OPILIONES Kosarze (Arachnoidea)

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

OPILIONES Kosarze (Arachnoidea) Wojciech Staręga OPILIONES kosarze (Arachnoidea) PAŃSTWOWE WYDAWNICTWO NAUKOWE W serii «Fauna Polski» ukazały się dotychczas: Tom 1. J. D. Plisko. Lumbricidae — Dżdżownice ( Annelida: Oligochaeta ), 1973, 156 ss. Tom 2. A. Eiedel i A. Wiktor. Arionacea — Ślimaki krą- żałkowate i ślinikowate ( Gastropoda : Stylommato- phora ), 1974, 140 ss. Tom 3. S. M. Klimaszewski. Psyllodea — Koliszki (Insecta: Homoptera), 1975, 295 ss. Tom 4. M. Mroczkowski. Dermestidae — Skórniki (Insecta : Coleoptera), 1975, 164 ss. Tom 5. W. Staręga. Opiliones — Kosarze (Arachnoidea ), 1975, 197 ss. W druku: Tom 6. W. Bazyluk. Blattodea et Mantodea — Karaczany i modliszki ( Insecta) W przygotowaniu: P. Trojan. Tabanidae — Ślepaki (Insecta: Diptera) http://rcin.org.pl OPILIONES Kosarze (Arachnoidea) http://rcin.org.pl POLSKA AKADEMTA NAUK INSTYTUT ZOOLOGII Fauna Polski • Fauna Poloniae Tom 5 p a ń s t w o w e wydawnictwo n a u k o w e http://rcin.org.pl WOJCIECH STARĘGA OPILIONES Kosarze (Arachnoidea) wydflno 10*7^ issued WARSZAWA 1975 http://rcin.org.pl KOLEGIUM REDAKCYJNE dr Łab. K. Dobrowolski, dr S. L. Kazubski, prof. dr S. M. Klim aszewski, p r o f. dr M. M łynarski, prof, dr A. R iedel (przewodniczący), p r o f, d r W. Skuratowicz, dr W. Staręga, mgr Z. Sw irski (sekretarz), dr hab. H. Szelęgiew icz (z-ca przewodniczącego), prof. dr P. Trojan REDAKTOR PRACY p ro f. dr A. R i e d e l Praca wykonana w ramach problemu resortowego Nr PAN-27 DTTV' T z m O G I I i NAUK I L. t\ i \ PAŃSTWOWE wydawnictwo n a u k o w e Nakład 550 + 90 egz. Ark. wyd. 14,75: ark. druk. 12,5. Papier druk. sat. III kl., 80 g, 70 x 100. Oddano do składania w styczniu 1975 r. Podpisano do druku w grudniu 1975 r. Druk ukończono w styczniu 1976 r. Nr zam. 2081/75 — A-14. Cena zł 45. WROCŁAWSKA DRUKARNIA NAUKOWA http://rcin.org.pl I. CZĘŚĆ OGÓLNA 1. WSTĘP - STANOWISKO SYSTEMATYCZNE KOSARZY Kosarze (Opiliones) stanowią rząd gromady pajęczaków ( Arachnoidea) nale­ żącej do podtypu szczękoczułkowców (Chelicerata) typu stawonogów ( Artliro - poda). Najbliżsi krewniacy kosarzy to wymarłe grupy Architarbi, Trigonotarbi, Anthracomarti i Haptopoda, znane z dewonu i karbonu. Wiele cech wspólnych wskazuje na pokrewieństwo z rzędem Pedipalpi, z prymitywnymi pająkami (Aranei ) oraz z podrzędem Notostigmata rzędu roztoczy ( Acari ). Należałoby zatem zaliczyć kosarze do wspólnej grupy z Acari, Aranei, Palpigradi, Pedi­ palpi, Rieinulei i Scorpiones — tzw. „Pedipalpi-Komplex ” K a stn era , jednak swoista budowa aparatu gębowego i kopulacyjnego świadczy, że kosarze stanowią samodzielną gałąź, która bardzo wcześnie (w karbonie?) oddzieliła się — być może początkowo wraz z bliskimi grupami wymarłymi — od wspólnego pnia pajęczaków i której ewolucja przebiegała od tej pory własnymi drogami pro­ wadząc do dzisiejszej, niewątpliwie wysokiej specjalizacji. Kosarze zamieszkują wszystkie części świata (oprócz Antarktydy). Opisano około 5000 gatunków nominalnych, jednak liczba rzeczywiście poznanych ga­ tunków jest z pewnością dużo niższa i chyba nie przekracza 3000 — reszta wprowadzonych nazw to po prostu synonimy. 