MATERIAŁY DO ZNAJOMOŚCI MYKOBIOTY PASMA KROWIAREK (SUDETY WSCHODNIE) Contribution to the Knowledge of Mycobiota of Krowiarki M

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

MATERIAŁY DO ZNAJOMOŚCI MYKOBIOTY PASMA KROWIAREK (SUDETY WSCHODNIE) Contribution to the Knowledge of Mycobiota of Krowiarki M Przegląd Przyrodniczy XXXII, 1 (2021): 33-69 Tomasz Ślusarczyk MATERIAŁY DO ZNAJOMOŚCI MYKOBIOTY PASMA KROWIAREK (SUDETY WSCHODNIE) Contribution to the knowledge of mycobiota of Krowiarki Mts. (Eastern Sudetes) ABSTRAKT: Artykuł podsumowuje wyniki 4-letnich obserwacji prowadzonych na obszarze pasma gór- skiego Krowiarki. W trakcie badań stwierdzono występowanie 474 taksonów grzybów, w tym 16 grzybów workowych i 458 podstawkowych. Wśród nich znajduje się wiele gatunków umieszczonych na czerwonej liście lub rzadkich w Polsce. W trakcie badań odnotowano występowanie 13 taksonów niepodawanych dotychczas z Polski: Cortinarius coerulescentium, C. colossipes, C. foetens, C. lividoviolaceus, C. phaeosmus, C. platypus, C. pseudosafranopes, C. pseudosuillus, C. serratissimus, C. suillonigrescens, C. terribilis, Hygro- cybe virginea var. ochraceopallida i Tricholoma rapipes. SŁOWA KLUCZOWE: Ascomycota, Basidiomycota, grzyby makroskopijne, różnorodność, góry ABSTRAKT: ABSTRACT: The article summarizes results of 4 years of observations carried out in the area of mountain range Krowiarki. During the studies 474 taxa of fungi were found, including 16 Asco- mycota and 458 Basidiomycota. Among them there are many red-listed or rare species in Poland. During the study, occurrence of 13 taxa not reported from Poland so far was recorded: Cortinarius coerules- centium, C. colossipes, C. foetens, C. lividoviolaceus, C. phaeosmus, C. platypus, C. pseudosafranopes, C. pseudosuillus, C. serratissimus, C. suillonigrescens, C. terribilis, Hygrocybe virginea var. ochraceopallida and Tricholoma rapipes. KEY WORDS: Ascomycota, Basidiomycota, macroscopic fungi, diversity, mountains Wstęp mezoregionu Masyw Śnieżnika, należącego do makroregionu Sudety Wschodnie (Solon Krowiarki są niewielkim pasmem gór- et al. 2018). skim położonym na terenie województwa Pod względem geobotanicznym pasmo dolnośląskiego, powiatu kłodzkiego, około Krowiarki zlokalizowane jest w krainie Sude- 10 km na południowy wschód od Kłodzka. tów, podkrainie Wschodniosudeckiej i okrę- Pasmo składa się z kilku grzbietów osiągają- gu Sudetów Wschodnich (Matuszkiewicz cych wysokość 505 do 964 m n.p.m. Granice 2008). obszaru wyznaczają od południa dolina Bia- Wzniesienia Krowiarek zbudowane są łej Wody, Siennej Wody i Przełęcz Pucha- ze zmetamorfizowanych skał wapiennych, czówka, od wschodu i północy dolina Białej na których wykształciły się gleby brunatne Lądeckiej, a od zachodu Rów Górnej Nysy i właściwe i płowe, a miejscami rędziny (Don Kotlina Kłodzka (Staffa et al. 1993). 1964, Zarządzenie 2014). Według regionalizacji fizyczno-geogra- Szata roślinna Krowiarek zdominowana ficznej Krowiarki stanowią północną część jest przez ekosystemy leśne (blisko 60% po- 33 Przegląd Przyrodniczy XXXII, 1 (2021) wierzchni). W części północno-zachodniej kich grzybów (Amanita strobiliformis, Creolo- przeważają lasy liściaste, głównie buczy- phus cirrhatus (Pers.) P. Karst., Geastrum ny (kwaśne buczyny górskie, w mniejszym fimbriatum, G. pectinatum Pers., G. triplex, stopniu żyzne buczyny górskie i ciepłolubne Mycena adscendens (Lasch) Maas Geest., buczyny storczykowe), a w części południo- Trichoglossum hirsutum (Pers.) Boud., Verpa wo-wschodniej bory świerkowe i mieszane. bohemica) (Kujawa 2005, Kujawa i Gierczyk Pozostałą część obszarów leśnych stanowią 2010, Świerkosz i Reczyńska 2013, Świerkosz niewielkie płaty grądów, kwaśnych dąbrów, et al. 2018). jaworzyn, zboczowych lasów klonowo-li- Celem poniższej pracy było przedstawie- powych oraz towarzyszące ciekom wodnym nie