DOCSLIB.ORG

1 Kurów, 10 Kwietnia 2016 R. Ekscelencjo Czcigodny Ks. Biskupie ! Czcigodni Księża ! Dostojni Goście! Szanowni Państwo !

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
1 Kurów, 10 Kwietnia 2016 R. Ekscelencjo Czcigodny Ks. Biskupie ! Czcigodni Księża ! Dostojni Goście! Szanowni Państwo ! Kurów, 10 kwietnia 2016 r. Ekscelencjo Czcigodny Ks. Biskupie ! Czcigodni Księża ! Dostojni Goście! Szanowni Państwo ! Tragiczne wydarzenia rozpoczął zbrodniczy pakt Ribbentrop -Mołotow /23.08.1939/ zawarty między faszystowskimi Niemcami Hitlera, a sowiecką Rosją Stalina. Doprowadził on do /niemieckiej 1.09.1939 i sowieckiej 17.09.1939/ agresji na Polskę – wywołując II wojnę światową. /Już w pierwszych dniach agresji sowieci zamordowali 25 – 30 tys. żołnierzy, policjantów, urzędników i cywilów/. W wigilię Bożego Narodzenia 1939 r. wywieziono w nieznane miejsce i zamordowano blisko 200 kapelanów. Z 9/10 lutego rozpoczęły się deportacje na Syberię. Do niewoli sowieckiej dostało się ponad 250 tys. oficerów i żołnierzy polskich /10 generałów, 55 pułkowników, 126 podpułkowników 5131 oficerów niższego stopnia /majorów - 316, kapitanów- 843, poruczników/ 4096 podoficerów i 181223 szeregowców/. Ponad 14 tys. oficerów umieszczono w obozach w Kozielsku /Rosja/ ok. 4,5 tys., Starobielsku /Ukraina/ ok. 3910 i Ostaszkowie /Rosja/ok. 6,5 tys. Natomiast ok. 7 tys. polskich obywateli: /urzędników, ziemian, nauczycieli, sędziów, prokuratorów, policjantów po aresztowaniu na terenach wschodnich Rzeczypospolitej zajętych przez Armię Czerwoną/ osadzono w innych więzieniach. Dnia 5.03.1940 r. władze sowieckie podjęły zbrodniczą decyzję o rozstrzelaniu 21.857 polskich jeńców /ponad 20% polskiej kadry oficerskiej w 97% narodowości polskiej/. Zbrodni dokonano w: - Katyniu /pod Smoleńskiem (Rosja) gdzie obecnie jest cmentarz/ wymordowano 4410 jeńców z obozu kozielskiego od 3.04.- 12.05.1940 r. /Zginęli tam: kontradmirał Ksawery Czernicki, generałowie: Bronisław Bochatyrewicz, Henryk Minkiewicz i Mieczysław Smorawiński. Jedyna kobieta, która zginęła w Katyniu ppor. rez. Janina Lewandowska (32 lata), córka gen. Józefa Dowbór-Muśnickiego organizatora i dowódcy I Korpusu Polskiego w Rosji (1917-1918), dowódcy zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego z 27 XII-1918 r./. - Charkowie (Ukraina) gdzie obecnie jest cmentarz /wymordowano 3739 jeńców z obozu starobielskiego od 5.04.-16.05.1940 r./zginęli tam generałowie: Leon Bielewicz, Stanisław Haller, Aleksander Kowalewski, Kazimierz Orlik – Łukoski, Konstanty Plisowski, Franciszek Sikorski, Leonard Skierski i Piotr Skuratowicz. - Kalininie /obecnie Twer Rosja /wymordowano 6314 jeńców z obozu ostaszkowskiego 1 od 4.04.-16.05.1940 r./ Policjantów, żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza, Żandarmerii Wojskowej, Służby Więziennej, oficerów wywiadu i kontrwywiadu. Ich cmentarz jest w Miednoje. Rozstrzelania uniknęło 258 oficerów wytypowanych na podstawie różnych kryteriów. /Tych o sympatiach komunistycznych np. płk. Zygmunt Berling. Oszczędzono tez niektórych specjalistów np. prof. Stanisław Świaniewicz z Wilna. Ekspert od gospodarki sowieckiej i niemieckiej. Władysław Anders z uwagi na to, że był znanym generałem niemal od razu trafił do więzienia Łubianka w Moskwie. Tam doczekał się porozumienia Sikorski-Majski W lipcu 1941 r. i został dowódcą armii polskiej ZSRR/. Mordowano ich w więzieniach lub nad grobami, strzałem w tył głowy bez sądu i wyroku, oficerów WP, policjantów, oficerów rez. /profesorów, lekarzy, prawników, inżynierów, nauczycieli, artystów, urzędników, kapelanów /24/ i innych wyznań /6/ - elitę narodu polskiego. Stawiającym opór wiązano ręce sznurem, często oplatając nim szyję ofiary i zarzucając płaszcz. Ciała niektórych ofiar nosiły ślady przekłuć bagnetem. Zniknięcie tysięcy oficerów polskich usiłował wyjaśnić w czasie pobytu w Moskwie w grudniu 1941 r. premier i wódz naczelny Władysław Sikorski. /Stalin cynicznie wówczas wyjaśnił, że uciekli z obozów do Mandżurii/. Była to najohydniejsza zbrodnia na bezbronnych jeńcach wojennych w dziejach nowożytnej Europy. Z 12/13.04.1940 r. deportowano do Kazachstanu 320 tys. członków ich rodzin. Hitler i jego potworne zbrodnie zostały osądzone i potępione. Stalin winien śmierci milionów ofiar w tym setek tysięcy Polaków pozostaje nadal bezkarny. Spośród 5 mln obywateli, których straciła Polska podczas II wojny światowej o tych z Katynia nawet nie wolno było pamiętać. Federacjo Rosyjska, zgodnie z prawem międzynarodowym następco prawny Rosji Sowieckiej, której funkcjonariusze dokonali tej zbrodni: - kiedy uznasz, że zbrodnia katyńska to ludobójstwo, które się nie przedawnia, a nie zwykła zbrodnia kryminalna, która ulega przedawnieniu, - kiedy odtajnisz akta prokuratorsko - sądowe tej sprawy, - kiedy wskażesz winnych tej zbrodni, - kiedy potwierdzisz prawnie niewinność ofiar, - kiedy powiesz zwykłe słowo przepraszam. 2 Od soboty 10.04.2010 r. Katyń symbolizuje również katastrofę lotniczą pod Smoleńskiem. Ten niedokończony lot przypomniał ponownie światu o zbrodni katyńskiej. Pamiętamy o najlepszych Synach Narodu Polskiego poległych i pomordowanych na „Wschodzie” na „nieludzkiej ziemi” na terenie Związku Sowieckiego: - ofiarach rzezi wołyńskiej, polskich dworów i zaścianków z lat 1917-1919, przejmująco opisanej w debiutanckiej autobiograficznej powieści „Pożoga” Zofii Kossak – Szczuckiej urodzonej w pobliskim Kośminie gm. Żyrzyn. - ofiarach operacji antykułackiej z lat 1930-1931 i „Wielkiego Głodu” z lat 1932 – 1933 na Ukrainie i w Kazachstanie, wśród których byli również Polacy. - ofiarach eksterminacji Polaków z lat 1937-1938 kiedy zostało aresztowanych i rozstrzelanych 111 tys. naszych rodaków – pięć razy więcej niż w Katyniu oraz mniej więcej tyle ile w Oświęcimiu. - ofiarach czterech deportacji z Kresów Wschodnich Rzeczypospolitej /10 luty 1940 r. ok. 220 tys. osób, 13 kwietnia 1940 r. 320 tys. osób, czerwiec/lipiec 1940 r. ok. 240 tys. osób, czerwiec 1941 r. ok. 300 tys. osób. Razem ponad 1 mln na Sybir i do Kazachstanu. Około 400 tys. pozostało tam bez grobu. - 21.857 ofiarach zbrodni katyńskiej, por. rez. Józefie Gradzie z Kurowa, ppor. rez. Józefie Jaźwierskim z Kurowa, ppor. rez. Władysławie Kołodzieju z Płonek - ofiarach deportacji żołnierzy AK i BCh do sowieckich Łagrów w latach 1944- 1956 poczynając od przywódców struktur cywilnych i wojskowych Polskiego Państwa Podziemnego po żołnierzy AK i BCh /Aresztowano w Polsce i wytoczono tzw. proces moskiewski 16 przywódcom tego państwa/. Nasz wybitny poeta emigracyjny Kazimierz Wierzyński napisał na tą okoliczność wstrząsający utwór – protest „Na proces moskiewski” zaczynający się od znamiennych słów „Oskarżajcie nas wszystkich nie tylko szesnastu. Sądźcie poległych w grobie to też winowajcy. Oskarżcie także wolność, nieznane wam słowo, ten odwieczny zabobon co zawsze nas dzieli.” Wywozili więc tzw. „winowajców” w Borowiczach i Świerdłowsku /gdzie umierał co 5 więzień/ zmarli: Stanisław Chabros z Płonek Wójt Gminy Kurów i Piotr Sadura nauczyciel z Dęby – żołnierze BCh oraz Antoni Furtak i Wiktor Furtak – żołnierze AK z Kurowa. Powrócili: w 1947 r. Ryszard Jasiński, Jerzy Kędzierski, Eugeniusz Kluczyński, Wacław Królikowski, Feliks Marczak, Witold Rukasz, Gustaw Sadurski żołnierze AK z Kurowa. 