Sylwetki Biskupów Łuckich

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Sylwetki Biskupów Łuckich KRZYSZTOF RAFAŁ PROKOP SYLWETKI BISKUPÓW ŁUCKICH KRZYSZTOF RAFAŁ PROKOP SYLWETKI BISKUPÓW ŁUCKICH BIBLIOTEKA „WOŁANIA Z WOŁYNIA T. 20 KRZYSZTOF RAFAŁ PROKOP SYLWETKI BISKUPÓW ŁUCKICH „WOŁANIE Z WOŁYNIA” BIAŁY DUNAJEC - OSTRÓG 2001 ® Copyright by Krzysztof Rafał Prokop, Kraków 2001 © Copyright by Ośrodek „Wołanie z Wołynia”, Biały Dunajec 2001 Redaktor serii ICs. Witold Józef Kowalów Przygotowanie do druku i skład Ks. Witold Józef Kowalów Opis ilustracji i indeks Krzysztof Rafał Prokop Na okładce s. I - Pomnik nagrobny biskupa Kaspra Borowskiego w katedrze w Płocku s. IV - Herb biskupa Marcjana Trofimiaka ISBN 83-911918-7-7 Ośrodek „Wołanie z Wołynia” skrytka pocztowa 9 34-520 Poronin, Polska „BoaaHHa 3 BojiMHi” Byn. KapaameBMHa, 1 35800 m. OcTpir, PiBHeHCbKa oóji. YKpaiHa DRUKARNIA „AKCYDENSOWA" Andrzej Dorosz - Kraków, ul. Balicka 7 - tel. 636-96-66 Kto nie zna ducha historii, fakty nie na wiele mu się przydadzą Karol Antoni Niedziałkowski biskup łucko-żytomierski PRZEDMOWA Świadom wielkiego dziedzictwa, jakie niesie z sobą diecezja łucka, i oddając cześć swoim wielkim poprzednikom, wyrażam za­ dowolenie z ukazania się drukiem niniejszej pozycji książkowej. Wszyscy, którzy zapragną zapoznać się z życiem pasterzy zasiada­ jących na katedrze łuckiej, będą odtąd mogli to uczynić dzięki tej pracy. Serdecznie dziękuję autorowi - dr. Krzysztofowi Prokopowi - za podjęcie się dzieła przybliżenia nam postaci biskupów łuckich. Dziękuję również redaktorowi „Biblioteki «Wołania z Wołynia»” - ICs. Witoldowi Józefowi Kowalowowi - za przygotowanie do druku tej książki. Wypada życzyć, by niniejsza praca pozwoliła nam nie tylko lepiej zapoznać się z dziejami Kościoła na Wołyniu, ale poznać również ich ducha. Po obchodach radosnego jubileuszu chrześcijaństwa, witamy na Ukrainie Namiestnika Chrystusowego, Papieża Jana Pawła II, który wprowadził Kościół Powszechny w trzecie tysiąclecie. Jeste­ śmy wdzięczni Ojcu Świętemu za troskę o tę naszą cząstkę Kościoła, co dobitnie wyraził w decyzji odnowienia diecezji łuc­ kiej i mianowania Metropolity Lwowskiego Ks. Arcybiskupa Ma­ riana Jaworskiego administratorem apostolskim diecezji łuckiej (18 V 1996), a następnie w powołaniu ordynariusza tejże diecezji (25 III 1998). Stojąc na progu nowego tysiąclecia uświadamiamy sobie, iż za kilka lat nasza diecezja będzie obchodziła jubileusz 600-lecia ustanowienia w Łucku stolicy następców apostolskich. Niech ni­ niejsza praca pomoże nam przygotować się do tej rocznicy tak znamienitego wydarzenia. + Marcjan Trofimiak Ordynariusz Łucki Łuck, 27 marca 2001 WSTĘP Bezpośrednim bodźcem dla powstania tej książki stała się wia­ domość o mającej się odbyć w dniach 23 - 27 VI 2001 pielgrzym­ ce apostolskiej Ojca św. Jana Pawła II na Ukrainę, jakkolwiek jej zamysł zrodził się o wiele wcześniej. W dotychczasowej literatu­ rze brak jest bowiem osobnego opracowania poświęconego paste­ rzom diecezji łuckiej i ich poprzednikom na stolicy biskupiej we Włodzimierzu Wołyńskim. Krótkie noty o nich zawiera wpraw­ dzie przedwojenna praca ks. Feliksa Sznarbachowskiego „Po­ czątki i dzieje rzymsko-katolickiej diecezji łucko-żytomierskiej” z r. 1926, jednak w warstwie merytorycznej większą wartość pre­ zentują one jedynie w odniesieniu do XIX i 1. ćwierci XX stulecia, gdy w przypadku pierwszych biskupów są zgoła bezwartościowe (nadto niezwykle lapidarne). Na przeciwległym biegunie pod względem rzetelności warsztatu badawczego plasują się opraco­ wania niedawno zmarłego ks. Ludwika Królika - na czele z mono­ grafią „Organizacja diecezji łuckiej i brzeskiej od XVI do XVIII wieku” z r. 1983, w których wszakże sylwetkom pasterzy nie po­ święcono osobnego miejsca. Z kolei na wskroś popularny „Zarys dziejów diecezji łuckiej oraz katedry