DOCSLIB.ORG

De Van Nelle Fabriek Werelderfgoed? Modernisme in Rotterdam 36 37 Erfgoed

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
De Van Nelle Fabriek Werelderfgoed? Modernisme in Rotterdam 36 37 Erfgoed De zomer van 2014 wordt spannend voor Rotterdam. Dan wordt bekend of UNESCO de Van Nelle Fabriek uit 1930 aan de Werelderfgoedlijst toevoegt. Zal dit internationaal beken- de icoon van Modernisme het halen? Wie het gebouw ziet, twijfelt niet. De beroemde architect Le Corbusier zou dat waarschijnlijk evenmin hebben gedaan. Hij noemde het gebouw in januari 1932 ‘the most beautiful spectacle of the modern era’ en ‘a delightful proof of the life that is coming, of the beauti- ful unconditional purity’. Tekst en foto’s: Marco de Bock, historische foto’s: Van Nelle Ontwerpfabriek De Van Nelle Fabriek Werelderfgoed? Modernisme in Rotterdam 36 37 Erfgoed e ‘Roaring Twenties’ was op veel gebieden te spreken: Stam mocht vertrekken. De Van Nelle een periode van vooruitgang, beweging en Fabriek werd gebouwd in de periode 1927-1930. D modernisering. Cultureel, sociaal, artistiek Het moet een vreemde gewaarwording voor de en in de architectuur. Een belangrijke ontwikkeling Rotterdammers zijn geweest. Nergens eerder was in het ontstaan van de Modernistische architec- er in de stad een gebouw te zien geweest waarin tuur - en ook het design - was de oprichting van het zich geen enkele baksteen bevond, maar wel beton Bauhaus in Duitsland in 1919. Oprichter werd Walter en heel veel glas. Een gebouw dat leek te zweven en Gropius, op voordracht van de Belgische Art Nou- een zee aan daglicht binnen liet. Dat in het donker veau meester Henry van de Velde. Die laatste kon een verlicht baken was. Een gebouw dat, zowel van de leiding van het Bauhaus niet zelf ter hand nemen buiten als van binnen, blijft fascineren door zijn omdat hij Duitsland had moeten verlaten vanwege de lijnenspel, de trappenhuizen, de kleurrijke muur- Eerste Wereldoorlog. tegels en vele spitsvondheden. Kortom: een object uit een andere wereld. Licht, lucht en ruimte Het Modernisme in de architectuur kenmerkt zich door het veelvuldige gebruik van gewapend beton en glas als bouwmaterialen. En door veel licht, lucht en ruimte. Dit is erg goed te zien in het Bauhaus in de Duitse stad Dessau. Ornament wordt in het Moder- nisme als overbodig gezien - soms zelfs ‘crimineel’ Brinkman & Van der Vlugt genoemd (Adolf Loos) - en als afleiding van waar het om gaat: de functie van een gebouw. Vorm volgt dan plantten een object uit ook de functie en niet andersom, zoals traditioneel een andere wereld in de het geval was. Internationaal befaamde modernisten waren onder andere Ludwig Mies van der Rohe, havenstad Walter Gropius en Le Corbusier. De Nederlandse architect J.J.P. Oud wordt in één adem met hen genoemd. In Nederland staat deze nieuwe vorm van bouwen bekend als ‘Het Nieuwe Bouwen’ of ‘De Nieuwe Zakelijkheid’. Een gebouw dat leek te zweven Vanaf 1914 hield medefirmant van Van Nelle, Kees van der Leeuw, zich bezig met de ontwikkeling van Een eigen villa in modernistische stijl een nieuwe fabriek ter verwerking van koffie, thee en Dat moet een van de directeuren van de Van Nelle tabak. Voor