Resignifying the Mainstream: Transgender Embodiment In

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Resignifying the Mainstream: Transgender Embodiment In RESIGNIFYING THE MAINSTREAM: TRANSGENDER EMBODIMENT IN CINEMA IN TURKEY BERFU ŞEKER BOĞAZİÇİ UNIVERSITY 2011 RESIGNIFYING THE MAINSTREAM: TRANSGENDER EMBODIMENT IN CINEMA IN TURKEY Thesis submitted to the Institute for Graduate Studies in the Social Sciences In partial fulfillment of the requirements for the degree of Master of Arts in Critical and Cultural Studies by Berfu Şeker Boğaziçi University 2011 Thesis Abstract Berfu Şeker, Resignifying the Mainstream: Transgender Embodiment in Cinema in Turkey This study focuses on the mainstream representation of the transgender phenomenon in the cinema of Turkey during a forty year period starting from the 1960s. In studying these images, the main argument of this thesis is that although mainstream cinema has been conceptualized as incapable of producing meanings that are anti hetero-patriarchal; factors such as audience reception, textual incongruity and directorial intentions might produce ambiguities in order to trigger subversive readings and identifications with these images. By reaching masses of audiences, mainstream representation of transgender embodiment might offer a possibility that might challenge the binary thinking and normative identificatory mechanisms. Conceptualized within their specific historical milieu and in relation to each other, these images also refer back to a historical subconscious in which the repressed desires return back to haunt the heteronormative binaries of gender and sexuality. Reading these films through gender parody, masquerade, heterosexual melancholia, shame and transnational circulation of transgender images, this study explores the relation between performance and performativity in order to resignify the mainstream from within. iii Tez Özeti Berfu Şeker, Ana Akımı Dönüştürmek: Türkiye Sinemasında Transgender Tecessüm Bu çalışma 1960lardan başlayan kırk yıllık bir dönem içerisinde transgender fenomeninin Türkiye sinemasındaki ana akım temsillerine odaklanmaktadır. Tezin ana argümanı antiheteropatriarkal anlamlar üretmekten yoksun olarak kavramsallaştırılmış ana akım sinemanın izleyici alımlaması, metinsel çelişki ve yönetimsel niyet gibi unsurlarının yıkıcı okumaları ve yıkıcı özdeşimleri tetiklemek üzere bir takım muğlâklıklar üretmekte olduğudur. Transgender tecessümün ana akım temsilleri, büyük izleyici kitlelerine ulaşarak ikili düşünmeyi ve normatif özdeşim mekanizmalarını sarsacak bir imkân sunabilir. Spesifik tarihsel ortamları içerisinde ve birbirleriyle ilişki içerisinde kavramsallaştırılan bu imgeler aynı zamanda bastırılanın cinsiyet ve cinsellikle ilgili heteronormatif ikilikleri tehdit etmek üzere geri döndüğü tarihsel bir bilinçdışına da işaret etmektedir. Bu çalışma bahsi geçen filmleri cinsiyet parodisi, masquerade, heteroseksüel melankoli, utanç ve trans ulusallık gibi konseptler üzerinden analiz ederek performans ve performatiflik arasındaki ilişkiyi ana akımı içeriden dönüştürmek üzere incelemektedir. iv ACKNOWLEDGEMENTS First I would like to express my gratitude to Nezih Erdoğan, the supervisor of this thesis, who supported me with his insightful comments in times that I felt totally blocked. He has been a great influence throughout this study and without his encouragement and support I would not be able to write this thesis. I should thank Işıl Baş, who is the coordinator of Critical and Cultural Studies Program and also the co-advisor of this study for her contributions to this thesis. She has provided me with the best tools to evolve during my MA studies which have been an astonishing experience in my life. I should also thank Cüneyt Çakırlar whose courses on film have taught me a lot on queer theory and cinema. These courses and his influence have been life-altering, enabling me to improve both intellectually and personally. I am grateful to him for his valuable criticisms on this thesis and inciting me to think about the global/local circulation of images and concepts. I would like to thank my jury members Didar Akar, Sibel Irzık and Özlem Öğüt whose feedback has been very inspiring in finishing this thesis. I should thank my dear mother and father who have supported me regardless of the troubles I have caused them. I will never be able to pay away what they have generously offered me for so many years. Last but not least, I should also thank İlksen Gürsoy who stood by me even in my most depressed and pessimistic times trying to write this thesis. I would not be able to finish this study without his encouragement, friendship and care. v CONTENTS CHAPTER 1: INTRODUCTION…………………………………………………..1 CHAPTER 2: PERFORMANCE AND CROSS-DRESSING: A BRIEF HISTORY OF CROSS- DRESSING ON THEATRE AND CINEMA……......