św. Piotra i Pawła w Łucku” (z r. 1993), autorstwa Mieczysława Malinowskiego i Bogdana Kołosoka, przynosi wprawdzie rozdział zatytułowany „Wyróżnia­ jący się i zasłużeni biskupi łuccy”, liczy on niemniej zaledwie sześć stron druku i pomieszczono w nim noty jedynie o osiemna­ stu pasterzach, nie grzeszące przy tym zbytnią ścisłością w war­ stwie faktografii. Niestety nie wszyscy rządcy diecezji włodzi­ mierskiej i łuckiej posiadają poświęcone im hasła w „Polskim słowniku biograficznym” (wydawanym od r. 1935), te zaś istnie­ jące odznaczają się zróżnicowanym poziomem rzetelności ich opracowania. Stosunkowo niewiele zostało wydanych jak dotąd edycji źródłowych przynoszących materiał do rekonstrukcji dzie­ jów pontyfikatów poszczególnych pasterzy omawianej diecezji. Spośród nich na osobne wymienienie zasługują „Relationes status dioecesium in Magno Ducatu Lithuaniae” w opracowaniu litew­ skiego jezuity o. Pawła Rabikauskasa, tudzież pojedyncze, wyda­ ne dotychczas tomy z obliczonej szacunkowo na około 200 wolu­ minów monumentalnej edycji „Acta Nuntiaturae Polonae”, przy­ noszące niekiedy dokumentację procesów informacyjnych po­ przedzających powołanie danego prałata na stolicę biskupią 9 w Łucku. Godny też z wielu względów wspomnienia jest trzeci tom opracowanej przez Jakuba Sawickiego serii „Concilia Polo- niae”, poświęcony synodom przedrozbiorowej diecezji łuckiej, który jakkolwiek nie stanowi sensu stricto edycji źródłowej, nie­ mniej przynosi wiele nieznanych skądinąd wiadomości. W odnie­ sieniu do okresu II Rzeczypospolitej i II wojny światowej wiele interesujących materiałów do tytułowej problematyki zebrał lu­ belski badacz Leon Popek, jego opracowania pozostają jednak w znacznej części nie ogłoszone drukiem. Ze środowiskiem na­ ukowym Lublina związany jest także inny badacz dziejów kościel­ nych interesującego nas obszaru, ks. Stanisław Tylus, którego przyczynki wniosły sporo uszczegółowień do stanu wiedzy. Przedkładana obecnie uwadze Czytelnika pozycja książkowa powstała w oparciu wyłącznie o publikowany materiał źródłowy, z wykorzystaniem istniejących opracowań. Jej napisania nie po­ przedziła natomiast kwerenda w archiwach. O takim trybie prac zadecydował zarówno charakter publikacji, jak i bardzo krótki czas, w jakim ona powstała. Na pewno więc nie zastąpi ona jakże potrzebnej, źródłowej monografii, mającej za przedmiot dość wszak liczne grono pasterzy Kościoła katolickiego na Wołyniu. Istotne wszakże wydawało się podsumowanie dotychczasowego stanu badań, tudzież wskazanie, jakie aspekty biografii poszcze­ gólnych spośród omawianych tu hierarchów wymagają dalszych badań z wykorzystaniem zachowanych wszak tylko szczątkowo źródeł. Główny trzon książki stanowią szkice o 55 biskupach, do­ pełnione aneksami i wybiórczym zestawieniem literatury przed­ miotu. Nie dawano natomiast osobnego rozdziału zawierającego rys dziejów diecezji i poszczególnych jej instytucji, uwalnia nas bowiem od takiej konieczności istnienie wspomnianych wcześniej opracowań F. Sznarbachowskiego i M. Malinowskiego, a w szcze­ gólności L. Królika. Istotny element, dopełniający wizualnie edy­ cję, stanowi zamieszczony w dużym wyborze materiał ilustracyj­ ny, pochodzący z własnych zbiorów autora (80), jak i z archiwum „Biblioteki «Wołania z *Wołynia ” (5). * * * Wydanie „Sylwetek biskupów łuckich” jako 20 tomu „Biblio­ teki «Wołania z Wołynia* ” stało się możliwe dzięki pomocy mate­ rialnej proboszcza bazyliki katedralnej na Wawelu, ks. infułata Ja­ nusza Bielańskiego, i innych oddanych przyjaciół „Wołania z Wo­ łynia”. W nie mniejszej mierze słowa wdzięczności należą się J. Eksc. Ks. Biskupowi Marcjanowi Trofimiakowi, aktualnemu or­ 10 dynariuszowi łuckiemu, który zechciał poprzedzić niniejszą edy­ cję łaskawą przedmową. Modlitewnym wsparciem towarzyszył w powstawaniu tego dzieła J. Eksc. Ks. Biskup Jan Bagiński