°'Л^ Jlrugremin
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
°'л^ Jlrugremin Kopernikartska b е ö z Mûnigt (Sujmnaoiuntö ju /ijdu Michaelis IS-ГІ. t *•" s » > « í ь 1. ßine 3Ibțnuiblmi£ bcá £6erkbrcré Äoflfa über bic x?/pvxeç Бе։ Homer. 2. ®фи(пафгіфкп corn ©¡rector ^rofeffor ^abian.j £і) ek, 1844. CSctriuft im tppofirapbifdjtn ^nftitutt, , . - . ? KSIĄŻNICA MIEJSKA IM. KOPEttNIKA W TOtHJNIU քնուաւ meum hoc anno programmais scribendi munus esset, dcli- beratione habita, quamnam potissimum rein explicandam mihi pro- ponerem, eiusmodi argumentum eligere malui, quod quum tra- ctassem, discipulis męis aliquantum utilitatis praeberem eorumque studia adiuvarem et excitarém. Quum eriim hi libelli, qui quot- annis a gymnasiis in vulgus edi soient, non tain eo consilio insti tui esse mihi videantur, ut praeceptoribus grata daretur occasio et locus in iis specimen aliquod eruditionis suae atque doctrinae reponendi, quam ut vel pueri, quorum ingenia in iis, quibus prae- sunt, ludis excoluntur atque vita moresque formantur et regüntur, ex iis aliquid utilitatis perciperent, vel cives et imprimis parentes cognoscerent, quid et qua ratione docerentur pueri, equidem, dis- cipulorum meorum studia spectans, antiquitatum, quaș vocant, Ho- mericarum particulam, quae est de praeconibus, •—■ ita enim interpretor nomen . paullo accuratius explicatam bis lit- teris mandare statui. Quum enim Homeri carmina legentium, im primis puerorum, animos mira quadam ratione delectare soleant, periculum est, ne pueri, rerum ïiarratarum dulcedine allecti, in le gendo solam voluptatem quaerant omnique cogitatione abiecta fere nihil fructus, nihil utilitatis ex hac lectione percipiant. Quam ad cogitationem ut commoveantur et adducantur, nihil potest eflica- cius esse, quam si. instituantur etiam in mores et instituía animos attendere, similia coinponere, diversa seimigere, itaque imaginem quandam illorum temporum, quae poeta tam mira arte carminibus- suis descripsit, animis suis imprimere. Eiusmodi institutionen), si recte fiat, a pueris, imprimis provectioris aetatis, quo sunt animi ardore, libentissime arripi et mirum quantum prodesse ad eorum studia excitanda atque efficere, ut Homerus postea in deliciis esse non desinat, non est, quod testinioniis et argumentis confirmem: vix érit, qui aníiquitates, quas vocant, Homéricas alienas esse a 4 lectione illorum carminum atque indignas, quae in scholis Hoine- ricis tradantur, in animum inducat contendere. Quae quum ita Sint, non ab re esse iudicavi, earn, quațn supra significava, illarum antiquitatum partem, quam ut minus dignam et leviorem obiter et in transitu tractare, vel oinnino negligere soient interpretes, hic paullo accuratius explanare. Dicam enim de praeconibus Ho- mericis, quorum munera tam multa et varia sunt, ut operae pre tium fore videatur, si ea in ordinem quendam redigere mihi contigerit. De praec<mil>ws ISomericis. §. 