……....…16 Cross-dressing within Transgenderism and Queer Theory………………….17 Ottoman Theatre and Cross-dressing…..........................................................19 Cross-dressing in Cinema…………………………………………………...26 CHAPTER 3: UNDOING COMEDY AND MELODRAMA: CAMP AFFINITIES AND GENDER PERFORMATIVITY IN CINEMA IN TURKEY.................33 Cinema in Turkey…………………………………………………………....34 Comedy and Cross-dressing in Yeşilçam…...................................................37 Camp Affinities in Fıstık Gibi Maşallah........................................................49 Melodramatic Modality and Sexual Difference..............................................58 Cross-dressing in Melodrama: Gender Melancholia, Masquerade and Sexual Indifference……………….……………………………………67 CHAPTER 4: PERFORMATIVES/SPECTACLES OF SHAME: TRANSGENDERISM AND THE DOMAIN OF ABJECTION……...….......78 Yeşilçam and Arabesk.....................................................................................79 Performatives of Shame and Representation of Intersexuality In Köçek........82 Shame/Performativity and Camp Theatricality inŞöhretin Sonu/YüzKarası..93 Refigurations of Shame in Biji Diva………………………..……………...102 CHAPTER 5: TRANSGENDER GAZE, TIME AND SPACE: TRANSNATIONALITY AND IDENTITY IN KUTLUĞ ATAMAN’S LOLA+BILIDIKID…………………………………………………………108 The Urban Space and Transgender Embodiment..………..……………......108 vi Transnationality and Transgenderism in Lola+Bilidikid……………..……113 CHAPTER 6: CONCLUSION………….……………………...…………….……131 APPENDICES……………………………………………………………………..136 A: Filmography…….……………………………………………………...136 B: Turkish texts………….………………………………………………...138 BIBLIOGRAPHY……………………………………………...………………..…140 vii CHAPTER 1 INTRODUCTION This study focuses on the representation of transgender phenomena in the narrative cinema of Turkey from the 1960s to 2000. I will try to show that studying a span of forty years gives an account of the historical and aesthetic aspects that participate in the production and consumption of such images. The study also elaborates the ‘regulatory ideal’ that lies at the center of the materialization of a rigidly dichotomized sex/ gender system in order to preserve the heterosexual regime. However, as I will argue in this study, there are many complex elements of the filmic medium that sometimes blur and subvert narrative plot and raise ambivalent affections despite of the film’s normative ending. I will try to discuss whether the ambivalences these images raise could be considered as opening up possibilities for subverting hegemonic discourses on sex, gender and sexuality. Elisabeth Cowie suggests that various codes from cultural ones to cinematic and non-cinematic ones are at work in a filmic system. However, the analysis of these codes does not involve a de-coding along the lines of “translating the film ‘back’ from something like morse code, but rather, the discovery of the various codes in play in and the structure of meaning produced by their combination in that specific film” (Cowie 1996, 38). I side with Cowie’s contention and will try to discover the codes at work concerning the text, audience and reception. Alexander Doty suggests that an analysis related to mass cultural productions should point to the ways in which cultural heterocentrism and homophobia shape our understanding of the text/representation as well as our understanding of producers and readers (Doty 1991, xiii). Thus, the main aim of this study relies on a certain relation with the 1 cinematic medium, that is, my subjective position as a spectator vis-à-vis these images that work within a performative strategy. This performative strategy is to consider these films in their relation to gender and spectatorial fantasy as well as in their relation to other films in cinema in Turkey. The period known as Yeşilçam1 (marking a period between 1960s and the 1980s) and arabesk genre in the 1980s have significance in this intertextual relation that still can be traced in recent filmic productions. The Turkish film historian Nijat Özön has criticized the years that Yeşilçam was in its heyday (namely1965-1975) with a production of around 300 films a year, by calling those days “the period that our cinema lived its darkest days” (Mutlu 2001,111). Mutlu argues that the basic idea behind this statement is a certain disdain of the Yeşilçam tradition for being devoid of any intellectual content and artistic value. This tendency of despising Yeşilçam and later arabesk films started with Yeni Sinema journal’s attempts to deploy a more universal, western and artistic film style which they thought Yeşilçam totally lacked. According to them, these films were commercial, cheap, devoid of artistic creation and were producing bad taste to exploit the spectator. They considered Yeşilçam to be a non-illusionist cinema imbued with tradition that did not correspond to any reality about society