z Opola, pochodzący z ziem diecezji łuckiej. Podziękowania nale­ żą się również o. Wiesławowi Franciszkowi Murawcowi OFM, profesorowi Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie i kie­ rownikowi Archiwum OO. Bernardynów tamże, za łaskawe udo­ stępnienie podległych sobie zbiorów archiwalnych przy groma­ dzeniu przez autora materiału ilustracyjnego. Na koniec godzi się wspomnieć o zmarłym w r. 1993 kanoniku łuckim, ks. Bronisła­ wie Grzesiku, który w niemałej mierze przyczynił się do rozbu­ dzenia w piszącym te słowa w ogólności zainteresowania historią Kościoła. Kraków, 20 stycznia 2001 w dniu liturgicznego wspomnienia św. Sebastiana BIOGRAMY PIOTR 1358 - przed 1371 Początki katolickiego (łacińskiego) biskupstwa z ośrodkiem we Włodzimierzu Wołyńskim związane są historycznie z proce­ sem podporządkowania Koronie Polskiej za panowania króla Kazimierza III Wielkiego Rusi Halicko-Włodzimierskiej. Ziemia włodzimierska znalazła się we władaniu polskim już w r. 1349, jakkolwiek w Łucku monarcha pozostawił udzielne rządy księciu Lubartowi Giedyminowiczowi. Był to wszakże jedynie krótko­ trwały moment ustabilizowania się stref wpływów politycznych na obszarze tej części dawnego władztwa Rurykowiczów, o którą to rywalizacja toczyła się między Litwą, Polską i Węgrami. W in­ teresie polskiego władcy leżało wzmocnienie pozycji obecnego tu już od wielu dziesięcioleci, ale słabego organizacyjnie katolicy­ zmu. By konfrontacja z dominującym na tych terenach prawosła­ wiem była w ogóle możliwa, należało doprowadzić do utworzenia na Rusi Halicko-Włodzimierskiej trwałych struktur administra­ cyjnych Kościoła katolickiego, zorganizowanych w biskupstwa. Lata 50. i 60. XIV w. są faktycznie świadkiem zaistnienia na scenie dziejowej pierwszych łacińskich biskupów przemyskich, chełmskich, lwowskich i włodzimierskich. Nie miejsce tu, by ana­ lizować, którzy spośród nich faktycznie pełnili posługę na teryto­ riach, do których odnosił się ich tytuł, a których noga w ogóle nie stanęła na ziemiach ruskich.
Recommended publications
  • Diecezja Przemyska : W 600 Rocznicę Bulli Grzegorza XI "Debitum Pastoralis Officii" Z 13 II 1375 R
    Hieronim Eug. Wyczawski Diecezja przemyska : w 600 rocznicę bulli Grzegorza XI "Debitum pastoralis officii" z 13 II 1375 r. Studia Theologica Varsaviensia 12/2, 161-208 1974 Studia Theol. Vars. 12 (1974) nr 2 HIERONIM EUG. WYCZAWSKI DIECEZJA PRZEMYSKA W 600 rocznicę bulli Grzegorza XI Debitum pastoralis oilicii z 13 II 1375 r. T r e ś ć: I. Początki; II. Obszar, sieć parafialna; III. Biskupi; IV. Kapi­ tuły, prepozytury, seminaria duchowne, klasztory; V. Czy już czas na mo­ nografię diecezji? I. POCZĄTKI Wymienioną w podtytule bullą włączył papież Grzegorz XI w 1375 r. istniejące już dawniej biskupstwo przemyskie w obręb powołanej do życia tym samym dokumentem metropolii halic­ kiej. O ile więc można święcić w 1975 r. 6-wiekowy jubileusz tego wydarzenia, czemu skromny wyraz pragnie dać i niniej­ szy artykuł, o tyle nie ma żadnej podstawy historycznej do obchodów właśnie w 1975 r. 600-nej rocznicy powstania sa­ mej diecezji przemyskiej. Sądząc wszakże z zamieszczanego w kolejnych schematyzmach tej diecezji katalogu jej bisku­ pów1, gdzie ich poczet rozpoczyna Eryk z Winsen (1377— 1392), wydaje się, że kierownicze czynniki diecezji przemyskiej wi­ dzą początek swego biskupstwa w 1375 r., we wspomnianej bulli Grzegorza XI. Historyczna prawda jest inna. Biskupstwo przemyskie po­ wstało wcześniej, o czym zresztą wyraźnie mówi wspomniana 1 Schematismus ... cleri ... Dioecesis rit, lat. Premisliensis pro anno Do­ mini 1903, Premisliae 1902 s. 11; Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966, Przemyśl 1966 s. 13. 11 Studia Theologica Varsaviensia 2/74 162 HIERONIM WYCZAWSKI [2] bulla i za czym opowiedzieli się ostatnio poważni historycy ks. Jan Kwolek2 oraz ks.
