Noty Biograficzne Wykonawców
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
6. Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena Noty biograficzne wykonawców Yuri Bashmet Urodzony w r. 1953 w Rostowie nad Donem, uczęszczał do specjalnej szkoły muzycznej we Lwowie, którą ukończył w 1971 roku. Następnie studiował w Konserwatorium w Moskwie pod kierunkiem prof. Wadima Borysowskiego i Fiodora DruŜynina. W roku 1975 otrzymał altówkę Paolo Testori (Mediolan, 1758), na której gra do dziś. JuŜ jako student zdobywał nagrody na międzynarodowych konkursach w Budapeszcie (1975, II nagroda ) i Monachium (1976, I nagroda). Uznano go wtedy za niezwykle utalentowanego. Jak napisała jedna z niemieckich gazet, „pod względem perfekcji wykonania i doskonałości brzmienia porównać go moŜna jedynie z Dawidem Ojstrachem..." Jego repertuar obejmuje róŜne epoki i style. Swoje utwory dedykowali mu juŜ tacy kompozytorowie współcześni jak A. Schnittke, G. Kanczeli, E. Denisow, A. Czajkowski czy S. Gubaidulina (łącznie 45 koncertów na altówkę). On sam dokonał aranŜacji Tria smyczkowego A. Schnittkego na orkiestrę smyczkową (wydanej jako trio-sonata przez firmę Sikorski). Jego recitale solowe i koncerty, na których występuje z artystami tej miary co S. Richter, M. Rostropowicz, I. Stern, A. Mutter, czy G. Kremer gromadzą zawsze komplet publiczności. Jego nazwisko wiąŜe się teŜ z pierwszymi w historii recitalami altówkowymi na najlepszych scenach świata, takich jak nowojorska Carnegie Hall, amsterdamska Concertgebauw, londyńskie Barbican Centre (London), Filharmonia Berlińska, mediolańska La Scala, oraz Wielkie Sale Koncertowe Konserwatorium w Moskwie i Filharmonii Petersburskiej. Yuri Bashmet współpracował z wieloma wybitnymi kompozytorami, takimi jak z R.Kubelik, S.Ozawa, G.RoŜdiestwieński, Sir Colin Davis, J. Gardiner, M. Rostropowicz, W. Gergiew, S. Dutua, N. Marriner, M. Tilson Thomas, K. Mazur, B. Haitink, S. Rattle, N. Harnoncourt, Y. Temirchanow. Jako solista i dyrygent występował z najlepszymi orkiestrami symfonicznymi świata: z Orkiestrą Filharmonii Berlińskiej, Berlińską Orkiestrą Symfoniczną, New York Philharmonic, Bayerishe Rundfunk, San Francisco Symphony, Chicago Symphony, Boston Symphony, London Symphony, Radio France, Orchestra de Paris, Wiener Philharmonic itp. Uczestniczył w licznych festiwalach na całym świecie: Tanglewood (USA), Bordeaux, Menton (Francja), Bruksela (Belgia), Kuhmo, Mikkeli (Finlandia), Kreuth (Niemcy), Siena, Stresa, Sorrento (Włochy). Jest dyrektorem artystycznym i jednym z organizatorów festiwali w Tours (Francja) i na Elbie (Włochy). Jest regularnym uczestnikiem cyklu Promenade Concerts in w londyńskiej Albert Hall. Yuri Bashmet organizuje i przewodniczy jury Międzynarodowego Konkursu Altówkowego w Moskwie, jedynej tego rodzaju imprezie w Rosji. Jest profesorem Konserwatorium Moskiewskiego i Honorowym Członkiem Londyńskiej Akademii Sztuk Pięknych; latem uczy na Academia Cidzana (Siena) oraz w Tours. Jest Przewodniczącym Międzynarodowego Konkursu Altówkowego im. L. Tertisa w Anglii, członkiem jury Konkursu Altówkowego w Monachium i paryskiej „Maurice Vie”. NajwyŜszym uznaniem dla talentu Y. Bashmeta było powołanie go na stanowisko dyrektora artystycznego