Recommended publications
  • Turkish Cinema
    Turkish cinema Nezih Erdoğan Deniz Göktürk The first years Cinema, as a Western form of visual expression and entertainment, did not encounter resistance in Turkey, a country culturally and geographically bridging East and West. It perfectly represented the ambivalent attitudes of the national / cultural identity under construction. On one hand, cinema came as a sign of modernization / Westernization, not only for the images of the Westbeing projected onto the screen, but also for the condi- tions of its reception. Cinematography was a technological innovation imported from the West and the ritual of going to the movies became an important part of the modern urban experience. On the other hand, cinema offered possibilities for the production of a ‘national discourse’. Many of the early feature films reflect the ‘birth of a nation’ or resis- tance to the Allied Forces during World War I. The audience was already familiar with the apparatus (theatre, screen, figures, music and sound, light and shadow), which bore some resemblance to the traditional Turkish shadowplay Karagöz, one of the most popular entertainment forms of the past. Ayse Osmanoğlu, the daughter of Sultan Abdülhamid II, remembers that the French illusionist of the palace used to go to France once a year and return with some novelties to entertain the palace population; a film projector throwing lights and shadows on a wall was the most exciting of these spectacles. The first public exhibition took place in 1896 or 1897 in the Sponeck pub, which was frequented by non-Muslim minorities (namely Levantines), as well as Turkish intellectuals infatuated with the Western civilization in Pera (today Beyoğlu), a district in the European part of Istanbul known for its cosmopolitan character.
    [Show full text]
  • Wahlen Beteiligten, Vorab Den Bügerinitia- Tigen Form Erholungsmöglichkei- Kategorie „Zugeständnisse“, Soll- Rie Die Qual Der Wahl Ein Bisschen Was Versteht Horst S
    Die Stadtteilzeitung Ihre Zeitung für Schöneberg - Friedenau - Steglitz Zeitung für bürgerschaftliches Engagement und Stadtteilkultur Ausgabe Nr. 85 - Oktober 2011 www.stadtteilzeitung.nbhs.de Liebe Leserinnen und Leser, L Schule im Kiez wenn Sie gedacht haben, mit Die Qual der Wahl der Ausübung Ihrer staatsbür- gerlichen Pflicht hätte sich die oder Lust auf Neues Sache erledigt - nun - so einfach ist das nicht. Nach der Wahl Das neue Schuljahr hat begonnen gibt es Gewinner und Verlierer; und sowohl die Erstklässler als richtig! Aber manchmal sind auch die Schüler, die auf eine wei- die Gewinner die Verlierer, be- terführende Schule gewechselt ziehungsweise umgekehrt. Neh- sind, haben ihren Platz gefunden. men wir unseren Bezirk Tem- pelhof-Schöneberg. Wie Sie den Nun ist bald der nächste Jahrgang an der Reihe und für die Eltern vorläufigen Ergebnissen, die stellt sich das Problem, eine geeig- wir für Sie auf Seite 2 für Schö- nete Schule zu finden. Und das neberg zusammengestellt ha- wird nach den vielen Schulrefor- ben, entnehmen können, hat bei men der letzten Jahre immer der Wahl zur BVV Tempelhof- schwieriger. Schöneberg die CDU die meis- Grundschule mit jahrgangsüber- ten Stimmen erhalten. Trotz- greifendem Unterricht, oder doch dem wird aller Voraussicht nach nicht, Integrationsschule oder die SPD den nächsten Bürger- jetzt schon spezielle Förderung meister, bzw. Bürgermeisterin von Interessen? Gymnasium oder stellen. Eine Zählgemeinschaft Schön übersichtlich Foto: Hartmut Becker Sekundarschule, zusammen mit mit den Grünen kann das er- den Freunden oder zukunftsorien- L möglichen. Und so könnte es Neues vom Gleisdreieck von Sigrid Wiegand tierte Schwerpunkte? Wo beste- auch anderen Bezirken ergehen. hen die besten Möglichkeiten, Das Szenario hat eine Gruppie- angenommen zu werden? Fast rung namens „Donnerstags- nichts ist mehr wie es war, wie wir kreis“ innerhalb der Landes-SPD Auf Betonpisten durch die Wiesen Eltern es kennen oder kannten.