3 - Ale w kwietniu przypada jeszcze jedna data 8 kwietnia 1942 r. 2 500 żydów z Kurowa wyruszyło w swą ostatnią drogę do hitlerowskiego obozu śmierci w Sobiborze. Pamiętamy również o: - 96 ofiarach katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem w której zginął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej L. Kaczyński z małżonką, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie Ryszard Kaczorowski. /Jego korzenie rodzinne sięgają Kurowa. Czego wymownym przykładem była Jego obecność w naszym kościele i złożenie symbolicznej wiązanki kwiatów na chrzcielnicy/, dowódcy wojskowi i inne wybitne osobistości życia publicznego oraz duchowni. Niech te upamiętnienia przypominają przechodniom – że polegliście wierni w służbie Polsce – Ojczyźnie Naszej. Ale mówiąc dziś o tych kartach naszej historii sprzed 76 lat nie sposób nie wspomnieć o tej najważniejszej w Naszych Dziejach, Jubileuszu 1050 – lecia chrztu Mieszka i jego otoczenia, który rozpoczął proces chrystianizacji Polski. Z tego aktu dziejowego wynikła przynależność Polski do cywilizacji łacińskiej opartej na tradycji hellenistycznej i rzymskiej, a ostatecznie ukształtowanej misją ewangelizacji. Był to nie tylko początek chrześcijaństwa na ziemiach polskich, ale również decydujące wydarzenie, które wpłynęło na kształtowanie się polskiego narodu i polskiej państwowości, a także dało możliwość czerpania z osiągnięć cywilizacji i kultury europejskiej. 4 .
Load more

Recommended publications
  • Adam Brzechwa-Ajdukiewicz – Ostatni Dowódca 26 Dywizji Piechoty
    ACTA UNIVERSITATIS LODZIENSIS FOLIA HISTORICA 105, 2019 http://dx.doi.org/10.18778/0208-6050.105.07 Konrad A. Czernielewski (Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi)* https://orcid.org/0000-0001-7072-4678 Adam Brzechwa-Ajdukiewicz – ostatni dowódca 26 Dywizji Piechoty Streszczenie. Autor przedstawił postać pułkownika Adama Brzechwy-Ajdukiewicza oraz przebieg jego kariery wojskowej w latach 1914–1939. Adam Ajdukiewicz urodził się w 1894 r. w majątku Komorniki pod Krakowem. Studiował na Politechnice we Lwowie. Był członkiem nie- podległościowych organizacji konspiracyjnych. W 1914 r. został żołnierzem Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego – był m.in. dowódcą kompanii karabinów maszynowych 4 pułku piechoty Legionów. Po kryzysie przysięgowym wcielony został do armii austro-węgierskiej. W listopadzie 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego – brał udział w obronie Lwowa. Ukończył Szkołę Sztabu Gene- ralnego. W armii polskiej pełnił wiele ważnych stanowisk, a zwieńczeniem jego kariery wojskowej było stanowisko dowódcy 26 Dywizji Piechoty, które objął w marcu 1938 r. Autor opisał także krótko jej dzieje: historię jej sformowania, tradycje bojowe pułków i miejsca dyslokacji. W ostat- niej części artykułu omówiono walki dywizji we wrześniu 1939 r., szczególną uwagę poświęcając bitwie nad Bzurą – największej bitwie 1939 r. Autor opisał działania gen. bryg. Adama Brzechwy- -Ajdukiewicza oraz jego losy po 1939 r. Generał znalazł się w niewoli, był jeńcem oflagu VIIA w Murnau. Po jego wyzwoleniu przez wojska amerykańskie został oficerem w 7 Dywizji Piechoty, następnie zastępcą dowódcy Jednostek Wojskowych na Środkowym Wschodzie. Od 1947 r. służył w Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia. Po demobilizacji zamieszkał w Londynie. Zmarł 6 czerwca 1954 r. Pochowany został na cmentarzu Kensal Green w Londynie.
