Libri I Mormonit

LIBRI I MORMONIT

NJË DËSHMI TJETËR E JEZU KRISHTIT Libri i Mormonit

NJË DËSHMI

TJETËR

JEZU KRISHTIT

Libri i Mormonit NJË RRËFIM I SHKRUAR MBI FLETË NGA DORA E MORMONIT NXJERRË NGA FLETËT E NEFIT Prandaj, është një përmbledhje e shkurtuar e analit të popullit të Nefit dhe gjithashtu e Lamanitëve—Shkruar për Lamanitët, të cilët janë një mbetje e shtëpisë së Izraelit, si dhe për Judenj dhe Johebrenj—Shkruar me urdhërim dhe gjithashtu nëpërmjet shpirtit të profecisë dhe të zbulesës—Shkruar dhe vulosur dhe fshehur te Zoti, që të mund të mos shkatërrohej—Që të vijë në dritë nëpërmjet dhuratës dhe fuqisë së Perëndisë dhe për interpretimin e tij—Vulosur nga dora e Moronit dhe fshehur te Zoti, që të dalë në dritë në kohën e duhur nëpërmjet Johebrenjve—Interpretimi i tij nëpërmjet dhuratës së Perëndisë. Gjithashtu, një përmbledhje e marrë nga libri i Ethërit që është një anal i popullit të Jaredit që u shpërnda në kohën kur Zoti ua ngatërroi gjuhën njerëzve, kur ata po ndërtonin një kullë për të arritur në qiell—Ky anal është për t’u treguar atyre që mbetën nga shtëpia e Izraelit çfarë gjërash të mëdha kishte bërë Zoti për etërit e tyre dhe që ata të mund të dinë besëlidhjet e Zotit, që ata nuk janë braktisur përgjithmonë—Dhe gjithashtu për bindjen e Judenjve dhe Johebrenjve se Jezusi është Krishti,Perëndia i Amshuar, që ua shfaqi veten të gjitha kombeve—Dhe tani, në qoftë se ka gabime, ato janë gabime të njerëzve; prandaj mos dënoni gjërat e Perëndisë, që të mund të gjendeni pa njollë në fronin e gjykimit të Krishtit.

Përkthim origjinal nga fletët në anglisht nga Joseph Smith, i Riu Botimi i parë në anglisht publikuar në Palmyra, New York, SHBA, më 1830 v PARATHËNIA ibri i Mormonit është një vëllim shkrimesh të shenjta i kraha- Lsueshëm me Biblën. Ai është një anal i marrëdhënieve të Perë- ndisë me banorët e lashtë të kontinentit Amerikan dhe përmban tërësinë e ungjillit të përjetshëm. Libri u shkrua nga shumë profetë të lashtë nëpërmjet shpirtit të profecisë dhe të zbulesës. Fjalët e tyre, të shkruara në fletë ari, u cituan dhe u përmblodhën nga një profet-historian i quajtur Mor- mon. Anali përmban një rrëfim të dy qytetërimeve të mëdha. Njëri erdhi nga Jeruzalemi në vitin 600 para K. dhe më vonë u nda në dy kombe që njihen si Nefitët dhe Lamanitët. Tjetri erdhi shumë kohë më parë, kur Zoti ngatërroi gjuhët në Kullën e Babelit. Ky grup njihet si Jareditët. Pas mijëra vjetësh, të gjithë u shkatërruan me përjashtim të Lamanitëve të cilët janë paraardhësit kryesorë të Indianëve të Amerikës. Ngjarja kurorëzuese e shënuar në Librin e Mormonit është shë- rbesa personale e Zotit Jezu Krisht mes Nefitëve, pak kohë pas ringjalljes së tij. Aty shpjegohen doktrinat e ungjillit, theksohet në vija të përgjithshme plani i shpëtimit dhe u tregohet njerëzve se ç’duhet të bëjnë që të arrijnë paqe në këtë jetë dhe shpëtim të përjetshëm në jetën që do të vijë. Pasi Mormoni përfundoi shkrimet e tij, ia dorëzoi përmbledhjen të birit, Moronit, i cili shtoi pak fjalë nga vetja e tij dhe i fshehu fletët në kodrën Kumorah. Më 21 shtator 1823 i njëjti Moroni, në atë kohë një qenie e lavdishme dhe e ringjallur, iu shfaq profetit Joseph Smith dhe e udhëzoi në lidhje me analin e lashtë dhe mbi përkthimin e tij të destinuar në gjuhën angleze. Në kohën e duhur, fletët iu dorëzuan Joseph Smithit i cili i përktheu nëpërmjet dhuratës dhe fuqisë së Perëndisë. Ky anal është botuar tani në shumë gjuhë si një dëshmi e re dhe plotësuese që Jezu Krishti është i Biri i Perëndisë së gjallë dhe se të gjithë ata që vijnë tek ai dhe që u binden ligjeve dhe ordinancave të ungjillit të tij, mund të shpëtohen. Në lidhje me këtë anal, Profeti Joseph Smith ka thënë: “Unë u thashë vëllezërve se Libri i Mormonit ishte më i sakti nga ndonjë libër mbi tokë dhe gurthemeli i besimit tonë, dhe se një njeri do t’i afrohet më shumë Perëndisë duke iu bindur porosive të tij, se nga ndonjë libër tjetër.” Përveç Joseph Smithit, Zoti bëri të mundur për njëmbëdhjetë të tjerë të shihnin me sytë e tyre fletët e arit dhe të jenë dëshmitarë të veçantë të vërtetësisë dhe të hyjnisë së Librit të Mormonit. Dëshmitë e tyre të shkruara, përfshihen këtu si “Dëshmia e Tre Dëshmitarëve” dhe “Dëshmia e Tetë Dëshmitarëve.” Ne ftojmë të gjithë njerëzit kudo, të lexojnë Librin e Mormonit, të mendojnë në zemrat e tyre mesazhin që ai mban dhe pastaj t’i vi kërkojnë Perëndisë, Atit të Amshuar, në emrin e Krishtit, në qoftë se libri është i vërtetë. Ata që do të ndjekin këtë udhë dhe kërkojnë me besim, do të marrin, me anë të fuqisë së Frymës së Shenjtë një dëshmi të vërtetësisë dhe të hyjnisë së tij. (Shih Moroni 10:3–5.) Ata që marrin këtë dëshmi hyjnore nga Shpirti i Shenjtë, do të mësojnë gjithashtu, nga e njëjta fuqi, se Jezu Krishti është Shpëti- mtari i botës, se Joseph Smithi është zbuluesi dhe profeti i tij në këto ditë të fundit dhe se Kisha e Jezu Krishtit e Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme është mbretëria e Zotit e ngritur sërish mbi tokë, për të përgatitur për ardhjen e dytë të Mesias. vii DËSHMIA E TRE DËSHMITARËVE Let’u bëhet e njohur të gjitha kombeve, fiseve, gjuhëve dhe popujve te të cilët do të vijë kjo vepër: Se ne, nëpërmjet hirit të Perëndisë, Atit dhe Zotit tonë Jezu Krishtit, kemi parë fletët të cilat përmbajnë këtë anal që është një anal i popullit të Nefit dhe gjithashtu i Lamanitëve, vëllezërve të tyre, si dhe i njerëzve të Jaredit që erdhën nga kulla, për të cilën është folur. Dhe ne e dimë gjithashtu se ato u përkthyen nëpërmjet dhuratës dhe fuqisë së Perëndisë, pasi zëri i tij na e deklaroi këtë; prandaj, ne e dimë me siguri se vepra është e vërtetë. Dhe ne gjithashtu dëshmojmë se kemi parë gdhendjet që janë mbi fletët; dhe ato na u treguan nëpërmjet fuqisë së Perëndisë dhe jo të njeriut. Dhe ne deklarojmë me fjalë solemne, se një engjëll i Perëndisë zbriti nga qielli dhe ai solli dhe vuri para syve tanë, që ne vështruam dhe pamë fletët dhe gdhendjet në to; dhe ne e dimë se është nëpërmjet hirit të Perëndi- së, Atit dhe të Zotit tonë Jezu Krisht, që ne pamë dhe dëshmojmë se këto gjëra janë të vërteta. Dhe është e mrekullueshme në sytë tanë. Megjithatë, zëri i Zotit na urdhëroi që ne duhet të dëshmoj- më për të, prandaj, që të jemi të bindur ndaj urdhërimeve të Perëndisë, ne dëshmojmë për këto gjëra. Dhe ne e dimë se po të jemi besnikë te Krishti, ne do të pastrojmë rrobat tona nga gjaku i të gjithë njerëzve dhe do të gjendemi pa njolla para fronit të gjykimit të Krishtit dhe do të jetojmë me të përjetësisht në qiej. Dhe nderimi qoftë i Atit dhe i Birit dhe i Frymës së Shenjtë, që është një Perëndi. Amen.

Oliver Cowdery David Whitmer Martin Harris viii DËSHMIA E TETË DËSHMITARËVE Let’u bëhet e njohur të gjitha kombeve, fiseve, gjuhëve dhe popujve te të cilët do të vijë kjo vepër: Se Joseph Smith i Riu, përkthyesi i kësaj vepre, na i tregoi fletët për të cilat është folur, të cilat kanë pamjen e arit; dhe të gjitha ato fletë, të cilat vetë Smithi përktheu, ne i mbajtëm me duart tona; dhe ne pamë gjithashtu gdhendjet në to, që kanë pamjen e një pune të lashtë dhe të një mjeshtërie të çuditshme. Dhe këtë ne e dëshmojmë me fjalë solemne se vetë Smithi na i tregoi ato; pasi ne i pamë dhe i ngritëm dhe e dimë me siguri se vetë Smithi i kishte fletët për të cilat kemi folur. Dhe ne ia japim emrat tanë botës, që t’i dëshmojmë botës atë që kemi parë. Dhe ne nuk gënjejmë, Perëndia dëshmon për të.

Christian Whitmer Hiram Page Jacob Whitmer JosephSmith,Plaku Peter Whitmer, i Riu Hyrum Smith John Whitmer Samuel H. Smith ix DËSHMIA E PROFETIT JOSEPH SMITH Fjalët e vetë Profetit Joseph Smith mbi daljen në dritë të Librit të Mormonit, janë: “Mbrëmjen … e njëzet e një shtatorit [1823]… pasi isha shtrirë në shtrat për të fjetur, unë u përfshiva në lutje dhe përgjërim ndaj Perëndisë së Plotfuqishëm.... “Ndërsa isha duke i thirrur Perëndisë, zbulova një dritë që u shfaq në dhomën time, e cila vazhdoi të rritej derisa dhoma ishte më e shndritshme se në mesditë, kur papritur një personazh u shfaq pranë shtratit tim, duke qëndruar në ajër, sepse këmbët e tij nuk e preknin dyshemenë. “Ai kishte një rrobë të çlirët të bardhësisë më të jashtëzakonshme. Ishte një bardhësi përtej gjithçkaje tokësore që kisha parë ndonjë- herë; as nuk e besoj që ndonjë gjë tokësore mund të bëhet që të shfaqet kaq jashtëzakonisht e bardhë dhe e shndritshme. Duart e tij ishin të zhveshura dhe krahët e tij gjithashtu, pak mbi kyç; kështu, edhe shputat e këmbëve të tij ishin të zbathura, po ashtu edhe këmbët deri pak mbi kyçe. Edhe koka dhe qafa e tij ishin të zbuluara. Munda të zbuloj se ai nuk kishte asnjë veshje tjetër përveç kësaj rrobe, ngaqë ishte e hapur, kështu që unë mund ta shihja kraharorin e tij. Jo vetëm rroba e tij ishte jashtëzakonisht e bardhë, por e tërë qenia e tij ishte e lavdishme përtej çdo përshkrimi dhe pamja e fytyrës së tij me të vërtetë si një vetëtimë. Dhoma ishte tepër e ndriçuar, por jo aq e shndritshme sa menjëherë përreth qenies së tij. Kur për herë të parë hodha vështrimin mbi të, pata frikë; por frika shpejt m’u largua. “Ai më thirri me emër dhe më tha se ishte një lajmëtar i dërguar nga prania e Perëndisë për mua dhe se emri i tij ishte Moroni, se Perëndia kishte një punë për mua për ta bërë dhe se emri im do të mbahej për mirë e për keq mes të gjitha kombeve, fiseve dhe gjuhëve, ose që do të flitej si për mirë, edhe për keq mes gjithë popujve. “Ai tha se një libër ishte fshehur, i shkruar mbi fletë të arta, që jepte një rrëfim të banorëve të mëparshëm të këtij kontinenti dhe burimin nga dolën ata. Ai gjithashtu tha se plotësia e Ungjillit të përjetshëm përmbahej në të, sikurse iu dha nga Shpëtimtari bano- rëve të lashtë; “Gjithashtu, që kishte dy gurë të vendosur në harqe të argjendta— dhe këta gurë, të lidhur te një parzmore, përbënin atë që quhet Urimi dhe Thumimi—të depozituara me fletët; dhe zotërimi dhe përdorimi i këtyre gurëve ishin ato që përbënin “shikuesit” në kohët e lashta ose të mëparshme; dhe se Perëndia i kishte përgatitur ata për qëllimin e përkthimit të librit. ******* x “Përsëri, ai më tha se, kur t’i merrja ato fletë për të cilat ai kishte folur—sepse koha që do të merreshin, nuk ishte përmbushur ende—nuk do t’ia tregoja ato askujt, as parzmoren me Urimin dhe Thumimin, vetëm atyre të cilëve do të urdhërohesha t’ua tregoja; në qoftë se e bëja, do të shkatërrohesha. Ndërsa po bisedonte me mua rreth fletëve, vegimi u hap në mendjen time, kështu që unë mund të shihja vendin ku u depozituan fletët dhe kaq qartë e dallueshëm, sa e njoha vendin përsëri, kur e vizitova atë. “Pas këtij komunikimi, unë pashë dritën në dhomë të fillonte të mblidhej menjëherë përreth këtij personi i cili më kishte folur mua, dhe ajo vazhdoi ta bënte atë derisa dhoma u la përsëri e errët, përveçse vetëm përreth tij; kur, për një çast pashë, siç u duk, një shtyllë të hapej drejt qiellit dhe ai u ngjit, derisa u zhduk tërësisht dhe dhoma u la sikurse kishte qenë përpara se kjo dritë qiellore të ishte shfaqur. “Unë mbeta i shtangur nga skena e pazakonshme dhe i habitur shumë me atë çka më ishte thënë nga ky lajmëtar i jashtëzakonshëm; kur, në mes të meditimit tim, papritur zbulova se dhoma ime përsëri filloi të merrte dritë dhe për një çast, siç u duk, i njëjti lajmëtar qiellor ishte përsëri pranë shtratit tim. “Ai filloi të flasë dhe përsëri tregoi po të njëjtat gjëra që kishte bërë në vizitën e tij të parë, pa ndryshimin më të vogël; të cilën pasi e bëri, më informoi për gjykimet e mëdha që po i vinin tokës, me shkretimet e mëdha nga uria, shpata e murtaja, dhe se këto gjykime të ashpra do t’i vinin tokës në këtë brez. Pasi i kishte treguar këto gjëra, ai përsëri u ngjit, sikurse kishte bërë më parë. “Deri në këtë kohë, kaq të mëdha ishin përshtypjet e lëna në mendjen time, sa gjumi më ishte larguar nga sytë dhe unë u shtriva i pushtuar nga habia e asaj që kisha parë e dëgjuar. Por sa e madhe ishte habia ime kur përsëri pashë të njëjtin lajmëtar pranë shtratit tim dhe e dëgjova atë të më ritregojë ose të më përsërisë prapë të njëjtat gjëra sikurse më parë; dhe të shtonte një paralajmërim për mua, duke më thënë se Satani do të përpiqej të më tundonte mua (si pasojë e rrethanave të varfra të familjes së atit tim), t’i merrja fletët për qëllim pasurimi. Këtë ai ma ndaloi, duke thënë se nuk duhej të kisha asnjë qëllim tjetër në mendje në marrjen e fletëve, përveçse të përlëvdoja Perëndinë dhe nuk duhej të ndikohesha nga ndonjë motiv tjetër përveç atij të ndërtimit të mbretërisë së tij; përndryshe nuk mund t’i merrja ato. “Pas kësaj vizite të tretë, ai përsëri u ngjit në qiell sikurse më parë dhe unë përsëri u lashë të përsiatja të pazakontën e asaj që sapo kisha përjetuar; kur pothuajse menjëherë pasi lajmëtari qiellor ishte larguar prej meje për herën e tretë, gjeli këndoi dhe unë mësova se dita po afrohej, kështu që bashkëbisedimet tona duhej të kishin zënë të gjithë atë natë. xi “Pas pak u ngrita nga shtrati dhe, si zakonisht, shkova të kryeja punët e nevojshme të ditës; por, në përpjekje për të punuar sikurse herët e tjera, e pashë se isha kaq shumë i rraskapitur sa u bëra tërësisht i paaftë për të punuar. Ati im, që po punonte së bashku me mua, zbuloi se diçka nuk shkonte me mua dhe më tha të shkoja në shtëpi. Unë fillova të eci me qëllim që të shkoja në shtëpi, por, në përpjekje për të kapërcyer gardhin e fushës ku ishim, fuqia më la tërësisht dhe unë rashë i pafuqishëm përtokë e për njëfarë kohe isha krejtësisht i pandërgjegjshëm për gjithçka. “E para gjë që më kujtohet, ishte një zë duke më folur, duke më thirrur në emër. Ngrita sytë dhe pashë të njëjtin lajmëtar duke qëndruar mbi kokën time, i rrethuar nga drita si më parë. Atëherë ai më tregoi përsëri gjithçka që më kishte treguar natën e mëparshme dhe më urdhëroi të shkoja tek ati im dhe t’i tregoja atij për vegimin dhe urdhërimet që kisha marrë. “Unë u binda; u ktheva tek ati im në fushë dhe ia tregova të gjithë çështjen atij. Ai m’u përgjigj se ishte nga Perëndia dhe më tregoi të shkoja e të bëja ashtu siç më kishte urdhëruar lajmëtari. E lashë fushën dhe shkova tek vendi ku lajmëtari më kishte treguar se ishin depozituar fletët; dhe për shkak të dallueshmërisë së vegimit që kisha patur lidhur me të, unë e njoha vendin menjëherë sapo arrita atje. “Pranë fshatit të Manchester-it, konteja e Ontario-s, New York, ndodhet një kodër e një madhësie të konsiderueshme dhe më e lartë se ndonjë tjetër në ato rrethina. Në anën perëndimore të kësaj kodre, jo shumë larg nga maja, nën një gur me madhësi të konsiderueshme, ndodheshin fletët, të depozituara në një kuti guri. Ky gur ishte i trashë dhe i rrumbullakosur në mes në pjesën e sipërme e më i hollë drejt anëve, kështu që pjesa e mesit të tij ishte e dukshme mbi tokë, por të gjitha anët e tij ishin të mbuluara me dhe. “Pasi e hoqa dheun, mora një levë, të cilën e fiksova nën buzën e gurit dhe me pak mundim e ngrita atë lart. Pashë brenda dhe atje me të vërtetë pashë fletët, Urimin dhe Thumimin dhe parzmoren, sikurse të përmendura nga lajmëtari. Kutia në të cilën ato ndodheshin, formohej nga gurë të vendosur së bashku në njëfarë çimentoje. Në fund të kutisë shtriheshin dy gurë në mënyrë diagonale me kutinë dhe mbi këta dy gurë ndodheshin fletët dhe gjërat e tjera me to. “Bëra përpjekje t’i nxirrja ato, por m’u ndalua nga lajmëtari dhe përsëri u njoftova se koha për t’i sjellë ato në dritë nuk kishte arritur ende dhe as nuk do të vinte deri katër vite më pas; por ai më tha se unë duhej të shkoja në atë vend pikërisht pas një viti nga ajo ditë dhe se ai do të takohej me mua e unë do të vazhdoja ta bëja këtë derisa koha të vinte për t’i marrë fletët. xii “Në përputhje me atë që më ishte urdhëruar, unë shkova në fund të çdo viti dhe çdo herë e gjeta atje të njëjtin lajmëtar dhe mora udhëzime e dituri prej tij në secilën prej bashkëbisedimeve tona, lidhur me atë që Zoti do të bënte dhe se si e në çfarë mënyre mbretëria e tij do të udhëhiqej në ditët e fundit. ******* “Më vonë erdhi koha për të marrë fletët, Urimin dhe Thumimin dhe parzmoren. Në ditën e njëzetedytë të shtatorit, një mijë e tetëqind e njëzet e shtatë, pasi kisha shkuar si zakonisht në fund të një viti tjetër në vendin ku ato ishin depozituar, i njëjti lajmëtar qiellor m’i dorëzoi ato me këtë urdhër, se unë do të isha përgjegjës për to; që, në qoftë se do t’i lija pa kujdes ose pas dore, unë do të flakesha; por, nëse do t’i përdorja të gjitha përpjekjet e mia për t’i ruajtur ato, derisa ai, lajmëtari, të vinte për t’i marrë, ato do të ishin të mbrojtura. “Shpejt mësova arsyen përse kisha marrë urdhëra kaq të forta për t’i mbajtur ato të sigurta dhe përse ndodhi që lajmëtari kishte thënë se, kur të kisha bërë atë që kërkohej nga dora ime, ai do të vinte për t’i marrë ato. Sepse sapo u mësua se i kisha ato, menjëherë përpjekjet më të pazakonta u përdorën për të m’i marrë ato. Çdo lloj strategjie që mund të shpikej, u përdor për atë qëllim. Përndjekja u bë më e hidhur dhe më e ashpër se përpara dhe turmat ishin vigjilente vazhdimisht për të m’i marrë ato, nëse ishte e mundur. Por nëpërmjet urtësisë së Perëndisë, ato mbetën të sigurta në duart e mia, derisa unë të përfundoja me to atë që ishte kërkuar nga dora ime. Kur, në përputhje me marrëveshjet, lajmëtari erdhi për to, unë ia dorëzova atij; dhe ai i ka ato në ngarkim deri në këtë ditë, që është dita e dytë e majit, një mijë e tetëqind e tridhjetë e tetë.” Për analin e plotë shih Joseph Smith—Historia, në Perla me Vlerë të Madhe, dhe History of The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (Historia e Kishës së Jezu Krishtit të Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme), vëllimi 1, kapitujt 1–6. Kështu, anali i lashtë i sjellë në dritë nga toka, si zëri i një populli që flet nga pluhuri dhe i përkthyer në gjuhën moderne nëpërmjet dhuratës dhe fuqisë së Perëndisë, sikurse u vërtetua nga konfirmimi Hyjnor, u botua për herë të parë në botë në anglisht në vitin 1830 si The Book of Mormon. xiii NJË SHPJEGIM I SHKURTËR MBI Librin e Mormonit

Libri i Mormonit është një anal i shenjtë i popujve në Amerikën e lashtë dhe ishte gdhendur mbi fletë të holla metali. Në këtë libër flitet për katër lloje fletësh prej metali: 1. Fletët e Nefit, që ishin dy llojesh: Fletët e Vogla dhe Fletët e Mëdha. Të parat, më në veçanti u kushtoheshin më shumë çështjeve shpirtërore, shërbesës dhe mësimeve të profetëve, kurse të dytat kishin të bënin më shumë me historinë laike të atyre popujve (1 Nefi 9:2–4). Megjithatë, që nga koha e Mosias, fletët e mëdha përfshinë edhe çështje me rëndësi të madhe shpirtërore. 2. Fletët e Mormonit, që përmbajnë një përmbledhje nga Mormoni të Fletëve të Mëdha të Nefit, me shumë komente. Këto fletë përmbanin gjithashtu një vazhdim të historisë nga Mormoni dhe shtesa nga i biri, Moroni. 3. Fletët e Ethërit, që paraqesin një histori të Jareditëve. Ky anal u përmblodh nga Moroni, i cili përfshiu komente të tija dhe e bashkoi analin me historinë e përgjithshme, nën titullin “Libri i Ethërit.” 4. Fletët prej tunxhi, të sjella nga njerëzit e Lehit nga Jeruzalemi në vitin 600 para K. Këto përmbanin “pesë librat e Moisiut, . . .Dhe gjithashtu, një anal të Judenjve që nga fillimi, deri në fillimin e mbretërisë së Zedekias, mbret i Judës; Si dhe profecitë e profe- tëve të shenjtë” (1 Nefi 5:11–13). Shumë citime nga këto fletë, që përmendin Isaian dhe profetë të tjerë biblikë dhe jobiblikë shfaqen në Librin e Mormonit. Libri i Mormonit përfshin pesëmbëdhjetë pjesë ose ndarje kryesore, të njohura, me një përjashtim, si libra, secili i emërtuar me emrin e autorit të tij kryesor. Pjesa e parë (gjashtë librat e parë, duke mbaruar me Omnin) është një përkthim nga Fletët e Vogla të Nefit. Mes librave të Omnit dhe të Mosias është një përfshirje e quajtur Fjalët e Mormonit. Kjo përfshirje lidh analin e gdhendur në Fletët e Vogla me përmbledhjen e Mormonit të Fletëve të Mëdha. Pjesa më e gjatë, nga Mosia te Mormoni, duke përfshirë kapitullin 7, është një përkthim i përmbledhjes së Mormonit të Fletëve të Mëdha të Nefit. Pjesa përfundimtare, nga kapitulli 8 i Mormonit deri në fund të vëllimit, u gdhend nga biri i Mormonit, Moroni, i cili pasi mbaroi analin e jetës së atit të tij, bëri një përmbledhje të analit të Jareditëve (si Libri i Ethërit) dhe më vonë shtoi pjesët e njohura si Libri i Moronit. xiv Në ose rreth vitit 421 pas K. Moroni, i fundit i profetëve-historianë Nefitë, vulosi analin e shenjtë dhe e fshehu te Zoti, që të sillet në dritë në ditët e mëvonshme, si qe parashikuar nga zëri i Perëndisë nëpërmjet profetëve të tij të lashtë. Më 1823 pas K. i njëjti Moron, atëherë një qenie e ringjallur, vizitoi Profetin Joseph Smith dhe më pas ia dorëzoi fletët e gdhendura atij. xv EMRAT DHE RADHA E LIBRAVE NË Librin e Mormonit

Emri Faqe Libri i Parë i Nefit ...... 1 Libri i Dytë i Nefit ...... 63 Libri i Jakobit ...... 140 Libri i Enosit ...... 162 Libri i Jaromit ...... 165 Libri i Omnit ...... 167 Fjalët e Mormonit ...... 170 Libri i Mosias ...... 172 Libri i Almës ...... 247 Libri i Helamanit ...... 443 Nefi i Tretë ...... 490 Nefi i Katërt ...... 557 Libri i Mormonit ...... 561 Libri i Ethërit ...... 584 Libri i Moronit ...... 620

Libri i Parë i Nefit

MBRETËRIMI DHE SHËRBESA E TIJ

jë rrëfim i Lehit dhe gruas së tij, Sarias dhe katër djemve të tij, Nqë quheshin (duke filluar nga më i madhi) Laman, Lemuel, Sam dhe Nefi. Zoti paralajmëron Lehin që të largohet nga toka e Jeruzalemit, sepse ai u profetizon njerëzve në lidhje me paudhësinë e tyre dhe ata përpiqen të shkatërrojnë jetën e tij. Ai bën tri ditë udhëtim me familjen e tij në vendin e shkretë. Nefi merr me vete vëllezërit e tij dhe kthehet në tokën e Jeruzalemit për të marrë analin e Judenjve. Rrëfimi i vuajtjeve të tyre. Ata marrin për gra të bijat e Ishmaelit. Marrin me vete familjet e tyre dhe nisen për në vendin e shkretë. Vuajtjet dhe mjerimet e tyre në vendin e shkretë. Drejtimi i udhëtimeve të tyre. Ata arrijnë tek ujërat e mëdha. Vëllezërit e Nefit ngrenë krye kundër tij. Ai i huton ata dhe ndërton një anije. Ata e quajnë emrin e vendit Begati. Përshkojnë ujërat e mëdha për në tokën e premtuar dhe kështu me radhë. Kjo është sipas rrëfimit të Nefit; ose me fjalë të tjera, unë, Nefi e shkrova këtë anal.

KAPITULLI 1 duke qenë jashtëzakonisht i favorizuar nga Zoti në të gjitha Nefi fillon analin e popullit të tij— ditët e mia; po, duke patur një Lehi sheh në vegim një shtyllë zjarri njohuri të madhe të mirësisë f dhe lexon nga një libër profecish— dhe të mistereve të Perëndisë, g Ai lavdëron Perëndinë, parashikon kështu që unë bëj një anal të ardhjen e Mesias dhe profetizon ngjarjeve të mia në ditët e mia. shkatërrimin e Jeruzalemit—Per- 2 Po, unë bëj një anal në a sekutohet nga Judenjtë. Rreth 600 gjuhën e atit tim, e cila përbëhet para K. nga ajo që mësojnë Judenjtë dhe gjuha e Egjiptianëve. NË, aNefi, duke qenë i li- 3 Dhe e di, se anali që unë bëj Undur nga bprindër të cmirë, është i avërtetë dhe unë e bëj me si rezultat u dmësova disi në të dorën time; dhe unë e bëj sipas gjithë diturinë e atit tim; dhe njohurisë sime. pasi kisha parë shumë evuajtje 4 Pasi ndodhi që në fillim të gjatë ditëve të mia, megjithatë, vitit të aparë të mbretërimit të

[1 nefi] ush Mësoj, mësues. Morm. 9:32–33. 1 1a ush Nefi, Bir i Lehit. e ush Mjerim. 3a 1 Ne. 14:30; b DeB 68:25, 28. f ush Mistere të Mosia 1:6; ush Prindër. Perëndisë. Eth. 5:1–3; c Fja. 22:1. g ush Shkrime të DeB 17:6. d Enosi 1:1; shenjta. 4a ush Kronologji— Mosia 1:2–3. 2a Mosia 1:2–4; 598 para K. 1Nefi 1:5–14 2 bZedekias, mbret i Judesë (ati 9 Dhe ndodhi që ai pa Një duke im, Lehi, pasi kishte jetuar gji- zbritur nga mesi i qiellit dhe pa thë ditët e tij në cJeruzalem); dhe se ashkëlqimi i tij ishte mbi atë po atë vit erdhën shumë dprofe- të diellit në mesditë. të, duke profetizuar te njerëzit 10 Dhe ai pa gjithashtu se ata duhej të pendoheshin, adymbëdhjetë të tjerë duke e ose qyteti i madh i eJeruzalemit ndjekur atë dhe shkëlqimi i tyre duhej të shkatërrohej. e kalonte atë të yjeve të qiellit. 5 Kështu, ndodhi që ati im, 11 Dhe ata zbritën dhe u shpër- aLehi, ndërsa doli iu lut Zotit, ndanë mbi sipërfaqen e tokës; po, madje me gjithë bzemrën e dhe i pari erdhi dhe qëndroi tij në emër të popullit të tij. përpara atit tim, dhe i dha një 6 Dhe ndodhi që ndërsa ai iu alibër, dhe e urdhëroi se duhej lut Zotit, aty erdhi një ashtyllë të lexonte. zjarri dhe qëndroi mbi një 12 Dhe ndodhi që, ndërsa lexoi, shkëmb para tij; dhe ai pa dhe ai u mbush me aShpirtin e Zotit. dëgjoi shumë; dhe për shkak të 13 Dhe ai lexoi, duke thënë: gjërave që pa dhe dëgjoi, u Mjerë ti, mjerë ti Jeruzalem, pasi rrënqeth dhe u drodh pa masë. unë kam parë aneveritë e tua! 7 Dhe ndodhi që ai u kthye në Po, dhe shumë gjëra lexoi ati shtëpinë e tij në Jeruzalem dhe im në lidhje me bJeruzalemin— e lëshoi veten mbi shtratin e tij, se ai do të shkatërrohej me gjithë duke qenë i amposhtur nga banorët e tij; shumë do të mba- Shpirti dhe nga gjërat që kishte ronin nga shpata dhe shumë do parë. të cmerreshin robër dhe do të 8 Dhe ndërsa ishte kështu i dërgoheshin në Babiloni. mposhtur nga Shpirti, iu shfaq 14 Dhe ndodhi që, kur ati im një avegim, madje që ai pa bqiejt kishte lexuar dhe parë shumë e hapur dhe mendoi se pa Perë- gjëra të mëdha dhe të mreku- ndinë të ulur në fronin e tij, të llueshme, ai shpërtheu në thirrje rrethuar nga një mori e panu- të shumta ndaj Zotit, të tilla si: mërt engjëjsh që po i këndonin Të mëdha dhe të mrekullue- dhe po lavdëronin Perëndinë e shme janë veprat e tua, O Zot, tyre. Perëndi i Plotfuqishëm! Froni

4b 2 Kro. 36:10; Hel. 5:24, 43; DeB 137:1. Jer. 52:3–5; DeB 29:12; 9a JS—H 1:16–17. Omni 1:15. JS—H 1:16. 10a ush Apostull. c 1 Kro. 9:3. 7a Dan. 10:8; 11a Eze. 2:9. d 2 Mbr. 17:13–15; 1 Ne. 17:47; 12a DeB 6:15. 2 Kro. 36:15–16; Mois. 1:9–10; 13a 2 Mbr. 24:18–20; Jer. 7:25–26. JS—H 1:20. 2 Kro. 36:14. ush Profet. 8a 1 Ne. 5:4. b 2 Mbr. 23:27; 24:2; e Jer. 26:18; 2 Ne. 1:4; ush Vegim. Jer. 13:13–14; Hel. 8:20. b Eze. 1:1; 2 Ne. 1:4. 5a ush Lehi, atë i Nefit. Vep. 7:55–56; c 2 Mbr. 20:17–18; b Jak. 5:16. 1 Ne. 11:14; 2 Ne. 25:10; 6a Eks. 13:21; Hel. 5:45–49; Omni 1:15. 31Nefi 1:15–20 yt është lart në qiejt dhe fuqia, shpallte gjërat të cilat si i kishte dhe mirësia, dhe mëshira jote parë ashtu dhe i kishte dëgjuar. janë mbi të gjithë banorët e 19 Dhe ndodhi që Judenjtë u tokës; dhe sepse ti je i mëshir- atallën me të, për shkak të gjë- shëm, ti nuk do të lejosh që ata rave që ai dëshmoi për ta; pasi që do të avijnë te ti, të mbarojnë! ai me të vërtetë dëshmoi për 15 Dhe, sipas kësaj mënyre ligësinë e tyre dhe neveritë e ishte gjuha e atit tim, në lavdë- tyre; dhe ai dëshmoi se gjërat rimin e Perëndisë së tij; pasi që pa dhe dëgjoi dhe gjithashtu shpirti i tij u gëzua dhe gjithë gjërat që lexoi në libër, tregonin zemra e tij ishte mbushur, për qartë ardhjen e një bMesie dhe shkak të gjërave që kishte parë, gjithashtu shëlbimin e botës. po, të cilat Zoti ia kishte treguar. 20 Dhe, kur Judenjtë i dëgjuan 16 Dhe tani unë, Nefi, nuk bëj këto gjëra, ata u zemëruan me një rrëfim të plotë të gjërave që të; po, madje ashtu si me profe- ati im ka shkruar, pasi ai ka tët e lashtë të cilët i adëbuan dhe shkruar shumë gjëra që i pa në i zunë me gurë dhe i vranë; dhe vegime dhe në ëndrra; dhe gji- ata gjithashtu kërkuan të merr- thashtu ka shkruar shumë gjëra nin jetën e tij. Por, vini re, unë, që aprofetizoi dhe u tha fëmijëve Nefi, do t’ju tregoj se bmëshirat të tij, për të cilat unë nuk do të e dhembshura të Zotit janë mbi bëj një rrëfim të plotë. të gjithë ata që ai ka zgjedhur, 17 Por, do të bëj një rrëfim të për shkak të besimit të tyre, për veprimeve të mia në ditët e t’i bërë ata të pushtetshëm, mia. Vini re, unë bëj një apër- madje, deri në fuqinë e çlirimit. mbledhje të banalit të atit tim mbi fletë të cilat i kam bërë me duart e mia; kështu që, pasi të KAPITULLI 2 kem përmbledhur analin e atit tim, atëherë do të bëj një rrëfim Lehi merr familjen e tij në vendin të jetës sime. e shkretë, pranë Detit të Kuq— 18 Prandaj dua që të dini se, Ata lënë pronën e tyre—Lehi i of- pasi Zoti i kishte treguar kaq ron një sakrificë Zotit dhe u mëson shumë gjëra të mrekullueshme të bijve të zbatojnë urdhërimet— atit tim, Lehit, po, përsa i përket Lamani dhe Lemueli mërmërisin ashkatërrimit të Jeruzalemit, kundër atit të tyre—Nefi është vini re, ai shkoi midis njerëzve i bindur dhe lutet me besim; Zoti dhe filloi të bprofetizonte dhe të i flet dhe ai është zgjedhur të

14a Alma 5:33–36; 18a 2 Ne. 25:9–10; b ush Mesia. 3 Ne. 9:14. DeB 5:20. 20a Hel. 13:24–26. 16a 1 Ne. 7:1. b ush Profeci, b Alma 34:38; 17a 1 Ne. 9:2–5. profetizoj. DeB 46:15. b 1 Ne. 6:1–3; 19:1–6; 19a 2 Kro. 36:15–16; ush Mëshirshëm (i), 2 Ne. 5:29–33; Jer. 25:4; mëshirë. DeB 10:38–46. 1 Ne. 2:13; 7:14. 1Nefi 2:1–11 4 drejtojë mbi vëllezërit e tij. Rreth të mëdhenj, që ishin bLamani, 600 para K. Lemueli dhe Sami. 6 Dhe ndodhi që pasi kishte Pasi, vini re, ndodhi që Zoti i udhëtuar tri ditë në vendin e foli atit tim, po, madje në një shkretë, ai ngriti çadrën në një ëndërr, dhe i tha: I bekuar je ti aluginë në anën e një lumi me Lehi, për shkak të gjërave që ujë. ke bërë dhe sepse ti ke qenë be- 7 Dhe ndodhi që ai ndërtoi një snik dhe i shpalle këtij populli aaltar prej bgurësh dhe i bëri një gjërat që unë të urdhërova, vër flijim Zotit, dhe i dha cfalënde- re, ata përpiqen të amarrin jetën rime Zotit, Perëndisë sonë. tënde. 8 Dhe ndodhi që ai e quajti 2 Dhe ndodhi që Zoti aurdhëroi emrin e lumit Laman dhe ai atin tim, madje në një bëndërr, derdhej në Detin e Kuq; dhe që ai duhej të cmerrte familjen e lugina ishte në kufijtë pranë tij dhe të nisej për në vendin e grykëderdhjes së lumit. shkretë. 9 Dhe kur ati im pa se ujërat e 3 Dhe ndodhi që ai ishte i abi- lumit derdheshin në burimin e ndur ndaj fjalës së Zotit, kështu Detit të Kuq, ai i foli Lamanit që bëri atë që Zoti e urdhëroi. duke thënë: O, ti qofsh si ky 4 Dhe ndodhi që ai u nis për lumë vazhdimisht duke rendur në vendin e shkretë. Dhe ai drejt burimit të të gjithë drejtë- la shtëpinë e tij dhe tokën e sisë! trashëgimit dhe arin e tij, dhe 10 Dhe ai i foli edhe Lemuelit: argjendin e tij, dhe gjërat e tij të O, ti qofsh si kjo luginë, i çmueshme dhe nuk mori asgjë vendosur dhe i qëndrueshëm me vete, me përjashtim të fami- dhe i patundur në zbatimin e ljes së tij dhe furnizimeve e urdhërimeve të Zotit! çadrave dhe u anis për në ven- 11 Tani, ai foli kështu për din e shkretë. shkak të kokëfortësisë së La- 5 Dhe zbriti afër kufijve pranë manit dhe të Lemuelit, pasi vini bregut të aDetit të Kuq dhe re, ata amërmëritën për shumë udhëtoi në vendin e shkretë gjëra kundër batit të tyre, sepse gjatë kufijve që janë pranë ai ishte njeri cvegimtar dhe i Detit të Kuq; dhe udhëtoi në kishte nxjerrë nga toka e Jeru- vendin e shkretë me familjen e zalemit, duke lënë tokën e tra- tij, që përbëhej nga nëna ime shëgimit të tyre dhe arin e tyre, Saria dhe nga vëllezërit e mi më dhe argjendin e tyre, dhe gjërat

2 1a 1 Ne. 7:14. 4a 1 Ne. 10:4; 19:8. LiP. 27:5–6. 2a 1 Ne. 5:8; 17:44. 5a 1 Ne. 16:14; c ush Mirënjohës, b ush Ëndërr. DeB 17:1. falënderime, dhënie c Zan. 12:1; b ush Laman. falënderimi. 2 Ne. 10:20; 6a 1 Ne. 9:1. 11a 1 Ne. 17:17. Eth. 1:42; Abr. 2:3. 7a Zan. 12:7–8; ush Mërmëritje. 3a ush Bindje, bindur (i), Eks. 24:4; Abr. 2:17. b Fja. 20:20. bindem. b Eks. 20:25; c 1 Ne. 5:2–4. 51Nefi 2:12–22 e çmueshme të tyre, për të dhe ma czbuti zemrën, saqë unë mbaruar në vendin e shkretë. dbesova të gjitha fjalët që ishin Dhe këtë, thonin ata, ai e kishte thënë nga eati im; prandaj unë bërë për shkak të imagjinatave nuk ngrita krye kundër tij, si të marra të zemrës së tij. vëllezërit e mi. 12 Dhe kështu Lamani dhe 17 Dhe i fola Samit, duke i bërë Lemueli, duke qenë më të më- të ditur gjërat që Zoti më kishte dhenj, mërmëritën kundër atit shfaqur me anë të Shpirtit të tij të tyre. Dhe mërmëritën, sepse të Shenjtë. Dhe ndodhi që ai nuk i adinin veprimet e atij besoi në fjalët e mia. Perëndie që i kishte krijuar ata. 18 Por vini re, Lamani dhe 13 Dhe as nuk besonin se Jeru- Lemueli nuk donin t’ua vinin zalemi, ai qytet i madh, do të veshin fjalëve të mia; dhe duke mund të ashkatërrohej sipas qenë i apikëlluar nga ngurtësia fjalëve të profetëve. Dhe ata e zemrave të tyre, i thirra Zotit ishin sikurse Judenjtë që ishin për ta. në Jeruzalem, të cilët kërkuan 19 Dhe ndodhi që Zoti më foli, t’i merrnin jetën atit tim. duke thënë: I bekuar je ti, Nefi, 14 Dhe ndodhi që ati im u foli për shkak të abesimit tënd, sepse atyre në luginën e Lemuelit, me më ke kërkuar me zell dhe me afuqi, duke qenë i mbushur me përulësinë e zemrës. Shpirtin, derisa trupat e tyre 20 Dhe, derisa ju do të zbatoni u bdrodhën përpara tij. Dhe ai urdhërimet e mia, do të apërpa- u foli në mënyrë që ata nuk roni dhe do të udhëhiqeni në guxuan të nxirrnin zë kundër një btokë të premtimit; po madje, tij, kështu që ata bënë ashtu siç një tokë që e kam përgatitur për ai i urdhëroi. ju; po, një tokë që është e zgje- 15 Dhe ati im jetonte në një dhur mbi të gjitha tokat e tjera. çadër. 21 Dhe derisa vëllezërit e tu 16 Dhe ndodhi që unë, Nefi, do të ngrenë krye kundër teje, duke qenë shumë i ri, megjithatë ata do të aflaken nga prania e duke qenë i madh në shtat dhe Zotit. gjithashtu duke pasur dëshira 22 Dhe derisa ti do t’i zbatosh të mëdha për të ditur amisteret urdhërimet e mia, ti do të e Perëndisë, prandaj i thirra bëhesh një asundimtar dhe një Zotit dhe vini re, ai më bvizitoi mësues mbi vëllezërit e tu.

12a Mois. 4:6. c 1 Mbr. 18:37; Mosia 1:7. 13a Jer. 13:14; Alma 5:7. b LiP. 33:13–16; 1 Ne. 1:13. d 1 Ne. 11:5. 1 Ne. 5:5; 7:13; 14a ush Fuqi. e ush Atë, i vdekshëm; Mois. 7:17–18. b 1 Ne. 17:45. Profet. ush Tokë e 16a ush Mistere të 18a Alma 31:24; premtuar. Perëndisë. 3 Ne. 7:16. 21a 2 Ne. 5:20–24; b Psa. 8:4; Alma 17:10; 19a 1 Ne. 7:12; 15:11. Alma 9:13–15; 38:1. DeB 5:16. 20a Joz. 1:7; 22a Zan. 37:8–11; ush Zbulesë. 1 Ne. 4:14; 1 Ne. 3:29. 1Nefi 2:23–3:10 6 23 Por, vër re, atë ditë që cilat janë të gdhendura në fletë ata do të ngrenë krye kundër prej tunxhi. meje, unë do t’i a mallkoj, 4 Kështu që, Zoti më ka ur- madje me një mallkim të rëndë dhëruar që ti dhe vëllezërit e tu dhe ata nuk do të kenë fuqi mbi duhet të shkoni në shtëpinë e farën tënde, veçse nëse edhe Labanit dhe të kërkoni analet ata do të ngrenë krye kundër dhe t’i sillni këtu në vendin e meje. shkretë. 24 Dhe nëse është kështu, që 5 Dhe tani, vër re, vëllezërit e ata ngrenë krye kundër meje, tu mërmërisin, duke thënë se ata do të jenë një andëshkim i është një gjë e vështirë ajo që u farës tënde, për t’i bnxitur ata kam kërkuar; por shiko, atë në udhët e kujtesës. nuk ua kam kërkuar unë, por është një urdhërim i Zotit. 6 Prandaj shko, biri im, dhe ti KAPITULLI 3 do të favorizohesh nga Zoti, sepse ti anuk ke mërmëritur. Bijtë e Lehit kthehen në Jeru- 7 Dhe ndodhi që unë, Nefi, i zalem për të marrë fletët prej thashë atit tim: Unë ado të shkoj tunxhi—Labani refuzon të japë dhe do të bëj gjërat që Zoti ka fletët—Nefi këshillon dhe inkura- urdhëruar, pasi e di se Zoti nuk jon vëllezërit e tij—Labani vjedh u jep burdhërime fëmijëve të nje- pronën e tyre dhe përpiqet t’i rëzve pa cpërgatitur një udhë vrasë—Lamani dhe Lemueli goda- për ta, që ata të mund të plotë- sin Nefin dhe Samin dhe qortohen sojnë gjënë, që ai i urdhëron. nga një engjëll. Rreth 600–592 8 Dhe ndodhi që, kur ati im para K. kishte dëgjuar këto fjalë, ai Dhe ndodhi që unë, Nefi, pasi ishte jashtëzakonisht i gëzuar, fola me Zotin, u ktheva në pasi e dinte se unë kisha qenë i çadrën e atit tim. bekuar nga Zoti. 2 Dhe ndodhi që ai më foli 9 Dhe unë, Nefi, dhe vëllezërit mua, duke thënë: Shiko, unë e mi nisëm udhëtimin nëpër kam ëndërruar një aëndërr, në vendin e shkretë, me çadrat të cilën Zoti më ka urdhëruar tona, për të vajtur në tokën e që ti dhe vëllezërit e tu duhet të Jeruzalemit. ktheheni në Jeruzalem. 10 Dhe ndodhi që, kur iu 3 Pasi, vër re, Labani ka analin afruam tokës së Jeruzalemit, e Judenjve si dhe një agjenealo- unë dhe vëllezërit e mi u këshi- gji të stërgjyshërve të mi, të lluam me njëri-tjetrin.

23a LiP. 11:28; 3a 1 Ne. 5:14. bindur (i), bindem. 1 Ne. 12:22–23; 6a ush Përkrahje e b ush Urdhërime të DeB 41:1. udhëheqësve të Perëndisë. 24a Joz. 23:13; Kishës. c Zan. 18:14; Gjy. 2:22–23. 7a 1 Sam. 17:32; Fil. 4:13; b 2 Ne. 5:25. 1 Mbr. 17:11–15. 1 Ne. 17:3, 50; 3 2a ush Ëndërr. ush Besim; Bindje, DeB 5:34. 71Nefi 3:11–23 11 Dhe ahodhëm short—kush këtë ai e ka bërë për shkak të nga ne do të shkonte në shtëpi- burdhërimeve të Zotit. në e Labanit. Dhe ndodhi që 17 Sepse e dinte se Jeruzalemi shorti i ra Lamanit dhe Lamani duhet të a shkatërrohet, për shkoi në shtëpinë e Labanit dhe shkak të ligësisë së njerëzve. foli me të, ndërsa ai ishte ulur 18 Pasi, vini re, ata ahodhën po- në shtëpinë e tij. shtë fjalët e profetëve. Prandaj, 12 Dhe donte nga Labani ana- në qoftë se ati im do të banonte let që ishin gdhendur në fletët në këtë tokë, pasi u burdhërua prej tunxhi, të cilat përmbanin të largohej nga ajo, vini re, agjenealogjinë e atit tim. edhe ai do të mbaronte. Pran- 13 Dhe vini re, ndodhi që Laba- daj, ishte e domosdoshme që ai ni u zemërua dhe e përzuri nga të largohej nga kjo tokë. prania e tij; dhe ai nuk donte që 19 Dhe vini re, është urtësia t’i kishte analet. Kështu që, ai e Perëndisë, që ne duhet t’i i tha: Shiko, ti je një grabitës marrim këto aanale, që të mund dhe unë do të të vras. t’u ruajmë fëmijëve tanë gjuhën 14 Por, Lamani u largua me e etërve tanë. vrap nga prania e tij dhe na 20 Dhe gjithashtu që të mund tregoi gjërat që kishte bërë t’u aruajmë atyre fjalët që janë Labani. Dhe ne filluam të ishim thënë nga goja e të gjithë profe- jashtëzakonisht të brengosur tëve të shenjtë, të cilat u janë dhe vëllezërit e mi ishin gati të dhënë atyre, nëpërmjet Shpirtit ktheheshin tek ati im në vendin dhe fuqisë së Perëndisë, që nga e shkretë. fillimi i botës, madje deri në 15 Por, vini re, unë u thashë këtë kohë. atyre se: Ashtu si Zoti jeton dhe 21 Dhe ndodhi që unë duke ashtu si ne jetojmë, ne nuk u folur me këtë gjuhë, i binda do të kthehemi tek ati ynë në vëllezërit e mi, që ata të mund vendin e shkretë, derisa ne të të jenë besnikë në zbatimin e kemi plotësuar gjënë që Zoti na urdhërimeve të Perëndisë. ka urdhëruar. 22 Dhe ndodhi që ne zbritëm 16 Prandaj, le të jemi besnikë në tokën e trashëgimit tonë dhe në zbatimin e urdhërimeve të mblodhëm së bashku aarin tonë Zotit; prandaj, le të kthehemi dhe argjendin tonë dhe gjërat në tokën e atrashëgimit të atit tona të çmueshme. tonë, sepse vini re, ai ka lënë 23 Dhe, pasi i kishim mbledhur ar dhe argjend dhe çdo lloj këto gjëra së bashku, u ngjitëm pasurie tjetër. Dhe, të gjithë përsëri në shtëpinë e Labanit.

11a Neh. 10:34; Jer. 39:1–9; 20a ush Shkrime të Vep. 1:26. 1 Ne. 1:13. shenjta—Shkrime 12a 1 Ne. 3:3; 5:14. 18a ush Kryengritje. të shenjta për t’u 16a 1 Ne. 2:4. b 1 Ne. 16:8. ruajtur. b 1 Ne. 2:2; 4:34. 19a Omni 1:17; 22a 1 Ne. 2:4. 17a 2 Kro. 36:16–20; Mosia 1:2–6. 1Nefi 3:24–4:2 8 24 Dhe ndodhi që shkuam te një shufër, vëllanë tuaj më të Labani dhe i thamë se donim vogël? A nuk e dini se Zoti e prej tij që të na jepte analet, të ka zgjedhur atë, që të jetë një cilat ishin gdhendur në afletët e bsundimtar mbi ju dhe kjo për tunxhit, për të cilat ne do t’i shkak të paudhësive tuaja? Vini jepnim arin tonë dhe argjendin re, ju duhet të ngjiteni përsëri tonë dhe të gjitha gjërat tona të në Jeruzalem dhe Zoti do t’ju çmueshme. dorëzojë Labanin në duart tuaja. 25 Dhe ndodhi që kur Labani 30 Dhe pasi aengjëlli na foli, ai pa pasurinë tonë, e cila ishte u largua. jashtëzakonisht e madhe, ai 31 Dhe pasi engjëlli u largua, ishte i aetur ta kishte atë, kaq Lamani dhe Lemueli përsëri shumë, sa na flaku jashtë dhe filluan të amërmëritnin, duke dërgoi shërbëtorët e tij që të na thënë: Si është e mundur që Zoti vrisnin, që ai të mund të sigu- do të dorëzojë Labanin në duart ronte pasurinë tonë. tona? Vini re, ai është një njeri i 26 Dhe ndodhi që ne u largu- fuqishëm dhe mund të urdhëro- am me vrap nga shërbëtorët e jë pesëdhjetë vetë, po madje ai Labanit dhe ishim të detyruar mund edhe të vrasë pesëdhjetë të linim pas pasurinë tonë dhe e pse jo, ne? ajo ra në duart e Labanit. 27 Dhe ndodhi që ne ikëm me KAPITULLI 4 vrap në vendin e shkretë dhe shërbëtorët e Labanit nuk na Nefi vret Labanin me urdhër të kapën dhe ne u fshehëm në Zotit dhe pastaj me dredhi siguron zgavrën e një shkëmbi. fletët prej tunxhi—Zorami zgjedh 28 Dhe ndodhi që Lamani u të bashkohet me familjen e Lehit në zemërua me mua dhe gjithashtu vendin e shkretë. Rreth 600–592 me atin tim; po kështu edhe para K. Lemueli, pasi ai u vuri veshin fjalëve të Lamanit. Kështu që, Dhe ndodhi që unë u fola vëlle- Lamani dhe Lemueli na thanë zërve të mi, duke thënë: Le të shumë fjalë të arënda neve, ngjitemi përsëri në Jeruzalem vëllezërve të tyre të vegjël, dhe le të jemi abesnikë në zbati- dhe madje na goditën me një min e urdhërimeve të Zotit; shufër. sepse, vini re, ai është më i fu- 29 Dhe ndodhi që ndërsa po qishëm se e gjithë toka, atëherë na rrihnin me një shufër, vini pse jo më i bfuqishëm se Labani re, një aengjëll i Zotit erdhi dhe dhe pesëdhjetë njerëzit e tij, po, qëndroi para tyre dhe ai u foli, madje dhjetëra mijërat e tij? duke thënë: Pse e goditni me 2 Prandaj, le të shkojmë; le të

24a 1 Ne. 3:3. ush Engjëj. 4 1a ush Guxim, 25a ush Lakmoj. b 1 Ne. 2:22. guximtar; Besim. 28a 1 Ne. 17:17–18. 30a 1 Ne. 16:38. b 1 Ne. 7:11–12. 29a 1 Ne. 4:3; 7:10. 31a ush Mërmëritje. 91Nefi 4:3–14 jemi të afortë si bMoisiu, pasi ai 9 Dhe pashë ashpatën e tij; dhe me të vërtetë u foli ujërave të e nxora nga milli dhe doreza e cDetit të Kuq dhe ato u ndanë saj ishte prej ari të kulluar, dhe andej e këtej dhe etërit tanë mjeshtëria e punimit ishte jash- dolën përmes, jashtë robërisë, tëzakonisht e mirë, dhe pashë në tokë të thatë, dhe ushtritë e se tehu ishte prej çelikut më të Faraonit i ndoqën pas, dhe u çmueshëm. mbytën në ujërat e Detit të Kuq. 10 Dhe ndodhi që unë u adety- 3 Tani, vini re, ju e dini se kjo rova nga Shpirti që unë duhej është e vërtetë dhe ju gjithashtu të vrisja Labanin, por thashë e dini se një aengjëll ju ka folur; në zemrën time: Kurrë ndonjë- prandaj, a mund të dyshoni? Le herë s’kam derdhur gjak njeriu. të ngjitemi; Zoti është në gjendje Dhe unë u sprapsa dhe do të të na çlirojë, madje ashtu si etërit doja të mos e vrisja. tanë dhe të shkatërrojë Labanin, 11 Dhe Shpirti më tha përsëri: madje ashtu si Egjiptianët. Shiko, aZoti ta ka dhënë atë 4 Tani, kur unë u thashë këto në duart e tua. Po, gjithashtu, fjalë ata ishin ende të zemëruar unë e dija se ai ishte përpje- dhe vazhduan të mërmërisnin kur të merrte jetën time, po, përsëri; megjithatë, ata më dhe se nuk do t’i dëgjonte ndoqën derisa arritëm jashtë urdhërimet e Zotit dhe ai gjitha- mureve të Jeruzalemit. shtu na kishte bmarrë pasurinë 5 Dhe ishte natë dhe unë i bëra tonë. të fshiheshin jashtë mureve. 12 Dhe ndodhi që Shpirti më Dhe, pasi u fshehën, unë, Nefi, tha përsëri: Vrite, pasi Zoti e u zvarrita në qytet dhe u drej- solli në duart e tua; tova për në shtëpinë e Labanit. 13 Vër re, Zoti avret të bkëqijtë 6 Dhe unë isha i audhëhequr për të realizuar qëllimet e tij të nga Shpirti, duke mos bditur drejta. Është më cmirë që të më parë gjërat që unë duhet të mbarojë një njeri, sesa një komb bëja. të bjerë dhe të mbarojë në 7 Megjithatë, vazhdova të ecja mosbesim. dhe kur arrita afër shtëpisë së 14 Dhe tani, kur unë, Nefi, Labanit, vura re një burrë dhe dëgjova këto fjalë, unë kujtova ai kishte rënë përdhe, para meje, fjalët e Zotit që më foli në pasi ai ishte dehur me verë. vendin e shkretë, duke thënë 8 Dhe kur iu afrova, unë zbu- që: aDerisa fara jote do të zbatojë lova se ishte Labani. b urdhërimet e mia, ata do

2a LiP. 11:8. b Heb. 11:8. b ush Lig (i), ligësi. b ush Moisi. 9a 2 Ne. 5:14; c Alma 30:47. c Eks. 14:21; DeB 17:1. 14a Omni 1:6; 1 Ne. 17:26; 10a Alma 14:11. Mosia 2:22; Mosia 7:19. 11a 1 Sam. 17:41–49. Eth. 2:7–12. 3a 1 Ne. 3:29–31; 7:10. b 1 Ne. 3:26. b ush Urdhërime të 6a ush Frymë e Shenjtë; 13a 1 Ne. 17:33–38; Perëndisë. Frymëzim, frymëzoj. DeB 98:31–32. 1Nefi 4:15–31 10 të cpërparojnë në dtokën e pre- 23 Dhe unë i fola sikur të mtimit. kishte qenë Labani. 15 Po, dhe unë gjithashtu 24 Dhe unë gjithashtu i thashë mendova se ata nuk do të mund atij se duhej të merrja gdhe- t’i zbatonin urdhërimet e Zotit ndjet që ishin në afletët e tun- sipas ligjit të Moisiut, nëse ata xhit e t’i çoja te vëllezërit e mi nuk do të kishin ligjin. më të mëdhenj që ishin jashtë 16 Dhe unë e dija edhe se aligji mureve. ishte gdhendur në fletët e 25 Dhe unë gjithashtu e urdhë- tunxhit. rova që ai të më ndiqte mua. 17 Dhe përsëri e dija se Zoti e 26 Dhe ai, duke kujtuar se unë kishte dorëzuar Labanin në fola për vëllezërit e kishës dhe duart e mia për këtë qëllim— se isha me të vërtetë ai Laban që unë të merrja analet sipas të cilin unë e kisha vrarë, si urdhërimeve të tij. rrjedhim ai më ndoqi. 18 Prandaj unë iu binda zërit 27 Dhe ai më foli shumë herë të Shpirtit dhe kapa Labanin në lidhje me pleqtë e Judenjve, nga flokët e kokës dhe ia preva ndërsa unë shkoja në drejtim të kokën me ashpatën e tij. vëllezërve të mi që ishin jashtë 19 Dhe, pasi ia preva kokën mureve. me shpatën e tij, unë mora rro- 28 Dhe ndodhi që kur Lamani bat e Labanit dhe i vesha ato në më pa, u frikësua jashtëzako- trupin tim; po, madje çdo gjë nisht, ashtu edhe Lemueli dhe dhe ngjesha në brez armët e tij. Sami. Dhe ata ia mbathën nga 20 Dhe pasi e bëra këtë gjë, u prania ime, pasi kujtuan se ishte drejtova për te thesari i Laba- Labani dhe se ai më kishte vrarë nit. Dhe ndërsa po shkoja në dhe po përpiqej të merrte edhe drejtim të thesarit të Labanit, jetën e tyre. vini re, unë pashë ashërbëtorin 29 Dhe ndodhi që unë u thirra e Labanit që kishte çelësat e nga pas dhe ata më dëgjuan; thesarit. Dhe e urdhërova, në prandaj ata pushuan së ikuri zërin e Labanit, që ai duhej të nga prania ime. vinte me mua te thesari. 30 Dhe ndodhi që, kur shërbë- 21 Dhe ai kujtoi se unë isha tori i Labanit pa vëllezërit e mi, zotëruesi i tij, Labani, pasi ai pa filloi të dridhej dhe qe gati t’ia rrobat dhe shpatën e ngjeshur mbathte nga unë dhe të kthehej në brez. në qytetin e Jeruzalemit. 22 Dhe më foli për pleqtë e 31 Dhe tani unë, Nefi, duke Judenjve, duke e ditur se zotë- qenë njeri me shtat të madh dhe ruesi i tij, Labani, kishte qenë pasi kisha marrë shumë afuqi gjatë natës mes tyre. nga Zoti, si rrjedhim, mbërtheva

14c 1 Ne. 2:20. 18a 1 Sam. 17:51. 31a Mosia 9:17; d 1 Ne. 17:13–14; 20a 2 Ne. 1:30. Alma 56:56. Jakobi 2:12. 24a 1 Ne. 3:12, 19–24; 16a ush Ligj i Moisiut. 5:10–22. 11 1 Nefi 4:32–5:4 shërbëtorin e Labanit dhe e fletët e tunxhit dhe shërbëtorin mbajta që të mos ikte. e Labanit dhe u nisëm për në 32 Dhe ndodhi që unë fola me vendin e shkretë dhe udhëtuam të, që nëse ai do t’i dëgjonte fja- për në çadrën e atit tonë. lët e mia, ashtu si Zoti jeton dhe ashtu si unë jetoj, madje kështu, KAPITULLI 5 nëse ai do t’i dëgjonte fjalët tona, ne do t’ia falnim jetën. Saria ankohet kundër Lehit—Të 33 Dhe unë i fola, madje duke dy gëzohen për kthimin e të bijve— iu abetuar se ai s’kishte pse të Ata ofrojnë flijime—Fletët e tun- frikësohej; se ai do të ishte një xhit përmbajnë shkrime të Moisiut njeri i lirë sikurse ne, nëse do të dhe të profetëve—Fletët e identifi- zbriste me ne në vendin e kojnë Lehin si një pasardhës të shkretë. Jozefit—Lehi profetizon në lidhje 34 Dhe unë gjithashtu i fola me farën e tij dhe ruajtjen e fletëve. atij, duke thënë: Sigurisht Zoti Rreth 600–592 para K. na ka aurdhëruar ta bëjmë këtë gjë; dhe a s’duhet ne të jemi të Dhe ndodhi që pasi ne kishim zellshëm në zbatimin e urdhë- zbritur në vendin e shkretë tek rimeve të Zotit? Prandaj, në ati ynë, vini re, ai ishte mbushur qoftë se ti do të zbresësh në me gëzim dhe gjithashtu nëna vendin e shkretë tek ati im, ti ime aSaria ishte jashtëzakonisht do të kesh vend me ne. e gëzuar, sepse ajo me të vërtetë 35 Dhe ndodhi që aZorami kishte vajtuar për shkakun tonë. mori kurajo nga fjalët që unë 2 Pasi ajo kishte kujtuar se fola. Tani, Zoram ishte emri i kishim mbaruar në vendin e shërbëtorit; dhe ai premtoi se shkretë; dhe gjithashtu ishte do të zbriste në vendin e shkretë ankuar kundër atit tim, duke i tek ati ynë. Po, dhe gjithashtu thënë se ai ishte një njeri vegi- na u betua se do të qëndronte mtar, duke thënë: Vër re, ti na me ne, nga ajo ditë e tutje. nxore nga toka e trashëgimit 36 Tani, ne donim që ai të tonë dhe bijtë e mi nuk janë më rrinte me ne për këtë arsye, që dhe ne mbarojmë në vendin e Judenjtë të mos dinin për largi- shkretë. min tonë në vendin e shkretë, 3 Dhe, me këtë gjuhë ishte an- që të mos na ndiqnin dhe të na kuar nëna ime kundër atit tim. shkatërronin. 4 Dhe kishte ndodhur që ati 37 Dhe ndodhi që, kur Zorami im i foli asaj, duke thënë: Unë e na u abetua, frika jonë për të di se jam një njeri avegimtar, pushoi. pasi nëse nuk do të kisha parë 38 Dhe ndodhi që ne morëm gjërat e Perëndisë në një bvegim,

33a ush Betim. ush Zoram, 5 1a ush Saria. 34a 1 Ne. 2:2; 3:16. Zoramitë. 4a 1 Ne. 2:11. 35a 1 Ne. 16:7; 37a Joz. 9:1–21; Pre. 5:4. b 1 Ne. 1:8–13. 2 Ne. 5:5–6. ush Betim. ush Vegim. 1Nefi 5:5–14 12 nuk do ta kisha njohur mirësinë 9 Dhe ndodhi që ata u gëzuan e Perëndisë, por do të kisha jashtëzakonisht dhe ofruan qëndruar në Jeruzalem dhe do a flijime dhe olokauste ndaj të kisha mbaruar me vëllezërit Zotit; dhe i dhanë bfalënderime e mi. Perëndisë së Izraelit. 5 Por vër re, unë mora një 10 Dhe pasi falënderuan Perë- atokë të premtimit, në gjërat e ndinë e Izraelit, ati im, Lehi, së cilës unë gëzohem; po, dhe mori analet që ishin gdhendur e bdi se Zoti do t’i shpëtojë në afletët e tunxhit dhe i shqyrtoi djemtë e mi nga duart e Labanit ato që nga fillimi. dhe do t’i sjellë ata përsëri te 11 Dhe ai vuri re se ato për- ne, në vendin e shkretë. mbanin pesë alibrat e Moisiut, 6 Dhe me këtë gjuhë, ati im, që jepnin një rrëfim të krijimit Lehi, e ngushëlloi nënën time, të botës dhe gjithashtu të Sarian, në lidhje me ne, ndërsa Adamit dhe të Evës, të cilët ne udhëtonim në vendin e qenë prindërit tanë të parë; shkretë për në tokën e Jeruzale- 12 Dhe gjithashtu një aanal të mit, që të merrnim analin e Judenjve që nga fillimi, madje Judenjve. që nga fillimi i mbretërimit të 7 Dhe kur ne u kthyem në Zedekias, mbretit të Judesë; çadrën e atit tim, vini re gëzimi 13 Dhe gjithashtu profecitë i tyre ishte i plotë dhe nëna ime e profetëve të shenjtë që nga u qetësua. fillimi, madje që nga fillimi i 8 Dhe ajo foli duke thënë: Tani mbretërimit të aZedekias; si unë e di me siguri se Zoti e dhe shumë profeci që janë ka aurdhëruar burrin tim të thënë nga goja e bJeremisë. largohej në vendin e shkretë; po, 14 Dhe ndodhi që ati im, Lehi, gjithashtu unë e di me siguri gjeti gjithashtu në afletët e tun- se Zoti ka mbrojtur bijtë e mi xhit një gjenealogji të etërve të dhe i ka shpëtuar nga duart e tij; kështu që ai e dinte se ishte Labanit dhe u ka dhënë fuqi bpasardhës i Jozefit; po, madje i me anë të së cilës ata mund të të njëjtit Jozef që ishte biri i bplotësonin gjënë që Zoti i ka cJakobit që u dshit në Egjipt, dhe urdhëruar. Dhe, me këtë gjuhë që u eruajt nga dora e Zotit, që foli ajo. ai të mund të ruante atin e tij,

5a 1 Ne. 2:20; falënderimi. 1 Ne. 7:14; 18:8, 22–23. 10a 1 Ne. 4:24, 38; 13:23. Hel. 8:20. ush Tokë e ush Fletë tunxhi. 14a 1 Ne. 3:3, 12. premtuar. 11a 1 Ne. 19:23. ush Fletë tunxhi. b ush Besim. ush Pentateuk. b 2 Ne. 3:4; 8a 1 Ne. 2:2. 12a 1 Kro. 9:1. Alma 10:3. b 1 Ne. 3:7. ush Shkrime të ush Jozef, bir i 9a Mosia 2:3; shenjta. Jakobit. 3 Ne. 9:19–20. 13a 2 Mbr. 24:18; c ush Jakob, bir i ush Ligj i Moisiut. Jer. 37:1. Isakut. b ush Mirënjohës, b Esd. 1:1; d Zan. 37:29–36. falënderime, dhënie Jer. 36:17–32; e Zan. 45:4–5. 13 1 Nefi 5:15–6:4 Jakobin, dhe gjithë familjen e tij, të mund t’i bruanim urdhërimet që të mos mbaronin nga uria. e Perëndisë te fëmijët tanë. 15 Dhe ata gjithashtu u 22 Kështu që ishte urtësia e anxorën nga robëria dhe toka e Zotit, që ne duhet t’i merrnim Egjiptit, nga i njëjti Perëndi që i ato me vete, ndërsa udhëtonim kishte ruajtur ata. në vendin e shkretë, drejt tokës 16 Dhe kështu, ati im, Lehi, së premtimit. zbuloi gjenealogjinë e etërve të tij. Dhe Labani gjithashtu ishte KAPITULLI 6 pasardhës i aJozefit, kështu që, ai dhe etërit e tij kishin mbajtur Nefi shkruan për gjërat e Perëndisë analet. —Qëllimi i Nefit është që të bindë 17 Dhe tani, kur ati im i pa të njerëzit që të vijnë te Perëndia i gjitha këto gjëra, ai u mbush me Abrahamit dhe të shpëtohen. Shpirtin dhe filloi të profetizo- Rreth 600–592 para K. nte në lidhje me farën e tij— 18 Që këto fletë prej tunxhi Dhe tani unë, Nefi, nuk e jap duhej të shkonin në të gjitha gjenealogjinë e etërve të mi në kombet, fiset, gjuhët dhe popujt akëtë pjesë të analit; dhe as nuk që ishin të farës së tij. do ta jap ndonjëherë mbi këto 19 Kështu që, ai tha se këto bfletë që unë po i shkruaj, pasi fletë prej tunxhi nuk do të është dhënë në analin që është shkatërroheshin akurrë; as nuk mbajtur nga cati im, kështu që do të veniteshin më me kalimin unë nuk e shkruaj këtu. e kohës. Dhe ai profetizoi edhe 2 Pasi mua më mjafton të them shumë gjëra në lidhje me farën se ne jemi pasardhës të aJozefit. e tij. 3 Dhe s’ka rëndësi për mua që 20 Dhe ndodhi që deri atëherë, unë të jap veçanërisht një rrë- unë dhe ati im kishim zbatuar fim të plotë për të gjitha gjërat e urdhërimet, me të cilat Zoti na atit tim, pasi ato nuk mund të kishte urdhëruar. shkruhen mbi akëto fletë, pasi 21 Dhe ne kishim marrë analet, dua ta ruaj vendin, që të mund të cilat Zoti na kishte urdhëruar të shkruaj për gjërat e Perëndisë. t’i merrnim, dhe i shqyrtuam 4 Sepse i gjithë qëllimi im është dhe gjetëm se ato ishin të dë- që të mund të abind njerëzit, që shirueshme; po, madje me një të bvijnë te Perëndia i Abraha- avlerë të madhe për ne, saqë ne mit, dhe te Perëndia i Isakut,

15a Eks. 13:17–18; shenjta—Vlera e 3a Jakobi 7:27; Amo. 3:1–2; shkrimeve të shenjta. Jar. 1:2, 14; 1 Ne. 17:23–31; b 2 Ne. 25:26. Omni 1:30. DeB 103:16–18; 6 1a 2 Ne. 4:14–15. 4a Gjo. 20:30–31. 136:22. b 1 Ne. 9:2. Shih faqen e titullit 16a 1 Ne. 6:2. c 1 Ne. 1:16–17; të Librit të 19a Alma 37:4–5. 19:1–6. Mormonit. 21a ush Shkrime të 2a 1 Ne. 5:14–16. b 2 Ne. 9:41, 45, 51. 1Nefi 6:5–7:8 14 dhe te Perëndia i Jakobit, dhe të dhe të sillnim në vendin e shkre- shpëtohen. të Ishmaelin dhe familjen e tij. 5 Prandaj, gjërat që i apëlqejnë 3 Dhe ndodhi që apërsëri unë, botës unë nuk i shkruaj, por Nefi, me vëllezërit e mi, shkuam gjërat që i pëlqejnë Perëndisë nëpër vendin e shkretë për t’u dhe atyre që nuk janë të botës. ngjitur në Jeruzalem. 6 Kështu që do t’i jap urdhë- 4 Dhe ndodhi që shkuam në rim farës sime, që të mos i zënë shtëpinë e Ishmaelit dhe fituam këto fletë me gjëra pa vlerë për dashamirësi në sytë e Ishmaelit, fëmijët e njerëzve. kaq shumë saqë i thamë atij fjalët e Zotit. 5 Dhe ndodhi që Zoti zbuti KAPITULLI 7 zemrën e Ishmaelit dhe të familjes së tij kaq shumë, sa u nisën Bijtë e Lehit kthehen në Jeruzalem me ne nëpër vendin e shkretë dhe ftojnë Ishmaelin dhe njerëzit e për në çadrën e atit tonë. shtëpisë së tij të bashkohen me ta 6 Dhe ndodhi që, ndërsa në udhëtimin e tyre—Lamani dhe udhëtonim nëpër vendin e të tjerë ngrenë krye—Nefi i nxit shkretë, vini re, se Lamani dhe vëllezërit e tij të kenë besim te Zoti Lemueli dhe dy nga bijat e Ish- —Ata e lidhin me litarë dhe plani- maelit, dhe dy abijtë e Ishmaelit fikojnë shkatërrimin e tij—Ai dhe familjet e tyre, ngritën krye çlirohet nga fuqia e besimit—Vë- kundër nesh; po, kundër meje, llezërit e tij kërkojnë falje—Lehi Nefit, dhe Samit dhe atit të tyre dhe bashkudhëtarët e tij ofrojnë Ishmaelit, dhe gruas së tij, dhe flijime dhe olokauste. Rreth 600– tri bijave të tjera të tij. 592 para K. 7 Dhe ndodhi që, në këtë rebe- Dhe tani, dua që ju të dini se lim ata dëshironin të ktheheshin pasi ati im, Lehi, mbaroi apro- në tokën e Jeruzalemit. fetizimin në lidhje me farën e 8 Dhe tani unë, Nefi, duke tij, ndodhi që Zoti i foli atij qenë i ahidhëruar nga ngurtësia përsëri, duke i thënë se nuk e zemrave të tyre, u fola atyre, ishte e drejtë për atë, Lehin, të po, madje Lamanit dhe Lemue- merrte familjen e tij në vendin e lit, duke u thënë: Vini re, ju jeni shkretë vetëm; por që bijtë e tij vëllezërit e mi më të mëdhenj duhet të merrnin bgra, që të dhe si është e mundur që jeni mund t’i rrisnin farë Zotit në kaq të ngurtë në zemrat tuaja tokën e premtimit. dhe kaq të verbër në mendjet 2 Dhe ndodhi që Zoti e aurdhë- tuaja sa të keni nevojë që unë, roi atë që unë, Nefi, dhe vëlle- vëllai juaj më i vogël, duhet t’ju zërit e mi, duhet të ktheheshim flas juve, po, dhe të bëhem një përsëri në tokën e Jeruzalemit shembull për ju?

5a 1 The. 2:4; FeM. 1:4. ush Martesë, martoj. 6a 2 Ne. 4:10. 7 1a 1 Ne. 5:17–19. 2a 1 Ne. 16:7–8. 8a Alma 31:2; b 1 Ne. 16:7; 3a 1 Ne. 3:2–3. Mois. 7:41. 15 1 Nefi 7:9–19 9 Si është e mundur që ju, nuk Jeruzalem, edhe ju do të vdisni i keni dëgjuar fjalët e Zotit? me ta. Dhe tani, në qoftë se keni 10 Si është e mundur që ju, zgjedhur të ktheheni në atë keni aharruar se keni parë një vend, mbani mend fjalët që po engjëll të Zotit? ju them, se po të shkoni, ju gji- 11 Po, dhe si është e mundur thashtu do të vdisni; pasi Shpirti që keni harruar çfarë gjërash të i Zotit më shtyn t’jua them këto. mëdha ka bërë Zoti për ne, 16 Dhe ndodhi që kur unë, duke na ashpëtuar nga duart e Nefi, u fola këto fjalë vëllezërve Labanit dhe gjithashtu që ne të të mi, ata u inatosën me mua. mund të merrnim analin? Dhe ndodhi që më kapën, pasi, 12 Po, dhe si është e mundur vini re, ata ishin jashtëzakonisht që ju keni harruar se Zoti është të zemëruar dhe më alidhën me në gjendje t’i bëjë të gjitha litarë, sepse ata kërkuan të agjërat sipas vullnetit të tij për merrnin jetën time, duke më fëmijët e njerëzve, në qoftë se lënë në vendin e shkretë që të ndodh që ata ushtrojnë bbesim më hanin kafshët e egra. në të? Prandaj, le të jemi besnikë 17 Por, ndodhi që unë iu luta ndaj tij. Zotit, duke thënë: O Zot, sipas 13 Dhe nëse është që ne jemi besimit tim që është te ti, a do të besnikë ndaj tij, do të marrim më shpëtosh nga duart e vëlle- atokën e premtimit; dhe ju do të zërve të mi; po, madje më jep dini në një kohë të ardhme, se fuqinë që t’i akëpus këta rripa fjala e Zotit do të përmbushet, me të cilët jam i lidhur. në lidhje me bshkatërrimin e 18 Dhe ndodhi që kur thashë Jeruzalemit; pasi të gjitha gjë- këto fjalë, vini re, që rripat ranë rat që Zoti ka thënë në lidhje nga duart dhe këmbët e mia me shkatërrimin e Jeruzalemit, dhe qëndrova para vëllezërve duhen të përmbushen. të mi dhe u fola atyre përsëri. 14 Pasi vini re, Shpirti i Zotit 19 Dhe ndodhi që ata ishin të shpejt pushon së përpjekuri zemëruar përsëri me mua dhe me ta; pasi vini re, ata kanë u përpoqën të më kapnin; por, ahedhur poshtë profetët dhe vini re, një nga abijat e Ishmaelit, b Jeremian e kanë flakur në po, dhe gjithashtu nëna e saj burg. Dhe janë përpjekur t’i dhe një nga djemtë e Ishmaelit, marrin cjetën atit tim, derisa e u përgjëruan me vëllezërit e mi, detyruan të ikte nga ai vend. kaq shumë sa ua zbutën zemrat 15 Tani, vini re, unë ju them se, atyre; dhe ata i ndaluan përpje- në qoftë se ju do të ktheheni në kjet për të më marrë jetën.

10a LiP. 4:9; ush Tokë e 1 Ne. 1:18–20; 2:13. 1 Ne. 3:29; 4:3. premtuar. ush Kryengritje. 11a 1 Ne. 4. b 2 Mbr. 25:1–21; b Jer. 37:15–21. 12a 1 Ne. 17:50; 2 Ne. 6:8; 25:10; c 1 Ne. 2:1. Alma 26:12. Omni 1:15; 16a 1 Ne. 18:11–15. b 1 Ne. 3:7; 15:11. Hel. 8:20–21. 17a Alma 14:26–28. 13a 1 Ne. 2:20. 14a Eze. 5:6; 19a 1 Ne. 16:7. 1Nefi 7:20–8:9 16 20 Dhe ndodhi që ata ishin të drithi, ashtu edhe të çdo lloj mjeruar për shkak të ligësisë së fruti. tyre, kaq shumë sa u përkulën 2 Dhe ndodhi që ndërsa ati im para meje dhe m’u përgjëruan qëndroi në vendin e shkretë, na që unë t’i falja për gjërat që foli duke na thënë: Vini re, unë kishin bërë kundër meje. kam aëndërruar një ëndërr; ose 21 Dhe ndodhi që, unë ua afala me fjalë të tjera kam parë një çiltërsisht të gjitha ato që kishin bvegim. bërë kundër meje dhe i nxita që 3 Dhe vini re, për shkak të t’i luteshin Zotit, Perëndisë së gjërave që kam parë, kam arsye tyre për falje. Dhe ndodhi që ata të gëzoj te Zoti për shkak të e bënë këtë gjë. Dhe pasi iu lutën aNefit dhe gjithashtu Samit; pasi Zotit, u vumë përsëri në udhë- kam arsye të mendoj se ata dhe tim për në çadrën e atit tonë. gjithashtu shumë nga fara e 22 Dhe ndodhi që arritëm te tyre, do të shpëtohen. çadra e atit tonë. Dhe, pasi unë 4 Por vini re, a Laman dhe dhe vëllezërit e mi dhe e gjithë Lemuel, kam jashtëzakonisht shtëpia e Ishmaelit, arritëm te frikë për ju; pasi shikoni, m’u çadra e atit tim, ata i dhanë duk se pashë në ëndrrën time afalënderime Zotit, Perëndisë një vend të shkretë, të errët dhe së tyre; dhe ata ofruan bsakrifica të zymtë. dhe olokauste ndaj tij. 5 Dhe ndodhi që pashë një njeri dhe ai ishte veshur me një arrobë të bardhë; dhe ai erdhi KAPITULLI 8 dhe qëndroi para meje. 6 Dhe ndodhi që ai më foli dhe Lehi shikon një vegim të pemës së më urdhëroi që ta ndiqja. jetës—Ai ha frutin e saj dhe 7 Dhe ndodhi që, ndërsa po e dëshiron që familja e tij të bëjë ndiqja, pashë se gjendesha në të njëjtën gjë—Ai sheh një një humbëtirë të errët dhe të shufër hekuri, një shteg të ngushtë zymtë. dhe të ngushtuar dhe mjegullat 8 Dhe pasi kisha ecur për e errësirës që mbështjellin njerë- shumë orë në errësirë, fillova zit—Saria, Nefi dhe Sami hanë t’i lutesha Zotit, që të kishte nga fruti, kurse Lamani dhe amëshirë për mua, sipas numrit Lemueli refuzojnë. Rreth 600– të madh të mëshirave të tij të 592 para K. dhembshura. Dhe ndodhi që ne kishim mble- 9 Dhe ndodhi që, pasi iu luta dhur së bashku të gjitha llojet e Zotit, pashë një afushë të gjerë farave të çdo tipi, si të çdo lloj dhe të madhe.

21a ush Fal. 8 2a ush Ëndërr; 4a 1 Ne. 8:35–36. 22a ush Mirënjohës, Zbulesë. 5a JS—H 1:30–32. falënderime, dhënie b 1 Ne. 10:17. 8a ush Mëshirshëm (i), falënderimi. ush Vegim. mëshirë. b 1 Ne. 5:9. 3a 1 Ne. 8:14–18. 9a Mt. 13:38. 17 1 Nefi 8:10–23 10 Dhe ndodhi që pashë një frutin që ishte më i dëshirue- apemë, bfruti i së cilës ishte i shëm mbi çdo frut tjetër. dëshirueshëm për ta bërë dikë 16 Dhe ndodhi që ata erdhën të lumtur. tek unë dhe hëngrën gjithashtu 11 Dhe ndodhi që unë shkova frutin. përpara dhe hëngra nga afruti i 17 Dhe ndodhi që unë dëshi- saj, dhe vura re se ishte më i roja që edhe Lamani dhe ëmbël se gjithçka që kisha Lemueli të vinin dhe të hanin shijuar ndonjëherë më parë. frutin; prandaj hodha sytë në Po, dhe vura re se fruti i saj drejtim të kreut të lumit se ishte i bardhë, mbi çdo bbardhë- ndoshta mund t’i shihja ata. si që kisha parë ndonjëherë. 18 Dhe ndodhi që i pashë, por 12 Dhe ndërsa po haja frutin e ata anuk deshën të vinin tek saj, ai ma mbushi shpirtin tim unë dhe të hanin frutin. me një agëzim jashtëzakonisht 19 Dhe vura re një ashufër he- të madh; prandaj fillova të bdë- kuri dhe ajo shtrihej gjatë bregut shiroja që familja ime të hante të lumit, dhe të shpinte te pema nga ai gjithashtu, se e dija që pranë së cilës unë qëndroja. ishte i cdëshirueshëm mbi çdo 20 Dhe vura re gjithashtu frut tjetër. një shteg të angushtë dhe të 13 Dhe, ndërsa hodha sytë ngushtuar që shtrihej përgjatë rreth e qark se ndoshta mund shufrës së hekurit, madje deri të zbuloja gjithashtu familjen te pema pranë së cilës unë time, unë vura re një alumë me qëndroja; dhe ai gjithashtu ujë; dhe ai rridhte përgjatë dhe të çonte pranë kreut të buri- ishte pranë pemës nga e cila mit, te një bfushë e gjerë dhe isha duke ngrënë frutin. e madhe, si të kishte qenë 14 Dhe unë shikova që të vija një botë. re prej nga vinte; dhe pashë 21 Dhe pashë grumbullime të kreun e tij pak më tutje; dhe te panumërta njerëzish, shumë kreu unë vura re nënën tuaj, prej të cilëve po shtyheshin Sarian, dhe Samin dhe Nefin; përpara, që të siguronin ashte- dhe ata qëndruan sikur nuk gun që të udhëhiqte drejt pemës dinin nga duhej të shkonin. pranë së cilës unë qëndroja. 15 Dhe ndodhi që u bëra she- 22 Dhe ndodhi që ata erdhën një të afroheshin; dhe u thashë përpara dhe filluan të ecnin në me një zë të lartë, se ata duhej shtegun që të çonte te pema. të vinin tek unë dhe të hanin 23 Dhe ndodhi që atje u ngrit

10a Zan. 2:9; 12a ush Gëzim. pjs, Zbu. 19:15; Zbu. 2:7; 22:2; b Alma 36:24. 1 Ne. 8:30; 11:25; 1 Ne. 11:4, 8–25. c 1 Ne. 15:36. 15:23–24. ush Pemë e jetës. 13a 1 Ne. 12:16–18; 20a Mt. 7:14; b Alma 32:41–43. 15:26–29. 2 Ne. 31:17–20. 11a Alma 5:34. 18a 2 Ne. 5:20–25. b Mt. 13:38. b 1 Ne. 11:8. 19a Psa. 2:9; Zbu. 12:5; 21a ush Udhë. 1Nefi 8:24–36 18 një amjegull errësire; po, madje 29 Dhe tani unë, Nefi, nuk i një mjegull errësire jashtëzako- them të agjitha fjalët e atit tim. nisht e madhe, aq e madhe, 30 Por, që të mos zgjatem në të saqë ata që kishin filluar të shkruar, vini re, ai pa turma të ecnin nëpër shteg, e humbën tjera, duke u shtyrë përpara; rrugën e tyre, sa ata nuk dinin dhe ato erdhën dhe u kapën se ku ishin dhe humbën. fort pas fundit të ashufrës prej 24 Dhe ndodhi që unë vura re hekuri dhe u shtynë gjithnjë e të tjerë që po shtyheshin përpa- më përpara, duke u mbajtur ra dhe ata erdhën përpara dhe vazhdimisht me vendosmëri te u kapën pas fundit të shufrës së shufra e hekurit, derisa arritën hekurit; dhe shkuan përpara dhe ranë dhe hëngrën nga fruti përmes mjegullës së errësirës, i pemës. duke u mbajtur fort pas shufrës 31 Dhe ai pa gjithashtu aturma së hekurit, madje derisa arritën të tjera, duke kërkuar rrugën e dhe hëngrën nga afruti i pemës. tyre drejt ndërtesës së gjerë dhe 25 Dhe, pasi hëngrën nga fruti i të madhe. pemës, ata hodhën sytë përreth, 32 Dhe ndodhi që shumë u sikur të ishin të aturpëruar. mbytën në thellësitë e aburimit 26 Edhe unë gjithashtu hodha dhe shumë u zhdukën nga sytë sytë rreth e qark dhe vura re e tij, duke u endur nëpër udhë nga ana tjetër e lumit të ujit një të panjohura. ndërtesë të agjerë dhe të madhe 33 Dhe e madhe qe turma që që qëndronte sikur të ishte në hyri në atë ndërtesë të çudit- ajër lart mbi tokë. shme. Dhe pasi hynin në atë 27 Dhe ishte mbushur me nje- ndërtesë, na apërqeshnin dhe rëz, si pleq dhe të rinj, si mesh- na tregonin me gisht, mua dhe kuj dhe femra dhe mënyra e tyre gjithashtu të tjerë që po hanin e veshjes ishte jashtëzakonisht nga fruti; por ne nuk ua vumë e mirë; dhe ata ishin aduke u veshin. tallur dhe duke treguar me gisht 34 Këto janë fjalët e atit tim: drejt atyre që kishin ardhur te Pasi të gjithë ata që ua avunë pema dhe po hanin frutin. veshin, u zhdukën. 28 Dhe pasi ata kishin ashijuar 35 Dhe aLamani dhe Lemueli nga fruti, u b turpëruan për nuk morën nga fruti, tha ati im. shkak të atyre që po i përqesh- 36 Dhe ndodhi që, pasi ati im i nin; dhe ata u clarguan nëpër kishte thënë të gjitha fjalët e ën- shtigje të ndaluara dhe humbën. drrës apo vegimit të tij, të cilat

23a 1 Ne. 12:17; 15:24. 27a ush Kryelartësi, 30a 1 Ne. 15:23–24. 24a 1 Ne. 8:10–12. krenari. 31a Mt. 7:13. 25a Rom. 1:16; 28a 2 Pj. 2:19–22. 32a 1 Ne. 15:26–29. 2 Tim. 1:8; b Mr. 4:14–20; 8:38; 33a ush Përndjek, Alma 46:21; Llu. 8:11–15; përndjekje. Morm. 8:38. Gjo. 12:42–43. 34a Eks. 23:2. 26a 1 Ne. 11:35–36; c ush Braktisje. 35a 1 Ne. 8:17–18; 12:18. 29a 1 Ne. 1:16–17. 2 Ne. 5:19–24. 19 1 Nefi 8:37–9:6 ishin shumë, ai na tha se për ato nuk janë fletët mbi të cilat shkak të këtyre gjërave që pa unë bëj një rrëfim të plotë të në vegim, ai kishte jashtëzako- historisë së popullit tim; pasi nisht frikë për Lamanin dhe afletëve, mbi të cilat bëj një Lemuelin; po, ai kishte frikë rrëfim të plotë të popullit tim, u se ata do të dëboheshin nga kam dhënë emrin e Nefit; pran- prania e Zotit. daj ato quhen fletët e Nefit, 37 Dhe pastaj ai i këshilloi sipas vetë emrit tim; edhe këto ata me gjithë ndjenjën e një fletë gjithashtu quhen fletët e aprindi të dhembshur, që t’u Nefit. vinin veshin fjalëve të tij, se 3 Megjithatë, kam marrë një ndoshta Zoti do të ishte i urdhërim nga Zoti, që unë mëshirshëm ndaj tyre dhe nuk duhet t’i bëj këto fletë, për do t’i dëbonte; po, ati im u pre- aqëllimin e veçantë se duhet të dikoi atyre. ketë një rrëfim të gdhendur të 38 Dhe pasi u predikoi atyre bshërbesës së popullit tim. dhe gjithashtu u profetizoi për 4 Mbi fletët e tjera duhet të shumë gjëra, ai u bëri thirrje që gdhendet një rrëfim i mbretëri- të zbatonin urdhërimet e Zotit mit të mbretërve dhe i luftërave dhe pushoi së foluri atyre. dhe i përpjekjeve të popullit tim, prandaj këto fletë janë në pjesën më të madhe për shër- KAPITULLI 9 besën dhe fletët e atjera janë në pjesën më të madhe, për Nefi bën dy lloj analesh—Secili mbretërimin e mbretërve, për quhet fletët e Nefit—Fletët më të luftërat dhe përpjekjet e popu- mëdha përmbajnë një histori laike; llit tim. ato më të voglat kanë të bëjnë krye- 5 Prandaj, Zoti më ka urdhë- sisht me gjëra të shenjta. Rreth ruar që t’i bëj këto fletë për një 600–592 para K. qëllim të aurtë në të, qëllim të Dhe të gjitha këto gjëra ati im i cilin unë nuk e di. pa dhe i dëgjoi, dhe i tregoi, 6 Por, Zoti i adi të gjitha gjërat ndërsa banonte në një çadër, në që nga fillimi; prandaj, ai për- aluginën e Lemuelit, dhe gjitha- gatit një rrugë për plotësimin e shtu një mori gjërash të tjera të të gjitha punëve të tij mes fëmi- cilat nuk mund të shkruhen jëve të njerëzve; pasi vini re, ai mbi këto fletë. ka gjithë bfuqinë, që të plotësojë 2 Dhe tani, si kam thënë në të gjitha fjalët e tij. Dhe kështu lidhje me këto fletë, vini re, se është. Amen.

37a ush Familje; Prindër. DeB 10:38–40. 5a 1 Ne. 19:3; FeM. 1:7; 9 1a 1 Ne. 2:4–6, 8, 14–15; ush Fletë. Alma 37:2, 12, 14. 16:6. 3a DeB 3:19. 6a 2 Ne. 9:20; DeB 38:2; 2a 1 Ne. 19:2, 4; b 1 Ne. 6:3. Mois. 1:6, 35. Jakobi 3:13–14; 4a Jakobi 1:2–4; ush Gjithëdijshëm (i). FeM. 1:2–11; FeM. 1:10. b Mt. 28:18. 1Nefi 10:1–8 20 KAPITULLI 10 cBabiloni, në kohën e caktuar të Zotit, ata do të dkthehen përsëri, Lehi parashikon që Judenjtë do të po, madje do të lirohen nga merren robër nga Babilonasit— robëria; dhe pasi të lirohen nga Ai tregon për ardhjen mes Judenjve robëria do të zotërojnë përsëri të një Mesie, të një Shpëtimtari, të tokën e trashëgimit të tyre. a një Shëlbuesi—Lehi tregon gji- 4 Po, madje gjashtëqind vjet thashtu edhe për ardhjen e atij, që nga koha që ati im u largua nga b do të pagëzojë Qengjin e Perëndisë Jeruzalemi, një profet, Zoti —Lehi tregon për vdekjen dhe Perëndi do të nxjerrë nga mesi c ringjalljen e Mesias—Ai krahason i Judenjve—madje një Mesia, shpërndarjen dhe mbledhjen e ose me fjalë të tjera një Shpëti- Izraelit me një pemë ulliri—Nefi mtar të botës. flet për Birin e Perëndisë, për 5 Dhe ai foli gjithashtu në dhuratën e Frymës së Shenjtë dhe lidhje me profetët, sesa shumë a mbi nevojën e drejtësisë. Rreth prej tyre kishin dëshmuar për 600–592 para K. këto gjëra, në lidhje me këtë Mesia për të cilin ai kishte folur, Dhe tani unë, Nefi, vazhdoj ose për këtë Shëlbues të botës. duke dhënë një rrëfim mbi 6 Kështu që, i tërë njerëzimi akëto fletë të veprimeve të mia ishte në një gjendje të humbur dhe mbretërimit tim dhe shërbe- dhe të arënë dhe gjithmonë do sës sime; kështu, për të vazh- të ishte ashtu, nëse nuk do të duar me rrëfimin tim, do t’ju mbështetej në këtë Shëlbues. flas disi për gjërat e atit tim dhe 7 Dhe ai foli gjithashtu për një gjithashtu të vëllezërve të mi. aprofet, i cili duhej të vinte para 2 Por vini re, ndodhi që pasi Mesias, për të përgatitur udhën ati im mbaroi së thëni fjalët e Zotit— e aëndrrës së tij dhe gjithashtu 8 Po, madje ai do të shkojë dhe së nxituri që ata të ishin të do të thërrasë në vendin e zellshëm, ai u foli atyre në shkretë: aPërgatitni udhën e lidhje me Judenjtë— Zotit; dhe bëjini shtigjet e tij të 3 Se pasi ata do të shkatërro- drejta; pasi është një mes jush, të heshin, madje ai qytet i madh i cilin ju nuk e njihni; dhe ai është aJeruzalemit, dhe shumë prej më i fuqishëm se unë, lidhëset tyre të jenë bmarrë robër në e këpucëve të të cilit unë nuk

10 1a 1 Ne. 9:1–5; 19:1–6; Omni 1:15. Mosia 13:33; Jakobi 1:1–4. d Jer. 29:10; Hel. 8:19–24; 2a 1 Ne. 8. 2 Ne. 6:8–9. 3 Ne. 20:23–24. 3a Est. 2:6; 2 Ne. 6:8; 4a 1 Ne. 19:8; 6a ush Rënie e Adamit Hel. 8:20–21. 2 Ne. 25:19; dhe e Evës. b 2 Ne. 25:10. 3 Ne. 1:1. 7a 1 Ne. 11:27; ush Kronologji— b 1 Ne. 22:20–21. 2 Ne. 31:4. 587 para K. c ush Mesia. 8a Isa. 40:3; c Eze. 24:2; 1 Ne. 1:13; 5a Jakobi 7:11; Mt. 3:1–3. 21 1 Nefi 10:9–17 jam i denjë t’i zgjidh. Dhe ati im a tokën e premtimit, për të foli shumë në lidhje me këtë gjë. përmbushur fjalën e Zotit që ne 9 Dhe ati im tha se ai do do të shpërndaheshim në tërë të pagëzojë në a Bethabara, faqen e dheut. matanë Jordanit; dhe tha gji- 14 Dhe pasi shtëpia e Izraelit thashtu se ai do të bpagëzojë me të shpërndahet, ata duhet të ujë; madje që ai do të pagëzojë amblidhen tok përsëri; ose në Mesian me ujë. fund, pasi bJohebrenjtë të kenë 10 Dhe, pasi të kishte pagëzuar pranuar plotësinë e Ungjillit, Mesian me ujë, ai do të shihte degët natyrale të cpemës së dhe do të dëshmonte se kishte ullirit ose të mbeturit e shtëpisë pagëzuar aQengjin e Perëndisë, së Izraelit, duhet të shartohen i cili do t’i hiqte mëkatet botës. në të, ose të vijnë në njohurinë e 11 Dhe ndodhi që pasi ati im i Mesias së vërtetë, Zotit të tyre tha këto fjalë, ai u foli vëllezër- dhe Shëlbuesit të tyre. ve të mi në lidhje me ungjillin 15 Dhe me këtë lloj gjuhe ati që duhet të predikohet midis im u profetizoi dhe u foli vëlle- Judenjve, si dhe në lidhje me zërve të mi, dhe u tha edhe arënien e Judenjve në bmosbe- shumë gjëra të tjera që unë nuk sim. Dhe pasi ata të kenë cvrarë i shkruaj në këtë libër; pasi unë Mesian i cili do të vijë dhe pasi kam shkruar aq shumë prej ai të jetë vrarë, ai do të dngrihet tyre, sa ishin të dobishme për së vdekuri dhe do t’u shfaqet mua në librin atjetër. Johebrenjve, nëpërmjet eFrymës 16 Dhe, të gjitha këto gjëra për së Shenjtë. të cilat ju fola, ndodhën ndërsa 12 Po, madje ati im foli shumë ati im banonte në një çadër në në lidhje me Johebrenjtë dhe luginën e Lemuelit. gjithashtu në lidhje me shtëpi- 17 Dhe ndodhi që pasi unë, në e Izraelit dhe se ata duhet Nefi, i kisha dëgjuar të gjitha të krahasoheshin me një apemë afjalët e atit tim në lidhje me ulliri, degët e së cilës do të gjërat që ai pa në një bvegim thyheshin dhe do të bpërhape- dhe gjithashtu gjërat që ai foli shin në të gjithë faqen e dheut. nëpërmjet fuqisë së Frymës së 13 Kështu që, tha ai, ne duhej Shenjtë, fuqi të cilën ai e mori të drejtoheshim njëzëri në nëpërmjet besimit në Birin e

9a Gjo. 1:28. 1 Ne. 15:12; premtuar. b ush Gjon Pagëzori. 2 Ne. 3:4–5; 14a ush Izrael— 10a ush Qengj i Jakobi 5; 6:1–7. Mbledhja e Izraelit. Perëndisë. ush Pemë ulliri; b 1 Ne. 13:42; 11a Jakobi 4:14–18. Vresht i Zotit. DeB 14:10. b Morm. 5:14. b 1 Ne. 22:3–8. c Jakobi 5:8, 52, 54, c ush Jezu Krisht; ush Izrael— 60, 68. Kryqëzim. Shpërndarja e 15a 1 Ne. 1:16–17. d ush Ringjallje. Izraelit. 17a Enosi 1:3; e ush Frymë e Shenjtë. 13a 1 Ne. 2:20. Alma 36:17. 12a Zan. 49:22–26; ush Tokë e b 1 Ne. 8:2. 1Nefi 10:18–11:4 22 Perëndisë—dhe Biri i Perëndisë të jetojë me Perëndinë; prandaj ishte cMesia, i cili do të vijë— ju duhet të dëboheni përgjith- unë, Nefi, gjithashtu kisha monë. dëshirë që të mund të shihja 22 Dhe Fryma e Shenjtë më jep dhe të dëgjoja dhe të dija për autoritetin që unë t’i them këto këto gjëra, nëpërmjet fuqisë së gjëra dhe mos t’i mohoj. Frymës së Shenjtë, që është ddhurata e Perëndisë te të gjithë KAPITULLI 11 ata që e kërkojnë atë me ezell, si në kohërat e fvjetra, ashtu edhe Nefi sheh Shpirtin e Zotit dhe i në kohën kur ai do t’u shfaqet tregohet në vegim pema e jetës— fëmijëve të njerëzve. Ai sheh nënën e Birit të Perëndisë 18 Pasi ai është i anjëjtë dje, dhe mëson për denjimin e Perëndisë sot dhe përgjithmonë; dhe —Ai sheh pagëzimin, shërbesën udha është përgatitur për të dhe kryqëzimin e Qengjit të Perë- gjithë njerëzit që nga krijimi i ndisë—Ai sheh gjithashtu thirrjen botës, në qoftë se ata duan të dhe shërbesën e Dymbëdhjetë pendohen dhe të vijnë tek ai. Apostujve të Qengjit. Rreth 600– 19 Pasi, ai që kërkon me zell 592 para K. do të gjejë dhe amisteret e Perë- ndisë do t’u shpalosen nëpër- Pasi ndodhi që, pasi unë kisha mjet fuqisë së b Frymës së dëshirë të dija gjërat që ati im Shenjtë, po aq mirë në këto kishte parë dhe duke besuar se kohë sa në kohët e vjetra dhe Zoti ishte në gjendje të m’i po aq mirë në kohët e vjetra sa bënte të njohura ato, ndërsa u në kohët që vijnë; prandaj ula duke amenduar në zemrën cdrejtimi i Zotit është një rreth i time, unë u b rrëmbeva në përjetshëm. Shpirtin e Zotit, po, në një cmal 20 Kështu që, mbaj mend, O jashtëzakonisht të lartë që nuk njeri, për të gjitha veprimet e e kisha parë kurrë më parë dhe tua, ti do të sillesh në agjykim! mbi të cilin unë nuk kisha vënë 21 Kështu, në qoftë se jeni këmbë kurrë më parë. përpjekur të bëni të liga në 2 Dhe Shpirti më tha: Vër re, ditët e aprovës suaj, atëherë ju çfarë dëshiron ti? do të gjendeni të bpapastër para 3 Dhe unë thashë: Unë dëshi- fronit të gjykimit të Perëndisë; roj të shoh gjërat që ati im apa. dhe asgjë e papastër nuk mund 4 Dhe Shpirti më tha: Beson ti

17c ush Mesia. Perëndisë. DeB 76:50–62; d ush Frymë e Shenjtë. b ush Frymë e Shenjtë. Mois. 6:57. e Moro. 10:4–5, 7, 19. c Alma 7:20; 11 1a DeB 76:19. f DeB 20:26. DeB 3:2; 35:1. ush Përsiat. 18a Heb. 13:8; Morm. 9:9; 20a Pre. 12:14; 2 Ne. 9:46. b 2 Kor. 12:1–4; DeB 20:12. ush Gjykim, i fundit. Zbu. 21:10; ush Perëndi, Kokë e 21a Alma 34:32–35. 2 Ne. 4:25; Mois. 1:1. Perëndisë. b 1 Kor. 6:9–10; c LiP. 10:1; Eth. 3:1. 19a ush Mistere të 3 Ne. 27:19; 3a 1 Ne. 8:2–34. 23 1 Nefi 11:5–18 se ati yt e pa apemën për të cilën 10 Dhe ai më tha: Çfarë dëshi- ai ka folur? ron ti? 5 Dhe unë thashë: Po, ti e di se 11 Dhe unë i thashë atij: Të di unë i abesoj të gjitha fjalët e atit ainterpretimin për këtë—se unë tim. i fola atij ashtu siç flet një njeri, 6 Dhe kur unë kisha folur këto pasi unë vura re se ai ishte fjalë, Shpirti thirri me një zë në bformën e një njeriu; megji- të lartë, duke thënë: Hosana thatë, unë e dija se ai ishte Zotit, më të lartit Perëndi, pasi Shpirti i Zotit; dhe ai më foli ai është Perëndi mbi të gjithë mua si një njeri flet me një tjetër. atokën, po, madje mbi gjithçka. 12 Dhe ndodhi që ai më tha: Dhe i bekuar je ti, Nefi, sepse ti Shiko! Dhe unë bëra që ta shoh, bbeson në Birin e më të lartit por unë nuk e pashë; pasi ai Perëndi; prandaj do të shohësh kishte ikur nga prania ime. gjërat që ti ke dëshiruar. 13 Dhe ndodhi që unë shikova 7 Dhe vër re kjo gjë do të dhe vura re qytetin e madh të jepet si një ashenjë, që pasi të Jeruzalemit dhe gjithashtu të kesh parë pemën që dha qytete të tjera. Dhe unë vura re frutin që ati yt shijoi, ti do të qytetin e aNazaretit; dhe në shikosh gjithashtu një njeri qytetin e Nazaretit unë pashë duke zbritur nga qielli dhe një bvirgjëreshë dhe ajo ishte atë ti do të dëshmosh; dhe pasi jashtëzakonisht e këndshme dhe ta kesh dëshmuar atë, do të e bardhë. bjapësh dëshmi se ai është Biri i 14 Dhe ndodhi që unë pashë Perëndisë. aqiejt të hapen dhe një engjëll 8 Dhe ndodhi që Shpirti më zbriti dhe qëndroi para meje, tha: Shiko! Dhe unë shikova dhe ai më tha: Nefi, çfarë sheh dhe vura re një pemë; dhe ajo ti? ishte si apema që ati im kishte 15 Dhe unë i thashë atij: Një parë; dhe bukuria e saj ishte virgjëreshë, më e bukura dhe shumë e madhe, po, duke ia më e këndshmja mbi të gjitha kaluar të gjitha bukurive; dhe virgjëreshat e tjera. bbardhësia e saj ia kalonte bar- 16Dheaimëtha:Aediti dhësisë së një bore të posarënë. denjimin e Perëndisë? 9 Dhe ndodhi që, pasi unë e 17 Dhe unë i thashë atij: Unë e kisha parë pemën, unë i thashë di se ai i do fëmijët e tij; megji- Shpirtit: Unë vura re që ti më thatë, unë nuk e di kuptimin e ke treguar mua pemën që është të gjitha gjërave. e açmuar mbi të gjitha. 18 Dhe ai më tha mua: Vër re,

4a 1 Ne. 8:10–12; b ush Besim, besoj. b Eth. 3:15–16. 15:21–22. 7a ush Shenjë. 13a Mt. 2:23. 5a 1 Ne. 2:16. b ush Dëshmi. b Llu. 1:26–27; 6a Eks. 9:29; 8a 1 Ne. 8:10. Alma 7:10. 2 Ne. 29:7; b 1 Ne. 8:11. ush Maria, nënë e 3 Ne. 11:14; 9a 1 Ne. 11:22–25. Jezusit. Mois. 6:44. 11a Zan. 40:8. 14a Eze. 1:1; 1 Ne. 1:8. 1Nefi 11:19–29 24 avirgjëresha që ti shikon është kishte parë, ishte fjala e Perë- bnëna e Birit të Perëndisë, sipas ndisë, që të çonte te burimi mënyrës së mishit. i bujërave të gjalla, ose te cpema 19 Dhe ndodhi që unë pashë e jetës; ujëra të cilat janë një për- se ajo u mor në Shpirtin; dhe faqësim i dashurisë së Perëndi- pasi ajo u mor në aShpirtin për së; dhe unë vura re gjithashtu, hapësirën e një kohe, engjëlli se pema e jetës ishte një përfa- më foli, duke thënë: Shiko! qësim i dashurisë së Perëndisë. 20 Dhe unë shikova dhe vura 26 Dhe engjëlli më tha përsëri: re virgjëreshën përsëri, duke Shiko dhe vër re adenjimin e mbajtur një afëmijë në krahët e Perëndisë! saj. 27 Dhe unë shikova dhe avura 21 Dhe engjëlli më tha: Shiko re Shëlbuesin e botës, për të aQengjin e Perëndisë, po, madje cilin ati im kishte folur; dhe bBirin e cAtit të Amshuar! E di unë gjithashtu vura re bprofetin ti domethënien e dpemës që ati që do të përgatiste udhën para yt pa? tij. Dhe Qengji i Perëndisë 22 Dhe unë iu përgjigja atij, shkoi përpara dhe u cpagëzua duke thënë: Po, është adashuria nga ai; dhe pasi ai u pagëzua, e Perëndisë që derdhet në unë i pashë qiejt të hapen dhe zemrat e fëmijëve të njerëzve; Fryma e Shenjtë zbriti nga prandaj, ajo ështe më e dëshi- qielli dhe qëndroi mbi të, në rueshmja mbi të gjitha gjërat. formën e një dpëllumbi. 23 Dhe ai më foli, duke thënë: 28 Dhe unë vura re se ai shkoi Po, dhe më e agëzueshmja për përpara duke u shërbyer shpirtin. njerëzve në a fuqi dhe lavdi 24 Dhe pasi ai kishte thënë të madhe; dhe turmat ishin këto fjalë, ai më tha: Shiko! Dhe mbledhur së bashku për ta unë shikova dhe vura re Birin e dëgjuar atë; dhe unë vura re se Perëndisë aduke shkuar përpa- ata e dëbuan atë nga mesi i tyre. ra mes fëmijëve të njerëzve; 29 Dhe unë gjithashtu vura re dhe unë pashë shumë që ranë adymbëdhjetë të tjerë duke e në këmbët e tij dhe e adhuronin ndjekur atë. Dhe ndodhi që ata atë. u morën në Shpirtin përpara 25 Dhe ndodhi që unë vura re fytyrës sime dhe unë nuk i që ashufra prej hekuri që ati im pashë më.

18a Isa. 7:14; d 1 Ne. 8:10; 26a 1 Ne. 11:16–33. Llu. 1:34–35. Alma 5:62. 27a 2 Ne. 25:13. b Mosia 3:8. ush Pemë e jetës. b Mt. 11:10; 19a Mt. 1:20. 22a ush Dashuri. 1 Ne. 10:7–10; 20a Llu. 2:16. 23a ush Gëzim. 2 Ne. 31:4. 21a ush Qengj i 24a Llu. 4:14–21. c ush Pagëzim, Perëndisë. 25a 1 Ne. 8:19. pagëzoj. b ush Jezu Krisht. b ush Ujë i gjallë. d ush Pëllumb, c ush Perëndi, Kokë c Zan. 2:9; shenjë e. e Perëndisë— Alma 32:40–41; 28a DeB 138:25–26. Perëndia, Ati. Mois. 4:28, 31. 29a ush Apostull. 25 1 Nefi 11:30–12:1 30 Dhe ndodhi që engjëlli më mbledhur së bashku; dhe unë foli përsëri duke thënë: Shiko! pashë se ata ishin në një andër- Dhe unë shikova dhe vura re tesë të gjerë dhe të madhe, si në qiejt të hapen përsëri, dhe unë ndërtesën që ati im pa. Dhe en- pashë aengjëj duke zbritur mbi gjëlli i Zotit më foli përsëri, duke fëmijët e njerëzve; dhe ata u thënë: Shiko botën dhe urtësinë shërbyen atyre. e saj; po, shiko shtëpia e Izraelit 31 Dhe ai më foli përsëri duke është mbledhur së bashku, për thënë: Shiko! Dhe unë shikova të luftuar kundër dymbëdhjetë dhe vura re Qengjin e Perëndisë apostujve të Qengjit. duke shkuar mes fëmijëve të 36 Dhe ndodhi që unë pashë njerëzve. Dhe unë vura re turma dhe jap dëshmi se ndërtesa e njerëzish të cilët ishin të sëmurë gjerë dhe e madhe ishte akrye- dhe të cilët ishin të prekur nga të lartësia e botës; dhe ajo ra dhe gjitha llojet e sëmundjeve dhe rënia e saj ishte jashtëzakonisht nga adjaj e shpirtra të bpapa- e madhe. Dhe engjëlli i Zotit stër; dhe engjëlli foli dhe m’i më foli përsëri, duke thënë: I tregoi të gjitha këto gjëra. Dhe tillë do të jetë shkatërrimi i të ata u cshëruan nga fuqia e Qen- gjitha kombeve, fiseve, gjuhëve gjit të Perëndisë; dhe djajtë dhe dhe njerëzve që do të luftojnë shpirtrat e papastër u dëbuan. kundër dymbëdhjetë apostujve 32 Dhe ndodhi që engjëlli më të Qengjit. foli përsëri, duke thënë: Shiko! Dhe unë shikova dhe pashë KAPITULLI 12 Qengjin e Perëndisë që ishte marrë nga njerëzit; po, Biri i Nefi sheh në vegim tokën e premti- Perëndisë së përjetshëm u agjy- mit; drejtësinë, paudhësinë dhe kua nga bota; dhe unë pashë rënien poshtë të banorëve të saj; dhe jap dëshmi. ardhjen e Qengjit të Perëndisë 33 Dhe unë, Nefi, pashë që ai mes tyre; si Dymbëdhjetë Dishe- ishte ngritur mbi akryqin dhe pujt dhe Dymbëdhjetë Apostujt do ishte bvrarë për mëkatet e botës. ta gjykojnë Izraelin; dhe gjendjen 34 Dhe pasi ai ishte vrarë, e neveritshme dhe të fëlliqur të unë pashë turmat e tokës që atyre që bien në mosbesim. Rreth ishin mbledhur së bashku 600–592 para K. për të luftuar kundër apostujve të Qengjit; pasi kështu ishin Dhe ndodhi që engjëlli më tha: quajtur të dymbëdhjetët nga Shiko dhe vër re farën tënde engjëlli i Zotit. dhe gjithashtu farën e vëllezër- 35 Dhe turma e tokës ishte ve të tu. Dhe unë shikova dhe

30a ush Engjëj. c ush Shëroj, shërime. b ush Shlyej, shlyerje. 31a Mr. 5:15–20; 32a Mr. 15:17–20. 35a 1 Ne. 8:26; 12:18. Mosia 3:5–7. 33a Gjo. 19:16–19; 36a ush Kryelartësi, ush Djall. Mosia 3:9–10; krenari. b ush Shpirt— 3 Ne. 27:14. Shpirtra të ligj. ush Kryq. 1Nefi 12:2–11 26 vura re atokën e premtimit; dhe turma që nuk kishin rënë për unë pashë turma njerëzish, po, shkak të gjykimeve të mëdha madje që ishin në numër aq dhe të tmerrshme të Zotit. shumë, sa rëra e detit. 6 Dhe unë pashë qiejt të hapen 2 Dhe ndodhi që unë pashë dhe aQengjin e Perëndisë duke turma të mbledhura së bashku zbritur nga qielli; dhe ai erdhi për të luftuar njëra kundër poshtë dhe shfaqi veten tek ata. tjetrës; dhe unë vura re aluftëra 7 Dhe unë gjithashtu pashë dhe dhe zhurmë luftërash dhe dëshmoj që Fryma e Shenjtë ra vrasje të mëdha me shpatë mes mbi adymbëdhjetë të tjerë; dhe popullit tim. ata u shuguruan nga Perëndia 3 Dhe ndodhi që unë vura re dhe u zgjodhën. shumë breza të kalonin, pas 8 Dhe engjëlli më foli, duke luftërave dhe grindjeve në thënë: Vër re dymbëdhjetë tokë; dhe unë vura re shumë dishepujt e Qengjit të cilët janë qytete, po, madje që unë nuk i zgjedhur t’i shërbejnë farës numërova dot. tënde. 4 Dhe ndodhi që unë pashë një 9 Dhe ai më tha: Ti i mban amjegull berrësire mbi faqen e to- mend adymbëdhjetë apostujt e kës së premtimit; dhe unë pashë Qengjit? Vër re, ata janë ata që vetëtima dhe dëgjova bubullima do të bgjykojnë dymbëdhjetë dhe tërmete, dhe të gjitha llojet fiset e Izraelit; prandaj dymbë- e zhurmave të trazuara; dhe dhjetë shërbestarët e farës sate unë pashë tokën dhe shkë- do të gjykohen prej tyre; pasi ju mbinjtë që çaheshin; dhe unë jeni nga shtëpia e Izraelit. pashë malet duke u shembur 10 Dhe këta a dymbëdhjetë në copa; dhe unë pashë fushat e shërbestarë që ti shikon do të tokës që ato ishin copëtuar; dhe gjykojnë farën tënde. Dhe, vër unë pashë shumë qytete që re, ata janë përgjithmonë të drej- qenë cfundosur dhe unë pashë të; pasi, për shkak të besimit shumë që ishin djegur me zjarr të tyre në Qengjin e Perëndisë, dhe unë pashë shumë të tjera b rrobat e tyre janë bërë të që po shembeshin për tokë për bardha në gjakun e tij. shkak të lëkundjes së saj. 11 Dhe engjëlli më tha: Shiko! 5 Dhe ndodhi që pasi i pashë Dhe unë pashë dhe vura re atre këto gjëra, pashë amjegullën e breza të kalonin në drejtësi; errësirës që kaloi nga faqja e dhe rrobat e tyre ishin të bar- tokës; dhe vini re, unë pashë dha, madje si ato të Qengjit të

12 1a ush Tokë e 5a 3 Ne. 8:20; 10:9. 10a 3 Ne. 27:27; premtuar. 6a 2 Ne. 26:1, 9; Morm. 3:18–19. 2a Enosi 1:24; 3 Ne. 11:3–17. b Zbu. 7:14; Morm. 8:7–8. 7a 3 Ne. 12:1; 19:12–13. Alma 5:21–27; ush Luftë. 9a Llu. 6:13. 13:11–13; 4a Hel. 14:20–28. b Mt. 19:28; 3 Ne. 27:19–20. b 1 Ne. 19:10. DeB 29:12. 11a 2 Ne. 26:9–10; c 3 Ne. 8:14. ush Gjykim, i fundit. 3 Ne. 27:30–32. 27 1 Nefi 12:12–23 Perëndisë. Dhe engjëlli më tha: një dhumnerë e madhe dhe e Këto janë bërë të bardha në tmerrshme i ndan ata; po, madje gjakun e Qengjit, për shkak të fjala e edrejtësisë së Perëndisë besimit të tyre në të. së Amshuar dhe Mesia që është 12 Dhe unë, Nefi, gjithashtu Qengji i Perëndisë, për të cilin pashë shumë të brezit të Fryma e Shenjtë dëshmon, që akatërt, që vdiqën në drejtësi. nga fillimi i botës e deri në këtë 13 Dhe ndodhi që unë pashë kohë dhe që nga kjo kohë e turmat e tokës të mbledhura së tutje dhe përgjithmonë. bashku. 19 Dhe ndërsa engjëlli foli 14 Dhe engjëlli më tha: Shiko këto fjalë, unë vura re dhe pashë farën tënde dhe gjithashtu se fara e vëllezërve të mi po lu- farën e vëllezërve të tu. ftonte kundër farës sime, sipas 15 Dhe ndodhi që unë pashë fjalës së engjëllit; dhe për shkak dhe vura re njerëzit e farës të kryelartësisë së farës sime sime të mbledhur së bashku dhe atundimeve të djallit, unë në turma akundër farës së vëlle- vura re se fara e vëllezërve të zërve të mi; dhe ata ishin mble- mi bmundi njerëzit e farës sime. dhur së bashku për të luftuar. 20 Dhe ndodhi që unë vura re 16 Dhe engjëlli më foli duke dhe pashë njerëzit e farës së vë- thënë: Shiko burimin e ujit të llezërve të mi që kishin mundur afëlliqur që ati yt pa; po, madje farën time; dhe ata shkuan për- blumin për të cilin ai foli; dhe para në turma mbi faqen e tokës. thellësitë e tij janë thellësitë e 21 Dhe unë i pashë ata të cferrit. mbledhur së bashku në turma; 17 Dhe amjegullat e errësirës dhe unë pashë a luftëra dhe janë tundimet e djallit, të cilat zhurma luftërash mes tyre; dhe bverbojnë sytë dhe ngurtësojnë në luftëra dhe zhurma luftë- zemrat e fëmijëve të njerëzve rash unë pashë shumë breza të dhe i çojnë ata nëpër udhë ctë vdisnin. gjëra, që ata të humbasin dhe të 22 Dhe engjëlli më tha: Vër re, mbarojnë. këta do të abien në mosbesim. 18 Dhe andërtesa e madhe dhe 23 Dhe ndodhi që vura re, e gjerë që pa ati yt, është bima- pasi ata ranë në mosbesim, ata gjinata e kotë dhe ckryelartësia u bënë një popull me lëkurë e fëmijëve të njerëzve. Dhe të aerrët, të neveritshëm dhe

12a Alma 45:10–12; DeB 10:20–32. 19a ush Tundoj, tundim. Hel. 13:5, 9–10; b ush Braktisje. b Jar. 1:10; 3 Ne. 27:32; c Mt. 7:13–14. FeM. 1:1–2. 4 Ne. 1:14–27. 18a 1 Ne. 8:26; 11:35–36. 21a Morm. 8:8; 15a Morm. 6. b Jer. 7:24. Moro. 1:2. 16a ush Fëlliqur (i), c ush Kryelartësi, ush Luftë. fëlliqësi. krenari. 22a 1 Ne. 15:13; b 1 Ne. 8:13; 15:26–29. d Llu. 16:26; 2 Ne. 26:15. c ush Ferr. 1 Ne. 15:28–30. 23a 2 Ne. 26:33. 17a 1 Ne. 8:23; 15:24; e ush Drejtësi. 1Nefi 13:1–13 28 të bfëlliqur, plot cpërtaci dhe të neveritshme dhe unë pashë gjitha llojet e neverive. bdjallin që ishte themeluesi i saj. 7 Dhe unë gjithashtu pashë aar dhe argjend, dhe mëndafshe, KAPITULLI 13 dhe pëlhura të purpurta, dhe të linjta të endura me mjeshtëri, Nefi sheh në vegim kishën e djallit dhe të gjitha llojet e veshjeve të krijuar mes Johebrenjve, zbuli- të çmueshme; dhe unë pashë min dhe kolonizimin e Amerikës, shumë gra të përdala. humbjen e shumë pjesëve të qarta 8 Dhe engjëlli më foli duke dhe të çmueshme të Biblës, rezul- thënë: Vër re ari dhe argjendi, tatin e braktisjes së Johebrenjve, dhe mëndafshet, dhe pëlhurat rivendosjen e ungjillit, ardhjen në e purpurta, dhe të linjtat e en- dritë të shkrimeve të shenjta të dura me mjeshtëri, dhe veshjet ditëve të mëvonshme dhe ndërtimin e çmueshme, dhe gratë e përda- e Sionit. Rreth 600–592 para K. la janë adëshirat e kësaj kishe Dhe ndodhi që engjëlli më foli të madhe dhe të neveritshme. duke thënë: Shiko! Dhe unë 9 Dhe gjithashtu për lavdëri- shikova dhe vura re shumë min e botës, ata ashkatërrojnë kombe dhe mbretëri. shenjtorët e Perëndisë dhe i 2 Dhe engjëlli më tha: Çfarë vë çojnë ata deri në robëri. re ti? Dhe unë thashë: Unë vë re 10 Dhe ndodhi që unë pashë shumë kombe dhe mbretëri. dhe vura re shumë ujëra; dhe 3 Dhe ai më tha: Këto janë ato ndanin Johebrenjtë nga fara kombet dhe mbretëritë e e vëllezërve të mi. Johebrenjve. 11 Dhe ndodhi që engjëlli më 4 Dhe ndodhi që unë pashë tha: Vër re, zemërimi i Perëndi- mes kombeve të aJohebrenjve së është mbi farën e vëllezërve formimin e një bkishe të madhe. të tu. 5 Dhe engjëlli më tha: Vër 12 Dhe unë pashë dhe vura re re formimin e një kishe e cila një burrë mes Johebrenjve, i cili është më e neveritshmja nga ishte veçuar nga fara e vëlle- të gjitha kishat e tjera, e cila zërve të mi nga shumë ujëra; avret shenjtorët e Perëndisë, dhe unë vura re aShpirtin e po, dhe i torturon, i burgos Perëndisë që zbriti dhe veproi dhe i fut nën zgjedhë me një mbi njeriun; dhe ai shkoi bzgjedhë hekuri dhe i çon ata përpara mbi ujërat e shumta, deri në robëri. madje te fara e vëllezërve të mi 6 Dhe ndodhi që unë e vura që ishte në tokën e premtuar. re këtë akishë të madhe dhe të 13 Dhe ndodhi që unë vura re

23b 2 Ne. 5:20–25. 1 Ne. 14:13. 7a Morm. 8:36–38. c ush Përtac, përtaci. b Jer. 28:10–14. 8a Zbu. 18:10–24; 13 4a ush Johebrenj. 6a DeB 88:94. Morm. 8:35–38. b 1 Ne. 13:26, 34; ush Djall—Kisha 9a Zbu. 13:4–7. 14:3, 9–17. e djallit. 12a ush Frymëzim, 5a Zbu. 17:3–6; b 1 Ne. 22:22–23. frymëzoj. 29 1 Nefi 13:14–25 Shpirtin e Perëndisë që veproi robëria u ashpëtuan, nëpërmjet mbi Johebrenjtë e tjerë; dhe ata fuqisë së Perëndisë, nga duart e dolën nga robëria mbi ujërat e të gjitha kombeve të tjera. shumta. 20 Dhe ndodhi që unë, Nefi, 14 Dhe ndodhi që unë vura re vura re se ata përparuan në atë shumë aturma të Johebrenjve tokë; dhe unë vura re një alibër në btokën e premtimit; dhe unë që ishte sjellë mes tyre. vura re zemërimin e Perëndisë 21 Dhe engjëlli më tha:Aedi që ishte mbi farën e vëllezërve ti kuptimin e librit? të mi; dhe ata u cshpërndanë 22 Dhe unë i thashë atij: Nuk e përpara Johebrenjve dhe u di. shkatërruan. 23 Dhe ai tha: Vër re, ai del 15 Dhe unë vura re Shpirtin e nga goja e një Judeu. Dhe unë, Zotit që ishte mbi Johebrenjtë Nefi, e pashë atë dhe ai më tha: dhe ata përparuan dhe morën aLibri që ti sheh është një banal i atokën për trashëgimin e tyre, cJudenjve i cili përmban besë- dhe unë vura re se ata ishin të lidhjet e Zotit, të cilat ai ia ka bardhë dhe jashtëzakonisht të bërë shtëpisë së Izraelit; dhe ai çelët e të bbukur, si njerëzit e mi gjithashtu përmban shumë nga para se ata të cvriteshin. profecitë e profetëve të shenjtë; 16 Dhe ndodhi që unë, Nefi, dhe ai është një anal sikurse vura re se Johebrenjtë që kishin gdhendjet që janë mbi dfletët dalë nga robëria e përulën prej tunxhi, përveçse ato nuk veten e tyre përpara Zotit; dhe janë kaq shumë; megjithatë ato fuqia e Zotit qe ame ta. përmbajnë besëlidhjet e Zotit të 17 Dhe unë vura re që të parët cilat ai ia ka bërë shtëpisë së e këtyre Johebrenjve u mblo- Izraelit; prandaj, ato janë të një dhën së bashku mbi ujërat dhe vlere të madhe për Johebrenjtë. mbi tokën gjithashtu, për të 24 Dhe engjëlli i Zotit më tha: luftuar kundër tyre. Ti vure re se libri doli nga goja 18 Dhe unë vura re se fuqia e e një Judeu; dhe kur ai doli nga Perëndisë ishte me ta dhe se goja e një Judeu, përmbante zemërimi i Perëndisë ishte plotësinë e ungjillit të Zotit, për gjithashtu mbi të gjithë ata që të cilin dymbëdhjetë apostujt ishin mbledhur së bashku për dëshmojnë; dhe ata dëshmojnë të luftuar kundër tyre. sipas së vërtetës që është në 19 Dhe unë, Nefi, vura re se Qengjin e Perëndisë. Johebrenjtë që kishin dalë nga 25 Kështu që, këto gjëra dalin

14a 2 Ne. 1:11; Izraelit. 20a 1 Ne. 14:23. Morm. 5:19–20. 15a 2 Ne. 10:19. 23a 1 Ne. 13:38; b ush Tokë e b 2 Ne. 5:21. 2 Ne. 29:4–12. premtuar. c Morm. 6:17–22. b ush Shkrime të c 1 Ne. 22:7–8. 16a DeB 101:80. shenjta. ush Izrael— 19a 2 Ne. 10:10–14; c 2 Ne. 3:12. Shpërndarja e 3 Ne. 21:4; Eth. 2:12. d 1 Ne. 5:10–13. 1Nefi 13:26–32 30 nga aJudenjtë në pastërti tek shkak të shumë gjërave të qarta bJohebrenjtë sipas së vërtetës e dhe të çmueshme që u hoqën cila është në Perëndinë. nga libri, që ishin të qarta për 26 Dhe pasi ato dalin nëpër- kuptimin e fëmijëve të njerëzve, mjet dorës së dymbëdhjetë apo- sipas qartësisë që është në Qen- stujve të Qengjit nga Judenjtë gjin e Perëndisë—për shkak ate Johebrenjtë, ti shikon formi- të këtyre gjërave që u hoqën min e asaj bkishe ctë madhe dhe nga ungjilli i Qengjit, një shu- të neveritshme, e cila është më e micë jashtëzakonisht e madhe neveritshmja mbi të gjitha kishat njerëzish ngatërrohen, po, aq e tjera; pasi vini re se ato kanë shumë, sa Satani ka fuqi të dhequr prej ungjillit të Qengjit madhe mbi ta. shumë pjesë të cilat janë të eqar- 30 Megjithatë, ti shikon se ta dhe më të çmueshmet dhe Johebrenjtë që kanë dalë nga gjithashtu shumë besëlidhje të robëria dhe që janë ngritur lart Zotit ato i kanë hequr. nëpërmjet fuqisë së Perëndisë 27 Dhe të gjithë këtë e kanë mbi të gjitha kombet e tjera, bërë që të mund të shtrembë- mbi faqen e tokës që është e rojnë udhët e drejta të Zotit, që zgjedhur mbi të gjitha tokat e të mund të verbojnë sytë dhe të tjera, e cila është toka që Zoti ngurtësojnë zemrat e fëmijëve Perëndi ka bërë besëlidhje me të njerëzve. atin tënd, që fara e tij do ta 28 Kështu që, ti shikon që pasi kishte si atokë të trashëgimit të libri kaloi nëpër duart e kishës tyre; prandaj, ti shikon se Zoti së madhe dhe të neveritshme, Perëndi nuk do të lejojë që se ka shumë gjëra të qarta dhe Johebrenjtë të zhdukin krejtë- të çmueshme të hequra nga sisht bpërzierjen e farës tënde libri i cili është libri i Qengjit të që është midis vëllezërve të tu. Perëndisë. 31 As nuk do të lejojë ai që 29 Dhe pasi këto gjëra të qarta Johebrenjtë të azhdukin farën e dhe të çmueshme u hoqën, ai vëllezërve të tu. përhapet në të gjitha kombet 32 As nuk do të lejojë Zoti e Johebrenjve; dhe pasi ai Perëndi që Johebrenjtë të që- përhapet në të gjitha kombet e ndrojnë përgjithmonë në atë Johebrenjve, po, madje matanë gjendje të tmerrshme verbërie ujërave të shumta që ti ke parë në të cilën ti sheh se ata janë, me Johebrenjtë që patën dalë për shkak të pjesëve të qarta nga robëria, ti shikon—për dhe më të çmueshme të ungji-

25a 2 Ne. 29:4–6; krishterë. premtuar. DeB 3:16. c 1 Ne. 13:4–6; b Alma 45:10–14. ush Judenj. 14:3, 9–17. 31a 2 Ne. 4:7; 10:18–19; b ush Johebrenj. d Morm. 8:33; Jakobi 3:5–9; 26a Mt. 21:43. Mois. 1:41. Hel. 15:12; b ush Braktisje— e 1 Ne. 14:20–26; 3 Ne. 16:8–9; Braktisja e Kishës NeB 1:8. Morm. 5:20–21. së hershme të 30a ush Tokë e 31 1 Nefi 13:33–39 llit të Qengjit që janë mbajtur shumë gjëra që unë do t’ua shë- nga ajo akishë e neveritshme, rbej atyre, të cilat do të jenë të formimin e së cilës ti ke parë. qarta dhe të çmueshme; dhe 33 Prandaj, thotë Qengji i pasi fara jote të shkatërrohet Perëndisë: Unë do të jem i dhe të bjerë në mosbesim dhe mëshirshëm ndaj Johebrenjve, gjithashtu fara e vëllezërve të deri në vizitën e mbetjes së tu, vër re, akëto gjëra do të shtëpisë së Izraelit, në gjykim fshihen për të dalë në dritë mes të madh. Johebrenjve, nëpërmjet dhura- 34 Dhe ndodhi që engjëlli i tës dhe fuqisë së Qengjit. Zotit më foli duke thënë: Vër 36 Dhe në to do të jetë shkruar re, thotë Qengji i Perëndisë, aungjilli im, thotë Qengji, dhe pasi unë të kem vizituar ambe- bshkëmbi im, dhe shpëtimi im. tjen e shtëpisë së Izraelit—dhe 37 Dhe të abekuar janë ata që kjo mbetje, për të cilën unë flas, do të përpiqen të sjellin në dritë është fara e atit tënd—prandaj, bSionin tim në atë ditë, pasi ata pasi t’i kem vizituar ata në do të kenë cdhuratën dhe fuqi- gjykim dhe t’i kem qëlluar në- në e Frymës së Shenjtë; dhe në përmjet dorës së Johebrenjve qoftë se ddurojnë deri në fund, dhe pasi Johebrenjtë bngatërro- ata do të ngrihen lart në ditën e hen jashtëzakonisht për shkak fundit dhe do të shpëtohen në të pjesëve më të qarta dhe të embretërinë e përjetshme të çmueshme të cungjillit të Qen- Qengjit; dhe kushdo që do të gjit që ishin mbajtur nga ajo fshpallë paqe, po, lajme gëzimi kishë e neveritshme që është të madh, sa të bukura mbi male nëna e grave të përdala, thotë do të jenë ato. Qengji—në atë ditë, unë do të 38 Dhe ndodhi që unë vura re jem i mëshirshëm ndaj Johe- mbetjen e farës së vëllezërve brenjve, aq sa do t’u dsjell atyre, të mi dhe gjithashtu alibrin e në fuqinë time, shumë nga un- Qengjit të Perëndisë që doli gjilli im, i cili do të jetë i qartë nga goja e Judeut, që erdhi nga dhe i çmueshëm, thotë Qengji. Johebrenjtë bnë mbetjen e farës 35 Pasi, vër re, thotë Qengji: së vëllezërve të mi. Unë do t’ia tregoj veten time 39 Dhe pasi ai erdhi tek ata, farës tënde, që ata të shkruajnë unë vura re alibra të tjerë, të

32a ush Djall—Kisha Mormonit. f Isa. 52:7; e djallit. 36a 3 Ne. 27:13–21. Mosia 15:14–18; 34a ush Jozef, bir i b Hel. 5:12; 3 Ne. 20:40. Jakobit. 3 Ne. 11:38–39. 38a 1 Ne. 13:23; b 1 Ne. 14:1–3; ush Shkëmb. 2 Ne. 29:4–6. 2 Ne. 26:20. 37a DeB 21:9. b Morm. 5:15. c ush Ungjill. b ush Sion. 39a ush Shkrime të d DeB 10:62. c ush Dhuratë e shenjta—Shkrime ush Rivendosje Frymës së Shenjtë. të shenjta të e ungjillit. d 3 Ne. 27:16. profetizuara për 35a 2 Ne. 27:6; 29:1–2. ush Duroj. të ardhur. ush Libër i e ush Lavdi çelestiale. 1Nefi 13:40–14:2 32 cilët erdhën me anë të fuqisë së 42 Dhe koha vjen që ai do t’u Qengjit, nga Johebrenjtë tek shfaqet të gjitha kombeve, si ata, për të bbindur Johebrenjtë a Judenjve ashtu edhe Johe- dhe mbetjen e farës së vëllezërve brenjve; dhe, pasi ai t’u shfaqet të mi dhe gjithashtu Judenjtë Judenjve dhe gjithashtu Johe- që ishin shpërndarë mbi të brenjve, pastaj ai do t’u shfaqet gjithë faqen e tokës, se analet e Johebrenjve dhe gjithashtu Ju- profetëve dhe të dymbëdhjetë denjve dhe i bfundit do të jetë i apostujve të Qengjit, janë ctë pari dhe i cpari do të jetë i fundit. vërteta. 40 Dhe engjëlli më foli, duke KAPITULLI 14 thënë: Këto aanale të fundit, që ti ke parë mes Johebrenjve, do Një engjëll i tregon Nefit për beki- të bvendosin të vërtetën e ctë met dhe mallkimet që do të bien mbi parit, që janë nga dymbëdhjetë Johebrenjtë—Ka vetëm dy kisha: apostujt e Qengjit dhe ato do të Kisha e Qengjit të Perëndisë dhe bëjnë të ditur gjërat e qarta dhe kisha e djallit—Shenjtorët e Perë- të çmueshme që janë hequr prej ndisë në të gjitha kombet janë per- tyre; dhe do t’u bëjnë të njohur sekutuar nga kisha e madhe dhe e të gjitha racave, gjuhëve dhe neveritshme—Apostulli Gjon do njerëzve, se Qengji i Perëndisë të shkruajë në lidhje me mbarimin është Biri i Atit të Amshuar e botës. Rreth 600–592 para K. dhe dShpëtimtari i botës; dhe se të gjithë njerëzit duhet të vijnë Dhe do të ndodhë që, në qoftë tek ai ose ata nuk mund të se aJohebrenjtë do ta dëgjojnë shpëtohen. Qengjin e Perëndisë në atë ditë 41 Dhe ato duhet të vijnë sipas që ai do t’ua shfaqë veten e tij fjalëve që do të vendosen nga atyre në fjalë dhe gjithashtu në goja e Qengjit; dhe fjalët e bfuqi dhe në vepra, deri në heq- Qengjit do të bëhen të ditura në jen e cpengesave të tyre— analet e farës tënde, si dhe në 2 Dhe nuk do t’i ngurtësojnë analet e dymbëdhjetë apostujve zemrat e tyre kundër Qengjit të të Qengjit; prandaj ata që të dy Perëndisë, ata do të numëro- do të vendosen në anjë; pasi ka hen mes farës së atit tënd; po, bnjë Perëndi dhe një cBari në ata do të anumërohen midis tërë tokën. shtëpisë së Izraelit; dhe ata do

39b Eze. 37:15–20; 41a Eze. 37:17. ush Johebrenj. 2 Ne. 3:11–12. b LiP. 6:4; b 1 The. 1:5; c 1 Ne. 14:30. Gjo. 17:21–23; 1 Ne. 14:14; 40a 2 Ne. 26:16–17; 29:12. 2 Ne. 31:21. Jakobi 6:2–3. ush Libër i c ush Bari i Mirë. c Isa. 57:14; Mormonit. 42a DeB 90:8–9; 107:33; 1 Ne. 13:29, 34; b Morm. 7:8–9. 112:4. 2 Ne. 26:20. c ush Bibël. b Jakobi 5:63. 2a Gal. 3:7, 29; d Shih faqen e titullit c Llu. 13:30; 2 Ne. 10:18–19; të Librit të 1 Ne. 15:13–20. 3 Ne. 16:13; 21:6, 22; Mormonit. Mois. 1:6. 14 1a 3 Ne. 16:6–13. Abr. 2:9–11. 33 1 Nefi 14:3–10 të jenë një popull i bbekuar mbi zemrat e tyre kundër Qengjit të tokën e premtuar përgjithmonë; Perëndisë. ata nuk do të çohen kurrë më 7 Pasi koha vjen, thotë Qengji në robëri; dhe shtëpia e Izraelit i Perëndisë, që unë do të bëj nuk do të ngatërrohet më. një vepër të madhe dhe të amre- 3 Dhe ajo agropë e madhe që kullueshme mes fëmijëve të është hapur për ta nga ajo kishë njerëzve; një vepër, e cila do të e madhe dhe e neveritshme, e bjetë e përjetshme, qoftë nga cila u krijua nga djalli dhe njëra anë apo tjetra—qoftë në fëmijët e tij, që ai të mund t’i bindjen e tyre për paqen dhe çojë shpirtrat e njerëzve poshtë jetën e përjetshme, ose dorëzi- në ferr—po, ajo gropë e madhe min e tyre në ngurtësinë e që u hap për shkatërrimin e zemrave të tyre dhe në verbë- njerëzve, do të mbushet nga rinë e mendjeve të tyre, deri në ata që e hapën atë, deri në çuarjen e tyre në robëri dhe shkatërrimin e plotë të tyre, gjithashtu në shkatërrim, qoftë thotë Qengji i Perëndisë; jo material dhe shpirtëror, sipas shkatërrimin e shpirtit, përve- crobërisë së djallit, për të cilën çse hedhjes së tij në atë bferr që unë kam folur. nuk ka fund. 8 Dhe ndodhi që kur engjëlli 4 Pasi vini re, kjo është sipas foli këto fjalë, ai më tha: I mban robërisë së djallit dhe gjithashtu mend ti abesëlidhjet e Atit ndaj sipas drejtësisë së Perëndisë, shtëpisë së Izraelit? Unë i thashë mbi të gjithë ata që do të punoj- atij: Po. në ligësi dhe neveri përpara tij. 9 Dhe ndodhi që ai më tha: 5 Dhe ndodhi që engjëlli më Shiko dhe vër re atë kishë të foli mua, Nefit, duke thënë: Ti madhe dhe të neveritshme që ke parë që, në qoftë se Johe- është nëna e neverive, theme- brenjtë pendohen, do të jetë luesi i së cilës është adjalli. mirë për ta; dhe gjithashtu ti di 10 Dhe ai më tha: Vër re, nuk në lidhje me besëlidhjet e Zotit ka veçse ady kisha; njëra është ndaj shtëpisë së Izraelit; dhe kisha e Qengjit të Perëndisë ti ke dëgjuar gjithashtu se, dhe btjetra është kisha e djallit; kush nuk apendohet, duhet të prandaj kushdo që nuk bën mbarojë. pjesë në kishën e Qengjit të 6 Prandaj, amjerë Johebrenjtë Perëndisë, bën pjesë në atë në qoftë se ata ngurtësojnë kishën e madhe që është nëna e

2b 2 Ne. 6:12; 10:8–14; 1 Ne. 22:8; 8a ush Besëlidhje e 3 Ne. 16:6–7; 20:27. 2 Ne. 27:26; 29:1–2; Abrahamit. 3a 1 Ne. 22:14; DeB 4:1. 9a 1 Ne. 15:35; DeB 109:25. ush Rivendosje DeB 1:35. b ush Mallkim; Ferr. e ungjillit. ush Djall. 5a ush Pendohem, b ush Jetë e 10a 1 Ne. 22:23. pendim. përjetshme. b 1 Ne. 13:4–6, 26. 6a 2 Ne. 28:32. c 2 Ne. 2:26–29; 7a Isa. 29:14; Alma 12:9–11. 1Nefi 14:11–20 34 neverive; dhe ajo është clavirja ata ishin armatosur me drejtësi e të gjithë tokës. dhe me afuqinë e Perëndisë në 11 Dhe ndodhi që unë pashë lavdi të madhe. dhe vura re laviren e të gjithë 15 Dhe ndodhi që unë vura re tokës dhe ajo qëndronte ulur se zemërimi i Perëndisë, u mbi shumë a ujëra, dhe b ajo aderdh mbi atë kishë të madhe kishte sundim mbi të gjithë dhe të neveritshme, aq shumë, tokën, midis të gjitha kombeve, saqë kishte luftëra dhe zhurma racave, gjuhëve dhe njerëzve. luftërash mes të gjitha bkombeve 12 Dhe ndodhi që unë vura re dhe racave të tokës. kishën e Qengjit të Perëndisë 16 Dhe ndërsa filloi të kishte dhe numrat e saj ishin të apak- aluftëra dhe zhurma luftërash ta, për shkak të poshtërsisë dhe mes të gjitha kombeve që i të neverive të lavires që që- përkisnin nënës së neverive, ndronte ulur mbi shumë ujëra; engjëlli më foli, duke thënë: megjithatë unë vura re se kisha Vër re, zemërimi i Perëndisë e Qengjit, që ishin shenjtorët është mbi nënën e grave të e Perëndisë, ishte gjithashtu përdala dhe vër re, ti i sheh të mbi të bgjithë faqen e tokës; dhe gjitha këto gjëra— sundimet e saj mbi faqen e 17 Dhe kur të vijë adita, që bze- tokës ishin të vogla, për shkak mërimi i Perëndisë të derdhet të ligësisë së lavires së madhe mbi nënën e grave të përdala, që unë pashë. që është kisha e madhe dhe e 13 Dhe ndodhi që unë vura re, neveritshme e të gjithë tokës, që nëna e madhe e neverive krijuesi i së cilës është djalli, mblodhi së bashku turmat mbi atëherë, në atë ditë, cpuna e faqen e të gjithë tokës, midis të Atit do të fillojë, në përgatitjen gjitha kombeve të Johebrenjve, e udhës për plotësimin e d besë- për të aluftuar kundër Qengjit lidhjeve të tij, që ai u ka bërë të Perëndisë. njerëzve të tij që janë nga shtë- 14 Dhe ndodhi që unë, Nefi, pia e Izraelit. vura re fuqinë e Qengjit të 18 Dhe ndodhi që engjëlli më Perëndisë e cila zbriti mbi foli duke thënë: Shiko! shenjtorët e kishës së Qengjit 19 Dhe unë pashë dhe vura re dhe mbi njerëzit e besëlidhjes një burrë dhe ai ishte veshur së Zotit që ishin shpërndarë me një rrobë të bardhë. mbi të gjithë faqen e tokës; dhe 20 Dhe engjëlli më tha: Vër

10c Zbu. 17:5, 15; 13a Zbu. 17:1–6; 18:24; 17a ush Ditë të fundit, 2 Ne. 10:16. 1 Ne. 13:5; ditë të mëvonshme. 11a Jer. 51:13; DeB 123:7–8. b 1 Ne. 22:15–16. Zbu. 17:15. 14a Jakobi 6:2; c 3 Ne. 21:7, 20–29. b DeB 35:11. DeB 38:32–38. ush Rivendosje e 12a Mt. 7:14; 15a DeB 1:13–14. ungjillit. 3 Ne. 14:14; b Mr. 13:8; DeB 87:6. d Morm. 8:21, 41. DeB 138:26. 16a 1 Ne. 22:13–14; ush Besëlidhje e b DeB 90:11. Morm. 8:30. Abrahamit. 35 1 Nefi 14:21–15:1 re a njërin nga dymbëdhjetë 27 Dhe unë, Nefi, dëgjova dhe apostujt e Qengjit. dëshmoj që emri i apostullit të 21 Shiko, ai do të shohë dhe Qengjit ishte aGjon, sipas fjalës shkruajë pjesën e mbetur të kë- së engjëllit. tyre gjërave; po, dhe gjithashtu 28 Dhe vini re unë, Nefi, jam i shumë gjëra që kanë qenë. ndaluar që të shkruaj pjesën e 22 Dhe ai do të shkruajë gjitha- mbetur të gjërave që pashë dhe shtu në lidhje me fundin e botës. dëgjova; prandaj gjërat që unë 23 Prandaj, gjërat që ai do të kam shkruar më mjaftojnë; dhe shkruajë janë të drejta dhe të unë kam shkruar vetëm një vërteta; dhe vër re, ato janë pjesë të vogël të gjërave që unë shkruar në alibrin që ti pe duke pashë. dalë nga goja e Judeut; dhe, në 29 Dhe unë dëshmoj se unë kohën kur ato dolën nga goja e pashë gjërat që aati im pa dhe Judeut, ose, në kohën që libri engjëlli i Zotit m’i bëri të ditura doli nga goja e Judeut, gjërat të ato mua. cilat ishin shkruar, ishin të qar- 30 Dhe tani, unë i jap fund të ta dhe të kulluara, dhe më të folurit në lidhje me gjërat që bçmueshmet, dhe më të lehtat për pashë, ndërsa unë isha marrë kuptimin e të gjithë njerëzve. në shpirt; dhe në qoftë se të 24 Dhe vër re, gjërat që ky gjitha gjërat që unë pashë nuk a apostull i Qengjit do të janë shkruar gjërat që unë kam shkruajë janë shumë gjëra që ti shkruar, janë të avërteta. Dhe ke parë; dhe vër re, pjesën e kështu është. Amen. mbetur do ta shohësh. 25 Por, gjërat që ti do të shi- KAPITULLI 15 kosh tani e tutje, nuk do t’i shkruash; pasi Zoti Perëndi ka Fara e Lehit do ta marrë ungji- urdhëruar apostullin e Qengjit llin nga Johebrenjtë në ditët e të Perëndisë, që ai duhet t’i mëvonshme—Mbledhja e Izraelit ashkruajë ato. ngjasohet me një pemë ulliri, 26 Dhe gjithashtu të tjerë që degët natyrale të së cilës do të kanë qenë, atyre ai u ka treguar shartohen përsëri—Nefi interpre- të gjitha gjërat; dhe ata i kanë ton vegimin e pemës së jetës dhe shkruar ato dhe ato janë avulo- flet për drejtësinë e Perëndisë në sur që të dalin në dritë në ndarjen e të ligjve nga të drejtët. pastërtinë e tyre, sipas së vërte- Rreth 600–592 para K. tës që është në Qengjin, në kohën e përshtatshme të Zotit Dhe ndodhi që, pasi unë, Nefi, ndaj shtëpisë së Izraelit. isha marrë në shpirt dhe i kisha

20a Zbu. 1:1–3; 24a Eth. 4:16. DeB 35:18; 1 Ne. 14:27. 25a Gjo. 20:30–31; JS—H 1:65. 23a 1 Ne. 13:20–24; Zbu. 1:19. 27a Zbu. 1:1–3. Morm. 8:33. 26a 2 Ne. 27:6–23; 29a 1 Ne. 8. b 1 Ne. 13:28–32. Eth. 3:21–27; 4:4–7; 30a 2 Ne. 33:10–14. 1Nefi 15:2–13 36 parë të gjitha këto gjëra, unë u natyrale të pemës së ullirit ktheva në çadrën e atit tim. dhe gjithashtu në lidhje me 2 Dhe ndodhi që unë vura re Johebrenjtë. vëllezërit e mi dhe ata po hahe- 8 Dhe unë u thashë atyre: A i shin njëri me tjetrin në lidhje keni akërkuar Zotit? me gjërat që ati im u kishte 9 Dhe ata më thanë: Ne nuk i thënë atyre. kemi kërkuar; pasi Zoti nuk 3 Pasi ai me të vërtetë u foli na e bën të ditur asgjë të tillë atyre shumë gjëra të mëdha që neve. ishin të vështira të akuptohe- 10 Vini re, unë u thashë atyre: shin, veçse në qoftë se një njeri Si është e mundur që ju nuk do t’i kërkojë Zotit; dhe ata, i mbani urdhërimet e Zotit? Si duke qenë të ngurtë në zemrat ështëemundurqëjudotë e tyre, si rrjedhim ata nuk panë mbaroni për shkak të angurtë- te Zoti ashtu si duhej. sisë së zemrave tuaja? 4 Dhe tani unë, Nefi, isha i 11 A nuk i mbani mend ju gjë- hidhëruar për shkak të ngurtë- rat që Zoti ka thënë?—Në qoftë sisë së zemrave të tyre dhe se ju nuk do të ngurtësoni gjithashtu për shkak të gjërave zemrat tuaja dhe më akërkoni që unë kisha parë dhe e dija se mua në besim, duke besuar se ato në mënyrë të pashmang- ju do të merrni, me zell në shme duhet të ndodhnin, për mbajtjen e urdhërimeve të mia, shkak të ligësisë së madhe të me siguri këto gjëra do t’ju fëmijëve të njerëzve. bëhen të ditura. 5 Dhe ndodhi, që unë isha i 12 Vini re, unë ju them juve se mposhtur për shkak të pikëlli- shtëpia e Izraelit u krahasua meve të mia, pasi unë konside- me një pemë ulliri nga Shpirti i roja se ahidhërimet e mia ishin të Zotit, që ishte në atin tonë; mëdha mbi gjithçka, për shkak dhe vini re, a nuk jemi ne të të bshkatërrimit të popullit tim, shkëputur nga shtëpia e Izraelit pasi unë kisha parë rënien e dhe a nuk jemi ne një adegë e tyre. shtëpisë së Izraelit? 6 Dhe ndodhi që, pasi unë 13 Dhe tani, gjëja që ati ynë do mora afuqi, u fola vëllezërve të të thotë në lidhje me shartimin mi, duke dashur të di nga ata e degëve natyrale nëpërmjet shkakun e grindjeve të tyre. plotësisë së Johebrenjve është, 7 Dhe ata thanë: Vër re, ne nuk që në ditët e mëvonshme, kur mund të kuptojmë fjalët që ati fara jonë do të ketë arënë në ynë ka folur në lidhje me degët mosbesim, po, në hapësirën e

15 3a 1 Kor. 2:10–12; 8a Mosia 26:13; DeB 18:18. Alma 12:9–11. Alma 40:3. ush Kërkoj. 5a ush Mjerim. ush Lutje. 12a Zan. 49:22–26; b Enosi 1:13; 10a ush Braktisje. 1 Ne. 10:12–14; 19:24. Morm. 6:1. 11a Jak. 1:5–6; ush Lehi, atë i Nefit. 6a Mois. 1:10; Enosi 1:15; 13a 1 Ne. 12:22–23; JS—H 1:20, 48. Moro. 7:26; 2 Ne. 26:15. 37 1 Nefi 15:14–20 shumë viteve, dhe shumë bre- degë natyrale e pemës së ullirit, za pasi bMesia do t’u shfaqet në pemën e vërtetë të ullirit. në trup fëmijëve të njerëzve, 17 Dhe kjo është çfarë do që të atëherë plotësia e cungjillit të thotë ati ynë; dhe ai do që të Mesisë do t’u vijë Johebrenjve thotë se ajo nuk do të ndodhë dhe nga dJohebrenjtë mbetjes së derisa ata të jenë shpërndarë farës sonë— nga Johebrenjtë; dhe ai do të 14 Dhe atë ditë, mbetja e afarës thotë se ajo do të vijë nëpërmjet sonë do të dijë se ajo është nga Johebrenjve, që Zoti të mund t’u shtëpia e Izraelit dhe se ata janë tregojë fuqinë e tij Johebrenjve, populli i bbesëlidhjes së Zotit; për vetë shkakun se ai do të dhe atëherë ata do të dinë ahidhet poshtë nga Judenjtë ose dhe do të vijnë në cnjohurinë nga shtëpia e Izraelit. e paraardhësve të tyre dhe 18 Prandaj, ati ynë nuk ka gjithashtu në njohurinë e ungji- folur vetëm për farën tonë, por llit të Shëlbuesit të tyre, i cili u edhe për gjithë shtëpinë e ishte shërbyer etërve të tyre Izraelit; duke vënë në dukje nga ai; prandaj ata do të vijnë besëlidhjen që do të përmbu- në njohurinë e Shëlbuesit të shet në ditët e mëvonshme; tyre dhe të pikave kryesore besëlidhje të cilën Zoti ia bëri të doktrinës së tij, që ata mund atit tonë Abrahamit, duke thënë: të dinë si të vijnë tek ai dhe të Në afarën tënde të gjitha fiset e shpëtohen. tokës do të jenë bekuar. 15 Dhe atëherë, në atë ditë, a 19 Dhe ndodhi që unë, Nefi, u nuk do të gëzohen ata dhe nuk fola shumë atyre, në lidhje me do t’i japin lavdërime Perëndisë këto gjëra; po, unë u fola atyre së tyre të përjetshëm, ashkëmbit në lidhje me arivendosjen e të tyre dhe shpëtimit të tyre? Judenjve në ditët e mëvonshme. Po, në atë ditë, a nuk do të 20 Dhe unë u përsërita atyre marrin ata fuqi dhe ushqim fjalët e aIsaias, i cili foli në lidhje nga bvreshti i vërtetë? Po, a nuk me rivendosjen e Judenjve, ose do të vijnë ata në vathën e vër- të shtëpisë së Izraelit; dhe, pasi tetë të Perëndisë? të rivendoseshin, ata nuk do 16 Vini re, unë ju them juve, të ngatërroheshin më, as nuk Po; ata do të mbahen mend për- do të shpërndaheshin përsëri. sëri mes shtëpisë së Izraelit; ata Dhe ndodhi që unë u fola shu- do të ashartohen, duke qenë një më fjalë vëllezërve të mi, sa ata

13b ush Mesia. c 2 Ne. 3:12; 30:5; 16a Jakobi 5:60–68. c ush Ungjill. Morm. 7:1, 9–10; 17a ush Kryqëzim. d 1 Ne. 13:42; 22:5–10; DeB 3:16–20. 18a Zan. 12:1–3; DeB 14:10. Shih gjithashtu Abr. 2:6–11. ush Johebrenj. faqen e titullit të 19a 1 Ne. 19:15. 14a 2 Ne. 10:2; Librit të Mormonit. ush Izrael— 3 Ne. 5:21–26; 21:4–7. 15a ush Shkëmb. Mbledhja e Izraelit. b ush Besëlidhje e b Zan. 49:11; 20a 1 Ne. 19:23. Abrahamit. Gjo. 15:1. 1Nefi 15:21–32 38 u qetësuan dhe e b përulën sia; dhe kaq shumë e përpirë qe veten e tyre përpara Zotit. mendja e tij në gjëra të tjera, sa 21 Dhe ndodhi që ata më folën ai nuk e pa fëlliqësinë e ujit. përsëri, duke thënë: Ç’do të 28 Dhe unë u thashë atyre se thotë kjo gjë që ati ynë pa në një ajo ishte një ahumnerë e tmerr- ëndërr? Ç’do të thotë apema që shme që ndante të ligjtë nga ai pa? pema e jetës dhe gjithashtu nga 22 Dhe unë u thashë atyre: shenjtorët e Perëndisë. Ishte një paraqitje e apemës së 29 Dhe unë u thashë atyre se jetës. ajo ishte një përfaqësim i atij 23 Dhe ata më thanë: Ç’do të aferri të tmerrshëm, që engjëlli thotë ashufra e hekurit që ati më tha se ishte përgatitur për të ynë pa, që të çonte te pema? ligjtë. 24 Dhe unë u thashë atyre 30 Dhe unë u thashë atyre, se ajo ishte afjala e Perëndisë; se ati ynë gjithashtu pa që dhe të gjithë që do të dëgjonin adrejtësia e Perëndisë i ndante fjalën e Perëndisë dhe do të gjithashtu të ligjtë nga të drej- bmbaheshin fort në të, ata nuk tët; dhe shkëlqimi i saj ishte si do të mbaronin kurrë; as ctu- shkëlqimi i një zjarri të flakëru- ndimet dhe dshigjetat e flakta të ar, që ngrihet lart te Perëndia ekundërshtarit nuk do të mund gjithmonë e përgjithmonë dhe t’i mposhtnin ata në verbëri, t’i nuk ka fund. çojnë ata në shkatërrim. 31 Dhe ata më thanë: A nën- 25 Prandaj, unë, Nefi, i këshillo- kupton kjo gjë torturën e trupit va ata që t’ia avinin veshin fjalës në ditët e aprovës, apo nënku- së Zotit; po, i këshillova ata me pton gjendjen e fundit të shpirtit gjithë energjitë e shpirtit tim dhe pas bvdekjes së trupit tokësor, me gjithë aftësinë që unë zotëro- apo ajo flet për gjërat që janë ja, që ata t’ia vinin veshin fjalës tokësore? së Perëndisë dhe të kujtonin të 32 Dhe ndodhi që unë u tha- mbaheshin urdhërimet e tij shë atyre se ajo ishte një përfa- gjithmonë në të gjitha gjërat. qësim i gjërave si tokësore, 26 Dhe ata më thanë: Ç’do të ashtu edhe shpirtërore; pasi di- thotë alumi me ujë që ati ynë pa? ta duhet të vijë që ata duhet të 27 Dhe unë u thashë atyre se gjykohen për aveprat e tyre; auji që ati im pa, ishte bfëlliqë- po, madje veprat që u bënë nga

20b 1 Ne. 16:5, 24, 39. ush Tundoj, tundim. 28a Llu. 16:26; 21a 1 Ne. 8:10–12. d Ef. 6:16; 1 Ne. 12:18; 22a 1 Ne. 11:4, 25; DeB 3:8; 27:17. 2 Ne. 1:13. Mois. 3:9. e ush Djall. 29a ush Ferr. 23a 1 Ne. 8:19–24. 25a DeB 11:2; 32:4; 30a ush Drejtësi. 24a ush Fjalë e 84:43–44. 31a Alma 12:24; 42:10; Perëndisë. 26a 1 Ne. 8:13. Hel. 13:38. b 1 Ne. 8:30; 27a 1 Ne. 12:16. b Alma 40:6, 11–14. 2 Ne. 31:20. b ush Fëlliqur (i), 32a ush Vepra. c 1 Ne. 8:23. fëlliqësi. 39 1 Nefi 15:33–16:2 trupi tokësor në ditët e tyre të 36 Prandaj, të ligjtë nuk janë provës. pranuar nga të drejtët dhe gji- 33 Kështu që, në qoftë se ata thashtu nga ajo apemë e jetës, do të avdisnin në ligësinë e fruti i së cilës është më i çmue- tyre, ata duhet të bflaken jashtë shëm dhe më i bdëshirueshëm gjithashtu, sipas gjërave që ja- mbi të gjitha frutat e tjera; po, në shpirtërore, të cilat i përka- dhe ai është cmë i madhi nga të sin drejtësisë; prandaj ata du- gjitha ddhuratat e Perëndisë. het të sillen të qëndrojnë para Dhe kështu u fola vëllezërve të Perëndisë, të c gjykohen për mi. Amen. dveprat e tyre; dhe në qoftë se veprat e tyre kanë qenë fëlliqë- si, ata duhet patjetër të jenë të KAPITULLI 16 efëlliqur; dhe në qoftë se ata janë të fëlliqur, detyrimisht ata f Të ligjtë e marrin të vërtetën të jetë nuk mund të banojnë në mbre- e rëndë—Bijtë e Lehit martohen tërinë e Perëndisë; përndryshe me bijat e Ishmaelit—Liahona mbretëria e Perëndisë duhet të tregon drejtimin e tyre në vendin e jetë e fëlliqur gjithashtu. shkretë—Lajme nga Zoti shkruhen 34 Por, vini re, unë ju them në Liahonë herë pas here—Ish- juve, mbretëria e Perëndisë nuk a maeli vdes; familja e tij mërmërit është e fëlliqur dhe asgjë e për shkak të hidhërimeve. Rreth papastër nuk mund të hyjë në 600–595 para K. mbretërinë e Perëndisë; prandaj duhet patjetër të jetë një Dhe tani ndodhi që pasi unë, vend i fëlliqësisë i përgatitur Nefi, mbarova së foluri me për atë që është i fëlliqur. vëllezërit e mi, vini re, ata më 35 Dhe ka një vend të përgati- thanë: Ti na ke shpallur gjëra të tur, po, madje është ai aferr i rënda, më shumë sesa ne mund tmerrshëm për të cilin unë kam të durojmë. folur dhe bdjalli është përgatitësi 2 Dhe ndodhi që unë u thashë i tij; prandaj gjendja e fundit e atyre se e dija që unë kisha shpirtrave të njerëzve është të folur gjëra të rënda kundër të jetojnë në mbretërinë e Perë- ligjve, sipas së vërtetës; dhe të ndisë, ose të flaken jashtë për drejtët unë i kisha justifikuar shkak të asaj cdrejtësie për të dhe dëshmova se ata do të cilën unë kam folur. ngrihen lart në ditën e fundit;

33a Mosia 15:26; DeB 76:50–70; c ush Drejtësi. Moro. 10:26. Mois. 6:57. 36a Zan. 2:9; b Alma 12:12–16; 34a ush Fëlliqur (i), 2 Ne. 2:15. 40:26. fëlliqësi. b 1 Ne. 8:10–12; c ush Gjykim, i fundit. 35a 2 Ne. 9:19; Alma 32:42. d 3 Ne. 27:23–27. Mosia 26:27. c DeB 6:13. e 2 Ne. 9:16; DeB 88:35. ush Ferr. d DeB 14:7. f Psa. 15:1–5; 24:3–4; b 1 Ne. 14:9; ush Jetë e Alma 11:37; DeB 1:35. përjetshme. 1Nefi 16:3–14 40 prandaj afajtorët e marrin të foli atit tim gjatë natës dhe e bvërtetën të jetë e rëndë, pasi i urdhëroi atë që të nesërmen ai cgodet ata drejt në qendër. duhej të niste udhëtimin e tij në 3 Dhe tani, vëllezërit e mi, në vendin e shkretë. qoftë se ju do të ishit të drejtë 10 Dhe ndodhi që, ndërsa ati dhe do të ishit të gatshëm të im u ngrit në mëngjes dhe shkoi dëgjonit të vërtetën dhe t’ia drejt te dera e çadrës, për çudi- vinit veshin asaj, që ju të mund në e tij të madhe, ai pa përdhe të aecnit drejt përpara Perëndisë, një asferë të rrumbullaktë me atëherë ju nuk do të mërmëritnit mjeshtëri të çuditshme; dhe ajo për shkak të së vërtetës dhe ishte prej tunxhi shumë të mirë. të thonit: Ti flet gjëra të rënda Dhe brenda sferës ishin dy kundër nesh. akrepa dhe njëri tregonte rru- 4 Dhe ndodhi që unë, Nefi, i gën nëpër të cilën ne duhet të këshillova vëllezërit e mi me shkonim në vendin e shkretë. të gjithë zellin, për të mbajtur 11 Dhe ndodhi që ne mblo- urdhërimet e Zotit. dhëm së bashku çdo lloj gjëje 5 Dhe ndodhi që ata apërulën që duhej të mbartnim në vendin veten e tyre para Zotit; kaq e shkretë dhe të gjithë pjesën e shumë, saqë unë pata gëzim mbetur nga furnizimet tona që dhe shpresa të mëdha për ta, Zoti na kishte dhënë; dhe morëm që ata do të ecnin në udhët e farë të çdo lloji që ne mund të drejtësisë. mbartnim në vendin e shkretë. 6 Tani, të gjitha këto gjëra u 12 Dhe ndodhi që ne morëm thanë dhe u bënë, ndërsa im atë çadrat tona dhe u nisëm në banonte në një çadër në lugi- vendin e shkretë përmes lumit nën që ai e quajti Lemuel. Laman. 7 Dhe ndodhi që unë, Nefi, 13 Dhe ndodhi që ne udhëtu- mora njërën nga abijat e Ishmae- am për hapësirën e katër ditëve, lit për bgrua; dhe gjithashtu pak a shumë në një drejtim jug- vëllezërit e mi morën për gra -juglindje dhe ngritëm çadrat nga bijat e Ishmaelit dhe gjitha- tona përsëri; dhe ne e quajtëm shtu cZorami mori bijën më të emrin e vendit Shazer. madhe të Ishmaelit për grua. 14 Dhe ndodhi që ne morëm 8 Dhe kështu, ati im i kishte harqet tona dhe shigjetat tona plotësuar të gjitha urdhërimet dhe shkuam përpara në vendin e Zotit të cilat iu dhanë atij. Dhe e shkretë për të vrarë ushqim gjithashtu, unë, Nefi, kisha qenë për familjet tona dhe pasi ki- bekuar nga Zoti jashtëzakonisht. shim vrarë ushqim për familjet 9 Dhe ndodhi që zëri i Zotit i tona, ne u kthyem përsëri te

16 2a Gjo. 3:20; Hel. 13:24–26. 7a 1 Ne. 7:1. 2 Ne. 33:5; Enosi 1:23; c Vep. 5:33; Mosia 13:7. b ush Martesë, martoj. Hel. 14:10. 3a DeB 5:21. c 1 Ne. 4:35; ush Faj. ush Ec, ec me 2 Ne. 5:5–6. b Fja. 15:10; Perëndinë. 10a Alma 37:38–46. 2 Ne. 1:26; 9:40; 5a 1 Ne. 16:24, 39; 18:4. ush Liahona. 41 1 Nefi 16:15–25 familjet tona në vendin e shkre- filluan të mërmëritnin jashtë- të, te vendi i Shazerit. Dhe ne zakonisht për shkak të vuajtjeve shkuam përsëri në vendin e dhe hidhërimeve të tyre në shkretë, duke ndjekur të njëjtin vendin e shkretë; dhe gjithashtu drejtim, duke qëndruar në ati im filloi të mërmëriste pjesët më pjellore të vendit të kundër Zotit, Perëndisë së tij, shkretë, që ishin në kufijtë pranë po, dhe ata ishin të gjithë jashtë- aDetit të Kuq. zakonisht të pikëlluar, madje që 15 Dhe ndodhi që ne udhëtu- ata mërmëritnin kundër Zotit. am për hapësirën e shumë 21 Tani ndodhi që unë, Nefi, ditëve, duke vrarë ushqim duke qenë i hidhëruar me vëlle- gjatë rrugës me harqet tona zërit e mi, për shkak të humbjes dhe shigjetat tona, dhe gurët së harkut tim dhe për humbjen e tanë, dhe hobet tona. kordave të harqeve të tyre, filloi 16 Dhe ne i ndoqëm adrejtimet të ishte jashtëzakonisht e vështi- e sferës, që na çoi në pjesët më rë, po, kaq shumë, saqë ne nuk pjellore të vendit të shkretë. mund të siguronim më ushqim. 17 Dhe pasi kishim udhëtuar 22 Dhe ndodhi që unë, Nefi, për hapësirën e shumë ditëve, u fola shumë vëllezërve të ne ngritëm çadrat tona për pak mi, sepse ata kishin ngurtësuar kohë, që të mund të pushonim zemrat e tyre përsëri, madje përsëri dhe të siguronim ush- deri duke u aankuar kundër qim për familjet tona. Zotit, Perëndisë së tyre. 18 Dhe ndodhi që, ndërsa unë, 23 Dhe ndodhi që unë, Nefi, Nefi, shkova përpara për të bëra nga një dru një hark dhe vrarë ushqim, vini re, unë nga një shufër e drejtë, një shi- theva harkun tim, i cili ishte gjetë; prandaj unë e armatosa bërë prej açeliku shumë të mirë; veten me një hark dhe një shi- dhe pasi e theva harkun tim, gjetë, me një hobe dhe me gurë. vini re, vëllezërit e mi u zemë- Dhe unë i thashë aatit tim: Ku ruan me mua për shkak të duhet të shkoj unë që të siguroj humbjes së harkut tim, pasi ne ushqim? nuk siguruam ushqim. 24 Dhe ndodhi që ai iu adrej- 19 Dhe ndodhi që ne u kthyem tua Zotit, pasi ata kishin përu- pa ushqim te familjet tona; dhe lur veten e tyre, për shkak të ata duke qenë shumë të lodhur, fjalëve të mia; pasi unë u thashë për shkak të udhëtimit të tyre, atyre shumë gjëra me energjinë vuajtën shumë nga nevoja për e shpirtit tim. ushqim. 25 Dhe ndodhi që zëri i Zotit i 20 Dhe ndodhi që Lamani dhe erdhi atit tim; dhe ai u aqortua Lemueli dhe bijtë e Ishmaelit me të vërtetë për shkak të

14a DeB 17:1. 18a 2 Sam. 22:35. 24a ush Lutje. 16a 1 Ne. 16:10, 16, 26; 22a Eks. 16:8; Num. 11:1. 25a Eth. 2:14. 18:12; 23a Eks. 20:12; ush Ndëshkoj, Alma 37:38–46. Mosia 13:20. ndëshkues. 1Nefi 16:26–37 42 mërmëritjes së tij kundër Zotit, siguruar ushqim, sa i madh qe aq shumë sa ai u çua deri në gëzimi i tyre! Dhe ndodhi që ata thellësitë e keqardhjes. përulën veten e tyre para Zotit 26 Dhe ndodhi që zëri i Zotit i dhe i dhanë falënderime atij. tha: Shiko mbi sferë dhe vër re 33 Dhe ndodhi që ne e nisëm gjërat që janë shkruar. përsëri udhëtimin tonë, duke 27 Dhe ndodhi që, kur ati im udhëtuar pak a shumë në të pa gjërat që ishin shkruar mbi njëjtin drejtim sikurse në fillim; sferë, ai u tremb dhe u drodh dhe pasi kishim udhëtuar për jashtëzakonisht dhe gjithashtu hapësirën e shumë ditëve, ne i vëllezërit e mi dhe bijtë e Ish- ngritëm çadrat tona përsëri, që maelit, dhe gratë tona. të mund të qëndronim për pak 28 Dhe ndodhi që unë, Nefi, kohë. vura re treguesit që ishin në 34 Dhe ndodhi që aIshmaeli sferë, që ata punonin sipas abe- vdiq dhe u varros në vendin i simit dhe zellit dhe vëmendjes cili ishte quajtur Nahom. që ne u dhamë atyre. 35 Dhe ndodhi që bijat e Ish- 29 Dhe ishte gjithashtu i maelit vajtuan jashtëzakonisht, shkruar mbi ta një shkrim i ri për shkak të humbjes se atit të që ishte i qartë për t’u lexuar, tyre dhe për shkak të ahidhëri- i cili na dha ne akuptim në meve të tyre në vendin e shkre- lidhje me udhët e Zotit; dhe ai të; dhe ato mërmëritën kundër shkruhej dhe ndryshonte nga atit tim, sepse ai i kishte largu- koha në kohë, sipas besimit ar ato nga toka e Jeruzalemit, dhe zellit që ne i dhamë atij. duke thënë: Ati ynë ka vdekur; Dhe kështu ne shikojmë se po, dhe ne kemi bredhur shumë nëpërmjet mjeteve të bvogla, në vendin e shkretë dhe ne kemi Zoti mund të shkaktojë gjëra vuajtur shumë pikëllim, uri, etje të mëdha. dhe lodhje; dhe pas gjithë këtyre 30 Dhe ndodhi që unë, Nefi, vuajtjeve, ne duhet të mbarojmë shkova përpara në majën e në vendin e shkretë nga uria. malit, sipas udhëzimeve që 36 Dhe kështu ato mërmëritën jepeshin mbi sferë. kundër atit tim dhe gjithashtu 31 Dhe ndodhi që vrava kundër meje dhe ato ishin të kafshë të egra aq shumë, sa unë dëshiruara të ktheheshin për- sigurova ushqim për familjet sëri në Jeruzalem. tona. 37 Dhe Lamani i tha Lemuelit 32 Dhe ndodhi që unë u kthe- dhe gjithashtu bijve të Ishmaelit: va te çadrat tona, duke mbajtur Vini re, le ta avrasim atin tonë kafshët që kisha vrarë; dhe dhe gjithashtu vëllanë tonë tani kur ata panë se unë kisha Nefin, i cili ka marrë mbi vete

28a Alma 37:40. Jak. 3:4; 35a ush Mjerim. ush Besim. Alma 37:6–7, 41; 37a 1 Ne. 17:44. 29a ush Kuptuar(it) (të). DeB 123:16. ush Vrasje. b 2 Mbr. 5:13; 34a 1 Ne. 7:2–6. 43 1 Nefi 16:38–17:5 që të jetë bsundimtari ynë dhe Perëndisë—Vëllezërit e tij janë mësuesi ynë, që jemi vëllezërit ndaluar ta prekin atë, që të mos e tij më të mëdhenj. thahen si një kallam i thatë. Rreth 38 Tani, ai thotë se Zoti ka folur 595–592 para K. me të dhe gjithashtu se aengjëjt Dhe ndodhi që ne e nisëm për- i kanë shërbyer atij. Por vini re, sëri udhëtimin tonë në vendin ne e dimë se ai na gënjen; dhe e shkretë; dhe ne udhëtuam ai na i tregon këto gjëra dhe pothuajse drejt lindjes që nga punon shumë gjëra me anë ajo kohë e tutje. Dhe ne udhëtu- të arteve të tij dinake, që të am dhe ecëm me vështirësi mes mund të gënjejë sytë tanë, duke shumë vuajtjesh në vendin e menduar ndoshta, se ai mund shkretë; dhe gratë tona lindën të na çojë në ndonjë vend të fëmijë në vendin e shkretë. shkretë të panjohur; dhe pasi ai 2 Dhe kaq të mëdha qenë beki- na ka çuar, ka menduar ta met e Zotit mbi ne, saqë ndërsa bëjë veten e tij një mbret dhe ne jetonim me mish të agjallë në një sundimtar mbi ne, që të vendin e shkretë, gratë tona mund të bëjë me ne sipas vull- dhanë mjaft qumësht për fëmi- netit dhe kënaqësisë së tij. jët e tyre dhe ishin të forta, po, Dhe sipas kësaj mënyre, vëllai madje si burrat; dhe ato filluan im Lamani nxiti zemrat e tyre t’i duronin udhëtimet e tyre pa në zemërim. mërmëritje. 39 Dhe ndodhi që Zoti ishte 3 Dhe kështu ne shohim se me ne, po, madje zëri i Zotit urdhërimet e Perëndisë duhet erdhi dhe u foli shumë fjalë të plotësohen. Dhe në qoftë se atyre dhe i aqortoi ata jashtëza- fëmijët e njerëzve i ambajnë konisht; dhe pasi ata u qortuan urdhërimet e Perëndisë, ai i nga zëri i Zotit, e lanë zemëri- ushqen dhe i forcon ata dhe min e tyre dhe u penduan siguron mjete me anë të të cila- për mëkatet e tyre, aq shumë, ve ata mund të plotësojnë gjënë saqë Zoti na bekoi përsëri me për të cilën ai i ka urdhëruar; ushqim, që ne nuk mbaruam. prandaj, ai bsiguroi mjete për ne, ndërsa ne qëndruam në KAPITULLI 17 vendin e shkretë. 4 Dhe ne qëndruam për hapë- Nefi është urdhëruar të ndërtojë sirën e shumë viteve, po, madje një anije—Vëllezërit e tij e ku- tetë vjet në vendin e shkretë. ndërshtojnë—Ai i këshillon ata 5 Dhe ne erdhëm në tokën që e duke u treguar historinë e marrë- quajtëm Begati, për shkak të dhënieve të Perëndisë me Izraelin frutave të shumta të saj dhe —Nefi është mbushur me fuqinë e gjithashtu të mjaltit të egër; dhe

37b Zan. 37:9–11; ndëshkues. ush Bindje, bindur (i), 1 Ne. 2:22; 18:10. 17 2a 1 Ne. 17:12. bindem. 38a 1 Ne. 3:30–31; 4:3. 3a Mosia 2:41; b 1 Ne. 3:7. 39a ush Ndëshkoj, Alma 26:12. 1Nefi 17:6–17 44 të gjitha këto gjëra u përgatitën bëra një kacek me lëkurët e nga Zoti që ne të mos mbaro- kafshëve, me të cilin t’i fryja nim. Dhe ne pamë detin që e zjarrit; dhe pasi unë kisha bërë quajtëm Irreantum, shpjegimi i një kacek, që të mund të kisha të cilit është ujëra të shumta. me çfarë t’i fryja zjarrit, unë 6 Dhe ndodhi që ne ngritëm përplasa dy gurë së bashku që çadrat tona në breg të detit; dhe të mund të bëja zjarr. megjithëse kishim vuajtur shu- 12 Pasi Zoti nuk na kishte më a hidhërime dhe shumë lejuar të bënim shumë zjarr, vështirësi, po, madje aq shumë ndërsa ne udhëtonim në vendin sa nuk mund t’i shkruajmë e shkretë; pasi ai tha: Unë do të gjitha, ne ishim jashtëzako- ta bëj ushqimin tuaj të bëhet i nisht të gëzuar kur erdhëm në ëmbël, që ju të mos ta agatuani. breg të detit; dhe ne e quajtëm 13 Dhe unë do të jem gjithashtu vendin Begati, për shkak të drita juaj në vendin e shkretë; frutave të tij të shumta. dhe unë do të apërgatis udhën 7 Dhe ndodhi që pasi unë, para jush, në qoftë se ju do t’i Nefi, isha në tokën e Begatisë mbani urdhërimet e mia; pran- për hapësirën e shumë ditëve, daj përderisa ju do të mbani zëri i Zotit erdhi tek unë duke urdhërimet e mia, ju do të thënë: Ngrihu dhe shko në mal. drejtoheni drejt tokës së bpre- Dhe ndodhi që unë u ngrita mtuar; dhe ju do ta cdini se jam dhe shkova në mal dhe iu unë ai që ju ka udhëhequr. përgjërova Zotit. 14 Po, dhe Zoti tha gjithashtu 8 Dhe ndodhi që Zoti më foli, që: Pasi të keni arritur në tokën duke thënë: Ti do të ndërtosh e premtuar, ju do ta adini se një anije sipas amënyrës që unë unë, Zoti, jam bPerëndi dhe se do të të tregoj, që unë të mund unë, Zoti, ju shpëtova nga të mbart njerëzit e tu përmes shkatërrimi; po, se unë ju nxora këtyre ujërave. nga toka e Jeruzalemit. 9 Dhe unë thashë: Zot, ku du- 15 Kështu që, unë, Nefi, u het të shkoj unë që të mund të përpoqa të mbaja urdhërimet e gjej mineral për të shkrirë, që të Zotit dhe i këshillova vëlle- mund të bëj veglat për të ndër- zërit e mi në besnikëri dhe zell. tuar anijen sipas mënyrës që ti 16 Dhe ndodhi që unë bëra më ke treguar? vegla nga metali që shkriva 10 Dhe ndodhi që Zoti më tre- nga shkëmbi. goi ku duhej të shkoja për të 17 Dhe kur vëllezërit e mi panë gjetur mineralin, që të mund të se unë po filloja të andërtoj një bëja veglat. anije, ata filluan të mërmërit- 11 Dhe ndodhi që unë, Nefi, nin kundër meje, duke thënë:

6a 2 Ne. 4:20. b 1 Ne. 2:20; ush Dëshmi. 8a 1 Ne. 18:2. Jakobi 2:12. b DeB 5:2. 12a 1 Ne. 17:2. c Eks. 6:7. 17a 1 Ne. 18:1–6. 13a Alma 37:38–39. 14a 2 Ne. 1:4. 45 1 Nefi 17:18–26 Vëllai ynë është një budalla, ne kemi vuajtur në vendin e pasi ai mendon se mund të shkretë, kohë në të cilën ne ndërtojë një anije; po, dhe ai mund të kishim gëzuar pasuri- gjithashtu mendon se mund të të tona dhe tokën e trashëgimit kalojë këto ujëra të mëdha. tonë; po, dhe mund të kishim 18 Dhe kështu vëllezërit e mi qenë të lumtur. u ankuan kundër meje dhe dë- 22 Dhe ne e dimë se njerëzit që shironin që ata të mos punonin, ishin në tokën e Jeruzalemit pasi nuk besonin se unë mund ishin një popull i adrejtë; pasi ata të ndërtoja një anije; as nuk do mbanin statutet dhe gjykimet e të besonin ata se unë u udhëzo- Zotit dhe të gjitha urdhërimet e va nga Zoti. tij, sipas ligjit të Moisiut; prandaj 19 Dhe tani ndodhi që unë, ne e dimë se ata janë një popull Nefi, isha jashtëzakonisht i i drejtë; dhe ati ynë i ka gjykuar brengosur për shkak të ngurtë- ata dhe na ka larguar, sepse ne sisë së zemrës së tyre; dhe tani do të dëgjonim fjalët e tij; po, kur ata panë që fillova të isha i dhe vëllai ynë është si ai. Dhe brengosur, ata ishin të kënaqur sipas kësaj mënyre të foluri, në zemrat e tyre, aq sa agëzuan vëllezërit e mi mërmëritnin mbi mua, duke thënë: Ne e dhe u ankuan kundër nesh. dinim se ti nuk mund të ndër- 23 Dhe ndodhi që unë, Nefi, u toje një anije, pasi ne e dinim se fola atyre, duke thënë: A besoni ti ishe i mangët në gjykim; pran- ju se etërit tanë, të cilët ishin daj ti nuk mund të përmbushësh fëmijët e Izraelit, do të kishin një punë kaq të madhe. shpëtuar nga duart e Egjiptia- 20 Dhe ti je si ati ynë, i drejtuar nëve, nëse ata nuk do të kishin nga aimagjinatat e marra të dëgjuar fjalët e Zotit? zemrës së tij; po, ai na ka nxje- 24 Po, a mendoni ju se ata do rrë nga toka e Jeruzalemit dhe të ishin nxjerrë nga robëria, në ne kemi bredhur në vendin qoftë se Zoti nuk do ta kishte e shkretë për këto vite të shum- urdhëruar Moisiun, që ai t’i ta; dhe gratë tona janë robtuar, anxirrte ata nga robëria? duke qenë me barrë; dhe ato 25 Tani ju e dini se fëmijët e kanë lindur fëmijë në vendin e Izraelit ishin në arobëri; dhe ju shkretë dhe vuajtën të gjitha e dini se ata ishin ngarkuar me gjërat, me përjashtim të vdekjes; bdetyra, të cilat ishin të rënda të dhe do të kishte qenë më mirë duroheshin; prandaj, ju e dini që ato të kishin vdekur para se se duhet të ketë qenë një gjë e të dilnin nga Jeruzalemi, sesa mirë për ta, që ata të dilnin nga të kishin vuajtur këto pikëllime. robëria. 21 Vër re, këto vite të shumta 26 Tani, ju e dini se aMoisiu u

19a ush Përndjek, 24a Eks. 3:2–10; b Eks. 1:11; 2:11. përndjekje. 1 Ne. 19:10; 26a Vep. 7:22–39. 20a 1 Ne. 2:11. 2 Ne. 3:9; 25:20. 22a 1 Ne. 1:13. 25a Zan. 15:13–14. 1Nefi 17:27–36 46 urdhërua nga Zoti që ta bënte ata; dhe sipas fjalës së tij ai bëri atë punë të madhe; dhe ju e të gjitha gjërat për ta; dhe nuk dini se nga bfjala e tij, ujërat e bëhej asgjë pa fjalën e tij. Detit të Kuq u ndanë andej dhe 32 Dhe pasi ata kishin kapër- këndej dhe ata kaluan në tokë cyer lumin Jordan, ai i bëri të të thatë. fuqishëm për adëbimin e fëmi- 27 Por ju e dini se Egjiptianët jëve të vendit, po, deri në shpër- u mbytën në Detin e Kuq, që ndarjen e tyre në shkatërrim. ishin ushtritë e Faraonit. 33 Dhe tani, a mendoni ju se 28 Dhe ju gjithashtu e dini se fëmijët e kësaj toke, që ishin në ata u ushqyen me amana në tokën e premtimit, që u dëbuan vendin e shkretë. nga etërit tanë, a mendoni ju se 29 Po, dhe ju gjithashtu e ata ishin të drejtë? Vini re, unë dini se Moisiu, me fjalën e tij, ju them juve, Jo. sipas fuqisë së Perëndisë që 34 A mendoni ju se etërit tanë ishte në të, agoditi shkëmbin do të kishin qenë më të zgjedhur dhe atje doli ujë, që fëmijët e se ata, nëse ata do të kishin qenë Izraelit të mund të shuanin etjen të drejtë? Unë ju them juve, Jo. e tyre. 35 Vini re, Zoti i vlerëson tërë 30 Dhe megjithëse ata udhëhi- amishrat njëlloj; ai që është i qeshin, Zoti Perëndia i tyre, bdrejtë, është i cfavorizuar nga Shëlbuesi i tyre, duke shkuar Perëndia. Por, vini re, këta nje- para tyre, duke i udhëhequr ata rëz kishin flakur tej çdo fjalë të gjatë ditës dhe duke u dhënë Perëndisë dhe ata ishin të mbu- dritë atyre gjatë natës dhe shur me paudhësi; dhe plotësia duke bërë të gjitha gjërat për e zemërimit të Perëndisë ishte ta, që ishin të apërshtatshme mbi ta; dhe Zoti e mallkoi tokën për njeriun për t’i marrë, ata kundër tyre dhe ua bekoi etërve i ngurtësuan zemrat e tyre dhe tanë; po, ai e mallkoi atë kundër i verbuan mendjet e tyre dhe tyre deri në shkatërrimin e tyre bthanë fjalë të rënda kundër dhe ai ua bekoi etërve tanë, kë- Moisiut dhe kundër Perëndisë shtu që ata të kishin fuqi mbi të. së vërtetë dhe të gjallë. 36 Vini re, Zoti ka akrijuar 31 Dhe ndodhi që, sipas fjalës btokën që ajo të cbanohet; dhe ai së tij ai i ashkatërroi ata; dhe ka krijuar fëmijët e tij që ata ta sipas fjalës së tij ai i budhëhoqi zotërojnë atë.

26b Eks. 14:21–31; b Eks. 32:8; 2 Ne. 26:23–33. 1 Ne. 4:2; Mosia 7:19; Num. 14:2–3; b Psa. 55:22; Hel. 8:11; DeB 8:3; Eze. 20:13–16; 1 Ne. 22:17. Mois. 1:25. DeB 84:23–25. c 1 Sam. 2:30; 28a Eks. 16:4, 14–15, 35; 31a Num. 26:65. Psa. 97:10; 145:20; Num. 11:7–8; b 1 Ne. 5:15; Alma 13:4; LiP. 8:3; Mosia 7:19. DeB 103:16–18. DeB 82:10. 29a Eks. 17:6; 32a Num. 33:52–53; 36a ush Krijoj, krijim. Num. 20:11; Joz. 24:8. b ush Tokë. LiP. 8:15; 1 Ne. 20:21. 35a Vep. 10:15, 34; c Isa. 45:18; 30a DeB 18:18; 88:64–65. Rom. 2:11; Abr. 3:24–25. 47 1 Nefi 17:37–45 37 Dhe ai angre lart një komb mrat e tyre herë pas here dhe të drejtë dhe shkatërron kombet ata ashanë kundër bMoisiut dhe e të ligjve. gjithashtu kundër Perëndisë; 38 Dhe ai i prin të drejtët në megjithatë, ju e dini se ata u atoka të çmueshme dhe të ligjtë prinë nga fuqia e pakrahasue- ai i bshkatërron, dhe mallkon shme e tij, për në tokën e pre- tokën për shkak të tyre. mtimit. 39 Ai sundon lart në qiej, pasi 43 Dhe tani, pas gjithë këtyre ai është froni i tij dhe kjo tokë gjërave, koha ka ardhur që ata është a stoli ku ai mbështet janë bërë të ligj, po, pothuaj këmbët. krejtësisht; dhe unë nuk e di, 40 Dhe ai i do ata që duan ta por ata janë në këtë ditë gati kenë atë të jetë Perëndia i tyre. për t’u shkatërruar; pasi unë e Vini re, ai i deshi etërit tanë, po, di se me siguri duhet të vijë dita, madje Abrahamin, aIsakun dhe që ata duhet të shkatërrohen, bJakobin dhe ai bëri cbesëlidhje me përjashtim vetëm të disave me ta; dhe i mbajti mend besë- që do të çohen në robëri. lidhjet që bëri; prandaj ai i 44 Prandaj, Zoti e aurdhëroi atin nxori ata nga toka e dEgjiptit. tim që ai duhej të nisej për në 41 Dhe ai i disiplinoi ata në vendin e shkretë; dhe Judenjtë u vendin e shkretë me shufrën e përpoqën gjithashtu ta merrnin tij; pasi ata angurtësuan zemrat jetën e tij; po, dhe bju jeni përpje- e tyre, ashtu sikurse ju keni bë- kur gjithashtu t’ia merrnit jetën rë; dhe Zoti i disiplinoi ata për atij; prandaj, ju jeni vrasës në shkak të paudhësisë së tyre. Ai zemrat tuaja dhe ju jeni si ata. dërgoi mes tyre bgjarpërinj të 45 Ju jeni të ashpejtë të bëni helmuar që fluturonin; dhe paudhësi, por të ngadalshëm të pasi ata u kafshuan prej tyre, ai kujtoni Zotin, Perëndinë tuaj. përgatiti një udhë që ata të Ju keni parë një bengjëll dhe ai mund të c shëroheshin; dhe ju foli; po, ju keni dëgjuar zërin puna që ata duhet të kryenin, e tij herë pas here; dhe ai ju ka ishte të shikonin; dhe për folur me një zë të qetë, të ulët, shkak të dthjeshtësisë së udhës por ju kishit chumbur ndjesinë, ose lehtësisë së saj, kishte që ju nuk mund të ndjenit fjalët shumë që mbaruan. e tij; prandaj, ai ju ka folur si 42 Dhe ata i ngurtësuan ze- zëri i bubullimës, që e bëri tokën

37a Fja. 14:34; 1 Ne. 4:13; b Zan. 28:1–5. d Alma 37:44–47; Eth. 2:10; DeB 117:6. c ush Besëlidhje e Hel. 8:15. 38a ush Tokë e Abrahamit. 42a Num. 14:1–12. premtuar. d LiP. 4:37. ush Kryengritje. b Lev. 20:22. 41a 2 Mbr. 17:7–23. b DeB 84:23–24. 39a Isa. 66:1; b Num. 21:4–9; 44a 1 Ne. 2:1–2. DeB 38:17; LiP. 8:15; b 1 Ne. 16:37. Abr. 2:7. Alma 33:18–22. 45a Mosia 13:29. 40a Zan. 21:12; c Gjo. 3:13–15; b 1 Ne. 4:3. DeB 27:10. 2 Ne. 25:20. c Ef. 4:19. 1Nefi 17:46–54 48 të dridhet, sikurse të ishte për të mërmëritnin më kundër atit t’u çarë copë-copë. të tyre; dhe as nuk duhej të 46 Dhe ju gjithashtu e dini se mbanin punën e tyre nga unë, nëpërmjet afuqisë së fjalës së tij pasi Perëndia më kishte urdhë- të plotfuqishme, ai mund të ruar që unë duhej të ndërtoja bëjë që toka të zhduket; po, dhe një anije. ju e dini se nëpërmjet fjalës 50 Dhe unë u thashë atyre: aPo së tij, ai mund të shkaktojë që të më kishte urdhëruar Perë- vendet e ashpra të bëhen të ndia të bëja të gjitha gjërat, unë sheshta dhe vendet e sheshta të mund t’i bëja ato. Në qoftë se ai copëtohen. O, atëherë si është e do të më urdhëronte që unë t’i mundur, që mund të jeni kaq të thoja këtij uji: bëhu tokë, ai do ngurtë në zemrat tuaja? të bëhej tokë; dhe në qoftë se 47 Vini re, shpirti im është unë do ta thoja atë, do të bëhej. copëtuar nga dhembja e madhe 51 Dhe tani, në qoftë se Zoti ka për shkakun tuaj dhe zemra më fuqi kaq të madhe dhe ka bërë dhemb; unë kam frikë se ju do kaq shumë mrekulli mes fëmijë- të braktiseni përgjithnjë. Vini ve të njerëzve, si është e mundur re, unë jam aplot me Shpirtin e që ai nuk mund të më audhëzojë Perëndisë, aq shumë, sa trupi që unë të ndërtoj një anije? im bnuk ka fuqi. 52 Dhe ndodhi që unë, Nefi, u 48 Dhe tani ndodhi që kur thashë shumë gjëra vëllezërve unë i thashë këto fjalë, ata u të mi, aq shumë sa ata u hutuan zemëruan me mua dhe patën dhe nuk mund të luftonin ku- dëshirë të më hidhnin në the- ndër meje; as guxuan të vënë llësitë e detit; dhe si u afruan të dorë mbi mua, as të më prekin më mbërthenin, unë u fola duke me gishtat e tyre, madje për thënë: Në emrin e Perëndisë së hapësirën e shumë ditëve. Tani Plotfuqishëm, unë ju urdhëroj ata nuk guxuan ta bënin këtë që të mos më aprekni, pasi unë gjë, që të mos thaheshin para jam i mbushur me bfuqinë e meje, kaq i fuqishëm ishte Perëndisë, madje deri në har- aShpirti i Perëndisë; dhe kështu xhimin e mishit tim; dhe kush- ai veproi mbi ta. do që do të vendosë duart e tij 53 Dhe ndodhi që Zoti më tha: mbi mua, do të cfishket, madje Shtrijua dorën përsëri vëllezërve si një kallam i thatë; dhe ai nuk të tu dhe ata nuk do të thahen do të jetë asgjë para fuqisë së para teje; por unë do t’i trondit Perëndisë, pasi Perëndia do ta ata, thotë Zoti dhe këtë do ta godasë atë. bëj, që ata të dinë se unë jam 49 Dhe ndodhi që unë, Nefi, u Zoti, Perëndia i tyre. thashë atyre që ata nuk duhej 54 Dhe ndodhi që unë ua

46a Hel. 12:6–18. b 2 Ne. 1:26–27. 1 Ne. 3:7. 47a Mik. 3:8. ush Fuqi. 51a Zan. 6:14–16; b 1 Ne. 19:20. c 1 Mbr. 13:4–7. 1 Ne. 18:1. 48a Mosia 13:3. 50a Fil. 4:13; 52a ush Frymë e Shenjtë. 49 1 Nefi 17:55–18:8 shtriva dorën vëllezërve të mi nga njerëzit, as nuk e ndërtova dhe ata nuk u thanë para meje; anijen sipas mënyrës së njerëz- por Zoti i tundi ata, madje ve; por e ndërtova atë sipas sipas fjalës që ai kishte folur. mënyrës që Zoti më tregoi; 55 Dhe tani, ata thanë: Ne e prandaj ajo nuk ishte sipas dimë me siguri se Zoti është me mënyrës së njerëzve. ty, pasi ne e dimë që është fuqia 3 Dhe unë, Nefi, shkova në e Zotit që na ka tundur. Dhe ata mal shpesh dhe iu aluta Zotit ranë para meje dhe ishin gati të shpesh; prandaj Zoti më btregoi më aadhurojnë, por unë nuk gjëra të mëdha. i lejova, duke thënë: Unë jam 4 Dhe ndodhi që, pasi unë vëllai juaj, po, madje vëllai juaj mbarova anijen, sipas fjalës së më i vogël; prandaj, adhuroni Zotit, vëllezërit e mi panë që Zotin, Perëndinë tuaj dhe nde- ajo ishte e mirë dhe se mjeshtë- roni atin tuaj dhe nënën tuaj, ria e saj ishte jashtëzakonisht që bditët tuaja të mund të jenë e mirë; prandaj ata e apërulën të gjata mbi tokën, që Zoti, veten e tyre përsëri para Zotit. Perëndia juaj do t’ju japë. 5 Dhe ndodhi që zëri i Zotit i erdhi atit tim, që ne duhet të ngriheshim dhe të shkonim në KAPITULLI 18 anije. 6 Dhe ndodhi që të nesërmen, Anija mbarohet—Lindjet e Jakobit pasi ne përgatitëm të gjitha dhe Jozefit përmenden—Grupi gjërat, shumë fruta dhe amish hipën në anije për në tokën e nga shkretëtira, dhe mjaltë me premtuar—Bijtë e Ishmaelit dhe bollëk, dhe furnizime sipas asaj gratë e tyre bashkohen në dëfrim që Zoti na kishte urdhëruar, ne dhe rebelim—Nefi lidhet dhe anija shkuam në anije me gjithë zmbrapset nga një stuhi e tmerr- ngarkesën tonë dhe farat tona shme—Nefi lirohet dhe nga lutja dhe çdo gjë tjetër që kishim e tij, stuhia pushon—Njerëzit sjellë me vete, secili sipas mo- arrijnë në tokën e premtuar. Rreth shës së tij; kështu ne të gjithë 591–589 para K. shkuam në anije me gratë tona Dhe ndodhi që ata adhuruan dhe fëmijët tanë. Zotin dhe erdhën me mua; dhe 7 Dhe tani, atit tim i kishin punuam trarë prej druri me lindur dy bij në vendin e shkre- mjeshtëri të çuditshme. Dhe të. Më i madhi u quajt aJakob Zoti më tregonte herë pas here dhe më i riu bJozef. se sipas cilës mënyrë unë do t’i 8 Dhe ndodhi që, pasi të gjithë punoja trarët e anijes. shkuam në anije dhe kishim 2 Tani, unë, Nefi, nuk i punova marrë me vete furnizimet tona trarët sipas mënyrës që mësohej dhe gjërat që na u urdhëruan,

55a Vep. 14:11–15. 18 3a ush Lutje. 6a 1 Ne. 17:2. b Eks. 20:12; b ush Zbulesë. 7a 2 Ne. 2:1. Mosia 13:20. 4a 1 Ne. 16:5. b 2 Ne. 3:1. 1Nefi 18:9–17 50 ne u nisëm në adet dhe u shtymë 13 Kështu që, ata nuk dinin se nga era drejt btokës së premtuar. nga ta drejtonin anijen, aq sa 9 Dhe pasi ne u shtymë nga aty u ngrit një stuhi e madhe, era për hapësirën e shumë ditë- po, një stuhi e madhe dhe e ve, vini re, vëllezërit e mi dhe tmerrshme dhe ne u azmbrap- bijtë e Ishmaelit dhe gjithashtu sëm mbi ujëra për hapësirën e tri gratë e tyre, filluan të dëfrehe- ditëve; dhe ata filluan të frikë- shin aq shumë, sa ata filluan të sohen jashtëzakonisht se mos do kërcenin dhe të këndonin dhe të mbyteshin në det; megjithatë të flisnin me shumë ashpërsi, ata nuk më zgjidhën. po, madje aq sa ata harruan 14 Dhe në ditën e katërt që ne nga cila fuqi ishin sjellë deri po zmbrapseshim, stuhia filloi aty; po, ata u ngritën lart në një të ishte jashtëzakonisht e fortë. ashpërsi të jashtëzakonshme. 15 Dhe ndodhi që ne ishim gati 10 Dhe unë, Nefi, fillova të fri- të përpiheshim në thellësitë e kësohem jashtëzakonisht se Zoti detit. Dhe pasi ne u zmbrapsëm do të zemërohej me ne dhe do të mbi ujëra për hapësirën e katër na godiste për shkak të paudhë- ditëve, vëllezërit e mi filluan sisë sonë, që ne të përpiheshim të ashikojnë se gjykimet e Perë- në thellësitë e detit, prandaj ndisë ishin mbi ta dhe se ata unë, Nefi, fillova t’u flisja me do të mbaronin, në qoftë se nuk shumë urtësi; por, vini re, ata u do të pendoheshin për paudhë- azemëruan me mua, duke thënë: sitë e tyre; prandaj, ata erdhën Ne nuk duam që vëllai ynë më i tek unë dhe zgjidhën rripat të vogël të jetë bsundimtar mbi ne. cilat ishin mbi kyçet e mia dhe 11 Dhe ndodhi që Lamani dhe vini re ato ishin enjtur jashtëza- Lemueli më morën dhe më konisht; dhe gjithashtu kyçet lidhën me litar dhe ata më e këmbëve të mija ishin shumë trajtuan me shumë egërsi; të enjtura dhe e madhe ishte megjithatë, Zoti e alejoi këtë dhembja e tyre. gjë, kështu që ai mund të trego- 16 Megjithatë, unë pashë te nte fuqinë tij në përmbushje Perëndia im dhe e alavdërova të fjalës së tij, që ai kishte folur atë gjatë gjithë ditës; dhe unë në lidhje me të ligjtë. nuk mërmërita kundër Zotit 12 Dhe ndodhi që pasi ata më për shkak të vuajtjeve të mia. lidhën kaq shumë sa nuk mund 17 Tani ati im, Lehi, u kishte të lëvizja, abusulla, që qe për- thënë shumë gjëra atyre dhe gatitur nga Zoti, pushoi së gjithashtu të bijve të aIshmaelit; punuari. por, vini re, ata bënin shumë

8a 2 Ne. 10:20. 1 Ne. 16:37–38; DeB 17:1. b 1 Ne. 2:20. 2 Ne. 1:25–27. 13a Mosia 1:17. ush Tokë e 11a Alma 14:11. 15a Hel. 12:3. premtuar. 12a 1 Ne. 16:10, 16, 26; 16a Alma 36:28. 10a 1 Ne. 17:17–55. 2 Ne. 5:12; 17a 1 Ne. 7:4–20. b Zan. 37:9–11; Alma 37:38–47; 51 1 Nefi 18:18–25 kërcënime kundër kujtdo që do pushoi dhe ishte një qetësi e të fliste për mua; dhe prindërit madhe. e mi duke qenë të shtyrë nga 22 Dhe ndodhi që unë, Nefi, e mosha dhe pasi kishin vuajtur drejtova anijen, kështu që ne shumë hidhërim për shkak lundruam përsëri drejt tokës së të fëmijëve të tyre, ata kishin premtuar. rënë, po, madje në shtratin e 23 Dhe ndodhi që, pasi lu- sëmundjes. ndruam për hapësirën e shumë 18 Për shkak të hidhërimit të ditëve, ne arritëm në atokën e tyre dhe pikëllimit të shumtë premtuar; dhe ne u futëm në dhe të paudhësisë së vëllezërve tokë dhe ngritëm çadrat tona; të mi, ata ishin ligështuar kaq dhe ne e quajtëm atë toka e pre- shumë, saqë ishin afër kohës mtuar. për të takuar Perëndinë e tyre; 24 Dhe ndodhi që ne filluam të po, flokët e tyre ngjyrë hiri punonim tokën dhe filluam të ishin gati të viheshin dhe të mbillnim farat; po, ne vumë shtroheshin në pluhur; po, në tokë të gjitha farat tona, që madje ata ishin gati të binin me kishim sjellë nga toka e Jeruza- pikëllim në një varr uji. lemit. Dhe ndodhi që ato u 19 Dhe gjithashtu Jakobi dhe rritën jashtëzakonisht; prandaj, Jozefi, duke qenë të rinj, duke ne qemë të bekuar në bollëk. pasur nevojë për shumë kujdes, 25 Dhe ndodhi që ne gjetëm ishin dëshpëruar për shkak të në tokën e premtimit, ndërsa mjerimeve të nënës së tyre; dhe udhëtuam në vendin e shkretë, gjithashtu agruaja ime me lotët që kishte kafshë të çdo lloji në dhe lutjet e saj, dhe gjithashtu pyje, si lopë ashtu dhe qe, dhe fëmijët e mi, nuk i zbutën gomar, dhe kalë, dhe dhi, dhe zemrat e vëllezërve të mi, që dhi të egër, dhe të gjitha llojet e ata të më lironin. kafshëve të egra të cilat ishin 20 Dhe nuk kishte asgjë tjetër, për dobinë e njerëzve. Dhe ne përveç fuqisë së Perëndisë që gjetëm të gjitha llojet e minera- i kërcënoi ata me shkatërrim, leve si ar, ashtu dhe argjend që mund t’ua zbuste zemrat e dhe bakër. tyre; prandaj, kur panë se ata ishin gati të përpiheshin në thellësitë e detit, u penduan KAPITULLI 19 për gjënë që kishin bërë, aq shumë, saqë ata më liruan. Nefi bën fletë metali dhe regji- 21 Dhe ndodhi që pasi ata më stron historinë e popullit të tij— liruan, vini re, unë mora busu- Perëndia i Izraelit do të vijë llën dhe ajo punoi ashtu sikurse gjashtëqind vjet pasi Lehi u largua doja unë. Dhe ndodhi që unë nga Jeruzalemi—Nefi tregon për iu luta Zotit; dhe pasi unë isha vuajtjet dhe kryqëzimin e Tij— lutur, erërat pushuan e stuhia Judenjtë do të përbuzen dhe do të

19a 1 Ne. 7:19; 16:7. 23a ush Tokë e premtuar. 1Nefi 19:1–7 52 shpërndahen deri në ditët e mëvon- tokën dhe gjithashtu për qëllime shme, kur ata do të kthehen te Zoti. të tjera të burta, qëllime të cilat Rreth 588–570 para K. dihen nga Zoti. 4 Kështu që unë, Nefi, bëra Dhe ndodhi që Zoti më urdhë- një anal mbi fletët e tjera, që jep roi, kështu që unë bëra fletë një rrëfim, ose që jep një rrëfim metali, që të mund të gdhendja më të gjerë të luftërave dhe në to analin e popullit tim. grindjeve dhe shkatërrimeve të Dhe mbi afletët që bëra, unë popullit tim. Dhe këtë bëra unë bgdhenda analin e atit tim dhe dhe urdhërova popullin tim se gjithashtu udhëtimet tona në çfarë duhet të bënin pasi unë të vendin e shkretë dhe profecitë mos jem më; dhe se këto fletë e atit tim; dhe gjithashtu shumë duhet të kalohen nga një brez nga profecitë e mia i kam gdhe- te tjetri, ose nga një profet ndur unë në to. te tjetri, deri në urdhërime të 2 Dhe unë nuk dija në kohën mëtejshme të Zotit. kur i bëra ato, se unë do të 5 Dhe një rrëfim i abërjes nga urdhërohesha nga Zoti t’i bëja unë të këtyre fletëve do të jepet akëto fletë; prandaj, anali i atit që këtej e tutje; dhe atëherë, vini tim dhe gjenealogjia e etërve të re, unë vazhdoj sipas asaj që tij dhe pjesa më e madhe e kam folur; dhe këtë unë e bëj ngjarjeve tona në vendin e që gjërat më të shenjta mund të shkretë janë gdhendur në ato bruhen për diturinë e popullit fletët e para, për të cilat unë tim. kam folur; prandaj gjërat që 6 Megjithatë, unë nuk shkruaj ndodhën para se unë t’i bëja ndonjë gjë mbi fletët po të mos bkëto fletë janë me të vërtetë mendoj që është e ashenjtë. Dhe të përmendura veçanërisht në tani, në qoftë se unë gaboj, fletët e para. edhe të vjetrit gabuan; jo se unë 3 Dhe pasi i bëra këto fletë për dua të shfajësoj veten për të cilat isha urdhëruar, unë, shkak të njerëzve të tjerë, por Nefi, mora një urdhërim që për shkak të bdobësisë që është shërbesa dhe profecitë, pjesët tek unë, sipas mishit, unë do të më të qarta dhe më të çmue- shfajësoj veten time. shme të tyre duhet të shkruhe- 7 Pasi, gjërat që disa njerëz shin mbi akëto fletë; dhe që vlerësojnë të jenë me vlerë të gjërat të cilat ishin shkruar, du- madhe, si për trupin ashtu dhe het të ruheshin për udhëzimin për shpirtin, të tjerët i quajnë e popullit tim, që do të zotërojë si apa vlerë dhe i shkelin me

19 1a ush Fletë. DeB 3:19–20; 10:1–51. të Librit të b 1 Ne. 1:16–17; 6:1–3. 5a 2 Ne. 5:28–33. Mormonit. 2a 2 Ne. 5:30. b ush Shkrime të ush Shenjtë (i). b 1 Ne. 9:1–5. shenjta—Shkrime b Morm. 8:13–17; 3a Jakobi 1:1–4; të shenjta për Eth. 12:23–28. 3:13–14; 4:1–4. t’u ruajtur. 7a 2 Ne. 33:2; b 1 Ne. 9:4–5; FeM. 1:7; 6a Shih faqen e titullit Jakobi 4:14. 53 1 Nefi 19:8–12 këmbë. Po, madje vetë Perëndi- lart, sipas fjalëve të fZenokut në e Izraelit njerëzit e bshkelin dhe të gkryqëzohet, sipas fjalëve me këmbët e tyre; unë them e të Neumit dhe të varroset në shkelin me këmbë, por po një hvarr, sipas fjalëve të iZeno- të flisja me fjalë të tjera—ata e sit, të cilat i foli në lidhje me tri përçmojnë dhe nuk e dëgjojnë ditët e jerrësirës që do të ishin zërin e këshillave të tij. një shenjë e dhënë e vdekjes së 8 Dhe vini re ai avjen, sipas tij, për ata që do të banojnë fjalëve të engjëllit, bgjashtëqind në ishujt e detit, më veçanërisht vjet nga koha që ati im u largua e dhënë për ata që janë nga nga Jeruzalemi. kshtëpia e Izraelit. 9 Dhe bota, për shkak të pau- 11 Sepse kështu foli profeti: dhësisë së vet, do ta gjykojë atë Zoti Perëndi do të avizitojë të jetë një gjë pa vlerë; prandaj me siguri, të gjithë shtëpinë e ata e fshikullojnë atë dhe ai e Izraelit në atë ditë, disa me duron atë, dhe ata e godasin zërin e tij, për shkak të drejtësi- atë dhe ai e duron atë. Po, ata së së tyre, në gëzimin e tyre të apështyjnë mbi të dhe ai e duron madh dhe shpëtimin, dhe të atë, për shkak të dashurisë së tjerët me bbubullimat dhe vetë- përzemërt të tij dhe të shpirt- timat e fuqisë së tij, me stuhi, mirësisë së tij kundrejt fëmijëve me zjarr dhe me tym, dhe të njerëzve. mjegullën e cerrësirës, dhe me 10 Dhe aPerëndia i etërve tanë, çarjen e dtokës, dhe me emalet të cilët u bnxorën nga Egjipti, që do të ngrihen. jashtë nga robëria dhe gjithashtu 12 Dhe të agjitha këto gjëra që u ruajtën në vendin e shkretë duhet të vijnë me siguri, thotë nga ai, po, cPerëndia i Abraha- profeti bZenos. Dhe cshkëmbinj- mit dhe Isakut dhe Perëndia i të e tokës duhet të copëtohen; Jakobit, ddorëzohet, sipas fjalëve dhe për shkak të rënkimeve të të engjëllit, si një njeri në duart e tokës, shumë nga mbretërit e njerëzve të ligj, për t’u engritur ishujve të detit do të shtyhen

7b ush Kryengritje. DeB 136:21. Hel. 15:11. 8a ush Jezu Krisht— ush Jehova. ush Zenos. Profecitë rreth d ush Shlyej, shlyerje. j 1 Ne. 12:4–5; lindjes dhe vdekjes e 3 Ne. 27:14. Hel. 14:20, 27; së Jezu Krishtit. f Alma 33:15; 34:7; 3 Ne. 8:3, 19–23; 10:9. b 1 Ne. 10:4; Hel. 8:19–20; k 3 Ne. 16:1–4. 2 Ne. 25:19. 3 Ne. 10:15–16. 11a 3 Ne. 9:1–22; 9a Isa. 50:5–6; Mt. 27:30. ush Shkrime të DeB 5:16. 10a 2 Ne. 26:12; shenjta—Shkrime b Hel. 14:20–27; Mosia 7:27; 27:30–31; të shenjta të 3 Ne. 8:5–23. Alma 11:38–39; humbura; Zenok. c Llu. 23:44–45; 3 Ne. 11:14–15. g 2 Ne. 6:9; Mosia 3:9. 3 Ne. 8:19–20. b Eks. 3:2–10; 6:6; ush Kryqëzim. d 2 Ne. 26:5. 1 Ne. 5:15; h Mt. 27:60; e 3 Ne. 8:10. DeB 136:22. Llu. 23:53; 12a Hel. 14:20–28. c Zan. 32:9; 2 Ne. 25:13. b Jakobi 5:1. Mosia 7:19; i Jakobi 6:1; c Mt. 27:51. 1Nefi 19:13–23 54 nga Shpirti i Perëndisë, të thë- që ndoshta unë të mund t’i rrasin: Perëndia i natyrës vuan. bind ata që të kujtojnë Zotin, 13 Dhe sa për ata që janë Shëlbuesin e tyre. në Jeruzalem, thotë profeti, 19 Kështu që, unë i flas të gji- ata do të andëshkohen nga të thë shtëpisë së Izraelit, në qoftë gjithë njerëzit, sepse bkryqëzojnë se do të ndodhë që ata do t’i Perëndinë e Izraelit dhe kanë sigurojnë akëto gjëra. kthyer zemrat e tyre mënjanë, 20 Sepse vini re, shpirti vepron duke mos pranuar shenjat dhe mbi mua dhe kjo më dobëson, çuditë, dhe fuqinë, dhe lavdinë madje që të gjitha gjymtyrët e e Perëndisë së Izraelit. mia janë të dobëta, për ata që 14 Dhe për shkak se ata kthej- janë në Jeruzalem; po të mos në zemrat e tyre mënjanë, thotë kishte qenë Perëndia i mëshir- profeti, dhe kanë apërbuzur të shëm për të më treguar në Shenjtin e Izraelit, ata do të lidhje me ta, madje siç bëri me enden në mish dhe do të profetët e vjetër, unë do të mbarojnë, dhe do të bëhen për kisha mbaruar gjithashtu. t’u btallur, dhe do të urrehen 21 Dhe ai me siguri, u tregoi midis të gjitha kombeve. aprofetëve të vjetër të gjitha 15 Megjithatë, kur ajo ditë vjen, gjërat bnë lidhje me ta; dhe thotë profeti, që ata a nuk i gjithashtu, ai u tregoi shumë kthejnë mënjanë zemrat e tyre njerëzve në lidhje me ne; pran- kundër të Shenjtit të Izraelit, daj, është e nevojshme që ne të atëherë ai do të kujtojë bbesë- dimë në lidhje me ta, pasi ato lidhjet që ai bëri tek etërit e tyre. janë shkruar në fletët e tunxhit. 16 Po, atëherë ai do të kujtojë 22 Dhe ndodhi që unë, Nefi, u aishujt e detit; po, dhe të gjithë mësova vëllezërve të mi këto njerëzit që janë të shtëpisë së gjëra; dhe ndodhi që unë u le- Izraelit unë do t’i bmbledh, tho- xova shumë gjëra atyre që ishin të Zoti, sipas fjalëve të profetit gdhendur në afletët e tunxhit, Zenos, nga të katër anët e tokës. që ata të mund të dinin në li- 17 Po, dhe e gjithë toka do të dhje me gjërat e bëra nga Zoti ashohë shpëtimin e Zotit, thotë në vendet e tjera, mes njerëzve profeti, çdo komb, fis, gjuhë të vjetër. dhe popull do të jetë i bekuar. 23 Dhe unë u lexova atyre 18 Dhe unë, Nefi, ia kam shumë gjëra që ishin shkruar shkruar këto gjëra popullit tim, në alibrat e Moisiut; por që të

13a Llu. 23:27–30. b ush Besëlidhje e Morm. 5:12; 7:9–10. b 2 Ne. 10:3. Abrahamit. 21a 2 Mbr. 17:13; 14a Isa. 53:3–6; 16a 1 Ne. 22:4; Amo. 3:7. Mosia 14:3–6. 2 Ne. 10:21. ush Profet. b ush Judenj; b Isa. 49:20–22. b 3 Ne. 10:16–17. LiP. 28:37; ush Izrael— 22a 1 Ne. 22:1. 1 Mbr. 9:7; Mbledhja e Izraelit. 23a Eks. 17:14; 3 Ne. 16:9. 17a Isa. 40:4–5. 1 Ne. 5:11; 15a 1 Ne. 22:11–12. 19a Enosi 1:16; Mois. 1:40–41. 55 1 Nefi 19:24–20:9 mund t’i bindja më plotësisht ata nuk bmbështeten në Perë- ata të besonin në Zotin, Shël- ndinë e Izraelit që është Zoti i buesin e tyre, unë u lexova Ushtrive, po, Zoti i Ushtrive atyre atë që ishte shkruar nga është emri i tij. profeti bIsaia; pasi i cpërshtata 3 Vini re, unë kam shpallur të gjitha shkrimet e shenjta për gjërat e amëparshme që nga ne, që ato të mund të jenë për fillimi; dhe ato më dolën nga dpërfitimin dhe mësimin tonë. goja, dhe unë i tregova. Unë i 24 Prandaj unë u fola atyre, tregova ato menjëherë. duke thënë: Dëgjoni fjalët e 4 Dhe unë e bëra, sepse e dija profetit, ju që jeni një mbetje e që aje kokëfortë dhe qafa jote shtëpisë së Izraelit, një adegë është një brez i hekurt dhe balli që është thyer; dëgjoni fjalët e yt prej bronzi. profetit që ishin shkruar për të 5 Dhe madje unë të kam shpa- gjithë shtëpinë e Izraelit dhe i llur që nga fillimi; para se të përshtatni te vetja juaj, që ju të ndodhin unë t’i kam treguar; mund të shpresoni po ashtu si dhe unë t’i tregova nga frika se vëllezërit tuaj, prej të cilëve ju ti do të thoshe—aIdhulli im i ka jeni shkëputur; pasi, sipas kësaj bërë ato dhe imazhi im i gdhe- mënyre ka shkruar profeti. ndur dhe imazhi im i shkrirë i ka urdhëruar. 6 Ti ke parë dhe ke dëgjuar të KAPITULLI 20 gjitha këto; dhe nuk do t’i shpa- llësh ato? Dhe që unë të kam Zoti i zbulon qëllimet e tij Izraelit treguar gjëra të reja nga kjo —Izraeli është zgjedhur në furrën kohë, madje gjëra të fshehta e pikëllimit dhe do të ikë nga Babi- dhe ti nuk i dije. lonia—Krahaso Isaia 48. Rreth 7 Ato janë krijuar tani dhe jo 588–570 para K. nga fillimi, madje para ditës Dëgjo dhe kupto këtë, o shtëpi kur ti s’i dëgjove ato të ishin e Jakobit, që quhesh me emrin e shpallur, që ti të mos thoshe: Izraelit dhe e dalë nga ujërat e Vini re, unë i dija. Judës ose nga ujërat e apagëzi- 8 Po, dhe ti nuk dëgjove; po, ti mit, që betohesh në emër të nuk dije; po, që atëherë, veshi Zotit dhe përmend Perëndinë e yt nuk ishte hapur; sepse unë e Izraelit, por që nuk betohesh as dija që do të silleshe shumë tra- në të vërtetën dhe as në drejtësi. dhëtisht dhe se do të quheshe 2 Megjithatë, ata e quajnë veten një ashkelës që në bark të nënës. se janë nga qyteti i ashenjtë, por 9 Megjithatë, për hir të aemrit

23b 1 Ne. 15:20; 24a Zan. 49:22–26; b dmth mbështetem. 2 Ne. 25:4–6; 1 Ne. 15:12; 3a Isa. 46:9–10. 3 Ne. 23:1. 2 Ne. 3:4–5. 4a dmth Izrael. c ush Shkrime të 20 1a ush Pagëzim, 5a ush Idhujtari. shenjta—Vlera e pagëzoj. 8a Psa. 58:3. shkrimeve të shenjta. 2a Isa. 52:1. 9a 1 Sam. 12:22; d 2 Ne. 4:15. ush Jeruzalem. Psa. 23:3; 1 Gjo. 2:12. 1Nefi 20:10–22 56 tim, unë do ta përmbaj zemëri- 16 Ejani ju pranë meje; unë min dhe për lavdinë time, unë nuk kam folur në afshehtësi; që do të shmangem nga ty që të nga fillimi, që nga koha që ishte mos të të përjashtoj. shpallur unë kam folur; dhe 10 Pasi, vër re, unë të kam rafi- Zoti Perëndi dhe Shpirti i tij, nuar, unë të kam zgjedhur në më kanë dërguar. furrën e apikëllimit. 17 Dhe kështu thotë Zoti, 11 Për hir të vetes sime, po, aShëlbuesi yt, i Shenjti i Izraelit; për hir të vetes sime unë do ta unë e kam dërguar atë, Zotin bëj këtë, pasi nuk do të lejoj që Perëndinë tënd, që të mëson ty aemri im të ndotet dhe bnuk do të përfitosh, që të budhëheq t’ia jap lavdinë time ndokujt nëpër udhën që duhet të tjetër. shkosh, e kam bërë atë. 12 Dëgjomë, O Jakob dhe që 18 O të kishe dëgjuar a ur- Izrael unë të kam quajtur; dhërimet e mia—atëherë paqja pasi unë jam ai; unë jam i apari jote do të ishte si një lumë dhe dhe unë jam gjithashtu i drejtësia jote si valët e detit. bfundit. 19 aFara jote gjithashtu do të 13 Dora ime ka avënë gjithash- kishte qenë si rëra, pasardhësi i tu themelin e tokës dhe dora barkut tënd si zhavorri; emri i ime e djathtë ka matur qiejt. tij nuk do të ishte flakur dhe as Unë i thërres ata dhe ata ngrihen nuk do të shkatërrohej para së bashku. meje. 14 Të gjithë ju, mblidhuni 20 aDilni nga Babilonia, ikni dhe dëgjoni; cili mes tyre ua ka nga Kaldeasit, me një zë kënge shpallur këto gjëra? Zoti e ka shpallni, thoni këtë, përhapni dashur atë; po, dhe ai do ta zërin deri në fundin e tokës; aplotësojë fjalën e tij të cilën e thoni: Zoti e ka shëlbuar bshë- ka shpallur nëpërmjet tyre; rbëtorin e tij, Jakobin. dhe ai do të bëjë dëshirën e tij 21 Dhe ata nuk patën aetje; ai mbi bBabiloni dhe krahu i tij i udhëhoqi nëpër shkretëtira; do të bjerë mbi Kaldeasit. ai bëri që ujërat të rrjedhin 15 Gjithashtu thotë Zoti; unë nga bshkëmbi për ta; ai gjitha- Zoti, po, unë kam folur; po, unë shtu çau shkëmbin dhe ujërat e kam thirrur atë që të shpallë, vërshuan jashtë. unë e kam sjellë dhe ai do ta 22 Dhe megjithëse ai bëri gji- bëjë rrugën e tij të begatë. thë këtë dhe gjëra gjithashtu

10a ush Mjerim. 14a 1 Mbr. 8:56; Ose. 1:10. 11a Jer. 44:26. DeB 64:31; 76:3. 20a Jer. 51:6; b Isa. 42:8; Mois. 4:1–4. b ush Babel, Babiloni. DeB 133:5–14. 12a Zbu. 1:17; 22:13. 16a Isa. 45:19. b Isa. 44:1–2, 21. ush Alfa; 17a ush Shëlbues. 21a Isa. 41:17–20. Parëlindur (i). b ush Frymëzim, b Eks. 17:6; b ush Omega. frymëzoj; Zbulesë. Num. 20:11; 13a Psa. 102:25. 18a Pre. 8:5. 1 Ne. 17:29; ush Krijoj, krijim. 19a Zan. 22:15–19; 2 Ne. 25:20. 57 1 Nefi 21:1–9 më të mëdha, nuk ka apaqe, 5 Dhe tani, thotë Zoti—që më thotë Zoti, për të ligjtë. aformoi nga barku i nënës, që të jem shërbëtori i tij, për t’ia sjellë përsëri Jakobin—edhe pse KAPITULLI 21 Izraeli nuk mblidhet, unë akoma do të jem i lavdishëm në sytë e Mesia do të jetë një dritë për Johe- Zotit dhe Perëndia im do të jetë brenjtë dhe do të lirojë të burgosu- fuqia ime. rit—Izraeli do të mblidhet me fuqi 6 Dhe ai tha: Është gjë e lehtë në ditët e fundit—Mbretërit do të që ti të jesh shërbëtori im për jenë etërit birësues—Krahaso të ngritur afiset e Jakobit dhe Isaia 49. Rreth 588–570 para K. për të rivendosur të ruajturit e Dhe përsëri: Dëgjoni, O ju shtë- Izraelit. Unë gjithashtu do të të pi e Izraelit, të gjithë ju që jeni jap si një bdritë për cJohebrenjtë, ndarë dhe jeni dëbuar për që ti të mund të jesh shpëtimi shkak të ligësisë së barinjve të im në skajet e tokës. popullit tim; po, të gjithë ju që 7 Kështu i thotë Zoti, Shëlbuesi jeni ndarë dhe jeni shpërndarë i Izraelit, i Shenjti i tij, atij që nëpër vende të tjera, që jeni të njeriu përbuz, atij që kombet popullit tim, O shtëpi e Izraelit. urrejnë, shërbëtorit të sundimta- Dëgjoni, O aishuj dhe dëgjoni ju rëve: Mbretërit do të të shohin njerëz nga blarg; Zoti më thirri dhe do të ngrihen, princat gji- nga barku i nënës; që nga the- thashtu do të të adhurojnë për llësitë e barkut të saj, ai e ka shkak të Zotit që është besnik. përmendur emrin tim. 8 Kështu thotë Zoti: Në një 2 Dhe ai e ka bërë gojën time si kohë të përshtatshme unë ju një shpatë të mprehtë; në hijen kam dëgjuar, O ishuj të detit, e dorës së tij më ka fshehur dhe dhe në një ditë shpëtimi unë ju më ka bërë një shigjetë të ndri- kam ndihmuar; dhe unë do t’ju tur, në millin e tij më ka fshehur; ruaj dhe do t’ju jap ashërbëtorin 3 Dhe më tha: Ti je ashërbëtori tim për një besëlidhje të popu- im, O Izrael, në të cilin unë do llit, për të vendosur tokën, të lavdërohem. për të trashëguar trashëgimet e 4 Atëherë unë thashë, unë shkretuara; kam punuar më kot, unë kam 9 Që ti të mund t’u thuash të harxhuar fuqinë time më kot aburgosurve: Dilni jashtë; atyre dhe për asgjë; patjetër gjykimi që ulen në berrësirë: Tregoni im është me Zotin dhe puna veten tuaj. Ata do të ushqehen ime me Perëndinë tim. nëpër rrugë dhe ckullotat e tyre

22a ush Paqe. 5a Isa. 44:24. 8a 2 Ne. 3:6–15; 21 1a 1 Ne. 22:4; 6a ush Izrael— 3 Ne. 21:8–11; 2 Ne. 10:20–22. Dymbëdhjetë Morm. 8:16, 25. b DeB 1:1. fiset e Izraelit. 9a ush Shpëtim për 3a Lev. 25:55; b DeB 103:8–10; të vdekurit. Isa. 41:8; Abr. 2:10–11. b 2 Ne. 3:5. DeB 93:45–46. c 3 Ne. 21:11. c Eze. 34:14. 1Nefi 21:10–22 58 do të jenë në të gjitha vendet e 17 Fëmijët e tu do të nxitojnë larta. kundër shkatërruesve të tu; 10 Ata nuk do të kenë as uri, dhe ata që të bënë të ashkretë as etje, as të nxehtit, as dielli do të ikin nga ti. nuk do t’i godasë, sepse ai 18 Ngri sytë e tu rreth e që ka mëshirë për ta do t’i përqark dhe shiko; të gjithë udhëheqë ata, madje pranë këta amblidhen së bashku dhe burimeve të ujërave do t’i çojë. do të vijnë te ti. Dhe sikurse 11 Dhe unë do t’i bëj të gjitha unë jetoj, thotë Zoti, ti do malet e mia një udhë dhe arru- të vishesh me siguri me të gët e mia do të jenë të ngritura. gjithë ata, si me një stolisje dhe 12 Dhe atëherë, O shtëpi e do t’i lidhësh mbi vete si një Izraelit, vini re, akëta do të vij- nuse. në nga larg; dhe ja, këta nga 19 Sepse, gërmadhat e tua dhe veriu dhe nga perëndimi dhe vendet e tua të shkreta dhe këta nga toka e Sinimit. toka e shkatërrimit tënd do të 13 aKëndoni, O qiej dhe gëzo- jenë edhe tani shumë të ngu- hu, O tokë, pasi këmbët e atyre shta për shkak të banorëve; dhe që janë në lindje do të zënë ata që të përpinë ty do të jenë vend; dhe shpërtheni në këngë, shumë larg. O male; pasi ata nuk do të 20 Fëmijët që ti do të kesh, goditen më; pasi Perëndia e ka pasi të kesh humbur të parin, ngushëlluar popullin e tij dhe do të të thonë përsëri në veshët do të ketë mëshirë për të vuaj- e tu: Vendi është tepër i ngushtë turit e tij. për mua; më jep vend që të 14 Por, vini re, Sioni ka thënë: mund të banoj. Zoti më ka braktisur dhe Zoti 21 Atëherë ati do të thuash në im më ka harruar—por ai do të zemrën tënde: Kush m’i ka bërë tregojë se nuk e ka bërë këtë. këta, duke parë që kam hu- 15 Sepse, a mund të harrojë mbur fëmijët e mi dhe jam e një agrua foshnjën e gjirit, që bshkretuar, një robëreshë, dhe ajo të mos ketë mëshirë për duke lëvizur poshtë e lart? Dhe birin e barkut të saj? Po, ata kush i ka rritur këta? Vër re, mund të bharrojnë, por unë unë isha lënë vetëm; këta, ku nuk do të të harroj, O shtëpi e kanë qenë? Izraelit. 22 Kështu thotë Zoti Perëndi: 16 Vër re, unë të kam gdhe- Vër re, unë do t’u ngre dorën ndur në apëllëmbët e duarve të time aJohebrenjve dhe do t’u mia; muret e tua janë vazhdi- ngre bflamurin tim popujve misht përpara meje. dhe ata do të sjellin bijtë e tu në

11a Isa. 62:10; b Isa. 41:17; 18a Mik. 4:11–13. DeB 133:23–32. Alma 46:8; 21a dmth Sion. 12a Isa. 43:5–6. DeB 61:36. b Isa. 54:1; Gal. 4:27. 13a Isa. 44:23. 16a Zak. 13:6. 22a Isa. 66:18–20. 15a ush Grua, gra. 17a 3 Ne. 21:12–20. b Isa. 11:12; 18:3. 59 1 Nefi 21:23–22:4 ckrahët e tyre dhe bijat e tua do Izraeli do të mblidhet dhe do të të mbahen mbi supet e tyre. shpëtohet, dhe të ligjtë do të digjen 23 Dhe ambretërit do të jenë si kashtë—Mbretëria e djallit do etërit e tu bbirësues dhe mbre- të shkatërrohet dhe Satani do të tëreshat e tyre tajat e tua; ata do lidhet. Rreth 588–570 para K. të të përulen me fytyrën e tyre Dhe tani ndodhi që pasi unë, nga toka dhe do të lëpijnë Nefi, kisha lexuar këto gjëra pluhurin e këmbëve të tua; dhe që ishin gdhendur mbi afletët ti do të dish se unë jam Zoti; e tunxhit, vëllezërit e mi er- pasi ata që cpresin për mua nuk dhën tek unë dhe më thanë: do të turpërohen. Ç’kuptim kanë këto gjëra që 24 Sepse, a do t’u merret preja ke lexuar? Vër re, a duhet të të fuqishmëve, ose do të lirohen kuptohen sipas gjërave që janë robërit e azënë me të drejtë? shpirtërore, që do të ndodhin 25 Por, kështu thotë Zoti, sipas shpirtit dhe jo mishit? madje robërit e të fuqishmëve 2 Dhe unë, Nefi, u thashë atyre: do të hiqen dhe preja e të Vini re, ato iu ashfaqën profetit tmerrshmit do të shpëtojë, pasi nëpërmjet zërit të bShpirtit; pasi unë do të luftoj me atë që lufton nëpërmjet Shpirtit u bëhen të me ty dhe unë do t’i shpëtoj ditura cprofetëve të gjitha gjë- fëmijët e tu. rat që do të vijnë mbi fëmijët e 26 Dhe unë do t’i aushqej ata njerëzve sipas mishit. që të shtypin ty, me mishin e 3 Kështu që, gjërat që kam tyre; ata do të dehen me gjakun lexuar, janë gjëra që u përkasin e tyre si me verë të ëmbël; dhe si gjërave atokësore ashtu dhe të gjithë njerëzit do ta bdinë se shpirtërore; pasi duket që shtë- unë, Zoti, jam Shpëtimtari yt pia e Izraelit, herët ose vonë, do dhe Shëlbuesi yt, i cFuqishmi i të bshpërndahet mbi të gjithë Jakobit. faqen e dheut dhe gjithashtu mes të gjitha kombeve. KAPITULLI 22 4 Dhe vini re, ka shumë që kanë humbur tanimë nga njo- Izraeli do të shpërndahet mbi gjithë huria e atyre që janë në Jeruza- faqen e dheut—Johebrenjtë do të lem. Po, pjesa më e madhe e të kujdesen dhe do të ushqejnë Izraelin gjitha afiseve është blarguar; me ungjillin në ditët e fundit— dhe ata janë shpërndarë poshtë

22c 1 Ne. 22:8; b Mosia 11:22. b 1 Ne. 10:12–14; 2 Ne. 10:8–9. c ush Jehova. 2 Ne. 25:14–16. 23a Isa. 60:16. 22 1a 1 Ne. 19:22; ush Izrael— b 1 Ne. 22:6. 2 Ne. 4:2. Shpërndarja e c 2 Ne. 6:13; 2a 2 Pj. 1:19–21. Izraelit. DeB 98:2; b ush Frymë e Shenjtë. 4a ush Izrael—Dhjetë 133:10–11, 45. c ush Profeci, fiset e humbura të 24a 1 Ne. 21:25. profetizoj. Izraelit. 26a 1 Ne. 22:13–14. 3a DeB 29:31–34. b 2 Ne. 10:22. 1Nefi 22:5–12 60 e lart nëpër cishujt e detit; dhe mes aJohebrenjve, po, madje se ku janë, askush prej nesh mbi faqen e kësaj toke; dhe nga nuk e di, përveçse ne e dimë se i ata fara jonë do të bshpërndahet. kanë larguar. 8 Dhe pasi fara jonë të jetë 5 Dhe, meqenëse i kanë largu- shpërndarë, Zoti Perëndi do të ar, këto gjëra u profetizuan në vazhdojë të bëjë një punë të lidhje me ta dhe gjithashtu në amrekullueshme mes bJohebrenj- lidhje me të gjithë ata që do të ve, që do të jetë me cvlerë të shpërndahen dhe do të ngatë- madhe për farën tonë; prandaj, rrohen që tani e tutje, për shkak është sikur të ushqehen nga të të Shenjtit të Izraelit; pasi ata Johebrenjtë dhe të mbahen në do të ngurtësojnë zemrat e tyre krahët e tyre dhe në supet e tyre. kundër tij; kështu që, ata do 9 Dhe ajo do të jetë gjithashtu të shpërndahen mes të gjitha me avlerë për Johebrenjtë; dhe kombeve dhe do të aurrehen jo vetëm për Johebrenjtë, por nga të gjithë njerëzit. bpër të gjithë cshtëpinë e Izraelit, 6 Megjithatë, pasi aJohebrenjtë duke ia bërë të njohura d besë- të bkujdesen për ta dhe Zoti të lidhjet e Atit të qiellit Abraha- ngrejë dorën mbi Johebrenjtë mit, duke thënë: Në efarën tënde dhe t’i tregojë ata si shembull, do të f bekohen të gjitha fiset e dhe pasi cfëmijët e tyre të mba- tokës. hen në krahët e tyre, dhe bijat e 10 Dhe unë do të doja, vëllezë- tyre të mbarten në supet e rit e mi, që ju të dini se të gjitha tyre, vini re, këto gjëra për të fiset e tokës nuk mund të jenë cilat janë folur janë tokësore; të bekuara, veçse në qoftë se ai pasi të tilla ishin besëlidhjet e do të azhveshë krahun në sytë e Zotit me etërit tanë; dhe kanë kombeve. të bëjnë me ne në ditët që do 11 Prandaj, Zoti Perëndi do të të vijnë dhe gjithashtu me të vazhdojë të zhveshë krahun e gjithë vëllezërit tanë që janë tij në sytë e të gjitha kombeve, nga shtëpia e Izraelit. duke përmbushur besëlidhjet e 7 Dhe do të thotë se koha do të tij dhe ungjillin e tij tek ata që vijë që, pasi e gjithë shtëpia e janë të shtëpisë së Izraelit. Izraelit të jetë shpërndarë dhe 12 Prandaj, ai do t’i nxjerrë ata ngatërruar, Zoti Perëndi do të përsëri nga robëria dhe ata ngrejë një komb të fuqishëm do të amblidhen së bashku në

4c 1 Ne. 21:1; 2 Ne. 27:26. c 2 Ne. 29:13–14. 2 Ne. 10:8, 20. ush Rivendosje d LiP. 4:31. 5a 1 Ne. 19:14. e ungjillit. e ush Besëlidhje e 6a ush Johebrenj. b 2 Ne. 10:10–11; Abrahamit. b 1 Ne. 21:23. 3 Ne. 16:4–7; f Zan. 12:2–3; c 1 Ne. 15:13. Morm. 5:19. 3 Ne. 20:27; 7a 3 Ne. 20:27. c 1 Ne. 15:13–18; Abr. 2:9–11. b 1 Ne. 13:12–14; 3 Ne. 5:21–26; 21:7. 10a Isa. 52:10. 2 Ne. 1:11. 9a 1 Ne. 14:1–5. 12a ush Izrael— 8a Isa. 29:14; 1 Ne. 14:7; b 2 Ne. 30:1–7. Mbledhja e Izraelit. 61 1 Nefi 22:13–20 tokat e trashëgimit të tyre; dhe 16 Pasi, koha vjen shpejt, që ata do të nxirren nga mugëtira azemërimi i plotë i Perëndisë dhe nga berrësira; dhe ata do të do të vërshojë mbi të gjithë dinë se cZoti është dShpëtimtari fëmijët e njerëzve; pasi ai nuk i tyre dhe Shëlbuesi i tyre, i do të lejojë që të ligjtë të shkatë- eFuqishmi i Izraelit. rrojnë të drejtët. 13 Dhe gjaku i asaj kishe të 17 Prandaj, ai do t’i aruajë btë madhe dhe të aneveritshme, që drejtët nëpërmjet fuqisë së tij, është lavirja e të gjithë tokës, madje sikur të ndodhë që i gjithë do të bjerë mbi kokat e tyre zemërimi i tij duhet të vijë dhe pasi ata do të bëjnë bluftë me të drejtët të ruhen, deri në njëri-tjetrin dhe shpata e cvetë shkatërrimin e armiqve të tyre duarve të tyre do të bjerë mbi me zjarr. Prandaj, të drejtët nuk kokat e tyre dhe ata do të dehen duhet të kenë frikë; pasi kështu me gjakun e tyre. thotë profeti, ata do të shpëto- 14 Dhe çdo akomb që do të hen edhe sikur të jetë nga zjarri. luftojë kundër teje, O shtëpi e 18 Vini re, vëllezërit e mi, unë Izraelit, do të kthehet njëri ju them se këto gjëra duhen të kundër tjetrit dhe ato do të vijnë së shpejti; po, madje, bbien në gropën që ato hapën gjaku dhe zjarri dhe mjegulla për të futur në kurth popullin e e tymit duhet të vijnë; dhe ësh- Zotit. Dhe të gjithë që cluftojnë të e nevojshme të jetë mbi faqen kundër Sionit do të shkatërro- e kësaj toke; dhe kjo u vjen hen dhe ajo lavirja e madhe që njerëzve sipas mishit, në qoftë se ka shtrembëruar udhët e drejta ata do të ngurtësojnë zemrat e të Zotit, po, ajo kisha e madhe tyre kundër të Shenjtit të Izraelit. dhe e neveritshme, do të shem- 19 Pasi vini re, të drejtët nuk do bet në dpluhur dhe e madhe do të vdesin; sepse koha do të vijë të jetë rënia e saj. patjetër, që të gjithë ata që luftoj- 15 Pasi, vini re, thotë profeti, në kundër Sionit do të flaken. koha vjen shpejt që Satani nuk 20 Dhe Zoti, me siguri, do të do të ketë më fuqi mbi zemrat e përgatitë një udhë për popullin fëmijëve të njerëzve; pasi dita e tij, në përmbushjen e fjalëve vjen shpejt që të gjithë kryela- të Moisiut, që ai foli, duke thë- rtët dhe ata që bëjnë të liga do në: Një aprofet do të ngrejë mes të jenë si akashta; dhe dita vjen jush Zoti, Perëndia juaj, sikurse që ata duhet të bdigjen. unë; atë do ta dëgjoni ju në të

12b ush Errësirë, 14a Llu. 21:10. b Psa. 21:9; 3 Ne. 25:1; shpirtërore. b Isa. 60:12; 1 Ne. 14:3; DeB 29:9. c 2 Ne. 6:10–11. DeB 109:25. ush Tokë—Pastrimi d ush Shpëtimtar. c 2 Ne. 10:13; 27:3. i tokës. e ush Jehova. d Isa. 25:12. 16a 1 Ne. 14:17. 13a ush Djall—Kisha e 15a Isa. 5:23–24; 17a 2 Ne. 30:10; djallit. Nah. 1:10; Mal. 4:1; Mois. 7:61. b 1 Ne. 14:3, 15–17. 2 Ne. 15:24; 26:4–6; b 1 Ne. 17:33–40. c 1 Ne. 21:26. DeB 64:23–24; 133:64. 20a Gjo. 4:19; 7:40. 1Nefi 22:21–30 62 gjitha gjërat çfarëdo që ai do 24 Dhe koha vjen shpejt që të t’ju thotë. Dhe do të ndodhë që drejtët do të çohen si aviça sta- të gjithë ata që nuk do ta dëgjoj- lle dhe i Shenjti i Izraelit duhet në atë profet, do të bbraktisen të mbretërojë në sundim, me nga njerëzit. fuqi dhe pushtet dhe lavdi të 21 Dhe tani, unë, Nefi, ju madhe. shpall, se ky aprofet për të cilin 25 Dhe ai ambledh fëmijët e tij Moisiu foli, ishte i Shenjti i nga të katër anët e tokës; dhe ai Izraelit; prandaj ai do të ushtrojë numëron delet e tij dhe ato e bgjykim në drejtësi. njohin atë; dhe do të ketë një 22 Dhe të drejtët nuk duhet të vathë dhe një bbari; dhe ai do të kenë frikë, pasi ata janë ata që ushqejë delet e tij dhe në të ato nuk do të ngatërrohen. Por është do të gjejnë ckullotë. mbretëria e djallit, që do të ndër- 26 Dhe për shkak të drejtësisë tohet mes fëmijëve të njerëzve, së popullit të tij, aSatani nuk ka mbretëri e cila është themeluar pushtet; prandaj, ai nuk do të mes atyre që janë në mish— mund të lirohet për hapësirën e 23 Pasi koha shpejt do të vijë, bshumë viteve; pasi ai nuk ka që të gjitha a kishat që janë fuqi mbi zemrat e njerëzve, pa- ndërtuar për të marrë fitim dhe si ata jetojnë në drejtësi dhe i të gjitha ato që janë ndërtuar Shenjti i Izraelit cmbretëron. për të marrë pushtet mbi mi- 27 Dhe tani, vini re, unë, Nefi, ju shin dhe ato që janë ndërtuar them juve se të gjitha këto gjëra që të bëhen të bnjohura në sytë duhet të vijnë sipas mishit. e botës, dhe ato që kërkojnë 28 Por, vini re, të gjitha ko- kënaqësitë e mishit dhe gjërat mbet, fiset, gjuhët dhe njerëzit e botës, dhe që bëjnë çdo lloj do të jetojnë në siguri me të paudhësie; po, në fund, të Shenjtin e Izraelit, nëse ata do gjitha ato që bëjnë pjesë në të apendohen. mbretërinë e djallit, janë ato që 29 Dhe tani unë, Nefi, i jap duhet të kenë frikë dhe të fund; pasi unë nuk guxoj të flas dridhen dhe të ctunden, ato më tej në lidhje me këto gjëra. janë ato që duhet të hidhen në 30 Prandaj, vëllezërit e mi, pluhur, ato janë ato që duhet të unë do të doja që ju të merrni ddigjen si kashtë; dhe kjo është parasysh, që gjërat që janë sipas fjalëve të profetit. shkruar në afletët prej tunxhi

20b DeB 133:63. b Llu. 6:26; 26a Zbu. 20:2; 21a LiP. 18:15, 18; Alma 1:3. Alma 48:17; Vep. 3:20–23; c 2 Ne. 28:19. DeB 43:31; 45:55; 1 Ne. 10:4; d 2 Ne. 26:6. 88:110; 101:28. 3 Ne. 20:23. 24a Amo. 6:4; Mal. 4:2; ush Djall. b Psa. 98:9; Mois. 6:57. 3 Ne. 25:2. b Jakobi 5:76. 23a 1 Ne. 14:10; 25a ush Izrael— c ush Mijëvjeçar. 2 Ne. 26:20. Mbledhja e Izraelit. 28a ush Pendohem, ush Intriga të b ush Bari i Mirë. pendim; Fal. priftërinjve. c Psa. 23. 30a 2 Ne. 4:2. 63 1 Nefi 22:31–2 Nefi 1:5 janë të vërteta; dhe ato dë- dhe gjithashtu u kemi mësuar shmojnë se një njeri duhet të atyre këto gjëra. Prandaj, në jetë i bindur ndaj urdhërimeve qoftë se ju do të jeni të bindur të Perëndisë. ndaj aurdhërimeve dhe duroni 31 Prandaj, ju nuk duhet të deri në fund, ju do të shpëtohe- supozoni se unë dhe ati im jemi ni ditën e fundit. Dhe kështu të vetmit që kemi dëshmuar është. Amen.

Libri i Dytë i Nefit

jë rrëfim i vdekjes së Lehit. Vëllezërit e Nefit ngrenë krye Nkundër tij. Zoti paralajmëron Nefin të niset për në vendin e shkretë. Udhëtimet e tij në vendin e shkretë dhe kështu me radhë.

KAPITULLI 1 3 Dhe ai u foli atyre gjithashtu në lidhje me tokën e premtimit Lehi profetizon për një tokë të lirisë që ata kishin siguruar—sa i —Fara e tij do të shpërndahet dhe mëshirshëm kishte qenë Zoti do të goditet në qoftë se ata do të që na lajmëroi të largoheshim hedhin poshtë të Shenjtin e Izraelit nga toka e Jeruzalemit. —Ai nxit djemtë e tij të veshin 4 Pasi, vini re, tha ai, unë kam a parzmoren e drejtësisë. Rreth parë një vegim, në të cilin b 588–570 para K. unë mësova se Jeruzalemi u shkatërrua; dhe po të kishim HE tani ndodhi që pasi unë, qëndruar ne në Jeruzalem, DNefi, i dhashë fund mësimit edhe ne do të kishim cmbaruar. të vëllezërve të mi, aati ynë, 5 Por, tha ai, me gjithë hidhë- Lehi, gjithashtu u foli shumë rimet tona, ne kemi marrë një gjëra atyre dhe u rrëfeu me ho- atokë të premtimit, një tokë që llësi, sa gjëra të mëdha kishte është e bzgjedhur mbi të gjitha bërë Zoti për ta, duke i nxjerrë tokat e tjera; një tokë e cila sipas ata nga toka e Jeruzalemit. besëlidhjes që Zoti Perëndi bëri 2 Dhe ai u foli atyre në lidhje me mua, do të jetë një tokë për me arebelimet e tyre mbi ujërat trashëgimin e farës sime. Po, dhe mëshirat e Perëndisë në Zoti më ka c besëlidhur këtë faljen e jetës së tyre, që ata të tokë, mua dhe fëmijëve të mi mos përpiheshin në det. përgjithmonë dhe gjithashtu të

31a Mt. 19:17. 2a 1 Ne. 18:9–20. c Alma 9:22. ush Urdhërime 4a ush Vegim. 5a ush Tokë e të Perëndisë. b 2 Mbr. 24:14–15; premtuar. [2 nefi] Jer. 44:2; b Eth. 2:9–10. 1 1a ush Patriark, 1 Ne. 1:4; c ush Besëlidhje. patriarkal. Hel. 8:20. 2Nefi 1:6–12 64 gjithë atyre që do të udhëhiqen të czbatojnë urdhërimet e tij, jashtë nga vendet e tjera nëpër- ata do të jenë të bekuar mbi mjet dorës së Zotit. faqen e kësaj toke dhe nuk do të 6 Kështu që, unë, Lehi, po pro- ketë asnjë që t’i ngacmojë ata, fetizoj sipas punëve të Shpirtit as t’u marrë tokën e trashëgi- që është brenda meje, se aaskush mit të tyre; dhe ata do të jetojnë nuk do të vijë në këtë tokë, në siguri përgjithmonë. vetëm nëse ata do të sillen nga 10 Por vini re, kur të vijë koha dora e Zotit. që ata të bien në mosbesim, pasi 7 Kështu që, kjo atokë i është të kenë marrë kaq bekime të kushtuar atij të cilin ai do ta mëdha nga dora e Zotit—duke sjellë. Dhe nëse ata do t’i shër- pasur një njohuri mbi krijimin bejnë atij, sipas urdhërimeve e tokës dhe të gjithë njerëzve, që ai ka dhënë, ajo do të jetë një duke ditur veprat e mëdha dhe tokë e blirisë për ta; prandaj ata të mrekullueshme të Zotit që nuk do të bien kurrë në robëri; nga krijimi i botës; duke pasur nëse kështu, do të jetë për shkak fuqi të dhënë atyre për të të paudhësisë; pasi nëse pau- bërë të gjitha gjërat nëpërmjet dhësia do të shtohet, e cmallkuar besimit; duke pasur të gjitha do të jetë toka për shkak të tyre, urdhërimet që nga fillimi dhe kurse për të drejtët, ajo do të duke u sjellë nga mirësia e tij e jetë e bekuar përgjithmonë. pamasë në këtë tokë të çmue- 8 Dhe vini re, është urtësi që shme të premtimit—vini re, kjo tokë, tani për tani, të fshihet unë them, në qoftë se do të vijë nga njohuria e kombeve të tjera; dita që ata do ta hedhin poshtë pasi vini re, shumë kombe do të Shenjtin e Izraelit, aMesian e ta vërshonin tokën dhe nuk vërtetë, Shëlbuesin e tyre dhe do të kishte më vend për një Perëndinë e tyre, vini re, gjyki- trashëgim. met e atij që është i drejtë do të 9 Prandaj, unë, Lehi, kam ma- peshojnë mbi ta. rrë një premtim, se apër aq sa 11 Po, ai do të sjellë akombe të ata të cilët Zoti Perëndi do t’i tjera tek ata dhe ai do t’u japë nxjerrë nga toka e Jeruzalemit, atyre fuqi dhe ai do t’u heqë do të zbatojnë urdhërimet e tij, atyre tokat e zotërimeve të ata do të bpërparojnë mbi faqen tyre, dhe ai do të bëjë që ata të e kësaj toke; dhe ata nuk do të bshpërndahen dhe të goditen. dihen nga të gjithë kombet e 12 Po, ndërsa kalon një brez tjera, që ata të mund ta zotërojnë në tjetrin, do të ketë a gjak- këtë tokë për vete. Dhe nëse do derdhje dhe fatkeqësi të mëdha

6a 2 Ne. 10:22. Morm. 1:17; 10a ush Mesia. 7a Mosia 29:32; Eth. 2:8–12. 11a 1 Ne. 13:12–20; Alma 46:10, 20. 9a 2 Ne. 4:4; Alma 9:13. Morm. 5:19–20. b 2 Ne. 10:11. b LiP. 29:9. b 1 Ne. 22:7. ush Liri. c ush Bindje, 12a Morm. 1:11–19; c Alma 45:10–14, 16; bindur (i), bindem. 4:11. 65 2 Nefi 1:13–21 mes tyre; prandaj, bijtë e mi, pasi unë kam pasur frikë që, unë do të doja që ju të mos për shkak të ngurtësimit të harroni; po, unë do të doja që ju zemrave tuaja, Zoti, Perëndia të dëgjoni fjalët e mia. juaj, do të vinte me azemërimin 13 O, që ju të zgjoheni, të zgjo- e tij të plotë tek ju, që ju të heni nga një gjumë i thellë, po, bpërjashtoheni dhe të shkatë- madje nga gjumi i aferrit dhe të rroheni përgjithmonë. hidhni tutje bzinxhirët e tmerr- 18 Ose, që një mallkim të bjerë shëm me të cilët jeni lidhur, mbi ju për hapësirën e ashumë që janë zinxhirët të cilët lidhin brezave; dhe ju të vizitoheni fëmijët e njerëzve, që ata të nga shpata nga uria dhe të urre- çohen robër poshtë në chumne- heni, dhe të drejtoheni sipas rën e përjetshme të mjerimit vullnetit dhe robërisë së bdjallit. dhe mallkimit. 19 O bijtë e mi, që këto gjëra 14 Zgjohuni! Ngrihuni nga të mos vijnë mbi ju, por që të pluhuri dhe dëgjoni fjalët e një bëheni një popull i zgjedhur aprindi që po dridhet, gjymty- dhe i apreferuar i Zotit. Por, rët e të cilit ju së shpejti do t’i vini re, vullneti i tij u bëftë; pasi vendosni në bvarrin e ftohtë budhët e tij janë drejtësi përgji- dhe të heshtur, prej nga asnjë thmonë. udhëtar nuk mund të kthehet; 20 Dhe ai ka thënë që: aPër aq dhe pak ditë dhe unë do të sa ju të zbatoni burdhërimet e cshkoj atje ku shkojnë të tërë mia, ju do të cbegatoheni në banorët e tokës. tokë, por për aq sa ju nuk do të 15 Por, vini re, Zoti ka ashël- zbatoni urdhërimet e mia ju do buar shpirtin tim nga ferri; të përjashtoheni nga prania ime. unë kam parë lavdinë e tij dhe 21 Dhe tani, që shpirti im unë jam i rrethuar përjetësisht mund të ketë gëzim në ju dhe në bkrahët e cdashurisë së tij. që zemra ime mund ta lërë këtë 16 Dhe unë dëshiroj që ju të botë me kënaqësi për shkakun mos harroni të respektoni asta- tuaj, që unë të mos çohem në tutet dhe gjykimet e Zotit; vini varr me pikëllim dhe hidhërim, re, ky ka qenë shqetësimi i ngrihuni nga pluhuri bijtë e mi shpirtit tim që nga fillimi. dhe bëhuni aburra, dhe të jeni 17 Zemra ime është rënduar të vendosur në bnjë mendje dhe nga pikëllimi herë pas here, në një zemër, të bashkuar në

13a ush Ferr. c Rom. 8:39. 20a Jar. 1:9; b Alma 12:9–11. ush Dashuri. Mosia 1:6–7; c 1 Ne. 15:28–30; 16a LiP. 4:5–8; Alma 9:13–14. Hel. 3:29–30. 2 Ne. 5:10–11. b Lev. 26:3–14; 14a ush Prindër. 17a 2 Ne. 5:21–24; Joe. 2:23–26. b ush Vdekje, fizike. Alma 3:6–19. c Psa. 67:6; c Joz. 23:14. b Mosia 12:8. Mosia 2:21–25. 15a Alma 36:28. 18a 1 Ne. 12:20–23. 21a 1 Sam. 4:9; ush Shlyej, shlyerje. b ush Djall. 1 Mbr. 2:2. b Jakobi 6:5; Alma 5:33; 19a ush Zgjedhur(i) i. b Mois. 7:18. 3 Ne. 9:14. b Ose. 14:9. 2Nefi 1:22–30 66 të gjitha gjërat, që ju të mos pasi ai ka qenë i qartë me ju. Ju përfundoni në robëri; thoni se ai ka përdorur aashpër- 22 Që ju të mos mallkoheni si; ju thoni se ai është zemëruar me një mallkim të rëndë dhe me ju; por, vini re, se ashpërsia gjithashtu që ju të mos shka- e tij ishte ashpërsia e fuqisë së ktoni pakënaqësinë e një Perë- fjalës së Perëndisë, që ishte në ndie të a drejtë mbi ju, deri të; dhe atë që ju e quani zemë- në shkatërrim, po, në shkatërri- rim, ishte e vërteta, sipas asaj min e përjetshëm si të shpirtit që është në Perëndi, të cilën ai ashtu dhe të trupit. nuk mund ta përmbante, duke 23 Zgjohuni, djemtë e mi; treguar me guxim paudhësitë vishni aparzmoren e drejtësisë. tuaja. Flakni tej zinxhirët me të cilët ju 27 Dhe është e nevojshme që jeni lidhur dhe dilni nga errësira afuqia e Perëndisë duhet të jetë dhe ngrihuni nga pluhuri. me të, madje që ai t’ju urdhërojë 24 Mos ngrini më krye kundër dhe që ju duhet të bindeni. Por, vëllait tuaj, vegimet e të cilit vini re, nuk ishte ai, por ishte kanë qenë të lavdishme dhe që bShpirti i Zotit që ishte në të, që ka zbatuar urdhërimet që nga chapi gojën e tij të fliste, kështu koha që ne u larguam nga Jeru- që ai nuk mund ta mbyllte atë. zalemi; dhe që ka qenë një mjet 28 Dhe tani biri im, Laman në duart e Perëndisë, për të na dhe gjithashtu Lemuel dhe sjellë në tokën e premtimit; sep- Sam, edhe gjithashtu bijtë e mi se po të mos kishte qenë ai, ne që jeni bijtë e Ishmaelit, vini re, do të kishim vdekur nga auria nëse ju do të dëgjoni zërin e në vendin e shkretë; megjithatë, Nefit, ju nuk do të mbaroni. ju u përpoqët ta bmerrnit jetën e Dhe në qoftë se ju do ta dëgjoni tij; po, dhe ai ka vuajtur shumë atë, unë ju lë një abekim, po, hidhërime për shkakun tuaj. madje bekimin tim të parë. 25 Dhe unë frikësohem dhe 29 Por, në qoftë se ju nuk do dridhem jashtëzakonisht për ta dëgjoni atë, unë do t’jua shkakun tuaj, se mos ai do të heq bekimin tim të aparë, po, vuajë përsëri; pasi, vini re, ju e madje bekimin tim dhe ai do të keni paditur atë se ai ka kërkuar qëndrojë mbi të. fuqi dhe aautoritet mbi ju; por 30 Dhe tani, Zoram, unë të flas unë e di se ai s’ka kërkuar fuqi ty: Vër re, ti je ashërbëtori i as autoritet mbi ju, por ai ka Labanit; megjithatë ti je sjellë kërkuar lavdinë e Perëndisë dhe nga toka e Jeruzalemit dhe unë mirëqenien tuaj të përjetshme. e di që ti je një shok i vërtetë i 26 Dhe ju keni mërmëritur birit tim, Nefit, përgjithmonë.