Van der Leeuw was een gebouw waar de fabriek, Albertus Sonneveld, ook hebben gedacht. productiviteit van zijn werknemers hoog was, essen- Want die liet door hetzelfde architectenbureau in tieel. Een gebouw diende als een geoliede machine te 1932-33 een villa voor zichzelf bouwen in moder- functioneren. Van der Leeuw gaf de opdracht voor de nistische stijl: Huis Sonneveld. Tegenwoordig is nieuwbouw aan Leendert van der Vlugt van het het huis een museum waar bezoekers zich kunnen Rotterdamse architectenbureau Brinkman & Van der vergapen aan noviteiten van toen. Ongewoon was Vlugt, omdat dit bureau onder meer via employee bijvoorbeeld het vele chroom in het huis. De twee Mart Stam welingelicht was in de wereld van het inwonende schoonmaaksters waren daar destijds Modernisme. Stam had in Duitsland gewerkt en iets minder enthousiast over. Mevrouw Sonneveld kende de Russische constructivistisch architect El wenste namelijk geen enkele vingerafdruk op het Lissitzky. Hij mocht dan ook meewerken aan het chroom te zien. Flink poetsen dus. Daar stond dan ontwerp. Naar verluidt was hij daar zo trots op, dat tegenover dat de schoonmaaksters over een eigen hij richting derden sprak over ‘mijn gebouw’. Daar badkamer mét bad beschikten. Ongekend voor die was men bij Brinkman & Van der Vlugt minder over periode. En the talk of the town. 38 39 Meer havens, meer woningen Sinds de opening van de Nieuwe Waterweg in 1872, werden er voortdurend nieuwe havens aan- gelegd voor de op- en overslag van goederen. Het inwonertal van Rotterdam groeide daardoor flink, evenals de behoefte aan woonruimte. Van 1918 tot 1933 had Jacobus Johannes Pieter Oud de dankbare taak om daarin te helpen voorzien. Oud was als architect in dienst bij de Gemeentelijke Woning- dienst van Rotterdam. In 1924 realiseerde hij een gestroomlijnde rij betonnen woningen in Hoek van Holland, tegenwoordig een Rijksmonument. Halverwege de jaren 20 ontwierp hij de Modernis- tische arbeiderswijk De Kiefhoek. Architect Oud: een van de Vier Groten Oud volgde van 1903 tot 1906 een opleiding aan de School voor Kunst en Nijverheid Quellinus in Amsterdam. Hij deed zijn eerste praktijkervaring op bij het hoofdstedelijke architectenbureau van Jos Cuypers, de zoon van Pierre Cuypers. Daarna bezocht hij de Rijksnormaalschool voor Teeken- onderwijzers en volgde colleges aan de Technische Hogeschool van Delft. In 1917 was hij nauw betrok- ken bij de oprichting van het beroemde blad De Stijl. Dit tijdschrift was de stem van een stroming die een utopisch geloof had in de vooruitgang van de mens door middel van sociale, technische en wetenschappelijke verbeteringen. De architecten en kunstenaars van De Stijl meenden dat kunst naast een esthetische, ook een sociale rol had. Oud was ook goed bekend met het Bauhaus en beroemde Europese architecten als Le Corbusier, Mies van der Rohe en Gropius. Samen met dit drietal werd hij eind jaren 20 gerekend tot de ‘Vier Groten’ van de architectuur. Alle vier waren zij betrokken bij ontwerp en bouw van de Modernistische modelwijk Weißenhofsiedlung in Stuttgart, waar de Deutsche Werkbund expositie van 1927 plaatsvond. In 1932 kwam Oud voor in de tentoonstelling ‘The Internati- onal Style: Architecture Since 1922’ in het Museum of Modern Art in New York. Oud wás Modernisme. 