<<

Biografieën / Biographies

Don Giovanni in de en vorig seizoen nog Lucio Silla in de Munt. Recent dirigeerde hij ook (Rossini), A Midsummer Night’s Dream (Britten) en Guillaume Tell (Rossini) in het , Béatrice et Bénédict (Berlioz) in Glyndebourne, Il barbiere di Siviglia (Rossini) in de Komische Oper Berlin en Meyerbeers L’Africaine in de Oper Stuttgart. Dit seizoen maakt hij met Muzikale leiding / Direction musicale Verdi’s La traviata zijn debuut aan het De Italiaanse dirigent Antonello Royal Opera House Covent Garden en NL Manacorda is chef-dirigent van de dirigeert hij nieuwe producties van Alceste Kammerakademie Potsdam en het (Gluck) in de Bayerische Staatsoper en van Gelders Orkest. Na studies in zijn Die Zauberflöte in Glyndebourne. Binnen geboortestad Turijn en bij Jorma Panula het symfonische repertoire is hij aan het in Helsinki begon hij zijn carrière als hoofd van zijn eigen orkesten regelmatig Konzertmeister en – samen met Claudio te gast in prestigieuze concertzalen Abbado – stichtend lid van het Mahler als de Berliner Philharmonie en het Chamber Orchestra. Van 2003 tot 2006 was Concertgebouw Amsterdam. Dit seizoen hij artistiek directeur van de Académie brengt hij met de Kammerakademie Européenne de Musique van het Festival Potsdam alle symfonieën van Brahms en d’Aix-en-Provence. Manacorda is erg verzorgt hij als gastdirigent concerten actief in de operawereld en maakte met het Rotterdam Philharmonisch naam met zijn Mozartinterpretaties: Orkest, het Rundfunk-Sinfonieorchester Die Zauberflöte en de Da Ponte-trilogie Berlin, de Bamberger Symphoniker en met regisseur in het NDR Elbphilharmonie Orchester. in Venetië, Le nozze di Figaro in Met de Kammerakademie Potsdam nam de Bayerische Staatsoper, Die Zauberflöte hij voor Sony Classical een symfonische in het Gran Teatre del in Barcelona, Schubertcyclus op, door Die Welt verkozen

15 tot een van de tien beste cd’s van 2013 en Covent Garden avec La traviata de Verdi twee jaar later bekroond met een Echo et dirigera les nouvelles productions Klassik. Momenteel werkt hij aan een d’Alceste (Gluck) au Bayerische Mendelssohn-integrale, eveneens bij Sony. Staatsoper et de Die Zauberflöte à Manacorda maakte zijn Muntdebuut met Glyndebourne. Il est régulièrement invité het Janáček/Schubert-concert Bella mia à diriger le répertoire symphonique fiamma en dirigeerde vervolgens ook dans de prestigieuses salles de concert Foxie! Het sluwe vosje (Janáček) en Lucio comme la Berliner Philharmonie et Silla (Mozart). le Concertgebouw d’Amsterdam. Cette saison, il donnera l’intégrale des Après des études dans sa ville natale symphonies de Brahms à la tête de la FR de et auprès de Jorma Panula Kammerakademie Potsdam et dirigera à Helsinki, le chef d’orchestre italien le Rotterdam Philharmonic Orchestra, Antonello Manacorda entame une carrière le Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin, de premier violon et fonde – aux côtés de les Bamberger Symphoniker et le NDR Claudio Abbado – le Mahler Chamber Elbphilharmonie Orchester. Orchestra. De 2003 à 2006, il assure Son enregistrement du cycle la direction artistique de l’Académie symphonique de Schubert avec la européenne de Musique du Festival Kammerakademie Potsdam (Sony d’Aix-en-Provence. Il dirige aujourd’hui Classical) figurait parmi la sélection la Kammerakademie Potsdam et le des dix meilleurs cd de l’année 2013 et Gelders Orkest. Très actif dans le monde a remporté un Echo Klassik en 2015. de l’opéra, Antonello Manacorda est Toujours chez Sony Classical, il vient apprécié pour ses lectures de Mozart : Die d’enregistrer le troisième cd avec lequel Zauberflöte et la trilogie Da Ponte avec le il clôture l’intégrale des symphonies de metteur en scène Damiano Michieletto à Mendelssohn. La Fenice à Venise, Le nozze di Figaro au Antonello Manacorda a fait ses débuts Bayerische Staatsoper, Die Zauberflöte au à la Monnaie avec le concert Bella mia Liceu à Barcelone, à l’Oper fiamma ; il y a ensuite dirigé Foxie! La Frankfurt. Il a récemment dirigé Otello petite renarde rusée (Janáček) et, la saison (Rossini), A Midsummer Night’s Dream passée, Lucio Silla. (Britten) et Guillaume Tell (Rossini) au Theater an der Wien, Béatrice et Bénédict (Berlioz) au Festival de Glyndebourne, Il barbiere di Siviglia (Rossini) au Komische Oper Berlin et L’Africaine (Meyerbeer) à l’Oper Stuttgart. Prochainement, il fera ses débuts au Royal Opera House

16 het Royal Philharmonic Orchestra. Dit seizoen staan er naast het concert Brexit! met het Orchestre National de Lyon heel wat debuten op het programma: met het Detroit Symphony Orchestra (Tsjajkovksi’s Tweede pianoconcerto en Dvořáks Achtste symfonie), met het Sint-Petersburgs Filharmonisch Orkest BEN GLASSBERG (Mendelssohns Italiaanse symfonie), met het Orchestre de l’Opéra de Rouen Muzikale leiding / Direction musicale (Tsjajkovski’s Vijfde symfonie en Muntdebuut / Débuts à la Monnaie Rachmaninovs Derde pianoconcerto) en De Britse dirigent Ben Glassberg, met de Prague Philharmonia. NL winnaar van de Grand Prix op het 55ste Concours international de jeunes chefs Le chef d’orchestre britannique FR d’orchestre van Besançon, genoot zijn Ben Glassberg, lauréat du Grand Prix muziekopleiding aan de University of du 55e Concours international de jeunes Cambridge en studeerde vervolgens chefs d’orchestre à Besançon, a suivi orkestdirectie bij Sian Edwards aan une formation musicale à l’Université de Royal Academy of Music. In de de Cambridge puis étudié la direction zomer van 2017 dirigeerde hij Mozarts d’orchestre auprès de Sian Edwards à La clemenza di Tito in Glyndebourne, la Royal Academy of Music. Lauréat, en en werd daarmee een van de jongste 2016, du Glyndebourne Lefever Award debuterende dirigenten in de geschiedenis pour son travail d’assistant à la nouvelle van het festival. Een jaar eerder had hij production Béatrice et Bénédict de Berlioz, er voor zijn werk als assistent aan de il dirige l’année suivante La clemenza nieuwe productie van Berlioz’ Béatrice di Tito de Mozart à Glyndebourne et Bénédict de Glyndebourne Lefever – devenant ainsi le plus jeune chef Award gekregen. Ondertussen is hij een d’orchestre de l’histoire du Festival à y vaste gastdirigent in Glyndebourne: hij avoir fait ses débuts. À Glyndebourne, il dirigeerde er de voorbije zomer twee est devenu un des chefs d’orchestre invités voorstellingen van attitrés : l’été passé, il y a dirigé deux (Puccini) met het London Philharmonic représentations de Madama Butterfly Orchestra en binnenkort trekt hij op (Puccini) avec le London Philharmonic tournee met La traviata: Behind the Orchestra et il partira prochainement Curtain. In het seizoen 2017-18 maakte en tournée avec La Traviata: Behind Ben Glassberg onder andere zijn debuut the Curtain. Pendant la saison 2017-18, met het Orchestre national de Lyon en Ben Glassberg a fait ses débuts, entre

17 autres, à la tête de l’Orchestre National dit gezelschap maakte, waren te gast op de Lyon et du Royal Philharmonic de belangrijkste theater- en festivalpodia Orchestra. Cette saison compte, outre le wereldwijd. Zijn werk wordt gekenmerkt concert Brexit! avec l’Orchestre National door dramatische lijnen die niet meer de Lyon, plusieurs débuts : avec le onderworpen zijn aan de primauteit van Detroit Symphony Orchestra (Deuxième de literaire tekst maar veeleer beeldende concerto pour piano de Tchaïkovski et universa vormen, complex en vol visioenen. Huitième symphonie de Dvořák), avec Zo ontstonden Sul concetto di volto nel l’Orchestre Philharmonique de Saint- Figlio di Dio (2011), The Four Seasons Pétersbourg (Symphonie italienne de Restaurant (2012) en Friedrich Hölderlins Mendelssohn), avec l’Orchestre de l’Opéra Hyperion (2013), om slechts enkele van de Rouen (Cinquième symphonie de zijn recentere creaties te vernoemen. Op Tchaïkovski et Troisième concerto pour basis van zijn eigen ervaringen schreef piano de Rachmaninov) ainsi qu’avec le hij zijn opvattingen over theater en regie Philharmonia de Prague. neer in verschillende theoretische essays. In 2008 was Romeo Castellucci ‘artiste associé’ van het Festival d’Avignon. Hij werd meermaals bekroond, onder meer met de Europese Prijs New Theatrical Realities 1998, met de Franse eretitel Chevalier des Arts et des Lettres in 2002 en met de Gouden Leeuw van de Biënnale van Venetië 2013 voor zijn gehele carrière. Romeo Castellucci maakte in 2011 zijn operadebuut in de Munt met ROMEO CASTELLUCCI Parsifal (Wagner), gevolgd door Orphée et Eurydice (Gluck/Berlioz) in 2014, Regie, decor, kostuums, belichting / het jaar waarin hij door Opernwelt Mise en scène, décors, costumes, éclairages werd uitgeroepen tot Regisseur van het De Italiaanse regisseur Romeo Jaar. Op vlak van muziektheater bracht NL Castellucci werd geboren in Cesena en hij nog Neither (Morton Feldman) en Le studeerde schilderkunst en scenografie Sacre du printemps (Stravinsky) op de aan de Accademia delle Belle Arti Ruhrtriennale, Schoenbergs Moses und van Bologna. In 1981 stichtte hij met Aron in de Parijse Opéra en het Teatro zijn zus Claudia Castellucci en Chiara Real van Madrid, Honeggers Jeanne au Guidi de Socìetas Raffaello Sanzio. De Bûcher in de Opéra de Lyon, Wagners voorstellingen die hij als auteur, regisseur, Tannhäuser in de Bayerische Staatsoper, kostuum-, decor- en lichtontwerper voor Henzes Das Floss der Medusa in De

18 Nationale Opera Amsterdam en, deze l’insigne de Chevalier des Arts et des zomer, Salome (Strauss) op de Salzburger Lettres en 2002 et le Lion d’Or de la Festspiele. Romeo Castellucci werkte als Biennale de Venise pour l’ensemble de sa centrale artiest mee aan het recentste carrière en 2013. En 2014, Opernwelt l’a MM Magazine en brengt verder dit proclamé metteur en scène de l’année. seizoen de installatie-performance Vita C’est à la Monnaie que Romeo Castellucci nuova in KANAL-Centre Pompidou en a fait ses débuts à l’opéra en 2011, avec Il primo omicidio (Scarlatti) in de Opéra Parsifal (Wagner), suivi d’Orphée et de Paris. Eurydice (Gluck/Berlioz) en 2014. Il a ensuite créé les spectacles de théâtre Romeo Castellucci est né à Cesena musical Neither (Morton Feldman) et FR (Italie) et a étudié la peinture et la Le Sacre du printemps (Stravinsky) scénographie à l’Académie des Beaux-Arts à la Ruhrtriennale, Moses und Aron de Bologne. En 1981, il fonde avec sa sœur, (Schoenberg) à l’Opéra de Paris et au Claudia Castellucci, et Chiara Guidi la Teatro Real de Madrid, Jeanne au Socìetas Raffaello Sanzio. Les spectacles Bûcher (Honegger) à l’Opéra de Lyon, qu’il a créés pour cette compagnie en tant Tannhäuser (Wagner) au Bayerische qu’auteur, metteur en scène, créateur Staatsoper, Das Floss der Medusa (Henze) de costumes, de décors et de lumières, au Nationale Opera à Amsterdam et, cet ont été à l’affiche des plus prestigieux été, Salome (Strauss) aux Salzburger festivals et des théâtres du monde entier. Festspiele. Son œuvre se caractérise par des lignes Romeo Castellucci a bénéficié d’une carte dramaturgiques qui, se distanciant de la blanche pour la réalisation du dernier primauté du texte littéraire, privilégient MM Magazine. Cette saison, il présentera des univers complexes et riches en l’installation-performance Vita nuova visions. Ont ainsi vu le jour Sul concetto à KANAL-Centre Pompidou et signera di volto nel Figlio di Dio (2011), The Four la mise en scène d’Il primo omicidio Seasons Restaurant (2012) et Hyperion (Scarlatti) à l’Opéra de Paris. de Friedrich Hölderlin (2013), pour ne mentionner que quelques-unes de ses créations. Puisant dans ses expériences personnelles, il a écrit plusieurs textes théoriques sur ses conceptions du théâtre et de la mise en scène. « Artiste associé » du Festival d’Avignon en 2008, Romeo Castellucci a été récompensé à plusieurs reprises ; il a remporté, entre autres, le Prix Europe pour le Théâtre en 1998,