2. HISTORIA BADAŃ „Badanie kosarzy jest badaniem nóg” — te słowa SAVORY’ego (1938) naj­ lepiej charakteryzują ówczesne poglądy arachnologów i dzięki takiemu po­ dejściu kosarze należą dziś do najsłabiej, przynajmniej jeśli chodzi o systema­ tykę i taksonomię, poznanych rzędów pajęczaków, mimo iż historia badań nad nimi liczy ponad 200 lat. Pierwsze gatunki zostały wyróżnione przez K. Linneusza, J. A. Scopolego, Ch. De Geera, J. Ch. Fabriciusa, O. F. M u l l e r a , G. W. F. Panzera, J. F. W. H e r b s t a i P. A. LATREiLLE’a w końcu XVIII wieku, jednak autorzy ci umiesz­ czali je wśród owadów lub pająków. Na odrębność kosarzy pierwsi zwrócili uwagę L atreille (1802), Sundeyall (1833) i C. L. Koch (1839) wydzielając je jako niezależny rząd. Do siedemdziesiątych lat ubiegłego wieku opisywano liczne gatunki z całego świata nie troszcząc się o ich wzajemne powiązania 5 http://rcin.org.pl filogenetyczne — podział rzędu Opiliones na niższe jednostki właściwie jeszcze nie istniał. Jego powstanie jest zasługą Sim ona (1872,1879), S o ren sen a (1873), T h o r ella (1876, 1882, 1889), B anksa (1893), P ococka (1902), L omana (1903) oraz H a nsena i S o ren sen a (1904). Utworzony przez nicli system, rozbudo­ wany w licznych pracach C. F. B oeavera , C. d e Me l l o -Leita o i B . F. L aw ­ r e n c e ^ , przetrwał prawie do dziś i dopiero w ostatnich latach został zmody­ fikowany i częściowo przebudowany przez K ra to ch y ila (1958a), Silh a v ego (1961a) oraz K astnera i L ev ieg o (K a st n e r , L e v i i L e v i 1968). Chociaż pierwsze prace poświęcone anatomii kosarzy pochodzą z pierwszej połowy, a opracowania morfologii i anatomii narządów rozrodczych i aparatu kopulacyjnego z końca ubiegłego wieku (B lanc 1880, Gra a f 1880, L oman 1881, H an sen 1885), cały układ systematyczny rzędu oparty był wyłącznie na morfologii zewnętrznej. Przyczynił się do tego niewątpliwie C. F. B o e w e r , najwybitniejszy znawca kosarzy, autor jedynej światowej monografii całego rzędu (1923), dwudziestu jej uzupełnień (1927-1957) oraz wielu innych prac, który uważał, że budowa aparatu kopulacyjnego może mieć jedynie pomocnicze znaczenie taksonomiczne, a nie mówi nic o pokrewieństwie poszczególnych form czy grup. Przyjęte przez niego kryteria pozwalają na pewne odróżnienie podrzędów, ale w niektórych grupach już jednoznaczny podział podrzędów na rodziny, a tych na podrodziny nie zawsze jest możliwy. Jednak wady systemu B o ew era ujawniają się w całej pełni dopiero przy kategoriach szczebla rodza­ jowego, a szczególnie gatunkowego. Przy dużej zmienności kosarzy doprowa­ dziło to do opisywania olbrzymiej liczby nowych taksonów, wydzielanych na podstawie nieistotnych odchyleń cech uważanych za gatunkowe czy nawet rodzajowe. Poszukiwania naturalnego systemu kosarzy trwają dopiero od niedawna i na ostateczne rezultaty wypadnie jeszcze poczekać. Ostatnio ukazało się już kilkanaście prac typu rewizji poszczególnych grup ( Erebomastridae — B rig g s 1969; Nemastomatidae — K ratochvil 1958b, 1959, S ilh a v y 1966a, G r u b e r i M a r te n s 1968; Ischyropsalididae — M a r te n s i S u z u k i 1966, D re s c o 1966- -1972, G r u b