    [Show full text]
  • Katyn Massacre
    Katyn massacre This article is about the 1940 massacre of Polish officers The Katyn massacre, also known as the Katyn Forest massacre (Polish: zbrodnia katyńska, 'Katyń crime'), was a mass murder of thousands of Polish military officers, policemen, intellectuals and civilian prisoners of war by Soviet NKVD, based on a proposal from Lavrentiy Beria to execute all members of the Polish Officer Corps. Dated March 5, 1940, this official document was then approved (signed) by the entire Soviet Politburo including Joseph Stalin and Beria. The number of victims is estimated at about 22,000, the most commonly cited number being 21,768. The victims were murdered in the Katyn Forest in Russia, the Kalinin (Tver) and Kharkov prisons and elsewhere. About 8,000 were officers taken prisoner during the 1939 Soviet invasion of Poland, the rest being Poles arrested for allegedly being "intelligence agents, gendarmes, saboteurs, landowners, factory owners, lawyers, priests, and officials." Since Poland's conscription system required every unexempted university graduate to become a reserve officer, the Soviets were able to round up much of the Polish intelligentsia, and the Jewish, Ukrainian, Georgian and Belarusian intelligentsia of Polish citizenship. The "Katyn massacre" refers to the massacre at Katyn Forest, near Katyn-Kharkiv-Mednoye the villages of Katyn and Gnezdovo (ca. 19 km west of Smolensk, memorial Russia), of Polish military officers in the Kozelsk prisoner-of-war camp. This was the largest of the simultaneous executions of prisoners of war from geographically distant Starobelsk and Ostashkov camps, and the executions of political prisoners from West Belarus and West Ukraine, shot on Stalin's orders at Katyn Forest, at the NKVD headquarters in Smolensk, at a Smolensk slaughterhouse, and at prisons in Kalinin (Tver), Kharkov, Moscow, and other Soviet cities.
    [Show full text]
  • Death at KATYN
    ) ' ..... 1 IJ DEATH AT- KATYN DEAtH AT KATYN Published by NATIONAL COMMITTEE of AMERICANS of POLISH DESCENT 105 EAST 22ND STREET NEW YORK, N. Y. Printed in U.S.A. I THE GRAYES OF KATYN The wooded region lying around Kosgory. near Smo­ MAGNA EST VERITAS ET PRAEVALEBIT lensk, j.s known to the local population as the Katyn This bookl~t is composed of two parts. The first is a Forest. Today this forest-land in one vast cemetery. In mass graves, piled systematically layer on layer, lie the resume of all the facts so far available which bear on the bodies of thousands of Polish officers captured by the massacre of thousands of officers, flower of the Polish Soviet Army in the autumn of 1939. More than 3,000 of Army, whose murdered bodies were found lying in mass these bodies have already been disinterred, and there is graves near Smolensk, in the spring of 1943. The second reason to believe that the total number may exceed section is the personal narrative of a P'blish officer who 8,000. These men who, as prisoners of war, wer.e under by good fortune escaped the fate of his comrades-in-arms. the protection of the provisions of the Hague Conven­ tion and of the enactments of the Geneva agreements, The Publishers. were murdered in cold blood. one by one, by a single shot accurately fired into the base of the skull. Who Murdered The Polish Officers? For more than a year the question of who is responsible for this mass murder at Katyn has been the subject of controversy in the press of the world.
    [Show full text]
  • Katyn Massacre – Basic Facts
    The Person and the Challenges Volume 3 (2013) Number 2, p. 65–92 Monika Komaniecka, Krystyna Samsonowska, Mateusz Szpytma, Anna Zechenter Monika Komaniecka, Institute of National Remembrance, Cracow, Poland Krystyna Samsonowska, Jagiellonian University, Cracow, Poland Mateusz Szpytma, Institute of National Remembrance, Cracow, Poland Anna Zechenter, Institute of National Remembrance, Cracow, Poland Katyn Massacre – Basic Facts Abstract Katyn is a symbol of the criminal policy of the Soviet system against the Polish nation. The present study aims to demonstrate the basic facts of Katyn massacre – the execution of almost 22,000 people: Polish prisoners of war in Katyn, Kharkov, Kalinin (Tver) and also other Polish prisoners (soldiers and civilians), which took place in the spring of 1940 in different places of the Soviet Ukraine and Belarus republics based on the decision of the Soviet authorities, that is the Political Bureau of All-Union Communist Party (Bolsheviks) of March 5, 1940. This article refers not only to the massacre itself, but also its origin, historical processes and the lies accompanying Katyn massacre. Keywords Katyn massacre, Soviet policy, All-Union Communist Party (Bolsheviks). The term ‘Katyn massacre’ refers to the execution in the spring of 1940 of almost 22,000 people: Polish prisoners of war in Katyn, Kharkov, Kalinin (Tver) and also prisoners (soldiers and civilians), in different places of the Soviet Ukraine and Belarus republics based on the decision of the Soviet authorities, that is the Political Bureau of All-Union Communist Party (Bolsheviks) of March 5, 1940. The commonly used expression referring to the simultaneous murders at many locations includes only the name of one of them, where the bodies of the officers were buried.
