DOCSLIB.ORG

ADRIANA LECOUVREUR FRANCESCO CILÈA Dyrektor Naczelny Tomasz Bęben Dyrektor Artystyczny Paweł Przytocki Chórmistrz, Szef Chóru Dawid Ber

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
ADRIANA LECOUVREUR FRANCESCO CILÈA Dyrektor Naczelny Tomasz Bęben Dyrektor Artystyczny Paweł Przytocki Chórmistrz, Szef Chóru Dawid Ber ADRIANA LECOUVREUR FRANCESCO CILÈA dyrektor naczelny Tomasz Bęben dyrektor artystyczny Paweł Przytocki chórmistrz, szef chóru Dawid Ber dyrektor generalny Peter Gelb honorowy dyrektor muzyczny James Levine dyrektor muzyczny Yannick Nézet-Séguin główny dyrygent Fabio Luisi 2. Piotr Beczała jako Maurizio i Anna Netrebko jako Adriana. Fot. Ken Howard / Metropolitan Opera Prapremiera w Teatro Lirico w Mediolanie – 6 listopada 1902 roku Premiera niniejszej inscenizacji w The Metropolitan Opera w Nowym Jorku – 31 grudnia 2018 roku Transmisja z The Metropolitan Opera w Nowym Jorku – 12 stycznia 2019 roku Przedstawienie w języku włoskim z napisami w języku polskim Czas trwania: ok. 3 godziny 40 minut z dwiema przerwami Francesco Cilèa Adriana Lecouvreur 3. ADRIANA LECOUVREUR OPERA W CZTERECH AKTACH LIBRETTO: ARTURO COLAUTTI WEDŁUG SCRIBE’A I LEGOUVÉGO OSOBY Adriana Lecouvreur sopran księżna de Bouillon mezzosopran Maurizio, hrabia Saksonii tenor Ksiądz de Chazeuil tenor Michonnet baryton książę de Bouillon bas REALIZATORZY reżyseria Sir David McVicar scenografia Charles Edward kostiumy Brigitte Reiffenstuel światło Adam Silverman choreografia Andrew George OBSADA Adriana Lecouvreur Anna Netrebko księżna de Bouillon Anita Rachvelishvili Maurizio Piotr Beczała Ksiądz de Chazeuil Carlo Bosi Michonnet Ambrogio Maestri książę de Bouillon Maurizio Muraro chór, balet i orkiestra The Metropolitan Opera dyrygent Gianandrea Noseda AKCJA ROZGRYWA SIĘ W PARYŻU W 1730 ROKU. 4. GIANANDREA NOSEDA DYRYGENT Włoch, urodzony w Mediolanie. Główny dyry- BBC, w latach 1997–2007, jako pierwszy obco- gent gościnny Londyńskiej Orkiestry Symfo- krajowiec, był głównym dyrygentem gościnnym nicznej. W sezonie 2017/2018 objął stanowisko Teatru Maryjskiego w Petersburgu. Regularnie dyrektora muzycznego Narodowej Orkiestry występuje z najlepszymi światowymi orkiestra- Symfonicznej w Centrum Kennedy’ego w Wa- mi. Jego intensywna współpraca z Met rozpo- szyngtonie. Jako dyrektor muzyczny Teatro częła się w 2002 r. Dla tego teatru przygotował Regio w Turynie (od 2007 r.) wprowadził ten wiele premier, m.in. Kniazia Igora A. Borodina zespół na scenę międzynarodową i uczynił go oraz Poławiaczy pereł G. Bizeta. Dokonał jednym z ambasadorów kultury włoskiej. Jest wielu cenionych nagrań, m.in. z mało znanymi także głównym dyrygentem gościnnym Lon- utworami XX-wiecznych kompozytorów wło- dyńskiej Orkiestry Symfonicznej, Izraelskiej Or- skich. Otrzymał medal za zasługi dla Republiki kiestry Filharmonicznej, głównym dyrygentem Włoskiej, a także tytuł Dyrygenta Roku 2016 orkiestry w Cadaqués i dyrektorem artystycz- przyznany przez International Opera Awards nym festiwalu w Stresa we Włoszech. W latach i Dyrygenta Roku 2015 Musical America. 2002-2011 kierował zespołem filharmonicznym ANNA NETREBKO ADRIANA LECOUVREUR (SOPRAN) Rosyjska sopranistka, urodzona w 1971 r. skim G. Rossiniego, Paminy w Czarodziejskim Porównuje się ją z Marią Callas. Jako jedyna flecie W.A. Mozarta i in. Oklaskuje ją publiczność śpiewaczka w dziejach Metropolitan Opera trzy najlepszych scen operowych świata. W Me- razy z rzędu otwierała nowy sezon. Studiowała tropolitan Opera wystąpiła po raz pierwszy w konserwatorium w Sankt Petersburgu. Jej w 2002 r. jako Natasza w operze Wojna i pokój mentorem był Walerij Giergiew. Jest laureatką S. Prokofiewa. W latach 2003 i 2004 została głównych nagród na konkursach wokalnych uznana za najlepszą śpiewaczkę w dorocznym im. Glinki w Moskwie oraz im. Rimskiego-Korsa- plebiscycie austriackiego wydawnictwa Fest- kowa w