e r 1969b, 1970, M a r te n s 1969a; Phalangiidae — G r u b e r 1969c, S t a r ę g a 1972, 1973c; Gagrellidae — M a r te n s 1969b, c). System przyjęty w niniejszym opracowaniu (p. s. 53) jest połączeniem osobistych przekonań autora oraz sumy najnowszych wyników badań prowadzonych nad różnymi grupami ( Cyphophthalmi: Ch. Juberthie, J. B a f a ls k i ; Oncopodomorphi: Y. S ilh a v y ; Gonyleptomorphi : T. S. B rig g s , B. B. F o r s t e r , H. K a u r i, B. F. L a w r e n c e , B. A. M. i H. E. M. Soares, Y. S iliia v y ; Trogulidae: J. G r u b e r ; Ischyropsalididae: E. D re s c o , J. G r u b e r , J. M a r te n s , S. S u z u k i; Sabaconi- dae: E. Dresco, S. Suzuki; Nemastomatidae: J. Gruber, J. M artens, M. Bam- e l a , Y. S ilh a v y , W. S ta r ę g a ; Acropsopilionidae i Neopilionidae: J. G r u b e r , B. F. L a w re n c e , Y. Siliiavy, W. Staręga; Sclerosomatidae: J. M a r te n s ; Phalangiidae: D. Dumitrescu, J. M artens, W. Staręga; Gyantidae: J . M a r ­ t e n s i Gagrellidae: J. M artens, W. Staręga, S. Suzuki). 6 http://rcin.org.pl Nowoczesny system kosarzy, a właściwie jego już istniejące fragmenty, oparty jest na wybranych cechach morfologii zewnętrznej (częściowo różnych u różnych grup) oraz na budowie aparatu kopulacyjnego obu płci. Z badaniami systematycznymi zawsze łączyły się badania fauny poszcze­ gólnych obszarów. Jednak rozmieszczenie kosarzy poznane jest dotychczas — w skali całego świata — w sposób niezadowalający, wykluczający prawie całko­ wicie jakiekolwiek szczegółowe rozważania zoogeograficzne. Przyczyną takiego stanu są niejasne powiązania między wieloma taksonami nominalnymi, opisa­ nymi w oparciu o nieistotne nieraz różnice morfologiczne wynikające ze zmien­ ności osobniczej. W Europie opracowania podsumowujące typu monografii, katalogu, bądź spisu gatunków mają następujące kraje (jeśli istnieje dla jakiegoś kraju kilka takich opracowań, wymieniono tylko najnowsze): Islandia (H e n r ik s e n 1938), Irlandia i Wielka Brytania (B r isto w e 1949), Francja (Sim on 1879), Hiszpania i Portugalia (K raus 1961, K ambla 1967), Szwajcaria (Le sse r t 1917), Belgia (B e c k e r 1896), Holandia (Spo e k 1963), NRD i RFN (K a stn er 1928), Dania (Me in e r t z 1964b), Norwegia (Strand 1900), Szwecja (T u llg r en 1906a), Finlandia (H e in a jo k i 1944), Łotewska SRR (T umśs 1963), Polska (R a fa lsk i 1961), Czechosłowacja (Silh a y y 1956), Austria (K r it sc h e r 1956), Węgry (Szalay 1968), Rumunia (A yram i D u m itr esc u 1969) i Bułgaria (Staręga 1976a). Nie wszystkie z tych opracowań reprezentują oczywiście jednakowy zakres i poziom — monografiami zawierającymi nowoczesne opisy gatunków z uwzględnieniem budowy aparatu kopulacyjnego oraz z kluczami do ozna­ czania są jedynie prace Siliiay eg o (1956), Spo ek a (1963) i Sta ręg i (1976a). Z pozostałych podsumowań część zawiera dane mocno już przestarzałe i zde­ zaktualizowane (np. Sim o n 1879, B e c k e r 1896, T u llg r en 1906a), reszta wy­ maga też znacznych nieraz zmian i uzupełnień, bądź stanowi opracowania typu katalogu czy spisu, pozwalające zorientować się w stopniu poznania fauny danego kraju, ale nie będące pomocą przy oznaczaniu (np.
