Kózkowate (Coleoptera: Cerambycidae) Roztocza

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Kózkowate (Coleoptera: Cerambycidae) Roztocza POLSKA AKADEMIA NAUK INSTYTUT ZOOLOGII FRAGMENTA FAUNISTICA Tom 35 Warszawa, 19921.06.30 Nr 22 J e r z y M . G u t o w s k i Kózkowate (Coleoptera: Cerambycidae) Roztocza [Z 4 tabelami i 2 rysunkami w tekście] A bstract. On the basis of the materials collected from 1986 to 1990 in Roztocze Upland (SE Poland), an analysis of museum collections and literature data 103 species of Cerambycidae were recorded (108 species if the Ukrainian part of Roztocze included). In the Roztoczański National Park 80 species of Cerambycidae were recorded. Agapanthia cardui parmonica K r a t o c h v il , 1985 was now given a status of subspecies. WSTĘP Kózkowate należą do najlepiej poznanych grup chrząszczy w Polsce, poświę­ cono im bardzo dużo publikacji faunistycznych, zwłaszcza na początku XX wieku. Jednak większość z tych prac ma charakter przyczynkarski, a popra­ wność oznaczeń w niektórych z nich budzi wątpliwości. Wiele danych wymaga sprawdzenia i aktualizacji. Podobna sytuacja miała miejsce w odniesieniu do obszaru Roztocza. W podjętych w 1986 roku badaniach, oprócz ustalenia składu gatunkowego fauny Cerambycidae i szczegółowego rozmieszczenia gatunków, postawiono sobie również za cel próbę ekologicznej charakterystyki tej rodziny. Celem pracy było także porównanie Cerambycidae Roztocza z fauną terenów zbadanych wcześniej, np. Gór Świętokrzyskich i Puszczy Białowieskiej. Szcze­ gólnie interesujący wydawał się problem, na ile fauna omawianego regionu nawiązuje do fauny kózkowatych w regionach górskich. Pierwsze informacje o kózkowatych polskiej części Roztocza pochodzą od N o w i c k i e g o (1870, 1873) i Ł o m n i c k i e g o (1886), którzy podali łącznie 8 gatunków z Korni (Roztocze Południowe). Na początku XX wieku chrząszcze omawianego regionu badał Franciszek F e j f e r (F e j f e r 1924). Jego kolekcja, zawierająca Cerambycidae zbierane przez ponad 50 lat (1900-1954), znajduje się w Instytucie Zoologii PAN w Warszawie (Stacja Terenowa Łomna-Las). Najwcześniejsze dane tego zbieracza wykorzystał http://rcin.org.pl 3 5 2 J. M. Gutowski w swojej publikacji T e n e n b a u m (1918), który także prowadził badania faunisty­ czne na Roztoczu w latach 1910-1912 oraz w roku 1914. Zebrane przez niego informacje o kózkowatych publikowane były sukcesywnie przez szereg lat (T e ­ n e n b a u m 1913, 1915, 1918, 1923, 1931). W 1911 roku, podczas kilkudniowego pobytu na Roztoczu, zbierał Ceramby- cidae Ludwik Hildt. Wzmianki o niektórych z zebranych wówczas gatunków znajdują się w publikacji z 1917 roku. Zarówno T e n e n b a u m (1913) jak i H i l d t (1917) przytoczyli w swoich opraco­ waniach informacje o gatunkach zbieranych w XIX wieku przez innych badaczy. Fragmentaryczne dane o kózkowatych polskiej części Roztocza można znaleźć w pracach K i n e l a (1919, 1932) i S tobieckiego (1939). Po drugiej wojnie światowej nowe informacje o Cerambycidae polskiej części Roztocza opublikowali: B u r a k o w s k i (1957), B u r a k o w s k i i in. (1990), C a p e c k i (1969), D o m i n i k (1962), K a r w o w s k i (1986), K r ó l (1984), K u ś k a (1981), S c h n a i - d e r o w a (1970), S k u r a t o w i c z i U r b a ń s k i (1953). Wykonano też trzy niepubliko­ wane prace magisterskie, wnoszące nowe dane do poznania fauny omawianego regionu (R ostworowski 1974, S i e ń k o 1984, T