19 Myriam Gourfink, scenograaf Victor Roy, muzikant Mika Vainio (Pan Sonic) en haar ontmoeting met Romeo Castellucci. De Italiaanse regisseur selecteerde haar om met Corps 00:00 Zwitserland te vertegenwoordigen op de Biënnale van Venetië, waarna hij haar vroeg om de choreografie uit te werken van zijn Dante- CINDY VAN ACKER voorstelling Inferno (Festival d’Avignon 2008). Onder zijn artistieke leiding schreef Choreografie / Chorégraphie ze vervolgens ook de choreografie voor Danseres en choreografe Cindy Van operaproducties als Parsifal (Wagner) NL Acker genoot een klassieke dansopleiding in de Munt, Moses und Aaron en werkte eerst in België voor het (Schoenberg) in de Parijse Opéra en Koninklijk Ballet van Vlaanderen. Toen Tannhäuser (Wagner) in de Bayerische ze lid werd van het balletgezelschap Staatsoper. Zes van haar danssolo’s, van het Grand Théâtre de Genève werd gecreëerd tussen 2008 en 2009, vormden Zwitserland haar nieuwe thuishaven. de inspiratie voor evenveel films van de Haar internationale carrière startte Zwitserse cineaste Orsola Valenti, en haar met Corps 00:00, een voorstelling die ze choreografisch werk vormt het onderwerp maakte voor de ADC (Association pour van twee boeken: Partituurstructuur la Danse Contemporaine) van Genève (Héros-Limite, 2012) en Magnetica in 2002, het jaar waarin ze ook Cie (Quodlibet, 2016). Cindy Van Acker is Greffe oprichtte. Sindsdien heeft ze voor sinds november 2017 als Associate Artist haar gezelschap zo’n twintig projecten verantwoordelijk voor de programmering gerealiseerd, naast creaties voor het Ballet van de ADC van Genève. de Lorraine, het Grand Théâtre de Genève en voor P.A.R.T.S. in Brussel. Met haar Après une formation classique, la FR choreografische schriftuur, die esthetische danseuse et chorégraphe Cindy Van soberheid koppelt aan minimalistische Acker a d’abord dansé en Belgique au bewegingen, minutieuze composities en Koninklijk Ballet van Vlaanderen avant elektronische muziek, verkent Cindy de rejoindre le ballet du Grand Théâtre Van Acker met haast wetenschappelijke de Genève. Intéressée par les champs nauwgezetheid de relaties tussen lichaam d’expérimentation qu’offre la danse en geest, tussen klank en ritme, en slecht contemporaine, elle crée ses propres ze de grenzen tussen dans, performance pièces dès 1994 et entame une carrière en plastische kunsten. Carrièrebepalend internationale avec Corps 00:00, créé waren samenwerkingen met choreografe à l’ADC (Association pour la Danse

20 Contemporaine) à Genève en 2002, Limite, 2012) et Magnetica (Quodlibet, l’année où elle fonde sa compagnie, 2016). Depuis novembre 2017, Cindy Van Cie Greffe. Depuis, elle a réalisé une Acker est artiste associée responsable de vingtaine de projets pour sa compagnie, la programmation d’ADC à Genève. et travaillé avec le Ballet de Lorraine, le Grand Théâtre de Genève et P.A.R.T.S. à Bruxelles. Cindy Van Acker explore, avec une rigueur quasi scientifique et une écriture chorégraphique mêlant sobriété esthétique, mouvements minimalistes, compositions minutieuses et musique électronique, les relations entre le corps et l’esprit, entre le son et le rythme et abat les frontières entre la danse, la performance et les arts visuels. MICHAEL HANSMEYER Ses collaborations avec la chorégraphe Algoritmische architectuur / Myriam Gourfink, le scénographe Victor Architecture algorithmique Roy, le musicien Mika Vainio (Pan Sonic) Muntdebuut / Débuts à la Monnaie et sa rencontre avec Romeo Castellucci se sont révélées déterminantes pour sa De Zwitser Michael Hansmeyer is NL carrière. Le metteur en scène italien l’a architect en programmeur. Hij behaalde sélectionnée pour représenter la Suisse à een Master architectuur aan de Columbia la Biennale de Venise avec Corps 00:00 et University en een Master of Business lui a demandé de créer la chorégraphie de Administration aan INSEAD, alvorens son spectacle Inferno, inspiré de Dante zich te specialiseren in de genese en (Festival d’Avignon 2008). Toujours sous fabricatie van architecturele vormen op la direction artistique de Castellucci, elle basis van algoritmen. In zijn projecten a créé la chorégraphie de productions brengt hij informatietechnologie, d’opéra comme Parsifal (Wagner) à materiaalkunde, ingenieursstudies en la Monnaie, Moses und Aaron (Schönberg) wiskunde binnen in de architectuur. Recent à l’Opéra de Paris et Tannhäuser werk als de installatie van een zuilengalerij (Wagner) au Bayerische Staatsoper. Six in het Grand Palais van Parijs, een de ses solos de danse, créés entre 2008 gemengd kanten en ijzeren paviljoen et 2009, constituent la source d’inspiration voor de Gwangju Design Biennale of het d’autant de films de la cinéaste ontwerp voor twee volledig ge-3D-printte suisse Orsola Valenti, et son œuvre zandsteengrotten bieden een staalkaart chorégraphique est explorée dans deux van het artistieke potentieel achter de ouvrages, Partituurstructuur (Héros- laatste technologische innovaties. Het

21 leverde Michael Hansmeyer uitnodigingen technologiques. Ces réalisations ont valu à op van gerenommeerde musea en Michael Hansmeyer d’être invité par des tentoonstellingsruimtes als het Museum musées et espaces d’exposition renommés of Arts and Design New York, het Palais comme le Museum of Arts and Design de Tokyo, de Martin Gropius Bau en New York, le Palais de Tokyo, le Martin Design Miami/Basel. Zijn werk behoort Gropius Bau et Design Miami/Basel. tevens tot de permanente collecties van Son œuvre fait aussi partie des collections het Centre Pompidou en het FRAC Centre permanentes du Centre Pompidou et du van Orléans. Onlangs doceerde Michael FRAC Centre Val de Loire à Orléans. Hansmeyer architectuur als gastprofessor Récemment, Michael Hansmeyer a aan de Weense Akademie der bildenden été professeur invité à l’Akademie Künste en aan de Southeast University der bildenden Künste de Vienne et à van Nanjing, en als gastspreker aan het la Southeast University de Nanjing, Swiss Federal Institute of Technology et maître de conférences invité à la (ETH) in Zürich. Eerder werkte hij Eidgonömische Technische Hochschule bij het architectenbureau Herzog & de (ETH) à Zurich. Il a précédemment Meuron, maar ook in de financiële wereld travaillé dans l’agence d’architecture (J.P. Morgan) en de consultingsector Herzog & de Meuron, mais aussi dans le (McKinsey). monde financier (J.P. Morgan) et dans le secteur du conseil (McKinsey). Michael Hansmeyer est un architecte FR et programmeur suisse. Titulaire d’un Master en Architecture à l’université Columbia (NY) et d’un Master en Gestion d’entreprise à l’INSEAD (Fontainebleau, France), il s’est spécialisé dans la genèse et la fabrication de formes architecturales sur la base d’algorithmes. Ses créations introduisent la technologie informatique, la science des matériaux, l’ingénierie et les mathématiques dans l’architecture. Des SILVIA COSTA œuvres récentes comme l’installation d’une Artistieke medewerking / série de colonnes au Grand Palais, un Collaboration artistique pavillon de dentelle et de fer à la Biennale de Design de Gwangju ou deux grottes en Silvia Costa werd in 1984 geboren in NL grès entièrement imprimées en 3D pré- Treviso. In 2006 behaalde ze haar diploma sentent un éventail du potentiel artistique visuele kunsten en theater aan de IUAV qu’offrent les toutes dernières innovations Universiteit van Venetië. Nog datzelfde

22 jaar speelde ze de hoofdrol in de productie les productions théâtrales et lyriques Hey Girl!, waarmee haar samenwerking de Romeo Castellucci, notamment, à la met Romeo Castellucci en de Socìetas Monnaie : Parsifal (Wagner), Orphée et Raffaello Sanzio begon. Sedertdien is ze Eurydice (Gluck/Berlioz) et au récital als artistiek medewerkster betrokken Schwanengesang D744 avec Kerstin bij alle opera- en theaterproducties van Avemo. Romeo Castellucci, en dus ook in de Depuis 2007, elle réalise son propre Munt bij Parsifal (Wagner), Orphée et parcours artistique avec des créations Eurydice (Gluck/Berlioz) en het recital scéniques caractérisées par un univers Schwanengesang D744 met Kerstin Avemo. visuel puissant et poétique. Tour à tour Sedert 2007 bouwt ze haar eigen autrice, metteuse en scène, interprète artistieke parcours uit met scenische et créatrice, elle fait appel à divers creaties die zich onderscheiden door champs esthétiques pour son exploration een krachtige en poëtische visualiteit. personnelle du théâtre. Ses créations Afwisselend schrijfster, regisseuse, sont à l’affiche des plus grands festivals vertolkster en ontwerpster maakt ze bij italiens et internationaux. Depuis 2012, haar persoonlijke verkenning van het elle se consacre également à des spectacles theater gebruik van ieder esthetische pour enfants, comme en témoigne son discipline. Haar creaties zijn te gast op adaptation de Poil de Carotte (Jules de grote Italiaanse en internationale Renard) pour le Festival d’Automne à festivals. Sinds 2012 wijdt ze zich naast Paris et le Théâtre Nanterre-Amandiers. haar performances en theaterwerk ook aan kindervoorstellingen, bijvoorbeeld een bewerking van Jules Renards Poil de Carotte voor het Festival d’Automne in Parijs en het Thétre Nanterre- Amandiers.

Silvia Costa est née à Trévise en FR 1984. En 2006, elle obtient son diplôme en Arts visuels et Théâtre à l’Université IUAV de Venise. La même année, elle PIERSANDRA DI MATTEO interprète le rôle principal de Hey Girl!, Dramaturgie dans une production qui marque le début de sa collaboration avec Romeo Piersandra Di Matteo is NL Castellucci et la Socìetas Raffaello theatertheoretica, dramaturge, zelfstandig Sanzio. Depuis, elle contribue en tant tentoonstellingscommissaris en assistent- que collaboratrice artistique à toutes professor aan de Universiteit van

23 Bologna in het departement voor visuele Piersandra Di Matteo est FR kunsten, podium- en mediakunsten. théoricienne du théâtre, dramaturge, Haar theoretische interessegebied reikt commissaire d’expositions indépendante van het postdramatische theater tot de et professeure assistante à l’Université hedendaagse curatorpraktijk, van de de Bologne au département des arts linguïstiek tot de eigentijdse filosofie. visuels, arts de la scène et des médias. De resultaten van haar onderzoek Son domaine de recherche s’étend du werden gepubliceerd in internationale théâtre post-dramatique à la pratique tijdschriften, kunstcatalogi en contemporaine du commissariat wetenschappelijke uitgaven, en ze gaf d’exposition, de la linguistique à la conferenties en seminaries aan tal van philosophie contemporaine. Outre universiteiten en onderzoekscentra, onder des publications dans des revues meer in Hongkong, Rome, Shanghai, internationales, catalogues d’art et Londen, Amsterdam en New York, waar ouvrages scientifiques, elle anime des ze onlangs nog gastonderzoekster was aan conférences et des séminaires dans un het Martin E. Segal Theatre Center. grand nombre d’universités et centres Ze is al meer dan tien jaar de vaste de recherche, entre autres à Hong-Kong, dramaturge van Romeo Castellucci en Rome, Shanghaï, Londres, Amsterdam werkte met hem aan Parsifal (Wagner) et New York, où elle était récemment en Orphée et Eurydice (Gluck/Berlioz) encore chercheuse invitée au Martin in de Munt, naast projecten voor grote E. Segal Theatre Center. Dramaturge Europese huizen en festivals als de attitrée de Romeo Castellucci depuis Ruhrtriennale, de Salzburger Festspiele, plus de dix ans, elle a travaillé avec lui het Festival d’Avignon, de Opéra de aux productions Parsifal (Wagner) et Paris, de Schaubühne Berlin, de Wiener Orphée et Eurydice (Gluck/Berlioz) à la Festwochen, de Staatsoper Hamburg, de Monnaie, ainsi qu’à divers projets pour de Opéra de Lyon, de Bayerische Staatsoper grandes maisons et festivals européens en De Nationale Opera te Amsterdam. comme la Ruhrtriennale, les Salzburger Piersandra Di Matteo ontwikkelt Festspiele, le Festival d’Avignon, l’Opéra en cureert ook eigen projecten voor de Paris, la Schaubühne Berlin, les Wiener theaterfestivals, theaters, galerijen en Festwochen, le Staatsoper de Hambourg, kunstmagazines. Met het multimediale l’Opéra de Lyon, le Bayerische Staatsoper project E la volpe disse al corvo in et le Nationale Opera Amsterdam. Bologna sleepte ze in 2014 een Premio Piersandra Di Matteo développe et UBU in de wacht en momenteel cureert assure aussi le commissariat de projets ze in dezelfde stad de Atlas of Transitions personnels pour des festivals de théâtre, Biennale (2018-2020), in opdracht van de des théâtres, des galeries et des magazines Emilia Romagna Teatro Fondazione. d’art. Le projet multimédia E la volpe