22a DeB 3:4. 26a Fja. 15:10; b DeB 121:43. 23a Ef. 6:11–17. 1 Ne. 16:2; c DeB 33:8. 24a 1 Ne. 16:32. Moro. 9:4; 28a ush Parëbirni. b 1 Ne. 16:37. DeB 121:41–43. 29a Abr. 1:3. 25a Zan. 37:9–11. 27a 1 Ne. 17:48. 30a 1 Ne. 4:20, 35. 67 2 Nefi 1:31–2:7 31 Kështu, sepse ke qenë 3 Kështu që, shpirti yt do të besnik, fara jote do të bekohet jetë i bekuar dhe ti do të jetosh i ame farën e tij, që ata të jetojnë sigurt me vëllanë tënd, Nefin; në begati për shumë kohë mbi dhe ditët e tua do të kalojnë faqen e kësaj toke; dhe asgjë, në shërbimin e Perëndisë tënd. me përjashtim të paudhësisë Prandaj, unë e di që ti je shëlbu- mes tyre, nuk do ta dëmtojë ose ar, për shkak të drejtësisë së trazojë begatinë e tyre mbi faqen Shëlbuesit tënd; pasi ti ke parë e kësaj toke, përgjithmonë. se në plotësinë e kohës, ai vjen 32 Kështu që, në qoftë se ti do të sjellë shpëtim te njerëzit. të zbatosh urdhërimet e Zotit, 4 Dhe ti ke aparë në rininë Zoti e ka përkushtuar këtë tokë tënde lavdinë e tij; prandaj ti je për sigurinë e farës tënde me i bekuar njësoj si ata të cilëve ai farën e birit tim. do t’u shërbejë në mish; pasi Shpirti është i njëjtë dje, sot dhe përgjithmonë. Dhe udha është KAPITULLI 2 përgatitur nga rënia e njeriut dhe shpëtimi është bfalas. Shëlbimi vjen nëpërmjet Mesias së 5 Dhe njerëzit janë udhëzuar Shenjtë—Liria e zgjedhjes është mjaftueshëm që ata të akuptoj- thelbësore për ekzistencë dhe për- në të mirën nga e keqja. Dhe parim—Adami ra që njerëzit të ligji u është dhënë njerëzve. mund të jenë—Njerëzit janë të lirë Dhe sipas ligjit, asnjë mish nuk të zgjedhin liri dhe jetë të përjet- bjustifikohet; ose, sipas ligjit, shme. Rreth 588–570 para K. njerëzit janë cpërjashtuar. Po, Dhe tani, Jakob, po të drejto- sipas ligjit tokësor, ata u përja- hem ty: Ti je i aparëlinduri im shtuan; dhe gjithashtu, sipas në ditët e vuajtjes sime në ven- ligjit shpirtëror, ata largohen din e shkretë. Dhe vër re, në nga ajo që është e mirë dhe fëmijërinë tënde ti ke vuajtur bëhen të mjeruar përgjithmonë. hidhërime dhe shumë brenga, 6 Kështu që, ashëlbimi vjen në- për shkak të ashpërsisë së përmjet bMesias së Shenjtë; pasi vëllezërve të tu. ai është plot chir dhe vërtetësi. 2 Megjithatë, Jakob, i linduri 7 Vër re, ai ofron veten si im i parë në vendin e shkretë, ti asakrificë për mëkatin, për t’iu e di madhështinë e Perëndisë; përgjigjur kërkesave të ligjit, dhe ai do t’i shenjtërojë hidhë- për të gjithë ata që kanë një rimet e tua për të mirë. zemër të thyer dhe një shpirt

31a 2 Ne. 5:6. Alma 42:12–16. 6a 1 Ne. 10:6; 2 1a 1 Ne. 18:7. ush Shfajësim, 2 Ne. 25:20; 4a 2 Ne. 11:3; shfajësoj. Alma 12:22–25. Jakobi 7:5. c 1 Ne. 10:6; ush Plan i shëlbimit. b ush Hir. 2 Ne. 9:6–38; b ush Mesia. 5a Moro. 7:16. Alma 11:40–45; c Gjo. 1:14, 17; b Rom. 3:20; 12:16, 24; 42:6–11; Mois. 1:6. 2 Ne. 25:23; Hel. 14:15–18. 7a ush Shlyej, shlyerje. 2Nefi 2:8–13 68 të penduar; dhe për askënd tje- të ketë një akundërshtim në të tër nuk mund të plotësohen gjitha gjërat. Po të mos ishte bkërkesat e ligjit. kështu, i parëlinduri im në 8 Kështu që, sa e madhe rë- vendin e shkretë, drejtësi nuk ndësia që këto gjëra t’u bëhen mund të kishte, as ligësi, as të njohura banorëve të tokës, shenjtëri ose mjerim, as të mirë që ata të mund të dinë se nuk ose të keqe. Prandaj, të gjitha ka mish që mund të banojë në gjërat është e nevojshme të jenë prani të Perëndisë, aveçse në- një bashkim në një; kështu që, përmjet meritave dhe mëshirës nëse do të ishte një trup, ai do dhe hirit të Mesias së Shenjtë, i të duhej të qëndronte si i vde- cili jep jetën e tij sipas mishit kur, duke mos pasur as jetë as dhe e merr rishtas nëpërmjet vdekje, as korrupsion as pako- fuqisë së Shpirtit, që ai të mund rrupsion, lumturi as mjerim, as të shkaktojë bringjalljen e të ndjesi as mosndjesi. vdekurve, duke qenë ai i pari 12 Kështu që, ajo duhej të ish- që do të ngrihet. te krijuar për një gjë të kotë; 9 Kështu që, ai është fruti i parë prandaj nuk do të kishte asnjë i Perëndisë, për aq sa ai do të synim në aqëllimin e krijimit të bëjë andërmjetësim për të gjithë tij. Prandaj, kjo gjë do të shkatë- fëmijët e njerëzve; dhe ata që rronte urtësinë e Perëndisë dhe besojnë në të, do të shpëtohen. synimet e tij të përjetshme dhe 10 Dhe për shkak të ndërmje- gjithashtu fuqinë, dhe mëshirën, tësimit për të agjithë, të gjithë dhe bdrejtësinë e Perëndisë. njerëzit do të vijnë te Perëndia; 13 Dhe në qoftë se ju do të tho- prandaj, ata qëndrojnë në prani anuk ka ligj, ju do të thoni ninë e tij për t’u bgjykuar prej tij gjithashtu nuk ka mëkat. Në sipas së vërtetës dhe cshenjtërisë qoftë se ju do të thoni nuk ka që janë në të. Prandaj, kërkesat e mëkat, ju do të thoni gjithashtu ligjit të cilin i Shenjti e ka dhënë, nuk ka drejtësi. Dhe në qoftë se deri në shkaktimin e ndëshki- nuk ka drejtësi, nuk ka lumturi. mit i cili i është bashkëngjitur, Dhe në qoftë se nuk ka as drej- ndëshkim i cili është bashkë- tësi as lumturi, nuk ka as ndë- ngjitur, është në kundërshtim shkim as mjerim. Dhe në qoftë me atë të lumturisë e cila është se këto gjëra nuk janë, nuk bka bashkëngjitur, për të plotësuar Perëndi. Dhe në qoftë se nuk ka kërkesat e dshlyerjes— Perëndi, ne nuk jemi, as toka; 11 Pasi, është e nevojshme që pasi nuk do të mund të kishte

7b Rom. 10:4. 9a Isa. 53:1–12; 11a DeB 29:39; 122:5–9. 8a 2 Ne. 25:20; 31:21; Mosia 14:12; 15:8–9. ush Mjerim. Mosia 4:8; 5:8; 10a ush Shëlbues. 12a DeB 88:25–26. Alma 38:9. b ush Gjykim, i fundit. ush Tokë—Krijuar b 1 Kor. 15:20; c ush Shenjtëri. për njeriun. Alma 7:12; 12:24–25; d 2 Ne. 9:7, 21–22, 26; b ush Drejtësi. 42:23. Alma 22:14; 33:22; 13a 2 Ne. 9:25. ush Ringjallje. 34:9. b Alma 42:13. 69 2 Nefi 2:14–21 qenë asnjë krijim gjërash, as prandaj, ai u bë një cdjall, duke që veprojnë, as që pësojnë; kërkuar atë që ishte e ligë para prandaj, të gjitha gjërat duhet Perëndisë. të ishin zhdukur. 18 Dhe për shkak se ai kishte 14 Dhe tani, bijtë e mi, unë jua rënë nga qielli dhe ishte bërë them këto gjëra për përfitimin i mjeruar përgjithmonë, ai dhe mësimin tuaj; pasi ka një akërkoi gjithashtu mjerimin e të Perëndi dhe ai i ka akrijuar të gji- gjithë njerëzimit. Prandaj, ai i tha gjërat, qoftë qiejt ashtu dhe tha bEvës, po, madje ai gjarpri i tokën dhe të gjitha gjërat që vjetër që është djalli, i cili është ndodhen në to, qoftë gjërat që ati i të gjitha cgënjeshtrave, bveprojnë dhe gjërat që pësojnë. prandaj ai tha: Hani nga fruti i 15 Dhe për të plotësuar asyni- ndaluar dhe ju nuk do të vdisni, met e tij të përjetshme përku- por ju do të jeni si Perëndia, ndrejt njeriut, pasi ai kishte dduke ditur të mirën dhe të krijuar prindërit tanë të parë keqen. dhe kafshët e fushës dhe shpen- 19 Dhe pasi Adami dhe Eva dët e ajrit, dhe në fund, të gjitha ahëngrën nga fruti i ndaluar, gjërat që janë krijuar, duhej që ata u dëbuan nga kopshti i të kishte një kundërshtim; madje bEdenit për të punuar tokën. bfruti i cndaluar në kundërshtim 20 Dhe ata kanë lindur fëmijë; ndaj dpemës së jetës; njëra duke po, madje afamiljen e të gjithë qenë e ëmbël dhe tjetra e hidhur. tokës. 16 Kështu që, Zoti Perëndi e 21 Dhe ditët e fëmijëve të lejoi njeriun që ai të aveprojë anjerëzve u zgjatën, sipas vull- nga vetja e tij. Prandaj, njeriu netit të Perëndisë, që të mund nuk do të mund të vepronte nga të bpendoheshin ndërsa ishin vetja e tij, po të mos ishte që ai në mish; prandaj, gjendja e tyre të bjoshej nga njëri ose tjetri. u bë një gjendje cprove dhe koha 17 Dhe unë, Lehi, sipas gjëra- e tyre u zgjat, sipas urdhërimeve ve që unë kam lexuar, duhet që Zoti Perëndi u dha fëmijëve të mendoj se një aengjëll i Perë- të njerëzve. Sepse ai dha ur- ndisë, sipas asaj që është dhër që të gjithë njerëzit duhet shkruar, ka brënë nga qielli; të pendohen; pasi ai u tregoi të

14a ush Krijoj, krijim. ush Zgjedhje e lirë. Moro. 7:15–19. b DeB 93:30. b DeB 29:39–40. 19a Alma 12:31. 15a Isa. 45:18; Alma 42:26; 17a ush Djall. ush Rënie e Adamit Mois. 1:31, 39. b Isa. 14:12; 2 Ne. 9:8; dhe e Evës. b Zan. 3:6; Mois. 4:3–4; b ush Eden. Alma 12:21–23. Abr. 3:27–28. 20a DeB 138:38–39. c Zan. 2:16–17; c ush Djall. 21a Alma 12:24; Mois. 3:17. 18a 2 Ne. 28:19–23; Mois. 4:23–25. d Zan. 2:9; 3 Ne. 18:18; b Alma 34:32. 1 Ne. 15:22, 36; DeB 10:22–27. ush Pendohem, Alma 32:40. b ush Evë. pendim. 16a 2 Ne. 10:23; c 2 Ne. 28:8; Mois. 4:4. c ush Vdekshëm (i), Alma 12:31. d Zan. 3:5; Alma 29:5; vdekshmëri. 2Nefi 2:22–30 70 gjithë njerëzve se ata ishin të nga dligji, në ditën e madhe dhumbur, për shkak të shkeljes dhe të fundit, sipas urdhërime- së prindërve të tyre. ve që Perëndia ka dhënë. 22 Dhe tani, vini re, nëse 27 Kështu që, njerëzit janë atë Adami nuk do të kishte shke- lirë sipas mishit; dhe të gjitha lur, ai nuk do të kishte rënë, gjërat u janë dhënë atyre të cilat por ai do të kishte qëndruar në janë të nevojshme për njeriun. kopshtin e Edenit. Dhe të gjitha Dhe ata janë të lirë të bzgjedhin gjërat që ishin krijuar, do të lirinë dhe cjetën e përjetshme, kishin qëndruar në të njëjtën nëpërmjet Ndërmjetësit të madh gjendje që ato ishin pasi u të të gjithë njerëzve, ose të krijuan; dhe ato do të kishin zgjedhin robërinë dhe vdekjen, qëndruar përgjithmonë dhe sipas robërisë dhe fuqisë së nuk do të kishin fund. djallit; pasi ai kërkon që të gji- 23 Dhe ata nuk do të kishin thë njerëzit të jenë të mjeruar pasur afëmijë; prandaj ata do të sikurse është ai vetë. kishin qëndruar në një gjendje 28 Dhe tani, bijtë e mi, unë do pafajësie, pa patur gëzim, pasi të doja që ju të shikoni te ata nuk njihnin mjerim; duke aNdërmjetësi i madh dhe t’i mos bërë të mirë, pasi ata nuk dëgjoni urdhërimet e tij të njihnin mëkat. mëdha; dhe të jeni besnik ndaj 24 Por, vini re, të gjitha gjërat fjalëve të tij dhe të zgjidhni janë bërë në diturinë e atij që i jetën e përjetshme sipas vullne- adi të gjitha gjërat. tit të Shpirtit të tij të Shenjtë; 25 aAdami bra që njerëzit të 29 Dhe mos zgjidhni vdekjen e mund të jenë; dhe njerëzit cjanë, përjetshme sipas dëshirës së mi- që ata të mund të kenë dgëzim. shit dhe ligësisë që është në të, 26 Dhe aMesia vjen në plotësi- e cila i jep shpirtit të djallit fuqi në e kohës, që ai të mund t’i të arobërojë, t’ju marrë poshtë bshëlbejë fëmijët e njerëzve nga në bferr, që ai të mund të su- rënia. Dhe për shkak se ata janë ndojë mbi ju në mbretërinë e tij. shëlbuar nga rënia, ata janë 30 Unë i kam folur këto pak bërë të clirë përgjithmonë, duke fjalë për ju të gjithë, bijtë e mi, ditur të mirën nga e keqja; të në ditët e fundit të provës sime; veprojnë për veten e tyre dhe dhe unë kam zgjedhur pjesën e të mos detyrohen të veprojnë mirë sipas fjalëve të profetit. me përjashtim të ndëshkimit Dhe nuk kam asnjë qëllim tjetër,

21d Jakobi 7:12. vdekshmëri. 27a Gal. 5:1; 23a Mois. 5:11. d Mois. 5:10. Mois. 6:56. 24a ush Perëndi, Kokë ush Gëzim; b ush Zgjedhje e lirë. e Perëndisë. Njeri, njerëz. c ush Jetë e 25a ush Adam. 26a ush Mesia. përjetshme. b Mois. 6:48. b ush Plan i shëlbimit. 28a ush Ndërmjetës. ush Rënie e Adamit c Alma 42:27; 29a Rom. 6:16–18; dhe e Evës. Hel. 14:30. Alma 12:11. c ush Vdekshëm (i), d ush Ligj. b ush Ferr. 71 2 Nefi 3:1–8 përveç mirëqenies së përher- besëlidhjet e Zotit të cilat i bëri shme të shpirtrave tuaj. Amen. me Jozefin. 5 Kështu që, Jozefi me të vër- tetë apa ditët tona. Dhe ai mori KAPITULLI 3 një premtim nga Zoti, se nga fryti i ijeve të tij, Zoti Perëndi Jozefi në Egjipt pa Nefitët në vegim do të rriste një bdegë të cdrejtë —Ai profetizoi mbi Joseph Smithin, nga shtëpia e Izraelit; jo Mesinë, shikuesin e ditëve të mëvonshme; por një degë, e cila do të shkë- mbi Moisiun që do të çlironte putej, megjithatë, do të kujtohej Izraelin; dhe mbi daljen në dritë në besëlidhjet e Zotit, që dMesia të librit të Mormonit. Rreth 588– do t’u shfaqej atyre në ditët 570 para K. e mëvonshme, në shpirtin e Dhe tani unë po të flas ty, Jozef, fuqisë, duke i nxjerrë ata nga i linduri im i afundit. Ti ishe eerrësira në dritë—po, jashtë lindur në vendin e shkretë të nga errësira e fshehur dhe jashtë mjerimeve të mia; po, në ditët e nga robëria në liri. pikëllimit tim më të madh, të 6 Pasi Jozefi, me të vërtetë dë- lindi nëna ty. shmoi, duke thënë: Një ashikues 2 Dhe Zoti e shenjtëroftë këtë do të ngrejë Zoti, Perëndia im, i atokë për ty, e cila është një tokë cili do të jetë një shikues i zgje- shumë e çmueshme për trashë- dhur prej frytit të bijeve të mia. gimin tënd dhe trashëgimin e 7 Po, Jozefi me të vërtetë tha: farës tënde me vëllezërit e tu, Kështu më thotë Zoti: Një ashi- për sigurinë tuaj përgjithmonë, kues të zgjedhur do të ngre unë në qoftë se ju do të zbatoni ur- prej frytit të ijeve të tua; dhe ai dhërimet e të Shenjtit të Izraelit. do të vlerësohet shumë mes 3 Dhe tani, Jozef, i linduri im i frytit të ijeve të tua. Dhe atij fundit, që të kam nxjerrë nga unë do t’i jap urdhër, që ai do të vendi i shkretë i vuajtjeve të bëjë një punë për frytin e ijeve mia, Zoti të bekoftë përgjith- të tua, vëllezërit e tij, që do të monë, pasi fara jote nuk do të jetë me vlerë të madhe për ta, ashkatërrohet krejtësisht. madje në sjelljen e tyre në njo- 4 Pasi vër re, ti je fryt i ijeve të hurinë e besëlidhjeve që unë mia; dhe unë jam pasardhës i kam bërë me etërit e tu. aJozefit, i cili u dërgua brob 8 Dhe unë do t’i jap atij një në Egjipt. Dhe të mëdha qenë urdhër, që ai të mos bëjë aasnjë

3 1a 1 Ne. 18:7. 5a pjs Zan. 50:24–38; 6a 3 Ne. 21:8–11; 2a 1 Ne. 2:20. 2 Ne. 4:1–2. Morm. 8:16. ush Tokë e b Zan. 49:22–26; ush Shikues. premtuar. 1 Ne. 15:12; 19:24. b DeB 132:30. 3a 2 Ne. 9:53. ush Vresht i Zotit. 7a ush Smith, Joseph, 4a Zan. 39:1–2; 45:4; c Jakobi 2:25. i Riu 49:22–26; d 2 Ne. 6:14; 8a DeB 24:7, 9. 1 Ne. 5:14–16. DeB 3:16–20. b Zan. 37:29–36. e Isa. 42:16. 2Nefi 3:9–18 72 punë tjetër, përveç punës që pullit tim, për të të rivendosur unë do ta urdhëroj atë. Dhe unë ty, O shtëpi e Izraelit, thotë Zoti. do ta bëj atë të madh në sytë e 14 Dhe kështu profetizoi Jozefi, mi; pasi ai do të bëjë punën time. duke thënë: Vini re, atë shikues 9 Dhe ai do të jetë i madh si do të bekojë Zoti; dhe ata që aMoisiu, të cilit i thashë se do ta do të kërkojnë ta shkatërrojnë ngrija për ju, për të bçliruar po- atë, do të ngatërrohen; pasi pullin tim, O shtëpi e Izraelit. ky premtim që kam marrë nga 10 Dhe Moisiun do ta ngre për Zoti për frytin e ijeve të mia, do ta shpëtuar popullin tënd nga të plotësohet. Vini re, unë jam i toka e Egjiptit. sigurt për plotësimin e këtij 11 Por, një shikues do të ngre premtimi; nga fryti i ijeve të tua dhe 15 Dhe aemri i tij do të jetë atij do t’i jap afuqi që t’ia sjellë sikurseiimi;dhedotëjetë fjalën time farës së ijeve të sikurse bai i atit të tij. Dhe ai do tua—dhe jo vetëm në sjelljen të jetë sikurse unë; pasi gjëja që e fjalës sime, thotë Zoti, por Zoti do të nxjerrë nga dora e tij, edhe t’i bindë ata mbi fjalën me fuqinë e Zotit, do ta sjellë time, që tashmë do të jetë popullin tim në shpëtim. përhapur mes tyre. 16 Po, kështu profetizoi Jozefi: 12 Kështu që, fryti i ijeve të Unë jam i sigurt për këtë gjë, tua do të ashkruajë; dhe fryti i ashtu sikurse unë jam i sigurt ijeve të bJudës do të cshkruajë; për premtimin e Moisiut; pasi dhe ajo që do të jetë shkruar Zoti më tha mua: Unë do ta aruaj nga fryti i ijeve të tua dhe gji- farën tënde përgjithnjë. thashtu ajo që do të jetë shkruar 17 Dhe Zoti ka thënë: Unë do nga fryti i ijeve të Judës, do të të ngre një Moisi dhe unë do t’i rriten së bashku në dngatërrimin jap fuqi atij në një shufër; dhe e doktrinave të rreme dhe për unë do t’i jap urti në të shkruar. dhënien fund të grindjeve dhe Por, unë nuk do ta zgjidh gju- për vendosjen e paqes mes frutit hën e tij, që ai të flasë shumë, të ijeve të tua, dhe për t’i esjellë pasi unë nuk do ta bëj atë të në fnjohurinë e etërve të tyre në fuqishëm në të folur. Por, unë ditët e mëvonshme dhe gjitha- do t’i ashkruaj atij ligjin tim, me shtu në njohurinë e besëlidhjeve gishtin e dorës sime; dhe unë të mia, thotë Zoti. do të bëj një bzëdhënës për të. 13 Dhe nga dobësia ai do të 18 Dhe Zoti më tha gjithashtu: bëhet i fortë, atë ditë kur puna Unë do ta ngre nga fryti i ijeve ime do të fillojë mes gjithë po- të tua dhe unë do të bëj për të

9a Mois. 1:41. c ush Bibël. Morm. 7:1, 5, 9–10. b Eks. 3:7–10; d Eze. 37:15–20; 15a DeB 18:8. 1 Ne. 17:24. 1 Ne. 13:38–41; b JS—H 1:3. 11a DeB 5:3–4. 2 Ne. 29:8; 33:10–11. 16a Zan. 45:1–8. 12a ush Libër i e Moro. 1:4. 17a LiP. 10:2, 4; Mormonit. f 1 Ne. 15:14; Mois. 2:1. b 1 Ne. 13:23–29. 2 Ne. 30:5; b Eks. 4:16. 73 2 Nefi 3:19–4:3 një zëdhënës. Dhe unë, vër re, ndisë, me besim të jashtëza- do t’i jap atij që të shkruajë fja- konshëm, për të bërë çudira lët e frytit të ijeve të tua, te fryti të mëdha dhe për të bërë atë i ijeve të tua dhe zëdhënësi i gjë që është e madhe në sytë e ijeve të tua do ta shpallë atë. Perëndisë, duke sjellë shumë 19 Dhe fjalët që ai do të rregullime në shtëpinë e Izraelit shkruajë, do të jenë fjalët që dhe në farën e vëllezërve të tu. janë të domosdoshme në urtë- 25 Dhe tani, i bekuar qofsh ti, sinë time dhe duhet të shkojnë Jozef. Vër re, ti je i vogël; pran- te afryti i ijeve të tua. Dhe do të daj dëgjo fjalët e vëllait tënd, jetë sikur fryti i ijeve të tua t’u Nefit, dhe do të bëhet për ty kishte thirrur atyre bnga pluhu- sipas fjalëve që unë kam folur. ri; pasi unë e njoh besimin e tyre. Kujto fjalët e atit tënd që po 20 Dhe ata do të athërrasin vdes. Amen. nga pluhuri; po, madje pendim vëllezërve të tyre, edhe pasi KAPITULLI 4 shumë breza të kenë kaluar. Dhe do të ndodhë, që thirrja e Lehi këshillon dhe bekon pasardhë- tyre do të dëgjohet, madje sipas sit e tij—Ai vdes dhe varroset— thjeshtësisë së fjalëve të tyre. Nefi lavdërohet në mirësinë e Perë- 21 Për shkak të besimit të tyre, ndisë—Nefi vë besimin e tij te Zoti, afjalët e tyre do të dalin nga përgjithnjë. Rreth 588–570 para K. goja ime te vëllezërit e tyre, që janë fryti i ijeve të tua; dhe dobë- Dhe tani, unë Nefi, do të flas në sinë e fjalëve të tyre unë do ta bëj lidhje me profecitë për të cilat të fortë në besimin e tyre, deri në ati im ka folur dhe që kanë të kujtimin e besëlidhjes sime, të bëjnë me aJozefin, i cili u çua në cilën unë e bëra me etërit e tu. Egjipt. 22 Dhe tani, vër re biri im, 2 Pasi, vini re, ai profetizoi me Jozef, sipas kësaj mënyre apro- të vërtetë për të gjithë farën e fetizoi ati im i vjetër. tij. Dhe nga aprofecitë që ai 23 Kështu që, për shkak të shkroi, nuk ka shumë që janë kësaj besëlidhjeje, ti je i bekuar; më të rëndësishme. Dhe ai pro- pasi fara jote nuk do të shkatë- fetizoi për ne dhe për brezat rrohet, sepse ata do t’i dëgjojnë tanë të ardhshëm; dhe ato janë fjalët e librit. shkruar në fletët prej tunxhi. 24 Dhe atje do të ngrihet një i 3 Kështu që, pasi ati im mbaroi fuqishëm mes tyre, i cili do të së foluri në lidhje me profecitë bëjë shumë të mira, qoftë me e Jozefit, ai thirri fëmijët e La- fjalë, ashtu dhe me vepra, duke manit, bijtë e tij dhe bijat e tij qenë një mjet në duart e Perë- dhe u tha atyre: Vini re, bijtë e

19a DeB 28:8. Moro. 10:27. 22a 2 Ne. 3:5. b Isa. 29:4; 20a 2 Ne. 26:16; 4 1a Zan. 39:1–2. 2 Ne. 27:13; 33:13; Morm. 8:23. 2a 2 Ne. 3:5. Morm. 9:30; 21a 2 Ne. 29:2. 2Nefi 4:4–15 74 mi dhe bijat e mia, që jeni bijtë prandaj ju nuk do të shkatërro- e bijat e të aparëlindurit tim, heni krejtësisht; por, në fund do të doja që ju t’u vini veshin fara juaj do të jetë e bekuar. fjalëve të mia. 10 Dhe ndodhi që pasi ati im 4 Pasi Zoti Perëndi ka thënë mbaroi së foluri ndaj tyre, vini që: aPër aq sa ju do të zbatoni re, ai u foli bijve të aIshmaelit, urdhërimet e mia, ju do të po, dhe madje, të gjithë pjesëta- begatoheni në tokë; dhe për rëve të familjes së tij. aq sa ju nuk do të zbatoni ur- 11 Dhe pasi ai mbaroi së foluri dhërimet e mia, ju do të flakeni ndaj tyre, ai i foli Samit, duke nga prania ime. thënë: I bekuar qofsh ti dhe fara 5 Por, vini re, bijtë e mi dhe jote; pasi ti do të trashëgosh bijat e mija, unë nuk mund të tokën si vëllai yt Nefi. Dhe fara vete në varr pa lënë një abekim jote do të numërohet me farën e mbi ju; pasi vini re unë e di se, tij; dhe ti madje do të jesh si në qoftë se do të rriteni sipas vëllai yt dhe fara jote si fara e budhës që duhet të ndiqni, ju tij; dhe ti do të jesh i bekuar në nuk do të largoheni prej saj. të gjitha ditët e tua. 6 Kështu që, nëse ju jeni ma- 12 Dhe ndodhi që pasi ati im, llkuar, vini re, unë lë bekimin Lehi, u foli të gjithë pjesëtarëve tim mbi ju, që mallkimi mund të shtëpisë së tij, sipas ndjenjave të hiqet prej jush dhe të bjerë të zemrës së tij dhe Shpirtit të mbi akokat e prindërve tuaj. Perëndisë që ishte në të, ai u bë 7 Kështu që, për shkak të beki- i vjetër. Dhe ndodhi që ai vdiq mit tim, Zoti Perëndi anuk do të dhe u varros. lejojë që ju të mbaroni; prandaj, 13 Dhe ndodhi që jo shumë ai do të jetë i bmëshirshëm ndaj ditë pas vdekjes së tij, Lamani jush dhe ndaj farës suaj, përgji- dhe Lemueli dhe të bijtë e thnjë. Ishmaelit u zemëruan me mua 8 Dhe ndodhi që, pasi ati im për shkak të qortimeve të Zotit. mbaroi së foluri bijve dhe bija- 14 Pasi unë, Nefi, isha i dety- ve të Lamanit, ai bëri që bijtë ruar t’u flisja atyre, sipas fjalës dhe bijat e Lemuelit të silleshin së tij; pasi unë u fola shumë para tij. gjëra atyre, sikurse bëri ati im 9 Dhe ai u foli atyre, duke thë- para vdekjes së tij; shumë nga në: Vini re, bijtë e mi dhe bijat e këto thënie janë shkruar në mia që jeni bijtë dhe bijat e birit afletët e mija të tjera, pasi një tim të dytë; vini re, unë po ju lë pjesë më historike është shkruar të njëjtin bekim që unë u lashë mbi fletët e mija të tjera. bijve dhe bijave të Lamanit; 15 Dhe mbi akëto unë shkruaj

3a ush Parëlindur (i). 6a DeB 68:25–29. Jakobi 3:5–9; 4a 2 Ne. 1:9. 7a 2 Ne. 30:3–6; Hel. 15:12–13. 5a ush Bekime DeB 3:17–18. 10a 1 Ne. 7:6. patriarkale. b 1 Ne. 13:31; 14a 1 Ne. 1:16–17; 9:4. b Fja. 22:6. 2 Ne. 10:18–19; 15a 1 Ne. 6:4–6. 75 2 Nefi 4:16–27 gjërat e shpirtit tim dhe shumë 22 Ai i ka ngatërruar aarmiqtë nga shkrimet e shenjta, që janë e mi duke i bërë që të dridhen të gdhendura mbi fletët prej para meje. tunxhi. Sepse shpirti im kënaqet 23 Vini re, ai ka dëgjuar thirrjen pa masë në shkrimet e shenjta time ditën dhe ai më ka dhënë dhe zemra ime i bmediton ato njohuri nëpërmjet avegimeve dhe i shkruan ato për cmësimin në kohën e natës. dhe përfitimin e fëmijëve të mi. 24 Dhe ditën unë jam bërë i 16 Vini re, ashpirti im kënaqet guximshëm në alutje të fuqi- pa masë në gjërat e Zotit; dhe shme para tij; po, zërin tim e bzemra ime mediton vazhdi- kam ngritur lart në qiell; dhe misht mbi gjërat që unë kam engjëj zbritën dhe më shërbyen. parë dhe dëgjuar. 25 Dhe mbi krahët e Shpirtit të 17 Por, me gjithë amirësinë e tij trupi im u adërgua mbi male madhe të Zotit, që më tregon jashtëzakonisht të larta. Dhe mua veprat e tij të mëdha dhe sytë e mi kanë parë gjëra të të mrekullueshme, zemra ime mëdha, po, madje tepër të bërtet: O, ç’njeri i bmjerë që mëdha për njeriun; prandaj jam! Po, zemra ime brengoset u urdhërova që unë nuk duhet për shkak të mishit tim; shpirti t’i shkruaj ato. im pikëllohet për shkak të pau- 26 O, atëherë, në qoftë se dhësive të mia. unë kam parë gjëra kaq të 18 Unë jam i rrethuar për shkak mëdha, në qoftë se Zoti në të tundimeve dhe mëkateve, të denjimin e tij ndaj fëmijëve të cilat më angacmojnë me kaq njerëzve, i ka vizituar njerëzit lehtësi. me kaq shumë mëshirë, apërse 19 Dhe kur unë dua të gëzo- duhet zemra ime të qajë dhe hem, zemra ime rënkon për shpirti të qëndrojë në luginën shkak të mëkateve të mia; e hidhërimit dhe mishi im të megjithatë, unë e di në cilin tretet, dhe fuqia ime të pakëso- kam besuar. het për shkak të hidhërimeve 20 Perëndia im ka qenë mbë- të mia? shtetja ime; ai më ka nxjerrë 27 Dhe pse duhet t’i adorëzo- prej vuajtjeve të mia në vendin hem mëkatit, për shkak të e shkretë; dhe ai më ka ruajtur mishit tim? Po, pse duhet t’u mbi ujërat e thellësisë së madhe. hap udhë btundimeve, që i ligu 21 Ai më ka mbushur me të ketë vend në zemrën time, të adashurinë e tij deri në tretjen e shkatërrojë cpaqen time dhe të mishit tim. hidhërojë shpirtin tim? Pse jam

15b ush Përsiat; Shkrime 17a 2 Ne. 9:10; DeB 86:11. 24a Jak. 5:16; 1 Ne. 2:16. të shenjta. b Rom. 7:24. 25a 1 Ne. 11:1; c 1 Ne. 19:23. 18a Rom. 7:21–23; Mois. 1:1–2. 16a ush Mirënjohës, Heb. 12:1; Alma 7:15. 26a Psa. 43:5. falënderime, dhënie 21a ush Dashuri. 27a Rom. 6:13. falënderimi. 22a 1 Ne. 17:52. b ush Tundoj, tundim. b ush Zemër. 23a ush Vegim. c ush Paqe. 2Nefi 4:28–5:2 76 unë i zemëruar për shkak të mos e pengosh udhën time, por armikut tim? udhët e armiqve të mi. 28 Zgjohu, shpirti im! Mos 34 O Zot, unë kam besuar te ti bjer më në mëkat. Gëzohu, O dhe unë do të abesoj te ti përgji- zemra ime dhe mos lër më vend thmonë. Unë nuk do ta vë bbe- për aarmikun e shpirtit tim! simin tim në krahun prej mishi; 29 Mos u zemëro përsëri për pasi unë e di se i mallkuar është shkak të armiqve të mi. Mos e ai që vë cbesimin e tij në krahun dobëso fuqinë time për shkak prej mishi. Po, i mallkuar është të hidhërimeve të mia! ai që vë besimin e tij te njeriu 30 Gëzohu, O zemra ime dhe ose e bën mish krahun e tij. thirri Zotit dhe thuaj: O Zot, 35 Po, unë e di se Perëndia do unë do të të lavdëroj përgjith- t’i japë me azemërgjerësi atij që një; po, shpirti im do të gëzohet kërkon. Po, Perëndia im do të në ty, Perëndia im dhe ashkëmbi më japë, në qoftë se unë bnuk i shpëtimit tim! ckërkoj pa të drejtë; prandaj 31 O Zot, a do ta shëlbesh shpi- unë do ta ngre zërin tim drejt rtin tim? A do të më shpëtosh teje; po, unë do të thërras te ti, nga duart e armiqve të mi? A do Perëndia im, dshkëmbi i drejtë- të më bësh që unë të dridhem sisë sime. Vini re, zëri im do të që në shfaqjen e amëkatit? ngrihet gjithnjë te ti, shkëmbi 32 Qofshin dyert e ferrit të im dhe Perëndia im i përjet- mbyllura përherë para meje, shëm. Amen. se azemra ime është e thyer dhe shpirti im është penduar! KAPITULLI 5 O Zot, mos i mbyll dyert e drej- tësisë tënde para meje, që unë Nefitët ndahen nga Lamanitët, të mund të beci në shtegun e zbatojnë ligjin e Moisiut dhe luginës së ulët, që unë të mund ndërtojnë një tempull—Për shkak të jem i përpiktë në udhën e të mosbesimit të tyre, Lamanitët thjeshtë! janë përjashtuar nga prania e Zotit, 33 O Zot, a do të më mbulosh janë mallkuar dhe bëhen një ndë- me rrobën e drejtësisë tënde! shkim për Nefitët. Rreth 588–559 O Zot, a do të bësh një udhë para K. për largimin tim para armiqve të mi! A do ta bësh shtegun Vini re, ndodhi që unë, Nefi, i të drejtë para meje! Nuk do të thirra shumë Zotit Perëndisë vësh ndonjë pengesë në udhën tim, për shkak të azemërimit të time—por që ti do ta pastrosh vëllezërve të mi. udhën time para meje dhe të 2 Por, vini re, zemërimi i tyre

28a ush Djall. b ush Ec, ec me 35a Jak. 1:5. 30a 1 Kor. 3:11. Perëndinë. b Hel. 10:5. ush Shkëmb. 34a ush Besim. c ush Lutje. 31a Rom. 12:9; b Psa. 44:6–8. d LiP. 32:4. Alma 13:12. c Jer. 17:5; 5 1a 2 Ne. 4:13–14. 32a ush Zemër e thyer. Morm. 3:9; 4:8. 77 2 Nefi 5:3–13 u shtua kundër meje kaq shumë, në bparalajmërimet dhe zbulesa ata u përpoqën të merrnin sat e Perëndisë; prandaj ata i jetën time. dëgjuan fjalët e mia. 3 Po, ata mërmëritnin kundër 7 Dhe ne morëm çadrat tona meje, duke thënë: Vëllai ynë dhe çfarëdolloj gjërash që ishin më i vogël mendon të asundojë të mundura për ne dhe udhëtu- mbi ne; dhe ne kemi patur am në vendin e shkretë për shumë vuajtje për shkak të tij, hapësirën e shumë ditëve. Dhe prandaj, tani le ta vrasim atë, pasi kishim udhëtuar për që ne të mos jemi më të pikëlluar hapësirën e shumë ditëve, ne për shkak të fjalëve të tij. Pasi, ngritëm çadrat tona. vini re, ne nuk do ta kemi atë 8 Dhe njerëzit e mi deshën që për sundimtarin tonë; pasi na ne ta quanim emrin e vendit takon ne që jemi vëllezërit më aNefi; prandaj, ne e quajtëm atë të mëdhenj, të sundojmë mbi Nefi. këtë popull. 9 Dhe të gjithë ata që ishin 4 Tani unë nuk do të shkruaj me mua vendosën të quheshin mbi këto fletë të gjitha fjalët që apopulli i Nefit. ata mërmëritën kundër meje. 10 Dhe ne zbatuam gjykimet Por më mjafton të them se ata dhe statutet dhe urdhërimet e kërkuan të merrnin jetën time. Zotit, në të gjitha gjërat, sipas 5 Dhe ndodhi që Zoti më aligjit të Moisiut. aparalajmëroi që unë, bNefi, 11 Dhe Zoti ishte me ne; dhe duhet të largohesha prej tyre ne përparuam jashtëzakonisht; dhe të ikja në vendin e shkretë pasi ne mbollëm farë dhe ko- dhe të gjithë ata që do të donin rrëm përsëri me bollëk. Dhe ne të vinin me mua. filluam të rritim tufa dhe kope 6 Kështu ndodhi që unë, Nefi, dhe kafshë të çdo lloji. mora familjen time dhe gjitha- 12 Dhe unë, Nefi, kisha marrë shtu aZoramin dhe familjen e gjithashtu analet që ishin të tij, dhe Samin, vëllanë tim më gdhendura në afletët prej tun- të madh dhe familjen e tij, dhe xhi dhe gjithashtu bsferën ose Jakobin dhe Jozefin, vëllezërit cbusullën, që ishte përgatitur e mi më të vegjël dhe gjithashtu për atin tim nga dora e Zotit, motrat e mia dhe të gjithë ata sipas asaj që është shkruar. që donin të vinin me mua. Dhe 13 Dhe ndodhi që ne filluam të gjithë ata që donin të vinin të përparonim mjaft dhe të me mua ishin ata që besonin shtoheshim në tokë.

3a 1 Ne. 16:37–38; b ush Paralajmëroj, 12a Mosia 1:3–4. Mosia 10:14–15. paralajmërim. ush Fletë. 5a ush Frymëzim, 8a Omni 1:12, 27; b Mosia 1:16. frymëzoj. Mosia 9:1–4; 28:1. c 1 Ne. 16:10, 16, 26; b Mosia 10:13. 9a Jakobi 1:13–14. 18:12, 21; 6a 1 Ne. 4:35; 16:7; 10a 2 Ne. 11:4. Alma 37:38–47; 2 Ne. 1:30–32. ush Ligj i Moisiut. DeB 17:1. 2Nefi 5:14–23 78 14 Dhe unë, Nefi, mora ashpa- thatë unë bëra sipas asaj që tën e Labanit dhe sipas mëny- ishte në fuqinë time. rës së saj bëra shumë shpata, se 19 Dhe vini re, fjalët e Zotit u mos në ndonjë mënyrë njerëzit plotësuan për vëllezërit e mi, që tani quheshin bLamanitë që ai foli në lidhje me ta, që unë vinin dhe na shkatërronin; pasi do të isha asundimtari i tyre unë e dija urrejtjen e tyre dhe bmësuesi i tyre. Kështu që, kundrejt meje dhe fëmijëve të unë kisha qenë sundimtari i mi dhe atyre që quheshin po- tyre dhe mësuesi i tyre, sipas pulli im. urdhërimeve të Zotit, deri në 15 Dhe unë i mësova popullit kohën që ata u përpoqën të tim të ndërtojë ndërtesa dhe merrnin jetën time. të punojë çdo lloj druri dhe 20 Kështu që, fjala e Zotit u ahekuri, dhe bakri, dhe tunxhi, plotësua, që ai më foli, duke dhe çeliku, dhe ari, dhe argjen- thënë se: Për aq sa ata anuk do di, dhe minerale të çmueshme të dëgjojnë fjalët e tua, ata do që ishin me shumicë të madhe. të përjashtohen nga prania e 16 Dhe unë, Nefi, ndërtova një Zotit. Dhe vini re, ata u bpërja- atempull; dhe unë e ndërtova shtuan nga prania e tij. atë sipas mënyrës së btempullit 21 Dhe ai bëri që amallkimi të të Salomonit, me përjashtim se bjerë mbi ta, po, madje një ai nuk ishte i ndërtuar me aq mallkim i rëndë për shkak të shumë gjëra të c çmueshme; paudhësisë së tyre. Pasi, vini re, meqë ato nuk gjendeshin mbi ata i kishin ngurtësuar zemrat tokë, prandaj ai nuk mund të e tyre kundër tij, që ato ishin ndërtohej si tempulli i Salomo- bërë si strall; prandaj ata siç nit. Por, mënyra e ndërtimit ishin të bardhë dhe jashtëzako- ishte si tempulli i Salomonit; nisht të çelët dhe të bkëndshëm, dhe puna për të ishte jashtëza- Zoti Perëndi bëri që të vijë mbi konisht e mirë. ta një clëkurë e zezë, për të mos 17 Dhe ndodhi që unë, Nefi, qenë më joshës për njerëzit e mi. bëra që njerëzit e mi të ishin 22 Dhe kështu thotë Zoti Perë- apunëtorë dhe të punonin me ndi: Unë do të bëj që ata të jenë duart e tyre. të aneveritshëm për popullin 18 Dhe ndodhi që ata deshën tënd, në qoftë se nuk pendohen që unë të bëhesha ambreti i tyre. për paudhësitë e tyre. Por, unë Nefi, kisha dëshirë që 23 Dhe e mallkuar do të jetë ata të mos kishin mbret; megji- fara e atij që apërzihet me farën

14a 1 Ne. 4:9; Jakobi 1:10; 17a Zan. 3:19; mallkim. FeM. 1:13. DeB 42:42. b 4 Ne. 1:10. b ush Lamanitë. 18a Jakobi 1:9, 11. c 2 Ne. 26:33; 15a Eth. 10:23. 19a 1 Ne. 2:22. 3 Ne. 2:14–16. 16a ush Tempull, shtëpi b ush Mësoj, mësues. 22a 1 Ne. 12:23. e Zotit. 20a 2 Ne. 2:21. 23a ush Martesë, b 1 Mbr. 6; 2 Kro. 3. b Alma 9:14. martoj—Martesë c DeB 124:26–27. 21a ush Mallkoj, ndërbesimesh. 79 2 Nefi 5:24–6:3 e tyre; pasi ata do të jenë të 32 Dhe unë gdhenda atë që mallkuar madje me të njëjtin është e pëlqyeshme nga Perë- mallkim. Dhe Zoti e foli atë dhe ndia. Dhe në qoftë se njerëzit e ajo u bë. mi janë të kënaqur me gjërat e 24 Dhe për shkak të mallkimit Perëndisë ata do të kënaqen me të tyre që ishte mbi ta, ata u gdhendjet e mia që janë mbi bënë një popull apërtac, plot këto fletë. djallëzi dhe dinakëri dhe ata 33 Dhe në qoftë se njerëzit e gjuajtën në vendin e shkretë mi dëshirojnë të dinë pjesën më për kafshë gjahu. të veçantë të historisë së njerëz- 25 Dhe Zoti Perëndi më tha: ve të mi, ata duhet të kërkojnë Ata do të jenë një ndëshkim për fletët e mija të tjera. farën tënde, për t’i nxitur ata 34 Dhe më mjafton të them se që të më kujtojnë mua; dhe në- dyzet vjet kishin kaluar dhe ne se ata do të më harrojnë dhe tashmë kishim patur luftëra nuk do t’u përmbahen fjalëve dhe grindje me vëllezërit tanë. të mia, ata do t’i qëllojnë ata, madje deri në shkatërrim. KAPITULLI 6 26 Dhe ndodhi që unë, Nefi, ashugurova Jakobin dhe Joze- Jakobi tregon historinë e Judenjve: fin, që ata të bëheshin priftërinj Robërinë Babilonase dhe kthimin; dhe mësues mbi tokën e popu- shërbesën dhe kryqëzimin e të llit tim. Shenjtit të Izraelit; ndihmën e ma- 27 Dhe ndodhi që ne jetuam rrë nga Johebrenjtë; dhe rivendosjen sipas mënyrës së lumturisë. e ditëve të mëvonshme të Judenjve 28 Dhe tridhjetë vjet kishin kur ata të besojnë në Mesian. kaluar nga dita që ne u largu- Rreth 559–545 para K. am nga Jeruzalemi. 29 Dhe unë, Nefi, kisha mbaj- Fjalët e Jakobit, vëllait të Nefit, tur analet mbi fletët e mia të që ai i foli popullit të Nefit: cilat i kisha bërë për njerëzit e 2 Vini re, vëllezërit e mi të mi deri tani. dashur, unë, Jakobi, duke qenë 30 Dhe ndodhi që Zoti Perë- i thirrur nga Perëndia dhe i ndi më tha: Bëj fletë të atjera; shuguruar sipas mënyrës së ur- dhe ti do të gdhendësh shumë dhërit të tij të shenjtë dhe duke gjëra mbi to, që janë të mira qenë shenjtëruar nga vëllai im në sytë e mi, për përfitimin e Nefi, të cilin ju e shikoni si një popullit tënd. ambret ose një mbrojtës dhe në 31 Kështu që, unë, Nefi, për të cilin ju vareni për siguri, vini t’iu bindur urdhërimeve të re, ju e dini se unë ju kam thënë Zotit, shkova dhe i bëra akëto jashtëzakonisht shumë gjëra. fletë, mbi të cilat unë kam 3 Megjithatë, unë po ju flas gdhendur këto gjëra. përsëri; pasi unë jam i dëshiruar

24a ush Përtac, përtaci. Mosia 23:17. 31a ush Fletë. 26a Jakobi 1:18–19; 30a 1 Ne. 19:1–6. 6 2a Jakobi 1:9, 11. 2Nefi 6:4–11 80 për mirëqenien e shpirtrave tuaj. të përulen para teje me fytyrat Po, shqetësimi im është i madh e tyre drejt tokës dhe do të për ju; dhe ju vetë e dini se ka lëpijnë pluhurin e këmbëve të qenë gjithmonë. Pasi unë ju kam tua; dhe ti do të dish se unë jam këshilluar me gjithë zell dhe Zoti; pasi ata që apresin për ju kam mësuar fjalët e atit mua, nuk do të turpërohen. tim; dhe unë ju kam folur në 8 Dhe tani, unë, Jakobi, do t’ju lidhje me të gjitha gjërat që janë flas disi për këto fjalë. Pasi, vini shkruar, nga krijimi i botës. re, Zoti më ka treguar mua se 4 Dhe tani, vini re, unë doja t’ju ata që ishin në aJeruzalem, prej flas në lidhje me gjërat që janë nga ku ne erdhëm, janë vrarë dhe që do të vijnë, prandaj unë ose janë bmarrë robër. do t’ju lexoj fjalët e aIsaias. Dhe 9 Megjithatë, Zoti më ka ato janë fjalët që vëllai im ka treguar se ata do të akthehen dëshiruar që unë t’ju flas. Dhe përsëri. Dhe ai më ka treguar unë ju flas për të mirën tuaj, që gjithashtu, se Zoti Perëndi, i ju të mund të mësoni dhe të la- Shenjti i Izraelit, do t’u shfaqet vdëroni emrin e Perëndisë tuaj. atyre në mish; dhe pasi ai të 5 Dhe tani, fjalët që unë do t’ju shfaqet, ata do ta fshikullojnë lexoj, janë ato që Isaia tha në dhe bkryqëzojnë atë, sipas fjalë- lidhje me të gjithë shtëpinë e ve të engjëllit që m’i tha këto. Izraelit; prandaj, ato mund të 10 Dhe pasi ata kanë ngurtë- përshtaten te ju, pasi ju jeni të suar zemrat e tyre dhe janë shtëpisë së Izraelit. Dhe ka shu- bërë kryelartë kundër të Shenjtit më gjëra që janë folur nga Isaia, të Izraelit, vini re, agjykimet e që mund të përshtaten te ju, sep- të Shenjtit të Izraelit do të bien se ju jeni të shtëpisë së Izraelit. mbi ta. Dhe dita vjen që ata do të 6 Dhe tani, këto janë fjalët: qëllohen dhe do të hidhërohen. aKështu thotë Zoti Perëndi: Vini 11 Kështu që, pasi ata të enden re, unë do t’u shtrij dorën sa andej e këtej, sepse kështu Johebrenjve dhe do t’u ngre thotë engjëlli, shumë do të bflamurin tim popujve dhe ata pikëllohen në mish dhe nuk do do të sjellin bijtë tuaj në krahët të lihen të mbarojnë për shkak e tyre dhe bijat tuaja do të të lutjeve të besnikëve; ata do të mbahen në supet e tyre. shpërndahen dhe goditen dhe 7 Dhe mbretërit do të jenë urrehen; megjithatë, Zoti do të etërit e tu birësues dhe mbretë- jetë i mëshirshëm me ta, që reshat e tyre tajat e tua; ata do akur ata të vijnë në bnjohurinë

4a 3 Ne. 23:1. Omni 1:15; b 1 Ne. 19:10, 13; 6a Isa. 49:22–23. Hel. 8:20–21. Mosia 3:9; b ush Flamur. b 2 Mbr. 24:10–16; 3 Ne. 11:14–15. 7a Mois. 1:6; 25:1–12. ush Kryqëzim. DeB 133:45. ush Izrael— 10a Mt. 27:24–25. 8a Est. 2:6; Shpërndarja e 11a 1 Ne. 22:11–12; 1 Ne. 7:13; Izraelit. 2 Ne. 9:2. 2 Ne. 25:10; 9a 1 Ne. 10:3. b Ose. 3:5. 81 2 Nefi 6:12–7:1 e Shëlbuesit të tyre, ata do të bzjarri dhe nga stuhia dhe nga cmblidhen tok përsëri në tokat tërmetet, dhe nga gjakderdhjet, e trashëgimit të tyre. dhe nga cepidemia, dhe nga 12 Dhe të bekuar janë aJohe- uria. Dhe ata do të dinë se Zoti brenjtë, ata për të cilët profeti është Perëndi, i Shenjti i Izraelit. ka shkruar; pasi, vini re, nëse 16 aA do të merret preja prej të ata do të pendohen dhe nuk do fuqishmit apo do të lirohet i të luftojnë kundër Sionit dhe burgosuri që është i bdrejtë? nuk do të bashkohen me atë 17 Por kështu thotë Perëndia: kishën e madhe dhe të burryer, Madje të aburgosurit e të fuqi- ata do të shpëtohen; pasi Zoti shmit do të çohen tutje dhe preja Perëndi do t’i përmbushë cbe- e të tmerrshmit do të çlirohet; sëlidhjet e tij, që u ka bërë fëmi- pasi Perëndia i bFuqishëm do jëve të tij, dhe për këtë arsye, ta cçlirojë popullin e tij të besë- profeti i ka shkruar këto gjëra. lidhjes. Pasi kështu thotë Zoti: 13 Kështu që, ata që luftojnë Unë do të luftoj kundër atyre kundër Sionit dhe popullit të që luftojnë kundër teje— besëlidhjes së Zotit, do të 18 Dhe unë do t’i ushqej ata që lëpijnë pluhurin nga këmbët e të shtypin ty, me mishin e tyre tyre; dhe populli i Zotit nuk do dhe ata do të dehen me gjakun të ketë aturp. Pasi, populli i e tyre, si me verë te ëmbël; dhe Zotit janë ata që bpresin për çdo mish do të dijë se unë, Zoti, të; pasi ata akoma presin për jam Shpëtimtari yt dhe aShël- ardhjen e Mesias. buesi yt, i bFuqishmi i Jakobit. 14 Dhe, vini re, sipas fjalëve të profetit, Mesia do të shfaqet KAPITULLI 7 përsëri për herën e adytë t’i shpëtojë ata; prandaj ai do t’u Isaia flet si të ishte Mesia—Mesia bshfaqet atyre në fuqi dhe lavdi do të ketë gjuhën e të mësuarit— të madhe, në cshkatërrimin e Ai do t’u kthejë shpinën goditësve armiqve të tyre, kur ajo ditë të —Ai nuk do të ngatërrohet— vijë, kur ata do të besojnë në Krahaso Isaia 50. Rreth 559—545 të; dhe ai nuk do të shkatërrojë para K. asnjë, që beson në të. 15 Dhe ata që nuk besojnë në Po, pasi kështu thotë Zoti: A të, do të ashkatërrohen, si nga të kam shporrur apo të kam

11c ush Izrael— DeB 133:45. 16a Isa. 49:24–26. Mbledhja e Izraelit. 14a Isa. 11:11; b dmth populli i 12a 1 Ne. 14:1–2; 2 Ne. 25:17; 29:1. besëlidhjes së Zotit, 2 Ne. 10:9–10. b 2 Ne. 3:5. siç quhet në v. 17. b ush Djall—Kisha c 1 Ne. 22:13–14. 17a 1 Ne. 21:25. e djallit. 15a 2 Ne. 10:16; 28:15; b ush Jehova. c ush Besëlidhje 3 Ne. 16:8. c 2 Mbr. 17:39. e Abrahamit. ush Ditë të fundit, 18a ush Shëlbues. 13a 3 Ne. 22:4. ditë të mëvonshme. b Zan. 49:24; b Isa. 40:31; b Jakobi 6:3. Isa. 60:16. 1 Ne. 21:23; c DeB 97:22–26. 2Nefi 7:2–11 82 dëbuar përgjithnjë? Pasi kështu që shkulnin flokët. Unë nuk e thotë Zoti: Ku është letra e fsheha fytyrën nga turpi dhe shkurorëzimit të nënës suaj? pështyma. Tek cili të kam shporrur, ose 7 Sepse Zoti Perëndi do të tek cili prej kreditorëve të mi të më ndihmojë, prandaj unë nuk kam shitur? Po, tek cili të kam do të hutohem. Prandaj unë e shitur? Vini re, për paudhësitë kam bërë fytyrën si një strall tuaja ju keni ashitur veten dhe dhe e di se unë nuk do të turpë- për fajet tuaja nëna juaj është rohem. shporrur. 8 Dhe Zoti është pranë dhe ai 2 Kështu që, kur unë erdha, më shfajëson. Kush do të luftojë s’kishte njeri; kur unë athirra, me mua? Le të qëndrojmë së po, nuk kishte asnjë të përgji- bashku. Kush është kundër- gjej. O shtëpi e Izraelit, është shtari im? Le të më afrohet dhe shkurtuar dora ime kaq shumë, unë do ta qëlloj atë me fuqinë e që ajo nuk mund të shëlbejë, gojës sime. ose nuk kam fuqi të shpëtoj? 9 Pasi Zoti Perëndi do të më Vër re, me urdhrin tim, unë ndihmojë. Dhe të gjithë ata që thaj bdetin, unë i bëj clumenjtë e do të më adënojnë, vini re, të tyre një vend të shkretë dhe gjithë ata do të vjetërohen si një dpeshqit e tyre të qelben, pasi rrobë dhe mola do t’i përlajë. ujërat janë shterur dhe ata 10 Cili prej jush ka frikë nga ngordhin nga etja. Zoti, që i bindet azërit të shër- 3 Unë i vesh qiejt me të azeza bëtorit të tij, që ecën në errësirë dhe e bëj bthesin e lirit mbule- dhe nuk ka dritë? sën e tyre. 11 Vini re, të gjithë ju që ndizni 4 Zoti Perëndi më ka dhënë zjarrin, që rrethoheni me shkën- mua a gjuhën e të mësuarit, dija, ecni në dritën e zjarrit atuaj kështu që unë të di si të të flas dhe në shkëndijat që ju keni sipas rastit, O shtëpi e Izraelit. ndezur. Këtë do ta keni ju nga Kur ju jeni të lodhur, ai zgjohet dora ime—ju do të shtriheni në mëngjes pas mëngjesi. Ai zgjon pikëllim. veshët e mi të dëgjojnë si i mësuari. 5 Zoti Perëndi ka hapur KAPITULLI 8 aveshët e mi dhe unë nuk kam qenë rebel, as nuk jam tërhequr Në ditët e fundit, Zoti do të ngu- prapa. shëllojë Sionin dhe do të mbledhë 6 Unë ua ktheva shpinën Izraelin—Të shëlbuarit do të vijnë agoditësve dhe faqet e mia atyre në Sion mes një gëzimi të madh—

7 1a ush Braktisje. DeB 133:68–69. 5a DeB 58:1. 2a Fja. 1:24–25; c Joz. 3:15–16. 6a Mt. 27:26; Isa. 65:12; d Eks. 7:21. 2 Ne. 9:5. Alma 5:37. 3a Eks. 10:21. 9a Rom. 8:31. b Eks. 14:21; b Zbu. 6:12. 10a DeB 1:38. Psa. 106:9; 4a Llu. 2:46–47. 11a Gjy. 17:6. 83 2 Nefi 8:1–12 Krahaso Isaia 51 dhe 52:1–2. në të do të vdesin në të njëjtën Rreth 559–545 para K. mënyrë. Por, shpëtimi im do të jetë përgjithmonë dhe drejtësia Dëgjomëni mua, ju që ndiqni ime nuk do të zhduket. drejtësinë. Shikoni ashkëmbin 7 Dëgjoni tek unë, ju që njihni prej nga ju jeni prerë dhe zgav- drejtësi, populli në zemrën e rën e gropës prej nga ju jeni të cilit unë kam shkruar ligjin nxjerrë. tim, mos ki afrikë qortimet e 2 Shikoni tek Abrahami, aati njerëzve, as mos ki frikë nga juaj dhe te bSara, ajo që ju lindi; sharjet e tyre. sepse unë e thirra atë vetëm 8 Pasi, mola do t’i hajë si një dhe e bekova. rrobë dhe krimbi do t’i hajë ata 3 Pasi Zoti do të ngushëllojë si leshin. Por, drejtësia ime do aSionin, ai do të ngushëllojë të të jetë përgjithmonë dhe shpë- gjitha vendet e tij të shkretuara; timi im nga brezi në brez. dhe ai do ta bëjë bvendin e tij të 9 Zgjohu, zgjohu! Vish afuqi, shkretë si Edenin dhe shkretë- O krah i Zotit; zgjohu si në tirën e tij si kopshtin e Zotit. kohët e lashta. A nuk je ti ai Gëzim e kënaqësi do të gjenden që preu Rahabin dhe plagosi atje, falënderim dhe zëri i dragoin? melodisë. 10 A nuk je ti ai që shteri 4 Dëgjomëni mua, populli im; detin, ujërat e thellësisë së dhe ma vër veshin O kombi im; madhe; që i bëre thellësitë e pasi një aligj do të dalë prej meje detit një audhë, që të kalonin dhe unë do të bëj që gjykimi im mbi të ata që ishin peng? të jetë si një bdritë për popullin. 11 Prandaj, të ashëlbuarit e 5 Drejtësia ime është e afërt; Zotit do të kthehen dhe do të ashpëtimi im është dukur dhe vijnë me bkëngë në Sion; dhe krahu im do të gjykojë njerëzit. gëzim dhe shenjtërim të për- bIshujt do të presin tek unë hershëm do të ketë mbi kokën e dhe mbi krahun tim ata do të tyre; dhe ata do të marrin këna- besojnë. qësi dhe gëzim; pikëllimi dhe 6 Ngrini sytë tuaj drejt qiejve czia do të zhduken. dhe shikoni mbi tokën poshtë; 12 aUnë jam ai; po, unë jam ai pasi aqiejt do të bzhduken si që të ngushëllon. Vër re, kush tym dhe toka do të cvjetërohet je ti, që ti duhet të kesh bfrikë si një rrobë; dhe ata që banojnë nga njeriu që do të vdesë dhe

8 1a ush Shkëmb. b ush Dritë, dritë e DeB 122:9. 2a Zan. 17:1–8; Krishtit. 9a DeB 113:7–8. DeB 132:49. 5a ush Shpëtim. 10a Isa. 35:8. b Zan. 24:36. b 2 Ne. 10:20. 11a ush Shëlbej, 3a ush Sion. 6a 2 Pj. 3:10. shëlbuar (i), shëlbim. b Isa. 35:1–2, 6–7. b heb shpërndahen. b Isa. 35:10. 4a ose mësim, doktrinë. Psa. 102:25–27. c Zbu. 21:4. Isa. 2:3. c heb kalbet. 12a DeB 133:47; 136:22. ush Ungjill. 7a Psa. 56:4, 11; b Jer. 1:8. 2Nefi 8:13–25 84 nga biri i njeriut që do të bëhet 20 Djemtë e tu kanë dështuar, si cbar? me përjashtim të këtyre të dyve; 13 Dhe aharron Zotin, krijue- ata gjenden në krye të të gjitha sin tënd, që ka hapur qiejt dhe udhëve; si një buall i egër në një ka hedhur themelet e tokës rrjetë, ata janë plot me tërbimin dhe ke frikë vazhdimisht çdo e Zotit, qortimin e Perëndisë ditë, për shkak të tërbimit të tënd. shtypësit, sikur ai të jetë gati 21 Prandaj, dëgjo tani këtë, ti i të shkatërrojë? Dhe ku është pikëlluar dhe i adehur, por jo tërbimi i shtypësit? me verë: 14 I burgosuri i mërguar nxi- 22 Kështu thotë Zoti yt, Zoti ton, që ai të mund të lirohet dhe Perëndia yt ambron çështjen dhe që ai të mos vdesë në gro- e popullit të tij; vini re, unë ta pë, as që buka e tij të mungojë. kam hequr nga dora kupën e 15 Por unë jam Zoti Perëndia tmerrit, llumin e kupës së tërbi- yt, avalët e të cilit gjëmojnë; mit tim; ti nuk do ta pish më atë Zoti i Ushtrive është emri im. përsëri. 16 Dhe unë i kam vënë fjalët e 23 Por, ado ta vë atë në dorën mia në gojën tënde dhe të kam e atyre që të hidhërojnë ty; të mbuluar me hijen e dorës sime, cilët i kanë thënë shpirtit tënd: që unë të mund të vendos qiejt Kërrusu, që ne të mund të ka- dhe të hedh themelet e tokës lojmë mbi ty—dhe ti ke vënë dhe t’i them Sionit: Shiko, ti je trupin tënd, si toka dhe si udha, apopulli im. për ata që të kalonin sipër. 17 Zgjohu, zgjohu, ngrihu, O 24 aZgjohu, zgjohu, vish bfuqi- Jeruzalem, që ke pirë nga dora në tënde, O cSion; vish rrobat e Zotit akupën e btërbimit të e tua të bukura, O Jeruzalem, tij—ti ke pirë llumin e kupës së qyteti i shenjtë; pasi tani e tutje tmerrit— d nuk do të hyjë më në ty i 18 Dhe nuk ka asnjë që ta parrethpreri dhe i papastri. udhëheqë atë midis të gjithë 25 Shkunde pluhurin, angri- bijve që lindi; as që ta marrë për hu, ulu, O Jeruzalem, çlirohu dore, nga të gjithë bijtë që rriti. nga brripat e qafës tënde, O bijë 19 Këta dy a djem të kanë e robëruar e Sionit. ardhur ty, të cilëve do t’u vijë keq për ty—për shkretimin dhe shkatërrimin tënd dhe KAPITULLI 9 urinë dhe shpatën—dhe me cilët do të të ngushëlloj unë? Judenjtë do të mblidhen në të gjitha

12c Isa. 40:6–8; b Llu. 21:24. c ush Sion. 1 Pj. 1:24. 19a Zbu. 11:3. d Joe. 3:17. 13a Jer. 23:27. 21a 2 Ne. 27:4. 25a dmth Ngrihu nga 15a 1 Ne. 4:2. 22a Jer. 50:34. pluhuri dhe ulu me 16a 2 Ne. 3:9; 29:14. 23a Zak. 12:9. dinjitet, i shëlbuar 17a Isa. 29:9; 24a Isa. 52:1–2. së fundi. Jer. 25:15. b DeB 113:7–8. b DeB 113:9–10. 85 2 Nefi 9:1–7 tokat e tyre të premtimit—Shlyerja jush kanë kërkuar shumë të çliron njeriun nga Rënia—Trupat dinë për gjërat që do të vijnë; e të vdekurve do të ngrihen nga prandaj, unë e di se ju e dini që varri dhe shpirtrat e tyre nga ferri mishi ynë duhet të vjetërohet dhe nga parajsa—Ata do të gjyko- dhe të vdesë; megjithatë, në hen—Shlyerja të shpëton nga atrupat tanë ne do të shohim vdekja, ferri, djalli dhe mundimi i Perëndinë. pafund—Të drejtët do të shpëtohen 5 Po, unë e di se ju e dini që në në mbretërinë e Perëndisë—Ndë- trup ai do t’u shfaqet atyre në shkimet për mëkatet caktohen—I Jeruzalem, nga ku ne erdhëm; Shenjti i Izraelit është ruajtësi i pasi është e nevojshme që ai të portës. Rreth 559–545 para K. jetë mes tyre; pasi është e nevojshme për aKrijuesin e madh, Dhe tani, vëllezërit e mi të da- që ai t’i nënvihet njeriut në shur, unë jua lexova këto gjëra, mish dhe të vdesë për të bgjithë që ju të mund të dini për abesë- njerëzit, që të gjithë njerëzit të lidhjet e Zotit, që ai ka lidhur me mund t’i nënvihen atij. të gjithë shtëpinë e Izraelit— 6 Pasi, sikurse vdekja ka kalu- 2 Që ai u ka folur Judenjve, ar mbi të gjithë njerëzit, për të nëpërmjet gojës së profetëve të plotësuar aplanin e mëshirshëm tij të shenjtë, madje nga fillimi e të Krijuesit të madh, duhet më pas, nga një brez në tjetrin, patjetër të jetë një fuqi e derisa koha vjen që ata do të bringjalljes dhe ringjallja duhet arivendosen në kishën dhe va- të vijë te njeriu për shkak të crë- thën e vërtetë të Perëndisë; kur nies dhe rënia erdhi për shkak ata do të bmblidhen në shtëpi, të shkeljes, dhe për shkak se në ctokat e trashëgimit të tyre njeriu ra, ata u dpërjashtuan dhe do të vendosen në të gjitha nga prania e Zotit. tokat e tyre të premtimit. 7 Kështu që, duhet të ketë një 3 Vini re, vëllezërit e mi të a shlyerje të b pafund—se pa dashur, unë ju flas këto gjëra që këtë shlyerje të pafund, ky ju të gëzoheni dhe të angrini korrupsion nuk do të mund të kokat përgjithmonë, për shkak vishej me pakorrupsion. Pran- të bekimeve që Zoti Perëndi do daj, gjykimi i cparë që erdhi të vendosë mbi fëmijët tuaj. mbi njeriun do të kishte dzgjatur 4 Pasi unë e di që shumë prej për një periudhë të pafund.

9 1a ush Besëlidhje e 3a pjs, Psa. 24:7–10. 6a ush Plan i shëlbimit. Abrahamit. 4a Job. 19:26; b ush Ringjallje. 2a 2 Ne. 6:11. Alma 11:41–45; c ush Rënie e Adamit ush Rivendosje 42:23; dhe e Evës. e ungjillit. Hel. 14:15; d 2 Ne. 2:5. b ush Izrael— Morm. 9:13. 7a ush Shlyej, shlyerje. Mbledhja e Izraelit. 5a ush Krijoj, krijim. b Alma 34:10. c 2 Ne. 10:7–8. b Gjo. 12:32; c Mosia 16:4–5; ush Tokë e 2 Ne. 26:24; Alma 42:6, 9, 14. premtuar. 3 Ne. 27:14–15. d Mosia 15:19. 2Nefi 9:8–13 86 Dhe po të ishte kështu, ky mish 11 Dhe për shkak të udhës së do të qëndronte për t’u kalbur açlirimit të Perëndisë sonë, të dhe për t’u shpërbërë në tokën Shenjtit të Izraelit, kjo bvdekje, mëmë, për të mos u ngritur më. për të cilën unë ju fola, e cila 8O,aurtësia e Perëndisë, bmë- është fizike, do të çlirojë të vde- shira dhe chiri i tij! Pasi vini re, kurit e saj; vdekje e cila është në qoftë se dmishi nuk do të varri. ngrihej më, shpirtrat tanë do t’i 12 Dhe kjo avdekje, për të cilën nënshtroheshin atij engjëlli që unë kam folur, që është vdekja era nga prania e Perëndisë së shpirtërore, do të çlirojë të vde- Amshuar dhe u bë fdjalli, për kurit e saj; vdekje shpirtërore e të mos u ngritur më. cila është bferri; prandaj vdekja 9 Dhe shpirtrat tanë do të bë- dhe ferri duhet t’i çlirojnë të heshin si ai dhe ne do të bëhe- vdekurit e tyre dhe ferri duhet shim djaj, aengjëj të një djalli, të të çlirojë shpirtrat e tij të robë- bdëbuar nga prania e Perëndisë ruar dhe varri duhet të çlirojë sonë dhe të qëndronim me atin trupat e tij të robëruar, dhe e cgënjeshtrave në mjerim, si- trupat dhe cshpirtrat e njerëzve kurse ai; po, tek ajo qenie që do të dribashkohen me njëri- dmashtroi prindërit tanë të pa- -tjetrin; dhe kjo është nga fuqia rë, i cili eshndërrohet gati në një e ringjalljes së të Shenjtit të fengjëll drite dhe trazon fëmijët Izraelit. e njerëzve në glidhje të fshehta 13 O sa i madh aplani i Perë- vrasjeje dhe të gjitha llojet e ndisë tonë! Pasi, nga ana tjetër, punëve të fshehta të errësirës. bparajsa e Perëndisë duhet të 10 O sa e madhe mirësia e çlirojë shpirtrat e të drejtëve; Perëndisë sonë, që përgatit dhe varri çliron trupin e të drej- një udhë për udhëdaljen tonë tit dhe shpirti dhe trupi do të nga kapja e këtij përbindëshi cribashkohen përsëri dhe të gji- të tmerrshëm; po, ai përbindësh, thë njerëzit bëhen të pakorrup- avdekja dhe bferri, që unë e quaj tueshëm dhe të dpavdekshëm vdekja e trupit dhe gjithashtu dhe ata janë qenie të gjalla, duke vdekja e shpirtit. patur një enjohuri të fpërsosur

8a Job. 12:13; b Zbu. 12:7–9. b ush Vdekje, fizike. Abr. 3:21. c ush Gënjim. 12a ush Vdekje, ush Urtësi. d Zan. 3:1–13; shpirtërore. b ush Mëshirshëm (i), Mosia 16:3; b DeB 76:81–85. mëshirë. Mois. 4:5–19. c ush Shpirt. c ush Hir. e 2 Kor. 11:14; d ush Ringjallje. d DeB 93:33–34. Alma 30:53. 13a ush Plan i shëlbimit. e Isa. 14:12; f DeB 129:8. b DeB 138:14–19. 2 Ne. 2:17–18; g ush Lidhje të ush Parajsë. Mois. 4:3–4; fshehta. c Alma 11:43. Abr. 3:27–28. 10a Mosia 16:7–8; d ush Pavdekshëm (i), f ush Djall. Alma 42:6–15. pavdekësi. 9a Jakobi 3:11; b ush Ferr. e DeB 130:18–19. Alma 5:25, 39. 11a ush Çlirimtar. f ush Përsosur (i). 87 2 Nefi 9:14–20 sikurse ne në mish, veçse njo- në zjarrin e fpërhershëm të për- huria jonë do të jetë e përsosur. gatitur për ta dhe mundimi i 14 Prandaj, ne do të kemi tyre është si një gliqen zjarri dhe anjohuri të përsosur të të gjitha squfuri, flaka e të cilit ngjitet bfajeve tona dhe të papastërtisë lart gjithmonë dhe përgjithmonë sonë dhe të clakuriqësisë sonë; dhe nuk ka fund. dhe të drejtët do të kenë njohu- 17 O madhështia dhe adrejtësia ri të përsosur të gëzimit të tyre e Perëndisë sonë! Pasi ai për- dhe të ddrejtësisë së tyre, duke mbush të gjitha fjalët e tij e ato qenë të eveshur me f pastërti, kanë dalë nga goja e tij dhe ligji po, madje edhe me grrobën e i tij duhet zbatuar. drejtësisë. 18 Por, vini re, të drejtët, ashe- 15 Dhe do të ndodhë që kur të njtorët e të Shenjtit të Izraelit, gjithë njerëzit do të kenë kaluar ata që kanë besuar në të Shenjtin nga kjo vdekje e parë në jetë, e Izraelit, ata që kanë duruar duke u bërë të pavdekshëm, bkryqet e botës dhe që kanë ata duhet të dalin para afronit përbuzur turpin e tij, ata do të të gjykimit të të Shenjtit të ctrashëgojnë dmbretërinë e Perë- Izraelit; dhe atëherë vjen bgjy- ndisë, që u përgatit për ta enga kimi dhe atëherë ata duhet krijimi i botës dhe gëzimi i tyre të gjykohen sipas gjykimit të do të jetë i plotë fpërgjithnjë. shenjtë të Perëndisë. 19 O madhështia e mëshirës 16 Dhe me siguri, sikurse Zoti së Perëndisë tonë, të Shenjtit të jeton, pasi Zoti Perëndi e ka Izraelit! Pasi ai i açliron shenj- thënë atë dhe ajo është afjala e torët e tij nga ai përbindësh tij e përjetshme, e cila nuk i btmerrshëm që është djalli dhe mund të bvdesë, se ata që janë të nga vdekja dhe cferri, dhe nga drejte, do të qëndrojnë të drejtë ai liqen i zjarrit dhe squfurit, që akoma dhe ata që janë të cfëlli- është mundim i pafund. qur, do të qëndrojnë të dfëlliqur 20 O sa e madhe ashenjtëria e akoma; prandaj, ata që janë të Perëndisë sonë! Pasi, ai i bdi të fëlliqur janë edjalli dhe engjëjt gjitha gjërat dhe nuk ka asgjë e tij; dhe ata do të shkojnë që ai nuk e di.

14a Mosia 3:25; DeB 1:38; 17a ush Drejtësi. Alma 5:18. Mois. 1:4. 18a ush Shenjtor. b ush Faj. b DeB 56:11. b Llu. 14:27. c Morm. 9:5. c ush Fëlliqur (i), c DeB 45:58; 84:38. d ush Drejtë (i), fëlliqësi. d ush Ekzaltim. Drejtësi. d 1 Ne. 15:33–35; e Alma 13:3. e Fja. 31:25. Alma 7:21; f ush Jetë e f ush Pastër (i), Morm. 9:14; përjetshme. pastërti. DeB 88:35. 19a DeB 108:8. g DeB 109:76. e ush Djall. b 1 Ne. 15:35. 15a ush Gjykim, i fundit. f Mosia 27:28. c ush Ferr. b Psa. 19:9; g Zbu. 21:8; 20a ush Shenjtëri. 2 Ne. 30:9. 2 Ne. 28:23; b Alma 26:35; 16a 1 Mbr. 8:56; DeB 63:17. DeB 38:2. 2Nefi 9:21–28 88 21 Dhe ai vjen në tokë, që ai dënim; dhe ku nuk ka dënim, të mund të ashpëtojë të gjithë mëshirat e të Shenjtit të Izraelit njerëzit, në qoftë se ata do ta kanë pretendime mbi ta, për dëgjojnë zërin e tij; pasi vini re, shkak të shlyerjes; pasi ata ai vuan dhembjet e të gjithë çlirohen nga fuqia e tij. njerëzve, po, bvuajtjet e çdo kri- 26 Pasi ashlyerja kënaq kërke- jese të gjallë, si burra, gra ashtu sat e bdrejtësisë së tij mbi të edhe fëmijë, që bëjnë pjesë në gjithë ata të cilëve nuk cu është familjen e cAdamit. dhënë dligji, që ata të çlirohen 22 Dhe ai e vuan këtë, që ri- nga ai përbindësh i tmerrshëm, ngjallja të vijë mbi të gjithë nje- vdekja dhe ferri dhe djalli, dhe rëzit, që të gjithë të mund të liqeni i zjarrit dhe squfurit, që qëndrojnë para tij, në ditën e është vuajtje e pafund; dhe ata madhe të gjykimit. kthehen tek ai Perëndi që u dha 23 Dhe ai urdhëron të gjithë atyre efrymë, i cili është i Shenj- njerëzit, që ata duhet të apendo- ti i Izraelit. hen dhe të bpagëzohen në emrin 27 Por mjerë ai të cilit i është e tij, duke pasur besim të për- dhënë aligji, po, që ka të gjitha sosur në të Shenjtin e Izraelit, urdhërimet e Perëndisë, si ne, ose ata nuk mund të shpëtohen dhe që i shkel ato dhe që shpen- në mbretërinë e Perëndisë. zon kot ditët e provës së 24 Dhe në qoftë se ata nuk do tij, sepse e tmerrshme është të pendohen dhe nuk do të gjendja e tij! besojnë në aemrin e tij, dhe nuk 28 O, ai aplani dredharak i të do të pagëzohen në emrin e tij, ligut! O, bkotësia dhe dobësitë dhe nuk do të bdurojnë deri në dhe marrëzia e njerëzve! Kur fund, ata duhet të cmallkohen; janë të cmësuar, ata mendojnë pasi Zoti Perëndi, i Shenjti i se janë të dditur dhe nuk dëgjoj- Izraelit, e ka thënë atë. në ekëshillën e Perëndisë, pasi 25 Kështu që, ai ka dhënë një e lënë mënjanë, duke supozuar aligj; dhe ku bnuk ka ligj të se ata dinë nga vetja e tyre, dhënë, nuk ka ndëshkim; dhe prandaj, dituria e tyre është ku nuk ka ndëshkim, nuk ka marrëzi dhe ajo nuk është

21a ush Shpëtim. ush Ligj. e Zan. 2:7; b DeB 18:11; 19:18. b Rom. 4:15; DeB 93:33; c ush Adam. 2 Ne. 2:13; Abr. 5:7. 23a ush Pendohem, Alma 42:12–24. 27a Llu. 12:47–48. pendim. ush Përgjegjësi, 28a Alma 28:13. b ush Pagëzim, përgjegjshëm (i), b ush Kotë (i), kotësi. pagëzoj. përgjegjshmëri. c Llu. 16:15; 24a ush Jezu Krisht— 26a 2 Ne. 2:10; 2 Ne. 26:20; 28:4, 15. Marrja mbi veten Alma 34:15–16. d Fja. 14:6; Jer. 8:8–9; tonë e emrit të Jezu ush Shlyej, shlyerje. Rom. 1:22. Krishtit. b ush Drejtësi. ush Kryelartësi, b ush Duroj. c Mosia 3:11. krenari; Urtësi. c ush Mallkim. d Mosia 15:24; e Alma 37:12. 25a Jak. 4:17. DeB 137:7. ush Këshillë. 89 2 Nefi 9:29–41 e dobishme për ta. Dhe ata do 38 Dhe në fund, mjerë të gjithë të mbarojnë. ata që vdesin në mëkatet e tyre; 29 Por të jenë të mësuar është pasi ata do të akthehen te Perë- mirë, nëse ata adëgjojnë bkëshi- ndia dhe do të shohin fytyrën llat e Perëndisë. e tij dhe do të qëndrojnë në 30 Por mjerë të apasurit, që mëkatet e tyre. janë të pasur sipas gjërave të 39 O vëllezërit e mi të dashur, botës. Pasi, sepse ata janë të kujtoni sa e tmerrshme është të pasur, ata përbuzin të bvarfërit shkelësh kundër atij Perëndie dhe përndjekin të bindurit dhe të Shenjtë dhe gjithashtu sa e zemrat e tyre janë në thesaret tmerrshme është të dorëzohesh e tyre; prandaj thesari i tyre në ngasjet e atij adinaku. Kujto- është perëndia i tyre. Dhe vini ni, të jesh bmendje-kontrolluar re, thesari i tyre do të mbarojë nga mishi është cvdekje, por të me ta gjithashtu. jesh mendje-kontrolluar nga 31 Dhe mjerë të shurdhët që shpirti është djetë e epërjetshme. nuk do të adëgjojnë; pasi ata do 40 O, vëllezërit e mi të dashur, të mbarojnë. u vini veshin fjalëve të mia. 32 Mjerë të verbërit që nuk Kujtoni madhështinë e të do të shohin; pasi ata do të Shenjtit të Izraelit. Mos thoni se mbarojnë gjithashtu. kam folur gjëra të rënda ku- 33 Mjerë ata që nuk janë rreth- ndër jush; pasi po të thoni, prerë në zemër, pasi njohuria ju do të flisni keq kundër së e paudhësive të tyre do t’i avërtetës; pasi unë kam folur godasë ata në ditën e fundit. fjalët e Krijuesit tuaj. Unë e 34 Mjerë agënjeshtari, pasi ai di që fjalët e së vërtetës janë do të flaket në bferr. të brënda kundër të gjithë pa- 35 Mjerë vrasësi që avret me pastërtisë; por të drejtët nuk qëllim, pasi ai do të bvdesë. frikësohen prej tyre, pasi ata 36 Mjerë ata që bëjnë alavirësi, e duan të vërtetën dhe nuk pasi do të flaken në ferr. dridhen. 37 Po, mjerë ata që aadhurojnë 41 O atëherë, vëllezërit e mi të idhuj, pasi djalli i të gjithë dashur, aejani te Zoti, tek i djajve kënaqet me ta. Shenjti. Kujtoni se shtigjet e tij

29a 2 Ne. 28:26. ndershmëri; Gënjim. ush Mishtor. b Jakobi 4:10. b ush Ferr. c ush Vdekje, 30a Llu. 12:34; 35a Eks. 20:13; shpirtërore. 1 Tim. 6:10; Mosia 13:21. d Fja. 11:19. DeB 56:16. b ush Dënim kapital. e ush Jetë e b ush Varfër (i). 36a 3 Ne. 12:27–29. përjetshme. 31a Eze. 33:30–33; ush Dëlirësi. 40a ush Vërtetë (e). Mt. 11:15; 37a ush Idhujtari. b 1 Ne. 16:2; Mosia 26:28; 38a Alma 40:11, 13. 2 Ne. 28:28; 33:5. DeB 1:2, 11, 14; 39a 2 Ne. 28:20–22; 32:8; 41a 1 Ne. 6:4; Mois. 6:27. Mosia 2:32; 4:14; Jakobi 1:7; 34a Fja. 19:9. Alma 30:53. Omni 1:26; ush Ndershëm (i), b Rom. 8:6. Moro. 10:30–32. 2Nefi 9:42–47 90 janë të drejta. Vini re, budha për gjykohen për veprat e tyre, se njeriun është e cngushtë, por Perëndia i Izraelit dëshmoi ajo shtrihet në një drejtim të që unë i bshkunda paudhësitë drejtë para tij dhe ruajtësi i dpo- tuaja nga shpirti im dhe se unë rtës është i Shenjti i Izraelit; qëndroj me pastërti para tij dhe dhe ai nuk punëson shërbëtorë jam i cpastruar nga gjaku juaj. aty; dhe nuk ka udhë tjetër për- 45 O, vëllezërit e mi të dashur, veç nëpërmjet portës; pasi ai largohuni nga mëkatet tuaja; nuk mund të mashtrohet, pasi flakni azinxhirët e atij që do t’ju Zoti Perëndi është emri i tij. lidhë shtrëngueshëm; ejani te 42 Dhe kujtdo që troket, atij ai Perëndi që është bshkëmbi i do t’ia hapë ai; dhe të aditurit shpëtimit tuaj. dhe të mësuarit, dhe ata që janë 46 Përgatitni shpirtrat tuaj të pasur, dhe ata që janë bkre- për atë ditë të lavdishme, kur kosur për shkak të diturisë së adrejtësi do të zbatohet mbi të tyre dhe të urtësisë së tyre dhe drejtët, madje ditën e bgjykimit, të pasurive të tyre—po, ata ja- që ju të mos mund të tkurreni në ata që ai i përçmon; dhe nëse nga frika e tmerrshme; që ju të ata nuk i flakin tutje këto gjëra mos mund të mbani mend cfajin dhe nuk e konsiderojnë veten tuaj të tmerrshëm me përpik- cbudallenj para Perëndisë, dhe mëri dhe të jeni të detyruar të nuk përulen në thellësitë e dpë- bërtisni: Të shenjta, të shenjta rulësisë, ai nuk do t’ua hapë. janë gjykimet e tua, O Zot, 43 Por gjërat e të diturit dhe Perëndi i dPlotfuqishëm—por të maturit do t’u afshihen atyre unë e di fajin tim; unë shkela përgjithmonë—po, ajo lumturi ligjin tënd dhe shkeljet e mia që është përgatitur për shenj- janë të mijat; dhe djalli më ka torët. pushtuar, se unë jam një pre e 44 O, vëllezërit e mi të dashur, mjerimit të tij të tmerrshëm. mbani mend fjalët e mia. Vini 47 Por, vini re, vëllezërit e mi, re, unë heq rrobat e mia dhe i a është e nevojshme që unë t’ju shkund para jush; unë i lutem zgjoj në një realitet të tmerrshëm Perëndisë së shpëtimit tim që të këtyre gjërave? A do t’jua ai të më shikojë mua me asyrin trazoja shpirtrat tuaj në se me- e tij që sheh gjithçka; prandaj, ndjet tuaja ishin të kulluara? ju do të dini në ditën e fundit, A do të isha unë kaq i qartë me kur të gjithë njerëzit do të ju, sipas qartësisë së të vërtetës,

41b 2 Ne. 31:17–21; 42a Mt. 11:25. Mosia 2:28. Alma 37:46; b ush Kryelartësi, 45a 2 Ne. 28:22; DeB 132:22, 25. krenari. Alma 36:18. c Llu. 13:24; c 1 Kor. 3:18–21. b ush Shkëmb. 2 Ne. 33:9; d ush Përul, përulësi. 46a ush Drejtësi. Hel. 3:29–30. 43a 1 Kor. 2:9–16. b ush Gjykim, i fundit. d 2 Ne. 31:9, 17–18; 44a Jakobi 2:10. c Mosia 3:25. 3 Ne. 14:13–14; b Jakobi 1:19. d 1 Ne. 1:14; DeB 43:7; 137:2. c Jakobi 2:2; Mois. 2:1. 91 2 Nefi 9:48–10:2 në qoftë se ju do të ishit të lirë mëdha denjimet e tij te fëmijët nga mëkati? e njerëzve; dhe për shkak të 48 Vini re, në qoftë se ju do të madhështisë së tij dhe të hirit ishit të shenjtë, unë do t’ju flisja dhe bmëshirës së tij, ai na ka mbi shenjtërinë; por pasi ju premtuar se fara jonë nuk do të nuk jeni të shenjtë dhe pasi ju zhduket krejtësisht, sipas mi- më shikoni si një mësues, është shit, por se ai do ta ruaj atë; dhe e nevojshme që unë t’ju amësoj në brezat e ardhshëm, ata do të pasojat e bmëkatit. bëhen një cdegë e drejtë në 49 Vini re, shpirti im e urren shtëpinë e Izraelit. mëkatin dhe zemra ime kënaqet 54 Dhe tani, vëllezërit e mi, në drejtësi; dhe unë do të alavdë- unë do t’ju flisja më shumë; por roj emrin e shenjtë të Perëndisë nesër unë do t’ju shpall pjesën e tim. mbetur të fjalëve të mia. Amen. 50 Ejani vëllezërit e mi, secili që ka etje, ejani ju tek aujërat; dhe ai KAPITULLI 10 që nuk ka para, ejani, blini dhe hani; po, ejani blini verë dhe Judenjtë do ta kryqëzojnë Perëndi- qumësht, pa bpara dhe pa çmim. në e tyre—Ata do të shpërndahen 51 Prandaj, mos shpenzoni derisa të fillojnë të besojnë në të— para për atë që nuk ka vlerë, as Amerika do të jetë një tokë e lirisë, a punën tuaj për atë që nuk ku asnjë mbret nuk do të sundojë mund të japë kënaqësi. Më dë- —Pajtohu me Perëndinë dhe fito gjoni me zell dhe mbani mend shpëtim nëpërmjet hirit të tij. fjalët që ju kam thënë; dhe ejani Rreth 559–545 para K. tek i Shenjti i Izraelit dhe bme- rrni sa të mundni nga ajo që Dhe tani unë, Jakobi, ju flas nuk mbaron, as që nuk mund të përsëri, vëllezërit e mi të dashur, korruptohet dhe e lini shpirtin në lidhje me këtë adegë të drejtë, tuaj të kënaqet në bollëk. për të cilën unë kam folur. 52 Vini re, vëllezërit e mi të 2 Pasi, vini re, apremtimet që dashur, mbani mend fjalët e ne kemi marrë janë premtime Perëndisë suaj; lutjuni atij ndaj nesh sipas mishit; pran- vazhdimisht ditën dhe jepini daj, sikurse më është treguar që a falënderime emrit të tij të shumë prej fëmijëve tanë do të shenjtë natën. Lerini zemrat mbarojnë në mish për shkak të tuaja të gëzojnë. mosbesimit, megjithatë, Perë- 53 Dhe vini re, sa të mëdha ndia do të jetë i mëshirshëm abesëlidhjet e Zotit dhe sa të ndaj shumicës; dhe fëmijët tanë

48a Alma 37:32. 3 Ne. 12:6. c ush Vresht i Zotit. b ush Mëkat. 52a ush Mirënjohës, 10 1a 1 Ne. 15:12–16; 49a 1 Ne. 18:16. falënderime, dhënie 2 Ne. 3:5; 50a ush Ujë i gjallë. falënderimi. Jakobi 5:43–45. b Alma 42:27. 53a ush Besëlidhje. 2a 1 Ne. 22:8; 51a Isa. 55:1–2. b ush Mëshirshëm (i), 3 Ne. 5:21–26; b 2 Ne. 31:20; 32:3; mëshirë. 21:4–7. 2Nefi 10:3–13 92 do të përtërihen, që ata të unë jam Krishti, atëherë unë mund të vijnë tek ajo që do t’u kam hyrë në besëlidhje me japë atyre njohurinë e vërtetë të etërit e tyre, që ata të rikthehen Shëlbuesit të tyre. në mish, mbi tokë, në tokat e 3 Kështu që, sikurse ju thashë, trashëgimit të tyre. duhet që Krishti—pasi natën 8 Dhe do të ndodhë që ata do më parë aengjëlli më tha, se ky të amblidhen nga shpërndarja e do të jetë emri i tij—do të bvijë tyre e gjatë, nga bishujt e detit mes Judenjve, mes atyre që janë dhe nga katër anët e tokës; dhe pjesa më e ligë e botës; dhe ata kombet e Johebrenjve do të do ta ckryqëzojnë atë—pasi kë- jenë të mëdha në sytë e mi, thotë shtu ka vendosur Perëndia ynë Perëndia, në cçuarjen e tyre në dhe nuk ka komb tjetër në tokë, tokat e trashëgimit të tyre. që do ta dkryqëzonte ePerëndinë 9 aPo, mbretërit e Johebrenjve e tij. do të jenë etër birësues për 4 Pasi, nëse a mrekullitë e ta dhe mbretëreshat e tyre do të mëdha do të bëheshin mes jenë tajat e tyre; prandaj, bprem- kombeve të tjera, ata do të pe- timet e Zotit janë të mëdha ndoheshin dhe do të dinin se ai për Johebrenjtë, pasi ai e ka është Perëndia i tyre. thënë dhe kush mund të ku- 5 Por, për shkak të aintrigave ndërshtojë? të priftërinjve dhe paudhësive, 10 Por, vër re, kjo tokë, tha ata në Jeruzalem do të bëhen Perëndia, do të jetë një tokë kryelartë kundër tij, kështu që e trashëgimit tuaj dhe aJohe- ai të kryqëzohet. brenjtë do të jenë të bekuar mbi 6 Kështu që, për shkak të pau- tokën. dhësive të tyre, shkatërrime, zi 11 Dhe kjo tokë do të jetë një buke, epidemi dhe gjakderdhje tokë e alirisë për Johebrenjtë do të vijnë mbi ta; dhe ata që dhe nuk do të ketë bmbretër nuk do të shkatërrohen, do të mbi tokë, të cilët do të ngrihen ashpërndahen midis të gjitha prej Johebrenjve. kombeve. 12 Dhe unë do ta fortifikoj 7 Por, vini re, kështu thotë këtë tokë kundër të gjitha ko- aZoti Perëndi: bKur dita të vijë mbeve të tjera. që ata të besojnë në mua, që 13 Dhe ai që alufton kundër

3a 2 Ne. 25:19; 4a ush Mrekulli. b 1 Ne. 22:4; Jakobi 7:5; 5a Llu. 22:2. 2 Ne. 10:20–22; Moro. 7:22. ush Intriga të DeB 133:8. b ush Jezu Krisht— priftërinjve. c 1 Ne. 22:8. Profecitë rreth 6a 1 Ne. 19:13–14. 9a Isa. 49:22–23. lindjes dhe vdekjes ush Izrael— b 1 Ne. 22:8–9; së Jezu Krishtit. Shpërndarja e DeB 3:19–20. c 1 Ne. 11:33; Izraelit. 10a 2 Ne. 6:12. Mosia 3:9; 7a ush Zot. 11a ush Lirë (i), Liri. DeB 45:52–53. b 2 Ne. 25:16–17. b Mosia 29:31–32. d Llu. 23:20–24. 8a ush Izrael— 13a 1 Ne. 22:14, 19. e 1 Ne. 19:10. Mbledhja e Izraelit. 93 2 Nefi 10:14–21 Sionit do të bmbarojë, thotë Johebrenjve; megjithatë, unë do Perëndia. t’i zbut zemrat e aJohebrenjve, 14 Pasi ai që do të ngrejë një që ata të jenë si një atë për ta; mbret kundër meje do të mba- prandaj, Johebrenjtë do të jenë rojë, pasi unë, Zoti, ambret i të bbekuar dhe të cnumëruar mes qiellit, do të jem mbreti i tyre shtëpisë së Izraelit. dhe unë do të jem përgjithmonë 19 Kështu që, unë do t’ia aku- një bdritë ndaj atyre që dëgjojnë shtoj këtë tokë farës tënde dhe fjalët e mia. atyre që do të numërohen mes 15 Kështu që, për këtë shkak, farës tënde, përgjithnjë, si tokë që abesëlidhjet e mia të mund të e trashëgimit të tyre; sepse ësh- plotësohen, të cilat i kam bërë të një tokë e zgjedhur, më thotë me fëmijët e njerëzve, që unë do Perëndia, mbi të gjitha tokat e të bëj me ta ndërsa ata janë në tjera, prandaj, unë do të bëj mish, unë duhet të shkatërroj që të gjithë njerëzit që jetojnë punët e bfshehta të cerrësirës në të që të më adhurojnë, thotë dhe të vrasjeve dhe të neverive. Perëndia. 16 Kështu që, ai që lufton ku- 20 Dhe tani, vëllezërit e mi të ndër aSionit, si Jude ashtu dhe dashur, duke parë se Perëndia Johebre, si i lidhur ashtu dhe i ynë i mëshirshëm na ka dhënë lirë, si burrë ashtu dhe grua, do kaq njohuri të madhe në lidhje të mbarojë; pasi bata janë ata me këto gjëra, le ta kujtojmë atë të cilët janë lavirja e të gjithë dhe të heqim dorë nga mëkatet tokës, pasi cata që dnuk janë me tona dhe të mos ulim kokat mua, janë ekundër meje, thotë tona, pasi ne nuk jemi brakti- Perëndia ynë. sur; megjithatë, ne jemi adëbuar 17 Sepse unë do t’i aplotësoj nga toka e trashëgimit tonë; premtimet e mia, të cilat ua por tani ne u dërguam në një kam bërë fëmijëve të njerëzve, tokë bmë të mirë, pasi Zotit na e se unë do t’ua bëj ndërsa ata bëri detin cudhë dhe ne jemi në janë në mish— një dishull të detit. 18 Kështu që, vëllezërit e mi 21 Por të mëdha janë premti- të dashur, kështu thotë Perë- met e Zotit për ata që janë në ndia ynë: Unë do të brengos aishujt e detit; prandaj, duke farën tënde nëpërmjet dorës së folur për ishujt, duhet të ketë më

13b Isa. 60:12. shpirtërore. b Ef. 3:6. 14a Alma 5:50; 16a ush Sion. c Gal. 3:7, 29; DeB 38:21–22; b 1 Ne. 13:4–5. 1 Ne. 14:1–2; 128:22–23; c 1 Ne. 14:10. 3 Ne. 16:13; 21:6, 22; Mois. 7:53. d 1 Ne. 22:13–23; 30:2; Abr. 2:9–11. b ush Dritë, dritë e 2 Ne. 28:15–32; 19a 2 Ne. 3:2. Krishtit. 3 Ne. 16:8–15; 20a 1 Ne. 2:1–4. 15a ush Besëlidhje. Eth. 2:9. b 1 Ne. 2:20. b Hel. 3:23. e Mt. 12:30. ush Tokë e premtuar. ush Lidhje të 17a DeB 1:38. c 1 Ne. 18:5–23. fshehta. 18a Llu. 13:28–30; d Isa. 11:10–12. c ush Errësirë, DeB 45:7–30. 21a 1 Ne. 19:15–16; 22:4. 2Nefi 10:22–11:5 94 shumë se ky dhe ata banohen provon se ai do të vijë. Rreth 559– gjithashtu nga vëllezërit tanë. 545 para K. 22 Pasi vini re, Zoti Perëndi ka Dhe tani, aJakobi, i foli shumë adërguar herë pas here nga gjëra të tjera popullit tim në atë shtëpia e Izraelit, sipas vullnetit kohë; por unë bëra që të dhe dëshirës së tij. Dhe tani, vini bshkruheshin vetëm këto gjëra, re, Zoti mban mend të gjithë pasi gjërat që unë kam shkruar, njerëzit që u shkëputën së më mjaftojnë. andejmi, prandaj ai na mban 2 Dhe tani unë, Nefi, shkruaj mend edhe ne. më shumë nga fjalët e aIsaias, 23 Kështu që, gëzoni zemrat pasi shpirti im kënaqet me fjalët tuaja dhe kujtoni se ju jeni të e tij. Pasi unë do t’ia përshtas alirë të bveproni nga vetja juaj— fjalët e tij popullit tim dhe unë të czgjidhni udhën e vdekjes së do t’ua dërgoj ato të gjithë pafundme, ose udhën e jetës së fëmijëve të mi; pasi ai me të përjetshme. vërtetë pa bShëlbuesin tim, mad- 24 Kështu që, vëllezërit e mi të je ashtu siç e kam parë unë. dashur, pajtohuni me vullnetin 3 Dhe vëllai im, Jakobi, gjitha- e Perëndisë dhe jo me vullnetin shtu e ka aparë atë sikurse e e djallit dhe të mishit; dhe kam parë unë; prandaj, do t’i kujtoni, se pasi të pajtoheni me dërgoj fjalët e tyre te fëmijët e Perëndinë, është vetëm dhe mi, për t’u provuar atyre se nëpërmjet ahirit të Perëndisë fjalët e mia janë të vërteta. që ju bshpëtoni. Prandaj, nëpërmjet fjalëve të 25 Kështu që, le t’ju ngrejë btre vetave, Perëndia ka thënë, Perëndia nga vdekja nëpërmjet unë do të vendos fjalën time. fuqisë së ringjalljes, si edhe nga Megjithatë, Perëndia dërgon më vdekja e pafundme nëpërmjet shumë dëshmitarë dhe ai i fuqisë së ashlyerjes, që ju të provon të gjitha fjalët e tij. mund të pranoheni në mbretë- 4 Vini re, shpirti im kënaqet rinë e përjetshme të Perëndisë, që t’i aprovojë popullit tim të që ju të mund ta lavdëroni vërtetën mbi bardhjen e Krishtit; nëpërmjet hirit hyjnor. Amen. pasi, për këtë qëllim u dha cligji i Moisiut; dhe çdo gjë që është KAPITULLI 11 dhënë nga Perëndia nga fillimi i botës ndaj njeriut, janë shenja Jakobi pa Shëlbuesin e tij—Ligji që e tipizojnë atë. i Moisiut tipizon Krishtin dhe 5 Dhe gjithashtu shpirti im

22a 1 Ne. 22:4. 11 1a 2 Ne. 6:1–10. Eth. 5:2–4; 23a ush Zgjedhje e lirë. b 2 Ne. 31:1. DeB 5:11. b 2 Ne. 2:16. 2a 3 Ne. 23:1. 4a 2 Ne. 31:2. c LiP. 30:19. b ush Shëlbues. b Jakobi 4:5; Jar. 1:11; 24a ush Hir. 3a 2 Ne. 2:3; Alma 25:15–16; b ush Shpëtim. Jakobi 7:5. Eth. 12:19. 25a ush Shlyej, shlyerje. b 2 Ne. 27:12; c 2 Ne. 5:10. 95 2 Nefi 11:6–12:6 kënaqet në abesëlidhjet që bëri rohen me Ardhjen e Dytë—Kraha- Zoti me etërit tanë; po, shpirti so Isaia 2. Rreth 559–545 para K. im kënaqet në hirin e tij dhe në Fjala që aIsaia, i biri i Amotsit, drejtësinë e tij dhe në fuqinë, bpa si vegim në lidhje me Judën dhe në mëshirën e planit të dhe Jeruzalemin: madh dhe të përjetshëm të çli- 2 Dhe do të ndodhë në ditët e rimit nga vdekja. fundit, kur amali i bshtëpisë së 6 Dhe shpirti im kënaqet që t’i Zotit do të vendoset në majë të provojë popullit tim se apo të cmaleve dhe do të lartësohet mos vijë Krishti, të gjithë njerë- përmbi kodra dhe të gjitha zit duhet të mbarojnë. kombet do të vërshojnë tek ai. 7 Pasi, nëse anuk ka Krisht, 3 Dhe shumë njerëz do të nuk ka Perëndi; dhe nëse nuk shkojnë dhe do të thonë: Ejani, ka Perëndi, ne nuk jemi, pasi dhe le të ngjitemi në malin e nuk do të kishte patur bkrijim. Zotit, te shtëpia e Perëndisë së Por ka një Perëndi dhe ai është Jakobit; dhe ai do të na mësojë Krishti dhe ai vjen në plotësinë udhët e tij dhe ne do të aecim në e kohës së tij. shtigjet e tij; pasi nga Sioni do 8 Dhe tani unë po shkruaj disa të dalë bligji dhe fjala e Zotit nga fjalët e Isaias, që kushdo nga nga Jeruzalemi. njerëzit e mi që do t’i shikojë 4 Dhe ai do të agjykojë midis këto fjalë, mund të ngrejë ze- kombeve dhe do të qortojë shu- mrën e tij dhe të gëzohet për të më njerëz; dhe ata do të farkë- gjithë njerëzit. Tani, këto janë tojnë shpatat e tyre duke i bërë fjalët dhe ju mund t’i përshtas- plugje dhe heshtat në kanxha ni te vetja juaj dhe te të gjithë për të krasitur—kombi nuk do njerëzit. ta ngrejë më shpatën kundër kombit dhe as nuk do të mësoj- KAPITULLI 12 në më luftën. 5 O shtëpi e Jakobit, ejani dhe Isaia sheh tempullin e ditëve të le të ecim në dritën e Zotit; po, mëvonshme, mbledhjen e Izraelit ejani, pasi ju të gjithë keni ahu- dhe gjykimin mijëvjeçar dhe paqen mbur, secili në udhët e tij të liga. —Kryelarti dhe i ligu do të poshtë- 6 Kështu që, O Zot, ti e ke

5a ush Besëlidhje e të cilat duhet të e Zotit. Abrahamit. vihen në dukje. c DeB 49:25. 6a Mosia 3:15. b heb khazah,ka 3a ush Ec, ec me 7a 2 Ne. 2:13. kuptimin “i Perëndinë. b ush Krijoj, krijim. përfytyruar”. Kjo b heb mësim ose 12 1a Prej Nefit citohen do të thotë se Isaia doktrinë. kapitujt 2–14 të e mori lajmin e ush Ungjill. Isaias nga fletët tij nëpërmjet një 4a 2 Ne. 21:2–9. e tunxhit në vegimi nga Zoti. 5a 2 Ne. 28:14; 2 Ne. 12–24; 2a Joe. 3:17. Mosia 14:6; ka disa ndryshime ush Sion. Alma 5:37. në renditjen e fjalëve b ush Tempull, shtëpi 2Nefi 12:7–21 96 braktisur popullin tënd, shtë- vijë mbi të gjitha qitrot e Liba- pinë e Jakobit, sepse ata ajanë të nit, pasi ato janë të larta dhe të mbushur me zakonet e Lindjes ngritura; dhe mbi të gjithë lisat dhe dëgjojnë falltarët si bFilisti- e Bashanit; nët dhe ata e ckënaqin veten me 14 Dhe mbi të gjitha malet e fëmijët e të huajve. larta dhe mbi të gjitha kodrat, 7 Toka e tyre është gjithashtu dhe mbi të gjitha kombet që janë plot argjend dhe ar dhe as the- të ngritura dhe mbi çdo popull; saret e tyre nuk kanë fund; ven- 15 Dhe mbi çdo kullë të lartë di i tyre është plot kuaj dhe as dhe mbi çdo mur të fortifikuar; karrocat e tyre nuk kanë fund. 16 Dhe mbi të gjitha anijet e 8 Toka e tyre është gjithashtu adetit dhe mbi të gjitha anijet e plot aidhuj; ata adhurojnë punën Tarshishit, dhe mbi të gjitha e duarve të tyre, atë që vetë pamjet e këndshme. gishtat e tyre kanë bërë. 17 Dhe kryelartësia e njeriut do 9 Dhe njeriu i ulët anuk përku- të bjerë dhe krenaria e njerëzve let dhe njeriu i madh nuk përul do të pakësohet; dhe vetëm Zoti veten, prandaj, mos e fal atë. do të lartësohet në aatë ditë. 10 O ju të këqij, hyni në 18 Dhe idhujt, ai do t’i zhdukë shkëmb dhe a fshihuni në krejtësisht. pluhur, pasi frika e Zotit dhe 19 Dhe ata do të shkojnë në lavdia e madhështisë së tij do vrimat e shkëmbinjve dhe në t’ju godasin. shpellat e tokës, pasi frika e 11 Dhe do të ndodhë që shiki- Zotit do të bjerë mbi ta dhe met krenare të njeriut do të lavdia e madhështisë së tij do bëhen të përulura dhe krenaria t’i godasë, kur ai të ngrihet për e njerëzve do të bjerë poshtë ta tundur tmerrësisht tokën. dhe vetëm Zoti do të lartësohet 20 Atë ditë njeriu do t’u ahedhë në atë ditë. urithëve dhe lakuriqëve të natës 12 Pasi adita e Zotit të Ushtrive idhujt e tij prej argjendi dhe vjen së shpejti mbi të gjitha ko- idhujt e tij prej ari, që i bëri mbet, po, mbi secilin; po, mbi për veten e tij që t’i adhurojë; bkrenarin dhe mbi të lartin dhe 21 Për t’u futur në të çarat e mbi çdo njeri që është ngritur shkëmbinjve dhe në majat e lart, dhe ai do të ulet poshtë. maleve të larta, pasi frika e Zotit 13 Po, dhe dita e Zotit do të do të bjerë mbi ta dhe madhë-

6a dmth mbushen, adhuroi idhuj në hebraik nuk e ka dhe pajisen me mësime, vend të tij. varianti hebraik ka besime të kundërta. 10a Alma 12:14. një shprehje që Psa. 106:35. 12a ush Ardhje e Dytë e varianti grek nuk e b ush Filistinë. Jezu Krishtit. ka; por 2 Ne. 12:16 i c heb shtrëngoj duart b Mal. 4:1; 2 Ne. 23:11; ka të dyja. Psa. 48:7; me (dikë) ose bëj DeB 64:24. Eze. 27:25. besëlidhje me (dikë). 16a Varianti grek 17a dmth dita e ardhjes 8a ush Idhujtari. (Septuagint) ka një së Zotit në lavdi. 9a dmth Perëndisë; ai shprehje që varianti 20a heb braktisë. 97 2 Nefi 12:22–13:14 shtia e lavdisë së tij do t’i qëllojë, vëllanë në shtëpinë e atit të tij kur ai të ngrihet për ta tundur dhe do t’i thotë: Ti ke veshje, ji tmerrësisht tokën. sundimtari ynë, dhe mos e lër 22 Mos u varni më në anjeriun, këtë ashkatërrim të ndodhë nën fryma e të cilit është në vrimat dorën tënde— e tij të hundës; pasi ç’vlerë ka ai? 7 Atë ditë, ai do të betohet, duke thënë: Unë nuk do të jem një ashërues; pasi në shtëpinë KAPITULLI 13 time nuk ka as bukë as veshje; mos më bëni një sundimtar të Juda dhe Jeruzalemi do të ndë- popullit. shkohen për mosbindjen e tyre— 8 Pasi Jeruzalemi është arrënu- Zoti paraqet dhe gjykon popullin e ar dhe Juda ka brënë, për shkak tij—Të bijat e Sionit mallkohen se gjuhët e tyre dhe punët e tyre dhe mundohen për jetën e tyre kanë qenë kundër Zotit, për të mondane—Krahaso Isaia 3. Rreth provokuar sytë e lavdisë së tij. 559–545 para K. 9 Dukja e tyre dëshmon kundër Pasi vini re, Zoti, Zot i Ushtrive, tyre dhe shpall se mëkati i tyre i heq Jeruzalemit dhe Judës është njësoj si i aSodomës, dhe mbështetjen dhe përkrahjen, ata nuk mund ta fshehin atë. çdo mundësi buke dhe çdo Mjerë shpirtrat e tyre, sepse ata burim uji— e kanë merituar të keqen vetë. 2 Të fuqishmin dhe luftëtarin, 10 U thoni të drejtëve se do t’u gjykatësin dhe profetin dhe të bëhet amirë; pasi ata do të hanë maturin dhe të moshuarin; frytin e veprave të tyre. 3 Kapitenin e pesëdhjetëve dhe 11 Mjerë të liqtë, pasi ata do të njeriun e nderuar, dhe këshill- mbarojnë; sepse shpërblimi i tarin, dhe mashtruesin dhe duarve të tyre do të bjerë mbi ta! oratorin e shkathët. 12 Dhe për njerëzit e mi, fëmijët 4 Dhe unë do t’u jap fëmijë janë sundimtarët e tyre dhe atyre, që të jenë princat e tyre gratë sundojnë mbi ta. O, po- dhe foshnjat të sundojnë mbi ta. pulli im, ata që të audhëheqin 5 Dhe njerëzit do të jenë të bëjnë që të gabosh dhe shkatë- shtypur, çdo njeri nga një tjetër rrojnë udhën e shtigjeve të tua. dhe çdo njeri nga fqinji i tij; fë- 13 Zoti ngrihet për të apaditur mija do të sillet me krenari ndaj dhe qëndron për të gjykuar të moshuarit dhe i pandershmi njerëzit. ndaj të ndershmit. 14 Zoti do të hyjë në gjykim 6 Kur një njeri do të kapë të me të moshuarit e popullit të tij

22a dmth Mjaft u varët 7a heb lidhës (i një ush Homoseksualitet. nga njeriu i plage); dmth., unë 10a LiP. 12:28. vdekshëm; ai ka pak nuk mund t’i zgjidh 12a Isa. 9:16. fuqi në krahasim me problemet e tua. 13a heb luftuar. Perëndinë. 8a Jer. 9:11. Mik. 6:2; Mois. 1:10. b Vaj. 1:3. DeB 45:3–5. 13 6a Isa. 3:6. 9a Zan. 19:1, 4–7, 24–25. 2Nefi 13:15–14:2 98 dhe me aprincat e tij; pasi ju keni 23 a Pasqyrat dhe të linjtat bpërpirë cvreshtën dhe dplaçkat shumë të mira dhe kapuçat dhe etëevarfërit në shtëpitë tuaja. robdëshambret. 15 Ç’doni të thoni? Ju rrihni 24 Dhe do të ndodhë që në mizorisht popullin tim dhe vend të erës së mirë, do të ketë shtypni fytyrat e të varfërve, qelbësirë; dhe në vend të një thotë Zoti Perëndia i Ushtrive. brezi, një areckë; dhe në vend të 16 Për më tepër, Zoti thotë: flokëve të krehur bukur, sho- Sepse të bijat e Sionit janë krye- gëti; dhe në vend të bshamisë së larta dhe ecin qafëpërpjetë, brezit, një rrip prej thesi; cdje- përpara dhe me sy lozonjarë, gie në vend të bukurisë. duke ecur dhe afolur me naze 25 Burrat e tu do të bien nga ndërsa duke shkaktuar një trin- shpata dhe të fuqishmit e tu në gëllimë me këmbët e tyre— luftë. 17 Prandaj, Zoti do të godasë 26 Dhe portat e tij do të anko- me një zgjebe kurorën e kokës së hen dhe do të mbajnë zi; dhe ai vajzave të Sionit dhe Zoti do të do të jetë i shkretuar dhe do të azbulojë pjesët e fshehta të tyre. qëndrojë përdhe. 18 Atë ditë, Zoti do të heqë shkëlqimin e stolisjeve të tyre KAPITULLI 14 tingëlluese dhe të azbukurimeve dhe brrathëve të rrumbullaktë Sioni dhe të bijat e tij do të shëlbe- si hëna; hen dhe do të pastrohen në ditën 19 Zinxhirët dhe byzylykët e mijëvjeçarit—Krahaso Isaia 4. dhe ashallet; Rreth 559–545 para K. 20 Beretat dhe stolisjet e kë- mbëve dhe rripat e kokës dhe Dhe atë ditë, shtatë gra do të kutitë e parfumit dhe vathët; kapin një burrë duke thënë: Ne 21 Unazat dhe xhevahiret në do të hamë bukën tonë dhe do hundë; të veshim rrobat tona; vetëm le 22 Veshjet e ashumëllojshme të quhemi me emrin tënd, që të dhe mantelet, dhe shamitë e heqim aturpin tonë. kokës, dhe karficat e ndryshme; 2 Në atë ditë, adega e Zotit do

14a heb sundimtar “i bëj me turp”. 22a heb rroba të ose udhëheqës. 18a Ndoshta rrjeta për shkëlqyeshme. b heb konsumuar flokët. Autoritetet 23a ose rroba të ose djegur. jo gjithmonë bien tejdukshme. c Isa. 5:7. dakort lidhur me 24a heb rrogozë. d dmth fitim i natyrën e b ose një robë. përvetësuar. zbukurimeve c ose damkosje (një e 2 Ne. 28:12–13. femërore të shenjë skllavërie). 16a dmth duke ecur renditura në 14 1a dmth njolla e të me hapa të shkurtër, vargjet 18–23. qenit e pamartuar të shpejtë, në një b dmth zbukurime dhe pa fëmijë. mënyrë të shtirë. në formën e një 2a Isa. 60:21; 17a heb nxjerrë haptazi; gjysmëhëne. 2 Ne. 3:5; idiomë që do të thotë 19a heb vellot. Jakobi 2:25. 99 2 Nefi 14:3–15:7 të jetë e bukur dhe e lavdishme; mbledhë Izraelin—Krahaso Isaia fryti i tokës i shkëlqyer dhe tër- 5. Rreth 559–545 para K. heqës, për ata që janë të ikurit Dhe atëherë unë do t’i këndoj e Izraelit. shumë të dashurit tim një akë- 3 Dhe do të ndodhë që ata ngë të dashur, që ka të bëjë me që janë lënë në Sion dhe mbe- vreshtin e tij. Shumë i dashuri ten në Jeruzalem, do të quhen im ka një vresht në një kodër të shenjtë, secili që është shumë pjellore. shkruar mes të gjallëve në 2 Dhe ai e rrethoi atë me gardh Jeruzalem— dhe hoqi gurët që ishin aty dhe 4 aKur Zoti do të ketë blarë e mbolli me ahardhi nga më të fëlliqësinë e bijave të Sionit mirat, dhe ndërtoi një kullë në dhe të ketë pastruar gjakun e mes të saj, dhe gjithashtu bëri Jeruzalemit nga to, me anë të një shtrydhës; dhe ai u kujdes shpirtit të gjykimit dhe me anë që ajo të bënte rrush, dhe ajo të shpirtit të czjarrit. bëri rrush të egër. 5 Dhe Zoti do të krijojë mbi 3 Dhe tani, O banorë të Jeruza- çdo vendbanim të malit Sion lemit dhe burra të Judës, gjyko- dhe mbi asambletë e tij një ni, unë ju lutem, mes meje dhe are dhe tym gjatë ditës dhe vreshtit tim. shkëlqimin e një zjarri me flakë 4 Ç’mund të bëja më tepër gjatë natës; pasi mbi të gjithë sesa bëra për vreshtin tim? Por, lavdinë e Sionit do të ketë një kur unë u kujdesa që ai të jepte mbrojtje. rrush, ai më dha rrush të egër. 6 Dhe do të ketë një taberna- 5 Dhe tani, shkoni aty; unë do kull për hije gjatë vapës së ditës t’ju them se ç’do t’i bëj vreshtit dhe si një vend astrehim dhe tim—do t’i ashkul gardhin dhe mbulesë nga stuhia dhe nga ai do të hahet; dhe unë do ta shiu. shemb murin e tij dhe ai do të shkelet me këmbë; KAPITULLI 15 6 Dhe unë do ta le djerrë; nuk do të krasitet dhe as nuk do të Vreshti i Zotit (Izraeli) do të gërmohet; por aty do të rriten shkretohet dhe populli i tij do të aferra dhe gjemba; unë gjitha- shpërndahet—Mjerime do të vijnë shtu do t’i urdhëroj retë, që ato mbi ta, në gjendjen e tyre braktisëse të mos blëshojnë shi mbi të. të fesë dhe të shpërndarjes—Zoti 7 Pasi avreshti i Zotit të Ush- do të ngrejë një emblemë dhe do të trive është shtëpia e Izraelit

4a dmth Kur Zoti do ta 15 1a dmth Profeti mospërgjigjen e ketë pastruar tokën. kompozon një këngë Izraelit. b ush Laj, larë (i), larje. ose një shëmbëlltyrë 2a Jer. 2:21. c Mal. 3:2–3; 4:1. poetike për një 5a Psa. 80:12. 5a Eks. 13:21. vresht, duke treguar 6a Isa. 7:23; 32:13. 6a Isa. 25:4; mëshirën e b Jer. 3:3. DeB 115:6. Perëndisë dhe 7a ush Vresht i Zotit. 2Nefi 15:8–22 100 dhe burrat e Judës bima e tij e tyre dhe ai që gëzon do të zbresë këndshme; dhe ai priste për në të. bgjykim dhe vini re, shtypje; për 15 Dhe njeriu i ulët do të ulet drejtësi, por vini re, një thirrje. dhe i fuqishmi do të përulet dhe 8 Mjerë ata që bashkojnë sytë e kryelartit do të përulen. ashtëpi me shtëpi, derisa të mos 16 Por, Zoti i Ushtrive do të ketë më vend, që ata të mund lartësohet në agjykim dhe Perë- të vendosen bvetëm në mesin e ndia që është i shenjtë, do të tokës! shenjtërohet në drejtësi. 9 Në veshët e mi, thotë Zoti i 17 Atëherë qengjat do të ku- Ushtrive, në të vërtetë shumë llotin sipas mënyrës së tyre dhe shtëpi do të jenë të shkretuara në vendet djerrë të të pasurve dhe qytete të mëdha dhe të të huajt do të hanë. bukura pa banorë. 18 Mjerë ata që tërheqin 10 Po, dhjetë akra të vreshtit paudhësinë me litarët e akotësi- do të japin një abath dhe fara e së dhe mëkatin bsi me një litar një homeri do të japë një efah. qerreje; 11 Mjerë ata që ngrihen herët 19 Që thonë: Le të angutet, ta në mëngjes për të avajtur pas shpejtojë punën e tij, që ne pijesh të forta dhe vazhdojnë të mund ta bshohim atë; dhe që deri natën dhe bvera i ndez zjarr! këshilla e të Shenjtit të Izraelit 12 Dhe që harpa dhe lira, të afrohet dhe të vijë, që ne daullja dhe fyelli dhe vera janë të mund ta dimë. në gostitë e tyre; por ata nuk 20 Mjerë ata që e aquajnë të amarrin parasysh punën e Zotit, keqen të mirë dhe të mirën të as nuk konsiderojnë veprën e keqe, që vënë berrësirën për duarve të tij. dritë dhe dritën për errësirë, që 13 Prandaj, njerëzit e mi janë vënë të hidhurën për të ëmbël në robëri, sepse ata nuk kanë dhe të ëmblën për të hidhur! anjohuri; dhe njerëzit e tyre 21 Mjerë ata që janë të aurtë në të famshëm janë të uritur dhe sytë e tyre dhe të matur sipas turma e tyre e tharë nga etja. vetes së tyre! 14 Prandaj, ferri është zma- 22 Mjerë ata që janë të dhuar dhe e ka hapur gojën e tij fuqishëm në pirjen e verës dhe jashtë mase; dhe lavdia e tyre të guximshëm në përzierjen e dhe turma e tyre dhe zhurma e pijeve të forta;

7b ose drejtësi. b ush Fjalë e Urtësisë. barrat e tyre. 8a Mik. 2:1–2. 12a Psa. 28:5. 19a Jer. 17:15. b dmth të lihet për të 13a Ose. 4:6. b dmth Ata nuk do të banuar vetëm. ush Dije. besojnë në Mesian Pronarët e pasur të 16a ush Jezu Krisht— derisa ta shohin atë. tokave ua marrin Gjykatësi. 20a Moro. 7:14, 18; fermat e vogla të 18a ush Kotë (i), kotësi. DeB 64:16; 121:16. varfërve. b dmth Ata lidhen b 1 Gjo. 1:6. 10a Eze. 45:10–11. me mëkatet e 21a Fja. 3:5–7; 11a Fja. 23:30–32. tyre si kafshët tek 2 Ne. 28:15. 101 2 Nefi 15:23–16:3 23 Që përligjin të ligjtë për strall, dhe rrotat e tyre si ciklon, shpërblim dhe që i aheqin të ulërima e tyre si ajo e luanit. drejtit drejtësinë e tij! 29 Ata do të ulërijnë si aluanë të 24 Prandaj sikurse a zjarri rinj; po, ata do të ulërijnë dhe do përlan bkallamishten dhe flaka të bien mbi pre, dhe do ta ma- konsumon cbykun, rrënjët e rrin e ta çojnë në vend të sigurt, tyre do të kalben dhe lulet e dhe askush nuk do t’ua heqë. tyre do të ikin si pluhur; sepse 30 Dhe atë ditë ata do të ulërij- ata kanë hedhur ligjin e Zotit të në kundër tyre, sikurse ulërima Ushtrive dhe kanë dpërçmuar e detit; dhe në qoftë se ata fjalën e të Shenjtit të Izraelit. shikojnë nga toka, vini re, 25 Prandaj, është ndezur aze- errësirë dhe mjerim, dhe drita mërimi i Zotit kundër popullit errësohet në qiell. të tij dhe ai ka shtrirë dorën kundër tyre dhe i ka qëlluar KAPITULLI 16 ata; dhe kodrat u drodhën dhe kufomat e tyre u shqyen në Isaia sheh Zotin—Mëkatet e Isaias mes të udhëve. Megjithëkëtë, falen—Ai thirret të profetizojë— zemërimi i tij nuk është shuar, Ai profetizon për hedhjen poshtë por dora e tij është akoma e nga Judenjtë të mësimeve të shtrirë. Krishtit—Një mbetje do të kthe- 26 Dhe ai do të ngrejë një aem- het—Krahaso Isaia 6. Rreth 559– blemë për kombet e largëta, 545 para K. dhe do t’u bvërshëllejë atyre nga fundi i tokës; dhe vini re, Në avitin që mbreti Uziah vdiq, ata do të cvijnë me të shpejtë, unë pashë gjithmonë Zotin të asnjë nuk do të jetë i lodhur, as ulur në një fron të lartë dhe nuk do të pengohen mes tyre. të ngritur dhe bcepat e mantelit 27 Asnjëri nuk do të jetë i për- të tij mbushnin tempullin. gjumur ose i fjetur; as brezi i 2 Mbi të qëndronin aserafinët; ijeve të tyre nuk do të zgjidhet, secili kishte gjashtë krahë; as lidhëset e këpucëve të tyre me dy mbulonte fytyrën, me dy nuk do të jenë këputur; mbulonte këmbët dhe me dy 28 Shigjetat e tyre do të jenë të fluturonte. mprehta dhe të gjithë harqet e 3 Dhe njëri i thërriste tjetrit, tyre të përkulura, dhe thundrat dhe thoshte: I shenjtë, i shenjtë, e kuajve të tyre do të jenë si i shenjtë është Zoti i Ushtrive;

23a dmth i heqin të drejtat c Llu. 3:17; c ush Izrael— e tij të ligjshme. Mosia 7:29–31. Mbledhja e Izraelit. 24a Abd. 1:18; d 2 Sam. 12:7–9. 29a 3 Ne. 21:12–13. Mal. 4:1–2; 25a DeB 63:32; 16 1a dmth rreth 750 2 Ne. 20:17. Mois. 6:27. para K. b Joe. 2:5; 26a ush Flamur. b dmth pala e rrobës 1 Ne. 22:15, 23; b ose fishkëllej; dmth, së tij ose fundet 2 Ne. 26:4, 6; sinjal për mbledhjen. e saj. DeB 64:23–24; 133:64. Isa. 7:18; 2 Ne. 29:2. 2a ush Kerubinë. 2Nefi 16:4–17:2 102 tërë toka është plot me lavdinë zemrën e tyre dhe të kthehen e tij. në besim dhe të shërohen. 4 Dhe ashtyllat e derës lëvizën 11 Atëherë unë thashë: Zot nga zëri i atij që thërriste dhe deri kur? Dhe ai tha: Derisa shtëpia u mbush me tym. qytetet të braktisen pa banorë 5 Atëherë unë thashë: I mjeri dhe shtëpitë pa njeri dhe toka unë! Pasi unë ambarova; pasi të jetë krejtësisht e shkretuar; unë jam një njeri me buzë jo 12 Dhe që Zoti t’i ketë açuar të pastra; dhe unë jetoj në mes njerëzit larg, pasi do të ketë një të një populli me buzë të papa- braktisje të madhe në mes të stra; pasi sytë e mi kanë parë tokës. Mbretin, Zotin e Ushtrive. 13 Por, megjithatë, do të 6 Atëherë një nga serafinët mbesë një e dhjeta dhe ata do fluturoi drejt meje, duke patur të kthehen dhe do të veniten si një athëngjill të ndezur në dorën një pemë bliri dhe si një lis, e tij, të cilin ai e kishte marrë substanca e të cilëve qëndron me mashë nga altari; brenda kur ata hedhin gjethet; 7 Dhe ai e vuri atë mbi gojën kështu fara e shenjtë do të jetë time dhe tha: Shiko, ky ka pre- asubstanca e tyre. kur buzët e tua; dhe apaudhësia jote është hequr dhe mëkati yt KAPITULLI 17 është pastruar. 8 Gjithashtu unë dëgjova zërin Efraimi dhe Siria i shpallin luftë e Zotit duke thënë: Cilin të Judës—Krishti do të lindë nga dërgoj dhe kush do të shkojë një virgjëreshë—Krahaso Isaia 7. për ne? Atëherë unë thashë: Ja Rreth 559–545 para K. ku jam unë; më dërgo mua! 9 Dhe ai tha: Shko e thuaji këtij Dhe ndodhi në ditët e Ashazit, populli—Dëgjoni në të vërtetë, biri i Jothamit, biri i Uziahut, por ata nuk kuptuan; dhe shi- mbret i Judës, që Retsini, mbret koni në të vërtetë, por ata nuk i Sirisë dhe Pekahu, biri i dalluan dot. Remaliahut, mbret i Izraelit, 10 Bëja zemrën të ashpër këtij shkuan drejt Jeruzalemit për të populli dhe bëji veshët e tyre të luftuar kundër tij, por nuk mu- rëndë dhe mbylli sytë e tyre— ndën të triumfonin kundër tij. që të mos shohin me sytë e tyre 2 Dhe iu tha shtëpisë së Davidit dhe të mos adëgjojnë me veshët duke thënë: Siria është bashkuar e tyre dhe të mos kuptojnë me me aEfraimin. Dhe zemra e tij u

4a heb themelet e pastrimit. dhe aftësia për të pragjeve u dogjën. 7a ush Heqje e prodhuar farë 5a heb hoqa; dmth, mëkateve. përsëri ngelet në të. ndërgjegjja e tij 10a Mt. 13:14–15. 17 2a dmth I gjithë u pushtua nga 12a 2 Mbr. 17:18, 20. Izraeli verior u thirr mëkatet e tij dhe të 13a dmth Si një pemë, që me emrin e Efraimit, popullit të tij. edhe pse degët e saj fisit udhëheqës 6a dmth një simbol i shpërndahen, jeta verior. 103 2 Nefi 17:3–18 drodh; dhe zemra e popullit 10 Përveç kësaj, Zoti i foli të tij u drodh, sikurse dridhen përsëri Ashazit, duke thënë: pemët e pyllit nga era. 11 Kërkoi një ashenjë Zotit, 3 Atëherë Zoti i tha Isaias: Perëndisë tënd; kërkoja ose Shko tani të takosh Ashazin, ti në thellësitë, ose në lartësitë dhe aShearjashubi, biri yt, në sipër. fund të kanalit të hauzit të 12 Por, Ashazi tha: Unë nuk sipërm, në udhën e fushës së do të kërkoj, as nuk do ta dërstilarit; atundoj Zotin. 4 Dhe thuaji atij: Dëgjo, dhe 13 Dhe ai tha: Dëgjo tani, O qetësohu; mos ki afrikë, as ze- shtëpi e Davidit; është një gjë e mra mos të të ligështohet për vogël për ju të lodhni njerëzit, dy bishtat e këtyre urave zjarri por, a do ta lodhni ju edhe me tym, për zemërimin e rreptë Perëndinë tim? të Retsinit me Sirinë dhe të birit 14 Prandaj, Zoti vetë do t’ju të Remaliahut. japë një shenjë—Vini re, një 5 Sepse Siria, Efraimi dhe biri a virgjëreshë do të mbetet i Remaliahut, kanë bërë kom- me barrë dhe do të lindë një plot kundër teje, duke thënë: djalë dhe do ta quaj emrin e tij 6 Le të shkojmë kundër Judës bEmanuel. dhe ta brengosim dhe le të bëj- 15 Gjalpë dhe mjaltë do të më një të açarë për ne, dhe të hajë ai, që ai të mund të dijë vendosim një mbret në mes të të refuzojë të keqen dhe të saj, po, të birin e Tabeelit. zgjedhë të mirën. 7 Kështu thotë Zoti Perëndi: 16 Pasi para se afëmija të dijë Kjo nuk do të bëhet, as nuk do të refuzojë të keqen dhe të të ndodhë. zgjedhë të mirën, vendi që ti 8 Pasi kreu i Sirisë është urren do të braktiset nga të bdy Damasku dhe kreu i Damaskut mbretërit e tij. Retsini; dhe brenda gjashtë- 17 Zoti do të asjellë mbi ty dhe dhjetë e pesë vjetësh Efraimi mbi popullin tënd, dhe mbi do të thyhet, që të mos jetë një shtëpinë e atit tënd, ditë që nuk popull. kanë ardhur që nga dita që 9 Dhe kreu i Efraimit është bEfraimi u nda nga Juda, mbreti Samaria dhe kreu i Samarisë i Asirisë. është biri i Remaliahut. Në qoftë 18 Dhe do të ndodhë atë ditë, se ju anuk besoni, me siguri ju që Zoti do të avërshëllejë për nuk do të vendoseni. mizën që është në pjesën më të

3a heb pjesa e mbetur 9a 2 Kro. 20:20. 16a 2 Ne. 18:4. do të kthehet. 11a ush Shenjë. b 2 Mbr. 15:30; 16:9. 4a dmth Mos u 12a dmth provoj, testoj 17a 2 Kro. 28:19–21. alarmoni nga ose vë në provë. b 1 Mbr. 12:16–19. sulmi; atyre dy 14a ush Virgjër (i/e). 18a ose fishkëllej; mbretërve u ka b heb Perëndia dmth, jap shenjë, ngelur pak zjarr. është me ne. bëj thirrje. 6a heb ndajeni atë. ush Immanuel. Isa. 5:26. 2Nefi 17:19–18:7 104 largët të Egjiptit dhe për bletën KAPITULLI 18 që është në tokën e Asirisë. 19 Dhe ato do të vijnë dhe të Krishti do të jetë si një gur pengese gjitha do të pushojnë në luginat dhe si një shkëmb fyerje—Kërko e shkretuara, dhe në vrimat Zotin, jo magjistarë që mërmëritin e shkëmbinjve, dhe mbi të —Drejtohu ligjit dhe dëshmisë gjithë gjembat dhe mbi të gjitha për udhëheqje—Krahaso Isaia 8. shkurret. Rreth 559–545 para K. 20 Në të njëjtën ditë, Zoti do të arruajë me një brisk të marrë Përveç kësaj, fjala e Zotit më hua, nga ata që janë matanë tha: Merr një pergamenë të lumit, nga bmbreti i Asirisë, madhe dhe shkruaj në të me kokën dhe qimet e këmbëve; një penë njeriu, në lidhje me dhe do të heqë edhe mjekrën. aMaher-shalal-hash-bazin. 21 Dhe do të ndodhë atë 2 Dhe unë mora me vete ditë, që një njeri do të aushqejë a dëshmitarë besnikë për të një lopë të re dhe dy dele. regjistruar, priftin Uria dhe 22 Dhe do të ndodhë që nga Zakarian, birin e Jaberekiahut. qumështi i shumtë që do të 3 Dhe unë vajta te aprofetesha; japin, ai do të hajë gjalpë; dhe ajo mbeti me barrë dhe lindi pasi gjalpë dhe mjaltë do të një djalë. Atëherë Zoti më tha: hajë çdo njeri që do të mbesë Quaje Maher-shalal-hash-baz. në atë tokë. 4 Por, vër re, apara se bfëmija 23 Dhe do të ndodhë që atë të dijë të thotë ati im dhe nëna ditë, çdo vend ku ishin një ime, pasuritë e Damaskut dhe mijë hardhi me një vlerë prej cplaçka e Samarias do të hiqen një mijë amonedhash argjendi, para mbretit të Asirisë. do të jetë për ferra dhe gjemba. 5 Zoti gjithashtu më foli për- 24 Me shigjeta dhe me harqe sëri, duke thënë: do të vijnë njerëzit në atë 6 Përderisa ky popull nuk pra- drejtim, sepse i gjithë vendi do non ujërat e aSiloeut, që rrjedhin të bëhet ferra dhe gjemba. me ngadalë dhe gëzohet në bRet- 25 Dhe mbi të gjitha kodrat sinin dhe birin e Remaliahut; që do të gërmohen me kazmë, 7 Prandaj tani, vër re, Zoti nuk do të shkojë frika e ferrave sjell mbi ata ujërat e lumit, të dhe gjembave; por do të jenë fuqishme dhe të shumta, madje për të çuar aty qetë dhe për t’u mbretin e Asirisë dhe gjithë shkelur nga abagëtia e imët. lavdinë e tij; dhe ai do të

20a dmth Toka do të vetveten. 4a Isa. 8:4. shpopullohet nga një 23a ose copa argjendi. b 2 Ne. 17:16. pushtues i huaj. 25a heb dele ose dhi. c 2 Mbr. 15:29. b 2 Mbr. 16:5–9. 18 1a dmth shkatërrimi 6a Zan. 49:10; 21a dmth Do të mbeten është i pjs, Zan. 50:24. vetëm pak të pashmangshëm. b Isa. 7:1. mbijetuar që 2a ush Dëshmitar. 7a dmth mbi Izraelin sigurojnë për 3a dmth gruaja e tij. verior fillimisht. 105 2 Nefi 18:8–21 vërshojë mbi të gjitha kanalet i shenjtë; por si një bgur pengu- e tij dhe do të dalë përmbi të es dhe si një shkëmb fyerje për gjitha brigjet e shtratit të tij. të dyja shtëpitë e Izraelit, si një 8 Dhe ai do të akalojë nëpër kurth dhe një çark për banorët Judë; ai do të përmbytë dhe e Jeruzalemit. do të mbulojë, ai do të arrijë 15 Dhe shumë midis tyre do të madje deri te qafa; dhe zgjatja e apengohen dhe do të bien, dhe krahëve të tij do të mbushë gje- do të thyhen, dhe do të ngecin rësinë e tokës sate, O bEmanuel. në kurth dhe do të kapen. 9 aBashkohuni, O popull dhe 16 Lidh dëshminë, vulos aligjin ju do të thyheni në copa; dhe mes dishepujve të mi! mbani vesh të gjithë ju, që jeni 17 Dhe unë do të pres te Zoti nga vende të largëta; armato- që a fsheh fytyrën e tij nga suni dhe ju do të thyheni në shtëpia e Jakobit dhe unë do të copa; armatosuni dhe ju do të pres për të. thyheni në copa. 18 Vër re, unë dhe fëmijët që 10 Këshillohuni së bashku më ka dhënë Zoti janë për dhe nuk do të bëhet gjë; thoni ashenja dhe për çudi në Izrael fjalën dhe nuk do të qëndrojë, nga Zoti i Ushtrive, që banon apasi Perëndia është me ne. në malin Sion. 11 Pasi kështu më foli Zoti, me 19 Dhe kur ata do të të thonë: një dorë të fortë dhe më udhë- Kërko për a mediumet dhe zoi të mos eci në udhën e këtij bmagjistarët që mërmëritin dhe populli, duke thënë: belbëzojnë—ca nuk duhet një 12 Mos quaj një abashkim, çdo popull të pyesë Perëndinë e tij, gjë që ky popull do të quajë një në vend që të dëgjojë të vdekurit bashkim; as mos u frikëso nga dpër të gjallët? frika e tyre, as mos u tremb. 20 Te ligji dhe te dëshmia; dhe 13 Shenjtëro vetë Zotin e Ush- nëse aata nuk flasin sipas kësaj trive dhe le të jetë ai afrika jote fjale, është për shkak se nuk ka dhe le të jetë ai tmerri yt. dritë në ta. 14 Dhe ai do të jetë si një avend 21 Dhe do ta akalojnë atë të

8a dmth Asiria do ta ji i përulur përpara “Një pjesë e mbetur depërtojë Judenë Perëndisë. do të kthehet.” gjithashtu. 14a Eze. 11:15–21. 2 Ne. 17:3; 18:3. b ush Immanuel. b 1 Pj. 2:4–8; 19a Lev. 20:6. 9a dmth Formoni Jakobi 4:14–15. b dmth magjistarë, aleanca. 15a Mt. 21:42–44. falltarë. 10a dmth Judea 16a heb mësime ose c 1 Sam. 28:6–20. (toka e Emanuelit) doktrina. d ose në emër të. do të kursehet. ush Ungjill. 20a dmth mjetet e Psa. 46:7. 17a Isa. 54:8. komunikimit 12a dmth Judea nuk 18a dmth Emrat e spiritist (gjithashtu duhet të mbështetet Isaias dhe bijve të në vargjet 21–22). në komplotet e tij kanë përkatësisht 21a dmth Izraeli do të fshehta me të tjerët kuptimet: “Jehova merret rob, sepse ata për të patur siguri. shpëton”, “Ai e nuk do të vinin vesh. 13a dmth Ki nderim dhe ngut prenë“ dhe 2Nefi 18:22–19:11 106 dobësuar dhe të uritur; dhe do korrjes, dhe sikurse njerëzit të ndodhë që kur ata të jenë të gëzohen kur ata ndajnë plaçkën. uritur, do të shqetësohen dhe 4 Pasi ti ke thyer zgjedhën e do të mallkojnë mbretin e tyre barrës së tij dhe shkopin e supit dhe Perëndinë e tyre dhe do të të tij, shufrën e shtypësit të tij. shikojnë lart. 5 Pasi çdo betejë e luftëtarit 22 Dhe ata do të shikojnë drejt është me zhurmë të ngatërruar, tokës, do të shohin ngatërresa dhe rrobat të mbuluara me gjak; dhe errësirë, mugëtirë ankthi por kjo do të jetë me djegie dhe dhe do të çohen në errësirë. eshkë. 6 Pasi një afëmijë na ka lindur, një djalë na është dhënë; dhe KAPITULLI 19 b perandoria do të jetë mbi shpatullën e tij; dhe ai do të Isaia flet si të ishte Mesia—Njerë- quhet i Mrekullueshëm, Këshi- zit në errësirë do të shohin një dritë lltar, Perëndia i cFuqishëm, Ati të madhe—Te ne një fëmijë ka i dAmshuar, Princi i ePaqes. lindur—AidotëjetëPrincii 7 Për rritjen e aperandorisë Paqes dhe do të sundojë mbi fronin dhe paqes nuk bka fund, mbi e Davidit—Krahaso Isaia 9. Rreth fronin e Davidit dhe mbi mbre- 559–545 para K. tërinë e tij për ta rregulluar dhe Megjithatë, mugëtira nuk do të për ta vendosur me gjykim dhe jetë aq sa ishte gjatë ndëshkimit me drejtësi, nga tani e tutje, e të tyre, kur së pari ai e mjeroi përgjithmonë. Zelli i Zotit të lehtë atokën e Zabulonit, tokën Ushtrive do ta bëjë këtë. e Naftalit dhe pastaj e mjeroi 8 Zoti i dërgoi Jakobit fjalën e më rëndë gjatë Detit të Kuq, tij dhe ajo ka ndriçuar aIzraelin. matanë Jordanit në Galilenë e 9 Dhe të gjithë njerëzit do ta kombeve. dinë, madje Efraimi dhe banorët 2 Njerëzit që ecën në aerrësirë e Samarisë, që thonë me kryela- kanë parë një dritë të madhe; rtësi dhe me mburrje në zemër: ata që jetojnë në tokën e hijes së 10 Tullat kanë rënë, por ne do vdekjes, mbi ta ka shkëlqyer të ndërtojmë me gurë të prerë; drita. panjat janë prerë, por ne do t’i 3 Ti ke shtuar kombin dhe ke zëvendësojmë ato me qitro. arritur gëzimin—ata gëzohen 11 Prandaj, Zoti do t’i ngrejë para teje sipas gëzimit të kundërshtarët e aRetsinit kundër

19 1a Mt. 4:12–16. 6a Isa. 7:14; 8a dmth Mesazhi 2a “Mugëtira” dhe Llu. 2:11. profetik që pason “errësira” ishin b Mt. 28:18. (vargjet 8–21) ishte braktisja dhe c Tit. 2:13–14. paralajmërim për robëria; “drita e d Alma 11:38–39, 44. dhjetë fiset veriore, madhe” është e Gjo. 14:27. të quajtura Izrael. Krishti. 7a ush Qeveri. 11a 2 Mbr. 16:5–9. 3a Isa. 9:3. b Dan. 2:44. 107 2 Nefi 19:12–20:3 tij; dhe do të bashkojë tok ar- si eshka e zjarrit; aaskush nuk miqtë e tij; do ta kursejë të vëllanë. 12 Sirianët para dhe Filistejtë 20 Dhe ai do të vjedhë nga e pas; dhe ata do ta apërpijnë djathta dhe do të jetë i uritur; Izraelin, me gojë hapur. Me- dhe do të ahajë nga e majta dhe gjithatë, bzemërimi i tij nuk nuk do të jetë i kënaqur; çdo shuhet, por dora e tij është njeri do të hajë mishin e krahut akoma e shtrirë. të vet— 13 Pasi njerëzit nuk i adrejto- 21 aManasi, bEfraimi; dhe Efrai- hen atij që i qëllon dhe as nuk e mi, Manasi; ata do të jenë së kërkojnë Zotin e Ushtrive. bashku kundër cJudës. Megji- 14 Prandaj, Zoti do të përja- thatë, zemërimi i tij nuk shuhet shtojë nga Izraeli, kokën dhe por dora e tij është akoma e bishtin, degën dhe kallamin shtrirë. brenda një dite. 15 I moshuari, ai është koka; KAPITULLI 20 dhe profeti që mëson gënjesh- tra, është bishti. Shkatërrimi i Asirisë është një 16 Pasi udhëheqësit e këtij simbol i shkatërrimit të të ligut në populli bëjnë që ai të gabojë; Ardhjen e Dytë—Pak njerëz do të dhe ata që udhëhiqen prej tyre mbesin pasi Zoti vjen përsëri— shkatërrohen. Mbetja e Jakobit do të kthehet në 17 Prandaj Zoti nuk do të ketë atë ditë—Krahaso Isaia 10. Rreth gëzim në të rinjtë e tyre, as nuk 559–545 para K. do të ketë amëshirë për jetimët dhe për të vejat e tyre; pasi secili Mjerë ata që nxjerrin dekrete prej tyre është një hipokrit dhe të padrejta dhe që shkruajnë një keqbërës dhe çdo gojë flet mjerimin që ata kanë porositur; bmarrëzira. Megjithatë, zemëri- 2 Për të larguar nevojtarët nga mi i tij nuk shuhet, por cdora e agjykimi dhe për t’u hequr të tij është akoma e shtrirë. drejtën të varfërve të popullit 18 Pasi ligësia digjet porsi tim, që të bvejat të jenë pre e zjarri; ajo do të përlajë ferrat tyre dhe ata të mundin të grabi- dhe gjembat dhe do të ndezë tin jetimët! pjesën më të dendur të pyjeve 3 Dhe çdo të bëni ju ditën e dhe ato do të ngjiten lart ashtu andëshkimit dhe në shkretimin si ngjitet lart tymi. që do të vijë nga larg? Te kush 19 Nëpërmjet zemërimit të do të ikni për të kërkuar ndi- Zotit të Ushtrive, vendi është hmë? Dhe ku do ta lini lavdinë errësuar dhe njerëzit do të jenë tuaj?

12a 2 Mbr. 17:6, 18. b 2 Ne. 9:28–29. b ush Efraim. b Isa. 5:25; 10:4. c Jakobi 5:47; 6:4. c ush Juda. 13a Amo. 4:6–12. 19a Mik. 7:2–6. 20 2a ose Drejtësi. 17a ush Mëshirshëm (i), 20a LiP. 28:53–57. b ush Ve (e). mëshirë. 21a ush Manas. 3a dmth ndëshkimit. 2Nefi 20:4–17 108 4 Pa mua, ata do të përkulen 12 Kështu që, do të ndodhë që nën të burgosurit dhe do të kur Zoti të ketë kryer krejt bien nën të vrarët. Megjithatë, punën e tij mbi malin Sion dhe zemërimi i tij nuk është shuar, mbi Jeruzalemin, unë do ta por dora e tij është akoma e ndëshkoj afrytin e zemrës së shtrirë. guximshme të mbretit të bAsiri- 5 O Asir, shufra e zemërimit së dhe lavdinë e shikimeve të tim dhe shkopi në dorën e tyre tij të larta. është aindinjata e tyre. 13 Pasi aai thotë: Me fuqinë e 6 Unë do ta dërgoj atë akundër dorës sime dhe me urtësinë një kombi hipokrit dhe kundër time unë i kam bërë këto gjëra; popullit të zemërimit tim unë pasi unë jam i matur; dhe unë do ta ngarkoj atë të marrë pla- kam lëvizur kufijtë e popullit çkën dhe të marrë prenë dhe të dhe kam grabitur thesaret e shkelë mbi ta, si mbi llucën e tyre, dhe unë kam nënshtruar udhëve. banorët si një burrë trim. 7 Megjithatë, ai nuk mendon 14 Dhe dora ime ka gjetur si kështu, as zemra e tij nuk me- një fole pasuritë e popullit dhe ndon kështu, por në zemrën e tij sikurse dikush mbledh vezët do të donte të shkatërronte dhe që kanë mbetur, ashtu unë kam të përjashtonte shumë kombe. mbledhur gjithë tokën; dhe 8 Pasi ai thotë: A nuk janë pri- nuk pati asnjë që luajti krahun, ncat e mi të gjithë së bashku ose hapi gojën, ose që cicëroi. mbretër? 15 aA do të krenohet bsëpata 9 A nuk është Kalno si Karke- kundër atij që e përdor për të mishi? A nuk është Hamathi si prerë? A do të lëvdohet sharra Arpadi? A nuk është Samaria si kundër atij që e shtyn? Sikurse Damasku? shufra të kthehej kundër atij që 10 Meqë adora ime ka krijuar e ngre, ose sikurse shkopi të mbretëritë e idhujve, imazhet e mund të ngrihej lart vetiu, si të gdhendura të të cilave ua kalo- mos ishte prej druri! nin atyre të Jeruzalemit dhe të 16 Prandaj Zoti, Zoti i Ushtrive Samarisë; do të dërgojë mes të shëndo- 11 A nuk do të mund unë të shëve të tij, hollësi; dhe nën bëj, sikurse bëra me Samarinë lavdinë e atij, ai do të ndezë një dhe idhujt e saj, të bëj kështu flakë, si flaka e një zjarri. me Jeruzalemin dhe me idhujt 17 Dhe drita e Izraelit do të e tij? jetë si një zjarr dhe i Shenjti i tij

5a Isa. 10:5. 13a dmth mbreti i asirian) kundër 6a dmth kundër Izraelit. Asirisë (vargjet Perëndisë? 10a dmth dora e mbretit 13–14). b dmth profeti e të Asirisë (vargjet 15a Të gjitha metaforat krahason mbretin 10—11). në këtë varg bëjnë me një vegël. 12a dmth vetëmburrjen të njëjtën pyetje: A 16a dmth mbretit të krenare. mund të përparojë Asirisë (gjithashtu b Sof. 2:13. njeriu (p.sh. mbreti vargjet 17–19). 109 2 Nefi 20:18–32 si flakë dhe do të djegë dhe do qëllojë me një shufër dhe do të të përpijë gjembat dhe ferrat e ngrejë shkopin e tij kundër teje, tij në një ditë. sipas amënyrës së Egjiptit. 18 Dhe do të konsumojë ma- 25 Pasi edhe pak kohë dhe dhështinë e pyllit të tij dhe të indinjata do të pushojë dhe fushës së tij pjellore, si ashpir- zemërimi im në shkatërrimin e tin ashtu dhe trupin; dhe ata tyre. do të jenë si një flamurmbajtës 26 Dhe Zoti i Ushtrive do të që i bie të fikët. dërgojë një ndëshkim për të, si- 19 Dhe ambetja e pemëve të py- kurse gjakderdhja e aMadianit te llit të tij do të jetë kaq pak, saqë shkëmbi i Horebit; dhe sikurse një fëmijë mund t’i numërojë. shufra e tij ishte mbi det, ashtu 20 Dhe do të ndodhë në aatë ai do ta ngrejë, sipas mënyrës ditë, që mbetja e Izraelit dhe së Egjiptit. ata që do të kenë shpëtuar të 27 Dhe do të ndodhë atë ditë që bshtëpisë së Jakobit, nuk do të abarra e tij do të hiqet prej supit cvaren më në atë që i goditi, por tënd dhe zgjedha e tij nga qafa do të varen te Zoti, tek i Shenjti jote dhe zgjedha do të shkatë- i Izraelit, në të vërtetën. rrohet për shkak të bvajimit. 21 aMbetja do të kthehet, po, 28 aAi ka ardhur në Ajath, ai madje mbetja e Jakobit, te Perë- kaloi Migronin; ngarkesat i ndia i fuqishëm. vendosi në Mikmash. 22 Pasi, megjithëse populli yt, 29 Ata kanë kaluar nëpër Izrael, është si rëra e detit, prapë udhë; ata kanë fushuar në një mbetje e tyre do të kthehet; Geba; Ramahu është i frikësuar; ashkatërrimi i dekretuar do të Gibeahu i Saulit ka ikur. bpërmbytet nga drejtësia. 30 Ngri zërin, O bijë e Galimit; 23 Pasi, Zoti, Perëndia i Ush- bëj që të dëgjohet te Laishi, O i trive, do të abëjë një shkatërrim, mjeri Anathoth. madje të caktuar për të gjithë 31 Madmenahu ka lëvizur; tokën. banorët e Gebimit mblidhen 24 Prandaj, kështu thotë Zoti, për të ikur. Perëndia i Ushtrive: O populli 32 Megjithatë, atë ditë ai do të im që banon në Sion, mos u qëndrojë në Nob; ai do të tundë frikëso nga Asiri; ai do të të dorën e tij kundër malit të së

18a dmth Asiria do të b dmth Edhe kur Gjy. 7:25. zhduket tërësisht. ndëshkimi vjen, 27a Isa. 14:25. 19a dmth pjesa e mbetur mëshira është në b ush Vajosur (i). e ushtrisë së Asirisë. dispozicion. 28a dmth Përparimi i 20a dmth ditë të 23a dmth shkaktojë ushtrisë asiriane mëvonshme. shkatërrimin e drejt Jeruzalemit b Amo. 9:8–9. urdhëruar. ndiqet; më pas c dmth varen nga. 24a dmth sikurse (vargjet 33–34) 21a Isa. 11:11–12. egjiptianët vepruan përshkruhet në 22a DeB 63:34. në ditët e hershme. mënyrë figurative ush Botë—Fundi i Eks. 1:13–14. veprimi i Zotit botës. 26a Zan. 25:1–2; kundër tyre. 2Nefi 20:33–21:10 110 bijës së Sionit, kodrës së Jeru- gjykojë të varfërin dhe do të zalemit. bqortojë me barazi ctë bindurit e 33 Vër re, Zoti, Zoti i Ushtrive tokës; dhe ai do të godasë tokën do të cungojë degën me terror; me shufrën e gojës së tij dhe dhe më atë lartat do të priten; me frymën e buzëve të tij do të dhe krenarët do të përulen. vrasë të ligjtë. 34 Dhe ai do të presë pjesën 5 Dhe drejtësia do të jetë brezi më të dendur të pyjeve me i ijeve të tija dhe besnikëria brezi hekur dhe Libani do të bjerë i aveshkave të tij. nga një i fuqishëm. 6 Ujku do të jetojë me qengjin, leopardi do të shtrihet pranë kecit dhe viçi dhe këlyshi i KAPITULLI 21 luanit dhe mëzati së bashku; dhe një fëmijë i vogël do t’i Trungu i Isait (Krishtit) do të udhëheqë. gjykojë në drejtësi—Njohuria e 7 Dhe lopa dhe ariu do të Perëndisë do të mbulojë tokën gjatë kullotin; këlyshët e tyre do të Mijëvjeçarit—Zoti do të ngrejë shtrihen së bashku; dhe luani një emblemë dhe do të mbledhë do të hajë kashtë si kau. Izraelin—Krahaso Isaia 11. Rreth 8 Dhe foshnja e gjirit do të 559–545 para K. luajë mbi vrimën e anepërkës Dhe do të dalë një adegëz nga dhe fëmija i zvjerdhur do ta btrungu i cIsait dhe një filiz do verë dorën e tij në strofkën e të rritet nga rrënjët e tij. bskrapthit. 2 Dhe aShpirti i Zotit do të 9 Ata anuk do të prishin, as pushojë mbi të, shpirti i urtësi- shkatërrojnë malin tim të shenj- së dhe i kuptimit, shpirti i të; pasi toka do të jetë plot me këshillës dhe i fuqisë, shpirti i bditurinë e Zotit, sikurse ujërat diturisë dhe i frikës ndaj Zotit; mbulojnë detin. 3 Dhe do ta bëjë të kuptojë 10 Dhe në aatë ditë do të ketë shpejt në frikën e Zotit; dhe ai një brrënjë të Isait, që do të nuk do të agjykojë nga pamja e caktohet si një emblemë e nje- syve të tij, as nuk do të qortojë rëzve; dhe atë do ta kërkojnë nga dëgjimi i veshëve të tij. cJohebrenjtë; dhe pushimi i tij 4 Por me adrejtësi ai do të do të jetë i lavdishëm.

33a Hel. 4:12–13. Heb. 7:14. b një tjetër gjarpër 21 1a DeB 113:3–4. ush Isai. helmues. b DeB 113:1–2. 2a Isa. 61:1–3. 9a Isa. 2:4. c Isai ishte ati i 3a Gjo. 7:24. ush Mijëvjeçar. Davidit; referimi i 4a Psa. 72:2–4; b DeB 101:32–33; 130:9. drejtohet linjës Mosia 29:12. 10a dmth ditët e gjenealogjike b heb vendosë. mëvonshme. mbretërore të c ush Zemërbutë, JS—H 1:40. Davidit, në të cilën zemërbutësi. b Rom. 15:12; u lind Jezusi më 5a ose mes. DeB 113:5–6. së fundi. 8a një gjarpër i vogël c DeB 45:9–10. Mik. 5:2; plot vrer i Egjiptit. 111 2 Nefi 21:11–22:4 11 Dhe do të ndodhë në atë që njerëzit ta kalojnë atë me ditë, që Zoti do të shtrijë dorën këpucë të thata. e tij përsëri herën ae dytë, për të 16 Dhe do të ketë një audhë rimarrë mbetjen e popullit të kryesore për mbetjen e popullit tij, që do të ketë mbetur nga të tij, që do të mbetet nga Asiria dhe nga Egjipti, dhe nga Asiria, sikurse qe për Izraelin Pathrosi dhe nga Kushi, dhe në ditën që ai doli nga toka e nga Elami dhe nga Shinari, dhe Egjiptit. nga Hamathi dhe nga ishujt e detit. KAPITULLI 22 12 Dhe ai do të ngrejë një aem- blemë për kombet dhe do të Ditën e mijëvjeçarit të gjithë mbledhë së bashku btë dëbuarit njerëzit do të lavdërojnë Zotin— e Izraelit dhe do të cmbledhë Ai do të jetojë mes tyre—Krahaso tok të shpërndarët e Judës nga Isaia 12. Rreth 559–545 para K. të katër anët e tokës. 13 aZilia e Efraimit gjithashtu Dhe në atë ditë, ti do të thuash: do të zhduket dhe kundërshta- O Zot, unë do të të lavdëroj; rët e Judës do të përjashtohen; megjithëse ti ishe i zemëruar Efraimi nuk do ta ketë bzili me mua; zemërimi t’u shua dhe c Judën dhe Juda nuk do ta ti më qetësove. trazojë Efraimin. 2 Vini re, Perëndia është shpë- 14 Por ata do të afluturojnë mbi timi im; unë do të abesoj dhe supet e Filistinëve në drejtim të nuk do të kem frikë; pasi Zoti perëndimit; ata do të plaçkitin bJehova është fuqia ime dhe së bashku lindjen; ata do të vënë kënga ime; ai është bërë gjitha- dorë mbi Edomin dhe Moabin; shtu shpëtimi im. dhe fëmijët e Amonit do t’u 3 Prandaj, me gëzim ju do të binden atyre. merrni aujë nga puset e shpëti- 15 Dhe Zoti do ta ashkatërrojë mit. krejtësisht gjuhën e detit egji- 4 Dhe atë ditë ju do të thoni: ptian; dhe me erën e tij të fuqi- aLavdëroni Zotin, thirrni emrin shme ai do të tundë dorën e tij e tij, shpallni veprat e tij mes mbi lumë dhe do ta godasë atë njerëzve, thoni se emri i tij në shtatë rrjedha dhe do të bëjë është lartësuar.

11a 2 Ne. 6:14; 25:17; 29:1. kundërshtarë që ishin territori 12a ush Flamur. (pas ngjarjeve të filistin. b 3 Ne. 15:15; 16:1–4. 1 Mbr. 12:16–20). 15a Zak. 10:11. c Neh. 1:9; Në ditët e 16a Isa. 35:8; DeB 133:27. 1 Ne. 22:10–12; mëvonshme kjo 22 2a Mosia 4:6; DeB 45:24–25. armiqësi do të Hel. 12:1. ush Izrael— shërohet. b Eks. 15:2; Psa. 83:18. Mbledhja e Izraelit. Eze. 37:16–22. ush Jehova. 13a Jer. 3:18. ush Zili. 3a ush Ujë i gjallë. b Fiset e udhëhequra c ush Juda. 4a ush Mirënjohës, nga Juda dhe Efraimi 14a dmth sulmojnë falënderime, dhënie historikisht ishin shpatet perëndimore falënderimi. 2Nefi 22:5–23:13 112 5 aI këndoni Zotit, pasi ai ka armët e indinjatës së tij, për të bërë gjëra të shkëlqyeshme; kjo shkatërruar të gjithë tokën. dihet në tërë tokën. 6 Ulërini, pasi dita e Zotit po 6 aThirr e bërtit, ti banor i afron; ajo do të vijë si një shka- Sionit; pasi i madh është i tërrim nga i Plotfuqishmi. Shenjti i Izraelit në mesin tënd. 7 Prandaj, të gjitha duart do të plogështohen, zemra e çdo njeriu do të shkrihet; KAPITULLI 23 8 Dhe ata do të frikësohen; dhembje të forta dhe hidhëri- Shkatërrimi i Babilonisë është një me do t’i pushtojnë; ata do të simbol i shkatërrimit në Ardhjen e çuditen me njëri-tjetrin; fytyrat Dytë—Do të jetë një ditë zemëri- e tyre do të jenë si flakë. mi dhe hakmarrjeje—Babilonia 9 Vini re, dita e Zotit vjen e (bota) do të bjerë përgjithnjë— pamëshirshme si me furi ashtu Krahaso Isaia 13. Rreth 559–545 dhe me zemërim të rreptë, për para K. ta lënë vendin e shkretuar; dhe aBarra e bBabilonisë që pa Isaia, ai do të ashkatërrojë mëkatarët i biri i Amotsit. prej saj. 2 Ngrini një aflamur mbi malin 10 Pasi yjet e qiellit dhe yllësitë e lartë, ngrini zërin ndaj tyre, e atjeshme nuk do ta japin bshkundni dorën që të mund të dritën e tyre; adielli do të errë- hyjnë në portat e fisnikëve. sohet në udhëtimin e tij dhe 3 Unë kam urdhëruar të ashe- hëna do të bëjë që drita e saj të njtëruarit e mi, kam thirrur mos ndriçojë. gjithashtu të fuqishmit e mi, 11 Dhe unë do ta andëshkoj pasi zemërimi im nuk është me botën për ligësitë dhe të ligjtë ata që gëzohen në madhërinë për paudhësinë e tyre; unë do time. të bëj që arroganca e bkryelartit 4 Zhurma e turmës në male, të marrë fund dhe do të hedh si e një populli të madh, një poshtë mendjemadhësinë e të zhurmë e potershme e ambretë- tmerrshmit. rive të kombeve të bmbledhura 12 Unë do ta bëj një anjeri më së bashku, Zoti i Ushtrive rre- të çmueshëm se ari i kulluar; shton ushtritë e betejës. madje një njeri më të çmue- 5 Vijnë nga një vend i largët, shëm se kallëpi prej ari i Ofirit. nga fundi i qiellit, po, Zoti dhe 13 Prandaj, unë do të shkund

5a DeB 136:28. përfundimtar të së b Zak. 12:3. 6a Isa. 54:1; Sof. 3:14. gjithë botës së ligë. 9a ush Tokë—Pastrimi 23 1a dmth një mesazh DeB 133:5, 7, 14. i tokës. fatkeqësie. ush Babel, Babiloni. 10a ush Botë—Fundi i b Shkatërrimi historik 2a ush Flamur. botës. i Babilonisë së ligë, i b dmth tundni dorën, 11a Mal. 4:1. profetizuar në Isa. 13 jepni shenjë. b DeB 64:24. dhe 14, bëhet simbol 3a dmth Shenjtorë. 12a Isa. 4:1–4. i shkatërrimit 4a Zak. 14:2–3. 113 2 Nefi 23:14–24:2 qiejt dhe toka do të alëvizë nga 21 Por, a kafshët e egra të vendi i saj, në zemërimin e shkretëtirës do të shtrihen aty; Zotit të Ushtrive; dhe në ditën e dhe shtëpitë e tyre do të jenë zemërimit të rreptë të tij. plot me qenie të pakëndshme; 14 Dhe do të jetë si një kaproll dhe kukuvajka do të jetojnë aty që andiqet dhe si një dele që dhe bsatirët do të vallëzojnë aty. nuk e merr njeri; dhe çdokush 22 Dhe kafshët e egra të ishujve do të kthehet drejt popullit të tij do të ulërijnë në ashtëpitë e tyre dhe do të ikë për në tokën e tij. të shkreta dhe bdragonjtë në 15 Çdo njeri që është kryelartë pallatet e tyre të këndshme; do të shpohet tejpërtej; po, dhe dhe asaj po i vjen koha dhe dita çdo njeri që është bashkuar me e saj nuk do të zgjatet. Pasi unë të këqijtë do të bjerë nga shpata. do ta shkatërroj atë me të shpej- 16 Fëmijët e tyre do të priten të; po, pasi unë do të jem i gjithashtu në copa para syve mëshirshëm ndaj njerëzve të të tyre; shtëpitë e tyre do të mi, por të ligjtë do të mbarojnë. plaçkiten dhe gratë e tyre do të përdhunohen. KAPITULLI 24 17 Vini re, unë do të ngre Medët kundër tyre, të cilët nuk Izraeli do të mblidhet dhe do do të shikojnë argjend dhe ar të gëzojë pushim njëmijëvjeçar— dhe as nuk do të kënaqen në to. Luciferi dëbohet nga qielli për 18 Harqet e tyre do t’i presin rebelim—Izraeli do të triumfojë gjithashtu të rinjtë në copa; dhe mbi Babiloninë (botën)—Krahaso ata nuk do të kenë mëshirë për Isaia 14. Rreth 559–545 para K. frytin e barkut të nënës; sytë e tyre nuk do t’i kursejnë fëmijët. Pasi Zoti do të ketë mëshirë 19 Dhe Babilonia, lavdia e për Jakobin dhe përsëri do të mbretërive, abukuria e përso- azgjedhë Izraelin, dhe do t’i sjes së Kaldeasve, do të jetë si vendosë në btokën e tyre; dhe atëherë kur Perëndia përmbysi të huajt do të bashkohen me ta bSodomën dhe Gomorrën. dhe do të lidhen me shtëpinë 20 Nuk do të abanohet kurrë e Jakobit. më, as nuk do të jetojë njeri më 2 Dhe apopujt do t’i marrin në të nga brezi në brez: as Arabi dhe do t’i çojnë në vendin e tyre; nuk do ta ngrejë çadrën aty; as po, që nga larg nga fundet e barinjtë nuk do ta bëjnë vathët botës; dhe ata do të kthehen në e tyre aty. btokat e tyre të premtimit. Dhe

13a ush Tokë—Gjendja 20a Jer. 50:3, 39–40. 24 1a Zak. 1:17. përfundimtare e 21a Isa. 34:14–15. b Isa. 60:3–5, 10. tokës. b heb cjepër ose 2a dmth Kombe të tjera 14a ose shumë i demonë. do ta ndihmojnë shtrenjtë. 22a heb pallate. Izraelin. 19a dmth kotësia. b heb (ndoshta) b ush Tokë e b Zan. 19:24–25; çakallë ose qenër premtuar. LiP. 29:23; 2 Ne. 13:9. të egër. 2Nefi 24:3–17 114 shtëpia e Izraelit do t’i zotërojë kryetarët e tokës; ka ngritur ata dhe toka e Zotit do të jetë për nga fronet e tyre të gjithë mbre- cshërbëtorë dhe shërbëtore; dhe tërit e kombeve. do të bëjnë robër ata te të cilët 10 Të gjithë ata do të flasin ata ishin robër; dhe ata do të dhe do të të thonë: A mos je sundojnë mbi shtypësit e tyre. bërë edhe ti i dobët si ne? A 3 Dhe do të ndodhë atë ditë që mos je bërë edhe ti si ne? Zoti do të të japë apushim, nga 11 Madhështia jote ka zbritur hidhërimi yt dhe nga frika jote poshtë në varr; zhurma e lirave dhe nga robëria e rëndë që ti u të tua nuk dëgjohet; krimbi detyrove të shërbeje. është përhapur nën ty dhe 4 Dhe do të ndodhë në atë krimbat të mbulojnë. ditë, që ti do ta përmendësh 12 aSi ke rënë ti nga qielli, O këtë proverb kundër mbretit të bLucifer, bir i mëngjesit! Ke rënë aBabilonisë dhe do të thuash: përdhe, ti, që dobësoje kombet! Sikurse mori fund shtypësi, 13 Sepse ti ke thënë në zemrën ashtu mori fund qyteti i artë! tënde: aUnë do të ngrihem në 5 Zoti theu shkopin e të ligjve, qiell, unë do të lartësoj fronin skeptrat e sundimtarëve. tim mbi yjet e Perëndisë; unë 6 Ai që godiste njerëzit me do të ulem edhe mbi malin e zemërim, me një goditje të mbledhjes, nga anët e bveriut; vazhdueshme, ai që sundonte 14 Unë do të ngrihem mbi kombet me inat, persekutohet lartësitë e reve; unë do të jem si dhe askush nuk e pengon. Më i Larti. 7 E gjithë bota është në paqe 15 Megjithatë, ti do të dërgo- dhe është e qetë; ata shpërthejnë hesh poshtë në ferr, në anët e në akëngë. agropës. 8 Po, aselvitë gëzohen në ty 16 Ata që të shohin ty, do të dhe gjithashtu qitrot e Libanit, angulin sytë në ty dhe do të të duke thënë: Që kur ti bre përdhe, shqyrtojnë, dhe do të thonë: asnjë cdruvar nuk ka ardhur Është ky burri që bëri tokën të kundër nesh. dridhej, që tundi mbretëritë? 9 a Ferri nga poshtë lëvizi 17 Dhe e bëri botën si një vend për ty që të dalë të të presë në të shkretë dhe shkatërroi qyte- ardhjen tënde; ka ngritur të tet e saj dhe nuk e hapi shtëpinë bvdekurit për ty, madje të gjithë e të burgosurve të tij?

2c Isa. 60:14. b dmth shpirtra të ush Djall; Lucifer. 3a Joz. 1:13; DeB 84:24. shkëputur nga trupi. 13a Mois. 4:1–4. 4a ush Babel, Babiloni. 12a DeB 76:26. b dmth vendbanimi 7a Isa. 55:12. b heb ylli i mëngjesit, i perëndive sipas 8a heb qiparis. biri i agimit. besimit babilonas. b dmth në vdekje. Sundimtari i botës Psa. 48:2. c heb prestari (i së ligë (Babilonisë) 15a 1 Ne. 14:3. pemës) nuk ka quhet edhe Lucifer, 16a heb hedhin një sy ardhur kundër nesh. sundimtari i gjithë vetes dhe reflektojnë 9a ush Ferr. ligësisë. për veten. 115 2 Nefi 24:18–31 18 Të gjithë mbretërit e kombe- duke thënë: Me siguri siç kam ve, po, që të gjithë, prehen në menduar, ashtu do të ndodhë; lavdi, secili nga ata në ashtëpi- dhe sikurse unë kam vendosur, në e vet. ashtu do të bëhet— 19 Por ti je flakur tej nga varri 25 Që, unë do të sjell aAsirinë yt si një adegë e neveritshme, në tokën time dhe mbi bmalet e sikurse mbetja e atyre që janë mia do ta shkel me këmbë; atë- vrarë të shpuar tejpërtej me një herë, czgjedha e tij do të hiqet shpatë, që shkojnë poshtë te nga ata dhe barra e tij do të bgurët e gropës; si një kërmë e hiqet nga shpatullat e tyre. shkelur me këmbë. 26 Ky është qëllimi që është 20 Ti, nuk do të bashkohesh vendosur mbi tërë botën; dhe me ta në varrim, sepse ti ke kjo është dora që u është shtrirë shkatërruar vendin tënd dhe atë gjitha kombeve. ke vrarë popullin tënd; afara e 27 Pasi Zoti i Ushtrive ka bkeqbërësve nuk do të jetë kurrë vendosur dhe kush do ta e famshme. anullojë? Dhe dora e tij është 21 Përgatitni kërdinë për fëmi- shtrirë dhe kush do ta kthejë jët e tij për apaudhësitë e etërve mbrapsht? të tyre, që ata të mos ngrihen, 28 Në avitin që mbreti bAshaz as të mos zotërojnë tokën, as vdiq, u bë ky parashikim: të mos mbushin faqen e dheut 29 Mos u gëzo ti, Palestinë e me qytete. tërë, se shufra e atij që të godi- 22 Pasi unë do të ngrihem ste është thyer; pasi nga rrënja kundër tyre, thotë Zoti i Ush- e gjarprit do të dalë një nepërkë trive dhe do të përjashtoj nga dhe fryti i saj do të jetë një Babilonia aemrin dhe mbetjen, gjarpër i egër fluturues. dhe birin, dhe bnipin, thotë Zoti. 30 Dhe të parëlindurit e të 23 Unë do ta bëj gjithashtu të varfërve do të ushqehen dhe jetë apronë e çafkave dhe e pell- nevojtarët do të pushojnë në gjeve me ujë; dhe unë do ta siguri dhe unë do ta vras rrë- fshij me fshesën e shkatërri- njën tënde me anë të urisë dhe mit, thotë Zoti i Ushtrive. ai do të vrasë mbetjen tënde. 24 Zoti i Ushtrive është betuar, 31 Ulëri, O portë; thërrit, O

18a dmth varrin e 23a Isa. 34:11–15. të gjitha kombet e familjes së tij. 25a Tema ndryshohet botës do të 19a dmth një degë e te sulmi i Asirisë përmbysen në këtë mohuar, e prerë dhe shkatërrimi në mënyrë. dhe e flakur tej. Jude, 701 para K. 28a dmth Rreth 720 para b dmth pikërisht (vargjet 24–27). K., kjo barrë ose ky fundi. 2 Mbr. 19:32–37; lajm fatkeqësie u 20a Psa. 21:10–11; 37:28. Isa. 37:33–38. profetizua për b ush Lig (i), ligësi. b dmth malet e Judesë filistinët, ndërkohë 21a Eks. 20:5. dhe të Izraelit. që Judea do të 22a Fja. 10:7. c Isa. 10:27. shpëtohej. b Job. 18:19. 26a dmth Përfundimisht b 2 Mbr. 16:20. 2Nefi 24:32–25:6 116 qytet; ti, Palestinë e tërë je errësirës dhe veprat e tyre ishin shpërndarë, pasi do të vijë një vepra të neverive. tym nga veriu dhe askush nuk 3 Kështu, unë u shkruaj nje- do të jetë vetëm në kohët e tij të rëzve të mi, të gjithë atyre që caktuara. do të marrin në të ardhmen 32 Si do të përgjigjen atëherë, këto gjëra që shkruaj, që ata lajmëtarët e kombeve? Se Zoti të mund të dinë gjykimet e Pe- ka themeluar aSionin dhe btë rëndisë, që do t’u vijnë të gjitha varfërit e popullit të tij do të kombeve, sipas fjalës që ai ka cbesojnë në të. folur. 4 Kështu që dëgjoni, O njerë- zit e mi që jeni nga shtëpia e KAPITULLI 25 Izraelit dhe u vini veshin fjalë- ve të mia; pasi edhe pse fjalët e Nefi ngazëllehet në thjeshtësi— Isaias nuk janë të thjeshta për Profecitë e Isaias do të kuptohen ju, ato janë të thjeshta për të në ditët e fundit—Judenjtë do gjithë ata që janë të mbushur të kthehen nga Babilonia, do të me ashpirtin e bprofecisë. Por kryqëzojnë Mesian, do të shpër- unë po ju jap një profeci, sipas ndahen dhe ndëshkohen—Ata do shpirtit që është në mua; pran- të rivendosen kur ata të besojnë në daj unë do të profetizoj sipas Mesian—Ai do të vijë për herën e cthjeshtësisë që ka qenë me parë, gjashtëqind vjet pasi Lehi mua, që nga koha që unë dola la Jeruzalemin—Nefitët zbatojnë nga Jeruzalemi me atin tim; ligjin e Moisiut dhe besojnë në pasi vini re, shpirti im kënaqet Krishtin, i cili është i Shenjti i në thjeshtësi ndaj njerëzve të Izraelit. Rreth 559–545 para K. mi, që ata të mund të mësojnë. Tani unë, Nefi, do të flas pak, 5 Po, dhe shpirti im kënaqet në lidhje me fjalët që kam me fjalët e aIsaias, pasi unë dola shkruar, të cilat u thanë nga nga Jeruzalemi dhe sytë e mi goja e Isaias. Por vini re, Isaia kanë parë gjërat e bJudenjve; ka folur shumë gjëra, të cilat dhe unë e di se Judenjtë i ku- ishin atë vështira për t’u kuptuar ptojnë gjërat e profetëve dhe se prej shumë nga njerëzit e mi; nuk ka popull tjetër që i kupton pasi ata nuk dinë mënyrën e gjërat që iu thanë Judenjve profetizimit midis Judenjve. sikurse ata, vetëm nëse ata janë 2 Pasi unë, Nefi, nuk u kam mësuar sipas mënyrës së gjëra- mësuar atyre shumë gjëra në ve të Judenjve. lidhje me mënyrën e Judenjve; 6 Por vini re, unë, Nefi, nuk i pasi apunët e tyre ishin punë të kam mësuar fëmijët e mi sipas

32a ush Sion. 2a 2 Mbr. 17:13–20. Jakobi 4:13. b Sof. 3:12. 4a ush Frymë e Shenjtë. 5a 1 Ne. 19:23; c ose kërkojnë strehim b ush Profeci, 3 Ne. 23:1. në të. profetizoj. b ush Judenj. 25 1a 2 Ne. 25:5–6. c 2 Ne. 31:3; 33:5–6; 117 2 Nefi 25:7–13 mënyrës së Judenjve; por vini shkatërruar pa qenë bparalaj- re, unë vetë kam jetuar në Jeru- mëruar nga profetët e Zotit. zalem, prandaj unë di në lidhje 10 Kështu që, u është thënë me zonat përreth; dhe unë u atyre për shkatërrimin që do kam përmendur fëmijëve të mi t’u binte mbi kokë, menjëherë në lidhje me gjykimet e Perë- pasi ati im u largua nga Jeruza- ndisë, që kanë andodhur mes lemi; por ata ngurtësuan zemrat Judenjve sipas gjithë asaj që e tyre; dhe sipas profecisë sime Isaia ka thënë dhe unë nuk i ata u ashkatërruan, me përja- shkruaj ato. shtim të atyre që u bçuan robër 7 Por vini re, unë vazhdoj në Babiloni. me profecinë time, sipas athje- 11 Dhe tani, këtë po e them shtësisë sime; në të cilën unë për shkak të shpirtit që është në e di se askush nuk mund të mua. Dhe megjithëse u dërgu- gabojë; megjithatë, në ditët që an tej, ata do të kthehen përsëri profecitë e Isaias do të përmbu- dhe do të zotërojnë tokën e shen, njerëzit do të dinë me Jeruzalemit; prandaj ata do të siguri kohët kur ato do të arivendosen përsëri në tokën e ndodhin. trashëgimit të tyre. 8 Kështu që, ato janë atë vlef- 12 Por, vini re, ata do të kenë shme ndaj fëmijëve të njerëzve luftëra dhe zhurma luftërash; dhe ai që mendon se ato nuk u dhe kur të vijë dita që i aVetëm- vlejnë, tek ata unë do të flas në lindri i Atit, po, madje i Atit mënyrë të veçantë dhe do t’i të qiellit dhe të tokës, do t’u bkufizoj fjalët te njerëzit e mi; shfaqet atyre së gjalli, vini re, pasi unë e di se ato do të kenë ata do ta përhedhin, për shkak vlerë të madhe për ta në cditët e të paudhësive të tyre dhe të fundit; pasi në atë ditë ata do t’i ngurtësisë së zemrave të tyre kuptojnë; prandaj i kam shkruar dhe të kryelartësisë së tyre. ato për dobinë e tyre. 13 Shikoni, ata do ta akryqë- 9 Dhe si një brez u ashkatërrua zojnë; dhe pasi ai është vënë mes Judenjve për shkak të në një bvarr për hapësirën e ctri paudhësisë, po ashtu ata u ditëve, ai do të dngrihet nga shkatërruan nga brezi në brez vdekja, me shërimin në krahët sipas paudhësive të tyre; dhe e tij; dhe të gjithë ata që do të asnjëri prej tyre nuk është besojnë në emrin e tij, do të

6a 2 Ne. 6:8; c ush Ditë të fundit, Jer. 52:3–16. Hel. 8:20–21. ditë të mëvonshme. 11a Esd. 1:1–4; 7a 2 Ne. 32:7; 9a Jer. 39:4–10; Jer. 24:5–7. Alma 13:23. Mt. 23:37–38. 12a ush Vetëmlindur (i). 8a ush Shkrime të b Amo. 3:7; 13a Llu. 23:33. shenjta—Vlera e 1 Ne. 1:13. b Gjo. 19:41–42; shkrimeve të shenjta. 10a 1 Ne. 7:13; 2 Ne. 6:8; 1 Ne. 19:10. b Enosi 1:13–16; Omni 1:15; c Llu. 24:6–7; Morm. 5:12–15; Hel. 8:20–21. Mosia 3:10. DeB 3:16–20. b 2 Mbr. 24:14; d ush Ringjallje. 2Nefi 25:14–20 118 shpëtohen në mbretërinë e në atë kohë, do të vijë dita në të Perëndisë. Prandaj, shpirti im cilën do të jetë e domosdoshme kënaqet të bëjë profeci për të, që ata t’i besojnë këto gjëra. meqë unë kam eparë ditën e tij 17 Dhe Zoti do të shtrijë dorën dhe zemra ime e lartëson emrin e tij përsëri herën e dytë për të e tij të shenjtë. arivendosur njerëzit e tij nga gje- 14 Dhe vini re, do të ndodhë ndja e tyre e humbur dhe e rënë. që pasi aMesia të ringjallet së Prandaj, ai do të fillojë një bve- vdekuri dhe t’u shfaqet njerëzve për të mrekullueshme dhe një të tij, kujtdo që beson në emrin çudi mes fëmijëve të njerëzve. e tij, vini re, Jeruzalemi do 18 Prandaj, ai do t’u sjellë atyre të bshkatërrohet përsëri; pasi, afjalët e tij, fjalë të cilat do t’i mjerë ata që luftojnë kundër bgjykojnë ata ditën e fundit, pasi Perëndisë dhe njerëzve të kishës ato do t’u jepen atyre me qëllim së tij. që t’i cbindin për Mesian e vër- 15 Prandaj, aJudenjtë do të tetë, i cili u përhodh prej tyre; b shpërndahen mes të gjitha dhe që të binden se ata nuk kombeve; po, edhe cBabilonia duhet të presin më për ardhjen do të shkatërrohet; prandaj e një Mesie, sepse nuk do të ketë Judenjtë do të shpërndahen ndonjë tjetër, veçse në qoftë se nga kombet e tjera. është një Mesia di gënjeshtërt 16 Dhe pasi të jenë shpërndarë i cili do të mashtrojë njerëzit; dhe Zoti Perëndi t’i ketë ndë- pasi nuk ka veçse një Mesia që shkuar ata me anë të kombeve u parashikua nga profetët dhe të tjera, për hapësirën e shumë ai Mesia është ai që do të përhi- brezave, po, madje, nga brezi dhet nga Judenjtë. në brez derisa ata të binden që 19 Pasi, sipas fjalëve të profe- atë besojnë në Krisht, Birin e tëve, aMesia vjen bgjashtëqind Perëndisë dhe në shlyerjen që vjet pas largimit të atit tim nga është e pafund për tërë njerëzi- Jeruzalemi; dhe, sipas fjalëve të min—dhe kur të vijë ajo ditë që profetëve, dhe, gjithashtu, sipas ata të besojnë në Krisht dhe të fjalës së cengjëllit të Perëndisë, adhurojnë Atin në emrin e tij, emri i tij do të jetë Jezu Krisht, me zemër të kulluar dhe me Biri i Perëndisë. duar të pastra dhe të mos pre- 20 Dhe tani, vëllezërit e mi, sin më një Mesia tjetër, atëherë, unë kam folur qartë, në mënyrë

13e 1 Ne. 11:13–34. 17a 2 Ne. 21:11–12; 29:1. d ush Antikrisht. 14a ush Mesia. ush Rivendosje 19a ush Jezu Krisht— b Llu. 21:24; e ungjillit. Profecitë rreth JS—M 1:1–18. b Isa. 29:14; lindjes dhe vdekjes 15a ush Judenj. 2 Ne. 27:26; së Jezu Krishtit. b Neh. 1:8–9; 3 Ne. 28:31–33. b 1 Ne. 10:4; 2 Ne. 10:6. 18a 2 Ne. 29:11–12; 3 Ne. 1:1, 13. c ush Babel, Babiloni. 33:11, 14–15. c 2 Ne. 10:3. 16a 2 Ne. 10:6–9; 30:7; b ush Gjykim, i fundit. Morm. 5:14. c 2 Ne. 26:12–13. 119 2 Nefi 25:21–27 që nuk do të mund të gaboni. dëshirës së Perëndisë; dhe se Dhe sikurse jeton Zoti Perëndi kombet që do t’i zotërojnë që e anxori Izraelin nga toka e ato do të agjykohen mbi bazën Egjiptit dhe i dha Moisiut pu- e tyre, sipas fjalëve që janë shtet, që ai të bshërojë kombet shkruar. pasi ata të jenë pickuar nga 23 Pasi ne punojmë me zell që gjarpërinjtë helmues, në qoftë të shkruajmë, të bindim afëmi- se ata do të kishin pranuar të jët tanë dhe gjithashtu vëllezë- hidhnin sytë e tyre nga cgjarpë- rit tanë të besojnë në Krisht dhe ri që ai kishte ngritur para tyre të pajtohen me Perëndinë; pasi dhe gjithashtu i dha edhe fuqi ne e dimë se ne shpëtohemi të qëllonte dshkëmbin dhe ujë nëpërmjet bhirit, pas gjithçkaje do të dilte, po, shikoni, unë ju që ne mund ctë bëjmë. them se këto gjëra janë të vërteta 24 Dhe, megjithë se ne besojmë dhe sikurse jeton Zoti Perëndi, në Krisht, ne azbatojmë ligjin e nuk ka eemër tjetër të dhënë Moisiut dhe presim me vendos- nën qiell përveç këtij të Jezu mëri për Krishtin, derisa ligji të Krishtit, për të cilin unë kam plotësohet. folur, nga i cili njeriu mund të 25 Pasi, për këtë qëllim u dha shpëtohet. aligji; prandaj bligji ka vdekur 21 Prandaj, për këtë qëllim, për ne dhe ne jemi ringjallur Zoti Perëndi më ka premtuar, në Krisht, për shkak të besimit se këto gjëra që unë po ashkruaj, tonë; megjithëkëtë, ne e zbatoj- do të mbahen dhe ruhen dhe më ligjin për shkak të urdhëri- do t’i kalohen farës sime nga meve. brezi në brez, që të mund të 26 Dhe, ne aflasim për Kri- përmbushet premtimi që i është shtin, ne gëzohemi në Krishtin, bërë Jozefit, që fara e tij nuk ne predikojmë për Krishtin, ne do të bmbarojë kurrë, për sa bprofetizojmë mbi Krishtin dhe të jetë toka. shkruajmë sipas profecive tona, 22 Prandaj, këto gjëra do të që cfëmijët tanë të mund të dinë shkojnë nga brezi në brez, për se cilit burim t’i drejtohen për sa të jetë toka; dhe se ato do dheqjen e mëkateve të tyre. të shkojnë sipas vullnetit dhe 27 Prandaj, ne flasim në lidhje

20a Eks. 3:7–10; ush Shpëtimtar. ush Hir. 1 Ne. 17:24, 31; 19:10. 21a 2 Ne. 27:6–14. c Jak. 2:14–26. b Gjo. 3:14; 1 Ne. 17:41. b Amo. 5:15; ush Vepra. c Num. 21:8–9; 2 Ne. 3:16; 24a Jakobi 4:4–5. Alma 33:19; Alma 46:24–27. 25a ush Ligj i Moisiut. Hel. 8:14–15. 22a 2 Ne. 29:11; 33:10–15; b Rom. 7:4–6. d Eks. 17:6; 3 Ne. 27:23–27. 26a Jakobi 4:12; Num. 20:11; 23a ush Fëmijë. Jar. 1:11; 1 Ne. 17:29; 20:21. b Rom. 3:23–24; Mosia 3:13. e Ose. 13:4; 2 Ne. 2:4–10; b Llu. 10:23–24. Vep. 4:10–12; Mosia 13:32; c ush Fëmijë. Mosia 5:8; Alma 42:12–16; d ush Heqje e Mois. 6:52. DeB 138:4. mëkateve. 2Nefi 25:28–26:4 120 me ligjin, që fëmijët tanë të KAPITULLI 26 mund të dinë asgjësinë e ligjit; dhe ata, duke ditur asgjësinë e Krishti do t’u shërbejë Nefitëve— ligjit, mund të presin atë jetë që Nefi parashikon shkatërrimin e është në Krisht, dhe të dinë se popullit të tij—Ata do të flasin për çfarë qëllimi u dha ligji. nga pluhuri—Johebrenjtë do të Dhe pasi ligji të plotësohet ndërtojnë kisha të rreme dhe për- me Krishtin, ata, nuk duhet bërje të fshehta—Zoti i ndalon të ngurtësojnë zemrat e tyre njerëzit që të ushtrojnë intriga kundër tij, kur të hiqet ligji. të priftërinjve. Rreth 559–545 28 Dhe tani, shikoni, populli para K. im, ju jeni njerëz atë paditur; prandaj ju kam folur haptas, Dhe pasi Krishti të jetë ari- që të mos më keqkuptoni. Dhe ngjallur nga vdekja, ai do t’ju fjalët që kam thënë do të që- bshfaqet juve, fëmijët e mi dhe ndrojnë si bdëshmi kundër jush; vëllezërit e mi të dashur; dhe pasi ato janë të mjaftueshme fjalët që ai do t’ju thotë, do të për t’i cmësuar çdo njeriu udhën jenë cligji që ju do të zbatoni. e drejtë; pasi udha e drejtë është 2 Pasi vini re, unë po ju them që të besoni në Krisht dhe të se unë kam parë që shumë bre- mos ta mohoni atë; pasi duke e za do të kalojnë dhe do të ketë mohuar atë, ju mohoni gjitha- luftëra të mëdha dhe grindje shtu profetët dhe ligjin. mes popullit tim. 29 Dhe tani, vini re, unë po ju 3 Dhe kur të vijë Mesia, do them se udha e drejtë është të t’i jepen ashenja popullit tim mbi besoni në Krishtin dhe të mos blindjen e tij, si edhe për vdek- ta mohoni atë; dhe Krishti ësh- jen e tij dhe për ringjalljen; dhe të i Shenjti i Izraelit; prandaj, ju e madhe dhe e tmerrshme do të duhet të përuleni para tij dhe ta jetë ajo ditë për të këqijtë, pasi adhuroni atë me gjithë afuqinë, ata do të vdesin; dhe ata do të mendjen dhe forcën tuaj dhe vdesin sepse ata dëbojnë profe- me tërë shpirtin tuaj; dhe po ta tët dhe shenjtorët dhe i zënë me bëni këtë gjë, ju nuk do të liheni gurë dhe i vrasin; prandaj, thi- jashtë në asnjë mënyrë. rrja e cgjakut të shenjtorëve do 30 Dhe, për sa të jetë e domos- të ngrihet nga toka te Perëndia, doshme, ju duhet të zbatoni kundër tyre. vendimet dhe aordinancat e 4 Prandaj, të gjithë atyre që Perëndisë, derisa të plotësohet mburren dhe që veprojnë me ligji që iu dha Moisiut. ligësi, dita që do të vijë do t’i

28a Mosia 3:14. 26 1a 3 Ne. 11:1–12. Profecitë rreth b ush Dëshmi. b 1 Ne. 11:7; 12:6. lindjes dhe vdekjes c 2 Ne. 33:10. c 3 Ne. 15:2–10. së Jezu Krishtit. 29a LiP. 6:5; 3a 1 Ne. 12:4–6. c Zan. 4:10; Mr. 12:29–31. ush Shenjë. 2 Ne. 28:10; 30a ush Ordinanca. b ush Jezu Krisht— Morm. 8:27. 121 2 Nefi 26:5–13 adjegë ata, thotë Zoti i Ushtrive, rojë ata dhe ata do të kenë cpaqe pasi ata do të jenë si kallamishte. me të, derisa të kalojnë dtre bre- 5 Dhe ata që vrasin profetët za dhe shumë nga brezi ei katërt dhe shenjtorët, do të apërpihen të kenë vdekur në drejtësi. nga thellësitë e tokës, thotë Zoti 10 Dhe kur këto gjëra të kenë i Ushtrive; dhe bmalet do t’i kaluar, një ashkatërrim i menjë- mbulojnë dhe shtjellat e erës do hershëm do të vijë mbi popullin t’i marrin me vete, dhe ndërte- tim; pasi megjithë dhembjet e sat do të shemben mbi ta, dhe shpirtit tim, unë e kam parë; do t’i shtypin copash, dhe do t’i prandaj, unë e di se do të ndo- bëjnë pluhur. dhë; dhe ata e shesin veten për 6 Dhe ata do të ndëshkohen asgjë; pasi, për shpërblimin e me bubullima dhe rrufe dhe krenarisë së tyre dhe të marrë- tërmete, dhe të gjitha llojet e zisë së tyre, ata do të korrin shkatërrimeve, pasi zjarri i shkatërrim; pasi për shkak se zemërimit të Zotit do të ndizet ata i lënë udhë djallit dhe zgje- kundër tyre dhe ata do të jenë dhin punë të errësirës në vend si kallamishte dhe dita që do të dritës, prandaj ata duhet të të vijë do t’i zhdukë ata, thotë shkojnë në bferr. Zoti i Ushtrive. 11 Pasi Shpirti i Zotit nuk do 7 O dhembje dhe brengë e të apërpiqet gjithmonë për nje- shpirtit tim, për humbjen e të riun. Dhe kur Shpirti pushon vrarëve të popullit tim! Pasi së përpjekuri për njeriun, atë- unë, Nefi, e kam parë atë dhe herë vjen shkatërrimi i menjë- gati më dërrmoi mua para pra- hershëm dhe kjo e pezmaton nisë së Zotit, por unë duhet t’i shpirtin tim. thërres Perëndisë tim: Udhët e 12 Dhe sikurse fola në lidhje tua janë atë drejta. me abindjen e bJudenjve, se 8 Por vini re, të drejtët që Jezusi është cvetë Krishti, duhet dëgjojnë fjalët e profetëve dhe që edhe Johebrenjtë të binden nuk i vrasin, por presin me pa- gjithashtu, se Jezusi është durim Krishtin me vendosmëri, Krishti, Perëndia i Amshuar; për shenjat që janë dhënë, megji- 13 Dhe se ai u shfaqet të gjithë thë apërndjekjen—shikoni, ata atyre që besojnë në të, nëpërmjet janë ata që bnuk do të vdesin. fuqisë së aFrymës së Shenjtë; po, 9 Por, Biri i drejtësisë do t’u çdo kombi, fisi, gjuhe dhe popu- ashfaqet atyre; dhe ai do t’i bshë- lli, duke bërë mrekulli të mëdha,

4a 3 Ne. 8:14–24; 9:3, 9. b 3 Ne. 17:7–9. 11a Eth. 2:15. 5a 1 Ne. 19:11; c 4 Ne. 1:1–4. 12a 2 Ne. 25:18. 3 Ne. 10:14. d 1 Ne. 12:11–12; b 2 Ne. 30:7; b 3 Ne. 8:10; 9:5–8. 3 Ne. 27:30–32. Morm. 5:14. 7a ush Drejtësi. e Alma 45:10–12; ush Judenj. 8a ush Përndjek, Hel. 13:9–10. c Morm. 3:21. përndjekje. 10a Alma 45:9–14; 13a ush Frymë e Shenjtë. b 3 Ne. 10:12–13. Morm. 8:1–9. 9a 3 Ne. 11:8–15. b ush Ferr. 2Nefi 26:14–22 122 shenja dhe çudira mes fëmijëve do të shkruhen dhe do të vulo- të njerëzve, sipas besimit të tyre. sen në një libër, dhe ata që do të 14 Por, shikoni, unë po ju bëj kenë rënë në mosbesim nuk do profeci në lidhje me aditët e t’i kenë ato, pasi ata bpërpiqen të fundit; mbi ditët kur Zoti Perë- shkatërrojnë gjërat e Perëndisë. ndi do t’i bzbatojë këto gjëra 18 Prandaj, si ata që u asgjësu- mes fëmijëve të njerëzve. an, u asgjësuan menjëherë; dhe 15 Pasi fara ime dhe fara e vë- turma e njerëzve të tyre të llezërve të mi do të kenë rënë tmerrshëm do të jetë si abyku në mosbesim dhe do të jenë që kalon—po, kështu thotë Zoti goditur nga Johebrenjtë; po, Perëndi: Do të bëhet brenda një pasi Zoti Perëndi t’i ketë dëbu- çasti, papritmas— ar nga çdo vend dhe t’i ketë 19 Dhe do të ndodhë që ata që ngujuar mbi një mal dhe të ketë kanë rënë në mosbesim, do të ngritur fortifikata kundër tyre; agoditen nga dora e Johebrenjve. dhe pasi ata të kenë rënë po- 20 Dhe Johebrenjtë lartësohen shtë në pluhur, derisa të mos në akrenarinë e syve të tyre jenë më, por, megjithatë, fjalët dhe bpengohen për shkak të e të drejtëve do të shkruhen madhësisë së cbllokut të tyre dhe lutjet e besnikëve do të pengues, që ata kanë krijuar dëgjohen dhe të gjithë ata që do shumë dkisha; megjithatë, ata të kenë rënë në mosbesim nuk ulin poshtë fuqinë dhe mrekulli- do të harrohen. të e Perëndisë dhe i predikojnë 16 Pasi, ata që do të shkatërro- vetes urtësinë e tyre dhe editu- hen, do t’u aflasin atyre nga toka rinë e tyre, që ata të mund dhe zëri i tyre do të jetë i pakët të përfitojnë dhe f grijnë mbi nga pluhuri dhe zëri i tyre do fytyrën e të varfërve. të jetë i një njeriu që ka një 21 Dhe janë ndërtuar shumë medium; pasi Zoti Perëndi do kisha, gjë që shkakton asmirë t’i japë atij fuqi, që ai të mund dhe grindje dhe shpirtligësi. të pëshpëritë në lidhje me ta, 22 Dhe ka edhe akombinime të kështu që të duket sikur del nga fshehta, pikërisht sikurse në toka dhe fjalët e tyre sikurse të kohët e lashta, sipas kombini- pëshpëriten nga pluhuri. meve të djallit, pasi ai është 17 Pasi kështu thotë Zoti Perë- krijuesi i të gjitha këtyre gjëra- ndi: Ata do të ashkruajnë gjërat ve; po, krijuesi i vrasjes dhe i që do të bëhen mes tyre dhe ato punëve të errësirës; po, dhe ai i

14a ush Ditë të fundit, 17a 2 Ne. 29:12. c Eze. 14:4. ditë të mëvonshme. b Enosi 1:14. d 1 Ne. 14:10; 22:23; b ush Rivendosje e 18a Morm. 5:16–18. Morm. 8:28. ungjillit. 19a 3 Ne. 16:8–9; e Morm. 9:7–8; 16a Isa. 29:4; 20:27–28. 2 Ne. 9:28. Moro. 10:27; 20a ush Kryelartësi, f Isa. 3:15; 2 Ne. 13:15. Mois. 7:62. krenari. 21a ush Zili. ush Libër i b 1 Ne. 13:29, 34. 22a ush Lidhje të Mormonit. ush Braktisje. fshehta. 123 2 Nefi 26:23–32 tërheq ata për qafe me një fije gjithë njerëzit gëzojnë të njëjtin liri, derisa i lidh me litarët e tij privilegj si njëri, ashtu edhe të fortë, përgjithnjë. tjetri dhe asnjëri nuk është i 23 Pasi shikoni, vëllezërit e mi ndaluar. të dashur, unë po ju them se 29 Ai urdhëron se nuk duhet Zoti Perëndi nuk vepron në të ketë aintriga të priftërinjve; errësirë. pasi, vini re, intrigat e priftë- 24 Ai nuk bën asgjë që nuk rinjve kanë të bëjnë me njerëz është për të mirën e botës; pasi që predikojnë dhe e vënë veten ai e ado botën, deri në pikën sa si një dritë për botën, që të të japë jetën e tij, që ai të mund marrin fitime dhe të kenë të btërheqë të gjithë njerëzit te blëvdata nga bota; por ata nuk vetja. Prandaj, ai nuk urdhëron kërkojnë mirëqenien e Sionit. asnjeri që të mos marrë pjesë në 30 Shikoni, Zoti e ka ndaluar shpëtimin e tij. këtë gjë; prandaj Zoti Perëndi 25 Vini re, a mos i thërret ai ka dhënë urdhër, që të gjithë ndokujt duke thënë: Largohu njerëzit duhet të kenë amirë- prej meje? Shikoni, unë po ju dashje, mirëdashje e cila është them: Jo; por ai thotë: aEjani tek bdashuri. Dhe në qoftë se nuk unë, ju të gjitha fundet e tokës, kanë mirëdashje, ata nuk janë bblini qumësht dhe mjaltë, pa të asgjë. Prandaj, po të kishin mi- holla dhe pa çmim. rëdashje, ata nuk do të lejonin 26 Vini re, a mos e ka urdhëru- që punëtori në Sion të vdesë. ar ai ndokënd që të dalë nga si- 31 Por, punëtori në aSion do nagoga ose nga shtëpitë e adhu- të punojë për Sionin; pasi, po rimit? Vini re, unë ju them, Jo. të punojë për btë holla, do të 27 A ka urdhëruar ndonjë që mbarojë. të mos marrë pjesë në ashpëti- 32 Dhe përsëri, Zoti Perëndi ka min e tij? Shikoni, unë ju them: aurdhëruar që njerëzit nuk du- Jo; por u ka bdhënë lirisht të het të vrasin; që ata nuk duhet gjithë njerëzve; dhe i ka urdhë- të gënjejnë; që ata nuk duhet të ruar njerëzit e tij, se ata duhet vjedhin; që ata nuk duhet të t’i bindin të gjithë njerëzit të përmendin emrin e Zotit, Perë- cpendohen. ndisë së tyre, më bkot; që ata 28 Vini re, a ka urdhëruar nuk duhet të kenë zili, që ata Zoti ndonjë se nuk duhet të nuk duhet të kenë keqdashje; marrë pjesë në mirësinë e tij? që ata nuk duhet të vënë njërin Shikoni, unë ju them: Jo; por atë kundër tjetrit; që ata nuk duhet

24a Gjo. 3:16. c ush Pendohem, ush Dashuri hyjnore. b 3 Ne. 27:14–15. pendim. b ush Dashuri. 25a Alma 5:33–35; 28a Rom. 2:11; 31a ush Sion. 3 Ne. 9:13–14. 1 Ne. 17:33–35. b Jakobi 2:17–19; b Isa. 55:1–2. 29a ush Intriga të DeB 11:7; 38:39. 27a ush Shpëtim. priftërinjve. 32a ush Urdhërime të b Ef. 2:8; b DeB 121:34–37. Perëndisë. 2 Ne. 25:23. 30a Moro. 7:47–48. b ush Përdhosje. 2Nefi 26:33–27:6 124 të bëjnë lavirësi; dhe që ata nuk jenë të dehur me paudhësi dhe duhet të bëjnë asnjërën prej me të gjitha llojet e neverive. këtyre gjërave; pasi, kush do të 2 Dhe kur të vijë ajo ditë, ata do bëjë, do të mbarojë. të vizitohen nga Zoti i Ushtrive 33 Pasi, asnjë prej këtyre pau- me bubullima dhe me tërmete dhësive nuk vjen nga Zoti; pasi dhe me zhurmë të madhe, dhe ai bën atë që është e mirë mes me stuhi, dhe me furtunë, dhe fëmijëve të njerëzve; dhe ai nuk me aflakën e një zjarri përpirës. bën asgjë që nuk është e qartë 3 Dhe të gjitha akombet që për fëmijët e njerëzve; dhe ai i bluftojnë kundër Sionit dhe e fton të gjithë të vijnë tek ai dhe mjerojnë atë, do të jenë si ën- të marrin pjesë në mirësinë e tij; drra e një vegimi të një nate; po, dhe ai nuk ia amohon askujt që do të jetë për ta sikur është për shkon tek ai, të zinj dhe të bar- një njeri të uritur që ëndërron dhë, skllevër dhe të lirë, burra dhe vini re, ai po ha, por ai dhe gra; dhe ai nuk harron zgjohet dhe shpirti i tij është i bidhujtarët; dhe ctë gjithë janë zbrazët; ose sikur është për një njësoj para Perëndisë, si Judenjtë njeri që ka etje, i cili ëndërron ashtu dhe Johebrenjtë. dhe vini re ai po pi, por ai zgjohet dhe vini re atij i vjen me të vërtetë të fikët dhe shpirti i tij KAPITULLI 27 ka oreks, po, madje kështu do të jetë turma e të gjitha kombeve Errësirë dhe dorëheqje nga feja do që luftojnë kundër malit Sion. të mbulojnë tokën, ditët e fundit 4 Pasi, vini re, të gjithë ju —Libri i Mormonit do të dalë— që bëni paudhësi, ndaluni dhe Tre dëshmitarë do të dëshmojnë çudituni, pasi ju do të thërrisni për librin—Njeriu i shkolluar do dhe do të bërtitni; po, ju do të të thotë se ai nuk mund ta lexojë jeni të dehur, por jo me verë, librin e vulosur—Zoti do të bëjë juve do t’ju merren këmbët, por një punë të mrekullueshme dhe një jo nga pijet e forta. çudi—Krahaso Isaia 29. Rreth 5 Pasi vini re, Perëndia ka 559–545 para K. hedhur mbi ju shpirtin e gjumit Por, vini re, aditët e fundit, ose të rëndë. Pasi vini re, ju keni ditët e Johebrenjve—po, vini re, mbyllur sytë tuaj dhe ju nuk të gjitha kombet e Johebrenjve keni pranuar profetët dhe su- dhe gjithashtu të Judenjve, qoftë ndimtarët tuaj; dhe parashikue- ata që do të vijnë në këtë tokë, sit ai i ka mbuluar për shkak të si edhe ata që do të jenë në toka paudhësive tuaja. të tjera, po, madje në të gjitha 6 Dhe do të ndodhë që Zoti tokat e botës, vini re, ata do të Perëndi do at’ju sjellë fjalët e

33a Vep. 10:9–35, 44–45. 27 1a ush Ditë të fundit, 3a Isa. 29:7–8. b Alma 26:37. ditë të mëvonshme. b 1 Ne. 22:14. c Rom. 2:11; 2a Isa. 24:6; 66:15–16; 6a Jar. 1:2; 1 Ne. 17:35. Jakobi 6:3; 3 Ne. 25:1. Morm. 5:12–13. 125 2 Nefi 27:7–15 një blibri dhe ato do të jenë ndonjëherë mes fëmijëve të fjalët e atyre që kanë fjetur. njerëzve dhe që do të jenë, deri 7 Dhe shikoni, libri do të jetë ai në mbarimin e tokës. vulosur; dhe në libër do ketë 12 Kështu që, në atë ditë kur një bzbulesë nga Perëndia, që libri do t’i dorëzohet njeriut nga krijimi i botës, deri në për të cilin unë fola, libri do të cmbarimin e saj. jetë i fshehur nga sytë e botës, 8 Prandaj, për shkak të gjërave që sytë e askujt nuk do ta që janë të avulosura, gjërat që shohin, me përjashtim të atij, të janë të vulosura bnuk do të cilit do t’i dorëzohet libri dhe dërgohen në ditën e ligësisë atre bdëshmitarëve që do ta dhe të neverive të popullit. shohin atë, nëpërmjet fuqisë Prandaj, libri nuk do t’u trego- së Perëndisë; dhe ata do të het atyre. dëshmojnë të vërtetën e librit 9 Por, libri do t’i dorëzohet një dhe gjërat në të. anjeriu dhe ai do të dorëzojë 13 Dhe askush tjetër nuk do ta fjalët e librit, të cilat janë fjalët e shohë atë, me përjashtim të atyre që kanë fjetur në pluhur disave sipas vullnetit të Perë- dhe ai do t’ia dorëzojë këto ndisë, për t’u dëshmuar fjalën e fjalë bnjë tjetri; tij fëmijëve të njerëzve; pasi 10 Por fjalët që janë të vulosura, Zoti Perëndi ka thënë se fjalët e ai nuk do t’i zbulojë dhe ai nuk besnikëve duhet të fliten sikur do ta dorëzojë librin. Pasi libri të ishin anga të vdekurit. do të jetë i vulosur nga fuqia e 14 Kështu që, Zoti Perëndi do Perëndisë dhe zbulesa që ishte të vazhdojë të sjellë në dritë vulosur do të mbahet brenda fjalët e librit; dhe do të vendosë në libër, deri në kohën e duhur fjalën e tij në gojën e aq shumë të Zotit në të cilën ato të mund të dëshmitarëve, sa i duket atij e vijnë; pasi vini re, ato zbulojnë të përshtatshme; dhe mjerë ai që e gjitha gjërat që nga krijimi i bo- ahedh poshtë fjalën e Perëndisë! tës dhe deri në mbarimin e saj. 15 Por, vini re, do të ndodhë 11 Dhe vjen dita që fjalët e vu- që Zoti Perëndi do t’i thotë atij, losura të librit do të lexohen të cilit ai do t’i dorëzojë librin: mbi majat e shtëpive; dhe ato Merri këto fjalë që nuk janë të do të lexohen nëpërmjet fuqisë vulosura dhe dorëzoja një tjetri, së Krishtit; dhe të gjitha gjërat që ai mund t’ia tregojë një të do t’u azbulohen fëmijëve të mësuari, duke thënë: aLexoje njerëzve, ato që kanë qenë këtë, unë të lutem ty. Dhe i

6b 2 Ne. 26:16–17; 29:12. b 3 Ne. 26:9–12; b LiP. 19:15. ush Libër i Eth. 4:5–6. 13a 2 Ne. 3:19–20; Mormonit. 9a DeB 17:5–6. 33:13–15; 7a Isa. 29:11–12; b JS—H 1:64–65. Moro. 10:27. Eth. 3:25–27; 4:4–7. 11a Llu. 12:3; Morm. 5:8; 14a 2 Ne. 28:29–30; b Mosia 8:19. DeB 121:26–31. Eth. 4:8. c Eth. 13:1–12. 12a 2 Ne. 11:3; Eth. 5:2–4; 15a Isa. 29:11–12; 8a Eth. 5:1. DeB 5:11, 15; 17:1. JS—H 1:65. 2Nefi 27:16–27 126 dituri do të thotë: Sille librin derisa unë ta shoh të përshtat- këtu dhe unë do t’i lexoj ato. shme në urtësinë time, që t’ua 16 Dhe tani, për shkak të tregoj të gjitha gjërat fëmijëve lavdisë së botës dhe për të të njerëzve. afituar, do ta thonë ata këtë, 23 Pasi vini re, unë jam Perë- dhe jo për lavdinë e Perëndisë. ndia; dhe unë jam një Perëndi 17 Dhe njeriu do të thotë: Unë amrekullish; dhe unë do t’i tre- nuk mund ta sjell librin, pasi ai goj botës se unë jam bi njëjti dje, është i vulosur. sot dhe përgjithnjë; dhe unë nuk 18 Atëherë i mësuari do të tho- veproj mes fëmijëve të njerëzve, të: Unë nuk mund ta lexoj atë. veçse csipas besimit të tyre. 19 Kështu që, do të ndodhë që 24 Dhe përsëri do të ndodhë Zoti Perëndi do t’ia dorëzojë që Zoti do t’i thotë të lexojë përsëri librin dhe fjalët që për- fjalët që do t’i jepen atij: mbahen në të, atij që nuk është 25 aPërderisa këta njerëz më i mësuar; dhe njeriu që nuk afrohen me gojën e tyre dhe më është i mësuar do të thotë: Unë bnderojnë me buzët e tyre, por i nuk jam i mësuar. kanë larguar zemrat e tyre prej 20 Atëherë Zoti Perëndi do meje dhe frika e tyre ndaj meje t’i thotë: I mësuari nuk do t’i u është mësuar nga cparimet e lexojë ato, pasi ata i kanë njerëzve— hedhur poshtë ato dhe unë jam 26 Prandaj, unë do të vazhdoj në gjendje ta bëj punën time; të bëj një apunë të mrekullue- prandaj, ti do t’i lexosh fjalët që shme mes këtyre njerëzve, po, unë do të të jap. një bpunë të mrekullueshme 21 Mos aprek gjërat që janë dhe një çudi, pasi urtësia e të vulosur, pasi unë do t’i nxjerr diturve dhe e të mësuarve të ato në dritë në kohën time të tyre do të mbarojë dhe kuptimi i duhur; pasi unë do t’u tregoj të maturve të tyre do të fshihet. fëmijëve të njerëzve se jam në 27 Dhe amjerë ata që përpiqen gjendje të bëj punën time. shumë për të fshehur mendimet 22 Kështu që, kur ti të kesh e tyre nga Zoti! Dhe veprat e lexuar fjalët që unë të kam ur- tyre janë në errësirë; dhe ata dhëruar dhe të kesh siguruar thonë: Kush na sheh dhe kush adëshmitarët që të kam prem- na njeh? Dhe ata gjithashtu tuar, atëherë ti do ta vulosësh thonë: Sigurisht, përmbysja jote librin përsëri dhe do ta fshe- e gjërave do të konsiderohet si hësh tek unë, që unë të mund të bargjila e poçarit. Por vini re, ruaj fjalët që ti nuk ke lexuar, unë do t’u tregoj atyre, thotë

16a ush Intriga të c Heb. 11; ush Rivendosje priftërinjve. Eth. 12:7–22. e ungjillit. 21a Eth. 5:1. 25a Isa. 29:13. b Isa. 29:14; 22a ush Dëshmitarë të b Mt. 15:8. 2 Ne. 25:17. Librit të Mormonit. c 2 Ne. 28:31. 27a Isa. 29:15. 23a ush Mrekulli. 26a 1 Ne. 22:8; b Jer. 18:6. b Heb. 13:8. 2 Ne. 29:1–2. 127 2 Nefi 27:28–28:3 Zoti i Ushtrive, se unë i di të tij, veprën e duarve të mia, në gjitha punët e tyre. Pasi, a do t’i mes të tij, ata do të shenjtërojnë thotë puna atij që e bëri, ai s’më emrin tim dhe do të shenjtërojnë bëri? Apo mos do të thotë gjëja të Shenjtin e Jakobit dhe do ta e ndërtuar për atë që e ndërtoi, kenë frikë Perëndinë e Izraelit. ai nuk kupton? 35 Ata që agabuan gjithashtu 28 Por vini re, thotë Zoti i në shpirt, do të arrijnë të kup- Ushtrive: Unë do t’u tregoj tojnë dhe ata që mërmëritnin fëmijëve të njerëzve se brenda do të bmësojnë doktrinë. pak kohe Libani do të kthehet në një fushë pjellore; dhe se KAPITULLI 28 fusha pjellore do të vlerësohet si një pyll. Shumë kisha të rreme do të ngri- 29 aDhe në atë ditë, të shurdhët hen në ditën e fundit—Ato do të do të dëgjojnë fjalët e librit dhe mësojnë doktrina të rreme, të kota sytë e të verbërve do të shohin dhe të marra—Braktisja nga feja në terr dhe në errësirë. do të shtohet për shkak të mësuesve 30 Dhe të a bindurit do të të rremë—Djalli do të tërbohet shtohen gjithashtu dhe bgëzimi në zemrat e njerëzve—Ai do t’u i tyre do të jetë në Zotin dhe mësojë njerëzve të gjitha llojet e i varfri mes njerëzve do të doktrinave të rreme. Rreth 559– gëzohet në të Shenjtin e Izraelit. 545 para K. 31 Pasi me aq siguri sa Zoti jeton, ata do të shohin se ai Dhe tani, vini re, vëllezërit e tmerrshmi është asgjësuar dhe mi, unë ju kam folur sipas asaj përbuzësi është zhuritur dhe që Shpirti më ka detyruar; të gjithë ata që shikojnë për prandaj unë e di se ato duhet të paudhësi, do të përjashtohen. ndodhin me siguri. 32 Dhe ata që e bëjnë njeriun 2 Dhe gjërat që do të shkruhen a ofendues për një fjalë dhe nga alibri do të jenë me bvlerë të ngrejnë një lak për atë që qorton madhe për fëmijët e njerëzve në bderë dhe që cnuk e pranojnë dhe veçanërisht për farën tonë të drejtin për hiçasgjë. që është një mbetje e shtëpisë 33 Prandaj, kështu thotë Zoti së Izraelit. që shëlbeu Abrahamin, në lidhje 3 Pasi do të ndodhë në atë ditë me shtëpinë e Jakobit: Jakobi që akishat që janë ngritur, dhe nuk do të turpërohet tani dhe jo për Zotin, kur njëra do t’i as fytyra e tij nuk do të zbehet. thotë tjetrës: Shiko, unë, unë 34 Por, kur ai ashikon fëmijët e jam e Zotit; dhe të tjerat do të

29a Isa. 29:18. c 2 Ne. 28:16. b 1 Ne. 13:34–42; 22:9; 30a ush Zemërbutë, 34a Isa. 29:23–24. 3 Ne. 21:6. zemërbutësi. 35a 2 Ne. 28:14; 3a 1 Kor. 1:10–13; b DeB 101:36. DeB 33:4. 1 Ne. 22:23; 31a Isa. 29:20. b Dan. 12:4. 4 Ne. 1:25–29; 32a Llu. 11:54. 28 2a ush Libër i Morm. 8:28, 32–38. b Amo. 5:10. Mormonit. 2Nefi 28:4–14 128 thonë: Unë, unë jam e Zotit dhe të fjalëve të tij, hapini cgropën kështu do të thotë çdonjëri që fqinjit; nuk ka gjë të keqe në do të ketë themeluar kisha, por këtë; dhe bëjini të gjitha këto jo për Zotin— gjëra, pasi nesër ne vdesim dhe 4 Dhe ato do të grinden me në qoftë se jemi fajtorë, Perë- njëra-tjetrën; dhe priftërinjtë e ndia do të na qëllojë pak me tyre do të grinden me njëri- kamxhik dhe në fund ne do të -tjetrin dhe ata do t’i mësojnë të shpëtohemi në mbretërinë e tjerët me aditurinë e tyre dhe do Perëndisë. të mohojnë Frymën e Shenjtë, 9 Po, dhe do të ketë shumë që që jep fuqi shprehëse. do të mësojnë sipas kësaj më- 5 Dhe ata do të a mohojnë nyre adoktrina të rreme dhe të bfuqinë e Perëndisë, të Shenjtin kota dhe btë marra, dhe do të e Izraelit; dhe ata do t’u thonë fryhen në zemrat e tyre dhe ata njerëzve: Na dëgjoni dhe i vini do të përpiqen t’i fshehin thellë veshin parimit tonë; pasi vini planet e tyre nga Zoti; dhe punët re, cnuk ka Perëndi sot, pasi e tyre do të jenë në errësirë. Zoti dhe Shëlbuesi e ka bërë 10 Dhe agjaku i shenjtorëve do punën e tij dhe ai ua ka dhënë të thërrasë nga toka kundër tyre. fuqinë e tij njerëzve. 11 Po, ata të gjithë kanë humbur 6 Vini re, dëgjoni parimin tim; audhën; ata janë bkorruptuar. nëse ata thonë se një mrekulli 12 Për shkak të akryelartësisë është bërë nga dora e Zotit, dhe për shkak të mësuesve të mos e besoni; pasi në këto ditë, rremë dhe doktrinave të rreme, ai nuk është një Perëndi i amre- kishat e tyre janë bërë të ko- kullive; ai e ka bërë punën e tij. rruptuara dhe arrogante; për 7 Po, dhe do të ketë shumë që shkak të kryelartësisë së tyre do të thonë: aHani, pini dhe dë- ata fryhen. frehuni, pasi nesër ne vdesim; 13 aGrabitin btë varfërit për dhe gjithçka do të shkojë për ne. shkak të vendeve të tyre të 8 Dhe do të ketë gjithashtu shenjta të pasura, grabitin të shumë që do të thonë: Hani, pini varfërit, për shkak të veshjeve dhe dëfrehuni; megjithatë, kini të tyre të çmueshme; dhe per- frikë Perëndinë—ai do të na sekutojnë të bindurit dhe të ajustifikojë në bërjen e një më- varfërit në zemër, sepse janë të kati të vogël; po, bgënjeni pak, fryrë nga ckrenaria. përfitoni nga ndonjë për shkak 14 Mbajnë qafën adrejt dhe

4a 2 Ne. 9:28. ush Gënjim. DeB 87:7. 5a 2 Ne. 26:20. c Fja. 26:27; 11a Hel. 6:31. b 2 Tim. 3:5. 1 Ne. 14:3. b Morm. 8:28–41; c Alma 30:28. 9a Mt. 15:9. DeB 33:4. 6a Morm. 8:26; 9:15–26. b Eze. 13:3; Hel. 13:29. 12a Fja. 28:25. 7a 1 Kor. 15:32; 10a Zbu. 6:9–11; 13a Eze. 34:8. Alma 30:17–18. 2 Ne. 26:3; b Hel. 4:12. 8a Morm. 8:31. Morm. 8:27; c Alma 5:53. b DeB 10:25; Mois. 4:4. Eth. 8:22–24; 14a Fja. 21:4. 129 2 Nefi 28:15–23 kokën lart; po, dhe për shkak përdhe dhe e madhe do të jetë të kryelartësisë dhe ligësisë rënia e saj. dhe neverive, dhe lavirësive, 19 Pasi mbretëria e djallit që të gjithë b kanë dalë nga duhet të alëkundet dhe ata që i udha e drejtë me përjashtim të përkasin asaj duhet të shtyhen disave që janë pasuesit e përu- në pendim, përndryshe bdjalli lur të Krishtit; megjithatë ata do t’i kapë ata me czinxhirët e udhëhiqen në një mënyrë, që tij të përjetshëm dhe ata do të në shumë raste gabojnë, sepse shtyhen në zemërim dhe do të ata janë mësuar nga parimet e mbarojnë; njerëzve. 20 Pasi vini re, në atë ditë ai do 15 O atë urtët dhe të mësuarit të atërbohet në zemrat e fëmijëve dhe të pasurit që janë të fryrë të njerëzve dhe do t’i nxitë në në bkrenarinë e zemrave të tyre zemërim kundër asaj që është e dhe të gjithë ata që predikojnë mirë. doktrina të rreme dhe të gjithë 21 Dhe të tjerë ai do t’i apaqë- ata që bëjnë lavirësi dhe çoro- sojë dhe do t’i përkundë në ditin udhën e drejtë të Zotit, siguri trupore, që ata do të tho- cmjerë, mjerë, mjerë ata, thotë në: Gjithçka është mirë në Sion; Zoti, Perëndia i Plotfuqishëm, po, Sioni lulëzon, gjithçka është pasi ata do të hidhen në ferr! mirë—dhe kështu bdjalli gë- 16 Mjerë ata që anuk e pranojnë njen shpirtrat e tyre dhe ai i çon të drejtin për një hiçasgjë dhe me kujdes poshtë në ferr. shajnë kundër asaj që është e 22 Dhe vini re, të tjerët ai i mirë dhe thonë se ajo nuk ka lajkaton dhe u thotë se nuk ka vlerë! Pasi do të vijë dita që Zoti aferr; dhe ai u thotë atyre: Unë Perëndi do të vizitojë paprit- nuk jam djall, pasi nuk ka mas banorët e tokës; dhe atë asnjë—dhe kështu ai pëshpërit ditë që ata do të jenë bplotësisht në veshët e tyre, derisa i kap ata të mbushur në paudhësi, ata do me bzinxhirët e tij të tmerrshëm, të mbarojnë. prej të cilëve nuk ka çlirim. 17 Por vini re, nëse banorët e 23 Po, ata janë kapur me vdekje tokës do të pendohen për ligë- dhe ferr; dhe vdekja dhe ferri, sitë dhe neveritë e tyre, ata nuk dhe djalli dhe të gjithë ata që do të shkatërrohen, thotë Zoti i janë kapur prej tyre, duhet të Ushtrive. qëndrojnë para fronit të Perë- 18 Por vini re se kisha e madhe ndisë dhe të agjykohen sipas dhe e neveritshme, alavirja e të veprave të tyre, prej nga ku ata gjithë tokës, duhet btë shembet duhet të shkojnë në vendin e

14b Isa. 53:6. 18a Zbu. 19:2. b 2 Ne. 9:39. 15a Fja. 3:5–7. b 1 Ne. 14:3, 17. 22a ush Ferr. b ush Kryelartësi, 19a 1 Ne. 22:23. b Alma 36:18. krenari. b Alma 34:35. 23a ush Jezu Krisht— c 3 Ne. 29:5. c Alma 12:11. Gjykatësi; Gjykim, 16a Isa. 29:21. 20a DeB 10:20–27. i fundit. b Eth. 2:9–10. 21a Morm. 8:31. 2Nefi 28:24–29:1 130 përgatitur për ta, madje një ata që do të thonë: Ne kemi bliqen i zjarrit dhe i squfurit, që mjaft, nga ata do të merret është mundim i pafund. madje edhe ajo që kanë. 24 Prandaj, mjerë ai që është i 31 Mallkuar është ai që e shkujdesur në Sion! vendos abesimin e tij te njeriu, 25 Mjerë ai që thërret: Gjithçka ose që e bën prej mishi krahun është mirë! e tij, ose që do të dëgjojë pari- 26 Po, mjerë ai që adëgjon met e njerëzve, me përjashtim parimet e njerëzve dhe mohon në qoftë se parimet e tyre do fuqinë e Perëndisë dhe dhuratën të jepen nga fuqia e Frymës së e Frymës së Shenjtë! Shenjtë. 27 Po, mjerë ai që thotë: Ne 32 aMjerë Johebrenjtë, thotë kemi marrë dhe ne nuk kemi Zoti Perëndia i Ushtrive! Pasi anevojë për më tepër! megjithëse unë do të zgjat 28 Dhe më në fund, mjerë të krahun drejt tyre nga dita në gjithë ata që dridhen dhe janë ditë, ata do të më mohojnë; të azemëruar për shkak të së megjithatë, unë do të jem i vërtetës së Perëndisë! Pasi vini mëshirshëm ndaj tyre, thotë re, ai që është ndërtuar mbi Zoti Perëndi, nëse ata do të bshkëmb, e pranon atë me gë- pendohen dhe do të vijnë tek zim; dhe ai që është ndërtuar unë; pasi bkrahu im është i mbi një themel rëre, dridhet shtrirë gjithë ditën e ditës, thotë nga frika se mund të bjerë. Zoti, Perëndia i Ushtrive. 29 Mjerë ai që do të thotë: Ne e kemi marrë fjalën e Perëndisë KAPITULLI 29 dhe ne anuk bkemi nevojë për më tepër nga fjala e Perëndisë, Shumë Johebrenj do ta hedhin po- pasi ne kemi mjaft! shtë Librin e Mormonit—Ata do 30 Pasi vini re, kështu thotë të thonë: Ne nuk kemi nevojë për Zoti Perëndi: Unë do t’u jap Bibël tjetër—Zoti u flet shumë fëmijëve të njerëzve rresht pas kombeve—Ai do të gjykojë botën rreshti, parim pas aparimi, pak nga librat që do të shkruhen. Rreth këtu dhe pak atje; dhe të bekuar 559–545 para K. janë ata që dëgjojnë parimet e mia dhe që i vënë veshin këshi- Por vini re, do të ketë shumë— llës sime, pasi ata do të mësojnë atë ditë kur unë do të vazhdoj burtësi; pasi atij që cmerr, unë të bëj një apunë të mrekullue- do t’i jap dmë shumë; dhe nga shme mes tyre, që unë mund të

23b 2 Ne. 9:16, 19, 26. Eth. 4:8. 31a DeB 1:19–20. 26a 2 Ne. 9:29. b 2 Ne. 29:3–10. 32a 1 Ne. 14:6. 27a Alma 12:10–11. 30a Isa. 28:9–13; b Jakobi 5:47; 6:4. 28a 2 Ne. 9:40; 33:5. DeB 98:12. 29 1a 2 Ne. 27:26. ush Kryengritje. b ush Urtësi. ush Rivendosje e b Mt. 7:24–27. c Llu. 8:18. ungjillit. ush Shkëmb. d Alma 12:10; 29a 2 Ne. 27:14; DeB 50:24. 131 2 Nefi 29:2–8 mbaj mend bbesëlidhjet e mia të mend Judenjtë, popullin tim të cilat i kam bërë me fëmijët e lashtë të besëlidhjes? Jo; por ju i njerëzve, që unë të mund të ve- keni mallkuar ata dhe i keni ndos dorën time përsëri për ctë aurryer ata dhe nuk jeni përpje- dytën herë të përtërij njerëzit e kur t’i përtërini ata. Por vini re, mi që janë të shtëpisë së Izraelit; unë do t’ua kthej të gjitha këto 2 Dhe gjithashtu që unë të gjëra mbi kokat tuaja; pasi unë mbaj mend premtimet që t’i Zoti, nuk e kam harruar popu- kam bërë ty, Nefi, si dhe atit llin tim. tënd, që unë të kujtoj farën tuaj; 6 Ti i marrë që do të thuash: dhe që afjalët e farës suaj të Një aBibël, ne e kemi një Bibël mund të dalin nga goja ime dhe dhe ne nuk kemi nevojë për t’i arrijnë farës suaj; dhe fjalët e Bibël tjetër. A do të kishit Bibël mia do të bushtojnë në fundet e po të mos ishin Judenjtë? tokës, si një cflamur për njerëzit 7 A nuk e dini se ka më shumë e mi të cilët janë të shtëpisë së kombe se një? A nuk e dini se Izraelit; unë Zoti, Perëndia juaj, kam 3 Dhe sepse fjalët e mia do akrijuar të gjithë njerëzit dhe se të ushtojnë—shumë nga Johe- unë i mbaj mend ata që janë në brenjtë do të thonë: Një aBibël! bishujt e detit; dhe se unë su- Një Bibël! Ne e kemi një Bibël ndoj lart në qiejt dhe poshtë në dhe nuk mund të jetë ndonjë tokë dhe unë ua çoj fjalën time Bibël tjetër. fëmijëve të njerëzve, po, madje 4 Por kështu thotë Zoti Perë- të gjitha kombeve të tokës? ndi: O të marrë, ata do ta kenë 8 Prandaj mërmëritni, sepse një Bibël; dhe ajo do t’u vijë nga do të merrni më shumë nga aJudenjtë, populli im i lashtë i fjala ime? A nuk e dini se dë- besëlidhjes. Dhe si i falënderoj- shmia e ady kombeve është në ata bJudenjtë për cBiblën që një bdëshmi për ju, se unë jam morën prej tyre? Po, ç’duan të Perëndia, se unë kujtoj një thonë Johebrenjtë? A i mbajnë komb sikurse një tjetër? Pran- mend ata lodhjet dhe punët daj, unë i them të njëjtat fjalë dhe vuajtjet e Judenjve, dhe një kombi, sikurse një tjetri. zellin e tyre ndaj meje, për t’u Dhe kur të dy ckombet do të sjellë shpëtim Johebrenjve? puqen, dëshmia e të dy kombe- 5 O ju, Johebrenj, a i mbani ve gjithashtu do të puqet.

1b ush Besëlidhje e c 1 Ne. 21:22. 6a 1 Ne. 13:38. Abrahamit. ush Flamur. 7a ush Krijoj, krijim. c 2 Ne. 6:14; 21:11–12; 3a 1 Ne. 13:23–25. b 1 Ne. 22:4. 25:17. ush Bibël; Libër i 8a Eze. 37:15–20; ush Izrael— Mormonit. 1 Ne. 13:38–41; Mbledhja e Izraelit. 4a DeB 3:16. 2 Ne. 3:12. 2a 2 Ne. 3:18–21. b ush Judenj. b Mt. 18:16. b Isa. 5:26; c ush Juda—Druri i ush Dëshmitar. 2 Ne. 15:26; Judës. c Ose. 1:11. Moro. 10:28. 5a 3 Ne. 29:8. 2Nefi 29:9–14 132 9 Dhe unë e bëj këtë që unë të çuar tej dhe ata do ta shkruajnë mund të provoj te shumica se atë; dhe unë do t’u flas gjitha- unë jam ai njëjti dje, sot dhe shtu ctë gjitha kombeve të tokës përgjithmonë; dhe se unë i dhe ata do ta shkruajnë atë. them fjalët e mia sipas dëshirës 13 Dhe do të ndodhë që sime. Dhe meqë unë kam thënë aJudenjtë do të kenë fjalët e një bfjalë, ju nuk duhet të me- Nefitëve dhe Nefitët do të kenë ndoni se nuk mund të them një fjalët e Judenjve; dhe Nefitët tjetër; pasi puna ime nuk ka dhe Judenjtë do të kenë fjalët e mbaruar ende, as nuk do të bfiseve të humbura të Izraelit; mbarojë deri në fund të njeriut, dhe fiset e humbura të Izraelit as që nga ajo kohë e tutje dhe do të kenë fjalët e Nefitëve dhe përgjithmonë. të Judenjve. 10 Kështu, meqë ju keni një 14 Dhe do të ndodhë që njerëzit Bibël, ju nuk duhet të mendoni e mi, të cilët janë nga ashtëpia se ajo përmban të gjitha afjalët e e Izraelit, do të mblidhen në mia; as nuk duhet të mendoni shtëpitë e tyre, në tokat e zotë- që unë nuk kam bërë që të rimeve të tyre; dhe fjala ime shkruhen më shumë. gjithashtu do të mblidhet në 11 Pasi, unë i urdhëroj atë gji- bnjë. Dhe unë do t’u tregoj atyre thë njerëzit, si në lindje ashtu që luftojnë kundër fjalës sime dhe në perëndim dhe në veri, dhe kundër popullit tim, të dhe në jug, dhe në ishujt e detit, cilët janë nga cshtëpia e Izraelit, se ata do të bshkruajnë fjalët se unë jam Perëndia dhe se unë që unë u them atyre; pasi nga hyra në d besëlidhje me Abraha- clibrat që do të jenë shkruar, min se unë do ta kujtoja efarën e unë do ta dgjykoj botën, çdo tij fpërgjithmonë. njeri sipas punëve të tij, sipas asaj që është shkruar. 12 Pasi vini re, unë do t’u flas KAPITULLI 30 aJudenjve dhe ata do ta shkruaj- në atë; dhe unë do t’u flas gji- Johebrenjtë që janë kthyer në besim thashtu Nefitëve dhe ata do ta do të numërohen me njerëzit e be- bshkruajnë atë; dhe unë do t’u sëlidhjes—Shumë Lamanitë dhe flas gjithashtu fiseve të tjera të Judenj do ta besojnë fjalën dhe do të shtëpisë së Izraelit që unë i kam bëhen të këndshëm—Izraeli do të

9a Heb. 13:8. 33:11, 14–15. b Eze. 37:16–17. b ush Zbulesë. ush Gjykim, i fundit. c 1 Ne. 22:8–9. 10a ush Shkrime të 12a 1 Ne. 13:23–29. d Zan. 12:1–3; shenjta—Shkrime b 1 Ne. 13:38–42; 1 Ne. 17:40; të shenjta të 2 Ne. 26:17. 3 Ne. 20:27; profetizuara për c 2 Ne. 26:33. Abr. 2:9. të ardhur. 13a Morm. 5:12–14. ush Besëlidhje e 11a Alma 29:8. b ush Izrael—Dhjetë Abrahamit. b 2 Tim. 3:16. fiset e humbura të e DeB 132:30. c ush Libër i Jetës. Izraelit. f Zan. 17:7. d 2 Ne. 25:22; 14a Jer. 3:17–18. 133 2 Nefi 30:1–10 rivendoset dhe të ligjtë do të shka- dhe se ata janë pasardhës të tërrohen. Rreth 559–545 para K. Judenjve. 5 Dhe ungjilli i Jezu Krishtit do Dhe tani vini re, vëllezërit e mi të shpallet mes atyre; prandaj, të dashur, unë dua t’ju flas juve; bata do të rifitojnë cnjohurinë e pasi unë, Nefi, nuk do të lejoj etërve të tyre, si dhe njohurinë që ju të mendoni se jeni më të e Jezu Krishtit, që etërit e tyre e drejtë sesa do të jenë Johebrenj- kishin. të. Pasi vini re, nëse nuk u 6 Dhe atëherë, ata do të gëzo- bindeni urdhërimeve të Perë- hen; pasi ata do të dinë se është ndisë, ju të gjithë do të mbaro- një bekim për ta nga dora e Pe- ni; dhe për shkak të fjalëve rëndisë; dhe leskëret e errësirës që janë thënë, ju nuk duhet të do të fillojnë të bien nga sytë e mendoni se Johebrenjtë do të tyre dhe shumë breza nuk do të shkatërrohen krejtësisht. kalojnë mes tyre, vetëm nëse 2 Pasi vini re, unë ju them se ata do të jenë një popull i kulluar të gjithë Johebrenjtë që do të dhe ai këndshëm. pendohen, janë populli i abesë- 7 Dhe do të ndodhë që aJu- lidhjes së Zotit; dhe të gjithë denjtë që janë shpërndarë do të bJudenjtë që nuk do të pendo- bfillojnë gjithashtu të besojnë hen, do të braktisen; pasi Zoti në Krisht; dhe ata do të fillojnë nuk bën besëlidhje me askënd të mblidhen në faqen e tokës; tjetër, përveçse atyre që cpe- dhe të gjithë ata që do të besojnë ndohen dhe që besojnë në Birin në Krisht, do të bëhen gjithashtu e tij që është i Shenjti i Izraelit. një popull i këndshëm. 3 Dhe tani, do të doja të profe- 8 Dhe do të ndodhë që Zoti tizoja pak në lidhje me Judenjtë Perëndi do ta fillojë punën e tij dhe Johebrenjtë. Sepse, pasi mes të gjitha kombeve, fiseve, libri për të cilin ju fola do të gjuhëve dhe popujve, për të dalë në dritë dhe do të shkru- shkaktuar rivendosjen e popu- het për Johebrenjtë dhe do të llit të tij mbi tokë. vuloset përsëri për Zotin, do të 9 Dhe me drejtësi aZoti Perëndi ketë shumë që do të abesojnë do të bgjykojë të varfërin dhe do fjalët që janë shkruar; dhe bata të qortojë me drejtësi të cbindurit do t’i përhapin mes mbetjes së e tokës. Dhe ai do ta godasë farës sonë. tokën me shufrën e gojës së tij; 4 Dhe atëherë, mbetja e farës dhe me frymën e buzëve të tij ai sonë do të dijë në lidhje me ne, do të vrasë të ligjtë. sesi u larguam nga Jeruzalemi 10 Pasi akoha vjen shpejt, që

30 2a Gal. 3:26–29. 5a 3 Ne. 21:3–7, 24–26. b 2 Ne. 25:16–17. b Mt. 8:10–13. b DeB 3:20. 9a Isa. 11:4–9. ush Judenj. c 1 Ne. 15:14; b 2 Ne. 9:15. c ush Pendohem, 2 Ne. 3:12; c ush Zemërbutë, pendim. Morm. 7:1, 9–10. zemërbutësi. 3a 3 Ne. 16:6–7. 6a DeB 49:24; 109:65. 10a ush Ditë të fundit, b 1 Ne. 22:8–9. 7a 2 Ne. 29:13–14. ditë të mëvonshme. 2Nefi 30:11–31:3 134 Zoti Perëndi do të shkaktojë një njerëzve do të zbulohen në atë bndarje të madhe mes njerëzve ditë; dhe Satani anuk do të ketë dhe të ligjtë do t’i shkatërrojë; më fuqi në zemrat e fëmijëve dhe ai do t’i ckursejë njerëzit e të njerëzve për një kohë të tij, po, edhe sikur t’i duhet të gjatë. Dhe tani, vëllezërit e mi dshkatërrojë të ligjtë me zjarr. të dashur, unë po u jap fund 11 Dhe adrejtësia do të jetë fjalëve të mia. brezi i ijeve të tij dhe besnikëria brezi i veshkave të tij. KAPITULLI 31 12 Dhe atëherë ujku do të ajetojë me qengjin; dhe leopardi Nefi tregon pse Krishti u pagë- do të shtrihet pranë kecit dhe zua—Njerëzit duhet të ndjekin viçi dhe këlyshi i luanit, dhe Krishtin, të pagëzohen, të marrin mëzati së bashku; dhe një fëmijë Frymën e Shenjtë dhe të durojnë i vogël do t’i udhëheqë ata. deri në fund që të shpëtojnë—Pe- 13 Dhe lopa dhe ariu do të ndimi dhe pagëzimi janë porta për kullotin; këlyshët e tyre do të në shtegun e ngushtë dhe të ngu- shtrihen së bashku; dhe luani shtuar—Jeta e përjetshme u vjen do të hajë kashtë si kau. atyre që u binden urdhërimeve pas 14 Dhe foshnja e gjirit do të pagëzimit. Rreth 559–545 para K. luajë mbi vrimën e nepërkës dhe fëmija i zvjerdhur do të vërë Dhe tani unë, Nefi, po u jap dorën në strofkën e skrapthit. fund aprofecive të mia për ju, 15 Ata nuk do të prishin, as vëllezërit e mi të dashur. Dhe nuk do të shkatërrojnë në malin unë nuk mund të shkruaj veçse tim të shenjtë; pasi toka do të pak gjëra, të cilat unë e di me jetë plot me diturinë e Zotit, siguri se do të ndodhin; as nuk sikurse ujërat mbulojnë detin. mund të shkruaj veçse pak fjalë 16 Prandaj, gjërat e atë gjitha të vëllait tim, Jakob. kombeve do të bëhen të ditura; 2 Prandaj, gjërat që unë kam po, të gjitha gjërat do t’u bëhen shkruar më mjaftojnë, me për- btë ditura fëmijëve të njerëzve. jashtim të disa fjalëve që duhet 17 Nuk ka asgjë që është e të them në lidhje me adoktrinën fshehtë që të mos azbulohet; e Krishtit; prandaj, unë do t’ju nuk ka asnjë punë të errësirës flas qartë, sipas qartësisë së që nuk do të nxirret në dritë; profecive që bëj. dhe nuk ka asgjë që është vulo- 3 Pasi shpirti im kënaqet në sur mbi tokë që të mos zgjidhet. qartësi; pasi sipas kësaj mënyre 18 Prandaj, të gjitha gjërat vepron Zoti Perëndi mes fëmijë- që u janë zbuluar fëmijëve të ve të njerëzve. Pasi, Zoti Perëndi

10b DeB 63:53–54. 12a Isa. 65:25. 18a Zbu. 20:1–3; c Mois. 7:61. ush Mijëvjeçar. Eth. 8:26. d 1 Ne. 22:15–17, 23. 16a DeB 101:32–35; 31 1a 2 Ne. 25:1–4. ush Tokë—Pastrimi 121:28–29. 2a 2 Ne. 11:6–7. i tokës. b Eth. 4:6–7. 11a Isa. 11:5–9. 17a DeB 1:2–3. 135 2 Nefi 31:4–13 i jep adritë të kuptuarit; pasi ai aportës, nëpër të cilën ata duhet u flet njerëzve sipas bgjuhës së të hyjnë, duke dhënë ai shem- tyre, në të kuptuarin e tyre. bullin para tyre. 4 Prandaj, unë doja që ju të 10 Dhe ai u tha fëmijëve të kujtonit, se unë ju kam folur njerëzve: Më a ndiqni mua. për atë aprofet që Zoti më tregoi, Prandaj, vëllezërit e mi të që duhej të pagëzonte bQengjin dashur, a mund ta bndjekim ne e Perëndisë i cili do të marrë Krishtin, në qoftë se nuk jemi mëkatet e botës. të gatshëm t’u bindemi urdhë- 5 Dhe tani, në qoftë se Qengji i rimeve të Atit? Perëndisë, duke qenë i shenjtë, 11 Dhe Ati tha: Pendohuni ju, do të kishte nevojë të apagëzo- pendohuni ju dhe pagëzohuni hej me ujë, për të plotësuar të në emrin e Birit tim të Dashur. gjithë drejtësinë, O atëherë, sa 12 Dhe gjithashtu, zëri i Birit nevojë më të madhe kemi ne që më erdhi, duke thënë: Ai që nuk jemi të shenjtë, të pagëzo- është pagëzuar në emrin tim, hemi, po, madje me ujë! atij Ati do t’i ajapë Frymën e 6 Dhe tani, unë do t’ju pyesja Shenjtë sikurse mua; prandaj, ju, vëllezërit e mi të dashur, në bmë ndiqni dhe bëni gjërat që çfarë gjëje Qengji i Perëndisë më keni parë të bëj. përmbushi të gjithë drejtësinë 13 Kështu që, vëllezërit e mi të duke qenë i pagëzuar me ujë? dashur, unë e di se, në qoftë se 7 A nuk e dini ju se ai ishte i ju do të ndiqni Birin, me qëllim shenjtë? Por megjithëse ishte të plotë të zemrës, pa bërë i shenjtë, ai u tregon fëmijëve të hipokrizi dhe mashtrim para njerëzve se, sipas mishit, ai Perëndisë, por me bindje të përul veten para Atit dhe i vërtetë, duke u penduar për dëshmon Atit se ai do të jetë mëkatet tuaja, duke i dëshmuar ai bindur ndaj tij, në zbatimin Atit se jeni të gatshëm të merrni e urdhërimeve të tij. mbi vete emrin e Krishtit, me 8 Prandaj, pasi ai u pagëzua me anë të apagëzimit—po, duke ujë, Fryma e Shenjtë zbriti mbi ndjekur Zotin tuaj dhe Shpëti- të në aformën e një bpëllumbi. mtarin tuaj poshtë në ujë sipas 9 Dhe përsëri, u tregon fëmi- fjalës së tij, vini re, atëherë ju jëve të njerëzve ngushtimin do të merrni Frymën e Shenjtë; e shtegut dhe ngushtësinë e po, atëherë vjen bpagëzimi i

3a ush Dritë, dritë e 7a Gjo. 5:30. b Moro. 7:11; Krishtit. ush Bindje, bindur (i), DeB 56:2. b DeB 1:24. bindem. 12a ush Dhuratë e 4a 1 Ne. 10:7; 11:27. 8a 1 Ne. 11:27. Frymës së Shenjtë. ush Gjon Pagëzori. b ush Pëllumb, b Llu. 9:57–62; b ush Qengj i shenjë e. Gjo. 12:26. Perëndisë. 9a 2 Ne. 9:41; 13a Gal. 3:26–27. 5a Mt. 3:11–17. 3 Ne. 14:13–14; b ush Dhuratë e ush Pagëzim, DeB 22:4. Frymës së Shenjtë; pagëzoj. 10a Mt. 4:19; 8:22; 9:9. Zjarr. 2Nefi 31:14–20 136 zjarrit dhe i Frymës së Shenjtë; dini portën nëpër të cilën ju du- dhe atëherë ju mund të flisni me het të hyni. Pasi porta nëpër të cgjuhën e engjëjve dhe t’i thurni cilën ju duhet të hyni është pe- lëvdata të Shenjtit të Izraelit. ndimi dhe apagëzimi me anë 14 Por vini re, vëllezërit e të ujit; dhe pastaj vjen një bheq- mi të dashur, kështu erdhi je e mëkateve tuaja me anë të zëri i Birit tek unë, duke thënë: zjarrit dhe me anë të Frymës së Pasi ju të pendoheni për mëka- Shenjtë. tet tuaja dhe t’i dëshmoni 18 Dhe atëherë ju jeni në këtë Atit se jeni të gatshëm të ashteg të bngushtë dhe të ngu- zbatoni urdhërimet e mia, me shtuar që të çon në jetën e anë të pagëzimit në ujë dhe të përjetshme; po, ju keni hyrë keni marrë pagëzimin e zjarrit nëpërmjet portës; ju keni bërë dhe të Frymës së Shenjtë dhe sipas urdhërimeve të Atit dhe mund të flisni me një gjuhë të Birit; dhe ju keni marrë Fry- të re, po, madje me gjuhën e mën e Shenjtë që cdëshmon për engjëjve dhe paskësaj të më Atin dhe Birin, deri në plotësi- amohoni, do të ishte bmë mirë min e premtimit të cilin ai ka për ju që të mos më kishit bërë, që në qoftë se ju do të njohur mua. hynit nëpërmjet udhës, ju do të 15 Dhe unë dëgjova një zë nga merrni. Ati, duke thënë: Po, fjalët e Birit 19 Dhe tani, vëllezërit e mi të tim të Dashur janë të vërteta dashur, pasi ju të keni hyrë në dhe besnike. Ai që duron deri këtë shteg të ngushtë dhe të në fund, do të shpëtohet. ngushtuar, unë do t’ju pyesja 16 Dhe tani, vëllezërit e mi të nëse gjithçka është abërë? Vini dashur, prej kësaj e di se në re, unë ju them juve, Jo; pasi qoftë se një njeri nuk aduron ju nuk keni arritur deri këtu deri në fund, duke ndjekur përveçse me anë të fjalës së bshembullin e Birit të Perëndisë Krishtit, me bbesim të patun- së gjallë, ai nuk mund të shpë- dur në të, cduke u mbështetur tohet. tërësisht në meritat e atij që 17 Kështu që, bëni gjërat që ju është i fuqishëm të shpëtojë. kam thënë se kam parë që Zoti 20 Kështu që, ju duhet të ashko- juaj dhe Shëlbuesi juaj do të ni përpara me një vendosmëri bëjë; pasi për këtë arsye ato në Krisht, duke pasur një ndri- m’u treguan, që ju të mund të çim të përkryer të bshpresës

13c 2 Ne. 32:2–3. b ush Jezu Krisht— ush Udhë. 14a Mt. 10:32–33; Shembulli i Jezu b 1 Ne. 8:20. Alma 24:30; Krishtit. c Vep. 5:29–32. DeB 101:1–5. 17a Mosia 18:10. 19a Mosia 4:10. ush Mëkat i ush Pagëzim, b ush Besim. pafalshëm. pagëzoj. c DeB 3:20. b 2 Pj. 2:21. b ush Heqje e 20a ush Ec, ec me 16a Alma 5:13; 38:2; mëkateve. Perëndinë. DeB 20:29. 18a Fja. 4:18. b ush Shpresë. 137 2 Nefi 31:21–32:7 dhe një cdashuri për Perëndinë ju thashë se pasi të kishit amarrë dhe për gjithë njerëzit. Prandaj, Frymën e Shenjtë, ju do të mund në qoftë se ju do të shkoni për- të flisnit me bgjuhën e engjëjve? para, duke u ushqyer me bollëk Dhe tani, si mund të flisnit ju mbi fjalën e Krishtit dhe të me gjuhën e engjëjve, po të dduroni deri në fund, vini re, mos ishte nëpërmjet Frymës së kështu thotë Ati: Ju do të keni Shenjtë? jetën e përjetshme. 3 a Engjëjt flasin nëpërmjet 21 Dhe tani, vini re, vëllezërit fuqisë së Frymës së Shenjtë; e mi të dashur, kjo është audha; prandaj, ata flasin fjalët e Kri- dhe bs’ka udhë tjetër dhe as shtit. Prandaj, unë ju thashë, cemër të dhënë nën qiell, nëpër- bushqehuni me bollëk me fjalët mjet të cilit njeriu mund të e Krishtit; pasi, vini re, fjalët e shpëtohet në mbretërinë e Pe- Krishtit do t’ju tregojnë të gjitha rëndisë. Dhe tani, vini re, kjo gjërat që ju duhet të bëni. është ddoktrina e Krishtit dhe e 4 Kështu që tani, pasi ju kam vetmja doktrinë e vërtetë e eAtit folur këto fjalë, në qoftë se ju dhe e Birit dhe e Frymës së nuk mund t’i kuptoni ato, do të Shenjtë, që është fnjë Perëndi, jetë, sepse nuk apyesni as nuk pa fund. Amen. trokitni; prandaj, ju nuk jeni çuar te drita, por duhet të mbaroni në errësirë. KAPITULLI 32 5 Pasi vini re, përsëri unë ju them se, në qoftë se ju do të Engjëjt flasin nëpërmjet fuqisë së hyni nëpërmjet udhës dhe do Frymës së Shenjtë—Njerëzit duhet të merrni Frymën e Shenjtë, ai të luten dhe të fitojnë dituri për do t’ju tregojë të gjitha gjërat që veten e tyre nga Fryma e Shenjtë. duhet të bëni. Rreth 559–545 para K. 6 Vini re, kjo është doktrina e Dhe tani vini re, vëllezërit e mi Krishtit dhe nuk do të jepet të dashur, unë mendoj që ju të asnjë doktrinë tjetër, derisa ai meditoni paksa në zemrën tuaj ta shfaqë veten e tij te ju në në lidhje me atë që ju duhet të mish. Dhe kur ai do të ashfaqë bëni pasi të keni hyrë nëpër- veten e tij te ju në mish, gjërat mjet udhës. Por, vini re, pse i që ai do t’ju thotë, ju duhet të meditoni ju këto gjëra në zemrat kujdeseni t’i bëni. tuaja? 7 Dhe tani unë, Nefi, nuk 2 A nuk e mbani mend se unë mund të them më; Shpirti ma

20c ush Dashuri. Marrja mbi veten ush Unitet. d ush Duroj. tonë e emrit të Jezu 32 2a 3 Ne. 9:20. 21a Vep. 4:10–12; Krishtit. b 2 Ne. 31:13. 2 Ne. 9:41; d Mt. 7:28; 3a ush Engjëj. Alma 37:46; Gjo. 7:16–17. b Jer. 15:16. DeB 132:22, 25. e ush Perëndi, Kokë e 4a ush Kërkoj. b Mosia 3:17. Perëndisë. 6a 3 Ne. 11:8. c ush Jezu Krisht— f 3 Ne. 11:27, 35–36. 2Nefi 32:8–33:4 138 ndalon të folurën time dhe unë si një dëshmi para shufrës së gjy- jam lënë të mbaj zi për shkak të kimit. Rreth 559–545 para K. a mosbesimit dhe të ligësisë Dhe tani unë, Nefi, nuk mund dhe të paditurisë dhe të kokë- t’i shkruaj të gjitha gjërat që fortësisë së njerëzve; pasi ata u mësuan mes popullit tim; as nuk do të kërkojnë dituri, as nuk jam a i fuqishëm në të nuk kuptojnë dituri të madhe, shkruar si në të folur; pasi kur kur ajo u jepet atyre me bqartë- një njeri bflet nëpërmjet fuqisë si, madje aq qartë, sa fjala së Frymës së Shenjtë, fuqia e mund të jetë. Frymës së Shenjtë e çon atë në 8 Dhe tani, vëllezërit e mi të zemrat e fëmijëve të njerëzve. dashur, unë kuptoj se ju akoma 2 Por vini re, ka shumë që meditoni në zemrat tuaja; dhe angurtësojnë zemrat e tyre ku- më hidhëron mua që më duhet ndër Frymës së Shenjtë, që ai të flas në lidhje me këtë gjë. nuk ka vend në ta; prandaj, ata Pasi, në qoftë se ju do të mbanit hedhin tej shumë gjëra që janë vesh Shpirtin, i cili i mëson një shkruar dhe i konsiderojnë si njeriu të alutet, do të dinit se gjëra pa vlerë. ju duhet të luteni; pasi shpirti 3 Por unë, Nefi, kam shkruar i blig nuk e mëson njeriun të atë që kam shkruar dhe unë e lutet, por e mëson atë që të mos konsideroj me avlerë të madhe, lutet. veçanërisht për popullin tim. 9 Por vini re, unë po ju them Pasi, unë blutem vazhdimisht se ju duhet të aluteni gjithmonë për ta gjatë ditës dhe sytë e mi dhe mos u jepni; se ju nuk lagin jastëkun tim gjatë natës, duhet të kryeni asnjë gjë ndaj për shkak të tyre; dhe unë i thë- Zotit pa iu lutur më parë Atit rras Perëndisë tim në besim në bemër të Krishtit, që ai të dhe e di se ai do ta dëgjojë thi- shenjtërojë kryerjen tënde ndaj rrjen time. teje, që kryerja jote mund të jetë 4 Dhe unë e di se Zoti Perëndi për cmirëqenien e shpirtit tënd. do t’i shenjtërojë lutjet e mia për përfitimin e popullit tim. KAPITULLI 33 Dhe fjalët që unë kam shkruar në dobësi do të bëhen atë forta Fjalët e Nefit janë të vërteta—Ato tek ata; pasi ato bi bindin ata të dëshmojnë për Krishtin—Ata që bëjnë mirë; iu bëjnë atyre të besojnë në Krisht do të besojnë fja- njohur etërit e tyre; dhe u flasin lët e Nefit të cilat do të qëndrojnë për Jezusin dhe i bindin ata të

7a ush Mosbesim. DeB 75:11. shenjta—Vlera e b 2 Ne. 31:2–3; b Mois. 5:8. shkrimeve të shenjta. Jakobi 4:13. c Alma 34:27. b Enosi 1:9–12; 8a ush Lutje. 33 1a Eth. 12:23–24. FeM. 1:8. b Mosia 4:14. b DeB 100:7–8. 4a Eth. 12:26–27. ush Djall. 2a Hel. 6:35–36. b Moro. 7:13. 9a 3 Ne. 20:1; 3a ush Shkrime të 139 2 Nefi 33:5–14 besojnë në të dhe të durojnë dhe të gjitha ju funde të tokës, deri në fund, që është cjetë e u vini veshin këtyre fjalëve dhe përjetshme. abesoni në Krisht; dhe nëse ju 5 Dhe flasin aashpër kundër nuk besoni në këto fjalë, besoni mëkatit, sipas bqartësisë së të në Krisht. Dhe nëse ju do të vërtetës; prandaj, asnjë njeri besoni në Krisht, ju do të beso- nuk do të zemërohet kundër ni në këto bfjalë, pasi ato janë fjalëve që unë kam shkruar, cfjalët e Krishtit; dhe ai m’i veçse në qoftë se ai do të jetë ka dhënë ato mua; dhe ato u nga shpirti i djallit. dmësojnë të gjithë njerëzve, që 6 Unë ngazëllehem në qartësi, ata duhet të bëjnë mirë. unë ngazëllehem në të vërtetën, 11 Dhe nëse ato nuk janë fjalët unë ngazëllehem në Jezusin tim, e Krishtit, gjykoni ju—pasi pasi ai e ka ashëlbuar shpirtin Krishti do t’ju tregojë, me afuqi tim nga ferri. dhe lavdi të madhe, se ato janë 7 Unë kam adashuri hyjnore fjalët e tij në ditën e fundit; dhe për popullin tim dhe besim të ju dhe unë do të qëndrojmë madh në Krisht, që unë do të ballë për ballë para bshufrës së takoj shumë shpirtra pa njollë tij; dhe ju do të dini se unë në fronin e tij të gjykimit. kisha qenë urdhëruar prej tij të 8 Unë kam dashuri hyjnore për shkruaja këto gjëra, megjithë aJudenjtë—unë them Judenj, dobësinë time. sepse dua të them ata prej nga 12 Dhe unë i lutem Atit në unë erdha. emrin e Krishtit që shumë nga 9 Unë gjithashtu kam dashuri ne, nëse jo të gjithë, të mund të hyjnore për aJohebrenjtë. Por, shpëtohemi në ambretërinë e vini re, për asnjë prej tyre unë tij, në atë ditë të madhe dhe të nuk mund të shpresoj, vetëm fundit. nëse ata do të bpajtohen me 13 Dhe tani, vëllezërit e mi të Krishtin dhe hyjnë në portën e dashur, të gjithë ata që janë nga cngushtë dhe decin në shtegun shtëpia e Izraelit dhe të gjitha e engushtuar që të çon drejt jetës ju funde të tokës, unë ju flas, si dhe vazhdojnë në shteg deri në zëri i dikujt aqë thërret nga plu- fundin e ditës së provës. huri: Lamtumirë derisa ajo ditë 10 Dhe tani, vëllezërit e mi të e madhe do të vijë. dashur dhe gjithashtu Judenj 14 Dhe ju që nuk do të merrni

4c ush Jetë e 8a ush Judenj. Mormonit. përjetshme. 9a ush Johebrenj. c Moro. 10:27–29. 5a 1 Ne. 16:1–3; b ush Shlyej, shlyerje. d 2 Ne. 25:28. 2 Ne. 9:40. c 2 Ne. 9:41. 11a Eth. 5:4; b 2 Ne. 31:3; d ush Ec, ec me Moro. 7:35. Jakobi 4:13. Perëndinë. b Zbu. 20:12; 6a ush Shëlbej, e Hel. 3:29–30; Moro. 10:34. shëlbuar (i), shëlbim. DeB 132:22. 12a ush Lavdi çelestiale. 7a ush Dashuri 10a ush Besim, besoj. 13a Isa. 29:4; hyjnore. b ush Libër i 2 Ne. 26:16. 2Nefi 33:15–Jakobi 1:5 140 pjesë në mirësinë e Perëndisë fjalë do t’ju cdënojnë ju ditën e dhe nuk respektoni afjalët e fundit. Judenjve, dhe gjithashtu bfjalët 15 Pasi ç’ka unë vulos në tokë, e mia dhe fjalët që do të dalin do të paraqitet kundër jush në nga goja e Qengjit të Perëndisë, shufrën e agjykimit, pasi kështu vini re, unë po ju them lamtu- më ka urdhëruar Zoti dhe unë mirë të përhershme, pasi këto duhet të bindem. Amen.

Libri i Jakobit

VËLLAI I NEFIT

jalët e predikimit të tij te vëllezërit e tij. Ai huton një njeri që Fpërpiqet të përmbysë doktrinën e Krishtit. Pak fjalë në lidhje me historinë e popullit të Nefit.

KAPITULLI 1 pak, në lidhje me historinë e këtij populli, i cili është quaj- Jakobi dhe Jozefi përpiqen të bindin tur populli i Nefit. njerëzit të besojnë në Krisht dhe të 3 Pasi, ai tha se historia e po- zbatojnë urdhërimet e tij—Nefi pullit të tij duhet të gdhendet vdes—Ligësia mbizotëron mes mbi fletët e tjera të tij dhe se Nefitëve. Rreth 544–421 para K. unë duhet t’i ruaj këto fletë dhe t’ia kaloj farës sime nga brezi ASI vini re, ndodhi që pe- në brez. Psëdhjetë e pesë vjet kishin 4 Dhe në qoftë se do të kishte kaluar nga koha që Lehi u lar- predikim i cili ishte i shenjtë, gua nga Jeruzalemi; prandaj, ose zbulim i cili ishte i madh, Nefi më dha mua, aJakobit, një ose profeci që unë duhet ta burdhërim në lidhje me cfletët gdhendja akreun e tyre mbi këto e vogla mbi të cilat janë gdhe- fletë, duke i përmendur ato aq ndur këto gjëra. sa të ishte e mundur, për hir të 2 Dhe ai më dha mua, Jakobit, Krishtit dhe për hir të popullit një urdhërim që të shkruaj mbi tonë. këto fletë disa nga gjërat që unë 5 Pasi për shkak të besimit i konsideroj më të çmueshme; dhe shqetësimit të madh, na u që unë duhet të përmend vetëm tregua me të vërtetë qartë në

14a ush Bibël. [jakobi] ush Fletë. b ush Libër i 1 1a ush Jakob, bir i 4a dmth çështjet Mormonit. Lehit. mbizotëruese, të c 2 Ne. 29:11; b Jakobi 7:27. rëndësishme. Eth. 4:8–10. c 2 Ne. 5:28–33; 15a FeM. 1:11. Jakobi 3:13–14. 141 Jakobi 1:6–15 lidhje me njerëzit tanë, çfarë sundimtar mbi popullin e tij, gjërash do t’u andodhnin atyre. sipas mbretërive të cmbretërve. 6 Ne patëm gjithashtu shumë 10 Njerëzit duke e dashur zbulesa dhe shpirtin për shumë Nefin jashtëzakonisht, pasi profeci; prandaj, ne dinim për kishte qenë për ta një mbrojtës aKrishtin dhe për mbretërinë e i madh i tyre, pasi kishte ngje- tij e cila do të vijë. shur ashpatën e Labanit për t’i 7 Kështu që, ne punuam me mbrojtur ata dhe pasi kishte zell mes njerëzve tanë, që të punuar në tërë ditët e tij për mund t’i bindnim ata të avijnë mirëqenien e tyre— te Krishti dhe të marrin nga 11 Prandaj, njerëzit kishin dë- mirësia e Perëndisë, që ata të shirë ta ruanin në kujtesë emrin mund të hyjnë në bpushimin e e tij. Dhe kushdo që do të mbre- tij, nga frika se ai do të betohej tëronte në vend të tij do të quhej në zemërimin e tij, që ata nuk nga populli, Nefi i dytë, Nefi i do të mund të chynin, ashtu si tretë dhe kështu me radhë, sipas në dprovokimin në ditët e tundi- mbretërive të mbretërve; dhe mit ndërsa fëmijët e Izraelit kështu u quajtën nga populli, ishin në evendin e shkretë. cilido të ketë qenë emri i tyre. 8 Kështu që ne i dëshirojmë 12 Dhe ndodhi që Nefi vdiq. Perëndisë, që të mund të bind- 13 Tani njerëzit që nuk ishin nim të gjithë njerëzit të mos aLamanitë ishin bNefitë; megji- angrenë krye kundër Perëndi- thatë ata u quajtën Nefitë, së, për të bmos e nxitur atë në Jakobitë, Jozefitë, cZoramitë, zemërim, por të gjithë njerëzit Lamanitë, Lemuelitë dhe Ish- të besojnë në Krisht dhe ta maelitë. konsiderojnë vdekjen e tij dhe 14 Por unë, Jakobi, nuk do t’i të durojnë ckryqin e tij, dhe të dalloj ata tani e tutje nëpërmjet mbajnë turpin e botës; prandaj, këtyre emrave, por do të aquaj unë, Jakobi, marr përsipër të Lamanitë ata që përpiqen të zbatoj urdhërimin e vëllait tim shkatërrojnë popullin e Nefit Nefit. dhe ata që janë dashamirës 9 Tani Nefi filloi të plaket ndaj Nefit do t’i quaj bNefitë, dhe e kuptoi se së shpejti do atë ose cpopulli i Nefit, sipas mbre- vdiste; prandaj, ai bvajosi një tërive të mbretërve. burrë që të bëhej mbret dhe 15 Dhe tani ndodhi që populli

5a 1 Ne. 12. e Num. 26:65; 10a 1 Ne. 4:9; 2 Ne. 5:14; 6a 1 Ne. 10:4–11; 1 Ne. 17:23–31. FeM. 1:13; 19:8–14. 8a ush Kryengritje. Mosia 1:16; DeB 17:1. 7a 2 Ne. 9:41; b 1 Ne. 17:30; 13a Enosi 1:13; DeB 3:18. Omni 1:26; Alma 12:36–37; b ush Nefitë. Moro. 10:32. Hel. 7:18. c 1 Ne. 4:35; b ush Prehje. c pjs, Mt. 16:25–26; 4 Ne. 1:36–37. c Num. 14:23; Llu. 14:27. 14a Mosia 25:12; LiP. 1:35–37; 9a 2 Ne. 1:14. Alma 2:11. DeB 84:23–25. b ush Vajos. b 2 Ne. 4:11. d Heb. 3:8. c 2 Ne. 6:2; Jar. 1:7. c 2 Ne. 5:9. Jakobi 1:16–2:5 142 i Nefit, nën sundimin e mbretit —Njerëzit duhet të kërkojnë pa- të dytë, filloi të bëhet zemërgur suri për të ndihmuar njerëzit e tjerë dhe të jepet pak a shumë në —Jakobi dënon ushtrimin e paaut- praktika të liga, si ato të Davi- orizuar të martesës me shumë gra dit të lashtë, të cilit i pëlqenin —Zoti kënaqet në dëlirësinë e shumë abashkëshorte dhe kon- grave. Rreth 544–421 para K. kubina, si dhe gjithashtu të Fjalët që Jakobi, vëllai i Nefit, Salomonit, birit të tij. i foli popullit të Nefit, pas vde- 16 Po, ata gjithashtu filluan të kjes së Nefit: kërkonin shumë ar dhe argjend 2 Tani, vëllezërit e mi të dhe filluan të fryheshin disi në dashur, unë, Jakobi, sipas për- kryelartësi. gjegjësisë që kam marrë ndaj 17 Kështu që, unë, Jakobi, u Perëndisë, për të lartësuar de- dhashë këto fjalë, ndërsa i mëso- tyrën time me maturi dhe që të va ata në atempull, duke marrë mund të pastroj rrobat e mia më parë këtë bdetyrë nga Zoti. nga mëkatet tuaja, po vij sot në 18 Pasi unë, Jakobi dhe vëllai tempull, që të mund t’ju njoftoj im Jozefi, qemë apërkushtuar fjalën e Perëndisë. priftërinj dhe mësues të këtij 3 Dhe ju vetë e dini, se kam populli nga dora e Nefit. qenë i zellshëm deri tani në 19 Dhe ne lartësuam adetyrën detyrën e thirrjes sime; por tonë ndaj Zotit, duke marrë unë, këtë ditë, jam i ngarkuar përsipër bpërgjegjësinë, duke u me shumë më tepër dëshirë përgjigjur me kokën tonë për dhe shqetësim për mirëqenien mëkatet e popullit, po të mos u e shpirtrave tuaj, sesa kam qenë mësonim atyre fjalën e Perë- deri tani. ndisë me gjithë zell; prandaj, 4 Pasi vini re, deri më sot ju i duke punuar me tërë fuqinë jeni bindur fjalës së Zotit, që tonë, cgjaku i tyre nuk do të unë ju kam dhënë. binte mbi rrobat tona; përndry- 5 Por vini re, më dëgjoni dhe she gjaku i tyre do të binte mbi dini se nëpërmjet ndihmës së rrobat tona dhe ne nuk do të Krijuesit të gjithëfuqishëm të gjendeshim pa njollë në ditën e qiellit dhe tokës, unë mund t’ju fundit. them juve në lidhje me amendimet tuaja, sesi ju po filloni të KAPITULLI 2 jetoni në mëkat, mëkat i cili më duket shumë i neveritshëm, Jakobi denoncon dashurinë për po, dhe i neveritshëm ndaj pasuri, kryelartësi dhe padëlirësi Perëndisë.

15a DeB 132:38–39. Perëndia, thirrje. kujdestari. 17a 2 Ne. 5:16. 18a 2 Ne. 5:26. c 2 Ne. 9:44. ush Tempull, shtëpi 19a ush Detyrë, 2 5a Alma 12:3; e Zotit. Nëpunës. DeB 6:16. b ush Thërras, b DeB 107:99–100. ush Perëndi, Kokë thirrur (i) nga ush Kujdestar, e Perëndisë. 143 Jakobi 2:6–14 6 Po, më brengos shpirtin tim Perëndisë dhe t’ju them juve në dhe më bën të tkurrem me turp lidhje me ligësinë dhe neveritë para pranisë së Krijuesit tim, tuaja, në praninë e të kulluarve që unë duhet t’ju dëshmoj në në zemër dhe të zemrës së lidhje me ligësinë e zemrave thyer dhe nën shikimin e bsyrit tuaja. depërtues të Perëndisë së 7 Dhe gjithashtu më brengos që Plotfuqishëm. unë duhet të përdor kaq shumë 11 Kështu që, unë duhet t’ju aguxim në të folur në lidhje me them të vërtetën sipas aqartësisë ju, para bashkëshorteve tuaja së fjalës së Perëndisë. Pasi, vini dhe fëmijëve tuaj, shumë nga re, ndërsa unë i kërkova Zotit, ndjenjat e të cilëve janë jashtë- në këtë mënyrë më erdhi fjala, zakonisht të buta dhe të bdëlira duke thënë: Jakob, nesër ngrihu dhe të brishta para Perëndisë, dhe shko në tempull dhe shpall gjë e cila është e këndshme ndaj fjalën që unë do të të jap për Perëndisë. këtë popull. 8 Dhe unë mendoj se ata janë 12 Dhe tani, vini re, vëllezërit ngjitur këtu për të dëgjuar afja- e mi, kjo është fjala që unë ju lën e këndshme të Perëndisë, shpall, se shumë prej jush kanë po, fjalën që shëron shpirtin e filluar të kërkojnë për ar dhe plagosur. për argjend dhe të gjitha llojet e 9 Kështu që, më ngarkon shpi- amineraleve të çmueshme, në të rtin tim, që unë të detyrohem cilat kjo tokë që është një btokë e për shkak të urdhërimit të rreptë premtimit për ju dhe farën tuaj, që kam marrë nga Perëndia, është e mbushur me shumicë. për t’ju paralajmëruar në lidhje 13 Dhe dora e providencës ka me krimet tuaja, për të zma- buzëqeshur mbi ju në mënyrën dhuar plagët e atyre që tashmë më të këndshme, që ju keni ma- janë të plagosur, në vend të rrë shumë pasuri; dhe për shkak ngushëllimit dhe shërimit të se disa prej jush kanë marrë më plagëve të tyre; dhe ata që nuk me shumicë nga vëllezërit tuaj, janë plagosur, në vend që të ju jeni angritur në kryelartësinë e ushqehen me bollëk nga fjala zemrave tuaja dhe mbani qafën e këndshme e Perëndisë, kanë drejt dhe kokën lart për shkak të thika të vendosura për të çarë veshjeve të shtrenjta dhe përndi- shpirtrat e tyre dhe për të pla- qni vëllezërit tuaj, sepse ju me- gosur mendjet e tyre të brishta. ndoni se jeni më të mirë se ata. 10 Por, megjithë madhësinë 14 Dhe tani, vëllezërit e mi, a e detyrës, unë duhet të bëj mendoni se Perëndia ju justifi- sipas aurdhërimeve të rrepta të kon në këtë gjë? Vini re, unë ju

7a DeB 121:43. b 2 Ne. 9:44. b 1 Ne. 2:20. b ush Virtyt. 11a 2 Ne. 25:4; 31:2–3. ush Tokë e 8a Alma 31:5. 12a 1 Ne. 18:25; premtuar. 10a ush Urdhërime të Hel. 6:9–11; 13a Morm. 8:35–39. Perëndisë. Eth. 10:23. Jakobi 2:15–25 144 them juve, Jo. Por ai ju dënon Perëndia ju ka dhënë, çfarë dhe në qoftë se ngulni këmbë thoni ju për këtë? në këto gjëra, gjykimet e tij do 21 A nuk mendoni se gjëra të të vijnë me të shpejtë mbi ju. tilla janë të neveritshme për atë 15 O, ju tregoftë ai se mund që krijoi çdo mish? Dhe çdo qe- t’ju shpojë dhe me një shikim të nie është po aq e çmueshme në syrit të tij mund t’ju hedhë ju pamjen e tij sa tjetra. Dhe çdo në pluhur! mish është nga pluhuri; dhe ai 16 O, ju çliroftë ai nga kjo i ka krijuar ata për të njëjtin paudhësi dhe neveri! Dhe, O qëllim, që ata duhet të zbatojnë dhëntë që ju do të dëgjoni aurdhërimet e tij dhe ta lavdë- fjalën e urdhërimeve të tij dhe rojnë atë përgjithnjë. të mos e lejoni këtë akryelartësi 22 Dhe tani, unë do t’i jap të zemrave tuaja të shkatërrojë fund të folurit tim në lidhje me shpirtrat tuaj! këtë kryelartësi. Dhe po të mos 17 Mendoni për vëllezërit tuaj ishte që duhej t’ju flisja juve për si për veten tuaj dhe jini të një krim më të rëndë, zemra dashur me të gjithë dhe bujarë ime do të më gëzohej jashtëza- me apasurinë tuaj, që bata të konisht për shkakun tuaj! mund të jenë të pasur sikurse ju. 23 Por fjala e Perëndisë më 18 Por, para se të kërkoni rëndon për shkak të krimeve apasuri, kërkoni bmbretërinë e tuaja më të rënda. Pasi, vini re, Perëndisë. kështu thotë Zoti: Ky popull 19 Dhe, pasi ju të keni marrë fillon të mbushet në poshtërsi; një shpresë në Krisht, ju do të ata nuk i kuptojnë shkrimet e merrni pasuri, në qoftë se ju i shenjta, pasi ata kërkojnë të kërkoni ato; dhe ju do t’i kërkoni shfajësojnë veten e tyre duke ato me qëllim që të abëni mirë— bërë lavirësi, për shkak të gjë- të vishni të zhveshurit dhe të rave që janë shkruar në lidhje ushqeni të uriturit dhe të çlironi me Davidin dhe Salomonin, robërit, dhe t’u jepni ndihmë të birin e tij. sëmurëve dhe të mjerëve. 24 Vini re, Davidi dhe aSalomo- 20 Dhe tani, vëllezërit e mi, ni në të vërtetë kishin shumë unë ju kam folur në lidhje me bbashkëshorte dhe konkubina, kryelartësinë; dhe ata prej jush gjë e cila ishte e neveritshme që kanë hidhëruar fqinjin tuaj para meje, thotë Zoti. dhe që e kanë përndjekur atë 25 Prandaj, kështu thotë Zoti, për shkak se ju ishit kryelartë unë e kam nxjerrë këtë po- në zemrat tuaja për gjërat që pull nga toka e Jeruzalemit,

16a ush Kryelartësi, Mr. 10:17–27; Abr. 3:25–26. krenari. 2 Ne. 26:31; 24a 1 Mbr. 11:1; 17a ush Lëmoshë, DeB 6:7. Neh. 13:25–27. dhënie lëmoshe ; ush Pasuri. b 1 Mbr. 11:1–3; Mirëqenie. b Llu. 12:22–31. Esd. 9:1–2; b 4 Ne. 1:3. 19a Mosia 4:26. DeB 132:38–39. 18a 1 Mbr. 3:11–13; 21a DeB 11:20; 145 Jakobi 2:26–35 nëpërmjet fuqisë së krahut nga toka e Jeruzalemit, të vijnë tim, që unë të mund të rris për deri tek unë kundër burrave veten time një adegë të drejtë të popullit tim, thotë Zoti i nga fryti i ijeve të Jozefit. Ushtrive. 26 Kështu që, unë Zoti Perëndi 33 Pasi ata nuk do t’i çojnë ro- nuk do të lejoj që ky popull të bëresha bijat e popullit tim, për veprojë në të njëjtën mënyrë si shkak të butësisë së tyre, ose ata të vjetrit. unë do t’i vizitoj me një mall- 27 Kështu që, vëllezërit e mi, kim të rëndë, madje deri në më dëgjoni dhe i vini veshin shkatërrim; pasi ata nuk do të fjalës së Zotit: Pasi nuk do të bëjnë alavirësi, sikurse ata të ketë ndonjë burrë mes jush që vjetërit, thotë Zoti i Ushtrive. të ketë më shumë se një aba- 34 Dhe tani vini re, vëllezërit e shkëshorte; dhe, ai nuk do të mi, ju e dini se këto urdhërime ketë asnjë konkubinë; iu dhanë atit tonë, Lehit; pran- 28 Pasi unë Zoti Perëndi, kë- daj, ju i keni ditur ato më parë; naqem në adëlirësinë e grave. dhe ju keni ardhur në një dënim Dhe lavirësitë janë një neveri të madh; pasi ju keni bërë këto para meje; kështu thotë Zoti i gjëra që ju nuk duhej t’i bënit. Ushtrive. 35 Vini re, ju keni bërë padrej- 29 Kështu që, ky popull do të tësi amë të mëdha se Lamanitët, zbatojë urdhërimet e mia, thotë vëllezërit tanë. Ju keni thyer Zoti i Ushtrive, ose i amallkuar zemrat e bashkëshorteve tuaja qoftë vendi për shkak të tyre. të buta dhe keni humbur besi- 30 Pasi në qoftë se unë, thotë min e fëmijëve tuaj, për shkak Zoti i Ushtrive, do ta rris afarën të shembujve tuaj të këqij para për veten time, unë do ta tyre; dhe ngashërimi i zemrave urdhëroj popullin tim; për- të tyre ngjitet lart te Perëndia ndryshe ata do t’u vënë veshin kundër jush. Dhe për shkak të këtyre gjërave. rreptësisë së fjalës së Perëndisë 31 Pasi vini re, unë Zoti, kam që zbret poshtë kundër jush, parë pikëllimin dhe kam dë- shumë zemra vdiqën, të shpua- gjuar vajtimin e bijave të popu- ra me plagë të rënda. llit tim në tokën e Jeruzalemit, po, dhe në të gjitha tokat e popullit tim, për shkak të ligësisë KAPITULLI 3 dhe neverive të burrave të tyre. 32 Dhe unë nuk do të lejoj, Të kulluarit në zemër marrin thotë Zoti i Ushtrive, që thi- fjalën e këndshme të Perëndisë— rrjet e bijave të bukura të këtij Drejtësia e Lamanitëve ia kalon asaj populli, që unë e kam nxjerrë të Nefitëve—Jakobi paralajmëron

25a Zan. 49:22–26; 27a DeB 42:22; 49:16. DeB 132:61–66. Amo. 5:15; ush Martesë, martoj. 33a ush Epshor, epsh; 2 Ne. 3:5; 28a ush Dëlirësi. Imoralitet seksual. Alma 26:36. 29a Eth. 2:8–12. 35a Jakobi 3:5–7. ush Lehi, atë i Nefit. 30a Mal. 2:15; Jakobi 3:1–9 146 kundër lavirësisë, dhënies pas shkak të fëlliqësisë së tyre dhe epsheve dhe çdo mëkati. Rreth mallkimit që ka rënë mbi lëku- 544–421 para K. rën e tyre, janë më të drejtë sesa ju; pasi ata nuk e kanë aharruar Por, vini re, unë, Jakobi, dua urdhërimin e Zotit që i ishte t’ju flas juve që jeni të kulluar dhënë atit tonë—që ata nuk në zemër. Shikoni te Perëndia duhej të kishin më shumë se një me fortësi të mendjes dhe lutju- bashkëshorte dhe konkubina ni atij me besim të jashtëzakon- ata nuk duhej të kishin, dhe se shëm dhe ai do t’ju ngushëllojë nuk duhej të kishte lavirësi të në pikëllimet tuaja, dhe ai do kryera mes tyre. të mbrojë çështjen tuaj, dhe 6 Dhe tani, këtë urdhërim ata do të dërgojë drejtësi mbi ata që kujdesen ta zbatojnë; prandaj, kërkojnë shkatërrimin tuaj. për shkak të këtij kujdesi në 2 O të gjithë ju që jeni të kulluar mbajtjen e këtij urdhërimi, Zoti në zemër, ngrini lart kokat tuaja Perëndi nuk do t’i shkatërrojë dhe merrni fjalën e këndshme ata, por do të jetë i amëshir- të Perëndisë dhe ushqehuni me shëm ndaj tyre; dhe një ditë ata bollëk me dashurinë e tij; pasi do të bëhen një popull i bekuar. ju mund ta bëni, në qoftë se 7 Vini re, bashkëshortët e tyre mendjet tuaja janë atë forta i aduan bashkëshortet e tyre përgjithmonë. dhe bashkëshortet e tyre i duan 3 Por, mjerë, mjerë ju që nuk bashkëshortët e tyre; dhe ba- jeni të kulluar në zemër, që jeni shkëshortët e tyre dhe bashkë- të afëlliqur këtë ditë para Perë- shortet e tyre i duan fëmijët e ndisë; pasi në qoftë se ju nuk tyre; dhe mosbesimi i tyre dhe pendoheni, toka do të jetë e urrejtja e tyre kundrejt jush mallkuar për shkakun tuaj; dhe është për shkak të paudhësisë Lamanitët, të cilët nuk janë të së etërve të tyre; prandaj, sa më fëlliqur si ju, megjithëse ata ja- të mirë se ata jeni ju, në pamjen në btë mallkuar me një mallkim e Krijuesit tuaj të madh? të rëndë, do t’ju ndëshkojnë ju, 8 O vëllezërit e mi, unë kam madje deri në shkatërrim. frikë se, në qoftë se ju nuk 4 Dhe koha shpejt vjen, që, në pendoheni për mëkatet tuaja, qoftë se ju nuk pendoheni, ata lëkura e tyre do të jetë më e bar- do të zotërojnë tokën e trashë- dhë se juaja, kur ju do të çoheni gimit tuaj dhe Zoti Perëndi me ta para fronit të Perëndisë. do t’i alargojë të drejtët nga 9 Kështu që, një urdhërim unë mesi juaj. ju jap, që është fjala e Perëndisë, 5 Vini re, Lamanitët vëllezërit që ju të mos i përbuzni më tuaj, të cilët ju i urreni për ata për shkak të errësirës së

3 2a Alma 57:26–27. 4a Omni 1:5–7, 12–13. 7a ush Familje; 3a ush Fëlliqur (i), 5a Jakobi 2:35. Dashuri. fëlliqësi. 6a 2 Ne. 4:3, 6–7; b 1 Ne. 12:23. Hel. 15:10–13. 147 Jakobi 3:10–4:3 lëkurës së tyre; as t’i përbuzni 14 Këto fletë janë quajtur fletët për shkak të fëlliqësisë së tyre; e Jakobit dhe ato u bënë nga por të kujtoni fëlliqësinë tuaj dora e Nefit. Dhe unë i jap një dhe kujtoni se fëlliqësia e tyre fund të folurit të këtyre fjalëve. erdhi për shkak të etërve të tyre. 10 Kështu që, ju duhet të kuj- KAPITULLI 4 toni afëmijët tuaj, si i keni brengosur zemrat e tyre për shkak Të gjithë profetët adhuruan Atin në të shembullit që ju keni dhënë emrin e Krishtit—Ofrimi i Isakut para tyre; dhe gjithashtu, kuj- nga Abrahami ishte një ngjashmëri toni se ju, për shkak të fëlliqësisë e Perëndisë dhe e të Vetëmlindurit suaj, mund të sillni fëmijët tuaj të tij—Njerëzit duhet të pajtohen në shkatërrim dhe mëkatet e me Perëndinë nëpërmjet Shlyerjes tyre do të grumbullohen mbi —Judenjtë nuk do ta pranojnë kokat tuaja ditën e fundit. gurin e themelit. Rreth 544–421 11 O vëllezërit e mi, dëgjoni para K. fjalët e mia; ngrini aftësitë e shpirtrave tuaj; tundni veten Tani vini re, ndodhi që unë, tuaj, që ju të azgjoheni nga gju- Jakobi, shërbeva shumë te po- mi i vdekjes; dhe çlironi veten pulli im në fjalë (dhe unë nuk tuaj nga vuajtjet e bferrit, që ju mund të shkruaj veçse pak nga të mos bëheni cengjëj të djallit, fjalët e mia, për shkak të vështi- të mos flakeni në atë liqen zjarri rësisë në gdhendjen e fjalëve dhe squfuri, që është dvdekja e tona mbi fletë) dhe ne e dimë dytë. se gjërat që ne shkruajmë mbi 12 Dhe tani unë, Jakobi, i fola fletë, duhet të mbeten. edhe shumë gjëra të tjera popu- 2 Por, çfarëdolloj gjërash që ne llit të Nefit, duke i paralajmë- shkruajmë mbi çdo gjë tjetër ruar ata kundër alavirësisë dhe përveç fletëve, do të mbarojë bdhënies pas epsheve dhe çdo dhe do të zhduket; por ne lloj mëkati, duke u treguar atyre mund të shkruajmë pak fjalë pasojat e tmerrshme të tyre. mbi fletë, të cilat do t’u japin 13 Dhe një e qindta pjesë e fëmijëve tanë dhe gjithashtu veprimeve të këtij populli që vëllezërve tanë të dashur, një tani filloi të jetë i shumtë, nuk shkallë të vogël njohurie në mund të shkruhet mbi akëto lidhje me ne ose në lidhje me fletë; por shumë nga veprimet etërit tanë— e tyre janë shkruar mbi fletët 3 Tani, në këtë gjë ne gëzohe- më të mëdha dhe luftërat e tyre mi; dhe ne punojmë me zell për dhe grindjet e tyre, dhe mbre- t’i gdhendur këto fjalë mbi fletë, tëritë e mbretërve të tyre. duke shpresuar se vëllezërit

10a ush Fëmijë. d ush Vdekje, Lig (i), ligësi. 11a Alma 5:6–9. shpirtërore. 13a 1 Ne. 19:1–4; b ush Ferr. 12a ush Lavirësi. Jakobi 1:1–4. c 2 Ne. 9:8–9. b ush Epsh; Jakobi 4:4–9 148 tanë të dashur dhe fëmijët tanë duke pasur gjithë këto bdëshmi, do t’i marrin ato me zemra mirë- ne marrim një shpresë dhe be- njohëse dhe do t’i lexojnë që ata simi ynë bëhet i patundur, aq të mësojnë me gëzim dhe jo me sa ne me të vërtetë mund të pikëllim, as me përbuzje në li- curdhërojmë në demrin e Jezusit dhje me prindërit e tyre të parë. dhe vetë pemët na binden, ose 4 Pasi, për këtë qëllim ne i kemi malet, ose valët e detit. shkruar këto gjëra, që ata të 7 Megjithatë, Zoti Perëndi na mund të dinë se ne adinim për tregon adobësinë tonë, që ne të Krishtin dhe ne kishim një mund të dimë se nëpërmjet hirit shpresë të lavdisë së tij, shumë të tij dhe denjimit të tij të madh qindra vjet para ardhjes së tij; ndaj fëmijëve të njerëzve, ne dhe se jo vetëm ne vetë kishim kemi fuqi t’i bëjmë këto gjëra. një shpresë të lavdisë së tij, por 8 Vini re, të mëdha dhe të mre- gjithashtu të gjithë bprofetët e kullueshme janë veprat e Zotit. shenjtë që ishin para nesh. Sa të apakërkueshme janë the- 5 Vini re, ata besonin në llësitë e bmistereve të tij; dhe Krisht dhe aadhuronin Atin në është e pamundur që njeriu të emrin e tij dhe gjithashtu ne mund të zbulojë të gjitha udhët adhurojmë Atin në emrin e tij. e tij. Dhe asnjë njeri nuk cdi për Dhe për këtë qëllim ne mbajmë dudhët e tij, veçse në qoftë se i bligjin e Moisiut, cduke drejtuar zbulohen atij; prandaj, vëlle- shpirtrat tanë tek ai; dhe për zër, mos i përbuzni zbulesat e këtë shkak ai është i shenjtëruar Perëndisë. te ne për drejtësi, madje sikurse 9 Pasi, vini re, nga fuqia e afja- ishte për Abrahamin në vendin lës së tij bnjeriu erdhi mbi faqen e shkretë, për të qenë i bindur e tokës, tokë e cila u krijua nga ndaj urdhërimeve të Perëndisë fuqia e fjalës së tij. Prandaj, duke flijuar të birin e tij Isakun, nëse Perëndia ishte në gjendje që është një ngjashmëri e Perë- të flasë dhe bota ishte, dhe ndisë dhe e të dVetëmlindurit të flasë dhe njeriu u krijua, O të tij. atëherë, pse jo në gjendje të 6 Kështu që, ne kërkojmë pro- urdhërojë ctokën ose veprën e fetët dhe kemi shumë zbulesa duarve të tij mbi faqen e saj, si- dhe shpirtin e aprofecisë; dhe pas vullnetit dhe dëshirës së tij?

4 4a ush Jezu Krisht. d Zan. 22:1–14; ush Mistere të b Llu. 24:25–27; Gjo. 3:16–18. Perëndisë. Jakobi 7:11; ush Vetëmlindur (i). c 1 Kor. 2:9–16; Mosia 13:33–35; 6a ush Profeci, Alma 26:21–22. DeB 20:26. profetizoj. ush Dije. 5a Mois. 5:8. b ush Dëshmitar. d Isa. 55:8–9. b 2 Ne. 25:24; c ush Fuqi. 9a Morm. 9:17; Jar. 1:11; d Vep. 3:6–16; Mois. 1:32. Mosia 13:27, 30; 3 Ne. 8:1. b ush Krijoj, krijim; Alma 25:15–16. 7a Eth. 12:27. Njeri, njerëz. ush Ligj i Moisiut. 8a Rom. 11:33–36. c Hel. 12:8–17. c Gal. 3:24. b DeB 19:10; 76:114. 149 Jakobi 4:10–16 10 Prandaj, vëllezër, mos kë- për shpëtimin e shpirtrave tanë. rkoni të akëshilloni Zotin, por Por, shikoni, ne nuk jemi merrni këshilla nga dora e tij. dëshmitarë të vetëm në këto Pasi, vini re, ju vetë e dini se ai gjëra; pasi Perëndia gjithashtu këshillon në burtësi dhe në drej- ua tregoi ato profetëve të kohë- tësi dhe në mëshirë të madhe ve të vjetra. mbi të gjitha veprat e tij. 14 Por, vini re, Judenjtë ishin 11 Kështu që, vëllezër të da- një popull akokëfortë; dhe ata shur, pajtohuni me të, nëpërmjet bpërçmonin fjalët e qartësisë dhe ashlyerjes së Krishtit, Birit të tij vranë profetët, dhe kërkuan të bVetëmlindur dhe ju mund të gjëra që ata nuk mund t’i kup- merrni një cringjallje, sipas fu- tonin—Prandaj, për shkak të qisë së ringjalljes që është në cverbërisë së tyre, verbëri e cila Krisht dhe të paraqiteni si dfrytet erdhi duke parë përtej shenjës, e para të Krishtit te Perëndia, ata duhet të bien; pasi, Perëndia duke patur besim dhe duke ka hequr qartësinë e tij nga ata marrë një shpresë të mirë të dhe u ka dhënë atyre shumë lavdisë në të, para se ai ta shfa- gjëra që dnuk mund t’i kuptojnë, që veten në mish. sepse ata e dëshironin atë. Dhe 12 Dhe tani, të dashur, mos u sepse ata e dëshironin atë Perë- çuditni që unë jua them këto ndia e bëri, që ata të mund të gjëra; pasi, pse të mos aflasim pengohen. për shlyerjen e Krishtit dhe të 15 Dhe tani unë, Jakobi, po arrijmë te një njohuri e përkryer udhëhiqem nga Shpirti për të për të, si edhe të arrijmë te profetizuar; pasi unë shquaj, njohuria e një ringjalljeje dhe e nga sugjerimet e Shpirtit që botës që vjen? është në mua, se nëpërmjet 13 Vini re, vëllezërit e mi, ai apengimit të Judenjve, ata do që profetizon, le të profetizojë ta bhedhin poshtë cgurin mbi të në kuptimin e njerëzve; pasi cilin ata mund të ndërtojnë dhe aShpirti flet të vërtetën dhe nuk të kenë themel të sigurt. gënjen. Prandaj, ai flet për gjëra 16 Por vini re, sipas shkrimeve ashtu siç bjanë në të vërtetë dhe të shenjta, ky agur do të bëhet për gjëra ashtu siç do të jenë në i vetmi bthemel i madh dhe i të vërtetë; prandaj, këto gjëra fundit dhe i sigurt mbi të cilin janë shfaqur te ne cqartësisht, Judenjtë mund të ndërtojnë.