i t t e n b r u n 1977). Pozostałe publikacje zawierające dane o kózkowatych Roztocza powtarzająje na ogół za wcześniejszymi autorami, są to zazwyczaj prace o charakterze popularyzatorskim bądź przeglądowym (B ł e s z y ń s k i i S zymczakowski 1956, B o ­ r o w y 1975, C h r o s t o w s k i 1958, F i j a ł k o w s k i i Iz d e b s k i 1959, 1972, G r ą d z i e l 1981, G u t 1957, G u t o w s k i 1990, H o r i o n 1974, Iz d e b s k i i G r ą d z i e l 1971, Iz d e b s k i i in. 1987, K u n t z e 1931, 1936, K u n t z e i N o s k i e w i c z 1926, L i p i e c 1982, 1990, N o w i c k i 1873, R l a b in in 1971, S k u r a t o w i c z 1946, S t a r z y k 1971, S t o l a r ­ c z y k 1984, S t r a w i ń s k i 1958, S t r o j n y 1962, S zymczakowski 1965, Ś l iw iń s k i i L e s s a e r 1970, T r e l l a 1925, W a c u n i e w s k a 1959, W ó j c i k o w s k i i P a c z y ń s k i 1986). Zestawienie wszystkich znanych dotychczas gatunków z Roztoczańskiego Parku Narodowego, na tle stanu poznania kózkowatych wszystkich parków narodowych Polski, zawiera praca G u t o w s k i e g o (1989). Liczba 46 gatunków pozwalała zaliczyć RPN do stosunkowo dobrze zbadanych pod względem fauny Cerambycidae. Dla całego polskiego Roztocza, przed podjęciem systematycznych badań przez autora, znanych było łącznie 75 gatunków kózkowatych. Informacje o Cerambycidae ukraińskiej części Roztocza znaleźć można w publikacjach N o w i c k i e g o (1864, 1865), Ł o m n i c k i e g o (1874, 1886, 1905), K i n e l a (1919), K u n t z e g o i N o s k i e w i c z a (1938) oraz Z a g a j k e v i c a (1960, 1961). Poznanie fauny tej części Roztoczajest niewystarczające, zwłaszcza wjej północno-zachod­ nim krańcu. Cennym uzupełnieniem są w tej sytuacji dane zebrane w Zapowied- niku Roztocze, w okolicach Iwano-Frankowa (dawniej Janowo) w okresie 19-23 V I 1990 i przekazane autorowi łaskawie przez J. H ilszczańskiego . Ponadto informacje o kózkowatych tej części regionu wzbogaca zbiór M. K ł a p a c z a (IZ PAN), zawierający m.in. kilkanaście gatunków z południowo-wschodniej czę­ ści ukraińskiego Roztocza. http://rcin.org.pl Kózkowate Roztocza 3 5 3 TEREN BADAŃ Według Kondrackiego (1 9 7 7 ) Roztocze jest jednostką geograficzną w randze makroregionu, należącą do podprowincji Wyżyny Wschodniomałopolskiej, pro­ wincji Wyżyny Małopolskiej. Dokładniejszą charakterystykę tego obszaru przed­ staw iają Izd ebsk i i in. (1 9 9 2 ),tutaj ograniczę się do informacji ściśle wiążących się z zakresem opracowania. Roztocze rozdziela wąskim garbem, o szerokości od kilkunastu do dwudziestu kilku kilometrów oraz długości około 180 km, Kotlinę Sandomierską na południu od Wyżyny Lubelskiej na północy i zachodzie oraz Wyżyny Zachodniowołyńskiej i Pobuża na północnym wschodzie. Na południowym wschodzie Roztocze łączy się z Wyżyną Podolską (Kondracki 1 9 7 7 ). Roztocze wyodrębnia się też pod względem geologicznym, klimatycznym, botanicznym jak również faunistycznym (L ia n a 1 9 7 8 ,M a r u s z c z a k i W i l g a t 1 9 5 5 , M i c h n a i P a c z o s 1 9 7 2 ,W ó j c i k o w s k i i P a c z y ń s k i 1 9 8 6 ). Pewne fragmenty granic Roztocza są jednak mało wyraźne i wciąż trwają dyskusje dotyczące ich przebiegu. Dotyczy to zwłaszcza północnej granicy na odcinku między Kosobudami a Jarczowem, gdzie Roztocze łączy się ściśle z Grzędą Sokalską, stanowiącą subregion Wyżyny Lubelskiej (M a r u s z c z a k i W il ­ g a t 19 5 5 ). Należy wspomnieć o koncepcji granic