DOCSLIB.ORG

Wrocław, Opole, 13 Kwietnia 2021 13 Kwietnia Obchodzimy Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Wrocław, Opole, 13 Kwietnia 2021 13 Kwietnia Obchodzimy Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej Instytut Pamięci Narodowej - Wrocław https://wroclaw.ipn.gov.pl/wro/aktualnosci/142013,Wydarzenia-upamietniajace-ofiary-Zbrodni-Katynskiej-Wroclaw -Opole-13-kwietnia-20.html 2021-09-27, 14:48 Wydarzenia upamiętniające ofiary Zbrodni Katyńskiej – Wrocław, Opole, 13 kwietnia 2021 13 kwietnia obchodzimy Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Trwająca epidemia Covid-19 po raz kolejny niweczy plany uroczystego uhonorowania tego dnia i ofiar NKWD. Oddział IPN we Wrocławiu nie ustaje jednak w działaniach na rzecz upamiętnienia zamordowanych rodaków. Wrocław Kulminacyjne obchody ustanowionego przez Sejm RP w 2007 roku Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej miały miejsce przed Pomnikiem Ofiar Zbrodni Katyńskiej we Wrocławiu. Nie były to jedyne upamiętnienia ofiar zbrodni NKWD z 1940 roku. 1–23 kwietnia 2021 Prezentacja wystawy „Zbrodnia Katyńska” w Komendzie Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu. Wystawa IPN o Katyniu Wystawa IPN o Katyniu Wystawa IPN o Katyniu w Komendzie w Komendzie w Komendzie Wojewódzkiej Policji we Wojewódzkiej Policji we Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu (fot. KWP we Wrocławiu (fot. KWP we Wrocławiu (fot. KWP we Wrocławiu) Wrocławiu) Wrocławiu) 11 kwietnia 2021 Prelekcja pt. „W 81. rocznicę zbrodni katyńskiej” wparafii pw. Matki Boskiej Wspomożycielki Wiernych we Wrocławiu-Księżu Małym (ul. Świątnicka 2. 13 kwietnia 2021 Briefing prasowy w Księgarni IPN we Wrocławiu na temat 2. Festiwalu Filmowego o Totalitaryzmach „Echa Katynia”. Briefing o Festiwalu Briefing o Festiwalu Briefing o Festiwalu Filmowym o Filmowym o Filmowym o Totalitaryzmach „Echa Totalitaryzmach „Echa Totalitaryzmach „Echa Katynia” Katynia” Katynia” Referat dr. Stanisława A. Bogaczewicza: Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. „Przebaczyć, nie znaczy zapomnieć.” Ks. Stanisław Peszkowski – nagrany w pliku audio i wyemitowany za pośrednictwem radiowęzła w Areszcie Śledczym we Wrocławiu, oraz emisja nagrania: Mord katyński. Dokumenty zbrodni – odczytane przez Olgierda Łukaszewicza (dokumenty) i Jacka Rozenka (komentarze). Fragmenty dokumentów w wersji pochodzącej z publikacji Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych. Wojewódzkie uroczystości przed Pomnikiem Ofiar Zbrodni Katyńskiej we Wrocławiu z udziałem Wojewody Dolnośląskiego, Marszałka Województwa Dolnośląskiego, dowództwa Garnizonu Wrocław, służb mundurowych, kombatantów i Oddziału IPN we Wrocławiu. Uroczystości przed Uroczystości przed Uroczystości przed Pomnikiem Ofiar Pomnikiem Ofiar Pomnikiem Ofiar Zbrodni Katyńskiej Zbrodni Katyńskiej Zbrodni Katyńskiej Uroczystości przed Złożenie wieńca przed Złożenie wieńca przed Pomnikiem Ofiar Pomnikiem Ofiar Pomnikiem Ofiar Zbrodni Katyńskiej Zbrodni Katyńskiej Zbrodni Katyńskiej przez Wicewojewodę przez dowództwo Dolnośląskiego Garnizonu Wrocław i Jarosława Kresę AWL Złożenie wieńca przed Złożenie wieńca przed Złożenie wieńca przed Pomnikiem Ofiar Pomnikiem Ofiar Pomnikiem Ofiar Zbrodni Katyńskiej Zbrodni Katyńskiej Zbrodni Katyńskiej przez Marszałka przez przez przedstawiciela Województwa przewodniczącego Dolnośląskiego Sejmiku Dolnośląskiego Gminy Wrocław Cezarego Przybylskiego Andrzeja Jarocha Złożenie wieńca przed Złożenie wieńca przed Złożenie wieńca przed Pomnikiem Ofiar Pomnikiem Ofiar Pomnikiem Ofiar Zbrodni Katyńskiej Zbrodni Katyńskiej Zbrodni Katyńskiej przez delegację KW przez prof. Stanisław przez delegację IPN we Policji Ułaszewskiego – Wrocławiu (dr Joanna Prezesa Okręgu Hytrek-Hryciuk i Sylwia Dolnośląskiego ŚZŻAK Krzyżanowska) 19 kwietnia 2021 Uroczystości rocznicowe na Dworcu Głównym PKP we Wrocławiuw 102. rocznicę powołania Flotylli Pińskiej oraz wykład pt. Marynarze Flotylli Pińskiej – ofiary zbrodni katyńskiej. Wydarzenie współorganizowan we współpracy Urzędemz Żeglugi Śródlądowej we Wrocławiu i Duszpasterstwem Żeglugi Śródlądowej w Polsce. Uroczystość uhonorowania insygnium „Ojczyzna Swemu Obrońcy”, w ramach projektu OCALAMY, pięciu grobów policjantów przedwojennej Policji Państwowej, zamordowanych przez NKWD w masowych egzekucjach wiosną 1940 roku. Wszystkie groby mają charakter upamiętnienia symbolicznego i znajdują się na cmentarzu komunalnym przy ul. Zwierzynieckiej 5 w Oławie. 