°'л^ Jlrugremin

Kopernikartska

b е ö z

Mûnigt (Sujmnaoiuntö ju /ijdu

Michaelis IS-ГІ.

t *•" s » > « í ь

1. ßine 3Ibțnuiblmi£ bcá £6erkbrcré Äoflfa über bic x?/pvxeç Бе։ . 2. ®фи(пафгіфкп corn ©¡rector ^rofeffor ^abian.j

£і) ek, 1844. CSctriuft im tppofirapbifdjtn ^nftitutt, , . - . ? KSIĄŻNICA MIEJSKA IM. KOPEttNIKA W TOtHJNIU քնուաւ meum hoc anno programmais scribendi munus esset, dcli- beratione habita, quamnam potissimum rein explicandam mihi pro- ponerem, eiusmodi argumentum eligere malui, quod quum tra- ctassem, discipulis męis aliquantum utilitatis praeberem eorumque studia adiuvarem et excitarém. Quum eriim hi libelli, qui quot- annis a gymnasiis in vulgus edi soient, non tain eo consilio insti­ tui esse mihi videantur, ut praeceptoribus grata daretur occasio et locus in iis specimen aliquod eruditionis suae atque doctrinae reponendi, quam ut vel pueri, quorum ingenia in iis, quibus prae- sunt, ludis excoluntur atque vita moresque formantur et regüntur, ex iis aliquid utilitatis perciperent, vel cives et imprimis parentes cognoscerent, quid et qua ratione docerentur pueri, equidem, dis- cipulorum meorum studia spectans, antiquitatum, quaș vocant, Ho- mericarum particulam, quae est de praeconibus, •—■ ita enim interpretor nomen . paullo accuratius explicatam bis lit- teris mandare statui. Quum enim Homeri carmina legentium, im­ primis puerorum, animos mira quadam ratione delectare soleant, periculum est, ne pueri, rerum ïiarratarum dulcedine allecti, in le­ gendo solam voluptatem quaerant omnique cogitatione abiecta fere nihil fructus, nihil utilitatis ex hac lectione percipiant. Quam ad cogitationem ut commoveantur et adducantur, nihil potest eflica- cius esse, quam si. instituantur etiam in mores et instituía animos attendere, similia coinponere, diversa seimigere, itaque imaginem quandam illorum temporum, quae poeta tam mira arte carminibus- suis descripsit, animis suis imprimere. Eiusmodi institutionen), si recte fiat, a pueris, imprimis provectioris aetatis, quo sunt animi ardore, libentissime arripi et mirum quantum prodesse ad eorum studia excitanda atque efficere, ut Homerus postea in deliciis esse non desinat, non est, quod testinioniis et argumentis confirmem: vix érit, qui aníiquitates, quas vocant, Homéricas alienas esse a 4 lectione illorum carminum atque indignas, quae in scholis Hoine- ricis tradantur, in animum inducat contendere. Quae quum ita Sint, non ab re esse iudicavi, earn, quațn supra significava, illarum antiquitatum partem, quam ut minus dignam et leviorem obiter et in transitu tractare, vel oinnino negligere soient interpretes, hic paullo accuratius explanare. Dicam enim de praeconibus Ho- mericis, quorum munera tam multa et varia sunt, ut operae pre­ tium fore videatur, si ea in ordinem quendam redigere mihi contigerit.

De praecws ISomericis.

§. 1. Praecones x/Jpvxeç a poëta inter 8щиоеоуоіі numerantur. Od. XIX, 134 Penelope, quum vesperi cum mendico illő, cuius personam Ulixes Minerváé consilio et ope induerat, colloqueretur ex eoque quaereret, numquid de Ulixe audisset, ait, se tanta ae- rumna et tanto desiderio teneri absentis mariti, ut nullius curam haberet, ñeque supplicum, ñeque hospitum, ñeque xx/púxo», ot діцио- eoyol eaatv r

¡(iaívr¡ rà 0>i^ióiia l^ya^outvov^ xa't 8là ti 8 оътсо րօօհ ipmioovz, trióte fie րօօհ OTióvv тяоѵѵеа? Tiyovtai xal oí srepz rà; уыроѵруіа;՛ xal ozx7.7¡réai տւհ cò xoivòv, ore (.tr¡ xatà ytoQOV evoíaxovtaľ 8щиоѵ(>уоІ ös, cóç , oí xata *rò firp/.óatov jsiQOtéyvai, di xal хТлроі slat, fiióri xalovvtaí nore aTJko&ev, ահ bviio/.oyù o ոօպրղհ- ճւ).ւօհ fié l^iovvsióz <ț/>]aiv, őri (hj(uovçyòv ’Arrixol Àsyov- oi^ övre rov 8í¡(ioaía (ii&O-aovovrra, ահ "Օբպօօհ, övre rov fiipiov проезгшга, ահ ա Aœpzszç, a noar- Tovrai, dl xal ոբհււօւհ, (pvjâiv, él.ovov xal íeçovtfíaç b յձբօւհ tnoíovv xal mi­ stara navroõanà xal aorovz 'énerrov xal taz xoaaz evdsri^ov. Orz fié xal ’Ar- iKJ֊ Zśp,՛ d fiijpiovçyòç 8>¡7.ól xal cHpwôzai>òç, ísropwr orz ’Izrzroç napa ’Am- «օէհ ovx սօտբւօհ fitjyitovçyòz օ(ւաո(ւօհ txõ օօրւՀՒւ, ov xal rr¡v neçwmoyibijv z etpoaa&i], xa&à xal tò textora öovpcor rò (ibtoi ïvjttjç xal rò réx- fíav ѣ).7.еіпгіхшу Tjéyovtac гехгшѵ 8é fiovçtov oízoôópoç te xal րօսուր/օհ xal ձոօահ anaz o օոահօօր fiiaxeípevoz népi axevyv %v7.ov. —: Eust. ad Od. XIX, 135 p. 1858, 47. 70pa ös xal őri Ö/(azospyol ov uóvov բձրրւհ xal larçòz xal réxrmv oí nyoyipj-D-btez, d.7.7? i8ov xal oí xýyvxez՝ (¿v ovd аѵгшѵ èpná^e- a&ai t} Ih¡ve7.ónr¡ gp?/czi>, oía пар ovfièv tt&sfibv/ xal rà rov firpiov, ívòz 8è pó­ rov yevoijév/ի rov rèv ’Odvttéa noOeív. 'laréov fié, őri ôz/pzovpyol ov (lóvov oí Qtjÿbrez èl.éyovto, à.77? vateçov xal oí ta пііцшта xal ràç nl.axovvraz noiovv- րյտհ, xal ôz/Àoz avrò ’A-íh/razoç ev tíõ, npovvoovvro пеііііагшѵ aí öz/pzovpyo'z yv- vaïxe-հ xal èv tip, xai ôi^iovÿyol բտնրօհ airevaat sxáqiaz՛ ,7¡v ös ovös srapà rot: паімі 8րէբւօհ ó avròg րօ՜ւհ voteçov èxeivoz բ1ր yàp тф ör/ptp убогое, ó ös пар« րօէհ dçti tÿ rov ^íjv pszcóosz srapwvopáÇsattaz öozsz, ւօհ oíov հւյբւօհ րւհ шт ôtà tò ti^wQeïv fiiò xal dvfiçayypi npòç fiiatro7.r¡v tãv ná7.ai aya-dãv fiijpuov ixcÚMVVto, cóç cMpaç ay/orreç, ov p?)r 8րլբօր cóqieloVvreQ xata րօօհ àçyaíovz. -— Quo ultimo loco quum Eustathius toi>z fitpiíovz rozç ôz/pzospyozç adi un­ gere videatur, eum, quem in animo habet, locum Homeri adiici- íim. Sunt enim illi öz/pzoz alavpvtjtai, quales fueŕunt apud ťhaeaces Od. ѴШ, 258 alcv^vr¡tai 8è xçirdi bvéa mlvtcz àvésrav 6

Мциоі, dl zar a/c5i»«ç étí^oí/sasaxor gzcwra. Ubi Eust. p. 1595, 18. Аіцмоі Ժտ oí "Ор/уоѵ xolasroù ыщітхог oi ժտ a&laiol, lx).oyt¡ дтцлоѵ tjaav èzmvetéa xaï 'éyfioÇoç. r¡ yovv â)./l ovx «.rițioi, ահ êv roïç é^îjç oí Sr¡^u yj»i,arovç, &ïj(wv olgjsZowraç, sxZo/i/ji Srjpov èa- 'atvEtéav xal evõo^ov. Hoc nomine ergo appellantur homines e plebe, e populo (^fííoí), qui ob artis cuiusdam peritiam inter ceteros con- spicui aliis hac ipsa arte vel artificiis suis («/ úyyr¡, гоЪі 'wyo/հ) com­ modo et utilitati sunt.

§. 2. Eiusmodi homines apud Homerum baud pauci com- memorantur. Etsi enim illis tcmporibus heroicis civilia negotia nulii seorsim assignata erant, sed cuneta communia omnibus, ne» que aliud alio turpius honestiusve habebatur, ita ut patres famili- arum, etiam reges ipsi reguníque filii sacra facerent, una cum servis suis domesticis agros colerent, lignariàm, ferream, coriari- am, pecuariam exerceront, deorum voluntatem ińterpretarentur, Ulixes navem aedificaret Od. V„ 234 sqq., domum et lectum fa- bricaretur Od. XXIII, 189 sq., Priami lilii currum suum facérét IL XXI, 35 sq., Antiphos greges pasceret II. XI, 105 sq., Helenas auguria interpretaretur II. VI, 76, Asclepiades, Thessalorum quorundam dux I!. II, 729 sq., Menelai vulneri mederetur II. IV, 217 sq., , Hectoris uxor, suis ma­ nibus pabulum equis praeberet II. VIH, 186 sq., Nausicaa, Phae- acurn regis filia, vestes lavaret, mulos currui iungeret Od. VI, 252 omnesque omnia negotia agerent, omnem artem, si quam callebant, exerceront: tarnen iam illis temporibus alium alio artis cuiusdam peritiorem fuisse II. XIII, 730 «ZZ

eâioxs &sôç zdke^ïa щууа, SXkep Ժ’ ópy^arw, итого xí&ápíy xoct ¿օ<ժ?/ր, dZZço ժ’ èv tstrföeaai ti&sï vóov ev^íioza Zevç sadtàv, rov 8é ťe zoUmÏ èzavoioxovr av-ítycozoi. et hane suam artem quasi professum operam suam aliis jdocasse, quum per se colisentaneum est, tum multis exemplis comprobatur. Commemorantur enim praeter illos certaminura iudices et magistros, hi 7

1, w29 sq., II. I, 69 etc., Telemos apud Cyclopes Od. IX, 509 sq., Polyidos И, ХШ, 663 etc., Teiresiaș Od. X, 492, 538 sq., ^o- äoÓíToí, quos Telemachus a Penelope subinde de pâtre consultos esse ait Od. 1, 414 sq. ovt où» â՝/ys).iÿç ՏՀ1 ЯЕІ&о[.іаі, eïm&ev տՀ&օւէ övre 'Ѳ-еоя^ояпіі è^á^o[iai, тршѵа. eg psyapov zaŻśsaaa ■Ѳ-боіЕіюжѵ, e;EQÉf¡rai. et de quorum doctrina loquitur II. XII, 228 codé y’ feoxpímró допрело;, o; s árpa elÖEtij rsoátov zaí oí íisi&oíaso )мо'і. Qui praeterea vates nobilitantur, II. VI, 76, VII, 44, Me- rops II. Iï, 831, Ennomos II. 11, 858. XVII, 218, Amphiaraus Od. XV, 253, quia regibus affinitate coniuncti vel ipsi reges fuerunt, non ad ^шрео’/оѵ; pertinent. • 2, xaxwv vel b¡^oí. medicorum praeter Asclepiutn II. IV, 194, Podaleirium et Machaonem, eius lilios II. II, 732 etc., ՝ Sthenelum II. V, 112, Achillem, Patroclum II. XI, 829 sq., Auto- lyci filies Od. XIX, 455՜՜^., Agamedam, filiam Augiae II. XI, 741 « rosa çáppaxa osa Tçéq>si tùptïa /&iáv, qui, quum luerint regiaa stirpis, non possunt ad d?;pio«pyovç referri, et Cheironem II. IV, 219. XI, 832, mentio fit II. XIII, 213, ubi Idomeneus socium quendam saucium medieis quibusdam íradit ó S’ 1տօօ՜ւ; Іттеііа; rit» ¿ç x).isít¡v II. XV I, 28, ubi Achilli narrat, Ulixem, Agamemnonem, Diomedem, Eurypylum vulneratos et in manibus medicórum essa tot’g péy ť fyrpoc JtoÀvçpáppazoí ацсріаЁѵоѵтаі е).ае ձ՜Հտւօբտրօւ. et Od. IV, 227 sq., ubi omnes Aegyptiï, Tit homines medicae ar­ tis perili, laudantur, imprimis Polydamna, Thonis uxor, quae He­ lenám quoque docuit фаррахсс. 3, téz coy eg. Kon solum céxcoyeg Зоѵрсоѵ (otxpdofioç te ՛հալ vavmp/oç xá'i árc).ã; ала; о ¿atoçov» åiaxEipiEVo; яе(п cxsur¡v 'țvi.ov ElíSt. supra), q (tales commemorantur Phereclos et Harmonides II. V, 59, alii II. ХПІ, 390. XVI, 483. XV, 411. III, 61. VI, 35. XXIII, 712. Od. V, 249. XVII, 340. XXI, 43. IX, 384, II. IV, 485 et is, qui Penelopae sellam artificióse fecerat Icmalios Od. XIX, 56, sed 8 etiam alii opifices hue referend! sunt í xeoaoȘoo; r¿zra»> Tl. TV, 11 Ո; is, qui lapidibus murum exstruit 11. XVI, 21‘2 5 /«Zzsòç/oi êç öófj.-.v Melantho Ulixem mittit Od. XVIII, 328; szvro-ofíon՛ 0/. apzsroę Ту- chios II. VII, 220; coriarius vel pellio quidam II. XVII, 389; zioafievu, П. XVIII, 601; apud Phaeaces, qui pilant mira arte fecerat Od. Vlll, 373 et mulier quaedam eboris tingendi pe­ rita II. IV, 141. 4, «oííot. Phemios in Ithaca Od. 1, 154 etc.; Demodocus in Scheria Od. Vlll, 43 etc.; is, cuius lidei in bellum proficiscens mandat uxorem suam Od. Ill, 267; in funere Ile- ctori» aoiõol %ащоі II. XXIV, 720; in nuptiis liberorum Me­ nela! Od. IV, 17 fiira dé бу» IpéXiíwo Հ/êío,’ àoídòç

§. 3. Hos omnes Si¡{¿to¿faovQ ob artis suae p eri tiam maior em in magno fuisse honore et dignitate, multis locis testatur Horne­ ros: veluti II. 1, 92 Calchas ^âvtt^ vocatur à(iv{/a>v, Halitherses va­ tes et Demodocus «otdôç appellantur Od. 11, 157. Vlll, 483, quae epitheta aliis hominibus et rebus, nisi dignitate praestanti- bus non tribuuntur; II. XI, 514 t^rpoç ՜/ào яоХЛшг árcalo? аНшг; Od. Vlll, 472 Demodocus vocatur ціщюі àoiôò^ Zaoïar тетроз et 479 legltur яазг yàp av&Qcóitoiať» emfå-ovioicuv âoiddi rtpîjç eîai xai aiÒovç. Eiusdem dignitatis et honoris documentant est, quod eorum artes, nonnunquam et ipsi ad deos referuntur auctores. Sic jwvTowvrp vaticinandi artem, divinae voluntatis interpretationem tribuit A- poilo II. 1, 72, Od. XV, 252; tsxtoaùim Athene et Hephaestos II. V, 61. XV, 412. Od. VI, 233. XXlll, 160; ձ01Տհր dii, Apollo et Musa Od. Vlll, 44. 64. 481. 488. XVII, 518. ХХЦ, 347; oí ւտ^օւ Aegyptii proies habenturPaeeo.nisOd.1V, 232, quiPaeeon,deorumme- dicus,sanatll. V,401 Hadem, 11.V,899Martern. Ceterumhos«fy/zíoepyovç quaestui quodammodo servisse et operam suam aliis non gratis praestitisse, sed pretio et mercede quadam artem suam elocasse, coniici potest. Certe eos satis divites fuisse, confirmatur testimoniis. Melampus enim vates Od. XV, 227 dicitur 4фш0,- ThAíoai ¡ir/ ^0/a дщжга vaíav et Phemios distinctis verbis Od. XXII, 351 ait, se non inopia, sed vi coactum procis Penelopae Geçinisseí 9

ահ V/w ovti іхмѵ eç aòv dô^ov, ovdè yati^wv я<л>).еѵ(щѵ цѵчаѵгцуаіѵ auoâpevoi (itta daltaç՛ aú.à яокѵ al-éovet; zat zyeíaoonç; tf-yov атауху. Sed qualis et quanta illa merces fuerit, nusquam aperte docelur, ñeque usquam legitur, eos certa artis suae pretia statuisse, vei accepisse. Quum vero in numero t¿va)y haberentur Od. ХѴИ, 382, eos quoque simili honore similibusque donis exceptos et dimjssos esse coniecerim. Quae hospitibus data dona quanta et qualia fu- erint, non est, quod pluribus ostendam. Quanquam tanta dona, quanta et Helena a Polybo et Alcandra Od. IV, 126 sq.,‘ Telemachus a Menelao et Helena Od. XV, 102 sq., Ulixes a Phaeacibus accepit Od. ѴШ, 392 sq. Xlll, 13 sq. idemque Ulixes sibi quondam a rege Ithacensiuin data esse apud Laertem simulat, Od. XXIV, 273,^^о£()уо0; acceptarc-tulisse, probări vixpotest: tamenmag- na nonnunquam ca fuisse et inde divitias comparări potuisse, conje­ ctura colligi potest. Pro ratione enim utilitatis et commodorum, quae ex eorum artibus in res domesticas eius, qui eorum iudige- bat opera, redundaban!, proque facultatibus eiusdem maiora mi­ nora dona iis sunt oblata. Id quidem docet Od. 11, 186, ubi Eu- rymachus Halithersem vatem dicit in gratiam Telemachi, ut ab eo donum acciperet (a<õ oI'xqj Ժա^օ» notidéypevoç, di хе izoQÿaiv), augurium quoddam esse interpretatura. iis praeterea victum aliquamdiu praebitum eosque coena exceptos esse et nonnunquam coenam so­ lam iis fuisse pro mercede appositam, cum per se verisimile est, turn inde coniici potest, quod aliis hominibus pro officiiś, quae praestiterunt, coena praebetur. Sic Telemachus, ex itinere Pylio redux, sociis suis, qui cum eo triginta quattuor dies et triginta quinque noctes domo aberant, se óôoctomot promittit daturum ic/a9/l ľ xoeidv te xdi divov ýdvnótoio Od. XV, 507 j (laatÀEVç il le in scuto A chillis Épóto/ç, in messe facienda adiutoribus, dalta parari՜ iubeț il. XVIII, 558; Ulixes mendicus Eurpaeo dicit, se, si sibi coena detur («ï ¿/oz ötimov dolev Od. XV, 316) velie procis Penelopae fa- mulurn esse. Idem indicat Nitschius ad Od. Ill, 425 (licens ),* 0/цліоеоуоі^ pro mercede л ulgo cibos praebitos esse. Verbum vero