    [Show full text]
  • Biuro Polityczne WKP
    5 marca 1940 r. - Biuro Polityczne WKP (b) [Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików)] podjęło decyzję o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych z obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz więźniów, przetrzymywanych w więzieniach tzw. Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi. Dokonana na podstawie tej decyzji masowa egzekucja obywateli polskich określana jest umowną nazwą „Zbrodni Katyńskiej”. Do chwili ujawnienia sowieckich dokumentów dotyczących losów polskich jeńców wojennych w ZSRR po 17 września 1939 r., tj. do początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia, pod pojęciem „Zbrodnia Katyńska” rozumiano wymordowanie przez organy represyjne ZSRR jeńców z obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. Przy czym znany był tylko los jeńców z Kozielska, rozstrzelanych, jak wyszło na jaw w 1943 r., w Katyniu. Wśród wspomnianych dokumentów sowieckich znajdował się dokument o kluczowym znaczeniu – decyzja Biura Politycznego WKP (b) z 5 marca 1940 r., z której wynikało że zakres pojęciowy pojęcia „Zbrodnia Katyńska” należy rozszerzyć. 5 marca 1940 r. Biuro Polityczne WKP (b) podjęło bowiem decyzję nie tylko o rozstrzelaniu 14, 5 tys. polskich jeńców wojennych z trzech, wyżej wymienionych obozów, ale także 11 tys. osób cywilnych – więźniów, przetrzymywanych w więzieniach tzw. Zachodniej Białorusi i Zachodniej Ukrainy. Kolejne dokumenty pozwoliły stwierdzić, że w rzeczywistości liczba rozstrzelanych więźniów była mniejsza i wyniosła 7 305 osób. Ostatecznie więc ofiarą „Zbrodni Katyńskiej”, w jej nowym, rozszerzonym rozumieniu, padło łącznie ponad 21 tys. obywateli polskich. Jak doszło do podjęcia decyzji z 5 marca 1940 r. ? Po zakończeniu niewypowiedzianej wojny z Polską w sowieckich obozach jenieckich znalazło się ok. 125 tys. polskich jeńców. Obozy te były nadzorowane przez specjalnie do tego celu powołany Zarząd ds. Jeńców Wojennych NKWD ZSRR (szefował mu mjr NKWD Piotr Soprunienko).
    [Show full text]
  • Wrocław, Opole, 13 Kwietnia 2021 13 Kwietnia Obchodzimy Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej
    Instytut Pamięci Narodowej - Wrocław https://wroclaw.ipn.gov.pl/wro/aktualnosci/142013,Wydarzenia-upamietniajace-ofiary-Zbrodni-Katynskiej-Wroclaw -Opole-13-kwietnia-20.html 2021-09-27, 14:48 Wydarzenia upamiętniające ofiary Zbrodni Katyńskiej – Wrocław, Opole, 13 kwietnia 2021 13 kwietnia obchodzimy Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Trwająca epidemia Covid-19 po raz kolejny niweczy plany uroczystego uhonorowania tego dnia i ofiar NKWD. Oddział IPN we Wrocławiu nie ustaje jednak w działaniach na rzecz upamiętnienia zamordowanych rodaków. Wrocław Kulminacyjne obchody ustanowionego przez Sejm RP w 2007 roku Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej miały miejsce przed Pomnikiem Ofiar Zbrodni Katyńskiej we Wrocławiu. Nie były to jedyne upamiętnienia ofiar zbrodni NKWD z 1940 roku. 1–23 kwietnia 2021 Prezentacja wystawy „Zbrodnia Katyńska” w Komendzie Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu. Wystawa IPN o Katyniu Wystawa IPN o Katyniu Wystawa IPN o Katyniu w Komendzie w Komendzie w Komendzie Wojewódzkiej Policji we Wojewódzkiej Policji we Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu (fot. KWP we Wrocławiu (fot. KWP we Wrocławiu (fot. KWP we Wrocławiu) Wrocławiu) Wrocławiu) 11 kwietnia 2021 Prelekcja pt. „W 81. rocznicę zbrodni katyńskiej” wparafii pw. Matki Boskiej Wspomożycielki Wiernych we Wrocławiu-Księżu Małym (ul. Świątnicka 2. 13 kwietnia 2021 Briefing prasowy w Księgarni IPN we Wrocławiu na temat 2. Festiwalu Filmowego o Totalitaryzmach „Echa Katynia”. Briefing o Festiwalu Briefing o Festiwalu Briefing o Festiwalu Filmowym o Filmowym o Filmowym o Totalitaryzmach „Echa Totalitaryzmach „Echa Totalitaryzmach „Echa Katynia” Katynia” Katynia” Referat dr. Stanisława A. Bogaczewicza: Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. „Przebaczyć, nie znaczy zapomnieć.” Ks. Stanisław Peszkowski – nagrany w pliku audio i wyemitowany za pośrednictwem radiowęzła w Areszcie Śledczym we Wrocławiu, oraz emisja nagrania: Mord katyński.