10a 2 Ne. 9:28–29; 12a 2 Ne. 25:26. Rom. 11:25. Alma 37:12, 37; 13a ush Frymë e Shenjtë; d 2 Ne. 25:1–2. DeB 3:4, 13. Vërtetë (e). 15a Isa. 8:13–15; b ush Gjithëdijshëm (i); b DeB 93:24. 1 Kor. 1:23; Urtësi. c Alma 13:23. 2 Ne. 18:13–15. 11a ush Shlyej, shlyerje. 14a Mt. 23:37–38; b 1 Ne. 10:11. b Heb. 5:9. 2 Ne. 25:2. c ush Gurthemeli; c ush Ringjallje. b 2 Kor. 11:3; Shkëmb. d Mosia 15:21–23; 18:9; 1 Ne. 19:7; 2 Ne. 33:2. 16a Psa. 118:22–23. Alma 40:16–21. c Isa. 44:18; b Isa. 28:16; Hel. 5:12. Jakobi 4:17–5:9 150 17 Dhe tani, të dashurit e mi, mori dhe e ushqeu në cvreshtin si është e mundur që këta, pasi e tij; dhe ajo u rrit dhe u vjetë- të kenë hedhur poshtë themelin rua, dhe filloi të dkalbet. e sigurt, mund të andërtojnë 4 Dhe ndodhi që pronari i vre- ndonjëherë mbi të, që ai të shtit vajti dhe ai pa se pema e tij mund të bëhet kreu i qoshes së e ullirit filloi të kalbej; dhe ai tyre? tha: Unë do ta krasit dhe do të 18 Vini re, vëllezërit e mi të gërmoj rreth saj, dhe do ta ush- dashur, unë do t’jua shpalos qej, që ndoshta ajo të mund të këtë mister; në qoftë se nuk, la- nxjerrë degë të reja dhe të njoma rgohem në ndonjë mënyrë nga dhe të mos thahet. vendosmëria ime në Shpirtin, 5 Dhe ndodhi që ai e krasiti dhe nuk pengohem për shkak të atë dhe gërmoi rreth saj dhe e shqetësimit tim të madh për ju. ushqeu atë sipas fjalës së tij. 6 Dhe ndodhi që pas shumë ditësh, ajo filloi paksa të lësho- KAPITULLI 5 nte degë të vogla dhe të njoma; por, vini re, trungu kryesor i saj Jakobi citon Zenosin në lidhje me filloi të thahej. alegorinë e pemëve të ullirit të butë 7 Dhe ndodhi që pronari i vre- dhe të egër—Ato janë një ngja- shtit e pa dhe i tha shërbëtorit shmëri e Izraelit dhe Johebrenjve të tij: Më hidhëron që ta humb —Shpërndarja dhe mbledhja e këtë pemë; prandaj, shko dhe Israelit janë parashikuar—Aluzio- këput degët nga një pemë ulliri ne bëhen për Nefitët dhe Lamanitët e aegër, dhe m’i sill mua këtu; dhe për të gjithë shtëpinë e Izraelit dhe ne do t’i këpusim këto de- —Johebrenjtë do të shartohen në gë kryesore që po fillojnë të Izrael—Përfundimisht vreshti do thahen dhe do t’i hedhim në të digjet. Rreth 544–421 para K. zjarr, që ato të mund të digjen. Vini re, vëllezërit e mi, a nuk 8 Dhe vini re, tha Zoti i vre- mbani mend të keni lexuar shtit, unë po heq shumë prej fjalët e profetit aZenos të cilat këtyre degëve të reja dhe të ai i foli për shtëpinë e Izraelit, njoma dhe unë do t’i shartoj ku duke thënë: të dua; dhe nuk ka rëndësi nëse 2 Dëgjoni, O ju shtëpia e Izrae- ndodh që rrënja e kësaj peme lit dhe dëgjoni fjalët e mia, të do të thahet, unë mund ta ruaj një profeti të Zotit. frutin e saj për vete; prandaj, 3 Pasi vini re, kështu thotë do të marr këto degët e reja dhe Zoti, unë do të të krahasoj ty, O të njoma dhe do t’i shartoj aty shtëpi e aIzraelit, me një pemë ku dua. bulliri të butë të cilën një njeri e 9 Merr degët e ullirit të egër

17a Mt. 19:30; ush Izrael. ush Vresht i Zotit. DeB 29:30. b Rom. 11:17–24. d ush Braktisje. 5 1a ush Zenos. ush Pemë ulliri. 7a Rom. 11:17, 24. 3a Eze. 36:8. c DeB 101:44. 151 Jakobi 5:10–20 dhe shartoji anë vend të tyre; 16 Dhe ndodhi që Zoti i vre- dhe këto që unë kam hequr, shtit dhe gjithashtu shërbëtori unë do t’i hedh në zjarr dhe do shkuan në vresht për të punuar. t’i djeg që të mos zënë vendin e Dhe ndodhi që shërbëtori i tha vreshtit tim. pronarit të tij: Vër re, shiko këtu; 10 Dhe ndodhi që shërbëtori i shiko pemën. Zotit të vreshtit, bëri sipas fjalës 17 Dhe ndodhi që Zoti i vre- së Zotit të vreshtit dhe shartoi shtit shikoi dhe vuri re pemën degët e pemës së aullirit të egër. në të cilën degët e ullirit të egër 11 Dhe Zoti i vreshtit bëri që ishin shartuar; dhe ato ishin të gërmohej rreth e përqark rritur dhe kishin filluar të bënin dhe të krasitej dhe të ushqehej, afruta. Dhe ai vuri re se ato duke i thënë shërbëtorit të tij: ishin të mira; dhe fruti i saj Më hidhëron që unë ta humb ishte sikurse fruti natyral. këtë pemë; prandaj e bëra këtë 18 Dhe ai i tha shërbëtorit: Vër gjë, që të ruaj rrënjët e saj, që re, degët e ullirit të egër kanë ato të mos thahen që unë të marrë lëngun e rrënjëve të saj, mund t’i ruaj për veten time. që rrënja e saj ka sjellë shumë 12 Kështu që, shko udhës fuqi; dhe për shkak të fuqisë së tënde; kujdesu për pemën dhe madhe të rrënjës së saj, degët e ushqeje atë, sipas fjalëve të mia. egra kanë dhënë fruta të buta. 13 Dhe këto unë do t’i avë në Tani, në qoftë se nuk do t’i ki- pjesën më të veçuar të vreshtit shim shartuar këto degë, pema tim, se ku do t’i vë, nuk ka rë- do të ishte tharë. Dhe tani, vër ndësi për ty; dhe unë këtë e bëj re, unë do të ruaj shumë fruta që unë të mund të ruaj për vete që pema ka dhënë; dhe frutin e degët natyrale të pemës; dhe saj unë do ta ruaj për stinën për gjithashtu, që unë të mund të veten time. ruaj për vete frutat për stinën; 19 Dhe ndodhi që Zoti i vre- pasi më hidhëron që unë ta shtit i tha shërbëtorit: Eja, le të humb këtë pemë dhe frutin e saj. shkojmë në pjesën më të largët 14 Dhe ndodhi që Zoti i vre- të vreshtit dhe të vëmë re në shtit shkoi udhës së tij dhe i qoftë se degët natyrale të pemës fshehu degët natyrale të pemës nuk kanë dhënë gjithashtu së ullirit të butë në pjesët më të shumë frut që unë të mund të largëta të vreshtit, disa në një ruaj nga fruti i saj për stinën, dhe disa në një tjetër, sipas vu- për veten time. llnetit dhe dëshirës së tij. 20 Dhe ndodhi që ata shkuan 15 Dhe ndodhi që një kohë e atje ku pronari kishte fshehur gjatë kaloi; dhe Zoti i vreshtit i degët natyrale të pemës dhe ai tha shërbëtorit të tij: Eja, le të i tha shërbëtorit: Vër re këto; shkojmë poshtë në vresht, që ne dhe ai vuri re a të parën që të mund të punojmë në vresht. kishte dhënë shumë frut; dhe

9a Rom. 1:13. 13a 1 Ne. 10:12. 20a Jakobi 5:39. 10a ush Johebrenj. 17a Gjo. 15:16. Jakobi 5:21–30 152 ai vuri re gjithashtu se ishte i Shiko këtu dhe vër re të fundit. mirë. Dhe ai i tha shërbëtorit: Vër re, këtë unë e kam mbjellë Merr nga ky frut dhe ruaje për në një copë atë mirë toke; dhe stinën, që unë të mund ta ruaj unë e kam ushqyer atë në këtë për veten time; pasi vër re, tha kohë të gjatë dhe vetëm një pjesë ai, këtë kohë të gjatë unë e kam e pemës ka dhënë frut të butë, ushqyer atë dhe ajo ka dhënë dhe pjesa btjetër e pemës ka shumë frut. dhënë frut të egër; vër re, unë e 21 Dhe ndodhi që shërbëtori i kam ushqyer këtë pemë sikurse tha pronarit të tij: Po si erdhe të tjerat. këtu për të mbjellë këtë pemë, 26 Dhe ndodhi që Zoti i vre- ose këtë degë të pemës? Pasi vër shtit i tha shërbëtorit: Këputi re, ky ishte vendi më i varfër në degët që nuk kanë dhënë afrut të gjithë tokën e vreshtit tënd. të mirë dhe hidhi në zjarr. 22 Dhe Zoti i vreshtit i tha atij: 27 Por, vër re, shërbëtori i Mos më këshillo; unë e dija se tha atij: Le ta krasitim dhe ta ishte një copë e varfër toke; gërmojmë përreth dhe ta ush- prandaj, unë të thashë që unë e qejmë edhe pak kohë më gjatë, kam ushqyer atë këtë kohë të se ndoshta ajo mund të të japë gjatë dhe ti shikon që ajo ka frut të mirë, që mund ta ruash dhënë shumë frut. për stinën. 23 Dhe ndodhi që Zoti i vre- 28 Dhe ndodhi që Zoti i vreshtit i tha shërbëtorit të tij: Shiko shtit dhe shërbëtori i Zotit të këtu; vër re, unë kam mbjellë vreshtit ushqyen gjithë frutin e një degë tjetër të pemës gjitha- vreshtit. shtu; dhe ti e di se kjo copë toke 29 Dhe ndodhi që një kohë e ishte edhe më e varfër se e para. gjatë kishte kaluar dhe Zoti i Por, vër re pemën. Unë e kam vreshtit i tha ashërbëtorit të tij: ushqyer atë këtë kohë të gjatë Eja, le të shkojmë poshtë në dhe ajo ka dhënë shumë frut; vresht, që ne të mund të punoj- prandaj, mblidhe atë dhe ruaje më përsëri në vresht. Pasi, vër për stinën, që unë të mund ta re, bkoha afrohet dhe cfundi ruaj atë për veten time. vjen shpejt; prandaj, unë duhet 24 Dhe ndodhi që Zoti i vre- të mbledh frutin për stinën për shtit i tha përsëri shërbëtorit të veten time. tij: Shiko këtu dhe vër re një 30 Dhe ndodhi që Zoti i vre- adegë tjetër gjithashtu që unë shtit dhe shërbëtori shkuan kam mbjellë; shiko që unë e poshtë në vresht; dhe ata erdhën kam ushqyer atë gjithashtu dhe te pema, degët natyrale të së ajo ka dhënë frut. cilës ishin këputur dhe degët e 25 Dhe ai i tha shërbëtorit: egra ishin shartuar në të; dhe

24a Eze. 17:22–24; b 3 Ne. 10:12–13. b ush Ditë të fundit, Alma 16:17; 26a Mt. 7:15–20; ditë të mëvonshme. 3 Ne. 15:21–24. Alma 5:36; DeB 97:7. c 2 Ne. 30:10; 25a 1 Ne. 2:20. 29a DeB 101:55; 103:21. Jakobi 6:2. 153 Jakobi 5:31–42 vini re, të gjitha allojet e frutave 37 Por vër re, degët e egra e mbushnin pemën. janë rritur dhe kanë akapërcyer 31 Dhe ndodhi që Zoti i vre- rrënjët e saj; dhe meqë degët e shtit shijoi nga fruti, çdo lloj egra kanë tejkaluar rrënjët, ajo sipas numrit të tij. Dhe Zoti i ka dhënë shumë frut të lig; dhe vreshtit tha: Vini re, këtë kohë meqë ajo ka dhënë shumë frut të gjatë e kemi ushqyer këtë të lig, ti shikon se ajo fillon të pemë dhe unë kam mbledhur thahet; dhe së shpejti do të jetë për veten time shumë frut për gati, që ajo të mund të hidhet stinën. në zjarr, në qoftë se ne nuk bëj- 32 Por vër re, këtë herë ajo ka më diçka për të për ta ruajtur. dhënë shumë frut dhe nuk ka 38 Dhe ndodhi që Zoti i vre- aasnjë prej tij që është i mirë. shtit i tha shërbëtorit të tij: Le të Dhe vër re, ka të gjitha llojet e shkojmë poshtë në pjesët më të frutave të këqija; dhe nuk më jep largëta të vreshtit dhe të shikoj- asnjë përfitim, me gjithë punën më në qoftë se degët natyrale tonë; dhe tani, më hidhëron që kanë dhënë gjithashtu frut të lig. unë ta humb këtë pemë. 39 Dhe ndodhi që ata shkuan 33 Dhe Zoti i vreshtit i tha poshtë në pjesët më të largëta shërbëtorit: Çfarë do t’i bëjmë të vreshtit. Dhe ndodhi që ata ne pemës, që unë të mund të vunë re se fruti i degëve natyra- ruaj përsëri frutin e mirë të saj le ishte prishur gjithashtu; po, ae për veten time? para dhe e dyta dhe gjithashtu 34 Dhe shërbëtori i tha pronarit e fundit; dhe ato të gjitha ishin të tij: Vër re, meqë ti shartove bërë të prishura. në të degët e pemës së ullirit të 40 Dhe fruti ai egër i të fundit egër, ato kanë ushqyer rrënjët, kishte tejkaluar atë pjesë të që ato të jenë gjallë dhe ato nuk pemës që jepte frut të mirë, janë tharë; prandaj, ti vëren se madje sa dega ishte tharë dhe ato janë akoma të mira. ishte vyshkur. 35 Dhe ndodhi që Zoti i 41 Dhe ndodhi që Zoti i vre- vreshtit i tha shërbëtorit të tij: shtit qau dhe i tha shërbëtorit: Pema nuk më sjell ndonjë përfi- aÇfarë mund të kisha bërë unë tim dhe rrënjët e saj nuk më më shumë për vreshtin tim? sjellin ndonjë përfitim, përde- 42 Vër re, unë e dija që i gjithë risa ajo më jep frut të lig. fruti i vreshtit, me përjashtim 36 Megjithatë, unë e di që të këtyre, ishte prishur. Dhe rrënjët janë të mira dhe për një tani, të gjitha këto që kishin bërë synim timin unë i kam ruajtur dikur frut të mirë, janë prishur ato; dhe për shkak të fuqisë së gjithashtu; dhe tani të gjitha madhe të tyre, ato kanë sjellë pemët e vreshtit tim nuk vlejnë deri tani frut të mirë nga degët për asgjë, veçse të priten dhe të e egra. hidhen në zjarr.

30a ush Braktisje. 37a DeB 45:28–30. 40a Morm. 6:6–18. 32a JS—H 1:19. 39a Jakobi 5:20, 23, 25. 41a 2 Ne. 26:24. Jakobi 5:43–52 154 43 Dhe vër re këtë të fundit, hidhëron që unë duhet t’i pres dega e së cilës është tharë, unë të gjitha pemët e vreshtit tim e mbolla në një pjesë atë mirë dhe t’i hedh në zjarr që ato të toke; po, madje ajo që ishte digjen. Kush ma ka prishur zgjedhur për mua mbi të gjitha vreshtin tim? pjesët e tjera të tokës së vreshtit 48 Dhe ndodhi që shërbëtori i tim. tha pronarit të tij: A mos është 44 Dhe ti vure re se unë e preva lartësia e vreshtit tënd—a nuk atë që a pengonte këtë copë kanë mundur degët, rrënjët që toke, që unë mund ta mbillja janë të mira? Dhe meqë degët këtë pemë në vend të saj. kanë mundur rrënjët e tyre, vër 45 Dhe ti vure re, se një pjesë e re, ato u rritën më shpejt se fuqia saj dha frut të mirë dhe një e rrënjëve, duke marrë fuqi për pjesë e saj dha frut të egër; dhe vete. Vër re, unë them, a nuk pasi unë nuk i këputa degët e është ky shkaku që pemët e vre- saj dhe nuk i hodha në zjarr, shtit tënd janë bërë të prishura? vër re ato kanë mundur degën 49 Dhe ndodhi që Zoti i vre- e mirë, e cila është tharë. shtit i tha shërbëtorit: Le të 46 Dhe tani, vër re, me gjithë shkojmë dhe të presim pemët e kujdesin që ne kemi treguar vreshtit dhe t’i hedhim në zjarr, për vreshtin tim, pemët e tij që ato të mos zënë tokën e vre- janë bërë të prishura, që ato shtit tim pasi unë kam bërë nuk japin frut të mirë; dhe këto gjithçka. Çfarë të kisha bërë më unë kisha shpresuar t’i ruaja, të shumë për vreshtin tim? bënin frut për stinën për veten 50 Por, vër re, shërbëtori i tha time. Por vër re, ato janë bërë Zotit të vreshtit: Mbaje atë pak sikurse pema e egër e ullirit amë gjatë. dhe ato nuk kanë vlerë, veçse 51 Dhe Zoti tha: Po, unë do ta atë priten dhe të hidhen në mbaj pak më gjatë, pasi më hi- zjarr; dhe më vjen keq që unë dhëron që unë duhet t’i humb duhet t’i humb ato. pemët e vreshtit tim. 47 Por, çfarë mund të kisha 52 Prandaj, le të marrim nga bërë më shumë në vreshtin adegët e këtyre, që unë kam tim? A mos e kam ngadalësuar mbjellë në pjesët më të largëta të dorën për ta ushqyer? Jo, unë e vreshtit tim dhe le t’i shartojmë kam ushqyer dhe unë kam gër- në pemën prej nga ato erdhën; muar rreth tij dhe unë e kam dhe le të heqim nga pema ato krasitur, dhe unë e kam plehë- degë, fruti i t’i cilave është më i ruar; dhe unë kam a shtrirë hidhur dhe të shartojmë degët dorën gjatë gjithë ditës dhe natyrale të pemës në vend të b fundi po afrohet. Dhe më tyre.

43a 2 Ne. 1:5. Jakobi 6:4. 52a ush Izrael— 44a Eth. 13:20–21. b ush Botë—Fundi i Mbledhja e Izraelit. 46a 3 Ne. 27:11. botës. 47a 2 Ne. 28:32; 50a Jakobi 5:27. 155 Jakobi 5:53–64 53 Dhe këtë unë do ta bëj që së tyre; dhe për shkak të ndry- pema të mos thahet, që ndoshta, shimit të degëve, të mirat unë mund të ruaj për vete rrë- mund të mposhtin të ligat. njët e saj për një synim timin. 60 Dhe, meqë unë kam ruajtur 54 Dhe vër re, rrënjët e degëve degët natyrale dhe rrënjët e natyrale të pemës, që unë mbo- tyre dhe kam shartuar përsëri lla ku desha, janë akoma të degët natyrale në pemën e tyre gjalla; prandaj, që të mund t’i mëmë, dhe kam ruajtur rrënjët ruaj ato gjithashtu për një synim e pemës së tyre mëmë, që timin, unë do të marr nga degët ndoshta, pemët e vreshtit tim e kësaj peme dhe do t’i ashartoj të mund të sjellin përsëri afrut ato. Po, unë do të shartoj në to të mirë; dhe që unë të mund të degët e pemës së tyre mëmë, që kem gëzim përsëri në frutin e të mund të ruaj rrënjët gjitha- vreshtit tim dhe që ndoshta, shtu për veten time, që kur ato unë të mund të gëzohem jash- të jenë mjaft të forta, ndoshta ato tëzakonisht, që unë kam ruaj- mund të më japin frut të mirë tur rrënjët dhe degët e frutit të dhe unë mund të kem lavdi parë— akoma në frutin e vreshtit tim. 61 Kështu që, shko dhe thirr 55 Dhe ndodhi që ata morën ashërbëtorë, që ne të mund të nga pema natyrale që ishte bpunojmë zellshmërisht me fu- bërë e egër dhe i shartuan në qinë tonë në vresht, që të mund pemët natyrale që gjithashtu të përgatitim udhën që unë ishin bërë të egra. të mund të sjell përsëri frutin 56 Dhe ata gjithashtu morën natyral, frut natyral i cili është i nga pemët natyrale që ishin mirë dhe më i çmueshmi mbi bërë të egra dhe i shartuan në çdo frut tjetër. pemën e tyre mëmë. 62 Kështu që, le të shkojmë 57 Dhe Zoti i vreshtit i tha shë- dhe të punojmë me fuqinë tonë rbëtorit: Mos i këput degët e këtë herë të fundit, pasi vini re, egra nga pemët, por vetëm ato fundi afrohet dhe kjo është që janë më të hidhura; dhe ato për herë të fundit që unë do të do t’i shartojmë sipas asaj që krasit vreshtin tim. unë kam thënë. 63 Sharto degët; fillo nga atë 58 Dhe ne do t’i ushqejmë për- fundit që ato të mund të jenë të sëri pemët e vreshtit dhe do të parat dhe që të parat të jenë të krasitim degët e tyre, dhe do të fundit dhe gërmo tokën rreth këputim nga pemët ato degë që pemëve qofshin të vjetra dhe të janë pjekur, që duhet të thahen reja, të parat dhe të fundit; dhe dhe t’i hedhim ato në zjarr. të fundit dhe të parat, që të 59 Dhe këtë unë e bëj që gjitha të mund të ushqehen ndoshta rrënjët të mund të ma- edhe një herë për të fundit herë. rrin fuqi për shkak të mirësisë 64 Kështu që, gërmoni rreth

54a 1 Ne. 15:12–16. 61a Jakobi 6:2; DeB 24:19. 63a 1 Ne. 13:42; 60a Isa. 27:6. b DeB 39:11, 13, 17. Eth. 13:10–12. Jakobi 5:65–74 156 tyre dhe i krasitni ato, dhe i thë toka e vreshtit tim; pasi vër plehëroni ato edhe një herë, për re, vetëm këtë herë unë do ta herë të fundit, pasi fundi afron. krasit vreshtin tim. Dhe po qe se këto shartime të 70 Dhe ndodhi që Zoti i vre- fundit do të rriten dhe të bëjnë shtit dërgoi ashërbëtorin e tij; frut natyral, atëherë përgatitni dhe shërbëtori shkoi dhe bëri si udhën për ato, që ato të mund Zoti e kishte urdhëruar atë, të rriten. dhe solli shërbëtorë të tjerë; 65 Dhe, ndërsa ato fillojnë të dhe ata qenë btë paktë. rriten, ju duhet të pastroni degët 71 Dhe Zoti i vreshtit u tha që bëjnë frut të hidhur, sipas atyre: Shkoni dhe apunoni në fuqisë dhe masës së të mirave; vresht me fuqinë tuaj. Pasi vini dhe ju nuk duhet të apastroni të re, kjo është hera be fundit që këqijat e tyre të gjitha menjëhe- unë do ta ushqej vreshtin tim; rë, përndryshe rrënjët nuk do pasi fundi afrohet dhe stina të jenë shumë të forta për shar- vjen menjëherë; dhe në qoftë se tim dhe shartimi do t’i thajë dhe ju punoni me fuqinë tuaj me unë i humb pemët e vreshtit tim. mua, ju do të keni cgëzim në 66 Pasi më hidhëron që unë frutin që unë do ta ruaj për ve- duhet të humb pemët e vreshtit ten time kundër kohës që do të tim; prandaj ju do të pastroni të vijë së shpejti. këqijat, për aq sa të mirat do të 72 Dhe ndodhi që shërbëtorët rriten, që rrënja dhe maja shkuan dhe punuan me fuqitë mund të jenë njësoj në fuqi, de- e tyre; dhe Zoti i vreshtit punoi risa të mirat do të mundin të gjithashtu me ta; dhe ata iu këqijat dhe të këqijat të priten bindën urdhërimeve të Zotit të dhe të hidhen në zjarr, që ato të vreshtit në të gjitha gjërat. mos pengojnë tokën e vreshtit 73 Dhe në vresht filloi të dukej tim; dhe kështu unë do t’i fshij përsëri fruti natyral; dhe degët të këqijat nga vreshti im. natyrale filluan të rriten dhe të 67 Dhe degët e pemës natyrale shtohen jashtëzakonisht; dhe unë do t’i shartoj përsëri në degët e egra filluan të këpute- pemën natyrale. shin dhe të hidheshin tutje; dhe 68 Dhe degët e pemës natyrale ata mbajtën rrënjën dhe majën unë do t’i shartoj në degët naty- e tyre njësoj, sipas fuqisë së tyre. rale të pemës; dhe kështu unë 74 Dhe kështu ata punuan me do t’i sjell së bashku përsëri, që gjithë zell, sipas urdhërimeve ato të japin frut natyral dhe ato të Zotit të vreshtit, madje deri- do të jenë një. sa të këqijat u flakën jashtë nga 69 Dhe të këqijat do të ahidhen vreshti dhe Zoti kishte ruajtur tutje, po, madje jashtë nga e gji- për vete, që pemët ishin bërë

65a DeB 86:6–7. b 1 Ne. 14:12. b DeB 39:17; 43:28–30. 69a 1 Ne. 22:15–17, 23; 71a Mt. 21:28; c DeB 18:10–16. 2 Ne. 30:9–10. Jakobi 6:2–3; 70a DeB 101:55; 103:21. DeB 33:3–4. 157 Jakobi 5:75–6:2 përsëri fruti natyral; dhe ato u kohë të gjatë, sipas asaj që unë bënë si anjë trup; dhe frutat kam folur. ishin të njëllojta; dhe Zoti i vre- 77 Dhe kur të vijë koha që shtit e kishte ruajtur për vete fruti i lig do të vijë përsëri frutin natyral që ishte më i në vreshtin tim, atëherë unë çmueshmi për të nga fillimi. do të bëj që të mirat dhe të ligat 75 Dhe ndodhi që kur Zoti i të mblidhen; dhe të mirat unë vreshtit pa që fruti i tij ishte i do t’i ruaj për vete dhe të mirë dhe që vreshti i tij nuk ligat unë do t’i hedh tutje në ishte më i prishur, ai thirri vendin e tyre. Dhe atëherë vjen shërbëtorët e tij dhe u tha atyre: astina dhe fundi; dhe unë do Vini re, për këtë herë të fundit të bëj që vreshti im të bdigjet ne ushqyem vreshtin tim; dhe me zjarr. ti shikon që unë kam bërë sipas vullnetit tim; dhe unë KAPITULLI 6 kam ruajtur frutin natyral që është i mirë, madje sikurse Zoti do ta përtërijë Izraelin ditët e ishte në fillim. Dhe të abekuar fundit—Bota do të digjet me zjarr jeni ju; pasi, sepse keni qenë —Njerëzit duhet të ndjekin Kri- të zellshëm në të punuarin me shtin për të shmangur liqenin e mua në vreshtin tim dhe keni zjarrit dhe të squfurit. Rreth 544– zbatuar urdhërimet e mia dhe 421 para K. më keni sjellë mua përsëri bfrutin natyral, që vreshti im Dhe tani, vini re, vëllezërit e nuk është më i prishur dhe mi, sikurse ju thashë që unë do e keqja është flakur tutje; të profetizoja, vini re, kjo është shiko, ju do të keni gëzim me profecia ime—që gjërat që tha mua për shkak të frutit të profeti aZenos në lidhje me vreshtit tim. shtëpinë e Izraelit, në të cilat 76 Pasi vini re, për një akohë të ai e krahasoi me një pemë ulliri gjatë unë do ta mbledh frutin e të butë, me siguri duhet të vreshtit tim për veten time për ndodhin. stinën që shpejt vjen; dhe për 2 Dhe dita që ai do të shtrijë herën e fundit unë e kam ush- dorën e tij përsëri për të apërtë- qyer vreshtin tim dhe e kam rirë popullin e tij për të dytën krasitur, dhe kam gërmuar herë, është dita, po, madje hera rreth tij, dhe e kam plehëruar e fundit, që bshërbëtorët e Zotit atë; prandaj unë do të mbledh do të shkojnë në cfuqinë e tij, për veten time frutin për një për të dushqyer dhe krasitur

74a DeB 38:27. DeB 29:22–24; DeB 110:11. 75a 1 Ne. 13:37. 43:29–33; 88:110–116. ush Rivendosje e b ush Izrael. b ush Botë—Fundi i ungjillit. 76a 1 Ne. 22:24–26. botës. b Jakobi 5:61. ush Mijëvjeçar. 6 1a Jakobi 5:1. c 1 Ne. 14:14. 77a Zbu. 20:2–10; 2a 1 Ne. 22:10–12; d Jakobi 5:71. Jakobi 6:3–11 158 evreshtin e tij; dhe pas asaj 8 Vini re, a do t’i hidhni po- ffundi vjen shpejt. shtë këto fjalë? A do t’i hidhni 3 Dhe, sa të bekuar janë ata që poshtë fjalët e profetëve dhe a kanë punuar me zell në vreshtin do t’i hidhni poshtë të gjitha e tij; dhe sa të mallkuar janë ata fjalët që janë folur në lidhje me që do të flaken në vendin e tyre! Krishtin, pasi kaq shumë kanë Dhe bota do të adigjet me zjarr. folur në lidhje me të; dhe a 4 Dhe sa i mëshirshëm është do ta mohoni fjalën e mirë të Perëndia ynë me ne, pasi ai e Krishtit dhe fuqinë e Perëndisë mban mend shtëpinë e aIzraelit, dhe a dhuratën e Frymës së si rrënjët ashtu edhe degët; dhe Shenjtë, dhe të shuani Shpirtin ai shtrin bduart e tij në drejtim e Shenjtë, dhe të bëni një të tyre gjatë gjithë ditës; dhe përqeshje të planit të madh të ata janë një popull ckokëfortë shëlbimit që është përgatitur dhe kundërshtues; por të gjithë për ju? ata që nuk do të ngurtësojnë 9 A nuk e dini se, në qoftë se ju zemrat e tyre, do të shpëtohen do t’i bëni këto gjëra, që fuqia në mbretërinë e Perëndisë. e shëlbimit dhe e ringjalljes, e 5 Kështu që, vëllezërit e mi të cila është në Krisht, do t’ju dashur, unë ju lutem në fjalët e sjellë të qëndroni me turp dhe qartësisë, që ju të pendoheni me afajësi të tmerrshme para dhe të vini me synim të plotë të bshufrës së Perëndisë? zemrës dhe të aqëndroni besnikë 10 Dhe sipas fuqisë së adrejtë- te Perëndia, sikurse ai qëndron sisë, pasi drejtësia nuk mund të besnik te ju. Dhe ndërsa bkrahu mohohet, ju duhet të shkoni në i tij i mëshirës është shtrirë atë bliqen zjarri dhe squfuri, fla- drejt jush në dritën e ditës, mos kët e të cilit janë të pashueshme i ngurtësoni zemrat tuaja. dhe tymi i të cilave ngrihet lart 6 Po, sot, në qoftë se ju do të gjithmonë e përgjithmonë, liqen dëgjoni zërin e tij, mos i ngur- ky prej zjarri dhe squfuri që tësoni zemrat tuaja; pasi, pse është cmundim di pafund. doni të avdisni ju? 11 O atëherë, vëllezërit e mi të 7 Pasi vini re, pasi ju të jeni dashur, pendohuni dhe hyni ushqyer nga fjala e mirë e Perë- në aportën e ngushtuar dhe ndisë gjatë gjithë ditës, a do vazhdoni në rrugën që është të sillni ju frut të lig, që ju të e ngushtë, derisa ju të merrni apriteni dhe të flakeni në zjarr? jetën e përjetshme.

2e ush Vresht i Zotit. b Alma 5:33–34; b ush Gjykim, i fundit. f 2 Ne. 30:10. 3 Ne. 9:14. 10a ush Drejtësi. 3a 2 Ne. 27:2; 6a Eze. 18:21–23. b 2 Ne. 28:23. Jakobi 5:77; 7a Alma 5:51–52; ush Ferr. 3 Ne. 25:1. 3 Ne. 27:11–12. c ush Mallkim. 4a 2 Sam. 7:24. 8a ush Dhuratë e d DeB 19:10–12. b Jakobi 5:47. Frymës së Shenjtë. 11a 2 Ne. 9:41. c Mosia 13:29. 9a Mosia 15:26. 5a ush Unitet. ush Faj. 159 Jakobi 6:12–7:8 12 O, jini atë urtë; çfarë mund gjuhës së popullit; prandaj ai të them më? mundi të përdorte shumë lajka 13 Më në fund, unë po ju them dhe shumë fuqi të fjalës, sipas lamtumirë, derisa unë t’ju takoj fuqisë së djallit. para shufrës së këndshme të 5 Dhe kishte shpresë të më Perëndisë, shufër e cila godet tundte nga besimi, me gjithë të ligjtë me tmerr dhe frikë atë azbulesat e shumta dhe gjërat e tmerrshme. Amen. shumta që unë kisha parë në lidhje me këto gjëra; pasi unë me të vërtetë kisha parë engjëj KAPITULLI 7 dhe ata më kishin shërbyer. Dhe gjithashtu unë kisha dëgjuar Sheremi mohon Krishtin, kundër- zërin e Zotit, duke më folur me shton Jakobin, kërkon një shenjë dhe fjalë, nga koha në kohë; prandaj, qëllohet nga Perëndia—Të gjithë unë nuk mund të lëkundesha. profetët kanë folur për Krishtin 6 Dhe ndodhi që ai erdhi dhe shlyerjen e tij—Nefitët jetuan tek unë dhe në këtë mënyrë më ditët e tyre si endacakë, të lindur foli, duke thënë: Vëlla Jakob, në mjerim dhe të urryer nga La- unë kam kërkuar shumë raste manitët. Rreth 544–421 para K. që të mund të flas me ty; pasi Dhe tani ndodhi që pasi kishin unë kam dëgjuar dhe gjithash- kaluar disa vjet, erdhi një njeri tu e di se ti bën shumë duke mes popullit të Nefit, emri i të shkuar për të predikuar atë që cilit ishte Sherem. ju e quani ungjill ose doktrina e 2 Dhe ndodhi që ai filloi të Krishtit. predikonte mes popullit dhe 7 Dhe ti ke larguar shumë t’u shpallte atyre se nuk do të njerëz që ata të shtrembërojnë kishte Krisht. Dhe ai predikoi rrugën e drejtë të Perëndisë shumë gjëra që ishin lajkatuese dhe nuk a zbatojnë ligjin e për popullin; dhe këtë ai e bëri Moisiut, që është udha e drejtë; që ai të mund të përmbyste dhe e kthejnë ligjin e Moisiut doktrinën e Krishtit. në adhurimin e një qenieje, që 3 Dhe ai punoi me zell që të ju thoni se do të vijë pas shumë mund të bënte për vete zemrat qindra vjetësh. Dhe tani, vër re, e njerëzve, aq shumë, sa ai bëri unë Sheremi, po të shpall se kjo për vete shumë zemra; dhe ai, është blasfemi; pasi asnjë njeri duke ditur se unë, Jakobi, kisha nuk i di këto gjëra; pasi ai bnuk besim në Krishtin i cili do të mund të tregojë për gjërat që vinte, kërkoi shumë raste që do të vijnë. Dhe, sipas kësaj të mund të vinte tek unë. mënyre, më luftoi Sheremi. 4 Dhe ai ishte i mësuar, kështu 8 Por vini re, Zoti Perëndi që kishte njohuri të përkryer të derdhi aShpirtin e tij në shpirtin

12a Morm. 9:28. Jakobi 2:11. 8a ush Frymëzim, 13a Alma 40:14. 7a Jakobi 4:5. frymëzoj. 7 5a 2 Ne. 11:3; b Alma 30:13. Jakobi 7:9–19 160 tim, kaq sa unë e hutova atë në Megjithatë, mos u bëftë vullneti të gjitha fjalët e tij. im; por, në qoftë se Perëndia 9 Dhe unë i thashë atij: E do të të qëllojë, qoftë ajo një mohon ti Krishtin që do të vijë? shenjë për ty që ai ka fuqi, si në Dhe ai tha: Po të kishte një qiell ashtu edhe në tokë; dhe Krisht, unë nuk do ta mohoja gjithashtu se Krishti do të vijë. atë; por unë e di që nuk ka Dhe vullneti yt u bëftë, O Zot ndonjë Krisht, as nuk ka pasur, dhe jo i imi. as nuk do të ketë ndonjëherë. 15 Dhe ndodhi që kur unë, 10 Dhe unë i thashë atij: I Jakobi, kisha folur këto fjalë, beson ti shkrimet e shenjta? fuqia e Zotit erdhi mbi të, aq Dhe ai tha: Po. shumë sa ai ra në tokë. Dhe 11 Dhe unë i thashë atij: Atë- ndodhi që ai u ushqye për herë, ti nuk i kupton ato; pasi hapësirën e shumë ditëve. ato me të vërtetë dëshmojnë 16 Dhe ndodhi që ai u tha për Krishtin. Shiko, unë po të njerëzve: Mblidhuni së bashku them se asnjë nga profetët nuk nesër, pasi unë do të vdes; ka shkruar, as nuk ka aprofeti- prandaj unë dua t’u flas njerëz- zuar, në qoftë se ata nuk kanë ve para se unë të vdes. folur në lidhje me këtë Krisht. 17 Dhe ndodhi që të nesërmen 12 Dhe kjo nuk është e gjitha— turma u mblodh së bashku; dhe më është shfaqur mua, pasi unë ai u foli qartë atyre dhe mohoi kam dëgjuar dhe kam parë; gjërat që u kishte mësuar atyre, dhe më është shfaqur edhe në- dhe pohoi për Krishtin dhe për përmjet afuqisë së Frymës së fuqinë e Frymës së Shenjtë, dhe Shenjtë; prandaj, unë e di, në shërbesën e engjëjve. qoftë se nuk do të ishte bërë 18 Dhe ai u foli qartë atyre, se asnjë shlyerje, i gjithë njerëzimi ai kishte qenë amashtruar nga duhet të ishte bi humbur. fuqia e bdjallit. Dhe ai foli për 13 Dhe ndodhi që ai më tha: ferrin dhe për përjetësinë dhe Më trego një ashenjë, nëpërmjet për ndëshkimin e përjetshëm. kësaj fuqie të Frymës së Shenjtë, 19 Dhe ai tha: Unë kam frikë se për të cilën ti di kaq shumë. kam bërë amëkatin e pafalshëm, 14 Dhe unë i thashë atij: Çfarë pasi kam gënjyer Perëndinë; jam unë që duhet të tundoj pasi kam mohuar Krishtin Perëndinë të të tregojë ty një dhe kam thënë se unë besoja shenjë, për diçka që ti e di se shkrimet e shenjta; dhe ato me është ae vërtetë? Por, ti do ta të vërtetë dëshmojnë për të. mohoje atë, sepse ti je bi djallit. Dhe, sepse kam gënjyer kështu

11a Zbu. 19:10; Fryma e Shenjtë; b Alma 30:53. 1 Ne. 10:5; Jakobi 4:4; Frymë e Shenjtë. 18a Alma 30:53. Mosia 13:33–35; b 2 Ne. 2:21. ush Mashtroj, DeB 20:26. 13a Mt. 16:1–4; mashtrim. ush Jezu Krisht. Alma 30:43–60. b ush Djall. 12a ush Perëndi, Kokë e ush Shenjë. 19a ush Mëkat i Perëndisë—Perëndia, 14a Alma 30:41–42. pafalshëm. 161 Jakobi 7:20–27 Perëndinë, unë kam shumë u fortifikua kundër tyre me frikë se rasti im do të jetë bi armët e tij dhe me gjithë fuqinë tmerrshëm; por, unë i rrëfehem e tij, duke pasur besim në Perëndisë. Perëndinë dhe në ashkëmbin e 20 Dhe ndodhi që kur ai kishte shpëtimit të tyre, prandaj, ata thënë këto fjalë, ai nuk mundi vazhduan të jenë fitimtarë ndaj të thoshte gjë tjetër dhe adha armiqve të tyre. shpirt. 26 Dhe ndodhi që unë, Jakobi, 21 Dhe kur turma kishte dë- fillova të plakem; dhe anali i shmuar se ai i foli këto gjëra këtij populli po mbahet në ndërsa ishte gati të jepte shpirt, afletët e tjera të Nefit, prandaj, ata u çuditën jashtëzakonisht; aq unë po i jap fund këtij anali, shumë, sa fuqia e Perëndisë er- duke deklaruar që unë kam dhi mbi ta dhe ata u amposhtën; shkruar sipas njohurisë sime kështu që ata ranë në tokë. më të mirë, duke thënë se koha 22 Tani, kjo gjë ishte e kënd- kaloi shpejt me ne dhe gjitha- shme për mua, Jakobin, pasi shtu bjetët tona kaluan sikur të unë ia kisha kërkuar Atit tim ishin një ëndërr, ne duke qenë që ishte në qiell; pasi ai kishte një popull i vetmuar dhe solemn, dëgjuar thirrjen time dhe iu endacak, i dëbuar nga Jeruzale- përgjigj lutjes sime. mi, i lindur në vuajtje në një 23 Dhe ndodhi që paqja dhe vend të shkretë dhe i urryer dashuria e Perëndisë u rivendo- nga vëllezërit tanë që shkaktu- sën përsëri mes popullit; dhe ata an luftëra dhe grindje; prandaj akërkuan në shkrimet e shenjta ditët na kaluan në pikëllim. dhe nuk ua vunë më veshin 27 Dhe unë, Jakobi, pashë se fjalëve të këtij njeriu të lig. unë shpejt duhet të zbrisja në 24 Dhe ndodhi që shumë mjete varrin tim; prandaj, unë i thashë u përdorën për të arikërkuar birit tim aEnos: Merri këto fletë. dhe rivendosur Lamanitët në Dhe unë i tregova atij gjërat që njohurinë e së vërtetës; por ajo vëllai im, Nefi, më kishte bur- ishte e gjitha e bkotë, pasi ata dhëruar dhe ai premtoi bindje kënaqeshin në c luftëra dhe ndaj urdhërimeve. Dhe unë po d gjakderdhje dhe kishin një i jap fund shkrimit tim mbi eurrejtje të përjetshme kundër këto fletë, shkrim i cili ka nesh, vëllezërve të tyre. Dhe qenë i vogël; dhe lexuesit unë ata kërkonin vazhdimisht me i them lamtumirë, duke shpre- fuqinë e armëve të tyre të na suar se shumë nga vëllezërit e shkatërronin. mi mund t’i lexojnë fjalët e mia. 25 Kështu që, populli i Nefit Vëllezër, adieu.

19b Mosia 15:26. c Mosia 10:11–18. 26a 1 Ne. 19:1–6; 20a Jer. 28:15–17. d Jar. 1:6; Jar. 1:14–15. 21a Alma 19:6. Alma 26:23–25. ush Fletë. 23a Alma 17:2. e 2 Ne. 5:1–3; b Jak. 4:14. 24a Enosi 1:20. Mosia 28:2. 27a Enosi 1:1. b Enosi 1:14. 25a ush Shkëmb. b Jakobi 1:1–4. Libri i Enosit

Enosi lutet me fuqi dhe fiton një nata, unë e ngrita akoma zërin falje të mëkateve të tij—Zëri i tim lart, saqë ai arriti qiejt. Zotit vjen në mendjen e tij duke 5 Dhe erdhi një azë tek unë duke premtuar shpëtim për Lamanitët thënë: Enos, mëkatet e tua të janë në një ditë të ardhshme—Nefitët falur dhe ti do të jesh i bekuar. kërkojnë të rikthejnë Lamanitët— 6 Dhe unë, Enosi, e dija se Enosi gëzohet në Shëlbuesin e tij. Perëndia nuk mund të gënjente, Rreth 420 para K. prandaj fajësia ime u fshi. 7 Dhe unë thashë: Zot, si u bë INI re, ndodhi që unë, ajo? VaEnosi, duke ditur se bati im 8 Dhe ai më tha: Për shkak të ishte një burrë i drejtë—pasi ai a besimit tënd në Krishtin, të më cmësoi mua në gjuhën e tij cilin ti kurrë më parë as e ke dhe gjithashtu në dkujdesin dhe dëgjuar, as e ke parë. Dhe këshillën e Zotit—dhe bekuar shumë vjet kalojnë para se ai qoftë emri i Perëndisë tim për të shfaqë veten e tij në mish; këtë— prandaj shko, besimi yt të ka 2 Dhe unë do t’ju tregoj për bërë ty të bshëruar. apërleshjen që unë pata para 9 Tani, ndodhi që kur dëgjova Perëndisë, para se unë të merrja këto fjalë, unë fillova të ndjeja një bheqje të mëkateve të mia. adëshirë për mirëqenien e vëlle- 3 Vini re, unë shkova për të zërve të mi, Nefitëve; prandaj gjuajtur kafshë në pyje; dhe unë bderdha te Perëndia tërë fjalët që kisha dëgjuar shpesh shpirtin tim për ta. atin tim të fliste në lidhje me 10 Dhe ndërsa unë isha duke u jetën e përjetshme dhe me agë- përleshur kështu në shpirt, vini zimin e shenjtorëve, më bhynë re, zëri i Zotit erdhi në amendjen thellë në zemrën time. time përsëri, duke thënë: Unë do 4 Dhe shpirti im ishte i auritur; t’i vizitoj vëllezërit e tu sipas dhe unë u bgjunjëzova para zellit të tyre në zbatimin e Krijuesit tim dhe iu përgjërova urdhërimeve të mia. Unë u kam atij në clutje të fuqishme dhe bdhënë atyre këtë tokë dhe ajo kërkesë të sinqertë për shpirtin është një tokë e shenjtë; dhe unë tim; dhe gjithë ditën unë iu nuk e cmallkoj, veçse në rast të përgjërova atij; po, dhe kur ra paudhësisë; prandaj, unë do

[enosi] b ush Heqje e ush Besim. 1 1a ush Enos, bir i mëkateve. b Mt. 9:22. Jakobit. 3a ush Gëzim. 9a 1 Ne. 8:12; b 2 Ne. 2:2–4. b 1 Ne. 10:17–19; Alma 36:24. c 1 Ne. 1:1–2. Alma 36:17–21. b 2 Ne. 33:3; FeM. 1:8; d Ef. 6:4. 4a 2 Ne. 9:51; 3 Ne. 12:6. Alma 34:26–27. 2a Zan. 32:24–32; b ush Nderim. 10a ush Frymëzim, Alma 8:10. c ush Lutje. frymëzoj; Mendje. ush Pendohem, 5a ush Zbulesë. b 1 Ne. 2:20. pendim. 8a Eth. 3:12–13. c Eth. 2:7–12. 163 Enosi 1:11–20 t’i vizitoj vëllezërit e tu sipas 15 Kështu që, unë duke ditur asaj që unë kam thënë; dhe se Zoti Perëndi ishte në gjendje shkeljet e tyre do t’i bëj të bien të aruante analet tona, iu për- me pikëllim mbi kokat e tyre. gjërova atij vazhdimisht, pasi 11 Dhe pasi unë, Enosi, i kisha ai më kishte thënë: Çfarëdo dëgjuar këto fjalë, besimi im gjëje që ti do të kërkosh në filloi të bëhet i patundur në besim, duke besuar se do ta Zotin; dhe unë iu luta atij me marrësh, në emrin e Krishtit, ti shumë përpjekje të gjata për do ta marrësh atë. vëllezërit e mi, Lamanitët. 16 Dhe unë kisha besim dhe iu 12 Dhe ndodhi që pasi unë përgjërova Perëndisë, që ai të isha alutur dhe kisha punuar aruante banalet; dhe ai bëri me me gjithë zell, Zoti më tha: Unë mua besëlidhje se ai do t’i do të të jap sipas bdëshirave të cnxirrte në dritë për Lamanitët, tua për shkak të besimit tënd. në kohën e tij të përshtatshme. 13 Dhe tani vini re, kjo ishte 17 Dhe unë, Enosi, e dija se do dëshira që unë dëshiroja nga të ishte sipas besëlidhjes që ai ai—që në qoftë se do të ndodhte kishte bërë, prandaj shpirti im që populli im, Nefitët, të binin u qetësua. në shkelje dhe nga ndonjë 18 Dhe Zoti më tha: Etërit e tu mënyrë të ashkatërroheshin dhe ma kërkuan gjithashtu këtë gjë; Lamanitët të mos shkatërrohe- dhe ajo do t’u bëhet atyre sipas shin, që Zoti Perëndi do të besimit të tyre; pasi besimi i bruante një anal të popullit tim, tyre ishte sikurse i yti. Nefitëve; qoftë edhe nëpërmjet 19 Dhe tani ndodhi që unë, fuqisë së krahut të tij të shenjtë, Enosi, shkova mes popullit që ato të mund t’u cshkonin një të Nefit duke profetizuar për ditë të ardhshme Lamanitëve, gjërat që do të vinin dhe duke që ndoshta ata të mund të dsille- dëshmuar për gjërat që unë shin në shpëtim— kisha dëgjuar dhe kisha parë. 14 Pasi tani përpjekjet tona 20 Dhe unë dëshmoj se popu- për t’i sjellë ata në besimin e lli i Nefit u përpoq me zell të vërtetë ishin të akota. Dhe ata u kthente Lamanitët në besimin e betuan në zemërimin e tyre vërtetë në Perëndinë. Por apunët se, po të ishte e mundur, ata do tona qenë të kota; urrejtja e tyre të bshkatërronin analet tona dhe ishte e pandryshuar dhe ata ne, dhe gjithashtu të gjitha udhëhiqeshin nga natyra e tyre traditat e etërve tanë. e ligë, kështu që ata u bënë

12a Morm. 5:21; 9:36. Eth. 12:22; DeB 3:18. 16a 3 Ne. 5:13–15; b Psa. 37:4; d Alma 9:17. DeB 3:19–20; 1 Ne. 7:12; 14a Jakobi 7:24. 10:46–50. Hel. 10:5. b Morm. 6:6. b ush Libër i 13a Morm. 6:1, 6. 15a ush Shkrime të Mormonit. b FeM. 1:6–11; shenjta—Shkrime c 2 Ne. 27:6. Alma 37:2. të shenjta për t’u 20a Moro. 9:6. c Alma 37:19; ruajtur. Enosi 1:21–27 164 të egër dhe të pamëshirshëm këto gjëra dhe qartësia jashtë- dhe një popull bgjakatar, plot me zakonisht e madhe e të folurit, cidhujtari dhe fëlliqësi; që ush- do t’i pengonte ata që të mos qeheshin me kafshë preje, bano- shkonin shpejt në shkatërrim. nin në çadra dhe bridhnin në Dhe sipas kësaj mënyre, unë vendin e shkretë me një copë shkruaj në lidhje me to. lëkure të shkurtër rreth ijeve 24 Dhe unë pashë luftëra midis të tyre dhe me kokë të rruar; Nefitëve dhe Lamanitëve gjatë dhe aftësia e tyre ishte në ditëve të mia. dpërdorimin e harkut dhe të 25 Dhe ndodhi që unë fillova kordhës dhe të sëpatës. Dhe të plakem dhe njëqind e shta- shumë prej tyre nuk hanin gjë tëdhjetë e nëntë vjet kishin tjetër veçse mish të gjallë; dhe kaluar nga koha që ati ynë Lehi ata përpiqeshin vazhdimisht të ala Jeruzalemin. na shkatërronin ne. 26 Dhe pashë se unë duhej 21 Dhe ndodhi që populli i të shkoja shpejt në varrin tim, Nefit punonte tokën dhe arriste pasi u shtyva nga fuqia e Perë- të gjitha llojet e drithit dhe të ndisë, që unë duhej të predikoja frutave dhe të tufave të kopeve, dhe të profetizoja ndaj këtij dhe tufa të çdo lloj bagëtie të të populli dhe të shpallja fjalën gjitha llojeve, dhe dhi, dhe dhi të sipas së vërtetës që është në egra, dhe gjithashtu shumë kuaj. Krisht. Dhe unë e kam shpallur 22 Dhe kishte jashtëzakonisht atë në gjithë ditët e mia dhe unë shumë aprofetë mes nesh. Dhe jam gëzuar më tepër në të sesa njerëzit ishin një popull bkokëfo- në atë të botës. rtë, të vështirë për t’u kuptuar. 27 Dhe unë së shpejti do të 23 Dhe nuk kishte asgjë tjetër, shkoj në vendin e aprehjes sime, veçse aashpërsi të jashtëzakon- që është me Shëlbuesin tim; shme, bpredikim dhe profetizim pasi unë e di se në të do të luftërash dhe grindjesh e shkatë- prehem. Dhe unë gëzohem në rrimesh, dhe duke i ckujtuar ata ditën kur bvdekshmëria ime do vazhdimisht për vdekjen, dhe të vishet me cpavdekshmëri dhe zgjatjen e përjetësisë, dhe gjy- do të qëndroj para tij; atëherë kimet dhe fuqinë e Perëndisë, unë do të shikoj fytyrën e tij me dhe të gjitha këto gjëra—duke gëzim dhe ai do të më thotë: Eja i nxitur ata dvazhdimisht për tek unë, ti i bekuar; ka një vend t’i mbajtur në frikën Zotit. Unë të përgatitur për ty në dpallatet them se s’kishte asgjë veçse e Atit tim. Amen.

20b Jar. 1:6. 23a 1 Ne. 16:2; b ush Vdekshëm (i), c Mosia 9:12. 2 Ne. 33:5. vdekshmëri. ush Idhujtari. b ush Predikoj. c ush Pavdekshëm (i), d Mosia 10:8. c Hel. 12:3. pavdekësi. 21a Mosia 9:9. d Jar. 1:12; Alma 31:5. d Gjo. 14:2–3; 22a FeM. 1:16–18. 25a 1 Ne. 2:2–4. Eth. 12:32–34; b Jar. 1:3. 27a ush Prehje. DeB 72:4; 98:18. Libri i Jaromit

Nefitët zbatojnë ligjin e Moisiut, jashtëzakonisht i mëshirshëm presin me padurim ardhjen e ndaj tyre dhe nuk i ka bfshirë Krishtit dhe përparojnë në tokë— akoma nga faqja e tokës. Shumë profetë punojnë për t’i 4 Dhe ka shumë mes nesh që mbajtur njerëzit në udhën e së kanë shumë azbulesa, pasi ata vërtetës. Rreth 399–361 para K. nuk janë të gjithë kokëfortë. Dhe ata që nuk janë kokëfortë ANI vini re, unë, Jaromi, dhe kanë besim, kanë blidhje të Tshkruaj pak fjalë sipas ngushtë me Shpirtin e Shenjtë i urdhërimit të atit tim, Enosit, cili iu shfaq fëmijëve të njerëzve, kështu që agjenealogjia jonë të sipas besimit të tyre. mund të mbahet. 5 Dhe tani, vini re, dyqind vjet 2 Dhe pasi akëto fletë janë kishin kaluar dhe populli i btë vogla dhe pasi këto gjëra Nefit ishte bërë i fortë në tokë. janë cshkruar për qëllimin e Ata respektuan të azbatonin përfitimit të vëllezërve tanë ligjin e Moisiut dhe ditën e dLamanitëve, prandaj është e bshabatit të shenjtë ndaj Zotit. nevojshme që unë të shkruaj Dhe ata nuk cpërdhosnin gjërat pak; por unë nuk do të shkruaj e shenjta; as nuk d blasfemonin. gjërat e profecive të mia, as të Dhe ligjet e vendit ishin jashtë- zbulesave të mia. Pasi, çfarë zakonisht të rrepta. mund të shkruaj unë më shumë 6 Dhe ata ishin shpërndarë nga sa kanë shkruar etërit e mi? mbi shumicën e faqes së tokës Pasi nuk e kanë zbuluar ata dhe Lamanitët gjithashtu. Dhe planin e shpëtimit? Unë ju them ata ishin jashtëzakonisht më juve, Po; dhe kjo më mjafton të shumtë në numër sesa mua. ishin Nefitët; dhe ata e donin 3 Vini re, është e nevojshme avrasjen dhe pinin gjakun e që shumë duhet të bëhet mes kafshëve. këtij populli për shkak të ngur- 7 Dhe ndodhi që ata erdhën tësisë së zemrave të tyre dhe shumë herë kundër nesh, Nefi- shurdhimit të veshëve të tyre tëve, për të luftuar. Por, ambre- dhe verbërisë së mendjeve tërit tanë dhe udhëheqësit tanë të tyre, dhe akokëfortësisë së ishin njerëz të fuqishëm në be- tyre, megjithatë, Perëndia është simin e Zotit; dhe ata u mësuan

[jaromi] Morm. 5:12. Alma 34:13–14. 1 1a 1 Ne. 3:12; 5:14. 3a Enosi 1:22–23. b Eks. 35:2. 2a Jakobi 3:14; b Eth. 2:8–10. ush Ditë e Shabatit. Omni 1:1. 4a Alma 26:22; c ush Përdhosje. b 1 Ne. 6:1–6. Hel. 11:23; d ush Blasfemoj, c ush Shkrime të DeB 107:18–19. blasfemi. shenjta—Vlera e ush Zbulesë. 6a Jakobi 7:24; shkrimeve të shenjta. b ush Frymë e Shenjtë. Enosi 1:20. d 2 Ne. 27:6; 5a 2 Ne. 25:24; 7a Jakobi 1:9, 11, 15. Jaromi 1:8–15 166 njerëzve udhët e Zotit; prandaj, 11 Kështu që, profetët dhe pri- ne u bëmë ballë Lamanitëve ftërinjtë dhe mësuesit, punuan dhe i fshimë ata nga tokat btona me zell, duke nxitur me gjithë dhe filluam të fortifikonim durim popullin në zell, duke u qytetet tona ose çfarëdo vendi mësuar aligjin e Moisiut dhe të trashëgimit tonë. qëllimin për të cilin ai ishte 8 Dhe ne u shtuam jashtëza- dhënë; duke i bindur ata që të konisht dhe u përhapëm mbi b shikonin me padurim për faqen e tokës, dhe ne u bëmë Mesian dhe të besonin në jashtëzakonisht të pasur në ar ardhjen e tij, csikur ai tashmë të dhe në argjend dhe në gjëra të kishte ardhur. Dhe sipas kësaj çmueshme, dhe në mjeshtëri mënyre i mësuan ata. druri të shkëlqyer, në ndërtesa 12 Dhe ndodhi që duke dhe në makineri, dhe gjitha- bërë kështu, ata i mbajtën ata shtu në hekur dhe bakër, dhe nga të qenit të ashkatërruar tunxh dhe çelik, duke bërë të mbi faqen e tokës; pasi ata i gjitha llojet e veglave të çdo bprekën zemrat e tyre me fjalën, forme për të punuar tokën duke i nxitur vazhdimisht në dhe aarmë lufte—po, shigjetën pendim. me majë të mprehtë dhe çantën 13 Dhe ndodhi që dyqind e saj dhe heshtën, dhe shtizën, e tridhjetë e tetë vjet kishin dhe të gjitha përgatitjet për kaluar—mes luftërash dhe grin- luftë. djesh dhe mosmarrëveshjesh 9 Dhe kështu, duke qenë të për hapësirën e shumë kohe. përgatitur që të përballonim 14 Dhe unë, Jaromi, nuk po Lamanitët, ata nuk përparuan shkruaj më, pasi fletët janë kundër nesh. Por, fjala e Zotit të vogla. Por, vini re, vëllezërit u vërtetua, të cilën ai e foli tek e mi, ju mund t’u drejtoheni etërit tanë, duke thënë që: fletëve atë tjera të Nefit; pasi, Përderisa ju do të zbatoni ur- vini re, mbi to janë gdhendur dhërimet e mia, ju do të përpa- kronikat e luftërave tona sipas roni në tokë. shkrimeve të mbretërve, ose 10 Dhe ndodhi që profetët e të atyre që ata i ngarkuan t’i Zotit e kërcënuan popullin e shkruanin. Nefit, sipas fjalës së Perëndisë, 15 Dhe unë këto fletë i dorë- se në qoftë se ata nuk do të zoj në duart e birit tim, Omnit, zbatonin urdhërimet, por do të që ato të mund të mbahen binin në shkelje, ata do të ashka- sipas aurdhërimeve të etërve tërroheshin nga faqja e tokës. të mi.

7b FeM. 1:14. Alma 25:15–16. 12a Eth. 2:10. 8a Mosia 10:8. b 2 Ne. 11:4; b Alma 31:5. 10a 1 Ne. 12:19–20; Eth. 12:18–19. 14a 1 Ne. 9:2–4. Omni 1:5. c 2 Ne. 25:24–27; 15a Jakobi 1:1–4. 11a Jakobi 4:5; Mosia 3:13; 16:6. Libri i Omnit

Omni, Amaroni, Çemishi, Abina- ato birit tim Amaronin. Dhe domi dhe Amaleki, secili në radhë, unë i jap fund. mbajnë analet—Mosia zbulon po- 4 Dhe tani unë, Amaroni, pullin e Zarahemlës që erdhi nga shkruaj gjërat, çfarëdo që unë Jeruzalemi në ditët e Zedekias— shkruaj, të cilat janë të pakta, Mosia bëhet mbret mbi ta—Pas- në librin e atit tim. ardhësit e Mulekut në Zarahemla 5 Vini re, ndodhi që treqind e kishin zbuluar Koriantumrin, të njëzet vjet kishin kaluar dhe fundin e Jareditëve—Mbreti Be- pjesa më e keqe e Nefitëve u niamin pason Mosian—Njerëzit ashkatërrua. duhet të ofrojnë shpirtrat e tyre si 6 Pasi Zoti nuk do të lejonte, një dhuratë ndaj Krishtit. Rreth pasi ai i kishte nxjerrë nga toka 323–130 para K. e Jeruzalemit dhe i mbajti dhe i ruajti ata nga rënia në duart e INI re, ndodhi që unë, armiqve të tyre, po, ai nuk do VOmni, duke qenë i urdhë- të lejonte që fjalët të cilat ai ruar nga ati im, Jaromi, që unë u foli etërve tanë nuk do të të shkruaj diçka mbi këto fletë, vërtetoheshin, duke thënë që: për të ruajtur gjenealogjinë Përderisa ju nuk do të zbatoni tonë— urdhërimet e mia, ju nuk do të 2 Kështu që, unë doja që ju përparoni në tokë. të dinit se në ditët e mia unë 7 Kështu që, Zoti i vizitoi ata luftova shumë me shpatë për të në gjykim të madh; megjithatë ruajtur popullin tim, Nefitët, ai shpëtoi të drejtët, që ata të nga rënia në duart e armiqve të mos mbaronin, por i çliroi ata tyre, Lamanitëve. Por, shikoni, nga duart e armiqve të tyre. unë për veten time jam një njeri 8 Dhe ndodhi që unë ia dorë- i lig dhe nuk kam zbatuar zova fletët vëllait tim Çemishit. statutet dhe urdhërimet e Zotit, 9 Tani unë, Çemishi, shkruaj sikurse duhej të kisha bërë. ato pak gjëra që shkruaj, në të 3 Dhe ndodhi që dyqind njëjtin libër me vëllanë tim; pasi e shtatëdhjetë e gjashtë vjet vini re, unë pashë të fundit që kishin kaluar dhe ne kishim shkroi, që e shkroi me dorën e shumë periudha paqeje; dhe ne tij; dhe e shkroi ditën që ai ma kishim shumë periudha lufte dorëzoi mua. Dhe, pas kësaj dhe gjakderdhje të rënda. Po, mënyre, ne mbajmë analet, pasi dhe më së fundi dyqind e tetë- ajo është sipas urdhërimeve të dhjetë e dy vjet ishin kaluar etërve tanë. Dhe unë i jap fund. dhe unë i kisha mbajtur këto 10 Vini re, unë Abinadomi, fletë sipas a urdhërimeve të jam i biri i Çemishit. Vini re, etërve të mi; dhe unë ia kalova ndodhi që unë pashë shumë

[omni] Jar. 1:15. 1 3a Jakobi 1:1–4; 5a Jar. 1:9–10. Omni 1:11–19 168 luftëra dhe grindje mes popullit popullit të Zarahemlës; dhe tim, Nefitëve dhe Lamanitëve; gjithashtu Zarahemla u gëzua dhe unë, me shpatën time kam jashtëzakonisht, sepse Zoti ki- marrë jetën e shumë Lamanitëve shte dërguar popullin e Mosias në mbrojtjen e vëllezërve të mi. me bfletët prej tunxhi, që për- 11 Dhe vini re, anali i këtij po- mbanin analin e Judenjve. pulli është gdhendur mbi fletë 15 Vini re, ndodhi që Mosia të cilat i kanë patur mbretërit, zbuloi se apopulli i Zarahemlës sipas brezave; dhe unë nuk di doli nga Jeruzalemi në kohën asnjë zbulesë përveç asaj që ka që bZedekia, mbret i Judës, u qenë shkruar, as profeci; pran- dërgua rob në Babiloni. daj, ajo që është e nevojshme 16 Dhe ata udhëtuan në është shkruar. Dhe unë i jap vendin e shkretë dhe u dërguan fund. nga dora e Zotit matanë ujërave 12 Vini re, unë jam Amaleki, i të mëdha, në tokën ku Mosia i biri i Abinadomit. Vini re, unë zbuloi dhe ata kishin jetuar aty do t’ju flas diçka në lidhje me nga ajo kohë e këtej. Mosian që u bë mbret mbi tokën 17 Dhe në kohën që Mosia i e Zarahemlës; pasi vini re, duke zbuloi, ata ishin bërë jashtëza- qenë i paralajmëruar nga Zoti konisht të shumtë në numër. që ai të ikte nga toka e aNefit Megjithatë, ata kishin pasur dhe të gjithë ata që do të dëgjo- shumë luftëra dhe grindje të nin zërin e Zotit, duhej gjitha- rrepta dhe kishin rënë nga shtu të blargoheshin nga toka shpata nga koha në kohë; dhe me të në vendin e shkretë— gjuha e tyre ishte bërë e prishur; 13 Dhe ndodhi që ai bëri ashtu dhe ata nuk kishin sjellë aanale sikurse Zoti e kishte urdhëruar me vete dhe ata mohonin qenien atë. Dhe ata u nisën nga toka në e Krijuesit të tyre; dhe as Mosia, vendin e shkretë, të gjithë ata as populli i Mosias, nuk mund që donin të dëgjonin zërin e t’i kuptonte ata. Zotit; dhe ata u udhëhoqën nga 18 Por ndodhi që Mosia bëri shumë predikime dhe profeci; që ata të mësoheshin në gjuhën dhe u paralajmëruan vazhdi- e tij. Dhe ndodhi që pasi ata u misht nga fjala e Perëndisë dhe mësuan në gjuhën e Mosias, u udhëhoqën nga fuqia e krahut Zarahemla dha një gjenealogji të tij përmes vendit të shkretë, të etërve të tij, sipas kujtesës së derisa ata arritën në vendin e tij; dhe ato janë shkruar, por jo quajtur toka e Zarahemlës. në këto fletë. 14 Dhe ata zbuluan një popull 19 Dhe ndodhi që populli i që quhej populli i aZarahemlës. Zarahemlës dhe populli i Mosi- Tani, kishte gëzim të madh mes as u abashkuan së bashku; dhe

12a 2 Ne. 5:6–9. 5:10–22. 17a Mosia 1:2–6. b Jakobi 3:4. 15a Mosia 25:2. 19a Mosia 25:13. 14a ush Zarahemla. b Jer. 39:1–10; b 1 Ne. 3:3, 19–20; Hel. 8:21. 169 Omni 1:20–28 bMosia u caktua të jetë mbreti i të plakem; dhe duke mos pasur tyre. pasardhës dhe duke e ditur se 20 Dhe ndodhi në ditët e Mo- mbreti aBeniamin është një njeri sias, që atij i sollën një gur të i drejtë para Zotit, kështu që madh me gdhendje mbi të; dhe unë do t’ia bdorëzoj këto fletë ai i ainterpretoi gdhendjet me atij, duke i këshilluar të gjithë anë të dhuratës dhe fuqisë së njerëzit që të vijnë te Perëndia, Perëndisë. i Shenjti i Izraelit dhe të besojnë 21 Dhe ato jepnin një rrëfim në profecitë dhe në zbulesat dhe mbi një të quajtur aKoriantumr në shërbesën e engjëjve, dhe në dhe të vrasjes së popullit të tij. dhuratën e të folurit me gjuhë, Dhe Koriantumri u zbulua nga dhe në dhuratën e interpreti- populli i Zarahemlës; dhe ai mit të gjuhëve, dhe në të gjitha jetoi me ta për hapësirën e gjërat që janë ctë mira, pasi nuk nëntë hënave. ka asgjë që është e mirë që të 22 Ai gjithashtu fliste pak fjalë mos vijë nga Zoti; dhe ajo që në lidhje me etërit e tij. Dhe është e ligë, vjen nga djalli. prindërit e tij të parë erdhën 26 Dhe tani, vëllezërit e mi të nga akulla në kohën kur Zoti dashur, unë do të doja që ju të bngatërroi gjuhën e njerëzve; avini te Krishti, që është i Shenjti dhe rreptësia e Zotit ra mbi ta i Izraelit dhe të merrni pjesë sipas gjykimeve të tij të cilat në shpëtimin e tij dhe në fuqinë janë të drejta; dhe ckockat e tyre e shlyerjes së tij. Po, ejani tek gjenden të shpërndara në tokë, ai dhe bdhuroni tërë shpirtrat në veri. tuaj si një cdhuratë ndaj tij dhe 23 Vini re, unë Amaleki, linda vazhdoni në dagjërim dhe lutje në ditët e Mosias; dhe unë kam dhe duroni deri në fund; dhe jetuar të shikoj vdekjen e tij; ashtu si Zoti jeton, ju do të dhe aBeniamini, i biri, mbretëroi shpëtoheni. në vend të tij. 27 Dhe tani unë do të flas diçka 24 Dhe vini re, unë kam parë në lidhje me një farë numri nje- në ditët e mbretit Beniamin rëzish që shkuan në vendin e një luftë të rëndë dhe shumë shkretë për t’u kthyer në tokën gjakderdhje mes Nefitëve dhe e Nefit; pasi kishte një numër të Lamanitëve. Por vini re, Nefitët madh që ishin të dëshiruar të morën shumë epërsi mbi ta; po, zotëronin tokën e trashëgimit aq sa mbreti Beniamin i dëboi të tyre. ata nga toka e Zarahemlës. 28 Kështu që, ata u nisën në 25 Dhe ndodhi që unë fillova vendin e shkretë. Dhe udhëhe-

19b Omni 1:12. Mosia 28:17; c Alma 5:40; Eth. 4:12; 20a Mosia 8:13–19. Eth. 1:33. Moro. 7:15–17. ush Shikues. c Mosia 8:8. 26a Jakobi 1:7; Alma 29:2; 21a Eth. 12:1. 23a FeM. 1:3. Moro. 10:32. ush Koriantumr. 25a FeM. 1:17–18; b ush Sakrificë. 22a Eth. 1:1–5. Mosia 29:13. c 3 Ne. 9:20. b Zan. 11:6–9; b FeM. 1:10. d ush Agjëroj, agjërim. Omni 1:29–Fjalët e Mormonit 1:4 170 qësi i tyre, duke qenë njeri i derueshëm të tjerësh dhe nisën fortë dhe i fuqishëm dhe një udhëtimin e tyre përsëri në njeri kokëfortë, si rezultat ai vendin e shkretë. shkaktoi një grindje mes tyre; 30 Dhe unë, Amaleki, kisha dhe ata të gjithë au vranë në një vëlla, i cili gjithashtu shkoi vendin e shkretë, përveç pesë- me ta; dhe që atëherë unë nuk dhjetë vetëve dhe ata u kthyen di gjë në lidhje me ta. Dhe jam përsëri në tokën e Zarahemlës. gati të shtrihem në varrin tim; 29 Dhe ndodhi që ata morën dhe këto afletë janë plot. Dhe gjithashtu një numër të konsi- unë i jap fund të folurit tim.

Fjalët e Mormonit

Mormoni përmbledh fletët e mëdha 3 Dhe tani, unë flas diçka në të Nefit—Ai vendos fletët e vogla lidhje me atë që unë kam shkru- me fletët e tjera—Mbreti Beniamin ar; meqë, pasi bëra një apërmble- vendos paqe në tokë. Rreth 385 dhje nga bfletët e Nefit deri në pas K. mbretërinë e këtij mbreti Benia- min, për të cilin foli Amaleki, HE tani unë, aMormoni, unë kërkova mes canaleve që u Dduke qenë gati që të dorëzoj dorëzuan në duart e mia dhe gje- analin që unë kam qenë duke ta këto fletë që përmbanin këtë bërë, në duart e birit tim, Moro- histori të shkurtër të profetëve, nit, vini re, unë kam dëshmuar, nga Jakobi deri në mbretërinë e pothuaj të gjithë shkatërrimin e këtij mbreti dBeniamin dhe gji- popullit tim, Nefitëve. thashtu shumë nga fjalët e Nefit. 2 Dhe është pas a shumë 4 Dhe gjërat që janë mbi këto qindra vjetësh pas ardhjes së fletë më a kënaqin mua, për Krishtit, që unë dorëzoj këto shkak të profecive për ardhjen anale në duart e birit tim; dhe e Krishtit; dhe etërit e mi, duke unë mendoj se ai do të dëshmojë ditur se shumë prej tyre janë shkatërrimin e plotë të popullit përmbushur; po, dhe unë gji- tim. Por, dhëntë Perëndia që ai thashtu di se të gjitha gjërat të mund të mbijetojë që të mund që janë profetizuar në lidhje me të shkruajë disi në lidhje me ta ne deri në këtë ditë janë plotë- dhe disi në lidhje me Krishtin, suar dhe ato që shkojnë përtej që ndoshta ndonjë ditë të mund kësaj dite duhet të ndodhin me t’u bshërbejë atyre. siguri—

28a Mosia 9:1–4. ush Mormon, profet b DeB 10:38–40. 30a 1 Ne. 6:1–6. Nefit. c Mosia 1:6; Hel. 3:13–15; [fjalët e mormonit] 2a Morm. 6:5–6. Morm. 4:23. 1 1a 3 Ne. 5:9–12; b DeB 3:16–20. d Omni 1:23. Morm. 1:1–4; 8:1, 4–5. 3a DeB 10:44. 4a 1 Ne. 6:5. 171 Fjalët e Mormonit 1:5–14 5 Kështu që, unë zgjodha dhe kuptimit që Zoti më ka a këto gjëra, për të mbaruar dhënë mua. analet e mia mbi to, kurse pje- 10 Kështu që ndodhi që, pasi sën tjetër të analeve unë do ta Amaleki i kishte adorëzuar këto marr nga bfletët e Nefit; dhe fletë në duart e mbretit Benia- unë nuk mund të shkruaj as të min, ai i mori dhe i vendosi ato cnjëqindtën pjesë të gjërave të me fletët be tjera, të cilat përmba- popullit tim. nin anale që kishin kaluar nga 6 Por vini re, unë do t’i cmbretërit, nga brezi në brezi marr këto fletë, të cilat pëmbaj- deri në ditët e mbretit Beniamin. në këto profeci dhe zbulesa 11 Dhe ato u kaluan nga mbreti dhe do t’i vendos ato së bashku Beniamin, nga brezi në brez, me pjesën tjetër të analit tim, derisa ranë në duart e amia. Dhe pasi ato janë me vlerë të madhe unë, Mormoni, i lutem Perë- për mua; dhe e di se ato do të ndisë që ato të mund të ruhen jenë me vlerë për vëllezërit e nga kjo kohë e tutje. Dhe unë e mi. di se ato do të ruhen; pasi ka 7 Dhe unë e bëj këtë për një gjëra të mëdha të shkruara në synim a të urtë; pasi kështu to, prej të cilave populli im dhe m’u pëshpërit, sipas punëve të vëllezërit e tyre do të bgjykohen Shpirtit të Zotit që është në në ditën e madhe dhe të fundit, mua. Dhe tani, unë nuk i di të sipas fjalës së Perëndisë që gjitha gjërat, por Zoti i bdi të është shkruar. gjitha gjërat që do të vijnë; 12 Dhe tani, në lidhje me këtë prandaj, ai punon tek unë që të mbretin Beniamin—ai pati disa bëj sipas vullnetit të tij. grindje mes popullit të tij. 8 Dhe alutja ime ndaj Perëndisë 13 Dhe ndodhi gjithashtu, që është në lidhje me vëllezërit e ushtritë e Lamanitëve erdhën mi, që ata të mund të vijnë edhe nga atoka e Nefit për të luftuar një herë në njohurinë e Perëndi- kundër popullit të tij. Por vini së, po, në shëlbimin e Krishtit; re, mbreti Beniamin mblodhi së që ata të mund të jenë përsëri bashku ushtritë e tij dhe ai u një popull i bkëndshëm. bëri ballë atyre; dhe ai luftoi 9 Dhe tani unë, Mormoni, po me fuqinë e krahut të tij, me vazhdoj të mbaroj analin tim që bshpatën e Labanit. po e marr nga fletët e Nefit; dhe 14 Dhe në fuqinë e Zotit ata unë e bëj atë sipas njohurisë luftuan kundër armiqve të tyre,

5a dmth gjërat që e b ush Gjithëdijshëm (i). b 2 Ne. 25:18; 29:11; kënaqin atë, të 8a 2 Ne. 33:3–4; 33:11–15; përmendura në v. 4. Enosi 1:11–12. 3 Ne. 27:23–27. b 1 Ne. 9:2. b 2 Ne. 30:6. 13a Omni 1:12. c 3 Ne. 5:8–11; 10a Omni 1:25, 30. b 1 Ne. 4:9; 26:6–12. b 1 Ne. 9:4. 2 Ne. 5:14; 7a 1 Ne. 9:5; 19:3; c Jar. 1:14. Jakobi 1:10; DeB 3:12–20; 11a 3 Ne. 5:8–12; Mosia 1:16; 10:1–19, 30–47. Morm. 1:1–5. DeB 17:1. Fjalët e Mormonit 1:15–Mosia 1:3 172 derisa ata kishin vrarë shumë ndihmën e aprofetëve të shenjtë mijëra nga Lamanitët. Dhe që ishin mes popullit të tij— ndodhi që ata luftuan kundër 17 Pasi vini re, mbreti Benia- Lamanitëve, derisa i dëbuan min ishte një njeri ai shenjtë dhe jashtë nga të gjitha tokat e ai mbretëroi mbi popullin e tij trashëgimit të tyre. në drejtësi; dhe kishte shumë 15 Dhe ndodhi që pastaj pati njerëz të shenjtë në tokë dhe ata aKrishtër të rremë dhe gojët e folën fjalën e Perëndisë me bfuqi tyre u mbyllën, dhe ata u ndë- dhe me autoritet dhe ata përdo- shkuan sipas krimeve të tyre; rën shumë crreptësi për shkak 16 Dhe pasi pati profetë të të kokëfortësisë së popullit; rremë dhe predikues dhe mësu- 18 Kështu që, me ndihmën e es të rremë mes popullit, dhe të këtyre, mbreti Beniamin, duke gjithë këta duke qenë ndëshkuar punuar me të gjithë fuqinë e sipas krimeve të tyre; dhe pasi trupit të tij dhe me aftësinë e pati shumë grindje dhe shumë tërë shpirtit të tij dhe gjithashtu beteja me Lamanitët, vini re, me profetët, vendosi edhe një ndodhi që mbreti Beniamin me herë paqe në tokë.

Libri i Mosias

KAPITULLI 1 2 Dhe ndodhi që ai pati tre djem dhe i quajti me emrat: Mbreti Beniamin u mëson bijve të Mosia dhe Helorum dhe Hela- a tij gjuhën dhe profetizon për etërit man. Dhe ai bëri që ata të merr- b e tyre—Feja dhe qytetërimi i tyre nin mësime në gjuhën e etërve u ruajtën për shkak të analeve të të tyre, që kështu ata të mund mbajtura në fletët e ndryshme— të bëheshin njerëz që kuptonin; Mosia zgjidhet si mbret dhe i jepet dhe që ata të mund të dinin në kujdestaria e analeve dhe gjëra të lidhje me profecitë që dolën tjera. Rreth 130–124 para K. nga goja e etërve të tyre, të cilat iu dhanë atyre nga dora e Zotit. HE tani nuk pati më grindje 3 Dhe ai u mësoi atyre gjitha- Dnë të gjithë atokën e Zara- shtu në lidhje me analet që hemlës, midis të gjithë njerëzve ishin gdhendur mbi fletët prej që i përkisnin mbretit Beniamin, tunxhi, duke thënë: Bijtë e mi, kështu që mbreti Beniamin pati dua që ju të kujtoni se po të paqe të vazhdueshme për të mos ishte për këto afletë që gjithë pjesën tjetër të ditëve të tij. përmbajnë këto anale dhe këto

15a ush Antikrisht. c Moro. 9:4; 2a Mosia 4:14–15; 16a Enosi 1:22. DeB 121:41–43. DeB 68:25, 28. 17a Alma 13:26. [mosia] b Morm. 9:32. b Alma 17:2–3. 1 1a Omni 1:13. 3a ush Fletë. 173 Mosia 1:4–10 urdhërime, ne duhej të vuanim cilat përmbajnë analet dhe fjalët në b padije edhe sot e kësaj e etërve tanë që nga koha që dite, duke mos ditur misteret e ata u larguan nga Jeruzalemi Perëndisë. deri tani, dhe ato janë të vërte- 4 Pasi ishte e pamundur që ati ta; dhe ne dimë për vërtetësinë ynë, Lehi, të mund të mbante e tyre, sepse i kemi ato para mend të gjitha këto gjëra dhe syve tanë. t’ua mësonte fëmijëve të tij, po 7 Dhe tani, bijtë e mi, unë do të të mos ishte me anën e këtyre doja që ju të kujtoni t’i akërkoni fletëve; pasi ai, duke qenë i më- ato me zell, që ju të mund të suar në agjuhën e Egjiptianëve, përfitoni prej tyre; dhe unë mund t’i lexonte këto gdhendje do të doja që ju të bzbatonit dhe t’ua mësonte fëmijëve të tij, urdhërimet e Perëndisë, që të që ata të mund t’ua mësonin mund të cpërparoni në tokë fëmijëve të tyre dhe duke plotë- sipas d premtimeve që Zoti u suar kështu urdhërimet e Perë- bëri etërve tanë. ndisë deri në kohën e sotme. 8 Dhe shumë gjëra të tjera 5 Unë ju them juve, bijtë e mi, mbreti Beniamin u mësoi bijve po të mos ishte për këto gjëra të tij, që nuk janë të shkruara në që janë mbajtur dhe aruajtur nga këtë libër. dora e Perëndisë, që ne të mund 9 Dhe ndodhi që pasi mbreti të blexojmë dhe të kuptojmë Beniamin i kishte dhënë fund cmisteret e tij dhe të kemi ur- mësimit të djemve të tij, që ai u dhërimet e tij gjithnjë para syve plak dhe pa se shumë shpejt tanë, se madje edhe etërit tanë duhej të shkonte atje ku shkojnë do të kishin rënë në mosbesim tërë banorët e tokës; prandaj, ai dhe se ne do të ishim si vëlle- mendoi se do të ishte e domos- zërit tanë, Lamanitët, të cilët doshme që ta kalonte mbretëri- nuk dinë asgjë në lidhje me në mbi një nga bijtë e tij. këto gjëra, ose madje nuk i be- 10 Kështu që, ai kërkoi t’i sill- sojnë ato kur u mësohen atyre, nin Mosian para tij; dhe këto për shkak të d traditave të janë fjalët që ai i tha atij, duke etërve të tyre, të cilat nuk janë thënë: Biri im, unë dua që ti të të sakta. bësh një thirrje nëpër të gjithë 6 O bijtë e mi, unë do të doja që këtë vend, mes gjithë këtij ju të mbani mend se këto fjalë populli, ose apopullit të Zara- janë të vërteta dhe gjithashtu se hemlës dhe popullit të Mosias këto anale janë atë vërteta. Dhe që jetojnë në tokë, që ata të vini re, edhe fletët e Nefit të mund të mblidhen së bashku,

3b Alma 37:8–9. c ush Mistere të shenjta. 4a JS—H 1:64. Perëndisë. b Mosia 2:22; 5a ush Shkrime të d Mosia 10:11–17. Alma 50:20–22. shenjta—Shkrime 6a 1 Ne. 1:3; c Psa. 122:6; të shenjta për t’u 2 Ne. 33:10–11; 1 Ne. 2:20. ruajtur. Moro. 10:27. d Alma 9:12–14. b LiP. 6:6–8. 7a ush Shkrime të 10a Omni 1:14. Mosia 1:11–18 174 pasi nesër unë do t’i shpall këtij thashtu i dha atij detyrë në popullit tim, nga goja ime, se ti lidhje me analet të cilat ishin je një bmbret dhe një sundimtar gdhendur mbi afletët e tunxhit; mbi këtë popull, që Zoti, Perë- dhe gjithashtu fletët e Nefit; dhe ndia ynë, na ka dhënë. gjithashtu për bshpatën e Laba- 11 Dhe për më tepër, unë do nit dhe për csferën ose drejtue- t’i jap këtij populli një aemër, sin që udhëhoqi etërit tanë me anë të të cilit të dallohet nëpër vendin e shkretë, e cila mbi të gjithë popujt, që Zoti ishte përgatitur nga dora e Zotit, Perëndi ka nxjerrë nga toka e që me të ata të mund të drejto- Jeruzalemit; dhe këtë unë e bëj, heshin, secili sipas vëmendjes sepse ata kanë qenë një popull i dhe zellit që tregonin ndaj saj. zellshëm në zbatimin e urdhë- 17 Prandaj, meqë ishin të rimeve të Zotit. pabesë, ata nuk u begatuan, as 12 Dhe unë do t’u jap atyre nuk përparuan në udhëtimin e një emër që nuk do të fshihet tyre, por u azmbrapsën dhe kurrë, veçse në rast ashkeljeje. patën mospëlqimin e Perëndisë 13 Po, dhe për më tepër unë ju mbi ta; dhe prandaj u goditën them se, në qoftë se ky popull me zi buke dhe mjerime të rë- shumë i favorizuar i Zotit do nda, për t’i nxitur ata në kujtim të bjerë në ashkelje dhe do të të detyrës së tyre. bëhet një popull i lig dhe shke- 18 Dhe tani, ndodhi që Mosia lës kurore, Zoti do ta braktisë, shkoi dhe bëri si i ati e kishte që të bëhet bi dobët sikurse urdhëruar atë dhe i shpalli të vëllezërit e tij; dhe ai nuk do gjithë popullit që ishte në tokën ta cruajë më nëpërmjet fuqisë e Zarahemlës, që ata të mund së tij të pashembullt dhe të të mblidheshin së bashku, të mrekullueshme, sikurse ai ka shkonin në tempull për të ruajtur deri tani etërit tanë. dëgjuar fjalët që ati i tij do t’u 14 Pasi unë po ju them se, në fliste atyre. qoftë se ai nuk kishte zgjatur krahun e tij në ruajtjen e etërve tanë, ata duhej të binin në duart KAPITULLI 2 e Lamanitëve dhe të bëheshin viktima të urrejtjes së tyre. Mbreti Beniamin i drejtohet popu- 15 Dhe ndodhi që pasi mbreti llit të tij—Ai tregon barazinë, Beniamin u dha fund këtyre drejtësinë dhe shpirtshmërinë e fjalëve ndaj birit të tij, e ngarkoi mbretërisë së tij—Ai i këshillon atë në lidhje me të gjitha punët ata që t’i shërbejnë Mbretit të tyre e mbretërisë. qiellor—Ata që ngrejnë krye ku- 16 Dhe për më tepër, ai gji- ndër Perëndisë, do të vuajnë në

10b Mosia 2:30. b Hel. 4:24–26. FeM. 1:13; 11a Mosia 5:8–12. c DeB 103:8–10. DeB 17:1. 12a ush Mëkat. 16a Mosia 1:3. c 1 Ne. 16:10. 13a Heb. 6:4–6. b 1 Ne. 4:8–19; 17a 1 Ne. 18:12–13. 175 Mosia 2:1–9 vuajtje të madhe si zjarr i pashuar. tyre rreth e përqark, çdo burrë Rreth 124 para K. sipas afamiljes së tij, të përbërë nga bashkëshortja e tij dhe bijtë Dhe ndodhi që Mosia bëri ash- e tij dhe bijat e tij, dhe bijtë e tu siç e kishte urdhëruar i ati tyre, dhe bijat e tyre, nga më i dhe bëri një shpallje në të gjithë madhi deri te më i vogli, çdo vendin, që populli të mblidhej familje duke qenë e ndarë njëra së bashku nga i gjithë vendi, nga tjetra. që ata të mund të shkonin në 6 Dhe ata ngritën çadrat e tyre tempull për të dëgjuar fjalët që rreth e përqark tempullit, secili mbreti Beniamin do t’u fliste. burrë duke pasur açadrën e tij 2 Dhe kishte një numër të me derë drejt tempullit, kështu madh, madje aq shumë, sa ata që ata të mund të qëndronin në nuk i numëruan; pasi ata ishin çadrat e tyre dhe të dëgjonin shtuar jashtëzakonisht dhe ishin fjalët që mbreti Beniamin do t’u begatuar në tokë. fliste atyre; 3 Dhe ata gjithashtu morën 7 Meqë turma ishte kaq e nga të aparëlindurit e tufave madhe, që mbreti Beniamin të tyre, që të mund të ofronin nuk mund t’i mësonte të gjithë bflijime dhe colokauste, dsipas brenda mureve të tempullit, ligjit të Moisiut. prandaj ai bëri që të ngrihej një 4 Dhe gjithashtu, që ata të kullë, që atëherë populli i tij do mund t’i jepnin falënderime të mund të dëgjonte fjalët që ai Zotit, Perëndisë së tyre, që i do t’u fliste atyre. kishte nxjerrë nga toka e Jeru- 8 Dhe ndodhi që ai filloi t’u zalemit dhe që i kishte shpëtuar fliste njerëzve të tij nga kulla; nga duart e armiqve të tyre dhe dhe ata jo të gjithë mund të që kishte acaktuar njerëz të dëgjonin fjalët e tij për shkak të drejtë për të qenë bmësuesit e madhësisë së turmës; prandaj tyre; dhe gjithashtu një njeri të ai bëri që fjalët që ai foli, të drejtë të ishte mbreti i tyre, që shkruheshin dhe të dërgohe- kishte vendosur paqe në ctokën shin mes atyre që nuk ishin nën e Zarahemlës dhe u kishte më- tingullin e zërit të tij, që ata suar atyre të dzbatonin urdhëri- të mund ta merrnin gjithashtu met e Perëndisë, që ata të mund fjalët e tij. të gëzoheshin dhe të mbushe- 9 Dhe këto janë fjalët që ai afoli shin me edashuri ndaj Perëndisë dhe bëri të shkruhen, duke thë- dhe ndaj gjithë njerëzve. në: Vëllezërit e mi, të gjithë ju 5 Dhe ndodhi që kur erdhën që jeni mbledhur së bashku, ju në tempull, ata ngritën çadrat e që mund të dëgjoni fjalët e mia

2 3a Zan. 4:4. thirrur (i) nga e ush Dashuri. b ush Sakrificë. Perëndia, thirrje. 5a ush Familje. c 1 Ne. 5:9. b Mosia 18:18–22. 6a Eks. 33:8–10. d 2 Ne. 25:24; ush Mësoj, mësues. 9a Mosia 8:3. Alma 30:3; 34:13–14. c Omni 1:12–15. 4a ush Thërras, d Gjo. 15:10. Mosia 2:10–18 176 që unë do t’ju flas në këtë ditë; vidhni, ose të tradhtoni kuro- pasi unë nuk ju kam urdhëruar rën; nuk kam lejuar madje që të vini deri këtu për t’i marrë ju të kryeni ndonjë lloj ligësie bshkel e shko fjalët që unë do të dhe ju kam mësuar se ju duhet flas, por që ju duhet të më cdë- të zbatoni urdhërimet e Zotit, gjoni mua dhe të hapni veshët në të gjitha gjërat që ai ju ka tuaj, që të mund të dëgjoni dhe urdhëruar— dzemrat tuaja që të mund të 14 Dhe unë madje vetë, kam kuptoni, dhe emendjet tuaja që apunuar me duart e mia që të fmisteret e Perëndisë të mund mund t’ju shërbej që ju të mos të shpalosen në pamjen tuaj. jeni ngarkuar me taksa dhe që 10 Unë nuk ju kam urdhëruar asgjë të mos binte mbi ju, që të vini deri këtu që të më keni ishte e dhimbshme për t’u du- afrikë, ose që ju të mendoni se ruar—dhe për të gjitha këto unë vetë jam më shumë se një gjëra që unë kam folur, ju vetë njeri i vdekshëm. jeni dëshmitarë këtë ditë. 11 Por, unë jam sikurse ju, 15 Megjithatë, vëllezërit e mi, mund të prekem nga të gjitha unë nuk i kam bërë këto gjëra, llojet e dobësive në trup dhe që të mund të lavdërohem, as mendje; megjithëkëtë, unë jam nuk i them këto gjëra, që të zgjedhur nga ky popull dhe mund t’ju akuzoj ju; por unë përkushtuar nga ati im dhe u jua them këto gjëra, që ju të lejua nga dora e Zotit, që unë mund të dini se unë mund të duhej të isha një sundimtar përgjigjem me andërgjegje të dhe mbret mbi këtë popull; dhe pastër para Perëndisë këtë ditë. jam mbajtur dhe ruajtur nga 16 Vini re, unë ju them se pasi fuqia e tij e pakrahasueshme, ju thashë se kisha kaluar ditët e për t’ju shërbyer juve me të mia në shërbimin tuaj, unë nuk gjithë fuqinë, mendjen dhe dua të mburrem, pasi kam qenë forcën që Zoti më ka dhënë. vetëm në shërbimin e Perëndisë. 12 Unë ju them se, pasi unë 17 Dhe vini re, unë jua them jam lejuar që të kaloj ditët e mia këto gjëra që ju të mund të në shërbimin tuaj, madje deri mësoni aurtësi; që ju të mund në këtë kohë dhe nuk kam të mësoni se kur jeni në bshërbi- kërkuar aflori, as argjend, as min e cbashkëqenieve tuaja, ju kurrfarë lloj pasurie prej jush; jeni vetëm në shërbimin e Perë- 13 As kam lejuar që ju të mby- ndisë tuaj. lleni në burgje, as që ju të bëheni 18 Vini re, ju më keni quajtur skllevër të njëri-tjetrit, as që të mbretin tuaj; dhe në qoftë se vritni, ose të plaçkitni, ose të unë, të cilin ju e quani mbretin

9b DeB 6:12. Perëndisë. b Mt. 25:40; c ush Vë veshin. 10a ush Frikë. Jak. 1:27; d Mosia 12:27; 12a Vep. 20:33–34. DeB 42:29–31. 3 Ne. 19:33. 14a 1 Kor. 9:18. ush Shërbim. e ush Mendje. 15a ush Ndërgjegje. c ush Vëllezër, vëlla; f ush Mistere të 17a ush Urtësi. Motër. 177 Mosia 2:19–27 tuaj, punoj që t’ju ashërbej, atë- dhe ai kurrë nuk cndryshon herë a nuk duhet që ju të punoni nga ajo që ka thënë; prandaj, në për t’i shërbyer njëri-tjetrit? qoftë se ju dzbatoni urdhërimet 19 Dhe vini re gjithashtu, nëse e tij, ai ju bekon dhe ju begaton. unë që ju e quani mbretin juaj, 23 Dhe tani, së pari, ai ju ka që ka kaluar ditët e tij në shë- krijuar dhe ju ka dhënë jetën rbimin tuaj dhe megjithatë ka tuaj, për të cilën ju jeni në qenë në shërbimin e Perëndisë, borxh ndaj tij. meritoj ndonjë falënderim nga 24 Dhe së dyti, ai kërkon që ju ju, O sa duhet ta afalënderoni ju duhet të bëni siç ju ka urdhëru- Mbretin tuaj qiellor! ar; pasi në qoftë se ju bëni ashtu, 20 Unë ju them, vëllezërit e ai ju abekon menjëherë; dhe mi, që në qoftë se ju i jepni të prandaj ai ju ka paguar juve. gjitha falënderimet dhe alavdë- Dhe ju jeni akoma në borxh ndaj rimin që i tërë shpirti juaj ka tij dhe jeni dhe do të jeni gjith- fuqi të zotërojë, atij bPerëndie monë e përgjithmonë; prandaj, që ju ka krijuar dhe ju ka mbaj- çfarë keni ju për t’u lavdëruar? tur dhe ruajtur, dhe ka bërë që 25 Dhe tani pyes, a mund të ju të gëzoheni dhe ka siguruar thoni diçka nga vetja juaj? Unë që ju të jetoni në paqe me njëri- ju përgjigjem: Jo. Ju nuk mund -tjetrin— të thoni se ju jeni madje aq sa 21 Unë ju them se në qoftë se pluhuri i tokës; megjithatë ju u ju do t’i shërbeni atij që ju ka akrijuat nga bpluhuri i tokës; krijuar nga fillimi dhe po ju ruan por vini re, ai i përket atij që ju nga dita në ditë, duke ju dhënë krijoi ju. frymë që ju të mund të jetoni 26 Dhe unë, madje unë që ju dhe të lëvizni dhe të bëni sipas më quani mbretin tuaj, nuk jam avullnetit tuaj, dhe madje duke më i mirë sesa ju vetë, pasi unë ju përkrahur nga një çast në tje- jam gjithashtu nga pluhuri. trin—unë them, nëse ju do t’i Dhe ju shikoni se unë jam plak shërbeni atij me gjithë shpirtrat dhe jam gati t’ia kthej këtë trup tuaj, akoma ju do të ishit shër- të vdekshëm mëmës së tij tokë. bëtorë të bpadobishëm. 27 Prandaj, sikurse unë ju 22 Dhe vini re, e gjitha që ai thashë se ju kisha shërbyer kërkon prej jush është që të juve, duke aecur me ndërgjegje azbatoni burdhërimet e tij; dhe të pastër para Perëndisë, kë- ai ju ka premtuar juve se, nëse shtu madje, unë këtë herë kam ju do të zbatoni urdhërimet e shkaktuar që ju të mblidheni tij, ju do të përparoni në tokë; së bashku, që unë të mund të

18a Mt. 20:26–27. 21a ush Zgjedhje e lirë. d DeB 14:7; 58:2–3. 19a ush Mirënjohës, b Llu. 17:7–10. 24a ush Bekoj, bekuar (i), falënderime, dhënie 22a Lev. 25:18–19; bekim. falënderimi. 2 Ne. 1:9. 25a ush Krijoj, krijim. 20a 1 Ne. 18:16. b ush Urdhërime të b Zan. 3:19; Jakobi 2:21. b ush Perëndi, Kokë Perëndisë. 27a ush Ec, ec me e Perëndisë. c DeB 3:1–2. Perëndinë. Mosia 2:28–36 178 gjendem i panjollë dhe që bgjaku tim, ose urdhërimet e Perëndisë juaj të mos bjerë mbi mua, kur që do t’ju dorëzohen nëpërmjet unë do të qëndroj të gjykohem tij, ju do të përparoni në tokë nga Perëndia, për gjërat që ai më dhe armiqtë tuaj nuk do të kenë ka urdhëruar në lidhje me ju. fuqi mbi ju. 28 Unë ju them juve se kam 32 Por, O populli im, kujdes se bërë që ju të mblidheni së mos ngjallen agrindje mes jush bashku, kështu që unë të mund dhe se mos zgjidhni t’i bindeni të apastroj rrobat e mia nga gja- shpirtit të lig, për të cilin u fol ku juaj, në këtë periudhë kohe nga ati im, Mosia. kur jam gati të shkoj poshtë 33 Pasi vini re, ka një mallkim në varrin tim, që unë të mund të shpallur mbi atë që zgjedh t’i të zbres në paqe dhe bshpirti bindet atij shpirti; pasi nëse ai im i pavdekshëm të mund të zgjedh t’i bindet atij dhe bashkohet me ckoret sipër për qëndron dhe vdes në mëkatet të kënduar lavdërimet e një e tij, njësoj pi amallkimin e Perëndie të drejtë. shpirtit të tij; pasi ai merr për 29 Dhe për më tepër, ju them pagesa të tij një ndëshkim të se unë kam shkaktuar që ju bpërjetshëm, pasi ka shkelur duhet të mblidheni së bashku, ligjin e Perëndisë në kundër- që unë të mund t’ju shpall se shtim me njohurinë e tij. nuk mund të jem më mësuesi 34 Unë ju them juve, se nuk ka juaj, as mbreti juaj; asnjë mes jush, me përjashtim 30 Pasi madje në këtë kohë, i të fëmijëve tuaj të vegjël, të tërë trupi im dridhet jashtëza- cilëve nuk u është mësuar në konisht, ndërsa po përpiqem lidhje me këto gjëra, që të mos t’ju flas; por Zoti Perëndi më dijë se ju jeni përjetë në borxh mbështet mua dhe më ka lejuar tek Ati juaj qiellor, për t’i kthyer që unë t’ju flas dhe më ka atij çdo gjë që ju keni dhe jeni; urdhëruar që unë duhet t’ju dhe gjithashtu të keni mësuar shpall juve në këtë ditë, se biri në lidhje me analet që përmbaj- im Mosia, është mbret dhe në profecitë që janë folur nga sundimtar mbi ju. profetët e shenjtë, madje deri 31 Dhe tani, vëllezërit e mi, në kohën kur ati ynë, Lehi, u unë do të doja që ju të bënit largua nga Jeruzalemi; ashtu siç keni bërë deri tani. Si- 35 Dhe gjithashtu, e gjitha që kurse keni zbatuar urdhërimet është folur nga etërit tanë deri e mia dhe gjithashtu urdhërimet tani. Dhe vini re, gjithashtu, ata e atit tim dhe jeni begatuar dhe folën atë që iu urdhërua atyre jeni shpëtuar nga rënia në duart nga Zoti; prandaj, ata janë të e armiqve tuaj, po kështu nëse ju drejtë dhe të vërtetë. do të zbatoni urdhërimet e birit 36 Dhe tani, unë ju them juve,

27b Jakobi 1:19. c Morm. 7:7. b DeB 19:6, 10–12. 28a Jakobi 2:2. 32a 3 Ne. 11:29–30. b ush Shpirt. 33a ush Mallkim. 179 Mosia 2:37–3:1 vëllezërit e mi, që pasi ju të keni të kuptoni fjalët e mia, pasi unë ditur dhe t’ju jenë mësuar të ju kam folur qartë që ju të gjitha këto gjëra, në qoftë se ju mund të kuptoni, unë lutem që do të shkelni dhe do të shkoni ju do të zgjoheni në një akujtim kundër asaj që është folur, që ju të gjendjes së tmerrshme të do të largoheni nga Shpirti i atyre që kanë rënë në shkelje. Zotit, që ai të mos ketë më vend 41 Dhe për më tepër, unë do të në ju për t’ju udhëhequr në doja që ju të keni parasysh gje- udhët e urtësisë, që ju të mund ndjen e bekuar dhe të alumtur të jeni të bekuar, të begatuar të atyre që zbatojnë urdhërimet dhe të ruajtur— e Perëndisë. Pasi vini re, ata 37 Unë ju them juve që njeriu janë të bbekuar në të gjitha gjë- që bën këtë, po ai del në arebe- rat, qoftë tokësore ashtu edhe lim të hapur kundër Perëndisë; shpirtërore; dhe nëse qëndrojnë prandaj ai zgjedh t’i bindet shpi- cbesnikë deri në fund, ata janë rtit të lig dhe bëhet një armik i të marrë në dqiell, që si rrjedhim gjithë drejtësisë; prandaj, Zoti të jetojnë me Perëndinë, në një nuk ka vend në të, pasi ai nuk gjendje lumturie të pafund. O, banon në tempuj bjo të shenjtë. kujtoni, kujtoni se këto gjëra 38 Prandaj, nëse ai njeri nuk janë të vërteta; pasi Zoti Perëndi apendohet dhe qëndron dhe i ka folur. vdes një armik ndaj Perëndisë, kërkesat e bdrejtësisë hyjnore KAPITULLI 3 zgjojnë shpirtin e tij të pavdek- shëm në një ndjenjë të gjallë të Mbreti Beniamin vazhdon fjalimin cfajit të tij, që e bën atë të tku- e tij—Zoti i Plotfuqishëm do të rret nga prania e Zotit dhe ia shërbejë mes njerëzve në një tabe- mbush gjoksin e tij me faj dhe rnakull prej argjile—Gjak do të dhembje dhe vuajtje që është si dalë nga çdo por ndërsa ai shlyen një zjarr i pashuar, flaka e të për mëkatet e botës—I tiji është i cilit ngrihet lart gjithmonë e vetmi emër, nëpërmjet të cilit vjen përgjithmonë. shpëtimi—Njerëzit mund të lënë 39 Dhe tani unë ju them juve mënjanë njeriun e natyrshëm dhe se amëshira nuk ka asnjë prete- të bëhen Shenjtorë nëpërmjet ndim mbi atë njeri; prandaj fati Shlyerjes—Mundimi i të ligut do i tij i fundit është të durojë një të jetë si një liqen zjarri dhe squfuri. mundim të pafund. Rreth 124 para K. 40 O, të gjithë ju burra të vjetër dhe gjithashtu ju djem të rinj Dhe përsëri vëllezërit e mi, unë dhe ju fëmijë të vegjël që mund do të tërhiqja vëmendjen tuaj,

37a Mosia 3:12; b ush Drejtësi. 41a 4 Ne. 1:15–18. Hel. 8:24–25. c ush Faj. ush Gëzim. ush Kryengritje. 39a Alma 34:8–9, 15–16. b ush Bekoj, bekuar (i), b Alma 7:21. ush Mëshirshëm (i), bekim. 38a ush Pendohem, mëshirë. c DeB 6:13. pendim. 40a Alma 5:18. d ush Qiell. Mosia 3:2–10 180 pasi unë kam diçka më shumë shërimin e të sëmurëve, ngritjen për t’ju folur juve; pasi vini re, e të vdekurve, bërjen që ulokët unë kam gjëra për t’ju thënë juve të ecin, të verbërit të marrin në lidhje me atë që do të vijë. shikimin e tyre dhe të shurdhët 2 Dhe gjërat që unë do t’ju të dëgjojnë, dhe duke kuruar të them juve, më janë bërë të njo- gjitha llojet e sëmundjeve. hura nëpërmjet një aengjëlli nga 6 Dhe ai do të dëbojë adjajtë Perëndia dhe ai më tha mua: ose shpirtrat e ligj që banojnë në Zgjohu; dhe unë u zgjova dhe zemrat e fëmijëve të njerëzve. pashë që ai qëndroi para meje. 7 Dhe vini re, ai do të durojë 3 Dhe ai më tha mua: Zgjohu atundime dhe dhembje të tru- dhe dëgjo fjalët që unë do të pit, buri, etje dhe lodhje, madje të them; pasi vër re, unë kam më shumë se sa njeriu mund ctë ardhur t’ju shpall a lajmet e vuajë, përveçse në vdekje; pasi gëzuara të gëzimit të madh. shikoni, dgjaku del nga çdo 4 Pasi Zoti ka dëgjuar lutjet e por, kaq e madhe do të jetë tua dhe ka gjykuar drejtësinë edhembja e tij për ligësinë dhe tënde dhe më ka dërguar mua neveritë e popullit të tij. të të shpall që ti të mund të 8 Dhe ai do të quhet aJezu gëzohesh; dhe që ti të mund Krisht, bBiri i Perëndisë, cAti i t’ua shpallësh njerëzve të tu, qiellit dhe i tokës, Krijuesi i që ata gjithashtu të mund të të gjitha gjërave nga fillimi; dhe mbushen me gëzim. dnëna e tij do të quhet eMaria. 5 Pasi vini re, koha vjen dhe 9 Dhe vini re, ai vjen mes po- nuk është shumë e largët, që pullit të tij, që ashpëtimi të me fuqi aZoti i Plotfuqishëm që mund të vijë te fëmijët e njerëz- mbretëron, i cili ishte dhe është ve, madje nëpërmjet bbesimit në nga gjithë përjetësia në përjetësi, emrin e tij; dhe madje pas gjithë do të vijë poshtë nga qielli mes kësaj, ata do ta konsiderojnë atë fëmijëve të njerëzve dhe do të një njeri dhe do të thonë se ai ka banojë në një btabernakull prej një cdjall dhe do ta dfshikullojnë, argjile; dhe do të shkojë përpara dhe do ta ekryqëzojnë atë. mes njerëzve, duke punuar 10 Dhe ai do të angrihet ditën cmrekulli të mëdha, të tilla si e btretë nga të vdekurit; dhe vini

3 2a ush Engjëj. d Llu. 22:44. b ush Besim. 3a Llu. 2:10–11. e Isa. 53:4–5. c Gjo. 8:48. 5a ush Jehova. 8a ush Perëndi, Kokë d Mr. 15:15. b Mosia 7:27; e Perëndisë— e Llu. 18:33; Alma 7:9–13. Perëndia, Biri. 1 Ne. 19:10; c Mt. 4:23–24; b Alma 7:10. 2 Ne. 10:3. Vep. 2:22; c Hel. 14:12; ush Kryqëzim. 1 Ne. 11:31. 3 Ne. 9:15. 10a ush Ringjallje. ush Mrekulli. d Mt. 1:16; b Mt. 16:21; 6a Mr. 1:32–34. 1 Ne. 11:14–21. 2 Ne. 25:13; 7a ush Tundoj, tundim. e ush Maria, nënë Hel. 14:20–27. b Mt. 4:1–2. e Jezusit. c DeB 19:15–18. 9a ush Shpëtim. 181 Mosia 3:11–18 re, ai qëndron të cgjykojë botën; ardhjen e tij; dhe gjithashtu dhe vini re, të gjitha këto gjëra profetët e shenjtë u folën atyre bëhen që një gjykim i drejtë të në lidhje me ardhjen e tij; dhe vijë mbi fëmijët e njerëzve. prapë ata ngurtësuan zemrat e 11 Pasi vini re, dhe gjithashtu tyre dhe nuk kuptuan që bligji agjaku i tij bshlyen për mëkatet i Moisiut nuk vlen asgjë, nëse e atyre që kanë crënë nga shkelja nuk do të ishte nëpërmjet shly- e Adamit, që kanë vdekur pa erjes së gjakut të tij. ditur vullnetin e Perëndisë në 16 Dhe madje sikur të ishte e lidhje me ta, ose që kanë bërë mundur që afëmijët e vegjël të mëkat nga dpadituria. mund të mëkatonin, ata nuk do 12 Por, mjerë, mjerë ai që e di të mund të shpëtoheshin; por se angre krye kundër Perëndisë! unë ju them juve se ata janë Pasi shpëtimi nuk vjen tek btë bekuar; pasi shikoni, si në asnjë i tillë, veçse nëpërmjet Adamin, ose nga natyra, ata pendimit dhe besimit në bZotin bien, madje kështu gjaku i Jezu Krisht. Krishtit shlyen për mëkatet e 13 Dhe Zoti Perëndi ka dërgu- tyre. ar profetët e tij të shenjtë mes 17 Dhe për më tepër, unë ju gjithë fëmijëve të njerëzve, për them juve se anuk do të ketë t’ia njoftuar këto gjëra çdo fisi, asnjë emër tjetër të dhënë, as kombi dhe gjuhe, që si rrje- ndonjë mënyrë tjetër nëpërmjet dhim, kushdo që do të besojë së cilës bshpëtimi mund të vijë se Krishti do të vijë, po ai te fëmijët e njerëzve, vetëm në mund të marrë aheqje të mëka- dhe nëpërmjet emrit të cKrishtit, teve të tij dhe të gëzojë me Zotit të Plotfuqishëm. gëzim jashtëzakonisht të madh, 18 Pasi vini re, ai gjykon dhe madje b sikurse ai të kishte gjykimi i tij është i drejtë; dhe ardhur tashmë mes tyre. foshnja që vdes në foshnjëri 14 Megjithatë, Zoti Perëndi e nuk mbaron; por njerëzit pijnë pa se populli i tij ishte një popull mallkimin në shpirtrat e tyre, në kokëfortë dhe ai i caktoi atij një qoftë se ata nuk përulin veten e ligj, madje aligjin e Moisiut. tyre dhe nuk abëhen si fëmijë 15 Dhe shumë shenja dhe të vegjël dhe nuk besojnë se çudira, dhe asimbole dhe hije u shpëtimi ishte dhe është dhe tregoi ai atyre në lidhje me do të jetë në dhe nëpërmjet

10c ush Gjykoj, gjykim. 13a ush Heqje e b Moro. 8:8–9. 11a ush Gjak. mëkateve. 17a Vep. 4:10–12; b ush Shlyej, shlyerje. b 2 Ne. 25:24–27; 2 Ne. 31:21. c ush Rënie e Adamit Jar. 1:11. b ush Shpëtim. dhe e Evës. 14a ush Ligj i Moisiut. c ush Jezu Krisht— d 2 Ne. 9:25–26. 15a ush Jezu Krisht— Marrja mbi veten 12a Mosia 2:36–38; Tipet ose simbolet tonë e emrit të Jezu Hel. 8:25. e Krishtit. Krishtit. ush Kryengritje. b Mosia 13:27–32. 18a Mt. 18:3. b ush Zot. 16a ush Fëmijë. Mosia 3:19–27 182 gjakut bshlyes të Krishtit, Zotit pamjen e Perëndisë, vetëm sipas të Plotfuqishëm. fjalëve që unë të kam thënë ty. 19 Pasi njeriu ai natyrshëm 23 Dhe tani unë kam folur është një armik ndaj Perëndisë fjalët që Zoti Perëndi më ka dhe ka qenë që nga brënia e urdhëruar mua. Adamit dhe do të jetë gjithmonë 24 Dhe kështu thotë Zoti: Ato e përgjithmonë, nëse ai nuk do të qëndrojnë si një dëshmi e cdëgjon thirrjet e dFrymës së ndritshme kundër këtij populli, Shenjtë dhe nuk zhvesh njeriun në ditën e gjykimit; prandaj ata e natyrshëm dhe nuk bëhet një do të gjykohen, çdo njeri sipas eshenjtor nëpërmjet shlyerjes së veprave të tij, nëse ato janë të Krishtit Zot, dhe nuk bëhet mira ose nëse ato janë të liga. si një f fëmijë, i nënshtruar, i 25 Dhe në qoftë se ato janë bindur, i përulur, i duruar, plot të liga, ata ngarkohen me një me dashuri, i gatshëm t’u nën- apamje të tmerrshme të fajit shtrohet të gjitha gjërave që Zoti dhe neverive të tyre, që i bën i sheh të përshtatshme të shka- ata të tkurren nga prania e ktojë mbi të, madje sikurse një Zotit, në një gjendje bmjerimi fëmijë i nënshtrohet atit të tij. dhe mundimi të pafund, prej 20 Dhe për më tepër, unë ju nga ata nuk mund të kthehen them juve se koha do të vijë kur më; prandaj, ata kanë pirë ma- anjohuria e një Shpëtimtari do të llkimin në shpirtrat e tyre. përhapet mes bçdo kombi, fisi, 26 Prandaj, ata kanë pirë nga gjuhe dhe populli. kupa e inatit të Perëndisë, të 21 Dhe vini re, kur ajo kohë të cilën drejtësia nuk mund ta mo- vijë, askush nuk do të gjendet honte më tek ata, sikurse ajo nuk i apanjollë para Perëndisë, me mund të mohonte që aAdami përjashtim të fëmijëve të vegjël, duhej të binte për shkak të veçse nëpërmjet pendimit dhe ngrënies prej tij të bfrutit të besimit në emrin e Zotit, Perë- ndaluar; prandaj, cmëshira nuk ndisë së Plotfuqishëm. do të mund të ketë pretendime 22 Dhe madje në këtë kohë, kur kurrë më mbi ta. ti do t’i kesh mësuar popullit 27 Dhe amundimi i tyre është tënd gjërat që Zoti, Perëndia yt si një b liqen prej zjarri dhe të ka urdhëruar, madje atëherë squfuri, flakët e të cilit janë ata janë gjetur të panjollë në të pashueshme dhe tymi i të

18b Mosia 4:2; ush Frymë e Shenjtë. 26a Morm. 9:12. Hel. 5:9. e ush Shenjtor. b Zan. 3:1–12; 19a 1 Kor. 2:11–14; f 3 Ne. 9:22. 2 Ne. 2:15–19; Mosia 16:2–3. 20a DeB 3:16. Alma 12:21–23. ush Njeri i b ush Punë misionare. c ush Mëshirshëm (i), natyrshëm. 21a ush Përgjegjësi, mëshirë. b ush Rënie e Adamit përgjegjshëm (i), 27a ush Faj. dhe e Evës. përgjegjshmëri. b 2 Ne. 9:16; c 2 Kro. 30:8. 25a Alma 5:18; 12:14–15. Jakobi 6:10; d Moro. 10:4–5. b Morm. 8:38. DeB 76:36. 183 Mosia 4:1–6 cilit ngrihet lart gjithmonë e erdhi mbi ta dhe ata u mbushën përgjithmonë. Kështu më ka me gëzim, pasi kishin marrë urdhëruar Zoti. Amen. një aheqje të mëkateve të tyre dhe pasi kishin paqe të bndër- gjegjes, për shkak të cbesimit të KAPITULLI 4 jashtëzakonshëm që ata kishin në Jezu Krishtin, i cili do të Mbreti Beniamin vazhdon fjalimin vinte, sipas fjalëve që mbreti e tij—Shpëtimi vjen për shkak të Beniamin u kishte folur atyre. Shlyerjes—Beso në Perëndi që të 4 Dhe mbreti Beniamin përsëri shpëtohesh—Mbaj një falje të më- hapi gojën e tij dhe filloi t’u fliste kateve të tua nëpërmjet besimit— atyre, duke thënë: Miq të mi dhe Jepu nga pasuria jote të varfërve vëllezër të mi, farefisi im dhe —Bëj të gjitha gjërat në urtësi dhe populli im, unë do të tërhiqja rregull. Rreth 124 para K. edhe një herë vëmendjen tuaj, Dhe tani, ndodhi që kur mbreti që ju të mund të dëgjoni dhe të Beniamin i kishte dhënë fund kuptoni pjesën tjetër të fjalëve të folurit të fjalëve që i ishin të mia që unë do t’ju flas juve. dhënë atij nga engjëlli i Zotit, ai 5 Pasi vini re, nëse njohuria e hodhi sytë rreth e përqark mbi mirësisë së aPerëndisë në këtë turmën dhe vini re, ata kishin kohë ju ka zgjuar një ndjenjë të rënë në tokë, pasi afrika e Zotit asgjësisë suaj dhe të pavleftësisë kishte ardhur mbi ta. suaj dhe gjendjes së rënë— 2 Dhe ata kishin parë veten e 6 Unë ju them juve, në qoftë se tyre në gjendjen e tyre atrupore, ju keni ardhur në një anjohuri të madje bmë të paktë se pluhuri i mirësisë së Perëndisë dhe fuqisë tokës. Dhe ata të gjithë thirrën së tij të pamasë dhe urtësisë lart me një zë, duke thënë: O, ki së tij, dhe durimit të tij, dhe mëshirë dhe përdor gjakun durueshmërisë së tij ndaj fëmi- cshlyes të Krishtit, që ne të jëve të njerëzve, dhe gjithashtu mund të marrim faljen e mëka- bshlyerjes që ka qenë përgatitur teve tona dhe zemrat tona të që nga ckrijimi i botës, që kështu mund të pastrohen; pasi ne shpëtimi të mund t’i vinte atij besojmë në Jezu Krishtin, Birin që do të vendoste dbesimin e e Perëndisë, që dkrijoi qiellin tij në Zotin dhe do të ishte i dhe tokën dhe të gjitha gjërat; i zellshëm në zbatimin e urdhëri- cili do të vijë poshtë mes fëmi- meve të tij, dhe do të vazhdonte jëve të njerëzve. në besim, madje deri në fund të 3 Dhe ndodhi që pasi kishin jetës së tij, unë dua të them të folur këto fjalë, Shpirti i Zotit jetës së trupit të vdekshëm—

4 1a ush Frikë. 3a ush Heqje e Perëndisë. 2a ush Mishtor. mëkateve. b ush Shlyej, shlyerje. b Hel. 12:7–8. b ush Ndërgjegje. c Mosia 15:19. c Mosia 3:18; c ush Besim. d Psa. 36:7; 2 Ne. 22:2; Hel. 5:9. 5a Mois. 1:10. Hel. 12:1. d ush Krijoj, krijim. 6a ush Perëndi, Kokë e ush Besim. Mosia 4:7–14 184 7 Unë them, se ky është njeriu njohurinë e lavdisë së Perëndisë, që merr shpëtim nëpërmjet ose në qoftë se ju keni njohur shlyerjes, që ishte përgatitur mirësinë e tij dhe keni ashijuar nga themelimi i botës për të gji- nga dashura e tij dhe keni thë njerëzimin, që ishte që nga marrë një bheqje të mëkateve arënia e Adamit, ose që është, tuaja, që shkakton një gëzim ose që do të jetë ndonjëherë, jashtëzakonisht kaq të madh në madje deri në fund të botës. shpirtrat tuaj, madje kështu 8 Dhe ky është mjeti nëpër- unë do të doja që ju të kujtoni mjet të cilit vjen shpëtimi. Dhe dhe gjithmonë të mbani në kuj- nuk ka aasnjë shpëtim tjetër tesë, madhështinë e Perëndisë përveç këtij, për të cilin është dhe casgjësinë tuaj, dmirësinë folur; as nuk ka kushte të tjera, dhe keqardhjen e tij ndaj jush, nëpërmjet të cilave njeriu mund krijesa të padenja dhe të përulni të shpëtohet, veçse kushteve që veten tuaj madje në thellësitë unë ju kam treguar. e e përulësisë, duke f thirrur 9 Besoni në Perëndinë; besoni emrin e Zotit çdo ditë dhe duke se ai është dhe se ai krijoi të qëndruar me vendosmëri në gjitha gjërat, si në qiell ashtu besimin e asaj që do të vijë, që u edhe në tokë; besoni se ai ka të fol nga goja e engjëllit. gjithë aditurinë dhe të gjithë 12 Dhe vini re, unë ju them fuqinë, si në qiell ashtu edhe në juve se në qoftë se e bëni këtë, tokë; besoni se njeriu nuk i ju do të gëzoheni gjithmonë bkupton të gjitha gjërat që Zoti dhe do të mbusheni me adashu- mund të kuptojë. rinë e Perëndisë dhe gjithmonë 10 Dhe përsëri, besoni se ju do të bmbani një heqje të mëka- duhet të apendoheni për mëka- teve tuaja; dhe ju do të rriteni tet tuaja dhe t’i braktisni ato, në njohurinë e lavdisë së atij që dhe të përulni veten tuaj para ju krijoi, ose në njohurinë e asaj Perëndisë; dhe të kërkoni në që është e drejtë dhe e vërtetë. çiltërsinë e zemrës, që ai t’ju 13 Dhe ju nuk do të keni një bfalë juve; dhe tani, në qoftë mendje për të dëmtuar njëri- se ju cbesoni të gjitha këto gjëra, -tjetrin, por për të jetuar në shikoni që t’i dbëni ato. apaqe dhe për t’i dhënë çdo 11 Dhe përsëri unë ju them, njeriu sipas asaj që i takon. sikurse kam thënë më parë, që, 14 Dhe ju nuk do të lejoni afë- në qoftë se ju keni ardhur në mijët tuaj që ata të jenë të uritur

7a ush Rënie e Adamit pendim. e ush Përul, përulësi. dhe e Evës. b DeB 61:2. f ush Lutje. 8a Vep. 4:12; c Mt. 7:24–27. 12a ush Dashuri. 2 Ne. 31:21; d 2 Ne. 31:19–21. b Mosia 4:26; Mosia 3:17. 11a Alma 36:24–26. Alma 4:13–14; 9a Rom. 11:33–34; b ush Heqje e 5:26–35; Jakobi 4:8–13. mëkateve. DeB 20:31–34. b Isa. 55:9. c Mois. 1:10. 13a ush Paqebërës. 10a ush Pendohem, d Eks. 34:6; Moro. 8:3. 14a 1 Tim. 5:8; DeB 83:4. 185 Mosia 4:15–23 ose të zhveshur; as nuk do të pasurinë që ne kemi, si për ush- lejoni që ata të shkelin ligjet e qim ashtu dhe veshje dhe për Perëndisë dhe të bluftojnë dhe të ar, dhe për argjend, dhe për të grinden me njëri-tjetrin, dhe t’i gjitha pasuritë e çdo lloji që ne shërbejnë djallit që është mjesh- kemi? tri i mëkatit, ose që është shpirti 20 Dhe vini re, madje në këtë i lig, për të cilin është folur nga kohë, ju keni qenë duke thirrur etërit tanë, ai duke qenë një emrin e tij dhe duke u lutur për armik i të gjithë drejtësisë. një heqje të mëkateve tuaja. 15 Por, ju do t’u amësoni atyre Dhe a ju ka lejuar ai që të keni të becin në udhët e së vërtetës lypur më kot? Jo, ai ka derdhur dhe të maturisë; ju do t’u mëso- Shpirtin e tij mbi ju dhe ka ni atyre të cduan njëri-tjetrin shkaktuar që zemrat tuaja të dhe t’i shërbejnë njëri-tjetrit. jenë mbushur me agëzim dhe 16 Dhe gjithashtu, ju vetë do ka shkaktuar që gojët tuaja të të andihmoni ata që kanë nevojë mbyllen, që ju të mos gjeni për ndihmën tuaj; ju do t’i jepni shprehje, kaq jashtëzakonisht i nga pasuria juaj atij që është në madh ishte gëzimi juaj. nevojë; dhe ju nuk do të lejoni 21 Dhe tani, në qoftë se Perë- që blypësi t’ju ofrojë lutjen e tij ndia që ju ka krijuar, tek i cili më kot dhe ta lini atë të mbarojë. ju jeni vartës për jetët tuaja 17 Ndoshta ti do të athuash: dhe për gjithçka që ju keni dhe Njeriu ka sjellë mbi veten e tij jeni, ju siguron juve çfarëdo që mjerimin e tij, prandaj unë do kërkoni që është e drejtë, në ta përmbaj dorën time dhe nuk besim, duke besuar se ju do ta do t’i jap atij nga ushqimi im, as merrni, O atëherë, sa më shumë nuk do t’i jap atij nga pasuria duhet t’i ajepni nga pasuria që ime, që ai të mos vuajë, pasi keni njëri-tjetrit. ndëshkimet e tij janë të drejta— 22 Dhe në qoftë se ju e agjykoni 18 Por, unë ju them juve, O njeriun që ofron lutjen e tij tek njeri, kushdo që e bën këtë, po ai ju për pasurinë tuaj, që ai të ka arsye të madhe të pendohet; mos vdesë dhe e dënoni atë, aq dhe në qoftë se nuk pendohet më i drejtë do të jetë dënimi juaj për atë që ka bërë, ai mbaron për bmbajtjen e pasurisë tuaj, e përgjithnjë dhe nuk ka pjesë në cila nuk ju përket juve, por mbretërinë e Perëndisë. Perëndisë të cilit i përket edhe 19 Pasi vini re, a nuk jemi ne jeta juaj; dhe megjithatë ti nuk të gjithë lypësa? A nuk varemi bën ndonjë lutje, as nuk pendo- ne të gjithë nga e njëjta Qenie, hesh për gjënë që ti ke bërë. madje Perëndia, për të gjithë 23 Unë ju them juve, mjerë ai

14b ush Grindje. c Mosia 18:21. 17a Fja. 17:5. 15a DeB 68:25–28; 16a ush Dashuri 20a ush Gëzim. Mois. 6:58. hyjnore; Shërbim. 21a ush Shërbim; ush Mësoj, mësues. b LiP. 15:7–11; Mirëqenie. b ush Ec, ec me Fja. 21:13; 22a Mt. 7:1–2; Gjo. 7:24. Perëndinë. Isa. 10:1–2. b 1 Gjo. 3:17. Mosia 4:24–30 186 njeri, pasi pasuria e tij do të fuqi. Dhe përsëri, është e do- mbarojë me të; dhe tani unë ua mosdoshme që ai duhet të jetë i them këto gjëra atyre që janë të zellshëm, që kështu të mund të apasur me gjërat e kësaj bote. fitojë çmimin; prandaj të gjitha 24 Dhe përsëri, unë u them të gjërat duhet të bëhen në rregull. varfërve, juve që nuk keni dhe 28 Dhe unë do të doja që ju përsëri keni mjaft, që ju të të mbanit mend se kushdo mes qëndroni nga dita në ditë; unë jush, që merr hua nga fqinji dua t’ju them, të gjithë juve që i tij duhet t’ia kthejë gjënë që mohoni lypësin, pasi ju nuk ai ka marrë hua, sipas asaj keni; unë do të doja që ju të që bini dakort, përndryshe do thoshit në zemrat tuaja që: Unë të bëni mëkat; dhe ndoshta do nuk jap, sepse nuk kam, por në të shkaktoni që fqinji të bëjë qoftë se do të kisha, do të ajepja. mëkat gjithashtu. 25 Dhe tani, në qoftë se e thoni 29 Dhe së fundi, unë nuk këtë në zemrat tuaja, ju qëndro- mund t’ju tregoj juve të gjitha ni të pafajshëm, përndryshe ju gjërat që mund t’ju shtyjnë të adënoheni dhe dënimi juaj është bëni mëkat; pasi ka mënyra i drejtë, pasi ju lakmoni atë që dhe mjete të ndryshme, madje nuk e keni marrë. aq shumë sa unë nuk mund t’i 26 Dhe tani, për hirin e këtyre numëroj ato. gjërave që unë ju kam folur— 30 Por, kaq unë mund t’ju që është për hirin e ruajtjes së them, se në qoftë se ju nuk ashi- një heqjeje të mëkateve tuaja koni veten tuaj dhe bmendimet nga dita në ditë, që ju të mund tuaja dhe cfjalët tuaja, dhe veprat të aecni të pafajshëm para Perë- tuaja dhe nuk respektoni urdhë- ndisë—unë do të doja që ju t’u rimet e Perëndisë dhe nuk vazh- bjepni nga pasuria juaj të cvar- doni në besim për çfarë ju keni fërve, çdo njeri sipas asaj që dëgjuar në lidhje me ardhjen e ka, në mënyrë që të dushqehen të Zotit tonë, madje deri në fund uriturit, të vishen të zhveshu- të jetës suaj, ju duhet të vdisni. rit, të vizitohen të sëmurët dhe Dhe tani, O njeri, mbaj mend t’u jepni ndihmë atyre qoftë dhe mos vdis. shpirtërisht, ashtu edhe materialisht, sipas nevojave të tyre. 27 Dhe shikoni, që të gjitha KAPITULLI 5 këto gjëra të jenë bërë në urtësi dhe rregull; pasi nuk është e Shenjtorët bëhen bijtë dhe bijat e nevojshme që një njeri duhet të Krishtit nëpërmjet besimit—Ata vrapojë amë shpejt sesa ai ka quhen atëherë me emrin e Krishtit

23a DeB 56:16. c Zak. 7:10; Alma 1:27. 30a Alma 12:14. 24a Mr. 12:44. ush Lëmoshë, ush Ruaj, roje. 25a DeB 56:17. dhënie lëmoshe. b Mr. 7:18–23. 26a ush Ec, ec me d Isa. 58:10–11; ush Mendime. Perëndinë. DeB 104:17–18. c Mt. 15:18–20. b Jakobi 2:17–19. 27a DeB 10:4. ush Përdhosje. 187 Mosia 5:1–8 —Mbreti Beniamin i nxit që të jenë hyjmë në një abesëlidhje me të qëndrueshëm dhe të palëvizur Perëndinë tonë, që të bëjmë në punë të mira. Rreth 124 para K. vullnetin e tij dhe të jemi të bindur ndaj urdhërimeve të tij, Dhe tani, ndodhi që kur mbreti në të gjitha gjërat që ai do të na Beniamin i kishte folur kështu urdhërojë ne për të gjithë pje- popullit të tij, dërgoi mes tyre sën tjetër të ditëve tona, që ne disa nga njerëzit e tij, duke da- të mos sjellim mbi veten tonë shur të dinte në qoftë se populli një mundim btë pafund, sikurse i tij i besonte fjalët që ai u kishte është folur nga cengjëlli, që ne folur atyre. të mos pimë nga kupa e zemë- 2 Dhe ata të gjithë thirrën me rimit të Perëndisë. një zë, duke thënë: Po, ne i be- 6 Dhe tani, këto janë fjalët sojmë të gjitha fjalët që ti na ke që mbreti Beniamin dëshironte folur; dhe ne gjithashtu dimë prej tyre; dhe prandaj ai u tha për sigurinë dhe vërtetësinë e atyre: Ju keni folur fjalët që unë tyre, për shkak të Shpirtit të dëshiroja; dhe besëlidhja që ju Zotit të Plotfuqishëm, i cili ka keni bërë është një besëlidhje e bërë një andryshim të madh te drejtë. ne, ose në zemrat tona, që ne 7 Dhe tani, për shkak të besë- nuk kemi më prirje të bëjmë bkeq, lidhjes që keni bërë, ju do të por të bëjmë mirë vazhdimisht. quheni afëmijët e Krishtit, bijtë 3 Dhe ne vetë, gjithashtu në- e tij dhe bijat e tij; pasi vini re, në përmjet mirësisë së pafund këtë ditë ai ju ka blindur juve të Perëndisë dhe shfaqjeve të shpirtërisht; meqë ju thoni se Shpirtit të tij, kemi vegime të czemrat tuaja janë ndryshuar mëdha për atë që do të vijë; nëpërmjet besimit në emrin e dhe po të ishte e nevojshme, ne tij; prandaj, ju keni dlindur prej mund të profetizonim për të tij dhe jeni bërë ebijtë e tij dhe gjitha gjërat. bijat e tij. 4 Dhe është besimi që ne kemi 8 Dhe nën këtë krye ju jeni bërë pasur mbi gjërat që mbreti ynë atë lirë dhe bnuk ka krye tjetër na ka folur, që na ka sjellë ne në nëpërmjet të cilit ju mund të këtë njohuri të madhe; prandaj bëheni të lirë. Nuk ka cemër ne gëzohemi me një gëzim të tjetër nëpërmjet të cilit të vijë tillë jashtëzakonisht të madh. shpëtimi; prandaj, unë do të 5 Dhe ne jemi të gatshëm të doja që ju të dmerrni mbi vete

5 2a Alma 5:14. Mois. 6:64–68. e DeB 11:30. ush Lindur (i) ush Bij dhe bija të 8a Rom. 6:18; përsëri, lindur (i) Perëndisë. Gal. 5:1; nga Perëndia. b ush Lindur (i). Hel. 14:30. b Alma 19:33. c ush Zemër. b Vep. 4:10, 12; 5a Mosia 18:10. d Mosia 15:10–11. Alma 21:9. b Mosia 3:25–27. ush Lindur (i) c Mosia 26:18. c Mosia 3:2. përsëri, lindur (i) d Vep. 11:26; 7a Mosia 27:24–26; nga Perëndia. Alma 46:15. Mosia 5:9–6:2 188 emrin e Krishtit, të gjithë ju që dhe e mban atë? Unë ju them: keni hyrë në besëlidhje me Jo; ai nuk do ta lejojë madje që Perëndinë, se ju do të jeni të ai të ushqehet mes kopeve të tij, bindur deri në fund të jetës tuaj. por do ta largojë atë dhe do ta 9 Dhe do të ndodhë, që cilido dëbojë. Unë ju them juve, se që e bën këtë, do të gjendet në madje kështu do të jetë mes krahun e djathtë të Perëndisë, jush, në qoftë se ju nuk dini em- pasi ai do të dijë emrin me të rin me të cilin ju do të thirreni. cilin thirret; pasi ai do të thirret 15 Prandaj unë do të doja që ju me emrin e Krishtit. të jeni të qëndrueshëm dhe të 10 Dhe tani do të ndodhë, që palëvizur, gjithmonë plot me kushdo që nuk do të marrë mbi vepra të mira, që Krishti, Zoti vete emrin e Krishtit duhet të Perëndi i Plotfuqishëm, të mund thirret me ndonjë emër atjetër; t’ju avulosë të tijët, që ju të mund prandaj ai e gjen veten në kra- të çoheni në qiell, që ju të mund hun e bmajtë të Perëndisë. të keni shpëtim të përjetshëm 11 Dhe unë do të doja që ju dhe jetë të përjetshme nëpër- gjithashtu të kujtoni se ky është mjet urtësisë dhe fuqisë dhe aemri që unë thashë se do t’ju drejtësisë, dhe mëshirës së atij jepja, që nuk do të fshihet kurrë, që bkrijoi të gjitha gjërat në qiell veçse nëpërmjet shkeljes; pran- dhe në tokë, që është Perëndi daj kini vëmendjen që ju të mos mbi gjithçka. Amen. bëni shkelje, që emri të mos fshihet nga zemrat tuaja. KAPITULLI 6 12 Unë ju them juve, unë do të doja që ta kujtoni dhe ta ambani Mbreti Beniamin regjistron emrat emrin gjithmonë të shkruar e njerëzve dhe cakton priftërinj në zemrat tuaja, që ju të mos për t’i mësuar ata—Mosia mbre- gjendeni në krahun e majtë të tëron si një mbret i drejtë. Rreth Perëndisë, por që ju të dëgjoni 124–121 para K. dhe të dini zërin nga i cili do të thirreni dhe gjithashtu emrin Dhe tani, mbreti Beniamin, pasi me të cilin ai do t’ju thërrasë. mbaroi së foluri ndaj popullit, 13 Pasi, si do ta anjohë një njeri mendoi se ishte e domosdo- zotëruesin, të cilit nuk i ka shë- shme që ai të amerrte emrat e të rbyer dhe që është i huaj për të, gjithë atyre që kishin hyrë në dhe është larg nga mendimet një besëlidhje me Perëndinë dhe qëllimet e zemrës së tij? për të zbatuar urdhërimet e tij. 14 Dhe përsëri, a e merr njeriu 2 Dhe ndodhi që s’pati gomarin i cili i përket fqinjit të tij asnjë shpirt, me përjashtim të

10a Alma 5:38–39. tonë e emrit të zgjedhje; Shenjtërim. b Mt. 25:33. Jezu Krishtit. b Kol. 1:16; 11a Mosia 1:11–12. 12a DeB 18:23–25. Mosia 4:2; ush Jezu Krisht— 13a Mosia 26:24–27. Alma 11:39. Marrja mbi veten 15a ush Thirrje dhe 6 1a DeB 128:8. 189 Mosia 6:3–7:3 fëmijëve të vegjël, që nuk hyri mund të bënte sipas asaj që i ati në besëlidhje dhe nuk mori kishte bërë në të gjitha gjërat. emrin e Krishtit. Dhe nuk pati grindje mes të gji- 3 Dhe përsëri, ndodhi që kur thë popullit të tij për hapësirën mbreti Beniamin u kishte dhënë e tre vjetëve. fund të gjitha këtyre gjërave, dhe kishte shuguruar birin e tij KAPITULLI 7 aMosian të ishte sundimtar dhe mbret mbi popullin e tij dhe i Amoni gjen tokën e Lehi-Nefit, ku kishte dhënë atij të gjitha dety- Limhi është mbret—Populli i Lim- rat në lidhje me mbretërinë, hit është rob i Lamanitëve—Limhi dhe gjithashtu kishte bcaktuar tregon historinë e tyre—Një pro- priftërinj që ctë mësonin njerëzit, fet (Abinadi) kishte dëshmuar që që kështu ata të mund të dëgjo- Krishti është Perëndia dhe Ati i të nin dhe të dinin urdhërimet e gjitha gjërave—Ata që mbjellin Perëndisë dhe për t’i nxitur ata fëlliqësi do të korrin furtunë dhe në kujtim të dbetimit që kishin ata që vënë besimin e tyre në Zotin, bërë, ai e shpërndau turmën dhe do të shpëtohen. Rreth 121 para K. ata u kthyen çdonjëri sipas familjeve të tyre në shtëpitë e tyre. Dhe tani, ndodhi që pasi mbreti 4 Dhe aMosia filloi të mbretë- Mosia kishte pasur paqe të ronte në vend të atit të tij. Dhe vazhdueshme për hapësirën e ai filloi të mbretëronte në vitin tre vjetëve, ai deshi të dinte në e tridhjetë të moshës së tij, duke lidhje me njerëzit që ashkuan për u bërë gjithsej rreth katërqind të banuar në tokën e Lehi-Nefit, e shtatëdhjetë e gjashtë vjet ose në qytetin e Lehi-Nefit; pasi nga bkoha që Lehi u largua nga populli i tij nuk kishte dëgjuar Jeruzalemi. asgjë prej tyre nga koha që ata 5 Dhe mbreti Beniamin jetoi ishin larguar nga vendi i bZara- tre vjet dhe ai vdiq. hemlës; prandaj ata e lodhën 6 Dhe ndodhi që mbreti Mosia atë me ngacmimet e tyre. eci në udhët e Zotit dhe respe- 2 Dhe ndodhi që mbreti Mosia ktoi gjykimet e tij dhe statutet e lejoi, që gjashtëmbëdhjetë nga tij dhe zbatoi urdhërimet e tij, burrat e tyre të fortë mund të në të gjitha gjërat çfarëdo që ai ngjiteshin në tokën e Lehi-Nefit, e urdhëroi atë. për të pyetur në lidhje me vë- 7 Dhe mbreti Mosia bëri që llezërit e tyre. populli i tij të punonte tokën. 3 Dhe ndodhi që të nesërmen Dhe ai gjithashtu vetë punoi to- ata filluan të ngjiteshin, duke kën që kështu ai të amos bëhej pasur me vete njëfarë Amoni, barrë për popullin e tij, që të që ishte një burrë i fortë dhe

3a Mosia 1:10; 2:30. d Mosia 5:5–7. 7a 2 Kor. 11:9. b ush Shuguroj, 4a ush Mosia, bir i 7 1a Omni 1:27–30. shugurim. Beniaminit. b Omni 1:13. c Alma 4:7. b 1 Ne. 1:4. Mosia 7:4–15 190 i fuqishëm dhe një pasardhës i arsyen, pse ju qetë kaq të guxim- Zarahemlës; dhe ishte gjithashtu shëm sa të vinit afër mureve të udhëheqësi i tyre. qytetit, kur unë vetë isha me 4 Dhe tani, ata nuk dinin drej- rojat e mia përjashta portës? timin që duhej të përshkonin 11 Dhe tani, për këtë shkak në vendin e shkretë për t’u unë kam lejuar që ju të ruheni, ngjitur në tokën e Lehi-Nefit, që unë të mund t’ju pyes, për- prandaj ata u endën për shumë ndryshe unë do të kisha bërë që ditë në vendin e shkretë, madje rojat e mia do t’ju kishin vrarë. u endën për dyzet ditë. Ju jeni të lejuar të flisni. 5 Dhe kur ishin endur për dy- 12 Dhe tani, kur Amoni pa se zet ditë, ata arritën te një kodër, ishte i lejuar të fliste, ai shkoi e cila është në veri të vendit përpara dhe u përul para mbre- aShilom dhe aty ngulën çadrat tit; dhe duke u ngritur përsëri, e tyre. ai tha: O mbret, unë jam shumë 6 Dhe Amoni mori tre prej mirënjohës para Perëndisë këtë vëllezërve të tij dhe emrat e ditë, që unë jam akoma gjallë tyre ishin Amaleki, Helem dhe dhe jam lejuar të flas; dhe Hem dhe ata zbritën në tokën e unë do të përpiqem të flas me aNefit. guxim; 7 Dhe vini re, ata takuan 13 Pasi jam i sigurt, se në qoftë mbretin e popullit, që ishte në se ju do të më kishit njohur, ju tokën e Nefit dhe në tokën e nuk do të kishit lejuar që unë t’i Shilomit; dhe ata u rrethuan mbaja këto rripa. Pasi unë jam nga rojat e mbretit dhe u morën, Amoni dhe jam një pasardhës i dhe u lidhën, dhe u futën në aZarahemlës dhe kam ardhur burg. nga toka e Zarahemlës për të py- 8 Dhe ndodhi që pasi ata etur në lidhje me vëllezërit tanë, kishin qenë në burg dy ditë, u që Zenifi i solli nga ai vend. çuan përsëri para mbretit dhe 14 Dhe tani, ndodhi që pasi rripat e tyre u zgjidhën; dhe ata Limhi kishte dëgjuar fjalët e qëndruan para mbretit dhe u Amonit, ai ishte jashtëzakonisht lejuan, ose më mirë u urdhëru- i kënaqur dhe tha: Tani unë e di an, se duhej t’u përgjigjeshin me siguri se vëllezërit e mi, që pyetjeve që ai do t’u bënte atyre. ishin në tokën e Zarahemlës 9 Dhe ai u tha atyre: Vini re, janë ende gjallë. Dhe tani unë unë jam aLimhi, i biri i Noeut, do të gëzoj; dhe të nesërmen që ishte i biri i Zenifit, i cili er- unë do të bëj që populli im të dhi nga toka e Zarahemlës për gëzojë gjithashtu. të trashëguar këtë tokë, që ishte 15 Pasi vini re, ne jemi në toka e etërve të tyre, i cili u bë robëri të Lamanitëve dhe jemi mbret nga zëri i popullit. atë ngarkuar me një taksë që 10 Dhe tani, unë dua të di është e rëndë të durohet. Dhe

5a Mosia 9:6, 8, 14. 9a Mosia 11:1. 15a Mosia 19:15. 6a 2 Ne. 5:8. 13a Omni 1:12–15. 191 Mosia 7:16–22 tani, vini re, vëllezërit tanë do 19 Prandaj, ngrini kokat tuaja, të na çlirojnë ne nga robëria, dhe gëzohuni dhe vini besimin ose nga duart e Lamanitëve tuaj te aPerëndia, në atë Perëndi dhe ne do të jemi skllevër të që ishte Perëndia i Abrahamit, tyre; pasi është më mirë që ne dhe Isakut, dhe Jakobit; dhe të jemi skllevër tek Nefitët se gjithashtu ai Perëndi që bsolli t’i paguajmë haraç mbretit të fëmijët e Izraelit nga toka e Lamanitëve. Egjiptit dhe bëri që ata të ecnin 16 Dhe tani, mbreti Limhi përmes Detit të Kuq mbi tokë urdhëroi rojat e tij që ata nuk të thatë dhe i ushqeu ata me duhet ta lidhnin më Amonin, cmana që ata të mos vdisnin në as vëllezërit e tij, por bëri që ata vendin e shkretë; dhe shumë të shkonin te kodra, që ishte në gjëra të tjera bëri ai për ta. veri të Shilomit dhe të sillnin 20 Dhe përsëri, i njëjti Perëndi vëllezërit e tyre në qytet, që i solli etërit tanë anga toka e kështu ata të mund të hanin, Jeruzalemit dhe ka mbajtur dhe të pinin dhe të pushonin dhe ruajtur popullin e tij madje nga punët e udhëtimit të tyre, deri tani; dhe vini re, është për pasi ata kishin vuajtur shumë shkak të paudhësive dhe neve- gjëra; ata kishin vuajtur uri, etje rive tona, që ai na ka sjellë ne dhe lodhje. në robëri. 17 Dhe tani, ndodhi të nesër- 21 Dhe ju të gjithë jeni dë- men që mbreti Limhi dërgoi shmitarë në këtë ditë, se Zenifi një shpallje mes gjithë popullit që u bë mbret mbi këtë popull, të tij, që kështu ata të mund duke qenë shumë ai zellshëm të mblidheshin së bashku në që të trashëgojë tokën e etërve atempull, të dëgjonin fjalët që të tij, u mashtrua nga dinakëria ai do t’u fliste atyre. dhe nga dredhitë e mbretit 18 Dhe ndodhi që kur ata u Laman, i cili pasi kishte hyrë në mblodhën së bashku, ai u foli traktat me mbretin Zenif dhe atyre në këtë mënyrë, duke thë- pasi i dorëzoi një pjesë të tokës, në: O ju, njerëzit e mi, ngrini ose madje të qytetit të Lehi- kokat tuaja dhe ngushëllohuni; -Nefit dhe qytetin e Shilomit; pasi vini re, koha ka ardhur ose dhe tokën rreth e përqark— nuk është e largët, kur ne nuk 22 Dhe gjithë këtë ai e bëri për do të jemi më në varësi të të vetmin qëllim, që ta asillte armiqve tanë, pavarësisht nga këtë popull në varësi ose në përpjekjet tona të shumta, që robëri. Dhe vini re, ne në këtë kanë qenë të kota; por unë kohë i paguajmë haraç mbretit besoj se na mbetet një luftë të Lamanitëve, në sasinë e gjy- vendimtare për t’u bërë. smës së misrit tonë dhe të elbit

17a 2 Ne. 5:16. Alma 36:28. 20a 1 Ne. 2:1–4. 19a Eks. 3:6; c Eks. 16:15, 35; 21a Mosia 9:1–3. 1 Ne. 19:10. Num. 11:7–8; 22a Mosia 10:18. b Eks. 12:40–41; Joz. 5:12. Mosia 7:23–33 192 tonë dhe madje të gjithë drithin bshëmbëlltyra në bazë të së tonë të çdo lloji, dhe gjysmën cilës u krijua njeriu në fillim; e shtimit të tufave tona dhe ose, me fjalë të tjera, ai u tha të kopeve tona; dhe madje gjy- se njeriu u krijua sipas shë- smën e gjithçkaje që ne kemi, mbëlltyrës së cPerëndisë dhe se ose zotërojmë, mbreti i Lamani- Perëndia do të vinte poshtë tëve na e kërkon, ose jetët tona. mes fëmijëve të njerëzve dhe 23 Dhe tani, a nuk është kjo e do të merrte mbi vete mish dhe rëndë për t’u mbajtur? Dhe, a gjak, dhe do të shkonte përpara nuk është ky, mjerimi ynë, i mbi faqen e tokës— madh? Tani vini re, sa arsye të 28 Dhe tani, për shkak se ai madhe ne kemi që të vajtojmë. tha këtë, ata e vranë atë; dhe 24 Po, unë ju them juve, të më- shumë gjëra të tjera bënë ata që dha janë arsyet që ne kemi për sollën zemërimin e Perëndisë të vajtuar; pasi, vini re, sa nga mbi ta. Prandaj, kush çuditet se vëllezërit tanë janë vrarë dhe ata janë në robëri dhe se janë gjaku i tyre është derdhur më prekur nga vuajtje të rënda? kot dhe gjithçka për shkak të 29 Pasi vini re, Zoti ka thënë: paudhësisë. Unë nuk do ta andihmoj popu- 25 Pasi, në qoftë se ky popull llin tim ditën e shkeljes së tyre; nuk do të kishte rënë në shke- por unë do të pengoj udhët e lje, Zoti nuk do të kishte lejuar, tyre që ata të mos përparojnë; që kjo e keqe e madhe të kishte dhe veprimet e tyre do të jenë si ardhur mbi ta. Por vini re, ata një bllok pengues para tyre. nuk do t’i dëgjonin fjalët e tij; 30 Dhe përsëri, ai tha: Në por atje u ngritën grindje mes qoftë se populli im do të mbjellë tyre madje kaq shumë, saqë ata afëlliqësi, ai do të bkorrë byk në derdhën gjak mes tyre. furtunë; dhe pasoja e tij është 26 Dhe një aprofet të Zotit ata helm. kanë vrarë; po, një njeri të zgje- 31 Dhe përsëri ai tha: Në qoftë dhur të Perëndisë, i cili u tha se populli im do të mbjellë atyre për ligësinë dhe neveritë fëlliqësi ai do të korrë erën e e tyre dhe u profetizoi për alindjes, që sjell shkatërrim të shumë gjëra që do të vinin, po, menjëhershëm. madje për ardhjen e Krishtit. 32 Dhe tani vini re, premtimi i 27 Dhe sepse ai u tha atyre se Zotit është plotësuar dhe ju jeni Krishti ishte aPerëndia, Ati i të të goditur dhe të pikëlluar. gjitha gjërave dhe tha se ai do të 33 Por, në qoftë se ju do të merrte mbi vete shëmbëlltyrën aktheheni te Zoti me qëllim të e njeriut, dhe ajo do të ishte plotë të zemrës dhe ta vini

26a Mosia 17:12–20. c Mosia 13:33–34; b Gal. 6:7–8; 27a ush Perëndi, Kokë 15:1–4. DeB 6:33. e Perëndisë. 29a 1 Sam. 12:15; ush Korrje. b Zan. 1:26–28; 2 Kro. 24:20. 31a Jer. 18:17; Eth. 3:14–17; 30a ush Fëlliqur (i), Mosia 12:6. DeB 20:17–18. fëlliqësi. 33a Morm. 9:6. 193 Mosia 8:1–9 besimin tuaj në të dhe t’i shë- që ata të ktheheshin secili në rbeni atij me të gjithë zellin e shtëpinë e tij. mendjes, në qoftë se ju e bëni 5 Dhe ndodhi që ai bëri që këtë, ai do t’ju nxjerrë nga robë- fletët që përmbanin aanalin e ria, në bazë të vullnetit dhe të popullit të tij, që nga koha dëshirës së tij. që ata u larguan nga vendi i Zarahemlës, duhej të silleshin para Amonit, që ai të mund t’i KAPITULLI 8 lexonte ato. 6 Tani, porsa Amoni e kishte Amoni mëson njerëzit e Limhit— lexuar analin, mbreti e pyeti Ai mëson për njëzet e katër fletët atë që të dinte nëse ai mund të Jaredite—Analet e lashta mund të interpretonte gjuhën dhe Amoni përkthehen nga shikuesit—Asnjë i tha atij se ai nuk mundte. dhuratë nuk është më e madhe se 7 Dhe mbreti i tha atij: Duke parashikimi. Rreth 121 para K. qenë i pikëlluar për mjerimet e Dhe ndodhi që pasi mbreti popullit tim, unë bëra që dyzet Limhi i kishte dhënë fund të e tre nga njerëzit e mi të nisnin folurit ndaj popullit të tij, pasi një udhëtim në vendin e shkretë, ai u foli atyre shumë gjëra kështu që ata të mund të gjenin dhe vetëm pak prej tyre unë vendin e Zarahemlës, që ne të kam shkruar në këtë libër, ai mund t’u bënim thirrje vëlle- i tha popullit të tij të gjitha zërve tanë, që të na çlironin nga gjërat në lidhje me vëllezërit robëria. e tyre që ishin në tokën e 8 Dhe ata humbën në vendin e Zarahemlës. shkretë për hapësirën e shumë 2 Dhe ai bëri që Amoni të ditëve dhe megjithëse qenë të qëndronte para turmës dhe t’u zellshëm, ata nuk e gjetën ven- tregonte të gjithë atë që u kishte din e Zarahemlës, por u kthyen ndodhur vëllezërve të tyre, nga në këtë tokë, pasi kishin udhë- koha që Zenifi u largua nga tuar në një tokë mes shumë vendi madje, deri në kohën që ujërash, pasi kishin zbuluar një ai vetë erdhi nga vendi. vend që ishte i mbuluar me ko- 3 Dhe ai gjithashtu u tregoi cka të njerëzve dhe të kafshëve atyre fjalët e fundit, që mbreti dhe ishte i mbuluar gjithashtu Beniamin u kishte mësuar atyre me gërmadha ndërtesash të dhe ua shpjegoi ato njerëzve çdo lloji, pasi kishim zbuluar të mbretit Limhi, kështu që ata një vend që kishte qenë i popu- të mund të kuptonin të gjitha lluar me një popull që ishte kaq fjalët që ai foli. i shumtë, sa ushtritë e Izraelit. 4 Dhe ndodhi që pasi ai kishte 9 Dhe për një dëshmi që gjërat bërë gjithë këtë, mbreti Limhi që ata kishin thënë janë të e shpërndau turmën dhe bëri vërteta, ata kanë sjellë anjëzet e

8 5a Mosia 9–22. 9a Eth. 1:1–2. Mosia 8:10–19 194 katër fletë që janë të mbushura nuk duhet, ai do të mbarojë. Dhe me gdhendje dhe ato janë prej kushdo që urdhërohet të shikojë ari të kulluar. në to, po ai quhet cshikues. 10 Dhe vër re, ata kanë sjellë 14 Dhe vini re, mbreti i nje- gjithashtu aparzmore që janë rëzve që janë në tokën e Zara- të mëdha dhe ato janë prej hemlës është njeriu që është btunxhi dhe bakri dhe në gjendje urdhëruar t’i bëjë këto gjëra fare të mirë. dhe që ka këtë dhuratë të lartë 11 Dhe përsëri ata kanë sjellë nga Perëndia. shpata, dorëzat e të cilave janë 15 Dhe mbreti tha se një shiku- prishur dhe tehet ishin gërryer es është më i madh se një profet. nga ndryshku; dhe nuk ka asnjë 16 Dhe Amoni tha se një shiku- njeri në tokë, që është në gje- es është gjithashtu një zbulues ndje të interpretojë gjuhën ose dhe një profet; dhe një dhuratë gdhendjet që janë mbi fletë. që është më e madhe, asnjë njeri Prandaj unë të thashë ty: A nuk mund të ketë, veçse nëse mund të përkthesh ti? ai do të zotërojë fuqinë e Perë- 12 Dhe unë po të them ty ndisë, të cilën asnjë njeri nuk përsëri: A njeh ti ndonjë njeri mund ta ketë; megjithatë një që mund të përkthejë? Pasi unë njeri mund të ketë fuqi të dëshiroj që këto anale të për- madhe të dhënë nga Perëndia. kthehen në gjuhën tonë; pasi, 17 Por, një shikues mund të ndoshta, ato do të na japin ne dijë për gjërat që janë të shkuara njohuri të një mbetjeje të një dhe gjithashtu për gjërat që do populli që u shkatërrua, prej të ndodhin; dhe nëpërmjet tyre të cilit erdhën këto anale; ose, të gjitha gjërat do të zbulohen, ndoshta, ata do të na japin ne ose më mirë, gjërat sekrete do njohuri të vetë këtij populli të tregohen dhe gjërat e fshehta që është shkatërruar dhe unë do të dalin në dritë dhe gjërat dëshiroj të di shkakun e shka- që nuk dihen do të bëhen të tërrimit të tyre. ditura nga ata dhe gjithashtu 13 Tani Amoni i tha atij: Unë gjërat do të bëhen të njohura mund të të them me siguri, O nga ata, që përndryshe nuk do mbret, për një njeri që mund atë të mund të diheshin. përkthejë analet; pasi ai ka me 18 Kështu Perëndia ka dhënë se të shikojë dhe të përkthejë të një mjet që njeriu, nëpërmjet gjitha analet që janë të një date besimit, të mund të punojë të lashtë; dhe është një dhuratë mrekulli të mëdha, prandaj ai nga Perëndia. Dhe gjërat quhen bëhet një e mirë e madhe për binterpretues dhe askush nuk qeniet njerëzore. mund të shikojë në to, veçse 19 Dhe tani, kur Amoni i nëse ai urdhërohet; por në rast kishte dhënë fund të folurit të se ai do të shikojë për atë që këtyre fjalëve, mbreti u gëzua

10a Eth. 15:15. 13a Mosia 28:10–17. Thumim. b Eth. 10:23. b ush Urim dhe c ush Shikues. 195 Mosia 8:20–9:4 jashtëzakonisht dhe i dha falë- dhe pasi kisha njohuri për nderime Perëndisë, duke thënë: avendin e Nefit, ose vendin e Pa dyshim një mister ai madh trashëgimit të parë të etërve përmbahet brenda këtyre fletë- tanë, dhe pasi u dërgova si spi- ve dhe këta interpretues ishin un mes Lamanitëve, që unë të pa dyshim të përgatitur për mund të spiunoja forcat e tyre, qëllimin e shpalosjes së të gjitha që ushtria jonë të mund të vinte mistereve të tilla te fëmijët e mbi ta dhe t’i shkatërronte— njerëzve. por, kur pashë atë që ishte e 20 O, sa të mrekullueshme janë mirë mes tyre, unë pata dëshirë veprat e Zotit dhe sa gjatë ai që ata të mos shkatërroheshin. vuan me këtë popull, po, dhe sa 2 Prandaj, unë u grinda me të verbëra dhe të padepërtue- vëllezërit e mi në vendin e shme janë kuptimet e fëmijëve shkretë, pasi doja që sundimtari të njerëzve; pasi ata nuk do të ynë të bënte një traktat me ta; kërkojnë urtësi, as nuk duan që por ai duke qenë një njeri i ajo të sundojë mbi ta! rreptë dhe gjakatar urdhëroi që 21 Po, ata janë si një kope e unë duhet të vritesha; por unë egër që ikën me vrap nga bariu u shpëtova nga derdhja e shumë dhe shpërndahet dhe ata ndi- gjaku, pasi ati luftoi kundër qen dhe përlahen nga kafshët e atit dhe vëllai kundër vëllait, pyllit. deri kur numri më i madh i ushtrisë sonë u shkatërrua në vendin e shkretë; dhe ne u Anali i Zenifit—Një rrëfim i kthyem, ata nga ne që shpëtuan, popullit të tij, nga koha që ata u në vendin e Zarahemlës, për larguan nga vendi i Zarahemlës t’u treguar atë ndodhi bashkë- deri në kohën që ata u çliruan shorteve të tyre dhe fëmijëve nga duart e Lamanitëve. të tyre. Përfshin kapitujt 9 deri në 22, 3 Dhe megjithatë, unë duke duke përfshirë edhe të fundit. qenë shumë i zellshëm që të trashëgoja tokën e etërve tanë, mblodha të gjithë ata që donin të KAPITULLI 9 shkonin për të zotëruar tokën dhe nisëm përsëri udhëtimin Zenifi udhëheq një grup nga Zara- - tonë në vendin e shkretë për të hemla për të zotëruar tokën e Lehi shkuar te toka; por ne u goditëm -Nefit—Mbreti Lamanit i lejon ata me uri dhe vuajtje të rënda, që të trashëgojnë tokën—Ka luftë pasi ishim të ngadalshëm të midis Lamanitëve dhe popullit të kujtonim Zotin, Perëndinë tonë. Zenifit. Rreth 200–187 para K. 4 Megjithatë, pas shumë ditësh Unë, Zenifi, duke qenë i mësuar endjeje në vendin e shkretë, ne në të gjithë gjuhën e Nefitëve ngritëm çadrat tona në vendin

19a Eth. 3:21–28; 4:4–5. 9 1a 2 Ne. 5:5–8; Omni 1:12. Mosia 9:5–17 196 ku u vranë vëllezërit tanë, që tokë dhe se ata nuk do të mund ishte afër tokës së etërve tanë. ta mposhtnin dhe ta sillnin atë 5 Dhe ndodhi që unë shkova në robëri. përsëri me katër nga njerëzit e 12 Tani, ata ishin një popull mi në qytet, pranë mbretit, që përtac dhe aidhujtar; prandaj unë të mund të dija për natyrën ata dëshironin të na sillnin ne e mbretit dhe që unë të mund të në robëri, që të ngopnin veten e dija në qoftë se mund të shkoja tyre me punët e duarve tona, me njerëzit e mi dhe të zotëroja po, që të ushqenin veten e tyre tokën në paqe. me kopetë e fushave tona. 6 Dhe unë shkova te mbreti dhe 13 Prandaj, ndodhi që mbreti ai bëri besëlidhje me mua, që Laman filloi të ngacmonte po- unë të mund të zotëroja tokën e pullin e tij, që ata të grindeshin Lehi-Nefit dhe tokën e Shilomit. me popullin tim; prandaj filloi 7 Dhe ai urdhëroi gjithashtu të kishte luftëra dhe grindje në që njerëzit e tij duhej të largo- tokë. heshin nga toka dhe unë dhe 14 Pasi, në vitin e trembëdhjetë njerëzit e mi shkuam te toka, që të mbretërimit tim në tokën e ne të mund ta zotëronim atë. Nefit, larg në jug të tokës së 8 Dhe ne filluam të ndërtonim Shilomit, kur njerëzit e mi ishin ndërtesa dhe të ndreqnim muret duke u dhënë ujë dhe duke e qytetit, po, madje muret e ushqyer kopetë e tyre dhe duke qytetit të Lehi-Nefit dhe të punuar tokat e tyre, një ushtri e qytetit të Shilomit. madhe në numër e Lamanitëve 9 Dhe ne filluam të punonim erdhi mbi ta dhe filluan t’i vris- tokën, po, madje me të gjitha nin ata dhe të merrnin kopetë llojet e farave, me fara misri e tyre dhe misrin e fushave të dhe gruri dhe elbi, dhe neasi, tyre. dhe sheumi, dhe me farat e të 15 Po, dhe ndodhi që ata ikën gjitha llojeve të frutave; dhe ne me vrap, të gjithë ata që nuk filluam të shtoheshim dhe të u kapën, madje në qytetin e përparonim në tokë. Nefit dhe më kërkuan mua për 10 Tani, qe dinakëria dhe mbrojtje. dredhia e mbretit Laman, që ta 16 Dhe ndodhi që unë i armato- asillte popullin tim në robëri, sa ata me harqe dhe me shigjeta, që ai hoqi dorë nga toka, që ne me shpata dhe me kordha, me të mund ta zotëronim atë. topuza dhe me hobe dhe me të 11 Prandaj, ndodhi që pasi ne gjitha llojet e armëve që ne kishim banuar në tokë për ha- mund të shpiknim; dhe unë dhe pësirën e dymbëdhjetë vjetëve, populli im shkuam përpara të mbreti Laman filloi të kishte luftonim kundër Lamanitëve. frikë se në ndonjë mënyrë po- 17 Po, në fuqinë e Zotit, ne pulli ynë do të bëhej i fortë në shkuam përpara të luftonim

10a Mosia 7:21–22. 12a Enosi 1:20. ush Idhujtari. 197 Mosia 9:18–10:8 kundër Lamanitëve; pasi unë nuk do të mund të vinin mbi dhe populli im iu lutëm me ne përsëri papritmas dhe të na fuqi Zotit, që të na shpëtonte shkatërronin; dhe kështu unë nga duart e armiqve tanë, pasi mbrojta popullin tim dhe kope- ne u zgjuam në një kujtesë të të e mia dhe i mbajta ato nga çlirimit të etërve tanë. rënia në duart e armiqve tanë. 18 Dhe Perëndia i adëgjoi thi- 3 Dhe ndodhi që ne trashë- rrjet tona dhe iu përgjigj lutjeve guam tokën e etërve tanë për tona; dhe ne shkuam përpara shumë vjet, po, për hapësirën e në fuqinë e tij; po, ne shkuam njëzet e dy vjetëve. përpara kundër Lamanitëve dhe 4 Dhe unë bëra që burrat duhet brenda një dite dhe një nate ne të punonin tokën dhe të rritnin vramë tre mijë e dyzet e tre; ne i të gjitha llojet e adrithit dhe të vramë ata madje derisa i kishim gjitha llojet e frutit të çdo peme. nxjerrë ata nga toka jonë. 5 Dhe unë bëra që gratë duhet 19 Dhe unë vetë, ndihmova të tirnin dhe të endnin dhe të me duart e mia të varrosja të punonin, dhe të punonin të gji- vdekurit e tyre. Dhe vini re, që tha llojet e pëlhurave të mira, për dhembjen dhe pikëllimin po, dhe arroba të çdo lloji, që ne tonë të madh, dyqind e shtatë- të mund të vishnim lakuriqësinë dhjetë e nëntë nga vëllezërit tonë; dhe kështu ne përparuam tanë u vranë. në vend—kështu ne patëm paqe të vazhdueshme në tokë për hapësirën e njëzet e dy vjetëve. KAPITULLI 10 6 Dhe ndodhi që mbreti aLa- man vdiq dhe i biri filloi të Mbreti Laman vdes—Njerëzit e mbretëronte në vend të tij. Dhe tij janë të egër dhe mizorë dhe be- ai filloi ta ngacmonte popullin sojnë në tradita të rreme—Zenifi e tij në kryengritje kundër po- dhe populli i tij triumfojnë kundër pullit tim; prandaj, ata filluan tyre. Rreth 187–160 para K. të përgatiteshin për luftë dhe Dhe ndodhi që ne përsëri fillu- të vinin të luftonin kundër am të ngrinim mbretërinë dhe popullit tim. ne përsëri filluam të zotëronim 7 Por, unë kisha dërguar tokën në paqe. Dhe unë shkak- spiunët e mi rreth e rrotull në tova që të bëheshin armë lufte vendin e aShemlonit, që të mund të çdo lloji, që kështu unë të të zbuloja përgatitjet e tyre, që mund të kisha armë për popu- të mund të mbrohesha kundër llin tim, për kohën që Lamanitët tyre, që ata të mos mund të do të vinin përsëri në luftë vinin mbi popullin tim dhe t’i kundër popullit tim. shkatërronin ata. 2 Dhe unë vendosa roja rreth 8 Dhe ndodhi që ata erdhën e përqark vendit, që Lamanitët nga veriu i vendit të Shilomit

18a Mosia 29:20. 5a Alma 1:29. 7a Mosia 11:12. 10 4a Mosia 9:9. 6a Mosia 9:10–11; 24:3. Mosia 10:9–17 198 me ushtritë e tyre të shumta në Jeruzalemit për shkak të pau- numër, njerëz të aarmatosur me dhësive të etërve të tyre dhe se bharqe, dhe me shigjeta, dhe ata u trajtuan padrejtësisht në me shpata, dhe me kordha, dhe vendin e shkretë nga vëllezërit me gurë, dhe me hobe; dhe ata i e tyre dhe ata u trajtuan gjitha- kishin kokat e tyre të rruara dhe shtu padrejtësisht, ndërsa po ishin lakuriq; dhe ata kishin kalonin detin; shtrënguar rreth ijeve të tyre 13 Dhe përsëri ata u trajtuan një copë lëkurë. padrejtësisht, ndërsa ishin në 9 Dhe ndodhi që unë bëra tokën e trashëgimit të tyre atë që gratë dhe fëmijët e popullit parë, pasi ata kishin kaluar tim të fshiheshin në vendin e detin dhe e gjithë kjo, sepse ai shkretë; dhe unë bëra gjithashtu, Nefi ishte më besnik në zbati- që të gjithë burrat e mi të vjetër min e urdhërimeve të Zotit— që mund të mbanin armë dhe prandaj ai u bfavorizua nga Zoti, gjithashtu të gjithë të rinjtë e mi pasi Zoti i dëgjoi lutjet e tij dhe që ishin në gjendje të mbanin iu përgjigj atyre, dhe ai mori armë, duhej të mblidheshin së udhëheqjen e udhëtimit të tyre bashku të shkonin të luftonin në vendin e shkretë. kundër Lamanitëve; dhe unë i 14 Dhe vëllezërit e tij ishin vura ata sipas rangut të tyre, zemëruar me të, sepse ata nuk çdo njeri sipas moshës së tij. akuptonin punët e Zotit; ata 10 Dhe ndodhi që ne shkuam ishin gjithashtu btë zemëruar me të luftonim kundër Lamanitëve; të mbi ujërat, sepse ata ngurtë- dhe unë, madje unë, në moshën suan zemrat e tyre kundër Zotit. time të vjetër, shkova të luftoja 15 Dhe përsëri ata ishin të kundër Lamanitëve. Dhe ndo- zemëruar me të, kur ata kishin dhi që ne shkuam të luftonim arritur në tokën e premtuar, në afuqinë e Zotit. sepse thanë që ai u kishte marrë 11 Tani, Lamanitët nuk dinin asundimin e popullit nga duart asgjë në lidhje me Zotin, as në e tyre; dhe ata deshën ta vrisnin. lidhje me fuqinë e Zotit, pran- 16 Dhe përsëri ata ishin të daj, ata vareshin në fuqinë e zemëruar me të, sepse ai u tyre. Megjithatë, ata ishin një nis në vendin e shkretë, ashtu popull i fortë, përsa i takon sikurse Zoti e kishte urdhëruar fuqisë së njerëzve. dhe mori aanalet që ishin gdhe- 12 Ata ishin një popull i aegër ndur mbi fletët e tunxhit, pasi dhe mizor dhe gjakatar, që be- ata thanë se ai i kishte bgrabitur sonin në btraditën e etërve të ato. tyre, e cila është kjo—Besonin 17 Dhe kështu ata i kanë më- se ata ishin dëbuar nga toka e suar fëmijët e tyre që ata duhet

8a Jar. 1:8. b 2 Ne. 5:1–3. b 1 Ne. 18:10–11. b Alma 3:4–5. 13a 1 Ne. 18:23. 15a 2 Ne. 5:3. 10a ush Besim. b 1 Ne. 17:35. 16a 2 Ne. 5:12. 12a Alma 17:14. 14a 1 Ne. 15:7–11. b Alma 20:10, 13. 199 Mosia 10:18–11:4 t’i urrenin ata dhe që ata duhet KAPITULLI 11 t’i vrisnin ata dhe që ata duhet t’i grabitnin dhe t’i plaçkitnin Mbreti Noe sundon në ligësi—Ai ata, dhe që të bënin gjithçka, që kënaqet me jetesë të shthurur me të mund t’i shkatërronin ata; bashkëshortet e tij dhe gratë pa prandaj ata kanë një urrejtje të kurorë—Abinadi profetizon se po- përjetshme ndaj fëmijëve të pulli do të çohet në robëri—Jeta e Nefit. tij kërkohet nga mbreti Noe. Rreth 18 Pikërisht për këtë shkak, 160–150 para K. mbreti Laman, me anën e dina- kërisë së tij dhe gënjeshtrave Dhe tani ndodhi që Zenifi e të tij dhelpërake dhe premti- kaloi mbretërinë mbi Noeun, meve të tij të bukura, më njërin nga bijtë e tij; prandaj gënjeu që unë e solla këtë po- Noeu filloi të mbretëronte në pullin tim në këtë vend, që ata vend të tij; dhe ai nuk eci në të mund ta shkatërronin atë; udhët e atit të tij. po, dhe ne kemi vuajtur shumë 2 Pasi vini re, ai nuk zbatoi vjet në tokë. urdhërimet e Perëndisë, por 19 Dhe tani, unë, Zenifi, pasi shkoi sipas dëshirave të zemrës ia kam treguar të gjitha këto së tij. Dhe ai kishte shumë gjëra popullit tim në lidhje me bashkërshorte dhe agra pa ku- Lamanitët, unë i nxita ata të rorë. Dhe ai bbëri që populli i tij shkonin të luftonin me fuqinë e të bënte mëkat dhe të bënte tyre, duke vënë besimin e tyre atë që ishte e neveritshme në në Zotin; prandaj, ne u ndeshëm sytë e Zotit. Po, dhe ata bënë me ta ballë për ballë. clavirësi dhe të gjitha llojet e 20 Dhe ndodhi që ne i nxo- ligësisë. rëm ata përsëri nga toka jonë; 3 Dhe ai u vuri një taksë të një dhe i vramë ata me një gjak- të pestës së gjithçkaje që ata zo- derdhje të madhe, madje kaq tëronin, një të pestën e arit të shumë, saqë ne nuk i numëru- tyre dhe të argjendit të tyre dhe am dot. një të pestën e azifit të tyre, dhe 21 Dhe ndodhi që u rikthyem të bakrit të tyre, dhe të tunxhit përsëri në tokën tonë dhe popu- të tyre, dhe të hekurit të tyre; lli im përsëri filloi të kujdeset dhe një të pestën e grigjave të për kopetë e tij dhe të punonte tyre; dhe gjithashtu një të pestën tokën e tij. e të gjithë drithit të tyre. 22 Dhe tani, unë duke qenë i 4 Dhe të gjithë këtë e mori për vjetër, ia kalova mbretërinë të mbajtur veten dhe bashkë- njërit prej bijve të mi, prandaj shortet e tij dhe gratë e tij pa unë nuk them më. Dhe Zoti e kurorë; dhe gjithashtu priftë- bekoftë popullin tim. Amen. rinjtë e tij dhe bashkëshortet e

11 2a Jakobi 3:5. c 2 Ne. 28:15. folja, “vesh ose b 1 Mbr. 14:15–16; 3a heb fjalë të lidhura: mbuloj me metal.” Mosia 29:31. mbiemri, “shkëlqyes”; Mosia 11:5–15 200 tyre dhe gratë e tyre pa kurorë; druri dhe prej bakri dhe prej kështu ai i ndryshoi punët e tunxhi. mbretërisë. 11 Dhe ndenjëset që ishin ve- 5 Pasi ai pushoi të gjithë pri- ndosur veçan për priftërinjtë e ftërinjtë që ishin shuguruar lartë, të cilat ishin lart të gjitha nga i ati dhe shuguroi të rinj në ndenjëseve të tjera, ai i stolisi vend të tyre, të tillë që ishin me ar të kulluar dhe ai bëri që ngritur në kryelartësinë e ze- një gjoksmbrojtëse të ndërtohet mrave të tyre. para tyre, që ata të mund të 6 Po, dhe kështu ata mbahe- mbështetnin trupat e tyre dhe shin në përtacinë e tyre dhe në krahët e tyre mbi të, ndërsa ata idhujtarinë e tyre dhe në lavirë- do t’i flisnin popullit fjalë të sitë e tyre nga taksat që mbreti gënjeshtërta dhe të kota. Noe i kishte vënë popullit të tij; 12 Dhe ndodhi që ai ndërtoi kështu populli punonte jashtë- një akullë pranë tempullit; po, zakonisht rëndë për të mbajtur një kullë shumë të lartë, madje paudhësinë. kaq të lartë, sa ai të mund të 7 Po, dhe ata gjithashtu u bënë qëndronte mbi majën e saj dhe idhujtarë, sepse ata u gënjyen të shihte vendin e Shilomit dhe nga fjalët e kota dhe lajkatuese gjithashtu vendin e Shemlonit të mbretit dhe të priftërinjve; që zotërohej nga Lamanitët; dhe pasi ata u folën gjëra mikluese ai të mund të shihte madje të atyre. gjithë vendin rreth e përqark. 8 Dhe ndodhi që mbreti Noe 13 Dhe ndodhi që ai bëri që ndërtoi shumë ndërtesa elega- shumë ndërtesa të ndërtohen nte dhe të mëdha dhe ai i stolisi në vendin Shilom; dhe ai bëri të ato me vepra të bukura prej ndërtohet një kullë e madhe druri, dhe me të gjitha llojet e mbi kodrën në veri të vendit gjërave me vlerë prej ari, dhe Shilom, që kishte qenë një vend prej argjendi, dhe prej hekuri, strehimi për fëmijët e Nefit në dhe prej tunxhi, dhe prej zifi, kohën kur ata ikën nga toka; dhe prej bakri; dhe kështu bëri ai me pasuritë 9 Dhe ai gjithashtu ndërtoi për që mori me anë të tatimit të vete një pallat të madh dhe një popullit të tij. fron në mes të tij, gjithçka e të 14 Dhe ndodhi që ai e vuri cilit ishte prej druri të çmue- zemrën e tij mbi pasuritë e tij shëm dhe ishte stolisur me ar dhe ai kaloi kohën e tij në jetesë dhe argjend dhe me gjëra të të shthurur me bashkëshortet çmueshme. e tij dhe gratë e tij pa kurorë; 10 Dhe ai bëri gjithashtu që dhe gjithashtu kështu e kalonin punëtorët e tij duhej të bënin priftërinjtë e tij kohën e tyre, brenda mureve të tempullit me lavire. çdo lloj pune të çmueshme prej 15 Dhe ndodhi që ai mbolli

12a Mosia 19:5–6. 201 Mosia 11:16–25 vreshta rreth e rrotull vendit; mes tyre dhe filloi të profetizojë, dhe ndërtoi shtrydhëse rrushi duke thënë: Vini re, kështu thotë dhe bëri verë me shumicë; dhe Zoti dhe kështu më ka urdhë- si rrjedhim, ai u bë averëpirës ruar ai, duke thënë: Shko për- dhe gjithashtu populli i tij. para dhe thuaji këtij populli se 16 Dhe ndodhi që Lamanitët kështu thotë Zoti—Mjerë këta filluan të vinin mbi popullin e njerëz, pasi unë kam parë neve- tij, në numër të paktë dhe i ritë e tyre dhe ligësinë e tyre vrisnin ata në arat e tyre dhe dhe lavirësitë e tyre; dhe në ndërsa ata ruanin grigjat e tyre. qoftë se nuk pendohen, unë do 17 Dhe mbreti Noe dërgoi roje t’i vizitoj ata në zemërimin tim. rreth e përqark vendit që t’i 21 Dhe në qoftë se nuk pendo- mbanin ata larg; por ai nuk dë- hen dhe nuk kthehen te Zoti, rgoi një numër të mjaftueshëm Perëndia i tyre, vini re, unë do dhe Lamanitët erdhën mbi ta t’i dorëzoj ata në duart e armiq- dhe i vranë ata, dhe nxorën ve të tyre; po, dhe do të sillen shumë nga grigjat e tyre prej në arobëri; dhe ata do të vuajnë atij vendi, kështu Lamanitët nga dora e armiqve të tyre. filluan t’i shkatërronin dhe të 22 Dhe do të ndodhë që ata do ushtronin urrejtjen e tyre mbi ta. të dinë se unë jam Zoti, Perë- 18 Dhe ndodhi që mbreti Noe ndia i tyre dhe jam një Perëndi dërgoi ushtritë e tij kundër tyre axheloz, që ndëshkon paudhë- dhe ata u shtynë tutje, ose i sitë e popullit tim. shtynë ata prapa për një kohë; 23 Dhe do të ndodhë që nëse prandaj ata u kthyen me gëzim ky popull nuk pendohet dhe me plaçkën e tyre. nuk kthehet te Zoti, Perëndia i 19 Dhe tani, për shkak të kësaj tyre, ata do të sillen në robëri; fitoreje të madhe, ata u ngritën dhe askush nuk do t’i shpëtojë, në kryelartësinë e zemrave të veçse Zoti, Perëndia i Plotfuqi- tyre; ata au mburrën për fuqinë shëm. e tyre, duke thënë se pesëdhje- 24 Po, dhe do të ndodhë që të nga ata mund të përballonin kur ata do të më thërrasin, unë mijëra nga Lamanitët; dhe kë- do të jem ai ngadaltë të dëgjoj shtu ata mburreshin dhe gëzo- thirrjet e tyre; po, dhe do të heshin në gjak dhe në derdhjen lejoj që ata të goditen nga e gjakut të vëllezërve të tyre armiqtë e tyre. dhe kjo për shkak të ligësisë së 25 Dhe në qoftë se nuk pendo- mbretit dhe priftërinjve të tyre. hen në thes lire dhe hi dhe ta 20 Dhe ndodhi që ishte një lutin me fuqi Zotin, Perëndinë njeri mes tyre, emri i të cilit ishte e tyre, unë nuk do t’i adëgjoj aAbinadi; dhe ai shkoi përpara lutjet e tyre, as nuk do t’i

15a ush Fjalë e Urtësisë. 20a ush Abinadi. Mosia 13:13. 19a DeB 3:4. 21a Mosia 12:2; 20:21; 24a Mik. 3:4; ush Kryelartësi, 21:13–15; 23:21–23. Mosia 21:15. krenari. 22a Eks. 20:5; LiP. 6:15; 25a Isa. 1:15; 59:2. Mosia 11:26–12:4 202 shpëtoj nga vuajtjet e tyre; dhe dhe bëjnë sikur zbatojnë ligjin e kështu thotë Zoti dhe kështu Moisiut—Abinadi fillon t’u mësojë më ka urdhëruar mua. atyre Dhjetë Urdhërimet. Rreth 26 Dhe ndodhi që kur Abinadi 148 para K. u kishte folur këto fjalë atyre, ata Dhe ndodhi që pas hapësirës së u zemëruan me të dhe kërkuan dy vjetëve Abinadi erdhi mes t’i merrnin jetën; por Zoti e tyre i maskuar, që ata nuk e shpëtoi atë nga duart e tyre. njohën dhe filloi të profetizonte 27 Tani, kur mbreti Noe dëgjoi mes tyre, duke thënë: Kështu fjalët që Abinadi i foli popullit, më ka urdhëruar Zoti, duke edhe ai u zemërua; dhe tha: thënë—Abinadi, shko dhe pro- Kush është Abinadi, që unë fetizo te ky populli im, pasi ata dhe populli im duhet të gjyko- a kanë ngurtësuar zemrat e tyre hemi prej tij, ose kush është kundër fjalëve të mia; ata nuk Zoti që do të sjellë mbi popu- janë penduar për punët e tyre llin tim vuajtje kaq të mëdha? të liga; prandaj unë do t’i avizi- 28 Unë ju urdhëroj juve të ma toj ata në zemërimin tim, po, në sillni Abinadin këtu, që unë të zemërimin tim të rreptë do t’i mund ta vras, pasi ai i ka thënë vizitoj ata për paudhësitë dhe këto gjëra që të nxisë njerëzit e neveritë e tyre. mi në zemërim njëri me tjetrin 2 Po, mjerë ky brez! Dhe Zoti dhe të ngrejë grindje mes po- më tha: Shtrije dorën tënde dhe pullit tim; prandaj unë do ta profetizo, duke thënë: Kështu vras atë. thotë Zoti, do të ndodhë që ky 29 Tani, sytë e njerëzve ishin a b brez, për shkak të paudhësive verbuar; prandaj ata ngurtësu- të tyre do të sillen në arobëri an zemrat e tyre kundër fjalëve dhe do të goditen në bfaqe; po, të Abinadit dhe ata u përpoqën dhe do të dëbohen nga njerëzit që nga ajo kohë e më pas ta dhe do të vriten; dhe hutat e kapnin atë. Dhe mbreti Noe e ajrit dhe qentë, po, dhe kafshët ngurtësoi zemrën e tij kundër e egra, do të përpijnë mishin e fjalës së Zotit dhe ai nuk u tyre. pendua për punët e tij të liga. 3 Dhe do të ndodhë që ajeta e mbretit Noe do të vlerësohet madje si një plaçkë në një bfurrë KAPITULLI 12 të nxehtë; pasi ai do të dijë se unë jam Zoti. Abinadi burgoset pasi profetizoi 4 Dhe do të ndodhë që unë do shkatërrimin e popullit dhe vdek- ta qëlloj këtë popullin tim me jen e mbretit Noe—Priftërinjtë e amjerime të rënda, po, me zi rremë citojnë shkrimet e shenjta buke dhe me epidemi dhe do të

27a Eks. 5:2; Eth. 11:13. b Mosia 21:3–4. Mosia 12:13. 12 1a Isa. 65:6. 3a Mosia 12:10. 29a Mois. 4:4. 2a Mosia 11:21; 20:21; b Mosia 19:20. b Alma 33:20; 21:13–15; 23:21–23. 4a DeB 97:26. 203 Mosia 12:5–17 bëj që ata të bulërijnë gjithë 11 Dhe përsëri ai thotë se ti do ditën e ditës. të jesh si një kërcell, madje si 5 Po, dhe unë do të bëj që ata një kërcell i tharë i fushës, që të kenë abarra të lidhura mbi shkelet nga kafshët dhe shtypet shpinat e tyre dhe ata do të nën këmbë. dëbohen si një gomar pa gojë. 12 Dhe përsëri ai thotë se ti do 6 Dhe do të ndodhë që unë do të jesh si lulet e një gjembaçi i të bëj që mbi ta të bjerë breshër cili kur është krejtësisht i bërë, dhe ai do t’i godasë ata; dhe do në qoftë se fryn era, e merr dhe e të goditen nga era ae lindjes; rrokullis mbi faqe të dheut. Dhe dhe binsektet gjithashtu do të ai pretendon se Zoti e ka thënë mbulojnë tokën e tyre dhe do të atë. Dhe ai thotë se e gjitha kjo përpijnë drithin e tyre. do të vijë mbi ty, në qoftë se ti 7 Dhe ata do të goditen nga nuk pendohesh dhe kjo për një epidemi e madhe—dhe të shkak të paudhësive të tua. gjithë këtë unë do ta bëj për 13 Dhe tani, O mbret, ç’të keqe shkak të apaudhësive dhe ne- të madhe ke bërë ose ç’mëkate të verive të tyre. mëdha ka bërë populli yt, që ne 8 Dhe do të ndodhë që në qoftë duhet të dënohemi nga Perëndia se ata nuk pendohen, unë do t’i ose të gjykohemi nga ky njeri? ashkatërroj plotësisht nga faqja 14 Dhe tani, O mbret, shiko, e dheut; por, ata do të lënë një ne jemi të pafajshëm, dhe ti, banal pas tyre dhe unë do ta O mbret, nuk ke mëkatuar; ruaj atë për kombet e tjera që do prandaj, ky njeri ka gënjyer në të zotërojnë tokën; po, madje lidhje me ty dhe ai ka profeti- këtë unë do ta bëj që të mund t’i zuar më kot. zbuloj neveritë e këtij populli 15 Dhe vër re, ne jemi të fortë, te kombet e tjera. Dhe shumë ne nuk do të bëhemi robër ose gjëra profetizoi Abinadi kundër të merremi skllevër nga armiq- këtij populli. të tanë; po, dhe ti ke përparuar 9 Dhe ndodhi që ata u zemëru- në tokë dhe ti gjithashtu do të an me të; dhe e morën atë dhe e përparosh. çuan të lidhur para mbretit, dhe 16 Vër re, ja ku është njeriu; ne i thanë mbretit: Shiko, ne kemi e dorëzojmë në duart e tua; ti sjellë një njeri para teje, i cili ka mund të bësh me të si të duket profetizuar të këqija në lidhje ty mirë. me njerëzit e tu dhe thotë se 17 Dhe ndodhi që mbreti Noe Perëndia do t’i shkatërrojë ata. bëri që Abinadi të futej në burg; 10 Dhe gjithashtu ai profetizoi dhe ai urdhëroi që apriftërinjtë të këqija në lidhje me jetën tënde të mblidheshin së bashku, që ai dhe thotë se jeta jote do të jetë si të mund të mbante me ta një një plaçkë në një furrë zjarri. këshill, se ç’të bënte me të.

4b Mosia 21:9–10. Mosia 7:31. 8a Alma 45:9–14. 5a Mosia 21:3. b Eks. 10:1–12. b Morm. 8:14–16. 6a Jer. 18:17; 7a DeB 3:18. 17a Mosia 11:11. Mosia 12:18–31 204 18 Dhe ndodhi që ata i thanë pretendoni se e mësoni këtë mbretit: Sille këtu, që ne të popull dhe se kuptoni shpirtin mund ta pyesim atë; dhe mbreti e profetizimit, dhe megjithatë, urdhëroi që ai të sillej para tyre. doni të dini prej meje se ç’duan 19 Dhe ata filluan ta pyesnin, të thonë këto gjëra? që ta kapnin atë me fjalë; kështu 26 Unë po ju them juve, mjerë që të kishin përse ta akuzonin; ju që keni përdhosur udhët por ai u përgjigj me guxim dhe e Zotit! Pasi, në qoftë se ju i i përballoi të gjitha pyetjet e kuptoni këto gjëra, ju nuk i tyre, po, për çudinë e tyre; pasi keni mësuar ato; prandaj, keni ai u abëri ballë atyre në të gjitha përdhosur udhët e Zotit. pyetjet e tyre dhe i ngatërroi 27 Ju nuk i keni përdorur ata në të gjitha fjalët e tyre. zemrat tuaja që të akuptoni; 20 Dhe ndodhi që njëri prej prandaj ju nuk keni qenë të tyre i tha atij: Ç’kuptim kanë urtë. Prandaj ç’i mësoni ju këtij fjalët që janë shkruar dhe të populli? cilat na janë mësuar nga etërit 28 Dhe ata thanë: Ne i mësoj- tanë, që thonë: më ligjin e Moisiut. 21 aSa të bukura janë mbi male 29 Dhe përsëri, ai u tha atyre: këmbët e atij që sjell lajme të Në qoftë se ju u mësoni aligjin e mira; që njofton paqe; që sjell Moisiut, pse nuk e zbatoni atë? lajme të bukura për të mirë; Pse ia keni kushtuar zemrat që shpall shpëtim; që i thotë tuaja pasurive? Pse bëni blavi- Sionit, Perëndia Yt mbretëron; rësi dhe shpenzoni fuqinë tuaj 22 Rojat e tua do të ngrejnë me lavire, po, dhe e bëni këtë zërin; me zë së bashku ata do të popull të bëjë mëkate, që Zoti të këndojnë; pasi ata do të shohin ketë shkak të më dërgojë mua sy për sy kur Zoti do të sjellë për të profetizuar kundër këtij përsëri Sionin; populli, po, madje një të keqe të 23 Shpërtheni në gëzim; kën- madhe kundër këtij populli? doni së bashku ju vende të 30 A nuk e dini ju se unë them humbura të Jeruzalemit; pasi të vërtetën? Po, ju e dini se unë Zoti e ka qetësuar popullin e tij, them të vërtetën; dhe ju duhet ai e ka shëlbuar Jeruzalemin. të dridheni para Perëndisë. 24 Zoti ka zhveshur akrahun e 31 Dhe do të ndodhë që ju do të tij të shenjtë në sytë e të gjitha qëlloheni për paudhësitë tuaja, kombeve dhe të gjitha skajet e pasi ju keni thënë se u mësoni tokës do të shohin shpëtimin e ligjin e Moisiut. Dhe ç’dini ju Perëndisë sonë? në lidhje me ligjin e Moisiut? aA 25 Dhe tani Abinadi u tha vjen shpëtimi me anë të ligjit të atyre: A jeni ju apriftërinj dhe Moisiut? Ç’thoni ju?

19a DeB 100:5–6. 25a Mosia 11:5. 31a Mosia 3:15; 13:27–32; 21a Isa. 52:7–10; 27a ush Kuptuar(it) (të). Alma 25:16. Nah. 1:15. 29a ush Ligj i Moisiut. 24a 1 Ne. 22:11. b ush Shkelje kurore. 205 Mosia 12:32–13:7 32 Dhe ata u përgjigjën dhe tij: Merreni këtë njeri dhe vrite- thanë se shpëtimi vinte nëpër- ni; pasi çfarë mund të bëjmë ne mjet ligjit të Moisiut. me të, pasi ai është i çmendur. 33 Por tani, Abinadi u tha aty- 2 Dhe ata shkuan përpara dhe re: Unë e di, në qoftë se zbatoni u përpoqën të vinin duart e tyre urdhërimet e Perëndisë, ju do mbi të, por ai u qëndroi atyre të shpëtoheni; po, në qoftë se dhe u tha: zbatoni urdhërimet që Zoti i 3 Mos më prekni, pasi Perë- dha Moisiut në malin aSinai, ndia do t’ju godasë në qoftë se duke thënë: ju vini duart mbi mua, pasi nuk 34 aUnë jam Zoti, Perëndia kam dhënë njoftimin që Zoti yt që të bnxori ty nga toka e më dërgoi të jap; as nuk ju kam Egjiptit, nga shtëpia e robërisë. thënë atë që akërkuat, që unë 35 Ti nuk do të kesh atjetër duhet të thoja; prandaj Perë- Perëndi para meje. ndia nuk do të lejojë që unë të 36 Ti nuk do të bësh nga vetja shkatërrohem në këtë moment. ndonjë skulpturë, ose ndonjë 4 Por, unë duhet të plotësoj shëmbëlltyrë të ndonjë gjëje urdhërimet që Perëndia më ka lart në qiell, ose të gjërave që urdhëruar mua; dhe meqë unë janë poshtë në tokë. ju kam thënë të vërtetën, ju jeni 37 Tani Abinadi u tha atyre, I zemëruar me mua. Dhe përsëri, keni bërë ju të gjitha këto? Unë pasi unë kam folur fjalën e ju them juve, Jo, nuk i keni Perëndisë, ju më keni gjykuar bërë. Dhe a i keni amësuar këtij që jam i çmendur. populli se ata duhet t’i bëjnë të 5 Tani ndodhi që pasi Abinadi gjitha këto gjëra? Unë ju them foli këto fjalë, njerëzit e mbretit juve, Jo, ju nuk e keni bërë. Noe nuk guxuan ta preknin me dorë, pasi Shpirti i Zotit ishte mbi të; dhe fytyra e tij ashndriti KAPITULLI 13 me një shkëlqim të madh, madje sikurse ajo e Moisiut kur Abinadi mbrohet nga fuqi hyjnore ishte në malin Sinai, ndërsa po —Ai u mëson Dhjetë Urdhërimet fliste me Zotin. —Shpëtimi nuk vjen vetëm nëpër- 6 Dhe ai foli me afuqi dhe mjet ligjit të Moisiut—Perëndia autoritet nga Perëndia; dhe ai i vetë do të bëjë një shlyerje dhe do vazhdoi fjalët e tij, duke thënë: të shëlbejë popullin e tij. Rreth 7 Ju e shihni se nuk keni fuqi 148 para K. të më vrisni mua, prandaj unë Dhe tani, kur mbreti i dëgjoi mbaroj mesazhin tim. Po, dhe këto fjalë, ai u tha priftërinjve të unë vë re se ai ju ashpon në

33a Eks. 19:9, 16–20; Mosia 7:19. 5a Eks. 34:29–35. Mosia 13:5. 35a Ose. 13:4. 6a ush Fuqi. 34a Eks. 20:2–4. ush Idhujtari. 7a 1 Ne. 16:2. b Eks. 12:51; 37a Mosia 13:25–26. 1 Ne. 17:40; 13 3a Mosia 12:20–24. Mosia 13:8–25 206 zemrat tuaja, sepse unë ju them mijëra prej tyre që më duan të vërtetën në lidhje me pau- dhe zbatojnë urdhërimet e mia. dhësitë tuaja. 15 Ti nuk do të marrësh më 8 Po, dhe fjalët e mia ju kot emrin e Zotit, Perëndisë mbushin me habi dhe çudi dhe tënd; pasi Zoti nuk do ta quajë me zemërim. të pafajshëm atë që merr emrin 9 Por unë mbaroj mesazhin e tij më kot. tim; dhe pastaj nuk ka rëndësi 16 Mbaj mend ditën e ashaba- se ku do të shkoj, në qoftë se tit, që ta mbash të shenjtë. unë jam i shpëtuar. 17 Gjashtë ditë do të punosh; 10 Por vetëm këtë unë do dhe bëj gjithë punën tënde. t’ju them, çfarë bëni me mua, 18 Por, ditën e shtatë, shabatin pas kësaj, do të jetë një asimbol e Zotit, Perëndisë tënd, ti nuk dhe një shenjë e gjërave që do duhet të bësh ndonjë punë, as të vijnë. ti, as biri yt, as bija jote, as shë- 11 Dhe tani, unë ju lexoj pjesën rbëtori yt, as shërbëtorja jote, e mbetur të aurdhërimeve të as bagëtia jote, as njeriu i huaj Perëndisë, pasi unë vë re se ato që është brenda portës tënde; nuk janë shkruar në zemrat 19 Pasi në agjashtë ditë Zoti tuaja; unë vë re se keni studiuar bëri qiellin dhe tokën dhe detin, dhe keni mësuar paudhësi në dhe gjithçka që është në to; pjesën më të madhe të jetës suaj. prandaj Zoti e bekoi ditën e 12 Dhe tani, ju e mbani mend shabatit dhe e shenjtëroi atë. se unë ju thashë: Ti nuk do të 20 aNdero atin tënd dhe nënën bësh nga vetja ndonjë skulpturë, tënde, që ditët e tua të mund të ose ndonjë shëmbëlltyrë të zgjaten mbi tokën, të cilën Zoti, ndonjë prej gjërave që janë lart Perëndia yt, ta dha ty. në qiell, ose të gjërave që janë 21 Mos avrit. poshtë në tokë, ose që janë në 22 Mos bëj ashkelje kurore. ujë nën tokë. Mos bvidh. 13 Dhe përsëri: Ti nuk duhet 23 Mos jep dëshmi të arreme ta përkulësh veten tënde para kundër fqinjit tënd. tyre, as t’u shërbesh atyre; 24 Ti nuk duhet të alakmosh pasi unë Zoti, Perëndia yt, shtëpinë e fqinjit tënd, ti nuk jam një Perëndi xheloz që ndë- duhet të lakmosh gruan e fqinjit shkoj paudhësitë e etërve ndaj tënd, as shërbëtorin e tij, as fëmijëve, deri në brezat e tretë shërbëtoren e tij, as kaun e tij, dhe të katërt të atyre që më as gomarin e tij, as ndonjë gjë urrejnë; që është e fqinjit tënd. 14 Dhe tregoj mëshirë ndaj 25 Dhe ndodhi që pasi Abinadi

10a Mosia 17:13–19; 20a Mr. 7:10. b ush Vjedh, Vjedhje. Alma 25:10. 21a Mt. 5:21–22; 23a Fja. 24:28. 11a Eks. 20:1–17. DeB 42:18. ush Gënjim. 16a ush Ditë e Shabatit. ush Vrasje. 24a ush Lakmoj. 19a Zan. 1:31. 22a ush Shkelje kurore. 207 Mosia 13:26–35 u dha fund këtyre thënieve, ai 30 Prandaj, kishte një aligj u tha atyre: A i keni mësuar të dhënë ndaj tyre, po, një ligj këtij populli, që ata duhet të kryerjesh dhe bordinancash, një respektojnë të bëjnë të gjitha ligj që ata duhej ta crespekto- këto gjëra për t’i zbatuar këto nin rreptësisht nga dita në urdhërime? ditë, për t’i bërë ata të kujtonin 26 Unë ju them juve, Jo; pasi Perëndinë dhe detyrën e tyre po ta kishit bërë, Zoti nuk do të kundrejt tij. më kishte bërë të vija këtu dhe 31 Por vini re, unë ju them se të profetizoja të këqija në lidhje të gjitha këto ishin asimbole me këtë popull. gjërash që do të vinin. 27 Dhe tani, ju keni thënë se 32 Dhe tani, a e kuptuan ata shpëtimi vjen nëpërmjet ligjit ligjin? Unë ju them juve Jo, jo të Moisiut. Unë ju them juve se të gjithë ata e kuptuan ligjin; është e domosdoshme, që ju dhe kjo për shkak të ngurtësi- duhet të azbatoni akoma ligjin e mit të zemrave të tyre; pasi Moisiut; por unë ju them se do ata nuk kuptuan, se asnjë njeri të vijë koha, që bnuk do të jetë nuk mund të shpëtonte, aveçse më e domosdoshme të zbatoni nëpërmjet shëlbimit të Perë- ligjin e Moisiut. ndisë. 28 Dhe për më tepër, unë ju 33 Pasi vini re, a nuk u profeti- them juve se ashpëtimi nuk vjen zoi Moisiu atyre në lidhje me vetëm nëpërmjet bligjit; dhe po ardhjen e Mesias dhe se Perë- të mos ishte për cshlyerjen që ndia do ta shëlbonte popullin e vetë Perëndia do të bëjë për tij? Po, dhe madje atë gjithë mëkatet dhe paudhësitë e po- profetët që kanë profetizuar, pullit të tij, ata do të mbaronin që kur bota filloi—a nuk kanë patjetër, pavarësisht nga ligji i folur ata pak a shumë në lidhje Moisiut. me këto gjëra? 29 Dhe tani unë po ju them 34 A nuk kanë thënë ata se juve, se ishte e domosdoshme a Perëndia vetë do të vinte të kishte një ligj, që t’u jepej poshtë mes fëmijëve të njerëz- fëmijëve të Izraelit, po, madje ve dhe do të merrte mbi vete një ligj shumë të arreptë; pasi formën e njeriut dhe do të ata ishin një popull kokëfortë, shkonte përpara në fuqi të ma- të bgatshëm për të bërë paudhësi dhe mbi faqen e dheut? dhe të ngadalshëm të kujtojnë 35 Po, dhe a nuk kanë thënë Zotin, Perëndinë e tyre. ata gjithashtu, se ai do të bënte

27a ush Ligj i Moisiut. Alma 25:15–16. Alma 25:15. b 3 Ne. 9:19–20; 15:4–5. c ush Shlyej, shlyerje. ush Simbolizëm. 28a Gal. 2:16. 29a Joz. 1:7–8. 32a 2 Ne. 25:23–25. ush Shëlbej, b Alma 46:8. 33a 1 Ne. 10:5; shëlbuar (i), shëlbim; 30a Eks. 20. Jakobi 4:4; 7:11. Shpëtim. b ush Ordinanca. 34a Mosia 7:27; 15:1–3. b Gal. 2:21; c Jakobi 4:5. ush Perëndi, Kokë e Mosia 3:14–15; 31a Mosia 16:14; Perëndisë. Mosia 14:1–12 208 që të ndodhte aringjallja e të shkuar në udhën e gabuar; secili vdekurve dhe se ai vetë do të prej nesh ka vajtur në udhën e ishte i brengosur dhe i vuajtur? vet; dhe Zoti ka vënë mbi të, paudhësitë e ne të gjithëve. 7 aAi ishte i shtypur dhe ishte i KAPITULLI 14 pikëlluar, por nuk e hapi gojën; ai u soll si një bqengj që çohet në Isaia flet si Mesia—Tregohen po- thertore dhe sikur një dele para shtërimi dhe vuajtjet e Mesias— atyre që e qethin nuk thotë gjë, Ai e bën shpirtin e tij një dhuratë kështu ai nuk e hapi gojën. për mëkatin dhe bën ndërmjetësi 8 Ai u mor nga burgu dhe nga për shkelësit—Krahaso Isaia 53. gjykimi; dhe kush do ta shpallë Rreth 148 para K. brezin e tij? Pasi ai ishte përja- Po, nuk thotë edhe Isaia: Kush shtuar nga toka e të gjallëve; e ka besuar lajmin tonë dhe kujt pasi për shkeljet e popullit tim i është treguar krahu i Zotit? ai u godit. 2 Pasi ai do të rritet para tij 9 Dhe varrin e tij e pati me të si një bimë e njomë dhe si një ligjtë, por qe me të apasurin në rrënjë që del nga toka e thatë; ai vdekjen e tij; meqë ai s’kishte s’ka as trajtë, as hijeshi; dhe kur bërë ndonjë të bkeqe dhe nuk ne do ta shohim atë, nuk do të kishte dalë ndonjë mashtrim ketë bukuri për ta dëshiruar. nga goja e tij. 3 Ai është i përbuzur dhe i 10 Por, i pëlqeu Zotit ta mavi- braktisur nga njerëzit; një njeri joste; ai e vuri në pikëllim; pasi dhembjesh dhe i familjarizuar të ketë dhënë shpirtin e tij si fli me vuajtje, sikurse ai, përballë për mëkatin, ai do të shohë të cilit gjithëkush fsheh fytyrën, afarën e tij, ai do të zgjasë ditët i përbuzur dhe ne nuk e çmuam. e tij dhe kënaqësia e Zotit do të 4 Me siguri, ai ka ambajtur bbre- përparojë në dorën e tij. ngat tona dhe qe i ngarkuar me 11 Ai do të shohë vuajtjet e dhimbjet tona; megjithatë, ne e shpirtit të tij dhe do të jetë çmonim atë të goditur, të rrahur i kënaqur; nga dituria e tij nga Perëndia dhe të mjeruar. shërbëtori im i drejtë do të 5 Por, ai u plagos për ashkeljet shfajësojë shumë; pasi ai do të tona, ai u shtyp për paudhësitë ambajë paudhësitë e tyre. tona; ndëshkimi i paqes sonë 12 Prandaj unë do t’i ndaj atij ishte mbi të; dhe me vurratat e një pjesë me të mëdhenjtë dhe tij, ne bu shëruam. ai do ta ndajë plaçkën me të 6 Ne të gjithë, si adele, kemi fortët; sepse ai i dha shpirtin e

35a Isa. 26:19; 2 Ne. 2:8. Alma 5:37. Mr. 15:27, 43–46. 14 4a Alma 7:11–12. 7a Mr. 15:3. ush Jozef i Arimateas. b Mt. 8:17. ush Jezu Krisht. b Gjo. 19:4. 5a Mosia 15:9; b ush Qengj i 10a Mosia 15:10–13. Alma 11:40. Perëndisë; Pashkë 11a Lev. 16:21–22; b 1 Pj. 2:24–25. judease. 1 Pj. 3:18; 6a Mt. 9:36; 2 Ne. 28:14; 9a Mt. 27:57–60; DeB 19:16–19. 209 Mosia 15:1–9 tij vdekjes dhe u numërua me 5 Dhe kështu, mishi duke iu shkelësit; dhe ai mbajti mëkatet nënshtruar Shpirtit, ose Biri të e shumë vetave dhe bëri andër- Atit, duke qenë një Perëndi, mjetësi për shkelësit. avuan tundim dhe nuk i nën- shtrohet tundimit, por duron që të përqeshet dhe të bfshiku- KAPITULLI 15 llohet dhe të dëbohet, dhe të cmohohet nga populli i tij. Si Krishti është edhe Ati edhe Biri 6 Dhe pas gjithë kësaj, pasi të —Ai do të bëjë ndërmjetësim dhe ketë bërë shumë mrekulli të do të durojë shkeljet e popullit të tij mëdha mes fëmijëve të njerëz- —Ata dhe të gjithë profetët e ve, ai do të çohet, po, madje shenjtë janë fara e tij—Ai do të ashtu asikurse tha Isaia, si një bëjë që të ndodhë Ringjallja— dele që është pa gojë para atyre Fëmijët e vegjël kanë jetë të përjet- që e qethin, ashtu ai nuk e bhapi shme. Rreth 148 para K. gojën e tij. Dhe tani Abinadi u tha atyre: 7 Po, madje kështu ai do të Unë do të doja që ju të mund të çohet, i akryqëzuar dhe i vrarë, kuptoni që aPerëndia vetë do të mishi duke u nënshtruar madje zbresë mes fëmijëve të njerëzve deri në vdekje, bvullneti i Birit dhe do të bshëlbejë popullin e tij. duke u shkrirë në vullnetin e 2 Dhe sepse ai ajeton në mish, Atit. ai do të quhet Biri i Perëndisë 8 Dhe kështu Perëndia këput dhe duke ia nënshtruar mishin alidhjet e vdekjes, duke korrur vullnetit të bAtit, ai është Ati b fitore mbi vdekjen; duke i dhe Biri— dhënë Birit fuqi të bëjë 3 Ati, asepse ai u bzu nëpër- cndërmjetësim për fëmijët e mjet fuqisë së Perëndisë; dhe njerëzve— Biri, për shkak të mishit; duke 9 Duke u ngjitur në qiell, duke u bërë kështu Ati dhe Biri— pasur zemrën e mëshirës; duke 4 Dhe ata janë anjë Perëndi, qenë i mbushur me dhembshu- po pikërisht bAti i cAmshuar i ri ndaj fëmijëve të njerëzve; qiellit dhe i tokës. duke qëndruar mes tyre dhe

12a 2 Ne. 2:9; Mosia 15:8; 3a DeB 93:4. b Gjo. 19:1. Moro. 7:27–28. b Llu. 1:31–33; c Mr. 8:31; Llu. 17:25. 15 1a 1 Tim. 3:16; Mosia 3:8–9; 6a Isa. 53:7. Mosia 13:33–34. Alma 7:10; b Llu. 23:9; Gjo. 19:9; ush Jezu Krisht. 3 Ne. 1:14. Mosia 14:7. b ush Shëlbej, 4a LiP. 6:4; 7a ush Kryqëzim. shëlbuar (i), shëlbim. Gjo. 17:20–23. b Llu. 22:42; 2a Mosia 3:5; 7:27; ush Perëndi, Kokë Gjo. 6:38; Alma 7:9–13. e Perëndisë. 3 Ne. 11:11. b Isa. 64:8; b Mosia 3:8; Hel. 14:12; 8a Mosia 16:7; Gjo. 10:30; 14:8–10; 3 Ne. 9:15; Eth. 4:7. Alma 22:14. Mosia 5:7; c Alma 11:39. b Ose. 13:14; Alma 11:38–39; 5a Llu. 4:2; 1 Kor. 15:55–57. Eth. 3:14. Heb. 4:14–15. c 2 Ne. 2:9. Mosia 15:10–20 210 drejtësisë; duke këputur lidhjet gjithë profetët e shenjtë, që kur e vdekjes, duke marrë apërsi- filloi bota? Unë ju them se ata për paudhësinë e tyre dhe janë fara e tij. shkeljet e tyre, duke i shëlbuar 14 Dhe këta janë ata që kanë ata dhe duke bplotësuar kërke- ashpallur paqe, që kanë sjellë sat e drejtësisë. lajme të reja të mira, që kanë 10 Dhe tani, unë po ju them, shpallur shpëtimin; dhe që i kush do ta shpallë brezin e tij? kanë thënë Sionit: Perëndia yt Vini re, unë ju them që kur mbretëron! shpirti i tij të jetë bërë një fli për 15 Dhe, O sa të bukura ishin mëkatin, ai do të shohë afarën e mbi male këmbët e tyre! tij. Dhe tani ç’thoni ju? Dhe 16 Dhe përsëri, sa të bukura kush do të jetë fara e tij? janë mbi male këmbët e atyre 11 Vini re, unë ju them se që janë akoma duke shpallur kushdo që i ka dëgjuar fjalët e paqen! aprofetëve, po, të gjithë profetë- 17 Dhe përsëri, sa të bukura ve të shenjtë që kanë profetizuar janë mbi male këmbët e atyre që në lidhje me ardhjen e Zotit— tani e tutje do të shpallin paqen, unë ju them se të gjithë ata që po, që tani e tutje e përgjithnjë! u janë bindur fjalëve të tyre 18 Dhe vini re, unë ju them dhe që besuan se Zoti do ta shë- se kjo nuk është e gjitha. Pasi, lbente popullin e tij dhe kanë O sa të bukura janë mbi male pritur me padurim atë ditë për akëmbët e atij që sjell lajme të një heqje të mëkateve të tyre, mira, që është themeluesi i unë po ju them juve se këta bpaqes, po, madje Zoti, që ka janë fara e tij, ose ata janë shëlbuar popullin e tij; po, ai trashëgimtarët e bmbretërisë së që i ka siguruar shpëtim popu- Perëndisë. llit të tij. 12 Pasi këta janë ata, mëkatet e 19 Pasi, po të mos ishte për të cilëve aai ka mbartur; këta shëlbimin të cilin ai bëri për janë ata, për të cilët ai ka vde- popullin e tij, që u përgatit që kur, për t’i shëlbuar ata nga nga athemelimi i botës, unë ju shkeljet e tyre. Dhe tani, a nuk them, po të mos ishte për këtë, janë ata fara e tij? i gjithë njerëzimi do të kishte 13 Po, dhe a nuk janë profetët, bmbaruar. secili që ka hapur gojën e tij për 20 Por vini re, lidhjet e vdekjes të profetizuar, që nuk ka rënë do të këputen dhe Biri mbretë- në shkelje, unë dua të them të ron dhe ka fuqi mbi të vdekurit;

9a Isa. 53; Perëndisë ose Mosia 12:21–24. Mosia 14:5–12. mbretëri e qiellit; ush Punë misionare. b ush Shlyej, shlyerje. Shpëtim. 18a 3 Ne. 20:40; 10a Isa. 53:10; 12a Mosia 14:12; DeB 128:19. Mosia 5:7; 27:25; Alma 7:13; 11:40–41. b Gjo. 16:33. Moro. 7:19. 14a Isa. 52:7; ush Paqe. 11a DeB 84:36–38. Rom. 10:15; 19a Mosia 4:6. b ush Mbretëri e 1 Ne. 13:37; b 2 Ne. 9:6–13. 211 Mosia 15:21–31 prandaj, ai do të bëjë që të ndo- atyre që bngrenë krye kundër tij dhë ringjallja e të vdekurve. dhe cvdesin në mëkatet e tyre; 21 Dhe atëherë vjen një ringjall- po, madje të gjithë ata që kanë je, madje një ringjallje ae parë; vdekur në mëkatet e tyre që po, madje një ringjallje e atyre kur filloi bota, që kanë ngritur që ishin dhe që janë dhe që do krye me vullnet të plotë kundër të jenë, madje deri në ringjall- Perëndisë, që kanë ditur ur- jen e Krishtit—pasi kështu do dhërimet e Perëndisë dhe nuk të quhet ai. donin t’i zbatonin ato; dkëta 22 Dhe tani, ringjallja e të gjithë janë ata që enuk kanë pjesë në profetëve; dhe të gjithë atyre ringjalljen e parë. që kanë besuar në fjalët e tyre, 27 Prandaj, a nuk duhet të dri- ose të gjithë atyre që kanë dheni? Pasi shpëtimi nuk vjen zbatuar urdhërimet e Perëndi- tek asnjë i tillë; pasi Zoti nuk ka së, do të vijë në ringjalljen e shëlbuar asnjë të tillë; po, as nuk parë; prandaj, ata janë ringjall- mund të shëlbejë Zoti asnjërin ja e parë. prej tyre; pasi ai nuk mund ta 23 Ata ngrihen që të abanojnë mohojë veten e tij; pasi ai nuk me Perëndinë që i ka shëlbuar mund të mohojë adrejtësinë, ata; kështu ata kanë jetë të për- kur ajo kërkon të drejtën e saj. jetshme nëpërmjet Krishtit, i cili 28 Dhe tani unë po ju them se ka bkëputur lidhjet e vdekjes. do të vijë koha që shpëtimi i 24 Dhe këta janë ata që kanë Zotit do t’i ashpallet çdo kombi, pjesë në ringjalljen e parë; dhe fisi, gjuhe dhe populli. këta janë ata që kanë vdekur 29 Po, Zot, arojet e tua do të para se Krishti erdhi, në padi- ngrejnë zërin e tyre; me zërin së turinë e tyre, pa iu njoftuar bashku ata do të këndojnë; pasi ashpëtimi. Dhe kështu, Zoti ata do të shohin sy për sy, kur bën të ndodhë përtëritja e tyre; Zoti do të sjellë përsëri Sionin. dhe ata kanë një pjesë në 30 Shpërtheni në gëzim, kën- ringjalljen e parë, ose kanë doni së bashku, ju gërmadha të jetën e përjetshme, duke qenë Jeruzalemit; pasi Zoti ka ngu- të shëlbuar nga Zoti. shëlluar popullin e tij, ai ka 25 Dhe afëmijët e vegjël kanë shëlbuar Jeruzalemin. gjithashtu jetë të përjetshme. 31 Zoti ka përveshur krahun e 26 Por vini re dhe kini afrikë tij të shenjtë në sytë e të gjitha dhe dridhuni para Perëndisë, kombeve; dhe të gjitha skajet e pasi ju duhet të dridheni; meqë tokës do të shohin shpëtimin e Zoti nuk shëlben asnjë prej Perëndisë sonë.

21a Alma 40:16–21. 25a DeB 29:46; 137:10. 1 Ne. 15:32–33; 23a Psa. 24:3–4; ush Shpëtim— Moro. 10:26. 1 Ne. 15:33–36; Shpëtim i fëmijëve. d Alma 40:19. DeB 76:50–70. 26a LiP. 5:29; e DeB 76:81–86. b ush Vdekje, fizike. Jakobi 6:9. 27a Alma 34:15–16; 42:1. 24a 2 Ne. 9:25–26; b 1 Ne. 2:21–24. 28a ush Punë misionare. DeB 137:7. c Eze. 18:26; 29a ush Ruaj, roje. Mosia 16:1–8 212 KAPITULLI 16 mira, duke ia nënshtruar veten e tyre djallit. Perëndia shëlben njerëzit nga gje- 4 Kështu i gjithë njerëzimi a ndja e tyre e humbur dhe e rënë— humbi dhe vini re, do të kishin Ata që janë prej mishi mbesin sikur qenë të humbur pafundësisht, të mos kishte shëlbim—Krishti bën po të mos ishte që Perëndia e që të ndodhë një ringjallje për në shëlbeu popullin e tij nga gje- jetën e pafund ose për në mallkimin ndja e tyre e humbur dhe e rënë. e pafund. Rreth 148 para K. 5 Por, kujtoni se ai që qëndron në natyrën e tij prej amishi dhe Dhe tani, ndodhi që pasi që vazhdon në udhët e mëkatit Abinadi pati thënë këto fjalë, ai dhe të rebelimit kundër Perë- shtriu dorën dhe tha: Do të vijë ndisë, mbetet në gjendjen e tij koha kur të gjithë do ta shohin të rënë dhe djalli ka të gjithë a shpëtimin e Zotit; kur çdo fuqinë mbi të. Prandaj, ai është komb, fis, gjuhë dhe popull sikurse të mos ishte bërë bshël- do të shikojë sy për sy dhe do bimi, duke qenë një armik ndaj të bpohojë para Perëndisë se Perëndisë; dhe gjithashtu djalli gjykimet e tij janë të drejta. është një armik ndaj Perëndisë. 2 Dhe atëherë të ligjtë do të 6 Dhe tani, në qoftë se nuk do adëbohen dhe ata do të kenë të kishte ardhur Krishti në botë, shkak të ulërijnë, dhe të bqajnë, duke folur për gjëra që do të të vajtojnë dhe të kërcëllojnë ndodhin asikur të kishin ndo- dhëmbët e tyre; dhe këtë sepse dhur, nuk do të mund të kishte ata nuk deshën të dëgjojnë pasur ndonjë shëlbim. zërin e Zotit; prandaj Zoti nuk i 7 Dhe në qoftë se Krishti nuk shëlben ata. do të ishte ngritur nga vdekja, 3 Pasi ata janë prej amishi dhe ose të mos kishte këputur rripat të djallëzuar dhe se bdjalli ka e vdekjes, që varri të mos kishte fuqi mbi ta; po, madje ai gjarpri fitore dhe që vdekja të mos i vjetër që cmashtroi prindërit kishte athumbim, nuk do të tanë të parë, që qe shkaku i kishte pasur ringjallje. drënies së tyre; që qe shkaku që 8 Por, ka një aringjallje prandaj i gjithë njerëzimi u bë prej varri nuk ka fitore dhe thumbi mishi, epshor, i djallëzuar, i bvdekjes është gëlltitur në eduke njohur të keqen nga e Krishtin.

16 1a ush Shpëtim. b 2 Ne. 9:8–9. b ush Shëlbej, b Mosia 27:31. ush Djall. shëlbuar (i), shëlbim. 2a DeB 63:53–54. c Zan. 3:1–13; 6a Mosia 3:13. b Mt. 13:41–42; Mois. 4:5–19. 7a Ose. 13:14; Llu. 13:28; d ush Rënie e Adamit Mosia 15:8, 20. Alma 40:13. dhe e Evës. 8a Alma 42:15. 3a Gal. 5:16–25; e 2 Ne. 2:17–18, 22–26. ush Ringjallje. Mosia 3:19. 4a Alma 42:6–14. b Isa. 25:8; ush Njeri i 5a Alma 41:11. 1 Kor. 15:54–55; natyrshëm. ush Mishtor. Morm. 7:5. 213 Mosia 16:9–17:3 9 Ai është adrita dhe jeta e se vetëm në dhe nëpërmjet botës; po, një dritë që është pa Krishtit ju mund të shpëtoheni? mbarim që nuk mund të errë- 14 Prandaj, në qoftë se ju më- sohet kurrë; po, dhe gjithashtu soni aligjin e Moisiut, mësoni një jetë që është pa mbarim, që gjithashtu se është një hije e nuk mund të ketë më vdekje. atyre gjërave që kanë për të 10 Madje kjo vdekshmëri do ardhur— të veshë apavdekshmëri dhe ky 15 Mësojuni atyre se shëlbimi korrupsion do të veshë pako- vjen nëpërmjet Krishtit, Zotit, rrupsion dhe do të sillen të që është vetë Ati i aAmshuar. b qëndrojnë para shufrës së Amen. Perëndisë, që të cgjykohen prej tij sipas veprave të tyre, qofshin KAPITULLI 17 ato të mira ose të liga— 11 Në qoftë se kanë qenë të Alma beson dhe shkruan fjalët e mira, në ringjalljen e ajetës së Abinadit—Abinadi vuan vdekje pafund dhe lumturisë; dhe në nga zjarri—Ai profetizon sëmu- qoftë se kanë qenë të liga, në ndje dhe vdekje nga zjarri për ringjalljen e bmallkimit të pa- vrasësit e tij. Rreth 148 para K. fund, duke iu dorëzuar djallit që i ka nënshtruar ata, që është Dhe tani ndodhi që kur Abinadi mallkimi— mbaroi së foluri, mbreti urdhë- 12 Meqë kishin jetuar sipas roi që apriftërinjtë ta merrnin vullnetit të mishit dhe të dëshi- dhe ta vrisnin. rave të tyre; meqë nuk i kishin 2 Por, mes atyre ndodhej njëri, thirrur kurrë Zotit, ndërsa kra- emri i të cilit ishte aAlma që hët e mëshirës ishin shtrirë ishte edhe ai pasardhës i Nefit. drejt tyre; pasi krahët e amëshi- Dhe ai ishte një djalë i ri dhe i rës ishin shtrirë drejt tyre dhe bbesoi fjalët që kishte folur Abi- ata nuk donin meqë ishin para- nadi, pasi ai dinte në lidhje me lajmëruar për paudhësitë e tyre paudhësinë që Abinadi kishte dhe nuk largoheshin prej tyre; dëshmuar kundër tyre; prandaj, dhe u urdhëruan që të pendo- ai filloi ta luste mbretin, që të heshin dhe prapë ata nuk do të mos inatosej me Abinadin, por pendoheshin. që ta lejonte të shkonte në paqe. 13 Dhe tani, a nuk duhet të 3 Por mbreti u zemërua më dridheni dhe të pendoheni për shumë dhe bëri që Alma të mëkatet tuaja dhe të kujtoni dëbohej nga mesi i tyre dhe

9a DeB 88:5–13. c Alma 41:3–6. 15a Mosia 3:8; 5:7; ush Dritë, dritë 11a ush Jetë e Eth. 3:14. e Krishtit. përjetshme. 17 1a Mosia 11:1, 5–6. 10a Alma 40:2. b ush Mallkim. 2a Mosia 23:6, 9–10. ush Pavdekshëm (i), 12a ush Mëshirshëm (i), ush Alma Plaku. pavdekësi. mëshirë. b Mosia 26:15. b ush Gjykim, i fundit. 14a ush Ligj i Moisiut. Mosia 17:4–18 214 dërgoi shërbëtorët e tij pas tij, ta lironte atë, pasi pati frikë që ata të mund ta vrisnin atë. nga fjala e tij, pasi ai pati frikë 4 Por ai ia mbathi prej tyre dhe se gjykimet e Perëndisë do të u fsheh që ata nuk e gjetën dot. binin mbi të. Dhe ndërsa ai ishte i fshehur 12 Por, priftërinjtë ngritën zë- për shumë ditë, ashkroi të gjitha rat e tyre kundër tij dhe filluan fjalët që kishte thënë Abinadi. ta akuzonin, duke thënë: Ai ka 5 Dhe ndodhi që mbreti bëri që sharë mbretin. Prandaj mbreti rojat e tij ta rrethonin Abinadin u zemërua kundër tij dhe ua dhe ta kapnin; dhe ata e lidhën dorëzoi atyre, që ata të mund ta atë dhe e hodhën në burg. vrisnin. 6 Dhe pas tri ditësh, pasi u 13 Dhe ndodhi që ata e morën, këshillua me priftërinjtë e tij, ai e lidhën dhe e fshikulluan lë- bëri që ai të sillej përsëri para tij. kurën e tij me tufa degësh, po, 7 Dhe ai i tha atij: Abinadi, ne madje deri në vdekje. kemi gjetur një akuzë kundër 14 Dhe tani, kur flakët filluan teje dhe ti meriton vdekjen. ta digjnin, ai u thirri atyre, duke 8 Pasi ti ke thënë se aPerëndia u thënë: vetë do të zbresë mes fëmijëve 15 Vini re, atë që më keni bërë të njerëzve; dhe tani, për këtë mua, kështu do të ndodhë që shkak ti do të vritesh nëse ti fara juaj, do të bëjë që shumë nuk i tërheq të gjitha fjalët e kë- do të vuajnë dhembjet që unë qija që ke folur në lidhje me po vuaj, madje dhembjet e mua dhe popullin tim. avdekjes nga zjarri; dhe kjo, 9 Tani Abinadi i tha atij: Unë sepse ata besojnë në shpëtimin po të them se nuk i tërheq fjalët e Zotit, Perëndisë së tyre. të cilat unë jua kam thënë në 16 Dhe do të ndodhë që ju do lidhje me këtë popull, pasi ato të mjeroheni me të gjitha llojet janë të vërteta; dhe që ju të dini e sëmundjeve, për shkak të për sigurinë e tyre, unë kam paudhësive tuaja. lejuar veten time të bie në duart 17 Po, dhe do të agoditeni nga tuaja. çdo anë dhe do të dëboheni, 10 Po, dhe unë do të vuaj madje dhe do të shpërndaheni lart e deri në vdekje dhe unë nuk do poshtë, madje sikurse dëbohet t’i tërheq fjalët e mia dhe ato do një grigjë e egër nga kafshët e të qëndrojnë si dëshmi kundër egra dhe mizore. jush. Dhe në qoftë se më vritni, 18Dhenëatëditëjudotë ju do të derdhni gjak të apafaj- gjuheni dhe do të merreni nga shëm dhe kjo do të qëndrojë dora e armiqve tuaj, dhe atëhe- gjithashtu si një dëshmi ku- rë ju do të vuani, sikurse unë ndër jush ditën e fundit. vuaj, dhembjet e avdekjes nga 11 Dhe tani mbreti Noe qe gati zjarri.

4a ush Shkrime të 10a Alma 60:13. 17a Mosia 21:1–5, 13. shenjta. 15a Mosia 13:9–10; 18a Mosia 19:18–20. 8a Mosia 13:25, 33–34. Alma 25:4–12. 215 Mosia 17:19–18:9 19 Kështu Perëndia ushtron Dhe ai i mësonte ata fshehtas, ahakmarrje mbi ata që shkatë- që të mos dihej nga mbreti. Dhe rrojnë popullin e tij. O Perëndi, shumë i besuan fjalët e tij. merre shpirtin tim. 4 Dhe ndodhi që të gjithë ata 20 Dhe tani, kur Abinadi tha që i besuan atij, shkuan në një këto fjalë, ai ra, duke vuajtur avend të quajtur Mormon, që vdekje nga zjarri; po, duke u kishte marrë emrin nga mbreti, vrarë, sepse ai nuk donte të duke qenë në kufijtë e vendit, që mohonte urdhërimet e Perë- nganjëherë ose në ndonjë stinë ndisë, duke vulosur të vërtetën ishte plot me kafshë të egra. e fjalëve të tij me vdekjen e tij. 5 Tani, kishte një burim uji të kulluar në Mormon dhe Alma shkoi aty, pasi kishte afër ujit KAPITULLI 18 një zabel të dendur me pemë të vogla, ku ai fshihej gjatë ditës Alma predikon fshehtas—Ai bën nga kërkimet e mbretit. të ditur besëlidhjen e pagëzimit 6 Dhe ndodhi që të gjithë ata dhe pagëzon në ujërat e Mormonit që e besonin atë, shkuan atje —Ai organizon Kishën e Krishtit për të dëgjuar fjalët e tij. dhe shuguron priftërinj—Ata 7 Dhe ndodhi që pas shumë nxjerrin vetë jetesën dhe u japin ditësh, një numër mjaft i madh mësim njerëzve—Alma dhe njerë- ishin mbledhur në vendin zit e tij ikin nga mbreti Noe për Mormon për të dëgjuar fjalët e në vendin e shkretë. Rreth 147– Almës. Po, të gjithë ata që beso- 145 para K. nin në fjalën e tij ishin mbledhur Dhe tani, ndodhi që Alma, i cili së bashku për ta dëgjuar atë. iku nga shërbëtorët e mbretit Dhe ai i amësoi ata dhe u predi- Noe, u apendua për mëkatet koi atyre pendim dhe shëlbim dhe paudhësitë e tij dhe shkoi dhe besim në Zotin. fshehtas mes njerëzve dhe filloi 8 Dhe ndodhi që ai u tha t’u mësonte fjalët e Abinadit— atyre: Vini re, këtu janë ujërat e 2 Po, në lidhje me atë që do të Mormonit (pasi kështu quhe- ndodhte dhe gjithashtu në lidhje shin) dhe tani, pasi ju adëshironi me ringjalljen e të vdekurve dhe të hyni në bgrigjën e Perëndisë ashëlbimin e njerëzve, që do dhe të quheni populli i tij dhe të ndodhte nëpërmjet bfuqisë jeni të cgatshëm të mbani barrat dhe vuajtjeve dhe vdekjes së e njëri-tjetrit, që ato të mund të Krishtit, dhe ringjalljes, dhe jenë të lehta— ngritjes së tij në qiell. 9 Po, dhe jeni të gatshëm të 3 Dhe ai i mësoi të gjithë ata që vajtoni me ata që vajtojnë; po, donin të dëgjonin fjalën e tij. dhe të ngushëlloni ata që kanë

19a ush Hakmarrje. b ush Shlyej, shlyerje. b ush Kishë e Jezu 18 1a Mosia 23:9–10. 4a Alma 5:3. Krishtit. 2a ush Shëlbej, 7a Alma 5:11–13. c ush Dhembshuri. shëlbuar (i), shëlbim. 8a DeB 20:37. Mosia 18:10–17 216 nevojë të ngushëllohen dhe të ty, duke pasur cautoritet nga qëndroni si a dëshmitarë të Perëndia i Plotfuqishëm, si një Perëndisë në të gjitha kohërat dëshmi që ti ke hyrë në një dhe në të gjitha gjërat dhe në besëlidhje, për t’i shërbyer atij të gjitha vendet që ju të gjende- deri në vdekjen e trupit të vdek- ni, madje deri në vdekje, që ju shëm; dhe u derdhtë Shpirti të mund të shëlbeheni nga i Zotit mbi ty; dhe të dhëntë Perëndia dhe të numëroheni jetën e përjetshme, nëpërmjet me ata të ringjalljes së bparë, dshëlbimit të Krishtit, të cilin ai e që ju të mund të keni cjetën e ka përgatitur që nga ethemelimi përjetshme— i botës. 10 Tani unë ju them, në qoftë 14 Dhe pasi Alma tha këto fjalë, se kjo është dëshira e zemrave që të dy, Alma dhe Helami, u tuaja, çfarë keni kundër apagë- azhytën në ujë; dhe ata u ngritën zimit në emrin e Zotit, si një dhe dolën nga uji plot gëzim, dëshmi para tij që ju keni hyrë duke qenë të mbushur me në një bbesëlidhje me të, se ju do Shpirtin. t’i shërbeni atij dhe do të zbatoni 15 Dhe përsëri, Alma mori një urdhërimet e tij, që ai të mund tjetër dhe shkoi e hyri në ujë të derdhë mbi ju Shpirtin e tij për të dytën herë dhe e pagëzoi më me shumicë? sikurse të parin, vetëm se ai 11 Dhe tani, kur njerëzit kishin vetë nuk u zhyt përsëri në ujë. dëgjuar këto fjalë, ata përpla- 16 Dhe sipas kësaj mënyre ai sën duart e tyre nga gëzimi pagëzoi çdo njeri që kishte dhe thirrën: Kjo është dëshira e shkuar në vendin e Mormonit; zemrave tona. dhe ata ishin rreth dyqind e 12 Dhe tani ndodhi që Alma katër shpirtra; po, dhe ata u mori Helamin, pasi ai ishte një apagëzuan në ujërat e Mormonit nga të parët dhe shkuan dhe dhe u mbushën me bhirin e qëndruan në ujë dhe thirri duke Perëndisë. thënë: O Zot, derdh Shpirtin 17 Dhe që atëherë e tutje ata u tënd mbi shërbëtorin tënd, që quajtën kisha e Perëndisë ose ai të mund ta bëjë këtë punë me akisha e Krishtit. Dhe ndodhi shenjtëri zemre. që kushdo që u pagëzua me 13 Dhe kur ai tha këto fjalë, anën e fuqisë dhe autoritetit aShpirti i Zotit ishte mbi të dhe të Perëndisë iu shtua kishës ai tha: Helam, unë të bpagëzoj së tij.

9a ush Punë misionare; b ush Besëlidhje. 14a ush Pagëzim, Dëshmoj; 13a ush Frymë e Shenjtë. pagëzoj—Pagëzim Dëshmitar. b 3 Ne. 11:23–26; me zhytje. b Mosia 15:21–26. DeB 20:72–74. 16a Mosia 25:18. c ush Jetë e c NeB 1:5. b ush Hir. përjetshme. ush Priftëri. 17a 3 Ne. 26:21; 27:3–8. 10a 2 Ne. 31:17. d ush Shëlbej, ush Kishë e Jezu ush Pagëzim, shëlbuar (i), shëlbim. Krishtit. pagëzoj. e Mois. 4:2; 5:9. 217 Mosia 18:18–29 18 Dhe ndodhi që Alma, duke me duart e tyre për të nxjerrë pasur aautoritet nga Perëndia, jetesën. shuguroi priftërinj; madje, ai 25 Dhe çdo javë kishte një ditë shuguroi një prift për çdo pesë- që ishte caktuar, që ata duhej dhjetë anëtarë për t’u predikuar të mblidheshin së bashku për atyre dhe për t’i bmësuar ata në të mësuar popullin dhe për të lidhje me gjërat që i përkasin aadhuruar Zotin, Perëndinë e mbretërisë së Perëndisë. tyre, dhe gjithashtu që të mbli- 19 Dhe ai i urdhëroi ata t’u dheshin së bashku kurdoherë mësonin të tjerëve vetëm gjërat që të mundnin. që ai u kishte mësuar dhe që 26 Dhe priftërinjtë nuk duhej ishin folur nga goja e profetëve të mbështeteshin në popull për të shenjtë. jetesën e tyre; por, për punën 20 Po, madje ai i urdhëroi ata, e tyre ata do të merrnin ahirin e që nuk duhet të apredikonin as- Perëndisë, për t’u forcuar në gjë tjetër përveç pendimit dhe Shpirt, duke pasur bnjohurinë e besimit në Zotin që e kishte Perëndisë, që ata të mund të shëlbuar popullin e tij. mësonin me fuqi dhe autoritet 21 Dhe ai i urdhëroi ata që të nga Perëndia. mos kishin agrindje me njëri- 27 Dhe përsëri, Alma urdhë- -tjetrin, por që të shikonin për- roi njerëzit e kishës se duhej të para me bnjë qëllim të vetëm, jepnin nga pasuria e tyre, aseci- duke pasur një besim dhe një li sipas asaj që kishte; nëse pagëzim, duke pasur zemrat e kishte më me shumicë ai duhej tyre të thurura në cbashkim dhe të jepte më shumë; dhe nga ai në dashuri kundrejt njëri-tjetrit. që kishte vetëm pak, vetëm pak 22 Dhe kështu ai i urdhëroi ata duhej të kërkohej dhe atij që që të predikonin. Dhe kështu nuk kishte, duhej t’i jepej. ata u bënë afëmijët e Perëndisë. 28 Dhe kështu ata duhej ta 23 Dhe ai i urdhëroi ata të ndanin pasurinë e tyre me vu- respektonin ditën e ashabatit llnetin e tyre të lirë dhe me dhe ta mbanin të shenjtë dhe dëshira të mira ndaj Perëndisë, gjithashtu çdo ditë duhej t’i dhe ndaj atyre priftërinjve që jepnin falënderime Zotit, Perë- ishin në nevojë, po, dhe ndaj ndisë së tyre. çdo shpirti nevojtar të zhveshur. 24 Dhe ai i urdhëroi gjithash- 29 Dhe këtë ua tha pasi u tu, që priftërinjtë që ai kishte urdhërua nga Perëndia; dhe shuguruar duhej të apunonin ata aecën në mënyrë të drejtë

18a ush Priftëri. 22a Mosia 5:5–7; 26a ush Hir. b ush Mësoj, mësues. Mois. 6:64–68. b ush Dije. 20a DeB 15:6; 18:14–16. 23a Mosia 13:16–19; 27a Vep. 2:44–45; 21a 3 Ne. 11:28–30. DeB 59:9–12. 4 Ne. 1:3. ush Grindje. 24a Vep. 20:33–35; 29a ush Ec, ec me b Mt. 6:22; Mosia 27:3–5; Perëndinë. DeB 88:67–68. Alma 1:26. c ush Unitet. 25a ush Adhuroj. Mosia 18:30–19:7 218 para Perëndisë, duke i bdhë- KAPITULLI 19 në njëri-tjetrit si materialisht ashtu dhe shpirtërisht, sipas Gideoni përpiqet të vrasë mbretin nevojave të tyre dhe kërkesave Noe—Lamanitët pushtojnë vendin të tyre. —Mbreti Noe vuan vdekjen nga 30 Dhe tani, ndodhi që e gjithë zjarri—Limhi sundon si mbret ha- kjo u bë në Mormon, po, pranë raçpagues. Rreth 145–121 para K. aujërave të Mormonit, në pyllin që ishte afër ujërave të Mormo- Dhe ndodhi që ushtria e mbre- nit; po, vendi Mormon, ujërat e tit u kthye, pasi kërkoi më kot Mormonit, pylli i Mormonit, për njerëzit e Zotit. sa të bukura janë ato në sytë 2 Dhe tani vini re, forcat e e atyre që erdhën atje në njohu- mbretit ishin të pakta, pasi rinë e Shëlbuesit të tyre; po, ishin zvogëluar dhe filloi të dhe sa të bekuar që janë, pasi bëhej një përçarje mes pjesës së ata do t’i këndojnë lavdisë së mbetur të popullit. tij përgjithmonë. 3 Dhe pakica filloi të bënte 31 Dhe këto gjëra bëheshin në kërcënime kundër mbretit dhe akufijtë e vendit, që ato të mos filloi të ketë një grindje të diheshin nga mbreti. madhe mes tyre. 32 Por vini re, ndodhi që 4 Dhe tani, mes tyre ishte një mbreti, pasi zbuloi një vepri- njeri, emri i të cilit ishte Gideon mtari mes popullit, dërgoi dhe, duke qenë një njeri i fortë shërbëtorët e tij të hetonin. dhe armik i mbretit, prandaj ai Prandaj, ditën që po mblidhe- nxori shpatën dhe u betua në shin së bashku për të dëgjuar zemërimin e tij se do ta vriste fjalën e Zotit, ata u zbuluan nga mbretin. mbreti. 5 Dhe ndodhi që ai luftoi me 33 Dhe tani mbreti tha se mbretin; dhe kur mbreti pa se Alma po ngrinte popullin për ai do ta mundte, iku, vrapoi t’u rebeluar kundër tij; prandaj dhe shkoi në akullën që ishte ai dërgoi ushtrinë e tij që t’i afër tempullit. shkatërronte ata. 6 Dhe Gideoni e ndoqi nga pas 34 Dhe ndodhi që Alma dhe qe gati të ngjitej në kullë dhe njerëzit e Zotit u alajmëru- për ta vrarë mbretin dhe mbreti an mbi ardhjen e ushtrisë së hodhi sytë rreth e përqark tokës mbretit; prandaj ata morën së Shemlonit dhe vini re, ush- çadrat e tyre dhe familjet e tyre tria e Lamanitëve ishte brenda dhe u nisën për në vendin e kufijve të vendit. shkretë. 7 Dhe tani mbreti thirri në 35 Dhe ata ishin në numër ankthin e shpirtit të tij, duke rreth katërqind e pesëdhjetë thënë: Gideon, më kurse, sepse shpirtra. Lamanitët janë mbi ne dhe ata

29b ush Mirëqenie. 31a Mosia 18:4. 19 5a Mosia 11:12. 30a Mosia 26:15. 34a Mosia 23:1. 219 Mosia 19:8–22 do të na shkatërrojnë; po, ata do mbretin Noe dhe të dorëzonin ta shkatërrojnë popullin tim. pasurinë e tyre, madje gjysmën 8 Dhe tani, mbreti nuk ishte e gjithçkaje që kishin, gjysmën aq shumë i shqetësuar për e arit të tyre dhe të argjendit të popullin e tij, sa ishte për jetën tyre dhe të të gjitha gjërave të e vet, megjithatë Gideoni ia çmueshme të tyre dhe kështu kurseu jetën e tij. t’i paguanin haraç mbretit të 9 Dhe mbreti urdhëroi që nje- Lamanitëve nga viti në vit. rëzit të iknin para Lamanitëve 16 Dhe tani, mes atyre që u dhe ai vetë iku para tyre dhe zunë robër ishte edhe një prej ata ia mbathën në vendin e të bijve të mbretit, emri i të cilit shkretë, me gratë e tyre dhe me ishte aLimhi. fëmijët e tyre. 17 Dhe tani Limhi donte që i 10 Dhe ndodhi që Lamanitët i ati të mos vritej; megjithëse ndoqën dhe i arritën ata dhe Limhi kishte njohuri të pau- filluan t’i vrisnin. dhësive të atit të tij, pasi ai vetë 11 Tani ndodhi që mbreti i ur- ishte njeri i drejtë. dhëroi ata, që të gjithë burrat 18 Dhe ndodhi që Gideoni duhej të linin bashkëshortet e dërgoi fshehtas njerëz në ven- tyre dhe fëmijët e tyre dhe të din e shkretë, që të kërkonin iknin para Lamanitëve. mbretin dhe ata që ishin me 12 Tani, pati shumë që nuk të. Dhe ndodhi që ata i takuan deshën t’i linin ata, por më mirë njerëzit në vendin e shkretë, të rrinin dhe të vdisnin me ta. me përjashtim të mbretit dhe të Dhe pjesa tjetër i la bashkësho- priftërinjve të tij. rtet e tyre dhe fëmijët e tyre dhe 19 Tani, ata ishin betuar në ze- ia mbathi. mrat e tyre se do të ktheheshin 13 Dhe ndodhi që ata që që- në tokën e Nefit dhe në qoftë ndruan me bashkëshortet e tyre, se bashkëshortet e tyre dhe dhe me fëmijët e tyre, bënë që fëmijët e tyre ishin vrarë, dhe bijat e tyre të bukura të dilnin gjithashtu ata që kishin ndenjur dhe t’u luteshin Lamanitëve, me ta, atëherë do të kërkonin që të mos i vritnin. hakmarrje dhe gjithashtu do të 14 Dhe ndodhi që Lamanitët vdisnin me ta. patën mëshirë për ta, pasi u 20 Dhe mbreti urdhëroi që ata magjepsën nga bukuria e grave të mos ktheheshin; dhe ata të tyre. ishin zemëruar me mbretin dhe 15 Prandaj, Lamanitët ua falën bënë që ai të vuante, madje deri jetën dhe i morën robër dhe i në avdekje nga zjarri. çuan në tokën e Nefit, dhe u 21 Dhe ata qenë gati të kapnin dhanë atyre tokën që ta zotëro- gjithashtu priftërinjtë dhe t’i nin, me kusht që ata të dorëzo- vrisnin, por ata ikën para tyre. nin në duart e Lamanitëve 22 Dhe ndodhi që ata ishin gati

16a Mosia 7:9. 20a Mosia 17:13–19; Alma 25:11. Mosia 19:23–20:5 220 të ktheheshin në tokën e Nefit 29 Dhe tani mbreti Limhi pati dhe u takuan me njerëzit e Gi- paqe të vazhdueshme në mbre- deonit. Dhe njerëzit e Gideonit tërinë e tij për hapësirën e dy u treguan gjithçka që u kishte viteve, gjatë të cilëve Lamanitët ngjarë bashkëshorteve të tyre nuk i trazuan ata, as nuk u dhe fëmijëve të tyre; dhe se përpoqën t’i shkatërronin ata. Lamanitët u kishin dhënë të drejtë të zotëronin tokën, duke KAPITULLI 20 u paguar haraç Lamanitëve gjy- smën e gjithçkaje që zotëronin. Disa nga bijat e Lamanitëve gra- 23 Dhe njerëzit u thanë njerëz- biten nga priftërinjtë e Noeut— ve të Gideonit se ata kishin Lamanitët bëjnë luftë kundër vrarë mbretin dhe priftërinjtë Limhit dhe popullit të tij—Ush- e tij kishin ikur më larg në tritë e Lamanitëve zmbrapsen dhe vendin e shkretë. paqësohen. Rreth 145–123 para K. 24 Dhe ndodhi që pasi i dhanë fund ceremonisë, ata u kthyen Tani, në Shemlon ndodhej një me gëzim në tokën e Nefit, vend ku bijat e Lamanitëve sepse bashkëshortet e tyre dhe mblidheshin së bashku për të fëmijët e tyre nuk ishin vrarë; kënduar dhe për të vallëzuar dhe i treguan Gideonit se ç’i dhe për t’u dëfryer. kishin bërë mbretit. 2 Dhe ndodhi që një ditë, një 25 Dhe ndodhi që mbreti i numër i vogël prej tyre ishin Lamanitëve u bëri një abetim mbledhur për të kënduar dhe atyre, se populli i tij nuk do t’i për të vallëzuar. vriste ata. 3 Dhe tani, priftërinjtë e mbre- 26 Dhe gjithashtu Limhi, duke tit Noe, duke pasur turp të qenë i biri i mbretit, pasi kishte ktheheshin në qytetin e Nefit, mbretërinë të dhënë tek ai anga po, dhe gjithashtu, duke pasur populli iu betua mbretit të frikë se njerëzit do t’i vrisnin Lamanitëve se populli i tij do ata, kështu që ata nuk guxonin t’i paguante haraç, madje gjy- të ktheheshin te bashkëshortet smën e gjithçkaje që zotëronin. e tyre dhe fëmijët e tyre. 27 Dhe ndodhi që Limhi filloi 4 Dhe pasi ishin vonuar në të vendosë mbretërinë dhe të vendin e shkretë dhe pasi vendosë paqe mes popullit të tij. zbuluan të bijat e Lamanitëve, 28 Dhe mbreti i Lamanitëve ve- ata u vunë në pritë; ndosi roja rreth e përqark tokës, 5 Dhe kur disa prej tyre ishin që ai të mund ta mbante popu- mbledhur së bashku për të llin e Limhit në vend, që ata të vallëzuar, ata dolën nga vendet mos iknin në vendin e shkretë; e tyre të fshehta dhe i kapën dhe ai i mbante rojat nga haraçi dhe i çuan në vendin e shkretë; që ai merrte nga Nefitët. po, ata çuan në vendin e shkretë

25a Mosia 21:3. 26a Mosia 7:9. 221 Mosia 20:6–18 njëzet e katër prej bijave të kishte qenë luftimi i popullit Lamanitëve. të tij. 6 Dhe ndodhi që kur Lamanitët 13 Dhe ata e morën atë, lidhën zbuluan se bijat e tyre mungo- plagët e tij dhe e sollën para nin, u zemëruan me popullin Limhit dhe thanë: Shiko, këtu e Limhit, pasi mendonin se është mbreti i Lamanitëve; pasi kishte qenë populli i Limhit. mori një plagë, ai ra mes të vde- 7 Prandaj, ata dërguan ushtrinë kurve të tyre dhe ata e lanë atë; e tyre; po madje mbreti vetë dhe shiko, ne e sollëm para teje; u vu në krye të popullit të tij; dhe tani, le ta vrasim. dhe ata shkuan në tokën e Nefit 14 Por Limhi u tha: Ju nuk do për të shkatërruar popullin e ta vrisni, por silleni këtu që unë Limhit. të mund ta shoh atë. Dhe ata ia 8 Dhe tani Limhi i pa ata sollën. Dhe Limhi i tha atij: nga kulla pasi kishte zbuluar Ç’arsye ke që të vish dhe të madje të gjitha përgatitjet e tyre luftosh kundër popullit tim? për luftë; prandaj ai mblodhi Shiko, populli im nuk e prishi njerëzit e tij së bashku dhe u vu abetimin që unë të bëra; prandaj, në pritë për ta në fusha dhe në pse duhej ta prishje ti betimin pyje. që i bëre popullit tim? 9 Dhe ndodhi që kur Lamanitët 15 Dhe tani mbreti tha: Unë e erdhën aty, njerëzit e Limhit prisha betimin, sepse njerëzit e filluan të binin mbi ta nga ven- tu grabitën bijat e popullit tim; det ku po prisnin dhe filluan t’i prandaj, në zemërim unë bëra vrisnin ata. që populli im të vinte në luftë 10 Dhe ndodhi që lufta u bë kundër popullit tënd. jashtëzakonisht e rëndë, pasi ata 16 Dhe tani Limhi nuk kishte luftuan si luanë për prenë e tyre. dëgjuar gjë në lidhje me këtë 11 Dhe ndodhi që populli çështje; prandaj ai tha: Unë do i Limhit filloi t’i vinte para të kërkoj mes popullit tim dhe Lamanitët; megjithëse ata nuk kushdo që ta ketë bërë këtë ishin në numër as sa gjysma gjë, do të mbarojë. Prandaj ai e Lamanitëve. Por, ata po alu- shkaktoi që të bëhej një kërkim ftonin për jetën e tyre dhe për mes popullit të tij. bashkëshortet e tyre dhe për 17 Tani, kur aGideoni i dëgjoi fëmijët e tyre; prandaj ata vunë këto gjëra, duke qenë kapiteni i në veprim tërë fuqinë e tyre mbretit, ai doli dhe i tha mbretit: dhe luftuan si dragonj. Unë të lutem, ndalo që të bëhen 12 Dhe ndodhi që ata gjetën kërkime për këta njerëz dhe mes të vdekurve mbretin e mos ia ngarko këtë gjë atyre. Lamanitëve; megjithatë ai nuk 18 Pasi, a nuk i mban mend ishte i vdekur; ishte i plagosur priftërinjtë e atit tënd, që këta dhe i lënë përdhe, kaq i shpejtë njerëz deshën t’i shkatërronin?

20 11a Alma 43:45. 14a Mosia 19:25–26. 17a Mosia 19:4–8. Mosia 20:19–21:5 222 Dhe a nuk janë ata në vendin takonin Lamanitët. Dhe ndodhi e shkretë? Dhe a nuk janë ata që ata takuan Lamanitët; dhe që kanë grabitur të bijat e mbreti i Lamanitëve u përul Lamanitëve? para tyre dhe iu lut në emër të 19 Dhe tani vër re, tregoja popullit të Limhit. mbretit këto gjëra, që ai të 26 Dhe kur Lamanitët panë mund t’i thotë popullit të tij që popullin e Limhit, se ata ishin të paqësohen me ne; pasi vër pa armë, ata patën amëshirë për re, ata po përgatiten për të na ta dhe u paqësuan ndaj tyre, rënë; dhe gjithashtu shiko se ka dhe u kthyen me mbretin e tyre vetëm pak prej nesh. në paqe në vendin e tyre. 20 Dhe vër re, ata vijnë me ushtritë e tyre të shumta; dhe, KAPITULLI 21 në qoftë se mbreti nuk i paqë- son ndaj nesh, ne do të vdesim. Populli i Limhit goditet dhe mundet 21 Pasi, a nuk po aplotësohen nga Lamanitët—Populli i Limhit fjalët e Abinadit që profetizoi takon Amonin dhe ndërron besim kundër nesh—dhe e gjithë kjo —Ata i tregojnë Amonit mbi një- sepse ne nuk deshëm të dëgjo- zet e katër fletët e Jareditëve. Rreth nim fjalët e Zotit dhe të hiqnim 122–121 para K. dorë nga paudhësitë tona? 22 Dhe tani, le ta paqësojmë Dhe ndodhi që Limhi dhe mbretin dhe të përmbushim populli i tij u kthyen në qytetin betimin që ne i kemi bërë atij; e Nefit dhe filluan përsëri të pasi është më mirë të jemi në jetonin në tokë në paqe. robëri, sesa të humbim jetët 2 Dhe ndodhi që pas shumë tona; prandaj, le t’i japim fund ditësh, Lamanitët filluan prapë kësaj gjakderdhjeje të madhe. trazirat e zemërimet kundër Ne- 23 Dhe tani, Limhi i tregoi fitëve dhe ata filluan të vinin në mbretit të gjitha gjërat në lidhje kufijtë rreth e përqark vendit. me atin e tij dhe me apriftërinjtë 3 Tani ata nuk guxonin t’i që kishin ikur në vendin e vrisnin, për shkak të betimit që shkretë dhe ua vuri fajin atyre mbreti i tyre i kishte bërë Lim- për grabitjen e bijave të tyre. hit; por ata i qëllonin në afytyrë 24 Dhe ndodhi që mbreti u dhe ushtronin mbi ta autorite- paqësua kundrejt popullit të tij tin e tyre; dhe filluan t’u vinin dhe ai u tha atyre: Le të shkoj- bbarra të rënda mbi shpinat e më pa armë e të takohemi me tyre dhe t’i shtypnin ata sikur popullin tim; dhe unë ju beto- të ishin një gomar pa gojë— hem me një betim, që populli im 4 Po, e gjithë kjo u bë që fjala e nuk do ta vrasë popullin tënd. Zotit të mund të plotësohej. 25 Dhe ndodhi që ata ndoqën 5 Dhe tani, fatkeqësitë e mbretin dhe shkuan pa armë të Nefitëve ishin të mëdha dhe

21a Mosia 12:1–8. 26a ush Dhembshuri. b Mosia 12:5. 23a Mosia 19:21, 23. 21 3a Mosia 12:2. 223 Mosia 21:6–17 nuk kishte mënyrë sesi ata të madje për të tretën herë dhe mund të shpëtonin nga duart e pësuan të njëjtën gjë; dhe ata që tyre, pasi Lamanitët i kishin nuk u vranë u kthyen prapë në rrethuar nga çdo anë. qytetin e Nefit. 6 Dhe ndodhi që njerëzit 13 Dhe ata u përulën madje filluan të mërmëritnin me mbre- deri në pluhur, duke iu nën- tin për shkak të fatkeqësive të shtruar zgjedhës së robërisë, tyre; dhe ata filluan të dëshiro- duke pranuar që të qëlloheshin nin që të shkonin e të luftonin dhe të dërgoheshin poshtë e kundër tyre. Dhe ata e brengo- lart dhe të ngarkuar, sipas dë- sën mbretin rëndë me ankimet shirave të armiqve të tyre. e tyre; prandaj ai i lejoi që të 14 Dhe ata u apërulën thellë- bënin sipas dëshirave të tyre. sisht madje në thellësitë e përu- 7 Dhe ata u mblodhën përsëri ljes; dhe ata iu lutën Perëndisë dhe veshën parzmoret e tyre, fuqimisht; po, madje tërë ditën dhe u vërsulën kundër Lama- e ditës ata iu lutën Perëndisë nitëve që t’i nxirrnin nga toka e së tyre, që ai t’i shpëtonte nga tyre. fatkeqësitë e tyre. 8 Dhe ndodhi që Lamanitët i 15 Dhe tani, Zoti qe ai ngadal- mundën ata dhe i shtynë tej shëm të dëgjonte lutjen e tyre, dhe vranë shumë prej tyre. për shkak të paudhësive të tyre; 9 Dhe tani, mes popullit të megjithatë Zoti i dëgjoi lutjet e Limhit pati një azi të madhe dhe tyre dhe filloi t’ua zbuste zemrat shumë vajtime, e veja mbante Lamanitëve, që ata të fillonin të zi për bashkëshortin e saj, i biri lehtësonin barrat e tyre; prapë- dhe e bija mbanin zi për atin e seprapë, Zoti nuk e pa të udhës tyre dhe vëllezërit për vëllezërit që t’i çlironte nga robëria. e tyre. 16 Dhe ndodhi që ata filluan të 10 Tani kishte shumë të veja përparonin pjesërisht në tokë në tokë dhe ato bërtitnin me zë dhe filluan të rritnin drithë më të lartë çdo ditë, pasi u kishte me bollëk dhe grigja dhe kope, hyrë një frikë e madhe nga që ata të mos vuanin më nga Lamanitët. uria. 11 Dhe ndodhi që britmat e 17 Tani, kishte një numër të tyre të vazhdueshme nxitën të madh grash, më të madh nga sa mbeturit e njerëzve të Limhit, kishte burra; prandaj mbreti që të zemëroheshin me Lama- Limhi urdhëroi që çdo burrë të nitët; dhe ata shkuan përsëri të ajepte për mbajtjen e të bvejave luftonin por përsëri u zmbrap- dhe të fëmijëve të tyre, që ata të sën, duke pësuar humbje të mos vdisnin nga uria; dhe këtë rënda. ata e bënë për shkak të numrit 12 Po, ata shkuan përsëri të madh të atyre që u vranë.

9a Mosia 12:4. 15a Fja. 15:29; 17a Mosia 4:16, 26. 14a Mosia 29:20. Mosia 11:23–25; b ush Ve (e). ush Përul, përulësi. DeB 101:7–9. Mosia 21:18–29 224 18 Tani, populli i Limhit që- Noeut, ai do të kishte bërë që ndroi i bashkuar si një trup aq ata të vriteshin. sa ishte e mundur dhe siguru- 24 Por, kur ai mori vesh se ata an drithin e tyre dhe grigjat e nuk ishin, por ishin vëllezër të tyre. tij dhe kishin ardhur nga toka 19 Dhe mbreti vetë nuk guxo- e Zarahemlës, ai u mbush me nte të dilte përjashta mureve të gëzim jashtëzakonisht të madh. qytetit, pa marrë roja me vete, 25 Tani, mbreti Limhi kishte duke pasur frikë se mund të dërguar, para se të vinte Amoni, binte, në ndonjë mënyrë, në një numër atë vogël njerëzish duart e Lamanitëve. që të bkërkonin vendin e Zara- 20 Dhe ai bëri që njerëzit e tij hemlës; por ata nuk e gjetën të kontrollonin vendin rreth e dot dhe humbën në vendin e përqark, që në ndonjë mënyrë shkretë. ata të mund të kapnin priftë- 26 Megjithatë, ata gjetën një rinjtë që ia mbathën në vendin vend që kishte qenë i populluar; e shkretë, që grabitën abijat e po, një vend i mbuluar me Lamanitëve dhe që kishin bërë akocka të thata; po, një vend që që një shkatërrim kaq i madh të kishte qenë i populluar dhe që vinte mbi ta. ishte shkatërruar; dhe ata, duke 21 Pasi ata donin që t’i kapnin menduar se ishte vendi i Zara- që të mund t’i ndëshkonin ata; hemlës, u kthyen në vendin pasi ata kishin ardhur gjatë e Nefit dhe arritën në kufijtë natës në tokën e Nefit dhe kishin e vendit, jo shumë ditë para vjedhur drithin e tyre dhe ardhjes së Amonit. shumë prej gjërave të tyre me 27 Dhe ata sollën me vete një vlerë; prandaj ata kishin vënë anal, madje një anal të njerëz- prita për ta. ve, kockat e të cilëve ata kishin 22 Dhe ndodhi që nuk pati më gjetur; dhe ishte gdhendur mbi trazira mes Lamanitëve dhe fletë metali. popullit të Limhit, madje deri 28 Dhe tani, Limhi u mbush në kohën që aAmoni dhe vëlle- përsëri me gëzim meqë mësoi zërit e tij erdhën në atë vend. nga goja e Amonit, se mbreti 23 Dhe mbreti, pasi doli përja- Mosia kishte një adhuratë nga shta portave të qytetit me rojat Perëndia, kështu që ai të mund e tij, zbuloi Amonin dhe vëlle- të interpretonte gdhendje të zërit e tij; dhe duke menduar se tilla; po, dhe Amoni gjithashtu ata mund të ishin priftërinjtë e u gëzua. Noeut, prandaj dha urdhër që 29 Por, Amoni dhe vëllezërit të kapeshin dhe të lidheshin e tij u mbushën me pikëllim, dhe të futeshin në aburg. Dhe po sepse kaq shumë prej vëllezërve të kishin qenë ata priftërinjtë e të tyre ishin vrarë;

20a Mosia 20:5. 25a Mosia 8:7. 28a Omni 1:20–22; 22a Mosia 7:6–13. b Mosia 7:14. Mosia 28:11–16. 23a Hel. 5:21. 26a Mosia 8:8. 225 Mosia 21:30–22:2 30 Dhe gjithashtu që mbreti tij, të cilët kishin ikur në vendin Noe dhe priftërinjtë e tij kishin e shkretë. shkaktuar, që populli të bënte 35 Ata kishin dëshirë të pagë- kaq shumë mëkate dhe paudhë- zoheshin si një dëshmitar dhe si kundër Perëndisë; dhe ata u si një dëshmi, se ishin të gat- pikëlluan gjithashtu për avdek- shëm t’i shërbenin Perëndisë jen e Abinadit; dhe gjithashtu me të gjitha zemrat e tyre; me- për b nisjen e Almës dhe të gjithatë ata e shtynë kohën; dhe njerëzve që shkuan me të, të një tregim i pagëzimit të tyre cilët kishin formuar një kishë do të ajepet pak më poshtë. të Perëndisë nëpërmjet fuqisë 36 Dhe tani, të gjitha përpje- dhe pushtetit të Perëndisë dhe kjet e Amonit dhe të njerëzve të besimit në fjalët që ishin folur tij dhe të mbretit Limhi dhe të nga Abinadi. popullit të tij, ishin që të shpë- 31 Po, ata u pikëlluan për nis- tonin nga duart e Lamanitëve jen e tyre, pasi nuk dinin se në dhe nga robëria. ç’drejtim ata kishin ikur. Tani ata do të ishin bashkuar me ta KAPITULLI 22 me gjithë qejf, pasi ata vetë kishin hyrë në një besëlidhje Bëhen plane që njerëzit të ikin nga me Perëndinë për t’i shërbyer robëria e Lamanitëve—Lamanitët atij dhe për të zbatuar urdhëri- dehen—Njerëzit ikin, kthehen në met e tij. Zarahemla dhe bëhen nënshtetas 32 Dhe tani, që kur erdhi të mbretit Mosia. Rreth 121–120 Amoni, mbreti Limhi kishte para K. hyrë gjithashtu në një besëlidhje me Perëndinë dhe gjithashtu Dhe tani ndodhi që Amoni shumë prej njerëzve të tij, për dhe mbreti Limhi filluan të t’i shërbyer atij dhe për të zba- këshilloheshin me njerëzit, sesi tuar urdhërimet e tij. mund të shpëtonin nga robëria; 33 Dhe ndodhi që mbreti Limhi dhe ata madje bënë që të gjithë dhe shumë nga njerëzit e tij njerëzit të mblidheshin së ba- kishin dëshirë të pagëzohe- shku; dhe këtë ata e bënë që të shin; por nuk kishte njeri në mund të kishin zërin e popullit tokë që të kishte aautoritet nga në lidhje me çështjen. Perëndia. Dhe Amoni refuzoi ta 2 Dhe ndodhi që ata nuk bënte këtë gjë, duke e konside- mund të gjenin udhë tjetër, që ruar veten shërbëtor të padenjë. të shpëtonin nga robëria, veçse 34 Prandaj, në atë kohë ata të merrnin me vete gratë dhe nuk formuan një kishë, duke fëmijët e tyre dhe grigjat e tyre, pritur Shpirtin e Zotit. Tani, ata dhe kopetë e tyre, dhe çadrat e kishin dëshirë të bëheshin tyre dhe të niseshin për në ven- madje si Alma dhe vëllezërit e din e shkretë; meqë Lamanitët

30a Mosia 17:12–20. 33a ush Autoritet. b Mosia 18:34–35. 35a Mosia 25:17–18. Mosia 22:3–15 226 ishin kaq shumë, sa ishte e me grigjat tona dhe me kopetë pamundur për njerëzit e Limhit tona për në vendin e shkretë; që të luftonin kundër tyre, duke dhe ne do të udhëtojmë përreth menduar të çliroheshin nga tokës së Shilomit. robëria me anë të shpatës. 9 Dhe ndodhi që mbreti i dë- 3 Tani, ndodhi që Gideoni gjoi fjalët e Gideonit. shkoi dhe qëndroi para mbretit 10 Dhe mbreti Limhi bëri që dhe i tha: Tani, O mbret, ti i ke populli të mblidhte grigjat tok; dëgjuar deri tani shumë herë dhe ai u dërgoi Lamanitëve fjalët e mia, kur kemi luftuar haraçin e verës; dhe ai u dërgoi kundër vëllezërve tanë, Lama- si dhuratë edhe ca verë tjetër; nitëve. dhe ata pinë pa u përmbajtur 4 Dhe tani, O mbret, në qoftë nga vera që mbreti Limhi u se ti nuk më ke konsideruar dërgoi atyre. shërbëtor të padobishëm, ose 11 Dhe ndodhi që njerëzit e në qoftë se deri tani ke dëgjuar mbretit Limhi u nisën natën sadopak fjalët e mia dhe ato të për në vendin e shkretë me kanë shërbyer ty, po kështu unë grigjat e tyre dhe me kopetë e dëshiroj që ti të dëgjosh fjalët e tyre dhe vajtën rreth e rrotull mia këtë herë dhe unë do të jem tokës së Shilomit në vendin e shërbëtori yt dhe do ta çliroj shkretë dhe kthyen drejtim popullin tënd nga robëria. drejt tokës së Zarahemlës, të 5 Dhe mbreti e lejoi atë që të udhëhequr nga Amoni dhe nga fliste. Dhe Gideoni i tha atij: vëllezërit e tij. 6 Shiko kalimin e pasmë, për- 12 Dhe ata kishin marrë me mes murit të pasmë, në pjesën e vete në vendin e shkretë të gjithë prapme të qytetit. Lamanitët ose arin dhe argjendin e tyre dhe rojat e Lamanitëve gjatë natës gjërat e tyre të çmueshme, që janë të dehur; prandaj t’u çojmë ata mund të mbartnin dhe gji- fjalë të gjithë njerëzve që të thashtu rezervat e tyre dhe ata mbledhin tok grigjat dhe kopetë vazhduan udhëtimin e tyre. e tyre, që të mund t’i çojnë gjatë 13 Dhe pasi ishin për shumë natës në vendin e shkretë. ditë në vendin e shkretë, ata 7 Dhe unë do të shkoj, sipas arritën në vendin e Zarahemlës urdhrit tënd, që t’u paguaj dhe u bashkuan me popullin e Lamanitëve haraçin e fundit të Mosias dhe u bënë nënshtetas verës dhe ata do të dehen; dhe të tij. ne do të kalojmë nëpër kalimin 14 Dhe ndodhi që Mosia i priti e fshehtë nga e majta e kampit me gëzim dhe ai gjithashtu mori të tyre, kur ata të jenë të dehur aanalet e tyre, si edhe banalet dhe në gjumë. që ishin gjetur nga njerëzit e 8 Kështu, ne do të nisemi me Limhit. gratë tona dhe me fëmijët tanë, 15 Dhe tani ndodhi që kur

22 14a Mosia 8:5. b Mosia 8:9. 227 Mosia 22:16–23:10 Lamanitët zbuluan që njerëzit 3 Dhe ata bënë tetë ditë udhë e Limhit ishin larguar nga në vendin e shkretë. vendi gjatë natës, ata dërguan 4 Dhe arritën në një vend, po, një ushtri në vendin e shkretë madje në një vend shumë të për t’i ndjekur ata; bukur e të këndshëm, në një 16 Dhe pasi i ndoqën për dy vend me ujë të kulluar. ditë, ata nuk mundën t’i ndiqnin 5 Dhe ata ngritën çadrat e tyre më gjurmët e tyre; prandaj ata dhe filluan të punonin tokën, humbën në vendin e shkretë. dhe filluan të ndërtonin ndër- tesa; po, ata ishin punëtorë dhe punonin jashtëzakonisht. Një rrëfim i Almës dhe popullit 6 Dhe njerëzit kishin dëshirë të Zotit, që u detyruan të iknin që Alma të bëhej mbreti i tyre, në vendin e shkretë nga njerëzit pasi populli i tij e donte shumë. e mbretit Noe. 7 Por, ai u tha atyre: Vini re, nuk është e nevojshme që ne të Përfshin kapitujt 23 dhe 24. kemi një mbret; pasi kështu thotë Zoti: Ju anuk duhet të KAPITULLI 23 çmoni një mish mbi një tjetër, ose një njeri nuk duhet të me- Alma refuzon të bëhet mbret—Ai ndojë se është mbi një tjetër; shërben si prift i lartë—Zoti qorton prandaj unë po ju them se nuk popullin e tij dhe Lamanitët është e nevojshme të keni një pushtojnë vendin e Helamit— mbret. Amuloni, kryetari i priftërinjve të 8 Megjithatë, po të ishte e këqij të mbretit Noe, sundon i mundur që ju të kishit gjithmo- varur nga monarku Lamanit. Rreth në njerëz të drejtë për mbretër, 145–121 para K. do të ishte mirë për ju të kishit një mbret. Tani Alma, duke qenë i para- 9 Por, kujtoni apaudhësinë e lajmëruar nga Zoti se ushtritë e mbretit Noe dhe të priftërinjve mbretit Noe do të vinin mbi ta të tij; dhe unë vetë brashë në dhe pasi ia bëri këtë të ditur një kurth dhe bëra shumë gjëra popullit të tij, kështu që ata që ishin të neveritshme në sytë mblodhën tok grigjat e tyre e Zotit, që më shkaktuan një dhe morën drithin e tyre dhe u pendim të rëndë; nisën për në vendin e shkretë, 10 Megjithatë, pas shumë të ndjekur nga ushtritë e mbre- a mundimesh, Zoti i dëgjoi tit Noe. thirrjet e mia dhe iu përgjigj 2 Dhe Zoti i forcoi, kështu lutjeve të mia dhe më ka bërë që njerëzit e mbretit Noe nuk një mjet në duart e tij, që të sjell mund t’i arrinin dhe t’i shkatë- kaq bshumë prej jush në njohu- rronin ata. rinë e vërtetësisë së tij.

23 7a Mosia 27:3–5. Mosia 11:1–15. 10a DeB 58:4. 9a Fja. 16:12; b Mosia 17:1–4. b Mosia 18:35. Mosia 23:11–25 228 11 Megjithatë, nuk lavdërohem priftërinjtë e tyre dhe të gjithë për këtë, pasi unë jam i padenjë mësuesit e tyre; dhe asnjë nuk të lavdëroj veten. u shenjtërua po të mos ishte 12 Dhe tani unë ju them se ju burrë i drejtë. jeni shtypur nga mbreti Noe 18 Prandaj, ata u kujdesën për dhe keni qenë në robërinë e tij njerëzit e tyre dhe i aushqyen dhe të priftërinjve të tij dhe me gjëra që kishin të bënin me ata ju çuan të bënit paudhësi; drejtësinë. prandaj ju u lidhët me arripat e 19 Dhe ndodhi që ata filluan paudhësisë. të përparojnë jashtëzakonisht 13 Dhe tani, pasi u çliruat në tokë; dhe e quajtën vendin nëpërmjet fuqisë së Perëndisë Helam. nga kjo robëri; po, madje nga 20 Dhe ndodhi që ata u shtuan duart e mbretit Noe dhe të dhe u përparuan jashtëzako- njerëzve të tij, si edhe nga pra- nisht në vendin e Helamit; dhe ngat e paudhësisë, po kështu ata ndërtuan një qytet të cilin e unë dëshiroj që ju të aqëndroni quajtën qyteti i Helamit. të vendosur në këtë bliri, me të 21 Megjithatë, Zoti e shikon cilën u bëtë të lirë dhe mos t’i të arsyeshme ta aqortojë popu- besoni casnjë njeriu që të bëhet llin e tij; po, ai provon bdurimin mbret mbi ju. e tyre dhe besimin e tyre. 14 Dhe mos i besoni askujt që 22 Megjithatë—kushdo që ve- të jetë amësuesi juaj ose prifti ndos abesimin e tij në të, po ai juaj, në qoftë se nuk është do të bngrihet në ditën e fundit. njeriu i Perëndisë, që ecën Po, dhe kështu ishte me këtë në udhët e tij dhe që zbaton popull. urdhërimet e tij. 23 Pasi vini re, unë do t’ju tre- 15 Kështu u mësoi Alma nje- goj se ata përfunduan në robëri rëzve të tij, që çdo njeri duhet dhe askush nuk mund t’i shpë- ta adojë fqinjin e tij si veten dhe tonte përveç Zotit, Perëndisë që nuk duhet të kishte bgrindje së tyre, po, madje Perëndisë mes tyre. së Abrahamit dhe të Isakut dhe 16 Dhe tani Alma qe akryeprifti të Jakobit. i tyre, duke qenë ai themeluesi 24 Dhe ndodhi që ai i shpëtoi i kishës së tyre. dhe u tregoi pushtetin e tij të 17 Dhe ndodhi që asnjëri nuk fuqishëm; dhe i madh qe gëzimi mori aautoritet të predikonte i tyre. ose të mësonte, po të mos ishte 25 Pasi vini re, ndodhi që ndë- nëpërmjet tij nga Perëndia. rsa ata ishin në tokën e Helamit, Prandaj, ai shenjtëroi të gjithë po, në qytetin e Helamit, ndërsa

12a 2 Ne. 28:19–22. b 3 Ne. 11:28–29. DeB 98:21. 13a Gal. 5:1. 16a Mosia 26:7. ush Ndëshkoj, b ush Liri. 17a ush Autoritet; ndëshkues. c Mosia 29:13. Priftëri. b ush Durim. 14a Mosia 18:18–22. 18a 1 Tim. 4:6. 22a ush Besim. 15a ush Dashuri. 21a Hel. 12:3; b 1 Ne. 13:37. 229 Mosia 23:26–39 punonin tokën, rreth e për- që ishin abijat e Lamanitëve qark, vini re, një ushtri Lama- t’u përgjëroheshin vëllezërve nitësh ishte në kufijtë e vendit. të tyre, që ata të mos i vrisnin 26 Tani ndodhi që vëllezërit e bashkëshortët e tyre. Almës ikën me vrap nga arat 34 Dhe Lamanitët patën amë- dhe u mblodhën tok në qytetin shirë për Amulonin dhe për e Helamit; dhe i kishte zënë vëllezërit e tij dhe nuk i shkatë- shumë frika për shkak të pam- rruan, për shkak të bashkësho- jes së jashtme të Lamanitëve. rteve të tyre. 27 Por, Alma u doli para dhe 35 Dhe Amuloni dhe vëllezërit qëndroi mes tyre dhe i nxiti e tij u bashkuan me Lamanitët ata të mos kishin frikë, por që dhe udhëtuan nëpër vendin ata duhej të kujtonin Zotin, e shkretë, në kërkim të tokës Perëndinë e tyre dhe se ai do së Nefit kur zbuluan tokën e t’i çlironte ata. Helamit që zotërohej nga Alma 28 Prandaj, ata përmbajtën fri- dhe vëllezërit e tij. kën dhe filluan t’i luten Zotit, 36 Dhe ndodhi që Lamanitët i që ai të zbuste zemrat e Lama- premtuan Almës dhe vëllezërve nitëve, që t’i kursenin ata dhe të tij, se në qoftë se do t’u trego- bashkëshortet e tyre dhe fëmijët nin drejtimin që të çonte te toka e tyre. e Nefit, ata do t’ua falnin jetën 29 Dhe ndodhi që Zoti ua zbuti dhe do t’i linin të lirë. zemrat Lamanitëve. Dhe Alma 37 Por, pasi Alma u tregoi dhe vëllezërit e tij shkuan tek drejtimin për në tokën e Nefit, ata dhe u dorëzuan në duart e Lamanitët nuk deshën ta tyre; dhe Lamanitët morën në mbanin premtimin e tyre; por dorë tokën e Helamit. vendosën aroja rreth e përqark 30 Tani, ushtritë e Lamanitëve vendit të Helamit mbi Almën që ndoqën pas njerëzit e mbretit dhe vëllezërit e tij. Limhi, humbën në vendin e 38 Dhe pjesa tjetër shkoi për shkretë për shumë ditë. në tokën e Nefit; dhe një pjesë e 31 Dhe vini re, ata gjetën pri- tyre u kthye në tokën e Helamit ftërinjtë e mbretit Noe, në një dhe gjithashtu sollën me vete vend që e quajtën Amulon; dhe bashkëshortet dhe fëmijët e ata kishin filluar të zotëronin rojave, që u lanë në tokë. tokën e Amulonit dhe kishin 39 Dhe mbreti i Lamanitëve filluar të punonin tokën. lejoi që Amuloni të bëhej mbret 32 Tani, emri i kryetarit të kë- dhe sundimtar i këtij populli që tyre priftërinjve ishte Amulon. ishte në tokën e Helamit; me- 33 Dhe ndodhi që Amuloni iu gjithatë ai nuk do të kishte fuqi përgjërua Lamanitëve; dhe ai u të bënte asgjë kundër vullnetit nxori edhe bashkëshortet e tyre të mbretit të Lamanitëve.

