Ο Όμηρος Και Η Ελληνική Σκέψη / Homer and Greek Thought», Την 22/05/2019, Στις Εγκαταστάσεις Του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου Στην Αθήνα

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Ο Όμηρος Και Η Ελληνική Σκέψη / Homer and Greek Thought», Την 22/05/2019, Στις Εγκαταστάσεις Του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου Στην Αθήνα Ο Ομηροσ και η Ελληνικη Σκεψη Eναρκτηρια διαλεξη: Diane Cuny Επιμελητεσ εκδοσης Γεωργιος Αραμπατζης Γεωργιος Βλαχακης Ευαγγελος Δ. Πρωτοπaπαδακησ 7 Aθηνα 2019 Ο Ομηροσ και η Ελληνικη Σκεψη Eναρκτηρια διαλεξη: Diane Cuny Επιμελητεσ εκδοσης Γεωργιος Αραμπατζης Γεωργιος Βλαχακης Ευαγγελος Δ. Πρωτοπαπαδακης isbn: 978-618-84298-5-7 Εκδοσεισ εργαστηριου μελετησ του Θεσμικου Λογου, ε.κ.π.α. aθηνα 2019 Προγραμμα Μεταπτυχιακων Σπουδων «Φιλοσοφια», ε.κ.π.α. Εργαστηριο Μελετης Θεσμικου Λογου Εργαστηριο Εφαρμοσμενης Φιλοσοφιας Eikaστικη επιμελεια - Ηλεκτρονικη σελιδοποιηση: Αχιλλεασ Κλεισουρασ Περιεχομενα Προλογοσ Πρωτο μεροσ Diane Cuny........................................................ 11 Ο Ομηροσ και η ελληνικη σκεψη: μερικοι στοχασμοι για τη συναντηση Αχιλλεα και Πριαμου (Ιλιασ, Ω΄) Homer and Greek Thought. Some reflections on the meeting between Achilleus and Priam in Iliad’s book 24................................................... 29 Γεωργιοσ Αραμπατζησ......................................... 43 Ti einai to Αρχικειμενο. μερικεσ σκεψεισ για τον Ομηρο και τη Βιβλο Γερασιμοσ Κακολυρησ......................................... 53 Η Φιλοξενια στην Ομηρου Οδυσσεια και τη Βιβλο Αχιλλεασ Κλεισουρασ.......................................... 63 Αchilles' journey of self-discovery: from Κλεοσ το Ελεοσ Ευαγγελοσ Δ. Πρωτοπαπαδακησ............................ 77 Αιασ Γεωργιοσ Στειρησ................................................. 85 Ο Ομηροσ στο δυτικο Μεσαιωνα και την Αναγεννηση Δευτερο Μεροσ Γεωργιοσ Βλαχοπουλοσ........................................ 95 Η Οδυσσεια του Ομηρου και η Οδυσσεια του διαστηματοσ του Στανλεϋ Κιουμπρικ Πεννυ Γρουβα.................................................... 105 Η εννοια της ψυχησ στα Ομηρικα Επη Παναγιωτησ Ι. Κωτσιρασ....................................... 111 Οι περι το «νοειν» εννοιεσ του Ομηρου και η λειτουργια αυτων Γιωργοσ Μπανιωκοσ............................................ 123 Η σημασια των διεργασιων του πενθουσ και του θρηνου στην Ιλιαδα του Ομηρου Γιωργοσ Μπιφησ................................................. 133 Η συνυφανση εσωτερικων και εξωτερικων δυναμεων στην Οδυσσεια: το προβλημα της ταυτοτητας Ελπινικη Α. Τσικλειδη......................................... 139 Η παιδαγωγικη αξια των επων του Ομηρου για την εφηβικη ηλικια Ταξιαρχησ Τσιμπερησ.......................................... 145 Βιοι παραλληλοι: ανθρωπινο και θειο στο Ομηρικο εποσ Φιλιπποσ Β. Φιλιοσ............................................. 