19–20 kwietnia 2021 Doły Śmierci – Zbrodnia Katyńska – projekcja filmu „Katyń – ostatni świadek” połączona z prelekcją dla podopiecznych Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Brzegu Dolnym, dotyczącą zbrodni. 30 kwietnia 2021 Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu – projekcja filmu „Katyń – ostatni świadek” połączona z prelekcją dla podoficerów WP. Opole 13 kwietnia 2021 Złożenie kwiatów pod pomnikiem „Golgota Wschodu” na Cmentarzu w Opolu. Złożenie kwiatów na Złożenie kwiatów na Złożenie kwiatów na cmentarzu przy cmentarzu przy cmentarzu przy pomniku Golgota pomniku Golgota pomniku Golgota Wschodu w Opolu Wschodu w Opolu Wschodu w Opolu Wystawa w Delegaturze „Zbrodnia Katyńska 1940”. Wystawa w Delegaturze „Zbrodnia Katyńska 1940” 25 kwietnia 2021 Odsłonięcie Pomnika Ofiar Zbrodni Katyńskiej w Opolu, przy ul. Hallera 2 25 kwietnia br. w Opolu, przy kościele parafialnym pw. bł. Czesława Odrowąża, odsłonięto pomnik autorstwa Bogusława Szuby, upamiętniający Polaków zamordowanych w Katyniu oraz innych miejscach sowieckich zbrodni wojennych. Monument składa się z czterech granitowych tablic memoratywnych, opisujących miejsca kaźni polskiej inteligencji na wschodzie w okresie II wojny światowej. Piątym – centralnym elementem jest rzeźba przedstawiająca Matkę Boską tulącą głowę jednego z tysięcy zamordowanych strzałem w tył głowy. Pomnik powstał dzięki inicjatywie i determinacji Stowarzyszenia Opolskiej Rodziny Katyńskiej, szczególnie zaś dzięki staraniom oraz osobistemu zaangażowaniu pani prezes przedmiotowego stowarzyszenia – Urszuli Gawor. Miejsce usytuowania nie jest przypadkowe, ks. Rafał Bałamucki – proboszcz opolskiej parafii Błogosławionego Czesława, piastuje funkcję kapelana Opolskiej Rodziny Katyńskiej. Oddziałowe Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN we Wrocławiu partycypowało w kosztach budowy pomnika oraz prowadziło nadzór merytoryczny nad treścią tablic historycznych. W uroczystości udział wzięli: Prezydent Opola Arkadiusz Wiśniewski, przedstawiciele Opolskiej Rodziny Katyńskiej, Wojewody Opolskiego, 10 Brygady Logistycznej z Opola, harcerze i społeczność lokalna. Instytut Pamięci Narodowej reprezentowali pracownicy Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN we Wrocławiu: Sylwia Krzyżanowska i Mirosław Leśniewski (Delegatura w Opolu). Odsłonięcie w Opolu Odsłonięcie w Opolu Odsłonięcie w Opolu pomnika pomnika pomnika upamiętniającego upamiętniającego upamiętniającego Polaków Polaków Polaków zamordowanych w zamordowanych w zamordowanych w Katyniu Katyniu Katyniu Odsłonięcie w Opolu Odsłonięcie w Opolu Odsłonięcie w Opolu pomnika pomnika pomnika upamiętniającego upamiętniającego upamiętniającego Polaków Polaków Polaków zamordowanych w zamordowanych w zamordowanych w Katyniu Katyniu Katyniu Druk (kompletu) kart pocztowych na formacie A-5, w trójkątnie składanej kopercie (jako serii kolekcjonerskiej) pt. "Ofiary zbrodni katyńskiej", z fotografiami następujących dowódców Wojska Polskiego, wziętych do niewoli przez Sowietów a następnie przez nich zamordowanych: - gen. Mieczysław Smorawiński - gen. Stanisław Haller - gen. Bronisław Bohaterewicz - gen. Henryk Minkiewicz - gen. Leon Bllewicz - gen. Władysław Jędrzejewski - gen. Aleksander Kowalewski - gen. Konstanty Plisowski - gen. Kazimierz Łukoski - gen. Rudolf Prich - gen. Franciszek Sikorski - gen. Leonard Skierski - gen. Piotr Skuratowicz - kontradm. Xawery Czernicki Na odwrocie kart pocztowych byłyby umieszczone krótkie biogramy dowódców. Ponadto tego typu komplet kart, może stanowić podstawę przygotowania przyszłej wystawy..