40 41 Erfgoed Arbeiderswijk De Kiefhoek de meisjes. Op de andere helft is ruimte voor een Vanaf 1925 kreeg De Kiefhoek vorm. De wijk kleine ouderkamer, de gang en de wenteltrap naar de bestond uit een kleine 300 eengezinswoningen, twee woonlaag. Beneden bevinden zich nog een compacte winkels, een waterstokerij, twee pakhuizen/werk- keuken, een kleine hal en het toilet. Aanvankelijk plaatsen en een kerk. Oud koos voor langgerekte was onder de wenteltrap een douche bedacht. Maar bouwblokken van twee lagen. Kenmerkend zijn de dat werd uiteindelijk te luxe geacht. Het was welis- strakke vormgeving van de gevels, de platte daken, waar de bedoeling om de arbeider te verheffen, maar de gespiegelde opzet van de woningen - waardoor het moest ook weer niet overdreven worden. Enkele telkens twee voordeuren naast elkaar liggen - en het andere zorgvuldig ontworpen interieurelementen van De Stijl afgeleide kleurgebruik: rode voordeu- zijn wel gerealiseerd. De Kiefhoek staat sinds 1999 ren, gele raamkozijnen en blauwe hekjes. op de lijst van de Union Internationale de Architec- tes, als een van de duizend belangrijkste gebouwen van de vorige eeuw. Stad waar het Modernisme kon bloeien Licht, lucht en Hopelijk volgt deze zomer voor de Van Nelle ruimte: functioneel Fabriek internationale erkenning in de vorm van het 2 predicaat Werelderfgoed. Dat zet Rotterdam inter- wonen op 61 m nationaal op de kaart als stad waar het Modernisme kon bloeien. Met De Van Nelle fabriek, Huis Son- neveld en de Kiefhoek heeft Rotterdam belangrijke iconen van het Modernisme in huis. Maar dat is niet alles. Wie in de stad op zoekt gaat, ontdekt: er is nog Ogenschijnlijk is het geheel in beton gebouwd. Maar meer. schijn bedriegt. Bouw in beton was duurder dan in baksteen, had de ervaring in Hoek van Holland geleerd. Daarom werd De Kiefhoek opgetrokken in baksteen en voorzien van een pleisterlaag. De fundering is niet geheid, maar bestond - om kosten te besparen - uit betonnen platen. Dat leverde in de loop der jaren enorme problemen op, waardoor de wijk in de periode 1989-1995 in zijn geheel is her- bouwd en gemoderniseerd. Blikvangers van de wijk zijn de twee winkels met hun ronde gevels die een sterke Bauhaus-associatie oproepen. Museumwoning De wijk bestaat sinds de modernisering niet meer alleen uit eengezinshuizen. Veel woningen zijn samengevoegd tot anderhalf of tweemaal de oor- spronkelijke omvang. Eén werd er in originele staat teruggebracht en fungeert nu als museumwoning. Zelf kijken De huizen zoals Oud ze ontwierp besloegen 61 m². Dat is klein, maar voelt bij een wandeling door de Rotterdam Archiguides organiseert bezoeken aan museumwoning niet zo aan. Dat komt door het zeer de De Van Nelle Fabriek en De Kiefhoek (inclusief functionele ontwerp. De woonkamer is met een museumwoning), www.rotterdam-archiguides.nl breedte van 3.88 meter voldoende ruimtelijk. De Huis Sonneveld is onderdeel van Het Nieuwe bovenverdieping is aan één zijde gesplitst in twee Instituut. Bezoekersinformatie: kinderkamers: één voor de jongens, de andere voor www.hetnieuweinstituut.nl/sonneveld 42 43.