    [Show full text]
  • Türk Sinema Tarihi
    TÜRK SİNEMA TARİHİ RADYO TELEVİZYON VE SİNEMA BÖLÜMÜ DOÇ. DR. ŞÜKRÜ SİM İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ AÇIK VE UZAKTAN EĞİTİM FAKÜLTESİ Yazar Notu Elinizdeki bu eser, İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi’nde okutulmak için hazırlanmış bir ders notu niteliğindedir. İÇİNDEKİLER 1. SİNEMANIN TÜRKİYE'YE GELİŞİ VE TÜRKİYE'DE YAPILAN İLK FİLMLER ..................................................................................................................... 3 2. SİNEMACILAR DÖNEMİ-2(1950-1970) ......................................................... 27 3. SİNEMACILAR DÖNEMİ(1950-1970) ............................................................ 53 4. KARŞITLIKLAR DÖNEMİ(1970-1980) .......................................................... 78 5. HAFTA DERS NOTU ........................................................................................... 98 6. VİZE ÖNCESİ GENEL DEĞERLENDİRME ................................................. 117 7. VİZE ÖNCESİ TEKRAR ................................................................................. 143 8. 1980 DÖNEMİ TÜRK SİNEMASI(1980-1990) .............................................. 158 9. 1980 DÖNEMİ TÜRK SİNEMASI(1980-1990) .............................................. 175 10. YENİ DÖNEM TÜRKİYE SİNEMASI ............................................................ 191 11. TÜRK SİNEMASINDA SANSÜR ................................................................... 201 12. MİLLİ SİNEMA ...............................................................................................
    [Show full text]
  • 2015, 41. Jahrgang (Pdf)
    Rundfunk und Geschichte Nr. 1-2/2015 ● 41. Jahrgang Interview Leipzig war ein Lebensthema Interview mit Karl Friedrich Reimers anlässlich seines 80. Geburtstags Raphael Rauch Muslime auf Sendung Das „Türkische Geistliche Wort“ im ARD-„Ausländerprogramm“ und islamische Morgenandachten im RIAS Philipp Eins Wettkampf der Finanzierungssysteme Deutsche Presseverleger und öffentlich-rechtlicher Rundfunk im Dauerstreit Andreas Splanemann Auf den Spuren der „Funkprinzessin“ Adele Proesler Christiane Plank Laterna Magica – Technik, Raum, Wahrnehmung Michael Tracey and Christian Herzog British Broadcasting Policy From the Post-Thatcher Years to the Rise of Blair „Und ich hatte ja selbst die Fühler in der Gesellschaft.“ Heinz Adameck (†) im Gespräch Studienkreis-Informationen / Forum / Dissertationsvorhaben / Rezensionen Zeitschrift des Studienkreises Rundfunk und Geschichte e.V. IMPRESSUM Rundfunk und Geschichte ISSN 0175-4351 Selbstverlag des Herausgebers erscheint zweimal jährlich Zitierweise: RuG - ISSN 0175-4351 Herausgeber Studienkreis Rundfunk und Geschichte e.V. / www.rundfunkundgeschichte.de Beratende Beiratsmitglieder Dr. Alexander Badenoch, Utrecht Dr. Christoph Classen, ZZF Potsdam Prof. Dr. Michael Crone, Frankfurt/M. Redaktion dieser Ausgabe Dr. Margarete Keilacker, verantwortl. (E-Mail: [email protected]) Melanie Fritscher-Fehr (E-Mail: [email protected]) Dr. Judith Kretzschmar (E-Mail: [email protected]) Martin Stallmann (E-Mail: [email protected]) Alina Laura Tiews (E-Mail:
    [Show full text]
  • Between Pathos and Its Atrophy
    Reinhart Meyer-Kalkus Between Pathos and its Atrophy The Art of Elocution in Germany After 1945 1. The Topos of the Fading of Pathos After 1945 In ancient rhetoric, “pathos” was regarded as the vehement emotion that ora- tors or actors could evoke in listeners and viewers. With this meaning, the term entered into modern rhetorics and poetologies including and up to Les- sing and Goethe. Not until the 1920s did it experience a fundamental change, in that its semantics were narrowed to the pejorative aspects, to false pathos. Today, if we speak in German of “pathos” or “pathetic,” we generally mean an exaggeration of expression, stilted sublimity, embarrassing emphasis, or even kitsch.1 Apparently, this semantic shift corresponds to deep changes in social be- havior and taste since the end of World War I. “Not only the silent film, but also the theater and today’s style of living avoid what is specifically pathetic wherever they can,” wrote the language psychologist Karl Bühler in 1934 in his Ausdruckstheorie (theory of expression). One avoided everything “that is brought forth as expressive as an end in itself and is thus separated from per- 1 Cf. Reinhart Meyer-Kalkus, Art. “Pathos,” in: Historisches Wörterbuch der Philosophie, Vol. VI, Basel 1989, pp. 193–199. 1 Passions in Context II (1/2011) tinent action and from objectively depicting speech. Avoids it and prefers to reveal how one feels between the lines.”2 Thus speaks a member of the generation of the twenties’ “Neue Sachlich- keit” (New Objectivity) who prizes the art of indirect intimation, irony, and refined gestural and sign language.3 Of course, Bühler didn’t think that poli- ticians’ speeches would have to eschew all pathos in the future.