°) Solche Petite febeinr man gewöhnlich babiirch gelohnt ju haben, bafj man ihnen ;u elfen gab (11. XV111, 560. Cd. XV, 31G unb bic ipaiiptpçllç XVII, 382, wo x«Zw ju îif$e laben). 10

хаіш- Od. XVII, 382, quod ibidem Nitschius ad sensum illius loci non inepte interpretatur ad coenam invitare, sollemne vide- tur esse de діцмоеоуоі; arcessendis. Qui enim d>](uoeoyov, hominis plerumque vagi, opera vellent uti, cum ad se, in domum su­ am vocabant. Sic Od. 1, 416 Penelope ¿ç jíéyapoj» хаХезаза Od. ill, 425 si,՛ Ժ’ av -/pvzo'/óov A.aeçxéa devoo ՝ла7.ет&а èh&siv, Od. Vill, 43 ха?.маз&б ժտ *falo áotSò». Ceterum monendum, ne quis illos lo­ cos, quos ibidem idem vir doctus սէ testes sui de coena, mércédé iudicii arcessit, Od. XV, 316,11. ХѴШ, 560 de дгциогоуо'^ accipiat. Quae enim prioré loco officia et negotia commemoran- tur avir ¿ sd nyifcai, diá те '^v)-a Savà zsasaco, даітдгѵзаі те xat zas olvo/a^ai longe absunt ab artibus dr^ioeçyãv et pertinent ad mini­ stros vel servos domésticos, quorum vicibus nonnunquam, ut postea videbimus, -^коже; et xz/pvze; funguntur. Alter locus manifesto ad Eojttov; spectat, qui non sunt cum 8щйоеоуо~ц confimdendi. Ñeque ad eosdem referri possunt, id quod Nitschius eodem loco integrum videtur reliquisse, dicens: Ob solche Handwerker zu den Löhnern gehören, wollen wir nicht entscheiden. Quorum et èolo-av et faytâv quae fuerit ratio, mmc videre non érit aliénum. I ՚ ՜ - • ' §. 4, De È()í^oíç nobjlissimus locus est idem file, quem modo arcessivimus 11. XVIII, 550 •— 560, ubi in scuto illő Achillis affabre facto Hephaestos 550. b д' bífai էտբտ90հ ßafah]lor еѵѲ-а д' eçifac ■ '/'¡{мог, oțsiai ôçeaávaç èv /spab г/omç. doáy/мта д’ aU.a (іет дуроѵ Ьіутрціа ríiatov epaÇe, aU.a д' а/лаЖодетцоед èv èU.edavoïTi деоѵто, д' պ>' ai.ia72oder?¡ofp еерезтаааѵ ai'/vào ояіз&е 555- mùdeç 8(:ау(леѵоѵтеі, èv аухаілдезы tpéoovte^, ásxeoyèç ntâițeyov ^атГ/.еѵ: д' ev тоіті aceoatj sx^voov е/ыѵ еатцхее ея оуцоѵ, yrj&óovvoç xîjo. x?;<)fz£ç; д’ àítávevfav ѵ~д dovi dalra névovzo, ßovv д' іереѵааѵте; (léyav â(i ¡fyyip՛ éçtòoi dè xvpícoç oí ¿(ноѵруоі, хатаурцотошмі di xcà oí [us&ov èçya^ó(ievot et Lust. p. 1162, 21. eoiDoi dl ov (lóvov aí eniovQ- yo'i yvvalxe'i b a7J.oiç nașa rò e(>wrccZZ’ íôov xat oí fwo-frov èoya^óiuvoi, օհ li

Ot «pz/í^yeç íVrav&a ~açà րղր '¿oav, со,՝ dozw то?,՛ falatot;. Slint ÖTgO hoc loco eoi&oi operae in agro regis messem facientes. Quum gram- matici, ut vidimus, nomen ¿oíaov vel ab '¿na dérivent, ita ut signi- ficet eum, qui opus in agris faciat, vel ad è^etv b tÇ еггдо réfé­ rant, ita ut eoi&oi vocentur, qui quasi certent in opere faciendo, certatim, diligentíssimo et studiosissime opus faciant •—• tertium etymon 8^/or non videtur ad hos Homéricos pertinere •—; equidem alteram illud etymon probans, eos agricolas temores esse crcdiderim, vicinos fortasse, qui rogati et vacui a negotiis in suis agellis, reg’ in messe facienda opitulentur. Quorum studium ut ex- citetur, quo diligentius et quasi certatim segetem metánt, coena iis splendida apparatur, quasi praemium diligentiae et merces, at- que rex ipse spectator adest. Quae de iis sententia mihi probări videtur altero loco Od. VI, 32, ubi Nausicaae somnianti visa est aequalis quaedam, filia Dymantis, suadere, ut mane vestes lavet, se ei velle avvéytâov esse, opitulari, operam suam in vestibus lavandis diligenter praestare: àZÀ’ 'іо(Ш TÛ.vnéovzai ap 7¡oi ^аіѵоціуг^іѵ, xai zoi èyù) avyéçiiïoç պւ eipofiac, oçya tá/ista brvveai՛ bel oboi ¿ti d)¡v лау&еѵоі; ¿aoeai. Eustathius ad hune locum p. 1550, 4 quum interpretetur: awépcöo, Ôè zrotwç, шотео՝ хас eçi-O-oç ŕj zw՝eoya!¿o^¿v>¡ ерсот, za-rft/oi/crcxcõç ô'í xai ý á^Zcõç avreo՝/a^oii¿y>¡, mecum stare videtur, ¡міцМм adiutricem esse dicens. Praeter illám coenam iis apparatam mercedis nulla fit mentio, nisi quod scholiastae illi eos interpretantur țuo&ov ¿(ууа^оцеѵоѵі;. Quum ergo 'éoh'j-oi, quantum ex his duobus lòcis colligi potest, homines esse videantur non artis cuiusdam periti, ñeque quaestus faciendi studiosi, sed a suis negotiis vacui ad eadem ipsa negotia, qui- bus ipsi assueti sunt, socii et adiutores assumpti ab iis, cum qui- bus aliqua necessitndo intercedit, non possunt ad дщ/юе^оЬ re- ferri, praesertim quum nulla sit artium et negotiorum similitudo.

§. 5. Longe alia est ratio et conditio тыу ՀԽ/րաւ՛. Hi sunt homines liberi quidem, sed infîmae conditionis, qui, quum ñeque agros possideant, ñeque artein ullam sciant, unde sibi victum pa­ rare vitamque sustentare possint, inopia vel temporum iniquitate coacti ad ditiores confugerunt, ut mercede tenui conducti operam iis mercenariam praestent,_non multum conditione a servis diverși, 12

IZev<9-s(>oí fiia-ծդ 8è tovleúwteç. ut Scholiasta ad Od. TV, 642 in­ terpretatul-, ubi Antinoos in contiene Noëmonem, qui Telemacho navem svam dederat, interrogai, quales socios navales secura du- xerit Telemachus, civesne Ithacenses iuniores ¿electos, an et ծ>ճ«=՛ տսօտ, ѵт] fierté; ււօւ '¿visíts, not dí/eto, xai tiret; avttõ xovooi snort ; ’l&axiji lífaípetoi րլ edi avttõ Vryté; te Sfiãéç te; Svvaitó xe xai tó tel.éaaat. IL XXT, 441 sq. Neptunus Apollinem ad pugnam provocans ad- monet illius temporis, quo lovis iussu et quasi divinitate sua ex- uti coacti fuerint Laomedonti regi servire (&rtteveiv'), certa mércédé conducti (ատՀՀօ ІПІ (>rjtO)) ov8é rv turneo péfirtjai, ota ду ná&ofiev xaxà ’'Vaor àfitpl,. (юѵгоі vùï Veãv, dt aytyropi Aaofzéöorti nad Aiòç èX&óvteç քԽքրտՍ՜սււտր eiç Irtavtòr, fiit&tõ Ini Qtjttp՛ <5 8è r ènételXev. ubi Eust. p. 1246, 11. àé/sí <5è Ixslvo; (Aristophanes gramm.), Vt/teç oí orte; D.svVeoot fiitVov vnovțțyovtir, <óç za), ó ’AîtoâZow, toçre tavtóv lati xat Ixeivov -Ѳг/; xai fusVató;. Quid in hac servitute iussu La- omedontis egerint, quasque iniurias perpessi fuerint, ipse Neptu­ nus statim ait in iis, qui sequuntur, versibus: se enim, quum al­ ter murum exstruxisset, armenia pavisset alter, mércédé pacta privatos turpi modo et cum minis a Laomedonte esse dimissos. Od. XT, 489 , quam apud inferos degebat vítam abominans, se malle dicit pauperi agricolae servire (fajteíieiv ), quam regnare apud inferos ßovloifiqv x enápovoo; ывѵ &/¡tevérier SMxp àrdçi nat> oí fir¡ ßioto; noí.v; eit¡, ŕj natív rexvetti xarcup&ifiéroitiv arátteir. Od. XVITT, 357 sq. Eurymachus mendicum ilium Ulixem ludifi- cans interrogai, num sibi vtjteveir et in agriș opus facere velit, se ei mercedem, quae satis sit, cibum, vestimenta et cálceos esse da- turum. ^elr, dp x IVéi.oi; V »¡revé lier, eí t àveXoípyv, áypov Itt Ityatirfi — fua&òç ôé tot apxio; ettat — «ífzaaíáç te í.í.yoir, xai dérdpea fiaxoà tpvtevior՝, ет&а x lyd) altor fièr enyetavòv napèypifii, 13

eípata 8' captéaaipi, nosív ѵяо8і]рага 8oír¡v. Hi sunt loci, in quibus hase vocabula ¡}і\теі, iïrpteveiv in Homeri carminibus leguntur. Nusq iam apparet, his ѵъ.зЬ’ earn fuisse con- ditionem, quam Buttmannus lexil. II. p. Ill iis tribuat dicens, eos esse antiquos terrae incolas, in servitutem a victoribus redactes die Saffen = leibeigne Bauern. Deos епіш illos agrum non pos- sedisse, apertum est; ñeque illud етаооѵро; ad possessionem agri referri potest. Nam significai eum, qui in agris versatur, non qui agrum arat, colit eumque possidet. Ait etiam Eust. p. 1695, 37. InáoovQOi, o ¿o-’ctľófcíyo; eite xai ájtZcõ; íaiyeioç. Poll. Hl, 82 non in­ epte interpretatur -pistai aiens : nékátai 8e xai ՀՒտտհ еУ.еѵѲ-еоіоѵ estin ovó- pata, 8ià aevíav 8' lit àpyoç'up 8oví.evóvrojv, praeterquam quod argentum mercedi datum ad Homerica témpora non pertinet. Pro mercede enim erant his &t/oi res ad miseram vitam degendam necessariae, cibus, vestimenta et calcei. Quälern mercedem pacti sibi fuerint Neptunus et Apollo, non narrat Homerus. Ad eosdem fortasse etiam spectant verba Melanthii că­ prarii Od. XVII, 223 sq. mendicum ilium Ulixem stabulis suis cu- stodem praeficere volentis. wv x ei poi 8օպհ ■ ата&рыѵ (ivrîjça hítés&ai, artxoxó()ov t épevai &а).У.оѵ ť èoápoiai xai xsv opov íz ív iov peyá).i¡v entyovvíSa Peito. Néscio an hue etiam fâvoi illi referendi sint, qui Od. XIV, 102 Ulixis greges in continent! pascunt (ubi Eust. p. 1753, 16 ieóotç wvç pic&iowvi Zé/«), fortasse .^eç ¿ZZógpvZoí peregrini, exteri, et quos II. IX, 648. XVI, 59 arepýrov; ретатаоса; vocat poéta, con- temptos inquilinos, extorres infimae conditionis, quos vei inopia coactos, vel sceleribus obnoxios pátriám reliquisse et in aliena terra, civitate non accepta, opus aliis parva mercede facientes, vi­ tám miseram degisse veri est simile. Veteres scholiastae eos cum ptwixoK. serions aevi comparant. Schol. Ven. ad II. XVI, 59 eSóxovv 8è àtipótepoi eivai oí pétoixoi, со; 8 là poyßvjpiav tpónov tai ï8iac xa- talinovteç. Lust, ad 11. IX, 648 p. 781, 18 ’Atípvjtov 8è petavástrjv y.éyet tov dtipov pétoixov, ola twv petoixav co; tà ко/./.à ovx evtípiov ovtiov, со; voO-uiv îïoZcrcôy, xa&a xai ’Агах?) aol.iteía töip.ov, ev r¡ ^évoi p'ev tò p/¡8h> ayeóov îfcav, íienoi.twypaipr/pévoi 8è оры; rãv l&ayevãv èöevvépovv et ad II. XVI, э9 p. 1045, 60. rzOrc 8è atipóteçov tiôv avtoy&ôvcov èSôxovv oí pét- oixoi, а ; та «oZZa 8ia poyßypiav трояоѵ та; fâíaç xatai.eÍKOvveç — pstavázftfc 14

xvodoç о (іета то yevvyQÿvai яоѵ аѵазтатаОеі^ èxéï&sv օն՚հ аѵ (țy&eiy à^vãi. Alius etiam locus dignus videtur, qui hic in examen voce- tur II. XII, 433 «еі ոօ՜/ճօահ io îtao« ^oayy 'ioov cMd ovSè &sçaiïaiviç՝ ov yap аѵтаі Çyvovat то âxçtfôç eïf тотоѵтоѵ <хте Sy vm тоѵ Sezmzov туеіро/мѵоі xal оѵх іѵ ту) Sia- цаотеіѵ tueii'i тоѵ ота!}іюѵ Хіѵдѵѵеѵоѵзаі яері тіуодіуѵ i¡ S'e ту a/yO-eícy -уеоѵптіх; 7.іаѵ ах^уіоХоуйтас esti Sé y ¡Zosi та ոցօհ țyv туі^оцеѵу et ibid. ?ý dm tõjv sy/iov tlõv iSícov yyioõv; Qúsa, o èsn (ua&ov <ա.<>ւՀ eoyațoiMvy Eust. p. 912, 37 /epyj/ríç; Sk y Sià yeifiiov výí)-ovua, eoiov zvyòv, a։p’ où zat y sçt&oçy Taviyç Sé ssTi r.oil àçoevixòv qiaai yovv ól miaud уеуѵуту;;, Àárpiç, yyiyOTÉyvyç, dm ysiQoc-, £<õi>, zat jráZtr yeęrytyi, nèvyç yeiçófiioç. Паес enim millier egena.j vidua fortasse, lana et tela sibi et liberis suis victum tenu- cm quaerit. Quam etsi Eustathius ad videtur referre, il- lud huius nominis etymon '¿yiov speetans, equidem tarnen iis non annumeraverim, sed potius inter retulerim, quum inopia co­ acta et mercedis caussa lanam ducere videatur. Ad Syuioeyyovț pertinere non potest, quum artis quodammodo divinae, quae pro­ pria est Syiuoeoyiov, nulla sit ratio. Eadem est caussa, cur univer­ sos уу-утаі Syiuosyyoïç annumerandos esse negern. Sunt quidein utri- que homines liberi, qui opera vel arte sua quaestura ferientes ali- oruin utilitati inserviunt, sed illi .»уте:, ut vitám suam sustentent, ditioribus operám suam vendunt et se in servitutem quandam dánt ob eamque miseram vitae conditionem homines quodammodo con- temptiores; hi Syțuoey/ol liberi et genere et negoțiis, ob maiorem artis cuiusdam quasi divinám peritiam maiorem in módúm hono- rantur et coluiitur, nulla inopia pressi, sed saepe divitiis insignes.

§. 6. His ergo Sy(iioey/oï; quum poëta х/дтха; annumeret, eo- rum conditio similis l’uerit necesse est. Erant vero rfovxe:, ut statiin videbinius, homines ingenui, non regiae stirpis, sed e po­ pulo oriundi, v-yçéTai ßaoihxoi et Syiwoioi, regum ministri et appa- ritores in rebus et publicis et sacris, ita ut eorum opera, sicuti ceterorum Syiuoeyyàv esset publica, aliorum utilitati inserviens. Ob hane cum regibús muneris publici communionem et societatem eo- 15 rum auctoritas magna erat, ipsique ob prudentiam quandam et re­ rum, quibus intererant, peritiam maiorein et usum honorati et ea- dem, qua reges, sanctitatis opinion? et lovis religione tuti, eodem- que, quo reges, insignes. Praeterea regibus etiam in re­ bus privatis et loris et doini praesto erant. Sod ad singula transeamus.