    [Show full text]
  • Non De Fide, Sed De Securitate Pacis.1 Faith and Politics in the Views of Protestants in the Polish‑Lithuanian Commonwealth, 1631‑32
    Odrodzenie i Reformacja w Polsce PL ISSN 0029‑8514 Special Issue Urszula Augustyniak (Warsaw) Non de Fide, Sed de Securitate Pacis.1 Faith and Politics in the Views of Protestants in the Polish‑Lithuanian Commonwealth, 1631‑32 Traditionally, political views of Polish Protestants are investigated in the context of struggle for the so‑called religious tolerance, although at the time the Warsaw Confederation was regarded not as an ‘edict of tolera‑ tion’ but a guarantee of estate privileges and a principle of the political system of the Commonwealth. Mirosław Korolko’s analysis of political arguments used in the controversy over the Confederation2 – on a par with denominational, historiosophical, legal and socio‑economic argu‑ mentation – does not explain the relation between propaganda activity and actual attitudes of Protestants as citizens. Different from Catholic, the views of Polish and Lithuanian Protes‑ tants on the relationship between religion and politics – for instance, on the genesis of monarchical power and its obligations towards the state, the subordination of the clergy to general laws, the right of the subjects to resist edicts in conflict with the laws of God – were the result of doctrinal premises formulated in the twentieth chapter of John Calvin’s Institutio religionis christianae3 and in the Sandomierz 1 A. S. Radziwiłł, Memoriale rerum gestarum in Polonia 1632‑1656, ed. by A. Przyboś and R. Żelewski, Wrocław, 1968, vol. 1, p. 85: a quote from the polemics of K. Radziwiłł and M. Ostroróg, 30 October 1632. 2 M. Korolko, Klejnot swobodnego sumienia. Polemika wokół konfederacji warszawskiej w latach 1573‑1658, Warsaw, 1974.
    [Show full text]
  • Poczet Prymasów Zeszyt
    Poczet PrymasówPolskich (((1417(1417 ––– 20142014)))) Relikwiarz św. Wojciecha w katedrze Gnieźnieńskiej Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” Przemy śl, 2014 *********************************************** Opracowanie i skład komputerowy: Jerzy Łobos „Naród, który nie zna swojej przeszło ści, umiera i nie buduje przyszło ści” Jan Paweł II. Te słowa skierowane do Rodaków odnosiły si ę do historii naszego narodu, w kontek ście utraty niepodległo ści, zaborów, wojen, ró żnego rodzaju ogranicze ń i zniewole ń.Musimy pami ęta ć i przypomina ć bohaterskie postawy i walk ę o wolno ść , równo ść , sprawiedliwo ść . Musimy pami ęta ć o tym, co si ę wydarzyło. Przekaz o ludzkim cierpieniu nie mo że znikn ąć wraz z upływem czasu. Nie mo żemy zapomnie ć o po świ ęceniu , ofiarno ści, ze strony innych o ich desperackiej walce o wolno ść i podstawowe, ludzkie warto ści. Nie mo żna i ść do przodu, je śli nie b ędziemy pami ęta ć, co wydarzyło si ę w przeszło ści, gdy ż to w ogromnym stopniu ma wpływ na nasz ą świadomo ść historyczn ą i determinuje kierunki naszego osobistego i społecznego rozwoju. W kolejnej publikacji przemyskiego Oddziału Katolickiego Stowarzyszenia „ Civitas Christiana” prezentujemy histori ę dotycz ącą Ko ścioła w Polsce, konkretnie „ Prymasów Polskich”. Ko ściół w Polsce na przestrzeni wieków odgrywał w historii narodu polskiego, szczególn ą rol ę w umacnianiu pa ństwowo ści , rozwoju nauki i kultury, w kształtowaniu wła ściwych postaw Polaków, w szerzeniu miło ści, braterstwa i miłosierdzia. Tymi pierwszymi w tym dziele winni by ć z pewno ści ą od XIV w. Prymasi, dlatego wła śnie o nich traktuje ta publikacja.