Petersburgu. Zadebiutowała w 1994 r. spiele głosami krytyków operowych, menedże- w Teatrze Maryjskim w roli Zuzanny w We- rów, muzyków i widzów z całej Europy. W 2014 r. selu Figara W.A. Mozarta. Ma w repertuarze zaśpiewała hymn olimpijski podczas ceremonii niemal wszystkie dzieła kompozytorów rosyj- otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Soczi. skich, a także partie tytułowe w operach Łucja Angażuje się w akcje charytatywne, np. prze- z Lammermooru G. Donizettiego, Lunatyczka kazała 19 tys. dolarów dla opery w Doniecku. V. Belliniego, partie Rozyny w Cyruliku sewil- Od 2006 r. jest obywatelką Austrii. ANITA RACHVELISHVILI KSIĘŻNA DE BOUILLON (MEZZOSOPRAN) Gruzinka. Studiowała w Konserwatorium w Detusche Oper w Berlinie, Bawarskiej Operze w Tbilisi. Jeszcze jako studentka zadebiutowała Państwowej w Monachium, Operze Państwowej w Operze w Tbilisi rolą Maddaleny w Rigoletcie w Berlinie, Teatro Regio w Turynie, Arena G. Verdiego. W sezonie 2006/2007 dołączyła di Verona, operach w Seatlle, San Francisco na stałe do zespołu. Do rozwoju międzynarodo- i w Kanadyjskim Zespole Operowym. Jako wej kariery zachęcił ją Daniel Barenboim, usły- księżna de Bouillon w Adrianie Lecouvreur szawszy młodą Gruzinkę w 2007 r. w Akademii debiutowała z kolei w Carnegie Hall (2011). w Teatro alla Scala. Wielkim sukcesem okazał Do jej ważnych partii należą też: Amneris się jej występ w roli Carmen w operze G. Bi- w Aidzie G. Verdiego, Dalila w Samsonie i Dalili zeta podczas wieczoru inaugurującego sezon C. Saint-Saënsa, Marfa w Chowańszczyźnie 2009/2010 w mediolańskiej La Scali pod kie- M. Musorgskiego, Azucena w Trubadurze Ver- rownictwem Barenboima. Partia Carmen jest diego. Wykonuje również dzieła oratoryjne, ważna w jej życiorysie zawodowym: w tej roli m.in. Requiem Verdiego, oraz pieśni, m.in. wystąpiła także po raz pierwszy w Met (2011), Pieśni i tańce śmierci Musorgskiego. Francesco Cilèa Adriana Lecouvreur 5. PIOTR BECZAŁA MAURIZIO (TENOR) Jeden z najwybitniejszych tenorów lirycznych epok do dzieł R. Straussa włącznie. Do swoich na świecie. Jego sukcesy porównywane są ulubionych ról zalicza Wertera z opery J. Mas- z karierą Luciana Pavarottiego. Urodził się seneta, tytułowego Fausta z dzieła Ch. Gouno- w Czechowicach-Dziedzicach, studiował w Aka- da oraz Riccarda z Balu maskowego Verdiego. demii Muzycznej w Katowicach. Po dyplomie Wykonuje także repertuar pieśniarski oraz wyjechał do Linzu (Austria), gdzie występował dzieła sakralne od J. Haydna po G. Mahlera. na scenie Landestheater. W 1997 r. związał Współpracuje na wyłączność z wytwórnią się z operą w Zurychu. Na scenie Metropolitan Deutsche Grammophon. Regularnie bierze Opera wystąpił po raz pierwszy w 2006 r. w roli udział w najważniejszych międzynarodowych księcia Mantui w Rigoletcie G. Verdiego. Okla- festiwalach; w lipcu 2018 r. wystąpił podczas skiwała go też publiczność londyńskiego Covent inauguracji festiwalu w Bayreuth jako Lohengrin Garden, mediolańskiej La Scali, Opery Lirycznej (wraz z T. Koniecznym). Jest laureatem wielu w Chicago, oper w San Francisco, Berlinie, Mo- nagród. W 2018 roku odebrał tzw. Operowego nachium, Amsterdamie, Paryżu, Brukseli i wielu Oskara – International Opera Award w katego- innych. Dysponuje szerokim repertuarem z kilku rii „najlepszy śpiewak”. AMBROGIO MAESTRI MICHONNET (BARYTON) Włoch, pochodzi z Pawii. Specjalizuje się w par- Scala w Mediolanie, Teatro di San Carlo w Ne- tiach Verdiowskich, zarówno seria, jak i buffa. apolu, Teatro Regio w Parmie, Teatro dell'Opera Ma w repertuarze czołowe role w operach tego w Rzymie i in. – i za granicą: w Deutsche Oper kompozytora: Jagona w Otellu, Renata w Balu w Berlinie, Teatro Nacional de São Carlos w Li- maskowym, Don Carlosa di Vargas w Mocy zbonie, Royal Opera House w Londynie, Teatro przeznaczenia i Giorgia Germonta w Traviacie. Real w Madrycie, Metropolitan Opera w No- Największe uznanie zyskał