PROGRAM KONCERTU

15.10.2011 Sobota godz.19.00 Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego ul. Modzelewskiego 59, Warszawa

Program: STANISŁAW MONIUSZKO Fragmenty z opery „Halka” Uwertura Taoce góralskie z III aktu

EMMANUEL CHABRIER Fête Polonaise z opery „Król mimo woli” (“Le Roi malgré lui”)

KAROL SZYMANOWSKI II Koncert skrzypcowy

Przerwa

HENRYK MIKOŁAJ GÓRECKI III Symfonia op.36 Symfonia Pieśni Żałosnych

Wykonawcy: Sinfonia Varsovia Marita Solberg sopran Jakub Jakowicz skrzypce dyrygent

HENRYK MIKOŁAJ GÓRECKI III Symfonia Symfonia Pieśni Żałosnych op. 36 na sopran solo i orkiestrę (1976)

Część I (Lento - Sostenuto tranquillo ma cantabile)

Synku miły i wybrany, Rozdziel z matką swoje rany; A wszekom Cię, Synku miły, w swym sercu nosiła, A takież Tobie wiernie służyła. Przemów k'matce, bych się ucieszyła; Bo już idziesz ode mnie, moja nadzieja miła.

„Lament świętokrzyski” z XV wieku

Część II (Lento e largo - Tranquillissimo-cantabilissimo-dolcissimo-legatissimo)

Mamo, nie płacz, nie Niebios Przeczysta Królowo, Ty zawsze wspieraj mnie.

Zdrowaś Mario Łaskiś pełna.

czterowiersz 18-letniej Heleny Wandy Błażusiakówny wyryty na ścianie celi więziennej w Zakopanem w 1944 roku

Część III (Lento - cantabile - semplice)

Kajze mi sie podzioł moj synocek miły? Pewnie go w powstaniu złe wrogi zabiły.

Wy niedobrzy ludzie, dlo Boga świętego cemuście zabili synocka mojego?

Zodnej jo podpory juz nie byda miała, chodbych moje stare ocy wypłakała.

Chodby z mych łez gorzkich drugo Odra była, jesce by synocka mi nie ozywiła.

Lezy on tam w grobie, a jo nie wiem kandy chod sie opytuja między ludźmi wsandy.

Moze nieborocek lezy kay w dołecku, a mogłby se lygad na swoim przypiecku.

Ej, dwierkejcie mu tam, wy ptosecki boze, kiedy mamulicka znaleźd go nie moze.

A ty, boze kwiecie, kwitnijze w około, niech sie synockowi chod lezy wesoło melodia ludowa z Opolszczyzny

