DOCSLIB.ORG

Hekatomnidler Öncesinde Karia Mimarisi

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text

Load more

Ankara Üniversitesi Rektörlügü Yayınları: 262 HEKATOMNİDLER ÖNCESİNDE KARİA MİMARİSİ Abdulkadir Baran Ankara 2010 DOI: 10.1501/ankara-6455 http://acikarsiv.ankara.edu.tr/browse/6455/ ÖNSÖZ Bu çalışmanın gerçekleşmesinde katkı sağlayan kişi ve kurumların başında bu konuyu seçmemi öneren ve hiçbir zaman yardımını esirgemeyen değerli hocam Prof. Dr. Orhan Bingöl’e teşekkürlerimi sunarım. Ayrıca Ankara Üniversitesi Klasik Arkeoloji Anabilim dalındaki tüm değerli hocalarım ve arkadaşlarıma yardımları, yol göstericilikleri ve olumlu desteklerinden dolayı minnet borçluyum. Arazi çalışmaları Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü tarafından verilen öğrenci çalışması izinleriyle 2002–2005 arasında gerçekleştirilmiştir. İlgili müzelerin personeline çalışmalar sırasında göstermiş oldukları kolaylıklardan dolayı minnettarım. Ayrıca arazi çalışmalarım sırasında büyük yardımlarını gördüğüm Şahin Gümüş, Ufuk Çörtük ve Esra Kocabaşoğlu’na şükran borçluyum. 2002 yılı arazi çalışmaları Antalya’da bulunan Suna-İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü tarafından desteklenmiştir. Bu masraflı arazi çalışmalarından birisindeki yükümü hafifletmiş olmaları sebebiyle kendilerine teşekkür ederim. 2002 yılından itibaren Türkiye Bilimler Akademisi tarafından düzenlenen Yurtiçi-Yurtdışı Bütünleştirilmiş Doktora Burs Programı çerçevesinde desteklenmiş olmam sebebiyle kuruma büyük teşekkür borçluyum. Bu burs yardımıyla tez çalışmasının bir bölümü İsveç Uppsala Üniversitesi’nde Prof. Dr. Pontus Hellström ve Doç. Dr. Lars Karlsson denetiminde sürdürülmüştür. Bu evrede iki ay süre ile Roma İsveç Arkeoloji Enstitüsü’nde çalışılmıştır. Misafirperverlikleri ve kısmi maddi yardımları nedeniyle Uppsala Üniversitesi Arkeoloji Bölümü ve Roma İsveç Arkeoloji Enstitüsü’ne teşekkür ederim. Tüm aileme sonsuz teşekkürlerimle… II METİNDE GEÇEN KISALTMALAR bk. : Bakınız cm : santimetre Çiz. : Çizim Der. : Derinlik Env.Nu. : Envanter Numarası Gen. : Genişlik km : Kilometre krş. : Karşılaştırınız m : metre MÖ : Milattan Önce MS : Milattan Sonra n. : dipnot Nu. : Numara vd. : ve diğerleri Yük. : Yükseklik yy. : yüzyıl Yapı Elemanları İçin Yapılan Kısaltmalar: A. : Arşitrav AB. : Aiol Başlık AntB. : Anta Başlığı D. : Diş Bloğu F. : Friz Bloğu G. : Geison Bloğu İB. : İon Başlığı K. : Kaide SB. : Sütun Boynu T. : Tambur TB. : Taç Bloğu III İÇİNDEKİLER GİRİŞ 1 BÖLÜM I: Hekatomnidler Öncesi Mimari Elemanlar I.1: Aiol Yapı Elemanları (AB) 8 I.2: İon Yapı Elemanları 21 I.2.1: Kaideler (Speiralar) (K) 21 I.2.2: Tamburlar (T) 25 I.2.3: Sütun Boyunları (SB) 32 I.2.4: İon Başlıkları (İB) 44 I.2.5: Anta Başlıkları (AntB) 64 I.2.6: Arşitrav (A) 71 I.2.7: Frizler (F) 73 I.2.8: Taç Blokları (TB) 79 I.2.9: Diş Sırası Blokları (D) 96 I.2.10: Geison (G) 101 BÖLÜM II: Hekatomnidler Öncesi Yapılar II.1: Tanımlanabilen Yapılar 102 II.1.1: Alazeytin, 30 numaralı Yapı (Heroon ?) 102 II.1.2: Alazeytin, 31 numaralı Yapı (Altar ?) 105 II.1.3: Halikarnassos, Apollon Tapınağı 107 II.1.4: Labraunda, Zeus Tapınağı in antis Evresi 113 II.1.5: Mylasa, Zeus Karios Tapınağı 119 II.2: Elemanlarla Oluşturulan Hipotetik Yapılar 137 SONUÇ 148 KAYNAKÇA VE KISALTMALAR 160 LEVHALAR LİSTESİ 185 LEVHALAR 201 IV GİRİŞ “Hekatomnidler Öncesinde Karia Mimarisi” adını taşıyan bu çalışmada Anadolu’nun güneybatısındaki Karia bölgesinde yoğun mimari faaliyetlerin görülmeye başladığı Hekatomnidler dönemi öncesinde yaşanan mimari gelişimin incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu amaçla tespit edilebilen mimari elemanlar daha önce tarihlendirilmiş paralel örnekler ışığında tarihlendirilecek ve olası yapılarla bağlantılarının tespit edilmesine çalışılacaktır. Karia bölgesinin oldukça köklü bir geçmişe sahip olmasına karşın mimari gelişimi hakkında kapsamlı bir yayın bulunmamaktadır. MÖ 4. yy.da Maussolleion gibi oldukça önemli bir mimari anıt inşa edebilmiş olan bölgede bu evreden öncesine ait mimari bir kalıntı kesin olarak bilinmemektedir. Bununla birlikte farklı yayınlarda bahsedilmiş olan mimari elemanlar bölgede daha erkene uzanan bir mimari gelişimin varlığına işaret etmektedir. Bu nedenle mevcut verilerin yüzey araştırmaları ile desteklenerek çoğaltılabileceği anlaşılmıştır. Bu çalışma bölgedeki mimari faaliyetin boyutu ve Karia bölgesinin antik dönem mimarisinin gelişimindeki olası rolünün aydınlatılmasını sağlayacaktır. Ayrıca bu çalışmanın sonuçları, MÖ 4. yy.da Karia’da başlayan ve Hellenistik dönem sonlarına kadar takip edilebilen İonik ve/veya İonia Rönesansı1 olarak adlandırılan mimari yeniden doğuşun kökeni ve gerçekten bir yeniden doğuş mu yoksa süregelen bir geleneğin canlanışı mı olduğu sorularının cevaplanmasına da katkıda bulunabilecektir. YÖNTEM Kapsam ve Sınırlamalar Çalışma konusunun zamansal üst sınırı MÖ 4. yy. başlarından itibaren Karia’da