33a Mosia 20:3–5. 34a ush Dhembshuri. 37a Mosia 24:8–15. Mosia 24:1–11 230 KAPITULLI 24 Moisiut; as nuk u mësuan atyre fjalët e Abinadit; Amuloni persekuton Almën dhe 6 Por ata u mësuan atyre se njerëzit e tij—Ata do të vriten në ata duhej të mbanin analin e qoftë se luten—Zoti bën që barrat tyre dhe se mund t’i shkruanin - e tyre t’u duken të lehta—Ai i çli- njëri tjetrit. ron nga robëria dhe ata kthehen 7 Dhe kështu Lamanitët filluan në Zarahemla. Rreth 145–120 të shtoheshin në pasuri dhe - para K. filluan të bënin tregti me njëri -tjetrin dhe u shtuan shumë; Dhe ndodhi që Amuloni fitoi dhe filluan të bëhen një popull përkrahje në sytë e mbretit të dinak dhe i zgjuar, sipas zgju- Lamanitëve; prandaj, mbreti i arsisë së botës, po, një popull Lamanitëve i dha të drejtë atij shumë dinak, që kënaqeshin dhe vëllezërve të tij të caktohe- duke bërë çdo lloj ligësie dhe shin mësues mbi popullin e tij, plaçkitjeje, veçse të mos ishte po, madje edhe të popullit që mes vëllezërve të tyre. ishte në tokën Shemlon dhe në 8 Dhe tani ndodhi që Amuloni tokën Shilom, si dhe në tokën filloi të ushtronte aautoritet mbi Amulon. Almën dhe vëllezërit e tij dhe 2 Meqë Lamanitët kishin zotë- filloi ta persekutonte dhe bëri ruar të gjitha këto vende; pran- që fëmijët e tij të persekutonin daj, mbreti i Lamanitëve kishte fëmijët e tyre. caktuar mbretër në të gjitha 9 Pasi Amuloni e njihte Almën, këto vende. meqë kishte qenë a një nga 3 Dhe tani, emri i mbretit të priftërinjtë e mbretit dhe se Lamanitëve ishte Laman, duke ai qe ai që besoi në fjalët e u quajtur sipas emrit të atit të Abinadit dhe se u dëbua nga tij; dhe prandaj quhej mbreti prania e mbretit, dhe kështu Laman. Dhe ai ishte mbret mbi që ai ishte i zemëruar me të; shumë njerëz. pasi ishte nënshtetas i mbretit 4 Dhe ai caktoi mësues nga vë- Laman, megjithatë ai ushtronte llezërit e Amulonit në çdo tokë autoritet mbi ta, duke u ngar- që zotërohej nga populli i tij; kuar bpunë dhe duke u vënë dhe kështu filloi të mësohej mbikëqyrës. gjuha e Nefit mes gjithë popu- 10 Dhe ndodhi që aq të mëdha llit të Lamanitëve. qenë pikëllimet e tyre, saqë ata 5 Dhe ata ishin njerëz miqësorë filluan t’i luteshin me shpirt me njëri-tjetrin; megjithatë ata Perëndisë. nuk e njihnin Perëndinë; as nuk 11 Dhe Amuloni i urdhëroi u mësuan vëllezërit e Amulonit ata që të mos luteshin më; dhe gjë atyre në lidhje me Zotin, vendosi roja mbi ta që t’i rua- Perëndinë e tyre, as mbi ligjin e nin se çdo njeri që do të gjendej

24 8a DeB 121:39. 9a Mosia 17:1–4; 23:9. b Mosia 21:3–6. 231 Mosia 24:12–23 duke iu lutur Perëndisë, do të 17 Dhe ai i tha Almës: Ti do të vritej. shkosh para këtij populli dhe 12 Dhe Alma dhe njerëzit e tij unë do të vij me ty për ta çliruar nuk i ngritën zërat e tyre ndaj këtë popull nga arobëria. Zotit, Perëndisë së tyre, por ia 18 Tani ndodhi që Alma dhe aderdhën zemrat e tyre atij; dhe njerëzit e tij, mblodhën gjatë ai i njohu mendimet e zemrave natës grigjat e tyre së bashku, si të tyre. edhe drithin e tyre; po, madje 13 Dhe ndodhi që zëri i Zotit u gjatë gjithë natës ata ishin duke erdhi në pikëllimet e tyre, duke mbledhur grigjat e tyre së thënë: Ngrini kokat tuaja dhe bashku. ngushëllohuni, pasi unë e di 19 Dhe në mëngjes, Zoti bëri besëlidhjen që ju keni bërë me që mbi Lamanitët të vinte një mua; dhe unë do të bëj besë- gjumë ai rëndë, po, dhe të gjithë lidhje me popullin tim dhe do mbikëqyrësit e tyre ishin në ta çliroj nga robëria. gjumë të thellë. 14 Dhe unë do t’ju lehtësoj gji- 20 Dhe Alma dhe njerëzit e tij thashtu barrat që ju janë vënë ikën në vendin e shkretë; dhe mbi shpatulla, që ju të mos i pasi udhëtuan tërë ditën, ata ndjeni në shpinat tuaja, madje ngritën çadrat e tyre në një ndërsa jeni në robëri; dhe këtë luginë dhe ata e quajtën luginën do ta bëj që ju të qëndroni si Alma, pasi ai udhëhoqi udhën a dëshmitarë për mua në të e tyre në vendin e shkretë. ardhmen dhe që ju të dini me 21 Po, dhe në luginën e Almës siguri se unë, Zoti Perëndi, i ata i derdhën afalënderimet e vizitoj njerëzit e mi në bpikëlli- tyre Perëndisë, sepse ai kishte met e tyre. qenë mëshirëplotë me ta dhe 15 Dhe tani ndodhi që barrat ua lehtësoi barrat e tyre dhe i që iu vunë Almës dhe vëllezërve çliroi nga robëria; pasi ata kishin të tij u lehtësuan; po, Zoti i qenë në robëri dhe askush nuk aforcoi ata që të mund të duro- mund t’i çlironte veçse në ishte nin bbarrat e tyre me lehtësi dhe Zoti, Perëndia i tyre. ata iu nënshtruan me gëzim 22 Dhe ata i dhanë falënderi- dhe me cdurim gjithë vullnetit me Perëndisë, po, të gjithë të Zotit. burrat e tyre dhe të gjitha gratë 16 Dhe ndodhi që kaq i madh e tyre dhe të gjithë fëmijët e qe besimi i tyre dhe durimi i tyre që mund të flisnin, ngritën tyre, saqë zëri i Zotit u erdhi zërat e tyre në lavdërime për përsëri, duke thënë: Ngushë- Perëndinë e tyre. llohuni, pasi nesër unë do t’ju 23 Dhe tani Zoti i tha Almës: shpëtoj nga robëria. Nxitoni të largoheni, ti dhe

12a ush Lutje. b Alma 31:38; 33:23. 19a 1 Sam. 26:12. 14a ush Dëshmitar. c DeB 54:10. 21a ush Mirënjohës, b ush Mjerim. ush Durim. falënderime, dhënie 15a Mt. 11:28–30. 17a ush Robëri. falënderimi. Mosia 24:24–25:11 232 ky popull, nga ky vend, pasi Nefit ishin mbledhur së bashku, Lamanitët janë zgjuar dhe po ashtu edhe të gjithë njerëzit e të ndjekin; prandaj, largohuni Zarahemlës dhe ata ishin mble- nga ky vend dhe unë do t’i nda- dhur së bashku në dy grupe. loj Lamanitët në këtë luginë, që 5 Dhe ndodhi që Mosia lexoi ata të mos shkojnë më tutje në dhe bëri që t’i lexoheshin ana- ndjekje të këtij populli. let e Zenifit popullit të tij; po, ai 24 Dhe ndodhi që ata u larguan lexoi analet e popullit të Zeni- nga lugina dhe nisën udhëtimin fit, që nga koha që u larguan e tyre nëpër vendin e shkretë. nga toka e Zarahemlës, deri 25 Dhe pasi kishin qenë në ven- kur u kthyen përsëri. din e shkretë për dymbëdhjetë 6 Dhe ai lexoi gjithashtu rrëfi- ditë, ata arritën në vendin e min e Almës dhe të vëllezërve Zarahemlës; dhe mbreti Mosia të tij dhe të gjitha fatkeqësitë e i priti gjithashtu me gëzim. tyre, që nga koha që u larguan nga toka e Zarahemlës, deri në kohën që ata u kthyen përsëri. KAPITULLI 25 7 Dhe tani, kur Mosia i dha fund leximit të analeve, njerëzit Pasardhësit e Mulekut në Zarahem- e tij që kishin qëndruar në tokë, la bëhen Nefitë—Ata mësojnë mbi u goditën nga mrekullia dhe popullin e Almës dhe të Zenifit— çudia. Alma pagëzon Limhin dhe të gjithë 8 Pasi ata nuk dinin se ç’të popullin e tij—Mosia autorizon mendonin; pasi kur panë ata që Almën të organizojë Kishën e ishin çliruar anga robëria, ata u Perëndisë. Rreth 120 para K. mbushën me gëzim jashtëzako- Dhe tani mbreti Mosia bëri që nisht të madh. të gjithë njerëzit të mblidheshin 9 Dhe përsëri, kur menduan së bashku. për vëllezërit e tyre që ishin 2 Tani nuk kishte shumë nga vrarë nga Lamanitët, ata u mbu- fëmijët e Nefit, ose shumë nga shën me pikëllim dhe madje ata që ishin pasardhës të Nefit, derdhën shumë lotë pikëllimi. sa kishte nga anjerëzit e Zara- 10 Dhe përsëri, kur menduan hemlës, i cili ishte pasardhës i mbi mirësinë e menjëhershme bMulekut dhe i atyre që shkuan të Perëndisë dhe fuqinë e tij me të në vendin e shkretë. në shpëtimin e Almës dhe të 3 Dhe nuk kishte aq shumë vëllezërve të tij nga duart e nga njerëzit e Nefit dhe nga Lamanitëve dhe nga robëria, njerëzit e Zarahemlës, sa kishte ata ngritën zërat e tyre dhe i nga të Lamanitëve; po, ata nuk dhanë falënderime Perëndisë. ishin në numër as sa gjysma e 11 Dhe përsëri, kur menduan tyre. për Lamanitët të cilët ishin 4 Dhe tani, të gjithë njerëzit e vëllezërit e tyre, për gjendjen

25 2a Omni 1:13–19. ush Mulek. b Hel. 6:10. 8a Mosia 22:11–13. 233 Mosia 25:12–23 e tyre plot mëkate dhe të fëlli- dëshirë që ata gjithashtu të pa- qtë, ata ishin plot adhembje dhe gëzoheshin. ankth për mirëqenien e bshpir- 18 Prandaj, Alma hyri në ujë trave të tyre. dhe i apagëzoi ata; po, i pagëzoi 12 Dhe ndodhi që ata që ishin ata sipas mënyrës që ai pagëzoi fëmijët e Amulonit dhe të vëlle- vëllezërit e tij në bujërat e Mor- zërve të tij, që kishin marrë për monit; po, dhe të gjithë ata që bashkëshorte të bijat e Lamani- u pagëzuan i përkisnin kishës tëve, qenë të pakënaqur nga së Perëndisë; dhe kjo për shkak sjellja e etërve të tyre dhe nuk të besimit të tyre në fjalët e deshën të quheshin më me Almës. emrat e etërve të tyre, prandaj 19 Dhe ndodhi që mbreti Mosia ata morën mbi vete emrin e lejoi që Alma të themelonte Nefit, që të mund të quheshin kisha në të gjithë vendin e fëmijët e Nefit dhe të numërohe- Zarahemlës; dhe i dha afuqi shin me ata që quheshin Nefitë. të shuguronte priftërinj dhe 13 Dhe tani, të gjithë njerëzit e mësues mbi çdo kishë. Zarahemlës anumëroheshin me 20 Tani, kjo u bë, sepse kishte Nefitët dhe kjo sepse mbretëria kaq shumë njerëz, saqë nuk iu dha vetëm atyre që ishin ishte e mundur që të gjithë të pasardhës të Nefit. drejtoheshin nga një mësues; 14 Dhe tani ndodhi që kur as nuk mund të dëgjonin të Mosia mbaroi së foluri dhe së gjithë në një mbledhje fjalën e lexuari popullit, ai deshi që edhe Perëndisë; Alma t’i fliste popullit. 21 Prandaj, ata u mblodhën së 15 Dhe Alma u foli atyre, kur bashku në grupe të ndryshme ata ishin mbledhur tok në grupe që u quajtën kisha, secila kishë të mëdha dhe ai shkoi nga një kishte priftërinjtë e saj dhe grup te tjetri, duke u predikuar mësuesit e saj dhe secili prift njerëzve pendim dhe besim në predikonte fjalën sipas mënyrës Zot. që iu dha atij nga goja e Almës. 16 Dhe ai i nxiti popullin e 22 Dhe kështu, megjithëse Limhit dhe vëllezërit e tij, të kishte shumë kisha, ato të gji- gjithë ata që u çliruan nga robë- tha ishin një akishë; po, madje ria, që ata duhet të kujtonin se kisha e Perëndisë, pasi në këto qe Zoti që i shpëtoi. kisha nuk predikohej asgjë veç- 17 Dhe ndodhi që pasi Alma u se të ishte pendimi dhe besimi mësoi njerëzve shumë gjëra në Perëndi. dhe i dha fund të folurit ndaj 23 Dhe tani kishte shtatë kisha tyre, mbreti Limhi shprehu në vendin e Zarahemlës. Dhe dëshirën që të pagëzohej; dhe ndodhi që të gjithë ata që kishin i gjithë populli i tij kishte dëshirë të merrnin mbi vete

11a Mosia 28:3–4; shpirtrave. b Mosia 18:8–17. Alma 13:27. 13a Omni 1:19. 19a ush Priftëri. b ush Shpirt—Vlera e 18a Mosia 21:35. 22a Mosia 18:17. Mosia 25:24–26:10 234 aemrin e Krishtit, ose të Perë- ata ishin një popull i veçuar ndisë, u bashkuan me kishat e nga pikëpamja e besimit të tyre Perëndisë; dhe qëndruan të tillë edhe më 24 Dhe ata u quajtën apopulli i pas, madje në gjendjen e tyre të Perëndisë. Dhe Zoti derdhi mbi amishit dhe plot mëkate; pasi ta Shpirtin e tij dhe ata qenë të ata nuk donin t’i drejtoheshin bekuar dhe përparuan në tokë. Zotit, Perëndisë së tyre. 5 Dhe tani, gjatë sundimit të Mosias ata nuk ishin as sa KAPITULLI 26 gjysma e numrit të popullit të Perëndisë; por për shkak të Shumë anëtarë të Kishës çohen në agrindjeve mes vëllezërve, ata mëkat nga mosbesimtarët—Almës u shtuan edhe më shumë. i premtohet jeta e përjetshme—Ata 6 Pasi ndodhi që ata gënjyen që pendohen dhe pagëzohen marrin shumë veta që ishin pjesëtarë falje—Anëtarët e Kishës që kanë të kishës, me fjalët e tyre plot bërë mëkate, por që pendohen dhe lajka dhe bënë që ata të bënin i rrëfehen Almës dhe Zotit, do të shumë mëkate; prandaj, u bë falen; përndryshe ata nuk do të e nevojshme që ata që bënë numërohen më mes njerëzve të mëkat, që ishin në kishë, duhej Kishës. Rreth 120–100 para K. të aqortoheshin nga kisha. Tani ndodhi që kishte shumë 7 Dhe ndodhi që ata u çuan nga brezi i ri që nuk kuptonin para priftërinjve dhe iu dorë- dot fjalët e mbretit Beniamin, zuan priftërinjve nga mësuesit; duke qenë se ishin fëmijë të dhe priftërinjtë i çuan para vegjël, kur ai i foli popullit të Almës, i cili ishte akryeprifti. tij; dhe ata nuk besonin traditën 8 Tani, mbreti Mosia i kishte e etërve të tyre. dhënë Almës autoritetin mbi 2 Ata nuk besonin në atë që kishën. thuhej në lidhje me ringjalljen e 9 Dhe ndodhi që Alma nuk të vdekurve, as nuk besonin në dinte në lidhje me ta; por kishte lidhje me ardhjen e Krishtit. shumë dëshmitarë kundër 3 Dhe tani, për shkak të mos- tyre; po, njerëzit u ngritën dhe besimit të tyre ata nuk mund dëshmuan me shumicë për ta akuptonin fjalën e Perëndisë; paudhësinë e tyre. dhe zemrat e tyre ishin ngurtë- 10 Tani, një gjë e tillë nuk suar. kishte ndodhur më parë në 4 Dhe ata nuk donin të kishë; prandaj Alma u shqetësua pagëzoheshin, as nuk donin të në shpirtin e tij dhe bëri që ata bashkoheshin me kishën. Dhe të çoheshin para mbretit.

23a ush Jezu Krisht— 26 3a ush Kuptuar(it) Grindje. Marrja mbi veten (të). 6a Alma 5:57–58; 6:3. tonë e emrit të Jezu 4a ush Njeri i ush Paralajmëroj, Krishtit. natyrshëm. paralajmërim. 24a ush Besëlidhje. 5a ush Braktisje; 7a Mosia 29:42. 235 Mosia 26:11–25 11 Dhe ai i tha mbretit: Vër re, 18 Po, i bekuar qoftë ky popull këtu ke shumë njerëz që ne t’i që ka dëshirë të mbajë aemrin kemi sjellë, të cilët janë akuzu- tim; pasi me emrin tim ata do të ar nga vëllezërit e tyre; po, quhen; dhe ata janë të mitë. dhe janë kapur në paudhësi 19 Dhe për shkak se ti më të ndryshme. Dhe ata nuk pe- kërkove në lidhje me shkelësin, ndohen për paudhësitë e tyre; qofsh i bekuar. prandaj ne i kemi sjellë para 20 Ti je shërbëtori im; dhe unë teje, që ti të mund t’i gjykosh po bëj besëlidhje me ty që ti sipas krimeve të tyre. të kesh ajetë të përjetshme; dhe 12 Por, mbreti Mosia i tha ti do të më shërbesh dhe do të Almës: Vër re, unë nuk i gjykoj; shkosh në emrin tim dhe do prandaj t’i adorëzoj në duart e të mbledhësh tok delet e mia. tua për gjykim. 21 Dhe ai që do ta dëgjojë zërin 13 Dhe tani, shpirti i Almës u tim do të jetë adelja ime; dhe atë shqetësua përsëri; dhe ai vajti do ta marrësh në kishë dhe atë dhe i kërkoi Zotit se ç’duhej të unë do ta marr gjithashtu. bënte në lidhje me këtë çështje, 22 Pasi vër re, kjo është kisha pasi ai kishte frikë se mund të ime; kushdo që apagëzohet, do bënte gabim në sytë e Perëndisë. të pagëzohet në pendim. Dhe 14 Dhe ndodhi që pasi ai ia der- cilido që ti pranon, do të besojë dhi tërë shpirtin e tij Perëndisë, në emrin tim; dhe atë unë do ta zëri i Zotit i erdhi duke thënë: bfal bujarisht. 15 I bekuar qofsh ti, Alma dhe 23 Pasi, jam unë që amarr për- të bekuar qofshin ata që u pagë- sipër mëkatet e botës; pasi jam zuan në aujërat e Mormonit. Ti unë që i kam bkrijuar ata; dhe je i bekuar për shkak të bbesimit jam unë ai që i jep atij që beson tënd të jashtëzakonshëm vetëm deri në fund, një vend në krahun në fjalët e shërbëtorit tim tim të djathtë. Abinadi. 24 Pasi vër re, ata quhen me 16 Dhe të bekuar qofshin ata emrin tim; dhe në qoftë se më për shkak të besimit të tyre anjohin mua, ata do të vijnë të jashtëzakonshëm vetëm në përpara dhe do të kenë një fjalët që ti u ke thënë. vend përjetësisht në krahun tim 17 Dhe i bekuar qofsh ti, pasi ti të djathtë. ke themeluar një akishë mes këtij 25 Dhe do të ndodhë që kur të populli; dhe ata do të vendosen bjerë aboria e dytë, atëherë ata dhe do të jenë njerëzit e mi. që s’më kanë bnjohur kurrë

12a DeB 42:78–93. tonë e emrit të Jezu pagëzoj. 15a Mosia 18:30. Krishtit. b ush Fal; Heqje e b Mosia 17:2. 20a ush Zgjedhur(it) të; mëkateve. ush Besim. Zgjedhje; Jetë e 23a ush Shëlbues. 17a Mosia 25:19–24. përjetshme. b ush Krijoj, krijim. 18a Mosia 1:11; 5:8. 21a ush Bari i Mirë. 24a Gjo. 17:3. ush Jezu Krisht— 22a 2 Ne. 9:23. 25a DeB 88:99, 109. Marrja mbi veten ush Pagëzim, b DeB 76:81–86. Mosia 26:26–38 236 do të vijnë përpara dhe do të për mëkatet e tij, po ai nuk do qëndrojnë para meje. të numërohet mes popullit tim; 26 Dhe atëherë do të dinë se dhe kjo gjë do të respektohet unë jam Zoti, Perëndia i tyre, tani e tutje. se unë jam Shëlbuesi i tyre; por 33 Dhe ndodhi që kur Alma i ata nuk do të shëlbehen. dëgjoi këto fjalë, ai i shkroi që 27 Dhe atëherë unë do t’u po- t’i kishte dhe që të mund të gjy- hoj atyre, që nuk i anjoha kurrë; konte njerëzit e asaj kishe sipas dhe ata do të bnisen për në urdhërimeve të Perëndisë. zjarrin e cpashueshëm të përga- 34 Dhe ndodhi që Alma shkoi titur për djallin dhe për engjëjt dhe gjykoi ata që ishin kapur në e tij. paudhësi sipas fjalës së Zotit. 28 Prandaj, unë të them se ai 35 Dhe kushdo që u pendua që nuk do ta adëgjojë zërin tim, për mëkatet e tij dhe i arrëfeu po atë ti nuk do ta pranosh në ato, ai u numërua mes njerëzve kishën time, pasi atë unë nuk të kishës; do ta marr në ditën e fundit. 36 Dhe ata që nuk deshën të 29 Prandaj, unë po të them, rrëfenin mëkatet e tyre dhe të Shko; dhe kushdo që bën shkelje pendoheshin për paudhësinë e kundër meje, atë do ta agjykosh tyre, të njëjtët nuk u numëruan bsipas mëkateve që ai ka bërë; mes njerëzve të kishës dhe dhe në qoftë se i crrëfen mëka- emrat e tyre u afshinë. tet e tij para teje dhe meje 37 Dhe ndodhi që Alma rregu- dhe dpendohet me çiltërsinë e lloi të gjitha punët e kishës dhe zemrës së tij, atë do ta efalësh; ata filluan përsëri të kishin dhe unë do ta fal atë gjithashtu. paqe dhe të përparonin jashtë- 30 Po, dhe akurdo që njerëzit e zakonisht në punët e kishës, mi bpendohen, unë do t’ua fal duke ecur me kujdes para Perë- shkeljet që kanë bërë kundër ndisë, duke marrë shumë dhe meje. duke pagëzuar shumë. 31 Dhe ju duhet t’ia afalni 38 Dhe tani, të gjitha këto shkeljet njëri-tjetrit; pasi në të gjëra i bënë Alma dhe bashkë- vërtetë unë ju them juve, ai që punëtorët e tij, që mbikëqyrnin nuk i fal shkeljet e fqinjit të tij, kishën, duke ecur me zell të kur ai thotë se pendohet, po ai madh, duke mësuar fjalën e Pe- vetë ka çuar veten e tij në dënim. rëndisë në të gjitha gjërat, duke 32 Tani unë po të them, Shko; vuajtur të gjitha llojet e hidhë- dhe kushdo që nuk pendohet rimeve, duke u persekutuar

27a Mt. 7:21–23. c 3 Ne. 1:25. Mosia 29:19–20. b Llu. 13:27. ush Rrëfej, rrëfim. 31a 3 Ne. 13:14–15; c DeB 76:43–44. d ush Pendohem, DeB 64:9–10. 28a 2 Ne. 9:31; DeB 1:14. pendim. 35a ush Rrëfej, rrëfim. 29a ush Gjykoj, gjykim. e ush Fal. 36a Eks. 32:33; b ush Përgjegjësi, 30a Moro. 6:8. Alma 1:24. përgjegjshëm (i), b Eze. 33:11, 15–16; ush Libër i Jetës; përgjegjshmëri. Vep. 3:19–20; Shkishërim. 237 Mosia 26:39–27:8 nga të gjithë ata që nuk bënin prej atyre që nuk besonin, nuk pjesë në kishën e Perëndisë. duhej të apersekutonte ndonjë 39 Dhe ata i qortuan vëllezërit prej atyre që i përkisnin kishës e tyre; dhe ata gjithashtu u së Perëndisë. aqortuan, secili nga fjala e Perë- 3 Dhe u dha një urdhër i rreptë ndisë, sipas mëkateve të tij, ose nëpër të gjitha kishat, se nuk sipas mëkateve që kishte bërë, duhej të kishte persekutime duke qenë të urdhëruar nga mes tyre, se duhej të kishte Perëndia që të b luteshin pa abarazi mes gjithë njerëzve; pushim dhe të jepnin cfalënde- 4 Se nuk duhej të linin as rime në të gjitha gjërat. krenarinë as mendjemadhësinë që të trazonte apaqen e tyre; se çdo njeri duhej të bçmonte KAPITULLI 27 fqinjin sikurse veten, duke punuar me duart e tyre për Mosia ndalon persekutimin dhe mbajtjen e vetvetes. kërkon barazi—Alma i Riu dhe të 5 Po, dhe të gjithë priftërinjtë katër bijtë e Mosias përpiqen të dhe mësuesit e tyre duhet të shkatërrojnë Kishën—Një engjëll apunonin me duart e tyre që të shfaqet dhe i urdhëron ata të mos mbanin vetveten, në të gjitha ndjekin më udhën e tyre të ligë— rastet, me përjashtim të sëmu- Alma mbetet pa gojë—I gjithë ndjeve ose në nevojë të madhe; njerëzimi duhet të lindë përsëri dhe duke i bërë këto gjëra, ata për të marrë shpëtim—Alma dhe u mbushën me b mirësinë e të bijtë e Mosias shpallin lajme të Perëndisë. gëzueshme. Rreth 100–92 para K. 6 Dhe filloi të kishte përsëri Dhe tani, ndodhi që persekuti- paqe të madhe në tokë; dhe met që iu bënë kishës nga ata njerëzit filluan të shtoheshin që nuk besonin u bënë kaq të shumë dhe filluan të shpërnda- mëdha, saqë anëtarët e kishës hen përjashta vendit mbi faqen filluan të mërmëritnin dhe të e dheut, po, në veri dhe në jug, ankoheshin te drejtuesit e tyre në lindje dhe në perëndim, duke në lidhje me çështjen; dhe ata u ndërtuar qytete të mëdha dhe ankuan tek Alma. Dhe Alma e fshatra në të gjitha pjesët e botës. shtroi çështjen para mbretit të 7 Dhe Zoti i vizitoi dhe i bega- tyre Mosia. Dhe Mosia u këshi- toi ata; dhe ata u bënë një popull llua me priftërinjtë e tij. i madh dhe i pasur. 2 Dhe ndodhi që mbreti Mosia 8 Tani, bijtë e Mosias numëro- dërgoi një shpallje në tërë ven- heshin mes atyre që nuk beso- din rreth e përqark, që asnjë nin; ashtu edhe një nga abijtë e

39a ush Paralajmëroj, falënderimi. b ush Vlerësoj. paralajmërim. 27 2a ush Përndjek, 5a Mosia 18:24, 26. b 2 Ne. 32:8–9. përndjekje. b ush Hir. c ush Mirënjohës, 3a Mosia 23:7; 29:32. 8a ush Alma, bir i falënderime, dhënie 4a ush Paqe. Almës. Mosia 27:9–17 238 Almës numërohej mes tyre, ai ton ti kishën e Perëndisë? Pasi quhej Alma sikurse i ati; megji- Zoti ka thënë: aKjo është kisha thatë, ai u bë njeri shumë i keq ime dhe unë do ta vendos atë; dhe bidhujtar. Dhe ishte njeri i dhe asgjë nuk mund ta për- shumë fjalëve dhe i bënte shumë mbysë atë, veçse të jetë shkelja lajka popullit; prandaj, ai drejtoi e popullit tim. shumë njerëz që të vepronin 14 Dhe engjëlli tha përsëri: sipas paudhësive të tij. Shiko, Zoti ka dëgjuar alutjet e 9 Dhe ai u bë një pengesë e popullit të tij dhe gjithashtu madhe për përparimin e kishës lutjet e shërbëtorit të tij, Almës, së Perëndisë; aduke grabitur ze- i cili është ati yt; pasi ai është mrat e njerëzve; duke shkaktuar lutur me besim të madh në përçarje të mëdha mes njerëzve; lidhje me ty, që ti të mund të duke i dhënë mundësi armikut sillesh në njohurinë e së vërtetës; të Perëndisë të ushtronte fuqinë prandaj, për këtë shkak unë e tij mbi ta. erdha të të bind ty për fuqinë 10 Dhe tani ndodhi që, ndërsa dhe autoritetin e Perëndisë, që po përpiqej poshtë e lart të blutjet e shërbëtorëve të tij të shkatërronte kishën e Perëndisë, mund të marrin përgjigje, sipas pasi ai u bashkua fshehtas me besimit të tyre. të bijtë e Mosias duke u përpje- 15 Dhe tani, vër re, a mund të kur të shkatërronin kishën dhe vësh në dyshim fuqinë e Perë- të nxirrnin nga udha e drejtë po- ndisë? Pasi vër re, a nuk e tund pullin e Zotit, në kundërshtim tokën zëri im? Dhe, a nuk mund me urdhërimet e Perëndisë, ose të më shohësh mua këtu, para madje të mbretit— teje? Dhe unë jam dërguar nga 11 Dhe sikurse ju thashë, ndë- Perëndia. rsa po përpiqeshin të angrinin 16 Tani, unë të them: Shko dhe krye kundër Perëndisë, vini re, kujto robërinë e etërve të tu në një bengjëll i Perëndisë iu cshfaq tokën e Helamit dhe në tokën e atyre; dhe ai zbriti si të ishte Nefit; dhe kujto sa gjëra të më- në një re; dhe u foli si të ishte dha ka bërë ai për ta; pasi ata me një zë rrufeje që e bëri të ishin në robëri dhe ai i açliroi. dridhej tokën ku ata ishin; Dhe tani po të them ty, Alma, 12 Dhe kaq e madhe qe habia e shko udhës tënde dhe mos u tyre, sa ata ranë përdhe dhe përpiq më të shkatërrosh ki- nuk kuptuan fjalët që ai u foli shën, që lutjet e tyre të mund atyre. të marrin përgjigje dhe kjo, 13 Megjithatë ai thirri përsëri, madje edhe nëse ti vetë do të duke thënë: Alma, ngrihu që- flakesh tej. ndro drejt dhe përse e perseku- 17 Dhe tani ndodhi që këto

8b ush Idhujtari. c Vep. 9:1–9; 14a Alma 10:22. 9a 2 Sam. 15:1–6. Alma 8:15. b Morm. 9:36–37. 11a ush Kryengritje. 13a ush Jezu Krisht— 16a Mosia 23:1–4. b ush Engjëj. Kreu i Kishës. 239 Mosia 27:18–28 qenë fjalët e fundit që engjëlli i hapeshin, që të shihnin dhe të foli Almës dhe u largua. dinin për mirësinë dhe lavdinë 18 Dhe tani Alma dhe ata që e Perëndisë. qenë me të ranë përsëri përdhe, 23 Dhe ndodhi që pasi ata pasi e madhe qe habia e tyre; agjëruan dhe u lutën për hapë- pasi panë me sytë e tyre një sirën e dy ditëve dhe dy netëve, engjëll të Zotit; dhe zëri i tij qe gjymtyrët e Almës morën fuqinë si rrufe që tundi tokën; dhe ata e tyre dhe ai u ngrit më këmbë e dinin se nuk mund të ishte dhe filloi t’u fliste atyre, duke i asgjë tjetër përveçse fuqia e ftuar që të gëzohehin: Perëndisë, që mundi të tundte 24 Pasi tha ai, unë jam pendu- tokën dhe e bëri të dridhej ar për mëkatet e mia dhe jam sikur do të çahej. ashëlbuar nga Zoti; shikoni, 19 Dhe tani, habia e Almës qe unë kam lindur nga Shpirti. kaq e madhe, sa ai u bë memec 25 Dhe Zoti më tha: Mos u dhe nuk mund ta hapte gojën; mrekullo, se i gjithë njerëzimi, po, dhe u bë i dobët, madje kaq po, burra dhe gra, të gjitha ko- sa nuk mund të lëvizte duart e mbet, fiset, gjuhët dhe popujt tij; prandaj, u mor nga ata që duhet të alindin rishtas; po, të ishin me të dhe u mbart i pafu- lindin nga Perëndia, të bndry- qishëm, madje derisa e shtrinë shuar nga gjendja e tyre e cmi- para atit të tij. shit dhe e rënë në një gjendje 20 Dhe ata i treguan atit të tij drejtësie, duke qenë të shëlbuar të gjitha sa u kishin ndodhur; nga Perëndia, duke u bërë bijtë dhe ati i tij u gëzua, pasi ai e dhe bijat e tij; dinte se qe fuqia e Perëndisë. 26 Dhe kështu ata bëhen krije- 21 Dhe ai bëri që të mblidhej sa të reja; dhe në qoftë se nuk e tok një turmë njerëzish, që të bëjnë këtë, ata, në aasnjë mëny- mund të dëshmonin se ç’kishte rë, nuk mund të trashëgojnë bërë Zoti për të birin dhe gji- mbretërinë e Perëndisë. thashtu për ata që ishin me të. 27 Unë po ju them, në qoftë 22 Dhe ai bëri që priftërinjtë të se nuk bëhet një gjë e tillë, mblidheshin së bashku; dhe ata ata duhet të dëbohen; dhe këtë filluan të agjëronin dhe t’i lute- e di, pasi unë isha gati të shin Zotit, Perëndisë së tyre, dëbohesha. që ai t’i hapte gojën Almës, që 28 Megjithatë, pasi kalova me ai të mund të fliste dhe gjitha- vështirësi nëpër shumë vuajtje, shtu që gjymtyrët e tij të mund duke u penduar, pothuaj deri të merrnin fuqinë e tyre—që në vdekje, Zoti në mëshirën e tij sytë e njerëzve të mund të e pa të arsyeshme të më shpëto-

24a 2 Ne. 2:6–7. Alma 5:14; b Mosia 3:19; 16:3. ush Shëlbej, Mois. 6:59. c ush Mishtor. shëlbuar (i), shëlbim. ush Lindur (i) 26a Gjo. 3:5. 25a Rom. 6:3–11; përsëri, lindur (i) Mosia 5:7; nga Perëndia. Mosia 27:29–37 240 nte nga një djegie e apafund ve gjërat që ata kishin dëgjuar dhe unë u linda nga Perëndia. dhe që kishin parë, dhe duke 29 Shpirti im u shëlbua nga predikuar fjalën e Perëndisë në vreri i hidhësisë dhe nga pra- vështirësi të madhe, duke qenë ngat e paudhësisë. Unë isha në të persekutuar pa masë nga ata humnerën më të thellë; por tani që nuk besonin, duke u goditur unë shoh dritën e mrekullue- nga shumë prej tyre. shme të Perëndisë. Shpirti im qe 33 Por megjithëkëtë, ata i sollën adërrmuar nga mundimi i për- një ngushëllim të madh kishës, jetshëm; por unë jam rrëmbyer duke vërtetuar besimin e tyre dhe shpirti im nuk vuan më. dhe duke i nxitur ata, me du- 30 Unë e hodha poshtë Shë- rueshmëri dhe punë të madhe, lbuesin tim dhe e mohova atë që të zbatonin urdhërimet e që ishte folur nga etërit tanë; Perëndisë. por tani, kështu që ata të mund 34 Dhe katër prej tyre ishin të parashikojnë se ai do të vijë abijtë e Mosias; dhe emrat e tyre dhe se ai mban mend çdo krijesë ishin Amon dhe Aaron, dhe të krijimit të tij, ai do t’u shfaqet Omner, dhe Himni; këta ishin atyre të gjithëve. emrat e të bijve të Mosias. 31 Po, açdo gju do të gjunjëzo- 35 Dhe ata udhëtuan nëpër të het dhe çdo gjuhë do të pohojë gjithë vendin e Zarahemlës dhe para tij. Po, madje në ditën e mes gjithë njerëzve që ishin nën fundit, kur të gjithë njerëzit do sundimin e mbretit Mosia, duke të qëndrojnë para tij për t’u u përpjekur me gjithë zell të bgjykuar nga ai, atëherë ata do ndreqnin të gjitha dëmtimet që të pohojnë se ai është Perëndia; ata i kishin bërë kishës, duke atëherë do të pohojnë ata që rrëfyer të gjitha mëkatet e tyre jetojnë cpa Perëndi në botë, se dhe duke treguar të gjitha gjykimi i një dënimi të përjet- gjërat që ata kishin parë dhe shëm është i drejtë për ta; dhe duke u shpjeguar profecitë dhe ata do të tunden dhe do të shkrimet e shenjta të gjithë dridhen dhe do të tkurren nën atyre që donin t’i dëgjonin ato. shikimin e syrit të tij ddepërtues. 36 Dhe kështu, ata ishin vegla 32 Dhe tani ndodhi që Alma në duart e Perëndisë, për të filloi që nga kjo kohë e tutje të sjellë shumë vetë në njohurinë mësonte njerëzit dhe ata që qenë e së vërtetës, po, në njohurinë e me Almën në kohën kur engjëlli Shëlbuesit të tyre. u shfaq para tyre, shkuan poshtë 37 Dhe sa të bekuar që janë e lart nëpër në të gjithë vendin, ata! Pasi ata ashpallën paqe; duke u njoftuar të gjithë njerëz- ata shpallën blajme të mira, të

28a 2 Ne. 9:16. b ush Jezu Krisht— Mosias. 29a Mosia 2:38. Gjykatësi. 37a Isa. 52:7; 31a Fil. 2:9–11; c Alma 41:11. Mosia 15:14–17. Mosia 16:1–2; d ush Perëndi. ush Predikoj. DeB 88:104. 34a ush Amon, bir i b ush Ungjill. 241 Mosia 28:1–9 së mirës; dhe ata u shpallën a duronin që ndonjë b shpirt njerëzve se Zoti mbretëron. njeriu të mbaronte; po, madje vetëm mendimet se ndonjë shpirt do të pësonte vuajtje cpa KAPITULLI 28 mbarim, i bënin të ngjetheshin dhe të dridheshin. Bijtë e Mosias shkojnë t’u predikoj- 4 Dhe kështu veproi Shpirti i në Lamanitëve—Mosia përkthen Zotit mbi ta, pasi ata kishin fletët e Jareditëve duke përdorur qenë mëkatarët më të aurryer. dy gurët shikues. Rreth 92 para K. Dhe Zoti e pa të arsyeshme Tani ndodhi që pasi abijtë e në bmëshirën e tij të pafund Mosias bënë të gjitha këto gjëra, që t’i kursente ata; megjithë- ata morën një numër të vogël se ata vuajtën dhembje të me vete dhe u kthyen tek ati i mëdha shpirtërore për shkak tyre, mbreti dhe dëshiruan nga të paudhësive të tyre, duke ai që t’i lejonte që me këta të vuajtur shumë dhe duke u cilët ata i kishin zgjedhur, të frikësuar se do të dëboheshin mund të shkonin në tokën e përgjithnjë. bNefit, që ata të mund të predi- 5 Dhe ndodhi që ata iu përgjë- konin gjërat që kishin dëgjuar ruan atit të tyre për shumë ditë, dhe që të mund t’u sillnin që të mund të shkonin në tokën vëllezërve të tyre Lamanitë, e Nefit. fjalën e Perëndisë— 6 Dhe mbreti Mosia shkoi të 2 Që ndoshta të mund t’i pyeste Zotin, në qoftë se duhej sillnin ata në njohurinë e Zotit, t’i lejonte bijtë e tij të shkonin Perëndisë së tyre dhe t’i bindnin mes Lamanitëve që të prediko- për paudhësinë e etërve të tyre; nin fjalën. dhe se ndoshta mund t’i shëro- 7 Dhe Zoti i tha Mosias: Leri nin ata nga aurrejtja që kishin të shkojnë, pasi shumë do të ndaj Nefitëve, që edhe ata të besojnë në fjalët e tyre dhe ata mund të silleshin që të gëzohe- do të kenë jetën e përjetshme; shin në Zotin, Perëndinë e tyre, dhe unë do t’i ashpëtoj bijtë e tu që të mund të bëheshin miq me nga duart e Lamanitëve. njëri-tjetrin dhe të mos kishte 8 Dhe ndodhi që Mosia u dha më grindje në të gjithë vendin leje të shkonin dhe të bënin që Zoti, Perëndia i tyre, u kishte sipas kërkesës së tyre. dhënë atyre. 9 Dhe ata anisën udhëtimin e 3 Tani, ata dëshironin që tyre për në vendin e shkretë shpëtimi duhej t’i njoftohej për të shkuar që të predikonin çdo krijese, pasi nuk mund të fjalën mes Lamanitëve; dhe

28 1a Mosia 27:34. Mois. 7:41. b ush Mëshirshëm (i), b Omni 1:12–13; b ush Shpirt—Vlera e mëshirë. Mosia 9:1. shpirtrave. 7a Alma 19:22–23. 2a Jakobi 7:24. c Jakobi 6:10; 9a Alma 17:6–9. 3a Alma 13:27; DeB 19:10–12. 3 Ne. 17:14; 4a Mosia 27:10. Mosia 28:10–20 242 unë do të bëj një brrëfim të 17 Tani, pasi Mosia mbaroi së veprimeve të tyre më pas. përkthyeri këto anale, vini re, 10 Tani, mbreti Mosia nuk ato jepnin një histori të popullit kishte kujt t’ia kalonte mbretë- që ishte ashkatërruar, që nga rinë, pasi asnjë nga bijtë e tij koha kur ata u shkatërruan gjatë nuk e pranoi mbretërinë. ndërtimit të bkullës së madhe, në 11 Prandaj, ai mori analet që kohën që Zoti cngatërroi gjuhën ishin gdhendur mbi afletët e e njerëzve dhe ata u shpërnda- tunxhit dhe gjithashtu fletët e në tutje mbi faqen e të gjithë Nefit dhe të gjitha gjërat që ai dheut, po, dhe madje që nga ajo kishte mbajtur dhe kishte ruaj- kohë deri më herët në krijimin tur sipas urdhërimeve të Perë- e Adamit. ndisë, pasi i përktheu dhe bëri 18 Tani, ky rrëfim bëri që që të shkruheshin analet që ishin njerëzit e Mosias të pikëllohe- mbi bfletët e arit, që ishin gjetur shin jashtëzakonisht, po, ata nga njerëzit e Limhit, që iu do- ishin të mbushur me hidhërim; rëzuan atij nga dora e Limhit; megjithatë, ai u dha atyre njo- 12 Dhe këtë ai e bëri për shkak huri të madhe, në të cilën ata u të kureshtjes së madhe të popu- gëzuan. llit të tij; pasi ata dëshironin 19 Dhe ky rrëfim do të shkru- jashtë mase të dinin në lidhje het më vonë; pasi vini re, është me ata njerëz që kishin qenë e domosdoshme që të gjithë shkatërruar. njerëzit të dinë gjërat që janë 13 Dhe tani, ai i përktheu ato shkruar në këtë rrëfim. me anë të atyre dy agurëve që 20 Dhe tani, sikurse ju thashë, ishin ngulitur në dy cepat e një pasi mbreti Mosia i bëri këto harku. gjëra, ai mori fletët e atunxhit 14 Tani, këto gjëra ishin përga- dhe të gjitha gjërat që ai kishte titur që nga fillimi dhe ishin pa- mbajtur dhe ia kaloi Almës që suar nga një brez në tjetrin, me ishte i biri i Almës; po, të gjitha qëllim që të përkthenin gjuhët; analet, dhe gjithashtu binterpre- 15 Dhe ato u mbajtën dhe u tuesit, dhe ia kaloi atij dhe e ruajtën nga dora e Zotit, që ai urdhëroi që t’i mbante dhe t’i t’i zbulonte çdo krijese që do të cruante ato, dhe gjithashtu të zotëronte vendin, paudhësitë mbante një anal të popullit, dhe neveritë e popullit të tij; duke i pasuar ato nga një brez 16 Dhe kushdo që i ka këto në tjetrin, ashtu sikurse ishin gjëra, quhet ashikues sipas më- kaluar, që nga koha që Lehi u nyrës së kohërave të vjetra. largua nga Jeruzalemi.

9b Alma 17–26. ush Shikues. Thumim. 11a ush Fletë tunxhi. 17a Mosia 8:7–12. c ush Shkrime të b ush Fletë të arta. b Eth. 1:1–5. shenjta—Shkrime 13a ush Urim dhe c Zan. 11:6–9. të shenjta për t’u Thumim. 20a Alma 37:3–10. ruajtur. 16a Mosia 8:13–18. b ush Urim dhe 243 Mosia 29:1–11 KAPITULLI 29 7 Dhe tani, në qoftë se do të caktohej një tjetër në vend të tij, Mosia propozon që gjykatës të vini re, unë kam frikë se do të zgjidhen në vend të një mbreti— ngjalleshin grindje mes jush. Mbretërit e paudhë e çojnë popu- Dhe kush e di, po sikur biri im, llin e tyre në mëkat—Alma i Riu të cilit i takon mbretëria, mund zgjidhet kryegjykatës nga zëri i të zemërohet dhe të tërheqë një popullit—Ai është gjithashtu krye- pjesë të këtij populli pas vetes, prift mbi Kishën—Alma Plaku dhe gjë e cila do të shkaktonte luftë- Mosia vdesin. Rreth 92–91 para K. ra dhe grindje mes jush, që do të ishin shkak për derdhje të Tani, pasi Mosia e kishte bërë madhe gjaku dhe për çorodit- këtë, ai dërgoi lajmëtarë nëpër jen e udhës së Zotit, po, dhe të gjithë vendin, mes gjithë njerëz- shkatërronin shpirtrat e shumë ve, pasi donte të dinte se kë do- njerëzve. nin të kishin për mbret të tyre. 8 Tani, unë po ju them juve, le 2 Dhe ndodhi që zëri i popullit të jemi të urtë dhe të marrim erdhi, duke thënë: Ne dëshiroj- parasysh këto gjëra, pasi ne më që Aaroni, biri yt, të jetë nuk kemi të drejtë të shkatë- mbreti ynë dhe sundimtari ynë. rrojmë birin tim; as nuk do të 3 Tani, Aaroni kishte shkuar kishim ndonjë të drejtë të shka- në tokën e Nefit, prandaj mbreti tërronim dikë tjetër në qoftë se nuk mund t’ia kalonte mbretë- caktohej në vend të tij. rinë atij; as Aaroni nuk donte 9 Dhe në qoftë se biri im do të ta merrte përsipër mbretërinë; kthehej përsëri te krenaria dhe dhe asnjë nga abijtë e Mosias gjërat e tij të kota, atij do t’i kuj- nuk donte të merrte përsipër toheshin gjërat që ka thënë dhe mbretërinë. do të kërkojë të drejtën e tij për 4 Prandaj mbreti Mosia dërgoi mbretërinë, gjë që do ta bënte përsëri mes popullit; po, madje atë dhe gjithashtu këtë popull dërgoi mes popullit një fjalë të të mëkatonin shumë. shkruar. Dhe këto ishin fjalët 10 Dhe tani le të jemi të urtë që ishin shkruar, duke thënë: dhe të marrim parasysh këto 5 Vër re, O ti populli im, ose gjëra dhe të bëjmë atë që do vëllezër të mi, pasi ju çmoj si të të shërbejë për paqen e këtij tillë, unë dëshiroj që ju të keni populli. parasysh shkakun për të cilën 11 Prandaj, unë do të jem jeni thirrur—pasi ju dëshironi mbreti juaj për ditët që më kanë të keni një ambret. mbetur; megjithatë, le të acaktoj- 6 Tani, unë ju njoftoj se ai të më bgjykatës për ta gjykuar këtë cilit me të drejtë i takon mbretë- popull sipas ligjit tonë; dhe ne ria, nuk ka pranuar dhe nuk do do të vëmë sërish në rregull ta marrë përsipër mbretërinë. punët e këtij populli, pasi ne do

29 3a Mosia 27:34. 11a Mosia 29:25–27. 5a 1 Sam. 8:9–19. b Eks. 18:13–24. Mosia 29:12–22 244 të caktojmë njerëz të urtë që të jo të gjithë njerëzit janë të drej- jenë gjykatës, që të gjykojnë të, nuk është e domosdoshme këtë popull sipas urdhërimeve që ju të keni një mbret ose të Perëndisë. mbretër që të sundojnë mbi ju. 12 Tani, është më mirë që një 17 Pasi, vini re, sa shumë njeri të gjykohet nga Perëndia, apaudhësi shkakton një mbret sesa nga njeriu, pasi gjykimet i blig, po, dhe çfarë shkatërrim e Perëndisë janë gjithmonë të të madh! drejta, kurse gjykimet e njeriut 18 Po, kujtoni mbretin Noe, nuk janë gjithmonë të drejta. aligësinë e tij dhe neveritë e tij 13 Prandaj, po të ishte e mu- dhe gjithashtu ligësitë dhe ne- ndur që ju të kishit njerëz atë veritë e popullit të tij. Shikoni drejtë që të ishin mbretërit tuaj, çfarë shkatërrim i madh ra mbi të cilët do të vendosnin ligjet e ta; dhe gjithashtu, për shkak të Perëndisë dhe të gjykonin këtë paudhësive të tyre ata u sollën popull sipas urdhërimeve të tij; në brobëri. po, në qoftë se ju do të kishit 19 Dhe po të mos ishte për për mbretër njerëz që do të bë- ndërhyrjen e Krijuesit të tyre të nin madje sikurse bëri ati im, shumëditur dhe kjo për shkak bBeniamini, për këtë popull— të pendimit të tyre të sinqertë, unë ju them, në qoftë se ky do ata duhet të mbeteshin patjetër të ishte gjithmonë rasti, atëherë në robëri deri tani. do të ishte e domosdoshme që 20 Por vini re, ai i çliroi pasi ju të keni gjithmonë mbretër që ata e apërulën veten para tij; dhe të sundojnë mbi ju. sepse ata iu blutën atij me fuqi, 14 Dhe madje, unë vetë kam ai i çliroi nga robëria; dhe kë- punuar me gjithë fuqinë dhe shtu punon Zoti me fuqinë e tij aftësinë që kam zotëruar, t’ju në të gjitha rastet mes fëmijëve mësoj juve urdhërimet e Perë- të njerëzve, duke shtrirë krahun ndisë dhe të vendos paqe në e cmëshirës në drejtim të atyre, tërë vendin, që të mos ketë që e vënë dbesimin e tyre në të. luftëra as grindje, as vjedhje, as 21 Dhe vini re, tani unë ju plaçkitje, as vrasje dhe kurrfarë them, ju nuk mund të rrëzoni lloj paudhësie. nga froni një mbret të paudhë, 15 Dhe kushdo që bëri paudhë- veçse nëpërmjet grindjesh të si, atë e adënova sipas krimit që mëdha dhe gjakderdhjesh të bëri, sipas ligjit që na u dha nga mëdha. etërit tanë. 22 Pasi vini re, ai ka amiqtë e tij 16 Tani unë po ju them se meqë në paudhësi dhe ai mban rojet e

13a Mosia 23:8, 13–14. b 1 Sam. 8:10–18; c Eze. 33:11, 15–16; b FeM. 1:17–18. Mosia 12:1–8; Mosia 26:30. 15a Alma 1:32–33. Eth. 6:22–23. d ush Besim. 17a Alma 46:9–10. 20a Mosia 21:13–15. 22a 1 Mbr. 12:8–14. b Mosia 23:7–9. b Eks. 2:23–25; 18a Mosia 11:1–15. Alma 43:49–50. 245 Mosia 29:23–33 tij rreth tij; dhe ai shqyen ligjet të madh, madje ashtu sikurse e e atyre që kanë sunduar me drej- ka vizituar këtë vend deri tani. tësi përpara tij; dhe ai shkel me 28 Dhe tani, në qoftë se ju keni këmbë urdhërimet e Perëndisë; gjykatës dhe ata nuk ju gjykojnë 23 Dhe ai bën ligje dhe i dërgon sipas ligjit që ju është dhënë, ju mes popullit të tij, po, ligje sipas mund të bëni që ata të gjykohen aligësisë së tij; dhe kushdo që nga një gjykatës më i lartë. nuk u bindet ligjeve të tij, ai e 29 Në qoftë se gjykatësit tuaj bën që të shkatërrohet; dhe të lartë nuk japin gjykime të kushdo që ngre krye kundër tij, drejta, ju duhet të bëni që një ai do të dërgojë ushtritë e tij ku- numër i vogël i gjykatësve tuaj ndër tyre për t’i luftuar dhe në më të ulët të mblidhen së qoftë se do të ketë mundësi ai bashku dhe ata do të gjykojnë do t’i shkatërrojë ata; dhe kështu gjykatësit tuaj më të lartë, sipas një mbret i padrejtë shtrembë- zërit të popullit. ron udhët e të gjithë drejtësisë. 30 Dhe unë ju urdhëroj t’i bëni 24 Dhe tani vini re, unë ju them këto gjëra në frikën e Zotit; dhe juve, se nuk është e domosdo- unë ju urdhëroj t’i bëni këto shme që neveri të tilla të bien gjëra dhe të mos keni mbret; që mbi ju. në qoftë se këta njerëz bëjnë 25 Prandaj, zgjidhni ju sipas mëkate dhe paudhësi, ato do të zërit të këtij populli, gjykatës, bien mbi kokat e tyre. që ju të mund të gjykoheni si- 31 Pasi vini re, unë ju them juve pas ligjeve që ju janë dhënë nga se mëkatet e shumë njerëzve etërit tanë, të cilat janë të drejta janë shkaktuar nga paudhësitë dhe të cilat iu dhanë atyre nga e mbretërve të tyre; prandaj dora e Zotit. paudhësitë e tyre bien mbi 26 Tani, nuk është e zakon- kokat e mbretërve të tyre. shme që zëri i popullit të dëshi- 32 Dhe tani unë dëshiroj që kjo rojë diçka që është kundër asaj apabarazi të mos ekzistojë më që është e drejtë; por është e në këtë vend, veçanërisht mes zakonshme për pakicën e po- këtij popullit tim; por unë dë- pullit të dëshirojë atë që nuk shiroj që kjo tokë të jetë një tokë është e drejtë; prandaj, këtë ju e blirisë dhe cçdo njeri të mund do ta respektoni dhe do ta bëni të gëzojë njëlloj të drejtat dhe ligjin tuaj—t’i bëni punët tuaja privilegjet e tij, derisa Zoti do nëpërmjet zërit të popullit. ta shohë të arsyeshme që ne të 27 Dhe anë qoftë se vjen koha mund të jetojmë dhe të trashë- që zëri i popullit zgjedh pau- gojmë tokën, po, madje aq gjatë dhësinë, atëherë është koha që sa një nga pasardhësit tanë të gjykimet e Perëndisë të bien mbesë mbi faqen e dheut. mbi ju; po, atëherë është koha që 33 Edhe shumë gjëra të tjera u ai do t’ju vizitojë me shkatërrim shkroi atyre mbreti Mosia, duke

23a ush Lig (i), ligësi. 32a Alma 30:11. ush Liri. 27a Alma 10:19. b 2 Ne. 1:7; 10:11. c Alma 27:9. Mosia 29:34–44 246 u shpallur të gjitha telashet dhe të ishin gjykatësit e tyre që t’i ngatërresat e një mbreti të drejtë, gjykonin sipas aligjit që u ishte po, të gjitha mundimet e shpirtit dhënë atyre; dhe ata u gëzuan për popullin e tij dhe gjithashtu jashtëzakonisht për shkak të të gjitha mërmëritjet e njerëzve blirisë që u ishte dhënë atyre. për mbretin e tyre; dhe ai ua 40 Dhe dashuria që ata kishin shpjegoi të gjitha këto atyre. për Mosian u shtua edhe më 34 Dhe ai u tha se këto gjëra shumë; po, ata e çmuan atë më nuk duhet të ekzistonin; por shumë se çdo njeri tjetër; pasi që barra duhet t’i bjerë gjithë ata nuk e shikonin atë si një popullit, që çdo njeri të mbajë tiran që kërkonte të përfitonte, pjesën e tij. po, për atë pasuri që korrupton 35 Dhe ai u shpalosi edhe të shpirtin; pasi ai nuk u kishte gjitha të këqijat, nën të cilat ata kërkuar atyre ndonjë pasuri, do të vuanin, po të kishin një as nuk ishte gëzuar në gjak- mbret të poshtër për të sunduar derdhje; por ai kishte vendosur mbi ta; a paqe në tokë dhe i kishte 36 Po, të gjitha paudhësitë dhe dhënë popullit të tij atë që neveritë e tyre dhe të gjitha ata të çliroheshin nga çdo lloj luftërat, dhe grindjet, dhe robërie; prandaj ata e çmuan gjakderdhjet, dhe vjedhjet, dhe atë, po, jashtëzakonisht, jashtë plaçkitjet, dhe lavirësitë, dhe të mase. gjitha llojet e paudhësive që 41 Dhe ndodhi që ata caktuan nuk mund të numërohen—du- agjykatësit që do të sundonin ke u thënë atyre se këto gjëra mbi ta, ose t’i gjykonin ata sipas nuk duhet të ekzistojnë, se ato ligjit; dhe këtë ata e bënë në të ishin haptas në kundërshtim gjithë vendin. me urdhërimet e Perëndisë. 42 Dhe ndodhi që Alma u emë- 37 Dhe tani ndodhi, pasi rua që të ishte kryegjykatësi i mbreti Mosia i dërgoi këto parë, duke qenë edhe kryeprift gjëra mes popullit, ata u bindën pasi i ati ia kishte ngarkuar atij mbi vërtetësinë e fjalëve të tij. atë detyrë dhe duke e ngarkuar 38 Prandaj, ata hoqën dorë atë në lidhje me të gjitha punët nga dëshira për një mbret dhe e kishës. po pritnin me padurim që çdo 43 Dhe tani ndodhi që Alma njeri të kishte të njëjtat të drejta aeci në udhët e Zotit dhe ai në tërë vendin; po, dhe çdo zbatoi urdhërimet e tij dhe dha njeri shprehu gatishmëri të gjykime të drejta; dhe pati paqe përgjigjej për mëkatet e tij. të vazhdueshme në të gjithë 39 Prandaj, ndodhi që ata u vendin. mblodhën në grupe nëpër tërë 44 Dhe kështu filloi mbretërimi vendin, që të ngrinin zërin e i gjykatësve në të gjithë tokën e tyre në lidhje me se kush do Zarahemlës, mes gjithë njerëzve

39a Alma 1:14. 40a ush Paqebërës. 43a ush Ec, ec me b ush Liri. 41a Mosia 29:11. Perëndinë. 247 Mosia 29:45–Alma 1:3 që quheshin Nefitë; dhe Alma qenë agjashtëdhjetë e tre vjeç; qe kryegjykatësi i parë. duke u bërë në tërësi, pesëqind 45 Dhe tani ndodhi që ati i tij e nëntë vjet që nga koha që Lehi vdiq duke qenë tetëdhjetë e dy u largua nga Jeruzalemi. vjeç, duke jetuar për të plotësu- 47 Dhe kështu mbaroi mbretë- ar urdhërimet e Perëndisë. rimi i mbretërve mbi popullin e 46 Dhe ndodhi që gjithashtu Nefit; dhe kështu mbaruan ditët Mosia vdiq, në vitin e tridhjetë e Almës që ishte themeluesi i e tretë të mbretërimit të tij, duke kishës së tyre.

Libri i Almës

BIRI I ALMËS

nali i Almës, që ishte biri i Almës, kryegjykatësi i parë mbi Apopullin e Nefit dhe gjithashtu kryeprift i Kishës. Një rrëfim për mbretërimin e gjykatësve dhe luftërat dhe grindjet mes popullit. Dhe gjithashtu një rrëfim i një lufte mes Nefitëve dhe Lamanitëve, sipas analit të Almës, kryegjykatësit të parë.

KAPITULLI 1 para Perëndisë, duke mos lënë asnjë që të mbretërojë në vend Nehori mëson doktrina të gënje- të tij; megjithatë ai kishte ve- b shtërta, themelon një kishë, paraqet ndosur ligje dhe ato qenë intriga të priftërinjve dhe vret Gi- njohur nga populli; prandaj ata deonin—Nehori ekzekutohet për qenë të detyruar t’u bindeshin krimet e tij—Intrigat e priftërinj- ligjeve që ai kishte bërë. ve dhe përndjekjet përhapen mes 2 Dhe ndodhi që në vitin e popullit—Priftërinjtë e sigurojnë parë të mbretërimit të Almës vetë jetesën, njerëzit kujdesen për në fronin e gjykimit, u soll një a të varfërit dhe Kisha përparon. njeri para tij për t’u gjykuar, Rreth 91–88 para K. një njeri që ishte i madh dhe që ishte i njohur për fuqinë e ANI ndodhi që gjatë vitit të tij të madhe. Tparë të mbretërimit të gjyka- 3 Dhe ai kishte shkuar mes tësve mbi popullin e Nefit, nga njerëzve, duke u predikuar kjo kohë e tutje, mbreti Mosia atyre atë që ai ae quante të ishte pasi ashkoi atje ku shkojnë tërë fjala e Perëndisë, duke iu banorët e tokës, pasi bëri një bkundërvënë kishës; duke u luftim të mirë, duke ecur drejt shpallur njerëzve që çdo prift

46a Mosia 6:4. b Jar. 1:5; 2a Alma 1:15. [alma] Alma 4:16; 3a Eze. 13:3. 1 1a Mosia 29:46. Hel. 4:22. b ush Antikrisht. Alma 1:4–14 248 dhe mësues duhet të bëhet ci vegël në duart e Perëndisë për njohur dhe ata dnuk duhet të të çliruar popullin e Limhit nga punojnë me duart e tyre, por robëria. duhet të mbahen nga populli. 9 Tani, meqë Gideoni e për- 4 Dhe ai dëshmoi gjithashtu balloi atë me fjalët e Perëndisë, para popullit se i gjithë njerëzi- ai u zemërua me Gideonin mi duhet të shpëtohet ditën e dhe nxori shpatën dhe filloi ta fundit dhe se ata nuk duhej të qëllonte atë. Tani Gidoeni, kishin frikë, as të dridheshin, duke pasur mbi supe shumë por mund të ngrinin kokën lart vite, nuk qe në gjendje t’i bënte dhe të gëzonin; pasi Zoti kishte ballë, prandaj ai u avra nga krijuar të gjithë njerëzit dhe shpata e tij. kishte shëlbuar gjithashtu të 10 Dhe njeriu që e vrau atë u gjithë njerëzit dhe në fund mor nga njerëzit e kishës dhe u të gjithë njerëzit do të kishin çua para Almës, që të agjykohej jetë të përjetshme. sipas krimeve që ai kishte bërë. 5 Dhe ndodhi që ai ua mësoi 11 Dhe ndodhi që ai qëndroi njerëzve këto gjëra kaq shumë, para Almës dhe mbrojti veten saqë shumë u besuan fjalëve të me shumë guxim. tij, madje kaq shumë, sa ata 12 Por Alma i tha atij: Vër filluan ta mbanin dhe t’i jepnin re, kjo është hera e parë që para. aintriga e priftërinjve u shfaq 6 Dhe ai filloi të ngrihej në mes këtij populli. Dhe vër re, ti kryelartësinë e zemrës së tij nuk je vetëm fajtor për intrigën dhe të vishte rroba shumë të e priftërinjve, por je përpjekur çmueshme, po, dhe madje filloi ta futësh atë me shpatë; dhe të themelonte një akishë sipas po të futet intriga e priftërinjve mënyrës së predikimit të tij. me forcë mes këtij populli, do 7 Dhe ndodhi që ndërsa po të çojë në shkatërrimin e tij të shkonte t’u predikonte atyre plotë. që besonin në fjalën e tij, ai 13 Dhe ti ke derdhur gjakun e takoi një njeri që i përkiste një njeriu të drejtë, po, të një kishës së Perëndisë, po, madje, njeriu që ka bërë shumë të mira një nga mësuesit e saj; dhe mes këtij populli; dhe në qoftë filloi të grindej rreptë me të, se do të të kursenim ty, gjaku kështu që ai të mund të largo- i tij do të binte mbi ne për nte njerëzit nga kisha; por ahakmarrje. njeriu i bëri ballë atij duke e 14 Prandaj, ti je dënuar të vde- qortuar me afjalët e Perëndisë. sësh, në bazë të ligjit që na u 8 Tani, emri i këtij njeriu ishte dha nga Mosia, mbreti ynë i aGideon; dhe qe ai që ishte një fundit dhe i cili u njoh nga

3c Llu. 6:26; 1 Ne. 22:23. Perëndisë. 12a 2 Ne. 26:29. d Mosia 18:24, 26; 27:5. 8a Mosia 20:17; 22:3. ush Intriga të 6a 1 Ne. 14:10. 9a Alma 6:7. priftërinjve. 7a ush Fjalë e 10a Mosia 29:42. 13a ush Hakmarrje. 249 Alma 1:15–25 ky popull; prandaj ky popull 20 Po, ata i persekutonin dhe i duhet t’i apërmbahet ligjit. hidhëronin me të gjitha llojet e 15 Dhe ndodhi që ata e morën fjalëve dhe kjo për shkak të atë; dhe emri i tij ishte aNehor; përulësisë së tyre; pasi ata nuk dhe ata e çuan atë në majë të ishin kryelartë në sytë e tyre kodrës Manti dhe aty u bë, ose dhe sepse ata i njoftonin fjalën më mirë aty ai pranoi mes qiejve e Perëndisë njëri-tjetrit, pa apara dhe tokës se ç’u kishte mësuar dhe pa çmim. njerëzve ishte në kundërshtim 21 Tani, kishte një ligj të me fjalën e Perëndisë; dhe aty ai rreptë mes njerëzve të kishës, vuajti një bvdekje të turpshme. që askush që i përkiste kishës, 16 Megjithatë, kjo gjë nuk i dha nuk do të ngrihej dhe të aperse- fund përhapjes së intrigave të kutonte ata që nuk i përkisnin priftërinjve në tërë vendin; pasi kishës dhe se nuk do të kishte kishte shumë që i donin gjërat e as persekutim mes tyre. kota të botës dhe vazhduan të 22 Megjithatë, kishte shumë predikonin doktrina të rreme; mes tyre që filluan të krenohe- dhe këtë e bënë për të fituar shin dhe filluan të grindeshin apasuri dhe nderime. nxehtësisht me kundërshtarët e 17 Megjithatë, ata nuk guxonin tyre, madje sa të ziheshin; po, të agënjenin haptas nga frika e ata do të qëllonin njëri-tjetrin ligjit, pasi gënjeshtarët dënohe- me grushtet e tyre. shin; prandaj, ata bënin sikur 23 Tani, kjo qe në vitin e dytë të predikonin sipas besimit të mbretërimit të Almës dhe ishte tyre; dhe tani ligji nuk do të arsyeja që i shkaktoi hidhërim kishte fuqi mbi asnjë njeri për të madh kishës; po, qe shkaku i bbesimin e tij. trazirave të mëdha për kishën. 18 Dhe ata nuk guxonin të 24 Pasi zemrat e shumë vetave avidhnin, nga frika e ligjit, pasi u ngurtësuan dhe emrat e tyre të tillët do të dënoheshin; as u afshinë dhe ata nuk kujtohe- nuk guxonin të grabitnin ose shin më mes njerëzve të Perë- të vrisnin, pasi ai që bvriste ndisë. Dhe gjithashtu shumë u dënohej me cvdekje. blarguan nga mesi i tyre. 19 Por ndodhi që kushdo që 25 Tani, kjo qe një provë e nuk bënte pjesë në kishën e madhe për ata që qëndruan të Perëndisë, filloi të persekutonte paepur në besimin e tyre; me- ata që bënin pjesë në kishën e gjithatë, ata qenë të paepur dhe Perëndisë dhe që kishin marrë të palëvizshëm në zbatimin e mbi vete emrin e Krishtit. urdhërimeve të Perëndisë dhe

14a ush Dënim kapital. b Alma 30:7–12; përndjekje. 15a Alma 1:2. NeB 1:11. 24a Eks. 32:33; b LiP. 13:1–9. 18a ush Vjedh, Vjedhje. Mosia 26:36; 16a ush Pasuri; b ush Vrasje. Alma 6:3. Kotë (i), kotësi. c ush Dënim kapital. ush Shkishërim. 17a ush Ndershëm (i), 20a Isa. 55:1–2. b Alma 46:7. ndershmëri; Gënjim. 21a ush Përndjek, ush Braktisje. Alma 1:26–32 250 ata i qëndruan me adurim per- dhe në kope dhe kafshë të tra- sekutimit që shtohej mbi ta. sha të çdo lloji, dhe gjithashtu 26 Dhe kur priftërinjtë linin bollëk në drithë, dhe në ar, dhe apunën e tyre për t’u njoftuar në argjend, dhe në gjëra të njerëzve fjalën e Perëndisë, çmueshme; dhe bollëk në bmën- njerëzit gjithashtu linin punët dafsh dhe të linjta të endura me e tyre për të dëgjuar fjalën e mjeshtri, dhe të gjitha llojet e Perëndisë. Dhe kur priftërinjtë pëlhurave të mira shtëpiake. ua kishin njoftuar atyre fjalën e 30 Dhe kështu, në rrethanat e Perëndisë, ata të gjithë u kthyen tyre të abegatshme, ata nuk për- përsëri me zell në punët e tyre; zinin askënd që ishte i bzhve- dhe prifti, duke mos e vlerësuar shur, ose që ishte i uritur, ose veten mbi dëgjuesit, pasi pre- që ishte i etur, ose që ishte i dikuesi nuk ishte më i mirë nga sëmurë, ose që nuk ishte i ush- dëgjuesi, as nuk ishte mësuesi qyer; dhe ata nuk i vunë zemrat më i mirë nga nxënësi; dhe kë- e tyre pas pasurive; prandaj ata shtu, ata ishin të gjithë njëlloj ishin bujarë me të gjithë, si pleq dhe të gjithë punonin, çdo njeri ashtu dhe të rinj, si robër ashtu bsipas fuqisë së tij. dhe njerëz të lirë, si burra ashtu 27 Dhe ata u ajepnin nga pasu- dhe gra, qoftë me pjesëtarë ose ria e tyre, çdo njeri sipas asaj që me jopjesëtarë të kishës, pa bërë kishte, të bvarfërve dhe nevoj- cdallim mes njerëzve në nevojë. tarëve dhe të sëmurëve, dhe të 31 Dhe kështu ata u begatuan pikëlluarve; dhe ata nuk vishnin dhe u bënë shumë më të pasur veshje të çmueshme, megjithatë se ata që nuk bënin pjesë në ki- ishin të paqmë dhe të hijshëm. shën e tyre. 28 Dhe kështu ata vendosën 32 Pasi ata që nuk bënin pjesë punët e kishës; dhe kështu ata në kishën e tyre jepeshin pas filluan të kishin përsëri paqe magjive dhe pas aidhujtarive ose të vazhdueshme, pavarësisht bpërtacisë dhe duke u cmarrë nga gjithë persekutimet që u me thashetheme dhe me dsmirë bëheshin. dhe me grindje; duke veshur 29 Dhe tani për shkak të rroba të shtrenjta; duke u engri- qëndrueshmërisë së kishës, ata tur në kryelartësinë e syve të filluan të ishin jashtëzakonisht tyre; duke persekutuar, duke të apasur, duke pasur me bollëk gënjyer, duke vjedhur, duke nga të gjitha gjërat që kishin grabitur, duke bërë lavirësi nevojë—një bollëk në grigja dhe duke vrarë dhe duke bërë

25a ush Durim. DeB 42:29–31. b ush Përtac, përtaci. 26a Mosia 18:24, 26; 29a ush Pasuri. c ush Shpifje. 27:3–5. b Alma 4:6. d ush Zili. b Mosia 4:27; DeB 10:4. 30a Jakobi 2:17–19. e Jakobi 2:13; 27a ush Lëmoshë, b ush Varfër (i). Alma 31:25; dhënie lëmoshe. c Alma 16:14; Morm. 8:28. b Llu. 18:22; DeB 1:35. ush Kryelartësi, Mosia 4:26; 32a ush Idhujtari. krenari. 251 Alma 1:33–2:10 të gjitha llojet e ligësisë; megji- 3 Tani kjo ishte alarmuese për thëqë, ligji vihej në zbatim, aq njerëzit e kishës dhe gjithashtu sa ishte e mundur, mbi të gjithë për të gjithë ata që nuk ishin ata që e shkelnin. tërhequr që të bindeshin nga 33 Dhe ndodhi që duke ush- Amlici; pasi ata e dinin se sipas truar kështu ligjin mbi ta, çdo ligjit të tyre gjëra të tilla duhej njeri të vuante sipas asaj që ai të vendoseshin nga azëri i po- kishte bërë, ata u bënë më të pullit. qetë dhe nuk guxonin të bënin 4 Prandaj, po të ishte e mundur ndonjë ligësi nga frika se do që Amlici të fitonte zërin e të zbuloheshin; prandaj, kishte popullit, ai, duke qenë njeri i shumë paqe mes popullit të lig, do t’u ahiqte atyre të drejtat Nefit deri në vitin e pestë të dhe privilegjet e kishës; pasi mbretërimit të gjykatësve. ishte qëllimi i tij të shkatërronte kishën e Perëndisë. 5 Dhe ndodhi që populli u KAPITULLI 2 mblodh tok nga të gjitha anët e vendit, çdo njeri sipas mendjes Amlici kërkon të bëhet mbret dhe së tij, qoftë për Amlicin ose nuk pranohet nga zëri i popullit— kundër tij, në grupe të veçuara, Pasuesit e tij e bëjnë atë mbret duke patur shumë kundërshti- —Amlicitët bëjnë luftë kundër me dhe agrindje të habitshme Nefitëve dhe shpartallohen—La- me njëri-tjetrin. manitët dhe Amlicitët bashkojnë 6 Dhe kështu u mblodhën tok forcat dhe shpartallohen—Alma së bashku për të treguar me vret Amlicin. Rreth 87 para K. zërat e tyre në lidhje me këtë Dhe ndodhi që në fillim të vitit çështje; dhe ata u çuan para të pestë të mbretërimit të tyre, gjykatësve. filloi një grindje mes popullit; 7 Dhe ndodhi që zëri i popullit pasi një farë njeriu, i quajtur qe kundër Amlicit, kështu që ai Amlici, duke qenë njeri shumë nuk u bë mbret mbi popullin. dinak, po, njeri i zgjuar, sipas 8 Tani, kjo shkaktoi gëzim të zgjuarsisë së botës, duke qenë madh në zemrat e atyre që i urdhërit të njeriut që vrau ishin kundër tij; por Amlici i me shpatë aGideonin, i cili u nxiti ata që ishin në favor të tij, ekzekutua sipas ligjit— që të zemëroheshin kundër aty- 2 Tani, ky Amlici, me dinakëri- re që nuk ishin në favor të tij. në e tij, tërhoqi pas vetes shumë 9 Dhe ndodhi që ata u mblo- njerëz; madje kaq shumë, saqë dhën tok së bashku dhe caktuan ata filluan të bëhen shumë të që Amlici të ishte mbreti i tyre. fuqishëm; dhe ata filluan të 10 Tani, kur Amlici u bë mbret përpiqen që të vënë Amlicin mbi ta, ai i urdhëroi ata të rrok- mbret mbi popullin. nin armët kundër vëllezërve të

2 1a Alma 1:8. Alma 4:16. Hel. 5:2. 3a Mosia 29:25–27; 4a Alma 10:19; 5a 3 Ne. 11:29. Alma 2:11–22 252 tyre; dhe këtë e bëri që të mund po, në krye të ushtrive të tij për t’i nënshtronte nën vete. të luftuar kundër Amlicitëve. 11 Tani, njerëzit e Amlicit 17 Dhe ata filluan të vrisnin dalloheshin me emrin e Amlicit, Amlicitët në kodrën në lindje të duke u quajtur aAmlicitë; dhe Sidonit. Dhe Amlicitët luftuan të tjerët quheshin bNefitë, ose me Nefitët me fuqi të madhe, njerëzit e Perëndisë. derisa shumë nga Nefitët ranë 12 Prandaj populli i Nefit ishte para Amlicitëve. në dijeni të qëllimit të Amlicitë- 18 Megjithatë, Zoti forcoi do- ve dhe prandaj u përgatitën rën e Nefitëve dhe ata i vranë t’i përballonin ata; po, ata u ar- Amlicitët me shumicë të madhe, matosën me shpata dhe me sa ata filluan t’ia mbathnin kordha dhe me harqe, dhe me para tyre. shigjeta, dhe me gurë, dhe me 19 Dhe ndodhi që Nefitët iu hobe, dhe me të gjitha llojet e vunë pas Amlicitëve gjithë atë aarmëve të luftës, të çdo lloji. ditë dhe i vranë ata me egërsi 13 Dhe kështu ata u përgati- të madhe, kaq sa avranë nga tën të përballonin Amlicitët në Amlicitët dymbëdhjetëmijë e kohën e ardhjes së tyre kur pesëqind e tridhjetë e dy shpir- ata të vinin. Dhe ata u caktuan tra; dhe nga Nefitët u vranë kapitenë dhe kryekapitenë dhe gjashtë mijë e pesëqind e gjash- komandantë, sipas numrit të tëdhjetë e dy shpirtra. tyre. 20 Dhe ndodhi që kur Alma 14 Dhe ndodhi që Amlici nuk mund t’i ndiqte më Amli- armatosi njerëzit e tij me armë citët, bëri që populli i tij të ngri- të ndryshme lufte të çdo lloji; nte çadrat në aluginën Gideon, dhe ai caktoi gjithashtu sundues lugina duke u quajtur pas atij dhe udhëheqës mbi popullin e Gideoni që u vra nga dora e tij, për t’i udhëhequr në luftë bNehorit me shpatë; dhe në këtë kundër vëllezërve të tyre. luginë Nefitët ngritën çadrat e 15 Dhe ndodhi që Amlicitët tyre për natën. shkuan në kodrën Amnihu, që 21 Dhe Alma dërgoi spiunë për ishte në lindje të alumit Sidon, të ndjekur mbetjen e Amlicitëve, që rridhte pranë btokës së Zara- që ai të mund të dinte mbi hemlës dhe aty ata filluan të planet e tyre dhe komplotet e luftonin kundër Nefitëve. tyre, kështu që ai të mund të 16 Tani Alma, duke qenë mbrohej kundër tyre, që ai të akryegjykatësi dhe guvernatori mund ta ruante popullin e tij i popullit të Nefit, prandaj shkoi nga shkatërrimi. me popullin e tij, po, me kapi- 22 Tani, ata që u dërguan të tenët dhe kryekapitenët e tij, vëzhgonin kampin e Amlicitëve,

11a Alma 3:4. 12a Mosia 10:8; 16a Mosia 29:42. b Jakobi 1:13–14; Hel. 1:14. 19a Alma 3:1–2, 26; 4:2. Mosia 25:12; 15a Alma 3:3. 20a Alma 6:7. Alma 3:11. b Omni 1:13–15. b Alma 1:7–15; 14:16. 253 Alma 2:23–35 quheshin Zeram dhe Amnor, që ai t’i çlironte nga duart e dhe Manti, dhe Limher; këta armiqve të tyre, prandaj Zoti ishin ata që shkuan me njerëzit i dëgjoi thirrjet e tyre dhe i e tyre të vrojtonin kampin e fuqizoi ata dhe Lamanitët dhe Amlicitëve. Amlicitët ranë përpara tyre. 23 Dhe ndodhi që të nesërmen 29 Dhe ndodhi që Alma luftoi ata u kthyen në kampin e kundër Amlicit me shpatë, Nefitëve me shpejtësi të madhe, ballë për ballë; dhe ata luftuan duke qenë shumë të çuditur dhe rreptësisht njëri me tjetrin. të goditur nga frika e madhe, 30 Dhe ndodhi që Alma, duke duke thënë: qenë një njeri i Perëndisë, duke 24 Vini re, ne ndoqëm kampin qenë i ushtruar me abesim të e aAmlicitëve dhe për çudinë madh, thirri duke thënë: O Zot, tonë të madhe, në tokën Minon, ki mëshirë dhe kurseje jetën përmbi vendin e Zarahemlës, time, që unë të mund të jem në drejtim të tokës së bNefit, ne një mjet në duart e tua, që të pamë një ushtri të madhe Lama- shpëtoj dhe të ruaj këtë popull. nitësh; dhe vini re, Amlicitët 31 Tani kur Alma i tha këto janë bashkuar me ta; fjalë, ai luftoi përsëri me Amli- 25 Dhe në atë tokë ata kanë cin; dhe qe fuqizuar kaq shumë, rënë mbi vëllezërit tanë aty; që sa ai e vrau Amlicin me shpatë. po ikin para tyre me grigjat e 32 Dhe ai luftoi gjithashtu tyre dhe me bashkëshortet e tyre me mbretin e Lamanitëve; por dhe me fëmijët e tyre në drejtim mbreti i Lamanitëve ia mbathi të qytetit tonë; dhe në qoftë se kur u gjend para Almës dhe çoi nuk shpejtojmë, ata do të marrin rojat e tij të luftonin me Almën. në zotërim qytetin tonë dhe etë- 33 Por Alma, me rojat e tij, rit tanë dhe bashkëshortet tona, luftoi me rojat e mbretit të dhe fëmijët tanë do të vriten. Lamanitëve, derisa ai i vrau 26 Dhe ndodhi që njerëzit e dhe i shtyu prapa. Nefit morën çadrat e tyre dhe 34 Dhe kështu ai spastroi u nisën nga lugina Gideon në terrenin, ose më mirë bregun drejtim të qytetit të tyre, që ishte që ishte në perëndim të lumit qyteti i aZarahemlës. Sidon, duke hedhur në ujërat e 27 Dhe vini re, ndërsa ata Sidonit trupat e Lamanitëve që ishin duke kaluar lumin Sidon, ishin vrarë, kështu që njerëzit Lamanitët dhe Amlicitët që e tij të kishin vend të kalonin ishin pothuaj sa rëra e detit anë lumin dhe të luftonin me La- numër, erdhën mbi ta për t’i manitët dhe Amlicitët në anën shkatërruar. perëndimore të lumit Sidon. 28 Megjithatë, Nefitët, duke 35 Dhe ndodhi që, kur ata qenë të afuqizuar nga dora e të gjithë kaluan lumin Sidon, Zotit, pasi iu lutën me fuqi atij, Lamanitët dhe Amlicitët fillu-

24a Alma 3:4, 13–18. 26a Omni 1:14, 18. 28a LiP. 31:6. b 2 Ne. 5:8. 27a Jar. 1:6. 30a ush Besim. Alma 2:36–3:6 254 an t’ia mbathnin para tyre, numërua për shkak të numrit megjithëse ata ishin aq të të tyre të madh—pasi mbaruan shumtë, saqë ata nuk mund të varrosjen e të vdekurve të tyre, numëroheshin. ata të gjithë u kthyen në tokat e 36 Dhe ata ikën para Nefitëve tyre dhe në shtëpitë e tyre dhe në drejtim të vendit të shkretë te bashkëshortet e tyre, dhe te që ishte në perëndim dhe në fëmijët e tyre. veri, tutje, matanë kufijve të 2 Tani, shumë gra dhe fëmijë vendit; dhe Nefitët i ndoqën ata u vranë me shpatë dhe gjitha- me fuqinë e tyre dhe i vranë. shtu shumë nga grigjat e tyre 37 Po, ata u përballuan nga dhe kopetë e tyre; dhe gjithashtu çdo anë dhe u vranë dhe u dë- shumë prej arave të tyre me dri- buan, derisa ata u shpërndanë thë u shkatërruan, meqë ato u në perëndim dhe në veri, derisa shkelën nga ushtritë e njerëzve. ata arritën në vendin e shkretë 3 Dhe tani, të gjithë Lamanitët që quhej Hermounts; dhe ishte dhe Amlicitët që u vranë në breg ajo pjesë e vendit të shkretë, që të lumit Sidon, u hodhën në ishte plot kafshë të egra dhe të aujërat e Sidonit; dhe vini re që uritura. kockat e tyre janë në thellësitë e 38 Dhe ndodhi që shumë bdetit dhe ato janë të shumta. vdiqën në vendin e shkretë nga 4 Dhe aAmlicitët dalloheshin plagët e tyre dhe u përpinë nga nga Nefitët, pasi ata kishin bvënë ato kafshë dhe gjithashtu nga një shenjë të kuqe mbi ballin e korbat e ajrit; dhe kockat e tyre tyre sipas mënyrës së Lamani- u gjetën dhe u grumbulluan tëve; por ata nuk e kishin rruar mbi tokë. kokën ashtu sikurse Lamanitët. 5 Tani, kokat e Lamanitëve ishin të rruara; dhe ata ishin KAPITULLI 3 alakuriq, përveç një lëkure që kishin në ije dhe gjithashtu Amlicitët i kishin vënë shenjë vetes armaturën që mbanin përreth sipas fjalës profetike—Lamanitët vetes dhe harqet e tyre dhe qenë mallkuar për rebelimin e tyre shigjetat e tyre, dhe gurët e —Njerëzit e sjellin vetë mallki- tyre, dhe hobetë e tyre, dhe min e tyre—Nefitët shpartallojnë kështu me radhë. një ushtri tjetër të Lamanitëve. 6 Dhe lëkurat e Lamanitëve Rreth 87–86 para K. ishin të errëta, sipas njollës që Dhe ndodhi që Nefitët të cilët iu vu etërve të tyre, që ishte një nuk u avranë nga armët e luftës, amallkim mbi ta, për shkak të pasi varrosën ata që u vranë— shkeljes së tyre dhe të rebelimit tani numri i të vrarëve nuk u të tyre kundër vëllezërve të

3 1a Alma 2:19; 4:2. b Alma 3:13–19. 6a 2 Ne. 5:21; 26:33. 3a Alma 2:15. 5a Enosi 1:20; ush Mallkoj, b Alma 44:22. Mosia 10:8; mallkim. 4a Alma 2:11. Alma 42:18–21. 255 Alma 3:7–18 tyre, që ishin Nefi, Jakobi dhe të tyre, si edhe të popullit të Jozefi dhe Sami që ishin njerëz Lamanitëve. të drejtë dhe të shenjtë. 13 Tani ne do të kthehemi 7 Dhe vëllezërit e tyre kërku- përsëri tek Amlicitët, pasi edhe an t’i shkatërronin, prandaj ata ata kishin një ashenjë të vënë u mallkuan; dhe Zoti Perëndi mbi ta; po ata ia vunë shenjën vuri një anjollë mbi ta, po, mbi vetes, po, madje një shenjë të Lamanin dhe Lemuelin dhe kuqe në ballë. gjithashtu mbi bijtë e Ishmaelit 14 Kështu fjala e Perëndisë u dhe mbi gratë Ishmaelite. përmbush, pasi këto janë fjalët 8Dhekjoubëqëfarae që ai i tha Nefit: Vër re, Lama- tyre të mund të dallohej nga nitët i kam mallkuar dhe do të fara e vëllezërve të tyre, që vë një shenjë mbi ta, kështu kështu Zoti Perëndi të mund që ata dhe fara e tyre të mund të ruante popullin e tij, që ata të ndahen prej teje dhe farës të mos apërziheshin dhe të mos tënde, që tani e tutje dhe përgji- besonin në btradita të gabuara thnjë, në qoftë se nuk pendo- që do t’i çonin në shkatërrimin hen për ligësinë e tyre dhe nuk e tyre. akthehen tek unë që të mund të 9 Dhe ndodhi që kushdo që kem mëshirë për ta. e përzjeu farën e tij me atë 15 Dhe përsëri: Unë do t’i vë të Lamanitëve, solli të njëjtin një shenjë atij që përzien farën mallkim mbi farën e tij. e tij me vëllezërit e tu, që ata 10 Prandaj, kushdo që lejonte gjithashtu të mallkohen. të drejtohej nga Lamanitët u 16 Dhe përsëri: Unë do t’i vë quajt me atë emër dhe një një shenjë atij që lufton kundër shenjë u vu mbi të. teje dhe farës tënde. 11 Dhe ndodhi që të gjithë ata 17 Dhe përsëri: Unë them se ai që nuk besonin në atraditën e që largohet prej teje, nuk do të Lamanitëve, por besonin në ato quhet më i farës tënde; dhe unë anale që u nxorën nga toka e do të të bekoj ty dhe këdo që do Jeruzalemit dhe gjithashtu në të quhet fara jote, tani e tutje traditën e etërve të tyre, që dhe përgjithnjë; dhe këto qenë ishin të drejtë, që besonin në premtimet e Zotit te Nefi dhe urdhërimet e Perëndisë dhe i fara e tij. zbatonin ato, quheshin Nefitë, 18 Tani, Amlicitët nuk e dinin ose njerëzit e Nefit, që atëherë e se po përmbushnin fjalët e Pe- tutje— rëndisë, kur ata filluan të vinin 12 Dhe janë ata që mbajtën në ballë një shenjë; megjithatë analet e avërtetësisë së popullit ata ishin vënë në arebelim të

7a 1 Ne. 12:23. Alma 9:16. 14a 2 Ne. 30:4–6. 8a ush Martesë, 11a Alma 17:9–11. 18a 4 Ne. 1:38. martoj—Martesë 12a Mosia 1:6; ush Kryengritje. ndërbesimesh. Eth. 4:6–11. b Mosia 10:11–18; 13a Alma 3:4. Alma 3:19–4:2 256 hapur kundër Perëndisë; pran- mijëra dhe dhjetra mijëra daj ishte e domosdoshme që shpirtra u dërguan në botën e mallkimi të binte mbi ta. përjetshme, që ata të mund 19 Tani, unë do të doja që ju të korrnin ashpërblimet e tyre të kuptoni që ata e sollën mbi sipas veprave të tyre, qofshin vete amallkimin; dhe madje, ato të mira ose qofshin ato të kështu bën çdo njeri që është i këqija, për të korrur lumturinë mallkuar, duke sjellë mbi vete e përjetshme ose mjerimin e dënimin e vetvetes. përjetshëm, sipas shpirtit që ata 20 Tani ndodhi që jo shumë vendosën t’i bindeshin, qoftë ai ditë pas betejës, që u bë në një shpirt i mirë ose i keq. vendin e Zarahemlës, nga 27 Pasi çdo njeri merr ashpërb- Lamanitët dhe Amlicitët, pati limin e atij të cilit vendos t’i një ushtri tjetër Lamanitësh që bbindet dhe kjo sipas fjalëve të erdhi mbi popullin e Nefit, në shpirtit të profecisë; prandaj le të anjëjtin vend ku ushtria e të jetë sipas së vërtetës. Dhe parë u takua me Amlicitët. kështu mbaron viti i pestë i 21 Dhe ndodhi që u dërgua një mbretërimit të gjykatësve. ushtri për t’i dëbuar ata nga toka e tyre. KAPITULLI 4 22 Tani, Alma vetë, duke qenë i sëmurë nga një aplagë, nuk Alma pagëzon mijëra që ndërrojnë shkoi të luftonte këtë radhë fe—Paudhësia hyn në Kishë dhe kundër Lamanitëve; përparimi i Kishës pengohet— 23 Por, ai dërgoi një ushtri të Nefiha caktohet kryegjykatës— madhe kundër tyre; dhe ata Alma, si kryeprift, ia kushton veten shkuan aty dhe vranë shumë shërbesës. Rreth 86–83 para K. nga Lamanitët, dhe dëbuan të mbeturit e tyre përjashta kufijve Tani ndodhi që në vitin e të vendit të tyre. gjashtë të mbretërimit të gjyka- 24 Dhe ata u kthyen përsëri tësve mbi popullin e Nefit, nuk dhe filluan të vendosin paqe në pati grindje dhe luftëra në tokë, duke mos pasur për ca atokën e Zarahemlës; kohë trazira me armiqtë e tyre. 2 Por njerëzit ishin të pikëlluar, 25 Tani, të gjitha këto gjëra u po, shumë të pikëlluar për bënë, po, të gjitha këto luftëra ahumbjen e vëllezërve të tyre dhe grindje filluan dhe mbaruan dhe gjithashtu për humbjen në vitin e pestë të mbretërimit e grigjave të tyre dhe kopeve të gjykatësve. të tyre, dhe gjithashtu për hu- 26 Dhe brenda një viti me mbjen e arave të tyre të drithit,

19a 2 Ne. 5:21–25; 27a Mosia 2:31–33; bindem. Alma 17:15. Alma 5:41–42. 4 1a Omni 1:12–19. 20a Alma 2:24. b Rom. 6:16; 2a Alma 2:19; 3:1–2, 26. 22a Alma 2:29–33. Hel. 14:29–31. 26a ush Vepra. ush Bindje, bindur (i), 257 Alma 4:3–10 që ishin shkelur nga këmbët dhe llojet e gjërave të çmueshme u shkatërruan nga Lamanitët. që ata kishin marrë nëpërmjet 3 Dhe kaq të mëdha ishin pikë- zellit të tyre për punë; dhe në të llimet e tyre, që çdo shpirt kishte gjitha këto gjëra ata u ngritën arsye të vajtonte; dhe ata beso- lart në krenarinë e syve të tyre, nin se ishin gjykimet e Perëndisë pasi ata filluan të vishnin rroba që u dërguan mbi ta, për shkak shumë të çmueshme. të ligësisë së tyre dhe të neverive 7 Tani, të gjitha këto gjëra i të tyre; prandaj ata u zgjuan që shkaktuan Almës një pikëllim të ta kujtonin detyrën e tyre. madh, po, dhe shumë njerëzve 4 Dhe ata filluan ta organizo- që Alma i kishte ashenjtëruar të nin kishën më plotësisht; po, bëheshin mësues dhe priftërinj dhe shumë u a pagëzuan në dhe pleq të kishës; po, shumë ujërat e Sidonit dhe u bashkuan prej tyre ishin shumë të bre- me kishën e Perëndisë; po, ata ngosur për ligësinë që ata panë u pagëzuan nga dora e Almës, se kishte filluar mes njerëzve të i cili qe shenjtëruar bkryeprift i tyre. njerëzve të kishës nga dora e 8 Pasi ata panë dhe vunë re me atit të tij, Alma. keqardhje të madhe se njerëzit 5 Dhe ndodhi që në vitin e e kishës filluan të ngriheshin shtatë të mbretërimit të gjyka- në akrenarinë e syve të tyre dhe tësve kishte rreth tre mijë e pe- t’i vinin zemrat e tyre mbi pa- sëqind shpirtra që u bashkuan suritë dhe gjërat e kota të botës, me akishën e Perëndisë dhe u që ata filluan të trajtonin me pagëzuan. Dhe kështu mbaroi përbuzje njëri-tjetrin dhe filluan viti i shtatë i mbretërimit të gjy- të persekutonin ata që bnuk katësve mbi popullin e Nefit; besonin sipas vullnetit dhe dë- dhe gjithë atë kohë kishte paqe shirës së tyre. të vazhdueshme. 9 Dhe kështu, në vitin e tetë 6 Dhe ndodhi që në vitin e tetë të mbretërimit të gjykatësve, të mbretërimit të gjykatësve, filloi një agrindje e madhe mes njerëzit e kishës filluan të njerëzve të kishës; po, pati bzili krenoheshin për shkak të apa- dhe zënie dhe shpirtligësi, dhe surive të tyre të mëdha dhe të persekutime, dhe krenari, madje bmëndafshit të tyre të bukur krenari që e kalonte atë të atyre dhe të pëlhurave të tyre të që nuk bënin pjesë në kishën e endura, dhe për shkak të gri- Perëndisë. gjave, dhe të kopeve të tyre të 10 Dhe kështu mbaroi viti i shumta, dhe të arit të tyre, dhe tetë i mbretërimit të gjykatësve; të argjendit të tyre, dhe të gjitha dhe ligësia e kishës qe një

4a Mosia 18:10–17. b Alma 1:29. b Alma 1:21. b Mosia 29:42. 7a ush Autoritet. 9a ush Grindje. 5a Mosia 25:18–23; 8a ush Kryelartësi, b ush Zili. 3 Ne. 26:21. krenari; Kotë (i), 6a ush Pasuri. kotësi. Alma 4:11–19 258 pengesë e madhe për ata që ve, sipas vullnetit dhe fuqisë nuk bënin pjesë në kishë; dhe dhe çlirimit nëpërmjet Jezu kështu kisha filloi të dështonte Krishtit nga rripat e vdekjes. në përparimin e saj. 15 Dhe tani ndodhi që Alma, 11 Dhe ndodhi që në fillim të duke parë vuajtjet e pasuesve vitit të nëntë, Alma pa ligësinë të përulur të Perëndisë dhe per- e kishës dhe ai pa gjithashtu sekutimet që po ndodhnin mbi se ashembulli i kishës filloi ta nga pjesa tjetër e popullit të tij t’i drejtonte ata që nuk besonin dhe duke parë tërë apabarazitë nga një paudhësi në tjetrën, e tyre, filloi të mërzitej shumë; duke sjellë kështu shkatërrimin megjithatë Shpirti i Zotit nuk e e popullit. braktisi atë. 12 Po, ai pa pabarazi të madhe 16 Dhe ai zgjodhi një njeri mes njerëzve, disa duke u ngri- të urtë që ishte mes pleqve të tur në kryelartësinë e tyre, duke kishës dhe i dha atij fuqi, sipas përbuzur të tjerët, duke u kthyer azërit të popullit, që ai të mund shpinën anevojtarëve dhe të të kishte fuqi të bënte bligje, zhveshurve dhe atyre që ishin sipas ligjeve që ishin dhënë dhe të buritur, dhe atyre që ishin për t’i zbatuar sipas ligësisë të etur, dhe atyre që ishin të dhe krimeve të njerëzve. sëmurë e të mjeruar. 17 Tani, emri i këtij njeriu ishte 13 Tani, ky qe një shkak i Nefiha dhe ai u caktua akrye- madh për ankime mes njerëzve, gjykatës; dhe ai u ul në fronin e ndërsa të tjerët përuleshin, gjykimit për të gjykuar dhe për duke ndihmuar ata që kishin të qeverisur popullin. nevojë për ndihmën e tyre, 18 Tani, Alma nuk i dha atij si duke u adhënë të varfërve detyrën e të qenit kryeprift mbi dhe nevojtarëve nga pasuria e kishën, por e mbajti detyrën e tyre, duke ushqyer të uriturit kryepriftit për vete; por ai i do- dhe duke pësuar të gjitha llojet rëzoi Nefihas fronin e gjykimit. e bvuajtjeve, për chir të Krishtit, 19 Dhe këtë e bëri që ai avetë të i cili duhet të vijë sipas shpirtit mund të shkonte mes popullit të profecisë; të tij, ose mes popullit të Nefit, 14 Duke pritur me padurim atë që ai të mund t’u predikonte ditë, për të amarrë kështu një atyre bfjalën e Perëndisë, që t’u heqje të mëkateve të tyre; duke ckujtonte ddetyrën e tyre dhe qenë plot bgëzim të madh për të mund të zhdukte, nëpërmjet shkak të ringjalljes së të vdekur- fjalës së Perëndisë, të gjithë

11a 2 Sam. 12:14; c 2 Kor. 12:10. b Alma 1:1, 14, 18. Alma 39:11. 14a Mosia 4:12; 17a Alma 50:37. 12a Isa. 3:14; Alma 5:26–35. 19a Alma 7:1. Jakobi 2:17. ush Shfajësim, b Alma 31:5; b Mosia 4:26. shfajësoj. DeB 11:21–22. 13a ush Lëmoshë, b ush Gëzim. c Enosi 1:23. dhënie lëmoshe. 15a DeB 38:27; 49:20. d Mosia 1:17; b ush Mjerim. 16a Alma 2:3–7. Hel. 12:3. 259 Alma 4:20–5:5 kryelartësinë dhe dinakërinë të shkruhen në librin e jetës. Rreth dhe të gjitha grindjet që ndodh- 83 para K. nin mes popullit të tij, duke mos Tani ndodhi që Alma filloi të parë rrugë tjetër për t’i shëlbuar apërhapte në popull fjalën e ata, veçse t’u sillte atyre një bPerëndisë, së pari në tokën e edëshmi të kulluar kundër tyre. Zarahemlës dhe prej andej në 20 Dhe kështu, në fillimin e të gjithë vendin. vitit të nëntë të mbretërimit të 2 Dhe këto janë fjalët që ai u foli gjykatësve mbi popullin e Nefit, njerëzve në kishën që u organi- Alma i dorëzoi aNefihas fronin zua në qytetin e Zarahemlës, e gjykimit dhe ai vetë iu kushtua sipas analit të tij, duke thënë: tërësisht bkryepriftërisë së ur- 3 Unë, Alma, pasi u ashenjtë- dhrit të shenjtë të Perëndisë, rova nga ati im, Alma, që të dëshmisë së fjalës sipas shpirtit jem një bkryeprift i kishës së të zbulesës dhe të profecisë. Perëndisë, pasi ai kishte fuqi dhe cautoritet nga Perëndia t’i Fjalët që Alma, Kryeprifti, sipas bënte këto gjëra, vini re, unë ju them se ai filloi të vendoste një urdhrit të shenjtë të Perëndisë, d u dha njerëzve në qytetet dhe kishë në tokën që ishte në fshatrat e tyre nëpër të gjithë kufijtë e Nefit; po, në tokën që vendin. quhej toka e Mormonit; po, dhe ai pagëzoi vëllezërit e tij në Duke përfshirë kapitullin 5. ujërat e Mormonit. 4 Dhe vini re, unë ju them KAPITULLI 5 juve, ata u açliruan nga duart e njerëzve të mbretit Noe, në- Për të fituar shpëtimin, njerëzit përmjet mëshirës dhe fuqisë së duhet të pendohen dhe të zbatojnë Perëndisë. urdhërimet, të rilindin, të pastrojnë 5 Dhe vini re, pas asaj, ata rrobat e tyre nëpërmjet gjakut të ranë në arobëri nga dora e La- Krishtit, të jenë të përulur dhe të manitëve, në vendin e shkretë; heqin nga vetja kryelartësinë dhe po, unë ju them juve, ata qenë zilinë dhe të bëjnë punët e drejtësisë në robëri dhe përsëri Zoti i çliroi —Bariu i Mirë thërret popullin e nga brobëria me fuqinë e fjalës tij—Ata që bëjnë vepra të këqija së tij; dhe ne u sollëm në këtë janë fëmijët e djallit—Alma dë- vend dhe këtu ne filluam të shmon mbi vërtetësinë e doktrinës vendosnim kishën e Perëndisë së tij dhe urdhëron njerëzit të dhe gjithashtu nëpër gjithë këtë pendohen—Emrat e të drejtëve do vend.

19e ush Dëshmi. 3a ush Shuguroj, 3 Ne. 5:12. 20a Alma 8:12. shugurim. 4a Mosia 23:1–3. b Mosia 29:42; b Alma 4:4, 18, 20. 5a Mosia 23:37–39; Alma 5:3, 44, 49. c Mosia 18:13; 24:8–15. 5 1a Alma 4:19. 3 Ne. 11:25. b Mosia 24:17. b Alma 5:61. d Mosia 18:4; Alma 5:6–15 260 6 Dhe tani vini re, unë ju them shpresonin për ashëlbim? Cili juve, vëllezërit e mi, ju që bëni është shkaku që u çliruan nga pjesë në këtë kishë, a keni rripat e vdekjes, po, dhe gjitha- mbajtur mjaftueshëm në kujtesë shtu nga zinxhirët e ferrit? robërinë e etërve tuaj? Po, dhe 11 Vini re, unë mund t’ju them a keni mbajtur mjaftueshëm në juve—a nuk u besoi ati im, kujtesë mëshirën dhe durimin Alma, fjalëve që dolën nga goja e tij ndaj tyre? Dhe për më tepër, e aAbinadit? Dhe, a nuk qe ai a keni mbajtur mjaftueshëm në një profet i shenjtë? A nuk foli kujtesë se ai ka çliruar shpirtrat ai fjalët e Perëndisë dhe ati im, e tyre nga ferri? Alma i besoi ato? 7 Vini re, ai ndryshoi zemrat e 12 Dhe sipas besimit të tij, tyre; po, ai i zgjoi nga një gjumë një andryshim i madh ndodhi i thellë dhe ata u zgjuan në në zemrën e tij. Vini re, unë ju Perëndi. Vini re, ata ishin në them juve se kjo është e gjitha e mes të errësirës; megjithatë, vërtetë. shpirtrat e tyre ishin të ndriçuar 13 Dhe vini re, ai u apredikoi nga drita e fjalës së përjetshme; fjalën etërve tuaj dhe një ndry- po, ata ishin të rrethuar nga shim i madh ndodhi gjithashtu arripat e vdekjes dhe nga bzin- në zemrat e tyre dhe ata u përu- xhirët e ferrit dhe një shkatë- lën, dhe e vunë bbesimin e tyre rrim i pafund priste për ta. në Perëndinë e vërtetë dhe të 8 Dhe tani, unë ju pyes, vëlle- cgjallë. Dhe vini re, ata qenë zërit e mi, a u shkatërruan ata? besnikë dderi në fund; prandaj Vini re, unë ju them, Jo, ata nuk u shpëtuan. u shkatërruan. 14 Dhe tani vini re, unë po ju 9 Dhe përsëri unë pyes, a u pyes, vëllezërit e mi të kishës, a këputën rripat e vdekjes dhe a keni alindur shpirtërisht nëpër- u çliruan zinxhirët e ferrit që i mjet Perëndisë? A keni marrë rrethonin rreth e përqark? Unë shëmbëlltyrën e tij në pamjen po ju them, Po, ata u çliruan tuaj? A e keni provuar këtë dhe shpirtrat e tyre u ngritën bndryshim të madh në zemrat dhe ata i kënduan dashurisë tuaja? shëlbuese. Dhe unë ju them 15 A ushtroni besim në shëlbi- juve se ata janë shpëtuar. min e atij që ju akrijoi? A prisni 10 Dhe tani unë ju pyes se mbi me padurim me syrin e besimit çfarë kushtesh janë shpëtuar dhe e shihni këtë trup të vdek- ata? Po, ç’baza kishin ata që të shëm të ngritur në pavdek-

7a Mosia 15:8. b ush Besim. nga Perëndia. b Alma 12:11; c Morm. 9:28; b Rom. 8:11–17; DeB 138:23. DeB 20:19. Mosia 5:2; 10a ush Shpëtim; d ush Duroj. Mois. 6:65. Plan i shëlbimit. 14a Mosia 27:24–27; ush Kthim, kthyer (i). 11a Mosia 17:1–4. Alma 22:15. 15a ush Krijoj, krijim. 12a ush Kthim, kthyer (i). ush Lindur (i) 13a Mosia 18:7. përsëri, lindur (i) 261 Alma 5:16–25 shmëri dhe këtë korrupsion të 21 Unë ju them, atë ditë ju do bngritur në pakorrupsion, për të të dini se ju nuk do të mund të qëndruar para Perëndisë që të ashpëtoheni; pasi asnjë njeri nuk cgjykoheni sipas veprave që janë mund të shpëtohet në qoftë se bërë në trupin e vdekshëm? brrobat e tij nuk janë larë dhe 16 Unë ju them juve, a mund bërë të bardha; po, rrobat e tij ta imagjinoni veten që të dëgjoni duhet të cpastrohen derisa ato të zërin e Zotit, duke ju thënë në bëhen të pastra nga çdo shenjë, atë ditë: Ejani tek unë, ju të nëpërmjet gjakut të atij, për të abekuar, pasi vini re, veprat cilin është folur nga etërit tanë, tuaja kanë qenë veprat e drejtë- që do të vijë për të shëlbuar po- sisë mbi faqen e dheut? pullin e tij nga mëkatet e tyre. 17 Ose a e imagjinoni veten se 22 Dhe tani unë ju pyes, vëlle- ju mund ta gënjeni Zotin në atë zërit e mi, si do ta ndieni veten ditë dhe të athoni—Zot, veprat në qoftë se duhet të dilni para tona mbi faqen e dheut kanë shufrës së Perëndisë, me rrobat qenë vepra të drejta—dhe ai tuaja të njollosura me agjak dhe do t’ju shpëtojë ju? me çdo lloj bfëlliqësie? Vini re, 18 Ose përndryshe, a mund të çfarë do të dëshmojnë këto gjëra imagjinoni që të çoheni para kundër jush? gjyqit të Perëndisë me shpirtrat 23 Vini re, a nuk do të adë- tuaj të mbushur me faj dhe shmojnë ato se ju jeni vrasës, po, brejtje ndërgjegjeje, duke pasur dhe gjithashtu se ju jeni fajtorë kujtimin e të gjithë fajit tuaj, po, për të gjitha llojet e ligësisë? një akujtim të plotë të të gjithë 24 Vini re, vëllezërit e mi, a ligësisë suaj, po një kujtim që mendoni se një njeri i tillë ju nuk i përfillët urdhërimet e mund të ketë një vend që të ulet Perëndisë? në mbretërinë e Perëndisë, me 19 Unë ju them juve, a mund aAbrahamin, me Isakun dhe me ta shikoni drejt Perëndinë në Jakobin dhe gjithashtu me të atë ditë me një zemër të kulluar gjithë profetët e shenjtë, rrobat dhe me duar të pastra? Unë ju e të cilëve janë pastruar dhe them, a mund të shikoni drejt, janë pa shenjë, të kulluara dhe duke pasur ashëmbëlltyrën e të bardha? Perëndisë të gdhendur mbi 25 Unë ju them juve, Jo; veçse pamjen tuaj? nëse e bëni Krijuesin tonë një 20 Unë ju them, a mendoni se gënjeshtar që nga fillimi, ose mund të shpëtoheni, kur keni mendoni që ai është një gënje- pranuar t’i anënshtroheni djallit? shtar që nga fillimi, ju nuk

15b ush Ringjallje. Alma 11:43. c ush Pastër (i), c ush Gjykim, i fundit. 19a 1 Gjo. 3:1–3. pastërti. 16a Mt. 25:31–46. 20a Mosia 2:32. 22a Isa. 59:3. 17a 3 Ne. 14:21–23. 21a ush Shpëtim. b ush Fëlliqur (i), 18a Eze. 20:43; b 1 Ne. 12:10; fëlliqësi. 2 Ne. 9:14; Alma 13:11–13; 23a Isa. 59:12. Mosia 3:25; 3 Ne. 27:19–20. 24a Llu. 13:28. Alma 5:26–37 262 mund të mendoni se njerëz të përgatitej shpejt, pasi ora është tillë mund të kenë vend në e afërt dhe ai nuk e di kur koha mbretërinë e qiellit; por ata do do të vijë; pasi një njeri i tillë të dëbohen, pasi ata janë afëmi- nuk do të gjendet i pafajshëm. jët e mbretërisë së djallit. 30 Dhe përsëri unë ju them 26 Dhe tani vini re, unë ju them juve, a ka mes jush ndonjë që juve, vëllezërit e mi, në qoftë se atallet me vëllanë e tij, ose që keni provuar një andryshim të grumbullon persekutime mbi të? zemrës dhe në qoftë se ju keni 31 Mjerë ai që është i tillë, pasi ndier të këndoni bkëngën e da- ai nuk është përgatitur dhe se shurisë shëlbuese, unë do t’ju është e afërt koha që ai duhet të pyesja, a cndiheni kështu tani? pendohet, ose ai nuk mund të 27 A keni ecur, duke e mbajtur shpëtohet! veten të apafajshëm para Perë- 32 Po, madje mjerë të gjithë ju, ndisë? A mund të thonit, në që abëni paudhësi; pendohuni, veten tuaj, po të thirreshit që të pendohuni, pasi Zoti Perëndi e vdisni në këtë çast, se keni qenë ka thënë atë! aq sa duhet të bpërulur? Se rro- 33 Vini re, ai u dërgon agjithë bat tuaja janë pastruar dhe bërë njerëzve një ftesë, pasi bkrahët të bardha nëpërmjet gjakut të e mëshirës janë shtrirë drejt tyre Krishtit, i cili do të vijë për dhe ai thotë: Pendohuni dhe të cshëlbuar popullin e tij nga unë do t’ju pranoj. mëkatet e tyre? 34 Po, ai thotë: aEjani tek unë 28 Vini re, a keni hequr dorë dhe ju do të hani nga bfruti i nga akryelartësia? Unë po ju pemës së jetës; po, ju do të hani them, në qoftë se jo, ju nuk jeni dhe do të pini clirisht nga dbuka përgatitur të takoni Perëndinë. dhe nga ujërat e jetës; Vini re, ju duhet të përgatiteni 35 Po, ejani tek unë dhe sillni shpejt; pasi mbretëria e qiellit vepra drejtësie dhe ju nuk do të është e afërt dhe një njeri i tillë priteni dhe nuk do të hidheni nuk mund të ketë jetë të përjet- në zjarr— shme. 36 Pasi vini re, po afrohet koha 29 Vini re, unë them, a ka ndo- që kushdo që nuk abën frut të një mes jush që s’ka hequr dorë mirë, ose kushdo që nuk bën nga azilia? Unë po ju them se një vepra drejtësie, po ata kanë ar- njeri i tillë nuk është i përgati- sye të vajtojnë dhe të pikëllohen. tur; dhe unë do të doja që ai të 37 O ju që bëni paudhësi; ju që

25a 2 Ne. 9:9. shëlbuar (i), shëlbim. 34a 2 Ne. 26:24–28; 26a ush Kthim, kthyer (i). 28a ush Kryelartësi, 3 Ne. 9:13–14. b Alma 26:13. krenari. b 1 Ne. 8:11; 15:36. c Mosia 4:12; 29a ush Zili. c 2 Ne. 9:50–51; DeB 20:31–34. 30a ush Shpifje. Alma 42:27. 27a ush Shfajësim, 32a Psa. 5:5. d ush Bukë e Jetës. shfajësoj. 33a Alma 19:36; 36a Mt. 3:10; 7:15–20; b ush Përul, përulësi. 3 Ne. 18:25. 3 Ne. 14:19; c ush Shëlbej, b Jakobi 6:5; 3 Ne. 9:14. DeB 97:7. 263 Alma 5:38–46 jeni fryrë në gjërat e akota të i djallit, pasi dëgjon zërin e tij botës, ju që keni thënë se i dinit dhe e ndjek atë. udhët e drejtësisë, megjithatë 42 Dhe kushdo që e bën këtë keni bhumbur udhën, si cdele duhet ta marrë a pagën prej që nuk kanë bari, edhe pse një tij; prandaj, për bpagë ai merr bari ju dthirri dhe akoma ju thë- cvdekjen, sipas gjërave që i rret, por ju nuk doni ta edëgjoni përkasin drejtësisë, meqë ai ka zërin e tij! vdekur për çdo vepër të mirë. 38 Vini re, unë ju them, se 43 Dhe tani, vëllezërit e mi, unë abariu i mirë ju thërret; po, dhe do të doja që ju të më dëgjoni në emrin e tij ai ju thërret, që pasi unë flas në energjinë e është emri i Krishtit; dhe, nëse shpirtit tim; pasi vini re, unë ju nuk ia bvini veshin zërit të ju kam folur qartë, që ju nuk bariut ctë mirë, demrit me të mund të gaboni, ose kam folur cilin ju quheni, vini re, ju nuk sipas urdhërimeve të Perëndisë. jeni delet e bariut të mirë. 44 Pasi unë jam thirrur t’ju 39 Dhe tani, në qoftë se ju nuk flas në këtë mënyrë, sipas aur- jeni delet e bariut të mirë, të dhrit të shenjtë të Perëndisë, cilës agrigjë jeni ju? Vini re, unë që është në Krishtin Jezus; po, ju them juve, se bdjalli është unë jam urdhëruar që të qëndroj bariu juaj dhe ju jeni të grigjës dhe t’i dëshmoj këtij populli së tij; dhe tani, kush mund ta gjërat që u thanë nga etërit tanë mohojë këtë? Vini re, unë ju në lidhje me gjërat që do të them juve, kushdo që e mohon ndodhin. këtë është një cgënjeshtar dhe 45 Dhe kjo nuk është gjithçka. një dfëmijë i djallit. A nuk mendoni se këto gjëra i 40 Pasi, unë ju them juve se adi edhe unë vetë? Vini re, unë çdo gjë që është ae mirë vjen ju dëshmoj se e di që këto gjëra, nga Perëndia dhe çdo gjë që për të cilat unë kam folur, janë është e ligë vjen nga djalli. të vërteta. Dhe si mendoni që 41 Prandaj, në qoftë se një nje- unë di për sigurinë e tyre? ri bën avepra të mira, ai dëgjon 46 Vini re, unë po ju them se zërin e bariut të mirë dhe e ato m’u bënë të anjohura nga ndjek atë; por kushdo që bën Shpirti i Shenjtë i Perëndisë. punë të liga, po ai bëhet bfëmijë Vini re, unë kam bagjëruar dhe

37a ush Kotë (i), kotësi. d Mosia 5:8; b Mosia 16:3–5; b 2 Ne. 12:5; 28:14; Alma 34:38. Alma 11:23. Mosia 14:6. 39a Mt. 6:24; Llu. 16:13. 42a Alma 3:26–27; c Mt. 9:36. b Mosia 5:10. DeB 29:45. d Fja. 1:24–27; ush Djall. b Rom. 6:23. Isa. 65:12. c 1 Gjo. 2:22. c Hel. 14:16–18. e Jer. 26:4–5; d 2 Ne. 9:9. ush Vdekje, Alma 10:6. 40a Omni 1:25; shpirtërore. 38a ush Bari i Mirë. Eth. 4:12; 44a Alma 13:6. b Lev. 26:14–20; Moro. 7:12, 15–17. 45a ush Dëshmi. DeB 101:7. 41a 3 Ne. 14:16–20. 46a 1 Kor. 2:9–16. c 3 Ne. 15:24; 18:31. ush Vepra. b ush Agjëroj, agjërim. Alma 5:47–53 264 jam lutur për shumë ditë, që t’i atyre, që ata duhet të pendo- di këto gjëra vetë. Dhe tani, unë hen dhe të blinden përsëri. vetë e di se ato janë të vërteta; 50 Po, kështu thotë Shpirti: pasi Zoti Perëndi m’i ka njoftu- Pendohuni ju të gjitha skaje të ar nëpërmjet Shpirtit të tij të tokës, pasi mbretëria e qiellit Shenjtë; dhe ky është shpirti i është e afërt; po, Biri i Perëndisë czbulesës që është tek unë. vjen në alavdinë e tij, në fuqinë, 47 Dhe për më tepër, unë në madhështinë, në pushtetin ju them se më është zbuluar dhe në sundimin e tij. Po, vëlle- kështu, se fjalët që u thanë nga zërit e mi të dashur, unë ju etërit tanë janë të vërteta, mad- them juve se Shpirti thotë: Vini je edhe sipas shpirtit të profeci- re lavdinë e bMbretit të të gjithë së që është tek unë, që është tokës; dhe gjithashtu, Mbreti gjithashtu nëpërmjet shfaqjes i qiellit shumë shpejt do të së Shpirtit të Perëndisë. shkëlqejë mes gjithë fëmijëve të 48 Unë ju them juve, se e di nga njerëzve. vetja ime se çdo gjë që do t’ju 51 Dhe gjithashtu Shpirti më them, në lidhje me të ardhmen, thotë, po, më thërret me zë të është e vërtetë; dhe unë ju them fuqishëm, duke thënë: Shko dhe juve se e di që Jezu Krishti do të thuaji këtij populli—Pendohu- vijë, po, Biri, i Vetëmlinduri i ni, pasi në qoftë se nuk pendo- Atit, plot hir dhe mëshirë dhe heni, ju nuk mund të trashëgoni vërtetësi. Dhe vini re, është ai në asnjë mënyrë mbretërinë e që vjen për të marrë mëkatet e aqiellit. botës, po, mëkatet e çdo njeriu 52 Dhe përsëri unë ju them që beson vendosmërisht në juve, Shpirti thotë: Vini re, asë- emrin e tij. pata është vendosur në rrënjën 49 Dhe tani unë ju them juve e pemës; prandaj çdo pemë që se ky është aurdhri sipas të cilit nuk jep frut të mirë do të bpritet jam thirrur, po, për t’u predi- dhe do të hidhet në zjarr, po, në kuar vëllezërve të mi të dashur, një zjarr që s’ka mbarim, madje po, dhe secilit që jeton në tokë; një zjarr i pashueshëm. Vini re po, t’u predikoj të gjithëve, qof- dhe mbani mend se i Shenjti e të pleqve ashtu dhe të rinjve, si ka thënë. robërve ashtu dhe njerëzve të 53 Dhe tani, vëllezërit e mi lirë; po, t’u them të moshuarve, të dashur, unë ju them juve, a si edhe moshës së mesme, si mund t’u qëndroni këtyre fjalë- edhe brezit të ri; po, t’u thërras ve; po, a mund t’i lini mënjanë

46c ush Zbulesë. 50a ush Lavdi; Ardhje e ush Jezu Krisht; 49a ush Thërras, Dytë e Jezu Krishtit. Mbretëri e Perëndisë thirrur (i) nga b Psa. 24; Mt. 2:2; ose mbretëri e qiellit. Perëndia, thirrje; Llu. 23:2; 51a ush Qiell. Priftëri. 2 Ne. 10:14; 52a Llu. 3:9; b ush Lindur (i) DeB 38:21–22; DeB 97:7. përsëri, lindur (i) 128:22–23; b Jakobi 5:46; 6:7; nga Perëndia. Mois. 7:53. 3 Ne. 27:11–12. 265 Alma 5:54–62 këto gjëra dhe të ashkelni me nuk do të përzihen me emrat e këmbë të Shenjtin; po, a mund popullit tim. të b fryheni në krenarinë e 58 Pasi emrat e të drejtëve do zemrave tuaja; po, a do të të jenë shkruar në alibrin e jetës vazhdoni akoma të vishni dhe atyre unë do t’u jap një cveshje të shtrenjta dhe t’i vini trashëgim në krahun tim të zemrat tuaja mbi gjërat e kota djathtë. Dhe tani, vëllezërit e mi, të botës, mbi dpasuritë tuaja? ç’mund të thoni kundër kësaj? 54 Po, a do të vazhdoni të me- Unë ju them juve se s’ka rëndësi ndoni se njëri është më i mirë në qoftë se ju flisni kundër kësaj, se tjetri; po, a do të vazhdoni të pasi fjala e Perëndisë duhet të persekutoni vëllezërit tuaj të përmbushet. cilët përulen dhe ecin sipas ur- 59 Pasi, ç’bari ka mes jush që dhrit të shenjtë të Perëndisë që ka shumë dele e që nuk kujde- i solli në këtë kishë, pasi u ashe- set për to, që ujqit të mos hyjnë njtëruan nga Shpirti i Shenjtë dhe të përpijnë grigjën e tij? dhe që bëjnë punë të denja për Dhe vini re, në qoftë se një ujk pendim— futet mes grigjës së tij, a nuk e 55 Po, dhe a do të vazhdoni t’u dëbon ai atë? Po, dhe më në ktheni shpinën atë varfërve dhe fund, në qoftë se mundet, ai do nevojtarëve dhe ta mbani pasu- ta shkatërrojë atë. rinë tuaj nga ata? 60 Dhe tani unë ju them juve 56 Dhe më në fund, ju të gjithë se bariu i mirë po ju thërret; që nuk do të hiqni dorë nga dhe në qoftë se ju do ta dëgjoni ligësia juaj, unë ju them juve se zërin e tij, ai do t’ju sjellë në këta janë ata që do të priten dhe vathën e tij dhe se ju jeni delet do të hidhen në zjarr, në qoftë e tij; dhe ai ju urdhëron që ju se nuk pendohen shpejt. të mos lini asnjë ujk të uritur të 57 Dhe tani unë ju them juve, futet mes jush, që ju të mos të gjithë ju që dëshironi të ndiq- shkatërroheni. ni zërin e abariut të mirë, dilni 61 Dhe tani, unë Alma, ju nga të këqijat dhe bveçohuni urdhëroj në gjuhën e aatij që dhe mos prekni gjërat e tyre të më urdhëroi mua, që të përpi- papastra; dhe vini re, emrat e qeni të zbatoni fjalët që ju tyre do të cfshihen, se emrat e të fola juve. ligjve nuk do të numërohen me 62 Unë ju flas në mënyrë ur- emrat e të drejtëve, që fjala e dhri, juve që i përkisni kishës; Perëndisë të mund të plotëso- dhe atyre që nuk i përkasin ki- het, që thotë: Emrat e të ligjve shës u flas në mënyrë ftese, duke

53a 1 Ne. 19:7. 54a ush Shenjtërim. 2 The. 3:6; b ush Kryelartësi, 55a Psa. 109:15–16; DeB 133:5, 14. krenari. Jakobi 2:17; c LiP. 29:20; c 2 Ne. 28:11–14; Hel. 6:39–40. Moro. 6:7; Morm. 8:36–39. 57a ush Bari i Mirë. DeB 20:8. d Psa. 62:10; b Esd. 6:21; 9:1; 58a ush Libër i Jetës. DeB 56:16–18. Neh. 9:2; 61a Alma 5:44. Alma 6:1–8 266 thënë: Ejani dhe pagëzohuni 5 Tani, unë doja që ju të kupto- në pendim, që ju gjithashtu të nit se fjala e Perëndisë qe e lirë mund të hani nga fruti i apemës për të gjithë, se askujt nuk iu së jetës. mohua privilegji që të mblidheshin së bashku për të dëgjuar fjalën e Perëndisë. KAPITULLI 6 6 Megjithatë, fëmijët e Perëndi- së u urdhëruan të mblidheshin Kisha në Zarahemla pastrohet dhe shpesh së bashku dhe të ba- vihet në rregull—Alma shkon të shkoheshin në aagjërim dhe predikojë në Gideon. Rreth 83 lutje të fuqishme për mirëqenien para K. e shpirtrave të atyre që nuk e Dhe tani ndodhi që pasi Alma njihnin Perëndinë. mbaroi së foluri njerëzve të 7 Dhe tani ndodhi që kur Alma kishës, që ishte vendosur në qy- bëri këto rregullime, ai u largua tetin e Zarahemlës, ai ashuguroi prej tyre, po, nga kisha që gje- priftërinj dhe bpleq, nëpërmjet ndej në qytetin e Zarahemlës cvënies së duarve të tij, sipas dhe shkoi në lindje të lumit urdhrit të Perëndisë, që të drej- Sidon, në aluginën Gideon ku u tonte dhe të druante kishën. ndërtua një qytet që u quajt 2 Dhe ndodhi që të gjithë ata qyteti i Gideonit, që gjendej në që nuk i përkisnin kishës, që luginën që quhej Gideon, që u penduan për mëkatet e tyre, quhej me emrin e njeriut që u apagëzuan në pendim dhe u u bvra me shpatë nga dora e pranuan në kishë. Nehorit. 3 Dhe ndodhi gjithashtu që të 8 Dhe Alma shkoi dhe filloi gjithë ata që i përkisnin kishës, të njoftonte fjalën e Perëndisë që nuk u apenduan për ligësinë në kishën që ishte formuar në e tyre dhe nuk u përulën para luginën Gideon, sipas zbulesës Perëndisë—dua të them ata që të së vërtetës së fjalës që u tha u ngritën në bkryelartësinë e nga etërit e tij dhe sipas shpirtit zemrave të tyre—po ata u ho- të profecisë që ishte në të, sipas dhën poshtë dhe emrat e tyre u adëshmisë së Jezu Krishtit, Birit cfshinë, që emrat e tyre të mos të Perëndisë, i cili do të vijë numëroheshin mes atyre të të për të shëlbuar popullin e tij drejtëve. nga mëkatet e tyre dhe sipas 4 Dhe kështu ata filluan të urdhrit të shenjtë me të cilin vendosnin urdhrin e kishës në ai u thirr. Dhe kështu është qytetin e Zarahemlës. shkruar. Amen.

62a 1 Ne. 8:10; 2a ush Pagëzim, Alma 1:24; 5:57–58. 11:21–23. pagëzoj. ush Shkishërim. 6 1a ush Shuguroj, 3a Mosia 26:6. 6a ush Agjëroj, agjërim. shugurim. b ush Kryelartësi, 7a Alma 2:20. b ush Plak. krenari. b Alma 1:9. c ush Duar, vënie e. c Eks. 32:33; 8a Zbu. 19:10. d DeB 52:39. Mosia 26:36; 267 Alma 7:1–7 Fjalët e Almës, të cilat ia tha gjej se ju nuk ishit në dilemën e popullit të Gideonit, sipas analit tmerrshme që ishin vëllezërit të tij. tanë në Zarahemla. 4 Por, i bekuar qoftë emri i Duke përfshirë kapitullin 7. Perëndisë që më dha mundësi të di, po, që më dha gëzimin KAPITULLI 7 jashtëzakonisht të madh, që të di se ata janë vendosur përsëri Krishti do të lindet nga Maria— në rrugën e drejtësisë së tij. Ai do të zgjidhë rripat e vdekjes 5 Dhe unë besoj, sipas Shpirtit dhe do të mbajë mëkatet e popullit të Perëndisë që është tek unë, të tij—Ata që pendohen, që pagë- se do të kem gëzim edhe për ju; zohen dhe që zbatojnë urdhërimet, megjithatë, unë nuk dëshiroj që do të kenë jetë të përjetshme—Fë- gëzimi im për ju të më vijë me lliqësia nuk mund të trashëgojë anë të kaq shumë mjerimesh mbretërinë e Perëndisë—Kërkohet dhe pikëllimi që kam pasur për përulësi, besim, shpresë dhe dashuri vëllezërit në Zarahemla, pasi hyjnore. Rreth 83 para K. vini re, gëzimi im për ta më erdhi pasi kalova shumë mjerime Vini re, vëllezërit e mi të da- dhe pikëllim. shur, duke parë që jam lejuar të 6 Por vini re, unë besoj se ju vij tek ju, kështu që do të përpi- nuk jeni në një gjendje kaq të qem t’ju adrejtohem në gjuhën madhe mosbesimi sa ishin vë- time, po, me gojën time, pasi llezërit tuaj; unë besoj se ju nuk është hera e parë që unë po ju jeni ngritur në kryelartësinë e flas me fjalët e gojës sime, meqë zemrave tuaja; po, unë besoj se u detyrova të qëndroj vazhdi- ju nuk i keni vënë zemrat tuaja misht në bfronin e gjykimit, mbi pasuri dhe mbi gjërat e pasi isha shumë i zënë me punë kota të botës; po, unë besoj se ju dhe nuk munda të vij tek ju. nuk adhuroni aidhuj, por se 2 Dhe madje nuk do të kisha adhuroni Perëndinë e vërtetë qenë në gjendje të vija as tani, po dhe btë gjallë dhe se ju pritni mos t’i ajepej froni i gjykimit një për heqjen e mëkateve tuaja me tjetri, që të mbretërojë në vendin një besim të përhershëm, i cili tim; dhe Zoti në mëshirë të ma- do të vijë. dhe ka lejuar që unë të vij tek ju. 7 Pasi vini re, unë po ju them 3 Dhe vini re, unë kam ardhur se shumë gjëra do të vijnë; dhe duke patur shpresa të mëdha vini re, një prej këtyre gjërave dhe shumë dëshirë, që t’ju gjej ka rëndësi më të madhe nga të të përulur para Perëndisë dhe gjitha të tjerat—pasi vini re, nuk se ju keni vazhduar t’i luteni që është e largët akoha që Shëlbuesi të keni hirin e tij, që unë t’ju gjej do të jetojë dhe do të vijë mes të pafajshëm para tij, që unë të popullit të tij.

7 1a Alma 4:19. 2a Alma 4:16–18. b Dan. 6:26. b Mosia 29:42. 6a 2 Ne. 9:37; Hel. 6:31. 7a Alma 9:26. Alma 7:8–15 268 8 Vini re, unë nuk them se do zgjidhë rripat e vdekjes, që e të vijë mes nesh në kohën kur do lidhin popullin e tij; dhe ai do të jetojë në tabernakullin e tij të të marrë përsipër dobësitë e vdekshëm; pasi vini re, Shpirti tyre, që zemra e tij të mund të nuk më ka thënë se do të jetë mbushet me mëshirë, sipas mi- kështu. Tani, këtë gjë unë nuk e shit, që ai të mund të dijë, sipas di; por di këtë, se Zoti Perëndi mishit, sesi të bndihmojë popu- ka fuqi të bëjë të gjitha gjërat që llin e tij sipas dobësive të tyre. janë sipas fjalës së tij. 13 Tani, Shpirti i adi të gjitha 9 Por vini re, kaq shumë më gjërat; megjithatë, Biri i Perë- ka thënë Shpirti, duke thënë: ndisë vuan sipas mishit, që ai të Thirri këtij populli, duke i thë- mund të bmarrë përsipër mëka- në—aPendohuni dhe përgatitni tet e popullit të tij, që të fshijë udhën e Zotit dhe ecni në shti- shkeljet e tyre, sipas fuqisë çli- gjet e tij të cilat janë të drejta; ruese të tij; dhe tani vini re, kjo pasi vini re, mbretëria e qiellit është dëshmia që është në mua. është e afërt dhe Biri i Perëndisë 14 Tani unë ju them juve se ju bvjen mbi faqen e dheut. duhet të pendoheni dhe të alind- 10 Dhe vini re, ai do të alindet ni përsëri; pasi Shpirti thotë, në nga bMaria në Jeruzalem, që qoftë se ju nuk lindni përsëri, ju është ctoka e stërgjyshërve tanë, nuk mund të trashëgoni mbre- ajo duke qenë dvirgjëreshë, një tërinë e qiellit; prandaj ejani enë e çmueshme dhe e zgjedhur, dhe pagëzohuni në pendim, që që do të jetë e mbuluar nga hija ju të mund të laheni nga mëka- dhedotëembetet shtatzënë tet tuaja, që ju të mund të keni nga fuqia e Frymës së Shenjtë besim në Qengjin e Perëndisë, i dhe do të lindë një djalë, po, cili merr mëkatet e botës, i cili madje Birin e Perëndisë. është i fuqishëm të shpëtojë dhe 11 Dhe ai do të shkojë përpa- të pastrojë nga çdo padrejtësi. ra, duke vuajtur dhimbje dhe 15 Po, unë ju them juve, ejani ahidhërime dhe tundime të çdo dhe mos kini frikë dhe lini më- lloji; dhe kjo, që të plotësohet njanë çdo mëkat, që ju asulmon fjala që thotë se ai do të marrë me lehtësi, i cili ju lidh duke ju përsipër dhembjet dhe sëmu- tërhequr drejt shkatërrimit; po, ndjet e popullit të tij. ejani dhe shkoni përpara dhe i 12 Dhe ai do të marrë përsi- tregoni Perëndisë tuaj, se jeni për avdekjen që ai të mund të të gatshëm të pendoheni për

9a Mt. 3:2–4; Alma 9:25. 3 Ne. 20:29. DeB 62:1. b Mosia 3:5; 7:27; d 1 Ne. 11:13–21. 13a ush Perëndi, Kokë 15:1–2. e Mt. 1:20; Mosia 15:3. e Perëndisë. 10a Isa. 7:14; Llu. 1:27. 11a Isa. 53:3–5; b Mosia 15:12. b Mosia 3:8. Mosia 14:3–5. ush Shlyej, shlyerje. ush Maria, nënë 12a 2 Ne. 2:8; 14a ush Lindur (i) e Jezusit. Alma 12:24–25. përsëri, lindur (i) c 1 Kro. 9:3; ush Kryqëzim. nga Perëndia. 2 Kro. 15:9; 1 Ne. 1:4; b Heb. 2:18; 4:15; 15a 2 Ne. 4:18. 269 Alma 7:16–23 mëkatet tuaja dhe të hyni në aecë në shtigje të shtrembra; besëlidhje me të, se do të zbatoni as nuk ndryshon ai nga sa ka urdhërimet e tij dhe dëshmojani thënë; as nuk lëviz ai aspak atij në këtë ditë, duke u futur nga e djathta në të majtë, ose në ujërat e pagëzimit. nga ajo që është e drejtë në 16 Dhe kushdo që e bën këtë atë që është e gabuar; prandaj dhe zbaton urdhërimet e Perë- kursi i tij është një rreth i për- ndisë tani e tutje, po ai do të jetshëm. kujtojë se unë i them atij, po, ai 21 Dhe ai nuk jeton në tempuj do të kujtojë se unë i kam thënë që anuk janë të shenjtë, as fëlli- atij se do të ketë jetë të përjet- qësia ose ndonjë gjë që nuk shme, sipas dëshmisë së Shpirtit është e pastër, nuk mund të të Shenjtë që dëshmon në mua. pranohet në mbretërinë e Perë- 17 Dhe tani, vëllezërit e mi të ndisë; prandaj unë ju them juve dashur, a u besoni ju këtyre se koha do të vijë, po, dhe ajo gjërave? Vini re, unë ju them do të jetë në ditën e fundit, juve, po, unë e di se ju i besoni që ai që është i bfëlliqur do të ato; dhe mënyra sesi unë e di që qëndrojë në fëlliqësinë e tij. ju i besoni ato, është nëpërmjet 22 Dhe tani, vëllezërit e mi të shfaqjes së Shpirtit që është në dashur, unë jua kam thënë këto mua. Dhe tani, për shkak se gjëra që të mund të zgjoj në besimi juaj është i fortë në lidhje ju ndjenjën e detyrës suaj ndaj me to, po, në lidhje me gjërat që Perëndisë, që ju të mund të ecni unë kam thënë, i madh është të pafajshëm para tij, që ju të gëzimi im. mund të ecni sipas urdhrit të 18 Pasi, sikurse ju thashë që shenjtë të Perëndisë, sipas të nga fillimi, se unë kisha shumë cilit ju jeni pranuar. dëshirë që ju të mos ishit në 23 Dhe tani unë do të doja që gjendjen e dilemës, sikurse ju të jeni të apërulur dhe të vëllezërit tuaj, madje kështu nënshtruar dhe të butë; të lehtë unë pashë që dëshirat e mia u për t’u mësuar; plot durim dhe plotësuan. këmbëngulje; duke qenë të 19 Pasi unë kuptoj se ju jeni në matur në të gjitha gjërat; duke shtigjet e drejtësisë; unë kuptoj qenë të zellshëm në zbatimin e se ju jeni në shtegun që të çon urdhërimeve të Perëndisë në të në mbretërinë e Perëndisë; po, gjitha kohët; duke kërkuar çdo unë e kuptoj se ju jeni duke i gjë, për të cilën ju keni nevojë, drejtuar ashtigjet e tij. qoftë shpirtërore ose tokësore, 20 Unë kuptoj se ju është bërë duke i dhënë falënderime gjith- e njohur, nëpërmjet dëshmisë monë Perëndisë për çdo gjë që së fjalës së tij, se ai nuk mund të ju merrni.

19a Mt. 3:3. 21a 1 Kor. 3:16–17; 6:19; 2 Ne. 9:16; 20a 1 Ne. 10:19; Mosia 2:37; Morm. 9:14; Alma 37:12; Alma 34:36. DeB 88:35. DeB 3:2. b 1 Ne. 15:33–35; 23a ush Përul, përulësi. Alma 7:24–8:6 270 24 Dhe shikoni të keni abesim, pranohet nga Amuleku dhe të dy shpresë dhe dashuri hyjnore së bashku predikojnë në Amoniha. dhe atëherë ju do të keni gjith- Rreth 82 para K. monë vepra të mira. Dhe tani ndodhi që Alma u 25 Dhe Zoti ju bekoftë dhe i kthye nga atoka e Gideonit, mbajttë rrobat tuaja pa njollë, pasi i mësoi popullit të Gideo- që ju të mund të çoheni më në nit shumë gjëra që nuk mund fund, të uleni me Abrahamin, të shkruhen, pasi vendosi ur- Isakun dhe Jakobin dhe me dhrin e kishës, ashtu sikurse profetët e shenjtë që kanë qenë kishte bërë më parë në tokën e që kur bota filloi, duke patur Zarahemlës, po, ai u kthye në rrobat tuaja apa njollë, sikurse shtëpinë e tij në Zarahemla për janë pa njollë rrobat e tyre në të pushuar nga punët që ai mbretërinë e qiellit, për të mos kishte kryer. dalë më jashtë. 2 Dhe kështu mbaroi viti i në- 26 Dhe tani vëllezërit e mi të ntë i mbretërimit të gjykatësve dashur, unë jua thashë këto fja- mbi popullin e Nefit. lë sipas Shpirtit që dëshmon në 3 Dhe ndodhi që në fillim të mua; dhe shpirti im gëzohet vitit të dhjetë të mbretërimit jashtëzakonisht, për shkak të të gjykatësve mbi popullin e zellit të jashtëzakonshëm dhe Nefit, Alma u largua prej andej të vëmendjes që ju i keni dhënë dhe nisi udhëtimin e tij për fjalës sime. në tokën e Melekut, në perë- 27 Dhe tani, apaqja e Perëndisë ndim të alumit Sidon, pranë pushoftë mbi ju dhe mbi shtë- kufijve perëndimorë të vendit pitë dhe tokat tuaja, dhe mbi të shkretë. grigjat, dhe mbi kopetë tuaja, 4 Dhe ai filloi t’i mësonte nje- dhe mbi gjithçka që ju zotëroni, rëzit në tokën e Melekut sipas mbi gratë e fëmijët tuaj, sipas aurdhrit të shenjtë të Perëndisë, besimit dhe veprave tuaja të me të cilin ai u thirr; dhe ai filloi mira, nga kjo kohë e tutje dhe të mësonte njerëzit në të gjithë përgjithnjë. Dhe kështu kam tokën e Melekut. folur. Amen. 5 Dhe ndodhi që njerëzit shkuan tek ai nga të gjithë kufijtë e KAPITULLI 8 vendit, që ishte nga ana e vendit të shkretë. Dhe ata u pagëzuan Alma predikon dhe pagëzon në në të gjithë vendin; Melek—Ai nuk pranohet në Amo- 6 Kështu që kur mbaroi punën niha dhe largohet—Një engjëll e e tij në Melek, ai u largua prej urdhëron atë të kthehet dhe t’i andej dhe udhëtoi për tri ditë thërrasë popullit për pendim—Ai në veri të tokës së Melekut; dhe

24a 1 Kor. 13:1–13; 27a ush Paqe. ush Priftëri Eth. 12:30–35; 8 1a Alma 2:20; 6:7. Melkizedeke. Moro. 7:33–48. 3a Alma 16:6–7. 25a 2 Pj. 3:14. 4a DeB 107:2–4. 271 Alma 8:7–17 arriti në një qytet që quhej 13 Tani, kur njerëzit e thanë Amoniha. këtë dhe nuk pranuan të gjitha 7 Tani qe zakon i popullit të fjalët e tij dhe e shanë dhe pësh- Nefit që t’i quanin tokat e tyre, tynë mbi të, dhe bënë që të dhe qytetet e tyre, dhe fshatrat dëbohej nga qyteti i tyre, ai u e tyre, po, madje të gjithë fsha- largua prej andej dhe mori trat e vegjël të tyre me emrin udhën e tij drejt qytetit që quhej e atij që i pari i zotëroi ato; Aaron. dhe kështu qe me tokën e 14 Dhe ndodhi që ndërsa ai po Amonihës. udhëtonte në atë drejtim, duke 8 Dhe ndodhi që kur Alma qenë i rënduar me dhimbje, arriti në qytetin e Amonihës, duke kaluar nëpërmjet shumë ai filloi të predikonte fjalën e afatkeqësish dhe ankthesh të Perëndisë tek ata. mëdha të shpirtit, për shkak të 9 Tani Satani i kishte afituar ligësisë së njerëzve që ishin në zemrat e njerëzve të qytetit qytetin e Amonihës, ndodhi që Amoniha; prandaj ata nuk do- ndërsa Alma ishte i rënduar me nin të dëgjonin fjalët e Almës. dhimbje, vini re, një bengjëll i 10 Megjithatë Alma aluftoi Zotit iu shfaq, duke thënë: shumë në shpirt, duke u bpër- 15 Qofsh i bekuar, ti, Alma; pjekur me Perëndinë, në clutje prandaj, ngrije kokën dhe gëzo- të fuqishme, që ai të derdhte hu; pasi ti ke arsye të madhe Shpirtin e tij mbi njerëzit që të gëzohesh; pasi ti ke qenë ishin në qytet; që ai gjithashtu besnik në zbatimin e urdhëri- të bënte që të mund t’i pagëzo- meve të Perëndisë, që nga koha nte ata në pendim. që ti more njoftimin e parë prej 11 Megjithatë, ata ngurtësuan tij. Vër re, unë jam ai që ta asolli zemrat e tyre, duke i thënë atij: atë ty. Vër re, ne e dimë se ti je Alma; 16 Dhe vër re, unë jam dërguar dhe ne e dimë se ti je kryeprift i që të të urdhëroj të kthehesh kishës që ti ke vendosur në në qytetin e Amonihës dhe të shumë pjesë të vendit, sipas predikosh përsëri mes popullit traditës tënde; dhe ne nuk jemi të qytetit; po, predikoju atyre. të kishës tënde dhe nuk besojmë Po, thuaju atyre që nëse nuk në tradita të tilla të marra. pendohen, Zoti Perëndi do t’i 12 Dhe tani ne e dimë se duke ashkatërrojë ata. mos qenë të kishës tënde, e dimë 17 Pasi vër re, në këtë kohë ata se ti nuk ke fuqi mbi ne; dhe se po mendojnë që të shkatërrojnë ia ke dhënë fronin e gjykimit lirinë e popullit tënd, që është a Nefihas; prandaj ti nuk je (pasi kështu thotë Zoti) kundër kryegjykatës mbi ne. statuteve dhe gjykimeve dhe

9a 2 Ne. 28:19–22; c 3 Ne. 27:1. b Alma 10:7–10, 20. DeB 10:20. ush Lutje. ush Engjëj. 10a Alma 17:5. 12a Alma 4:20. 15a Mosia 27:11–16. b Enosi 1:1–12. 14a ush Mjerim. 16a Alma 9:12, 18, 24. Alma 8:18–31 272 urdhërimeve që ai i ka dhënë fecisë; dhe unë isha në këtë popullit të tij. vend dhe ata nuk më pranuan, 18 Tani ndodhi që pasi Alma por ata më adëbuan dhe unë mori njoftimin nga engjëlli i isha gati t’i ktheja shpinën për- Zotit, ai u kthye me të shpejtë gjithnjë kësaj toke. në tokën e Amonihës. Dhe ai u 25 Por vër re, unë u urdhërova fut në qytet nga një udhë tjetër, që të kthehesha përsëri dhe po, nga udha që është në jug të t’i profetizoja këtij populli, po, qytetit të Amonihës. dhe të dëshmoj kundër tyre në 19 Dhe kur hyri në qytet, ai lidhje me paudhësitë e tyre. ishte i uritur dhe i tha një njeriu: 26 Dhe tani Amulek, për shkak A do t’i japësh një shërbëtori të se ti më ushqeve dhe më prano- përulur të Perëndisë diçka për ve në shtëpi, qofsh i bekuar; të ngrënë? pasi unë qeshë i uritur, pasi 20 Dhe njeriu i tha atij: Unë kisha agjëruar për shumë ditë. jam një Nefit dhe unë e di se ti 27 Dhe Alma qëndroi shumë je një profet i shenjtë i Perëndisë, ditë me Amulekun para se të pasi ti je njeriu për të cilin një fillonte t’i predikonte popullit. aengjëll më tha në një vegim: Ti 28 Dhe ndodhi që paudhësitë do ta pranosh. Prandaj, eja me mes popullit u rritën edhe më mua në shtëpinë time dhe unë shumë. do të të jap nga ushqimi im; dhe 29 Dhe fjala i erdhi Almës, unë e di se ti do të jesh një bekim duke thënë: Shko; dhe gjithash- për mua dhe për shtëpinë time. tu thuaji shërbëtorit tim Amulek 21 Dhe ndodhi që njeriu e mori të shkojë dhe t’i profetizojë këtij në shtëpinë e tij; dhe njeriu populli, duke thënë—aPendo- quhej aAmulek; dhe ai i solli huni, pasi kështu thotë Zoti, bukë dhe mish dhe i shtroi para pasi në qoftë se nuk pendoheni, Almës. unë do ta vizitoj këtë popull me 22 Dhe ndodhi që Alma hëngri zemërimin tim; po, dhe unë bukë dhe u ngop; dhe ai abekoi nuk do ta largoj zemërimin tim Amulekun dhe shtëpinë e tij dhe të rreptë prej tij. i dha falënderime Perëndisë. 30 Dhe Alma shkoi dhe gjitha- 23 Dhe pasi hëngri dhe u ngop, shtu Amuleku, mes popullit, për i tha Amulekut: Unë jam Alma t’u shpallur atyre fjalët e Perë- dhe jam akryeprifti mbi kishën ndisë; dhe ata ishin mbushur e Perëndisë në tërë vendin. me Frymën e Shenjtë. 24 Dhe vër re, unë u thirra që 31 Dhe ata kishin afuqi që iu të predikoj fjalën e Perëndisë ishte dhënë atyre, aq sa nuk mes gjithë këtij populli, sipas mund të futeshin në burg; as shpirtit të zbulesës dhe të pro- nuk ishte e mundur që ndonjë

20a Alma 10:7–9. 13:1–20. pendim. 21a ush Amulek. 24a Alma 8:13. 31a 1 Ne. 1:20. 22a Alma 10:11. 29a Alma 9:12, 18. 23a Alma 5:3, 44, 49; ush Pendohem, 273 Alma 8:32–9:9 njeri të mund t’i vriste ata; këtij populli, ose popullit që megjithatë, ata nuk e ushtruan ishte në qytetin e Amonihës, bfuqinë e tyre, derisa u lidhën ndodhi që posa fillova t’u pre- me rripa dhe u hodhën në burg. dikoja atyre, ata filluan të grin- Tani, kjo u bë që Zoti të mund deshin me mua duke thënë: të vinte në dukje fuqinë e tij 2 Kush je ti? A mendon ti se në ta. ne do t’i besojmë dëshmisë së 32 Dhe ndodhi që ata shkuan anjë njeriu edhe sikur të na dhe filluan t’i predikonin dhe predikojë se toka do të vdesë? t’i profetizonin popullit, sipas 3 Tani, ata nuk i kuptuan fjalët shpirtit dhe fuqisë që Zoti u që folën; pasi ata nuk e dinin se kishte dhënë atyre. toka do të vdesë. 4 Dhe ata thanë gjithashtu: Ne nuk do t’u besojmë fjalëve të Fjalët e Almës dhe gjithashtu tua, në qoftë se ti do të profeti- fjalët e Amulekut që iu shpallën zosh se ky qytet i madh do të popullit që gjendej në tokën e shkatërrohet brenda anjë dite. Amonihës. Dhe gjithashtu ata 5 Tani, ata nuk e dinin se flaken në burg dhe shpëtojnë Perëndia mund të bënte punë nga fuqia mrekulluese e Perë- të tilla të mrekullueshme, pasi ndisë, që gjendej në ta, sipas ishin një popull me zemër të analit të Almës. ngurtësuar dhe kokëfortë. Përfshin kapitujt 9 deri në 14, 6 Dhe ata thanë: aKush është duke përfshirë edhe të fundit. Perëndia, që bnuk dërgon më shumë autoritet, veçse një njeri mes këtij populli, për t’i shpallur KAPITULLI 9 atij të vërtetën e gjërave kaq të mëdha dhe të mrekullueshme? Alma urdhëron popullin e Amoni- 7 Dhe erdhën që të vinin dorë hës të pendohet—Zoti do të jetë i mbi mua; por vini re, ata nuk e mëshirshëm ndaj Lamanitëve në bënë. Dhe unë qëndrova me ditët e fundit—Në qoftë se Nefitët guxim që t’u shpallja atyre, po, braktisin dritën, ata do të shkatë- unë u dëshmova me guxim, rrohen nga Lamanitët—Biri i Pe- duke thënë: rëndisë do të vijë shpejt—Ai do të 8 Vini re, O ju abrez i lig dhe shëlbejë ata që pendohen, pagëzohen i çoroditur, si keni harruar dhe që kanë besim në emrin e tij. traditën e etërve tuaj; po, sa Rreth 82 para K. shpejt i keni harruar urdhëri- Dhe përsëri, unë Alma, pasi met e Perëndisë. mora urdhër nga Perëndia që 9 A nuk e mbani mend që ati të merrja Amulekun dhe të ynë, Lehi, u nxor nga Jeruzale- shkoja përsëri dhe t’i predikoja mi nga adora e Perëndisë? A

31b Alma 14:17–29. 6a Eks. 5:2; b Alma 10:12. 9 2a LiP. 17:6. Mosia 11:27; 8a Alma 10:17–25. 4a Alma 16:9–10. Mois. 5:16. 9a 1 Ne. 2:1–7. Alma 9:10–18 274 nuk e mbani mend se ai i udhë- 14 Tani unë do të doja që ju të hoqi ata të gjithë nëpër vendin kujtoni se përderisa Lamanitët e shkretë? nuk kanë zbatuar urdhërimet e 10 Dhe keni harruar kaq Perëndisë, ata u apërjashtuan shpejt sesa herë i shëlboi etërit nga prania e Zotit. Tani ne tanë nga duart e armiqve të shohim se fjala e Zotit është tyre dhe i ruajti që të mos shka- vërtetuar në këtë gjë dhe se tërroheshin, madje nga duart e Lamanitët u përjashtuan nga vëllezërve të tyre? prania e tij, që nga fillimi i 11 Po, dhe po të mos ishte për shkeljeve të tyre në tokë. fuqinë e tij të pashoqe dhe për 15 Megjithatë unë ju them mëshirën e tij dhe durimin e tij juve, se për ta do të jetë më e ndaj nesh, ne duhet të ishim alehtë për të duruar në ditën e përjashtuar patjetër nga faqja e gjykimit sesa për ju, në qoftë se dheut, shumë para kësaj kohe ju qëndroni në mëkatet tuaja, dhe ndoshta do të kishim mba- po, dhe madje më e lehtë për të ruar në një gjendje mjerimi dhe duruar për ta sesa për ju në këtë fatkeqësish apa fund. jetë, në qoftë se nuk pendoheni. 12 Vini re, tani unë ju them 16 Pasi ka shumë premtime juve se ai ju urdhëron të pendo- që u abëhen Lamanitëve; pasi heni; dhe në qoftë se nuk pendo- është për shkak të btraditave të heni, ju nuk mund të trashëgoni etërve të tyre, që i bënë ata të në asnjë mënyrë mbretërinë e qëndrojnë në gjendjen e tyre Perëndisë. Por vini re, kjo nuk të cpaditurisë; prandaj Zoti do është e gjitha—ai ju ka urdhë- të jetë i mëshirshëm për ta dhe ruar të pendoheni, ose ai do t’ju do ta dzgjasë ekzistencën e tyre ashkatërrojë krejtësisht nga faqja në tokë. e tokës; po, ai do t’ju vizitojë 17 Dhe në ndonjë periudhë me zemërimin e tij dhe nuk do kohe ata do të asillen që të besoj- të largohet nga zemërimi i tij i në në fjalën e tij dhe të dinë mbi brreptë. pasaktësinë e traditave të etërve 13 Vini re, a nuk i mbani mend të tyre; dhe shumë prej tyre do fjalët që ai i foli Lehit, duke i të shpëtohen, pasi Zoti do të jetë thënë se: aPër aq sa ju do të zba- i mëshirshëm ndaj të gjithëve toni urdhërimet e mia, ju do të që bthërrasin në emrin e tij. përparoni në tokë? Dhe përsëri 18 Por vini re, unë po ju them thuhet që: Përderisa ju nuk do se, në qoftë se ju vazhdoni në të zbatoni urdhërimet e mia, ju ligësinë tuaj, ditët tuaja në tokë do të përjashtoheni nga prania nuk do të zgjaten, pasi aLama- e Zotit. nitët do të dërgohen mbi ju; dhe

11a Mosia 16:11. Alma 37:13. c Mosia 3:11. 12a Alma 8:16; 14a 2 Ne. 5:20–24; d Hel. 15:10–12. 10:19, 23, 27. Alma 38:1. 17a Enosi 1:13. b Alma 8:29. 15a Mt. 11:22, 24. b Alma 38:5; 13a 2 Ne. 1:20; 16a Alma 17:15. DeB 3:8. Mosia 1:7; b Mosia 18:11–17. 18a Alma 16:2–3. 275 Alma 9:19–26 në qoftë se ju nuk pendoheni, Zotit; pasi u shpëtua nga zia e ata do të vijnë në një kohë kur bukës dhe nga sëmundja dhe ju nuk do ta dini dhe ju do të nga çdo formë lëngate të çdo vizitoheni nga një bshkatërrim lloji; dhe pasi ata u forcuan në i plotë dhe do të jetë sipas betejë që të mos shkatërrohe- czemërimit të rreptë të Zotit. shin; pasi u nxorën nga brobëria 19 Pasi ai nuk do të lejojë që ju herë pas here dhe pasi u mbaj- të jetoni në paudhësitë tuaja për tën dhe u ruajtën deri tani; dhe të shkatërruar popullin e tij. ata u begatuan derisa u pasuru- Unë ju them juve, Jo; ai më mirë an në të gjitha llojet e gjërave— do të lejonte që Lamanitët të 23 Dhe tani vini re, unë ju them ashkatërronin të gjithë popullin juve se në qoftë se ky popull që e tij që quhet populli i Nefit, po ka marrë kaq shumë bekime të ndodhte që ai të bbinte në nga dora e Zotit, do të bëjë mëkate dhe shkelje, pasi të ketë shkelje në kundërshtim me pasur kaq shumë dritë dhe t’i dritën dhe me njohurinë që ai jetë dhënë kaq shumë njohuri ka, unë ju them juve se në qoftë mbi Zotin, Perëndinë e tyre; se kjo gjë ndodh, që ata të bien 20 Po, pasi qe një popull kaq në shkelje, do të jetë shumë shumë i favorizuar nga Zoti; po, amë e lehtë për t’u duruar nga pasi qe i favorizuar përmbi çdo Lamanitët sesa për ta. komb, fis, gjuhë ose popull tje- 24 Pasi vini re, apremtimet e tër; pasi të gjitha gjërat iu abënë Zotit u ofrohen Lamanitëve, të njohura atyre sipas dëshirave por jo juve, në qoftë se ju bëni të tyre dhe besimit dhe lutjeve shkelje; pasi, a nuk ka premtuar të tyre, të asaj që ka qenë dhe që Zoti shprehimisht dhe, a nuk ka është dhe që do të vijë; dekretuar në mënyrë të prerë, që 21 Pasi u vizitua nga Shpirti në qoftë se ju do të ngreni krye i Perëndisë, pasi bisedoi me kundër tij, ju do të shkatërrohe- engjëjt, pasi i foli zëri i Zotit ni krejtësisht nga faqja e dheut? dhe pasi pati shpirtin e profeci- 25 Dhe tani, për këtë shkak, që së dhe shpirtin e zbulesës, dhe ju të mos mund të shkatërrohe- gjithashtu shumë dhurata, dhu- ni, Zoti ka dërguar engjëllin e ratën e të folurit në shumë gjuhë tij për të vizituar shumë nga dhe dhuratën e të predikuarit, njerëzit e tij, duke u deklaruar dhe dhuratën e Shpirtit të Shenj- se duhet të shkojnë dhe t’i thë- të, dhe dhuratën e apërkthimit; rrasin fuqishëm këtij populli, 22 Po, dhe pasi u açlirua nga duke thënë: aPendohuni, pasi Perëndia duke u nxjerrë nga mbretëria e qiellit është e afërt; toka e Jeruzalemit nga dora e 26 Dhe ajo pas shumë ditëve,

18b Alma 16:9. 21a Omni 1:20; 24a 2 Ne. 30:4–6; c Alma 8:29. Mosia 8:13–19; DeB 3:20. 19a 1 Ne. 12:15, 19–20; 28:11–17. 25a Alma 7:9; Alma 45:10–14. 22a 2 Ne. 1:4. Hel. 5:32. b Alma 24:30. b Mosia 27:16. 26a Alma 7:7. 20a ush Zbulesë. 23a Mt. 11:22–24. Alma 9:27–10:2 276 Biri i Perëndisë do të vijë në mua, sepse unë u thashë se ata lavdinë e tij; dhe lavdia e tij do ishin një popull zemërgur dhe të jetë lavdia e të bVetëmlindurit akokëfortë. të Atit, plot chir, drejtësi dhe 32 Dhe gjithashtu, sepse unë vërtetësi, plot durim, dmëshirë u thashë se ishin një popull i dhe keqardhje, i shpejtë të edë- humbur dhe i rënë, ata u zemë- gjojë thirrjet e popullit të tij dhe ruan me mua dhe kërkuan të t’u përgjigjet lutjeve të tij. vinin dorë mbi mua, që të 27 Dhe vini re, ai vjen për mund të më hidhnin në burg. të ashëlbuar ata që do të bpagë- 33 Por ndodhi që Zoti nuk i zohen në pendim, nëpërmjet lejoi atëherë, që të më merrnin besimit në emrin e tij. dhe të më hidhnin në burg. 28 Prandaj, përgatitni udhën e 34 Dhe ndodhi që Amuleku Zotit, pasi koha është e afërt që shkoi dhe u qëndroi para dhe të gjithë njerëzit të korrin një filloi gjithashtu t’u predikonte shpërblim të apunëve të tyre, atyre. Dhe tani afjalët e Amule- ashtu si ato kanë qenë—në qoftë kut nuk janë të shkruara të se ato kanë qenë të drejta, ata gjitha, megjithëse një pjesë e do të bkorrin shpëtimin e shpir- fjalëve të tij janë shkruar në trave të tyre, sipas fuqisë dhe këtë libër. çlirimit të Jezu Krishtit; dhe në qoftë se ato kanë qenë të liga, KAPITULLI 10 ata do të korrin cmallkimin e shpirtrave të tyre, sipas fuqisë Lehi qe pasardhës i Manasit— dhe robërisë së djallit. Amuleku tregon urdhrin engjëllor 29 Tani vini re, ky është zëri i që ai të kujdesej për Almën— engjëllit, duke i thirrur popullit. Lutjet e çështjes së drejtë: populli 30 Dhe tani, vëllezërit e mi të të shpëtohet—Ligjtarë dhe gjykatës adashur, pasi ju jeni vëllezërit e të padrejtë hedhin themelet për mi dhe ju duhet të jeni të dashur shkatërrimin e popullit. Rreth 82 dhe duhet të bëni punë që i për- para K. shtaten pendimit, duke parë se zemrat tuaja janë ngurtësuar Tani, këto janë a fjalët që rëndë kundër fjalës së Perëndi- bAmuleku u predikoi njerëzve së dhe duke parë se jeni një që ishin në tokën e Amonihës, popull i bhumbur dhe i rënë. duke thënë: 31 Tani, ndodhi që kur unë, 2 Unë jam Amuleku; unë jam Alma, i thashë këto fjalë, vini biri i Gidonahut që ishte biri i re, njerëzit u zemëruan me Ishmaelit që ishte pasardhës i

26b ush Vetëmlindur (i). b ush Pagëzim, 31a 2 Ne. 25:28; c ush Hir. pagëzoj. Mosia 3:14. d ush Mëshirshëm (i), 28a DeB 1:10; 6:33. 34a Alma 10. mëshirë. b Psa. 7:16. 10 1a Alma 9:34. e LiP. 26:7. c ush Mallkim. b Alma 8:21–29. 27a ush Shëlbej, 30a 1 Gjo. 4:11. shëlbuar (i), shëlbim. b Alma 12:22. 277 Alma 10:3–10 Aminadit; dhe qe po ai Aminad viti i dhjetë i mbretërimit të që interpretoi shkrimin që ishte gjykatësve. në murin e tempullit, që ishte 7 Ndërsa unë po udhëtoja të shkruar nga gishti i Perëndisë. shihja një farefis shumë të 3 Dhe Aminadi ishte pasardhës afërt, vini re, një aengjëll i Zotit i Nefit që ishte i biri i Lehit m’u shfaq dhe tha: Amulek, që doli nga toka e Jeruzalemit, kthehu në shtëpinë tënde, pasi që ishte pasardhës i aManasit, ti do të ushqesh një profet të që ishte biri i bJozefit, që u cshit Zotit; po, një njeri të shenjtë në Egjipt nga duart e vëllezërve që është një njeri i zgjedhur i të tij. Perëndisë; pasi ai ka bagjëruar 4 Dhe vini re, unë jam gjithash- shumë ditë për shkak të mëka- tu një njeri me nam jo të vogël teve të këtij populli dhe është i mes të gjithë atyre që më njo- uritur dhe ti do ta cpranosh në hin; po, dhe vini re, unë kam shtëpinë tënde, dhe do ta ush- mjaft farefis dhe amiq dhe unë qesh; dhe ai do të bekojë ty dhe kam bërë edhe shumë pasuri shtëpinë tënde; dhe bekimi i me duart e punës sime. Zotit do të jetë mbi ty dhe mbi 5 Megjithatë, pas gjithë kësaj, shtëpinë tënde. unë kurrë nuk kam ditur shumë 8 Dhe ndodhi që unë iu binda për udhët e Zotit dhe amisteret zërit të engjëllit dhe u ktheva dhe fuqinë e tij të mrekullue- drejt shtëpisë sime. Dhe ndërsa shme. Unë thashë se kurrë nuk po shkoja atje, unë gjeta anjeriun kam ditur shumë mbi këto gjëra; për të cilin engjëlli më tha mua: por vini re, unë gabohem, pasi Ti do ta pranosh në shtëpinë kam parë shumë prej mistereve tënde—dhe vini re, ishte i njëjti të tij dhe fuqisë së tij të mreku- njeri që ju foli në lidhje me gjërat llueshme; po, madje në ruajtjen e Perëndisë. e jetës së këtij populli. 9 Dhe engjëlli më tha mua se 6 Megjithatë, e ngurtësova ze- ai është njeri i ashenjtë; prandaj mrën time, pasi unë u athirra unë e di se ai është njeri i shenjtë shumë herë por nuk doja të pasi ishte thënë nga një engjëll i bdëgjoja; prandaj unë dija në Perëndisë. lidhje me këto gjëra, por nuk 10 Dhe përsëri, unë e di që gjë- doja t’i dija; prandaj unë rat për të cilat ai dëshmoi janë vazhdova në rebelim kundër të vërteta; pasi vini re, unë ju Perëndisë, në ligësinë e zemrës them juve se sikurse Zoti jeton, sime, madje deri ditën e katërt ashtu ai dërgoi aengjëllin e tij të këtij muaji të shtatë, që është për të m’i treguar këto gjëra; dhe

3a Zan. 41:51; 5a ush Mistere të ush Agjëroj, agjërim. 1 Kro. 9:3. Perëndisë. c Vep. 10:30–35. b ush Jozef, bir i 6a Alma 5:37. 8a Alma 8:19–21. Jakobit. b DeB 39:9. 9a ush Shenjtë (i). c Zan. 37:29–36. 7a Alma 8:20. 10a Alma 11:30–31. 4a Alma 15:16. b Alma 5:46; 6:6. Alma 10:11–20 278 këtë ai e bëri ndërsa ky, Alma, ishte që t’u jepte mundësi atyre, bbanonte në shtëpinë time. që ata të ishin të stërvitur në 11 Pasi vini re, ai abekoi shtë- profesionin e tyre. pinë time, ai më bekoi mua dhe 16 Dhe ndodhi që filluan të gratë e mia dhe fëmijët e mi, pyesnin Amulekun kështu që dhe atin tim, dhe farefisin tim; ata të mund ta bënin të ngatë- po, madje të gjithë fisin tim e rronte fjalët e tij, ose të binte në bekoi ai dhe bekimi i Zotit kundërshtim me fjalët që ai do pushoi mbi ne, sipas fjalëve që të fliste. ai tha. 17 Tani, ata nuk e dinin se 12 Dhe tani, kur Amuleku i tha Amuleku mund t’i dinte qëlli- këto fjalë, njerëzit filluan të ha- met e tyre. Por, ndodhi që kur biten, duke parë se kishte amë filluan ta pyesnin, ai i akuptoi shumë se një dëshmitar që dë- mendimet e tyre dhe u tha atyre: shmoi për gjërat për të cilat ata Ojubbrez i lig dhe i çoroditur, ju akuzoheshin dhe gjithashtu për ligjtarë dhe hipokritë, pasi ju po gjërat që do të vijnë, sipas shpi- hidhni themelet e djallit; pasi rtit të profecisë që ishte në ta. ju po vini ckurthe dhe leqe për 13 Megjithatë, kishte disa mes të zënë të shenjtët e Perëndisë. tyre që mendonin t’i pyesnin 18 Ju po bëni plane për të ata, që me anë të adredhive të açoroditur udhët e të drejtëve tyre të mund t’i zinin në fjalë, dhe për të sjellë mbi kokat tuaja që të mund të gjenin dëshmi zemërimin e Perëndisë, madje kundër tyre, që t’ua jepnin gjy- deri në shkatërrimin e plotë të katësve të tyre që të mund të këtij populli. gjykoheshin sipas ligjit dhe që 19 Po, mirë tha Mosia që ishte ata të vriteshin, ose të hidheshin mbreti ynë i fundit, kur qe gati në burg, sipas krimit që ata të dorëzonte mbretërinë që mund ta paraqitnin ose dëshmo- s’kishte kujt t’ia kalonte, duke nin kundër tyre. bërë që ky popull të qeverisej 14 Tani, qenë këta njerëz që nga zëri i tyre—po, mirë tha se kërkonin t’i shkatërronin ata në qoftë se do të vinte koha që që ishin aligjtarë të paguar ose të zëri i këtij populli do të azgji- caktuar nga populli, për të vënë dhte paudhësinë, domethënë, në veprim ligjin para gjykatësve në qoftë se do të vinte koha në kohët e tyre të gjyqeve, ose që ky popull do të binte në në gjyqet e krimeve të popullit. shkelje, ai do të ishte gati për 15 Tani, këta avokatë ishin të shkatërrim. mësuar në të gjitha mjeshtëritë 20 Dhe tani unë ju them juve dhe dredhitë e popullit; dhe kjo se Zoti i gjykon drejt paudhësi-

10b Alma 8:27. 11:20–21; 14:18. c DeB 10:21–27. 11a Alma 8:22. 17a Alma 12:3; 20:18, 32; 18a Vep. 13:10. 12a Alma 9:6. DeB 6:16. 19a Mosia 29:27; 13a Alma 11:21. b Mt. 3:7; Alma 2:3–7; 14a Alma 10:24; Alma 9:8. Hel. 5:2. 279 Alma 10:21–31 të tuaja; me të drejtë i thërret ai e tij dhe u thirri me zë edhe më këtij populli, nëpërmjet zërit të të fortë, duke thënë: O ju brez i aengjëjve të tij: Pendohuni ju, lig dhe i çoroditur, pse ka Satani pendohuni, pasi mbretëria e kaq shumë kontroll mbi zemrat qiellit është e afërt. tuaja? Pse i dorëzoheni atij 21 Po, me të drejtë ai thërret, kështu, që ai të mund të ketë nëpërmjet zërit të engjëjve të pushtet mbi ju, që të averbojë tij: aUnë do të zbres mes popu- sytë tuaj, që ju të mos kuptoni llit tim me barazi dhe drejtësi fjalët që fliten, sipas vërtetësisë në duart e mia. së tyre? 22 Po, dhe unë ju them juve se 26 Pasi vini re, a kam dëshmu- po të mos ishte për alutjet e të ar kundër ligjit tuaj? Ju nuk drejtëve që tani janë në tokë, ju kuptoni; ju thoni se unë kam do të vizitoheshit, madje, që folur kundër ligjit tuaj; por unë tani me shkatërrim të plotë; por nuk e kam bërë këtë, por kam nuk do të ishte nga bpërmbytja, folur në favor të ligjit tuaj, për sikurse qenë njerëzit në ditët e dënimin tuaj. Noeut, por do të ishte me zi 27 Dhe tani vini re, unë ju buke dhe me epidemi dhe me them juve se themeli i shkatë- shpatë. rrimit të këtij populli po fillon 23 Por, është nga alutjet e të të hidhet nga padrejtësia e aligj- drejtëve që ju jeni kursyer; tarëve tuaj dhe gjykatësve tuaj. prandaj tani, në qoftë se ju do 28 Dhe tani ndodhi që pasi të dëboni të drejtët nga mesi Amuleku i tha këto fjalë, njerë- juaj, Zoti nuk do ta përmbajë zit thirrën kundër tij, duke më dorën e tij; por do të vijë me thënë: Tani ne e dimë se ky njeri zemërimin e tij të rreptë kundër është një fëmijë i djallit, pasi na jush; atëherë ju do të goditeni ka agënjyer; pasi ka folur kundër nga zia e bukës dhe nga epide- ligjit tonë. Dhe tani ai thotë se mia dhe nga shpata; dhe kjo nuk ka folur kundër tij. bkohë do të vijë së shpejti, nëse 29 Dhe përsëri, ai ka thënë ju nuk pendoheni. fjalë të këqija kundër ligjtarëve 24 Dhe tani ndodhi që njerëzit tanë dhe gjykatësve tanë. u zemëruan edhe më shumë 30 Dhe ndodhi që ligjtarët e me Amulekun dhe ata thirrën, vunë në zemrat e tyre, që ata duke thënë: Ky njeri përbuz t’i mbanin mend këto gjëra ligjet tona që janë të drejta dhe kundër tij. ligjtarët tanë të mençur që ne i 31 Dhe ishte një mes tyre, emri kemi zgjedhur. i të cilit ishte Zizrom. Tani, ai 25 Por, Amuleku shtriu dorën ishte më i pari të aakuzonte

20a Alma 8:14–16; 13:22. 3 Ne. 22:8–10. 25a 2 Kor. 4:4; 21a Mosia 13:34. ush Përmbytje në Alma 14:6. 22a Jak. 5:16; kohën e Noeut. 27a Llu. 11:45–52. Mosia 27:14–16. 23a ush Lutje. 28a Alma 14:2. b Zan. 8:21; b Alma 34:32–35. 31a Alma 11:20–36. Alma 10:32–11:12 280 Amulekun dhe Almën, meqë 3 Dhe gjykatësi merrte për ishte një nga ekspertët më të rrogë sipas kohës së tij—një se- regjur mes tyre, pasi kishte nine ari në ditë, ose një senum shumë punë për të bërë mes argjendi që ishte baras me një popullit. senine ari; dhe kjo është sipas 32 Tani, qëllimi i këtyre ligjta- ligjit që ishte dhënë. rëve ishte që të merrnin fitime; 4 Tani, këto janë emrat e dhe ata fitonin sipas punës së monedhave të ndryshme të arit tyre. dhe argjendit të tyre sipas vlerës së tyre. Dhe emrat jepen nga Nefitët, pasi ata nuk lloga- KAPITULLI 11 ritnin sipas mënyrës së Judenjve që ishin në Jeruzalem; as nuk Shpjegohet vlera e monedhës së matnin sipas mënyrës së Ju- Nefitëve—Amuleku zihet me fjalë denjve; por ata e ndryshonin me Zizromin—Krishti nuk do t’i llogaritjen e tyre dhe matjen shpëtojë njerëzit në mëkatet e tyre e tyre sipas mendjeve dhe rre- —Vetëm ata që trashëgojnë mbre- thanave të popullit, në çdo tërinë e qiellit janë të shpëtuar— brez, deri në mbretërimin e Të gjithë njerëzit do të ngrihen në gjykatësve të cilët au vendosën pavdekësi—Pas Ringjalljes nuk nga mbreti Mosia. ka më vdekje. Rreth 82 para K. 5 Tani, llogaritja është kështu— Tani, qe ligji i Mosias që çdo një senine ari, një seon ari, një njeri që ishte gjykatës i ligjit, shum ari dhe një limnah ari. ose ata që ishin caktuar të ishin 6 Një senum argjendi, një am- gjykatës, duhej të merrnin rrogë nor argjendi, një ezrom argjendi sipas kohës që punonin, për të dhe një onti argjendi. gjykuar ata që silleshin para 7 Një senum argjendi ishte tyre për t’u gjykuar. baras me një senine ari si edhe 2 Tani, në qoftë se një njeri me një masë elbi, ashtu dhe me i detyrohej një tjetri dhe nuk i një masë të çdo drithi tjetër. paguante atë që i detyrohej, ai 8 Tani, shuma e një seoni ari paditej te gjykatësi dhe gjykatësi ishte dy herë sa vlera e një ushtronte autoritet dhe dërgo- senineje. nte njerëzit e tij që ta sillnin nje- 9 Dhe një shum ari ishte dy riun para tij; dhe ai e gjykonte herë sa vlera e një seoni. njeriun sipas ligjit dhe provave 10 Dhe një limnah ari ishte që ishin sjellë kundër tij dhe sa vlera e të gjitha këtyre së kështu njeriu ishte i detyruar bashku. të paguante atë që detyrohej, 11 Dhe një amnor argjendi ose i merrej çdo gjë që kishte, ishte sa dy senume. ose dëbohej nga mesi i njerëzve 12 Dhe një ezrom argjendi ishte si vjedhës dhe plaçkitës. sa katër senume.

11 4a Mosia 29:40–44. 281 Alma 11:13–34 13 Dhe një onti ishte sa të gjitha prej argjendi dhe të gjitha këto këto. do të t’i jap ty, në qoftë se ti do 14 Tani, kjo është vlera e mo- të mohosh ekzistencën e një nedhave të tyre më të vogla— Qenieje të Mbinatyrshme. 15 Një shiblon është sa një 23 Tani, Amuleku tha: O ti, gjysmë senumi; prandaj, një shi- afëmijë i ferrit, pse më btundon? blon për një gjysmë mase elbi. A nuk e di ti se i drejti nuk i 16 Dhe një shiblum është sa nënshtrohet tundimeve të tilla? gjysma e një shibloni. 24 A beson ti se nuk ka Perë- 17 Dhe një leah është sa ndi? Unë të them, Jo, ti e di se gjysma e një shiblumi. ka një Perëndi, por ti e do 18 Tani, kjo është vlera e tyre, aparanë më shumë se atë. sipas llogaritjes së tyre. 25 Dhe tani, ti më gënjeve para 19 Tani, një antion ari është Perëndisë. Ti më the—Shiko, baras me tri shiblone. këtu ke gjashtë onti që kanë 20 Tani, i vetmi qëllim ishte që vlerë të madhe, unë do të t’i të pasuroheshin, sepse ata i jap—kur në zemrën tënde ti merrnin rrogat e tyre sipas deshe t’i mbash ato nga unë; punës së tyre prandaj, ata nxit- dhe ishte vetëm dëshira jote që nin popullin të bënte turbullira unë të mohoja Perëndinë e vër- dhe të gjitha llojet e trazirave tetë dhe të gjallë, që të mund të dhe ligësisë, që të kishin më kishe shkak të më shkatërrosh shumë punë, që të afitonin para mua. Dhe tani vër re, për këtë sipas padive që silleshin tek ta; të ligë të madhe ti do të marrësh prandaj ata nxitnin popullin shpërblimin tënd. kundër Almës dhe Amulekut. 26 Dhe Zizromi i tha atij: Ti 21 Dhe ky Zizrom filloi të pye- thua se ka një Perëndi të vërtetë ste Amulekun, duke thënë: A dhe të gjallë? do t’u përgjigjesh disa pyetjeve 27 Dhe Amuleku tha: Po, ka një që do të të bëj? Tani, Zizromi qe Perëndi të vërtetë dhe të gjallë. njeri i regjur në adredhitë e dja- 28 Tani, Zizromi tha: A ka më llit, që të mund të shkatërronte shumë se një Perëndi? atë që ishte e mirë; prandaj i tha 29 Dhe ai u përgjigj, Jo. Amulekut: A do t’u përgjigjesh 30 Tani, Zizromi i tha atij pyetjeve që do të të drejtoj? përsëri: Si i di ti këto gjëra? 22 Dhe Amuleku i tha atij: Po, 31 Dhe ai tha: Një aengjëll m’i në qoftë se është sipas aShpirtit ka bërë ato të njohura. të Zotit që është në mua; pasi 32 Dhe Zizromi tha përsëri: unë nuk do të them asgjë që Kush është ai që do të vijë? A është në kundërshtim me Shpi- mos është Biri i Perëndisë? rtin e Zotit. Dhe Zizromi i tha 33 Dhe ai i tha atij, Po. atij: Vër re, këtu ke gjashtë onti 34 Dhe Zizromi tha përsëri:

20a Alma 10:32. 23a Alma 5:41. Tit. 1:11. 21a Alma 10:13. b ush Tundoj, tundim. 31a Alma 10:7–10. 22a ush Frymë e Shenjtë. 24a 1 Tim. 6:10; Alma 11:35–43 282 A do ta shpëtojë ai popullin e ar, i qiellit dhe i tokës dhe i të tij a në mëkatet e tyre? Dhe bgjitha gjërave që janë në to; Amuleku u përgjigj dhe i tha ai është fillimi dhe mbarimi, i atij: Unë të them se jo, pasi është pari dhe i fundit; e pamundur për të që të mohojë 40 Dhe do të vijë në këtë abotë fjalën e tij. për të bshëlbuar popullin e tij; 35 Tani Zizromi u tha njerëzve: dhe do të cmarrë mbi vete shke- Shikoni që t’i mbani mend këto ljet e atyre që besojnë në emrin gjëra; pasi ai tha se nuk ka veçse e tij; dhe këta janë ata që do të një Perëndi; megjithatë, ai thotë kenë jetë të përjetshme dhe se Biri i Perëndisë do të vijë, por shpëtimi nuk vjen tek askush nuk do ta shpëtojë popullin e tjetër. tij—sikur ai të kishte autoritet 41 Prandaj, të ligjtë mbeten të urdhëronte Perëndinë. sikurse të amos kishte patur 36 Tani, Amuleku i tha përsëri shëlbim, me përjashtim se rripat atij: Vër re, ti ke gënjyer, pasi e vdekjes do të jenë zgjidhur, thua se unë fola sikur të kisha pasi vini re, dita vjen që të autoritet të urdhëroja Perëndi- bgjithë do të ngrihen së vdekuri në, sepse thashë se ai nuk do ta dhe do të qëndrojnë para Perë- shpëtojë popullin e tij në mëka- ndisë dhe do të cgjykohen sipas tet e tyre. veprave të tyre. 37 Dhe unë të them përsëri se 42 Tani, ka një vdekje e cila ai nuk mund t’i shpëtojë ata në quhet vdekje e përkohshme; amëkatet e tyre; pasi unë nuk dhe vdekja e Krishtit do të mund ta mohoj fjalën e tij dhe zgjidhë arripat e kësaj vdekjeje ai ka thënë se basgjë e papastër të përkohshme, që të gjithë nuk mund të trashëgojë cmbre- të ngrihen nga kjo vdekje e tërinë e qiellit; prandaj, si mund përkohshme. të shpëtoheni ju, në qoftë se 43 Shpirti dhe trupi do të aba- nuk trashëgoni mbretërinë e shkohen përsëri në formën e tij qiellit? Prandaj, ju nuk mund të të përkryer; dhe si gjymtyrët shpëtoheni në mëkatet tuaja. ashtu dhe nyjet do të rivendo- 38 Tani Zizromi i thotë përsëri sen në të njëjtin trup, pikërisht atij: A është Biri i Perëndisë Ati ashtu siç jemi në këtë kohë; dhe i vërtetë i Amshuar? ne do të sillemi që të qëndrojmë 39 Dhe Amuleku i tha atij: Po, para Perëndisë, duke ditur Ai është Ati i vërtetë i aAmshu- madje siç dimë tani dhe duke

34a Hel. 5:10–11. mbretëri e qiellit. DeB 19:16–19. 37a 1 Kor. 6:9–10. 39a Isa. 9:6. 41a Alma 12:18; b 1 Ne. 15:33; b Kol. 1:16; DeB 88:33. Alma 40:26; Mosia 4:2. b Zbu. 20:12–13; 3 Ne. 27:19. 40a ush Botë. Alma 42:23. ush Paperëndi- b Rom. 11:26–27. c ush Gjykim, i fundit. shëm (i). c Eks. 34:6–7; 42a Alma 12:16. c ush Mbretëri e Isa. 53:5; 1 Gjo. 2:2; 43a 2 Ne. 9:13; Perëndisë ose Mosia 14:5; 15:12; Alma 40:23. 283 Alma 11:44–12:2 pasur një bkujtesë të mirë të të tu Zizromi filloi të dridhej. gjithë cfajit tonë. Dhe kështu mbaruan fjalët e 44 Tani, ky ribashkim do të vijë Amulekut, ose kjo është e gjitha te të gjithë, si pleq dhe të rinj, si që unë kam shkruar. robër dhe të lirë, si meshkuj dhe femra, si për të këqijtë ash- KAPITULLI 12 tu dhe për të drejtët; dhe madje nuk do të ketë humbur asnjë Alma bën debat me Zizromin— flok i kokave të tyre; por çdo Misteret e Perëndisë mund t’u gjë do të aribashkohet në vendin jepen vetëm besnikëve—Njerëzit e vet të përkryer, ashtu sikurse gjykohen në bazë të mendimeve, është tani, ose në trup dhe do të besimeve, fjalëve dhe veprave të tyre sillet e do të nxirret para shufrës —Të ligjtë do të pësojnë vdekje së Krishtit, Birit dhe Perëndisë shpirtërore—Kjo jetë e vdekshme bAtit dhe Frymës së Shenjtë që është një gjendje e përkohshme është një cPerëndi i Përjetshëm, prove—Plani i shëlbimit sjell Ri- për t’u dgjykuar sipas veprave ngjalljen dhe nëpërmjet besimit të tyre, qofshin ato të mira ose një falje të mëkateve—Ata që qofshin ato të liga. pendohen kanë të drejtë mëshire 45 Tani vini re, unë ju fola në nëpërmjet Birit të Vetëmlindur. lidhje me vdekjen e trupit të Rreth 82 para K. vdekshëm dhe gjithashtu në lidhje me aringjalljen e trupit të Tani Alma, duke parë se fjalët vdekshëm. Unë ju them juve se e Amulekut ia mbyllën gojën ky trup i vdekshëm do të bngri- Zizromit, pasi ai pa se Amuleku het në një trup të cpavdekshëm, e zuri atë duke agënjyer dhe domethënë nga vdekja, madje duke mashtruar për ta shkatë- nga vdekja e parë në jetë, që ata rruar dhe duke parë se filloi të mos dvdesin më; shpirtrat e të dridhej në bvetëdije të fajit të tyre duke u bashkuar me trupat tij, ai hapi gojën dhe filloi t’i e tyre, për të mos u ndarë kurrë fliste atij për të vërtetuar fjalët më; kështu i tëri duke u bërë e Amulekut dhe për të shpjegu- eshpirtëror dhe i pavdekshëm, ar gjërat më tej, ose për t’i shpa- në mënyrë që ata të mos shohin losur shkrimet e shenjta më tej më korrupsion. nga sa kishte bërë Amuleku. 46 Tani, kur Amuleku mbaroi 2 Tani, fjalët që Alma i tha këto fjalë, njerëzit filluan përsëri Zizromit u dëgjuan nga njerë- të jenë të habitur dhe gjithash- zit rreth e përqark; pasi turma

43b 2 Ne. 9:14; c 3 Ne. 11:27, 36. pavdekësi. Mosia 3:25; ush Perëndi, Kokë d Zbu. 21:4; Alma 5:18. e Perëndisë. DeB 63:49; 88:116. c ush Faj. d Zbu. 20:12–13. e 1 Kor. 15:44. 44a Alma 41:12–15. 45a Alma 40:23; 12 1a Alma 11:20–38. b ush Perëndi, Kokë DeB 88:16. b ush Ndërgjegje. e Perëndisë— b ush Ringjallje. Perëndia, Ati. c ush Pavdekshëm (i), Alma 12:3–11 284 qe e madhe dhe ai foli në këtë i bindur se ata i dinin mendi- mënyrë: met dhe qëllimet e zemrës së 3 Tani Zizrom, duke parë se tij; meqë atyre u qe dhënë fuqi, u zure në gënjeshtër dhe në që ata të mund të dinin këto dredhi, pasi nuk gënjeve vetëm gjëra sipas shpirtit të profecisë. njerëzit, por ti gënjeve Perëndi- 8 Dhe Zizromi filloi të kërko- në, pasi vër re, ai i di të gjitha nte nga ata me zell, që ai të amendimet e tua dhe ti po sheh mund të dinte më shumë, në se mendimet e tua na bëhen të lidhje me mbretërinë e Perë- ditura nëpërmjet Shpirtit të tij; ndisë. Dhe ai i tha Almës: Ç’do 4 Dhe ti po sheh që ne e dimë të thotë kjo që tha Amuleku në se plani yt qe një plan i stërho- lidhje me ringjalljen e të vde- lluar, sipas stërhollimeve të kurve, që të gjithë do të ngri- djallit, për të gënjyer dhe për të hen së vdekuri, qoftë të drejtët mashtruar këtë popull, që ta dhe të padrejtët dhe do të bësh atë kundër nesh, që të na çohen para Perëndisë për t’u shajë dhe të na dëbojë— gjykuar sipas veprave të tyre? 5 Tani, ky qe një plan i 9 Dhe tani, Alma filloi t’ia akundërshtarit tënd dhe ai ka shpjegonte këto gjëra atij, duke ushtruar fuqinë e tij mbi ty. thënë: Shumë njerëzve u është Tani unë do të doja që të mbash dhënë të dinë amisteret e Perë- mend se ç’po të them ty, po ua ndisë; por ata janë nën urdhër them të gjithëve. të rreptë që t’u thonë të tjerëve 6 Dhe vini re, unë ju them juve bvetëm atë pjesë të fjalës së të gjithëve se kjo qe një grackë tij, që ai ua lejon fëmijëve të e kundërshtarit, që e ka vënë njerëzve, sipas vëmendjes dhe për të zënë këtë popull, që të zellit që i japin atij. mund t’ju nënshtrojë, që të 10 Dhe prandaj, ai që do të mund t’ju rrethojë me azinxhirët angurtësojë zemrën e tij, po, ai e tij, që të mund t’ju lidhë për do të marrë pjesën bmë të vogël një shkatërrim të përhershëm, të fjalës; dhe ai që cnuk do ta sipas fuqisë së robërisë së tij. ngurtësojë zemrën, atij i djepet 7 Tani, pasi Alma i tha këto pjesa më e madhe e fjalës, derisa fjalë, Zizromi filloi të dridhej t’i jepet të dijë misteret e Perë- edhe më fort, meqë ai u bind ndisë, derisa t’i dijë plotësisht. gjithnjë e më shumë për fuqinë 11 Dhe ata që do të ngurtësoj- e Perëndisë; dhe ai u bind gji- në zemrat e tyre, atyre do t’u thashtu se Alma dhe Amuleku jepet apjesa më e vogël e fjalës, kishin njohuri për të, pasi ai qe derisa ata të mos bdinë asgjë në

3a Jakobi 2:5; Perëndisë. b DeB 93:39. Alma 10:17; b Gjo. 16:12; c ush Përul, përulësi. DeB 6:16. Alma 29:8; d 2 Ne. 28:30; 5a ush Djall. 3 Ne. 26:8–11; DeB 50:24. 6a Alma 5:7–10. Eth. 4:7. 11a Mt. 25:29. 9a Alma 26:22. 10a 2 Ne. 28:27; b ush Braktisje. ush Mistere të Eth. 4:8. 285 Alma 12:12–18 lidhje me misteret e tij; dhe atë- dhe të pranojmë me aturpin tonë herë do të bëhen robër të djallit të përjetshëm se të gjitha bgjy- dhe do të udhëhiqen nga vu- kimet e tij janë të drejta; se ai llneti i tij deri në shkatërrim. është i drejtë në të gjitha veprat Tani, kjo është çfarë kuptohet e tij dhe se ai është i mëshirshëm me czinxhirët e dferrit. me fëmijët e njerëzve dhe se ai 12 Dhe Amuleku foli qartë në ka gjithë fuqinë të shpëtojë çdo lidhje me avdekjen dhe ngritjen njeri që beson në emrin e tij dhe nga kjo vdekshmëri në një gje- sjell fryt që i përshtatet pendi- ndje pavdekësie dhe çuarjen mit. para shufrës së Perëndisë, për 16 Dhe tani vini re, unë ju t’u bgjykuar sipas veprave tona. them juve se atëherë vjen një 13 Atëherë, në qoftë se zemrat vdekje, madje një avdekje e tona janë ngurtësuar, po, në dytë që është një vdekje shpir- qoftë se ne i kemi ngurtësuar tërore; atëherë është një kohë zemrat tona kundër fjalës, deri- që kushdo që vdes në mëkatet sa ajo të mos gjendet në ne, e tij, përsa i përket bvdekjes atëherë gjendja jonë do të jetë e së përkohshme, do të cvdesë tmerrshme, pasi atëherë ne do gjithashtu një vdekje shpirtëro- të dënohemi. re; po, ai do të vdesë edhe për 14 Pasi afjalët tona do të na gjërat që i takojnë drejtësisë. dënojnë, po, të gjitha veprat 17 Atëherë është koha kur tona do të na dënojnë; ne nuk mundimet e tyre do të jenë si një do të gjendemi pa njollë; dhe aliqen zjarri dhe squfuri, flaka e mendimet tona do të na dënojnë të cilit ngjitet lart gjithmonë e gjithashtu; dhe në këtë gjendje përgjithmonë; dhe atëherë ësh- të tmerrshme ne nuk do të të koha që ata do të lidhen me guxojmë të shikojmë drejt Perë- zinxhirë në një shkatërrim të ndisë tonë; dhe ne do të ishim përhershëm, sipas fuqisë dhe shumë të gëzuar po të mund të robërisë së Satanit që i ka nën- urdhëronim shkëmbinjtë dhe shtruar ata sipas vullnetit të tij. bmalet të binin mbi ne që të na 18 Atëherë unë ju them juve, cfshihnin nga prania e tij. se ata do të jenë sikurse të amos 15 Por, kjo nuk mund të jetë; ne ishte bërë ndonjë shëlbim; pasi, duhet të vijmë dhe të qëndrojmë ata nuk mund të shëlbehen sipas para tij, në lavdinë e tij dhe në drejtësisë së Perëndisë; dhe ata pushtetin e tij dhe në fuqinë, nuk mund të bvdesin, pasi nuk madhështinë dhe sundimin e tij do të ketë më korrupsion.

11c Gjo. 8:34; 2 Ne. 28:19. c Job. 34:22; c 1 Ne. 15:33; d Fja. 9:18; 2 Ne. 2:29. 2 Ne. 12:10. Alma 40:26. ush Ferr. 15a Mosia 3:25. 17a Zbu. 19:20; 21:8; 12a Alma 11:41–45. b 2 Pj. 2:9. Mosia 3:27. b ush Gjykim, i fundit. ush Drejtësi. 18a Alma 11:41. 14a Mt. 12:36; Jak. 3:6; 16a ush Vdekje, b Zbu. 21:4; Mosia 4:29–30. shpirtërore. Alma 11:45; b Ose. 10:8; 2 Ne. 26:5. b Alma 11:40–45. DeB 63:49. Alma 12:19–27 286 19 Tani ndodhi që kur Alma do të ishte e pavlefshme, duke mbaroi së thëni këto fjalë, nje- e bërë Perëndinë një gënjeshtar, rëzit filluan të jenë akoma më pasi ai tha: bNë qoftë se ti e ha, të habitur; me siguri do të vdesësh. 20 Por aty ishte njëfarë Antio- 24 Dhe ne shohim se avdekja nahu i cili ishte një kryesundi- vjen mbi njerëzimin, po, vdekja, mtar mes tyre, që erdhi aty dhe për të cilën foli Amuleku që i tha atij: Ç’është kjo që the se është vdekja e përkohshme; njeriu do të ngrihet së vdekuri megjithatë, bnjeriut iu dha një dhe do të ndryshohet nga kjo interval, gjatë të cilit ai mund të gjendje vdekjeje në një gjendje pendohej; prandaj kjo jetë u bë a pavdekësie, se shpirti nuk një gjendje e përkohshme pro- mund të vdesë kurrë? ve; një kohë për t’u cpërgatitur 21 Ç’kuptim ka shkrimi që që të takojmë Perëndinë; një thotë se Perëndia vuri akerubi- kohë për t’u përgatitur për në dhe një shpatë të zjarrtë në atë gjendje pa mbarim, për të lindje të kopshtit të bEdenit, për cilën folëm ne, e cila është pas të ndaluar që prindërit tanë ringjalljes së të vdekurve. të parë të hynin dhe të hanin 25 Tani, po të mos ishte për nga fruti i pemës së jetës dhe të aplanin e shëlbimit, që u përga- jetonin përgjithnjë? Dhe kështu tit nga krijimi i botës, mund ne po shohim se nuk kishte të mos kishte bringjallje të të kurrfarë mundësie që ata të vdekurve; por u vendos një jetonin përgjithnjë. plan shëlbimi, i cili do të sjellë 22 Tani, Alma i tha atij: Kjo ringjalljen e të vdekurve, për të është gjëja që isha gati të shpje- cilën është folur. goja. Tani ne shohim se Adami 26 Dhe tani vini re, po të ishte ara, sepse hëngri bfrutin e nda- e mundur që prindërit tanë të luar, sipas fjalës së Perëndisë; parë të shkonin dhe të hanin dhe kështu ne shohim se me rë- nga apema e jetës, ata do të nien e tij, i gjithë njerëzimi u bë kishin qenë përherë të mjerë, një popull i chumbur dhe i rënë. duke mos pasur një gjendje 23 Dhe tani vini re, unë ju përgatitore; dhe kështu bplani i them juve se po të ishte e mu- shëlbimit do të kishte dështuar ndur për Adamin të ahante nga dhe fjala e Perëndisë do të ishte fruti i pemës së jetës në atë kohë, e pavlefshme, pa pasur efekt. nuk do të kishte vdekje dhe fjala 27 Por vini re, nuk u bë kështu;

20a ush Pavdekshëm (i), b Zan. 3:6; c Alma 34:32–35. pavdekësi. 2 Ne. 2:15–19; 25a ush Plan i shëlbimit. 21a Zan. 3:24; Mosia 3:26. b 2 Ne. 2:8; Alma 42:2; c Mosia 16:4–5. Alma 7:12; 42:23. Mois. 4:31. 23a Alma 42:2–9. 26a Zan. 2:9; 1 Ne. 15:36; ush Kerubinë. b Zan. 2:17. Alma 32:40. b ush Eden. 24a ush Vdekje, fizike. b Alma 34:8–16; 22a ush Rënie e Adamit b 2 Ne. 2:21; 42:6–28; dhe e Evës. Mois. 5:8–12. Mois. 6:59–62. 287 Alma 12:28–36 por u acaktua që njerëzit duhej tyre, qoftë për të bërë keq ose të vdisnin; dhe pas vdekjes ata për të bërë mirë— duhet të dalin për b gjykim, 32 Prandaj, Perëndia u dha madje për të njëjtin gjykim atyre urdhërime, pasi u bëri të për të cilin ne folëm, që është aditur planin e shëlbimit, që ata mbarimi. nuk duhej të bënin keq, pasi 28 Dhe pasi Perëndia caktoi dënimi për këtë ishte një bvdekje që këto gjëra duhej t’i ndodhin e dytë, e cila ishte një vdekje njeriut, vini re, atëherë ai pa se e përhershme përsa u takon ishte e përshtatshme, që njeriu gjërave të drejtësisë; pasi mbi duhej të dinte në lidhje me gjërat këto plani i shëlbimit nuk që ai kishte caktuar për ta; mund të kishte fuqi, pasi ve- 29 Prandaj, ai dërgoi aengjëj prat e cdrejtësisë nuk mund të që të bisedonin me ta, që i shkatërroheshin, sipas mirësisë bënë njerëzit të shihnin lavdinë më të lartë të Perëndisë. e tij. 33 Por Perëndia u thirri nje- 30 Dhe që atëherë e tutje, ata rëzve në emrin e Birit të tij (pasi filluan të thërritnin në emrin e ky ishte plani i shëlbimit që tij; prandaj Perëndia abisedoi ishte përgatitur), duke thënë: me njerëzit dhe u bëri të njohur Në qoftë se ju do të pendoheni atyre bplanin e shëlbimit, që ish- dhe nuk do të ngurtësoni te përgatitur që nga cthemelimi zemrat tuaja, atëherë unë do të i botës; dhe këtë ua bëri të ditur kem mëshirë mbi ju, nëpërmjet sipas besimit dhe pendimit të Birit tim të Vetëmlindur; tyre dhe veprave të shenjta të 34 Prandaj, kushdo që pendo- tyre. het dhe nuk e ngurtëson zemrën 31 Prandaj, ai u dha njerëzve e tij, ai do të këtë të drejtë për aurdhërime, atyre që tanimë amëshirë nëpërmjet Birit tim të kishin shkelur së pari urdhëri- Vetëmlindur në një bheqje të met e bpara sipas gjërave që mëkateve të tij; dhe këta do të ishin tokësore dhe duke u hyjnë në cprehjen time. bërë si perënditë, duke cdalluar 35 Dhe kushdo që do të ngur- të mirën nga e keqja, duke tësojë zemrën e tij dhe do të vënë veten në një gjendje bëjë paudhësi, vini re, ju beto- dveprimi ose duke u vënë në hem në zemërimin tim, se ai nuk një gjendje veprimi sipas do të hyjë në pushimin tim. vullneteve dhe dëshirave të 36 Dhe tani vëllezërit e mi, vini

27a Job. 7:1; Heb. 9:27; 31a ush Urdhërime të b ush Vdekje, DeB 42:48. Perëndisë. shpirtërore. b ush Gjykim, i fundit. b Zan. 2:16–17; c Mosia 15:27; 29a Moro. 7:25, 31; 2 Ne. 2:18–19. Alma 34:15–16; 42:15. DeB 29:42. c Zan. 3:22–23; 34a ush Mëshirshëm (i), 30a Mois. 5:4–5; 6:51. Mois. 4:11. mëshirë. b ush Plan i shëlbimit. d 2 Ne. 2:16. b ush Heqje e c Mosia 18:13; ush Zgjedhje e lirë. mëkateve. Alma 13:3, 5, 7–8. 32a Mois. 5:4–9. c ush Prehje. Alma 12:37–13:4 288 re, unë ju them juve se në qoftë gjithë vendin—Ata do të tregojnë se ju do të ngurtësoni zemrat ardhjen e vërtetë të Krishtit. Rreth tuaja, ju nuk do të hyni në pre- 82 para K. hjen e Zotit; prandaj paudhësia Dhe përsëri, vëllezërit e mi, juaj e provokon atë, që ai të unë do të desha që ta çoja me- lëshojë mbi ju zemërimin e tij, ndjen tuaj në kohën kur Zoti sikurse në provokimin e aparë, Perëndi u dha këto urdhërime po, sipas fjalës së tij, në provo- fëmijëve të tij; dhe unë do të kimin e fundit, sikurse në të doja që ju të mbani mend që parin, në bshkatërrimin e për- Zoti Perëndi ashuguroi priftë- hershëm të shpirtrave tuaj; rinj sipas urdhrit të tij të shenjtë prandaj, sipas fjalës së tij, në që ishte sipas urdhrit të Birit të vdekjen e fundit, ashtu sikurse tij, që t’i mësoheshin popullit në të parën. këto gjëra. 37 Dhe tani vëllezërit e mi, 2 Dhe ata priftërinj u shugu- duke parë se i dimë këto gjëra ruan sipas aurdhrit të Birit të tij, dhe se ato janë të vërteta, le të në bmënyrë që populli të mund pendohemi dhe të mos ngurtë- të dinte në çfarë mënyre ta sojmë zemrat tona, që të mos priste Birin e tij për shëlbim. aprovokojmë Zotin, Perëndinë 3 Dhe kjo është mënyra sipas tonë të lëshojë mbi ne zemëri- së cilës ata u shuguruan—të min e tij në këto urdhërime të athirrur dhe të bpërgatitur, që tija të dyta që ai na ka dhënë; nga ckrijimi i botës sipas dpara- por le të hyjmë në bprehjen e diturisë së Perëndisë, për shkak Perëndisë, që është përgatitur të besimit të tyre të jashtëza- sipas fjalës së tij. konshëm dhe të veprave të mira; pikësëpari duke i lënë të lirë KAPITULLI 13 të ezgjidhnin të mirën ose të keqen; prandaj, pasi ata zgjo- Burrat thirren si kryepriftërinj për dhën të mirën dhe ushtruan shkak të besimit të tyre të madh f besim jashtëzakonisht të madh, dhe të veprave të mira—Ata duhet u gthirrën me një thirrje të shenj- të mësojnë urdhërimet—Nëpërmjet të, po, me atë thirrje të shenjtë drejtësisë ata shenjtërohen dhe që u përgatit me, dhe sipas, një hyjnë në prehjen e Zotit—Melki- shëlbimi përgatitor për të tillë. zedeku qe një prej tyre—Engjëjt 4 Dhe kështu, ata u athirrën në njoftojnë lajme të gëzueshme në të këtë thirrje të shenjtë për shkak

36a Jakobi 1:7–8; 2a DeB 107:2–4. d DeB 38:2. Alma 42:6, 9, 14. b Alma 13:16. e ush Zgjedhje e lirë. b ush Mallkim. 3a DeB 127:2. f ush Besim. 37a 1 Ne. 17:30; ush Zgjedhje; g ush Thërras, Jakobi 1:8; Parashugurim. thirrur (i) nga Hel. 7:18. b DeB 138:55–56. Perëndia, b Alma 13:6–9. c Alma 12:25, 30. thirrje; Priftëri. 13 1a Abr. 2:9, 11. ush Jetë para lindjes. 4a Eth. 12:10. 289 Alma 13:5–12 të besimit të tyre, ndërsa të tjerët me një thirrje të shenjtë dhe u nuk pranonin Shpirtin e Perë- shuguruan me një ordinancë të ndisë për shkak të ngurtësisë së shenjtë, duke marrë përsipër zemrave të tyre dhe të verbërisë priftërinë e lartë të urdhrit të së mendjeve të tyre, ndërsa, po shenjtë, thirrje, ordinancë dhe të mos ishte për këtë, ata do të priftëri e lartë që s’kanë fillim mund të gëzonin një bprivilegj ose mbarim— aq të madh, sa vëllezërit e tyre. 9 Kështu ata bëhen apriftërinj 5 Ose shkurtimisht, së pari ata të lartë përgjithnjë, sipas ur- ishin në të anjëjtin nivel me vë- dhrit të Birit, të Vetëmlindurit llezërit e tyre; kështu kjo thirrje të Atit, i cili s’ka fillim ditësh e shenjtë, e përgatitur që nga ose mbarim vitesh, i cili është krijimi i botës, për ata që nuk plot bhir, drejtësi dhe vërtetësi. do të kishin ngurtësuar zemrat Dhe kështu është. Amen. e tyre, duke qenë në dhe nëpër- 10 Tani, sikurse thashë në mjet flijimit të Birit të Vetëmli- lidhje me urdhrin e shenjtë, ose ndur, i cili qe përgatitur— këtë apriftëri të lartë, pati shu- 6 Dhe kështu, duke qenë të më që u shuguruan dhe u bënë thirrur nga kjo thirrje e shenjtë priftërinj të lartë të Perëndisë; dhe të shuguruar në priftërinë dhe qe për shkak të besimit të e lartë të urdhrit të shenjtë të tyre të jashtëzakonshëm dhe Perëndisë, për t’u mësuar fëmi- bpendimit dhe drejtësisë së tyre jëve të njerëzve urdhërimet e para Perëndisë, pasi zgjodhën të tij, që edhe ata të mund të hyjnë pendoheshin dhe të punonin me në apushimin e tij— drejtësi, në vend që të mbaronin; 7 Kjo priftëri e lartë, duke 11 Prandaj ata u quajtën sipas qenë sipas urdhrit të Birit të tij, këtij urdhri të shenjtë dhe u urdhër i cili ishte që prej krijimit ashenjtëruan dhe brrobat e tyre u të botës; ose me fjalë të tjera, lanë dhe u zbardhën nëpërmjet duke qenë apa fillim ditësh ose gjakut të Qengjit. mbarim vitesh, duke qenë e për- 12 Tani ata, pasi u ashenjtëruan gatitur nga përjetësia në gjithë nga bFryma e Shenjtë, pasi rro- përjetësinë, sipas paraditurisë bat e tyre u zbardhën, u bënë së btij të të gjitha gjërave— të ckulluara dhe pa njollë para 8 Tani, ata u ashuguruan në Perëndisë, nuk mund të shiko- këtë mënyrë—duke u thirrur nin mbi dmëkatin përveçse me

4b 1 Ne. 17:32–35. Melkizedeke. Alma 5:21–27; 5a 2 Ne. 26:28. 9a ush Prift i lartë. 3 Ne. 27:19–20. 6a Alma 12:37; 16:17. b 2 Ne. 2:6. 12a Rom. 8:1–9. ush Prehje. ush Hir. ush Shenjtërim. 7a Heb. 7:3. 10a DeB 84:18–22. b ush Frymë e Shenjtë. b ush Perëndi, Kokë b ush Pendohem, c ush Pastër (i), e Perëndisë. pendim. pastërti. 8a DeB 84:33–42. 11a Mois. 6:59–60. d Mosia 5:2; ush Priftëri b 1 Ne. 12:10; Alma 19:33. Alma 13:13–22 290 eurrejtje të madhe; dhe pati gabuar; ata ishin plot me të shumë, jashtëzakonisht shumë, gjitha llojet e ligësisë; që u pastruan dhe hynë në pre- 18 Por Melkizedeku, meqë hjen e Zotit, Perëndisë së tyre. kishte ushtruar besim të madh 13 Dhe tani, vëllezërit e mi, dhe pasi mori detyrën e priftë- unë dua që ju të përuleni para risë së lartë sipas aurdhrit të Perëndisë dhe të sillni afryte të shenjtë të Perëndisë, predikoi përshtatshme për pendim, që pendim te populli i tij. Dhe vini edhe ju të mund të hyni në atë re, ata u penduan dhe Melkize- prehje. deku vendosi paqe në tokë në 14 Po, përuluni madje sikurse ditët e tij; prandaj ai u quajt njerëzit në ditët e aMelkizede- princi i paqes, pasi ai ishte kut, i cili ishte gjithashtu një mbret i Salemit; dhe ai mbretë- prift i lartë sipas këtij urdhri të roi nën atin e tij. njëjtë, për të cilin unë kam folur 19 Tani, pati ashumë para tij dhe që mori përsipër priftërinë dhe gjithashtu pati shumë më e lartë përgjithnjë. pas, por basnjë nuk qe më i 15 Dhe qe po ky Melkizedek madh; prandaj, ai përmendet të cilit aAbrahami i pagoi të veçanërisht më shumë; bdhjetat, po, madje edhe ati ynë 20 Tani, unë nuk kam nevojë Abrahami pagoi të dhjetat e një t’i përsëris këto gjëra; çfarë të dhjetës së çdo gjëje që zotë- kam thënë mund të mjaftojë. ronte. Vini re, ashkrimet e shenjta janë 16 Tani, këto aordinanca u dha- para jush; në qoftë se ju do t’i në sipas kësaj mënyre, kështu bshtrembëroni ato, do të jetë që njerëzit të mund të prisnin për shkatërrimin tuaj. me padurim Birin e Perëndisë, 21 Dhe tani ndodhi që kur duke qenë një bsimbol i urdhrit Alma u tha këto fjalë atyre, ai të tij, ose ai duke qenë urdhri i shtriu dorën e tij drejt tyre dhe tij dhe që ata të mund ta prisnin thirri me një zë të fuqishëm, atë me padurim për një heqje të duke thënë: Tani është koha mëkateve të tyre, që ata të mund që të apendoheni, pasi dita e të hynin në prehjen e Zotit. shëlbimit po afrohet; 17 Tani, ky Melkizedek ishte 22 Po, dhe zëri i Zotit nëpër- një mbret mbi tokën e Salemit; mjet a gojës së engjëjve ua dhe populli i tij ishte futur thellë shpall atë të gjitha kombeve; në paudhësi dhe neveri; po, po, u shpall se ata mund të të gjithë kishin hyrë në udhë të kenë lajme të mira të gëzimit të

12e Fja. 8:13; Alma 37:29. ush Dhjeta (të), 107:40–55. 13a Llu. 3:8. dhjetë (e). b DeB 107:1–4. 14a DeB 84:14. 16a ush Ordinanca. 20a ush Shkrime të pjs, Zan. 14:25–40. b ush Simbolizëm. shenjta. ush Melkizedek. 18a ush Priftëri b 2 Pj. 3:16; Alma 41:1. 15a ush Abraham. Melkizedeke. 21a ush Pendohem, b Zan. 14:18–20; 19a Hel. 8:18; pendim. Mal. 3:8–10. DeB 84:6–16; 22a Alma 10:20. 291 Alma 13:23–31 madh; po, dhe ai i ushton këto sipas asaj që ata kanë thënë në lajme të gëzueshme mes gjithë lidhje me të, që ishte sipas shpi- popullit të tij, po, madje edhe rtit të profecisë që ishte në ta. mes atyre që janë përhapur 27 Dhe tani, vëllezërit e mi, kudo në faqen e dheut; prandaj unë adëshiroj nga pjesa më e ato kanë ardhur te ne. thellë e zemrës sime, po, me 23 Dhe ato na janë bërë të padurim të madh madje deri në njohura me gjuhë të aqartë, që dhembje, që ju t’i dëgjoni fjalët ne mund të kuptojmë dhe të e mia dhe t’i dëboni mëkatet mos të gabojmë; dhe kjo pasi ne tuaja dhe të mos e shtyni ditën jemi bendacakë në një vend të e pendimit tuaj; huaj; prandaj, ne jemi shumë 28 Por që ju të përuleni para të favorizuar, pasi i kemi këto Zotit dhe të thërrisni në emrin lajme të gëzueshme të shpallura e tij të shenjtë dhe të jeni avigji- te ne, në të gjitha anët e vreshtit lentë, dhe të luteni vazhdimisht, tonë. që ju të mos btundoheni mbi atë 24 Pasi vini re, në këtë kohë që mund të duroni dhe kështu aengjëjt po ua shpallin shumë të udhëhiqeni nga Shpirti i njerëzve në tokën tonë; dhe kjo Shenjtë, të bëheni të përulur, është me qëllim që t’u përgatisë të cbindur, të nënshtruar, të zemrat fëmijëve të njerëzve, që durueshëm, plot dashuri dhe të marrin fjalën e tij në kohën e keqardhje; ardhjes së tij në lavdinë e tij. 29 Të akeni besim në Zotin, 25 Dhe tani, ne vetëm presim duke patur shpresë se do të të dëgjojmë lajmet e gëzueshme fitoni jetë të përjetshme; duke që do të na shpallen nëpërmjet patur gjithnjë në zemrat tuaja gojës së engjëjve, për ardhjen e bdashurinë e Perëndisë, që të tij; pasi koha vjen dhe nuk e ngriheni në ditën e fundit dhe adimë sesa shpejt. Dhëntë Perë- të hyni në cprehjen e tij. ndia që të jetë në ditët e mia; 30 Dhe Zoti ju dhëntë pendim, por le të jetë, më shpejt ose më që ju të mos sillni zemërimin e vonë, në të unë do të gëzoj. tij mbi ju, që të mos lidheni nga 26 Dhe do t’u bëhet e njohur zinxhirët e aferrit, që ju të mos anjerëzve të drejtë dhe të shenjtë, vuani bvdekjen e dytë. nga goja e engjëjve, në kohën e 31 Dhe Alma i foli popullit ardhjes së tij, që fjalët e etërve edhe shumë fjalë, të cilat nuk tanë të mund të përmbushen, janë shkruar në këtë libër.

23a 2 Ne. 25:7–8; 26a Amo. 3:7; b DeB 20:31; 76:116. 31:3; 32:7; Llu. 2:8–11. ush Dashuri Jakobi 4:13; 27a Mosia 28:3. hyjnore. Eth. 12:39. 28a ush Lutje; Ruaj, roje. c DeB 84:24. b Jakobi 7:26. b 1 Kor. 10:13. 30a ush Mallkim; Ferr. 24a Alma 10:10; 39:19. c ush Zemërbutë, b ush Vdekje, 25a 1 Ne. 10:4; zemërbutësi; Durim. shpirtërore. 3 Ne. 1:13. 29a Alma 7:24. Alma 14:1–8 292 KAPITULLI 14 dhe dëshmuan gjithashtu se s’kishte veçse një Perëndi dhe Alma dhe Amuleku burgosen dhe se ai do të dërgonte Birin e tij qëllohen—Besimtarët dhe shkrimet mes popullit, porse ai nuk do e tyre të shenjta digjen në zjarr— t’i shpëtonte ata; dhe shumë Këta martirë pranohen me lavdi gjëra të tilla dëshmuan njerëzit nga Zoti—Muret e burgut çahen kundër Almës dhe Amulekut. dhe shemben—Alma dhe Amuleku Tani kjo u bë para kryegjykatë- çlirohen dhe persekutuesit e tyre sit të vendit. vriten. Rreth 82–81 para K. 6 Dhe ndodhi që Zizromi u habit nga fjalët që u folën; dhe Dhe ndodhi që pasi ai mbaroi ai gjithashtu dinte në lidhje me së foluri popullit, shumë prej verbërinë mendore që ai kishte tyre u besuan fjalëve të tij shkaktuar mes njerëzve me fja- dhe filluan të pendohen dhe të lët e tij gënjeshtare; dhe shpirti kërkojnë ashkrimet e shenjta. i tij filloi të angacmohej nga 2 Por pjesa më e madhe e tyre bndërgjegjja për fajin e tij; po, ai kishin dëshirë të shkatërronin filloi të rrethohej nga dhembjet Almën dhe Amulekun; pasi e ferrit. ishin zemëruar me Almën, për 7 Dhe ndodhi që ai filloi t’i shkak të aqartësisë së fjalëve të thërriste popullit, duke thënë: tij ndaj Zizromit dhe ata thanë Vini re, unë kam afaj dhe këta gjithashtu se Amuleku i kishte njerëz janë pa njollë para Perë- bgënjyer dhe se kishte sharë ndisë. Dhe që nga ajo kohë e ligjin e tyre, ashtu edhe avokatët tutje, ai filloi të përgjërohej dhe gjykatësit e tyre. për ta; por ata e shanin atë, 3 Dhe ata ishin zemëruar gji- duke thënë: A je ti gjithashtu i thashtu me Almën dhe Amule- pushtuar nga djalli? Dhe pësh- kun; dhe për shkak se kishin tynin mbi të dhe e bdëbuan nga dëshmuar kaq qartë kundër mesi i tyre, dhe gjithashtu të ligësisë së tyre, ata deshën t’i gjithë ata që besonin në fjalët vrisnin fshehurazi. që u thanë nga Alma dhe Amu- 4 Por ndodhi që ata nuk e leku; dhe i dëbuan ata dhe bënë; por i morën dhe i lidhën dërguan njerëz që t’i qëllonin me litarë të fortë dhe i çuan me gurë. para kryegjykatësit të vendit. 8 Dhe ata sollën bashkëshortet 5 Dhe njerëzit dolën dhe dhe fëmijët e tyre së bashku dhe dëshmuan kundër tyre—duke këdo që besonte ose që ishte dëshmuar se ata kishin sharë mësuar të besonte në fjalën e ligjin dhe ligjtarët dhe gjykatësit Perëndisë, ata bënë që ata të e tyre të vendit, dhe gjithashtu hidheshin në zjarr; dhe ata gjithë njerëzit që ishin në tokë; sollën gjithashtu analet e tyre

14 1a 2 Mbr. 22:8–13. 2a Alma 12:3–7. b ush Ndërgjegje. ush Shkrime të b Alma 10:27. 7a Alma 11:21–37. shenjta. 6a Alma 15:5. b Alma 15:1. 293 Alma 14:9–19 që përmbanin shkrimet e shenjta puna jonë nuk ka mbaruar; dhe i hodhën ato gjithashtu në prandaj ata nuk na djegin. zjarr, që të mund të digjeshin 14 Tani ndodhi që kur trupat e dhe të shkatërroheshin nga atyre që u hodhën në zjarr u zjarri. dogjën dhe gjithashtu analet 9 Dhe ndodhi që ata morën që u hodhën së bashku me ta, Almën dhe Amulekun dhe i kryegjykatësi i vendit erdhi çuan në vendin e martirizimit, dhe qëndroi para Almës dhe që ata të mund të dëshmonin Amulekut, ndërsa ata ishin të shkatërrimin e këtyre që digje- lidhur; dhe ai i qëlloi në faqe shin nga zjarri. me dorën e tij dhe u tha atyre: 10 Dhe kur Amuleku pa dhim- Pas asaj që keni parë, a do t’i bjet e grave dhe të fëmijëve që predikoni përsëri këtij populli po digjeshin në zjarr, vuajti edhe se do të hidhen në një aliqen ai; dhe ai i tha Almës: Si mund zjarri dhe squfuri? ta dëshmojmë këtë pamje të 15 Vini re, ju e patë se nuk tmerrshme? Prandaj, le të shtrij- kishit fuqi të shpëtonit ata që u më duart tona dhe të ushtrojmë hodhën në zjarr; as Perëndia afuqinë e Perëndisë që gjendet nuk i shpëtoi, sepse ata ishin në ne dhe t’i shpëtojmë nga të besimit tuaj. Dhe gjykatësi i flakët. qëlloi përsëri në faqe dhe pyeti: 11 Por Alma i tha atij: Shpirti Ç’thoni për veten tuaj? më detyron që unë të mos e 16 Tani, ky gjykatës ishte i ur- shtrij dorën time; pasi vër re, dhrit dhe besimit të aNehorit, i Zoti i pranon ata te vetja e tij, cili vrau Gideonin. në alavdi; dhe ai lejon që ata ta 17 Dhe ndodhi që Alma dhe bëjnë këtë gjë, ose që njerëzit Amuleku nuk iu përgjigjën fare; t’ua bëjnë atyre këtë gjë, sipas dhe ai i qëlloi përsëri dhe ua ngurtësisë së zemrave të tyre, dorëzoi rojave, që të hidheshin që bgjykimet që ai do të zbatojë në burg. kundër tyre në zemërimin e tij 18 Dhe pasi ata qenë në burg të jenë të drejta; dhe cgjaku i të për tri ditë, shkuan shumë aligj- dpafajshmit do të qëndrojë si tarë, dhe gjykatës, dhe priftërinj, një dëshmi kundër tyre, po, dhe dhe mësues, që ishin të besimit do të thërrasë me fuqi kundër të Nehorit; dhe ata shkuan në tyre ditën e fundit. burg për t’i parë dhe i pyetën 12 Tani Amuleku i tha Almës: mbi shumë çështje, por ata nuk Vër re, ndoshta ata do të na iu përgjigjën fare. djegin edhe ne. 19 Dhe ndodhi që gjykatësi 13 Dhe Alma tha: U bëftë sipas qëndroi para tyre dhe tha: Pse vullnetit të Zotit. Por, vër re, nuk u përgjigjeni fjalëve të këtij

10a Alma 8:30–31. DeB 103:3. d Mosia 17:10. 11a ush Lavdi. ush Drejtësi. 14a Alma 12:17. b Psa. 37:8–13; c ush Martir, 16a Alma 1:7–15. Alma 60:13; martirizim. 18a Alma 10:14; 11:20. Alma 14:20–28 294 populli? A nuk e dini ju se unë Alma dhe Amuleku të lidhur kam fuqi t’ju hedh mes flakëve? me litarë. Dhe ai i urdhëroi të flisnin; por 24 Dhe kryegjykatësi qëndroi ata nuk u përgjigjën fare. para tyre dhe i qëlloi përsëri, 20 Dhe ndodhi që ata ikën dhe u tha: Në qoftë se ju keni dhe shkuan në punët e tyre, por fuqinë e Perëndisë çlirohuni erdhën përsëri të nesërmen; nga këta rripa dhe atëherë ne dhe gjykatësi i qëlloi përsëri në do të besojmë se Zoti do ta faqe. Dhe shumë erdhën dhe i shkatërrojë këtë popull, sipas qëlluan ata, duke thënë: A do të fjalëve tuaja. qëndroni përsëri dhe të gjykoni 25 Dhe ndodhi që ata të gjithë këtë popull dhe të dënoni ligjin shkuan dhe i qëlluan, duke tonë? Në qoftë se keni fuqi kaq thënë të njëjtat fjalë, madje deri të madhe, përse nuk e açlironi tek i fundit; dhe kur i fundit u veten tuaj? foli atyre, afuqia e Perëndisë qe 21 Dhe shumë gjëra të tilla u mbi Almën dhe Amulekun dhe thanë atyre, duke kërcëllitur ata u ngritën dhe qëndruan në dhëmbët kundër tyre dhe duke këmbë. pështyrë mbi ta dhe duke 26 Dhe Alma thirri duke thë- thënë: Si do të dukemi kur të në: Deri kur do t’i vuajmë këto mallkohemi? afatkeqësi të mëdha, O Zot? O 22 Dhe shumë gjëra të tilla, Zot na jep fuqi sipas besimit po, të gjitha llojet e gjërave të tonë që është në Krisht, madje tilla u thanë atyre; dhe kështu deri në çlirim. Dhe ata këputën për shumë ditë u tallën me litarët me të cilët ishin lidhur; ta. Dhe i lanë pa ushqim, që dhe kur njerëzit e panë këtë, ata të kishin uri dhe pa ujë që ata filluan t’ia mbathnin, pasi të kishin etje; dhe ua morën frika e shkatërrimit kishte ar- veshjet duke i lënë lakuriq; dhur mbi ta. dhe kështu ata qenë lidhur me 27 Dhe ndodhi që kaq e madhe litarë të fortë dhe mbaheshin qe frika e tyre, sa ata ranë për- në burg. dhe dhe nuk mund të arrinin 23 Dhe ndodhi që pasi vuajtën deri te dera e jashtme e aburgut; kështu për shumë ditë (dhe dhe toka u drodh fuqishëm dhe qe në ditën e dymbëdhjetë, në muret e burgut u çanë, kështu muajin e dhjetë, në vitin e dhje- që ata ranë përdhe; dhe krye- të të mbretërimit të gjykatësve gjykatësi dhe ligjtarët, dhe pri- mbi popullin e Nefit) që krye- ftërinjtë, dhe mësuesit, të cilët gjykatësi i vendit Amoniha dhe qëlluan Almën dhe Amulekun, shumë nga mësuesit e tyre u vranë nga shembja e tyre. dhe ligjtarët e tyre, shkuan bre- 28 Dhe Alma dhe Amuleku nda në burg, ku ndodheshin dolën nga burgu pa pësuar

20a Mt. 27:39–43. Mosia 17:10–20; Eth. 12:13. 25a Alma 8:31. DeB 121:7–8. 26a Jak. 5:10–11; 27a Vep. 16:26; 295 Alma 14:29–15:6 dëm; pasi Zoti u dha atyre fuqi, bdëbuar dhe zënë me gurë, sepse sipas besimit të tyre që ishte në besuan në fjalët e Almës. Krisht. Dhe ata dolën menjëhe- 2 Dhe ata u treguan atyre çdo rë nga burgu; dhe ishin açliruar gjë që u kishte ndodhur aba- nga rripat e tyre; dhe burgu shkëshorteve dhe fëmijëve të ishte shembur përdhe dhe çdo tyre dhe gjithashtu në lidhje me shpirt brenda mureve të tij, me ta dhe bfuqinë e tyre të çlirimit. përjashtim të Almës dhe të 3 Dhe gjithashtu Zizromi Amulekut, u vra; dhe ata shku- shtrihej i sëmurë në Sidom, me an menjëherë brenda në qytet. një ethe djegëse që iu shkaktua 29 Tani populli, pasi dëgjoi nga vuajtjet e mëdha të mendjes një zhurmë të madhe, erdhi së tij për shkak të aligësisë së tij, duke vrapuar tok në turma, për pasi mendonte se Alma dhe të ditur shkakun e saj; dhe kur Amuleku nuk ishin më; dhe ai panë Almën dhe Amulekun mendonte se ata ishin vrarë për duke dalë nga burgu dhe se shkak të paudhësisë së tij. Dhe muret e tij kishin rënë përdhe, i ky mëkat i madh dhe shumë zuri një frikë e madhe dhe ia mëkate të tjera të tij ia brenë mbathën nga prania e Almës mendjen, derisa vuajtja iu bë dhe Amulekut, madje, ashtu si jashtëzakonisht e rëndë, pa një dhi ikën me vrap me kecat e pasur çlirim; prandaj ai filloi të saj nga dy luanë; dhe kështu digjej me një djegie përvëluese. ikën ata nga prania e Almës 4 Tani, kur dëgjoi se Alma dhe dhe e Amulekut. Amuleku ishin në tokën e Sido- mit, zemra e tij filloi të merrte guxim; dhe ai u dërgoi atyre KAPITULLI 15 menjëherë një mesazh, duke iu lutur që të shkonin tek ai. Alma dhe Amuleku shkojnë në 5 Dhe ndodhi që ata shkuan Sidom dhe vendosin një kishë— menjëherë, duke iu bindur me- Alma shëron Zizromin, i cili sazhit që u dërgoi atyre; dhe bashkohet me Kishën—Shumë ata shkuan brenda në shtëpinë pagëzohen dhe Kisha përparon— e Zizromit; dhe e gjetën atë mbi Alma dhe Amuleku shkojnë në shtratin e tij, të sëmurë, të vënë Zarahemla. Rreth 81 para K. poshtë me një ethe përvëluese; Dhe ndodhi që Alma dhe Amu- dhe se gjithashtu, mendja e tij leku u urdhëruan të largoheshin ishte shumë e lënduar për shkak nga ai qytet; dhe ata u nisën të paudhësive të tij; dhe kur i dhe arritën madje në tokën e pa ata, u shtriu dorën dhe i luti Sidomit; dhe vini re, aty gjetën ta shëronin. të gjithë njerëzit që kishin ikur 6 Dhe ndodhi që Alma, duke nga vendi i aAmonihas, që ishin e zënë për dore i tha atij: A

28a Jakobi 4:6; b Alma 14:7. 3a Alma 14:6–7. 3 Ne. 28:19–22. 2a Alma 14:8–14. 15 1a Alma 16:2–3, 9, 11. b Alma 14:28. Alma 15:7–19 296 abeson në fuqinë e Krishtit për ia ngarkuar tërë fuqinë e Almës shpëtim? dhe të Amulekut djallit; pasi 7 Dhe ai iu përgjigj dhe tha: ata ishin të besimit të aNehorit Po, unë besoj të gjitha fjalët që dhe nuk besonin në pendimin e ti më ke mësuar. mëkateve të tyre. 8 Dhe Alma tha: Në qoftë se 16 Dhe ndodhi që Alma dhe beson në shëlbimin e Krishtit, Amuleku, Amuleku pasi kishte ti mund të ashërohesh. ahequr dorë nga i gjithë ari dhe 9 Dhe ai tha: Po, unë besoj argjendi i tij dhe nga gjërat sipas fjalëve të tua. e çmueshme të tij që kishte në 10 Dhe atëherë Alma i thirri tokën e Amonihës për fjalën e Zotit, duke thënë: O Zot, Perë- Perëndisë, duke bmos u pranuar ndia ynë, ki mëshirë për këtë më nga ata që kishin qenë një- njeri dhe ashëroje sipas besimit herë miqtë e tij dhe gjithashtu të tij që është në Krisht. nga i ati dhe nga farefisi i tij; 11 Dhe, kur Alma i tha këto 17 Prandaj, pasi Alma themeloi fjalë, Zizromi u a hodh më kishën në Sidom, duke parë një këmbë dhe filloi të ecte; dhe kjo andalim të madh, po, duke parë gjë u bë për habinë e madhe të se njerëzit kishin ndaluar dhe të gjithë njerëzve; dhe ndodhia nuk ishin më kryelartë në ze- e kësaj ngjarjeje u përhap në të mrat e tyre dhe se kishin filluar gjithë tokën e Sidomit. të bpendohen para Perëndisë, 12 Dhe Alma ia pagëzoi Zizro- dhe se kishin filluar të mbli- min Zotit; dhe që atëherë e dhen së bashku në vendet e tyre tutje ai filloi të predikonte mes të shenjta, për ta cadhuruar njerëzve. Perëndinë para altarit, dsyhapur 13 Dhe Alma vendosi një kishë dhe duke u lutur vazhdimisht, në tokën e Sidomit dhe shenjtë- që ata të mund të çlirohen nga roi priftërinj dhe mësues në Satani, nga evdekja dhe nga tokë, për të pagëzuar ndaj Zotit shkatërrimi— cilindo që deshi të pagëzohej. 18 Tani, sikurse thashë, Alma 14 Dhe ndodhi që ata qenë duke parë të gjitha këto gjëra, shumë; pasi erdhën nga e gjithë prandaj e mori Amulekun dhe krahina përreth Sidomit dhe u vajti në tokën e Zarahemlës pagëzuan. dhe e çoi në shtëpinë e vet, dhe 15 Por, sa për popullin që ishte e ndihmoi në vështirësitë e tij në tokën Amoniha, ata akoma dhe e fuqizoi në Zotin. mbetën një popull zemërgur 19 Dhe kështu mbaroi viti i dhe kokëfortë; dhe nuk u pe- dhjetë i mbretërimit të gjyka- nduan për mëkatet e tyre, duke tësve mbi popullin e Nefit.

6a Mr. 9:23. 16a Llu. 14:33; b ush Përul, përulësi. 8a ush Shëroj, shërime. Alma 10:4. c ush Adhuroj. 10a Mr. 2:1–12. b ush Përndjek, d ush Lutje; Ruaj, roje. 11a Vep. 3:1–11. përndjekje. e ush Vdekje, 15a Alma 1:2–15. 17a Alma 16:21. shpirtërore. 297 Alma 16:1–8 KAPITULLI 16 5 Prandaj, ai që ishte caktuar kryekapiten i ushtrive të Nefi- Lamanitët shkatërrojnë popullin e tëve (dhe emri i tij ishte Zoram Amonihës—Zorami udhëheq Ne- dhe ai kishte dy djem të quajtur fitët në fitore kundër Lamanitëve Lehi dhe Aha)—tani Zorami —Alma dhe Amuleku dhe shumë dhe dy bijtë e tij, duke e ditur të tjerë predikojnë fjalën—Ata që Alma ishte prift i lartë i ki- mësojnë se pas ringjalljes së tij, shës dhe pasi kishin dëgjuar se Krishti do t’u shfaqet Nefitëve. ai kishte shpirtin e profecisë, Rreth 81–77 para K. prandaj ata shkuan tek ai dhe deshën të dinin prej tij se ku Dhe ndodhi në vitin e njëmbë- Zoti donte që ata të shkonin në dhjetë të mbretërimit të gjyka- vendin e shkretë në kërkim të tësve mbi popullin e Nefit, në vëllezërve të tyre të cilët ishin ditën e pestë të muajit të dytë, marrë robër nga Lamanitët. pas një periudhe të gjatë paqeje 6 Dhe ndodhi që Alma iu në tokën e Zarahemlës, pasi adrejtua Zotit për këtë çështje. nuk kishte patur as luftëra as Dhe Alma u kthye dhe u tha grindje për një numër të caktuar atyre: Vini re, Lamanitët do të vitesh, madje deri ditën e pestë, kalojnë lumin Sidon në jug të të muajit të dytë, të vitit të një- vendit të shkretë, matanë kufij- mbëdhjetë, u dëgjua një thirrje ve të tokës së Mantit. Dhe vini lufte në tërë vendin. re, aty ju do t’i takoni ata, 2 Pasi vini re, ushtritë e Lama- në lindje të lumit Sidon dhe nitëve kishin ardhur nga ana e aty Zoti do t’ju dorëzojë vëlle- vendit të shkretë, brenda kufij- zërit tuaj që u morën robër nga ve të vendit, madje brenda në Lamanitët. qytetin aAmoniha dhe filluan të 7 Dhe ndodhi që Zorami dhe vrisnin njerëzit dhe të shkatë- bijtë e tij kaluan matanë lumit rronin qytetin. Sidon me ushtritë e tyre dhe 3 Dhe tani ndodhi, para se marshuan matanë kufijve të Nefitët të mund të ngrinin një Mantit, në jug të vendit të ushtri të mjaftueshme që t’i shkretë, që gjendej në anën nxirrnin jashtë vendit, ata i lindore të lumit Sidon. kishin ashkatërruar njerëzit që 8 Dhe aty ranë mbi ushtritë e ishin në qytetin e Amonihës Lamanitëve dhe Lamanitët u dhe gjithashtu edhe disa rreth e shpartalluan, dhe u dëbuan në rrotull kufijve të Noeut dhe vendin e shkretë; dhe ata morën morën robër disa të tjerë në vëllezërit e tyre që ishin zënë vendin e shkretë. robër nga Lamanitët dhe nuk 4 Tani, ndodhi që Nefitët donin pati asnjë shpirt që nuk u shpë- të merrnin ata që u morën robër tua, nga ata që ishin zënë robër. dhe që u çuan në vendin e Dhe ata u sollën nga vëllezërit e shkretë. tyre për të zotëruar tokat e tyre.

16 2a Alma 15:1, 15–16. 3a Alma 9:18. 6a Alma 43:23–24. Alma 16:9–18 298 9 Dhe kështu mbaroi viti i gjithashtu në bsinagogat e tyre njëmbëdhjetë i gjykatësve, La- që ishin ndërtuar sipas mënyrës manitët u dëbuan jashtë vendit së Judenjve. dhe populli i Amonihës u ashka- 14 Dhe të gjithë atyre që donin tërrua; po, çdo shpirt i gjallë i të dëgjonin fjalët e tyre, ata Amonihasve u bshkatërrua dhe u dhanë vazhdimisht fjalën e gjithashtu qyteti i tyre i madh Perëndisë, pa adallim njerëzish. të cilin ata thonin se Perëndia 15 Dhe kështu vazhduan Alma nuk mund ta shkatërronte, për dhe Amuleku dhe gjithashtu shkak të madhësisë së tij. shumë të tjerë që ishin zgjedhur 10 Por vini re, brenda anjë dite për punën, për të predikuar ai u shkretua; dhe kufomat u fjalën në tërë vendin. Dhe ve- copëtuan nga qentë dhe nga ndosja e kishës u bë e përgjith- kafshët e egra të vendit të shme në tërë vendin, në gjithë shkretë. krahinën rreth e përqark, mes 11 Megjithatë, pas shumë gjithë njerëzve të Nefitëve. ditësh, trupat e vdekur të tyre 16 Dhe mes tyre anuk kishte u mblodhën përsipër faqes së pabarazi; Zoti derdhte Shpirtin e tokës dhe u mbuluan me një tij në të gjithë faqen e dheut, për shtresë të hollë dheu. Dhe tani të përgatitur mendjet e fëmijëve kaq e madhe qe era e tyre, saqë të njerëzve, ose për të përgatitur njerëzit nuk shkuan të zotëronin bzemrat e tyre, të merrnin fjalën tokën e Amonihës për shumë që do të mësohej mes tyre në vite. Dhe u quajt Shkretimi kohën e ardhjes së tij— i Nehorëve; pasi ata qenë të 17 Që ata të mos ngurtësohe- besimit të aNehorit, që u vranë; shin kundër fjalës, që të mos dhe tokat e tyre mbetën të ishin mosbesues dhe të përfu- shkretuara. ndonin në shkatërrim, por, që 12 Dhe Lamanitët nuk erdhën të mund ta pranonin fjalën më të luftonin kundër Nefitëve me gëzim dhe si një adegë të deri në vitin e katërmbëdhjetë të shartoheshin në bhardhinë e mbretërimit të gjykatësve mbi vërtetë, që ata të mund të hynin popullin e Nefit. Dhe kështu për në cprehjen e Zotit, Perëndisë tre vjet populli i Nefit pati paqe së tyre. të vazhdueshme në tërë vendin. 18 Tani, këta apriftërinj që 13 Dhe Alma dhe Amuleku shkuan mes popullit predikuan shkuan dhe i predikuan pendim kundër të gjitha gënjeshtrave popullit në atempujt e tyre dhe dhe bmashtrimeve dhe czilive, në vendet e shenjta të tyre dhe dhe grindjeve, dhe shpirtligësi-

9a Alma 8:16; 9:18–24; b Alma 21:4–6, 20. b ush Vresht i Zotit. Morm. 6:15–22. 14a Alma 1:30. c Alma 12:37; 13:10–13. b Alma 25:1–2. 16a Mosia 18:19–29; 18a Alma 15:13. 10a Alma 9:4. 4 Ne. 1:3. b ush Mashtroj, 11a Alma 1:15; 24:28–30. b ush Zemër e bihyer. mashtrim. 13a 2 Ne. 5:16. 17a Jakobi 5:24. c ush Zili. 299 Alma 16:19–17:3 ve, dhe sharjeve, dhe vjedhjeve, Përfshin kapitujt 17 deri në 27, grabitjeve, plaçkitjeve, vrasjeve, duke përfshirë edhe të fundit. shkeljeve të kurorës dhe çdo lloj dhënieje pas epsheve, duke KAPITULLI 17 thirrur që këto gjëra nuk duhet të bëhen— Bijtë e Mosias kanë shpirtin e pro- 19 Duke u njoftuar ngjarje që fecisë dhe të zbulesës—Ata shkojnë do të ndodhnin së shpejti; po, a në udhët e tyre të veçanta për t’u duke u njoftuar ardhjen e Birit shpallur fjalën Lamanitëve—Amo- të Perëndisë, vuajtjet dhe vdek- ni shkon në tokën e Ishmaelit dhe jen e tij dhe gjithashtu ringjalljen bëhet shërbëtor i mbretit Lamon— e të vdekurve. Amoni shpëton grigjat e mbretit 20 Dhe shumë nga njerëzit dhe vret armiqtë e tij në ujërat e pyesnin lidhur me vendin ku Sebusit. Vargjet 1–3, rreth 77 para Biri i Perëndisë do të vinte; dhe K.; vargu 4, rreth 91–77 para K.; iu mësua atyre se ai do t’u dhe vargjet 5–39, rreth 91 para K. ashfaqej atyre bpas ringjalljes së tij; dhe këtë gjë njerëzit e dë- Dhe tani ndodhi që ndërsa gjonin me gëzim dhe kënaqësi Alma po udhëtonte nga toka e të madhe. Gideonit drejt jugut, larg nga 21 Dhe tani, pasi kisha ishte ve- toka e Mantit, vini re, për habinë a b ndosur nëpër të gjithë vendin— e tij, ai u takua me bijtë e duke arritur afitoren kundër Mosias, që udhëtonin drejt tokës djallit dhe duke predikuar fja- së Zarahemlës. lën e Perëndisë në pastërtinë 2 Tani, këta djem të Mosias e saj në gjithë vendin dhe Zoti ishin me Almën kur engjëlli a duke derdhur mbi popullin be- për herë të parë iu shfaq atij; kimet e tij—kështu mbaroi viti prandaj Alma u gëzua jashtë- i katërmbëdhjetë i mbretërimit zakonisht kur pa vëllezërit e të gjykatësve mbi popullin e tij; dhe çfarë iu shtua edhe Nefit. më shumë gëzimit të tij, qe se ata ishin akoma vëllezërit e tij në Zot; po, dhe ata ishin Një rrëfim i bijve të Mosias, të përforcuar në njohurinë e së cilët hodhën poshtë të drejtat e vërtetës; pasi ata ishin njerëz tyre ndaj mbretërisë për fjalën e me kuptim të saktë dhe kishin Perëndisë dhe shkuan në vendin bkërkuar me zell shkrimet e e Nefit për t’u predikuar Lama- shenjta, që ata të mund të dinin nitëve; vuajtjet dhe çlirimi i fjalën e Perëndisë. tyre—sipas analit të Almës. 3 Por kjo nuk është e gjitha;

19a ush Jezu Krisht— 3 Ne. 11:7–14. 2a Mosia 27:11–17. Profecitë rreth b 1 Ne. 12:4–6. b ush Shkrime të lindjes dhe vdekjes 21a Alma 15:17. shenjta. së Jezu Krishtit. 17 1a Alma 27:16. 20a 2 Ne. 26:9; b Mosia 27:34. Alma 17:4–12 300 ata ishin dhënë pas lutjeve të për vete, ndërsa ishin në vendin shumta dhe aagjërimit; prandaj e shkretë. ata kishin shpirtin e profecisë 8 Dhe kështu u nisën për në dhe shpirtin e zbulesës dhe kur vendin e shkretë, me numrat e i bmësuan të tjerët, ata i mësuan atyre që kishin zgjedhur, për me fuqinë dhe autoritetin e të shkuar në tokën e Nefit, për Perëndisë. t’u predikuar Lamanitëve fjalën 4 Dhe ata kishin qenë duke e Perëndisë. mësuar fjalën e Perëndisë për 9 Dhe ndodhi që ata udhëtuan hapësirën e katërmbëdhjetë për shumë ditë nëpër vendin e viteve mes Lamanitëve, pasi shkretë dhe agjëruan shumë dhe patën shumë a sukses, duke u alutën shumë, që Zoti t’u jepte bsjellë shumë në njohurinë e së një pjesë të Shpirtit të tij, që të vërtetës; po, nga fuqia e fjalëve shkonte me ta dhe të qëndronte të tyre shumë u sollën para al- me ta, që të ishin një bmjet në tarit të Perëndisë, për të thirrur duart e Perëndisë për të sjellë, në emrin e tij dhe për të crrëfyer po të ishte e mundur, vëllezërit mëkatet e tyre para tij. e tyre Lamanitë në njohurinë 5 Tani, këto janë rrethanat që e së vërtetës, në njohurinë e i shoqëruan ata në udhëtimet poshtërsisë së c traditave të e tyre, pasi ata kishin pasur etërve të tyre, të cilat nuk ishin shumë pikëllime; ata vuajtën të drejta. shumë, si në trup ashtu dhe në 10 Dhe ndodhi që Zoti i avizitoi mendje, si uri, etje dhe lodhje ata me bShpirtin e tij dhe u tha dhe gjithashtu shumë aluftë në atyre: cNgushëllohuni. Dhe ata shpirt. u ngushëlluan. 6 Tani, këto ishin udhëtimet e 11 Dhe Zoti u tha atyre gjitha- tyre: Pasi i amorën leje atit të shtu: Shkoni mes Lamanitëve, tyre, Mosias, në vitin e parë vëllezërve tuaj dhe vendosni të gjykatësve; pasi brefuzuan fjalën time; por duhet të jeni mbretërinë që i ati dëshironte këmbëngulës në adurim dhe në t’ua kalonte atyre dhe kjo ishte hidhërime, që ju të mund t’u gjithashtu në mendje të popullit; tregoni shembuj të mirë në mua 7 Megjithatë ata u nisën nga dhe unë do t’ju bëj një mjet në toka e Zarahemlës dhe morën duart e mia për shpëtimin e shpatat e tyre dhe shtizat e tyre shumë shpirtrave. dhe harqet e tyre, dhe shigjetat 12 Dhe ndodhi që zemrat e e tyre, dhe hobetë e tyre; dhe bijve të Mosias dhe gjithashtu këtë e bënë që të gjenin ushqim të atyre që shkuan me ta, mo-

3a ush Agjëroj, agjërim; 5a Alma 8:10. c Alma 3:10–12. Lutje. 6a Mosia 28:1, 5–9. 10a DeB 5:16. b ush Mësoj, Mësues— b Mosia 29:3. b ush Frymë e Shenjtë. Mësim me Shpirtin. 9a Alma 25:17. c Alma 26:27. 4a Alma 29:14. ush Lutje. 11a Alma 20:29. b ush Punë misionare. b Mosia 23:10; ush Durim. c ush Rrëfej, rrëfim. Alma 26:3. 301 Alma 17:13–23 rën guxim për të shkuar mes nga tjetri dhe shkuan mes tyre, Lamanitëve, për t’u shpallur secili njeri vetëm, sipas fjalës atyre fjalën e Perëndisë. dhe fuqisë së Perëndisë që iu 13 Dhe ndodhi që kur arritën dha secilit. në kufijtë e tokës së Lamanitëve, 18 Tani Amoni, që qe kryetari ata u andanë dhe u larguan nga mes tyre, ose më mirë ai u shë- njëri-tjetri, duke besuar në Zotin rbeu atyre dhe u largua prej tyre se do të takoheshin përsëri në pasi i abekoi ata sipas rangut të mbarim të të bkorrave të tyre, tyre, pasi u tregoi fjalën e Perë- pasi mendonin se e madhe ishte ndisë, ose pasi u shërbeu me zell puna që ata kishin ndërmarrë. para largimit të tij; dhe kështu 14 Dhe sigurisht ishte e madhe, ata morën udhën e tyre të pasi ata kishin ndërmarrë që t’i veçantë nëpër atë vend. predikonin fjalën e Perëndisë 19 Dhe Amoni shkoi në tokën një populli të aegër, të ngurtë- e Ishmaelit, që u quajt kështu suar dhe gjakatar; një populli sipas bijve të aIshmaelit, të cilët që kënaqej me vrasjen e Nefitëve u bënë gjithashtu Lamanitë. dhe në grabitjen dhe plaçkitjen 20 Dhe ndërsa Amoni hyri në e tyre; dhe zemrat e tyre ishin tokën e Ishmaelit dhe Lamanitët fundosur në pasuri, ose në ar e kapën, dhe e lidhën sikurse qe dhe argjend dhe në gurë të zakoni i tyre të lidhnin të gjithë çmueshëm; megjithatë, ata për- Nefitët që binin në duart e tyre piqeshin t’i merrnin këto gjëra dhe i çonin para mbretit; dhe duke vrarë dhe duke plaçkitur, kështu lihej në dëshirën e mbre- që të mos punonin për to me tit t’i vriste ata, ose t’i mbante në duart e tyre. robëri, ose t’i hidhte në burg, ose 15 Kështu ata ishin një popull t’i nxirrte nga toka e tij, sipas shumë përtac, shumë prej të vullnetit dhe dëshirës së tij. cilëve adhuronin idhuj dhe 21 Dhe kështu Amoni u dërgua amallkimi i Perëndisë kishte para mbretit që mbretëronte në rënë mbi ta për shkak të btradita- tokën e Ishmaelit; dhe emri i tij ve të etërve të tyre; megjithatë ishte Lamoni; dhe ai ishte një premtimet e Zotit u ishin ofruar pasardhës i Ishmaelit. atyre, në kushtet e pendimit. 22 Dhe mbreti e pyeti Amonin, 16 Prandaj, ky qe ashkaku për në qoftë se ishte dëshira e tij që të cilin bijtë e Mosias e kishin të jetonte në tokë mes Lamani- ndërmarrë punën, se ndoshta tëve, ose mes popullit të tij. ata mund t’i sillnin në pendim; 23 Dhe Amoni i tha atij: Po, se ndoshta do t’i sillnin ata të unë dëshiroj të jetoj mes këtij dinin për planin e shëlbimit. populli për një kohë; po, dhe 17 Prandaj ata u ndanë njëri ndoshta deri ditën që vdes.

13a Alma 21:1. 3 Ne. 2:15–16. bekuar (i), bekim. b Mt. 9:37. b Alma 9:16–24; 18:5. 19a 1 Ne. 7:4–6. 14a Mosia 10:12. 16a Mosia 28:1–3. 15a Alma 3:6–19; 18a ush Bekoj, Alma 17:24–35 302 24 Dhe ndodhi që mbreti mbush nga gëzimi; pasi tha, unë Lamoni qe shumë i kënaqur do t’u tregoj këtyre bashkëshër- me Amonin dhe bëri që t’i zgji- bëtorëve të mi fuqinë time, ose dheshin rripat; dhe deshi që fuqinë që është në mua, duke ia Amoni të merrte për grua një kthyer këto grigja mbretit, që nga bijat e tij. unë të fitoj zemrat e këtyre 25 Por Amoni i tha atij: Jo, por bashkëshërbëtorëve të mi, që unë do të jem shërbëtori yt. t’i bëj t’u besojnë fjalëve të mia. Prandaj Amoni u bë një shërbë- 30 Dhe tani këto ishin mendi- tor i mbretit Lamon. Dhe ndodhi met e Amonit, kur ai pa pikëlli- që ai u vendos të ruante me shë- met e atyre që ai i konsideronte rbëtorët e tjerë grigjat e Lamonit, të ishin vëllezër të tij. sipas zakonit të Lamanitëve. 31 Dhe ndodhi që ai i ngushë- 26 Dhe pas tri ditësh që ai ishte lloi ata me fjalët e tij, duke thënë: në shërbim të mbretit, ndërsa ai Vëllezërit e mi, mos u dëshpë- ishte me shërbëtorët Lamanitë roni dhe le të shkojmë në duke shkuar me grigjat e tyre kërkim të grigjave; dhe ne do në vendin e ujit, që quhej uji i t’i mbledhim ato së bashku dhe Sebusit dhe të gjithë Lamanitët do t’i çojmë përsëri në vendin e çonin grigjat e tyre për t’u ujit; dhe kështu ne do t’i ruajmë dhënë ujë— grigjat e mbretit dhe ai nuk do 27 Prandaj, ndërsa Amoni dhe të na vrasë. shërbëtorët e mbretit po çonin 32 Dhe ndodhi që ata shkuan grigjat e tyre te ky vend i ujit, në kërkim të grigjave dhe ndo- vini re, një numër Lamanitësh qën Amonin; dhe shkuan me që kishin qenë aty për t’u dhënë shpejtësi të madhe dhe mundën ujë grigjave të tyre, qëndruan t’i mblidhnin grigjat e mbretit, dhe shpërndanë grigjat e të gjitha së bashku përsëri në Amonit dhe të shërbëtorëve të vendin e ujit. mbretit dhe i shpërndanë kaq 33 Dhe ata njerëz qëndruan shumë, sa ato ikën në shumë përsëri për të shpërndarë grigjat drejtime. e tyre; por Amoni u tha vëlle- 28 Tani, shërbëtorët e mbretit zërve të tij: Rrethoni grigjat nga filluan të mërmëritnin, duke çdo anë që të mos ikin; dhe unë thënë: Tani mbreti do të na vra- po vete të luftoj me këta njerëz së, ashtu siç bëri me vëllezërit që shpërndajnë grigjat tona. tanë, sepse grigjat e tyre u 34 Prandaj, ata bënë ashtu si shpërndanë nga ligësia e këtyre Amoni i urdhëroi dhe ai shkoi njerëzve. Dhe ata filluan të dhe qëndroi të luftonte me qanin jashtëzakonisht, duke ata që rrinin pranë ujërave të thënë: Vini re, grigjat tona janë Sebusit; dhe ata nuk ishin të shpërndarë tashmë. paktë në numër. 29 Tani, ata qanin nga frika se 35 Prandaj nuk u frikësuan do të vriteshin. Tani, kur Amoni nga Amoni, meqë mendonin se e pa këtë gjë, zemra e tij u një prej njerëzve të tyre mund 303 Alma 17:36–18:3 ta vriste sipas dëshirës, pasi ata andejmi, ai u kthye dhe ata u nuk e dinin se Zoti i kishte dhanë ujë grigjave të tyre dhe i premtuar Mosias se ai do t’i çuan pastaj në kullotat e mbretit; açlironte bijtë e tij nga duart e dhe pas kësaj shkuan te mbreti tyre; as nuk dinin ndonjë gjë duke mbajtur krahët që u prenë në lidhje me Zotin; prandaj nga shpata e Amonit, të atyre që kënaqeshin në shkatërrimin e deshën ta vrisnin atë; dhe ato i vëllezërve të tyre; dhe për këtë çuan tek mbreti për t’i dhënë shkak ata rrinin aty për të dëshmi të gjërave që kishin bërë. shpërndarë grigjat e mbretit. 36 Por aAmoni shkoi përpara KAPITULLI 18 drejt tyre dhe filloi të hidhte gurë me hobenë e tij; po, me Mbreti Lamoni mendon se Amoni fuqi të madhe ai hodhi gurë është Shpirti i Madh—Amoni e mes tyre; dhe kështu vrau bnjë mëson mbretin mbi Krijimin, mbi numër prej tyre, kaq sa ata fillu- lidhjet mes Perëndisë e njerëzve dhe an të mahniteshin nga fuqia e tij; mbi shëlbimin që vjen nëpërmjet megjithatë ishin të zemëruar Krishtit—Lamoni beson dhe bie për shkak të vrasjes së vëllezër- përdhe si i vdekur. Rreth 90 para K. ve të tyre dhe ishin të vendosur se ai duhej të binte; prandaj, Dhe ndodhi që mbreti Lamoni duke parë se nuk cmund ta bëri që shërbëtorët e tij të dilnin qëllonin me gurë, ata iu afruan para tij dhe të dëshmonin për që ta vrisnin me topuzë. të gjitha gjërat që kishin parë 37 Por vini re, që çdo njeriu që në lidhje me çështjen. ngrinte topuzin për ta qëlluar, 2 Dhe kur të gjithë dëshmuan Amoni i priste krahët me shpa- mbi gjërat që ata kishin parë dhe tën e tij; pasi ai u bëri ballë kur ai mësoi mbi besnikërinë e sulmeve të tyre, duke u prerë Amonit në ruajtjen e grigjave të krahun me tehun e shpatës së tij, dhe gjithashtu për fuqinë tij, kaq shumë, sa ata filluan të e madhe të tij gjatë luftimit mahniteshin dhe t’ia mbathnin kundër atyre që u përpoqën ta nga ai, po, dhe ata nuk qenë të vrisnin, ai u habit jashtëzako- paktë në numër; dhe ai i bëri të nisht dhe tha: Sigurisht, ky është iknin me fuqinë e krahut të tij. më shumë se një njeri. Vini re, a 38 Tani, gjashtë prej tyre ranë nuk është ky Shpirti i Madh që nga hobeja, por ai nuk vrau dërgon ndëshkime kaq të më- ndonjë me shpatën e tij, përveç dha mbi këtë popull, për shkak kryetarit të tyre; dhe ai preu të vrasjeve të tij? aq shumë nga krahët e tyre, sa 3 Dhe ata iu përgjigjën mbretit u ngritën kundër tij dhe nuk dhe thanë: Në është ai Shpirti i qenë pak prej tyre. Madh ose një njeri, ne nuk e 39 Dhe kur i dëboi larg së dimë; por këtë gjë e dimë, se ai

35a Mosia 28:7; 36a Eth. 12:15. c Alma 18:3. Alma 19:22–23. b Alma 18:16. Alma 18:4–13 304 anuk mund të vritet nga armiqtë 8 Dhe ndodhi që mbreti Lamo- e mbretit; ata as nuk mund t’i ni i pyeti shërbëtorët e tij, duke shpërndajnë grigjat e mbretit thënë: Ku është ky njeri që ka kur ai është me ne, për shkak të fuqi kaq të madhe? aftësisë dhe të fuqisë së tij të 9 Dhe ata i thanë atij: Vër re, madhe; prandaj, ne e dimë se ai ai po ushqen kuajt e tu. Tani, është një mik i mbretit. Dhe tani, mbreti i kishte urdhëruar shë- O mbret, ne nuk besojmë se një rbëtorët e tij para se të çonin njeri ka fuqi kaq të madhe, pasi grigjat për t’u dhënë ujë, që ata e dimë se ai nuk mund të vritet. duhej të përgatitnin kuajt dhe 4 Dhe tani, kur mbreti i dëgjoi karrot e tij, për ta çuar atë në këto fjalë, ai u tha atyre: Tani e tokën e Nefit; pasi ishte caktuar di se ai është Shpirti i Madh; që në tokën e Nefit të bëhej dhe se ai ka zbritur tani për një festë e madhe nga i ati i të ruajtur jetën tuaj, kështu që Lamonit, që ishte mbret mbi të të mos ju avras ju siç bëra me gjithë vendin. vëllezërit tuaj. Tani, ky është 10 Tani kur mbreti Lamoni Shpirti i Madh për të cilin etërit dëgjoi që Amoni po bënte gati tanë folën. kuajt dhe karrot e tij u çudit 5 Tani, kjo qe tradita e Lamonit, edhe më shumë, për shkak të që ai kishte marrë nga i ati, se besnikërisë së Amonit duke ekzistonte një aShpirt i Madh. thënë: Sigurisht nuk ka qenë Megjithëse besonin në një Shpirt ndonjë shërbëtor mes gjithë shë- të Madh, ata kujtonin se çdo gjë rbëtorëve të mi, që të ketë qenë që bënin ishte e drejtë; megjitha- kaq besnik sa ky njeri; pasi ai të, Lamoni filloi të frikësohej mban mend madje të gjitha ur- jashtëzakonisht se kishte bërë dhërimet e mia dhe i zbaton ato. gabim që kishte vrarë shërbë- 11 Tani unë e di me siguri se torët e tij. ky është Shpirti i Madh dhe 6 Pasi ai kishte vrarë shumë dëshiroj që ai të vijë tek unë, prej tyre, sepse vëllezërit e tyre por unë nuk guxoj. u kishin shpërndarë grigjat 12 Dhe ndodhi që kur Amoni në vendin me ujë; dhe kështu, përgatiti kuajt dhe karrot për sepse grigjat e tyre u shpërnda- mbretin dhe shërbëtorët e tij, ai në, ata u vranë. shkoi te mbreti dhe pa se pamja 7 Tani, ishte praktikë e këtyre e mbretit kishte ndryshuar; Lamanitëve të qëndronin pranë prandaj, ai qe gati të largohej ujërave të Sebusit, për të shpë- nga prania e tij. rndarë grigjat e njerëzve, kështu 13 Dhe një nga shërbëtorët i që ata të mund të çonin në tokën tha: Rabbanah, që është, ose që e tyre shumë prej atyre që ishin do të thotë, i fuqishëm ose shpërndarë dhe kjo lloj plaçki- mbret i madh, pasi i konsidero- tjeje ishte praktikë mes tyre. nin mbretërit e tyre të ishin të

18 3a Alma 17:34–38. 5a Alma 19:25–27. e Perëndisë. 4a Alma 17:28–31. ush Perëndi, Kokë 305 Alma 18:14–28 fuqishëm; dhe kështu ai i tha 20 Dhe mbreti tha: Si i di ti atij: Rabbanah, mbreti dëshiron mendimet e zemrës sime? Ti që ti të rrish. mund të flasësh lirisht dhe të 14 Prandaj, Amoni u kthye nga më thuash në lidhje me këto mbreti dhe i tha: Çfarë dëshiron gjëra; dhe më thuaj edhe me që të bëj për ty, O mbret? Dhe çfarë fuqie vrave dhe preve mbreti nuk iu përgjigj për krahët e vëllezërve të mi që hapësirën e një ore, sipas kohës shpërndanë grigjat e mia— së tyre, pasi ai nuk dinte se 21 Dhe tani, në qoftë se do çfarë t’i thoshte. të më tregosh në lidhje me 15 Dhe ndodhi që Amoni i tha këto gjëra, çdo gjë që ti dë- atij përsëri: Çfarë dëshiron prej shiron do të ta jap; dhe po qe meje? Por mbreti nuk iu përgjigj. nevoja, unë do të të mbroj me 16 Dhe ndodhi që Amoni, duke ushtritë e mia; por unë e di se qenë i mbushur me Shpirtin e ti je më i fuqishëm se të gjitha Perëndisë, si rrjedhim ai i kuptoi ato, megjithatë, çdo gjë që ti amendimet e mbretit. Dhe ai i dëshiron prej meje, unë do të tha atij: A mos është se ke ta jap. dëgjuar që unë mbrojta shërbë- 22 Tani, Amoni duke qenë i torët e tu dhe grigjat e tua dhe urtë, por i padëmshëm, i tha vrava shtatë nga vëllezërit e mbretit Lamoni: A do t’i dëgjosh tyre me hobenë dhe me shpatën fjalët e mia, në qoftë se unë të dhe preva krahët e të tjerëve tregoj se me cilën fuqi i bëj këto për të mbrojtur grigjat e tua gjëra? Dhe kjo është gjëja që dhe shërbëtorët e tu; vër re, a unë dëshiroj prej teje. mos është kjo gjë që ta shkakton 23 Dhe mbreti iu përgjigj dhe mrekullimin tënd? tha: Po, unë do t’u besoj të gjitha 17 Unë po të them, çfarë është fjalëve të tua. Dhe kështu ai u që mrekullohesh kaq shumë? zu me dinakëri. Shiko, unë jam njeri dhe jam 24 Dhe Amoni filloi t’i fliste shërbëtori yt; prandaj, çdo gjë me aguxim dhe i tha atij: A që ti dëshiron që është e drejtë, beson ti se ka një Perëndi? atë unë do ta bëj. 25 Dhe ai iu përgjigj dhe i 18 Tani, kur mbreti i dëgjoi tha atij: Nuk e di se çfarë do të këto fjalë, u mrekullua përsëri, thotë kjo. pasi ai pa që Amoni mund të 26 Dhe atëherë Amoni tha: A akuptonte mendimet e tij; por beson ti se ka një Shpirt të megjithatë, mbreti Lamoni Madh? hapi gojën e tij dhe i tha atij: 27 Dhe ai tha: Po. Kush je ti? A je ti ai Shpirt i 28 Dhe Amoni tha: Ky është Madh, që bdi të gjitha gjërat? Perëndia. Dhe Amoni i tha për- 19 Amoni iu përgjigj dhe i tha sëri atij: A beson ti se ky Shpirt i atij: Jo, nuk jam. Madh që është Perëndia, krijoi

16a Alma 12:3. dhuratë e të. e Perëndisë. 18a ush Dalluar(it), b ush Perëndi, Kokë 24a Alma 38:12. Alma 18:29–41 306 të gjitha gjërat që janë në qiell në lidhje me rënien e njeriut dhe në tokë? dhe i apërsëriti, dhe vendosi 29 Dhe ai tha: Po, unë besoj se para tij analet dhe bshkrimet e ai ka krijuar të gjitha gjërat që shenjta të popullit, të cilat ishin janë në tokë; por unë nuk di për thënë nga cprofetët, madje deri qiejt. në kohën që ati i tyre Lehi u 30 Dhe Amoni i tha atij: Qielli largua nga Jeruzalemi. është një vend ku banon Perë- 37 Dhe ai gjithashtu u tregoi ndia dhe të gjithë engjëjt e tij atyre me hollësi (domethënë të shenjtë. mbretit dhe shërbëtorëve të tij) 31 Dhe mbreti Lamoni tha: A të gjitha udhëtimet e etërve të është sipër tokës? tyre në vendin e shkretë dhe të 32 Dhe Amoni tha: Po, dhe ai gjitha vuajtjet e tyre nga uria shikon poshtë mbi të gjithë dhe etja dhe mundimet e tyre, fëmijët e njerëzve; dhe ai di të dhe kështu me radhë. gjitha amendimet dhe qëllimet 38 Dhe ai gjithashtu u tregoi e zemrës; pasi nga dora e tij të atyre me hollësi në lidhje me gjitha u krijuan që nga fillimi. rebelimet e Lamanit dhe Le- 33 Dhe mbreti Lamoni tha: muelit dhe të bijve të Ishmaelit, Unë u besoj të gjitha këtyre po, të gjitha rebelimet e tyre ua gjërave që the. A je i dërguar tregoi atyre; dhe u paraqiti të nga Perëndia? gjitha analet dhe shkrimet e 34 Amoni i tha atij: Unë jam shenjta, që nga koha që Lehi u një njeri; dhe anjeriu në fillim u largua nga Jeruzalemi deri në krijua sipas shëmbëlltyrës së kohën e sotme. Perëndisë dhe unë jam thirrur 39 Por, kjo nuk është e gjitha; nga Shpirti i tij i Shenjtë për t’i pasi ai u paraqiti atyre aplanin bmësuar këto gjëra këtij popu- e shëlbimit, që u përgatit që lli; që ata të sillen në një njohuri nga krijimi i botës; dhe ai u bëri të asaj që është e drejtë dhe e të ditur gjithashtu në lidhje me vërtetë; ardhjen e Krishtit dhe të gjitha 35 Dhe një pjesë e atij aShpirti veprat e Zotit ua bëri ai të ditu- gjendet në mua dhe më jep ra atyre. bnjohuri dhe gjithashtu fuqi 40 Dhe ndodhi që pasi ai tha të sipas besimit dhe dëshirave të gjitha këto gjëra dhe ia paraqiti mia që janë në Perëndinë. ato mbretit, mbreti u besoi të 36 Tani, pasi Amoni tha këto gjitha fjalëve të tij. fjalë, ai filloi me krijimin e botës 41 Dhe ai filloi t’i thërriste dhe gjithashtu krijimin e Ada- Zotit, duke thënë: O Zot, ki më- mit; dhe i tha atij të gjitha gjërat shirë; sipas amëshirës tënde

32a Amo. 4:13; Mësim me Shpirtin. b ush Shkrime të 3 Ne. 28:6; 35a ush Frymëzim, shenjta. DeB 6:16. frymëzoj. c Vep. 3:18–21. 34a Mosia 7:27; b ush Dije. 39a ush Plan i shëlbimit. Eth. 3:13–16. 36a Mosia 1:4; 41a ush Mëshirshëm (i), b ush Mësoj, Mësues— Alma 22:12; 37:9. mëshirë. 307 Alma 18:42–19:8 të pamasë që ti ke patur për e burrit tim më kanë bërë të di- popullin e Nefit, ki mëshirë për tur se ti je aprofet i një Perëndie mua dhe për popullin tim. të shenjtë dhe se ti ke fuqi të 42 Dhe tani, kur tha këtë, ai ra bësh shumë vepra të fuqishme përdhe sikur të ishte i vdekur. në emrin e tij; 43 Dhe ndodhi që shërbëtorët 5 Prandaj, në qoftë se është e tij e morën dhe e dërguan te kështu, unë do të doja që ti të bashkëshortja e tij, dhe e vunë shkosh dhe të shohësh bashkë- mbi një shtrat; dhe për hapësi- shortin tim, pasi ai është shtrirë rën e dy ditëve dhe dy netëve ai mbi shtratin e tij për hapësirën qëndroi si të ishte i vdekur; dhe e dy ditëve dhe dy netëve; dhe bashkëshortja e tij dhe bijtë e disa thonë se nuk ka vdekur, tij, dhe bijat e tij e vajtuan sipas kurse të tjerët thonë se ai ka mënyrës së Lamanitëve, duke vdekur dhe qelbet dhe se duhet qarë shumë për humbjen e tij. vendosur në një varr; por sa për veten time, për mua, ai nuk qelbet. KAPITULLI 19 6 Tani, kjo ishte çfarë donte Amoni, pasi ai e dinte se mbreti Lamoni merr dritën e jetës së për- Lamoni ishte nën fuqinë e Perë- jetshme dhe sheh Shëlbuesin— ndisë; ai e dinte se aveli i errët e Njerëzit e shtëpisë së tij ranë në mosbesimit po dëbohej nga njëfarë hipnoze të thellë dhe shumë mendja e tij dhe b drita që shohin engjëj—Amoni ruhet mre- ndriçonte mendjen e tij, që ishte kullisht—Ai pagëzon shumë dhe drita e lavdisë së Perëndisë, e vendos një kishë mes tyre. Rreth cila ishte një dritë e mrekullue- 90 para K. shme e mirësisë së tij—po, kjo Dhe ndodhi që pas dy ditësh dritë i kishte futur kaq gëzim dhe dy netësh, ata ishin gati ta në shpirtin e tij, sa ia kishte merrnin trupin e tij dhe ta ve- zhdukur renë e errësirës dhe ndosnin në një varr që e kishin drita e jetës së përhershme bërë me qëllim që të varrosnin ndriçonte në shpirtin e tij, po, të vdekurit e tyre. ai e dinte se kjo e kishte mundur 2 Tani mbretëresha, pasi kishte trupin e tij natyror dhe ai ishte dëgjuar për famën e Amonit, rrëmbyer në Perëndinë— kështu që ajo dërgoi dhe dëshi- 7 Prandaj, ajo që mbretëresha roi që ai të vinte tek ajo. dëshironte prej tij, ishte dëshira 3 Dhe ndodhi që Amoni bëri e tij e vetme. Prandaj, ai shkoi ashtu siç u urdhërua dhe vajti të shihte mbretin, ashtu si tek mbretëresha dhe dëshiroi mbretëresha dëshironte nga ai; të dinte se çfarë ajo donte që ai dhe pa mbretin dhe e dinte se ai të bënte. nuk kishte vdekur. 4 Dhe ajo i tha atij: Shërbëtorët 8 Dhe ai i tha mbretëreshës: Ai

19 4a ush Profet. ush Vel. Krishtit. 6a 2 Kor. 4:3–4. b ush Dritë, dritë e Alma 19:9–17 308 nuk ka vdekur, por po fle në Shpirtin e Zotit të derdhur sipas Perëndi dhe nesër do të ngrihet alutjeve të tij mbi Lamanitët, përsëri; prandaj mos e varros. vëllezërit e tij që kishin qenë 9 Dhe Amoni i tha asaj: A e shkaku i kaq shumë zie mes beson ti këtë? Dhe ajo i tha atij: Nefitëve, ose mes gjithë njerëzve Unë nuk kam pasur dëshmitarë të Zotit për shkak të paudhësive përveç fjalës tënde dhe fjalës së të tyre dhe btraditave të tyre, ai shërbëtorëve tanë; megjithatë, ra në gjunjë dhe filloi të der- unë besoj se do të jetë ashtu dhte shpirtin e tij në lutje dhe sikurse the ti. në falënderime ndaj Perëndisë, 10 Dhe Amoni i tha asaj: E be- për sa ai kishte bërë për vëlle- kuar qofsh për shkak të besimit zërit e tij; dhe ai gjithashtu tënd të jashtëzakonshëm; unë u mposht nga c gëzimi; dhe po të them ty, grua, nuk ka kështu që të tre dranë përdhe. pasur një abesim të tillë kaq të 15 Tani, kur shërbëtorët e madh mes gjithë njerëzve të mbretit panë se ata ranë përdhe, Nefitëve. edhe ata filluan t’i thërritnin 11 Dhe ndodhi që ajo qëndroi Perëndisë, pasi frika e Zotit dhe e gdhiu pranë shtratit të kishte ardhur mbi ta gjithash- bashkëshortit të saj, që nga ajo tu, pasi ishin aata që qëndruan kohë deri të nesërmen në kohën para mbretit dhe i dëshmuan që Amoni kishte caktuar që ai atij në lidhje me fuqinë e madhe të ngrihej. të Amonit. 12 Dhe ndodhi që sipas fjalëve 16 Dhe ndodhi që ata thirrën të Amonit ai u ngrit; dhe si në emrin e Zotit, në fuqinë e u ngrit, shtriu dorën e tij në tyre, madje derisa të gjithë ranë drejtim të gruas dhe tha: I përdhe, me përjashtim të një bekuar qoftë emri i Perëndisë gruaje Lamanite, emri i së cilës dhe e bekuar je ti. ishte Abish; dhe ajo duke qenë 13 Pasi, aq me siguri sa ti je e kthyer në besim te Zoti prej gjallë, vër re, unë kam parë shumë vjetësh, për shkak të një Shëlbuesin tim; dhe ai do të vijë vegimi të pazakontë të atit të dhe do të alindë nga një bgrua; saj— dhe ai do të shëlbojë gjithë nje- 17 Kështu, pasi ishte kthyer në rëzimin që beson në emrin e tij. besim te Zoti dhe asnjëherë Tani, pasi tha këto fjalë, zemra nuk e kishte bërë të ditur atë, e tij u mbush brenda tij dhe ra prandaj, kur ajo pa se të gjithë përsëri nga gëzimi dhe kështu shërbëtorët e Lamonit ranë ra edhe mbretëresha, duke u përdhe dhe gjithashtu zonja e mposhtur nga Shpirti. saj, mbretëresha, dhe mbreti 14 Tani Amoni, duke parë dhe Amoni ishin shtrirë për-

10a Llu. 7:9. lindjes dhe vdekjes b Mosia 1:5. ush Besim. së Jezu Krishtit. c ush Gëzim. 13a ush Jezu Krisht— b 1 Ne. 11:13–21. d Alma 27:17. Profecitë rreth 14a DeB 42:14. 15a Alma 18:1–2. 309 Alma 19:18–27 dhe, ajo e dinte se ishte fuqia e e Sebusit, ndërsa po mbronin Perëndisë; dhe duke menduar grigjat e mbretit. se kjo mundësi, duke ia bërë 22 Tani, njëri prej tyre, vëllai i të ditur popullit se ç’u kishte të cilit qe avrarë nga shpata e ndodhur atyre, se të parit e Amonit, duke qenë jashtëzako- kësaj skene do t’i abënte ata të nisht i zemëruar me Amonin, besonin në fuqinë e Perëndisë, nxori shpatën e tij dhe vajti prandaj ajo vrapoi nga shtëpia drejt Amonit që t’i binte me të, në shtëpi, duke ua bërë atë të për ta vrarë; dhe si e ngriti njohur njerëzve. shpatën për ta qëlluar, vini re, 18 Dhe ata filluan të mblidhen ai ra përdhe i vdekur. së bashku në shtëpinë e mbre- 23 Tani ne shohim se Amoni tit. Dhe aty erdhi një turmë dhe nuk mund të vritej, pasi aZoti i për habinë e tyre ata panë kishte thënë Mosias, atit të tij: mbretin dhe mbretëreshën dhe Unë do ta kursej atë dhe do të shërbëtorët e tyre të shtrirë jetë për të, sipas besimit tënd— përdhe; dhe që të gjithë të prandaj Mosia ia bbesoi atë shtrirë siç ishin, dukeshin sikur Zotit. kishin vdekur; dhe ata panë 24 Dhe ndodhi që kur turma gjithashtu Amonin dhe panë se pa se njeriu që ngriti shpatën ai ishte një Nefit. për të vrarë Amonin ra i vdekur, 19 Dhe tani njerëzit filluan të frika erdhi mbi të gjithë ata dhe pëshpëritnin mes tyre; disa tho- nuk guxonin të zgjatnin duart nin se ishte një e keqe e madhe që ta preknin atë, ose ndonjë që kishte ardhur mbi ta, ose prej atyre që kishte rënë; dhe mbi mbretin dhe shtëpinë e tij, ata filluan të çuditen përsëri sepse ai kishte lejuar që Nefiti mes tyre se ç’mund të ishte të aqëndronte në tokë. shkaku i kësaj fuqie të madhe, 20 Por, të tjerët i qortuan, duke ose ç’kuptim kishin të gjitha thënë: Mbreti e solli këtë të keqe këto gjëra. mbi shtëpinë e tij, sepse ai vrau 25 Dhe ndodhi që kishte shumë shërbëtorët e tij, të cilët kishin mes tyre që thanë se Amoni patur grigjat e tyre të shpër- ishte aShpirti i Madh dhe të ndara tek aujërat e Sebusit. tjerë thanë se ai ishte dërguar 21 Dhe ata gjithashtu u qor- nga Shpirti i Madh; tuan nga ata njerëz që kishin 26 Por disa qortonin të gjithë të qëndruar tek ujërat e Sebusit tjerët, duke thënë se ai ishte një dhe ashpërndanë grigjat që i përbindësh që ishte dërguar nga përkisnin mbretit, pasi ata Nefitët për t’i munduar ata. ishin zemëruar me Amonin për 27 Dhe kishte edhe disa prej shkak të numrit të vëllezërve të tyre që thanë se Amoni qe dë- tyre që ai kishte vrarë tek ujërat rguar nga Shpirti i Madh për

17a Mosia 27:14. 21a Alma 17:27; 18:3. Alma 17:35. 19a Alma 17:22–23. 22a Alma 17:38. b ush Besim. 20a Alma 17:26; 18:7. 23a Mosia 28:7; 25a Alma 18:2–5. Alma 19:28–36 310 t’u shkaktuar vuajtje për shkak dëgjuar nga goja e Amonit; dhe të paudhësive të tyre; dhe se qe të gjithë ata që dëgjuan fjalët Shpirti i Madh që ishte kujdesur e tij besuan dhe u kthyen në gjithnjë për Nefitët, që i kishte besim te Zoti. çliruar gjithmonë nga duart e 32 Por, pati shumë mes tyre që tyre; dhe ata thanë se qe ky nuk donin t’i dëgjonin fjalët e tij; Shpirti i Madh që kishte shka- prandaj ata shkuan në udhën e tërruar kaq shumë prej vëlle- tyre. zërve të tyre, Lamanitëve. 33 Dhe ndodhi që kur Amoni 28 Dhe kështu, grindja mes u ngrit, ai gjithashtu u kujdes tyre filloi të bëhej jashtëza- për ta dhe ashtu bënë edhe të konisht e rreptë. Dhe ndërsa gjithë shërbëtorët e Lamonit; ata po ziheshin kështu, erdhi dhe të gjithë u shpallën njerëzve ashërbëtorja që bëri që turma të njëjtën gjë—se zemrat e tyre të mblidhej së bashku dhe ajo, kishin andryshuar; se ata nuk kur pa grindjen që po zhvillo- kishin më dëshirë të bënin të hej mes turmës, ishte jashtëza- bliga. konisht e pikëlluar, madje deri 34 Dhe vini re, shumë i shpa- në lot. llën popullit se kishin parë 29 Dhe ndodhi që ajo shkoi aengjëj dhe se kishin biseduar dhe e mori mbretëreshën për me ta; dhe kështu ata u kishin dore, që ndoshta të mund ta thënë atyre gjëra të Perëndisë ngrinte nga toka; dhe, porsa ia dhe të drejtësisë së tij. preku dorën, ajo u ngrit dhe 35 Dhe ndodhi që pati shumë qëndroi më këmbë dhe thirri që besuan në fjalët e tyre; dhe të me zë të lartë, duke thënë: O gjithë ata që besuan u apagëzu- Jezus i bekuar, që më shpëtove an; dhe ata u bënë një popull i nga një aferr i tmerrshëm! O drejtë dhe vendosën një kishë Perëndi i bekuar, ki bmëshirë mes tyre. për këtë popull! 36 Dhe kështu puna e Zotit 30 Dhe pasi tha këto, ajo për- filloi mes Lamanitëve; kështu plasi duart e saj, pasi qe plot Zoti filloi të derdhte mbi ta gëzim dhe tha shumë fjalë që Shpirtin e tij; dhe shohim se nuk u kuptuan; dhe pasi bëri krahu i tij shtrihet te të agjithë këtë gjë, ajo mori mbretin, La- njerëzit që do të pendohen dhe monin, për dore dhe vini re, ai u besojnë në emrin e tij. ngrit dhe qëndroi më këmbë. 31 Dhe ai menjëherë, duke parë grindjen mes popullit të KAPITULLI 20 tij, shkoi dhe filloi t’i qortonte dhe t’u mësonte afjalët që kishte Zoti dërgon Amonin në Midoni për

28a Alma 19:16. 33a ush Lindur (i) 34a ush Engjëj. 29a 1 Ne. 14:3. përsëri, lindur (i) 35a ush Pagëzim, b ush Mëshirshëm (i), nga Perëndia. pagëzoj. mëshirë. b Mosia 5:2; 36a 2 Ne. 26:33; 31a Alma 18:36–39. Alma 13:12. Alma 5:33. 311 Alma 20:1–13 të çliruar vëllezërit e tij të burgo- dhe ai më tha mua—Shko dhe sur—Amoni dhe Lamoni takohen çliro vëllezërit e tu, pasi ata janë me atin e Lamonit, që është mbret në burg në tokën e Midonit. mbi të gjithë vendin—Amoni dety- 6 Tani, kur Lamoni e dëgjoi ron mbretin plak të miratojë lirimin këtë gjë, ai bëri që shërbëtorët e e vëllezërve të tij. Rreth 90 para K. tij të përgatitnin akuajt e tij dhe karrot e tij. Dhe ndodhi që pasi vendosën 7 Dhe ai i tha Amonit: Eja, një kishë në atë vend, mbreti unë do të vij me ty në tokën e Lamoni kishte dëshirë që Amoni Midonit dhe aty do t’i lutem të shkonte me të në tokën e mbretit që t’i nxjerrë nga burgu Nefit, që të mund t’ia paraqiste vëllezërit e tu. atit të tij. 8 Dhe ndodhi që ndërsa Amoni 2 Dhe zëri i Zotit i erdhi Amo- dhe Lamoni po udhëtonin tutje, nit, duke thënë: Ti nuk duhet të ata takuan atin e Lamonit, shkosh në tokën e Nefit, pasi që ishte mbret ambi të gjithë vër re, mbreti do të kërkojë vendin. jetën tënde; por ti do të shkosh 9 Dhe vini re, i ati i Lamonit në tokën e Midonit; pasi vër re, i tha atij: Përse nuk erdhe në vëllai yt Aaroni dhe gjithashtu afestimin që bëra atë ditë të Muloki dhe Amahu janë në madhe kur unë bëra festë për burg. bijtë e mi dhe për popullin tim? 3 Tani, ndodhi që kur Amoni e 10 Dhe ai tha gjithashtu: Ku po dëgjoi këtë, ai i tha Lamonit: vete me këtë Nefit që është një Vër re, vëllai im dhe vëllezërit nga fëmijët e një agënjeshtari? e tjerë janë në burg në Midoni 11 Dhe ndodhi që Lamoni i dhe po shkoj që t’i çliroj. tregoi se ku po shkonte, pasi 4 Tani, Lamoni i tha Amonit: kishte frikë se mund ta fyente. Unë di se në afuqinë e Zotit ti 12 Dhe ai gjithashtu i tregoi mund t’i bësh të gjitha gjërat. gjithë shkakun e qëndrimit të Por vër re, unë do të vij me ty tij në mbretërinë e vet, që ai në tokën e Midonit; pasi mbreti nuk shkoi tek i ati për festën që i tokës së Midonit, i cili quhet kishte përgatitur. Antiomno, është një miku im; 13 Dhe tani kur Lamoni i tregoi prandaj unë do të shkoj në tokën të gjitha këto gjëra, vini re, për e Midonit, që unë të mund të habinë e tij, i ati u zemërua me lajkatoj mbretin e asaj toke dhe të dhe tha: Lamon, ti do të m’i ai do t’i nxjerrë nga bburgu vë- dorëzosh këta Nefitë që janë llezërit e tu. Tani Lamoni i tha bijtë e një gënjeshtari. Vër re, ai atij: Kush të tha se vëllezërit e grabiti etërit tanë; dhe tani fëmi- tu janë në burg? jët e tij po vijnë edhe mes nesh, 5 Dhe Amoni i tha atij: Askush kështu që me dredhitë e tyre nuk më tha, vetëm Perëndia; dhe me gënjeshtrat e tyre, të

20 4a Alma 26:12. 6a Alma 18:9–10. 9a Alma 18:9. b Alma 20:28–30. 8a Alma 22:1. 10a Mosia 10:12–17. Alma 20:14–26 312 mund të na mashtrojnë, që të shëm; pasi je ti që ke kërkuar ta grabitin përsëri nga prona jonë. shkatërrosh atë. 14 Tani, i ati i Lamonit e ur- 20 Dhe ai shtriu dorën e tij dhëroi që të vriste Amonin me që të vriste Amonin. Por Amoni shpatë. Dhe ai e urdhëroi gji- u bëri ballë goditjeve të tij thashtu që të mos shkonte në dhe gjithashtu qëlloi krahun e vendin e Midonit, por të kthehej tij që të mos ishte në gjendje ta me të në tokën e aIshmaelit. përdorte. 15 Por Lamoni i tha atij: Unë 21 Tani, kur mbreti pa se Amo- nuk do ta vras Amonin, as ni mund ta vriste, filloi t’i lutej nuk do të kthehem në tokën e Amonit që t’i kursente jetën. Ishmaelit, por unë do të shkoj 22 Por Amoni ngriti shpatën e në vendin e Midonit, që të liroj tij dhe i tha: Vër re, unë do të të vëllezërit e Amonit, pasi unë e qëlloj në qoftë se ti nuk pranon di se ata janë njerëz të drejtë që vëllezërit e mi të mund të dhe profetë të shenjtë të Perë- nxirren nga burgu. ndisë së vërtetë. 23 Tani mbreti, duke pasur 16 Tani, kur ati i tij dëgjoi këto frikë se mund të humbte jetën e fjalë, ai u zemërua me të dhe tij, tha: Në qoftë se do të më nxori shpatën, që ta qëllonte falësh mua, unë do të të jap ty dhe ta hidhte përdhe. çdo gjë që do të kërkosh, madje 17 Por, Amoni i doli para dhe i gjysmën e mbretërisë. tha: Vër re, ti nuk do ta vrasësh 24 Tani, kur Amoni pa se ki- birin tënd; megjithatë do të shte nxjerrë nga mbreti plak aq ishte amë mirë që të bjerë ai se sa donte ai, i tha atij: Në qoftë ti, pasi vër re, ai është bpenduar se ti pranon që vëllezërit e mi për mëkatet e tij; por nëse ti do mund të lirohen nga burgu dhe të biesh tani, në zemërimin gjithashtu që Lamoni mund të tënd, shpirti yt nuk mund të mbajë mbretërinë e tij, që ti të shpëtohet dot. mos jesh i pakënaqur me të, por 18 Dhe përsëri, është e domosdo ta lejosh që të bëjë sipas dë- doshme që të përmbahesh; pasi shirave të tij për açdo gjë që ai po të avrisje birin tënd, ai duke mendon, atëherë unë do të të qenë njeri i pafajshëm, gjaku kursej; përndryshe unë do të të i tij do t’i thërriste nga toka qëlloj dhe do të të hedh përdhe. Zotit, Perëndisë së tij, për 25 Tani, pasi Amoni tha këto hakmarrje që të bjerë mbi ty; fjalë, mbreti filloi të gëzohej dhe ndoshta ti do të humbisje për shkak të jetës së tij. bshpirtin tënd. 26 Dhe kur pa se Amoni nuk 19 Tani, pasi Amoni i tha këto kishte dëshirë ta shkatërronte fjalë, ai iu përgjigj, duke thënë: dhe kur pa edhe dashurinë e Unë e di se po të vrisja birin madhe që ai kishte për birin e tim, do të derdhja gjak të pafaj- tij, Lamonin, ai u çudit jashtë-

14a Alma 17:19. b Alma 19:12–13. b DeB 42:18. 17a Alma 48:23. 18a ush Vrasje. 24a Alma 21:21–22. 313 Alma 20:27–21:2 zakonisht dhe tha: Meqë kjo lëve të tyre dhe i kishin flakur është e gjitha që ti ke dëshiruar, jashtë dhe qëlluar, dhe dëbuar që unë të liroj vëllezërit e tu dhe nga shtëpia në shtëpi dhe nga të lejoj që biri im Lamoni të mba- vendi në vend, madje deri kur jë mbretërinë e tij, vër re, unë arritën në tokën e Midonit; dhe do ta pranoj që biri im mund ta aty i kapën dhe i hodhën në mbajë mbretërinë e tij, që nga burg, dhe i lidhën me alitarë të kjo kohë dhe përgjithnjë; dhe fortë, dhe i mbajtën në burg për se unë nuk do ta drejtoj më— shumë ditë, dhe u çliruan nga 27 Dhe unë do të pranoj edhe Lamoni dhe Amoni. që vëllezërit e tu të lirohen nga burgu dhe që ti dhe vëllezërit e tu mund të vini tek unë, në Një rrëfim i predikimit të Aaro- mbretërinë time; pasi unë do të nit dhe Mulokit dhe vëllezërve dëshiroj shumë të të shoh. Pasi të tyre, drejtuar Lamanitëve. mbreti u çudit shumë nga fjalët Përfshin kapitujt 21 deri në 26, që ai tha dhe gjithashtu nga duke përfshirë edhe të fundit. fjalët që u thanë nga biri i tij, Lamoni, prandaj ai kishte adë- shirë t’i mësonte ato. KAPITULLI 21 28 Dhe ndodhi që Amoni dhe Lamoni vazhduan udhëtimin e Aaroni u mëson Amalekitëve mbi tyre drejt tokës të Midonit. Dhe Krishtin dhe shlyerjen e tij— Lamoni gjeti dashamirësi në Aaroni dhe vëllezërit e tij burgosen sytë e mbretit të vendit; prandaj në Midoni—Pas çlirimit të tyre, vëllezërit e Amonit u nxorën ata japin mësim nëpër sinagoga nga burgu. dhe bëjnë që shumë veta të kthehen në besim—Lamoni u jep liri fetare 29 Dhe kur Amoni i takoi, i njerëzve në vendin e Ishmaelit. erdhi jashtëzakonisht keq për Rreth 90–77 para K. ta, pasi vini re, ata ishin lakuriq dhe lëkura e tyre u ishte çjerrë Tani, kur Amoni dhe vëllezërit jashtëzakonisht, sepse kishin e tij au ndanë nga njëri-tjetri në qenë lidhur me litarë të fortë. kufijtë e tokës së Lamanitëve, Ata kishin vuajtur gjithashtu vini re, Aaroni vazhdoi udhëti- nga uria, nga etja dhe nga çdo min e tij drejt tokës që quhej nga lloj fatkeqësie; megjithatë, ata Lamanitët, Jeruzalem, duke e qenë të adurueshëm në të gjitha quajtur sipas vendit të lindjes vuajtjet e tyre. së etërve të tyre; dhe ishte larg, 30 Dhe ashtu siç kishte ndo- pranë kufijve të Mormonit. dhur, qe fati i tyre që të binin në 2 Tani Lamanitët dhe Amaleki- duart e një populli më të ashpër tët dhe populli i aAmulonit, ki- dhe më kokëfortë; prandaj ata shin ndërtuar një qytet të madh, nuk deshën t’u vinin veshin fja- i cili ishte quajtur Jeruzalem.

