British Cactus & Succulent Society
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
REDACTIONEEL Henk Viscaal Een mens is nooit te oud....... Lang leve de open deuren...... Zo zou ik nog een tijdje door kunnen gaan, maar of dit de leesbaarheid van dit stukje ten goede zou komen is nog maar de vraag. Toch kun je snel in de verleiding komen om je te bedienen van spreekwoorden van dit kaliber. Gelukkig zijn ze zo algemeen en ingeburgerd dat de gemiddelde lezer ogenblikkelijk begrijpt wat je bedoelt. Een van de bezigheden die mensen over het algemeen graag toepassen bij artikelen als deze, is het terugblikken. Heb je een hektisch jaar achter de rug zoals ik dat met het redactiewerk heb meegemaakt, dan is er ruim voldoende stof tot schrijven. Als belangrijkste punt van het afgelopen jaar mag opgemerkt worden dat het steeds minder slecht gaat met de werkzaamheden aan ons blad. Het steeds maar groter wordende aantal positieve geluiden is het bewijs dat de ingeslagen weg de goede is. Dit was beslist niet mogelijk geweest zonder de uitzonderlijk goede hulp van een aantal mensen, waarbij het noemen van namen anderen tekort zou doen, wanneer ik zou vergeten om een van hen te noemen. De kopij die momenteel binnenkomt is voor het overgrote deel zeer bruikbaar voor ons maandblad, we hebben dan ook tot nu toe nog steeds niets terug hoeven sturen met de mededeling dat het niet voor plaatsing in aanmerking komt. Als aardig detail is het verhaaltje van een Fransman te noemen. Hij stuurde een artikel in het Engels en in het Nederlands op. Het wordt helemaal grappig wanneer je ontdekt dat het stuk door een Succulentalid uit Suriname vertaald is. Wilt u het soms nog internationaler? Na een aantal jaren voor ons de artikelenserie “Aanbevolen Succulenten” verzorgd te hebben, gaf Henk Krijnen aan dat hij er binnen niet al te lange tijd mee wilde stoppen. Wel wilde hij door blijven gaan tot we een waardige vervanger gevonden hadden. Nu moet ik in de eerste plaats Henk Krijnen bedanken voor de manier waarop hij zich voor de vereniging heeft ingezet en in de tweede plaats moet dan hier de heer Bertus Spee verwelkomd worden die deze opengevallen plek heeft ingenomen en al voor de komende drie nummers kopij heeft ingeleverd met kwalitatief net zulke mooie foto’s als we van Henk Krijnen gewend waren. Bertus Spee wilde wel graag dat de artikelenserie in het vervolg onder de naam “Voor het voetlicht” zijn voortzetting kreeg. Al schrijvende ontdek ik dat ik weer aardig in de superlatieven beland ben ondanks het voornemen om met beide benen....(dat was er dan weer een), want het laat je niet los en het volgende nummer moet er voor je gevoel weer beter uit zien. Al doende......en dat is nog heel wat. Het zal dan ook beslist veel tijd vergen om zo veel dingen onder de knie te krijgen. De geraniums zullen dan ook nog een flinke tijd op mij moeten wachten; gelukkig heb ik cactussen. Brinklaan 31, 7261 JH Ruurlo [email protected] 2 Succulenta jaargang 81 (1) 2002 JONG GELEERD .... van harige doorns (ce- phalium), waarin van- uit het centrum de CEPHALOCEREUS SENILIS geel-roze bloemen ontstaan, gevolgd Joop Smit-Reesink door de vruchten. In huis of in de Alweer een plant met zo’n treffende kas lukt het praktisch naam: Grijsaard! nooit deze planten in Cephalo komt van kop of hoofd. bloei te krijgen, maar ze zijn gemakkelijk Cereus, jullie weten dat intussen al, is een te houden en staan heel mooi tussen kaars en senilis? Nou ja, een ouwe andere cactussen en vetplanten. Tijdens de jongen natuurlijk! In de natuur worden de groeiperiode hebben ze graag veel licht en stammen wel 15 m hoog en ze kunnen in de winter staan ze liefst niet kouder dan een middellijn krijgen van ongeveer 30 bij 15 graden. De verzorging is verder zoals cm. In de top vormt zich een verdichting je gewend bent bij de andere cactussen. In de kas bij een kweker of botanische tuin kun je een enkele keer wel een bloeiend exemplaar aantreffen. Uit het feit, dat de planten zo behaard zijn kun je afleiden, dat ze gewend zijn aan een beetje vochtige lucht, daar slurpen ze lekker van als het warm is. Verder maken de haren in de natuur dat het plantenlichaam niet kan verbranden in de felle zon. De planten kregen hun naam al in 1824! Ik vond een mooi verhaal, waarin verteld werd, dat deze cactussen “slechts drie dagreizen te paard van Mexico Stad (bij de Azteken Tenochtitlan) in “Old Man’s Valley voorkomen”. Er heerst daar een tropisch klimaat, er zijn heel steile hellingen en diepe ravijnen, die samenkomen in de vallei van de Tulancingo rivier. Schitterende natuurfoto’s zijn te vinden in onze boeken en het is een echte plant uit indianenverhalen! Prins Willem Alexanderlaan 104 6721 AE Bennekom E:mail: [email protected] Tekening uit: Subik, R. 1968. Bloeiende cactussen en andere Cephalocereus senilis vetplanten, 