La Decollazione Di San Giovanni Battista

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

La Decollazione Di San Giovanni Battista Antonio Maria Bononcini La decollazione di San Giovanni Battista Antonio Maria Bononcini (1677–1726) La decollazione di San Giovanni Battista – oratorio in due parti (1709) Libretto: Giovanni Domenico Filippesci CD 1 CD 2 Introduzione Seconda parte Prima parte 46’06 45’24 strona CD 1 page 1 Introduzione 3'19 36 PRIMA PARTE 2 Aria: Sorga omai l’Alba lucente (Erodiade) 3'50 36 3 Recitativo: Ma no! de’ suoi bei raggi (Erodiade, 1'11 36 Erode) 4 Aria: Tutto attento il sol mirai (Erode) 3'08 38 5 Recitativo: Soffri mio Re (Erodiade, Erode, Battista) 2'38 40 6 Aria: Perché il sole (Battista) 2'21 42 7 Recitativo: Ma tu che fai? (Battista, Erode) 0'57 42 8 Aria: Omicida è la pietà (Erode) 2'08 44 9 Recitativo: Oh di cieco pensiero ingannate follie 1'00 44 (Battista) 10 Aria: Parmi veder già il Ciel (Battista) 3'51 46 11 Recitativo: Mio Sposo, mio Signore (Erodiade, Erode) 1'38 46 strona page 12 Aria: Già costretta dal martir (Erodiade) 3'42 48 13 Recitativo: Erodiade, deh cessa dai rimproveri tuoi 1'41 48 (Erode, Erodiade) 14 Duetto: Rieda pure / Torni pure (Erodiade, Erode) 4’02 52 15 Recitativo: Ecco a’ tuoi cenni (Salomè, Erodiade) 1'41 52 16 Aria: Si cadrà la cervice sì temuta (Salomè) 2'46 56 17 Recitativo: Al prigionier Battista (Angelo) 1'14 56 18 Aria: Preziosa è quella morte (Angelo) 4'59 58 Total time 46'06 strona CD 2 page SECONDA PARTE 1 Aria: Festivi, giulivi, risuonate (Salomè) 2'10 60 2 Recitativo: Ma a regia mensa assiso (Salomè) 0'22 60 3 Coro: Rapido da te lungi 1'11 60 4 Recitativo: Della tua vita (Salomè) 0'32 62 5 Aria: Delle palme, c’ha l’Idume (Salomè) 0'54 62 6 Recitativo: Non più deh cessa (Erode, Erodiade, 2'10 62 Salomè) 7 Aria: Nulla si nieghi (Erode) 4'42 66 8 Recitativo: Ah mio Rege adorato (Erodiade, 2'51 66 Erode, Battista) 9 Aria: Bacio l’ombre, e le catene (Battista) 5'25 70 10 Recitativo: In questo orror profondo (Angelo) 1'12 70 11 Aria: Con animo forte incontra la morte (Angelo) 3'32 72 12 Recitativo: Qual annunzio beato (Battista) 1'30 72 strona page 13 Aria: Tu, che sei Nume di pace (Battista) 2'36 74 14 Recitativo: Et ancora i tuoi voti (Angelo) 0'38 74 15 Aria: Tardi diviene all’ira (Angelo) 2'31 74 16 Recitativo: Figlia, già fausto arride (Erodiade, Salomè) 1'01 76 17 Aria: Clizia, che amante del Sole (Salomè) 3'25 78 18 Recitativo: Signor, giacché di tanto favor (Salomè, 1'21 78 Erode, Erodiade) 19 Aria: Il crin cingetemi (Erodiade) 2'04 80 20 Recitativo: Ecco, o Madre (Salomè) 0'26 80 21 Duetto: Ho vinto, o Figlia / Vincesti, o Madre 0'44 80 (Erodiade, Salomè) 22 Recitativo: Così d’empio livore (Angelo) 0'35 82 23 Coro: Muore il giusto 3'30 82 Total time 45'24 WYKONAWCY PERFORMERS EWA MARCINIEC alt / alto San Giovanni Battista BOŻENA BUJNICKA sopran / soprano Erodiade ALDONA BARTNIK sopran / soprano Salomè JAROMÍR NOSEK bas / bass Erode JOANNA DOBRAKOWSKA mezzosopran / mezzo-soprano Angelo WROCŁAWSKA ORKIESTRA BAROKOWA / WROCŁAW BAROQUE ORCHESTRA ANDRZEJ KOSENDIAK dyrygent / conductor Wrocławska Orkiestra Barokowa / Wrocław Baroque Orchestra Jarosław Thiel – dyrektor artystyczny / Artistic Director Zbigniew Pilch (koncertmistrz / leader), Mikołaj Zgółka, Kamila Guz – I skrzypce / 1st violins Adam Pastuszka, Violetta Szopa-Tomczyk, Małgorzata Malke – II skrzypce / 2nd violins Piotr Chrupek, Michał Mazur – altówki / violas Jarosław Thiel, Bartosz Kokosza – wiolonczele / cellos Stanisław Smołka – kontrabas / double bass Aleksandra Rupocińska – klawesyn / harpsichord Marta Niedźwiecka – klawesyn, pozytyw / harpsichord, chest organ Henryk Kasperczak – lutnia / lute Agnieszka Wróblewska – menedżer / manager SPIS TREŚCI CONTENTS 16 / 24 Brent Wissick La decollazione di San Giovanni Battista 36 Libretto 92 Andrzej Kosendiak 98 Ewa Marciniec 102 Bożena Bujnicka 106 Aldona Bartnik 110 Jaromír Nosek 112 Joanna