Roztocza przyjętej przez kolegium redakcyjne „Katalogu fauny Polski”, według której granica z Wyżyną Lubelską przebiega na północ od Zamościa. Ponieważ ta koncepcja miała charakter tymczasowy (podobnie jak cały podział na krainy zoogeograficzne przyjęty dla celów roboczych), a przy tym znacznie odbiega od rozwiązań proponowanych najczęściej przez geografów, nie mogłem jej tutaj uwzględnić. Na podstawie zróżnicowania fizjograficznego i geobotanicznego Roztocza wy­ różnia się trzy mezoregiony: Roztocze Zachodnie (niemal całkowicie pozbawione lasów), Roztocze Środkowe (z dobrze zachowaną i różnorodną szatą leśną) oraz Roztocze Południowe. Całkowicie w granicach Polski znajdują się dwa pierwsze mezoregiony, natomiast trzeci tylko częściowo (rys. 1). Ze względu na dominujące zaleganie utworów geologicznych Roztocze Za­ chodnie nazywane bywa lessowym, Środkowe - wapienno-piaszczystym, a Po­ łudniowe - wapiennym. Obszar Roztocza pokrywają w większości utwory czwartorzędowe, do starszych (trzeciorzędowych, rzadziej kredowych) należą wystające ponad otaczającą powierzchnię skałki. Roztocze objęte było w całości zlodowaceniem południowopolskim (krakowskim), natomiast przedostatnie (środkowcpolskie) nie objęło już tego terenu. Wśród zbiorowisk leśnych Roztocza wyróżnia się 19 zespołów. Szczególnie charakter/styczne dla tego regionu są: bór sosnowy Leucobryo-Pinetwru bór jodłow y Abietetumpolonicum, grąd lipowo-grabowy TiLio-Carpinetum oraz buczy­ na karpacka Dentario glandulosae-Fagetum (Iz d e b s k i i G r ą d z i e l 1971, Iz d e b s k i i in. 1992). http://rcin.org.pl 3 5 4 J . M.
Recommended publications
  • Fauna of Longicorn Beetles (Coleoptera: Cerambycidae) of Mordovia
    Russian Entomol. J. 27(2): 161–177 © RUSSIAN ENTOMOLOGICAL JOURNAL, 2018 Fauna of longicorn beetles (Coleoptera: Cerambycidae) of Mordovia Ôàóíà æóêîâ-óñà÷åé (Coleoptera: Cerambycidae) Ìîðäîâèè A.B. Ruchin1, L.V. Egorov1,2 À.Á. Ðó÷èí1, Ë.Â. Åãîðîâ1,2 1 Joint Directorate of the Mordovia State Nature Reserve and National Park «Smolny», Dachny per., 4, Saransk 430011, Russia. 1 ФГБУ «Заповедная Мордовия», Дачный пер., 4, г. Саранск 430011, Россия. E-mail: sasha_ruchin@rambler.ru 2 State Nature Reserve «Prisursky», Lesnoi, 9, Cheboksary 428034, Russia. E-mail: platyscelis@mail.ru 2 ФГБУ «Государственный заповедник «Присурский», пос. Лесной, 9, г. Чебоксары 428034, Россия. KEY WORDS: Coleoptera, Cerambycidae, Russia, Mordovia, fauna. КЛЮЧЕВЫЕ СЛОВА: Coleoptera, Cerambycidae, Россия, Мордовия, фауна. ABSTRACT. This paper presents an overview of Tula [Bolshakov, Dorofeev, 2004], Yaroslavl [Vlasov, the Cerambycidae fauna in Mordovia, based on avail- 1999], Kaluga [Aleksanov, Alekseev, 2003], Samara able literature data and our own materials, collected in [Isajev, 2007] regions, Udmurt [Dedyukhin, 2007] and 2002–2017. It provides information on the distribution Chuvash [Egorov, 2005, 2006] Republics. The first in Mordovia, and some biological features for 106 survey work on the fauna of Longicorns in Mordovia species from 67 genera. From the list of fauna are Republic was published by us [Ruchin, 2008a]. There excluded Rhagium bifasciatum, Brachyta variabilis, were indicated 55 species from 37 genera, found in the Stenurella jaegeri, as their habitation in the region is region. At the same time, Ergates faber (Linnaeus, doubtful. Eight species are indicated for the republic for 1760), Anastrangalia dubia (Scopoli, 1763), Stictolep- the first time.