jako odtwórca roli wym Jorku, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie tytułowej w Falstaffie – w różnych teatrach i in. W nowojorskiej Met debiutował w 2004 r. kreował ją ponad 200 razy. Występ w tej roli partią Amonasra w Verdiowskiej Aidzie. Na tej w Teatro alla Scala w Mediolanie i Teatro Verdi scenie wystąpił też jako Alfio w Rycerskości wie- w Busetto, w spektaklach pod batutą Ricar- śniaczej P. Mascagniego, Dulcamara w Napoju da Mutiego, w stulecie śmierci kompozytora, miłosnym G. Donizettiego oraz jako Verdiowski zapoczątkował jego międzynarodową karierę. Falstaff i tytułowy Don Pasquale z opery Doni- Maestri występuje we Włoszech – w Teatro alla zettiego. SIR DAVID McVICAR REŻYSERIA Szkocki reżyser teatralny i operowy. Ukoń- norymberskich R. Wagnera i Juliusza Cezara czył Królewskie Konserwatorium w Szkocji Haendla. Z Metropolitan Opera po raz pierwszy jako aktor, scenograf i reżyser. Ma w dorobku współpracował w 2009 r., reżyserując Truba- przedstawienia operowe dla takich teatrów, dura G. Verdiego. Dla tego teatru przygotował jak: mediolańska La Scala (Trojanie H. Berlio- też Annę Bolenę (2011) i Marię Stuardę (2012) za), Opera Australijska (Don Giovanni, We- G. Donizettiego, Juliusza Cezara Haendla sele Figara W.A. Mozarta), Angielska Opera (2013), Rycerskość wieśniaczą P. Mascagniego Narodowa (Dokręcanie śruby B. Brittena, i Pajace R. Leoncavalla (2015), Roberta Deve- Medea L. Cherubiniego, Alcina G.F. Haendla, reux Donizettiego (2016), Normę V. Belliniego Tosca G. Pucciniego), Opera Liryczna w Chicago na otwarcie sezonu 2017/2018 oraz Toskę (Wozzeck A. Berga, Billy Budd Brittena, Juliusz G. Pucciniego (2018). Jest laureatem Grand Cezar Haendla) i in. Dla festiwalu w Aix-en-Pro- Prix de la Musique du Syndicat de la Critique vence przygotował Łaskawość Tytusa Mozar- (2011). W 2012 r. otrzymał tytuł szlachecki ta, dla festiwalu operowego w Glyndebourne i został mianowany kawalerem Orderu Sztuki – Uprowadzenie z seraju Mozarta, Śpiewaków i Literatury. 6. TIMEO DANAOS… …et dona ferentes. Obawiam się o rzekomym otruciu. Legenda, Danajów, nawet gdy przynoszą dary. jak to zwykle bywa, przetrwała lata, Tytułowa bohaterka opery Francesca
Load more

Recommended publications
  • [Collection Title]
    1 New Orleans Opera Association Archives 99 boxes/68 linear ft Special Collections & Archives J. Edgar & Louise S. Monroe Library Loyola University New Orleans Collection 74 2 Contents Collection Summary ....................................................................................................................... 3 Series Description .......................................................................................................................... 7 Container List ................................................................................................................................. 8 Series I: Administrative Files ..................................................................................................... 8 Subseries I-A: Artist Fees ...................................................................................................... 8 Subseries I-B: Awards and Grants ......................................................................................... 8 Subseries I-C: Board of Directors 1943-1999 ........................................................................ 9 Subseries I-D: Budgets ........................................................................................................ 10 Subseries I-E: Clubs and Guilds .......................................................................................... 10 Subseries I-F: Correspondence ............................................................................................ 10 Subseries I-G: Facilities and Sets ........................................................................................