    [Show full text]
  • Piotr Stawecki, Czesław Szafran Generałowie Wojska Polskiego 1918–1926
    Piotr Stawecki, Czesław szafran Generałowie Wojska Polskiego 1918–1926 Przegląd Historyczno-Wojskowy 14(65)/2 (244), 165-174 2013 generałowie wojska polskiego 1918–1926 Andrzej Wojtaszak, Generalicja Wojska Polskiego 1918–1926, Warszawa 2012 Biografistyka dotycząca generałów Drugiej Rzeczypospolitej jest dość obfita. Za początek prac w tej dziedzinie można uznać opublikowanie w 1966 r. w „Wojskowym Przeglądzie Historycznym” (nr 1, s. 316–337) przez Mieczysława Cieplewicza inte- resującego źródła Generałowie polscy w opinii J. Piłsudskiego. Dziesięć lat później dwaj autorzy: Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski wydali w Londynie w 1976 r. słownik biograficzny pt.Generałowie Polski niepodległej. Jego poprawione i uzupełnione wydanie ukazało się w Warszawie w 1991 r. Śladem Generałów Pol- ski niepodległej poczęły się ukazywać słowniki cząstkowe: zawężone zarówno co do czasu, jak i przestrzeni (ujęcia regionalne). W 1990 r. Zbigniew Mierzwiński opubli- kował książkę Generałowie II Rzeczypospolitej. Szczególną inwencję w publikowa- niu słowników „regionalnych” przejawili historycy z Poznania i Koszalina. Bogusław Polak opublikował m.in. książkę Dowódcy Powstania Wielkopolskiego 1918–1919 (t. 1, Koszalin 1984) oraz był redaktorem opracowania Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945 (Koszalin 1991). W 1992 r. Andrzej Suchcitz ogłosił pracę Generałowie wojny polsko-sowieckiej 1919–1920. Mały słownik biograficzny (Białystok), a Wiktor Cygan – Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich (Warszawa). W 1994 r. pod redakcją Jacka Majchrowskiego, przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana, ukazała się cenna publikacja Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, której fragment (cz. 4, s. 119–147) poświęcono członkom najwyższych władz wojskowych międzywojennej Polski. W tymże roku jeden z niżej podpisanych wydał Słownik bio- graficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939 r.1.
    [Show full text]
  • Ofiary Zbrodni Katyńskiej
    LEŚNICY I DRZEWIARZE z Pomorza i Kujaw – OFIARY ZBRODNI KATYŃSKIEJ Toruń 2013 2 Polskie Towarzystwo Leśne Oddział w Toruniu LEŚNICY I DRZEWIARZE z Pomorza i Kujaw – OFIARY ZBRODNI KATYŃSKIEJ Referaty prezentowane podczas Konferencji w Technikum Leśnym im. Adama Loreta w Tucholi, poprzedzającej uroczystość posadzenia Dębów Pamięci leśnikom i drzewiarzom z Pomorza i Kujaw – ofiarom Zbrodni Katyńskiej, 12 października 2013 roku Toruń 2013 Wydawca: Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Toruniu Współwydawca: Studio Artystyczno - Reklamowe POMORZE - Bydgoszcz Zespół redakcyjny: Tadeusz Chrzanowski, Tomasz Skowronek, Piotr Szubarczyk Opracowanie graficzne i przygotowanie do druku: SAR Pomorze - Bydgoszcz Zdjęcia na okładce I: 1. (kolorowe) Matka Boża Katyńska – wizerunek propagowany przez ks. Zdzisława Peszkowskiego, kapelana Rodzin Katyńskich i Pomordowanych na Wschodzie 2. (czarno-białe) Związane na plecach ręce oficera polskiego z ekshumacji niemieckiej w Lesie Katyńskim w 1943 r. Źródło: zbiory Muzeum Katyńskiego w Warszawie Zdjęcie na okładce IV: Zamyślenie. Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu. Fot. Marek Borawski ISBN 978-83-88245-94-7 SPIS TREŚCI Program konferencji i uroczystości posadzenia Dębów Pamięci ......................................... 4 Słowo wstępne Janusz Kaczmarek ...................................................................................................................................... 5 Mapa Zbrodni Katyńskiej 1940 ......................................................................................................