    [Show full text]
  • Kitabı Inceleyin
    FOLKLOR ve SİNEMA Ahmet Özgür GÜVENÇ YAYIN NU: 1556 KÜLTÜR SERİSİ: 894 T.C. KÜLTÜR ve TURİZM BAKANLIĞI SERTİFİKA NUMARASI: 16267 ISBN: 978-605-155-969-8 www.otuken.com.tr [email protected] ÖTÜKEN NEŞRİYAT A.Ş.® İstiklâl Cad. Ankara Han 65/3 • 34433 Beyoğlu-İstanbul Tel: (0212) 251 03 50 • (0212) 293 88 71 - Faks: (0212) 251 00 12 Editör: Göktürk Ömer Çakır Kapak Tasarımı: GNG Tanıtım Dizgi-Tertip: Ötüken Kapak Baskısı: Pelikan Basım Baskı: ANA BASIN YAYIN GIDA İNŞ.SAN.VE.TİC.A.Ş Mahmutbey Mah. Devekaldırımı Cad. 2622 Sk. Güven İş Merkezi Nu:6/13, Bağcılar-İstanbul Sertifika Numarası: 20699 Tel: (0212) 446 05 99 İstanbul- 2020 İstanbul- Kitabın bütün yayın hakları Ötüken Neşriyat A.Ş.’ye aittir. Yayınevinden yazılı izin alınmadan, kaynağın açıkça belirtildiği akademik çalışmalar ve tanıtım faaliyetleri haricinde, kısmen veya tamamen alıntı yapılamaz; hiçbir matbu ve dijital ortamda kopya edilemez, çoğaltılamaz ve yayımlanamaz. Ahmet Özgür GÜVENÇ: Aslen Erzurum İspirli olan müellif, 1979’da Adana’da doğdu. Adana’da başladığı ilköğrenimini Diyarbakır’da, orta ve lise öğrenimini ise Erzurum’da tamamladı. 1998’de Atatürk Üniver- sitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünü kazan- dı. 2002’de mezun oldu. Başkent Üniversitesindeki tezsiz yüksek lisans eğitimini 2004’te bitirdi. Aynı yıl Atatürk Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde Türk Halkbilimi (Folklor) alanında doktoraya başladı ve 2005 yılında buraya araştırma görevlisi olarak girdi. Doktorasını tamamlayarak 2010 yılında çalıştığı bölüme Yrd. Doç. Dr. olarak atandı. 2015’te Doçent unvanı aldı ve hâlâ aynı bölümde akademik çalışmalarına devam etmektedir. Âşık Tarzı Şiir Geleneği, Halk Edebiyatı ve Mizah, Halkbilimi ve Med- ya, Türk Anlatı Geleneği, Karşılaştırmalı Edebiyat, Kültür Değişmeleri, Kültür Tarihi, Halk İnançları, Türk Spor ve Eğlence Kültürü, Geleneksel Türk Tiyatrosu gibi alanlarla ilgilenen Güvenç’in çeşitli dergilerde yer alan makaleleri ve yayımlanmış üç kitabı bulunmaktadır.