    [Show full text]
  • Male Zwischenfächer Voices and the Baritenor Conundrum Thaddaeus Bourne University of Connecticut - Storrs, [email protected]
    University of Connecticut OpenCommons@UConn Doctoral Dissertations University of Connecticut Graduate School 4-15-2018 Male Zwischenfächer Voices and the Baritenor Conundrum Thaddaeus Bourne University of Connecticut - Storrs, [email protected] Follow this and additional works at: https://opencommons.uconn.edu/dissertations Recommended Citation Bourne, Thaddaeus, "Male Zwischenfächer Voices and the Baritenor Conundrum" (2018). Doctoral Dissertations. 1779. https://opencommons.uconn.edu/dissertations/1779 Male Zwischenfächer Voices and the Baritenor Conundrum Thaddaeus James Bourne, DMA University of Connecticut, 2018 This study will examine the Zwischenfach colloquially referred to as the baritenor. A large body of published research exists regarding the physiology of breathing, the acoustics of singing, and solutions for specific vocal faults. There is similarly a growing body of research into the system of voice classification and repertoire assignment. This paper shall reexamine this research in light of baritenor voices. After establishing the general parameters of healthy vocal technique through appoggio, the various tenor, baritone, and bass Fächer will be studied to establish norms of vocal criteria such as range, timbre, tessitura, and registration for each Fach. The study of these Fächer includes examinations of the historical singers for whom the repertoire was created and how those roles are cast by opera companies in modern times. The specific examination of baritenors follows the same format by examining current and
    [Show full text]
  • The Re- June, 1929
    by Iilnrgnret .Alice Gustnfson. AeB. University of Kansas. 19270 of Homunce T,nngunges and the l1'ncul"cy of the Graduate School of the Unive1,sity of Kansas in partial fulfillment of the re- quirements for the degree of f:iASTHH OF AHTS. Approved by: EG~ Hcnd of Depo.1,tnent June, 1929. ADflIE'NHE J~EGOUV HEUit IN DHfi.1.IJ\. ADHinnm r.;r::coUVRI:UH IN DHJ'if,TA INDEX page Lifo of t~dr')icnno Lecouvreu~."••o••·--··•·····•oo•• l Drnmnti~ntions of Her Lifeo o ... o ..... .,, ••••• ~ ... o • ..,. •. 21 0 n iHlrienne Lecouv1~cur by Be1.,aud o.nd Valo:r~y ••• D •• 26 "Adrionne T..1eoouvPetrrn 1Jy Scribe nncl Legouvefo•oeo 36 n Adrienne Locouv1.,eurn by Snrnh Be1'"7!luu~t •• •..... 56 conclusion• • • 9 0 0 0 0 0 9 0 0 0 0 -> e 0 II lit I> 0 0 0 0 • • 1lr llt o· 0 ., • G •• 0, • .. 78 Notes•••••••••••••••••••••~O•••••••••••••••••••• 93 Bibliogrnph:g'oo•••••••o••••••••••eo•••o•••••••••• 104 T,IFB OF ADRim:nm LEGOU\THEUH INTRODUCTION In this discussion of Adrienne Lecouvreur on the stnge the follm~.ring plays wil 1 be studied.~ "Ad-rienne T,ecouvreur" , lf130, by M. r.i. J\ ntony-Be'reucl and Va.lo ry,, "Adrienne Leoouvreur" , l849, · by M.u. Seribe nnd IJe- gouve, nn d "AdI'ienne Lecouvreurn, 1907, Mme Snra.h Bernhardt. Tho purpose of this study is not to con•· sider them from fl litHra:ry strmdpoint but to compnre the portrnynl of' Adrienne T,ecouvreur in ea.ch of the respoct:tve plays with the histo1~1cnl facts of he~ life.