    [Show full text]
  • Wojna Kawalerii
    RYS. RAFAŁ ROSKOWIŃSKI NA POCZĄTEK 3 ANNA PUTKIEWICZ REDAKTOR NACZELNY BELWEDER, 11 SIERPNIA 1920 R. „PIŁSUDSKI [...] OSTRO ZAPYTAŁ: – NO I CO MYŚLICIE? ZATRZYMAMY? – WIERZĘ JAK W BOGA, ŻE TU SIĘ SKOŃCZĄ!” * a burzliwa i gwałtowna wojna – rzutująca przecież na cały późniejszy geopolityczny układ sił w Europie – nie została do- mknięta. Wroga pobito, ale dobić go wówczas było nie sposób. Rację miała nasza młodość – pisał w euforii poeta Kazimierz TWierzyński, wspominając narodowe poczucie tryumfu na widok pochodu sowieckich jeńców. Ten świadek polskiej victorii 1920 r. o sobie i współczesnych mówi wtedy jako o „pokoleniu szczęśliwym”, wywodzącym się z narodu, któremu reszta świata coś zawdzięcza. FOT. CEZARY POMYKAŁO FOT. Nie minie jednak kilka lat i w ocalonej przed bolszewikami Europie, która przyglądała się ciekawie tej wojnie, być może nie do końca rozumiejąc jej znaczenie, niewygodna okaże się pamięć, że to właśnie polski żołnierz był w roku dwudziestym emanacją zachodniego świata. I że to na płonącej polskiej scenie tego teatru wojny dopalała się czerwona pożoga. Zmagania Wojska Polskiego z Armią Czerwoną odbywały się na różnych poziomach – było to przede wszystkim starcie militarne, głównie niezawodnej w polu kawalerii, która po obu stronach do- wiodła swej skuteczności i mobilności. Świadome swych racji wojsko zwarło się w śmiertelnym uści- sku w imię różnych wizji świata: tradycji opartej na chrześcijańskich wartościach i chaosu oszalałej rewolucji prowadzącej do totalitaryzmu. Była to wojna o duszę. Wojna przywódców. Wojna oficerów. Wojna żołnierzy. Wojna młodzieży. Wojna wywiadów, w której rozbiliśmy bank i dzięki nam sowiecki nasłuch radiowy zamiast wymiany informacji mógł przez kluczowe 36 godzin nauczyć się na pamięć Ewangelii św.
    [Show full text]
  • Niepodleglosc Tom LXII NOWY 10 PAZDZIERNIK Poprawki.Indd
    Arkadiusz Adamczyk 1 Powstanie Styczniowe jako element myśli politycznej Józefa Piłsudskiego Redakcja Arkadiusz Adamczyk (UJK) – redaktor naczelny; redaktorzy tematyczni: Janusz Mierzwa (UJ), Marek Sioma (UMCS); redaktor językowy: Krzysztof Polechoński (UWr) Rada Programowa: Anna Cienciała (Kansas University), Roch Dąbrowski (Narodowe Centrum Kultury), Adolf Juzwenko (Ossolineum), Zbigniew S. Kowalski (Instytut Józefa Piłsudskiego w Londynie), John Micgiel (Columbia University), Iwan Monolatij (Narodowy Uniwersytet Przykarpacki w Iwano-Frankiwsku); Waldemar Paruch (UMCS) – przewodniczący, Andrzej Suchictz (Instytut Polski i Muzeum im. gen. W. Sikorskiego w Londynie), Włodzimierz Suleja (Instytut Pamięci Narodowej), Piotr Wandycz (Yale University), Zbigniew Wójcik (IH PAN). WŚRÓD RECENZNETÓW ZAWARTOŚCI „NIEPODLEGŁOŚCI”* Piotr Cichoracki (Uniwersytet Wrocławski), Robert Litwiński (Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie), Jarosław Macała (Uniwersytet Zielonogórski), Przemysław Olstowski (Polska Akademia Nauk), Waldemar Paruch (Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie), Wanda K. Roman (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu), Tadeusz P. Rutkowski (Uniwersytet Warszawski), Tomasz Sikorski (Uniwersytet Szczeciński); Wojciech Śleszyński (Uniwersytet w Białymstoku), Laszlo Endre Varga (Uniwersytet Kościoła Reformowanego im. Gaspara Karolyi w Budapeszcie), Przemysław Waingertner (Uniwersytet Łódzki), Ireneusz Wojewódzki (Uniwersytet Zielonogórski), Mariusz Wołos (Uniwersytet Pedagogiczny KEN w Krakowie) *Autorzy publikujący w
    [Show full text]
  • POD OBCYMI SZTANDARAMI Generałowie Polskiego Pochodzenia W Siłach Zbrojnych Państw Obcych