Pers satrapı olarak görev yapmış olan Hekatomnos ve ardıllarından oluşan Hekatomnid idaresinde2 görülen yoğun mimari faaliyetin 1 MÖ 4. yy.daki bu mimari faaliyet ilk olarak Noack (1910, 37 vd.) tarafından İonik Rönesans olarak tanımlanmış ve daha sonraki çalışmalarda da (Demangel 1933, 324 vd; Dinsmoor 1973, 216; Bammer 1972, 34 vd.; Bammer 1980, 275 vd.; Muss-Bammer 2001, 161) bu tanım kabul edilmiştir. Bu terim İon mimarisinin Arkaik dönem örnekleri temelinde yeni unsurlar ilave edilerek yeniden yaygın bir biçimde kullanılmaya başlamış olduğunu ifade etmektedir. Daha sonra ise, bu gelişimin sadece mimariyi kapsamadığı ve kültürel anlamda da geriye dönüşler yaşandığı görüşü temel alınarak İonia Rönesansı olarak tanımlanmıştır (Pedersen 1994, 11 vd.). Bu evrenin en erken yapısı olduğu düşünülen Labraunda Andron B yapısından (Hellström-Thieme 1981, 58-74; Hellström 1994, 41) itibaren görülen mimari yenilikler ve eskiye dönüşlerin Hellenistik dönem içlerine değin takip edilebildiği düşünülmekle birlikte kesin tarihsel sınırlar henüz tespit edilememiştir (Noack 1910, 37 vd.; Bammer 1980, 275 vd.; Pedersen 2001, 97 vd.; Baran 2002, 18 vd.; Pedersen 2004b, 409 vd.). 2 Hekatomnidler döneminin tarihsel gelişimi için bk. Hornblower 1982; Ruzicka 1992; Baran 2002, 18 vd. 1 başlangıcıdır3. Zamansal alt sınır ise mimari elemanların tarihlenebildiği en erken dönem olarak tespit edilmiştir. Çalışmada incelenecek olan Karia bölgesinin coğrafi sınırları tarih boyunca değişkenlik göstermekle4 birlikte Anadolu’nun güneybatı bölümünü oluşturan antik Karia bölgesinin genel kabul gören sınırları5 kuzeyde Büyük Menderes ve güneydoğuda Dalaman çayı tarafından belirlenmektedir ve kıyıdaki Kos ile diğer küçük adaları kapsamaktadır. Karia bölgesinde kazılarak açığa çıkartılmış bu döneme tarihlenebilen yapı kalıntısı bulunmaması sebebiyle mimari gelişimin incelenebilmesi için farklı alanlarda tespit edilebilen ve tarih verebilecek kıstaslara sahip yapı elemanlarından yola çıkılmıştır. Bölgede yapılmış çalışmalar sonucunda yayınlanan ya da kısmen tanıtılan örneklerin yanı sıra yapılan yüzey araştırmalarında tespit edilen yeni mimari elemanlar da kapsamlı bir şekilde değerlendirilecektir. Mimari elemanların seçiminde tarihlemede kullanılabilecek özelliklere sahip olması temel alınmıştır, ancak malzeme ve buluntu yeri benzerlikleri yardımıyla diğer mimari elemanlarla ilişkilendirilebilen elemanlar da çalışmaya dâhil edilmiştir. Mimari elemanların değerlendirilmesi sonucunda malzeme, tarih ve buluntu durumu açısından gruplandırılabilen elemanların yapılarla bağdaştırılması yoluna gidilecektir. Bu bağlamda antik kaynakların aktardığı bilgiler, epigrafik veriler ve kazı çalışmalarında elde edilen veriler kullanılacaktır. Yukarıda değinildiği gibi bu çalışmada tarihlendirilebilir mimari elemanlar temel alınmıştır. Bununla birlikte, pek çok yerleşim ve kutsal alanda, incelenen döneme ait yapılardan bağımsız olarak açığa çıkartılmış küçük buluntular ile mimari olarak kesin bir bilgi bulunmayan yapı kalıntıları, tarihlendirilemeyen yapı blokları ve pişmiş toprak mimari elemanlar kapsam dışı tutulmuştur. Aynı şekilde tarihlendirilmesinde kesin veriler tespit edilemeyen tahkimat sistemleri, teras düzenlemeleri ve tüm mezar yapıları da kapsam dışı tutulmuştur. Böylece olabildiğince tartışmalardan uzak kalınarak sağlam veriler ışığında hareket edilmesi sağlanmaya çalışılacaktır. Sınıflandırma İki bölümden oluşan çalışmanın 1. bölümünde incelenen mimari elemanlar Aiol ve İon yapı elemanları olarak ikiye ayrılmışlardır. Aiol yapı elemanları 8 adet pilaster başlık ve bir adet kapı konsolundan oluşmaktadır. Metin içindeki göndermelerde kolaylık sağlaması için AB kısaltması kullanılmış ve elemanlar buluntu yerine göre alfabetik sıralandırılmıştır. 3 Pedersen 1989, 9 vd.; Pedersen 1994a, 11 vd.; Pedersen 2001, 97 vd.; Hellström 1994, 36 vd. 4 Milet’in bir zamanlar Karia kenti sayılması buna örnek gösterilebilir. (Greaves 2003, 103- 104). Ayrıca Karia satraplığı, Hekatomnidler döneminde Karia dışında da bazı yerleşimleri kapsamış olmakla birlikte bu yerleşimlerde henüz Hekatomnidlere verilebilecek bir yapı kalıntısı tespit edilememiştir (Hornblower 1982, 2-4). 5 Strabon 12.7.2, 12.8.15; Bean 1971, 18 vd., Fig.1; Özgünel 1979, 1; Flensted-Jensen 2004, 1108. 2 İon düzenindeki mimari elemanlar yapıdaki yerleştirilme sıralarına uygun olarak6 aşağıdan yukarıya doğru takip eden bir sırayla sunulacaktır. Yapı elemanları kendi içlerinde bulundukları yerleşimlerin isimleri temel alınarak alfabetik sıralandırılmışlardır. Mimari elemanlardan aynı tarih, ölçü ve forma sahip olmalarıyla tek bir yapı elemanına ait olarak kabul edilebilecek mimari eleman parçaları tek başlık altında gruplandırılarak bir arada incelenmiştir. Bu şekilde hem mimari elemanların bütünlüğü korunmuş, hem de gereksiz yinelemelerden kaçınılmış
Recommended publications
  • Seven Churches of Revelation Turkey