MARITA SOLBERG Norweska sopranistka Marita Solberg studiowała w Paostwowej Szkole Operowej w oraz w Paostwowej Akademii Muzycznej w Oslo. Współpracowała z takimi dyrygentami jak Rinaldo Alessandrini, Eduardo López Banzo, Alessandro De Marchi, John Helmer Fiore, Raphael Frühbeck de Burgos, Olaf Henzold, Philippe Herreweghe, Michael Hofstetter, Manfred Honeck, Konrad Junghänel, Neeme Järvi, Christoph König, Shao-Chia Lü, Enrique Mazzola, Marc Minkowski, , Peter Neumann, Miquel Ortega, George Petrou, , Lawrence Renes, Sébastien Rouland, Marc Soustrot, Andreas Spering, Jean-Christophe Spinosi i Bruno Weil. W latach 2006-2008 Marita Solberg była pierwszą śpiewaczką w Staatsoper . W ostatnich latach śpiewała także w Gran Teatre del Liceu , Teatro Real , Komische Oper , a także w Norweskiej Operze Paostwowej. Wśród odtwarzanych ról znalazły się Micaëla w „”, Pamina w „Czarodziejskim flecie”, Servilia w „Łaskawości Tytusa” , tytułowa rola w ZAIDE, Zerlina w „Don Giovannim”, Celia w „” , Kleopatra w „Gulio Cesare”, Belezza w „Il Trionfo del Tempo e del Disinganno”, Małgosia w ”Jasiu i Małgosi”, Marcelina w „Fidelio”, Głos niebiaoski w „Don Carlo”, Charmion w „Cleopatre” Masseneta, Drusilla i Bogini Cnoty w „Koronacji Poppei” , Najada w „Ariadnie na Naxos” i Anioł w „Świętym Franciszku z Asyżu” Messiaena. Marita Solberg jest rozchwytywaną odtwórczynią roli Solwejgi w „Peer Gynt” Griega. Partia ta została utrwalona na płycie wydanej przez wytwórnię BIS, a na żywo Solberg wykonywała rolę między innymi w krajach skandynawskich, a także w Barcelonie, Madrycie, Stuttgarcie, Petersburgu oraz podczas tournée Stanów Zjednoczonych. W czerwcu 2006 r. Solberg zaśpiewała partię Solwejgi z zespołem Berliner Philharmoniker pod dyrekcją Neeme Järviego. Koncert był transmitowany na żywo w radiu i telewizji w Niemczech, a następnie wydany na płycie DVD. W 2009 roku Marita Solberg występowała jako Pamina w „Czarodziejskim flecie”, w roli Celii w „Lucio Silla” w Staatsoper Stuttgart, jako Micaëla w „Carmen” w Norweskiej Operze Paostwowej, w „Mesjaszu” Haendla w Moskwie, a także na koncertach muzyki Purcella, Haendla i Haydna, w tym w „Stworzeniu Świata” na festiwalu w Salzburgu. Wystąpiła także jako Kleopatra w operze „Gulio Cesare” Haendla na międzynarodowym festiwalu muzyki barokowej w Beaune oraz w oratorium Mendelssohna „Eliasz” z Orkiestrą Symfoniczną w Göteborgu. Artystka rozpoczęła 2010 rok rolą Hrabiny w „Weselu Fugara”, Drusilli i Bogini Cnoty w „Koronacji Poppei” i Najady w „Ariadnie na Naxos” w Norweskiej Operze Paostwowej. Następnie wystąpiła w „Stabat Mater” S Pergolesiego i „Pulcinelli” Strawioskiego z BBC Symphony Orchestra, II Symfonii Mahlera z Mahler Chamber Orchestra, Mszy Koronacyjnej Mozarta z Orchestre de Paris, a także w „Stabat Mater” Pergolesiego i „Nulla in Mondo Pax Sincera” Vivaldiego z zespołem Israel Camerata, jako Rosanna w „Alessandro” Haendla w Beaune i Halle i w Requiem Gabriela Fauré z Fioską Orkiestrą Radiową i z Orkiestrą Filharmoniczną w Bergen. Marita Solberg utrwaliła na płycie rolę Salustii w „Alessandro Severo” Haendla pod dyrekcją George’a Petrou. W planach artystki znajdują się rola Mimi w „Cyganerii”, Chóru Żeoskiego w „Gwałcie na Lukrecji” I Paminy w „Czarodziejskim Flecie” w Norweskiej Operze Paostwowej oraz Zerliny w „Don Giovannim” na festiwalu w Glyndebourne. Artystka zaśpiewa także w III Symfonii Henryka Mikołaja Góreckiego w Paryżu i Grenoble pod dyrekcją Marca Minkowskiego, w IV Symfonii Mahlera pod dyrekcją Johna Helmera Fiore, w Pasji św. Mateusza w Paryżu, Grenoble, Frankfurcie, Madrycie, Walencji i w Rzymie, również pod dyrekcją Marca Minkowskiego, a także w kantacie „Orfeo” Pergolesiego pod dyrekcją Gottfrieda von der Goltza. Marita Solberg zaśpiewa także podczas uroczystości przyznania pokojowej nagrody Nobla w Oslo. W lipcu 2004 r. Marita Solberg otrzymała trzecią nagrodę oraz nagrodę mediów międzynarodowych w Międzynarodowym Konkursie Śpiewu Hans Gabor Belvedere w Wiedniu.