27a ush Përul, përulësi. 30a Alma 26:29. 2a Mosia 24:1; 29a Alma 17:11. 21 1a Alma 17:13, 17. Alma 25:4–9. Alma 21:3–13 314 3 Tani, Lamanitët qenë nga për të shëlbuar njerëzimin nga vetja e tyre mjaft të ashpër; por mëkatet e tij? Amalekitët dhe Amulonitët qenë 8 Dhe njeriu i tha atij: Ne nuk edhe më të ashpër; prandaj, ata besojmë se ti e di një gjë të tillë. qenë shkak që Lamanitët të Ne nuk besojmë në këto tradita ngurtësonin zemrat e tyre edhe të marra. Ne nuk besojmë se ti më shumë, që ata të forcoheshin di mbi agjërat që do të vijnë, as në ligësi dhe në neveritë e tyre. nuk besojmë se etërit e tu dhe 4 Dhe ndodhi që Aaroni erdhi gjithashtu etërit tanë, dinin në në qytetin e Jeruzalemit dhe së lidhje me gjërat që ata flisnin, pari filloi t’u predikonte Ama- për atë që do të vijë. lekitëve. Dhe ai filloi t’u predi- 9 Tani Aaroni filloi t’u shpjego- konte në sinagogat e tyre, pasi nte shkrimet e shenjta në lidhje ata kishin ndërtuar sinagoga me ardhjen e Krishtit dhe gji- sipas aurdhrit të Nehoritëve; thashtu në lidhje me ringjalljen pasi shumë nga Amalekitët dhe e të vdekurve dhe se anuk mund nga Amulonitët ishin nga urdhri të ketë shëlbim për njerëzimin, i Nehoritëve. veçse nëpërmjet vdekjes dhe 5 Prandaj, ndërsa Aaroni hyri vuajtjeve të Krishtit dhe të në një prej sinagogave për t’u bshlyerjes së gjakut të tij. predikuar njerëzve dhe ndërsa 10 Dhe ndodhi që ndërsa ai po u fliste atyre, vini re, u ngrit filloi të shtjellonte këto gjëra, një Amelekit dhe filloi të grindej ata u zemëruan me të dhe fillu- me të, duke thënë: Çfarë është an ta tallnin; dhe nuk donin të ajo që ke dëshmuar? A mos ke dëgjonin fjalët që ai foli. parë një aengjëll? Pse nuk shfa- 11 Prandaj, kur pa se ata nuk qen engjëjt te ne? Vër re, a nuk donin të dëgjonin fjalët e tij, ai u është ky popull po aq i mirë sa largua nga sinagoga e tyre dhe populli yt? shkoi në një fshat që quhej Ani- 6 Ti thua se në qoftë se nuk -Anti dhe aty ai gjeti Mulokin pendohemi, ne do të mbarojmë. duke u predikuar atyre fjalën; Si e di ti mendimin dhe qëllimin si edhe Amahun dhe vëllezërit e zemrave tona? Si e di ti se ne e tij. Dhe ata po grindeshin me kemi shkak për t’u penduar? shumë veta mbi fjalën. Si e di ti se ne nuk jemi një po- 12 Dhe ndodhi që panë se nje- pull i drejtë? Vër re, ne kemi rëzit po ngurtësonin zemrat e ndërtuar vende të shenjta dhe tyre, prandaj ata u nisën dhe mblidhemi së bashku për të arritën në tokën e Midonit. Dhe adhuruar Perëndinë. Ne besoj- u predikuan fjalën shumë veta- më se Perëndia do t’i shpëtojë ve dhe pak u besuan fjalëve që të gjithë njerëzit. ata u mësonin. 7 Tani Aaroni i tha atij: A beson 13 Megjithatë, Aaroni dhe një ti se Biri i Perëndisë do të vijë farë numri prej vëllezërve të tij,

4a Alma 1:2–15. 8a Jakobi 7:1–8. Alma 38:9. 5a Mosia 27:11–15. 9a Mosia 5:8; b ush Shlyej, shlyerje. 315 Alma 21:14–22:1 u morën dhe u hodhën në burg mësoi atyre shumë gjëra. Dhe dhe të tjerët ikën, dhe u largu- ai u shpalli edhe se ata ishin një an nga toka e Midonit për në popull që ishin nën të dhe se krahinat rreth e përqark. ishin një popull i lirë dhe se ata 14 Dhe ata që u futën në burg ishin një popull i lirë nga shtyp- avuajtën shumë dhe u çliruan jet e mbretit, atit të tij; pasi i ati i me anë të dorës së Lamonit dhe kishte dhënë atij të drejtë të Amonit dhe u ushqyen, dhe u sundonte mbi popullin që ndo- veshën. dhej në tokën e Ishmaelit dhe në 15 Dhe ata shkuan prapë të të gjithë tokën rreth e përqark. njoftonin fjalën dhe kështu u 22 Dhe ai u shpalli atyre edhe çliruan nga burgu për të parën se mund të kishin a lirinë e herë; dhe kështu ata kishin adhurimit të Zotit, Perëndisë vuajtur. së tyre, sipas dëshirave të tyre, 16 Dhe shkuan kudo që u brenda çfarëdo vendi që të ishin, udhëhoqën nga aShpirti i Zotit, nëse ishin në tokën që ishte nën duke predikuar fjalën e Perë- mbretërimin e mbretit Lamoni. ndisë në çdo sinagogë të Ama- 23 Dhe Amoni i predikoi lekitëve, ose në çdo mbledhje të popullit të mbretit Lamoni; Lamanitëve ku ata mund të dhe ndodhi që ai u mësoi të pranoheshin. gjitha gjërat në lidhje me gjërat 17 Dhe ndodhi që Zoti filloi t’i që kishin të bënin me drejtësi- bekonte, aq sa ata sollën shumë në. Dhe ai i nxiti ata çdo ditë, veta në njohurinë e së vërtetës; me gjithë zell; dhe ata i vunë po, ata a bindën shumë mbi veshin fjalës së tij dhe qenë të mëkatet e tyre dhe mbi traditat zellshëm për zbatimin e urdhë- e etërve të tyre, që nuk ishin të rimeve të Perëndisë. drejta. 18 Dhe ndodhi që Amoni dhe KAPITULLI 22 Lamoni u kthyen nga toka e Midonit në tokën e Ishmaelit, që Aaroni i mëson atit të Lamonit ishte toka e trashëgimit të tyre. rreth Krijimit, rënies së Adamit 19 Dhe mbreti Lamoni nuk dhe planit të shëlbimit nëpërmjet mund të lejonte që Amoni t’i Krishtit—Mbreti dhe të gjithë shërbente atij ose të ishte shë- njerëzit e shtëpisë së tij kthehen në rbëtori i tij. besim—Shpjegohet ndarja e tokës 20 Por ai bëri që në tokën e mes Nefitëve dhe Lamanitëve. Ishmaelit të ndërtoheshin sina- Rreth 90–77 para K. goga dhe bëri që populli i tij, ose njerëzit që kishte nën sundim, Tani, ndërsa Amoni po mësonte duhej të mblidheshin tok së vazhdimisht popullin e Lamo- bashku. nit, ne do të kthehemi te rrëfimi 21 Dhe ai u gëzua për ta dhe u i Aaronit dhe i vëllezërve të

14a Alma 20:29. 17a DeB 18:44. NeB 1:11. 16a Alma 22:1. 22a DeB 134:1–4; ush Liri. Alma 22:2–12 316 tij; meqë pasi u nis nga toka e pendoheni, ju do të flakeni tej Midonit, ai u audhëhoq nga në ditën e fundit. Shpirti për në tokën e Nefit, 7 Dhe Aaroni iu përgjigj dhe i madje deri te shtëpia e mbretit tha atij: A beson ti se ka një Pe- që ishte mbi të gjithë tokën, bme rëndi? Dhe mbreti tha: Unë di përjashtim të tokës së Ishmaelit; se Amalekitët thonë se ka një dhe ai qe ati i Lamonit. Perëndi dhe unë u kam dhënë 2 Dhe ndodhi që ai shkoi tek leje të ndërtojnë vende të shenj- ai, brenda në pallatin e mbretit ta, që të mblidhen së bashku me vëllezërit e tij dhe u përul për ta adhuruar atë. Dhe tani, para mbretit dhe i tha atij: Vër në qoftë se ti thua se ka Perëndi, re, O mbret, ne jemi vëllezërit e vër re, unë do të abesoj. Amonit, që ti alirove nga burgu. 8 Dhe tani, kur Aaroni dëgjoi 3 Dhe tani, O mbret, në qoftë këtë, zemra e tij filloi të gëzohej se ti do të na falësh jetën, ne do dhe tha: Vër re, aq me siguri sa të jemi shërbëtorët e tu. Dhe je gjallë ti, O mbret, aq ka një mbreti u tha atyre: Ngrihuni, Perëndi. pasi unë do t’jua fal jetën dhe 9 Dhe mbreti tha: A është nuk do të lejoj që ju të jeni Perëndia ai aShpirti i Madh që shërbëtorët e mi; por unë do nxori etërit tanë nga toka e të ngul këmbë që ju të më ad- Jeruzalemit? ministroni; pasi kam qenë disi 10 Dhe Aaroni i tha atij: Po, ai i shqetësuar në mendje, për është ai Shpirti i Madh dhe ai shkak të bujarisë dhe të ma- akrijoi të gjitha gjërat, qoftë në dhështisë së fjalëve të vëllait qiell, ashtu edhe në tokë. A e tuaj Amon; dhe dëshiroj të di beson ti këtë? arsyen përse ai nuk ka dalë nga 11 Dhe ai tha: Po, unë besoj se Midoni me ju. Shpirti i Madh krijoi të gjitha 4 Dhe Aaroni i tha mbretit: gjërat dhe dëshiroj që ti të më Vër re, Shpirti i Zotit e ka thirrur tregosh në lidhje me të gjitha gjetiu; ai ka shkuar në tokën e këto gjëra dhe unë do t’u abesoj Ishmaelit, për të mësuar popu- fjalëve të tua. llin e Lamonit. 12 Dhe ndodhi që kur Aaroni 5 Tani mbreti u tha atyre: pa se mbreti do t’u besonte fja- Ç’është kjo gjë që thatë në lidhje lëve të tij, ai filloi që nga krijimi me Shpirtin e Zotit? Vini re, kjo i Adamit, aduke i lexuar mbretit është gjëja që më shqetëson. shkrimet e shenjta—sesi Perë- 6 Dhe gjithashtu, ç’është kjo ndia krijoi njeriun sipas shë- që Amoni tha—aNë qoftë se ju mbëlltyrës së tij dhe se Perëndia do të pendoheni, do të shpëto- i dha atij urdhërime dhe se për heni dhe në qoftë se nuk do të shkak të shkeljes, njeriu ra.

22 1a Alma 21:16–17. 7a DeB 46:13–14. 12a 1 Ne. 5:10–18; b Alma 21:21–22. 9a Alma 18:18–28. Alma 37:9. 2a Alma 20:26. 10a ush Krijoj, krijim. 6a Alma 20:17–18. 11a ush Besim, besoj. 317 Alma 22:13–19 13 Dhe Aaroni i shpjegoi atij ti e adëshiron këtë gjë, në qoftë se shkrimet e shenjta që nga akriji- ti do të përulesh para Perëndisë, mi i Adamit, duke i paraqitur po, në qoftë se ti do të pendo- atij rënien e njeriut dhe gjendjen hesh për të gjitha mëkatet e tua e tij të mishit dhe gjithashtu dhe do të përulesh para Perë- bplanin e shëlbimit, që ishte ndisë dhe të thërrasësh emrin e përgatitur që c nga krijimi i tij me besim, duke besuar se botës, nëpërmjet Krishtit, për do të marrësh, atëherë do të të gjithë ata që do të besonin në marrësh bshpresën që dëshiron. emrin e tij. 17 Dhe ndodhi që kur Aaroni i 14 Dhe që kur njeriu ara, ai tha këto fjalë, mbreti u apërul nuk mund të bmeritonte asgjë para Zotit në gjunjë; po, madje për veten e tij; por vuajtjet dhe u shtri përdhe dhe bthirri fuqi- vdekja e Krishtit cshlyejnë për shëm, duke thënë: mëkatet e tyre, nëpërmjet besi- 18 O Perëndi, Aaroni më ka mit, pendimit dhe kështu me thënë se ka një Perëndi dhe radhë; dhe se ai këput rripat e në qoftë se ka një Perëndi dhe vdekjes, që dvarri të mos ketë në qoftë se ti je Perëndia, a do të fitore dhe thumbi i vdekjes të më shfaqesh dhe unë do t’i bra- gëlltitet në shpresat e lavdisë; ktis të gjitha mëkatet e mia për dhe Aaroni ia shpjegoi të gjitha të të njohur dhe që të mund të këto gjëra mbretit. ngrihem së vdekuri dhe të shpë- 15 Dhe ndodhi që pasi Aaroni tohem në ditën e fundit. Dhe ia shpjegoi këto gjëra, mbreti tani, kur mbreti i tha këto fjalë, tha: aÇfarë duhet të bëj që të ra përdhe sikur të ishte i vdekur. mund të kem këtë jetë të përjet- 19 Dhe ndodhi që shërbëtorët shme, për të cilën fole? Po, çfarë e tij vrapuan që t’i thoshin duhet të bëj që të mund të blind mbretëreshës të gjithë atë që i nga Perëndia, duke shkulur kishte ndodhur mbretit. Dhe këtë shpirt të keq nga gjoksi im ajo erdhi te mbreti; dhe kur e dhe të marr Shpirtin e tij, që të pa të shtrirë sikur të kishte vde- jem plot gëzim, që të mos përja- kur dhe pa gjithashtu Aaronin shtohem në ditën e fundit? Vër dhe vëllezërit e tij duke që- re, tha ai, unë do të heq dorë ndruar, sikur të kishin qenë ata nga cçdo gjë që kam, po, unë do shkaku i rënies së tij, ajo u ze- ta braktis mbretërinë time, që mërua me ta dhe u dha urdhër të mund të marr këtë gëzim të shërbëtorëve të saj, ose shërbë- madh. torëve të mbretit, që t’i kapnin 16 Por Aaroni i tha: Në qoftë se dhe t’i vrisnin.

13a Zan. 1:26–28. c Alma 34:8–16. 19:16–22. b ush Plan i shëlbimit. ush Shlyej, shlyerje. 16a ush Kthim, kthyer (i). c 2 Ne. 9:18. d Isa. 25:8; b Eth. 12:4. 14a ush Rënie e Adamit 1 Kor. 15:55. 17a DeB 5:24. dhe e Evës. 15a Vep. 2:37. b ush Lutje. b 2 Ne. 25:23; b Alma 5:14, 49. Alma 42:10–25. c Mt. 13:44–46; Alma 22:20–28 318 20 Tani shërbëtorët e panë ishin mbledhur së bashku, për shkakun e rënies së mbretit, shkak të urdhërimit të mbretë- prandaj nuk guxonin të vinin reshës; dhe filluan të bëheshin dorë mbi Aaronin dhe vëllezërit shumë pëshpëritje mes tyre për e tij; dhe iu lutën mbretëreshës, shkak të Aaronit dhe vëllezërve duke thënë: Përse na jep urdhër të tij. që t’i vrasim këta njerëz, kur 25 Por mbreti shkoi mes tyre vër re, njëri prej tyre është amë i dhe i ndihmoi të kuptonin. Dhe fuqishëm se të gjithë ne? Pran- ata u qetësuan kundrejt Aaronit daj, ne do të biem para tyre. dhe atyre që ishin me të. 21 Tani, kur mbretëresha pa 26 Dhe ndodhi që kur mbreti frikën e shërbëtorëve, edhe ajo pa se populli ishte qetësuar, ai vetë filloi të frikësohej shumë, bëri që Aaroni dhe vëllezërit e tij se mos vinte ndonjë e keqe mbi të qëndronin në mes të turmës të. Dhe ajo urdhëroi shërbëto- dhe t’u predikonin atyre fjalën. rët e saj që të shkonin dhe të 27 Dhe ndodhi që mbreti dë- thërrisnin popullin, që ata të rgoi një ashpallje në tërë tokën, mund të vrisnin Aaronin dhe mes gjithë njerëzve të tij që vëllezërit e tij. ishin në të gjithë tokën e tij, që 22 Tani, kur Aaroni pa vendos- ishin në të gjitha krahinat rreth mërinë e mbretëreshës, ai, duke e përqark, që ishin madje edhe ditur edhe ngurtësinë e zemra- në kufi me detin, nga lindja dhe ve të popullit, pati frikë se një nga perëndimi dhe që ishin turmë njerëzish mund të mbli- ndarë nga toka e bZarahemlës dheshin së bashku dhe do të me anë të një rripi të ngushtë bëhej një grindje e madhe dhe shkretëtire, që shkonte nga deti një trazirë mes tyre; prandaj, ai në lindje, madje deri në det nga shtriu dorën, e ngriti mbretin perëndimi dhe rreth e përqark nga toka dhe i tha atij: Qëndro. kufijve të bregdetit dhe të kufij- Dhe ai qëndroi në këmbët e tij, ve të vendit të shkretë, që ishte duke marrë fuqinë e tij. nga veriu pranë tokës së Zara- 23 Tani kjo u bë në prani të hemlës, nëpërmjet kufijve të mbretëreshës dhe të shumë Mantit, në krye të lumit Sidon, shërbëtorëve. Dhe kur ata e që rrjedh nga lindja në drejtim të panë këtë gjë, u çuditën shumë perëndimit—dhe kështu nda- dhe filluan të frikësohen. Dhe heshin Lamanitët nga Nefitët. mbreti qëndroi përpara dhe 28 Tani, pjesa më apërtace e filloi t’u apredikonte atyre. Dhe Lamanitëve jetonte në vendin e ai u predikoi kaq shumë, sa e shkretë dhe banonte në çadra; gjithë shtëpia e tij u bkthye në dhe ishin përhapur në vendin e besim te Zoti. shkretë në perëndim, në tokën 24 Tani, një shumicë njerëzish e Nefit; po, dhe gjithashtu në

20a Alma 18:1–3. Mësoj, mësues. b Omni 1:13–17. 23a ush Shërbej; b ush Kthim, kthyer (i). 28a 2 Ne. 5:22–25. Predikoj; 27a Alma 23:1–4. 319 Alma 22:29–35 perëndim të tokës së Zarahem- Shkretim, ishte vetëm prej një lës, në kufijtë gjatë bregdetit dhe dite e gjysmë udhëtimi për një nga perëndimi në tokën e Nefit, Nefit; dhe kështu toka e Nefit në vendin e trashëgimit të parë dhe toka e Zarahemlës ishin të etërve të tyre dhe kështu duke pothuajse të rrethuara nga uji, u kufizuar përgjatë bregdetit. pasi kishte një bistëm të vogël 29 Dhe kishte gjithashtu shu- toke mes tokës së veriut dhe më Lamanitë në lindje pranë tokës së jugut. bregdetit, ku i kishin shpënë 33 Dhe ndodhi që Nefitët Nefitët. Dhe kështu, Nefitët kishin banuar në tokën Begati, ishin pothuajse të rrethuar nga madje nga lindja deri në detin Lamanitët; megjithatë, Nefitët perëndimor dhe kështu Nefitët, kishin marrë në zotërim të gji- në mençurinë e tyre, me rojat e tha pjesët veriore të tokës që tyre dhe me ushtritë e tyre, kufizohej me vendin e shkretë, kishin bllokuar Lamanitët nga në krye të lumit Sidon, nga jugu, kështu që të mos ishin në lindja në perëndim, rreth e për- gjendje të kishin më toka në qark në anën e vendit të shkretë; veri dhe të mos ishin në gjendje në veri, madje derisa ata arritën të pushtonin tokën në veri. në vendin që e quajtën aBegati. 34 Prandaj Lamanitët nuk 30 Dhe kufizohej me tokën që mund të kishin më zotërime ata e quajtën aShkretim, pasi veçse në tokën e Nefit dhe në ajo ishte kaq në veri, sa binte në vendin e shkretë rreth e përqark. tokën që kishte qenë e popullu- Tani kjo ishte gjë e urtë nga ar dhe ishte shkatërruar, për ana e Nefitëve—pasi Lamanitët bkockat e të cilëve kemi folur, ishin një armik për ta, ata nuk që u zbulua nga populli i Zara- donin të vuanin fatkeqësi nga hemlës, pasi ishte vendi ku ata çfarëdolloj drejtimi dhe gjitha- zbritën csë pari. shtu, që të kishin një vend ku 31 Dhe ata erdhën që andej mund të iknin sipas dëshirave lart për në jug të vendit të të tyre. shkretë. Kështu toka në veri u 35 Dhe tani unë, pasi e thashë quajt aShkretim dhe toka në jug këtë, kthehem përsëri te rrëfimi i u quajt Begati, pasi ishte vendi Amonit dhe Aaronit, i Omnerit i shkretë që është plot me të dhe Himnit dhe vëllezërve të gjitha llojet e kafshëve të egra tyre. të çdo forme, një pjesë e të cilave kishin ardhur nga tokat e veriut për ushqim. KAPITULLI 23 32 Dhe tani, alargësia nga deti lindor në detin perëndimor, në Shpallet liria fetare—Lamanitët vijën midis Begatisë dhe tokës në shtatë toka dhe qytete kthehen

29a Alma 52:9; 63:5. b Mosia 8:7–12; 31a Hel. 3:5–6. 30a Alma 50:34; 28:11–19. 32a Hel. 4:7. Morm. 4:1–3. c Hel. 6:10. b Alma 50:34. Alma 23:1–7 320 në besim—Ata e quajnë veten ata ishin vëllezër dhe se ata Anti-Nefi-Lehitë dhe çlirohen nga nuk duhej të vrisnin, as të mallkimi—Amalekitët dhe Amu- plaçkitnin, as të vidhnin, as të lonitët hedhin poshtë të vërtetën. shkelnin kurorën, as të mos Rreth 90–77 para K. bënin ndonjëlloj ligësie. 4 Dhe tani ndodhi që kur Vini re, tani ndodhi që mbreti i mbreti dërgoi këtë shpallje, Lamanitëve dërgoi një ashpa- Aaroni dhe vëllezërit e tij shku- llje mes të gjithë njerëzve të tij an nga qyteti në qytet dhe nga që ata nuk duhej të vinin dorë një shtëpi adhurimi në tjetrën, mbi Amonin, ose Aaronin, ose duke vendosur kisha dhe duke Omnerin, ose Himnin, as mbi shenjtëruar priftërinj dhe më- ndonjë prej vëllezërve të tyre që sues në të gjithë vendin, mes do të shkonin dhe predikonin Lamanitëve, për të predikuar fjalën e Perëndisë, në çfarëdo dhe për të mësuar fjalën e Perë- vendi që ata do të ishin, në ndisë mes tyre; dhe kështu ata cilëndo pjesë të vendit të tyre. filluan të kishin sukses të madh. 2 Po, ai dërgoi një dekret mes 5 Dhe me mijëra u sollën në tyre që ata nuk duhej të vinin njohurinë e Zotit, po, mijëra u dorë mbi ta, t’i lidhnin ose t’i sollën që të besonin në atraditat futnin në burg; as nuk duhej të e Nefitëve dhe atyre iu mësuan pështynin mbi ta, as t’i qëllonin, banalet dhe profecitë të cilat ka- as t’i dëbonin nga sinagogat e luan nga dora në dorë, madje, tyre, as t’i fshikullonin, as t’i deri në kohën e sotme. zinin me gurë, por që ata të hy- 6 Dhe me aq siguri sa Zoti je- nin lirisht në shtëpitë e tyre dhe ton, po me kaq siguri të gjithë gjithashtu në tempujt e tyre ata që besonin, ose të gjithë ata dhe në vendet e tyre të shenjta. që u sollën në njohurinë e së 3 Dhe kështu ata mund të vërtetës, nëpërmjet predikimit shkonin dhe të predikonin fja- të Amonit dhe vëllezërve të tij, lën sipas dëshirave të tyre, pasi sipas shpirtit të zbulesës dhe të mbreti dhe e tërë shtëpia e tij profecisë dhe të fuqisë së Perë- ishin kthyer në besim te Zoti; ndisë, që bën mrekulli në ta— prandaj, ai e dërgoi këtë shpa- po, unë ju them se sikurse Zoti llje në tërë vendin te populli i jeton, po kështu të gjithë Lama- tij, kështu që fjala e Perëndisë nitët që besuan në predikimin e të mos pengohej, por që të tyre dhe që u akthyen në besim mund të shkonte nëpër tërë te Zoti, nuk hoqën dorë bkurrë vendin, që populli i tij të mund nga besimi i tyre. të bindej në lidhje me atraditat 7 Pasi ata u bënë një popull i e liga të etërve të tyre dhe që të drejtë; ata ulën armët e rebeli- mund të bindeshin se të gjithë mit të tyre dhe nuk luftuan më

23 1a Alma 22:27. b Alma 63:12. 6a ush Kthim, kthyer (i). 3a Alma 26:24. ush Shkrime të b Alma 27:27. 5a Alma 37:19. shenjta. 321 Alma 23:8–24:1 kundër Perëndisë, as kundër kishin dëshirë të kishin një ndonjërit prej vëllezërve të tyre. emër, me anë të të cilit të mund 8 Tani, këta ishin aata që u të dalloheshin nga vëllezërit e kthyen në besim te Zoti: tyre; prandaj mbreti u këshillua 9 Populli i Lamanitëve që ishte me Aaronin dhe me shumë nga në tokën e Ishmaelit; priftërinjtë e tyre, në lidhje me 10 Dhe gjithashtu populli i emrin me të cilin ata do të Lamanitëve që ishte në tokën e quheshin, kështu që të mund të Midonit; dalloheshin. 11 Dhe gjithashtu populli i 17 Dhe ndodhi që ata u quajtën Lamanitëve që ishte në qytetin me emrin aAnti-Nefi-Lehi; dhe e Nefit; ata u quajtën me këtë emër dhe 12 Dhe gjithashtu populli i nuk u quajtën më Lamanitë. Lamanitëve që ishte në tokën e 18 Dhe ata filluan të ishin një aShilomit, dhe ata që ishin në popull shumë punëtor; po, dhe tokën e Shemlonit, dhe në qyte- ata qenë miqësor me Nefitët; tin e Lemuelit, dhe në qytetin e prandaj, filluan marrëdhënie të Shimnilomit. mira me ta dhe amallkimi i 13 Dhe këto janë emrat e qyte- Perëndisë nuk i ndoqi më. teve të Lamanitëve që u akthyen në besim te Zoti; dhe këta janë KAPITULLI 24 ata që ulën armët e rebelimit të tyre, po, të gjitha armët e tyre të Lamanitët shkojnë kundër popullit luftës; dhe ata që të gjithë ishin të Perëndisë — Anti-Nefi-Lehitët Lamanitë. gëzohen në Krisht dhe vizitohen 14 Dhe Amalekitët nuk u nga engjëjt—Ata zgjedhin të akthyen në besim, vetëm me për- vuajnë më mirë vdekje, sesa të jashtim të njërit; as ndonjë nga mbrojnë veten—Më shumë Lama- bAmulonitët; por ata ngurtësuan nitë janë kthyer në besim. Rreth zemrat e tyre dhe gjithashtu ze- 90–77 para K. mrat e Lamanitëve në atë pjesë të tokës, kudo që ata banonin, Dhe ndodhi që Amalekitët dhe po, dhe në të gjitha fshatrat e Amulonitët dhe Lamanitët që tyre dhe të gjitha qytetet e tyre. ishin në tokën e Amulonit, si 15 Prandaj, ne përmendëm të edhe në tokën e Helamit, të gjitha qytetet e Lamanitëve, në cilët kishin qenë në tokën e të cilat ata u penduan dhe er- aJeruzalemit dhe më në fund në dhën në njohurinë e së vërtetës të gjithë tokën rreth e përqark dhe u kthyen në besim. që nuk ishin kthyer në besim 16 Dhe tani ndodhi që mbreti dhe që nuk kishin marrë mbi dhe ata që u kthyen në besim, vete emrin bAnti-Nefi-Lehi, u

8a Alma 26:3, 31. b Mosia 23:31–39. 3 Ne. 2:14–16. 12a Mosia 22:8, 11. 17a ush Anti-Nefi-Lehitë. 24 1a Alma 21:1. 13a Alma 53:10. 18a 1 Ne. 2:23; b Alma 25:1, 13. 14a Alma 24:29. 2 Ne. 30:5–6; Alma 24:2–12 322 nxitën nga Amalekitët dhe nga çështje: Unë falënderoj Perë- Amulonitët, që të zemëroheshin ndinë tim, populli im i dashur, kundër vëllezërve të tyre. që Perëndia ynë i madh na ka 2 Dhe urrejtja e tyre u bë jash- dërguar në mirësi këta vëllezërit tëzakonisht e madhe kundër tanë, Nefitët, që të predikojnë tyre, madje derisa ata filluan të mes nesh dhe të na bindin mbi ngrenë krye kundër mbretit të atraditat e etërve tanë të ligj. tyre, kaq shumë, sa ata nuk do- 8 Dhe vini re, unë falënderoj nin që ai të ishte mbreti i tyre; Perëndinë tim të madh që na ka prandaj ata morën armët ku- dhënë një pjesë të Shpirtit të tij ndër popullit Anti-Nefi-Lehi. për të zbutur zemrat tona, që 3 Tani mbreti ia dha mbretëri- ne kemi filluar marrëdhënie në të birit dhe e quajti me emrin me këta vëllezër, Nefitët. Anti-Nefi-Lehi. 9 Dhe vini re, unë gjithashtu 4 Dhe mbreti vdiq në po atë vit, falënderoj Perëndinë tim, se kur Lamanitët filluan të bënin duke pasur këto marrëdhënie përgatitje për luftë kundër ne u bindëm për amëkatet tona popullit të Perëndisë. dhe për vrasjet e shumta që 5 Tani, kur Amoni dhe vëlle- kemi bërë. zërit e tij dhe të gjithë ata 10 Dhe unë gjithashtu falënde- që kishin ardhur me të, panë roj Perëndinë tim, po, Perëndinë përgatitjet e Lamanitëve për të tim të madh që na dha mundësi shkatërruar vëllezërit e tyre, të pendohemi për këto gjëra ata shkuan në tokën e Midianit dhegjithashtu,qëainaika dhe aty Amoni takoi të gjithë a falur këto mëkatet tona të vëllezërit e tij; dhe prej aty ata shumta dhe vrasjet që ne kemi shkuan në tokën e Ishmaelit, që bërë dhe që e ka nxjerrë bfajin të mbanin një akëshill me Lamo- nga zemrat tona, nëpërmjet nin dhe gjithashtu me vëllanë e meritave të Birit të tij. tij Anti-Nefi-Lehi se ç’duhej të 11 Dhe tani vini re, vëllezërit e bënin për të mbrojtur veten mi, e gjitha që ne mund të nga Lamanitët. bënim, (pasi ne ishim populli 6 Tani, nuk kishte asnjë shpirt më i humbur i të gjithë njerëzi- mes gjithë njerëzve që ishin mit) ishte të pendoheshim për kthyer në besim te Zoti, që të të gjitha mëkatet dhe vrasjet merrte armët kundër vëllezër- tona të shumta që kishim bërë ve të tyre, jo, ata as nuk do dhe të bënim që Perëndia të na të bënin ndonjë përgatitje për i ahiqte ato nga zemrat tona, luftë; po, dhe gjithashtu mbreti pasi kjo ishte e gjitha që mund i tyre i urdhëroi që nuk duhej të të bënim që të pendoheshim bënin. mjaftueshëm para Perëndisë, që 7 Tani, këto janë fjalët që ai i ai të hiqte njollën tonë— tha popullit në lidhje me këtë 12 Tani, vëllezërit e mi të da-

5a Alma 27:4–13. 9a DeB 18:44. b ush Faj. 7a Mosia 1:5. 10a Dan. 9:9. 11a Isa. 53:4–6. 323 Alma 24:13–19 shur, meqë Perëndia na i hoqi na dha fjalën e tij dhe me anë të njollat tona dhe shpatat tona u saj na bëri të pastër. bënë të shkëlqyera, atëherë le të 16 Dhe tani vëllezërit e mi, në mos i njollosim më shpatat tona qoftë se vëllezërit tanë kërkojnë me gjakun e vëllezërve tanë. të na shkatërrojnë, vini re, ne 13 Vini re, unë po ju them juve, do t’i fshehim shpatat tona, po, jo, le t’i mbajmë shpatat tona të madje ne do t’i varrosim thellë panjollosura me gjakun e vëlle- në tokë, që ato të mbahen të zërve tanë; pasi ndoshta, po t’i shkëlqyera, si një dëshmi që ne njollosim shpatat tona përsëri, kurrë nuk i përdorëm ato, në ato nuk do të mund të alahen ditën e fundit; dhe në qoftë se më dhe nuk do të bëhen të vëllezërit tanë na shkatërrojnë, shkëlqyera nëpërmjet gjakut të vini re, ne do të ashkojmë te Birit të Perëndisë sonë të madh, Perëndia ynë dhe do të shpëto- që do të derdhet për shlyerjen e hemi. mëkateve tona. 17 Dhe tani ndodhi që kur 14 Dhe Perëndia i madh pati mbreti mbaroi së thëni këto mëshirë për ne dhe na i bëri të fjalë dhe të gjithë njerëzit ishin ditura këto gjëra, që ne të mos mbledhur së bashku, ata i mo- mbaronim; po, dhe ai na i bëri rën shpatat e tyre dhe të gjitha të ditura këto gjëra që më parë, armët që përdoreshin për gjak- sepse ai i do ashpirtrat tanë, derdhjen e njeriut dhe i avarro- ashtu si do dhe fëmijët tanë; sën thellë në tokë. prandaj, në mëshirën e tij, na 18 Dhe këtë ata e bënë, sipas vizitoi me anë të engjëjve të tij, mendimit të tyre, si një dëshmi që bplani i shpëtimit të bëhet i ndaj Perëndisë, ashtu dhe ndaj njohur prej nesh, si edhe prej njerëzve se ata nuk do t’i për- brezave të ardhshëm. dornin akurrë më armët për të 15 Oh, sa i mëshirshëm është derdhur gjak njeriu; dhe këtë Perëndia ynë! Dhe tani vini re, gjë e bënë, duke garantuar dhe pasi është bërë aq shumë sa ne bduke besëlidhur me Perëndinë mund të bënim që të hiqeshin se ata më mirë do të chiqnin njollat prej nesh dhe që shpatat dorë nga jeta e tyre, sesa të tona të bëheshin të shkëlqyera, derdhnin gjakun e vëllezërve le t’i fshehim ato, kështu që të të tyre; dhe se më mirë do t’i qëndrojnë të shkëlqyera, si një jepnin një vëllai, sesa të merr- dëshmi ndaj Perëndisë sonë në nin prej tij; dhe se më mirë do të ditën e fundit, ose në ditën që punonin rëndë me duart e tyre, do të sillemi të qëndrojmë para sesa të kalonin ditët në përtaci. tij për t’u gjykuar, se ne nuk i 19 Dhe kështu ne shohim se, njollosëm shpatat tona në gja- kur këta Lamanitë arritën në kun e vëllezërve tanë, që kur ai pikën që të besonin dhe të dinin

13a Zbu. 1:5. b ush Plan i shëlbimit. 18a Alma 53:11. 14a ush Shpirt—Vlera e 16a Alma 40:11–15. b ush Besëlidhje. shpirtrave. 17a Hel. 15:9. c ush Sakrificë. Alma 24:20–29 324 të vërtetën, ata ishin të avendo- këtë gjë, ata u apërmbajtën që të sur dhe më mirë do të vuanin mos i vrisnin; dhe pati shumë madje deri në vdekje, sesa të prej tyre që iu bmbushën zemrat bënin mëkat; dhe kështu shohim për vëllezërit e tyre të vrarë se ata i varrosën armët e tyre të nga shpata, pasi u penduan për paqes, ose varrosën armët e gjënë që kishin bërë. luftës, për paqe. 25 Dhe ndodhi që ata hodhën 20 Dhe ndodhi që vëllezërit e poshtë armët e tyre të luftës tyre, Lamanitët, bënë përgatitje dhe se nuk do t’i merrnin më në për luftë dhe erdhën në tokën e dorë, pasi ata u tronditën për Nefit, me qëllim që të shkatë- vrasjet që bënë; dhe ranë për- rronin mbretin dhe të vendos- dhe, madje, sikurse vëllezërit e nin një tjetër në vend të tij, dhe tyre, duke u bazuar në mëshi- gjithashtu, që të shkatërronin rën e atyre, krahët e të cilëve u popullin e Anti-Nefi-Lehit në ngritën për t’i vrarë. atë vend. 26 Dhe ndodhi që atë ditë 21 Tani, kur njerëzit panë se popullit të Perëndisë iu shtuan ata po vinin kundër tyre, u edhe më shumë sesa numri i dolën para që të takoheshin me atyre që u vranë; dhe ata që u ta dhe u ashtrinë përdhe para vranë ishin njerëz të drejtë; pran- tyre dhe filluan të thërrisnin në daj ne nuk kemi shkak të dy- emrin e Zotit; dhe kështu, ata shojmë se ata nuk u ashpëtuan. ishin në këtë gjendje, kur Lama- 27 Dhe nuk pati asnjë njeri të nitët filluan të binin mbi ta dhe keq të vrarë mes tyre; por pati filluan t’i vrisnin me shpatë. më shumë se një mijë që u sollën 22 Dhe kështu, pa takuar ndo- në njohurinë e së vërtetës; një qëndresë, ata vranë një mijë kështu ne shohim se Zoti vepron e pesë prej tyre; dhe ne e dimë në shumë amënyra për shpëti- se ata janë të bekuar, pasi kanë min e popullit të tij. shkuar të banojnë me Perëndinë 28 Tani, numri më i madh i e tyre. atyre Lamanitëve që vranë kaq 23 Tani, kur Lamanitët panë shumë prej vëllezërve të tyre se vëllezërit e tyre nuk po iknin ishin Amalekitë dhe Amulonitë, nga shpata, as nuk po kthehe- numri më i madh i të cilëve shin nga një anë, nga e djathta bënte pjesë në aurdhrin e bNe- ose nga e majta, por u shtrinë horitëve. përdhe, që atë mbaronin dhe 29 Tani, mes atyre që u bashku- lavdëruan Perëndinë, madje, an me popullin e Zotit, nuk pati edhe në çastin kur po mbaronin aasnjë që të ishte Amalekit ose nën shpatë— Amulonit, ose që të ishte i ur- 24 Tani, kur Lamanitët e panë dhrit të Nehorit, por ata ishin

19a ush Besim. b ush Dhembshuri. 28a Alma 21:4. 21a Alma 27:3. 26a Zbu. 14:13. b Alma 1:15; 2:1, 20. 23a Alma 26:32. 27a Isa. 55:8–9; 29a Alma 23:14. 24a Alma 25:1. Alma 37:6–7. 325 Alma 24:30–25:8 pasardhës të vërtetë të Lamanit më beteja me Nefitët, gjatë të dhe Lemuelit. cilave u dëbuan dhe u vranë. 30 Dhe kështu ne mund të 4 Dhe mes Lamanitëve që u dallojmë qartë se pasi një po- vranë, ishin pothuajse e gjithë pull të jetë andriçuar një herë afara e Amulonit dhe e vëllezër- nga Shpirti i Perëndisë dhe të ve të tij, që kishin qenë priftërinj ketë pasur bnjohuri të madhe të të Noeut dhe ata u vranë nga gjërave që kanë lidhje me drej- duart e Nefitëve; tësinë dhe pastaj të cbjerë në më- 5 Dhe pjesa që mbeti, pasi ia kat dhe në shkelje, ai bëhet më i mbathi në lindje të vendit të ashpër dhe kështu gjendja e tij shkretë dhe pasi uzurpuan bëhet dmë e keqe, sesa po të mos pushtetin dhe autoritetin mbi i kishte njohur kurrë këto gjëra. Lamanitët, bënë që shumë prej Lamanitëve të ambaronin nga zjarri për shkak të besimit të KAPITULLI 25 tyre— 6 Meqë shumë prej atyre, pasi Agresionet e Lamanitëve përhapen pësuan humbje të mëdha dhe —Fara e priftërinjve të Noeut kaq shumë pikëllime, filluan të vdes sikurse profetizoi Abinadi— kujtonin bfjalët që Aaroni dhe Shumë Lamanitë kthehen në besim vëllezërit e tij predikuan në dhe bashkohen me njerëzit Anti- tokën e tyre; prandaj ata filluan -Nefi-Lehi—Ata besojnë në Krisht të mos besonin në ctraditat e dhe zbatojnë ligjin e Moisiut. etërve të tyre dhe të besonin në Rreth 90–77 para K. Zotin dhe se ai u dha fuqi të Dhe vini re, tani ndodhi që ata madhe Nefitëve; dhe kështu Lamanitë ishin më të zemëru- pati shumë prej tyre që u kthyen ar, sepse ata vranë vëllezërit e në besim në vendin e shkretë. tyre; prandaj u betuan se do të 7 Dhe ndodhi që ata sundi- hakmerreshin kundër Nefitëve; mtarë që ishin mbetja e fëmijëve dhe nuk u përpoqën më të vris- të aAmulonit, bënë që ata të nin njerëzit e aAnti-Nefi-Lehit bvriteshin, po, të gjithë ata që në atë kohë. besonin në këto gjëra. 2 Por ata morën ushtritë e tyre 8 Tani, ky martirizim bëri që dhe shkuan në kufijtë e tokës shumë prej vëllezërve të tyre të së Zarahemlës dhe ranë mbi nxiteshin në zemërim; dhe filloi popullin që ishte në tokën e të kishte grindje në vendin e Amonihas, dhe i ashkatërruan. shkretë; dhe Lamanitët filluan 3 Dhe pas kësaj, ata patën shu- të andiqnin ata të farës së Amu-

30a Mt. 12:45. 25 1a ush Anti-Nefi- c Alma 26:24. b Heb. 10:26; -Lehitë. 7a Alma 21:3; 24:1, Alma 47:36. 2a Alma 8:16; 16:9. 28–30. c 2 Ne. 31:14; 4a Mosia 23:35. b ush Martir, Alma 9:19. 5a Mosia 17:15. martirizim. ush Braktisje. 6a dmth lamanitëve. 8a Mosia 17:18. d 2 Pj. 2:20–21. b Alma 21:9. Alma 25:9–17 326 lonit dhe të vëllezërve të tyre me popullin e Perëndisë, që dhe filluan t’i vrisnin; dhe ata ishte populli i aAnti-Nefi-Lehit. ikën në lindje të vendit të 14 Dhe ata avarrosën gjithashtu shkretë. armët e tyre të luftës, sikurse 9 Dhe vini re, ata ndiqen edhe kishin bërë vëllezërit e tyre dhe sot e kësaj dite nga Lamanitët. filluan të jenë një popull i drejtë; Kështu u vërtetuan fjalët e dhe ecën në udhët e Zotit dhe Abinadit, që ai tha në lidhje respektuan të mbanin urdhëri- me farën e priftërinjve, që met e tij dhe statutet e tij. shkaktuan që ai të pësonte 15 Po, dhe ata iu përmbajtën vdekje nga zjarri. ligjit të Moisiut; pasi ishte e ne- 10 Pasi ai u tha atyre: Çfarë ju vojshme atëherë që t’i përmba- do të më abëni mua, do të jetë një heshin ligjit të Moisiut, pasi simbol i gjërave që do të vijnë. nuk ishte plotësuar i gjithi. Por, 11 Dhe tani, Abinadi qe i pari pavarësisht nga aligji i Moisiut, që pësoi avdekje nga zjarri për ata pritnin me padurim ardhjen shkak të besimit të tij në Perë- e Krishtit, duke marrë para- ndi; tani, kjo është se ç’deshi të sysh se ligji i Moisiut ishte një thoshte, që shumë do të pësonin bsimbol i ardhjes së tij dhe duke vdekje nga zjarri, sikurse kishte besuar se duhej t’u përmbahe- pësuar ai. shin atyre crregullave të jasht- 12 Dhe ai u tha priftërinjve të me, deri kur ai do t’u shfaqej Noeut se fara e tyre do të bënte atyre. që shumë të vriten, në të njëjtën 16 Tani, ata nuk mendonin që mënyrë sikurse ai dhe se do të ashpëtimi do t’u vinte nëpër- shpërndaheshin kudo dhe do mjet bligjit të Moisiut, por ligji i të vriteshin, madje si një dele Moisiut u shërbeu që të përfor- pa bari që vihet në ikje dhe që conin besimin e tyre në Krisht shqyhet nga kafshët e egra; dhe dhe kështu ata mbajtën një tani vini re, këto fjalë u vërtetu- cshpresë me anë të besimit, për an, pasi ata u vunë para nga shpëtimin e përjetshëm, duke u Lamanitët dhe u ndoqën dhe u mbështetur në shpirtin e profe- goditën. cisë që fliste për ato gjëra që do 13 Dhe ndodhi që kur Lamani- të vinin. tët panë se nuk ishin në gjendje 17 Dhe tani vini re, Amoni dhe t’i mundnin Nefitët, ata u kthy- Aaroni dhe Omneri, dhe Himni, en përsëri në tokën e tyre; dhe dhe vëllezërit e tyre u gëzuan shumë prej tyre shkuan për të jashtëzakonisht për suksesin banuar në tokën e Ishmaelit dhe që patën mes Lamanitëve, duke në tokën e Nefit dhe u bashkuan parë se Zoti i kishte plotësuar

10a Mosia 13:10. Jar. 1:11. 16a Mosia 12:31–37; 11a Mosia 17:13. ush Ligj i Moisiut. 13:27–33. 13a Alma 23:16–17. b Mosia 3:14–15; b 2 Ne. 11:4. 14a Alma 24:15; 26:32. 16:14. c 1 The. 5:8–9. 15a Jakobi 4:5; c Mosia 13:29–32. 327 Alma 26:1–10 alutjet e tyre dhe se ua kishte gëzohen dhe janë sjellë në vërtetuar gjithashtu fjalën e tij vathën e Perëndisë. në çdo hollësi. 5 Vini re, afusha qe gati dhe të bekuar jeni ju, se i vutë bdrapë- rin dhe e korrët me fuqinë tuaj, KAPITULLI 26 po, gjatë gjithë ditës ju punuat; dhe vini re numrin e cduajve Amoni ngazëllehet në Zotin—Be- tuaj! Dhe ata do të mblidhen në snikët forcohen nga Zoti dhe atyre hambarë, që të mos shkojnë kot. u jepet dituri—Nëpërmjet besimit 6 Po, ata nuk do të hidhen njerëzit mund të sjellin mijëra përdhe nga stuhia në ditën e shpirtra në pendim—Perëndia ka fundit; po, as nuk do të prishen të gjithë fuqinë dhe i kupton të nga vorbullat e erës; por, kur të gjitha gjërat. Rreth 90–77 para K. vijë astuhia, ata do të mblidhen Dhe tani këto janë fjalët e Amo- tok në vendin e tyre, që stuhia nit te vëllezërit e tij, të cilat tho- të mos jetë në gjendje të depë- në kështu: Vëllezërit e mi dhe rtojë tek ta; po, as nuk do të shokët e mi, vini re unë ju them hidhen nga erërat e forta në juve se ç’arsye të madhe kemi çfarëdo drejtimi që kërkon t’i për t’u gëzuar; pasi, a mund të çojë armiku. kishim marrë dot me mend kur 7 Por vini re, ata janë në duart u anisëm nga toka e Zarahemlës e Zotit të të akorrave dhe ata se Perëndia do të na kishte janë të tijtë; dhe ai do t’i bngrejë dhënë bekime kaq të mëdha? në ditën e fundit. 2 Dhe tani, unë pyes, çfarë 8 Qoftë i bekuar emri i Perëndi- bekimesh të mëdha na ka së tonë; le t’i akëndojmë lavdisë dhënë? A mund të thoni? së tij, po, le t’i japim bfalënderi- 3 Vini re, unë përgjigjem për me emrit të tij të shenjtë, pasi ai ju; pasi vëllezërit tanë, Lamani- punon me drejtësi përgjithnjë. tët ishin në errësirë, po, madje 9 Pasi, po të mos ishim larguar në humnerën më të errët, por nga toka e Zarahemlës, këta vini re, sa aprej tyre janë sjellë vëllezërit tanë të dashur që na që të vërejnë dritën e mreku- kanë dashur kaq shumë, do të llueshme të Perëndisë! Dhe ky ishin akoma të munduar nga është bekimi që na është dhënë aurrejtja kundër nesh, po, dhe që ne u bëmë bmjete në duart e do të ishin gjithashtu të huaj Perëndisë për të plotësuar këtë për Perëndinë. punë të madhe. 10 Dhe ndodhi që kur Amoni 4 Vini re, amijëra prej tyre tha këto fjalë, vëllai i tij Aaroni

17a Alma 17:9. 5a Gjo. 4:35–37; b Mosia 23:22; 26 1a Mosia 28:9; DeB 4:4. Alma 36:28. Alma 17:6–11. b Joe. 3:13. 8a DeB 25:12. 3a Alma 23:8–13. c DeB 33:7–11; 75:2, 5. b ush Mirënjohës, b 2 Kor. 4:5; 6a Hel. 5:12; falënderime, dhënie Mosia 23:10. 3 Ne. 14:24–27. falënderimi. 4a Alma 23:5. 7a ush Korrje. 9a Mosia 28:1–2. Alma 26:11–20 328 e qortoi duke thënë: Amon, ria e madhe e tij e pashembullt; kam frikë se gëzimi yt po të po, dhe ne kemi qenë mjete në shpie në mburrje. duart e tij, në bërjen e kësaj 11 Por Amoni i tha atij: Unë pune të madhe dhe të mreku- nuk po amburrem në fuqinë llueshme. time, as në urtësinë time; por 16 Prandaj, le të angazëllehemi, vini re, bgëzimi im është i plotë, po, do të b ngazëllehemi në po, zemra ime është plot e për- Zotin; po, do të gëzohemi, pasi plot me gëzim dhe unë do të gëzimi ynë është i plotë; po, ne ngazëllehem në Perëndinë tim. do ta lavdërojmë Perëndinë 12 Po, unë e di se nuk jam tonë përgjithnjë. Vini re, kush asgjë; pasi nga fuqia ime jam i mund të krenohet tepër për dobët; prandaj nuk do të ambu- Zotin? Po, kush mund të flasë rrem për veten time, por do të tepër për fuqinë e tij të madhe krenohem për Perëndinë tim, dhe për cmëshirën e tij dhe pasi në bfuqinë e tij unë mund për vuajtjet e tij të mëdha për të bëj të gjitha gjërat; po, vini fëmijët e njerëzve? Vini re, unë re, shumë mrekulli të fuqishme ju them juve, unë nuk mund kemi bërë në këtë vend, për të të tregoj as pjesën më të vogël cilat ne do të lavdërojmë emrin të asaj që ndiej. e tij përgjithnjë. 17 Kush mund ta kishte me- 13 Shikoni sa mijëra prej vëlle- nduar se Perëndia ynë do të zërve tanë ka liruar ai nga vuaj- kishte qenë kaq i mëshirshëm, tjet e aferrit; dhe janë sjellë t’i sa të na kapte për të na nxjerrë bkëndojnë dashurisë shëlbuese nga gjendja jonë e tmerrshme, dhe kjo për shkak të fuqisë së mëkatare dhe e fëlliqtë? fjalës së tij që është te ne, pran- 18 Vini re, ne shkuam atje daj, a nuk kemi shkak të madh madje në zemërim, me kërcëni- të gëzohemi? me të rrepta, për të ashkatërruar 14 Po, ne kemi arsye që ta la- kishën e tij. vdërojmë atë përgjithnjë, pasi 19 Oh, atëherë, pse nuk na ai është Perëndia Më i Lartë dorëzoi ai në një shkatërrim të dhe ka liruar vëllezërit tanë nga tmerrshëm, po, pse nuk lëshoi azinxhirët e ferrit. ai shpatën e drejtësisë së tij, që të 15 Po, ata ishin rrethuar nga binte mbi ne dhe të na dënonte errësira dhe shkatërrimi i për- në dëshpërim të përjetshëm? hershëm; por vini re, ai i solli 20 Oh, shpirti im, gati më ikën në adritën e tij të përhershme, nga ky mendim. Vini re, ai nuk po, në shpëtimin e përhershëm; ushtroi drejtësinë e tij mbi ne, dhe ata janë rrethuar nga dashu- por në mëshirën e tij të madhe

11a 2 Kor. 7:14. 1 Ne. 17:3. 16a Rom. 15:17; b DeB 18:14–16. 13a ush Ferr. 1 Kor. 1:31. ush Gëzim. b Alma 5:26. b 2 Kor. 10:15–18; 12a Jer. 9:24; Alma 29:9. 14a Alma 12:11. DeB 76:61. b Psa. 18:32–40; 15a ush Dritë, dritë c Psa. 36:5–6. Fil. 4:13; e Krishtit. 18a Mosia 27:8–10. 329 Alma 26:21–29 na çoi matanë asaj ahumnere të e të cilëve kanë qenë udhët e përhershme vdekjeje dhe mje- një shkelësi që nga fillimi? rimi, madje në shpëtimin e Tani, vëllezërit e mi, ju e mbani shpirtrave tanë. mend se kjo ishte gjuha e tyre. 21 Dhe tani, vini re vëllezërit e 25 Dhe, përmbi të tjera ata mi, çfarë anjeriu natyror gjendet, thanë: Të rrokim armët kundër që t’i dijë këto gjëra? Unë ju tyre, që t’i shkatërrojmë ata dhe them juve se nuk ka asnjë që paudhësinë e tyre nga kjo tokë, t’i bdijë këto gjëra, përveç të përndryshe do të na pushtojnë penduarit. dhe do të na shkatërrojnë. 22 Po, ai që apendohet dhe që 26 Por, vini re vëllezërit e mi ushtron bbesim dhe që bën ve- të dashur, ne erdhëm në vendin pra të mira, dhe që lutet vazh- e shkretë jo me qëllim që të dimisht pa pushim—atij i jepet shkatërronim vëllezërit tanë, të dijë cmisteret e Perëndisë; por me qëllim që ndoshta po, atij do t’i jepet të zbulojë mund të shpëtonim ndonjë prej gjëra që nuk janë zbuluar kurrë shpirtrave të tyre. më parë; po, dhe atij do t’i jepet 27 Tani, kur zemrat tona ishin të sjellë mijëra shpirtra në të dëshpëruara dhe ishim gati të pendim, madje ashtu sikurse ktheheshim prapa, vini re, Zoti na është dhënë ne, që t’i sjellim na angushëlloi dhe tha: Shkoni këta vëllezërit tanë në pendim. mes vëllezërve tuaj, Lamanitëve 23 Tani, a e mbani mend, vëlle- dhe mbani me bdurim cvuajtjet zërit e mi, se u thamë vëllezërve tuaja dhe unë do t’ju jap juve tanë në tokën e Zarahemlës se sukses. po shkonim në tokën e Nefit, që 28 Dhe tani vini re, ne kemi t’u predikonim vëllezërve tanë, ardhur dhe kemi qenë mes tyre; Lamanitëve dhe ata qeshën me dhe kemi qenë të duruar në vu- përbuzje? ajtjet tona dhe ne kemi vuajtur 24 Pasi ata na thanë: A mendo- çdo heqje të drejte; po, ne kemi ni ju se mund t’i sillni Lamanitët udhëtuar nga shtëpia në shtëpi, në njohurinë e së vërtetës? A duke u mbështetur në mëshirat mendoni se ju mund t’i bindni e botës—jo vetëm në mëshirat Lamanitët për pasaktësinë e e botës, por në mëshirat e Perë- atraditave të etërve të tyre, duke ndisë. qenë njerëz bkokëfortë ashtu 29 Dhe ne kemi hyrë në shtë- sikurse janë; zemrat e të cilëve pitë e tyre dhe i mësuam; dhe i gëzohen në derdhjen e gjakut; mësuam në rrugët e tyre; dhe ditët e të cilëve kalohen në pa- i mësuam mbi kodrat e tyre; drejtësinë më të madhe; udhët dhe ne kemi hyrë gjithashtu në

20a 2 Ne. 1:13; 22a Alma 36:4–5. 24a Mosia 10:11–17. Hel. 3:29–30. ush Pendohem, b Mosia 13:29. 21a ush Njeri i pendim. 27a Alma 17:9–11. natyrshëm. b ush Besim. b ush Durim. b 1 Kor. 2:9–16; c ush Mistere të c Alma 20:29–30. Jakobi 4:8. Perëndisë. ush Mjerim. Alma 26:30–37 330 tempujt e tyre dhe në sinagogat Jo, nuk ka pasur, madje as mes e tyre dhe i mësuam ata; dhe ne Nefitëve. u dëbuam dhe ata u tallën me 34 Pasi vini re, ata do të kishin ne, dhe pështynë mbi ne, dhe marrë armët kundër vëllezërve na kanë goditur në faqe; dhe na të tyre; ata nuk do të kishin kanë zënë me gurë dhe na kanë lejuar që të vriteshin. Por, vini kapur, dhe na kanë lidhur me re, sa prej tyre dhanë jetën; dhe litarë të fortë, dhe na kanë ne e dimë se ata shkuan te Perë- futur në burg; dhe nëpërmjet ndia i tyre, për shkak të dashu- fuqisë dhe urtësisë së Perëndisë risë së tyre dhe të urrejtjes së ne shpëtuam përsëri. tyre ndaj mëkatit. 30 Dhe ne vuajtëm të gjitha 35 Tani, a nuk kemi shkak të llojet e fatkeqësive dhe e gjithë gëzohemi? Po, unë ju them juve kjo, që ndoshta ne të mund të se nuk pati kurrë njerëz që të ishim mjetet e shpëtimit të kishin shkak kaq të madh të ndonjë shpirti; dhe ne mendu- gëzoheshin sa ne, që kur filloi am se agëzimi ynë do të ishte i bota; po, dhe gëzimi im më plotë, në qoftë se ndoshta ne do ngre, madje deri në mburrje në të mund të bëheshim mjetet e Perëndinë tim; pasi ai ka gjithë shpëtimit të disave. a fuqinë, gjithë diturinë dhe 31 Tani vini re, ne mund të gjithë zgjuarsinë; ai bkupton të shikojmë përpara dhe të sho- gjitha gjërat dhe është një him frytet e punëve tona; dhe Qenie e cmëshirshme, derisa të a janë ato të pakta? Unë ju them shpëtojë ata që do të pendohen juve, Jo, ato janë të ashumta; dhe do të besojnë në emrin e tij. po, dhe ne mund të dëshmojmë 36 Tani, në qoftë se kjo është për çiltërsinë e tyre, për shkak mburrje, kështu unë do të mbu- të dashurisë së tyre ndaj vëlle- rrem; pasi kjo është jeta ime zërve të tyre dhe gjithashtu dhe drita ime, gëzimi im dhe ndaj nesh. shpëtimi im dhe shëlbimi im 32 Pasi vini re, ata më mirë nga një mjerim i përhershëm. asakrifikonin jetën e tyre, sesa Po, i bekuar është emri i Perë- të merrnin jetën e armikut të ndisë tim që është kujdesur për tyre; dhe ata i bvarrosën armët e këtë popull që është një adegë tyre të luftës thellë në tokë, për e pemës së Izraelit dhe që ka shkak të dashurisë së tyre ndaj humbur nga trungu i tij në një vëllezërve të tyre. vend të huaj; po, unë them i 33 Dhe tani vini re, unë ju bekuar qoftë emri i Perëndisë them juve, a ka pasur dashuri tim që është kujdesur për ne, kaq të madhe në gjithë këtë bendacakë në vend të huaj. tokë? Vini re, unë ju them juve, 37 Tani, vëllezërit e mi, ne

30a DeB 18:15–16. 35a ush Fuqi. 36a Zan. 49:22–26; 31a Alma 23:8–13. b DeB 88:41. Jakobi 2:25; 5:25. 32a Alma 24:20–24. c ush Mëshirshëm (i), b Jakobi 7:26. b Alma 24:15. mëshirë. 331 Alma 27:1–9 shohim se Perëndia kujdeset lejuan që të vriteshin sipas dë- për të gjithë anjerëzit, në çdo shirave të armiqve të tyre. vend që të ndodhen; po, ai nu- 4 Tani, kur Amoni dhe vëllezë- mëron njerëzit e tij dhe zemra e rit e tij panë këtë vepër shkatë- tij e mëshirës është mbi gjithë rrimi mes atyre të cilët i kishin tokën. Tani, ky është gëzimi im dashur kaq shumë dhe mes dhe falënderimi im i madh; po, atyre që ishin dashur kaq shumë dhe unë do t’i jap falënderime prej tyre—pasi i trajtuan sikur Perëndisë tim përgjithmonë. të ishin engjëj të dërguar Amen. nga Perëndia, për t’i shpëtuar nga shkatërrimi i përjetshëm— prandaj, kur Amoni dhe vëlle- KAPITULLI 27 zërit e tij panë këtë vepër të madhe shkatërrimi, u prekën nga Zoti e urdhëron Amonin t’i prijë mëshira dhe i athanë mbretit: popullit të Anti-Nefi-Lehit për në 5 Le ta mbledhim së bashku një vend të sigurt—Kur takohet me këtë popull të Zotit dhe të Almën, gëzimi ia shteron Amonit shkojmë në tokën e Zarahemlës fuqinë—Nefitët u japin Anti-Nefi- tek vëllezërit tanë Nefitë dhe të -Lehitëve tokën e Jershonit—Ata ikim nga duart e armiqve tanë, quhen populli i Amonit. Rreth që të mos shkatërrohemi. 90–77 para K. 6 Por, mbreti u tha atyre: Vini Tani ndodhi që kur ata Lamani- re, Nefitët do të na shkatërroj- të që kishin shkuar për të luftuar në, për shkak të vrasjeve dhe të kundër Nefitëve, pas shumë mëkateve të shumta që kemi përpjekjeve të tyre për t’i shka- bërë kundër tyre. tërruar ata, zbuluan se ishte e 7 Dhe Amoni tha: Unë do të kotë që të kërkonin shkatërri- shkoj dhe do të pyes Zotin dhe min e tyre, ata u kthyen përsëri në qoftë se ai na thotë, shkoni te në tokën e Nefit. vëllezërit tuaj, a do të shkoni? 2 Dhe ndodhi që Amalekitët 8 Dhe mbreti i tha atij: Po, në për shkak të humbjes së tyre, u qoftë se Zoti na thotë të shkoj- zemëruan jashtëzakonisht. Dhe më, ne do të shkojmë te vëllezë- kur panë se nuk mund të hak- rit tanë dhe do të jemi skllevërit merreshin kundër Nefitëve, ata e tyre, derisa të ndreqim vrasjet filluan të nxitnin popullin në dhe mëkatet e shumta që kemi zemërim kundër avëllezërve bërë kundër tyre. të tyre, popullit të bAnti-Nefi- 9 Por Amoni i tha atij: Është -Lehit; prandaj ata filluan për- kundër ligjit të vëllezërve tanë, sëri t’i shkatërronin. që u vendos nga ati im, që të 3 Tani ky popull nuk pranoi ketë ndonjë askllav mes tyre; apërsëri të merrte armët dhe prandaj, le të shkojmë aty dhe

37a Vep. 10:34–35; b Alma 25:1. 4a Alma 24:5. 2 Ne. 26:33. ush Anti-Nefi-Lehitë. 9a Mosia 2:13; 27 2a Alma 43:11. 3a Alma 24:21–26. 29:32, 38, 40. Alma 27:10–22 332 të mbështetemi në mëshirën e ai dhe vëllezërit e tij takuan vëllezërve tanë. Almën në atë atokë, për të cilin 10 Por, mbreti i tha atij: Pyet është folur; dhe vini re, ky qe Zotin dhe në qoftë se na thotë një takim i gëzueshëm. të shkojmë, ne do të shkojmë, 17 Tani, agëzimi i Amonit qe përndryshe do të mbarojmë në kaq i madh, madje sa u mbush tokë. plot; po, ai u përpi nga gëzimi 11 Dhe ndodhi që Amoni për Perëndinë e tij, madje deri- shkoi dhe pyeti Zotin; dhe Zoti sa bhumbi fuqinë e tij dhe ra i tha atij: cpërsëri përdhe. 12 Nxirre këtë popull nga ky 18 Tani, a nuk qe ky një gëzim vend, që të mos mbarojë; pasi tepër i madh? Vini re, ky është Satani i ka pushtuar shumë një gëzim që askush nuk e merr, zemrat e Amalekitëve të cilët vetëm i penduari i vërtetë dhe nxitin Lamanitët, që të zemëro- kërkuesi i përulur i lumturisë. hen kundër vëllezërve të tyre, 19 Tani, gëzimi i Almës kur që t’i vrasin; prandaj, dilni nga takoi vëllezërit e tij qe me të ky vend; dhe të bekuar qofshin vërtetë i madh dhe gjithashtu këta njerëz të këtij brezi, pasi gëzimi i Aaronit, i Omnerit dhe unë do t’i ruaj ata. i Himnit; por vini re, gëzimi 13 Dhe tani ndodhi që Amoni i tyre nuk qe aq sa të kalonte shkoi dhe i tha mbretit të gjitha fuqinë e tyre. fjalët që Zoti i tha atij. 20 Dhe tani ndodhi që Alma 14 Dhe ata bashkuan tok të gji- i çoi vëllezërit e tij në tokën thë njerëzit e tyre, po, të gjithë e Zarahemlës; madje edhe në njerëzit e Zotit dhe mblodhën shtëpinë e tij. Dhe ata shkuan të gjitha grigjat dhe kopetë e dhe i thanë akryegjykatësit të tyre dhe u nisën nga ai vend, gjitha gjërat që u kishin ndodhe arritën në vendin e shkretë dhur atyre në tokën e Nefit, që ndante tokën e Nefit nga midis vëllezërve të tyre, Lama- toka e Zarahemlës dhe arritën nitëve. në kufijtë e tokës. 21 Dhe ndodhi që kryegjykatë- 15 Dhe ndodhi që Amoni u tha si dërgoi një shpallje në të gjithë atyre: Vini re, unë dhe vëllezë- tokën, duke dëshiruar zërin e rit e mi do të shkojmë në tokën popullit në lidhje me pranimin e Zarahemlës dhe ju do të që- e vëllezërve të tyre që ishin ndroni këtu, derisa të kthehemi njerëzit e Anti-Nefi-Lehit. ne; dhe ne do të provojmë ze- 22 Dhe ndodhi që zëri i popu- mrat e vëllezërve tanë, në qoftë llit erdhi duke thënë: Vini re, se pranojnë që ju të shkoni në ne do të heqim dorë nga toka e vendin e tyre. Jershonit që ndodhet në lindje 16 Dhe ndodhi që ndërsa të detit, që bashkohet me tokën Amoni po shkonte në atë tokë, Begati, që gjendet në jug të tokës

16a Alma 17:1–4. b 1 Ne. 1:7. 20a Alma 4:16–18. 17a ush Gëzim. c Alma 19:14. 333 Alma 27:23–30 Begati; dhe kjo tokë e Jershonit, prandaj, ata u dalluan me atë është toka që do t’u japim vë- emër nga ajo ditë e tutje. llezërve tanë për trashëgim. 27 Dhe ata qenë mes popullit 23 Dhe vini re, ne do të vendo- të Nefit dhe u numëruan gji- sim ushtritë tona mes tokës së thashtu mes njerëzve që ishin Jershonit dhe tokës së Nefit, që të kishës së Perëndisë. Dhe ata të mund të mbrojmë vëllezërit u dalluan gjithashtu për zellin tanë në tokën Jershon; dhe këtë e tyre ndaj Perëndisë, si edhe ne e bëjmë për vëllezërit tanë, ndaj njerëzve; pasi ishin krejtë- për shkak të frikës së tyre për të sisht të andershëm dhe të drejtë marrë armët kundër vëllezërve për çdo gjë; dhe ishin btë ve- të tyre, pasi mund të bëjnë ndosur në besimin e Krishtit, mëkat; dhe kjo frikë e madhe madje deri në fund. u erdhi për shkak të pendimit 28 Dhe ata shikonin mbi der- të tyre të thellë që patën, për dhjen e gjakut të vëllezërve të shkak të vrasjeve të tyre të tyre me urrejtjen më të madhe; shumta dhe të ligësisë së tyre të dhe nuk qe kurrë e mundur që tmerrshme. të bindeshin të merrnin armët 24 Dhe tani, vini re, këtë do ta kundër vëllezërve të tyre; dhe bëjmë për vëllezërit tanë, që ata ata kurrë nuk panë mbi vdekjen të mund të trashëgojnë tokën me ndonjë farë tmerri, për shkak Jershon; dhe ne do t’i ruajmë të shpresës dhe pikëpamjeve nga armiqtë e tyre me ushtritë të tyre ndaj Krishtit dhe ndaj tona, me kusht që ata të na japin ringjalljes; prandaj, vdekja për një pjesë të pasurisë së tyre, që ta qe zhdukur për shkak të të na ndihmojnë në mbajtjen e fitores së Krishtit mbi të. ushtrive tona. 29 Prandaj, ata pranuan avdek- 25 Tani ndodhi që kur Amoni jen në mënyrën më të keqe dhe dëgjoi këtë, u kthye te njerëzit më të tmerrshme që mund të e Anti-Nefi-Lehit dhe Alma ba- shkaktohej nga vëllezërit e tyre, shkë me të, në vendin e shkre- para se ata të merrnin shpatën të, ku ata kishin ngritur çadrat ose kordhën për t’i qëlluar. e tyre dhe ua bënë të ditur të 30 Dhe kështu, ata qenë një gjitha këto gjëra. Dhe Alma u popull i zellshëm dhe i dashur, tregoi gjithashtu abisedën e tij një popull shumë i favorizuar me Amonin dhe Aaronin dhe nga Zoti. me vëllezërit e tij. 26 Dhe ndodhi që kjo shkaktoi gëzim të madh mes tyre. Dhe KAPITULLI 28 ata shkuan në tokën e Jershonit dhe morën në zotërim tokën e Lamanitët shpartallohen gjatë një Jershonit; dhe ata u quajtën beteje të tmerrshme—Me dhjetëra nga Nefitët populli i Amonit; mijëra vriten—Të ligjtë caktohen

25a Mosia 27:10–24. ndershmëri. 29a Alma 24:20–23. 27a ush Ndershëm (i), b Alma 23:6. Alma 28:1–11 334 në një gjendje mjerimi të pafund; që vajtonin për farefisin e tyre të drejtët fitojnë lumturi që nuk që ishte vrarë. mbaron kurrë. Rreth 77–76 para K. 6 Dhe tani, sigurisht që kjo qe një ditë brenge e madhe; po një Dhe tani ndodhi që pasi populli kohë solemne dhe një kohë me i Amonit u vendos në tokën shumë aagjërim dhe lutje. e aJershonit dhe një kishë u 7 Dhe kështu mbaron viti i vendos gjithashtu në tokën e pesëmbëdhjetë i mbretërimit të Jershonit dhe ushtritë e Nefitë- gjykatësve mbi popullin e Nefit; ve u vendosën rreth e përqark 8 Dhe ky është rrëfimi i Amonit tokës së Jershonit, po, në të dhe i vëllezërve të tij, udhëtimet gjithë kufijtë rreth e përqark e tyre në vendin e Nefit, vuajtjet tokës së Zarahemlës; vini re, e tyre në atë vend, pikëllimet e ushtritë e Lamanitëve i ndoqën tyre dhe mjerimet e tyre dhe vëllezërit e tyre për në vendin e gëzimi i apaimagjinueshëm i shkretë. tyre, dhe pritja, dhe shpëtimi i 2 Dhe kështu ndodhi një be- vëllezërve në tokën e Jershonit. tejë e tmerrshme; po, madje Dhe tani, Zoti, Shëlbuesi i të një betejë e tillë që nuk ishte gjithë njerëzve, bekoftë shpirtrat dëgjuar kurrë më parë në gjithë e tyre përgjithnjë. popullin e asaj toke, që nga 9 Dhe ky është rrëfimi i luftëra- koha që Lehi u largua nga ve dhe i grindjeve mes Nefitëve Jeruzalemi; po, dhe dhjetëra dhe gjithashtu i luftërave mes mijëra Lamanitë u vranë dhe u Nefitëve dhe Lamanitëve; dhe shpërndanë. viti i pesëmbëdhjetë i mbretëri- 3 Po, dhe u bë një kasaphanë e mit të gjykatësve mbaroi. madhe mes popullit të Nefit; 10 Dhe nga viti i parë e deri në megjithatë, Lamanitët u adëbu- vitin e pesëmbëdhjetë ndodhi an dhe u shpërndanë; dhe shkatërrimi i shumë mijëra njerëzit e Nefit u kthyen përsëri jetëve; po, ndodhi një skenë e në tokën e tyre. tmerrshme gjakderdhjeje. 4 Dhe tani, kjo qe një kohë zie 11 Dhe trupat e shumë mijëra- e madhe dhe vajtimi që dëgjohej ve janë varrosur poshtë në tokë, në të gjithë vendin, mes të gjithë ndërsa trupat e shumë mijërave njerëzve të Nefit— po akalben në grumbuj mbi 5 Po, thirrja e të vejave që faqen e dheut; po, dhe shumë mbanin zi për bashkëshortët e mijëra po mbajnë bzi për hu- tyre dhe gjithashtu e etërve që mbjen e farefisit të tyre, sepse mbanin zi për bijtë e tyre dhe kanë arsye të frikësohen, sipas bija për vëllanë, po, vëllai për premtimeve të Zotit, se janë atin; dhe kështu thirrja e vajti- dorëzuar në një gjendje mjerimi mit u dëgjua mes gjithë atyre të pafund.

28 1a Alma 27:22; 6a Alma 30:2. b Alma 48:23; 30:1, 19. 8a Alma 27:16–19. DeB 42:45–46. 3a Alma 30:1. 11a Alma 16:11. 335 Alma 28:12–29:6 12 Ndërsa shumë mijëra të zemrës sime, që të mund të tjerë, me të vërtetë vajtojnë shkoja dhe të njoftoja me borinë humbjen e farefisit të tyre, por e Perëndisë, me një zë që tund gëzohen dhe ngazëllehen në tokën dhe të thërrisja pendim shpresë dhe madje e dinë, sipas në çdo popull! apremtimeve të Zotit, që ata 2 Po, unë do t’i shpallja çdo do të ngrihen për të banuar në shpirti si me zërin e rrufesë, pe- krahun e djathtë të Perëndisë, ndimin dhe planin e shëlbimit, në një gjendje lumturie që nuk që ata duhet të pendohen dhe mbaron kurrë. të avijnë te Perëndia ynë, kështu 13 Dhe kështu ne shohim sesa që të mos ketë më pikëllim mbi e madhe është apabarazia e nje- të gjithë faqen e dheut. riut për shkak të mëkatit dhe 3 Por vini re, unë jam një njeri shkeljes dhe fuqisë së djallit, e dhe mëkatoj në dëshirën time; cila vjen nga bplanet dinake që pasi duhet të isha i kënaqur me ai ka bërë për të futur në kurth gjërat që më ka dhënë Zoti. zemrat e njerëzve. 4 Unë nuk duhet të ndryshoj 14 Dhe kështu ne shohim thi- në dëshirat e mia vendimin e rrjen e madhe që u është bërë prerë të një Perëndie të drejtë, njerëzve, që të jenë të zellshëm pasi unë e di se ai u jep njerëzve për të punuar në avreshtat e sipas adëshirës së tyre, qoftë për Zotit; dhe kështu ne shohim ar- vdekje ose për jetë, po, unë e di syen e madhe të pikëllimit dhe se ai u jep njerëzve, po, vendime gjithashtu të gëzimit—pikëllim që janë vendime të pandryshue- për shkak të vdekjes dhe shkatë- shme sipas bvullnetit të tyre, rrimit mes njerëzve dhe gëzim qofshin ato për shpëtim ose për për shkak të bdritës jetëdhënëse shkatërrim. të Krishtit. 5 Po, dhe e di se e mira dhe e liga kanë ardhur para të gjithë njerëzve; ai që nuk njeh të mirën KAPITULLI 29 nga e liga është i pafajshëm; por ai që e anjeh të mirën dhe të Alma dëshiron të thërrasë pendim ligën, atij i jepet sipas dëshirave me zell engjëllor—Zoti u jep të tij, nëse ai dëshiron të mirën mësues të gjitha kombeve—Alma ose të ligën, jetë ose vdekje, ngazëllohet në punën e Zotit dhe gëzim ose brejtje të bndërgjegjes. në suksesin e Amonit dhe vëllezërve 6 Tani, duke parë që unë i di të tij. Rreth 76 para K. këto gjëra, përse duhet të dëshi- O sikur të isha një engjëll dhe roj më shumë sesa të kryej pu- të mund të plotësoja dëshirën e nën për të cilën unë jam thirrur?

12a Alma 11:41. Krishtit. 5a 2 Ne. 2:18, 26; 13a 1 Ne. 17:35. 29 2a Omni 1:26; Moro. 7:15–19. b 2 Ne. 9:28. 3 Ne. 21:20. ush Dalluar(it), 14a ush Vresht i Zotit. 4a Psa. 37:4. dhuratë e të. b ush Dritë, dritë e b ush Zgjedhje e lirë. b ush Ndërgjegje. Alma 29:7–17 336 7 Përse duhet të dëshiroj të Perëndia i Isakut dhe Perëndia jem një engjëll, që të mund t’u i Jakobit i çliroi ata nga robëria. flas të gjitha fundeve të tokës? 12 Po, unë gjithnjë kam kujtu- 8 Pasi vini re, Zoti në urtësi ar robërinë e etërve të mi; dhe u jep të agjitha kombeve, nga po ai Perëndi që i açliroi nga kombi dhe bgjuha e tyre, për duart e Egjiptianëve, i çliroi dhe të mësuar fjalën e tij, po, në nga robëria. dituri gjithçka që ai e cshikon 13 Po, dhe po ai Perëndi të përshtatshme se ata duhet vendosi kishën e tij mes tyre; ta kenë, prandaj ne shohim se po, dhe po ai Perëndi më thirri Zoti këshillon me urtësi, sipas mua me një thirrje të shenjtë, asaj që është e drejtë dhe e që të predikoj fjalën mes këtij vërtetë. populli dhe më dha shumë 9 Unë di atë që Zoti më ka sukses në të cilin agëzimi im urdhëruar dhe lavdërohem në është i plotë. të. Unë nuk alavdërohem për 14 Por unë nuk gëzohem vetëm veten time, por lavdërohem për për suksesin tim, por gëzimi im atë që Zoti më ka urdhëruar; është më i plotë, për shkak të po, dhe kjo është lavdia ime se asuksesit të vëllezërve të mi që ndoshta unë mund të jem një shkuan në tokën e Nefit. mjet në duart e Perëndisë, që të 15 Vini re, ata punuan jashtë- sjell ndonjë shpirt në pendim zakonisht dhe sollën shumë dhe ky është gëzimi im. fryte; dhe sa i madh do të jetë 10 Dhe vini re, kur unë shoh shpërblimi i tyre! shumë nga vëllezërit e mi me të 16 Tani, kur unë mendoj për vërtetë të penduar dhe duke suksesin e këtyre vëllezërve të ardhur te Zoti, Perëndia i tyre, mi, shpirti im rrëmbehet, madje atëherë është shpirti im i mbu- aq shumë, sikurse të ishte i shur me gëzim; atëherë më ndarë nga trupi, aq i madh është kujtohet se aç’ka bërë Zoti për gëzimi im. mua, po, se ai ka dëgjuar lutjen 17 Dhe tani, dhëntë Perëndia time; po, atëherë më kujtohet që këta vëllezërit e mi të mund krahu i tij i mëshirshëm që ai ka të ulen në mbretërinë e Perëndi- shtrirë drejt meje. së, po, dhe gjithashtu të gjithë 11 Po, dhe unë gjithashtu kuj- ata që janë fryt i punëve të tyre, toj robërinë e etërve të mi; pasi që ata të mos dalin më, por që të unë e di me siguri se aZoti i mund ta lavdërojnë përgjithmo- çliroi nga robëria dhe me këtë në. Dhe dhëntë Perëndia që të vendosi kishën e tij; po, Zoti bëhet sipas fjalëve të mia, madje Perëndi, Perëndia i Abrahamit, ashtu sikurse fola. Amen.

8a 2 Ne. 29:12. 10a Mosia 27:11–31. 13a DeB 18:14–16. b DeB 90:11. 11a Mosia 24:16–21; 14a Alma 17:1–4. c Alma 12:9–11. Alma 5:3–5. 9a Alma 26:12. 12a Eks. 14:30–31. 337 Alma 30:1–10 KAPITULLI 30 Perëndisë, sipas ligjit të Moisiut, pasi atyre u ishte mësuar që b Korihori, anti-Krishti, përqesh të zbatonin ligjin e Moisiut, Krishtin, Flijimin dhe shpirtin e derisa ai të plotësohej. profecisë—Ai mëson se nuk ka 4 Dhe kështu nuk pati trazira Perëndi, nuk ka rënie të njeriut, mes popullit gjatë gjithë vitit të nuk ka dënim për mëkate dhe as gjashtëmbëdhjetë të mbretëri- Krisht—Alma dëshmon se Krishti mit të gjykatësve mbi popullin do të vijë dhe se të gjitha gjërat e Nefit. tregojnë se ka një Perëndi—Kori- 5 Dhe ndodhi që në fillim hori kërkon një shenjë dhe mbetet pa të vitit të shtatëmbëdhjetë të gojë—Djalli i qe shfaqur Korihorit mbretërimit të gjykatësve, pati si një engjëll dhe e mësoi se ç’duhet paqe të vazhdueshme. të thoshte—Korihori shkelet dhe 6 Por ndodhi që në mbarim vdes. Rreth 76–74 para K. të vitit të shtatëmbëdhjetë, në tokën e Zarahemlës erdhi një Vini re, tani ndodhi që pasi njeri dhe ai ishte aAntikrisht, apopulli i Amonit u vendos pasi filloi t’u predikonte nje- në tokën e Jershonit, po, dhe rëzve kundër profecive që qenë gjithashtu pasi Lamanitët u treguar nga profetët, në lidhje shpartalluan e u bhodhën mata- me ardhjen e Krishtit. në atij vendi dhe të vdekurit e 7 Tani, nuk kishte ndonjë ligj tyre u varrosën nga njerëzit e kundër abesimit të një njeriu; vendit— pasi ishte rreptësisht në ku- 2 Tani, të vdekurit e tyre nuk ndërshtim me urdhërimet e u numëruan, për shkak të num- Perëndisë, që të kishte një ligj i rit të madh të tyre; as të vdekurit cili do t’i sillte njerëzit në një e Nefitëve nuk u numëruan— gjendje pabarazie. por ndodhi që pasi varrosën të 8 Pasi kështu thotë shkrimi i vdekurit e tyre dhe gjithashtu shenjtë: aZgjidhni ju sot se kujt pas ditëve të agjërimit dhe të do t’i shërbeni. zisë dhe të lutjes, (dhe ishte 9 Tani, në qoftë se një njeri në vitin e gjashtëmbëdhjetë të dëshironte t’i shërbente Perë- mbretërimit të gjykatësve mbi ndisë, ishte privilegji i tij; ose popullin e Nefit) filloi të kishte më mirë, në qoftë se ai besonte paqe të vazhdueshme nëpër të në Perëndi, ishte privilegji i tij gjithë vendin. që t’i shërbente atij; por në qoftë 3 Po, dhe njerëzit respektonin se nuk besonte në të, nuk kishte zbatimin e urdhërimeve të ndonjë ligj për ta ndëshkuar. Zotit; dhe ishin të rreptë në 10 Por në qoftë se vriste, dëno- respektimin e aordinancave të hej me avdekje; dhe në qoftë se

30 1a Alma 27:25–26. b 2 Ne. 25:24–27; 8a Joz. 24:15. ush Anti-Nefi-Lehitë. Alma 25:15. ush Zgjedhje e lirë. b Alma 28:1–3. 6a ush Antikrisht. 10a ush Dënim kapital. 3a ush Ligj i Moisiut. 7a Alma 1:17. Alma 30:11–22 338 grabiste, dënohej gjithashtu, në mendjeve tuaja, vjen për shkak qoftë se vidhte, dënohej gjitha- të traditave të etërve tuaj, që ju shtu; dhe në qoftë se shkelte çojnë në një besim të gjërave që kurorën, dënohej gjithashtu; nuk janë të vërteta. po, për të gjithë këtë ligësi ata 17 Dhe shumë gjëra të tilla u dënoheshin. tha ai atyre, duke u thënë se nuk 11 Pasi kishte një ligj që njerë- mund të bëhet asnjë shlyerje zit duhej të dënoheshin sipas për mëkatet e njerëzve, por që krimeve të tyre. Megjithatë, çdo njeri e kalonte këtë jetë nuk kishte ligj kundër besimit sipas mënyrës së tij të sjelljes; të një njeriu; prandaj një njeri prandaj çdo njeri përparonte dënohej vetëm për krimet që ai sipas gjenisë së tij dhe se çdo kishte bërë; prandaj të gjithë njeri fitonte sipas fuqisë së tij; njerëzit trajtoheshin anjëlloj. dhe çdo gjë që një njeri bënte 12 Dhe ky Antikrisht, emri i nuk ishte krim. të cilit ishte Korihor (dhe ligji 18 Dhe kështu u predikonte ai nuk mund të vepronte mbi të) atyre, duke nxjerrë zemrat e filloi të predikonte mes njerëzve shumë prej tyre nga udha e drej- se nuk do të kishte ndonjë të, duke shkaktuar që të ngrinin Krisht. Dhe ai predikonte në kokat e tyre në ligësinë e tyre, këtë mënyrë, duke thënë: po duke çuar shumë gra dhe 13 O ju, që jeni lidhur pas një gjithashtu burra të bënin lavi- shprese të marrë dhe të kotë, rësi—duke u thënë se kur njeriu përse u nënshtroheni të tilla vdes, çdo gjë mbaron për të. marrëzirave? Përse prisni për 19 Tani ky njeri shkoi edhe në një Krisht? Pasi asnjë njeri nuk tokën e Jershonit, për të predi- mund të dijë ndonjë gjë që do të kuar këto gjëra mes njerëzve të vijë. Amonit, që dikur kishin qenë 14 Vini re, këto gjëra që ju i pjesë e Lamanitëve. quani profeci që ju thoni se janë 20 Por, vini re se ata qenë më kaluar dorë më dorë nga profe- të zgjuar se shumë prej Nefitëve; tët e shenjtë, vini re, ato janë pasi ata e morën dhe e lidhën tradita të marra të etërve tuaj. dhe e çuan para Amonit, i cili 15 Si e dini për sigurinë e tyre? ishte prift i lartë mbi atë popull. Vini re, ju nuk mund të dini për 21 Dhe ndodhi që ai bëri që ai gjërat që nuk ai shihni; prandaj të largohej nga vendi. Dhe vajti nuk mund të dini se do të ketë në tokën e Gideonit dhe filloi t’u një Krisht. predikonte atyre gjithashtu; dhe 16 Ju shikoni për të ardhmen as këtu nuk pati shumë sukses, dhe thoni se shihni një heqje pasi u mor dhe u lidh dhe u çua të mëkateve tuaja. Por, vini re, para priftit të lartë, si edhe para kjo është pasoja e një mendjeje kryegjykatësit të vendit. të tërbuar; dhe ky çrregullim i 22 Dhe ndodhi që prifti i lartë

11a Mosia 29:32. 15a Eth. 12:5–6. 339 Alma 30:23–31 i tha atij: Përse vete poshtë e sikur të ishin në robëri, që ju të lart duke përdhosur udhët e mbusheni me punët e duarve Zotit? Përse u mëson këtyre nje- të tyre, që ata të mos mund të rëzve se nuk do të ketë Krisht, shikojnë me guxim dhe që ata për të prishur gëzimin e tyre? të mos guxojnë të gëzojnë të Përse flet kundër të gjitha pro- drejtat dhe privilegjet e tyre. fecive të profetëve të shenjtë? 28 Po, ata nuk guxojnë të për- 23 Tani, emri i priftit të lartë dorin atë që është e tyre, se mos ishte Gidonah. Dhe Korihori i fyejnë priftërinjtë e tyre të cilët tha atij: Sepse unë nuk u mësoj i shtypin sipas dëshirave të tyre traditat e marra të etërve tuaj dhe i kanë bërë që të besojnë, dhe sepse nuk i mësoj këtij nëpërmjet traditave të tyre dhe populli, që të lidhet pas ordina- ëndrrave të tyre dhe tekave të ncave dhe ceremonive të marra, tyre, dhe vegimeve të tyre, dhe që u krijuan nga priftërinjtë e gjoja mistereve të tyre, se ata, vjetër, për të pasur pushtet dhe në qoftë se nuk bëjnë sipas autoritet mbi ta, për t’i mbajtur fjalëve të tyre, do të fyejnë një ata në padije, që ata të mos mund qenie të panjohur që ata thonë të ngrinin kokat, por t’i mbanin se është Perëndia—një qenie që poshtë sipas fjalëve të tua. nuk është parë ose njohur ndo- 24 Ju thoni se ky popull është njëherë, e cila nuk ka qenë dhe një popull i lirë. Vër re, unë as nuk do të jetë ndonjëherë. them se ai është në robëri. Ju 29 Tani, kur prifti i lartë dhe thoni se ato profeci të vjetra janë kryegjykatësi panë zemërngur- të vërteta. Vër re, unë them se ju tësinë e tij, po, kur ata panë se nuk e dini që ato janë të vërteta. ai do të rebelohej madje edhe 25 Ju thoni se ky popull është para Perëndisë, ata nuk deshën një popull fajtor dhe i rënë, për t’u jepnin përgjigje fjalëve të tij; shkak të shkeljes së një prindi. porbënëqëtëlidhej;dhee Vër re, unë them se një fëmijë dorëzuan në duart e oficerëve nuk është fajtor për shkak të dhe e dërguan në tokën e Zara- prindërve të tij. hemlës, që të sillej para Almës 26 Dhe ju gjithashtu thoni se dhe kryegjykatësit që ishte Krishti do të vijë. Por vër re, guvernator mbi të gjithë vendin. unë them se ju nuk e dini se do 30 Dhe ndodhi që kur e çuan të ketë Krisht. Dhe ju gjithash- para Almës dhe kryegjykatësit, tu thoni se ai do të vritet për ai u soll në të njëjtën mënyrë amëkatet e botës— sikurse në tokën e Gideonit; po, 27 Dhe kështu, ju e çoni këtë ai vazhdoi të ablasfemonte. popull në udhën e gabuar pas 31 Dhe para Almës, ai u fry me traditave të marra të etërve tuaj fjalë atë mëdha dhe përdori fjalë dhe sipas dëshirave tuaja; dhe të rënda kundër priftërinjve dhe ju i mbani të shtypur, madje mësuesve, duke i akuzuar se po

26a Isa. 53:4–7. blasfemi. 30a ush Blasfemoj, 31a Hel. 13:22. Alma 30:32–44 340 e çonin popullin në udhën e Perëndi dhe gjithashtu të mo- gabuar pas traditave të marra hosh Krishtin? Pasi vër re, unë të etërve të tyre, me qëllim që të të them ty se unë e di se ka përfitonin nga punët e njerëzve. një Perëndi dhe gjithashtu se 32 Tani Alma i tha atij: Ti e di Krishti do të vijë. se ne nuk përfitojmë nga puna 40 Dhe tani, çfarë prove ke se e këtij populli; pasi, vër re, unë nuk ka aPerëndi, ose se Krishti kam punuar, madje që nga filli- nuk do të vijë? Unë të them se ti mi i mbretërimit të gjykatësve s’ke asnjë, vetëm fjalën tënde. deri tani, me duart e mia për të 41 Por, vër re, unë kam të gjitha mbajtur veten, megjithë udhë- gjërat si adëshmi se këto gjëra timet e mia të shumta që kam janë të vërteta; dhe ti gjithashtu bërë rreth e përqark nëpër këtë ke të gjitha gjërat si dëshmi vend, për t’i shpallur fjalën e ndaj teje, se janë të vërteta; dhe Perëndisë popullit tim. do t’i mohosh ato? A beson se 33 Dhe me gjithë punët e këto gjëra janë të vërteta? shumta që kam kryer në kishë, 42 Vër re, unë e di se ti beson, nuk kam marrë asnjë asenine për por ty të ka pushtuar një shpirt punën time; ashtu edhe asnjë gënjeshtar dhe ke larguar Shpi- prej vëllezërve të mi, përveçse rtin e Perëndisë, që të mos ketë nga puna e fronit të gjykimit; vend në ty; por djalli ka pu- dhe atëherë ne kemi marrë ve- shtet mbi ty dhe ai të çon këtej tëm sipas ligjit, për kohën tonë. dhe andej, duke bërë dredhi, 34 Dhe tani, në qoftë se ne nuk kështu që të mund të shkatë- kemi marrë gjë për punët në rrojë fëmijët e Perëndisë. kishë, ç’përfitim kemi të punoj- 43 Dhe tani Korihori i tha më në kishë, veçse të njoftojmë Almës: Në qoftë se ti do të më të vërtetën, që ne të kemi gëzim tregosh një ashenjë, që unë të në agëzimin e vëllezërve tanë? mund të bindem se ka një Perë- 35 Përse atëherë thua se ne i ndi, po, më trego se ai ka fuqi predikojmë këtij populli për dhe atëherë do të bindem mbi fitim, kurse ti vetë e di se ne vërtetësinë e fjalëve të tua. nuk kemi fitim? Dhe tani, a be- 44 Por Alma i tha atij: Ti ke son ti se ne e mashtrojmë këtë pasur mjaft shenja; a mos do të popull, gjë që sjell gëzim të tillë tundosh Perëndinë? A do të në zemrat e tyre? thuash: Më trego një shenjë, 36 Dhe Korihori iu përgjigj: Po. kur ke dëshminë e të agjithë 37 Dhe atëherë Alma i tha atij: këtyre vëllezërve të tu dhe gji- A beson ti se ka një Perëndi? thashtu të gjithë profetëve të 38 Dhe ai u përgjigj: Jo. shenjtë? Shkrimet e Shenjta i ke 39 Tani Alma i tha atij: A do para teje, po, dhe btë gjitha gjë- të mohosh përsëri se ka një rat tregojnë se ka një Perëndi;

33a Alma 11:3. 41a ush Dëshmitar. ush Shenjë. 34a ush Gëzim. 43a Jakobi 7:13–21; 44a Mosia 13:33–34. 40a Psa. 14:1. DeB 46:8–9. b Psa. 19:1; DeB 88:47. 341 Alma 30:45–53 po, madje edhe ctoka e të gjitha nuk më tregon një shenjë, unë gjërat që gjenden mbi faqe të nuk besoj. saj, po edhe dlëvizja e saj, po, 49 Tani Alma i tha atij: Këtë do dhe gjithashtu të gjithë eplane- të ta jap si një shenjë, se do të tët të cilët lëvizin në mënyrën e bëhesh amemec, sipas fjalëve të tyre të rregullt, dëshmojnë se mia; dhe unë them se në emër ka një Krijues Suprem. të Perëndisë ti do të bëhesh 45 Dhe megjithatë, a nuk vete memec, që ti nuk do të mund të ti poshtë e lart, duke larguar flasësh më. nga udha e drejtë zemrat e 50 Tani, kur Alma i tha këto këtyre njerëzve, duke u dë- fjalë, Korihori u bë memec dhe shmuar se nuk ka Perëndi? Dhe nuk mund të fliste më, sipas megjithatë, do të vazhdosh t’i fjalëve të Almës. mohosh të gjitha këto dëshmi? 51 Dhe tani, kur kryegjykatësi Dhe ai tha: Po, unë do t’i mohoj e pa këtë, ai zgjati dorën dhe i në qoftë se ti nuk më tregon një shkroi Korihorit, duke thënë: A shenjë. je i bindur mbi fuqinë e Perë- 46 Dhe tani ndodhi që Alma i ndisë, për të cilin doje që Alma tha atij: Vër re, unë jam i bre- të të tregonte një shenjë? A mos ngosur për shkak të ngurtësisë doje që ai të brengoste të tjerët, së zemrës tënde, po, që ti i për të të treguar ty një shenjë? kundërshton gjithnjë shpirtit të Vër re, ai të tregoi një shenjë; së vërtetës që do të shkaktojë dhe tani, a do të dyshosh më? shkatërrimin e shpirtit tënd. 52 Dhe Korihori zgjati dorën 47 Por vër re, është amë mirë e tij dhe shkroi, duke thënë: që të humbasë shpirti yt, sesa ti Unë e di se jam memec, pasi të jesh mjeti për të çuar shumë nuk flas dot; dhe e di se asgjë shpirtra në shkatërrim me gë- përveç fuqisë së Perëndisë nuk njeshtrat dhe me lajkat e tua, mund ta sillte këtë mbi mua; prandaj në qoftë se ti do ta mo- po, dhe unë e adija gjithmonë se hosh përsëri, vër re, Perëndia kishte një Perëndi. do të të godasë dhe do të bë- 53 Por vini re, djalli më amash- hesh memec, që të mos hapësh troi; pasi ai m’u b shfaq në kurrë më gojën, që të mos formën e një engjëlli dhe më mashtrosh më këtë popull. tha mua: Shko dhe shpëto këtë 48 Tani, Korihori i tha atij: popull, pasi të gjithë kanë marrë Unë nuk e mohoj ekzistencën e udhën e gabuar pas një Perëndie një Perëndie, por nuk besoj se të panjohur. Dhe ai më tha mua: ka një Perëndi; dhe unë të them cNuk ka Perëndi; po, dhe ai më gjithashtu se ti nuk e di se ka mësoi ato që duhej të thoja. një Perëndi; dhe në qoftë se ti Dhe unë ua mësova të tjerëve

44c Job. 12:7–10. 49a 2 Kro. 13:20. 2 Ne. 9:9. d Hel. 12:11–15. 52a Alma 30:42. c Psa. 10:4. e Mois. 6:63. 53a Jakobi 7:14. 47a 1 Ne. 4:13. b 2 Kor. 11:14; Alma 30:54–31:1 342 fjalët e tij; dhe unë ua mësova në shtëpi duke u lutur për ush- ato, sepse ishin të këndshme qim për të jetuar. për mendjen e dmishit; dhe ua 59 Dhe ndodhi që ndërsa ai po mësova ato, madje derisa pata shkonte mes njerëzve, po, mes shumë sukses, aq sa me të njerëzve që ishin ndarë nga vërtetë besova se ishin të vërte- Nefitët dhe e quajtën veten ta; dhe për këtë shkak unë Zoramitë, pasi udhëhiqeshin përballova të vërtetën, madje nga një njeri emri i të cilit ishte derisa i solla vetes sime këtë Zoram—dhe ndërsa po shkonte mallkim të madh. mes tyre, vini re, u sulmua dhe 54 Tani, pasi i tha këto, ai u lut u shkel madje derisa vdiq. që Alma t’i kërkonte Perëndisë, 60 Dhe kështu ne shohim që mallkimi të mund të hiqej fundin e atij që prish udhët e prej tij. Zotit; dhe kështu shohim se 55 Por Alma i tha atij: Në qoftë a djalli nuk do t’i b përkrahë se ky mallkim do të hiqej prej fëmijët e tij në ditën e fundit, teje, ti do të çoje përsëri në por i tërheq me të shpejtë udhën e gabuar zemrat e këtij poshtë në cferr. populli; prandaj, ai do të që- ndrojë me ty, madje si Zoti do. KAPITULLI 31 56 Dhe ndodhi që mallkimi nuk u hoq nga Korihori; por ai Alma kryeson një mision për të u dëbua dhe shkoi nga shtëpia rifituar Zoramitët që braktisën fenë në shtëpi, duke lypur për ush- —Zoramitët mohojnë Krishtin, qimin e tij. besojnë në një koncept të rremë të 57 Tani, lajmi se ç’i ngjau Kori- zgjedhjes dhe adhurojnë me lutje të horit u shpall menjëherë në tërë përcaktuara—Misionarët mbushen vendin; po, shpallja iu dërgua me Shpirtin e Shenjtë—Mjerimet e nga kryegjykatësi të gjithë nje- tyre përpihen në gëzimin e Krishtit. rëzve të vendit, duke u thënë Rreth 74 para K. atyre që u kishin besuar fjalëve të Korihorit të pendoheshin Tani ndodhi që pas fundit të sa më shpejt, kështu që të mos Korihorit, Alma pasi mori lajme pësonin të njëjtin ndëshkim. se Zoramitët po prishnin udhët 58 Dhe ndodhi që ata të gjithë e Zotit dhe që Zorami që ishte ishin të bindur për ligësinë e udhëheqësi i tyre, po i drejtonte Korihorit; prandaj ata u kthyen zemrat e njerëzve që të apërule- përsëri në besimin e tyre te Zoti; shin para bidhujsh memecë, dhe kjo i dha fund paudhësisë zemra e tij filloi përsëri të cvua- sipas mënyrës së Korihorit. nte, për shkak të paudhësisë së Dhe Korihori shkoi nga shtëpia popullit.

53d ush Mishtor. DeB 29:45. b 2 Ne. 9:37. 60a ush Djall. c ush Ferr. ush Idhujtari. b Alma 3:26–27; 31 1a Eks. 20:5; c Alma 35:15. 5:41–42; Mosia 13:13. 343 Alma 31:2–13 2 Pasi qe shkak apikëllimi i dhe ai gjithashtu mori dy nga madh për Almën, që të dinte për bijtë e tij. paudhësitë mes popullit të tij; 7 Tani, birin e tij të madh nuk prandaj zemra e tij qe brengo- e mori me vete dhe emri i tij sur shumë për shkak të ndarjes ishte aHelaman; kurse emrat e së Zoramitëve nga Nefitët. atyre që mori me vete ishin Shi- 3 Tani, Zoramitët ishin mble- blon dhe Korianton; dhe këta dhur së bashku në një vend që janë emrat e atyre që shkuan ata e quajtën Antionum, i cili me të mes bZoramitëve, për t’u ishte në lindje të tokës së Zara- predikuar fjalën atyre. hemlës, që gjendej afër kufirit 8 Tani, Zoramitët ishin atë të bregdetit, që ishte në jug të shkëputur nga Nefitët; prandaj tokës së Jershonit, i cili kufizohej ata e kishin patur fjalën e Perë- me vendin e shkretë në jug, ndisë të predikuar ndaj tyre. vend i shkretë i cili ishte plot 9 Por ata kishin arënë në gabime Lamanitë. me të mëdha, pasi nuk do të 4 Tani Nefitët kishin shumë respektonin zbatimin e urdhë- frikë se Zoramitët do të hynin rimeve të Perëndisë dhe statu- në një marrëveshje me Lamani- tet e tij sipas ligjit të Moisiut. tët dhe se do të ishte shkak 10 As nuk donin të respektonin humbjesh të mëdha nga ana e ceremonitë e kishës, që të vazh- Nefitëve. donin çdo ditë në lutje dhe 5 Dhe tani, pasi apredikimi përgjërime ndaj Perëndisë, që i b fjalës kishte një prirje të të mos binin në tundim. madhe ta cçonte popullin të 11 Po, në fund të fundit, ata bënte atë që ishte e drejtë— prishën udhët e Zotit në shumë po, kishte pasur një ndikim raste; prandaj, për këtë shkak, më të fuqishëm mbi mendjet e Alma dhe vëllezërit e tij shkuan njerëzve sesa shpata, ose çdo në vend për t’u predikuar fjalën. gjë tjetër që u kishte ngjarë 12 Tani, kur ata arritën në atyre—prandaj Alma mendoi vend, vini re, që për çudinë e se ishte e nevojshme që ata të tyre, ata panë se Zoramitët ki- provonin virtytin e fjalës së shin ndërtuar sinagoga dhe se Perëndisë. mblidheshin së bashku një ditë 6 Prandaj, ai mori Amonin të javës, të cilën ata e quanin dhe Aaronin dhe Omnerin; ku- ditën e Zotit; dhe adhuronin në rse Himnin e la në kishë në Za- një mënyrë që Alma dhe vëlle- rahemla; por tre të parët i mori zërit e tij s’e kishin parë kurrë. me vete, si edhe Amulekun dhe 13 Pasi ata kishin një vend të Zizromin, që ishin në Melek; ndërtuar në mes të sinagogës,

2a Mosia 28:3; b Heb. 4:12; 7a ush Helaman, bir 3 Ne. 17:14; Jakobi 2:8; i Almës. Mois. 7:41. Alma 36:26. b Alma 30:59. 5a Enosi 1:23; Alma 4:19. c Jar. 1:11–12; 8a Alma 24:30. ush Predikoj. DeB 11:2. 9a ush Braktisje. Alma 31:14–25 344 një vend për të qëndruar, që zemrat e tyre të enden larg prej ishte lart përmbi kokat e tyre, teje, Perëndia ynë. në majë të së cilës mund të 18 Dhe përsëri, ne të falënde- qëndronte vetëm një njeri. rojmë ty, O Perëndi, që jemi një 14 Prandaj, kushdo që dëshi- popull i zgjedhur dhe i shenjtë. ronte të aadhuronte, duhej të Amen. shkonte dhe të qëndronte në 19 Tani ndodhi që pasi Alma majë të saj dhe të shtrinte duart dhe vëllezërit e tij dhe bijtë e tij lart në drejtim të qiellit, dhe të i dëgjuan këto lutje, u çuditën thërriste me zë të lartë, duke jashtë çdo mase. thënë: 20 Pasi vini re, çdo njeri vajti 15 I shenjti, i shenjti Perëndi; aty dhe ofroi këto lutje të njëjta. ne besojmë se ti je Perëndia dhe 21 Tani, vendi quhej prej tyre ne besojmë se ti je i shenjtë dhe Rameumptom që i interpretuar se ti ishe një shpirt, dhe se ti je do të thotë, podiumi i shenjtë. një shpirt, dhe se ti do të jesh 22 Tani, nga ky podium ata i një shpirt përgjithmonë. ofronin Perëndisë, secili njeri të 16 I shenjti Perëndi, ne besoj- njëjtën lutje, duke falënderuar më se ti na ke ndarë nga vëlle- Perëndinë e tyre se qenë të zërit tanë; dhe ne nuk besojmë zgjedhur prej tij dhe se ai nuk i në traditën e vëllezërve tanë, e çoi pas traditës së vëllezërve të cila iu kalua atyre nga kalama- tyre dhe se zemrat e tyre nuk u nllëku i etërve të tyre; por ne rrëmbyen që të besonin në gjëra besojmë se ti na ke azgjedhur që që do të ndodhin, për të cilat të jemi fëmijët e tu të bshenjtë; ata nuk dinin gjë. dhe se gjithashtu ti ke bërë të 23 Tani, pasi të gjithë njerëzit ditur te ne se nuk do të ketë bënë falënderime sipas kësaj Krisht. mënyre, ata u kthyen në shtëpitë 17 Por ti je i njëjti dje, sot dhe e tyre, apa folur më për Perëndi- përgjithnjë; dhe ti na ke azgje- në e tyre, derisa të mblidheshin dhur ne që të shpëtohemi, ndë- përsëri tok së bashku te podiumi rsa të gjithë rreth e përqark i shenjtë, për të ofruar falënderi- nesh janë zgjedhur që të flaken met e tyre sipas mënyrës së tyre. poshtë në ferr nëpërmjet zemë- 24 Tani, kur Alma pa këtë, ze- rimit tënd; shenjtëri për të cilën mra e tij u apikëllua; pasi ai pa ne të falënderojmë, O Perëndi; se ata ishin një popull i lig dhe i dhe ne të falënderojmë gjitha- çoroditur; po, ai pa se zemrat e shtu që na ke zgjedhur që të tyre ishin vendosur mbi ar dhe mos mund të shkojmë pas tra- mbi argjend dhe mbi të gjitha ditave të marra të vëllezërve llojet e mallrave të mira. tanë, të cilat i lidhin me një 25 Po, dhe ai pa gjithashtu se besim në Krisht, gjë që i bën zemrat e tyre ishin afryrë me

14a Mt. 6:1–7. 17a ush Kotë (i), kotësi. 25a Jakobi 2:13; 16a Alma 38:13–14. 23a Jak. 1:21–25. Alma 1:32. b Isa. 65:3, 5. 24a Zan. 6:5–6. 345 Alma 31:26–37 lavdërime të mëdha në kryela- 31 O Zot, zemra ime është rtësinë e tyre. jashtëzakonisht e pikëlluar; të 26 Dhe ai ngriti zërin e tij në lutem ngushëlloje shpirtin qiell dhe athirri, duke thënë: O tim anë Krisht. O Zot, më jep deri kur, O Zot, do të lejosh që mundësi, që të kem fuqi, që shërbëtorët e tu, do të jetojnë të vuaj me durim këto hidhëri- këtu poshtë në mish, për të me që do të vijnë mbi mua, për parë ligësi kaq të madhe mes shkak të paudhësisë së këtij fëmijëve të njerëzve? populli. 27 Vër re, O Perëndi, ata të 32 O Zot, ngushëlloje shpirtin athërrasin dhe përsëri zemrat e tim dhe më jep suksese mua dhe tyre janë fryrë në kryelartësinë gjithashtu shokëve që janë me e tyre. Vër re, O Perëndi, ata mua—po, Amonit dhe Aaronit të thërrasin me gojën e tyre, dhe Omnerit, si edhe Amulekut ndërsa janë bfryrë, madje deri dhe Zizromit, ashtu edhe ady në madhështi, me gjërat e kota bijve të mi—po, O Zot, ngu- të botës. shëlloji madje të gjithë këta. Po, 28 Vër re, O Perëndia im, ve- ngushëlloji shpirtrat e tyre në shjet e tyre të shtrenjta dhe Krisht. unazat e tyre dhe abyzylykët e 33 Jepu mundësi, që ata të kenë tyre, dhe stolisjet e tyre prej ari, fuqi, që të mund të durojnë dhe të gjitha gjërat e çmueshme hidhërimet e tyre që do të vijnë të tyre me të cilat janë stolisur; mbi ta për shkak të paudhësive dhe vër re, zemrat e tyre janë të këtij populli. dhënë pas tyre dhe megjithatë, 34 O Zot, ana jep mundësi që ata të thërrasin dhe thonë—Ne të kemi sukses për t’i sjellë ata të falënderojmë, O Perëndi, pasi përsëri te ti, në Krisht. ne jemi një popull i zgjedhur 35 Vër re, O Zot, ashpirtrat prej teje, ndërsa të tjerët do të e tyre janë të çmueshëm dhe mbarojnë. shumë prej tyre janë vëllezërit 29 Po, dhe ata thonë se ti u ke tanë, prandaj, na jep, O Zot, bërë të njohur se nuk do të ketë fuqi dhe urtësi që të mund t’i Krisht. sjellim këta, vëllezërit tanë, 30 O Zot Perëndi, deri kur do të përsëri tek ti. lejosh që një ligësi dhe pabesni- 36 Tani ndodhi që kur Alma këri e tillë të jetë mes këtij po- i tha këto fjalë, i avuri bduart e pulli? O Zot, a do të më japësh tij mbi të gjithë ata që ishin me fuqi, që të duroj dobësitë e mia? të. Dhe vini re, ndërsa i vuri Pasi unë jam i dobët dhe një duart mbi ta, ata u mbushën ligësi e tillë mes këtij populli, i me Shpirtin e Shenjtë. shkakton dhembje shpirtit tim. 37 Dhe pas kësaj ata u ndanë

26a Mois. 7:41–58. 28a Isa. 3:16–24. 35a ush Shpirt—Vlera 27a Isa. 29:13. 31a Gjo. 16:33. e shpirtrave. b ush Kryelartësi, 32a Alma 31:7. 36a 3 Ne. 18:36–37. krenari. 34a 2 Ne. 26:33. b ush Duar, vënie e. Alma 31:38–32:6 346 nga njëri-tjetri, pa u abërë me- për shkak të veshjeve të tyre të rak për veten e tyre se çfarë do leckosura— të hanin, ose çfarë do të pinin, 3 Prandaj ata nuk lejoheshin ose çfarë do të vishnin. të hynin nëpër sinagogat e tyre 38 Dhe Zoti siguroi për ta që të për të adhuruar Perëndinë, mos kishin uri, as të mos kishin duke u vlerësuar si fëlliqësi; etje; po, dhe ai gjithashtu u dha prandaj ata ishin të varfër; po, atyre fuqi që të mos vuanin nga ata vlerësoheshin nga vëllezërit ndonjë apikëllim, por që çdo gjë e tyre si zgjyrë; prandaj ata të përfshihej vetëm në gëzimin ishin të avarfër nga gjërat e për Krishtin. Tani, kjo gjë ishte botës; dhe gjithashtu ishin të sipas lutjes së Almës; dhe kjo, varfër në zemër. sepse ai u lut me bbesim. 4 Tani, ndërsa Alma po i më- sonte dhe po i fliste popullit në kodrën Onidah, një turmë e KAPITULLI 32 madhe erdhi tek ai, që ishin prej atyre për të cilët folëm, që Alma mëson të varfërit, mjerimet ishin të avarfër në zemër, për e të cilëve i kishin përulur ata— shkak të varfërisë së tyre në Besimi është një shpresë në atë që gjërat e botës. nuk shihet, e cila është e vërtetë— 5 Dhe ata vajtën tek Alma dhe Alma dëshmon se engjëjt u shër- ai që ishte në krye të tyre i tha bejnë burrave, grave dhe fëmijëve atij: Vër re, aç’duhet të bëjnë —Alma krahason fjalën me një farë këta vëllezërit e mi, pasi ata —Ajo duhet të mbillet dhe të ush- përbuzen nga të gjithë njerëzit qehet—Pastaj ajo rritet dhe bëhet për shkak të varfërisë së tyre, pemë, nga e cila merret fruti i jetës po, dhe veçanërisht nga priftë- së përjetshme. Rreth 74 para K. rinjtë tanë, pasi ata na kanë Dhe ndodhi që ata shkuan dhe bpërjashtuar nga sinagogat tona filluan të predikonin fjalën e për të cilat ne kemi punuar Perëndisë mes popullit, duke shumë që t’i ndërtojmë me du- hyrë në sinagogat e tyre dhe në art tona; dhe ata na kanë dëbuar shtëpitë e tyre; po, dhe madje për shkak të varfërisë sonë të predikuan fjalën në rrugët e pamasë; dhe ne nuk kemi vend tyre. ku të adhurojmë Perëndinë tonë; 2 Dhe ndodhi që pas shumë dhe vër re, cç’duhet të bëjmë? pune mes tyre, ata filluan të 6 Dhe tani, kur Alma e dëgjoi kishin sukses midis klasës së këtë, u kthye krejtësisht me avarfër të popullit; pasi vini re, fytyrë nga ai dhe pa me gëzim ata qenë dëbuar nga sinagogat të madh; pasi ai pa se amjerimet

37a Mt. 6:25–34; b ush Besim. 5a Fja. 18:23. 3 Ne. 13:25–34. 32 2a ush Varfër (i). b Alma 33:10. 38a Mt. 5:10–12; 3a Alma 34:40. c Vep. 2:37–38. Mosia 24:13–15; 4a ush Varfër (i)—I 6a ush Mjerim. Alma 33:23. varfër në shpirt. 347 Alma 32:7–19 e tyre i kishin bërë me të vërtetë tani me siguri, kushdo që pe- të bpërvuajtur dhe se ishin të ndohet do të gjejë mëshirë; dhe cpërgatitur të dëgjonin fjalën. ai që gjen mëshirë dhe aduron 7 Prandaj ai nuk i tha gjë gjer në fund, ai do të shpëtohet. tjetër turmës; por zgjati dorën e 14 Dhe tani, sikurse ju thashë, tij dhe u thirri atyre që i shihte, që për shkak se jeni të detyruar të cilët ishin me të vërtetë të të jeni të përulur, ju jeni të penduar dhe u tha atyre: bekuar, a nuk mendoni se edhe 8 Unë vë re se jeni të apezma- më të bekuar do të jenë ata që tuar në zemër; dhe në qoftë se përulen sinqerisht për shkak të është kështu, të bekuar jeni ju. fjalës? 9 Vini re, vëllai juaj tha: Çfarë 15 Po, ai që përulet sinqerisht duhet të bëjmë?—pasi na kanë dhe pendohet për mëkatet e tij dëbuar nga sinagogat tona dhe dhe duron deri në fund, po ai nuk mund të adhurojmë Perë- do të jetë i bekuar—po, shumë ndinë tonë. më i bekuar se ata që detyrohen 10 Vini re, unë ju them juve, të përulen, për shkak të varfërisë a mendoni se ju nuk, mund ta së tyre të madhe. aadhuroni Perëndinë, përveçse 16 Prandaj, të bekuar janë ata vetëm në sinagogat tuaja? që apërulen, pa qenë të detyru- 11 Dhe për më tepër, unë ju ar të përulen; ose më mirë, me pyes, a mendoni se nuk duhet fjalë të tjera, i bekuar është ai që ta adhuroni Perëndinë përveçse beson në fjalën e Perëndisë dhe një herë në javë? që pagëzohet pa kokëfortësi në 12 Unë ju them juve, është mirë zemër, po, pa qenë i sjellë që të që jeni dëbuar nga sinagogat dijë fjalën, ose madje i detyruar tuaja, që të mund të jeni të pë- të dijë para se të besojë. rulur dhe që të mund të mësoni 17 Po, ka shumë që thonë: Në aurtësi; pasi është e nevojshme qoftë se do të na tregosh një që ju duhet të mësoni urtësi; ashenjë nga qielli, atëherë do pasi, sepse ju jeni dëbuar dhe të dimë me siguri; atëherë do të jeni përbuzur nga vëllezërit besojmë. tuaj, për shkak të bvarfërisë suaj 18 Tani, unë pyes, a është ky të madhe, keni arritur në një besim? Vini re, unë ju them juve, përulësi të zemrës; pasi, jeni të Jo; pasi në qoftë se një njeri e detyruar të jeni të përulur. di një gjë, nuk ka më shkak të 13 Dhe tani, sepse jeni detyruar abesojë, pasi ai e di atë. të jeni të përulur, të bekuar jeni 19 Dhe tani, sa më i mallkuar ju; pasi një njeri ndonjëherë, në është ai që e adi vullnetin e qoftë se është detyruar të jetë i Perëndisë dhe nuk e bën, sesa përulur, kërkon pendim; dhe ai që vetëm beson, ose që ka

6b ush Përul, përulësi. 10a ush Adhuroj. 16a ush Përul, përulësi. c Alma 16:16–17; 12a Pre. 4:13. 17a ush Shenjë. DeB 101:8. b Fja. 16:8. 18a Eth. 12:12, 18. 8a Mt. 5:3–5. 13a Alma 38:2. 19a Gjo. 15:22–24. Alma 32:20–28 348 vetëm shkak të besojë dhe bie të përuleshit, pasi me të vërtetë në shkelje? besoj se ka disa mes jush, që do 20 Tani, ju duhet ta gjykoni të ishin përulur në çfarëdolloj vetë këtë gjë. Vini re, unë ju rrethanash që të ishin. them juve se s’ka ndryshim të 26 Tani, sikurse thashë në li- madh si nga një anë, ashtu dhe dhje me besimin—që nuk ishte nga tjetra; dhe do të jetë për një njohje e përsosur—po ashtu çdo njeri sipas punës së tij. është me fjalët e mia. Në fillim, 21 Dhe tani, sikurse ju thashë ju nuk mund të dini mbi siguri- mbi besimin— abesim nuk është në e tyre në mënyrë të përsosur që të kesh një njohuri të përso- jo më shumë sesa besimi është sur të gjërave; prandaj, në qoftë një njohuri e përsosur. se keni besim, ju bshpresoni për 27 Por vini re, në qoftë se ju do gjëra që cnuk shihen, të cilat të zgjoheni dhe do të vini në janë të vërteta. veprim aftësitë tuaja, madje 22 Dhe tani vini re, unë ju deri në një provë mbi fjalët e them juve se dua që ju duhet mia dhe të ushtroni një pjesëz të kujtoni se Perëndia është i të besimit, po, edhe në qoftë se mëshirshëm me të gjithë ata që ju nuk mund të bëni më shumë besojnë në emrin e tij; prandaj sesa të adëshironi të besoni, ai dëshiron pikësëpari, që ju të lëreni këtë dëshirë të veprojë keni besim, po, madje në fjalën në ju, madje derisa të besoni në e tij. mënyrë që të bëni vend për një 23 Dhe tani, ai ua kalon njerëz- pjesë të fjalëve të mia. ve fjalën e tij me anë të engjëjve, 28 Tani, ne do ta krahasojmë ajo vetëm burrave, por edhe fjalën me një afarë. Tani, në grave. Tani, kjo nuk është e gji- qoftë se bëni vend që një bfarë tha; bfëmijëve të vegjël u janë të mund të mbillet në czemrën dhënë fjalë shumë herë, të cilat tuaj, vini re, po të jetë një farë e ngatërrojnë të diturit dhe të vërtetë, ose një farë e mirë, në mësuarit. qoftë se ju nuk e hidhni tej me 24 Dhe tani, vëllezërit e mi të d mosbesimin tuaj, që ju t’i dashur, pasi ju keni dëshiruar kundërshtoni Shpirtit të Zotit, të dini prej meje se ç’duhet të vini re, ajo do të fillojë të fryhet bëni, sepse jeni të pikëlluar dhe në kraharorin tuaj; dhe kur ju të dëbuar—tani unë nuk dëshi- të ndieni këto lëvizje të fryrjes, roj që ju të mendoni se kam ju do të filloni të thoni me veten qëllim t’ju gjykoj vetëm sipas tuaj—Kjo duhet të jetë një farë asaj që është e vërtetë— e mirë, ose që fjala është e mirë, 25 Pasi unë nuk dua të them pasi po fillon të zmadhojë shpi- që ju të gjithë ishit të detyruar rtin tim; po, po fillon të ndriçojë

21a Gjo. 20:29; Heb. 11. b Mt. 11:25; Llu. 10:21; 28a Alma 33:1. b ush Shpresë. 3 Ne. 26:14–16; b Llu. 8:11. c Eth. 12:6. DeB 128:18. c ush Zemër. 23a Joe. 2:28–29. 27a Mr. 11:24. d Mt. 17:20. 349 Alma 32:29–39 ekuptimin tim, po, po fillon të e dini se ka mbirë, se botëkup- jetë e këndshme për mua. timi juaj fillon të ndriçohet dhe 29 Tani vini re, a nuk do t’jua cmendja juaj fillon të zgjerohet. shtonte kjo besimin tuaj? Unë 35 O, atëherë, a nuk është e ju them juve, Po; megjithatë ajo vërtetë kjo? Unë ju them juve, nuk është rritur në një njohuri Po, sepse është adritë; dhe çdo të përsosur. gjë që është dritë, është e mirë 30 Por vini re, ndërsa fara sepse është e dallueshme, pran- fryhet dhe mbin dhe fillon të daj ju duhet ta dini se është e rritet, atëherë ju duhet të thoni mirë; dhe tani vini re, pasi ta se fara është e mirë; meqë vini keni shijuar këtë dritë, a është re, fryhet dhe mbin dhe fillon njohuria juaj e përsosur? të rritet. Dhe tani, vini re, kjo, a 36 Vini re, unë ju them juve, nuk do ta forcojë besimin tuaj? Jo; as nuk duhet të lini mënjanë Po, ajo do ta forcojë besimin besimin tuaj, pasi ju vetëm keni tuaj; pasi ju do të thoni, unë e di ushtruar besimin tuaj, që të se kjo është një farë e mirë; pasi mbillnit farën dhe që të mund vini re, ajo mbin dhe fillon të të bënit provën, që të dinit nëse rritet. fara ishte e mirë. 31 Dhe tani, vini re, a jeni të 37 Dhe vini re, ndërsa pema sigurt se kjo është një farë e fillon të rritet, ju do të thoni: Le mirë? Unë ju them juve, Po; ta ushqejmë me kujdes të madh, meqë çdo farë prodhon, asikurse që të mund të lëshojë rrënjë, që veten e saj. të mund të rritet dhe të na japë 32 Prandaj, në qoftë se një farë frut. Dhe tani vini re, në qoftë rritet, ajo është e mirë, por në se ju e ushqeni me shumë kuj- qoftë se nuk rritet, vini re ajo des, do të lëshojë rrënjë; dhe do nuk është e mirë, prandaj flaket të rritet dhe do të japë frut. tej. 38 Por, në qoftë se e alini pemën 33 Dhe tani, vini re, pasi ju e pas dore dhe nuk mendoni për keni bërë provën dhe e mbollët ta ushqyer, vini re, ajo nuk do farën dhe ajo fryhet, dhe mbin, të lëshojë ndonjë rrënjë; dhe dhe fillon të rritet, ju duhet ta kur të vijë nxehtësia e diellit dini se fara është e mirë. dhe ta përzhisë, pasi ajo nuk ka 34 Dhe tani, vini re, a është rrënjë, ajo fishket dhe thahet; anjohuria juaj e përsosur? Po, dhe ju e shkulni dhe e flakni tej. njohuria juaj është e përsosur 39 Tani, kjo nuk ndodh sepse në atë gjë dhe bbesimi juaj është fara nuk ishte e mirë, as nuk i fjetur; dhe kjo sepse ju e dini, është sepse fruti i saj nuk do të pasi ju e dini se fjala ka fryrë ishte i dëshirueshëm; por është shpirtrat tuaj dhe ju gjithashtu sepse atoka juaj është shterpë

28e ush Kuptuar(it) (të). c ush Mendje. 38a ush Braktisje. 31a Zan. 1:11–12. 35a Gjo. 3:18–21. 39a Mt. 13:5. 34a ush Dije. ush Dritë, dritë b Eth. 3:19. e Krishtit. Alma 32:40–33:3 350 dhe ju nuk do ta ushqeni pemën, KAPITULLI 33 prandaj ju nuk do të mund të keni frutin e saj. Zenosi mësoi që njerëzit duhet të 40 Dhe kështu, në qoftë se ju luten dhe të adhurojnë në të gjitha nuk do ta ushqeni fjalën, duke vendet dhe se gjykimet largohen pritur me një sy besimi te fruti i për shkak të Birit—Zenoku mësoi saj, ju nuk do të mund të vilni se mëshira u vendos për shkak të a kurrë frutin nga pema e jetës. Birit—Moisiu kishte ngritur në 41 Por, në qoftë se ju do ta vendin e shkretë një simbol të Birit ushqeni fjalën, po, do ta ushqeni të Perëndisë. Rreth 74 para K. pemën si të fillojë të rritet, me besimin tuaj, me zell të madh Tani, pasi Alma tha këto fjalë, i dhe me adurim, duke pritur dërguan atij disa lajmëtarë, frutin e saj, do të lëshojë rrënjë; meqë donin të dinin në qoftë se dhe vini re, do të jetë një pemë duhej të besonin në një aPerë- që do të brritet, deri në jetën e ndi, që të mund të merrnin këtë përjetshme. frut për të cilën ai kishte folur, 42 Dhe për shkak të azellit tuaj ose si duhej ta mbillnin bfarën, dhe të besimit tuaj dhe të duri- ose fjalën për të cilën ai kishte mit tuaj me fjalën, duke e folur, e cila ai tha se duhej të ushqyer atë, që ajo të mund të mbillej në zemrat e tyre, ose në lëshojë rrënjë në ju, vini re, ca ç’mënyrë duhej të fillonin të nga ca, ju do të vilni bfrutin e saj ushtronin besimin e tyre. që është shumë i çmueshëm, që 2 Dhe Alma u tha atyre: Vini është më i ëmbël mbi çdo gjë që re, ju thatë se anuk mund ta është e ëmbël dhe që është më i adhuroni Perëndinë tuaj, pasi bardhë nga çdo gjë që është e jeni dëbuar nga sinagogat tuaja. bardhë, po, dhe i kulluar mbi Por vini re, unë ju them juve, në çdo gjë që është e kulluar; dhe qoftë se ju mendoni se nuk ju do të ushqeheni me bollëk mund ta adhuroni Perëndinë, me këtë frut, madje derisa të ju gaboni rëndë dhe duhet të ngopeni, që të mos keni uri, as kërkoni bshkrimet e shenjta; në të mos keni etje. qoftë se ju mendoni se ato jua 43 Atëherë, vëllezërit e mi, ju kanë mësuar këtë gjë, ju nuk i do të korrni shpërblimet e kuptoni ato. besimit tuaj dhe të zellit tuaj 3 A nuk e mbani mend të keni dhe të durimit, dhe të durue- lexuar se çfarë aZenosi, profeti i shmërisë, duke pritur që pema kohëve të vjetra, ka thënë në t’ju japë frut. lidhje me lutjen ose badhurimin?

40a Zan. 2:9; b 1 Ne. 8:10–12. 3a ush Shkrime të 1 Ne. 15:36. 33 1a 2 Ne. 31:21; shenjta—Shkrime 41a ush Durim. Mosia 15:2–4. të shenjta të b Alma 33:23; b Alma 32:28–43. humbura; Zenos. DeB 63:23. 2a Alma 32:5. b ush Adhuroj. 42a ush Zell. b Alma 37:3–10. 351 Alma 33:4–19 4 Pasi ai tha: Ti je i mëshir- ty është gëzimi im; pasi ti ke shëm, O Perëndi, pasi dëgjove larguar prej meje gjykimet e lutjen time, madje edhe kur tua, për shkak të Birit tënd. unë isha në vendin e shkretë; 12 Dhe tani, Alma u tha atyre: po, ti ishe i mëshirshëm kur A u besoni atyre ashkrimeve të unë u luta në lidhje me ata që shenjta që u shkruan nga ata të ishin aarmiqtë e mi dhe ti m’i kohërave të vjetra? ktheve nga ana ime. 13 Vini re, në qoftë se u besoni, 5 Po, O Perëndi dhe ti ishe i ju duhet të besoni çfarë aZenosi mëshirshëm me mua kur të thi- tha; pasi vini re, ai tha: Ti i ke rra nga aara ime; kur të thirra në larguar gjykimet e tua, për lutjen time dhe ti më dëgjove. shkak të Birit tënd. 6 Dhe përsëri, O Perëndi, kur 14 Tani vini re, vëllezërit e mi, u ktheva në shtëpinë time, ti unë dua t’ju pyes nëse i keni më dëgjove në lutjen time. lexuar shkrimet e shenjta. Në 7 Dhe kur u ktheva në adho- qoftë se po, si mund të mos mëzën time, O Zot dhe t’u luta, besoni në Birin e Perëndisë? ti më dëgjove. 15 Pasi është shkruar se ajo 8 Po, ti je i mëshirshëm ndaj vetëm Zenosi shkroi mbi këto fëmijëve të tu, kur të thërrasin gjëra, por edhe bZenoku gjitha- që të dëgjohen prej teje dhe jo shtu foli për këto gjëra— nga njerëzit dhe ti i dëgjon ata. 16 Pasi vini re, ai tha: Ti je 9 Po, O Perëndi, ti ke qenë i zemëruar, O Zot, me këtë i mëshirshëm me mua dhe popull, sepse ata nuk duan të dëgjove thirrjet e mia në mes të kuptojnë mëshirat e tua që ti kuvendeve të tua. u ke dhënë atyre për shkak të 10 Po, dhe ti më dëgjove edhe Birit tënd. kur u adëbova dhe u përbuza 17 Dhe tani, vëllezërit e mi, ju nga armiqtë e mi; po, ti dëgjove e shihni se një profet i dytë i thirrjet e mia dhe u zemërove kohëve të vjetra ka dëshmuar me armiqtë e mi dhe i vizitove për Birin e Perëndisë dhe meqë ata në zemërimin tënd me populli nuk deshi të kuptonte shkatërrim të menjëhershëm. fjalët e tij, e agoditën për vdekje 11 Dhe ti më dëgjove për me gurë. shkak të pikëllimeve të mia 18 Por vini re, kjo nuk është e dhe të çiltërsisë sime; dhe është gjitha; këta nuk janë të vetmit në sajë të Birit tënd që ti ke qenë që folën në lidhje me Birin e i mëshirshëm me mua, prandaj Perëndisë. unë do të të thërras ty në të 19 Vini re, për të foli edhe gjitha vuajtjet e mia, pasi në aMoisiu; po, dhe vini re, një

4a Mt. 5:44. 12a ush Shkrime të Alma 34:7. 5a Alma 34:20–25. shenjta. 17a ush Martir, 7a Mt. 6:5–6; 13a Alma 34:7. martirizim. Alma 34:26. 15a Jakobi 4:4. 19a LiP. 18:15, 18; 10a Alma 32:5. b 1 Ne. 19:10; Alma 34:7. Alma 33:20–34:2 352 bsimbol u cngrit në vendin e këtë fjalë në zemrat tuaja dhe shkretë, që kushdo që do të shi- posa të fillojë të fryhet, po ash- konte në të, të mund të jetonte. tu, ta ushqeni me besimin tuaj. Dhe shumë shikuan dhe jetuan. Dhe vini re, ajo do të bëhet një 20 Por, pak e kuptuan dome- pemë bqë rritet në ju, deri në thënien e atyre gjërave dhe kjo jetën e përjetshme. Dhe atëhe- për shkak të ngurtësisë së ze- rë, dhëntë Perëndia që cbarrat mrave të tyre. Por, pati shumë tuaja të jenë të lehta, nëpërmjet që ishin kaq të ngurtësuar, sa gëzimit të Birit të tij. Dhe madje nuk donin të shikonin, prandaj të gjithë këtë ju mund ta bëni ata mbaruan. Tani arsyeja që në qoftë se doni. Amen. ata nuk donin të shikonin është se nuk besonin se ai do t’i KAPITULLI 34 ashëronte ata. 21 O vëllezër të mi, në qoftë se Amuleku dëshmon që fjala është në ju mund të shëroheshit vetëm Krisht për shpëtimin—Në qoftë se duke i hedhur sytë diçkaje që të nuk bëhet një shlyerje, i gjithë nje- shëroheshit, a nuk do t’i hidh- rëzimi duhet të vdesë—I tërë ligji nit sytë me të shpejtë, apo do i Moisiut shënon në drejtim të sa- të ngurtësonit zemrat tuaja në krificës së Birit të Perëndisë— mosbesim dhe do të ishit përta- Plani i përjetshëm i shëlbimit bazo- cë sa të mos i hidhnit sytë e het në besim dhe pendim—Lutuni kështu të mbaronit? për bekime tokësore dhe shpirtërore 22 Në qoftë se është kështu, —Kjo jetë është koha që njerëzit të mjerimi do të vijë mbi ju; por përgatiten të takohen me Perëndinë në qoftë se jo, atëherë hidhni —Punoni për shpëtimin tuaj me sytë dhe afilloni të besoni në frikë para Perëndisë. Rreth 74 Birin e Perëndisë, se ai do të para K. vijë të shëlbejë popullin e tij dhe se ai do të vuajë dhe do të Dhe tani ndodhi që pasi Alma u vdesë që të bshlyejë mëkatet e tha atyre këto fjalë, u ul përdhe tyre; dhe se ai do të cngrihet dhe aAmuleku u ngrit dhe filloi përsëri nga të vdekurit, që do t’i mësonte ata, duke thënë: të shkaktojë dringjalljen, që të 2 Vëllezërit e mi, unë mendoj gjithë njerëzit do të qëndrojnë se është e pamundur që ju të para tij për t’u gjykuar, sipas mos dini gjë mbi gjërat që u eveprave të tyre, ditën e fundit folën në lidhje me ardhjen e dhe të gjykimit. Krishtit i cili mësohet prej nesh 23 Dhe tani, vëllezërit e mi, të jetë Biri i Perëndisë; po, unë e unë dëshiroj që ju ta ambillni di se akëto gjëra u janë mësuar

19b Num. 21:9; 22a Alma 32:27–28. b Alma 32:41; 2 Ne. 25:20; b Alma 22:14; 34:8–9. DeB 63:23. Mosia 3:15. c ush Ringjallje. c Alma 31:38. c Gjo. 3:14; d Alma 11:44. 34 1a Alma 8:21. Hel. 8:14–15. e ush Vepra. 2a Alma 16:13–21. 20a 1 Ne. 17:40–41. 23a Alma 33:1; 34:4. 353 Alma 34:3–14 juve me shumicë, para shkëpu- ndisë së Amshuar, duhet të tjes suaj nga ne. bëhet një shlyerje, përndryshe 3 Dhe siç keni dëshiruar nga i tërë njerëzimi do të mbarojë vëllai im i dashur që t’ju bënte patjetër; po, të gjithë janë të të ditur se çfarë duhet të bëni, ngurtësuar, po, të gjithë kanë për shkak të pikëllimeve tuaja; crënë dhe kanë humbur dhe dhe ai ju foli disi për t’ju përga- duhet të mbarojnë po të mos titur mendjet; po, dhe ai ju ka ishte për shlyerjen që është e nxitur në besim dhe durim— nevojshme të bëhet. 4 Po, madje që të keni kaq shu- 10 Pasi është e nevojshme të më besim, sa madje ta ambillni bëhet një aflijim i madh dhe i fjalën në zemrat tuaja, që të fundit; po, jo një flijim i njeriut, mund të provoni mirësinë e saj. as i kafshës, as i ndonjë lloj 5 Dhe ne kemi parë që pyetja e shpendi, pasi nuk do të jetë madhe që është në mendjet një flijim njerëzor; por duhet të tuaja, është nëse fjala është në jetë një bflijim i cpafundëm dhe Birin e Perëndisë, ose nëse nuk i përjetshëm. do të ketë Krisht. 11 Tani nuk ka njeri që mund 6 Dhe ju gjithashtu patë se të bëjë fli gjakun e tij, për të vëllai im ju provoi, në shumë shlyer mëkatet e një tjetri. Tani, raste, se afjala është në Krisht në qoftë se një njeri vret, vini re, drejt shpëtimit. ligji ynë që është një ligj i adrejtë, 7 Vëllai im citoi fjalët e Zenosit, a do t’ia merrte jetën vëllait të se shëlbimi vjen nëpërmjet tij? Unë ju them juve, Jo. Birit të Perëndisë, si edhe fjalët 12 Por ligji kërkon jetën e atij e Zenokut; dhe ai iu referua që ka bërë avrasjen; prandaj nuk edhe Moisiut, për të provuar se mund të ketë asgjë më pak se një këto gjëra janë të vërteta. shlyerje të pafundme që do të 8 Dhe tani, vini re, unë vetë do mjaftonte për mëkatet e botës. t’ju adëshmoj se këto gjëra janë 13 Prandaj është e nevojshme të vërteta. Vini re, unë ju them, që të bëhet një flijim i madh se unë e di se Krishti do të vijë dhe i fundit dhe pastaj të ketë, mes fëmijëve të njerëzve, për të ose është e përshtatshme që të marrë përsipër shkeljet e popu- ketë një andalim të derdhjes së llit të tij dhe se ai do të bshlyejë gjakut; atëherë bligji i Moisiut për mëkatet e botës; pasi Zoti do të plotësohet; po, do të Perëndi e ka thënë atë. plotësohet tërësisht, çdo pikë 9 Pasi është e nevojshme që dhe presje dhe asgjë nuk do të një ashlyerje duhet bërë; pasi, braktiset. sipas bplanit të madh të Perë- 14 Dhe vini re, ky është i tërë

4a Alma 33:23. Mois. 6:62. 11a LiP. 24:16; 6a Gjo. 1:1, 14. c ush Rënie e Adamit Mosia 29:25. 8a ush Dëshmoj. dhe e Evës. 12a ush Dënim kapital; b ush Shlyej, shlyerje. 10a Mois. 5:6–7. Vrasje. 9a Alma 33:22. b ush Sakrificë. 13a 3 Ne. 9:17, 19–20. b Alma 12:22–33; c 2 Ne. 9:7. b 3 Ne. 15:5. Alma 34:15–28 354 akuptimi i bligjit, çdo pjesë e në fushat tuaja, po, për të gjitha vogël duke vënë në dukje atë grigjat tuaja. cflijim të madh dhe të fundit; 21 aPërgjërojuni atij në shtëpitë dhe ai flijim i madh dhe i fundit tuaja, po, për të gjithë pjesëtarët do të jetë Biri i Perëndisë, po, i e familjes suaj, si në mëngjes, pafund dhe i përjetshëm. në mesditë dhe në mbrëmje. 15 Dhe kështu, ai do t’u sjellë 22 Po, përgjërojuni atij kundër ashpëtim të gjithë atyre që do të fuqisë së armiqve tuaj. besojnë në emrin e tij; pasi ky 23 Po, apërgjërojuni atij kundër është qëllimi i këtij flijimi të bdjallit i cili është armik i gjithë fundit, për të sjellë zemrën e cdrejtësisë. mëshirës, e cila e mund drejtë- 24 Përgjërojuni atij për bere- sinë dhe u sjell njerëzve mjete qetin e fushave tuaja, që ai t’ju që ata të mund të kenë besim sjellë begati. deri në pendim. 25 Përgjërojuni atij për tufat e 16 Dhe kështu amëshira mund fushave tuaja, që ato të mund të kënaqë kërkesat e bdrejtësisë të shtohen. dhe i rrethon me krahët e sigu- 26 Por, kjo nuk është e gjitha; risë, ndërsa ai që nuk ushtron ju duhet të derdhni shpirtrat besim deri në pendim, qëndron tuaj në adhomëzat tuaja dhe në i ekspozuar para tërë ligjit të vendet tuaja të fshehta dhe në kërkesave të cdrejtësisë; pran- vendin tuaj të shkretë. daj vetëm atij që ka besim deri 27 Po, dhe kur ju të mos i në pendim do t’i realizohet përgjëroheni Zotit, le të jenë dplani i madh, i përjetshëm i azemrat tuaja bplot, të hapura shëlbimit. në lutje tek ai vazhdimisht, për 17 Prandaj, Perëndia dhëntë mirëqenien tuaj dhe gjithashtu që ju, vëllezërit e mi, të mund të për mirëqenien e atyre që janë filloni të ushtroni abesimin tuaj rreth e përqark jush. në pendim, që ju të filloni të 28 Dhe tani vini re, vëllezërit e bthërritni në emrin e tij të shenj- mi të dashur, unë ju them juve të, që ai të ketë mëshirë për ju; të mos mendoni se kjo është e 18 Po, përgjërojuni atij për gjitha; sepse, pasi t’i keni bërë mëshirë; pasi ai është i fuqishëm të gjitha këto gjëra, në qoftë se të shpëtojë. ju nuk ndihmoni anevojtarët 19 Po, përuluni dhe vazhdoni dhe të zhveshurit dhe nuk vizi- në lutje ndaj atij. toni të sëmurët dhe të mjeruarit 20 Përgjërojuni atij kur të jeni dhe bnuk u jepni nga gjëja juaj,

14a Alma 30:3. d ush Plan i shëlbimit. Drejtësi. b ush Ligj i Moisiut. 17a ush Besim. 26a Mt. 6:5–6. c DeB 138:35. b ush Lutje. 27a ush Zemër. 15a ush Shpëtim. 21a Psa. 5:1–3; b ush Përsiat. 16a ush Mëshirshëm (i), 3 Ne. 18:21. 28a ush Varfër (i). mëshirë. 23a 3 Ne. 18:15, 18. b ush Lëmoshë, b ush Drejtësi. b ush Djall. dhënie lëmoshe. c Alma 12:32. c ush Drejtë (i), 355 Alma 34:29–36 në qoftë se keni, atyre që kanë ni ditën e bpendimit tuaj deri nevojë—unë ju them juve, në në fund; pasi pas kësaj dite qoftë se ju nuk bëni ndonjë nga të jetës që na është dhënë për këto gjëra, vini re, clutja juaj t’u përgatitur për përjetësi, është e dkotë dhe nuk ju vlen vini re, në qoftë se ne nuk e për asgjë dhe ju jeni si hipokri- përdorim më mirë kohën tonë tët që mohojnë besimin. ndërsa jemi në këtë jetë, atëhe- 29 Prandaj, në qoftë se ju nuk rë vjen cnata e derrësirës, gjatë mbani mend që të jeni abamirës, së cilës nuk mund të kryhet ju jeni si zgjyra që hidhet tej asnjë punë. nga shkrirësit (pasi nuk ka asnjë 34 Ju nuk mund të thoni kur të vlerë) dhe shkelet nën këmbën çoheni në atë akrizë të tmerr- e njerëzve. shme, se unë do të pendohem, 30 Dhe tani, vëllezërit e mi, se do të kthehem te Perëndia unë do të doja që pasi keni im. Jo, ju nuk do të mund ta dëgjuar kaq shumë dëshmi, thoni këtë; pasi i njëjti shpirt duke parë që shkrimet e shenj- që zotëron trupat tuaj në kohën ta i dëshmojnë këto gjëra, ejani që ju largoheni nga kjo jetë, i dhe sillni afryte të pendimit. njëjti shpirt do të ketë fuqi të 31 Po, unë do të doja që ju të zotërojë trupin tuaj në atë botë vini dhe të mos ngurtësoni më të përjetshme. zemrat tuaja; pasi vini re, tani 35 Pasi vini re, në qoftë se e është koha dhe adita e shpëti- keni shtyrë ditën e pendimit mit tuaj; dhe prandaj, në qoftë tuaj madje deri në vdekje, vini se ju do të pendoheni dhe nuk re, ju i jeni anënshtruar shpirtit do të ngurtësoni zemrat tuaja, të djallit, i cili ju bvulos si të plani i madh i shëlbimit do të tijët; prandaj, Shpirti i Zotit realizohet menjëherë për ju. është larguar prej jush dhe nuk 32 Pasi vini re, kjo jetë është ka më vend në ju dhe djalli koha për njerëzit që të apërgati- ka gjithë fuqinë mbi ju; dhe ten të takohen me Perëndinë; kjo është gjendja e fundit e të po, vini re, dita e kësaj jete është ligjve. dita për njerëzit që të kryejnë 36 Dhe këtë e di, pasi Zoti ka punët e tyre. thënë se nuk do të banojë në 33 Dhe tani, sikurse ju thashë tempuj ajo të shenjtë, por ai më parë, pasi keni pasur kaq banon në zemrat e të bdrejtëve; shumë dëshmi, si rrjedhim, ju po, dhe ai ka thënë edhe se të lutem shumë që të mos ae shty- drejtët do të ulen në mbretërinë

28c Mt. 15:7–8. 33a Hel. 13:38; 34a Alma 40:13–14. d Moro. 7:6–8. DeB 45:2. 35a 2 Ne. 28:19–23. 29a ush Dashuri b ush Pendohem, b 2 Ne. 9:9. hyjnore. pendim. 36a Mosia 2:37; 30a Mt. 3:8; Alma 13:13. c Gjo. 9:4; DeB 45:17. Alma 7:21; 31a Rom. 13:11–12. d ush Errësirë, Hel. 4:24. 32a 2 Ne. 2:21; shpirtërore; Vdekje, b ush Drejtë (i), Alma 12:24; 42:4–6. shpirtërore. Drejtësi. Alma 34:37–35:6 356 e tij, për të mos dalë më kurrë, mund të pushoni nga të gjitha por rrobat e tyre do të zbardhen pikëllimet tuaja. nëpërmjet gjakut të Qengjit. 37 Dhe tani, vëllezërit e mi të KAPITULLI 35 dashur, dëshiroj që ju t’i mbani mend këto gjëra dhe që të apu- Predikimi i fjalës shkatërron dredhi- noni për shpëtimin tuaj me frikë të e Zoramitëve—Ata përjashtojnë para Perëndisë, që ju të mos ata që janë kthyer në besim, të cilët mohoni më ardhjen e Krishtit. bashkohen atëherë me popullin e 38 Që ju të mos aluftoni më Amonit në Jershon—Alma dë- kundër Frymës së Shenjtë, por shpërohet për shkak të ligësisë së që ta merrni atë dhe të merrni njerëzve. Rreth 74 para K. mbi vete bemrin e Krishtit; që të përuleni, madje deri në pluhur Tani ndodhi që pasi Amuleku dhe të cadhuroni Perëndinë, në mbaroi së thëni këto fjalë, ata u çfarëdolloj vendi që të jeni, në larguan nga turma e popullit dhe shpirt dhe në vërtetësi; dhe të shkuan në vendin e Jershonit. jetoni çdo ditë me dfalënderime 2 Po, dhe vëllezërit e tjerë, për mëshirat dhe bekimet e pasi predikuan fjalën mes Zo- shumta që ai ju jep. ramitëve, gjithashtu shkuan në 39 Po, dhe unë po ju këshilloj, vendin e Jershonit. vëllezërit e mi, që të jeni gjith- 3 Dhe ndodhi që pasi pjesa më një avigjilentë në lutje, që të e respektuar e Zoramitëve u mos drejtoheni nga btundimet e këshilluan me njëri-tjetrin në djallit, që ai të mos t’ju mposhtë, lidhje me fjalët që iu predikuan që ju të mos bëheni të nën- atyre, ata u zemëruan për shtruarit e tij në ditën e fundit; shkak të fjalës, pasi u shkatë- pasi vini re, ai nuk ju shpërblen rronte adredhitë e tyre; prandaj, me casgjë të mirë. nuk do t’ua vinin veshin fjalëve. 40 Dhe tani, vëllezërit e mi të 4 Dhe ata çuan fjalë që të gjithë dashur, unë do t’ju këshilloj të njerëzit e atij vendi të mblidhe- kini adurim dhe të përballoni shin së bashku, që të këshillo- çdo lloj pikëllimi; që të mos heshin me ta në lidhje me fjalët bshani kundër atyre që ju dëboj- që u folën. në për shkak të varfërisë suaj 5 Tani, sunduesit e tyre dhe të madhe, përndryshe do të priftërinjtë e tyre dhe mësuesit e bëheni mëkatarë si ata; tyre, nuk ia bënë të ditur popu- 41 Por të keni durim dhe të llit dëshirat e tyre; por zbuluan duroni ato pikëllime, me shpre- fshehtas mendjet e popullit. së, të vendosur se një ditë do të 6 Dhe ndodhi që pasi zbuluan

37a Fil. 2:12. ush Mirënjohës, c Alma 30:60. 38a ush Grindje. falënderime, dhënie 40a ush Durim. b Mosia 5:8; Alma 5:38. falënderimi. b DeB 31:9. c ush Adhuroj. 39a ush Ruaj, roje. 35 3a ush Intriga të d Psa. 69:30; DeB 59:7. b ush Tundoj, tundim. priftërinjve. 357 Alma 35:7–16 mendjet e të gjithë popullit, ata të gjykatësve mbi popullin e që ishin në favor të fjalëve që u Nefit. folën nga Alma dhe nga vëlle- 13 Dhe njerëzit e Amonit u zërit e tij, u dëbuan nga ai nisën nga toka e Jershonit dhe vend; dhe ata qenë shumë; dhe arritën në tokën e Melekut, dhe ata gjithashtu shkuan në ven- bënë vend në tokën e Jershonit din e Jershonit. për ushtritë Nefite, që të mund 7 Dhe ndodhi që Alma dhe të luftonin me ushtritë e Lama- vëllezërit e tij u shërbyen atyre. nitëve dhe ushtritë e Zoramitë- 8 Tani, populli i Zoramitëve u ve; dhe kështu filloi një luftë zemërua me njerëzit e Amonit mes Lamanitëve dhe Nefitëve, që ishin në Jershon dhe krye- në vitin e tetëmbëdhjetë të sundimtari i Zoramitëve, pasi mbretërimit të gjykatësve; dhe ishte njeri shumë i keq, u dër- këtu më poshtë, do të jepet një goi fjalë njerëzve të Amonit, se arrëfim i luftërave të tyre. dëshironte që ata të dëbonin 14 Dhe Alma dhe Amoni, dhe nga toka e tyre të gjithë ata që vëllezërit e tyre, si edhe dy bijtë kishin vajtur prej tyre në tokën e Almës u kthyen në tokën e e tyre. Zarahemlës, pasi qenë vegla në 9 Dhe ai bëri shumë kërcënime duart e Perëndisë, që t’i bënin kundër tyre. Dhe tani njerëzit e ashumë nga Zoramitët të pendo- Amonit nuk u frikësuan nga hen; dhe aq sa u penduan, aq u fjalët e tyre; prandaj nuk i dë- dëbuan nga toka e tyre; por ata buan, por pranuan të gjithë të kanë toka për trashëgimin e tyre varfërit e Zoramitëve që shku- në tokën e Jershonit dhe morën an tek ata; dhe ata i aushqyen armët për të mbrojtur veten dhe i veshën, dhe u dhanë toka dhe bashkëshortet e tyre dhe për trashëgimin e tyre, dhe u fëmijët, dhe tokat e tyre. shërbyen atyre sipas nevojave 15 Tani Alma, duke qenë i të tyre. pikëlluar për paudhësinë e po- 10 Tani, kjo gjë i shpuri Zora- pullit të tij, po, për luftërat dhe mitët në zemërim kundër nje- për gjakderdhjet dhe për grin- rëzve të Amonit; dhe ata filluan djet që bëheshin mes tyre; dhe të përzihen me Lamanitët dhe pasi shkoi për të njoftuar fjalën filluan t’i nxitnin ata gjithashtu ose pasi çoi për të njoftuar fjalën në zemërim kundër tyre. mes gjithë njerëzve në çdo qytet; 11 Dhe kështu Zoramitët dhe dhe duke parë se zemrat e nje- Lamanitët filluan të bëjnë për- rëzve filluan të ngurtësoheshin gatitje për luftë kundër njerëz- dhe që ata filluan të afyhen ve të Amonit, si edhe kundër për shkak të rreptësisë së fjalës, Nefitëve. zemra e tij u pikëllua shumë. 12 Dhe kështu mbaroi viti i 16 Prandaj, ai bëri që djemtë e shtatëmbëdhjetë i mbretërimit tij të mblidheshin tok së bashku,

9a Mosia 4:26. 13a Alma 43:3. 15a ush Braktisje. ush Mirëqenie. 14a Alma 35:6. Alma 36:1–8 358 që ai të mund t’u jepte veç e veç i Jakobit; dhe ai me siguri i çliroi secilit adetyrën e tij, në lidhje me ata nga fatkeqësitë e tyre. gjërat që kanë të bëjnë me drej- 3 Dhe tani, O biri im Helaman, tësinë. Dhe ne kemi një rrëfim vër re, ti je në rininë tënde dhe të urdhërimeve të tij, të cilat ai prandaj unë të lutem shumë, që ua dha, sipas analit të tij. ti të dëgjosh fjalët e mia dhe të mësosh prej meje; pasi unë e di se kushdo që vë besimin e tij Urdhërimet e Almës drejtuar në Perëndi, do të përkrahet birit të tij Helamanit. në asprovat e tij dhe në vështi- Përfshin kapitujt 36 dhe 37. rësitë e tij dhe në mjerimet e tij dhe do të bngrihet në ditën e fundit. KAPITULLI 36 4 Dhe nuk do të doja që ti të mendosh që këto gjëra i adi nga Alma i dëshmon Helamanit për vetja ime—jo materialisht, por kthimin e tij në besim, pasi pa një shpirtërisht, jo nga mendja e engjëll—Ai vuajti dhembjet e një bmishit, por nga Perëndia. shpirti të mallkuar; ai thirri në 5 Tani, vër re, unë të them ty, emrin e Jezusit dhe atëherë lindi po të mos kisha alindur nga Pe- nga Perëndia—Gëzimi i ëmbël rëndia, unë bnuk do t’i dija këto mbushi shpirtin e tij—Ai pa grupe gjëra; por Perëndia më bëri t’i di engjëjsh duke i thurur lavdi Perë- këto gjëra nëpërmjet gojës së en- ndisë—Shumë të kthyer në besim gjëllit të tij të shenjtë, megjithëse shijuan dhe panë, ashtu sikurse ai unë nuk isha i cdenjë për to; shijoi dhe pa. Rreth 74 para K. 6 Pasi, unë shkoja me të bijtë e aBiri im, vëru veshin fjalëve të Mosias, duke u përpjekur të mia; pasi të betohem se derisa ashkatërronim kishën e Perë- ti do të zbatosh urdhërimet e ndisë; por vër re, Perëndia dë- Perëndisë, do të përparosh në rgoi engjëllin e tij të shenjtë, që tokë. të na ndalonte gjatë udhës. 2 Unë doja që ti të bësh sikurse 7 Dhe vër re, ai na foli si të ishte kam bërë unë, duke kujtuar zëri i një rrufeje dhe e gjithë robërinë e etërve tanë, pasi ata toka au drodh nën këmbët tona; qenë në arobëri dhe askush nuk dhe ne të gjithë ramë përdhe, mund t’i çlironte përveçse të pasi bfrika e Zotit erdhi mbi ne. ishte bPerëndia i Abrahamit dhe 8 Por vër re, zëri më tha mua: Perëndia i Isakut dhe Perëndia Ngrihu. Dhe unë u ngrita dhe

16a ush Kujdestar, b Mosia 23:21–22. b Alma 26:21–22. kujdestari. 4a 1 Kor. 2:11; c ush Denjë (i), 36 1a Hel. 5:9–14. Alma 5:45–46. denjësi. 2a Mosia 23:23; ush Dije. 6a Mosia 27:10. 24:17–21. b ush Mishtor. 7a Mosia 27:18. b Eks. 3:6; 5a ush Lindur (i) b ush Frikë—Frikë Alma 29:11. përsëri, lindur (i) nga Perëndia. 3a Rom. 8:28. nga Perëndia. 359 Alma 36:9–20 qëndrova më këmbë, dhe pashë në fund, kaq të mëdha kishin engjëllin. qenë paudhësitë e mia, saqë 9 Dhe ai më tha mua: Në qoftë vetëm mendimi se do të dilja në se ti do që të shkatërrosh vet- praninë e Perëndisë tim, tortu- veten, mos kërko më të shkatë- ronte shpirtin tim me një tmerr rrosh kishën e Perëndisë. të papërshkrueshëm. 10 Dhe ndodhi që unë rashë 15 Oh, mendoja, sikur a të përdhe dhe për hapësirën e atri mund të dëbohesha dhe të shu- ditëve dhe tri netëve nuk mund hesha si në shpirt ashtu dhe në të hapja gojën, as që mund të trup, që të mos dilja të qëndroja lëvizja gjymtyrët e mia. në praninë e Perëndisë tim, për 11 Dhe engjëlli më tha edhe t’u gjykuar për bveprat e mia. gjëra të tjera që u dëgjuan nga 16 Dhe tani, për tri ditë dhe vëllezërit e mi, por unë nuk i tri net u torturova, madje edhe dëgjova ato, pasi kur unë dë- me dhembjet e një shpirti të gjova fjalët—Në qoftë se ti do amallkuar. që të shkatërrosh vetveten, mos 17 Dhe ndodhi që ndërsa isha kërko më të shkatërrosh kishën ashtu i torturuar me mundim e Perëndisë—unë u godita nga pasi isha angacmuar nga kujti- një frikë dhe çudi kaq e madhe mi i mëkateve të mia të shumta, që ndoshta unë do të shkatërro- vini re, m’u kujtua se kisha hesha, saqë rashë përdhe dhe dëgjuar atin tim duke u profeti- nuk dëgjova më. zuar njerëzve në lidhje me 12 Por unë u torturova nga ardhjen e një Jezu Krishti, një një mundim i apërjetshëm, pasi Biri të Perëndisë, për të shlyer shpirti im qe ngacmuar në shka- mëkatet e botës. llën më të lartë dhe brengosur 18 Tani, ndërsa mendja ime nga të gjitha mëkatet e mia. po më përqendrohej në këtë 13 Po, m’u kujtuan të gjitha mendim, thirra brenda zemrës mëkatet dhe paudhësitë e mia sime: O Jezus, ti Biri i Perëndi- për të cilat unë po amundohe- së, ki mëshirë mbi mua që jam sha me dhimbjet e ferrit; po, anë vrerin e hidhësirës dhe që unë pashë se isha rebeluar jam rrethuar nga bzinxhirët e kundër Perëndisë tim dhe se përjetshëm të vdekjes. nuk kisha zbatuar urdhërimet 19 Dhe tani vini re, kur e tij të shenjta. mendova këtë nuk munda t’i 14 Po, dhe se kisha vrarë shu- kujtoj më dhembjet e mia; po, më prej fëmijëve të tij, ose më nuk isha më i angacmuar nga mirë të them i kisha udhëhequr kujtimi i mëkateve të mia. ata drejt shkatërrimit; po, dhe 20 Dhe oh, çfarë agëzimi dhe

10a Mosia 27:19–23. DeB 1:9–10. b 2 Ne. 9:45; 28:22; 12a DeB 19:11–15. 16a ush Mallkim. Alma 12:11; 13a ush Faj. 17a 2 Kor. 7:10. Mois. 7:26. 15a Zbu. 6:15–17; 18a dmth në brerje të 19a ush Faj. Alma 12:14. jashtëzakonshme të 20a ush Gëzim. b Alma 41:3; ndërgjegjes. Alma 36:21–29 360 çfarë drite të mrekullueshme ai më dha, vër re, shumë kanë pashë; po, shpirti im më ishte lindur nga Perëndia dhe kanë mbushur me një gëzim po aq të shijuar, sikurse kam shijuar madh, sa kishte qenë dhembja unë, dhe kanë parë me sytë e ime! tyre, sikurse kam parë unë; 21 Po, unë të them ty biri im se prandaj ata i dinë këto gjëra, nuk mund të ketë asgjë aq the- për të cilat kam folur, sikurse i rëse dhe aq të hidhur, sa ishin di unë dhe njohuria që kam dhembjet e mia. Po, dhe po ta është e Perëndisë. them përsëri, biri im, se nga ana 27 Dhe jam përkrahur në tjetër, nuk mund të ketë asgjë sprova dhe në shqetësime të çdo kaq të mrekullueshme dhe kaq lloji, po, dhe në të gjitha llojet e të ëmbël, sa ishte gëzimi im. fatkeqësive; po, Perëndia më 22 Po, mendova se pashë, shpëtoi nga burgu, nga robëria madje sikurse ati ynë, aLehi, pa dhe nga vdekja; po, dhe unë Perëndinë të ulur në fronin e tij vë besimin tim në të dhe ai të rrethuar nga grupe të panu- gjithnjë do të më açlirojë. mërta engjëjsh, duke kënduar 28Dheediseaidotëmë dhe lavdëruar Perëndinë e tyre; angrejë në ditën e fundit, që të po, dhe shpirti im donte që të banoj me të në blavdi; po, dhe ishte aty. do ta lavdëroj atë përgjithmonë, 23 Por vër re, gjymtyrët e mia pasi ai i cnxori etërit tanë nga morën përsëri afuqinë e tyre dhe Egjipti dhe ai i përpiu dEgji- unë u ngrita më këmbë dhe u ptianët në Detin e Kuq; dhe ai i tregova njerëzve se kisha blindur udhëhoqi ata nëpërmjet fuqisë nga Perëndia. së tij në tokën e premtuar; po, 24 Po, dhe që atëherë madje dhe ai i çliroi ata nga skllavëria deri tani, unë kam punuar pa dhe robëria herë pas here. pushim që të sjell shpirtra në 29 Po, dhe ai gjithashtu i nxori pendim; që të mund t’i sjell etërit tanë nga toka e Jeruzale- të a shijojnë prej gëzimit të mit; dhe ai gjithashtu i çliroi jashtëzakonshëm të cilin unë ata nëpërmjet fuqisë së tij të shijova; që edhe ata të lindin pafundme, nga arobëria dhe nga nga Perëndia dhe të bmbushen skllavëria, nga koha në kohë, me Frymën e Shenjtë. madje deri në ditën e sotme; 25 Po, dhe tani vër re, O biri dhe unë e kam mbajtur gjithnjë im, Zoti më jep një gëzim jash- në kujtesë skllavërinë e tyre; po tëzakonisht të madh në frytin e ashtu dhe ti duhet ta mbash në punëve të mia; kujtesë, sikurse unë, skllavërinë 26 Pasi për shkak të afjalës që e tyre.

22a 1 Ne. 1:8. 24a 1 Ne. 8:12; 28a 3 Ne. 15:1. 23a Mois. 1:10. Mosia 4:11. b ush Lavdi. b Alma 5:14. b 2 Ne. 32:5; 3 Ne. 9:20. c Eks. 12:51. ush Lindur (i) ush Frymë e Shenjtë. d Eks. 14:26–27. përsëri, lindur (i) 26a Alma 31:5. 29a Mosia 24:17; 27:16; nga Perëndia. 27a Psa. 34:17. Alma 5:5–6. 361 Alma 36:30–37:8 30 Por vër re, biri im, kjo nuk që kanë analet e shkrimeve të është e gjitha; pasi ti duhet shenjta në to, të cilat kanë gje- të dish, sikurse e di unë, që nealogjinë e të parëve tanë, apër aq sa ti do të zbatosh ur- madje që nga fillimi— dhërimet e Perëndisë, ti do të 4 Vër re, u profetizua nga etë- përparosh në tokë; dhe duhet rit tanë se ato duhet të mbahen të dish gjithashtu se për aq sa ti dhe të kalojnë nga një brez në nuk do të zbatosh urdhërimet tjetrin, të mbahen dhe të ruhen e Perëndisë, ti do të përjashto- nga dora e Zotit, derisa ato të hesh nga prania e tij. Tani, kjo shkojnë në çdo komb, fis, gjuhë është sipas fjalës së tij. dhe popull, që ata të dinë mbi amisteret që ato përmbajnë. 5 Dhe tani vër re, në qoftë KAPITULLI 37 se ato mbahen, ato duhet ta ruajnë shkëlqimin e tyre; po, Fletët e tunxhit dhe shkrimet e dhe ato do ta ruajnë shkëlqimin tjera të shenjta ruhen për të sjellë e tyre; po, si dhe të gjitha fletët shpirtra në shpëtim—Jareditët u që përmbajnë atë që është shkatërruan për shkak të ligësisë së shkrim i shenjtë. tyre—Betimet dhe marrëveshjet e 6 Tani, ti mund të mendosh se fshehta të tyre nuk duhet të dihen kjo është amarrëzi nga ana ime; nga populli—Këshillohu me Zotin por vër re, unë të them ty se për çdo veprim që do të bësh— nëpërmjet gjërave të bvogla dhe Sikurse Liahona udhëhoqi Nefitët, të thjeshta gjëra të mëdha bëhen; kështu fjala e Krishtit i udhëheq dhe shpeshherë mjetet e thjeshta njerëzit drejt jetës së përjetshme. ngatërrojnë të urtët. Rreth 74 para K. 7 Dhe Zoti Perëndi vepron me Dhe tani, biri im Helaman, anë të amjeteve, që të realizojë unë po të urdhëroj të marrësh qëllimet e tij të mëdha dhe aanalet që m’u bbesuan mua; të përjetshme; dhe me mjete 2 Dhe po të urdhëroj gjithash- fare të bvogla Zoti i ngatërron tu, që të mbash një anal të këtij të urtët dhe realizon shpëtimin populli, ashtu sikurse kam bërë e shumë shpirtrave. mbi fletët e Nefit dhe t’i mbash 8 Dhe tani, ka qenë urtësi në të shenjta të gjitha këto gjëra Perëndinë që këto gjëra të ru- që unë kam mbajtur, madje hen; pasi vër re, ato kanë azgje- ashtu siç i mbajta unë ato; pasi ruar kujtesën e këtij populli, po, mbahen për një qëllim të aurtë. dhe kanë bindur shumë nga ata 3 Dhe këto afletë prej tunxhi, për gabimin e udhëve të tyre që përmbajnë këto gdhendje dhe i kanë sjellë ata në njohurinë

30a 2 Ne. 1:9–11; Alma 37:9–12. b 1 Ne. 16:28–29; Alma 50:19–22. 3a 1 Ne. 5:10–19. DeB 64:33; 123:15–17. 37 1a Alma 45:2–8. ush Fletë tunxhi. 7a Isa. 55:8–9. b Mosia 28:20. 4a ush Mistere të b 2 Mbr. 5:1–14. 2a Enosi 1:13–18; Perëndisë. 8a 2 Tim. 3:15–17; FeM. 1:6–11; 6a 1 Kor. 2:14. Mosia 1:3–5. Alma 37:9–18 362 e Perëndisë së tyre deri në cpërparoni në tokë—por në shpëtimin e shpirtrave të tyre. qoftë se ju nuk i zbatoni urdhë- 9 Po, unë të them ty se po të rimet e tij, do të përjashtoheni mos aishte për këto gjëra që nga prania e tij. këto anale përmbajnë, që janë 14 Dhe tani mbaj mend biri im në këto fletë, Amoni dhe vëlle- se Perëndia të ka abesuar ty me zërit e tij, nuk do të mund të këto gjëra që janë të bshenjta, që bbindnin kaq mijëra Lamanitë ai i ka mbajtur të shenjta dhe për traditat e gabuara të etërve gjithashtu që ai do t’i mbajë të tyre; po, këto anale dhe cfjalët dhe do t’i ruajë për një qëllim e tyre i sollën ata në pendim; të curtë në të, që të mund t’u domethënë ato i sollën ata në tregojë brezave të ardhshëm njohurinë e Zotit, Perëndisë së fuqinë e tij. tyre dhe të gëzohen në Jezu 15 Dhe tani vër re, unë po Krishtin, Shëlbuesin e tyre. të them nëpërmjet shpirtit të 10 Dhe kush e di, në qoftë se profecisë se në qoftë se ti shkel ato nuk do të jenë mjetet që të urdhërimet e Perëndisë, vër re, sjellin në njohurinë e Shëlbuesit këto gjëra që janë të shenjta, do të tyre shumë mijëra prej tyre, të merren prej teje nëpërmjet po, dhe gjithashtu shumë mijëra fuqisë së Perëndisë dhe ti do t’i prej vëllezërve tanë kokëfortë, dorëzohesh Satanit, që ai të të Nefitëve të cilët tani po ngurtë- kalojë në shoshë, si byk në erë. sojnë zemrat e tyre në mëkat 16 Por, në qoftë se ti zbaton dhe në paudhësi? urdhërimet e Perëndisë dhe bën 11 Tani, këto mistere nuk më me këto gjëra që janë të shenjta janë bërë krejtësisht të ditura; sipas asaj që të urdhëron Zoti, prandaj nuk do të hyj në hollësi. (pasi ti duhet t’i kërkosh Zotit 12 Dhe do të më mjaftojë për të gjitha gjërat që duhet të vetëm të them se ato ruhen për bësh me to), vër re, asnjë fuqi e një qëllim të urtë, qëllim i cili tokës ose e ferrit nuk mund t’i dihet nga Perëndia; pasi ai amarrë prej teje, pasi Perëndia akëshillon në urtësi në lidhje është i fuqishëm për të plotësuar me të gjitha veprat e tij dhe të gjitha fjalët e tij. shtigjet e tij janë të drejta dhe 17 Pasi ai do të plotësojë të kursi i tij bnjë rreth i pafund. gjitha premtimet që do të të bëjë 13 O kujto, kujto, biri im ty, pasi ai i ka plotësuar premti- Helaman, sa të arrepta janë met e tij që ua bëri etërve tanë. urdhërimet e Perëndisë. Dhe ai 18 Pasi ai u premtoi atyre se ka thënë: bNë qoftë se ju do të do t’i aruante këto gjëra për një zbatoni urdhërimet e mia, do të qëllim të urtë në të, që ai të

9a Mosia 1:5. Alma 7:20. 14a DeB 3:5. b Alma 18:36; 22:12. 13a 2 Ne. 9:41. b ush Shenjtë (i). c ush Ungjill. b Alma 9:13; c 1 Ne. 9:3–6. 12a 2 Ne. 9:28; 3 Ne. 5:22. 16a JS—H 1:59. Jakobi 4:10. c Mosia 1:7; 18a DeB 5:9. b 1 Ne. 10:19; Alma 50:20. 363 Alma 37:19–28 mund t’u tregojë brezave të Gazelem një agur i cili do të ardhshëm fuqinë e tij. bëjë që drita e tij të ndriçojë në 19 Dhe tani vër re, një qëllim errësirë, për t’i zbuluar popullit ai ka plotësuar, madje rikthimin tim që më shërben, që të mund e ashumë mijëra Lamanitëve në t’u zbuloj atyre punët e vëlle- njohurinë e së vërtetës; dhe ai zërve të tyre, po, punët e fshehta tregoi fuqinë e tij në to dhe ai të tyre, punët e tyre të errësirës gjithashtu do të tregojë gjithnjë dhe ligësinë dhe neveritë e tyre. fuqinë e tij në to për brezat e 24 Dhe tani, biri im, këta bardhshëm; prandaj ato do të interpretues u përgatitën që fjala ruhen. e Perëndisë të mund të plotëso- 20 Prandaj unë po të urdhëroj het, që ai foli, duke thënë: ty, biri im Helaman, që të jesh i 25 Unë do të anxjerr nga errë- zellshëm në plotësimin e të sira në dritë të gjitha punët e gjitha fjalëve të mia dhe të jesh tyre të fshehta dhe neveritë e i zellshëm në zbatimin e ur- tyre; dhe në qoftë se nuk pe- dhërimeve të Perëndisë, ashtu ndohen, unë do t’i bshkatërroj sikurse janë shkruar. nga faqja e dheut; dhe do të 21 Dhe tani, unë do të të flas sjell në dritë të gjitha sekretet në lidhje me ato anjëzet e katër dhe neveritë e tyre, ndaj çdo fletët, që ti t’i ruash, që misteret kombi që do të zotërojë tokën dhe punët e errësirës dhe punët tani e tutje. e bfshehta të tyre, ose punët e 26 Dhe tani, biri im, ne shohim fshehta të atyre njerëzve që se ata nuk u penduan; prandaj janë shkatërruar, të mund t’i u shkatërruan dhe deri tani fjala tregohen këtij populli; po, të e Perëndisë u përmbush; po, gjitha vrasjet dhe plaçkitjet e neveritë e tyre të fshehta u nxo- tyre dhe grabitjet e tyre, dhe të rën nga errësira dhe na u bënë gjitha ligësitë, dhe neveritë e të ditura neve. tyre të mund t’i tregohen këtij 27 Dhe tani, biri im, unë të populli; po, dhe që ti t’i ruash urdhëroj që të kujtosh të gjitha këta cinterpretues. betimet e tyre dhe besëlidhjet e 22 Pasi vër re, Zoti e pa se tyre dhe aleancat e tyre në neve- populli i tij filloi të punonte në ritë e tyre të fshehta; po, dhe të errësirë, po, të kryente vrasje gjitha ashenjat e tyre dhe mre- dhe neveri të fshehta; prandaj kullitë e tyre, ti do t’i mbash Zoti tha: Në qoftë se ata nuk nga ky popull, kështu që ata të pendoheshin, do të shkatërro- mos i dinë ato, se ndoshta do të heshin nga faqja e dheut. bien gjithashtu në errësirë dhe 23 Dhe Zoti tha: Unë do të do të shkatërrohen. përgatis për shërbëtorin tim 28 Pasi vër re, mbi të gjithë

19a Alma 23:5. b ush Lidhje të 23a Mosia 8:13. b Enosi 1:13; fshehta. 25a DeB 88:108–110. Morm. 7:8–10. c ush Urim dhe b Mosia 21:26. 21a Eth. 1:1–5. Thumim. 27a Hel. 6:22. Alma 37:29–37 364 këtë vend ka një amallkim, që ia beso këtij populli ato planet shkatërrimi do të vijë mbi të e fshehta, por mësoju atyre gjithë këta punëtorë të errësi- një aurrejtje të pafund kundër rës, sipas fuqisë së Perëndisë, mëkatit dhe paudhësisë. kur të jenë plotësisht gati; 33 aPredikoju atyre pendim prandaj, unë dëshiroj që ky dhe besim në Zotin Jezu Krisht; popull të mos shkatërrohet. mësoju të bëhen të përulur dhe 29 Prandaj, ti do t’i mbash nga të jenë të bbindur dhe të përvu- ky popull këto plane të fshehta ajtur në zemër; mësoju t’u bëjnë të a betimeve të tyre dhe të ballë çdo ctundimi të djallit, me marrëveshjeve të tyre dhe vetëm besimin e tyre në Zotin Jezu ligësitë e tyre, dhe vrasjet e tyre, Krisht. dhe neveritë e tyre do t’ua bësh 34 Mësoju të mos lodhen kurrë të njohura; dhe ti do t’u mësosh me punët e mira, por të jenë atyre, që të burrejnë ligësi dhe të bindur dhe të përvuajtur në neveri dhe vrasje të tilla; dhe zemër; pasi të tillë do t’u gjejnë do t’u mësosh gjithashtu atyre apushim shpirtrave të tyre. se këta njerëz u shkatërruan për 35 O mbaje mend, biri im dhe shkak të ligësisë dhe të neverive mëso aurtësi në rininë tënde; po, të tyre dhe të vrasjeve të tyre. mëso në rininë tënde të zbatosh 30 Pasi vini re, ata vranë të urdhërimet e Perëndisë. gjithë profetët e Zotit, që shku- 36 Po, dhe apërgjëroju Perë- an mes tyre për t’u njoftuar në ndisë, për gjithë mbështetjen lidhje me paudhësitë e tyre; tënde; po, le të jenë të gjitha dhe gjaku i atyre që vranë i bëri veprimet e tua në Zotin dhe thirrje Zotit, Perëndisë së tyre, kudo që të shkosh, le të jetë në për hakmarrje kundër atyre që Zotin; po, le të jenë të gjitha ishin vrasësit e tyre; dhe kështu mendimet e tua të drejtuara te gjykimet e Perëndisë ranë mbi Zoti; po, le të jetë dashuria e këta punëtorë të errësirës dhe zemrës sate e vendosur përgji- të lidhjeve të fshehta. thnjë te Zoti. 31 Po, dhe i mallkuar qoftë 37 aKëshillohu me Zotin për të vendi për tërë kohën e kohës, gjitha veprimet e tua dhe ai do për ata punëtorë të errësirës të të drejtojë për të mirë; po, dhe të lidhjeve të fshehta, madje kur të biesh në mbrëmje, bier deri në shkatërrim, nëse ata për Zotin, që ai të mund të të nuk pendohen para se të jenë ruajë në gjumin tënd; dhe kur plotësisht gati. të ngrihesh në mëngjes, le të 32 Dhe tani, biri im, mbaji jetë zemra jote plot bfalënderime mend fjalët që të thashë; mos ndaj Perëndisë; dhe në qoftë

28a Alma 45:16; 33a ush Predikoj. Mt. 11:28–30. Eth. 2:7–12. b ush Zemërbutë, 35a ush Urtësi. 29a Hel. 6:25. zemërbutësi. 36a ush Lutje. b Alma 13:12. c ush Tundoj, tundim. 37a Jakobi 4:10; DeB 3:4. 32a 2 Ne. 4:31. 34a Psa. 37:4–7; b DeB 46:32. 365 Alma 37:38–46 se i bën këto gjëra, ti do të të drejtë dhe i zinte uria dhe ngrihesh në ditën e fundit. etja, për shkak të shkeljeve të 38 Dhe tani, biri im, kam diçka tyre. për të të thënë në lidhje me 43 Dhe tani, biri im, doja që ti gjënë që etërit tanë e quajnë të kuptosh se këto gjëra nuk sferë ose tregues—ose etërit janë pa simbolikë; pasi kur tanë e quajtën atë aLiahona që e etërit tanë ishin të ngadalshëm interpretuar do të thotë busull; t’i kushtonin vëmendje kësaj dhe Zoti e përgatiti atë. busulle, (tani këto gjëra ishin 39 Dhe vër re, nuk ka njeri që tokësore) ata nuk përparuan; të mund të bëjë një punë me po kështu është dhe për gjërat mjeshtëri kaq të hollë. Dhe vër që janë shpirtërore. re, ajo u përgatit që t’u tregonte 44 Pasi vër re, është po aq etërve tanë drejtimin sipas të lehtë t’i vësh veshin afjalës së cilit ata duhej të udhëtonin Krishtit, e cila do të të tregojë nëpër vendin e shkretë. një kurs të drejtë për lumturi të 40 Dhe ajo punoi për ta sipas përjetshme, siç ishte për etërit abesimit të tyre në Perëndi; tanë që t’i kushtonin vëmendje prandaj, në qoftë se ata kishin kësaj busulle, që do t’u trego- besim të besonin se Perëndia nte atyre një kurs të drejtë për mund të bënte që ato akrepa të në tokën e premtuar. tregonin udhën nga duhej të 45 Dhe tani unë them, a nuk shkonin, vër re, ajo gjë bëhej; ka një figurë simbolike në këtë prandaj, ata patën këtë mrekulli gjë? Pasi, me kaq siguri sa ky dhe gjithashtu shumë mrekulli drejtues solli etërit tanë, duke të tjera që u bënë nga fuqia e ndjekur kursin e tij, në tokën e Perëndisë, ditë për ditë. premtuar, ashtu do të na çojnë 41 Megjithatë, sepse ato ne fjalët e Krishtit, në qoftë se mrekulli u bënë me mjete të ndjekim kursin e tyre, matanë athjeshta, ato u tregonin atyre kësaj lugine hidhërimi drejt një punë të mrekullueshme. Ata toke të premtimit shumë më të ishin përtacë dhe harronin të mirë. ushtronin besimin dhe zellin 46 O biri im, të mos jemi e tyre, dhe atëherë ato vepra apërtacë për shkak të lehtësisë të mrekullueshme pushonin, së budhës; pasi kështu qe me dhe ata nuk përparonin në etërit tanë; meqë kështu u për- udhëtimin e tyre; gatit për ta, se po të shikonin 42 Atëherë ata vonoheshin do të mund të cjetonin; dhe në vendin e shkretë, ose nuk kështu është madje edhe me ne. udhëhiqeshin sipas një kursi Udha është përgatitur dhe në

38a 1 Ne. 16:10; 18:12; 1 Ne. 11:25; DeB 132:22, 25. DeB 17:1. Hel. 3:29–30. c Gjo. 11:25; 40a 1 Ne. 16:28. 46a 1 Ne. 17:40–41. Hel. 8:15; 41a Alma 37:6–7. b Gjo. 14:5–6; 3 Ne. 15:9. 44a Psa. 119:105; 2 Ne. 9:41; 31:17–21; Alma 37:47–38:7 366 qoftë se ne do të shikojmë, do të zbatosh urdhërimet e tij; pasi i mund të jetojmë përgjithmonë. bekuar është ai që bduron deri 47 Dhe tani, biri im, vër re në fund. të kujdesesh për këto gjëra të 3 Unë të them, biri im, se tash- shenjta, po, vër re të shikosh te më kam patur gëzim të madh Perëndia dhe jeto. Shko mes këtij te ti, për shkak të besnikërisë populli dhe shpallu fjalën dhe tënde dhe të zellit tënd, dhe të ji i matur. Biri im, lamtumirë. durimit tënd, dhe të vuajtjeve të tua të mëdha mes popullit të aZoramitëve. Urdhërimet e Almës drejtuar 4 Pasi unë e di që ti ishe në birit të tij Shiblon. robëri; po, dhe unë gjithashtu e di se të zunë me gurë për shkak Duke përfshirë kapitullin 38. të fjalës; dhe se ti i durove të gjitha këto gjëra me adurim, b KAPITULLI 38 sepse Zoti qe me ty; dhe tani ti e di se Zoti të çliroi. Shibloni u persekutua për shkak 5 Dhe tani, biri im Shiblon, unë do të doja që të mbash të drejtësisë—Shpëtimi është në a Krishtin, i cili është jeta dhe drita mend, se aq sa të vësh besimin tënd në Perëndi, po aq do të e botës—Freno të gjitha pasionet b e tua. Rreth 74 para K. çlirohesh nga sprovat e tua dhe cshqetësimet e tua dhe pikëlli- Biri im, vëru veshin fjalëve të met e tua dhe ti do të ngrihesh mia, pasi po të them ty, madje në ditën e fundit. ashtu sikurse i thashë Helama- 6 Tani, biri im, nuk do të doja nit se për aq sa ti do të zbatosh që ti të mendosh se këto gjëra urdhërimet e Perëndisë, do të i di nga vetja ime, por është përparosh në tokë; dhe se Shpirti i Perëndisë që gjendet për aq sa ti nuk do të zbatosh në mua, që i bën këto gjëra të urdhërimet e Perëndisë, do të ditura tek unë; pasi po të mos dëbohesh nga prania e tij. kisha alindur nga Perëndia, nuk 2 Dhe tani, biri im, besoj se do do t’i kisha ditur këto gjëra. të kem gëzim të madh në ty, për 7 Por vër re, Zoti në mëshirën shkak të ngulmit tënd dhe të e tij të madhe dërgoi aengjëllin besnikërisë tënde ndaj Perë- e tij, të më shpallte se unë duhej ndisë; pasi, ashtu sikurse fillo- të ndaloja punën e bshkatërrimit ve në rininë tënde të shikosh te mes popullit të tij; po, dhe unë Zoti, Perëndia yt, ashtu madje kam parë një engjëll ballë për shpresoj se do të avazhdosh të ballë dhe ai foli me mua; dhe

38 2a Alma 63:1–2. 5a Alma 36:27. ush Lindur (i) b 2 Ne. 31:15–20; ush Besim. përsëri, lindur (i) 3 Ne. 15:9; 27:6, 16–17. b Mt. 11:28–30. nga Perëndia. 3a Alma 31:7. c DeB 3:8; 121:7–8. 7a Mosia 27:11–17. 4a ush Durim. 6a Alma 36:26; b Alma 26:17–18; b Rom. 8:35–39. DeB 5:16. 36:6–11. 367 Alma 38:8–39:2 zëri i tij qe si rrufeja dhe drodhi 14 Mos thuaj: O Perëndi, unë tërë dheun. të falënderoj se jemi amë të mirë 8 Dhe ndodhi që isha për tri se vëllezërit tanë; por më mirë ditë e tri net në dhembjen dhe në thuaj: O Perëndi, më fal bpa- ankthin më të hidhur të shpirtit; denjësinë time dhe kujto me dhe kurrë nuk mora një heqje të mëshirë vëllezërit e mi—po, mëkateve të mia, derisa i thirra prano në çdo kohë padenjësinë për amëshirë Zotit Jezu Krisht. tënde para Perëndisë. Por vër re, i bëra thirrje atij dhe 15 Dhe Zoti bekoftë shpirtin gjeta paqe për shpirtin tim. tënd dhe të marrtë ditën e fundit 9 Dhe tani, biri im, këtë ta në mbretërinë e tij, që të ulesh thashë kështu që të mund të në paqe. Tani shko, biri im dhe mësosh urtësi, që të mund të mësoja fjalën këtij populli. Ji i mësosh prej meje se anuk ka matur. Biri im, lamtumirë. udhë ose mjet tjetër, nëpërmjet të cilit njeriu mund të shpëtojë, por vetëm në dhe nëpërmjet Urdhërimet e Almës drejtuar Krishtit. Vër re, ai është jeta birit të tij Korianton. dhe bdrita e botës. Vër re, ai Përfshin kapitujt 39 deri në 42, është fjala e vërtetësisë dhe e duke përfshirë edhe të fundit. drejtësisë. 10 Dhe tani, ndërsa ke filluar t’u mësosh fjalën të tjerëve, KAPITULLI 39 madje kështu do të doja që ti të Mëkati seksual është një neveri— vazhdosh t’i mësosh; dhe do të Mëkatet e Koriantonit bënë që doja që të jesh i zellshëm dhe i Zoramitët të mos merrnin fjalën përmbajtur në të gjitha gjërat. —Shëlbimi i Krishtit ka fuqi prapa- 11 Vër re të mos ngrihesh në vepruese për shpëtimin e besnikëve krenari; po, shiko të mos alëvdo- që qenë para tij. Rreth 74 para K. hesh për zgjuarsinë tënde, as për fuqinë tënde të madhe. Dhe tani, biri im, kam diçka më 12 Ki guxim, por të mos jesh shumë për të të thënë ty nga arrogant; dhe gjithashtu vër re çfarë i thashë vëllait tënd; pasi të frenosh të gjitha pasionet e vër re, a nuk ke vënë re ngul- tua, që të mund të mbushesh min e vëllait tënd, besnikërinë me dashuri; shih të përmba- e tij dhe zellin e tij në zbatimin hesh nga përtacia. e urdhërimeve të Perëndisë? 13 Mos u lut ashtu sikurse Vër re, a nuk ka dhënë ai një luten Zoramitët, pasi ti ke parë shembull të mirë për ty? se luten për t’u dëgjuar nga 2 Pasi ti nuk ua vure aq shumë njerëzit dhe që të lavdërohen veshin fjalëve të mia, sa vëllai për zgjuarsinë e tyre. yt, mes popullit të aZoramitëve.

8a ush Heqje e b Mosia 16:9. 14a Alma 31:16. mëkateve. 11a ush Kryelartësi, b Llu. 18:10–14. 9a Hel. 5:9. krenari. 39 2a Alma 38:3. Alma 39:3–12 368 Tani, kjo është çfarë unë kam 8 Por vër re, ti nuk mund t’ia kundër teje; ti u mburre për fu- fshehësh Perëndisë krimet e tua; qinë tënde dhe zgjuarsinë tënde. dhe në qoftë se ti nuk pe- 3 Dhe kjo nuk është e gjitha, ndohesh, ato do të qëndrojnë biri im. Ti ke bërë atë që më dëshmi kundër teje, në ditën e brengosi mua; pasi, ti braktise fundit. shërbesën dhe shkove në 9 Tani, biri im, do të doja që vendin e Sironit midis kufijve ti të pendohesh dhe të heqësh të Lamanitëve, pas agruas së dorë nga mëkatet e tua dhe të përdalë Isabel. mos shkosh më pas aepsheve të 4 Po, ajo agrabiti shumë zemra, syve të tua, por t’u bvësh kryq por ky nuk është një justifikim të gjitha këtyre gjërave; pasi, për ty, biri im. Ti duhet të ishe në qoftë se nuk e bën këtë gjë, kujdesur për shërbesën me të nuk do të mund të trashëgosh cilën ishe besuar. në asnjë mënyrë mbretërinë e 5 A nuk e di, biri im, se akëto Perëndisë. Oh, mbaj mend dhe gjëra janë një neveri në pamjen merre përsipër dhe vëru kryq e Zotit; po, më të neveritshme këtyre gjërave. mbi të gjitha mëkatet e tjera, me 10 Dhe unë të urdhëroj të ma- përjashtim të gjakderdhjes së një rrësh përsipër të këshillohesh të pafajshmi, ose të mohimit të me vëllezërit e tu më të vjetër në Frymës së Shenjtë? ndërmarrjet e tua; pasi vër re, ti 6 Pasi vër re, në qoftë se ti je në rininë tënde dhe ke nevojë amohon Frymën e Shenjtë, pasi të ushqehesh nga vëllezërit e tu. të ketë zënë një herë vend në ty Dhe vëri veshin këshillës së tyre. dhe ti e di se po e mohon, vër 11 Mos lejo që të drejtohesh re, ky është një bmëkat i pafal- nga ndonjë gjë e kotë dhe e shëm; po, dhe kushdo që vret marrë; mos lejo që djalli ta çojë kundër dritës dhe njohurisë së përsëri zemrën tënde në udhën Perëndisë, nuk është e lehtë për e gabuar, pas atyre grave të të, të marrë cfalje; po, unë të liga, të përdala. Vër re, O biri them ty, biri im, se nuk është e im, çfarë paudhësie të madhe lehtë për atë të marrë falje. solle mbi aZoramitët; pasi kur 7 Dhe tani, biri im, ka dashur ata panë bsjelljen tënde, nuk Perëndia që ti nuk ke qenë besuan në fjalët e mia. afajtor i një krimi kaq të madh. 12 Dhe tani Shpirti i Zotit më Unë nuk do të vazhdoj të flas thotë mua: aUrdhëroji fëmijët e mbi krimet e tua, që të trazoj tu të bëjnë mirë, që të mos çojnë shpirtin tënd, po të mos ishte zemrat e shumë njerëzve në për të mirën tënde. shkatërrim; prandaj, të urdhëroj

3a ush Epshor, epsh. pafalshëm. 11a Alma 35:2–14. 4a Fja. 7:6–27. c DeB 64:10. b Rom. 2:21–23; 14:13; 5a ush Imoralitet ush Fal. Alma 4:11. seksual. 7a ush Faj. 12a ush Urdhërime 6a DeB 76:35–36. 9a ush Mishtor. të Perëndisë; b ush Mëkat i b 3 Ne. 12:30. Mësoj, mësues. 369 Alma 39:13–40:3 biri im, në frikën e Perëndisë, 18 A nuk është po aq e që të përmbahesh nga paudhë- nevojshme që plani i shëlbimit sitë e tua; t’i bëhet i ditur këtij populli 13 Që ti të kthehesh drejt Zotit sikurse fëmijëve të tyre? me tërë mendjen, fuqinë dhe 19 A nuk është po aq e lehtë forcën tënde; që të mos çosh më për Zotin të dërgojë në këtë në udhën e gabuar zemrat e kohë engjëllin e tij për të shpa- njerëzve, që të bëjnë ligësi; por llur këto lajme të gëzueshme te më mirë kthehu tek ata dhe ne, ashtu si te fëmijët tanë, ose aprano gabimet e tua dhe atë të pas kohës së ardhjes së tij? keqe që ke bërë. 14 Mos akërko pasuritë, as KAPITULLI 40 gjërat e kota të kësaj bote; pasi vër re, nuk mund t’i marrësh Krishti sjell ringjalljen e të gjithë dot me vete. njerëzve—Të vdekurit e drejtë 15 Dhe tani, biri im, dua të të shkojnë në parajsë dhe të ligjtë në them diçka në lidhje me ardh- errësirën e mëtejshme për të pritur jen e Krishtit. Vër re, unë të ditën e ringjalljes së tyre—Në them se ai do të vijë me siguri Ringjallje, të gjitha gjërat do të për t’i marrë botës mëkatet, po, rivendosen në formën e tyre të ai vjen për t’i shpallur lajme të përshtatshme dhe të përkryer. Rreth mira të shpëtimit popullit të tij. 74 para K. 16 Dhe tani, biri im, kjo ishte shërbesa në të cilën u thirre, për Tani, biri im, kam diçka tjetër t’i shpallur këtij populli këto për të thënë; pasi shoh se lajme të gëzuara, për të përgati- mendja të është shqetësuar tur mendjet e tyre; ose më mirë në lidhje me ringjalljen e të që shpëtimi të vijë mbi ta, që ata vdekurve. të mund të përgatitin mendjet e 2 Vër re, unë të them se nuk afëmijëve të tyre, për të dëgjuar ka ringjallje—ose unë do të fjalën në kohën e ardhjes së tij. thosha me fjalë të tjera se ky 17 Dhe tani do të ta lehtësoj trup i vdekshëm nuk vesh disi mendjen mbi këtë çështje. apavdekësi; ky korrupsion nuk Vër re, ti çuditesh përse këto bvishet me pakorrupsion— cderi gjëra duhet të dihen kaq shumë pas ardhjes së Krishtit. para kohe. Vër re, unë të them, 3 Vër re, ai bën që të ndodhë a nuk është një shpirt në këtë aringjallja e të vdekurve. Por kohë po aq i çmuar për Perë- vër re, biri im, ringjallja nuk ndinë, sa do të jetë një shpirt në është akoma. Tani, po të shpalos kohën e ardhjes së tij? një mister; megjithëse ka shu-

13a Mosia 27:34–35. Përgjegjësitë e b 1 Kor. 15:53–54. 14a Mt. 6:25–34; prindërve. c 1 Kor. 15:20. Jakobi 2:18–19; 40 2a Mosia 16:10–13. 3a ush Ringjallje. DeB 6:6–7; 68:31–32. ush Pavdekshëm (i), 16a ush Familje— pavdekësi. Alma 40:4–13 370 më bmistere që nuk ctregohen, të ngrihen së vdekuri; dhe ka që askush nuk i di, përveç Perë- një interval midis kohës së ndisë vetë. Por, do të të tregoj vdekjes dhe ringjalljes. Dhe tani, një gjë që ia kam kërkuar me në lidhje me këtë interval se zell Perëndisë që ta di—ajo ç’bëhet me shpirtrat e njerëzve, është në lidhje me ringjalljen. është gjëja për të cilën kam pye- 4 Vër re, një kohë është caktuar tur me zell Zotin që ta dija; dhe që të gjithë do të angrihen së kjo është gjëja për të cilën unë di. vdekuri. Tani, se kur do të vijë 10 Dhe kur koha vjen që të gji- kjo kohë, askush nuk e di; por thë do të ngrihen, atëherë do të Perëndia e di kohën e caktuar. dinë se Perëndia i di të gjitha 5 Tani, në qoftë se do të ketë akohët që i janë caktuar njeriut. një kohë të parë, ose një kohë 11 Tani, në lidhje me gjendjen atë dytë, ose një kohë të tretë që e shpirtit midis avdekjes dhe njerëzit të ngrihen së vdekurit, ringjalljes—Vër re, mua m’u nuk ka rëndësi; pasi Perëndia bë e ditur nga një engjëll që i bdi të gjitha këto gjëra; dhe shpirtrat e të gjithë njerëzve, mua më mjafton të di se është posa të largohen nga ky trup i kështu—se është caktuar një vdekshëm, po, shpirtrat e të gji- kohë që të gjithë do të ngrihen thë njerëzve, qofshin ata të mirë së vdekuri. ose të ligj, çohen në bshtëpi tek 6 Tani, duhet të ketë një ai Perëndi që u dha atyre jetë. interval mes kohës së vdekjes 12 Dhe atëherë do të ndodhë dhe kohës së ringjalljes. që shpirtrat e atyre që janë të 7 Dhe tani do të doja të pyesja, drejtë pranohen në një gjendje çfarë ndodh me ashpirtrat e alumturie që quhet bparajsë, një njerëzve nga kjo kohë e vdekjes gjendje e cpushimit, një gjendje e deri në kohën e caktuar për dpaqes, ku ata do të prehen nga ringjallje? të gjitha trazirat e tyre dhe nga 8 Tani, nëse ka më shumë se të gjitha vuajtjet dhe brengat. një kohë të caktuar që njerëzit 13 Dhe atëherë do të ndodhë të ngrihen, nuk ka rëndësi; pasi që shpirtrat e të ligjve, po, që nuk vdesin të gjithë në të janë të këqij—pasi vër re, ata njëjtën kohë dhe kjo nuk ka nuk kanë as racion, as pjesë të rëndësi; e gjitha është si një ditë Shpirtit të Zotit; pasi vër re, ata për Perëndinë dhe koha matet zgjodhën punë të liga në vend vetëm për njerëzit. të të mirave; prandaj shpirti i 9 Prandaj, ka një kohë të djallit hyri në ta dhe mori nën caktuar për njerëzit, që ata do kontroll shtëpinë e tyre—dhe

3b ush Mistere të e Perëndisë. b Pre. 12:7; Perëndisë. 7a Alma 40:21; DeB 138. 2 Ne. 9:38. c DeB 25:4; 124:41. ush Shpirt. 12a ush Gëzim. 4a Gjo. 5:28–29. 10a Vep. 17:26. b ush Parajsë. 5a Mosia 26:24–25; 11a Llu. 16:22–26; c ush Prehje. DeB 43:18; 76:85. 1 Pj. 3:18–19; 4:6; d DeB 45:46. b ush Perëndi, Kokë DeB 76:71–74; 138. ush Paqe. 371 Alma 40:14–21 këta do të dëbohen në aerrësirën mund të mendosh se kjo është e mëtejshme; aty do të ketë çfarë kjo do të thotë. bqarje dhe vajtime dhe kërcëlli- 18 Vër re, unë të them ty, Jo; më dhëmbësh dhe kjo për shkak por do të thotë ribashkimi i të vetë paudhësisë së tyre, duke shpirtit me trupin, i atyre që nga qenë bërë robër të vullnetit të ditët e Adamit deri te aringjallja djallit. e Krishtit. 14 Tani, kjo është gjendja e 19 Tani, në qoftë se shpirtrat shpirtrave të të aligjve, po, në dhe trupat e atyre për të cilët errësirë dhe në një gjendje të është folur do të bashkohen tmerrshme pritjeje të bfrikshme menjëherë, si të të ligjve ashtu për indinjatën e flaktë të zemë- dhe të të drejtëve, unë nuk e rimit të Perëndisë mbi ta; kështu, them; le të mjaftojë, që të them ata qëndrojnë në këtë cgjendje, se të gjithë do të ngrihen; ose ashtu sikurse të drejtët në pa- me fjalë të tjera ringjallja e rajsë, deri në kohën e ringjalljes tyre ndodh apara ringjalljes së së tyre. atyre që vdesin pas ringjalljes 15 Tani, ka disa që kanë kuptu- së Krishtit. ar se kjo gjendje lumturie dhe 20 Tani, biri im, unë nuk po kjo gjendje mjerimi e shpirtit, them se ringjallja e tyre vjen në para ringjalljes, ishte ringjallje ringjalljen e Krishtit, por vër re, e parë. Po, e pranoj se ajo mund unë e them këtë si mendimin të quhet si një ringjallje, ngritja tim, se shpirtrat dhe trupat e frymës ose e shpirtit dhe bashkohen, të të drejtëve, në dorëzimi i tyre në lumturi ose ringjalljen e Krishtit dhe angji- në mjerim, sipas fjalëve që janë tjen e tij në qiell. thënë. 21 Por, a do të jetë në ringjalljen 16 Dhe vër re, përsëri është e tij ose pas saj nuk e them; thënë se ka një aringjallje të por kaq mund të them se ka bparë, një ringjallje të të gjithë një ainterval mes vdekjes dhe atyre që kanë qenë, ose që janë, ringjalljes së trupit dhe një ose që do të jenë, gjer në ringjall- gjendje të shpirtit në blumturi jen e Krishtit së vdekuri. ose në cmjerim, deri në kohën 17 Tani, ne nuk mendojmë se që është caktuar nga Perëndia kjo ringjallje e parë, për të cilën që të vdekurit të ngrihen dhe të është folur në këtë mënyrë, bashkohen shpirt dhe trup dhe mund të jetë ringjallja e shpir- të dsillen për të qëndruar para trave dhe adorëzimi i tyre në Perëndisë, dhe të gjykohen sipas lumturi ose në mjerim. Ti nuk punëve të tyre.

13a ush Ferr. c Alma 34:34. 19a Mosia 15:26. b Mt. 8:12; 16a ush Ringjallje. 20a ush Ngritje. Mosia 16:2. b Jakobi 4:11; 21a Llu. 23:39–43. 14a DeB 138:20. Mosia 15:21–23. b ush Parajsë. b Jakobi 6:13; 17a DeB 76:17, 32, 50–51. c ush Ferr. Mois. 7:1. 18a Mt. 27:52–53. d Alma 42:23. Alma 40:22–41:4 372 22 Po, kjo shkakton rivendos- mishit janë pa Perëndi në botë— jen e atyre gjërave për të cilat Çdo njeri merr përsëri në rivendosje është folur nga goja e profetëve. karakteristikat dhe vetitë e fituara 23 aShpirti do t’i brivendoset në vdekshmëri. Rreth 74 para K. ctrupit dhe trupi shpirtit; po, Dhe tani, biri im, kam për të dhe çdo gjymtyrë dhe nyjë do thënë diçka në lidhje me rive- t’i rivendoset trupit të vet; po, ndosjen, për të cilën është madje asnjë fije floku i kokës folur; pasi vër re, disa i kanë nuk do të humbasë; por, të ashtrembëruar shkrimet e shenj- gjitha gjërat do të rikthehen në ta dhe kanë shkuar në budhë të formën e tyre të përshtatshme gabuar për shkak të kësaj gjëje. dhe të përkryer. Dhe unë po e shoh se mendja 24 Dhe tani, biri im, ky është jote është shqetësuar gjithashtu rikthimi, për të cilin është afolur në lidhje me këtë gjë. Por vër nga goja e profetëve— re, unë do të ta shpjegoj. 25 Dhe atëherë të drejtët do 2 Unë të them, biri im, se plani të shkëlqejnë në mbretërinë e i rivendosjes është në përputhje Perëndisë. me drejtësinë e Perëndisë; pasi 26 Por vër re, një avdekje e është e nevojshme që të gjitha tmerrshme vjen mbi të ligjtë; gjërat duhet të rivendosen në pasi ata vdesin sipas gjërave që rendin e tyre të përshtatshëm. u përkasin gjërave të drejtësisë, Vër re, është e nevojshme dhe pasi ata janë të papastër dhe e drejtë, sipas fuqisë dhe asnjë gjë e bpapastër nuk mund ringjalljes së Krishtit, që shpirti të trashëgojë mbretërinë e Pe- i njeriut t’i ribashkohet trupit rëndisë; por ata janë flakur të tij dhe se çdo apjesë e trupit përjashta dhe janë të detyruar duhet t’i rivendoset vetvetes. të marrin frytet e punëve të tyre, 3 Dhe është në përputhje me ose të veprave të tyre që kanë adrejtësinë e Perëndisë që njerë- qenë të liga; dhe ata pinë llumin zit të bgjykohen sipas cpunëve e një kupe të hidhur. të tyre; dhe në qoftë se punët e tyre ishin të mira në këtë KAPITULLI 41 jetë dhe dëshirat e zemrave të tyre ishin të mira, që ata duhet Në Ringjallje njerëzit vijnë në të drivendosen gjithashtu në një gjendje lumturie të pafund, ditën e fundit në atë që është ose mjerimi të pafund—Ligësia e mirë. nuk qe kurrë lumturi—Njerëzit e 4 Dhe në qoftë se punët e tyre

23a DeB 88:15–17. Alma 12:16. b ush Përgjegjësi, ush Shpirt. b Alma 11:37. përgjegjshëm (i), b 2 Ne. 9:12–13; 41 1a 2 Pj. 1:20; 3:16; përgjegjshmëri; Alma 11:40–45. Alma 13:20. Gjykoj, gjykim. c ush Trup. b ush Braktisje. c ush Vepra. 24a Isa. 26:19. 2a Alma 40:23. d Hel. 14:31. 26a 1 Ne. 15:33; 3a ush Drejtësi. 373 Alma 41:5–13 janë të liga, ato do t’u arivendo- 8 Tani, dekretet e Perëndisë sen atyre për të keq. Prandaj, të janë atë pandryshueshme; pran- gjitha gjërat do të rivendosen daj, udha është përgatitur që në vendin e tyre të përshtat- gjithësecili që do, të mund të shëm, çdo gjë në formën e saj ecë në të dhe të shpëtohet. natyrale—bvdekshmëria ngrihet 9 Dhe tani vër re, biri im, mos në pavdekshmëri, ckorrupsioni rreziko të fyesh edhe anjë herë në pakorrupsion—të ngritur Perëndinë tënd në këto pika në lumturi të dpafund për të doktrine mbi të cilat ke rrezi- trashëguar mbretërinë e Perë- kuar deri tani të bësh mëkat. ndisë, ose në mjerim të pafund 10 Mos mendo, meqenëse është për të trashëguar mbretërinë e folur për rivendosje, që ti do djallit, njëri në një anë, tjetri në të rikthehesh nga mëkati në anën tjetër— lumturi. Vër re, unë të them 5 Njëri i ngritur në lumturi si- se aligësia kurrë nuk ka qenë pas dëshirave të tij për lumturi, lumturi. ose në të mirë sipas dëshirave 11 Dhe tani, biri im, të gjithë të tij për të mirë; dhe tjetri në njerëzit që janë në një gjendje ligësi sipas dëshirave të tij për të anatyrshme, ose do të thoja të liga; pasi, sikurse ai ka dëshi- në një gjendje të bmishit, janë ruar të bëjë keq tërë ditën e në vrerin e hidhësisë dhe në ditës, ashtu madje, do të ketë ai prangat e paudhësisë; ata janë shpërblimin e tij të së keqes, cpa Perëndi në botë dhe kanë kur të vijë nata. vajtur në udhën e kundërt nga 6 Dhe kështu është nga ana tje- ajo e natyrës së Perëndisë; tër. Në qoftë se ai është penduar prandaj ata janë në një gje- për mëkatet e tij dhe dëshiron ndje të kundërt nga natyra e drejtësi deri në fund të ditëve lumturisë. të tij, kështu madje ai do të 12 Dhe tani vër re, a është shpërblehet me drejtësi. kuptimi i fjalës rivendosje, që 7 aKëta janë ata që janë shëlbu- të merret një gjë e një gjendjeje ar nga Zoti; po, këta janë ata që të natyrshme dhe të vendoset janë nxjerrë dhe janë çliruar në një gjendje të panatyrshme, nga ajo natë e pafund errësire; ose që të vendoset në një dhe kështu, ata qëndrojnë ose gjendje kundër natyrës së saj? bien; pasi vër re, ata janë gjyka- 13 O, biri im, s’është ky rasti; tësit e bvetvetes si të bëjnë mirë, por kuptimi i fjalës rivendosje ashtu dhe të bëjnë keq. është që të kthehet përsëri e

4a Alma 42:28. b 2 Ne. 2:26; Hel. 13:38. b 2 Ne. 9:12–13; Alma 42:27; 11a Mosia 3:19. DeB 138:17. Hel. 14:30. ush Njeri i ush Ringjallje. ush Zgjedhje e lirë. natyrshëm. c 1 Kor. 15:51–55. 8a DeB 1:38. b ush Mishtor. d ush Jetë e 9a DeB 42:23–28. c Ef. 2:12. përjetshme. 10a Psa. 32:10; 7a DeB 76:50–70. Isa. 57:20–21; Alma 41:14–42:4 374 liga tek e liga, ose mishi te drejtësisë së Perëndisë—Mëshira mishi, ose djallëzia te djallë- vjen për shkak të shlyerjes—Vetëm zia—e mira për atë që është e të penduarit e vërtetë, shpëtohen. mirë, e drejta për atë që është e Rreth 74 para K. drejtë, drejtësia për atë që ka Dhe tani, biri im, shikoj se ke drejtësi, mëshira për atë që diçka tjetër që ta trazon me- është i mëshirshëm. ndjen, që ti nuk e kupton dot— 14 Prandaj, biri im, shiko të që është në lidhje me adrejtësinë jesh i mëshirshëm ndaj vëlle- e Perëndisë në ndëshkimin e zërve të tu, vepro me adrejtësi, mëkatarit; pasi ti përpiqesh të bgjyko drejt dhe bëj të cmira mendosh se është e padrejtë që vazhdimisht; dhe në qoftë se mëkatari duhet t’i dorëzohet ti i bën të gjitha këto gjëra, një gjendjeje mjerimi. atëherë do të marrësh shpërb- 2 Tani vër re, biri im, do ta limin tënd; po, do të të rive- shpjegoj këtë gjë. Pasi vër re, ndoset përsëri dmëshira, do të kur Zoti Perëndi adëboi prindë- të rivendoset përsëri drejtësia; rit tanë të parë nga kopshti i do të të rivendoset përsëri bEdenit, për të punuar tokën një gjykim i drejtë; dhe do të nga e cila ata u morën—po, ai shpërblehesh përsëri me të dëboi njeriun dhe vendosi cke- mirën. rubinët në lindje të kopshtit të 15 Pasi ajo që ti dërgon jashtë, Edenit dhe një shpatë flakëruese do të të rikthehet përsëri dhe që vërtitej në çdo drejtim për të do të të rivendoset; prandaj fjala mbrojtur dpemën e jetës— rivendosje dënon në mënyrë 3 Tani, ne shohim se njeriu më të plotë mëkatarin dhe nuk qe bërë si Perëndia, duke ditur e justifikon fare atë. të mirën dhe të keqen; dhe, që të mos shtrinte dorën dhe KAPITULLI 42 të merrte gjithashtu fruta nga pema e jetës dhe t’i hante, dhe Vdekshmëria është një periudhë të jetonte përgjithmonë, Zoti prove për t’i dhënë mundësi njeriut Perëndi vendosi kerubinë dhe të pendohet dhe t’i shërbejë Perë- shpatën flakëruese, që ai të ndisë—Rënia solli vdekje trupore mos hante nga fruti— dhe shpirtërore mbi gjithë njerëzi- 4 Dhe kështu shohim se kishte min—Shpëtimi vjen nëpërmjet një kohë të dhënë ndaj njeriut pendimit—Perëndia vetë shlyen për t’u penduar, po, një kohë për mëkatet e botës—Mëshira për aprovë, një kohë për t’u është për ata që pendohen—Gjithë penduar dhe për t’i shërbyer të tjerët duhet t’i nënshtrohen Perëndisë.

14a ush Ndershëm (i), mëshirë. Mois. 4:28–31. ndershmëri. 42 1a 2 Ne. 26:7; b ush Eden. b Gjo. 7:24; DeB 11:12. Mosia 15:26–27. c ush Kerubinë. c DeB 6:13; 58:27–28. ush Drejtësi. d Zan. 2:9. d ush Mëshirshëm (i), 2a Zan. 3:23–24; 4a Alma 34:32–33. 375 Alma 42:5–14 5 Pasi vini re, nëse Adami do mi të shëlbehej nga kjo vdekje të kishte zgjatur dorën e tij me- shpirtërore. njëherë dhe të hante nga pema 10 Prandaj, pasi ata u bënë e jetës, ai do të kishte jetuar të amishit, të epsheve dhe dja- përgjithnjë, sipas fjalës së Perë- llëzorë nga bnatyra, kjo gjendje ndisë; duke mos pasur kohë cprove u bë për ta një gjendje për pendim; po, dhe gjithashtu që të përgatiteshin; u bë një fjala e Perëndisë nuk do të gjendje përgatitore. kishte pasur efekt dhe plani i 11 Dhe tani, mbaj mend, biri madh i shpëtimit do të kishte im, po të mos ishte për planin e dështuar. shëlbimit, (duke e lënë mënjanë) 6 Por vër re, ishte caktuar që posa ata të vdisnin, shpirtrat e njeriu të avdiste—prandaj, ash- tyre do të ishin të amjeruar, duke tu si u përjashtuan nga pema e qenë të përjashtuar nga prania jetës, ata duhet të përjashtohe- e Zotit. shin nga faqja e dheut—dhe 12 Dhe tani, nuk kishte asnjë kështu njeriu humbi përgjithnjë, mënyrë për të shëlbuar njerëzit po, ai u bë njeri i brënë. nga kjo gjendje e rënë që njeriu 7 Dhe tani, nga kjo ti e sheh ia solli vetes për shkak të mos- se prindërit tanë të parë u andë- bindjes së tij; shkuan, si fizikisht ashtu edhe 13 Prandaj, sipas drejtësisë, shpirtërisht nga prania e Zotit; aplani i shëlbimit nuk mund të dhe kështu ne shohim se u bënë realizohej, vetëm në kushtet e të lirë të ndiqnin bvullnetin e bpendimit të njerëzve në këtë tyre. gjendje prove, po, në këtë gje- 8 Tani vër re, nuk ishte e ne- ndje përgatitore; pasi po të mos vojshme që njeriu të shëlbehej ishte për këto kushte, mëshira nga kjo vdekje fizike, pasi një do të ishte e padobishme për- gjë e tillë do të shkatërronte veçse do të shkatërronte punën aplanin e madh të lumturisë. e drejtësisë. Tani, puna e drejtë- 9 Prandaj, pasi shpirti nuk sisë nuk mund të shkatërrohej; mund të vdesë kurrë dhe arënia nëse do të ishte kështu, Perëndia solli mbi të gjithë njerëzimin do të cpushonte së qeni Perëndi. një vdekje shpirtërore ashtu 14 Dhe kështu ne shohim se i edhe fizike, domethënë që ata gjithë njerëzimi ishte i arënë u përjashtuan nga prania e dhe ata ishin nën kontroll të Zotit, qe e nevojshme që njerëzi- bdrejtësisë; po, të drejtësisë së

6a ush Vdekje, fizike. 8a Alma 34:9; 11a 2 Ne. 9:7–9. b Mosia 16:3–5. Mois. 6:62. 13a ush Plan i shëlbimit. ush Rënie e Adamit 9a ush Rënie e Adamit b ush Pendohem, dhe e Evës. dhe e Evës. pendim. 7a 2 Ne. 2:5; 9:6; 10a ush Mishtor. c 2 Ne. 2:13–14. Hel. 14:16. b ush Njeri i 14a Alma 22:13–14. ush Vdekje, natyrshëm. b 2 Ne. 2:5. shpirtërore. c ush Vdekshëm (i), b ush Zgjedhje e lirë. vdekshmëri. Alma 42:15–25 376 Perëndisë, e cila i dorëzoi ata të kishte ligj të dhënë kundër për të qenë të përjashtuar për- mëkatit, njerëzit nuk do të gjithmonë nga prania e tij. kishin frikë të bënin mëkat. 15 Dhe tani, plani i mëshirës 21 Dhe nëse anuk ishte dhënë nuk mund të realizohej, nëse ligji, nëse njerëzit mëkatonin, nuk bëhej një shlyerje; prandaj çfarë mund të bënte drejtësia, Perëndia vetë ashlyen për mëka- ose mëshira, meqë ato nuk do tet e botës, që të realizohet plani të kishin asnjë pretendim mbi i bmëshirës, për të plotësuar kë- krijesën? rkesat e cdrejtësisë, që Perëndia 22 Por ka një ligj të dhënë dhe të mund të jetë një Perëndi i një dënim të vendosur dhe dpërsosur, i drejtë dhe gjithash- një apendim të lejuar; pendim i tu një Perëndi i mëshirshëm. cili kërkon mëshirë; përndryshe 16 Tani, pendimi nuk mund të drejtësia kërkon krijesën dhe vinte mbi njerëzit po të mos zbaton ligjin; dhe ligji zbaton kishte një dënim i cili të ishte ndëshkimin; në qoftë se jo, gjithashtu i apërjetshëm, sikurse veprat e drejtësisë do të shkatë- duhet të jetë edhe jeta e shpi- rroheshin dhe Perëndia do të rtit, e vendosur kundrejt planit pushonte së qeni Perëndi. të lumturisë, që ishte po aq i 23 Por, Perëndia nuk pushon së përjetshëm, sa jeta e shpirtit. qeni Perëndi dhe amëshira kër- 17 Tani, si mund të pendohej kon të penduarin; dhe mëshira një njeri, po të mos kishte bërë jepet për shkak të bshlyerjes; dhe amëkat? Si mund të bënte më- shlyerja shkakton cringjalljen e kat, në qoftë se nuk kishte bligj? të vdekurve; dhe ringjallja e të Si mund të kishte ligj, kur nuk vdekurve i dçon njerëzit në pra- kishte ndëshkim? ninë e Perëndisë; dhe kështu ata 18 Tani, ishte vendosur një rikthehen në praninë e tij, për ndëshkim dhe ishte dhënë një t’u egjykuar sipas veprave të ligj i drejtë, që solli në njeriun tyre, sipas ligjit dhe drejtësisë. brejtje të andërgjegjes. 24 Pasi vër re, drejtësia ush- 19 Tani, në qoftë se nuk do të tron të gjitha kërkesat e saj ishte dhënë një ligj—nëse një dhe gjithashtu mëshira kërkon njeri avret, duhet të vdesë—a gjithçka që është e saj; dhe do të kishte frikë ai se do të kështu askush, përveç të pendu- vdiste, po të vriste? arve të vërtetë, nuk shpëton. 20 Dhe gjithashtu, nëse nuk do 25 Çfarë, a mendon ti se mëshi-

15a 2 Ne. 9:7–10; b Rom. 4:15. b ush Shlyej, shlyerje. Mosia 16:7–8. 18a ush Ndërgjegje. c 2 Ne. 2:8; 9:4; ush Shlyej, shlyerje. 19a ush Vrasje. Alma 7:12; 11:41–45; b ush Mëshirshëm (i), 21a 2 Ne. 9:25–26; 12:24–25; mëshirë. Mosia 3:11. Hel. 14:15–18; c ush Drejtësi. 22a ush Pendohem, Morm. 9:13. d 3 Ne. 12:48. pendim. d Alma 40:21–24. 16a DeB 19:10–12. 23a ush Mëshirshëm (i), e ush Gjykim, i fundit. 17a ush Mëkat. mëshirë. 377 Alma 42:26–43:2 ra mund ta grabisë adrejtësinë? të sjellin poshtë deri në pluhur Unë të them, Jo; hiç fare. Nëse në apërulësi. ishte kështu, Perëndia do të 31 Dhe tani, O biri im, je pushonte së qeni Perëndi. thirrur nga Perëndia të predi- 26 Dhe kështu Perëndia i kosh fjalën te ky popull. Dhe realizon aqëllimet e tij madhë- tani, biri im, shko në udhën shtore dhe të përjetshme që tënde, njofto fjalën me vërtetësi u përgatitën që bnga krijimi i dhe maturi, kështu që të mund botës. Dhe kështu vjen shpëti- të sjellësh shpirtra në pendim, mi dhe shëlbimi i njerëzve, si që plani i madh i mëshirës të edhe shkatërrimi dhe mjerimi mund të ketë pretendime mbi i tyre. ta. Dhe Perëndia madje të 27 Prandaj, O biri im, akushdo dhëntë sipas fjalëve të mia. që të vijë mund të vijë dhe të Amen. pijë lirisht nga ujërat e jetës; dhe kushdo që nuk do të vijë, KAPITULLI 43 po ai, nuk është i detyruar të vijë; por ditën e fundit, do t’i Alma dhe bijtë e tij predikojnë fjalën brijepet atij sipas cpunëve të tij. —Zoramitët dhe disidentë të tjerë 28 Në qoftë se ai dëshiron të Nefitë bëhen Lamanitë—Lamanitët bëjë akeq dhe nuk është penduar vijnë e luftojnë kundër Nefitëve— në ditët e tij, vër re, atij do t’i Moroni armatos Nefitët me armë bëhet keq sipas rivendosjes së mbrojtëse—Zoti i tregon Almës Perëndisë. strategjinë e Lamanitëve—Nefitët 29 Dhe tani, biri im, dëshiroj që mbrojnë shtëpitë, liritë, familjet këto gjëra të mos të të shqetë- dhe besimin e tyre—Ushtritë e sojnë ty më dhe vetëm mëkatet Moronit dhe të Lehit rrethojnë e tua të të shqetësojnë me atë Lamanitët. Rreth 74 para K. shqetësim që do të të sjellë në pendim. Dhe tani ndodhi që bijtë e 30 O biri im, dëshiroj që ti të Almës shkuan mes popullit për mos mohosh më drejtësinë e t’u njoftuar fjalën. Dhe Alma Perëndisë. Mos u përpiq të vetë nuk mund të pushonte dhe justifikohesh as në mënyrën më kështu shkoi edhe ai. të vogël për mëkatet e tua, duke 2 Tani nuk do të flasim më në mohuar drejtësinë e Perëndisë; lidhje me predikimin e tyre, por lër drejtësinë e Perëndisë, veçse që predikuan fjalën dhe si edhe mëshirën e tij dhe keq- të vërtetën, sipas shpirtit të ardhjen e tij të kenë ndikim të profecisë dhe të zbulesës; dhe plotë në zemrën tënde; dhe të ata predikuan sipas aurdhrit të

25a ush Drejtësi. 27a Alma 5:34; Zbu. 20:12. 26a 2 Ne. 2:14–30; Hel. 14:30. 28a Alma 41:2–5. Mois. 1:39. ush Zgjedhje e lirë. 30a ush Përul, përulësi. b Alma 13:3; b Alma 41:15. 43 2a ush Priftëri 3 Ne. 1:14. c Isa. 59:18; Melkizedeke. Alma 43:3–13 378 shenjtë të Perëndisë, nga i cili që të mbronin tokat e tyre dhe ata u thirrën. shtëpitë e tyre dhe abashkësho- 3 Dhe tani, po kthehem në një rtet e tyre, dhe fëmijët e tyre, rrëfim të luftërave mes Nefitë- që të mund t’i shpëtonin nga ve dhe Lamanitëve, në vitin e duart e armiqve të tyre; si edhe tetëmbëdhjetë të mbretërimit të që të ruanin të drejtat e tyre gjykatësve. dhe privilegjet e tyre, po, ashtu 4 Pasi vini re, ndodhi që dhe blirinë e tyre, që të mund aZoramitët u bënë Lamanitë; të adhuronin Perëndinë, sipas prandaj në fillim të vitit të tetë- dëshirave të tyre. mbëdhjetë, populli i Nefit pa 10 Pasi ata e dinin, se në se Lamanitët po vinin mbi ta; qoftë se do të binin në duart e prandaj ata bënë përgatitje për Lamanitëve, Lamanitët do t’i luftë; po, ata mblodhën ushtritë shkatërronin të gjithë ata që e tyre në tokën e Jershonit. do ta aadhuronin Perëndinë, në 5 Dhe ndodhi që Lamanitët bshpirt dhe në të vërtetë, Perë- erdhën me mijëra prej tyre; dhe ndinë e vërtetë dhe të gjallë. erdhën në tokën e Antionumit; 11 Po, dhe ata e dinin edhe që është vendi i Zoramitëve; dhe urrejtjen e madhe të Lamanitëve një njeri i quajtur Zerahemna kundër avëllezërve të tyre që ishte udhëheqësi i tyre. ishin populli i Anti-Nefi-Lehit 6 Dhe tani, pasi Amalekitët që quheshin populli i Amonit— kishin më shumë prirje të këqija dhe ata nuk merrnin armët, dhe vrasëse në veten e tyre se po, ata kishin hyrë në një besë- Lamanitët, prandaj Zerahemna lidhje dhe nuk do ta thyenin i caktoi kryekapitenë mbi La- atë—prandaj po të binin në manitët dhe ata ishin të gjithë duart e Lamanitëve, do të shka- Amalekitë dhe Zoramitë. tërroheshin. 7 Tani, këtë gjë e bëri që të 12 Dhe Nefitët nuk mund të mbante urrejtjen e tyre kundër lejonin që ata të shkatërrohe- Nefitëve, që t’i nënshtronte ata shin; prandaj u dhanë toka për dhe të plotësonte kështu planet trashëgimin e tyre. e tij. 13 Dhe populli i Amonit u dha 8 Pasi vini re, qëllimet e tij ishin Nefitëve një pjesë të madhe të të ngjallte zemërimin e Lamani- pasurisë së tyre për të mbajtur tëve kundër Nefitëve; këtë gjë e ushtritë e tyre; dhe kështu bëri që të mund të uzurponte Nefitët qenë të detyruar, ve- pushtet të madh mbi ta, si edhe tëm, të përballonin Lamanitët, që të mund të fitonte pushtet të që ishin një përzierje e Lamanit madh mbi Nefitët, duke i sjellë dhe Lemuelit dhe të bijve të ata në robëri. Ishmaelit, dhe të gjithë atyre që 9 Tani, plani i Nefitëve ishte ishin shkëputur nga Nefitët, që

4a Alma 35:2–14; 52:33. 10a ush Adhuroj. 25:1, 13; 27:2, 21–26. 9a Alma 44:5; 46:12. b Gjo. 4:23–24. b ush Liri. 11a Alma 24:1–3, 5, 20; 379 Alma 43:14–24 ishin Amalekitë dhe Zoramitë tilla; ata kishin vetëm shpatat e dhe apasardhës të priftërinjve tyre dhe kordhat e tyre, harqet të Noeut. e tyre dhe shigjetat e tyre, gurët 14 Tani këta pasardhës ishin e tyre dhe hobetë e tyre; dhe aq të shumtë, sa ishin pothuaj ishin të a zhveshur e kishin Nefitët; dhe kështu Nefitët vetëm një lëkurë përreth ijeve; ishin të detyruar të luftonin me po të gjithë ishin të zhveshur, vëllezërit e tyre, madje deri në me përjashtim të Zoramitëve gjakderdhje. dhe të Amalekitëve; 15 Dhe ndodhi që ndërsa 21 Por, ata nuk ishin të ushtritë e Lamanitëve ishin armatosur me parzmore, as mbledhur së bashku në tokën e me mburoja—prandaj, kishin Antionumit, vini re, ushtritë e jashtëzakonisht frikë nga ush- Nefitëve ishin përgatitur t’i tritë e Nefitëve, për shkak të përballonin në tokën e Jershonit. armatimit të tyre, megjithëse 16 Tani, udhëheqësi i Nefitëve, ata ishin në numër shumë më ose njeriu që ishte caktuar të ish- të madh se Nefitët. te kryekapiten i Nefitëve—tani 22 Vini re, tani ndodhi që ata kryekapiteni që mori komandën nuk guxuan t’i sulmonin Nefitët e të gjitha ushtrive të Nefitëve— në kufijtë e Jershonit; prandaj dhe emri i tij ishte Moroni; u larguan e dolën nga toka 17 Dhe Moroni mori gjithë e Antionumit për në vendin e komandën dhe drejtimin e shkretë dhe udhëtuan rreth e luftërave të tyre. Dhe ai ishte përqark vendit të shkretë, larg vetëm njëzet e pesë vjeç, kur u andej nga burimi i lumit Sidon, caktua kryekapiten i ushtrive kështu që të mund të hynin në të Nefitëve. tokën e Mantit dhe ta merrnin 18 Dhe ndodhi që ai përballoi në zotërim atë vend; pasi nuk Lamanitët në kufijtë e Jershonit mendonin se ushtritë e Moronit dhe njerëzit e tij ishin të arma- e dinin se ku ata kishin vajtur. tosur me shpata dhe me kordha 23 Por ndodhi që porsa ata u dhe me çdo lloj arme lufte. nisën për në vendin e shkretë, 19 Dhe kur ushtritë e Lamani- Moroni dërgoi spiunë në vendin tëve panë se populli i Nefit ose e shkretë për të vërejtur kampin se Moroni i kishte përgatitur e tyre; dhe Moroni, duke ditur njerëzit e tij me parzmore dhe gjithashtu profecitë e Almës i me mburoja krahësh, po, dhe dërgoi atij disa njerëz, duke dë- gjithashtu me mburoja për të shiruar që ai t’i kërkonte Zotit, mbrojtur kokat e tyre dhe gji- ase ku duhej të shkonin ushtritë thashtu ishin veshur me veshje e Nefitëve për t’u mbrojtur nga të trasha— Lamanitët. 20 Tani ushtria e Zerahemnës 24 Dhe ndodhi që Almës i nuk ishte përgatitur me gjëra të erdhi fjala e Zotit dhe Alma

13a Alma 25:4. 20a Enosi 1:20. 23a Alma 48:16. Alma 43:25–37 380 njoftoi lajmëtarët e Moronit 30 Dhe duke ditur gjithashtu se ushtritë e Lamanitëve po se ishte e vetmja dëshirë e marshonin përqark vendit të Nefitëve që të ruanin tokat e shkretë, kështu që të mund të tyre dhe a lirinë e tyre dhe arrinin në tokën e Mantit, që të kishën e tyre, prandaj ai nuk e fillonin një sulm kundër pjesës shikonte si mëkat që t’i mbro- më të dobët të atij populli. Dhe nte ato me strategji; prandaj, ai lajmëtarët shkuan dhe i sollën zbuloi nëpërmjet spiunëve të lajmin Moronit. tij çfarë drejtimi do të merrnin 25 Tani Moroni, pasi la një Lamanitët. pjesë të ushtrisë së tij në tokën e 31 Prandaj, ai ndau ushtrinë e Jershonit, që ndoshta në ndonjë tij dhe solli një pjesë të saj në mënyrë, një pjesë e Lamanitëve luginë dhe e fshehu në lindje mund të vinte në atë tokë dhe dhe në jug të kodrës Riplah. të pushtonte qytetin, mori pje- 32 Dhe atë që mbeti e fshehu sën tjetër të ushtrisë së tij dhe në luginën perëndimore në marshoi për në tokën e Mantit. perëndim të lumit Sidon dhe 26 Dhe ai bëri që të gjithë kështu në kufijtë e tokës Manti. njerëzit në atë pjesë të vendit 33 Dhe pasi vendosi ushtrinë duhej të mblidheshin tok për e tij sipas dëshirës së tij, ai qe i të luftuar kundër Lamanitëve, përgatitur t’i përballonte ata. për të ambrojtur tokat e tyre 34 Dhe ndodhi që Lamanitët dhe vendin e tyre, të drejtat e erdhën nga veriu i kodrës ku tyre dhe liritë e tyre; prandaj ishte fshehur një pjesë e ushtri- ata u përgatitën për kohën e së së Moronit. ardhjes së Lamanitëve. 35 Dhe ndërsa Lamanitët ka- 27 Dhe ndodhi që Moroni bëri luan kodrën Riplah dhe arritën që ushtria e tij të fshihej në në luginë, dhe filluan të kalo- luginën që ishte afër bregut nin lumin Sidon, ushtria që të lumit Sidon, që ndodhej në ishte fshehur në jug të kodrës, perëndim të lumit Sidon, në që udhëhiqej nga një njeri i vendin e shkretë. quajtur aLehi dhe ai udhëhoqi 28 Dhe Moroni vendosi spiunë ushtrinë e tij dhe i rrethoi rreth e përqark, që të mund të Lamanitët në lindje, nga prapa. dinte kur do të arrinin forcat 36 Dhe ndodhi që Lamanitët Lamanite. kur panë se Nefitët po i sulmo- 29 Dhe tani, Moroni duke ditur nin nga pas, u kthyen dhe qëllimin e Lamanitëve të cilët filluan të luftonin kundër ush- donin të shkatërronin vëllezë- trisë së Lehit. rit e tyre, ose t’i nënshtronin 37 Dhe puna vdekjeprurëse fi- dhe t’i bënin robër, kështu që lloi nga të dyja anët, por qe më ata të vendosnin një mbretëri e tmerrshme nga ana e Lamani- për vete në të gjithë atë vend; tëve, pasi duke qenë të azhve-

26a DeB 134:11. 35a Alma 49:16. 30a Alma 46:12, 35. 37a Alma 3:5. 381 Alma 43:38–47 shur, ishin të ekspozuar ndaj luftuan jashtëzakonisht shumë; goditjeve të rënda të Nefitëve po, Lamanitët nuk ishin njohur që me shpatat e tyre dhe kor- kurrë të luftonin me fuqi te dhat e tyre u shkaktonin vdekje tillë, jashtëzakonisht të madhe pothuajse me çdo goditje. dhe me guxim, jo, madje as që 38 Ndërsa nga ana tjetër, aty- nga fillimi. -këtu binte ndonjë nga Nefitët, 44 Dhe ata u frymëzuan nga nga shpata dhe nga humbja e aZoramitët dhe nga Amaleki- gjakut, pasi pjesët më jetësore të tët, të cilët ishin kryekapitenët trupit ata i kishin të mbrojtura, dhe udhëheqësit e tyre dhe nga ose pjesët më jetësore të trupit Zerahemna që ishte kryekapi- i kishin të mbrojtura nga teni i tyre, ose kryeudhëheqësi goditjet e Lamanitëve, me anë dhe komandanti i tyre; po, ata atë parzmoreve të tyre dhe mbu- luftuan si dragonj dhe shumë rojave të tyre në krahë dhe të nga Nefitët u vranë nga duart e përkrenareve të tyre; dhe kështu tyre, po, pasi ata çanë më dysh Nefitët vazhduan punën vde- shumë nga përkrenaret e tyre kjeprurëse mes Lamanitëve. dhe shpuan shumë nga par- 39 Dhe ndodhi që Lamanitët u zmoret e tyre dhe prenë shumë frikësuan, për shkak të shkatë- nga krahët e tyre; dhe kështu rrimit të madh mes tyre, madje Lamanitët goditën me zemëri- aq sa filluan të iknin në drejtim min e tyre të rreptë. të lumit Sidon. 45 Megjithatë, Nefitët qenë 40 Dhe u ndoqën pas nga Lehi frymëzuar nga një qëllim më i dhe nga njerëzit e tij dhe u mirë, pasi ata nuk aluftonin për detyruan nga Lehi të futeshin mbretëri ose pushtet, por po në ujërat e Sidonit, dhe dolën luftonin për shtëpitë e tyre dhe matanë ujërave të Sidonit. Dhe bliritë e tyre dhe bashkëshortet Lehi i ndaloi ushtritë e tij në e tyre, dhe fëmijët e tyre, dhe breg të lumit Sidon, të cilin ata për gjithçka që kishin, po, për nuk duhet ta kalonin. ritet e tyre të adhurimit dhe 41 Dhe ndodhi që Moroni dhe kishën e tyre. ushtria e tij iu kundërvu Lama- 46 Dhe ata po bënin atë që nitëve në luginë, në anën tjetër ndjenin se ishte adetyra për të të lumit Sidon dhe filluan të cilën i detyroheshin Perëndisë binin mbi ta dhe t’i vrisnin. së tyre; pasi Zoti u kishte thënë 42 Dhe Lamanitët ia mbathën atyre, ashtu si etërve të tyre se: përsëri para tyre në drejtim bPërderisa ju nuk jeni fajtorë të të tokës së Mantit dhe u gjetën csulmit të parë, as të të dytit, ju përsëri përballë ushtrive të nuk do të lejoheni që të vriteni Moronit. nga duart e armiqve tuaj. 43 Tani, në këtë rast, Lamanitët 47 Dhe përsëri Zoti ka thënë

38a Alma 44:8–9. b ush Liri. DeB 98:33–36. 44a Alma 43:6. 46a ush Detyrë. c 3 Ne. 3:21; 45a Alma 44:5. b Alma 48:14; DeB 98:23–24. Alma 43:48–44:3 382 se: Ju duhet të ambroni familjet Sidon dhe ushtritë e Moronit tuaja, madje deri në gjakderdhje. në perëndim të lumit Sidon, që Prandaj, për këtë qëllim po ishin rrethuar nga Nefitët, ata luftonin Nefitët me Lamanitët, u goditën nga tmerri. që të mbronin veten dhe familjet 54 Tani Moroni, kur pa tmerrin e tyre dhe tokat e tyre, atdheun e tyre, urdhëroi njerëzit e tij që e tyre dhe të drejtat e tyre dhe të ndalonin gjakderdhjen. fenë e tyre. 48 Dhe ndodhi që kur njerëzit KAPITULLI 44 e Moronit panë rreptësinë dhe zemërimin e Lamanitëve, qenë Moroni urdhëron Lamanitët të gati të tërhiqeshin dhe t’ia bëjnë besëlidhje për paqe ose të mbathnin prej tyre. Dhe Moroni, shkatërrohen—Zerahemna hedh duke e kuptuar qëllimin e tyre, poshtë propozimin dhe lufta fillon çoi fjalë dhe frymëzoi zemrat rishtas—Ushtritë e Moronit shpar- e tyre me këto mendime—po, tallojnë Lamanitët. Rreth 74–73 mendimet e tokave të tyre, të para K. lirisë së tyre, po, të çlirimit të tyre nga robëria. Dhe ndodhi që ata ndaluan dhe 49 Dhe ndodhi që ata u kthyen u zmbrapsën pak. Dhe Moroni mbi Lamanitët dhe iu alutën të i tha Zerahemnës: Vër re, gjithë njëzëri Zotit, Perëndisë Zerahemna, ne anuk dëshirojmë së tyre, për lirinë e tyre dhe të jemi njerëz gjakatarë. Ju e çlirimin e tyre nga robëria. dini se jeni në duart tona, por 50 Dhe filluan t’u bënin ballë ne nuk dëshirojmë t’ju vrasim. Lamanitëve me fuqi; dhe po në 2 Vër re, ne nuk kemi ardhur të atë orë që ata iu lutën Zotit për luftojmë kundër jush, që të der- çlirimin e tyre, Lamanitët filluan dhim gjakun tuaj për pushtet; as t’ia mbathnin para tyre; dhe nuk dëshirojmë të sjellim ndo- madje, ata ikën gjer tek ujërat e një në zgjedhën e robërisë. Por Sidonit. ky është pikërisht shkaku për 51 Tani, Lamanitët ishin më të të cilën ju keni ardhur kundër shumtë, po, më shumë se dyfi- nesh; po, dhe ju jeni zemëruar shi i numrit të Nefitëve; megji- me ne për shkak të fesë tonë. thatë, ata u dëbuan kaq shumë, 3 Por tani, ti e shikon se Zoti sa u mblodhën tok së bashku në është me ne; dhe e shikon se ai luginë, në breg të lumit Sidon. ju ka dorëzuar në duart tona. 52 Prandaj ushtritë e Moronit i Dhe tani do të doja që ti të rrethuan, po, madje nga të dyja kuptosh se kjo gjë po bëhet për anët e lumit, pasi vini re, në shkak të fesë sonë dhe besimit lindje ishin njerëzit e Lehit. tonë në Krisht. Dhe tani, ti e 53 Prandaj, kur Zerahemna pa sheh se nuk mund ta shkatë- njerëzit e Lehit në lindje të lumit rrosh këtë besimin tonë.

47a DeB 134:11. Mosia 29:20. 49a Eks. 2:23–25; 44 1a Alma 43:45. 383 Alma 44:4–11 4 Tani ju e shihni se ky është dhe që të plagosin trupat tuaj besimi i vërtetë i Perëndisë; po, për vdekje, që ju të shfaroseni ju e shihni se Perëndia do të na dhe atëherë do të shohim përkrahë dhe do të na mbajë se kush ka pushtet mbi këtë dhe do të na ruajë, derisa të popull; po do të shohim se jemi besnikë ndaj tij dhe ndaj kush do të bjerë në robëri. besimit tonë dhe fesë sonë; dhe 8 Dhe tani ndodhi që kur Zoti nuk do të lejojë kurrë që Zerahemna i dëgjoi këto fjalë, ne të shkatërrohemi, veçse në vajti dhe dorëzoi në duart e qoftë se biem në shkelje dhe Moronit shpatën e tij dhe kor- mohojmë besimin tonë. dhën e tij dhe harkun e tij dhe i 5 Dhe tani, Zerahemna, të ur- tha atij: Vër re, ja ku janë armët dhëroj në emrin e atij Perëndie tona të luftës; ne do t’jua dorë- të plotfuqishëm, që ka forcuar zojmë, por nuk do ta lejojmë krahët tanë që të fitojmë fuqi veten tonë të bëjmë një abetim mbi ju nëpërmjet besimit tonë, që e dimë se ne do ta thyejmë nëpërmjet fesë sonë dhe nëpër- dhe gjithashtu fëmijët tanë; por mjet ariteve tona të adhurimit merr armët e luftës dhe na dhe nëpërmjet kishës sonë, dhe lejo që të largohemi në vendin nëpërmjet mbështetjes së shenjtë e shkretë; përndryshe do të që i detyrohemi bashkëshorteve mbajmë shpatat tona dhe do të tona dhe fëmijëve tanë, nëpër- mbarojmë ose do të fitojmë. mjet asaj blirie që na lidh me 9 Vër re, ne nuk jemi të besimit tokat tona dhe vendin tonë; tuaj; ne nuk besojmë se është po, dhe gjithashtu nëpërmjet Perëndia që na ka dorëzuar në mbajtjes së fjalës së shenjtë të duart tuaja; por besojmë se është Perëndisë, së cilës i detyrojmë dinakëria juaj që ju ka shpëtuar të gjithë lumturinë tonë; dhe në nga shpatat tona. Vër re, janë emër të çdo gjëje që na është më aparzmoret tuaja dhe mburojat e dashur— tuaja që ju kanë shpëtuar. 6 Po, dhe kjo nuk është e 10 Dhe tani, pasi Zerahemna gjitha; po të urdhëroj në emër mbaroi së thëni këto fjalë, të të gjitha dëshirave që keni Moroni ia ktheu shpatën dhe për jetën, që të na dorëzoni armët e luftës që i kishte marrë armët e luftës dhe ne nuk do të Zerahemnës, duke thënë: Vër kërkojmë gjakun tuaj, por do t’ju re, do t’i japim fund konfliktit. falim jetën, në qoftë se shkoni 11 Tani, unë nuk mund të kthej udhës suaj dhe nuk do të vini prapa fjalët që thashë, prandaj përsëri në luftë kundër nesh. sikurse Zoti jeton, ju nuk do të 7 Dhe tani, në qoftë se ju nuk e largoheni nëse ju nuk largoheni bëni këtë, vini re, ju jeni në me një betim, se nuk do të kthe- duart tona dhe do t’i urdhëroj heni përsëri të luftoni kundër njerëzit e mi, që të bien mbi ju nesh. Tani, sikurse jeni në duart

5a ush Ordinanca. 8a ush Betim. b ush Liri. 9a Alma 43:38. Alma 44:12–20 384 tona, ne do ta derdhim gjakun 16 Tani ndodhi që Zerahemna tuaj përdhe, ose ju do të pranoni ishte jashtëzakonisht i inatosur kushtet që unë kam propozuar. dhe nxiti pjesën e mbetur të 12 Dhe tani, pasi Moroni tha ushtarëve të tij në zemërim, që këto fjalë, Zerahemna e mbajti të luftonin më me fuqi kundër shpatën dhe u zemërua me Nefitëve. Moronin dhe u hodh përpara, 17 Dhe tani Moroni u zemërua, që ta vriste Moronin; por, porsa për shkak të kokëfortësisë së ngriti shpatën, vini re, një Lamanitëve; prandaj i urdhëroi nga ushtarët e Moronit qëlloi ushtarët e tij që të binin mbi ta shpatën duke ia hedhur përdhe dhe t’i vrisnin. Dhe ndodhi që dhe duke e thyer në dorezë; ata filluan t’i vrisnin; po, dhe dhe ai qëlloi edhe Zerahemnën, Lamanitët luftuan me shpatat e duke i hequr lëkurën e kokës tyre dhe fuqinë e tyre. me flokë dhe i ra përdhe. Dhe 18 Por vini re, lëkura e tyre e Zerahemna u tërhoq nga prania zhveshur dhe kokat e tyre të e tyre e shkoi mes ushtarëve pambuluara ishin të zbuluara të tij. për shpatat e mprehta të Nefi- 13 Dhe ndodhi që ushtari që u tëve; po, vini re, ata u shpuan ndodh aty, që i hoqi Zerahem- dhe u qëlluan, po, dhe ranë me nës lëkurën e kokës me flokë, e shpejtësi shumë të madhe para mori atë për flokësh nga toka shpatave të Nefitëve; dhe ata dhe e vuri në majë të shpatës së filluan të shkatërroheshin, mad- tij dhe ua vuri atyre drejt përpa- je ashtu siç kishte profetizuar ra, duke u thënë me zë të lartë: ushtari i Moronit. 14 Ashtu sikurse ra përdhe kjo 19 Tani Zerahemna, kur pa se lëkurë me flokët e kokës së ata ishin pothuajse gati të shka- kryetarit tuaj, ashtu do të bini tërroheshin të gjithë, i thirri me edhe ju përdhe, në qoftë se nuk fuqi Moronit, duke i premtuar dorëzoni armët tuaja të luftës se ai dhe gjithashtu njerëzit e tij dhe nuk largoheni me një besë- do të bënin besëlidhje me ta, lidhje për paqe. në qoftë se do t’ua falnin jetën 15 Tani pati shumë që kur atyre që kishin mbetur se nuk dëgjuan këto fjalë dhe panë lë- do të vinin akurrë më të luftonin kurën e kokës me flokë që ishte përsëri kundër tyre. në majë të shpatës, u goditën 20 Dhe ndodhi që Moroni nga frika; dhe shumë erdhën bëri që puna vdekjeprurëse të dhe hodhën poshtë armët e tyre pushonte përsëri mes popullit. të luftës te këmbët e Moronit, Dhe ai u mori Lamanitëve të dhe hynë në një abesëlidhje për gjitha armët e luftës; dhe, pasi paqe. Dhe të gjithë ata që hynë hynë me të në një abesëlidhje në besëlidhje, u lejuan të nisen për paqe, u lejuan të largoheshin për në vendin e shkretë. për në vendin e shkretë.

15a 1 Ne. 4:37; 19a Alma 47:6. Alma 50:36. 20a Alma 62:16–17. 385 Alma 44:21–45:9 21 Tani, numri i të vdekurve të Vini re, tani ndodhi që populli tyre nuk u numërua për shkak i Nefit u gëzua jashtëzakonisht të numrit të madh; po, numri i shumë, sepse Zoti e shpëtoi të vdekurve të tyre qe jashtëza- përsëri nga duart e armiqve të konisht i madh, si për Nefitët, tij; prandaj ata i dhanë falënde- ashtu dhe për Lamanitët. rime Zotit, Perëndisë së tyre; 22 Dhe ndodhi që ata i hodhën po, dhe aagjëruan shumë dhe të vdekurit e tyre në ujërat e u lutën shumë, dhe adhuruan Sidonit dhe ata kanë shkuar Perëndinë me gëzim jashtëza- dhe janë varrosur në thellësitë konisht të madh. e detit. 2 Dhe ndodhi që në vitin e 23 Dhe ushtritë e Nefitëve nëntëmbëdhjetë të mbretërimit ose të Moronit u kthyen dhe të gjykatësve mbi popullin e shkuan në shtëpitë e tyre dhe Nefit, që Alma shkoi te biri i tij, në tokat e tyre. Helamani, dhe i tha atij: A u 24 Dhe kështu mbaroi viti i beson fjalëve që të thashë në tetëmbëdhjetë i mbretërimit të lidhje me ato aanale që janë gjykatësve mbi popullin e Nefit. mbajtur? Dhe kështu mbaroi anali i 3 Dhe Helamani i tha atij: Po, Almës, që ishte shkruar mbi unë besoj. fletët e Nefit. 4 Dhe Alma i tha përsëri: A beson në Jezu Krishtin që do të vijë? Rrëfimi i popullit të Nefit; dhe 5 Dhe ai tha: Po, unë u besoj të luftërat dhe mosmarrëveshjet gjitha fjalëve që ti ke thënë. e tyre në ditët e Helamanit, 6 Dhe Alma i tha atij përsëri: A sipas analit të Helamanit, që ai do t’i azbatosh urdhërimet e mia? e mbajti në ditët e tij. 7 Dhe ai tha: Po, unë do t’i Përfshihen kapitujt 45 deri në 62, zbatoj urdhërimet e tua me gji- duke përfshirë edhe këtë të fundit. thë zemrën time. 8 Atëherë Alma i tha atij: Qofsh i bekuar; dhe Zoti do të KAPITULLI 45 të abegatojë në këtë vend. 9 Por vër re, unë kam diçka Helamani beson fjalët e Almës— për të aprofetizuar, por çfarë do Alma profetizon shkatërrimin e të të profetizoj, ti nuk duhet Nefitëve—Ai bekon dhe mallkon ta bësh të ditur; po, çfarë do vendin—Alma mund të jetë marrë të të profetizoj ty, nuk duhet nga Shpirti, ashtu sikurse Moisiu bërë e ditur, madje derisa pro- —Shtohet mosmarrëveshja në fecia të përmbushet; prandaj, Kishë. Rreth 73 para K. shkruaji fjalët që do të të them.

45 1a ush Agjëroj, Perëndisë; Bindje, 9a ush Profeci, agjërim. bindur (i), bindem. profetizoj. 2a Alma 37:1–5; 50:38. 8a 1 Ne. 4:14; 6a ush Urdhërime të Alma 48:15–16, 25. Alma 45:10–19 386 10 Dhe këto janë fjalët: Vër re, dishepujt e Zotit dhe ata do të sipas shpirtit të zbulesës që ndiqen nga Lamanitët, madje është në mua, unë shikoj se bderisa të shfarosen fare. Dhe pikërisht ky popull, Nefitët, tani, për shkak të paudhësisë, në akatërqind vjet pasi Jezu kjo profeci do të përmbushet. Krishti t’u shfaqet atyre, do të 15 Dhe tani ndodhi që pasi bien në bmosbesim. Alma i tha këto gjëra Helamanit, 11 Po, dhe atëherë ata do të e bekoi atë dhe gjithashtu bijtë shohin luftëra dhe epidemi, e tij të tjerë; dhe bekoi edhe po, zi buke dhe gjakderdhje, tokën për hir të të adrejtëve. madje derisa populli i Nefit të 16 Dhe tha: Kështu thotë Zoti ashfaroset— Perëndi—E amallkuar do të 12 Po, dhe kjo sepse ata do të jetë toka, po, kjo tokë deri në bien në mosbesim dhe do të shkatërrim për çdo komb, fis, bien në punët e errësirës dhe gjuhë dhe popull që bën keq, pas aepsheve dhe në çfarëdolloj kur ata të kenë arritur kulmin; paudhësie; po, unë po të them dhe sikurse thashë, ashtu do të ty se për shkak se ata do të më- bëhet; pasi ky është mallkimi katojnë kundër një drite dhe dhe bbekimi i Perëndisë mbi njohurie kaq të madhe, po, unë tokën, pasi Zoti nuk mund të po të them ty, se nga ajo ditë, shikojë mëkatin as me lëshimin madje edhe brezi i katërt nuk më të cvogël. do të ketë kaluar i tëri, para se 17 Dhe tani, kur Alma tha këto të vijë kjo paudhësi e madhe. fjalë, bekoi akishën, po, të gjithë 13 Dhe kur të vijë ajo ditë e ata që do të qëndronin të madhe, vër re, koha do të vijë vendosur në besim që nga ajo shumë shpejt që ata që janë kohë e tutje. tani, ose fara e atyre që numë- 18 Dhe kur Alma e bëri këtë rohen tani mes popullit të gjë, u nis nga toka e Zarahemlës, Nefit, anuk do të numërohen sikur do të shkonte në vendin e më mes popullit të Nefit. Melekut. Dhe ndodhi që nuk 14 Por kushdo që të mbesë u dëgjua kurrë më për të; dhe dhe nuk shkatërrohet në atë për vdekjen dhe varrin e tij, ditë të madhe dhe të tmerrshme, nuk dimë asgjë. do të anumërohet mes Lamani- 19 Vini re, këtë dimë se ai tëve dhe do të bëhet sikurse ishte njeri i drejtë; dhe fjala u ata, që të gjithë, me përjashtim përhap në kishë se ai u mor nga të pakicës, të cilët do të quhen Shpirti, ose se u avarros nga

10a 1 Ne. 12:10–15; 12a ush Epsh. Eth. 2:8–12. Hel. 13:9; 13a Hel. 3:16. b DeB 130:21. Morm. 8:6–7. 14a Moro. 9:24. c DeB 1:31. b ush Braktisje; b Moro. 1:1–3. 17a ush Kishë e Jezu Mosbesim. 15a Alma 46:10; 62:40. Krishtit. 11a Jar. 1:10; 16a 2 Ne. 1:7; 19a ush Qenie të Morm. 8:2–3, 6–7. Alma 37:31; ngritura në qiell. 387 Alma 45:20–46:5 dora e Zotit, madje si Moisiu. prandaj, ata u pasuruan në Por, vini re, shkrimet e shenjta bsytë e tyre dhe nuk donin t’ua thonë se Zoti e mori Moisiun te vinin veshin fjalëve, që të ecnin vetja; dhe ne mendojmë se ai drejt para Perëndisë. gjithashtu ka marrë Almën në shpirt te vetja; prandaj, për këtë KAPITULLI 46 shkak nuk dimë asgjë në lidhje me vdekjen dhe me varrin e tij. Amalikia komploton të bëhet mbret 20 Dhe tani ndodhi, në fillim —Moroni ngre titullin e lirisë— të vitit të nëntëmbëdhjetë të Ai ngre popullin për të mbrojtur mbretërimit të gjykatësve mbi fenë e tyre—Besimtarët e vërtetë popullin e Nefit, që Helamani quhen të Krishterë—Një mbetje shkoi mes popullit për t’u njof- e Jozefit do të ruhet—Amalikia tuar atyre fjalën. dhe ata që u shkëputën ia mbathën 21 Pasi vini re, për shkak të për në tokën e Nefit—Ata që nuk luftërave të tyre me Lamanitët përkrahin çështjen e lirisë, vriten. dhe mosmarrëveshjeve të vogla, Rreth 73–72 para K. të shumta dhe trazirave që kishin ndodhur në popull, u bë e Dhe ndodhi që të gjithë ata që nevojshme që afjala e Perëndisë nuk u vinin veshin fjalëve të t’u njoftohej atyre, po, dhe që në Helamanit dhe vëllezërve të tij, tërë kishën të vendosej rregull. u mblodhën së bashku kundër 22 Prandaj, Helamani dhe vëllezërve të tyre. vëllezërit e tij shkuan për të 2 Dhe tani, vini re, ata ishin vendosur kishën përsëri në të jashtëzakonisht të zemëruar, gjithë vendin, po, në çdo qytet kaq shumë, sa ishin të vendo- në të gjithë vendin që zotërohej sur t’i vrisnin. nga populli i Nefit. Dhe ndodhi 3 Tani, kryetari i atyre që ishin që ata caktuan priftërinj dhe zemëruar kundër vëllezërve të mësues në tërë vendin, në të tyre ishte një burrë i madh gjitha kishat. dhe i fortë; dhe emri i tij ishte 23 Dhe tani ndodhi që pasi Amalikia. Helamani dhe vëllezërit e tij 4 Dhe Amalikia kishte dëshirë caktuan priftërinj dhe mësues të bëhej mbret; dhe ata njerëz që të kishave, ndodhi një amos- ishin zemëruar gjithashtu kishin marrëveshje mes tyre dhe ata dëshirë që ai të ishte mbreti i nuk donin t’ua vinin veshin tyre; dhe ata ishin në pjesën më fjalëve të Helamanit dhe vëlle- të madhe të tyre agjykatësit më zërve të tij; të ulët të vendit dhe kërkonin 24 Por ata u bënë kryelartë, të fitonin pushtet. duke u ngritur në zemrat e 5 Dhe ata ishin nxitur nga tyre, për shkak të apasurive të lajkat e Amalikias se, në qoftë tyre jashtëzakonisht të mëdha; se do ta përkrahnin dhe do ta

21a Alma 31:5. 24a ush Pasuri. krenari. 23a 3 Ne. 11:28–29. b ush Kryelartësi, 46 4a Mosia 29:11, 28–29. Alma 46:6–16 388 vendosnin atë mbret të tyre, ai dërguar mbi faqen e tokës për do t’i bënte ata sundimtarë mbi hir të të bdrejtëve. popullin. 11 Dhe tani ndodhi që kur 6 Kështu ata u gënjyen nga Moroni i cili ishte akryekoman- Amalikia, që të kundërshtonin, dant i ushtrive të Nefitëve, megjithë predikimin e Helama- dëgjoi për këto kundërshtime, nit dhe të vëllezërve të tij, u zemërua me Amalikian. po, me gjithë kujdesin jashtëza- 12 Dhe ndodhi që ai grisi pele- konisht të madh të tyre për rinën e tij dhe mori një copë të kishën; pasi ata ishin kryepri- saj e shkroi mbi të—aNë kujtim ftërinj të kishës. të Perëndisë tonë, fesë sonë, 7 Dhe kishte shumë në kishë lirisë sonë dhe të paqes sonë, që u besuan fjalëve lajkatare të të bashkëshorteve tona dhe të Amalikias, prandaj ata u shkë- fëmijëve tanë—dhe e nguli në putën nga kisha; dhe kështu majë të një shtize. ishin punët e popullit të Nefit, 13 Dhe vuri përkrenaren e tij jashtëzakonisht të pasigurta dhe dhe parzmoren e tij dhe mburo- të rrezikshme, me gjithë afitoren jat e tij dhe ngjeshi në ije armët, e madhe që patën mbi Lamani- dhe mori shtizën, në majë të së tët dhe gëzimet e mëdha që cilës kishte pelerinën e tij të gri- patën për shkak të çlirimit të sur (dhe ai e quajti titulli i lirisë), tyre nga dora e Zotit. dhe u përkul gjer në tokë, dhe 8 Kështu shohim sesa ashpejt iu lut me fuqi Perëndisë së tij fëmijët e njeriut harrojnë Zotin, që bekimet e lirisë të qëndronin Perëndinë e tyre, po, sa shpejt mbi vëllezërit e tij, përderisa të bëjnë paudhësi dhe udhëhiqen mbetej një grup të Krishterësh nga i ligu. që të zotërojnë tokën— 9 Po, dhe ne shohim edhe 14 Pasi kështu quheshin të aligësinë e madhe që mund të gjithë besimtarët e vërtetë të shkaktojë një njeri shumë i lig Krishtit, që i përkisnin kishës mes fëmijëve të njerëzve. së Perëndisë, nga ata që nuk i 10 Po, ne shohim se Amalikia, përkisnin kishës. pasi ishte njeri i mënyrave di- 15 Dhe ata që i përkisnin kishës nake dhe njeri i shumë fjalëve ishin besnikë; po, të gjithë ata lajkatare, gënjeu zemrat e shu- që ishin besimtarë të vërtetë të më njerëzve që të bënin ligësi; Krishtit, morën mbi vete me po, dhe të kërkonin të shkatë- kënaqësi aemrin e Krishtit ose rronin kishën e Perëndisë dhe të bKrishterë dhe u quajtën ashtu të shkatërronin themelin e alirisë për shkak të besimit të tyre në që Perëndia u kishte dhënë aty- Krishtin që do të vinte. re, bekim që Perëndia e kishte 16 Dhe prandaj, Moroni në

7a Alma 44:19–20. Mosia 29:32. Alma 44:5. 8a Hel. 12:2, 4–5. b 2 Ne. 1:7. 15a Mosia 5:7–9. 9a Mosia 29:17–18. 11a Alma 43:16–17. b Vep. 11:26; 10a 2 Ne. 1:7; 12a Neh. 4:14; 1 Pj. 4:16. 389 Alma 46:17–24 këtë kohë u lut që çështja e të të shkelnin urdhërimet e Perë- Krishterëve dhe liria e vendit të ndisë, ose të binin në shkelje favorizoheshin. dhe të kishin aturp të merrnin 17 Dhe ndodhi që pasi ai ia emrin e Krishtit mbi vete, Zoti derdhi shpirtin e tij Perëndisë, duhej t’i copëtonte, madje, ash- e quajti tërë vendin që ndodhej tu sikurse ata kishin copëtuar në jug të vendit aShkretim, po, rrobat e tyre. dhe në fund, gjithë tokën nga 22 Tani, kjo qe besëlidhja që veriu dhe nga jugu—Një tokë ata bënë dhe hodhën rrobat e të zgjedhur dhe tokën e lirisë. tyre te këmbët e Moronit, duke 18 Dhe ai tha: Me siguri Perë- thënë: Ne besëlidhim me Perë- ndia nuk do të lejojë që ne që ndinë tonë që do të shkatërro- përbuzemi për shkak se marrim hemi, ashtu sikurse vëllezërit mbi vete emrin e Krishtit, të tanë në tokën veriore, në qoftë shkelemi dhe të shkatërrohemi, se biem në shkelje; po, ai mund vetëm në qoftë se e sjellim atë të na hedhë te këmbët e armiq- me anë të shkeljeve tona. ve tanë, ashtu madje, sikurse 19 Dhe kur Moroni tha këto hodhëm rrobat tona te këmbët fjalë, ai shkoi mes popullit, e tua, që të shkelen nën këmbë, duke valëvitur në ajër pjesën e në qoftë se biem në shkelje. grisur të apelerinës së tij, kështu 23 Moroni u tha atyre: Vini re, që të gjithë të mund të shihnin ne jemi një mbetje e farës së shkrimin që ai kishte shkruar Jakobit; po, ne jemi një mbetje e mbi copën e grisur dhe thirri afarës së bJozefit, crroba e të cilit me zë të lartë, duke thënë: u gris nga vëllezërit e tij në 20 Vini re, të gjithë ata që do të shumë copa; po dhe tani vini mbajnë këtë titull mbi tokë, le re, të kujtojmë të zbatojmë të vijnë këtu para në fuqinë e urdhërimet e Perëndisë, ose Zotit dhe të hyjnë në besëlidhje rrobat tona do të grisen nga se do të ruajnë të drejtat e tyre vëllezërit tanë dhe ne do të dhe fenë e tyre, që Zoti Perëndi hidhemi në burg, ose do të na t’i bekojë ata. shesin, ose do të na vrasin. 21 Dhe ndodhi që kur Moroni 24 Po, të ruajmë lirinë tonë shpalli këto fjalë, vini re, njerëzit si një ambetje e Jozefit; po të erdhën duke vrapuar së bashku kujtojmë fjalët e Jakobit, para me armët ngjeshur rreth ijeve të vdekjes së tij, pasi vini re, ai pa tyre, duke grisur rrobat e tyre se një pjesë e mbetur e rrobës së në shenjë ose si një besëlidhje Jozefit ishte ruajtur dhe nuk se ata nuk do ta braktisnin ishte kalbur. Dhe ai tha—Ashtu Zotin, Perëndinë e tyre; ose me sikurse kjo mbetje e rrobës së fjalë të tjera, në qoftë se ata do birit tim është ruajtur, ashtu

17a Alma 22:30–31. 23a Zan. 49:22–26; c Zan. 37:3, 31–36. 19a ush Flamur. 1 Ne. 5:14–15. 24a Amo. 5:15; 21a 1 Ne. 8:25–28; b ush Jozef, bir i 3 Ne. 5:21–24; 10:17. Morm. 8:38. Jakobit. Alma 46:25–35 390 edhe një bmbetje e farës së birit arsyeshme që Lamanitët të ki- tim do të ruhet nga dora e Perë- shin më shumë fuqi; prandaj ndisë dhe do të merret nga ai, mendoi që t’u priste udhën nje- ndërsa mbetja e farës së Jozefit rëzve të Amalikias, ose t’i kapte, do të vdesë; madje, ashtu si- t’i sillte prapa dhe të vriste kurse mbetja e rrobës së tij. Amalikian; po, pasi e dinte se ai 25 Tani vini re, kjo e pezmaton do të nxiste Lamanitët në zemë- shpirtin tim; megjithatë shpirti rim kundër tyre dhe t’i bënte ata im gëzohet për birin tim, për që të vinin në luftë kundër tyre; shkak të asaj pjese të farës së tij dhe ai e dinte edhe se Amalikia që do të merret nga Perëndia. do të bënte aq sa të mundej, që 26 Tani vini re, kjo ishte gjuha t’ia arrinte qëllimeve të tij. e Jakobit. 31 Prandaj, Moroni mendoi se 27 Dhe tani kush e di, në qoftë ishte e arsyeshme që ai të merr- se mbetja e farës së Jozefit që te ushtritë e tij që ishin mble- do të vdesë, sikurse rroba e tij, dhur tok së bashku dhe ishin nuk janë ata që janë shkëputur armatosur dhe kishin hyrë në nga ne? Po, dhe do të jetë njëlloj besëlidhje që të ruanin paqen— për ne, në qoftë se nuk qëndroj- dhe ndodhi që ai mori ushtrinë më të vendosur në besimin e e tij dhe marshuan me çadrat e Krishtit. tyre për në vendin e shkretë, 28 Dhe tani ndodhi që kur për t’i prerë udhën Amalikias Moroni i tha këto fjalë, ai shkoi në vendin e shkretë. dhe gjithashtu dërgoi fjalë në të 32 Dhe ndodhi që ai bëri sipas gjitha pjesët e vendit ku kishte dëshirave të tij dhe marshoi për kundërshtime dhe mblodhi së në vendin e shkretë dhe i preu bashku të gjithë njerëzit që do- udhën ushtrive të Amalikias. nin të ruanin lirinë e tyre, të 33 Dhe ndodhi që Amalikia iku qëndronin kundër Amalikias me një numër të vogël të nje- dhe atyre që kishin kundërshtu- rëzve të tij dhe pjesa e mbetur u ar, që quheshin Amalikianë. dorëzua në duart e Moronit 29 Dhe ndodhi që kur Amalikia dhe u kthye mbrapsht në tokën pa se njerëzit e Moronit ishin e Zarahemlës. më të shumtë se Amalikianët— 34 Tani Moroni, duke qenë nje- dhe ai pa gjithashtu se njerëzit ri i acaktuar nga kryegjykatësit e tij kishin dyshim në lidhje me dhe nga zëri i popullit, kishte drejtësinë e çështjes që ata ki- fuqi të plotë sipas vullnetit të tij shin ndërmarrë—prandaj, duke me ushtritë e Nefitëve, për t’i u frikësuar se nuk do t’ia arrinte organizuar dhe për të ushtruar qëllimit, mori me vete të gjithë autoritet mbi to. ata që donin të shkonin me të 35 Dhe ndodhi që kushdo nga dhe u nis për në tokën e Nefit. Amalikianët, që nuk hyri në 30 Tani Moroni nuk e pa të besëlidhje se do ta përkrahte

24b 2 Ne. 3:5–24; Eth. 13:6–7. 34a Alma 43:16. 391 Alma 46:36–47:3 çështjen e lirisë, që të kishin një janë atë lumtur në të, ashtu qeveri të lirë, ai bëri që të vritej; sikurse duhet të mendojmë. dhe nuk pati veçse pak që e mohuan besëlidhjen e lirisë. KAPITULLI 47 36 Dhe ndodhi gjithashtu që ai bëri që titulli i lirisë të ngri- Amalikia përdor pabesi, vrasje dhe hej mbi çdo kullë të atij vendi, intriga për t’u bërë mbret i Lamani- që ishte pronë e Nefitëve; dhe tëve—Të shkëputurit nga Nefitët kështu Moroni nguli flamurin janë më të këqij dhe më të egër se e lirisë mes Nefitëve. Lamanitët. Rreth 72 para K. 37 Dhe filluan të kishin përsëri paqe në tokë; dhe kështu ata Tani do të kthehemi tek anali e ruajtën paqen në tokë deri ynë, tek Amalikia dhe tek ata pothuaj në mbarim të vitit të që ia ambathën me të në vendin nëntëmbëdhjetë të mbretërimit e shkretë; pasi, vini re, ai mori të gjykatësve. ata që shkuan me të dhe vajtën 38 Dhe Helamani dhe akrye- në btokën e Nefit, mes Lamani- priftërinjtë mbajtën gjithashtu tëve dhe i nxiti Lamanitët në rregull në kishë; po, madje, për zemërim kundër popullit të hapësirën e katër vjetëve, ata Nefit, kaq shumë sa mbreti i patën shumë paqe dhe gëzim Lamanitëve dërgoi një shpallje në kishë. në të gjithë vendin e tij, mes 39 Dhe ndodhi që pati shumë gjithë njerëzve, që të mblidhe- që vdiqën duke abesuar vendos- shin tok përsëri për të vajtur mërisht se shpirtrat e tyre ishin për të luftuar kundër Nefitëve. shëlbuar nëpërmjet Zotit Jezu 2 Dhe ndodhi që kur shpallja Krisht; kështu që u larguan nga shkoi mes tyre ata ishin jashtë- kjo botë të gëzuar. zakonisht të frikësuar; po, ata 40 Dhe pati disa që vdiqën nga kishin frikë t’i prishnin qejfin ethet, të cilat në disa stinë të mbretit dhe gjithashtu kishin vitit ishin shumë të shpeshta në frikë të shkonin dhe të luftonin tokë—por, jo aq shumë nga kundër Nefitëve, pasi mund të ethet, për shkak të cilësisë jash- humbnin jetën. Dhe ndodhi që tëzakonisht të mirë të shumë ata nuk deshën, ose më mirë abimëve dhe rrënjëve që Perë- pjesa më e madhe e tyre, nuk ndia kishte përgatitur për të deshën t’u bindeshin urdhërave zhdukur shkakun e sëmundjeve të mbretit. nga të cilat njerëzit vuanin për 3 Dhe tani ndodhi që mbreti shkak të natyrës së klimës— u zemërua për shkak të mos- 41 Por, pati shumë që vdiqën bindjes së tyre; prandaj i dha nga mosha e vjetër; dhe ata që Amalikias komandën e asaj pje- vdiqën në besimin e Krishtit, se të ushtrisë që ishte e bindur

38a Alma 46:6. 41a Zbu. 14:13. Omni 1:12–13. 39a Moro. 7:3, 41. 47 1a Alma 46:33. 40a DeB 89:10. b 2 Ne. 5:5–8; Alma 47:4–14 392 ndaj urdhërave të tij dhe i dha në luginën që ishte afër malit urdhër që ai të shkonte dhe t’i Antipas. detyronte të merrnin armët. 10 Dhe ndodhi që kur u bë 4 Tani vini re, kjo ishte dëshira natë, ai çoi fshehurazi një të e Amalikias; sepse duke qenë dërguar në malin Antipas, duke njeri dinak për të bërë keq, dashur që udhëheqësi i atyre prandaj ai bëri plan në zemrën që ishin në atë mal, emri i të e tij, të rrëzonte nga froni mbre- cilit ishte Lehonti, të zbriste tin e Lamanitëve. rrëzë malit, pasi ai donte të 5 Dhe tani, ai mori komandën fliste me të. e atyre pjesëve të Lamanitëve 11 Dhe ndodhi që kur Lehonti që ishin në favor të mbretit; mori lajmin, nuk guxoi të zbri- dhe u përpoq të bënte për vete ste rrëzë malit. Dhe ndodhi që edhe ata që nuk ishin të bindur; Amalikia dërgoi përsëri, për të prandaj ai shkoi në vendin e dytën herë, lajm se dëshironte quajtur aOnida, meqë aty kishin që ai të zbriste poshtë. Dhe ikur të gjithë Lamanitët; pasi ndodhi që Lehonti nuk erdhi; zbuluan ushtrinë duke vajtur dhe ai i dërgoi përsëri fjalë për dhe duke menduar se po shko- të tretën herë. nte për t’i shkatërruar ata, 12 Dhe ndodhi që kur Amali- kështu ikën në Onida që ishte kia pa se nuk mund ta bindte shesh ushtrish. Lehontin të zbriste nga mali, ai 6 Dhe ata kishin caktuar një shkoi vetë në mal, afër kampit njeri që të ishte mbret dhe udhë- të Lehontit; dhe i dërgoi përsëri heqës mbi ta, pasi kishin caktuar fjalë për të katërtën herë Lehon- në mendjen e tyre një vendim tit, se dëshironte që ai të zbriste të prerë që nuk do të pranonin dhe se mund të merrte rojat e tij të shkonin kundër Nefitëve. me vete. 7 Dhe ndodhi që ata ishin 13 Dhe ndodhi që kur Lehonti mbledhur tok në majë të malit zbriti me rojat e tij tek Amalikia, që quhej Antipas, në përgatitje Amalikia deshi që ai të zbriste për të luftuar. me forcat e tij natën dhe të rre- 8 Tani, nuk ishte qëllimi i thonte kampin e atyre ushtarëve Amalikias të luftonte kundër mbi të cilët mbreti i kishte dhënë tyre sipas urdhërave të mbre- komandën dhe se ai do t’ia tit; por vini re, ishte qëllimi i tij dorëzonte në dorë të Lehontit, që të fitonte përkrahjen e ush- në qoftë se ai do ta bënte atë trive të Lamanitëve, kështu që të (Amalikian) udhëheqës të dytë vinte veten në krye të tyre dhe të mbi të gjithë ushtrinë. rrëzonte mbretin nga froni dhe 14 Dhe ndodhi që Lehonti të shtinte në dorë mbretërinë. zbriti me njerëzit e tij dhe rrethoi 9 Dhe vini re, ndodhi që ai bëri njerëzit e Amalikias, kështu që, që ushtria e tij të ngrinte çadrat para se të zgjoheshin në agim të

5a Alma 32:4. 393 Alma 47:15–29 ditës, ata ishin të rrethuar nga Amalikia bëri që shërbëtorët e ushtritë e Lehontit. tij të shkonin para që të takonin 15 Dhe ndodhi që kur panë se mbretin. Dhe ata shkuan dhe u ishin të rrethuar, ata iu lutën përkulën para mbretit në shenjë Amalikias, që ai t’i lejonte të nderimi për madhështinë e tij. bashkoheshin me vëllezërit e 23 Dhe ndodhi që mbreti zgja- tyre që të mos shkatërroheshin. ti dorën për t’i ngritur, sikurse Tani, kjo ishte pikërisht gjëja që ishte zakoni mes Lamanitëve, dëshironte Amalikia. si një shenjë paqeje, zakon që 16 Dhe ndodhi që ai, në ata e kishin marrë nga Nefitët. akundërshtim me urdhërat e 24 Dhe ndodhi që kur ngriti të mbretit, i dorëzoi njerëzit e tij. parin nga toka, vini re, ai i nguli Tani, kjo ishte gjëja që Amali- thikën mbretit në zemër dhe kia dëshironte, që të mund të ai ra përdhe. përmbushte planet e tij për të 25 Tani, shërbëtorët e mbretit rrëzuar mbretin nga froni. ia mbathën; dhe shërbëtorët e 17 Tani, ishte zakon mes Amalikias thirrën, duke thënë: Lamanitëve se në qoftë se krye- 26 Vini re, shërbëtorët e mbretit komandanti i tyre vritej, të i ngulën atij thikën në zemër emërohej komandanti i dytë si dhe ai ra dhe ata ikën; vini re, kryekomandant. ejani dhe shikoni. 18 Dhe ndodhi që Amalikia 27 Dhe ndodhi që Amalikia bëri që një nga shërbëtorët e urdhëroi që ushtritë e tij të mar- tij t’i jepte pak nga pak helm shonin përpara dhe të shihnin Lehontit, kështu që ai vdiq. se ç’i kishte ngjarë mbretit; dhe 19 Tani, kur vdiq Lehonti, kur ata erdhën në atë vend dhe Lamanitët caktuan Amalikian e gjetën mbretin të shtrirë në të ishte udhëheqësi i tyre dhe gjakun e tij, Amalikia bëri sikur kryekomandanti i tyre. ishte i zemëruar dhe tha: Kush- 20 Dhe ndodhi që Amalikia do që e deshte mbretin, të shkojë marshoi me ushtritë e tij (pasi me vrap dhe të ndjekë shërbë- plotësoi dëshirat e tij) për në torët e tij, që ata të vriten. tokën e Nefit, në qytetin Nefi 28 Dhe ndodhi që të gjithë ata që ishte qyteti kryesor. që e deshën mbretin, kur dë- 21 Dhe mbreti doli për ta gjuan këto fjalë, dolën para dhe pritur me rojat e tij, pasi kujtoi ndoqën shërbëtorët e mbretit. se Amalikia kishte përmbushur 29 Tani, kur shërbëtorët e urdhërat e tij, se Amalikia kishte mbretit panë një ushtri duke i mbledhur së bashku një ushtri ndjekur nga pas, u frikësuan kaq të madhe, për të shkuar dhe përsëri dhe ia mbathën në për të luftuar kundër Nefitëve. vendin e shkretë dhe arritën në 22 Por vini re, pasi mbreti doli tokën e Zarahemlës, dhe u ba- përjashta për t’u takuar me të, shkuan me apopullin e Amonit.