24 disse al corvo à Bologne lui a valu un opera was de eerste van een aantal Premio UBU (le plus important prix de samenwerkingen met deze choreograaf: théâtre en Italie). Elle est actuellement la Fractus V, gecreëerd in deSingel te commissaire d’exposition de la biennale Antwerpen, Les Indes galantes (Rameau) bolognaise Atlas of Transitions (2018-20) in de Bayerische Staatsoper en Icon voor à l’invitation de la Fondation de théâtre het Ballet van Göteborg. Naast deze d’Émilie-Romagne. creaties verzorgt hij mee de redactie van een boek omtrent het werk van Sidi Larbi Cherkaoui en diens dansgezelschap dat zal worden uitgegeven door Actes Sud. Antonio Cuenca Ruiz werkt onder meer samen met de regisseurs Ted Huffman en Zack Winokur (Svadba, Ana Sokolović) voor het Festival d’Aix-en-Provence, alsook met Peter Sellars, vorig seizoen voor diens La clemenza di Tito (Mozart, Salzburger Festspiele en Nationale Opera ANTONIO CUENCA RUIZ Amsterdam) en binnenkort voor diens Kopernikus (Vivier, Festival d’Automne Dramaturgie te Parijs) en (Mozart, Dramaturg Antonio Cuenca Ruiz Salzburger Festspiele). NL studeerde filosofie (Université de Nanterre) en theaterwetenschappen Antonio Cuenca Ruiz est diplômé en FR (École normale supérieure de Lyon). philosophie (Université de Nanterre) Hij onderzoekt het raakvlak tussen et en arts de la scène (École normale esthetica en fenomenologie, en het zijn supérieure de Lyon). Ses recherches ook die invalshoeken die aan bod komen associent esthétique et phénoménologie, in zijn jongste publicatie, gewijd aan de comme en témoigne l’une de ses dernières scenograaf en theoreticus Adolphe Appia: publications, consacrée au scénographe ‘Le corps augmenté’, in Le Rythme, une et théoricien Adolphe Appia : « Le corps révolution (éd. Slatkine). Sedert 2014 augmenté », in Le Rythme, une révolution is hij dramaturg in de Munt, waar hij (éd. Slatkine). Depuis 2014, il est meewerkte aan Il prigioniero & Das dramaturge à la Monnaie, où il est associé Gehege (Dallapiccola & Rihm) in regie van aux créations d’Il Prigioniero & Das Andrea Breth, aan Béatrice et Bénédict Gehege (Dallapiccola & Rihm) mis en scène (Berlioz) in regie van Richard Brunel en par Andrea Breth, de Béatrice et Bénédict aan Shell Shock (Nicholas Lens) in regie (Berlioz) par Richard Brunel, et de Shell van Sidi Larbi Cherkaoui. Die laatste Shock (Nicholas Lens) par Sidi Larbi

25 Cherkaoui. Le chorégraphe l’invite ensuite met tal van vocale ensembles. In 1992 à collaborer à plusieurs de ses créations : werd hij assistent van Norbert Balatsch in Fractus V au deSingel à Anvers ; Les de Accademia Nazionale di Santa Cecilia. Indes galantes (Rameau) au Bayerische Hij werkte er mee aan talrijke producties Staatsoper ; et Icon au Ballet de Göteborg. en leidde meermaals uitvoeringen, wat En marge de ces productions, Antonio hem toeliet om ervaring op te doen bij Cuenca Ruiz contribue à la rédaction d’un dirigenten als Claudio Abbado, Myung- ouvrage consacré au travail de Sidi Larbi Whun Chung, Daniele Gatti, Kent Nagano, Cherkaoui et de sa compagnie, à paraître Georges Prêtre en Giuseppe Sinopoli. aux éditions Actes Sud. Sinds 2002 werkt hij als koordirigent aan Antonio Cuenca Ruiz collabore en outre het te Parma, een functie avec les metteurs en scène Ted Huffman die hij sinds 2012 ook uitoefent in de et Zack Winokur (Svadba, Ana Sokolović) Munt, waar hij het koor voorbereidt op au Festival d’Aix-en-Provence, ainsi de opera’s en concerten. Vorig seizoen qu’avec Peter Sellars : La clemenza di werkte hij zo mee aan Tancredi (Rossini), Tito (Mozart, Salzburger Festspiele et Lucio Silla (Mozart), Dialogues des Nationale Opera Amsterdam) la saison Carmélites (Poulenc), Il prigioniero passée, et, prochainement, Kopernikus (Dallapiccola), & (Vivier, Festival d’Automne à Paris) et (Mascagni / Leoncavallo) en de Idomeneo (Mozart, Salzburger Festspiele). concerten Dialogues de l’orgue, Dvořák en An die Freude. Met onder meer Die Zauberflöte (Mozart), Uit een dodenhuis (Janáček), Robert le Diable (Meyerbeer), La Gioconda (Ponchielli) en de wereldcreatie van Frankenstein (Grey) op het programma belooft ook 2018-19 intens te worden voor het Muntkoor. Martino Faggiani’s discografie omvat opnames van Assassinio nella cattedrale (Pizzetti), Ernani en (Verdi), MARTINO FAGGIANI Marino Faliero (Donizetti), een cd met Jonas Kaufmann en het Mahler Chamber Koorleider / Chef des chœurs Orchestra onder leiding van Claudio Martino Faggiani werd geboren in Abbado en een integrale van alle Verdi- NL Rome. Na studies piano, klavecimbel en opera’s op dvd. compositie aan het Conservatorium Santa Cecilia van zijn geboortestad, legde hij zich toe op de koordirectie en werkte samen

26 Martino Faggiani est né à Rome. Abbado, et une intégrale des opéras de FR Après des études de piano, de clavecin et Verdi sur dvd. de composition au Conservatoire Santa Cecilia de sa ville natale, il se consacre à la direction de chœur, collaborant avec de nombreux ensembles vocaux. En 1992, il devient l’assistant de Norbert Balatsch à l’Académie Santa Cecilia. Il y participe à un grand nombre de productions et y dirige à plusieurs reprises, travaillant aux côtés de chefs d’orchestre comme Claudio Abbado, Myung-Whun Chung, Daniele Gatti, Kent Nagano, Georges Prêtre et GÁBOR BRETZ Giuseppe Sinopoli. Depuis 2002, il est chef Sarastro des chœurs au Teatro Regio de Parme, une fonction qu’il exerce également depuis De Hongaarse bas Gábor Bretz begon NL 2012 à la Monnaie où il prépare les chœurs zijn zangstudies bij Stephan Czovek in pour tous les opéras et concerts. La saison Los Angeles en bij Albert Antalffy in passée, il a collaboré à Tancredi (Rossini), zijn geboortestad Boedapest, waar hij Lucio Silla (Mozart), Dialogues studeerde aan het Conservatorium Béla des Carmélites (Poulenc), Il prigioniero Bartók en aan de Muziekacademie Franz (Dallapiccola), Cavalleria rusticana Liszt. In 2005 won hij de Grand Prix op & Pagliacci (Mascagni/Leoncavallo), de Maria Callas Competition in Athene. Lohengrin (Wagner) et aux concerts Vrijwel onmiddellijk na zijn studies Dialogues de l’orgue, Requiem de debuteerde Gábor Bretz in de Hongaarse Dvořák et An die Freude. La saison Staatsopera van Boedapest, waar hij vaak 2018-19 promet d’être intense, avec à son te gast is, onder meer voor de titelrollen programme, entre autres, De la maison in Mefistofele (Boito), Le nozze di Figaro des morts (Janáček), Robert le Diable en Don Giovanni (Mozart), maar ook als (Meyerbeer), La Gioconda (Ponchielli) Verdi’s Banquo (Macbeth) en Zaccaria et la création mondiale de Frankenstein (Nabucco), Puccini’s Colline (La bohème), (Grey). La discographie de Martino Rossini’s Don Basilio (Il barbiere di Faggiani comprend des enregistrements Siviglia), Strauss’ Orest (Elektra) en d’Assassinio nella cattedrale de Pizzetti, Wagners Gurnemanz (Parsifal) en Ernani et Macbeth de Verdi, Marino Landgraf Hermann (Tannhäuser). Faliero de Donizetti, un cd avec Jonas Sinds zijn opgemerkte vertolkingen Kaufmann et le Mahler Chamber van Philippe II in Peter Konwitschny’s Orchestra sous la direction de Claudio Don Carlos (Verdi) te Hamburg, van

27 Sjaklovity (Chovansjtsjina, Moesorgski) où il poursuit ses études au Conservatoire in De Nationale Opera te Amsterdam Béla Bartók et à l’Académie de musique en vooral van Escamillo (Carmen, Franz Liszt. En 2005, il remporte le Bizet) in de Bayerische Staatsoper, het Grand Prix du Concours Maria Callas à Royal Opera House Covent Garden en Athènes. À peine ses études achevées, de Metropolitan Opera New York, is Gábor Bretz fait ses débuts à l’Opéra hij ook internationaal bekend. Naast national hongrois de Budapest où il est Escamillo is zijn voornaamste fetisjrol régulièrement invité. Il y a notamment misschien wel Hertog Blauwbaard in de chanté les rôles-titre de Mefistofele eenakter van Bartók, die hij al bracht (Boito), des Nozze di Figaro et de Don onder de leiding van dirigenten als Daniel Giovanni (Mozart) ; ainsi que Banquo Barenboim, Gustavo Dudamel, Valery dans Macbeth, Zaccaria dans Nabucco Gergiev en Esa-Pekka Salonen. Recente (Verdi), Colline dans La bohème (Puccini), hoogtepunten uit zijn carrière zijn onder Don Basilio dans Il barbiere di Siviglia meer Ferrando (Il trovatore, Verdi) in (Rossini), Oreste dans Elektra (Strauss), het Royal Opera House, een concertante Gurnemanz dans Parsifal et Landgrave opvoering van Hertog Blauwbaards Hermann dans Tannhäuser (Wagner). burcht met de Berliner Philharmoniker Ses interprétations de Philippe II en van (Berlioz) dans le Don Carlos (Verdi) de Peter met het London Symphony Orchestra, Konwitschny à Hambourg, de Shaklovity zijn Muntdebuut als König Heinrich (La Khovanchtchina, Moussorgski) in Wagners Lohengrin en deze zomer au Nationale Opera d’Amsterdam et nog Jochanaan in de Salome-productie surtout d’Escamillo (Carmen, Bizet) au (Strauss) van Romeo Castellucci voor de Bayerische Staatsoper à Munich, au Royal Salzburger Festspiele. Later dit seizoen Opera House Covent Garden à Londres zingt Gábor Bretz onder leiding van et au Metropolitan Opera à New York Antonio Pappano de baspartij van Verdi’s lui ont valu une notoriété internationale. Requiem in het Royal Opera House, Outre Escamillo, son rôle de prédilection vertolkt hij in het di est celui de Barbe-Bleue dans l’opéra en Palermo de rol van Hertog Blauwbaard un acte de Bartók, qu’il a interprété sous en van Ein Mann (Die glückliche Hand, la direction d’illustres chefs d’orchestre Schoenberg), en in de Staatsoper comme Daniel Barenboim, Gustavo Hamburg die van Escamillo en Philippe II. Dudamel, Valery Gergiev et Esa-Pekka Salonen. Les récents temps forts de sa Le Hongrois Gábor Bretz entame sa carrière comportent, entre autres, le FR formation de chant auprès de Stephan rôle de Ferrando (Il trovatore, Verdi) au Czovek à Los Angeles et auprès d’Albert Royal Opera House, une interprétation Antalffy dans sa ville natale, Budapest, en version concert du Château de Barbe-

28 Bleue avec les Berliner Philharmoniker St. Gallen en momenteel maakt hij nog et de La Damnation de Faust (Berlioz) tot 2019 deel uit van het ensemble van het avec le London Symphony Orchestra, ses Aalto-Theater Essen. Het bood hem de débuts à la Monnaie en König Heinrich gelegenheid om een erg breed repertoire (Lohengrin, Wagner) et, cet été, le rôle op te bouwen: naast de Mozart-rollen van de Jochanaan dans la production Salome Sarastro, Don Alfonso (Così fan tutte), (Strauss) de Romeo Castellucci pour les Osmin (Die Entführung aus dem Serail) Salzburger Festspiele. Plus tard dans en Commendatore (Don Giovanni), la saison, Gábor Bretz chantera, sous la vinden we er de Donizetti-rollen Raimondo direction d’Antonio Pappano, la partie () en de titelrol van de basse du Requiem de Verdi au Royal in terug, maar ook Verdi’s Opera House et interprétera les rôles de Sparafucile () en Ramfis (Aida), Barbe-Bleue et ein Mann (Die glückliche Wagners König Heinrich (Lohengrin), Hand, Schoenberg) au Teatro Massimo König Marke () en di Palermo et ceux d’Escamillo et de Hunding (Die Walküre), en verder Des Philippe II au Staatsoper de Hambourg. Grieux (, Massenet), Don Basilio (Il barbiere di Siviglia, Rossini), Zuniga (Carmen, Bizet), Gremin (Jevgeni Onegin, Tsjajkovski) of Doktor (Wozzeck, Berg). Naast zijn vaste engagementen is geregeld te gast in Opera Vlaanderen, het Grand Théâtre de Luxembourg, het Festival d’Aix-en- Provence, de Wiener Festwochen, het Theater an der Wien, het Concertgebouw Amsterdam, de Wiener Musikverein, het TIJL FAVEYTS Lincoln Center New York, De Nationale Opera Amsterdam en de Staatsoper Sarastro Stuttgart. In de Munt vertolkte hij eerder De Belgische bas Tijl Faveyts al Un medico in La forza del destino NL studeerde zowel aan het Conservatorium (Verdi), Erster Soldat in Salome (Strauss) van Brussel als aan de Universität für en Ribbing in Musik und darstellende Kunst Wien en (Verdi). Projecten voor de (nabije) werd internationaal bekend in 2006 toen toekomst zijn vertolkingen van Sarastro in hij op 26-jarige leeftijd de rol van Sarastro de Opéra de Lille en in de Komische Oper (Die Zauberflöte, Mozart) vertolkte op het Berlin, van Rocco (Fidelio, Beethoven) Festival d’Aix-en-Provence. Tot juni 2012 in Bilbao en van Frank (Die Fledermaus, was hij vast verbonden aan de opera van J. Strauss) in Tokio.

