Fornmanna Sögur :, 5. B
' : J . — l » T ; F * J :í-.^^?^^\^r:^-::=^^r-:sy-^^-^^^^^^ -'':.'-:-;--'.:^ -'i:; ::-.->;;. t.\ K- rj s FORNMANNA SÖGUR, EPTIR GÖMLUM HANDRITUM UTGEFNAR AÐ TILHLUTUN HINS KONUNGLIGA NORRÆNA FORNFRÆÐA FELAGS. Uiðar orSi kveÖr cngi niaíSr. FjölstdnnsmáU FIMTA BINDI. Saga Ólafs konúngs hins helga Önnur deild. 1í\aupm«nnaí)0fit, isso. Pn;nr.aSnr í cnni Poppsku pvt'ntsmiöju. 3 í 1 SAGA ÓLAFS KONÚNGS HINS HELGA. w EPTIR GÖMLUM SKINNBOKUM UTGEFIN AD TILHLUTUN HINS KONÚNGLIGA NORRÆNA FORNFRÆÐA FELAGS- SÍÐARt DEíLD. Iíaupittatt«aí)0fu , 1830. PrentuÖ i eiuii P oppsh u prciitsmií^ju- 1 S a g a Ó 1 a f s k o n u n g s h e 1 g a. 162. Kapituli, Au tíSindi spuríust í Noreg, at Knútr kon- úngr ávó her saman dvígan í DanmörÍk, ok pat með, at hann œtlaði at halda liði því öllu til Noregs ok legg]a par land undir sikj en er slíkt spuröist, þá vurðu Olafi kontjngi því .verri menn til taks, ok fékk hann lítit lið aí höndum; konúngsmenn talubu um Jetta sln í millum, {)a kvað Sighvatr: Ut býðr allvaldr sveitum Englands, en vær fengum, lítt sé ek lofðúng dttast, lið-fæð* ok skip smærrij ráÖ eru Ijtít, ef láta landsmenn konúng Jíenna, lætr^ einorö fe firða, íerð liðþrota verða. Olafr konúngr átti hirðstefnu en stundum hús- |>íng við lið sitt öUt, ok spurði menn sína i'áÖs, hvatpeimpættiráðligast: purfu vœr ekki at dyl- jast viS, segir konúngr, atKni'tr konúngr mun koma ok vitja vor í sumar, ok hefir hann her mikinn, sem þhr munið spurt hafa, en vœr höf- lií fæm, JL i; aviltr, L.
[Show full text]