Load more

Recommended publications
  • Modernist Heritage Conservation: an Evaluation of Theories and Current Practice
    Modernist Heritage Conservation: An Evaluation of Theories and Current Practice Gaia Ileana Carla ZAMBURLINI School of the Built Environment College of Science and Technology University of Salford - UK Submitted in Partial Fulfilment of the Requirements for the Degree of Doctor of Philosophy, April 2016 Table of contents TABLE OF CONTENTS ......................................................................................................... II LIST OF FIGURES ............................................................................................................. VII ACKNOWLEDGMENTS ........................................................................................................ IX ABBREVIATIONS ............................................................................................................... X ABSTRACT ……………………………………………………………………………………………................XIII PREFACE ....................................................................................................................... XIV RATIONALE .................................................................................................................... XIV METHODOLOGY .............................................................................................................. XVI AIM ............................................................................................................................... XXII OBJECTIVES .................................................................................................................. XXII RESEARCH
    [Show full text]
  • News and Events in from Holland This Autumn Current and Future Events
    News and Events in from Holland this Autumn Current and future events & exhibitions Current David Cronenberg - The Exhibition, EYE, Amsterdam Until 14 September 2014 EYE presents a major exhibition focusing on director David Cronenberg, who acquired cult status with his idiosyncratic films about the relationship between body, mind, technology and mass media. Curated and organized by the Toronto International Film Festival (TIFF), the exhibition explores Cronenberg’s world through the main themes of his films: the physical and psychological transformation of his protagonists. Highlights of this exhibition include the weird and wonderful special effects items from Cronenberg’s films, together with bizarre props, set photos and original costumes. Cronenberg has worked with famous actors such as Jeff Goldblum, Keira Knightley, Holly Hunter, Jude Law, Jeremy Irons and Robert Pattinson, whom he challenged to push the boundaries of their profession. Fashion, the musical, Centraal Museum, Utrecht Until 30 November 2014 Fashion illustrator Piet Paris is guest curator for Centraal Museum. More than 150 items are selected by Piet Paris from the Centraal Museum collection and presented in a surprising manner: as scenes in a musical. Taking the visitor from backstage and the red carpet to – eventually- the stage, he shows more than fifty looks by designers such as Comme des Garçons, Maison Martin Margiela, Iris van Herpen, Viktor & Rolf, but also 17th and 18th century costumes. Paris wants to show fashion in context, and not isolation. He combines fashion with objects, which he actually puts to use: ticking clocks, flower-filled vases and burning lights. He breaks the anonymity of the mannequin by giving each one a complete outfit, as well as a face drawn by the illustrator himself.
    [Show full text]
  • In Case of Architectural Design Critique and Praise of Case-Based Design in Architecture
    KATHOLIEKE UNIVERSITEIT LEUVEN FACULTEIT TOEGEPASTE WETENSCHAPPEN DEPARTEMENT ARCHITECTUUR, STEDENBOUW EN RUIMTELIJKE ORDENING Kasteel van Arenberg, B-3001 Leuven In case of architectural design Critique and praise of Case-Based Design in architecture Jury: Proefschrift voorgedragen tot Voorzitter Prof. Joos Vandewalle, vice-decaan het behalen van het doctoraat Prof. Herman Neuckermans, promotor in de toegepaste wetenschappen Prof. André Loeckx Prof. Jan Schreurs door Prof. Johan Wagemans Prof. Albert Dupagne (Université de Liège) Ann Heylighen Prof. Rivka Oxman (Technion Haifa) UDC 72.011 Mei 2000 Katholieke Universiteit Leuven – Faculteit Toegepaste Wetenschappen Kasteel van Arenberg, B-3001 Leuven (Belgium) Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm, elektronisch of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande toestemming van de uitgever. All rights reserved. No part of this publication may be reproduced in any form by print, photoprint, microfilm or any other means without written permission from the publisher. D/2000/7515/17 ISBN 90-5682-248-9 For my grandmother Acknowledgements Five years ago, I had to decide on a subject for my graduate’s thesis. Professor Herman Neuckermans made the suggestion to have a look at Case-Based Design, at that time a ‘hot topic’ in the field of CAAD. Computers were not exactly what I would call my cup of tea, but I nevertheless accepted his suggestion – not in the last place because it would enable me to spend one semester at the ETH in Zürich. Although the thesis became an unqualified success in terms of scores, it left me with an uneasy feeling.
