Kuchenne Maszkiecenie
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
BIBLIOTEKA AKADEMII PROGRAMU RÓWNAĆ SZANSE Stowarzyszenie SZOK – Skuteczni, Zdecydowani, Operatywni, Kreatywni KUCHENNE MASZKIECENIE Radlin 2018 Koordynator projektu: Ewa Szurchaj Konsultacja merytoryczna: Danuta Daszkiewicz, Sławomir Jaskulski Realizatorzy projektu i autorzy tekstów: Agata Domurat, Bartosz Jeszka, Bożena Wojaczek-Kałus, Elżbieta Juraszek, Ewa Szurchaj, Jakub Rangol, Jakub Winsławski, Joanna Otlik, Kacper Baszczok, Marcin Skorupa, Marta Zielonka, Natalia Suchanek, Wiktoria Cichon. Partnerzy: Urząd Gminy Radlin Szkoła Podstawowa nr 1 w Radlinie Szkoła Podstawowa nr 3 w Radlinie Koło Gospodyń z Głożyn Projekt okładki: Marcin Chomicki Korekta tekstu: Jarosław Karczmarzyk Fotografie: Joanna Wojdała, Jakub Winsławski Grafika i rysunki: Elżbieta Juraszek, Joanna Otlik Wydawca: Stowarzyszenie SZOK – Skuteczni, Zdecydowani, Operatywni, Kreatywni Radlin 44-310, ul. Makuszyńskiego 17 Wydanie pierwsze Druk i oprawa: DRUKARNIA M&Z DRUK, ul. Puszkina 34, 44-310 Radlin Publikacja wydana dzięki pomocy Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności oraz Polskiej Fundacji Dzieci i Młodzieży w ramach Programu Równać Szanse. 2 3 Zapraszamy Was do przeżycia naszej przygody… wszystkich wzlotów i upad- ków, małych i większych sukcesów. Przedstawiamy wszystko, co wypracowaliśmy podczas realizacji projektu „Kuchenne maszkiecenie- warzymy, godomy, trady- cji się trzymamy” zrealizowanego przez Stowarzyszenie „SZOK” z Radlina, w ra- mach Ogólnopolskiego Konkursu Grantowego „Równać szanse 2016”. Metoda, którą wypracowaliśmy, była oparta na rozwijaniu kompetencji spo- łecznych (np. skuteczna współpraca w grupie, widoczność w środowisku, radzenie sobie ze stresem i problemami, opanowanie praktycznych umiejętności potrzeb- nych w życiu) poprzez wspólne gotowanie. My oparliśmy się na tradycyjnej kuchni śląskiej, natomiast Wy możecie samodzielnie wybrać kulinarny nurt, który Was pasjonuje. Nasza publikacja skierowana jest do animatorów, wychowawców, opiekunów grup nieformalnych, młodych liderów, nauczycieli, osób na co dzień pracujących z młodzieżą. 4 5 Jak zacząć? Dobrze jest podzielić działania na kolejne fazy/etapy. FAZA I – Określ cele, po co będziecie realizować te zadania, jakie kompetencje są najbardziej potrzebne młodym w twojej miejscowości. Możesz wybrać, któreś z rozwiniętej listy poniżej: • skuteczna współpraca w zespole, • rozwój umiejętności komunikacyjnych, • nauka praktycznych umiejętności potrzebnych w życiu codziennym, • nawiązywanie nowych kontaktów społecznych, • odkrywanie i wykorzystywanie zasobów lokalnego środowiska, • autopromocja, radzenie sobie ze stresem i problemami, • lepsze przystosowanie do zmian życiowych, rozwój swoich zainteresowań i pasji. FAZA II – Diagnoza kuchni i kultury regionalnej, należy: • zrobić diagnozę na temat kulinariów, popytać ludzi, prześledzić historię miejscowości, warunki życia, zasoby i braki, • porozmawiać z różnymi grupami wiekowymi, instytucjami mającymi wpływ na życie młodych w środowisku lokalnym, • ustalić, co wyróżnia kulinarnie naszą miejscowość? • zdecydować, czy idziemy w kierunku tradycji, czy nowoczesności? • dowiedzieć się, z czego