JAKUB JAKOWICZ Wychował się w rodzinie muzyków. Gry na skrzypcach uczył się u swojego ojca - Krzysztofa Jakowicza, z którym od wielu lat tworzy skrzypcowy duet. W 2001 roku zadebiutował z Filharmonią Monachijską pod dyrekcją Pinchasa Steinberga z I Koncertem skrzypcowym Karola Szymanowskiego. Od tego czasu występował jako solista z wieloma renomowanymi orkiestrami takimi jak: Sinfonia Varsovia, NOSPR w Katowicach, Filharmonia Narodowa w Warszawie, Orchestra del Maggio Musicale we Florencji, Filharmonia Czeska w Pradze, Orchestra di Santa Cecilia w Rzymie, Filharmonia Drezdeoska, Orchestre de la Suisse Romande, Orquesta National w Madrycie. Dyrygenci z którymi współpracował to m.in: Pinchas Steinberg, Jerzy Semkow, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Jacek Kaspszyk, Yan Pascal Tortellier, Krzysztof Penderecki, Agnieszka Duczmal, Walter Weller, Heinz Wallberg, Kirill Karabits. Zajmuje się muzyką kameralną- gra w duecie z pianistą Bartoszem Bednarczykiem, z którym nagrał płytę ‘’Subito’’ (Polskie Radio), płytę z Sonatami ‘’Kreutzerowską’’ i ‘’Wiosenną’’ Beethovena (Subito Records), a także Partitę Lutosławskiego (CD Accord). Od 2006 roku jest członkiem Zehetmair Quartett, jednego z nielicznych zespołów, który kultywuje dziewiętnastowieczną tradycję grania kwartetów smyczkowych z pamięci. Z Zehetmair Quartett występował między innymi w Filharmonii Berlioskiej, Wigmore Hall w Londynie, Santory Hall w Tokio, Konzerthaus w Wiedniu, a płyta zespołu (ECM), z kwartetami nr 5 Bartoka i nr 4 Hindemitha otrzymała nagrodę Diapason d’Or. Występował z wieloma znakomitymi muzykami, takimi jak Heinz Holliger, Daniel Mueller-Schott, Paul Gulda, Michel Lethiec, Håkan Rosengren, Ruth Kilius, Ursula Smith, Andrzej Bauer, Jan Krzysztof Broja, Bartłomiej Nizioł, Rafał Kwiatkowski. W 2009 rozpoczął współpracę jako pierwszy skrzypek z Lutosławski Quartet Wrocław. Jakub Jakowicz jest laureatem Paszportu Polityki 2003 oraz nagrody ‘’Orfeusz’’ Festiwalu Warszawska Jesieo 2007. Od 2004 roku uczy jako asystent na Warszawskim Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Gra na instrumencie włoskim podarowanym przez prof. Tadeusza Wrooskiego.

Marc Minkowski dyrygent Karierę rozpoczynał od gry na fagocie. Marc Minkowski rozpoczął naukę dyrygentury pod kierunkiem Charlesa Brucka w Pierre Monteux Memorial School w Stanach Zjednoczonych. W wieku dziewiętnastu lat założył zespół Les Musiciens du Louvre, który odegrał aktywną rolę w przywróceniu zainteresowania muzyką barokową (muzyka francuska, Haendel), po czym zwrócił się ku muzyce Mozarta, Rossiniego, Offenbacha, Bizeta i Wagnera. Minkowski podróżuje po całej Europie sam lub ze swoim zespołem – od Salzburga do Brukseli, od Aix-en- Provence do Zurychu. Jest regularnym gościem na najważniejszych scenach operowych Paryża (Opéra de Paris, Théâtre du Châtelet, Opéra-Comique). Występował również w Wenecji, Moskwie, Berlinie, Amsterdamie i Wiedniu (w Theater an der Wien, a także w Staatsoper, gdzie w 2010 r. zespół Les Musiciens du Louvre-Grenoble był pierwszą orkiestrą zagraniczną, która zasiadła w kanale orkiestry opery). Od 2008 r. Marc Minkowski piastuje stanowisko dyrektora muzycznego orkiestry Sinfonia Varsovia. Występuje również jako dyrygent gościnny w wielu orkiestrach symfonicznych. Ostatnio wyraża coraz większe zainteresowanie muzyką kompozytorów XX wieku. Zapraszany jest często do Niemiec (Staatskapelle Dresden, Filharmonicy Berlioscy, DSO Berlin). Dyryguje także Wiener Symphoniker, Mozarteum Orchester, orkiestrą Camerata Salzburg z Salzburga, Cleveland Orchestra, Mahler Chamber Orchestra, Szwedzką Orkiestrą Radiową, Orchestra National du Capitole de Toulouse, a także niedawno powstałą Qatar Philharmonic Orchestra. Marc Minkowski został otrzymał stanowisko dyrektora artystycznego Salzburg Mozartwoche, dla którego będzie układał programy począwszy od edycji festwialu w 2013 roku. W czerwcu 2011 r. powołał do życia festiwal Ré Majeure na wyspie Île de Ré, położonej nad atlantyckim wybrzeżem Francji.