    [Show full text]
  • The Cossacks and Religion in Early Modern Ukraine Prelims.Z3 24/9/01 11:20 AM Page Ii Prelims.Z3 24/9/01 11:20 AM Page Iii
    prelims.z3 24/9/01 11:20 AM Page i The Cossacks and Religion in Early Modern Ukraine prelims.z3 24/9/01 11:20 AM Page ii prelims.z3 24/9/01 11:20 AM Page iii The Cossacks and Religion in Early Modern Ukraine SERHII PLOKHY 3 prelims.z3 24/9/01 11:20 AM Page iv 3 Great Clarendon Street, Oxford ox dp Oxford University Press is a department of the University of Oxford. It furthers the University’s objective of excellence in research, scholarship, and education by publishing worldwide in Oxford New York Athens Auckland Bangkok Bogotá Buenos Aires Cape Town Chennai Dar es Salaam Delhi Florence Hong Kong Istanbul Karachi Kolkata Kuala Lumpur Madrid Melbourne Mexico City Mumbai Nairobi Paris São Paulo Shanghai Singapore Taipei Tokyo Toronto Warsaw and associated companies in Berlin Ibadan Oxford is a registered trade mark of Oxford University Press in the UK and certain other countries Published in the United States by Oxford University Press Inc., New York © Serhii Plokhy The moral rights of the author have been asserted Database right Oxford University Press (maker) First published All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted, in any form or by any means, without the prior permission in writing of Oxford University Press, or as expressly permitted by law, or under terms agreed with the appropriate reprographics rights organization. Enquiries concerning reproduction outside the scope of the above should be sent to the Rights Department, Oxford University Press, at the address above You must not circulate this book in any other binding or cover and you must impose the same condition on any acquirer British Library Cataloguing in Publication Data Data available Library of Congress Cataloging in Publication Data Plokhy, Serhii.
    [Show full text]
  • Bibliografia Polska Karola Estreichera (1827–1908)
    UNIWERSYTET JAGIELLOŃ SKI BIBLIOGRAFIA POLSKA KAROLA ESTREICHERA (1827–1908) DYREKTORA BIBLIOTEKI JAGIELLOŃSKIEJ CZĘŚĆ PIERWSZA – WYDANIE DRUGIE TOM XVIII KOR.—KOSKOWSKI KRAKÓW MMXII CENTRUM BADAWCZE BIBLIOGRAFII POLSKIEJ ESTREICHERÓW KAROL ESTREICHER BIBLIOGRAFIA POLSKA XIX STULECIA WYDANIE DRUGIE TOM XVIII KOR.—KOSKOWSKI Redaktor tomu STANISŁAW SIESS-KRZYSZKOWSKI KRAKÓW 2012 WYDAWNICTWO UNIWERSYTETU JAGIELLOŃSKIEGO UNIVERSITE JAGELLONNE BIBLIOGRAPHIE POLONAISE PAR KAROL ESTREICHER (1827–1908) ANCIEN DIRECTEUR DE LA BIBLIOTHEQUE JAGELLONE A CRACOVIE PREMIERE SERIE – SECONDE EDITION TOM XVIII KOR.—KOSKOWSKI CRACOVIE MMXII CENTRE DE BIBLIOGRAPHIE POLONAISE KAROL ESTREICHER BIBLIOGRAPHIE POLONAISE DU XIXème SIECLE SECONDE EDITION TOME XVIII KOR.—KOSKOWSKI préparé par STANISŁAW SIESS-KRZYSZKOWSKI CRACOVIE 2012 EDITIONS DE L’UNIVERSITE JAGELLONNE © Copyright by Centrum Badawcze Bibliografi i Polskiej Estreicherów Uniwersytet Jagielloński Wydanie II, Kraków 2012 All rights reserved Żadna część Bibliografi i Polskiej Estreicherów nie może być kopiowana ani udostępniana inną drogą bez pisemnej zgody Uniwersytetu Jagiellońskiego Zespół redakcyjny: Wacław Walecki (przewodniczący), Beata Grzybek, Tomasz Nastulczyk, Stanisław Siess-Krzyszkowski, Magdalena Sokołowska, Marian Zaczyński (do roku 2007) Praca naukowa fi nansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2012–2016 Skład i łamanie Krzysztof Marek Szwaczka ISBN 978-83-233-3486-6 www.wuj.pl Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego Redakcja: ul. Michałowskiego 9/2, 31-126 Kraków tel. 12-631-18-81, tel./fax 12-631-18-83 Dystrybucja: tel. 12-631-01-97, tel./fax 12-631-01-98 tel. kom. 506-006-674, e-mail: [email protected] Konto: PEKAO SA, nr 80 1240 4722 1111 0000 4856 3325 KOR. — KOSKOWSKI KOR. J. (krypt.), ob. Korsak Juliusz.
    [Show full text]
  • Rozdział (200.3Kb)
    Mariusz KULESZA Dorota KACZYŃSKA Department of Political Geography and Regional Studies University of Łódź, POLAND No. 11 MULTINATIONAL CULTURAL HERITAGE OF THE EASTERN PART OF THE COMMONWEALTH OF POLAND AND LITHUANIA Poland is a country with the largest territorial variation in the history of Europe. These changes involved not only the temporary gaining and losing some provinces that were later regained (as was the case for most European countries), but a transition of the country from its natural geographical frames deep into neighbouring ecumenes, while losing its own historical borders in the process. There were also times when the Polish state would disappear from the map of Europe for extended periods. Poland is also a country which for centuries was a place for foreigners where foreigners settled, lead here by various reasons, and left their mark, to a smaller or greater extent in the country's history. They also left numerous places in the Republic that became important not only for Poles. Today, these places belong to both Polish and non-Polish cultures and they become a very significant element of our cultural heritage, a deposit within Polish borders. Up until mid-14th century, Poland was a medium-sized, mostly ethnically homogenous country which faced west both culturally and economically. The eastern border of the country was also the border of Latin Christianity, with the Orthodox Ruthenia and Pagan Lithuania beyond it. In the second half of the 14th century, this situation changed significantly. First, the Red Ruthenia and Podolia were annexed by Poland, and another breakthrough came with the union with Lithuania, which was a Eastern European superpower back then.