16a Alma 47:3. 29a Alma 43:11–12. ush Anti-Nefi-Lehitë. Alma 47:30–48:1 394 30 Dhe ushtria që i ndiqte nga me anë të mashtrimit dhe me pas u kthye, pasi ndjekja qe e ndihmën e shërbëtorëve të tij kotë; dhe kështu, Amalikia me dinakë, ai siguroi mbretërinë; mashtrim fitoi zemrat e popullit. po, ai u njoh mbret në të gjithë 31 Dhe ndodhi që të nesërmen vendin mes gjithë popullit të ai hyri në qytetin e Nefit me Lamanitëve që apërbëhej nga ushtritë e tij dhe mori në zotërim Lamanitët dhe nga Lemuelitët qytetin. dhe nga Ishmaelitët, dhe nga të 32 Dhe tani ndodhi që mbretë- gjithë të shkëputurit e Nefitëve, resha, kur dëgjoi se mbreti u që nga mbretërimi i Nefit dhe vra—pasi Amalikia kishte dë- deri në kohën e sotme. rguar një të ngarkuar te mbretë- 36 Tani, këta të ashkëputur, resha, duke e njoftuar se mbreti megjithëse kishin të njëjtat ishte vrarë nga shërbëtorët e tij, udhëzime dhe të njëjtat dituri se ai i kishte ndjekur ata nga të Nefitëve, po, duke qenë të pas me ushtrinë e tij, por më udhëzuar me të njëjtën bnjohuri kot, dhe se ata kishin mundur mbi Zotin, megjithatë, duket e të iknin— çuditshme të thuhet, jo shumë 33 Prandaj, kur mbretëresha e kohë pas shkëputjes së tyre, mori këtë lajm, i dërgoi fjalë ata u bënë më të ashpër dhe më Amalikias, se ajo dëshironte që të cpapenduar dhe më të egër, ai të kursente jetën e popullit të më të këqij dhe më mizorë qytetit; dhe se dëshironte edhe se Lamanitët—duke pirë në që ai të shkonte tek ajo; dhe dë- traditat e Lamanitëve; duke u shironte gjithashtu, që të sillte bërë përtacë dhe duke u dhënë me vete dëshmitarë për të pas çdo lloj epshi; po, duke dëshmuar në lidhje me vdekjen harruar krejtësisht Zotin, Perë- e mbretit. ndinë e tyre. 34 Dhe ndodhi që Amalikia mori të njëjtin shërbëtor që KAPITULLI 48 vrau mbretin dhe të gjithë ata që ishin me të dhe shkoi te Amalikia nxit Lamanitët kundër mbretëresha, në pallatin ku ajo Nefitëve—Moroni përgatit popu- rrinte; dhe të gjithë i dëshmuan llin e tij që të mbrojë çështjen e të asaj se mbreti u vra nga shërbë- Krishterëve—Ai gëzohet në liri dhe torët e tij; dhe ata thanë gjitha- në çlirim dhe është njeri i madh i shtu: Ata ikën, a nuk dëshmon Perëndisë. Rreth 72 para K. kjo kundër tyre? Dhe kështu ata e bindën mbretëreshën në Dhe tani ndodhi që posa lidhje me vdekjen e mbretit. Amalikia mori në dorë mbretë- 35 Dhe ndodhi që Amalikia rinë, filloi të frymëzonte zemrat kërkoi pëlqimin e mbretëreshës e Lamanitëve kundër popullit dhe e mori për grua; dhe kështu, të Nefit; po, ai caktoi njerëz që

35a Jakobi 1:13–14. b Heb. 10:26–27; c Jer. 8:12. 36a ush Braktisje. Alma 24:30. 395 Alma 48:2–12 t’u flisnin Lamanitëve nga kullat duke apërgatitur mendjet e nje- e tyre kundër Nefitëve. rëzve që të ishin besnikë të Zotit, 2 Dhe kështu ai frymëzoi ze- Perëndisë së tyre. mrat e tyre kundër Nefitëve kaq 8 Po, ai kishte qenë duke shumë, sa në mbarim të vitit të përforcuar ushtritë e Nefitëve nëntëmbëdhjetë të mbretërimit dhe duke ndërtuar fortifikata të gjykatësve, meqë kishte plo- të vogla, ose vende për t’u fshe- tësuar deri atëherë planet e tij, hur; duke ndërtuar bregore po, duke u bërë mbret i Lama- dheu rreth e përqark për të nitëve, ai kërkoi gjithashtu të mbrojtur ushtritë e tij dhe gji- mbretëronte mbi gjithë vendin, thashtu duke ndërtuar rreth e po, dhe mbi të gjithë njerëzit përqark qyteteve dhe kufijve të që ishin në tokë, Nefitë dhe tokave të tyre, mure prej guri Lamanitë. për t’i rrethuar ato, po, kudo 3 Prandaj, ai e plotësoi planin rreth e përqark vendit. e tij, pasi ngurtësoi zemrat e 9 Dhe në fortifikatat më të Lamanitëve dhe verboi mendjet dobëta vendosi numrin më të e tyre dhe i nxiti në zemërim madh të ushtarëve; dhe kështu kaq shumë, sa mblodhi tok një ai fortifikoi dhe përforcoi tokën ushtri të shumtë, që të shkonin që ishte zotëruar nga Nefitët. për të luftuar kundër Nefitëve. 10 Dhe kështu po përgatitej të 4 Pasi ai ishte i vendosur, për ambështeste lirinë e tyre, tokat shkak të numrit të madh të e tyre, bashkëshortet e tyre dhe popullit të tij, për të mundur fëmijët e tyre dhe paqen e tyre Nefitët dhe për t’i sjellë ata në dhe që ata të mund të jetonin robëri. për Zotin, Perëndinë e tyre dhe 5 Dhe kështu ai caktoi akrye- që të mund të mbanin atë që kapitenë nga Zoramitët, pasi quhej nga armiqtë e tyre, çësh- ata e dinin më mirë fuqinë e tja e të Krishterëve. Nefitëve dhe vendet e tyre të 11 Dhe Moroni ishte njeri i fshehjes dhe pikat më të dobëta fortë dhe i fuqishëm; ai ishte të qyteteve të tyre; prandaj ai i njeri me akuptim të përsosur; caktoi që të ishin kryekapitenë po, njeri që nuk gjente kënaqësi të ushtrive të tij. në gjakderdhje; njeri, shpirti i 6 Dhe ndodhi që ata e hoqën të cilit gëzohej për lirinë dhe kampin e tyre dhe shkuan për- çlirimin e vendit të tij dhe të para në drejtim të tokës së Za- vëllezërve të tij nga robëria dhe rahemlës, në vendin e shkretë. skllavëria; 7 Tani ndodhi që, ndërsa 12 Po, një njeri, zemra e të cilit Amalikia po bëhej në këtë ishte plot falënderime për mënyrë gjithnjë dhe më i fuqi- Perëndinë e tij, për privilegjet shëm me mashtrim dhe gënjesh- dhe për bekimet e shumta që ai i tra, Moroni nga ana tjetër, ishte dha popullit të tij; një njeri, i cili

48 5a Alma 43:6. 10a Alma 46:12–13. 7a Alma 49:8. 11a ush Kuptuar(it) (të). Alma 48:13–22 396 punoi jashtëzakonisht shumë Perëndisë, po, dhe duke i bërë për amirëqenien dhe sigurinë e ballë paudhësisë. popullit të tij. 17 Po, me të vërtetë, me të vër- 13 Po, dhe ai ishte një njeri i tetë po ju them, në qoftë se të vendosur në besimin e Krishtit gjithë njerëzit kishin qenë dhe dhe ishte abetuar me betim që ishin, ose do të jenë ndonjëherë, të mbronte popullin e tij, të sikurse Moroni, vini re, fuqitë e drejtat e tij dhe vendin e tij dhe vërteta të ferrit do të ishin tu- fenë e tij, madje deri në der- ndur përgjithnjë; po, adjalli nuk dhjen e gjakut të tij. do të kishte kurrë më fuqi mbi 14 Tani Nefitëve u ishte mësu- zemrat e fëmijëve të njerëzve. ar të mbronin veten nga armiqtë 18 Vini re, ai ishte një njeri e tyre, madje, po të ishte nevoja, sikurse Amoni, biri i Mosias, edhe me gjakderdhje; po, atyre po, madje sikurse edhe bijtë e u ishte mësuar gjithashtu që tjerë të Mosias, po, dhe sikurse akurrë të mos fyenin, po, dhe të Alma dhe bijtë e tij, pasi që të mos ngrinin kurrë shpatën, gjithë ishin njerëz të Perëndisë. veçse të ishte kundër një armi- 19 Tani vini re, Helamani dhe ku, veçse të ishte për të mbrojtur vëllezërit e tij nuk ishin më pak jetën e tyre. të dobishëm ndaj popullit, sesa 15 Dhe ky qe besimi i tyre, që ishte Moroni; pasi ata predikuan duke bërë kështu, Perëndia do fjalën e Perëndisë dhe pagëzuan t’i begatonte në tokë, ose me në pendim të gjithë njerëzit, fjalë të tjera, në qoftë se ata këdo që u vinte veshin fjalëve ishin besnikë në zbatimin e ur- të tyre. dhërimeve të Perëndisë, ai do 20 Dhe kështu ata shkuan t’i bënte të përparonin në tokë; përpara dhe populli au përul po, t’i paralajmëronte të iknin për shkak të fjalëve të tyre, kaq ose të përgatiteshin për luftë, sa ata u bfavorizuan shumë nga sipas rrezikut të tyre; Zoti dhe kështu u çliruan nga 16 Dhe gjithashtu që Perëndia luftërat dhe grindjet mes tyre, do t’u njoftonte atyre se ku po, madje, për hapësirën e katër duhej të shkonin për t’u mbroj- vjetëve. tur nga armiqtë e tyre dhe se 21 Por, sikurse thashë, aty nga duke bërë kështu, Zoti do t’i mbarimi i vitit të nëntëmbëdhje- shpëtonte; dhe ky ishte besi- të, po, me gjithë paqen mes tyre, mi i Moronit dhe zemra e tij ishin të detyruar, kundër dëshi- lavdërohej në të; ajo në gjak- rës së tyre, të luftonin kundër derdhje, por duke bërë mirë, vëllezërve të tyre, Lamanitëve. duke ruajtur popullin e tij, 22 Po, dhe si përfundim, luftë- po, duke zbatuar urdhërimet e rat e tyre nuk mbaruan kurrë

12a ush Mirëqenie. Morm. 3:10–11; 3 Ne. 6:15. 13a Alma 46:20–22. DeB 98:16. 20a ush Përul, përulësi. 14a Alma 43:46–47; 16a Alma 55:19. b 1 Ne. 17:35. 3 Ne. 3:20–21; 17a 1 Ne. 22:26; 397 Alma 48:23–49:6 për hapësirën e shumë viteve dhe vëllezërit e tij vazhdojnë të me Lamanitët, me gjithë ku- forcojnë Kishën. Rreth 72 para K. ndërshtimin e tyre të madh. Dhe tani ndodhi, në muajin e 23 Tani, atyre u avinte keq të njëmbëdhjetë të vitit të nëntë- merrnin armët kundër Lamani- mbëdhjetë, në ditën e dhjetë të tëve, pasi nuk kënaqeshin në muajit, ushtritë e Lamanitëve u gjakderdhje; po, dhe kjo nuk panë duke ardhur drejt tokës ishte e gjitha—atyre u vinte së Amonihës. keq që të ishin mjeti për të 2 Dhe vini re, qyteti ishte dërguar kaq shumë prej vëlle- rindërtuar dhe Moroni kishte zërve të tyre jashtë kësaj bote, vendosur një ushtri në kufi të në një botë të përjetshme, të pa- qytetit dhe ata kishin ngritur përgatitur të takojnë Perëndinë bregore me dhe rreth e përqark e tyre. për t’i mbrojtur nga shigjetat 24 Megjithatë, ata nuk mund dhe nga gurët e Lamanitëve; të lejonin që të humbnin jetën, pasi vini re, ata luftonin me që abashkëshortet e tyre dhe gurë dhe me shigjeta. fëmijët e tyre të masakroheshin 3 Vini re, unë ju pata thënë se nga mizoria barbare e atyre që qyteti i aAmonihës ishte rindë- njëherë kishin qenë vëllezërit e rtuar. Unë po ju them, po, se u tyre, po, dhe që ishin bshkëpu- rindërtua pjesërisht; dhe sepse tur nga kisha e tyre dhe i kishin Lamanitët e patën shkatërruar braktisur ata, dhe shkuan t’i njëherë për shkak të paudhësisë shkatërronin, duke u bashkuar së popullit, ata kujtonin se do të me Lamanitët. ishte gjë e lehtë ta bënin përsëri. 25 Po, ata nuk mund të duro- 4 Por vini re, sa i madh qe nin që vëllezërit e tyre të gëzo- zhgënjimi i tyre; pasi vini re, heshin me gjakun e Nefitëve, Nefitët kishin gërmuar dheun përderisa të kishte ndonjë që të dhe kishin ngritur me të një zbatonte urdhërimet e Perëndi- bregore rreth e përqark, që ishte së, pasi premtimi i Zotit ishte kaq e lartë, sa Lamanitët nuk se, në qoftë se ata do të zbato- mund të hidhnin me efekt gurët nin urdhërimet e tij, ata do të e tyre dhe shigjetat e tyre, përparonin në tokë. as nuk mund të binin mbi ta, veçse nga vendi i hyrjes. KAPITULLI 49 5 Tani, kësaj radhe, kryekapi- tenët e Lamanitëve u çuditën Lamanitët pushtues janë të paaftë jashtëzakonisht, për shkak të të marrin qytetet e fortifikuara të mençurisë së Nefitëve në për- Amonihës dhe të Noeut—Amalikia gatitjen e vendeve të tyre të mallkon Perëndinë dhe betohet të sigurisë. pijë gjakun e Moronit—Helamani 6 Tani udhëheqësit e Lamanitë-

23a DeB 42:45. b ush Braktisje. 24a Alma 46:12. 49 3a Alma 16:2–3, 9, 11. Alma 49:7–16 398 ve kishin kujtuar, se për shkak ni kishte ndryshuar drejtimin e të numrit të tyre të madh, po, punëve mes Nefitëve, kaq sa kujtuan se do të ishin të privile- Lamanitët ishin të zhgënjyer në gjuar të vinin mbi ta ashtu siç vendet e tyre të tërheqjes dhe kishin bërë më parë, po, dhe nuk mund t’u binin atyre. ishin përgatitur gjithashtu me 12 Prandaj, ata u tërhoqën në mburoja dhe me parzmore dhe vendin e shkretë dhe hoqën ishin përgatitur gjithashtu me kampin e tyre dhe marshuan rroba prej lëkure, po, rroba drejt tokës së Noeut, duke kuj- shumë të trasha, që të mbulo- tuar se ai do të ishte vendi tjetër nin lakuriqësinë e tyre. më i mirë për ta për t’u rënë 7 Dhe duke qenë të përgatitur Nefitëve. në këtë mënyrë, ata pandehnin 13 Pasi ata nuk e dinin se se do të mposhtnin dhe do të Moroni kishte fortifikuar, ose nënshtronin me lehtësi vëllezë- kishte ndërtuar afortifikata si- rit e tyre në zgjedhën e robërisë, gurimi për çdo qytet, në tërë ose t’i vrisnin dhe t’i masakro- vendin rreth e përqark; prandaj nin sipas kënaqësisë së tyre. ata marshuan para për në tokën 8 Por vini re, për çudinë e e Noeut me një vendosmëri të pabesueshme të tyre, ata qenë prerë; po, kryekapitenët e tyre apërgatitur për ta, në një mënyrë dolën përpara dhe u betuan se që nuk ishte parë ndonjëherë do ta shkatërronin popullin e mes fëmijëve të Lehit. Tani, ata atij qyteti. ishin përgatitur për Lamanitët, 14 Por vini re, për çudinë e që të luftonin sipas mënyrës së tyre, qyteti i Noeut, që kishte udhëzimeve të Moronit. qenë deri atëherë një vend i 9 Dhe ndodhi që Lamanitët, dobët, ishte bërë tani i fortë me ose Amalikitët, qenë jashtëza- anë të mënyrave të Moronit, konisht të mahnitur nga mënyra po, madje për t’ia kaluar forcës e përgatitjes së tyre për luftë. së qytetit të Amonihës. 10 Tani, po të kishte ardhur 15 Dhe tani, vini re, kjo ishte aty mbreti Amalikia, nga avendi zgjuarësia e Moronit; pasi ai i Nefit, në krye të ushtrisë së tij, kishte menduar se ata do të ndoshta ai do të kishte bërë që trembeshin nga qyteti Amoniha; Lamanitët të sulmonin Nefitët dhe pasi qyteti i Noeut kishte në qytetin Amoniha; pasi vini qenë deri atëherë pjesa më e re, ai nuk bëhej merak për dobët e vendit, prandaj ata do gjakun e popullit të tij. të marshonin në atë drejtim për 11 Por vini re, Amalikia vetë luftë; dhe kështu ndodhi sipas nuk shkoi të luftonte aty. Dhe dëshirave të tij. vini re, kryekapitenët e tij nuk 16 Dhe vini re, Moroni kishte guxonin të sulmonin Nefitët në caktuar Lehin që të ishte kryeqytetin e Amonihës, pasi Moro- kapiten i njerëzve të atij qyteti;

8a Alma 48:7–10. Omni 1:12; 13a Alma 48:8. 10a 2 Ne. 5:8; Alma 47:1. 399 Alma 49:17–25 dhe ishte ai njëjti Lehi që luftoi detyruan të zmbrapseshin herë me Lamanitët në luginën në pas here, aq sa u vranë me një lindje të lumit Sidon. vrasje të paparë. 17 Dhe tani vini re, ndodhi 22 Tani, kur panë se nuk mund që kur Lamanitët zbuluan se të fitonin fuqi mbi Nefitët nëpër- Lehi komandonte qytetin, ata u mjet hyrjes, filluan të gërmonin zhgënjyen përsëri, meqë kishin bregoren prej dheu, që të kishin jashtëzakonisht shumë frikë nga një kalim për tek ushtritë e tyre Lehi; por meqë kryekapitenët e dhe të kishin kështu mundësi tyre kishin bërë betim se do ta të barabartë për të luftuar; por, sulmonin qytetin, ata sollën aty vini re, në këto përpjekje ata u ushtritë e tyre. fshinë nga gurët dhe nga shi- 18 Tani vini re, Lamanitët nuk gjetat që binin mbi ta; dhe në mund të futeshin në fortifikatat vend që të mbushnin hendeqet e tyre të sigurisë në asnjë duke hequr dheun nga bregoret, mënyrë tjetër, vetëm nëpërmjet ato u mbushën deri në njëfarë hyrjes, për shkak të lartësisë së vendi me trupat e të vdekurve bregores që ishte ngritur dhe të dhe të të plagosurve të tyre. thellësisë së hendekut që ishte 23 Kështu Nefitët kishin gjithë gërmuar rreth e përqark, me fuqinë kundër armiqve të tyre; përjashtim të hyrjes. dhe kështu Lamanitët u përpo- 19 Dhe kështu ishin përgatitur qën të shkatërronin Nefitët, Nefitët të shkatërronin të gjithë derisa të gjithë kryekapitenët e ata që do të përpiqeshin të ngji- tyre u vranë; po, dhe më shumë teshin për të hyrë në fortifikatë se një mijë Lamanitë u vranë; nga çdo anë tjetër, duke hedhur ndërsa nga ana tjetër, nuk kishte mbi ta gurë dhe shigjeta. asnjë shpirt të vetëm të Nefitëve 20 Kështu ishin përgatitur, që u vra. po, një trup i ushtarëve të tyre 24 Pati rreth pesëdhjetë që u më të fortë, me shpatat e tyre plagosën, pasi kishin qenë të dhe me hobetë e tyre, që të zbuluar ndaj shigjetave të Lama- goditnin këdo që do të përpiqej nitëve në kalim, por ata qenë të vinte në vendin e tyre të të mbrojtur nga mburojat e tyre sigurisë nëpërmjet vendit të dhe nga parzmoret e tyre dhe hyrjes; dhe kështu ishin përga- nga përkrenaret e tyre, kaq sa titur ata të mbronin veten nga plagët i kishin nëpër këmbë, Lamanitët. shumë prej të cilave ishin 21 Dhe ndodhi që kapitenët e shumë të rënda. Lamanitëve sollën ushtritë e 25 Dhe ndodhi që kur Lama- tyre para vendit të hyrjes dhe nitët panë se kryekapitenët e filluan të luftonin me Nefitët, tyre u vranë të gjithë, ata ia që të futeshin në vendin e tyre mbathën për në vendin e të sigurisë; por vini re, ata u shkretë. Dhe ndodhi që ata u

16a Alma 43:35. Alma 49:26–50:4 400 kthyen në tokën e Nefit, për të dhe ishin dërguar të predikonin njoftuar mbretin e tyre, Amali- mes popullit. kian i cili kishte lindur Nefit, në lidhje me humbjen e tyre të KAPITULLI 50 madhe. 26 Dhe ndodhi që ai u zemë- Moroni fortifikon tokat e Nefitëve rua jashtëzakonisht shumë me —Ata ndërtojnë shumë qytete të njerëzit e tij, meqë nuk plotësu- reja—Luftëra dhe shkatërrime bien an dëshirën e tij mbi Nefitët; ai mbi Nefitët në ditët e ligësisë dhe nuk i nënshtroi në zgjedhën e neverive të tyre—Moriantoni dhe robërisë. disidentët e tij shpartallohen nga 27 Po, ai ishte jashtëzakonisht Teankumi—Nefiha vdes dhe i biri, i zemëruar dhe amallkoi Perë- Pahorani, zë fronin e gjykimit. ndinë dhe gjithashtu Moronin Rreth 72–67 para K. duke u betuar me një bbetim se do të pinte gjakun e tij; dhe kjo, Dhe tani ndodhi që Moroni sepse Moroni kishte zbatuar nuk i ndaloi përgatitjet për luftë, urdhërimet e Perëndisë, duke apo që të mbronte popullin e tij u përgatitur për sigurinë e po- nga Lamanitët; pasi bëri që pullit të tij. ushtritë e tij duhej të fillonin në 28 Dhe ndodhi që nga ana tje- fillim të vitit të njëzetë të mbre- tër, populli i Nefit afalënderoi tërimit të gjykatësve, që ata Zotin, Perëndinë e tyre, për duhej të fillonin të gërmonin shkak të fuqisë së pashembullt dhe të ngrinin bregore dheu të tij, duke i çliruar ata nga rreth e përqark të gjitha qyteteve duart e armiqve të tyre. në gjithë vendin që zotërohej 29 Dhe kështu mbaroi viti i nga Nefitët. nëntëmbëdhjetë i mbretërimit 2 Dhe mbi këto bregore prej të gjykatësve mbi popullin e dheu rreth e përqark qyteteve, Nefit. ai bëri që të kishte lëndë 30 Po, dhe pati paqe të vazh- druri, po, vepra prej druri të dueshme mes tyre dhe begati ndërtuara në lartësi, sa lartësia jashtëzakonisht të madhe në e njeriut. kishë, për shkak të vëmendjes 3 Dhe bëri që mbi këto vepra dhe të zellit që ata i vunë fjalës prej druri, të kishte një ndërtim së Perëndisë, që iu njoftua atyre piketash, të ndërtuar mbi këto nga Helamani dhe Shibloni lëndë druri rreth e përqark; dhe dhe Koriantoni, dhe Amoni dhe ato ishin të forta dhe të larta. vëllezërit e tij, po, dhe nga të 4 Dhe ai bëri që të ngriheshin gjithë ata që ishin shuguruar kulla që mbikëqyrnin këto ve- nga aurdhri i shenjtë i Perëndisë, pra druri dhe që mbi ato kulla pasi ishin pagëzuar në pendim të ndërtoheshin vende sigurie

27a ush Blasfemoj, 28a ush Mirënjohës, 30a Alma 43:2. blasfemi. falënderime, dhënie b Vep. 23:12. falënderimi. 401 Alma 50:5–17 ku gurët e shigjetat e Lamanitë- fortesat e Lamanitëve në pjesën ve nuk mund t’i plagosnin ata. lindore të vendit të shkretë, po, 5 Dhe ata ishin përgatitur që ashtu edhe në perëndim, duke prej andej të mund të hidhnin fortifikuar vijën mes Nefitëve gurë sipas kënaqësisë së tyre dhe Lamanitëve, mes tokës së dhe fuqisë së tyre dhe të vrisnin Zarahemlës dhe tokës së Nefit, atë që do të përpiqej t’u afrohej nga deti perëndimor, duke mureve të qytetit. kaluar pranë burimit të lumit 6 Kështu Moroni përgatiti fo- Sidon—Nefitët duke qenë zo- rtesa kundër ardhjes së armiqve tërues, sipas dëshirës së tyre, të të tyre, rreth e përqark çdo të gjithë tokës në veri, po, madje qyteti, në gjithë vendin. të të gjithë tokës që ishte në veri 7 Dhe ndodhi që Moroni bëri të vendit Begati. që ushtritë e tij të shkonin në 12 Kështu Moroni, me ushtritë pjesën lindore të vendit të e tij, që shtoheshin çdo ditë për shkretë; po, dhe ato shkuan shkak të sigurisë së mbrojtjes dhe dëbuan të gjithë Lamanitët që ndërtimet e tij u sollën atyre, që ishin në pjesën lindore të kërkoi që të priste fuqinë dhe vendit të shkretë, në tokat e pushtetin e Lamanitëve në tokat tyre, që ishin në jug të tokës së e zotërimeve të tyre, kështu që Zarahemlës. të mos kishin më pushtet mbi 8 Dhe toka e Nefit shtrihej në tokat e zotërimit të tyre. vijë të drejtë nga deti lindor në 13 Dhe ndodhi që Nefitët fillu- perëndim. an themelin e një qyteti dhe ata 9 Dhe ndodhi që kur Moroni e quajtën qytetin me emrin Mo- dëboi të gjithë Lamanitët nga roni; që ishte pranë detit lindor pjesa lindore e vendit të shkretë, dhe ishte në jug pranë vijës së që ishte në veri të tokave që zotërimeve të Lamanitëve. ishin pronë e tyre, ai bëri që 14 Dhe ata filluan gjithashtu banorët, që ishin në tokën e Za- të ndërtonin një qytet mes rahemlës dhe në tokën përreth, qytetit të Moronit dhe qytetit duhej të shkonin në pjesën lin- të Aaronit, duke bashkuar kufij- dore të vendit të shkretë, madje të e Aaronit dhe Moronit; dhe deri në kufijtë në bregdet dhe e quajtën qytetin, ose tokën, të zotëronin tokën. Nefiha. 10 Dhe ai vendosi ushtri edhe 15 Dhe ata filluan po atë vit të në jug, në kufijtë e zotërimeve të ndërtonin shumë qytete në veri, tyre dhe bëri që ata të ngrinin njërin në mënyrë të veçantë që afortifikata, që ata të mund të e quajtën Lehi që ishte në veri siguronin ushtritë e tyre dhe gjatë kufijve të bregdetit. popullin e tyre, nga duart e 16 Dhe kështu mbaroi viti i armiqve të tyre. njëzetë. 11 Dhe kështu i veçoi të gjitha 17 Dhe në këto rrethana të

50 10a Alma 49:18–22. Alma 50:18–28 402 begatshme ishin njerëzit e ose të binin në mosbesim dhe të Nefit, në fillim të vitit të njëze- përziheshin me Lamanitët. tenjëtë të mbretërimit të gjyka- 23 Por, vini re, nuk pati kurrë tësve mbi popullin e Nefit. një kohë më të alumtur mes 18 Dhe ata përparuan jash- popullit të Nefit që nga ditët e tëzakonisht dhe u bënë jash- Nefit, sesa në ditët e Moronit, tëzakonisht të pasur; po, dhe po, madje në këtë kohë, që u shumëzuan dhe u bënë të është viti i njëzetenjëtë i mbre- fuqishëm në tokë. tërimit të gjykatësve. 19 Dhe kështu ne shohim sa të 24 Dhe ndodhi që viti i një- mëshirshme dhe të drejta janë zetedytë i mbretërimit të gjy- të gjitha punët e Zotit në plotë- katësve mbaroi gjithashtu në simin e të gjitha fjalëve të tij paqe; po, gjithashtu edhe viti i ndaj fëmijëve të njerëzve; po, njëzetetretë. ne mund të shohim se fjalët e tij 25 Dhe ndodhi që në fillim të janë vërtetuar, madje deri në vitit të njëzetekatërt të mbretë- këtë kohë kur i foli Lehit, duke rimit të gjykatësve, do të kishte thënë: pasur gjithashtu paqe mes po- 20 Qofshi të bekuar, ti dhe pullit të Nefit, po të mos ishte fëmijët e tu; dhe ata do të jenë për një agrindje që ndodhi mes të bekuar për aq sa të zbatojnë tyre në lidhje me tokën e Lehit urdhërimet e mia dhe do të dhe tokën e Moriantonit që ishin përparojnë në tokë. Por, mos gjatë kufirit të Lehit; që të dyja harro, se për aq sa ata nuk do të ishin pranë kufijve të bregdetit. zbatojnë urdhërimet e mia, ata 26 Pasi vini re, populli që do të apërjashtohen nga prania zotëronte tokën Morianton pre- e Zotit. tendonte një pjesë të tokës së 21 Dhe ne shohim se këto Lehit; prandaj filloi të zhvillohej premtime iu vërtetuan popullit një grindje e rreptë mes tyre, aq të Nefit; pasi kanë qenë grin- sa populli i Moriantonit mori djet e tyre dhe luftërat e tyre, armët kundër vëllezërve të tij po, vrasjet e tyre dhe plaçkitjet dhe ishte i vendosur që t’i e tyre, idhujtaria e tyre, lavirë- vrisnin me shpatë. sitë e tyre dhe neveritë e tyre 27 Por vini re, populli që që u bënë mes tyre, që u shka- zotëronte tokën e Lehit iku në ktuan atyre luftërat e tyre dhe kampin e Moronit dhe i bënë shkatërrimet e tyre. thirrje atij për ndihmë; pasi 22 Dhe ata që qenë besnikë vini re, ata nuk ishin në gabim. në zbatimin e urdhërimeve të 28 Dhe ndodhi që kur njerëzit e Zotit, u çliruan në çdo rast, ndë- Moriantonit, që udhëhiqeshin rsa mijëra vëllezër të tyre të ligj nga një njeri i quajtur Morian- përfunduan të ishin në robëri, ton, zbuluan që njerëzit e Lehit ose të mbaronin nga shpata, kishin ikur në kampin e Moro-

20a DeB 1:14. 23a Mosia 2:41. 25a ush Grindje. 403 Alma 50:29–39 nit, i zuri një frikë e tmerrshme, të çonte pranë tokës veriore, po, se ushtria e Moronit do të vinte pranë detit, në perëndim dhe mbi ta dhe do t’i shkatërronte. në lindje. 29 Prandaj, Moriantoni i bindi 35 Dhe ndodhi që ushtria që u në zemër që të iknin në tokën që dërgua nga Moroni, e cila kishte ishte në veri, e cila ishte e mbu- në krye një njeri emri i të cilit luar me sipërfaqe të mëdha uji ishte Teankum, u takua me nje- dhe të bëheshin zotërues të rëzit e Moriantonit; dhe kaq tokës që ishte në veri. kokëfortë ishin njerëzit e Mori- 30 Dhe vini re, ata do ta kishin antonit, (meqë ishin frymëzuar zbatuar këtë plan (që do të nga ligësia dhe nga fjalët lajkata- kishte qenë një shkak për anki- re të tij), saqë mes tyre filloi një me), por vini re, Moriantoni, luftë gjatë së cilës Teankumi vrau ishte njeri i rrëmbyer, prandaj u Moriantonin dhe mundi ushtri- zemërua me një nga shërbëtoret në e tij dhe i mori robër, dhe u e tij, ra mbi të dhe e rrahu keq. kthye në kampin e Moronit. 31 Dhe ndodhi që ajo iku dhe Dhe kështu mbaroi viti i njëze- vajti në kampin e Moronit, dhe tekatërt i mbretërimit të gjyka- i tha Moronit çdo gjë në lidhje tësve mbi popullin e Nefit. me çështjen dhe gjithashtu në 36 Dhe kështu, populli i Mori- lidhje me qëllimet e tyre për të antonit u kthye prapa. Dhe pasi ikur në tokën në veri. bënë besëlidhje për të mbajtur 32 Tani vini re, njerëzit që paqen, u rivendosën në tokën ishin në vendin Begati ose më e Moriantonit dhe u bë një mirë Moroni, kishin frikë se ata bashkim mes tyre dhe njerëzve do t’i dëgjonin fjalët e Morian- të Lehit; dhe ata gjithashtu u tonit dhe do të bashkoheshin rivendosën në tokat e tyre. me popullin e tij; dhe kështu ai 37 Dhe ndodhi që po atë vit që do të merrte në dorë ato pjesë u rivendos paqja mes popullit të vendit, gjë që do të krijonte të Nefit, Nefiha, kryegjykatësi i një bazë për pasoja të rënda dytë vdiq, pasi kreu detyrën në mes popullit të Nefit, po, paso- fronin e gjykimit me drejtësi të ja që do të çonin në zhdukjen e plotë para Perëndisë. alirisë së tyre. 38 Megjithatë, ai i kishte refu- 33 Prandaj Moroni dërgoi një zuar Almës të merrte në dorë- ushtri me çadrat e tyre, që të zim ato anale dhe ato gjëra që arrinin njerëzit e Moriantonit konsideroheshin nga Alma dhe t’u prisnin udhën e ikjes drejt nga etërit e tij se ishin shumë të tokës në veri. shenjta; prandaj Alma ia dha të 34 Dhe ndodhi që ata nuk i birit, Helamanit. zunë derisa arritën në kufijtë e 39 Vini re, ndodhi që i biri i vendit a Shkretim; dhe aty i Nefihas u caktua të zinte fronin arritën në shtegun e ngushtë që e gjykimit në vend të të atit; po,

32a ush Liri. 34a Alma 46:17. Alma 50:40–51:7 404 ai u caktua kryegjykatës dhe plotë në tokë, pasi filloi një guvernator i popullit, me një grindje mes njerëzve në lidhje betim dhe me një ordinancë të me kryegjykatësin Pahoran; pasi shenjtë për të gjykuar drejtë- vini re, kishte një pjesë të popu- sisht dhe për të mbajtur paqen llit të cilët dëshironin që disa dhe lirinë e popullit dhe për t’u pika të veçanta të ligjit të ndry- dhënë atyre privilegjet e tyre të shoheshin. shenjta, që të adhurojnë Zotin, 3 Por vini re, Pahorani nuk Perëndinë e tyre, po, për të për- deshi dhe as nuk lejoi që të krahur dhe ruajtur çështjen e ndryshohej ligji; prandaj ai nuk Perëndisë në të gjitha ditët e tij ua vuri veshin atyre që kishin dhe për të gjykuar të ligjtë sipas çuar zërin me lutjet e tyre në krimeve të tyre. lidhje me ndryshimin e ligjit. 40 Tani vini re, emri i tij ishte 4 Prandaj, ata që kishin dëshirë Pahoran. Dhe Pahorani zuri që ligji të ndryshonte u zemë- karrigen e të atit dhe filloi ruan me të dhe dëshironin që ai mbretërimin e tij në fund të të mos ishte më kryegjykatës i vitit të njëzetekatërt mbi popu- tërë vendit; prandaj u krijua një llin e Nefit. grindje e rreptë në lidhje me këtë çështje, por jo deri në gjakderdhje. KAPITULLI 51 5 Dhe ndodhi që ata të cilët dëshironin që Pahorani të hiqej Njerëzit e mbretit përpiqen të ndë- nga froni i gjykimit u quajtën rrojnë ligjin dhe të vendosin një njerëz të mbretit, pasi dëshiro- mbret—Pahorani dhe njerëzit e nin që të ndryshohej ligji, në lirë përkrahen nga zëri i popullit mënyrë që të përmbysej qeve- —Moroni detyron njerëzit e mbre- ria e lirë dhe të vendosej një tit që të mbrojnë vendin e tyre ose mbret në tërë vendin. të vriten—Amalikia dhe Lamanitët 6 Dhe ata që dëshironin që pushtojnë shumë qytete të fortifi- Pahorani të qëndronte kryegjy- kuara—Teankumi zmbraps pu- katës i vendit, morën emrin shtimin e Lamanitëve dhe vret njerëz të lirë; dhe kështu qe Amalikian në çadrën e tij. Rreth ndarja mes tyre, pasi njerëzit e 67–66 para K. lirë ishin betuar ose ishin zotuar Dhe tani ndodhi që në fillim të të ruanin të drejtat e tyre dhe vitit të njëzetepestë të mbretëri- privilegjet e fesë së tyre, me anë mit të gjykatësve mbi popullin të një qeverie të lirë. e Nefit, pasi ata vendosën paqe 7 Dhe ndodhi që kjo çështje e mes popullit të Lehit dhe po- grindjes së tyre u zgjidh me anë pullit të Moriantonit në lidhje të zërit të popullit. Dhe ndodhi me tokat e tyre dhe pasi filluan që zëri i popullit erdhi në favor në paqe vitin e njëzetepestë; të njerëzve të lirë dhe Pahorani 2 Megjithatë, ata nuk mbajtën qëndroi në vendin e kryegjyka- për shumë kohë një paqe të tësit, që shkaktoi gëzim të madh 405 Alma 51:8–16 mes vëllezërve të Pahoranit, si ve. Dhe qe në vitin e njëzetepe- dhe mes njerëzve të lirisë, të stë të mbretërimit të gjykatës- cilët ua mbyllën gojën njerëzve ve; dhe ishte në të njëjtën kohë të mbretit, saqë ata nuk guxuan që ata kishin filluar të sheshonin më të kundërshtonin, por u çështjet e grindjeve të tyre në detyruan të mbanin çështjen e lidhje me kryegjykatësin, Pa- lirisë. horan. 8 Tani, ata që ishin në favor 13 Dhe ndodhi që kur njerëzit të mbretërve ishin njerëz të që quheshin njerëzit e mbretit, familjeve të alarta dhe kërko- dëgjuan se po vinin Lamanitët nin të bëheshin mbretër; dhe për të luftuar kundër tyre, u përkraheshin prej atyre që kë- gëzuan në zemrat e tyre; dhe rkonin pushtet e autoritet mbi refuzuan të merrnin armët, pasi popullin. ishin kaq të zemëruar me krye- 9 Por vini re, kjo ishte një kohë gjykatësin, si edhe me anjerëzit kritike për grindje të tilla mes e lirisë, saqë nuk do të merrnin popullit të Nefit; pasi vini re, armët për të mbrojtur vendin e Amalikia kishte nxitur përsëri tyre. zemrat e popullit të Lamanitëve 14 Dhe ndodhi që kur Moroni kundër popullit të Nefitëve e pa këtë gjë dhe pa gjithashtu dhe ai po mblidhte tok ushtarë se Lamanitët po hynin brenda nga të gjitha anët e tokave të tij kufijve të vendit, ai ishte jashtë- dhe po i armatoste, dhe po i zakonish i zemëruar për shkak përgatiste gjithë zell për luftë; të kokëfortësisë së atyre njerëz- pasi ai qe abetuar të pinte gjave për të cilët kishte punuar me kun e Moronit. kaq shumë zell që t’i ruante; 10 Por vini re, do të shohim se po, ai qe jashtëzakonisht i ze- ky premtim që bëri, u bë pa mëruar; shpirti i tij ishte plot mend; megjithatë, ai përgatiti zemërim kundër tyre. veten dhe ushtrinë e tij për të 15 Dhe ndodhi që ai i dërgoi luftuar kundër Nefitëve. guvernatorit të vendit një lutje, 11 Tani, ushtritë e tij nuk ishin me zërin e popullit, duke dëshi- aq të mëdha sa kishin qenë më ruar që ta lexonte dhe t’i jepte parë, për shkak të shumë mijë- atij (Moronit) autoritet, që t’i rave që ishin vrarë nga dora e detyronte ata kundërshtarë të Nefitëve; por me gjithë humbjen mbronin vendin e tyre ose t’i e tyre të madhe, Amalikia ki- vriste. shte mbledhur tok një ushtri 16 Pasi ishte kujdesi i parë i çuditërisht të madhe, aq sa nuk tij për t’u dhënë fund atyre pati frikë të shkonte në tokën e grindjeve dhe përçarjeve mes Zarahemlës. popullit; pasi vini re, ky kishte 12 Po, madje edhe Amalikia qenë deri atëherë një shkak i të vetë shkoi në krye të Lamanitë- gjithë shkatërrimit të tyre. Dhe

51 8a ush Kryelartësi, 9a Alma 49:26–27. krenari. 13a Alma 46:10–16. Alma 51:17–26 406 ndodhi që u dha sipas zërit të nin se kishin gjak fisnikësh; por popullit. ata u detyruan të bëheshin të 17 Dhe ndodhi që Moroni përvuajtur, sikurse vëllezërit e urdhëroi që ushtria e tij të tyre dhe të luftonin me guxim shkonte kundër atyre njerëzve për lirinë e tyre nga robëria. të mbretit, që të hiqnin kryela- 22 Vini re, ndodhi që ndërsa rtësinë e tyre dhe madhështinë aMoroni po shtypte luftërat e tyre dhe t’i rrafshonin me dhe grindjet mes popullit të tij, tokën, në qoftë se nuk merrnin duke ia nënshtruar ato paqes armët që të përkrahnin çështjen dhe qytetërimit dhe duke bërë e lirisë. rregulla për përgatitje për luftë 18 Dhe ndodhi që ushtritë kundër Lamanitëve, vini re, marshuan kundër tyre; dhe ua Lamanitët kishin hyrë në tokën hoqën kryelartësinë e tyre dhe e Moronit që ishte në kufijtë madhështinë e tyre, kaq sa, gjatë bregdetit. kur ngritën armët e luftës për 23 Dhe ndodhi që Nefitët nuk të luftuar kundër ushtarëve të ishin mjaft të fortë në qytetin e Moronit, ata u korrën dhe u Moronit; prandaj Amalikia i rrafshuan me tokën. mundi duke vrarë shumë. Dhe 19 Dhe ndodhi që qenë katër ndodhi që Amalikia mori nën mijë prej atyre akundërshtarëve kontroll qytetin, po, mori nën që u korrën nga shpata; dhe ata kontroll të gjitha fortifikatat e nga kryetarët e tyre që nuk u tyre. vranë në luftim, u morën dhe u 24 Dhe ata që ikën nga qyteti i futën në burg, pasi nuk kishte Moronit, shkuan në qytetin e kohë në atë moment për gjyqet Nefihës; dhe gjithashtu njerëzit e tyre. e qytetit të Lehit u mblodhën 20 Dhe mbetja e atyre ku- tok, bënë përgatitje dhe qenë ndërshtarëve, pranoi më mirë gati për të pritur Lamanitët për flamurin e lirisë, sesa të korrej luftë. përdhe nga shpata dhe ata u 25 Por, ndodhi që Amalikia detyruan të ngrinin atitullin e nuk lejoi që Lamanitët të shko- lirisë mbi kullat e tyre dhe në nin kundër qytetit të Nefihës qytetet e tyre dhe të merrnin për të luftuar, por i mbajti gjatë armët për të mbrojtur vendin e bregdetit, duke lënë ushtarë në tyre. çdo qytet për t’i mbajtur dhe 21 Dhe kështu, Moroni u dha për t’i mbrojtur. fund këtyre njerëzve të mbretit, 26 Dhe kështu ai shkoi, duke kështu që nuk kishte më ndonjë futur nën kontroll shumë qyte- që të njihej me emrin e njerëzve te, qytetin Nefiha dhe qytetin të mbretit; dhe kështu i dha Lehi dhe qytetin Morianton, fund kokëfortësisë dhe kryela- dhe qytetin Omner, dhe qyte- rtësisë së atyre njerëzve që tho- tin Gid, dhe qytetin Mulek, të

19a Alma 60:16. 20a Alma 46:12–13. 22a ush Moroni, kapiten. 407 Alma 51:27–37 gjithë këta ishin në kufijtë sipas kësaj mënyre, ata u lindorë gjatë bregdetit. zmbrapsën. 27 Dhe kështu Lamanitët 33 Dhe ndodhi që kur ra nata, morën me anë të dredhive të Teankumi dhe shërbëtori i tij u Amalikias dhe nga ushtarët e larguan vjedhurazi nëpër errë- tyre të shumtë, kaq shumë sirë dhe shkuan në kampin e qytete që ishin të gjitha të forti- Amalikias; dhe vini re, ata i fikuara rëndë, sipas mënyrës kishte mundur gjumi për shkak së afortifikatave të Moronit; të të lodhjes së madhe që u ishte gjithë prej të cilëve u bënë shkaktuar nga mundimet dhe fortesa të Lamanitëve. nga vapa e ditës. 28 Dhe ndodhi që ata marshu- 34 Dhe ndodhi që Teankumi an mbi kufijtë e vendit Begati, hyri vjedhurazi në çadrën e duke shpartalluar Nefitët para mbretit dhe i nguli një shtizë në tyre dhe duke vrarë shumë. zemër; dhe shkaktoi vdekjen 29 Por, ndodhi që ata u gjetën e menjëhershme të mbretit, përballë Teankumit i cili kishte kështu që ai nuk i zgjoi shërbë- avrarë Moriantonin dhe kishte torët e tij. ndaluar popullin e tij të ikte. 35 Dhe u kthye përsëri fshe- 30 Dhe ndodhi që ai ndaloi hurazi në kampin e tij dhe vini gjithashtu Amalikian, ndërsa po re, ushtarët e tij ishin në gjumë marshonte me ushtrinë e tij të dhe ai i zgjoi dhe u tregoi të madhe, që të merrte në zotërim gjitha gjërat që kishte bërë. vendin Begati, si edhe vendin 36 Dhe bëri që ushtritë e tij në veri. të qëndronin gati, në qoftë se 31 Por vini re, ai u gjend Lamanitët do të zgjoheshin dhe përballë një zhgënjimi, pasi u do të vinin mbi ta. detyrua të zmbrapsej nga Te- 37 Dhe kështu mbaroi viti i ankumi dhe ushtarët e tij, pasi njëzetepestë i mbretërimit të ata ishin luftëtarë të mëdhenj; gjykatësve mbi popullin e Ne- pasi çdo ushtar i Teankumit ua fit; dhe kështu mbaruan ditët e kalonte Lamanitëve si nga fuqia, Amalikias. ashtu dhe aftësia luftarake e tyre, kaq sa ata fituan epërsi mbi Lamanitët. KAPITULLI 52 32 Dhe ndodhi që i sulmuan kaq shumë, saqë i vranë, madje Amoroni zë vendin e Amalikias derisa u bë errësirë. Dhe ndodhi si mbret i Lamanitëve—Moroni, që Teankumi dhe ushtarët e tij Teankumi dhe Lehi udhëheqin ngritën çadrat e tyre në kufijtë Nefitët në një luftë fitimtare kundër e vendit Begati; dhe Amalikia Lamanitëve—Qyteti i Mulekut ngriti çadrat e tij në kufijtë e rimerret dhe Jakob Zoramiti vritet. ranishtes në breg të detit dhe Rreth 66–64 para K.

27a Alma 48:8–9. 29a Alma 50:35. Alma 52:1–10 408 Dhe tani ndodhi në vitin e përgatitje për luftë; po, dhe në njëzetegjashtë të mbretërimit të vërtetë ai po përgatitej që të të gjykatësve mbi popullin e mbrohej prej tyre, duke angritur Nefit, vini re, kur Lamanitët mure rreth e përqark dhe duke u zgjuan mëngjesin e parë përgatitur vende strehimi. të muajit të parë, vini re, ata e 7 Dhe ndodhi që ai vazhdoi gjetën Amalikian të vdekur në të përgatitej për luftë, derisa çadrën e tij; dhe ata panë gjitha- Moroni dërgoi një numër të shtu se Teankumi ishte gati në madh ushtarësh për të përfor- atë ditë të luftonte kundër tyre. cuar ushtrinë e tij. 2 Dhe tani, kur Lamanitët e 8 Dhe Moroni i dërgoi gjitha- panë këtë gjë, u frikësuan; dhe shtu urdhra që të mbante të hoqën dorë nga vendimi që të gjithë të burgosurit që ranë në marshonin për në tokën në veri duart e tij; pasi meqë Lamanitët dhe u tërhoqën me të gjithë kishin marrë shumë të burgo- ushtrinë e tyre në qytetin e sur, ai duhej të mbante peng të Mulekut, dhe kërkuan mbrojtje gjithë të burgosurit e Lamani- në fortifikatat e tyre. tëve, si shpërblesë për ata që 3 Dhe ndodhi që i vëllai i kishin marrë Lamanitët. Amalikias u caktua mbret mbi 9 Dhe ai i dërgoi gjithashtu popullin; dhe emri i tij ishte urdhra atij që të fortifikonte Amoron; kështu mbreti Amo- vendin Begati dhe të siguronte ron, vëllai i mbretit Amalikia, u ashtegun e ngushtë që të çonte caktua të mbretëronte në vend në tokën në veri, pasi në qoftë të tij. se Lamanitët do të shtinin në 4 Dhe ndodhi që ai urdhëroi dorë atë pikë, do të kishin fuqi që populli i tij duhej t’i mbante t’i sulmonin nga çdo anë. ato qytete që ata kishin marrë 10 Dhe Moroni gjithashtu i duke derdhur gjak; pasi ata dërgoi fjalë atij, duke dëshiruar nuk kishin marrë ndonjë qytet prej tij të ruante me besnikëri pa derdhur shumë gjak. atë pjesë të vendit dhe se ai do 5 Dhe tani, Teankumi pa se të kërkonte çdo mundësi për Lamanitët ishin të vendosur t’i t’i dërrmuar Lamanitët në atë mbanin ato qytete që kishin pjesë të vendit, aq sa të kishte marrë dhe ato pjesë të tokës që fuqinë, që ai të mund të merrte kishin marrë në zotërim; dhe ndoshta përsëri me strategji, gjithashtu duke parë numrin ose me ndonjë mënyrë tjetër, shumë të madh të tyre, Tean- ato qytete që ishin marrë prej kumi mendoi se nuk ishte e duarve të tyre; dhe se ai do të nevojshme që ai të përpiqej t’i fortifikonte dhe do të forconte sulmonte ata në fortesat e tyre. gjithashtu qytetet rreth e për- 6 Por, i mbajti ushtarët e tij qark, që nuk kishin rënë në rreth e përqark, sikur po bënte duart e Lamanitëve.

52 6a Alma 50:1–6; 9a Alma 22:32; 53:3–5. Morm. 2:29. 409 Alma 52:11–20 11 Dhe ai gjithashtu i tha: unë dhe ushtarët e tij për të rimarrë do të vija te ju, por vër re, La- qytetet që kishin humbur— manitët janë mbi ne, në kufijtë 16 Dhe ndodhi që Teankumi e vendit pranë detit perëndimor; kishte marrë urdhër të bënte dhe vër re, unë po shkoj kundër një sulm kundër qytetit të Mu- tyre, prandaj nuk mund të lekut dhe po të ishte e mundur, vij te ju. ta rimerrte atë. 12 Tani, mbreti (Amoron) qe 17 Dhe ndodhi që Teankumi larguar nga toka e Zarahemlës bëri përgatitje që të bënte një dhe i kishte bërë të ditur mbre- sulm kundër qytetit Mulek dhe tëreshës në lidhje me vdekjen e të marshonte me ushtrinë e tij vëllait të tij dhe kishte mble- kundër Lamanitëve; por pa se dhur tok një numër të madh ishte e pamundur t’i mposhtte ushtarësh, dhe kishte marshuar ata, ndërsa ishin brenda fortifi- kundër Nefitëve në kufijtë pranë katave të tyre; prandaj hoqi detit perëndimor. dorë nga plani i tij dhe u kthye 13 Dhe kështu po përpiqej përsëri në qytetin Begati, për të sulmonte Nefitët dhe të të pritur ardhjen e Moronit, që largonte një pjesë të forcave të mund të merrte forcë për të tyre nga ajo pjesë e vendit, ushtrinë e tij. ndërsa i kishte urdhëruar ata 18 Dhe ndodhi që Moroni që kishte lënë në kontroll të arriti me ushtrinë e tij në tokën qyteteve që kishte marrë, që Begati, në mbarimin e vitit të edhe ata të sulmonin Nefitët njëzeteshtatë të mbretërimit të në kufijtë pranë detit lindor gjykatësve mbi popullin e Nefit. dhe të futnin nën kontroll sa 19 Dhe, në fillim të vitit të një- më shumë toka të tyre që të zetetetë, Moroni dhe Teankumi mundnin, sipas fuqisë së ush- dhe shumë prej kryekapitenëve trive të tyre. mbajtën një këshill lufte—çfarë 14 Dhe kështu, Nefitët ndo- duhej të bënin për t’i nxjerrë dheshin në ato rrethana të Lamanitët së andejmi, që të rrezikshme në mbarim të vitit luftonin kundër tyre; ose që në të njëzetegjashtë të mbretërimit ndonjë mënyrë të mund t’i të gjykatësve mbi popullin e tërhiqnin përjashta fortesave të Nefit. tyre, që të fitonin epërsi mbi ta 15 Por vini re, ndodhi që në dhe të pushtonin përsëri qyte- vitin e njëzeteshtatë të mbretë- tin e Mulekut. rimit të gjykatësve, që Teanku- 20 Dhe ndodhi që çuan të mi, me urdhër të Moronit,— dërguar tek ushtritë e Lamani- i cili kishte vendosur ushtri tëve, që mbronin qytetin e për të mbrojtur kufijtë jugorë Mulekut, tek udhëheqësi i tyre, dhe perëndimorë të vendit dhe emri i të cilit ishte Jakob, duke kishte filluar marshimin në dëshiruar që ai të dilte me ush- drejtim të tokës Begati, që të tritë e tij që të ndesheshin me ta mund të ndihmonte Teankumin në rrafshinat mes dy qyteteve. Alma 52:21–32 410 Por vini re, Jakobi, që ishte një gjithë ata që nuk deshën të Zoramit, nuk dëgjoi të dilte me dorëzonin armët e luftës. ushtrinë e tij që të ndeshej me 26 Dhe kështu, Moroni mori ta në rrafshinat. nën kontroll qytetin Mulek me 21 Dhe ndodhi që Moroni, një pjesë të ushtrisë së tij, ndë- ngaqë nuk kishte më shpresa se rsa ai marshoi me pjesën tjetër do të ndeshej me ta në fushë për t’u ndeshur me Lamanitët, lufte, prandaj bëri një plan, që kur të ktheheshin nga ndjekja e të mund të tërhiqte Lamanitët Teankumit. përjashta fortesave të tyre. 27 Dhe ndodhi që Lamanitët 22 Prandaj, ai bëri që Teankumi ndoqën nga pas Teankumin de- të merrte një numër të vogël risa iu afruan qytetit Begati dhe ushtarësh dhe të marshonte atëherë u gjetën përballë Lehit poshtë, afër bregdetit; dhe Mo- dhe një ushtrie të vogël që ishte roni dhe ushtria e tij marshuan lënë të mbronte qytetin Begati. gjatë natës nëpër vendin e 28 Dhe tani, vini re, kur krye- shkretë, në perëndim të qytetit kapitenët e Lamanitëve panë Mulek; dhe kështu të nesërmen, Lehin me ushtrinë e tij duke kur rojat Lamanite zbuluan Te- shkuar kundër tyre, ata ia mba- ankumin, vrapuan t’i tregonin thën me shumë hutim nga frika Jakobit, udhëheqësit të tyre. se nuk do të mund të arrinin në 23 Dhe ndodhi që ushtritë e qytetin e Mulekut para se Lehi Lamanitëve marshuan përpara t’i arrinte; meqë ishin lodhur për drejt Teankumit, duke mendu- shkak të marshimit të tyre dhe ar, për shkak të numrit të tyre, ushtarët e Lehit ishin të freskët. të mundnin Teankumin për 29 Tani Lamanitët nuk e dinin shkak të numrit të vogël të ush- se Moroni ishte prapa tyre me trisë së tij. Dhe kur Teankumi ushtrinë e tij; dhe gjithçka që pa ushtritë e Lamanitëve duke ata kishin frikë ishte Lehi dhe dalë kundër tij, ai filloi të tërhi- ushtarët e tij. qej poshtë gjatë bregdetit, nga 30 Tani Lehi nuk donte t’i arri- veriu. nte derisa ata të ishin përballë 24 Dhe ndodhi që kur Lama- Moronit dhe ushtrisë së tij. nitët panë se ai filloi të ikte, 31 Dhe ndodhi që, para se La- morën guxim dhe i ndoqën nga manitët të ishin tërhequr shumë, pas me fuqi. Dhe, ndërsa Tean- u rrethuan nga Nefitët, nga kumi po largonte Lamanitët që ushtarët e Moronit nga një anë po e ndiqnin nga pas më kot, dhe nga ushtarët e Lehit nga vini re, Moroni urdhëroi një tjetra, të gjithë prej të cilëve pjesë të ushtrisë së tij që ishte ishin të freskët dhe plot fuqi; me të, të marshonte drejt qyte- kurse Lamanitët ishin të lodhur tit dhe ta vinte nën kontroll. për shkak të marshimit të tyre 25 Dhe kështu vepruan dhe të gjatë. vranë të gjithë ata që ishin lënë 32 Dhe Moroni urdhëroi ush- për të mbrojtur qytetin, po, të tarët e tij të binin mbi ta, derisa 411 Alma 52:33–53:2 ata të dorëzonin armët e tyre të 39 Por vini re, pati shumë luftës. që nuk e bënë dhe ata që nuk 33 Dhe ndodhi që Jakobi, duke dorëzuan shpatat e tyre, u ka- qenë udhëheqësi i tyre dhe duke pën dhe u lidhën dhe iu morën qenë gjithashtu një aZoramit dhe armët e tyre të luftës, dhe u duke pasur shpirt të paepur, detyruan të marshonin me vëlle- udhëhoqi Lamanitët përpara zërit e tyre për në tokën Begati. në luftë me furi të pashembullt 40 Dhe tani, numri i atyre që u kundër Moronit. morën robër qe shumë më i 34 Moroni ishte në drejtimin e madh se numri i atyre që u tij të marshimit, kështu që vranë, po, më shumë se ata që u Jakobi ishte i vendosur t’i vri- vranë nga të dyja palët. ste ata dhe t’i priste atij udhën drejt qytetit të Mulekut. Por vini re, Moroni dhe ushtarët e tij KAPITULLI 53 ishin më të fuqishëm; prandaj nuk u dhanë para Lamanitëve. Robërit Lamanitë të luftës përdoren 35 Dhe ndodhi që të dyja palët për të fortifikuar qytetin Begati— luftuan me furi të pashembullt; Përçarjet mes Nefitëve shkaktojnë dhe shumë u vranë nga të dyja fitore për Lamanitët—Helamani anët; po, Moroni u plagos dhe merr komandën e dy mijë të rinjve, Jakobi u vra. bij të popullit të Amonit. Rreth 36 Dhe Lehi nga prapa u ra me 64–63 para K. kaq furi me ushtarët e tij të fortë, sa Lamanitët nga pas Dhe ndodhi që ata vendosën dorëzuan armët e tyre të luftës; roja për robërit Lamanitë të dhe të mbeturit e tyre, duke luftës dhe i detyruan të shkonin, qenë të hutuar shumë, nuk dhe të varrosnin të vdekurit e dinin të iknin ose të luftonin. tyre, po, dhe gjithashtu të vde- 37 Tani Moroni, duke parë kurit e Nefitëve që ishin vrarë; hutimin e tyre, u tha atyre: Në dhe Moroni caktoi ushtarë që qoftë se ju sillni këtu armët e t’i ruanin, ndërsa ata duhej të luftës dhe i dorëzoni, vini re, ne bënin punët e tyre. nuk do ta derdhim më gjakun 2 Dhe Moroni shkoi me Lehin tuaj. në qytetin e Mulekut dhe mori 38 Dhe ndodhi që kur Lama- komandën e qytetit, dhe ia dha nitët i dëgjuan këto fjalë, krye- Lehit. Tani vini re, ky Lehi ishte kapitenët e tyre, të gjithë ata që njeriu që kishte qenë me Moro- nuk ishin vrarë, shkuan para nin në pjesën më të madhe të të dhe dorëzuan armët e tyre të gjitha luftimeve të tij; dhe ishte luftës te këmbët e Moronit dhe një njeri asi Moroni dhe gëzo- gjithashtu urdhëruan ushtarët heshin të dinin se të dy kishin e tyre të bënin të njëjtën gjë. shpëtuar, po, ata e donin njëri-

33a Alma 31:12. 53 2a Alma 48:16–17. Alma 53:3–11 412 -tjetrin dhe i gjithë populli i ndërtoi edhe një fortesë për të Nefit i donte. mbajtur robërit e tij të luftës. 3 Dhe ndodhi që pasi Lama- 7 Dhe ndodhi që gjatë atij viti, nitët mbaruan së varrosuri të ai nuk u përpoq që të luftonte vdekurit e tyre, si dhe të vde- kundër Lamanitëve, por vuri kurit e Nefitëve, u dërguan në punë njerëzit e tij në përga- përsëri në tokën Begati; dhe titje për luftë, po, dhe ndërtoi Teankumi, me anë të urdhrave fortifikata për t’u mbrojtur nga të Moronit, i vuri të punonin Lamanitët, po, dhe gjithashtu për të filluar hapjen e një hen- duke shpëtuar gratë e tyre dhe deku rreth e përqark vendit, fëmijët e tyre nga uria dhe nga ose qytetit Begati. vuajtja dhe duke gjetur ushqim 4 Dhe ai bëri që të ndërtonin për ushtritë e tyre. një aparapet prej trarësh në bre- 8 Dhe tani ndodhi që ushtritë e gun e brendshëm të hendekut; Lamanitëve, në detin perëndi- dhe hodhën dhè nga hendeku mor, në jug, gjatë mungesës së kundër parapetit prej trarësh; Moronit, për shkak të disa in- dhe kështu i vunë Lamanitët trigave mes Nefitëve që shka- në punë, derisa ata e rrethuan ktuan përçarje mes tyre, kishin qytetin Begati me një mur të pasur ca fitore kundër Nefitëve, fortë trarësh dhe dheu rreth e po, kaq sa kishin mundur të përqark, me një lartësi mjaft të pushtonin një numër të qyteteve madhe. të tyre në atë pjesë të vendit. 5 Dhe ky qytet u bë një fortesë 9 Dhe kështu, për shkak të shumë e fortë nga atëherë e paudhësisë mes tyre, po, për tutje; dhe në këtë qytet ata ruaj- shkak përçarjesh dhe intrigash tën robërit Lamanitë të luftës; mes tyre, u gjetën në rrethana po, madje brenda një muri që i shumë të rrezikshme. bënë ata ta ndërtonin me duart 10 Dhe tani vini re, kam diçka e tyre. Tani, Moroni qe i detyru- për të thënë në lidhje me apopu- ar t’i vinte Lamanitët në punë, llin e Amonit, të cilët në fillim pasi ishte më e lehtë t’i ruante ishin Lamanitë; por nga Amoni ndërsa punonin; dhe ai dëshiro- dhe nga vëllezërit e tij, ose më nte që të kishte të gjitha forcat mirë nga fuqia dhe nga fjala e e tij, kur të bënte një sulm mbi Perëndisë, ata u bkthyen në Lamanitët. besim te Zoti; dhe u sollën në 6 Dhe ndodhi që Moroni korri tokën e Zarahemlës dhe që atë- kështu fitore mbi një nga ush- herë e tutje u mbrojtën nga tritë më të mëdha të Lamanitë- Nefitët. ve dhe shtiu në dorë qytetin e 11 Dhe për shkak të betimit të Mulekut, që ishte një nga forte- tyre, ata u penguan nga marrja sat më të mëdha të Lamanitëve e armëve kundër vëllezërve të në tokën e Nefit; dhe kështu, ai tyre; pasi ishin betuar se anuk

4a Alma 50:2–3. b Alma 23:8–13. 10a Alma 27:24–26. 11a Alma 24:17–19. 413 Alma 53:12–22 do të derdhnin kurrë më gjak; mblodhën tok kësaj radhe, gjithë dhe në bazë të betimit të tyre ata që kishin mundësi të mbanin do të kishin mbaruar; po, do armë dhe e quajtën veten Nefitë. të kishin pranuar të binin në 17 Dhe ata hynë në besëlidhje duart e vëllezërve të tyre, po të që të luftonin për lirinë e Nefi- mos ishte për mëshirën dhe për tëve, po, që të mbronin vendin dashurinë e jashtëzakonshme deri edhe me jetën e tyre; po, që Amoni dhe vëllezërit e tij madje ata bënë besëlidhje se kishin pasur për ta. kurrë nuk do të hiqnin dorë 12 Dhe, për këtë shkak, ata u nga aliria e tyre, por do të lufto- sollën në tokën e Zarahemlës; nin në çdo rast për të mbrojtur dhe qenë gjithnjë nën ambrojtjen Nefitët dhe veten nga robëria. e Nefitëve. 18 Tani vini re, ishin dy mijë 13 Por ndodhi që kur ata panë nga këta djem të rinj që hynë në rrezikun, si dhe mjerimet dhe këtë besëlidhje dhe morën armët pikëllimet e shumta që pësuan e tyre të luftës për të mbrojtur Nefitët për ta, u prekën nga vendin e tyre. mëshira dhe adeshën të merrnin 19 Dhe tani vini re, sikurse ata armët në mbrojtje të vendit të nuk qenë kurrë deri atëherë një tyre. barrë për Nefitët, u bënë tani, 14 Por vini re, ndërsa ishin në këtë periudhë kohe gjitha- gati të merrnin armët e luftës, u shtu një ndihmë e madhe; pasi mposhtën nga bindjet e Hela- ata morën armët e tyre të luftës manit dhe të vëllezërve të tij, se dhe deshën që Helamani të po ashkelnin bbetimin që kishin ishte udhëheqësi i tyre. bërë. 20 Dhe që të gjithë ishin djem 15 Dhe Helamani kishte frikë të rinj dhe ishin jashtëzakonisht se po ta bënin atë gjë, ata do të trima, për sa i përket aguximit humbnin shpirtrat e tyre; pran- dhe gjithashtu fuqisë dhe ener- daj, të gjithë ata që kishin hyrë gjisë; por vini re, kjo nuk ishte në këtë besëlidhje, qenë të e gjitha–ata qenë njerëz të detyruar të shikonin sesi vëlle- bbesuar në çdo kohë, në çdo gjë zërit e tyre kalonin në ato që u besohej. pikëllime, në rrethanat e tyre të 21 Po, ata ishin njerëz që i rrezikshme në atë kohë. përmbaheshin së vërtetës dhe 16 Por vini re, ndodhi që ata njerëz seriozë të cilëve u ishte kishin shumë djem të cilët nuk mësuar t’u bindeshin urdhëri- kishin hyrë në besëlidhje, që meve të Perëndisë dhe të aecnin ata të mos merrnin armët e drejtësisht para tij. luftës, që të mbronin veten nga 22 Dhe tani, ndodhi që Hela- armiqtë e tyre; prandaj, ata u mani marshoi në krye të ady

12a Alma 27:23. 17a Alma 56:47. b ush Integritet. 13a Alma 56:7. ush Liri. 21a ush Ec, ec me 14a Num. 30:2. 20a ush Guxim, Perëndinë. b ush Betim. guximtar. 22a Alma 56:3–5. Alma 53:23–54:9 414 mijë ushtarëve të tij të rinj për torit të Amoronit, i njëjti njeri të ndihmuar popullin në kufijtë që i solli një letër Moronit. Tani, e tokës së jugut, pranë detit këto janë fjalët që ai i shkroi perëndimor. Amoronit, duke thënë: 23 Dhe kështu mbaroi viti i 5 Vër re, Amoron, të kam njëzetetetë i mbretërimit të gjy- shkruar diçka në lidhje me këtë katësve mbi popullin e Nefit. luftë që ti i ke shpallur popullit tim, ose më mirë që avëllai yt i shpalli atij dhe që ti ke vendo- KAPITULLI 54 sur gjithnjë ta vazhdosh edhe pas vdekjes së tij. Amoroni dhe Moroni zhvillojnë 6 Vër re, unë desha të të tregoj bisedime për shkëmbimin e robërve diçka në lidhje me adrejtësinë e të luftës—Moroni kërkon që Lama- Perëndisë dhe mbi shpatën e nitët të tërhiqen dhe t’u japin fund zemërimit të tij të plotfuqishëm sulmeve të tyre vdekjeprurëse— që qëndron mbi ty, në qoftë se Amoroni kërkon që Nefitët të dorë- nuk pendohesh dhe nuk tërheq zojnë armët e tyre dhe t’u nënshtro- ushtritë e tua brenda tokave hen Lamanitëve. Rreth 63 para K. tuaja, ose në tokën që ju zotëroni Dhe tani ndodhi në fillim të që është toka e Nefit. vitit të njëzetenëntë të gjyka- 7 Po, do t’i tregoja këto gjëra tësve që aAmoroni i dërgoi fjalë po të kishe aftësi t’i kuptoje ato; Moronit se dëshironte të shkë- po, do të të tregoja në lidhje me mbente robërit e luftës. atë aferr të tmerrshëm që pret të 2 Dhe ndodhi që Moroni u marrë bvrasës të tillë, sikurse gëzua shumë nga kjo kërkesë, keni qenë ti dhe vëllai yt, në pasi dëshironte që të shkonin qoftë se ti nuk pendohesh dhe për popullin e tij furnizimet nuk heq dorë nga qëllimet e tua ushqimore që jepeshin për robë- vrasëse dhe të kthehesh me rit Lamanitë; dhe ai gjithashtu i ushtritë e tua në tokat tuaja. dëshironte njerëzit e tij për të 8 Por, ashtu sikurse ti i ke he- përforcuar ushtrinë e tij. dhur poshtë një herë këto gjëra 3 Tani Lamanitët kishin marrë dhe luftove kundër popullit të shumë gra dhe fëmijë dhe nuk Zotit, kështu madje unë pres se kishte asnjë grua ose fëmijë, mes do të bësh përsëri. gjithë robërve të Moronit, ose 9 Dhe tani vër re, ne jemi nga robërit e luftës që Moroni përgatitur të të presim; po, dhe kishte zënë; prandaj Moroni në qoftë se nuk heq dorë nga përdori një taktikë, që të merrte qëllimet e tua, vër re, ti do të nga Lamanitët sa më shumë ro- tërheqësh mbi vete zemërimin bër Nefitë që të ishte e mundur. e atij Perëndie të cilin ti e ke 4 Prandaj, ai shkroi një letër flakur tej, madje deri në shkatë- dhe e dërgoi me anë të shërbë- rrimin tënd të plotë.

54 1a Alma 52:3. 6a ush Drejtësi. b Alma 47:18, 22–24. 5a Alma 48:1. 7a ush Ferr. ush Vrasje. 415 Alma 54:10–21 10 Por, sikurse Zoti jeton, time. Unë jam Moroni; unë jam ushtritë tona do të bien mbi një udhëheqës i popullit të ju, në qoftë se nuk tërhiqeni Nefitëve. dhe ju shpejt do të vizitoheni 15 Tani ndodhi që kur Amoro- me vdekje, pasi ne do të mbajmë ni e mori këtë letër, u zemërua; qytetet tona dhe tokat tona; po, dhe i shkroi një letër tjetër dhe do të mbajmë fenë tonë Moronit dhe këto janë fjalët që dhe çështjen e Perëndisë tonë. ai shkroi, duke thënë: 11 Por vër re, më duket se po 16 Unë jam Amoroni, mbret i të flas më kot në lidhje me këto Lamanitëve; jam vëllai i Amali- gjëra; ose pasi kam përshtypjen kias, të cilin ju e avratë. Vini re, se ti je një afëmijë i ferrit; prandaj unë do të marr hak gjakun e tij unë e mbyll letrën time duke të nga ju, po, dhe do t’ju bie me thënë se nuk do të shkëmbej ushtritë e mia, pasi nuk kam robërit e luftës, vetëm me kusht frikë nga kërcënimet tuaja. që ti do të dorëzosh një burrë 17 Pasi vini re, etërit tuaj dhe bashkëshorten e tij dhe mashtruan vëllezërit e tyre, aq fëmijët e tij për një rob lufte; në sa ua morën të adrejtën e tyre rast se ti e bën këtë, unë do ta për qeverisje, kur në të vërtetë bëj shkëmbimin. u takonte atyre. 12 Dhe vër re, në qoftë se ti 18 Dhe tani vër re, në qoftë se nuk e bën këtë, unë do të vij ti dorëzon armët dhe u nën- kundër teje me ushtritë e mia; shtrohesh qeverisjes së atyre, po, madje do të armatos gratë e të cilëve u takon qeveria me të mia dhe fëmijët e mi dhe do të drejtë, atëherë unë do të bëj që vij kundër teje dhe do të të ndjek populli im të ulë armët dhe të pas, madje edhe në tokën tënde, mos bëjë më luftë. që është toka e atrashëgimit tonë 19 Vër re, ti ke bërë shumë të parë; po, dhe do të jetë gjak kërcënime kundër meje dhe për gjak, po, jetë për jetë; dhe popullit tim; por vër re, ne nuk do të luftoj madje, derisa ti të kemi frikë nga kërcënimet e tua. shkatërrohesh nga faqja e dheut. 20 Megjithatë, unë do të pranoj 13 Vër re, unë jam në zemëri- të shkëmbejmë robërit e luftës min tim dhe gjithashtu populli sipas kërkesës suaj, me gëzim, im; ti ke kërkuar të na vrasësh që të mund të ruaj ushqimin dhe ne kemi kërkuar vetëm të për luftëtarët e mi; dhe ne do të mbrohemi. Por, vër re, në qoftë bëjmë një luftë e cila do të jetë se ti kërkon të na shkatërrosh e përjetshme, ose me nënshtri- edhe më shumë, ne do të kërkoj- min e Nefitëve nën autoritetin më t’ju shkatërrojmë; po, edhe tonë, ose me shfarosjen e tyre të ne do të kërkojmë tokën tonë, përjetshme. tokën e trashëgimit tonë të parë. 21 Dhe, për sa i përket atij Perë- 14 Tani po e mbyll letrën ndie, të cilin ti thua se ne nuk e

11a Gjo. 8:42–44. 16a Alma 51:34. Mosia 10:12–17. 12a 2 Ne. 5:5–8. 17a 2 Ne. 5:1–4; Alma 54:22–55:8 416 pranojmë, vër re, ne nuk dimë e kishte bërë atë të bënte luftë se ka një qenie të tillë; sikurse kundër popullit të Nefit. as ju; por në qoftë se ka një 2 Dhe tha: Vini re, unë nuk do qenie të tillë, ne dimë vetëm se të shkëmbej robërit e luftës me ai na krijoi ne, ashtu sikurse ju Amoronin, nëse ai nuk heq dorë krijoi ju. nga qëllimi i tij, sikurse kam 22 Dhe, në qoftë se është që ka deklaruar në letrën time; pasi një djall dhe një ferr, vër re, a nuk do ta lejoj të ketë pushtet nuk do të të çojë ty të banosh edhe më të madh sesa ka. me vëllanë tim që ti ke vrarë, 3 Vini re, unë e di vendin ku për të cilin ti thua tërthorazi se Lamanitët ruajnë njerëzit e mi ka vajtur në një vend të tillë? që i kanë marrë robër; dhe pasi Por vër re, këto gjëra nuk kanë Amoroni nuk do të pranojë rëndësi. kërkesat e mia në letër, vini re, 23 Unë jam Amoroni, një pas- unë do t’i jap sipas fjalëve që ardhës i aZoramit, të cilin etërit i thashë; po, do të mbjell vdekje tuaj e detyruan dhe e nxorën mes tyre, derisa të kërkojnë nga Jeruzalemi. paqe. 24 Dhe vër re tani, unë jam 4 Dhe tani ndodhi që kur një Lamanit i guximshëm; vër Moroni tha këto fjalë, bëri që re, kjo luftë është bërë për t’u të kërkohej mes ushtarëve të hakmarrë për padrejtësitë që iu tij, se ndoshta mund të gjendej bënë atyre dhe për të pasur mes tyre një njeri që të ishte dhe për të marrë të drejtat e tyre pasardhës i Lamanit. të qeverisjes; dhe po e mbyll 5 Dhe ndodhi që u gjet një, letrën time drejtuar Moronit. emri i të cilit ishte Laman; dhe ai ishte anjë nga shërbëtorët e mbretit që u vra nga Amalikia. KAPITULLI 55 6 Tani, Moroni dërgoi Lama- nin me një numër të vogël nga Moroni nuk pranon të shkëmbejë njerëzit e tij te rojat që ruanin robërit e luftës—Rojat Lamanite Nefitët. bëhen që të dehen dhe Nefitët që 7 Tani, Nefitët ruheshin në ishin robër lufte, ikin—Qyteti i qytetin e Gidit; prandaj Moroni Gidit merret pa gjakderdhje. Rreth caktoi Lamanin dhe dërgoi 63–62 para K. edhe një numër të vogël njerë- Tani ndodhi që kur Moroni e zish me të. mori këtë letër u zemërua edhe 8 Dhe kur qe natë, Lamani më shumë, sepse e dinte se shkoi te rojat që ruanin Nefitët Amoroni kishte njohuri të plotë dhe vini re, ata e panë duke të amashtrimit të tij; po, ai e ardhur dhe i thirrën, por ai u dinte se Amoroni e dinte se tha: Mos kini frikë, vini re, unë nuk ishte një çështje e drejtë që jam një Lamanit. Vini re, ne

23a 1 Ne. 4:31–35. 55 1a Alma 47:12–35. 5a Alma 47:29. 417 Alma 55:9–23 ikëm nga Nefitët dhe ata po ishin në një gjumë të thellë dhe flenë; dhe vini re, ne u morëm të dehur dhe u hodhën armë verën dhe e sollëm me vete. lufte robërve të luftës, kaq sa të 9 Tani, kur Lamanitët dëgjuan gjithë u armatosën. këto fjalë, e pritën me gëzim; 17 Po, kështu Moroni armatosi dhe i thanë atij: Na jep ca prej të gjithë robërit, po, madje verës suaj që ta pimë; ne gëzo- edhe gratë e tyre dhe të gjithë hemi që keni marrë verë me fëmijët e tyre që ishin në gje- vete, pasi jemi të lodhur. ndje të përdornin armë lufte; 10 Por Lamani u tha atyre: Ta dhe të gjitha këto gjëra u bënë mbajmë verën derisa të shkoj- në heshtjen më të madhe. më të luftojmë kundër Nefitëve. 18 Por edhe sikur t’i kishin Por, këto fjalë vetëm i bënë zgjuar Lamanitët, vini re, ata ata që të dëshironin edhe më ishin të dehur dhe Nefitët mund shumë të pinin ca prej asaj vere; t’i kishin vrarë. 11 Pasi ata thanë: Ne jemi të 19 Por, vini re, kjo nuk ishte lodhur, prandaj të marrim ca dëshira e Moronit; ai nuk gëzo- verë dhe më vonë do të marrim hej në vrasje ose agjakderdhje, edhe verë tjetër në racionet tona, por gëzohej për shpëtimin e që do të na forcojë të shkojmë popullit të tij nga shkatërrimi; kundër Nefitëve. dhe për këtë shkak, ai nuk mund 12 Dhe Lamani u tha atyre: t’i vinte vetes një paudhësi e të Mund të bëni sipas dëshirave binte mbi Lamanitët dhe t’i tuaja. shkatërronte, ndërsa ishin të 13 Dhe ndodhi që morën verë dehur. me shumicë; dhe u pëlqeu për 20 Por, ai i kishte plotësuar nga shija, prandaj pinë edhe ca dëshirat e tij; pasi ai armatosi më shumë; dhe qe e fortë, pasi ata robër Nefitë që gjendeshin qe përgatitur ashtu me qëllim. brenda murit të qytetit dhe u 14 Dhe ndodhi që ata pinë dhe dha atyre fuqi, që të shtinin në u gëzuan dhe dalëngadalë u dorë ato pjesë që ishin brenda dehën të gjithë. mureve. 15 Dhe tani, kur Lamani dhe 21 Dhe atëherë bëri që ushtarët ushtarët e tij panë se që të gjithë që ishin me të, të tërhiqeshin ishin dehur dhe ishin në gjumë pak prej tyre dhe të rrethonin të thellë, u kthyen te Moroni ushtritë e Lamanitëve. dhe i treguan të gjitha gjërat që 22 Tani vini re, kjo gjë u bë kishin ndodhur. gjatë natës, kështu që kur u 16 Dhe tani kjo ishte sipas zgjuan Lamanitët në mëngjes, planit të Moronit. Dhe Moroni panë se ishin të rrethuar nga i kishte përgatitur njerëzit e tij Nefitët përjashta dhe se robërit me armë lufte; dhe shkoi në qy- përbrenda ishin të armatosur. tetin e Gidit, ndërsa Lamanitët 23 Dhe kështu, ata panë se

19a Alma 48:16. Alma 55:24–35 418 Nefitët kishin fuqi mbi ta; dhe përpoqën t’u jepnin Nefitëve kuptuan në ato rrethana se nga vera e tyre, që t’i shkatërro- nuk ishte e arsyeshme të luftonin me helm ose me dehje. nin kundër Nefitëve; prandaj 31 Por vini re, Nefitët nuk kryekapitenët e tyre u kërkuan qenë të ngadalshëm që të akuj- armët e tyre të luftës dhe i tonin Zotin, Perëndinë e tyre, sollën dhe i lëshuan te këmbët në kohën e tyre të pikëllimit. e Nefitëve, duke u përgjëruar Ata nuk mund të ziheshin në për mëshirë. kurthet e tyre; po, ata nuk do të 24 Tani vini re, kjo ishte dëshira pinin nga vera e tyre, vetëm e Moronit. Ai i bëri robër lufte pasi t’u jepnin ca prej saj disa dhe mori qytetin në dorë dhe robërve Lamanitë. bëri që të gjithë të burgosurit 32 Dhe ishin kështu të kujdes- që ishin Nefitë të liroheshin; shëm, që të mos u jepej ndonjë dhe ata u bashkuan me ushtri- helm atyre; pasi në qoftë se vera në e Moronit dhe qenë një fuqi e tyre do të helmonte një Lama- e madhe për ushtrinë e tij. nit, do të helmonte gjithashtu 25 Dhe ndodhi që ai i vuri edhe një Nefit; dhe kështu ata Lamanitët që i zuri robër lufte, provuan të gjitha pijet e tyre të apunonin për të përforcuar alkoolike. fortifikatat rreth e përqark 33 Dhe tani ndodhi që Moroni qytetit të Gidit. e pa të arsyeshme të bënte për- 26 Dhe ndodhi që pasi forti- gatitje që të sulmonte qytetin fikoi qytetin e Gidit sipas dë- Morianton; pasi vini re, Lama- shirave të tij, bëri që robërit të nitët e kishin fortifikuar me çoheshin në qytetin Begati; dhe krahët e tyre qytetin Morianton, ai e ruajti atë qytet gjithashtu derisa u bë një fortesë e jashtë- me forca jashtëzakonisht të zakonshme. fuqishme. 34 Dhe ata sillnin vazhdimisht 27 Dhe ndodhi që ata megjithë forca të reja në atë qytet dhe tërë intrigat e Lamanitëve, mbaj- gjithashtu pajisje të reja furni- tën dhe mbrojtën gjithë robërit zimesh. e luftës që zunë dhe mbajtën 35 Dhe kështu mbaroi viti i edhe gjithë tokën dhe përfitimin njëzetenëntë i mbretërimit të që ata kishin marrë. gjykatësve mbi popullin e Nefit. 28 Dhe ndodhi që Nefitët filluan përsëri të jenë fitimtarë dhe të rifitonin të drejtat e tyre KAPITULLI 56 dhe privilegjet e tyre. 29 Shumë herë u përpoqën Helamani i dërgon letër Moronit, Lamanitët t’i rrethonin natën, duke i treguar gjendjen e luftës me por në këto përpjekje ata hu- Lamanitët—Antipusi dhe Hela- mbën shumë robër lufte. mani korrin një fitore të madhe 30 Dhe shumë herë ata u mbi Lamanitët—Dy mijë bijtë e

25a Alma 53:3–5. 31a Alma 62:49–51. 419 Alma 56:1–12 rinj të Helamanit luftojnë me fuqi armët e luftës kundër vëllezërve të mrekullueshme dhe asnjëri prej të tyre për të derdhur gjak. tyre nuk vritet. Vargu 1, rreth 62 7 Por në vitin e njëzetegjashtë, para K.; vargjet 2–19, rreth 66 para kur panë mjerimet tona dhe K.; dhe vargjet 20–57, rreth 65–64 shqetësimet tona për ta, ata qenë para K. gati të aprishnin besëlidhjen që kishin bërë dhe të rroknin Dhe tani ndodhi që në fillim të armët e tyre të luftës për mbroj- vitit të tridhjetë të mbretërimit tjen tonë. të gjykatësve, ditën e dytë të 8 Por, unë nuk do të lejoja që muajit të parë, Moroni mori një ata ta prishnin këtë besëlidhje letër nga Helamani, duke i tre- që kishin bërë, duke menduar guar gjendjen e popullit në atë se Perëndia do të na forconte, pjesë të vendit. aq sa nuk do të vuanim më, për 2 Dhe këto janë fjalët që i shkak të respektimit të betimit shkroi, duke thënë: Vëllai im që ata kishin bërë. i dashur Moroni, si në Zotin 9 Por vër re, këtu ka një gjë, për ashtu dhe në vuajtjet e luftërave të cilën ne mund të gëzohemi tona; vër re, vëllai im i dashur, shumë. Pasi vër re, në vitin e kam diçka për të të thënë në njëzetegjashtë, unë, Helamani, lidhje me luftërat tona në këtë marshova në krye të këtyre dy pjesë të vendit. mijë djemve të rinj për në qyte- 3 Vër re, ady mijë nga bijtë e tin e Judesë, për të ndihmuar atyre burrave, të cilët Amoni i Antipusin të cilin ti e kishe solli nga toka e Nefit—tani ti e caktuar udhëheqës të popullit dije, se ata ishin pasardhës të të asaj pjese të vendit. Lamanit që ishte djali i madh i 10 Dhe unë i bashkova dy mijë atit tonë Lehit; bijtë e mi (pasi ata janë të denjë 4 Tani, nuk është nevoja që të quhen bijtë e mi), me ushtrinë unë të të kujtoj në lidhje me e Antipusit; ndihmë për të traditat e tyre, ose me mosbe- cilën Antipusi u gëzua jashtë- simin e tyre, pasi ti i di tanimë zakonisht shumë, pasi vër re, këto gjëra— ushtria e tij ishte pakësuar nga 5 Prandaj më mjafton të të Lamanitët, meqë forcat e tyre them se dy mijë prej këtyre të kishin vrarë një numër të madh rinjve kanë marrë armët e tyre të ushtarëve tanë, gjë për të të luftës dhe deshën që unë të cilën duhet të mbajmë zi. jem kryetari i tyre; dhe kemi 11 Megjithatë, ne mund ta ngu- ardhur këtu për të mbrojtur shëllojmë veten në këtë pikë, vendin tonë. meqë ata vdiqën për çështjen e 6 Dhe tani ti di edhe në lidhje vendit të tyre dhe të Perëndisë me abesëlidhjen që bënë etërit e së tyre; po, dhe janë të alumtur. tyre, se ata nuk do të merrnin 12 Dhe Lamanitët kishin zënë

56 3a Alma 53:22. 7a Alma 53:13–15. 6a Alma 24:17–18. 11a Alma 28:12. Alma 56:13–25 420 edhe shumë robër lufte, të gjithë 19 Dhe kështu, u favorizuam kryekapitenë, pasi asnjë tjetri nga Zoti; pasi, po të kishin nuk iu kursye jeta. Dhe ne ardhur mbi ne gjatë kësaj dobë- mendojmë se ata janë tani në sisë sonë, ndoshta do të kishin tokën e Nefit; është kështu, në mundur ta shkatërronin ushtri- qoftë se nuk i kanë vrarë. në tonë të vogël; por kështu, ne 13 Dhe tani, këto janë qytetet shpëtuam. të cilat Lamanitët i morën në 20 Ata u urdhëruan nga Amo- zotërim, duke derdhur gjakun roni, që të mbanin ato qytete e kaq shumë ushtarëve tanë tri- që kishin pushtuar. Dhe kështu ma; mbaroi viti i njëzetegjashtë. 14 Tokën e Mantit, ose qytetin Dhe në fillim të vitit të njëzete- e Mantit dhe qytetin e Zizromit shtatë, ne e kishim përgatitur dhe qytetin e Kumenit, dhe qytetin tonë dhe veten tonë për qytetin Antiparah. mbrojtje. 15 Dhe këto janë qytetet që ata 21 Tani, ne dëshironim që La- kishin pushtuar kur unë arrita manitët të na binin; pasi nuk në qytetin e Judesë; dhe gjeta dëshironim që ne t’i sulmonim Antipusin dhe ushtarët e tij në fortesat e tyre. duke punuar rëndë, me tërë 22 Dhe ndodhi që ne kishim fuqinë e tyre për të fortifikuar vënë spiunë rreth e përqark, për qytetin. të vëzhguar lëvizjet e Lamanitë- 16 Po, dhe ishin dobësuar në ve, që të mos na kalonin natën trup e në shpirt, pasi kishin ose ditën për të bërë një sulm luftuar trimërisht gjatë ditës kundër qyteteve tona të tjera që dhe kishin punuar rëndë gjatë gjendeshin nga veriu. natës, për të mbajtur qytetet e 23 Pasi ne e dinim që në ato tyre; dhe kështu kishin pësuar qytete ata nuk ishin mjaft të vuajtje të mëdha të çdo lloji. fortë, që t’i përballonin ata; 17 Dhe tani, kishin vendosur prandaj ne donim që po të ka- të dilnin fitues në atë vend, ose lonin pranë nesh, t’u binim nga të vdisnin; prandaj, mund të pas; dhe kështu t’i sulmonim nga mendosh lirisht se këto forca të prapa, në të njëjtën kohë që ata vogla që solla me vete, po, ata të sulmoheshin nga përpara. Ne djemtë e mi u dhanë atyre mendonim se mund t’i mund- shpresë të madhe dhe shumë nim ata; por vini re, ne u zhgë- gëzim. njyem në këtë shpresën tonë. 18 Dhe tani ndodhi që kur 24 Ata nuk guxuan të na kalo- Lamanitët panë se Antipusi ki- nin pranë me tërë ushtrinë e shte marrë forca më të mëdha tyre, as nuk guxuan të kalonin për ushtrinë e tij, ata qenë të me një pjesë, duke u frikësuar detyruar me urdhër të Amoro- se nuk do të ishin mjaft të fortë nit, që të mos shkonin kundër dhe do të humbnin. qytetit të Judesë, ose kundër 25 As nuk guxuan të marsho- nesh për të luftuar. nin kundër qytetit të Zarahem- 421 Alma 56:26–39 lës; as nuk guxuan të kalonin mbante qytetin. Por, ai nuk u matanë burimit të Sidonit, për nis para se të nisesha unë me në qytetin e Nefihës. ushtrinë time të vogël dhe të 26 Dhe kështu, me forcat e arrija afër qytetit Antiparah. tyre, kishin vendosur të mbanin 34 Dhe tani, në qytetin Antipa- ato qytete që kishin marrë. rah ishte vendosur ushtria më e 27 Dhe tani ndodhi që në fortë e Lamanitëve; po, ushtria muajin e dytë të këtij viti, etërit më e madhe në numër. e atyre dy mijë djemve të mi na 35 Dhe ndodhi që kur u njof- sollën shumë furnizime. tuan nga spiunët e tyre, ata 28 Dhe gjithashtu, na dërguan erdhën me ushtrinë e tyre dhe dy mijë veta nga vendi Zara- marshuan kundër nesh. hemla. Dhe kështu, ne qemë 36 Dhe ndodhi që ne ikëm nga dhjetë mijë veta gati, me ushqi- ata në drejtim të veriut. Dhe me për ta dhe gjithashtu për kështu, ne tërhoqëm pas nesh bashkëshortet e tyre dhe fëmi- ushtrinë më të fuqishme të jët e tyre. Lamanitëve; 29 Dhe Lamanitët, duke parë 37 Po, madje mjaft larg, kaq në këtë mënyrë që forcat tona sa, kur panë ushtrinë e Antipu- po shtoheshin çdo ditë dhe sit, që po i ndiqte nga pas me furnizime me ushqime arrinin gjithë fuqinë e tyre, ata nuk u për mbështetjen tonë, filluan të kthyen as djathtas as majtas, por tremben dhe filluan të sulmo- vazhduan marshimin e tyre në nin për të ndaluar, po të ishte vijë të drejtë pas nesh; dhe ne e mundur, që ne të merrnim mendojmë se ishte qëllimi i tyre furnizime dhe forca. të na vrisnin para se Antipusi 30 Tani, kur pamë se Lamanitët t’i arrinte ata dhe kështu që ata filluan të lëviznin për këtë të mos mund të rrethoheshin gjë, ne vendosëm të vinim në nga njerëzit tanë. veprim një taktikë ndaj tyre; 38 Dhe tani Antipusi, duke prandaj Antipusi urdhëroi që parë rrezikun tonë, e shpejtoi unë të marshoja me djemtë e mi marshimin e ushtrisë së tij. Por të vegjël për në një qytet fqinjë, vër re, u bë natë; dhe ata nuk na sikur po i çonim furnizime këtij arritën dot, as Antipusi nuk i qyteti fqinj. arriti dot ata; prandaj ngritëm 31 Dhe ne duhej të marshonim kampin për natën. pranë qytetit Antiparah, sikur 39 Dhe ndodhi që para agimit po shkonim në një qytet më të mëngjesit, Lamanitët po na tutje, në kufi pranë bregdetit. ndiqnin pas. Tani, ne nuk ishim 32 Dhe ndodhi që ne shkuam mjaft të fortë që të luftonim sikur të kishim furnizime për kundër tyre; po, unë nuk do të atë qytet. lejoja që djemtë e mi të vegjël të 33 Dhe ndodhi që Antipusi u binin në duart e tyre; prandaj ne nis edhe ai me një pjesë të ush- vazhduam marshimin tonë dhe trisë së tij, duke lënë tepricën të shkuam në vendin e shkretë. Alma 56:40–52 422 40 Tani, ata nuk guxonin të vëllezërit tanë, në qoftë se do ktheheshin as nga e djathta, as të na linin në paqe; prandaj të nga e majta, që të mos rretho- shkojmë, që ata të mos mposhtin heshin; as unë nuk mund të ushtrinë e Antipusit. kthehesha djathtas ose majtas, 47 Tani, ata nuk kishin luftuar përndryshe, do të na arrinin kurrë, megjithatë nuk kishin fri- dhe nuk ishim në gjendje t’u kë nga vdekja; dhe mendonin bënim ballë, por do të vrite- më shumë për alirinë e etërve të shim dhe ata do të iknin; dhe tyre, sesa për jetën e tyre; po, kështu gjithë atë ditë ne ikëm bnënat u kishin mësuar se, në nëpër vendin e shkretë, madje qoftë se nuk do të dyshonin, derisa ra nata. Perëndia do t’i shpëtonte. 41 Dhe ndodhi përsëri, që kur 48 Dhe më përsëritën fjalët e zbardhi drita, pamë Lamanitët nënave të tyre, duke thënë: Ne pas nesh dhe ne ikëm me vrap nuk dyshojmë që nënat tona e para tyre. dinin atë. 42 Por, ndodhi që ata nuk na 49 Dhe ndodhi që unë u ktheva ndoqën pas për shumë kohë me të dymijët e mi kundër atyre para se të ndalonin; dhe ishte Lamanitëve që na kishin ndje- në mëngjesin e ditës së tretë të kur pas. Dhe tani vër re, ushtritë muajit të shtatë. e Antipusit i kishin arritur 43 Dhe tani, ne nuk e dimë në dhe kishte filluar një betejë e qoftë se u arritën nga Antipusi, tmerrshme. por unë u thashë ushtarëve të 50 Ushtria e Antipusit, duke mi: Vini re, ne nuk e dimë a qenë e lodhur, për shkak të kanë ndaluar me qëllim që ne marshmit të tyre të gjatë bre- t’u biem, kështu që të na kapin nda një hapësire kohe kaq të në kurth; shkurtër, ishte gati të binte në 44 Prandaj, ç’thoni djemtë e duart e Lamanitëve; dhe po të mi, a do të shkoni për të luftuar mos isha kthyer me të dymijtë kundër tyre? e mi, ata do t’ia kishin arritur 45 Dhe tani unë të them, vëllai qëllimit të tyre. im i dashur Moroni, se unë 51 Pasi Antipusi dhe shumë nuk kam parë kurrë aguxim prej udhëheqësve të tij kishin kaq të madh, jo, jo mes të gjithë rënë nga shpata, për shkak të Nefitëve. lodhjes së shkaktuar nga shpej- 46 Pasi i kisha thirrur gjithmo- tësia e marshimit të tyre— në bijtë e mi, (meqë të gjithë prandaj, ushtarët e Antipusit, ishin shumë të rinj), prandaj ata duke qenë të hutuar nga rënia e më thanë: Atë, vër re, Perëndia udhëheqësve të tyre, filluan të ynë është me ne dhe ai nuk do të humbnin para Lamanitëve. lejojë që ne të biem; prandaj, le 52 Dhe ndodhi që Lamanitët të shkojmë; ne nuk do të vrisnim morën zemër dhe filluan t’i

45a Alma 53:20–21. b Alma 57:21. 47a Alma 53:16–18. ush Nënë. 423 Alma 56:53–57:3 ndiqnin nga pas; dhe kështu i dërguam në tokën e Zarahem- ishin Lamanitët duke i ndjekur lës dhe me ta një pjesë të atyre me fuqi të madhe, kur Helamani ushtarëve të Antipusit që nuk u ra prapa krahëve me të dymi- ishin vrarë; dhe të mbeturit i jët e tij dhe filloi t’i vriste kaq mora dhe i bashkova me të rinjtë shumë, sa e gjithë ushtria e emiaAmonitë; dhe morëm Lamanitëve u ndal dhe u kthye udhën për t’u kthyer në qytetin kundër Helamanit. e Judesë. 53 Tani, kur njerëzit e Antipu- sit panë se Lamanitët u kthyen KAPITULLI 57 pas, mblodhën së bashku ushta- rët e tyre dhe u kthyen e u ranë Helamani tregon marrjen e qytetit përsëri Lamanitëve nga prapa. Antiparah; rrethimin dhe më vonë 54 Dhe tani ndodhi që ne, po- mbrojtjen e Kumenit—Të rinjtë e pulli Nefit, njerëzit e Antipusit tij Amonitë luftojnë me trimëri; të dhe unë me të dymijët e mi, i gjithë plagosen, por asnjë nuk vritet rrethuam Lamanitët dhe i —Gidi njofton vrasjen dhe ikjen e vramë; po, kaq shumë, sa u robërve Lamanitë. Rreth 63 para K. detyruan të dorëzonin armët e tyre të luftës dhe gjithashtu Dhe tani ndodhi që unë mora veten e tyre si robër lufte. një letër nga Amoroni, mbreti, 55 Dhe tani ndodhi që pasi na në të cilën thoshte se në qoftë u dorëzuan neve, vër re, unë se unë do t’i dorëzoja ata numërova ata djemtë e rinj që robër lufte që kishim zënë, kishin luftuar me mua, duke ai do të na dorëzonte qytetin pasur frikë se mos ishin vrarë Antiparah. shumë prej tyre. 2 Por, unë i dërgova një letër 56 Por, vër re, për gëzimim mbretit se ishim të sigurt që tim të madh, aasnjë shpirt prej forcat tona ishin të mjaftue- tyre nuk kishte rënë përdhe; shme ta merrnin qytetin Anti- po, dhe kishin luftuar si me parah me fuqinë tonë; dhe se fuqinë e Perëndisë, po, dhe nuk duke dorëzuar robërit e luftës ishin parë kurrë më parë njerëz për atë qytet, do ta konsidero- që të kishin luftuar me fuqi kaq nim për vete një gjë jo të urtë të mrekullueshme; dhe me fuqi dhe se do t’i lironim robërit kaq të madhe ranë ata mbi e luftës vetëm nëpërmjet një Lamanitët, saqë i trembën dhe shkëmbimi. për këtë shkak Lamanitët u 3 Dhe Amoroni nuk e pranoi dorëzuan si robër lufte. letrën time, meqë nuk donte të 57 Dhe meqë nuk kishim vend shkëmbente robër me robër lu- për robërit, që të mund t’i rua- fte; prandaj ne filluam të bënim nim dhe t’i mbanim larg nga përgatitje për të shkuar kundër ushtritë e Lamanitëve, kështu që qytetit Antiparah.

56a Alma 57:25; 58:39. 57a Alma 27:26; 53:10–11, 16. Alma 57:4–15 424 4 Por banorët e qytetit Anti- por çdo herë që u përpoqën, parah e braktisën qytetin dhe gjaku i tyre u derdh. ikën në qytetet e tyre të tjera 10 Më në fund arritën furnizi- që kishin nën kontroll, për t’i met e tyre dhe ishin gati të fute- fortifikuar; dhe kështu qyteti shin në qytet gjatë natës. Dhe ne, Antiparah ra në duart tona. në vend që të ishim Lamanitë 5 Dhe kështu mbaroi viti i qemë Nefitë; prandaj i kapëm njëzetetetë i mbretërimit të ata dhe furnizimet e tyre. gjykatësve. 11 Dhe megjithëqë Lamanitëve 6 Dhe ndodhi që në fillim të iu prenë në këtë mënyrë furnizi- vitit të njëzetenëntë, ne morëm met, ata qenë akoma të vendo- një sasi furnizimesh, si dhe sur ta mbanin qytetin; prandaj u përforcime për ushtrinë tonë pa e nevojshme që t’i merrnim nga toka e Zarahemlës dhe nga ato furnizime dhe t’i dërgonim toka rreth e përqark, për një në Jude dhe robërit tanë në numër prej gjashtë mijë ushta- tokën e Zarahemlës. rësh dhe gjithashtu për gjashtë- 12 Dhe ndodhi që nuk kaluan dhjetë adjemtë e Amonitëve shumë ditë para se Lamanitët të që erdhën për t’u bashkuar me fillonin të humbnin çdo shpre- vëllezërit e tyre, me grupin tim së ndihme; prandaj e dorëzuan të vogël prej dy mijë vetash. qytetin në duart tona; dhe Dhe tani vër re, ne ishim të kështu plotësuam qëllimet tona fortë, po, dhe kishim gjithashtu në marrjen e qytetit Kumeni. mjaft furnizime që na u sollën. 13 Por, ndodhi që robërit tanë 7 Dhe ndodhi që ne kishim të luftës qenë kaq të shumtë, sa dëshirë të bënim luftë me me gjithë numrin e madh që ushtrinë që ishte vendosur të ishim, qemë të detyruar të për- mbronte qytetin e Kumenit. dornim gjithë trupat tona që t’i 8 Dhe tani vër re, do të të tregoj ruanim ose t’i vrisnim. se shpejt e plotësuam dëshirën 14 Pasi vër re, një numër i tonë; po, me forcat tona të fuqi- madh prej tyre përpiqeshin shme, ose me një pjesë të forcave vazhdimisht të iknin dhe lufto- tona të fuqishme, rrethuam nin me gurë dhe me shkopinj gjatë natës qytetin e Kumenit, ose me çfarëdo gjëje që të kishin pak para se ata të merrnin një mundësi të merrnin në dorë, sasi furnizimesh. kaq sa ne vramë mbi dy mijë 9 Dhe ndodhi që fushuam prej tyre, pasi u dorëzuan dhe rreth e përqark qytetit për shu- u bënë robër lufte. më net; por flinim me shpata 15 Prandaj, u bë e nevojshme në dorë dhe nxorëm roja, që për ne që t’i jepnim fund jetës Lamanitët të mos na binin natën së tyre ose t’i çonim me shpatë dhe të na vrisnin, gjë që ata u në dorë deri në Zarahemla; përpoqën ta bënin shumë herë, dhe gjithashtu furnizimet tona

57 6a Alma 53:16–18. 425 Alma 57:16–26 ishin vetëm të mjaftueshme për të tyre; dhe unë kujtova fjalët njerëzit tanë, qoftë edhe pse që ata më kishin thënë se kishim marrë nga Lamanitët. anënat e tyre ua kishin mësuar. 16 Dhe tani, në ato rrethana 22 Dhe tani vër re, qenë këta kritike, u bë një çështje shumë bijtë e mi dhe ata njerëzit që serioze që të vendosej në lidhje qenë zgjedhur të shoqëronin me këta robër lufte; megjithatë, robërit e luftës, të cilëve u dety- vendosëm t’i çonim në tokën e rohemi për këtë fitore të madhe; Zarahemlës; prandaj zgjodhëm pasi qenë ata që i mundën një pjesë të ushtarëve tanë dhe Lamanitët; prandaj i shtynë u dhamë autoritet mbi robërit e deri në qytetin e Mantit. luftës, që t’i çonin në Zarahemla. 23 Dhe ne mbajtëm qytetin 17 Por, ndodhi që të nesërmen tonë të Kumenit dhe nuk u ata u kthyen. Dhe tani vër shkatërruam të gjithë nga shpa- re, ne nuk i pyetëm në lidhje ta; megjithëqë pësuam humbje me robërit e luftës pasi, vër re, të madhe. Lamanitët na kishin rënë dhe 24 Dhe ndodhi që pasi ikën ata u kthyen në kohë, që të na Lamanitët, unë dhashë menjë- shpëtonin nga rënia në duart e herë urdhër që ushtarët e mi që tyre. Pasi vër re, Amoroni u ishin plagosur të veçoheshin kishte dërguar për ndihmë një nga të vdekurit dhe që plagët e sasi të re furnizimesh, si dhe tyre të mjekoheshin. një numër të madh ushtarësh. 25 Dhe ndodhi që qenë dyqind 18 Dhe ndodhi që ata ush- nga dy mijë e gjashtëdhjetë, të tarë që i dërguam me robërit e cilëve u kishte rënë të fikët për luftës erdhën në kohë për t’i shkak të humbjes së gjakut; ndaluar, ndërsa ishin gati të na megjithatë, sipas mirësisë së mposhtnin. Perëndisë dhe për çudinë tonë 19 Por vër re, grupi im i vogël të madhe dhe gëzimin e gjithë prej dy mijë e gjashtëdhjetë ushtrisë sonë, anuk pati asnjë vetë luftoi me tërë fuqinë; po; shpirt prej tyre që të mbaronte; ata ishin të vendosur përballë po, nuk pati asnjë shpirt mes Lamanitëve dhe vranë të gjithë tyre që të mos kishte marrë ata që u kundërshtuan. shumë plagë. 20 Dhe ndërsa pjesa që mbeti e 26 Dhe tani, shpëtimi i tyre ushtrisë sonë ishte gati të tërhi- ishte një habi për të gjithë ushtri- qej përballë Lamanitëve, vër re, në tonë, po, që ata të shpëtonin ata dy mijë e gjashtëdhjetë qenë ndërsa pati një mijë prej vëlle- të vendosur dhe të paepur. zërve tanë që u vranë. Dhe ne, 21 Po, ata u bindën dhe u për- me të drejtë, ia detyrojmë këtë poqën të zbatonin çdo fjalë të afuqisë mrekulluese të Perëndi- urdhërit me përpikmëri; po, dhe së, për shkak të bbesimit të tyre madje u bë çdo gjë sipas besimit të pamasë në atë që iu mësua të

21a Alma 56:47–48. 26a ush Fuqi. 25a Alma 56:56. b ush Besim. Alma 57:27–58:1 426 besojnë—se kishte një Perëndi shpatat tona të binin mbi ta. të drejtë dhe se të gjithë ata që Dhe ndodhi që ata u hodhën të nuk dyshonin, do të ruheshin gjithë së bashku mbi shpatat nga fuqia e tij mrekulluese. tona dhe kështu shumica e tyre 27 Tani, ky ishte besimi i këty- u vranë dhe ata që mbetën re, për të cilët ju fola; ata janë mundën të çanin dhe ikën. të rinj dhe mendjet e tyre janë 34 Dhe vër re, pasi ata ikën të vendosura dhe ata e vendo- dhe ne nuk mund t’i zinim, u sin përherë besimin e tyre në kthyem me shpejtësi në drejtim Perëndi. të qytetit Kumeni; dhe vër re, 28 Dhe tani ndodhi që pasi ne arritëm në kohë, që të ndihmo- u kujdesëm në këtë mënyrë për nim vëllezërit tanë ta shpëtonim të plagosurit tanë dhe varrosëm qytetin. të vdekurit tanë dhe gjithashtu 35 Dhe vër re, ne shpëtuam të vdekurit e Lamanitëve që përsëri nga duart e armiqve qenë shumë, vër re, ne pyetëm tanë. Dhe i bekuar qoftë emri i Gidin në lidhje me robërit e Perëndisë tonë; pasi vër re, luftës, që filluan t’i përcillnin është ai që na ka shpëtuar; po, për në tokën e Zarahemlës. që ka bërë këtë gjë kaq të 29 Tani, Gidi ishte kryekapiteni madhe për ne. i grupit, i cili qe caktuar t’i 36 Tani ndodhi që kur unë, ruante ata deri në atë vend. Helamani, i dëgjova këto fjalë 30 Dhe tani, këto janë fjalët që të Gidit, u mbusha me gëzim të më tha Gidi: Vër re, ne u nisëm jashtëzakonshëm për shkak të me robërit tanë për të vajtur mirësisë së Perëndisë që na në tokën e Zarahemlës. Dhe shpëtoi, që të mos mbaronim të ndodhi që u takuam me spiunët gjithë; po, dhe besoj që shpirtrat e ushtrive tona, të cilët qenë e atyre që u vranë, kanë ahyrë dërguar për të vëzhguar kam- në pushimin e Perëndisë së tyre. pin e Lamanitëve. 31 Dhe ata na thirrën, duke thënë—Vini re, ushtritë Lama- KAPITULLI 58 nite po marshojnë drejt qytetit Helamani, Gidi dhe Teomneri Kumeni; dhe vini re, do të bien mbi ta, po, dhe do t’i shkatë- marrin me anë të dredhisë qytetin rrojnë njerëzit tanë. e Mantit—Lamanitët tërhiqen— 32 Dhe ndodhi që robërit tanë Bijtë e popullit të Amonit shpëtoj- të luftës dëgjuan thirrjet e tyre në, pasi qëndrojnë të vendosur në të cilat bënë që ata të merrnin mbrojtje të lirisë dhe të besimit të zemër; dhe u ngritën në rebelim tyre. Rreth 63–62 para K. kundër nesh. Dhe vër re, tani ndodhi që 33 Dhe ndodhi që për shkak të qëllimi tjetër që kishim ishte të rebelimit të tyre, ne bëmë që merrnim qytetin Manti; por vër

36a Alma 12:34. 427 Alma 58:2–12 re, nuk kishte mënyrë sesi t’i në këto rrethana të vështira nxirrnim ata nga qyteti me për hapësirën e shumë muajve, grupet tona të vogla. Pasi vër madje derisa po mbaronim nga re, ata mbanin mend atë që u nevoja e ushqimit. kishim bërë më parë; prandaj, 8 Por, ndodhi që morëm ush- nuk mund t’i anxirrnim përja- qim, i cili u ruajt për ne nga një shtë fortesave të tyre. ushtri prej dy mijë ushtarësh, si 2 Dhe ishin aq më të shumtë se përforcim tonin; dhe kjo qe e ushtria jonë, saqë nuk guxonim gjithë ndihma që morëm për të të shkonim dhe t’i sulmonim mbrojtur veten dhe vendin tonë, në fortesat e tyre. për të mos rënë në duart e 3 Po, dhe u pa e nevojshme që armiqve tanë, po, për të luftuar forcat tona të punonin për mbaj- një armik që ishte i panumërt. tjen e atyre pjesëve të vendit që 9 Dhe tani, shkakun e këtyre kishim rivënë nën kontroll të vështirësive tona, ose shkakun pronave tona; prandaj u pa e pse nuk na dërguan më forca, arsyeshme që të pritnim, që të nuk e dinim; prandaj qemë të merrnim forca të tjera nga toka pikëlluar si dhe plot frikë, që e Zarahemlës, si dhe një furni- në ndonjë mënyrë, gjykimet zim të ri ushqimesh. e Perëndisë do të binin mbi 4 Dhe ndodhi që unë i çova vendin tonë, për të na përmby- një të dërguar guvernatorit të sur dhe për të na shkatërruar vendit, për ta informuar në krejtësisht. lidhje me punët e popullit tonë. 10 Prandaj ne ia derdhëm tërë Dhe ndodhi që po pritnim të shpirtrat tanë në lutje Perëndisë, merrnim furnizime dhe forca që ai të na forconte dhe të na nga toka e Zarahemlës. çlironte nga duart e armiqve 5 Por vër re, kjo nuk na sillte tanë, po, dhe të na jepte gjitha- dobi shumë të madhe; pasi edhe shtu fuqi që të mund të mbanim Lamanitët po merrnin nga dita qytetet tona dhe tokat tona, si në ditë forca të mëdha si edhe edhe pronat tona, për të mbajtur shumë furnizime; dhe kështu popullin tonë. ishin rrethanat në të cilat gje- 11 Po, dhe ndodhi që Zoti, ndeshim në atë periudhë kohe. Perëndia ynë, na vizitoi me 6 Dhe Lamanitët nga hera në sigurime se do të na shpëtonte; herë dilnin e na sulmonin, duke po, aq sa ai i qetësoi shpirtrat menduar se me dredhi mund të tanë dhe na dha besim të madh na shkatërronin; megjithatë, ne dhe na bëri të shpresojmë në të nuk mund të luftonim kundër për çlirimin tonë. tyre, për shkak të vendmbroj- 12 Dhe ne morëm zemër me tjeve të tyre dhe të fortesave të forcën tonë të vogël që na erdhi tyre. dhe kishim caktuar me vendos- 7 Dhe ndodhi që ne pritëm mëri të mposhtnim armiqtë

58 1a Alma 52:21; 56:30. Alma 58:13–23 428 tanë dhe t’i ambanim tokat tona njëjtin vend ku ngritëm së pari dhe zotërimet tona, dhe bashkë- çadrat tona, duke pritur që La- shortet tona, dhe fëmijët tanë, manitët të dilnin për të luftuar. dhe çështjen e blirisë sonë. 18 Dhe ndodhi që Lamanitët 13 Dhe kështu, u hodhëm dolën me ushtrinë e tyre të me gjithë fuqinë tonë kundër madhe kundër nesh. Dhe kur Lamanitëve që ishin në qytetin erdhën dhe ishin gati të binin e Mantit; dhe ngritëm çadrat mbi ne me shpata, bëra që tona nga ana e vendit të shkretë ushtarët e mi, ata që ishin me që ishte pranë qytetit. mua, të tërhiqeshin në vendin e 14 Dhe ndodhi që të nesërmen, shkretë. kur Lamanitët panë se ishim në 19 Dhe ndodhi që Lamanitët kufi të vendit të shkretë, që ishte na ndoqën nga pas me shpejtësi pranë qytetit, dërguan spiunët të madhe, pasi kishin dëshirë e tyre rreth e përqark nesh, që të madhe të na arrinin që të të zbulonin numrin dhe fuqinë mund të na vrisnin; prandaj na e ushtrisë sonë. ndoqën në vendin e shkretë 15 Dhe ndodhi që kur panë se dhe kaluam afër, mes Gidit ne nuk ishim të fortë për nga dhe Teomnerit, në mënyrë të numri dhe duke pasur frikë se tillë që ata nuk u zbuluan nga ne do t’u pritnim furnizimet, Lamanitët. në qoftë se ata nuk do të dilnin 20 Dhe ndodhi që kur Lama- dhe të luftonin kundër nesh nitët mbaruan së kaluari andej dhe të na vritnin, dhe duke ose kur kaloi ushtria, Gidi dhe menduar se do të mund të na Teomneri u ngritën nga vendet shkatërronin me lehtësi me e tyre të fshehta dhe u prenë ushtritë e shumta të tyre, pran- udhën spiunëve të Lamanitëve, daj filluan të bënin përgatitje të për t’i penguar të ktheheshin dilnin e të luftonin kundër nesh. në qytet. 16 Dhe kur pamë se po bënin 21 Dhe ndodhi që kur ua prenë përgatitje që të dilnin kundër udhën, ata vrapuan për në qytet nesh, vër re, bëra që Gidi, me dhe ranë mbi rojat që ishin lënë një numër të vogël ushtarësh të të ruanin qytetin, aq sa i shka- fshiheshin në vendin e shkretë tërruan dhe morën zotërimin e dhe gjithashtu që Teomneri me qytetit. një numër të vogël ushtarësh të 22 Tani, kjo u bë sepse Lamani- fshiheshin edhe ata në vendin e tët kishin lënë tërë ushtrinë, me shkretë. përjashtim të vetëm ca rojave, 17 Tani, Gidi me ushtarët e tij të tërhiqeshin larg prej andej në ishin në të djathtë, kurse të tjerët vendin e shkretë. në të majtë; dhe pasi u fshehën, 23 Dhe ndodhi që Gidi dhe vër re, unë qëndrova me pjesën Teomneri vunë në këtë mënyrë e mbetur të ushtrisë sime, në të nën kontroll fortifikimet e

12a Alma 46:12–13; Morm. 2:23. b ush Liri. 429 Alma 58:24–36 tyre. Dhe ndodhi që ne morëm saqë ia mbathën në vendin e drejtimin tonë për në tokën shkretë. e Zarahemlës, pasi udhëtuam 30 Po, dhe ndodhi që ushtritë shumë në vendin e shkretë. e Lamanitëve ikën nga e gjithë 24 Dhe kur Lamanitët panë se kjo pjesë e vendit. Por, vër re, po shkonin në drejtim të tokës ata morën me vete shumë gra së Zarahemlës, patën jashtëza- dhe fëmijë. konisht shumë frikë, se mos 31 Dhe të gjitha ato aqytete, të ishte përgatitur një plan që do cilat qenë marrë nga Lamanitët, t’i shpinte për në shkatërrim; që të gjitha janë tani, në këtë prandaj filluan të tërhiqen në periudhë kohe, në zotërimin vendin e shkretë përsëri, po, tonë; dhe etërit tanë dhe gratë madje nëpër të njëjtën udhë, tona dhe fëmijët tanë po kthe- nëpër të cilën kishin ardhur. hen në shtëpitë e tyre, që të 25 Dhe vini re, ishte natë dhe gjithë me përjashtim të atyre që ata ngritën çadrat e tyre, pasi u morën robër dhe që Lamanitët kryekapitenët e Lamanitëve me- i morën me vete. ndonin se Nefitët ishin lodhur 32 Por vër re, ushtritë tona janë nga marshimi i tyre; dhe duke të vogla, që të mbajnë një besuar se kishin dëbuar tërë numër kaq të madh qytetesh ushtrinë e tyre, prandaj, nuk e dhe pronash kaq të mëdha. vranë mendjen në lidhje me 33 Por vër re, ne besojmë qytetin e Mantit. në Perëndinë tonë që na dha 26 Tani ndodhi që kur u bë fitoren mbi ato toka, kaq sa ne natë, unë nuk i lashë ushtarët e morëm ato qytete dhe ato toka, mi të flenë, por të marshonin që ishin tonat. përpara nëpër një rrugë tjetër 34 Tani, ne nuk e dimë shka- në drejtim të tokës së Mantit. kun pse qeveria nuk na jep 27 Dhe për shkak të këtij më shumë forca; as ata ushtarë marshimi gjatë natës, vër re, të që erdhën te ne nuk e dinë nesërmen ne i kishim tejkaluar pse nuk kemi marrë forca më Lamanitët, aq sa arritëm para të shumta. tyre në qytetin e Mantit. 35 Vër re, ne nuk e dimë, por 28 Dhe kështu ndodhi që ndoshta nuk keni pasur sukses nëpërmjet kësaj strategjie, ne dhe keni tërhequr forca në shtimë në dorë qytetin e Mantit atë pjesë të vendit; në qoftë se pa gjakderdhje. është kështu, nuk dëshirojmë 29 Dhe ndodhi që kur ushtri- të mërmërisim. të e Lamanitëve arritën afër 36 Dhe në qoftë se nuk është qytetit dhe panë se ne ishim kështu, vër re, kemi frikë se ka gati t’i pritnim, ata u çuditën ndonjë afraksion në qeveri, që jashtëzakonisht shumë dhe i nuk na dërgon më njerëz në mbuloi një frikë kaq e madhe, ndihmë; pasi e dimë se ka më

31a Alma 56:14. 36a Alma 61:1–5. Alma 58:37–59:4 430 shumë në numër, sesa ata që na unë po e mbyll letrën time. Unë dërguan. jam Helamani, biri i Almës. 37 Por vër re, nuk ka rëndësi— ne besojmë se Perëndia do të KAPITULLI 59 na açlirojë, me gjithë dobësinë e ushtrive tona, po, dhe do të Moroni i kërkon Pahoranit të na çlirojë nga duart e armiqve përforcojë forcat e Helamanit— tanë. Lamanitët marrin në dorë qytetin 38 Vër re, ky është viti i njëze- Nefiha—Moroni zemërohet me tenëntë, pothuaj mbarimi i tij qeverinë. Rreth 62 para K. dhe ne zotërojmë tokat tona; dhe Lamanitët kanë ikur për në Tani ndodhi që në vitin e tri- tokën e Nefit. dhjetë të mbretërimit të gjyka- 39 Dhe ata bijtë e popullit të tësve mbi popullin e Nefit, pasi Amonit, për të cilët kam folur Moroni mori dhe lexoi aletrën e me kaq admirim, janë me mua Helamanit, qe jashtëzakonisht në qytetin Manti; dhe Zoti i ka i gëzuar për shkak të mirëqe- përkrahur, po dhe i ka mbrojtur nies, po, të suksesit të madh që të mos bien nga shpata, kaq që Helamani kishte pasur në madje, sa aasnjë shpirt prej tyre marrjen përsëri nën kontroll të nuk është vrarë. atyre tokave që patën humbur. 40 Por vër re, ata kanë marrë 2 Po, dhe ai ia bëri atë të ditur shumë plagë, megjithatë ata të gjithë popullit, në gjithë ven- qëndrojnë të vendosur në atë din rreth e përqark asaj toke aliri me të cilën Perëndia i bëri ku ishte ai, kështu që edhe ata të lirë; dhe janë të zellshëm që të mund të gëzoheshin. të kujtojnë Zotin, Perëndinë e 3 Dhe ndodhi që ai i dërgoi tyre, nga dita në ditë; po, përpi- menjëherë një aletër bPahoranit, qen të zbatojnë ligjet e tij dhe ku i shfaqte dëshirën që të gjykimet e tij dhe urdhërimet mblidheshin njerëz të tjerë për e tij përherë; dhe besimi i tyre të përforcuar Helamanin, ose është i fortë në profecitë në ushtritë e Helamanit, kështu që lidhje me atë që do të vijë. ai të mund të mbante me lehtësi 41 Dhe tani, vëllai im i dashur, atë pjesë të vendit që ai në mëny- Moroni, dhëntë Zoti, Perëndia rë kaq të mrekullueshme kishte ynë i cili na shpëtoi dhe na çliroi, qenë në gjendje ta rifitonte. që të të mbajë përherë në prani- 4 Dhe ndodhi që kur Moroni në e tij; po, dhe ta preferojë dërgoi këtë letër në Zarahemla, gjithnjë këtë popull, madje që ai filloi përsëri të bënte një plan të kesh sukses për të zotëruar që të mund të fuste nën kontroll përsëri të gjitha pronat që na u pjesën e mbetur të atyre zotëri- morën nga Lamanitët, që ishin meve dhe qyteteve që Lamanitët për jetesën tonë. Dhe tani, vër re, kishin marrë prej tyre.

37a 2 Mbr. 17:38–39. 40a ush Liri. 3a Alma 60:1–3. 39a Alma 56:56. 59 1a Alma 56:1. b Alma 50:40. 431 Alma 59:5–60:2 5 Dhe ndodhi që ndërsa Mo- qyteti Nefiha u mor, ai qe jashtë- roni po bënte përgatitje për të zakonisht i pikëlluar për shkak luftuar kundër Lamanitëve, vini të ligësisë së njerëzve dhe filloi re, populli i Nefihës, ku ishin të dyshonte se mos ata do të bi- strehuar banorët nga qyteti nin në duart e vëllezërve të tyre. Moroni dhe nga qyteti Lehi, 12 Tani, kështu mendonin edhe dhe nga qyteti Morianton, u të gjithë kryekapitenët e tij. Ata sulmua nga Lamanitët. dyshonin dhe gjithashtu çudi- 6 Po, madje edhe ata që ishin teshin për shkak të ligësisë së detyruar të iknin nga toka e popullit dhe kjo për shkak të Mantit dhe nga toka rreth e suksesit të Lamanitëve mbi ta. përqark, kishin ardhur aty dhe 13 Dhe ndodhi që Moroni u ishin bashkuar me Lamanitët zemërua me qeverinë, për shkak në këtë pjesë të vendit. të amospërfilljes në lidhje me 7 Dhe kështu, duke qenë jash- lirinë e vendit të tyre. tëzakonisht të shumtë në numër, po, dhe ditë për ditë merrnin KAPITULLI 60 forca të tjera, me urdhër të Amoronit, ata sulmuan kundër Moroni ankohet pranë Pahoranit banorëve të Nefihës dhe filluan për moskokëçarjen e qeverisë për t’i vrisnin duke bërë kërdinë. ushtritë—Zoti lejon që të vriten të 8 Dhe ushtritë e tyre ishin drejtët—Nefitët duhet të përdorin kaq të mëdha në numër, saqë gjithë fuqinë e tyre dhe të gjitha pjesa e mbetur e banorëve të mjetet e tyre për të shpëtuar nga Nefihës qenë të detyruar të ik- armiqtë e tyre—Moroni kërcënon nin para tyre; dhe erdhën madje se do të luftojë kundër qeverisë, në dhe u bashkuan me ushtrinë e qoftë se nuk u dërgohen ndihma Moronit. ushtrive të tij. Rreth 62 para K. 9 Dhe tani, Moroni kishte menduar se do të mund të dërgonte Dhe ndodhi që ai i shkroi për- ushtarë në qytetin e Nefihës, sëri guvernatorit të vendit, që për të ndihmuar në mbajtjen e ishte Pahorani dhe këto janë atij qyteti nga populli i tij, pasi fjalët që i shkroi, duke thënë: e dinte se ishte më e lehtë të Vër re, këtë letrën time po ia mbahej që të mos binte në duart drejtoj Pahoranit, në qytetin e e Lamanitëve, sesa ta merrnin Zarahemlës, i cili është akrye- rishtas prej tyre, kështu mendoi gjykatës dhe guvernator i vendit se do të mund ta mbanin atë dhe gjithashtu i të gjithë atyre qytet me lehtësi. që janë zgjedhur nga ky popull, 10 Prandaj, ai mbajti të gjitha që të qeverisin dhe të mbarë- forcat e tij për të mbrojtur ato shtojnë punët e kësaj lufte. vende që kishte pushtuar. 2 Pasi vini re, unë kam diçka 11 Dhe tani, kur Moroni pa se për t’u thënë për t’i dënuar;

13a Alma 58:34; 61:2–3. 60 1a Alma 50:39–40. Alma 60:3–12 432 pasi vini re, ju vetë e dini se ju që ju kanë vënë në një gjendje jeni të ngarkuar që të mblidhni që mund t’i kishit mbrojtur, po, njerëz dhe t’i armatosni me ju mund t’u kishit dërguar ush- shpata dhe me kordha dhe tri për t’i përforcuar dhe të me gjithfarë armësh të çdo lloji kishit shpëtuar me mijëra prej dhe t’i çoni kundër Lamanitëve, tyre, që të mos binin nga shpata. nga cilado pjesë e vendit tonë 9 Por vini re, kjo nuk është e që ata të vijnë. gjitha—ju ua keni mbajtur fu- 3 Dhe tani vini re, po ju them rnizimet ushqimore atyre kaq se unë vetë dhe gjithashtu nje- shumë, sa shumë kanë luftuar rëzit e mi, ashtu dhe Helamani dhe kanë dhënë jetën për shkak dhe njerëzit e tij, kemi pësuar të dëshirave të tyre të mëdha vuajtje jashtëzakonisht të më- që ata kishin për mirëqenien e dha; po, madje uri, etje dhe këtij populli; po, dhe këtë e kanë lodhje dhe gjithfarë mjerimesh bërë kur ishin gati atë mbaronin të çdo lloji. nga uria, për shkak të mosko- 4 Por vini re, po të mos kishte këçarjes suaj jashtëzakonisht të gjë tjetër nuk do të mërmërit- madhe ndaj tyre. nim, as nuk do të ankoheshim. 10 Dhe tani, vëllezërit e mi të 5 Por vini re, e madhe ka qenë dashur—pasi duhet të ishit të kërdia mes popullit tonë; po, dashur; po, dhe ju duhet të ishit mijëra prej tyre kanë rënë nga më të zellshëm për mirëqenien shpata, ndërsa mund të kishte dhe për lirinë e këtij populli; qenë ndryshe, po t’u kishit por vini re, ju nuk i keni përfi- dhënë ushtrive tona forca të llur ata, aq sa gjaku i mijërave mjaftueshme dhe ndihma për do të bjerë mbi kokat tuaja për to. Po, e madhe ka qenë mos- hakmarrje; po, pasi dihen nga përfillja juaj për ne. Perëndia të gjitha thirrjet e tyre 6 Dhe tani vini re, ne dëshiroj- dhe të gjitha vuajtjet e tyre— më të dimë shkakun e kësaj 11 Vini re, a mund të mendoni mospërfilljeje jashtëzakonisht të se mund të uleni në fronet tuaja madhe; po, ne dëshirojmë të dhe për shkak të mirësisë së dimë shkakun e gjendjes së madhe të Perëndisë të mos bëni moskokëçarjes suaj. asgjë dhe ai do t’ju shpëtojë? 7 A mendoni se mund të uleni Vini re, në qoftë se keni mendu- në fronet tuaja në një gjendje të ar këtë, ju keni menduar më kot. shkujdesur shtangësie, ndërsa 12 A mos amendoni se kaq armiqtë tuaj po përhapin vdekje shumë prej vëllezërve tuaj janë përreth jush? Po, ndërsa ata po vrarë për shkak të ligësisë së vrasin me mijëra prej vëllezër- tyre? Unë po ju them, në qoftë ve tuaj— se keni menduar këtë, ju keni 8 Po, madje ata që janë mbë- menduar më kot; pasi po ju shtetur te ju për mbrojtje, po, them, ka shumë që kanë rënë

9a Alma 58:7. 12a Llu. 13:1–5. 433 Alma 60:13–21 nga shpata; dhe vini re, është qe shkaku i një gjakderdhjeje për dënimin tuaj; kaq të madhe mes nesh; po, po 13 Pasi Zoti lejon që të adrejtët të kishim shkuar kundër tyre me të vriten, që drejtësia dhe gjyki- fuqinë e Zotit, ne do t’i kishim mi i tij të bien mbi të ligjtë; shpartalluar armiqtë tanë, pasi prandaj, ju nuk duhet të mendo- ajo do të ishte bërë, sipas për- ni se të drejtët kanë humbur, mbushjes së fjalës së tij. sepse janë vrarë; por vini re, 17 Por vini re, tani Lamanitët ata hyjnë në prehjen e Zotit, po vijnë kundër nesh, duke Perëndisë së tyre. futur në dorë tokat tona, po 14 Dhe tani vini re, unë po ju vrasin popullin tonë me shpatë, them juve se kam shumë frikë po, gratë tona dhe fëmijët tanë se gjykimet e Perëndisë do të dhe gjithashtu i marrin me vete bien mbi këtë popull, për shkak robër, duke u shkaktuar që të të plogështisë së madhe të tij, pësojnë lloj-lloj vuajtjesh dhe po, madje të plogështisë së qe- kjo gjë për shkak të ligësisë verisë sonë dhe të moskokëçar- së madhe të atyre që kërkojnë jes së tyre jashtëzakonisht të pushtet dhe autoritet, po, madje madhe ndaj vëllezërve të tyre, ata njerëzit e mbretit. po, ndaj atyre që janë vrarë. 18 Por, përse duhet të zgjatem 15 Pasi, po të mos ishte për në lidhje me këtë çështje? Pasi aligësinë që filloi së pari nga ne nuk e dimë nëse edhe ju vetë kryetarët tanë, ne do t’u kishim po kërkoni autoritet. Pasi ne nuk bërë ballë armiqve tanë, kështu e dimë nëse ju jeni gjithashtu që ata nuk do të kishin fituar tradhtarë të vendit tuaj. epërsi mbi ne. 19 A mos është ndoshta se nuk 16 Po, po të mos kishte qenë na keni përfillur, ngaqë jeni në për aluftën që plasi mes nesh; zemër të vendit tonë dhe jeni të po, po të mos ishte për këta rrethuar nga siguria, kështu që bnjerëzit e mbretit që shkaktuan nuk u interesuat të na dërgonit kaq gjakderdhje mes nesh; po, ushqime si dhe ushtarë për të atëherë kur po luftonim mes forcuar ushtritë tona? nesh, po të kishim bashkuar 20 A i keni harruar urdhërimet forcat tona, sikurse bëmë pastaj; e Zotit, Perëndisë tuaj? Po, a e po, po të mos ishte për dëshirën keni harruar robërinë e etërve për pushtet dhe autoritet që ata tanë? A e keni harruar sesa njerëz të mbretit kishin mbi ne; shumë herë jemi çliruar nga po të kishin qenë besnikë ndaj duart e armiqve tanë? çështjes së lirisë sonë dhe të 21 Apo mos mendoni ndoshta ishin bashkuar me ne dhe të se Zoti do të na shpëtojë përsë- kishim shkuar kundër armiqve ri, ndërsa qëndrojmë të ulur në tanë, në vend që të merrnin fronet tona dhe nuk përdorim shpatat e tyre kundër nesh; që mjetet që na ka dhënë Zoti?

13a Alma 14:10–11; 15a Alma 51:9, 13. b Alma 51:5, 8. DeB 42:46–47. 16a Alma 51:16–19. Alma 60:22–30 434 22 Po, a doni të qëndroni ulur një pjesë të ushtarëve të mi të pa punuar, ndërsa keni përreth lirë, që të mbajnë këtë pjesë të jush mijëra nga ata, po, dhe vendit tonë dhe unë do të lë dhjetëra mijëra që qëndrojnë fuqinë dhe bekimet e Perëndisë ulur pa bërë gjë, ndërsa ka mbi ta, që asnjë fuqi tjetër të mijëra rreth e përqark kufijve të mos mund të veprojë kundër vendit që bien nga shpata, po, tyre— të plagosur dhe të përgjakur? 26 Dhe kjo për besimin shumë 23 A mendoni se Perëndia do të madh të tyre dhe për durimin t’ju konsiderojë të pafajshëm, e tyre në vuajtjet e tyre— ndërsa ju qëndroni të palëvizur 27 Dhe unë do të vij te ju dhe dhe vini re këto gjëra? Vini re, në qoftë se ka ndonjë mes jush unë po ju them juve: Jo. Tani do që ka dëshirë për liri, po, dhe në të doja që të mbani mend se qoftë se ka mbetur madje edhe Perëndia ka thënë që së pari vetëm një shkëndijë lirie, vini re, duhet pastruar abrendësia e enës unë do të shkaktoj kryengritje dhe pastaj duhet pastruar edhe mes jush, madje derisa ata që pjesa e jashtme. duan të uzurpojnë pushtet dhe 24 Dhe tani, në qoftë se ju nuk autoritet, të shfarosen. pendoheni për atë që keni bërë 28 Po, vini re, unë nuk kam dhe të filloni të jeni gati dhe të frikë nga fuqia juaj dhe nga bëni atë që është e nevojshme autoriteti juaj, por kam frikë nga për të na dërguar ushqime dhe aPerëndia im; dhe po marr shpa- ushtarë, si neve ashtu dhe He- tën time në bazë të urdhërimeve lamanit, që ai të mund të mbajë të tij, për të mbrojtur çështjen e ato pjesë të vendit tonë që vendit tim dhe është për shkak ka rifituar dhe që të mund të të paudhësisë suaj, që pësuam shtiem rishtas në dorë edhe humbje kaq të madhe. mbetjen e zotërimeve tona në 29 Vini re, është koha, po koha këto anë, vini re, do të ishte e është afër, që, në qoftë se nuk përshtatshme të mos luftojmë lëvizni për të mbrojtur vendin më me Lamanitët, derisa të kemi tuaj dhe të vegjlit tuaj, ashpata pastruar më parë enën nga për- e drejtësisë qëndron pezull mbi brenda, po, madje edhe kryeta- ju; po, dhe do të bjerë mbi ju rin e madh të qeverisë sonë. dhe do t’ju vizitojë madje deri 25 Dhe në qoftë se ju nuk më në shkatërrimin tuaj të plotë. jepni sa kërkoj në letrën time, 30 Vini re, unë pres ndihmë në qoftë se nuk dilni dhe nuk nga ju; dhe në qoftë se nuk na më tregoni një ashpirt të vërtetë dërgoni ndihma, vini re, unë lirie dhe nuk përpiqeni të do të vij te ju, madje deri në forconi dhe të fuqizoni ushtritë tokën e Zarahemlës dhe do t’ju tona, dhe t’u jepni ushqim për godas me shpatë, aq sa ju nuk t’i mbajtur, vini re, do të lë do të keni më fuqi ta pengoni

23a Mt. 23:25–26. 28a Vep. 5:26–29. 3 Ne. 2:19. 25a Alma 51:6; 61:15. 29a Hel. 13:5; 435 Alma 60:31–61:4 përparimin e këtij populli në bërë me shpatë. Tani shikoni që çështjen e lirisë sonë. të plotësoni fjalën e Perëndisë. 31 Pasi vini re, Zoti nuk do 36 Vini re, unë jam Moroni, të lejojë që ju të jetoni dhe të kryekapiteni juaj. Unë nuk shtoni shumë paudhësitë tuaja, kërkoj pushtet, por ta hedh që të shkatërroni popullin e tij poshtë atë. Unë nuk akërkoj për të drejtë. nderimin e botës, por madhë- 32 Vini re, a mos mendoni se shtinë e Perëndisë tim dhe lirinë Zoti do t’ju kursejë juve dhe dhe mirëqenien e vendit tim. të dalë në gjykim kundër Lama- Dhe kështu e mbyll letrën time. nitëve, kur urrejtja e tyre është shkaktuar vetëm nga tradita e KAPITULLI 61 etërve të tyre, po, dhe është dyfishuar nga ata që janë shkë- Pahorani i tregon Moronit mbi putur nga ne, ndërsa paudhësia kryengritjen dhe rebelimin kundër juaj është për shkak të dashuri- qeverisë—Njerëzit e mbretit ma- së që keni për madhështi dhe rrin Zarahemlën dhe bëjnë lidhje për gjërat e kota të botës? me Lamanitët—Pahorani kërkon 33 Ju e dini se nuk respektoni ndihmë ushtarake kundër rebelëve. ligjet e Perëndisë dhe e dini Rreth 62 para K. se i shkelni me këmbë. Vini re, Zoti më tha mua: Në qoftë Vini re, tani ndodhi që pak kohë se ata që keni caktuar si guver- pasi Moroni i dërgoi letër krye- natorët tuaj nuk pendohen për guvernatorit, ai mori një letër mëkatet dhe paudhësitë e tyre, nga aPahorani, kryeguvernatori. ti do të shkosh të luftosh ku- Dhe këto janë fjalët që mori: ndër tyre. 2 Unë, Pahorani, që jam krye- 34 Dhe tani vini re, unë, guvernatori i këtij vendi, po i Moroni, jam i detyruar sipas dërgoj këto fjalë Moronit, krye- besëlidhjes që kam bërë të kapitenit të ushtrisë. Vër re, zbatoj urdhërimet e Perëndisë unë po të them ty Moroni se tim; prandaj do të doja që ju t’i nuk gëzohem për avuajtjet tuaja mbaheni fjalës së Perëndisë të mëdha, po, ato e brengosin dhe të më dërgoni me shpejtësi shpirtin tim. furnizimet, ushtarët tuaj dhe 3 Por vër re, ka prej atyre që gjithashtu Helamanit. gëzojnë në vuajtjet tuaja, po, 35 Dhe vini re, në qoftë se kaq shumë sa janë ngritur në nuk do ta bëni këtë, unë do të rebelim kundër meje, si dhe vij me shpejtësi te ju; pasi vini kundër atyre të popullit tim re, Perëndia nuk do të lejojë që që janë anjerëz të lirë, po, dhe ne të mbarojmë nga uria; pran- ata që kanë ngritur krye, janë daj ai do të na japë nga ushqimi jashtëzakonisht të shumtë. juaj, edhe në qoftë se duhet 4 Dhe janë ata që kanë kërkuar

36a DeB 121:39–42. 2a Alma 60:3–9. 61 1a Alma 50:39–40. 3a Alma 51:6–7. Alma 61:5–14 436 të më heqin nga froni i gjykimit, 9 Dhe tani, në letrën tënde ti që kanë qenë shkaku i kësaj më ke qortuar, por nuk ka rë- paudhësie të madhe; pasi kanë ndësi; unë nuk jam zemëruar, përdorur lajka të mëdha dhe por gëzohem nga zemërma- kanë rrëmbyer zemrat e shumë dhësia jote. Unë, Pahorani, nuk njerëzve, që do të jenë shkaku i kërkoj pushtet, por vetëm të shumë vuajtjeve të mëdha mes mbaj fronin tim të gjykimit, që nesh; ata kanë mbajtur furnizi- të mund të ruaj të drejtat dhe met tona dhe kanë penguar nje- lirinë e popullit tim. Shpirti rëzit tanë të lirë që të vijnë te ju. im qëndron i vendosur në atë 5 Dhe vër re, ata më dëbuan liri në të cilën Perëndia na bëri para tyre dhe ika në tokën e të alirë. Gideonit, me aq njerëz sa qe e 10 Dhe tani, vër re, ne do t’i mundur të mblidhja. bëjmë ballë së keqes, madje deri 6 Dhe vër re, unë kam çuar një në gjakderdhje. Ne nuk do ta shpallje në të gjithë këtë pjesë derdhnim gjakun e Lamanitëve, të vendit; dhe vër re, ata po po të rrinin në tokën e tyre. vijnë çdo ditë e më shumë te 11 Ne nuk do ta derdhnim ne me armët e tyre në mbrojtje gjakun e vëllezërve tanë, në të vendit të tyre dhe të alirisë së qoftë se ata nuk do të ngrinin tyre dhe që të hakmerren për krye dhe nuk do të merrnin të këqijat tona. shpatën kundër nesh. 7 Dhe ata, kanë ardhur te 12 Ne do t’i nënshtroheshim ne kaq me shumicë, saqë ata zgjedhës së robërisë, po të që u rebeluan kundër nesh, po kërkohej nga drejtësia e Perë- qëndrojnë në vend, po, kaq ndisë, ose në qoftë se ai do të shumë, sa kanë frikë prej nesh jepte urdhër të bënim një gjë dhe nuk guxojnë të vijnë dhe të të tillë. na luftojnë. 13 Por, vër re ai nuk na urdhë- 8 Ata morën në zotërim tokën, ron që duhet t’u nënshtrohemi ose qytetin e Zarahemlës, ata armiqve tanë, por që ne duhet caktuan një mbret të tyre dhe ai ta vëmë abesimin tonë në të dhe i ka shkruar mbretit të Lamani- ai do të na çlirojë. tëve, me të cilin është bashkuar 14 Prandaj, vëllai im i dashur, në aleancë; aleancë me të cilën Moroni, le t’i bëjmë ballë së ai ka pranuar të mbajë qytetin e keqes dhe çdo të keqeje që nuk Zarahemlës, mbajtje kjo që ai mund t’i bëjmë ballë me fjalët mendon se do t’u japë mundësi tona, po, të tilla si rebelimet Lamanitëve të pushtojnë pjesën dhe përçarjet, le t’i abëjmë ballë e mbetur të tokës dhe se ai do me shpatat tona, kështu që të të vendoset mbret mbi këtë mund të ruajmë lirinë tonë, që popull kur ata të pushtohen të mund të gëzojmë në privile- nga Lamanitët. gjin e madh të kishës sonë dhe

6a ush Lirë (i), Liri; 9a Gjo. 8:31–36; 13a ush Besim; Besim. Liri. DeB 88:86. 14a Alma 43:47. 437 Alma 61:15–62:3 në çështjen e Shëlbuesit tonë ndosur në atë liri me të cilën dhe të Perëndisë sonë. Perëndia i bëri të lirë. Dhe tani 15 Prandaj, eja tek unë sa më unë po e mbyll letrën ndaj shpejt me pak ushtarë dhe lër vëllait tim të dashur, Moronit. pjesën e mbetur nën urdhërat e Lehit dhe Teankumit; jepu atyre KAPITULLI 62 fuqi të drejtojnë luftën në atë pjesë të vendit, sipas aShpirtit të Moroni i shkon në ndihmë Paho- Perëndisë, që është gjithashtu ranit në vendin Gideon—Njerëzit shpirti i lirisë që është në ta. e mbretit që refuzojnë të mbrojnë 16 Vër re, unë u kam çuar atyre vendin e tyre, vriten—Pahorani disa furnizime, që të mos mba- dhe Moroni rimarrin Nefihën— rojnë, derisa ti të vish tek unë. Shumë Lamanitë bashkohen me 17 Mblidh së bashku të gjitha popullin e Amonit—Teankumi forcat që të mundesh gjatë mar- vret Amoronin, por vritet edhe shimit tënd për të arritur këtu ai vetë—Lamanitët dëbohen nga dhe do të shkojmë me shpejtësi toka dhe rivendoset paqja—Hela- kundër atyre kundërshtarëve, mani kthehet në shërbesë dhe ndër- me fuqinë e Perëndisë sonë ton Kishën. Rreth 62–57 para K. sipas besimit që është në ne. 18 Dhe ne do të marrim në Dhe tani ndodhi që kur Moroni dorë qytetin e Zarahemlës, që mori këtë letër, zemra e tij të mund të kemi më shumë mori guxim dhe u mbush me ushqim, për t’ia dërguar Lehit gëzim jashtëzakonisht të madh dhe Teankumit; po, ne do të për shkak të besnikërisë së shkojmë kundër tyre me fuqinë Pahoranit, se ai nuk ishte e Zotit dhe do t’i japim fund atradhtar ndaj lirisë dhe çësh- kësaj paudhësie të madhe. tjes së vendit të tij. 19 Dhe tani, Moroni, unë u gë- 2 Por, ai qe gjithashtu jashtë- zova kur mora letrën tënde, pasi zakonisht i pikëlluar për shkak isha pak i shqetësuar në lidhje të paudhësisë së atyre që kishin me çfarë duhet të bënim, nëse dëbuar Pahoranin nga froni i ishte e drejtë për ne që të lufto- gjykimit, po, në fund për shkak nim kundër vëllezërve tanë. të atyre që u rebeluan kundër 20 Por, ti ke thënë, në qoftë atdheut të tyre si dhe Perëndisë se ata nuk pendohen, Zoti të së tyre. ka urdhëruar të shkosh dhe të 3 Dhe ndodhi që Moroni mori luftosh kundër tyre. një numër të vogël ushtarësh 21 Shiko të aforcosh Lehin dhe sipas dëshirës së Pahoranit Teankumin në Zotin, thuaju të dhe i dha Lehit dhe Teankumit mos kenë frikë, pasi Perëndia komandën mbi pjesën tjetër të do t’i çlirojë, po, ashtu dhe të ushtrisë së tij, dhe u nis drejt gjithë ata që qëndrojnë të ve- tokës së Gideonit.

15a 2 Kor. 3:17. 21a Zak. 10:12. ush Frymë e Shenjtë. 62 1a Alma 60:18. Alma 62:4–15 438 4 Dhe ai ngriti aflamurin e tyre, por që deshën të luftonin blirisë në çdo vend që hyri dhe kundër tij, u vranë. mori të gjitha forcat që mundi 10 Dhe kështu u bë e nevoj- gjatë tërë udhës për në tokën e shme që ky ligj të zbatohej me Gideonit. rreptësi për sigurinë e atdheut 5 Dhe ndodhi që me mijëra u të tyre; po, dhe kushdo që u mblodhën rreth flamurit të tij gjet që mohonte lirinë e tyre, u dhe morën shpatat e tyre për të ekzekutua me të shpejtë sipas mbrojtur lirinë e tyre, që të mos ligjit. mund të binin në robëri. 11 Dhe kështu mbaroi viti i 6 Dhe kështu, kur Moroni tridhjetë i mbretërimit të gjyka- mblodhi të gjithë burrat që tësve mbi popullin e Nefit. mundi gjatë gjithë marshimit të Moroni dhe Pahorani vendosën tij, arriti në tokën e Gideonit; paqe mes popullit të tyre në dhe duke bashkuar forcat e tij tokën e Zarahemlës, pasi ekze- me ato të Pahoranit, ato u bënë kutuan të gjithë ata që nuk qenë jashtëzakonisht të fuqishme, besnikë ndaj çështjes së lirisë. madje edhe më të fuqishme 12 Dhe ndodhi që në fillim të se ushtarët e Pakusit që ishte vitit të tridhjetenjëtë të mbretë- ambreti i atyre kundërshtarëve rimit të gjykatësve mbi popullin të cilët kishin dëbuar bnjerëzit e e Nefit, Moroni menjëherë bëri lirë jashtë tokës së Zarahemlës që të dërgoheshin furnizime dhe kishin marrë në dorë atë ushqimore, si dhe një ushtri prej vend. gjashtë mijë vetash t’i dërgohej 7 Dhe ndodhi që Moroni dhe Helamanit, për ta ndihmuar që Pahorani shkuan me ushtritë e të mbante atë pjesë të vendit. tyre në tokën e Zarahemlës dhe 13 Dhe ai bëri edhe që një ush- u drejtuan kundër qytetit dhe u tri prej gjashtë mijë vetash, me ndeshën me njerëzit e Pakusit, një sasi të mjaftueshme ushqimi, kaq sa luftuan me ta. t’u dërgohej ushtrive të Lehit 8 Dhe vini re, Pakusi u vra dhe dhe Teankumit. Dhe ndodhi njerëzit e tij u zunë robër dhe që kjo gjë u bë për të forcuar Pahorani u rivendos në fronin e vendin kundër Lamanitëve. tij të gjykimit. 14 Dhe ndodhi që Moroni dhe 9 Dhe njerëzit e Pakusit u nxo- Pahorani pasi lanë një grup rën në gjyq sipas ligjit, si dhe të madh ushtarësh në tokën e ata njerëzit e mbretit që ishin Zarahemlës, u nisën me një kapur dhe ishin futur në burg; grup të madh ushtarësh për në dhe sipas ligjit u aekzekutuan; vendin Nefiha, të vendosur t’i po, ata njerëzit e Pakusit dhe nxirrnin Lamanitët nga ai qytet. ata njerëzit e mbretit, të gjithë 15 Dhe ndodhi që ndërsa po ata që nuk donin të merrnin marshonin drejt atij vendi, u armët në mbrojtje të atdheut të ndeshën me një grup të madh

4a Alma 46:12–13, 36. 4b ush Liri. b Alma 51:5–7. ush Flamur. 6a Alma 61:4–8. 9a ush Dënim kapital. 439 Alma 62:16–28 ushtarësh Lamanitë dhe vranë e murit në pjesën e brendshme shumë prej tyre dhe u morën të murit. ushqimet e tyre dhe armët e 22 Dhe ndodhi që Moroni tyre të luftës. bëri që ushtarët e tij të shkonin 16 Dhe ndodhi që pasi i dhe të ngjiteshin mbi majën kapën, i bënë që të hynin në e murit, dhe të zbritnin në një besëlidhje, që ata nuk do atë pjesë të qytetit, po, madje të merrnin më armët e tyre të në pjesën perëndimore, ku luftës kundër Nefitëve. Lamanitët nuk po fushonin me 17 Dhe pasi hynë në këtë besë- ushtritë e tyre. lidhje i dërguan të banonin me 23 Dhe ndodhi që të gjithë njerëzit e Amonit dhe ata ishin zbritën brenda në qytet gjatë një numër rreth katër mijë natës, me anë të litarëve të tyre vetë që nuk ishin vrarë. të fortë dhe të shkallëve të tyre; 18 Dhe ndodhi që pasi i dërgu- kështu, kur erdhi mëngjesi që an ata, vazhduan marshimin të gjithë ishin brenda mureve e tyre për në vendin Nefiha. të qytetit. Dhe ndodhi që kur arritën në 24 Dhe tani, kur u zgjuan qytetin Nefiha, ata ngritën ça- Lamanitët dhe panë se ushtritë drat e tyre në fushat e Nefihës e Moronit ishin brenda mureve, që është afër qytetit Nefiha. ata u trembën jashtëzakonisht 19 Tani Moroni dëshironte që shumë, kaq sa ikën përjashta Lamanitët të dilnin e të luftonin nëpërmjet hyrjes. kundër tyre në fusha; por La- 25 Dhe tani, kur Moroni pa se manitët, pasi e dinin trimërinë po iknin me vrap para tij, ai e tyre jashtëzakonisht të madhe bëri që ushtarët e tij t’i ndiqnin dhe duke parë numrin e madh nga pas dhe vranë shumë prej të tyre, kështu nuk guxuan të tyre dhe rrethuan shumë të tjerë, vinin kundër tyre; kështu nuk dhe i zunë robër lufte; dhe të luftuan atë ditë. mbeturit e tyre ikën në tokën e 20 Dhe kur nata erdhi, Moroni Moronit, që ishte në kufijtë e shkoi nëpër errësirën e natës bregdetit. dhe u ngjit mbi majën e murit 26 Kështu Moroni dhe Pahora- për të zbuluar tinëz se në ç’pjesë ni morën zotërimin e qytetit të qytetit po fushonin Lamanitët Nefiha pa humbur asnjë shpirt; me ushtrinë e tyre. dhe pati shumë prej Lamanitëve 21 Dhe ndodhi që ata ishin që u vranë. në lindje, afër hyrjes; dhe se 27 Tani ndodhi që shumë prej të gjithë po flinin. Dhe tani Lamanitëve që u zunë robër, Moroni u kthye tek ushtria e tij deshën të bashkoheshin me anje- dhe bëri që të përgatitnin me rëzit e Amonit dhe të bëheshin të shpejtë litarë të fortë dhe një popull i lirë. shkallë për të zbritur nga maja 28 Dhe ndodhi që të gjithë

27a ush Anti-Nefi-Lehitë. Alma 62:29–37 440 atyre që kishin dëshirë, iu dha Lehi dhe Teankumi fushuan me sipas dëshirave të tyre. ushtritë e tyre rreth e përqark 29 Prandaj, të gjithë robërit kufijve të tokës së Moronit, kaq Lamanitë të luftës u bashkuan sa Lamanitët u gjetën të rrethuar me popullin e Amonit dhe në kufijtë e vendit të shkretë filluan të punonin shumë, duke nga jugu dhe në kufijtë e vendit punuar tokën, duke rritur çfarë- të shkretë nga lindja. dolloj drithi dhe kope dhe tufa 35 Dhe kështu, ata fushuan bagëtish të çdo lloji; dhe kështu për atë natë. Pasi vini re, Nefi- Nefitët u çliruan nga një barrë e tët dhe Lamanitët ishin gjitha- rëndë; po, aq sa u çliruan nga të shtu të lodhur nga marshimi i gjithë robërit Lamanitë të luftës. gjatë; prandaj nuk bënë ndonjë 30 Tani ndodhi që Moroni mori dredhi gjatë natës, me përja- në zotërim qytetin e Nefihës shtim të Teankumit që ishte dhe zuri shumë robër lufte të jashtëzakonisht i zemëruar me cilët i pakësuan shumë ushtritë Amoronin, kaq sa ai konsidero- e Lamanitëve dhe mori shumë nte se Amoroni dhe vëllai i tij nga Nefitët që ishin zënë robër, Amalikia, kishin qenë ashkaku të cilët e përforcuan shumë i kësaj lufte të madhe dhe të ushtrinë e Moronit; prandaj gjatë mes tyre dhe Lamanitëve, Moroni shkoi përpara nga vendi e cila kishte qenë shkaku i Nefiha për në tokën e Lehit. kaq shumë luftimeve dhe gjak- 31 Dhe ndodhi që kur Lamani- derdhjeje, po, dhe kaq shumë tët panë se Moroni po shkonte zie buke. drejt tyre, u trembën përsëri 36 Dhe ndodhi që Teankumi, dhe ikën nga prania e ushtrisë në zemërimin e tij, shkoi në së Moronit. kampin e Lamanitëve, dhe zbriti 32 Dhe ndodhi që Moroni dhe nga muret e qytetit. Dhe shkoi ushtria e tij i ndoqën nga pas me një litar nga një vend në tje- nga qyteti në qytet, derisa ata u trin, derisa gjeti mbretin; dhe ndeshën me Lehin dhe Teanku- i ahodhi një shtizë që e shpoi min; dhe Lamanitët ia mbathën afër zemrës. Por vini re, para se nga Lehi dhe Teankumi, madje të vdiste, mbreti zgjoi shërbë- poshtë, deri në kufijtë pranë torët e tij, kaq sa ata e ndoqën bregdetit, derisa arritën në Teankumin dhe e vranë. tokën e Moronit. 37 Tani ndodhi që, kur Lehi 33 Dhe ushtritë e Lamanitëve u dhe Moroni morën vesh se mblodhën të gjitha së bashku, Teankumi kishte vdekur, qenë saqë të gjitha së bashku ishin jashtëzakonisht të pikëlluar; në një trup në tokën e Moronit. pasi vini re, ai kishte qenë një Tani Amoroni, mbreti i Lama- njeri që kishte luftuar me trimëri nitëve ishte gjithashtu me ta. për vendin e tij, po, një mik i 34 Dhe ndodhi që Moroni dhe vërtetë i lirisë; dhe ai kishte

35a Alma 48:1. 36a Alma 51:33–34. 441 Alma 62:38–49 pësuar shumë vuajtje jashtëza- kështu përsëri paqe mes popu- konisht të mëdha. Por vini re, llit të Nefit. ai vdiq dhe shkoi atje ku shkojnë 43 Dhe Moroni e dorëzoi ko- tërë banorët e tokës. mandën e ushtrive të tij në duart 38 Tani ndodhi që Moroni të e të birit, emri i të cilit ishte nesërmen marshoi përpara dhe Moroniha; dhe ai vetë u tërhoq ra mbi Lamanitët, aq sa ata i vra- në shtëpinë e tij, kështu që të në dhe bënë një kërdi të madhe; mund të kalonte në paqe ditët dhe i dëbuan nga vendi dhe ata që i kishin mbetur. ikën e madje, nuk u kthyen, 44 Dhe Pahorani u kthye në atëherë kundër Nefitëve. fronin e tij të gjykimit; dhe 39 Dhe kështu mbaroi viti i Helamani mori përsëri përsipër tridhjetenjëtë i mbretërimit të t’i predikonte popullit fjalën e gjykatësve mbi popullin e Nefit; Perëndisë; pasi, për shkak të kaq dhe kështu patën luftëra dhe shumë luftërave dhe grindjeve, gjakderdhje dhe zi buke, dhe ishte e nevojshme që një rregull vuajtje për hapësirën e shumë të vendosej përsëri në kishë. viteve. 45 Prandaj, Helamani dhe vë- 40 Dhe kishte pasur vrasje llezërit e tij shkuan dhe shpallën dhe grindje dhe kundërshtime, fjalën e Perëndisë me shumë dhe çfarëdolloj paudhësish mes fuqi deri në abindjen e shumë popullit të Nefit; megjithatë, njerëzve për ligësinë e tyre, për hir të të adrejtëve, po, për gjë që i bëri të pendohen për shkak të lutjeve të të drejtëve mëkatet e tyre dhe të pagëzohen ata u kursyen. në Zotin, Perëndinë e tyre. 41 Por vini re, për shkak të 46 Dhe ndodhi që ata rivendo- luftës jashtëzakonisht të gjatë sën përsëri kishën e Perëndisë mes Nefitëve dhe Lamanitëve, në të gjithë vendin. shumë u ashpërsuan për shkak 47 Po, dhe rregullime u bënë të kohëzgjatjes së madhe të në lidhje me ligjin. Dhe u zgjo- luftës; dhe shumë të tjerë u dhën a gjykatësit e tyre dhe zbutën për shkak të avuajtjeve kryegjykatësit e tyre. të tyre, aq sa u përulën para 48 Dhe populli i Nefit filloi të Perëndisë, madje në thellësinë abegatohej përsëri në tokë dhe e përulësisë. filloi të shumohej, dhe të bëhej 42 Dhe ndodhi që, pasi Moroni jashtëzakonisht i fuqishëm për- fortifikoi ato pjesë të vendit që sëri në tokë. Dhe filluan të bëhe- ishin më të ekspozuara kundrejt shin jashtëzakonisht të pasur. Lamanitëve, derisa të ishin mjaft 49 Por, me gjithë pasuritë e të forta, ai u kthye në qytetin tyre, ose fuqinë e tyre, ose be- e Zarahemlës; dhe gjithashtu gatinë e tyre, ata nuk u ngritën Helamani u kthye në vendin në krenarinë e syve të tyre; e trashëgimit të tij; dhe pati as nuk qenë të ngadalshëm, që

40a Alma 45:15–16. 45a DeB 18:44. 48a Alma 50:20. 41a ush Mjerim. 47a Mosia 29:39. Alma 62:50–63:8 442 të kujtonin Zotin, Perëndinë e Perëndisë së tij; dhe kështu bëri tyre; por u përulën jashtëzako- edhe vëllai i tij. nisht para tij. 3 Dhe ndodhi që Moroni gjitha- 50 Po, ata nuk harruan sesa shtu vdiq. Dhe kështu mbaroi gjëra të mëdha kishte bërë Zoti viti i tridhjetegjashtë i mbretë- për ta, se ai i kishte shpëtuar rimit të gjykatësve. nga vdekja dhe nga robëria dhe 4 Dhe ndodhi në vitin e tri- nga burgjet, dhe nga të gjitha dhjeteshtatë të mbretërimit të llojet e vuajtjeve dhe se i kishte gjykatësve, që një grup i madh shpëtuar nga duart e armiqve burrash, madje në shumën e të tyre. pesë mijë e katërqind prej tyre, 51 Dhe ata iu lutën Zotit, Perë- me bashkëshortet e tyre dhe ndisë së tyre, vazhdimisht, kaq me fëmijët e tyre, u nisën nga sa Zoti i bekoi ata, sipas fjalës toka e Zarahemlës për në tokën së tij, kështu që ata u bënë të që ishte anë veri. fortë dhe përparuan në tokë. 5 Dhe ndodhi që Hagothi, duke 52 Dhe ndodhi që të gjitha qenë njeri jashtëzakonisht i këto gjëra u bënë. Dhe Helamani përpiktë, shkoi dhe ndërtoi për vdiq në vitin e tridhjetepestë të vete një anije jashtëzakonisht mbretërimit të gjykatësve mbi të madhe në kufijtë e vendit popullin e Nefit. Begati, pranë tokës Shkretim dhe e lëshoi në detin perëndi- mor, pranë angushticës që të KAPITULLI 63 çonte për në tokën në veri. 6 Dhe vini re, pati shumë Shibloni dhe më vonë Helamani nga Nefitët që hynë në të dhe marrin në dorë analet e shenjta— u nisën me shumë furnizime Shumë Nefitë udhëtojnë drejt toka- ushqimore, si edhe me shumë ve në veri—Hagothi ndërton anije gra dhe fëmijë; dhe morën drej- të cilat lundrojnë në detin perëndi- timin drejt veriut. Dhe kështu mor—Moroniha i mund Lamanitët mbaroi viti i tridhjeteshtatë. në luftë. Rreth 56–52 para K. 7 Dhe në vitin e tridhjetetetë, Dhe ndodhi që në fillim të vitit ky njeri ndërtoi anije të tjera. të tridhjetegjashtë të mbretëri- Dhe anija e parë gjithashtu u mit të gjykatësve mbi popullin kthye dhe shumë njerëz të tjerë e Nefit, që aShibloni mori në hynë në të; dhe ata gjithashtu dorë të gjitha ato gjërat e morën shumë furnizime ushqi- bshenjta që iu dhanë Helamanit more dhe u nisën përsëri për në nga Alma. tokën drejt veriut. 2 Dhe ai qe njeri i drejtë dhe 8 Dhe ndodhi që nuk u dëgjua eci drejt para Perëndisë; dhe ai më për ta. Dhe ne mendojmë u përpoq të bënte gjithnjë mirë, se ata u mbytën në thellësitë e të zbatonte urdhërimet e Zotit, detit. Dhe ndodhi që edhe një

63 1a Alma 38:1–2. ush Shenjtë (i). 5a Alma 22:32; b Alma 37:1–12. 4a Alma 22:31. Eth. 10:20. 443 Alma 63:9–17 anije tjetër u nis; dhe për në 13 Megjithatë, këto gjëra duhej ç’drejtim u nis, nuk e dimë. të mbaheshin të fshehta dhe të 9 Dhe ndodhi që në këtë vit akalonin nga një brez në tjetrin; shumë njerëz u ngritën e shkuan prandaj, në këtë vit, ato iu në atokën në veri. Dhe kështu dorëzuan Helamanit, para vde- mbaroi viti i tridhjetetetë. kjes së Shiblonit. 10 Dhe ndodhi që në vitin e 14 Dhe ndodhi që po në këtë tridhjetenëntë të mbretërimit të vit, pati disa kundërshtarë që gjykatësve, edhe Shibloni vdiq patën shkuar te Lamanitët; dhe dhe Koriantoni kishte shkuar u nxitën në zemërim kundër me një anije për në tokën në Nefitëve. veri për t’u dërguar furnizime 15 Dhe gjithashtu në po këtë ushqimore njerëzve që kishin vit, ata erdhën me një ushtri të shkuar në atë vend. madhe për të luftuar kundër 11 Prandaj, u bë e nevojshme popullit të a Moronihës, ose për Shiblonin që para vdekjes së kundër ushtrisë së Moronihës, tij, t’ia kalonte ato gjëra të shenj- por u mundën dhe u dëbuan ta birit të aHelamanit, që quhej përsëri në tokat e tyre, duke Helaman, sipas emrit të atit të tij. pësuar humbje të madhe. 12 Tani vini re, të gjitha ato 16 Dhe kështu mbaroi viti i agdhendje që ishin në dorë të tridhjetenëntë i mbretërimit Helamanit qenë shkruar dhe të gjykatësve mbi popullin e qenë dërguar mes fëmijëve të Nefit. njerëzve në gjithë vendin, me 17 Dhe kështu mbaroi kronika përjashtim të atyre pjesëve që e shkruar nga Alma dhe nga i Alma kishte dhënë urdhër të biri, Helamani, dhe gjithashtu bmos tregohen. nga Shibloni që ishte biri i tij.

Libri i Helamanit

jë rrëfim i Nefitëve. Luftërat, grindjet dhe përçarjet e tyre. NDhe gjithashtu profecitë e shumë profetëve të shenjtë, para ardhjes së Krishtit, sipas analeve të Helamanit që ishte biri i Helamanit, si dhe në bazë të analeve të bijve të tij, madje deri në ardhjen e Krishtit. Dhe gjithashtu shumë Lamanitë kthehen në besim. Një rrëfim i kthimit të tyre në besim. Një rrëfim i drejtësisë së Lamanitëve dhe i ligësisë dhe neverive të Nefitëve, sipas analit të Helamanit dhe të bijve të tij, madje deri në ardhjen e Krishtit, që quhet Libri i Helamanit.

9a Hel. 3:11–12. 12a Alma 18:36. 15a Alma 62:43. 11a Shih kreu i librit b Alma 37:27–32. të Helamanit. 13a Alma 37:4. Helamani 1:1–12 444 KAPITULLI 1 kur pa se nuk do të mund ta merrte fronin e gjykimit, u Pahorani i dytë bëhet kryegjyka- bashkua me zërin e popullit. tës dhe vritet nga Kishkumeni— 7 Por vini re, Peanki dhe ajo Pakumeni zë fronin e gjykimit— pjesë e popullit që dëshironte Koriantumri udhëheq ushtritë e që ai të ishte guvernatori i tyre, Lamanitëve, merr Zarahemlën dhe ishte jashtëzakonisht e zemëru- vret Pakumenin—Moroniha mund ar; prandaj, ai ishte gati për t’i Lamanitët dhe rimerr Zarahemlën marrë me lajka ata njerëz, që të dhe Koriantumri vritet. Rreth 52– bënin kryengritje kundër vëlle- 50 para K. zërve të tyre. 8 Dhe ndodhi që, ndërsa ai HE tani vini re, ndodhi që ishte gati ta bënte këtë gjë, vini Dnë fillim të vitit të dyzetë re, u kap dhe u gjykua sipas të mbretërimit të gjykatësve zërit të popullit dhe u dënua mbi popullin e Nefit, filloi të me vdekje; pasi ai ishte ngritur paraqitej një vështirësi serioze në rebelim dhe kishte kërkuar të mes popullit të Nefitëve. shkatërronte alirinë e popullit. 2 Pasi vini re, aPahorani kishte 9 Tani, kur njerëzit që dëshi- vdekur dhe kishte shkuar atje ronin që ai të ishte guvernatori ku shkojnë tërë banorët e tokës; i tyre, panë se u dënua me prandaj filloi një grindje serio- vdekje, prandaj u zemëruan ze në lidhje me atë, se cili dhe vini re, ata dërguan një njeri nga vëllezërit, që ishin bijtë e të quajtur Kishkumen madje në Pahoranit, do të zinte fronin e fronin e gjykimit të Pahoranit gjykimit. dhe e vranë Pahoranin, ndërsa 3 Tani, këta janë emrat e atyre ishte i ulur në fronin e gjykimit. që u grindën për fronin e gjy- 10 Dhe ai u ndoq nga shërbëto- kimit, që shkaktuan që edhe rët e Pahoranit; por vini re, kaq populli të grindej: Pahorani, e shpejtë qe ikja e Kishkumenit, Peanki dhe Pakumeni. saqë askush nuk mund ta zinte. 4 Tani këta nuk janë të gjithë 11 Dhe ai shkoi tek ata që e bijtë e Pahoranit (pasi ai kishte çuan dhe të gjithë bënë një shumë), por këta janë ata që u marrëveshje, po, duke u betuar grindën për fronin e gjykimit; mbi Krijuesin e tyre të përjet- prandaj, ata shkaktuan tri ndarje shëm se ata nuk do t’i tregonin mes popullit. njeriu që Kishkumeni kishte 5 Megjithatë, ndodhi që Pa- vrarë Pahoranin. horani u caktua nga a zëri i 12 Prandaj, Kishkumeni nuk u popullit, që të ishte kryegjykatës njoh nga njerëzit e Nefit, pasi dhe një guvernator i popullit të ishte i maskuar kur vrau Paho- Nefit. ranin. Dhe Kishkumeni dhe gru- 6 Dhe ndodhi që Pakumeni, pi i tij që kishte bërë besëlidhje

[helamani] 5a Mosia 29:26–29. 1 2a Alma 50:40. 8a ush Liri. 445 Helamani 1:13–22 me të, u përzien me popullin, në rim dhe mblodhi tok ushtritë e mënyrë që të mos zbuloheshin tij dhe caktoi Koriantumrin që të gjithë; por të gjithë ata që u të ishte drejtuesi i tyre, dhe bëri zbuluan, u dënuan me avdekje. që të marshonin për në tokën 13 Dhe tani vini re, Pakumeni e Zarahemlës, që të luftonin u caktua sipas zërit të popullit, kundër Nefitëve. që të bëhej kryegjykatës dhe 18 Dhe ndodhi që për shkak të guvernator i popullit, që të grindjeve kaq të mëdha dhe mbretëronte në vend të vëllait kaq vështirësive në qeveri, nuk të tij, Pahoranit; dhe ishte sipas kishin vendosur roja të mjaftue- së drejtës së tij. Dhe e gjithë shme në tokën e Zarahemlës; kjo u bë në vitin e dyzetë të pasi kishin menduar se Lama- mbretërimit të gjykatësve; dhe nitët nuk do të guxonin të vinin kështu mbaroi. në zemër të tokave të tyre, për 14 Dhe ndodhi që në vitin të sulmuar atë qytet të madh të e dyzetenjëtë të mbretërimit Zarahemlës. të gjykatësve, Lamanitët kishin 19 Por, ndodhi që Koriantumri mbledhur tok një ushtri të marshoi në krye të ushtarëve panumërt ushtarësh, të arma- të tij të panumërt dhe u ra ba- tosur me shpata dhe me kordha norëve të qytetit dhe marshimi dhe me harqe, dhe me shigjeta, i tyre u bë me një shpejtësi kaq dhe me përkrenare, dhe me par- jashtëzakonisht të madhe, saqë zmore, dhe me të gjitha llojet e nuk kishte kohë për Nefitët të mburojave të çdo tipi. mblidhnin tok ushtritë e tyre. 15 Dhe erdhën përsëri që të 20 Prandaj, Koriantumri asgjë- sulmonin Nefitët. Dhe ata udhë- soi rojat në hyrje të qytetit dhe hiqeshin nga një njeri, emri i të u fut me tërë ushtrinë e tij në cilit ishte Koriantumër; dhe ai qytet dhe vranë çdo njeri që u ishte pasardhës i Zarahemlës; kundërshtoi, kaq sa morën në dhe ishte kundërshtar i Nefitë- zotërim tërë qytetin. ve; dhe ishte burrë i madh dhe i 21 Dhe ndodhi që Pakumeni fuqishëm. që ishte kryegjykatësi, iku para 16 Prandaj, mbreti i Lamanitë- Koriantumrit deri te muret e ve, emri i të cilit ishte Tubaloth qytetit. Dhe ndodhi që Korian- që ishte i biri i aAmoronit, duke tumri e përplasi atë kundër menduar se Koriantumri, meqë murit kaq shumë sa ai vdiq. ishte njeri i fuqishëm, mund të Dhe kështu mbaruan ditët e përballonte Nefitët me fuqinë Pakumenit. e tij dhe gjithashtu me urtësinë 22 Dhe tani, kur Koriantumri e madhe të tij, kaq sa e çoi para pa se kishte në zotërim qytetin me shpresë se do t’i mundte e Zarahemlës dhe pa se Nefitët Nefitët— ikën me vrap para tyre dhe u 17 Prandaj, ai i nxiti në zemë- vranë dhe u zunë robër, dhe u

12a ush Dënim kapital. 16a Alma 52:3. Helamani 1:23–33 446 futën në burg, dhe ai siguroi kryeqytetin që ishte qyteti i zotërimin e qendrës më të fortë Zarahemlës dhe po marshonin në tërë vendin, zemra e tij u nëpër pjesët më kryesore të inkurajua kaq shumë, sa qe gati vendit, duke vrarë njerëzit e të nisej dhe të pushtonte gjithë duke bërë kërdinë në burra, tokën. gra dhe fëmijë, duke futur 23 Dhe tani, ai nuk qëndroi nën kontroll shumë qytete dhe shumë në tokën e Zarahemlës, shumë fortesa. por marshoi përpara me një 28 Por, kur Moroniha e mori ushtri të madhe, madje drejt qy- vesh këtë gjë, ai dërgoi menjë- tetit Begati; pasi kishte vendosur herë Lehin me një ushtri rreth e të çante përpara dhe ta hapte përqark për t’u dalë përpara, udhën me shpatë, që të siguro- para se ata të arrinin në tokën nte pjesën veriore të vendit. Begati. 24 Dhe, duke menduar se fuqia 29 Dhe kështu bëri ai; dhe më e madhe e tyre ishte në u doli përpara, para se ata të qendër të vendit, prandaj ai u vinin në tokën Begati dhe luftoi drejtua andej, duke mos u dhë- me ta, kaq sa ata filluan të në atyre kohë të mblidheshin tërhiqen prapa, drejt tokës së veçse në grupe të vogla; dhe në Zarahemlës. këtë mënyrë, ata ranë mbi ta 30 Dhe ndodhi që Moroniha u dhe i prenë rrafsh me tokën. preu udhën e tërheqjes së tyre 25 Por vini re, ky marshim i dhe luftoi kundër tyre, aq sa u Koriantumrit nëpër qendrën e bë një betejë jashtëzakonisht e vendit i dha Moronihës avan- përgjakshme; po, shumë u vranë tazh të madh mbi ta, me gjithë dhe mes numrit të të vrarëve, u numrin e madh të Nefitëve që u gjet edhe aKoriantumri. vranë. 31 Dhe tani, vini re, Lamanitët 26 Pasi vini re, Moroniha ki- nuk mund të tërhiqeshin në shte menduar se Lamanitët asnjë drejtim, as nga veriu, as nuk do të guxonin të vinin në nga jugu, as nga lindja, as nga qendrën e vendit, por se do të perëndimi, pasi qenë të rrethuar sulmonin qytetet rreth e për- në çdo anë nga Nefitët. qark kufijve, ashtu siç kishin 32 Dhe kështu Koriantumri bërë deri atëherë; prandaj i futi Lamanitët në mes të Moroniha kishte bërë që ush- Nefitëve, kaq sa ata qenë nën tritë e tyre të fuqishme të që- pushtetin e Nefitëve dhe, pasi ndronin në atë pjesë të vendit, ai vetë u vra, dhe Lamanitët iu rreth e përqark kufijve. dorëzuan Nefitëve. 27 Por vini re, Lamanitët nuk 33 Dhe ndodhi që Moroniha u frikësuan sipas dëshirës së mori përsëri në zotërim qytetin tij, por kishin ardhur në qendër e Zarahemlës dhe bëri që Lama- të vendit dhe kishin pushtuar nitët që ishin zënë robër lufte të

30a Hel. 1:15. 447 Helamani 1:34–2:9 liheshin të lirë të largoheshin ai u bë kryetari i bandës së nga ai vend në paqe. Kishkumenit. 34 Dhe kështu mbaroi viti i 5 Prandaj, ai i mori ata me lajka dyzetenjëtë i mbretërimit të dhe gjithashtu Kishkumenin, se, gjykatësve. në qoftë se ata do ta vendosnin atë në fronin e gjykimit, ai do t’u jepte mundësi atyre që i përkis- KAPITULLI 2 nin bandës së tij që të vendoseshin në pushtet dhe autoritet Helamani, biri i Helamanit bëhet mes popullit; prandaj Kishku- kryegjykatës—Gadiantoni kryeson meni kërkoi ta shkatërronte bandën e Kishkumenit—Shërbëtori Helamanin. i Helamanit vret Kishkumenin dhe 6 Dhe ndodhi që ndërsa ai po banda e Gadiantonit ikën për në shkonte drejt fronit të gjykimit vendin e shkretë. Rreth 50–49 të shkatërronte Helamanin, vini para K. re, një nga shërbëtorët e Hela- Dhe ndodhi që në vitin e manit, pasi kishte qenë natën dyzetedytë të mbretërimit të përjashta dhe pasi kishte marrë, gjykatësve, pasi Moroniha ve- duke u maskuar, një njohuri të ndosi përsëri paqe mes Nefitëve atyre planeve që ishin përgatitur dhe Lamanitëve, vini re, nuk nga kjo bandë për të shkatërruar kishte njeri që të zinte fronin e Helamanin— gjykimit; prandaj filloi të kishte 7 Dhe ndodhi që ai u takua me përsëri grindje mes njerëzve në Kishkumenin dhe ai i dha atij lidhje me atë se kush duhej të një shenjë; prandaj Kishkumeni zinte fronin e gjykimit. i bëri të ditur atij qëllimin e dë- 2 Dhe ndodhi që Helamani që shirës së tij, duke dëshiruar që ishte i biri i Helamanit, u caktua ai ta çonte te froni i gjykimit, që nga zëri i popullit të zinte fronin ai të mund të vriste Helamanin. e gjykimit. 8 Dhe kur shërbëtori i Helama- 3 Por vini re, aKishkumeni që nit kuptoi çdo gjë që kishte vrau Pahoranin vuri një pritë në zemër Kishkumeni dhe se për të shkatërruar edhe Hela- qëllimi i tij ishte të vriste dhe manin; dhe ai u përkrah nga gjithashtu se qëllimi i të gjithë banda e tij, që kishin hyrë në atyre që i përkisnin bandës besëlidhje se askush nuk duhej së tij ishte të vrisnin dhe të të dinte ligësinë e tij. plaçkitnin dhe të merrnin pu- 4 Pasi kishte një njeri të quajtur shtetin, (dhe ky ishte plani i aGadianton që ishte jashtëza- tyre i a fshehtë dhe lidhja e konisht i aftë në fjalë, si edhe tyre), shërbëtori i Helamanit i me dredhitë e tij, për të vënë tha Kishkumenit: Të shkojmë në zbatim punë të fshehta, si drejt fronit të gjykimit. vrasje dhe plaçkitje; prandaj 9 Tani, kjo gjë e kënaqi

2 3a Hel. 1:9. Gadiantonit. ush Lidhje të 4a ush Hajdutë të 8a 2 Ne. 10:15. fshehta. Helamani 2:10–3:5 448 Kishkumenin jashtëzakonisht, KAPITULLI 3 pasi ai mendoi të zbatonte planin e tij, por vini re, shërbëtori i Shumë Nefitë shpërngulen në tokën Helamanit, ndërsa po shkonin në veri—Ata ndërtojnë shtëpi prej për te froni i gjykimit, i nguli çimentoje dhe mbajnë shumë anale thikën Kishkumenit, madje në —Dhjetëra mijëra kthehen në zemër dhe ai ra i vdekur pa besim dhe pagëzohen—Fjala e Pe- asnjë rënkim. Dhe ai vrapoi dhe rëndisë i drejton njerëzit drejt i tregoi Helamanit të gjitha gjë- shpëtimit—Nefi, i biri i Helamanit, rat që kishte parë dhe që kishte zë fronin e gjykimit. Rreth 49–39 dëgjuar dhe që kishte bërë. para K. 10 Dhe ndodhi që Helamani dërgoi të kapnin këtë bandë Dhe tani ndodhi që në vitin e hajdutësh dhe vrasësish të dyzetetretë të mbretërimit të fshehtë, që të ekzekutoheshin gjykatësve, nuk pati grindje sipas ligjit. mes popullit të Nefit, me përja- 11 Por vini re, kur Gadiantoni shtim të një kryelartësie të zbuloi se Kishkumeni nuk ishte vogël që ishte në kishë, që kthyer, e zuri frika se do të vri- shkaktoi ca përçarje të vogla tej; prandaj bëri që banda ta mes njerëzve, punët e të cilëve ndiqte. Dhe ata ikën e dolën u zgjidhën në mbarim të vitit të nga vendi, nëpër një udhë të dyzetetretë. fshehtë, e shkuan në vendin e 2 Dhe nuk pati grindje mes shkretë; dhe kështu, kur Hela- njerëzve në vitin e dyzeteka- mani dërgoi që të kapeshin, tërt, nuk pati shumë grindje as nuk i gjetën dot në asnjë vend. në vitin e dyzetepestë. 12 Dhe më shumë për këtë 3 Dhe ndodhi që në vitin e Gadianton do të flitet më dyzetegjashtë po, pati grindje pas. Dhe kështu mbaroi viti i të shumta dhe shumë përçarje; dyzetedytë i mbretërimit të gjy- gjatë të cilave pati jashtëzako- katësve mbi popullin e Nefit. nisht shumë që u larguan nga 13 Dhe vini re, në mbarim toka e Zarahemlës dhe shkuan të këtij libri do të shihni se për në tokën në averi, për ta ky aGadianton qe përgjegjës i trashëguar tokën. përmbysjes, po, për pothuajse 4 Dhe ata udhëtuan për një la- shkatërrimin e plotë të popullit rgësi jashtëzakonisht të madhe, të Nefit. kaq sa arritën te shumë aujëra 14 Vini re, unë nuk dua të të mëdha dhe shumë lumenj. them në mbarim të librit të 5 Po, dhe ata madje u përhapën Helamanit, por dua të them në në të gjitha pjesët e vendit, në mbarim të librit të Nefit, nga çfarëdo pjese që nuk ishte e i cili unë kam marrë të gjithë shkretuar dhe pa drunj, për rrëfimin që kam shkruar. shkak të banorëve të shumtë që

13a Hel. 6:18; 3 3a Alma 63:4. Morm. 6:4. 4 Ne. 1:42. 4a Mosia 8:8; 449 Helamani 3:6–16 e kishin trashëguar më parë qytete, si me lëndë druri, ashtu tokën. edhe me çimento. 6 Dhe tani asnjë pjesë e tokës 12 Dhe ndodhi që pati shumë nuk ishte e shkretuar, veçse nga nga anjerëzit e Amonit, që kishin mungesa e drunjve; por për lindur Lamanitë, që shkuan gji- shkak të ashkatërrimit të madh thashtu në këtë tokë. të njerëzve që kishin banuar në 13 Dhe tani ka shumë anale që atë vend më parë, ajo quhej e janë mbajtur mbi veprimet e bshkretë. këtij populli, nga shumë prej 7 Dhe, meqë kishte pak drurë këtyre njerëzve, të cilat janë të mbi faqe të tokës, njerëzit që hollësishme dhe shumë të gjata shkuan u bënë jashtëzakonisht në lidhje me ta. të aftë në punimin e çimentos; 14 Por vini re, as një e qindta prandaj ndërtuan shtëpi me pjesë e veprimeve të këtij popu- çimento, në të cilat ata banonin. lli, po, anali i Lamanitëve dhe i 8 Dhe ndodhi që u shtuan dhe Nefitëve dhe luftërat e tyre, u përhapën dhe shkuan nga dhe grindjet, dhe përçarjet, dhe toka në jug në tokën në veri, predikimet e tyre, dhe profecitë dhe u përhapën kaq sa filluan të e tyre, dhe lundrimi i tyre, dhe mbulonin faqen e gjithë dheut, ndërtimi i tyre i anijeve, dhe nga deti në jug në detin në veri, ndërtimi i tyre i atempujve, dhe nga deti në aperëndim në detin i sinagogave, dhe i vendeve të në lindje. tyre të shenjta, dhe drejtësia e 9 Dhe njerëzit që ishin në tokën tyre, dhe ligësia e tyre, dhe në veri banonin në çadra dhe në vrasjet e tyre, dhe plaçkitjet e shtëpi prej çimentoje dhe lanë të tyre, dhe grabitjet e tyre, dhe të rriten lloj-lloj pemësh që mbinin gjitha llojet e neverive dhe lavi- mbi faqe të tokës, që me kohë të rësive nuk mund të përmbahet kishin lëndë për të ndërtuar në këtë vepër. shtëpitë e tyre, po, qytetet e tyre 15 Por vini re, ka shumë libra dhe tempujt e tyre dhe sinago- dhe shumë anale të çdo lloji gat e tyre, dhe vendet e tyre të dhe ato janë mbajtur kryesisht shenjta, dhe çfarëdolloj ndërtese nga Nefitët. tjetër. 16 Dhe ato akanë kaluar nga 10 Dhe ndodhi që ndërsa lënda Nefitët, nga një brez në tjetrin, e drurit ishte jashtëzakonisht e madje derisa ata kanë rënë në rrallë në tokën në veri, ata çuan shkelje dhe u vranë, u plaçkitën shumë ame anë të detit. dhe u ndoqën dhe u dëbuan, 11 Dhe kështu ata u dhanë dhe u therën, dhe u shpërndanë mundësi njerëzve të tokës në mbi faqe të dheut, dhe u përzi- veri që të ndërtonin shumë en me Lamanitët, derisa ata

6a Mosia 21:25–27. 12a Alma 27:21–26. 16a 1 Ne. 5:16–19; b Alma 22:31. 14a 2 Ne. 5:16; Alma 37:4. 8a Alma 22:27, 32. Jakobi 1:17; 10a Alma 63:5–8. 3 Ne. 11:1. Helamani 3:17–29 450 bnuk u quajtën më Nefitë, duke jashtim të lidhjeve të fshehta që u bërë të ligj dhe të egër dhe aGadianton hajduti kishte kri- grabitqarë, po, madje, duke u juar në pjesët më të populluara bërë Lamanitë. të vendit, të cilat në atë kohë 17 Dhe tani po kthehem përsëri nuk diheshin nga ata që ishin te tregimi im; prandaj, ato që në krye të qeverisë; prandaj tregova kanë ngjarë pasi u nuk u shkatërruan nga ai vend. vërtetuan grindje të mëdha dhe 24 Dhe ndodhi që po në këtë vit trazira, dhe luftëra, dhe përçar- pati përparim jashtëzakonisht të je mes popullit të Nefit. madh në kishë, kaq sa pati me 18 Viti i dyzetegjashtë i mbre- mijëra që u bashkuan me kishën tërimit të gjykatësve mbaroi; dhe u pagëzuan në pendim. 19 Dhe ndodhi që kishte akoma 25 Dhe kaq i madh qe përpari- grindje të mëdha në tokë, po, mi në kishë dhe kaq shumë madje, edhe në vitin e dyzete- bekime u derdhën mbi njerëzit, shtatë dhe gjithashtu në vitin e sa madje edhe vetë kryepriftë- dyzetetetë. rinjtë dhe mësuesit u çuditën 20 Megjithatë, Helamani mbajti jashtë mase. fronin e gjykimit me drejtësi dhe 26 Dhe ndodhi që puna e Zotit barazi; po, ai bëri që të respe- u përparua në pagëzimin dhe në ktohen statutet dhe gjykimet bashkimin e shumë shpirtrave dhe urdhërimet e Perëndisë; dhe me kishën e Perëndisë, po, bëri vazhdimisht atë që ishte e madje me dhjetëra mijëra. drejtë në sytë e Perëndisë; dhe 27 Kështu, ne mund të shohim eci në gjurmët e atit të tij, kaq sa se Zoti është i mëshirshëm ndaj u begatua në tokë. të gjithë atyre që do të thërrasin 21 Dhe ndodhi që ai pati dy në sinqeritetin e zemrave të tyre, djem. Ai i dha të madhit emrin emrin e tij të shenjtë. e aNefit dhe të voglit emrin e 28 Po, kështu ne shohim se bLehit. Dhe ata filluan të rriten aporta e qiellit është e hapur për Zotin. për të bgjithë, madje, për ata që 22 Dhe ndodhi që luftërat dhe do të besojnë në emrin e Jezu grindjet mes popullit të Nefitëve Krishtit që është Biri i Perëndisë. filluan të shuhen deri diku, në 29 Po, ne shohim se kushdo që pjesën e fundit të vitit të dyze- ka dëshirë mund të mbështetet tetetë të mbretërimit të gjyka- në afjalën e Perëndisë, që është tësve mbi popullin e Nefit. e bshpejtë dhe e fuqishme, e cila 23 Dhe ndodhi që në vitin do t’i ndajë copë-copë të gjitha e dyzetenëntë të mbretërimit dinakëritë dhe kurthet dhe të gjykatësve u vendos paqe e mashtrimet e djallit, dhe do ta vazhdueshme në tokë, me për- udhëheqë njeriun e Krishtit në

16b Alma 45:12–14. nefit. Rom. 2:10–11. 21a ush Nefi, bir i 23a Hel. 2:4. 29a ush Fjalë e Helamanit. 28a 2 Ne. 31:9, 17. Perëndisë. b ush Lehi, misionar b Vep. 10:28; b Heb. 4:12; DeB 11:2. 451 Helamani 3:30–37 një udhë të ngushtë dhe të që të duronte përndjekje të më- cngushtuar nëpër atë dhumnerë dha dhe të kalonte në shumë të përhershme mjerimi, që është mjerime. përgatitur të përpijë të këqijtë— 35 Megjithatë, ata aagjëruan 30 Dhe të vendosin shpirtrat e dhe u blutën shpesh dhe u bënë tyre, po, shpirtrat e tyre të pa- gjithnjë e më të fortë në cpërulë- vdekshëm, në akrahun e djathtë sinë e tyre dhe gjithnjë e më të të Perëndisë, në mbretërinë e vendosur në besimin e Krishtit, qiellit, që të ulen me Abrahamin në mbushjen e shpirtrave të dhe Isakun dhe Jakobin, dhe me tyre me gëzim dhe ngushëllim, të gjithë etërit tanë të shenjtë, po, madje në dpastrimin dhe në për të mos dalë kurrë më. eshenjtërimin e zemrave të tyre, 31 Dhe në këtë vit pati gëzim shenjtërim që vjen për shkak të vazhdueshëm në tokën e të fdhënies së zemrave të tyre Zarahemlës dhe në të gjitha Perëndisë. krahinat rreth e përqark, madje 36 Dhe ndodhi që edhe viti i në të gjithë tokën që zotërohej pesëdhjetedytë mbaroi në paqe, nga Nefitët. me përjashtim të kryelartësisë 32 Dhe ndodhi që pati paqe si jashtëzakonisht të madhe që dhe gëzim jashtëzakonisht të hyri në zemrat e njerëzve; dhe madh në pjesën e mbetur të kjo ishte për shkak të apasurive vitit të dyzetenëntë; po, dhe të tyre jashtëzakonisht të mëdha pati gjithashtu paqe të vazh- dhe të begatisë së tyre në tokë; dueshme dhe gëzim të madh dhe ajo u shtua në ta nga dita në vitin e pesëdhjetë të mbretë- në ditë. rimit të gjykatësve. 37 Dhe ndodhi që në vitin e 33 Dhe në e vitin e pesëdhjete- pesëdhjetetretë të mbretërimit njëtë të mbretërimit të gjykatës- të gjykatësve, Helamani vdiq ve, pati gjithashtu paqe, por pati dhe biri i tij më i madh, Nefi, gjithashtu kryelartësi që filloi të filloi të mbretëronte në vend të hynte në kishë—jo në kishën e tij. Dhe ndodhi që ai e përmbu- Perëndisë, por në zemrat e nje- shi detyrën e fronit të gjykimit rëzve që pretendonin të bënin me drejtësi dhe paanësi; po, ai pjesë në kishën e Perëndisë— zbatoi urdhërimet e Perëndisë 34 Dhe ata u ngritën në akrye- dhe eci në udhët e atit të tij. lartësi, madje derisa të persekutonin shumë prej vëllezërve KAPITULLI 4 të tyre. Tani, kjo ishte një e keqe e madhe që i shkaktoi Kundërshtarët Nefitë dhe Lamani- pjesës më të përulur të popullit, tët bashkojnë forcat dhe pushtojnë

29c 2 Ne. 9:41; 33:9. 35a ush Agjëroj, agjërim. e ush Shenjtërim. d 1 Ne. 15:28–30. b ush Lutje. f 2 Kro. 30:8; 30a Mt. 25:33–34. c ush Përul, përulësi. Mosia 3:19. 34a ush Kryelartësi, d ush Pastër (i), 36a ush Pasuri. krenari. pastërti. Helamani 4:1–12 452 tokën e Zarahemlës—Humbjet tek Moronihës u dëbuan gjer në Nefitët ndodhin për shkak të ligësisë vendin Begati; së tyre—Kisha zvogëlohet dhe nje- 7 Dhe aty u fortifikuan kundër rëzit bëhen të dobët, sikurse Lama- Lamanitëve, nga deti perëndi- nitët. Rreth 38–30 para K. mor deri tek ai lindor; që ishte një ditë udhëtimi për një Nefit, Dhe ndodhi që në vitin e pesë- gjatë vijës që kishin fortifikuar dhjetekatërt pati shumë përçarje dhe kishin vendosur ushtritë në kishë dhe pati gjithashtu e tyre për të mbrojtur pjesën dhe një agrindje mes popullit, veriore të vendit. kaq sa pati shumë gjakderdhje. 8 Dhe kështu, ata kundërshtarë 2 Dhe pjesa kryengritëse u të Nefitëve, me ndihmën e një vra dhe u dëbua jashtë atij ven- ushtrie të madhe të Lamanitëve, di; dhe ata shkuan te mbreti i morën të gjitha pronat e Nefitëve Lamanitëve. që ishin në pjesën jugore. Dhe e 3 Dhe ndodhi që ata u përpo- gjithë kjo gjë u bë në vitin e pesë- qën të nxitnin Lamanitët të dhjetetetë dhe pesëdhjetenëntë luftonin kundër Nefitëve, por të mbretërimit të gjykatësve. vini re, Lamanitët ishin jashtë- 9 Dhe ndodhi që në vitin e zakonisht të frikësuar, kaq sa gjashtëdhjetë të mbretërimit të nuk ua vunë veshin fjalëve të gjykatësve, Moroniha ia doli atyre kundërshtarëve. mbanë që të merrte me ushtrinë 4 Por ndodhi që në vitin e pe- e tij, shumë pjesë të vendit; po, sëdhjetegjashtë të mbretërimit ata fituan shumë qytete që ki- të gjykatësve, pati akundërshta- shin rënë në duart e Lamanitëve. rë që shkuan nga Nefitët te 10 Dhe ndodhi që në vitin e Lamanitët; dhe ata bashkë gjashtëdhjetenjëtë të mbretëri- me të tjerët ia dolën mbanë mit të gjykatësve, ata ia dolën t’i nxitnin në zemërim kundër mbanë të rifitonin madje gjy- Nefitëve; dhe gjatë gjithë atij smën e të gjitha pronave të tyre. viti u përgatitën për luftë. 11 Tani, kjo humbje e madhe e 5 Dhe, në vitin e pesëdhje- Nefitëve dhe kjo kërdi e madhe teshtatë, ata erdhën kundër që u shkaktua mes tyre, nuk do Nefitëve për të luftuar dhe të kishte ndodhur po të mos filluan punën e tyre vdekjepru- ishte nga ligësia e tyre dhe nga rëse; po, kaq sa në vitin e pesë- neveria e tyre që ishte mes tyre; dhjetetetë të mbretërimit të po, dhe qe edhe mes atyre që gjykatësve, ata ia dolën mbanë kishin pretenduar se i përkisnin të pushtonin tokën e Zarahem- kishës së Perëndisë. lës; po, dhe të gjitha tokat, 12 Dhe kjo ishte për shkak të madje, deri në tokën që ishte akrenarisë së zemrave të tyre, afër vendit Begati. për shkak të bpasurive të tyre të 6 Dhe Nefitët dhe ushtritë e jashtëzakonshme, po, për shkak

4 1a 3 Ne. 11:29. 12a Abd. 1:3–4; b 1 Tim. 6:17; 4a Hel. 5:17. DeB 101:42. 2 Ne. 9:42. 453 Helamani 4:13–23 të shtypjes së të cvarfërve nga dhe gjysmën e të gjitha tokave ana e tyre, duke mos u dhënë të tyre. ushqim të uriturve, duke mos u 17 Dhe kështu mbaroi viti i dhënë veshje të zhveshurve dhe gjashtëdhjetenjëtë i mbretërimit duke qëlluar në fytyrë vëllezërit të gjykatësve. e tyre të përulur, duke u tallur 18 Dhe ndodhi që në vitin e me atë që ishte e shenjtë, duke gjashtëdhjetedytë të mbretëri- mohuar shpirtin e profecisë dhe mit të gjykatësve, Moroniha nuk të zbulesës, duke vrarë, duke mundi të merrte më zotërime plaçkitur, duke gënjyer, duke nga Lamanitët. vjedhur, duke shkelur kurorën, 19 Prandaj ata hoqën dorë nga duke hyrë në grindje të mëdha, plani që të merrnin pjesën e duke ikur dhe duke vajtur në mbetur të tokave të tyre, pasi tokën e Nefit, mes Lamanitëve— kaq të shumtë ishin Lamanitët, 13 Dhe për shkak të kësaj ligë- saqë u bë e pamundur për Nefi- sie të madhe dhe të alavdërime- tët të kishin epërsi mbi ta; ve të fuqisë së tyre, ata u lanë prandaj Moroniha përdori tërë në fuqinë e tyre; prandaj nuk ushtritë e tij, që t’i mbante ato përparuan, por u mjeruan dhe pjesë që kishte marrë. u goditën dhe u dëbuan nga 20 Dhe ndodhi që për shkak të Lamanitët, derisa humbën po- numrit të madh të Lamanitëve, thuaj të gjitha tokat e tyre. Nefitët kishin frikë të madhe 14 Por vini re, Moroniha i se do të mundeshin dhe do të predikoi popullit shumë gjëra shkeleshin dhe do të vriteshin, për shkak të paudhësisë së tyre dhe do të shkatërroheshin. dhe gjithashtu bënë aNefi dhe 21 Po, ata filluan të kujtonin Lehi që ishin bijtë e Helamanit; profecitë e Almës si dhe fjalët e i predikuan popullit shumë Mosias; dhe panë se kishin gjëra, po, dhe profetizuan shu- qenë një popull kokëfortë dhe më gjëra mes tyre në lidhje me se i kishin përçmuar urdhërimet paudhësitë e tyre dhe se ç’do e Perëndisë; t’u ndodhte, në qoftë se nuk do 22 Dhe se ata kishin ndryshuar të pendoheshin për mëkatet e dhe kishin shkelur nën këmbët tyre. e tyre aligjet e Moisiut, ose atë 15 Dhe ndodhi që ata u që Zoti e urdhëroi që t’ia jepte penduan dhe duke qenë se u popullit; dhe ata panë se ligjet e penduan, filluan të përparonin. tyre ishin korruptuar dhe se 16 Pasi kur Moroniha pa se ata ata ishin bërë një popull i lig, u penduan, ai përballoi rrezikun derisa ishin aq të ligj, madje dhe i udhëhoqi nga një vend njëlloj si Lamanitët. në tjetrin, dhe nga një qytet në 23 Dhe për shkak të paudhësisë tjetrin, madje derisa ata rifitu- së tyre, kisha kishte filluar të an gjysmën e pronave të tyre azvogëlohej; dhe ata filluan të

12c DeB 42:30–31. krenari. 22a Alma 1:1. 13a ush Kryelartësi, 14a Hel. 3:21. 23a ush Braktisje. Helamani 4:24–5:6 454 mos besonin në shpirtin e pro- thohen nga zjarri—Një re errësire fecisë dhe në shpirtin e zbule- mbulon treqind veta—Toka dri- sës; dhe gjykimet e Perëndisë i dhet dhe një zë i urdhëron njerëzit shikonin rreptë ndër sy. të pendohen—Nefi dhe Lehi bise- 24 Dhe ata panë se ishin dojnë me engjëjt dhe turma rre- adobësuar sikurse vëllezërit e thohet nga zjarri. Rreth 30 para K. tyre, Lamanitët dhe se Shpirti i Zotit nuk i ruante më; po, ishte Dhe ndodhi që po këtë vit, vini larguar prej tyre, pasi bShpirti i re, aNefi ia dorëzoi fronin e Zotit nuk banon në tempuj cjo gjykimit një njeriu, emri i të të shenjtë— cilit ishte Cezoram. 25 Prandaj, Zoti nuk i ruajti 2 Meqë, si ligjet, ashtu dhe më me fuqinë e tij mrekulluese qeveritë e tyre vendoseshin nga dhe të pashembullt, pasi kishin azëri i popullit dhe se ata që rënë në një gjendje amosbesimi bzgjodhën të keqen ishin më të dhe ligësie të tmerrshme; dhe shumtë nga ata që zgjodhën të ata panë se Lamanitët ishin mirën, prandaj qenë gati për jashtëzakonisht më të shumtë shkatërrim, pasi ligjet ishin në numër se ata dhe se në qoftë korruptuar. se nuk do të bgjenin pëlqimin 3 Po, dhe kjo nuk është e gjitha; e Zotit, Perëndisë së tyre, ata ata ishin një popull kokëfortë, duhej të mbaronin patjetër. kaq sa nuk mund të qeveriseshin 26 Pasi vini re, ata panë se nga ligji apo drejtësia, nëse nuk fuqia e Lamanitëve ishte aq e ishte për shkatërrimin e tyre. madhe sa fuqia e tyre, madje 4 Dhe ndodhi që Nefi u lodh edhe njeri për njeri. Dhe kështu nga paudhësia e tyre; prandaj kishin rënë në këtë shkelje të adha dorëheqjen nga froni i madhe; po, kështu ishin bërë të gjykimit dhe mori përsipër të dobët, për shkak të shkeljes së predikonte fjalën e Perëndisë tyre, në hapësirën e ajo shumë për tërë pjesën e mbetur të ditë- viteve. ve të tij, ashtu edhe vëllai i tij, Lehi, gjithashtu për tërë pjesën e mbetur të ditëve të tij. KAPITULLI 5 5 Pasi ata mbanin mend fjalët që ati i tyre, Helamani, u tha Nefi dhe Lehi i kushtohen prediki- atyre. Dhe këto janë fjalët që ai mit—Emrat e tyre i ftojnë ata të u tha: ndjekin një jetë si atë të të parëve 6 Vini re, bijtë e mi, unë dëshi- —Krishti shëlbon ata që pendohen roj që të mbani mend dhe të —Nefi dhe Lehi bëjnë që shumë të zbatoni urdhërimet e Perëndisë; kthehen në besim, burgosen dhe rre- dhe do të dëshiroja që ju t’ia

24a Mosia 1:13. 25a ush Mosbesim. 5 1a Hel. 3:37. b ush Frymë e Shenjtë. b Jakobi 6:5. 2a Mosia 29:25–27. c Mosia 2:37; 26a Alma 46:8; b Alma 10:19. Alma 7:21; 34:36. Hel. 12:3–4. 4a Alma 4:15–20. 455 Helamani 5:7–13 shpallni popullit këto fjalë. Vini do të vijë; po, mbani mend se ai re, unë ju dhashë emrat e apri- vjen për të cshëlbuar dbotën. ndërve tanë të parë, që dolën 10 Dhe mbani mend gjithashtu nga toka e Jeruzalemit; dhe këtë afjalët që Amuleku i tha Zizro- gjë e bëra, që kur ju të kujtoni mit, në qytetin e Amonihës; pasi emrat tuaj, të mund të kujtoni i tha atij se Zoti do të vijë patje- ata; dhe kur t’i kujtoni ata, ju tër për të shëlbuar popullin e mund të kujtoni veprat e tyre; tij, porse ai nuk do të vijë që të dhe kur t’i kujtoni veprat e tyre, shëlbojë ata në mëkatet e tyre, ju mund të dini siç është thënë por, për t’i shëlbuar ata nga dhe gjithashtu shkruar, që ato mëkatet e tyre. qenë të bmira. 11 Dhe se ai ka fuqi, që i është 7 Prandaj, bijtë e mi, unë do të dhënë nga Ati, për t’i shëlbuar doja që ju të bëni atë që është e ata nga mëkatet e tyre për shkak mirë, që të mund të thuhet dhe të pendimit; prandaj ai adërgoi gjithashtu të shkruhet për ju, engjëjt e tij për të shpallur laj- madje ashtu siç u tha dhe u met e kushteve të pendimit, që shkrua për ta. çojnë në fuqinë e Shëlbuesit, në 8 Dhe tani, bijtë e mi, vini re, shpëtimin e shpirtrave të tyre. unë kam edhe diçka tjetër që 12 Dhe tani bijtë e mi, mbani dëshiroj prej jush, dëshirë e cila mend, mbani mend se është mbi është që ju të mos i bëni këto ashkëmbin e Shëlbuesit tonë që gjëra që të lavdëroheni, por që është Krishti, biri i Perëndisë, që të mund t’i bëni këto gjëra për ju duhet të ndërtoni bthemelin të pasur për vete një athesar në tuaj; që kur djalli të çojë erërat e qiell, po, i cili është i përjetshëm tij të fuqishme, po shigjetat e tij dhe nuk do të zhduket; po, që në shtjellë të erës, po, kur i gji- ju të mund të keni atë bdhuratë thë breshëri i tij dhe cfurtuna e të çmueshme të jetës së përjet- tij e fuqishme do të lëshohen shme, që kemi shkak të me- mbi ju, nuk do të ketë fuqi mbi ndojmë se iu dha etërve tanë. ju, që t’ju tërheqë në humnerën 9 O, mbani mend, mbani mend e mjerimit dhe të vuajtjes së bijtë e mi, a fjalët që mbreti pafund, për shkak të shkëmbit Beniamin i foli popullit të tij; mbi të cilin jeni ndërtuar, që po, mbani mend se nuk ka as është një bazë e sigurt, një bazë udhë, as mënyrë tjetër, nëpër- mbi të cilën në qoftë se njerëzit mjet së cilës njeriu mund të ndërtojnë, nuk mund të bien. shpëtojë, vetëm nëpërmjet gja- 13 Dhe ndodhi që këto qenë kut bshlyes të Jezu Krishtit i cili fjalët që Helamani u amësoi të

6a 1 Ne. 1:1, 5. c ush Shëlbej, 12a Mt. 7:24–27; b 2 Ne. 33. shëlbuar (i), shëlbim. DeB 6:34; Mois. 7:53. 8a 3 Ne. 13:19–21. d ush Botë—Njerëz ush Gurthemeli; b DeB 14:7. që nuk u binden Shkëmb. 9a Mosia 2:9. urdhërimeve. b Isa. 28:16; Jakobi 4:16. b Mosia 3:17–18. 10a Alma 11:34. c 3 Ne. 14:25, 27. ush Shlyej, shlyerje. 11a Alma 13:24–25. 13a Mosia 1:4. Helamani 5:14–26 456 bijve; po, ai u mësoi atyre shumë që ishin në tokën e Zarahemlës gjëra që nuk janë të shkruara, si dhe rreth e përqark, që u pagë- edhe shumë gjëra që janë të zuan në pendim dhe u bindën shkruara. mbi të këqijat e traditave të 14 Dhe ata i mbajtën mend etërve të tyre. fjalët e tij; dhe prandaj u nisën, 20 Dhe ndodhi që Nefi dhe duke zbatuar urdhërimet e Lehi vazhduan që andej për të Perëndisë, për t’u mësuar fjalën shkuar në tokën e Nefit. e Perëndisë të gjithë njerëzve të 21 Dhe ndodhi që u morën Nefit, duke filluar në qytetin nga një ushtri Lamanitësh dhe Begati. u hodhën në aburg; po, madje 15 Dhe prej andej në qytetin e në të njëjtin burg në të cilin Gidit; dhe nga qyteti i Gidit në Amoni dhe vëllezërit e tij u ho- qytetin e Mulekut. dhën nga shërbëtorët e Limhit. 16 Dhe madje, nga një qytet 22 Dhe pasi u futën në burg në tjetrin, derisa shkuan mes për shumë ditë pa ushqim, vini gjithë popullit të Nefit, që ishte re, ata shkuan në burg t’i merr- në pjesën jugore të vendit dhe nin që të mund t’i vrisnin. prej andej në tokën e Zarahem- 23 Dhe ndodhi që Nefi dhe lës, mes Lamanitëve. Lehi u rrethuan sikur të ishte 17 Dhe ndodhi që ata predi- prej një azjarri, madje, kaq sa kuan me fuqi të madhe, kaq ata nuk guxuan të vinin duart e sa hutuan shumë prej atyre tyre mbi ta, nga frika se mund akundërshtarëve që kishin ikur të digjeshin. Megjithatë, Nefi nga Nefitët, kaq sa ata u afruan dhe Lehi nuk u dogjën dhe dhe rrëfyen mëkatet e tyre dhe ishin sikur të qëndronin në mes u pagëzuan në pendim, dhe u të zjarrit dhe nuk digjeshin. kthyen menjëherë te Nefitët 24 Dhe kur panë se ishin të për t’u përpjekur të ndreqnin të rrethuar nga një akolonë zjarri, këqijat që ata kishin bërë. por që nuk i digjte, zemrat e 18 Dhe ndodhi që Nefi dhe tyre morën guxim. Lehi predikuan mes Lamanitëve 25 Pasi ata panë se Lamanitët me fuqi dhe autoritet kaq të nuk guxonin të vinin duart mbi madh, pasi iu dha atyre fuqi ta; as nuk guxonin t’u afrohe- dhe autoritet, që të mund të shin, por qëndronin sikur të ki- aflisnin dhe gjithashtu se ç’du- shin mbetur pa gojë, nga çudia. hej të flisnin— 26 Dhe ndodhi që Nefi dhe 19 Prandaj ata folën duke i Lehi shkuan para dhe filluan çuditur shumë Lamanitët dhe t’u flisnin atyre, duke thënë: duke i abindur ata kaq shumë, Mos u frikësoni, pasi vini re, sa pati tetë mijë nga Lamanitët, është Perëndia që po ju tregon

17a Hel. 4:4. 19a ush Kthim, kthyer (i); 24a Eks. 14:24; 18a DeB 100:5–8. Punë misionare. 1 Ne. 1:6; ush Profeci, 21a Mosia 7:6–7; 21:23. DeB 29:12; profetizoj. 23a Eks. 3:2. JS—H 1:16. 457 Helamani 5:27–39 këtë gjë të mrekullueshme me më të shkatërroni shërbëtorët e të cilën ju tregohet se ju nuk mi. Dhe ndodhi që toka u tund mund të vini duart tuaja mbi përsëri dhe muret u drodhën. ne, që të na vrisni. 33 Dhe kështu përsëri, për të 27 Dhe vini re, kur ata thanë tretën herë zëri u dëgjua dhe u këto fjalë, toka u drodh jashtë- tha atyre fjalë të mrekullueshme zakonisht dhe muret e burgut u që nuk mund të thuhen nga drodhën sikur të ishin gati të bi- njeriu; dhe muret u drodhën nin përdhe; por vini re, ato nuk përsëri dhe toka u drodh sikur ranë. Dhe vini re, ata që ndodhe- të ishte gati të çahej copë-copë. shin në burg ishin Lamanitë dhe 34 Dhe ndodhi që Lamanitët Nefitë që ishin kundërshtarë. nuk mund të iknin për shkak të 28 Dhe ndodhi që ata u mbu- resë së errësirës që i mbulonte; luan nga një re aerrësire dhe një po, dhe nuk lëviznin dot nga frikë e tmerrshme erdhi mbi ta. frika që kishte ardhur mbi ta. 29 Dhe ndodhi që atje u dëgjua 35 Tani, kishte një mes tyre, që një azë sikur të ishte prej sipër kishte lindur Nefit, që njëherë resë së errësirës, duke thënë: kishte qenë pjesëtar i kishës së Pendohuni, pendohuni dhe mos Perëndisë, por u shkëput prej kërkoni më të shkatërroni shë- tyre. rbëtorët e mi që i kam dërguar 36 Dhe ndodhi që ai u kthye mes jush për t’ju shpallur lajme dhe vini re, ai pa përmes resë të mira. së errësirës fytyrën e Nefit dhe 30 Dhe ndodhi që kur ata dë- të Lehit; dhe vini re, ato ashkë- gjuan këtë zë dhe vunë re se lqenin jashtëzakonisht, madje nuk ishte një zë bubullime, as si fytyrat e engjëjve. Dhe ai pa nuk ishte zëri i zhurmës së një se ata kishin ngritur sytë e tyre trazire të madhe, por vini re, nga qielli; dhe dukej sikur po ishte një zë i aqetë i një butësie i flisnin ose sikur ngrinin zërat të përsosur, sikur të ishte një e tyre drejt një qenieje që ata pëshpëritje dhe depërtoi deri shihnin. në thellësinë e shpirtit— 37 Dhe ndodhi që ky njeri i 31 Dhe me gjithë butësinë e thirri grumbullit që ata të kthe- zërit, vini re, toka u drodh jash- heshin dhe të shikonin. Dhe vini tëzakonisht dhe muret e bur- re, atyre iu dha fuqi, kështu që gut u drodhën përsëri, sikur të ata u kthyen dhe panë; dhe panë ishin gati të binin përdhe; dhe fytyrën e Nefit dhe të Lehit. vini re, reja e errësirës që i kishte 38 Dhe ata i thanë atij njeriu: errësuar nuk u shpërnda— Vër re, ç’duan të thonë të gjitha 32 Dhe vini re, zëri u dëgjua këto gjëra dhe kush është ai me përsëri, duke thënë: Pendohuni, të cilin këta njerëz flasin? pendohuni, pasi mbretëria e qie- 39 Tani, emri i njeriut ishte llit po afrohet; dhe mos kërkoni Aminadab. Dhe Aminadabi u

28a Eks. 14:20. 30a 1 Mbr. 19:12; 36a Eks. 34:29–35; 29a 3 Ne. 11:3–14. DeB 85:6. Vep. 6:15. Helamani 5:40–52 458 tha atyre: Ata flasin me engjëjt erdhi atyre, po, një zë i kënd- e Perëndisë. shëm, sikur të ishte një pëshpë- 40 Dhe ndodhi që Lamanitët i ritje, duke thënë: thanë atij: aÇ’duhet të bëjmë që 47 aPaqe, paqe qoftë me ju, për kjo re errësire që na mbulon, të shkak të besimit tuaj në Shumë largohet prej nesh? të Dashurin tim që ka qenë që 41 Dhe Aminadabi u tha atyre: nga fillimi i botës. Duhet të apendoheni dhe t’i lu- 48 Dhe tani, kur ata dëgjuan teni zërit, madje derisa të keni këtë gjë, ngritën sytë e tyre për bbesim në Krisht, për të cilin ju të shikuar prej nga vinte zëri; mësua juve nga Alma dhe dhe vini re, ata panë aqiejt të Amuleku dhe Zizromi; dhe kur hapen dhe engjëjt zbritën nga ta bëni këtë gjë, reja e errësirës qielli dhe u shërbyen atyre. që ju mbulon do të largohet 49 Dhe qenë rreth treqind prej jush. shpirtra që i panë dhe i dëgjuan 42 Dhe ndodhi që të gjithë këto gjëra; dhe iu kërkua që të filluan t’i luteshin zërit të atij shkonin dhe të mos çuditeshin, që kishte dridhur tokën; po, ata as të mos dyshonin. iu lutën, derisa reja e errësirës 50 Dhe ndodhi që ata shkuan u zhduk. dhe shërbyen mes popullit, 43 Dhe ndodhi që kur hodhën duke shpallur në të gjitha kra- sytë rreth e rrotull dhe panë se hinat rreth e përqark të gjitha reja e errësirës ishte zhdukur gjërat që kishin dëgjuar dhe dhe nuk i mbulonte më, vini re, parë, kaq sa pjesa më e madhe e panë se ata ishin arrethuar, po, Lamanitëve u bind prej tyre, çdo shpirt, nga një kolonë zjarri. për shkak të provave të mëdha 44 Dhe Nefi dhe Lehi ishin në që ata kishin marrë. mes tyre; po, edhe ata ishin të 51 Dhe të gjithë ata që u abi- rrethuar; po, sikur ishin në mes ndën, lanë armët e tyre të luftës të një zjarri plot flakë, por që dhe gjithashtu urrejtjen e tyre nuk i dëmtonte, as nuk prekte dhe traditën e etërve të tyre. muret e burgut; dhe ishin mbu- 52 Dhe ndodhi që ata u dhanë shur me atë agëzim që është i Nefitëve tokat e zotërimit të tyre. patregueshëm dhe plot lavdi. 45 Dhe vini re, aShpirti i Shenj- të i Perëndisë zbriti nga qielli KAPITULLI 6 dhe hyri në zemrat e tyre dhe ata u mbushën sikur të ishin Lamanitët e drejtë u predikojnë plot zjarr, dhe mund të bthoshin Nefitëve të këqij—Të dy popujt fjalë të mrekullueshme. begatohen gjatë një periudhe paqeje 46 Dhe ndodhi që një zë u dhe bollëku—Luciferi, autori i

40a Vep. 2:37–39. 43a 3 Ne. 17:24; 19:14. Shpirtit. 41a ush Pendohem, 44a ush Gëzim. 47a ush Paqe. pendim. 45a 3 Ne. 9:20; Eth. 12:14. 48a 1 Ne. 1:8. b ush Besim. b ush Dhurata të 51a Alma 31:5. 459 Helamani 6:1–11 mëkatit, trazon zemrat e të ligjve përulur të Perëndisë dhe të dhe hajdutët e Gadiantonit në Qengjit. vrasje dhe në ligësi—Hajdutët 6 Dhe ndodhi që shumë prej marrin në dorë qeverinë e Nefitëve. Lamanitëve shkuan në tokën Rreth 29–23 para K. në veri; dhe gjithashtu Nefi dhe Lehi shkuan në atokën në Dhe ndodhi që kur mbaroi viti veri, që t’i predikonin popullit. i gjashtëdhjetedytë i mbretëri- Dhe kështu mbaroi viti i gjash- mit të gjykatësve, ndodhën të tëdhjetetretë. gjitha këto gjëra dhe Lamanitët, 7 Dhe vini re, pati paqe në të pjesa më e madhe e tyre, u gjithë vendin, kaq sa Nefitët bënë një popull i drejtë, kaq shkuan në çfarëdolloj pjese të sa a drejtësia e tyre ia kaloi vendit që ata donin të shkonin, asaj të Nefitëve, për shkak të qoftë ajo mes Nefitëve ose vendosmërisë së tyre dhe të Lamanitëve. vazhdimësisë së tyre në besim. 8 Dhe ndodhi që gjithashtu 2 Pasi vini re, kishte shumë Lamanitët shkuan kudo që nga Nefitët që ishin bërë të donin, qoftë mes Lamanitëve aashpër dhe të papenduar, dhe ose mes Nefitëve; dhe kështu shumë të ligj, kaq sa hodhën patën shkëmbime të lira me poshtë fjalën e Perëndisë dhe të njëri-tjetrin në blerje dhe shitje gjitha predikimet dhe profecitë dhe fitonin sipas dëshirës së që u bënë mes tyre. tyre. 3 Megjithatë, njerëzit e kishës 9 Dhe ndodhi që ata u bënë u gëzuan shumë për shkak të jashtëzakonisht të pasur, si kthimit në besim të Lamanitëve; Lamanitët ashtu edhe Nefitët po, për shkak të kishës së Perë- dhe patën me shumicë ar dhe ndisë që ishte vendosur mes argjend dhe çfarëdolloj mine- tyre. Dhe ata ashoqëroheshin me ralesh të çmueshme, si në tokën njëri-tjetrin dhe gëzoheshin mes në jug, ashtu edhe në tokën në tyre, dhe patën gëzim të madh. veri. 4 Dhe ndodhi që shumë prej 10 Tani, toka në jug quhej Lehi Lamanitëve erdhën në tokën e dhe toka në veri quhej aMulek, Zarahemlës dhe i shpallën po- sipas birit të Zedekias, pasi pullit të Nefitëve mënyrën sesi Zoti kishte çuar Mulekun në u akthyen në besim dhe i nxitën tokën në veri dhe Lehin në ata në besim dhe pendim. tokën në jug. 5 Po, dhe shumë predikuan 11 Dhe vini re, në të dyja me fuqi dhe autoritet jashtëza- këto toka kishte çdo lloj ari konisht të madh, duke sjellë dhe argjendi dhe mineralesh të shumë prej tyre në thellësitë e çmueshme të çdo tipi; dhe përulësisë, që të jenë pasuesit e kishte gjithashtu punëtorë të

6 1a Hel. 13:1. 4a ush Kthim, kthyer (i). 10a Mosia 25:2–4; 2a Rom. 1:28–32. 6a Alma 63:4–9; Hel. 8:21. 3a ush Shoqërim. Hel. 3:11–12. Helamani 6:12–21 460 aftë që punonin të gjitha llojet e e kësaj bote, që ata nuk ishin metaleve dhe i rafinonin; dhe nxitur në zemërim, në luftëra, kështu u bënë të pasur. as në gjakderdhje; prandaj ata 12 Ata rritnin grurë me shu- filluan të vendosnin zemrat e micë, si në veri, ashtu edhe në tyre mbi pasuritë e tyre; po, jug; dhe ata lulëzuan jashtëza- filluan të kërkonin fitime që të konisht shumë, si në veri, ashtu ngriheshin njëri përmbi tjetrin; edhe në jug. Dhe u shtuan dhe prandaj filluan të bënin vrasje u bënë jashtëzakonisht të fuqi- të afshehta dhe të vidhnin dhe shëm në tokë. Dhe ata rritën të plaçkitnin, që të mund të shumë tufa dhe kope, po, shumë kishin fitime. kafshë të majme. 18 Dhe tani, vini re, ata vrasës 13 Vini re, gratë e tyre puno- dhe plaçkitës ishin një bandë e nin dhe tirrnin dhe bënin të formuar nga Kishkumeni dhe gjitha llojet e copërave dhe aGadiantoni. Dhe tani ndodhi pëlhurave të punuara hollë, që kishte shumë, madje mes për të mbuluar lakuriqësinë e Nefitëve, nga banda e Gadian- tyre. Dhe kështu kaloi në paqe tonit. Por, vini re, ata ishin viti i gjashtëdhjetekatërt. më të shumtë mes pjesës më të 14 Dhe, në vitin e gjashtëdhje- ligë të Lamanitëve. Dhe ata tepestë, ata patën gëzim të quheshin hajdutët dhe vrasësit madh dhe paqe, po, shumë pre- e Gadiantonit. dikime dhe shumë profeci në 19 Dhe qenë ata që vranë lidhje me atë që do të vinte. kryegjykatësin Cezoram dhe të Dhe kështu kaloi viti i gjashtë- birin, ndërsa ishin në fronin e dhjetepestë. gjykimit; dhe vini re, ata nuk u 15 Dhe ndodhi që në vitin e gjetën. gjashtëdhjetegjashtë të mbretë- 20 Dhe tani ndodhi që, kur rimit të gjykatësve, vini re, Lamanitët zbuluan se kishte aCezorami u vra nga një dorë e hajdutë mes tyre u erdhi shumë panjohur, ndërsa ishte ulur në keq; dhe përdorën çdo mjet që fronin e gjykimit. Dhe ndodhi kishin në dorë për t’i shkatë- qëpoatëvit,ibiriiciliqe rruar nga faqja e dheut. caktuar nga populli në vendin 21 Por vini re, Satani ua trazoi e tij, u vra gjithashtu. Dhe zemrat pjesës më të madhe të kështu mbaroi viti i gjashtë- Nefitëve, kaq sa, ata u bashku- dhjetegjashtë. an me ato banda hajdutësh dhe 16 Dhe në fillim të vitit hynë në besëlidhjet dhe beti- të gjashtëdhjeteshtatë njerëzit met e tyre se do të mbronin filluan të bëheshin përsëri jash- dhe do të ruanin njëri-tjetrin në tëzakonisht të ligj. çfarëdo rrethane të vështirë që 17 Pasi vini re, Zoti i kishte be- të gjendeshin, kështu që ata kuar për kaq kohë me pasuritë nuk do të pësonin gjë për vrasjet

15a Hel. 5:1. 17a 3 Ne. 9:9. 18a Hel. 2:4, 12–13. 461 Helamani 6:22–30 e tyre dhe plaçkitjet e tyre, dhe por vini re, ato u futën në zemër vjedhjet e tyre. të Gadiantonit nga e bnjëjta 22 Dhe ndodhi që ata kishin qenie që bindi prindërit tanë shenjat e tyre, po, shenjat e tyre të parë që të hanin nga fruti i të afshehta dhe fjalët e tyre të ndaluar— fshehta; dhe kjo që ata të dallo- 27 Po, po ajo qenie që bëri nin një vëlla që kishte hyrë në komplot me aKainin se po të besëlidhje, se çfarëdo të lige të vriste ai të vëllanë Abelin, nuk bënte një vëlla, të mos dëmto- do të dihej nga bota. Dhe ai bëri hej nga vëllai i tij, as prej atyre komplot me Kainin dhe me që bënin pjesë në bandën e tij pasuesit e tij që nga ajo kohë dhe që kishin hyrë në besëlidh- e tutje. jen e tij. 28 Dhe është gjithashtu po ajo 23 Dhe kështu, ata mund të qenie që ua futi në zemër nje- vrisnin dhe të plaçkitnin dhe të rëzve, që të andërtonin një kullë vidhnin, dhe të bënin lavirësi mjaft të lartë që ata të arrinin në dhe të gjitha llojet e ligësisë, në qiell. Dhe qe po ajo qenie që kundërshtim me ligjet e vendit udhëhoqi njerëzit që erdhën të tyre dhe gjithashtu me ligjet nga ajo kullë në këtë vend; të e Perëndisë së tyre. cilët përhapën punët e errësirës 24 Dhe kushdo prej tyre, që dhe neveritë mbi gjithë faqen e bënte pjesë në bandën e tyre, tokës, derisa i tërhoqi njerëzit po t’i tregonte botës aligësitë e në një bshkatërrim të plotë dhe tyre dhe neveritë e tyre, duhej në një ferr të përjetshëm. të gjykohej, jo sipas ligjeve të 29 Po, është po ajo qenie që vendit të tyre, por sipas ligjeve i shtiu në zemër aGadiantonit, të ligësisë së tyre, që ishin bërë që të vazhdonte akoma punën nga Gadiantoni dhe nga Kish- e errësirës dhe vrasjes së fsheh- kumeni. të; dhe këtë gjë ai e ka bërë 25 Tani vini re, janë pikërisht që nga fillimi i njeriut deri në këto abetime dhe besëlidhje të kohën e sotme. fshehta, që Alma i dha urdhër 30 Dhe vini re, ai është aautori të birit, që të mos ia njoftonte i të gjitha mëkateve. Dhe vini botës nga frika se ato mund të re, ai vazhdon punët e tij të bëheshin një mjet për ta çuar errësirës dhe vrasjes së fshehtë popullin në shkatërrim. dhe i kalon komplotet e tyre 26 Tani vini re, ato betime dhe betimet e tyre dhe besë- dhe besëlidhje të afshehta nuk lidhjet e tyre, dhe planet e tyre erdhën te Gadiantoni nga ana- të ligësisë së tmerrshme nga let që iu dorëzuan Helamanit; brezi në brez, sipas mundësisë,

22a ush Lidhje të b 3 Ne. 6:28; b Eth. 8:9, 15–25. fshehta. Mois. 4:6–12. 29a Hel. 2:4–13. 24a ush Lig (i), ligësi. 27a Mois. 5:18–33. 30a Alma 5:39–42; 25a Alma 37:27–32. 28a Zan. 11:1–4; Moro. 7:12, 17; 26a Mois. 5:29, 49–52. Eth. 1:3. Mois. 4:4. Helamani 6:31–41 462 që të vërë nën kontroll zemrat nitët Shpirtin e tij, për shkak të e fëmijëve të njerëzve. lehtësisë dhe të vullnetit të tyre 31 Dhe tani vini re, ai kishte për të besuar në fjalët e tij. fuqi të madhe mbi zemrat e 37 Dhe ndodhi që Lamanitët Nefitëve; po, kaq sa ata u bënë ndoqën që të zhduknin bandën jashtëzakonisht të ligj; po, pjesa e hajdutëve të Gadiantonit; dhe më e madhe e tyre ishin larguar predikuan fjalën e Perëndisë nga udha e drejtësisë dhe ashke- mes pjesës më të ligë të tyre, lën me këmbët e tyre urdhëri- kaq sa kjo bandë hajdutësh met e Perëndisë dhe u kthyen u shkatërrua krejtësisht mes në udhët e veta, dhe ndërtuan Lamanitëve. për vete idhuj me arin e tyre 38 Dhe ndodhi nga ana tjetër dhe me argjendin e tyre. që Nefitët i inkurajuan dhe i 32 Dhe ndodhi që të gjitha këto përkrahën, duke filluar nga paudhësi erdhën tek ata në pjesa më e ligë e tyre, derisa u hapësirën e ajo shumë viteve, përhapën në të gjithë tokën e kaq sa pjesa më e madhe e tyre Nefitëve dhe kishin joshur pje- u erdhi në vitin e gjashtëdhjete- sën më të madhe të të drejtëve, shtatë të mbretërimit të gjyka- derisa ata arritën t’i besonin tësve mbi popullin e Nefit. veprat e tyre dhe të merrnin 33 Dhe ata u rritën gjithashtu nga plaçkitjet e tyre dhe të në paudhësitë e tyre në vitin e bashkoheshin me ta në vrasjet gjashtëdhjetetetë, me keqardhje dhe në lidhjet e tyre të fshehta. të madhe dhe ankime nga të 39 Dhe kështu ata mundën të drejtët. merrnin tërë drejtimin e qeve- 34 Dhe kështu, ne shohim se risë, kaq sa shkelën nën këmbë Nefitët filluan të binin në mos- dhe qëlluan dhe çorën, dhe u besim dhe të rriteshin në ligësi kthyen shpinat e tyre të avarfër- dhe neveri, ndërsa Lamanitët ve dhe të urtëve dhe pasuesve filluan të rriteshin jashtëzako- të përulur të Perëndisë. nisht shumë në njohurinë e 40 Dhe kështu, ne shohim se Perëndisë së tyre; po, ata filluan ata ishin në një gjendje të të zbatonin statutet dhe ur- tmerrshme, agati për një shka- dhërimet e tij dhe të ecnin me tërrim të përhershëm. vërtetësi dhe drejtësi para tij. 41 Dhe ndodhi që kështu 35 Dhe kështu ne shohim mbaroi viti i gjashtëdhjetetetë i se Shpirti i Zotit filloi të alargo- mbretërimit të gjykatësve mbi hej nga Nefitët, për shkak të popullin e Nefit. ligësisë dhe të ngurtësimit të zemrave të tyre. 36 Dhe kështu, ne shohim se Profecia e Nefit, të birit të Zoti filloi të derdhte mbi Lama- Helamanit—Perëndia kërcë-

31a 1 Ne. 19:7. DeB 121:37. DeB 56:16. 32a Alma 46:8. 39a Psa. 109:16; 40a Hel. 5:2; 11:37; 35a Mosia 2:36; Alma 5:54–56; DeB 18:6. 463 Helamani 7:1–9 non popullin e Nefit se do t’i vendit, duke lënë mënjanë ur- vizitojë në zemërimin e tij për dhërimet e Perëndisë, pa qenë shkatërrimin e plotë të tyre, fare të drejtë para tij, duke mos në qoftë se nuk pendohen për zbatuar drejtësi mes fëmijëve ligësinë e tyre. Perëndia godet të njerëzve; popullin e Nefit me sëmundje; 5 Duke dënuar të drejtët për ata pendohen dhe kthehen tek ai. shkak të drejtësisë së tyre; duke Samueli, një Lamanit, profetizon lënë fajtorët dhe të ligjtë pa i mes Nefitëve. dënuar, për shkak të parave të tyre; dhe për më tepër të Përfshin kapitujt 7 deri në 16, qëndronin në detyrë në krye duke përfshirë edhe të fundit. të qeverisë, të sundonin dhe të vepronin sipas vullneteve të KAPITULLI 7 tyre, që ata të mund të merrnin fitime dhe madhështi nga abota Nefi nuk pranohet në veri dhe dhe, për më tepër, kështu që të kthehet në Zarahemla—Ai lutet mund të shkelnin më me lehtë- nga kulla e oborrit të tij dhe atëherë si kurorën dhe të vidhnin dhe i bën thirrje popullit të pendohet ose të vrisnin, dhe të bënin sipas të mbarojë. Rreth 23–21 para K. vullneteve të tyre— 6 Tani, kjo paudhësi e madhe Vini re, tani ndodhi në vitin erdhi mbi Nefitët, në hapësirën e gjashtëdhjetenëntë të mbre- e jo shumë viteve; dhe kur Nefi tërimit të gjykatësve mbi popu- e pa atë, zemra iu enjt në gjoks llin e Nefitëve, që Nefi, biri i nga keqardhja; dhe thirri në Helamanit, u akthye në tokën e agoninë e shpirtit të tij: Zarahemlës nga toka në veri. 7 Oh, sikur të kisha patur ditët 2 Pasi ai kishte vajtur aty mes e mia në ditët kur ati im, Nefi, njerëzve që ishin në tokën në doli së pari nga toka e Jeruzale- veri dhe u predikoi atyre fjalën mit, kështu që të gëzohesha me e Perëndisë dhe u profetizoi të në tokën e premtuar; atëherë shumë gjëra atyre; njerëzit e tij luteshin me lehtësi, 3 Dhe ata i hodhën poshtë të ishin të vendosur të zbatonin gjitha fjalët e tij, kaq sa ai nuk urdhërimet e Perëndisë dhe mund të rrinte më mes tyre, ishin të ngadalshëm që të shty- prandaj u kthye përsëri në heshin të bënin paudhësi dhe vendlindjen e tij. të shpejtë të dëgjonin fjalët e 4 Dhe duke parë popullin Zotit— në një gjendje kaq të tmerr- 8 Po, nëse ditët e mia do të shme ligësie dhe ata hajdutët kishin qenë në ato ditë, atëherë e Gadiantonit duke mbushur shpirti im do të ishte gëzuar në fronet e gjykimit—pasi morën drejtësinë e vëllezërve të mi. pushtetin dhe autoritetin e 9 Por vini re, është caktuar

7 1a Hel. 6:6. 5a Mt. 13:22; 16:26. Helamani 7:10–22 464 që këto të jenë ditët e mia dhe dhe keni nevojë të madhe të që shpirti im të mbushet me çuditeni; po, duhet të çuditeni pikëllim për shkak të ligësisë së sepse jeni nënshtruar, aq sa vëllezërve të mi. djalli të ketë kontroll kaq të 10 Dhe vini re, tani ndodhi që madh mbi zemrat tuaja. ai ishte në një kullë e cila gjendej 16 Po, si është e mundur që iu në oborrin e Nefit, që ishte pra- dorëzuat lajkave të atij që po në udhës kryesore që të çonte kërkon t’i hedhë shpirtrat tuaj në tregun kryesor që gjendej në në mjerim të përjetshëm dhe në qytetin e Zarahemlës; prandaj, vuajtje të pafund? Nefi qe përkulur në atë kullë 17 O, pendohuni, pendohuni! që ishte në oborrin e tij, kullë e aPërse doni të vdisni? Kthehuni, cila ishte edhe pranë portës së kthehuni te Zoti, Perëndia juaj. oborrit, nëpërmjet së cilës dilej Përse ju ka braktisur ai? në udhën kryesore. 18 Kjo është, sepse ju keni 11 Dhe ndodhi që disa njerëz ngurtësuar zemrat tuaja; po, po kalonin aty pranë dhe panë nuk doni të dëgjoni zërin e Nefin në kullë, ndërsa po i der- abariut të mirë; po, ju e keni dhte shpirtin e tij Perëndisë; bprovokuar atë që të zemërohet dhe ata vrapuan t’u tregonin të kundër jush. tjerëve ç’kishin parë dhe njerë- 19 Dhe vini re, në vend që t’ju zit erdhën së bashku në turma, a mbledhë, nëse nuk do të që të mund të dinin shkakun e pendoheni, vini re, ai do t’ju një zije kaq të madhe për ligësi- shpërndajë që të bëheni mish në e njerëzve. për qentë dhe për bishat e egra. 12 Dhe tani, kur Nefi u ngrit, 20 O, si mund ta keni harruar pa turmën e njerëzve që ishin Perëndinë tuaj pikërisht në atë mbledhur tok së bashku. ditë që ju shpëtoi? 13 Dhe ndodhi që hapi gojën 21 Por vini re, është për të bërë dhe u tha atyre: Vini re, apërse fitim, për t’u lavdëruar nga nje- jeni mbledhur së bashku? Që rëzit, po, kështu që ju të mund unë t’ju tregoj për paudhësitë të keni ar dhe argjend. Dhe tuaja? zemrat tuaja i keni vënë mbi 14 Po, sepse u ngjita në kullën pasuritë dhe mbi gjërat e kota time, që t’i derdh shpirtin Perë- të kësaj abote, për të cilat ju ndisë tim, për shkak të pikëlli- vrisni dhe plaçkitni dhe vidhni, mit të madh të zemrës sime, që dhe jepni dëshmi të b rreme vjen nga paudhësitë tuaja! kundër fqinjit tuaj, dhe bëni të 15 Dhe për shkak të pikëllimit gjitha llojet e paudhësisë. dhe të vajtimit tim ju u mblo- 22 Dhe për këtë shkak mjerimi dhët tok dhe po çuditeni; po, do të bjerë mbi ju, veçse në qoftë

13a Mt. 3:5–8. Alma 5:38–41, 57–60. 19a 3 Ne. 10:4–7. 17a Eze. 18:23, 31–32. ush Bari i Mirë. 21a ush Qenie i botës. 18a Eze. 34:12; b Jakobi 1:8; b Eks. 20:16; Gjo. 10:14–16; Alma 12:36–37. Mt. 15:19–20. 465 Helamani 7:23–8:3 se pendoheni. Pasi, në qoftë 27 Po, mjerë ju, për shkak të se nuk pendoheni, vini re, ky ligësisë dhe neverive tuaja! qytet i madh dhe të gjitha ato 28 Dhe në qoftë se nuk pe- qytete të mëdha që janë rreth ndoheni, ju do të mbaroni; po, e përqark, që janë në tokën e madje tokat tuaja do t’ju merren zotërimit tonë, do t’ju merren dhe ju do të shkatërroheni nga kështu që ju të mos keni vend faqja e dheut. në to; pasi vini re, Zoti nuk 29 Vini re, tani unë nuk po ju do t’ju japë afuqi, sikurse ka them nga vetja ime se këto gjëra bërë deri tani, që të përballoni do të ndodhin, pasi këto gjëra armiqtë tuaj. nuk i adi nga vetja ime; por vini 23 Pasi vini re, kështu thotë re, unë e di se këto gjëra janë Zoti: Unë nuk do t’u tregoj të të vërteta, sepse Zoti Perëndi ligjve fuqinë time, njërit më m’i ka bërë të njohura, prandaj shumë se tjetrit, nëse ata nuk unë po dëshmoj se ato do të pendohen për mëkatet e tyre ndodhin. dhe nuk dëgjojnë fjalët e mia. Prandaj tani dua që ju të vini re, KAPITULLI 8 vëllezërit e mi se do të jetë amë mirë për Lamanitët, sesa për ju, Gjykatësit e korruptuar përpiqen nëse nuk pendoheni. të nxitin popullin kundër Nefit— 24 Pasi vini re, ata janë më të Abrahami, Moisiu, Zenosi, Zeno- drejtë se ju, pasi ata nuk kanë ku, Eziasi, Isaia, Jeremia, Lehi mëkatuar kundër asaj njohurie dhe Nefi, të gjithë, dëshmuan për të madhe që ju keni marrë; Krishtin—Nëpërmjet frymëzimit, prandaj Zoti do të jetë i mëshir- Nefi njofton vrasjen e kryegjyka- shëm me ta; po, ai do të azgjasë tësit. Rreth 23–21 para K. ditët e tyre dhe do të shtojë farën e tyre, madje edhe pasi ju Dhe tani ndodhi që pasi Nefi të jeni bshkatërruar krejtësisht, tha këto fjalë, vini re, aty kishte nëse nuk pendoheni. njerëz që ishin gjykatës që bënin 25 Po, mjerë ju, për atë neveri pjesë edhe në bandën e fshehtë të madhe që ka ardhur mes të Gadiantonit dhe u zemëruan, jush; dhe ju jeni bashkuar me dhe thirrën me zë të lartë ku- të, po, me atë bandë të afshehtë ndër tij, duke i thënë popullit: që u krijua nga Gadiantoni! Përse nuk e kapni këtë njeri 26 Po, amjerë ju, për atë krye- dhe ta sillni këtu, që të dënohet lartësi që keni lejuar të hyjë në sipas krimit që ka bërë? zemrat tuaja, që ju ka ngritur 2 Përse e shikoni këtë njeri përtej asaj që është e mirë, për dhe e dëgjoni atë të shajë këtë shkak të bpasurive tuaja jashtë- popull dhe ligjin tonë? zakonisht të mëdha! 3 Pasi vini re, Nefi u kishte

22a Mosia 7:29. DeB 5:33. 26a Isa. 5:8–25. 23a Hel. 15:11–15. b Alma 9:19. b Jakobi 2:13. 24a Alma 9:16; 25a Hel. 3:23. 29a Alma 5:45–46. Helamani 8:4–13 466 folur atyre në lidhje me korru- paudhësitë tona. Dhe vini re, ptimin e ligjit të tyre; po, shu- ato janë të shumta dhe ashtu më gjëra tha Nefi që nuk mund si ai i adi paudhësitë tona, di të shkruhen; dhe ai nuk tha as- gjithashtu të gjitha gjërat që do gjë që të ishte në kundërshtim të na ndodhin; me urdhërimet e Perëndisë. 9 Po, dhe vini re, po të mos 4 Dhe ata gjykatës ishin zemë- ishte profet, ai nuk do të kishte ruar me të, pasi ai u afoli haptas dëshmuar në lidhje me këto në lidhje me punët e tyre të gjëra. fshehta të errësirës; megjithatë 10 Dhe ndodhi që ata njerëz ata nuk guxonin të vinin duart që u përpoqën të shkatërronin e tyre mbi të, pasi kishin frikë Nefin, qenë të detyruar nga nga njerëzit se mund të thërris- frika, të mos vinin dorë mbi nin me zë të lartë kundër tyre. të; prandaj, duke parë se fitoi 5 Prandaj ata i thirrën popu- pëlqim në sytë e disave, ai filloi llit, duke thënë: Përse duroni që t’u fliste përsëri atyre, kaq sa ky njeri të thotë fjalë të rënda pjesa e mbetur u frikësua. kundër nesh? Pasi vini re, ai e 11 Prandaj, ai qe i detyruar t’u dënon të gjithë këtë popull, fliste më shumë, duke thënë: madje deri në shkatërrim; po, Vini re, vëllezërit e mi, a nuk dhe gjithashtu, që këto qytetet keni lexuar se Perëndia i dha tona të mëdha do të na merren, fuqi një njeriu, madje Moisiut, që ne të mos kemi vend në to. që të godiste ujërat e aDetit të 6 Dhe tani ne e dimë se kjo Kuq dhe ato u hapën sa andej është e pamundur, pasi vini re, këtej, kaq sa Izraelitët që ishin ne jemi të fuqishëm dhe qytetet etërit tanë, kaluan nëpër tokë të tona janë të mëdha, prandaj thatë dhe ujërat u mbyllën mbi armiqtë tanë nuk mund të kenë ushtritë e Egjiptianëve dhe i fuqi mbi ne. përpinë ata? 7 Dhe ndodhi që kështu e nxi- 12 Dhe tani vini re, në qoftë se tën popullin në zemërim kundër Perëndia i dha këtij njeriu fuqi Nefit dhe shkaktuan grindje të tillë, atëherë përse ju duhet të mes tyre; pasi qenë disa që thi- dyshoni mes jush dhe të thoni rrën: Lëreni këtë njeri të qetë, se ai nuk më ka dhënë mua pasi është njeri i mirë dhe se ato fuqi, që të mund të di në lidhje gjëra që ai thotë, do të ndodhin me gjykimet që do të bien mbi me siguri, në qoftë se nuk ju, në qoftë se nuk pendoheni? pendohemi. 13 Por, vini re, ju jo vetëm mo- 8 Po, vini re, të gjitha gjykimet honi fjalët e mia, por ju mohoni që na ka dëshmuar do të bien edhe të gjitha fjalët që janë folur mbi ne; pasi ne e dimë se ai nga etërit tanë, si dhe fjalët që u ka dëshmuar të vërtetën për folën nga ky njeri, Moisiu, të

8 4a 1 Ne. 16:2–3. 1 Ne. 17:26; Mois. 1:25. 8a Hel. 7:29. Mosia 7:19; 11a Eks. 14:16; DeB 8:2–3; 467 Helamani 8:14–22 cilit iu dha kaq shumë fuqi, po, 19 Dhe tani do të doja që ju të fjalët që ai foli në lidhje me dini se që nga ditët e Abrahamit ardhjen e Mesias. ka pasur shumë profetë që i 14 Po, a nuk dëshmoi ai se do të kanë dëshmuar këto gjëra; po, vinte Biri i Perëndisë? Dhe ashtu vini re profeti aZenos dëshmoi si angriti lart gjarprin prej bronzi me guxim dhe për këtë ai u vra. në vendin e shkretë, po ashtu 20 Dhe vini re, gjithashtu do të ngrihet ai që do të vijë. aZenoku dhe gjithashtu Eziasi 15 Dhe sikurse të gjithë ata që dhe gjithashtu b Isaia, dhe do të shikonin atë gjarpër do të cJeremia (Jeremia është i njëjti ajetonin, ashtu madje të gjithë profet që dëshmoi për shkatë- ata që do ta shikojnë në Birin e rrimin e dJeruzalemit) dhe tani Perëndisë me besim, me shpirt ne e dimë se Jeruzalemi u shka- të penduar, do të mund të tërrua sipas fjalëve të Jeremias. bjetojnë madje gjithashtu në atë O, atëherë, pse të mos vijë jetë që është e përjetshme. gjithashtu Biri i Perëndisë sipas 16 Dhe tani vini re, Moisiu profecisë së tij? nuk qe i vetmi që dëshmoi mbi 21 Dhe tani, a e vini ju në këto gjëra, por gjithashtu të dyshim se aJeruzalemi u shkatë- agjithë profetët e shenjtë, që rrua? A do të thoshit se të bbijtë nga ditët e tij dhe deri në ditët e Zedekias nuk u vranë të gjithë e Abrahamit. me përjashtim të cMulekut? Po, 17 Po, dhe vini re, aAbrahami dhe nuk e shihni se fara e Zede- parashikoi ardhjen e tij dhe u kias është me ne dhe se u dëbua mbush me kënaqësi dhe gëzoi. nga toka e Jeruzalemit? Por 18 Po, dhe vini re, unë ju them vini re, kjo nuk është e gjitha— juve se Abrahami jo vetëm që 22 Ati ynë, Lehi, u dëbua nga dinte mbi këto gjëra, por pati Jeruzalemi, sepse dëshmoi për ashumë para ditëve të Abraha- këto gjëra. Edhe Nefi dëshmoi mit që u thirrën me burdhër për këto gjëra dhe pothuajse të të Perëndisë; po, madje sipas gjithë etërit tanë, madje gjer në urdhrit të Birit të tij; dhe kjo kohën e sotme; po, ata kanë dë- që t’i tregohej popullit, shumë shmuar për aardhjen e Krishtit mijëra vjet para ardhjes së tij, dhe e pritnin atë; dhe janë se shëlbimi do të vinte mbi ta. gëzuar për ditën që do të vijë.

14a Num. 21:6–9; Gjo. 8:56. c 1 Ne. 5:13; 7:14. 2 Ne. 25:20; 18a Alma 13:19; d Jer. 26:18; 1 Ne. 1:4. Alma 33:19–22. DeB 84:6–16; 136:37. 21a 2 Ne. 6:8; ush Jezu Krisht— b ush Priftëri Omni 1:15. Tipet ose simbolet e Melkizedeke. b 2 Mbr. 25:7; Krishtit. 19a Alma 34:7. Jer. 39:6; 52:10. 15a 1 Ne. 17:41; 20a 1 Ne. 19:10; c Eze. 17:22–23; Alma 37:45–47; 3 Ne. 10:15–16. Hel. 6:10. 3 Ne. 15:9. ush Shkrime të 22a ush Jezu Krisht— b Gjo. 11:25. shenjta—Shkrime të Profecitë rreth 16a Jakobi 4:4–5; 7:11. shenjta të humbura. lindjes dhe vdekjes 17a Zan. 22:8–14; b Isa. 53. së Jezu Krishtit. Helamani 8:23–9:3 468 23 Dhe vini re, ai është Perë- tij i cili kërkon të ulet në fronin ndi dhe është me ta; dhe ai iu e gjykimit. shfaq atyre dhe i shëlboi ata; 28 Dhe vini re, që të dy bëjnë dhe ata i dhanë atij lavdi, për pjesë në bandën tuaj të fshehtë, shkak të asaj që do të vijë. akrijuesi i së cilës është Gadian- 24 Dhe tani, duke parë se ju i toni dhe ai i ligu i cili kërkon të dini këto gjëra dhe nuk mund shkatërrojë shpirtrat e njerëzve. t’i mohoni ato, veçse në qoftë se gënjeni, prandaj në këtë ju keni KAPITULLI 9 mëkatuar, pasi ju i keni hedhur poshtë të gjitha këto gjëra, me Lajmëtarët e gjejnë kryegjykatësin gjithë provat e shumta që keni të vdekur në fronin e gjykimit— marrë; po, madje ju keni marrë Ata burgosen dhe lirohen më vonë të agjitha gjërat, qoftë gjërat në —Nëpërmjet frymëzimit Nefi ide- qiell dhe të gjitha gjërat që janë ntifikon Seantumin si vrasës— në tokë, si dëshmi se ato janë të Nefi pranohet prej disave si profet. vërteta. Rreth 23–21 para K. 25 Por vini re, ju keni hedhur poshtë të vërtetën dhe jeni Vini re, tani ndodhi që kur arebeluar kundër Perëndisë suaj Nefi tha këto fjalë, disa njerëz të shenjtë; dhe madje në këtë që ishin mes tyre vrapuan për çast, në vend që të depozitoni te froni i gjykimit; po, madje për vete bthesare në qiell, ku qenë pesë që shkuan dhe thanë asgjë nuk korruptohet dhe ku mes tyre, ndërsa po shkonin: nuk mund të shkojë asgjë që 2 Vini re, tani do të dimë me nuk është e pastër, ju jeni duke siguri nëse ky njeri është një grumbulluar për vete zemërim profet dhe se Perëndia e ka për ditën e cgjykimit. urdhëruar të profetizojë të tilla 26 Po, madje në këtë çast gjëra të mrekullueshme mes ju jeni gati për shkatërrim të nesh. Vini re, ne nuk besojmë përhershëm, për shkak të vras- se ai i ka thënë, po, nuk besojmë jeve tuaja dhe alavirësisë dhe se ai është profet; megjithatë, ligësisë suaj; po, dhe në qoftë se në qoftë se kjo gjë që ai tha në nuk pendoheni, ai do t’ju vijë lidhje me kryegjykatësin është e së shpejti. vërtetë, se ai ka vdekur, atëherë 27 Po, vini re, tani madje e keni ne do të besojmë se fjalët e tjera në dyert tuaja; po, shkoni në që ai ka thënë, janë të vërteta. fronin e gjykimit dhe kërkoni; 3 Dhe ndodhi që ata vrapuan dhe vini re, gjykatësi juaj është me tërë fuqinë dhe arritën në vrarë dhe ashtrihet në gjakun e fronin e gjykimit; dhe vini re, tij; dhe është vrarë bnga vëllai i kryegjykatësi kishte rënë përdhe

24a Alma 30:44; 3 Ne. 13:19–21. 27a Hel. 9:3, 15. Mois. 6:63. c DeB 10:20–23; b Hel. 9:6, 26–38. 25a Mosia 2:36–38; 3:12. 121:23–25. 28a Hel. 6:26–30. b Hel. 5:8; 26a ush Lavirësi. 469 Helamani 9:4–16 dhe ishte i ashtrirë në gjakun në varrimin e kryegjykatësit të e tij. madh që u vra. 4 Dhe tani vini re, kur ata e 11 Dhe kështu, gjithashtu ata panë këtë u çuditën shumë, kaq gjykatës që qenë në oborrin e sa ranë përdhe; pasi nuk u Nefit dhe dëgjuan fjalët e tij, u kishin besuar fjalëve që kishte mblodhën tok në varrim. thënë Nefi në lidhje me krye- 12 Dhe ndodhi që ata pyetën gjykatësin. në popull, duke thënë: Ku janë 5Portaniqëataepanë,e ata të pestë që u dërguan për të besuan dhe i mbuloi frika që të hetuar në lidhje me kryegjyka- gjitha gjykimet që kishte thënë tësin, nëse ai kishte vdekur? Nefi do të binin mbi popullin; Dhe ata u përgjigjën dhe thanë: prandaj u drodhën dhe ranë Sa për ata të pestë që ju thoni se përdhe. i keni dërguar, ne nuk dimë gjë; 6 Tani, menjëherë, sapo gjyka- por ka pesë që janë vrasësit të tësi u vra—ai qe goditur me cilët i kemi futur në burg. thikë nga vëllai i tij që kishte 13 Dhe ndodhi që gjykatësit ardhur i maskuar dhe pastaj dëshiruan që ata të silleshin; iku, dhe shërbëtorët vrapuan dhe u sollën dhe vini re, ata dhe i thanë popullit duke thirrur qenë ata të pestë që qenë dër- mes tyre mbi vrasjen; guar; dhe vini re, gjykatësit i 7 Dhe vini re, populli u mblodh pyetën që të dinin në lidhje tok në vendin e fronit të gjykime çështjen dhe ata u treguan mit—dhe vini re, për çudinë e atyre gjithçka që kishin bërë, tyre, ata panë ata pesë burrat duke thënë: që kishin rënë përdhe. 14 Ne vrapuam dhe arritëm te 8 Dhe tani vini re, njerëzit nuk froni i gjykimit, dhe kur pamë të dinin gjë në lidhje me turmën gjitha gjërat, madje, sikurse Nefi që ishte mbledhur tek aoborri kishte dëshmuar, ne u çuditëm i Nefit, prandaj ata thanë mes kaq sa ramë përdhe dhe kur tyre: Këta njerëz janë ata që erdhëm në vete nga çudia jonë, vranë gjykatësin dhe Perëndia vini re, ata na futën në burg. i goditi që të mos mund të iknin 15 Tani, sa për vrasjen e këtij prej nesh. njeriu, ne nuk dimë se kush e 9 Dhe ndodhi që ata i kapën bëri; dhe vetëm kaq dimë; ne dhe i lidhën dhe i futën në burg. vrapuam dhe erdhëm, sipas dë- Dhe kudo u dërgua një shpallje shirës suaj dhe vini re, ai kishte që gjykatësi ishte vrarë dhe se vdekur, sipas fjalëve të Nefit. vrasësit ishin zënë dhe ishin 16 Dhe tani ndodhi që gjyka- futur në burg. tësit ia shpjeguan çështjen po- 10 Dhe ndodhi që të nesërmen pullit dhe thirrën kundër Nefit populli u mblodh së bashku, duke thënë: Vini re, ne e dimë për të vajtuar dhe aagjëruar se ky Nefi duhet të jetë marrë

9 3a Hel. 8:27. 8a Hel. 7:10. 10a ush Agjëroj, agjërim. Helamani 9:17–30 470 vesh me ndonjë njeri, që të shkak të shkatërrimit të madh vriste gjykatësin dhe pastaj që tani po ju pret, në qoftë se të mund të na deklaronte, që të nuk pendoheni. mund të na bënte të ndërrojmë 23 Vini re, ju thoni se unë jam besim dhe të kthehemi në fenë e marrë vesh me një njeri që ai të tij, që të mund ta ngrejë veten e vriste Sizoramin, kryegjykatë- të bëhet njeri i madh, i zgjedhur sin tonë. Por vini re, unë po ju nga Perëndia dhe një profet. them juve se këtë e bëni, sepse 17 Dhe tani vini re, ne do ta unë ju kam dëshmuar që ju nxjerrim në shesh këtë njeri mund të dini në lidhje me këtë dhe ai do të rrëfejë fajin e tij dhe gjë; po, madje, si dëshmi për të na bëjë të ditur vrasësin e ju që unë dija për ligësinë dhe vërtetë të këtij gjykatësi. neveritë që janë mes jush. 18 Dhe ndodhi që të pestë u 24 Dhe sepse unë e bëra këtë, liruan ditën e varrimit. Por, ata ju thoni se jam marrë vesh me qortuan ashpër gjykatësit për një njeri, që ai ta bëjë këtë gjë; fjalët që thanë kundër Nefit po, për shkak se ju tregova këtë dhe u kapën me fjalë me ta një shenjë, ju jeni zemëruar me nga një, kaq sa i hutuan ata. mua dhe kërkoni të shkatërroni 19 Megjithatë, ata bënë që jetën time. Nefi të merrej dhe të lidhej, dhe 25 Dhe tani vini re, unë do t’ju të sillej para turmës, dhe filluan tregoj një shenjë tjetër dhe do të ta pyesnin në mënyra të ndry- shohim në qoftë se edhe me shme, që ta zinin në kundër- këtë gjë do të përpiqeni të më shtim, që të mund ta akuzonin shkatërroni. për vdekje— 26 Vini re, unë ju them: Shkoni 20 Duke i thënë: Ti je pjesëtar i në shtëpinë e Seantumit që është komplotit; kush është ky njeri avëllai i Sizoramit dhe i thoni që e ka bërë këtë vrasje? Tani, na atij— thuaj dhe prano fajin tënd, duke 27Akarënëdakordmety thënë: Vër re, ja ku ke parà dhe Nefi, i ashtuquajturi profet, që ne do të të falim jetën, në qoftë profetizon kaq profeci të këqija se na tregon dhe pranon marrë- në lidhje me këtë popull, për veshjen që ti ke bëre me të. të vrarë Sizoramin që është 21 Por Nefi u tha atyre: O ju vëllai yt? të amarrë, ju të parrethprerë në 28 Dhe vini re, ai do t’ju thotë, zemër, ju të verbër dhe ju njerëz Jo. bkokëfortë, a e dini për sa kohë 29 Dhe ju do t’i thoni atij: A e Zoti, Perëndia juaj do t’ju lejojë ke vrarë ti vëllanë tënd? që të vazhdoni në këtë udhën 30 Dhe atë do ta zërë frika dhe tuaj të mëkatit? nuk do të dijë ç’të thotë. Dhe 22 O ju, duhet të filloni të vini re, ai do t’jua mohojë; dhe thërrisni dhe të avajtoni, për ai do të bëjë sikur po çuditet;

21a Vep. 7:51. 22a Mosia 7:24. b ush Kryengritje. 26a Hel. 8:27. 471 Helamani 9:31–10:3 megjithatë, ai do t’ju deklarojë që u besuan fjalëve të Nefit; se është i pafajshëm. dhe pati edhe disa që besuan 31 Por vini re, ju do ta kontro- për shkak të dëshmisë së të lloni dhe do të gjeni gjak në pestëve, pasi ata ishin kthyer fund të mantelit të tij. në besim, ndërsa ishin në burg. 32 Dhe pasi ta keni parë këtë, 40 Dhe tani pati disa mes ju do të thoni: Prej nga vjen njerëzve që thanë se Nefi ishte ky gjak? A nuk e dimë ne se ky profet. është gjaku i vëllait tënd? 41 Dhe pati të tjerë që thanë: 33 Dhe atëherë ai do të Vini re, ai është një perëndi, dridhet dhe do të duket i zbeh- pasi po të mos ishte perëndi, të, madje sikur vdekja të ketë nuk mund të dinte për të gjitha ardhur mbi të. gjërat. Pasi vini re, ai na ka tre- 34 Dhe atëherë ju do të thoni: guar mendimet e zemrave tona Për shkak të kësaj frike dhe të dhe gjithashtu na ka treguar kësaj zbehjeje që ka ardhur mbi gjëra; dhe madje ai solli në njo- fytyrën tënde, vër re, ne e dimë hurinë tonë vrasësin e vërtetë se ti je fajtor. të kryegjykatësit tonë. 35 Dhe atëherë një frikë edhe më e madhe do ta mbulojë; dhe KAPITULLI 10 atëherë ai do t’ju rrëfejë dhe nuk do ta mohojë nëse e ka bërë Zoti i jep Nefit pushtetin e vulosjes këtë vrasje. —Ai ka fuqi të lidhë dhe të zgjidhë 36 Dhe atëherë ai do t’ju thotë në qiell dhe në tokë—Ai i urdhëron se unë, Nefi, nuk di gjë në njerëzit të pendohen ose të vdesin lidhje me këtë çështje, vetëm se —Shpirti e çon atë nga një turmë m’u dha nga fuqia e Perëndisë. në tjetrën. Rreth 21–20 para K. Dhe atëherë, ju do të dini se unë jam një njeri i ndershëm Dhe ndodhi që ndodhi përçarje dhe se jam dërguar te ju nga mes popullit, kaq sa u ndanë sa Perëndia. andej këtej dhe secili shkoi në 37 Dhe ndodhi që ata shkuan udhën e tij, duke e lënë Nefin dhe bënë madje ashtu sikurse u vetëm, ndërsa ai po qëndronte kishte thënë Nefi atyre. Dhe vini mes tyre. re, fjalët që ai u kishte thënë 2 Dhe ndodhi që Nefi mori ishin të vërteta; pasi, sipas fja- udhën për në shtëpinë e tij, lëve, ai mohoi; dhe gjithashtu duke amedituar mbi gjërat që i sipas fjalëve, ai rrëfeu. kishte treguar Zoti. 38 Dhe u detyrua të pohonte 3 Dhe ndodhi që ndërsa ishte se ai vetë ishte vrasësi i vërtetë, kështu duke medituar—duke kaq sa të pestët u liruan, sikurse qenë shumë i mërzitur për u lirua edhe Nefi. shkak të ligësisë së popullit të 39 Dhe pati disa nga Nefitët, Nefitëve, të punëve të fshehta

10 2a ush Përsiat. Helamani 10:4–15 472 të tyre, të errësirës dhe të vras- dhe kështu do të kesh pushtet jeve të tyre dhe të plaçkitjeve të mes këtij populli. tyre, dhe të gjitha llojet e ligësi- 8 Dhe kështu, në qoftë se ti do ve—dhe ndodhi që ndërsa po t’i thuash këtij tempulli të çahet meditonte kështu në zemrën e përmes, do të bëhet. tij, vini re, dëgjoi një zë që i 9 Dhe, në qoftë se ti do t’i thoshte: thuash këtij amali: Bjer poshtë 4 I bekuar je ti, Nefi, për ato dhe bëhu rrafsh me tokën, do të gjëra që ke bërë; pasi të kam bëhet. parë sesi i ke shpallur këtij 10 Dhe vër re, në qoftë se ti do populli, apa u lodhur, fjalën që të thuash se Perëndia do ta go- unë të dhashë. Dhe ti nuk pate dasë këtë popull, do të ndodhë. frikë prej tyre dhe nuk ke kërku- 11 Dhe tani vër re, unë po ar të shpëtosh bjetën tënde, por të urdhëroj që ti të shkosh dhe ke kërkuar cvullnetin tim dhe t’i shpallësh këtij populli se të zbatosh urdhërimet e mia. kështu thotë Zoti Perëndi i cili 5 Dhe tani, sepse ti e ke bërë është i Plotfuqishmi: Në qoftë këtë gjë me kaq ngulm, vër se nuk pendoheni, do të godite- re, unë do të të bekoj përgji- ni, madje deri në ashkatërrim. thmonë; dhe unë do të të bëj të 12 Dhe vini re, tani ndodhi që fuqishëm në fjalë dhe në vepra, kur Zoti i tha Nefit këto fjalë, ai në besim dhe në punë; po, ndaloi dhe nuk hyri në shtëpi, madje që të agjitha gjërat do të por u kthye te turmat që ishin bëhen sipas bfjalës tënde, pasi ti përhapur mbi faqen e tokës dhe cnuk do të kërkosh atë që është filloi t’u shpallte atyre fjalën e në kundërshtim me vullnetin Zotit që iu tha atij në lidhje me tim. shkatërrimin e tyre, në qoftë 6 Vër re, ti je Nefi dhe unë jam se ata nuk do të pendoheshin. Perëndia. Vër re, unë po të 13 Tani vini re, me gjithë mre- shpall në prani të engjëjve të mi kullinë e madhe që bëri Nefi, se ti do të kesh fuqi mbi këtë kur u tregoi në lidhje me vdek- popull dhe do ta godasësh jen e kryegjykatësit, ata ngurtë- tokën me a zi buke dhe me suan zemrat e tyre dhe nuk ua epidemi dhe me shkatërrim, vunë veshin fjalëve të Zotit. sipas ligësisë së këtij populli. 14 Prandaj Nefi u njoftoi atyre 7 Vër re, unë të jap fuqi, që çdo fjalën e Zotit, duke thënë: Në gjë që ti do të avulosësh në tokë, qoftë se nuk pendoheni, kështu do të vuloset edhe në qiell; dhe thotë Zoti, ju do të goditeni çdo gjë që ti do të zgjidhësh në madje deri në shkatërrim. tokë, do të zgjidhet në qiell; 15 Dhe ndodhi që kur Nefi u

4a ush Zell. b Enosi 1:12. ush Vulos, vulosje. b ush Sakrificë. c 2 Ne. 4:35; 9a Mt. 17:20; Jakobi 4:6; c 3 Ne. 11:11. DeB 46:30. Morm. 8:24; 5a 3 Ne. 18:20; 6a Hel. 11:4–18. Eth. 12:30. DeB 88:63–65. 7a Mt. 16:19. 11a Hel. 5:2. 473 Helamani 10:16–11:8 njoftoi atyre fjalën, vini re, ata i vendin mes gjithë popullit të ngurtësuan akoma zemrat e tyre Nefit. dhe nuk ua vunë veshin fjalëve 2 Dhe, qe kjo abandë e fshehtë të tij; prandaj, ata thanë fjalë të hajdutësh që vazhdoi këtë punë rënda kundër tij dhe u përpoqën shkatërrimi dhe ligësie. Dhe të vinin duart e tyre mbi të, për kjo luftë vazhdoi gjithë atë vit; ta futur në burg. dhe vazhdoi edhe në vitin e 16 Por vini re, pushteti i Perë- shtatëdhjetetretë. ndisë qe me të dhe ata nuk 3 Dhe ndodhi që në këtë vit mund ta kapnin dot e ta futnin Nefi iu lut Zotit, duke thënë: në burg, pasi ai u mor nga Shpi- 4 O Zot, mos lejo që ky popull rti dhe u largua nga mesi i tyre. të shkatërrohet nga shpata; por, 17 Dhe ndodhi që kështu O Zot, më mirë le të ketë në shkoi në Shpirt nga turma në tokë azi buke, që t’i nxisë ata të turmë, duke u shpallur fjalën kujtojnë Zotin, Perëndinë e tyre e Perëndisë, madje derisa ua dhe ndoshta do të pendohen shpalli të gjithëve ose derisa e dhe do të kthehen përsëri te ti. çoi atë mes gjithë njerëzve. 5 Dhe kështu u bë sipas fjalëve 18 Dhe ndodhi që ata nuk ua të Nefit. Dhe pati zi të madhe vunë veshin fjalëve të tij; dhe buke në tokë, mes gjithë popullit filloi të kishte grindje, kaq sa të Nefit. Dhe kështu, në vitin e ata u ndanë mes tyre dhe filluan shtatëdhjetekatërt vazhdoi zia të vrisnin njëri-tjetrin me shpatë. e bukës dhe puna e shkatërrimit 19 Dhe kështu mbaroi viti i nga shpata pushoi, por u rëndua shtatëdhjetenjëtë i mbretërimit nga zia e bukës. të gjykatësve mbi popullin e 6 Dhe kjo punë shkatërrimi Nefit. vazhdoi edhe në vitin e shtatë- dhjetepestë. Pasi toka u godit nga thatësira dhe nuk prodhoi KAPITULLI 11 grurë në stinën e grurit; dhe e gjithë toka u godit, madje Nefi e bind Zotin që ta zëvendësojë mes Lamanitëve, ashtu sikurse luftën e tyre me zi buke—Shumë edhe mes Nefitëve, kështu që njerëz vdesin—Ata pendohen dhe edhe ata u goditën e me mijëra Nefi i kërkon Zotit me këmbëngu- prej tyre mbaruan, në pjesët lje për shi—Nefi dhe Lehi marrin më të liga të vendit. shumë zbulesa—Hajdutët e Gadi- 7 Dhe ndodhi që njerëzit panë antonit zënë vend në tokë. Rreth se do të vdisnin nga uria 20–6 para K. dhe filluan të akujtonin Zotin, Dhe tani ndodhi që në vitin e Perëndinë e tyre; dhe filluan të shtatëdhjetedytë të mbretërimit kujtonin fjalët e Nefit. të gjykatësve u shtuan grindjet, 8 Dhe njerëzit filluan t’u luten kaq sa kishte luftëra në gjithë kryegjykatësve të tyre dhe

11 2a Hel. 6:18–24; 4a 1 Mbr. 17:1; 7a Hel. 12:3. 11:25–26. Hel. 10:6. Helamani 11:9–21 474 udhëheqësve të tyre, që t’i tho- pasi the: Në qoftë se ky popull nin Nefit: Vër re, ne e dimë se ti pendohet, unë do ta shpëtoj. je njeri i Perëndisë dhe prandaj 15 Po, O Zot, ti e sheh se janë iu lut Zotit, Perëndisë sonë, penduar për shkak të zisë së që të na e largojë këtë zi buke, bukës dhe epidemisë dhe shka- përndryshe të gjitha afjalët që tërrimit që ka rënë mbi ta. na ke folur në lidhje me shkatë- 16Dhetani,OZot,adota rrimin tonë, do të vërtetohen. largosh zemërimin tënd dhe të 9 Dhe ndodhi që gjykatësit i provosh përsëri në qoftë se ata folën Nefit, sipas fjalëve që u do të të shërbejnë? Dhe në qoftë kishin kërkuar. Dhe ndodhi se kështu, O Zot, ti mund t’i që kur Nefi pa se njerëzit u pe- bekosh ata sipas fjalëve që ke nduan dhe u përulën me rroba thënë. thesi, ai iu lut përsëri Zotit, 17 Dhe ndodhi që në vitin e duke thënë: shtatëdhjetegjashtë Zoti e largoi 10 O Zot, vër re, ky popull po zemërimin e tij nga populli dhe pendohet dhe kanë spastruar bëri të binte ashi në atë vend, bandën e Gadiantonit nga mesi kaq sa solli fruta në stinën e i tyre, kaq sa i kanë shfarosur frutave. Dhe ndodhi që solli dhe ata i kanë fshehur planet e grurë në stinën e grurit. tyre të fshehta nën dhe. 18 Dhe vini re, njerëzit u 11 Tani, O Zot, për shkak të gëzuan dhe lavdëruan Perëndi- kësaj përuljeje të tyre, largoje në dhe e gjithë faqja e dheut u zemërimin tënd, që zemërimi mbush plot gëzim; dhe ata nuk yt të fashitet në shkatërrimin e kërkuan më që ta shkatërronin atyre njerëzve të këqij të cilët ti Nefin, por e çmuan si aprofet të tashmë i ke shkatërruar. madh dhe si njeri të Perëndisë, 12 O Zot, largoje zemërimin që kishte shumë fuqi dhe auto- tënd, po, zemërimin tënd të ritet të dhënë nga Perëndia. rreptë dhe bëj që kjo zi buke të 19 Dhe vini re, Lehi, i vëllai, mund të marrë fund, në këtë nuk ishte aaspak prapa tij përsa vend. i takon drejtësisë. 13 O Zot, a do të më dëgjosh 20 Dhe kështu ndodhi që dhe të bësh që të mund të bëhet populli i Nefit filloi përsëri të sipas fjalëve të mia dhe dërgo begatohej në tokë; dhe filluan ashi mbi faqen e tokës, që ajo të të rindërtonin vendet e tyre mund të sjellë frutin e saj dhe të shkretuara dhe filluan të grurë në stinën e grurit? shtohen, dhe të përhapen, madje 14 O Zot, ti i dëgjove afjalët e derisa mbuluan tërë faqen e mia kur të thashë: Le të ketë zi dheut, si nga veriu, ashtu edhe buke, që të pushojë murtaja e nga jugu, nga deti perëndimor shpatës; dhe e di se ti, edhe kësaj në detin lindor. radhe, do t’i dëgjosh fjalët e mia, 21 Dhe ndodhi që viti i shtatë-

8a Hel. 10:11–14. 14a Hel. 11:4. 18a Hel. 10:5–11. 13a 1 Mbr. 18:1, 41–46. 17a LiP. 11:13–17. 19a Hel. 5:36–44. 475 Helamani 11:22–31 dhjetegjashtë mbaroi në paqe. qeshin nëpër male dhe në ven- Dhe viti i shtatëdhjeteshtatë din e shkretë dhe në vende të filloi në paqe; dhe akisha u fshehta, duke u fshehur që të përhap në tërë faqen e dheut; mos mund të zbuloheshin; dhe dhe pjesa më e madhe e popu- nga dita në ditë numri i tyre llit, si e Nefitëve ashtu edhe e shtohej nga kundërshtarët që Lamanitëve, ishin pjesëtarë të shkonin të bashkoheshin me ta. kishës; dhe ata kishin paqe 26 Dhe kështu me kohë, po, jashtëzakonisht të madhe në madje në hapësirën e jo shumë tokë; dhe kështu mbaroi viti i viteve, ata u bënë një bandë shtatëdhjeteshtatë. jashtëzakonisht e madhe haj- 22 Dhe ata patën paqe edhe dutësh; dhe kërkuan të gjenin në vitin e shtatëdhjetetetë, me të gjitha planet e fshehta të përjashtim të pak grindjeve në Gadiantonit; dhe kështu, u bënë lidhje me pikat e doktrinës që hajdutë të Gadiantonit. ishin paraqitur nga profetët. 27 Tani vini re, këta hajdutë 23 Dhe, në vitin e shtatëdhje- bënë dëme të mëdha, po, madje tenëntë filluan të kishin shumë edhe shkatërrime të mëdha mes kundërshtime. Por ndodhi që njerëzve të Nefit dhe gjithashtu Nefi dhe Lehi dhe shumë prej mes popullit të Lamanitëve. vëllezërve të tyre, që dinin në 28 Dhe ndodhi që u pa e arsye- lidhje me pikat e vërteta të shme se i duhej dhënë fund doktrinës, duke patur përditë kësaj vepre shkatërrimi; prandaj shumë azbulesa, kështu që ata i ata dërguan një ushtri njerëzish predikuan popullit, kaq sa u të fortë në vendin e shkretë dhe dhanë fund kundërshtimeve të nëpër male, për të kërkuar këtë tyre po atë vit. bandë hajdutësh dhe për ta 24 Dhe ndodhi që në vitin e shkatërruar. tetëdhjetë të mbretërimit të 29 Por vini re, ndodhi që po gjykatësve mbi popullin e Nefit atë vit u përzunë në tokat e tyre. pati një numër kundërshtarësh Dhe kështu mbaroi viti i tetë- nga populli i Nefit, që disa vjet dhjetë i mbretërimit të gjyka- më parë kishin shkuar te Lama- tësve mbi popullin e Nefit. nitët dhe morën mbi vete emrin 30 Dhe ndodhi që në fillim të e Lamanitëve dhe gjithashtu një vitit të tetëdhjetenjëtë u nisën farë numri që ishin me të vërtetë përsëri kundër kësaj bande haj- pasardhës të Lamanitëve, pasi dutësh dhe shkatërruan shumë; u nxitën në zemërim nga ata ose dhe ata pësuan gjithashtu shka- nga ata kundërshtarë, prandaj tërrim të madh. filluan luftën kundër vëllezërve 31 Dhe u detyruan të kthehe- të tyre. shin përsëri nga vendi i shkretë 25 Dhe ata bënin vrasje dhe dhe nga malet për në tokat e plaçkitje; dhe pastaj ata tërhi- tyre, për shkak të numrit jash-

21a ush Kishë e Jezu 23a Alma 26:22; Krishtit. DeB 107:19. Helamani 11:32–12:2 476 tëzakonisht të madh të atyre KAPITULLI 12 hajdutëve që gjendeshin nëpër male dhe në vendin e shkretë. Njerëzit janë të paqëndrueshëm 32 Dhe ndodhi që kështu dhe të marrë, dhe të shpejtë për të mbaroi ky vit. Dhe hajdutët po bërë keq—Zoti ndëshkon popullin e shtoheshin gjithnjë dhe u bënë tij—Asgjësia e njerëzve krahasohet të fortë, kaq sa përballonin të me pushtetin e Perëndisë—Në di- gjitha ushtritë e Nefitëve dhe tën e gjykimit, njerëzit do të fitojnë gjithashtu të Lamanitëve; dhe jetën e përjetshme ose mallkimin e ata shkaktuan që një frikë e përjetshëm. Rreth 6 para K. madhe t’u vinte njerëzve mbi gjithë faqen e dheut. Dhe kështu ne mund të shohim 33 Po, pasi ata vizituan shumë sa të rreme dhe gjithashtu pjesë të vendit dhe bënë shka- paqëndrueshmërinë e zemrave tërrim të madh në to; po, vranë të fëmijëve të njerëzve; po, ne shumë dhe morën me vete të mund të shohim se Zoti në tjerë robër në vendin e shkretë, mirësinë e tij të madhe e të po, dhe veçanërisht gratë e tyre pafund, bekon dhe i apërparon dhe fëmijët e tyre. ata që e vendosin bbesimin e 34 Tani, kjo e keqe e madhe, tyre në të. që u erdhi njerëzve për shkak 2 Po, dhe ne mund të shohim të paudhësisë së tyre, i nxiti që pikërisht, në kohën kur ai ata përsëri në kujtim të Zotit, begaton popullin e tij, po, në Perëndisë së tyre. shtimin e arave të tyre, të gri- 35 Dhe kështu mbaroi viti i gjave të tyre dhe të kopeve të tetëdhjetenjëtë i mbretërimit të tyre dhe në ar, dhe në argjend, gjykatësve. dhe në të gjitha gjërat e çmue- 36 Dhe në vitin e tetëdhjetedytë shme të çfarëdo lloji dhe mjesh- ata filluan përsëri të aharronin tërie; duke u kursyer jetën Zotin, Perëndinë e tyre. Dhe në dhe duke i çliruar nga duart e vitin e tetëdhjetetretë ata filluan armiqve të tyre; duke zbutur të bënin paudhësi të mëdha. zemrat e armiqve të tyre, që ata Dhe në vitin e tetëdhjetekatërt të mos shpallin luftë kundër ata nuk i përmirësuan udhët e tyre; po, dhe në fund, duke bërë tyre. të gjitha gjërat për mirëqenien 37 Dhe ndodhi që në vitin dhe për lumturinë e popullit të e tetëdhjetepestë ata u bënë tij; po, atëherë është koha që gjithnjë e më kryelartë dhe më ata angurtësojnë zemrat e tyre të ligj; dhe kështu ata ishin gati dhe harrojnë Zotin, Perëndinë përsëri për shkatërrim. e tyre dhe bshkelin nën këmbët 38 Dhe kështu mbaroi viti i e tyre të Shenjtin—po, dhe këtë tetëdhjetepestë. gjë e bëjnë për shkak të rehatisë

36a Alma 46:8. b Psa. 36:7–8; 2a ush Braktisje. 12 1a 2 Kro. 26:5; 2 Ne. 22:2; Mosia 4:6. b Alma 5:53; Psa. 1:2–3. ush Besim. 3 Ne. 28:35. 477 Helamani 12:3–17 së tyre dhe begatisë së tyre 7 O, sa e madhe është aasgjësia jashtëzakonisht të madhe. e fëmijëve të njerëzve; po, ata 3 Dhe kështu ne shohim se në janë madje edhe më pak se qoftë se Zoti nuk e andëshkon pluhuri i tokës. popullin e tij me shumë fatke- 8 Pasi vini re, pluhuri i tokës qësi, po, vetëm në qoftë se ai lëviz sa andej këtej e ndahet nuk i viziton me vdekje dhe me veç e veç, sipas urdhrit të tmerr dhe me zi buke, dhe me Perëndisë sonë të madh dhe të çdo lloj epidemie, ata nuk do ta përhershëm. bkujtojnë atë. 9 Po, vini re, nga zëri i tij 4 O, sa të marrë dhe sa të kotë dridhen dhe a tunden kodra dhe sa të ligj, dhe djallëzorë, dhe male. dhe sa të ashpejtë për të bërë 10 Dhe nga afuqia e zërit të tij paudhësi, dhe sa të ngadalshëm ato çahen dhe sheshohen dhe për të bërë mirë, janë fëmijët bëhen rrafsh, po, madje sikurse e njeriut; po, sa të shpejtë të një luginë. dëgjojnë fjalët e të ligut dhe të 11 Po, nga fuqia e zërit të tij, e vënë bzemrat e tyre mbi gjërat e agjithë toka dridhet; kota të botës. 12 Po, nga fuqia e zërit të tij, 5 Po, sa të shpejtë që të ngri- themelet tunden, madje mu në hen në akryelartësi; po, sa të qendër. shpejtë që të mburren dhe të 13 Po, dhe në qoftë se ai i thotë bëjnë çdo gjë nga ajo që është tokës,—Lëviz—ajo lëviz. paudhësi; dhe sa të ngadal- 14 Po, në qoftë se ai i thotë shëm që janë të kujtojnë Zotin, a tokës—b Shko prapa që të Perëndinë e tyre dhe t’u vënë czgjatet dita për shumë orë— veshin këshillave të tij, po, sa bëhet; të ngadalshëm që të becin në 15 Dhe kështu, sipas fjalës së shtigjet e urtësisë! tij, toka shkon prapa dhe njeriut 6 Vini re, ata nuk dëshirojnë i duket se dielli nuk lëviz; po, që Zoti, Perëndia i tyre i cili i dhe vini re, ashtu është; pasi ka akrijuar, të bsundojë dhe të me siguri është toka që lëviz mbretërojë mbi ta; me gjithë dhe jo dielli. mirësinë dhe mëshirën e tij të 16 Dhe vini re, në qoftë se madhe ndaj tyre, ata nuk i ai u thotë gjithashtu aujërave të çmojnë fare këshillat e tij dhe thellësisë së madhe—bShteru- nuk duan që ai të jetë udhërrë- ni—bëhet. fyesi i tyre. 17 Vini re, në qoftë se ai i thotë

3a Mosia 23:21; b ush Ec, ec me 9a 3 Ne. 22:10. DeB 98:21; 101:8. Perëndinë. 10a 1 Ne. 17:46. b Amo. 4:6–11. 6a Isa. 45:9; DeB 58:30; 11a Morm. 5:23; Eth. 4:9. 4a Eks. 32:8. Mois. 7:32–33. 14a Joz. 10:12–14. b Mt. 15:19; Heb. 3:12. b DeB 60:4. b Isa. 38:7–8. 5a Fja. 29:23. 7a Isa. 40:15, 17; c 2 Mbr. 20:8–11. ush Kryelartësi, Mosia 4:19; 16a Mt. 8:27. krenari. Mois. 1:10. b Isa. 44:27; 51:10. Helamani 12:18–13:1 478 këtij mali—Ngrihu lart dhe aeja në hirësi për ahirësi, sipas ve- këtu dhe bjer mbi atë qytet, që prave të tyre. të varroset—vini re, bëhet. 25 Dhe unë do të doja që të 18 Dhe vini re, në qoftë se një gjithë njerëzit të shpëtohen. Por, njeri afsheh një thesar në tokë ne lexojmë që në ditën e madhe dhe Zoti i thotë—Qoftë i bma- dhe të fundit, ka disa që do të llkuar për shkak të paudhësisë flaken, po, nuk do të lejohen të së atij që e ka fshehur—vini re, dalin në praninë e Zotit; ai mallkohet. 26 Po, do të caktohen në një 19 Dhe në qoftë se Zoti do të gjendje mjerimi të përhershëm, thotë—Qofsh mallkuar, që as- duke përmbushur fjalët që tho- kush mos të të gjejë tani e tutje në: Ata që kanë bërë mirë, do të e përgjithnjë—vini re, askush kenë ajetë të përjetshme; dhe nuk do ta gjejë tani e tutje e ata që kanë bërë keq, do të kenë përgjithnjë. bmallkim të përjetshëm. Dhe 20 Dhe vini re, në qoftë se Zoti kështu është. Amen. do t’i thotë një njeriu—Për shkak të paudhësive të tua, ti do të mallkohesh përgjithnjë— Profecia e Samuel Lamanitit do të bëhet. drejtuar Nefitëve. 21 Dhe në qoftë se Zoti do të Përfshin kapitujt 13 deri në 15, thotë—Për shkak të paudhësive duke përfshirë edhe të fundit. të tua, ti nuk do të dalësh kurrë në praninë time—ai do të bëjë që të ndodhë kështu. KAPITULLI 13 22 Dhe mjerë ai, të cilit do t’ia Samuel Lamaniti profetizon shka- thotë këtë, pasi do t’ia thotë atij tërrimin e Nefitëve, në qoftë se që do të bëjë paudhësi dhe ai nuk pendohen—Ata dhe pasuritë nuk mund të shpëtohet; pran- e tyre mallkohen—Ata hedhin daj, për këtë shkak, që njerëzit poshtë profetët dhe i zënë me gurë, të mund të shpëtohen, është rrethohen prej demonëve dhe kë- shpallur pendimi. rkojnë lumturi duke bërë paudhë- 23 Prandaj, të bekuar janë si. Rreth 6 para K. ata që do të pendohen dhe do t’i vënë veshin zërit të Zotit, Dhe tani ndodhi që në vitin e Perëndisë së tyre; pasi këta janë tetëdhjetegjashtë, Nefitët vazh- ata që do të ashpëtohen. duan të mbeten në ligësi, po, në 24 Dhe dhëntë Perëndia, në ligësi të madhe, ndërsa aLama- tërësinë e tij të madhe, që njerë- nitët respektonin në mënyrë të zit të çohen në pendim dhe në rreptë urdhërimet e Perëndisë, vepra të mira, që ata të kthehen sipas ligjit të Moisiut.