słynie nasza kuchnia, • ustalić, czy istnieją dania typowe dla naszej miejscowości? • rozeznać się, kto może coś wiedzieć na ten temat? FAZA III – Poznaj ludzi i środowisko lokalne, w tym celu powinno się: • poznać potrzeby młodych, ich pasje, zainteresowania, marzenia, plany oraz słabe i mocne strony, • sprawdzić co robią po lekcjach, co lubią robić i co ich kręci, • nawiązać kontakt z młodymi liderami oraz z dorosłymi, którzy są lokalny- mi społecznikami, • zastanowić się na jakie pytania chcesz znaleźć odpowiedź, • zdobyć informacje z różnych źródeł i różnymi sposobami, • podzielić się tą wiedzą z innymi. FAZA IV – Podejmij decyzję: • kuchnia regionalna czy krajowa, tradycja, czy nowoczesność? • jak zdobyć ciekawe przepisy i w jakiej formie je opublikować? • kto może pomóc z dorosłych? • jak wykorzystać wiedzę niektórych uczestników? • jakie formy marketingu nam pasują? • jak dokumentować i promować działania? FAZA V – Oddaj młodym działanie: Bardzo ważne jest, aby młodzi sami realizowali działania. Wspierajmy, konsultu- jmy, ale nie wyręczajmy! Tylko samodzielnie wykonywane działania dają możli- wość rozwijania kompetencji. 6 PAMIĘTAJ: „Dawniej przywództwo wynikało z siły mięśni. Dzisiaj oznacza dogadywanie się z ludźmi.” Mahatma Gandhi 7 8 9 GDZIE KUCHAREK SZEŚĆ… czyli z kim i gdzie? U kogo szukać pomocy? Ludzie z pasją… to idealni partnerzy. Poszukajcie z młodymi dorosłych, dla których gotowanie i świat kulinariów stały się sposobem na życie i spełnianiem marzeń. Osoby, które lubią młodzież i mają z nią dobry kontakt, zechcą Wam towarzyszyć w kulinarnej przygodzie. Pasjonaci chętnie podzielą się swoją wiedzą i doświadczeniem, pomogą, a nie wy- ręczą, doradzą, a nie skrytykują, wesprą w poszukiwaniu własnych rozwiązań, a nie podadzą gotowy przepis na sukces. To rówieśnicy lub osoby starsze, które w tym, co robią „czują się jak ryba w wo- dzie”. Takie osoby będą Was wspierać, doradzać i pomagać pokonywać trudności. Fachowcy… To osoby, które osiągnęły sukces życiowy, ponieważ kochają to, co robią. Pasja stała się ich sposobem na życie. Powinniście poszukać w swoim otoczeniu miłośników gotowania, profesjonalistów i hobbystów, członków koła gospodyń, mam, babć, smacznie gotujących krewnych, cukierników, piekarzy, właścicieli firm gastronomicznych, redaktorów, grafików, dziennikarzy pism kulinarnych lub innych osób związanych z gastronomią. Koalicjanci… Jeśli młodzi mają już plan, co chcą robić, należy zastanowić się nad koalicjantami, partnerami, osobami, które mogą pomóc. Sponsorzy chętnie udostępnią pomiesz- czenie, wypożyczą sprzęt, pomogą merytorycznie zorganizować raut kulinarny lub inną imprezę. Ich wiedza i doświadczenie to nieocenione źródło informacji. 10 Dobrze byłoby przypomnieć młodym, aby podczas planowania spotkania z przy- szłymi koalicjantami, przestrzegali ogólnych reguł: • należy ustalić wcześniej termin, • przedstawić się, mówić rzeczowo, • przedstawić korzyści dla potencjalnego sponsora: Twój sukces = sukces Sponsora, • pomysł powinien odpowiadać na potrzeby młodych i partnera, • na zakończenie rozmowy podziękować koalicjantowi za poświęcony czas. Darczyńca chce wiedzieć, na co konkretnie zostaną przeznaczone jego fundusze, jaką będzie miał korzyść ze