29 Le Belge Tijl Faveyts a étudié Un Medico dans La forza del destino FR au Conservatorium de Bruxelles et à (Verdi), Erster Soldat dans Salome l’Universität für Musik und darstellende (Strauss) et Ribbing dans Un ballo in Kunst à Vienne. En 2006, âgé de 26 ans, maschera (Verdi). Dans un futur proche, il acquiert une renommée internationale il sera Sarastro à l’Opéra de Lille et au avec son interprétation du rôle de Sarastro Komische Oper Berlin, Rocco (Fidelio, (Die Zauberflöte, Mozart) au Festival Beethoven) à Bilbao et Frank (Die d’Aix-en-Provence. Rattaché au Theater Fledermaus, J. Strauss) à Tokyo. Sankt Gallen jusqu’en juin 2012, il est depuis membre de l’ensemble du Aalto- Theater Essen (fonction qu’il occupera jusqu’en 2019). Outre les rôles mozartiens de Sarastro, Don Alfonso (Così fan tutte), Osmin (Die Entführung aus dem Serail) et Commendatore (Don Giovanni), on a pu le voir en Raimondo (Lucia di Lammermoor) et dans le rôle-titre de Don Pasquale de Donizetti, ou encore dans des opéras de Verdi, en Sparafucile (Rigoletto) ED LYON et Ramfis (Aida), et de Wagner : König Tamino Heinrich (Lohengrin), König Marke (Tristan und Isolde), Hunding (Die Naast zijn studies kunstgeschiedenis NL Walküre). Son répertoire inclut aussi aan het St John’s College van Cambridge Des Grieux (Manon, Massenet), Don University, studeerde de Britse tenor Basilio (Il barbiere di Siviglia, Rossini), Ed Lyon aan de Royal Academy of Zuniga (Carmen, Bizet), Gremin (Eugène Music en de National Opera Studio. Zijn Onéguine, Tchaïkovski) et Doktor repertoire reikt van Monteverdi tot en met (Wozzeck, Berg). hedendaagse creaties, met daartussen veel Outre ses engagements fixes, Tijl barok (Handel, Rameau, Lully), de Wiener Faveyts est régulièrement invité à Klassik van Mozart en Haydn, maar ook l’Opera Vlaanderen, au Grand Théâtre Strauss, Stravinsky, Britten en andere de Luxembourg, au Festival d’Aix-en- twintigste-eeuwse componisten. Provence, aux Wiener Festwochen, au Voorlopige hoogtepunten in zijn carrière Theater an der Wien, au Concertgebouw zijn Colin (L’Écume des jours, Denisov) d’Amsterdam, au Wiener Musikverein, au in de Oper Stuttgart, Števa (Jenůfa, Lincoln Center New York, au Nationale Janáček) in Opera North, Strauss’ Opera Amsterdam et au Staatsoper de Tanzmeister (Ariadne auf Naxos) Stuttgart. À la Monnaie, il a déjà incarné en Wagners Seemann (Tristan und

30 Isolde), Steuermann (Der fliegende En marge de ses études d’histoire de FR Holländer) en Walther von der Vogelweide l’art au St John’s College de la Cambridge (Tannhäuser) in de Royal Opera House University, le ténor britannique Ed Covent Garden, de creatie van Eduardo Lyon se forme à la Royal Academy of (The Exterminating Angel, Adès) op de Music et au National Opera Studio. Salzburger Festspiele, de titelrol in Trisha Son répertoire va de Monteverdi à des Browns en René Jacobs’ productie van créations contemporaines, en passant par L’Orfeo (Monteverdi) op het Festival d’Aix- le baroque (Haendel, Rameau, Lully), le en-Provence, L’anima del filosofo (Haydn) classicisme viennois (Mozart, Haydn), onder leiding van Teodor Currentzis en mais aussi Strauss, Stravinsky, Britten heel wat samenwerkingen met Les Arts et d’autres compositeurs du XXe siècle. Florissants en dirigent William Christie, Parmi ses rôles marquants, citons Colin waaronder de titelrol in Hippolyte et (L’Écume des jours, Denisov) à l’Oper Aricie (Rameau) op het Glyndebourne Stuttgart, Števa (Jenůfa, Janáček), Festival. Met Rameau maakte hij ook zijn Der Tanzmeister (Ariadne auf Naxos, Muntdebuut: hij zong Valère en Damon Strauss), les personnages wagnériens Ein in een concertante versie van Les Indes junger Seemann (Tristan und Isolde), galantes, gevolgd door de tenorpartijen Steuermann (Der fliegende Holländer) et in zowel de wereldcreatie van Shell Shock Walther von der Vogelweide (Tannhäuser) (Nicholas Lens) als in een door Ivo Van au Royal Opera House, le rôle-titre de Hove geënsceneerde versie van Janáčeks L’Orfeo (Monteverdi) dans la production de liedcyclus Dagboek van een verdwenene. Trisha Brown et René Jacob au Festival Van zijn meest recente en toekomstige d’Aix-en-Provence, L’anima del filosofo, engagementen vermelden we een ossia Orfeo ed Euridice (Haydn) sous opvoering van Saint-François d’Assise la direction de Teodor Currentzis. Il (Messiaen) in Japan, onder leiding van collabore régulièrement avec Les Arts Sylvain Cambreling, maar ook Belmonte Florissants et le chef d’orchestre William (Die Entführung aus dem Serail, Mozart) Christie, notamment pour le rôle-titre de op The Grange Festival en Alessandro Hippolyte et Aricie (Rameau) au Festival (Eliogabalo, Cavalli) in De Nationale de Glyndebourne. Il crée en outre le rôle Opera, naast Brittens Peter Quint (The d’Eduardo (The Exterminating Angel, Turn of the Screw) in de Garsington Opera Adès) aux Salzburger Festspiele. en diens War Requiem met het Royal Pour ses débuts à la Monnaie, il a chanté Liverpool Philharmonic Orchestra. In Valère et Damon dans une version de mei keert hij terug naar de Munt als Ein concert des Indes galantes (Rameau), Hirt / Ein junger Seemann in Tristan und les parties de ténor lors de la création Isolde. mondiale de Shell Shock (Nicholas Lens) et s’est produit dans le cycle de lieder

31 de Janáček, Journal d’un disparu, mis later zou hij als lid van William Christie’s en scène par Ivo Van Hove. Parmi ses educatief programma ‘Jardin des Voix’ engagements les plus récents et à venir, meermaals soleren tijdens concerten mentionnons Saint François d’Assise van het gerenommeerde barokensemble (Messiaen) au Japon, sous la direction Les Arts florissants, onder meer op de Sylvain Cambreling, Belmonte (Die het Festival d’Aix-en-Provence, het Entführung aus dem Serail, Mozart) au Edinburgh Festival en in zalen als het Grange Festival, Alessandro (Eliogabalo, Bolsjojtheater Moskou, de Royal Albert Cavalli) au Nationale Opera Amsterdam, Hall en het Barbican Centre van Londen Peter Quint (The Turn of the Screw, en de Philharmonie en Opéra-Comique Britten) au Garsington Opera et War van Parijs. Hiermee startte voor hem een Requiem de Britten avec le Royal carrière in de barokmuziek. Hij zong de rol Liverpool Philharmonic Orchestra. Ed van Evangelist in Bachs Johannespassion Lyon reviendra en mai à la Monnaie met de Royal Liverpool Philharmonic en pour Ein Hirt/Ein junger Seemann dans het Koninklijk Concertgebouworkest, Tristan und Isolde. debuteerde in het Opernhaus Zürich als Jason (Médée, Charpentier) en is hij een veelgevraagd vertolker van het werk van Rameau: de titelrol van Dardanus in de Opéra national de Bordeaux, van Zoroastre in het Theater an der Wien – beide onder leiding van Raphaël Pichon –, van Pygmalion in de Opéra de Dijon en binnenkort Hippolyte (Hippolyte et Aricie) in een nieuwe productie van de Staatsoper Berlin, gedirigeerd door Sir REINOUD VAN MECHELEN Simon Rattle. Reinoud Van Mechelen richtte in 2016 zijn eigen ensemble op, a Tamino nocte temporis, en treedt daarnaast vaak Roldebuut / Débuts dans le rôle op met vooraanstaande ensembles als het Reinoud Van Mechelen studeerde in Collegium Vocale, Le Concert Spirituel, NL 2012 af aan het Conservatoire Royal in La Petite Bande, Les Talens Lyriques en Brussel, in de klas van Dina Grossberger. B’Rock. In 2017 werd hij door de Belgische Zijn professionele debuut had hij toen muziekpers bekroond met de Caeciliaprijs al lang achter zich: in 2007 trok hij voor ‘Meest getalenteerde jonge musicus de aandacht tijdens concerten met de van het jaar’. Zijn door Alpha Classics European Baroque Academy onder uitgegeven solo-cd’s, het Bachalbum leiding van Hervé Niquet, en vier jaar Erbarme Dich en de verzameling

32 Franse cantates Clérambault, behaalden nocte temporis, et se produit souvent respectievelijk een Caeciliaprijs voor avec d’autres formations, telles que le Beste Album en een Diapason d’or. Collegium Vocale, Le Concert Spirituel, La Petite Bande, Les Talens Lyriques

Reinoud Van Mechelen achève ses et B’Rock. En 2017, la presse musicale FR études en 2012 au Conservatorium belge lui décerne le Prix Caecilia du Jeune de Bruxelles, dans la classe de Dina Musicien de l’Année. Ses cd solo édités par Grossberger. Il se produit cependant Alpha Classics, un album Bach Erbarme depuis 2007, notamment lors de concerts Dich et un receuil de cantates françaises avec la European Baroque Academy de Clérambault, ont respectivement sous la direction d’Hervé Niquet, et remporté le Prix Caecilia du Meilleur participe en 2013 au programme éducatif Album et un Diapason d’Or. Jardin des Voix de William Christie ; on le retrouve à plusieurs reprises comme soliste du célèbre ensemble baroque Les Arts florissants, notamment au Festival d’Aix-en-Provence, au Edinburgh Festival et dans des salles telles que le Bolchoï à Moscou, le Royal Albert Hall et le Barbican Centre à Londres et la Philharmonie et l’Opéra Comique à Paris. Il interprète le rôle de l’Évangéliste dans la Passion selon Saint Jean de Bach avec DIETRICH HENSCHEL le Royal Liverpool Philharmonic et le Sprecher Koninklijk Concertgebouworkest, fait ses débuts à l’Opernhaus Zurich dans Bariton Dietrich Henschel studeerde NL le rôle de Jason (Médée, Charpentier) bij Hanno Blaschke in Munchen en et est un interprète très demandé de bij Dietrich Fischer-Dieskau in zijn l’œuvre de Rameau : rôles-titres de geboortestad Berlijn. Zijn internationale Dardanus à l’Opéra national de Bordeaux, doorbraak kwam er met vertolkingen de Zoroastre au Theater an der Wien – in Der Prinz von Homburg (Henze) tous deux sous la direction de Raphaël in de Deutsche Oper Berlin en Doktor Pichon –, de Pygmalion à l’Opéra de Dijon Faust (Busoni) in de Opéra de Lyon. et prochainement, Hippolyte (Hippolyte Het Duitse en 20ste-eeuwse repertoire et Aricie) dans une nouvelle production zou daarna steeds een belangrijke plaats du Staatsoper Berlin, dirigée par Sir blijven innemen, ook in de Munt, waar Simon Rattle. Reinoud Van Mechelen hij de titelrol zong in Wozzeck (Berg) fonde en 2016 son propre ensemble, a en in Œdipe (Enescu), maar daarnaast

33 ook indringende vertolkingen leverde de rôle dans Der Prinz von Homburg van Nick Shadow (The Rake’s Progress, (Henze) au Deutsche Oper Berlin et Stravinsky), Dr. Schön en Jack The dans Doktor Faust (Busoni) à l’Opéra de Ripper (Lulu, Berg), Golaud (Pelléas Lyon. Depuis, le répertoire allemand et et Mélisande, Debussy) en der Graf celui du XXe siècle occupent une place de (Capriccio, Strauss). Verder was hij bij choix dans sa carrière, notamment à la de Munt ook nog te horen als Gabriel von Monnaie où il a tenu les rôles principaux Eisenstein in de semi-scenische versie van de Wozzeck (Berg) et Œdipe (Enescu), Die Fledermaus (J. Strauss) en concertant mais aussi proposé des interprétations als Roland (Fierrabras, Schubert) en als marquantes de personnages secondaires Peter (Hänsel und Gretel, Humperdinck). tels que Nick Shadow (The Rake’s Dietrich Henschel genoot een opleiding Progress, Stravinsky), Dr. Schön et Jack orkestdirectie en stond al aan het hoofd l’Éventreur (Lulu, Berg), Golaud (Pelléas van diverse orkesten, waaronder de et Mélisande, Debussy) ou encore Der Sinfonietta Leipzig en het Ensemble Graf (Capriccio, Strauss). À la Monnaie, Diabolicus, waarmee hij ook een cd opnam. il a également été Gabriel von Eisenstein Daarnaast brengt hij als gepassioneerd dans la version semi-scénique de Die liedvertolker van recitals die zich vaak Fledermaus (J. Strauss), ou encore onderscheiden door hun originaliteit. Zo gaf Roland (Fierrabras, Schubert) et Peter hij in de Munt een nieuwe impuls aan het (Hänsel und Gretel, Humperdinck) dans vergeten genre van het melodrama met des versions de concert. Diplômé en Enoch Arden (R. Strauss) en bracht hij direction d’orchestre, Dietrich Henschel met Clara Pons een scenische uitvoering s’est produit à la tête de différents van Schwanengesang (Schubert). Onder ensembles, dont le Sinfonietta Leipzig zijn recente projecten stippen we een et l’Ensemble Diabolicus, avec lesquels opvoering van Schemelli’s Musikalisches il a enregistré un disque. Interprète Gesangbuch in het Concertgebouw van passionné de lieder, il conçoit en outre Brugge aan, van Peer Gynt (Grieg) in des récitals qui se distinguent par leur Lyon en van Mahlers Lied von der Erde originalité. Il donne ainsi une impulsion in Wrocław. In juni sloot hij het vorige nouvelle au genre oublié du mélodrame Muntseizoen af met de baritonpartij in avec Enoch Arden (R. Strauss) et monte Beethovens Negende symfonie. avec Clara Pons une version scénique du Schwanengesang (Schubert). Parmi ses Le baryton Dietrich Henschel a étudié projets récents, citons une production du FR le chant auprès de Hanno Blaschke à Musikalisches Gesangbuch de Schemelli Munich et de Dietrich Fischer-Dieskau au Concertgebouw Brugge, Peer Gynt dans sa ville natale, Berlin. Sa percée (Grieg) à Lyon et Das Lied von der Erde internationale remonte à ses prises (Mahler) à Wrocław. En juin dernier, il

