2. Meşrutiyet'te Eğitim, Kadın Ve Nas Darülfünunu

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

2. Meşrutiyet'te Eğitim, Kadın Ve Nas Darülfünunu T.C. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı Siyaset ve Sosyal Bilimler Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi 2. Me şrutiyet’te E ğitim, Kadın ve İnas Darülfünunu (İlk Kadın Üniversitesi) Bahar Baskın 2501040450 Tez Danı şmanı Yrd. Doç. Dr. Mehmet Ö. Alkan İstanbul 2007 Öz Tez çalı şmamızın konusunu II. Me şrutiyet’teki modernle şme hareketi ve milliyetçilik söyleminin kadın ve e ğitim üzerindeki etkisi ile kadınların ilk defa yüksekö ğrenim görme hakkını elde ettikleri İnas Darülfünunu olu şturmaktadır. Osmanlı’da 19. Yüzyılda ba şlayan merkeziyetçi-modernle şme hareketi standartla ştırmanın bir zorunlulu ğu olarak e ğitimin de devletin tekeline alınmasını gerektirmi ş, ba şlangıçta Osmanlılık olan dü şünsel temel, süreç içerisinde yön de ğiştirerek II. Me şrutiyet’e gelindi ğinde milliyetçi bir içerik kazanmaya ba şlamı ştır. Balkan Sava şları’nın ardından etkisini artıran milliyetçi söylem, toplumsal formasyonun tamamında gerçekle ştirilecek bir dönü şüm için “Kadın”a ihtiyaç duydu ğundan, “Yeni Hayat” ve bununla ba ğlantılı olarak “Yeni Kadın”ın olu şturulmasını gerektirmi ştir. Vatan evlatlarını yeti ştirecek olan anneler, kültür aktarımının sembolleri ve milletin yeniden üreticileri olarak de ğerlendirilen kadınların, modern e ğitim almı ş olmaları toplumun ilerlemesi ile ili şkilendirilmi ş, medenili ğin bir göstergesi sayılmı ştır. Bu dü şünce İttihat ve Terakki iktidarının eylemlerine ve e ğitim politikasına da yansımı ştır. Bu yansımalardan biri olan ama hakkında çok fazla bilgiye sahip olmadı ğımız İnas Darülfünunu’nun tartı şmaların neresinde durdu ğunu dönemin gazetelerinden, dergilerinden ve özellikle Ba şbakanlık Osmanlı Ar şivi ile adı zaman içinde İstanbul Üniversitesi olarak de ğişen Darülfünun’un kendi kayıtlarından yararlanarak anlamaya çalı ştık. Yaptı ğımız ara ştırma sonucunda elde edebildi ğimiz bilgi ve belgeler ı şığında II.Me şrutiyet’te kadınların üniversiteye kabul edilmeleri sürecinin tüm bu tartı şmalardan ayrı bir yerde durmadı ğı, aksine yeni kadın ve modernle şme kavramları ile milli in şa sürecinin tam da merkezinde yer aldı ğı sonucuna ula ştık. iii Abstract The subject of this study is the modernization movement during the second constitution era and how women, for the first time, obtained the right to attend universities by the effect of the nationalist discourse on women and education. The centralist-modernization movement which started in the Ottoman Empire in 19th century, required strict government control over education as a condition of standardization. Formerly thought as Ottomanism, the ideological foundation had started to change towards nationalism in the process of the second constitutional era. The nationalist discourse which gained momentum after the Balkan wars, needed women for the transformation of a whole society. This lead to the formation of the two major discussions of the period: “New life” and following it “New Women”. The women were perceived as mothers raising the future generations in the homeland, thus considered to be the symbols of the culture transfer and the reproducers of the nation. Therefore modern education of women was thought crucial for the improvement of society and women were considered indicators of modernization. This thought was also reflected on the policies and actions of the Party of Union and Progress. This study aims to explain one of these reflections on the policy; Inas Darulfunun, on which we don’t have extensive knowledge. This paper presents a detailed study on Inas Darulfunun based on the newspapers and magazines of the period as well as the Ottoman archives of the Prime Ministry and the Darulfunun itself although its name has changed to University of Istanbul in time. In the light of the information we reached from the above mentioned resources and documents, this paper argues that the admission of Ottoman women to university is not independent from the major discussions of the time, but on the contrary it is a part of the nation building process characterized with women and modernization. iv ÖNSÖZ Bu tez çalı şmasının olu şturulmasında deste ğini esirgemeyen, de ğerli hocam Yrd. Doç. Dr. Mehmet Ö. Alkan’a, Osmanlıca Belgeleri kullanırken danı şmadan yaptı ğım transkripsiyonlardaki hataların tamamı bana ait olmak üzere yöneltti ğim soruları cevapsız bırakmayan Sayın Yücel Demirel’e, çalı şmamda yararlandı ğım eser sahiplerine, ilgi ve yardımları için Ba şbakanlık Osmanlı Ar şivi Çalı şanlarına, İnas Darülfünunu’na ait defterlerden yararlanmama imkân tanıyan İ.