współpracy. PAMIĘTAJ: „Nigdy nie mów ludziom, jak coś zrobić. Powiedz im, co zrobić, a oni zaskoczą cię pomysłowością” George S. Patton NASZA SPIŻARNIA… czyli co mamy, co możemy mieć, czego nam potrzeba? Wskazane jest, aby grupa miała stałe miejsce, w którym będzie czuła się swobod- nie, gdzie będzie mogła się spotykać. Należy je udomowić, oswoić, aby stało się miejscem należącym do niej. Może znajdzie się sala w Domu Kultury, remizie, harcówce, która w tygodniu stoi pusta? Projekt kulinarny wymaga również dostę- pu do kuchni i sprzętu AGD. Na comiesięczne spotkania planistyczne wystarczy mała salka, np. świetlica środowiskowa. 11 Fundament Należy pomyśleć, co będzie potrzebne do zorganizowania warsztatów, wycieczek, rautu kulinarnego, imprezy środowiskowej, co do promocji, monitoringu. Należy ustalić, co macie, co możecie mieć, czego Wam potrzeba? Sprzęt, czyli co? • wyposażenie kuchni, • komputery, • drukarka, • skaner, • aparat, • kamera, Warto wypełnić poniższą tabelę, może okaże się, że część potrzebnego sprzętu i materiałów już mamy lub będzie go można wypożyczyć nieodpłatnie. Co mamy? Co możemy mieć? Czego nam potrzeba? WYRABIANIE CIASTA… czyli tworzymy grupę. Obrzędowość i styl Grupa powinna być rozpoznawalna poprzez, np. logo, swoją nazwę, które umiesz- czacie na wszystkich materiałach reklamowych, np.: koszulkach, ulotkach, plaka- tach, banerach, stronie WWW. Zamiast koszulek mogą być inne identyfikatory noszone przez uczestników projektu na wszystkich zajęciach projektowych. Na starcie dobrze jest stworzyć kodeks – kartę norm i zasad, którą podpisują mło- dzi i opiekunowie. Karta współpracy w formie, np. plakatu umieszczona zostaje w widocznym miejscu, w pomieszczeniu, w którym odbywają się spotkania pla- nistyczne. Akcja integracja kulinarna i nie tylko Na dobry początek trzeba się poznać, aby stworzyć zgraną ekipę. Dobrym pomy- słem jest, np. zorganizowanie krótkiego wyjazdu integracyjnego, wycieczki, pik- niku czy też wspólnego spotkania przy herbatce w miejscu zamieszkania. Ważne, aby wszyscy uczestnicy projektu czuli się tam bezpiecznie. Z tego też względu pro- ponujemy odrzucić możliwość organizacji takiego spotkania w szkole, bo nie musi ona przywoływać pozytywne skojarzenia. Nas zintegrowało wspólne gotowanie, pomoc przy obieraniu ziemniaków i in- strukcje obsługi obieraczki. Gotowanie na początek czegoś prostego, a potem de- gustacja. Była to okazja do prywatnych rozmów i śmiechu. Po posiłku gry i zabawy ruchowe 12 Pomysłów jest wiele, oto naszych kilka propozycji: Cele zabaw: • przełamanie barier • zbadanie potrzeb uczestników, • określenie ich oczekiwań dotyczących zajęć, • integracja grupy, • rozwijanie wyobraźni i empatii, • budowanie wzajemnej życzliwości i zaufania. 1. „Nazywam się” Zabawa świetnie nadaje się na rozpoczęcie spotkania integracyjnego. Pozwala zo- rientować się osobie prowadzącej w oczekiwaniach grupy, a grupie otworzyć się na wspólną wymianę zdań. Zabawa polega na tym, że każda z osób musi dokończyć trzy zdania. Nazywam się… Jestem tu dlatego że… Chciałbym, aby to spotkanie… Wypowiadanych zdań nie należy komentować ani krytykować, nawet jeśli będą to dla części graczy zwykłe wygłupy. 2. „Zabawa w marzenia” Prowadzący prosi uczestników o