Notes Du Mont Royal ←
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Notes du mont Royal www.notesdumontroyal.com 쐰 Cette œuvre est hébergée sur « No- tes du mont Royal » dans le cadre d’un exposé gratuit sur la littérature. SOURCE DES IMAGES Google Livres Sâag W154 n35 v,l FRAGMENTA HISTORICORUM GRÆCORUM. Ç fi. j pulsas. - EXCUDEBANT "un!me; mua-r m- socu, VIA ucon, 56. m FRAGMENTA HISTORICORUM GRÆCORUM, HECATÆI g ANTIOCHI ç CLITODEMI CHARONIS PHILISTI PHANODEMI XANTHI’ TIMÆI ANDROTIONIS HELLANICI EPHORI DEMONIS PHERECYDIS THEOPOMPI PHILOCHORI ACUSILAI à PHYLARCHI à ISTRI APÛLLÛDÛRI BIBLIOTHECAM A M CUM FRAGMENTIS f Î’ AUXERUNT, NOTIS ET PROLEGOMENIS ILLUSTRARUNT, lNDlCE PLENISSIMO INSTRUXERUNT CAR. ET THEoD. MULLERI. ACCEDUNT MARMORA. PARIUM ET ROSETTANUM, "oc cm: moulin, ILLUD aux c. M COIIEITARIIS. PARISIIS, EDITORE AMBROSIO FIRMIN DIDOT? INSTITUT] FRANCHE TYPOGRAPBO, vu JAcon , 56. M DCCC LXXXV. PRÆFATIO. Sortis nescio qua iniquitate accidit, ut, si exceperls quæ Herc- dotus, Thucydides, Xenophon commentariis suis tradiderunt, uberior antiquioris Græcorum historiæ expositio omnis fere nobis haurienda sit ex seriorîs .demum ætatis scriptoribus; Qui quoniam ex aliorum libris sua hauserunt tantum non omnia, auctoritas eorum- in plerisque pendet ex diligentia, quam ad fontes conquirendos attulerunt, et ex eorum quos duces sequeren-’ tur delectu. Jam vero quamvîs diligentia plurimorum animique sincera voluntas laudandæ sint, atque nefas habeam temerarie velle insolenterque meritis eorum detrahere; fatendum tamen est ipsius ætatis horum scriptorum indolem, cujus vim subterfugere non poterant, tantum abesse, ut altiores verioresque de arte scri- bendæ histo riæ notiones iis suggesserit., ut in perniciosa sæpenumero eos abduxerit consilia. Quod quia in auctorum, quibus suam illi fidem adjungerent,delectum et usum magnam vim exerœre debuit , mox intellexerunt viri docti non posse nos in Diodori et Plutarchi, ut bos nominem , auctoritale acquiescere, ueque quidquam magis faciendum esse existimarunt, quam fon- tiurn illorum accuratam habere notitiam , fragmenta eorum colli- gere , inter se contendere, accuratissime examinare. [taque novum quoddam studiorum genus emersit, quod etsi multis impeditum difficultatibus tædiique plenum , tamen tanto ardentius nostri ævi PIAIATIO "monnayant. a hommesr l - PRerudîti amplexiÆFATIO. sunt, quanto majorem ex eo in pemtm- rem historiæ cognitionem redundare viderunt utililatem. Quo denique successu in bis elaboraverint, quantam doclrinæ crudi- tiouisque copiam, quantum ingenii acumen et sagacitatem adlii- . buerint, non est profecto, cur bic memoremus. Alio nos conver- tamus. Elenim postquam viri docli disjecta membra nobiliorum scriptorum collegerant , et, quum vitam iis restituere non passent, umbram certe uniuscujusque ac imaginent quandam delineaverant, Ermiruw Dùlot, quœ est ejus viri celeberrimi eximia in bis rebus prudentiel, nihil jam antiquius babendum esse censuit, quam omnes illas fragmentorum collectiones in unum corpus unius vo- luminis spatio circumscrîptum congerere et ex ordiue disponere. Quod institutum tum aliis se nominibus commendare vidit, tum propterea bistoriæ studiosis gratissimum fore, quod multorum scriptorium