7. Ut inde ab etymologia nominis incipiam, vocabulum zz'okzoç )* communi fere omnium, qui verborum radices et stirpes inquisive- runt, veterum grammaticorum et interpretum consensu ad yi^mç՜), yrjoveir refertur, ita ut eum significet, qui clamet, qui alta et clara voce utatur. Inde illud muniis, quod maxime nomini eorum re­ spondei, proprium et primarium videtur fuisse. Est illud munus rov xr¡t>vsssiv 11. XVII, 325, praeconis, quo fruuntur apud Ho- nierum in contionibus. Reges enim, quando cum populo agere volebant, non ipsi, sed per praecones populum convocabant. Sic in castris ail Troiani positis Agamemnon 11. 11, 50 et in Ithaca Telemachus Od. 11. G z?/púz«ast kr/vy-Ov'/'/oisi‘ zéÀsws z?/(>ľS3£n> хаоіріороштаі 'A/aiovQ’

•) Nom. sing. xi^ scribendum esse, grammatici ve- teres censent, v in casibus obliquis longum in nom. sing, corripi do­ centes, recentiores, vocalem natura longam et in nominativo rețineri rati, ítaoo:-Ĺ'zoroľ vollint esse. Equidem in hac commentatione cir- cumflexum reținui in veterum grammaticorum scboliis, cetera m acu­ tum, Spitzneri aiictoritatem secutus, qui ad . II. 184 ait: ,,z?;pu| ։,Еѵ(м>|Заг»/ь. Properispomenon et grammatici censent nomen zÀir; et „librî plerique accedunt. Recentiores ultimam et in nominativo na- „tura longam esse rati vulgo scribunt z?g^- <’f Markland ad Eur. „Suppl. 398. Herm, ad Soph. O. T. 74G. Buttin. in Gr. ampl. §. 41. ,,ann. 12. Veteres quam tolere legem nominibus in ï է et të, exeun- „tibus, non migrandam censent Schäfer ad poet. gnom. p. 315, Goett- „ling adTheod.gr. p. 238 sq., quibus accedunt Et. Mg. p. 511, 49- „Drac, de metr. 44, 5- 56, 8. Sed a norma omnibus propemodum „recepta in re statis ambigua deflectere nolui.“ — Ceteras annotationes vide in calce. 16

oí páv txýovnov, rol ď ł/yelpow ^«Z’ tóxa. et quum tempus pugnae esset, Agamemnon И. И, 44*2 sq. avrixa xtjçvxeaai Тлуѵір&оууоіаі xéXevaev xtjçvaaeiv mtiepióvds xaçijxopióaivra^ 'Ayaioíiç. Item per praecones convocantur Phaeaces Od. VIII, 7 sq. ղ ď àvà acrii iietor/eto ПаХла; ' А&цѵц el8o[iévr[ xíjçvxi SaîtpçovoQ ' А/.хітооіо, vócгov ’OSvccîjî pieya7֊.yvoçi (мугіоаса.- xaí ça ¿zdarto çtorl naçiarapiévi] (paro fiv&ov. Åevr aye, Фасцхаѵ yyijtoçeç r¡8é pié8ovreç, etç àyoçrjv lévai. et Pylii II. XI, 685. xi/ęvxsę 8' t/.íyaivov api i¡oi (paivopiévp¡(pi, tovę ípiev, oiai yçeïoç ¿v, x7.7¡8v¡v etç àyoçtjv xix7.r¡axeiv dvdça exacrov pitjdè [3oãv. Sed ՈՕՈ Solum convocabant populum (xt/çvaaeív, Тлуаіѵеіѵ, xixT.rjSxeiv'), verum etiam in contionibus ipsis officia quaedam praestabant re- gibus. Tumultdantem enim et clamantem popul um sedabant et si- lere iubebant (eçijrveiv, с/ылмѵ xe7.eveiv)i audientiaque lacta regibus contion aturis ахг/ятроу iHud, regiae dignitatis et publicae auctorita- tis insigne, quo et ipsi ornati erant, in manus tradebant. Sic И. II, 95 sq. гЕГрг/jíÊi ծ’ dyoçïj, vito ծ՚տ crevayí^ero yaïa, 7.аыѵ í^óvrcov, optadoç ö’ r/г evvéa 3) dé cipeaę xipçvxep ßoocovreQ tnýcvov, èinor àiirijç aypiar, àxovaeiav 8s Atoroeipéaiv ßaci7^a>v. aaovdfl 8’ ițero Àaòç, sçtfrv&ev 8è xa&’ sdçaç, яаѵааріеѵоі x7.ayyí¡-- dvà 8è xçeímv ’Ауаріеілѵаѵ écrr¡, sxíjarçov eyiovj D, II, 278. «T« 8è siroXwtopíloç ’Odvaaevç І'агг/, axîjrtrçov 'éyiov nao à de y7.avxcóitię ’A&ijvç el8opiévi¡ xipçvxi aicontfv 7.aòv àvtóyei, ы; apia oí itçõjtoí re xaï vararoi -oîeç ’Ayaiwv (li&ov àxovQeiav xa\ laupçaaaiaro ßovTJpv. 17

II. XVIII, 497 sq, in scuto Achillis yfyomç in foro iudicia exer­ cent, zz/pvzcoy oz-^rpa *) in manibus tenentes eorumque opera in se­ dando populo usi ).aoi д' erv ayoor¡ saav á&nooľ ev&a dè vsïxoç tooióęer dio д' arôpeç sveixsov eivsxa aotvîjç àvdçò, ааоірІН[мѵоіо՛ o pèv evyf.ro mvr àaodovvai, 500 акраѵахшѵ ó д' àvaívsro u^dèv êkéa&ai. aii/(M д' íéa-O-ijV saí íaroçi asiçaç ekéa&ai. 7.aoi д' á^ipovéçoiaiv èmyavov, á(i

§. 8. Sed ad zvpvzwr muñera redeamus. Regibus igitur non solum in contionibus apparebant, sed etiam in sacris sollemnibus publice faciendis eorum opera necessaria videbatur esse. Bene haec muñera Eustathius complectitur, quum dicit ad II. XVII, 323. p. 1108, 38 epyov de xtjpvxiov Sosias те z«i amjÿÆaîg írawoaxíç 4ш- ататеіѵ zed. àyopàç à&poíÇeiv xal тоѵ: Іміуаоѵтоі ețeyeipeiv xa\ ítpoçoyrjv цитоі- eïv яро^о&ѵтаі; то аг.оѵете À«5 Àaoí etc. Sic quum libro tertio Hindis et Menelaus certamen singulare inire veilent his condition!֊ bus, ut victor Helenám acciperet paxque fieret inter Troianos et Graecos, quumque foedus sollemni more sacrificio esset sancien- dum, z7/evzw>/ opera est adhibita. Quae qualis fuerit, op time ex ipsis Homeri verbis cognoscemus. Legimus enim II, Ш, r. 110 "E zrcop ծտ ярогі. accu ôva> z^przaç ѣнецяе, харяак'цио^ apvaç те cpépecv, llpíapióv те xakéasai. аѵтар ó TaZ&vßiov npoitei хреіыѵ ’Aya^spiTCOv ví¡a± éai уімерѵраі lévai, få apv exekevev olsépievaľ У. 245. xí/pvzsç ď ài»à asm fieiõv ipéçov oçxia яітта, apve óúw zal olvov èvppova, харяоѵ àpovpz^, 19

íiflxfõ et atyeítp' a cpaecròf xýov'S, 'lôaloç r¡0s ygvaeia xwtsUa' cotçvvsv ös уёроѵта яаріатащ-ѵоі sitésaafí»՛ ‘Оозео, Aaofzsöomáö?/! xaZéovsíT aoíarot Tijojwt &՝ ÍMtodá(Koi> xal ’А/а<с5т уакхоуітыѵаѵ էհ neőíov хата^гас, "v ofjxia шата T<í[ir¡Ts- et v. 268. drew xi'jovxei; àyavol ■ oçxia шата -Hscov avo ay ot, хоутцсл ős oct ot (¿íayov, àrào ßaaiksvaiv vó'wo ел) /sïoaç s'/svav 'ճրօտ՚ւօրյհ ős íovaaáiveooQ ysÍQsaac (муалоаѵ, í¿ oí atayà ijépeoç (ić.ya xotd.eot aist omqto, àovGiv sx xsqpaÀéwy tcÎuos Tçiyaç՛ аіітац ¿шіта xifovxsç Тоомот xal ' Ауаклѵ vei/iay dpiaTOiç. Hoc loco ergo Х7ДШХ6,- Priamum regem arcessunt, hostias immolan- das, vinum, počula et quae fortasse aliae res necessariae erant, af­ fermit, vinum tempérant, malluvium in manus regum, qui intere- rant sacrificio, infundunt, capillosque hostiae desectos inter reges distribuunt, ut brevi dicam, omnia, quae ad sollemnia sacra rite facienda necessaria erant, parant regibusque operantibus ad ma­ nus sunt, operam suam praestant. Ñeque minus sollemne sacrum Agamemnon facit, quum iureiurando affirmare vuit, se Briseidem intactam redditurum A chilli IL XIX. Ibi quoque Talthybius փՀ aprum iinmolandum adducit, Agamemnonique in sacrificio apparet. v. 196- TaZíh^toç őé բօւ соха хата атцатоѵ evçi/v ’A/cuwt xáu(jov ¿тос/сааатсо, Tafiésiv Atí т ’HsÀíco ts v. 250. TaLhifhoț; ős, &e<¡¡ tvalíyxioç avőójv xáaçov sycov t» /soa), лар)зтаго ապւ&է l.acõo. 'Axpelőiji ős èfivaaáasvoy ysÍQssai цауаціаѵ, íý oí яао էօթտօհ çiéya xovXsòv aíèv асоото, xánçov ало apíjáfzsroç, Att yst^aç dvaaywv sv/eto, etc. V. 266 M xat ала атоаауоо xáftoov тщіе vtj).éï yal.xcõ՛ тон (sèv TaZ^tí¡?ío; koÀí^ç áZòç s,՛ fiéya Растра (țlw' aitoôiw'jaaç, ßâaiv 'iy&van. Eodem modo in Ithaca in sollemnibus Apollinis sacris Od. XX, 216 victimas pompa per urbem ducunt x/ýovxE,՛. x?;pvx£Ç ö’ «i՛« аатѵ &ecõv íeç/p ixatopfåt ýyor lł) c * ■. 20 Г '-J ■ s " £ ж ' I Itaque, quum eorum in sacris publice faciendis opera necessaria videretur esse, factum est, սէ, quum in conviváis et epulis, in ho- spitibus excipiendis et dimittendis, antequam dormitum iretur ali- aque occasione data manibus lotis libare et precibus voniam de- orum implorare fas esset, praecones, si qui adorant, malluviuin praeberent, vinum temperarent temperatumque ministrarent. Sic epulaturis procis vinum tempérant Od. I, 109. xyovxeç <5’ avtoîai xaï ¿r^ooi df.oánovte" oí fier do оіуоѵ Eiiid'/ov èv'i zp?/r^pcí za) v8ioç>, malluviumque in manus infundunt Od. I, 146 toïai di xrjfwxsç țiev vdojii èdl /sZpaç e/evav. Item Pyli Od. III, 338, quum , antequam dormitum it, Po- seidoni aliisque diis libare vuit. Kodem modo procis vesperi, an­ tequam domos suas eunt cubitum, libare volentibus Od. XVII, 423 vinum temperatura praebet Mulios xrovZ Oe zeoccsjaro MovZîoç z/pcoç, X^pOÎ; AovÀr/aàj' f}Eoá~MV Ó’ ГѴ ’A[l(pi)։Ó[WlO, Toíppsr ծ’ apa nãziv éínaraòò)’՜ oí ô՝è deoïtiv aneíaavreç (laxáoeasi, яіоѵ (leíaíjSea о ¡.vor. Quum Ulixes in domam Alcinoi regis supplex venisset et genua Aretae reginae amplexus opem eius implorasset, rex, a sene Eche- neo monitus, Iovi libaturus Pontonoum praeconem vinum tempe­ rare convivisque praebere iubeț Od. VII, 178 xdl tore xçvxa noodtjoj (tévóíç rA).xtvóoio՛ llovtóvoe х(»]тг$а xeoatzá'ievoi (¿é&v vsïuov atãaiv avà (lé'/aoov, Ъа xaï Ait tepftlxeyavvip алеізоцеѵ, íxétijaiv dd aïôoioiaiv òntjõeí. “Ձհ tpáro՛ Hovróvooç dè (lel.ítpoova olvov txíçva, vá(M]aev ծ' apa natív, ènao^áiievo; Senáeaaiv. Fere eadein verba lcguiitur mutatis mutandis Od, XIII, 50 sq. ubi Alcinous in eo est, ut Ulixem in patriara dimittat. —• Simili ra- tione ducibus Graecorum, qui antequam Ulixem, Aiacem et Phoe- nicem legatos ad placandam Achillis iram mittant, precès ad ló­ vém mitterc volunt, ut sibi propitius sit Achillemque mitiget, prae­ cones .—. Hodios et Eury bates videntur esse — aquam in manus infundunt II. IX, 171 sq. tpeote de -/Ep

և'Զ,՝ փ«րօ՛ ttilai dè aãstv ¿adóra fw9ov ¿einer, avriy.a х//оѵхёъ՛ pb tduiÿ еяі yeï(>a^ é/evav. Absentibus praeconibus, vel aliam ob caussam, quam expedire mihi non contigit, domi et alii ministri, vel freoanovreç, vel d/aoal sive ¿p- <ріло).оі, eorura in malluvio praebendo vicibus funguntur. Sic Od. IV, 216 Spartae ante coenam Asphalion, deçámov Menelai, aquain in manus infundit. Idem iaciunt a(iq>ino).oi Od. I, 136. IV, 52. VII, 172. X, 368. XV, 135. XVII, 91.

§. 9, Quum ergo sacris intéressent regibusque et in publi- cis et in sacris rebus pracsto essent, factum est, ut auctoritatem quandam publicam et quasi sacrosanctam haberent, quae tanta erat, ut nusquam, nisi forte a Cyclopibus gentibusque omnis iuris pu­ blici et divini contemptricibus, negligeretur vel laederetur, verum vel impotentísimo et iratissimo regi Achilli gravíssima esset. Quum enim iussi ah Agamemnone Briseidem abducere vellent Tal- thybius et praecones timidique atque regis iram metu- entes ad tentorium accéderont, Achilles, quanquam in contiene Agamemnoni ipsi, ferrum iam stringens, manus se illaturum esse minatus erat, tarnen eorum veritus auctoritatem puellam abducen- dam tradidit 11. 1, 320 sqq. Originem divinám, in qua huius auc- toritatis et sanctitatis caussam Eustathius'5) posilam vuit, ortos eos esse dicens ab Herme, baud dubie illám rãv Kt¡^íouov sive K?;- çvxidw gentem, Athenis postea nobilem, in animo habens, etsi Ио- merus ipse non novit, tarnen epitheta quaedam, quae poeta iis tri- buit, documento nobis esse possunt, illám х>ц>ѵулі>ѵ sanctitatis öpini- onem eadem deorum religione niti, qua obstricti homines illius ae- tatis heroicae credebant, reges ut a Iove ortos díovç, dioyeveîç, dio- rçexfteï;, sub lovis tutela esse, euinque, qui eos lacsisset, a diis ad supplicium trahi. Vocantur enim x^vxk a poéta dïoi il. XII, 342. freloi1 6 ) 11. IV, 192. X, 315, Aàq>a

<5íôpa (ľ ap’ olaépevai nçóeaav xtjçvxa exaatoç. §. 10. Quae quum ita essent, mirum esse non potest, eos etiam privatim et in rebus domesticis multa regibus praestitisse officia, quae nobis quidem, qui nostrae aetatis sunt mores et in­ stituía, non ad ministros regum públicos, quales haud dubie pro­ prie fuerunt x?/ovze,-, sed ad privàtos et domésticos servos videntur pertinere. Erant quidem illis temporibus, quae nobis carminibus suis depinxit Homerus, servi domestici olxíjeç, mares et fe- minae âpțbtoloi, quorum curae res domesticae mandatae erant : sed, quum servorum táv 3(M.ómv numerus exiguus esset, eorumque opera vel maxime in agris colendis et in gregibus pascendis ute- rentur domini, dWíwOt vero non ad omnia ministeria idoneae vi- derentur esse, iidem homines ingenui, qui foris in comitatu regis esse eique apparere solebant, et x»/poxeç, etiam domi offi­ cia, si quae opus erant, regibus et hospitibus domus regiae prae- stabant, quae ñeque ita certa erant, ut aliis non mandarentur, ne- que alia aliis honestiora. Nullum enim illis temporibus negotium turpe habebatur, omniaque aeque honesta, dummodo scite et bene peragerentur. In prioribus §. 8 et §. 9 iam vidimus praecones libantibus praesto fuisse et mandata quaedam, etiam quae non ad rempublicam, ut ita dicam, pertinerent, pertulisse. Seď praeter ea quae iam cognovimus, haec alia poëta iis tribuit ministeria. In tabula ilia scuti Achilli ab Hephaesto affabre facti Z7/OVXfÇ una cum ancillis coenam apparant messoribus Içí&oiç II. ХѴ1П, 588; z/o։֊; anciJlas vocat, ut procis coenam parent Od, IV, 582; idem Medon procos ad coenam iam tempestivam invitat Od. XVII, 170; xł/ot/^ quidam Eumaeo sero intranti cibum apponit Od. XVII, 335; apud Phacaces Poritonous x^ivȘ carnis portionem, quam Uli- xes Demodoco àoiâip honoris gratia dare vuit, huic deferí Od. Vill, 474 eidenique Demodoco, quem iussu Alcinoi regís domo arcessierat Od. Vill, 47, 62 multa officia praestat, quae melius ex ipsis poëtae versibus cognoscemus Od. Vlll, 62 sqq- xifyv!; 5’ éyyvO-ev yl&ev, aycav tpbjoov aoiõòv, tòv niai Ъіоѵа étpítyae, SíÔov 8’ áya&óv re xaxov te՛ ò9a).pã>v apeçae, öitiov Ժ’ r/ôeïav ձօւՏղր' 65. tip (У aça Hovróyooç -&t¿xe &ęóvov àttyvçór^ov (léswp ôairvpórwv, xíova paxçóv eçehaç xàò 0՝ ¿x ааМаІ-ОЩ xçépaaev ^óçpr/ya láyeiav, 24

avtov ѵліо xecpakîfc, xa) enépyaőt yepslv é).éo&ai хг/рѵі;՛ я«о ծ՛’ Èr« xáveov, xtú-íp те ціале^аѵ, 70. «reto dé õéaaç o'ívoio, nieïv, ote &v[iò<; àvióyoi. et quuni post coenam, inter quant Demodocus cecinerat, Phaeaces in arénam descenderent, certainina iuvenum spectaturi v. 10Ü- xà<5 ծ" sx naaaaikóyi xi>éij.acev póyfzíy/« kiye.iav,’ /\>¡uodóxov д' ele yeïça, xaz e-ayey ix (leyáooio xvpvț' ղօ՚/e d'e r<։õ avtíjv oõòv, tjineç oi allot Фаі>]хыѵ oí ayiatoi, àé<a ^av^iavéovre^. et v. 256 quum Demodocus canere iuberetur, ñeque citharam ad manus haberet ыіуго dè xŕjov^ oítwv դօէ>ւՀււՀ/(է уіа^ѵ^цѵ d ó ио ѵ èx ßaailijo$ et v., 471 quum rursus ad epulas in aedes regias redirent xr[twț д' еууѵ&гѵ ¡¡ІѲ-еѵ, ауыѵ Ețjhjoon doidòv, Áijiiódoxov, ІаоЪзі tetqiévov elas д' d(j avion (tésstp даиѵ(мѵыѵ, nçòç xíova [laxoòv Éf>eíaa¡;. Simili modo et in domo Ulixis xi’ov:- Phemio àoidü Od. I, 153 ci­ tharam, ut canat, in manus tradit. Spartae Telemachum et Pei- sistratum ad cubile Od. LV, 301, in Seheria Ulixem ad navein Od. XIII, 64 comitatur xfavț. In castris Graecorum II. ХХШ, 38 xrovxei Achilli ex proelio redeunti aquam calidam ad lavandum parare iubentur. Idaeus x?W eum Priamo in castra Graecorum eunte equos currui iungit II. XXIV, 281 alterumque currum regit v. 325. Ob haec, quae foris et domi privatim praestabant regibus officia, etiam vepánovtei; vocantur II, I, 321. Od. XVIII, 423. Hi enim sunt homines necessitudinë quadain cum regibus coniuncti, qui et ipsi saepe nobiles et regiae stirpis, beneliciis vel admirati- one virtutum vel animi quadam propensione et volúntate ducti, sese ad reges quosdam, virtutibus et potentia conspicuos, appli- caverunt, ita ut clientium quasi similes, reges illos colendos atque observando» sibi esse censerent, iisque et belli et domi operam suam praestare quantumque possent gratum facere studerent. 1!)) Similis necessitudo munerum et familiaritas quaedam intercedebat inter reges et xfovxaç, ob eamque cari erant regibus et honorati, ut Eurybates Ulixi Od. XIX, 247» ЕъоцЗаг//; У opog' ’¿axe՛ tien dé uiv s^oyov alla» uv étàoo» 'Odvaevç, ori oí aorta удц. 25

Medon procis Od. XVII, 172 օհ yáo ou iiá/лата '/¡vŐavs -/лц>ѵ'моѵ /.ai stpiy яауеуіугето Salti. eoruinque auctoritas etiam apud reges ipsos, quibus apparebant, magna erat. Testis est Periphas 11. XVII, 323 Anchisae aZZ սսէօհ кяоммѵ Aîveiav ыгоѵѵе őt {ահ ІІеоі'ірат іоі/ліх, xi¡r>vxi ’IbzvTÍő//, օհ oí naya яат^і yéooyti xr¡(>va<3a>v yýoasxs, ціі)м qppsaî {lĄdta տւօօյհ. Hic enim хіц/ւհ patris Anchisae, senex iam, Aeneam segnius pu- gnantem videns hortatur, ut fortem se praestet. Latét quidem Apollo sub persona Periphantis et ipse statini deuin agno- scit, tarnen consentaneura est, Apollinem huius senis personam non induturum fuisse, nisi eius apud Aeneam auctoritas maxima fnis­ set. Soient enim apud Homerum dii, quando humana íigura as­ sumpta cum hominibus versantur, eius hominis staturam, vocera, habitum induere, quem adesse, loqui, agere verisimillimum est. Sic, ut pauca aíferani exempla, Athene II. XXII, 227 ձ?/էց.ճ(Հօ tî- xvïa öé(ia: xal areinéa (țiurijv Hectori animum iniicit, ut Achilli tergum dare desinat et decertare velit. Cui Hector, deuin non agno- scens, sed fratrem secura stare opinans, laeto animo respondei, tunc maxime se cognoscere, quantus fratris in se amor sit, quum ipsum in illő discrimine deserere nolit. Potuitne poeta aptiorem indu­ cere personam, quam fratrem Hectoris? Simili ratione Od. V111, 8 Athene e¡00{iéyt¡ xfov/л convocat contienen։ Phaeacum; Iris 11. 11, 791 sq. Troianis nunciat, exercitum Graccorum appropinquare Êtsaro Őí tpiłoyyip՛ vii lláia/ioto llo/.ír;,՛, о; օ/օ՜օհ î&, aoÔMxefyci яеяоі-էէահ, •ctqißip ui àxyotánp Átavýrao yéooi-րօհ օէ՝/(ւտրօհ, ¿azóte raiqir à(pot>(j.>]&eïtv A/«íO(. Confer praeterea Od. 1, 105. И, 268. VI,՜ 22. Vil, 20. XIII, 222. XXII, 206. 11. 11, 20. Ill, 121. 386. V, 784. 835. ХПІ, 45. 216. XVI, 715. XVIII, 555. XXIV. 347 etc.