34 a conclu la saison 2017-18 de la Monnaie exclusiviteitscontract met Erato/Warner en interprétant le solo de baryton dans la Classics en werd ze op de 20ste editie van Neuvième symphonie de Beethoven. Les Victoires de la Musique Classique uitgeroepen tot Révélation Artiste Lyrique. Zeven jaar en twee bekroningen als Artiste Lyrique de l’Année later, geldt Sabine Devieilhe als een van de meestgevraagde Franse sopranen van het moment. Zo maakte ze als Koningin van de Nacht haar debuut in de Opéra de Paris en het Royal Opera House Covent Garden, als Marie (La Fille du régiment, Donizetti) in de Wiener Staatsoper en het Opernhaus SABINE DEVIEILHE Zürich, als Blondchen (Die Entführung aus dem Serail, Mozart) in het Teatro Königin der Nacht alla Scala van Milaan en als Eurydice Na studies cello en musicologie (Orphée et Eurydice, Gluck/Berlioz) in de NL trok Sabine Devieilhe naar het Parijse Munt. Daarnaast zong ze onder leiding Conservatoire National Supérieur, waar ze van Jean-Claude Malgoire ook haar in 2011 afstudeerde met felicitaties van de eerste Mélisande (Pelléas et Mélisande, jury. Nog tijdens haar studies begon ze een Debussy), sprong ze in het Théâtre des nauwe samenwerking met het Ensemble Champs-Élysées last minute in als Soeur Pygmalion (o.l.v. Raphaël Pichon) en Les Constance (Dialogues des Carmélites, Cris de Paris (o.l.v. Geoffroy Jourdain), en Poulenc) en keerde ze voor Krzysztof werd ze een eerste keer uitgenodigd door Warlikowski’s productie van Il trionfo del het Orchestre National d’Île de France tempo e del disinganno (Handel) terug en het Orchestre de Paris. Het seizoen naar het Festival d’Aix-en-Provence, 2011-12 vormde een keerpunt in haar waar ze deze zomer ook furore maakte als carrière: niet alleen vertrouwde dirigent Zerbinetta (Ariadne auf Naxos, Strauss). Jean-Claude Malgoire haar de rollen van Deze laatste rol herneemt ze binnenkort in Amina (La sonnambula, Bellini) en La de Scala. Verder staan ook engagementen Folie (Platée, Rameau) toe, ze debuteerde als Ophélie (, Thomas) in de Opéra- ook op het Festival d’Aix-en-Provence als Comique, Sophie (Der Rosenkavalier, Serpetta (, Mozart), Strauss) in het Opernhaus Zürich, Gilda in de Opéra de Montpellier met de titelrol (Rigoletto, Verdi) in de Opéra de Marseille, in Lakmé (Delibes) en in de Opéra de Marie in Covent Garden en Hébé/Phani/ Lyon als Koningin van de Nacht. In Zima (Les Indes galantes, Rameau) in de datzelfde seizoen tekende ze ook een Opéra de Paris op haar programma.

35 Après des études de violoncelle et Malgoire, et fait ses débuts au pied levé FR de musicologie, Sabine Devieilhe intègre au Théâtre des Champs-Élysées dans la classe de chant du Conservatoire le rôle de Sœur Constance (Dialogues National Supérieur de Musique et de des Carmélites, Poulenc). Elle retourne Danse de Paris dont elle sort en 2011 au Festival d’Aix-en-Provence pour la avec un Premier prix à l’unanimité et production d’Il Trionfo del Tempo e del les Félicitations du Jury. Parallèlement Disinganno (Haendel) de Krzysztof à ses études, elle entame une étroite Warlikowski et, cet été, en Zerbinetta collaboration avec les ensembles (Ariadne auf Naxos, Strauss), un rôle Pygmalion (dirigé par Raphaël Pichon) qu’elle reprendra prochainement à la et Les Cris de Paris (direction Geoffroy Scala. Elle se produit également en Jourdain), ainsi qu’avec Jean-Claude Ophélie (Hamlet, Thomas) à l’Opéra Malgoire et Alexis Kossenko, ou encore Comique, Sophie (Der Rosenkavalier, l’Orchestre National d’Île de France et Strauss) à l’Opernhaus Zurich, Gilda l’Orchestre de Paris. La saison 2011-12 (Rigoletto, Verdi) à l’Opéra de Marseille, marque un tournant dans sa carrière : Marie à Covent Garden et Hébé/Phani/ Jean-Claude Malgoire lui confie les rôles Zima (Les Indes galantes, Rameau) à d’Amina (La Sonnambula, Bellini) et La l’Opéra de Paris. Folie (Platée, Rameau) ; elle fait ses débuts Sabine Devieilhe a un contrat d’exclusivité au Festival d’Aix-en-Provence en Serpetta avec Erato/Warner Classics. Révélation (La finta giardiniera, Mozart) dans une Artiste Lyrique lors de la 20e édition des mise en scène de ; à Victoires de la Musique Classique en 2012, l’Opéra de Montpellier dans le rôle-titre elle a été à deux reprises nommée Artiste de Lakmé (Delibes) et à l’Opéra de Lyon Lyrique de l’Année. en Königin der Nacht (Die Zauberflöte, Mozart). Elle fait ses débuts à l’Opéra de Paris et au Royal Opera House Covent Garden dans le rôle de Königin der Nacht, au Wiener Staatsoper et à l’Opernhaus Zürich en Marie (La Fille du régiment, Donizetti), à de en incarnant Blondchen (Die Entführung aus dem Serail, Mozart), et à la Monnaie sous les traits d’Eurydice (Orphée et Eurydice, Gluck/Berlioz), dans la mise en scène de Romeo Castellucci. Elle interprète sa première Mélisande (Pelléas et Mélisande, Debussy) sous la direction de Jean-Claude

36 tevens blijk van haar affiniteit met het romantische repertoire. Sophie Karthäuser won in 2003 de Publieksprijs op het vermaarde liedconcours van de Wigmore Hall en verzorgt regelmatig recitals waarin ze samenwerkt met de pianisten Graham Johnson, Eugene Asti, David Lively en Cédric Tiberghien. Ze is SOPHIE KARTHÄUSER ook een veelgevraagd concertzangeres, met uitnodigingen van gerenommeerde Pamina dirigenten als Nikolaus Harnoncourt, Met een beurs van de British Council William Christie, René Jacobs, Vladimir NL en de Belgische Stichting Roeping Jurowski, Louis Langrée, Antonello vervolmaakte Sophie Karthäuser zich Manacorda, Ingo Metzmacher, Kazushi bij Noelle Barker aan de Guildhall Ono, Jérémie Rhorer en Christophe School of Music and Drama te Londen. Rousset. Ook dit seizoen staan er heel Als grote specialiste van het oeuvre van wat concerten op haar programma: de Mozart zong ze Tamiri (Il re pastore) Mis in c en het Requiem van Mozart in in het Théâtre des Champs-Élysées, Linz, Ein deutsches Requiem van Brahms Serpetta (La finta giardiniera) en in Stockholm, de wereldpremière van Susanna (Le nozze di Figaro) in de Annelies Van Parys’ War Requiem met Opéra de Lyon, Ilia (Idomeneo) op het het Belgian National Orchestra en een Festival d’Aix-en-Provence en Sandrina opvoering van Mendelssohns Elias in het (La finta giardiniera) in het Theater Wiener Musikverein. an der Wien. Ook in de Munt maakte ze haar operadebuut met Mozart: al La soprano belge Sophie Karthäuser FR in 2001 zong ze Barbarina in Le nozze parfait sa formation avec Noelle Barker di Figaro, gevolgd door Zerlina (Don à la Guildhall School of Music and Drama Giovanni), Ilia (Idomeneo) en Pamina. de Londres, grâce à une bourse du British In het barokrepertoire vertolkte ze Council et de la Fondation belge de la hier Eco / Euridice / La Musica (L’Orfeo, vocation. Grande spécialiste du répertoire Monteverdi), Eritea (Eliogabalo, mozartien, elle interprète notamment Cavalli), Calisto / Eternità (La Calisto, Tamiri (Il re pastore) au Théâtre des Cavalli) en Asteria (Tamerlano, Handel). Champs-Élysées, Serpetta (La finta Daarnaast creëerde ze de rol van giardiniera), Susanna (Le nozze di Hanako in Hosokawa’s Hanjo en gaf Figaro) à l’Opéra de Lyon, Ilia (Idomeneo) ze als Marzelline (Fidelio, Beethoven) au Festival d’Aix-en-Provence et Sandrina en Héro (Béatrice et Bénédict, Berlioz) (La finta giardiniera) au Theater an der

37 Wien. C’est encore avec Mozart qu’elle fait ses débuts à la Monnaie en 2001 en incarnant Barbarina dans Le nozze di Figaro, puis Zerlina (Don Giovanni), Ilia (Idomeneo) et Pamina (Die Zauberflöte). Elle chante avec aisance le répertoire baroque : Eco / Euridice / La Musica (L’Orfeo, Monteverdi), Eritea (Eliogabalo, Cavalli), Calisto / Eternità (La Calisto, ILSE EERENS Cavalli) ou encore Asteria (Tamerlano, Pamina Haendel). Elle crée le rôle d’Hanako (Hanjo, Hosokawa) et ses interprétations De Belgische sopraan Ilse Eerens NL de Marzelline (Fidelio, Beethoven) et begon haar studie aan het Lemmensinsti- de Héro (Béatrice et Bénédict, Berlioz) tuut te Leuven en zette die voort bij Jard démontrent son affinité pour le répertoire van Nes aan de Nieuwe Opera Academie romantique. En 2003, Sophie Karthäuser in Amsterdam en Den Haag. Ze behaalde remporte le Prix du public au célèbre meerdere prijzen op zangwedstrijden concours de chant du Wigmore Hall où als het Internationaal Concours van elle donne régulièrement des récitals en ’s-Hertogenbosch 2004 en het ARD Musik collaboration avec les pianistes Graham Wettbewerb 2006. Haar recente enga- Johnson, Eugene Asti, David Lively gementen tonen de diversiteit van haar et Cédric Tiberghien. Elle se produit artistieke interesses en repertoire aan. Zo également en concert, invitée par des chefs zong ze in de Opéra de Lyon La Vierge in renommés tels que Nikolaus Harnoncourt, Romeo Castellucci’s productie van Jeanne William Christie, René Jacobs, Vladimir d’Arc au bûcher (Honegger), de titelrol in Jurowski, Louis Langrée Antonello Janáčeks Sluwe vosje en Tschang-Haitang Manacorda, Ingo Metzmacher, Kazushi in Der Kreidekreis (Zemlinsky). In het Ono, Jérémie Rhorer et Christophe Theater an der Wien was ze te gast als Rousset. Elle chantera cette saison la Matilda (Elisabetta, regina d’Inghilterra, Messe en ut mineur et le Requiem de Rossini) en als Celia (Lucio Silla, Mozart), Mozart à Linz, Ein deutsches Requiem in Warschau en Tokio bracht ze de titelrol de Brahms à Stockholm, la première in Sasha Waltz’ Matsukaze (Hosokawa) mondiale de War Requiem d’Annelies Van en ze werkte in respectievelijk Parijs en Parys avec le Belgian National Orchestra Barcelona mee aan concerten met werken et Elias (Mendelssohn) au Wiener van Brahms (o.l.v. Philippe Herreweghe) Musikverein. en Mendelssohn (o.l.v. Kazushi Ono). Deze zomer debuteerde ze op de Salzburger Festspiele als Erste Dame (Die Zauber-

38 flöte, Mozart) en in concertante uitvoe- et Tschang-Haitang (Der Kreidekreis, ringen van Der Prozess (von Einem). Ilse Zemlinsky) à l’Opéra de Lyon, Matilda Eerens was in de Munt al vaker te gast, (Elisabetta, regina d’Inghilterra, Rossini) voor vertolkingen van onder meer Amanda et Celia (Lucio Silla, Mozart) au Theater (Le Grand Macabre, Ligeti), Antigone an der Wien, le rôle-titre de Matsukaze (Œdipe, Enescu), Noémie (Cendrillon, (Hosokawa) dans la mise en scène de Massenet), Oscar (Un ballo in maschera, Sasha Waltz à Varsovie et Tokyo. En Verdi), Jemmy (Guillaume Tell, Rossini) concert, elle s’est produite dans des en Celia (Lucio Silla, Mozart). Daar- œuvres de Brahms (sous la direction de naast creëerde ze ook de rol van Wendla Philippe Herreweghe) et de Mendelssohn Bergmann in Benoît Merniers Fruhlings (sous la direction de Kazushi Ono), Erwachen en van Seconde fille in Philippe respectivement à Paris et à Barcelone. Boesmans’ Au monde. Cet été, elle a fait ses débuts aux Hoogtepunten later dit seizoen zijn Salzburger Festspiele en Erste Dame (Die onder meer Die Jahreszeiten (Haydn) Zauberflöte, Mozart) et dans une version met het Orkest van de Achttiende Eeuw, de concert de Der Prozess (von Einem). Mélisande (Pelléas et Mélisande, Debussy) Régulièrement invitée à la Monnaie, Ilse aan het Stadttheater Klagenfurt, Pamina Eerens y a incarné, entre autres, Amanda (Die Zauberflöte) aan de Opéra de Lille, (Le Grand Macabre, Ligeti), Antigone Bachs Matthäus-Passion met het MDR (Œdipe, Enescu), Noémie (Cendrillon, Sinfonieorchester, Der Prozess in het Massenet), Oscar (Un ballo in maschera, Konzerthaus Wien en Mozarts Requiem Verdi) et Jemmy dans une version de met het Gulbenkianorkest in Lissabon. concert de Guillaume Tell (Rossini). Elle y a également créé les rôles de Wendla La soprano belge Ilse Eerens a étudié Bergmann (Frühlings Erwachen, Benoît FR au Lemmensinstituut à Louvain, puis Mernier) et de la Seconde fille Au( monde, auprès de Jard van Nes à la Nieuwe Opera Philippe Boesmans). Academie à Amsterdam et à La Haye. Parmi les temps forts de cette saison, Elle a remporté plusieurs prix lors de citons Die Jahreszeiten (Haydn) avec concours de chant, notamment le Concours l’Orkest van de Achttiende Eeuw, international de ’s-Hertogenbosch en Mélisande (Pelléas et Mélisande, Debussy) 2004 et l’ARD Musik Wettbewerb en au Stadttheater Klagenfurt, Pamina (Die 2006. Ses engagements récents montrent Zauberflöte) à l’Opéra de Lille, la Passion l’étendue de son répertoire. Elle a chanté selon saint Matthieu de Bach avec le La Vierge dans la production de Jeanne MDR Sinfonieorchester, Der Prozess au bûcher (Honegger) mise en scène au Konzerthaus Wien et le Requiem de par Romeo Castellucci, le rôle-titre de Mozart avec l’Orchestre de la Fondation La Petite Renarde rusée de Janáček Gulbenkian à Lisbonne.