    Seven Churches of Revelation Turkey

    TRAVEL GUIDE SEVEN CHURCHES OF REVELATION TURKEY TURKEY Pergamum Lesbos Thyatira Sardis Izmir Chios Smyrna Philadelphia Samos Ephesus Laodicea Aegean Sea Patmos ASIA Kos 1 Rhodes ARCHEOLOGICAL MAP OF WESTERN TURKEY BULGARIA Sinanköy Manya Mt. NORTH EDİRNE KIRKLARELİ Selimiye Fatih Iron Foundry Mosque UNESCO B L A C K S E A MACEDONIA Yeni Saray Kırklareli Höyük İSTANBUL Herakleia Skotoussa (Byzantium) Krenides Linos (Constantinople) Sirra Philippi Beikos Palatianon Berge Karaevlialtı Menekşe Çatağı Prusias Tauriana Filippoi THRACE Bathonea Küçükyalı Ad hypium Morylos Dikaia Heraion teikhos Achaeology Edessa Neapolis park KOCAELİ Tragilos Antisara Abdera Perinthos Basilica UNESCO Maroneia TEKİRDAĞ (İZMİT) DÜZCE Europos Kavala Doriskos Nicomedia Pella Amphipolis Stryme Işıklar Mt. ALBANIA Allante Lete Bormiskos Thessalonica Argilos THE SEA OF MARMARA SAKARYA MACEDONIANaoussa Apollonia Thassos Ainos (ADAPAZARI) UNESCO Thermes Aegae YALOVA Ceramic Furnaces Selectum Chalastra Strepsa Berea Iznik Lake Nicea Methone Cyzicus Vergina Petralona Samothrace Parion Roman theater Acanthos Zeytinli Ada Apamela Aisa Ouranopolis Hisardere Dasaki Elimia Pydna Barçın Höyük BTHYNIA Galepsos Yenibademli Höyük BURSA UNESCO Antigonia Thyssus Apollonia (Prusa) ÇANAKKALE Manyas Zeytinlik Höyük Arisbe Lake Ulubat Phylace Dion Akrothooi Lake Sane Parthenopolis GÖKCEADA Aktopraklık O.Gazi Külliyesi BİLECİK Asprokampos Kremaste Daskyleion UNESCO Höyük Pythion Neopolis Astyra Sundiken Mts. Herakleum Paşalar Sarhöyük Mount Athos Achmilleion Troy Pessinus Potamia Mt.Olympos
  • Bronze Age Aegean Harboursides