    [Show full text]
  • New German Critique, No. 49, Special Issue on Alexander
    new critiquegqrpian I L Number49 Winter1990 SPECIAL ISSUE ON ALEXANDER KLUGE AlexanderKluge The Assaultof the Presenton the Restof Time EricRentschler RememberingNot to Forget: A RetrospectiveReading of Kluge'sBrutality in Stone TimothyCorrigan The Commerceof Auteurism:a Voice withoutAuthority HelkeSander "You Can't AlwaysGet WhatYou Want": The Filmsof AlexanderKluge HeideSchliipmann Femininityas ProductiveForce: Kluge and CriticalTheory GertrudKoch AlexanderKluge's Phantomof the Opera AlexanderKluge On Opera, Filmand Feelings RichardWolin On MisunderstandingHabermas: A Responseto Rajchman JohnRajchman Rejoinder to Richard Wolin Marc Silberman Remembering History:The Filmmaker Konrad Wolf This content downloaded on Fri, 18 Jan 2013 09:51:49 AM All use subject to JSTOR Terms and Conditions NEW GERMAN an interdisciplinary journal of german studies CRITIQUE Editors:David Bathrick(Ithaca), Helen Fehervary(Columbus), Miriam Hansen (Chicago), AndreasHuyssen (New York),Anson Rabinbach (New York),Jack Zipes (Minneapolis). ContributingEditors: Leslie Adelson (Columbus), Geoff Eley (AnnArbor), Ferenc Feher (New York),Agnes Heller (New York),Peter U. Hohendahl(Ithaca), Douglas Kellner (Austin),Eberhard Kn6dler-Bunte (Berlin), Sara Lennox (Amherst),Andrei Markovits (Cambridge),Biddy Martin (Ithaca), Rainer Naigele (Baltimore),Eric Rentschler (Irvine),Henry Schmidt (Columbus), James Steakley (Madison). AssistantEditors: Ned Brinkley(Ithaca), and Karen Kenkel(Ithaca). ProjectAssistant: Cynthia Herrick (Ithaca). Publishedthree times a yearby TELOS PRESS, 431 E. 12thSt., New York,NY 10009. NewGerman Critique No. 49 correspondsto Vol. 17,No. 1. ? New GermanCritique Inc. 1990.All rightsreserved. New GermanCritique is a non-profit,educational organiza- tionsupported by theDepartment of GermanLiterature of CornellUniversity and by a grantfrom the Departmentof Germanand College of Humanitiesof Ohio State University. All editorialcorrespondence should be addressedto: NEW GERMAN CRITIQUE, Departmentof GermanStudies, 185 GoldwinSmith Hall, CornellUniversity, Ithaca, New York 14853.
    [Show full text]
  • 1 ARZU FİLM'de BİR SENARYO YAZARI Âlâ Sivas Giriş Yavuz
    ARZU FİLM’DE BİR SENARYO YAZARI Âlâ Sivas Giriş Yavuz Turgul Sineması üzerine kaleme alınmış kimi çalışmaların değişim temasına odaklandığı ve bu temayı çeşitli açılardan değerlendirdikleri göze çarpıyor.1 Turgul’un değişim bağlamında, bireyden hareketle toplumsal hikâyelere yönelen bakışı, filmlerini yaşanan dönemin tanığı konumuna taşır. Toplumsal ve kültürel değişimlerin bireydeki yansıması, kimi zaman değişime inat eden, kimi zaman ayak uyduramayan, kimi zaman da dinamiklerin farkında olup değişmek isteyen ama başaramayan, yaratılmış ve yaşayan karakterler üzerinden seyredilir. Bir anlamda onun filmlerini seyretmek, Türkiye’nin kültürel ve toplumsal dönüşümlerini gözlemek şeklinde yorumlanabilir. Yavuz Turgul, değişimin farkındadır ve buna dair çatışmaları filmlerine yerleştirmesinin yaptığı işi kalıcı kılacağını bilmektedir. Turgul’un sinema alanındaki çalışmalarına Arzu Film’de Ertem Eğilmez’in yanında senaryo yazarı olarak başladığı bilinmektedir. Yavuz Turgul’un değişime dair gözlemlerini Arzu Film’deki deneyimlerine bağlamak ve gözlemci üslubunun ilk adımlarını bu şirkete bağlı olarak yazdığı senaryolarında görmek mümkün müdür? Bu sorudan hareketle yola çıkan bu çalışmada, öncelikle Ertem Eğilmez güldürülerinin Arzu Film güldürüleri olarak şirket adıyla anılmasına uzanan dönemde Yavuz Turgul’un bir senaryo yazarı olarak bu üretime dahil olması aktarılacaktır. Ardından Turgul’un Eğilmez ile çalışmalarından edindiği deneyimlerle birlikte, senaryosunu yazdığı Arzu Film yapımlarındaki toplumsal ve kültürel dönüşüme dair gözlemlerinde,