Recommended publications
  • Comparative Functional Morphology of Attachment Devices in Arachnida
    Comparative functional morphology of attachment devices in Arachnida Vergleichende Funktionsmorphologie der Haftstrukturen bei Spinnentieren (Arthropoda: Arachnida) DISSERTATION zur Erlangung des akademischen Grades doctor rerum naturalium (Dr. rer. nat.) an der Mathematisch-Naturwissenschaftlichen Fakultät der Christian-Albrechts-Universität zu Kiel vorgelegt von Jonas Otto Wolff geboren am 20. September 1986 in Bergen auf Rügen Kiel, den 2. Juni 2015 Erster Gutachter: Prof. Stanislav N. Gorb _ Zweiter Gutachter: Dr. Dirk Brandis _ Tag der mündlichen Prüfung: 17. Juli 2015 _ Zum Druck genehmigt: 17. Juli 2015 _ gez. Prof. Dr. Wolfgang J. Duschl, Dekan Acknowledgements I owe Prof. Stanislav Gorb a great debt of gratitude. He taught me all skills to get a researcher and gave me all freedom to follow my ideas. I am very thankful for the opportunity to work in an active, fruitful and friendly research environment, with an interdisciplinary team and excellent laboratory equipment. I like to express my gratitude to Esther Appel, Joachim Oesert and Dr. Jan Michels for their kind and enthusiastic support on microscopy techniques. I thank Dr. Thomas Kleinteich and Dr. Jana Willkommen for their guidance on the µCt. For the fruitful discussions and numerous information on physical questions I like to thank Dr. Lars Heepe. I thank Dr. Clemens Schaber for his collaboration and great ideas on how to measure the adhesive forces of the tiny glue droplets of harvestmen. I thank Angela Veenendaal and Bettina Sattler for their kind help on administration issues. Especially I thank my students Ingo Grawe, Fabienne Frost, Marina Wirth and André Karstedt for their commitment and input of ideas.
    [Show full text]
  • 2017 AAS Abstracts
    2017 AAS Abstracts The American Arachnological Society 41st Annual Meeting July 24-28, 2017 Quéretaro, Juriquilla Fernando Álvarez Padilla Meeting Abstracts ( * denotes participation in student competition) Abstracts of keynote speakers are listed first in order of presentation, followed by other abstracts in alphabetical order by first author. Underlined indicates presenting author, *indicates presentation in student competition. Only students with an * are in the competition. MAPPING THE VARIATION IN SPIDER BODY COLOURATION FROM AN INSECT PERSPECTIVE Ajuria-Ibarra, H. 1 Tapia-McClung, H. 2 & D. Rao 1 1. INBIOTECA, Universidad Veracruzana, Xalapa, Veracruz, México. 2. Laboratorio Nacional de Informática Avanzada, A.C., Xalapa, Veracruz, México. Colour variation is frequently observed in orb web spiders. Such variation can impact fitness by affecting the way spiders are perceived by relevant observers such as prey (i.e. by resembling flower signals as visual lures) and predators (i.e. by disrupting search image formation). Verrucosa arenata is an orb-weaving spider that presents colour variation in a conspicuous triangular pattern on the dorsal part of the abdomen. This pattern has predominantly white or yellow colouration, but also reflects light in the UV part of the spectrum. We quantified colour variation in V. arenata from images obtained using a full spectrum digital camera. We obtained cone catch quanta and calculated chromatic and achromatic contrasts for the visual systems of Drosophila melanogaster and Apis mellifera. Cluster analyses of the colours of the triangular patch resulted in the formation of six and three statistically different groups in the colour space of D. melanogaster and A. mellifera, respectively. Thus, no continuous colour variation was found.