Ü. Edebiyat Fakültesi’ne, lisans ve lisansüstü ö ğrenimimi gördü ğüm İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi’ndeki hocalarıma, bu uzun ve yorucu süreçte beni dinleyen ve destek olan sevgili arkada şlarım Bilgen Bayraktar ve Ahu Alanya’ya, bilgi ve tavsiyelerinden yararlandı ğım Alev Atayakul ve Sibel Yurtö ğren’e, sıkıcı zamanlarda nefes almamı sa ğlayan Özge Unsur’a ve ba şlarını a ğrıttı ğım tüm dostlarıma, çalı şmanın ba şından sonuna kadar her a şamasında bulunarak maddi, manevi ve teknolojik deste ğini esirgemeyen R. Haluk Öngör’e, son olarak bu süre boyunca ve daima yanımda olan ablama, anneme ve babama çok te şekkür ediyorum. v İÇİNDEK İLER Öz ................................................................................................................................iii Abstract ....................................................................................................................... iv ÖNSÖZ ........................................................................................................................ v İÇİNDEK İLER ........................................................................................................... vi Giri ş.............................................................................................................................. 1 1. Kuramsal Çerçeve .................................................................................................... 5 1.1. Kavram Olarak E ğitim ve İdeolojik İş levi ....................................................... 5 1.2. 19. Yüzyıl Modernle şmesi ve Milliyetçili ğin Ke şfi: Modern “Millet”ler ve Eğitim ...................................................................................................................... 7 1.2.1. Milliyetçi Söylemde Kadın .................................................................... 15 2. 19.Yüzyıl Osmanlı Modernle şmesi........................................................................ 20 2.1. Tanzimat’tan II. Me şrutiyet’e Modernle şmenin Temel Ölçütleri .................. 24 2.1.1. Tanzimat Döneminin Siyasal Görünümü ve Bürokratik Modernle şme. 24 2.1.2. Modernle şmenin Öteki Yüzü: Patriyarkal Modernle şme....................... 30 2.1.3. Söylemde De ğişime Do ğru: Tanzimat’ın Kadınları............................... 33 2.2. II. Me şrutiyet ve Pozitivist Modernle şme ...................................................... 39 2.2.1. II. Me şrutiyet’in siyasal ortamı .............................................................. 39 2.2.2. Pozitivizmin Etkisi ................................................................................. 45 2.2.3. Milliyetçilik............................................................................................ 49 2.2.4. Milli İktisat............................................................................................. 57 2.2.5. Örgütlenme ve Basın.............................................................................. 60 2.3. II. Me şrutiyet’te Kadın................................................................................... 63 2.3.1. II. Me şrutiyet’in Dü şünce Akımlarında Kadın ...................................... 64 2.3.2. Modernle şen Kadın ve Milliyetçilik: Yeni Kadın’ın olu şumu............... 68 2.3.2.1. Kadının Toplumsalla şması ve Çalı şan Kadın ............................ 70 2.3.3. Kadın Dergileri ve Dernekler................................................................. 74 3. E ğitimde Modernle şme Süreci............................................................................... 81 3.1. Tanzimat Dönemi........................................................................................... 82 3.2. Abdülhamit Dönemi’nde E ğitim: Her Camiye Bir Okul ............................... 89 3.3. II. Me şrutiyet Döneminde E ğitim: E ğitimde ‘Milli’lik.................................. 94 vi 3.3.1. Darülfünun ........................................................................................... 102 3.4. II. Me şrutiyet’te Kadın ve E ğitim ................................................................ 106 3.4.1. İttihat ve Terakki’nin Kadın ve E ğitim Politikasına Dair Bazı Veriler 107 3.4.2. Yeni Kadın ve Yeni Okullar................................................................. 110 3.4.2.1. II. Me şrutiyet’in Münevver Kadınları: Ö ğretmenler................ 115 4. İnas Darülfünunu.................................................................................................. 118 4.1.1. Serbest Konferanslar ............................................................................ 119 4.1.2. İnas Darülfünunu’nun Açılı ş ve Yapılanma Süreci ............................. 126 4.1.3. İnas Darülfünunu Talimatnamesi......................................................... 138 4.1.3.1. Talimatnamenin Uygulanması ve Disiplin............................... 143 4.1.4. İdari ve Akademik Kadro..................................................................... 147 4.1.5. Öğrenciler............................................................................................
