Notes Du Mont Royal ←
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Notes du mont Royal www.notesdumontroyal.com 쐰 Cette œuvre est hébergée sur « No- tes du mont Royal » dans le cadre d’un exposé gratuit sur la littérature. SOURCE DES IMAGES Google Livres FRAGMENTA HISTOBICORUM GRÆCORUM. ème PARISIIS- - EXCUDEBANT FlllIlN DIDOT runes, VIA JAÇOB , 50. --oaœeao---- FRAGMENTA HISTORIGORUM GRÆCORUM HECATÆI I ANTIOCHIN! CLITODEMI 3S9 CHARONIS 32 PHILISTI lisî PHANODEMI 9:66 XANTHI 3c, - TIMÆI 193 ANDROTIONIS 2:7! HELLANICI 45’ EPHORI 234 DEMONIS’57-6 PHERECY DIS 7 0 THEOPOMPI’27 PHlLOCHORI 3t517 ACUSILAI un) PHYLARCHIggzIë ISTRI 4) L6 . APOLLODORI BIBLIOTHECA [oit CUM FRAGMENTIS. AUXERUNT. nous ET PROLEGOMENIS ILLUSTRARUNT, INDICE PLENISSIMO INSTRUXERUNT CAB. ET THIÏJOD. MULLEBI. ACCEDUNT MARMORA PARIUM ET ROSETTANUM, , uoc cul amoura, aux) ou. c. natrum communs. ü. MS W4!lehon *un à» SOCIALES w UNIVERSITÉ PARISIIS, EDlTORE AMBROSIO FlRMlN DIDOT, INSTITUT! REG]! FEANCIÆ TYPOGBAPHO. M DCCC XLI. N4 il s PRÆFATIO. Sortis nescio qua iniquitate accidit, ut, si exceperis quæ Hem. dotus, Thucydides, Xenophon commentariis suis tradiderunt, uberior antiquioris Græcorum historiæ expositio omnis fare nabis haurienda sit ex serioris demum ætalis scriptoribus. Qui quoniam ex aliorum libris sua hauserunt tantum non omnia auctoritas eorum in plerisque pendet ex diligentia, quam ad fontes conquirendos attulerunt, et ex eorum quos duces sequereno tur delectu. Jam vero quamvis diligentia plurimorum animique sincera voluntas laudandæ sint, atque nefas habeam temerarie velle insolenterque meritis eorum detrahere; faiendum tamen est ipsius ætatis horum scriptorum indolem, cujus vim subterfugere non poterant, tantum abesse, ut altiores verioresque de arte scri- bendæ histo riæ notiones iis suggesserit , ut in perniciosa sæpenumero eos abduxerit consilia. Quod quia in auctorum, quibus suam illi iidem adjungerent,delectum et usum magnam vim exercera debuit , mox intellexerunt viri docti non passe nos in Diodori et Plutarchi, ut bos nominem , auctoritate acquiescere, neque quidquam magis faciendum esse existimarunt, quam fon- tium illorum accuratam habere nolitiam, fragmenta eorum colli- gere, inter se contendere, accuratissime examinare. llaque novum quoddam studiorum genus emersit, quod etsi multis impeditum difficultatibus tædiique plenum, tamen tanto ardentius nostri ævi Paume ais-roumain. a r! hominesn Pli eruditi ÆFATIO. amplexi sunt, quanta majorem ex eo in pemtin- rem historiæ cognitionem redundare viderunt utilitatem. Quo denique successu in his elaboraverint, quantam doctrinæ crudi- tionisque copiam, quantum ingenii acumen et sagacitatem adlii- buerint, non est profecto, cur hic memoremus. Alio nos conver- tamus. Etenim postquam viri docti disjecta membra nobiliorum scriptorum collegerant, et, quam vitam iis restituera non passent, umbram certe uniuscujusque ac imaginem quandam delineaverant, Firminus Didot, quæ est ejus viri celeberrimi eximia in bis rebus prudentia, nihil jam antiquius habendum esse censuit, quam omnes illas fragmentorum collectiones in unum corpus unius vo- luminis spatio circumscriptum congerere et ex ordine disponere. Quod institutum tum aliis se nominibus