testimonia hac ratione sub unumoculorum conspectum venire interque se comparari possent, atque ipsius artis historicæ apud Græcos viva quasi præberetur imago, ila ut a nativa logo- graphorum simplicitate ascenderes ad historiam omnibus dictionis luminîbus colluslratam, deinde ab rhetorica bac et pragmatica Ephori et Theopompi rerum expositione paullatim descenderes ad jejuniorem illum Atticarum rerum scriptorum sermonem do- ctamque qua excellunt perscrutationem monumentorum. Jam quum fragmenta ordinandi, recognoscendi, verlendi negu- tium Firminus Didot mihi demandaverit, meum est dicere, quo- . modo in eo sim versatus- Auctores , quorum reliquiæ hoc volumine comprehenduntur, hi sunl : Hecatæus, Charon, Xanlhus, Hellanicus, Pberecydes, Acu- silaus. His, qui primam collectionis partem efficiunt, tanquam sup- plementum subjunximus Bibliothecam Apollodori. Reliquorum hujus auctoris operum fragmenta a consilio noslro aliena quidem fuerunt, sed ne imperfectam rem reliquisse videremur, ea in calce libri apponenda curayimus. Logographos excipiunt scriptores re- rum Sicularum, Antiochus, Philistus, Timæus. Deinde sequunlur Ephorus et Tbeopompus et Phylarchus. Agmen denique claudunt Atthidum auctores : Clitodemus , Phanodemus, Androtio, Demo, Philochorus, lster. Eorum quos postremo loco nominavi, necnon Phylarchi fragmenta quum quominus ipse retractarem temporum angustiis excluderer, frater meus Theodorus disponendi ea et re- cognoscendi negotium benigne volait in se recipere.l. 3. Ordine auctorum ita cOnstituto,PRÆFATIO. singulorum fragmenta, quibusln nova non pauca a nobis addita sunt, ubique ita ordinaire stu- duimus, ut, quantum ejus fieri poterat, integri operis dispositio adumbraretur; quod quum primarium fragmentbrum editoris of- ficium sit, ac revera picrique magnam buic rei operam navaverint, a nonnullis tamen ea aut plane neglecta est, aut .minus feliciter iis successit. Ut deinde contextus verborum ad veram uniuscujusque auctoris scripturam quam proxime accederet, consuluimus et opti- mas veterum scriptorum editiones, et, ubi licuit , libres manu- scriptos. Quæ denique a viris doctis aliud agentibus oblata occa- sione in nostris fragmentis emendata innotuerunt, diligenter eno- tavimus. Qua ex parle si nonnulla, vei etiam multa, nos fugerunt, id lector beuevolus non tam negligentiæ nostiæ imputaverit quam enuriæ supeilectilis literariæ. Uberior annotatio omnem lectionis varietatem enumerans alque verba et res usquequaque illustrans ab editionis bujus consilio prorsus abhorret. Nam præterquam quod’cavendum erat , ne moles libri in immensum accresceret, quæ ad verborum intelligentiam a lectoribus, quibus græcus sermo minus est familiaris, desiderari npossint, versio suppeditat latina, quam propterea sæpenumero liberiorem dedimus, non tam id agentes ut verbum redderemus verbo, quam ut sententiam auctoris aperiremus. Itaque nonnisi ubi majoribus difficultatibus res impediuntur, notas, eæque quam brevissimæ, subjiciendæ erant. 