Charles Johnston

SINFONIA VARSOVIA

Praca z żadną inną orkiestrą nie dała mi tyle satysfakcji, co moja praca, w charakterze solisty i dyrygenta, z orkiestrą Sinfonia Varsovia. Yehudi Menuhin, 29 sierpnia 1991

…są cudowni, są jedną z najlepszych orkiestr nie tylko w Polsce. Pierwsza klasa. Martha Argerich, 23 sierpnia 2009

W kwietniu 1984 roku, na zaproszenie działającej już wcześniej Polskiej Orkiestry Kameralnej, na występy w Polsce – w charakterze solisty i dyrygenta – przybył legendarny skrzypek Yehudi Menuhin. By sprostad wymaganiom zaplanowanego repertuaru, orkiestra powiększyła skład, zapraszając do współpracy wybitnych muzyków z całego kraju. Pierwsze koncerty zespołu dyrygowanego przez Yehudi Menuhina spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności i uznaniem krytyków.Yehudi Menuhin bez wahania przyjął propozycję dyrektora zespołu – Franciszka Wybraoczyka oraz Waldemara Dąbrowskiego i objął funkcję pierwszego gościnnego dyrygenta, a orkiestra przyjęła nazwę Sinfonia Varsovia. Sinfonia Varsovia występowała w najbardziej prestiżowych salach koncertowych świata –nowojorskiej Carnegie Hall, Théatre des Champs Elysées w Paryżu, Barbican Centre w Londynie, wiedeoskim Musikverein, Teatro Colon w Buenos Aires, Suntory Hall w Tokio, czy Herkulessaal w Monachium; uczestniczyła w renomowanych festiwalach, m.in. w Salzburgu, Gstaad (Festiwal Yehudi Menuhina), Aix-en-Provence, Montreux, La Roque d’Antheron, Szlezwiku-Holsztynie, Festiwalu Pablo Casalsa, Würzburgu, Alte Oper (Frankfurt n/M), Festiwalu Muzyki na Morzu, Festiwalu Beethovena w Bonn i wielu innych. Szczególne miejsce w sezonie artystycznym orkiestry zajmuje słynny Festiwal Muzyczny La Folle Journée, organizowany przez francuskie stowarzyszenie C.R.E.A. i jego dyrektora – René Martina. Festiwal, mający co roku inny temat, odbywa się w Nantes, Bilbao, Tokio, Rio de Janeiro i jest wyjątkowym projektem na skalę międzynarodową. W czerwcu 2010 roku Orkiestra Sinfonia Varsovia wraz z C.R.E.A. po raz pierwszy zorganizowała Festiwal La Folle Journée/Szalone Dni Muzyki w Warszawie. Podczas trzech dni (11-13 czerwca) w 119 koncertach wzięło udział 450 wykonawców z 15 krajów świata, a wysłuchało ich ponad 26 000 słuchaczy. Sinfonia Varsovia występuje ze światowej sławy dyrygentami, wśród których znaleźli się: Claudio Abbado, Gerd Albrecht, Charles Dutoit, Rafael Frühbeck de Burgos, Valery Gergiev, Hans Graf, Leopold Hager, Jacek Kaspszyk, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Emmanuel Krivine, Witold Lutosławski, Paul Mc Creesh, Jerzy Maksymiuk, Yehudi Menuhin, Marc Minkowski, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Michel Plasson, Mścisław Rostropowicz, Volker Schmidt-Gertenbach, Jerzy Semkow, Antoni Wit, Bruno Weil. Podczas swych licznych koncertów orkiestra towarzyszyła solistom tej miary co: Salvatore Accardo, Piotr Anderszewski, Maurice André, Martha Argerich, Yuri Bashmet, Teresa Berganza, Rafał Blechacz, Alfred Brendel, José Carreras, Sarah Chang, Kyung-Wha Chung, José Cura, Placido Domingo, Augustin Dumay, Nelson Freire, James Galway, Sophie Graf, Fou Ts’ong, Sharon Kam, Kiri Te Kanawa, Nigel Kennedy, Gidon Kremer, Alicia de Larrocha, Elisabeth Leonskaja, Christa Ludwig, Radu Lupu, Albrecht Mayer, Mischa Maisky, Yehudi Menuhin, Shlomo Mintz, Olli Mustonen, Anne-Sophie Mutter, Piotr Paleczny, Olga Pasiecznik, Murray Perahia, Maria João Pires, Ivo Pogorelid, Jean-Pierre Rampal, Vadim Repin, Katia Ricciarelli, Mścisław Rostropowicz, Heinrich Schiff, Howard Shelley, Henryk Szeryng, Maxim Vengerov, Valery Gergiev, Andreas Vollenweider, Christian Zacharias, Frank Peter Zimmermann, Tabea Zimmermann, Grigorij Żyslin. Orkiestra Sinfonia Varsovia dokonała wielu nagrao płytowych, radiowych i telewizyjnych. Dyskografia zespołu liczy około 200 płyt zarejestrowanych