§, 11. Haec omnia muñera et publica el privata ut bene peragere possent, singulari prudentia opus erat: unde vo- cantur zszrvitivot II. 11? 276? zezvvfiéra {týôea eiŐóteq 11. Vil, 278. Od. 11, 38, wxirá çpfol í/иіѴ տ՚/՚օէէ՚էհ И. XVIV, -¿82. 673, ժացՀէօրէՀ ՜ °) 11- XXIV, 325։ Quam prlidentiam quin sibi longo usu comparave- 26 rint, dubitari nequit. Nescio, an illa Od. XV, 321 eti- àni ad praecones referri possit. Ulixes enim ibi se in procorum ministerio esse veile Eumaeo dicit v 319 'Epfw'ao «w/Tí dtaxTooov, o-; (>á те aávrcor àv^çwncov éoyoľjt усцнѵ xa'i xt/Joç òná^ei, fyiptowvrj ovx av jioi eoízzeie թ(>օրՕՀ álJ.oç, с’ ev vvijsai, dia те fyíi).a dara xeazzai dairoevzaí те xai ¿nrîjaai xaï oivoyoijaai, oïà те toïç àya&oïai navadviiMZi’ yéqr^. Quum enim omnes voces huius familiae dvãv Od. XV, 317, naça- ò(>ãv Od. XV, 324, vnodoãv Od. XV, 333, Od. XVI, 248. XVIII, 76. XX, 160, intadęyotijęeę- Od. XV, 330, doi/arstpa« Od. X, 349. XIX, 345 ad servos et ministros dextros et officiosos domé­ sticos pertineant, praecones multa et varia officia praestent regi­ bus privatim et in rebus domesticis, non ineptum videri potest, hane officiositatem, quanquam illa, quorum se gnarum esse dicit Ulixes, negotia obire non soient praecones, etiam xýov;i tribuere, praesertim quum Hermae sit donum. Ita enim similitudo quaedam etiam doctrinae et institutionis divinae inter x^vxaç et ceteros 8r¡- (іюеіууоѵі efficitur, quibus §. 2 artes ¡шѵтотѵуѵ, техтозіѵгр, àoidijv et larçixíp beneficio deorum datas esse vidimus.

§. 12. Ceterum xz/ovxwt» munus et ordinem honestum fuisse, testantur quum alia, quae iam vidimus, turn epitheta àyavo'i II. Ill, 268. Od. VIII, 418. 471, Od. XV111, 423, quae aliis homini- bus, nisi genere vel virtutibus quibusdam conspicuis non tribuun- tur. Ai/fttospyotç annumerantur a poëta x^vxsç non solum ob mu­ ñera sua singulari prudentia et cum utilitate aliorum peracta, sed eti­ am ob originem popularem. Nusquam enim legimus, xz/(n/xaç re- giae stirpis vel cum regibus affinitate coniunctos fuisse. Eos quaestui quodammodo serviisse et donis ас benefieiis а regibus affectos nonnunquam sibi comparasse divitias, cum per se verisi- mile est, turn etiam exemplo üolonis comprobari fortasse potest. Hic enim , quem speculatorem et Ulixes captum interfecerunt, filius Eumedis, x/ovzo,՝ Troiani, erat homo dives II. X, 314 sq. ¿r dé tiç t» Tpœeat» bokov, Ev/rr/deo^ vio, xfovxos fteíoio íroÁüxpvsa,-, jroÀv/aZxoç. ' 27

Qui, quum ab illis captus esset, magnum ex dividis suis redem­ ptions pretium patrem daturum esse pollicitus est. v. 378. «t’rào іуыѵ ti.ie )лао[іаі‘ em yaț> ívSòv yaZxoç rs /pwóç rs, по/л^гоі te síSyçoç, t(Zv x ѵщиѵ ytwvsaito nati¡o àfáçsfai anona, ¿í xev ii.iè ¡(oòy nenv&oit enl i>i¡v3՝n ’A/a«5j՛. Has dividas a pâtre ex muñere x?/oézoç comparatas et cum filio communicatas esse crediderim, nisi forte veterum grammaticorum opinio, artes a patribus veluti hereditate tradi filiis, tibi arridet, Dolonemque x/¡(>vxa fuisse atque ex hoc muñere donis acceptis suas sibi collegisse dividas, tibi videris posse contendere. Ait enim de artibus hereditate traditis Eust. ad Od. II, 22 p. 1431, 61. "On Se էձհ natoýc՛-հ oi naïSe: i^eSéyovto téyvaç, œ; z«l èv tîj ’lliádi èôtp.w&q, 'Ilpóó'oTO; isrooeï- av/.r¡toi yào ai/.tjt^, xai (шуе'іооѵ (аіуецю; хаі хі^іі, ^¡լ*ՈՀՀՕՀ ad íl. X, 314 p. 808, 15. "0« ô’è oj,՛ ei-ՀՕհ xijovt, t]v xatà tot azaïétya xal ó АоІмѵ, պ nai.atè. оууц&ца Siji.oï՛ awtj-O-eç yàç toa; jralatoíç, <օհ ¡агоры z«í 'ՍօօծօրօՀ, rà, starptpaç té/va^ SiaSéyea&ai. ad 1!. XVII, 3¿3 p. 1108, 40. xijpvț oiv xal o ''Hnvroç, ov r/jľ tr/rt/v ó ttíòç SteSé^aro xatà eftoç ào/alov. — ______A n u o t a t i o u e s. 1) Et. Mg. p. 511, 35. хіц>і% ànò rã xtjpvaaco, xqç>v!-a> yhstai àttopol.r/ toi ã, toiro naoà tò yr¡ov:, o ar, ¡lanei trjv ^avr/v, yt/piasa xal х^іѵѵааш. Eust. ad И. I, 320 p. 110, 8 xijov^ ex tã yr¡pvco to (pcúj'cô яао«- уетш. ad IL 1, 334, p. 112, 23. xýpvxe; ex rov. yaçven kéyonat. ad II. VII, 384, p. 686, 22. сстго та уа^ѵш ІЛуетаі, о esti (ÇCOVEÏV. ad 11. VIU, 517, p. 727, 1. z/piťzs,՝ — ànò rã yapvco rò tpavã ti¡v èrvpo).oyíav eyotton. 2) Hom. И. IV, 437. oi yào îjev ójzòí {f-póoQ, օն (T ïa yîjpvç à).).à yXtõaa Іш-.іігхто՛ поУлхУлугоі Տ' еааѵ avSçsç. 3) Ùe his novem praeconibus paullo fusius disputare, non alienum est visum. In castris Graecorum ad Troiani positis hi prae- cones nominatim appellantur: a) Talthybius, praeco Aga- memnonis II. I, 320. 111, 118. IV, 192. VII, 276. XIX, 196, 250. ХХ1П, 897, qui ipse postea Spartae pro deo cultus est, eiusque posteri 'Lal&vptâÖai magno in honore, teste Herodoto VII, 134 tolri Se w’)՛ AaxeSatirovíoiai (ոյրւհ xatérxryye TaMhiftiov, rov ’ Aya/.iépvovo^ xýpvxoi' sv. yào Ідарт/, ¿sd Ta).&vßiov îçàr eîol Se xal ditóyoľoi 'ĽaJ^&v^íov TaJ.&vpiáôai xai.eó (.tevőt, toast! ai xqpvxtftcu ai ex ճոո(>ր՚է]հ Հ-Mzat yéoaç Síôortai. b) Eurybates, praecv Agamemno- nis II. I, 320, c) alius Eurybates Аіах^кх,, Ulixis praeco 28

И. И, 184 ¿Zt/oiz iTpo/íi’ésrsoó; aorov (Ulixis) Od. XIX, 244, cor­ pore deforrnis (246 — /voò; èr ւօբօւտւր, ¡isl.aró/noo;, oüZoz«oz;ro;), qui idem II. IX, 170 intelligendus esse videťur, non Agame- mnonis, ut quidam lexicographi volunt. Ibi enim Ulixem et Aiacem reges, legatos ad Achillem inissos, suum quisque re­ gem duo praecones Ulixem Eurybates, Aiacem Ilodios secuti videntur esse. Tertio legato Phoenici, quum rex non sit, zz/<>c2 comes non adiungitur. d) Ilodios, Aiacis praeco II. IX, 170. e) Tho otes Menesthei praeco 11. XII, 342. Quo ex rccensu manifestum est, nihil agere veteres interpretes, qui, ut numerum horum novem хщіха» complement, his quin­ que alia quattuor nomina adiunxerint. Sic Eustathius ad hune locum Stentorem,. Calchantem, Asphalionem et Eteoneum illis quinque addit. At hi quattuor nusquam ñeque wý^z։; vocan- tur, ñeque xz/o/zœr muneribus publicis funguntur. II. V, 785 et Calchas (սսո/Հ) II. XIII, 45 laudantur quidem ob vocis magnitudinem, eos vero propterea z.-Wm; vocare, aeque ineptum est, ас si Menelaum, Diomedem, Aiacem, Hectorem eț quos alios reges poeta ßot}v â/a&ovi vocal, praeconibns an­ numerare velis. Asphalion et sunt Mene- lai Spartae Od. IV, 22, 216, non Xz/vxs xál отогцм {/s^á^orze et Od, ХѴШ, 423 MoóÀtoç '/¡Լ>օ)հ, zz/oz^ AoľZí/ŕSí՝;’ гНос/яю? ip ' \¡itpiró'ioto colligi potest, et eosdem et nomine tantum diversos esse, tarnen utrorumque ratio et conditio alia est. Etsi enim, ut postea demonstrabitur, xz/pvzeç nonnunquam pri­ vatim regi bus eadem, quae officia praestant, tarnen nunquain vice versa xt^vxtar, quae propria sunt, mu­ neribus funguntur, ñeque usquam zz/.ívze; regiae stirpis sunt, quemadmodum ^soá-ojre,- multi, ut postea aimot. 19 videbinius. Errant ergo, qui illos Menelai tfepcćromcę Asphalionem et Ete­ oneum (zpsíorra Od. IV, 22) xz;oi?za; vocant, eosque in numéro illorum novem fuisse dicunt. Ñeque dignus, qui refutetur, est scholiasta Ven. ad h. L, qui Merionem Diomedis, Stentorem Nestoris xrýpvza VOCat, dicCIlS : ¿ma ¿>՝è zzgwzeç oí rwr tvvéa yzpózro» 'Odio; Ai'imv;, oí nsçï Ta).&v(l)ov xcù Et/çv^wp1 ’A/agépoyo;, EvpvjJßtz^ 'Oôvsoétoç, ’Aj

Mt/ptón;;- hioiiťjtiov;. Unde hoc coniecerit, ncscio. Alia est ratio huius numeri no vem. Est enim numerus certus pro incerto quodam a poeta positus. Quemadmodum enim in maioribus numeris sexcenti, (woioi pro permultis, innumerabilibus dicuntur, sic poeta pro multis, çompluribus z»/(>v£t novem fuisse cicit. Hune enim locum si cum aliis comparaveris, in quibus eodem numero utitur poeta ex. gr. 11. 1, 53. VI, 174. XXIV, 610. 664, 784, 107. XII, 25. IX, 470. XVIII, 400. XVI, 785. XVIII, 578. Od. III, 7. VI, 258. VII, 252. IX, 82, 160. XI, 311, 577. XII, 447. XIV, 314. (cf. Xitsch ad Od. IV, 587) cosque ac- curatius consideraveris, facile erit perspectum, in aliis nume­ rum certum ferri posse, ñeque necesse esse, ut incertum nu- merum intelligendum esse contendas, in aliis vero vix cuiquam probaveris, poetam certum numerum in animo habuisse nobis­ que persuadere voluisse, Ulixem naufragum, nullo cibo sumpto, trabi adhaerentem, novem dies per íluctus natasse Od. VII, 252, XIV, 314, vel per novem dies ipsos eundem fuisse ventorum et fluctuum tenorem Od. IX, 82. XU, 447, vel Patroclum in pugna ter novenos morti dedisse II. XVI, 785. Quod quum senserint veteres interpretes, hune numerum in deliciis fuisse poëtae dicunt eiusque rei caussas varias commenti sunt, ut do- cet Eust. ad II. 11, 96 p. 180, 15. ÔÈ X«( ѴѴУ, on xal ív tol; é;ij; яоѴмуоѵ qiavýaetai, açoana&ãi ՝é/ei ó îrotyrr/Հ гф svvéa diá ts aZZa; atria;, «,՝ Zéyovso’ oí îtaZato't, olov za't ort tst^á'/covó; ian zal réZttoç, sx tei.eíov rov tota ~/sró[isi՝o; noXvai.aaiao&évto; ei; èavròv, сЛка xaï ôia ta; Movjaç, at гф àpi&fiip tovrtp tteçiyyátpovrai. Oí ծ՛’ avrot яа- Zatol xat wç asoiaaáxi; яеілааоѵ ròp ív véa аціѵшоѵаіѵ àoi-&(/òv, si; ręel; д'с- niyovfisvov rotada,՛, cor szárr// JíáZtJ1 rot«, si; fiováif'a; tosí;՛ jtokkaypv toírvv o itoi7¡rr¡; evsnítpoiyó; èativ el; táv ív véa «ptô-f/àr, o>; 0st:/Jh¡sttcu՛ iïio uai èv- tauiïa toi; xóovxa; ivľéa eivai tțrțaîv xa'i ív toí; e;í¡; d'é nov évvéa nva; àvtaviatã гф Ezroot noi.eiiíov;. Tt»èç ô'e íTtípiôvrat zal íaroptxtÕç díroza- ■íktatãv гф rwy xijçvxav tónov èwsáôa, Xéyov.tsí, ort TaZ-tZvfboç xat Evpu- ^áti¡; ’Аущпргого; xrpvxsç, 'OÔÍOÇ Atarme, Eopt^árt/ç ecsçoç ’Oôvacéwç, ’AatpaZiwy xa't ’Erewpoè,’ MeyeZáov ovyxarapt^pãot <1è avrotç Srérropa rò» svovJóav, onsç O(ir¡oo; sv tol; s;i¡; (щіѵ^аегаі xat ror Qo(¿w¡v ր/ծր; xat táv Kái-'/avta, (/eya).oij.vov zat avròy tsx[iy¡(>iópsvoi, ÿ; ար sistai nov iv toi; aera tavta o llorstJwy гф KáZ/ayrt і^ороюѵреѵо; xai toï; "Eklr^an ¿պէօաթտրօ; xat zeZsvwr ^á/srítat. — llic tiddam cetera nomina x^ózw», quae apud Homerum reperiuntur. Apud Troianos՝ z/Òvxe,՝ hi nominantur: a) Idaeus Priami х?;Рѵ£ II. 111Հ 245; ' ՚ VIJ, 276 sq. XX, 325 sq. iam /epaírspoç il. XXIV, 149*, 178. л- 30

b) Eu medes, pater Dolonis, speculators IL X, 315. c) Pe- riphas, Anchisae -¿ýovi H. XVII, 24. In Ithaca Peisenor Od. 11, 38, Medon Od. IV, 677 sq. XVI, 252, 412. XVII, 172. XXII, 357 sq. XXIV, 438 sq. Mulios y.rynr- .\оѵ).с/іеѵ Z, ■Ѳ-еоііітыѵ ’ Ацфіуо- {toio Od. ХѴІ11, 423. — Apud Phaeaces Pontonous Od. Vil, 178 sq. Vili, 65. Xlll, 49 sq. Alios praeterea z/'pez«ç fuisse et in Ithaca et apud Phaeaces docent Od. XVIII, 291. XX, 216. Vili, 399. XVII, 172; apud Troianos 11. Ill, 245; apud Grae- cos in eastris II. 11, 97. 4) De hoc z//pózw sceptro, quod postea xi¡rn>xeiov vocatur (Herodt. IX, 100.) aitEust. ad 11. 11, 103 p. 184,45: illud sceptrurn Zsò,՝ ó՝£ T(õ 'Ep/q; őíícosiy co,՛ zępózetor pajMòç ժտ то хтцпшеюу sóg^oZo» ovsa то v z/ýpvza eivai тог уі.оогта. 5) Tuba ehiin et alia eiusniodi instrumenta late sonantia, quibus serioribus temporibus signa dari solebant, illis temporibus he- roicis nondum inventa erant, certe tálium cornuum usus bello Troiano nullus. Commemoratur quidem tuba 11. XV111, 218 o5,՛ Ժ’ от (է(ԱՀ1[հյ tptovt/, ote т Ïa/E aakxrfc azw аеіня).О(іѣѴі>)Ѵ 8)¡ía>v ѵяо Sviioiyaistéiov, օյհ тот ս(>1Հւ'յհ] qpcoid/ уеѵет ÅiaxiSao, et verbum saZ- írcÇsiT II. XXI, 388 àiKf'i Ժտ aá).^ľ/-sv (léya.^ ovoaròz, sed monendum, poëtam longo post bellum Troianum temporis inter va ilo vixisse, saepeque •—• id quod vel maxime in comparationibus et simi- litudinibus fit—mores et instituía suae aetatis ad illa tempera heroica transferre, cf. Kitsch ad Od. VI, 371 p. 58. Bene eti- am Eust. ad 11. XV 11, 219 p. 1 139, 53 ait: çasi Se. oí aa- Іміоі, oiçoíís ph ó îtom/tz/ç sáZíu//«, /дло«,’. ժտ ovz et^áyet /էոօբտրօւհ аѵтЦ ovSè sidÓTaç. Talia instrumenta quum deessent, ctiain ducibus et aliis hominibus, qui publice prodire étin concionibus proe- liisque verba facere et imperia dare solebant, vox clara et magna landi et virtuti erat. hide ¡foí¡v àyadòz Menelaos 11. 11, 408 etc. Diomedes 11. 11, 563. Hee:or И. XV, 671. Aiax H. XV, ՝ 249. Polites, Priami íilius 11. XXIV, 250, î.r/vz a՝/oin¡Tt^ Aestor II. 1, 248. IV, 293. 11. II, 246. Telemachus Od. XX, 274, оф /«Zzeoç Achillis 11. XVIII, 222. «€£/()'//,• фр) Г Calchantis 11. XIII, 45. Deiphobi II. XXIJ, 227. Phoenicis IL XVII, 555 et Stentoris laus IL V, 785. 6) Eust. ad 11.11, 50 p. 171,16 açETii -Հէ1ձււ>-Հ՚.հ то 'kryvfț&oyyor eivai i¡. oývtporvov. 7) Eust. ad II. XVIII, 505 p. 1158, 36 »/epoijpwyofi’ Se zypvzaç MfU/po,1 кІѵтаѵ-Эа. eiítcúv tov хата Žývowa TÎjç (foivrjç ooov ftoovitéfalev etKÓvta, ¿ати arjtJ пея).ті՝/(тіѵод. 31