Load more

Recommended publications
  • Katyn Massacre
    Katyn massacre This article is about the 1940 massacre of Polish officers The Katyn massacre, also known as the Katyn Forest massacre (Polish: zbrodnia katyńska, 'Katyń crime'), was a mass murder of thousands of Polish military officers, policemen, intellectuals and civilian prisoners of war by Soviet NKVD, based on a proposal from Lavrentiy Beria to execute all members of the Polish Officer Corps. Dated March 5, 1940, this official document was then approved (signed) by the entire Soviet Politburo including Joseph Stalin and Beria. The number of victims is estimated at about 22,000, the most commonly cited number being 21,768. The victims were murdered in the Katyn Forest in Russia, the Kalinin (Tver) and Kharkov prisons and elsewhere. About 8,000 were officers taken prisoner during the 1939 Soviet invasion of Poland, the rest being Poles arrested for allegedly being "intelligence agents, gendarmes, saboteurs, landowners, factory owners, lawyers, priests, and officials." Since Poland's conscription system required every unexempted university graduate to become a reserve officer, the Soviets were able to round up much of the Polish intelligentsia, and the Jewish, Ukrainian, Georgian and Belarusian intelligentsia of Polish citizenship. The "Katyn massacre" refers to the massacre at Katyn Forest, near Katyn-Kharkiv-Mednoye the villages of Katyn and Gnezdovo (ca. 19 km west of Smolensk, memorial Russia), of Polish military officers in the Kozelsk prisoner-of-war camp. This was the largest of the simultaneous executions of prisoners of war from geographically distant Starobelsk and Ostashkov camps, and the executions of political prisoners from West Belarus and West Ukraine, shot on Stalin's orders at Katyn Forest, at the NKVD headquarters in Smolensk, at a Smolensk slaughterhouse, and at prisons in Kalinin (Tver), Kharkov, Moscow, and other Soviet cities.
    [Show full text]
  • Death at KATYN
    ) ' ..... 1 IJ DEATH AT- KATYN DEAtH AT KATYN Published by NATIONAL COMMITTEE of AMERICANS of POLISH DESCENT 105 EAST 22ND STREET NEW YORK, N. Y. Printed in U.S.A. I THE GRAYES OF KATYN The wooded region lying around Kosgory. near Smo­ MAGNA EST VERITAS ET PRAEVALEBIT lensk, j.s known to the local population as the Katyn This bookl~t is composed of two parts. The first is a Forest. Today this forest-land in one vast cemetery. In mass graves, piled systematically layer on layer, lie the resume of all the facts so far available which bear on the bodies of thousands of Polish officers captured by the massacre of thousands of officers, flower of the Polish Soviet Army in the autumn of 1939. More than 3,000 of Army, whose murdered bodies were found lying in mass these bodies have already been disinterred, and there is graves near Smolensk, in the spring of 1943. The second reason to believe that the total number may exceed section is the personal narrative of a P'blish officer who 8,000. These men who, as prisoners of war, wer.e under by good fortune escaped the fate of his comrades-in-arms. the protection of the provisions of the Hague Conven­ tion and of the enactments of the Geneva agreements, The Publishers. were murdered in cold blood. one by one, by a single shot accurately fired into the base of the skull. Who Murdered The Polish Officers? For more than a year the question of who is responsible for this mass murder at Katyn has been the subject of controversy in the press of the world.