    [Show full text]
  • ROMANDAN SİNEMAYA UYARLAMALAR (1960-1986) FİLİZ DURMAZ (Yüksek Lisans Tezi) Eskişehir, 2013 Ii
    i ROMANDAN SİNEMAYA UYARLAMALAR (1960-1986) FİLİZ DURMAZ (Yüksek Lisans Tezi) Eskişehir, 2013 ii ROMANDAN SİNEMAYA UYARLAMALAR (1960-1986) Filiz DURMAZ T.C. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı Yeni Türk Edebiyatı Bilim Dalı YÜKSEK LİSANS TEZİ Eskişehir 2013 iii T.C. ESKİŞEHİR OSMANGAZİ ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ MÜDÜRLÜĞÜNE Filiz DURMAZ tarafından hazırlanan Romandan Sinemaya Uyarlamalar (1960-1986) başlıklı bu çalışma 13/ 09 /2013 tarihinde Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği’nin ilgili maddesi uyarında yapılan savunma sınavı sonucunda başarılı bulunarak Jürimiz tarafından Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı Yeni Türk Edebiyatı Bilim Dalı’nda Yüksek Lisans Tezi olarak kabul edilmiştir. Başkan: Yrd. Doç. Dr. Soner AKPINAR Üye: Yrd. Doç. Dr. Eylem SALTIK Üye: Yrd. Doç. Dr. Dilek E. ATAİZİ ONAY ..../…./2013 ……………………………... Enstitü Müdürü iv ÖZET ROMANDAN SİNEMAYA UYARLAMALAR (1960-1986) DURMAZ, Filiz Yüksek Lisans- 2013 Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı Yeni Türk Edebiyatı Bilim Dalı Danışman: Yrd. Doç. Dr. Eylem Saltık Bu tez, uyarlama eleştirileri ve sorunları etrafında roman-sinema ilişkisi üzerine kurulu bir çalışmadır. Bu çerçevede roman ve sinemanın tarihsel süreci, dil ve anlatım unsurları tespit edilerek bu iki anlatının birbirini etkileyen sanatsal gelişimleri vurgulanmıştır. Uyarlama yaklaşımlarının ele alındığı bu araştırmada temel uyarlama sorunlarına ilişkin görüşler tespit edilmiştir. Bu çalışmada ayrıca uyarlamalar açısından 1960-1986’lı yılların kronolojik değerlendirilmesi yapılarak Türk sinemasında öne çıkan roman uyarlamaları ve bu yapımlara yansıyan eleştirel bakış açısı saptanmıştır. Araştırmanın son kısmında klasik yapıtlardan seçilen karşılaştırmalı roman-film analizleriyle teoride ifade edilen uyarlama problemlerinin, incelenen bu eserlere nasıl yansıdığı tespit edilmiştir.
    [Show full text]
  • Der Ungeteilte Himmel Schauspieler Aus Der DDR Erzählen
    Ingrid Poss | Peter Warnecke Der ungeteilte Himmel Schauspieler aus der DDR erzählen Herausgegeben vom Filmmuseum Potsdam Sämtliche Inhalte dieser Leseprobe sind urheberrechtlich geschützt. Sie dürfen ohne vorherige schriftliche Genehmigung weder ganz noch aus- zugsweise kopiert, verändert, vervielfältigt oder veröffentlicht werden. ISBN 978-3-355-01835-7 ergänzte, korrigierte Neuauflage © 2015 (2009) Verlag Neues Leben, Berlin Umschlaggestaltung: Buchgut, Berlin Die Bücher des Verlags Neues Leben erscheinen in der Eulenspiegel Verlagsgruppe. www.eulenspiegel-verlagsgruppe.de Inhaltsverzeichnis 7 Zum Geleit 11 Vorbemerkung der Autoren 13 Man soll als Schauspieler nie klüger sein als das Komma oder der Doppelpunkt oder der Gedankenstrich Inge Keller 31 Der gute Mensch vom Dienst Alfred Müller 45 Wir hatten andere Möglichkeiten, und nicht die schlechtesten Horst Drinda 57 Eigentlich wollte ich Clown werden, ein Clown auf dem Pferd Rolf Hoppe 77 Ich diene der Kunst und der Erhebung des Publikums Eberhard Esche 103 Drei Viertel meines Berufslebens standen unter dem Motto: »Lieben – Knien – Sterben« Ezard Haußmann 131 Ich war die blonde Prinzessin Christel Bodenstein 145 »Ach! der Menge gefällt, was auf dem Marktplatz taugt …« Dieter Mann 175 »Der James Dean des Ostens«. Da hat es bei mir geknackt Peter Reusse 207 Auf der Leinwand steht nur ein Name: Michael Gwisdek in … Michael Gwisdek 243 Wir dienten und wir fanden uns ungeheuer Ursula Werner 261 »Leicht und angenehm lebt es sich nicht unter diesen unerschrockenen Idioten« (Ilja Ilf) Hermann
    [Show full text]
  • JULIANE KÖHLER Lilly Wust [“Aimée”]