8) Schol. Ven. ad h. 1. à~ò tù ßoäv r.ai svyxa/.ùv тоѵ оулог. Eust. ad h. 1. p. 1366, 5 ’Խ-réoi» ô'è őrt rtg gerà rã lloiá/iov xýovxi xvoiov f/èv оѵо(Щ Tojï8aloi tx Țpwtxo օՀ/ovç rt/ç ^lò-z/ç 7.v¡ ewgoZoytzòç՛ zź/pó^ re уар аяо roo yapóetr Zéysrat, o eírt çan>eti> zat zp.rórz/ç аяо rõ туяоео». cf. supra not. 8 extr. 11) Eust. ad h. 1. p. 1929, 10. tjpepcûràgœç Теряшфус, rovréjrt Теряіоѵ vioi, ó •refnpí&Ufioç àoiSòi Фіцмоі. 12) Homeri enim verba sunt II. V; 59 sqq. .... Mz/pítm/,՝ ô՝È épezZoi> éw/paro, .r.ézroTo; víov Ap//opi8eço, cç yegsiv епізтато 8ai8a).a rnxvra теѵуеіѵ 'ёуоуа уap ¡uv .ètjpíXato IlaUàç ’ճ&ղրղ օհ zat ’AZe^cMptg rezrzýyaro to/ar ê'fcaç. ubi Eust. p. 521, 40. ’Jaréor 8è, óVí rò rÉzroroç vlòv, ol (J.ev axptßé- aregoi іяі&етоѵ țaaiv, ola tsXtovoç і.еуоімѵоѵ zat rõ ѵаѵтууо, toç 8ѵрмІ rò техтт/гато ri/aç iháç՛ toçre tirai evtaîiiïa 8vo яродсояа, víov pèp ròi> Феде- xi.ov, патеда 8t тоѵ ( Agpovi8i¡v‘ тп'ед 8è xvgiov evórpav ovopa xai ті>ѵ Té- zroí>a zat rota çaPt æpôçwîïa, iva о /lèv ФідехХоі só; Tszrofoç víòç, ó 8è Tézrozr vioi rõ ‘'Apgoro/ zat opa оя<о,՛ ot’zeta vavnrjyoïç та òrógara՛ ó yàp vija техтаітореѵоі x).ã те fpsgópsva rà țv).a xal ev Se аѵѵадіюттеі аѵта. О irtó ծտ zat яро оІ.іуоѵ (ѵ. <¡) Aapzyrá тіѵа ékèyev legia, zat vlòv аі/тИ іето- pet Фр/éa՜ ízô'É sty yàg 8eï rà Avóitera zat qjjyoíi xaietv, tovtesti Հն)հ>1հ. 13) Eust. ad Od. X HJ, 63 g. 1567, .16 ’Estózvgov 8è xagà toï: àoyaioii то ттада rot; ѵзтерог ^..eotóripzoj՛, z)՝ հօ;՛ év Da rò òrpga ё/ціедеі тоіі apaypaoť diTTiõi 8k toi tid zoZo ro pz^/'È ՛ iít ov vpor. i¡ rò at’rögáróz; re¿>Éy rz?jț dy/jzg՛, vareooz՛ ôs èttahfi elzár, to; Еіяер éz ярого.ас, éreözy olor ó gzýrtop Argocde- vi¡i Ы(')тѵ{іыі e'/).7¡íh¡, ittti sítéro; rõ rtõjt ’ A&z/ratwr 8тц.іоѵ yéyovev vjreiyov, zat Т!о Аіаѵті^81^т0 dvoiia е^шпцт eítpe:/^r¡ тоі'і аѵтіі zaxolç zarà ті/ѵ Toáy(;i8iav, 8ia то ai, ыі a^ia alay(.lárcov na ióvroi аѵти՛ íj yîiv ovtioç Itttó- vvuov tö auro y¡ l’ésfAo; а~7.ші о:.тю reD-èr, v¡ rò ¿z fzeZErt/j еітоѵѵ іціоѵомі, c-k rò ’ՕծՆմՅտՕՀ, яер'і u ó яаяяо; ф?р1 (Od.XlX, 409 sq.), гф ¿6 ’OtE- <ЗЕѴі еотш оѵоца, òrexa got яоЛЛо) ы8ѵт>аѵто՛ тоіётоѵ èmóvvfiov zat го ’Aptýrz; — zat rò Argdparo; etc. Vide praeter alios, qui hac de re ege֊ runt Kitsch ad Od. 1, 8. 11, 386. A ill, 114 - 117. X, 2. 32

14) Eust. ad h. 1. p. 1891, 37. xýirvxez. de oí zarei ri;r ’EZaz/p՛ dttfiósioi Voãvrai, о՝ żal rai;՝ ÿvsiaiç; v~áoyonv, ûeiov yévoi dvtez, xal и pávov аѵдрідѵ аууеім, à)2à xal &eãv, со; 7 'IZià; dry.oí. І$) Eust. ad Od. XX, 216 p. 1891, 38 vide supra not. 14. ad II. 1, 320 p. 110, 15. ’Tsréoj՛ ժտ, őri asiàoi e; rò ~ат).Ц t;sav oí x/y QVXEÍ, oiov Ѳ-eïov ՜/éi՛o; vopițâpsvof edáxovv y ao xatáyeattai «՜օ Ki/wzo; vii 'Épfiâ, ő; ez llarípóoov lyerv/թւյ avrôi Ѳ-ууагсю:. Kézpoxo;' ժւձ zac eí ’O(5t/33sía srśZZcoy ó ’ОАоззеѵ; хагазхояои; si; àZZoòa-.Tci; y ópa; zac z.ý- puza idid ov еяез&аі dtà tò asvXov xal ryav yézot tíeiov te yet ovi zai àr- Qoionívov zac. ot’z yv O-ei.utòv хахна&аі avtòy ei ay ai>d Aaictfivyovsi pațy tpeíáv tira у KtízZcocp у eteçói tii, ò\ ¿x olde ■O-ejMSvac,՛ дю xal ó ¡lati Zs¿; z>/pfza; ec; ryv rã ’ A/iZZéco; oréUei oxyryr, sioò; a; их. a» 'evdei'țryai ó ’A/iZZeò; tyv àaeikrv, yv s'eî, xi/pvze;, Aio; ayye).oi xal аѵд^йѵ xal'eopaiov ýy tirai to nçãypa, el roiãtoi avd vec, уЪѲ-от елрацяуоцеѵоі ryv Bjolóyída, а; uaçtvçaç, vzreoov eței rÿi rã àayvéoi [latdeco- àdixíaç, лара te ílsoi; xai àvdyojxoiç,. KáZZtoľ apa ó ’A/iZZeò; zai evZoycórepo? osfivvvsi та; Oeíovi xz/pvxa; i/íTÉo то txymoov exeívo, o xal si; oyxov e&ero. cf. infra not. 16, 17, 18. 16) Eust. ad 11. X, 315 q. 808, 17. ՝z0ri dl Oslo-, a~ai xyi)iĄ лара roi; лаХаюІ;, «roZZa/õ dyíãtai xal açãrov 'ev&a Aio; è()(>éd-yaai> oí xyovxs¿ ay. ye).oľ jrárreo; As sc’zó; zai ■ő-síoiz; zai lepa; serai ra; fi?) pávov 'Ep/iaizw; zi/рѵззо/га; zarà rò cEpaõ rývdé srofiftsúo ré/yi/ľ ßéßaio։՛, одар лара reo SoqpozZsï (Trach. 620) х^рк§ Ac'/a; qpi/air, àZZà zai dypyyoQÍati zai elory vaiai: 'e^vnyfietovpévovi ayeafisíaiç xal üMépeov l.vaeoi xal oZco; péaovi ye- voutvovi si; fray xa&ïjxov xal etcoc, iepa; Aií rs r<õ za) ra ro caíra sqpopcõra za) Zoyíco 'Epfij, è| a Aozâci xatâyea&ai. 17) Eust. a d 11.' Vin, 517 p. 726, 63. Aie <5è ryl.oi oí xýovxtí ti хата tòr Exropa, о írpo;s/(õ; ľkéy&y, а).)м dià rov è; 'Epfiâ хі/раха, со; zac t’y aZZoi; èppéüz/ zai со; ßaailécov dè vntovçyol, a; òíovç, xal òiorpecpsi; xai di- oj'Srsî; ò .raZacò; oíds ).óyo¡. 18) Eust. ad 11. 1, 334 p. 112, 29. "Oti rà; zapuza; Aiò; âyyé).ovi o ’A/jZZtò; Zé/ec xai a^õçãv dia rò et te ítáaaiç ^voíaiç, avrèi diaxovãvtaç, (teaïrsvetv, val ¡iyv zai tv ávdtJÍõv ßovXaXc, te xal áyoçaiç,՛ у Aiò; [itv, diori aitol yatióovteç, yroi срыѵёѵгес, àyyéU.ouaiv со; 'Epfi^; re zai’Jpi;, oí лері tot Aia éíçovtai zai dión xai 'Epjiâ víã Aló; еезет, со; exeXvov àvatfé^ovtar àtdoùv dè, dión ßaailém ¿пгюетаі elalV cri dè хтцшхес, yiv Ix vã, w;՛ eipi/- rai yapóse» Zéyoyrai, cEp(i-F; oi xal 51oí; íraoà rò eïpeir dÿôov éariv. 19) Xobile est imprimis inter ^soá^orra; nomen Patrocli, illius ca- rissimi sodalis et amici Achilîis. Erat filius Menoetii, Opunte oriundus et ob caedetn imprudenter perpetratam adhuc puer 33 exsul, a palre sno ad Peleum deductus el una cum Achille edu­ cates. 11. XXIII, 84 sqq. Inde eorum amor et familiaritas ip- seque Patroclus Achillis yhV-w II. XXIII, 90. XVI, 165, 244, 653. XVII, 164, 271, 388- XV11, 152 et ŁwPoS XVIII, 80, bej^ те y.oareoóç, те tTaïooç. XVII, 224, -Ox/fítÕ z6/«oz3f/śj'o; XI, 608, fortitudine vel maxime insignis XVI. Similis necessitudo in- tercedebat inter Lycophroncm et Aiacem Teucrumque Telamonis filios 11. XV, 430 sq., fortasse et inter Epeigeum 11. XVI, 570 — 580, Phoenicëm 11. IX, 437 sqq., Pelei òftcíoya (Eust. p. 1306, 24 àzóZoefró»՛ тюте TÙ IbyZéoj;) et Achillem. Fortissimos quos- que sibi esse votent reges Od. XIII,, 265 sq. Aobi- lissimi belli duces et reges erant aliorum regum о-е^атюгте^, ve­ teti Ulixes, et Antilochus Xestoridae, , Tho- as, , Lycoinedes et ^¿тюѵтес, Agamemno- nis II. XIX, 143, 238; Sthenelus K«։rаяоѵте^ ճւօւ, Od. XJ, 254« Eorum muñera et officia, quae praestant regibus suis, sunt varia. Sunt enfin tyúr/oí regum suorum, Patroclus Achillis II. XIX, 404 sq. Sthenelus Diomedis 11. IV, 367. V, 111, 319, 835: Auto- medon Achillis II. XIX, 392 sq. et Achillis iussu Patrocli 11. XVI, 145 sq. 279 sq. 473 sq.: Eurymedon Agamemnonis 11. IV, 227 sq. XI, 273 sq.: alius Eurymedon Restons 11. Vi l, 104, 114. XI, 620: Coeranos Merionis XVII, 610: MydonPÿlaeme- nis, Paphlagonum regis II. V, 576 — 588: Calesius Axyli 11. VI, 18: Thrasj melos Sarpedonis 11. XVI, 463: Eniopens МП, И9 sq., Archeptolemos Л 111, 128, (yóízo,՛ cíòú Ilpíápov XVI, 738. VIU, 318) Ilectoris XI, 522, 531. XII, 91: unde coliigi possit, ceteros y-wo/ocj fuisse sic, Isum, cto»՛ 11<я- á/zoíj, íratris sui уцзіоѵ Antiphi XI, 101 sq., Oileum Bienoris XI, 92, Cleitum XV, 445 et Astynoum XV, 455 Polydamantis, Laodocum Antilochi XVII, 699. Eodein in curru quum stent duo fratres Peisajidros et Hippolochos XI, 122 sq., Echemon et Chromios V, 159 sq., Adrastos et Amphios XI, 328 sq., duo 34

Actoriones Cteatos et Eurytos XXIII, 641, Aisepos et Pedasos VI, 21 sq. alter տ'ւօ/օհ et »цті alterius videtur fuisse. Prac- terea regibus suis praesto surit in equis iungendis et disirin- gendis 11. XIX, 392. XXIII, 514. in praeda agenda et hoste spoliando II. VI, 53. V, 263, 323 sq. V. 118, in armis exuendis Vil, 122. XVII, 699, in vulneribus curandis V, 111. XI, 843. XV, 401, in nunciis et mandatis perferendis 11. XI, 602. XX111, 563. XIX, 143, 238 sq. Od. XVIII, 297, 299 atque in al iis of- ficiis 11. XI, 620, 658. XXIII, 511. XIX, 281, in coena appa- randa II. IX, 201 sq. XXIV, 625. Od.. 1, HO. XV, 95 sq. ipsi ô'az/f/ors; SäiTQoavvawv Od. XVI, 247. 1, 111 sq. in hospitibus ex < cipiendis Od; IV, 22 sq. 216. II. XXIV, 574 sq. ob haec offi­ cia sedulo peracta appellati II. 1, 321, Od. IV, 23, 38, 217. 1, 109. Procorum ¿ítés>&v{ioi viginti insidias stru- unt Telemacho Pylo redeunti Öd. IV, 784. XVI, 360. His brevissime disputatis, adiungam veterum interpretum de his -ítspáaovsíy iudicia. Et. Mg. p. 446, 42. &Еоапыѵ, dãZo;, лара то ftepansíisiv тог хоеіттота — fl տօ ало ѵ т ai,, ¿y ւ՚ւտ՜տօ oí vsuyvsçoi, őá- ).ՕՆհ, à'/./.à чгаѵтса, ràç, ¿/оѵтас,, tó; — \avaoí ■Ѳ-ералоѵтЕ^ VA* — xat Tov év őíVTÉpa rá^ei r. Eust. p. 96, 15. Крутаѵ ős у'/маа^с, flepattov- p. 11Ò8 ad II. 1, 321. то ős -frepáncov хата Kpÿraj ՕՀ/.oï сраті őShov ояУ.офороѵ, ол:р ¿x oiősv "Ou?¡qo¡. p. 1090, 48 ad II. XVI, 865. ы.лео ¿ős ő IlctrooxZo;, оо- «•>; aó’ о \ѵторе0ыѵ őovXixip ѵотціаті {Іералыѵ ’A/íZZé«։; l.éyoii av, si xaï Кортес, ¿ты ууыѵтаі тг/ та Оерплотто՛: ճտ՚Հտւ хата тас, укыааоу^ііфоѵі. р. 1176, 26 ad 11. XIX, 414. 'Ѳ-ералыѵ öè^ хаі őal.ov апкофоуоѵ öqkoi хата T¡tv уЪыттаѵ, àZZà лара ты лоті/тЦ ¿0au¿ ffepanovTs^ oí őul.ot, aú.à тыѵ cpíZwr oi 0раттіхытероі. p. 1397, 58 ad Od. 1, 109. oí Őt ffspánovTS՜՛ аяімс, ѵл^втаі sial фіі.оі, ¿ (¿r¡v хата rag î).i/.otp- oí (штоі уі.ыааоурафюі tùç, Крі/тас, <ț>aai &Еоаяоѵта то v ojrZoqpópo? ô'äZoľ xa).sír. p. 1741, 17 ad Od. Xlll, 265. sv&a отціе'коааі, ыс, èvtsvQ-sv fteoáxuv лара. ты яоіѵ/тЦ, o¡ yațpîțopsvoc, tivi ft-spamo st. 20) ődőpiMv cum Nitsch, ad Od. 1, 48 a ôaïpai et derivandum esse indico. Sic et alii óz/proso/ot vocantur ôafyooves, ut Polybus Od. Vill, 373.

Scrips! Xalcndis Septembribus MDCCCXLIV. Kostka. Эфиіпйфѵіфіі'п.

1) th’rtljeilung Ъег ^пКАепЦішЬе unter bie ¿ețjrer.

ÎeȘrcr. I. III. Շ JCI JI- IV. V. VI. s i ©

^rcfc|Țor «at. 6, Sc|'

Vrof. Dr. Sr. 5քրօք. Sr. ^rof ČIU b í H é. unb бу. 4 un b 6y. 4 Hor. շ Virg. շ 16 гик. շ et. 9-r'. շ et. ßM. G b r j c deiner:, Ջ»Խէն. 4, SWatți. 4, W- 2, Գ'է’»ք. i, ¡Nati). 4 et.՜ . . . 19, £>rb. auf I. șcb. շ et. ֆրհ. շ et.

£(՝rl. 5ïofb «ut. 8. Sr. Șrrofa Scfrf). tittb ta, Srbinar. Hom. շ, Hom. շ iiiib бу. 4 Stogr. 3 19 auf II. et. • • • St. et. et.

ß&Crl. ®C: «atein 8. ¿'cutfcf) 2 »»ifiéit, » Jlaturf. 2, Sriccfi. 5 et. • • • • ’ » 20 ßrb.auf III. «cl. 2 et. et.