    [Show full text]
  • The University of Chicago Smuggler States: Poland, Latvia, Estonia, and Contraband Trade Across the Soviet Frontier, 1919-1924
    THE UNIVERSITY OF CHICAGO SMUGGLER STATES: POLAND, LATVIA, ESTONIA, AND CONTRABAND TRADE ACROSS THE SOVIET FRONTIER, 1919-1924 A DISSERTATION SUBMITTED TO THE FACULTY OF THE DIVISION OF THE SOCIAL SCIENCES IN CANDIDACY FOR THE DEGREE OF DOCTOR OF PHILOSOPHY DEPARTMENT OF HISTORY BY ANDREY ALEXANDER SHLYAKHTER CHICAGO, ILLINOIS DECEMBER 2020 Илюше Abstract Smuggler States: Poland, Latvia, Estonia, and Contraband Trade Across the Soviet Frontier, 1919-1924 What happens to an imperial economy after empire? How do economics, security, power, and ideology interact at the new state frontiers? Does trade always break down ideological barriers? The eastern borders of Poland, Latvia, and Estonia comprised much of the interwar Soviet state’s western frontier – the focus of Moscow’s revolutionary aspirations and security concerns. These young nations paid for their independence with the loss of the Imperial Russian market. Łódź, the “Polish Manchester,” had fashioned its textiles for Russian and Ukrainian consumers; Riga had been the Empire’s busiest commercial port; Tallinn had been one of the busiest – and Russians drank nine-tenths of the potato vodka distilled on Estonian estates. Eager to reclaim their traditional market, but stymied by the Soviet state monopoly on foreign trade and impatient with the slow grind of trade talks, these countries’ businessmen turned to the porous Soviet frontier. The dissertation reveals how, despite considerable misgivings, their governments actively abetted this traffic. The Polish and Baltic struggles to balance the heady profits of the “border trade” against a host of security concerns shaped everyday lives and government decisions on both sides of the Soviet frontier.
    [Show full text]
  • Biuro Polityczne WKP
    5 marca 1940 r. - Biuro Polityczne WKP (b) [Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików)] podjęło decyzję o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych z obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz więźniów, przetrzymywanych w więzieniach tzw. Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi. Dokonana na podstawie tej decyzji masowa egzekucja obywateli polskich określana jest umowną nazwą „Zbrodni Katyńskiej”. Do chwili ujawnienia sowieckich dokumentów dotyczących losów polskich jeńców wojennych w ZSRR po 17 września 1939 r., tj. do początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia, pod pojęciem „Zbrodnia Katyńska” rozumiano wymordowanie przez organy represyjne ZSRR jeńców z obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. Przy czym znany był tylko los jeńców z Kozielska, rozstrzelanych, jak wyszło na jaw w 1943 r., w Katyniu. Wśród wspomnianych dokumentów sowieckich znajdował się dokument o kluczowym znaczeniu – decyzja Biura Politycznego WKP (b) z 5 marca 1940 r., z której wynikało że zakres pojęciowy pojęcia „Zbrodnia Katyńska” należy rozszerzyć. 5 marca 1940 r. Biuro Polityczne WKP (b) podjęło bowiem decyzję nie tylko o rozstrzelaniu 14, 5 tys. polskich jeńców wojennych z trzech, wyżej wymienionych obozów, ale także 11 tys. osób cywilnych – więźniów, przetrzymywanych w więzieniach tzw. Zachodniej Białorusi i Zachodniej Ukrainy. Kolejne dokumenty pozwoliły stwierdzić, że w rzeczywistości liczba rozstrzelanych więźniów była mniejsza i wyniosła 7 305 osób. Ostatecznie więc ofiarą „Zbrodni Katyńskiej”, w jej nowym, rozszerzonym rozumieniu, padło łącznie ponad 21 tys. obywateli polskich. Jak doszło do podjęcia decyzji z 5 marca 1940 r. ? Po zakończeniu niewypowiedzianej wojny z Polską w sowieckich obozach jenieckich znalazło się ok. 125 tys. polskich jeńców. Obozy te były nadzorowane przez specjalnie do tego celu powołany Zarząd ds. Jeńców Wojennych NKWD ZSRR (szefował mu mjr NKWD Piotr Soprunienko).
    [Show full text]
  • 1 Kurów, 10 Kwietnia 2016 R. Ekscelencjo Czcigodny Ks. Biskupie ! Czcigodni Księża ! Dostojni Goście! Szanowni Państwo !