commendare vidit , mm propterea historiæ studiosis gratissimum fore, quad multorum scriptorum testimonia hac ratione sub unum oculorum conspectum venire interque se comparari passent, atque ipsius artis historicæ apud Græcos viva quasi præberetur imago, ita ut a nativa logo- graphorum simplicitate ascenderes ad historiam omnibus dictionis luminibus collustratam, deinde ab rhetorica hac et pragmatica Ephori et Theopompi rerum expositione paullatim descenderes ad jejuniorem illum Atticarum rerum scriptorum sermonem da- ctamque qua excellunt perscrutationem monumentorum. Jam quum fragmenta ordinandi, recognoscendi, vertendi nego- tium Firminus Didot mihi demandaverit, meum est dicere, quo- modo in eo sim versatus. Auctares , quorum reliquiæ hoc volumine comprehenduntur, bi sunt : Hecatæus, Charon, Xanlhus, Hellanicus, Plierecydes, Acu- silaus. His, qui primam collectionis partem efficiunt , tanquam sup- plementum subjunxirnus Bibliotliecam Apollodori. Reliquorum hujus auctoris operum fragmenta a consilio nostro aliena quidem fuerunt, sed ne imperfectam rem reliquisse videremur, ea in calce libri apponenda curavimus. Logographos excipiunt scriptores re- rum Sicularum, Antiochus, Philistus, Timæus. Deinde sequuntur Ephorus et Theopompus et Phylarchus. Agmen denique claudunt Attliidum auctores : Clitodemus , Phanodemus , Androtio, Demo, Philocliorus, lster. Eorum quos postremo loco nominavi, necnon Phylarchi fragmenta quum quominus ipse retractarem temporum angustiis excluderer, frater meus Theodorùs disponendi ea et re- cognoscendi negotium benigne voluit in se recipere. Ordine auctorum ita constituto,PRÆFATIO. singulorum fragmenta, [Ilquibus nova non pauca a nabis addita sunt, ubique ita ordinare stu- duimus, ut, quantum ejus fieri poterat, integri operis dispositio r 1-3? Æ o..- m adumbraretur; quad quum primarium fragmentorum editoris of- ficiuin sit, ac revera picrique magnam huic rei operam navaverint, a nonnullis tamen ea aut plane neglecta est, aut minus féliciter iis successit. Ut deinde contextus verborum ad veram uniuscujusque auctoris scripturam quam proxime accederet, consuluimus et opti- mas veterum scriptornm editiones, et, ubi licuit , libros manu- scriptos. Quæ denique a viris doctis aliud agenlibus oblata occa- sione in nostris fragmentis emendata innotuerunt, diligenter eno- tavimus. Qua ex parte si nonnulla, vel etiam multa, nos fugerunt, id lector benevolus non tam negiigentiæ nostræ imputaverit quam peuuriæ supellectilis literariæ. Uberior annotatio omnem lectionis varietatem enumerans atque verba et res usquequaque illustrans ab editionis hujus consilio prarsus abhorret. Nam præterquam quad cavendum erat , ne moles libri in immensum accresceret, quæ ad verborum intelligentiam a lectoribus, quibus græcus serma minus est familiaris, desiderari possint, versio suppeditat latina, quam propterea sæpenumero liberiorem dedimus, non tam id agentes ut verbum redderemus verba, quam ut sententiam auctoris aperiremus. Itaque nonnisi ubi majoribus difficultatibus res impediuntur, notas, eæque quam brevissimæ, subjiciendæ erant. Id quad fecimus mode nostris verbis , modo appositis cum nominis signa priorum interpretum animadversionibns. Quam rationem in salis Hecatœi