39 en Poulencs one-woman-opera’s La Voix humaine en La Dame de Monte- Carlo in het Teatro Regio di Parma. In mei 2018 deed ze het succes van haar Médée (Cherubini) in de Opéra de Dijon (2016) nog eens over bij de reprise in de Opéra de Rouen. Tineke Van Ingelgem is kind aan huis in elk van de drie Belgische TINEKE VAN INGELGEM opera’s. In de Munt debuteerde ze als Blumenmädchen, waarna zij terugkeerde Erste Dame voor Bohémienne & Coryphée in Les De Belgische sopraan Tineke Van Huguenots (Meyerbeer) en Erste Magd NL Ingelgem studeerde eerst Germaanse in Daphne (Strauss). Later dit seizoen Talen aan de universiteiten van Brussel zingt ze onder leiding van Hartmut en Leuven en daarna zang aan het Haenchen ook de sopraanpartij in ons Lemmensinstituut te Leuven, bij Gerda Brucknerconcert Te Deum; in Opera Lombaerts en Dina Grossberger. Ze werd Vlaanderen leende ze onder meer haar gecoacht door Axel Everaert en Ismini stem aan Zerlina (Don Giovanni, Mozart) Giannakis, en vervolmaakte zich bij Carole en Jenny (Aufstieg und Fall der Stadt Wilson. Als operettezangeres debuteerde Mahagonny, Weill). Binnenkort komt daar ze met vertolkingen van onder andere Mrs. Naidoo (Satyagraha, Glass) bij. Ze is Rosalinde (Die Fledermaus, J. Strauss II), ten slotte regelmatig te gast in de Opéra Diane (Orphée aux Enfers, Offenbach), Royal de Wallonie-Liège, vooral voor Josepha (Im Weissen Rössl, Benatzky) en Verdi-vertolkingen als Flora (La traviata), Bronislawa (Der Bettelstudent, Millöcker) Dama di Lady Macbeth (Macbeth) en in in de Opéra Royal de Wallonie-Liège en bij februari 2019 de Gran Sacerdotessa in verscheidene operettegezelschappen. De Aida, waarbij ze ook de titelrol covert. tweede prijs in de categorie ‘operette’ van het 22ste Concours International du Chant Après des études en langues FR te Marmande betekende de start van haar germaniques aux universités de Bruxelles internationale carrière: het Landestheater et Louvain, la soprano belge Tineke te Linz nodigde haar uit voor de titelrol Van Ingelgem a étudié le chant au in Gräfin Mariza (Kálmán) en vervolgens Lemmensinstituut de Louvain, auprès de zong ze de rol van Second Niece (Peter Gerda Lombaerts et Dina Grossberger. Grimes, Britten) aan de Opéra de Coachée par Axel Everaert et Ismini Monte-Carlo en de Opera de Oviedo, Giannakis, elle se perfectionne ensuite Blumenmädchen (Parsifal, Wagner) auprès de Carole Wilson. Elle fait ses in het Grand Théâtre de Luxembourg débuts dans le répertoire d’opérette en

40 Rosalinde (Die Fledermaus, Dama di Lady Macbeth (Macbeth) et Gran J. Strauss), puis en Diane (Orphée aux Sacerdotessa (Aida). Enfers, Offenbach), Josepha (Im Weissen Rössl, Benatzky) et Bronislawa (Der Bettelstudent, Millöcker) à l’Opéra Royal de Wallonie à Liège et dans différentes troupes d’opérette. Le Deuxième prix qu’elle obtient dans la catégorie « opérette » au 22e Concours International du Chant de Marmande lance sa carrière internationale : le Landestheater de Linz l’invite pour le rôle-titre de Gräfin Mariza (Kálmán), puis elle chante Second ANGÉLIQUE NOLDUS Niece (Peter Grimes, Britten) à l’Opéra Zweite Dame de Monte-Carlo et à l’Opéra d’Oviedo, Roldebuut / Débuts dans le rôle Blumenmädchen (Parsifal, Wagner) au Grand Théâtre de Luxembourg ainsi De Belgische mezzosopraan Angélique NL que La Voix humaine et La Dame de Noldus studeerde aan de conservatoria Monte-Carlo de Poulenc au Teatro Regio van Luik en Brussel, waarna ze naar de di Parma. En 2016, elle est une Médée Opera Studio van Amsterdam trok en (Cherubini) très applaudie à l’Opéra de diverse masterclasses volgde van de Opera Dijon, un rôle qu’elle reprend deux ans Studio van de Munt. Sedertdien was ze te plus tard à l’Opéra de Rouen. Après ses gast in de Opéra de Paris, het Teatro Real débuts à la Monnaie en Blumenmädchen, te Madrid, de Semperoper Dresden, De elle y revient en Bohémienne & Coryphée Nationale Opera Amsterdam, de Opéra (Les Huguenots, Meyerbeer) et Erste de Lyon, de Opéra national du Rhin, de Magd (Daphne, Strauss). Plus tard Metropolitan Opera New York, in Opera dans la saison, elle chantera la partie de Vlaanderen en het Teatro São Carlos soprano dans le Te Deum de notre cycle in Lissabon. Haar repertoire reikt van Bruckner sous la direction d’Hartmut Monteverdi tot hedendaagse muziek. Ze Haenchen. À l’Opera Vlaanderen, elle a zingt onder meer Cherubino (Le nozze di notamment prêté sa voix à Zerlina (Don Figaro) en Annio (La clemenza di Tito) Giovanni, Mozart) et Jenny (Aufstieg van Mozart, Siebel (Faust) van Gounod, und Fall der Stadt Mahagonny, Weill). Meg Page (, Verdi), Nicklausse Elle y sera prochainement Mrs. Naidoo (Les Contes d’Hoffmann, Offenbach), (Satyagraha, Glass). On la retrouvera à Lišak (Het sluwe vosje, Janáček) en Der l’Opéra Royal de Wallonie à Liège dans Komponist (Ariadne auf Naxos, Strauss). les rôles verdiens de Flora (La Traviata), In de Munt vertolkte Angélique Noldus

41 al de Dritte Dame in William Kentridges de Mozart ; Siebel (Faust, Gounod) ; Meg productie van Die Zauberflöte – ook bij Page (Falstaff, Verdi) ; Nicklausse (Les de herneming in New York –, Le Furie in Contes d’Hoffmann, Offenbach) ; Lišak La Calisto (Cavalli) en Cléone (Pénélope, (La Petite Renarde rusée, Janáček) et Fauré). Daarnaast creëerde ze er de Der Komponist (Ariadne auf Naxos, rol van Thea bij de wereldpremière van Strauss). À la Monnaie, Angélique Noldus Frühlings Erwachen (Benoît Mernier) a déjà été Dritte Dame dans la mise en en maakte ze er roldebuten als Stephano scène de Die Zauberflöte signée William (Roméo et Juliette, Gounod), Dorothée Kentridge (reprise à New York), Le Furie (Cendrillon, Massenet), Bradamante (La Calisto, Cavalli) et Cléone (Pénélope, (, Handel) en Zaubermädchen Fauré). Elle y créé le rôle de Thea lors (Parsifal, Wagner). Recente projecten zijn de la première mondiale de Frühlings onder meer concerten met Bachcantates Erwachen (Benoît Mernier). Et c’est in de Philharmonie de Paris, Fantasio aussi à la Monnaie qu’elle fait ses débuts (Offenbach) in de Opéra de Rouen, dans plusieurs rôles : Stephano (Roméo et concertante uitvoeringen van Pelléas et Juliette, Gounod), Dorothée (Cendrillon, Mélisande (Debussy) in België en Italië. Massenet), Bradamante (Alcina, Haendel) Vorig seizoen zong ze in de Munt Sœur et Zaubermädchen (Parsifal, Wagner). Mathilde in Olivier Py’s productie van La saison dernière, elle a interprété Dialogues des Carmélites (Poulenc). Sœur Mathilde dans la production des Dialogues des Carmélites (Poulenc) La mezzo-soprano belge Angélique mise en scène par Olivier Py. Ses projets FR Noldus a étudié aux Conservatoires récents comprennent des cantates de royaux de Liège et de Bruxelles avant de Bach à la Philharmonie de Paris, Fantasio rejoindre l’Opéra Studio d’Amsterdam, (Offenbach) à l’Opéra de Rouen et Pelléas tout en participant à plusieurs master et Mélisande (Debussy) en versions de classes de l’Opéra Studio de la Monnaie. concert en Belgique et en Italie. Depuis lors, on a pu la voir à l’Opéra Bastille, au Teatro Real de Madrid, au Semperoper à Dresde, au Nationale Opera à Amsterdam, à l’Opéra de Lyon, à l’Opéra national du Rhin, à la Brooklyn Academy of Music à l’Opera Vlaanderen et au Teatro São Carlos de Lisbonne. Son répertoire s’étend de Monteverdi à la musique contemporaine. Elle interprète, entre autres, Cherubino (Le nozze di Figaro) et Annio (La clemenza di Tito)

42 Matthäus-Passion, Johannes-Passion en het Weihnachtsoratorium van Bach (o.a. met het Concertgebouw Kamerorkest en het Gelders Orkest), naast vertolkingen van Lola in Cavalleria rusticana (Mascagni), Fenena in Nabucco (Verdi) en Dorabella in Così fan tutte (Mozart). Als lid van VocaalLAB Nederland kreeg ESTHER KUIPER ze met een beurs van het Prins Bernhard Cultuurfonds de gelegenheid om zich ook Dritte Dame in hedendaagse muziek te specialiseren. Roldebuut / Débuts dans le rôle Zo zong ze Sofia in de opera The Tsar, De Nederlandse mezzosopraan Esther his Wife, her Lover and his Head van NL Kuiper studeerde aan het Conservatorium Monique Krüs en werkte ze mee aan de van Amsterdam waar ze afstudeerde als creatie van Daan Janssens’ Les Aveugles, jazz-zangeres. Kort nadien besloot ze waarmee ze in 2013 ook in Brussel te zich echter volledig aan haar liefde voor gast was. Esther Kuiper is sinds 2012 als klassieke muziek te wijden. Ze volgde docente stemtechniek verbonden aan de hiervoor lessen bij onder anderen Pierre jazzafdeling van het Conservatorium van Mak, Annett Andriesen en David Bollen. Amsterdam. Sinds 2012 wordt zij gecoacht door Marion van den Akker. Esther Kuiper was finaliste La mezzo-soprano néerlandaise FR en laureate van het 50ste International Esther Kuiper a étudie au Conservatoire Vocal Competition in ‘s Hertogenbosch, d’Amsterdam où elle obtient un diplôme de laureate van de Dutch Classical Talent chanteuse de jazz. Elle décide peu après Award 2016-17, won de eerste prijs bij het de se consacrer à la musique classique. Concours Kasteel Doorwerth en ontving Elle prend des cours avec, entre autres, de Klaas Dijkstra Award op het Peter de Pierre Mak, Annett Andriesen et David Grote Festival in Groningen. Bollen. Depuis 2012, elle bénéficie des Ze voelt zich zowel thuis in opera als in enseignements de Marion van den Akker. het oratorium- en Liedrepertoire uit Finaliste et lauréate du 50e verschillende stijlperioden. Hoogtepunten Concours international de chant de uit haar engagementen zijn La Contessa ’s-Hertogenbosch, lauréate du Dutch di Ceprano in Verdi’s Rigoletto bij Classical Talent Award 2016-17, Esther De Nationale Opera Amsterdam, Kuiper remporte le premier prix du Verdi’s Requiem met het Nederlands Concours Kasteel Doorwerth et reçoit Philharmonisch Orkest, Handels Messiah le prix Klaas Dijkstra au Festival Peter met het Noord Nederlands Orkest, de de Grote à Groningen. Elle chante un