    [Show full text]
  • Tesaříkovití - Cerambycidae
    TESAŘÍKOVITÍ - CERAMBYCIDAE České republiky a Slovenské republiky (Brouci - Coleoptera) Milan E. F. Sláma Výskyt Bionomie Hospodářský význam Ochrana Milan E. F. Sláma: TESAŘÍKOVITÍ - CERAMBYCIDAE 1 Tesaříkovití - Cerambycidae České republiky a Slovenské republiky (Brouci - Coleoptera) Sláma, Milan E. F. Recenzenti: RNDr. Josef Jelínek, CSc., Praha RNDr. Ilja Okáli, CSc., Bratislava Vydáno s podporou: Správy chráněných krajinných oblastí České republiky, Praha Agentury ochrany přírody a krajiny České republiky, Praha Překlad úvodní části do německého jazyka: Mojmír Pagač Vydavatel: Milan Sláma, Krhanice Všechna práva jsou vyhrazena. Žádná část této knihy nesmí být žádným způsobem kopírována a rozmnožována bez písemného souhlasu vydavatele. Tisk a vazba: TERCIE, spol. s r. o. © 1998 Milan Sláma Adresa: Milan Sláma, 257 42 Krhanice 175, Česká republika ISBN 80-238-2627-1 2 Milan E. F. Sláma: TESAŘÍKOVITÍ - CERAMBYCIDAE Tesaříkovití Bockkäfer Coleoptera - Cerambycidae Coleoptera - Cerambycidae České republiky a Slovenské republiky der Tschechischen Republik und der Slowakischen Republik Obsah Inhalt Obsah Inhalt 3 Úvodní část Einleitungsteil 4 1. Přehled druhů - Artenübersicht 4 2. Úvod - Einleitung 13 3. Seznam muzeí, ústavů a entomologů - Verzeichnis von Museen und 17 Entomologen 4. Pohled do historie - Zur Geschichte 20 5. Klasifikace - Klassifikation 25 6. Výskyt tesaříkovitých v České republice - Vorkommen von Bockkäfern 29 a Slovenské republice in der Tschechischen Republik und in der Slowakischen Republik 7. Mapky - Landkarten 33 8. Seznamy lokalit - Lokalitätenverzeichnis 34 9. Bionomie - Bionomie 37 9a. Živné rostliny - Nährpflanzen 40 9b. Přirození nepřátelé - Naturfeinde 45 10. Variabilita - Variabilität 48 11. Hospodářský význam - Wirtschaftliche Bedeutung 48 12. Ochrana - Schutz 52 13. Druhy zjištěné v přilehlých oblastech - In der angrenzenden Gebieten 54 okolních zemí der Nachbarländer gefundene Arten 14.
    [Show full text]
  • Scope: Munis Entomology & Zoology Publishes a Wide Variety of Papers
    _____________ Mun. Ent. Zool. Vol. 4, No. 1, January 2009___________ I MUNIS ENTOMOLOGY & ZOOLOGY Ankara / Turkey II _____________ Mun. Ent. Zool. Vol. 4, No. 1, January 2009___________ Scope: Munis Entomology & Zoology publishes a wide variety of papers on all aspects of Entomology and Zoology from all of the world, including mainly studies on systematics, taxonomy, nomenclature, fauna, biogeography, biodiversity, ecology, morphology, behavior, conservation, paleobiology and other aspects are appropriate topics for papers submitted to Munis Entomology & Zoology. Submission of Manuscripts: Works published or under consideration elsewhere (including on the internet) will not be accepted. At first submission, one double spaced hard copy (text and tables) with figures (may not be original) must be sent to the Editors, Dr. Hüseyin Özdikmen for publication in MEZ. All manuscripts should be submitted as Word file or PDF file in an e-mail attachment. If electronic submission is not possible due to limitations of electronic space at the sending or receiving ends, unavailability of e-mail, etc., we will accept “hard” versions, in triplicate, accompanied by an electronic version stored in a floppy disk, a CD-ROM. Review Process: When submitting manuscripts, all authors provides the name, of at least three qualified experts (they also provide their address, subject fields and e-mails). Then, the editors send to experts to review the papers. The review process should normally be completed within 45-60 days. After reviewing papers by reviwers: Rejected papers are discarded. For accepted papers, authors are asked to modify their papers according to suggestions of the reviewers and editors. Final versions of manuscripts and figures are needed in a digital format.