1. Praecones x/Jpvxeç a poëta inter 8щиоеоуоіі numerantur. Od. XIX, 134 Penelope, quum vesperi cum mendico illő, cuius personam Ulixes Minerváé consilio et ope induerat, colloqueretur ex eoque quaereret, numquid de Ulixe audisset, ait, se tanta ae- rumna et tanto desiderio teneri absentis mariti, ut nullius curam haberet, ñeque supplicum, ñeque hospitum, ñeque xx/púxo», ot діцио- eoyol eaatv r<p ovil ^eívov e(ixá£o[¿ai, ovi) ікеіаою ouïe ii oî дгциоедуш 'éaaiv. Quäe vox dmiiosp/o'ç ad quod genus homines pertineat, si quaeras, alter locus Öd. XVII, 382 bene docebit, ubi Eumaeus, subulcus iile fide et amore domini nobilissimus, Antinoo, procorum Pene- lopae superbissimo, qui ei probro dederat, quod mendicum ilium Uiixem in domum regiam duxisse’t, respondet, non solere pere grinos aliunde vocari, nisi qui sint 8щиое(>уоі, vates, medicos, opi- fices, cantores. líç yáp 8r¡ ^eïmv zaZsí а)^от)еѵ avio, èneh&tov а).Хоѵ у, el [іц іыѵ, ól 8f¡(uoe^yól 'eaoiv, (láviiv, t¡ zazw։՛, г/ réxrora dovpor, zat <xot<5òi>, ó XÊJ» ггрл^зо՛ cteíJwy; Ut primum veterum interpretam et grammaticorum sententias, quas de his hominibus habuerunt, colligamus, Etym. Mg. ed. Sylb. p. 265, 43 ait: óx/p/ovp/ó," лоХЛа аіцшіѵеі ?¡ ճտ՚ՀւՀ ѵіціаіѵы ;'<'<p rov,՝ re/_- lo/raç՛ <Хф’ wr za'i о ոօպրղհ &տօհ Տղէսօսքղօհ ¿цѵціас 8іциоѵоуо\ ős sxal.ovvio тара is ’Apyetotç xai ©sosaZoïç oí лер) rà ié).i¡- iva s>¡(iaívr¡ rà 0>i^ióiia l^ya^outvov^ xa't 8là <pQoviíőoi '¿/ovini' лара rotę ’Arrizo), xal rà„՝ 5 nl.axoîvraz éoya^oiibaz yvvatxaz՝ 7.eyol>ti 8 оътсо րօօհ ipmioovz, trióte fie րօօհ OTióvv тяоѵѵеа? Tiyovtai xal oí srepz rà; уыроѵруіа;՛ xal <np iãv teyviõv ini- (it).eiav xoivàz yào uovovovyl naçeïyov ràç yûçaz. — Նստէ, ad Od. ХЛ II, 383 p. 1824, 58. fir^uovoyol, teyvirai öí/posz'a èçyaÇópevoi et p. 1825, 5- o 8s nepi ron՛ dtjutoviryãv 7-óyoç Siôáaxei, notai té՝/vai (іа/.itta n(>ozx7.7¡réai տւհ cò xoivòv, ore (.tr¡ xatà ytoQOV evoíaxovtaľ 8щиоѵ(>уоІ ös, cóç , oí xata *rò firp/.óatov jsiQOtéyvai, di xal хТлроі slat, fiióri xalovvtaí nore aTJko&ev, ահ bviio/.oyù o ոօպրղհ- ճւ).ւօհ fié l^iovvsióz <ț/>]aiv, őri (hj(uovçyòv ’Arrixol Àsyov- oi^ övre rov 8í¡(ioaía (ii&O-aovovrra, ահ "Օբպօօհ, övre rov fiipiov проезгшга, ահ ա Aœpzszç, <l7.7.à yvvaïxa néttovaav néppara. llavsavíaQ fié 7dyei, on fir^rovç- yot oí Տղբօսգ àpyzrsxrorsç xal ornú, navrez oí yeiQovéyvai, dl уешруоы; xal по.-, Тлгіхоѵі ш<ре7.оѵѵ, odev 8і](моѵ<ууоі, <Щ<я, xal ai րօէհ yațioiz ta <jv(itytiț>a noar- Tovrai, dl xal ոբհււօւհ, (pvjâiv, él.ovov xal íeçovtfíaç b յձբօւհ tnoíovv xal mi stara navroõanà xal aorovz 'énerrov xal taz xoaaz evdsri^ov. Orz fié xal ’Ar- iKJ֊ Zśp,՛ d fiijpiovçyòç 8>¡7.ól xal cHpwôzai>òç, ísropwr orz ’Izrzroç napa ’Am- «օէհ ovx սօտբւօհ fitjyitovçyòz օ(ւաո(ւօհ txõ օօրւՀՒւ, ov xal rr¡v neçwmoyibijv <pv7,áa- C6Z b tÿ naçal^yovor՛. ’Iorśor ös, orz րօսհ fi/fto-dbtaz yszporéy/aç sara ê/îiêïx ¿¿raz րօւ՚հ rov (W-Ѳоѵ eyyetçoyánrooaz, ահ ձոօ yeiçwv ßiottvovraz, xa&à xal ty- yTaottoyáotoçeZ naya AzXáp Azorvaítp oí and у7.шгп^ Հարրւհ՛ rò ös путгща xa- xdiv bte7xí>z etpoaa&i], xa&à xal tò textora öovpcor rò (ibtoi ïvjttjç xal rò réx- fíav ѣ).7.еіпгіхшу Tjéyovtac гехгшѵ 8é fiovçtov oízoôópoç te xal րօսուր/օհ xal ձոօահ anaz o օոահօօր fiiaxeípevoz népi axevyv %v7.ov. —: Eust. ad Od. XIX, 135 p. 1858, 47. 70pa ös xal őri Ö/(azospyol ov uóvov բձրրւհ xal larçòz xal réxrmv oí nyoyipj-D-btez, d.7.7? i8ov xal oí xýyvxez՝ (¿v ovd аѵгшѵ èpná^e- a&ai t} Ih¡ve7.ónr¡ gp?/czi>, oía пар ovfièv tt&sfibv/ xal rà rov firpiov, ívòz 8è pó rov yevoijév/ի rov rèv ’Odvttéa noOeív. 'laréov fié, őri ôz/pzovpyol ov (lóvov oí Qtjÿbrez èl.