    Bronze Age Aegean Harboursides

    J.W. SHAW Bronze Age Aegean Harboursides ABSTRACT R ecent excavations and exploration have contributed new and crucial information warranting a review of our earlier understanding of Bronze Age Aegean harboursides, especially of the topographical conditions and geographical locations selected by the Aegeans. Major sites which can be cited are Kea, Kommos, Zakros, and Amnisos. Further information derives from precious pictorial depictions of coastal towns and possible harbours, as in frescoes found at Kea and, especially, in the West House at Akrotiri, or in the recently published sealing from Chania. The paper will discuss this new material and address questions of defence, ship storage, relations with inland towns, trade, relative water-levels, and the nature of the possible harbour installations during the Middle and Late Bronze Age in the Aegean. Introduction With its often large, well-furnished buildings, the Akrotiri settlement (Fig. 1) appears relatively opulent in comparison with Ayia Irini on Kea (Fig. 2)or more densely built Phylakopi on Milos (Fig. 3). At Akrotiri, of course, there still remain unusual contrasts among the building groups. For instance, the agglutinative room-group B/D, which probably consisted of three or more residences, appears to be sprawling in comparison with the much larger, more carefully planned ashlar buildings, whether one considers the relatively small West House, or Ashlars III and IV which in size and with the care given to their construction compare favourably with the largest of the houses at Ayia Irini (House A) or at Phylakopi (the Mansion) or, for that matter, with large houses in the Knossos area.
  • Bibliographic Information Permanent URL Copyright Information

    Bibliographic Information Permanent URL Copyright Information

    Apian, Petrus, Cosmographia, 1550 Bibliographic information Author: Apian, Petrus Title: Cosmographia Year: 1550 City: Antwerpiae Publisher: Bontius Number of Pages: [2], 65, [1] Bl. : Ill. Permanent URL Document ID: MPIWG:WBGMR64C Permanent URL: http://echo.mpiwg-berlin.mpg.de/MPIWG:WBGMR64C Copyright information Copyright: Max Planck Institute for the History of Science (unless stated otherwise) License: CC-BY-SA (unless stated otherwise) Table of contents 1. Page: 0 2. COSMOG RAPHIA PETRI APIANI, PER GEMMAM FRISIVM apud Louanienſes Medicum & Mathematicum inſ iam demum ab omnibus vindicata mendis nullis quoq; locis aucta. Additis eiuſde menti libellis ipſius Gemmæ Fr Page: 3 3. Contenta in hoc libro. Page: 4 4. PETRI APIANI Page: 4 5. GEMMÆ FRISII Page: 4 6. DIDACI PYRRHI LVSI-TANI CARMEN. Page: 4 7. DISTICHON. Page: 4 8. R. D. ET ILLVST. PRINCIPI, D. Matthæo, M. Diuina Sacroſanctæ Rho. Ec-cleſiæ Tit.S. Angeli Preſ. Card. Archiepiſco po Saltzburgeñ, Ap. Sed. Legato. &c. Petrus Apianus (dictus Benewitz) ex Leyſnick Mathematicæ diſciplinæ clientu-lus, Salutem perpetuam ac ſui ipſius commenda tionem. Page: 5 9. Prima pars huius libri de Coſmographiæ & Geographiœ principijs. QVID SIT COSMOGRAPHIA, Et quo differat à Geographia & Chorographia. CAPVT PRIMVM. Page: 7 10. GEOGR APHIA QVID. Page: 8 11. CHOROGRAPHIA QVID. Page: 9 12. DE MOTV SPHÆRARVM, Cœlorumq́ue diuiſione. CAP. II. Page: 10 13. DE CIRCVLIS SPHÆRÆ. CAP. III. Page: 11 14. QVID SPHÆRA. Page: 12 15. ¶ Quid axis Sphæræ. Page: 12 16. Deſex circulis ſphæræ MAIORIBVS. Page: 12 17. ¶ De quatuor Circulis minoribus. Page: 13 18. ¶ Sequitur materialis figura Circulorum Sphæræ. Page: 13 19. ¶ Diuiſionis præmiſſæ formula in plano extenſa.
  • Archaeology and History of Lydia from the Early Lydian Period to Late Antiquity (8Th Century B.C.-6Th Century A.D.)