    [Show full text]
  • Coleoptera: Cerambycidae: Lamiinae)
    380 _____________Mun. Ent. Zool. Vol. 5, No. 2, June 2010__________ THE TURKISH DORCADIINI WITH ZOOGEOGRAPHICAL REMARKS (COLEOPTERA: CERAMBYCIDAE: LAMIINAE) Hüseyin Özdikmen* * Gazi Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümü, 06500 Ankara / Türkiye. E- mails: ozdikmen@gazi.edu.tr and semraturgut@gmail.com [Özdikmen, H. 2010. The Turkish Dorcadiini with zoogeographical remarks (Coleoptera: Cerambycidae: Lamiinae). Munis Entomology & Zoology, 5 (2): 380-498] ABSTRACT: All taxa of the tribe Dorcadiini Latreille, 1825 in Turkey are evaluated and summarized with zoogeographical remarks. Also Dorcadion praetermissum mikhaili ssp. n. is described in the text. KEY WORDS: Dorcadion, Neodorcadion, Dorcadiini, Lamiinae, Cerambycidae, Coleoptera, Turkey. The main aim of this work is to clarify current status of the tribe Dorcadiini in Turkey. The work on Turkish Dorcadiini means to realize a study on about one third or one fourth of Turkish Cerambycidae fauna. As the same way, Turkish Dorcadiini is almost one second or one third of Dorcadiini in the whole world fauna. Turkish Dorcadiini is a very important group. This importance originated from their high endemism rate, and also their number of species. However, the information on all Turkish Dorcadiini is not enough. The first large work on Dorcadiini species was carried out by Ganglbauer (1884). He evaluated a total of 152 species of the genus Dorcadion and 13 species of the genus Neodorcadion. He gave 30 Dorcadion species and 4 Neodorcadion species for Turkey. Then, the number of Turkish Dorcadion species raised to 53 with 23 described species by Heyden (1894), Ganglbauer (1897), Jakovlev (1899), Daniel (1900, 1901), Pic (1895, 1900, 1901, 1902, 1905, 1931), Suvorov (1915), Plavilstshikov (1958).
    [Show full text]
  • Actual Problems of Protection and Sustainable Use of the Animal World Diversity
    ACADEMY OF SCIENCES OF MOLDOVA DEPARTMENT OF NATURE AND LIFE SCIENCES INSTITUTE OF ZOOLOGY Actual problems of protection and sustainable use of ThE animal world diversity International Conference of Zoologists dedicated to the 50th anniversary from the foundation of Institute of Zoology of ASM Chisinau – 2011 ACTUAL PRObLEMS OF PROTECTION AND SUSTAINAbLE USE OF ThE ANIMAL wORLD DIVERSITY Content CZU 59/599:502.74 (082) D 53 Dumitru Murariu. READING ABOUT SPECIES CONCEPT IN BIOLOGY.......................................................................10 Dan Munteanu. AChievements Of Romania in ThE field Of nature The materials of International Conference of Zoologists „Actual problems of protection and protection and implementation Of European Union’S rules concerning ThE biodiversity conservation (1990-2010)...............................................................................11 sustainable use of animal world diversity” organized by the Institute of Zoology of the Aca- demy of Sciences of Moldova in celebration of the 50th anniversary of its foundation are a gene- Laszlo Varadi. ThE protection and sustainable use Of Aquatic resources.....................................13 ralization of the latest scientific researches in the country and abroad concerning the diversity of aquatic and terrestrial animal communities, molecular-genetic methods in systematics, phylo- Terrestrial Vertebrates.................................................................................................................................................15
    [Show full text]
  • A Check-List of Longicorn Beetles (Coleoptera: Cerambycidae)
    Евразиатский энтомол. журнал 18(3): 199–212 © EUROASIAN ENTOMOLOGICAL doi: 10.15298/euroasentj.18.3.10 JOURNAL, 2019 A check-list of longicorn beetles (Coleoptera: Cerambycidae) of Tyumenskaya Oblast of Russia Àííîòèðîâàííûé ñïèñîê æóêîâ-óñà÷åé (Coleoptera: Cerambycidae) Òþìåíñêîé îáëàñòè V.A. Stolbov*, E.V. Sergeeva**, D.E. Lomakin*, S.D. Sheykin* Â.À. Ñòîëáîâ*, Å.Â. Ñåðãååâà**, Ä.Å. Ëîìàêèí*, Ñ.Ä. Øåéêèí* * Tyumen state university, Volodarskogo Str. 6, Tyumen 625003 Russia. E-mail: vitusstgu@mail.ru. * Тюменский государственный университет, ул. Володарского 6, Тюмень 625003 Россия. ** Tobolsk complex scientific station of the UB of the RAS, Acad. Yu. Osipova Str. 15, Tobolsk 626152 Russia. E-mail: elenatbs@rambler.ru. ** Тобольская комплексная научная станция УрО РАН, ул. акад. Ю. Осипова 15, Тобольск 626152 Россия. Key words: Coleoptera, Cerambycidae, Tyumenskaya Oblast, fauna, West Siberia. Ключевые слова: жесткокрылые, усачи, Тюменская область, фауна, Западная Сибирь. Abstract. A checklist of 99 Longhorn beetle species (Cer- rambycidae of Tomskaya oblast [Kuleshov, Romanen- ambycidae) from 59 genera occurring in Tyumenskaya Oblast ko, 2009]. of Russia, compiled on the basis of author’s material, muse- The data on the fauna of longicorn beetles of the um collections and literature sources, is presented. Eleven Tyumenskaya oblast are fragmentary. Ernest Chiki gave species, Dinoptera collaris (Linnaeus, 1758), Pachytodes the first references of the Cerambycidae of Tyumen erraticus (Dalman, 1817), Stenurella bifasciata (Müller, 1776), Tetropium gracilicorne Reitter, 1889, Spondylis bu- oblast at the beginning of the XX century. He indicated prestoides (Linnaeus, 1758), Pronocera sibirica (Gebler, 11 species and noted in general the northern character 1848), Semanotus undatus (Linnaeus, 1758), Monochamus of the enthomofauna of the region [Csíki, 1901].