Dobrakowska 116 Wrocławska Orkiestra Barokowa / Wrocław Baroque Orchestra 120 Jarosław Thiel BRENT WISSICK profesor University of North Carolina, Chapel Hill La decollazione di San Giovanni Battista Historia o ścięciu św. Jana Chrzciciela znajduje się w Ewange- liach Mateusza, Marka i Łukasza. Współcześnie jedną z najbar- dziej pamiętanych jej wersji jest opera Salome Richarda Straussa z 1905 roku na podstawie sztuki Oscara Wilde’a, którą w tam- tych czasach uważano za skandaliczną; dzieło to pod względem muzycznym jest wciąż żywe, jednocześnie pod względem tea- tralnym wydaje się już groteskowe. Jednak oratorium La decol- lazione di San Giovanni Battista Antonia Marii Bononciniego z 1709 roku, z librettem Giovanniego Domenica Filippesciego, równie przejmująco ukazuje to wczesne męczeństwo, a zarazem jest także wspaniałym dziełem muzycznym. Antonio Bononcini (1677–1726) pochodził z muzycznej rodziny z Modeny. Jego ojciec Giovanni Maria był szanowanym kompozytorem i teoretykiem muzyki, zmarł, gdy Antonio był bardzo młody. Antonio wraz ze starszym bratem Giovannim (1670–1747) zostali wysłani do pobliskiej Bolonii, gdzie uczyli się gry na wiolonczeli i studiowali kontrapunkt u Giovanniego Paola Colonny, jak też służyli jako muzycy we wspaniałej bazylice św. Petroniu­ sza. Kiedy kompozytor miał zaledwie 15 lat, skomponował Laudate pueri na sopran, wiolonczelę solo i basso continuo oraz szereg sonat wioloncze­ lowych. W tym czasie bracia dołączyli do orkiestry legata papieskiego w Bolonii, kardynała Pamphiliego, z którym udali się do Rzymu w 1693 roku. Starszy Giovanni w ciągu następnych kilku lat zdobył pozycję jednego z najważniejszych kompozytorów oper i kantat w całych Włoszech, a pod koniec 1698 roku został zaproszony do objęcia stanowiska kapelmistrza na dworze cesarza Leopolda I Habsburga w Wiedniu. Ostatecznie Antonio, który kontynuował w Rzymie pracę jako kompozytor i instrumentalista, otrzymał propozycję pełnienia funkcji kapelmistrza brata cesarza, Karola, także w Wiedniu; bracia Bononcini pozostali tam aż do 1713 roku. Później Giovanni stał się operową sławą w całej Europie, konkurując w Londynie z samym Händlem, podczas gdy Antonio powrócił do mniej spektakularnej kariery we Włoszech. Styl jego kompozycji nie wpisywał się w popularne 18 Antonio Maria Bononcini La decollazione di San Giovanni Battista wówczas trendy jak u Giovanniego; często wykorzystywał kontrapunkt, którego obaj uczyli się w młodości. W oratorium La decollazione di San Giovanni Battista widać jednak, że Antonio dysponował także dużymi umiejętnościami dramaturgicznymi, częściej kojarzącymi się z kimś takim jak Händel niż z jego starszym bratem Giovannim, który słynął ze swoich pełnych słodyczy lirycznych utworów, bez wirtuozowskich popisów. Oratorium jest to rozbudowane opracowanie muzyczne religijnego tekstu, zwykle wykonywane podczas koncertu bez inscenizacji. Współ­ czesnej publiczności najbardziej znane są znakomite dzieła Händla, Haydna i Mendelssohna, w których położono ogromny nacisk na partie chóralne, ale w czasach Bononciniego oratoriom nadawano bardziej operową formę, z recytatywami i ariami na przemian, z zaledwie kilkoma częściami chóral­ nymi, zwykle śpiewanymi przez solistów. Najwcześniejsze oratoria były opracowaniami historii biblijnych i wykonywano je zazwyczaj w oratorium lub sali modlitewnej jako swego rodzaju rekolekcje, nie w kościołach, które z kolei koncentrowały się na liturgii. Niektóre pisano w języku ojczystym, ale bywały też po łacinie, jak słynne oratoria Carissimiego w XVII-wiecz­ nym Rzymie, w tym najsłynniejsze z nich Jephte i Judicium Salomonis. Orato­ ria tego kompozytora najczęściej miały narratora, którego nie spotykamy już w późniejszych dziełach tego gatunku, bardziej operowych w formie. Brent Wissick La decollazione di San Giovanni Battista 19 Oryginalne fragmenty biblijne o Janie Chrzcicielu, Herodzie i Salome są dość krótkie, więc Filippesci, podobnie jak wielu