fragmentis reliquimus, ubi quæ in notis leguntur omnia sunt Clausenii. Quare non erat cur auctoris nomen adpingeremus. De iis enim fragmentis, quæ Clausenius Porphyrii testimonio fisus vel conje- cturis et speciosis argumentationibus Hecatæo sua vindicavit, quum a viri docti judicio nabis recedendum esset, neque vero tribus verbis res profligari posset, editoris argumenta ipsissimis ejus verbis adscripsimus nostram sententiam separatim exposituri. In paucis illis Charonis et Xanthi reliquiis plerumque secuti sumus Creuzerum. In Hellanico, Pherecyde, Acusilao, relicto quem Sturzius adoptavit ordine, novam dare fragminum dispositionem tentavimus. Qua in re, quad ad Pherecydem, non minimum adjuti sumus dissertatione Augusti Matthiæ Analectis Literariis Friderici Augusti Wolfii (tain. I, S II, p. 321-331) inserta atque ex parte a a. Sturzio1V inPRÆFATIO. præfatione ad alteram Pherecydis editionem repetita. Ad constituendu m textum Apollodori primi adhibuimus codicem Parisinum 2722 , qui formæ quadratæ, seculique, ut videtur, de- cimi quarti , præter carmina nonnulla Theocriti atque epigrammata nullius pretii, Apollodori continet fragmentum quindecim folio- rum, quæ vero temporum injuria multis lacis mutilata, quarumque ordo susque deque perturbatus est. Ad priscam normam revocata ita se excipiunt : . Prima folie duo integri codicis perierunt. Cod. fol. 3 et A : I, a, 7.-I, 6, 3, u. (Zeèç 83 fanai-(60).)" 6911.) Exciderunt duo folia. God. fol. 5 et 6 : I, 9, 1, 2.-1, 9, 17,2. (irénisme ô’AOaiLcç-euvzuva’ztzrm.) Excidit unum folium. God. fol. 7 et 8 : I, 9, 23, 7.-II, I, 5, 10. (xaréësuçev-anwrivnç.) Excidit unum folium. Cod. fol. ra et il. : Il, a, a, 6.-II,5, r, 7. (axer: ridant-"louoit amine.) Excidit unum folium. Carl. fol. 9 et u : Il, 5, 8, 1.-II, 6, 3, 3410589qu -Jroiaç imprévue.) Excidit unum folium. (Lad. fol. r : Il, 7, 6, 7.-II, 8, a, 9, (’HpaxMa Ëxew - aptæænm.) Exciderunt quattuor folie. Cod. fol. a : 1H, 6, 5, 1.-III, 7, 6, 1. (Tuôéa - div ’Ahpaiwvoç.) Excidit unum folium. Cod. fol. 15, 13, ra : Il! , 10, a, 3.-III, 14, A, a. (ce; phi me, - ’AÀpceiôola: M11...) Reliqua interciderunt. Memaratur quidem hic liber ab Heynio (Præfat. ad VApollod., p. XLIX), qui autem lectionis varietatem ex eo non habuit. Verum quamvis sit inter cos, qui hucusque collati sunt, optimæ sane notæ, in majoribus tamen corruptelis, lacunis et interpolationibus in reliquorum depravationem conspirat. Quod hæc attinet, omnis salmis spes posita est in codicibus Italicis,.si quidem verum est quad Hermannus (Præfat. ad Hymn. Hom. , p. XLV) accepit : a Apollodori libros in iis ita scriptos inveniri , ut si cum editioni- s bus isti codices comparentur, scriptorem hune vix sui similem ha- bituri simas. n Ceterum multa fragmentum nostrum continet, qui- bus loci librariarum mendis inquinati purgari possint , aliaque, quibus confirmentur virorum doctorum emendationes. Sed ut ipse lector judicet, potiarern lectionis varietatem, omissis levioribus, apponamus : a PliÆFATIO. v (lattions asteriscoi LIBER signalas in I. tamtam me recepimus.)immun. in 3.acon 1- Tom: 9ms. sic cod. 2722. me munira. connin PARIS. 2722. , 3 3 âzî’rïzy a ",6 3, 5, 1. 111m 141» ’anai- ’Xévovo’w ’Hçaiorrw 1, 3, 8. Eupiav îq ’fiîlçumîr