1d quod fecimus modo nostris verbis , modo appositis cum nominis signo priorum interpretum animadversionibus. Quam rationem in solis Hecatœi fragmentis reliquimus, ubi quæ in notis leguntur omnia sunt Clansenii. Quare non erat cur auctoris nomen adpingeremus. De iis enim fragmentis, quæ Clausenius Porphyrii testimonio fisus vel conje- cturis et speciosis argumentationibus Hecatæo suo vindicavit, quum a viri docti judicio nobis recedendum esset, neque vero tribus verbis res profligari posset, editoris argumenta ipsissimis ejur verbis adscripsimus nostram sententiam separatim exposituri. In paucis iiiis Charonis et Xanthi reiiquiis plerumque secuti sumus Creuzerum. In Hellanico, Pherecyde, Acusilao, relicto quem Sturzius adoplavit ordine, novam dare fragminum dispositionem tentavimus. Qua in re, quod ad Pherecydem, non minimum adjuti sumus dissertatione Augusti Mattbiæ Analectis Literariis Friderici Augusti Wolfii (tout. I, S Il, p. 32h33!) inserta alque ex parte a Il. Slurziow PRÆFATIO. in præfatione ad alter-am Pherecydis editionem repetita. Ad constituendum textum Apollodori primi adbibuimus codicem Parisinum 2722 , qui forma: quadratæ, seculique, ut videtur, de- cimi quarti, præter carmina nonnulla Theocriti atque epigrammala nullius pretii, Apollodori continet fragmentum quindecim folio- rum, quæ vero temporum injuria multis locis mutilata, quorumque ordo susque deque perturbatus est. Ad priscam uormam revocata ita se excipiunt : - Prima folie duo integri codicis perierunt. Cod. foi. 3 et a z l, a, 7.-I, 6, 3, n. (lib; 8è «(ajut-540.15»; 691,.) Exciderunt duo folie. Cod. fol. 5 et 6 z I, 9, 1, 2.-I, 9, x7, a. (titubait 6’A0apnç- WVEUVÉCflal.) Excidit unum folium. Cod. fol. 7 et 8 : I, 9, a3, 7.-II, l, 5, Io. (xariÇcuçtv-iflçawsivnç.) Excidit unum folium. Cod. fol. 10 et il. : Il, A, a, 6.-II,5, 1, 7. (aï-Lev niôüa-"Içrrov xrzivaçfi v Excidit unum folium. Cod. foi. g et n : Il, 5, 8, x.-lI, 6, 3, 3. (105 Owèç -- rob;1rapt6vraç.j Excidit unum foliumi. Cod. fol. 1 : Il, 7, 6, 7.-II, 8, a, 9, CHpaxMalIx-zw- ’Apmôânpoç.) Exciderunt quattuor folia. Cod. fol. a : 111, 6, 5, 1.-III, 7, 6, 1. (Tuôla - ch ’Ahuaùovoç.) Excidit unum folium. (Iod. fol. 1 5, 13, 1 a : Il! , 10, a, 3.-III, 14, A, a. (à; ph Àomàç- ’AÀçemGoiaç i ÂÉYHJ Reliqua interciderunt. Memoratur quidem hic liber ab Heynio (Præfal. ad Apollod., p. XLIX), qui autem lectionis varietatem ex eo non habuit. Verum quamvis sit inter eos, qui hucusque collati sunt, optimæ sane notæ, in majoribus tamen corruptelis, lacunis et interpolationibus in reliquorum depravationem conspirat. Quod hæc attinet, omnis salutis spes posita est in codicibus Italicis, si quidem verum est quod Hermannus (Præfat. ad Hymn. Horn. , p. XLV) accepit : et Apollodori libros in iis ita scriptos inveniri , ut si cum editioni- bus isti codices comparentur, scriptorem hune vix sui similem ha- bituri simus. n Ceterum multa fragmentum nostrum continet, qui- bus loci librariorum mendis inquinati purgari possint, abaque, quibus confirmentur virorum doctorum emendationes. Sed ut ipse lector judicet, potiorem lectionis varietalem, omissis levioribus, apponamus : PRÆFATIO. LIBER l. turne manu. CODEX mais. 172. (lamions; aster-ma signala: in textum recepimus.) 1. ’lm; sic cod. éponyme abest. m0 mura. i nous! puis. 2722. 3. ’Apéa-ropoç Myu ulôv iiflpiflopo: inti l. 161mm au! iHçai- tléyovmv ’Hçaio-rou 8. Zuptav "prix! triplai: ne!) 5. MÎQ’mIO’EV l. «961w tnpôflpov Mùaunôôon . [1th ’Iloauôcîw à?!