moskiewskiego festiwalu „Grudniowe Noce”, kierowanego dotąd przez 17 lat przez genialnego S. Richtera. Yuri Bashmet mieszka i pracuje w Moskwie. Renate Behle Była członkiem zespołu opery państwowej w Hanowerze do roku 1997. Tam właśnie po raz pierwszy wykonała większość utworów ze swojego repertuaru sopranowego, do którego naleŜą: Minnie, Elektra (Idomeneus), Leonora, Sieglinda, Tosca, Ariadna, Färberin, Brunhilda w Zygfrydzie, Chrysothemis. Od początku sezonu 1993/1994, śpiewała regularnie w operze państwowej w Hamburgu . Do innych jej waŜnych wystąpień zalicza się role w Fidelio we Wiedniu i Stuttgarcie, Salome w mediolańskiej La Scali i w Atenach, rolę Izoldy w Los Angeles, Chrysothemis w Barcelonie, rolę w Makbecie w Kolonii, rolę Senty w Deutsche Oper w Berlinie. Poza tym wystąpiła w Fidelio na festiwalu w Salzburgu, w Salome w Buenos Aires, w Tristanie i Izoldzie w Houston oraz w Fidelio, Salome i jako Färberin w Dreźnie. Renate Behle wykonała w Lipsku Requiem Dvořaka, IX Symfonię Beethovena i XIV Symfonię Szostakowicza, w Amsterdamie i Monachium Symfonię liryczną Zemlinskiego, w Granadzie IX Symfonię Beethovena, a w Kolonii Parsifala i Zmierzch bogów (rola Brunhildy) z orkiestrą Gürzenich. Do przyszłych planów artystki zaliczają się nowe wykonania Walkirii w Stuttgarcie, Zmierzchu bogów w Bonn, Walkirii w Austin w Teksasie, role wszystkich trzech Brunhild w Kolonii (nowe wykonanie Pierścienia Nibelungów), Elektra w Baltimore i Fidelio w Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Renate Behle zapraszana jest do nagrań płytowych, nagrała m.in. Der Kreiderkrei Zemlinskiego (Soltesz) i Jessondę Spohra (Gerd Albrecht). W sezonie 2001/2002 bierze udział w koncertowych wykonaniach finału Zmierzchu bogów na tournée po Szwajcarii, Jasia i Małgosi w rzymskiej Accademia Santa Cecilia i VIII Symfonii Mahlera z Orchestre Philharmonique de Strasbourg. Christiane Boesiger Studiowała pod kierunkiem Hansa Hottera i Seny Jurinac. Po pierwszych występach w swej rodzinnej Lucernie oraz w Biel (Szwajcaria) podpisała roczny kontrakt ze studiem Bawarskiej Opery Narodowej w Monachium. Przez następne kilka lat była członkinią zespołów wiedeńskiej Volksoper i monachijskiego teatru Am Gärtnerplatz. Jej głos, liryczny sopran koloraturowy, pozwolił jej skoncentrować się na rolach mozartowskich (od Zuzanny po Konstancję; w tej pierwszej roli brała udział w nagraniu dla Telewizji Austriackiej w mozartowskim cyklu Marco Arturo Marelliego), belcanto (Bellini i Donizetti) i na dziełach operowych XX w. Jej repertuar zawiera tak role liryczne (np. Zofia w Kawalerze z róŜą) jak i najtrudniejsze głosowo i aktorsko (np. Lulu Albana Berga, w której odniosła wielki sukces we Wiedniu - 1994 i Mannheim -1998). W roku 1998 zadebiutowała teŜ w roli Ilji (Idomeneo) w Salzburgu. Kolejne role w repertuarze Christiane Boesiger są najlepszym dowodem jej wszechstronności. Jesienią roku 1998 wystąpiła jako Olimpia, Antonia i Giulietta w Opowieściach Hoffmanna w Klagenfurcie. W czerwcu 1999 zadebiutowała w Linzu w roli Melisandy w Peleasie i Melisandzie. Sezon 1999/2000 rozpoczęła spektakularnym debiutem w roli Konstancji w Uprowadzeniu z Seraju, takŜe w Klagenfurcie. Następnie odniosła wielki sukces jako Pamina w nowym