153 Η εννοια τησ αρετησ στον Ομηρο Ο ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ Π ρ ό λ ό γ ό ς ο παρόν βιβλίο περιλαμβάνει, στο πρώτο Μέρος του, την κεντρική ομιλία της καθηγήτριας Τ κας Diane Cuny του Πανεπιστημίου François Rabelais της Tours (Γαλλία), καθώς και άλλες ειση- γήσεις που έγιναν κατά τη Στρογγυλή Τράπεζα «Ο Όμηρος και η Ελληνική Σκέψη / Homer and Greek Thought», την 22/05/2019, στις εγκαταστάσεις του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου στην Αθήνα. Στο δεύτερο Μέρος παρουσιάζονται ορισμένες από τις ει- σηγήσεις των φοιτητών του Προγράμματος Μεταπτυ- χιακών Σπουδών «Φιλοσοφία» που έλαβαν χώρα την 20-21/07/2018 κατά το ΚΒ΄ Παγκόσμιο Συνέδριο της Euroclassica (=ΟΜΙΛΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΘΗΓΗ- ΤΩΝ ΚΛΑΣΙΚΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ) και της Ομη- ρικής Ακαδημίας, υπό την αιγίδα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η επίδραση του ομηρικού έργου στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι χωρίς παράλληλο και τόσο η Ιλιάδα όσο και η Οδύσσεια έθεσαν δυο βασικά λογοτεχνικά αρχέτυπα – την κατάληψη μιας πόλης-κάστρου ή το πνευματικό ταξίδι – που κατά τον 20ό αιώνα βλέπουμε [ 5 ] ΠΡΟΛΟΓΟΣ να πραγματώνονται αριστουργηματικά, για παράδειγ- μα, στον Πύργο του Φραντς Κάφκα ή στον Οδυσσέα του Τζαίημς Τζόυς. Η σημασία, ωστόσο, του Ομήρου είναι πολύ δραματικότερη. Σύμφωνα με τον Harold Bloom, όλοι εμείς οι εγγράμματοι του Δυτικού κόσμου είμαστε γιοί και κόρες του Ομήρου (βλ. A Map of Misreading, Oxford, Oxford University Press, 1975, 33). Ο Bloom επαναλαμβάνει, στο έργο του αυτό, τη διαπίστωση που κάνει ο Eric Α. Havelock, ότι τα ομηρικά έπη απε- τέλεσαν την παγκόσμια είσοδο στον κόσμο της εγ- γραμματωσύνης και τη βίαιη αποκοπή από τον κόσμο της προφορικότητας (The Alphabetization of Homer, στο: Communication Arts in the Ancient World, εκδ. Havelock and Hershbell, New York, Hastings House, 1978, 3-21), μια διαδικασία που πήρε πολλούς αιώνες να επικρατήσει και που συνεχίζεται, πιθανότατα, ακόμη και σήμερα και η οποία υποσημαίνει την επικυριαρχία του Δυτικού κόσμου επί του συνόλου του πλανητικού πολιτισμού. Αν ο Όμηρος σημάδεψε τη γενική ανθρώπινη σκέψη ως δυνατότητα και δύναμη, όπως λέχθηκε παραπάνω, επηρέασε, επίσης καίρια, τον ελληνικό αναστοχασμό. Παρ’όλες τις επικρίσεις του Ηράκλειτου, του Ξενοφάνη και του Πλάτωνος, η ομηρική ποίηση έθεσε, εν πολλοίς, το πλαίσιο μιας στοχαστικής δύναμης, που παρόμοια δεν είχε γνωρίσει μέχρι τότε ο κόσμος. Το πλαίσιο αυτό ήταν η «ευρύχωρη Ελλάδα» για την οποία μιλά ο παιδαγωγός του Αχιλλέα, ο Φοίνικας (Ιλ., Ι’,478), την οποία δεν πρέπει να εννοήσουμε με αποκλειστικά γεωγραφικούς όρους αλλά ως το χώρο ανάδειξης του κλέους του Οδυσσέα (Οδ., α, 344), ως πεδίο, δηλαδή, άσκησης μιας ιδιαίτερης δύναμης της διάνοιας. Η δύ- ναμη αυτή επηρέασε τις καθημερινές ακόμη εκφράσεις της πνευματικότητας έτσι ώστε να τη διακρίνουμε και στη σημερινή κοινωνική ζωή, τόσους αιώνες μετά την εμφάνιση των ομηρικών αριστουργημάτων. Ο ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ Επιπρόσθετα, το ομηρικό έργο μελετώμενο και από πιο ειδικές οπτικές μπορεί αναμφίβολα να αποτελέσει πηγή πολύτιμων