17a 3 Ne. 8:10. 23a ush Shpëtim. Rom. 6:13. 18a Morm. 1:18; 24a ush Hir. b ush Mallkim. Eth. 14:1. 26a Mt. 25:46; 13 1a Hel. 15:4–5. b Hel. 13:17. Gjo. 5:28–29; 479 Helamani 13:2–11 2 Dhe ndodhi që gjatë këtij viti, 7 Dhe vini re, një aengjëll i Zotit njëfarë Samueli, një Lamanit, ma njoftoi këtë gjë dhe i solli erdhi në tokën e Zarahemlës blajme të mira shpirtit tim. Dhe dhe filloi t’i predikonte popullit. vini re, unë u dërgova mes jush, Dhe ndodhi që ai predikoi që t’ju njoftoj edhe juve, që ju pendim për shumë ditë mes gjithashtu të mund të merrni popullit dhe ata e dëbuan dhe ai lajme të mira; por vini re, ju qe gati të kthehej në vendin e tij. nuk më pranoni mes jush. 3 Por vini re, zëri i Zotit erdhi 8 Prandaj, kështu thotë Zoti: tek ai, që ai duhej të kthehej Për shkak të ngurtësisë së përsëri dhe t’i profetizonte zemrave të popullit të Nefitëve, popullit çdo gjë që do të vinte në qoftë se nuk pendohen, unë në azemrën e tij. do t’u heq atyre fjalën time dhe 4 Dhe ndodhi që ata nuk e do të atërheq prej tyre Shpirtin lejuan të hynte në qytet; prandaj tim dhe nuk do t’i ndihmoj ai shkoi dhe u ngjit mbi murin e më, dhe do t’i kthej zemrat e qytetit, dhe shtriu dorën e tij, vëllezërve të tyre kundër tyre. dhe thirri me zë të lartë, dhe u 9 Dhe nuk do të kalojnë profetizoi njerëzve çdo gjë që akatërqind vjet para se unë do Zoti i vuri në zemër. të bëj që ata të goditen; po, unë 5 Dhe ai u tha atyre: Vini re, do t’i vizitoj me shpatë dhe me unë Samueli, një Lamanit, flas zi buke dhe me epidemi. fjalët e Zotit, që ai m’i vë në 10 Po, unë do t’i vizitoj me zemër; dhe vini re, ai i ka vënë zemërimin tim të rreptë dhe ato në zemrën time, që t’i them do të ketë prej atyre të abrezit këtij populli se ashpata e drejtë- të katërt që do të jetojnë, mes sisë varet mbi këtë popull; dhe armiqve tuaj, që do të shohin katërqind vjet nuk do të kalojnë shkatërrimin tuaj të plotë; dhe dhe shpata e drejtësisë do të kjo do të ndodhë me siguri në bjerë mbi këtë popull. qoftë se ju nuk pendoheni, thotë 6 Po, një ashkatërrim i madh e Zoti; dhe ata të brezit të katërt pret këtë popull dhe me siguri do të vizitojnë shkatërrimin tuaj. do të bjerë mbi këtë popull, dhe 11 Por, në qoftë se ju pe- asgjë nuk mund ta shpëtojë ndoheni dhe aktheheni te Zoti, këtë popull, veçse pendimi dhe Perëndia juaj, unë do ta largoj besimi në Zotin Jezu Krisht i zemërimin tim, thotë Zoti; po, cili me siguri do të vijë në këtë kështu thotë Zoti, të bekuar botë dhe do të vuajë shumë gjë- qofshin ata që do të pendohen ra dhe do të vritet për popullin dhe do të kthehen tek unë, por e tij. mjerë ai që nuk pendohet.

3a DeB 100:5. 7a Alma 13:26. 2 Ne. 26:9; 5a Alma 60:29; b Isa. 52:7. 3 Ne. 27:32. 3 Ne. 2:19. 8a Hel. 6:35. 11a 3 Ne. 10:5–7. 6a Alma 45:10–14; 9a Alma 45:10–12. Hel. 15:17. 10a 1 Ne. 12:12; Helamani 13:12–22 480 12 Po, amjerë ky qytet i madh i kushdo që do të afshehë thesare Zarahemlës; pasi vini re, është në tokë, nuk do t’i gjejë më, për për shkak të atyre që janë të shkak të mallkimit të madh të drejtë, që ka shpëtuar; po, mjerë tokës, veçse në qoftë se është ky qytet i madh, pasi unë para- njeri i drejtë dhe ta fshehë për ndiej, thotë Zoti se ka shumë, Zotin. po, madje pjesa më e madhe 19 Pasi unë dua, thotë Zoti, që e këtij qyteti të madh, që do ata t’i fshehin thesaret e tyre tek të ngurtësojnë zemrat e tyre unë; dhe mallkuar qofshin ata që kundër meje, thotë Zoti. nuk i fshehin thesaret e tyre tek 13 Por, të bekuar qofshin ata unë; pasi askush nuk i fsheh the- që do të pendohen, pasi unë do saret tek unë përveç të drejtëve; t’i kursej. Por vini re, po të mos dhe ai që nuk i fsheh thesaret ishte për të drejtët që janë në në mua, i mallkuar qoftë ai dhe këtë qytet të madh, vini re, unë gjithashtu thesari dhe askush do të bëja që azjarri të zbriste nuk do ta shëlbejë atë për nga qielli dhe ta shkatërronte. shkak të mallkimit të vendit. 14 Por, vini re, ai kursehet për 20 Dhe do të vijë dita që ata do hir të të drejtëve. Por vini re, t’i fshehin thesaret e tyre, sepse koha vjen, thotë Zoti, që kur ju ata kanë vënë zemrat e tyre të dëboni të drejtët nga mesi në thesare; dhe sepse ata kanë juaj, atëherë ju do të jeni gati vënë zemrat e tyre në thesare për shkatërrim; po, mjerë ky dhe do t’i fshehin thesaret e qytet i madh për shkak të ligë- tyre, kur të ikin para armiqve të sisë dhe neverive që janë në të. tyre; meqë nuk do t’i fshehin 15 Po, dhe mjerë edhe qyteti tek unë, qofshin mallkuar ata Gideon për ligësinë e neveritë dhe gjithashtu thesaret e tyre; që janë në të. dhe atë ditë do të goditen, thotë 16 Po, dhe mjerë edhe të gjitha Zoti. qytetet që janë në tokën rreth 21 Vini re ju, populli i këtij e përqark, që zotërohen nga qyteti të madh dhe adëgjoni fja- Nefitët, për shkak të ligësisë lët e mia; po, dëgjoni fjalët që dhe neverive që janë në to. thotë Zoti; pasi vini re, ai thotë 17 Dhe vini re, një amallkim se ju jeni të mallkuar për shkak do të bjerë mbi këtë tokë, thotë të pasurive tuaja; dhe pasuritë Zoti i Ushtrive, për shkak të tuaja gjithashtu janë të mallkua- njerëzve që janë mbi këtë tokë, ra, sepse ju keni vënë zemrat po, për shkak të ligësisë dhe të tuaja në to dhe nuk keni dëgjuar neverive të tyre. fjalët e atij që jua dha ato. 18 Dhe do të ndodhë, thotë 22 Ju nuk e kujtoni Zotin, Perë- Zoti i Ushtrive, po, Perëndia ndinë tuaj në gjërat me anë të të ynë i madh dhe i vërtetë, se cilave ai ju ka bekuar, por

12a 3 Ne. 8:8, 24; 9:3. 3 Ne. 9:11. Eth. 14:1. 13a Zan. 19:24; 17a Hel. 12:18. 21a ush Vë veshin. 2 Mbr. 1:9–16; 18a Morm. 1:18; 481 Helamani 13:23–30 ju kujtoni gjithmonë apasuritë ta shkatërroni; po, ju do të thoni tuaja, jo për të falënderuar se ai është një cprofet i rremë Zotin, Perëndinë tuaj për to; dhe se ai është një mëkatar dhe po, zemrat tuaja nuk i drejtohen i djallit; sepse ai ddëshmon se Zotit, por ato bfryhen me krenari veprat tuaja janë të liga. të madhe, deri në cmburrje dhe 27 Por vini re, në qoftë se një deri në fryrje të madhe, smirë, njeri vjen mes jush dhe ju thotë: grindje, shpirtligësi, përndje- Bëni këtë dhe nuk është pau- kje dhe vrasje dhe çfarëdolloj dhësi; bëni atë dhe nuk do të paudhësish. vuani; po, ai do të thotë: Ecni 23 Për këtë shkak, Zoti Perëndi pas kryelartësisë së zemrës suaj; bëri që të binte një mallkim mbi po, ecni pas kryelartësisë së syve këtë tokë si dhe mbi pasuritë tuaj dhe bëni çdo gjë që ju do tuaja; dhe këtë e bëri për shkak zemra—dhe në qoftë se një njeri të paudhësive tuaja. do të vijë mes jush dhe do t’ju 24 Po, mjerë ky popull, për thotë këtë, ju do ta pranonit dhe shkak të kësaj kohe që ka do të thoshit se është aprofet. ardhur, që ju i adëboni profetët, 28 Po, ju do ta ngrinit lart dhe dhe i përqeshni, dhe i qëlloni do t’i jepnit atij nga gjërat tuaja; me gurë, dhe i vrisni, dhe bëni ju do t’i jepnit nga ari juaj dhe të gjitha llojet e paudhësive nga argjendi juaj dhe do ta kundër tyre, madje, si bënin ata vishnit me rroba të kushtue- të kohërave të vjetra. shme; dhe pasi ai t’ju thoshte 25 Dhe tani, kur flisni, ju thoni: fjalë aplot lajka dhe t’ju thoshte Në qoftë se ditët tona do të se gjithçka është në rregull, atë- kishin qenë në ditët e aetërve herë ju nuk do t’i gjenit ndonjë tanë të vjetër, ne nuk do t’i të metë. kishim vrarë profetët; ne nuk 29 O, ju të ligj dhe ju brez i do t’i kishim zënë me gurë dhe çoroditur; ju njerëz të ngurtë- nuk do t’i kishim dëbuar. suar dhe kokëfortë, deri kur 26 Vini re, ju jeni më të këqij se besoni se do t’ju durojë Zoti? ata; pasi ashtu si Zoti jeton, në Po, deri kur do ta lejoni veten qoftë se një aprofet vjen mes të udhëhiqeni nga drejtues të jush dhe ju njofton fjalën e Zotit, amarrë dhe të bverbër? Po, deri që dëshmon për mëkatet dhe kur do të czgjidhni errësirën në paudhësitë tuaja, ju bzemëro- vend të ddritës? heni me të dhe e dëboni dhe 30 Po, vini re, zemërimi i Zotit përpiqeni me çfarëdo mënyre është ndezur tashmë kundër

22a Llu. 12:34. 25a Vep. 7:51. priftërinjve. ush Pasuri; Qenie 26a 2 Kro. 18:7; 28a 2 Tim. 4:3–4. i botës. Llu. 16:31. 29a 2 Ne. 28:9. b ush Kryelartësi, b Isa. 30:9–10. b Mt. 15:14. krenari. c Mt. 13:57. c Gjo. 3:19. c ush Zili. d Gal. 4:16. d Job. 24:13. 24a 2 Kro. 36:15–16; 27a Mik. 2:11. 1 Ne. 1:20. ush Intriga të Helamani 13:31–39 482 jush; vini re, ai ka mallkuar janë bërë të rrëshqitshme dhe tokën për shkak të paudhësisë ne nuk mund t’i mbajmë dot. suaj. 37 Vini re, ne jemi të rrethuar 31 Dhe vini re, koha vjen që ai prej demonësh, po, jemi të rre- i mallkon pasuritë tuaja, që ato thuar nga engjëjt e atij që ka t’ju arrëshqasin nga duart, që ju kërkuar të shkatërrojë shpirtrat të mos mund t’i mbani më; dhe tanë. Vini re, paudhësitë tona në ditët e varfërisë suaj, ju nuk janë të mëdha. O Zot, a nuk do të mund t’i mbani më. mund ta largosh zemërimin 32 Dhe në ditët e varfërisë suaj, tënd prej nesh? Dhe kjo do të ju do t’i përgjëroheni Zotit; dhe jetë gjuha juaj në ato ditë. më kot do t’i përgjëroheni, pasi 38 Por vini re, aditët tuaja të shkretimi juaj tashmë ka ardhur provës kanë kaluar; ju e keni mbi ju dhe shkatërrimi juaj është bshtyrë ditën e shpëtimit tuaj, i sigurt; dhe në atë ditë, thotë derisa tani është pafundësisht Zoti i Ushtrive, ju do të qani dhe tepër vonë dhe shkatërrimi juaj do të ulërini. Dhe atëherë ju do është i sigurt; po, pasi ju keni të ankoheni dhe do të thoni: kërkuar gjithë ditët e jetës suaj 33 O, asikur të isha penduar atë që nuk mund ta kishit dot; dhe të mos kisha vrarë profetët dhe ju keni kërkuar clumturi dhe të mos i kisha bzënë me gurë duke bërë paudhësi, gjë e cila dhe dëbuar ata. Po, në atë ditë, është në kundërshtim me naty- ju do të thoni: O, sikur të kishim rën e asaj drejtësie që është në kujtuar Zotin, Perëndinë tonë, Udhëheqësin tonë të madh dhe atë ditë që ai na dha pasuritë të Përjetshëm. tona dhe ato nuk do të ishin 39 O ju njerëz të këtij vendi, bërë të rrëshqitshme, që ne t’i sikur të dëgjonit fjalët e mia! humbnim; pasi vini re, pasuritë Dhe unë lutem që zemërimi i tona na kanë lënë. Zotit të largohet prej jush, që ju 34 Vini re, ne lëmë këtu një të pendoheni dhe të shpëtoheni. vegël dhe të nesërmen zhduket; dhe vini re, shpatat tona na merren ditën që i kërkojmë për KAPITULLI 14 luftë. 35 Po, ne fshehëm thesaret Samueli parashikon dritë gjatë tona dhe ato na rrëshqitën nga natës dhe një yll të ri në lindjen e duart, për shkak të mallkimit të Krishtit—Krishti shëlben njerëzit vendit. nga vdekja fizike dhe shpirtërore— 36 O, po të ishim penduar në Shenjat e vdekjes së tij përfshijnë ditën që fjala e Zotit erdhi te tri ditë errësire, çarjen e shkë- ne; pasi vini re, vendi është i mbinjve dhe trazira të mëdha të mallkuar dhe të gjitha gjërat natyrës. Rreth 6 para K.

31a Morm. 1:17–18. b Mt. 23:37. b Alma 34:33–34. 33a Morm. 2:10–15. 38a Morm. 2:15. c Alma 41:10–11. 483 Helamani 14:1–13 Dhe tani ndodhi që aSamuel, të çuditeni kaq shumë, saqë do Lamaniti, profetizoi edhe shu- të abini përdhe. më gjëra të tjera që nuk mund 8 Dhe do të ndodhë që kushdo të shkruhen. që do të abesojë në Birin e Perë- 2 Dhe vini re, ai u tha atyre: ndisë, po, ai do të ketë jetën e Vini re, unë po ju jap një shenjë; përjetshme. pasi pesë vjet më shumë vijnë 9 Dhe vini re, kështu më ka dhe vini re, atëherë vjen Biri urdhëruar Zoti, me anë të en- i Perëndisë për të shëlbuar të gjëllit të tij, që të vij e t’jua them gjithë ata që do të besojnë në këtë gjë, po, ai më ka urdhëruar emrin e tij. që t’jua profetizoj këto gjëra; 3 Dhe vini re, këtë do t’jua po, ai më tha mua: Thirri këtij jap si një ashenjë në kohën e populli të pendohet dhe të për- ardhjes së tij; pasi vini re, në gatisë udhën e Zotit. qiell do të ketë drita të mëdha, 10 Dhe tani, pasi unë jam kaq sa natën para ardhjes së Lamanit dhe ju thashë fjalët që tij nuk do të ketë errësirë, aq Zoti më urdhëroi të them dhe sa do t’i duket njeriut sikur të sepse ishin të rënda ndaj jush, ishte ditë. ju jeni zemëruar me mua dhe 4 Prandaj, do të ketë një ditë kërkoni të më shkatërroni dhe dhe një natë dhe një ditë, si të më keni adëbuar nga mesi juaj. ishin një ditë dhe nuk do të 11 Dhe ju do t’i dëgjoni fjalët e kishte natë; dhe kjo do të jetë mia, pasi për këtë qëllim unë për ju si shenjë; pasi këtë ju do jam ngjitur mbi muret e këtij ta dini nga lindja e diellit dhe qyteti, që të mund të dëgjoni gjithashtu nga perëndimi i tij; dhe të dini mbi gjykimet e prandaj ata do ta dinë me siguri Perëndisë që ju presin për shkak se do të ketë dy ditë e një natë; të padrejtësive tuaja dhe që megjithëqë nata nuk do të jetë ju të mund të dini gjithashtu e errët; dhe ajo do të jetë nata kushtet e pendimit; para se aai të lindë. 12 Dhe gjithashtu të mund të 5 Dhe vini re, do të lindë një dini mbi ardhjen e Jezu Krishtit, ayll i ri që ju nuk e keni parë Birit të Perëndisë, aAtit të qiellit kurrë më parë; dhe kjo gjitha- dhe të tokës, Krijuesit të të gjitha shtu do të jetë një shenjë për ju. gjërave që nga fillimi; dhe që 6 Dhe vini re kjo nuk është e ju të mund të dini shenjat e gjitha, do të ketë shumë shenja ardhjes së tij, me qëllim që të dhe çudira në qiell. mund të besoni në emrin e tij. 7 Dhe do të ndodhë që ju të 13 Dhe në qoftë se abesoni në gjithë do të mahniteni dhe do emrin e tij, ju do të pendoheni

14 1a Hel. 13:2. së Jezu Krishtit. 12a Mosia 3:8; 3a 3 Ne. 1:15. 5a Mt. 2:1–2; 3 Ne. 1:21. 3 Ne. 9:15; 4a ush Jezu Krisht— 7a 3 Ne. 1:16–17. Eth. 4:7. Profecitë rreth 8a Gjo. 3:16. ush Jezu Krisht. lindjes dhe vdekjes 10a Hel. 13:2. 13a Vep. 16:30–31. Helamani 14:14–24 484 për të gjitha mëkatet tuaja, që dënim dhe të pësoni këtë vdekje kështu të keni heqjen e tyre, të dytë. nëpërmjet bmeritave të tij. 20 Por vini re, sikurse ju thashë 14 Dhe vini re, përsëri, po ju jap në lidhje me një ashenjë tjetër, një shenjë tjetër, po, një shenjë një shenjë e vdekjes së tij, vini të vdekjes së tij. re, në atë ditë që ai do të vuaj 15 Pasi vini re, ai duhet të vde- vdekjen, dielli do të berrësohet së patjetër, që ashpëtimi të mund dhe nuk do të pranojë të lëshojë të vijë; po, është e përshtatshme dritën e tij mbi ju; ashtu dhe dhe e nevojshme që ai të vdesë hëna dhe yjet; dhe nuk do të që të ndodhë bringjallja e të vde- ketë dritë mbi faqen e kësaj toke, kurve, kështu që njerëzit të madje që nga koha që ai do të mund të çohen në prani të Zotit. vuaj vdekjen, për hapësirën e 16 Po, vini re, kjo vdekje sjell ctri ditëve, deri në kohën kur ai ringjalljen dhe ashëlben gjithë të ngrihet përsëri së vdekuri. njerëzimin nga vdekja e parë— 21 Po, në kohën kur ai të japë nga vdekja shpirtërore; pasi i shpirt, do të ketë avetëtima e gjithë njerëzimi, që nga brënia e bubullima për hapësirën e shu- Adamit, pasi u cpërjashtua nga më orëve dhe toka do të tundet prania e Zotit, u konsiderua i dhe do të dridhet; dhe shkë- dvdekur, si për gjërat tokësore, mbinjtë që janë mbi faqen e kësaj ashtu dhe për gjërat shpirtërore. toke, qofshin ata mbi ose nën 17 Por vini re, ringjallja e tokë, sikurse e dini që në këtë Krishtit ashëlben njerëzimin, po, kohë janë të ngurtë, ose pjesa madje, gjithë njerëzimin dhe e më e madhe e tyre janë një masë sjell përsëri në praninë e Zotit. e ngurtë, do të bcopëtohen; 18 Po, dhe ajo përmbush ku- 22 Po, ata do të çahen më shtin e pendimit, që kushdo që dysh, e nga ajo ditë e tutje ado pendohet ai nuk kositet dhe të kenë plasaritje dhe të çara nuk hidhet në zjarr; por kushdo dhe do të jenë të copëtuar mbi që nuk pendohet, kositet dhe faqen e tërë dheut, po mbi tokë hidhet në zjarr dhe aty pëson dhe nën tokë. një vdekje tjetër shpirtërore, 23 Dhe vini re, do të ketë po, një vdekje të dytë, pasi ata shumë stuhi dhe shumë male janë përjashtuar përsëri sipas do të rrafshohen si një luginë gjërave që i takojnë drejtësisë. dhe do të ketë shumë vende 19 Prandaj, pendohuni, pendo- që tani quhen lugina që do të huni, meqë duke i ditur këto bëhen male, lartësia e të cilave gjëra dhe duke mos i bërë ato, do të jetë e madhe. të mos bini edhe ju vetë në 24 Dhe shumë udhë të mëdha

13b DeB 19:16–20. dhe e Evës. 20a 3 Ne. 8:5–25. 15a ush Shpëtimtar. c Alma 42:6–9. b Llu. 23:44. b Alma 42:23. d ush Vdekje, c Mosia 3:10. ush Ringjallje. shpirtërore. 21a 3 Ne. 8:6. 16a ush Plan i shëlbimit. 17a ush Shëlbej, b 3 Ne. 10:9. b ush Rënie e Adamit shëlbuar (i), shëlbim. 22a 3 Ne. 8:18. 485 Helamani 14:25–15:3 do të copëtohen dhe shumë jeni të lejuar të veproni nga aqytete do të shkretohen. vetja juaj; pasi vini re, Perëndia 25 Dhe shumë avarre do të ju ka dhënë bnjohuri dhe ju ka hapen dhe do të nxjerrin shumë bërë të lirë. prej të vdekurve të tyre; dhe 31 Ai ju ka dhënë mundësi që shumë shenjtër do t’u shfaqen të adini të mirën nga e liga dhe shumë njerëzve. ai ju ka dhënë mundësi që të 26 Dhe vini re, kështu më tha bzgjidhni jetën ose vdekjen; aengjëlli: pasi ai më tha mua dhe ju mund të bëni mirë dhe se do të ketë bubullima dhe të cktheheni në atë që është e vetëtima për hapësirën e shumë mirë ose t’ju kthehet juve ajo që orëve. është e mirë; ose mund të bëni 27 Dhe më tha se këto gjëra do keq dhe t’ju kthehet ajo që ësh- të ndodhin, ndërsa do të vazh- të e keqe. dojnë vetëtima dhe bubullima dhe stuhi; dhe aerrësira do të KAPITULLI 15 mbulojë faqen e tërë dheut për hapësirën e tri ditëve. Zoti i ndëshkoi Nefitët, sepse i donte 28 Dhe engjëlli më tha mua se ata—Lamanitët që janë kthyer në shumë do të shohin gjëra më të besim janë të vendosur dhe të pae- mëdha se këto, me qëllim që pur në besimin e tyre—Zoti do të ata të besojnë që këto ashenja jetë i mëshirshëm me Lamanitët në dhe këto çudira do të ndodhin ditët e mëvonshme. Rreth 6 para K. mbi të gjithë faqen e kësaj toke, kështu që të mos ketë shkak për Dhe tani, vëllezërit e mi të da- të mos besuar, mes fëmijëve të shur, vini re, unë po ju njoftoj njerëzve— se në qoftë se nuk pendoheni, 29 Dhe kjo ndodh me qëllim shtëpitë tuaja do të mbesin të që kushdo që do të besojë të ashkretuara. mund të shpëtohet dhe kushdo 2 Po, në qoftë se nuk pendohe- që nuk beson, të marrë një ni, gratë tuaja do të kenë shkak agjykim të drejtë; dhe gjithashtu të madh të mbajnë zi ditën që në qoftë se dënohen, ata sjellin do të japin gji; pasi ju do të mbi vete dënimin e tyre. përpiqeni të ikni dhe nuk do të 30 Dhe tani mbani mend, ketë vend për strehim; po, dhe mbani mend, vëllezërit e mi se të mjerat ato që janë ame barrë, kushdo që mbaron, mbaron nga pasi do të jenë të rënda dhe nuk vetvetja; dhe se kushdo që bën ikin dot; prandaj ato do të shke- paudhësi, i bën nga vetvetja; len dhe do të lihen të mbarojnë. pasi vini re, ju jeni të alirë; ju 3 Po, mjerë ky popull që quhet

24a 3 Ne. 9:3–12. 28a 1 Ne. 12:4–5. 31a Moro. 7:16. 25a Mt. 27:50–54; 29a ush Gjykim, i fundit. b 2 Ne. 2:28–29; 3 Ne. 23:9–11. 30a 2 Ne. 2:26–29; Alma 3:26–27. 26a Alma 13:26. Mois. 6:56. c Alma 41:3–5. 27a 1 Ne. 19:10; ush Zgjedhje e lirë. 15 1a Mt. 23:37–38. 3 Ne. 8:3. b ush Dije. 2a Mt. 24:19. Helamani 15:4–11 486 populli i Nefit, në qoftë se nuk ra të etërve të tyre dhe janë pendohet kur të shohin të gji- drejtuar të besojnë në shkrimet tha këto shenja dhe çudira që e shenjta, po, në profecitë e pro- do t’u tregohen atyre; pasi vini fetëve të shenjtë, të cilat janë re, ata kanë qenë një popull i shkruar, që i shpien ata të zgjedhur i Zotit; po, popullin e besojnë në Zotin dhe në pendim, Nefit ai e ka dashur dhe gjitha- besim dhe pendim që sjellin një shtu e ka andëshkuar; po, në andryshim të zemrës së tyre— ditët e paudhësive të tyre, ai i 8 Prandaj, të gjithë ata që kanë ka ndëshkuar, sepse i donte. arritur në këtë pikë, ju e dini 4 Por vini re, vëllezërit e mi, ai vetë, janë të avendosur dhe të i urrente Lamanitët, meqë ve- paepur në besimin dhe në gjënë prat e tyre kanë qenë përherë të me të cilën ata janë bërë të lirë. liga dhe kjo për shkak të pau- 9 Dhe ju e dini gjithashtu se dhësisë së atraditës së etërve të ata i kanë avarrosur armët e tyre. Por vini re, atyre u erdhi tyre të luftës dhe kanë frikë t’i shpëtimi nëpërmjet predikimit marrin, që të mos mëkatojnë në të Nefitëve; dhe për këtë qëllim ndonjë mënyrë; po, ju e shihni Zoti ua bzgjati ditët. se ata kanë frikë të mëkatojnë— 5 Dhe do të doja që ju të shiko- pasi vini re, ata do të pranonin ni se apjesa më e madhe e tyre të shkeleshin dhe të vriteshin janë në shtegun e detyrës së nga armiqtë e tyre dhe nuk do tyre dhe ecin me kujdes para t’i ngrinin shpatat kundër tyre; Perëndisë dhe përpiqen të zba- dhe kjo për shkak të besimit të tojnë urdhërimet e tij dhe tyre në Krisht. statutet dhe gjykimet e tij, sipas 10 Dhe tani, për shkak të ligjit të Moisiut. vendosmërisë së tyre, pasi ata 6 Po, unë ju them juve se pjesa besojnë në atë gjë që besojnë, më e madhe e tyre po e bëjnë për shkak të paepshmërisë së këtë gjë dhe se po përpiqen me tyre, pasi janë ndriçuar një zell të vazhdueshëm, që të mund herë, vini re, Zoti do t’i bekojë të sjellin mbetjen e vëllezërve dhe do t’ua zgjasë ditët, megji- të tyre në njohurinë e së vërte- thë paudhësinë e tyre— tës; prandaj, ka shumë që u 11 Po, edhe sikur të bien në shtohen numrit të tyre çdo ditë. mosbesim Zoti do t’ua azgjasë 7 Dhe vini re, ju vetë e dini, ditët e tyre, derisa të vijë koha pasi ju e keni dëshmuar atë, se që është thënë nga etërit tanë, të gjithë ata që janë sjellë në si dhe nga profeti bZenos dhe njohurinë e së vërtetës dhe të shumë profetë të tjerë, në lidhje dinë traditat e liga dhe të urrye- me crivendosjen përsëri të vë-

3a Fja. 3:12; 5a Hel. 13:1. 11a Alma 9:16. Heb. 12:5–11; 7a ush Kthim, kthyer (i). b Hel. 8:19. DeB 95:1. 8a Alma 23:6; 27:27; c 2 Ne. 30:5–8. 4a ush Tradita. 3 Ne. 6:14. b Alma 9:16. 9a Alma 24:17–19. 487 Helamani 15:12–16:3 llezërve tanë, Lamanitëve, në llnetin tim, unë do t’i ashkatërroj njohurinë e së vërtetës— krejtësisht, thotë Zoti, për shkak 12 Po, unë ju them juve se në të mosbesimit të tyre pavarë- kohët e mëvonshme apremtimet sisht nga veprat e shumta të më- e Zotit u janë shtrirë vëllezërve dha që kam bërë mes tyre; dhe tanë Lamanitë; dhe me gjithë aq me siguri sa Zoti jeton, këto vuajtjet e shumta që do të gjëra do të bëhen, thotë Zoti. pësojnë dhe megjithëse do të bçohen poshtë e lart mbi faqen e KAPITULLI 16 dheut dhe do të persekutohen, dhe do të goditen, dhe do të Nefitët që besojnë Samuelin pagë- shpërndahen jashtë vendit pa zohen nga Nefi—Samueli nuk pasur vend për strehim, Zoti do mund të vritet nga shigjetat dhe të jetë i cmëshirshëm ndaj tyre. nga gurët e Nefitëve të papenduar 13 Dhe kjo është sipas profecisë —Disa ngurtësojnë zemrat e tyre se ata do të asillen përsëri në dhe të tjerët shohin engjëj—Ata njohurinë e vërtetë që është që nuk besojnë, thonë se nuk është njohuria e Shëlbuesit të tyre dhe e arsyeshme të besojnë në Krisht e bbariut të tyre të madh dhe të dhe në ardhjen e tij në Jeruzalem. vërtetë dhe të numërohen mes Rreth 6–1 para K. deleve të tij. 14 Prandaj unë ju them juve se Dhe tani ndodhi që të shumtë në qoftë se nuk pendoheni, do të qenë ata që dëgjuan fjalët e jetë amë mirë për ta, sesa për ju. Samuel, Lamanitit, që tha sipër 15 Pasi vini re, po t’u aishin mureve të qytetit. Dhe të gjithë treguar atyre veprat e mëdha ata që besuan fjalën e tij, shkuan që u janë treguar juve, po, atyre të kërkonin Nefin; dhe kur arri- që kanë rënë në mosbesim, për tën ta gjenin, i rrëfyen atij mëka- shkak të traditave të etërve të tet e tyre dhe nuk mohuan se tyre, ju mund të shihni vetë se donin të pagëzoheshin në Zotin. ata nuk do të kishin rënë kurrë 2 Por, të gjithë ata që nuk u më në mosbesim. besuan fjalëve të Samuelit u ze- 16 Prandaj, Zoti thotë: Unë mëruan me të dhe hodhën gurë nuk do t’i shkatërroj krejt, por kundër tij mbi mur dhe gjitha- do të bëj që në ditën e urtësisë shtu shumë të tjerë e qëlluan sime, ata do të kthehen përsëri me shigjeta, ndërsa ai qëndronte tek unë, thotë Zoti. mbi mur; por Shpirti i Zotit 17 Dhe tani vini re, thotë Zoti qe me të, kaq sa nuk mund ta në lidhje me popullin e Nefitëve: qëllonin dot as me gurët e tyre, Në qoftë se ata nuk do të pendo- as me shigjetat e tyre— hen dhe nuk do të zbatojnë vu- 3 Tani, kur panë se nuk e qëllo-

12a Enosi 1:12–13. Jakobi 3:5–6. 15a Mt. 11:20–23. b Morm. 5:15. 13a 3 Ne. 16:12. 17a Hel. 13:6–10. c 1 Ne. 13:31; b ush Bari i Mirë. 2 Ne. 10:18–19; 14a Hel. 7:23. Helamani 16:4–15 488 nin dot, pati shumë të tjerë që më mes Nefitëve; dhe kështu iu besuan fjalëve të tij, kaq sa u ishte gjendja e popullit. larguan së andejmi dhe shkuan 9 Dhe kështu mbaroi viti i te- te Nefi, që të pagëzoheshin. tëdhjetegjashtë i mbretërimit të 4 Pasi vini re, Nefi po pagëzo- gjykatësve mbi popullin e Nefit. nte dhe profetizonte dhe predi- 10 Dhe kështu mbaroi edhe viti konte, duke u thirrur njerëzve i tetëdhjeteshtatë i mbretërimit të pendohen; dhe u tregonte të gjykatësve, shumica e njerëz- shenja e çudira dhe bënte amre- ve duke qëndruar në krenarinë kulli mes njerëzve, që të dinin se dhe në ligësinë e tyre dhe pjesa Krishti do të vinte bsë shpejti. më e vogël duke ecur më me 5 U tregonte atyre gjërat që do kujdes para Perëndisë. të ndodhnin së shpejti, që ata të 11 Dhe këto ishin kushtet mund të dinin dhe të mbanin edhe në vitin e tetëdhjetetetë të mend kohën e ardhjes së tyre mbretërimit të gjykatësve. para ndodhjes, me qëllim që të 12 Dhe pati vetëm pak ndry- besonin; prandaj, të gjithë ata shim në punët e njerëzve, veçse që besuan në fjalët e Samuelit, në vitin e tetëdhjetenëntë të shkuan tek ai për t’u pagëzuar, mbretërimit të gjykatësve, nje- pasi erdhën të penduar dhe rëzit filluan të jenë më të pasi rrëfyen mëkatet e tyre. ngurtësuar në paudhësi dhe të 6 Por, pjesa më e madhe e tyre bënin gjithnjë e më shumë nga nuk u besoi fjalëve të Samuelit; ajo që ishte kundër urdhërimeve prandaj, kur ata panë se nuk të Perëndisë. mund ta qëllonin me gurët e 13 Por ndodhi që në vitin tyre dhe me shigjetat e tyre, u e nëntëdhjetë të mbretërimit thirrën kapitenëve të tyre, duke të gjykatësve, pati ashenja të thënë: Merreni këtë njeri dhe mëdha që u dhanë në popull, si lidheni, pasi vini re, ai ka një dhe çudira; dhe fjalët e profetë- djall; dhe për shkak të fuqisë së ve bfilluan të vërtetohen. djallit që është në të, ne nuk e 14 Dhe aengjëj iu shfaqën disa qëllojmë dot me gurët tanë njerëzve, disa njerëzve të urtë, dhe me shigjetat tona; prandaj dhe u njoftuan atyre lajme të kapeni dhe lidheni dhe merreni. mira gëzimi të madh; kështu në 7 Dhe si shkuan të vinin duart këtë vit filluan të vërtetohen e tyre mbi të, vini re, ai u hodh shkrimet e shenjta. poshtë nga muri dhe iku nga 15 Megjithatë, njerëzit filluan tokat e tyre, po, madje vajti në të ngurtësonin zemrat e tyre, të vendin e tij dhe filloi të predi- gjithë me përjashtim të besi- konte dhe të profetizonte, mes mtarëve më të mëdhenj të tyre, popullit të tij. si nga Nefitët ashtu dhe nga 8 Dhe vini re, ai nuk u dëgjua Lamanitët dhe filluan të mbë-

16 4a ush Mrekulli. 13a 3 Ne. 1:4. 14a Alma 13:26. b Hel. 14:2. b Hel. 14:3–7. 489 Helamani 16:16–25 shteten në fuqinë e tyre dhe në me anë të dredhive dhe të ma- aurtësinë e tyre, duke thënë: rifeteve të të ligut, do të përga- 16 Ndoshta, mes kaq shumë titin ndonjë mister të madh që gjërash, disa prej tyre i kanë ne nuk e kuptojmë dot, që do të gjetur përafërsisht mirë; por na mbajë poshtë, shërbëtorë të vini re, ne e dimë se të gjitha fjalëve të tyre, si dhe shërbëtorë këto vepra të mëdha dhe të të tyre, pasi ne bazohemi në ta mrekullueshme për të cilat është për të na mësuar fjalën; dhe kë- folur, nuk mund të ndodhin. shtu do të na mbajnë në paditu- 17 Dhe ata filluan të arsyetonin ri, në qoftë se ne u dorëzohemi dhe të diskutonin mes tyre, atyre për të gjitha ditët e jetës duke thënë: sonë. 18 aNuk është e arsyeshme që 22 Dhe shumë gjëra të tjera që të vijë një qenie e tillë si Krishti; ishin të marra dhe të akota, në qoftë se kështu dhe të jetë Biri imagjinonin njerëzit në zemrat i Perëndisë, Atit të qiellit dhe të e tyre dhe ata ishin shumë të tokës, sikurse u tha, pse të mos shqetësuar, pasi Satani i nxiste na shfaqet neve, si dhe atyre që të bënin vazhdimisht paudhë- do të jenë në Jeruzalem? si; po, ai shkoi duke përhapur 19 Po, pse të mos shfaqet në mbi gjithë faqen e dheut tha- këtë vend, sikurse edhe në tokën shetheme dhe grindje, që të e Jeruzalemit? ngurtësonte zemrat e njerëzve 20 Por vini re, ne e dimë se kjo kundër asaj që ishte e mirë dhe është një atraditë e ligë që na kundër asaj që do të ndodhte. ka ardhur nga etërit tanë, për 23 Dhe me gjithë shenjat dhe të na bërë të besojmë në një gjë çudirat që ishin mes popullit të të madhe dhe të mrekullue- Zotit, si dhe shumë mrekulli që shme që do të ndodhë, por jo u bënë, Satani mundi të fuste mes nesh, por në një vend që nën kontroll zemrat e njerëzve është larg prej nesh, një vend mbi gjithë faqen e dheut. që ne nuk e dimë; prandaj ata 24 Dhe kështu mbaroi viti i mund të na mbajnë në padituri, nëntëdhjetë i mbretërimit të gjy- pasi ne nuk mund të bdëshmoj- katësve mbi popullin e Nefit. më me sytë tanë se ato janë të 25 Dhe kështu mbaroi libri i vërteta. Helamanit, sipas analeve të 21 Dhe ata do ta bëjnë këtë gjë Helamanit dhe bijve të tij.

15a Isa. 5:21. 20a ush Tradita. 22a ush Kotë (i), kotësi. 18a Alma 30:12–13. b Eth. 12:5–6, 19. Nefi i Tretë Libri i Nefit

I BIRI I NEFIT QË ISHTE I BIRI I HELAMANIT

he Helamani ishte biri i Helamanit që ishte biri i Almës, që Dishte biri i Almës, që ishte pasardhës i Nefit, që ishte biri i Lehit, që doli nga Jeruzalemi në vitin e parë të mbretërimit të Zedekias, mbretit të Judës.

KAPITULLI 1 analet në vend të tij, po, analin e këtij populli. Nefi, biri i Helamanit largohet 4 Dhe ndodhi që në fillim të nga vendi dhe biri i tij, Nefi, mban vitit të nëntëdhjetedytë, vini re, analet—Megjithëse ka plot shenja profecitë e profetëve filluan të dhe çudira, të ligjtë bëjnë plane të përmbusheshin më plotësisht; vrasin të drejtët—Nata e lindjes pasi filloi të kishte shenja më të së Krishtit arrin—Jepet shenja mëdha dhe të bëheshin mreku- dhe ngrihet një yll i ri—Shtohen lli më të mëdha mes popullit. gënjeshtrat dhe mashtrimet dhe 5 Por, pati disa që filluan të hajdutët e Gadiantonit vrasin thonin se kishte kaluar koha, shumë njerëz. Rreth 1–4 pas K. që të përmbusheshin fjalët që atha Samuel, Lamaniti. ANI ndodhi që viti i nëntë- 6 Dhe ata filluan të gëzonin Tdhjetenjëtë kaloi dhe ishte mbi vëllezërit e tyre, duke thë- viti i agjashtëqindtë që nga koha në: Vini re, koha kaloi dhe fjalët që Lehi u largua nga Jeruzalemi; e Samuelit nuk u përmbushën; dhe qe viti në të cilin Lakoneusi prandaj gëzimi juaj dhe besimi qe kryegjykatës dhe guvernator juaj në lidhje me këtë gjë, qenë i vendit. të kotë. 2 Dhe Nefi, i biri i Helamanit 7 Dhe ndodhi që ata bënë një ishte nisur nga toka e Zarahem- potere të madhe në tërë ven- lës, duke ia ngarkuar të birit din; dhe njerëzit që besuan, aNefit që ishte djali më i madh, filluan të pikëllohen shumë, bfletët prej tunxhi dhe të gjitha që për ndonjë shkak, ato gjëra analet që ishin mbajtur; dhe të që u thanë mund të mos vërte- gjitha ato gjëra që mbaheshin toheshin. të shenjta, që nga dalja e Lehit 8 Por vini re, ata pritnin të pa- nga Jeruzalemi. lëkundur atë ditë dhe atë natë 3 Prandaj, ai u nis së andejmi dhe atë ditë që do të ishin si një dhe ase ku shkoi, askush nuk e ditë e vetme, sikur të mos kishte di; dhe biri i tij Nefi, mbajti natë, kështu që të mund të dinin

[3 nefi] Helamanit. 5a Hel. 14:2–4. 1 1a 2 Ne. 25:19. b Alma 37:3–5. 2a ush Nefi, bir i 3a 3 Ne. 2:9. 491 3 Nefi 1:9–19 se besimi i tyre nuk kishte qenë Birit, për shkak të mishit tim. i kotë. Dhe vër re, koha është afër dhe 9 Tani ndodhi që qe një ditë e këtë natë shenja do të jepet. caktuar nga ata që nuk besonin, 15 Dhe ndodhi që fjalët që i që të gjithë ata që besonin në erdhën Nefit u plotësuan, ashtu ato tradita aduhej të vriteshin, sikurse qenë thënë; pasi vini re, në qoftë se nuk do të vërtetohej me perëndimin e diellit anuk shenja që u dha nga profeti pati errësirë; dhe njerëzit fillu- Samuel. an të çuditen meqë nuk pati 10 Tani ndodhi që kur Nefi, errësirë, kur ra nata. i biri i Nefit, pa këtë ligësi të 16 Dhe shumë qenë ata që nuk popullit të tij, zemra e tij ishte u kishin besuar fjalëve të profe- jashtëzakonisht e pikëlluar. tëve, që a ranë përdhe si të 11 Dhe ndodhi që ai doli dhe u vdekur, pasi e dinin se bplani i përkul përdhe dhe iu lut me madh i shkatërrimit që kishin gjithë fuqi Perëndisë së tij, në përgatitur për ata që besonin emër të popullit të tij, po, të fjalët e profetëve, kishte marrë atyre që ishin për t’u shkatë- fund; meqë shenja që qe dhënë rruar për shkak të besimit të ishte tashmë afër. tyre në traditën e etërve të tyre. 17 Dhe ata filluan të dinin se 12 Dhe ndodhi që ai iu lut Biri i Perëndisë do të vinte së Zotit aatë ditë me fuqi; dhe shpejti; po, së fundi, të gjithë vini re, zëri i Zotit i erdhi, duke njerëzit në tërë faqen e dheut, thënë: nga perëndimi në lindje, si në 13 Ngrije kokën dhe mos e tokën veriore, ashtu edhe në humb kurajën, pasi vër re, koha tokën jugore, ishin jashtëzako- është afër dhe në këtë natë she- nisht kaq të mahnitur, sa ranë nja do të jepet dhe anesër unë përdhe. do të vij në këtë botë, për t’i 18 Pasi ata e dinin se profetët treguar botës se unë do të për- kishin dëshmuar për këto gjëra mbush çdo gjë që kam bërë të prej shumë vjetësh dhe se she- bthuhet nga goja e profetëve të nja që iu dha, ishte tashmë afër; mi të shenjtë. dhe ata filluan të kishin frikë 14 Vër re, unë po avij te të mitë, për shkak të paudhësisë së tyre për të bplotësuar të gjitha gjërat dhe të mosbesimit të tyre. që u kam bërë të ditur fëmijëve 19 Dhe ndodhi që gjithë atë të njerëzve që nga ckrijimi i natë nuk pati errësirë, por kishte botës dhe për të bërë vullnetin, kaq dritë sikur të ishte mesditë. dsi të Atit, ashtu dhe të Birit— Dhe ndodhi që dielli lindi për- të Atit, për shkakun tim dhe të sëri në mëngjes, sipas rregullit

9a ush Martir, Profecitë rreth c Alma 42:26. martirizim. lindjes dhe vdekjes d DeB 93:3–4. 12a Enosi 1:4; Alma 5:46. së Jezu Krishtit. 15a Hel. 14:3. 13a Llu. 2:10–11. 14a Gjo. 1:11. 16a Hel. 14:7. b ush Jezu Krisht— b Mt. 5:17–18. b 3 Ne. 1:9. 3Nefi 1:20–29 492 të tij të zakonshëm; dhe ata e po, atyre u vajti fjala se duhej dinin se ajo qe dita që Zoti do të plotësuar; po, asnjë pikë ose alindte, për shkak të shenjës që presje nuk duhej të kalonte, de- qe dhënë. risa i tëri të plotësohej; prandaj, 20 Dhe ndodhën, po, të gjitha po atë vit, ata u sollën në një gjërat, edhe më e vogla, sipas njohuri të gabimit të tyre dhe fjalëve të profetëve. brrëfyen shkeljet e tyre. 21 Dhe ndodhi gjithashtu që u 26 Dhe kështu kaloi viti i shfaq, sipas fjalës, një ayll i ri. nëntëdhjetedytë, duke u sjellë 22 Dhe ndodhi që nga kjo kohë njerëzve lajme të mira për e tutje u përhapën gënjeshtra shkak të shenjave që ndodhën, mes njerëzve nga Satani për të sipas fjalëve të profecisë së të ngurtësuar zemrat e tyre, me gjithë profetëve të shenjtë. qëllim që ata të mos besonin në 27 Dhe ndodhi që viti i nëntë- ato shenja dhe çudi që kishin dhjetetretë gjithashtu kaloi në parë; por, megjithë këto gë- paqe, me përjashtim të ahajdu- njeshtra dhe mashtrime, pjesa tëve të Gadiantonit që jetonin më e madhe e njerëzve besuan nëpër male, të cilët lëvrinin në dhe u kthyen në besim te Zoti. tërë vendin; pasi aq të forta 23 Dhe ndodhi që Nefi shkoi ishin bazat e tyre dhe vendet e mes popullit dhe gjithashtu tyre të fshehta, saqë populli shumë të tjerë, duke pagëzuar nuk mund t’i mposhtte dot; për pendim, në të cilin pati një prandaj ata bënin shumë vrasje aheqje të madhe mëkatesh. Dhe dhe shumë masakra në popull. kështu, njerëzit filluan të kishin 28 Dhe ndodhi që në vitin e përsëri paqe në tokë. nëntëdhjetekatërt ata filluan të 24 Dhe nuk pati më grindje, me shtohen në një shkallë të madhe, përjashtim të disave që filluan të pasi pati shumë kundërshtarë predikonin, duke u përpjekur nga Nefitët që ikën tek ata, të provonin, nëpërmjet shkrime- të cilët shkaktuan pikëllime të ve të shenjta, se nuk ishte më e mëdha mes atyre Nefitëve që anevojshme të zbatohej ligji i qëndruan në tokë. Moisiut. Tani, për këtë gjë ata 29 Dhe pati edhe një shkak gaboheshin, pasi nuk i kishin pikëllimi të madh mes Lamani- kuptuar shkrimet e shenjta. tëve; pasi vini re, ata patën 25 Por ndodhi që ata shpejt u shumë fëmijë që u rritën dhe kthyen në besim dhe u bindën filluan të ishin mjaft të rritur që për gabimin në të cilin ishin, të vendosnin vetë; dhe u çuan në pasi iu bë e ditur se ligji nuk udhën e keqe nga disa që ishin ishte aplotësuar ende; dhe se aZoramitë me anë të gënjeshtra- duhej plotësuar në çdo grimë; ve të tyre dhe fjalëve të tyre

19a Llu. 2:1–7. mëkateve. 27a ush Hajdutë të 21a Mt. 2:1–2; 24a Alma 34:13. Gadiantonit. Hel. 14:5. 25a Mt. 5:17–18. 29a Alma 30:59. 23a ush Heqje e b Mosia 26:29. 493 3 Nefi 1:30–2:11 lajkatare, që të bashkoheshin neverira; dhe ata nuk besuan se me ata, hajdutët e Gadiantonit. do të ketë më shenja dhe çudira; 30 Dhe kështu, Lamanitët gji- dhe Satani avazhdoi punën e tij, thashtu qenë të hidhëruar dhe duke i larguar zemrat njerëz- filluan të dobësohen në besimin ve, duke i tunduar dhe duke i dhe në drejtësinë e tyre për shtyrë të bënin të liga të mëdha shkak të ligësisë së brezit të ri. në tokë. 4 Dhe kështu kaloi viti i nëntë- dhjetegjashtë; dhe gjithashtu KAPITULLI 2 viti i nëntëdhjeteshtatë dhe gjithashtu viti i nëntëdhjetetetë Ligësia dhe neveritë shtohen mes si dhe viti i nëntëdhjetenëntë. popullit—Nefitët dhe Lamanitët 5 Dhe gjithashtu kishin kaluar bashkohen për t’u mbrojtur nga njëqind vjet nga ditët e aMosias hajdutët e Gadiantonit—Lamani- që kishte qenë mbret i popullit tët që kthehen në besim bëhen të të Nefitëve. bardhë dhe quhen Nefitë. Rreth 6 Dhe gjashtëqind e nëntë vjet 5–16 pas K. kishin kaluar që kur Lehi qe Dhe ndodhi që kështu kaloi larguar nga Jeruzalemi. edhe viti i nëntëdhjetepestë dhe 7 Dhe nëntë vjet kishin kaluar njerëzit filluan të harronin ato nga koha kur u dha shenja që u shenja dhe çudira që kishin tha nga profetët, se Krishti do dëgjuar dhe filluan të jenë të vinte në botë. gjithnjë e më pak të çuditur nga 8 Tani Nefitët filluan të numë- ndonjë shenjë ose çudi nga ronin kohën nga koha që u qielli, kaq sa filluan të ngurtë- dha shenja, ose që nga ardhja sohen në zemrat e tyre dhe të e Krishtit; prandaj, nëntë vjet verbohen në mendjet e tyre; kishin kaluar. dhe filluan të mos besonin të 9 Dhe Nefi, i cili ishte i ati i gjitha ato që kishin dëgjuar dhe Nefit, që ishte ngarkuar me parë— mbajtjen e analeve, anuk u kthye 2 Duke imagjinuar gjëra të në tokën e Zarahemlës dhe nuk kota në zemrat e tyre, që ishin u gjet dot në gjithë vendin. bërë nga njerëzit dhe nga fuqia 10 Dhe ndodhi që populli e djallit, për të larguar dhe për vazhdoi të qëndronte akoma të amashtruar zemrat e njerëz- në ligësi, me gjithë predikimin ve; dhe kështu Satani zotëroi dhe profetizimin e shumtë që u zemrat e njerëzve përsëri, kaq dërgua mes tyre; dhe kështu sa u verboi sytë dhe i bëri të kaloi edhe viti i dhjetë; dhe viti besojnë se doktrina e Krishtit i njëmbëdhjetë gjithashtu kaloi ishte një gjë e marrë dhe e kotë. në paudhësi. 3 Dhe ndodhi që njerëzit fillu- 11 Dhe ndodhi që në vitin e an të forcoheshin në ligësi dhe trembëdhjetë filloi të kishte

2 2a ush Mashtroj, 3a DeB 10:27. 9a 3 Ne. 1:2–3. mashtrim. 5a Mosia 29:46–47. 3Nefi 2:12–3:1 494 luftëra dhe grindje në gjithë vitit të katërmbëdhjetë vazhdoi vendin, pasi hajdutët e Gadian- lufta mes hajdutëve dhe popullit tonit ishin bërë kaq të shumtë; të Nefit dhe u bë jashtëzakonisht dhe ata vranë kaq shumë njerëz e rreptë; megjithatë, populli i dhe shkretuan kaq shumë qytete Nefit fitoi njëfarë epërsie mbi dhe përhapën kaq shumë hajdutët, kaq sa i dëbuan nga vdekje dhe kërdi në të tërë tokat e tyre në male dhe në vendin, saqë u pa e nevojshme vendet e tyre të fshehta. që të gjithë njerëzit, si Nefitë 18 Dhe kështu mbaroi viti i ashtu dhe Lamanitë, të merrnin katërmbëdhjetë. Dhe në vitin armët kundër tyre. e pesëmbëdhjetë ata erdhën 12 Prandaj, të gjithë Lamanitët kundër popullit të Nefit; dhe që ishin kthyer në besim te Zoti për shkak të ligësisë së popullit u bashkuan me vëllezërit e tyre, të Nefit dhe të grindjeve dhe të Nefitët dhe qenë të detyruar për përçarjeve të tyre të shumta, sigurinë e jetës së tyre dhe të hajdutët e Gadiantonit patën grave të tyre, dhe të fëmijëve të shumë përfitime mbi ta. tyre, të merrnin armët kundër 19 Dhe kështu mbaroi viti i atyre hajdutëve të Gadiantonit, pesëmbëdhjetë dhe kështu nje- po, dhe gjithashtu që të mbanin rëzit ishin në një gjendje shumë të drejtat e tyre dhe privilegjet të mjerueshme; dhe ashpata e e kishës së tyre, dhe të adhuri- shkatërrimit varej mbi ta, kaq mit të tyre, dhe të alirisë së tyre, sa ishin gati të goditeshin prej dhe bçlirimit të tyre. saj dhe kjo, për shkak të 13 Dhe ndodhi që para se të paudhësisë së tyre. mbaronte ky vit i trembëdhjetë, Nefitët u kërcënuan me shkatë- KAPITULLI 3 rrim të përgjithshëm për shkak të kësaj lufte që ishte bërë jash- Gidianhi, kryetari i hajdutëve të tëzakonisht e rreptë. Gadiantonit, kërkon që Lakoneusi 14 Dhe ndodhi që ata Lamanitë dhe Nefitët të dorëzohen vetë dhe të që u bashkuan me Nefitët u dorëzojnë tokat e tyre—Lakoneusi numëruan mes Nefitëve; cakton Gidgidonin kryekapiten të 15 Dhe amallkimi që ishte mbi ushtrive—Nefitët mblidhen në ta u hoq dhe lëkura e tyre u bë Zarahemla dhe në Begati për t’u e bbardhë, sikurse e Nefitëve; mbrojtur. Rreth 16–18 pas K. 16 Dhe djemtë e tyre të rinj dhe bijat e tyre u bënë jashtëza- Dhe tani ndodhi që në vitin e konisht të këndshëm. Dhe ata gjashtëmbëdhjetë nga ardhja e u numëruan mes Nefitëve dhe Krishtit, Lakoneusi, guverna- u quajtën Nefitë. Dhe kështu tori i vendit, mori një letër nga mbaroi viti i trembëdhjetë. udhëheqësi dhe guvernatori i 17 Dhe ndodhi që në fillim të kësaj bande hajdutësh; dhe

12a ush Lirë (i), Liri. 15a Alma 17:15; 23:18. Jakobi 3:8. b ush Liri. b 2 Ne. 5:21; 30:6; 19a Alma 60:29. 495 3 Nefi 3:2–10 këto ishin fjalët që ishin shkruar, ndosmërisë suaj në atë që besoni duke thënë: se është e drejtë dhe të shpirtit 2 Lakoneus, më fisniku dhe tuaj fisnik në fushën e betejës. kryeqeveritar i vendit, vër re, 6 Prandaj unë të shkruaj, duke unë po të shkruaj këtë letër dhe dëshiruar që ti t’i dorëzosh këtij po të jap lavdërime jashtëzako- popullit tim qytetet tuaja, tokat nisht të mëdha për shkak të tuaja dhe pronat tuaja, në vend vendosmërisë tënde dhe gjitha- që ata t’ju vizitojnë me shpatë shtu të vendosmërisë së popu- dhe që shkatërrimi të bjerë llit tënd, në mbajtjen e asaj që ju mbi ju. mendoni se është e drejta dhe 7 Ose me fjalë të tjera, dorëzo- liria juaj; po, ju qëndroni trimë- huni te ne dhe bashkohuni me risht, sikurse të përkraheni nga ne dhe njihuni me punët tona dora e një perëndie, në mbroj- të afshehta, dhe bëhuni vëllezë- tjen e lirisë suaj dhe të pronës rit tanë, që të jeni sikurse ne— suaj dhe atdheut tuaj ose të atij jo skllevërit tanë, por vëllezërit që ju e quani kështu. dhe ortakët tanë në çdo gjë 3 Dhe është për të ardhur keq, që kemi. më fisniku Lakoneus, që të jesh 8 Dhe vër re, unë ju abetohem kaq i marrë dhe i kotë, saqë të me be se në qoftë se ju do ta mendosh se mund t’u bësh ballë bëni këtë, nuk do të shkatërro- kaq shumë burrave të guxim- heni; por, në qoftë se nuk do ta shëm që janë nën urdhrin tim, të bëni këtë, unë ju betohem me cilët në këtë çast janë me armë be se muajin e ardhshëm do t’i në dorë dhe po presin me padu- urdhëroj ushtritë e mia, që të rim fjalën—Shkoni e bini mbi zbresin kundër jush dhe ata Nefitët dhe i shkatërroni ata. nuk do ta përmbajnë dorën e 4 Dhe unë, duke njohur tyre, dhe nuk do të kursehen, shpirtin e papushtueshëm të por do t’ju vrasin dhe do të lënë tyre, pasi i kam provuar ata që shpatat të bien mbi ju, madje në fushën e luftës dhe pasi di derisa të shuheni. për urrejtjen e tyre të pashuar 9 Dhe vër re, unë jam Gidianhi; kundër jush, për shkak të pa- dhe unë jam guvernatori i kësaj drejtësive të shumta që ju u keni ashoqërie të fshehtë të Gadian- bërë atyre, prandaj, në qoftë se tonit; shoqëri, punët e së cilës do të hidhen në luftë kundër unë e di se janë të bmira; dhe jush, ata do t’ju vizitonin ju me ato janë prej një ckohe të lashtë shkatërrim të plotë. dhe ato na janë pasuar neve. 5 Prandaj, unë kam shkruar 10 Dhe unë po ta shkruaj këtë këtë letër, duke e vulosur me letër ty, Lakoneus, me shpresë vetë dorën time, i shqetësuar për se do të dorëzosh tokat e tua mirëqenien tuaj, për shkak të ve- dhe zotërimet e tua, pa gjak-

3 7a Hel. 6:22–26. fshehta. Mois. 5:29, 49–52. 8a Eth. 8:13–14. b Alma 30:53. 9a ush Lidhje të c Hel. 6:26–30; 3Nefi 3:11–20 496 derdhje, që ky populli im të jashtëzakonisht e madhe. Dhe mund të rifitojë të drejtat e tij ai bëri që ushtritë, si të Nefitëve, dhe qeverinë, pasi ai u shkëput ashtu dhe të Lamanitëve, ose të prej jush për shkak të paudhë- të gjithë atyre që numëroheshin sisë suaj, duke iu mohuar të mes Nefitëve, duhej të vendo- drejtat e tyre të qeverisjes; dhe, seshin si roja rreth e përqark, në qoftë se ti nuk e bën këtë gjë, që t’i mbikqyrnin dhe t’i ruanin unë do të marr hak për padrej- ata ditë e natë nga hajdutët. tësitë e tyre. Unë jam Gidianhi. 15 Po, ai u tha atyre: Ashtu 11 Dhe tani ndodhi që kur La- si Zoti jeton, në qoftë se nuk koneusi e mori këtë letër, ai u pendoheni për të gjitha paudhë- çudit jashtëzakonisht shumë për sitë tuaja dhe t’i luteni Zotit, shkak të guximit të Gidianhit ju nuk do të shpëtoni në asnjë që kërkonte zotërimin e tokës mënyrë nga duart e atyre haj- së Nefitëve, si edhe për kërcë- dutëve të Gadiantonit. nimin kundër popullit dhe se 16 Dhe kaq të mëdha dhe të do të hakmerrej për paudhësitë mrekullueshme qenë fjalët dhe ndaj atyre të cilëve nuk u ishte profecitë e Lakoneusit, sa bënë bërë ndonjë paudhësi, veçse i që frika erdhi mbi të gjithë nje- kishin bërë apaudhësi vetes, rëzit; dhe ata vunë në veprim të duke u shkëputur dhe duke u gjitha mundësitë, që të bënin bashkuar me ata hajdutë të ligj sipas fjalëve të Lakoneusit. dhe të urryer. 17 Dhe ndodhi që Lakoneusi 12 Tani vini re, ky Lakoneus, caktoi kryekapitenë mbi të guvernatori, ishte njeri i drejtë gjithë ushtritë e Nefitëve, që dhe nuk mund të frikësohej nga t’i komandonin në kohën kur kërkesat dhe kërcënimet e një hajdutët të dilnin nga vendi i ahajduti; prandaj, nuk ia vuri ve- shkretë kundër tyre. shin letrës së Gidianhit, guver- 18 Tani u caktua gjithashtu natorit të hajdutëve, por bëri që kryetari i të gjithë kryekapite- populli i tij duhej t’i lutej Zotit, nëve që ishte kryekomandanti i që t’u jepte fuqi, në kohën kur të gjitha ushtrive të Nefitëve hajdutët të vinin kundër tyre. dhe emri i tij ishte aGidgidoni. 13 Po, ai dërgoi një shpallje 19 Tani, ishte zakon mes gjithë mes gjithë njerëzve që të Nefitëve, që të caktohej si krye- mblidhnin gratë e tyre dhe kapiten (veçse në kohët e tyre fëmijët e tyre, kopetë e tyre dhe të ligësisë), një njeri që të kishte grigjat e tyre, dhe të gjitha shpirtin e zbulesës dhe gjitha- sa kishin tok në një vend, me shtu të aprofecisë; prandaj, ky përjashtim të tokës. Gidgidoni qe një profet i madh 14 Dhe bëri që rreth e përqark mes tyre, siç qe edhe kryegjy- tyre të ngriheshin fortifikata, katësi. kështu që fuqia e tyre të ishte 20 Tani, populli i tha Gidgido-

11a Hel. 14:30. 3 Ne. 4:7–10. 19a ush Profeci, 12a Alma 54:5–11; 18a 3 Ne. 6:6. profetizoj. 497 3 Nefi 3:21–4:1 nit: Lutju Zotit dhe të shkojmë mblidheshin tok së bashku, në në male dhe në vendin e shkretë, tokën jugore, për shkak të kështu që t’u biem hajdutëve mallkimit të madh që ishte mbi dhe t’i shkatërrojmë në tokat e atokën në veri. tyre. 25 Dhe ata u fortifikuan kundër 21 Por, Gidgidoni u tha atyre: armiqve të tyre; dhe banuan Zoti ae ndalon; pasi po të shko- në një zonë dhe në një grup; nim kundër tyre, Zoti do të dhe kishin frikë nga fjalët që na bdorëzonte në duart e tyre; kishte thënë Lakoneusi, kaq sa prandaj, ne do të përgatitemi u penduan për të gjitha mëkatet në mes të tokave tona dhe do të e tyre; dhe ia drejtuan lutjet e mbledhim tok të gjitha ushtritë tyre Zotit, Perëndisë së tyre, që tona dhe nuk do të shkojmë ai t’i ashpëtonte, në kohën kur kundër tyre, por do të presim armiqtë e tyre do të zbritnin derisa ata të vijnë kundër nesh; për të luftuar kundër tyre. prandaj, ashtu si Zoti jeton, në 26 Dhe ata ishin jashtëzako- qoftë se e bëjmë këtë gjë, ai do të nisht të brengosur për shkak të na i dorëzojë ata në duart tona. armiqve të tyre. Dhe Gidgidoni 22 Dhe ndodhi që në vitin e i vuri të bënin aarmë lufte të shtatëmbëdhjetë, aty nga fundi çdo lloji dhe ata duhej të ishin i vitit, shpallja e Lakoneusit të fortë me armatim dhe me par- kishte vajtur në të gjithë faqen zmore, dhe me mburoja, sipas e dheut dhe ata morën kuajt e mënyrës së udhëzimit të tij. tyre dhe karrocat e tyre të luftës, dhe grigjat e tyre, dhe të gjitha KAPITULLI 4 kopetë e tyre, dhe tufat e tyre, dhe drithin e tyre, dhe të gjithë Ushtritë Nefite mundin hajdutët e sa kishin, dhe marshuan me Gadiantonit—Gidianhi vritet dhe mijëra e me dhjetëra mijëra, de- pasardhësi i tij, Zemnariha varet risa të gjithë shkuan në vendin —Nefitët lavdërojnë Zotin për që qe caktuar për t’u mbledhur fitoret e tyre. Rreth 19–22 pas K. së bashku, për t’u mbrojtur nga armiqtë e tyre. Dhe ndodhi që nga mbarimi i 23 Dhe vendi që ishte caktuar vitit të tetëmbëdhjetë ato ushtri- ishte toka e Zarahemlës, si dhe të e hajdutëve ishin përgatitur toka që ishte mes tokës së Zara- për luftë dhe filluan të zbritnin hemlës dhe tokës Begati, po, dhe të sulmonin nga kodrat vija që ndodhej midis vendit dhe nga malet, dhe nga vendi i Begati dhe vendit Shkretim. shkretë, dhe nga vendet e tyre 24 Dhe aty, shumë mijëra të fortifikuara, dhe nga vendet njerëz që quheshin Nefitë, u e tyre të fshehta dhe filluan mblodhën tok në këtë vend. të merrnin në zotërim tokat që Tani, Lakoneusi bëri që ata të ishin në jug dhe që ishin në

21a Alma 48:14. 24a Alma 22:31. 26a 2 Ne. 5:14. b 1 Sam. 14:12. 25a ush Besim. 3Nefi 4:2–11 498 veri dhe filluan të merrnin në ta dhe t’i vrisnin; prandaj Gidi- zotërim të gjitha tokat që ishin anhi u dha urdhër ushtrive të abraktisur nga Nefitët, si dhe tij që këtë vit do të shkonin të qytetet që ishin lënë të shkreta. luftonin kundër Nefitëve. 2 Por vini re, në ato toka që 7 Dhe ndodhi që ata erdhën ishin braktisur nga Nefitët, nuk për të luftuar; dhe kjo gjë ngjau kishte kafshë të egra, as kafshë muajin e gjashtë; dhe vini re, e gjahu dhe nuk kishte gjah për madhe dhe e tmerrshme qe dita hajdutët, veçse në vendin e që erdhën për të luftuar; dhe shkretë. ishin veshur si vishen hajdutët; 3 Dhe hajdutët, për nevoja dhe ata kishin një lëkurë qengji ushqimore, nuk mund të jeto- përreth ijeve të tyre dhe ishin nin, veçse në vendin e shkretë; lyer me gjak dhe kokat e tyre pasi Nefitët i kishin lënë shkretë ishin të rruara, dhe kishin për- tokat e tyre dhe kishin mble- krenare në kokë; dhe e madhe dhur grigjat e tyre dhe kopetë e dhe e tmerrshme qe paraqitja e tyre dhe gjithë sa kishin, dhe të ushtrive të Gidianhit, për shkak gjitha ishin në një grup. të parzmoreve të tyre dhe sepse 4 Prandaj, hajdutët nuk kishin ishin përlyer me gjak. mundësi të plaçkitnin për ush- 8 Dhe ndodhi që kur ushtritë e qim, veçse të dilnin e të bënin Nefitëve panë pamjen e ushtrisë luftë të hapur kundër Nefitëve; së Gidianhit, të gjithë ranë dhe Nefitët, ishin në një grup, përdhe dhe iu përgjëruan Zotit, të shumtë në numër dhe kishin Perëndisë së tyre, që ai t’i falte ruajtur për vete rezerva ushqi- dhe t’i shpëtonte nga duart e more dhe kuaj dhe grigja, dhe armiqve të tyre. bagëti të çdo lloji, që të mund të 9 Dhe ndodhi që kur ushtritë e jetonin për hapësirën e shtatë Gidianhit e panë këtë gjë, ata vjetëve, kohë gjatë së cilës filluan të ulërinin me zë të lartë ata shpresonin të shkatërronin nga gëzimi, pasi pandehën se hajdutët nga faqja e tokës; dhe Nefitët kishin rënë përdhe me kështu kaloi viti i tetëmbëdhjetë. frikë për shkak të tmerrit të 5 Dhe ndodhi që në vitin e ushtrive të tyre. nëntëmbëdhjetë, Gidianhi pa 10 Por, në këtë gjë ata u zhgë- se ishte e nevojshme të fillonte njyen meqë Nefitët nuk i kishin luftën kundër Nefitëve, pasi për frikë; por ata kishin afrikë Perë- ta nuk kishte mënyrë tjetër sesi ndinë e tyre dhe iu përgjëruan të jetonin, veçse nëpërmjet pla- atij për mbrojtje; prandaj, kur çkitjes dhe vjedhjes dhe vrasjes. ushtritë e Gidianhit u turrën 6 Dhe ata nuk guxonin të mbi ta, ata ishin gati t’i përba- përhapeshin mbi faqen e tokës, llonin; po, në fuqinë e Zotit ata kaq sa të rrisnin drithë, nga i morën ata. frika se Nefitët do të binin mbi 11 Dhe beteja filloi në këtë

4 1a 3 Ne. 3:13–14, 22. 10a ush Frikë. 499 3 Nefi 4:12–23 muajin e gjashtë; dhe e madhe tyre dhe t’i rrethonin nga çdo dhe e tmerrshme qe beteja, po, anë; dhe po t’u prisnin të gjitha e madhe dhe e tmerrshme qe privilegjet e tyre të jashtme, kërdia e saj, kaq sa kurrë nuk mund t’i detyronin ata të dorë- ishte njohur ndonjëherë një zoheshin sipas dëshirave të tyre. kërdi kaq e madhe mes popullit 17 Tani ata kishin caktuar për të Lehit, që kur ai u largua nga vete një udhëheqës tjetër, emri Jeruzalemi. i të cilit ishte Zemnariha; pran- 12 Dhe me gjithë akërcënimet daj, qe Zemnariha që shkaktoi dhe betimet që kishte bërë të bëhej ky rrethim. Gidianhi, vini re, Nefitët i 18 Por vini re, ky qe në përfitim goditën ata, kaq sa u tërhoqën të Nefitëve; pasi ishte e pamun- nga prania e tyre. dur për hajdutët të mbanin një 13 Dhe ndodhi që aGidgidoni i rrethim mjaft gjatë, sa të kishte urdhëroi ushtritë e tij t’i ndiqnin ndonjë efekt mbi Nefitët, për nga pas deri te kufijtë e vendit shkak të rezervave të tyre të të shkretë dhe se nuk duhej të mëdha ushqimore që kishin falnin asnjë që u binte në duart për vete. e tyre gjatë rrugës; dhe kështu i 19 Dhe për shkak të rezervave ndoqën nga pas dhe i vranë shumë të pakta të hajdutëve; deri te kufijtë e vendit të shkretë, pasi vini re, ata nuk kishin gjë madje, derisa plotësuan urdhrin tjetër për ushqim, veçse mish të e Gidgidonit. cilin ata e merrnin në vendin e 14 Dhe ndodhi që Gidianhi shkretë. i cili qëndroi dhe luftoi me 20 Dhe ndodhi që amishi i guxim, u ndoq nga pas, ndërsa gjahut u bë i rrallë në vendin e po ia mbathte; dhe, pasi qe shkretë, kaq sa hajdutët ishin lodhur nga luftimi i tij i gjatë, u afër vdekjes nga uria. arrit dhe u vra. Dhe kështu qe 21 Dhe Nefitët marshonin vazh- mbarimi i Gidianhit, hajdutit. dimisht gjatë ditës dhe natës 15 Dhe ndodhi që ushtritë e dhe binin mbi ushtritë e tyre, Nefitëve u kthyen përsëri në duke i vrarë me mijëra dhe me vendin e tyre të sigurisë. Dhe dhjetëra mijëra. ndodhi që ky viti i nëntëmbë- 22 Dhe kështu, qe dëshira e dhjetë kaloi dhe hajdutët nuk njerëzve të Zemnarihas të hiq- erdhën të luftonin më; as nuk nin dorë nga plani i tyre, për erdhën ata në vitin e njëzetë. shkak të shkatërrimit të madh 16 Dhe në vitin e njëzetenjëtë që binte mbi ta natën dhe ditën. ata nuk erdhën për të luftuar, 23 Dhe ndodhi që Zemnariha por erdhën nga të gjitha anët që i urdhëroi njerëzit e tij të të- të rrethonin popullin e Nefit; rhiqeshin nga rrethimi dhe të pasi ata mendonin se po ta veço- shkonin për në pjesët më të nin popullin e Nefit nga tokat e largëta të tokës në veri.

12a 3 Ne. 3:1–10. 13a 3 Ne. 3:18. 20a 1 Ne. 18:25. 3Nefi 4:24–5:1 500 24 Dhe tani, Gidgidoni, duke 30 Dhe ata u gëzuan dhe ditur planin e tyre dhe duke thirrën përsëri me një zë, duke ditur dobësinë e tyre nga mu- thënë: Mbroftë aPerëndia i Ab- ngesa e ushqimit dhe kërdinë e rahamit dhe Perëndia i Isakut madhe që kishin pësuar mes dhe Perëndia i Jakobit këtë tyre, prandaj nxori ushtritë e tij popull në drejtësi, për aq kohë gjatë natës dhe u preu udhën e sa ata të bthërrasin për mbrojtje tërheqjes së tyre dhe vendosi emrin e Perëndisë së tyre. ushtritë e tij në rrugën nga do 31 Dhe ndodhi që ata shpër- të tërhiqeshin. thyen të gjithë së bashku si të 25 Dhe këtë ata e bënë gjatë ishin një, në këngë dhe në alavde natës dhe arritën duke marshu- ndaj Perëndisë së tyre, për gjënë ar përtej hajdutëve, kështu që të e madhe që ai kishte bërë për nesërmen, kur hajdutët filluan ta, duke i shpëtuar të mos binin marshimin e tyre, u gjetën për- në duart e armiqve të tyre. ballë ushtrive të Nefitëve, qoftë 32 Po, ata thirrën: aHosana nga përpara, ashtu dhe nga pas. Më të Lartit Perëndi. Dhe ata 26 Dhe hajdutëve që ishin nga thirrën: I bekuar qoftë emri i jugu, gjithashtu iu pre udha për Zotit, Perëndisë së bPlotfuqi- në vendet e tyre të tërheqjes. shëm, Perëndisë Shumë të Lartë. Dhe të gjitha këto gjëra u bënë 33 Dhe zemrat e tyre u frynë me urdhër të Gidgidonit. me gëzim, derisa të derdhnin 27 Dhe qenë shumë mijëra që shumë lot, për shkak të mirësisë iu dorëzuan si robër lufte Nefi- së madhe të Perëndisë që i shpë- tëve dhe pjesa tjetër e tyre, u vra. toi nga duart e armiqve të tyre; 28 Dhe kryetari i tyre Zemna- dhe ata e dinin se qe për shkak riha u kap dhe u var në një të pendimit të tyre dhe të përu- pemë, po, madje në majë të një lësisë së tyre që shpëtuan nga peme, derisa vdiq. Dhe, pasi një shkatërrim i përhershëm. ata e varën derisa vdiq, e prenë pemën duke e hedhur përdhe, KAPITULLI 5 pastaj thirrën me zë të lartë, duke thënë: Nefitët pendohen dhe heqin dorë 29 Dhëntë Zoti që ta ruajë nga mëkatet e tyre—Mormoni popullin e tij në drejtësi dhe në shkruan historinë e popullit të tij shenjtëri zemre, që ata të bëjnë dhe u shpall atyre fjalën e pavdek- që të bien përdhe që të gjithë që shme—Izraeli do të mblidhet nga do të kërkojnë t’i vrasin, për shpërndarja e tij e gjatë. Rreth 22– shkak të pushtetit dhe lidhjeve 26 pas K. të fshehta, madje sikurse ra përdhe ky njeri. Dhe tani vini re, nuk pati asnjë

30a Alma 29:11. falënderime, dhënie ush Perëndi, Kokë b Eth. 4:15. falënderimi. e Perëndisë. 31a Alma 26:8. 32a ush Hosana. ush Mirënjohës, b 1 Ne. 1:14. 501 3 Nefi 5:2–13 shpirt të gjallë mes gjithë popu- në të cilat u kryen kaq ligësi llit të Nefitëve që të dyshonte dhe kaq shumë vrasje. sadopak në fjalët e të gjithë 7 Dhe kështu kaloi viti i profetëve të shenjtë që kishin anjëzetedytë si dhe viti i njëze- folur; pasi ata e dinin se ishte tetretë dhe i njëzetekatërt, dhe i e nevojshme që ato duhej të njëzetepestë; dhe kështu kishin plotësoheshin. kaluar njëzetepesë vjet. 2 Dhe e dinin se ishte e nevoj- 8 Dhe kishin ndodhur shumë shme që Krishti duhet të kishte gjëra që në sytë e disave, ishin ardhur, për shkak të shumë të mëdha dhe të mrekullue- shenjave që ishin dhënë, sipas shme, megjithatë, ato nuk mund fjalëve të profetëve; dhe për të shkruhen të gjitha në këtë shkak të gjërave që kishin ndo- libër; po, ky libër nuk mund të dhur tashmë, ata e dinin se të përmbajë madje as anjë të qind- gjitha gjërat do të ndodhnin tën pjesë të asaj që u bë mes kaq sipas asaj që ishte thënë. shumë njerëzve në hapësirën e 3 Prandaj, hoqën dorë nga njëzetepesë viteve. të gjitha mëkatet e tyre dhe nga 9 Por vini re, ekzistojnë aanale neveritë e tyre dhe nga lavirësi- që përmbajnë të gjitha veprimet të e tyre dhe i shërbyen Perë- e këtij populli; dhe një përmble- ndisë me gjithë zell, ditë dhe dhje e shkurtër, por e vërtetë, u natë. dha nga Nefi. 4 Dhe tani ndodhi që pasi ata 10 Prandaj, unë e bëra analin morën robër të gjithë hajdutët, tim, të këtyre gjërave, sipas kaq sa, asnjë nuk iku prej atyre analit të Nefit, i cili qe gdhe- që nuk u vranë, i hodhën robërit ndur mbi fletët që ishin quajtur e tyre në burg dhe bënë që atyre fletët e Nefit. t’u predikohej fjala e Perëndisë; 11 Dhe vini re, unë e shkruaj dhe të gjithë ata që u penduan analin mbi fletë të cilat i bëra për mëkatet e tyre dhe hynë në vetë, me duart e mia. besëlidhje se nuk do të vrisnin 12 Dhe vini re, unë quhem më, u lanë të alirë. aMormon, pasi quhem sipas 5 Por të gjithë ata që nuk hynë bvendit Mormon, vendi në të në besëlidhje dhe vazhdonin cilin Alma vendosi kishën mes gjithnjë të kishin në zemrat e popullit, po, kishën e parë që u tyre ato vrasje të fshehta, po, të formua mes tyre pas shkeljes së gjithë ata, që u gjetën që bënin tyre. kërcënime kundër vëllezërve të 13 Vini re, unë jam një dishe- tyre, u dënuan dhe u ndëshkuan pull i Jezu Krishtit, Birit të Pe- sipas ligjit. rëndisë. Unë u thirra prej tij të 6 Dhe kështu ata u dhanë fund njoftoj fjalën e tij mes popullit të gjitha atyre lidhjeve të liga të tij, që ata të mund të kenë jetë dhe të fshehta dhe të urryera, të përjetshme.

5 4a ush Liri. 8a 3 Ne. 26:6–12. 12a Morm. 1:1–5. 7a 3 Ne. 2:8. 9a Hel. 3:13–15. b Mosia 18:4; Alma 5:3. 3Nefi 5:14–26 502 14 Dhe u bë e nevojshme që ashtëpinë e bJakobit dhe ka qenë unë, sipas vullnetit të Perëndisë, i cmëshirshëm me farën e Jozefit. të bëj një aanal të këtyre gjërave 22 Dhe apërderisa fëmijët e që janë bërë, që lutjet e atyre Lehit kanë zbatuar urdhërimet që na kanë lënë, të cilët qenë e tij, ai i bekoi dhe i begatoi, të shenjtët, të përmbusheshin sipas fjalës së tij. sipas besimit të tyre— 23 Po, dhe me siguri, ai do të 15 Po, një anal të vogël të asaj sjellë përsëri një a mbetje të që ka ndodhur nga koha që Lehi farës së Jozefit në bnjohurinë e u largua nga Jeruzalemi, madje Zotit, Perëndisë së tyre. deri në kohën e sotme. 24 Dhe me aq siguri, sa Zoti 16 Prandaj, unë e bëj analin jeton, ai do të ambledhë nga të tim nga rrëfimet që u dhanë katër skajet e dheut, të gjithë nga ata që ishin para meje, deri mbetjen e farës së Jakobit, që në fillim të ditëve të mia. janë përhapur kudo mbi faqen 17 Dhe pastaj, unë bëj një e dheut. aanal të gjërave që kam parë me 25 Dhe sikurse ai ka bërë besë- sytë e mi. lidhje me gjithë shtëpinë e Jako- 18 Dhe unë e di se anali që bëj, bit, ashtu madje, besëlidhja që ai është një anal i drejtë dhe i vërte- ka lidhur me shtëpinë e Jakobit, të; megjithëse ka shumë gjëra do të plotësohet në kohën e tij që sipas gjuhës sonë, ne nuk të përshtatshme, për arivendos- jemi në gjendje t’i ashkruajmë. jen e gjithë shtëpisë së Jakobit 19 Dhe tani, i jap fund të folu- në njohurinë e besëlidhjes që ai rit tim i cili është i imi dhe po ka lidhur me ta. vazhdoj të jap rrëfimin tim për 26 Dhe atëherë, ata do ta anjo- gjërat që kanë qenë para meje. hin Shëlbuesin e tyre që është 20 Unë jam Mormoni dhe Jezu Krishti, Biri i Perëndisë; një pasardhës i drejtpërdrejtë i dhe atëherë ata do të mblidhen Lehit. Unë kam shkak të bekoj nga të katër skajet e dheut në Perëndinë tim dhe Shpëtimta- tokat e tyre, prej nga u shpër- rin tim, Jezu Krishtin që i nxori ndanë; po, ashtu si Zoti jeton, etërit tanë nga toka e Jeruzale- kështu do të bëhet. Amen. mit (dhe aaskush nuk e dinte me përjashtim të atij vetë dhe të atyre që ai nxori nga ai vend) KAPITULLI 6 dhe që më dha mua dhe popullit tim kaq shumë njohuri për Nefitët përparojnë—Lind krenaria, shpëtimin e shpirtrave tanë. pasuria dhe dallimet klasore— 21 Sigurisht ai e ka bekuar Kisha përçahet nga grindjet—

14a Enosi 1:13–18; b Zan. 32:28. Mbledhja e Izraelit. DeB 3:19–20. c LiP. 33:13–17. 25a 3 Ne. 16:5. 17a Morm. 1:1. 22a 2 Ne. 1:20. 26a 2 Ne. 30:5–8; 18a Eth. 12:25. 23a Alma 46:24. 3 Ne. 20:29–34. 20a 1 Ne. 4:36. b 2 Ne. 3:12. 21a ush Izrael. 24a ush Izrael— 503 3 Nefi 6:1–13 Satani i çon njerëzit në rebelim të gjithë vendin që të pengonte hapur—Shumë profetë thërrasin njerëzit të përparonin vazhdi- për pendim dhe vriten—Vrasësit e misht, veçse në qoftë se binin tyre bëjnë komplot të marrin qeve- në shkelje. rinë në dorë. Rreth 26–30 pas K. 6 Dhe tani qe Gidgidoni dhe gjykatësi Lakoneus dhe ata Dhe tani ndodhi që njerëzit e që qenë caktuar udhëheqës, që Nefitëve u kthyen që të gjithë vendosën këtë paqe të madhe në tokat e tyre në vitin e njëze- në tokë. tegjashtë, çdo burrë me familjen 7 Dhe ndodhi që u ndërtuan e tij, me grigjat e tija dhe me shumë qytete të reja dhe shumë kopetë e tija, me kuajt e tij dhe qytete të vjetra u meremetuan. bagëtitë e tija, dhe me të gjitha 8 Dhe u hapën shumë udhë të gjërat që ishin të tyret. reja të mëdha dhe u bënë shu- 2 Dhe ndodhi që ata nuk i ki- më rrugë që shkonin nga qyteti shin ngrënë të gjitha rezervat e në qytet dhe nga toka në tokë, tyre ushqimore; prandaj morën dhe nga vendi në vend. me vete çdo gjë që nuk kishin 9 Dhe kështu kaloi viti i një- përdorur, gjithë drithin e tyre zetetetë dhe njerëzit gëzonin prej çdo lloji dhe arin e tyre dhe paqe të vazhdueshme. argjendin e tyre, dhe të gjitha 10 Por, në vitin e njëzetenëntë gjërat e çmueshme të tyre; dhe ndodhi që mes njerëzve filluan ata u kthyen në tokat e veta dhe disa kundërshtime; dhe disave në pronat e tyre, si në veri ashtu u kishte hipur akrenaria dhe dhe në jug, si në tokën veriore vetëlavdërimi për shkak të pa- ashtu dhe në tokën jugore. surive të tyre jashtëzakonisht 3 Dhe atyre hajdutëve që kishin të mëdha, po, madje, deri në pranuar një besëlidhje se do të persekutime të mëdha; pranonin paqen e vendit dhe që 11 Pasi kishte shumë tregtarë donin të qëndronin Lamanitë, në tokë, si dhe shumë avokatë u dhanë toka sipas numrit të dhe shumë zyrtarë. tyre, kështu që të mund të kishin 12 Dhe njerëzit filluan të da- me se të jetonin, me anë të punës llohen sipas rangut, në bazë të së tyre; dhe kështu ata vendosën apasurive të tyre dhe të mundë- paqe në gjithë vendin. sive të tyre për të mësuar; po, 4 Dhe ata filluan përsëri të disa ishin të paditur për shkak përparojnë dhe të shtohen; të varfërisë së tyre dhe të tjerë dhe viti i njëzetegjashtë dhe i merrnin arsim të madh për njëzeteshtatë kaluan dhe kishte shkak të pasurive të tyre. rregull të madh në tokë; dhe 13 Disa ishin shumë kryelartë ata i kishin bërë ligjet e tyre dhe të tjerë ishin jashtëzakonisht sipas barazisë dhe drejtësisë. të përulur; disa i përgjigjeshin 5 Dhe tani nuk kishte asgjë në zemërimit me zemërim, ndërsa

6 10a ush Kryelartësi, 12a 1 Tim. 6:17–19; krenari. Hel. 4:12. 3Nefi 6:14–22 504 të tjerë pranonin zemërim dhe dhe kështu në fillim të këtij viti apërndjekje dhe çfarëdolloj hi- të tridhjetë, ata ishin në një dhërimesh; dhe nuk ngrinin gjendje ligësie të tmerrshme. krye dhe nuk bthonin fjalë të 18 Tani, ata nuk mëkatuan rënda, por ishin të përulur dhe nga apadituria, pasi e dinin të penduar përpara Perëndisë. vullnetin e Perëndisë në lidhje 14 Dhe kështu u krijua një me ta, pasi u qe mësuar atyre; pabarazi e madhe në të gjithë prandaj, ata bngritën krye me vendin, kaq sa kisha filloi të dashje kundër Perëndisë. përçahet; po, kaq sa në vitin e 19 Dhe tani, këto ndodhën tridhjetë kisha qe copëtuar në në ditët e Lakoneusit, biri i gjithë vendin, me përjashtim Lakoneusit, pasi Lakoneusi zuri mes pak Lamanitëve që ishin vendin e atit të tij dhe qeveriste kthyer në besimin e vërtetë; dhe popullin atë vit. ata nuk donin të ndaheshin prej 20 Dhe filloi të kishte njerëz saj, pasi ishin të vendosur dhe të të afrymëzuar nga qielli, që u paepur dhe të palëkundshëm, dërguan aty, mes popullit në duke dashur me gjithë azell të gjithë vendin, duke predikuar zbatonin urdhërimet e Zotit. dhe duke dëshmuar me guxim 15 Tani, shkaku i kësaj pau- për mëkatet dhe paudhësitë e dhësie mes popullit ishte ky— popullit dhe duke u dëshmuar Satani kishte fuqi të madhe, atyre në lidhje me shëlbimin që që të nxiste njerëzit të bënin Zoti do të bënte për njerëzit çfarëdolloj paudhësie dhe të e tij, ose me fjalë të tjera, për fryheshin me krenari, duke i ringjalljen e Krishtit; dhe ata tunduar që të përpiqeshin për dëshmuan me guxim për bvdek- fuqi dhe autoritet, dhe pasuri, jen dhe vuajtjet e tij. dhe për gjërat e kota të botës. 21 Tani kishte shumë njerëz 16 Dhe kështu Satani tërhiqte prej atyre që ishin jashtëzako- zemrat e njerëzve të bënin të nisht të zemëruar për shkak gjitha llojet e paudhësive; pran- të atyre që dëshmuan për këto daj ata gëzuan paqe vetëm për gjëra; dhe ata që ishin të zemë- pak vite. ruar, ishin kryesisht kryegjy- 17 Dhe kështu, në fillimin e katësit dhe ata që akishin qenë vitit të tridhjetë—njerëzit pasi kryepriftërinj dhe avokatë; po, u lanë për një kohë të gjatë në të gjithë ata që ishin avokatë mëshirën e atundimeve të djallit ishin të zemëruar me ata që që i çonte kudo që ai dëshironte, dëshmuan për këto gjëra. dhe të bënin çfarëdo paudhësie 22 Tani, nuk kishte as avokat, që ai donte që ata të bënin— as gjykatës dhe as kryeprift që

13a ush Përndjek, 14a ush Zell. frymëzoj; Profet. përndjekje. 17a ush Tundoj, tundim. b ush Shlyej, shlyerje; b Mt. 5:39; 18a Mosia 3:11. Kryqëzim. 4 Ne. 1:34; b ush Kryengritje. 21a DeB 121:36–37. DeB 98:23–25. 20a ush Frymëzim, ush Braktisje. 505 3 Nefi 6:23–7:2 të kishte pushtet të dënonte për t’u bashkuar kundër gjithë ndonjë me vdekje nëse dënimi i drejtësisë. tij nuk ishte nënshkruar nga 29 Prandaj, ata u bashkuan guvernatori i vendit. kundër njerëzve të Zotit dhe 23 Tani, pati shumë prej atyre hynë në një besëlidhje t’i shkatë- që dëshmuan për gjërat që rronin ata dhe të shpëtonin nga kanë të bëjnë me Krishtin, që dë- dora e drejtësisë, që ishte gati shmuan me guxim, që u morën të zbatohej në bazë të ligjit, për dhe u vranë fshehurazi nga ata që ishin fajtorë për vrasje. gjykatësit dhe që njoftimi i 30 Dhe ata nuk përfillën ligjin vdekjes së tyre nuk u mësua dhe të drejtat e vendit të tyre; nga guvernatori i vendit, deri dhe bënë besëlidhje me njëri- pas vdekjes së tyre. -tjetrin që të shkatërronin guver- 24 Tani vini re, kjo ishte kundër natorin dhe të vendosnin një ligjeve të vendit që dikush të ambret mbi tërë vendin, që ven- vritej, nëse ata nuk kishin pu- di të mos kishte më liri, por t’u shtet nga guvernatori i vendit— nënshtrohej mbretërve. 25 Prandaj, guvernatorit të vendit në tokën e Zarahemlës i KAPITULLI 7 erdhi një ankesë, kundër këtyre gjykatësve që kishin dënuar me Kryegjykatësi vritet, përmbyset vdekje profetët e Zotit, jo sipas qeveria dhe populli ndahet në fise ligjit. —Jakobi, një antikrisht, bëhet 26 Tani ndodhi që ata u kapën mbret i një lidhjeje të fshehtë— dhe u sollën para gjykatësit, Nefi predikon pendim dhe besim për t’u gjykuar për krimin që në Krisht—Engjëjt i shërbejnë kishin bërë, sipas aligjit që ishte atij çdo ditë dhe ai ngre së vdekuri dhënë nga populli. vëllanë e tij—Shumë pendohen dhe 27 Tani ndodhi që ata gjykatës pagëzohen. Rreth 30–33 pas K. kishin shumë miq dhe farefis; dhe të mbeturit, po, madje Tani, vini re, unë do t’ju tregoj pothuaj të gjithë avokatët se ata nuk vendosën një mbret dhe kryepriftërinjtë u mblodhën në atë vend; por, po këtë vit, po, tok së bashku dhe u bashkuan në vitin e tridhjetë, ata shkatë- me farefisin e atyre gjykatësve rruan në fronin e gjykimit, po, që do të gjykoheshin sipas vranë kryegjykatësin e vendit. ligjit. 2 Dhe njerëzit ishin ndarë njëri 28 Dhe ata hynë në abesëlidhje kundër tjetrit; dhe u ndanë nga me njëri-tjetrin, po, madje në njëri-tjetri në fise, çdo njeri sipas atë besëlidhje që u ishte dhënë familjes së tij dhe farefisit dhe nga të vjetërit, besëlidhje që u miqve të tij; dhe kështu ata dha dhe u zbatua nga bdjalli, shkatërruan qeverinë e vendit.

26a Mosia 29:25; fshehta. Alma 51:5. Alma 1:14. b Hel. 6:26–30. 28a ush Lidhje të 30a 1 Sam. 8:5–7; 3Nefi 7:3–14 506 3 Dhe çdo fis caktoi një krye- ishin kaq të shumtë në numër, tar ose udhëheqës mbi ta; dhe sa ishin fiset e popullit që ishin kështu u bënë fise dhe kryetarë bashkuar tok, ndonëse çdo krye- fisesh. tar fisi caktonte ligjet e veta, 4 Tani vini re, nuk kishte njeri secili sipas fisit të tij; megjitha- mes tyre të mos kishte familje të të ishin armiq; por megjithëse madhe dhe shumë farefis dhe nuk ishin një popull i drejtë, miq; prandaj fiset e tyre u bënë përsëri ata ishin të bashkuar në jashtëzakonisht të mëdha. urrejtje kundër atyre që kishin 5 Tani, e gjithë kjo gjë u bë dhe hyrë në besëlidhje që të shkatë- akoma nuk pati luftë mes tyre; rronin qeverinë. dhe e gjithë kjo paudhësi erdhi 12 Prandaj Jakobi, duke parë mbi njerëzit, pasi ata iu adorë- se armiqtë e tyre ishin më të zuan pushtetit të Satanit. shumtë se ata dhe duke qenë ai 6 Dhe rregulloret e qeverisë mbreti i bandës, prandaj i ur- u shkatërruan, për shkak të dhëroi njerëzit e tij që të iknin alidhjeve të fshehta të miqve në pjesën më veriore të vendit dhe të farefisit të atyre që vranë dhe aty të krijonin për vete një profetët. ambretëri, derisa të bashkohe- 7 Dhe ata shkaktuan një grindje shin me kundërshtarë (pasi i të madhe në tokë; kaq sa pjesa merrte me lajka duke thënë se më e drejtë e njerëzve ishin bërë do të kishte shumë kundërshta- pothuaj të gjithë të ligj; po, nuk rë) dhe do të bëheshin mjaft të kishin mbetur veçse pak njerëz fortë, që të luftonin me fiset e të drejtë mes tyre. popullit; dhe ata bënë kështu. 8 Dhe kështu nuk kishin kaluar 13 Dhe kaq e shpejtë qe ikja e gjashtë vjet, që kur pjesa më e tyre, saqë ata nuk u penguan madhe e njerëzve ishin larguar dot, derisa ata u larguan që të nga drejtësia e tyre, sikurse qeni mos mund të arriheshin nga tek e avjella e tij ose sikurse dosa populli. Dhe kështu mbaroi viti tek zhgërryerja e saj në llucë. i tridhjetë; dhe kështu ishin 9 Tani, kjo lidhje e fshehtë, që punët e popullit të Nefit. solli kaq shumë paudhësi në 14 Dhe ndodhi që në vitin e popull, u mblodh së bashku tridhjetenjëtë, ndërsa ishin të dhe vuri në krye të saj një njeri ndarë në fise, çdo njeri sipas të cilin ata e quajtën Jakob. familjes, farefisit dhe miqve të 10 Dhe ata e quanin atë mbre- tij; arritën megjithatë në një tin e tyre; prandaj ai u bë mbret i marrëveshje se nuk do të shko- kësaj bande të ligë; dhe ai kishte nin të luftonin me njëri-tjetrin; qenë një prej të parëve që kishte por nuk qenë të bashkuar për- ngritur zërin e tij kundër profe- sa i përket ligjeve dhe përsa tëve që dëshmuan për Jezusin. i përket formës së qeverisë së 11 Dhe ndodhi që ata nuk tyre, pasi ato qenë vendosur si-

7 5a Rom. 6:13–16; 6a 2 Ne. 9:9. 2 Pj. 2:22. Alma 10:25. 8a Fja. 26:11; 12a 3 Ne. 6:30. 507 3 Nefi 7:15–24 pas mendjeve të atyre që ishin Zotin Jezu Krisht, që engjëjt i kryetarët e tyre dhe udhëheqësit shërbenin çdo ditë. e tyre. Por, ata vendosën ligje 19 Dhe në emrin e Jezusit ai shumë të rrepta, që një fis nuk dëbonte djaj dhe ashpirtra të duhej të bënte shkelje kundër papastër; dhe ringjalli madje së një tjetri, kaq sa, deri në njëfarë vdekuri vëllanë e tij që njerëzit pike, patën paqe në tokë; megji- e kishin zënë me gurë dhe e thatë zemrat e tyre ishin larguar kishin vrarë. nga Zoti, Perëndia i tyre dhe 20 Dhe njerëzit e panë dhe e ata zinin me gurë profetët dhe i dëshmuan këtë gjë dhe u zemë- dëbonin nga mesi i tyre. ruan me të për shkak të fuqisë 15 Dhe ndodhi që aNefi—pasi së tij; dhe ai bëri edhe ashumë u vizitua nga engjëjt si dhe nga mrekulli në emrin e Jezusit, zëri i Zotit, prandaj, pasi ishte para popullit. dëshmitar okular dhe pasi iu 21 Dhe ndodhi që viti i tridhje- dha fuqi që të mund të dinte në tenjëtë kaloi dhe pati pak që u lidhje me shërbesën e Krishtit kthyen në besimin te Zoti; por të dhe duke qenë gjithashtu dë- gjithë ata që u kthyen në besim shmitar okular i kthimit të i lanë me të vërtetë popullit të tyre të shpejtë nga drejtësia në kuptonte se ishin vizituar nga ligësinë dhe neverirat e tyre; fuqia dhe Shpirti i Perëndisë, 16 Prandaj, duke qenë i pikë- që ishte në Jezu Krishtin në të lluar nga ngurtësimi i zemrave cilin besonin. të tyre dhe nga verbimi i me- 22 Dhe të gjithë ata që u çliruan ndjeve të tyre—shkoi mes tyre nga djajtë dhe që u shëruan nga po atë vit dhe filloi të dëshmo- sëmundjet e tyre dhe nga dobë- nte me guxim, pendim dhe sitë e tyre trupore, i treguan heqje të mëkateve, nëpërmjet popullit me vërtetësi se qenë besimit në Zotin Jezu Krisht. ndikuar nga Shpirti i Perëndisë 17 Dhe ai u mësoi atyre shumë dhe qenë shëruar; dhe treguan gjëra; dhe të gjitha nuk mund mes popullit edhe shenja dhe të shkruhen dhe se një pjesë e bënë disa mrekulli. tyre nuk do të mjaftonte, pran- 23 Kështu kaloi edhe viti i daj ato nuk janë shkruar në tridhjetedytë. Dhe Nefi i thirri këtë libër. Dhe Nefi i mësoi me popullit në fillim të vitit të tri- afuqi dhe me autoritet të madh. dhjetetretë; dhe u predikoi atyre 18 Dhe ndodhi që ata u zemë- pendim dhe heqje të mëkateve. ruan me të, madje, sepse ai 24 Tani, unë dua që ju të mbani kishte fuqi më të madhe se ata, mend gjithashtu se nuk pati pasi anuk ishte e mundur që ata asnjë prej atyre që u sollën në të dyshonin në fjalët e tij, meqë, pendim që nuk u apagëzua me kaq i madh qe besimi i tij në ujë.

15a 3 Ne. 1:2. Alma 4:19. 20a 3 Ne. 8:1. 17a ush Fuqi. 19a ush Shpirt—Shpirtra 24a ush Pagëzim, 18a 2 Ne. 33:1; të ligj. pagëzoj. 3Nefi 7:25–8:12 508 25 Prandaj, Nefi shuguroi disa me padurim të madh shenjën që njerëz në këtë shërbesë, kështu u parashikua nga profeti Samuel që të gjithë ata që do të shkonin Lamaniti, po, për çastin kur për tek ata duhej të pagëzoheshin hapësirën e tri ditëve, do të ki- me ujë dhe kjo si një provë shte aerrësirë mbi faqen e dheut. dhe dëshmi para Perëndisë dhe 4 Dhe filloi të kishte dyshime popullit, se ata ishin penduar dhe grindje të mëdha mes po- dhe kishin marrë a heqje të pullit, megjithëse ishin dhënë mëkateve të tyre. kaq shumë ashenja. 26 Dhe pati shumë në fillim 5 Dhe ndodhi që në vitin e tri- të këtij viti që u pagëzuan në dhjetekatërt, në muajin e parë, pendim; dhe kështu kaloi pjesa ditën e katërt të muajit, u ngrit më e madhe e vitit. një stuhi e madhe, një e tillë që s’ishte parë kurrë më parë në gjithë tokën. KAPITULLI 8 6 Dhe pati gjithashtu dhe një furtunë të madhe dhe të Stuhi, tërmete, zjarre, vorbulla ere tmerrshme; dhe pati gjithashtu dhe tronditje të mëdha natyrore abubullima të tmerrshme, kaq dëshmojnë kryqëzimin e Krishtit sa btundën tërë tokën, sikur po —Shumë njerëz shkatërrohen— çahej më dysh. Errësira mbulon tokën për tri ditë 7 Dhe pati vetëtima jashtëza- —Ata që mbesin, qahen për fatin e konisht të forta, që nuk ishin tyre. Rreth 33–34 pas K. parë kurrë më parë në të gjithë Dhe tani ndodhi që sipas analit tokën. tonë dhe ne e dimë se anali ynë 8 Dhe aqyteti i Zarahemlës është i vërtetë, pasi vini re, anali mori zjarr. u mbajt nga një njeri i drejtë— 9 Dhe qyteti i Moronit u fundos pasi ai bëri me të vërtetë shumë në thellësitë e detit dhe banorët amrekulli në bemrin e Jezusit; e tij u mbytën. dhe nuk kishte asnjë njeri që 10 Dhe dheu mbuloi qytetin e të mund të bënte mrekulli në Moronihës, kështu që në vend të emrin e Jezusit po të mos ishte qytetit u ngrit një mal i madh. krejtësisht i pastër nga paudhë- 11 Dhe në tokën në jug pati sia e tij— një shkatërrim të madh dhe të 2 Dhe tani ndodhi, në qoftë tmerrshëm. se ky njeri nuk bëri gabim në 12 Por vini re, në tokën në veri llogaritjen e kohës sonë, viti i pati një shkatërrim akoma më atridhjetetretë kaloi; të madh dhe më të tmerrshëm; 3 Dhe njerëzit filluan të pritnin pasi vini re, e tërë faqja e tokës

25a DeB 20:37. b Vep. 3:6; Jakobi 4:6. 4a ush Kryqëzim. ush Heqje e 2a 3 Ne. 2:8. 6a 1 Ne. 19:11; mëkateve. 3a 1 Ne. 19:10; Hel. 14:21. 8 1a 3 Ne. 7:19–20; Hel. 14:20, 27; b Mt. 27:45, 50–51. Morm. 9:18–19. 3 Ne. 10:9. 8a 4 Ne. 1:7–8. 509 3 Nefi 8:13–25 ndryshoi për shkak të furtunës të gjitha këto gjëra të mëdha dhe vorbullave të erërave, dhe dhe të tmerrshme u bënë në ha- të bubullimave, dhe vetëtimave, pësirën e rreth tri orëve—dhe dhe të dridhjeve jashtëzakonisht atëherë vini re, tërë faqen e të mëdha në të tërë tokën; dheut e mbuloi një errësirë. 13 Dhe arrugët u çanë dhe 20 Dhe ndodhi që mbi gjithë udhët e rrafshta u prishën; dhe faqen e tokës pati një errësirë të shumë vende që ishin të sheshta plotë, kaq sa banorët që ishin u bënë shkëmbore. në të, që nuk kishin rënë, mund 14 Dhe shumë qytete të mëdha të andienin bavullin e errësirës. dhe të njohura u afundosën; 21 Dhe për shkak të errësirës dhe shumë u dogjën dhe shumë nuk ishte e mundur të kishte u lëkundën, derisa ndërtesat e dritë, as qirinj, as pishtarë; tyre ranë përdhe dhe banorët e as nuk mund të ndizej zjarr tyre u vranë dhe vendet u lanë me drurin e tyre të hollë dhe të shkreta. jashtëzakonisht të thatë, kështu 15 Dhe pati ca qytete që që- që nuk kishte mundësi fare të ndruan; por dëmet në to qenë kishte ndonjë dritë; jashtëzakonisht të mëdha dhe 22 Dhe as që shihej ndonjë pati shumë në to që u vranë. dritë, as zjarr, as ndonjë dritë 16 Dhe pati disa që u përpinë e zbehtë, as dielli, as hëna, as nga vorbullat e erës; dhe se yjet, pasi kaq të rënda qenë ku shkuan, askush s’e di, dinë mjegullat e errësirës që ishin vetëm se u morën. mbi faqen e tokës. 17 Dhe kështu e tërë faqja e 23 Dhe ndodhi që zgjati për dheut u deformua, për shkak hapësirën e atri ditëve që nuk u të stuhive dhe të bubullimave pa dritë; dhe pati rënkime dhe dhe të vetëtimave, dhe të lëku- ulërima, dhe vajtime të mëdha ndjes së tokës. vazhdimisht mes gjithë popu- 18 Dhe vini re, ashkëmbinjtë u llit; po, të mëdha qenë kujat e çanë më dysh; ata u copëtuan njerëzve, për shkak të errësirës mbi faqen e tërë tokës, kaq sa u dhe të shkatërrimit të madh që gjetën të thyer në copa dhe me ra mbi ta. plasa dhe të çara, mbi gjithë 24 Dhe në një vend ata u dë- faqen e tokës. gjuan të thërrisnin, duke thënë: 19 Dhe ndodhi që kur bubulli- O, sikur të ishim penduar para mat dhe vetëtimat dhe stuhia, kësaj dite të madhe dhe të dhe furtuna, dhe tërmetet e tmerrshme dhe atëherë vëllezë- tokës pushuan—pasi vini re, rit tanë do të kishin shpëtuar, ato zgjatën për hapësirën e rreth dhe nuk do të ishin djegur në atë atri orëve; dhe disa thanë se qytet të madh të aZarahemlës. zgjatën më shumë; megjithatë, 25 Dhe në një vend tjetër ata

13a Hel. 14:24; 18a Hel. 14:21–22. b 1 Ne. 12:5; 19:11. 3 Ne. 6:8. 19a Llu. 23:44. 23a 1 Ne. 19:10. 14a 1 Ne. 12:4. 20a Eks. 10:21–22. 24a Hel. 13:12. 3Nefi 9:1–9 510 u dëgjuan të thërrisnin dhe të madh të Moronit, unë e bëra që vajtonin, duke thënë: O, sikur të fundoset në thellësitë e detit të ishim penduar para kësaj dhe banorët e tij të mbyten. dite të madhe dhe të tmerrshme 5 Dhe vini re, atë qytet të dhe të mos i kishim vrarë dhe madh të Moronihës, unë e zënë me gurë profetët, dhe të mbulova me dhe, si dhe banorët mos i kishim dëbuar; atëherë e tij, për të fshehur paudhësitë nënat tona dhe bijat tona të e tyre dhe neveritë e tyre nga bukura, dhe fëmijët tanë do fytyra ime, që gjaku i profetëve të kishin shpëtuar dhe nuk do dhe i shenjtorëve të mos më të ishin varrosur në atë qytet të vijë më kundër tyre. madh të Moronihës. Dhe kështu 6 Dhe vini re, qytetin e Gilgalit ishin kujat e njerëzve, të mëdha e bëra që të fundoset dhe bano- dhe të tmerrshme. rët e tij të varrosen në thellësitë e tokës; 7 Po, dhe qytetin e Onihës KAPITULLI 9 dhe banorët e tij, dhe qytetin e Mokumit dhe banorët e tij, dhe Në errësirë, zëri i Krishtit shpall qytetin e Jeruzalemit dhe bano- shkatërrimin e shumë njerëzve dhe rët e tij; dhe bëra që aujërat të qyteteve për shkak të ligësisë së tyre vinin në vendet e tyre, për të —Ai gjithashtu shpall hyjnimin e fshehur ligësinë dhe neveritë tij, njofton se ligji i Moisiut është e tyre nga fytyra ime, që gjaku i përmbushur dhe fton njerëzit që të profetëve dhe i shenjtorëve të vënë tek ai dhe të shpëtohen. Rreth mos më vijë më kundër tyre. 34 pas K. 8 Dhe vini re, qytetin e Gadi- Dhe ndodhi që një azë u dëgjua andit dhe qytetin e Gadiomnës, mes të gjithë banorëve të tokës, dhe qytetin e Jakobit, dhe qyte- mbi gjithë faqen e kësaj toke, tin e Gimgimnos dhe që të duke thirrur: gjitha këto i bëra të fundosen 2 Mjerë, mjerë, mjerë ky dhe bëra akodra dhe lugina në popull; amjerë banorët e tërë vendin e tyre; dhe banorët e tyre tokës, në qoftë se nuk pendohen; i varrosa në thellësitë e tokës, pasi djalli bqesh dhe engjëjt e tij për të fshehur ligësinë dhe neve- gëzohen për shkak të vrasjes ritë e tyre nga fytyra ime, që gja- së bijve dhe bijave të bukura të ku i profetëve dhe i shenjtorëve popullit tim; dhe ata ranë për të mos më vijë më kundër tyre. shkak të paudhësisë dhe të 9 Dhe vini re, atë qytet të neverive të tyre! madh të Jakobugathit, që bano- 3 Vini re, atë qytet të madh të hej nga populli i mbretit Jakob, Zarahemlës, unë e dogja me e bëra të digjet me zjarr për zjarr, si dhe banorët e tij. shkak të mëkateve të tyre dhe të 4 Dhe vini re, atë qytet të ligësisë së tyre, që ishte përmbi

9 1a 1 Ne. 19:11; 2a Mt. 11:20–21. 7a Eze. 26:19. 3 Ne. 11:10. b Mois. 7:26. 8a 1 Ne. 19:11. 511 3 Nefi 9:10–18 të gjithë ligësinë e tërë tokës, ashpëtuar, sepse keni qenë më për shkak të vrasjeve dhe të të drejtë se ata, a nuk do të lidhjeve të tyre të afshehta; pasi ktheheni tani tek unë dhe të qenë ata që shkatërruan paqen pendoheni për mëkatet tuaja e popullit tim dhe qeverinë e dhe të ktheheni në besim, që vendit; prandaj unë bëra që ata të mund t’ju bshëroj? të digjen, që t’i bshkatërroj nga 14 Po, në të vërtetë unë ju fytyra ime, që gjaku i profetëve them juve, në qoftë se do të dhe i shenjtorëve të mos më avini tek unë, ju do të keni bjetën vijë më kundër tyre. e përjetshme. Vini re, ckrahu 10 Dhe vini re, qytetin e im i mëshirës është shtrirë drejt Lamanit dhe qytetin e Joshit jush dhe kushdo që do të vijë, dhe qytetin e Gadit, dhe qytetin unë do ta pranoj; dhe të bekuar e Kishkumenit dhe banorët e qofshin ata që vijnë tek unë. tyre i bëra të digjen me zjarr, 15 Vini re, unë jam Jezu Krishti, për shkak të ligësisë së tyre, se Biri i Perëndisë. Unë akrijova dëbuan profetët dhe zunë me qiejt dhe tokën dhe të gjitha gurë ata që dërgova t’u njofto- gjërat që janë në to. Unë isha nin në lidhje me ligësinë e tyre me Atin që nga fillimi. bUnë jam dhe neveritë e tyre. në Atin dhe Ati në mua; dhe në 11 Dhe pasi i dëbuan që të mua Ati lartësoi emrin e tij. gjithë, duke mos lënë ndonjë të 16 Unë erdha te të mitë dhe të drejtë mes tyre, unë dërgova mitë nuk më apranuan. Dhe poshtë azjarr dhe i shkatërrova shkrimet e shenjta u përmbu- ata, që ligësia dhe neveritë e tyre shën në lidhje me ardhjen time. të mund të fshihen nga fytyra 17 Dhe të gjithë atyre që më ime, që gjaku i profetëve dhe kanë pranuar, atyre u kam i shenjtorëve që unë dërgova adhënë të bëhen bijtë e Perëndi- mes tyre, të mos më thërrasë së; dhe madje, kështu do të bëj bnga toka kundër tyre. për të gjithë ata që do të besojnë 12 Dhe ashumë shkatërrime të në emrin tim, pasi vini re, nëpër- mëdha bëra që të bien mbi këtë mjet meje vjen bshëlbimi dhe në vend dhe mbi këtë popull, për mua plotësohet cligji i Moisiut. shkak të ligësisë së tyre dhe të 18 Unë jam adrita dhe jeta e neverive të tyre. botës. Unë jam bAlfa dhe cOme- 13 O, ju të gjithë që keni ga, fillimi dhe mbarimi.

9a Hel. 6:17–18, 21. c Alma 19:36. Qiellor; Bij dhe bija b Mosia 12:8. 15a Gjo. 1:1–3; Kol. 1:16; të Perëndisë. 11a 2 Mbr. 1:9–16; Hel. 14:12; Eth. 4:7; b ush Shëlbej, Hel. 13:13. DeB 14:9. shëlbuar (i), shëlbim. b Zan. 4:10. b Gjo. 17:20–22; c 3 Ne. 12:19, 46–47; 12a 3 Ne. 8:8–10, 14. 3 Ne. 11:27; 19:23, 29. 15:2–9. 13a 3 Ne. 10:12. 16a Gjo. 1:11; DeB 6:21. 18a ush Dritë, dritë e b Jer. 3:22; 3 Ne. 18:32. 17a Gjo. 1:12. Krishtit. 14a 2 Ne. 26:24–28; ush Njeri, njerëz— b Zbu. 1:8. Alma 5:33–36. Njeriu, i mundshëm ush Alfa. b Gjo. 3:16. për t’u bërë si Ati c ush Omega. 3Nefi 9:19–10:6 512 19 Dhe ju anuk do të më ofroni Dhe tani vini re, ndodhi që të më derdhje gjaku; po, flijimet gjithë njerëzit e tokës i dëgjuan tuaja dhe olokaustet tuaja do këto fjalë dhe e dëshmuan të marrin fund, pasi unë nuk këtë gjë. Dhe pas këtyre fjalëve do të pranoj asnjë nga flijimet kishte heshtje në tokë për hapë- tuaja dhe olokaustet tuaja. sirën e shumë orëve; 20 Dhe ju do të më ofroni për 2 Pasi, kaq e madhe qe mahni- afli një zemër të thyer dhe një tja e njerëzve, saqë ata pushuan shpirt të penduar. Dhe kushdo së rënkuari dhe së ulërituri që vjen tek unë me një zemër të për humbjen e farefisit të tyre thyer dhe një shpirt të penduar, që ishin vrarë; prandaj pati atë do ta bpagëzoj me zjarr dhe heshtje në gjithë vendin për me Frymën e Shenjtë, madje hapësirën e shumë orëve. ashtu si Lamanitët, për shkak 3 Dhe ndodhi që erdhi një zë të besimit të tyre në mua, në përsëri te njerëzit dhe të gjithë kohën e kthimit të tyre në njerëzit e dëgjuan dhe qenë besim, u pagëzuan me zjarr dëshmitarë të tij duke thënë: dhe me Frymën e Shenjtë dhe 4 O ju njerëz, të këtyre aqytete- ata nuk e dinin. ve të mëdha që kanë rënë, që 21 Vini re, unë erdha në botë jeni pasardhës të Jakobit, po, që që t’i sjell shëlbim botës, për jeni nga shtëpia e Izraelit, sa herë ta shpëtuar botën nga mëkati. ju kam mbledhur si një klloçkë 22 Prandaj, kushdo që ape- mbledh zogjtë e saj nën krahët ndohet dhe vjen tek unë si një e saj dhe ju kam bushqyer. bfëmijë i vogël, atë do ta pranoj, 5 Dhe përsëri, asa herë do t’ju pasi për të tillë është mbretëria kisha mbledhur sikurse një e Perëndisë. Vini re, për këtë klloçkë mbledh zogjtë e saj nën gjë unë cdhashë jetën time dhe krahët e saj, po, O ju njerëz e mora përsëri; prandaj pendo- të shtëpisë së Izraelit që keni huni dhe ejani tek unë, ju skaje rënë; po, O ju njerëz të shtëpisë të tokës dhe shpëtohuni. së Izraelit, ju që banoni në Jeru- zalem, sikurse dhe ju që keni KAPITULLI 10 rënë; po, sa herë do t’ju kisha mbledhur sikurse një klloçkë Për shumë orë ka heshtje në tokë— mbledh zogjtë e saj, por ju nuk Zëri i Krishtit premton ta mbledhë keni dashur. popullin e tij, si një klloçkë mbledh 6 O ti shtëpi e Izraelit, që të zogjtë e saj—Pjesa më e drejtë e kam akursyer, sa herë do të popullit u shpëtua. Rreth 34–35 të mbledh si një pulë mbledh pas K. zogjtë e saj nën krahët e saj, në

19a Alma 34:13. pendim. 10 4a 3 Ne. 8:14. 20a 3 Ne. 12:19; b Mr. 10:15; b 1 Ne. 17:3. DeB 20:37. Mosia 3:19; 5a Mt. 23:37; b 2 Ne. 31:13–14. 3 Ne. 11:37–38. DeB 43:24–25. 22a ush Pendohem, c Gjo. 10:15–18. 6a 3 Ne. 9:13. 513 3 Nefi 10:7–17 qoftë se do të bpendohesh dhe 13 Dhe ata u kursyen dhe nuk kthehesh tek unë, me qëllim të u fundosën, dhe nuk u varrosën plotë të czemrës. nën dhe; dhe ata nuk u mbytën 7 Por, në qoftë se jo, O shtëpi në thellësitë e detit; dhe ata nuk e Izraelit, vendbanimet e tua u dogjën nga zjarri, as nuk u do të shkretohen deri në kohën shtypën për vdekje nga shem- e plotësimit të abesëlidhjes së bjet; dhe ata as nuk u morën tej bërë me etërit e tu. nga vorbullat e erës; as nuk u 8 Dhe tani ndodhi që pasi mundën nga avulli i tymit dhe i populli i dëgjoi këto fjalë, vini errësirës. re, ata filluan të qajnë dhe 14 Dhe tani, kushdo që lexon, të ulërijnë përsëri për shkak të le të kuptojë; ai që ka shkrimet humbjes së farefisit dhe të e shenjta, le t’i akërkojë ato dhe miqve të tyre. le të shohë dhe të vërtetojë në 9 Dhe ndodhi që kështu kaluan qoftë se të gjitha këto vdekje tri ditët. Dhe qe në mëngjes, dhe shkatërrime nga zjarri dhe që aerrësira u zhduk nga faqja nga tymi, dhe nga furtunat, e dheut dhe toka pushoi së dhe nga shtjellat e erës, dhe dridhuri dhe shkëmbinjtë pu- nga bhapja e tokës për t’i marrë shuan së çari; dhe ushtimat e ata dhe të gjitha këto gjëra, frikshme pushuan dhe të gjitha a nuk janë në përmbushjen e zhurmat e rrëmujshme kaluan. profecive të shumë profetëve 10 Dhe toka u ngjit së bashku të shenjtë? përsëri dhe ashtu qëndroi; 15 Vini re, unë ju them juve, dhe vajtimet dhe kujat dhe Po, shumë kanë dëshmuar për rënkimet e njerëzve që kishin këto gjëra në ardhjen e Krishtit shpëtuar gjallë, pushuan dhe dhe u avranë, sepse ata dëshmu- vajtimi i tyre u kthye në gëzim an për këto gjëra. dhe ankimet e tyre në lavdërim 16 Po, profeti aZenos dëshmoi dhe falënderim ndaj Zotit Jezu për këto gjëra dhe gjithashtu Krisht, Shëlbuesit të tyre. Zenoku foli në lidhje me këto 11 Dhe deri aty u apërmbushën gjëra, meqë ata dëshmuan ve- shkrimet e shenjta që qenë folur çanërisht në lidhje me ne që nga profetët. jemi mbetja e farës së tyre. 12 Dhe qe apjesa më e drejtë e 17 Vini re, ati ynë Jakobi gji- njerëzve që shpëtuan dhe qenë thashtu dëshmoi në lidhje me ata që i pranuan profetët dhe një ambetje të farës së Jozefit. nuk i zunë me gurë; dhe qenë Dhe vini re, a nuk jemi ne një ata që nuk e derdhën gjakun e mbetje e farës së Jozefit? Dhe shenjtorëve, që u kursyen— këto gjëra që dëshmojnë për ne,

6b 1 Sam. 7:3; 12a 2 Ne. 26:8; 3 Ne. 9:13. 15a ush Martir, Hel. 13:11; 3 Ne. 24:7. 14a ush Shkrime të martirizim. c Eze. 36:26. shenjta—Vlera e 16a Hel. 8:19–20. 7a ush Besëlidhje. shkrimeve të shenjta. 17a 2 Ne. 3:4–5; 9a 3 Ne. 8:19. b 1 Ne. 19:11; Alma 46:24; 11a Vep. 3:18–20. 2 Ne. 26:5. 3 Ne. 5:23–24. 3Nefi 10:18–11:5 514 a nuk janë shkruar mbi fletët pagëzohen dhe të marrin Frymën e e tunxhit të cilat ati ynë, Lehi, i Shenjtë. Rreth 34 pas K. solli nga Jeruzalemi? Dhe tani ndodhi që pati një 18 Dhe ndodhi që në mbarim turmë të madhe, të mbledhur të vitit të tridhjetekatërt, vini tok, të popullit të Nefit rreth e re, unë do t’ju tregoj që popullit përqark tempullit që ishte në të Nefit që u kursye si dhe atyre vendin Begati; dhe ata po që quheshin Lamanitë, që u çuditeshin dhe po mahniteshin kursyen, iu bënë shumë favore me njëri-tjetrin, dhe po i trego- dhe shumë bekime u derdhën nin njëri-tjetrit andryshimin e mbi kokat e tyre, kaq sa menjë- madh dhe të mrekullueshëm herë pas angjitjes së Krishtit në që kishte ngjarë. qiell, ai, me të vërtetë iu shfaq 2 Dhe ata gjithashtu po bise- atyre— donin mbi këtë Jezu Krisht për 19 aDuke iu shfaqur me trup të cilin ishte dhënë ashenja në atyre dhe duke u shërbyer; dhe lidhje me vdekjen e tij. një rrëfim i shërbesës së tij do të 3 Dhe ndodhi që ndërsa po bi- jepet këtu më vonë. Prandaj, sedonin kështu me njëri-tjetrin, për këtë herë u jap fund fjalëve ata dëgjuan një azë sikur doli të mia. nga qielli; dhe hodhën sytë rreth e përqark, pasi nuk ku- Jezu Krishti iu shfaq popullit të ptuan zërin që dëgjuan; dhe Nefit, ndërsa turma ishte mble- nuk ishte një zë i ashpër, as nuk ishte një zë i fortë, megjithatë dhur tok në vendin Begati dhe b u shërbeu atyre; dhe në këtë edhe pse ishte një zë i vogël, ai mënyrë, ai iu shfaq atyre. i përshkoi ata që e dëgjonin deri në qendër, kaq sa nuk Përfshin kapitujt 11 deri në 26, kishte pjesë të trupit të tyre që duke përfshirë edhe të fundit. nuk u drodh prej tij; po, i për- shkoi ata mu në shpirt dhe bëri KAPITULLI 11 që zemrat e tyre të digjeshin. 4 Dhe ndodhi që e dëgjuan Ati dëshmon për Birin e tij të Da- përsëri zërin dhe nuk e kuptuan shur—Krishti shfaqet dhe njofton atë. shlyerjen e tij—Njerëzit i prekin 5 Dhe përsëri për të tretën herë plagët në duart e tij dhe në këmbë ata dëgjuan zërin dhe hapën dhe në anë—Ata thërrasin Hosana veshët që ta dëgjonin; dhe sytë —Ai cakton mënyrën e pagëzimit e tyre u drejtuan prej nga vinte —Shpirti i grindjes është i djallit zëri; dhe shikuan me ngulm në —Doktrina e Krishtit është që drejtim të qiellit, nga ku zëri njerëzit duhet të besojnë dhe të erdhi.

18a Vep. 1:9–11. 2a Hel. 14:20–27. b 1 Mbr. 19:11–13; 19a 3 Ne. 11:12–15. 3a LiP. 4:33–36; DeB 85:6. 11 1a 3 Ne. 8:11–14. Hel. 5:29–33. 515 3 Nefi 11:6–19 6 Dhe vini re, të tretën herë ata ishte aprofetizuar mes tyre se e kuptuan zërin që dëgjuan; Krishti do t’u shfaqej atyre pas dhe ai u tha atyre: ngjitjes së tij në qiell. 7 Vini re aBirin tim të Dashur, 13 Dhe ndodhi që Zoti u foli bnë të cilin unë jam shumë i atyre, duke thënë: kënaqur, në të cilin unë kam 14 Ngrihuni dhe ejani tek unë, lartësuar emrin tim—dëgjojeni që të mund të avini duart tuaja atë. në anën time dhe gjithashtu të 8 Dhe ndodhi që pasi kuptuan, bndieni gjurmët e gozhdëve në ata ngritën përsëri sytë lart duart e mia dhe në këmbët e drejt qiellit; dhe vini re, apanë mia, që ju të dini se unë jam një Njeri duke zbritur nga qielli; cPerëndia i Izraelit dhe Perë- dhe ishte veshur me një rrobë ndia i tërë dtokës dhe se u vrava të bardhë; dhe zbriti poshtë për mëkatet e botës. dhe qëndroi mes tyre; dhe sytë 15 Dhe ndodhi që turma shkoi e tërë turmës qenë ngulitur mbi përpara dhe i vunë duart në të dhe ata nuk guxonin të ha- anën e tij, dhe ndien gjurmët e pnin gojën, qoftë edhe me njëri- gozhdëve në duart e tij dhe në -tjetrin dhe nuk dinin se ç’do të këmbët e tij; dhe këtë e bënë thoshte, pasi kujtonin se ishte duke vajtur një nga një, derisa një engjëll që iu shfaq atyre. ata të gjithë shkuan përpara dhe 9 Dhe ndodhi që ai e shtriu panë me sytë e tyre dhe ndien dorën e tij dhe i foli popullit, me duart e tyre, dhe mësuan me duke thënë: siguri, dhe dëshmuan se aishte 10 Vini re, unë jam Jezu Krishti, ai, për të cilin ishte shkruar nga për të cilin profetët dëshmuan profetët, se do të vinte. se do të vinte në botë. 16 Dhe kur të gjithë shkuan 11 Dhe vini re, unë jam adrita përpara dhe dëshmuan nga dhe jeta e botës; dhe unë kam vetja e tyre, ata thirrën njëzëri, pirë nga ajo bkupë e hidhur që duke thënë: Ati më dha dhe kam lartësuar 17 Hosana! I bekuar qoftë Atin, cduke marrë përsipër më- emri i Më të Lartit Perëndi! Dhe katet e botës, kështu unë kam ata ranë te këmbët e Jezusit dhe plotësuar dvullnetin e Atit në të e aadhuruan atë. gjitha gjërat që nga fillimi. 18 Dhe ndodhi që ai i foli aNefit 12 Dhe ndodhi që kur Jezusi (pasi Nefi ishte mes turmës) dhe tha këto fjalë, e tërë turma ra e urdhëroi të shkonte para tij. përdhe; pasi ata u kujtuan se 19 Dhe Nefi u ngrit dhe shkoi

7a Mt. 3:17; 17:5; c Gjo. 1:29; c Isa. 45:3; JS—H 1:17. DeB 19:18–19. 3 Ne. 15:5. b 3 Ne. 9:15. d Mr. 14:36; Gjo. 6:38; d 1 Ne. 11:6. 8a 1 Ne. 12:6; DeB 19:2. 15a ush Jezu Krisht— 2 Ne. 26:1. 12a Alma 16:20. Shfaqjet e Krishtit 11a ush Dritë, dritë 14a Gjo. 20:27. pas vdekjes. e Krishtit. b Llu. 24:36–39; 17a ush Adhuroj. b Mt. 26:39, 42. DeB 129:2. 18a 3 Ne. 1:2, 10. 3Nefi 11:20–32 516 përpara, dhe u përul para Zotit, në ujë dhe do të dilni përsëri dhe puthi këmbët e tij. nga uji. 20 Dhe Zoti e urdhëroi të ngri- 27 Dhe sipas kësaj mënyre ju hej. Dhe ai u ngrit dhe qëndroi do të pagëzoni në emrin tim; para tij. pasi vini re, në të vërtetë unë ju 21 Dhe Zoti i tha atij: Unë të them juve se Ati dhe Biri dhe jap ty apushtet, që t’i bpagëzosh Fryma e Shenjtë janë anjë; dhe këta njerëz, pasi unë të ngjitem unë jam në Atin dhe Ati në përsëri në qiell. mua; dhe Ati dhe unë jemi një. 22 Dhe përsëri Zoti thirri atë 28 Dhe ashtu si ju dhashë tjerë dhe u tha atyre të njëjtën urdhër, ashtu do të pagëzoni. gjë; dhe ai u dha pushtet të Dhe nuk do të ketë agrindje pagëzonin. Dhe ai u tha atyre: mes jush, sikurse ka pasur gjer Në këtë mënyrë ju do të pagë- tani, as nuk do të ketë grindje zoni; dhe b nuk do të ketë mes jush në lidhje me pikat e grindje mes jush. doktrinës sime, sikurse ka pasur 23 Në të vërtetë unë ju them gjer tani. juve se kushdo që pendohet 29 Pasi në të vërtetë, në të vër- për mëkatet e tij nëpërmjet tetë, unë ju them juve se ai që afjalëve tuaja dhe bdëshiron të ka shpirtin ae grindjes nuk është pagëzohet në emrin tim, në i imi, por është i bdjallit i cili këtë mënyrë ju do ta pagëzoni— është ati i grindjes dhe ai nxit Vini re, ju do të shkoni dhe zemrat e njerëzve, që të grinden do të cqëndroni në ujë, dhe me zemërim me njëri-tjetrin. në emrin tim do t’i pagëzoni 30 Vini re, kjo nuk është do- ata. ktrina ime, që të nxis zemrat 24 Dhe tani vini re, këto janë e njerëzve në zemërim, njëri fjalët që do të thoni, duke i thi- kundër tjetrit; por, doktrina ime rrur me emër, duke thënë: është kjo, që gjëra të tilla duhet 25 Duke pasur aautoritetin të zhduken. që më është dhënë nga Jezu 31 Vini re, në të vërtetë, në të Krishti, unë të pagëzoj ty në vërtetë, unë ju them juve, unë emrin e bAtit dhe të Birit dhe të do t’ju shpall adoktrinën time. Frymës së Shenjtë. Amen. 32 Dhe kjo është adoktrina ime 26 Dhe atëherë do t’i azhytni dhe ajo është doktrina që Ati më

21a ush Fuqi. DeB 20:73. DeB 20:28. b ush Pagëzim, ush Pagëzim, 28a 1 Kor. 1:10; pagëzoj. pagëzoj—Autoritet Ef. 4:11–14; 22a 1 Ne. 12:7; i duhur. DeB 38:27. 3 Ne. 12:1. b ush Perëndi, Kokë 29a 2 Tim. 2:23–24; b 3 Ne. 18:34. e Perëndisë. Mosia 23:15. 23a 3 Ne. 12:2. 26a ush Pagëzim, ush Grindje. b ush Pagëzim, pagëzoj—Pagëzim b pjs, Ef. 4:26; pagëzoj—Cilësitë me zhytje. Mosia 2:32–33. për pagëzim. 27a Gjo. 17:20–22; 31a 2 Ne. 31:2–21. c 3 Ne. 19:10–13. 3 Ne. 28:10; 32a ush Doktrinë e 25a Mosia 18:13; Morm. 7:7; Krishtit. 517 3 Nefi 11:33–12:1 dha mua; dhe unë bdëshmoj për të bëheni si një fëmijë i vogël Atin dhe Ati dëshmon për mua, ose përndryshe në asnjë mënyrë dhe cFryma e Shenjtë dëshmon ju nuk mund të trashëgoni për Atin dhe për mua; dhe unë mbretërinë e Perëndisë. dëshmoj që Ati i urdhëron të 39 Në të vërtetë, në të vërtetë, gjithë njerëzit, kudo, të pendo- unë ju them juve se kjo është hen dhe të besojnë në mua. doktrina ime dhe kushdo që 33 Dhe kushdo që beson në andërton mbi këtë, ndërton mbi mua dhe apagëzohet, po ai do shkëmbin tim dhe bportat e fe- të bshpëtojë; dhe ata janë ata që rrit nuk do të triumfojnë mbi të. do të ctrashëgojnë mbretërinë e 40 Dhe kushdo që do të njoftojë Perëndisë. më shumë ose më pak se kjo dhe 34 Dhe kushdo që nuk beson e paraqet atë si doktrinën time, në mua dhe nuk pagëzohet, do po ai vjen nga e liga dhe nuk të mallkohet. është ndërtuar mbi shkëmbin 35 Në të vërtetë, në të vërtetë, tim; por ai ndërton mbi një the- unë ju them juve se kjo është mel prej arëre dhe portat e ferrit doktrina ime dhe këtë e dëshmoj qëndrojnë hapur për të pranuar nga Ati; dhe kushdo që abeson të tillë, kur të vijnë pëmbytjet në mua, beson gjithashtu në dhe kur t’i godasin erërat. Atin; dhe atij Ati do t’i dëshmojë 41 Prandaj, shkoni përpara për mua, pasi ai do ta vizitojë mes këtij populli dhe shpallni atë bme zjarr dhe me cFrymën e deri në skajet e tokës fjalët që Shenjtë. unë kam thënë. 36 Dhe kështu Ati do të dë- shmojë për mua dhe Fryma e KAPITULLI 12 Shenjtë do t’i dëshmojë për Atin dhe për mua, pasi Ati dhe unë, Jezusi thërret dhe cakton të Dy- dhe Fryma e Shenjtë jemi një. mbëdhjetët—Ai u mban Nefitëve 37 Dhe përsëri unë ju them një fjalim të ngjashëm me Prediki- juve se duhet të pendoheni dhe min në Mal—Ai flet për Bekime të abëheni si një fëmijë i vogël, Biblike—Mësimet e Tij tejkalojnë dhe të pagëzoheni në emrin dhe kanë përparësi mbi ligjin e tim, ose përndryshe, në asnjë Moisiut—Njerëzit marrin urdhër mënyrë ju nuk mund t’i keni të jenë të përsosur, madje si ai dhe këto gjëra. Ati janë të përsosur—Krahaso 38 Dhe përsëri unë ju them Mateu 5. Rreth 34 pas K. juve se duhet të pendoheni dhe të pagëzoheni në emrin tim, dhe Dhe ndodhi që pasi Jezusi i tha

32b 1 Gjo. 5:7. b ush Shpëtim. Mosia 3:19; c 3 Ne. 28:11; c ush Lavdi çelestiale. 3 Ne. 9:22. Eth. 5:4. 35a Eth. 4:12. 39a Mt. 7:24–29; 33a Mr. 16:16. b 3 Ne. 9:20; 12:2. Hel. 5:12. ush Pagëzim, c ush Frymë e Shenjtë. ush Shkëmb. pagëzoj—Gjëra 37a Mr. 10:15; b 3 Ne. 18:12–13. thelbësore. Llu. 18:17; 40a 3 Ne. 14:24–27. 3Nefi 12:2–13 518 këto fjalë Nefit dhe atyre që u 4 Dhe përsëri, të bekuar janë thirrën (tani numri i atyre që u të gjithë ata që vajtojnë, pasi ata thirrën dhe që morën pushtet do të ngushëllohen. dhe autoritet të pagëzonin, ishte 5 Dhe të bekuar janë azemër- adymbëdhjetë) dhe vini re, ai butët, pasi ata do ta trashëgojnë shtriu dorën e tij drejt turmës btokën. dhe u thirri, duke thënë: Të 6 Dhe të bekuar janë ata që bbekuar jeni ju, në qoftë se u janë të auritur dhe të betur për vini veshin fjalëve të këtyre cdrejtësi, pasi ata do të mbushen dymbëdhjetëve që unë kam me Frymën e Shenjtë. czgjedhur mes jush t’ju shërbej- 7 Dhe të bekuar janë të amë- në dhe të jenë shërbëtorët tuaj; shirshmit, pasi ata do të gjejnë dhe atyre unë u kam dhënë fuqi, mëshirë. që të mund t’ju pagëzojnë me 8 Dhe të bekuar janë të gjithë ujë; dhe pasi të jeni pagëzuar me të akulluarit në zemër, pasi ata ujë, vini re, unë do t’ju pagëzoj do të bshohin Perëndinë. me zjarr dhe me Frymën e 9 Dhe të bekuar janë të gjithë Shenjtë; prandaj të bekuar jeni apaqebërësit, pasi ata do të ju, në qoftë se do të besoni në quhen bfëmijët e Perëndisë. mua dhe pagëzoheni, pasi më 10 Dhe të bekuar janë të gjithë keni parë dhe e dini se jam. ata që janë apërndjekur për hir 2 Dhe përsëri, më të bekuar të emrit tim, pasi e tyrja është janë ata që do të abesojnë në mbretëria e qiellit. fjalët tuaja, sepse ju do të 11 Dhe të bekuar jeni ju kur dëshmoni se më keni parë dhe njerëzit do t’ju shajnë dhe se ju e dini se jam. Po, të bekuar përndjekin dhe do të thonë të janë ata që do të besojnë në gjitha të ligat në mënyrë të rre- fjalët tuaja dhe bzbresin në theme kundër jush, për hirin tim. llësitë e përulësisë dhe pagëzo- 12 Pasi ju do të keni gëzim të hen, pasi do të vizitohen cme madh dhe do të jeni jashtëza- zjarr dhe me Frymën e Shenjtë konisht të kënaqur, pasi i madh dhe do të marrin heqje të mëka- do të jetë ashpërblimi juaj në teve të tyre. qiell; pasi kështu i përndoqën 3 Po, të bekuar janë askamësit ata profetët që qenë para jush. në shpirt, që bvijnë tek unë, pasi 13 Në të vërtetë, në të vërtetë, e tyre është mbretëria e qiellit. unë ju them juve, unë ju porosis

12 1a 3 Ne. 13:25. ush Përul, përulësi. mëshirë. b ush Bekoj, bekuar (i), b Mt. 11:28–30. 8a ush Pastër (i), bekim. 5a Rom. 12:16; pastërti. c ush Thërras, Mosia 3:19. b DeB 93:1. thirrur (i) nga ush Zemërbutë, 9a ush Paqebërës. Perëndia, thirrje. zemërbutësi. b ush Bij dhe bija të 2a DeB 46:13–14. b ush Tokë. Perëndisë. ush Besim, besoj. 6a 2 Ne. 9:51; Enosi 1:4. 10a DeB 122:5–9. b Eth. 4:13–15. b Jer. 29:13. ush Përndjek, c 3 Ne. 11:35; 19:13. c Fja. 21:21. përndjekje. 3a DeB 56:17–18. 7a ush Mëshirshëm (i), 12a Eth. 12:4. 519 3 Nefi 12:14–26 që të jeni akripa e tokës, por në shpëtohuni, pasi në të vërtetë qoftë se kripa e humb shijen e unë ju them juve se, në qoftë se saj, si do t’ia bëjë toka për kripë? nuk zbatoni urdhërimet e mia Kripa, atëherë e tutje, nuk do që ju urdhërova në këtë kohë, të hyjë në punë për asgjë, veçse ju nuk do të hyni në asnjë të flaket tej dhe të shkelet nga mënyrë në mbretërinë e qiellit. këmbët e njerëzve. 21 Ju keni dëgjuar se është 14 Në të vërtetë, në të vërtetë, thënë nga të lashtët dhe gjitha- unë ju them juve se unë ju poro- shtu është shkruar para jush sis që të jeni drita e këtij populli. se nuk duhet të a vrasësh Një qytet që është i ngritur mbi dhe se kushdo që do të vrasë, një kodër, nuk mund të fshihet. do t’i nënshtrohet gjykimit të 15 Vini re, a ndezin njerëzit Perëndisë; një aqiri dhe e vënë atë nën një 22 Por, unë ju them juve se babunë? Jo, por e vënë mbi një kushdo që zemërohet me të shandan, që t’u japë dritë të vëllanë, do t’i nënshtrohet gjy- gjithë atyre që janë në shtëpi; kimit të tij. Dhe kushdo që do 16 Prandaj, le të shkëlqejë t’i thotë vëllait të tij, Raka, do adrita juaj para këtyre njerëzve, t’i nënshtrohet këshillit; dhe që ata të shohin veprat tuaja të kushdo që do t’i thotë, Ti buda- mira dhe të lëvdojnë Atin tuaj lla, do t’i nënshtrohet zjarrit të që është në qiell. ferrit. 17 Mos mendoni se kam ardhur 23 Prandaj, në qoftë se ti do të të shkatërroj ligjin ose profetët. vish tek unë ose në qoftë se Unë nuk kam ardhur të shkatë- dëshiron të vish tek unë dhe rroj, por të plotësoj; mban mend se yt vëlla ka diçka 18 Pasi, në të vërtetë, unë ju kundër teje— them juve se asnjë pikë e asnjë 24 Shko së pari tek yt vëlla hollësi nuk ka kaluar nga aligji, dhe apajtohu me vëllanë tënd, por në mua është plotësuar i dhe pastaj eja tek unë me qëllim gjithi. të plotë të zemrës, dhe unë do 19 Dhe vini re, unë ju kam të të pranoj. dhënë ligjin dhe urdhërimet e 25 Merru vesh shpejt me Atit tim, se do të besoni në mua kundërshtarin tënd, ndërsa je dhe do të pendoheni për mëka- udhës me të, kështu që të mos tet tuaja dhe do të vini tek unë të të shtjerë në dorë të gjykatësit me azemër të thyer dhe me dhe të të bëjë të hysh në burg. shpirt të penduar. Vini re, para 26 Në të vërtetë, në të vërtetë, jush ju keni urdhërimet dhe unë të them ty se ti nuk do të bligji është plotësuar. dalësh në asnjë mënyrë së 20 Prandaj, ejani tek unë dhe andejmi, derisa të kesh paguar

13a DeB 101:39–40. 18a ush Ligj i Moisiut. 21a Eks. 20:13; ush Kripë. 19a 3 Ne. 9:20. Mosia 13:21; 15a Llu. 8:16. ush Zemër e thyer. DeB 42:18. 16a 3 Ne. 18:24. b 3 Ne. 9:17. 24a ush Fal. 3Nefi 12:27–45 520 seninen e fundit. Dhe ndërsa ti 35 As për tokën, pasi është je në burg, a mund të paguash stoli i këmbëve të tij; madje një asenine? Në të vërtetë, 36 As nuk duhet të betohesh në të vërtetë, unë të them ty, Jo. për kokën tënde, pasi ti nuk 27 Vini re, të lashtët kanë mund të bësh një flok të zi ose shkruar se nuk duhet të ashke- të bardhë. lësh kurorën; 37 Por, bëni që fjala juaj të jetë 28 Por, unë ju them juve se Po, po; Jo, jo, pasi gjithçka më kushdo që shikon një grua, për tepër se këto është e ligë. ta adëshiruar atë, ai ka shkelur 38 Dhe vini re, është shkruar, kurorën tashmë në zemrën e tij. a sy për sy dhe dhëmb për 29 Vini re, unë ju jap juve një dhëmb; urdhërim, që të mos lejoni asnjë 39 Por, unë ju them se nuk prej këtyre gjërave të hyjnë në duhet t’i aqëndrosh të ligut, por azemrën tuaj; kushdo që të qëllon faqen 30 Pasi është më mirë që t’ia tënde të djathtë, bktheji atij mohoni vetes këto gjëra e të edhe faqen tjetër; mbani kështu akryqin tuaj, sesa 40 Dhe në qoftë se një njeri të hidheni në ferr. të hedh në gjyq dhe të merr 31 Është shkruar se kushdo që tunikën tënde, le ta marrë edhe do ta lërë bashkëshorten e tij, ai mantelin tënd. duhet t’i japë aletrën e ndarjes. 41 Dhe kushdo që të detyron të 32 Në të vërtetë, në të vërtetë, shkosh një milje, shko me të dy. unë ju them juve se kushdo që 42 aJepi atij që të kërkon dhe do ta alërë bashkëshorten e tij, mos u largo prej atij që do të me përjashtim në rast blavirësie, kërkojë hua prej teje. e bën atë të cshkelë kurorën; dhe 43 Dhe vini re, është shkruar kushdo që do të martohet me atë gjithashtu se, duhet ta duash që është e ndarë, shkel kurorën. të afërmin tënd dhe ta urresh 33 Dhe përsëri është shkruar, armikun tënd; nuk duhet të bësh betim të 44 Por vini re, unë ju them juve, rremë, por të bësh atë që i je duajini aarmiqtë tuaj, bekoni abetuar Zotit se do të bësh; ata që ju mallkojnë, bëjuni mirë 34 Por në të vërtetë, në të atyre që ju urrejnë dhe blutuni vërtetë, unë ju them juve, mos për ata që ju keqtrajtojnë dhe ju u abetoni fare, as për qiellin, përndjekin; pasi është froni i Perëndisë; 45 Që të mund të jeni fëmijët e

26a Alma 11:3. 31a ush Divorc. 4 Ne. 1:34; 27a 2 Ne. 9:36; 32a Mr. 10:11–12. DeB 98:23–32. DeB 59:6. b ush Lavirësi. b ush Durim. 28a DeB 42:23. c ush Shkelje kurore. 42a Jakobi 2:17–19; ush Epsh. 33a ush Betim. Mosia 4:22–26. 29a Vep. 8:22. 34a ush Përdhosje. 44a Fja. 24:17; 30a Mt. 10:38; 16:24; 38a Lev. 24:20. Alma 48:23. Llu. 9:23. 39a 3 Ne. 6:13; b Vep. 7:59–60. 521 3 Nefi 12:46–13:13 Atit tuaj që është në qiell; pasi bëj që dora jote e majtë të mos ai e bën diellin e tij të lindë mbi dijë se ç’bën dora e djathtë. të ligun dhe mbi të mirin. 4 Që lëmosha jote të jepet 46 Prandaj, ato gjëra që ishin në fshehtësi; dhe Ati yt që të në kohët e lashta dhe me ligj, në sheh fshehtas, ai vetë do të të mua janë plotësuar të gjitha. shpërblejë haptas. 47 aGjërat e vjetra kanë mba- 5 Dhe kur të alutesh, mos bëj ruar dhe të gjitha gjërat janë sikur bëjnë hipokritët, pasi atyre bërë të reja. u pëlqen të luten nëpër sinagoga 48 Prandaj, unë do të doja që dhe nëpër skajet e rrugëve, kë- ju të jeni të apërkryer, madje, shtu që të shihen nga njerëzit. sikurse jam unë, ose të përkryer Në të vërtetë, unë ju them juve, si Ati juaj që është në qiell. ata e kanë shpërblimin e tyre. 6 Por ti, kur të lutesh, hyr në dhomëzën tënde dhe kur KAPITULLI 13 ta kesh mbyllur derën tënde, lutju Atit tënd që është në Jezusi u mëson Nefitëve Lutjen e fshehtësi; dhe Ati yt që të sheh Zotit—Ata do të depozitojnë the- në fshehtësi, do të të shpërblejë sare në qiell—Në shërbesën e tyre të haptas. Dymbëdhjetët janë urdhëruar të mos 7 Por, kur të lutesh, mos përdor mendojnë për gjëra materiale— përsëritje të kota, sikurse bëjnë Krahaso Mateu 6. Rreth 34 pas K. paganët, pasi ata besojnë se do Në të vërtetë, në të vërtetë, unë të dëgjohen për shkak të fjalëve ju them se do të doja që t’u të tyre të shumta. ajepni lëmoshë të varfërve; por 8 Prandaj, të mos jeni sikurse bëni kujdes të mos jepni lëmo- ata, pasi Ati juaj e adi se për shë para njerëzve, që të shiheni çfarë gjërash keni nevojë, para prej tyre; përndryshe nuk do të se ju t’ia kërkoni. keni shpërblim nga Ati juaj që 9 Prandaj alutuni sipas kësaj është në qiell. bmënyre: cAti ynë, që je në qiell, 2 Prandaj, kur të jepni lëmoshë, i shenjtëruar qoftë emri yt. mos bëni që të bjerë një bori 10 U bëftë vullneti yt në tokë para jush, sikurse bëjnë hipo- si në qiell. kritët nëpër sinagoga dhe nëpër 11 Dhe na i fal borxhet tona, rrugë,qëtëkenëalavdinë e sikurse ne ua falim borxhlinjve njerëzve. Në të vërtetë, unë ju tanë. them juve se ata e kanë shpërb- 12 Dhe mos na ashpier në tu- limin e tyre. ndim, por na çliro nga e keqja. 3 Por, kur të japësh lëmoshë, 13 Pasi e jotja është mbretëria

47a 3 Ne. 15:2, 7; dhënie lëmoshe. b Mt. 6:9–13. DeB 22:1. 2a DeB 121:34–35. c ush Perëndi, Kokë 48a Mt. 5:48; 3 Ne. 27:27. 5a ush Lutje. e Perëndisë— ush Përsosur (i). 8a DeB 84:83. Perëndia, Ati. 13 1a ush Lëmoshë, 9a ush Lutje. 12a pjs, Mt. 6:14. 3Nefi 13:14–28 522 dhe fuqia dhe lavdia përjetë. i lig, i tërë trupi yt do të jetë Amen. plot errësirë. Prandaj, në qoftë 14 Pasi, në qoftë se ju u afalni se drita që është te ti është njerëzve shkeljet e tyre, Ati juaj errësirë, sa e madhe do të jetë qiellor do t’ju falë edhe ju; ajo errësirë! 15 Por, në qoftë se ju nuk ua 24 Asnjëri nuk mund t’u ashë- falni njerëzve shkeljet e tyre, rbejë dy zotërinjve; pasi, ose as Ati juaj nuk do t’jua falë do të urrejë njërin dhe do të shkeljet tuaja. dojë tjetrin ose përndryshe, 16 Për më tepër, kur të aagjë- do të mbahet me njërin dhe roni, mos u bëni si hipokritët do të përbuzë tjetrin. Ju nuk që marrin një pamje të zymtë, mund t’i shërbeni Perëndisë dhe pasi shfytyrohen që t’u duken Mamonit. njerëzve se agjërojnë. Në të 25 Dhe tani ndodhi që pasi vërtetë, unë ju them juve, ata e Jezusi tha këto fjalë, ai u hodhi kanë shpërblimin e tyre. një vështrim të dymbëdhjetëve 17 Por ti, kur të agjërosh, vajose që kishte zgjedhur dhe u tha kokën tënde dhe e laj fytyrën atyre: Mbani mend fjalët që tënde. ju thashë. Pasi vini re, ju jeni 18 Që të mos u dukesh njerëzve ata që kam zgjedhur për t’i se agjëron, por Atit tënd në të ashërbyer këtij populli. Prandaj, afshehtë; dhe Ati yt që të sheh unë ju them juve, bmos mendoni fshehtas, do të të shpërblejë për jetën tuaj se ç’do të hani ose haptas. se ç’do të pini; as për trupin 19 Mos mblidhni thesare për tuaj se ç’do të vishni. A nuk veten tuaj mbi tokë, ku tenja është jeta diçka më shumë dhe ndryshku i prishin dhe vje- se mishi dhe trupi diçka më dhësit futen dhe i vjedhin. shumë se të veshurit? 20 Por mblidhni athesare për 26 Vini re shpendët e ajrit; veten tuaj në qiell, ku as tenja, pasi ata nuk mbjellin as nuk as ndryshku nuk i prishin dhe korrin dhe as nuk grumbullojnë ku vjedhësit as nuk futen dot, nëpër hambarë; megjithatë, Ati as vjedhin. juaj qiellor i ushqen ata. A nuk 21 Pasi aty ku është thesari jeni ju shumë më të mirë se ata? juaj, aty do të jetë edhe zemra 27 Cili prej jush, po ta mendojë, juaj. mund t’i shtojë një kubit shtatit 22 aDrita e trupit është syri; të tij? prandaj në qoftë se syri yt është 28 Dhe pse të mendoni për i shëndoshë, i tërë trupi yt do të veshje? Kini parasysh sesi rri- jetë plot dritë. ten zambakët e fushës; ata nuk 23 Por në qoftë se syri yt është punojnë, as nuk tjerrin;

14a Mosia 26:30–31; ush Agjëroj, agjërim. 24a 1 Sam. 7:3. DeB 64:9. 18a DeB 38:7. 25a ush Shërbej. ush Fal. 20a Hel. 5:8; 8:25. b Alma 31:37–38; 16a Isa. 58:5–7. 22a DeB 88:67. DeB 84:79–85. 523 3 Nefi 13:29–14:12 29 Dhe megjithatë, unë ju them 2 aPasi, me çfarë gjykimi ju juve se madje edhe Salomoni, gjykoni, po me atë ju do të në gjithë lavdinë e tij, nuk u gjykoheni; dhe me çfarë mase vesh si një prej tyre. ju matni, po me atë ju do të 30 Prandaj, në qoftë se Perë- mateni përsëri. ndia vesh kështu barin e fusha- 3 Dhe pse shikon qimen që ve, që sot është e nesër hidhet është në sy të vëllait tënd, por në furrë, madje ashtu, do t’ju nuk merr parasysh trarin që veshë ai ju, në qoftë se nuk jeni është në syrin tënd? besimpakë. 4 Ose, si mund t’i thuash vëllait 31 Prandaj mos mendoni duke tënd: Lermë të nxjerr qimen nga thënë: Çfarë do të hamë? ose, syri yt—dhe vër re, një tra është Çfarë do të pimë? ose, Me se do në syrin tënd. të vishemi? 5 Ti hipokrit, nxirr së pari atra- 32 Pasi Ati juaj qiellor e di se rin nga syri yt; dhe atëherë do të keni nevojë për të gjitha këto shohësh qartas, që të nxjerrësh gjëra. qimen nga syri i vëllait tënd. 33 Por kërkoni së pari ambre- 6 Mos u jep qenve atë që është tërinë e Perëndisë dhe drejtësinë e ashenjtë, as mos i hidh marga- e tij dhe të gjitha këto gjëra do ritarët para derrave, që të mos i t’ju shtohen. shkelin me këmbët e tyre dhe të 34 Prandaj mos mendoni për kthehen kundër jush dhe t’ju të nesërmen, pasi e nesërmja do çjerrin. të kujdeset vetë për gjërat e saj. 7 aLypni dhe do t’ju jepet; kë- Secilës ditë i mjafton e keqja rkoni dhe do të gjeni; trokitni e vet. dhe do t’ju hapet. 8 Pasi kushdo që të lypë, merr; dhe ai që kërkon, gjen; dhe atij KAPITULLI 14 që do të trokasë, do t’i hapet. 9 Ose, cili burrë mes jush, në Jezusi urdhëron: Mos gjyko; pyet qoftë se i biri i kërkon bukë, do Perëndinë; ki mendjen nga profetët t’i japë një gur? e rremë—Ai u premton shpëtim 10 Ose, në qoftë se do t’i atyre që bëjnë vullnetin e Atit— kërkojë një peshk, do t’i japë Krahaso Mateu 7. Rreth 34 pas K. një gjarpër? Dhe tani ndodhi që, pasi Jezusi 11 Atëherë në qoftë se ju që tha këto fjalë, ai iu kthye përsë- jeni të ligj, dini t’u jepni dhurata ri turmës dhe hapi përsëri të mira fëmijëve tuaj, sa më gojën duke thënë: Në të vërte- tepër do t’u japë Ati juaj që të, në të vërtetë, unë ju them është në qiell, gjëra të mira juve, Mos agjykoni, që të mos atyre që ia kërkojnë atij? gjykoheni. 12 Prandaj, të gjitha gjërat që

33a Llu. 12:31. 2a Morm. 8:19. 7a 3 Ne. 27:29. 14 1a pjs, Mt. 7:1–2; 5a Gjo. 8:3–11. ush Lutje. Gjo. 7:24. 6a ush Shenjtë (i). 3Nefi 14:13–15:1 524 do të dëshironi që t’jua bëjnë s’kemi bërë shumë punë të njerëzit, aua bëni edhe ju atyre, mrekullueshme? pasi ky është ligji dhe profetët. 23 Dhe atëherë unë do t’u 13 Hyni nëpërmjet portës së them atyre: Unë nuk ju kam angushtë; meqë e gjerë është anjohur kurrë; bikni prej meje, porta dhe e bgjerë është udha që ju që bëni paudhësi. të shpie në shkatërrim dhe shu- 24 Prandaj, kushdo që i dëgjon më janë ata që hyjnë nëpër të; këto fjalët e mia dhe i bën ato, 14 Sepse e ngushtë është aporta unë do ta krahasoj me një njeri dhe e bngushtë është udha që të urtë që ka ndërtuar shtëpinë të shpie në jetë dhe të cpaktë e tij mbi një ashkëmb— janë ata që e gjejnë. 25 Dhe ashiu ra dhe përmby- 15 Ruhuni nga profetët e arre- tjet erdhën, dhe erërat frynë e u më që vijnë te ju të veshur si përplasën mbi atë shtëpi; dhe dele, por që përbrenda janë ujq ajo nuk bra, pasi qe ndërtuar të uritur. mbi një shkëmb. 16 Ju do t’i njihni ata nga frytet 26 Dhe çdo njeri që i dëgjon e tyre. A vjelin njerëzit rrush këto fjalët e mia dhe nuk i vë në nga ferrat ose fiq nga murrizat? zbatim, do t’i ngjajë një të marri 17 Madje kështu, çdo pemë e që ka ndërtuar shtëpinë e tij në mirë jep frut të mirë; por një arërë— pemë e prishur, jep frut të lig. 27 Dhe shiu ra dhe përmbytjet 18 Një pemë e mirë nuk mund erdhën, dhe erërat frynë e u për- të japë frut të lig, as një pemë e plasën mbi atë shtëpi; dhe ajo prishur të japë frut të mirë. ra dhe e madhe qe rënia e saj. 19 Çdo pemë që nuk ajep frut të mirë, pritet dhe hidhet në zjarr. KAPITULLI 15 20 Prandaj, nga afrytet e tyre ju do t’i njihni ata. Jezusi njofton se ligji i Moisiut 21 Jo çdo njeri që do të thotë: është plotësuar në të—Nefitët janë Zot, Zot, do të hyjë në mbretëri- delet e tjera për të cilat foli në Jeru- në e qiellit; por ai që bën vullne- zalem—Për shkak të paudhësisë, tin e Atit tim që është në qiell. njerëzit e Zotit në Jeruzalem nuk 22 Shumë do të më athonë atë dinë për delet e shpërndara të ditë: Zot, Zot, a nuk kemi pro- Izraelit. Rreth 34 pas K. fetizuar në emrin tënd dhe në emrin tënd a nuk kemi dëbuar Dhe tani ndodhi që pasi Jezusi djaj, dhe në emrin tënd, a mbaroi së thëni këto fjalë, hodhi

12a ush Dhembshuri. c 1 Ne. 14:12. 22a Alma 5:17. 13a Llu. 13:24; 15a Jer. 23:21–32; 23a Mosia 5:13; 26:24–27. 3 Ne. 27:33. 2 Ne. 28:9, 12, 15. b Llu. 13:27. b DeB 132:25. 19a Mt. 3:10; 24a ush Shkëmb. 14a 2 Ne. 9:41; Alma 5:36–41; 25a Alma 26:6; 31:9, 17–18; DeB 97:7. Hel. 5:12. DeB 22:1–4. 20a Llu. 6:43–45; b Fja. 12:7. b 1 Ne. 8:20. Moro. 7:5. 26a 3 Ne. 11:40. 525 3 Nefi 15:2–15 një vështrim rreth e rrotull mbi nuk e shkatërroj atë që është turmën dhe u tha atyre: Vini re, thënë në lidhje me gjërat që do ju i dëgjuat gjërat që ju mësova të ndodhin. para se të ngjitesha tek ati 8 Pasi vini re, abesëlidhja që im; prandaj, kushdo që mban bëra me popullin tim nuk është mend këto fjalët e mia dhe i plotësuar e gjitha; por ligji që azbaton ato, atë do ta bngre në iu dha Moisiut, ka një mbarim ditën e fundit. në mua. 2 Dhe ndodhi që pasi Jezusi 9 Vini re, unë jam aligji dhe tha këto fjalë, ai kuptoi se kishte b drita. Shikoni tek unë dhe ca mes tyre që u mrekulluan dhe duroni deri në fund, dhe do të u çuditën se ç’do të thoshte në cjetoni; pasi atij që dduron deri lidhje me aligjin e Moisiut; pasi në fund, unë do t’i jap jetën e nuk i kuptonin fjalët se gjërat e përjetshme. vjetra kishin kaluar dhe se të 10 Vini re, unë jua kam dhënë gjitha gjërat ishin bërë të reja. aurdhërimet; prandaj zbatoni 3 Dhe ai u tha atyre: Mos u urdhërimet e mia. Dhe ky është mrekulloni që ju thashë se gjë- ligji dhe profetët, pasi ata me të rat e vjetra kishin kaluar dhe të vërtetë bdëshmuan për mua. gjitha gjërat ishin bërë të reja. 11 Dhe tani ndodhi që pasi 4 Vini re, unë ju them juve Jezusi tha këto fjalë, ai u se aligji që iu dha Moisiut, u tha atyre të dymbëdhjetëve që përmbush. kishte zgjedhur: 5 Vini re, aunë jam ai që dha 12 Ju jeni dishepujt e mi; dhe ligjin dhe unë jam ai që besëlidhi jeni një dritë mes këtij populli, me popullin tim Izraelin; pran- që është një mbetje e shtëpisë daj, në mua ligji u përmbush, së aJozefit. meqë unë kam ardhur për të 13 Dhe vini re, kjo është atoka bpërmbushur ligjin; prandaj ai e trashëgimit tuaj; dhe Ati jua ka një fund. ka dhënë. 6 Vini re, unë anuk i shkatërroj 14 Dhe asnjëherë nuk më ka profetët, pasi aq sa nuk janë dhënë Ati urdhërim që t’ua plotësuar prej meje, në të vërtetë athem vëllezërve tuaj në Jeru- ju them juve që të gjitha do të zalem. plotësohen. 15 Dhe asnjëherë nuk më ka 7 Dhe sepse ju thashë që dhënë Ati urdhërim që t’u gjërat e vjetra kanë kaluar, unë them atyre në lidhje me afiset e

15 1a Jak. 1:22. 6a 3 Ne. 23:1–5. b Mosia 13:33. b 1 Ne. 13:37; DeB 5:35. 8a 3 Ne. 5:24–26. 12a ush Jozef, bir i 2a ush Ligj i Moisiut. 9a 2 Ne. 26:1. Jakobit. 4a Mosia 13:27–31; b ush Dritë, dritë e 13a 1 Ne. 18:22–23. 3 Ne. 9:17–20. Krishtit. 14a 3 Ne. 5:20. 5a 1 Kor. 10:1–4; c Gjo. 11:25; 15a 3 Ne. 16:1–4. 3 Ne. 11:14. DeB 84:44. ush Izrael—Dhjetë ush Jehova. d ush Duroj. fiset e humbura të b Alma 34:13. 10a 3 Ne. 12:20. Izraelit. 3Nefi 15:16–16:3 526 tjera të shtëpisë së Izraelit, të 23 Dhe ata nuk më kuptuan cilët Ati i udhëhoqi jashtë tokës. kur u thashë se do të dëgjonin 16 Kaq më urdhëroi Ati, që t’u zërin tim; dhe ata nuk kuptuan them atyre: se aJohebrenjtë nuk do ta dëgjo- 17 Që dele të tjera unë kam që nin ndonjëherë zërin tim—se nuk janë të kësaj vathe; ato gji- nuk do t’u shfaqesha atyre, thashtu duhet t’i sjell dhe ato veçse të ishte nëpërmjet bFrymës do ta dëgjojnë zërin tim; dhe do së Shenjtë. të ketë një vathë dhe një abari. 24 Por vini re, ju e keni dëgju- 18 Dhe tani, për shkak të ko- ar zërin atim dhe gjithashtu më këfortësisë dhe të mosbesimit, keni parë; dhe ju jeni delet e ata nuk e akuptuan fjalën time; mia dhe ju numëroheni mes prandaj unë u urdhërova nga atyre që Ati më ka bdhënë mua. Ati të mos u thoja gjë tjetër atyre në lidhje me këtë gjë. KAPITULLI 16 19 Por, në të vërtetë, unë ju them juve se Ati më urdhëroi Jezusi do të vizitojë delet e tjera të dhe unë po ju them se ju qetë humbura të Izraelit—Në ditët e ndarë prej tyre për shkak të mëvonshme, ungjilli do të shkojë paudhësisë së tyre; prandaj te Johebrenjtë dhe pastaj te shtëpia e është për shkak të paudhësisë Izraelit—Njerëzit e Zotit do të sho- së tyre që ata nuk dinë për ju. hin me sytë e tyre kur ai të sjellë 20 Dhe në të vërtetë, unë ju përsëri Sionin. Rreth 34 pas K. them juve përsëri se fiset e tjera Ati i ka ndarë prej tyre; dhe Dhe në të vërtetë, në të vërtetë, është për shkak të paudhësisë së unë ju them juve se unë kam tyre që ata nuk dinë gjë për ta. adele të tjera që nuk janë të këtij 21 Dhe në të vërtetë, unë ju vendi, as nga toka e Jeruzale- them juve se ju jeni ata për të mit, as nga ndonjë pjesë e asaj cilët thashë: aDele të tjera unë toke rreth e përqark ku unë kam që nuk janë të kësaj vathe; kam vajtur të shërbej. ato gjithashtu duhet t’i sjell dhe 2 Pasi, ata për të cilët flas janë ato do ta dëgjojnë zërin tim; dhe ata që nuk e kanë dëgjuar ende do të ketë një vathë dhe një bari. zërin tim; as nuk u jam shfaqur 22 Dhe ata nuk më kuptuan, atyre ndonjëherë. pasi menduan se do të kishin 3 Por, unë kam marrë një qenë aJohebrenjtë; pasi ata nuk urdhër nga Ati, që të shkoj mes kuptuan se Johebrenjtë duhet atyre dhe që ata të dëgjojnë të bkthehen në besim nëpërmjet zërin tim dhe të numërohen predikimit të tyre. mes deleve të mia, që të ketë një

17a ush Bari i Mirë. b 1 Ne. 10:11. 16 1a 3 Ne. 15:15. 18a DeB 10:59. ush Frymë e Shenjtë. ush Izrael—Dhjetë 21a Gjo. 10:14–16. 24a Alma 5:38; fiset e humbura të 22a ush Johebrenj. 3 Ne. 16:1–5. Izraelit. b Vep. 10:34–48. b Gjo. 6:37; 3a 3 Ne. 17:4. 23a Mt. 15:24. DeB 27:14. 527 3 Nefi 16:4–10 vathë dhe një bari; prandaj po mëvonshme, e vërteta do të shkoj t’u shfaqem atyre. arrijë te Johebrenjtë, kështu që 4 Dhe unë ju urdhëroj që pasi plotësia e këtyre gjërave t’u të kem shkuar, t’i shkruani bëhet e ditur atyre. këto afjalë, kështu që në qoftë se 8 Por, thotë Ati, mjerë Johe- njerëzit e mi në Jeruzalem, ata brenjtë që nuk besojnë—pasi që më kanë parë dhe që kanë megjithëse ata erdhën në këtë qenë me mua gjatë shërbesës vend dhe ashpërndanë popu- sime, nuk i kërkojnë Atit në llin tim që është nga shtëpia emrin tim, që ata të marrin e Izraelit; dhe populli im që njohuri, nëpërmjet Frymës së është nga shtëpia e Izraelit bu Shenjtë, për ju dhe gjithashtu dëbua nga mesi i tyre dhe u për fiset e tjera për të cilat ata shkel me këmbë prej tyre. nuk dinë, që këto fjalë që ju do 9 Dhe për shkak të mëshirave të shkruani të ruhen dhe t’u të Atit ndaj Johebrenjëve dhe tregohen bJohebrenjve, kështu gjithashtu të gjykimeve të Atit që nëpërmjet plotësisë së Johe- mbi popullin tim që është nga brenjve, mbetja e farës së tyre, shtëpia e Izraelit, në të vërtetë, që do të jetë shpërndarë mbi në të vërtetë, unë ju them juve se faqen e dheut për shkak të pas të gjitha këtyre, pasi të kem mosbesimit të tyre, të mund të lënë popullin tim që është nga sillet ose të ketë cnjohuri mbi shtëpia e Izraelit, të qëllohet mua, Shëlbuesin e tyre. dhe të mjerohet dhe të avritet, 5 Dhe atëherë do t’i ambledh dhe të dëbohet nga mesi i tyre, nga të katër anët e tokës; dhe dhe të urrehet prej tyre, dhe të atëherë do të përmbush bbesë- bëhet për t’u tallur— lidhjen që Ati ka bërë me të 10 Dhe kështu më urdhëron gjithë njerëzit e cshtëpisë së Ati se duhet t’ju them: Në atë Izraelit. ditë kur Johebrenjtë do të 6 Dhe të bekuar janë aJohe- mëkatojnë kundër ungjillit tim brenjtë, për shkak të besimit të dhe do të hedhin poshtë plotë- tyre tek unë dhe në bFrymën e sinë e ungjillit tim dhe do Shenjtë që u dëshmon atyre të angrihen në kryelartësinë e mbi mua dhe mbi Atin. zemrave të tyre mbi të gjitha 7 Vini re, për shkak të besimit kombet dhe mbi të gjithë po- të tyre në mua, thotë Ati dhe pujt e tërë tokës, dhe do të jenë për shkak të mosbesimit tuaj, të mbushur me të gjitha llojet e O shtëpi e Izraelit, në aditën e gënjeshtrave dhe mashtrimeve

4a ush Shkrime të b 3 Ne. 5:24–26. 7a ush Rivendosje e shenjta. c 1 Ne. 22:9; ungjillit. b 1 Ne. 10:14; 3 Ne. 21:26–29. 8a 1 Ne. 13:14; 3 Ne. 21:6. 6a 1 Ne. 13:30–42; Morm. 5:9, 15. c Eze. 20:42–44; 2 Ne. 30:3. b 3 Ne. 20:27–29. 3 Ne. 20:13. b 2 Ne. 32:5; 9a Amo. 9:1–4. 5a ush Izrael— 3 Ne. 11:32, 35–36. 10a Morm. 8:35–41. Mbledhja e Izraelit. ush Frymë e Shenjtë. 3Nefi 16:11–17:1 528 dhe djallëzive, dhe të gjitha llo- dhe të shkelet nën këmbët e jet e hipokrizive, dhe vrasjeve, popullit tim, O shtëpi e Izraelit. dhe bintrigave të priftërinjve, 16 Në të vërtetë, në të vërtetë, dhe lavirësive, dhe neverive të unë ju them juve se kështu më fshehta; dhe në qoftë se ata i ka urdhëruar Ati—se duhet bëjnë të gjitha ato gjëra dhe do t’ia jap këtë tokë këtij populli, të hedhin poshtë plotësinë e për trashëgimin e tij. ungjillit tim, vini re, thotë Ati, 17 Dhe atëherë, do të përmbu- unë do t’ua heq atyre plotësinë shen afjalët e profetit Isaia, të e ungjillit tim. cilat thonë: 11 Dhe atëherë do të akujtoj 18 aRojat e btua do të ngrenë besëlidhjen time që ia bëra zërin; me zë të përbashkët popullit tim, O shtëpi e Izraelit ata do të këndojnë, pasi do të dhe do t’i sjell atij ungjillin tim. shohin me sytë e tyre, kur Zoti 12 Dhe unë do të të tregoj, O do ta sjellë përsëri Sionin. shtëpi e Izraelit, se Johebrenjtë 19 Shpërtheni në gëzim, kën- nuk do të kenë fuqi mbi ju; por doni së bashku, ju vende të do ta kujtoj besëlidhjen time shkretuara të Jeruzalemit; pasi me ju, O shtëpi e Izraelit dhe Zoti ka ngushëlluar popullin e ju do të vini në anjohurinë e tij, ai ka shëlbuar Jeruzalemin. plotësisë së ungjillit tim. 20 Zoti ka përveshur krahun e 13 Por, në qoftë se Johebrenjtë tij të shenjtë para syve të të pendohen dhe kthehen tek unë, gjitha kombeve; dhe të gjitha thotë Ati, vini re, ata do të skajet e tokës do të shohin anumërohen mes popullit tim, shpëtimin e Perëndisë. O shtëpi e Izraelit. 14 Dhe unë nuk do të lejoj që KAPITULLI 17 populli im që është i shtëpisë së Izraelit, të shkojë mes tyre dhe Jezusi udhëzon njerëzit të medi- të shkelet—thotë Ati. tojnë mbi fjalët e tij dhe të luten për 15 Por, në qoftë se ata nuk do kuptim—Ai shëron të sëmurët e të kthehen tek unë dhe nuk do tyre—Ai lutet për njerëzit, duke t’i vënë veshin zërit tim, unë do përdorur një gjuhë që nuk mund të t’i lejoj ata, po, unë do ta lejoj shkruhet—Engjëjt shërbejnë dhe popullin tim, O shtëpi e Izraelit, zjarri rrethon fëmijët e tyre të që të shkojë mes tyre dhe t’i vegjël. Rreth 34 pas K. ashkelë ata dhe ata do të jenë si kripa që ka humbur shijen e Vini re, tani ndodhi që pasi saj e që atëherë e tutje s’është e Jezusi tha këto fjalë, i hodhi mirë për asgjë, por të flaket tej përsëri një vështrim turmës

10b 2 Ne. 26:29. 2 Ne. 10:18; DeB 87:5. 11a 3 Ne. 21:1–11; 3 Ne. 30:2; 17a 3 Ne. 20:11–12. Morm. 5:20. Abr. 2:9–11. 18a Eze. 33:1–7. 12a Hel. 15:12–13. 15a Mik. 5:8–15; ush Ruaj, roje. 13a Gal. 3:7, 29; 3 Ne. 20:16–19; b Isa. 52:8–10. 1 Ne. 15:13–17; 21:12–21; 529 3 Nefi 17:2–14 rreth e përqark dhe u tha atyre: 8 Pasi unë shoh se ju doni që Vini re, akoha ime është e afërt. t’ju tregoj se ç’u kam bërë vëlle- 2 Unë shoh se jeni të dobët, se zërve tuaj në Jeruzalem, meqë e nuk mund të akuptoni të gjitha shoh se abesimi juaj është i fjalët që jam urdhëruar nga Ati bmjaftueshëm që unë t’ju shëroj. t’ju them në këtë çast. 9 Dhe ndodhi që pasi u foli 3 Prandaj, shkoni në shtëpitë kështu, e gjithë turma, të gjithë tuaja dhe ameditoni mbi gjërat së bashku, shkuan para me që kam thënë dhe i kërkoni të sëmurët dhe me fatkeqët, Atit, në emrin tim, që të mund dhe me të çalët, dhe me të ver- të kuptoni dhe bpërgatini me- bërit, dhe me memecët, dhe ndjen për cnesër dhe unë do të me të gjithë ata që ishin të pre- vij te ju përsëri. kur në ndonjë mënyrë; dhe ai 4 Por tani po ashkoj tek Ati dhe i ashëroi, secilin që sollën në gjithashtu t’u bshfaqem cfiseve prani të tij. të humbura të Izraelit, pasi ato 10 Dhe të gjithë, qoftë ata që nuk janë të humbura për Atin, u shëruan dhe ata që ishin të pasi ai e di se ku i ka çuar. shëndetshëm, u përulën te kë- 5 Dhe ndodhi që pasi Jezusi u mbët e tij dhe e adhuruan; dhe foli kështu, ai hodhi prapë sytë të gjithë ata që patën mundësi rreth e përqark mbi turmën dhe të vinin nga turma i aputhën pa se ata ishin në lot dhe shiko- këmbët e tij, kaq sa ia lanë nin mbi të me vendosmëri, sikur këmbët e tij me lotët e tyre. donin t’i kërkonin që të rrinte 11 Dhe ndodhi që ai urdhëroi edhe pak me ta. që të silleshin afëmijët e tyre të 6 Dhe ai u tha atyre: Vini re, vegjël. zemra ime është e mbushur me 12 Kështu ata i sollën fëmijët e adhembshuri për ju. tyre të vegjël dhe i ulën përdhe 7 A ka mes jush ndonjë që rreth e përqark tij dhe Jezusi është i sëmurë? Silleni këtu. A qëndroi në mes; dhe turma ka ndonjë që është i çalë ose i u hapi rrugë, derisa të gjithë u verbër, ose i gjymtë, ose sakat, sollën pranë tij. ose i lebrosur, ose i deformuar, 13 Dhe ndodhi që pasi u sollën ose i shurdhër, ose i prekur në të gjithë dhe Jezusi qëndroi ndonjë mënyrë? I sillni këtu dhe në mes, ai e urdhëroi turmën të unë do t’i shëroj ata, pasi kam agjunjëzohej përdhe. dhembshuri për ju; zemra ime 14 Dhe ndodhi që pasi ata është e mbushur me mëshirë. u gjunjëzuan përdhe, Jezusi

17 1a dmth të kthehesh b 3 Ne. 16:1–3. 9a Mosia 3:5; tek Ati. Shih v. 4. c ush Izrael—Dhjetë 3 Ne. 26:15. 2a Gjo. 16:12; fiset e humbura të 10a Llu. 7:38. DeB 78:17–18. Izraelit. 11a Mt. 19:13–14; 3a ush Përsiat. 6a ush Dhembshuri. 3 Ne. 26:14, 16. b DeB 132:3. 8a Llu. 18:42. 13a Llu. 22:41; c 3 Ne. 19:2. b 2 Ne. 27:23; Vep. 20:36. 4a 3 Ne. 18:39. Eth. 12:12. 3Nefi 17:15–18:3 530 rënkoi brenda vetes dhe tha: e tyre të vegjël, një nga një, dhe Atë, unë jam i ashqetësuar për i bbekoi dhe iu lut Atit për ta. shkak të ligësisë së njerëzve të 22 Dhe pasi e bëri këtë gjë, ai shtëpisë së Izraelit. qau përsëri; 15 Dhe pasi tha këto fjalë, ai 23 Dhe i foli turmës dhe u tha vetë gjithashtu u gjunjëzua atyre: Vini re të vegjlit tuaj. përdhe; dhe vini re, ai iu lut 24 Dhe si u kthyen të shikonin, Atit dhe gjërat për të cilat u ata hodhën sytë drejt qiellit lut nuk mund të shkruhen dhe dhe panë qiejt të hapen; dhe turma që e dëgjoi, dëshmoi. panë engjëj që po zbritnin nga 16 Dhe në këtë mënyrë ata qielli sikur të ishin në mes të dëshmuan: aSyri nuk ka parë një zjarri; dhe ata zbritën dhe kurrë, as veshi nuk ka dëgjuar arrethuan të vegjlit e tyre, dhe më parë gjëra kaq të mëdha ata qenë të rrethuar nga zjarri; dhe të mrekullueshme si pamë dhe engjëjt u shërbyen atyre. dhe dëgjuam Jezusin t’i fliste 25 Dhe turma pa dhe dëgjoi, Atit; dhe dëshmoi; dhe ata e dinë se 17 Dhe asnjë agjuhë nuk mund dëshmia e tyre është e vërtetë, të flasë, as nuk mund të shkru- pasi të gjithë ata panë dhe het nga ndonjë njeri, as zemrat dëgjuan, secili për veten e tij; e njerëzve nuk mund të kuptoj- dhe ata qenë në numër rreth dy në gjëra kaq të mëdha dhe të mijë e pesëqind shpirtra; dhe mrekullueshme, si ne pamë ata përbëheshin prej burrash, dhe dëgjuam Jezusin të fliste; grash dhe fëmijësh. dhe askush nuk mund ta kuptojë gëzimin që mbushi KAPITULLI 18 shpirtrat tanë kur e dëgjuam t’i lutej Atit për ne. Jezusi fillon sakramentin mes Nefi- 18 Dhe ndodhi që kur Jezusi tëve—Ata urdhërohen që të luten mbaroi lutjen ndaj Atit, ai u gjithmonë në emrin e tij—Ata që ngrit; por kaq i madh qe agëzimi hanë mishin e tij dhe pinë gjakun e i turmës, saqë ata u tronditën. tij pa qenë të denjë, mallkohen— 19 Dhe ndodhi që Jezusi u foli Dishepujve u jepet pushtet të japin dhe u tha të ngriheshin. Frymën e Shenjtë. Rreth 34 pas K. 20 Dhe ata u ngritën nga toka dhe ai u tha atyre: Të bekuar Dhe ndodhi që Jezusi urdhëroi jeni për shkak të besimit tuaj. dishepujt e tij, që t’i sillnin pak Dhe tani vini re, gëzimi im është abukë dhe verë. i plotë. 2 Dhe ndërsa ata kishin shkuar 21 Dhe pasi tha këto fjalë, për bukë dhe verë, ai urdhëroi ai aqau dhe turma e dëshmoi turmën që të ulej përdhe. këtë gjë dhe ai i mori fëmijët 3 Dhe pasi erdhën dishepujt

14a Mois. 7:41. 17a 2 Kor. 12:4. b Mr. 10:14–16. 16a Isa. 64:4; 1 Kor. 2:9; 18a ush Gëzim. 24a Hel. 5:23–24, 43–45. DeB 76:10, 114–119. 21a Gjo. 11:35. 18 1a Mt. 26:26–28. 531 3 Nefi 18:4–16 me abukë dhe verë, ai mori bukë bëtë, pasi kjo gjë është plotësim dhe e copëtoi dhe e bekoi, i urdhërimeve të mia dhe kjo gjë dhe ua dha dishepujve, dhe i i dëshmon Atit që jeni të gat- urdhëroi që ta hanë. shëm të bëni atë që unë ju kam 4 Dhe pasi hëngrën dhe u urdhëruar. ngopën, ai i urdhëroi ata që t’i 11 Dhe këtë ju do t’ua bëni jepnin turmës. gjithnjë atyre që pendohen dhe 5 Dhe kur turma hëngri dhe u pagëzohen në emrin tim; dhe ngop, ai u tha dishepujve: Vini këtë do ta bëni që të kujtoni gja- re, njëri prej jush do të shugu- kun tim që kam derdhur për ju, rohet dhe atij do t’i jap pushtet, që ju t’i dëshmoni Atit që më që të acopëtojë bukën dhe ta kujtoni gjithnjë. Dhe në qoftë se bekojë dhe t’ua japë njerëzve ju më kujtoni gjithnjë, ju do të të kishës sime, të gjithë atyre që keni Shpirtin tim që të jetë me ju. do të besojnë dhe do të pagëzo- 12 Dhe unë ju jap një urdhë- hen në emrin tim. rim që ju duhet t’i bëni këto 6 Dhe këtë gjë ju do të përpi- gjëra. Dhe në qoftë se do t’i bëni qeni ta bëni gjithmonë, madje, gjithnjë këto gjëra, të bekuar jeni ashtu siç e bëra unë, madje, ju, pasi ju jeni ndërtuar mbi ashtu si e copëtova unë bukën ashkëmbin tim. dhe e bekova dhe jua dhashë 13 Por, të gjithë ata që do të juve. bëjnë më pak ose më shumë se 7 Dhe këtë gjë do ta bëni për këto, nuk janë ndërtuar mbi të akujtuar trupin tim që jua shkëmbin tim, por janë ndërtu- tregova. Dhe do të jetë një dë- ar mbi një themel prej rëre; shmi për Atin, që ju më kujtoni dhe kur shiu të bjerë dhe për- gjithnjë. Dhe në qoftë se ju më mbytjet të vijnë, dhe erërat të kujtoni gjithnjë, ju do të keni fryjnë dhe të përplasen mbi Shpirtin tim që të jetë me ju. ta, ata do të abien dhe bportat e 8 Dhe ndodhi që pasi tha këto ferrit janë gati të hapen për t’i fjalë, ai urdhëroi dishepujt e tij pranuar ata. që të merrnin nga vera e kupës 14 Prandaj të bekuar jeni, në dhe ta pinin dhe gjithashtu t’i qoftë se zbatoni urdhërimet e jepnin turmës, që të mund të mia të cilat Ati më urdhëroi pinte nga ajo. mua që t’jua jap juve. 9 Dhe ndodhi që ata bënë 15 Në të vërtetë, në të vërtetë, kështu dhe pinë prej saj dhe u unë ju them juve, ju duhet të ngopën; dhe i dhanë turmës mbani sytë hapur dhe të aluteni dhe ata pinë, dhe u ngopën. gjithnjë, që të mos tundoheni 10 Dhe pasi dishepujt e bënë nga djalli dhe të mos çoheni në këtë gjë, Jezusi u tha atyre: Të robëri nga ai. bekuar jeni ju për këtë gjë që 16 Dhe sikurse jam lutur mes

3a ush Sakrament. 12a ush Shkëmb. 15a Alma 34:17–27. 5a Moro. 4. 13a ush Braktisje. ush Lutje. 7a Moro. 4:3. b 3 Ne. 11:39. 3Nefi 18:17–29 532 jush, ashtu madje ju do të luteni shpesh te ju, ju do t’i luteni Atit në kishën time, mes njerëzve të për ta, në emrin tim. mi të cilët pendohen dhe pagë- 24 Prandaj, mbani lart adritën zohen në emrin tim. Vini re, tuaj që të ndriçojë tërë botën. unë jam adrita; unë kam vendo- Vini re, unë jam bdrita që ju sur një bshembull për ju. duhet të mbani lart—atë që më 17 Dhe ndodhi që pasi Jezusi keni parë duke bërë. Vini re, ju u tha dishepujve të tij këto e patë që unë iu luta Atit dhe fjalë, ai iu kthye përsëri turmës të gjithë e keni dëshmuar. dhe u tha atyre: 25 Dhe ju e shihni se kam 18 Vini re, në të vërtetë, në urdhëruar që aaskush prej jush të vërtetë, unë ju them juve, ju nuk duhet të largohet, por në duhet të mbani sytë hapur dhe vend të kësaj kam urdhëruar të luteni gjithnjë, që të mos bini që ju të vini tek unë, që të në tundim; pasi aSatani dëshi- mund të bndieni dhe të shihni; ron t’ju ketë ju, që t’ju kalojë në kështu madje, do të bëni ndaj shoshë, sikurse grurin. botës; dhe kushdo që e thyen 19 Prandaj, ju duhet t’i luteni këtë urdhërim lejon që të çohet gjithmonë Atit në emrin tim. në tundim. 20 Dhe açdo gjë që ju do t’i 26 Dhe tani ndodhi që pasi kërkoni Atit në emrin tim, që Jezusi tha këto fjalë, ai u hodhi është e drejtë, duke besuar se përsëri një vështrim dishepujve do ta merrni, vini re, ajo do t’ju që kishte zgjedhur dhe u tha jepet. atyre: 21 aLutjuni Atit në familjet 27 Vini re, në të vërtetë, në të tuaja, gjithnjë në emrin tim, që vërtetë, unë ju them se unë ju bashkëshortet tuaja dhe fëmijët jap një urdhërim tjetër dhe tuaj të jenë të bekuar. pastaj duhet të shkoj tek aAti im 22 Dhe vini re, ju do të mbli- që të mund të plotësoj urdhëri- dheni shpesh së bashku; dhe me të btjera që ai më ka dhënë. nuk duhet të ndaloni asnjeri, që 28 Dhe tani vini re, ky është të vijë mes jush, kur të mbli- urdhërimi që po ju jap, që ju dheni së bashku, por i lejoni që nuk duhet të lejoni me dijeni që ata të vijnë mes jush dhe mos i ndokush të amarrë nga mishi ndaloni. dhe nga gjaku im bpadenjësisht, 23 Por ju duhet të aluteni për kur ju ta shpërndani; ta dhe nuk duhet t’i dëboni; dhe 29 Pasi kushdo që ha dhe pi në qoftë se ndodh që ata vijnë mishin dhe agjakun tim, duke

16a ush Dritë, dritë e 20a Mt. 21:22; Hel. 10:5; b 3 Ne. 11:14–17. Krishtit. Moro. 7:26; 27a ush Perëndi, b ush Jezu Krisht— DeB 88:63–65. Kokë e Perëndisë— Shembulli i Jezu 21a Alma 34:21. Perëndia, Ati. Krishtit. 23a 3 Ne. 18:30. b 3 Ne. 16:1–3. 18a Llu. 22:31; 24a Mt. 5:16. 28a 1 Kor. 11:27–30. 2 Ne. 2:17–18; b Mosia 16:9. b Morm. 9:29. DeB 10:22–27. 25a Alma 5:33. 29a ush Gjak; Sakrament. 533 3 Nefi 18:30–39 qenë i bpadenjë, ha dhe pi mase anuk keni kundërshtime mes llkimin e shpirtit të tij; prandaj, jush. në qoftë se ju e dini që një njeri 35 Dhe tani unë po shkoj tek nuk është i denjë të hajë dhe të Ati, sepse është e nevojshme që pijë nga mishi dhe gjaku im, ju të shkoj tek Ati apër të mirën duhet ta ndaloni atë. tuaj. 30 Megjithatë, ju nuk duhet ta 36 Dhe ndodhi që pasi Jezusi adëboni nga mesi juaj, por duhet u dha fund këtyre fjalëve, ai t’i shërbeni dhe t’i luteni Atit preku me adorën e tij bdishepujt për të, në emrin tim; dhe në që kishte zgjedhur, një nga një, qoftë se ai pendohet dhe pagë- derisa i preku të gjithë dhe u zohet në emrin tim, atëherë foli ndërsa i prekte. duhet ta pranoni dhe t’i jepni 37 Dhe turma nuk i dëgjoi fja- nga mishi dhe gjaku im. lët që ai tha, prandaj ata nuk 31 Por në qoftë se ai nuk pe- dëshmuan dot; por dishepujt ndohet, nuk duhet të numëro- dëshmuan se ai u dha afuqi het mes njerëzve të mi, që ai të atyre që të jepnin bFrymën e mos mund të shkatërrojë popu- Shenjtë. Dhe këtu më poshtë, llin tim, pasi vini re, unë i njoh unë do t’ju tregoj se kjo dëshmi adelet e mia dhe ato janë të është e vërtetë. numëruara. 38 Dhe ndodhi që pasi Jezusi i 32 Megjithatë, ju nuk duhet ta preku ata të gjithë, zbriti një are dëboni nga sinagogat tuaja ose dhe mbuloi turmën, që ata nuk nga vendet tuaja të adhurimit, mundën ta shihnin Jezusin. pasi të tillëve ju duhet të vazh- 39 Dhe ndërsa ishin të mbuluar doni t’u shërbeni; pasi ju nuk e nga reja, ai u largua prej tyre dini në qoftë se ata do të kthe- dhe u ngjit në qiell. Dhe dishe- hen dhe pendohen dhe vijnë pujt e panë dhe dëshmuan se ai tek unë me qëllim të plotë të u ngjit përsëri në qiell. zemrës, dhe unë do t’i ashëroj; dhe ju do të jeni mjetet që do t’u sjellin shpëtim atyre. KAPITULLI 19 33 Prandaj, zbatoni këto fjalë që unë ju urdhërova për të mos Dymbëdhjetë dishepujt shërbejnë rënë në adënim; pasi mjerë ai që mes njerëzve dhe luten për Frymën dënohet nga Ati. e Shenjtë—Dishepujt pagëzohen 34 Dhe unë ju jap këto urdhë- dhe marrin Shpirtin e Shenjtë rime për shkak të kundërshti- dhe shërbesën e engjëjve—Jezusi meve që kanë lindur mes jush. lutet, duke përdorur fjalë që nuk Dhe të bekuar jeni ju, në qoftë mund të shkruhen—Ai dëshmon

29b DeB 46:4. DeB 112:13. 36a ush Duar, vënie e. 30a DeB 46:3. 33a ush Dënoj, dënim. b 1 Ne. 12:7; 3 Ne. 19:4. 31a Gjo. 10:14; 34a 3 Ne. 11:28–30. 37a ush Fuqi. Alma 5:38; 35a 1 Gjo. 2:1; 2 Ne. 2:9; b ush Dhuratë e 3 Ne. 15:24. Moro. 7:27–28; Frymës së Shenjtë. 32a 3 Ne. 9:13–14; DeB 29:5. 38a Eks. 19:9, 16. 3Nefi 19:1–14 534 për besimin jashtëzakonisht të madh ta ndanin në dymbëdhjetë gru- të këtyre Nefitëve. Rreth 34 pas K. mbuj. 6 Dhe të dymbëdhjetët mësuan Dhe tani ndodhi që pasi Jezusi u turmën dhe vini re, ata e bënë ngjit në qiell, turma u shpërnda turmën të ulej në gjunjë mbi dhe çdo njeri mori bashkësho- faqen e tokës dhe t’i lutej Atit rten e tij dhe fëmijët e tij dhe u në emrin e Jezusit. kthyen në shtëpitë e tyre. 7 Dhe dishepujt iu lutën Atit 2 Dhe menjëherë, para se të gjithashtu në emrin e Jezusit. bëhej natë, u përhap mes nje- Dhe ndodhi që ata u ngritën rëzve lajmi, se turma kishte parë dhe i mësuan njerëzit. Jezusin dhe se ai i kishte mësuar 8 Dhe kur u mësuan të njëjtat ata dhe se do t’i shfaqej gjitha- fjalë që u kishte thënë Jezusi— shtu turmës të nesërmen. pa ndryshuar asgjë nga fjalët 3 Po, dhe madje, gjithë natën u që kishte thënë Jezusi—vini re, fol kudo në lidhje me Jezusin; ata u gjunjëzuan përsëri dhe iu dhe aq shumë u dërgua fjala lutën Atit në emrin e Jezusit. mes popullit, saqë u bënë 9 Dhe ata u lutën për atë gjë që shumë, po, një numër jashtëza- dëshironin më shumë; dhe ata konisht i madh që u munduan dëshironin që t’u jepej aFryma jashtëzakonisht, gjithë atë natë, e Shenjtë. që të mund të ishin të nesërmen 10 Dhe pasi u lutën kështu, në vendin ku Jezusi do të shfa- ata shkuan në buzë të ujit dhe qej mes turmës. turma i ndoqi nga pas. 4 Dhe ndodhi që të nesërmen, 11 Dhe ndodhi që Nefi ahyri kur turma ishte mbledhur tok, në ujë dhe u pagëzua. vini re, Nefi dhe vëllai i tij që ai 12 Dhe ai doli nga uji dhe filloi e ngriti së vdekuri, emri i të cilit të pagëzonte. Dhe ai pagëzoi ishte Timote dhe gjithashtu biri i të gjithë ata që kishte zgjedhur tij, emri i të cilit ishte Jonas, dhe Jezusi. gjithashtu Mathoni, dhe Matho- 13 Dhe ndodhi që pasi të gji- niha, vëllai i tij, dhe Kumeni, thë ata u apagëzuan dhe dolën dhe Kumenonhi, dhe Jeremia, nga uji, Fryma e Shenjtë zbriti dhe Shemnoni, dhe Jonasi, mbi ta dhe ata u mbushën me dhe Zedekiah, dhe Isaia—tani bFrymën e Shenjtë dhe me zjarr. këto ishin emrat e dishepujve 14 Dhe vini re, ata u arrethuan që Jezusi zgjodhi—dhe ndodhi rreth e përqark si të ishte nga që ata shkuan përpara dhe zjarri; dhe ai zbriti nga qielli qëndruan në mes të turmës. dhe turma e dëshmoi atë, dhe 5 Dhe vini re, turma qe kaq dha dëshmi; dhe nga qielli e madhe, saqë ata u detyruan zbritën engjëj dhe u shërbyen.

19 9a 3 Ne. 9:20. b 3 Ne. 12:2; 14a Hel. 5:23–24, 43–45; 11a 3 Ne. 11:23. Morm. 7:10. 3 Ne. 17:24. 13a ush Pagëzim, ush Dhuratë e pagëzoj. Frymës së Shenjtë. 535 3 Nefi 19:15–29 15 Dhe ndodhi që ndërsa en- në ta, asikurse ti, Atë, je në mua, gjëjt po u shërbenin dishepujve, që ne të mund të jemi bnjë. vini re, Jezusi erdhi dhe qëndroi 24 Dhe ndodhi që pasi Jezusi mes tyre, dhe u mësoi. iu lut kështu Atit, ai vajti te 16 Dhe ndodhi që ai i foli dishepujt e tij dhe vini re, ata turmës dhe e urdhëroi të gju- vazhdonin gjithnjë t’i luteshin njëzohej përsëri përdhe, dhe pa pushim; dhe nuk apërsëritnin gjithashtu dishepujt e tij duhej shumë fjalë, pasi u qe dhënë të gjunjëzoheshin përdhe. atyre se për çfarë duhej të blute- 17 Dhe ndodhi që pasi të gjithë shin dhe ata ishin plot dëshirë. u gjunjëzuan përdhe, ai urdhë- 25 Dhe ndodhi që Jezusi i be- roi dishepujt e tij të luteshin. koi, ndërsa ata i luteshin atij; 18 Dhe vini re, ata filluan të dhe fytyra e tij buzëqeshi mbi luteshin; dhe ata iu lutën Jezusit, ta dhe drita e afytyrës së tij duke e quajtur atë Zotin e tyre shkëlqeu mbi ta, dhe vini re, dhe Perëndinë e tyre. ata u bënë të bbardhë si fytyra 19 Dhe ndodhi që Jezusi u dhe si rrobat e Jezusit; dhe vini largua nga mesi i tyre dhe vajti re, ajo bardhësi, ia kalonte çdo pak më tutje, dhe u përkul gjer bardhësie, po, madje nuk mund në tokë, dhe tha: të kishte asgjë aq të bardhë mbi 20 Atë, të falënderoj që u dhe tokë, sa ajo bardhësi. Frymën e Shenjtë këtyre që unë 26 Dhe Jezusi u tha atyre: kam zgjedhur; dhe është për Vazhdoni të luteni; megjithëse shkak të besimit të tyre tek unë, ata nuk pushuan së luturi. që i kam zgjedhur nga bota. 27 Dhe ai u largua përsëri prej 21 Atë, të lutem që t’u japësh tyre dhe shkoi pak më tutje, Frymën e Shenjtë të gjithë atyre dhe u përkul përdhe; dhe iu lut që besojnë në fjalët e tyre. përsëri Atit, duke thënë: 22 Atë, ti u ke dhënë atyre 28 Atë, të falënderoj se ti i ke Frymën e Shenjtë, sepse ata apastruar ata që zgjodha unë, besojnë në mua; dhe ti e shikon për shkak të besimit të tyre dhe që ata besojnë në mua, sepse i unë lutem për ta, si dhe për ata dëgjon dhe ata më luten mua; që do të besojnë në fjalët e tyre, dhe ata më luten mua, sepse që të mund të pastrohen tek unë jam me ta. unë, nëpërmjet besimit në fjalët 23 Dhe tani Atë, unë po të e tyre, madje ashtu siç janë lutem ty për ta, si dhe për të pastruar tek unë. gjithë ata që do të besojnë në fja- 29 Atë, unë nuk lutem për bo- lët e tyre, që ata të mund të tën, por për ata që ti më dhe besojnë në mua, që unë të jem anga bota, për shkak të besimit

23a 3 Ne. 9:15. 25a Num. 6:23–27. DeB 50:28–29; b Gjo. 17:21–23. b ush Shpërfytyrim— 88:74–75. ush Unitet. Qenie të ush Pastër (i), 24a Mt. 6:7. shpërfytyruara. pastërti. b DeB 46:30. 28a Moro. 7:48; 29a Gjo. 17:6. 3Nefi 19:30–20:7 536 të tyre, që ata të mund të pas- të ketë parë gjëra kaq të mëdha, trohen në mua, që unë të mund sa keni parë ju; as nuk kanë të jem në ta, sikurse ti, Atë, je dëgjuar gjëra kaq të mëdha, sa në mua; që ne të mund të jemi keni dëgjuar ju. një, që unë të mund të lartëso- hem në ta. KAPITULLI 20 30 Dhe pasi Jezusi tha këto fjalë, ai vajti përsëri te dishepujt Jezusi siguron mrekullisht bukë e tij; dhe vini re, ata po luteshin dhe verë dhe u administron përsëri me vendosmëri, pa pushim; sakramentin njerëzve—Mbetja e dhe ai buzëqeshi përsëri; dhe Jakobit do të vijë në njohurinë e vini re, ata ishin të abardhë Zotit, Perëndisë së tyre dhe do të sikurse Jezusi. trashëgojë Amerikat—Jezusi është 31 Dhe ndodhi që ai u largua profeti, sikurse Moisiu dhe Nefitët pak dhe iu lut Atit. janë fëmijë të profetëve—Njerëz 32 Dhe gjuha nuk mund t’i të tjerë të Zotit do të mblidhen në shqiptojë fjalët që ai tha në lutje, Jeruzalem. Rreth 34 pas K. as nuk mund të ashkruhen nga njeriu fjalët me të cilat ai u lut. Dhe ndodhi që ai urdhëroi 33 Dhe turma e dëgjoi dhe turmën dhe gjithashtu dishepujt dëshmon; dhe zemrat e tyre e tij të pushonin së luturi. Dhe qenë hapur dhe ata kuptuan në ai i urdhëroi ata që të mos zemrat e tyre fjalët me të cilat ai pushonin së aluturi në zemrat e u lut. tyre. 34 Megjithatë, kaq të madhë- 2 Dhe ai i urdhëroi që të rishme dhe të mrekullueshme ngriheshin dhe të qëndronin në ishin fjalët me të cilat ai u lut, këmbë. Dhe ata u ngritën dhe saqë ato nuk mund të shkruhen, qëndruan në këmbë. as nuk mund të ashqiptohen 3 Dhe ndodhi që ai copëtoi për- nga njeriu. sëri bukë dhe e bekoi atë dhe ua 35 Dhe ndodhi që pasi Jezusi dha dishepujve për ta ngrënë. mbaroi lutjet, ai vajti përsëri 4 Dhe, pasi e hëngrën, ai i ur- te dishepujt dhe u tha atyre: dhëroi që ata të copëtonin bukë Unë kurrë nuk kam parë një dhe t’i jepnin turmës. abesim kaq të madh mes gjithë 5 Dhe, pasi ia dhanë turmës, Judenjve; prandaj, nuk mund ai u dha atyre gjithashtu, që të t’u tregoja atyre mrekulli kaq pinin verë dhe i urdhëroi që ata të mëdha, për shkak të bmosbe- t’i jepnin turmës. simit të tyre. 6 Tani, nuk ishte sjellë as abukë, 36 Në të vërtetë, unë ju them as verë nga dishepujt ose turma. juve, nuk ka asnjë prej tyre që 7 Por, me të vërtetë, ai u adha

30a Mt. 17:2. 35a ush Besim. Mosia 24:12. 32a DeB 76:116. b Mt. 13:58. 6a Mt. 14:19–21. 34a 2 Kor. 12:4; ush Mosbesim. 7a Gjo. 6:9–14. 3 Ne. 17:17. 20 1a 2 Ne. 32:9; 537 3 Nefi 20:8–19 atyre bukë të hanin dhe gjitha- nga jugu, dhe nga veriu; dhe shtu verë të pinin. ata do të sillen në dnjohurinë e 8 Dhe ai u tha atyre: Ai që aha Zotit, Perëndisë së tyre që i ka këtë bukë, ha nga trupi im në shëlbuar ata. shpirtin e tij; dhe ai që pi nga 14 Dhe Ati më ka urdhëruar kjo verë, pi nga gjaku im në që t’ju jap këtë atokë për trashë- shpirtin e tij; dhe shpirti i tij gimin tuaj. nuk do të ketë kurrë uri ose 15 Dhe unë ju them se, në qoftë etje, por do të jetë i ngopur. se Johebrenjtë nuk apendohen 9 Tani, pasi e gjithë turma hë- pas bekimit që ata do të marrin, ngri dhe piu, vini re, ata u mbu- pasi ta kenë shpërndarë popu- shën me Shpirtin; dhe thirrën llin tim— të gjithë së bashku njëzëri dhe i 16 Atëherë ju, që jeni një dhanë lavdi Jezusit të cilin ata mbetje e shtëpisë së Jakobit, si e panë ashtu dhe e dëgjuan. shkoni mes tyre; dhe do të jeni 10 Dhe ndodhi që pasi ata në mesin e atyre që do të jenë të gjithë i dhanë lavdi Jezusit, shumë; dhe ju do të jeni mes ai u tha atyre: Vini re, tani unë atyre si një luan mes bishave plotësoj urdhrin që Ati më të pyllit dhe një aluan i ri mes urdhëroi në lidhje me këtë grigjave të deleve, i cili po të popull, që është një mbetje e kalojë mes tyre, i bshkel dhe i shtëpisë së Izraelit. shqyen në copa, dhe asnjë nuk 11 Ju mbani mend që ju fola do të mund t’i çlirojë. dhe ju thashë se kur do të plotë- 17 Dora jote do të ngrihet lart sohen afjalët e bIsaias—vini kundër kundërshtarëve të tu re, ato janë të shkruara, ju i dhe të gjithë armiqtë e tu do të keni ato përpara jush, prandaj dërrmohen. kërkojini— 18 Dhe unë do ta ambledh 12 Dhe në të vërtetë, në të popullin tim tok, si një njeri vërtetë, unë ju them juve se kur mbledh duajt e tij në lëmë. ato të plotësohen atëherë është 19 Pasi unë do ta bëj popullin plotësimi i abesëlidhjes që Ati tim me të cilin Ati ka bërë besë- ka bërë me popullin e tij, O lidhje, po, unë do ta bëj abririn shtëpi e Izraelit. tënd prej hekuri dhe do t’i bëj 13 Dhe atëherë, ambetjet që do thundrat e tua prej tunxhi. Dhe të bshpërndahen kudo në faqe ti do të bësh copë shumë njerëz; të dheut, do të cmblidhen nga dhe unë do t’ia kushtoj Zotit lindja dhe nga perëndimi dhe fitimet e tyre dhe pasurinë e

8a Gjo. 6:50–58; 13a 3 Ne. 16:11–12; 21:2–7. premtuar. 3 Ne. 18:7. b ush Izrael— 15a 3 Ne. 16:10–14. ush Sakrament. Shpërndarja e 16a Morm. 5:24; 11a 3 Ne. 16:17–20; Izraelit. DeB 19:27. 23:1–3. c ush Izrael— b Mik. 5:8–9; b 2 Ne. 25:1–5; Mbledhja e Izraelit. 3 Ne. 16:14–15; 21:12. Morm. 8:23. d 3 Ne. 16:4–5. 18a Mik. 4:12. 12a 3 Ne. 15:7–8. 14a ush Tokë e 19a Mik. 4:13. 3Nefi 20:20–29 538 tyre, Zotit të të tërë tokës. Dhe profetëve; dhe jeni nga shtëpia vini re, unë jam ai që e bën këtë. e Izraelit dhe jeni nga abesë- 20 Dhe do të ndodhë, thotë lidhja që Ati bëri me etërit tuaj, Ati, që ashpata e drejtësisë sime duke i thënë Abrahamit: Dhe do të qëndrojë pezull mbi ta atë bnë farën tënde do të bekohen ditë; dhe në qoftë se ata pendo- të gjitha fiset e tokës. hen, ajo do të bjerë mbi ta, thotë 26 Së pari, Ati, më ngriti për ju Ati, po, madje mbi të gjitha dhe më dërgoi që t’ju bekoj, kombet e Johebrenjve. kështu që secili prej jush të 21 Dhe do të ndodhë që unë alargohet nga paudhësitë e tij; do ta vendos apopullin tim, O dhe kjo, sepse ju jeni fëmijët e shtëpi e Izraelit. besëlidhjes— 22 Dhe vini re, këtë popull 27 Dhe pasi të jeni bekuar, Ati unë do ta vendos në këtë vend, do të plotësojë besëlidhjen që për të plotësuar abesëlidhjen që ai bëri me Abrahamin, duke bëra me atin tuaj, Jakobin; dhe thënë: aNë farën tënde do të do të jetë një bJeruzalem i Ri. bekohen të gjitha fiset e tokës— Dhe fuqitë e qiellit do të jenë në pasi nëpërmjet meje Fryma e mes të këtij populli; po, madje, Shenjtë do të derdhet mbi Johe- cunë do të jem në mesin tuaj. brenjtë dhe ky bekim do t’i bëjë 23 Vini re, unë jam ai për të bJohebrenjtë më të fuqishëm se cilin foli Moisiu, duke thënë: gjithë të tjerët, në shpërndarjen e Zoti, Perëndia juaj, do të ngrejë popullin tim, O shtëpi e Izraelit. anjë profet nga vëllezërit tuaj, 28 Dhe ata do të jenë një amu- sikurse unë; atë ju do ta dëgjoni rtajë për popullin e këtij vendi. në të gjitha gjërat çfarëdo që ai Megjithatë, kur të kenë marrë do t’ju thotë. Dhe do të ndodhë plotësinë e ungjillit tim, atëherë, që çdo qenie që nuk do ta dë- në qoftë se ata do të ngurtësojnë gjojë atë profet, do të dëbohet zemrat e tyre kundër meje, unë nga mesi i popullit. do t’ua kthej paudhësitë e tyre 24 Në të vërtetë, unë ju them mbi kokat e tyre—thotë Ati. juve, po, se të agjithë profetët 29 Dhe unë do të akujtoj besë- prej Samuelit dhe të gjithë ata lidhjen që kam bërë me popullin që e pasuan, të gjithë ata që tim; dhe unë kam bërë besë- folën, kanë dëshmuar për mua. lidhje me ta se do t’i bmbledh 25 Dhe vini re, jeni fëmijët e tok në kohën e caktuar prej

20a 3 Ne. 29:4. Mal. 3:1; 3 Ne. 24:1. 26a Fja. 16:6. 21a 3 Ne. 16:8–15. 23a LiP. 18:15–19; 27a Gal. 3:8; 22a Zan. 49:22–26; Vep. 3:22–23; 2 Ne. 29:14; DeB 57:2–3. 1 Ne. 22:20–21. Abr. 2:9. b Isa. 2:2–5; 24a Vep. 3:24–26; b 3 Ne. 16:6–7. 3 Ne. 21:23–24; 1 Ne. 10:5; 28a 3 Ne. 16:8–9. Eth. 13:1–12; Jakobi 7:11. 29a Isa. 44:21; DeB 84:2–4. 25a ush Besëlidhje e 3 Ne. 16:11–12. ush Jeruzalem i Ri. Abrahamit. b ush Izrael— c Isa. 59:20–21; b Zan. 12:1–3; 22:18. Mbledhja e Izraelit. 539 3 Nefi 20:30–44 meje dhe do t’u kthej përsëri i shenjtë, sepse tani e tutje c tokën e etërve të tyre për nuk do të vijnë më te ti të trashëgimin e tyre, që është parrethprerët dhe të papastrit. toka e dJeruzalemit, që është 37 Shkunde veten nga pluhuri; toka e premtuar atyre përgji- ngrihu, ulu O Jeruzalem, çlirohu thmonë, thotë Ati. nga rripat që ke në qafën tënde, 30 Dhe do të ndodhë që koha O bijë e robëruar e Sionit. do të vijë kur plotësia e ungjillit 38 Pasi kështu thotë Zoti: Ju tim do t’u predikohet atyre; jeni shitur për asgjë dhe do të 31 Dhe ata do të abesojnë në shëlbeheni pa para. mua, që unë jam Jezu Krishti, 39 Në të vërtetë, në të vërtetë, Biri i Perëndisë dhe do t’i luten unë ju them juve se populli im Atit në emrin tim. do ta njohë emrin tim; po, në 32 Atëherë arojat e tyre do ta atë ditë ata do ta dinë se unë ngrenë zërin e tyre dhe me zë jam ai që flet. së bashku ata do të këndojnë; 40 Dhe atëherë ata do të thonë: pasi do të shohin me vet sytë aSa të bukura janë mbi male e tyre. këmbët e atij që u sjell lajme të 33 Atëherë Ati do t’i mbledhë mira, që bnjofton paqen; që u përsëri tok dhe do t’u japë atyre sjell lajme të mira të mirëve, që për trashëgimin e tyre, tokën e njofton shpëtimin; që i thotë Jeruzalemit. Sionit: Perëndia yt mbretëron! 34 Atëherë ata do të shpë- 41 Dhe atëherë do të buçasë rthejnë në gëzim—aKëndoni së një zë: aLargohuni, largohuni, bashku, ju vende të shkretuara dilni prej andej, mos prekni atë të Jeruzalemit; pasi Ati e ka që është e bpapastër; largohuni ngushëlluar popullin e tij, ai ka nga mesi i saj; cpastrohuni ju që shëlbuar Jeruzalemin. mbani enët e Zotit. 35 Ati ka shpërveshur krahun 42 Pasi ju anuk do të dilni me e tij të shenjtë para syve të të nxitim as nuk do të ikni; pasi gjitha kombeve; dhe të gjitha Zoti do të shkojë para jush dhe skajet e tokës do të shohin Perëndia i Izraelit do të jetë shpëtimin e Atit; dhe Ati dhe praparoja juaj. unë jemi një. 43 Vini re, shërbëtori im do të 36 Dhe atëherë do të vërtetohet veprojë me urtësi; ai do të lartë- ajo që është shkruar: aZgjohu, sohet dhe do të lëvdohet dhe zgjohu përsëri dhe vish forcën do të jetë shumë lart. tënde, O Sion; vish rrobat e tua 44 Sikurse shumë u habitën të bukura, O Jeruzalem, qytet nga ty—pamja e tij qe kaq e

29c Amo. 9:14–15. 34a Isa. 52:9. b Mr. 13:10; d ush Jeruzalem. 36a Isa. 52:1–3; 1 Ne. 13:37. 31a 3 Ne. 5:21–26; DeB 113:7–10. 41a Isa. 52:11–15. 21:26–29. ush Sion. b ush Pastër (i) dhe 32a Isa. 52:8; 40a Isa. 52:7; Nah. 1:15; papastër (i). 3 Ne. 16:18–20. Mosia 15:13–18; c DeB 133:5. ush Ruaj, roje. DeB 128:19. 42a 3 Ne. 21:29. 3Nefi 20:45–21:6 540 shfytyruar, më shumë se e çdo dhe të vendos përsëri mes tyre njeriu dhe forma e tij më shumë Sionin tim; se ajo e bijve të njerëzve— 2 Dhe vini re, kjo është gjëja që 45 Kështu, ai do të aspërkasë do t’ju jap për shenjë—pasi në shumë kombe; mbretërit do të të vërtetë unë ju them juve se, mbyllin gojën para tij, pasi ata kur këto gjëra që po ju njoftoj do të shohin atë që nuk u ishte dhe do t’ju njoftoj më pas unë treguar atyre; dhe ata do të vetë dhe nga fuqia e Frymës së kuptojnë atë që nuk e kishin Shenjtë që do t’ju jepet nga Ati, dëgjuar. do t’u njoftohen Johebrenjve, 46 Në të vërtetë, në të vërtetë, që të mund të dinë në lidhje me unë ju them juve se të gjitha këtë popull, që janë një mbetje këto gjëra do të vijnë me siguri, e shtëpisë së Jakobit dhe në madje, ashtu sikurse më urdhë- lidhje me këtë popullin tim që roi Ati. Atëherë do të plotësohet do të shpërndahet prej tyre. kjo besëlidhje që Ati ka lidhur 3 Në të vërtetë, në të vërtetë, me popullin e tij; dhe atëherë unë ju them, kur akëto gjëra do aJeruzalemi do të banohet për- t’u bëhen të njohura atyre nga sëri nga populli im dhe do të Ati dhe do të vijnë nga Ati, prej jetë toka e trashëgimit të tyre. tyre tek ju; 4 Pasi është në diturinë e Atit që ata të vendosen në këtë vend KAPITULLI 21 dhe të caktohen nëpërmjet fu- qisë së Atit si një popull i Izraeli do të mblidhet kur të dalë alirë, që këto gjëra të vijnë nga Libri i Mormonit—Johebrenjtë do ata te një mbetje e farës suaj, që të vendosen si njerëz të lirë në Ame- bbesëlidhja e Atit, që ai ka lidhur rikë—Ata do të shpëtojnë në qoftë me popullin e tij, të mund të se besojnë dhe binden; përndryshe plotësohet, O shtëpi e Izraelit; do të veçohen dhe do të shkatërro- 5 Prandaj, kur këto vepra dhe hen—Izraeli do të ndërtojë Jeru- veprat që do të bëhen në të zalemin e Ri dhe fiset e humbura ardhmen mes jush do të vijnë, do të kthehen. Rreth 34 pas K. a nëpërmjet Johebrenjve, në bfa- Dhe në të vërtetë, unë ju them rën tuaj, që do të bien në mos- juve, unë do t’ju jap një shenjë, besim për shkak të paudhësisë; që ju të dini akohën kur këto 6 Pasi kështu është dëshira e gjëra do të jenë gati të ndo- Atit që kjo duhet të vijë nga dhin—kur unë të mbledh nga aJohebrenjtë, që ai të mund t’u shpërndarja e tij e gjatë, popu- tregojë pushtetin e tij Johebre- llin tim, O shtëpi e Izraelit njëve, kështu që, në qoftë se

45a Isa. 52:15. 4a 1 Ne. 13:17–19; b 2 Ne. 30:4–5; 46a Eth. 13:5, 11. DeB 101:77–80. Morm. 5:15; 21 1a ush Ditë të fundit, b Morm. 5:20. DeB 3:18–19. ditë të mëvonshme. ush Besëlidhje e 6a 1 Ne. 10:14; 3a Eth. 4:17; Abrahamit. Jakobi 5:54; JS—H 1:34–36. 5a 3 Ne. 26:8. 3 Ne. 16:4–7. 541 3 Nefi 21:7–17 Johebrenjtë nuk do të ngurtë- 11 Prandaj do të ndodhë që sojnë zemrat e tyre, ata mund të kushdo që nuk do të besojë në pendohen dhe të vijnë tek unë fjalët e mia, që jam Jezu Krishti, dhe të pagëzohen në emrin tim, fjalë të cilat Ati do ta bëjë aatë dhe të dinë pikat themelore të që t’i nxjerrë në dritë te Johe- doktrinës sime, që ata të mund brenjtë dhe do t’i japë atij fuqi të bnumërohen mes popullit tim, që t’i nxjerrë në dritë te Johe- O shtëpi e Izraelit; brenjtë, (do të bëhet madje, 7 Dhe kur të ndodhin këto ashtu sikurse tha Moisiu) ai do gjëra, që afara jote do të fillojë të bveçohet nga populli im, që t’i dijë këto gjëra—do të jetë është i besëlidhjes. një shenjë për ta, që të mund të 12 Dhe populli im, që është një dinë se vepra e Atit ka filluar mbetje e Jakobit, do të jetë mes tashmë për plotësimin e besë- Johebrenjve, po, në mes tyre si lidhjes që ai ka bërë me njerëzit një aluan mes bishave të pyllit, që janë të shtëpisë së Izraelit. një luan i ri mes grigjave të 8 Dhe kur të vijë ajo ditë, do deleve, të cilat, në qoftë se ai të ndodhë që mbretërit do të kalon mes tyre, i bshkel dhe i mbyllin gojën; pasi ata do të shqyen në copa dhe askush nuk shohin atë që nuk iu tregua; mund t’i çlirojë. dhe do të kuptojnë atë që nuk 13 Dora e tyre do të ngrihet kishin dëgjuar. kundër kundërshtarëve të tyre 9 Pasi në atë ditë, për hirin dhe të gjithë armiqtë e tyre do tim, Ati do të përmbushë mes të dërrmohen. tyre një vepër që do të jetë një 14 Po, mjerë Johebrenjtë, nëse vepër madhështore dhe e amre- nuk a pendohen; pasi do të kullueshme; dhe do të ketë ndodhë në atë ditë, thotë Ati, që mes tyre njerëz që nuk do ta unë do të dërrmoj kuajt e tu dhe besojnë, megjithëse një njeri do do të shkatërroj karrot e tua të t’ua njoftojë. luftës; 10 Por vini re, jeta e shërbëto- 15 Dhe unë do të dërrmoj rit tim do të jetë në dorën time; qytetet e vendit tënd dhe do të prandaj, ata nuk do t’i bëjnë rrënoj të gjitha fortesat e tua; keq, megjithëse ai do të jetë 16 Dhe unë do të dërrmoj i aprishur për shkak të tyre. magjitë dhe falltarët nga toka Megjithatë, unë do ta shëroj jote; atë, pasi unë do t’u tregoj se 17 Do të shkatërroj shëmbëll- burtësia ime është më e madhe tyrat e tua të agdhendura dhe se dinakëria e djallit. statujat e tua nga mesi yt dhe ti

6b Gal. 3:7, 29; ungjillit. 3 Ne. 20:16. 3 Ne. 16:13; 10a DeB 135:1–3. b 3 Ne. 16:13–15. Abr. 2:9–11. b DeB 10:43. 14a 2 Ne. 10:18; 33:9. 7a 3 Ne. 5:21–26. 11a 2 Ne. 3:6–15; 17a Eks. 20:3–4; 9a Isa. 29:13; Vep. 13:41; Morm. 8:16, 25. Mosia 13:12–13; 1 Ne. 22:8. b DeB 1:14. DeB 1:16. ush Rivendosje e 12a Mik. 5:8–15; ush Idhujtari. 3Nefi 21:18–29 542 nuk do të adhurosh më veprat 24 Dhe atëherë, ata do ta ndi- e duarve të tua; hmojnë popullin tim që është i 18 Dhe unë do të shkul pyjet e shpërndarë mbi të gjithë faqen tua nga mesi yt; kështu do të e dheut, që të mund të mblidhet shkatërroj qytetet e tua. në Jeruzalemin e Ri. 19 Dhe do të ndodhë që të 25 Dhe atëherë, afuqia e qiellit gjitha agënjeshtrat e mashtrimet do të zbresë mes tyre; dhe bunë dhe lakmitë, dhe grindjet, dhe do të jem mes tyre. intrigat e priftërinjve, dhe lavi- 26 Dhe atëherë, puna e Atit rësitë do të zhduken. do të fillojë në atë ditë kur ky 20 Pasi do të ndodhë, thotë ungjill do të predikohet mes Ati, që në atë ditë, kushdo që mbetjes së këtij populli. Në të nuk do të pendohet dhe nuk do vërtetë, unë ju them juve se në të vijë te Biri im i Dashur, do ta atë ditë puna e Atit do të afillojë përjashtoj nga mesi i popullit mes të gjithë të shpërndarëve tim, O shtëpi e Izraelit; të popullit tim, po, madje edhe 21 Dhe unë do të ushtroj mes fiseve që kanë bhumbur, që hakmarrje dhe zemërim mbi ta, Ati i udhëhoqi dhe i nxori nga madje, sikurse mbi paganët, të Jeruzalemi. tillë që nuk e kanë dëgjuar. 27 Po, puna do të fillojë mes 22 Por, në qoftë se do të të gjithë të ashpërndarëve të pendohen dhe do t’u vënë popullit tim, me Atin që do të veshin fjalëve të mia dhe nuk përgatisë udhën që ata të vijnë do të ngurtësojnë zemrat e tek unë, kështu që të thërrasin tyre, unë do ta avendos kishën Atin në emrin tim. time mes tyre dhe ata do të 28 Po, dhe atëherë puna do hyjnë në besëlidhjen dhe do të të fillojë me Atin mes të gjitha bnumërohen mes kësaj mbetjeje kombeve për të përgatitur të Jakobit, së cilës i kam dhënë udhën, nëpërmjet së cilës po- këtë tokë për trashëgimin e pulli i tij të mund të amblidhet tyre; në shtëpi, në tokën e trashëgi- 23 Dhe ata do ta ndihmojnë mit të tij. popullin tim, mbetjen e Jakobit 29 Dhe ata do të largohen nga dhe gjithashtu të gjithë ata të gjitha kombet dhe nuk do të të shtëpisë së Izraelit që do të largohen ame të shpejtë, as nuk vijnë që të mund të ndërtojnë do të ikin, pasi unë do të shkoj një qytet i cili do të quhet aJeru- para tyre, thotë Ati dhe do të zalemi i Ri. jem praparoja e tyre.

19a 3 Ne. 30:2. 25a 1 Ne. 13:37. Izraelit. 22a ush Periudhë. b Isa. 2:2–4; 27a 3 Ne. 16:4–5. b 2 Ne. 10:18–19; 3 Ne. 24:1. 28a ush Izrael— 3 Ne. 16:13. 26a 1 Ne. 14:17; Mbledhja e Izraelit. 23a 3 Ne. 20:22; 3 Ne. 21:6–7. 29a Isa. 52:12; Eth. 13:1–12. b ush Izrael—Dhjetë 3 Ne. 20:42. ush Jeruzalem i Ri. fiset e humbura të 543 3 Nefi 22:1–13 KAPITULLI 22 pikëlluar në shpirt dhe si një bashkëshorte të rinisë kur ti u Në ditët e fundit do të vendoset përzure, thotë Perëndia yt. Sioni me kunjat e tij dhe Izraeli do 7 Për një çast të vogël, unë të të mblidhet në mëshirë dhe butësi kam braktisur, por me mëshira —Ata do të triumfojnë—Krahaso të mëdha unë do të të mbledh. Isaia 54. Rreth 34 pas K. 8 Në një zemërim të vogël, e fsheha prej teje për një çast Dhe atëherë do të vërtetohet fytyrën time, por me mirësi të ajo që është shkruar: Këndo, O përhershme unë do të kem shterpë, ti që nuk lindje; shpë- amëshirë për ty, thotë Zoti, Shë- rthe në akëngë dhe thirr me lbuesi yt. zë të lartë, ti që nuk provove 9 Sepse akëtë herë, është si dhembjet e lindjes; pasi më bujërat e kohës së Noeut për të shumtë janë fëmijët e së mua, pasi në të njëjtën mënyrë shkretës, sesa fëmijët e gruas së që jam betuar se ujërat e Noeut martuar, thotë Zoti. nuk do të mbulojnë më tokën, 2 Zgjero vendin e çadrës sate kështu jam betuar se nuk do të dhe lë të hapen perdet e bane- zemërohesha me ty. save tuaja; mos u kurse, zgjat 10 Edhe sikur të largohen litarët e tu dhe forco akunjat e amalet dhe të lëvizin kodrat, tua; mirësia ime nuk do të blargohet 3 Pasi ti do të shtihesh në të prej teje, as besëlidhja e paqes djathtë dhe në të majtë dhe fara sime nuk do të hiqet, thotë Zoti jote do të trashëgojë aJohebrenjtë që ka mëshirë për ty. dhe do të bëjë të popullohen 11 O e pikëlluar, e rrahur qytetet e shkretuara. nga stuhia dhe e pa ngushë- 4 Mos u frikëso se nuk do të lluar! Vër re, unë do t’i shtroj turpërohesh; as mos u huto, agurët e tu me ngjyra të bukura pasi nuk do të askuqesh; pasi dhe do të hedh themelet e tua do të harrosh turpin e rinisë me safirë. sate dhe nuk do të kujtosh më 12 Dhe unë do t’i bëj dritaret e turpin e vejërisë sate. tua prej agati dhe portat e tua 5 Pasi, krijuesi yt, bashkëshorti prej rubinësh dhe të gjitha mu- yt, e ka emrin Zoti i Ushtrive; ret e tua rrethuese prej gurësh dhe ai do të quhet Shëlbuesi yt, të çmuar. i Shenjti i Izraelit—Perëndia i 13 Dhe atë gjithë fëmijët e tu tërë tokës. do të mësohen nga Zoti; dhe e 6 Pasi Zoti të ka ftuar si madhe do të jetë paqja e fëmijë- një grua të braktisur dhe të ve të tu.

22 1a ush Këndoj. mëshirë. b Psa. 94:14; 2a ush Kunj. 9a Isa. 54:9. DeB 35:25. 3a ush Johebrenj. b ush Përmbytje në 11a Zbu. 21:18–21. 4a 2 Ne. 6:7, 13. kohën e Noeut. 13a Jer. 31:33–34. 8a ush Mëshirshëm (i), 10a Isa. 40:4. 3Nefi 22:14–23:9 544 14 Ti do të vendosesh në popullin tim i cili është nga adrejtësi; ti do të jesh larg nga shtëpia e Izraelit; prandaj është shtypja, pasi nuk do të kesh e nevojshme që ai duhet t’u frikë dhe nga tmerri, pasi nuk flasë gjithashtu Johebrenjve. do të vijë afër teje. 3 Dhe të gjitha gjërat që tha, 15 Vër re, me siguri ata do të janë vërtetuar dhe ado të vërte- mblidhen së bashku kundër tohen, madje, sipas fjalëve që teje, por jo nga unë; të gjithë ata ai tha. që do të mblidhen së bashku 4 Prandaj, dëgjoni fjalët e mia; kundër teje, do të bien për hirin shkruani gjërat që ju thashë; dhe tënd. sipas kohës dhe vullnetit të Atit, 16 Vër re, unë kam krijuar ato do t’u kalohen Johebrenjve. farkëtarin që i fryn qymyrit në 5 Dhe kushdo që do të dëgjojë zjarr dhe që bën një vegël për fjalët e mia dhe do të pendohet punën e tij; dhe unë kam krijuar dhe pagëzohet, po ai do të shkatërrimtarin për të prishur. shpëtohet. Kërkoni aprofetët, 17 Asnjë armë që bëhet kundër pasi ka shumë prej tyre që teje, nuk do të ketë sukses; dhe dëshmojnë mbi këto gjëra. çdo gjuhë që do të fyejë kundër 6 Dhe tani ndodhi që pasi Je- teje në gjykim, ti do ta dënosh. zusi i tha këto fjalë, u tha atyre Ky është trashëgimi i shërbëto- përsëri, pasi u shpjegoi të gji- rëve të Zotit dhe drejtësia e tyre tha shkrimet e shenjta që ata është prej meje, thotë Zoti. kishin marrë, ai u tha: Vini re, unë do të doja që ju të shkruani shkrime të tjera të shenjta që KAPITULLI 23 nuk i keni. 7 Dhe ndodhi që ai i tha Nefit: Jezusi miraton fjalët e Isaias—Ai Më sill analet që ke mbajtur. urdhëron njerëzit të studiojnë pro- 8 Dhe kur Nefi i solli analet fetët—Fjalët e Samuel Lamanitit dhe ia vuri para, ai u hodhi një në lidhje me Ringjalljen, u shtohen vështrim dhe tha: analeve të tyre. Rreth 34 pas K. 9 Në të vërtetë, unë ju them Dhe tani vini re, unë ju them juve, unë urdhërova shërbëtorin juve se ju duhet t’i akërkoni tim aSamuel Lamanitin, që ai t’i këto gjëra. Po, një urdhërim ju dëshmonte këtij populli se në jap juve, që t’i kërkoni këto ditën që Ati do të lartësonte gjëra me zell; pasi të mëdha emrin e tij në mua, bshumë janë fjalët e bIsaias. cshenjtorë do të dngriheshin 2 Pasi me siguri ai foli mbi të së vdekuri dhe do t’u shfa- gjitha këto gjëra në lidhje me qeshin shumë vetave dhe do

14a ush Drejtë (i), Morm. 8:23. b Hel. 14:25. Drejtësi. ush Isaia. c ush Shenjtor. 23 1a ush Shkrime të 3a 3 Ne. 20:11–12. d Mt. 27:52–53. shenjta. 5a Llu. 24:25–27. ush Ringjallje. b 2 Ne. 25:1–5; 9a Hel. 13:2. 545 3 Nefi 23:10–24:7 t’u shërbenin atyre. Dhe ai u tha atyre, duke thënë: Kështu i tha: A nuk ishte kështu? tha Ati Malakias—Vër re, unë 10 Dhe dishepujt e tij u përgji- do të të çoj alajmëtarin tim dhe gjen dhe thanë: Po, Zot, Samueli ai do të përgatisë udhën para profetizoi sipas fjalëve të tua meje dhe Zoti që ju kërkoni, dhe ato të gjitha u përmbushën. madje lajmëtari i besëlidhjes, 11 Dhe Jezusi u tha atyre: Si në të cilin ju gëzoni, do të vijë është e mundur që nuk e keni menjëherë në tempullin e tij; shkruar këtë gjë, që shumë vini re, ai do të vijë, thotë Zoti i shenjtorë u ngritën dhe iu Ushtrive. shfaqën shumë vetave dhe u 2 Por, kush mund të adurojë shërbyen atyre? ditën e ardhjes së tij dhe kush 12 Dhe ndodhi që Nefit iu kuj- do të qëndrojë më këmbë kur ai tua se kjo gjë nuk ishte shkruar. të shfaqet? Pasi ai është sikurse 13 Dhe ndodhi që Jezusi zjarri i një brafinuesi dhe soda e urdhëroi që duhej shkruar; larësve. prandaj u shkrua ashtu siç ai 3 Dhe ai do të ulet si rafinues urdhëroi. dhe pastrues argjendi; dhe ai do 14 Dhe tani ndodhi që pasi të pastrojë të abijtë e Levit dhe Jezusi u ashpjegoi të gjitha së do t’i rafinojë si ar dhe argjend, bashku shkrimet e shenjta që që ata të mund t’i bofrojnë Zotit ata kishin shkruar, i urdhëroi një blatim në drejtësi. që t’u mësonin njerëzve gjërat 4 Atëherë oferta e Judës dhe e që ai u shpjegoi atyre. Jeruzalemit do t’i pëlqejë Zotit, sikurse në kohët e vjetra dhe në vitet e shkuara. KAPITULLI 24 5 Dhe unë do t’ju afrohem juve në gjykim; dhe unë do të jem Lajmëtari i Zotit do të përgatisë një dëshmitar i shpejtë kundër udhën për Ardhjen e Dytë—Kri- magjistarëve dhe kundër shke- shti do të ulet në gjykim—Izraeli lësve të kurorës dhe kundër është urdhëruar të paguajë të atyre që bëjnë betime të rreme, dhjetat dhe ofertat—Mbahet një dhe kundër atyre që shtypin libër kujtimi—Krahaso Malakia punëtorin në pagën e tij, të 3. Rreth 34 pas K. vejën dhe ajetimin dhe dëbojnë Dhe ndodhi që ai i urdhëroi ata të huajin dhe nuk më kanë të shkruanin fjalët që Ati i kishte frikë—thotë Zoti i Ushtrive. dhënë Malakias, që duhej t’ua 6 Pasi unë jam Zoti dhe thoshte atyre. Dhe ndodhi që nuk ndryshoj; prandaj, ju bijtë pasi u shkruan, ai i shpjegoi e Jakobit nuk jeni konsumuar. ato. Dhe këto janë fjalët që ai u 7 Që nga ditët e etërve tuaj jeni

14a Llu. 24:44–46. DeB 128:24. 3a LiP. 10:8; 24 1a DeB 45:9. ush Tokë—Pastrimi DeB 84:31–34. 2a 3 Ne. 25:1. i tokës; Ardhje e b DeB 13:1. b Zak. 13:9; Dytë e Jezu Krishtit. 5a Jak. 1:27. 3Nefi 24:8–25:1 546 alarguar nga ordinancat e mia t’i shërbesh Perëndisë dhe ç’për- dhe nuk i keni zbatuar ato. fituam që zbatuam ordinancat e bKthehuni tek unë dhe unë do tij dhe që kemi ecur me trishtim të kthehem te ju—thotë Zoti i para Zotit të Ushtrive? Ushtrive. Por, ju thoni: Si duhet 15 Dhe tani, ne i quajmë krye- të kthehemi? lartët të lumtur; po, ata që 8 A do të vjedhë një njeri Perë- punojnë poshtërsi janë lartësuar; ndinë? Megjithatë, ju më keni po, ata që tundojnë Perëndinë, vjedhur. Por, ju thoni: Në çfarë janë të shpëtuar. mënyre të kemi vjedhur? Në të 16 Atëherë ata që kishin frikë adhjeta dhe në boferta. nga Zoti afolën shpesh me njëri- 9 Ju jeni mallkuar me një -tjetrin dhe Zoti u vuri veshin mallkim, pasi më keni vjedhur, dhe i dëgjoi; dhe një blibër kuj- madje i tërë ky komb. timi u shkrua para tij, për ata 10 Sillni të gjitha të adhjetat në që kishin frikë nga Zoti dhe që shtëpinë e thesarit, që të ketë respektonin emrin e tij. ushqim në shtëpinë time; dhe 17 Dhe ata do të jenë të mitë, më provoni për këtë—thotë thotë Zoti i Ushtrive, atë ditë Zoti i Ushtrive—në qoftë se kur të ambledh xhevahiret e nuk do t’u hap dritaret e qiellit mia; dhe do t’i fal ata, ashtu dhe nuk do të derdh një bbe- sikurse një njeri fal birin e tij që kim, që nuk do të ketë mjaft i shërben. vend për ta mbajtur. 18 Atëherë ju do të ktheheni 11 Dhe unë do të qortoj gllabë- dhe do të adalloni mes të drejtit ruesin për hirin tuaj dhe ai nuk dhe të ligut, mes atij që i shërben do të shkatërrojë frutat e tokës Perëndisë dhe atij që nuk i suaj; as vreshti juaj nuk do ta shërben. lëshojë parakohe frutin e tij në fusha—thotë Zoti i Ushtrive. KAPITULLI 25 12 Dhe të gjitha kombet do t’ju quajnë të bekuar, pasi ju do Me Ardhjen e Dytë, kryelarti dhe i të jeni një vend i këndshëm— ligu do të digjen si kashta në arë— thotë Zoti i Ushtrive. Elia do të kthehet para asaj dite të 13 Fjalët tuaja kanë qenë të madhe dhe të tmerrshme—Krahaso rrepta kundër meje—thotë Zoti. Malakia 4. Rreth 34 pas K. Megjithatë, ju thoni: Çfarë kemi thënë kundër teje? Pasi vini re, vjen dita që do të 14 Ju keni thënë: Është e kotë adjegë si një furrë; dhe gjithë

7a ush Braktisje. b ush Bekoj, bekuar (i), 25 1a Isa. 24:6; b Hel. 13:11; bekim. 1 Ne. 22:15; 3 Ne. 10:6; 16a Moro. 6:5. 3 Ne. 24:2; Moro. 9:22. b DeB 85:9; Mois. 6:5. DeB 29:9; 64:23–24; 8a ush Dhjeta (të), ush Libër i kujtimit. 133:64; dhjetë (e). 17a DeB 101:3. JS—H 1:37. b ush Blatim. 18a ush Dalluar(it), ush Tokë—Pastrimi 10a DeB 64:23; 119:1–7. dhuratë e të. i tokës. 547 3 Nefi 25:2–26:4 bkryelartët, po, dhe të gjithë Foshnja dhe fëmijë flasin gjëra të ata që bëjnë ligësi do të jenë si mrekullueshme që nuk mund të kashtë; dhe dita që vjen i shkruhen—Ata që bëjnë pjesë në djeg—thotë Zoti i Ushtrive— Kishën e Krishtit kanë të gjitha dhe nuk do t’u mbetet as rrënjë gjërat e përbashkëta mes tyre. as degë. Rreth 34 pas K. 2 Por, për ju që i trembeni emrit tim, aBiri i Drejtësisë do të Dhe tani ndodhi që pasi Jezusi ngrihet me shërim në krahët e u tha këto gjëra, ai ia shpjegoi tij; dhe ju do të shkoni përpara turmës; dhe u shpjegoi të gjitha dhe do të brriteni si cviça stalle. gjërat, si të mëdha, ashtu dhe të 3 Dhe ju do t’i ashkelni nën vogla. këmbët tuaja të ligjtë; pasi ata 2 Dhe ai tha: aKëto shkrime do të jenë hi nën shputat e kë- të shenjta që ju nuk i kishit me mbëve tuaja, në ditën që do ta vete, Ati urdhëroi që unë t’jua bëj këtë—thotë Zoti i Ushtrive. jap; pasi qe në urtësinë e tij 4 Mbani mend ligjin e Moisiut, që ato t’u kalohen brezave të shërbëtorit tim, të cilit ia urdhë- ardhshëm. rova në aHoreb, me statutet dhe 3 Dhe ai shpjegoi të gjitha gjë- gjykimet për gjithë Izraelin. rat, madje që nga fillimi dhe 5 Vini re, unë do t’ju dërgoj deri në kohën që ai do të vijë aElijan, profetin, para ardhjes në alavdinë e tij—po, madje të së bditës së madhe dhe të tmerr- gjitha gjërat që do të ndodhin shme të Zotit. mbi faqen e dheut, madje deri 6 Dhe ai do të akthejë zemrat e kur belementet do të shkrihen etërve te bijtë dhe zemrat e bij- me nxehtësi të madhe dhe toka ve tek etërit e tyre, në qoftë se do të cmbështillet në vetvete si unë nuk vij dhe e godas tokën një pergamenë dhe qiejtë dhe me një mallkim. toka do të marrin fund; 4 Dhe madje, deri aditën e madhe dhe të fundit, kur të gjithë KAPITULLI 26 njerëzit dhe të gjitha fiset dhe të gjitha kombet, dhe gjuhët do Jezusi shpjegon të gjitha gjërat që të bqëndrojnë para Perëndisë, nga fillimi dhe gjer në fund— që të gjykohen për veprat e tyre,

1b 2 Ne. 20:33. ush Elija; Shpëtim Krishtit. ush Kryelartësi, për të vdekurit; b Amo. 9:13; krenari. Vulos, vulosje. 2 Pj. 3:10, 12; 2a Eth. 9:22. b ush Ardhje e Dytë e Morm. 9:2. b DeB 45:58. Jezu Krishtit. ush Tokë—Pastrimi c Amo. 6:4; 6a DeB 2:2. i tokës; Botë—Fundi 1 Ne. 22:24. 26 2a dmth Mal. kapitujt i botës. 3a 3 Ne. 21:12. 3 dhe 4, të cituara c Morm. 5:23. 4a Eks. 3:1–6. në 3 Ne. kapitujt 4a Hel. 12:25; 5a 2 Mbr. 2:1–2; 24 dhe 25. 3 Ne. 28:31. DeB 2:1; 110:13–16; 3a ush Jezu Krisht— b Mosia 16:10–11. 128:17–18. Lavdia e Jezu ush Gjykim, i fundit. 3Nefi 26:5–15 548 qofshin ato të mira ose qofshin gjërave, atëherë, për mallkimin ato të liga— e tyre, gjërat më të mëdha anuk 5 Në qoftë se ato janë të mira, do t’u jepen. në aringjalljen e jetës së përher- 11 Vini re, unë isha gati t’i shme; dhe në qoftë se ato janë të shkruaja të gjitha sa ishin të liga, në ringjalljen e mallkimit, gdhendura në fletët e Nefit, por duke qenë paralel, njëra nga Zoti ma ndaloi, duke thënë: një anë dhe tjetra në anën tjetër, Unë do të aprovoj besimin e po- sipas mëshirës dhe bdrejtësisë pullit tim. dhe shenjtërisë e cila është në 12 Prandaj, unë Mormoni, Krishtin i cili ishte cpara se bota shkruaj gjërat që më janë ur- filloi. dhëruar nga Zoti. Dhe tani, unë 6 Dhe tani në këtë libër, nuk Mormoni, po u jap fund fjalëve mund të shkruhen madje, as të mia dhe vazhdoj të shkruaj e anjëqindta pjesë e gjërave që gjërat që më janë urdhëruar. Jezusi me të vërtetë u mësoi 13 Prandaj, unë do të dëshiroja njerëzve; që ju të vini re se Zoti u mësoi 7 Por vini re, afletët e Nefit me të vërtetë njerëzve për hapë- përmbajnë pjesën më të madhe sirën e tri ditëve; dhe paskësaj të gjërave që ai u mësoi njerëzve. ai iu ashfaq shpesh atyre dhe 8 Dhe këto gjëra që unë kam shpesh copëtoi bbukë dhe e shkruar, janë një pjesë më e bekoi, dhe ua dha atyre. vogël e gjërave që ai u mësoi 14 Dhe ndodhi që ai i mësoi njerëzve; dhe unë i kam shkru- dhe u shërbeu afëmijëve të tuar me qëllim që ato të mund t’i rmës, gjë për të cilën është folur sillen përsëri këtij populli anga dhe ai i bzgjidhi gjuhët e tyre dhe Johebrenjtë, sipas fjalëve që tha ata u thanë etërve të tyre gjëra të Jezusi. mëdha dhe të mrekullueshme, 9 Dhe kur ata ta kenë marrë madje edhe më të mëdha se ato këtë që është e nevojshme që ta që ai u zbuloi njerëzve; dhe ai i marrin së pari, për të provuar zgjidhi gjuhët e tyre, kështu që besimin e tyre dhe në qoftë se ata të mund të shpreheshin. do të jetë që ata do t’u besojnë 15 Dhe ndodhi që pasi ai u këtyre gjërave, atëherë agjëra ngjit në qiell—herën e dytë që më të mëdha do t’u tregohen iu shfaq atyre dhe shkoi tek atyre. Ati, pasi u ashëroi të gjithë të 10 Dhe në qoftë se do të jetë që sëmurët dhe të gjithë të çalët ata nuk do t’u besojnë këtyre dhe u hapi sytë të verbërve dhe

5a Dan. 12:2; 3 Ne. 5:8. ush Sakrament. Gjo. 5:29. 7a ush Fletë. 14a 3 Ne. 17:11–12. b ush Drejtësi. 8a 3 Ne. 21:5–6. b Alma 32:23; c Eth. 3:14. 9a Eth. 4:4–10. 3 Ne. 26:16. ush Jezu Krisht— 10a Alma 12:9–11. 15a 3 Ne. 17:9. Ekzistenca e Krishtit 11a Eth. 12:6. ush Shëroj, shërime; para lindjes. 13a Gjo. 21:14. Mrekulli. 6a Gjo. 21:25; b 3 Ne. 20:3–9. 549 3 Nefi 26:16–27:5 veshët të shurdhërve dhe madje KAPITULLI 27 bëri gjithfarëlloj shërimesh mes tyre, dhe ngriti një njeri së Jezusi i urdhëron ata ta quajnë Ki- vdekuri, dhe u tregoi atyre shën me emrin e tij—Misioni dhe fuqinë e tij, dhe u ngjit tek Ati— flijimi i tij shlyes përbëjnë ungjillin 16 Vini re, ndodhi që të nesër- e tij—Njerëzit janë urdhëruar të men turma u mblodh përsëri pendohen dhe të pagëzohen, kështu dhe ata panë dhe dëgjuan këta që të mund të shenjtërohen nga a fëmijë; po, madje edhe foshnjat Fryma e Shenjtë—Ata duhet të hapën gojën dhe shqiptuan gjëra jenë madje, ashtu siç është Jezusi. të mrekullueshme dhe gjërat Rreth 34–35 pas K. që ata shqiptuan, ishin të ndaluara të shkruheshin nga ndo- Dhe ndodhi që ndërsa dishe- një njeri. pujt e Jezusit po udhëtonin dhe 17 Dhe ndodhi që adishepujt po predikonin gjërat që kishin që kishte zgjedhur Jezusi filluan parë dhe dëgjuar dhe po pagë- që atëherë e tutje të bpagëzonin zonin në emrin e Jezusit, ndodhi dhe të mësonin të gjithë ata që që dishepujt ishin mbledhur vajtën tek ata; dhe të gjithë tok dhe ishin abashkuar në lutje ata që u pagëzuan në emrin e të thellë dhe bagjërim. Jezusit, u mbushën me Frymën 2 Dhe Jezusi iu ashfaq përsëri e Shenjtë. atyre, pasi po i luteshin Atit në 18 Dhe shumë prej tyre panë emrin e tij; dhe Jezusi erdhi dhe dhe dëgjuan gjëra të patregue- qëndroi mes tyre dhe u tha: shme që anuk janë të lejuara Çfarë doni që t’ju jap? të shkruhen. 3 Dhe ata i thanë atij: Zot, ne 19 Dhe ata mësuan dhe i do të donim që ti të na tregosh shërbyen njëri-tjetrit; dhe ata emrin me të cilin ta quajmë këtë i kishin të a gjitha gjërat të kishë; pasi ka debate mes nje- b përbashkëta mes tyre, çdo rëzve në lidhje me këtë çështje. njeri duke vepruar me drejtësi 4 Dhe Zoti u tha atyre: Në të me njëri-tjetrin. vërtetë, në të vërtetë, unë ju 20 Dhe ndodhi që ata bënë them juve, përse njerëzit duhet të gjitha gjërat, madje ashtu si të mërmëritin dhe të bëjnë debat Jezusi i kishte urdhëruar. për këtë gjë? 21 Dhe ata që u pagëzuan në 5 A nuk i kanë lexuar shkrimet emrin e Jezusit, u quajtën akisha e shenjta të cilat thonë që ju du- e Krishtit. het të merrni mbi vete aemrin e

16a Mt. 11:25. 21a Mosia 18:17. ush Jezu Krisht— 17a 3 Ne. 19:4–13. ush Kishë e Jezu Shfaqjet e Krishtit b 4 Ne. 1:1. Krishtit. pas vdekjes. 18a 3 Ne. 26:11. 27 1a DeB 29:6. 5a ush Jezu Krisht— 19a 4 Ne. 1:3. b Alma 6:6. Marrja mbi veten b ush Përkushtoj, ligj i ush Agjëroj, agjërim. tonë e emrit të Jezu përkushtimit. 2a 3 Ne. 26:13. Krishtit. 3Nefi 27:6–16 550 Krishtit, që është emri im? Pasi, është ndërtuar mbi veprat e me këtë emër, ju do të thirreni njerëzve ose mbi veprat e djallit, në ditën e fundit; në të vërtetë, unë ju them juve, 6 Dhe kushdo që merr mbi vete ata kanë gëzim në veprat e tyre emrin tim dhe aduron deri në për një stinë dhe së shpejti vjen fund, po ai do të shpëtohet në fundi dhe ata akositen, dhe ditën e fundit. hidhen në zjarr, prej nga nuk 7 Prandaj, çdo gjë që do të bëni, dalin dot. do ta bëni në emrin tim; prandaj 12 Pasi veprat e tyre i andjekin ju do ta quani kishën në emrin ata, pasi është për shkak të tim; dhe do t’i thërrisni Atit në veprave të tyre që ata kositen; emrin tim, që ta bekojë kishën prandaj, mbani mend gjërat që për hirin tim. ju kam thënë. 8 Dhe si do të ishte akisha bime 13 Vini re, unë ju kam dhënë nëse nuk do të quhej me emrin a ungjillin tim dhe ky është tim? Pasi, në qoftë se një kishë ungjilli që ju kam dhënë—se quhet me emrin e Moisiut, atë- unë erdha në botë për të bërë herë do të jetë kisha e Moisiut; bvullnetin e Atit tim, sepse Ati ose në qoftë se quhet me emrin im më dërgoi. e një njeriu, atëherë do të jetë 14 Dhe, Ati im më dërgoi që të kisha e një njeriu; por në qoftë mund të angrihesha në kryq; se quhet me emrin tim, atëherë dhe pasi u ngrita në kryq, që t’i është kisha ime, në qoftë se ata btërheq të gjithë njerëzit tek unë, janë ndërtuar mbi ungjillin tim. që ashtu si unë u ngrita nga 9 Në të vërtetë, unë ju them njerëzit, ashtu dhe njerëzit të juve se ju jeni ndërtuar mbi un- ngrihen nga Ati, që të qëndrojnë gjillin tim, prandaj ju duhet ta para meje për t’u cgjykuar për quani çfarëdo gjëje që e quani, veprat e tyre, qofshin ato të me emrin tim; prandaj, në qoftë mira ose qofshin ato të liga— se ju i bëni thirrje Atit për ki- 15 Dhe për këtë shkak unë jam shën, nëse do të jetë në emrin angritur; prandaj, sipas fuqisë tim, Ati do t’ju dëgjojë; së Atit, unë do t’i tërheq të gjithë 10 Dhe po qe se kisha është njerëzit tek unë, që ata të gjyko- ndërtuar mbi ungjillin tim, atë- hen sipas veprave të tyre. herë Ati do të tregojë veprat e 16 Dhe do të ndodhë që kush- tij në të. do që apendohet dhe bpagëzohet 11 Por, në qoftë se nuk është në emrin tim, do të mbushet; ndërtuar mbi ungjillin tim dhe dhe në qoftë se cduron gjer në

6a 3 Ne. 15:9. ush Ungjill. Gjykatësi. 8a ush Jezu Krisht— b Gjo. 6:38–39. 15a ush Shlyej, shlyerje. Kreu i Kishës. 14a 1 Ne. 11:32–33; 16a ush Pendohem, b DeB 115:4. Mois. 7:55. pendim. 11a Alma 5:52. b Gjo. 6:44; b ush Pagëzim, 12a Zbu. 14:13; 2 Ne. 9:5; pagëzoj. DeB 59:2. DeB 27:18. c 1 Ne. 13:37. 13a DeB 76:40–42. c ush Jezu Krisht— ush Duroj. 551 3 Nefi 27:17–29 fund, vini re, atë do ta konside- bëj, duhet t’i bëni edhe ju; pasi roj të pafajshëm para Atit tim, atë që më keni parë të bëj, madje në atë ditë kur do të qëndroj të atë duhet të bëni ju; gjykoj botën. 22 Prandaj, në qoftë se bëni 17 Dhe ai që nuk duron deri këto gjëra, të bekuar jeni, pasi në fund, është ai që kositet dhe do të ngriheni në ditën e fundit. hidhet në zjarr, për shkak të 23 Shkruani gjërat që keni parë adrejtësisë së Atit, prej nga nuk dhe që keni dëgjuar, me përja- kthehet më. shtim të atyre që janë andaluar. 18 Dhe kjo është fjala që ai u 24 Shkruani veprat e këtij po- ka dhënë fëmijëve të njerëzve. pulli, të cilat do të jenë, madje Dhe për këtë shkak ai plotëson ashtu siç është shkruar, për atë fjalët që ka dhënë dhe nuk që ka ndodhur. gënjen, por plotëson të gjitha 25 Pasi vini re, ky popull do të fjalët e tij. agjykohet nga librat që janë 19 Dhe aasgjë e papastër nuk shkruar dhe që do të shkruhen, mund të hyjë në mbretërinë e pasi nëpërmjet tyre, bveprat e tij; prandaj asgjë nuk hyn në tyre do t’u bëhen të njohura bpushimin e tij, vetëm ata që njerëzve. kanë clarë rrobat e tyre në gja- 26 Dhe vini re, të gjitha gjërat kun tim, për shkak të besimit të janë ashkruar nga Ati; prandaj tyre dhe të pendimit të të gjitha bota do të gjykohet nga librat mëkateve të tyre dhe të besni- që do të shkruhen. kërisë së tyre deri në fund. 27 Dhe ta dini se aju do të jeni 20 Tani, ky është urdhërimi: gjykatësit e këtij populli, sipas aPendohuni, të gjitha ju skajet gjykimit që do t’ju jap unë, i cili e tokës dhe ejani tek unë dhe do të jetë i drejtë. Prandaj, çfarë bpagëzohuni në emrin tim, që të blloj njerëzish duhet të jeni? cshenjtëroheni nëpërmjet ma- Në të vërtetë, unë ju them juve, rrjes së Frymës së Shenjtë, që të madje csiç jam unë. mund të qëndroni dpa njollë 28 Dhe tani unë po ashkoj tek para meje, në ditën e fundit. Ati. Dhe në të vërtetë, unë ju 21 Në të vërtetë, në të vërtetë, them juve, çfarëdolloj gjërash unë ju them juve, ky është un- që t’i kërkoni Atit në emrin tim, gjilli im; dhe ju i dini gjërat që ato do t’ju jepen. duhet të bëni në kishën time; 29 Prandaj, akërkoni dhe do pasi veprat që më keni parë të t’ju jepet; trokitni dhe do t’ju

17a ush Drejtësi. pagëzoj—Gjëra ush Libër i Jetës. 19a Alma 11:37. thelbësore. 27a 1 Ne. 12:9–10; b DeB 84:24. c ush Shenjtërim. Morm. 3:19. ush Prehje. d DeB 4:2. b ush Jezu Krisht— c Zbu. 1:5; 7:14; 23a 3 Ne. 26:16. Shembulli i Jezu Alma 5:21, 27; 25a 2 Ne. 33:10–15; Krishtit. 13:11–13. FeM. 1:11. c Mt. 5:48; 3 Ne. 12:48. 20a Eth. 4:18. b 1 Ne. 15:32–33. 28a Gjo. 20:17. b ush Pagëzim, 26a 3 Ne. 24:16. 29a Mt. 7:7; 3 Ne. 14:7. 3Nefi 27:30–28:5 552 hapet; pasi ai që kërkon, merr; KAPITULLI 28 dhe atij që troket, do t’i hapet. 30 Dhe tani vini re, gëzimi Nëntë prej të Dymbëdhjetëve dë- im është i madh, madje në shirojnë dhe u premtohet kur të tërësi, për shkakun tuaj dhe gji- vdesin, një trashëgim në mbretërinë thashtu të këtij brezi; po, madje e Krishtit—Tre Nefitët dëshirojnë edhe Ati gëzohet, si edhe të dhe u jepet fuqi mbi vdekjen, kështu gjithë engjëjt e shenjtë, për që ata të mbeten në tokë derisa shkakun tuaj dhe të këtij brezi; të vijë Jezusi përsëri—Ata trans- a pasi asnjë prej tyre nuk është formohen dhe shohin gjëra të i humbur. palejueshme për t’u thënë dhe tani 31 Vini re, unë do të doja që ju ata janë duke u mësuar njerëzve. të kuptoni; pasi dua të them Rreth 34–35 pas K. për ata të akëtij brezi që btani janë gjallë; dhe asnjë prej tyre Dhe ndodhi që pasi Jezusi tha nuk ka humbur; dhe në ta unë këto fjalë, ai u foli dishepujve kam cgëzim të plotë. të tij, një nga një, duke u thënë 32 Por vini re, unë trishtohem atyre: Çfarë dëshironi nga unë, për shkak të brezit të akatërt pasi të kem shkuar tek Ati? nga ky brez, pasi ata merren 2 Dhe ata të gjithë folën, me robër nga ai, madje siç ishte përjashtim të treve, duke thënë: biri i humbjes, pasi ata do të më Ne dëshirojmë që pasi të kemi shesin për argjend dhe ar dhe jetuar moshën e një njeriu, që për atë që e ha bkrimbi, dhe që shërbesa jonë për të cilën ti na hajdutët futen dhe e vjedhin. ke thirrur, të ketë një fund, që Dhe atë ditë unë do t’i vizitoj, ne të vijmë sa më shpejt pranë madje, duke i lënë që veprat e teje, në mbretërinë tënde. tyre t’u bien mbi kokë. 3 Dhe ai u tha atyre: Të bekuar 33 Dhe ndodhi që kur Jezusi jeni ju, pasi dëshironi këtë gjë mbaroi së foluri, ai u tha dishe- prej meje; prandaj, pasi të jeni pujve të tij: Hyni nëpërmjet shtatëdhjetë e dy vjeç, ju do aportës së ngushtë; pasi e ngu- të vini tek unë në mbretërinë shtë është porta dhe e ngushtë time; dhe me mua do të gjeni është udha që të shpie në jetë aprehje. dhe të paktë janë ata që e gjejnë; 4 Dhe pasi ai u foli atyre, ai u por e gjerë është porta dhe e kthye nga ata të tre dishepujt gjerë është udha që të shpie dhe u tha: Çfarë doni që të bëj në vdekje dhe të shumtë do të për ju, pasi të kem shkuar tek jenë ata që do të udhëtojnë në- Ati? për të, derisa të vijë nata gjatë 5 Dhe ata u trishtuan në zemrat së cilës asnjë njeri nuk mund të e tyre, pasi nuk guxonin t’i punojë. thonin atë që dëshironin.

30a Gjo. 17:12. 32a 2 Ne. 26:9–10; 33a Mt. 7:13–14; 31a 3 Ne. 28:23. Alma 45:10, 12. 3 Ne. 14:13–14; b 3 Ne. 9:11–13; 10:12. b Mt. 6:19–21; DeB 22:1–4. c ush Gëzim. 3 Ne. 13:19–21. 28 3a ush Prehje. 553 3 Nefi 28:6–16 6 Dhe ai u tha atyre: Vini re, plotë, madje, ashtu sikurse Ati unë ai di mendimet tuaja dhe ju më dha mua plotësi gëzimi; dëshironi atë që bGjoni, i mirë- dhe ju do të jeni madje, ashtu dashuri im, që ishte me mua në sikurse jam unë dhe unë jam shërbesën time, dëshiroi nga madje si Ati; dhe Ati dhe unë unë, para se të ngrihesha lart jemi bnjë; nga Judenjtë. 11 Dhe aFryma e Shenjtë dë- 7 Prandaj, më të bekuar jeni shmon për Atin dhe për mua; ju, pasi nuk do të provoni dhe Ati u jep Frymën e Shenjtë akurrë bvdekjen; por ju do të fëmijëve të njerëzve, për shka- jetoni, të shihni të gjitha vepri- kun tim. met e Atit ndaj fëmijëve të 12 Dhe ndodhi që pasi Jezusi njerëzve, madje, derisa të gjitha tha këto fjalë, ai preku secilin gjërat do të plotësohen sipas prej tyre me gishtin e tij, me vullnetit të Atit, kur unë të vij në përjashtim të atyre të treve që do lavdinë time me cfuqitë e qiellit. të rrinin dhe pastaj ai u largua. 8 Dhe ju nuk do t’i provoni 13 Dhe vini re, qiejtë u hapën kurrë dhembjet e vdekjes; por, dhe ata u a morën në qiell kur unë të vij në lavdinë time, dhe panë dhe dëgjuan gjëra të ju do të transformoheni brenda patregueshme. sa hap e mbyll sytë nga avdek- 14 Dhe iu andalua atyre që t’i shmëria në bpavdekshmëri; dhe tregonin; as nuk iu dha atyre atëherë ju do të bekoheni në fuqi që të mund të shpreheshin mbretërinë e Atit tim. mbi gjërat që ata panë dhe 9 Dhe përsëri, ju nuk do të dëgjuan; keni dhembje, ndërsa ju do të 15 Dhe ata nuk mund të thonin jetoni në mish, as brengë, përveç nëse ishin në trup ose përjashta asaj të mëkateve të botës; dhe trupit; pasi iu duk atyre sikur gjithë këtë unë do ta bëj për të ishte një atransformim i tyre, shkak të asaj që dëshiruat prej që ata u shndërruan nga ky meje, pasi ju dëshiruat që të trup prej mishi në një gjendje të mund të asillnit tek unë shpirtrat pavdekshme, që të mund të e njerëzve, derisa të jetë bota. shihnin gjërat e Perëndisë. 10 Dhe për këtë shkak, ju do të 16 Por ndodhi që ata shërbyen keni agëzim të plotë; dhe ju do përsëri mbi faqen e dheut; me- të uleni në mbretërinë e Atit gjithatë ata nuk shërbyen mbi tim; po, gëzimi juaj do të jetë i gjërat që kishin dëgjuar dhe

6a Amo. 4:13; c 3 Ne. 20:22. b Gjo. 17:20–23. Alma 18:32. 8a 3 Ne. 28:36–40. 11a 2 Ne. 31:17–21; b Gjo. 21:21–23; ush Vdekshëm (i), 3 Ne. 11:32. DeB 7:1–4. vdekshmëri. 13a 2 Kor. 12:2–4. 7a 4 Ne. 1:14; b ush Pavdekshëm (i), 14a DeB 76:114–116. Morm. 8:10–11; pavdekësi. 15a Mois. 1:11. Eth. 12:17. 9a Fil. 1:23–24; ush Shpërfytyrim. b ush Qenie të DeB 7:5–6. ngritura në qiell. 10a DeB 84:36–38. 3Nefi 28:17–31 554 parë, për shkak të urdhërimit dhe kështu njerëzit e batij brezi, që iu dha atyre në qiell. sipas fjalës së Jezusit, qenë të 17 Dhe tani, nëse ata ishin të bekuar. vdekshëm ose të pavdekshëm 24 Dhe tani, unë, Mormoni, po nga dita e transformimit të tyre, i jap fund për një kohë fjalëve të unë nuk e di; mia në lidhje me këto gjëra. 18 Por, këtë e di, sipas dë- 25 Vini re, unë desha të shkruaj shmisë që u dha—ata shkuan aemrat e atyre që nuk do të mbi faqen e dheut dhe u shë- pësonin kurrë vdekje, por Zoti rbyen të gjithë njerëzve, duke e ndaloi; prandaj unë nuk po i mbledhur rreth kishës të gjithë shkruaj, pasi ata janë të fshehur ata që u besonin predikimeve nga bota. të tyre dhe duke i pagëzuar; 26 Por vini re, unë i kam parë dhe të gjithë ata që u pagëzuan, dhe ata më kanë shërbyer. morën Frymën e Shenjtë. 27 Dhe vini re, ata do të jenë 19 Dhe ata u hodhën në burg mes Johebrenjve dhe Johebrenj- nga ata që nuk i përkisnin ki- të nuk do t’i njohin. shës. Dhe aburgjet nuk i mbanin 28 Ata do të jenë edhe mes dot, pasi çaheshin më dysh. Judenjve dhe Judenjtë nuk do 20 Dhe i futën në dhe; por ata t’i njohin. qëlluan dheun me fjalën e Perë- 29 Dhe do të ndodhë kur Zoti ndisë, kaq sa nëpërmjet afuqisë do ta shohë të arsyeshme në së tij, ata u çliruan nga thellësitë urtësinë e tij, që ata do t’u e tokës; dhe prandaj, ata nuk shërbejnë të gjitha afiseve të mund të hapnin gropa të mja- shpërndara të Izraelit, si dhe të ftueshme për t’i mbajtur ata. gjitha kombeve, fiseve, gjuhëve 21 Dhe tri herë u hodhën në dhe popujve dhe do të çojnë një afurrë dhe nuk pësuan gjë. shumë shpirtra prej tyre te 22 Dhe dy herë u hodhën në Jezusi, që dëshira e tyre të mund një agropë bishash të egra; dhe të plotësohet dhe gjithashtu vini re, ata luanin me bishat, për shkak të fuqisë bindëse të sikurse një fëmijë luan me një Perëndisë që është në ta. qengj pirës dhe nuk pësuan gjë. 30 Dhe ata janë si aengjëjt e 23 Dhe ndodhi që kështu ata Perëndisë dhe në qoftë se do t’i shkuan mes gjithë popullit të luten Atit në emrin e Jezusit, Nefit dhe predikuan aungjillin ata mund t’i shfaqen çdo njeriu e Krishtit mes gjithë njerëzve që ta shohin të arsyeshme. mbi faqen e dheut, dhe ata u 31 Prandaj, punë të mëdha kthyen në besim te Zoti, dhe u dhe të mrekullueshme do të bashkuan me kishën e Krishtit, bëhen prej tyre, para aditës së

19a Vep. 16:26; 4 Ne. 1:33. Izraelit; Izrael— Alma 14:26–28. 23a ush Ungjill. Dhjetë fiset e 20a Morm. 8:24. b 3 Ne. 27:30–31. humbura të Izraelit. 21a Dan. 3:22–27; 25a 3 Ne. 19:4. 30a ush Engjëj. 4 Ne. 1:32. 29a ush Izrael— 31a Hel. 12:25; 22a Dan. 6:16–23; Shpërndarja e 3 Ne. 26:4–5. 555 3 Nefi 28:32–29:1 madhe që do të vijë, kur të përndryshe do të ishte e nevoj- gjithë njerëzit me siguri do të shme që ata të provonin vdekje; qëndrojnë para fronit të gjyki- 38 Prandaj, që ata të mos pro- mit të Krishtit; vonin vdekje, pati andryshim 32 Po, madje mes Johebrenjve, në trupat e tyre, që ata të mos do të bëhet prej tyre një apunë e vuanin dhembje ose brengë, me madhe dhe e mrekullueshme, përjashtim të mëkateve të botës. para asaj dite të gjykimit. 39 Tani, ky ndryshim nuk qe i 33 Dhe po të kishit të gjitha njëllojtë me atë që do të ndodhë shkrimet e shenjta që japin një në ditën e fundit; por u bë një përmbledhje të të gjitha punëve ndryshim në ta, aq sa Satani të mrekullueshme të Krishtit, të mos ketë fuqi mbi ta, që ai ju do të dinit, sipas fjalëve të të mos t’i atundojë dhe ata u Krishtit, se këto gjëra do të bshenjtëruan në mish, se ata ndodhin patjetër. qenë të cshenjtë dhe fuqitë e 34 Dhe mjerë ai që anuk do t’u tokës nuk mund t’i përmbanin. vërë veshin fjalëve të Jezusit, si 40 Dhe në këtë gjendje, ata dhe të batyre që ai ka zgjedhur do të qëndrojnë deri në ditën e dhe dërguar mes tyre; pasi gjykimit të Krishtit; dhe në kushdo që nuk pranon fjalët e atë ditë, ata do të pësojnë një Jezusit dhe fjalët e atyre që ai ndryshim më të madh dhe do ka dërguar, nuk e njeh atë; dhe të pranohen në mbretërinë e prandaj ai nuk do t’i njohë ata Atit për të mos dalë më, por, në ditën e fundit; për të banuar me Perëndinë 35 Dhe do të ishte më mirë për përjetësisht në qiej. ta, po të mos kishin lindur fare. Pasi mendoni ju se mund të hiq- KAPITULLI 29 ni qafe drejtësinë e një Perëndie të fyer i cili është ashkelur nën Dalja e librit të Mormonit është këmbët e njerëzve, që në këtë një shenjë se Zoti ka filluar të mënyrë të mund të vijë shpëtimi? mbledhë Izraelin dhe të përmbushë 36 Dhe tani vini re, ndërsa fola besëlidhjet e tij—Ata që hedhin në lidhje me ata që ka zgjedhur poshtë zbulesat dhe dhuratat e tij Zoti, po, madje, për ata të tre që të ditëve të mëvonshme, do të ma- u çuan në qiej, që nuk e dija llkohen. Rreth 34–35 pas K. nëse ishin pastruar nga vdek- shmëria në pavdekshmëri— Dhe tani vini re, unë ju them 37 Por vini re, që kur shkrova, juve se kur Zoti do ta shohë të pyeta Zotin dhe ai më bëri të arsyeshme, në urtësinë e tij, që ditur se qe e nevojshme që tru- këto fjalë t’u aarrijnë Johebrenj- pat e tyre të pësonin ndryshim, ve, sipas fjalës së tij, atëherë ju

32a 2 Ne. 25:17. 38a ush Qenie të c ush Shenjtëri. 34a Eth. 4:8–12. ngritura në qiell. 29 1a 2 Ne. 30:3–8. b ush Profet. 39a ush Tundoj, tundim. 35a Hel. 12:2. b ush Shenjtërim. 3Nefi 29:2–30:2 556 mund të dini se bbesëlidhja që në atë ditë, për të apërfituar, se Ati bëri me fëmijët e Izraelit, në bnuk mund të bëhen mrekulli lidhje me rivendosjen e tyre në nga Jezu Krishti; pasi ai që do tokat e trashëgimit të tyre, ka ta bëjë këtë gjë, do të bëhet filluar tanimë të plotësohet. sikurse cbiri i humbjes, për të 2 Dhe ju mund të dini se fjalët cilin sipas fjalës së Krishtit, nuk e Zotit, të cilat u thanë nga pro- kishte mëshirë! fetët e shenjtë, që të gjitha do të 8 Po, dhe ju nuk duhet të plotësohen; dhe ju nuk duhet të atallni, as të bpërbuzni, as të vini thoni se Zoti avonon ardhjen e në lojë cJudenjtë, as ndonjë nga tij mes fëmijëve të Izraelit. mbetja e shtëpisë së Izraelit; 3 Dhe ju nuk duhet të mendoni pasi vini re, Zoti e mban mend në zemrat tuaja se fjalët që janë besëlidhjen e tij me ta dhe ai do thënë janë të kota, pasi vini re, të veprojë ndaj tyre, ashtu siç Zoti do ta kujtojë besëlidhjen e është betuar. tij që ka bërë me popullin e tij të 9 Prandaj ju nuk duhet të me- shtëpisë së Izraelit. ndoni se mund të ktheni dorën 4 Dhe kur t’i shihni këto fjalë e djathtë të Zotit majtas, që të duke dalë mes jush, atëherë ju mos e zbatojë gjykimin për të nuk duhet të përbuzni më ve- plotësuar besëlidhjen që ai ka primet e Zotit, pasi ashpata e bërë me shtëpinë e Izraelit. bdrejtësisë së tij është në dorën e tij të djathtë; dhe vini re, në KAPITULLI 30 atë ditë, në qoftë se ju i përbuzni veprimet e tij, ai do të bëjë që Johebrenjtë e ditëve të mëvonshme ajo t’ju arrijë menjëherë. urdhërohen të pendohen, të vijnë te 5 aMjerë ai që bpërbuz veprimet Krishti dhe të numërohen me shtë- e Zotit; po, mjerë ai që do të cmo- pinë e Izraelit. Rreth 34–35 pas K. hojë Krishtin dhe veprat e tij! 6 Po, amjerë ai që do të mohojë Dëgjoni, o ju Johebrenj dhe zbulesat e Zotit dhe që do të vëruni veshin fjalëve të Jezu thotë se Zoti nuk vepron më Krishtit, Birit të Perëndisë së nëpërmjet zbulese ose profecie gjallë, të cilat ai më ka aurdhë- ose nëpërmjet bdhuratash, ose ruar që të them në lidhje me ju, nëpërmjet gjuhësh, ose nëpër- pasi vini re, ai më urdhëron që mjet shërimesh, ose nëpërmjet të shkruaj, duke thënë: fuqisë së Frymës së Shenjtë! 2 Largohuni nga udhët tuaja 7 Po, dhe mjerë ai që do të thotë të këqija, të gjithë ju aJohebrenj;

1b Morm. 5:14, 20. c Mt. 10:32–33. Morm. 9:15–26. 2a Llu. 12:45–48. 6a Morm. 9:7–11, 15. c ush Bij të Humbjes. 4a 3 Ne. 20:20. b ush Dhurata të 8a 1 Ne. 19:14. b ush Drejtësi. Shpirtit. b 2 Ne. 29:4–5. 5a 2 Ne. 28:15–16. 7a ush Intriga të c ush Judenj. b Morm. 8:17; priftërinjve. 30 1a 3 Ne. 5:12–13. Eth. 4:8–10. b 2 Ne. 28:4–6; 2a ush Johebrenj. 557 4 Nefi 1:1–5 dhe bpendohuni për punët tuaja tuaja, dhe nga e gjithë ligësia, të liga, për gënjeshtrat dhe dhe neveritë tuaja, dhe ejani tek mashtrimet tuaja, dhe për lavi- unë, dhe pagëzohuni në emrin rësitë tuaja, dhe për neveritë tim, që të merrni një heqje të tuaja të fshehta, dhe për idhuj- mëkateve tuaja dhe të mbusheni taritë, dhe vrasjet tuaja, dhe me Frymën e Shenjtë, që të mund për intrigat e priftërinjve tuaj, të cnumëroheni me popullin tim dhe për zilitë tuaja, dhe grindjet që është nga shtëpia e Izraelit.