innych librecistów tamtych czasów, znacznie rozbudował tę opowieść. Ewangelie mówią, że Herod poślubił żonę swego brata, Herodiadę, co Jan Chrzciciel nazwał bezprawiem. Herodiada z tego powodu żywiła do Jana urazę i żądała, aby został zabity, ale Herod obawiał się proroka i więził go, zapewniając mu ochronę. Na uczcie w dniu urodzin Heroda córka Herodiady, która pojawia się w Ewangeliach bez imienia, tańczyła dla króla i jego gości, co skłoniło Heroda do złożenia przysięgi, że spełni każde jej życzenie. Salome, bo tak brzmiało jej imię, po rozmowie z matką poprosiła o głowę Jana na półmis­ ku. Herod, choć strapiony, spełnił jej życzenie. Wybitny badacz oratoriów Howard E. Smither zauważa, że teksty oratoryjne okresu kontrreformacji podkreślały heroizm, ascezę, misty­ cyzm, makabrę i erotykę. To wszystko znalazło się także w La decollazione, a szczególnie zostały wyeksponowane zmysłowe cechy postaci kobiecych, tak kluczowe dla opowieści. Pod koniec XVII wieku oratoria zaczęto wyko­ nywać w bardziej świeckiej scenerii, głównie w pałacach zamożnych rzym­ skich kardynałów, zwłaszcza w okresie Wielkiego Postu, kiedy opera była zakazana, a same oratoria stawały się bardziej operowe. La decollazione Bononciniego wykonano po raz pierwszy podczas Wielkiego Postu w 1709 20 Antonio Maria Bononcini La decollazione di San Giovanni Battista roku w kaplicy cesarza Józefa I w Wiedniu; było to jedno z czterech dzieł, które Antonio skomponował na dworze w latach 1705–11. Ówczesne śro­ dowisko muzyczne było przez pewien czas zdominowane przez włoskich kompozytorów i na dworach zatrudniano wielu wirtuozów: śpiewaków i instrumentalistów. Raczej skromną w obsadzie partyturę La decollazione na smyczki i continuo można wyjaśnić wykonaniem w okresie Wielkiego Postu, ale wokalne i instrumentalne wymogi tego utworu w pełni wyko­ rzystywały
Recommended publications
  • La Bohème Opera in Four Acts Music by Giacomo Puccini Italian Libretto by Giuseppe Giacosa and Luigi Illica Afterscènes Da La Vie De Bohème by Henri Murger
    ____________________ The Indiana University Opera Theater presents as its 395th production La Bohème Opera in Four Acts Music by Giacomo Puccini Italian Libretto by Giuseppe Giacosa and Luigi Illica AfterScènes da la vie de Bohème by Henri Murger David Effron,Conductor Tito Capobianco, Stage Director C. David Higgins, Set Designer Barry Steele, Lighting Designer Sondra Nottingham, Wig and Make-up Designer Vasiliki Tsuova, Chorus Master Lisa Yozviak, Children’s Chorus Master Christian Capocaccia, Italian Diction Coach Words for Music, Supertitle Provider Victor DeRenzi, Supertitle Translator _______________ Musical Arts Center Friday Evening, November Ninth Saturday Evening, November Tenth Friday Evening, November Sixteenth Saturday Evening, November Seventeenth Eight O’Clock Two Hundred Eighty-Fourth Program of the 2007-08 Season music.indiana.edu Cast (in order of appearance) The four Bohemians: Rodolfo, a poet. Brian Arreola, Jason Wickson Marcello, a painter . Justin Moore, Kenneth Pereira Colline, a philosopher . Max Wier, Miroslaw Witkowski Schaunard, a musician . Adonis Abuyen, Mark Davies Benoit, their landlord . .Joseph “Bill” Kloppenburg, Chaz Nailor Mimi, a seamstress . Joanna Ruzsała, Jung Nan Yoon Two delivery boys . Nick Palmer, Evan James Snipes Parpignol, a toy vendor . Hong-Teak Lim Musetta, friend of Marcello . Rebecca Fay, Laura Waters Alcindoro, a state councilor . Joseph “Bill” Kloppenburg, Chaz Nailor Customs Guard . Nathan Brown Sergeant . .Cody Medina People of the Latin Quarter Vendors . Korey Gonzalez, Olivia Hairston, Wayne Hu, Kimberly Izzo, David Johnson, Daniel Lentz, William Lockhart, Cody Medina, Abigail Peters, Lauren Pickett, Shelley Ploss, Jerome Sibulo, Kris Simmons Middle Class . Jacqueline Brecheen, Molly Fetherston, Lawrence Galera, Chris Gobles, Jonathan Hilber, Kira McGirr, Justin Merrick, Kevin Necciai, Naomi Ruiz, Jason Thomas Elegant Ladies .
