Notes Du Mont Royal ←
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Notes du mont Royal www.notesdumontroyal.com 쐰 Cette œuvre est hébergée sur « No- tes du mont Royal » dans le cadre d’un exposé gratuit sur la littérature. SOURCE DES IMAGES Google Livres FRAGMENTA HISTORICORUM GRÆCORUM. l, PARISIIS. -- EXCUDEBANT FlRIlNm DIDOT ET SOC", VIA JACOB, 56. m rnAGMENTA HISTÛBICÛRUM GRÆCORUM, HECATÆI l; ANTIOCHI ê CLITODEMI CHARONIS PHILISTI PHANODEMI XANTHI TIMÆI ANDROTIONIS HELLANICI EPHORI DEMONIS PHERECYDIS THEOPOMPI PHILOCHORI ACUSILAI j; PHYLARCHI à ISTRI APOLLODORI BIBLIOTHECA CUM FRAG-MENTIS AUXERUNT, NOTIS ET PROLEGOMENIS ILLUSTRARUNT, INDICE PLENISSIMO INSTRUXERUNT K a Yt jxvtflx? v ’ . il CAR. ET THE0I). MULLEBI. i ACCEDUNT MARMORA PARIUM ET ROSETTANUM, "oc en! mmormn, mm) cru c. m COIIENTANIS. PARISIIS, EDITORE AMBROSIO FIRMIN DIDOT, INSTITUT! FRANCIÆ TYl’OGRAPHO, vu ucou . 56. M DCCC LX XXV. girafe MOMH sans) vis Il PRÆFATIO. Sortis nescio qua iniquitate accidit, ut, si exceperls quæ Herc- dotus, Thucydides, Xenophon commentariis suis tradîderunt, uberior antiquioris Græcorum historiæ expositio oninis fere nobis haurienda sit ex serioris demum ætatis scriptoribus. Qui quoniam ex aliorum libris sua hauserunt tanlum non omnia, auctoritas eorum in plerisque pendet ex diligenlia, quam ad fontes conquirendos attulerunt, et ex eorum quos duces sequeren-, tur delectu. Jam vero quamvis diligentia plurimorum animique sincera voluntas laudandæ sint, atque nefas habeam temerarie velle insolenterque meritis eorum detrahere; fatendum tamen est ipsius ætatis horum scriptorum indolem, cujus vim subterfugere non poterant, tantum abesse, ut altiores verioresque de arte scri- bendæ histo riæ notiones iis suggesserit , ut in perniciosa sæpenumero eos abduxerit consilia. Quod quia in auctorum, quibus suam illi fidem adjungerent, delectum et usum magnam vim exercere debuit , mox intellexerunt viri docti non pesse nos in Diodori et Plutarchi, ut bos nominem , auctoritâte acquiescere, neque quidquam magis faciendum esse existimarunt, quam fon- tium illorum accuratam habere notitiam, fragmenta eorum colli- gera, inter se contendere, accuratissime examinare. ltaque novum quoddam studiorum genus emersit, quod etsi multis impeditum dilficultatibus tædiique plenum , tamen tanto ardentius nostri ævi l’anime "monceau. a 416608 hommesl l Pli eruditi ÆFATIO. amplexi sunt , quanto majorem ex eo in pemtm- rem historiæ Icognitionem redundare videruut utilitatem. Quo denique successu in bis elaboraverint, quantam doctrinæ crudi- tionisque copiam, quantum ingenii acumen et sagacitatem adhi- buerint, non est profecto, cur hic memoremus. Alio nos conver- tamus. Etenim postquam viri docli disjecta membra nobiliorum scriptorum collegerant , et, quum vitam iis restituere non possent,. umbram certe uniuscujusque ac imaginem quandam delineaverant, Eirmz’nus Bidet, quæ est ejus viri celeberrimi eximia in his rebus prudentia, nihil jam antiquius habendum esse censuit, quam omnes illas fragmentorum collectiones in unum corpus unius vo- iuminis spatio circumscriptum congerere et ex Ordine disponere. Quod institutum tum aliis se nominibus commendare vidit, tum propterea liistoriæ studiosis gratissimum