    [Show full text]
  • Primate Jan Wężyk in the Role of Interrex and Senator of the Polish
    HISTORIA PRAWA KOŚCIÓŁ I PRAWO 10(23) 2021, nr 1, s. 175-193 DOI: http://dx.doi.org/10.18290/kip21101-10 Włodzimierz Kaczorowski PRIMATE JAN WĘŻYK IN THE ROLE OF INTERREX AND SENATOR OF THE POLISH-LITHUANIAN COMMONWEALTH IN THE PERIOD OF INTERREGNUM FOLLOWING THE DEATH OF SIGISMUND III VASA IN 1632 INTRODUCTION The Primate of the Crown of the Kingdom of Poland and the Grand Duchy of Lithuania held the highest position both in the Church and the State in the period of interregnum. He was entitled to ius praeeminentiae , that is the right of advantage over others. However, the Primate as the in- terrex did not possess the full king’s powers. In his universal (proclama- tion), he could officially announce the fact of the King’s death and – at the same time – the beginning of interregnum. He took over the duties belong- ing in the scope of representing the State outside, prepared the process of choosing a new monarch and it was with this aim that he convoked as- semblies of local parliaments and the Convocation Seym . He was respon- sible for arranging minor matters, submitting more important ones to de- bates by Parliament. At last, the Primate announced the choice of the PROF . DR. HABIL . WŁODZIMIERZ KACZOROWSKI – Institute of Legal Sciences, Opole University; correspondence address: ul. Katowicka 87a, 45-060 Opole, Poland; e-mail: [email protected]; https://orcid.org/0000-0001-5784-9716 176 Włodzimierz Kaczorowski elect, that is executed the nomination [Jezierski 2017, 21-23; Presiowski 2019, 59-66]. S. Grodziski, an outstanding historian of the Polish state and law, while making a presentation of the office of interrex in the Polish histori- cal tradition, stated, among others, that: “It would be an interesting thing to prepare a «list of Polish interreges», beginning with the year 1572.
    [Show full text]
  • Kariery Dygnitarzy Duchownych Koronnych Wazów
    29 WSCHODNI ROCZNIK HUMANISTYCZNY TOM XVI (2019), No 2 s. 29-45 doi: 10.36121/jdorobisz.16.2019.2.029 Janusz Dorobisz (Uniwersytet Opolski) ORCID 0000-0003-0935-6399 Kariery dygnitarzy duchownych koronnych Wazów Streszczenie: Dygnitarze duchowni – sekretarze wielcy (od 1472 r.) oraz referendarze (od 1507 r.) rozpoczynali swoje kariery jako sekretarze w kancelarii królewskiej. Konstytucja z 1504 r. przyznawała sekretarzom wielkim pierwszeństwo w ubieganiu się o awans na podkancler- stwo oraz godności kościelne. Za panowania ostatnich Jagiellonów sekretarze wielcy zazwy- czaj wybierali służbę państwu, w trakcie której otrzymywali nominacje na najważniejsze biskupstwa w Koronie. Z powodów politycznych w ostatniej ćwierci XVI w. nominacje na podkanclerstwo zaczęli otrzymywać również referendarze. Za Wazów dygnitarie koronne piastowało 29 duchownych – piętnastu sekretarię wielką, przy czym dwóch łączyło ją z refe- rendarią, czterech awansowało z niej na sekretarię, a czternastu było wyłącznie referendarza- mi. Z dwudziestu czterech dygnitarzy duchownych Wazów, którzy awansowali, dwunastu piastowało urząd pieczętarza koronnego, również dwunastu wybrało wyłącznie ścieżkę ka- riery biskupiej. W obu tych grupach osoby sprawujące te funkcje osiągały najwyższe godności biskupie (Gniezno, Kraków, Kujawy, Poznań, Płock i Warmia), ale szybsze kariery były udzia- łem duchownych piastujących urzędy kanclerza i podkanclerzego. Byli dygnitarze duchowni Wazów otrzymywali pieczęcie do połowy panowania Jana III Sobieskiego (1674–1696), później praktyka ta zanikła niemal całkowicie. Miało to przełożenie na kariery dygnitarzy duchow- nych w czasach saskich (1697–1763), z których połowa wprawdzie osiągnęła biskupstwa, ale niższe hierarchicznie, niż za Wazów. Słowa kluczowe: referendarz duchowny, sekretarz wielki, episkopat Wazów, elita senatorsko- -dygnitarska, dygnitarze duchowni. The Careers of the Church dignitaries of the Crown during Vasa times.