    Archaeology and History of Lydia from the Early Lydian Period to Late Antiquity (8Th Century B.C.-6Th Century A.D.)

    Dokuz Eylül University – DEU The Research Center for the Archaeology of Western Anatolia – EKVAM Colloquia Anatolica et Aegaea Congressus internationales Smyrnenses IX Archaeology and history of Lydia from the early Lydian period to late antiquity (8th century B.C.-6th century A.D.). An international symposium May 17-18, 2017 / Izmir, Turkey ABSTRACTS Edited by Ergün Laflı Gülseren Kan Şahin Last Update: 21/04/2017. Izmir, May 2017 Websites: https://independent.academia.edu/TheLydiaSymposium https://www.researchgate.net/profile/The_Lydia_Symposium 1 This symposium has been dedicated to Roberto Gusmani (1935-2009) and Peter Herrmann (1927-2002) due to their pioneering works on the archaeology and history of ancient Lydia. Fig. 1: Map of Lydia and neighbouring areas in western Asia Minor (S. Patacı, 2017). 2 Table of contents Ergün Laflı, An introduction to Lydian studies: Editorial remarks to the abstract booklet of the Lydia Symposium....................................................................................................................................................8-9. Nihal Akıllı, Protohistorical excavations at Hastane Höyük in Akhisar………………………………10. Sedat Akkurnaz, New examples of Archaic architectural terracottas from Lydia………………………..11. Gülseren Alkış Yazıcı, Some remarks on the ancient religions of Lydia……………………………….12. Elif Alten, Revolt of Achaeus against Antiochus III the Great and the siege of Sardis, based on classical textual, epigraphic and numismatic evidence………………………………………………………………....13. Gaetano Arena, Heleis: A chief doctor in Roman Lydia…….……………………………………....14. Ilias N. Arnaoutoglou, Κοινὸν, συμβίωσις: Associations in Hellenistic and Roman Lydia……….……..15. Eirini Artemi, The role of Ephesus in the late antiquity from the period of Diocletian to A.D. 449, the “Robber Synod”.……………………………………………………………………….………...16. Natalia S. Astashova, Anatolian pottery from Panticapaeum…………………………………….17-18. Ayşegül Aykurt, Minoan presence in western Anatolia……………………………………………...19.
  • Mediterranean Divine Vintage Turkey & Greece

    Mediterranean Divine Vintage Turkey & Greece

    BULGARIA Sinanköy Manya Mt. NORTH EDİRNE KIRKLARELİ Selimiye Fatih Iron Foundry Mosque UNESCO B L A C K S E A MACEDONIA Yeni Saray Kırklareli Höyük İSTANBUL Herakleia Skotoussa (Byzantium) Krenides Linos (Constantinople) Sirra Philippi Beikos Palatianon Berge Karaevlialtı Menekşe Çatağı Prusias Tauriana Filippoi THRACE Bathonea Küçükyalı Ad hypium Morylos Neapolis Dikaia Heraion teikhos Achaeology Edessa park KOCAELİ Tragilos Antisara Perinthos Basilica UNESCO Abdera Maroneia TEKİRDAĞ (İZMİT) DÜZCE Europos Kavala Doriskos Nicomedia Pella Amphipolis Stryme Işıklar Mt. ALBANIA JOINAllante Lete Bormiskos Thessalonica Argilos THE SEA OF MARMARA SAKARYA MACEDONIANaoussa Apollonia Thassos Ainos (ADAPAZARI) UNESCO Thermes Aegae YALOVA Ceramic Furnaces Selectum Chalastra Strepsa Berea Iznik Lake Nicea Methone Cyzicus Vergina Petralona Samothrace Parion Roman theater Acanthos Zeytinli Ada Apamela Aisa Ouranopolis Hisardere Elimia PydnaMEDITERRANEAN Barçın Höyük BTHYNIA Dasaki Galepsos Yenibademli Höyük BURSA UNESCO Antigonia Thyssus Apollonia (Prusa) ÇANAKKALE Manyas Zeytinlik Höyük Arisbe Lake Ulubat Phylace Dion Akrothooi Lake Sane Parthenopolis GÖKCEADA Aktopraklık O.Gazi Külliyesi BİLECİK Asprokampos Kremaste Daskyleion UNESCO Höyük Pythion Neopolis Astyra Sundiken Mts. Herakleum Paşalar Sarhöyük Mount Athos Achmilleion Troy Pessinus Potamia Mt.Olympos Torone Hephaistia Dorylaeum BOZCAADA Sigeion Kenchreai Omphatium Gonnus Skione Limnos MYSIA Uludag ESKİŞEHİR Eritium DIVINE VINTAGE Derecik Basilica Sidari Oxynia Myrina Kaz Mt. Passaron Soufli Troas Kebrene Skepsis UNESCO Meliboea Cassiope Gure bath BALIKESİR Dikilitaş Kanlıtaş Höyük Aiginion Neandra Karacahisar Castle Meteora Antandros Adramyttium Corfu UNESCO Larissa Lamponeia Dodoni Theopetra Gülpinar Pioniai Kulluoba Hamaxitos Seyitömer Höyük Keçi çayırı Syvota KÜTAHYA Grava Polimedion Assos Gerdekkaya Assos Mt.Pelion A E GTURKEY E A N S E A &Pyrrha GREECEMadra Mt. (Cotiaeum) Kumbet Lefkimi Theudoria Pherae Mithymna Midas City Ellina EPIRUS Passandra Perperene Lolkos/Gorytsa Antissa Bahses Mt.
  • The Expansion of Christianity: a Gazetteer of Its First Three Centuries