Recommended publications
  • Behice Tezçakar Özdemir [email protected]
    CURRICULUM VITÆ Turkish-German University Faculty of Economics & Administrative Sciences Department of Political Sciences and International Relations POL 550-551 Behice Tezçakar Özdemir www.behiceozdemir.com [email protected] General Overview Behice Tezçakar Özdemir who is an author, history researcher, professional expert on industry history and journalist born and raised in Bosphorus (Istanbul). She received her B.A in History as a valedictorian of Istanbul Bilgi University. She got the Master’s Degree from History Department of Boğaziçi University. She specialized on the Turkish- German industrial relations and the roles of German enterprises and companies on the industrial developments of Ottoman territories including today’s Turkey, Middle East and Balkans. Her research book ‘Discovery of Oil in the Minds and Lands of the Ottoman Empire’ is published internationally (2009). Özdemir is co-writer for ‘Daheim in Konstantinopel-Deutch Spuren am Bosporus ab 1850- Memleketimiz Dersaadet 1850’den itibaren Boğaziçi’nde Alman izleri’ published by Pagma Verlag in Germany (2013). Her last research book ‘History of Siemens from Empire to Republic - In the Light of Documents from State Archives’ was published for Siemens 160th anniversary (2016). In that work she examined different territories of Ottoman Empire like Constantinople, Baghdad, Basra, Fao, Sudan, Mosul, Aleppo, Tripoli, Rhodes, Thessalonica on behalf of the industrial activities in different sectors like communications, mobility, energy and industry, defense, cities and building technologies, human resources and healthcare. In 2018, she conducted the research project of Thyssen Krupp and she prepared a book that covered the defense, iron and steel industry services of the Germans through the company of Thyssen Krupp, in Ottoman lands (in the Balkans, Asia Minor, the Middle East and North Africa ) during the Prussian period.
    [Show full text]
  • Early Cinema in the Ottoman Empire
    UvA-DARE (Digital Academic Repository) Performing modernity: Atatürk on film (1919-1938) Dinç, E. Publication date 2016 Document Version Final published version Link to publication Citation for published version (APA): Dinç, E. (2016). Performing modernity: Atatürk on film (1919-1938). General rights It is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), other than for strictly personal, individual use, unless the work is under an open content license (like Creative Commons). Disclaimer/Complaints regulations If you believe that digital publication of certain material infringes any of your rights or (privacy) interests, please let the Library know, stating your reasons. In case of a legitimate complaint, the Library will make the material inaccessible and/or remove it from the website. Please Ask the Library: https://uba.uva.nl/en/contact, or a letter to: Library of the University of Amsterdam, Secretariat, Singel 425, 1012 WP Amsterdam, The Netherlands. You will be contacted as soon as possible. UvA-DARE is a service provided by the library of the University of Amsterdam (https://dare.uva.nl) Download date:24 Sep 2021 Chapter 1 Early Cinema in the Ottoman Empire The aim of this chapter is to arrive at an understanding of the specific meanings of cinema in the Ottoman context in which Atatürk grew up, by comparing the early history of cinema in Europe and the US with the history of cinema in the Ottoman Empire in the late nineteenth and early twentieth centuries. By placing Atatürk in his historical context, more specifically his social and cultural milieu, the chapter intends to reveal the general framework within which his ideas on cinema emerged.
    [Show full text]
  • Enver Paşa Enver Pasha 1881-1922 Ernestine Reiser
    kim kimdir? who is who? 401 Enver Paşa Enver Pasha 1881-1922 İstanbul doğumlu, Gagavuz kökenli Osmanlı askeri, Born in Istanbul, Ottoman soldier of Gagauz origin. While still siyasetçi. İkincilikle bitirdiği Harbiye’de henüz öğrenciyken a student at the Military Academy, from which he graduated “devleti kurtarma” idealiyle siyasete eğilim göstermeye ranking the second, he started to get involved in politics with başladı (1902). 1908’de subay arkadaşlarıyla birlikte, Sultan the ideal of “saving the country” (1902). In 1908, he joined his II. Abdülhamid iktidarına meşruti yönetim gayesiyle military peers in the demand for constitutional régime and took başkaldırıp dağa çıktı. İhtilalin ardından 1909’da ilan edilen to the mountains to revolt against Sultan Abdülhamid II. He meşruti idarenin en aktif ismi oldu. İttihat ve Terakki was the most active figure in the constitutional administration Partisi’nin liderlerindendi. Hem ordunun hem siyasetin announced after the coup, in 1909. He was one of the leaders parlak ismiydi. Sultan Abdülmecid’in torunu Naciye Sultan of the Union and Progress Party and a bright character in both ile evlendi, Hanedan’a damat oldu (1914). I. Dünya Savaşı the military and political arena. He married Naciye Sultan, sırasında Harbiye Nazırı ve Başkumandan Vekili’ydi. granddaughter of Sultan Abdülmecid and thus became the Türk-Alman ittifakının mimarı olarak algılanan Enver son-in-law to the Ottoman Dynasty (1914). He was the Minister Paşa, yenilginin ardından ülkeyi savaşa ittiği suçlamasıyla of War and Deputy Chief Commander during World War I. idama mahkûm edildi, rütbeleri alındı. Türk devletlerini Considered to be the architect of the Turkish-German alliance, birleştirme idealiyle Rus topraklarına kaçtı.