różnorodności gatunkowej grzybów w łęgi. Obszary leśne, zajmujące głównie górne Krowiarkach na podstawie badań prowadzo- partie wzniesień, poprzedzielane są bardzo nych przez autora. zróżnicowanymi florystycznie łąkami, mu- rawami kserotermicznymi i pastwiskami (ok. Materiał i metody 12% powierzchni) oraz polami uprawnymi. W obrębie Krowiarek występują również nie- Badania grzybów prowadzono w latach wielkie fragmenty torfowisk przejściowych i 2016-2018 i 2020 metodą marszrutową, w alkalicznych. W dawnych kamieniołomach wybranych lokalizacjach (okolice Mielnika, rozwija się pionierska wapieniolubna roślin- Romanowa, Nowego Waliszowa, Kątów By- ność naskalna oraz zbiorowiska zaroślowe. strzyckich, Góry Żelazne, masyw Suchonia) Cały obszar posiada szczególne wartości za- i możliwie we wszystkich typach siedlisk. równo florystyczne, jak i faunistyczne. Prze- Niektóre obszary były badane kilkukrotnie ważająca część pasma objęta jest ochroną (Wapniarka, bezimienne wzgórze 1,9 km na jako obszar Natura 2000 Pasmo Krowiarki, południowy wschód od Nowego Waliszowa, a niewielki południowy fragment położony okolice Kątów Bystrzyckich). Każdego roku jest na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobra- wykonano jednorazową, 3-4 dniową obser- zowego (Smoczyk 2010, Zarządzenie 2014). wację terenową (we wrześniu lub październi- Na obszarze Krowiarek nie prowadzono ku). Zebrane okazy oznaczono przy pomocy dotychczas szczegółowych, systematycznych standardowych metod używanych przy iden- badań mykobioty. Pierwsze doniesienia do- tyfikacji grzybów, w tym oceny cech makro- tyczące grzybów makroskopijnych pochodzą skopowych oraz cech mikroskopowych przy z obserwacji prowadzonych w trakcie opra- użyciu mikroskopu świetlnego (Bresser Bino cowywania waloryzacji przyrodniczej gminy Researcher TRM-301). Do testów makroche- Bystrzyca Kłodzka. Odnotowano wówczas micznych użyto wodnego roztworu amonia- występowanie siedmiu gatunków (Amani- ku (NH4OH), 10% NaOH, wodnego roztwo- ta strobiliformis (Vittad.) Bertill., Boletus ru FeSO4 i odczynnika Melzera. Preparaty fechtneri Velen., Geastrum cfr. fimbriatum, mikroskopowe przygotowano w przypadku Langermannia gigantea (Batsch) Rostk., Ly- Basidiomycota z zasuszonych okazów w wo- coperdon echinatum, Panaeolus papilionaceus dzie, 10% NaOH, sulfowanilinie, amoniakal- (Bull.) Quél., Verpa bohemica (Krombh.) J. nym roztworze czerwieni Kongo, fuksynie Schröt.) (Smoczyk 2010). Dodatkowych da- karbolowej, odczynniku Melzera lub roztwo- nych dostarcza internetowy Atlas grzybów rze błękitu aniliny w kwasie mlekowym, a w Polski, gdzie zamieszczono informacje o wy- przypadku Ascomycota ze świeżych owocni- stępowaniu w Krowiarkach pięciu taksonów ków w wodzie, 10% NaOH, odczynniku Mel- (Peziza pseudoviolacea Donadini, Scutellinia zera, płynie Lugola lub roztworze błękitu ani- cejpii (Velen.) Svrček, S. kerguelensis (Berk.) liny w kwasie mlekowym (Clemençon 2009). Kuntze, S. pilatii (Velen.) Svrček, Suillus tri- Za grzyby makroskopijne przyjęto taksony dentinus (Bres.) Singer) (Snowarski 2019 a, b, wytwarzające owocniki lub podkładki wi- c, d, e). W kolejnych latach publikowane były doczne gołym okiem wg koncepcji przyjętej doniesienia dotyczące stanowisk ośmiu rzad- w Nordic Macromycetes (Hansen i Knudsen 34 Ślusarczyk T. – Materiały do znajomości mykobioty pasma Krowiarek (Sudety Wschodnie) 1992, 1997, 2000). Identyfikację gatunków Wykaz grzybów przeprowadzono używając ogólnych opra- cowań (Jülich 1984, Hansen i Knudsen 1992, Poniższy wykaz obejmuje grzyby stwier- 1997, 2000, Knudsen i Vesterholt 2012) oraz dzone przez autora. Uwzględnia on taksony monografii i prac taksonomicznych: Conocy- nowe dla Polski, nienotowane dotychczas z be (Hausknecht 2009), Cortinarius (Bidaud obszaru Krowiarek oraz stanowiska gatun- et al. 1997, Bidaud et al. 2002, Saar 2010), ków uznanych za szczególnie