    [Show full text]
  • (COLEOPTERA: CERAMBYCIDAE) Hüseyin Özdikmen* the Longhorn B
    _____________Mun. Ent. Zool. Vol. 1, No. 1, January 2006___________ 71 CONTRIBUTION TO THE KNOWLEDGE OF TURKISH LONGICORN BEETLES FAUNA (COLEOPTERA: CERAMBYCIDAE) Hüseyin Özdikmen* * Gazi Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümü, 06500 Ankara / TÜRKİYE, e-mail: ozdikmen@gazi.edu.tr [Özdikmen, H. 2006. Contribution to the knowledge of Turkish longicorn beetles fauna (Coleoptera: Cerambycidae). Munis Entomology & Zoology, 1 (1): 71-90] ABSTRACT: In the present paper were studied specimens of the family Cerambycidae (Coleoptera) collection in personel collection of Dr. Hüseyin Özdikmen (Ankara / Turkey) from Turkey. New faunistic data is presented on Cerambycidae of Turkey. The faunistic data in the present paper on almost all species add to knowledge on their distribution in Turkey. As a result of identification of these specimens seven subspecies were determined and eighty four species of forty nine genera belonging to five subfamilies for Turkey. So, the present paper contributes to the knowledge of the longhorn beetles fauna of Asian Turkey and European Turkey. KEY WORDS: Prioninae, Lepturinae, Spondylidinae, Cerambycinae, Lamiinae, Cerambycidae, Coleoptera, faunistic data, Turkey. The longhorn beetles or Cerambycidae are classified together with Chrysomelidae and Bruchidae in the superfamily Chrysomeloidea. But, some authors recognized Cerambycidae as a separate superfamily Cerambycoidea. (Svacha & Danilevsky, 1986). The concept of the subdivision of Cerambycidae into several families has prevailed recently. Cerambycidae sensu stricto is divided into several subfamilies. These are Parandrinae, Prioninae, Lepturinae, Necydalinae, Spondylidinae, Apatophyseinae, Cerambycinae and Lamiinae. Parandrinae are not represented in Turkey. Cerambycidae is used here in a slightly restricted sense, in that it excludes the relatively small, basal subfamilies Oxypeltinae, Disteniinae, Vesperinae, Philinae and Anoplodermatinae; the first two are recognized as separate families, and the last three form the family Vesperidae (Svacha, Danilevsky, 1997).
    [Show full text]
  • Current Problems of Agrarian Industry in Ukraine
    CURRENT PROBLEMS OF AGRARIAN INDUSTRY IN UKRAINE Accent Graphics Communications & Publishing Vancouver 2019 Reviewers: Gritsan Y. I. – Doctor of Science (Biology), Professor of the Department of Ecology and Environmental Protection, Dnipro State Agrarian and Economic University; Lykholat Y. V. – Doctor of Science (Biology), Professor, Head of the Department of Physiology and Introduction of Plants, Oles Honchar Dnipro National University. Skliarov P. M. – Doctor of Science (Veterinary medicine), Professor of the Department of Surgery and Obstetrics of Farm Animals, Dnipro State Agrarian and Economic University Approved by the Academic Council of Dnipro State Agrarian and Economic University (protocol № 9 from 27.06.2019) Current problems of agrarian industry in Ukraine. Accent Graphics Communications & Publishing, Vancouver, Canada, 2019. – 228 p. ISBN 978-1-77192-487-0 DOI: http://doi.org/10.29013/NMZazharska.CPAIU.228.2019 The monograph is presented in four parts. The first part is devoted to the experimental and theoretical substantiation of the criteria for safety and quality assessment of goat's milk. Parameters of subclinical mastitis in goats, comparison of methods efficiency for determination of somatic cell count in goat milk, moni- toring studies of goat’s and cow’s milk in France and Ukraine, effect of exogenous and endogenous factors on the quality and safety of goat milk are described. The second and third parts are devoted to Coleoptera pests of stored food supplies and field crops. The forth part includes characteristics of Poaceae family members in the steppe zone of Ukraine as the main objects of farm animals feeding. Ecological characteristics of the species according to the Belgard Ekomorph System and their geographical analysis were presented.