éyovto, à.77? vateçov xal oí ta пііцшта xal ràç nl.axovvraz noiovv- րյտհ, xal ôz/Àoz avrò ’A-íh/razoç ev tíõ, npovvoovvro пеііііагшѵ aí öz/pzovpyo'z yv- vaïxe-հ xal èv tip, xai ôi^iovÿyol բտնրօհ airevaat sxáqiaz՛ ,7¡v ös ovös srapà rot: паімі 8րէբւօհ ó avròg րօ՜ւհ voteçov èxeivoz բ1ր yàp тф ör/ptp убогое, ó ös пар« րօէհ dçti tÿ rov ^íjv pszcóosz srapwvopáÇsattaz öozsz, ւօհ oíov հւյբւօհ րւհ шт ôtà tò ti^wQeïv fiiò xal dvfiçayypi npòç fiiatro7.r¡v tãv ná7.ai aya-dãv fiijpuov ixcÚMVVto, cóç cMpaç ay/orreç, ov p?)r 8րլբօր cóqieloVvreQ xata րօօհ àçyaíovz. -— Quo ultimo loco quum Eustathius toi>z fitpiíovz rozç ôz/pzospyozç adi un gere videatur, eum, quem in animo habet, locum Homeri adiici- íim. Sunt enim illi öz/pzoz alavpvtjtai, quales fueŕunt apud ťhaeaces Od. ѴШ, 258 alcv^vr¡tai 8è xçirdi bvéa mlvtcz àvésrav 6 Мциоі, dl zar a/c5i»«ç étí^oí/sasaxor gzcwra. Ubi Eust. p. 1595, 18. Аіцмоі Ժտ oí "Ор/уоѵ xolasroù ыщітхог oi ժտ a&laiol, lx).oyt¡ дтцлоѵ tjaav èzmvetéa xaï 'éyfioÇoç. r¡ yovv â)./l ovx «.rițioi, ահ êv roïç é^îjç oí Sr¡^u<m^ol à/jlMBovciv. Interpretantur ergo ro¿,՛ й/цмоед- yovQ sive foulions, Homéricos, ut señores omitíamos, reyví~aç7 reyvivo^ öi^ioaíct iwaÇopfoovç, xarà.-rò &t¡(ióaiav у&щотеууа:, дгцюаій aiyyitéxrora^, 8q- [¿oúa (UsOaovvvvvaç, rtõ ժր///<;> yj»i,arovç, &ïj(wv olgjsZowraç, sxZo/i/ji Srjpov èa- 'atvEtéav xal evõo^ov. Hoc nomine ergo appellantur homines e plebe, e populo (^fííoí), qui ob artis cuiusdam peritiam inter ceteros con- spicui aliis hac ipsa arte vel artificiis suis («/ úyyr¡, гоЪі 'wyo/հ) com modo et utilitati sunt. §. 2. Eiusmodi homines apud Homerum baud pauci com- memorantur. Etsi enim illis tcmporibus heroicis civilia negotia nulii seorsim assignata erant, sed cuneta communia omnibus, ne» que aliud alio turpius honestiusve habebatur, ita ut patres famili- arum, etiam reges ipsi reguníque filii sacra facerent, una cum servis suis domesticis agros colerent, lignariàm, ferream, coriari- am, pecuariam exerceront, deorum voluntatem ińterpretarentur, Ulixes navem aedificaret Od. V„ 234 sqq., domum et lectum fa- bricaretur Od. XXIII, 189 sq., Priami lilii Lycaon currum suum facérét IL XXI, 35 sq., Antiphos greges pasceret II. XI, 105 sq., Helenas auguria interpretaretur II. VI, 76, Machaon Asclepiades, Thessalorum quorundam dux I!. II, 729 sq., Menelai vulneri mederetur II. IV, 217 sq., Andromache, Hectoris uxor, suis ma nibus pabulum equis praeberet II. VIH, 186 sq., Nausicaa, Phae- acurn regis filia, vestes lavaret, mulos currui iungeret Od. VI, 252 omnesque omnia negotia agerent, omnem artem, si quam callebant, exerceront: tarnen iam illis temporibus alium alio artis cuiusdam peritiorem fuisse II. XIII, 730 «ZZ<p (ier yà(.> eâioxs &sôç zdke^ïa щууа, SXkep Ժ’ ópy^arw, итого xí&ápíy xoct ¿օ<ժ?/ր, dZZço ժ’ èv tstrföeaai ti&sï vóov ev^íioza Zevç sadtàv, rov 8é ťe zoUmÏ èzavoioxovr av-ítycozoi. et hane suam artem quasi professum operam suam aliis jdocasse, quum per se colisentaneum est, tum multis exemplis comprobatur. Commemorantur enim praeter illos certaminura iudices et magistros, hi 7 1, w<boiç, Halitherses Od. Il, 157 sq., XXIV, 452, Меіаш- pus Ód. XI, 291. XV, 225 sq., Polypheides Od. XV. 252 sq. Լօհ. (javrtivsTo náci ßporoisi), Tlieoclymenos Od.