    [Show full text]
  • Cumhuriyet Öncesinde Türk Kadını
    T.C. BAŞBAKANLIK AİLE ARAŞTIRMA KURUMU BAŞKANLIĞI Cumhuriyet Öncesinde TÜRK KADINI (1839-1923) İKİNCİ BASKI Şefika KURNAZ Ankara 1991 T.C. BAŞBAKANLIK AİLE ARAŞTIRMA KURUMU BAŞKANLIĞI YAYINLARI Genel Yayın No: 4 Seri : Bilim Serisi ISBN : 975-19-0285-1 Redaksiyon: Dr. C. Doğan, E. Özensel, S. Güneş. A R. Kalaycı, E Özdemir Dizgi : Reyhan Grafik Baskı : Öz-EI Matbaası SUNUŞ 1980 ortalarından itibaren ülkemizde kadın orijinli hareket ve yaklaşımların büyük bir mesafe katettiği biliniyor. Bunda Birleşmiş Milletler gibi bazı uluslararası kuruluşlarla vakıfların sağladığı kaynak ve motivasyonların büyük bir payı bulunuyor. Bu arada iki ku- tuplu bir dünyadan tek kutuplu bir dünyaya geçerken, sosyalizmin bıraktığı büyük boşlukta kadın hakları ve "feminizm"in, neredeyse bir ideoloji gibi sunu- lup algılanmasının da bundaki payı büyük. Kadın konusundaki yaklaşımların sansasyonal boyutlar taşıması, her ne kadar harekete bir ivme kazandırmak amacından ileri gelse de, sonuçta, toplum- sal katılımı geciktiren fonksiyonlar ürettiği de bir gerçek. Gelişmeye ve değişime karşı aşırı ön yargıları bulunmayan Türk toplumunun, aceleci ve yaptırımcı tavırları bir "şiddet" unsuru olarak algıladığını da burada kaydetmek gerekiyor. Bu yaklaşımların içine düştüğü bir durum da, kadını mensubu olduğu sosyal üniteden, yani aileden soyutlayarak ele almaya kalkışmasıdır. Kadını, o toplu- mun temelini oluşturan aileden bağımsızlaştırarak ele almak, toplumsal gerçeklikleri veya sosyal kurumları yok farzetmek anlamına gelebilir. Kadın, erkek ve çocuğun kendi bireyi ile sınırlandırılabilecek tarafının yanı sıra, onların, ailenin bütünlüğü içinde üstlendiği bir takım rol ve statülerin de bulun- duğunu biliyoruz. Halbuki sosyal kurumların değişmesi, bizim arzularımızın hilâfına daha uzun zamanlara ihtiyaç gösterebilir. Daha ötede bu problemi üretim biçimlerinin, ailelerin hayat tarzının geçireceği büyük dönüşümlerden bağımsız düşünmek de mümkün değildir.