πληροφοριών όχι μόνο για την κοινω- νική οργάνωση αλλά και για το κλίμα, τις περιβαλλο- ντικές συνθήκες γενικότερα, την τεχνολογία και αυτό που σήμερα θα ονομάζαμε ενδιαφέρον για την κατανόη- ση της φύσης ακριβώς σε μια περίοδο που ο γραπτός λόγος δεν μπορεί να μας δώσει τέτοια στοιχεία και πρέπει να τα αναζητήσουμε αλλού. Ο παρών τόμος είναι μάλλον η έκφραση του θαυ- μασμού, καθηγητών όπως και φοιτητών, μπροστά στο αρχετυπικά γόνιμο έργο του Ομήρου και τις πολλα- πλές διαστάσεις και επιδράσεις του στην πνευματική δημιουργία παρά η άσκηση μιας λογιοσύνης στο χώρο των ομηρικών σπουδών· να υπενθυμίσουμε, όμως, ότι ο θαυμασμός είναι το κατεξοχήν φιλοσοφικό αίσθημα και ότι η προσπάθεια γίνεται προς την κατεύθυνση της φιλο- σοφικής ανάγνωσης των ομηρικών διατυπώσεων. Πριν παραδώσουμε το σώμα του βιβλίου στον αναγνώστη, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα την Δρα Μα- ρία-Ελευθερία Γιατράκου της Ομηρικής Ακαδημίας για τη θερμή υποδοχή της φιλοσοφίας στο συνέδριο-θεσμό που υποστηρίζει με θαυμαστό τρόπο στο ωραίο νησί της Χίου. Επίσης, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών, Π.Π.Σ. «Ελληνικός Πολιτι- σμός», του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, για τη φιλική φιλοξενία. Γεωργιος Αραμπατζης Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Γεωργιος Ν. Βλαχακης Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο Ευαγγελος Δ. Πρωτοπαπαδακης Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών [ 7 ] Πρωτο Μεροσ Ο ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ Ο Ομηρος και η ελληνικη σκεψη: Μερικοι στοχασμοι για τη συναντηση Αχιλλεα και Πριαμου (Ιλιας, Ω΄) Diane Cuny Mετάφραση: Γ. Αραμπατζης την αρχή της ραψωδίας Ω΄, ο Αχιλλέας εξακολουθεί να είναι ένας βίαιος άνθρωπος, γεμάτος σκληρή αγριότητα. Ο θάνατος Σ του Έκτορα και η κηδεία του Πατρόκλου δεν αρκούν για να τον κατευνάσουν. Μέρα με τη μέρα, ζευγώνει το άρμα του και σέρνει τον Έκτορα γύρω από τον τάφο του Πατρόκλου. Αλλά αυτή η φρικτή εκδίκηση τον αφήνει ανικανοποίητο. Από την άλλη πλευρά, οι θεοί αι- σθάνονται οίκτο για τον Έκτορα: «Έβλεπαν οι μακάριοι θεοί και τον λυπούνταν». Στέλνουν, λοιπόν, την Θέτιδα στον Αχιλλέα για να του παραγγείλουν να επιστρέψει το σώμα του Έκτορα στον πατέρα του. Σε αυτό το σημείο του έπους, ο αναγνώστης / ακροατής περιμένει από τον Αχιλλέα να επιστρέψει το σώμα του. Αυτό που δεν περιμένει είναι η συμπάθεια που αισθάνεται ο Αχιλλέας, η συγκράτησή του, η θέλησή του να βοηθήσει τον εχθρό του. Δεν περιμένει τον αμοιβαίο θαυμασμό που αισθάνονται οι δύο άνδρες. Αυτή η σκηνή γεμάτη συναισθήματα φαίνεται να δίνει μια μεγαλειώδη κατάληξη σε ολόκληρο το επικό ποίημα. Εδώ, θα ήθελα να μελετήσω τα διδάγματα που φαίνεται να εκφράζει η συνάντηση μεταξύ Αχιλλέα και Πριάμου στο τέλος της Ιλιάδας. Η άποψή μου είναι ότι μπορούμε να επισημάνουμε τρία βασικά διδάγματα σε αυτό το απόσπασμα. Αυτά τα τρία διδάγματα προλέγονται ήδη στον ψόγο του Απόλλωνα για τους θεούς, στην αρχή του βιβλίου (Ιλ., Ω΄, 39-54):1 1 Ιλ., Ω΄, 23, μτφρ. Καζαντζάκη-Κακριδή (την ίδια