    [Show full text]
  • Faunisztikai Vizsgálata
    A Magyarországon élő kaszáspókok (Arachnida: Opiliones) faunisztikai vizsgálata SZAKDOLGOZAT Eötvös Lóránd Tudományegyetem Természettudományi Kar 2007 Készítette: Témavezető: Lengyel Gábor Dániel Dr. Kontschán Jenő Biológia-környezettan szak MTA-ELTE V. évfolyam Zootaxonómiai Kutatócsoport 1 Tartalomjegyzék 1. Bevezetés .......................................................................................... 4 2. Irodalmi áttekintés............................................................................. 6 2.1. Kaszáspókok rendszertana ..................................................................................6 2.2. Kaszáspókok kutatása Magyarországon ..............................................................8 3. Célkitűzések .................................................................................... 10 4. Anyag és módszer ........................................................................... 11 4.1. A megvizsgált anyag.........................................................................................11 4.2. A kutatott tájegységek.......................................................................................11 4.3. Gyűjtési módszerek...........................................................................................11 4.4. Határozásban használt legfontosabb bélyegek...................................................12 4.5. Vizsgálati módszerek........................................................................................13 4.6. Nevezéktan, határozás.......................................................................................13
    [Show full text]
  • Harvest-Spiders 515
    PROVISIONAL ATLAS OF THE REF HARVEST-SPIDERS 515. 41.3 (ARACHNIDA:OPILIONES) OF THE BRITISH ISLES J H P SANKEY art å • r yz( I is -..a .e_I • UI II I AL _ A L _ • cta • • .. az . • 4fe a stir- • BIOLOGICAL RECORDS CENTRE Natural Environment Research Council Printed in Great Britain by Henry Ling Ltd at the Dorset Press, Dorchester, Dorset ONERC Copyright 1988 Published in 1988 by Institute of Terrestrial Ecålogy Merlewood Research Station GRANGE-OVER-SANDS Cumbria LA1/ 6JU ISBN 1 870393 10 4 The institute of Terrestrial Ecology (ITE) was established in 1973, from the former Nature Conservancy's research stations and staff, joined later by the Institute of Tree Biology and the Culture Centre of Algae and Protozoa. ITO contribbtes to, and draws upon, the collective knowledge of the 14 sister institutes which make up the Natural Environment Research Council, spanning all the environmental sciences. The Institute studies the factors determining the structure, composition and processes of land and freshwater systems, and of individual plant and animal species. It is developing a sounder scientific basis for predicting and modelling environmental trends arising from natural or man-made change. The results of this research are available to those responsible for the protection, management and wise use of our natural resources. One quarter of ITE's work is research commissioned by customers, such as the Department of Environment, the European Economic Community, the Nature Conservancy Council and the Overseas Development Administration. The remainder is fundamental research supported by NERC. ITE's expertise is widely used by international organizations In overseas projects and programmes of research.
    [Show full text]
  • De Hooiwagens 1St Revision14
    Table of Contents INTRODUCTION ............................................................................................................................................................ 2 CHARACTERISTICS OF HARVESTMEN ............................................................................................................................ 2 GROUPS SIMILAR TO HARVESTMEN ............................................................................................................................. 3 PREVIOUS PUBLICATIONS ............................................................................................................................................. 3 BIOLOGY ......................................................................................................................................................................... 3 LIFE CYCLE ..................................................................................................................................................................... 3 MATING AND EGG-LAYING ........................................................................................................................................... 4 FOOD ............................................................................................................................................................................. 4 DEFENCE ........................................................................................................................................................................ 4 PHORESY,
    [Show full text]
  • Arachnida: Opiliones) Release Contact Pheromones During Mating?
    EUROPEAN JOURNAL OF ENTOMOLOGYENTOMOLOGY ISSN (online): 1802-8829 Eur. J. Entomol. 113: 184–191, 2016 http://www.eje.cz doi: 10.14411/eje.2016.022 ORIGINAL ARTICLE Do sexually dimorphic glands in the harvestman Gryne perlata (Arachnida: Opiliones) release contact pheromones during mating? JÉSSICA M. DIAS 1, 2 and RODRIGO H. WILLEMART 1, 2, 3, * 1 Laboratório de Ecologia Sensorial e Comportamento de Artrópodes, Escola de Artes, Ciências e Humanidades, Universidade de São Paulo, Rua Arlindo Béttio, 1000, Ermelino Matarazzo, São Paulo – SP, 03828-000 Brazil; e-mails: [email protected], [email protected] 2 Programa de Pós Graduação em Zoologia, Instituto de Biociências, Universidade de São Paulo, Rua do Matão, 321, Travessa 14, Cidade Universitária, São Paulo – SP, 05508-090 Brazil 3 Programa de Pós Graduação em Ecologia e Evolução, Universidade Federal de São Paulo, Campus Diadema, Rua Professor Artur Riedel, 275, Jardim Eldorado, Diadema – SP, 09972-270 Brazil Key words. Arachnida, Opiliones, Laniatores, Cosmetidae, Gryne perlata, Gonyleptidae, Discocyrtus pectinifemur, chemical communication, copulation, sexually dimorphic glands Abstract. There are records of glands that produce sexual pheromones that are released into the environment or applied directly on sexual partners. Within Opiliones (Arachnida), several harvestmen in the suborder Laniatores have sexually dimorphic glands on legs I and IV, the mode of use of which is recorded only in two species but their function is unknown: while walking, males rub the glands against the substrate or against their body. Here we test an alternative and non-exclusive hypothesis that the glands present on the legs of male Gryne perlata (Cosmetidae) produce contact pheromones used in mating.