28 I 25 j 20 *’ 1 2 1 — 85 • 2 ✓ Serrer. IL UL i lV' V. IV. ՚ 1 1-'Ց © ¡Übertrag » 28 2» 2D 10 2 — 8ձ

Sefrfi. unt 1 ®eogr. 4 1 55eutfc£) 4 8atein. 7, Dr. Зд CO 5í, Hom. շ, St. Seem. 1 ... 22՝ Ort. auf V. granj. 2, et. Scutii 2 1 et.

®«rtft5 2 2at. 8, 9tc(. 2 St. Oberi. @օր = * r e a>tatț>. 3 e». ®ecstftf) 5, . . . ‘235 ßiga, Ort. et. @eegt. 3. auf IV.

Dr. $огф, granj. Ч, grain. 2, Sefdi. ttnb ®efdj. unb Žat. 6 et. Ort. auf VI. • • • ®eegr. 2 ®eogr. 3 • Г Г » Stutfd) 6, 24 et, St. Ѳеодг. 3.

Stfang — — í St. ® efang— = 1 et ©efãsg — 1 = շ et, ®efang= ©çmnafïal-- — í St. Зс։фч֊ = ֊ շ et. icȘrer 9latttrf.2, Sdjrb.—1 — з et. SPícrijcL Seidjnen 2, j ííaf.itf. 2, Maturi. 2, 30 Sdjreib. 1.1 âîcdjn. 3. 9îed>u. 5 1 ЬМ@й)'.2 Schreib. 1. 32 | ®4 34 32 32 32 184

1 1 3

2) (Յա letjten $d)uljaljr abgcljanbelte |cfnflt{jen|lãnbe.

^Prtmfl. Scbrßaiiß 2jäbriß. 1. £ebr. palmen aité ben3 lebten SBficfjcrn mit Șțlndivabl. 1. SSud) ber röntge ©ap. 1 — 10Հ 17 — 24. 2. Religion. £)er crfic «Brief pätili an bie ©orint()cr beenbißt. *©W ließe ©itteníebre, aUßcnteiuer iXfyeíí. 3. ©гіеф. Homer il. IX. — XV, Platonis apologia Socratis et Crito, Thucyd. VI, 41 ՜~՜ 88. 3ßöd)Clltlid) cin (pereit, ober fdjriftlídje Uebcríepung and bcm ©rie^ifd)en. ©tnjeíncd and SSuttmannd gríedj. ©putar. 4. Sat ein. Horat. carm. III, 6 bid jnm Gnbe bed vierten SSiicȘd, bie ©pobeti mit Ucbcrßcbunß einjelncr, bie crftc ©atire. Quinctil. X, СІС. disput. Tuscul. Î, II. Silíc 6 ЗВофсп cin 'Sluf- fab, tvíZcntlícb ©preitien, auperbem ©pemporaíia unb 2}idpuíationen, alle 2 SSodjen SBicberi)oltniß cined grőpercn Síbfdjmttd and Șumpfed ©ranima* tit. 5. ^railj. Henriade II, III, aiIf Idelers 3. ЭДІ., Cuvier pag. 182 — 192, Nodier 165 - 172. ©inline 2феіІс ber ©rammatif tvicberí)olt. ßp ercitien. ga Uebunßcn im ©predjen bienten mehrere SlbZnitte ber neuern ©efd)id)te, befouberd ber SSoítaíred Jpenriabe vorgebrnefte essais sur les guer­ res civiles de France. 6. 3n ber ^ropäbeutH յոր ф f) i lo fop H e em* pirifdje spiHoioßie unb Soßif. 7. Seutf^e Stteratur von Sutler bid auf bic neuere gett nad) ^tfd)ou. S^iel groben unb 2ßicbcri)oluußen. SHo* natlicf) ein Slnffaè, Uebnnßcn im тйпЬІіфсн SSortraß unb im ®։dponiren. 8. ®latb. guabratifdje ©Іеіфішдеп mit mehreren Unbcfannt.cn unb (оіфе höhere, bie fid) auf quabratifdje rebucircn laffcn, arithmetize Wif)en h^he* rcr Drbnunß, ' ioßaritbmiZe Functionen, weitere 2(udfuf)runß bed binomi* (феи Sebrfaped, uubefłimmte Slnaíptit Sind ber ©eomctríc bie *©tercome trie unb ju|ammeiujefebtc trißonomeiriZe älufßaben. 9. bp fi t. ^rettn. SíbZmtt 8 bid յո ßnbe, bie Sehre vom Sßcltßcbäitbc. 10. teuere ©c* fcß í cß t c von 1740 — 1815. SfJîeȘverc ©tiniben jur 2ßicberi)oiunß ber alten unb mittlern ©efefuepte beniipt, jmveileii 9ïcpetitiondftunben für bie alte unb neuere ©eoßraphie. .Sccunba. Sei)rß. 2jäf)r. 1. ^ebr. ©enefid 1 bid 28. ßtl)* moioßifdje Uebunßcn, mit ben jnnßcrn c. 1 bid 6. — 2. ЭІеІід. ©vanß. Sucä 3 bid 13 im Original gelefcn unb erflärt. X»ie ©efd)Zte ber *Die formation bed IG. 3aí)rÍHinbcrtd mit tiirjcr llcbcrficȘt ber folßcnben ©e* fcßicftte. 3. ©r í e d). Hom. Odyss. XVII. bid XXIV, unb L Xe- noph. Cyrop. VL, Herod. L, 203 bid ju ßnbe II., 1 bid 74. ՋՏսէէ* mannd ©rammat. § 1 bid 94. SBödjcntlZ ein ßpreit., jtnveiíen cin ßp temporale. — 4. Vat. Virg. Aeneis I., IL, Cic. pro lege Manilia, 4

Liv. ХХШ., XXIV., XXV. C. 23 bid 31. 3։mtpt c- 84 bid 87, 62 bid 68. SBöeßciitlidj 1 Grcrcít., vicrteijäßrlicß ein freier Sluffaß, öf­ tere Gytemporalia. gu SRcmorirübunßcn Cie. pro lege Manilia с. 1 b’d 9- — 5. ^ranj. Sind ^bclcrd ^anbbud; 2. Xßl. Vertot p. 161 bid 163, Thomas p. 413 bid 434. Sn ber ©rammatif mürbe erlernt bíc geßre rom pronom, nombre unb verbe. Getreiden. — G. *Sľbeut frf)c gitcratiir nad) Pifdjoii §. 138 bid 143. а. 146 bid 154 mit Slud- fd)íi։jj ber iJícucrn. SRittßcüiiiß unb Grfläruiiß von Proben. SS.oii Sdpl« lerd ^unßfrau ?íft 1 bid 3. ßclcfeii unb erhärt. SRonatíidj cin Süiffaß. Uebmißcii im míiiibíidjen SSortraß. — 7. SHatß. Giemen tarleßre ber goßaritßmeu, Gebraucß ber íogarítí;mifrf)eii tafeln, Sinéaiifjindrccßnnrß, arttl)mct()ifrf)e nnb ßcomctrifcßc Steißen, Sipitaftit, biuomifeßer geßrfaß. Slud ber Geometrie ebene Siißonomcirie nub Slnmenbiniß ber Sllßcbra 511г Sliiflöfunß ßcomctrifcßcr Siiifßaben. — 8. Pßpfif. SSrettner Slbfdjuitŕ 7 — 9. SRittlere ® ef eß í d) t c. Sille 2 Söoeßen trat eine ßcoßrapßifcße Stunbe ein, bic jur Siepetition ber Gcoprapßic von Seutftßlaiib, Preu» fjen, Sefłrcidj unb ber auficreuropäifdfcn Grbtßeilc bemißt mürbe. — Gc* faiiß mit I, vicrflimmiße SJlänncrdjöre, ^rcffiibmißett im Gebiete bereßro» njatifdjén Tonleiter unb ber SRolltonlciter, SSefaniitfcßaft mit bon Sur» и. Molltonarten. Tertia. ßcßrß. 2jäßtiß. 1. Stclißion. Sad britte *ópaupt ft i i cf erhärt. £)cffciitl. Gottedbíeiifl, Saufe, Slbcubmaßl, Sob, *llnflerblicß feit — ßöttlicßc SScftimmtiHß bed Menfcßen. Sion ber Sielißion int 9111« ßcmcinen. Siatiirlicße unb ßcoffenbartc Stelißion. Sion ber Göttlidjfeit bed Gbrifteutßiimd, von Gott unb beu göttlichen. Gißcnfcßafteii. Gelefeii SRattb. 25 bid ju (Bube unb bie Slpofteißefcßidjte. ßauj. Gelernt bad 3., 4., 5. .Çiauptfííitf nnb ^ibelfprüd)e. — 2. Griecß. Hom. Od. V., VI., ѴП, Saju bic unrcßclmäfißen SIcrba and Sluttmaiind Heiner Grammatif. Xe- noph. Anabasis IV. bid V., möcßcntlidj 1 Sereit. Sapi Slutim. §. 1. bid 117. — 3. gat Caes, de bello G ill. III,23 ֊V. Ov. Metamor- phos. ѴШ. bid ХП. 3pt. Gap. 77 bid 83. gu Gebäcßtnifjübmißcti miirbcn bemißt bic Säße ber eben außcfii^rten Gapitcí aud Nepos unb ei« niße Säße aud Ciceros Brutus. 3ßöd)entlid) ein Grercitium imb Grtem» poraié. — 4. Seu էք cß. 9íi։d bor Grammatif befor.bcrd bie Perioben» Icßre. Sille 3 S® 0 eß en ein Sluffaß, ber vorßer befprod^eii wirb, Ucbniißcn im Scclamiren ßemößnlicß alle 14 Xaßc. Gelefeii ^iedfo mit bei։ nötßißcn 91ncfftd)ten, bic beiben Piccolomini unb SSallcnfîciiid Xob.— 5. ^ranj. Sliidfpracße, Glcmentarßrammttif,. llcberfeßen ßecißncter Stiiefe ind Scut» 5

(фе, Sided паф Retford Scfjrbttd), alíe 8 bid 14 Sage cin ©tereit, eut» werfen паф bein (geícfcncn, bidweíícti febriftîtițe Hebungen im фсеііпігеп unb ©onjttgíreti. •— 6. SRatí). ѴифЦаЬепгефпнпд, ¡¿ертаіЬгііфе, фо» tenjircn nub 3)epoten(írcn, Simtaftif, VJieberbohtitg ber gemeinen Sírítbm. Sítio ber (geometrie Euclids Ѵиф I., HL, IV., VL — ț> ȘRaturț Soologie (апітаііа vertebrata unb arthrozoa). SRíncraíogie. Votanit (von ber 18. Â’laflfe паф Linné). Slt Vurmcifter ív. Sufățje bŕctirt—- 8. (g e o gr. Voigtd Seitfabeii von §. 102. bid ju ©nbe. •— 9. (ge» fciiiciite. ^eutfcbe @с)'ф. bid jur Síjronbefteigting 9itibolpbd von 4babd» burg, ргенрі(фе ®е|'фіфіе in Vcrbiiibang mit ben ^auptercigniflfcn ©uro» pad, uameiitlíeí) X'eiitfddanbd. Sitiaría. Sebrg. ljaíjríg. 1- Эіеіідіоп. ®ie 5 ^auptfliicfe fmb geícrnt unb Vibcífpi-йфс, befonberd bio SBcrgprebígt, geícfcn ftnb bíe Slpoftelgefd)ídjte unb aitdgewäíjíte fícííen ber ©vaiigcííctt. — 2. @гісф. Vuttmann von ber íóeclinat bid juni Verbum ín p (bid §. 107). 3m erfîcn Semefter cín bem grammatífeben Staiibpiinft ber ©íaffc angemcffcucd Stíicf and Sacobd, ím 2? êcmcfîcr Нот. Odyss. П. &er Sefjrcr bat mm [ebon ím jwcíten ^aljr bcwiefctt, bați паф geringer Vorbereitung Нот. m;t .©rfoíg ín Üiiarta geícfcn werben fant։. 2)ie étidben lefen Homer fieber aid 3acobď. —■ 3. Sat Nepos Conon, Dion, Iphicrates, Chabrias, Thimotheus, Datamos, Epaminondas, Pelopidas. Phae- drus IV-, V. Sumpt ©ap. 69 bid 74. Söícberí;oíung bed ettjmologí» і'фсп Sfjeííd. @ebäd)tni|՝übi։ngen. ©pereiden. — 4. ^eutfcȘ. 3'n ber (grammatif bíe феп[а nad) bem Selirpían mit Sludwaljí, Sefen ín фгенр nnb Vctterd Scfebttcb Síbtbeiíimg 2., crtí;ograpbífd)c Ucbimgeit, alle 2 ՋՋօ» фен ÍCcfíamatioit, eben fo ©inlieferitttg cined Ślitffafccd, bcflfeti Snfjaít vor» bor Ье|'ргофсп ifi. — 5. Vía t íj. Slud ber SlriiȘ. Ѵгііфе unb фго» portionen nebft berett Sínwcnbimg, and ber (geometrie SRattijiad bid §. 93. —. 6. glaturt SRincralogic. Sooiogic, u. j. паф Vtirmeifïcrd (grunbrifj 1- bid 39. (©аидефісге) апоііфгііф, §. 40. bid 48. (Vo* gc՛.) eben fo, f. 49. bid 60. (Slmpbibicti unb ^ifdje) weniger aitdfítí;ríicí). 3>er nötigen Sliifdyaiiuitg wegen (mb tțjciid Tupfer vorgejeigt, tljeiíd апф, namentíid) bei ben Vëgcin, gefdjoffene ©rompíate, wovon bíe ©фпіег cín Vcrjcidjuip führen. Vctanif Vitrin. §. 132. bid 163. ^flanjcnfcimtiiip unb spflanjenfammínng, ІѵоЬпгф bíe <£фіі(сг Vctaiintfdjaft mit ben meiflen ՓքԽււյօո ber Umgegcnb críangt (jabotí. —- 7. @ со gr, £>ie 5 ©rbtbeiíe иаф фгеіф. - 8. (gcfdjidjte prciifiifdjc паф Jetnél. — 9. (ge» fang mit III im (gebiete ber фготаіі|*феп Solliciter, ©íjorälc, Sieber, s

vorbcreitcnb für bie allgemeine ©ingflttnbe. iíílgcmeinc ©mgfhtnbe mit I, П, III Giwräle, ¡Bieber, ©hőre, vorjngdwcife für bie SRorgcngcbete, CcȘnifefle unb anbere ©eíegení)cíten, теіфе bie ©фніе bietet— 1Ö. Seid)* nen mit mehreren ¡¡Tertianern nnb einzelnen aud ©ecutiba nnb ^rima. S5ei ben ©фіѵафсгп Sinearjeidjnen, bei ben anbern ,*SHiimen *fiatü^aftd unb 2¡t)íerjcid)íicn, and) Seid)։։. iwn теп)фІіфсп ^örpertbeilen fcwobl ín S5lei, aid aud) in Ärcibe nnb $Ги|"фе. SRit einigen ber SVorgerücftcren ifi and) ^îaturjeicȘnei։ vorgcnommeu worben. —• 11. Kalligraphie, von einer ©timbe händlid)er Hebung miterftügt. Ջ ie SSorgeriicfteren í)aben in ber legten Seit aud) Ganj'eí- unb gratturfcȘrift geübt. ¡Quinta. Sehrgang einjährig. — 1. 9teligí on. 85іЬіі)фе *Gr jählungen bed neuen ¡¡Teft. tiadj bem eingeführten ieȘrbudje, Sludlvcnbigler* nen vou æibelfprüd)cn unb fiicberverfen. 2. fiatcin. Sn ber ©ramma* tit nad) Sptd. fieitfaben Gap. 5 bid 44, 58 iir.b 59, 65 unb 69. He. berf. im jwciten Gurfud von ^гіеЬгіф Gllenbtd fiefebud) and bent fiat, t.:d &cutfdje, and) umgetefyrt, Siudwcnbiglerncn baraud entnommener ©äg՝, bie in ein befonbercd Sftemorirljcft eingetragen würben. — 3. ¡ՇուէքՓ- Gut- wicfeíung ber SSerháltniffe bed einfachen unb erweiterten ©aged, Sefen im $Prenfi-SSetterfd)e։։ Cinberfreuiib, Hebungen im іш'іпЬІіфеп unb f^rifttit^en Sludbrucf, in ber ¿Orthographie unb im ¿eclamíren. — 4. SRаէխ *Ջ5օր bercitcnb bad Copfrcd)nen. ©eometrifcfye *æerhâltniffc ¡Qíe fiíufgaben tver* ben aud bem ©obiet bed großen 1 mai 1 gewählt, fowohí mit unbenann­ ten aid mit benannten Schien, 85гифгефпсл mit Inbegriff ber ¡decimal* brüetje. £ic 4 ©peried mit angcwaiibtcn Schien mib grogom filnfgaben, gegrünbet auf genaue Slnfdjauung bed Sehnerfgfîcmd. ȘRcgiilabetri, gegrün* bet auf bad gcometrifd)e SBerhältnig.— 5. Sla tur f. .¿ad ЗЛіпсгаігсіф, bavon aitdfül)rlicb £)rt)ttogt։ofie. ¿ie ficijre vom menfd)lidjen Cooper unb ©efunbí)citdící)re. SJotanif паф SŠttrm. § 117—138. ^flanjmfammcln unb Ãcnntnif ber Zanjen ber Umgegcnb mit ֆ11քօ cined ^flanjciifalcn* berd. — 6. ©eogr. £)ie 5 ©гЬфсіІс nad) ^Jreuf §. 37 — 43. — 7. ©efd). SBidjtígc Gharaítere aud ber @е|'ф. überhaupt, meiftend and ber alten. — 8. Зеіфпеп, combinât mit VI. fiinearjcidjiien mit ber *SJleife ber unb bei Quinta auch mit ber Creibe паф Slorlegcblättcrn. Sßoran gebt Uebttng im freien .fjanbjcidjnen ber fenfred)tcn unb wageredjtcn fiinie, bereu Xheilung, Зсіф»еч ber деотеігіі'феп ©runbformen. Sluf légtered wirb bad ganje crflc æicrteljahr verwanbt — 9. © фон |'фг eiben 3 ©tunben, combinirt mit VI., bavon 2 паф æorlegeblâttern mit bcntfcȘer unb Іаіеіиі|'фсг ©աքւօքՓհքէ. 1 ©tunbe Uebting in geläufiger ©фгсіЬ weife 7 oȘre $orlegcbiätter jur bcfonbcrn SStibinig einer guten $anbÇrift. — 10. ©efang mit Vï. Wlcíobífcíje Hebungen im ©ebiét ber biatonifcȘen *Surton letter, SSctaiintfcbaft mit ben Surtonarten, béren Tonleitern unb Slccorbcn, Зірфтііфе Uebungen, Ctyoraie unb Sieber. , śerta. Sárgáiig einjährig. 1. Dteligion. Sie 52 biblifcfjen *(Sr jablungen bed alten Tcfîamented паф bcm in Salto сг|'фіепепеп Scitfaben ncbfł ciiijclneii ЗЙЬеЦргйфсп unb Sicberverfeii. Vernén ber 5 ^auptfïürfe. շ. ș);egcimiipige Seclination. unb Conjugation, barüber bie Se* feftütfevon ¿r. Gllciibt mit ЗИетогігсп paffenber Safce. — 3. S eut f ф. ©runbíace ber ©rammatít, fpecicílcr bie fiarte unb (фтафе Seclination, Sefen in «Ргеіф - ŠBetierd Äinbcrfrcunb, worauf bad ©elefene fret *пафег juhit tourbe-. Ucbiirgcn in ber £>гфодга|фіе unb Seclination. — 4. ^opfriCncu. Sic 4 Spccícd, агіфтеП|фе unb geometrice ^crpaltutffc, leftere juni Tfycil аиф aud bem ©ebiét bed grofjeu 1 mal 1. Tafelre^nen. Sad Sccimalfpflcm uub baratif bie 4 Specicd gegrünbet, fctoofyl mit un* benannten aid аиф mit benannten Ballen, օէոքսՓօ Slegulabctrt. — 5. SH a turf. Sad ЗНтегаІгеіф in Ье|'фгапОст Umfange. Зооіодіе и. jtoar von bem фіе^феп £)rgaiiidmud, ЬаирЦафІіф аиф mit ՅԱւԺքւՓէ auf bie Śpflamencrgaiie, ©іпфіііиг.д ber Taiere in Glaffén, ind ăSefonbcre von ben baudtWcvcn. Äiirjgefafite Sefjre vom теіффііфеп Körper unb tűrje *©e fu։¡bí)eits:c¿re. — 6. ©соgr. liebet քւՓէ ber allgemeinen ©eogr. паф șprenfj bid ju ben fpccicílcrcn 35с|'фгсіЬикдеп ber еигореф'феп Sauber. — 7. ©е,'ф. bed ШегфитЗ nub jtoar bed Öriciitd bid ©prud. — 8. *©фон քՓրeiben cinc Stunbe eȘiie Üiiinta паф SSorlegeblättcrn mit befonberer ^cauffCtiguiig ber са(1ідгар[)і|ф гіфіідеп SSiCflabenformen. Verfügungen ïtor üorgefe^ten ѴефінЬе. ¡¡Вот 1. SRcbr. über ben gegenfeítigen ©фиГргодгатт^ВйШафф mit bcm ^опідгсіф Sauemarf. ížBír folien vom Sabre 1844 ab 260 ftatt 220 programme an bie Șotje SSefjörbe cinfcnben unb jtoar für bie Scbii'cn bet iiei jcgt inner, патііф bad ©pmnafnim ju Slltona, bie gelebt* ten'Schulen jn 05lüdftabt, S9lclbotff, Clocii, Ätel, SHcnbébiirg, ֆսքւոո, Sdiledivig ^lcndbmg uub £abcrdleben 10 Gycmplare, für bie in Seine* matt uiib'auf ber Snfd S^lanb befínblÇeii 16 gelebten ©фніеп, für bie ¿фиіе ber Slcabcmie Soroc, fiir 4 gelehrte ^’rivattnflitute, bic Э1са1|фи1е Slarbuud, fo wie für bie Sirection 30 Сдаіаге. «Born 9. SHovbr. ©еи.ефтдипд bed Scprplancd fürd паф|'1с ¡Jafyr mit einigen SJcfflcrftingen übet bie ЭісІідіопЗде[фіфІе für Secunba, ben 8