    [Show full text]
  • Atlas of the Insects of the Grand-Duchy of Luxembourg
    Francesco Vitali Francesco Atlas of the Insects of the Grand-Duchy of Luxembourg: Coleoptera, Cerambycidae Atlas of the Insects of the Grand-Duchy of Luxembourg: of the Grand-Duchy of the Insects of Atlas Cerambycidae Coleoptera, Ferrantia Francesco Vitali Travaux scientifiques du Musée national d'histoire naturelle Luxembourg www.mnhn.lu 79 2018 Ferrantia 79 2018 2018 79 Ferrantia est une revue publiée à intervalles non réguliers par le Musée national d’histoire naturelle à Luxembourg. Elle fait suite, avec la même tomaison, aux Travaux scientifiques du Musée national d’histoire naturelle de Luxembourg parus entre 1981 et 1999. Comité de rédaction: Eric Buttini Guy Colling Alain Frantz Thierry Helminger Ben Thuy Mise en page: Romain Bei Design: Thierry Helminger Prix du volume: 15 € Rédaction: Échange: Musée national d’histoire naturelle Exchange MNHN Rédaction Ferrantia c/o Musée national d’histoire naturelle 25, rue Münster 25, rue Münster L-2160 Luxembourg L-2160 Luxembourg Tél +352 46 22 33 - 1 Tél +352 46 22 33 - 1 Fax +352 46 38 48 Fax +352 46 38 48 Internet: https://www.mnhn.lu/ferrantia/ Internet: https://www.mnhn.lu/ferrantia/exchange email: ferrantia@mnhn.lu email: exchange@mnhn.lu Page de couverture: 1. Rhagium bifasciatum, female on Fagus, Bambësch. 2. Saperda scalaris, female on Fagus, Bambësch. 3. Rhagium mordax, male, Bambësch. Citation: Francesco Vitali 2018. - Atlas of the Insects of the Grand-Duchy of Luxembourg: Coleoptera, Ceram- bycidae. Ferrantia 79, Musée national d’histoire naturelle, Luxembourg, 208 p. Date de
    [Show full text]
  • The Longicorn Beetles of Turkey (Coleoptera: Cerambycidae) Part Ii – Marmara Region
    _____________Mun. Ent. Zool. Vol. 3, No. 1, January 2008__________ 7 THE LONGICORN BEETLES OF TURKEY (COLEOPTERA: CERAMBYCIDAE) PART II – MARMARA REGION Hüseyin Özdikmen* * Gazi Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümü, 06500 Ankara / TÜRKİYE. E- mail: ozdikmen@gazi.edu.tr [Özdikmen, H. 2008. The Longicorn Beetles of Turkey (Coleoptera: Cerambycidae) Part II – Marmara Region. Munis Entomology & Zoology 3 (1): 7-152] ABSTRACT: The paper gives faunistical, nomenclatural, taxonomical and zoogeographical review of the longicorn beetles of Marmara Region in Turkey. KEY WORDS: Cerambycidae, Fauna, Nomenclature, Zoogeography, Taxonomy, Marmara Region, Turkey. TABLE OF CONTENTS INTRODUCTION 10 COVERED GEOLOGICAL AREA OF THE PRESENT WORK 10 ARRANGEMENT OF INFORMATION 11 CLASSIFICATION 12 PRIONINAE 13 ERGATINI 13 Ergates Serville, 1832 13 MACROTOMINI 13 Prinobius Mulsant, 1842 13 Rhaesus Motschulsky, 1875 13 AEGOSOMATINI 14 Aegosoma Serville, 1832 14 PRIONINI 14 Prionus Geoffroy, 1762 14 Mesoprionus Jakovlev, 1887 14 LEPTURINAE 15 XYLOSTEINI 15 Xylosteus Plavilstshikov, 1936 15 RHAMNUSIINI 15 Rhamnusium Latreille, 1829 15 RHAGIINI 16 Rhagium Fabricius, 1775 16 Stenocorus Geoffroy, 1762 17 Anisorus Mulsant, 1862 17 Brachyta Fairmaire, 1864 17 Dinoptera Mulsant, 1863 17 Cortodera Mulsant, 1863 17 Grammoptera Serville, 1835 18 Fallacia Mulsant et Rey, 1863 18 LEPTURINI 19 Alosterna Mulsant, 1863 19 Vadonia Mulsant, 1863 19 Pseudovadonia Lobanov, Danilevsky et Murzin, 1981 22 Anoplodera Mulsant, 1839 22 Stictoleptura Casey, 1924 22 Paracorymbia
    [Show full text]
  • Coleoptera, Cerambycidae