    [Show full text]
  • Opiliones, Gonyleptidae) with Description of a New and Independently Evolved Case of Paternal Care in Harvestmen
    2009. The Journal of Arachnology 37:127–134 Reproductive behavior of Chavesincola inexpectabilis (Opiliones, Gonyleptidae) with description of a new and independently evolved case of paternal care in harvestmen Taı´s M. Nazareth: Programa de Po´s-graduac¸a˜o em Ecologia e Conservac¸a˜o de Recursos Naturais, Universidade Federal de Uberlaˆndia, CP 593, 38400-902 Uberlaˆndia, MG, Brazil Glauco Machado1: Departamento de Ecologia, Instituto de Biocieˆncias, Rua do Mata˜o, trav. 14, nu 321, 05508-900, Sa˜o Paulo, SP, Brazil Abstract. In this paper, we investigate the reproductive behavior of the gonyleptid Chavesincola inexpectabilis Soares & Soares 1946 (Heteropachylinae) and provide basic descriptive information about courtship, copulation, oviposition, and paternal care. Like most gonyleptids, males of C. inexpectabilis have a strong armature on the fourth pair of legs and use their spines and apophyses to fight other males and to repel them from their nesting sites. The mating pair interacts briefly before copulation, but the male touches the female both during and after penetration while she oviposits. The oviposition behavior differs markedly from that of other Laniatores: females hold the eggs on the chelicerae before depositing them on the substrate. After oviposition, the eggs are left under the guard of the male to defend against attack from cannibalistic conspecifics. Mapping the available data on reproductive biology of the Gonyleptidae on the phylogeny of the family, it is possible to infer that paternal care has evolved at least three times independently: once in the clade Progonyleptoidellinae + Caelopyginae, once in the Gonyleptinae, and once in the Heteropachylinae, which occupies a basal position within the group.
    [Show full text]
  • Westring, 1871) (Schorsmuisspin) JANSSEN & CREVECOEUR (2008) Citeerden Deze Soort Voor Het Eerst in België
    Nieuwsbr. Belg. Arachnol. Ver. (2009),24(1-3): 1 Jean-Pierre Maelfait 1 juni 1951 – 6 februari 2009 Nieuwsbr. Belg. Arachnol. Ver. (2009),24(1-3): 2 In memoriam JEAN-PIERRE MAELFAIT Kortrijk 01/06/1951 Gent 06/02/2009 Jean-Pierre Maelfait is ons ontvallen op 6 februari van dit jaar. We brengen hulde aan een man die veel gegeven heeft voor de arachnologie in het algemeen en meer specifiek voor onze vereniging. Jean-Pierre is altijd een belangrijke pion geweest in het bestaan van ARABEL. Hij was medestichter van de “Werkgroep ARABEL” in 1976 en op zijn aanraden werd gestart met het publiceren van de “Nieuwsbrief” in 1986, het jaar waarin ook ARABEL een officiële vzw werd. Hij is eindredacteur van de “Nieuwsbrief” geweest van 1990 tot en met 2002. Sinds het ontstaan van onze vereniging is Jean-Pierre achtereenvolgens penningmeester geweest van 1986 tot en met 1989, ondervoorzitter van 1990 tot en met 1995 om uiteindelijk voorzitter te worden van 1996 tot en met 1999. Pas in 2003 gaf hij zijn fakkel als bestuurslid over aan de “jeugd”. Dit afscheid is des te erger omdat Jean- Pierre er na 6 jaar afwezigheid terug een lap ging op geven, door opnieuw bestuurslid te worden in 2009 en aldus verkozen werd als Secretaris. Alle artikels in dit nummer opgenomen worden naar hem opgedragen. Jean-Pierre Maelfait nous a quitté le 6 février de cette année. Nous rendons hommage à un homme qui a beaucoup donné dans sa vie pour l’arachnologie en général et plus particulièrement pour Arabel. Jean-Pierre a toujours été un pion important dans la vie de notre Société.