    The Expansion of Christianity: a Gazetteer of Its First Three Centuries

    THE EXPANSION OF CHRISTIANITY SUPPLEMENTS TO VIGILIAE CHRISTIANAE Formerly Philosophia Patrum TEXTS AND STUDIES OF EARLY CHRISTIAN LIFE AND LANGUAGE EDITORS J. DEN BOEFT — J. VAN OORT — W.L. PETERSEN D.T. RUNIA — C. SCHOLTEN — J.C.M. VAN WINDEN VOLUME LXIX THE EXPANSION OF CHRISTIANITY A GAZETTEER OF ITS FIRST THREE CENTURIES BY RODERIC L. MULLEN BRILL LEIDEN • BOSTON 2004 This book is printed on acid-free paper. Library of Congress Cataloging-in-Publication Data Mullen, Roderic L. The expansion of Christianity : a gazetteer of its first three centuries / Roderic L. Mullen. p. cm. — (Supplements to Vigiliae Christianae, ISSN 0920-623X ; v. 69) Includes bibliographical references and index. ISBN 90-04-13135-3 (alk. paper) 1. Church history—Primitive and early church, ca. 30-600. I. Title. II. Series. BR165.M96 2003 270.1—dc22 2003065171 ISSN 0920-623X ISBN 90 04 13135 3 © Copyright 2004 by Koninklijke Brill nv, Leiden, The Netherlands All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, translated, stored in a retrieval system, or transmitted in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording or otherwise, without prior written permission from the publisher. Authorization to photocopy items for internal or personal use is granted by Brill provided that the appropriate fees are paid directly to The Copyright Clearance Center, 222 Rosewood Drive, Suite 910 Danvers, MA 01923, USA. Fees are subject to change. printed in the netherlands For Anya This page intentionally left blank CONTENTS Preface ........................................................................................ ix Introduction ................................................................................ 1 PART ONE CHRISTIAN COMMUNITIES IN ASIA BEFORE 325 C.E. Palestine .....................................................................................
  • The Tomb Architecture of Pisye–Pladasa Koinon

    The Tomb Architecture of Pisye–Pladasa Koinon

    cedrus.akdeniz.edu.tr CEDRUS Cedrus VIII (2020) 351-381 The Journal of MCRI DOI: 10.13113/CEDRUS.202016 THE TOMB ARCHITECTURE OF PISYE – PLADASA KOINON PISYE – PLADASA KOINON’U MEZAR MİMARİSİ UFUK ÇÖRTÜK∗ Abstract: The survey area covers the Yeşilyurt (Pisye) plain Öz: Araştırma alanı, Muğla ili sınırları içinde, kuzeyde Ye- in the north, Sarnıçköy (Pladasa) and Akbük Bay in the şilyurt (Pisye) ovasından, güneyde Sarnıçköy (Pladasa) ve south, within the borders of Muğla. The epigraphic studies Akbük Koyu’nu da içine alan bölgeyi kapsamaktadır. Bu carried out in this area indicate the presence of a koinon alanda yapılan epigrafik araştırmalar bölgenin önemli iki between Pisye and Pladasa, the two significant cities in the kenti olan Pisye ve Pladasa arasında bir koinonun varlığını region. There are also settlements of Londeis (Çiftlikköy), işaret etmektedir. Koinonun territoriumu içinde Londeis Leukoideis (Çıpı), Koloneis (Yeniköy) in the territory of the (Çiftlikköy), Leukoideis (Çırpı), Koloneis (Yeniköy) yerle- koinon. During the surveys, many different types of burial şimleri de bulunmaktadır. Dağınık bir yerleşim modeli structures were encountered within the territory of the koi- sergileyen koinon territoriumunda gerçekleştirilen yüzey non, where a scattered settlement model is visible. This araştırmalarında farklı tiplerde birçok mezar yapıları ile de study particularly focuses on vaulted chamber tombs, karşılaşılmıştır. Bu çalışma ile özellikle territoriumdaki chamber tombs and rock-cut tombs in the territory. As a tonozlu oda mezarlar, oda mezarlar ve kaya oygu mezarlar result of the survey, 6 vaulted chamber tombs, 6 chamber üzerinde durulmuştur. Yapılan araştırmalar sonucunda 6 tombs and 16 rock-cut tombs were evaluated in this study.
  • The Statue Bases of Claudius Areassessment of the Portraiture of Claudius by Meriwether Stuart1