Nefi i Katërt Libri i Nefit

I CILI ËSHTË BIRI I NEFIT—NJË NGA DISHEPUJT E JEZU KRISHTIT

Një rrëfim i popullit të Nefit, sipas analit të tij.

Të gjithë Nefitët dhe Lamanitët ata morën gjithashtu Frymën e kthehen në besimin te Zoti—Ata Shenjtë. kanë të gjitha gjërat e përbashkëta, 2 Dhe ndodhi që në vitin e bëjnë mrekulli dhe përparojnë në tridhjetegjashtë, i gjithë populli tokë—Pas dy shekujve ndodhin ishte kthyer në besim te Zoti, përçarje, të liga, kisha të rreme mbi tërë faqen e dheut, si Nefitë dhe persekutime—Pas treqind ashtu dhe Lamanitë; dhe nuk vjetësh si Nefitët ashtu dhe Lama- pati grindje dhe debate mes tyre nitët bëhen të këqij—Amaroni dhe të gjithë njerëzit trajtonin fsheh analet e shenjta. Rreth 35– me drejtësi njëri-tjetrin. 321 pas K. 3 Dhe ata kishin të agjitha gjërat e përbashkëta mes tyre; prandaj HE ndodhi që kaloi viti i nuk kishte të pasur dhe të va- Dtridhjetekatërt dhe gjitha- rfër, skllevër dhe të lirë, por ata shtu i tridhjetepestë dhe vini të gjithë ishin bërë të lirë dhe re, dishepujt e Jezusit kishin pjesëmarrës të dhuratës hyjnore. formuar një kishë të Krishtit në 4 Dhe ndodhi që kaloi edhe të gjitha tokat rreth e përqark. viti i tridhjeteshtatë dhe gjith- Dhe të gjithë ata që erdhën me një vazhdonte të kishte paqe në ta dhe që u penduan me të tokë. vërtetë për mëkatet e tyre, u pa- 5 Dhe nga dishepujt e Jezusit gëzuan në emër të Jezusit; dhe u bënë vepra të mëdha dhe

2b ush Pendohem, 3 Ne. 16:10–13; [4 nefi] pendim. 21:22–25; 1 3a Vep. 4:32; 3 Ne. 26:19. c Gal. 3:27–29; Abr. 2:10. ush Përkushtoj, ligj 2 Ne. 10:18–19; i përkushtimit. 4Nefi 1:6–16 558 të mrekullueshme, kaq sa ata sipas premtimeve të shumta që ashëruan të sëmurët dhe ngri- u kishte bërë Zoti. tën të vdekurit dhe bënë të 12 Dhe ata nuk ecën më sipas çalët të ecnin, dhe të verbërit të akryerjeve dhe ordinancave të merrnin dritën e syve, dhe të bligjit të Moisiut; por ata ecën shurdhët të dëgjonin, dhe bënë sipas urdhërimeve që kishin të gjitha llojet e bmrekullive marrë nga Zoti dhe Perëndia i mes fëmijëve të njerëzve; dhe tyre, duke vazhduar në cagjërim të gjitha këto mrekulli i bënë në dhe lutje, duke u mbledhur emrin e Jezusit. shpesh së bashku qoftë për 6 Dhe kështu kaloi viti i tridhje- t’u lutur, si dhe për të dëgjuar tetetë dhe i tridhjetenëntë, dhe fjalën e Zotit. i dyzetenjëtë, dhe i dyzetedytë, 13 Dhe ndodhi që nuk pati po, madje derisa dyzet e nëntë grindje mes gjithë njerëzve, në vjet kaluan dhe gjithashtu i gjithë vendin; por u bënë mre- pesëdhjetenjëtë dhe i pesëdhje- kulli të mëdha mes dishepujve tedytë; po, dhe madje, gjersa të Jezusit. kaluan pesëdhjetë e nëntë vjet. 14 Dhe ndodhi që kaloi viti i 7 Dhe Zoti i begatoi ata në shtatëdhjetenjëtë, po ashtu dhe tokë jashtëzakonisht; po, kaq viti i shtatëdhjetedytë, po, dhe sa ndërtuan përsëri qytete, aty në fund gjersa viti i shtatëdhje- ku kishte pasur qytete që ishin tenëntë kaloi; po, madje njëqind djegur. vjet kaluan dhe dishepujt e 8 Po, madje ata rindërtuan Jezusit, që ai kishte zgjedhur, rishtas aqytetin e madh Zara- kishin shkuar të gjithë në hemla. aparajsën e Perëndisë, me për- 9 Por, pati shumë qytete jashtim të atyre të btreve që do që ishin afundosur dhe ujërat të rrinin; dhe pati cdishepuj të mbuluan vendet ku kishin qenë tjerë që u dshuguruan në vend ato; prandaj këto qytete nuk të tyre; dhe gjithashtu shumë mund të rindërtoheshin. prej atij brezi kishin vdekur. 10 Dhe tani, vini re, ndodhi që 15 Dhe ndodhi që anuk pati populli i Nefit u bë i fortë dhe u grindje në tokë, për shkak të shtua jashtëzakonisht shpejt dashurisë së Perëndisë që jeto- dhe u bë një popull jashtëzako- nte në zemrat e njerëzve. nisht i abardhë dhe i këndshëm. 16 Dhe anuk pati zili, as lufti- 11 Dhe ata u martuan dhe me, as trazira, as lavirësi, as martuan, dhe qenë të bekuar gënjeshtra, as vrasje, as ndonjë

5a ush Shëroj, shërime. 3 Ne. 15:2–8. ngritura në qiell. b Gjo. 14:12. b ush Ligj i Moisiut. c ush Dishepull. ush Mrekulli. c Moro. 6:5; d ush Shuguroj, 8a 3 Ne. 8:8. DeB 88:76–77. shugurim. 9a 3 Ne. 9:4, 7. 14a ush Parajsë. 15a ush Paqe. 10a Morm. 9:6. b 3 Ne. 28:3–9. 16a ush Unitet. 12a 2 Ne. 25:30; ush Qenie të 559 4 Nefi 1:17–27 lloj bndyrësie; dhe me siguri nuk gjithashtu në librin e Nefit, që mund të kishte një popull më është ky libër. të clumtur mes gjithë njerëzve 22 Dhe ndodhi që kaluan të krijuar nga dora e Perëndisë. dyqind vjet dhe i gjithë brezi i 17 Nuk kishte as vjedhës, as dytë kishte vdekur, me përja- vrasës, as nuk kishte Lamanitë, shtim të disave. as ndonjë lloj tjetër -itësh; por 23 Dhe tani unë, Mormoni, ata ishin të gjithë anjë, fëmijë të dua që ju të dini se njerëzit Krishtit dhe trashëgimtarë të ishin shtuar kaq shumë, sa ishin mbretërisë së Perëndisë. përhapur mbi gjithë faqen e 18 Dhe sa të bekuar ishin tokës; dhe ata ishin bërë jashtë- ata! Pasi Zoti i bekoi në të gji- zakonisht të pasur, për shkak tha veprimet e tyre; po, madje, të përparimit të tyre në Krisht. ata qenë të bekuar dhe përpa- 24 Dhe tani, në këtë vit të ruan derisa kaluan njëqind e dyqindenjëtë, filloi të ketë mes dhjetë vjet; dhe brezi i parë tyre nga ata që u ngritën në pas Krishtit kishte vdekur dhe akryelartësi, duke veshur rroba nuk kishte grindje në gjithë të shtrenjta dhe lloj-lloj marga- vendin. ritarësh mjaft të mirë dhe gjë- 19 Dhe ndodhi që Nefi, ai që rash të shtrenjta nga bota. mbajti këtë anal të fundit (dhe 25 Dhe që atëherë e tutje ata ai e mbajti atë në afletët e Nefit) nuk i kishin më asë bashku mes vdiq dhe i biri, Amosi, e mbajti tyre të mirat e tyre dhe mallrat në vend të tij; dhe ai e mbajti e tyre. gjithashtu në fletët e Nefit. 26 Dhe ata filluan të ndaheshin 20 Dhe ai e mbajti atë tetëdhjetë në klasa; dhe filluan të ndërto- e katër vjet dhe kishte gjithnjë nin akisha për vete për bfitime paqe në tokë, përveçse një pjesë dhe filluan të mohonin kishën e vogël e popullit që ishte revo- e vërtetë të Krishtit. ltuar kundër kishës dhe morën 27 Dhe ndodhi që kur kaluan mbi vete emrin e Lamanitëve; dyqind e dhjetë vjet kishte në prandaj filloi të kishte përsëri tokë shumë kisha; po, kishte Lamanitë në tokë. shumë kisha që pretendonin se 21 Dhe ndodhi që edhe Amosi njihnin Krishtin, por nga ana vdiq (dhe qe njëqind e nëntë- tjetër amohonin pjesët më të dhjetë e katër vjet nga ardhja e mëdha të ungjillit të tij, aq sa Krishtit) dhe biri i tij, Amosi, pranonin çdo lloj ligësie dhe u mbajti analin në vend të tij; shërbenin atë që ishte e shenjtë dhe ai gjithashtu e mbajti atë atyre që u ishte bndaluar, për në fletët e Nefit; dhe u shkrua shkak të padenjësisë.

16b ush Epsh. 19a ush Fletë. Morm. 8:32–38. c Mosia 2:41; 24a ush Kryelartësi, b DeB 10:56. Alma 50:23. krenari. ush Intriga të ush Gëzim. 25a 4 Ne. 1:3. priftërinjve. 17a Gjo. 17:21. 26a 1 Ne. 22:23; 27a ush Braktisje. ush Sion. 2 Ne. 28:3; b 3 Ne. 18:28–29. 4Nefi 1:28–39 560 28 Dhe kjo akishë u rrit jashtë- ftërinj dhe nga profetë të rremë zakonisht, për shkak të pau- për të ndërtuar shumë kisha dhësisë dhe për shkak të fuqisë dhe të bënin çdo lloj paudhësie. së Satanit që futi në dorë Dhe ata agoditën popullin e zemrat e tyre. Jezusit; por populli i Jezusit 29 Dhe përsëri, kishte një ki- nuk i goditi prapë. Dhe kështu shë tjetër që mohonte Krishtin; ranë në mosbesim dhe në ligësi dhe ata apersekutonin kishën e nga viti në vit, madje, gjersa vërtetë të Krishtit, për shkak të kaluan dyqind e tridhjetë vjet. përulësisë së tyre dhe të besimit 35 Dhe tani ndodhi që në atë të tyre në Krisht; dhe i urrenin vit, po, në vitin dyqind e tri- ata për shkak të shumë mreku- dhjetë e një, u bë një ndarje e llive që u bënë mes tyre. madhe mes njerëzve. 30 Prandaj, ata ushtruan fuqi 36 Dhe ndodhi që në atë vit u dhe autoritet mbi dishepujt e ngrit një popull i quajtur Nefitë, Jezusit që kishin qëndruar me që ishin besimtarë të vërtetë të ta dhe i futën në aburg; por nga Krishtit; dhe mes tyre ishin edhe fuqia e fjalës së Perëndisë, që ata që quheshin nga Lamani- ishte në ta, burgjet u çanë më tët—Jakobitë dhe Jozefitë, dhe dysh dhe ata vazhduan të bënin Zoramitë; mrekulli të fuqishme mes tyre. 37 Prandaj, besimtarët e vërtetë 31 Megjithatë, pavarësisht nga në Krishtin dhe adhuruesit e gjithë këto mrekulli, njerëzit vërtetë të Krishtit, (mes të cilë- ngurtësuan zemrat e tyre dhe ve ishin edhe atre dishepujt e kërkuan t’i vrisnin, madje, ashtu Jezusit që do të qëndronin) u sikurse Judenjtë në Jeruzalem quajtën Nefitë dhe Jakobitë kërkuan të vrisnin Jezusin, sipas dhe Jozefitë, dhe Zoramitë. fjalës së tij. 38 Dhe ndodhi që ata që ho- 32 Dhe i hodhën në afurra plot dhën poshtë ungjillin u quajtën bzjarr dhe ata dolën andej pa Lamanitë dhe Lemuelitë dhe pësuar gjë. Ishmaelitë; dhe ata nuk kishin 33 Dhe i hodhën edhe në rënë në mosbesim, por angritën agropa bishash të egra dhe ata krye qëllimisht kundër ungji- luajtën me bishat e egra, ashtu llit të Krishtit; dhe u mësuan sikurse luan madje një fëmijë fëmijëve të tyre se nuk duhet të me një qengj; dhe dolën së besonin, sikurse madje etërit e andejmi pa pësuar gjë. tyre, që nga fillimi. 34 Megjithatë njerëzit ngurtë- 39 Dhe kjo qe për shkak të ligë- suan zemrat e tyre, pasi ata sisë dhe të neverisë së etërve të udhëhiqeshin nga shumë pri- tyre, sikurse qe madje në fillim.

28a ush Djall—Kisha 32a 3 Ne. 28:21. 37a 3 Ne. 28:6–7; e djallit. b Dan. 3:26–27. Morm. 8:10–11. 29a ush Përndjek, 33a 3 Ne. 28:22. 38a ush Kryengritje. përndjekje. 34a 3 Ne. 12:39; 30a 3 Ne. 28:19–20. DeB 98:23–27. 561 4 Nefi 1:40–49 Dhe atyre iu amësua të urrenin treqind vjet, si populli i Nefit fëmijët e Perëndisë, madje, sikur- ashtu dhe Lamanitët u bënë se u qe mësuar Lamanitëve që në jashtëzakonisht të ligj, sa njëri fillim të urrenin fëmijët e Nefit. ashtu dhe tjetri. 40 Dhe ndodhi që kishin kaluar 46 Dhe ndodhi që hajdutët dyqind e dyzet e katër vjet dhe e Gadiantonit u përhapën në e tillë ishte gjendja e popullit. gjithë faqen e vendit; dhe nuk Dhe pjesa më e ligë e popullit u kishte asnjë që të ishte i drejtë forcua dhe u bë jashtëzakonisht me përjashtim të dishepujve të më e madhe në numër, sesa Jezusit. Dhe ata grumbulluan ishin njerëzit e Perëndisë. me shumicë ar dhe argjend dhe 41 Dhe ata vazhduan të ndër- bënë tregti në të gjitha llojet e tonin gjithnjë kisha për vete dhe tregtisë. i stolisën gjithashtu me të gjitha 47 Dhe ndodhi që pasi kaluan llojet e gjërave të çmuara. Dhe treqind e pesë vjet (dhe populli kështu kaluan dyqind e pesë- akoma kishte mbetur në ligësi) dhjetë vjet dhe gjithashtu dy- Amosi vdiq dhe i vëllai, Amaro- qind e gjashtëdhjetë vjet. ni, mbajti analin në vend të tij. 42 Dhe ndodhi që pjesa e ligë e 48 Dhe ndodhi që pasi kaluan popullit filloi përsëri të krijonte treqind e njëzet vjet, Amaroni betimet dhe alidhjet e fshehta të duke qenë i shtyrë nga Fryma e Gadiantonit. Shenjtë, i fshehu aanalet që ishin 43 Dhe gjithashtu, edhe njerë- të shenjta—po, madje të gjitha zit që quheshin populli i Nefit analet e shenjta që kishin kalu- filluan të bëheshin kryelartë ar nga brezi në brez, që ishin të në zemrat e tyre, për shkak të shenjta—madje deri, në vitin pasurisë së jashtëzakonshme treqind e njëzet nga ardhja e që kishin dhe u bënë mendje- Krishtit. mëdhenj, sikurse vëllezërit e 49 Dhe ai i fshehu për Zotin, që tyre, Lamanitët. ato të mund t’i akalonin përsëri 44 Dhe që nga kjo kohë dishe- mbetjes së shtëpisë së Jakobit, pujt filluan të brengosen për sipas profecive dhe premtime- amëkatet e botës. ve të Zotit. Dhe kështu është 45 Dhe ndodhi që pasi kaluan fundi i analit të Amaronit.

Libri IMormonit

KAPITULLI 1 lufta mes Nefitëve dhe Lamanitëve —Tre Nefitët merren—Ligësia, Amaroni udhëzon Mormonin në mosbesimi, magjitë dhe shtrigëria lidhje me analet e shenjta—Fillon mbizotëron. Rreth 321–326 pas K.

39a Mosia 10:17. fshehta. 48a Hel. 3:13, 15–16. 42a ush Lidhje të 44a 3 Ne. 28:9. 49a Enosi 1:13. Mormoni 1:1–13 562 HE tani, unë, aMormoni, 7 E tërë faqja e vendit ishte Dbëj një banal të gjërave që mbuluar me ndërtesa dhe nje- si i kam parë ashtu dhe dëgjuar rëzit ishin kaq të shumtë, sa dhe e quaj Libri i Mormonit. pothuaj rëra e detit. 2 Dhe pothuaj në atë kohë 8 Dhe ndodhi që atë vit filloi që aAmaroni fshehu analet për të bëhej një luftë mes Nefitëve Zotin, ai erdhi tek unë (unë që përbëheshin nga Nefitët isha rreth dhjetë vjeç dhe fillo- dhe nga Jakobitët, dhe nga Joze- va të bmësohesha disi, sipas fitët, dhe nga Zoramitët; dhe mënyrës së mësimit të popullit kjo luftë ishte mes Nefitëve dhe tim) dhe Amaroni më tha Lamanitëve dhe Lemuelitëve, mua: Po shoh se je një fëmijë i dhe Ishmaelitëve. matur dhe i shpejtë për të 9 Tani, Lamanitët dhe Lemue- vënë re; litët dhe Ishmaelitët quheshin 3 Prandaj, kur ti të jesh rreth Lamanitë dhe dy palët ishin njëzet e katër vjeç, unë do të Nefitët dhe Lamanitët. doja që të mbash mend gjërat 10 Dhe ndodhi që lufta filloi të që ke vënë re në lidhje me zhvillohej mes tyre në kufijtë e këtë popull; dhe kur të jesh në Zarahemlës, pranë ujërave të atë moshë, shko në vendin Sidonit. Antum, në një kodër e cila do të 11 Dhe ndodhi që Nefitët quhet aShim; dhe unë kam lënë kishin mbledhur tok një numër atje për Zotin, të gjitha gdhe- të madh ushtarësh, madje sa ndjet e shenjta në lidhje me kalonin numrin tridhjetë mijë. këtë popull. Dhe ndodhi që po këtë vit ata 4 Dhe vër re, ti vetë do të zhvilluan një numër betejash, marrësh afletët e Nefit dhe do në të cilat Nefitët mundën të lësh pjesën e mbetur aty ku Lamanitët dhe vranë shumë ato janë; dhe do të gdhendësh prej tyre. në fletët e Nefit të gjitha gjërat 12 Dhe ndodhi që Lamanitët që ti ke vënë re në lidhje me hoqën dorë nga plani i tyre dhe këtë popull. paqja u vendos në tokë; dhe 5 Dhe unë, Mormoni, duke paqja mbretëroi për hapësirën qenë një pasardhës i aNefit (dhe e rreth katër vjetëve dhe nuk emri i atit tim ishte Mormon) pati gjakderdhje. mbajta mend gjërat që Amaroni 13 Por ligësia mbizotëroi mbi më urdhëroi. faqen e tërë vendit, kaq sa Zoti 6 Dhe ndodhi që pasi isha një- tërhoqi adishepujt e tij të dashur mbëdhjetë vjeç, ati im më çoi dhe vepra e mrekullive dhe e në tokën në jug, madje në tokën shërimeve pushoi për shkak të e Zarahemlës. paudhësisë së njerëzve.

[mormoni] 2a 4 Ne. 1:47–49. ush Fletë. 1 1a ush Mormon, b Mosia 1:3–5. 5a 3 Ne. 5:12, 20. profet Nefit. 3a Eth. 9:3. 13a 3 Ne. 28:2, 12. b 3 Ne. 5:11–18. 4a FeM. 1:1, 11. 563 Mormoni 1:14–2:4 14 Dhe nuk pati adhurata nga e Abinadit dhe gjithashtu të Zoti dhe bFryma e Shenjtë nuk Samuel Lamanitit. erdhi mbi ndonjë njeri për shkak të paudhësisë dhe cmos- KAPITULLI 2 besimit të tyre. 15 Dhe unë, duke qenë pesë- Mormoni udhëheq ushtritë e Nefi- mbëdhjetë vjeç dhe pasi isha tëve—Gjak dhe kërdi mbulojnë pak a shumë i matur në mendi- tokën—Nefitët ankohen dhe vaj- me, kështu që u vizitova nga tojnë me dhembjen e të mallkuarve Zoti dhe provova e njoha mirë- —Dita e tyre e mëshirës ka kaluar sinë e Jezusit. —Mormoni merr fletët e Nefit— 16 Dhe unë u përpoqa t’i pre- Vazhdojnë luftërat. Rreth 327–350 dikoja këtij populli, por goja pas K. m’u mbyll dhe m’u ndalua që t’u predikoja atyre; pasi vini re, Dhe ndodhi që në po atë vit ata kishin angritur krye me filloi të bëhej një luftë mes qëllim kundër Perëndisë së tyre; Nefitëve dhe Lamanitëve. Dhe dhe për shkak të paudhësisë megjithëse unë isha i ri, isha i së tyre, dishepujt e dashur u bëshëm nga trupi; kështu që bnxorën nga vendi. populli i Nefit më caktoi të isha 17 Por, unë qëndrova mes tyre, udhëheqësi i tyre ose udhëhe- por m’u ndalua që t’u prediko- qësi i ushtrive të tyre. ja atyre për shkak të ngurtësisë 2 Prandaj ndodhi që në vitin së zemrave të tyre; dhe për tim të gjashtëmbëdhjetë unë u shkak të ngurtësisë së zemrave nisa në krye të një ushtrie të të tyre, vendi u amallkua për Nefitëve kundër Lamanitëve; hir të tyre. kështu, kishin kaluar treqind e 18 Dhe këta hajdutë Gadian- njëzet e gjashtë vjet. tonë, që gjendeshin mes Lama- 3 Dhe ndodhi që në vitin e tre- nitëve, mbushën vendin, kaq qindenjëzeteshtatë, Lamanitët sa banorët e atjeshëm filluan të na ranë me fuqi jashtëzakonisht fshihnin athesaret e tyre në dhe; të madhe, kaq sa i frikësuan dhe ato filluan t’u rrëshqisnin ushtritë e mia; prandaj ata nuk nga duart, sepse Zoti e kishte deshën të luftonin dhe filluan mallkuar tokën, kështu ata as të tërhiqeshin drejt vendeve nuk mund t’i mbanin, as nuk në veri. mund t’i merrnin prapë. 4 Dhe ndodhi që ne arritëm në 19 Dhe ndodhi që kishte magji qytetin e Angolës dhe morëm dhe shtrigëri dhe magjistari; qytetin në zotërim dhe bëmë dhe fuqia e të ligut ushtrohej përgatitje që të mbroheshim mbi të gjithë faqen e dheut, nga Lamanitët. Dhe ndodhi duke vërtetuar të gjitha fjalët që ne fortifikuam qytetin me

14a Moro. 10:8–18, 24. 16a ush Kryengritje. Alma 45:10–14, 16. b ush Frymë e Shenjtë. b Morm. 8:10. 18a Hel. 13:18–20; c ush Mosbesim. 17a 2 Ne. 1:7; Eth. 14:1–2. Mormoni 2:5–15 564 fuqinë tonë; por, me gjithë madje të thërrisnin ashtu siç tërë fortifikimet tona, Lamani- ishte profetizuar nga profeti tët na ranë dhe na nxorën nga Samuel; pasi vini re, askush nuk qyteti. mund të mbante atë që ishte e 5 Dhe ata na nxorën gjithashtu vetja, për shkak të hajdutëve dhe nga toka e Davidit. të grabitësve dhe të vrasësve, 6 Dhe ne marshuam drejt dhe dhe të magjive, dhe të shtrigë- arritëm në tokën e Jozueut, që rive që ishin në tokë. ishte në kufijtë perëndimorë në 11 Kështu filloi të ngrihej një breg të detit. vajtim dhe kujë në të gjithë 7 Dhe ndodhi që ne mblodhëm vendin për shkak të këtyre njerëzit tanë sa më shpejt që qe e gjërave dhe më veçanërisht mundur, që të mund t’i mblidh- mes popullit të Nefit. nim në një trup të vetëm. 12 Dhe ndodhi që kur unë, 8 Por vini re, vendi qe plot Mormoni, pashë vajtimin e tyre hajdutë dhe Lamanitë; dhe dhe kujën e tyre dhe keqardhjen me gjithë shkatërrimin e madh e tyre para Zotit, zemra ime që varej mbi popullin tim, ata filloi të gëzohej përbrenda meje, nuk u penduan për veprat e duke ditur mëshirën dhe duri- tyre të liga; prandaj mbi tërë min e Zotit, pasi mendoja se ai faqen e dheut u përhap gjaku do të ishte i mëshirshëm me ta dhe kërdia, si nga ana e Nefitë- dhe se ata do të bëheshin përsëri ve, ashtu dhe nga ana e Lama- një popull i drejtë. nitëve; dhe ishte një kryengri- 13 Por vini re, ky gëzimi im tje e plotë mbi gjithë faqen e qe i kotë, pasi akeqardhja e tyre dheut. nuk i çonte në pendim, për 9 Dhe tani, Lamanitët kishin shkak të mirësisë së Perëndisë; një mbret dhe emri i tij ishte por ishte më shumë dhimbja e Aaron; dhe ai erdhi kundër të bmallkuarve, sepse Zoti nuk nesh me një ushtri prej dyzet e do të lejonte përherë që të ishin katër mijë vetash. Dhe vini re, të clumtur në mëkat. unë i bëra ballë me dyzet e dy 14 Dhe ata nuk erdhën te Jezusi mijë veta. Dhe ndodhi që unë e me azemra të thyera dhe me munda atë me ushtrinë time, aq shpirtra të penduar, por ata sa ai u vu në ikje para meje. Dhe bmallkonin Perëndinë dhe dë- vini re, e gjithë kjo u bë dhe shironin të vdisnin. Megjithatë, treqind e tridhjetë vjet kishin ata luftonin me shpatë për jetën kaluar. e tyre. 10 Dhe ndodhi që Nefitët 15 Dhe ndodhi që hidhërimi filluan të pendoheshin për im m’u kthye përsëri dhe unë paudhësinë e tyre dhe filluan pashë se adita e bhirit ckishte

2 13a 2 Kor. 7:10; 14a ush Zemër e thyer. b ush Hir. Alma 42:29. b ush Blasfemoj, c Jer. 8:20; b ush Mallkim. blasfemi. DeB 56:16. c Alma 41:10. 15a Hel. 13:38. 565 Mormoni 2:16–26 kaluar për ta, si fizikisht ashtu edisedotëangrihem lart në dhe shpirtërisht; pasi unë ditën e fundit. pashë mijëra prej tyre që ishin 20 Dhe ndodhi që në këtë vit, kositur e kishin rënë përdhe në populli i Nefit u ndoq dhe u kryengritje të hapur kundër dëbua prapë. Dhe ndodhi që Perëndisë së tyre dhe të mble- ne u dëbuam derisa arritëm në dhur grumbull si plehra mbi veri në tokën e quajtur Shem. faqen e dheut. Dhe kështu 21 Dhe ndodhi që ne fortifiku- kishin kaluar treqind e dyzet e am qytetin e Shemit dhe mblo- katër vjet. dhëm aty prej njerëzve tanë 16 Dhe ndodhi që në vitin aq sa ishte e mundur, që të e treqindedyzetepestë, Nefitët mund t’i shpëtonim ndoshta filluan t’ia mbathnin para Lama- nga shkatërrimi. nitëve; dhe ata u ndoqën nga 22 Dhe ndodhi që në vitin e pas derisa arritën në tokën treqindedyzetegjashtë ata fillu- e Jashonit, para se të ishte e an të vinin mbi ne përsëri. mundur t’i ndalonin në tërheq- 23 Dhe ndodhi që unë i fola jen e tyre. popullit tim dhe i nxita me gji- 17 Dhe tani, qyteti Jashon thë energjinë time të qëndronin ishte afër avendit ku Amaroni me guxim para Lamanitëve dhe kishte vendosur analet për të aluftonin për bashkëshortet e Zotin, që ato të mos mund të tyre dhe për fëmijët e tyre, dhe shkatërroheshin. Dhe vini re, për shtëpitë e tyre, dhe vatrat e unë shkova aty sipas fjalës së tyre. Amaronit dhe mora fletët e 24 Dhe fjalët e mia ua ngritën Nefit dhe bëra një anal sipas pak kurajon, kaq sa ata nuk fjalëve të Amaronit. ikën nga prania e Lamanitëve, 18 Dhe mbi fletët e Nefit unë por qëndruan me guxim kundër bëra një rrëfim të plotë të të gji- tyre. tha ligësive dhe neverive; por 25 Dhe ndodhi që ne, një ush- mbi këto afletë unë u përmbajta tri prej tridhjetë mijë vetash, që të rrëfeja me plotësi ligësitë luftuam kundër një ushtrie prej dhe neveritë e tyre, pasi vini re, pesëdhjetë mijë vetash. Dhe një seri e vazhdueshme ligësish ndodhi që ne qëndruam përba- dhe neverish ka qenë para syve llë tyre me një vendosmëri të të mi, që kur isha mjaft i rritur tillë, saqë ata ikën prej nesh. për të vërejtur zakonet e nje- 26 Dhe ndodhi që kur ata ikën, rëzve. ne i ndoqëm nga pas me ushtritë 19 Dhe i mjeri unë për shkak të tona dhe i luftuam përsëri, dhe ligësisë së tyre; pasi zemra ime i mundëm; megjithëqë fuqia e është mbushur me hidhërim në Zotit nuk ishte me ne; po, ne gjithë ditët e mia, për shkak të qemë lënë me fuqinë tonë, që ligësisë së tyre; megjithatë, unë Shpirti i Zotit nuk qëndronte

17a Morm. 1:1–4. 19a Mosia 23:22; 23a Mosia 20:11; 18a ush Fletë. Eth. 4:19. Alma 43:45. Mormoni 2:27–3:7 566 mbi ne; prandaj qemë dobësu- tyre dhe armët e tyre për ditën ar, sikurse vëllezërit tanë. e betejës. 27 Dhe zemra ime u pikëllua 2 Dhe ndodhi që Zoti më për shkak të kësaj fatkeqësie tha mua: Thirri këtij populli— të madhe të popullit tim, për Pendohuni dhe ejani tek unë shkak të ligësisë së tyre dhe të dhe pagëzohuni, dhe ndërtoni neverive të tyre. Por vini re, përsëri kishën time, dhe ju do ne shkuam kundër Lamanitëve të kurseheni. dhe hajdutëve të Gadiantonit, 3 Dhe unë i thirra këtij popu- derisa morëm përsëri në zotë- lli, por më kot; dhe ata nuk e rim tokat e trashëgimit tonë. kuptonin se qe Zoti që i kishte 28 Dhe kaloi viti i treqinde- kursyer dhe u kishte dhënë dyzetenëntë. Dhe në vitin e mundësi të pendoheshin. Dhe treqindepesëdhjetë ne bëmë vini re, ata kishin ngurtësuar me Lamanitët dhe me hajdutët zemrat e tyre kundër Zotit, Perë- e Gadiantonit një marrëve- ndisë së tyre. shje me të cilën ne morëm 4 Dhe ndodhi që pasi kaloi tokat e trashëgimit tonë, që t’i ky viti i dhjetë, duke bërë që ndanim. në tërësi të kalonin treqind e 29 Dhe Lamanitët na dhanë gjashtëdhjetë vjet nga ardhja tokën në veri, po, madje gjer te e Krishtit, mbreti i Lamanitëve angushtica që të çonte në tokën më dërgoi një letër me të cilën në jug. Dhe ne u dhamë Lama- më bënte të ditur se ata po për- nitëve të gjithë tokën në jug. gatiteshin të vinin përsëri, që të luftonin kundër nesh. 5 Dhe ndodhi që unë bëra KAPITULLI 3 që populli im të mblidhej tok së bashku në tokën Shkretim, në Mormoni u thërret Nefitëve të pe- një qytet që ishte në kufi, afër ndohen—Ata korrin një fitore të ngushticës që të çonte në tokën madhe dhe lavdërohen me fuqinë e jugore. tyre—Mormoni nuk pranon t’i 6 Dhe aty, ne vendosëm ush- udhëheqë më dhe lutjet e tij për ta tritë tona, që të mund të ndalo- janë pa besim—Libri i Mormonit nim ushtritë e Lamanitëve, që fton dymbëdhjetë fiset e Izraelit të ata të mos zotëronin ndonjë besojnë ungjillin. Rreth 360–362 pjesë të tokave tona; prandaj ne pas K. u fortifikuam me gjithë fuqinë Dhe ndodhi që Lamanitët nuk tonë kundër tyre. erdhën të na sulmonin derisa 7 Dhe ndodhi që në vitin e tre- kishin kaluar edhe dhjetë vjet. qindegjashtëdhjetenjëtë Lama- Dhe vini re, unë e vura popu- nitët zbritën deri në qytetin llin tim, domethënë Nefitët, në Shkretim për të luftuar kundër punë që të përgatitnin tokat e nesh; dhe ndodhi që në atë vit

29a Alma 22:32. 567 Mormoni 3:8–19 i thyem, kaq sa ata u kthyen nuk u penduan për mëkatet e përsëri në tokat e tyre. tyre. 8 Dhe në vitin e treqindegjash- 14 Dhe kur u betuan për çdo tëdhjetenjëtë zbritën përsëri, që gjë që u ishte e andaluar nga të luftonin kundër nesh. Dhe ne Zoti ynë dhe Shpëtimtari, Jezu i thyem përsëri dhe vramë një Krishti, që ata do të shkonin të numër të madh prej tyre; dhe të luftonin kundër armiqve të tyre vdekurit e tyre u hodhën në det. dhe të hakmerreshin për gjakun 9 Dhe tani, për shkak të kësaj e vëllezërve të tyre, vini re, zëri gjëje të madhe që bëri populli i Zotit erdhi tek unë duke thënë: im, Nefitët, ata filluan të ambu- 15 aHakmarrja është e imja rreshin me fuqinë e tyre dhe dhe unë do ta bëj bshpagimin; filluan të betoheshin para qiejve dhe meqë ky popull nuk u pe- se do të hakmerreshin për ndua pasi e shpëtova, vër re, gjakun e vëllezërve të tyre që u unë do ta fshij nga faqja e dheut. vranë nga armiqtë e tyre. 16 Dhe ndodhi që unë nuk 10 Dhe ata u betuan për qiej pranova aspak të shkoja kundër dhe gjithashtu për fronin e armiqve të mi; dhe bëra madje, Perëndisë se do të aluftonin ku- ashtu siç më urdhëroi Zoti; unë ndër armiqve të tyre dhe se do qëndrova mënjanë si dëshmi- t’i zhduknin nga faqja e dheut. tar soditës, për t’i treguar botës 11 Dhe ndodhi që unë, Mormo- gjërat që pashë dhe dëgjova, ni, nga ai çast e tutje refuzova sipas shfaqjeve të Shpirtit që plotësisht të isha komandant kishte dëshmuar mbi gjërat dhe udhëheqës i këtij populli, që do të ndodhnin. për shkak të ligësisë dhe të 17 Prandaj, unë ju shkruaj neverisë së tyre. ajuve Johebrenj, si dhe ty, shtëpi 12 Vini re, unë i kisha udhëhe- e Izraelit, kur të fillojë puna qur, megjithë ligësinë e tyre, i që ju të jeni gati të ktheheni në kisha udhëhequr shumë herë në tokën e trashëgimit tuaj. luftime dhe i desha ata, sipas 18 Po, vini re, unë u shkruaj të adashurisë së Perëndisë që ishte gjitha skajeve të tokës; po, juve në mua, me gjithë zemrën time; dymbëdhjetë fiseve të Izraelit, dhe ia derdha tërë shpirtin tim që do të agjykoheni sipas vepra- në lutje Perëndisë, tërë ditën e ve tuaja nga të dymbëdhjetët që ditës, për ta; megjithatë ishte Jezusi i zgjodhi të ishin dishe- bpa besim, për shkak të ngurtë- pujt e tij në tokën e Jeruzalemit. sisë së zemrave të tyre. 19 Dhe unë gjithashtu i shkruaj 13 Dhe tri herë i shpëtova nga mbetjes së këtij populli, që do duart e armiqve të tyre dhe ata të gjykohet gjithashtu nga të

3 9a 2 Ne. 4:34. 14a 3 Ne. 12:34–37. 18a Mt. 19:28; 10a 3 Ne. 3:20–21; 15a ush Hakmarrje. Llu. 22:29–30; Morm. 4:4. b DeB 82:23. DeB 29:12. 12a ush Dashuri. 17a 2 Ne. 30:3–8; b Morm. 5:2. 3 Ne. 29:1. Mormoni 3:20–4:7 568 adymbëdhjetët që zgjodhi Jezusi që gjejnë para tyre. Rreth 363– në këtë tokë; dhe ata do të 375 pas K. gjykohen nga të dymbëdhjetët e tjerë që zgjodhi Jezusi në Dhe tani ndodhi që në vitin tokën e Jeruzalemit. e treqindegjashtëdhjetetretë, 20 Dhe këto gjëra m’i shfaq Nefitët dolën me ushtritë e tyre Shpirti mua; prandaj unë po jua përjashta vendit Shkretim, të shkruaj ju të gjithëve. Dhe për luftonin kundër Lamanitëve. këtë shkak, unë po ju shkruaj, që 2 Dhe ndodhi që ushtritë e ju të dini se duhet të dilni para Nefitëve u dëbuan përsëri në fronit të agjykimit të Krishtit, vendin Shkretim. Dhe ndërsa po, çdo shpirt që i takon tërë ata ishin akoma të lodhur, një bfamiljes njerëzore të Adamit; ushtri e re Lamanitësh ra mbi dhe ju duhet të qëndroni që të ta; dhe ata patën një luftë të rre- gjykoheni për veprat tuaja, qof- ptë, kaq sa Lamanitët zotëruan shin ato të mira ose të liga; qytetin Shkretim dhe vranë 21 Dhe gjithashtu që ju të shumë prej Nefitëve dhe zunë mund të abesoni në ungjillin e shumë robër lufte. Jezu Krishtit, të cilin do ta keni 3 Dhe të mbeturit e tyre ia mes jush; dhe gjithashtu që mbathën dhe u bashkuan me bJudenjtë, populli i besëlidhjes banorët e qytetit Teankum. Tani, së Zotit, të ketë cdëshmitarë të qyteti Teankum shtrihej në ku- tjerë që panë dhe dëgjuan, që fijtë e bregdetit dhe ishte afër Jezusi të cilin ata e vranë, ishte qytetit Shkretim. Krishti i dvërtetë dhe Perëndia 4 Dhe kjo ishte apër shkak se i vërtetë. ushtritë e Nefitëve shkuan ku- 22 Dhe unë do të doja që t’ju ndër Lamanitëve dhe ata filluan bindja të agjitha ju skaje të tokës, të mundeshin; pasi po të mos të pendoheni dhe të përgatiteni ishte për këtë gjë, Lamanitët nuk të qëndroni para fronit të gjyki- do të kishin pasur fuqi mbi ta. mit të Krishtit. 5 Por vini re, gjykimet e Perë- ndisë do t’u bien mbi kokë të ligjve; dhe nëpërmjet të ligjve, KAPITULLI 4 andëshkohen të ligjtë; pasi janë të ligjtë që nxitin gjakderdhjen Vazhdon lufta dhe kërdia—Të në zemrat e fëmijëve të njerëzve. ligjtë ndëshkojnë të ligjtë—Ligësi 6 Dhe ndodhi që Lamanitët më e madhe mbretëron në të gjithë bënë përgatitje për të sulmuar Izraelin si kurrë më parë—Gra qytetin e Teankumit. dhe fëmijë u bëhen fli idhujve— 7 Dhe ndodhi që në vitin e Lamanitët fillojnë t’i fshijnë Nefitët treqindegjashtëdhjetekatërt,

19a 1 Ne. 12:9–10. b ush Judenj. 22a Alma 29:1. 20a ush Gjykim, i fundit. c 2 Ne. 25:18. 4 4a Morm. 3:10. b DeB 27:11. d 2 Ne. 26:12; 5a DeB 63:33. 21a DeB 3:20. Mosia 7:27. 569 Mormoni 4:8–20 Lamanitët i ranë qytetit Tean- Shkretim dhe kjo gjë u bë për kum, kështu që të mund të shkak se anumri i tyre ia kalonte merrnin në zotërim edhe qyte- numrit të Nefitëve. tin e Teankumit. 14 Dhe ata u drejtuan edhe 8 Dhe ndodhi që ata u zmbrap- kundër qytetit Teankum dhe sën dhe u dëbuan së andejmi nxorën banorët prej andej, dhe nga Nefitët. Dhe kur Nefitët zunë shumë robër, gra dhe panë se i dëbuan Lamanitët, ata fëmijë, dhe ua ofruan si fli filluan përsëri të mburren për aidhujve, zotave të tyre. fuqinë e tyre; dhe ata u nisën me 15 Dhe ndodhi që në vitin e forcat e tyre dhe morën përsëri treqindegjashtëdhjeteshtatë, në zotërim qytetin Shkretim. Nefitët, duke qenë të zemëruar 9 Dhe tani, të gjitha këto gjëra u se Lamanitët kishin bërë fli bënë dhe pati me mijëra të vrarë gratë e tyre dhe fëmijët e tyre, nga të dyja palët, si nga Nefitët, u lëshuan kundër Lamanitëve ashtu dhe nga Lamanitët. me zemërim jashtëzakonisht të 10 Dhe ndodhi që kaloi viti i madh, kaq sa i mundën përsëri treqindegjashtëdhjetegjashtë Lamanitët dhe i nxorën nga dhe Lamanitët erdhën përsëri tokat e tyre. mbi Nefitët për të luftuar; por 16 Dhe Lamanitët nuk erdhën akoma Nefitët nuk u penduan të luftonin më kundër Nefitëve për të këqijat që kishin bërë, por deri në vitin e treqindeshtatë- vazhdonin me këmbëngulje në dhjetepestë. ligësinë e tyre pa pushim. 17 Dhe këtë vit ata zbritën 11 Dhe është e pamundur për kundër Nefitëve me të gjitha gjuhën të përshkruajë ose për forcat e tyre; dhe ata nuk numë- një njeri të shkruajë një për- roheshin për shkak të numrit të shkrim të përkryer të pamjes madh të tyre. së tmerrshme të gjakut dhe të 18 Dhe a që atëherë e tutje kërdisë që po bëhej mes njerëz- Nefitët nuk fituan dot pushtet ve, si mes Nefitëve, ashtu dhe mbi Lamanitët, por filluan të mes Lamanitëve; dhe çdo zemër zhdukeshin nga ata, madje porsi u ngurtësua, kështu që ata vesa para diellit. kënaqeshin me gjakderdhjen e 19 Dhe ndodhi që Lamanitët vazhdueshme. sulmuan qytetin Shkretim; dhe 12 Dhe kurrë nuk kishte pa- në tokën Shkretim u zhvillua një sur, sipas fjalëve të Zotit, një luftë jashtëzakonisht e rreptë, aligësi kaq të madhe mes gjithë në të cilën ata mundën Nefitët. fëmijëve të Lehit, as madje mes 20 Dhe ata ia mbathën përsëri gjithë shtëpisë së Izraelit, si- para tyre dhe erdhën në qytetin kurse kishte mes këtij populli. e Boazit; dhe aty ata u bënë 13 Dhe ndodhi që Lamani- ballë Lamanitëve me guxim të tët morën në zotërim qytetin jashtëzakonshëm, kaq sa Lama-

12a Zan. 6:5; 13a Morm. 5:6. 18a Morm. 3:3. 3 Ne. 9:9. 14a ush Idhujtari. Mormoni 4:21–5:7 570 nitët nuk i mundën dot, derisa 2 Por vini re, unë isha apa erdhën për të dytën herë. shpresë, pasi i dija gjykimet e 21 Dhe kur ata erdhën për të Zotit që do të binin mbi ta; dytën herë, Nefitët u dëbuan meqë ata nuk ishin penduar dhe u masakruan në një masa- për paudhësitë e tyre, por po kër jashtëzakonisht të madhe; luftonin për jetën e tyre pa i bërë gratë e tyre dhe fëmijët e tyre iu thirrje asaj Qenieje që i kishte bënë përsëri fli idhujve. krijuar. 22 Dhe ndodhi që Nefitët 3 Dhe ndodhi që Lamanitët na përsëri ikën me vrap para tyre, sulmuan pasi ne ikëm për në duke marrë me vete të gjithë qytetin e Jordanit; por vini re, banorët si në qytete ashtu dhe ne i zmbrapsëm, kështu që nuk në fshatra. e morën qytetin në atë kohë. 23 Dhe tani unë, Mormoni, 4 Dhe ndodhi që na sulmuan duke parë se Lamanitët ishin përsëri dhe ne e mbajtëm qyte- gati të shkatërronin tërë ven- tin. Dhe pati edhe qytete të tjera din, prandaj vajta në kodrën që u mbajtën nga Nefitët, forte- e aShimit dhe mora të gjitha sa që pengonin mundësinë e analet që Amaroni kishte fshe- hyrjes së tyre në vendin që gje- hur për Zotin. ndej para nesh, për të shkatë- rruar banorët e vendit tonë. 5 Por ndodhi që çdo vend KAPITULLI 5 që lamë prapa dhe banorët e të cilit nuk ishin mbledhur tok, u Mormoni udhëheq përsëri ushtritë shkatërrua nga Lamanitët dhe Nefite në beteja të gjakut dhe të qytetet e tyre, dhe fshatrat kërdisë—Libri i Mormonit do të dhe qytetet u dogjën me zjarr; dalë në dritë për të bindur gjithë dhe kështu kaluan treqind e Izraelin se Jezusi është Krishti— shtatëdhjetë e nëntë vjet. Lamanitët do të shpërndahen për 6 Dhe ndodhi që në vitin shkak të mosbesimit të tyre dhe treqind e tetëdhjetë Lamanitët Shpirti do të pushojë së përpjekuri erdhën përsëri të luftonin me ta—Ata do të marrin, në ditët kundër nesh dhe ne u bëmë ba- e mëvonshme, ungjillin nga Johe- llë me guxim; por e gjithë kjo brenjtë. Rreth 375–384 pas K. gjë qe e kotë, pasi numri i tyre Dhe ndodhi që unë shkova mes qe kaq i madh, saqë ata e Nefitëve dhe u pendova për shkelën nën këmbë popullin e abetimin që kisha bërë, se nuk Nefitëve. do t’i ndihmoja më; dhe ata 7 Dhe ndodhi që ne u vumë më dhanë përsëri komandën e përsëri në ikje dhe ata, ikja e të ushtrive të tyre, pasi mendonin cilëve ishte më e shpejtë sesa e se do të isha në gjendje t’i shpë- Lamanitëve, shpëtuan dhe ata, toja nga fatkeqësitë e tyre. ikja e të cilëve nuk ia kalonte

23a Morm. 1:3. 5 1a Morm. 3:11. 2a Morm. 3:12. 571 Mormoni 5:8–15 asaj të Lamanitëve, u fshinë dhe e këtij populli; do të brengosen u shkatërruan. sepse ky popull nuk u pendua, 8 Dhe tani vini re, unë, Mormo- kështu që ata të mund të ishin ni nuk dëshiroj të sfilis shpirtrat marrë në krahët e Jezusit. e njerëzve, duke vënë para tyre 12 Tani, akëto gjëra janë shkru- një pamje kaq të tmerrshme ar për bmbetjen e shtëpisë së gjaku dhe kërdie sikurse m’u Jakobit; dhe ato janë shkruar paraqit para syve të mi; por sipas kësaj mënyre, pasi Perë- unë, duke ditur se këto gjëra ndia e di se ligësia nuk do t’i duhet të bëhen të ditura me si- nxjerrë ato në dritë për ta; dhe guri dhe që të gjitha gjërat që se ato duhet të cfshihen për janë fshehur duhet të atregohen Zotin që të dalin në dritë në mbi majat e shtëpive— kohën e tij të përshtatshme. 9 Dhe gjithashtu, se një njohuri 13 Dhe ky është urdhri që unë e këtyre gjërave duhet t’i aarrijë kam marrë; dhe vini re, ato do mbetjes së këtij populli, si dhe të dalin në dritë sipas urdhëri- Johebrenjve të cilët sipas fjalës mit të Zotit, kur ai, në urtësinë së Zotit do ta bshpërndajnë këtë e tij, do ta shohë të nevojshme. popull dhe ky popull duhet të 14 Dhe vini re, ato do t’u numërohet si asgjë mes tyre— shkojnë jobesimtarëve të aJu- prandaj unë po shkruaj një denjve; dhe për këtë qëllim cpërmbledhje të shkurtër, duke ato do t’u shkojnë—që ata të mos guxuar të jap një rrëfim të mund të b binden se Jezusi plotë të gjërave që kam parë, është Krishti, Biri i Perëndisë së për shkak të urdhrit që kam gjallë; se Ati mund të plotësojë, marrë dhe gjithashtu që ju të nëpërmjet më të Dashurit të mos keni shumë brengë për tij, qëllimin e tij të madh dhe shkak të ligësisë së këtij populli. të përjetshëm, që të rivendosë 10 Dhe tani vini re, këtë unë Judenjtë ose gjithë shtëpinë e po ia them farës së tyre, si dhe Izraelit, në tokën e trashëgimit Johebrenjve që kujdesen për të tyre, të cilën Zoti, Perëndia i shtëpinë e Izraelit, që të kuptoj- tyre ua ka dhënë, në plotësimin në dhe të dinë se prej nga u e cbesëlidhjes së tij; kanë ardhur bekimet. 15 Dhe gjithashtu, që fara e 11 Pasi unë e di se një gjë e tillë akëtij populli të besojë më plo- do t’i brengosë për fatkeqësinë tësisht ungjillin e tij, i cili do t’u e shtëpisë së Izraelit; po, ata do bshkojë me anë të Johebrenjve; të brengosen për shkatërrimin pasi ky popull do të cshpërnda-

8a Llu. 12:2–3; ush Libër i b 2 Ne. 25:16–17. 2 Ne. 27:11; DeB 1:3. Mormonit. c 3 Ne. 29:1–3. 9a 4 Ne. 1:49. b DeB 3:16–20. 15a 3 Ne. 21:3–7, 24–26. b 3 Ne. 16:8. c Morm. 8:4, 13–14; b 1 Ne. 13:20–29, 38; c Morm. 1:1. Moro. 10:1–2. Morm. 7:8–9. 12a Enosi 1:16; 14a 2 Ne. 29:13; 30:7–8. c 1 Ne. 10:12–14; Hel. 15:11–13. ush Judenj. 3 Ne. 16:8. Mormoni 5:16–6:1 572 het dhe ata do të dbëhen një bërë me Abrahamin dhe me të popull i errët, i ndyrë dhe i gjithë shtëpinë e Izraelit. neveritshëm, jashtë përshkrimit 21 Dhe gjithashtu, Zoti do të që është bërë mbi gjërat që kujtojë alutjet e të drejtëve, të kanë ngjarë mes nesh, po, madje cilat iu bënë atij, për ta. edhe të atyre që kanë ngjarë 22 Dhe atëherë, O ju Johebrenj, mes Lamanitëve dhe kjo gjë për si do të mund të qëndroni para shkak të mosbesimit dhe idhuj- fuqisë së Perëndisë, në qoftë se tarisë së tyre. ju nuk pendoheni dhe nuk hiqni 16 Pasi vini re, Shpirti i Zotit dorë nga udhët tuaja të liga? pushoi tashmë së apërpjekuri 23 A nuk e dini ju se jeni në me etërit e tyre; dhe ata janë pa duart e Perëndisë? A nuk e dini Krisht dhe pa Perëndi në këtë se ai ka gjithë fuqinë dhe se me botë; dhe ata hidhen sa andej aurdhrin e tij të madh toka do të këtej si bbyku në erë. bmblidhet rrotull si një perga- 17 Ata ishin njëherë një popull menë? i këndshëm dhe kishin Krishtin 24 Prandaj, pendohuni dhe pë- për abari të tyre; po, ata udhëhi- ruluni para tij, që ai të mos dalë qeshin madje nga Perëndia, Ati. me drejtësi kundër jush—që një 18 Por tani, vini re, ata audhë- mbetje e farës së Jakobit të mos hiqen nga Satani, madje, ashtu vijë mes jush, sikurse një aluan sikurse bykun që e hedh era ose dhe t’ju shqyejë copë-copë dhe sikurse një anije që dallgët e të mos ketë kush t’ju çlirojë. hedhin poshtë e lart, që s’ka vela ose spirancë ose asgjë që të KAPITULLI 6 mund të drejtohet, madje sikurse është ajo, kështu janë dhe ata. Nefitët mblidhen në tokën Kumorah 19 Dhe vini re, Zoti ka ruajtur për betejat e fundit—Mormoni i bekimet e tyre, që ata mund fsheh analet e shenjta në kodrën të merrnin në tokë, për aJohe- Kumorah—Lamanitët dalin nga- brenjtë të cilët do të zotërojnë dhënjyes dhe kombi i Nefitëve atë vend. shkatërrohet—Qindra mijëra vri- 20 Por vini re, do të ndodhë që ten nga shpata. Rreth 385 pas K. ata do të dëbohen dhe do të shpërndahen nga Johebrenjtë; Dhe tani, unë mbaroj analin dhe pasi të jenë dëbuar dhe të tim në lidhje me ashkatërrimin jenë shpërndarë nga Johebrenj- e popullit tim, Nefitëve. Dhe të, vini re, atëherë Zoti do të ndodhi që ne marshuam para akujtojë bbesëlidhjen që ai ka Lamanitëve.

15d 2 Ne. 26:33. 20a 3 Ne. 16:8–12. 24a Mik. 5:8; 16a Zan. 6:3; b ush Besëlidhje 3 Ne. 20:15–16. Eth. 2:15. e Abrahamit. 6 1a 1 Ne. 12:19; b Psa. 1:4. 21a Enosi 1:12–18; Jar. 1:10; 17a ush Bari i Mirë. Morm. 9:36–37. Alma 45:9–14; 18a 2 Ne. 28:21. 23a Hel. 12:8–17. Hel. 13:5–11. 19a 3 Ne. 20:27–28. b 3 Ne. 26:3. 573 Mormoni 6:2–13 2 Dhe unë, Mormoni, i shkrova të ckëtyre pak fletëve, të cilat ia një letër mbretit të Lamanitëve dhashë birit tim, dMoronit. dhe i kërkova që të na lejonte të 7 Dhe ndodhi që populli im, mblidhnim tok të gjithë popu- me bashkëshortet e tyre dhe me llin tonë në atokën Kumorah, fëmijët e tyre, panë tani aushtritë pranë një kodre të quajtur e Lamanitëve, duke vajtur drejt Kumorah dhe se aty mund të tyre; dhe me atë frikë të tmerr- luftonim me ta. shme nga vdekja që mbush 3 Dhe ndodhi që mbreti i kraharorët e të gjithë të ligjve, Lamanitëve e pranoi atë që ata u përgatitën t’i përballonin. dëshirova. 8 Dhe ndodhi që ata erdhën për 4 Dhe ndodhi që ne shkuam të luftuar kundër nesh dhe çdo për në tokën Kumorah dhe ngri- shpirt qe mbushur me tmerr për tëm çadrat tona rreth e përqark shkak të numrit të tyre të madh. kodrës Kumorah; dhe ai ishte 9 Dhe ndodhi që ata ranë mbi një vend me shumë ujëra, lu- popullin tim me shpatë dhe me menj dhe burime; dhe këtu ne hark, me shigjetë dhe me sëpatë shpresonim të fitonim epërsi dhe me të gjitha llojet e armëve mbi Lamanitët. të luftës. 5 Dhe kur kaluan treqind e 10 Dhe ndodhi që ushtarët e tetëdhjetë e katër vjet, ne kimi u kositën, po, madje edhe të shim mbledhur gjithë të mbe- dhjetëmijtë që ishin me mua turit e popullit tonë në tokën dhe unë rashë i plagosur mes Kumorah. tyre; dhe ata më kaluan pranë 6 Dhe ndodhi që pasi ne mblo- dhe nuk i dhanë fund jetës sime. dhëm të gjithë popullin tonë së 11 Dhe pasi ata kaluan dhe ko- bashku në tokën Kumorah, vini sitën të agjithë popullin tim, me re, unë, Mormoni, kisha filluar përjashtim të njëzet e katër prej të plakem; dhe duke ditur që nesh (mes të cilëve ishte biri im, ajo do të ishte beteja e fundit e Moroni) dhe pasi ne mbijetuam popullit tim dhe pasi kisha vdekjen e popullit tonë, pamë marrë urdhër nga Zoti të mos të nesërmen, kur Lamanitët u lejoja që analet të cilat ishin të kthyen në kampet e tyre, nga shenjta, që kishin ardhur brez maja e kodrës Kumorah, të pas brezi nga etërit tanë, të kositur përdhe të dhjetëmijët e binin në duart e Lamanitëve popullit tim që ishin udhëhe- (pasi Lamanitët do t’i shkatë- qur nga unë. rronin), prandaj unë bëra akëtë 12 Dhe ne pamë gjithashtu, të anal nga fletët e Nefit dhe i dhjetë mijët e popullit tim që bfsheha në kodrën Kumorah të ishin udhëhequr nga biri im, gjitha analet që më ishin besuar Moroni. nga dora e Zotit, me përjashtim 13 Dhe vini re, të dhjetë mijët e

2a Eth. 9:3. c FeM. 1:2. 11a 1 Ne. 12:19–20; 6a ush Fletë. d Morm. 8:1. Hel. 15:17. b Eth. 15:11. 7a 1 Ne. 12:15. Mormoni 6:14–7:1 574 Gidgidonit që kishin rënë dhe bashkëshortë dhe bashkëshorte, ai gjithashtu në mesin e tyre. ju njerëz të këndshëm, si është 14 Dhe Lamau kishte rënë me e mundur të keni rënë? dhjetë mijët e tij; dhe Gilgali 20 Por vini re, ju keni shkuar kishte rënë me dhjetë mijët e tij; dhe pikëllimi im nuk ju sjell dhe Limhau kishte rënë me dot prapa. dhjetë mijët e tij; dhe Jeneumi 21 Dhe shpejt vjen dita që kishte rënë me dhjetë mijët e tij; vdekshmëria juaj vesh pavdek- dhe Kumenihau dhe Moronihau, shmëri dhe këta trupa që tani dhe Antoniumi, dhe Shibloni, po kalben në prishje, do të dhe Shemi, dhe Joshi kishin rënë, bëhen së shpejti trupa të apa- secili me dhjetë mijët e tyre. prishur; dhe atëherë ju duhet 15 Dhe ndodhi që kishte edhe të qëndroni para fronit të gjyki- dhjetë të tjerë që kishin rënë mit të Krishtit për t’u gjykuar nga shpata, secili me dhjetë sipas veprave tuaja; dhe në mijët e tij; po, madje i agjithë qoftë se është që jeni të drejtë, populli im, përveç atyre të një- atëherë ju jeni të bekuar me zetekatërve që ishin me mua, etërit tuaj që shkuan para jush. si dhe disa të paktë që ikën 22 O, sikur të ishit penduar, në vendet në jug dhe të disave para se ky shkatërrim i madh të që dezertuan dhe shkuan me binte mbi ju. Por vini re, ju keni Lamanitët, kishte rënë; dhe mi- shkuar dhe Ati, po, Ati i Am- shi dhe kockat, dhe gjaku i shuar i qiellit e di gjendjen tuaj; tyre ishin mbi faqe të dheut, që dhe ai bën me ju sipas adrejtësisë ishin lënë nga duart e atyre që i dhe bmëshirës së tij. vranë për t’u kalbur përmbi dhé dhe për t’u prishur, që të KAPITULLI 7 kthehen te nëna e tyre tokë. 16 Dhe shpirti im u copëtua Mormoni fton Lamanitët e ditëve të nga pikëllimi, për vrasjen e mëvonshme të besojnë në Krisht, popullit tim dhe unë thirra: të pranojnë ungjillin e tij dhe të 17 O, ju krijesa të këndshme, shpëtohen—Të gjithë ata që besojnë si mundët të largoheshit nga në Biblën, do të besojnë gjithashtu udhët e Zotit? O ju të këndshëm, në Librin e Mormonit. Rreth 385 si mundët të hidhni poshtë atë pas K. Jezus që qëndroi krahëhapur për t’ju pranuar ju? Dhe tani vini re, unë do të doja 18 Vini re, po të mos e kishit t’i flisja diçka ambetjes së këtij bërë këtë gjë, ju nuk do të kishit populli që janë kursyer, në qof- rënë. Por, vini re, ju keni rënë të se Perëndia do t’u sjellë atyre dhe unë vajtoj humbjen tuaj. fjalët e mia, që ata të mund të 19 Oh, ju djem dhe vajza të dinë mbi gjërat e etërve të tyre; këndshme, ju nëna dhe etër, ju po, unë ju flas juve, mbetjes

15a Alma 9:24. 22a ush Drejtësi. mëshirë. 21a 1 Kor. 15:53–54. b ush Mëshirshëm (i), 7 1a Hel. 15:11–13. 575 Mormoni 7:2–10 së shtëpisë së Izraelit dhe këto nduar me dkoret qiellore në janë fjalët që po ju them: një gjendje elumturie që nuk ka 2 Dijeni se ju jeni nga ashtëpia fund, lavdërime pa mbarim e Izraelit. Atit dhe Birit dhe Frymës së 3 Dijeni se ju duhet të vini Shenjtë që janë fnjë Perëndi. në pendim ose nuk mund të 8 Prandaj pendohuni dhe pa- shpëtoheni. gëzohuni në emrin e Jezusit dhe 4 Dijeni se duhet të ulni armët mbahuni në aungjillin e Krishtit, tuaja të luftës dhe të mos gjeni që do t’ju nxirret para, jo vetëm më kënaqësi në gjakderdhje, në këtë anal, por edhe në bana- dhe të mos i merrni më ato në lin që do t’u vijë Johebrenjve dorë, veçse në qoftë se ju ur- cnga Judenjtë, anal që do t’ju dhëron Perëndia. dvijë juve nga Johebrenjtë. 5 Dijeni se ju duhet të vini 9 Pasi vini re, aky është shkruar në anjohurinë e etërve tuaj dhe me qëllim që ju të mund të të pendoheni për të gjitha më- bbesoni në të; dhe në qoftë se katet dhe paudhësitë tuaja dhe besoni në të, ju do besoni këtë të bbesoni në Jezu Krishtin, se gjithashtu; dhe në qoftë se ai është Biri i Perëndisë dhe besoni këtë, ju do të dini në se ai u vra nga Judenjtë; dhe se lidhje me etërit tuaj dhe gjitha- nga fuqia e Atit ai u ngrit shtu veprat e mrekullueshme përsëri me anë të së cilës ai që u bënë nëpërmjet fuqisë së mori cfitoren mbi varrin; dhe Perëndisë mes tyre. gjithashtu në të u gëlltit gjembi 10 Dhe ju do të dini gjithashtu, i vdekjes. se jeni një mbetje e farës së 6 Dhe ai vërteton aringjalljen e Jakobit; prandaj numëroheni të vdekurve, nëpërmjet së cilës mes njerëzve të besëlidhjes së njeriu duhet të ngrihet për të parë; dhe në qoftë se është që ju qëndruar para bfronit të tij të besoni në Krisht dhe jeni pagë- gjykimit. zuar, së pari me ujë dhe pastaj 7 Dhe ai solli ashëlbimin e me zjarr dhe me Frymën e botës, me anë të të cilit ai që Shenjtë, duke ndjekur ashembu- gjendet i bpafajshëm para tij, llin e Shpëtimtarit tonë, sipas ditën e gjykimit, do të lejohet të asaj që ai na ka urdhëruar, cbanojë në prani të Perëndisë do të jetë mirë për ju, ditën e në mbretërinë e tij, për t’u kë- gjykimit. Amen.

2a Alma 10:3. 7a ush Shëlbej, ush Perëndi, Kokë 5a 2 Ne. 3:12. shëlbuar (i), shëlbim. e Perëndisë. b ush Besim, besoj; b ush Shfajësim, 8a ush Ungjill. Besim. shfajësoj. b ush Bibël. c Isa. 25:8; c 1 Ne. 10:21; c 2 Ne. 29:4–13. Mosia 16:7–8. DeB 76:62; d 1 Ne. 13:38. 6a ush Ringjallje. Mois. 6:57. 9a ush Libër i b ush Jezu Krisht— d Mosia 2:28. Mormonit. Gjykatësi; e ush Gëzim. b 1 Ne. 13:38–41. Gjykim, i fundit. f DeB 20:28. 10a 2 Ne. 31:5–9. Mormoni 8:1–10 576 KAPITULLI 8 shkruaja gjithashtu, po të kishte vend në bfletët, por nuk ka; Lamanitët i kërkojnë dhe i shkatë- dhe nuk kam më metal, pasi rrojnë Nefitët—Libri i Mormonit jam vetëm. Ati im u vra në luftë do të dalë në dritë nga fuqia e Perë- dhe i gjithë farefisi im, dhe unë ndisë—Mjerime do t’u vijnë atyre nuk kam më shokë, as ku të që flasin me zemërim dhe luftojnë shkoj; dhe deri kur do të më kundër veprës së Zotit—Anali i lërë Zoti të jetoj, unë nuk e di. a Nefitëve do të dalë në dritë në një 6 Vini re, katërqind vjet kanë ditë ligësie, degjenerimi dhe braktis- kaluar që nga ardhja e Zotit jeje të fesë. Rreth 400–421 pas K. dhe e Shpëtimtarit tonë. 7 Dhe vini re, Lamanitët e kanë Vini re, unë, a Moroni, po i ndjekur popullin tim, Nefitët, jap fund banaleve të atit tim, nga një qytet në tjetrin dhe nga Mormonit. Vini re, unë nuk kam një vend në tjetrin, madje, derisa veçse pak gjëra për të shkruar, ata nuk janë më; dhe e madhe ka për të cilat u urdhërova nga qenë arënia e tyre; po, i madh ati im. dhe i çuditshëm është shkatë- 2 Dhe tani ndodhi që pas abe- rrimi i popullit tim, Nefitëve. tejës së madhe dhe të tmerrshme 8 Dhe vini re, është dora e në Kumorah, vini re, Nefitët që Zotit që e bëri këtë gjë. Dhe vini ikën në tokën në jug, u ndoqën re, gjithashtu Lamanitët janë nga bLamanitët, derisa u shka- në aluftë me njëri-tjetrin; dhe e tërruan që të gjithë. tërë faqja e kësaj toke është një 3 Dhe ati im gjithashtu u vra rreth i vazhdueshëm, vrasjeje prej tyre dhe madje unë kam dhe gjakderdhjeje; dhe askush mbetur avetëm, që të shkruaj nuk e di fundin e luftës. historinë e trishtueshme të shka- 9 Dhe tani, vini re, unë nuk do tërrimit të popullit tim. Por, vini të them më shumë në lidhje me re, ata kanë shkuar dhe unë plo- ta, pasi nuk ka asnjë që ekziston tësoj urdhrin e atit tim. Dhe, nëse mbi sipërfaqen e tokës, veçse do të më vrasin, unë nuk e di. Lamanitë dhe ahajdutë. 4 Prandaj, unë do të shkruaj 10 Dhe nuk ka asnjë njeri që dhe do t’i fsheh analet në dhe; njeh Perëndinë e vërtetë, veçse dhe se ku do të shkoj, nuk ka adishepujt e Jezusit, të cilët rëndësi. qëndruan në tokë derisa ligësia 5 Vini re, akëtë anal e bëri ati e njerëzve qe kaq e madhe, sa im dhe ai e ka shkruar qëllimin Zoti nuk i lejoi që të brrinin më e tij. Dhe vini re, unë do ta me popullin; dhe nëse ata janë

8 1a ush Moroni, bir i 5a Morm. 2:17–18. 10a 3 Ne. 28:7; Mormonit. b Morm. 6:6. Eth. 12:17. b ush Fletë. 6a Alma 45:10. ush Tre dishepuj 2a Morm. 6:2–15. 7a 1 Ne. 12:2–3. nefitë. b DeB 3:18. 8a 1 Ne. 12:20–23. b Morm. 1:16. 3a Moro. 9:22. 9a Morm. 2:8. 577 Mormoni 8:11–21 mbi faqen e kësaj toke, askush në dritë, sipas fjalës së Perëndi- nuk e di. së; po, do të nxirret nga toka 11 Por, vini re, aati im dhe unë dhe do të shkëlqejë në errësirë, i kemi parë dhe ata na kanë dhe do të vijë në njohurinë e shërbyer. njerëzve; dhe kjo gjë do të bëhet 12 Dhe kushdo që merr këtë nëpërmjet fuqisë së Perëndisë. anal dhe nuk e dënon atë për të 17 Dhe në qoftë se ka agabime, metat që janë në të, po ai do të ato janë gabime të njeriut. Por, dijë gjëra amë të mëdha sesa vini re, ne nuk dimë për ndonjë këto. Vini re, unë jam Moroni; gabim; megjithatë, Perëndia i dhe po të ishte e mundur, unë di të gjitha gjërat, prandaj, ai që do t’jua bëja të ditura të gjitha bdënon të jetë i kujdesshëm, se gjërat. përndryshe, do të jetë në rrezik 13 Vini re, tani unë i jap fund nga zjarri i ferrit. fjalës sime në lidhje me këtë 18 Dhe ai që thotë: Më trego popull. Unë jam biri i Mormo- ose përndryshe do të qëllo- nit dhe ati im ishte një apasar- hesh—të jetë i kujdesshëm që dhës i Nefit. të mos urdhërojë për atë që 14 Dhe unë jam i njëjti që po është e ndaluar nga Zoti. afsheh këtë anal për Zotin; fletët 19 Pasi vini re, ai që agjykon e tij nuk janë të çmueshme, për me nxitim do të gjykohet përsë- shkak të urdhërimit të Zotit. ri me nxitim; meqë sipas punës Pasi, ai ka thënë në të vërtetë, së tij do të jetë dhe shpërblimi; se askush nuk do të mund t’i prandaj, ai që godet do të godi- ketë ato bpër të nxjerrë fitime; tet përsëri nga Zoti. por anali në to është i një vlere 20 Vini re, shkrimi i shenjtë të madhe; dhe kushdo që do ta thotë—njeriu nuk duhet të nxjerrë në dritë, atë, Zoti do qëllojë as nuk duhet të gjykojë, ta bekojë. pasi gjykimi është i imi, thotë 15 Askush nuk do të ketë fuqi Zoti, dhe gjithashtu hakmarrja t’i nxjerrë në dritë, veçse në është e imja; dhe unë do të ripa- qoftë se i jepet nga Perëndia; guaj. pasi Perëndia do që të bëhet me 21 Dhe ai që do të shprehë një asy të vetëm në lavdinë e tij zemërim dhe do të luftojë ose në mirëqenien e popullit të kundër veprës së Zotit dhe lashtë të besëlidhjes dhe prej kundër popullit të besëlidhjes kohësh të shpërndarë. së Zotit, që janë nga shtëpia e 16 Dhe bekuar qoftë aai që do Izraelit dhe do të thotë: Ne do ta nxjerrë këtë gjë në dritë; pasi të shkatërrojmë veprën e Zotit ajo do të bnxirret nga errësira dhe Zotit nuk do t’i kujtohet be-

11a 3 Ne. 28:24–26. 15a DeB 4:5. Eth. 12:23–28. 12a 3 Ne. 26:6–11. 16a 2 Ne. 3:6–7, 11, 13–14. b 3 Ne. 29:5; Eth. 4:8. 13a 3 Ne. 5:20. b Isa. 29:18; 19a pjs, Mt. 7:1–2; 14a Moro. 10:1–2. 2 Ne. 27:29. 3 Ne. 14:1–2; b JS—H 1:46. 17a Morm. 9:31, 33; Moro. 7:14. Mormoni 8:22–31 578 sëlidhja që ka bërë me shtëpinë me siguri do të dalin në dritë, e Izraelit—po ai është në rrezik meqë Zoti e ka thënë këtë gjë; të kositet dhe të hidhet në zjarr; pasi ato do të adalin nga toka, 22 Pasi aqëllimet e përjetshme me anë të dorës së Zotit dhe të Zotit do të vazhdojnë, derisa askush nuk mund ta ndalojë; të gjitha premtimet e tij të plo- dhe kjo do të ndodhë një ditë tësohen. kur të thuhet se nuk do të ndo- 23 Kërkoni profecitë e aIsaias. dhin më bmrekulli; dhe do të Vini re, unë nuk mund t’i ndodhë madje, sikur dikush të shkruaj ato. Po, vini re unë fliste csë vdekuri. ju them juve se ata shenjtorë që 27 Dhe do të dalin në dritë një kanë vdekur para meje, që kanë ditë kur agjaku i shenjtorëve zotëruar këtë tokë, do ta blusin, do t’i thërrasë Zotit, për shkak po, madje nga pluhuri do ta të bkomploteve të fshehta dhe të lusin Zotin; dhe sikurse Zoti punëve të errësirës. jeton, ai do të kujtojë besëlidhjen 28 Po, do të vijnë në një ditë që ka bërë me ta. kur të mohohet fuqia e Perëndi- 24 Dhe ai i di alutjet e tyre, që së dhe kur akishat do të bëhen ishin në favor të vëllezërve të të fëlliqura dhe do të ngrihen tyre. Dhe ai e di besimin e tyre, në krenarinë e zemrave të tyre; pasi në emër të tij, ata mund të po, madje në një ditë, kur udhë- lëviznin bmalet; dhe në emër heqësit dhe mësuesit e kishave të tij, ata mund të bënin që të do të ngrihen në krenarinë e dridhej toka; dhe se me fuqinë zemrave të tyre, madje, derisa e fjalës së tij, ata bënë që të t’i kenë zili ata që u përkasin shembeshin përdhe cburgjet; kishave të tyre. po, madje furrat plot zjarr nuk 29 Po, do të vijë në një ditë kur mund t’i dëmtonin ata, as bishat atë dëgjohet për zjarre dhe për e egra, as gjarpërinjtë helmues, stuhi dhe për bavuj tymi në toka për shkak të fuqisë së fjalës së tij. të huaja; 25 Dhe vini re, alutjet e tyre 30 Dhe gjithashtu do të dëgjo- qenë gjithashtu në favor të atij het për aluftëra, zhurma luftë- që Zoti do ta kishte lejuar t’i rash dhe tërmete në vende të nxirrte këto gjëra në dritë. ndryshme. 26 Dhe askush nuk mund të 31 Po, do të vijë në një ditë kur thotë se ato nuk do të dalin, pasi mbi faqe të dheut do të ketë

22a DeB 3:3. 26a Isa. 29:4; 2 Ne. 33:13. 28a 2 Tim. 3:1–7; 23a 3 Ne. 20:11; 23:1. b Morm. 9:15–26; 1 Ne. 14:9–10; b Isa. 29:4; Moro. 7:27–29, 33–37. 2 Ne. 28:3–32; 2 Ne. 3:19–20; 26:16. c 2 Ne. 26:15–16; DeB 33:4. 24a Enosi 1:12–18; Morm. 9:30; 29a Joe. 2:28–32; Morm. 9:36; Moro. 10:27. 2 Ne. 27:2–3. DeB 10:46. 27a Eth. 8:22–24; b 1 Ne. 19:11; b Jakobi 4:6; Hel. 10:9. DeB 87:6–7. DeB 45:39–42. c Alma 14:27–29. b ush Lidhje të 30a Mt. 24:6; 25a Morm. 5:21. fshehta. 1 Ne. 14:15–17. 579 Mormoni 8:32–40 fëlliqësi të mëdha; do të ketë krenarinë e zemrave tuaja; dhe vrasje dhe grabitje dhe gënjesh- se nuk ka veçse pak që nuk tra, dhe mashtrime, dhe lavirësi, bngrihen në krenarinë e zemra- dhe të gjitha llojet e neverive; ve të tyre, duke veshur crroba kur do të ketë shumë që do të luksi, duke pasur zili dhe duke thonë: Bëj këtë ose bëj atë dhe u grindur dhe duke qenë shpirt- nuk ka arëndësi, pasi të tillët ligj, dhe duke përndjekjur, dhe Zoti do t’i bmbështesë në ditën e të gjitha llojet e paudhësive; dhe fundit. Por, mjerë të tillët, pasi kishat tuaja, po, madje secila ata janë në cvrerin e hidhësirës prej tyre, janë bërë të fëlliqura dhe në rripat e paudhësisë. për shkak të krenarisë së ze- 32 Po, do të vijë në një ditë kur mrave tuaja. do të ketë kisha të ngritura që 37 Pasi vini re, ju doni aparatë do të thonë: Ejani tek unë dhe dhe të mirat tuaja materiale dhe për të hollat tuaja, do t’ju falen veshjet luksoze, dhe zbukuri- mëkatet tuaja. met e kishave tuaja, më shumë 33 O ju popull i lig dhe i çoro- sesa doni të varfërit dhe nevoj- ditur dhe kokëfortë, përse keni tarët, të sëmurët dhe fatkeqët. ngritur kisha, me qëllim afiti- 38 O ju të fëlliqur, ju hipokritë, mesh për vete? Përse keni ju mësues që shisni veten tuaj bndryshuar fjalën e shenjtë të për ato gjëra që të prishin, përse Perëndisë, duke sjellë cmallkim keni fëlliqur kishën e shenjtë në shpirtrat tuaj? Vini re, shi- të Perëndisë? Përse keni aturp koni zbulesat e Perëndisë; pasi të merrni mbi vete emrin e vini re, koha vjen në atë ditë Krishtit? Përse nuk mendoni kur të gjitha këto gjëra do të se është më e madhe vlera e një përmbushen. lumturie të pafund, sesa ai 34 Vini re, Zoti më ka treguar bmjerim që kurrë nuk vdes— gjëra të mëdha dhe të mreku- për shkak të clavdisë së botës? llueshme në lidhje me atë që do 39 Përse stoliseni me ato gjëra të vërtetohet së shpejti, në atë që nuk kanë jetë dhe megjithatë ditë kur këto gjëra të dalin në lini që i urituri dhe nevojtari dritë mes jush. dhe i zhveshuri, dhe i sëmuri, 35 Vini re, unë ju flas sikur të dhe fatkeqi t’ju kalojnë pranë, ishit të pranishëm, por megjitha- dhe nuk i vini re? të nuk jeni akoma. Por vini re, 40 Po, përse përgatitni neveri- Jezu Krishti ju ka paraqitur tek të tuaja të afshehta për të marrë unë dhe unë i di veprimet tuaja. fitime dhe bëni që të vejat të 36 Dhe unë e di se aecni në vajtojnë para Zotit, dhe gjitha-

31a 2 Ne. 28:21–22. 36a ush Ec, ec me 1 Ne. 8:25–28; b 2 Ne. 28:8. Perëndinë. Alma 46:21. c Alma 41:11. b Jakobi 2:13. b Mosia 3:25. 33a ush Intriga të c Alma 5:53. c 1 Ne. 13:9. priftërinjve. 37a 2 Ne. 28:9–16. 40a ush Lidhje të b 1 Ne. 13:26–29. 38a Rom. 1:16; fshehta. c ush Mallkim. 2 Tim. 1:8; Mormoni 8:41–9:7 580 shtu jetimët të vajtojnë para atëherë, a do të thoni se nuk ka Zotit dhe që gjithashtu gjaku i Perëndi? etërve të tyre dhe i bashkësho- 3 Atëherë, a do ta mohoni më rtëve të tyre të lusë Zotin nga Krishtin ose do të mund ta vini dheu për hakmarrje mbi kokat re Qengjin e Perëndisë? A beso- tuaja? ni se do të mund të banoni me 41 Vini re, shpata e hakmarrjes të, të vetëdijshëm për fajin tuaj? varet mbi ju; dhe shpejt vjen A mendoni se do të mund të koha që ai të marrë ahak gjakun ishit të lumtur të banonit me e shenjtorëve mbi ju, pasi ai atë Qenie të shenjtë, kur shpir- nuk do t’i durojë më përgjëri- trat tuaj janë të torturuar nga met e tyre. vetëdija e fajit se keni shpërdo- ruar ligjet e tij? 4 Vini re, unë ju them, se do të KAPITULLI 9 ishit më të mjeruar po të banonit me një Perëndi të shenjtë Moroni u thërret atyre që nuk be- dhe të drejtë, duke qenë të sojnë në Krisht, të pendohen—Ai vetëdijshëm për fëlliqësinë tuaj shpall një Perëndi të mrekullive, që para tij, sesa po të banonit me jep zbulesa dhe derdh dhurata dhe shpirtrat e amallkuar në bferr. shenja mbi besnikët—Mrekullitë 5 Pasi vini re, kur ju do të sille- pushojnë për shkak të mosbesimit ni të shihni alakuriqësinë tuaj —Shenjat ndjekin ata që besojnë para Perëndisë dhe gjithashtu —Njerëzit këshillohen të jenë të lavdinë e Perëndisë dhe shenj- urtë dhe të zbatojnë urdhërimet. tërinë e Jezu Krishtit, brenda Rreth 401–421 pas K. jush do të ndizet një flakë zjarri Dhe tani, unë flas gjithashtu në të pashueshëm. lidhje me ata që nuk besojnë në 6 O atëherë, ju që anuk besoni, Krisht. bkthehuni te Zoti, përgjërojuni 2 Vini re, a do të besoni ju në gjithë fuqi Atit në emrin e Jezu- ditën e ndëshkimit tuaj—vini sit, që ndoshta mund të gjendeni re, kur të vijë Zoti, po, madje, të panjollë, të ckulluar, të çiltër atë aditë të madhe kur btoka do dhe të bardhë, duke qenë pas- të mbështillet në vetvete si një truar nga gjaku i dQengjit, në pergamenë dhe elementet do të atë ditë të madhe dhe të fundit. cshkrihen me nxehtësi të zjarr- 7 Dhe përsëri unë ju flas juve të, po, në atë ditë të madhe kur që amohoni zbulesat e Perëndisë ju do të silleni që të qëndroni dhe thoni se ato nuk ndodhin para Qengjit të Perëndisë— më, se nuk ka më zbulesa, as

41a 1 Ne. 22:14. c Amo. 9:13; DeB 98:47. 9 2a Mal. 4:5; 3 Ne. 26:3. c ush Pastër (i), 3 Ne. 28:31. 4a ush Mallkim. pastërti. b Morm. 5:23; b ush Ferr. d ush Qengj i DeB 63:20–21. 5a 2 Ne. 9:14. Perëndisë. ush Botë—Fundi 6a ush Mosbesim. 7a 3 Ne. 29:6–7. i botës. b Eze. 18:23, 32; 581 Mormoni 9:8–15 profeci, as dhurata, as shërim, as të njeriut, që erdhi nëpërmjet të folur në gjuhë dhe binterpre- Jezu Krishtit, ata kthehen në tim gjuhësh; praninë e Zotit; po, dhe është 8 Vini re, unë ju them juve se me anë të tij që të gjithë njerëzit ai që i mohon këto gjëra, nuk shëlbohen, sepse vdekja e Kri- e njeh aungjillin e Krishtit; po, shtit sjell aringjalljen e cila sjell ai nuk i ka lexuar shkrimet e një shëlbim nga një bgjumë i pa- shenjta; në qoftë se i ka lexuar, fund, gjumë nga i cili të gjithë nuk i bkupton. njerëzit do të zgjohen nga fuqia 9 Pasi, a nuk lexojmë ne se e Perëndisë, kur të bjerë boria; Perëndia është ai njëjtë dje, sot dhe të gjithë do të dalin, si të dhe përgjithmonë dhe në të vegjël dhe të mëdhenj, dhe të nuk ka ndryshueshmëri as hije gjithë do të qëndrojnë para shu- ndërrimi? frës së tij, pasi të jenë shëlbuar 10 Dhe tani, në qoftë se keni dhe të jenë çliruar nga ky crrip i imagjinuar në mendjen tuaj një përjetshëm vdekjeje, vdekje e zot që ndryshon dhe në të cilin cila është një vdekje fizike. ka hije ndërrimi, atëherë ju keni 14 Dhe atëherë vjen mbi ta imagjinuar në mendjen tuaj një agjykimi i të Shenjtit; dhe atë- zot që nuk është një Perëndi herë vjen koha që ai që është mrekullish. i bfëlliqur, do të mbetet akoma i 11 Por, vini re, unë do t’ju fëlliqur; dhe ai që është i drejtë tregoj një Perëndi mrekullish, do të mbetet akoma i drejtë; ai madje Perëndinë e Abrahamit që është i lumtur, do të mbetet dhe Perëndinë e Isakut dhe akoma i lumtur; dhe ai që është Perëndinë e Jakobit, dhe është i i palumtur do të mbetet akoma njëjti aPerëndi që krijoi qiejt i palumtur. dhe tokën dhe të gjitha gjërat 15 Dhe tani, O ju të gjithë që që gjenden në to. keni imagjinuar në vetvete një 12 Vini re, ai krijoi Adamin perëndi që anuk mund të bëjë dhe nga aAdami erdhi brënia e mrekulli, unë do t’ju pyesja, a njeriut. Dhe për shkak të rënies kanë kaluar të gjitha gjërat për së njeriut, erdhi Jezu Krishti, të cilat ju fola? A ka ardhur madje Ati dhe Biri; dhe për ende mbarimi? Vini re, unë ju shkak të Jezu Krishtit, erdhi them juve: Jo; dhe Perëndia cshëlbimi i njeriut. nuk ka pushuar së qeni një 13 Dhe për shkak të shëlbimit Perëndi mrekullish.

7b 1 Kor. 12:7–10; 11a Zan. 1:1; 13a Hel. 14:15–18. NeB 1:7. Mosia 4:2; b DeB 43:18. 8a ush Ungjill. DeB 76:20–24. c DeB 138:16. b Mt. 22:29. ush Jezu Krisht. 14a ush Gjykim, i fundit. 9a Heb. 13:8; 12a Mosia 3:26. b Alma 7:21; 1 Ne. 10:18–19; b ush Rënie e Adamit DeB 88:35. Alma 7:20; dhe e Evës. 15a Moro. 7:35–37; Moro. 8:18; c ush Shëlbej, DeB 35:8. DeB 20:12. shëlbuar (i), shëlbim. ush Mrekulli. Mormoni 9:16–26 582 16 Vini re, a nuk janë të mre- ar asgjë, açdo gjë që i kërkon kullueshme në sytë tanë gjërat Atit në emrin e Krishtit do t’i që ka bërë Perëndia? Po, e kush jepet atij; dhe ky premtim është mund t’i kuptojë aveprat e mre- për të gjithë, madje deri në kullueshme të Perëndisë? skajet e tokës. 17 Kush mund të thotë se nuk 22 Pasi vini re, kështu u tha qe një mrekulli që nga afjala e tij Jezu Krishti, Biri i Perëndisë, qielli dhe toka të ishin; dhe dishepujve të tij që do të rrinin, nga fuqia e fjalës së tij njeriu u po, si dhe të gjithë dishepujve bkrijua nga cpluhuri i tokës; dhe të tij që mund të dëgjonin në nga fuqia e fjalës së tij u bënë turmë: aShkoni në tërë botën mrekulli? dhe i predikoni ungjillin çdo 18 Dhe kush do të thotë se Jezu krijese; Krishti nuk bëri shumë amre- 23 Dhe ai që beson dhe pagë- kulli të mëdha? Dhe u bënë zohet do të shpëtohet, por ai që shumë mrekulli të mëdha nga nuk beson do të amallkohet. duart e apostujve. 24 Dhe këto ashenja do të ndje- 19 Dhe në qoftë se u bënë atë- kin ata që besojnë—në emrin herë amrekulli, pse Perëndia ka tim ata do të përzënë bdjajtë, ata pushuar së qeni një Perëndi do të flasin me gjuhë të reja; ata mrekullish dhe megjithatë të do të kapin gjarpërinj; dhe ata jetë një Qenie e pandryshue- nuk do të pësojnë gjë, në qoftë shme? Dhe vini re, unë ju them se pinë ndonjë gjë helmuese; juve se ai nuk ndryshon; se po ata do të vënë cduart mbi të të ndryshonte, ai nuk do të sëmurët dhe ata do të shërohen; ishte më Perëndi; dhe, ai nuk 25 Dhe kushdo që beson në pushon së qeni Perëndi dhe emrin tim, duke mos dyshuar është një Perëndi mrekullish. asgjë, atij do t’ia avërtetoj të 20 Dhe shkaku që ai pushon së gjitha fjalët e mia, madje deri bëri amrekulli mes fëmijëve të në skajet e tokës; njerëzve, është se ata bien në 26 Dhe tani vini re, kush mund mosbesim dhe largohen nga të qëndrojë kundër veprave të udha e drejtë dhe nuk njohin Zotit? Kush mund t’i mohojë Perëndinë në të cilin duhet të fjalët e tij? aKush do të ngrihet bbesojnë. kundër pushtetit të plotfuqi- 21 Vini re, unë ju them juve se shëm të Zotit? Kush do të kush beson në Krisht pa dyshu- bpërçmojë veprat e Zotit? Kush

16a Psa. 40:5; 20a Gjy. 6:11–13; 24a Mr. 16:17–18. DeB 76:114; Eth. 12:12–18; ush Shenjë. Mois. 1:3–5. Moro. 7:35–37. b Vep. 16:16–18. 17a Jakobi 4:9. b ush Besim. c ush Administrim b ush Krijoj, krijim. 21a Mt. 21:22; i të sëmurëve. c Zan. 2:7; 3 Ne. 18:20. 25a ush Zbulesë; Mosia 2:25. 22a Mr. 16:15–16. Dëshmi. 18a Gjo. 6:14. ush Punë misionare. 26a 3 Ne. 29:4–7. 19a DeB 63:7–10. 23a ush Mallkim. b Fja. 13:13. 583 Mormoni 9:27–35 do të përçmojë fëmijët e Kri- pasi unë e di se ju do t’i keni shtit? Vini re, të gjithë ju që jeni fjalët e mia. përçmues të veprave të Zotit, 31 Mos më dënoni për apapër- pasi ju do të mrekulloheni dhe sosmërinë time dhe as atin tim do të mbaroni. për shkak të papërsosmërisë së 27 O, prandaj, mos përçmoni tij, as ata që kanë shkruar para dhe mos u mrekulloni, por dë- tij; por më mirë jepini falë- gjoni fjalët e Zotit dhe i kërkoni nderime Perëndisë që vuri në Atit, në emrin e Jezusit për çdo dukje papërsosmëritë tona, kë- gjë që do të keni nevojë. Mos shtu që ju të mësoni dhe të jeni dyshoni, por jini besues dhe më të urtë sesa qemë ne. filloni sikurse në kohët e vjetra 32 Dhe tani vini re, ne e shkru- të avini te Zoti me gjithë bzemrën am këtë anal sipas njohurisë tuaj; dhe cpunoni për shpëti- sonë, me hieroglife që quhen min tuaj me frikë dhe duke u mes nesh, egjiptiane të arefo- dridhur para tij. rmuara që u pasuan dhe u 28 Jini të aurtë në ditët e provës ndryshuan nga ne sipas mëny- suaj; qërohuni nga çdo fëlliqësi; rës sonë të të folurit. mos kërkoni që të mund ta shpe- 33 Dhe po të kishin qenë fletët nzoni atë mbi bepshet tuaja, por tona mjaft të mëdha, ne do të kërkoni me besim të patundur, kishim shkruar në hebraisht; se nuk do të bini në tundim, por ne kemi ndryshuar edhe por, se do t’i shërbeni Perëndi- hebraishten; dhe, sikur ne të së së vërtetë dhe ctë gjallë. kishim shkruar në hebraisht, 29 Shikoni që të mos pagëzo- vini re, ju nuk do të gjenit heni apadenjësisht; shikoni që papërsosmëri në analin tonë. të mos merrni sakramentin e 34 Por, Zoti i di gjërat që kemi Krishtit bpadenjësisht; por shi- shkruar dhe gjithashtu asnjë koni që të bëni të gjitha gjërat popull tjetër nuk e di gjuhën në mënyrë të cdenjë dhe t’i bëni tonë; dhe sepse asnjë popull në emrin e Jezu Krishtit, Birit të tjetër nuk e di gjuhën tonë, Perëndisë së gjallë; dhe në qoftë prandaj ai ka përgatitur amjetet se ju bëni këtë dhe duroni deri për interpretimin e saj. në fund, ju nuk do të dëboheni 35 Dhe këto gjëra janë shkruar, në asnjë mënyrë. që ne të mund të çlirojmë rrobat 30 Vini re, unë ju flas juve, tona nga gjaku i vëllezërve tanë sikurse t’ju aflisja së vdekuri; që kanë rënë në amosbesim.

27a Moro. 10:30–32. 29a ush Pagëzim, Moro. 10:27. b Joz. 22:5; pagëzoj—Cilësitë 31a Morm. 8:17; DeB 64:22, 34. për pagëzim. Eth. 12:22–28, 35. ush Zemër. b 1 Kor. 11:27–30; 32a 1 Ne. 1:2; Mosia 1:4. c Fil. 2:12. 3 Ne. 18:28–32. 34a Mosia 8:13–18; 28a Jakobi 6:12. c ush Denjë (i), Eth. 3:23, 28; b ush Epsh. denjësi. DeB 17:1. c Alma 5:13. 30a Morm. 8:26; 35a 2 Ne. 26:15. Mormoni 9:36–Ethëri 1:8 584 36 Dhe vini re, këto gjëra që ne Krisht, që lutjet e tyre të për- kemi adëshiruar në lidhje me mbushen sipas besimit të tyre; vëllezërit tanë, po, madje, edhe dhe që Perëndia, Ati, të kujtojë kthimin e tyre në njohurinë e besëlidhjen që ai ka bërë me Krishtit, janë sipas lutjeve të shtëpinë e Izraelit; dhe ai i be- të gjithë shenjtorëve që kanë koftë përgjithmonë, me anë të banuar në tokë. besimit në emrin e Jezu Krishtit. 37 Dhe dhëntë Zoti Jezu Amen.

Libri i Ethërit

nali i Jareditëve, i nxjerrë nga njëzet e katër fletët që u gjetën nga Apopulli i Limhit gjatë ditëve të mbretit Mosia. KAPITULLI 1 një rrëfim nga ajo kohë madje deri në akullën e madhe dhe Moroni përmbledh shkrimet e çdo gjë që ndodhi mes fëmijëve Ethërit—Paraqitet gjenealogjia e të njerëzve deri në atë kohë, Ethërit—Gjuha e Jareditëve nuk ekziston mes Judenjve— ngatërrohet në Kullën e Babelit— 4 Prandaj unë nuk shkruaj ato Zoti premton se do t’i çojë ata në gjëra që ndodhën që nga ditët e a një vend të zgjedhur dhe se do t’i Adamit dhe deri në atë kohë; bëjë një komb të madh. pasi ato ndodhen në fletë; dhe kushdo që t’i gjejë ato, po ai do të HE tani, unë, aMoroni, po ketë fuqi të gjejë rrëfimin e plotë. Dvazhdoj të bëj një rrëfim 5 Por vini re, unë nuk jap rrëfi- të atyre banorëve të lashtë që min e plotë, por jap një pjesë të u shkatërruan nga bdora e Zotit, rrëfimit nga kulla dhe deri kur nga faqja e këtij vendi verior. u shkatërruan. 2 Dhe unë po e marr rrëfimin 6 Dhe në këtë mënyrë unë po tim nga anjëzet e katër fletët që jap rrëfimin. Ai që e shkroi këtë u gjetën nga populli i Limhit, anal qe aEthëri dhe ishte një që quhet Libri i Ethërit. pasardhës i Koriantorit. 3 Dhe sipas mendimit tim, 7 Koriantori ishte biri i pjesa e parë e këtij anali, e cila Moronit. flet në lidhje me krijimin e botës 8 Dhe Moroni ishte biri i dhe gjithashtu të Adamit dhe Ethemit.

36a Morm. 8:24–26; DeB 87:6–7. 4a dmth duke mbuluar DeB 10:46–49. 2a Alma 37:21; të njëjtën periudhë [etheri] Eth. 15:33. sikurse Zanafilla, 1 1a ush Moroni, bir i 3a Omni 1:22; kapitujt 1–10. Mormonit. Mosia 28:17; 6a Eth. 12:2; 15:34. b Morm. 5:23; Hel. 6:28. 585 Ethëri 1:9–38 9 Dhe Ethemi ishte biri i 32 Dhe Kibi ishte biri i Orihës Ahahut. që ishte biri i Jaredit; 10 Dhe Ahahu ishte biri i 33 aJaredi, i cili erdhi me të Sethit. vëllanë dhe familjet e tyre, dhe 11 Dhe Sethi ishte biri i me disa të tjerë dhe familjet e Shiblonit. tyre, nga kulla e madhe, në 12 Dhe Shibloni ishte biri i kohën kur Zoti bngatërroi gju- Komit. hën e njerëzve dhe u betua në 13 Dhe Komi ishte biri i zemërimin e tij se do t’i shpë- Koriantumit. rndante mbi gjithë cfaqen e 14 Dhe Koriantumi ishte biri i dheut; dhe sipas fjalës së Zotit Amnigadës. njerëzit u shpërndanë. 15 Dhe Amnigada ishte biri i 34 Dhe avëllai i Jaredit, duke Aaronit. qenë njeri i bëshëm dhe i fu- 16 Dhe Aaroni ishte një qishëm dhe njeri shumë i favo- pasardhës i Hethit që ishte biri rizuar nga Zoti, Jaredi, vëllai i i Herthomit. tij, i tha atij: Lute Zotin që të 17 Dhe Herthomi ishte biri i mos na ngatërrojë, që të mos i Libit. kuptojmë fjalët tona. 18 Dhe Libi ishte biri i Kishit. 35 Dhe ndodhi që vëllai i 19 Dhe Kishi ishte biri i Jaredit e luti Zotin dhe Zoti pati Koromit. dhembshuri për Jaredin; pran- 20 Dhe Koromi ishte biri i daj ai nuk ia ngatërroi gjuhën Levit. Jaredit; dhe Jaredi dhe i vëllai 21 Dhe Levi ishte biri i Kimit. nuk u ngatërruan. 22 Dhe Kimi ishte biri i 36 Atëherë Jaredi i tha vëllait Moriantonit. të tij: Lutju përsëri Zotit dhe 23 Dhe Moriantoni ishte një ndoshta ai do të largojë zemë- pasardhës i Riplakishit. rimin e tij prej atyre që janë 24 Dhe Riplakishi ishte biri i miqtë tanë që të mos ua ngatë- Shezit. rrojë gjuhën e tyre. 25 Dhe Shezi ishte biri i Hethit. 37 Dhe ndodhi që vëllai i 26 Dhe Hethi ishte biri i Komit. Jaredit e luti Zotin dhe Zoti pati 27 Dhe Komi ishte biri i Kori- dhembshuri për miqtë e tyre antumit. dhe familjet e tyre, kështu që 28 Dhe Koriantumi ishte biri i ata nuk u ngatërruan. Emerit. 38 Dhe ndodhi që Jaredi i foli 29 Dhe Emeri ishte biri i përsëri të vëllait duke thënë: Omerit. Shko dhe pyete Zotin, në qoftë 30 Dhe Omeri ishte biri i se ai do të na nxjerrë nga vendi; Shules. dhe në qoftë se do të na nxjerrë 31 Dhe Shule ishte biri i nga vendi, kërkoi se ku do të Kibit. shkojmë. Dhe kush e di nëse

33a ush Jaredi. c Mosia 28:17. b Zan. 11:6–9. 34a ush Jared(it), vëlla i. Ethëri 1:39–2:5 586 Zoti nuk do të na çojë në një KAPITULLI 2 vend të azgjedhur në të gjithë tokën? Dhe në qoftë se është Jareditët përgatiten për udhëtimin kështu, të jemi besnikë ndaj e tyre drejt tokës së premtuar— Zotit, që të mund ta kemi atë Është një vend i zgjedhur ku nje- për trashëgimin tonë. rëzit duhet t’i shërbejnë Krishtit 39 Dhe ndodhi që vëllai i ose të përlahen—Zoti i flet vëllait Jaredit iu lut Zotit sipas asaj që të Jaredit për tri orë—Jareditët u tha nga goja e Jaredit. ndërtojnë maune—Zoti i kërkon 40 Dhe ndodhi që Zoti e dë- të vëllait të Jaredit që të propozojë gjoi vëllanë e Jaredit dhe pati sesi duhet të ndriçohen maunet. dhembshuri për të dhe i tha atij: Dhe ndodhi që Jaredi dhe i vë- 41 Shko dhe mblidhi së bashku llai dhe familjet e tyre, si dhe tufat e tua, si meshkuj ashtu miqtë e Jaredit dhe të vëllait të dhe femra të çdo lloji; dhe gji- tij, dhe familjet e tyre shkuan thashtu çdo lloj fare nga toka në luginën që ishte në veri (dhe dhe afamiljet tuaja; si dhe vëlla- emri i luginës ishte aNimrod, në tënd, Jaredin dhe familjen duke u quajtur si gjahtari i fu- e tij; si dhe bmiqtë e tu dhe fa- qishëm) me tufat e tyre që ata miljet e tyre dhe miqtë e Jaredit kishin mbledhur tok, mashkull dhe familjet e tyre. dhe femër të çdo lloji. 42 Dhe kur ta kesh bërë këtë 2 Dhe ata vunë edhe kurthe e gjë, avihu në krye të tyre dhe zunë shpendë të ajrit; dhe ata shko në luginën që është në përgatitën një enë me të cilën veri. Dhe aty, unë do të takohem sollën me vete peshqit e ujërave. me ty dhe do të shkoj bpara teje 3 Dhe ata morën me vete dhe në një tokë të czgjedhur përmbi deseretin e cila përkthehet të gjitha tokat e dheut. bletë mjalti; dhe kështu ata 43 Dhe aty do të të bekoj ty morën me vete koshere bletësh dhe farën tënde dhe do të rris dhe të gjitha llojet e asaj që për vete nga fara jote, dhe nga gjendej mbi faqen e dheut, si fara e vëllait tënd, dhe nga dhe fara të çdo lloji. ata që do të vijnë me ty, një 4 Dhe ndodhi që kur ata arritën komb të madh. Dhe nuk do të në luginën Nimrod, Zoti zbriti ketë më të madh se kombi që dhe foli me vëllanë e Jaredit; do të rris për vete nga fara jote, dhe ai ishte në një are dhe i mbi gjithë faqen e dheut. Dhe vëllai i Jaredit nuk e pa. këtë, unë do ta bëj për ty, për 5 Dhe ndodhi që Zoti i urdhë- shkak të kësaj kohe të gjatë që roi ata që të shkonin në vendin më je lutur. e shkretë, po, në atë pjesë ku

38a ush Tokë e 42a 1 Ne. 2:1–2; 2 1a Zan. 10:8. premtuar. Abr. 2:3. 4a Num. 11:25; 41a Eth. 6:20. b DeB 84:88. DeB 34:7–9; b Eth. 6:16. c 1 Ne. 13:30. JS—H 1:68. 587 Ethëri 2:6–14 nuk kishte shkelur kurrë njeriu. gjitha tokat e tjera; prandaj, ai Dhe ndodhi që Zoti shkoi para që do ta zotërojë atë, do t’i tyre dhe foli me ta duke që- shërbejë Perëndisë ose do të ndruar gjithnjë në një are dhe i fshihet nga faqja e dheut; pasi udhëzoi në ç’drejtim duhej të ky është vendimi i përhershëm udhëtonin. i Perëndisë. Dhe nuk do të 6 Dhe ndodhi që ata udhëtuan afshihet nga faqja e dheut deri në vendin e shkretë dhe ndër- në bplotësinë e paudhësisë mes tuan maune me të cilat kaluan fëmijëve të vendit. shumë ujëra, duke qenë përhe- 11 Dhe kjo ju vjen juve, O ju rë të drejtuar nga dora e Zotit. aJohebrenj, që t’i dini vendimet 7 Dhe Zoti nuk i lejoi që të e Perëndisë—që të mund të ndaleshin përtej detit në vendin pendoheni dhe të mos vazhdoni e shkretë, por deshi që të shko- në paudhësitë tuaja, derisa të nin tutje, madje, për në atokën vijë plotësia, që të mos sillni e premtimit që ishte një tokë e mbi ju zemërimin e plotë të Pe- zgjedhur mes të gjitha tokave rëndisë, sikurse kanë bërë deri të tjera, që Zoti Perëndi e kishte tani banorët e kësaj toke. ruajtur për një popull të drejtë. 12 Vini re, kjo është një tokë e 8 Dhe, në zemërimin e tij, ai zgjedhur dhe cilido komb që e i ishte betuar vëllait të Jaredit, zotëron atë, do të jetë i alirë nga se kushdo që do të zotëronte prangat dhe nga robëria dhe nga këtë tokë të premtimit, atëherë çdo komb tjetër nën qiell, në e tutje dhe përgjithnjë, do t’i qoftë se ata do t’i bshërbejnë ve- ashërbente atij, Perëndisë të tëm Perëndisë së kësaj toke, që vetëm dhe të vërtetë ose do të është Jezu Krishti, që është shfa- bpërlahej kur zemërimi i tij i qur nga gjërat që kemi shkruar. plotë do të vinte mbi të. 13 Dhe tani, unë po vazhdoj 9 Dhe tani, ne mund të shohim me rrëfimin tim; pasi vini re, vendimet e Perëndisë në lidhje ndodhi që Zoti solli Jaredin me këtë tokë që është një tokë dhe vëllezërit e tij madje tek ai premtimi, dhe cilido komb që det i madh që ndan tokat. Dhe të bëhet zot i saj, do t’i shërbejë kur arritën në det, ata ngritën Perëndisë ose ata do të fshihen çadrat e tyre; dhe e quajtën nga faqja e dheut, kur zemëri- vendin Moriankumer; dhe ata mi i tij i plotë të bjerë mbi ta. banuan në çadra dhe banuan Dhe zemërimi i tij i plotë vjen në çadra në breg të detit, për mbi ta, kur ata të jenë mbushur hapësirën e katër viteve. me paudhësi. 14 Dhe ndodhi që në mbarim të 10 Pasi vini re, kjo është një katër viteve, Zoti erdhi përsëri tokë që është zgjedhur mbi të te vëllai i Jaredit dhe qëndroi

5a Eks. 13:21–22. b Jar. 1:3, 10; b 1 Ne. 17:37–38. 7a 1 Ne. 4:14. Alma 37:28; 11a 2 Ne. 28:32. ush Tokë e premtuar. Eth. 9:20. 12a ush Liri. 8a Eth. 13:2. 10a 2 Ne. 28:16. b Isa. 60:12. Ethëri 2:15–23 588 në një re dhe foli me të. Dhe për puthitura sikurse një tas; dhe hapësirën e tri orëve, Zoti foli fundet ishin me majë; dhe me të vëllanë e Jaredit dhe e kuverta ishte gjithashtu e puthi- andëshkoi rëndë, sepse ai nuk tur sikurse një tas; dhe gjatësia ishte kujtuar të bthërriste në ishte sa gjatësia e një peme; dhe emrin e Zotit. dera kur ishte e mbyllur, ishte 15 Dhe i vëllai i Jaredit u e puthitur sikurse një tas. pendua për të keqen që kishte 18 Dhe ndodhi që vëllai i Jare- bërë dhe thirri emrin e Zotit dit e luti Zotin, duke thënë: O për vëllezërit e tij që ishin me Zot, unë e kreva punën që më të. Dhe Zoti i tha atij: Unë do urdhërove të bëja dhe unë i t’ju fal mëkatet ty dhe vëllezërve bëra maunet si më udhëzove. të tu, por ti nuk duhet të mëka- 19 Dhe vër re, O Zot, në to nuk tosh më, pasi duhet të kujtosh se ka dritë; si do t’i drejtojmë ato? aShpirti im nuk do të bpërpiqet Dhe gjithashtu ne do të mbaroj- gjithmonë me njeriun; prandaj, më, pasi në to ne nuk mund të në qoftë se do të mëkatoni gje- marrim frymë, vetëm me ajrin rsa të jeni mbushur plot, ju nuk që ato kanë brenda; prandaj ne do të dilni më në prani të Zotit. do të mbarojmë. Dhe këto janë mendimet e mia 20 Dhe Zoti i tha vëllait të për tokën që do t’ju jap për tra- Jaredit: Vër re, ti do t’u bësh një shëgimin tuaj, pasi do të jetë vrimë në majë dhe gjithashtu një tokë e czgjedhur mbi të gjitha në fund; dhe kur ti të kesh ne- tokat e tjera. vojë për ajër, ti do të hapësh 16 Dhe Zoti tha: Shkoni të vrimën dhe do të marrësh ajër. punoni dhe ndërtoni sipas Dhe në qoftë se ndodh që uji mënyrës së mauneve që keni vjen përmbi ty, vër re, ti do ta ndërtuar deri tani. Dhe ndodhi mbyllësh vrimën, që ti të mos që vëllai i Jaredit dhe vëllezërit mbarosh nga vërshimi i ujit. e tij shkuan të punonin dhe 21 Dhe ndodhi që vëllai i ndërtuan maune, sikurse ato që Jaredit bëri kështu, ashtu si e kishin ndërtuar, sipas audhëzi- urdhëroi Zoti. meve të Zotit. Dhe ato ishin të 22 Dhe ai e luti përsëri Zotin, vogla dhe të lehta mbi ujë, duke thënë: O Zot, vër re, unë madje ashtu siç është i lehtë një veprova ashtu siç më urdhëro- shpend mbi ujë. ve; dhe unë përgatita barkat për 17 Dhe ato ishin ndërtuar në njerëzit e mi dhe vër re, nuk ka një mënyrë që ato ishin mjaft dritë në to. Vër re, O Zot, a do të aputhitura, madje që do ta të lejosh që ne të kalojmë këtë mbanin ujin si një tas; dhe fundi ujë të madh në errësirë? i tyre ishte i puthitur sikurse 23 Dhe Zoti, Perëndia, i tha një tas; dhe anët e tyre ishin të vëllait të Jaredit: Ç’do që të bëj

14a ush Ndëshkoj, 15a Eth. 15:19. c Eth. 9:20. ndëshkues. b Zan. 6:3; 2 Ne. 26:11; 16a 1 Ne. 17:50–51. b ush Lutje. Morm. 5:16. 17a Eth. 6:7. 589 Ethëri 2:24–3:4 që të keni dritë në barkat tuaja? së tij tepër të madhe dhe shkriu Pasi vini re, ju nuk mund të keni nga një shkëmb gjashtëmbë- dritare, pasi ato do të bëheshin dhjetë gurë të vegjël; dhe ata copë, as nuk mund të merrni ishin të bardhë dhe të tejduk- zjarr me vete, pasi ju nuk mund shëm, madje si një xham i tej- të udhëtoni me dritë zjarri. dukshëm; dhe ai i mbajti në 24 Pasi vini re, ju do të jeni si duar në majë të malit dhe e luti një balenë në mes të detit; pasi përsëri Zotin, duke thënë: dallgët sa një mal do të bien 2 O Zot, ti the se ne do të jemi mbi ju. Megjithatë, unë do t’ju të rrethuar nga përmbytjet. nxjerr përsëri nga thellësitë e Tani vër re, O Zot dhe mos u detit; pasi aerërat kanë dalë nga zemëro me shërbëtorin tënd goja ime dhe gjithashtu bshirat për dobësinë e tij para teje; pasi dhe përmbytjet i kam dërguar ne e dimë se ti je i shenjtë dhe se unë. banon në qiej; dhe ne jemi të 25 Dhe vini re, unë ju përgatis padenjë para teje; për shkak të për këto gjëra; pasi ju nuk mund arënies, bnatyra jonë është bërë ta kapërceni këtë thellësi të e ligë vazhdimisht; megjithatë, madhe, në qoftë se nuk ju për- O Zot, ti na dhe një urdhërim gatis kundër dallgëve të detit që ne të të thërrasim, se prej dhe erërave që kanë dalë dhe teje, ne mund të marrim sipas përmbytjeve që do të vijnë. dëshirave tona. Prandaj, ç’doni që t’ju përgatis 3 Vër re, O Zot, ti na ke goditur që të mund të keni dritë, kur të për shkak të paudhësisë sonë përpiheni në thellësitë e detit? dhe na ke dëbuar dhe gjatë këtyre shumë viteve ne kemi qenë në vendin e shkretë; megji- KAPITULLI 3 thatë, ti ke qenë i amëshirshëm me ne. O Zot, shikomë me më- Vëllai i Jaredit sheh gishtin e Zotit, shirë dhe largo zemërimin tënd ndërsa prek gjashtëmbëdhjetë gurë nga ky populli yt dhe mos lejo —Krishti i tregon trupin e tij që ata ta kalojnë këtë thellësi shpirtëror vëllait të Jaredit—Ata të stuhishme në errësirë; por që kanë një dituri të përsosur nuk vër re këto gjëra të cilat unë i mund të qëndrojnë përjashta velit shkriva nga shkëmbi. —Sigurohen përkthyes për të nxje- 4 Dhe unë e di, O Zot, se ti ke rrë në dritë analin e Jareditëve. të gjithë afuqinë dhe se mund të Dhe ndodhi që vëllai i Jaredit bësh çdo gjë që do për të mirën (tani numri i barkave që ishin e njeriut; prandaj, preki këta përgatitur ishte tetë) shkoi në gurë, O Zot, me gishtin tënd malin që ata e quanin mali dhe përgatiti që të ndriçojnë në Shelem, për shkak të lartësisë errësirë; dhe ata do të ndriçojnë

24a Eth. 6:5. dhe e Evës. 4a ush Fuqi. b Psa. 148:8. b Mosia 3:19. 3 2a ush Rënie e Adamit 3a Eth. 1:34–43. Ethëri 3:5–16 590 për ne, në barkat që kemi përga- 11 Dhe Zoti i tha atij: A do t’u titur, që të kemi dritë, gjatë besosh fjalëve që unë do të të kohës që ne do të kalojmë detin. them? 5 Vër re, O Zot, ti mund ta 12 Dhe ai u përgjigj: Po, Zot, bësh këtë. Ne e dimë se ti je në unë e di që ti thua të vërtetën, gjendje të tregosh fuqi të madhe, pasi ti je një Perëndi i së vërtetës që i aduket e vogël kuptimit të dhe nuk amund të gënjesh. njerëzve. 13 Dhe kur ai i tha këto fjalë, 6 Dhe ndodhi që pasi vëllai i vini re, Zoti iu ashfaq atij dhe i Jaredit tha këto fjalë, vini re, tha: bMeqë ti i di këto gjëra, ti je aZoti shtriu dorën e tij dhe pre- shëlbuar nga rënia; prandaj ti je ku gurët një nga një me gishtin kthyer prapë në praninë time; e tij. Dhe bveli u hoq nga sytë e prandaj unë t’u cshfaqa. vëllait të Jaredit dhe ai pa gish- 14 Vër re, unë jam ai që u tin e Zotit; dhe ai qe si gishti i përgatit nga krijimi i botës të një njeriu prej mishi dhe gjaku; ashëlbejë popullin tim. Vër re, dhe vëllai i Jaredit ra përpara unë jam Jezu Krishti. Unë jam Zotit, pasi u godit nga frika. bAti dhe Biri. Në mua, i tërë nje- 7 Dhe Zoti pa se vëllai i Jaredit rëzimi do të ketë cjetë dhe atë kishte rënë përdhe; dhe Zoti i do ta ketë përjetësisht, madje, tha atij: Ngrihu, pse re? ata që do të besojnë në emrin 8 Dhe ai i tha Zotit: Unë pashë tim; dhe do të bëhen dbijtë e mi gishtin e Zotit dhe u frikësova se dhe bijat e mia. mos më godiste; pasi unë nuk e 15 Dhe kurrë unë nuk i jam dija se Zoti kishte mish dhe gjak. shfaqur njeriut që kam krijuar, 9 Dhe Zoti i tha atij: Për shkak pasi kurrë një njeri nuk ka të besimit tënd, ti ke parë se abesuar në mua, si ke bërë ti. unë do të marr mbi vete amish A e sheh se ti je krijuar sipas dhe gjak; dhe kurrë një njeri bshëmbëlltyrës sime? Po, mad- nuk ka ardhur para meje me një je, në fillim të gjithë njerëzit besim kaq të jashtëzakonshëm qenë krijuar sipas shëmbëllty- sa tëndin, pasi, po të mos ishte rës sime. kështu, ti nuk do ta kishe parë 16 Vër re, ky trup që ti po gishtin tim. Ke parë ti më shumë sheh, është trupi i ashpirtit tim; se këtë? dhe unë e krijova njeriun sipas 10 Dhe ai u përgjigj: Jo; Zot, trupit të shpirtit tim; dhe madje, shfaqu para meje. sikurse po të shfaqem ty në

5a Isa. 55:8–9; 13a DeB 67:10–11. c Mosia 16:9. 1 Ne. 16:29. b Enosi 1:6–8. d ush Bij dhe bija 6a ush Jezu Krisht. c ush Jezu Krisht— të Perëndisë. b Eth. 12:19, 21. Ekzistenca e Krishtit 15a ush Besim, besoj. 9a ush Mish; para lindjes. b Zan. 1:26–27; Jezu Krisht; 14a ush Shëlbej, Mosia 7:27; Vdekshëm (i), shëlbuar (i), shëlbim; DeB 20:17–18. vdekshmëri. Shëlbues. 16a ush Shpirt. 12a Heb. 6:18. b Mosia 15:1–4. 591 Ethëri 3:17–28 shpirt, ashtu do t’i shfaqem në 22 Dhe vër re, kur ti të vish tek mish popullit tim. unë, ti do t’i shkruash dhe do 17 Dhe tani, sikurse unë, Mo- t’i vulosësh, që askush të mos roni, thashë se nuk mund të mund t’i përkthejë, pasi do t’i bëja një rrëfim të plotë të këtyre shkruash në një gjuhë që të mos gjërave që janë shkruar, prandaj mund të lexohen. më mjafton të them se Jezusi 23 Dhe vër re, këta ady gurë do iu shfaq këtij njeriu në shpirt, të t’i jap që t’i vulosësh së bashku madje sipas mënyrës dhe ngja- me gjërat që do të shkruash. simit të të njëjtit trup, ashtu 24 Pasi vër re, gjuhën me të madje, siç iu ashfaq Nefitëve. cilën do t’i shkruash, unë e kam 18 Dhe ai i shërbeu atij, madje, ngatërruar; prandaj unë do të ashtu sikurse u shërbeu Nefitë- bëj në kohën time të përshtat- ve; dhe e gjithë kjo, që ky njeri shme, që këta gurë t’i qartësojnë të mund të dinte se ai ishte në sytë e njerëzve, këto gjëra që Perëndia, për shkak të shumë ti do të shkruash. punëve të mëdha që Zoti i 25 Dhe pasi Zoti tha këto kishte treguar atij. fjalë, ai i tregoi vëllait të Jaredit 19 Dhe për shkak të diturisë së të agjithë banorët e tokës që këtij njeriu, ai nuk mund të kishin qenë dhe gjithashtu ata mbahej që të mos shihte për- që do të jenë, madje deri në brenda avelit; dhe ai pa gishtin skajet e tokës dhe nuk ia fshehu e Jezusit, të cilin kur e pa, ai ra syve të tij. nga frika; pasi e dinte se ishte 26 Pasi i kishte thënë atij më gishti i Zotit; dhe ai nuk pati parë që anë qoftë se do të bbeso- më besim, pasi ai dinte, pa pasur nte në të, ai mund t’i tregonte ctë dyshim për asgjë. gjitha gjërat—dhe ato do t’i 20 Prandaj, duke pasur këtë shfaqeshin atij; prandaj Zoti nuk njohuri të përsosur të Perëndi- mund të mbante ndonjë gjë nga së, ai anuk mund të mbahej më ai, pasi ai e dinte se Zoti mund përjashta velit; prandaj ai pa t’i tregonte atij të gjitha gjërat. Jezusin; dhe ai i shërbeu atij. 27 Dhe Zoti i tha atij: Shkruaji 21 Dhe ndodhi që Zoti i tha këto gjëra dhe a vulosi; dhe vëllait të Jaredit: Vër re, ti nuk unë do t’ua tregoj fëmijëve do të lejosh që këto gjëra që ti të njerëzve, në kohën time të ke parë dhe dëgjuar, t’i trego- përshtatshme. hen botës, derisa të vijë akoha 28 Dhe ndodhi që Zoti e urdhë- që unë të lartësoj emrin tim në roi që ai të vuloste dy agurët që i mish; prandaj, ti do t’i ruash si kishte marrë dhe të mos i trego- thesar gjërat që ke parë dhe dë- nte, derisa Zoti do t’ua tregonte gjuar, pa ia treguar asnjë njeriu. fëmijëve të njerëzve.

17a 3 Ne. 11:8–10. 23a ush Urim dhe b ush Besim, besoj. 19a ush Vel. Thumim. c Eth. 4:4. 20a Eth. 12:19–21. 25a Mois. 1:8. 27a 2 Ne. 27:6–8. 21a Eth. 4:1. 26a Eth. 3:11–13. 28a DeB 17:1. Ethëri 4:1–9 592 KAPITULLI 4 sesa ato që iu treguan vëllait të Jaredit. Moroni është urdhëruar që të vu- 5 Prandaj, Zoti më urdhëroi t’i losë shkrimet e vëllait të Jaredit— shkruaj; dhe unë i kam shkruar. a Ato nuk do të dalin në dritë, derisa Dhe ai më urdhëroi që t’i vulos; njerëzit të kenë besim, madje sa dhe ai gjithashtu më urdhëroi vëllai i Jaredit—Krishti urdhëron që të vulos edhe përkthimin e b njerëzit të besojnë në fjalët e tij tyre; prandaj kam vulosur in- dhe në ato të dishepujve të tij— terpretuesit, sipas urdhërimit Njerëzit janë urdhëruar të pendo- të Zotit. hen, të besojnë në ungjillin dhe të 6 Pasi Zoti më tha: Ato nuk shpëtohen. do të shkojnë mes Johebrenjve deri ditën që ata të pendohen Dhe Zoti urdhëroi vëllanë e për paudhësinë e tyre dhe të Jaredit, të zbriste nga mali, nga bëhen të pastër para Zotit. prania e Zotit dhe të ashkrua- 7 Dhe në atë ditë që ata do të nte gjërat që kishte parë; dhe qe ushtrojnë besim në mua, thotë ndaluar që ato t’u vinin fëmijë- Zoti, madje si bëri vëllai i Jare- ve të njerëzve, bderi pasi ai të dit, që të mund të ashenjtërohen ngrihej në kryq; dhe për këtë në mua, atëherë unë do t’u tre- shkak, mbreti Mosia i mbajti goj atyre, gjërat që pa vëllai i ato, që të mos i shkonin botës Jaredit, derisa t’u shpalos atyre derisa Krishti të shfaqej mes të gjitha zbulesat e mia, thotë popullit të tij. Jezu Krishti, Biri i Perëndisë, 2 Dhe pasi Krishti iu shfaq bAti i qiejve dhe i tokës dhe i të me të vërtetë popullit të tij, ai gjitha gjërave që janë në to. urdhëroi që ato të shfaqeshin. 8 Dhe ai që do të a luftojë 3 Dhe tani, pas saj, ata të kundër fjalës së Zotit, qoftë gjithë ranë në mosbesim; dhe mallkuar; dhe ai që do të bmo- nuk ka asnjë, me përjashtim hojë këto gjëra, qoftë mallkuar; të Lamanitëve; dhe ata e kanë pasi atyre unë cnuk do t’u tregoj hedhur poshtë ungjillin e gjëra më të mëdha, thotë Jezu Krishtit; prandaj unë jam ur- Krishti; pasi unë jam ai që flet. dhëruar që t’i afsheh përsëri në 9 Dhe me urdhrin tim hapen dhe. dhe a mbyllen qiejt; dhe me 4 Vini re, unë shkrova në këto fjalën time do të dridhet btoka; fletë pikërisht gjërat që pa vëllai dhe me urdhrin tim do të vde- i Jaredit; dhe nuk pati kurrë sin banorët e saj, madje sikur të gjëra më të mëdha që u treguan, ishte nga zjarri.

4 1a Eth. 12:24. JS—H 1:52. b 2 Ne. 27:14; 28:29–30. ush Shkrime të ush Urim dhe c Alma 12:10–11; shenjta. Thumim. 3 Ne. 26:9–10. b Eth. 3:21. 7a ush Shenjtërim. 9a 1 Mbr. 8:35; 3a Morm. 8:14. b Mosia 3:8. DeB 77:8. 5a Eth. 5:1. 8a 3 Ne. 29:5–6; b Hel. 12:8–18; b DeB 17:1; Morm. 8:17. Morm. 5:23. 593 Ethëri 4:10–19 10 Dhe ai që nuk u beson fjalë- 15 Vini re, kur ju do ta grisni ve të mia, nuk u beson dishe- atë vel të mosbesimit që ju bën pujve të mi; dhe në qoftë se të mbeteni në atë gjendje të ndodh që unë nuk flas, gjykoni tmerrshme ligësie, zemërngur- ju, pasi ju do të dini se jam unë tësie dhe verbërie mendore, që do të flas aditën e fundit. atëherë gjërat e mëdha dhe 11 Por, ai që i abeson këto gjëra të mrekullueshme që ju ishin për të cilat fola, atë do ta vizitoj afshehur që nga krijimi i bo- me shfaqjet e Shpirtit tim; dhe tës—po, kur ju do t’i thërrisni ai do të dijë dhe do të dëshmojë. Atit në emrin tim, me një zemër Pasi me anë të Shpirtit tim do të thyer dhe me shpirt të të bdijë se këto gjëra janë të penduar, atëherë do ta dini se cvërteta, pasi ai i bind njerëzit Ati e ka kujtuar besëlidhjen që të bëjnë mirë. bëri me etërit tuaj, O shtëpi e 12 Dhe çdo gjë që bind njerëzit Izraelit. të bëjnë mirë është nga unë; pa- 16 Dhe atëherë azbulesat e mia, si e amira nuk vjen nga askush që bëra të shkruheshin nga shë- tjetër, por nga unë. Unë jam ai rbëtori im, Gjoni, do të shpalo- që i shtyn njerëzit te çdo e mirë; sen në sytë e të gjithë njerëzve. ai që bnuk do të besojë fjalët e Mos harroni, kur t’i shihni këto mia, nuk do të më besojë mua— gjëra, ju do të dini se koha është se unë jam; dhe ai që nuk do të pranë, që ato të tregohen në më besojë, nuk do të besojë vërtetësinë e plotë. Atin që më dërgoi. Pasi vini re, 17 Prandaj, akur ta merrni këtë unë jam Ati, unë jam cdrita dhe anal, ju do të mund të dini se djeta, dhe e vërteta e botës. vepra e Atit ka filluar mbi të 13 aEjani tek unë, O ju Johe- gjithë faqen e tokës. brenj dhe unë do t’ju tregoj 18 Prandaj, apendohuni, të gji- gjërat më të mëdha, njohurinë tha ju skaje të tokës dhe ejani që është fshehur, për shkak të tek unë dhe besoni në ungjillin mosbesimit. tim dhe bpagëzohuni në emrin 14 Eja tek unë, O ti shtëpi e tim; pasi ai që beson dhe pagë- Izraelit dhe do të të atregohet ty zohet do të shpëtohet; por, ai sa gjëra të mëdha ka përgatitur që nuk beson do të mallkohet; Ati për ty, që nga krijimi i botës; dhe cshenja do të pasojnë ata që dhe se nuk të kanë ardhur për besojnë në emrin tim. shkak të mosbesimit. 19 Dhe i bekuar është ai që do

10a 2 Ne. 33:10–15. Krishtit. 18a 3 Ne. 27:20; 11a DeB 5:16. d Gjo. 8:12; Moro. 7:34. b ush Dëshmi. Alma 38:9. b Gjo. 3:3–5. c Eth. 5:3–4; 13a 3 Ne. 12:2–3. ush Pagëzim, Moro. 10:4–5. 14a DeB 121:26–29. pagëzoj—Gjëra 12a Alma 5:40; 15a 2 Ne. 27:10. thelbësore. Moro. 7:16–17. 16a Zbu. 1:1; c ush Dhurata të b 3 Ne. 28:34. 1 Ne. 14:18–27. Shpirtit. c ush Dritë, dritë e 17a 3 Ne. 21:1–9, 28. Ethëri 5:1–6:4 594 të gjendet abesnik ndaj emrit si dëshmi kundër botës në ditën tim ditën e fundit, pasi ai do të e fundit. ngrihet të banojë në mbretërinë 5 Dhe në qoftë se ndodh që ata e përgatitur për të, që bnga kri- pendohen dhe avijnë tek Ati në jimi i botës. Dhe vini re, jam emrin e Jezusit, ata do të prano- unë që e thashë këtë gjë. Amen. hen në mbretërinë e Perëndisë. 6 Dhe tani, në qoftë se nuk kam autoritet për këto gjëra, KAPITULLI 5 gjykoni ju; pasi ju do ta dini se kam autoritet kur të më shihni Tre dëshmitarë dhe vepra vetë do dhe ne do të qëndrojmë para të qëndrojnë si një dëshmi e vërte- Perëndisë në ditën e fundit. tësisë së Librit të Mormonit. Amen. Dhe tani unë, Moroni, shkrova fjalët që m’u urdhëruan, sipas KAPITULLI 6 kujtesës sime; dhe unë ju tregova gjërat që avulosa; prandaj Maunet e Jareditëve shtyhen nga mos i prekni që t’i përktheni; erërat për në tokën e premtuar— pasi ajo gjë ju është ndaluar, Njerëzit lavdërojnë Zotin për mirë- veçse më vonë kur të jetë lejuar sinë e tij—Oriha caktohet mbret i në urtësinë e Perëndisë. tyre—Jaredi dhe vëllai i tij vdesin. 2 Dhe vini re, ju mund të jeni të privilegjuar që të mund t’u Dhe tani unë, Moroni, vazhdoj tregoni fletët aatyre që do të të shkruaj rrëfimin e Jaredit ndihmojnë të plotësojnë këtë dhe të vëllait të tij. punë; 2 Ndodhi që pasi Zoti përgati- 3 Dhe nga fuqia e Perëndisë, do ti agurët që vëllai i Jaredit çoi në t’u tregohen atre vetave; prandaj mal, vëllai i Jaredit zbriti nga ata do të bdinë me siguri se këto mali dhe vuri gurët nëpër barkat gjëra janë të cvërteta. që ishin bërë gati; një për secilën 4 Dhe këto gjëra do të vendo- barkë; dhe vini re, ato bënin sen në gojën e tre adëshmitarëve; dritë brenda barkave. dhe dëshmia e të treve dhe kjo 3 Dhe kështu Zoti bëri që gu- vepër në të cilën do të tregohet rët të ndriçonin në errësirë dhe fuqia e Perëndisë dhe gjithashtu t’u jepnin dritë burrave, grave fjala e tij, për të cilën dëshmojnë dhe fëmijëve që të mos kalonin Ati, Biri dhe Fryma e Shenjtë— në errësirë ujërat e mëdha. dhe e gjithë kjo do të qëndrojë 4 Dhe ndodhi që pasi ata për-

19a Mosia 2:41; Eth. 4:4–7. vargjet 1—3; shih DeB 6:13. 2a 2 Ne. 27:12–14; gjithashtu Dëshmia ush Jezu Krisht— DeB 5:9–15. e Tre Dëshmitarëve Marrja mbi veten 3a 2 Ne. 11:3; 27:12. në faqet fillestare të tonë e emrit të Jezu b DeB 5:25. Librit të Mormonit. Krishtit. c Eth. 4:11. 5a Morm. 9:27; b 2 Ne. 9:18. 4a Shih kreun e Moro. 10:30–32. 5 1a 2 Ne. 27:7–8, 21; seksionit DeB 17 dhe 6 2a Eth. 3:3–6. 595 Ethëri 6:5–17 gatitën të gjitha llojet e ushqi- doi lavde Zotit dhe bfalënderoi meve, me të cilat të jetonin në dhe lavdëroi Zotin gjithë ditën; ujë, si dhe ushqim për grigjat dhe kur vinte nata, ata nuk dhe kopetë e tyre, dhe për të pushonin së lavdëruari Zotin. gjitha llojet e bishave ose ka- 10 Dhe kështu ata u shtynë fshëve, ose shpendëve që ata përpara; dhe asnjë përbindësh i do të merrnin me vete—dhe detit nuk i copëtoi, as balena ndodhi që pasi i bënë të gjitha nuk mundi t’i dëmtonte; dhe këto gjëra, ata hipën në barkat ata patën dritë vazhdimisht, ose në maunet e tyre dhe u ni- qoftë kur ishin mbi ujë, ose kur sën nëpër det, duke ia dorëzuar ishin nën ujë. veten Zotit, Perëndisë së tyre. 11 Dhe kështu ata shkuan 5 Dhe ndodhi që Zoti Perëndi përpara treqind e dyzet e katër bëri që të frynte një erë e atmerr- ditë mbi ujë. shme mbi sipërfaqen e ujërave, 12 Dhe ata zbritën në breg të në drejtim të tokës së premtu- tokës së premtuar. Dhe kur ata ar; dhe kështu ata u shtynë nga vunë këmbë mbi brigjet e tokës era mbi valët e detit. së premtuar, u përkulën mbi 6 Dhe ndodhi që shumë herë faqen e dheut dhe u përulën ata u mbuluan në thellësinë e para Zotit dhe derdhën lotë detit nga dallgët si male që binin gëzimi para Zotit për shkak të mbi ta dhe gjithashtu nga stu- madhësisë së mëshirës së tij të hitë e mëdha dhe të tmerrshme dashur ndaj tyre. që u shkaktuan nga furia e erës. 13 Dhe ndodhi që ata shkuan 7 Dhe ndodhi që kur ata gje- përpara mbi faqen e dheut dhe ndeshin të mbuluar në thellësi, filluan të punonin tokën. uji nuk mund t’u bënte gjë, pasi 14 Dhe Jaredi kishte katër bij; barkat ishin të aputhitura, sikur- dhe ata quheshin Jakomi dhe se një tas dhe ishin gjithashtu të Gilga dhe Maha, dhe Oriha. puthitura si barka e Noeut; por 15 Dhe i vëllai i Jaredit gjitha- kur gjendeshin të rrethuar nga shtu pati bij dhe bija. shumë ujë, ata e lutnin Zotin 16 Dhe amiqtë e Jaredit dhe të dhe ai i sillte përsëri sipër mbi vëllait të tij ishin në numër ujëra. rreth njëzet e dy shpirtra; edhe 8 Dhe ndodhi që era kurrë nuk atyre u lindën bij dhe bija para pushoi së fryri në drejtim të se të vinin në tokën e premtuar; tokës së premtuar, ndërsa ata dhe kështu që ata filluan të ishin mbi ujëra; dhe kështu ata ishin shumë. shtyheshin përpara nga era. 17 Dhe atyre iu mësua të 9 Dhe ata i akënduan lavde aecnin përulësisht para Zotit; Zotit; po, vëllai i Jaredit i kën- dhe ata u bmësuan nga lart.

5a Eth. 2:24–25. 9a ush Këndoj. 16a Eth. 1:41. 7a Eth. 2:17. b 1 Kro. 16:7–9; 17a ush Ec, ec me b Zan. 6:14; Alma 37:37; Perëndinë. Mois. 7:43. DeB 46:32. b ush Zbulesë. Ethëri 6:18–7:2 596 18 Dhe ndodhi që ata filluan Pagag. Dhe ndodhi që ai refuzoi të përhapeshin mbi faqen e dhe nuk deshi të ishte mbret i dheut dhe të shtoheshin dhe të tyre. Dhe njerëzit deshën që ati punonin tokën; dhe ata u bënë i tij ta detyronte atë, por i ati të fortë në tokë. nuk deshi; dhe ai i urdhëroi ata 19 Dhe vëllai i Jaredit filloi të të mos detyronin asnjë njeri të plakej dhe pa se së shpejti do bëhej mbreti i tyre. të zbriste në varr; prandaj i tha 26 Dhe ndodhi që ata zgjodhën Jaredit: Ta mbledhim tok po- të gjithë vëllezërit e Pagagut pullin tonë, kështu që t’i numë- dhe ata nuk deshën. rojmë dhe të dimë prej tyre se 27 Dhe ndodhi që as bijtë e çfarë dëshirojnë prej nesh, para Jaredit nuk deshën, madje të se ne të zbresim në varret tona. gjithë me përjashtim të njërit; 20 Dhe sipas kësaj, njerëzit dhe Oriha u vajos të ishte mbret ishin mbledhur tok së bashku. mbi njerëzit. Tani numri i bijve dhe i bijave 28 Dhe ai filloi të mbretëronte të vëllait të Jaredit ishte njëzet e dhe njerëzit filluan të përparoj- dy shpirtra; dhe numri i bijve në; dhe ata u bënë jashtëzako- dhe i bijave të Jaredit ishte dy- nisht të pasur. mbëdhjetë dhe ai kishte katër 29 Dhe ndodhi që Jaredi vdiq djem. dhe gjithashtu i vëllai. 21 Dhe ndodhi që ata numëru- 30 Dhe ndodhi që Oriha eci an njerëzit e tyre; dhe pasi i përulësisht para Zotit dhe kujtoi numëruan, ata donin të dinin sa gjëra të mëdha kishte bërë gjërat që ata dëshironin prej Zoti për atin e tij dhe gjithashtu tyre që ata t’i bënin para se të i mësoi popullit të tij sa gjëra shkonin në varret e tyre. të mëdha Zoti kishte bërë për 22 Dhe ndodhi që njerëzit ki- etërit e tyre. shin dëshirë që ata të avajosnin një prej bijve të tyre të bëhej KAPITULLI 7 mbret mbi ta. 23 Dhe tani, vini re, kjo qe e Oriha sundon me drejtësi—Mes pikëllueshme për ta. Dhe vëllai rrëmbimesh dhe grindjesh formo- i Jaredit u tha atyre: Me siguri, hen mbretëritë rivale të Shulës dhe kjo gjë do t’ju ashpjerë në robëri. të Kohorit—Profetët dënojnë ligë- 24 Por, Jaredi i tha të vëllait: sinë dhe idhujtarinë e njerëzve të Lëri të kenë një mbret. Dhe cilët pastaj pendohen. prandaj, ai u tha atyre: Zgji- dhni mes bijve tanë një mbret, Dhe ndodhi që Oriha sundoi madje, kë të doni. mbi tërë vendin me drejtësi gji- 25 Dhe ndodhi që ata zgjo- thë ditët e tij, ditë të cilat ishin dhën të parëlindurin e vëllait të jashtëzakonisht shumë. Jaredit; dhe emri i tij ishte 2 Dhe atij i lindën bij dhe bija;

22a ush Vajos. 23a 1 Sam. 8:10–18; Mosia 29:16–23. 597 Ethëri 7:3–18 po, dhe atij i lindën tridhjetë ai u kthye në qytetin Nehor dhe e një, mes të cilëve qenë njëzet e luftoi kundër vëllait të tij, Kori- tre djem. hor, duke marrë në këtë mëny- 3 Dhe ndodhi që kur ishte në rë mbretërinë dhe ia ktheu atit moshë të shkuar, atij i lindi të tij, Kibit. Kibi. Dhe ndodhi që Kibi mbre- 10 Dhe tani, për atë që bëri tëroi në vendin e tij dhe Kibit i Shule, i ati ia dha atij mbretëri- lindi Korihori. në; kështu që ai filloi të mbretë- 4 Dhe kur Korihori qe tridhjetë ronte në vendin e atit të tij. e dy vjeç, ai ngriti krye kundër 11 Dhe ndodhi që ai sundoi me atit të tij dhe shkoi të jetonte drejtësi dhe shtriu mbretërinë e në tokën e Nehorit; dhe atij i tij mbi gjithë faqen e vendit, pasi lindën bij dhe bija dhe ata ishin njerëzit ishin bërë jashtëzako- jashtëzakonisht të këndshëm; nisht të shumtë në numër. prandaj Korihori tërhoqi pas 12 Dhe ndodhi gjithashtu që vetes shumë njerëz. Shules i lindën shumë bij dhe 5 Dhe kur mblodhi tok një bija. ushtri, ai shkoi në vendin e 13 Dhe Korihori u pendua për Moronit ku banonte mbreti dhe shumë të këqija që kishte bërë; e zuri rob, që vërtetoi afjalët e prandaj Shule i dha atij pushtet vëllait të Jaredit se ata do të në mbretërinë e tij. çoheshin në robëri. 14 Dhe ndodhi që Korihori 6Tani,vendiiMoronit,ku kishte shumë bij dhe bija. Dhe banonte mbreti, ishte afër tokës mes bijve të Korihorit ishte dhe që quhet Shkretim nga Nefitët. një që quhej Noe. 7 Dhe ndodhi që Kibi jetoi 15 Dhe ndodhi që Noeu ngriti në robëri dhe populli i tij, nën krye kundër mbretit Shule, si Korihorin, birin e tij, derisa u dhe kundër atit të tij, Korihorit bë jashtëzakonisht plak; megji- dhe mori me vete të vëllanë thatë, Kibit i lindi Shule, kur Kohorin dhe gjithashtu të gjithë ishte në moshë të shkuar, ndë- vëllezërit e tij, dhe shumë nga rsa ishte akoma në robëri. njerëzit. 8 Dhe ndodhi që Shule ishte 16 Dhe ai luftoi kundër mbre- zemëruar me të vëllanë; dhe tit Shule, duke marrë në këtë Shule ishte bërë i fortë dhe u bë mënyrë vendin e trashëgimit të i fuqishëm me fuqinë e njeriut; tyre të parë dhe ai u bë mbret i dhe ai qe edhe i fuqishëm në asaj pjese të vendit. gjykim. 17 Dhe ndodhi që ai luftoi për- 9 Prandaj, ai vajti në kodrën sëri kundër mbretit Shule; dhe Efraim dhe nga kodra shkriu mori mbretin Shule dhe e çoi çelik dhe me të bëri shpata për rob në Moron. ata që kishte marrë pas vetes; 18 Dhe ndodhi që ndërsa ai dhe pasi i armatosi me shpata, ishte gati që ta vriste, të bijtë e

7 5a Eth. 6:23. Ethëri 7:19–8:2 598 Shules u futën natën në shtëpinë që thanë fjalë të rënda kundër e Noeut dhe e vranë dhe thyen profetëve. portën e burgut, dhe nxorën 25 Dhe ai zbatoi një ligj në tërë atin e tyre, dhe e vendosën në vendin që u jepte fuqi profetëve fronin e tij në mbretërinë e tij. që të shkonin ku të donin; dhe 19 Prandaj, i biri i Noeut e kjo bëri që njerëzit të silleshin ndërtoi mbretërinë në vend të në pendim. tij; megjithatë ata nuk fituan 26 Dhe, sepse njerëzit u pendu- më pushtet mbi mbretin Shule; an për paudhësitë dhe idhujta- dhe njerëzit që ishin nën mbre- ritë e tyre, Zoti i kurseu dhe ata tërinë e mbretit Shule u përpa- filluan të përparonin përsëri në ruan jashtëzakonisht shumë tokë. Dhe ndodhi që Shules i dhe u bënë të mëdhenj. lindën bij dhe bija në moshën e 20 Dhe vendi qe ndarë; dhe tij të shkuar. kishte dy mbretëri, mbretëria e 27 Dhe nuk pati më luftëra Shules dhe mbretëria e Koho- në ditët e Shules; dhe ai kujtoi rit, birit të Noeut. gjërat e mëdha që Zoti kishte 21 Dhe Kohori, biri i Noeut, bërë për etërit e tij, duke i sjellë bëri që populli i tij të shkonte apërmes thellësisë së madhe, në në luftë kundër Shules, gjatë së tokën e premtuar; prandaj, ai cilës Shule i mundi dhe vrau ushtroi gjykim në drejtësi gjatë Kohorin. gjithë ditëve të tija. 22 Dhe tani, Kohori kishte një djalë që quhej Nimrod; dhe Nimrodi ia dorëzoi Shules KAPITULLI 8 mbretërinë e Kohorit dhe ai fitoi dashamirësi në sytë e Shules; Zhvillohen ngatërresa dhe luftëra prandaj Shule i bëri shumë për mbretërinë—Akishi bën një ndere dhe ai bënte në mbretëri- lidhje të fshehtë të betuar për të në e Shules sipas dëshirave të tij. vrarë mbretin—Lidhjet e fshehta 23 Dhe gjithashtu në mbretë- janë të djallit dhe përfundojnë në rinë e Shules erdhën mes popu- shkatërrimin e kombeve—Johe- llit profetë që qenë dërguar nga brenjtë e kohëve moderne paralaj- Zoti duke profetizuar se ligësia mërohen të mos bëjnë lidhje të a fshehta që do të synojnë për të për- dhe idhujtaria e njerëzve po i mbysur lirinë e të gjitha vendeve, sillnin mallkim vendit dhe se ata kombeve dhe shteteve. do të shkatërroheshin në qoftë se nuk do të pendoheshin. Dhe ndodhi që atij i lindi Omeri 24 Dhe ndodhi që njerëzit dhe Omeri sundoi në vend të thanë fjalë të rënda kundër tij. Dhe Omerit i lindi Jaredi; profetëve dhe i tallën ata. Dhe dhe Jaredit i lindën bij dhe bija. ndodhi që mbreti Shule dha 2 Dhe Jaredi ngriti krye kundër gjykime kundër të gjithë atyre atit të tij dhe shkoi dhe jetoi në

23a ush Idhujtari. 27a Eth. 6:4, 12. 599 Ethëri 8:3–14 vendin Heth. Dhe ndodhi që ai ndodhi që ajo foli me të atin mori me lajka shumë njerëz, dhe i tha: Përse ati im është kaq për shkak të fjalëve të tij dinake, i pikëlluar? A nuk e ka lexuar gjersa fitoi gjysmën e mbretërisë. ai analin që etërit tanë sollën 3 Dhe pasi fitoi gjysmën e përmes thellësisë së madhe? mbretërisë, ai i bëri luftë atit Vër re, a mos ka një rrëfim në të tij dhe e zuri atin e tij rob dhe lidhje me të vjetrit të cilët me e çoi të shërbente në robëri; anë të planeve të tyre të afsheh- 4 Dhe tani, gjatë kohës së ta morën mbretërira dhe lavdi mbretërimit të Omerit, ai qe në të madhe? robëri gjysmën e ditëve të tij. 10 Prandaj, tani të ftojë ati im Dhe ndodhi që atij i lindën bij Akishin, birin e Kimnorit; dhe dhe bija, mes të cilëve ishin vër re, unë jam e bukur dhe Esromi dhe Koriantumri; do të avallëzoj para tij, dhe do 5 Dhe ata qenë jashtëzako- ta kënaq atë, kaq sa do të më nisht të zemëruar për shkak të dëshirojë për grua; prandaj, në gjërave që bëri vëllai i tyre, qoftë se ai do të kërkojë prej Jaredi, kaq sa formuan një ush- teje, që të më japësh për gruan e tri dhe luftuan kundër Jaredit. tij, atëherë ti do t’i thuash: Unë Dhe ndodhi që ata e sulmuan do të ta jap, në qoftë se më sjell natën. kokën e mbretit, atit tim. 6 Dhe ndodhi që, pasi e asgjë- 11 Dhe tani, Omeri ishte mik i suan ushtrinë e Jaredit, ata Akishit; prandaj, kur Jaredi ftoi ishin gati ta vrisnin edhe atë; Akishin, e bija e Jaredit vallëzoi dhe ai iu lut atyre që të mos e para tij, kështu që e kënaqi atë vrisnin dhe se do t’ia kthente kaq shumë, sa e deshi për grua. mbretërinë atit të tij. Dhe ndo- Dhe ndodhi që ai i tha Jaredit: dhi që ata ia falën jetën. Ma jep atë për grua. 7 Dhe tani Jaredi u pikëllua 12 Dhe Jaredi i tha atij: Unë do jashtëzakonisht për shkak të të ta jap, në qoftë se ti do të më humbjes së mbretërisë, meqë, sjellësh, kokën e mbretit, atit tim. ai kishte vënë zemrën e tij në 13 Dhe ndodhi që Akishi mbretërinë dhe në lavdinë e mblodhi në shtëpinë e Jaredit botës. gjithë farefisin e tij dhe u tha 8 Tani, e bija e Jaredit, duke atyre: A më betoheni se do të qenë jashtëzakonisht e zonja, më jeni besnikë për gjënë që do dhe duke parë pikëllimin e atit të kërkoj prej jush? të saj, mendoi të bënte një plan, 14 Dhe ndodhi që ata të gjithë me anë të të cilit të merrte për- iu abetuan atij për Perëndinë e sëri mbretërinë dhe t’ia kthente qiellit dhe gjithashtu për qiejt, atit të saj. dhe gjithashtu për tokën, dhe 9 Tani, bija e Jaredit ishte gjithashtu për kokën e tyre, që jashtëzakonisht e bukur. Dhe kushdo që do të tërhiqej nga

8 9a 3 Ne. 6:28; Mois. 5:51–52. 14a ush Blasfemoj, Hel. 6:26–30; 10a Mr. 6:22–28. blasfemi. Ethëri 8:15–24 600 ndihma që Akishi dëshironte, do 20 Dhe tani, unë, Moroni, nuk të humbiste kokën e tij; dhe se shkruaj mënyrën e betimeve kushdo që do të përhapte çfarëdo dhe lidhjeve të tyre, pasi më gjëje që do t’u tregonte Akishi, është bërë e njohur se ato gje- ai do të humbiste jetën e tij. nden mes gjithë njerëzve dhe se 15 Dhe ndodhi që kështu ata ato gjenden mes Lamanitëve. ranë dakort me Akishin. Dhe 21 Dhe ato kanë shkaktuar Akishi u betua para tyre me ashkatërrimin e këtij populli, për abetime që ishin përdorur nga të cilin unë po flas, si dhe shka- të vjetrit të cilët gjithashtu tërrimin e popullit të Nefit. kërkonin pushtet, që u ishin 22 Dhe cilido komb që do të pasuar, madje nga bKaini që përkrahë lidhje të tilla të fsheh- ishte vrasës që nga fillimi. ta, për të pasur pushtet dhe 16 Dhe u mbështetën gjithnjë fitim, derisa ato të përhapen në nga fuqia e djallit, që t’u shërbe- të gjithë kombin, vini re, ai do nin këto betime njerëzve, për t’i të shkatërrohet; pasi Zoti nuk mbajtur në errësirë, për të ndi- do të lejojë që agjaku i shenjto- hmuar ata që kërkonin pushtet, rëve të tij, që do të derdhet prej të merrnin pushtet dhe të vris- tyre, t’i thërrasë gjithnjë atij nin dhe të plaçkitnin, dhe të nga dheu për bhakmarrje mbi ta gënjenin dhe të bënin të gjitha dhe megjithatë, ai nuk merr llojet e ligësive dhe lavirësive. hak për ta. 17 Dhe qe e bija e Jaredit që ia 23 Prandaj, O ju Johebrenj, shtiu në zemër të kërkonte këto është në urtësinë e Perëndisë që gjëra të vjetra; dhe Jaredi ia këto gjëra t’ju bëhen të ditura, shtiu në zemër Akishit; prandaj kështu që ju të mund të pendo- Akishi ua dha ato farefisit dhe heni për mëkatet tuaja dhe të miqve të tij, duke i mashtruar mos lejoni që këto lidhje vras- me premtime të bukura, që të jesh t’ju përfshijnë, të cilat janë bënin çdo gjë që donte ai. ndërtuar për të marrë apushtet 18 Dhe ndodhi që ata formuan dhe përfitime—dhe vepra, po, një alidhje të fshehtë, madje si madje, vepra e shkatërrimit të ata të kohërave të vjetra; lidhje vijë mbi ju, po, madje shpata që është më e urryera dhe më e e drejtësisë së Perëndisë së keqja mbi të gjitha, në pamjen e Amshuar rëntë mbi ju, në flak- Perëndisë; jen dhe shkatërrimin tuaj, në 19 Pasi Zoti nuk vepron me qoftë se ju lejoni që këto gjëra të lidhje të fshehta, as nuk do që ekzistojnë. njeriu të derdhë gjak, por e ka 24 Prandaj, Zoti ju urdhëron ndaluar në të gjitha gjërat, që që kur t’i shihni këto gjëra të nga krijimi i njeriut. vijnë mes jush, të zgjoheni nga

15a ush Betim. fshehta. 23a 1 Ne. 22:22–23; b Zan. 4:7–8; 21a Hel. 6:28. Mois. 6:15. Mois. 5:28–30. 22a Morm. 8:27, 40–41. 18a ush Lidhje të b ush Hakmarrje. 601 Ethëri 8:25–9:5 ndjenja e gjendjes suaj të tmerr- dhe vrasjesh—Emeri pa Birin e shme, për shkak të kësaj lidhje- Drejtësisë—Shumë profetë bëjnë je të fshehtë që do të jetë mes thirrje për pendim—Një zi buke jush; ose mjerë ajo, për shkak të dhe gjarpërinj helmues pllakosin gjakut të atyre që janë vrarë; njerëzimin. meqë ata do të përgjërohen nga Dhe tani unë, Moroni, po vazh- pluhuri për hakmarrje mbi të doj me kronikën time. Prandaj, dhe gjithashtu mbi të gjithë ata vini re, ndodhi që për shkak të që e bënë. alidhjeve të fshehta të Akishit 25 Pasi, ndodh që kushdo që dhe të shokëve të tij, vini re, ata e ndërton atë, kërkon të për- rrëzuan mbretërinë e Omerit. mbysë alirinë e të gjitha vende- 2 Megjithatë, Zoti qe i mëshir- ve, kombeve dhe shteteve; dhe shëm ndaj Omerit dhe ndaj shkakton shkatërrimin e të bijve të tij dhe bijave të tija që gjithë njerëzve, meqë është nuk kërkuan shkatërrimin e tij. ndërtuar nga djalli që është ati i 3 Dhe Zoti e paralajmëroi Ome- të gjitha gënjeshtrave, madje i rin në një ëndërr që ai duhej të njëjti gënjeshtar që bmashtroi largohej nga ai vend; prandaj prindërit tanë të parë, po, mad- Omeri me gjithë familjen e tij je i njëjti gënjeshtar që shkaktoi iku nga ai vend dhe udhëtoi që njeriu të bënte vrasje që nga për shumë ditë dhe arriti, dhe fillimi; i cili ka ngurtësuar ze- kaloi pranë kodrës aShim, dhe mrat e njerëzve kaq sa ata kanë arriti tek vendi bku u shkatë- vrarë profetët dhe i kanë zënë rruan Nefitët, dhe prej aty në me gurë dhe i kanë dëbuar që drejtim të lindjes dhe arriti në nga fillimi. një vend të quajtur Ablom në 26 Prandaj, unë Moroni, jam bregdet, dhe aty ai ngriti çadrën urdhëruar t’i shkruaj këto gjëra, e tij dhe gjithashtu bijtë e tij dhe që e keqja të mund të zhduket bijat e tij, dhe të gjithë njerëzit e dhe të vijë koha që Satani të shtëpisë së tij, me përjashtim të amos ketë pushtet mbi zemrat e Jaredit dhe të familjes së tij. fëmijëve të njerëzve, por, që ata 4 Dhe ndodhi që Jaredi u vajos të bbinden të bëjnë vazhdimisht mbret mbi popullin nga dora e mirë, që ata të mund të shkojnë ligësisë; dhe ai i dha Akishit të te burimi i të gjithë drejtësisë bijën për grua. dhe të shpëtohen. 5 Dhe ndodhi që Akishi kërkoi jetën e vjehrrit; dhe iu drejtua KAPITULLI 9 atyre që i kishte bërë që të betoheshin me benë e të lashtëve; Mbretëria kalon nga njëri te tje- dhe ata i sollën kokën e të vjeh- tri me anë trashëgimi, intrigash rrit të tij, ndërsa ai qe ulur në

25a ush Lirë (i), Liri. Mois. 4:5–19. 9 1a Eth. 8:13–17. b Zan. 3:1–13; 26a 1 Ne. 22:26. 3a Morm. 1:3; 4:23. 2 Ne. 9:9; b 2 Ne. 33:4; b Morm. 6:1–15. Mosia 16:3; Moro. 7:12–17. Ethëri 9:6–19 602 fronin e tij dhe po priste të tridhjetë shpirtrave dhe të atyre dëgjonte popullin e tij. që kishin ikur me shtëpinë e 6 Pasi, aq e madhe qe përhapja Omerit. e kësaj shoqërie të ligë dhe të 13 Prandaj, Omeri u rivendos fshehtë, saqë kishte korruptuar përsëri në tokën e trashëgimit zemrat e të gjithë njerëzve; të tij. prandaj Jaredi u vra në fron 14 Dhe ndodhi që Omeri filloi dhe Akishi mbretëroi në vend të plakej; megjithatë në pleqëri të tij. atij i lindi Emeri; dhe e vajosi 7 Dhe ndodhi që Akishi filloi Emerin të bëhej mbret që të të ishte xheloz për të birin, mbretëronte në vend të tij. prandaj e mbylli në burg dhe 15 Dhe, pasi kishte vajosur nuk i dhanë veçse pak ushqim, Emerin mbret, ai pa paqe në derisa vdiq. tokë për hapësirën e dy viteve 8 Dhe tani vëllai i atij që pësoi dhe ai vdiq, pasi kishte parë vdekje (dhe emri i tij ishte Nim- jashtëzakonisht shumë ditë që ra) u zemërua me të atin, për atë qenë plot pikëllim. Dhe ndodhi që i ati i kishte bërë të vëllait. që Emeri mbretëroi në vend të 9 Dhe ndodhi që Nimra mblo- tij dhe ndoqi gjurmët e atit të tij. dhi tok një numër të vogël nje- 16 Dhe Zoti filloi përsëri të rëzish dhe ia mbathi nga ai hiqte mallkimin nga vendi vend dhe shkoi të banonte me dhe shtëpia e Emerit u begatua Omerin. jashtëzakonisht shumë nën 10 Dhe ndodhi që Akishit i mbretërimin e Emerit; dhe në lindën djem të tjerë dhe ata hapësirën e gjashtëdhjetë e dy fituan zemrat e njerëzve, pava- vjetëve, ata u bënë jashtëzako- rësisht se i ishin betuar se do nisht të fortë, kaq sa ata u bënë të bënin të gjitha llojet e pau- jashtëzakonisht të pasur— dhësisë, sipas asaj që ai kishte 17 Pasi kishin të gjitha llojet e dëshiruar. frutave dhe të bereqetit dhe 11 Tani, njerëzit e Akishit dë- mëndafsheve, dhe pëlhurave të shironin fitime, ashtu sikurse këndshme, dhe arit, dhe argjen- Akishi dëshironte pushtet; pran- dit, dhe gjërave të çmueshme. daj të bijtë e Akishit u dhanë 18 Dhe gjithashtu të gjitha llojet atyre para, mjet me të cilin ata e bagëtive të trasha dhe të qeve tërhoqën pjesën më të madhe të dhe lopëve, dhe të deleve, dhe njerëzve pas tyre. të derrave, dhe dhive dhe 12 Dhe filloi të bëhej një luftë gjithashtu shumë lloje të tjera mes bijve të Akishit dhe Akishit, kafshësh që ishin të dobishme e cila zgjati për hapësirën e për ushqimin e njeriut. shumë viteve, po, gjer në shka- 19 Dhe ata gjithashtu kishin tërrimin e pothuaj të gjithë nje- akuaj dhe gomerë dhe elefantë, rëzve të mbretërisë, po, madje dhe kurelomë, dhe kumomë; të të gjithëve, me përjashtim të që ishin të gjithë të dobishëm

19a 1 Ne. 18:25. 603 Ethëri 9:20–31 për njeriun dhe veçanërisht vend të tij; dhe ai mbretëroi elefantët dhe kurelomët dhe dyzet e nëntë vjet dhe atij i lindi kumomët. Hethi; dhe atij i lindën gjitha- 20 Dhe kështu Zoti derdhi shtu bij dhe bija të tjera. bekimet e tij mbi këtë tokë që 26 Dhe njerëzit ishin përhapur qe azgjedhur përmbi të gjitha përsëri mbi gjithë faqen e dhe- tokat e tjera; dhe ai urdhëroi që ut dhe filloi përsëri të kishte një kushdo që do të zotëronte tokën, ligësi jashtëzakonisht të madhe do ta zotëronte për Zotin ose mbi faqen e dheut; dhe Hethi ata do të bshkatërroheshin kur filloi të përqafonte planet e të ishin mbushur në paudhësi, fshehta të kohërave të vjetra, pasi, thotë Zoti: Mbi këta, unë për të shkatërruar atin e tij. do të derdh tërë inatin tim. 27 Dhe ndodhi që ai e rrëzoi 21 Dhe Emeri ushtroi gjykim atin e tij nga froni, pasi e vrau me drejtësi në gjithë ditët e tij me shpatën e tij; dhe mbretëroi dhe atij i lindën shumë bij dhe në vend të tij. bija; dhe atij i lindi edhe Korian- 28 Dhe përsëri erdhën profetë tumi dhe e vajosi Koriantumin në tokë, duke u thirrur që të të mbretëronte në vendin e tij. pendoheshin—që ata të përga- 22 Dhe, pasi kishte vajosur titnin udhën e Zotit ose do të Koriantumin të mbretëronte në binte një mallkim mbi faqen e vend të tij, ai jetoi katër vjet dheut; po, madje do të kishte dhe pa paqe në tokë; po, dhe edhe një zi të madhe buke, ai madje pa, aBirin e Drejtësisë gjatë së cilës ata do të shkatë- dhe u gëzua, dhe u lavdërua në rroheshin, në qoftë se nuk do të ditët e tij, dhe vdiq në paqe. pendoheshin. 23 Dhe ndodhi që Koriantumi 29 Por njerëzit nuk u besuan ndoqi gjurmët e atit të tij dhe fjalëve të profetëve, por i dëbu- ndërtoi shumë qytete të fuqi- an ata; dhe disa prej tyre i shme, dhe gjatë gjithë ditëve të hodhën nëpër gropa ku i lanë tij u mësoi njerëzve atë që ishte të vdisnin. Dhe ndodhi që ata i e mirë. Dhe ndodhi që ai nuk bënë të gjitha këto gjëra sipas pati fëmijë, madje, derisa qe urdhrit të mbretit Heth. shumë i vjetër. 30 Dhe ndodhi që filloi të 24 Dhe ndodhi që bashkësho- kishte një thatësirë të madhe në rtja e tij vdiq kur qe njëqind e dy tërë vendin dhe banorët filluan vjeç. Dhe ndodhi që Koriantumi të shkatërroheshin jashtëzako- në moshë të shkuar u martua nisht shpejt për shkak të thatë- me një vajzë të re dhe i lindën sirës, meqë nuk ra më shi mbi bij dhe bija; dhe jetoi derisa qe faqen e dheut. njëqind e dyzet e dy vjeç. 31 Dhe dolën edhe gjarpërinj 25 Dhe ndodhi që atij i lindi helmues mbi faqen e dheut Komi dhe Komi mbretëroi në dhe helmuan shumë njerëz. Dhe

20a Eth. 2:15. b Eth. 2:8–11. 22a 3 Ne. 25:2. Ethëri 9:32–10:5 604 ndodhi që grigjat e tyre filluan drejtësia, njerëzit janë të bekuar të iknin nga gjarpërinjtë helmu- dhe begatohen nga Zoti. es dhe shkuan drejt tokës në Dhe ndodhi që Shezi, i cili jug që quhej nga Nefitët, aZara- qe pasardhës i Hethit—meqë hemla. Hethi dhe të gjithë njerëzit e 32 Dhe ndodhi që pati shumë shtëpisë së tij, me përjashtim prej tyre që mbaruan gjatë të Shezit kishin mbaruar nga udhës; megjithatë, pati disa që uria—prandaj, Shezi filloi të ikën në tokën në jug. mëkëmbte një popull të dërr- 33 Dhe ndodhi që Zoti bëri muar. që agjarpërinjtë të mos i ndiq- 2 Dhe ndodhi që Shezit iu kuj- nin më nga pas, por që ata të tua shkatërrimi i etërve të tij pengonin udhën që njerëzit të dhe ai ndërtoi një mbretëri të mos mund të kalonin, që kush- drejtë; pasi mbante mend ç’kish- do që do të përpiqej të kalonte, te bërë Zoti, duke sjellë Jaredin të mund të binte pre e gjarpë- dhe të vëllanë apërmes thellësi- rinjve helmues. së; dhe ai eci në udhët e Zotit; 34 Dhe ndodhi që njerëzit dhe atij i lindën bij dhe bija. ndoqën udhën e kafshëve dhe 3 Dhe biri i tij i madh, emri i hëngrën trupat e atyre që kishin të cilit ishte Shez, ngriti krye rënë udhës, derisa i përpinë të kundër tij; megjithatë Shezi u gjithë. Tani, kur njerëzit panë godit nga dora e një hajduti, se do të mbaronin, ata filluan për shkak të pasurive të tij të apendohen për paudhësitë e të jashtëzakonshme, që i solli tyre dhe filluan ta lusnin Zotin. paqe përsëri atit të tij. 35 Dhe ndodhi që kur ata u 4 Dhe ndodhi që ati i tij ndërtoi bënë mjaft të apërulur para shumë qytete mbi faqen e dhe- Zotit, ai çoi shi mbi faqen e ut dhe njerëzit filluan përsëri tokës dhe njerëzit filluan të të përhapen mbi gjithë faqen rimëkëmbeshin përsëri dhe e dheut. Dhe Shezi jetoi deri filloi të kishte frut në vendet në në një moshë jashtëzakonisht të veri dhe në të gjitha vendet vjetër; dhe atij i lindi Riplaki- rreth e përqark. Dhe Zoti u tre- shi. Dhe ai vdiq dhe Riplakishi goi atyre fuqinë e tij, duke i mbretëroi në vend të tij. ruajtur nga uria. 5 Dhe ndodhi që Riplakishi nuk bëri atë që ishte e drejtë në KAPITULLI 10 sytë e Zotit, pasi ai kishte shumë bashkëshorte dhe akonkubina; Një mbret pason tjetrin—Disa dhe ai vuri mbi shpatullat e nga mbretërit janë të drejtë; të njerëzve atë që ishte e vështirë tjerët janë të ligj—Kur mbizotëron për t’u mbajtur, po, ai u vuri

31a Omni 1:13. DeB 101:8. 5a Jakobi 3:5; 33a Num. 21:6–9. 35a DeB 5:24. Mosia 11:2. 34a Alma 34:34; 10 2a Eth. 6:1–12. 605 Ethëri 10:6–16 atyre taksa të rënda; dhe me ta- dashamirësi në sytë e popullit ksat ndërtoi shumë ndërtesa të dhe ata e vajosën të ishte mbreti mëdha. i tyre. 6 Dhe ai ndërtoi për vete një 11 Dhe ai qe i drejtë me popu- fron jashtëzakonisht të bukur llin, por jo me veten e tij, për dhe ndërtoi shumë burgje, dhe shkak të lavirësive të shumta të futi në burg të gjithë ata që nuk tij; prandaj ai u përjashtua nga donin të paguanin taksa ose që prania e Zotit. nuk ishin në gjendje të pagua- 12 Dhe ndodhi që Moriantoni nin taksa; dhe ai bëri që ata të ndërtoi shumë qytete dhe nje- punonin vazhdimisht për mbaj- rëzit u bënë jashtëzakonisht të tjen e tyre; dhe të gjithë ata që pasur nën sundimin e tij, si në nuk donin të punonin, i bëri ndërtesa ashtu dhe në ar dhe që të vriteshin. argjend, dhe duke rritur drithë- 7 Prandaj, ai mori çdo gjë të ra, dhe grigja, dhe kope, dhe zgjedhur, po, madje arin e tij të gjëra të tilla që iu kthyen atyre. pastër, ai bëri që të përpunohej 13 Dhe Moriantoni jetoi deri në burg; dhe bëri që të punohej në një moshë jashtëzakonisht të në burg çdo lloj zejtarie e mirë. vjetër dhe atëherë atij i lindi Dhe ndodhi që ai e mjeroi Kimi; dhe Kimi mbretëroi në popullin me lavirësitë dhe ne- vend të atit të tij; dhe mbretëroi veritë e tij. tetë vjet dhe i ati i tij vdiq. Dhe 8 Dhe, pasi ai mbretëroi për ndodhi që Kimi nuk mbretëroi hapësirën e dyzet e dy viteve, me drejtësi, prandaj ai nuk qe i populli ngriti krye kundër tij; favorizuar nga Zoti. dhe filloi të bëhej përsëri luftë 14 Dhe vëllai i tij ngriti krye në tokë, kaq sa Riplakishi u vra kundër tij dhe për këtë ai e çoi dhe pasardhësit e tij u dëbuan në robëri; dhe qëndroi në robëri nga vendi. gjithë ditët e tij; dhe në robëri 9 Dhe ndodhi që pas hapësirës atij i lindën bij dhe bija dhe në së shumë viteve, Moriantoni pleqëri atij i lindi Levi; dhe (ai ishte një pasardhës i Ripla- ai vdiq. kishit) mblodhi tok një ushtri të 15 Dhe ndodhi që pas vdekjes dëbuarish dhe shkoi dhe luftoi së atit të tij, Levi shërbeu në kundër popullit; dhe ai fitoi robëri për hapësirën e dyzet e pushtet mbi shumë qytete; dhe dy vjetëve. Dhe ai bëri luftë lufta u bë jashtëzakonisht e rre- kundër mbretit të vendit, duke ptë dhe zgjati për hapësirën marrë në këtë mënyrë për vete e shumë viteve; dhe ai fitoi mbretërinë. pushtet mbi gjithë vendin dhe 16 Dhe, pasi mori mbretërinë e vendosi veten mbret mbi të për vete, ai bëri atë që ishte e gjithë vendin. drejtë në sytë e Zotit; dhe njerë- 10 Dhe pasi e vendosi veten zit përparuan në tokë; dhe ai mbret, ai ia lehtësoi barrën po- jetoi deri në një moshë të shku- pullit, me anë të së cilës ai fitoi ar dhe i lindën bij dhe bija; dhe Ethëri 10:17–31 606 atij i lindi edhe Koromi të cilin arit dhe të argjendit dhe të e vajosi mbret në vend të tij. hekurit, dhe të bakrit. Dhe ata 17 Dhe ndodhi që Koromi bëri bënin të gjitha llojet e punëve atë që ishte e mirë në sytë e të mira të artizanatit. Zotit gjithë ditët e tij; dhe atij i 24 Dhe ata kishin mëndafshe lindën shumë bij dhe bija; dhe dhe pëlhura të mira liri; dhe pasi kishte parë shumë ditë, ai bënin të gjitha llojet e pëlhurave vdiq, madje, sikurse çdo njeri për të veshur lakuriqësinë e tyre. tjetër i tokës; dhe Kishi mbretë- 25 Dhe ata bënin të gjitha llojet roi në vend të tij. e mjeteve për të punuar tokën, 18 Dhe ndodhi që edhe Kishi si për të lëruar ashtu dhe për vdiq dhe Libi mbretëroi në të mbjellë, për të korrur dhe vend të tij. për të mihur, si dhe për të shirë. 19 Dhe ndodhi që edhe Libi 26 Dhe ata bënin të gjitha llojet bëri atë që qe e mirë në sytë e e veglave për punën e kafshëve Zotit. Dhe në ditët e Libit gjar- të tyre. përinjtë ahelmues u shkatërru- 27 Dhe ata bënin të gjitha llojet an. Prandaj, ata shkuan në tokën e armëve të luftës. Dhe ata bënin në jug, për të bërë gjah si ushqim të gjitha llojet e punëve me për njerëzit e vendit, pasi vendi mjeshtëri jashtëzakonisht të ishte mbushur me kafshë pylli. madhe. Dhe Libi u bë dhe vetë një gjah- 28 Dhe nuk mund të kishte tar i madh. kurrë një popull më të bekuar, 20 Dhe në rripin e ngushtë të sesa ishin ata dhe më të begatu- tokës, ku deti ndan tokën, ata ar nga dora e Zotit. Dhe ata ndërtuan një qytet të madh. ishin në një tokë që ishte e zgje- 21 Dhe ata e ruajtën tokën në dhur mbi të gjitha tokat, pasi jug për të patur një vend të Zoti e kishte thënë. shkretë për gjah. Dhe e tërë 29 Dhe ndodhi që Libi jetoi faqja e dheut në tokën në veri u shumë vite dhe i lindën bij dhe mbulua me banorë. bija; dhe atij i lindi gjithashtu 22 Dhe ata ishin jashtëza- Hearthomi. konisht punëtorë dhe blinin, 30 Dhe ndodhi që Hearthomi shisnin dhe bënin tregti me mbretëroi në vend të atit të tij. njëri-tjetrin për t’u pasuruar. Dhe pasi Hearthomi mbretëroi 23 Dhe ata përpunonin të për njëzet e katër vjet, vini re, gjitha llojet e mineraleve dhe atij iu hoq mbretëria. Dhe ai nxirrnin ar dhe argjend, dhe shërbeu shumë vjet në robëri, ahekur, dhe tunxh, dhe të gjitha po, madje gjithë ditët e tij të llojet e metaleve; dhe ata i mbetura. nxirrnin nga toka; prandaj ata 31 Dhe atij i lindi Hethi dhe grumbullonin sasi të mëdha Hethi jetoi në robëri gjithë ditët dheu për të marrë mineralin e e tij. Dhe Hethit i lindi Aaroni;

19a Eth. 9:31. 23a 2 Ne. 5:15. 607 Ethëri 10:32–11:7 dhe Aaroni jetoi në robëri gjithë të ktheheshin te Zoti dhe të ditët e tij; dhe atij i lindi Amni- hiqnin dorë nga vrasjet dhe gada dhe Amnigada gjithashtu nga ligësitë e tyre. jetoi në robëri gjithë ditët e tij; 2 Dhe ndodhi që profetët u dhe atij i lindi Koriantumi dhe hodhën poshtë nga populli dhe Koriantumi jetoi në robëri gjithë ikën e gjetën strehim te Komi, ditët e tij; dhe atij i lindi Komi. pasi njerëzit kërkuan t’i vrisnin. 32 Dhe ndodhi që Komi shtiu 3 Dhe ata i profetizuan Komit në dorë gjysmën e mbretërisë. shumë gjëra; dhe ai qe i bekuar Dhe ai mbretëroi mbi gjysmën për të gjitha ditët e tij të mbetura. e mbretërisë për dyzet e dy 4 Dhe ai jetoi deri në një mo- vjet; dhe ai shkoi të luftonte shë të shkuar dhe atij i lindi kundër mbretit Amgid; dhe ata Shiblomi; dhe Shiblomi mbre- luftuan për hapësirën e shumë tëroi në vend të tij. Dhe vëllai viteve, kohë gjatë së cilës Komi i Shiblomit ngriti krye kundër mundi Amgidin dhe siguroi tij dhe filloi të bëhej një luftë pushtet mbi pjesën tjetër të jashtëzakonisht e madhe në të mbretërisë. gjithë vendin. 33 Dhe në ditët e Komit filloi 5 Dhe ndodhi që vëllai i Shiblo- të kishte vjedhës në tokë; dhe mit shkaktoi që të gjithë profetët ata përvetësuan planet e vjetra që profetizuan për shkatërrimin dhe bënë abetime sipas mënyrës e popullit, të ekzekutoheshin; së të vjetërve, dhe u përpoqën 6 Dhe në tërë vendin pati një përsëri të shkatërronin mbretë- gjëmë të madhe, pasi ata kishin rinë. dëshmuar se një mallkim i madh 34 Tani Komi luftoi shumë do të binte mbi tokën dhe gji- kundër tyre, megjithatë ai nuk thashtu mbi njerëzit dhe se do mundi të fitonte. të bëhej një shkatërrim i madh mes tyre, kaq i madh, saqë nuk ishte parë kurrë mbi faqen e KAPITULLI 11 dheut dhe se kockat e tyre do të bëheshin si agrumbuj dheu Luftëra, grindje dhe ligësi mbizo- mbi faqen e tokës, në qoftë se tërojnë jetën e Jareditëve—Profe- ata nuk do të pendoheshin për tët parashikojnë shkatërrimin e ligësinë e tyre. plotë të Jareditëve, në qoftë se ata 7 Dhe ata nuk ia vunë veshin nuk pendohen—Njerëzit hedhin zërit të Zotit, për shkak të li- poshtë fjalët e profetëve. dhjeve të tyre të liga; prandaj Dhe në ditët e Komit erdhën filluan të bëheshin luftëra dhe gjithashtu shumë profetë dhe grindje në gjithë vendin dhe të profetizonin mbi shkatërrimin kishte zi buke dhe sëmundje, e atij populli të madh, në qoftë aq sa pati një shkatërrim kaq të se nuk do të pendoheshin dhe madh, saqë nuk ishte njohur

33a ush Betim; Lidhje të 11 6a Omni 1:22; fshehta. Eth. 14:21. Ethëri 11:8–23 608 mbi faqen e dheut; dhe e gjithë që ishte formuar për të marrë kjo ndodhi në ditët e Shiblomit. pushtet dhe për të bërë fitime; 8 Dhe njerëzit filluan të pendo- dhe mes tyre doli një njeri i hen për paudhësinë e tyre; dhe fuqishëm në paudhësi dhe i derisa e bënë këtë, Zoti pati bëri luftë Moronit, gjatë së cilës amëshirë për ta. i pushtoi gjysmën e mbretërisë; 9 Dhe ndodhi që Shiblomi u dhe e mbajti gjysmën e mbretë- vra dhe Sethi u çua në robëri risë për shumë vjet. dhe jetoi në robëri gjithë ditët 16 Dhe ndodhi që Moroni e e tij. përmbysi atë dhe e mori përsëri 10 Dhe ndodhi që biri i tij, mbretërinë. Ahahu, mori mbretërinë; dhe 17 Dhe ndodhi që atje doli mbretëroi mbi atë popull gjithë një njeri tjetër i fuqishëm; dhe ditët e tij. Dhe ai bëri gjithfarëlloj ai ishte pasardhës i vëllait të paudhësish në ditët e tij, duke Jaredit. shkaktuar gjakderdhje të ma- 18 Dhe ndodhi që ai rrëzoi dhe; dhe të pakta qenë ditët e tij. Moronin dhe mori mbretërinë; 11 Dhe Ethemi, duke qenë pas- prandaj Moroni jetoi në robëri ardhës i Ahahut, mori mbretë- gjithë mbetjen e ditëve të tij; rinë; dhe ai gjithashtu bëri atë dhe atij i lindi Koriantori. që ishte e keqe në ditët tij. 19 Dhe ndodhi që Koriantori 12 Dhe ndodhi që në ditët e jetoi në robëri gjithë ditët e tij. Ethemit erdhën shumë profetë 20 Dhe në ditët e Koriantorit, dhe i profetizuan përsëri popu- gjithashtu, erdhën shumë pro- llit; po, ata profetizuan se Zoti fetë dhe profetizuan mbi gjëra do t’i shkatërronte krejtësisht të mëdha dhe të mrekullue- nga faqja e dheut, në qoftë se shme dhe i bënë thirrje popullit ata nuk do të pendoheshin për për pendim; dhe në qoftë se ata paudhësitë e tyre. nuk do të pendoheshin, Zoti 13 Dhe ndodhi që njerëzit Perëndi do të jepte agjykim ngurtësuan zemrat e tyre dhe kundër tyre për shkatërrimin e nuk ua avinin veshin fjalëve të tyre të plotë; tyre; dhe profetët u pikëlluan dhe 21 Dhe, se Zoti Perëndi do të u larguan nga mesi i popullit. dërgonte ose do të sillte një 14 Dhe ndodhi që Ethemi apopull tjetër të zotëronte tokën, gjykoi me ligësi gjithë ditët e me anë të fuqisë së tij, sipas më- tij; dhe atij i lindi Moroni. Dhe nyrës, me anë të së cilës ai solli ndodhi që Moroni mbretëroi në etërit e tyre. vendin e tij; dhe Moroni bëri atë 22 Dhe ata hodhën poshtë të që ishte e keqe përpara Zotit. gjitha fjalët e profetëve, për 15 Dhe ndodhi që u bë një shkak të shoqërisë së fshehtë akryengritje mes popullit, për dhe të neverive të liga të tyre. shkak të asaj lidhjeje të fshehtë 23 Dhe ndodhi që Koriantorit

8a ush Mëshirshëm (i), 13a Mosia 16:2. 20a ush Gjykoj, gjykim. mëshirë. 15a ush Kryengritje. 21a Eth. 13:20–21. 609 Ethëri 12:1–8 i lindi aEthëri dhe ai vdiq, pasi me siguri për një botë më të kishte jetuar në robëri të gjitha mirë, po, madje për një vend në ditët e tij. krahun e djathtë të Perëndisë, shpresë e cila vjen nga besimi dhe shërben si një bspirancë për KAPITULLI 12 shpirtrat e njerëzve, që do t’i bëjë ata të sigurt dhe të vendo- Profeti Ethër nxit njerëzit të be- sur, gjithmonë plot me vepra të sojnë në Perëndi—Moroni tregon cmira, duke qenë të udhëhequr mrekullitë dhe çuditë që bën besimi për të dlavdëruar Perëndinë. —Besimi i dha mundësi vëllait të 5 Dhe ndodhi që Ethëri profe- Jaredit të shihte Krishtin—Zoti u tizoi gjëra të mëdha dhe të jep njerëzve dobësi, që ata të mund mrekullueshme mes popullit të të jenë të përulur—I vëllai i Jaredit cilat ata nuk i besuan, për lëvizi malin Zerin me anë të besi- shkak se nuk i shihnin. mit—Besimi, shpresa dhe dashuria 6 Dhe tani, unë, Moroni, dua hyjnore janë të domosdoshme për të flas pak në lidhje me këto shpëtim—Moroni pa Jezusin ballë gjëra; unë do t’i tregoj botës se për ballë. abesimi qëndron në gjërat që Dhe ndodhi që ditët e Ethërit bshpresohen dhe cnuk shihen; ishin në ditët e Koriantumrit; prandaj, mos dyshoni, sepse dhe aKoriantumri ishte mbret nuk shihni, pasi ju nuk do të mbi të gjithë vendin. merrni asnjë dëshmi, deri pas 2 Dhe aEthëri ishte një profet i dprovës së besimit tuaj. Zotit; prandaj Ethëri erdhi gjatë 7 Pasi, qe në sajë të besimit që ditëve të Koriantumrit dhe filloi Krishti iu shfaq etërve tanë, të profetizonte mes popullit, pasi u ngrit së vdekuri; dhe ai pasi ai nuk mund të bndalohej nuk iu shfaq atyre, deri pasi për shkak të Shpirtit të Zotit që ata patën besim në të, prandaj ishte në të. qe e nevojshme që disa të 3 Pasi ai a ulërinte që nga kishin besim në të, pasi ai nuk mëngjesi dhe madje deri kur iu shfaq botës. perëndonte dielli, duke nxitur 8 Por për shkak të besimit të njerëzit të besonin në Perëndi, njerëzve, ai iu shfaq botës dhe në pendim, në qoftë se nuk lartësoi emrin e Atit dhe përga- donin të bshkatërroheshin, duke titi një udhë që edhe të tjerët të u thënë se me anë të cbesimit të mund të ishin pjesëtarë të dhu- gjitha gjërat plotësohen— ratës hyjnore, që ata të mund të 4 Prandaj, kushdo që beson në shpresonin në ato gjëra që nuk i Perëndi, mund të ashpresojë kishin parë.

23a Eth. 1:6; 15:33–34. b Eth. 11:12, 20–22. 6a Heb. 11:1. 12 1a Eth. 13:13–31. c ush Besim. b Rom. 8:24–25. 2a ush Ethër. 4a ush Shpresë. c Alma 32:21. b Jer. 20:9; Enosi 1:26; b Heb. 6:19. d 3 Ne. 26:11; Alma 43:1. c 1 Kor. 15:58. DeB 105:19; 121:7–8. 3a DeB 112:5. d 3 Ne. 12:16. Ethëri 12:9–21 610 9 Prandaj, ju gjithashtu mund 17 Dhe qe me anë të besimit që të keni shpresë dhe të jeni tre dishepujt morën një premtim pjesëtarë të dhuratës, në qoftë se anuk do të shijonin vdekje; se do të keni vetëm besim. dhe ata nuk e morën këtë pre- 10 Vini re, ishte me anë të besi- mtim deri pas besimit të tyre. mit që të vjetrit u athirrën sipas 18 Dhe asnjëherë në ndonjë urdhrit të shenjtë të Perëndisë. kohë ndonjë njeri nuk ka bërë 11 Prandaj, me anë të besimit u mrekulli vetëm pas besimit të dha ligji i Moisiut. Por, në dhu- tij; prandaj ata në fillim besuan ratën e Birit të tij, Zoti përgatiti në Birin e Perëndisë. një udhë më të ashkëlqyer; dhe 19 Dhe pati shumë, besimi i të qe nëpërmjet besimit që ajo u cilëve qe aq jashtëzakonisht i përmbush. fortë, madje apara se të vinte 12 Pasi, po të mos ketë abesim Krishti, të cilët nuk mund të mes fëmijëve të njerëzve, Perë- mbaheshin përjashta bvelit, por ndia nuk mund të bëjë bmrekulli panë me të vërtetë me sytë e mes tyre; prandaj, ai nuk iu tyre gjërat që ata kishin parë shfaq atyre deri pas besimit të me syrin e besimit dhe ata qenë tyre. të gëzuar. 13 Vini re, qe besimi i Almës 20 Dhe vini re, ne kemi parë dhe i Amulekut, që shkaktoi që në këtë anal se një prej tyre ishte aburgu të binte përdhe. vëllai i Jaredit; pasi kaq i madh 14 Vini re, qe besimi i Nefit qe besimi i tij në Perëndi, saqë, dhe i Lehit që solli andryshimin kur Perëndia shtriu agishtin e mbi Lamanitët, që ata u pagë- tij, ai nuk mund ta fshihte nga zuan me zjarr dhe me bFrymën pamja e vëllait të Jaredit, për e Shenjtë. shkak të fjalës së tij që i kishte 15 Vini re, qe besimi i aAmonit thënë, fjalë, të cilën ai e kishte dhe i vëllezërve të tij që bsolli marrë me anë të besimit. një mrekulli kaq të madhe mes 21 Dhe pasi vëllai i Jaredit pa Lamanitëve. gishtin e Zotit, për shkak të 16 Po, dhe madje, të gjithë ata apremtimit që vëllai i Jaredit që bënë amrekulli, i bënë nga kishte marrë me anë të besimit, bbesimi, madje ata që ishin para Zoti nuk mund të fshihte më Krishtit dhe gjithashtu ata që asgjë prej pamjes së tij; prandaj ishin më pas. ai i tregoi atij të gjitha gjërat,

10a Alma 13:3–4. Morm. 9:20. b Heb. 11:7–40. ush Thërras, 13a Alma 14:26–29. 17a 3 Ne. 28:7; thirrur (i) nga 14a Hel. 5:50–52. Morm. 8:10–12. Perëndia, thirrje. b Hel. 5:45; 19a 2 Ne. 11:1–4; 11a 1 Kor. 12:31. 3 Ne. 9:20. Jakobi 4:4–5; Jar. 1:11; 12a 2 Ne. 27:23; 15a Alma 17:29–39. Alma 25:15–16. Mosia 8:18; b dmth siç thuhet b Eth. 3:6. Moro. 7:37; në Alma, kapitujt ush Vel. DeB 35:8–11. 17–26. 20a Eth. 3:4. b Mt. 13:58; 16a ush Mrekulli. 21a Eth. 3:25–26. 611 Ethëri 12:22–31 meqë ai nuk mund të qëndro- Zoti më foli duke thënë: Të nte më përjashta bvelit. marrët atallen, por ata do të 22 Dhe është nëpërmjet be- vajtojnë; dhe hiri im është i simit, që etërit e mi morën mjaftueshëm për të përulurit, apremtimin se këto gjëra do t’u që ata të mos përfitojnë nga arrijnë vëllezërve të tyre me anë dobësia juaj; të Johebrenjve; prandaj Zoti më 27 Dhe në qoftë se njerëzit vij- ka urdhëruar, po, madje Jezu në tek unë, unë do t’u tregoj Krishti. atyre adobësinë e tyre. Unë u 23 Dhe unë i thashë atij: Zot, bjap njerëzve dobësi, që ata të Johebrenjtë do të tallen me këto jenë të përulur dhe chiri im ësh- gjëra për shkak të adobësisë të i mjaftueshëm për të gjithë sonë në të shkruar; pasi, Zot, ti njerëzit që dpërulen para meje; na bëre të fuqishëm në fjalë, me pasi në qoftë se ata përulen anë të besimit, por nuk na bëre para meje dhe kanë besim tek btë fortë në të shkruar; pasi ti unë, atëherë unë do të bëj që bëre që i gjithë ky popull të flasë gjërat e edobëta, të bëhen të shumë, për shkak të Frymës së forta në ta. Shenjtë që u dhe atyre. 28 Vër re, unë do t’u tregoj 24 Dhe ti bëre që ne të shkruaj- Johebrenjve dobësinë e tyre më vetëm pak, për shkak të dhe unë do t’u tregoj atyre se ngathtësisë së duarve tona. Vër abesimi, shpresa dhe dashuria re, ti nuk na bëre të fuqishëm hyjnore sjellin tek unë—buri- në të ashkruar, sikurse vëllanë min e të gjithë drejtësisë. e Jaredit, pasi ti e bëre atë në 29 Dhe unë, Moroni, pasi i mënyrë që gjërat që ai shkroi, dëgjova këto fjalë, u ngushë- të ishin të fuqishme, madje si je llova dhe thashë: O Zot, u ti, derisa ta bëjnë njeriun që t’i bëftë vullneti yt i drejtë, pasi lexojë ato. unë e di se ti vepron mes fëmi- 25 Ti i bëre edhe fjalët tona të jëve të njerëzve, sipas besimit fuqishme dhe të mëdha, madje të tyre; që dhe ne nuk mund t’i shkruaj- 30 Pasi vëllai i Jaredit i tha më ato, prandaj, kur shkruajmë, malit Zerin, aLëviz—dhe ai ne shohim dobësinë tonë dhe lëvizi. Dhe po të mos kishte be- ngecim për shkak të vendosjes sim, ai nuk do të kishte lëvizur; së fjalëve tona; dhe unë kam prandaj, ti vepron, pasi njerëzit frikë se Johebrenjtë do të atallen të kenë besim. me fjalët tona. 31 Pasi kështu ti iu shfaqe 26 Dhe pasi unë thashë këtë, dishepujve të tu; meqë, pasi ata

21b Eth. 3:20; 26a Gal. 6:7. e Llu. 9:46–48; DeB 67:10–13. 27a Jakobi 4:7. 2 Kor. 12:9. 22a Enosi 1:13. b Eks. 4:11; 1 Kor. 1:27. 28a 1 Kor. 13:1–13; 23a Morm. 8:17; 9:33. c ush Hir. Moro. 7:39–47. b 2 Ne. 33:1. d Llu. 18:10–14; 30a Mt. 17:20; Jakobi 4:6; 24a ush Gjuhë. DeB 1:28. Hel. 10:6, 9. 25a 1 Kor. 2:14. ush Përul, përulësi. ush Fuqi. Ethëri 12:32–41 612 patën abesim dhe folën në em- ahir, që ata të kenë dashuri rin tënd, ti iu shfaqe atyre me hyjnore. fuqi të madhe. 37 Dhe ndodhi që Zoti më tha 32 Dhe mua më kujtohet gji- mua: Në qoftë se ata nuk kanë thashtu se ti ke thënë se kishe dashuri hyjnore, nuk ka rëndë- përgatitur një shtëpi për njeri- si për ty, ti ke qenë besnik; un, po, madje mes apallateve të prandaj rrobat e tua do të apa- Atit tënd, në të cilën njeriu strohen. Dhe pasi ti ke parë mund të ketë një bshpresë më bdobësinë tënde, do të bëhesh të shkëlqyer; prandaj njeriu i fortë, madje sa të ulesh në duhet të shpresojë ose ai nuk vendin që unë kam përgatitur mund të marrë një trashëgim në pallatet e Atit tim. në vendin që ti ke përgatitur. 38 Dhe tani, unë, Moroni, u 33 Dhe përsëri, më kujtohet se them lamtumirë Johebrenjve, ti pate thënë se e adeshe botën, po, dhe gjithashtu vëllezërve të madje, sa e dhe jetën tënde për mi, të cilët i dua, derisa ne botën, që të mund ta marrësh të takohemi para afronit të gjy- atë përsëri për të përgatitur një kimit të Krishtit, ku të gjithë vend për fëmijët e njerëzve. njerëzit do të dinë se brrobat e 34 Dhe tani unë e di se kjo ada- mia nuk janë të njollosura me shuri që ti ke pasur për fëmijët gjakun tuaj. e njerëzve, është dashuri hyjno- 39 Dhe atëherë ju do të dini se re; prandaj, në qoftë se njerëzit unë kam aparë Jezusin dhe se ai nuk kanë dashuri hyjnore, ata foli me mua bballë për ballë dhe nuk do të mund ta trashëgojnë se më tha me përulësi të plotë, atë vend që ti ke përgatitur në madje, ashtu sikurse një njeri i pallatet e Atit tënd. flet një tjetri në gjuhën time, në 35 Prandaj, unë e di nga lidhje me këto gjëra; kjo gjë që ti the, se në qoftë se 40 Dhe unë shkrova vetëm Johebrenjtë nuk kanë dashuri pak, për shkak të dobësisë sime hyjnore për shkak të dobësisë në të shkruar. sonë, ti do t’i vësh në provë ata 41 Dhe tani unë do të doja dhe do t’ua heqësh atalentin e t’ju këshilloj ta akërkoni këtë tyre, po, madje, atë që kanë Jezus për të cilin kanë shkruar marrë dhe t’ua japësh atyre që profetët dhe apostujt, që hiri i do të kenë më me shumicë. Perëndisë, Atit dhe gjithashtu i 36 Dhe ndodhi që unë iu luta Zotit Jezu Krisht dhe i Frymës Zotit që ai t’u japë Johebrenjve së Shenjtë, që bdëshmon për ta,

31a ush Besim. 35a Mt. 25:14–30. b Jakobi 1:19. 32a Gjo. 14:2; Enosi 1:27; ush Dhuratë; Talent. 39a ush Jezu Krisht— DeB 72:4; 98:18. 36a ush Hir. Shfaqjet e Krishtit b ush Shpresë. 37a DeB 38:42; 88:74–75; pas vdekjes. 33a Gjo. 3:16–17. 135:4–5. b Zan. 32:30; 34a Moro. 7:47. b Eth. 12:27. Eks. 33:11. ush Dashuri 38a ush Jezu Krisht— 41a DeB 88:63; 101:38. hyjnore; Dashuri. Gjykatësi. b 3 Ne. 11:32. 613 Ethëri 13:1–9 të mund të jetë dhe të jetojë në zalemit prej nga duhej të vinte ju përgjithmonë. Amen. bLehi—pasi të shkatërrohej, ai do të ndërtohej përsëri, një qytet i cshenjtë për Zotin; prandaj KAPITULLI 13 nuk mund të ishte një Jeruza- lem i ri, pasi ai kishte qenë Ethëri flet për një Jeruzalem të Ri një herë në kohët e vjetra; por, që duhet të ndërtohet në Amerikë duhej ndërtuar përsëri dhe të nga fara e Jozefit—Ai profetizon, bëhej një qytet i shenjtë i Zotit; dëbohet, shkruan historinë e Jaredi- dhe duhej ndërtuar për shtëpi- tëve dhe parashikon shkatërrimin në e Izraelit— e Jareditëve—Shpërthen lufta në 6 Dhe që një aJeruzalem i Ri do të gjithë vendin. të ndërtohej mbi këtë tokë, për Dhe tani unë, Moroni, vazhdoj mbetjen e farës së bJozefit, gjëra që t’i jap fund analit tim në për të cilat ka pasur një csimbol. lidhje me shkatërrimin e popu- 7 Pasi, sikurse Jozefi çoi të atin llit për të cilin kam shkruar. në tokën e aEgjiptit, kështu që 2 Pasi vini re, ata hodhën ai vdiq atje, ashtu Zoti nxori një poshtë të gjitha fjalët e Ethërit; mbetje të farës së Jozefit nga meqë ai me të vërtetë u tha atyre toka e Jeruzalemit, që të ishte i të gjitha gjërat, që nga fillimi mëshirshëm me farën e Jozefit, i njeriut; dhe pasi ujërat u që ata të mos bmbaronin, madje, atërhoqën nga faqja e kësaj toke, ashtu siç kishte qenë i mëshir- ajo u bë një tokë e zgjedhur shëm me atin e Jozefit, që ai të përmbi të gjitha tokat e tjera, mos mbaronte. një tokë e zgjedhur nga Zoti; 8 Prandaj, mbetja e shtëpisë prandaj Zoti do që të gjithë së Jozefit do të vendoset mbi njerëzit që jetojnë mbi faqe të këtë atokë; dhe do të jetë një dheut, t’i bshërbejnë atij. tokë e trashëgimit të tyre; dhe 3 Dhe që ishte vendi i aJeruza- ata do të ndërtojnë një qytet lemit të Ri që duhej të bzbriste të shenjtë për Zotin, sikurse nga qielli dhe nga vendi i Jeruzalemin e vjetër; dhe ata shenjtë i Zotit. bnuk do të jenë më të ngatërruar, 4 Vini re, Ethëri pa ditët e derisa të vijë fundi, kur toka do Krishtit dhe foli në lidhje me të vdesë. aJeruzalemin e Ri mbi këtë vend. 9 Dhe do të ketë një aqiell të ri 5 Dhe ai foli edhe në lidhje me dhe një tokë të re; dhe ato do të shtëpinë e Izraelit dhe të aJeru- jenë si të vjetrat, veçse të vjetrat

13 2a Zan. 7:11–24; 8:3. c Zbu. 21:10; ush Simbolizëm. b Eth. 2:8. 3 Ne. 20:29–36. 7a Zan. 46:2–7; 47:6. 3a 3 Ne. 20:22; 21:23–24. 6a DeB 42:9; b 2 Ne. 3:5. ush Jeruzalem i Ri. 45:66–67; 84:2–5; 8a ush Tokë e premtuar. b Zbu. 3:12; 21:2. NeB 1:10. b Moro. 10:31. 4a ush Sion. b ush Jozef, bir i 9a 2 Pj. 3:10–13; 5a ush Jeruzalem. Jakobit. Zbu. 21:1; 3 Ne. 26:3; b 1 Ne. 1:18–20. c Alma 46:24. DeB 101:23–25. Ethëri 13:10–20 614 do të jenë zhdukur dhe të gjitha e mbetur të këtij anali, meqë gjërat do të jenë bërë të reja. shihte gjatë natës shkatërrimet 10 Dhe atëherë vjen Jeruzale- që do të vinin mbi këtë popull. mi i Ri; dhe të bekuar do të jenë 15 Dhe ndodhi që po atë vit që ata që do të banojnë në të, pasi ai u dëbua nga mesi i popullit, do të jenë ata, rrobat e të cilëve filloi të bëhej një luftë e madhe do të jenë bërë të abardha në- mes popullit, pasi pati shumë përmjet gjakut të Qengjit; dhe nga ata që ngritën krye, që ishin ata janë ata që numërohen mes njerëz të fuqishëm dhe kërkuan mbetjes së farës së Jozefit, që të shkatërronin Koriantumrin ishin nga shtëpia e Izraelit. me planet e tyre të fshehta të 11 Dhe atëherë vjen edhe Jeru- ligësisë, për të cilat është folur. zalemi i vjetër; dhe të bekuar 16 Dhe tani Koriantumri, pasi janë banorët e tij, pasi janë larë kishte studiuar vetë të gjitha me gjakun e Qengjit; dhe ata artet luftarake dhe të gjitha janë ata që ishin shpërndarë dredhitë e botës, kështu që ai u dhe që u amblodhën nga të bëri luftë atyre që përpiqeshin katër skajet e dheut dhe nga ta shkatërronin. vendet e bveriut dhe që janë 17 Por ai nuk u pendua, as bijtë pjesëtarë në plotësimin e besë- dhe bijat e tij të bukura; as bijtë lidhjes që bëri Perëndia me atin dhe bijat e bukura të Kohorit; e tyre, cAbrahamin. as bijtë dhe bijat e bukura të 12 Dhe kur të ndodhin këto Korihorit; dhe në fund, nuk pati gjëra, do të vërtetohet edhe asnjë nga bijtë dhe bijat e bukura shkrimi i shenjtë që thotë: Janë mbi tërë faqen e dheut që të pe- ata që ishin të aparët, që do të ndoheshin për mëkatet e tyre. jenë të fundit; dhe janë ata 18 Prandaj ndodhi që vitin e që ishin të fundit, që do të jenë parë që Ethëri jetoi në zgavrën të parët. e shkëmbit, pati shumë njerëz 13 Dhe unë isha gati të shkruaj që u vranë nga shpata e atyre më shumë, por u ndalova; por alidhjeve të fshehta që luftonin të mëdha dhe të mrekullueshme kundër Koriantumrit, pasi do- qenë profecitë e Ethërit; por ata nin të merrnin mbretërinë. e vlerësuan atë si asgjë dhe e 19 Dhe ndodhi që bijtë e Kori- dëbuan; dhe ai fshihej gjatë ditës antumrit luftuan shumë dhe në zgavrën e një shkëmbi dhe derdhën shumë gjak. gjatë natës dilte të shikonte gjë- 20 Dhe në vitin e dytë, fjala e rat që do t’i ndodhnin popullit. Zotit i arriti Ethërit, që ai duhej 14 Dhe ndërsa jetonte në zgav- të shkonte dhe t’i profetizonte rën e shkëmbit, ai shkroi pjesën aKoriantumrit, që po të pendo-

10a Zbu. 7:14; b DeB 133:26–35. Jakobi 5:63; 1 Ne. 12:10–11; c ush Besëlidhje e DeB 90:9. Alma 5:27. Abrahamit. 18a Eth. 8:9–26. 11a ush Izrael— 12a Mr. 10:31; 20a Eth. 12:1–2. Mbledhja e Izraelit. 1 Ne. 13:42; 615 Ethëri 13:21–14:1 hej ai dhe e gjithë familja e tij, nën e quajtur Gilgal; dhe lufta Zoti do t’i jepte mbretërinë dhe u bë jashtëzakonisht e rreptë. do ta kursente popullin— 28 Dhe ndodhi që Sharedi 21 Përndryshe, ata do të shka- luftoi kundër tij për hapësirën tërroheshin, ashtu dhe gjithë e tri ditëve. Dhe ndodhi që Ko- familja e tij me përjashtim të tij. riantumri e mundi dhe e ndoqi Dhe ai do të jetonte vetëm për nga pas derisa ai arriti në rra- të parë plotësimin e profecive fshinat Heshlon. që ishin folur në lidhje me një 29 Dhe ndodhi që Sharedi i popull atjetër që do te merra bëri përsëri luftë atij mbi rra- tokën për trashëgimin e tyre; fshinat; dhe vini re, ai e mundi dhe Koriantumri do të varrosej Koriantumrin dhe e zmbrapsi prej tyre; dhe çdo shpirt do përsëri deri në luginën Gilgal. të ishte shkatërruar, me përja- 30 Dhe në luginën Gilgal, shtim të bKoriantumrit. Koriantumri bëri luftë përsëri 22 Dhe ndodhi që Koriantumri kundër Sharedit, ku e mundi nuk u pendua, as familja e tij, Sharedin dhe e vrau. as populli; dhe luftërat nuk 31 Dhe Sharedi e plagosi Kori- pushuan; dhe ata u përpoqën antumrin në kofshë, kështu që të vrisnin Ethërin, por ai iku ai nuk mundi të shkonte në prej tyre dhe u fsheh përsëri në luftë përsëri, për hapësirën e zgavrën e shkëmbit. dy vjetëve, kohë gjatë së cilës të 23 Dhe ndodhi që u ngrit gjithë njerëzit mbi faqen e Sharedi dhe i bëri luftë Korian- dheut po derdhnin gjak dhe tumrit; dhe e mundi, kaq sa në nuk kishte asnjë që t’i ndalonte. vitin e tretë, ai e çoi atë në robëri. 24 Dhe në vitin e katërt, bijtë e KAPITULLI 14 Koriantumrit e mundën Share- din dhe ia kthyen mbretërinë Paudhësia e njerëzve sjell mallkim përsëri atit të tyre. mbi vendin—Koriantumri përfshi- 25 Tani, filloi të bëhej një luftë het në luftë kundër Gileadit, pastaj mbi gjithë faqen e dheut, secili kundër Libit dhe pastaj kundër njeri me bandën e tij, duke Shizit—Gjaku dhe kërdia mbulojnë luftuar për atë që dëshironte. vendin. 26 Dhe kishte hajdutë dhe, në fund, çdo lloj ligësie mbi gjithë Dhe tani filloi të kishte amallkim faqen e dheut. të madh mbi të gjithë vendin, 27 Dhe ndodhi që Koriantumri për shkak të paudhësisë së po- qe jashtëzakonisht i zemëruar pullit, në të cilën nëse një njeri me Sharedin dhe shkoi kundër linte veglën e tij ose shpatën e tij me ushtritë e tij për të luftuar; tij mbi sergjen ose në vendin ku dhe ata u ndeshën me zemërim e mbante zakonisht, vini re, të të madh dhe u ndeshën në lugi- nesërmen ai nuk do ta gjente

21a Omni 1:19–21; b Eth. 15:29–32. Morm. 1:17–18; Eth. 11:21. 14 1a Hel. 12:18; 13:17–23; 2:10–14. Ethëri 14:2–18 616 më, kaq i madh qe mallkimi pjesëtarët e lidhjeve të fshehta mbi atë vend. e vrau atë në një kalim të fsheh- 2 Kështu që çdo njeri kapej me të dhe e mori mbretërinë për dorë pas asaj gjëje që ishte e tija vete; dhe ai quhej Lib; dhe Libi dhe as nuk merrte gjë hua, as ishte një njeri me shtat shumë nuk jepte gjë hua; dhe çdo njeri të madh, më të madh se çdo mbante dorezën e shpatës së tij njeri tjetër mes gjithë popullit. në dorën e tij të djathtë, për të 11 Dhe ndodhi që në vitin e mbrojtur mallin e tij dhe jetën e parë të Libit, Koriantumri tij dhe të bashkëshorteve, dhe erdhi në tokën Moron dhe i fëmijëve të tij. shpalli luftë Libit. 3 Dhe tani, pas hapësirës së 12 Dhe ndodhi që ai luftoi ku- dy vjetëve dhe pas vdekjes së ndër Libit dhe Libi e goditi në Sharedit, vini re, u ngrit vëllai i krah dhe ai u plagos; megjithatë, Sharedit dhe i dha luftë Korian- ushtria e Koriantumrit shkoi tumrit, gjatë së cilës Koriantum- përpara dhe e detyroi Libin të ri e mundi dhe i vajti pas, deri ikte në kufijtë në bregun e detit. në vendin e shkretë të Akishit. 13 Dhe ndodhi që Koriantumri 4 Dhe ndodhi që në vendin e e ndoqi nga pas; dhe në bregdet shkretë të Akishit, vëllai i Sha- Libi luftoi kundër tij. redit bëri luftë me të; dhe beteja 14 Dhe ndodhi që Libi e goditi qe jashtëzakonisht e rreptë dhe ushtrinë e Koriantumrit, e cila shumë mijëra ranë nga shpata. iku përsëri për në vendin e 5 Dhe ndodhi që Koriantumri shkretë të Akishit. e rrethoi vendin e shkretë; dhe 15 Dhe ndodhi që Libi e ndoqi vëllai i Sharedit doli natën nga atë gjersa arriti në rrafshinat vendi i shkretë dhe vrau një Agosh. Dhe Koriantumri, mori pjesë të ushtrisë së Koriantum- gjithë popullin me vete, gjatë rit, ndërsa ata ishin të dehur. ikjes nga Libi, në atë pjesë të 6 Dhe ai erdhi në tokën Moron vendit ku ai shkoi. dhe u vu në fronin e Korian- 16 Dhe kur arriti në rrafshinat tumrit. Agosh, ai luftoi kundër Libit dhe 7 Dhe ndodhi që Koriantumri e goditi derisa ai vdiq; por, vë- me ushtrinë e tij ndenji në ven- llai i Libit erdhi kundër Korian- din e shkretë për hapësirën e tumrit në vend të tij dhe lufta u dy viteve, gjatë të cilave ai mori bë jashtëzakonisht e rreptë, gjatë fuqi të madhe për ushtrinë e tij. së cilës Koriantumri iku përsëri 8 Tani, vëllai i Sharedit, emri i nga ushtria e vëllait të Libit. të cilit ishte Gilead, mori edhe ai 17 Tani, emri i vëllait të Libit fuqi të madhe për ushtrinë e tij, ishte Shiz. Dhe ndodhi që Shizi për shkak të lidhjeve të fshehta. ndoqi Koriantumrin dhe ai 9 Dhe ndodhi që kryeprifti i pushtoi shumë qytete dhe vrau tij e vrau, ndërsa ai qe ulur në si gra, ashtu edhe fëmijë dhe i fronin e tij. dogji qytetet. 10 Dhe ndodhi që një nga 18 Dhe gjithë vendin e përshkoi 617 Ethëri 14:19–30 një frikë nga Shizi; po, një thirrje Zoti i vizitoi ata me tërë zemë- u ngrit në të tërë vendin—Kush rimin e tij të plotë dhe ligësia mund t’i bëjë ballë ushtrisë së dhe neveritë e tyre kishin përga- Shizit? Vini re, ai e fshin tokën titur një udhë për shkatërrimin para tij! e tyre të përhershëm. 19 Dhe ndodhi që njerëzit fillu- 26 Dhe ndodhi që Shizi e ndoqi an të mblidheshin së bashku në Koriantumrin nga pas drejt lind- ushtri, në të gjithë faqen e dheut. jes, madje, deri në kufijtë bre- 20 Dhe ata ishin të përçarë; gdetarë dhe aty ai luftoi kundër dhe një pjesë e tyre iku për tek Shizit për hapësirën e tri ditëve. ushtria e Shizit; dhe një pjesë 27 Dhe kaq i tmerrshëm qe tjetër shkoi dhe u bashkua me shkatërrimi mes ushtrive të ushtrinë e Koriantumrit. Shizit, saqë njerëzit filluan të 21 Dhe kaq e madhe dhe e frikësohen dhe filluan të ikin vazhdueshme qe lufta dhe kaq nga ushtritë e Koriantumrit; e gjatë qe pamja e gjakderdhjes dhe ikën në tokën e Korihorit dhe e kërdisë, saqë e tërë faqja e dhe i fshinë banorët përpara dheut qe mbuluar me atrupat e tyre, të gjithë ata që nuk deshën të vdekurve. të bashkohen me ta. 22 Dhe kaq e shpejtë dhe e pa- 28 Dhe ata ngritën çadrat e pritur qe lufta, saqë nuk mbeti tyre në luginën Korihor; dhe njeri për të varrosur të vdekurit, Koriantumri ngriti çadrat e tij por ata shkonin nga gjakderdh- në luginën e Shërit. Tani, lugi- ja në gjakderdhje, duke lënë si na e Shërit ishte afër kodrës trupat e burrave, ashtu dhe të Komnor; prandaj, Koriantumri grave dhe të fëmijëve të hedhur mblodhi tok ushtritë e tij mbi mbi faqen e dheut, duke u bërë kodrën Komnor dhe i ra një pre e akrimbave të mishit. trumpete për ushtritë e Shizit, 23 Dhe kundërmimi u përhap për t’i ftuar ata për luftë. mbi faqen e dheut, madje mbi 29 Dhe ndodhi që ata erdhën të gjithë faqen e dheut; prandaj drejt tyre, por u dëbuan përsëri; njerëzit ishin të trazuar ditë e dhe ata erdhën për së dyti dhe natë, për shkak të kundërmimit u dëbuan përsëri herën e dytë. të tyre. Dhe ndodhi që ata erdhën për- 24 Megjithatë, Shizi nuk pushoi sëri për herën e tretë dhe lufta së ndjekuri Koriantumrin; pasi u bë jashtëzakonisht e rreptë. ai ishte betuar të hakmerrej vetë 30 Dhe ndodhi që Shizi e goditi kundër Koriantumrit për gjakun Koriantumrin dhe i dha atij e vëllait të tij që kishte qenë shumë plagë të rënda; dhe Ko- vrarë dhe kundër fjalës së Zotit riantumrit, pasi kishte humbur që i arriti Ethërit që Koriantumri shumë gjak, i ra të fikët dhe u nuk do të binte nga shpata. mor së andejmi sikur të ishte i 25 Dhe kështu ne shohim se vdekur.

21a Eth. 11:6. 22a Isa. 14:9–11. Ethëri 14:31–15:11 618 31 Tani humbja e burrave, gra- mori letrën, ai i shkroi një letër ve dhe e fëmijëve nga të dyja Koriantumrit, se në qoftë se do palët qe kaq e madhe, sa Shizi të dorëzohej, kështu që ai ta i urdhëroi njerëzit e tij, që ata vriste me shpatën e tij, ai do të mos i ndiqnin ushtritë e t’i kursente jetën popullit. Koriantumrit; prandaj ata u 6 Dhe ndodhi që populli nuk kthyen në kampin e tyre. u pendua për paudhësitë e tij; dhe populli i Koriantumrit qe plot zemërim kundër popullit KAPITULLI 15 të Shizit; dhe populli i Shizit qe plot zemërim kundër popullit Miliona Jareditë vriten në luftë— të Koriantumrit; prandaj popu- Shizi dhe Koriantumri mbledhin lli i Shizit sulmoi popullin e të gjithë popullin në një luftë për Koriantumrit. vdekje—Shpirti i Zotit pushon së 7 Dhe kur Koriantumri pa se përpjekuri me ta—Kombi Jaredit po binte, ai iku përsëri para shkatërrohet krejtësisht—Vetëm popullit të Shizit. Koriantumri mbetet. 8 Dhe ndodhi që ai arriti tek Dhe ndodhi që, pasi Korian- ujërat e Ripliankumit, i cili i tumri u shërua nga plagët, atij interpretuar do të thotë i madh filluan t’i kujtoheshin afjalët që ose përmbi të gjithë; prandaj, i kishte thënë Ethëri. kur arritën te këto ujëra, ata 2 Ai pa se ishin vrarë nga ngritën çadrat e tyre; dhe Shizi shpata deri atëherë pothuajse gjithashtu ngriti çadrat e tij dy milionë nga njerëzit e tij dhe afër tyre; dhe kështu të nesër- ai filloi të pikëllohej në zemrën men filluan të luftonin. e tij; po, ishin vrarë dy milionë 9 Dhe ndodhi që ata bënë një burra të fuqishëm dhe gjithash- luftë jashtëzakonisht të rreptë, tu bashkëshortet e tyre dhe gjatë së cilës Koriantumri u fëmijët e tyre. plagos përsëri dhe i ra të fikët 3 Ai filloi të pendohej për të nga humbja e gjakut. ligat që kishte bërë; ai filloi të 10 Dhe ndodhi që ushtritë e kujtonte fjalët që u thanë nga Koriantumrit sulmuan ushtritë goja e të gjithë profetëve dhe e Shizit dhe i mundën ato dhe pa se ato u përmbushën gjer bënë që ata të iknin para tyre; tani, fjalë për fjalë; dhe shpirti i dhe ata ikën nga jugu dhe ngri- tij u brengos dhe nuk pranoi të tën çadrat e tyre në një vend të ngushëllohej. quajtur Ogath. 4 Dhe ndodhi që ai i shkroi një 11 Dhe ndodhi që ushtria e letër Shizit, duke dëshiruar që Koriantumrit ngriti çadrat afër ai ta kursente popullin e tij dhe kodrës Ramah; dhe ishte e njëjta ai do të hiqte dorë nga mbretë- kodër ku ati im, Mormoni, ria për hir të jetës së popullit. kishte afshehur analet për Zotin, 5 Dhe ndodhi që kur Shizi të cilat ishin të shenjta.

15 1a Eth. 13:20–21. 11a Morm. 6:6. 619 Ethëri 15:12–24 12 Dhe ndodhi që ata mblo- dhe e madhe dhe e tmerrshme dhën tok të gjithë njerëzit që nuk qe ajo ditë; megjithatë ata nuk ishin vrarë, mbi të gjithë faqen fituan dhe kur erdhi përsëri e dheut me përjashtim të Ethërit. nata, ata e çanë ajrin me kujat e 13 Dhe ndodhi që Ethëri pa të tyre dhe me vajtimet e tyre dhe gjitha gjërat që bëri populli; me ulërimat e tyre për humbjen dhe ai pa se njerëzit që ishin e të vrarëve të njerëzve të tyre. për Koriantumrin ishin mble- 18 Dhe ndodhi që Koriantumri dhur tok në ushtrinë e Korian- i shkroi përsëri një letër Shizit, tumrit; dhe njerëzit që ishin për duke iu lutur që të mos vinte Shizin, ishin mbledhur tok në përsëri të luftonte, por të merrte ushtrinë e Shizit. mbretërinë dhe t’i kursente jetët 14 Prandaj, për hapësirën e e njerëzve. katër vjetëve ata po mblidhnin 19 Por vini re, Shpirti i Zotit, popullin tok, kështu që ata të kishte pushuar së përpjekuri me mund të mblidhnin të gjithë ta dhe aSatani kishte pushtet të që ishin mbi faqen e dheut dhe plotë mbi zemrat e njerëzve; të mund të merrnin të gjithë pasi ata qenë dhënë pas ngur- fuqinë që ishte e mundur të tësimit të zemrave të tyre dhe merrnin. verbimit të mendjeve të tyre, 15 Dhe ndodhi që kur të gjithë kështu që ata të mund të shka- ishin mbledhur së bashku, secili tërroheshin; prandaj shkuan të në ushtrinë që donte, me ba- luftonin përsëri. shkëshortet e tyre dhe me fëmi- 20 Dhe ndodhi që luftuan jët e tyre—që të gjithë burra, gjithë atë ditë dhe kur ra nata, gra dhe fëmijë të armatosur me ata fjetën mbi shpatat e tyre. armë lufte, me mburoja dhe me 21 Dhe të nesërmen luftuan, aparzmore, dhe me përkrenare, madje, derisa ra nata. dhe të veshur me rroba lufte— 22 Dhe kur ra nata, ata ishin ata u nisën për të luftuar kundër të adehur nga zemërimi, madje, njëri-tjetrit; dhe ata luftuan tërë si një njeri që dehet nga vera; atë ditë dhe nuk fituan. dhe ata fjetën përsëri mbi shpa- 16 Dhe ndodhi që kur u bë tat e tyre. natë, ata ishin të lodhur dhe u 23 Dhe të nesërmen luftuan tërhoqën në kampet e tyre; dhe përsëri; dhe kur ra nata, ata të pasi u tërhoqën në kampet e gjithë kishin rënë nga shpata tyre, ata filluan të ulërinin dhe me përjashtim të pesëdhjetë e të vajtonin për humbjen e të dy vetave nga njerëzit e Kori- vrarëve të njerëzve të tyre; dhe antumrit dhe gjashtëdhjetë e kaq të mëdha qenë kujat e tyre, nëntë nga njerëzit e Shizit. ulërimat dhe vajtimet e tyre, 24 Dhe ndodhi që atë natë ata saqë ato çanë ajrin. fjetën mbi shpatat e tyre dhe të 17 Dhe ndodhi që të nesërmen nesërmen luftuan përsëri; dhe ata shkuan përsëri për të luftuar ata luftuan me tërë fuqinë e

15a Mosia 8:7–10. 19a ush Djall. 22a Moro. 9:23. Ethëri 15:25–Moroni 1:1 620 tyre me shpatat e tyre dhe me vini re, Shizit i ra të fikët nga mburojat e tyre gjithë atë ditë. humbja e gjakut. 25 Dhe kur ra nata, pati tri- 30 Dhe ndodhi që pasi Korian- dhjetë e dy nga njerëzit e Shizit tumri u mbështet mbi shpatën dhe njëzet e shtatë nga njerëzit e tij, që të pushonte pak, ai ia e Koriantumrit. preu kokën Shizit. 26 Dhe ndodhi që hëngrën 31 Dhe ndodhi që pasi ia preu dhe fjetën dhe u përgatitën për kokën Shizit, Shizi u ngrit mbi të vdekur të nesërmen. Dhe ata duart e tij dhe ra; dhe pasi u qenë njerëz të mëdhenj dhe të përpoq të merrte frymë, ai vdiq. fuqishëm, për nga fuqia e njeriut. 32 Dhe ndodhi që aKorian- 27 Dhe ndodhi që luftuan për tumri ra përdhe dhe u bë sikurse hapësirën e tri orëve dhe nga hu- të mos kishte jetë. mbja e gjakut, atyre u ra të fikët. 33 Dhe Zoti i foli Ethërit dhe i 28 Dhe ndodhi që kur njerëzit tha atij: Dil. Dhe ai doli dhe pa e Koriantumrit morën fuqi të se fjalët e Zotit ishin plotësuar mjaftueshme sa të mund të ec- të gjitha; dhe ai mbaroi aanalin nin, qenë gati të iknin për të e tij; (dhe as të njëqindtën pjesë shpëtuar jetën; por vini re, unë nuk kam shkruar) dhe ai e Shizi u ngrit dhe gjithashtu fshehu në një mënyrë të tillë që njerëzit e tij; dhe ai u betua në njerëzit e Limhit ta gjenin. zemërimin e tij se do ta vriste 34 Tani, këto janë fjalët e Koriantumrin ose do të mbaro- fundit që janë shkruar nga nte nga shpata. aEthëri: Në qoftë se Zoti do që 29 Prandaj, ai i ndoqi nga pas unë të ngrihem në qiell pa dhe të nesërmen i arriti; dhe ata provuar vdekjen ose që të bëj luftuan përsëri me shpatë. Dhe vullnetin e Zotit në mish, nuk ndodhi që kur atë gjithë kishin ka rëndësi, nëse ndodh që të rënë nga shpata, me përjashtim shpëtohem në mbretërinë e të Koriantumrit dhe të Shizit, Perëndisë. Amen.

Libri i Moronit

KAPITULLI 1 ANI unë, aMoroni, pasi i Tdhashë fund përmbledhjes Moroni shkruan për dobinë e La- së rrëfimit të popullit të Jaredit, manitëve—Nefitët që nuk do të mendoja se nuk do të shkruaja mohojnë Krishtin, vriten. Rreth tjetër, por nuk kam vdekur ako- 401–421 pas K. ma; dhe unë nuk e bëj veten të

29a Eth. 13:20–21. Alma 37:21–31; [moroni] 32a Omni 1:20–22. Eth. 1:1–5. 1 1a ush Moroni, bir i 33a Mosia 8:9; 34a Eth. 12:2. Mormonit. 621 Moroni 1:2–3:4 njohur te Lamanitët, përndry- bduart, cdo t’i jepni Frymën e she, ata do të më shkatërronin. Shenjtë; dhe do ta jepni në 2 Pasi vini re, aluftërat e tyre emrin tim, pasi kështu bëjnë janë jashtëzakonisht të rrepta apostujt e mi. mes tyre; dhe për shkak të urrej- 3 Tani, Krishti ua tha këto fjalë tjes së tyre, ata bvrasin çdo Nefit atyre në kohën e shfaqjes së tij që nuk do ta mohojë Krishtin. të parë; dhe turma nuk i dëgjoi, 3 Dhe unë, Moroni, nuk do ta por dishepujt i dëgjuan; dhe mbi amohoj Krishtin; prandaj unë të gjithë ata të cilëve u avunë endem kudo ku mundem, për duart, zbriti Fryma e Shenjtë. të shpëtuar jetën time. 4 Prandaj, unë po shkruaj edhe KAPITULLI 3 disa gjëra, në kundërshtim me sa kisha menduar; meqë unë Pleqtë shugurojnë priftërinj dhe mendova të mos shkruaja më, mësues, me anën e vendosjes së por po shkruaj edhe pak gjëra, duarve. Rreth 401–421 pas K. që ndoshta mund t’u vlejnë një ditë në të ardhmen, vëllezërve Mënyra sesi dishepujt që u të mi Lamanitë, sipas vullnetit quajtën apleqtë e kishës, bshugu- të Zotit. ruan priftërinj dhe mësues— 2 Pasi i ishin lutur Atit në emrin e Krishtit, ata vunë duart KAPITULLI 2 përmbi ta dhe thanë: 3 Në emër të Jezu Krishtit, Jezusi u dha pushtet dymbëdhjetë unë të shuguroj të jesh prift, apostujve Nefitë të japin dhuratën (ose, në qoftë se ishte për mësu- e Frymës së Shenjtë. Rreth 401– es, unë të shuguroj të jesh më- 421 pas K. sues) të predikosh pendim dhe Fjalët e Krishtit të cilat ai ua aheqje të mëkateve nëpërmjet tha adishepujve të tij, të dymbë- Jezu Krishtit, duke vazhduar dhjetëve, që i kishte zgjedhur, me besim në emrin e tij deri në ndërsa ai vuri duart e tij mbi fund. Amen. ta— 4 Dhe sipas kësaj mënyre 2 Dhe ai i thirri ata me emër, ata ashuguruan priftërinj dhe duke u thënë: Ju do t’i thërrisni mësues, sipas bdhuratave dhe Atit në emrin tim, me lutje të thirrjeve të Perëndisë ndaj nje- fuqishme; dhe pasi ta keni bërë rëzve; dhe ata i shuguronin këtë, ju do të keni apushtet, që nëpërmjet cfuqisë së Frymës së atij mbi të cilin do t’i vini Shenjtë që ishte në ta.

2a 1 Ne. 12:20–23. c 3 Ne. 18:37. mëkateve. b Alma 45:14. 3a Vep. 19:6. 4a DeB 18:32; 20:60. 3a Mt. 10:32–33; 3 1a Alma 6:1. b ush Dhuratë. 3 Ne. 29:5. ush Plak. c 1 Ne. 13:37; 2 1a 3 Ne. 13:25. b ush Shuguroj, Moro. 6:9. 2a ush Fuqi. shugurim. b ush Duar, vënie e. 3a ush Heqje e Moroni 4:1–6:1 622 KAPITULLI 4 KAPITULLI 5

Shpjegohet sesi pleqtë dhe priftë- Tregohet mënyra e administrimit rinjtë administrojnë bukën e sa- të verës së sakramentit. Rreth kramentit. Rreth 401–421 pas K. 401–421 pas K. aMënyra sesi bpleqtë dhe pri- aMënyra e administrimit të ve- ftërinjtë administronin mishin rës—Vini re, ata morën kupën dhe gjakun e Krishtit ndaj dhe thanë: kishës; dhe ata e cadministronin 2 O Perëndi, Ati i Amshuar, atë sipas urdhërimeve të ne të kërkojmë ty në emër të Krishtit; prandaj ne e dimë se Birit tënd, Jezu Krishtit, t’u be- mënyra është e vërtetë; dhe kosh dhe t’u shenjtërosh këtë plaku ose prifti e administro- averë shpirtrave të të gjithë nin atë— atyre që pinë prej saj, që ata 2 Dhe ata uleshin në gjunjë me të mund ta bëjnë ateë në bkujtim pjesëtarët e kishës dhe i lute- të gjakut të Birit tënd, i cili u shin Atit, në emrin e Krishtit, derdh për ta; që ata të mund të duke thënë: të dëshmojnë ty, O Perëndi, Ati 3 O Perëndi, Ati i Amshuar, i Amshuar, se gjithmonë e ne të kërkojmë ty në emër kujtojnë atë, që të mund të kenë të Birit tënd, Jezu Krishtit, t’u Shpirtin e tij me ta. Amen. bekosh e t’u shenjtërosh këtë abukë shpirtrave të të gjithë KAPITULLI 6 atyre që marrin prej saj, që ata të mund të hanë në bkujtim Njerëzit që pendohen, pagëzohen të trupit të Birit tënd dhe të dhe shoqërohen miqësisht në kishë mund të të dëshmojnë ty, O —Anëtarët e kishës që pendohen, Perëndi, Ati i Amshuar, se ata falen—Mbledhjet drejtohen me janë të gatshëm të marrin anën e fuqisë së Frymës së Shenjtë. mbi vete cemrin e Birit tënd dhe Rreth 401–421 pas K. gjithmonë ta kujtojnë atë e të zbatojnë urdhërimet që ai u Dhe tani, po flas në lidhje me ka dhënë atyre, që të mund të apagëzimin. Vini re, pleq, pri- kenë gjithmonë dShpirtin e tij ftërinj dhe mësues u pagëzuan; me ta. Amen. dhe ata nuk u pagëzuan, në qoftë se nuk sollën fryt, që ata ishin të bdenjë për të.

4 1a 3 Ne. 18:1–7. Marrja mbi veten b Llu. 22:19–20; b ush Plak. tonë e emrit të 1 Kor. 11:25. c DeB 20:76–77. Jezu Krishtit. 6 1a ush Pagëzim, 3a ush Sakrament. d ush Frymë e Shenjtë. pagëzoj. b Llu. 22:19; 5 1a 3 Ne. 18:8–11; b ush Denjë (i), 1 Kor. 11:23–24; DeB 20:78–79. denjësi. 3 Ne. 18:7. 2a DeB 27:2–4. c ush Jezu Krisht— ush Sakrament. 623 Moroni 6:2–9 2 As nuk pranuan njeri në mes tyre; dhe të gjithë ata që pagëzim, në qoftë se nuk er- ishin gjetur duke bërë paudhësi dhën me një azemër të thyer dhe btre dëshmitarë të kishës dhe shpirt të penduar dhe i e dënonin atë para c pleqve dëshmuan kishës se ata ishin dhe nëse ata nuk pendoheshin penduar me të vërtetë për të dhe nuk drrëfenin, emrat e tyre gjitha mëkatet e tyre. efshiheshin dhe ata nuk mund 3 Dhe asnjë nuk u pranua në të numëroheshin më mes nje- pagëzim, në qoftë se nuk do rëzve të Krishtit. të amerrte mbi vete emrin e 8 Por, akurdoherë që pendohe- Krishtit, duke patur vendosmëri shin dhe kërkonin ndjesë me për t’i shërbyer atij deri në fund. dëshirë të sinqertë, ata bfaleshin. 4 Dhe pasi u pranuan në pagë- 9 Dhe mbledhjet e tyre abëhe- zim dhe u ndikuan dhe u apa- shin nga kisha, sipas mënyrës struan nga fuqia e Frymës së së shfaqjes së Shpirtit dhe në- Shenjtë, ata u numëruan mes përmjet fuqisë së bFrymës së njerëzve të kishës së Krishtit; Shenjtë; pasi, sikurse fuqia e dhe bemrat e tyre u morën kë- Frymës së Shenjtë i bënte ata shtu që ata të mund të kujtohe- të predikonin ose të nxitnin, shin dhe të ushqeheshin nga ose të luteshin, ose të kërkonin, fjala e mirë e Perëndisë, për ose të këndonin, madje, ashtu t’i mbajtur në udhën e drejtë, bëhej. për t’i mbajtur përherë të ckuj- desshëm në lutje, d duke u mbështetur vetëm në meritat e KAPITULLI 7 Krishtit që ishte eautori dhe plotësuesi i besimit të tyre. Një ftesë jepet për të hyrë në pu- 5 Dhe akisha mblidhej së ba- shimin e Zotit—Lutu me dëshirë shku bshpesh për të cagjëruar, të sinqertë—Shpirti i Krishtit u për t’u lutur dhe për të folur me jep mundësi njerëzve të njohin të njëri-tjetrin, në lidhje me mirë- mirën nga e keqja—Satani bind qenien e shpirtit të tyre. njerëzit të mohojnë Krishtin dhe të 6 Dhe ata mblidheshin shpesh bëjnë të këqija—Profetët tregojnë së bashku të merrnin bukë dhe ardhjen e Krishtit—Mrekullitë verë në kujtim të Zotit Jezus. bëhen nëpërmjet besimit dhe en- 7 Dhe ishin të kujdesshëm që gjëjt shërbejnë—Njerëzit duhet të të amos kishte ndonjë paudhësi shpresojnë për jetën e përjetshme

2a ush Zemër e thyer. d 2 Ne. 31:19; DeB 3:20. c Alma 6:1. 3a ush Jezu Krisht— e Heb. 12:2. ush Plak. Marrja mbi veten 5a ush Kishë e Jezu d ush Rrëfej, rrëfim. tonë e emrit të Jezu Krishtit. e Eks. 32:33; Krishtit. b 3 Ne. 18:22; DeB 20:83. 4a ush Pastër (i), 4 Ne. 1:12; DeB 88:76. ush Shkishërim. pastërti. c ush Agjëroj, agjërim. 8a Mosia 26:30–31. b DeB 20:82. 7a DeB 20:54. b ush Fal. c Alma 34:39; b DeB 42:80–81. 9a DeB 20:45; 46:2. 3 Ne. 18:15–18. ush Dëshmitar. b ush Frymë e Shenjtë. Moroni 7:1–12 624 dhe të kapen pas dashurisë hyjnore. në se një njeri duke qenë i alig Rreth 401–421 pas K. nuk mund të bëjë atë që është e mirë; pasi, në qoftë se ai i Dhe tani unë, Moroni, po ofron një dhuratë ose i blutet shkruaj pak nga fjalët e atit tim, Perëndisë, në qoftë se nuk e Mormonit, që ai foli në lidhje me bën me dëshirë të sinqertë, ai abesimin, shpresën dhe dashuri- s’ka ndonjë përfitim. në hyjnore; pasi në këtë mënyrë 7 Pasi vini re, nuk i quhet atij u foli ai njerëzve, ndërsa i më- për drejtësi. sonte në sinagogën që e kishin 8 Pasi vini re, në qoftë se një ndërtuar si një vend adhurimi. njeri duke qenë i alig jep një 2 Dhe tani unë, Mormoni, po dhuratë, ai e jep pa bzemër; ju flas, vëllezër të mi të dashur; prandaj atij i quhet njëlloj sikur dhe është nga hiri i Perëndisë, të mos e kishte dhënë dhura- Atit dhe Zotit tonë Jezu Krisht tën; kështu që ai quhet i lig dhe vullnetit të tij të shenjtë, para Perëndisë. për shkak të dhuratës së athi- 9 Dhe në të njëjtën mënyrë, rrjes që më ka ngarkuar, që unë quhet e ligë për një njeri nëse jam lejuar t’ju flas në këtë kohë. nuk lutet me dëshirë të asinqer- 3 Prandaj, unë do të doja t’ju të të zemrës; po, kjo gjë nuk i flas juve që jeni të kishës, që sjell ndonjë dobi, pasi Perëndia jeni pasues paqësorë të Krishtit nuk pranon asnjë të tillë. dhe që keni marrë një ashpresë 10 Prandaj, një njeri që është i të mjaftueshme me anën e së lig nuk mund të bëjë atë që ësh- cilës mund të hyni në pushimin të e mirë; as nuk do të japë një e Zotit që nga kjo kohë e tutje, dhuratë të mirë. derisa të pushoni me të në qiell. 11 Pasi vini re, një aburim i 4 Dhe tani, vëllezër të mi, unë hidhur nuk mund të nxjerrë ujë i gjykoj këto gjëra për ju për të mirë; as një burim i mirë nuk shkak të asjelljes suaj paqësore mund të nxjerrë ujë të hidhur; me fëmijët e njerëzve. prandaj, një njeri që është shë- 5 Pasi unë mbaj mend fjalën rbëtor i djallit, nuk mund të e Perëndisë që thotë se ju do ndjekë Krishtin; dhe në qoftë se t’i anjihni ata nga punët e tyre; ai bndjek Krishtin, nuk mund të pasi në qoftë se punët e tyre jetë shërbëtor i djallit. janë të mira, atëherë ata gjitha- 12 Prandaj, të gjitha gjërat që shtu janë të mirë. janë të amira vijnë nga Perëndia 6 Pasi vini re, Perëndia ka thë- dhe ajo që është e bligë vjen nga

7 1a 1 Kor. 13:1–13; 5a 3 Ne. 14:15–20. 11a Jak. 3:11–12. Eth. 12:3–22, 27–37; 6a Mt. 7:15–18. b Mt. 6:24; Moro. 8:14; 10:20–23. b Alma 34:28. 2 Ne. 31:10–13; 2a ush Thërras, ush Lutje. DeB 56:2. thirrur (i) nga 8a Fja. 15:8. 12a Jak. 1:17; Perëndia, thirrje. b DeB 64:34. 1 Gjo. 4:1–2; 3a ush Prehje. 9a Jak. 1:6–7; 5:16; Eth. 4:12. 4a 1 Gjo. 2:6; DeB 19:23. Moro. 10:4. b Alma 5:39–42. 625 Moroni 7:13–21 djalli; pasi djalli është armik i daj ju mund të dini me një Perëndisë dhe lufton kundër tij njohuri të përsosur se është nga përherë dhe fton, dhe nxit në Perëndia. cmëkat dhe për të bërë atë që 17 Por, çdo gjë që i bind njerëzit është e ligë përherë. të bëjnë akeq dhe të mos besojnë 13 Por vini re, ajo që është e në Krisht, dhe ta mohojnë atë, Perëndisë fton dhe nxit për të dhe të mos i shërbejnë Perëndi- bërë mirë përherë; prandaj çdo së, atëherë ju mund ta dini me gjë që fton dhe anxit për të bërë një njohuri të përsosur se ajo mirë dhe për të dashur Perë- është e djallit; pasi sipas kësaj ndinë dhe për t’i shërbyer atij, mënyre punon djalli, pasi ai është bfrymëzuar nga Perëndia. nuk bind asnjë njeri të bëjë 14 Prandaj, kini kujdes, vëlle- mirë, jo, asnjë; ashtu edhe en- zër të mi të dashur, të mos gjëjt e tij; ashtu edhe ata që i gjykoni atë që është e aligë të nënshtrohen atij. jetë e Perëndisë ose atë që është 18 Dhe tani, vëllezër të mi, e mirë dhe e Perëndisë, të jetë e meqë ju e njihni dritën, nëpër- djallit. mjet së cilës mund të gjykoni, 15 Pasi vini re, vëllezër të mi, dritë e cila është adrita e Krishtit, ju është dhënë juve të agjykoni, shikoni të mos gjykoni gabim; kështu që mund të dini të pasi me të njëjtin bgjykim që mirën nga e liga; dhe mënyra gjykoni ashtu do të gjykoheni. për të gjykuar, që të mund të 19 Prandaj, unë ju lutem me dini me njohuri të përkryer, ngulm, vëllezër, që ju të kërko- është aq e qartë, sa është të da- ni me zell në adritën e Krishtit, llosh dritën e ditës nga errësira që të mund të njihni të mirën e natës. nga e keqja; dhe në qoftë se do 16 Pasi vini re, a Shpirti i të mbështeteni në çdo gjë të Krishtit i jepet çdo njeriu, që ai mirë dhe të mos e dënoni, me të bdallojë të mirën nga e keqja; siguri ju do të jeni një bfëmijë i prandaj, unë do t’ju tregoj më- Krishtit. nyrën sesi të gjykoni; pasi çdo 20 Dhe tani, vëllezër të mi, si gjë që ju fton të bëni mirë dhe është e mundur që ju mund të t’ju bindë të besoni në Krisht, mbështeteni në çdo gjë të mirë? është dërguar nëpërmjet fuqisë 21 Dhe unë tani po vij tek ai dhe dhuratës së Krishtit; pran- besim për të cilin ju thashë se

12c Hel. 6:30. 16a ush Ndërgjegje; DeB 50:24; 88:7–13. ush Mëkat. Dritë, dritë e ush Dritë, dritë e 13a 2 Ne. 33:4; Krishtit. Krishtit. Eth. 8:26. b Zan. 3:5; b pjs, Mt. 7:1–2; b ush Frymëzim, 2 Ne. 2:5, 18, 26; Llu. 6:37; Gjo. 7:24. frymëzoj. Mosia 16:3; 19a DeB 84:45–46. 14a Isa. 5:20; Alma 29:5; b Mosia 15:10–12; 2 Ne. 15:20. Hel. 14:31. 27:25. 15a ush Dalluar(it), 17a ush Mëkat. ush Bij dhe bija të dhuratë e të. 18a Mosia 16:9; Perëndisë. Moroni 7:22–31 626 do të flisja; dhe do t’ju tregoj besuar me bindje se do t’ju jepet, mënyrën sesi mund të mbë- vini re, ajo gjë do të bëhet për shteteni në çdo gjë të mirë. ju. 22 Pasi vini re, Perëndia, duke 27 Prandaj, vëllezër të mi të aditur të gjitha gjërat, pasi është dashur, a mos pushuan amre- nga përjetësia në përjetësi, vini kullitë, për shkak se Krishti u re, ai dërgoi bengjëj, për t’u ngjit në qiell dhe është ulur në shërbyer fëmijëve të njerëzve, krahun e djathtë të Perëndisë, për t’u treguar në lidhje me për t’i bkërkuar Atit të drejtat ardhjen e Krishtit; dhe në Krisht e tij të mëshirës që ai ka mbi do të vinte çdo gjë e mirë. fëmijët e njerëzve? 23 Dhe Perëndia u njoftoi 28 Pasi ai ka përmbushur gjithashtu profetëve, me gojën qëllimet e ligjit dhe kërkon të e tij, se Krishti do të vinte. gjithë ata që kanë besim në të; 24 Dhe vini re, në mënyra të dhe ata që kanë besim në të, do ndryshme ai u tregoi fëmijëve të akapen pas çdo gjëje të mirë; të njerëzve gjëra që ishin të prandaj ai bpërkrah çështjen e mira; dhe të gjitha gjërat që fëmijëve të njerëzve; dhe ai janë të mira, vijnë nga Krishti; banon përjetësisht në qiej. përndryshe njerëzit do të kishin 29 Dhe për shkak se ai e ka bërë arënë dhe asgjë e mirë nuk do të këtë gjë, vëllezër të mi të dashur, mund t’u vinte atyre. a kanë pushuar mrekullitë? 25 Prandaj, nëpërmjet shërbi- Vini re, unë ju them juve, Jo; as mit të aengjëjve dhe nëpërmjet engjëjt nuk kanë pushuar së çdo fjale që doli nga goja e shërbyeri fëmijëve të njerëzve. Perëndisë, njerëzit filluan të 30 Pasi vini re, ata i janë nën- ushtrojnë besim në Krisht; dhe shtruar atij, që të shërbejnë sipas kështu, me anë të besimit, ata u fjalës së urdhrit të tij, duke iu mbështetën në çdo gjë të mirë; shfaqur atyre që kanë besim të dhe kështu qe deri me ardhjen fortë dhe mendje të vendosur e Krishtit. në çdo formë drejtësie. 26 Dhe pas ardhjes së tij, 31 Dhe detyra e shërbimit të njerëzit shpëtuan gjithashtu tyre është të thërrasin njerëzit me anë të besimit në emrin e në pendim dhe të përmbushin tij; dhe me anë të besimit ata dhe të bëjnë punën e besëlidh- bëhen bijtë e Perëndisë. Dhe, jeve të Atit, që ai ka bërë me me aq siguri, sa Krishti jeton, ai fëmijët e njerëzve, për të përga- u tha etërve tanë këto fjalë: titur rrugën mes fëmijëve të aÇdo gjë që t’i kërkoni Atit në njerëzve, duke ua shpallur emrin tim, që është e mirë duke fjalën e Krishtit shërbëtorëve të

22a ush Perëndi, Kokë 25a Alma 12:28–30. Mosia 14:12. e Perëndisë. 26a 3 Ne. 18:20. 28a Rom. 12:9; b Mois. 5:58. ush Lutje. DeB 98:11. ush Engjëj. 27a ush Mrekulli. b 1 Gjo. 2:1; 2 Ne. 2:9. 24a 2 Ne. 2:5. b Isa. 53:12; ush Avokat. 627 Moroni 7:32–41 zgjedhur të Zotit, kështu që ata 37 Vini re, unë ju them juve, të mund të dëshmojnë për të. Jo; pasi është nëpërmjet besimit 32 Dhe duke bërë këtë, Zoti që amrekullitë bëhen; dhe është Perëndi përgatit udhën që pjesa nëpërmjet besimit që engjëjt tjetër e njerëzve të mund të u shfaqen dhe u shërbejnë ketë abesim në Krisht, që Fryma njerëzve; prandaj, në qoftë se e Shenjtë të mund të ketë vend këto gjëra kanë pushuar, mjerë në zemrat e tyre, sipas fuqisë së fëmijët e njerëzve, pasi është saj; dhe sipas kësaj mënyre, Ati për shkak të bmosbesimit dhe e përmbush besëlidhjet që ka gjitha është e kotë. bërë me fëmijët e njerëzve. 38 Pasi, sipas fjalëve të Krishtit, 33 Dhe Krishti ka thënë: aNë asnjë njeri nuk mund të shpëto- qoftë se ju do të keni besim në het në qoftë se nuk ka besim në mua, ju do të keni fuqi të bëni emrin e tij; prandaj, në qoftë se çfarëdolloj gjëje që unë ta shoh këto gjëra kanë pushuar, atëhe- të bpërshtatshme. rë edhe besimi ka pushuar; dhe 34 Dhe ai ka thënë: aPendohuni e tmerrshme është gjendja e të gjitha ju skajet e tokës dhe njeriut, pasi ai është si të mos ejani tek unë dhe pagëzohuni kishte ndodhur shëlbimi. në emrin tim, dhe kini besim tek 39 Por vini re, vëllezër të mi unë, që të mund të shpëtoheni. të dashur, unë gjykoj gjëra më 35 Dhe tani, vëllezër të mi të të mira për ju, pasi unë gjykoj dashur, në qoftë se këto gjëra se ju keni besim në Krisht, për për të cilat ju fola janë të vërteta shkak të zemërbutësisë suaj; dhe se Perëndia do t’ju tregojë pasi po të mos keni besim në të, me apushtet dhe me lavdi të atëherë ju nuk ajeni të denjë madhe në bditën e fundit, se ato të numëroheni mes njerëzve të janë të vërteta; dhe në qoftë se kishës së tij. janë të vërteta, a mos ka pushu- 40 Dhe përsëri, vëllezër të mi ar dita e mrekullive? të dashur, unë dua t’ju flas në 36 Ose a kanë pushuar engjëjt lidhje me ashpresën.Sidotë së shfaquri fëmijëve të njerëzve? mund të arrini të keni besim, Apo mos e ka ambajtur ai fuqinë po të mos keni shpresë? e Frymës së Shenjtë nga ata? 41 Dhe për çfarë duhet të keni Apo mos do t’ua mbajë përde- ashpresë? Vini re, unë ju them risa të zgjasë koha ose derisa të juve se duhet të keni bshpresë qëndrojë toka, ose përderisa të nëpërmjet shlyerjes së Krishtit ketë një njeri mbi faqen e dheut dhe fuqisë së ringjalljes së tij, që të shpëtohet? që të ngriheni në cjetën e përjet-

32a ush Besim. 36a Moro. 10:4–5, 7, 19. 40a Eth. 12:4. 33a Mt. 17:20. 37a Mt. 13:58; ush Shpresë. b DeB 88:64–65. Morm. 9:20; 41a DeB 138:14. 34a 3 Ne. 27:20; Eth. 12:12–18. b Tit. 1:2; Jakobi 4:4; Eth. 4:18. b Moro. 10:19–24. Alma 25:16; 35a 2 Ne. 33:11. 39a ush Denjë (i), Moro. 9:25. b DeB 35:8. denjësi. c ush Jetë e përjetshme. Moroni 7:42–48 628 shme dhe kjo për shkak të besi- 46 Prandaj, vëllezër të mi të mit tuaj në të, sipas premtimit. dashur, në qoftë se nuk keni 42 Prandaj, në qoftë se një nje- dashuri hyjnore, ju s’jeni asgjë, ri ka abesim, ai bduhet të ketë pasi dashuria hyjnore nuk shpresë, pasi pa besim, nuk dështon kurrë. Prandaj, kapuni mund të ketë ndonjë shpresë. pas dashurisë hyjnore që është 43 Dhe përsëri vini re, unë më e madhja e të gjithave, pasi ju them juve se ai nuk mund të gjitha gjërat duhet të dë- të ketë besim dhe shpresë, në shtojnë— qoftë se nuk është i abindur dhe 47 Por, adashuria hyjnore është i përvuajtur në zemër. bdashuria e pastër e Krishtit 44 Përndryshe, abesimi dhe dhe nuk ka mbarim; dhe kushdo shpresa e tij është e kotë, meqë që gjendet i zotëruar prej saj askush nuk pranohet para Pe- në ditën e fundit, do të jetë rëndisë, në qoftë se nuk është i mirë me të. bindur dhe i përulur në zemër; 48 Prandaj, vëllezër të mi të dhe në qoftë se një njeri është i dashur, alutiuni Atit me gjithë bindur dhe i përulur në zemër fuqinë e zemrës suaj, që të dhe bpohon me anë të fuqisë së mbusheni me këtë dashuri që Frymës së Shenjtë se Jezusi ai ua jep të gjithë atyre që janë është Krishti, ai duhet të ketë bpasues të vërtetë të Birit të tij dashuri hyjnore; pasi në qoftë Jezu Krisht; që ju të mund të se nuk ka dashuri hyjnore, ai bëheni bijtë e Perëndisë; që kur s’është asgjë; prandaj është e ai të shfaqet, ne të cjemi si ai, nevojshme që të ketë dashuri pasi ne do ta shohim atë ashtu hyjnore. sikurse është; që të mund të 45 Dhe adashuria hyjnore është kemi këtë shpresë; që ne të e duruar dhe është e mirë dhe mund të dpastrohemi, madje nuk ka bsmirë, dhe nuk kreko- ashtu si ai është i pastër. Amen. set, nuk kërkon të mirën e vet, nuk nxitet lehtë në zemërim, nuk mendon keq dhe nuk gë- KAPITULLI 8 zohet në paudhësi, por gëzohet në të vërtetën, mban të gjitha Pagëzimi i fëmijëve të vegjël është gjërat, beson të gjitha gjërat, një neveri e ligë—Fëmijët e ve- shpreson të gjitha gjërat, duron gjël janë gjallë në Krisht për shkak të gjitha gjërat. të Shlyerjes—Besimi, pendimi,

42a ush Besim. 45a 1 Kor. 13:1–13. Shembulli i b Moro. 10:20. b ush Zili. Jezu Krishtit; 43a ush Zemërbutë, 47a 2 Ne. 26:30. Bindje, bindur (i), zemërbutësi. ush Dashuri bindem. 44a Alma 7:24; hyjnore. c 1 Gjo. 3:1–3; Eth. 12:28–34. b Joz. 22:5. 3 Ne. 27:27. b Llu. 12:8–9. ush Dashuri. d 3 Ne. 19:28–29. ush Rrëfej, rrëfim; 48a ush Lutje. ush Pastër (i), Dëshmi. b ush Jezu Krisht— pastërti. 629 Moroni 8:1–10 bindja dhe përulja në zemër, mes jush; pasi, për këtë qëllim e marrja e Frymës së Shenjtë dhe kam shkruar këtë letër. durimi deri në fund, çojnë në 7 Meqë menjëherë, posa më- shpëtim. Rreth 401–421 pas K. sova këto gjëra rreth jush, unë iu drejtova Zotit në lidhje me Një letër e aatit tim, Mormonit, këtë çështje. Dhe afjala e Zotit që më shkroi mua Moronit; dhe më arriti nëpërmjet fuqisë së ma shkroi pak kohë pas thirrjes Frymës së Shenjtë, duke thënë: sime në shërbesë. Dhe ai më 8 Dëgjo fjalët e Krishtit, Shë- shkroi në këtë mënyrë, duke lbuesit tënd, Zotit tënd dhe thënë: Perëndisë tënd. Shiko, unë nuk 2 Biri im i dashur, Moroni, erdha në këtë botë të thërres të gëzohem jashtëzakonisht shumë drejtët, por mëkatarët që të se Zoti yt, Jezu Krishti, është pendohen; të ashëndetshmit nuk kujtuar dhe të ka thirrur në kanë nevojë për mjekun, por shërbesën e tij dhe në punën e ata që janë të sëmurë; prandaj, tij të shenjtë. bfëmijët e vegjël janë të cshëndet- 3 Unë të kujtoj gjithnjë në shëm, meqë nuk mund të bëjnë lutjet e mia që i bëj përherë Perë- d mëkat; prandaj mallkimi i ndisë, Atit, në emrin e Fëmijës së eAdamit hiqet nga ata tek unë, tij të Shenjtë, Jezusit, që ai, me kështu që nuk ka fuqi mbi ta; anë të amirësisë dhe bhirit të tij dhe ligji i frrethprerjes mbaron të pasosur do të të mbajë nëpër- me mua. mjet qëndrueshmërisë së besi- 9 Dhe në këtë mënyrë Fryma mit tuaj në emrin e tij deri në e Shenjtë ma zbuloi fjalën e fund. Perëndisë; prandaj, biri im i 4 Dhe tani, biri im, po të flas dashur, unë e di se është një në lidhje me atë që më hidhëron tallje solemne përpara Perë- jashtëzakonisht; pasi hidhëro- ndisë, që të pagëzoni fëmijët e hem kur ka adebate mes jush. vegjël. 5 Pasi, në qoftë se unë kam 10 Vër re, unë të them që këtë mësuar të vërtetën, ka patur gjë duhet t’u mësosh—pendim debate mes jush në lidhje me dhe pagëzim për ata që janë pagëzimin e fëmijëve tuaj të të apërgjegjshëm dhe që mund vegjël. të bëjnë mëkat; po, mësoju 6 Dhe tani, biri im, unë dëshi- prindërve se ata duhet të pe- roj që ti të punosh me zell që ky ndohen dhe të pagëzohen, dhe gabim i madh të korrigjohet të përulen, sikurse bfëmijët e

8 1a FeM. 1:1. b Mr. 10:13–16. f Zan. 17:10–11. 3a Mosia 4:11. c Mosia 3:16; ush Rrethprerje. b ush Hir. DeB 74:7. 10a ush Përgjegjësi, 4a 3 Ne. 11:22, 28; 18:34. d ush Mëkat. përgjegjshëm (i), 7a ush Fjalë e e 2 Ne. 2:25–27. përgjegjshmëri. Perëndisë. ush Rënie e Adamit b ush Fëmijë; Përul, 8a Mr. 2:17. dhe e Evës. përulësi. Moroni 8:11–20 630 tyre të vegjël dhe të gjithë ata të vdesë, sepse nuk është do të shpëtohen me fëmijët e pagëzuar. tyre të vegjël. 16 Mjerë ata që do të shtre- 11 Dhe se afëmijët e tyre të mbërojnë në këtë mënyrë udhët vegjël nuk kanë nevojë për e Zotit, pasi ata do të mbarojnë, pendim, as për pagëzim. Vër re, në qoftë se nuk pendohen. Vër pagëzimi është për pendimin, re, unë flas me guxim, pasi kam që të plotësohen urdhërimet aautoritet nga Perëndia; dhe për bheqjen e mëkateve. unë nuk kam frikë se ç’mund 12 Por afëmijët e vegjël janë të bëjë njeriu; pasi bdashuria e gjallë në Krisht, madje që nga përkryer czhduk çdo frikë. krijimi i botës; përndryshe Pe- 17 Dhe unë jam i mbushur me rëndia do të ishte një Perëndi adashuri hyjnore që është një paragjykues dhe gjithashtu një dashuri e pafundme; prandaj, Perëndi i ndryshueshëm dhe të gjithë fëmijët janë njëlloj për i bnjëanshëm me njerëzit; pasi, mua, prandaj, unë i dua bfëmijët sa fëmijë të vegjël kanë vdekur e vegjël me një dashuri të pa pagëzim! përkryer; dhe ata janë të gjithë 13 Prandaj, në qoftë se fëmijët njëlloj dhe janë pjesëmarrës në e vegjël nuk mund të shpëtohen shpëtim. pa pagëzim, ata do të kishin 18 Pasi unë e di se Perëndia nuk shkuar në një ferr të pafund. është një Perëndi paragjykues, 14 Vër re, unë të them ty se ai as një qenie e ndryshueshme, që mendon se fëmijët e vegjël por ai është i apandryshueshëm kanë nevojë për pagëzim, është nga e bgjithë përjetësia në të në vrerin e hidhësisë dhe në gjithë përjetësinë. prangat e paudhësisë; pasi ai 19 aFëmijët e vegjël nuk mund nuk ka as abesim, as shpresë, as të pendohen; prandaj është një dashuri hyjnore; prandaj, në ligësi e tmerrshme t’u mohohet qoftë se do të mbarojë ndërsa atyre mëshira e kulluar e Perë- mendon kështu, ai duhet të ndisë, pasi ata janë të gjithë zbresë në ferr. të gjallë në të, për shkak të 15 Pasi është një ligësi e tmerr- bmëshirës së tij. shme të mendohet se Perëndia 20 Dhe ai që thotë se fëmijët e shpëton një fëmijë për shkak vegjël duhet të pagëzohen, ai të pagëzimit dhe se tjetri duhet mohon mëshirën e Krishtit dhe

11a ush Pagëzim, 14a 1 Kor. 13:1–13; b Mosia 3:16–19. pagëzoj—Cilësitë Eth. 12:6; 18a Alma 7:20; për pagëzim; Fëmijë. Moro. 7:25–28; Morm. 9:9. b ush Heqje e 10:20–23. ush Perëndi, Kokë mëkateve. 16a ush Autoritet. e Perëndisë. 12a DeB 29:46–47; 93:38. b ush Dashuri. b Moro. 7:22. b Ef. 6:9; c 1 Gjo. 4:18. 19a Llu. 18:15–17. 2 Ne. 26:33; 17a ush Dashuri b ush Mëshirshëm (i), DeB 38:16. hyjnore. mëshirë. 631 Moroni 8:21–29 përçmon aflijimin e tij dhe fuqi- plotësimin e urdhërimeve; dhe në e shëlbimit të tij. plotësimi i urdhërimeve, sjell 21 Mjerë të tillët, pasi ata janë cheqjen e mëkateve; në rrezikun e vdekjes, të aferrit 26 Dhe heqja e mëkateve sjell dhe bmundimit të pafund. Unë abindje dhe përulësi në zemër; po flas me guxim; Perëndia më dhe për shkak të bindjes dhe ka urdhëruar mua. Dëgjoni dhe të përulësisë në zemër, vjen vi- vëruni veshin atyre ose ato do zitimi i bFrymës së Shenjtë, të qëndrojnë kundër jush në cNgushëllues i cili mbush me fronin e cgjykimit të Krishtit. dshpresë dhe edashuri të pastër, 22 Pasi vër re, të gjithë fëmijët dashuri kjo që zgjat nga fzelli e vegjël janë agjallë në Krisht, si në glutje, derisa fundi do të vijë, edhe të gjithë ata që janë pa kur të gjithë hshenjtorët do të bligj. Pasi, fuqia e cshëlbimit vjen banojnë me Perëndinë. mbi të gjithë ata që nuk kanë 27 Vër re, biri im, unë do të ligj; prandaj, ai që nuk është të shkruaj ty përsëri, në qoftë dënuar ose ai që nuk është nën se nuk do të shkoj së shpejti dënim, nuk mund të pendohet; kundër Lamanitëve. Vër re, dhe të tillëve pagëzimi nuk u akryelartësia e këtij kombi, ose e vlen fare— popullit të Nefitëve ka vërtetuar 23 Por, është tallje para Perë- shkatërrimin e tyre, në qoftë se ndisë, të mohosh mëshirën e ata nuk pendohen. Krishtit dhe fuqinë e Shpirtit të 28 Lutu për ta, biri im, që tij të Shenjtë dhe të vësh besimin pendimi të mund të vijë tek ata. në punë të avdekura. Por vër re, unë kam frikë se 24 Vër re, biri im, kjo gjë nuk Shpirti ka pushuar asë përpje- duhet të jetë; pasi apendimi kuri me ta; dhe në këtë pjesë të është për ata që janë nën dënim vendit, ata po kërkojnë gjitha- dhe nën mallkimin e një ligji të shtu të zhdukin të gjithë fuqinë shkelur. dhe autoritetin që vjen nga 25 Dhe fryti i parë i apendimit Perëndia; dhe ata po bmohojnë është bpagëzimi; dhe pagëzimi Frymën e Shenjtë. vjen nëpërmjet besimit në 29 Dhe pasi kanë hedhur

20a ush Shlyej, shlyerje; 23a DeB 22:2. d ush Shpresë. Plan i shëlbimit. 24a ush Pendohem, e 1 Pj. 1:22; 21a ush Ferr. pendim. 1 Ne. 11:22–25. b Jakobi 6:10; 25a ush Pagëzim, f ush Zell. Mosia 28:3; pagëzoj—Cilësitë g ush Lutje. DeB 19:10–12. për pagëzim. h ush Shenjtor. c ush Jezu Krisht— b Mois. 6:58–60. 27a DeB 38:39. Gjykatësi. c DeB 76:52. ush Kryelartësi, 22a ush Shpëtim— ush Heqje e krenari. Shpëtimi i fëmijëve. mëkateve. 28a Morm. 5:16. b Vep. 17:30; 26a ush Zemërbutë, b Alma 39:6. DeB 76:71–72. zemërbutësi. ush Mëkat i c ush Shëlbej, b ush Frymë e Shenjtë. pafalshëm. shëlbuar (i), shëlbim. c ush Ngushëllues. Moroni 8:30–9:8 632 poshtë një njohuri kaq të madhe, 4 Vër re, unë punoj me ta biri im, ata duhet të mbarojnë vazhdimisht; dhe kur unë u flas së shpejti, për të përmbushur me arreptësi fjalën e Perëndisë profecitë që u thanë nga profe- ata dridhen dhe zemërohen tët, si edhe fjalët e vetë Shpëti- kundër meje; dhe kur unë nuk mtarit tonë. përdor rreptësi, ata ngurtësojnë 30 Lamtumirë, biri im, derisa zemrat e tyre kundër saj; pran- të të shkruaj ose të të takoj daj, kam frikë se Shpirti i Zotit përsëri. Amen. ka pushuar së bpërpjekuri me ta. 5 Pasi ata zemërohen kaq shumë sa më duket se nuk kanë Letra e dytë e Mormonit, drej- frikë nga vdekja; dhe ata kanë tuar birit të tij, Moronit. humbur dashurinë e tyre për Duke përfshirë kapitullin 9. njëri-tjetrin; dhe janë vazhdimisht të aetur për gjak dhe për hakmarrje. KAPITULLI 9 6 Dhe tani, biri im i dashur, me gjithë ngurtësimin e tyre, të Si Nefitët ashtu dhe Lamanitët janë punojmë me azell; pasi po të të çoroditur dhe të degjeneruar— pushojmë së bpunuari, ne do të Ata torturojnë dhe vrasin njëri- sillemi nën dënim; pasi kemi -tjetrin—Mormoni lutet që hiri një punë për të bërë, ndërsa jemi dhe mirësia të jenë përgjithnjë me në këtë tabernakull prej argjile, Moronin. Rreth 401–421 pas K. që të mundim armikun e të Biri im i dashur, unë të shkruaj gjithë drejtësisë dhe të pushojmë ty përsëri që të dish se jam ako- shpirtrat tanë në mbretërinë e ma gjallë; por, të shkruaj diçka Perëndisë. mbi atë që është e dhimbshme. 7 Dhe tani unë po të shkruaj 2 Pasi vër re, unë kam pasur diçka në lidhje me vuajtjet e këtij një betejë të rreptë me Lamani- populli. Pasi sipas njohurisë që tët, të cilën nuk e fituam; dhe kam marrë nga Amoroni, vër Arkeantusi ra nga shpata dhe re, Lamanitët kanë shumë të gjithashtu Lurami dhe Emroni; burgosur që i morën nga kulla po, dhe kemi humbur një numër e Sherrizahës; dhe kishte burra, të madh të burrave tanë më të gra dhe fëmijë. mirë. 8 Dhe bashkëshortët dhe etë- 3 Dhe tani vër re, biri im, unë rit e atyre grave dhe fëmijëve i kam frikë se Lamanitët do ta vranë; dhe gratë i ushqejnë me shkatërrojnë këtë popull; pasi mishin e bashkëshortëve të tyre ata nuk pendohen dhe Satani i dhe fëmijët me mishin e etërve nxit përherë në zemërim njëri të tyre; dhe nuk u japin atyre kundër tjetrit. veçse pak ujë.

9 4a 2 Ne. 1:26–27; 5a Morm. 4:11–12. Enosi 1:20. DeB 121:41–43. 6a ush Zell. ush Detyrë. b DeB 1:33. b Jakobi 1:19; 633 Moroni 9:9–22 9 Dhe me gjithë këtë neveri të dhe ato kanë mbetur duke u madhe të Lamanitëve, nuk ia endur poshtë e lart për ushqim; tejkalon asaj që bëri populli dhe shumë plakave u bie të fikët ynë në Moriantum. Pasi, vër re, gjatë udhës dhe vdesin. shumë nga vajzat e Lamanitëve 17 Dhe ushtria që është me u zunë robinja; dhe pasi u mua është e dobët; dhe ushtritë morën atë që ishte më e dashur e Lamanitëve janë mes Sherri- dhe më e çmueshme përmbi zahës dhe meje; dhe të gjithë të gjitha gjërat, e cila është ata që ikën e shkuan tek ushtria adëlirësia dhe bvirtyti— e aAaronit kanë rënë viktima të 10 Dhe pasi e bënë këtë, i vranë egërsisë së tyre të tmerrshme. ato në mënyrën më mizore, 18 O çoroditja e popullit tim! duke i torturuar trupat e tyre Ata janë pa rregull dhe pa më- madje deri në vdekje; dhe pasi shirë. Vër re, unë jam vetëm një e bënë këtë gjë, ata përpinë njeri dhe kam vetëm fuqinë e një mishin e tyre si bisha të egra, njeriu dhe nuk mundem më të për shkak të ngurtësimit të bëj që të zbatohen urdhrat e mia. zemrave të tyre; dhe ata e bënë 19 Dhe ata janë çoroditur shu- edhe në shenjë mburrjeje. më; dhe që të gjithë janë bërë të 11 O, biri im i dashur, si është egër, nuk kursejnë asnjë, as pleq e mundur që një popull si ky të as të rinj; dhe gëzohen për jetë pa qytetërim— çdo gjë, nëse nuk është e mirë; 12 (Dhe vetëm pak vjet kanë dhe vuajtja e grave tona dhe kaluar, që ata ishin një popull i fëmijëve tanë mbi tërë faqen e qytetëruar dhe i këndshëm). kësaj toke kalon çdo kufi; po, 13 Por, o biri im, si është e gjuha nuk mund të tregojë, as mundur që një popull si ky të nuk mund të shkruhet. kënaqet në kaq shumë neveri— 20 Dhe tani, biri im, unë nuk 14 Si mund të presim që Perë- do të zgjatem më në këtë skenë ndia ta apërmbajë dorën e tij në kaq të tmerrshme. Vër re, ti e di gjykim kundër nesh? ligësinë e këtij populli; ti e di se 15 Vër re, zemra ime thërret: ata nuk kanë parime dhe nuk Mjerë ky popull. Eja në gjykim, kanë ndjenja; dhe ligësia e tyre O Perëndi dhe fshihi mëkatet ia akalon asaj të Lamanitëve. dhe ligësinë dhe neveritë e tyre 21 Vër re, biri im, unë nuk nga fytyra jote! mund t’ia rekomandoj ata Perë- 16 Dhe përsëri, biri im, ka ndisë, pasi ai do të më godasë. shumë të aveja me të bijat e tyre 22 Por vër re, biri im, unë të që kanë mbetur në Sherrizah; rekomandoj ty te Perëndia dhe dhe ajo pjesë e furnizimeve që unë besoj në Krisht se ti do të nuk u mor nga Lamanitët, vër shpëtohesh; dhe unë i lutem re, u mor nga ushtria e Zenefit Perëndisë që ai të të akursejë

9a ush Dëlirësi. 16a ush Ve (e). 22a Morm. 8:3. b ush Virtyt. 17a Morm. 2:9. 14a Alma 10:23. 20a Hel. 6:34–35. Moroni 9:23–10:3 634 jetën, për të dëshmuar kthimin i cili ulet në akrahun e djathtë e popullit të tij tek ai, ose shka- të pushtetit të tij, derisa të gji- tërrimin e plotë të tyre; pasi unë tha gjërat t’i nënshtrohen atij. e di se ata duhet të mbarojnë, Amen. në qoftë se nuk bpendohen dhe kthehen tek ai. KAPITULLI 10 23 Dhe në qoftë se ata mbaroj- në, do të jetë sikurse Jareditët, Një dëshmi e Librit të Mormonit për shkak të dëshirës së zemra- vjen nëpërmjet fuqisë së Frymës ve të tyre në akërkim të gjakut së Shenjtë—Dhuratat e Shpirtit u dhe bhakmarrjes. jepen besnikëve—Dhuratat shpir- 24 Dhe në qoftë se ata mbaroj- tërore shoqërojnë gjithnjë besi- në, ne dimë se shumë nga vëlle- min—Fjalët e Moronit flasin nga zërit tanë kanë adezertuar e janë pluhuri—Ejani te Krishti, jini të bashkuar me Lamanitët; dhe përsosur në të dhe shenjtëroni shumë të tjerë do të dezertojnë e shpirtrat tuaj. Rreth 421 pas K. do të bashkohen me ta; prandaj, shkruaj disa gjëra në qoftë se ti Tani, unë Moroni, shkruaj shpëton dhe unë do të vdes dhe diçka që më duket e mirë; dhe nuk do të të shoh më; por unë u shkruaj vëllezërve të mi besoj se do të të shoh së shpejti; aLamanitë; dhe unë dua që të pasi unë kam anale të shenjta dinë se kanë kaluar më shumë që dua të t’i bdorëzoj ty. se katërqind e njëzet vjet që 25 Biri im, ji besnik në Krisht; kur u dha shenja e ardhjes së dhe mos të hidhërofshin gjërat Krishtit. që kam shkruar që të të çojnë 2 Dhe unë i avulos këto anale, deri në vdekje; por Krishti të pasi të them pak fjalë për t’ju mund të të ngrejë dhe qëndrof- këshilluar. shin në amendjen tënde përherë 3 Vini re, unë do t’ju këshilloj bvuajtjet dhe vdekja e tij dhe që kur t’i lexoni këto gjëra, në shfaqja e trupit të tij etërve tanë, qoftë se është urtësi në Perëndi dhe mëshira dhe durimi i tij, që ju t’i lexoni ato, të kujtoni dhe shpresa e lavdisë së tij dhe sa i mëshirshëm ka qenë Zoti e cjetës së përjetshme. ndaj fëmijëve të njerëzve, që 26 Dhe qoftë e qëndroftë nga krijimi i Adamit dhe deri përherë me ty hiri i Perëndisë, në kohën kur do t’i merrni Atit, froni i të cilit është lart këto gjëra dhe t’i ameditoni në në qiej dhe Zoti ynë Jezu Krisht, bzemrat tuaja.

22b Mal. 3:7; b ush Shlyej, shlyerje. ush Shkrime të Hel. 13:11; c ush Jetë e përjetshme. shenjta—Shkrime 3 Ne. 10:6; 24:7. 26a Llu. 22:69; të shenjta të 23a Morm. 4:11–12. Vep. 7:55–56; profetizuara për b Eth. 15:15–31. Mosia 5:9; të ardhur. 24a Alma 45:14. Alma 28:12. 3a LiP. 11:18–19. b Morm. 6:6. 10 1a DeB 10:48. ush Përsiat. 25a ush Mendje. 2a Morm. 8:4, 13–14. b LiP. 6:6–7. 635 Moroni 10:4–18 4 Dhe kur ju t’i merrni këto ato u jepen njerëzve nëpërmjet gjëra, unë do t’ju këshilloja që shfaqjeve të Shpirtit të Perëndisë të apyesni Perëndinë, Atin e për përfitimin e tyre. Amshuar, në emrin e Krishtit, në 9 Pasi vini re, anjërit i jepet nga qoftë se këto gjëra bnuk janë të Shpirti i Perëndisë, që të mund vërteta; dhe në qoftë se ju do të të bmësojë fjalën e diturisë. kërkoni me një zemër të csinqer- 10 Dhe një tjetri, që ai t’u mëso- të, me qëllim të dvërtetë duke jë të tjerëve, nga i njëjti Shpirt, pasur ebesim në Krisht, ai do t’ju fjalën e njohurisë; ftregojë të gvërtetën, nëpërmjet 11 Dhe një tjetri, abesim jashtë- fuqisë së Frymës së Shenjtë. zakonisht i madh; dhe një tjetri 5 Dhe nëpërmjet fuqisë së Fry- dhuratat e bshërimit me anë të mës së Shenjtë, ju mund të adini të njëjtit Shpirt; të bvërtetën e të gjitha gjërave. 12 Dhe përsëri, një tjetri, që 6 Dhe çdo gjë që është e mirë ai të mund të bëjë amrekulli të është e drejtë dhe e vërtetë; fuqishme; prandaj, asgjë që është e mirë, 13 Dhe përsëri, një tjetri, që të nuk e mohon Krishtin, por pra- mund të profetizojë në lidhje non që ai është. me të gjitha gjërat; 7 Dhe ju mund ta dini se 14 Dhe përsëri, një tjetri, që ai është, nëpërmjet fuqisë së të shohë engjëjt dhe shpirtrat Frymës së Shenjtë; prandaj, shërbyes; unë do t’ju këshilloja të mos 15 Dhe përsëri, një tjetri, të mohoni fuqinë e Perëndisë; gjitha llojet e gjuhëve; pasi ai vepron nëpërmjet fuqisë, 16 Dhe përsëri, një tjetri, inte- asipas besimit të fëmijëve të rpretimi i gjuhëve dhe llojeve njerëzve, njëlloj sot dhe nesër, të ndryshme të agjuhëve. dhe përgjithmonë. 17 Dhe të gjitha këto dhurata 8 Dhe përsëri, unë ju këshilloj, vijnë me anë të Shpirtit të vëllezër të mi, të mos mohoni Krishtit; dhe ato i vijnë çdo adhuratat e Perëndisë, pasi ato njeriu në mënyra të ndryshme, janë shumë; dhe ato vijnë nga i sipas vullnetit të tij. njëjti Perëndi. Dhe ka mënyra 18 Dhe unë do t’ju këshilloja, të bndryshme sesi jepen këto vëllezër të mi të dashur, të dhurata; por është i njëjti Perë- mbani mend se açdo dhuratë e ndi që vepron në çdo gjë; dhe mirë, vjen nga Krishti.

4a ush Lutje. g ush Vërtetë (e). 9a 1 Kor. 12:8–11; b 1 Ne. 13:39; 14:30; 5a DeB 35:19. DeB 46:8–29. Mosia 1:6; ush Dalluar(it), b DeB 88:77–79, 118. Eth. 4:10–11; 5:3. dhuratë e të; 11a ush Besim. c ush Ndershëm (i), Dëshmi. b ush Shëroj, shërime. ndershmëri. b Gjo. 8:32. 12a ush Mrekulli. d Jak. 1:5–7; 7a 1 Ne. 10:17–19. 16a ush Gjuhë(ve), Moro. 7:9. 8a ush Dhurata të dhuratë e. e ush Besim. Shpirtit. 18a Jak. 1:17. f ush Zbulesë. b DeB 46:15. Moroni 10:19–29 636 19 Dhe unë do t’ju këshilloja, më mes jush, kjo do të ndodhë vëllezër të mi të dashur, të apër shkak të bmosbesimit. mbani mend se ai është i anjëjti 25 Dhe mjerë fëmijët e njerëzve dje, sot dhe përgjithmonë dhe në qoftë se kjo gjë do të vërteto- se të gjitha këto dhurata, për të het; pasi nuk do të ketë aasnjë cilat ju fola, të cilat janë shpirtë- mes jush që të bëjë mirë, jo, rore, nuk do të zhduken kurrë, asnjë. Pasi, po të ketë një mes madje për sa të qëndrojë bota, jush që të bëjë mirë, ai do të veçse nga bmosbesimi i fëmijëve punojë me anë të fuqisë dhe të njerëzve. dhuratave të Perëndisë. 20 Prandaj, duhet të ketë 26 Dhe mjerë ata që do t’i abesim; dhe në qoftë se duhet të zhdukin këto gjëra dhe të vde- ketë besim, duhet të ketë gji- sin, pasi avdesin në bmëkatet e thashtu shpresë; dhe në qoftë tyre dhe nuk mund të shpëto- se duhet të ketë shpresë, duhet hen në mbretërinë e Perëndisë; të ketë gjithashtu dashuri hyj- dhe unë flas sipas fjalëve të nore. Krishtit; dhe nuk gënjej. 21 Dhe në qoftë se nuk keni 27 Dhe unë ju këshilloj t’i adashuri hyjnore, ju nuk mund mbani mend këto gjëra; pasi të shpëtoheni në asnjë mënyrë shpejt do të vijë koha që do të në mbretërinë e Perëndisë; as dini se unë nuk gënjej; pasi ju nuk mund të shpëtoheni në do të më shihni te shufra e mbretërinë e Perëndisë, në qoftë gjykimit të Perëndisë; dhe Zoti se nuk keni besim, as në qoftë Perëndi do t’ju thotë: A nuk jua se nuk keni shpresë. njoftova afjalët e mia që u shkru- 22 Dhe në qoftë se nuk keni an nga ky njeri, sikurse një njeri shpresë, ju duhet të jeni në që bthërret nga varri, po, madje dëshpërim; dhe dëshpërimi sikurse dikush që flet nga vjen nga paudhësia. cpluhuri? 23 Dhe Krishti në të vërtetë 28 Unë i njoftoj këto gjëra u tha etërve tanë: aNë qoftë se për të përmbushur profecitë. keni besim, ju mund të bëni të Dhe vini re, ato do të dalin nga gjitha gjërat që janë të përshtat- goja e Perëndisë së përjetshëm; shme për mua. dhe fjala e tij do të aushtojë nga 24 Dhe tani unë u flas të gjitha brezi në brez. skajeve të tokës—që në qoftë 29 Dhe Perëndia do t’ju trego- se dita vjen që fuqia dhe dhura- jë se ajo që kam shkruar, është tat e Perëndisë nuk do të jenë e vërtetë.

19a Heb. 13:8. 24a Moro. 7:37. 27a 2 Ne. 33:10–11. b Moro. 7:37. b ush Mosbesim. b 2 Ne. 3:19–20; 20a Eth. 12:3–37. 25a pjs, Psa. 14:1–7; 27:13; 33:13; 21a 1 Kor. 13:1–13; Rom. 3:10–12. Morm. 9:30. Moro. 7:1, 42–48. 26a Eze. 18:26–27; c Isa. 29:4. ush Dashuri 1 Ne. 15:32–33; 28a 2 Ne. 29:2. hyjnore. Mosia 15:26. 23a Moro. 7:33. b Gjo. 8:21. 637 Moroni 10:30–34 30 Dhe përsëri, unë do t’ju Krisht, ju nuk mund të mohoni këshilloja që ju të a vini te në asnjë mënyrë pushtetin e Krishti dhe të merrni çdo dhu- Perëndisë. ratë të mirë dhe të mos bprekni 33 Dhe përsëri, në qoftë se ju dhuratën e ligë, as gjënë e me anë të hirit të Perëndisë jeni papastër. të përkryer në Krisht dhe nuk 31 Dhe azgjohu dhe ngrihu mohoni pushtetin e tij, atëherë nga pluhuri, O Jeruzalem; po, do të ashenjtëroheni në Krisht dhe vish rrobat e bukura, O bijë me anë të hirit të Perëndisë, e bSionit; dhe cforco dkunjat e nëpërmjet derdhjes së bgjakut tua dhe zgjero gjithnjë kufijtë të Krishtit, që është në besëlidh- e tu, që të emos hutohesh më, jen e Atit për cheqjen e mëkateve që besëlidhjet e Atit të Amshuar tuaja, që ju të bëheni të dshenjtë, që bëri me ty, O shtëpi e Izraelit, pa njollë. të mund të plotësohen. 34 Dhe tani, unë po ju them të 32 Po, aejani te Krishti dhe gjithëve, lamtumirë. Së shpejti bpërsosuni në të dhe i mohoni do të shkoj të apushoj në bparaj- vetes çdo ligësi; dhe në qoftë se sën e Perëndisë, deri kur cshpirti do t’i mohoni vetes çdo ligësi dhe trupi im do të dbashkohen dhe ta cdoni Perëndinë me gjithë përsëri dhe unë do të çohem fuqinë, mendjen dhe forcën tuaj, ngadhnjimtar nëpër eajër, për atëherë hiri i tij mjafton për ju, t’ju takuar para shufrës f së se me anë të hirit të tij ju mund këndshme të gJehovait të madh, të bëheni të përsosur në Krisht; hGjykatësit të Përjetshëm të dhe në qoftë se për dhir të Perë- atyre që janë gjallë dhe që kanë ndisë ju jeni bërë të përsosur në vdekur. Amen.

30a 1 Ne. 6:4; Jakobi 1:7; d ush Shenjtëri. Morm. 9:27; Omni 1:26. 34a ush Prehje. Eth. 5:5. b Mt. 5:48; b ush Parajsë. b Alma 5:57. 3 Ne. 12:48. c ush Shpirt. 31a Isa. 52:1–2. ush Përsosur (i). d ush Ringjallje. b ush Sion. c DeB 4:2; 59:5–6. e 1 The. 4:17. c Isa. 54:2. d 2 Ne. 25:23. f Jakobi 6:13. d ush Kunj. 33a ush Shenjtërim. g ush Jehova. e Eth. 13:8. b ush Shlyej, shlyerje. h ush Jezu Krisht— 32a Mt. 11:28; c ush Heqje e Gjykatësi. 2 Ne. 26:33; mëkateve. FUND