    Zbigniew Andrzej Judycki POD OBCYMI SZTANDARAMI Generałowie polskiego pochodzenia w siłach zbrojnych państw obcych Fundacja Polonia Semper Fidelis Muzeum Niepodległości w Warszawie Warszawa 2016 Pod obcymi sztandarami Popularny słownik biograficzny Zbigniew Andrzej Judycki Pod obcymi sztandarami GENERAŁOWIE POLSKIEGO POCHODZENIA W SIŁACH ZBROJNYCH PAŃSTW OBCYCH Popularny słownik biograficzny TOM I Warszawa 2016 Muzeum Niepodległości Al. Solidarności 62, 00-240 Warszawa, tel. 22 826 90 91 Fundacja Polonia Semper Fidelis ul. Kabacki Dukt 14/95, 002-798 Warszawa, http://fundacja-psf.com Recenzenci prof. dr hab. Norbert Kasparek, prof. dr hab. Edward Olszewski Partner projektu Narodowe Archiwum Cyfrowe Tłumaczenia na język angielski Małgorzata Maywald (streszczenia biogramów) BT Diuna (Wprowadzenie i Od autora) Fotografie Narodowe Archiwum Cyfrowe, Centralna Biblioteka Wojskowa, Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, Instytut Biografistyki CAN, Muzeum Kazimierza Pułaskiego w Warce, Archiwum Institut de Recherches Biographiques. Rysunki – portrety Tadeusz Kurek Korekta i adiustacja Anna Kozyra Projekt okładki Maksymilian Judycki Skład i przygotowanie do druku CAN-Pracownia DTP © Copyright by Zbigniew Andrzej Judycki ISBN: 978-83-937112-2-2 ISBN: 978-83-62235-98-8 Muzeum Niepodległości Al. Solidarności 62, 00-240 Warszawa, tel. 22 826 90 91 Fundacja Polonia Semper Fidelis ul. Kabacki Dukt 14/95, 002-798 Warszawa, http://fundacja-psf.com Wykaz skrótów ogólnych i bibliograficznych Recenzenci prof. dr hab. Norbert Kasparek, prof. dr hab. Edward Olszewski Partner projektu Narodowe Archiwum Cyfrowe arch. archiwum CAW Centralne Archiwum Wojskowe cz. część ds. do spraw gub. gubernia Tłumaczenia na język angielski Małgorzata Maywald (streszczenia biogramów) IFOR Implementation Force (międzynarodowe siły wojskowe BT Diuna (Wprowadzenie i Od autora) pod przywództwem NATO) IRB Institut de Recherches Biographiques w Vaudricourt (Francja) k.
    [Show full text]
  • Military Physician
    Military Physician Military Physician Advertising Piotr Lorens MD Quarterly telephone: +48 663 430 191; e-mail: [email protected] Official Organ of the Section of Military Physicians of the Polish Medical Society Print Oficjalny Organ Sekcji Lekarzy Wojskowych Polskiego TECHNET, Kraków Towarzystwa Lekarskiego Circulation: 700 copies Scientific Journal of the Military Institute of Medicine Price PLN 14 Pismo Naukowe Wojskowego Instytutu Medycznego ISSN 0024-0745 Published since 3 January 1920 Number of points assigned by the Polish Ministry of Science and Higher Program Council Members Education (MNiSW) – 6 Chairman Grzegorz Gielerak – Head of the Military Institute of Medicine Editorial Board Members Editor-in-Chief Massimo Barozzi (Italy) Jerzy Kruszewski Nihad El-Ghoul (Palestine) Claudia E. Frey (Germany) Deputy Editors-in-Chief Anna Hauska-Jung (Poland) Krzysztof Korzeniewski Stanisław Ilnicki (Poland) Marek Maruszyński Wiesław W. Jędrzejczak (Poland) Piotr Rapiejko Dariusz Jurkiewicz (Poland) Paweł Kaliński (USA) Secretary Frederick C. Lough (USA) Ewa Jędrzejczak Marc Morillon (Belgium) Arnon Nagler (Israel) Editorial Office Stanisław Niemczyk (Poland) Military Institute of Medicine Krzysztof Paśnik (Poland) 128 Szaserów St. 04-141 Warsaw 44 Francis J. Ring (UK) telephone/fax: +48 261 817 380 Tomasz Rozmysłowicz (USA) e-mail: [email protected] Marek Rudnicki (USA) www.lekarzwojskowy.pl Daniel Schneditz (Austria) © Copyright by Military Institute of Medicine Eugeny Tishchenko (Belarus) Zofia Wańkowicz (Poland) Practical Medicine Publishing House / Medycyna Praktyczna Brenda Wiederhold (USA) Rejtana 2 St. 30-510 Kraków Piotr Zaborowski (Poland) telephone: +48 12 29 34 020, fax: +48 12 29 34 030 e-mail: [email protected] Managing Editor Lidia Miczyńska For many years, “Military Physician” has been indexed in the Polish Medical Bibliography (Polska Bibliografia Lekarska), the Proofreading oldest Polish bibliography database.
    [Show full text]