Korea Północna Za Zasłoną
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
Korea Północna za zasłoną Korea Północna za zasłoną Redakcja naukowa Prof. Andrzej Rzepliński Joanna Hosaniak Tłumaczenie Joanna Hosaniak Helsińska Fundacja Praw Człowieka Warszawa 2004 Spis treści Wstęp .......................................................................................................................... 7 Norbert Vollerstern Nieść pomoc tam, gdzie jest ona najbardziej potrzebna ............................... 9 Lee Baek-lyong Byłem więźniem obozu dla więźniów politycznych w Korei Północnej..... 15 Kang Chul-hwan Długoletni wyrok bez procesu sądowego...................................................... 23 Kang Chul-hwan, Ahn Hyok Dzieci w północnokoreańskich obozach ....................................................... 29 Kang Chul-hwan Święta w północnokoreańskich obozach....................................................... 43 Pierre Rigoulot Analiza porównawcza obozów koncentracyjnych w nazistowskich Niemczech, Związku Radzieckim i Korei Północnej ................................... 49 Maurizio Giuliano Korea Północna za zasłoną .............................................................................. 59 Shin Sang-ok Ofiary kultu jednostki....................................................................................... 67 Haruhisa Ogawa Współzależność pomiędzy ideologią Dżucze a obozami koncentracyjnymi.............................................................................................. 73 Kim Hwa-young Desperacka walka o życie................................................................................. 83 Haruhisa Ogawa Pochwała czy potępienie – sytuacja kobiet w Korei Północnej.................. 87 Kim Byung-ro Sytuacja praw człowieka w Korei Północnej................................................. 99 Kim Il Su Swoboda poruszania się i wyboru miejsca zamieszkania a przestępstwo przekroczenia granicy ........................................................ 113 Kang Hyuk Moje życie w Korei Północnej ....................................................................... 121 Harald Maas Milcząca tragedia............................................................................................. 125 Piotr Gillert Sprowadza ich głód ......................................................................................... 131 Carl Gershman Prawa człowieka w Korei Północnej: Klucz do pokoju i pojednania pomiędzy Północą a Południem.............. 141 Komisja Praw Człowieka ONZ – Rezolucja ..................................................... 145 Wstęp „Który skrzywdziłeś człowieka prostego Śmiechem nad krzywdą jego wybuchając, Gromadę błaznów koło siebie mając (...)” Czesław Miłosz, Który skrzywdziłeś Tuż przed oddaniem do druku niniejszej publikacji – w lutym 2004 roku – BBC pokazało reportaż o komorach gazowych w Korei Północnej, w któ- rych przeprowadza się eksperymenty na więźniach obozów koncentracyj- nych. A przecież eksperymenty przeprowadzane na ludziach są tylko jednym z elementów machiny śmierci stworzonej przez Kim Ir Sena i Kim Jong Ila. Czy potrzeba więc aż tak sensacyjnych informacji, aby społeczność mię- dzynarodowa zaczęła mówić głośno o dramacie ludzi w Korei Północnej? Czy historia musi zatoczyć koło, żeby wstrząsnąć sumieniem świata? Głód i obozy koncentracyjne w Korei Północnej pochłonęły już miliony ofiar. Setki tysięcy północnokoreańskich uchodźców w obliczu śmierci gło- dowej uciekło do Chin. Żyją tam w ciągłym strachu przed deportowaniem i karą, która czeka „zdrajców ojczyzny” za przekroczenie granicy. Klęski żywiołowe nie są jedyną przyczyną głodu w Korei Północnej, jak się powszechnie sądzi. Władze północnokoreańskie stosują politykę głodu wobec tej części obywateli, która jest niewygodna dla reżimu. W ten sposób od lat dokonują powolnej eksterminacji własnego narodu. W ostatnich dwóch latach, podobnie jak w okresie zimnej wojny, sprawy bezpieczeństwa oraz rozwiązanie kwestii kryzysu nuklearnego na Półwyspie Koreańskim przysłoniły problem systematycznych, masowych i ludobój- czych pogwałceń praw człowieka w Korei Północnej. Dlatego konieczna jest aktywność organizacji pozarządowych oraz mediów, które uświadomią nie 8 Dostępność nieodpłatnej pomocy prawnej. RaportKorea z Północnamonitoringu za zasłoną Część II. Analiza dostępnych danych statystycznych 9 tylko klasie politycznej, lecz również szerokiej opinii publicznej sytuację praw człowieka w Korei Północnej, a w konsekwencji spowodują zaistnienie tej kwestii w polityce i dyplomacji wielu państw. W naszej książce prezentujemy teksty pochodzące ze zbiorów Citizens’ Alliance for North Korean Human Rights & Refugees – południowokoreań- skiej organizacji, która wraz z Helsińską Fundacją Praw Człowieka zorgani- zowała w dniach od 29 lutego do 2 marca, 2004 roku w Warszawie międzynarodową konferencję na temat naruszeń praw człowieka w Korei Północnej. Czytelnikowi książka oferuje możliwość zapoznania się ze świadectwami ofiar zbrodni reżimu, którzy zdołali zbiec i mieszkają obecnie w Korei Południowej, z analizami publicystów, reporterów, ekspertów i obrońców praw człowieka. Zgromadzone tu teksty łączy wspólna myśl: apel do wszystkich, aby przerwać milczenie. Dziękujemy dziennikowi „Rzeczpospolita” za pozwolenie na wykorzysta- nie tekstu Piotra Gillerta pt. „Sprowadza ich głód”. 