    [Show full text]
  • The Urban and Cultural Climate of Rotterdam Changed Radically Between 1970 and 2000. Opinions Differ About What the Most Importa
    The urban and cultural climate of Rotterdam changed radically between 1970 and 2000. Opinions differ about what the most important changes were, and when they occurred. Imagine a Metropolis shows that it was first and foremost a new perspective on Rotterdam that stimulated the development of the city during this period. If the Rotterdam of 1970 was still a city with an identity crisis that wanted to be small rather than large and cosy rather than commercial, by 2000 Rotterdam had the image of the most metropolitan of all Dutch cities. Artists and other cultural practitioners – a group these days termed the ‘creative class’ – were the first to advance this metropolitan vision, thereby paving the way for the New Rotterdam that would begin to take concrete shape at the end of the 1980s. Imagine a Metropolis goes on to show that this New Rotterdam is returning to its nineteenth-century identity and the developments of the inter-war years and the period of post-war reconstruction. For Nina and Maria IMAGINE A METROPOLIS ROTTERDAM’S CREATIVE CLASS, 1970-2000 PATRICIA VAN ULZEN 010 Publishers, Rotterdam 2007 This publication was produced in association with Stichting Kunstpublicaties Rotterdam. On February 2, 2007, it was defended as a Ph.D. thesis at the Erasmus University, Rotterdam. The thesis supervisor was Prof. Dr. Marlite Halbertsma. The research and this book were both made possible by the generous support of the Faculty of History and Arts at the Erasmus University Rotterdam, G.Ph. Verhagen-Stichting, Stichting Kunstpublicaties Rotterdam, J.E. Jurriaanse Stichting, Prins Bernhard Cultuurfonds Zuid-Holland and the Netherlands Architecture Fund.
    [Show full text]
  • Old and New in Adaptive Reuse of Modern Industrial Heritage Ava Moshaver Ryerson University
    Ryerson University Digital Commons @ Ryerson Theses and dissertations 1-1-2011 Re Architecture: Old and New In Adaptive Reuse of Modern Industrial Heritage Ava Moshaver Ryerson University Follow this and additional works at: http://digitalcommons.ryerson.ca/dissertations Part of the Architecture Commons Recommended Citation Moshaver, Ava, "Re Architecture: Old and New In Adaptive Reuse of Modern Industrial Heritage" (2011). Theses and dissertations. Paper 1421. This Thesis Project is brought to you for free and open access by Digital Commons @ Ryerson. It has been accepted for inclusion in Theses and dissertations by an authorized administrator of Digital Commons @ Ryerson. For more information, please contact [email protected]. RE ARCHITECTURE: Old and New In Adaptive Reuse of Modern Industrial Heritage by Ava Moshaver B.Arch Sci.,Ryerson University 2009 A Design Thesis Project presented to Ryerson University in partial fulfillment of the requirements for the degree of Master of Architecture in the Program of Architecture Toronto, Ontario, Canada, 2012 AUTHOR’S DECLARATION I hereby declare that I am the sole author of this thesis project. I authorize Ryerson University to lend this thesis project to other institutions or individuals for the purpose of scholarly research. I further authorize Ryerson University to reproduce this thesis project by photocopying or by other means, in total or in part, at the request of other institutions or individuals for the purpose of scholarly research. I understand that my thesis may be made electronically available to the public. ii ABSTRACT Adaptation of existing buildings for new functions is not a new phenomenon: the theoretical approach towards adaptive reuse was well established and theoretically formulated as early as at the beginning of the 19th century.