    [Show full text]
  • Opiliones: Sclerosomatidae: Gagrellinae) from Argentina Revista De La Sociedad Entomológica Argentina, Vol
    Revista de la Sociedad Entomológica Argentina ISSN: 0373-5680 [email protected] Sociedad Entomológica Argentina Argentina Rodríguez Gil, Sergio G.; Mola, Liliana M. Chromosome complement and meiosis of Holmbergiana weyenberghii (Opiliones: Sclerosomatidae: Gagrellinae) from Argentina Revista de la Sociedad Entomológica Argentina, vol. 69, núm. 3-4, 2010, pp. 167-170 Sociedad Entomológica Argentina Buenos Aires, Argentina Available in: http://www.redalyc.org/articulo.oa?id=322028487009 How to cite Complete issue Scientific Information System More information about this article Network of Scientific Journals from Latin America, the Caribbean, Spain and Portugal Journal's homepage in redalyc.org Non-profit academic project, developed under the open access initiative ISSN 0373-5680 (impresa), ISSN 1851-7471 (en línea) Rev. Soc. Entomol. Argent. 69 (3-4): 167-170, 2010 167 Chromosome complement and meiosis of Holmbergiana weyenberghii (Opiliones: Sclerosomatidae: Gagrellinae) from Argentina RODRÍGUEZ GIL, Sergio G. and Liliana M. MOLA Laboratorio de Citogenética y Evolución, Departamento de Ecología Genética y Evolución, Facultad de Ciencias Exactas y Naturales, Universidad de Buenos Aires. Intendente Güiraldes y Costanera Norte, 1428 Ciudad Universitaria. Ciudad Autónoma de Buenos Aires, Argentina; e-mail: [email protected], [email protected] Complemento cromosómico y meiosis de Holmbergiana weyenberghii (Opiliones: Sclerosomatidae: Gagrellinae) de Argentina RESUMEN. Se analiza citogenéticamente, por primera vez, una especie de opilión proveniente de Argentina: Holmbergiana weyenberghii (Holmberg) (Eupnoi, Sclerosomatidae, Gagrellinae). Los machos tienen un complemento cromosómico compuesto por 18 cromosomas. En meiosis, hay nueve bivalentes homomórficos: uno mayor, cinco medianos y tres menores. El número cromosómico de H. weyenberghii se encuentra dentro del rango de números diploides de los Gagrellinae Thorell; esta subfamilia presenta los números cromosómicos más bajos de Sclerosomatidae.
    [Show full text]
  • Opiliones: Phalangiidae) from Turkey Kemal Kurta a Şiran Vocational High School, Gümüşhane University, Gümüşhane, Turkey Published Online: 27 Jan 2015
    This article was downloaded by: [Selcuk Universitesi] On: 01 February 2015, At: 14:39 Publisher: Taylor & Francis Informa Ltd Registered in England and Wales Registered Number: 1072954 Registered office: Mortimer House, 37-41 Mortimer Street, London W1T 3JH, UK Zoology in the Middle East Publication details, including instructions for authors and subscription information: Click for updates http://www.tandfonline.com/loi/tzme20 A new species of the harvestmen genus Rilaena (Opiliones: Phalangiidae) from Turkey Kemal Kurta a Şiran Vocational High School, Gümüşhane University, Gümüşhane, Turkey Published online: 27 Jan 2015. To cite this article: Kemal Kurt (2015): A new species of the harvestmen genus Rilaena (Opiliones: Phalangiidae) from Turkey, Zoology in the Middle East, DOI: 10.1080/09397140.2015.1008191 To link to this article: http://dx.doi.org/10.1080/09397140.2015.1008191 PLEASE SCROLL DOWN FOR ARTICLE Taylor & Francis makes every effort to ensure the accuracy of all the information (the “Content”) contained in the publications on our platform. However, Taylor & Francis, our agents, and our licensors make no representations or warranties whatsoever as to the accuracy, completeness, or suitability for any purpose of the Content. Any opinions and views expressed in this publication are the opinions and views of the authors, and are not the views of or endorsed by Taylor & Francis. The accuracy of the Content should not be relied upon and should be independently verified with primary sources of information. Taylor and Francis shall not be liable for any losses, actions, claims, proceedings, demands, costs, expenses, damages, and other liabilities whatsoever or howsoever caused arising directly or indirectly in connection with, in relation to or arising out of the use of the Content.