bcuffcbett Unterricht für Huínta unb ben ^Pflanjcnfalenber für Huarta unb Huiiita. æom 9. 9îovbr. SBerfiigting über bie ^erienbcnu'jiing ber *directo ren, welche nidjt сфпе Sínjeíge an bte vorgcfctjtc SSefwrbe unb ebne SJefor* gung einer angemeffencn Vertretung verreifen folien. SSoin 14. £։ecbr. &ie (Einführung neuer ßehrbücher foil nidjt ohne (Senehmiguiig vorgenommeii werben. Vont 14. Januar. (Ed ifi nachgelaflfen, baji tu bte 6te (El affe Schüler von 9 fahren, alfo wenn fie bad lOte^abr begonnen, auf genommen werben bür fen. æom 9. februar. Ջ ic ^lnorbnung von 1835 wirb wicbcrbolt, bap bad ben Slbíturieiiteii nací) ber Prüfung jtierfaimte Seiignip rürfficbtlid) bed Urtíjeíld über ^lcip unb ¿¡Betragen abgeanbert werben foil, wenn bcr Șibitnricnt jwifdjcn ber Prüfung unb förmlichen (Entlaffuug fiel) über bie Sdjulorbnung in ftrafbarer ¿Seife biiiwcgfeöt. Slud) werben bie Sbtrectoren baijiti autorifirt, földje Sdjüler bei bent feierlichen Sntíaffiingdactc öffentlich ju nennen. æom 12. februar. llrtfjeíl bcr wiffcnfdjaftlicheu ^Prüfung&ßoin* miffion über bie ju SRidjaeí 1843 Slbgegaiigcurn. æont 9. Šlprií. Shen mathematifdjcii Slbítiirienten^Sírbcitcn werben nur 4 Stauben jugctljetít. SSom 13. Ślpril Verfügung über bad Turnen mit einem Radjtrag vom 11. Wïai. 5bad ¿turnen wirb ale ein iiothwenbiger ăSeftanbtheil bcr männlichen (Erziehung anerfaunt mit bcr SSeflimminig, bap jebe Sliiftalt ihr gebccftcd unb gcfdjfoffcncd Ttirnhaud für bie Hebungen im ¿Sinter unb bei fonfi migüiifliger SSitterung erhalte. 3ur Leerung ber Remuneration für beii Turnlehrer unb bcr übrigen Sofien ftiib vorgcfdjlagcn 1. bie ^onbd bcr Schule, 2. eine (Erhöhung bcë Sdjulgcíbcd nací; líinftänben bid auf 1 Rtíjlv. jährlich, 3. ein Зщ'сЬпр Von Seiten ber betreffenben fläbtifdjen ©emeínben unb 4. ein Turnverein, von bcm inbep ein (Einflup auf bie 2ci* tung bcr gljmnaftifcheu Slnftalteii iiídjt in Síufprudj ju nehmet։ wäre. Sol* cheríei ăScflimmungcn, bie wohl in ben meíflen ©ijmiiaftalfläbten ju ver» wirtlichen ftnb, főimen hier nicht leidjt audgefüijrt werben, £>armn hat bad Turnen hier íródj Slnflanb gefunben. Verfügung vom 2. Vlai. ©encijmignng bcr bauten, nach bem SSatianfdjlag bed Ferrit SSauinfpector ՋՅօցէ, bcr im SBinter cingereidjt war. ¿Bicwohl im vorigen ^ahr 215 ։/3 Rtljlr. ju SSaiitcii bewilligt unb jur Jbcrftcliuiig bed fpätcr herabgefallenen ©eftmfed noch 221 Rthlr. jugefügt 9 ivaron, ctíio fibcrbaiipt 436 Sitid1՜• j։t SSmiten verwaiibt worben finb, fo beantragte ber ^iroftor wegen bringenbcii ^ebiirfmff.d ín blefem Sah« Ьгпіюф wiebcr eine Summe von 176 Sttför յո benifelben Sweet u. *emp fing fdjon am 2. Wîai bie crfreulidçc ®eneí)míg։։ng. 5HSír~fagcn ber țW’ ben twrgcfeișten SSehórbc fur fo eifrige hulbreid)e gürforge ben geborfamflcti San! iinb glauben and ber äßirffamteit bcrfelben hoffen 511 bürfen, bap Sl'vc giirjprad)O in einer nodj wfd)tigern ©ad)C mit gieid)cm ërfolge *ge trónt werben wirb. 2?er bcbcntenbfte @:winu ber bicdjéibrigen «Sauten ifi bor 2ínflrídj bed ^aufed mil» ble Sleparatur ber gonfler, ínbem eine Stube bed 2?ircctord iinb bio 3 obern klaffen ganj nene weiße Stauten erhalten babon unb and) bie übrigen klaffen bebadjt worben finb. S3erfi։gung vont 21. SJlaí. Ջօօ Äóníad SRajeftät bflern ín bou ^pril fällt, vom Sonntage Judica bid 311m Sonntage Quasi mo­ do geniti bauern folien. SBoin 2. Suli. £ie lebte 9li։guflwod)o ifi ber Univcrfiiätdjubelfeíer wegen cinc gerienwodje. 33,om 11. 3uli. £ad Jtónígí. SRtniflerúim ber gcíftíid)en Sítige* legenbcíten bat паф ben fd)riftíícben SibitiirtenteihSlrbeitcn ber ^rovinj aud bem vorigen ՏՓ՛ mandje Seíftungen 31։ fd)wad) befunben unb verlangt bei ben SScrie|n։։gen nad) Seeuiiba unb фгіта unb bei ben Abiíuris wegen bed granjöfifd)cn mehr Strenge. Sloní 20. 2>tiíi. 35efa։mltnad)Hng bed Jvónigí. Dbcrpräfibtiimd, bap bicjenigen jungen Sente, weldje jinn 1 jährigen freiwilligen äRilitair« bictifle bcred)tigr fmb, ftdj fpäteflend bid juin 1. SRai bedjenigen SaȘrcd, in Welchem fie il)r 20ftcd Sebendjai;r erreichten, bei ber £)epartemcntd@r* fa^ßommiffion ju mclben haben, biejenigen 3Rííitaírpfíid)tígcn aber, welche ed auf it;rc Sludhebung anfommen laffeii, bevor fíe jenen SJicnfl in Slnfprtid) genommen, unb erfl bcmnädjfl um nadfträgltdje Siifaf* քսոց ju bcmfelbcn bitten, in feinem gallo bcrücffidjtigt werben folien. 33om 24. 3'uli. S5eflimminigeii über ben Sleligioiidnntcrridjt an benjenigen Sinftaltcn, in weiten шфі ein Sieligionélchrcr für alle klaffen angcflellt ifl. 10

Յև S i f c i V ï t «♦

d^icr ftiib gute Síefuítate ani Se։։ttid)fte։։ ju meríc։։, 3m *ՋՆր gicieß mit bem vorigen 3üßrc bat ber Sireetor viei fcltcncr cinfcßreiten müffei։, aucß finb bie ^alle, bei benen cd noting Wiirbc, nicht miß(id) ge- wcfe։։. ^oßfentlid) werben wir ßieri։։ nod) weitere gortfd)rítte ini (Smeti maefjen. 4. ®Î>rvHii î>cr Șhtfiaih ^icrr ©0rt3itj.1i ßat burd) Verfügung vom 1. SRärj aid Siner- tcimtiiiß feiner verbienftlicßeii Scițîuiigen am (Sßumafiimi bad ^räbitat Sbcrießrcr erßalten. Sduiifeicrlicßfcitcn baßen wir im verwießenen Sd)i։ijaßr 3 geßabt, näniiid) außer ber Sibiturienten-öiitiaffung յո Öfter։։ bie ^cier bed 15. Oc­ tober 1843 unb bed 18. Șanuar 1844. 3n ber ^cfîrebe am (Sibiirtd- tage unfercd vercßrtci։ Äönigd fprad) .£»err Dr. ֆօւ-cß über ben bisherigen (Sinfiuß sprcußeijd auf bie ^rcißcit unb öinigfeit Sentfd)laubs, ber s})ri« mauer (Slubiitd über bie Sßorte (Sötßed: Öd ift tein i'cßönrer Slnbiicf auf bet Söelt, Slid einen dürften feßn, ber fing regiert, Sad Oieicß jii feßn, wo jeher ftoij geboreßt, Sßo jeher ficß nur feibft ju bienen glaubt, Sßcil ißm bad Dieeßte աւր befoßie։։ wirb. Sim 18. 3՝am։ar foraeß ber S¡rector über bie ^aßigfcit ber (Sign* naficn jur Örwecfimg bed Slationaifimicd, br Primaner Scß ei ion g über bad (Sebcißcn ber Äiinft unb Sßiffenfeßaft burei) gegenfeitige rießtige Scßäj- jung. Sieben ben Sieben wccßfeltcn an beiben £agen Sccíamatíoii unb víerftíminígc SOlaimercßöre. Sím 26. 3։mi feierten bie Sichrer bed (Sßmnafiumd mit ißren Fa­ milien, cinem Sbcil her Scßüler unb aubcrii Familien ber Stabt bad ßci- lige Sibenbmaßl. Slußcr einem Äranfßritéfall, ber am Scßluß bed vorigen 3aßrcd ^crrn Dr. 3 л co b i and .fraud fcffclte, ßaben fcßwcrerc Jvranfßeiteu ber ¿eßrer beu llntcrrídft in bíefcm Sd)uljaßr ։։id)t becintrűd)tigt. Sem erhabene։։ unb großartigen ^cfłe bed Ui։iverfitätS-3ubíläimid am önbe bed Süiguft, an bcm bie meiften Seßrer bed ßieftgen (Snniiiafi- unid gern ^ßcii genommen hatten, tonnten nur ber .Simtor unb 2 ber őíicftcn Oberii ßrer beiwoßueu. к 11

2ím 3. September 9îad)té um 11 Uhr iți ber [cit 2 Safiren pen* ftonírte Lcrr Director Dr. lloscnbeijn hier mit доЬс abgcgaiigcn. *Db vichi bic 2íiigcbÖrigcn cinc fliílc, pr։i։ifío|e SSecrbignug niiiii¡’d)teu, [o ífí bodi burd) bad bcrcitívillígc giffammcntrctcn bcr Vcbrcr unb Schüler bed Oitjmnafiumé, bic ben Sarg nmfdiloffen, [o ։vie burd) ^8etbc¿íígung ber vcr[d)icbeneii Stabtbehörbcu, ՋՏսրցօր unb ©cnierfe am 7. Scptbr. cín ftatt# Itcbeö Vcidyciibegräbnip erfolgt. íScíui ЭЪЬеп an ben fsriebbof nimbe ber Յոց bmd) einen von Dilettanten aiiégcführtcu ©rabgefaiig empfangen. Die ivürbígc ©rabrebe hielt Lerr ^f. Sfrobjfi. ՋՅօր bériéiben führten bic Sd)ü!cr bed ©imtnafimnd miter ťeitinig bed .iõerrii Oiiintnafiaílebrerd Wien jel ben (Sefaii'g: Sbßie fie fo fanft ruhtt, vierftimmig atid. 9íadj bér Síébe nimbe ber (^rabgcfaug von Átícnjeu: Sdjnieigct, bange Átlagon, *[dmiei get! alé ñRaimcrdmr von ben beiben oboru Átíaffeii aiiogefübrt. Der *un terjcidinetc Director fann fiché uíd)t verfaßen, biefe ben eifrigen, ivoblgc* meinten âícftr. bmigcn bcé ՋԽ-eioigtcii von alien S iten bavgebrad)tcn *frei willigen Lulbigiiiigcii, bic fîd) vou fclbfl յո einem [delicti ©alijen *geftalte ten, baiiibar öffentlich aiijiicrfeiineii. Der Dir. hatte ju einem Nefrolog für Siofciibcpu fdion vor bcv ՋՅօքԽէէւաց (іф von Lcrrn Dbcrlebrer *Dc mijihcit Beiträge erbeten. Dcrfelbc bat fte gern ffugefagt, aber in ben nadigeiaffencn Schriften bed Verblichenen ntcfiíé babin (gehörige fűiben tou* neu. Daher fann bic nadifolgciibe æc[d)rcibnng fidj աւր auf bad ՋԽցււքէ* heft ber prciipífdieii ^rovinffalblätter von 1839 p. 123, auf SiofenbcDiid Ĺoratiud placead 2. Vb. p. 492 unb auf bcffclbcn Sßcrf über ben *beut [dien Unícrridit p. 133 ftűfjeii unb nicht auf À^ollfîânbigfeit §(n[priidj ma* dien. Sie ifi vielmehr alé cinc nahen unb fernen ^remiben bed *Ver cniígteii bargebotene (gabe unb alé cin bem Vcrcivigtcii [elbft and pictat iiachgefanbtcr 9îad)riif ju betrachten. Lcrr Dr. Sob. Sam. Эіо[еііІ)еі)іі aud Villcrobarn^hiiriiigcii, am 7. Sa* miar 1777 geboren, bcfiidjte bic Síatbófdmíe pi Sïamiiburg au ber Saale, too er bad (glücf batte, ben ßonfiftorialratl) unb Sicctor ín Sdpilforta, ֆրօք. Sígen, junt lícbrcr i11 haben, ffubírtc unter ^lattner, Vccf unb fermami 4 Sabre auf ber Univ. ťcipjig. 1801 fam er aid Landlehrer jinn Lmipt» manu v. SWrbadj tn 2lngcrbiirg nad) ^rcufjen, bann ju Varon v. Lep* ting in Șlbamdbcibc alé Landlehrer. Seit 1802 SRitgíicb ber beiitfchen ©efellfdiaft ju .Königsberg, [cit 1804 Dr. ber ^bilofoppic, trat er feit 1805 in SRarieimicrbcr alé Qitnmiafiallcbrcr in ben Staatébíciifi, nmrbe 1'810 elfter Dbcrlebrcr am ßollcg. priberie. in Átöiiigébcrg, 1815 Director ber hoherii Vñrgcrfchuíe unb Sciinlinfpector bor fiâbtifchcii Sdiiileu iu ÉRemcl, 12