    The Statue Bases of Claudius Areassessment of the Portraiture of Claudius by Meriwether Stuart1

    The Statue Bases of Claudius AReassessment of The Portraiture of Claudius by Meriwether Stuart1 Jakob Munk Højte Meriwether Stuart observed in 1938 in the introduction to his study on the portraits of Claudius: “Problems have arisen in the study of the extant por- traits whose solution eludes the evidence they furnish. For supplementary evidence the long neglected record of non-extant portraits must be searched”. His study contained, apart from a traditional catalogue of por- traits in marble and bronze, a collection and discussion of all the different types of evidence relevant to the subject: literary sources, coins, papyri, and as a novelty the first systematic compilation of inscriptions pertaining to statue bases and other types of monuments designed to carry sculptural rep- resentations of Claudius.2 The epigraphic material, being close to three times as numerous as the preserved portraits, was by far the largest body of evi- dence and the one to yield the most interesting information. They offered for the first time answers to questions about geographical distribution, chrono- logical distribution and occasions and motives for erecting imperial statues, which hitherto had been left largely to guesswork. Although the results of Stuart’s investigation of the epigraphic material were remarkable, this approach has never received the attention it deserves among scholars of Roman imperial portraiture. The following year, Stuart published a corpus of statue bases of the Julio-Claudian emperors,3 and a few years later a study along similar lines concerning the relatives of Augustus appeared.4 More recently studies of the portraits of Sabina, the Late Roman emperors, Julia Domna, Caligula and Hadrian have included epigraphic material.5 However, Stuart’s work remains the most thorough and consistent attempt at using this type of evidence to address issues related to the erec- tion of imperial statues.
  • PDF Formatlı Tadımlık Için Tıklayınız

    PDF Formatlı Tadımlık Için Tıklayınız

    Karialılar Denizcilerden Kent Kuruculara The Carians From Seafarers to City Builders 00_jenerik_onsoz_Karia.indd 1 18.11.2020 10:22 00_jenerik_onsoz_Karia.indd 2 18.11.2020 10:22 Karialılar Denizcilerden Kent Kuruculara The Carians From Seafarers to City Builders Hazırlayanlar | Edited by Olivier C. Henry Ayşe Belgin-Henry 00_jenerik_onsoz_Karia.indd 3 18.11.2020 10:22 Karialılar Denizcilerden Kent Kuruculara The Carians From Seafarers to City Builders Anadolu Uygarlıkları Serisi’nin dokuzuncu kitabıdır. Bu seri Tüpraş - Yapı Kredi Yayınları işbirliği ile hazırlanmıştır. This is the ninth book in the Anatolian Civilizations Series. A co-publication of Tüpraş - Yapı Kredi Culture, Arts and Publishing. Yapı Kredi Yayınları - 5705 ISBN 978-975-08-4876-6 Proje Koordinatörü Project Coordinator Yapı Kredi Müzesi Müdürü Director of Yapı Kredi Museum Nihat Tekdemir Hazırlayanlar Edited by Olivier C. Henry Ayşe Belgin-Henry Editör Editor Nihat Tekdemir Redaksiyon Redaction Derya Önder Çeviriler Translations G. Bike Yazıcıoğlu, İpek Dağlı Dinçer Grafik Tasarım Graphic Design Nahide Dikel, Arzu Yaraş Düzelti Proofreading Filiz Özkan, Merete Çakmak Baskı Print Ofset Yapımevi Çağlayan Mah. Şair Sk. No: 4 Kağıthane - İstanbul Telefon: (0 212) 295 86 01 • www.ofset.com Sertifika No: 45354 1. baskı: İstanbul, Kasım 2020 1st printing: Istanbul, November 2020 © Ya p› Kre di Kül tür Sa nat Ya y›n c› l›k Ti ca ret ve Sa na yi A.Ş. 2020 Sertifika No Certificate No 44719 Bütün yayın hakları saklıdır. Kaynak gösterilerek tanıtım için yapılacak kısa alıntılar dışında yayıncının yazılı izni olmaksızın hiçbir yolla çoğaltılamaz. All rights reserved. No part of this publication may be reproduced without prior written permission from the publisher.
  • Aus: Epigraphica Anatolica 35 (2003) 9–14 © Dr. Rudolf Habelt Gmbh