    [Show full text]
  • Osmanli Hanedaninin Geri Dönen Ilk Üyeleri (1924‐1951)
    TARİHİN PEŞİNDE THE PURSUIT OF HISTORY ‐ULUSLARARASI TARİH ve SOSYAL ARAŞTIRMALAR DERGİSİ‐ ‐INTERNATIONAL PERIODICAL FOR HISTORY AND SOCIAL RESEARCH‐ Yıl: 2014, Sayı: 12 Year: 2014, Issue: 12 Sayfa: 83‐117 Page: 83‐117 SÜRGÜNDEN VATANA: OSMANLI HANEDANININ GERİ DÖNEN İLK ÜYELERİ (1924‐1951) Cahide SINMAZ SÖNMEZ* Özet 3 Mart 1924 tarihinde Halifeliğin kaldırılmasıyla beraber Osmanlı Hanedanı üyeleri de süresiz bir şekilde sınır dışı edilmişlerdir. Sürgüne giden hanedan mensuplarının pek çoğu bu durumun kısa sürede son bulacağı ümidiyle ülkeyi terk etmişler, ancak dönüş süreci beklenenden uzun sürmüştür. Kadınlar 16 Haziran 1952 tarihinde çıkarılan özel bir kanunla dönüş izni alırken, erkekler ise 15 Mayıs 1974 tarihli Genel Af yasasının 8. mad‐ desiyle geri dönebilmişlerdir. Ancak, 1952 yılına kadar yasağın devam ediyor olmasına rağmen bazı istisnai uygulamalar yaşanmıştır. Bu araştırmanın konusunu da 3 Mart 1924 tarihinden 16 Haziran 1952 tarihine kadar geçen süre içerisinde yaşanan istisnai örnekler oluşturmaktadır. Anahtar Kelimeler Halifeliğin Kaldırılışı, Osmanlı Hanedanı, Sürgün, Geri Dönüş, Pasaport Kanunu FROM EXILE TO THE HOMELAND: THE FIRST RETURNING MEMBERS OF THE OTTOMAN DYNASTY (1924‐1951) Abstract Members of the Ottoman Dynasty were sent into an indefinite exile after the abolishment of the Caliphate on March 3, 1924. A great majority of the dynasty members left the country with the hope that deportation would end soon, but the process of returning back to the country has lasted longer than expected. Female members of the dynasty have acquired the right to return with a special law issued on June 16, 1952 while the male members of the dynasty were able to return with the 8th article of the General Amnesty issued on May 15, 1974.
    [Show full text]
  • Indirmenin, Ihtiyaç Sahibinin Onurunu Korumanın, Dünyanın Nere- Sinde Bir Mazlum Varsa Yarasını Sarmanın, Gözyaşını Silmenin Mücadelesini Veriyoruz
    TÜRK KIZILAYI TARİH DİZİSİ Türk Kızılayı, Türk Halkının dünyaya uzattığı merhamet eli olarak yak- laşık bir buçuk asırdır ulvi bir görevi büyük bir özveri ile yerine getirmekte- dir. Kurulduğu 1868 yılından bu yana halkımızın ve özellikle yakın coğrafi komşularımızın başına gelen her türlü felâkette görev alan ve tarihe tanıklık eden Türk Kızılayı, maalesef bu tanıklığını ilgililere ve yeni nesillere taşıya- cak çalışmaları ihmal etmiştir. Elbetteki yapılan her türlü yardım çalışmasının yazışmaları Türk Kızılayı arşivlerindeki yerlerini almıştır. Ancak, bu çalışmaları arşivlerden kurtarmak ve yardımlaşma duygusunun cisimleşmiş hali olan Türk Kızılayı’nın anlata- cak eserleri haline getirmek bizler için tarihi bir görev olmuştur. Bu görevi yerine getirebilmek amacıyla bir çalışma başlatılmıştır. Türk Kızılayı Kitaplığı olarak adlandırılan bu çalışmada ilk olarak Kızılayımızın tarihine ışık tutacak belgelerin kitaplaştırılması hedeflenmiştir. Zaman için- de ise güncel çalışmalar kitaplaştırılacaktır. Türk Kızılayı, tarihi tanıklığıyla dünün daha iyi anlaşılmasına, bugünün bu bilgiler ışığında değerlendirilme- sine ve geleceği planlarken ulusumuzun geçirdiği acılı sürecin bilinmesinde büyük yararlar görmektedir. Türk Kızılayı Kitaplığı serisinin oluşumuna fikirleri ve emekleriyle destek veren herkese teşekkürü bir borç biliriz. Padişah'ın Himayesinde OSMANLI KIZILAY CEMİYETİ 1911-1913 YILLIĞI Hazırlayanlar Yrd. Doç. Dr. Ahmet Zeki İZGÖER • Msc. Ramazan TUĞ Koordinatörler Belgin Duruyürek Şahin Cengiz Kapak Fotoğrafı Osmanlı Kızılay Cemiyeti
    [Show full text]