    [Show full text]
  • Arachnologische Arachnology
    Arachnologische Gesellschaft E u Arachnology 2015 o 24.-28.8.2015 Brno, p Czech Republic e www.european-arachnology.org a n Arachnologische Mitteilungen Arachnology Letters Heft / Volume 51 Karlsruhe, April 2016 ISSN 1018-4171 (Druck), 2199-7233 (Online) www.AraGes.de/aramit Arachnologische Mitteilungen veröffentlichen Arbeiten zur Faunistik, Ökologie und Taxonomie von Spinnentieren (außer Acari). Publi- ziert werden Artikel in Deutsch oder Englisch nach Begutachtung, online und gedruckt. Mitgliedschaft in der Arachnologischen Gesellschaft beinhaltet den Bezug der Hefte. Autoren zahlen keine Druckgebühren. Inhalte werden unter der freien internationalen Lizenz Creative Commons 4.0 veröffentlicht. Arachnology Logo: P. Jäger, K. Rehbinder Letters Publiziert von / Published by is a peer-reviewed, open-access, online and print, rapidly produced journal focusing on faunistics, ecology Arachnologische and taxonomy of Arachnida (excl. Acari). German and English manuscripts are equally welcome. Members Gesellschaft e.V. of Arachnologische Gesellschaft receive the printed issues. There are no page charges. URL: http://www.AraGes.de Arachnology Letters is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License. Autorenhinweise / Author guidelines www.AraGes.de/aramit/ Schriftleitung / Editors Theo Blick, Senckenberg Research Institute, Senckenberganlage 25, D-60325 Frankfurt/M. and Callistus, Gemeinschaft für Zoologische & Ökologische Untersuchungen, D-95503 Hummeltal; E-Mail: [email protected], [email protected] Sascha
    [Show full text]
  • A Guide to Arthropods Bandelier National Monument
    A Guide to Arthropods Bandelier National Monument Top left: Melanoplus akinus Top right: Vanessa cardui Bottom left: Elodes sp. Bottom right: Wolf Spider (Family Lycosidae) by David Lightfoot Compiled by Theresa Murphy Nov 2012 In collaboration with Collin Haffey, Craig Allen, David Lightfoot, Sandra Brantley and Kay Beeley WHAT ARE ARTHROPODS? And why are they important? What’s the difference between Arthropods and Insects? Most of this guide is comprised of insects. These are animals that have three body segments- head, thorax, and abdomen, three pairs of legs, and usually have wings, although there are several wingless forms of insects. Insects are of the Class Insecta and they make up the largest class of the phylum called Arthropoda (arthropods). However, the phylum Arthopoda includes other groups as well including Crustacea (crabs, lobsters, shrimps, barnacles, etc.), Myriapoda (millipedes, centipedes, etc.) and Arachnida (scorpions, king crabs, spiders, mites, ticks, etc.). Arthropods including insects and all other animals in this phylum are characterized as animals with a tough outer exoskeleton or body-shell and flexible jointed limbs that allow the animal to move. Although this guide is comprised mostly of insects, some members of the Myriapoda and Arachnida can also be found here. Remember they are all arthropods but only some of them are true ‘insects’. Entomologist - A scientist who focuses on the study of insects! What’s bugging entomologists? Although we tend to call all insects ‘bugs’ according to entomology a ‘true bug’ must be of the Order Hemiptera. So what exactly makes an insect a bug? Insects in the order Hemiptera have sucking, beak-like mouthparts, which are tucked under their “chin” when Metallic Green Bee (Agapostemon sp.) not in use.
    [Show full text]