8 Dostępność nieodpłatnej pomocy prawnej. RaportKorea z Północnamonitoringu za zasłoną Część II. Analiza dostępnych danych statystycznych 9 Nieść pomoc tam, gdzie jest ona najbardziej potrzebna Norbert Vollerstern, Lekarz, Niemcy Byłem członkiem niemieckiej grupy medycznej, Cap Anamur, która przyjechała do Korei Północnej w lipcu 1999 roku, żeby nieść pomoc medyczną. Przebywałem tam 18 miesięcy, do 30 grudnia 2000 roku, kiedy to nakazano mi opuścić kraj w związku z publicznym oskarżaniem reżimu o naruszenia praw człowieka i zaniedbania w rozprowadzaniu ogromnej ilości pomocy humanitarnej dla najbardziej potrzebujących. W początkach mojego pobytu, zdarzyło mi się zająć robotnikiem, który został ciężko poparzony przez rozpalone żelazo. Zgłosiłem się jako ochotnik, oddając dla niego skórę. Wycinek skóry pobrano z mojego lewego biodra i wszczepiono pacjentowi. Zostałem za to odznaczony Medalem Przyjaźni. Tylko dwóch obcokrajowców dostąpiło tego zaszczytu – drugim był Franco- is Large, członek naszej grupy medycznej, który również był dawcą skóry. Wraz z medalem wydano mi paszport VIP i prawo jazdy, które pozwoliły mi na podróżowanie po kraju, w miejsca niedostępne dla wielu obcokrajow- ców, a nawet dla zwykłych Koreańczyków. Udało mi się w tajemnicy sfoto- grafować moich pacjentów i ich otoczenie. Mimo że przypisano mnie do dziecięcego szpitala w Pyongsong, 10 mil na północ od Phenianu, udało mi się odwiedzić wiele innych szpitali w kilku prowincjach. W każdym z tych szpitali oczom moim ukazywały się zatrważające obrazy: brak bandaży, skalpelów, antybiotyków, pomieszczeń operacyjnych. Widziałem jedynie połamane drewniane łóżka, na których leżały dzieci czekające na śmierć. Dzieci w szpitalach na prowincji były wyniszczone fizycznie, karłowate, ciche, wyczerpane psychicznie i po prostu za małe na swój wiek. Ich oczy 10 Dostępność nieodpłatnej pomocy prawnej. RaportKorea z Północnamonitoringu za zasłoną Część II. Analiza dostępnych danych statystycznych 11 zionęły pustką, skóra ciasno opinała kości twarzy. W biało-niebieskich pasiakach wyglądały jak dzieci z Oświęcimia i Dachau. Ich wygląd świadczył o tym, że nie przetrwają nawet najmniejszego przeziębienia. Cierpią nie tylko dzieci. Większość dorosłych cierpi na choroby psycho- somatyczne – są wykończeni drylem, niekończącymi się paradami, zebrania- mi od szóstej rano i nieustannie wkładaną w głowy propagandą. Są u kresu wytrzymałości. Szerzy się depresja kliniczna i alkoholizm. Starzy i młodzi sprawiają wrażenie przerażonych. W trakcie swojego 18 – miesięcznego pobytu w Phenianie miałem możliwość odwiedzić w szpitalu swojego kierowcę, wysokiego rangą oficera, który trafił do szpitala z pęknięciem czaszki. Jak zwykle miałem w zwyczaju, zabrałem ze sobą bandaże, antybiotyki i inne przyrządy. Gdy znalazłem się w środku, ujrzałem szpital tak nowoczesny, jak niejeden w Niemczech, w pełni wyposażony w rezonans magnetyczny, ultrasonografy, EKG, sprzęt rentgenowski. Zrozumiałem wtedy, że w Korei Północnej istnieją dwa światy, jeden dla elit, między innymi dla wojskowych, drugi dla zwykłych obywateli – istne piekło. Podczas całego mojego pobytu dostęp do żywności i lekarstw nie popra- wił się. Można sobie tylko wyobrazić warunki panujące w tak zwanych „instytucjach reedukacyjnych”, gdzie internowane są całe rodziny za czyn lub słowo, jakiego członek rodziny dopuścił się przeciwko reżimowi. Obozy te zamknięte są dla cudzoziemców, nawet dla Międzynarodowego Czerwo- nego Krzyża. Moja początkowa naiwna wiara w to, że głód w Korei jest spowodowany klęską żywiołową szybko się rozwiała, gdy zobaczyłem jak wiele z pomocy humanitarnej nie trafiało do najbardziej potrzebujących. Zanim Cap Anamur podjął działania w Korei, inne organizacje humanitarne, takie jak Lekarze Bez Granic, OXFAM, ACF i CARE, wycofały się stamtąd, ponieważ nie pozwolono im na dostarczanie żywności bezpośrednio do ludzi. Musiały przekazywać całą pomoc władzom. Pomoc docierała do Korei, ale widocz- nych rezultatów w poprawie warunków życia nie było widać. Pytanie brzmiało więc – dokąd trafia zagraniczna pomoc humanitarna? 10 Dostępność nieodpłatnej pomocy prawnej. RaportKorea z Północnamonitoringu za zasłoną Nieść pomoc tam,Część gdzie II. Analiza jest ona dostępnych najbardziej danych potrzebna statystycznych 11 Klasa rządząca,