    [Show full text]
  • Diane Kalinowski, Soprano
    DIANE KALINOWSKI, SOPRANO Diane Kalinowski is an artist that “stands out, possessing an enormous voice of fine quality” (Patrick C. Byrne; Belgian Opera Guide). She recently performed the title role of Tosca with Opera Connecticut to enthusiastic acclaim including a review from Larry Kellum of Town Times applauding “…her voice is gorgeous, her high Bs and Cs (she has many) were gigantic bullseyes, her acting was sensitive, and her beautiful long pianissimo ending “Vissi d’arte” instantly showed this critic that she is a major talent in the making!” Ms. Kalinowski has performed the roles of Marguerite in an adaptation of Faust, Lady Billows in Albert Herring, the New Prioress in Dialogues of the Carmelites, the title role in Suor Angelica, Gretel in Hansel and Gretel, Frasquita in Carmen, and Yum Yum in The Mikado. In addition to Opera Connecticut, she has been seen on the stages of the Lyric Opera of Kansas City, Annapolis Opera, New Jersey State Opera, and Rochester Lyric Opera. No stranger to the concert stage, Ms. Kalinowski has performed numerous scenes and arias from Madama Butterfly, Norma, La Forza del Destino, Aida, Boito’s Mefistofele, Der Rosenkavalier, and Così fan tutte. She has been the soprano soloist in Handel’s Messiah, the Poulenc Gloria, the Mozart Requiem, and the Vivaldi Gloria and also sang Strauss’s Vier letzte Lieder with the University of Kansas Symphony Orchestra at the beautiful Lied Center. Ms. Kalinowski is the recipient of numerous awards including the Top 3 of 9 possible awards at the Annapolis Opera Voice Competition; Top Prize in the American Opera Idol Competition at Opera Connecticut; and Grand Prize in the LaDue Professional Recital Competition at Rochester Lyric Opera.
    [Show full text]
  • DANIEL GRICE Bass-Baritone Daniel Grice Trained and Worked As a Nurse and a Chef Before Studying Music at the Guildhall School O
    DANIEL GRICE bass-baritone Daniel Grice trained and worked as a nurse and a chef before studying music at the Guildhall School of Music and Drama and with bass Robert Lloyd. He made his operatic debut as Nick Shadow in The Rake’s Progress opening the 2006 Aldeburgh Festival with the Philharmonia Orchestra under Martyn Brabbins directed by Neil Bartlett. This season he has performed Idraote/Astarotte Armida and Haly L’Italiana in Algeri for Opéra Orchestre National Montpellier, Sam Un Ballo in Maschera and Wagner Faust for Dorset Opera and the previous season Papageno Die Zauberflöte and Zoroastro Orlando for Welsh National Opera also understudying Peter Hansel und Gretel, Dulcamara L’elisir D’amore, Sam, Leuthold Guillaume Tell for the Royal Opera House. Other performances include Schaunard La Boheme and Flemish Deputy Don Carlo for the Royal Opera House, Ein Mann/Ephramite Moses und Aron, Schaunard, Angelotti Tosca, Lord Rochfort Anna Bolena and Roderick Usher (cover) La Chute de la Maison Usher for Welsh National Opera. He also performed Pastore/Spirito Orfeo for Opera National de Lorraine and Les Talents Lyriques with Christophe Rousset also in concert at Salle Playel and Escamillo Carmen at the Royal Albert Hall. During 2010-2012 as a Jette Parker Young Artist at the Royal Opera House, Daniel sang Wolfram Tannhäuser, Fiorello in Il Barbiere di Siviglia, Commissario in Madama Butterfly as well as the role of Enrico in Haydn’s L’isola disabilitata with the Young Artists in the Lindbury Studio Theatre, Wagner in Gounod’s Faust, Pinellino Gianni Schicchi, Marquis d’Obigny La Traviata, Hunter Rusalka, Soldier and Mercure Les Troyens, Antonio Il Viaggio a Riems and covered the roles of Guglielmo Cosi Fan Tutte, il Principe de bouillion Adriana Lecouvreur, Papageno and Schaunard.