μετάφραση θα χρησιμοποιούμε παντού στο παρόν κείμενο). [ 11 ] DIANE CUNY ἀλλ' ὀλοῷ Ἀχιλῆϊ θεοὶ βούλεσθ' ἐπαρήγειν, ᾧ οὔτ' ἂρ φρένες εἰσὶν ἐναίσιμοι οὔτε νόημα γναμπτὸν ἐνὶ στήθεσσι, λέων δ' ὣς ἄγρια οἶδεν, ὅς τ' ἐπεὶ ἂρ μεγάλῃ τε βίῃ καὶ ἀγήνορι θυμῷ εἴξας εἶσ' ἐπὶ μῆλα βροτῶν ἵνα δαῖτα λάβῃσιν· ὣς Ἀχιλεὺς ἔλεον μὲν ἀπώλεσεν, οὐδέ οἱ αἰδὼς γίγνεται, ἥ τ' ἄνδρας μέγα σίνεται ἠδ' ὀνίνησι. μέλλει μέν πού τις καὶ φίλτερον ἄλλον ὀλέσσαι ἠὲ κασίγνητον ὁμογάστριον ἠὲ καὶ υἱόν· ἀλλ' ἤτοι κλαύσας καὶ ὀδυράμενος μεθέηκε· τλητὸν γὰρ Μοῖραι θυμὸν θέσαν ἀνθρώποισιν. αὐτὰρ ὅ γ' Ἕκτορα δῖον, ἐπεὶ φίλον ἦτορ ἀπηύρα, ἵππων ἐξάπτων περὶ σῆμ' ἑτάροιο φίλοιο ἕλκει· οὐ μήν οἱ τό γε κάλλιον οὐδέ τ' ἄμεινον. μὴ ἀγαθῷ περ ἐόντι νεμεσσηθέωμέν οἱ ἡμεῖς· κωφὴν γὰρ δὴ γαῖαν ἀεικίζει μενεαίνων. Το 'χετε κάλλιο να συντρέχετε τον άσπλαχνο Αχιλλέα, που είναι η καρδιά του πάντα αμέρωτη στα στήθη, κι είναι ο νους του γεμάτος αδικιά, κι η γνώμη του σκληρή, καθώς του λιόντα, που η γαύρη του τον σπρώχνει δύναμη κι η πέρφανη καρδιά του στου κόσμου τα κοπάδια πέφτοντας να φάει και να χορτάσει· παρόμοια κι ο Αχιλλέας συμπόνεση καμιά δεν έχει, μήτε ντροπή, που αλί στον που την έχασε, χαρά στον που την έχει!
Recommended publications
  • Homer: an Arabic Portrait1
    Edin Muftić Homer: An Arabic portrait1 Homer is rightfully seen as the first teacher of Hellenism, the poet who educated the Greek, who in turn educated Europe. But, as is well known, Europe doesn’t have a monopoly on Greek heritage. It was also present in the Islamic tradition, where it manifested itself differently. Apart from phi- losophy, mathematics, astronomy, medicine and pharmacology, Greek poetry, even if usually not translated, was also widely read among the Arab-Islamic intellectual elite. The author analyses the extent to which Homer’s works circulated, how well known were his poetics, and the influence his verses exerted during the heyday of Classical Arab-Islamic civilization. Keywords: Homer; translation movement; Al-Biruni; arabic poetry; Al-Farabi; Averroes INTRODUCTION The Greek and Arab epic tradition have much in common. Themes of tribal enmity, invasions and plunder, abduction of women, revenge, heroism, chivalry and love feature prom- inently in both traditions. While the Greeks have Hercules, Perseus, Theseus, Odysseus, Jason or Achilles, the Arabs have ʻAntar bin Šaddād (the “Arab Achilles”), Sayf bin ī Yazan, Az-Zīr Sālim and many others. When it comes to the actual performance of poetry, similarities be- Ḏ tween the two traditions are even greater. Homeric aoidos playing his lyre has a direct coun- terpart in Arab rawin playing his rababa. The Arab wandering poet often shares the fate of his Greek colleague (Imruʼ al-Qays, arafa and Al-Aʻšá, and Abū Nuwās and Al-Mutanabbī are the most famous examples). Greek tyrants who were famous for hosting poets like Ibycus, Anacre- Ṭ on, Simonides, Bacchylides or Pindar, while expelling others like Alcaeus, have a royal counter- part in An-Nuʻmān bin al-Mun ir, the ruler of Hira.
