2007-2008 Blauwe Zaal Wo 12 September 2007
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
2007-2008 BLAUWE ZAAL WO 12 SEPTEMBER 2007 Trio Kaufmann / Gratkowski / de Joode Trio Law / Goloubev / Sirkis 2007-2008 Jazz wo 12 september 2007 TRIO KAUFMANN / GRATKOWSKI / DE JOODE TRIO LAW / GOLOUBEV / SIRKIS vr 21, zo 23 september 2007 FESTIVAL FREE MUSIC XXXIV vr 12 oktober 2007 MARTY EHRLICH SEXTET zo 16 december 2007 COME SUNDAY # 3 vr 18 januari 2008 TRISTAN HONSINGER & HET IMPROVISEREND STRIJKORKEST do 10 april 2008 TAYLOR HO BYNUM & SPIDERMONKEY STRINGS Jazz TRIO KAUFMANN / inleiding door Frederik Goossens, 19.15 uur, Foyer begin 20.00 uur pauze omstreeks 20.50 uur GRATKOWSKI / DE JOODE einde omstreeks 22.00 uur Achim Kaufmann piano teksten programmaboekje Frederik Goossens Frank Gratkowski altsaxofoon en klarinetten coördinatie programmaboekje deSingel Wilbert de Joode contrabas ism. New Think, Focus Knack pauze gelieve uw GSM uit te schakelen TRIO LAW / GOLOUBEV / SIRKIS foyer deSingel enkel open bij avondvoorstellingen in rode en/of blauwe zaal John Law piano open vanaf 18.40 uur Yuri Goloubev contrabas kleine koude of warme gerechten te bestellen vóór 19.20 uur broodjes tot net vóór aanvang van de voorstellingen en tijdens pauzes Asaf Sirkis drums Hotel Ramada Plaza Antwerp (Desguinlei 94, achterzijde torengebouw ING) THE ART OF SOUND > Restaurant HUGO’s at Ramada Plaza Antwerp open van 18.30 tot 22.30 uur > Gozo-bar open van 10 uur tot 1 uur, uitgebreide snacks tot 23 uur deSingelaanbod: tweede drankje gratis bij afgifte van uw toegangsticket van deSingel voor diezelfde dag www. deSingel .be raakt ook de naakte essentie van deze opnieuw in diverse bezettingen op en muziek. Heel vereenvoudigd: een me- wordt de basisformule van de ‘ritme- 3X2: TRIO’S OP HET lodie beweegt bovenaan, de bas bezet sectie’ opnieuw in verschillende ge- de bodem, terwijl harmonie het midden daantes herschapen; denken we bij- SCHERP VAN DE SNEE vult. En voeg daar dan nog eens een he- voorbeeld aan het beroemde trio van leboel ritme en swing bij en je vindt alle de Belgische pianist Fred Van Hove, met Vanavond kunnen we twee heel bijzon- zegt hierover: “musicians of my genera- componenten van de jazz terug in het drummer Han Bennink en saxofonist dere trio’s aan het werk zien. Twee pia- tion reject the idea that music is a hierar- pianotrio. Peter Brötzmann, of het gelijkaardig sa- notrio’s die niet alleen qua bezetting van chy; the so-called more complex forms Maar hoewel we pianotrio’s vooral ver- mengestelde trio van de Duitse pianist elkaar verschillen, maar die ook op erg (the classics) above jazz, which is in turn eenzelvigen met de vastgeroeste for- Alexander Von Schlippenbach, met verschillende manier hun kijk geven op more complex and thus more elevated mule van piano, bas en drums, is deze saxofonist Evan Parker en drummer de ontwikkeling van jazz en de avant- than the blues, which is itself put above combinatie relatief laat ontstaan. In de Paul Lovens. garde. Het is niet eenvoudig de rich- pop music…. Everything is on the same jaren twintig maakte jazzpionier Jelly Vanavond kan u luisteren naar enerzijds tingen die de jazz de laatste decennia level! And everything should be respec- Roll Morton reeds een aantal trio-opna- een zeer mooi pianotrio dat nog steeds is ingeslagen te beschrijven. Jazz ver- ted in the same way!” men met drums en klarinet. Een van de speelt in de geest van de symbiose tus- splintert in allerlei stijlen. Het genre evo- Het meest opwindende aan jazz is dus, meest succesvolle trio’s van de jaren sen de leden van de groep van Bill Evans, lueert in allerlei richtingen, maar doet denk ik, haar enorme diversiteit. Dit dertig was dat van pianist Nat ‘King’ maar dat concept alweer een stap ver- dat steeds meer in de marge. Het lijdt overschrijden van de stilistische gren- Cole, waarin gitarist Oscar Moore en der brengt; het trio van de Britse pianist onder de economische recessie van zen is zo’n vast ingrediënt van die mu- bassist Wesley Prince de line-up ver- John Law met Araf Sirkis op drums en de platenindustrie en onder het gebrek ziek geworden dat we deze vrijheid volledigden. Dezelfde bezetting herken- Juri Goloubev op bas. Anderzijds is er aan belangstelling van de grote media. misschien wel als dé hedendaagse stijl nen we ook in trio’s uit de jaren veertig het tweede trio dat veeleer speelt in de Jazzfestivals en culturele centra heb- kunnen beschouwen. Zelfs individuele en vijftig. Bijvoorbeeld dat van Art geest van de vrije improvisatie en de ben steeds meer moeite om een een- muzikanten kunnen al lang niet meer Tatum, met Tiny Grimes op gitaar en minder orthodoxe line-up kent in Achim duidig jazzgeoriënteerd programma met één soort muziek worden geïden- Slam Stewart op bas, of de beroemde Kaufmann op piano, Frank Gratkowski aan te bieden. tificeerd, maar ze waaieren uit in ver- trio’s van Oscar Peterson (met