  • ROMA Ve BİZANS ETÜDLER VE SİSTEMATİK ESERLER
    ROMA ve BİZANS ETÜDLER VE SİSTEMATİK ESERLER ALBERT, GOTTFRIED: Die Prinzeninsel Antigoni und der Aidos- Berg. Konstantinopel, O. Keil, [1891]. s. 24-51. (15.5x22). “Mitteilungen des Deutschen Excursions Clubs, Heft III”. [I.RB/E-367] ANGOLD, MICHAEL: Church and society in Byzantium under the Comneni, 1081-1261. Cambridge, Cambridge University, 1995. XVI+604 s. (15.5x23.5). [I.RB/E-388] BALARD, MİCHEL - DUCELLIER, ALAIN (Der.) : Konstantinopolis 1054-1261. Hırıstiyanlığın başı, Latinlerin avı, Yunan başkenti. İstanbul, İletişim, 2002. 256 s. (16x23). “İletişim Yay.: 842 - Dünya Şehirleri Dizisi: 6”. [I.RB/E-405] BARSANTI, CLAUDIA : Constantinopoli e l’Egeo nei primi decenni del XV secolo: la testimonianza di Cristoforo Buondelmonti. s. 83-254. (21x29). Roma, Rivista dell’Istituto Nazionale d’Archeologia e Storia dell’arte, 56 (III. Serie, XXIV), 2001’den. Fotokopidir. [I.RB/E-407] BARTUSIS, MARK C.: The late Byzantine army: arms and society, 1204-1453. Philadelphia, University of Pennsylvania Press, 1992. XVII+438 s. (15x23) resim. “The Middle Ages Series”. [I.RB/E-408] 1 BASSETT, SARAH GUBERTI : Historiae custos: Sculpture and tradition in the Baths of Zeuxippos. s. 491-506. (21x29.5) plan, resim. American Journal of Archaeology Volume, 100, No: 3/1996’dan. Fotokopidir. [I.RB/E-391] BELGE, MURAT : Bizans mirası. Foto.: Şemsi Güner. s. 86-102. (22x30) resim. Atlas dergisi, 1994, (Sayı 17)’de. [I.RB/E-392] BOOJAMRA, JOHN LAWRENCE : Church reform in the late Byzantine Empire. A study for the patriarchate of Athanasios of Constantinople. Thessaloniki, Patriarchal Institute for Patristic Studies, 1983. 239 s. (18x25). “Analekta Vlatadon, 35”. [I.RB/E-362] BRADFORD, ERNLE : The great betrayal.
    [Show full text]
  • Hilâl-I Ahmer Hanimlar Merkezinin Kuruluşu Ve
    HİLÂL-İ AHMER HANIMLAR MERKEZİ’NİN KURULUŞU VE FAALİYETLERİ (1877-1923) Muzaffer TEPEKAYA* - Leyla KAPLAN* ÖZET Osmanlı Hilâl-i Ahmer Cemiyeti bünyesinde 20 Mart 1912 tarihinde “Osmanlı Hilâl-i Ahmer Hanımlar Merkezi” kurulmuştur. Kurulan bu teşkilatla kadınlar etkili bir şekilde Hilâl-i Ahmer faaliyetlerine katılmışlardır. Kuruluşundan itibaren cephede savaşan askerlere, yaralı ve hastalara, kimsesizlere ve bakıma muhtaç olanlara, şehit ve asker ailelerine göçmenlere, esirlere yardım eden Hilal-i Ahmer Hanımlar Merkezi, bu faaliyetlerini bağış kampanyalarının yanı sıra, aşhane, çayhane, hastane, dispanser, sanat evi, atölyeler, nekahet-hane, gibi kuruluşlar aracılığıyla gerçekleştirmektedir. Osmanlı Devleti’ni sona erdiren 24 Temmuz 1923 Lozan siyasi antlaşmasının imzalanmasından sonra yeni kurulan Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nde de faaliyetlerine devam eden dernek Yunanistan’la yapılan Türkiye Rum mübadelesinde önemli görevler üstlenmiştir. Mübadele ile gelen göçmenlerin sağlık, giyim ihtiyaçlarının karşılanması, yerleşecekleri yerlere nakilleri, hastalarının bakımı ve sağlık bilgilerinin verilmesinde başarıyla görev yapmıştır. Cumhuriyetin ilânından sonra “Cumhuriyet Vatandaşı” kimliği oluşturmak için yapılan çalışmalara katılan ve yenilikleri Türk toplumuna benimsetmede önemli görevler yerine getiren Hilâl-i Ahmer Kadınları “Cumhuriyet Kadını” kimliğini benimseterek bunun yaygınlaştırılmasında başarıyla çalışmıştır. Yardım faaliyetleriyle birlikte peş peşe gerçekleştirilen inkılapları destekleyen derneğin çalışmalarına dönemin gazetelerinde
    [Show full text]
  • Harun Açba KADINEFENDİLER {1839-1924} KADINEFENDİLER {1839-1924}