    Kurów, 10 kwietnia 2016 r. Ekscelencjo Czcigodny Ks. Biskupie ! Czcigodni Księża ! Dostojni Goście! Szanowni Państwo ! Tragiczne wydarzenia rozpoczął zbrodniczy pakt Ribbentrop -Mołotow /23.08.1939/ zawarty między faszystowskimi Niemcami Hitlera, a sowiecką Rosją Stalina. Doprowadził on do /niemieckiej 1.09.1939 i sowieckiej 17.09.1939/ agresji na Polskę – wywołując II wojnę światową. /Już w pierwszych dniach agresji sowieci zamordowali 25 – 30 tys. żołnierzy, policjantów, urzędników i cywilów/. W wigilię Bożego Narodzenia 1939 r. wywieziono w nieznane miejsce i zamordowano blisko 200 kapelanów. Z 9/10 lutego rozpoczęły się deportacje na Syberię. Do niewoli sowieckiej dostało się ponad 250 tys. oficerów i żołnierzy polskich /10 generałów, 55 pułkowników, 126 podpułkowników 5131 oficerów niższego stopnia /majorów - 316, kapitanów- 843, poruczników/ 4096 podoficerów i 181223 szeregowców/. Ponad 14 tys. oficerów umieszczono w obozach w Kozielsku /Rosja/ ok. 4,5 tys., Starobielsku /Ukraina/ ok. 3910 i Ostaszkowie /Rosja/ok. 6,5 tys. Natomiast ok. 7 tys. polskich obywateli: /urzędników, ziemian, nauczycieli, sędziów, prokuratorów, policjantów po aresztowaniu na terenach wschodnich Rzeczypospolitej zajętych przez Armię Czerwoną/ osadzono w innych więzieniach. Dnia 5.03.1940 r. władze sowieckie podjęły zbrodniczą decyzję o rozstrzelaniu 21.857 polskich jeńców /ponad 20% polskiej kadry oficerskiej w 97% narodowości polskiej/. Zbrodni dokonano w: - Katyniu /pod Smoleńskiem (Rosja) gdzie obecnie jest cmentarz/ wymordowano 4410 jeńców z obozu kozielskiego od 3.04.- 12.05.1940 r. /Zginęli tam: kontradmirał Ksawery Czernicki, generałowie: Bronisław Bochatyrewicz, Henryk Minkiewicz i Mieczysław Smorawiński. Jedyna kobieta, która zginęła w Katyniu ppor. rez. Janina Lewandowska (32 lata), córka gen. Józefa Dowbór-Muśnickiego organizatora i dowódcy I Korpusu Polskiego w Rosji (1917-1918), dowódcy zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego z 27 XII-1918 r./.
    [Show full text]
  • Piotr Stawecki, Czesław Szafran Generałowie Wojska Polskiego 1918–1926
    Piotr Stawecki, Czesław szafran Generałowie Wojska Polskiego 1918–1926 Przegląd Historyczno-Wojskowy 14(65)/2 (244), 165-174 2013 generałowie wojska polskiego 1918–1926 Andrzej Wojtaszak, Generalicja Wojska Polskiego 1918–1926, Warszawa 2012 Biografistyka dotycząca generałów Drugiej Rzeczypospolitej jest dość obfita. Za początek prac w tej dziedzinie można uznać opublikowanie w 1966 r. w „Wojskowym Przeglądzie Historycznym” (nr 1, s. 316–337) przez Mieczysława Cieplewicza inte- resującego źródła Generałowie polscy w opinii J. Piłsudskiego. Dziesięć lat później dwaj autorzy: Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski wydali w Londynie w 1976 r. słownik biograficzny pt.Generałowie Polski niepodległej. Jego poprawione i uzupełnione wydanie ukazało się w Warszawie w 1991 r. Śladem Generałów Pol- ski niepodległej poczęły się ukazywać słowniki cząstkowe: zawężone zarówno co do czasu, jak i przestrzeni (ujęcia regionalne). W 1990 r. Zbigniew Mierzwiński opubli- kował książkę Generałowie II Rzeczypospolitej. Szczególną inwencję w publikowa- niu słowników „regionalnych” przejawili historycy z Poznania i Koszalina. Bogusław Polak opublikował m.in. książkę Dowódcy Powstania Wielkopolskiego 1918–1919 (t. 1, Koszalin 1984) oraz był redaktorem opracowania Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945 (Koszalin 1991). W 1992 r. Andrzej Suchcitz ogłosił pracę Generałowie wojny polsko-sowieckiej 1919–1920. Mały słownik biograficzny (Białystok), a Wiktor Cygan – Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich (Warszawa). W 1994 r. pod redakcją Jacka Majchrowskiego, przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana, ukazała się cenna publikacja Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, której fragment (cz. 4, s. 119–147) poświęcono członkom najwyższych władz wojskowych międzywojennej Polski. W tymże roku jeden z niżej podpisanych wydał Słownik bio- graficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939 r.1.