Barney op rieten en Wilbert de Joode op bas. Nu ja, het wordt de jazzliefhebber ook schillende gedaantes. Jazz, de meest Kessel en Ray Brown), Ahmad Jamal John Law begon muziek te spelen niet gemakkelijk gemaakt. Zoals u van- postmoderne van alle muzikale genres (met Ray Crawford en Eddie Calhoun) of toen hij nauwelijks vier jaar oud was. avond zelf waarschijnlijk zal kunnen van de twintigste eeuw, is zelf bewust Lennie Tristano (met gitarist Billy Bauer). Zijn moeder was een Oostenrijkse con- vaststellen, kan niet één stijl meer de en zelfbewust postmodern geworden. De combinatie bas, drums, piano werd certpianiste, die Paul Badura-Skoda en hedendaagse jazz illustreren. Jazz is ui- Maar één ding is zeker: het pianotrio pas in de jaren veertig en vijftig dé nieu- Alfred Brendel tot haar vriendenkring termate en bij uitstek eclectisch. Toe- bekleedt in deze geschiedenis voor we standaard in opnamen van jonge be- kon rekenen en die een bloeiende toe- gegeven, jazz heeft steeds leentjebuur heel wat liefhebbers en critici toch een boppianisten als Bud Powell, Theloni- komst in de klassieke muziek voor haar gespeeld bij allerlei muziekjes, maar bijzondere positie. Het is de gecombi- ous Monk of Herbie Nichols. Wanneer zoon in het vooruitzicht had. Muziek nooit tevoren bestaan er zovele genres neerde perfectie van drie stemmen, drie Bill Evans aan het einde van de jaren vijf- werd voor de jonge John een passie en en trends naast elkaar. Tot zowat de ja- persoonlijkheden. Elk spreekt onafhan- tig zijn trio presenteert met de jonge een niet te onderschatten opdracht. ren zestig volgde de jazz een wat door kelijk van de ander en toch complemen- bassist Scott LaFaro en de drummer Toen hij negen was, bestudeerde hij sommigen ‘dialectische’ ontwikkeling is teren ze elkaar op een zeer natuurlijke Paul Motian, is de interactie tussen deze reeds het werk van Schönberg, en te- genoemd. De meest recent ontwikkel- manier. Het ‘pianotrio’ - deze benaming drie topmusici soms zo groot dat ze aan gen zijn tiende was hij al totaal ver- de stijl was niet alleen de meest heden- is misschien niet ideaal gezien de de- collectieve improvisatie lijken te doen. zonken in de muzikale filosofieën van daagse, maar stond ook haaks op wat mocratische natuur van de verhouding Niet meer om beurten soleren, geen Karlheinz Stockhausen. Als tiener com- eraan vooraf ging. Nu lijkt wel alles te- tussen de verschillende leden van deze ‘frontman’ meer, maar een heel hecht poneerde hij grootschalige orkest- gelijk te bestaan; alle mogelijke muzikale bezetting - is een van de meest pure dis- groepsgeluid domineert het samenspel werken en ging studeren aan de Roy- middelen en genres zijn bruikbaar en er tillaties van de basiselementen van de en het zal de jazzpianotrio’s voortaan al Academy of Music in Londen. Maar wordt ook geen onderscheid gemaakt jazz; het is niet alleen de ritmische en beïnvloeden. In de free jazz van de jaren wanneer zijn studies hem naar Wenen tussen ‘hogere’ of ‘lagere’ muziek. Alt- harmonische kern van veel jazzgroepen zestig en zeventig duikt het pianotrio brachten, had niemand de weg die John saxofonist en componist John Zorn - de zogeheten ‘ritmesectie’ - maar het Law zou inslaan kunnen voorspellen, vermoeden of vrezen. Uitgerekend in de hoofdstad van het classicisme komt hij op zijn 23ste in contact met jazz. Hij voelt onmiddellijk dat hij als uitvoerder in deze muziek alles kon doen wat hij tot dan toe had willen doen: hij kon blijven componeren en in alle stijlen die hij maar wenste spelen zonder aan de dictaten van een partituur te hoeven voldoen of zijn creativiteit te hoeven fnuiken. Uit de klassieke muziek had John Law geleerd dat een concert een religieuze ervaring kon zijn; mensen komen in de concertzaal samen in de gedeelde hoop om door muziek de alledaagse sleur te kunnen ontstijgen, al was het maar voor even. Volgens Law voegde jazz aan deze semi-religieuze concertervaring nog een diepere, donkerdere dimensie toe: jazzmuziek kan leiden tot een soort trance, zoals die in voodoo of heidense rituelen zich voordoet. Hij spreekt over zijn contact met jazzmuziek als over zijn “bekering”, een redenering die gelukkig ook zijn ouders konden volgen en goed- keuren. Law verdient jarenlang zijn strepen in het veld van de free jazz en de heden- daagse klassieke en geïmproviseerde muziek. Alfred Brendel zal over Law spreken als “een interessante en hoog- begaafde non-conformist”. Maar met dit pianotrio neemt hij een zelfbewus- te ommezwaai en mogen nu opnieuw romantische en meezingbare ballads worden gespeeld. Deze drie musici jongleren met thema’s en maatstrepen dat het een lieve lust is, maar John Law is - om het in zijn eigen woorden te zeg- gen - “niet meer geïnteresseerd in het nieuwe om het nieuwe”. Deze ‘nieuw- lichterij’ van de avant-garde is volgens Trio Kaufmann / Gratkowski / de Joode hem vaak erg arbitrair en nog vaker erg oppervlakkig.