    [Show full text]
  • Trójumanna Saga a Case of Translatio and Translation of the Latin Culture in Iceland
    Ritgerð til M.A.-prófs í Viking and Medieval Norse Studies Trójumanna saga A case of translatio and translation of the Latin culture in Iceland Beatrice Bedogni Leiðbeinandi: Jan Alexander Van Nahl September 2019 Háskóli Íslands Hugvísindasvið Viking and Medieval Norse Studies Trójumanna saga A case of translatio and translation of the Latin culture in Iceland Ritgerð til M.A.-prófs í Viking and Medieval Norse Studies Beatrice Bedogni Kt.: 030994-3109 Leiðbeinandi: Jan Alexander Van Nahl September 2019 Útdráttur Í þessari verður Trójumanna saga greind með tilliti til menningarlegrar aðlögunar milli latneskar menningar og íslenskra bókmennta. Þessi saga var valin vegna þess að hún byggir á eldri verkum, þ.e. Daretis Phrygii De Exicidio Troiae Historia. Íslenski textinn er borinn saman við latneskar heimildir, sem eru textar Dares Phrygius, Virgil, Ovid og Ilias Latina. Skoðað verður hvernig latnesk menning hefur áhrif á þá íslensku og reynt að sýna fram á hvernig þessir tveir ólíku heimar mætast og mynda nýja menningu, sem er mögulegt að sjá í þýðingarferlinu og í þessum textum, sem setja fram Tróju stefið. Einblínt verður á þýdda textann, hlutverk hans, aðlögun og breytingar frá þeim upprunalega. Einnig mun saga Tróju stefsins og hugmyndin um translatio imperii et studii gegna lykilhlutverkum í greiningunni, því þær eru nátengdar og koma fyrir í mörgum miðalda menningarheimum, ekki einungis á Íslandi. Að auki verður ferli menningarlegrar aðlögunar og Kristnitöku skoðað í smáatriðum, þar sem kirkjan bar latneska menningu til landsins. 1 Abstract This work provides a precise analysis of the Trójumanna saga, which is explored concerning acculturation's phenomenon between the Latin culture and the Icelandic literature.
    [Show full text]
  • Homer Der Amerikanische Literaturwissenschaftler Harold
    View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk brought to you by CORE provided by Heidelberger Dokumentenserver This is a draft of a chapter that has been accepted for publication by Les Arènes Paris in the book “Lieux de mémoire européens” edited by E. François and Th. Serrier published in 2017. The research for this chapter has received funding from the European Research Council under the European Union’s Seventh Framework Programme (FP/2007-2013)/ERC Grant Agreement no. 312321 (AncNar). Homer Der amerikanische Literaturwissenschaftler Harold Bloom war ein wortgewaltiger Verfechter eines festen Lektürekanons. Den homerischen Epen räumte er einen zentralen Platz in der westlichen Kultur ein: „Everyone who now reads and writes in the West, of whatever racial background, sex or ideological camp, is still a son or daughter of Homer.”i So markant diese Behauptung auch ist, sie erfaßt die Strahlkraft der homerischen Epen nicht ganz. Der Einfluß von Ilias und Odyssee ist keineswegs auf den Westen und die Literatur beschränkt; er zeigt sich auch in anderen Traditionen und in einer Vielzahl von Medien. Auch die Metapher, nach der heutige Leser und Autoren Homers Kinder seien, verkennt die Mannigfaltigkeit der Auseinandersetzungen mit dem homerischen Epos. Die nicht wenigen Werke etwa, welche Episoden aus der Ilias oder Odyssee umschreiben, würde man passender als homerische Geschwister bezeichnen. Der Präsenz Homers in der Moderne kann ein Essay natürlich nicht gerecht werden - dafür benötigte man mehrere Bände, wenn nicht eine ganze Bibliothek. Um dennoch einen Eindruck von Homer als europäischem Erinnerungsort zu geben, wollen wir zuerst einen eher willkürlichen als systematischen Überblick wagen.