    [Show full text]
  • Ee . Lord Chamberlain's Plays, 1852
    52929 A - EE. LORD CHAMBERLAIN’S PLAYS, 1852 - 1866. January - February 1852. A. ‘My sister from India’, farce in one act by Charles Selby. Licence sent 31 December 1851 for performance at the Strand 1 January 1852. Includes performances of the songs ‘Youth in wrinkles’, and ‘Soldiers, comrades.’ The latter is noted in the text to be from the play Frederick of Prussia, also by Charles Selby (Add. 42948 (9), licensed 24 July 1837). Published in French's, vol. 108, no. 1612. Keywords: British Empire, servants, family relationships. ff. 31. B. ‘An organic affection’ (‘An organic affection, or, An affection of the heart’), farce in one act by Mrs. Alfred Philips. Licence sent 9 January for performance at the Royal Olympic 12 January 1852. Signed by W. Farren. Includes performances of a number of songs, one of which contains the phrase ‘affection of the heart.’ LCO Day Book Add. 53703 records the stipulation that the word ‘damn’ be omitted. Published in Lacy’s, vol. 5, no. 75. Keywords: French influence, theatre, doctors and medicine, disfigurement. ff. 14. C. ‘A duel in the dark’, farce in one act by J. S. Coyne. Licence sent 12 January for performance at the Theatre Royal, Haymarket 14 January 1852. Request for licence written and signed by Benjamin Webster. LCO Day Book Add. 53703 records the stipulation that the word ‘damn’ be omitted. Published in Lacy’s, vol. 6, no. 76. Keywords: French influence, duelling, theatre, impersonation, murder, adultery, food and dining. ff. 23. D. ‘Extremes are bad’ (‘The juvenile party’), farce in one act.
    [Show full text]
  • Homage to Two Glories of Italian Music: Arturo Toscanini and Magda Olivero
    HOMAGE TO TWO GLORIES OF ITALIAN MUSIC: ARTURO TOSCANINI AND MAGDA OLIVERO Emilio Spedicato University of Bergamo December 2007 [email protected] Dedicated to: Giuseppe Valdengo, baritone chosen by Toscanini, who returned to the Maestro October 2007 This paper produced for the magazine Liberal, here given with marginal changes. My thanks to Countess Emanuela Castelbarco, granddaughter of Toscanini, for checking the part about her grandfather and for suggestions, and to Signora della Lirica, Magda Olivero Busch, for checking the part relevant to her. 1 RECALLING TOSCANINI, ITALIAN GLORY IN THE TWENTIETH CENTURY As I have previously stated in my article on Andrea Luchesi and Mozart (the new book by Taboga on Mozart death is due soon, containing material discovered in the last ten years) I am no musicologist, just a person interested in classical music and, in more recent years, in opera and folk music. I have had the chance of meeting personally great people in music, such as the pianist Badura-Skoda, and opera stars such as Taddei, Valdengo, Di Stefano (or should I say his wife Monika, since Pippo has not yet recovered from a violent attack by robbers in Kenya; they hit him on the head when he tried to protect the medal Toscanini had given him; though no more in a coma, he is still paralyzed), Bergonzi, Prandelli, Anita Cerquetti and especially Magda Olivero. A I have read numerous books about these figures, eight about Toscanini alone, and I was also able to communicate with Harvey Sachs, widely considered the main biographer of Toscanini, telling him why Toscanini broke with Alberto Erede and informing him that, contrary to what he stated in his book on Toscanini’s letters, there exists one letter by one of his lovers, Rosina Storchio.
    [Show full text]
  • NEW YORK CRITICS REVIEW MARIA CALLAS and RENATA TEBALDI: a Study in Critical Approaches to the Inter-Relationship of Singing
    NEW YORK CRITICS REVIEW MARIA CALLAS AND RENATA TEBALDI: A Study in Critical Approaches to the Inter-relationship of Singing and Acting in Opera by MarikolVan Campen B. A., University orBritish Columbia, 1968 A Thesis Submitted in Partial Fulfillment of The Requirements for the Degree of Master of Arts in The Faculty of Graduate Studies Department of Theatre, Faculty of Arts, University of British Columbia We accept this thesis as conforming to the required standard THE UNIVERSITY OF BRITISH COLUMBIA October, 1977 1977 In presenting this thesis in partial fulfilment of the requirements for an advanced degree at the University of British Columbia, I agree that the Library shall make it freely available for reference and study. I further agree that permission for extensive copying of this thesis for scholarly purposes may be granted by the Head of my Department or by his representatives. It is understood that copying or publication of this thesis for financial gain shall not be allowed without my written permission. Department of THEATRE The University of British Columbia 2075 Wesbrook Place Vancouver, Canada V6T 1W5 Date Oct. 5, 1977 i ABSTRACT The following study is an analysis of New York reviews of performances of Maria Callas and Renata Tebaldi which attempts to discover what opera critics feel to be the most effective artistic balance between singing and acting in opera. Callas and Tebaldi have been chosen as the subjects of the reviews because of their renown as singers, the closely coinciding cir• cumstances of their careers and the polarities which they represented in the issue of acting versus singing in operatic performance.