    [Show full text]
  • [T] IMRE PALLÓ
    VOCAL 78 rpm Discs FRANZ (FRANTISEK) PÁCAL [t]. Leitomischi, Austria, 1865-Nepomuk, Czechoslo- vakia, 1938. First an orchestral violinist, Pácal then studied voice with Gustav Walter in Vienna and sang as a chorister in Cologne, Bremen and Graz. In 1895 he became a member of the Vienna Hofoper and had a great success there in 1897 singing the small role of the Fisherman in Rossini’s William Tell. He then was promoted to leading roles and remained in Vienna through 1905. Unfor- tunately he and the Opera’s director, Gustav Mahler, didn’t get along, despite Pacal having instructed his son to kiss Mahler’s hand in public (behavior Mahler considered obsequious). Pacal stated that Mahler ruined his career, calling him “talentless” and “humiliating me in front of all the Opera personnel.” We don’t know what happened to invoke Mahler’s wrath but we do know that Pácal sent Mahler a letter in 1906, unsuccessfully begging for another chance. Leaving Vienna, Pácal then sang with the Prague National Opera, in Riga and finally in Posen. His rare records demonstate a fine voice with considerable ring in the upper register. -Internet sources 1858. 10” Blk. Wien G&T 43832 [891x-Do-2z]. FRÜHLINGSZEIT (Becker). Very tiny rim chip blank side only. Very fine copy, just about 2. $60.00. GIUSEPPE PACINI [b]. Firenze, 1862-1910. His debut was in Firenze, 1887, in Verdi’s I due Foscari. In 1895 he appeared at La Scala in the premieres of Mascagni’s Guglielmo Ratcliff and Silvano. Other engagements at La Scala followed, as well as at the Rome Costanzi, 1903 (with Caruso in Aida) and other prominent Italian houses.
    [Show full text]
  • Lato 2011Lato
    cena 16 zł 16 cena ISSN 1732-6125 200 lat Szkoły Dramatycznej w Warszawie / Osterloff / Rogacki /miasto / Miłobędzki / Coldwell / Lorent (5% VAT) (5% lato2011 pismo warszawskich uczelni artystycznych Wystawa końcoworoczna w ASP w Warszawie. Fot. Magda Sykulska Na okładce: Otto Axer, szkic kostiumu dla Aleksan- dra Zelwerowicza w roli Czubukowa w Oświadczy- nach Czechowa, reż. Henryk Szletyński, Teatr pismo Wojska Polskiego w Łodzi (na drugiej scenie warszawskich TWP – Teatru Powszechnego), premiera 6 lutego 1947. Własność prywatna, reprodukcja ze zbiorów uczelni Barbary Osterloff. artystycznych lato 2011 s. 2 Barbara Osterloff s. 40 Krzysztof Szyrszeń s. 70 Czucia, pasje i namiętności... Polska – Łotwa. Streszczenia Od Państwowego Instytutu Sztuki Relacje kulturalne w dziedzinie Summaries Teatralnej do Akademii Teatralnej muzyki i teatru (część pierwsza) Feelings, Passions and Infatuations… Poland – Latvia. Intercultural Relations in the Fields From the State Institute of Theatre Arts of Music and Theatre (Part One) s. 78 to the Theatre Academy Kalendarium Chronicle of Events s. 46 Małgorzata Komorowska s. 8 Henryk Izydor Rogacki O śpiewie w Polsce dawniej i dziś Repertuar mistrza Singing in Poland, Past and Present Master’s Repertoire s. 52 Piotr Kędzierski s. 14 Uczeniu się nigdy nie ma końca... Rzeczywistość architektury. czyli o muzyce na co dzień w XIX wieku Problem miasta Learning Never Ends... Or Everyday Music in the 19th Z Maciejem Miłobędzkim, Century architektem pracowni JEMS, której dziełem jest właśnie realizowany projekt nowego kompleksu budynków s. 56 Aleksandra Grzelak ASPIRACJE lato / summer 2011 ASP w Warszawie, rozmawia David Mamet o aktorze Pismo warszawskich uczelni artystycznych Journal of Warsaw Schools of Arts Magdalena Sołtys David Mamet on the Actor Reality of Architecture.