cenne (umiesz- Geopora (Benkert 2010), Hebeloma (Beker czonych na czerwonej liście lub znanych z et al. 2016), Helvella (Skrede et al. 2017), Ino- nie więcej niż pięciu stanowisk w naszym cybe (Kuyper 1986), Lasiosphaeria (Declercq kraju). Dla każdego taksonu podano nazwę, 2008), Lentinellus (Petersen i Hughes 2004), kategorię zagrożenia według polskiej czerwo- Melanoleuca (Fontenla et al. 2003), Mycena nej listy grzybów (Wojewoda i Ławrynowicz (Aronsen i Læssøe 2016), Otidea (Olariaga 2006), lokalizację stanowisk dla grzybów et al. 2015), Ramaria (Christan 2008), Russu- notowanych z mniej niż pięciu miejsc w pa- la (Sarnari 1998, Sarnari 2005, Kibby 2017), śmie Krowiarek, numer oddziału leśnego w Strophariaceae (Noordeloos 2011), Tricholo- przypadku stanowisk położonych na terenie ma (Heilmann-Clausen 1998), grzyby korty- Lasów Państwowych, odległości podano w cjoidalne (Bernicchia i Gorjón 2010) i poly- odniesieniu do geometrycznego środka miej- poroidalne (Bernicchia 2005). W przypadku scowości, miesiąc i rok znalezienia owocni- grzybów workowych korzystano również z ków, siedlisko, substrat. W przypadku gatun- kluczy i opisów w wydaniu DVD autorstwa ków grzybów znanych z nie więcej niż pięciu Barala i Marsona (2005) oraz Vesterholta stanowisk w kraju dołączono uwagi choro- (2003). Nazwy grzybów podstawkowych po- logiczne. Przy gatunkach nowych dla Polski dano za Funga Nordica (Knudsen i Vesterholt zamieszczono krótki opis cech makro- i mi- 2012), a w przypadku taksonów nie uwzględ- kroskopowych oraz numer eksykatu. nionych w tym opracowaniu oraz grzybów W wykazie użyto następujących symboli: workowych wg bazy MycoBank (Robert et # – symbolem umieszczonym przed nazwą al. 2005). Kategorie zagrożenia podano wg oznaczono gatunki lub odmiany nowe dla czerwonej listy grzybów w Polsce (Wojewoda mykobioty Polski, PN – park narodowy, PK i Ławrynowicz 2006). Dane o rozmieszcze- – park krajobrazowy, RL – gatunek umiesz- niu w naszym kraju zestawiono korzystając czony na czerwonej liście w Polsce w na- z krytycznych list grzybów (Wojewoda 2003, stępujących kategoriach: Ex – wymarły lub Chmiel 2006, Mułenko et al. 2008), bazy my- prawdopodobnie wymarły, E – zagrożony,
Recommended publications
  • Catathelasma
    CATATHELASMA No. 4 December 2003 BIODIVERSITY of FUNGI in SLOVAKIA Coprinus atramentarius and C. micaceus in BRA Ján Červenka and Milan Zelenay 3 Macrofungi of the Abrod reserve Slavomír Adamčík and Ladislav Hagara 9 NEW FUNGI for SLOVAKIA Galeropsis lateritia Ladislav Hagara 19 Hyphodontia tuberculata Ladislav Hagara 21 Waxcaps, Hygrocybe omitted in the checklist of Slovak fungi in the collections of the Slovak National Museum Ivona Kautmanová 23 Boletopsis grisea Slavomír Adamčík and Soňa Ripková 31 MYCOLOGICAL NEWS Book notices Pavel Lizoň 18, 22 21st European Cortinarius Foray Pavel Lizoň 30 Editor's acknowledgements 35 Instructions to authors 35 ISSN 1335-7670 Catathelasma 4: 1-36 (2003) Grid cells are bounded with geographical coordinates (longitude and latitude). Boundaries of basic grid cells (squares) represent 10’ long. (west to east) x 6’ lat. (north to south), an area of ca 12 x 11.1 km which covers ca 133 km². The square code consists of four-digit number, a combination of two-digit designator of horizontal line and two-digit designator for vertical row. Each square can be divided (for more detailed mapping) to four quadrants 5’ x 3’ which are coded by letters a (NW), b (NE), c (SW), d (SE). The quadrant code consists of four- digit number (square code) and the letter of particular quadrant December 2003 Catathelasma 4 3 COPRINUS ATRAMENTARIUS AND C. MICACEUS IN BRA 1 2 JÁN ČERVENKA & MILAN ZELENAY Key words: collections, Slovak National Museum, taxonomy, misidentifications Last summer (July/August 2003) we have critically studied all available specimens of two common Coprinus species, C.