fore, quod multorum scriptorum testimonia hac ratione sub unumoculorum conspectum venire interque se comparari possent, atque ipsius artis historicæ apud Græcos viva quasi præberetur imago, ita ut a nativa logo- graphorum simplicitate ascenderes ad historiam omnibus dictionis luminibus collustratam, deinde ab riietorica hac et pragmatica Ephori et Theopompi rerum expositione pauilatim descenderes ad jejuniorem illum Atticarum rerum scriptorum sermonem do- ctamque qua excellunt perscrutationem monumentorum. V Jam quum fragmenta ordinandi, recognoscendi, vertendi nego- tium Firminus Didot mihi demandaverit, meum est dicere, quo- modo in eo sim versatus. Auctores , quorum reliquiæ hoc volumine comprehenduntur, hi sunt : Hecatæus, Charon, Xanthus, Hellanicus, Pherecydes, Acu- silaus. His, qui primam collectionis partem efficiunt, tanquam sup- plementum subjunximus Bibliothecam Apollodori. Reliquorum hujus auctoris operum fragmenta a consilio nostro aliena quidam fuerunt, sed ne imperfectam rem reliquisse videremur, ea in calce libri apponenda curavimus. Logographos excipiunt scriptores re- rum Sicularum, Antiochus, Philistus, Timæus. Deinde sequuntur Ephorus et Theopompus et Phylarchus. Agmen denique claudunt Atthidum auctores : Clitodemus, Phanodemus, Audrotio, Demo, Philochorus, Ister. Eorum quos postremo loco nominavi, necnon Phylarchi fragmenta quum quominus ipse retractarem temporum angustiis excluderer, frater meus Theodorus disponendi ea et re- cognoscendi negotium benigne voluit in se recipere. Ordine auctorum ita constituto,PRÆFATIO. singulorum fragmenta, Il!quibus nova non pauca a nobis addita sunt, ubique ita ordinal-e stu- duimus, ut, quantum ejus fieri poterat, integri operis dispositio ndnmbraretur; quod quum primarium fragmeutorum editoris of- ficiuin sit, ac revera picrique magnam huic rei operam navaverint, a nonnullis tamen ea aut plane neglecta est, aut minus feliciter iis successit. Ut deinde contextus verborum ad veram uniuscujusque auctoris scripturam quam proxime accederet, consuluimus et opti- mas veterum scriptorum editiones, et, ubi licuit, libros manu- scriptos. Quæ denique a viris doctis aliud agentibu-s oblata occa- sione in nostris fragmentis emendata innotuerunt, diligenter eno- tavimus. Qua ex parte si nonnulla, vel etiam multa, nos fugerunt, id lector benevolus non tam negligentiæ nostræ imputaverit quam ennriæ supellectilis literariæ. liberior annotatio omnem lectionis varietalem enumerans atque verba et res usquequaque illustrans ab editionis hujus consilio prou-sus abhorret. Nam præterquam quod cavendum erat, ne moles libri in immensum accresceret, quæ ad verborum intelligentiam a iectoribus, quibus græcus sermo minus est familiaris, desiderari possint, versio suppeditat latina, quam propterea sæpenumero liberiorem dedimus, non tam id agentes ut verbum redderemus verbo, quam ut sententiam auctoris aperiremus. Itaque nonnisi ubi majoribus difficultatibus res impediuntur, notæ, eæque quam brevissimæ, subjiciendæ erant. Id quod fecimus modo nostris verbis , mode appositis cum nominis signo priorum interpretum animadversionibus. Quam rationem in solis Hecatœi fragmentis reliquimus, ubi quæ in notis leguntur omnia sunt Clausenii. Quare non