    [Show full text]
  • Poczet-Biskupow-Przemyskich
    PoczetBiskupów Przemyskich (1375 ––– 2016) Archikatedra przemyska Przemy śl, 2016 Wydawca: Katolickie Stowarzyszenie „ Civitas Christiana” Przemy śl, ul. Żeromskiego 10 Opracowanie i skład komputerowy: Jerzy Łobos BISKUPI PRZEMYSCY Byłoby bł ędem uto żsamia ć histori ę diecezji, jej ponad 600 letnie istnienie z historią biskupów, ale jeszcze wi ększym bł ędem byłoby nie dostrzega ć decyduj ącej roli jak ą w diecezji odgrywali jej pasterze. Ponad 600 letnia historia przemyskiej diecezji to okres zbyt obszerny aby zapozna ć si ę z sylwetkami tych wszystkich postaci, bowiem było ich w tym długim okresie a ż 65. Obecny arcybiskup Józef Michalik jest 66 z kolei biskupem przemyskim. Oprócz biskupów ordynariuszy jest te ż znaczna ilo ść biskupów pomocniczych - sufraganów. W sród tych wszystkich nazwisk jest z pewno ści ą wiele wybitnych postaci, którzy po sobie zostawili chlubn ą pami ęć . Wielu z nich w trakcie swego urz ędowania powołanych zostało na inne stolice biskupie. Tak np. 5 biskupów przemyskich powołanych zostało na stolic ę prymasowsk ą w Gnie źnie i tam wła śnie zako ńczyli swój ziemski żywot. Byli to: • Bp Andrzej Boryszewski mianowany biskupem przemyskim w 1500 r., w 1504 r. przeniesiony do Gniezna. Zmarł w 1510 r. • Bp Maciej Drzewicki mianowany biskupem w 1505 r. przeniesiony w 1514 r. do Włocławka, pó źniej do Gniezna. Zmarł w 1535 r. • Bp Piotr Gamrat mianowany biskupem przemyskim w 1531 r., w 1537 r. przeniesiony do Płocka, pó źniej do Krakowa i Gniezna. Zmarł w 1545 r. • Bp. Wojciech Baranowski mianowany biskupem przemyskim w 1585 r. przeniesiony pó źniej w 1591 r. do Płocka, pó źniej do Włocławka i Gniezna.
    [Show full text]
  • Sumariusz Metryki Koronnej Księga Wpisów MK 180 Z Archiwum Głównego Akt Dawnych
    Sumariusz Metryki Koronnej Księga Wpisów MK 180 z Archiwum Głównego Akt Dawnych opracował Wojciech Krawczuk Projekt został sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki przyznanych na podstawie decyzji numer DEC-2013/09/B/HS3/03578 Wykaz skrótów AGAD – Archiwum Główne Akt Dawnych Boniecki – A. Boniecki, Herbarz polski, T. I-XVI, Warszawa 1899-1913 Kułakows’kyj – Petro Kułakows’kyj, Czernihowo–siwerszczyna u składi Reczi Pospolitoj, (1618-1648), Kijów 2006 LWlkKuj1659 – Lustracja Województw Wielkopolskich i Kujawskich 1659- 1665, Cz. I, wyd. C. Ohryzko-Włodarska, Wrocław 1978, cz. II, wyd. Z. Górski, J. Pakulski, A. Tomczak, Toruń 1996 LWRusk – Lustracja województwa ruskiego, 1661-1665, cz. 1-3, ed. K. Arłamowski, E. Arłamowska, W. Kaput, Wrocław 1970-1976 MK – Metryka Koronna Niesiecki – K. Niesiecki, Herbarz polski, T. I-X, wyd. J. N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1846 PSB – Polski Słownik Biograficzny, tom I i nast., Kraków od 1935 SGKP – Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I – XV, Warszawa 1880-1914, pod red. F. Sulimirskiego, F. Chlebowskiego, W. Walewskiego et. al. SMK – Sumariusz Metryki Koronnej, T. I i nast., ed. W. Krawczuk, K. Chłapowski, Kraków 199 i nast. U – Urzędnicy dawnej Rzeczypospolitej XII-XVIII wieku. Spisy, T. I i następne, Wrocław-Kórnik od 1985, pod red. A. Gąsiorowskiego VC – Volumina Constitutionum, t. I I nast., wyd. W. Uruszczak, S. Grodziski, I. Dwornicka et al., Warszawa od 1996 VL –Volumina Legum, t. I-X, wyd. J. Ohryzko, Z. Kaczmarczyk, St. Petersburg 1859 Uwagi: [Na k. 1a informacja, że jest to tom z czasów panowania Władysława IV z lat 1633, 1634, 1635, z kancelarii Jakuba Zadzika biskupa chełmińskiego i pomorskiego, kanclerza najwyższego koronnego1.