    [Show full text]
  • The Fagus Factory in Alfeld
    THE FAGUS FACTORY IN ALFELD NOMINATION FOR INSCRIPTION ON THE UNESCO WORLD HERITAGE LIST SEPTEMBER 2009 Summary SUMMARY I Fagus Factory – Nomination for Inscription on the Unesco World Heritage List II Summary State party Federal Republic of Germany State, province or region Lower Saxony, town of Alfeld Name of property Fagus factory Geographical coordinates to the nearest 51° 59’ 01” degrees North second 09° 48’ 40” degrees East Textual description of the boundary(ies) of Historical industrial area to the west of the the nominated property core city of Alfeld: the nominated area borders the Hanover-Göttingen rail route in the northeast and the Hannoversche Straße in the southwest. A4 (or „letter“) size map of the nominated See end of summary property, showing boundaries and buffer zone (if present) Justification With the construction of the Fagus factory, Statement of outstanding universal value Gropius made a breakthrough to new, modern art that went hand in hand with the age of technology. The Fagus factory, with a radical break from the conventional design practice, represents for the first time a new expression of architecture, which develops space and form from function, takes into account the light, air and lucidity require- ments of its users and makes use of the new technical possibilities of construction with glass and steel in industrially pre-produced processing. Glass, which is actually an unsubstantial material,becomes a formative building material and mode of expression of architecture.The design concepts underlying this construction had a decisive influence on the development of twentieth century architecture not only in Germany and Europe, but around the globe.
    [Show full text]
  • Los Van De Aarde Architectuur Van Moderne Beweging Ontsnapt Aan Materie
    LOS VAN DE AARDE ARCHITECTUUR VAN MODERNE BEWEGING ONTSNAPT AAN MATERIE PETER TIMMERMAN Hoog in de koepel van een barokkerk lost het materiaal waar het gebouw van gemaakt is op in licht of in een trompe- l’oeilschildering. De architecten probeerden hiermee het rijk van God uit te drukken: de immateriële hemel, verheven boven de aardse realiteit. In de moderne bouwkunst, aan het begin van de twintigste eeuw, zien we ook diverse pogingen om aan de materialiteit van het gebouw te ontsnappen. Gebouwen verliezen hun zwaarte en lijken door de toepassing van ijle constructies en veel glas te zweven in de ruimte, alsof ze van licht en lucht gemaakt zijn. n zijn klassiek geworden boek Space, Time and Architecture voerd, zoals bijvoorbeeld te zien is aan de luifels rond de centrale I(1941) beschrijft Sigfried Giedion het Bauhaus (Dessau, 1925) eetzaal. De dragende constructie loopt naar de randen toe af, omdat van Walter Gropius: ‘De immense glaswanden die de hoeken van daar minder gedragen hoeft te worden. Ook in dit gebouw bestaan het gebouw dematerialiseren zorgen ervoor dat de vloeren lijken te de hoeken geheel uit glas en lopen er lange vensters over de gevels, zweven.’ In de literatuur over waardoor verdiepingen boven moderne architectuur duikt re- elkaar lijken te zweven. Histori- gelmatig het begrip ‘immate- cus Giovanni Fanelli omschrijft rieel’ op of de term ‘ontmateria- Zonnestraal als een ‘gewichtloze liseren’. Voorts bestaan er tal- architectuur gemaakt van licht’. rijke beschouwingen over ge- Een soortgelijke omschrijving bouwen die hun ‘zwaarte verlie- vinden we bij architect Henk zen’ of die ‘zweven’.