    [Show full text]
  • International Association of Music Libraries, Archives and Documentation Centres (IAML)
    International Association of Music Libraries, Archives and Documentation Centres (IAML) Congress Rome, Italy 3–8 July 2016, Auditorium Parco della Musica Programme with abstracts (last updated 16 June 2016) SUNDAY, 3 JULY 9.00–13.00, 14.00–17.00 Multimedia Library IAML Board meeting Board members only 19.00 Santa Cecilia Hall Opening reception from 19.30 Museum of Musical Instruments Opening of the special exhibition “A glimpse into the Archivio Storico Ricordi” The exhibition will be open along the entire congress with same hours as the Registration Desk (8.30–18.30) Ricordi is synonymous with great music: the artists that the publisher Ricordi has promoted over more than two centuries of activity left a profound mark on the world of opera, classical instrumental and pop. Today you can retrace this fascinating story through the treasures of the Archivio Storico Ricordi, the most important private music collection in the world: the great artists who have left an indelible mark in the musical culture, the immortal works of geniuses such as Giuseppe Verdi and Giacomo Puccini, the daring explorations of contemporary composers. Founded in 1808, it represents the historic legacy of the Ricordi publishing house, which was acquired in 1994 by the German media group Bertelsmann which, henceforth, ensures its conservation and cultural development. The extraordinary importance of the Archivio lays in the variety of its documents, which offer a broad comprehensive reflection of Italian culture, industry and society. The Archive, housed within the Palazzo di Brera in Milan, collects manuscript scores, letters by composers, librettists and singers, costume and set designs, librettos, historical photographs and Art Nouveau posters.
    [Show full text]
  • 18.5 Vocal 78S. Sagi-Barba -Zohsel, Pp 135-170
    VOCAL 78 rpm Discs EMILIO SAGI-BARBA [b]. See also: MIGUEL FLETA [t], LUISA VELA [s] 1824. 10” Blue Victor 45284 [17579u/18709u]. NAZARETH [VILLANCICO] (Francisco Titto) / PLEGARIA A LA SANTISSIMA VIRGEN DEL PILAR (F. Agüeral). One harm- less lt., small discoloration patch side two, otherwise just about 1-2. $15.00. 3075. 12” Blue Victor 55143 (74389/74350) [02898½v/492ac]. EL CANTO DEL PRESI- DARIO (Alvarez) / Á TUS OJOS (Fuster). Few lightest mks. Cons . 2. $15.00. MATHILDE SAIMAN [s] 2357. 12” Red acous. Eng. Columbia D14203 [LX 13/LX 8]. GISMONDA: La paix du cloï- tre (Février) / MADAMA BUTTERFLY: Sur la mer calmée (Puccini). Side one just about 1-2. Side two cons . 2. $15.00. GIUSEPPE SALA [t]. Kutsch-Riemens suggests a birthdate of around 1870. Sala appears to have been active particularly in comprimario roles through at least 1911. 1n 1910, Giovanni Martinelli, basically then unknown, replaced Sala in a 1910 Teatro dal Verme performance of the Verdi Requiem . Martinelli’s sucess that evening led to his operatic debut there three weeks later as Verdi’s Ernani. Sala, however, experienced success by participating in the Teatro dal Verme world premiere of Zandonai’s Conchita and the Teatro Costanzi Italian premiere of Puccini’s La Fanciulla del West , both in 1911. What became of him subsequently doesn’t seem to be known. 1199. 11” Brown Odeon 37351/37346 [Xm633/Xm577]. I PURITANI: A te o cara (Bel- lini)/ DORA DOMAR [s]. MARRIAGE OF FIGARO: Voi che sapete (Mozart). Side one cons. 2. Side two gen . 2.