    [Show full text]
  • Download Download
    Ludwig-Maximilians-University Munich Journal of Global Theatre History Theatrescapes Global Media and Translocal Publics (1850-1950) Editors Christopher Balme and Nic Leonhardt Volume 1, Number 2, 2016 Editorial Office Gwendolin Lehnerer Gero Toegl Editorial Board Helen Gilbert (Royal Holloway London) Gordon Winder (Munich), Derek Miller (Harvard), Kati Röttger (Amsterdam), Stanca Scholz-Cionca (Trier/Munich), Marlis Schweitzer (York University, Toronto) Roland Wenzlhuemer (Heidelberg), Published under the Creative Commons License CC-BY 4.0 All rights reserved by the Authors. Journal of Global Theatre History Volume 1, Number 2, 2016 Table of Contents Nic Leonhardt Editorial .............................................................................................................................................III Monize Oliveira Moura Sarah Bernhardt in Brazil (1886 and 1893) ................................................................................................................................................1 Catherine Vance Yeh Experimenting with Dance Drama: Peking Opera Modernity, Kabuki Theater Reform and the Denishawn’s Tour of the Far East .............................................................................................................................................28 Johanna Dupré "Die erste Jockey-Reiterin der Welt, aus Süd-Amerika": Rosita de la Plata, Global Imaginaries and the Media .............................................................................................................................................38
    [Show full text]
  • Anna Netrebko Has Redefined What It Means to Be an Opera Star, Becoming Perhaps the Most Celebrated Soprano in the World
    mli^o=jrpf`=mofwb=i^rob^qb=OMOMW=^kk^=kbqob_hl= “A soprano with star power in the best sense, a charismatic expressivity that pervades every element of her performance.” – Anthony Tomassini, New York Times The reigning prima donna of the 21st century, Anna Netrebko has redefined what it means to be an opera star, becoming perhaps the most celebrated soprano in the world. In live performance and on award-winning recordings, her portrayals of opera’s most iconic heroines have already made an indelible mark. Now, as she ventures into bolder, more dramatic repertoire, she continues to reach new heights. From singing at the opening ceremony of the 2014 Winter Olympics to becoming the first classical artist named to TIME magazine’s list of the world’s 100most influential people, Anna serves as opera’s leading global ambassador and is widely recognized as one of today’s most compelling, committed performing artists in any genre. Offstage, on social media, she shares her infectious joie de vivre–along with her love of family, fashion, and food–inspiring people to live their most colorful lives and to celebrate what makes them unique. Now at the peak of her powers, Anna is drawing on the exceptional maturation of her voice to conquer the most demanding roles of her career. Her title role debut in Giovanna d’Arcoat the 2013 Salzburg Festival, and the concurrent release of her Verdi album on Deutsche Grammophon, marked the major turning point when she began to leave behind the lighter, more lyric roles for which she had first become known.