    [Show full text]
  • By Dirk Van Den Heuvel
    3:TOWARDSAN OPEN SOCIETY Towards an Open Society: history of Dutch modernism – the Spangen housing-block, The unfinished work of Jaap Bakema the Van Nelle factory, and the Vroeselaan housing-block – Dirk van den Heuvel led the visitor to the contemporary work of the office with such highlights as the Hansaviertel apartment tower block in ‘Building for an Open Society’ was the title of a rather large Berlin and the town hall for the German city of Marl. A final exhibition of the work of the office of Van den Broek en room showed plans for the future, among which was the Bakema at the Rotterdam museum Boymans-van monumental Aula building for TU Delft. Beuningen in 1962. It was organized for the occasion of the Prix de la Critique in 1961, which was awarded to Van den Around 1962 the slogan ‘Building for an Open Society’ Broek en Bakema with a special mention to Bakema himself became key for Bakema. In the famous lectures ‘Van Stoel as a leader of the so-called ‘Otterlo-group’ or better-known tot Stad’, which he presented in 1962–63 on Dutch national as ‘Team 10’. The jury praised Bakema and the office for television, he asked the question: “What will be the art of their achievements in modern architecture, how they had building an open society?” Bakema answered the question found a balance between the ‘emphasis on human relations’ himself straightaway: “Surely, at the very least the shapes on the one hand and the ‘possibility for personal freedom that we build, will make clear that everybody has a right to and intimacy’ on the other.
    [Show full text]
  • The Industrial Buildings and Complexes: the New Programs and the Impact on the City
    The Industrial Buildings and Complexes: The new programs and the impact on the city Examples in Portugal & The Netherlands Ivo Filipe Lourenço Batista Thesis to obtain the Master of Science Degree in Architecture Supervisor: Prof.Bárbara dos Santos Coutinho Supervisor: Prof.Marcel W. Musch Examination Committee Chairperson: Prof. Helena Silva Barranha Gomes Supervisor: Prof. Bárbara dos Santos Coutinho Members of the Committee: Prof. Vítor Manuel de Matos Carvalho Araújo October 2017 AGRADECIMENTOS À minha avó, aos meus pais, ao meu irmão. Aos meus amigos de cá, pelos últimos 5 anos. Aos amigos de lá, por todos os anos. À minha orientadora, Professora Bárbara Coutinho, pela orientação, disponibilidade e apoio ao longo do processo. To my co-tutor, Professor Marcel Musch, for the help, support and friendship during the development of this document. “Our lives have been enriched by elements the possibility of whose existence the ancients did not even suspect. (…). We have lost our predilection for the monumental, the heavy, the static, and we have enriched our sensibility with a taste for the light, the practical, the ephemeral and the swift. We no longer feel ourselves to be the men of the cathedrals, the palaces and the podiums. We are the men of the great hotels, the railway stations, the immense streets, colossal ports, covered markets, luminous arcades, straight roads and beneficial demolitions.” (Antonio Sant’Elia, Manifest of Futurist Architecture 1914) Collecting Charcoal, Newcastle, 1978 by Henri Cartier Bresson RESUMO O Património Industrial é um testemunho físico do processo de industrialização iniciado em meados do século XVIII, e que se prolonga até aos dias de hoje, assumindo novas vertentes.
    [Show full text]
  • The Control Room of the Kelenföld Power Plant Budapest
    The control room of the Kelenföld Power Plant Budapest, 1931, Ernő Bánó (architect: Virgil Bierbauer) © Hungarian Museum of Architecture strategy and agency in architectural photographs: imaging strategies that shaped an architectural magazine in interwar hungary Ágnes Anna Sebestyén Art historian, Hungarian Museum of Architecture, Budapest, [email protected] “Without modern photography modern architecture could never have been ‘put across’” claimed the English architecture critic Philip Morton Shand in 19341. As he stated, photography had the power to spread modern architecture to a broad audience, and indeed its dissemination was largely due to modern photography and print culture. One of the key figures in the mediation of modern architecture in interwar Hungary was the architect Virgil Bierbauer, who between 1928 and 1942 edited the main platform of modernist architects in Hungary, the journal Tér és Forma (Space and Form). This richly illustrated magazine reported on modern architecture in a state-of-the-art manner, featuring both Hungarian and international examples as well as theoretical arguments. Bierbauer was in contact with architects and editors from all over the world, as can be traced through his vast correspondence preserved at the Hungarian Museum of Architecture in Budapest. This network of professionals shaped the way modern architecture was presented in the pages of the magazine. In my paper, I focus on the representation of international modern architecture in Tér és Forma while analysing Bierbauer’s editorial work. Professional networks, photographs and imaging strategies are all considered as means of communication that factored into the editing processes of the magazine. I consider Bierbauer’s role as an editor, architect and traveller and how these different guises were reflected in the magazine.