    [Show full text]
  • I Funghi Della Zona Subalpina E Alpina Dello Sciliar – Raccolta Dei Dati E Considerazioni Al “Progetto Sciliar”
    Gredleriana Vol. 8 / 2008 pp. 47 - 74 I funghi della zona subalpina e alpina dello Sciliar – Raccolta dei dati e considerazioni al “Progetto Sciliar” Claudio Rossi & Francesco Bellù A cura del comitato scientifico della Associazione Micologica Bresadola Gruppo di Bolzano Abstract The fungi of the subalpine and alpine zone of the Sciliar massif – checklist and conclusions of the "Sciliar project" The author describes the methods of the search for fungi and of the mycological work adopted by the Gruppo Micologico Bresadola of Bolzano within the "Nature Project Schlern" during the research years 2006 and 2007. Results and scientific conclusions include a checklist (578 taxa) with descriptions and illustrations of rare and/or peculiar fungi, as well as ecological considerations based on the recorded fungal community patterns. Keywods: Checklist, Fungi, Basidiomycota, Ascomycota, Myxomycetes, Sciliar, South Tyrol, Italy. 1. Introduzione Quando, nella primavera del 2006, la nostra Associazione micologica fu contattata dall’Ufficio Provinciale “Bacini Montani” e dal Museo di Scienze Naturali di Bolzano per aderire ad un progetto di ricerca sulla biodiversità nella zona dello Sciliar-Schlern, iniziò per noi un'affascinante ed interessante esperienza, che mise alla prova il nostro apparato organizzativo e scientifico. Non era sicuramente la prima esperienza per noi, infatti da molti anni collaboriamo con vari uffici della Provincia Autonoma di Bolzano ad alcuni progetti come il controllo della radioattività ed il monitoraggio ambientale. L’area dello Sciliar-Schlern, non era per noi certo una zona di studio nuova, visto che studiamo intensamente questa zona da oltre 30 anni, assieme a tutta la Provincia di Bolzano, di cui abbiamo intenzione di pubblicare, con il tempo, una completa micoflora.
    [Show full text]
  • Aproximación Al Catálogo Micológico Del Parque Natural Sierra De Grazalema (Cádiz-Málaga)
    Arículo Aproximación al catálogo micológico del Parque Natural Sierra de Grazalema (Cádiz-Málaga) Manuel Becerra Parra1 & Estrella Robles Domínguez1 1 Bda. San Miguel, 1 29370 Benaoján (Málaga). [email protected] (Miembros de la SGHN) Recibido: 31 de julio de 2018. Aceptado (versión revisada): 29 de octubre de 2018. Publicado en línea: 11 de noviembre de 2018. Approximaion to the mycological catalogue of the Sierra de Grazalema Natural Park (Cádiz-Málaga) Palabras claves: Andalucía; corología; hongos; micobiota. Keywords: Andalusia; chorology; fungi; mycobiota. Resumen Abstract Se publica un avance del catálogo micológico del Parque Natural An advance of the mycological catalog of the Sierra de Grazalema Sierra de Grazalema. Éste consta provisionalmente de 731 taxones. Natural Park is published. This one provisionally consists of 731 taxones. Introducción no ha despertado el interés de los micólogos hasta fechas recientes. El Parque Natural de la Sierra de Grazalema, el decano de los espacios naturales protegidos andaluces, se sitúa en el sector En los años 70 del siglo pasado tan sólo encontramos algunas más occidental de la Serranía de Ronda, entre las provincias de referencias a taxones recolectados en su territorio (Maleçon Cádiz y Málaga. Las condiciones ambientales que se dan en él, 1968; Bertault 1974; Maleçon y Bertault 1976; Moreno 1976). hacen posible la existencia de una gran variedad de Esta falta de interés cambiará a comienzos de los años 80 ecosistemas forestales, por lo general en un buen estado de cuando algunos micólogos comienzan a estudiar la micobiota conservación, que permiten la presencia de una rica asociada a los pinsapares de la Serranía de Ronda.