    [Show full text]
  • Genealogia" Biskupów Ziem Polsko-Litewsko-Ruskich
    REDNIOWIECZNE GOLÊCZEWO 41 ECCLESIA. STUDIA Z DZIEJÓW WIELKOPOLSKI TOM 9, 2014 KRZYSZTOF R. PROKOP Gliwice Gnienieñska genealogia biskupów ziem polsko-litewsko-ruskich. Wokó³ Pra³atów i kanoników katedry metropolitalnej gnienieñskiej Jana Korytkowskiego* The Gniezno Genealogy of the Bishops of the Polish-Lithuanian-Rus Lands. Around Jan Korytkowskis The Prelates and Canons of the Gniezno Metropolitan Cathedral Wskazanie powodów, które sk³oni³y ksiêdza [Jana] Korytkowskiego do podjê- cia trudu opisania dziejów Kocio³a archidiecezjalnego, spisania biogramów ar- cybiskupów i kanoników gnienieñskich, jest bardzo z³o¿one podobnie zreszt¹, jak okrelenie warunków, w jakich to nast¹pi³o i na kim siê wzorowa³. [ ] W przed- mowie do Pra³atów i kanoników pisa³ [on], ¿e oto pragnienie podzielenia siê z publicznoci¹ polsk¹ nowymi, dot¹d nieznanymi ród³ami do dziejów naszego Ko- cio³a i narodu, pióro do rêki mi poda³o, [a tak samo chêæ] ods³oniêcia mnóstwa dziejowych postaci, które niegdy chlub¹ by³y Kocio³a i narodu, ku jego zbudo- waniu i otusze w obecnym op³akanym po³o¿eniu, i wzbogacenie pimiennictwa naszego obfitym, wielce po¿¹danym historycznym materia³em ród³owym1. Poja- wia siê tutaj tak charakterystyczna dla tamtego okresu oscylacja pomiêdzy publi- cystyk¹ maj¹c¹ za zadanie uwiadamianie opinii publicznej, czytelnikom, elemen- tów w³asnej narodowej historii, a rzetelnym przedstawieniem efektów pracy historyka. Obiektywnie trzeba podkreliæ, ¿e Korytkowski poszed³ w kierunku rze- telnoci historycznej. [ ] Podstaw¹ dlañ by³y archiwalia gnienieñskie, [a] zbada³ równie¿ archiwa krakowskie i poznañskie. Wykorzysta³ biogramy biskupów opra- cowane przez D³ugosza, Damalewicza, Bu¿eñskiego, Rzepnickiego, Bartoszewicza. Mia³ dostêp do Monumenta Poloniae Historica, Annales Jana D³ugosza, odwo³y- * Pierwotny, autorski tytu³ artyku³u brzmia³: Wiadomoci o sakrach biskupich cz³onków kapi- tu³y archikatedralnej w Gnienie na kartach Pra³atów i kanoników katedry metropolitalnej gnie- nieñskiej Jana Korytkowskiego.
    [Show full text]
  • Non De Fide, Sed De Securitate Pacis.1 Faith and Politics in the Views of Protestants in the Polish‑Lithuanian Commonwealth, 1631‑32
    Odrodzenie i Reformacja w Polsce PL ISSN 0029‑8514 Special Issue Urszula Augustyniak (Warsaw) Non de Fide, Sed de Securitate Pacis.1 Faith and Politics in the Views of Protestants in the Polish‑Lithuanian Commonwealth, 1631‑32 Traditionally, political views of Polish Protestants are investigated in the context of struggle for the so‑called religious tolerance, although at the time the Warsaw Confederation was regarded not as an ‘edict of tolera‑ tion’ but a guarantee of estate privileges and a principle of the political system of the Commonwealth. Mirosław Korolko’s analysis of political arguments used in the controversy over the Confederation2 – on a par with denominational, historiosophical, legal and socio‑economic argu‑ mentation – does not explain the relation between propaganda activity and actual attitudes of Protestants as citizens. Different from Catholic, the views of Polish and Lithuanian Protes‑ tants on the relationship between religion and politics – for instance, on the genesis of monarchical power and its obligations towards the state, the subordination of the clergy to general laws, the right of the subjects to resist edicts in conflict with the laws of God – were the result of doctrinal premises formulated in the twentieth chapter of John Calvin’s Institutio religionis christianae3 and in the Sandomierz 1 A. S. Radziwiłł, Memoriale rerum gestarum in Polonia 1632‑1656, ed. by A. Przyboś and R. Żelewski, Wrocław, 1968, vol. 1, p. 85: a quote from the polemics of K. Radziwiłł and M. Ostroróg, 30 October 1632. 2 M. Korolko, Klejnot swobodnego sumienia. Polemika wokół konfederacji warszawskiej w latach 1573‑1658, Warsaw, 1974.
    [Show full text]