wystawieniu Czarodziejskiego fletu w reŜyserii Harry’ego Kupfera w salzburskim Landestheater. W czerwcu 2000 roku zachwyciła hiszpańską publiczność Gran Teatro del Liceo w Barcelonie recitalem pieśni Kurta Weilla i Arnolda Schönberga. W sezonie 2000/2001 zadebiutowała jako Anna Trulove w Rake's Progress Strawińskiego i odniosła wielki sukces w roli Paminy w berlińskiej Komische Oper. Jej role w Pierrot Lunaire Schönberga i Telefonie Menottiego w Landestheater w Salzburgu zostały doskonale przyjęte przez publiczność i krytykę. Wystąpiła tam jeszcze raz, tym razem w roli Adeli w Zemście nietoperza Johanna Straussa. Oprócz występów operowych Christiane Boesiger chętnie występuje z repertuarem pieśniowym i oratoryjnym. Jest zawsze mile widziana na festiwalach i w salach koncertowych w kraju i za granicą. Rudolf Buchbinder Był najmłodszym słuchaczem wiedeńskiej Musik Hochschule, przyjęto go tam w wieku 5 lat. Karierę rozpoczął jako muzyk kameralny. Występował teŜ jako solista z wszystkimi znaczącymi orkiestrami i dyrygentami świata. Jest regularnym gościem Salzburger Festspiele i wszystkich innych waŜnych festiwali muzyki powaŜnej. Wykonuje nie tylko repertuar klasyczno-romantyczny, lecz równieŜ dwudziestowieczny; nie zapomina teŜ o rzadko wykonywanych dziełach takich jak np. zbiór wariacji na tematy z Diabellego skomponowane przez 50 muzyków austriackich. Najlepszym dowodem olbrzymiego zakresu repertuarowego Buchbindera jest ponad setka dokonanych przez niego nagrań. Jego doskonała płyta zebranych utworów fortepianowych Haydna została nagrodzona Grand Prix du Disque. Mimo to Rudolf Buchbinder woli dokonywać nagrań na Ŝywo. Nagrany z Wiedeńską Orkiestrą Symfoniczną w tamtejszym Konzerthaus cykl wszystkich koncertów fortepianowych Mozarta został uznany przez sławnego krytyka Joachima Kaisera za płytę roku 1998. W roku straussowskim (1999) wydał Waltzing Strauss, niezwykłą płytę kompaktową z fortepianowymi transkrypcjami utworów kompozytora. Najnowsze, dokonane na Ŝywo nagrania Buchbindera to oba koncerty fortepianowe Brahmsa (pod batutą Nikolausa Harnoncourta z towarzyszeniem orkiestry Concertgebouw). Rudolf Buchbinder jest współtwórcą nowego kanonu repertuaru fortepianowego; cykl wszystkich 32 sonat fortepianowych Beethovena wykonywał juŜ w ponad 30 miastach, w tym w Monachium, Wiedniu, Hamburgu, Zurychu i Buenos Aires. Oceniając nagranie cyklu „Frankfurter Allgemeine Zeitung” obwołała go „jednym z najznamienitszych i najbardziej kompetentnych wykonawców muzyki Beethovena w naszych czasach“. Jego hobby to literatura i sztuki piękne — w wolnych chwilach między próbami a koncertami oddaje się z pasją malarstwu. Chee-Yun Wystąpiła po raz pierwszy w wieku lat 8 w swym rodzinnym mieście, Seulu, jako laureatka Grand Prix konkursu Korean Times. W wieku lat 13 wyjechała do USA, gdzie podczas Koncertu Młodych Talentów w Filharmonii Nowojorskiej wystąpiła z V Koncertem Vieuxtemps’a. W wieku lat 15 miała juŜ za sobą pierwsze występy solowe w Carnegie Hall i w Kennedy Center, gdzie zagrała z New York String Orchestra pod dyrekcją Alexandra Schneidera. Chee-Yun rozpoczęła edukację muzyczną jeszcze w Korei, u Nam Yun Kim. Od przyjazdu do Stanów Zjednoczonych pracowała z Dorothy DeLay, Hyo Kang i