    [Show full text]
  • Suomen Helttasienten Ja Tattien Ekologia, Levinneisyys Ja Uhanalaisuus
    Suomen ympäristö 769 LUONTO JA LUONNONVARAT Pertti Salo, Tuomo Niemelä, Ulla Nummela-Salo ja Esteri Ohenoja (toim.) Suomen helttasienten ja tattien ekologia, levinneisyys ja uhanalaisuus .......................... SUOMEN YMPÄRISTÖKESKUS Suomen ympäristö 769 Pertti Salo, Tuomo Niemelä, Ulla Nummela-Salo ja Esteri Ohenoja (toim.) Suomen helttasienten ja tattien ekologia, levinneisyys ja uhanalaisuus SUOMEN YMPÄRISTÖKESKUS Viittausohje Viitatessa tämän raportin lukuihin, käytetään lukujen otsikoita ja lukujen kirjoittajien nimiä: Esim. luku 5.2: Kytövuori, I., Nummela-Salo, U., Ohenoja, E., Salo, P. & Vauras, J. 2005: Helttasienten ja tattien levinneisyystaulukko. Julk.: Salo, P., Niemelä, T., Nummela-Salo, U. & Ohenoja, E. (toim.). Suomen helttasienten ja tattien ekologia, levin- neisyys ja uhanalaisuus. Suomen ympäristökeskus, Helsinki. Suomen ympäristö 769. Ss. 109-224. Recommended citation E.g. chapter 5.2: Kytövuori, I., Nummela-Salo, U., Ohenoja, E., Salo, P. & Vauras, J. 2005: Helttasienten ja tattien levinneisyystaulukko. Distribution table of agarics and boletes in Finland. Publ.: Salo, P., Niemelä, T., Nummela- Salo, U. & Ohenoja, E. (eds.). Suomen helttasienten ja tattien ekologia, levinneisyys ja uhanalaisuus. Suomen ympäristökeskus, Helsinki. Suomen ympäristö 769. Pp. 109-224. Julkaisu on saatavana myös Internetistä: www.ymparisto.fi/julkaisut ISBN 952-11-1996-9 (nid.) ISBN 952-11-1997-7 (PDF) ISSN 1238-7312 Kannen kuvat / Cover pictures Vasen ylä / Top left: Paljakkaa. Utsjoki. Treeless alpine tundra zone. Utsjoki. Kuva / Photo: Esteri Ohenoja Vasen ala / Down left: Jalopuulehtoa. Parainen, Lenholm. Quercus robur forest. Parainen, Lenholm. Kuva / Photo: Tuomo Niemelä Oikea ylä / Top right: Lehtolohisieni (Laccaria amethystina). Amethyst Deceiver (Laccaria amethystina). Kuva / Photo: Pertti Salo Oikea ala / Down right: Vanhaa metsää. Sodankylä, Luosto. Old virgin forest. Sodankylä, Luosto. Kuva / Photo: Tuomo Niemelä Takakansi / Back cover: Ukonsieni (Macrolepiota procera).
    [Show full text]
  • W Poland) Andrzej Szczepkowski; Warsaw
    Acta Mycologica Article ID: 5515 DOI: 10.5586/am.5515 CHECKLIST Publication History Received: 2019-08-06 Contribution to the Knowledge of Accepted: 2019-11-24 Published: 2020-06-30 Mycobiota of the Wielkopolski National Handling Editor Park (W Poland) Andrzej Szczepkowski; Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Poland; 1* 2 Błażej Gierczyk , Anna Kujawa https://orcid.org/0000-0002- 1Faculty of Chemistry, Adam Mickiewicz University in Poznań, Poland 9778-9567 2Institute for Agricultural and Forest Environment, Polish Academy of Sciences, Poland , Authors Contributions *To whom correspondence should be addressed. Email: [email protected] BG: feld research, specimen identifcation, preparation of the manuscript and graphics; AK: feld research, specimen Abstract identifcation, photographic Te Wielkopolski National Park is located in western Poland, near Poznań City. documentation, and correction of the manuscript Its unique postglacial landforms are covered with various (semi)natural and anthropogenic ecosystems. Te mycobiota of this Park has been studied for 90 Funding years; however, current state knowledge is still insufcient. In 2018, a few-year- The studies were fnanced by the long project on the chorology, richness, and diversity of fungal biota of this area State Forests National Forest was started. In the frst year, 312 taxa of macromycetes were found. Among them, Holding – Directorate-General of the State Forests in 2018 as a 140 taxa were new for the biota of the Wielkopolski National Park. Five species project “Species diversity of (Botryobasidium robustius, Hebeloma subtortum, Leccinum brunneogriseolum, macrofungi in Wielkopolska Pachyella violaceonigra, and Sistotrema athelioides) were new for Poland, and 26 National Park – preliminary taxa were new for the Wielkopolska region.
