<<

4 mei herdenking 2020

75 jaar vrijheid

75 jaar geleden herwon ons land zijn vrijheid. De jaren van onderdrukking waren voorbij. Morgen vieren we die vrijheid….

Maar vandaag herdenken we de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en de diverse vredesoperaties van de jaren erna.

Slachtoffers die vaak al hun vrijheden waren kwijtgeraakt. Maar ook de slachtoffers die opstonden om de vrijheid van henzelf en anderen te verdedigen. Na de Tweede Wereldoorlog zijn overal in Nederland monumenten en gedenktekens opgericht om hen te gedenken.

Zo ook in onze gemeente.

Jaarlijks herdenken wij bij deze gedenktekens in onze gemeente de oorlogsslachtoffers.

Maar dit jaar doen wij dat anders dan gebruikelijk …

Ondanks de moeilijke omstandigheden willen wij op een waardige manier en in onderlinge verbondenheid stilstaan en herdenken.

Deze bijzondere 4 mei, die mij nóg meer dan de voorgaande 4 mei bijeenkomsten zal bijblijven, doen we dat op gepaste afstand.

Namens ons gemeentebestuur en namens u als inwoners heb ik vanmiddag kransen gelegd bij de gedenktekens waar wij altijd om deze tijd van het jaar samen herdenken.

Ik ben in , het meest zuidelijke puntje van onze gemeente, begonnen en heb daarna een korte reis noordwaarts gemaakt via , Vlagtwedde, Bourtange en om uiteindelijk hier te eindigen bij de Albert Wubs bank en het oorlogs- en verzetsgedenkteken in Wedderveer.

Ik heb op deze wijze de verbondenheid in ons geliefde Westerwolde willen symboliseren.

Bij elk gedenkteken 6 x 2 minuten stilte Bij elk gedenkteken een bloemenkrans ter herinnering.

Dit jaar herdenken wij anders dan anders.

Op afstand, maar vanuit een gezamenlijk gedachte en wellicht veel bewuster en intenser in die 6 x 2 minuten stilte.

Het jaarthema van 2020 luidt 75 jaar vrijheid. In dit jubileumjaar, en vandaag in het bijzonder, staan we stil bij de vrijheid die is bevochten door mensen die daarvoor grote offers hebben gebracht.

Het is een jubileum waarin het stiller zal zijn dan ooit….

Stilte waarin ons duidelijk wordt dat de rechten en vrijheden die uit de bevrijding voortkomen niet vrijblijvend of vanzelfsprekend zijn.

Ze scheppen voor iedereen een verantwoordelijkheid voor het behoud en het versterken ervan en het besef dat we samen verantwoordelijk zijn om de vrijheid door te geven aan nieuwe generaties.

We vragen vandaag speciaal aandacht voor de veteranen en al de mensen die de verschrikkingen van deze oorlog zelf hebben meegemaakt.

Het zijn uitgerekend deze mensen die nu extra kwetsbaar zijn voor het coronavirus en die misschien wel het hardst geraakt worden door de maatregelen om verspreiding te voorkomen.

Die generatie die nu opnieuw het meest in hun vrijheid en bewegingsmogelijkheden wordt beperkt en in deze tijd misschien wel een echo van “toen” hoort klinken.

Voor de meesten onder ons is de situatie waarin wij ons nu wereldwijd bevinden de eerste keer dat we met zoiets groots geconfronteerd worden waar we geen controle over hebben.

We worden teruggeworpen op onze kleinste kring.

Het gaat in deze tijd om opoffering, angst, egoïsme en vriendschap, over hoop en verbinding. Een Verbinding met elkaar maar ook verbinding die we in deze tijd vooral moeten zoeken met hen die de oorlog meegemaakt hebben en nu alleen binnen zitten. Zij hebben juist nu behoefte aan een luisterend oor en sociaal contact. Zoek daarom dit contact met hen!

De huidige technologieën bieden ons veel mogelijkheden voor contact op afstand, maak hier gebruik van en bied hen dat luisterend oor…..

Stel hen de vraag waar denkt u aan tijdens de twee minuten stilte?

Laat hen ons hun verhalen vertellen zodat wij deze door kunnen geven aan de generaties na ons en laat ons hier van leren.

Het zijn hun verhalen, om uit krant van vanmorgen te citeren:

“die ons vertelt waartoe mensen in staat zijn als bepaalde dingen op ongunstige wijze samenkomen”.

Vrijheid, of vooral het gebrek aan vrijheid” is wat in de verhalen het meest doorklinkt.

Het opkomen voor de vrijheid voor jezelf en de ander is dan ook een opdracht die met zich mee brengt dat we zelf verantwoordelijkheid nemen en zelf kiezen, zoals vele verzetsmannen en -vrouwen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Zij weigerden om zich neer te leggen bij de onderdrukking. Zij kozen ervoor zich te verzetten tegen de onvrijheid, zelfs als dat ten koste zou gaan van hun leven.

Het laat zien hoe wezenlijk vrijheid voor ons mensen is. In ons land hebben we die vrijheid stevig verankerd in de grondwet.

Zoals de vrijheid om te zeggen wat je denkt, de vrijheid om te zijn wie je wilt zijn, de vrijheid om jouw geloof te belijden, de vrijheid om te houden van wie je wil houden en de vrijheid om te gaan en te staan waar je wil…

Persoonlijke vrijheid, maar steeds met een belangrijk oog voor de vrijheid van de ander. En in deze tijd in bijzonder ook de gezondheid van een ander.

Het zijn grondrechten die het fundament vormen van onze samenleving. Het zijn grondrechten waarvoor vele mensen hebben gevochten en hun leven hebben gegeven.

Het is met diep respect en met grote dankbaarheid dat we vandaag stil staan bij het offer dat zij brachten.

Dank u wel