    [Show full text]
  • Ofiary Zbrodni Katyńskiej
    LEŚNICY I DRZEWIARZE z Pomorza i Kujaw – OFIARY ZBRODNI KATYŃSKIEJ Toruń 2013 2 Polskie Towarzystwo Leśne Oddział w Toruniu LEŚNICY I DRZEWIARZE z Pomorza i Kujaw – OFIARY ZBRODNI KATYŃSKIEJ Referaty prezentowane podczas Konferencji w Technikum Leśnym im. Adama Loreta w Tucholi, poprzedzającej uroczystość posadzenia Dębów Pamięci leśnikom i drzewiarzom z Pomorza i Kujaw – ofiarom Zbrodni Katyńskiej, 12 października 2013 roku Toruń 2013 Wydawca: Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Toruniu Współwydawca: Studio Artystyczno - Reklamowe POMORZE - Bydgoszcz Zespół redakcyjny: Tadeusz Chrzanowski, Tomasz Skowronek, Piotr Szubarczyk Opracowanie graficzne i przygotowanie do druku: SAR Pomorze - Bydgoszcz Zdjęcia na okładce I: 1. (kolorowe) Matka Boża Katyńska – wizerunek propagowany przez ks. Zdzisława Peszkowskiego, kapelana Rodzin Katyńskich i Pomordowanych na Wschodzie 2. (czarno-białe) Związane na plecach ręce oficera polskiego z ekshumacji niemieckiej w Lesie Katyńskim w 1943 r. Źródło: zbiory Muzeum Katyńskiego w Warszawie Zdjęcie na okładce IV: Zamyślenie. Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu. Fot. Marek Borawski ISBN 978-83-88245-94-7 SPIS TREŚCI Program konferencji i uroczystości posadzenia Dębów Pamięci ......................................... 4 Słowo wstępne Janusz Kaczmarek ...................................................................................................................................... 5 Mapa Zbrodni Katyńskiej 1940 ......................................................................................................
    [Show full text]
  • Pobierz Pobierz
    REDAKCJA NAUKOWA „FOLIA HISTORICA” Zbigniew Anusik, Dariusz Jeziorny, Małgorzata Karkocha RADA PROGRAMOWA Neal Ascherson (Londyn), Michel Balard (Paryż), Richard Butterwick-Pawlikowski (Warszawa/Londyn) Małgorzata Dąbrowska (Łódź), Frédéric Dessberg (Paryż), Pasquale Fornaro (Mesyna), Mario Gallina (Turyn), Albin Głowacki (Łódź), Geoffrey Greatrex (Ottawa), Michael Grünbart (Münster), Fiona Haarer (Londyn), Siergiej Iwanow (Moskwa), José Antonio Montero Jiménez (Madryt), Xavier Moreno Julià (Tarragona), Robertas Jurgaitis (Wilno), Siergiej Pawłowicz Karpow (Moskwa), Jan Kęsik (Wrocław) Ewald Kislinger (Wiedeń), Johannes Koder (Wiedeń), Maciej Kokoszko (Łódź), Elisabeth Malamut (Marsylia), Wiesław Puś (Łódź), Władylena W. Sokyrska (Humań) RECENZENCI Radosław Bania (Łódź), Piotr Biliński (Kraków), Aleksander Bołdyrew (Łódź), Marian Drozdowski (Słupsk) Tadeusz Dubicki (Częstochowa), Jarosław Dudek (Zielona Góra), Marek Dutkiewicz (Kielce), Jerzy Gapys (Kielce), Kazimierz Ilski (Poznań), Hassan Ali Jamsheer (Warszawa), Krzysztof Kania (Toruń), Jan Kęsik (Wrocław), Waldemar Kozyra (Lublin), Jacek Legieć (Kielce), Robert Majzner (Częstochowa), Grzegorz Mazur (Kraków), Marek Mądzik (Lublin), Mariusz Mielczarek (Warszawa), Dariusz Nawrot (Katowice), Andrzej Niewiński (Lublin), Mieczysław Nurek (Gdańsk), Leszek Piątkowski (Lublin), Małgorzata Przeniosło (Kielce) Marek Przeniosło (Kielce), Jan Ptak (Lublin), Dariusz Rolnik (Katowice), Tadeusz Srogosz (Częstochowa) Andrzej Stroynowski (Częstochowa), Piotr Strzyż (Łódź), Jan Szymczak (Łódź), Jacek
    [Show full text]
  • Teoretyczne I Praktyczne Aspekty Zarządzania I Bezpieczeństwa
    PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ I ZARZĄDZANIE TOM XII, ZESZYT 10 Teoretyczne i praktyczne aspekty zarządzania i bezpieczeństwa Redakcja naukowa Tomasz Grabia Łódź 2011 Recenzent: Czesław Zając Skład i łamanie tekstu: Barbara Lebioda Redakcja techniczna: Jadwiga Poczyczyńska Projekt okładki: Marcin Szadkowski © Copyright: SWSPiZ w Łodzi ISSN 1733-2486 Wydawnictwo Społecznej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi: e-mail: [email protected] tel. 42 632 50 23, 42 632 50 26 w. 39 www.swspiz.pl/wydawnictwo Druk i oprawa: Drukarnia „GREEN”, Plac Komuny Paryskiej 4, 90-007 Łódź, tel./fax. 042 632 2713, 0 604 507 082, e-mail: [email protected] Spis treści Wprowadzenie .............................................................................................................. 5 I. Przedsiębiorczość i innowacyjność jako podstawowe determinanty zarządzania Barbara Kamińska, Franciszek M. Warzyński, Podnoszenie jakości zasobów ludzkich w sektorze MSP jako punkt wyjścia do zwiększenia ich konkurencyjności na świecie ...................................................................................19 Competences and responsibilities of entrepreneurs in industrial security from the perspective of the new law on the protection of classified data Krzysztof Gajdziński, Headhunting ‐ rozwiązanie przejściowe czy docelowy model doboru pracowników w gospodarce rynkowej................................................. 39 Headhunting – an interin selectionor the target model of the employee selection in the market economy? Jerzy Szkoda, Kształtowanie
    [Show full text]
  • W Dniach Od 10. Do 24. Marca 2011 Roku, Komisja Zakładowa Zorganizowała Pod Wysokim Patronatem JM Rektora PW Wystawę: „KATY
    e-2/2011 WYDANIE SPECJALNE MAJ 2011 W dniach od 10. do 24. marca 2011 roku, Komisja Zakładowa zorganizowała pod Wysokim Patronatem JM Rektora PW wystawę: „KATYŃ, CHARKÓW, KOZIELSK, STAROBIELSK, OSTASZKÓW, BYKOWNIA... – BEZ PRZEDAWNIENIA – OFIARY I KACI.” Gości przywitał Przewodniczący Komisji Zakładowej i po okolicznościowym wystąpieniu poprosił JM Rektora o otwarcie wystawy i zabranie głosu. Po wystąpieniu JM Rektora, gości oprowadzała Grażyna Maciejko (córka zamordowanego w Katyniu). KATYŃ – CHARKÓW, KOZIELSK – STAROBIELSK, OSTASZKÓW – BYKOWNIA … – bez przedawnienia – ofiary i kaci 2 Jedna była - gdzie? Pod Tobrukiem. Druga była - hej! Pod Narvikiem. Trzecia była pod Monte Cassino, A każda jak zorza szalona, biało-czerwona, biało-czerwona! czerwona jak puchar wina, biała jak gwiezdna lawina, biało-czerwona. Zebrały się nocą flagi. Flaga fladze dodaje odwagi: - No, no, nie bądź taka zmartwiona. Nie pomogą i moce piekła: jam ciebie, tyś mnie urzekła, nie zmogą cię bombą ni złotem i na zawsze zachowasz swą cnotę. I nigdy nie będziesz biała, i nigdy nie będziesz czerwona, zostaniesz biało-czerwona jak wielka zorza szalona, czerwona jak puchar wina, biała jak śnieżna lawina, najukochańsza, najmilsza, biało-czerwona. Tak mówiły do siebie flagi i raz po raz strzelił karabin, zrobił dziurę w czerwieni i w bieli. Lecz wołały flagi: - Nie płaczcie! Choćby jeden strzępek na maszcie, nikt się zmienić barw nie ośmieli. Zostaniemy biało-czerwone, flagi święte, flagi szalona, nie spoczniemy biało-czerwone, czerwone jak puchar wina, białe jak śnieżna lawina, biało-czerwone. O północy przy zielonych stolikach modliły się diabły do cyfr. Były szarfy i ordery, i muzyka i stukał tajny szyfr. DIABŁY W SERCU SWOIM GŁUPIM, BO NIEDOBRYM ROZWIĄZYWAŁY BIAŁO-CZERWONY PROBLEM.