    [Show full text]
  • RZADKIE I ZAGROŻONE GRZYBY WIELKOOWOCNIKOWE W WYBRANYCH REZERWATACH POLSKI PÓŁNOCNEJ I ZACHODNIEJ Rare and Endangered Macromy
    Przegląd Przyrodniczy XXXI, 2 (2020): 90-108 Tomasz Ślusarczyk RZADKIE I ZAGROŻONE GRZYBY WIELKOOWOCNIKOWE W WYBRANYCH REZERWATACH POLSKI PÓŁNOCNEJ I ZACHODNIEJ Rare and endangered macromycetes of selected reserves in North and West Poland ABSTRAKT: W 2019 roku prowadzono badania grzybów wielkoowocnikowych na obszarach dziewię- ciu rezerwatów przyrody w Polsce Północnej i Zachodniej (Bagno Raczyk, Borkowskie Wąwozy, Dolina Huczka, Mokradła koło Leśniczówki Łowiska, Mszar Rosiczkowy koło Rokitna, Pniewski Ług, Ustronie, Żurawie Chrusty, Żurawno). Na terenie badanych obiektów stwierdzono występowanie 146 gatunków grzybów uznanych za szczególnie cenne. Wśród nich znajdują się: 3 gatunki objęte ochroną częściową, 86 umieszczonych na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych i 50 posiadających do pięciu sta- nowisk w Polsce. W trakcie badań odnotowano występowanie 10 taksonów niepodawanych dotychczas z Polski (Belonopsis asteroma, Cistella lagenipilus, Cortinarius atropusillus, C. vulpinus, Galerina farinacea, Lachnum pubescens, Myxarium hyalinum, Phaeotremella frondosa, Pirottaea nigrostriata, Pyrenopeziza inapiculata). SŁOWA KLUCZOWE: obszary chronione, Ascomycota, Basidiomycota, grzyby makroskopijne, różno- rodność, gatunki nowe dla kraju. ABSTRACT: In 2019, macromycetes research was conducted on the teritory of nine nature reserves in northern and western Poland (Bagno Raczyk, Borkowskie Wąwozy, Dolina Huczka, Mokradła koło Leśniczówki Łowiska, Mszar Rosiczkowy koło Rokitno, Pniewski Ług, Ustronie, Żurawie Chrusty, Żurawno). 146 species
    [Show full text]
  • Macrofungi of Wooded Patches in the Agricultural Landscape. I. Species Diversity
    ACTA MYCOLOGICA Vol. 44 (1): 49–75 2009 Macrofungi of wooded patches in the agricultural landscape. I. Species diversity ANNA KUJAWA Institute for Agricultural and Forest Environment, Polish Academy of Sciences Field Station in Turew, Szkolna 4, PL-64-000 Kościan, [email protected] Kujawa A.: Macrofungi of wooded patches in the agricultural landscape. I. Species diversity. Acta Mycol. 44 (1): 49–75, 2009. This article begins a four-part series, which presents the results of mycological research carried out in 2000-2007 in the agricultural landscape of the General Dezydery Chłapowski Landscape Park. This part includes description of the study area and field research methods, as well as a list and localities of 617 macrofungal taxa recorded in the Park. The next parts of this series will deal with: species that are rare, protected by law or recorded for the first time in Poland; the role of wooded patches for preservation of fungal diversity in the agricultural landscape; and changes in species diversity and structure of fungal communities in forest communities under strong human pressure. Key words: macrofungi, nature conservation, agricultural landscape, species diversity INTRODUCTION A review of Polish mycological literature shows a relatively small number of stud- ies dealing with macrofungi occurring in non-farmed habitats in farmlands, which are under strong human pressure. This group of habitats includes small wooded patches (shelterbelts or clumps of trees surrounded by farmland), avenues (roadside verges with trees), village parks, and managed forests (mainly monocultures). They are forest islands surrounded by crop fields, which often play a key role for biodi- versity protection in farmland (e.g., Ryszkowski at al.
    [Show full text]
  • The Ecology of Macromycetes in Roadside Verges Planted with Trees
    THE ECOLOGY OF MACROMYCETES IN ROADSIDE VERGES PLANTED WITHTREES . <,,<•,;-' 0000 0513 4693 Promotor: Dr. Ir. R.A.A. Oldeman, hoogleraar in de Bosteelt en Bosoecologie. Co-promotor: Dr. E.J.M. Arnolds, universitair hoofddocent, Biologisch Station, Wijster. II ; tivo$?&(( /( '^£ Peter-Jan Keizer THE ECOLOGY OF MACROMYCETES IN ROADSIDE VERGES PLANTED WITH TREES Proefschrift ter verkrijging van de graad van doctor in de landbouw- en milieuwetenschappen, op gezag van de rector magnificus, Dr. H.C. van der Plas, in het openbaar te verdedigen op woensdag 19 mei 1993 des namiddags te half twee in de aula van de Landbouwuniversiteit te Wageningen. Ill àOSfflTO "De hedendaagse architectuur, in stedebouw zowel als in de weg- en waterbouw, heeft de aansluiting op de menselijke maat en op de polsslag van culturele ontwikkelingen verlaten. Alles wat er nu gebeurt bestaat uit een meer dan honderdvoudige vergroting van een ontwerp op schaal. De ware grootte van de ontwerpen is onafzienbaar geworden. Niemand is in staat om deze megalomanie te beheersen, want al zou er een planoloog bestaan die zijn vak verstaat en die zijn verantwoordelijkheid beseft, dan mist hij nog de historische distantie die nodig is om deze buitenmaatse ontwikkelingen te overzien, laat staan te beoordelen. De ontwerpers volstaan met een verwijzing naar hun deskundigheid die uit een papieren bevoegdheid bestaat die lang geleden, ver weg van de werkelijkheid, op grond van een schoolwerkstuk verleend is." Gerrit Noordzij, 1990. Woorden aan de dijk. In: Attila op de bulldozer - Rijkswaterstaat en het rivierengebied. G.A. van Oorschot, Amsterdam. BIBLIOIHU^K LANDBOUWUNlVERSnmi JKAGENINGEM CIP-GEGEVENS KONINKLIJKE BIBLIOTHEEK, DEN HAAG Keizer, Peter-Jan The ecology of macromycetes in roadside verges planted with trees / Peter-Jan Keizer.