43 vaste répertoire d’opéra, d’oratorio et de lieder de différentes époques. À l’opéra, elle a incarné tour à tour La Contessa di Ceprano (Rigoletto, Verdi) au Nationale Opera d’Amsterdam, Lola (Cavalleria rusticana, Mascagni), Fenena (Nabucco, Verdi) et Dorabella (Così fan tutte, Mozart). Elle s’est également produite en concert dans le Requiem de Verdi et GEORG NIGL Messiah de Haendel avec le Nederlands Papageno Philharmonisch Orkest, La Passion selon saint Matthieu, La Passion selon saint Als sopraan bij de Wiener NL Jean, l’Oratorio de Noël de Bach avec Sängerknaben ontdekt de Oostenrijkse le Concertgebouw Chamber Orchestra bariton Georg Nigl al van kindsbeen et le Gelders Orkest. Membre de af de muziek, maar pas tijdens zijn l’ensemble VocaalLAB Nederland, elle se studies bij Hilde Zadek krijgt hij de spécialise dans la musique contemporaine beslissende impuls voor een professionele grâce à une bourse du Prins Bernhard zangcarrière. Vandaag onderscheiden Cultuurfonds. Elle est ainsi Sofia dans zijn doorleefde vertolkingen zich door l’opéra Le tsar, sa femme, son amant et de diepgravende studie die eraan sa tête de Monique Krüs puis contribue voorafgaat, zijn grote expressiviteit en à la création de Les Aveugles de Daan zijn affiniteit met het gesproken theater Janssens, production avec laquelle elle en de daarbijhorende aandacht voor tekst est également invitée à la Monnaie en en retoriek. Hij brengt een gevarieerd 2013. Esther Kuiper enseigne la technique repertoire – zijn lievelingsrollen zijn vocale au département de jazz du Orfeo (Monteverdi), Papageno en Conservatoire d’Amsterdam. Wozzeck (Berg) – op de meest vermaarde internationale podia, waar hij samenwerkt met dirigenten als Teodor Currentzis, Nikolaus Harnoncourt, René Jacobs, Kent Nagano, Daniel Barenboim en regisseurs als Hans Neuenfels, Dmitri Tcherniakov, Sasha Waltz, Frank Castorf en Andrea Breth. Als specialist van de hedendaagse muziek creëerde hij niet alleen heel wat rollen, maar inspireerde hij ook nieuwe werken van componisten als Pascal Dusapin, Friedrich Cerha,

44 Georg Friedrich Haas en Wolfgang Rihm. favoris Orfeo (Monteverdi), Papageno Ook in de Munt verdedigde Georg Nigl al et Wozzeck (Berg), et collabore avec les vaak het eigentijdse repertoire: hij zong chefs d’orchestre Teodor Currentzis, Lui (Passion), O Mensch! en Achilles Nikolaus Harnoncourt, René Jacobs, (Penthesilea, wereldcreatie) van Pascal Kent Nagano, Daniel Barenboim et les Dusapin en gaf in 2015 een beklijvende metteurs en scène Hans Neuenfels, vertolking van Jakob Lenz (Rihm), Dmitri Tcherniakov, Sasha Waltz, Frank bekroond met de titel Operazanger van het Castorf et Andrea Breth. Spécialiste Jaar. Daarnaast was hij hier ook te gast de musique contemporaine, il crée de als Mercurio (La Calisto, Cavalli), Kuligin nombreux rôles et inspire de nouvelles (Kát’a Kabanová, Janáček), Frosch (Die œuvres aux compositeurs Pascal Dusapin, Fledermaus, Strauss), Knusperhexe Friedrich Cerha, Georg Friedrich Haas et (Hänsel und Gretel, Humperdinck) Wolfgang Rihm. À la Monnaie, Georg Nigl en vorig seizoen als Il prigioniero in défend à plusieurs reprises le répertoire de gelijknamige eenakter van Luigi contemporain : il chante Lui (Passion), O Dallapiccola. Hoogtepunten dit seizoen Mensch! et Achilles (Penthesilea, création zijn de titelrol in L’Orfeo en de creatie mondiale) de Pascal Dusapin et incarne van Violetter Schnee (Beate Furrer) in en 2015 le rôle-titre de Jakob Lenz (Rihm), de Staatsoper Berlin, Mozarts Figaro qui lui vaut d’être élu Chanteur d’opéra de (Le nozze di Figaro) en Don Alfonso (Così l’année. À Bruxelles, il incarne également fan tutte) in respectievelijk Hamburg en Mercurio (La Calisto, Cavalli), Kuligin Stuttgart, naast tal van liederavonden en (Kát’a Kabanová, Janáček), Frosch (Die concerten in Wenen, München, Berlijn Fledermaus, J. Strauss), Knusperhexe en Amsterdam. Georg Nigl doceert sinds (Hänsel und Gretel, Humperdinck) 2014 zang aan de Staatliche Hochschule et la saison dernière, le rôle-titre d’Il für Musik Stuttgart. Prigioniero (Dallapiccola). Entre autres temps forts de cette saison, citons le rôle- Le baryton autrichien Georg Nigl titre de L’Orfeo et la création de Violetter FR découvre la musique dès son plus jeune Schnee (Beate Furrer) au Staatsoper âge en tant que soprano dans le chœur Berlin, les personnages mozartiens d’enfants Wiener Sängerknaben, puis Figaro (Le Nozze di Figaro) et Don ses études auprès de Hilde Zadek Alfonso (Così fan tutte) aux Staatsoper de orientent sa carrière vers le chant. Ses Hambourg et Stuttgart, et de nombreux interprétations se distinguent par leur récitals et concerts à Vienne, Munich, grande expressivité et par des affinités Berlin et Amsterdam. Depuis 2014, Georg pour le théâtre parlé. Il interprète sur les Nigl enseigne le chant à la Staatliche scènes internationales les plus renommées Hochschule für Musik de Stuttgart. un répertoire varié, avec pour rôles

45 Slottsteater van Stockholm, meerdere rollen in Monteverdi’s L’Orfeo aan de Opéra National de Lorraine, gedirigeerd door Christophe Rousset, Fiorilla (Il turco in Italia, Rossini) in de Opéra de Dijon, Sophie (Werther, Massenet) in het Teatro Verdi van Trieste en deze zomer nog Echo in Strauss’ Ariadne auf ELENA GALITSKAYA Naxos (regie: Katie Mitchell) bij haar debuut op het Festival d’Aix-en-Provence. Papagena Elena Galitskaya’s concertrepertoire Roldebuut / Débuts dans le rôle omvat het Requiem van Mozart, de De Russische sopraan Elena Johannes-Passion van Bach, Elias van NL Galitskaya studeerde aan de Mendelssohn, de Mis in C van Schubert, Zangacademie van Moskou. Haar Jeanne d’Arc au bûcher van Honegger en internationale carrière begon toen de Achtste symfonie van Mahler. Ze zingt ze laureate werd van de Académie ook regelmatig recitals. Als toekomstige Européenne de Musique op het Festival projecten vernoemen we haar debuut in d’Aix-en-Provence in 2010, en met de Oper Graz als Contessa di Folleville in derde prijs en de Publieksprijs op de Rossini’s Viaggio a Reims en vertolkingen Koningin Elisabethwedstrijd in 2011. In van Lisette (La rondine, Puccini) in het 2009 maakte ze haar professionele debuut Théâtre du Capitole Toulouse. als Lyusya (Moscow, Cheryomushki, Sjostakovitsj) in de Opéra de Lyon, La soprano russe Elena Galitskaya a FR waarop ze meteen ook uitgenodigd werd étudié à l’Académie de chant de Moscou. voor de rol van Laurie Moss in The Tender Lauréate de l’Académie Européenne de Land (Copland). Sindsdien zong ze er Musique du Festival d’Aix-en-Provence en Zerlina (Don Giovanni), Despina (Così 2010, elle a remporté les Troisième prix fan tutte), Barbarina (Le nozze di Figaro), et Prix du public lors de l’édition 2011 du Frasquita (Carmen), Ilia (Idomeneo, Concours Reine Elisabeth. En 2009, elle Mozart), Eurydice (Orphée et Eurydice, fait ses débuts professionnels en Lyusya Gluck) en Eine italienische Sängerin (Moscou, Cheryomushki, Chostakovitch) (Capriccio, Strauss) – de rol waarmee à l’Opéra de Lyon, où elle est également ze in 2016 ook debuteerde in de Munt. invitée pour incarner Laurie Moss dans Andere engagementen zijn de Dochter The Tender Land (Copland). Depuis, elle (De Neus, Sjostakovitsj) in het Teatro a chanté de nombreux rôles mozartiens dell’Opera di Roma, Servilia (La clemenza – Zerlina (Don Giovanni), Despina (Così di Tito, Mozart) in het Drottningholms fan tutte), Barbarina (Le nozze di Figaro),

46 Ilia (Idomeneo) –, Frasquita (Carmen, Bizet), Eurydice (Orphée et Eurydice, Gluck) et Eine italienische Sängerin (Capriccio, Strauss), rôle dans lequel elle fait ses débuts à la Monnaie en 2016. Elle a également interprété La fille Le( Nez, Chostakovitch) à l’Opéra de Rome, Servilia (La clemenza di Tito, Mozart) au Drottningholms Slottsteater, Proserpine ELMAR GILBERTSSON dans L’Orfeo (Monteverdi) pour l’Opéra Monostatos National de Lorraine, sous la direction Munt- en roldebuut / de Christophe Rousset, Fiorilla (Il Turco Débuts à la Monnaie et dans le rôle in Italia, Rossini) à l’Opéra de Dijon, Sophie (Werther, Massenet) au Teatro De Ijslandse tenor Elmar Gilbertsson NL Verdi de Trieste et Echo dans Ariadne genoot zijn eerste muzikale opleiding auf Naxos de Strauss (mis en scène in zijn geboortestad Reykjavik, waarna par Katie Mitchell) pour ses débuts au hij naar zich o.a. bij Peter Nilsson Festival d’Aix-en-Provence l’été passé. Son vervolkmaakte aan de Dutch National répertoire de concert inclut le Requiem Opera Academy in Amsterdam. In de Mozart, la Passion selon saint 2015 maakte hij in Duitsland een Jean de Bach, Elias de Mendelssohn, opgemerkt debuut als Wagners Mime la Messe en ut mineur de Schubert, in de Rheingold-productie van Teodor Jeanne d’Arc au bûcher de Honegger Currentzis en Johan Simons voor de et la Huitième symphonie de Mahler. Ruhrtriennale. Twee jaar later zong hij Elle se produit également en récital. Elle dezelfde rol met de NDR Elbphilharmonie fera prochainement ses débuts à l’Oper in Hamburg, Dortmund en het Graz en Contessa di Folleville (Viaggio Festspielhaus Baden-Baden. Verder omvat a Reims, Rossini) et sera Lisette (La zijn repertoire barokrollen als Nerone rondine, Puccini) au Théâtre du Capitole (L’incoronazione di Poppea, Monteverdi) de Toulouse. en de titelrol in Belshazzar (Handel), de Mozartrollen Ferrando (Così fan tutte), Don Ottavio (Don Giovanni) en Tamino (Die Zauberflöte), Italiaanse rollen als Elvino (La sonnambula, Bellini), Verdi’s Duca di Mantova (Rigoletto) en Puccini’s Rodolfo (La bohème) en Goro (Madama Butterfly), maar ook Lenski (Jevgeni Onegin, Tsjajkovski),

47 Kudrjáš (Kát’a Kabanová, Janáček), auprès de Peter Nilsson. En 2015, il fait Alfred (Die Fledermaus, Strauss ), des débuts remarqués dans le rôle de Chevalier de la Force (Dialogues des Mime (Das Rheingold, Wagner), dans la Carmélites, Poulenc) en de hoofdrol Daði production de Teodor Currentzis et Johan in Ragnheiður (Gunnar Þórðarson), die Simons réalisée pour la Ruhrtriennale. hij in 2014 creëerde. Deze rolvertolkingen Deux ans plus tard, il reprend ce voerden Elmar Gilbertsson onder meer rôle avec la NDR Elbphilharmonie à naar de podia van De Nationale Opera Hambourg, Dortmund et au Festspielhaus te Amsterdam, het Concertgebouw de Baden-Baden. Son répertoire très Amsterdam, het Barbican Centre in vaste comprend des rôles baroques, Londen, de Opéra Royal de Wallonie- tels que Nerone (L’incoronazione di Liège, het Festival d’Aix-en-Provence, Poppea, Monteverdi) et le rôle-titre Opera Zuid in Maastricht, de Angers- dans Belshazzar (Haendel) ; les rôles Nantes Opéra, de Opéra de Toulon, de mozartiens de Ferrando (Così fan tutte), Opera van Reykjavík en het Internationale Don Ottavio (Don Giovanni) et Tamino Janáček-Festival in Brünn. Hij werkte (Die Zauberflöte) ; des classiques italiens er samen met regisseurs als Pierre tels qu’Elvino (La sonnambula, Bellini), Audi, Patrice Caurier & Moshe Leiser, le Duca di Mantova (Rigoletto) de Verdi, Harry Kupfer, Simon McBurney en Rodolfo (La Bohème) et Goro (Madama Johan Simons, en met dirigenten als Butterfly) de Puccini ; ou encore Lenski Marc Albrecht, Pablo Heras-Casado, Leo (Eugène Onéguine, Tchaïkovski), Kudrjáš Hussain, Marek Janowski en Benjamin (Kát’a Kabanová, Janáček), Alfred (Die Levy. Dit seizoen treedt hij toe tot het Fledermaus, Strauss), le Chevalier de la ensemble van de Staatsoper Stuttgart, Force (Dialogues des Carmélites, Poulenc) waar hij als Prins te zien is in een nieuwe et le rôle-titre de Daði (Ragnheiður, productie van De liefde voor de drie Gunnar Þórðarson), qu’il a créé en sinaasappels (Prokofjev), als Pylade in 2014. Elmar Gilbertsson s’est produit Krzysztof Warlikowski’s productie van au Nationale Opera d’Amsterdam, Iphigénie en Tauride (Gluck) en als au Concertgebouw d’Amsterdam, au Narraboth in Salome (Strauss). Elmar Barbican London, à l’Opéra Royal Gilbertsson werd in 2014 en 2016 verkozen de Wallonie à Liège, à Opera Zuid tot Ijslands Zanger van het Jaar. Maastricht, à l’Angers-Nantes Opéra, à l’Opéra de Toulon, à l’Opéra de Reykjavík, Le ténor islandais Elmar Gilbertsson au Festival d’Aix-en-Provence et au FR a commencé sa formation musicale Festival International Janáček à Brünn. à Reykjavík, sa ville natale, avant de Il a collaboré avec les metteurs en scène parfaire son talent à la Dutch National Pierre Audi, Patrice Caurier et Moshe Opera Academy à Amsterdam, notamment Leiser, Harry Kupfer et Simon McBurney,