erat cur auctoris nomen adpingeremus. De iis enim fragmentis, quæ Clausenius Porphyrii testimonio fisus vel conje- cturis et speciosis argumentationibus Hecatæo suo vindicavit, quum a viri docti judicio nobis recedendum esset, neque vero tribus verbis res profligari posset, editoris argumenta ipsissimis ejur verbis adscripsimus nostram sententiam separatim exposituri. In panois illis Charonis et Xanthi reliquiis plerumque secuti sumus Creuzerum. In Hellanico, Pherecyde, Acusilao, relicto quem Sturzius adoptavit ordine, novam dare fragminum dispositionem tentavimus. Qua in re, quod ad Pherecydem, non minimum adjuti sumus dissertatione Augusti Matthiæ Analectis Literariis F riderici Augusti Wolfii (tom. I, 5 II, p. 32h33!) inserta atque ex parte a a SturzioW PBÆFATIO. in præfatione ad alteram Pherecydis editionem repetita. Ad constituendum textum Apollodori primi adhibuimus codicem Parisinum 2722 , qui forma: quadratæ, seculique, ut videtur, de- cimi quarti, præter carmina nonnulla Theocriti atque epigrammala nullius pretii, Apollodori continet fragmentum quindecim folio- rum, quæ vero temporum injuria multis locis mutilata, quorumque ordo susque deque perturbatus est. Ad priscam normam revocata ita se excipiunt : Prima folia duo integri codicis perierunt. Cod. fol. 3 et 4 : I, a, 7.-I, 6, 3, Il. (Zeùç 8è fanai-manu 5911.) Exciderunt duo folia. Cod. fol. 5 et 6 : I, 9, x, 2.-1, 9, 17, a. (filmai: ô’AOapaç-auvswdëuai.) Excidit unum folium. Cod. fol. 7 et 8 : I, 9, 23, 7.-11, x, 5, 10. (xaréÇcuçev -iflçmnlvnç.) Excidit unum folium. Cod. fol. xo et Il. : Il, A, a, 6. -II, 5, r, 7. (J’y-tv niôûa-Ïqn-rov xm’vaç.’ Excidit unum folium. Cod. fol. 9 et u z Il, 5, 8, x. -lI, 6, 3, 3. (105 99960; - rob: mptdvraç’.) Excidit unum folium. Cod. fol. l : Il, 7, 6, 7.-11, 8, a, 9, (pr: lxzw - ’Apmôômmç.) Exciderunt quattuor folia. Cod. fol. a z Il], 6, 5, 1.-III, 7, 6, 1. (Tuôia -- 7h ’AÀxpafœvoç.) Excidit unum folium. Cod. fol. x 5, 13, 12 : HI , 10, a, 3.-III, 14, A, a. (1&4 pâti lourât; -- ’Altçemëofaç Âl’fll.) Reliqua interciderunt. Memoratur quidem hic liber ab Heynio (Præfat. ad Apollod.,, p. XLIX), qui autem lectionis varietatem ex eo non habuit. Verum quamvis sit inter cos, qui hucusque collati surit, optimæ sane notæ, in majoribus tamen corruptelis, lacunis et interpolationibus in reliquorum depravationem conspirat. Quod hæc attinet, omnis salutis spes posita est in codicibus Italicis, si quidem verum est quod Hermannus (Præfat. ad Hymn. Hem. , p. XLV) accepit : a: Apollodori libros in iis ita scriptos inveniri, ut si cum editioni- bus isti codices comparentur, scriptorem hune vix sui similem ha- bituri simas. » Ceterum multa fragmentum nostrum continet, qui- bus loci librariorum mendis inquinati purgari possint , aliaque, quibus confirmentur virorum doctorum emendationes. Sed ut ipse lector judicet, potiorem lectionis varietatem, omissis levioribus , apponamus : PBÆFATIO. LIBER I. soma HENMIA. CODEX Pull. 3722. (rections alarme signalas in textum recepimus.) 1, 3: l. ’Iowoç sic cod. infirma abest. torno mutin. mon PARIS. 2722. h a, 3. ’Apéoîopo: livet viôv vAPéoTOPOÇ 157:: 3, 6, l. Mme; aux! ’Hçaï- ’Myoucw Foule-mu i, 3, 8. Eupfav ’niv Eupfav 5. tardive-s’il sic cod. à, l, l.