    [Show full text]
  • 0211 Sesli.Pdf
    MYCOLOGIA BALCANICA 2: 119–160 (2005) 119 Checklists of the myxomycetes and macromycetes in Turkey Ertuğrul Sesli * & Cvetomir M. Denchev Karadeniz Technical University, Faculty of Fatih Education, Department of Sciences Education, Trabzon, Turkey Institute of Botany, Bulgarian Academy of Sciences, 23 Acad. G. Bonchev St., 1113 Sofi a, Bulgaria Received 24 August 2004 / Accepted 28 February 2005 Abstract. Th is paper attempts to compile available data on Turkish myxomycetes and macromycetes published between 1915 and February, 2005, and obtained from 294 publications. Two main lists of myxomycetes and macromycetes are given where the taxa are alphabetically arranged. Th e total number of correct names of species, recorded from Turkey and presented in both checklists, is 1778, including 177 myxomycetes and 1601 macromycetes. For each taxon, references are cited. An index of synonyms based on literature records from Turkey is appended. It includes 671 species and infraspecifi c taxa. Information about the species distribution in the European or/and Asian parts of Turkey is also given. Key words: biodiversity, fungal diversity, macromycetes, myxomycetes, taxonomy, Turkey Introduction Turkey and published in diff erent journals to be a guide for future studies. In addition, we hope that the paper will be A number of studies on the mycota of Turkey have been helpful for creating a database of the Turkish mycota. published. Contemporary knowledge of the diversity of Turkish myxomycetes and macromycetes is based on a period of 90 years of investigations. In the course of our observation Materials and Methods of literature sources we listed 294 scientifi c works, containing various Turkish records of myxomycetes and macromycetes.
    [Show full text]
  • Sweet Chestnut Coppice Silviculture on Former Ancient, Broadleaved Woodland Sites in South-East England English Nature Research Reports
    Report Number 627 The ecological impact of sweet chestnut coppice silviculture on former ancient, broadleaved woodland sites in south-east England English Nature Research Reports working today for nature tomorrow English Nature Research Reports Number 627 The ecological impact of sweet chestnut coppice silviculture on former ancient, broadleaved woodland sites in south-east England Peter Buckley and Ruth Howell Imperial College, Wye College, Ashford, Kent You may reproduce as many additional copies of this report as you like, provided such copies stipulate that copyright remains with English Nature, Northminster House, Peterborough PE1 1UA ISSN 0967-876X © Copyright English Nature 2004 Preface Sweet chestnut Castanea sativa is treated as an “honorary native” in some woods and as an undesirable alien in others. A considered view of its impact on nature conservation values has been hampered by the lack of an up-to-date review of its ecology. English Nature is grateful to the authors and sponsors of this report for permission to reproduce it in our research report series. Keith Kirby English Nature, Peterborough Acknowledgements We would like to acknowledge our two sponsors, Kent County Council and Gallagher Aggregates Limited1, whose joint financial support enabled this review. Particular thanks are due to their representatives, respectively Debbie Bartlett (Kent County Council) and Tom La Dell (Tom La Dell Landscape Architects) for their valuable advice, contributions and suggestions. Thanks must also go to the delegates who attended and contributed to the workshop held at Department of Agricultural Sciences campus of Imperial College in February 2003, particularly our invited speakers and workshop facilitators. We are grateful for contributions to our review report from Debbie Bartlett, David Rossney (ESUS Forestry & Woodlands Ltd), Ralph Harmer (Forestry Commission), Graham Bull (Forestry Commission), Keith Kirby (English Nature), John Badmin (Kent Field Club), David Gardner and Mark Parsons (Butterfly Conservation).