    SON DÖNEM OSMANLI PADİŞAH EŞLERİ Harun Açba KADINEFENDİLER {1839-1924} KADINEFENDİLER {1839-1924} Harun Açba PROFİL O Hanın Açba O PROFİL YAYINCILIK Yazar/Harun Açba Eserin Adı / Kadirdendiler Genel Koordinatör /'Münir Üstün Genel Yayın Yönetmeni / Cem Küçük Redaksiyon I Elif Avcı Kapak Tasarım/ Yunus Karaasian İç Tasarım I Adem Şenel Baskı-Cilll Kitap Matbaası Davulpap Cad. fminraj Ka/ım Dinçol San. Sil. No.81/21 Topkapı -İstanbul Tel: 0212 567 .10 8-1 1. BASKI KASIM 2007 978-975-996-109-1 PROFİL : 65 İNCELEME-ARAŞTIRMA :07 PROFİL YAYINCILIK Çatalçcsme Sk. Meriçli Apt. No: 52 K.3 Cagaloglu - İSTANBUL www.profilkilap.com / [email protected] Tel. 0212. 514 45 11 Faks. 0212. 514 45 12 Profil Yayıncılık Maviağaç Küllür Sanat Yayıncılık Tic.Ltd.Şti rnarkasıdır. ı © Bu kitabın Türkçe yayın hakları Harun Açba ve Prolil Yayıncılık'a aittir. Yazarın ve yayıncının izni olmadan herhangi bir formda yayınlanamaz. kopyalanamaz ve çoğaltılamaz. Ancak kaynak gösterilerek alınlı yapılabilir. İÇİNDEKİLER Bölüm 1 Kafkasya Hanedanları / 9 Saray Protokolü /13 Bölüm 2 Sultan I. Abdülmecid Han Ailesi / 17 (1839-18611 Sultan Abdülaziz Han Ailesi / 81 (1861-1876) Sultan V. Murad Han Ailesi / 96 (1876) Sultan II. Abdülhamid Han Ailesi / 117 (1876-1909) Sultan V. Mehmed Reşad Han Ailesi / 161 (1909-1918) Sultan VI. Mehmed Vahideddin Han Ailesi / 180 (1918-1922) Halife II. Abdülmecid Efendi Ailesi / 207 (1922-1924) Bibliyografya / 217 Teşekkkürname / 218 Bu kitabı aileme ithaf ediyorum. BÖLÜM 1 KAFKASYA HANEDANLARI smanlı Sarayı'na alınan kızların (19. yy. özellikle) Çerkeş olduğu biliniyor. Sultan Abdülmecid Han'a kadar tâbi Okalınan köle, yani cariye ticareti üzerine kurulan Os­ manlı haremi Abdülmecid Han'dan sonra değişikliğe uğramıştır.
    [Show full text]
  • Poor Ottoman Turkish Women During World War I : Women’S Experiences and Politics in Everyday Life, 1914-1923 Ikbal Elif Mahir-Metinsoy
    Poor Ottoman Turkish women during World War I : women’s experiences and politics in everyday life, 1914-1923 Ikbal Elif Mahir-Metinsoy To cite this version: Ikbal Elif Mahir-Metinsoy. Poor Ottoman Turkish women during World War I : women’s experiences and politics in everyday life, 1914-1923. History. Université de Strasbourg, 2012. English. NNT : 2012STRAG004. tel-01885891 HAL Id: tel-01885891 https://tel.archives-ouvertes.fr/tel-01885891 Submitted on 2 Oct 2018 HAL is a multi-disciplinary open access L’archive ouverte pluridisciplinaire HAL, est archive for the deposit and dissemination of sci- destinée au dépôt et à la diffusion de documents entific research documents, whether they are pub- scientifiques de niveau recherche, publiés ou non, lished or not. The documents may come from émanant des établissements d’enseignement et de teaching and research institutions in France or recherche français ou étrangers, des laboratoires abroad, or from public or private research centers. publics ou privés. UNIVERSITÉ DE STRASBOURG ÉCOLE DOCTORALE SCIENCES HUMAINES ET SOCIALES / PERSPECTIVES EUROPÉENS Cultures et Sociétés en Europe THÈSE présentée par : Ikbal Elif MAHIR METINSOY soutenue le : 29 juin 2012 pour obtenir le grade de : Docteur de l’Université de Strasbourg Discipline/ Spécialité : Histoire contemporaine Les femmes défavorisées ottomanes turques pendant la Première Guerre mondiale Les expériences des femmes et la politique féminine dans la vie quotidienne, 1914-1923 [Poor Ottoman Turkish Women during World War I : Women’s Experiences and Politics in Everyday Life, 1914-1923] THÈSE dirigée par : M. DUMONT Paul Professeur des universités, Université de Strasbourg Mme. KOKSAL Duygu Professeur associé HDR, Université de Boğaziçi RAPPORTEURS : M.