86. Zomer en Keunings, Wageningen Succulenta jaargang 81 (1) 2002 3 VOOR HET VOETLICHT Bertus Spee Mammillaria duwei Rogozinski & Braun Dit mooie miniatuurplantje stamt, hoe kan het ook an- ders, uit Mexico. Het groeit in de omgeving van San Luis de la Paz in de staat Guanajuato met vele honderden op een heuvel. Vreemd genoeg heb- ben de meeste plantjes hier geen middendoorns. Deze plantjes worden tot 5 cm in diameter en willen soms gaan spruiten. Ze zijn nog niet zo erg lang geleden ontdekt. In cul tuur zijn ze niet al te moeilijk. Ze verlang- en een mineraalrijk, goed doorlatend grondmeng sel en spaar zaam water. Een koele droge overwintering is ook nodig willen in het voorjaar de lichtgele bloemen verschijnen. Glandulicactus uncinatus Backeberg Deze plant vinden we ook terug in de geslachten Ferocactus, Hamatocactus en Ancistrocactus. Een specifiek verschijnsel bij deze planten is de aan- wezigheid van glandel- of nektarklieren. Deze bevinden zich juist boven de areolen en scheiden een zoete stof af waardoor ook de mieren vaak op deze planten te vinden zijn. Het nadeel van deze klieren is dat bij een te vochtige en koude overwintering een zwarte schimmel op planten en doorns ontstaat. Dit kan verder geen kwaad, maar de planten worden erg lelijk en het is ook moeilijk te verwijderen (een flinke straal warm water is de enige manier). Deze soort kan wel 20 cm hoog worden, de mooie bloemen lijken veel op de ferocactusbloemen. De groeiplaats van dit geslacht is Mexico, in de staten Chihuahua en San Luis Potosi, een behoorlijk droog gebied. Dus voorzichtig zijn met watergeven; de vlezige wortels zijn nogal gevoelig. Een luchtig mineraalrijk grondmengsel is zeer aan te raden. 4 Succulenta jaargang 81 (1) 2002 Eriocactus warasii Ritt Deze opvallende planten vinden we ook terug onder het geslacht Notocactus (Parodia ), ze komen voor in Brazilië bij Rio Grande do Sul waar ze met vele honderden tegen de heuvels staan, ze worden hier wel tot 80 cm hoog. In cultuur zullen deze planten niet snel zo groot worden. Het zijn echter wel blikvangers in de verzameling met hun mooie borstelachtige bedoorning en de prachtige bloemen die 5 cm groot worden en altijd enkele dagen open blijven. Deze planten zijn al bloeibaar als ze 10 cm hoog zijn. De cultuur van deze planten is ook niet zo moeilijk, in de zomer kunnen ze best wat water hebben, een niet te koude overwintering is wel aan te raden, boven de 10 oC en af en toe een klein beetje vocht zodat de vele dunne wortels niet uitdrogen. Wat opvalt bij deze planten is dat de schedel zich schuin naar het zuiden toe richt. Deze planten spruiten zelden zodat zaaien de aangewezen vermeerderings methode is. Toumeya papyracantha Engelman Dit kleine geslacht is genoemd naar J.W. Toumey uit Tucson, Arizona en valt vooral op door de lange papier- achtige doorns. Het is geen gemakkelijke plant; zaaien gaat nog redelijk maar daarna beginnen de problemen met water geven. Van nature groeien deze planten in New Mexico en Noord Arizona, wat toch een behoorlijk droog gebied is. Eigenlijk zouden ze geënt moeten wor den waarna ze probleemloos opgroeien. Het verdient dan de voorkeur om een niet te zware entstam te gebruiken i.v.m. het deformeren van deze planten. Men kan ze het beste vrij koel overwinteren, waarna in het voorjaar de glanzend witte bloemen verschijnen. Diepeneestraat 4, 4454 BJ Borssele Succulenta jaargang 81 (1) 2002 5 MOOIE EN INTERESSANTE HAWORTHIA’S VOOR DE VERZAMELAAR DEEL 7 Ingo Breuer Haworthia magnifica var. splendens J.D. H. magnifica var. splendens werd in Venter & S.A. Hammer 1998 door Venter & Hammer in Cactus and Succulent Journal (U.S.) 70 :180 6 Succulenta jaargang 81 (1) 2002 beschreven. De naam “splendens” betekent kleurig contrast met andere planten. Ze “schitterend”. vormen slechts langzaam spruiten en kunnen daarom makkelijker uit zaad De type-vindplaats van deze plant is in vermeerderd worden. De cultuur is verder de buurt van Albertinia standaard. [3421BC]. Binnen haar groep, maar misschien ook van alle Haworthias is deze door Hammer & Venter beschreven plant de mooiste. Vertaling: Ben Zonneveld Ze heeft compacte, driehoekige, dicht opeen zittende bladeren. De gevlekte, Kirchstrasze 36, wat oranjewit getreepte bovenkant op D-52382 Niederzier Duitsland een donkergroene ondergrond vormt een E-mail:[email protected] Foto links: Tekening boven: H. magnifica var. splendens IB5375 ten westen H. magnifica var. splendens IB5375 ten westen van Albertinia van Albertinia [3421BA] Breuer 1999 [3421BA] Cocozza 2000 Succulenta jaargang 81 (1) 2002 7 ALOE POLYPHYLLA Ben J.M. Zonneveld Aloe polyphylla is een van die planten nachtvorst tot –10 o C en soms sneeuw, die op veler wenslijst staat. Toen ik dan maar overdag komt de temperatuur dan ook de kans kreeg om naar Zuid-Afrika te weer net boven het vriespunt.