48 et les chefs d’orchestre Marc Albrecht, Berlin. Hij zong er de rol van Brétigny Pablo Heras-Casado, Leo Hussain, (Manon, Massenet), Angelotti (Tosca) Marek Janowski et Benjamin Levy. Cette en Schaunard (La bohème) van Puccini, saison, il rejoint l’ensemble du Staatsoper Harašta (Het sluwe vosje, Janáček), Stuttgart, où il incarnera le Prince dans Conte Almaviva (Le nozze di Figaro, une nouvelle production de L’Amour des Mozart), Lamoral (Arabella, Strauss), trois oranges (Prokofiev), Pylade dans alsook Larry Landau (Sophie’s Choice, la production d’Iphigénie en Tauride Maw). Zijn liefde voor het 20ste- en 21ste- (Gluck) signée Krzysztof Warlikowski et eeuwse repertoire blijkt uit vertolkingen Narraboth dans Salome (Strauss). Elmar van Julian Pinelli (Die Gezeichneten, Gilbertsson a été proclamé Chanteur Schreker) o.l.v. Kent Nagano op de islandais de l’Année en 2014 et 2016. Salzburger Festspiele, Médecin (Pelléas et Mélisande, Debussy) o.l.v. Simon Rattle op de Salzburger Osterfestspiele en in de Opéra de Paris, Léandre (De liefde voor de drie sinaasappels, Prokofjev), Michel (Faust, Fénelon) en Innocent in de wereldcreatie van Yvonne, Princesse de Bourgogne (Boesmans). De Brusselse opvoering van Yvonne betekende zijn Muntdebuut, waarna hij terugkeerde als Knappe (Parsifal, Wagner), Jude GUILLAUME ANTOINE (Salome, Strauss), Dottor Grenvil (La Traviata, Verdi), Oste/Sergente (Manon Erster Priester & Zweiter geharnischter Mann Lescaut, Puccini) en vorig seizoen Secondo Roldebuten / Débuts dans les rôles Sacerdote (Il prigioniero, Dallapiccola). Guillaume Antoine studeerde eerst Recent zong Guillaume Antoine Walter NL saxofoon (hedendaags repertoire en jazz) Furst (Guillaume Tell, Rossini) in het en vervolgens zang. Van 2001 tot 2004 Saarländisches Staatstheater en Soldat was hij lid van het Centre de Formation (Salome, Strauss) in de Oper Stuttgart. Lyrique van de Parijse Opéra en nam hij Hij sloot het seizoen 2017-18 af als lessen bij Janine Reiss en José van Dam. Hermann (Les Contes d’Hoffmann, In dezelfde periode behaalde hij de Prix Offenbach) in De Nationale Opera te Arop en de Prix Carpeaux. Guillaume Amsterdam. Antoine debuteerde op het Festival d’Aix- en-Provence in Renard (Stravinsky) Guillaume Antoine étudie d’abord FR o.l.v. Pierre Boulez en vervoegde in 2004 le saxophone puis le chant. Membre het ensemble van de Deutsche Oper du Centre de Formation Lyrique de

49 l’Opéra de Paris de 2001 à 2004, il suit Zweiter Soldat (Salome, Strauss) à des cours auprès de Janine Reiss et José l’Oper Stuttgart et le rôle d’Hermann van Dam. Il remporte alors le Prix Arop (Les Contes d’Hoffmann, Offenbach) au et le Prix Carpeaux. Il fait ses débuts Nationale Opera à Amsterdam. au Festival d’Aix-en-Provence dans Renard (Stravinsky), sous la direction de Pierre Boulez. En 2004, il intègre l’ensemble du Deutsche Oper Berlin. Il y est Brétigny (Manon, Massenet), Angelotti (Tosca) et Schaunard (La bohème) de Puccini, Harašta (La Petite Renarde rusée, Janáček), le comte Almaviva (Le nozze di Figaro, Mozart), Lamoral (Arabella, Strauss), ainsi que Larry Landau (Sophie’s Choice, Maw). YVES SAELENS Il se tourne vers les répertoires des XXe Zweiter Priester & Erster geharnischter Mann et XXIe siècles, avec les rôles de Julian Roldebuten / Débuts dans les rôles Pinelli (Die Gezeichneten, Schreker) sous la direction de Kent Nagano aux De Belgische tenor Yves Saelens NL Salzburger Festspiele, du Médecin studeerde aan het Conservatorium van (Pelléas et Mélisande, Debussy) sous la Brussel en het Juilliard Opera Center direction de Simon Rattle aux Salzburger in New York. Hij is een specialist op het Osterfestspiele, de Léandre (L’Amour vlak van cantates en oratorio’s, die hij in des trois oranges, Prokofiev), de Michel heel Europa zingt, en een veelgevraagd (Faust, Fénelon) et d’Innocent lors de la operazanger in een repertoire dat création mondiale d’Yvonne, Princesse de gaat van Gluck, Cherubini en Haydn Bourgogne (Boesmans) à l’Opéra de Paris. tot eigentijdse creaties. Als voormalig La reprise bruxelloise d’Yvonne marque laureaat van de Salzburg International ses débuts à la Monnaie, où il interprète Mozart Competition heeft hij diverse par la suite Vierter Knappe (Parsifal, Mozartrollen achter zijn naam staan: Wagner), Fünfter Jude (Salome, Strauss), Tamino (Die Zauberflöte), Belmonte Dottore Grenvil (La Traviata, Verdi), Oste (Die Entführung aus dem Serail), Don et Sergente (Manon Lescaut, Puccini) Ottavio (Don Giovanni), Ferrando (Così et, la saison dernière, Secondo Sacerdote fan tutte), Gomatz (Zaide) en de titelrol dans Il prigioniero (Dallapiccola). in La clemenza di Tito en Idomeneo. Récemment, Guillaume Antoine a Daarnaast zong hij ook Puccini, Verdi, incarné Walter Furst (Guillaume Tell, Berg, Janáček en Berlioz (de titelrol in Rossini) au Saarländisches Staatstheater, Béatrice et Bénédict en in La damnation

50 de Faust). Yves Saelens kan terugkijken Zauberflöte), Belmonte (Die Entführung op heel wat wereldcreaties: de rollen van aus dem Serail), Don Ottavio (Don Il Matto (La strada, Van Hove) in Opera Giovanni), Ferrando (Così fan tutte), Vlaanderen, Le Chef de la Garde (Affaire Gomatz (Zaide) et les rôles-titres de La Étrangère, Villenave) in de Opéra de clemenza di Tito et d’Idomeneo. Il se Montpellier, Festus (Legende, Wagemans) produit également dans des opéras de in De Nationale Opera te Amsterdam, Puccini, Verdi, Berg, Janáček et Berlioz Shoko (Andreas Weent, Wagemans) in het (rôles-titres de Béatrice et Bénédict et de Concertgebouw Amsterdam en Schatz/Big La Damnation de Faust). Uncle (An unserem Fluss, Navok) in de Très sollicité en musique contemporaine, Oper Frankfurt. il crée les rôles d’Il Matto (La strada, Hij is regelmatig te gast in de Munt, Van Hove) à l’Opera Vlaanderen, Le waar hij reeds meewerkte aan twintigtal Chef de la Garde (Affaire Étrangère, producties. Als meest recente vermelden Villenave) à l’Opéra de Montpellier, Festus we Pásek in Foxie! Het sluwe vosje (Legende, Wagemans) au Nationale (Janáček), Ulysse in een concertante Opera d’Amsterdam, Shoko (Andreas versie van Pénélope (Fauré) en vorig Weent, Wagemans) au Concertgebouw seizoen nog Le premier commissaire in d’Amsterdam et Schatz/Big Uncle Dialogues des Carmélites (Poulenc). (An unserem Fluss, Navok) à l’Oper Recente en toekomstige projecten zijn Frankfurt. onder meer Père (Kinkaku-ji, Mayuzumi) Invité régulier de la Monnaie, il participe in de Opéra national du Rhin, Pelléas à de nombreuses productions. Parmi les (Impressions de Pelléas) concertant in plus récentes, citons ses interprétations België en Nederland, alsook Alwa (Lulu, de Pásek dans Foxie! La Petite Renarde Berg) in de Oper Leipzig. rusée (Janáček), d’Ulysse dans une version de concert de Pénélope (Fauré) et, la Yves Saelens étudie au saison dernière, du Premier commissaire FR Conservatorium de Bruxelles et au dans Dialogues des Carmélites (Poulenc). Juilliard Opera Center de New York. Ses engagements récents et à venir Grand spécialiste des cantates et des incluent les rôles du Père (Kinkaku-ji, oratorios qu’il chante à travers toute Mayuzumi) à l’Opéra national du Rhin, l’Europe, c’est aussi un ténor très d’Alwa (Lulu, Berg) à l’Oper Leipzig, sollicité à l’opéra, dans un répertoire qui et, en concert, Pelléas (Impressions de va de Gluck, Cherubini et Haydn aux Pelléas) notamment en Belgique et aux créations contemporaines. Lauréat de Pays-Bas. l’International Mozart Competition à Salzbourg en 1999, il incarne de nombreux personnages mozartiens : Tamino (Die

51 TOBIAS VAN HAEPEREN, SOFIA ROYO CSÓKA, ELFIE SALAUDDIN CRÉMER, ALEJANDRO ENRIQUEZ, AXEL BASYURT, AYA TANAKA

Drei Knaben Roldebuut / Débuts dans le rôle

De vertokkers van de Drei Knaben NL werden allen geselecteerd uit de Kinder- en Jeugdkoren van de Munt en worden alternerend vertolkt door Axel Basyurt, Alejandro Enriquez en Aya Tanaka, of door Tobias Van Haeperen, Elfie Salauddin Crémer en Sofia Royo Csóka. Dat ze in deze productie als solist kunnen aantreden is de verdienste van het muziekeducatieve parcours dat ze onder leiding van koorleider Benoît Giaux hebben afgelegd. Meer informatie over de Kinder- en Jeugdkoren van de Munt vindt u op onze website.

Les interprètes des Drei Knaben ont FR tous été sélectionnés parmi les Chœurs d’Enfants et de Jeunes de la Monnaie. Ils sont chantés en alternance par Axel Basyurt, Alejandro Enriquez et Aya Tanaka, ou par Tobias Van Haeperen, Elfie Salauddin Crémer et Sofia Royo Csóka. Leur participation à cette production en tant que solistes met en lumière la qualité des cours de musique prodigués par leur chef de chœur Benoît Giaux. Vous trouverez plus d’informations sur les Chœurs d’Enfants et de Jeunes de la Monnaie sur notre site Web.

52

Wij danken van harte de gulle mecenassen die de Munt steunen / Nos profonds remerciements aux généreux mécènes qui soutiennent la Monnaie

MM MAECENAS PLATINUM M. François Casier, Mme Patrick Chiche, Mme Gisèle Croës, M. et Mme Erol Kandiyoti, on es Immobel / B et B Galle – Sioen, Groupe Bruxelles Lambert, M. et Mme Alain Mallart

MM MAECENAS GOLD M. et Mme Jacques Berrebi, Prince et Princesse de Chimay, Les enfants de Mme Véronique Lhoist, M. Daniel Thierry, Mevr. Simonne Timmermans, Mme Thésy Viret

MM MAECENAS SILVER M. Philippe Blavier, Dhr. en Mevr. Christophe Convent, M. et Mme Didier de Callataÿ, r M. et Mme Dominique de Saint Rapt, Chev Godefroid de Wouters, M. et Mme Adnan Kandiyoti, M. et Mme Laurent Legein, M. et Mme Frédéric Samama, Dhr. en Mevr. Christian Van Thillo, M. et Mme Antoine Winckler

MM MAECENAS M. et Mme Charles Adriaenssen, M. et Mme Patrick Baillieux, M. et Mme Philippe Carlier, M. Jean-Pierre Clamadieu, M. et Mme Marc Corbiau, M. Roland Cracco, M. et Mme Bernard Darty, M. et Mme Amaury de Solages, r Chev et Mme de Spot, M. et Mme Bruno Emsens, M. et Mme Peter Gangsted, Madame Béatrice de Préaumont, M. Jean-Jacques Hervy, Dhr. Xavier Hufkens, te tesse M. Charles Kaisin, M. et Mme Daniel Lebard, C et C Paul Lippens, M. et Mme Clive Llewellyn, Dhr. en Mevr. Luc Luyten, Dhr. en Mevr. Patrick Maselis, on B et Bonne Dominique Moorkens, M. et Mme Michel Peterbroeck, Bon et Bonne Andrew Pucher, M. et Mme Samir Sabet d’Acre, M. et Mme Jean Schréder, M. et Mme Hans C. Schwab, Mevr. Mia Van Hool en Dhr. Bernard Van Hool, Dhr. en Mevr. Leo en Diana Van Tuyckom–Taets, M. et Mme Bernard Vergnes, Dhr. en Mevr. Axel Vervoordt, Dhr. en Mevr. Karel Vinck-Lamoral, M. et Mme Philémon Wachtelaer

MM CHANNEL M. et Mme Frank Carbonez, Mme Patrick Chiche, Mme Gisèle Croës, M. François Gérard, M. et Mme Erol Kandiyoti, M. et Mme Alain Mallart, Mme Jessica Parser, M. et Mme Hans C. Schwab, M. et Mme Christian Velten-Jameson, Mme Thésy Viret

En andere anonieme MM Maecenas / Et d’autres MM Maecenas anonymes