dla tak renomowanych, światowych wytwórni jak: Decca, Denon, Deutsche Grammophon, EMI, Naxos, Nippon Columbia, Sony, Virgin Classics, oraz polskich – BeArTon, CD Accord, Dux, Polskie Nagrania, Polskie Radio. Wiele spośród tych nagrao uzyskało prestiżowe nagrody fonograficzne, w tym Diapason d’Or, Diapason Découverte, Grand Prix du Disque, oraz kilkakrotnie statuetkę Fryderyka. W 2010 roku Orkiestra Sinfonia Varsovia podporządkowała swą działalnośd programową obchodom rocznicy 200. urodzin Fryderyka Chopina, przygotowując i wykonując 361 chopinowskich projektów artystycznych w Polsce i za granicą – dla ponad 140 000 słuchaczy. Obok Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina orkiestra miała największy, spośród wszystkich polskich instytucji, udział w obchodach Międzynarodowego Roku Fryderyka Chopina. W 1997 roku dyrektorem muzycznym, a w lipcu 2003 roku dyrektorem artystycznym orkiestry został Krzysztof Penderecki, który pełni tę funkcję do chwili obecnej, często współpracując z orkiestrą jako jej dyrygent. Muzycy wspólnie koncertują w kraju i na świecie, a w repertuarze zespołu znajduje się wiele utworów kompozytora. W styczniu 2011 roku Orkiestra Sinfonia Varsovia wzięła udział w prawykonaniu utworu Krzysztofa Pendereckiego Powiało na mnie morze snów…, który został napisany dla Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina z okazji zakooczenia obchodów Roku Chopinowskiego. Krzysztof Penderecki nagrał z orkiestrą kilka płyt, w tym swój autorski album. Od czerwca 2008 roku dyrektorem muzycznym zespołu jest światowej sławy francuski dyrygent – Marc Minkowski. Od 2000 roku działa przy orkiestrze Fundacja Sinfonia Varsovia założona przez nieżyjącego już Franciszka Wybraoczyka, wieloletniego dyrektora orkiestry. Fundacja inicjuje i wspiera artystyczne przedsięwzięcia orkiestry, w szczególności promując polskich kompozytorów i młode talenty oraz współorganizując coroczny Festiwal im. Franciszka Wybraoczyka Sinfonia Varsovia Swojemu Miastu. Działalnośd statutową Fundacji Sinfonia Varsovia wspierają Polservice Kancelaria Rzeczników Patentowych oraz Bank BPH. W 2004 roku Franciszek Wybraoczyk przekazał obowiązki dyrektora orkiestry Sinfonia Varsovia swemu asystentowi, wieloletniemu muzykowi zespołu – Januszowi Marynowskiemu. Do dnia 31 grudnia 2007 roku zespół działał przy Centrum Sztuki Studio im. St. I. Witkiewicza w Warszawie. Od dnia 1 stycznia 2008 roku Orkiestra Sinfonia Varsovia jest samorządową instytucją kultury. Organizatorem orkiestry jest Miasto Stołeczne Warszawa. W 25-lecie działalności Orkiestra Sinfonia Varsovia uhonorowana została tytułem „Zasłużony dla Warszawy”. W 2010 roku zespół otrzymał własną siedzibę – dawny Instytut Weterynarii SGGW na warszawskiej Pradze, przy ulicy Grochowskiej 272. Decyzją Rady Warszawy i jej Prezydent, Pani Hanny Gronkiewicz-Waltz, w czerwcu 2010 roku został ogłoszony międzynarodowy, otwarty i dwuetapowy konkurs architektoniczny na projekt nowej sali koncertowej dla 1800 widzów oraz zagospodarowanie architektoniczne nieruchomości przy ul. Grochowskiej 272. Konkurs wygrał projekt nazwany „Tajemniczym ogrodem muzyki”, powstały w Atelier Thomas Pucher z Grazu (Austria). Wyróżnia go nie tylko bardzo charakterystyczna rama otaczająca cały teren przy ulicy Grochowskiej 272, ale również wyjątkowa konstrukcja sali koncertowej, która zakłada połączenie akustyki sal budowanych w typie pudełkowym z widowniami typu winnica. Według autorów zwycięskiej pracy ma to zapewnid wspaniałą, unikatową akustykę. Według zamierzeo władz Warszawy, pierwszy koncert Orkiestry Sinfonia Varsovia w nowej sali koncertowej na warszawskiej Pradze odbędzie się w 2016 roku.

ORKIESTRA SINFONIA VARSOVIA

KRZYSZTOF PENDERECKI dyrektor artystyczny

MARC MINKOWSKI dyrektor muzyczny

JANUSZ MARYNOWSKI dyrektor naczelny