    GOLDEN GLOBE NOMINEE BEST FOREIGN LANGUAGE FILM OFFICIAL GERMAN SELECTION ACADEMY AWARDS OPENING NIGHT FILM 49TH INTERNATIONAL BERLIN FILM FESTIVAL WINNER OF TWO BEST ACTRESS SILVER BEARS a film by Max Färberböck A ZEITGEIST FILMS RELEASE a film by Max Färberböck starring Maria Schrader Juliane Köhler Johanna Wokalek Heike Makatsch Elisabeth Degen Detlev Buck Peter Weck Inge Keller directed by Max Färberböck written by Max Färberböck and Rona Munro based on the book by Erica Fischer Producers Günter Rohrbach and Hanno Huth Germany, 1999, Color Running time: 125 minutes Format: 1:1.85 Sound: Dolby Digital Stereo A ZEITGEIST FILMS RELEASE 247 CENTRE ST • 2ND FL NEW YORK • NY 10013 TEL (212) 274-1989 • FAX (212) 274-1644 [email protected] www.zeitgeistfilm.com Introduction In 1943, while the Allies are bombing Berlin and the Gestapo is purging the capital of Jews, a dangerous love affair blossoms between two women. One of them, Lilly Wust (Juliane Köhler), married and the mother of four sons, enjoys the privileges of her stature as an exemplar of Nazi motherhood. For her, this affair will be the most decisive experience of her life. For the other woman, Felice Schragenheim (Maria Schrader), a Jewess and member of the underground, their love fuels her with the hope that she will survive. A half-century later, Lilly Wust told her incredible story to writer Erica Fischer, and the book, AIMÉE & JAGUAR, first published in 1994 immediately became a bestseller and has since been translated into eleven languages. Max Färberböck’s debut film, based on Fischer’s book, is the true story of this extraordinary relationship.
    [Show full text]
  • 2010-2015 Yillari Arasinda Türk Sinemasi'nda Komedi Ve Kadin
    T.C. İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ RADYO, TELEVİZYON VE SİNEMA ANABİLİM DALI YÜKSEK LİSANS TEZİ 2010-2015 YILLARI ARASINDA TÜRK SİNEMASI’NDA KOMEDİ VE KADIN BEGÜM NEGİZ 2501150561 Tez Danışmanı Prof. Dr. RENGİN OZAN İSTANBUL, 2019 ÖZ 2010-2015 YILLARI ARASINDA TÜRK SİNEMASI’NDA KOMEDİ VE KADIN BEGÜM NEGİZ Türk Sineması’nda komedi filmleri tarihine bakıldığında, genellikle komik olanın erkek temsilleri olduğu görülmektedir. Bu önermeden yola çıkılarak Türk Sineması’nda komedi filmlerindeki kadın temsillerinin yeri incelenmiştir. Araştırmanın amacı; kadın temsilerine biçilen görevleri, ilişkilendirildikleri kavramları, cinsiyet bağlamında kadının yerini, erkek ve kadın temsillerinin rol dağılımını, toplumbilimsel kavramlar (sınıf, yaşam biçimi, rol ve statü) çerçevesinde yaşadıkları değişimi ve toplumsallaştırma karşısındaki tepkilerini ortaya koymaktır. İncelenen filmler seçilirken her yıl için bir film olması, en çok izlenen komedi filmi olması, kadın yönetmenlerin yönettiği filmler olması ve komedi türünün baskın olması göz önüne alınmıştır. Bu doğrultuda; 2010-2015 yılları arasındaki altı film (Off Karadeniz-2010, Eyvah Eyvah 2-2011, Sen Kimsin?-2012, Hükümet Kadın 2- 2013, Gülcemal-2014, Kocan Kadar Konuş-2015) Arthur Asa Berger’in toplumbilimsel çözümleme yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Berger’in on altı ayrı kavram kullandığı yöntemden film içeriklerine uygun altı kavram (sınıf, yaşam biçimi, rol, cinsiyet, toplumsallaşma ve statü) seçilmiştir. Bu altı kavram etrafında incelenen kadın temsillerinin 2010-2015 yılları arasındaki Türk komedi sinemasında komediyi üstlendikleri, erkek temsilleriyle birlikte komediyi paylaştıkları ve geçmişle karşılaştırıldıklarında daha görünür oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Anahtar Kelimeler: Kadın, Komedi, Tür, Toplumbilimsel Yöntem, Türk Sineması iii ABSTRACT COMEDY AND WOMAN IN TURKISH CINEMA BETWEEN THE YEARS 2010-2015 BEGÜM NEGİZ When looking at the history of comedy movies in Turkish Cinema, it is often seen that men are the ones who are representatives of comic characters.
    [Show full text]