    [Show full text]
  • Violin/Piano) - P
    Polish Chamber Musicians‘ Association’s artistic offer 2019/ O 2020 Editor: Grzegorz Mania Catalogue number: SPMK 10b Skarbona – Zielona Gora – Krakow 2019 Polish Chamber Musicians’ Association (official name: Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów) Address: Skarbona 4, 66-614 Skarbona KRS: 0000517330, REGON: 081227309 NIP: 9261671867 www.spmk.com.pl Office in Krakow: ul. Kwartowa 8/2 lok. A 31-419 Krakow phone number: +48 575 02 01 03 e-mail: [email protected] Management: phone number: +48 604 897 171 e-mail: [email protected] 1 Chamber ensembles under Polish Chamber Musicians‘ Association‘s management: Large chamber ensembles: Extra Sounds Ensemble – chamber orchestra - p. 3 Staśkiewicz/Sławek/Budnik/Rozmysłowicz/Kwiatkowski/Zdunik string sextet - p. 5 Lato/Cal/Lipień/Suruło/Lipień wind quintet - p. 13 Messages Quartet - p. 19 ETNOS Ensemble - p. 24 Trios: Herbert Piano Trio - p. 26 Francuz/Konarzewska/Kwiatkowski piano trio - p. 32 Staśkiewicz/Budnik/Zdunik string trio - p. 38 LLLeggiero Woodwind Trio - p. 42 Duos: Duo Molendowska/Samojło (soprano/piano) - p. 46 Duo Schmidt/Wezner (mezzosoprano/piano) - p. 50 Duo Hipp/Mania (mezzosoprano/piano) - p. 55 Duo Sławek/Różański (violin/piano) - p. 59 Duo Klimaszewska/Grynyuk (violin/piano) - p. 63 Duo Szczepaniak/Limonov (violin/piano) - p. 66 Duo Budnik/Mania (viola/piano) - p. 69 Duo Jaroszewska/Samojło (cello/piano) - p. 72 Ravel Piano Duo - p. 76 Zarębski Piano Duo - p. 78 LOSA Duo (percussion/piano) - p. 82 Duo Sławek/Zdunik (violin/cello) - p. 86 2 Chamber orchestra Extra Sounds Ensemble Extra Sounds Ensemble ESE brings together extraordinary young talents from Poland, England and Australia. It was formed in early 2010 by its leader and artistic director Alicja Śmietana.
    [Show full text]
  • Penderecki 13/11/07 16:23 Page 12
    570450 bk Penderecki 13/11/07 16:23 Page 12 Aus den Psalmen Davids entstand 1958, wurde im Gesangslinien ihre Richtung erhält. Der dritte Satz (aus September des folgenden Jahres in Krakau uraufgeführt Psalm 43) beginnt mit aggressiven Rhythmen des und ist eines der Werke, die zeigen, dass Penderecki auf Schlagzeugs und des Klaviers, die einen weitgehend PENDERECKI dem Terrain der Neuen Musik angekommen war. Der syllabischen, unwiderstehlich vorandrängenden Titel ist insofern bezeichnend, als der Komponist nur Chorpart antreiben. Gestimmtes Schlagzeug bildet am Textauszüge verwendet und dabei nicht versucht, das Anfang des vierten Satzes (aus Psalm 143) den denkbar Wesen dieser Worte einzufangen, sondern vielmehr größten Kontrast, bevor der Chor verhalten einsetzt. Symphony No. 8 etwas von ihrer Natur zu beschwören und eine knappe Allmählich verdichtet sich die Harmonik, wodurch sich Chorsuite zu konstruieren. auch der Ausdruck intensiviert, derweil sich die Musik Das Schlagzeug leitet den ersten Teil ein, in dem in einem stetigen, trotzigen Crescendo steigert. So endet Dies irae • Aus den Psalmen Davids Ausschnitte aus Psalm 28 verwendet werden. Dringlich das Werk mit einer Geste, die derjenigen des Anfangs wiederholte Phrasen und geflüsterte Fragmente entspricht. Kaune • Rehlis • Drabowicz • Luban´ska • Minkiewicz • Br∏k kontrastieren mit klagendem Gesang, zu dem das Schlagzeug am Ende eine skelettierte Stütze liefert. Der Richard Whitehouse zweite Satz (aus Psalm 30) erklingt in trauerhafter, Warsaw National Philharmonic Choir and Orchestra
    [Show full text]
  • Fot: Ada Sari, Ze Zbiorów Jolanty I Jana Czechów Ze Starego Sącza XVIII FESTIWAL I XVI KONKURS SZTUKI WOKALNEJ IM
    Fot: Ada Sari, ze zbiorów Jolanty i Jana Czechów ze Starego Sącza XVIII FESTIWAL I XVI KONKURS SZTUKI WOKALNEJ IM. ADY SARI NOWY SĄCZ 9-16 MAJA 2015 Trwają przygotowania do XVIII Międzynarodowego Festiwalu i XVI Konkur- su Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu, który zainauguruje 9 maja 2015 roku wyjątkowa prezentacja II Symfonii c-moll „Zmartwychwstanie” Gustava Mahlera. Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej i Chórem Polskiego Radia bę- dzie dyrygował światowej sławy artysta José Cura. Wystąpią: Urška Arlič Gololičič – sopran, laureatka XIII Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w 2009 roku oraz Małgorzata Walewska – mezzosopran, Dyrektor Artystyczny Festiwalu i Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari. Dzień po koncercie 10 maja rozpocznie się Międzynarodowy Konkurs Sztu- ki Wokalnej im. Ady Sari, jednej z najsławniejszych polskich artystek i zarazem znakomitej pedagog śpiewu, związanej od dzieciństwa ze Starym Sączem i Nowym Sączem. Tę cykliczną imprezę zainicjowała w 1985 roku prof. Helena Łazarska, wielka osobowość świata wokalnego, wybitny pedagog, kierownik katedry wokalistyki Akademii Muzycznej w Krakowie, a także profesor Mozarte- um w Salzburgu oraz Universität für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu. Prof. Helena Łazarska pełniła funkcję Dyrektora Artystycznego festiwalu przez 27 lat. W tym czasie Międzynarodowy Konkurs Sztuki Wokalnej im. Ady Sari Fot. Ada Sari, ze zbiorów Jolanty i Jana Czechów ze Starego w Nowym Sączu zyskał prestiż na arenie europejskiej. Wśród laureatów Konkur- Sącza su, którzy dają świadectwo kunsztu wokalnego i sławią imię Ady Sari na całym świecie byli m.in.: Piotr Beczała, Andrzej Dobber, Zofia Kilanowicz, Milijana PROGRAM FESTIWALU I KONKURSU Nikolić, Anna Simińska, Monika Walerowicz, Anna Lubańska czy Arnold Rutkowski.