    [Show full text]
  • (Fungi) Capítulo
    CAPÍTULO 3.1 | CHAPTER 3.1 LISTA DOS FUNGOS (FUNGI) LIST OF FUNGI (FUNGI) Ireneia Melo & José Cardoso Jardim Botânico, Museu Nacional de História Natural, Universidade de Lisboa, Centro de Biologia Ambiental, R. da Escola Politécnica, 58, 1250 -102 Lisboa, Portugal; e-mail: [email protected] D FUNGI MA M PS D S Reino Chromista Phylum Oomycota Classe Oomycetes Subclasse Albuginomycetidae Ordem Albuginales Albuginaceae Albugo bliti (Biv.) Kuntze M Albugo candida (Pers.) Roussel M Albugo portulacae (DC. ex Duby) Kuntze M Albugo tragopogonis (DC.) Gray M Subclasse Peronosporomycetidae Ordem Peronosporales Peronosporaceae Peronospora alta Fuckel PS Peronospora arborescens (Berk.) de Bary M Peronospora rumicis Corda M Plasmopara viticola (Berk. & G. Winter) Berl. & De Toni M Subclasse Saprolegniomycetidae Ordem Pythiales Pythiaceae Phytophthora infestans (Mont.) de Bary M Reino Fungi Phylum Glomeromycota Classe Glomeromycetes Subclasse Incertae sedis Ordem Glomerales Glomeraceae Glomus fasciculatus (Thaxt.) Gerd. & Trappe M Glomus microcarpum Tul. & C. Tul. M Phylum Zygomycota Classe Zygomycetes Subclasse Incertae sedis Ordem Endogonales Endogonaceae Endogone flammicorona Trappe & Gerd. M Ordem Mucorales Choanephoraceae Choanephora cucurbitarum (Berk. & Ravenel) Thaxt. M Mucoraceae Rhizopus stolonifer (Ehrenb.) Vuill. M Pilobolaceae Pilobolus crystallinus (F.H. Wigg.) Tode M MA – quando nenhuma informação está disponível sobre a ocorrência numa ilha em particular (when no information was available concerning island occurrence); M – Madeira; PS – Porto Santo; D – Desertas; S – Selvagens; END – endémica (endemic); MAC – Macaronésia (Macaronesia). 73 D FUNGI MA M PS D S Subreino Dikaria Phylum Ascomycota Subphylum Pezizomycotina Classe Dothideomycetes Subclasse Dothideomycetidae Ordem Capnodiales Capnodiaceae Caldariomyces fumago Woron. M Capnodium citri Berk. & Desm. M Capnodium mangiferum Cooke & Broome M Capnodium nerii Rabenh.
    [Show full text]
  • Ormancılık Dergisi Cilt 16, Sayı 2, S
    161 Düzce Üniversitesi Orman Fakültesi D.Ü Ormancılık Dergisi Cilt 16, Sayı 2, s. 161-178 Kategori: Araştırma Makalesi Ormancılık Dergisi (DÜOD) http://dergipark.gov.tr/journal/256/workflow/active ISSN 2148-7855 (online), ISSN 2148-7871 Düzce Üniversitesi Orman Fakültesi Düzce Üniversitesi Konuralp Kampüsü Makrofungusları The Macrofungi of Düzce University Konuralp Campus Beşir YÜKSEL1, Sami TEKEL1 Özet Abstract Bu çalışma, Düzce Üniversitesi Konuralp Kampüsü This study was conducted to investigate the makrofungus çeşitliliğini belirlemek amacıyla macrofungi diversity of Duzce University Konuralp yapılmıştır. 2018-2019 yılları arasında yapılan arazi Campus. Field records of the samples collected by çalışmaları ile toplanan numunelerin alan kayıtları field studies conducted between 2018-2019 were etiketlenerek, ayrı ayrı poşetlere alınarak labeled and transported to the laboratory in separate laboratuvara getirilmiştir. Laboratuvarda gerekli bags. The necessary microscopic data of the mikolojik teknikler uygulanarak kurutulan, spor macrofungi, which were dried by applying essential baskıları alınan makrofungusların gerekli mycological techniques in the laboratory, were mikroskobik veriler elde edilmiştir. Arazi ve obtained. As a result of field and laboratory studies, laboratuvar çalışmalarının sonucu olarak 157 taxa belonging to 49 families from Basidiomycota’dan 49 familyaya ait ve Basidiomycota and 4 families from Ascomycota Ascomycota’dan 4 familyaya ait 157 takson rapor have been reported. All taxa are listed along with edilmiştir. Tüm taksonların habitat bilgileri, coğrafi habitat information, geographical location, ethno- konumları, etnomikolojik verileri ve toplama mycological data, and collection dates. Of these, 72 tarihleri ile birlikte listelenmiştir. Tespit edilen were edible, 63 were non-renewable and 22 were taksonlardan 72’si yenilebilir, 63’ü yenmeyen ve 22 considered toxic taxa.
    [Show full text]