    [Show full text]
  • History 101 the Iliad
    History 101 The Iliad The Iliad (sometimes referred to as the Song of Ilion or Song of Ilium) is an ancient Greek epic poem in dactylic hexameter, traditionally attributed to Homer. Set during the Trojan War, the ten-year siege of the city of Troy (Ilium) by a coalition of Greek states, it tells of the battles and events during the weeks of a quarrel between King Agamemnon and the warrior Achilles. Although the story covers only a few weeks in the final year of the war, the Iliad mentions or alludes to many of the Greek legends about the siege; the earlier events, such as the gathering of warriors for the siege, the cause of the war, and related concerns tend to appear near the beginning. Then the epic narrative takes up events prophesied for the future, such as Achilles' looming death and the sack of Troy, although the narrative ends before these events take place. However, as these events are prefigured and alluded to more and more vividly, when it reaches an end, the poem has told a more or less complete tale of the Trojan War. The Iliad is paired with something of a sequel, the Odyssey, also attributed to Homer. Along with the Odyssey, the Iliad is among the oldest extant works of Western literature, and its written version is usually dated to around the 8th century BC. Recent statistical modeling based on language evolution gives a date of 760–710 BC. In the standard accepted version, the Iliad contains 15,693 lines; it is written in Homeric Greek, a literary amalgam of Ionic Greek and other dialects.
    [Show full text]
  • Greek Mythology Stories
    Greek mythology stories Continue The body of myths, originally narrated by ancient Greeks Scenes from Greek mythology, depicted in ancient art. From left to right, from top to bottom: the birth of Aphrodite, revel in Dionysus and Silenus, Adonis plays kithara for Aphrodite, Hercules murder Of Lernaean Hydra, Colchian dragon spews Jason in the presence of Athena, Hermes with his mother Maya, a Trojan horse, and the ship Odyssey, sailing past the island sirens of greek mythology Deity original titans of Olympians Nymph sea deities of the Earth-divine Heroes and heroism of Hercules / Hercules Works Achilles Hector Trojan WarSseus Odyssey Jason Argonauts Golden Fleece Perseus Medusa Gorgon Oedipus Sphinx Orfix Orfix Orfizm Tesei Minotaur Bellerophon Pegasus Gimera Dadalus Labyrinth Atalanta Hippomenes Golden Apple Cadmus Thebes Aeneas Aeneas Aeneid Trip Tolemus Eleusinian Mysteries Of the Pelops Ancient Olympic Games Piritus Centauromachy Amphitryon Teumessian Fox Narcissiscism Melagher Kalidonese Boar Otrera Otrera Amazon Related Satire Centaurs Demogorgon Religion in Ancient Greece Mycenaean Gods Ancient Greece portal Myths portalvte Greek mythology originally narrated by ancient Greeks and the genre of ancient Greek folklore. These stories relate to the origin and nature of the world, the life and activities of deities, heroes and mythological beings, as well as the origins and meanings of their own cults and ritual practices of the ancient Greeks. Modern scholars study myths in an attempt to shed light on the religious and political institutions of ancient Greece and its civilization and gain an idea of the nature of myth-making. Greek myths were originally propaged in the oral-poetic tradition, most likely Minoan and Mycenaean singers, beginning in the 18th century BC; In the end, the myths about the heroes of the Trojan War and its aftermath became part of the oral tradition of epic poems by Homer, Iliad and Odyssey.
    [Show full text]
  • JOSE ANGEL GARCIA LANDA: Homer In
    Homer in the Renaissance: The Troy Stories José Ángel García Landa Brown University, 1988 Web edition 2004 I. The medieval heritage During the Middle Ages, Homer is lost for the Western World. Instead of Homeric epic, we have Troy Stories. These stories are not just corruptions and derivations of the Homeric epic: they derive to a great extent from an alternative source, the Epic Cycle, which belonged to the traditional Greek literary canon just like the Homeric epics. The poems of the Epic Cycle, such as the Cypriad and the Little Iliad, are already defined by Aristotle in comparison to the Homeric epic: they do not concentrate on a particular event of the Troy story. They want to give the whole story, and they are a loose narration of facts without any principle of unity. All this they pack into a narrative much shorter than the Homeric poems, so it is not surprising that their style is much worse than Homer's. Nevertheless, they were enormously popular in the Antiquity, just as their offspring would be in the Middle Age and even the PDFmyURL.com Renaissance. They satisfied the curiosity of the reader of digests, who must be the average reader of all times. It is these stories, and not Homer, that were used by Shakespeare. Their popularity may account for the less than enthusiastic welcome which Homer received when he came back to the West in the Renaissance. It is in the narratives of the epic cycle that we find the preliminaries of the war and its outcome, the death of Achilles, the Trojan Horse and the destruction of Troy.