    [Show full text]
  • Doña Francisquita
    CRONOLOGÍA LICEÍSTA Se incluye un listado con las representaciones de Pagliacci, de Ruggero Leoncavallo en la historia del Gran Teatre del Liceu. Estreno absoluto: Teatro Dal Verme, de Milán, 21 de mayo de 1892 Estreno en el Gran Teatre del Liceu: 25 de enero de 1895 Última representación antes de las de esta temporada: 20 de abril del 1991 Número de representaciones: 104 TEMPORADA 1894-1895 25-I-1895 Función homenaje a Mme. Darclée que interviene en todas las obras programadas: PAGLIACCI + Aria de las joyas de “Faust “ (Gounod) + cuadro I del acto III de “Manon” (Massenet) + Dúo del acto III de “Les huguenots” (Meyerbeer) con el bajo Andreu Perelló de Segurola. Número de representaciones: 3 Nº. histórico: 1, 2, 3. Fechas: 25, 27, 29 enero 1895. Crítica: Diario de Barcelona 26 enero 1895 (edición de tarde). Nedda: Hariclea Darclée Canio: Giuseppe Moretti Tonio: Joaquim Aragó Rogelio Astillero (27 gener) Beppe: Oreste Gennari Silvio: Gabriel Hernández Director: Francesco Spetrino (El programa de cada función se completó con estas opciones: “Cavalleria rusticana” y fragmentos de “Faust”, “Manon” (Massenet) y “Los hugonotes”) TEMPORADA 1898-1899 7-XII-1898 Acte I de “Les huguenots” (Meyerbeer) + PAGLIACCI Número de representaciones: 6 Núm. històric: 4, 5, 6, 7, 8, 9. Dates: 7, 11, 13, 14 desembre 1898 / 12, 15 gener 1899. Nedda: Emilia Corsi Canio: Emilio De Marchi (7 desembre) Angelo de Constantí (la resta) Tonio: Cesare Cioni Beppe: Enrico Giordani (7 desembre) / Josep Massip (la resta) Silvio: Edoardo Sottolana Director: Joaquim Maria Vehils 1 (El programa de cada función se completó con estas opciones: el ballet “Arte e amore” (Adriani), “Cavalleria rusticana” y fragmentos de ”Los hugonotes”, “Rigoletto” y “Tannhäuser”) TEMPORADA 1907-1908 Número de representaciones: 9 Nº histórico: 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18.
    [Show full text]
  • Łańc Chain 15
    11.02.2018 — 27.01. Warsaw ITOLD LUTOSŁAWSKI FESTIVAL LUTOSŁAWSKI ITOLD W 15 CHAIN CHAIN 15 XV ŁAŃCUCH ŁAŃCUCH ŁAŃCUCH XV FESTIWAL WITOLDA LUTOSŁAWSKIEGO Warszawa 27.01. — 11.02.2018 THE WITOLD LUTOSŁAWSKI FESTIVAL CHAIN 15 WARSAW JANUARY 27 – FEBRUARY 11 2018 Organizers: President of the Witold Lutosławski Society: The Witold Lutosławski Society Elżbieta Markowska Polish Radio 2 Festival co-ordinators: Thematic concept: Magdalena Dobrowolska CHAIN 15 Elżbieta Markowska Aleksandra Braumańska Marcin Krajewski Grażyna Teodorowicz Program book editors: Concert programming: Marcin Krajewski 27.01 Alexander Liebreich Maria Burchard Marcin Krajewski English translation and editing: 28.01 Andrzej Bauer Maksymilian Kapelański 03.02 Lutosławski Quartet Program notes: Marcin Krajewski Grażyna Teodorowicz 04.02 Michał Klauza Marcin Krajewski Marcin Krajewski 07.02 Jakub Jakowicz Design and layout: Bartosz Bednarczyk LAVENTURA Maciej Sawicki 11.02 Andrzej Boreyko Printed by SINDRUK Printers Cover photo: www.lutoslawski.org.pl Bolesław Lutosławski Projekt współfinansuje m.st. Warszawa Financed by the Fundacja PZU The Witold Lutosławski Festival is financed in part by funds from the Ministry of Culture and National Heritage, as well as the City of Warsaw CHAIN 15 The 15th ‘Chain’ Festival occurs on A concert program thus conceived the 100th-year anniversary of Polish is a work owing its shape largely Independence. In the program — not to the invited performers — solo- without influence from these celebra- ists, ensembles, and conductors with tions — a showcase of Polish music an affinity to Polish music of the last that weaves out counterpoints to Lu- hundred years. It is worthwhile to re- tosławski’s masterworks. ceive it while conscious of the difficult times in which it was created and its The Polish composer’s style, rooted in original intentions.