    Aus: Epigraphica Anatolica 35 (2003) 9–14 © Dr. Rudolf Habelt Gmbh

    RIET VAN BREMEN PTOLEMY AT PANAMARA aus: Epigraphica Anatolica 35 (2003) 9–14 © Dr. Rudolf Habelt GmbH, Bonn PTOLEMY AT PANAMARA It is generally taken as a fact that the region which was to become the territory of the Seleukid city of Stratonikeia in the 260s or 250s BC1 was under Ptolemaic control throughout the 270s, probably from the time of the so-called war of Syrian succession in 280/79 BC.2 According to some, it remained Ptolemaic also throughout the 260s.3 I. Stratonikeia 1002, an inscription dated to the ninth year of Ptolemy, son of Ptolemy (277/6 BC),4 seen and copied by J. and L. Robert in the school at Eskihisar, is widely accepted as providing direct proof of Ptolemaic suzerainty over the region, even if its precise provenance is unknown.5 In addition, P. Debord has recently drawn attention to the occurrence of a Sarapieion in a newly-published Strato- nikeian fortification inscription of the late third/early second century,6 and has made an interesting case for considering the presence of a Sarapieion this early and this far inland as further proof of a period of Ptolemaic occupation.7 Terms such as ‘the region’ or ‘future Stratonikeian territory’ are not, however, entirely unproblematic. Implicit in their use seems to be the assumption that the communities in the area that was to become Stratonikeian territory formed a unified entity already in the early third century. Such a view is not really justified. The territory of the later Seleukid city was large; several of its future demes were substantial communities in their own right and were 1 On the date of the foundation see most recently P.
  • Map 61 Ephesus Compiled by C

    Map 61 Ephesus Compiled by C

    Map 61 Ephesus Compiled by C. Foss and G. Reger (islands), 1994 Introduction The continental part of the map comprises three distinct geographic regions: the coasts of Ionia and Caria, the Maeander valley, and the mountainous hinterland of Caria. The coastal region, settled by Greeks in their first great expansion in the Iron Age, became the site of major cities and many smaller settlements along its deeply indented coastline. The excavators of Ephesus and Miletus have long surveyed the regions of those cities, and other classical scholars have investigated the rest of Ionia. The Ionian coast has seen great physical changes since antiquity. The vast quantities of alluvium deposited by the R. Maeander have made the ancient port of Ephesus an inland town, and turned the former Gulf of Latmos near Miletus into a lake (inset and E2). The Carian coast, with its numerous small ports, is well known thanks to the researches of Bean and Fraser. The broad Maeander valley, which divides Ionia from Caria, always played a major role in the economy of the region with its fertility and the communication it provided between coast and interior. It has not been systematically surveyed. The river’s tributaries offered an outlet for the scattered settlements in the basins and plateaus of the heavily forested interior of Caria. Much of this region, as well as many parts of neighboring ones, was carefully explored by Louis Robert. The map omits Carian sites for which no Greek name is attested; for these, see Radt (1970). For unnamed village sites also not marked, see Marchese (1989, 147-54).
  • Abgekürzt Zitierte Literatur

    Abgekürzt Zitierte Literatur

    ABGEKÜRZT ZITIERTE LITERATUR AA Archäologischer Anzeiger ABSA The Annual of the British School at Athens ACO Acta Conciliorum Oecumenicorum AKARCA, Milâs A2k dil und Turhan AKARCA, Milâs. Co/rafyas , tarihi ve arkeolojisi. 0stanbul 1954. ANMED Anadolu Akdenizi Arkeoloji Haberleri. News of Archaeology from ANATOLIA’S MEDITER- RANEAN AREAS Annuario Annuario della R. Scuola Archeologica di Atene e delle Missioni Italiane in Oriente. Bergamo. Aphrodisias V C. RATTÉ – P. DE STAEBLER (Hrsg.), Aphrodisias V. The Aphrodisias Regional Survey. Mainz/Darmstadt 2012. AREL, Cihano/lu Ayda AREL, Une famille des notables de la région d’Ayd n: les Cihano/lu et l’architecture. Anato- lia Moderna – Yeni Anadolu 8 (1999) 239–274. AST Aratrma Sonuçlar Toplants BCH Bulletin de Correspondance Hellénique BEAN, Maeander G. E. BEAN, Turkey beyond the Maeander. London 1971. BEAN – COOK, G. E. BEAN – J. M. COOK, Carian Coast The Carian Coast III. ABSA 52 (1957) 58–146. BEAN – COOK, Cnidia G. E. BEAN – J. M. COOK, The Cnidia. ABSA 47 (1952) 171–212. BEAN – COOK, G. E. BEAN – J. M. COOK, Halicarnassus Peninsula The Halicarnassus Peninsula. ABSA 50 (1955) 85–169. BENOIT – PIEROBON BENOIT, J. BENOIT – Raffaella PIEROBON BENOIT, Il territorio a N di Iasos: ricognizioni 1988, in: Sinus Territorio a N di Iasos Iasius I.3., 902–919. BENOIT – PIEROBON BENOIT – J. BENOIT – Raffaella PIEROBON BENOIT – G. RAGONE, Il territorio a N di Iasos, in: Sinus RAGONE, Territorio a N di Iasos Iasius I.1., 865–871. BLÜMEL, Iasos W. BLÜMEL, Die Inschriften von Iasos I–II (IK 28, 1–2). Bonn 1985. BLÜMEL, Mylasa W. BLÜMEL, Die Inschriften von Mylasa I–II (IK 34, 35).