    [Show full text]
  • Adriana Lecouvreur Soci Fondatori Partner Privati
    F RANCESCO C ILEA ADRIANA LECOUVREUR SOCI FONDATORI PARTNER PRIVATI REGIONE SICILIANA ASSESSORATO AL TURISMO SPORT E SPETTACOLI ALBO DEI DONATORI Fondazione ART BONUS Teatro Massimo Tasca d’Almerita Francesco Giambrone Sovrintendente Angelo Morettino srl CONSIGLIO DI INDIRIZZO Leoluca Orlando (sindaco di Palermo) Presidente Giovanni Alongi Leonardo Di Franco Vicepresidente Daniele Ficola Sais Autolinee Francesco Giambrone Sovrintendente Enrico Maccarone Agostino Randazzo Anna Sica Marco Di Marco COLLEGIO DEI REVISORI Maurizio Graffeo Presidente Filippone Assicurazione Marco Piepoli Gianpiero Tulelli Giuseppe Di Pasquale Alessandra Giurintano Di Marco TURNI ADRIANA LECOUVREUR opera in quattro atti Libretto di Arturo Colautti tratto dalla commedia-dramma omonima di Eugène Scribe e Ernest Legouvé Musica di Francesco Cilea Prima rappresentazione: Teatro Lirico, Milano, 6 novembre 1902 Data Turno Ora Venerdì 13 ottobre Prime 20.30 Domenica 15 ottobre Danza 17.30 Martedì 17 ottobre C 18.30 Giovedì 19 ottobre B 18.30 Sabato 21 ottobre S1 18.30 Domenica 22 ottobre D 17.30 La recita di domenica 22 ottobre sarà trasmessa in diretta su maxischermo in piazza Verdi. Allestimento del Teatro Sociale di Como - As. Li. Co. INDICE 1 ARGOMENTO 13 SYNOPSIS 17 ARGUMENT 21 HANDLUNG 25 2 IRENE SCALIA INTRODUZIONE ALL’OPERA 31 DARIO OLIVERI UNA TRAGEDIA DELLA BELLE ÉPOQUE RIFLESSIONI SU ADRIANA LECOUVREUR DI FRANCESCO CILEA 41 3 IL LIBRETTO 69 ATTO I 70 ATTO II 89 ATTO III 101 ATTO IV 110 4 IVAN STEFANUTTI NOTE DI REGIA 125 ADRIANA LECOUVREUR AL TEATRO MASSIMO 129 BIBLIOGRAFIA ESSENZIALE 139 NOTE BIOGRAFICHE 141 1 ARGOMENTO 13 SYNOPSIS 17 ARGUMENT 21 HANDLUNG 25 ARGOMENTO Atto I Il foyer della Comédie Française.
    [Show full text]
  • Adriana Lecouvreur
    CILEA Adriana Lecouvreur • Mario Rossi, cond; Magda Olivero (Adriana Lecouvreur); Giulietta Simionato (La Principessa di Bouillon); Franco Corelli (Maurizio); Ettore Bastianini (Michonnet); Teatro San Carlo Naples Ch & O • IMMORTAL PERFORMANCES 1111/1–2 mono (2 CDs: 142:49) Live: Naples 11/28/1959 MASCAGNI Iris • Olivero de Fabritiis, cond; Magda Olivero (Iris); Salvatore Puma (Osaka); Saturno Meletti (Kyoto); Giulio Neri (Il Cieco); RAI Turin Ch & O • IMMORTAL PERFORMANCES 1111/3–4 mono (2 CDs: 156:05) Live: Turin 9/6/1956 & PUCCINI Manon Lescaut: In quelle trine morbide; Sola perdutto abbandonata (Fulvio Vernizzi, Netherlands RS, 10/31/1966). La rondine: Che il bel sogno (Anton Kerjes, unidentified O, 3/5/1972). ALFANO Risurrezione: Dio pietoso (Elio Boncompagni, RAI Turin O, 1/30/1973). CATALANI Loreley: Amor celeste ebbrezza (Arturo Basile, RAI Turin O, 5/6/1953) VERDI La traviata: Act I, É strano....Ah, fors’è lui....Sempre libera; Magda Olivero, Muzio Giovagnoli, tenor, Ugo Tansini, cond.; RAI Turin O, 1940. Act II, Scene 1: Magda Olivero; Aldo Protti, (Giorgio Germont). Live, Orchestra Radio Netherlands, Fulvio Vernizzi, cond., 6 May 1967. Act II – Amami Alfredo! Magda Olivero; Ugo Tansini cond., 6 May 1953 (Cetra AT 0320) Act III Complete • Fulvio Vernizzi, cond; Magda Olivero (Violetta); Doro Antonioli (Alfredo Germont); Aldo Protti (Giorgio Germont). Live, Orchestra Radio Netherlands, 6 May 1967. & PUCCINI Tosca: Vissi d’arte (Ugo Tansini, RAI Turin O, 1940). La bohème: Addio….Donde lieta usci (Fulvio Vernizzi, Netherlands RS, 3/2/1968). Madama Butterfly: Ancora un passo; Un bel di vedremo (Fulvio Vernizzi, Netherlands RS, 3/2/1968 and 12/14/1968) By James Altena March/April 2019 The remarkably long-lived Magda Olivero (1910–2014)—who, incredibly and like the magnificent Russian basso Mark Reizen, sang when in her 90s—is the rare singer for whom an adjective such as “fabled” never grows 1 stale.
    [Show full text]