1842 director béé íjtefígeií ©mmiafíitmé, von bent er am 1. .October 1842 Ьпѵф feine Peiifiotiíriing ?íbfd)icb nahm. Sr fjat mit miibfamcm ^lcifj, mit augeftrengter 2(iiõbaiier, mit raftlofcr Xbätigfcit, mit aufopferii* ber èSerufétrcne feiner ^lmtépflicbt obgelcgcn. Jur SSobítl)äŕígfcit mar er geneigt unb wohltätigen Sweeten gern förberfam. 2ílé ՋՅ-citcr ivar er emftg îmi baé Sßobl feiner Äínber bemüht. £)ap er ein Wianu son ungcivőbii» lieber âScaabiuig war, ¿eigen feine neben ben Sócrnfégcfcháftcn unternommen nen vielfachen iítcratifcbcii 2írbeitcu. ©eine Sßerfe ftiib: 1) ©ebichte, 1804 bcraiiégcgcbcn. 2) Sboppcítcr Surfué grammatifct)cr Uebímgen ¿um Ueberfepen íné Sa» tciiiifcbe. 9lcbft 3 Beilagen. 1808. 3) $Poetifc()e Slätter. 1810. 4) ©chanten über cin latéin, ßcfebiicß. 1810. 5) ßateinifcfjeé Sefebndj. lfter, 2tcr unb 3ter Surfilé. 3 Sanb=> eben 1810. 6) ÉSörterbud) jit Ջօէ). ©amuelé 91 о fenhet) né SateinifcȘem Șefe» buct)c. 1810. 7) Lectionum Velleiimarum specimen. 1810. 8) ^Betrachtungen am ©rabé bér granfenfncȘt. 1814. ЭТсис Síitégabe miter bent äitcl: SSürbe ber beutfcf)cn ©pradfe, auégefiiprt gegen bíe Šlmnafniug ber fraiijöfífcfycn. 1817. 9) £>eé Ùuintué poraimé gíaccué äScrfe in gereimten Ucberfebungcii unb 9laet)aí)mnugeii von vcrfcȘiebenen bei։tfcí)en Sbídjtern aué älterer nub neuerer Seit. 2 Sb. 1818. 10) Wrcufjifcbe äßaiibftkl juin Vaiitircn, Sefen, Эісфпеп, Ściernica unb ©epreiben ín 14 Sogen. 1823. 11) ^rcupifcbe £>anbfibel քոր ben aílercrflcn Unterricht im Sefen, Ûlechncn, Seicl)ncn unb ©фгсіЬсіі. 1823. 12) 2(ílgemcíncé Äinbcrbuef). 1824. 13) lieber beu bcutfd)cn Unterricht in ben ©ípntiaficn. 1832. . 91 ad) biefer Seit hat er fiel) bcfonberé an Dlecenftouen in her ^c» naer Sitcratiirjeitung imb iu ben ßcipjigcr 3aí>rbiíchern für ȘpȘrloioQÎc unb Päbagogit beteiligt, fonfi aber aiifjcr cin paar Programmen uidjté mehr gefchľíebcn. Sßie er fid) ferner gern mit öffentlichen 2lngelegenhcitcii befehäftigte, baron gibt baé bicfigc ©üntermoniiment Scugnip, baé auf feinen Setricb gefliftet’werben ift. 13

liefen vielfachen Sinfłrengungen erfag brr Verblichene, befielt bruitgene, robuftc ©cftalt auf eine unvcrwiiftiidje Äorperftärfe ijinbeutete՜u. nadj menf$ltdjer Veredlung eine lange SSirffamfcit unb ein fpäted Filter verfprad), fur biefe Hoffnungen unerwartet fruí), (Seír ed 9íuí)efíanbeá loante er wegen fdjncll í)crcinbrcd)enber trauriger ^infäüigfeit nicȘt mcí)r freí; werben, ?Scin Vcrfd'eibcn in ben lelten Sagen war fanft unb be* ru^ißcub. gricbe fei mit tȘm! 5. (StatifäHe Hcbcrtí^t 1) grcqitenj ber Sínfíaít. £íe

2)ie ^rcguenj wirb nodj jimei;men, wiewohl ivit nidjt barnad) trachten, ba eine vermehrte Sdjülerjaíg wohl bic Slufmcrífamfeít erregen, aber nicht wahren (Segen bringen fatm. (Vei bem verzögerten 2}rud bed programmed ifi bic

.fôÿuigd, 3Bilí)eím SSarfernageld beutfdjed Vefcbitd) iu 4 ЗэлпЬеіі, Jahrgang 1843 ber ardiäoíogífdtcn Scítuiig von ©erbarb, Papes äpanbivôitcrbuď) ber grudjifefyen Sprache tn 3 Šbcilcn, Daniels thesaurus hymnolo- gicus. 3Bir tönnen nicht uiiterlaffen, fiír biefe ȘuibrctdSc ^iirforge ber *vorge fcțjteu SBebőrbcn ßffcntlid) unfern tief gefühlten &a։if ai:Sjufpred)cn. 35om ©pmnafuim feibfl ift in biefer Seit aufjer bou int vorigen Programm genannten grőjjcrn ŚBerfeii von ©ervinnd, qpanb nnb ©lleiibtd Verifon Soppo* cieiim angefd)afft SßcbcUd piftorifd) geograpl;ifd)cr $anbatlad 1, 2, 3., fçfleinat։;rf)cé 85crjeid)iiijj ber in ben programmen ber Preiifj. ©pmna* fien unb Progpmnafien erfdfieneiien Alpanblungeíi, Sieben nnb ©.biebte, 35icboffd Archív für ben Unterricht im ^eutfefjen , Girault Duvivier grammaire des Grammaires in 2 35b, Sßeisfed Prometheus u:ib fein ȘfRvtpeiifreid, graiibfciiS Vében SHiicenaé, Lobeckii Pathologiae ser- inonis Graeci Prolegomena, Jeli über bie ^íiabe unb bad Stibeínn* genlicb, Scbícíbeud ©rünbjüge bér ivíffci։fc()aftíící)en 35otanif ín 2 35b., SlofdicrS ÁClio (Beiträge յոր ©efcbídjte bér ^iftorifcßcn Jvinift 135b. Pro­ legomena Thucydides), Ä. (S. p. Sßacfcruageld beütnéd Vefcbud) in 4 £bl., Sdfíoffcrd ©cfd)idde bod ad)tjeí)nteii SaprpunbertS unb bed *neun ¿chiliéit bid juin Sturj bed fraiijöfifcpeii Ataífcrrcidtcs in 4 35b., beffclben ®efd)id)te bcr Sßcltbcgebenpeitcn bed 14. unb 15. Заргр. 2 £pl., Scpip* perd franj. Vcfcbiid), ©ifeleínd ©rammatif bcr l)od)be։itfd)cn Sprach« un« jerer Seit, Ufcrtd Germania, Poiiilletd Vebrbud) bcr *©jrpcrimeiitaippt) fit ut;b Pictcorologie von Scptiufe, Abefend Sftittelitalien vor ben Seiten rßmifeper .berrfepaft uacp feinen Sciifmalen, Slipfcb Anmertungen jur £)bpffec in 3 83b, SAarpeinefed ©efdficpte bcr Slcformation in 4 Śpcilen, Sd)ieierinad)crs dfrifllicpe Sitte von Sonas, Platond Sßerfe von Sepiei* crmad)cr in 6 35b., £>afed dogmatic, Platonis Philebus e. Stall* bäum, Homeri Ilias e. Spinner, Demosthenis oratio de corona e. Riffen, Siofentranj jur ©efcpidjte bcr beutfeben Vitcratur, beffelben ©rfd)id>tc bcr beutfeben Poefte im SJiittclaitcr, Scpillcrd Vebcn, ©elftes* entivicfeluiig nnb 3ßerfc von £ofmeifter in 5 35b, V. &r. Hermanns Veprbucp ber gríccpícpcn Antiquitäten 1 i£bl, 35ra։։bid ^>aubbucp bcr *gric d)ifd) romifepen ppííofoppíc bid jc&t 2 ЗЗЬе, Sîeinpolbd ©efepiebte " ber Ppiíofcppíe, SSincrd bíbíifcped Stcalivörtcrbud) ín 2 85bn, Sd)ífflind tviffcnfcpaftlicpe Spntar bér fraujöfifd)cn £)rtpöcpic, £an|djílb Diction­ naire grammatical de la langue française, gortfefcung von ©cplerd 15 pbi)fitalifd)em SBőrtcrbndj, (Braffd altl)od)beiitfd)cm ©pracȘfap, »o« *®olb flip nati։rí)ifiorifd)em Sítícié bie 23. íiícferung. ŠBon ó?crrn iprof. Dr. Sttnfer m Goniß íjaben wir ben 1. Xí)ci( feíncd Vcbrbnd'd ber (Bcfdicbte aid (Be;d)cnf erhalten, für welche Erinnerung an fein friibered SBcrbältnip յո biejer Enflait wir ibin ben freiinblíd)ftcn S?anf abftattcn. 3. ©d) filer biblioteci. 3« ben tm vorigen Programm genannten ^Beiträgen fínb nocí) binjngcfommcii: Ջ՝օո Oberen í'icntenant v. krepier...... 24 ©gr, ՋԽո £errn ®i)mnafianeí;rer äRcnjcl 1 9ití>. — *

§Воп £րո. «Pf. Äönig in ^ranpijdfen 2 - — * — » «Bon £rii. «Pf. äßibcr in ©trabaiinen է , — # տ §Bon £>rn. Atreidpí). ^ob 2էօւ՛ Beitrag » 15 * ՜ g Summa 6 9ïti). 20 ©gr. 2 «Pf. Sind) für biefc freiinblici) gebotenen «Beitrage fagen wir ben geehrten Eltern ben verbinb:id)ftcn £ant. 92ad) bem vorigen «Programm fínb յո bicfein 3werf eingegangen 10 ЭіФ»« 10 Փ überhaupt 17 9îti)lr. 2 «Pf. ~Sm nädiften «Programm werbeiij ad) vollftänbigcr Sïegultrnng mit ber ŽBncb^anbínng fpeciell bie für obige ©umine angefaiiften âöerte genannt werben. £»a nací) bicfein ȘHcfnltat ber gweef bed фіі ectord mit ©amin* հաց ber ^Beiträge nid՝t errcídjt winbe, beantragte er am 20. $ebr. bei ber vorßefc^tcn SJcbörbc, von allen ©tyíUcľn vicrtcIjdȘriicȘ neben bem *ScȘid gelb Vcfcgcíb յո erbeben nub jwar 2 von jcbein ©djiiler. Slnf bie «Radridt von bem fo erhöhten SeIIÏ) ®d)íiíerbibliotí)ct gewährte mir bie ŚBttcbbanblung einen ßrebit, ben id) յոր £Befd)affniig nod) foígenber Sßcrfe bemißt babe. «Rad) ben im »origen «Programm genannten äßerfen finb baju gefommen: Äinber* mib ^audmärden von ben (Bebrübcrn (Brimm in 4 ÉBb., (Befdidte «Rapolcond von ©egiir, fämmtlid)c Sßcrtc bed «ißanbdbcder rőtben in 7 23b, licbmaniid ՋՅօրոքքԽյո 3 Eycmptoren, ^ofmannd £aitpnb iwb cíne «Rad)t mit ¿O coíorirícii ©taițlțtid)«!, fccȘib lord lieben von ©d՝wab, Qinfiav IRieriß 2¡tl9l’11bfd)ríftcn in 12 &iid)ernz bcffcllen 3iigcnbbibliod)ef in 21 ^bd)., von bemjclbn bad 4te (Bebot, bie «Pilger unb ber fiiibwnrm, bad §t|d)cimgbd)cn von ^elgoianb, bad «Pomo» ranjeiibäiimdjen, ©cppel, ber ©d)wcbc auf gingen, Eiflern in 3 23äiibd)cii, (Buttenberg unb feine Eiftiibung, ber xjnudfcplcr, Æaffod befreited *^crnfa lent von (Bited, ©djmalj 2M Γ1' btc «SnÔç։։ï) ßcbiibetcr ©tanbe, bao 16

25ttdj vom aítcii ^rif, 9íudtvaí)l von Slücfertd ®cbid)tcn, ^omvaíbd *ȘțiudȘ tu ścegett, 2eitdjtti)urm unb ^eimte^r, Ssílb, ^rciíigratí;d ©ebídjtc, *Ś5ag gefend ^artí)enaíd ín 2 25b., Saftrbitd) ber Steifen voit Sßenbt tinb ȘRoH férőbe, elfter Saftrgang, ©übíaffd Steifen in Gbina, Sotvenberg bad SRccr unb bte merftvürbígfícn ¡Secreífen tinfcrer Scit, Gainped fämmtlídje Äínbcr* unb Stigeiibfd)riften in 37 S5b., 3$Ötv* SRelítta, @täfed Stei* febílber, Strand ©anptncb, Steife in bte Qícquínoetiabôegetibcn bed neuen Gontínentd von Síleranbcr v. ó^umbolbt unb ŚSottpianb, bearbeitet vou Sßimmcr in 4 25b., Safdfciibtidi ber neuern, für bte Sttgeiib bearbeiteten Gtitbeifntißdrcifcn von Xdetfd) in 5 25b., Söaitberd Grjäi)ltii։geti ttnb *Ջ)էճր феи tit 2 25anben, ^eter ©iücffeib von Gbrber, Sliébterd Slcincfe ber ^ttcȘd, ^oltingd Heiner 25or(cfer, Ärügcrd natiirí)íftorifd)c Xlarflclíttugcn, £o(jmü(lcrd f (einer .^äußrer, 91. ß. @rímmd 9Jîéird)cn aud bem SHor* gcnlaiibe, fjatiffd fammtiidje SÖScrfe von ©djtvab in' 5 25b., Sigidmuiib Stüftig ttad) SŔarrpat, ^oggetd Stcim unb ©ícídiflangc mit bcfottbcrer Siücffidit auf @ötf)e, $ahiid ©rifcibtd, Sinberfcnd Wird) en vom 3)ía¡or v. Senffen, Sacobd Slllivín unb Sfcobor, Sîeigebatird aitcr Sîettelbecf, Sounß Stiilingd ßebcndgefd)id)te, Signed granj 25ttd) für Äinbcr in 2 25b., Slebaud mcrftvttrbigfte ©äugetbiere, 2Bí!mfcn ber Sßalb unb bad Wer mit 8 Tupfern, ^ftjcrd ®cbíd)te von 1831 unb .neue Sammlung von 1835, $omvalbd 25иф für Stuber in 2 25b., Stöbert unb feine Qjefäbrtcn vom Slerfaffer bed Stobinfon Ärttfoë, populare 9îati,irgefd)id)ie ber 3 Steíd)e aud bem ^ranjőftfd)cn, Sí. ß. @rimmd SRardfeit bor 1001 Siacbt ín 5 25b., Gicfenborffd ®ebíd)te.

So ifi, íventt matt bt'c im vorißcn Programm genannten 25üdjcr bajnnímmt, and) für bic mittíern unb felbfl für bte untern Äiaffen ein reíd)í)altígcr ßefeftoff befdfafft, ber, nm retd)e ^rüd)tc ju tragen, nur *jwed mäßiger 25cnt։ßuug bebarf. 25efonberd ftiib SJicriß Sdjriftcti audjujeicȘtieti, ueld)e fid) außer iijrcm trcff(id)cn SnM* Il”b **cr vorjüßli^cn Ștarftcllung aud) rod) päbagogifd) jur ßcfimg ber untern Glaffen babtird) empfehlen, baft jebed Heine 25äiibd)en ein fdfőtted (Saiije gibt. Säßcrd Wîelitta ín einem 25aiib tvürbc in mehrere 25änbd)cii verteilt, viel mci)r ßefer babéit. Ջ ie meiften aber ber nett angefdjaffteit Sdfriften finb von unfern Sd)ü» lern fci)r fleißig bernit. Șu bor 2ßai)i bíefer 25üd)cr bin id) burd) bie ֆօրրո Dberlcßrer £>eivífd)cít unb (Sorfițja, in ber 2ßaf)( ber für bie ßef)« reibibiiotiicf beforgten Sßerfe burd) bad ßc^rercplieginm überhaupt iuiterftüet ivorbcn. 17

4) guv Uníverfítät fíiib ju Эііфаёі 1843 mit bem Seugnífc ber Ș)lcife entlaßen worben: 1) 3ob. Sßtlb. Gbcl aus Vialla, շ 3ahre auf I, flubirt in Königs» betfl Sheologie. 2) 3ob« geller aus Vratinsbcrg, 3. auf I, hier Ղ 3-, ging паф Vraiindberg, Sinologie Jn fbbtren. 3« £)flcrn 1844 folgten: 3) ©uftav ©ronwalb ans ©olbap, շ*/ 3 3. auf I, ging паф Königs» berg, um Gameralia ju ftubircn. 4) grieb. Krieger aus £ycf, 2 3. auf I, ftubirt in Königsberg Sheo» logie. 5) 6 a r l G í u b i u S aus Etjcf, 2 3« auf I, ging паф Königsberg, um She» ologíc ju ftubírcii. 6) Ga r í Vortowsfi aus Saberíacŕ bet Swengfurth, 2 3- auf I, ftubirt in Königsberg Sheologie. 3cÇt ju WîidjaëliS folgten: 7) Ql lejía u b er i Іф h öfer aus £)le$fo, 2'/2 3- auf I, will in Berlin SRebijin ftitbiren. 8) Qluguft Shefing aus ^rengfurth, /2* 2 3. auf I, ftubirt in Königs» berg Gameralia. 9) gibolín Зиф aus CrtelSburg, շ 3. auf I, ftubirt QRcbijin. 10) QRort$ Gidjclbaiim aus Slefcfo, 2 3. auf I, ftubirt ja Königsberg Sncbijm. , • 11) Eouis ©фсі.'опд aus Kallinoweii, 2 3. auf I, ftubirt ju Königs» berg Sheologie. ©♦ Bitten, GS fommt ju oft ber $all vor, baft ^dinier паф ben perien 0ф verfpäten, ohne cir.cn <5։։tfrf>uíbúw¡:0éícítcl ber Gitem mítjubríngen. Gben fo werben (Вфйіег öfters 8 Säge unb länger von ben ЗЬгідеп obre SRel» bung jurncfgebaíten unb jctgcii wobt gar Gntidjulbiguugen vor, bie wir nidjt für vollgültig anfebeti tonnen. ¿ßir bitten bie geehrten Gltcrn bie biefes angeíjt, gatij ergeben?!, Ștcrtn ihren Löhnen mci;r ¿trenge aufjiile» gen, um fie an рйпШіфе ^Pflichterfüllung ju gewöhnen.

5 ü r b í e Ql n f n a b m e n e 1։ e r S ф ü í e r, bitte іф bie geehrten Gítern’aiigc» ІедспШф tun jeitigeVeforgnug bed ո ո 11 mg ängli ф er f or Ь er í í eb e ո Sauf» u. 3mpfatte|ïeS. Um eine jweefmä^ige Vorbereitung ju erleichtern, bemerte іф, 18 baß, íve։։։։ btc Sdjníer ju Anfänge béé Surfud, b. (). ju SRidjaël *cintre ten, für ißre §(։։fi։abme иаф Septa nur Sefen tu։b Schreibe։։ ber *latéin։ nífcheii Schrift, nídjt ^enntniß ber latcínífcíjen Spradje erforberlidj tfl, *ba gegen bcfto meßt eine gute ©rnnblage im X)c։։tfd)e։i. $iir bie Șlufnafynie паф Dataria wirb nidjt baé (Sriedjifdje verlangt, bagegeii im Sat. fertig« feit int (Sonjugíren aud) ber unregelmäßigen æerba uub bie §äŕ)ígfcit *Іеіф tere Säße ctite bcm Sateinifd)en iné £)e։։tfdje unb umgefeßrt ju nberfeßeit, im £)eiitfdjen bie ^äßigfeit ctívaé fdjriftlíd) jn erjäbíen nnb babci grobe Jjeßler gegen bie Drtí)ograpí)íe ju vermeiben. 2>dj bitte aber bie geehrten ßlteri։ ju beachten, baß ihnen biefe SSortßeile nur ju SRidjaël, am *2ln fange bcé Gurfué, nidjt ju Öfter։։ ju Зфеіі werben főimen, íveit bie Sdjíí* 1er bann mitten in ben Surfilé béé Unterrichte eintreten.

T. CeffctttïidK ‘*¡hrnfttitß — «фіф’фІіііЬ

Jhnnerftiig ben S®. ¿September Utadjmtttags von S — 5 Tííjr. /reitago ben ST. September Uormitiitgs von ® —« IS ЧЯЬг. tli։d)mittítgs von S —■ ô öffentliche ^dmlpriifnng.

Sounabenb ben 28. September Siuétßeilung ber Sdjuljcugniffe и. SSerfeßung, ívomít bie Sdjuíe auf 14 Stage gefdjloflen ifi. Si) tf ben 18. Dctobtr 1844.

/ab i an. ՛ e 1

33853