    [Show full text]
  • Şehzade Evliliklerinde Değişim Changes in the Marriage of Ottoman Princes
    Şehzade Evliliklerinde Değişim Changes in the Marriage of Ottoman Princes Cevdet Kırpık ∗ Özet: Osmanlı tarihi boyunca şehzadelerin evlenme ve boşanmalarında farklı usuller takip edildi. Kuruluş döneminde farklı, yıkılışa doğru daha farklı bir politika izlendi. Şehzadeler, ilk dönemlerde ileri gelen yerli aile kızları ve yabancı hanedanların kızlarıyla evlenirlerken, XVI. yüzyıldan itibaren cariye kökenlilerle evlenmeye başladılar. Kafes sisteminde şehzadelerin evlenme ve çocuk sahibi olmaları yasaklandığından bir şehzade ancak tahta çıktıktan sonra evlenebilmekteydi. XIX. yüzyılın ortalarından itibaren Kafes sistemindeki gevşemeyle birlikte şehzadelerin evlenmelerinde de değişim yaşandı. Şehzadeler artık tahta çıkmadan evlenmeye, çoluk çocuk sahibi olmaya başladılar. Evlilikler hâlâ cariye kökenli kızlarla yapılmaktaydı. 1909’da ülkede köleliğin tamamen yasaklanması, evlilik yapılacak adayların kimliğinin sorgulanmasına yol açtı. Yasak, bir taraftan şehzadelerin tercihlerini etkilerken diğer yandan da çok eşlilik yapılması konusunun tartışılmasına neden oldu. Bütün bunlara ilave olarak Osmanlı tarihinde ilk kez şehzade evliliklerinin yapılma usulü yazılı hale getirildi. Şehzadelerin boşanma usulleri ancak Devlet’in yıkılışına ramak kala düzenlendi. Çalışmada şehzade evliliklerinin geçirdiği değişim ile boşanmalar ele alınmakta, özellikle son dönemdeki örnekler üzerinde durulmaktadır. Anahtar Kelimeler: Şehzadeler, Evlilik, Boşanma. Abstract: The marriage of the Ottoman princes was an important issue and involved certain procedures. The policies concerning their marriage in the early Ottoman period were quite different from the late Ottoman period. While princes married the daughters of the local elite and foreign ∗ Yrd. Doç. Dr., Erciyes Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Melikgazi/Kayseri, E-mail: [email protected]. 166 CEVDET KIRPIK dynasties at the beginning of their establishment, from the 16th century onwards they married those having an odalisque background. Starting from mid-19th century, a change started to take place in the marriages of princes.
    [Show full text]
  • Son Halife Abdülmecid Efendi'nin Hayatı
    T.C. İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TARİH ANABİLİM DALI GENEL TÜRK TARİHİ BİLİM DALI DOKTORA TEZİ SON HALİFE ABDÜLMECİD EFENDİ’NİN HAYATI -ŞEHZÂDELİK, VELİAHTLIK ve HALİFELİK YILLARI- LȂLE UÇAN 2502110563 TEZ DANIŞMANI Prof. Dr. ARZU TERZİ İSTANBUL 2019 SON HALİFE ABDÜLMECİD EFENDİ’NİN HAYATI -ŞEHZÂDELİK, VELİAHTLIK VE HALİFELİK YILLARI- LÂLE UÇAN ÖZ Son Halife Abdülmecid Efendi’nin Hayatı-Şehzâdelik, Veliahtlık ve Halifelik Yılları- isimli tez çalışmamızda ana hedefimiz, Abdülmecid Efendi’nin hayatına Dolmabahçe Sarayı ve gündelik yaşam perspektifinden bakabilmektir. Bu yüzden Abdülmecid Efendi’nin gündelik yaşamı bütünlük içinde şehzâdeliğinden veliahtlığına, halife seçilmesinden saraydan ayrılışına takip edilmiştir. 19. yüzyılın son çeyreğine doğru gözlerini açan şehzâdeyi hayata hazırlayanları tespit etmek hocalarının yanı sıra, hangi eğitimleri aldığını ortaya çıkarmak ve yaşam alanlarını görmek bize son dönem Osmanlı sarayındaki değişimlerin ip uçlarını verecektir. Bu minvalde Abdülmecid Efendi’nin veliahtlık-halifelik yıllarında saray ortamı, çalışmış olduğu kadrosu, ziyaretleri, ziyaretçileri ve merasimleri mercek altına alınmıştır. Halife Abdülmecid Efendi’nin sanatçı kimliği ve yaşantısı her dönem onun hayatında var olmuştur. Ressam, sergilere katılan, müzik ve hatla ilgilenen ve bu ortamda kendisine alan açan Abdülmecid Efendi renkli bir hânedan üyesidir. Dönemin sanat ve kültür camiasından isimlere ulaşması, kimi zaman onlarla arkadaş olması, onları maddi-manevi olarak desteklemesi ve himaye etmesi Abdülmecid
    [Show full text]