    [Show full text]
  • Attitudes Towards Paganism in Medieval Irish and Old Norse Texts of the Trojan War
    CORE Metadata, citation and similar papers at core.ac.uk Provided by Apollo Faculty of English (Department of Anglo-Saxon, Norse and Celtic) Attitudes towards Paganism in Medieval Irish and Old Norse Texts of the Trojan War Radu Razvan Stanciu St John’s College University of Cambridge This dissertation is submitted for the degree of Doctor of Philosophy 2015 The thesis compares the depictions of paganism found in the Middle Irish Togail Troí (‘The Destruction of Troy’; first half of the twelfth century) and the Old Norse Trójumanna saga (‘The Story of the Trojans’; first half of the thirteenth century), which are both based on Dares Phrygius’s Late Antique De excidio Troiae historia. The two vernacular adaptations are presented in the wider context of the medieval popularity of Dares’s text. The in-depth analysis of the pagan references (most of which relate to mythology and ritual), reveals Togail Troí’s and Trójumanna saga’s general source-based approach and their shared reliance on Latin mythographic scholarship, but also a different approach concerning the literary presentation of paganism. The Irish text’s ‘Christian’ approach to the issue (as seen through authorial comments and historical contextualisation) is shown to be in contrast to the Norse text’s ‘classicising’ approach (i.e. paganism presented as in the classical sources themselves). The findings of this analysis are then compared with the literary attitudes towards paganism encountered in medieval Irish and Norse texts more widely (especially in those set in Ireland or Nordic countries). This comparison reveals a general sympathy for many pagan characters that finds some parallels in the Trojan texts as well, but also a different representation of pagan deities in the two traditions.
    [Show full text]
  • The Cycle of Troy in Geoffrey Chaucer: Tradition and “Moralitee”
    The Cycle of Troy in Geoffrey Chaucer The Cycle of Troy in Geoffrey Chaucer: Tradition and “Moralitee” By José Maria Gutiérrez Arranz The Cycle of Troy in Geoffrey Chaucer: Tradition and “Moralitee”, by José Maria Gutiérrez Arranz This book first published 2009 Cambridge Scholars Publishing 12 Back Chapman Street, Newcastle upon Tyne, NE6 2XX, UK British Library Cataloguing in Publication Data A catalogue record for this book is available from the British Library Copyright © 2009 by José Maria Gutiérrez Arranz All rights for this book reserved. No part of this book may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted, in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording or otherwise, without the prior permission of the copyright owner. ISBN (10): 1-4438-1307-9, ISBN (13): 978-1-4438-1307-5 TABLE OF CONTENTS Preface....................................................................................................... vii Introduction ................................................................................................ ix Part I ............................................................................................................ 1 The Cycle of Troy in Ancient Literature Part II........................................................................................................... 9 The Cycle of Troy in Medieval Literature Part III........................................................................................................ 31 The Cycle of Troy in Chaucer’s Works 3.1. Geoffrey
    [Show full text]
  • Bibliographie Zum Nachleben Des Antiken Mythos
    Bibliographie zum Nachleben des antiken Mythos von Bernhard Kreuz, Petra Aigner & Christine Harrauer Version vom 26.07.2012 Wien, 2012 Inhaltsverzeichnis I. Allgemeine Hilfsmittel .............................................................................................................. 3 I.1. Hilfsmittel zum 16.–18. Jhd. .............................................................................................. 3 I.1.1. Lexika zur Rennaissance .............................................................................................. 3 I.1.2. Biographische Lexika ................................................................................................... 3 I.1.3. Bibliographische Hilfsmittel ........................................................................................ 4 I.1.4. Neulateinische Literatur im Internet ............................................................................ 4 I.2. Moderne Lexika zur Mythologie (in Auswahl) ................................................................. 4 I.2.1. Grundlegende Lexika zur antiken Mythologie und Bildersprache .............................. 4 I.2.2. Lexika zur antiken Mythologie und ihrem Nachleben ................................................. 5 Spezialwerke zur bildenden Kunst ......................................................................................... 5 Spezialwerke zur Musik ......................................................................................................... 6 I.2.3. Zu mythologischen Nachschlagewerken der
    [Show full text]
  • Homer in Print: the Transmissions and Reception of Homer’S Works
    Homer in Print: The Transmissions and Reception of Homer’s Works For nearly 3,000 years, the Homeric epics have been among the best-known and most widely studied texts of Western civilization. Generations of students have read the Iliad and the Odyssey to learn Greek, to study Greek history, culture, and mythology, or for the sheer enjoyment of the stories and characters. Concepts such as heroism, nationalism, friendship, and loyalty have been shaped by Homer’s works. Countless editions, translations, abridgements, and adaptations have appeared since the invention of printing, making Homer accessible to students, scholars, children, and general readers. Many readers delight in the stories and the people who inhabit them. The Iliad and the Odyssey are filled with the momentum of action, emotions, relationships, violence, and tragedy. Complex and memorable characters—humans and gods—can be subjected to unending scrutiny. Some wonder about the author: Who was Homer? Did such a person really exist and if so, when? What was his role in compiling the works we read today? Others analyze language, narrative techniques, pictorial elements, and a host of other features. Non-specialist readers rarely pay attention to the specific version of their texts or how they came into being. And when reading a translation, we often ignore the fact that we are not experiencing the text in its original language, let alone consider the role of the translator in shaping the form and content of the experience. Homer in Print puts the spotlight on the text itself, not as an object of literary, linguistic, historical, or cultural inquiry but rather as the product of a particular time, place, editor, printer, publisher, or translator.