    [Show full text]
  • KATYŃ Naszego Ducha
    Nr okazyjny / kwiecień 2018 BYĆ WIERNYM OJCZYŹNIE MEJ kwiecień 2018 Ten cios nie złamał KATYŃ naszego ducha Katyń to słowo symbol. Symbol be- stialstwa dokonanego na najlepszych synach naszej Ojczyzny. Zbrodnia ka- polskie tyńska to jedna z najtragiczniejszych * kart naszej historii. Była to haniebna próba zniszczenia polskiej tożsamości przez unicestwienie tego, co dla Polski było najcenniejsze: wykształconych i od- danych Ojczyźnie obywateli. Decyzja sowieckich zbrodniarzy o zamordowa- źródło niu Polaków w Katyniu miała pozba- wić nasz kraj elity narodu, w tym elity Do Was polskiego wojska. Przez wiele lat próbowano zatrzeć zwracam się pamięć o zbrodni i ukryć o niej prawdę. Polacy jednak nie zapomnieli o po- potomni! mordowanych oficerach i funkcjonariu- szach. Zbrodniczy cios okazał się chy- Zachowajcie biony – nie złamał polskiego ducha, nie odebrał nam odwagi! w swych Dziś możemy i chcemy głośno mówić o zbrodni katyńskiej. Możemy należycie sercach pamięć czcić ofiary, pokazywać, że w pamięci zbiorowej Polaków zajmują miejsce o Ich ofierze. szczególne. Trzeba wciąż przypominać bohaterów, którzy oddali życie, do końca Fragment Katyńskiego służąc Ojczyźnie. Poprzez szereg ini- Apelu Poległych cjatyw możemy oddawać im należny hołd i okazywać szacunek, pielęgnować pamięć o nich. Złożona przez nich ofia- ra to nasza historia, z której możemy być dumni. Dlatego edukacja historycz- na jest jednym z naszych podstawowych obowiązków. Pamiętamy i będziemy pamiętać o daninie krwi naszych Rodaków, któ- rzy za polskość i wierność Ojczyźnie zapłacili najwyższą cenę. Cześć Ich pamięci! Mariusz Błaszczak minister obrony narodowej Nr okazyjny Warszawa, kwiecień 2018 2 WALCZYLI I ZGINĘLI DLA POLSKI W związku z tą sytuacją 17 września W kolejne rocznice zbrodni katyńskiej z 1940 roku po- 1939 roku Naczelny Wódz marszałek jawiają się komentarze wytykające polskim oficerom – Rydz-Śmigły wydał rozkaz: „Sowiety wkroczyły.
    [Show full text]
  • Bp Guzdek Przewodniczył Mszy Św. Na Polskim Cmentarzu Wojennym
    09 czerwca 2018 Charków: bp Guzdek przewodniczył Mszy św. na Polskim Cmentarzu Wojennym Biskup polowy Józef Guzdek przewodniczył Mszy św. na Polskim Cmentarzu Wojennym w Charkowie–Piatichatkach. – Stojąc nad grobami pomordowanych musimy zapytać samych siebie, czy jesteśmy wierni? Czy wierność jest naszym drugim imieniem? – pytał bp Guzdek. Cmentarz w Charkowie jest jednym z czterech tzw. cmentarzy katyńskich, na których złożone są szczątki polskich oficerów Wojska Polskiego i funkcjonariuszy służb mundurowych zamordowanych przez NKWD w 1940 r. 17 czerwca minie 18 rocznica otwarcia i poświęcenia nekropolii. Oprócz Charkowa znane są także cmentarze w Katyniu, Miednoje otwarte i poświęcone w 2000 r. oraz Kijowie–Bykowni otwarty i poświęcony w 2012 r. W homilii bp Guzdek przypomniał okoliczności dokonania zbrodni na polskich oficerach WP, funkcjonariuszy Polskiej Policji, Korpusu Ochrony Pogranicza i innych służb oraz cywilnych pracowników administracji państwowej. – Zostało wówczas złamane nie tylko prawo moralne, ale także międzynarodowe prawo wojenne. Oprawcom nie wystarczyło zadanie śmierci niewinnym. Chcieli także zabić pamięć o wiernych synach Rzeczpospolitej – powiedział. Wspominając dramat Polaków zamordowanych na „nieludzkiej ziemi” Biskup Polowy przywołał także dramat ich bliskich, którzy nie mogli „towarzyszyć swoim krewnym i bliskim na drodze krzyżowej”. – Nie mogli okazać współczucia i wyświadczyć jakiejkolwiek pomocy. Wielką udręką były niepewność i brak wiedzy o losie najbliższych. Rodzina i przyjaciele nie mogli zorganizować pogrzebu i godnego pożegnania. Dopiero przed osiemnastu laty został otwarty i poświęcony ten cmentarz wojenny, który dla rodzin pomordowanych stał się miejscem modlitwy i spotkań z najbliższymi – powiedział. Zdaniem bp. Guzdka pielgrzymka przedstawicieli rodzin katyńskich do Charkowa jest okazją do niezwykłego dialogu żywych z umarłymi. – W tej rozmowie okazuje się, że ci, co polegli lub zostali zamordowani, pozostając wierni najwyższym wartościom, mają więcej do powiedzenia niż żywi.
    [Show full text]