    [Show full text]
  • City of Architecture 2019/2020 1  Rotterdam Centraal Team CS* (2014) the Roof Over the Tracks of Rotterdam Central Station Is Covered in Solar Panels
    City of Architecture 2019/2020 1 Rotterdam Centraal Team CS* (2014) The roof over the tracks of Rotterdam Central Station is covered in solar panels. The striking hall roof points towards the city centre. Historic elements from the former station building (1957) by Sybold Van Ravesteyn have been re-used, like the original clock in the front façade and the letters spelling out ‘Centraal Station’. * Benthem Crouwel Architekten, MVSA Architects, West 8 Urban Design & Landscape Architecture. DID YOU KNOW? 2 Markthal Sign up for an Open MVRDV & INBO (2014) Tour on the weekend You’ll find a market hall in various world- via De Rotterdam class cities, but the combination with luxury Tours: a one-hour housing makes the Markthal the first of its tour of the Markthal. kind. The apartments are arched over the market in a horseshoe configuration. Look up to enjoy the massive artwork: the ‘Horn of Plenty’ by Arno Coenen and Iris Roskam. 3 Kubuswoningen Piet Blom (1984) The Cube Houses are part of the Blaakse Bos (Blaakse Wood) development. The architect wanted to design a kind of village within the city and saw the houses as trees and the whole area as a wood. Visit the Kijk-Kubus (Show-Cube) to experience what life is like in a Cube House. 4 Erasmusbrug MUST DO! Ben van Berkel (1996) Looking for a view of the city skyline The 800-metre long Erasmus Bridge spans from the water? the Nieuwe Maas River. The bridge is part of Splashtours, a the redevelopment of an old port area and guided tour in a was specifically designed to be an iconic bright yellow structure to give the area a strong presence.
    [Show full text]
  • Apolloscholen Apollo Schools
    APOLLOSCHOLEN APOLLO SCHOOLS 12 Willem Witsenstraat 12-14, Amsterdam 1980-1983 Herman Hertzberger (°1932) De Willemspark- en Montessorischool The Willemspark School and the liggen naast elkaar aan een pleintje. Beide Montessori School are situated in a gebouwen zijn vrijwel identiek en zien er tiny square. Both buildings are almost aan de buitenkant uit als villa’s, waardoor identical. From the outside, they look ze opgaan in de rest van de bebouwing like villas, blending in seamlessly with langs de Apollolaan. Een vierkante the other buildings along Apollolaan. plattegrond telt telkens vier klaslokalen The square floor plan consists of four rond een centrale hal. Verdiepingen liggen classrooms that are arranged around a split-level, dat wil zeggen geschakeerd central hall, with split-level floors above boven elkaar – die opzet past Herman them. The architect and urban planner Hertzberger vaker toe. Als architect en Herman Hertzberger often used this stedenbouwer was hij een uitgesproken design concept. He strongly believed in voorstander van het utopische principe the utopian principle that good design dat goede vormgeving een heilzame, can sometimes have a wholesome, soms beschavende werking kan uitoefenen civilising effect on the mindset and op de houding en vorming van een education of the individual user. Buildings individuele gebruiker. Een gebouw moet must connect people, must bring them helpen om mensen samen te brengen en together. He achieved this objective met elkaar te verbinen. Die ideeën kregen in his design for the Apollo schools, by in het ontwerp van de Apolloscholen adding a spacious stairwell. The large uitwerking in een ruime trappenhal. staircase is used as an auditorium for De grote trap fungeert als auditorium performances, but also as a place where en wordt niet alleen voor voorstellingen children can work individually or in gebruikt, maar ook als een plek waar groups.
    [Show full text]