    [Show full text]
  • Adam Didur Droga Artystyczna Przez Metropolitan Opera Do Bytomia
    Adam Didur Droga artystyczna przez Metropolitan Opera do Bytomia Adam Didur Droga artystyczna przez Metropolitan Opera do Bytomia Materiały z Interdyscyplinarnej Konferencji Naukowej zorganizowanej w dniach 11–12 maja 2017 roku na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach pod redakcją naukową Grażyny Golik-Szarawarskiej Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego • Katowice 2020 Recenzenci: Ryszard Daniel Golianek Stanisław Sławomir Nicieja Spis treści Słowo wstępne (Grażyna Golik-Szarawarska) 7 Anna Wypych-Gawrońska Polski teatr muzyczny Adama Didura 17 Barbara Maresz Debiuty i pierwsze lwowskie występy gościnne Adama Didura 38 Mariola Szydłowska Niedoszła dyrekcja Adama Didura we Lwowie w 1926 roku 56 Małgorzata Komorowska Marcella Sembrich-Kochańska i Adam Didur – w przyjaźni na scenie i w ży- ciu 69 Jacek Mikołajczyk Amerykańskie wojny operowe – wczesna historia Metropolitan Opera w cza- sach Adamo Didura 75 Elżbieta Szwed Adam Didur na scenie Teatru Polskiego w Katowicach 85 Andrzej Linert Adam Didur – założyciel i kontynuator 93 Grażyna Golik-Szarawarska Uczniowie Adama Didura wobec okoliczności politycznych. Rekonesans 112 Anna Meiser Genius loci, Mistrz i Jego Zespół – o przeszkodach pozornie nie do pokonania na początku Opery Śląskiej 151 6 Spis treści Aneks Leon Markiewicz Prezentacja wybranych nagrań Adama Didura 169 Feliks Widera Otwarcie obrad konferencyjnych 174 Łukasz Goik Otwarcie obrad konferencyjnych 178 Magdalena Pastuch Otwarcie obrad konferencyjnych 180 Beata Gontarz Otwarcie obrad konferencyjnych 182 Noty o Autorach 185 Indeks nazwisk (oprac. Grażyna Golik-Szarawarska) 191 Spis ilustracji 199 Słowo wstępne Idea monografii Adam Didur. Droga artystyczna przez Metropolitan Opera do Bytomia zrodziła się z obcowania z dokumentami dotyczącymi ostatniego etapu życia i twórczości Adama Didura – polskiego śpiewaka operowego o światowej sławie, który występował na wszystkich największych scenach operowych, krajowych i zagranicznych.
    [Show full text]
  • José Cura the Conductor José Cura Was Born to Conduct. He Debuted
    José Cura the Conductor Perhaps Cura, who put conducting among his ambitions early in his career, will make the path more respectable for singers. Strangely enough, it may be a singer who wants it all who will prepare the public for singers who aspire to the podium. That could be a very good thing. (Opera News, July 2005) José Cura was born to conduct. He debuted, age 15 as a choral director and at 16 he began studies in composition with Carlos Castro and piano with Zulma Cabrera. Born in Rosario, Santa Fe, Argentina, on 5 December 1962, Cura's musical talent matured quickly: at 12 he was playing guitar under Juan di Lorenzo's guidance and in 1982, he entered the Escuela Superior de Arte de la Universidad Nacional de Rosario to continue his musical education in the specialties of composing and conducting. The following year he became assistant conductor for the university choir. At 21, he won a grant for a one year course at the Instituto Superior de Arte del Teatro Colón, where he continued to sing, operas and oratorios in the school choir until 1988, while focusing on enriching his composition and conducting aspirations through the Zirst-hand experience granted by being part of the great Argentinean Coliseum activities. It was during those years that, as an example of his precocity, he Zirst conducted Bach's ‘St. Matthews Passion.’ The progression from innate understanding to sculpting original interpretations has been steady over the decades, even as Cura’s career as an international tenor sensation tended to overshadow his work on the podium.
    [Show full text]