    [Show full text]
  • Ilias Latina
    Ilias Latina 1–12, 951–1003, and 1052–1070: Prologue, Death of Hector, Conclusion) The Ilias Latina or Homerus Latinus is an epitome of Homer's Iliad in 1,070 hexameters. Reference to the Julio-Claudians implies a date before 68 CE, but it may have been composed much later. It was the principal access to the story of the Iliad during the centuries when Greek was lost in the Latin West. Prologue, Ilias Latina 1–12 Īram pande mihi Pēlīdae, Dīva, superbī Trīstia quae miserīs iniēcit fūnera Grāīs Atque animās fortēs hērōum trādidit Orcō Latrantumque dedit rōstrīs volucrumque trahendōs Illōrum exsanguēs, inhumātīs ossibus, artūs. Cōnfīēbat enim summī sententia rēgis, Volvērunt ex quō discordī pectore pugnās, Scēptriger Atrīdēs et bellō clārus Achillēs. Quis deus hōs īrā trīstī contendere iussit? Lātōnae et magnī prōlēs Iovis. Ille Pelasgum 10 [Pelasg[or]um: sync. gen. īnfēstam rēgī pestem in praecordia mīsit implicuitque gravī Danaōrum corpora morbō. Death of Hector: Ilias Latina 951–1003 concurrunt iactīs inter sē comminus hastīs invictī iuvenēs: hīc vastīs intonat armīs, ille hostem validum nēquīquam umbōne repellit alternīsque ferōx mūtat congressibus ictus. sūdor agit rīvōs, ēnsem terit horridus ēnsis, 955 collātusque haeret pede pēs et dextera dextrae. hastam iam manibus saevus lībrābat Achillēs 958 inque virum magnīs ēmissam vīribus ēgit; 957 quam praeterlāpsam vītāvit callidus Hector. 959 exclāmant Danaī. contrā Priamēius hērōs 960 vibrātum iaculum Vulcānia torquet in arma. nec successus adēst, nam dūrō īnflectitur aurō dissiluit<que>
    [Show full text]
  • Classical Helen 20
    Durham E-Theses `As Meeke as Medea, as honest as Hellen': English literary representations of two troublesome classical women, c.1160-1650 Heavey, Katherine How to cite: Heavey, Katherine (2008) `As Meeke as Medea, as honest as Hellen': English literary representations of two troublesome classical women, c.1160-1650, Durham theses, Durham University. Available at Durham E-Theses Online: http://etheses.dur.ac.uk/2930/ Use policy The full-text may be used and/or reproduced, and given to third parties in any format or medium, without prior permission or charge, for personal research or study, educational, or not-for-prot purposes provided that: • a full bibliographic reference is made to the original source • a link is made to the metadata record in Durham E-Theses • the full-text is not changed in any way The full-text must not be sold in any format or medium without the formal permission of the copyright holders. Please consult the full Durham E-Theses policy for further details. Academic Support Oce, Durham University, University Oce, Old Elvet, Durham DH1 3HP e-mail: [email protected] Tel: +44 0191 334 6107 http://etheses.dur.ac.uk 2 'As Meeke as Medea, as Honest as Hellen': English Literary Representations of Two Troublesome Classical Women, c.1160-1650. Katherine Heavey PhD Thesis Durham University Department of English Studies December 2008 The copyright of this thesis rests with the author or the university to which it was submitted. No quotation from it, or information derived from it may be published without the prior written consent of the author or university, and any information derived from it should be acknowledged.
    [Show full text]