    FOLIA HISTORICO NATURALIA MUSEI MATRAENSIS 1995 20: 185-197 Magyarországi cincér tápnövények (Coleoptera, Cerambycidae) KOVÁCS TIBOR - HEGYESSY GÁBOR ABSTRACT: [Foodplants of Hungarian longhorn beetles (Coleoptera, Cerambycidae).] The authors summa­ rize foodplant data published in earlier literature (135 species of longhorn beetles from 97 species of foodp­ lants) together with their own unpublished data (116 species of longhorn beetles from 69 species of foodplants). These combined sources cover 150 species of longhorn beetles from 116 species of foodplants. A publikációban a szerzők összegzik az eddig irodalomban meglelent adat szintű - az illető cincérfajnál a tápnövény megadásán kívül legalább a lelőhelyet (legtágabb: hegység) is tartal­ mazó - tápnövény közléseket. Ezen felül közreadják saját publikálatlan tápnövény adataikat 1995-tel bezárólag. Helyhiány miatt ezek teljes formában egy későbbi publikációban jelennek meg: A "Magyarországi cincér tápnövények" publikálatlan adatai címmel. Sajnos az irodalom alkalmanként pongyolán fogalmaz, nem dönthető el hogy valóban bi­ zonyítottan tápnövény-e az adott növény; nem külföldi irodalomból - esetleg már többszörö­ sen - átvett közlésről van-e szó; honnan sikerült a tápnövényt kimutatni ... stb. Az adatok értékét információtartalmuk határozza meg, ezért fontos a pontos lelőhely, gyűj­ tési idő, gyűjtő, a tápnövény latin neve (ha lehet faji szinten), a cincér fejlődési helye (ág, törzs, tükörfolt, gyökér, talaj stb.), annak jellemzése ( átmérő, élő-e vagy holt, nedves, díszbo­ gár által gyűrűzött stb.). Érdemes feljegyezni (eltenni) a fejlődésükhöz a fajjal azonos környe­ zeti feltételeket igénylő egyéb cincéreket és más rovarokat, illetve parazitákat is. A szerzők tápnövénynek azt a növényt tekintik mellyel az illető cincérfaj lárvális fejlődése során táplálkozik - tehát az imágó által fogyasztott növényt nem. A tápnövény bizonyításának biztos módjai: kinevelés; tápnövényből lárva, báb, imágó, és elpusztult állat - illetve röpnyílásában tartózkodó cincér gyűjtése.
    [Show full text]
  • And Beetle (Coleoptera) Assemblages in Meadow Steppes of Central European Russia
    15/2 • 2016, 113–132 DOI: 10.1515/hacq-2016-0019 Effect of summer fire on cursorial spider (Aranei) and beetle (Coleoptera) assemblages in meadow steppes of Central European Russia Nina Polchaninova1,*, Mikhail Tsurikov2 & Andrey Atemasov3 Key words: arthropod assemblage, Abstract Galich’ya Gora, meadow steppe, Fire is an important structuring force for grassland ecosystems. Despite increased summer fire. incidents of fire in European steppes, their impact on arthropod communities is still poorly studied. We assessed short-term changes in cursorial beetle and Ključne besede: združba spider assemblages after a summer fire in the meadow steppe in Central European členonožcev, Galičija Gora, Russia. The responses of spider and beetle assemblages to the fire event were travniška stepa, poletni požar. different. In the first post-fire year, the same beetle species dominated burnt and unburnt plots, the alpha-diversity of beetle assemblages was similar, and there were no pronounced changes in the proportions of trophic groups. Beetle species richness and activity density increased in the second post-fire year, while that of the spiders decreased. The spider alpha-diversity was lowest in the first post- fire year, and the main dominants were pioneer species. In the second year, the differences in spider species composition and activity density diminished. The main conclusion of our study is that the large-scale intensive summer fire caused no profound changes in cursorial beetle and spider assemblages of this steppe plot. Mitigation of the fire effect is explained by the small plot area, its location at the edge of the fire site and the presence of adjacent undisturbed habitats with herbaceous vegetation.
    [Show full text]