Fundi I Sundimeve Të Huaja. Formacionet Shtetërore Shqiptare Në Shek. Xiv - Fillimi I Shek

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Fundi I Sundimeve Të Huaja. Formacionet Shtetërore Shqiptare Në Shek. Xiv - Fillimi I Shek FUNDI I SUNDIMEVE TË HUAJA. FORMACIONET SHTETËRORE SHQIPTARE NË SHEK. XIV - FILLIMI I SHEK. XV 1. SHKËPUTJA NGA BIZANTI DHE EKSPANSIONI SERB NË TREVAT SHQIPTARE Fundi i pranisë anzhuine dhe shtrirja e depërtimit serb në Shqipëri Me thyerjen përfundimtare të ushtrive anzhuine në Berat më 1281, Perandoria Bizantine e rivendosi edhe një herë autoritetin e vet në Shqipëri, por kontrolli i saj kufizohej tani në një zonë më të ngushtë në krahasim me fundin e shek. XII. Në krahun verior bizantinët morën Durrësin dhe Krujën, por nuk arritën të shtriheshin më tutje. Atë kohë mbreti serb Stefan Uroshi II Milutin (1282-1321) kishte nisur një mësymje në front të gjerë në gjithë vijën Mat-Ohër. Madje, më 1296 ai mundi të pushtonte përkohësisht edhe Durrësin, ndërkohë që në krahun lindor ushtritë serbe nuk mundën t'i afrohen Ohrit, të mbrojtur nga fisniku shqiptar, Progon Skurra. Një mbishkrim mbi murin e kishës së Shën Klementit në Ohër, rindërtuar prej tij në vitin 1295, kujton se Progoni mbante titullin e lartë bizantin të heteriarkut të madh dhe se gruaja e tij, Eudokia, ishte mbesë e perandorit Androniku II Paleolog. Gjithsesi paqja e arritur më 1299 midis perandorit Androniku II të Bizantit dhe mbretit serb Uroshi II ua njohu serbëve territoret e pushtuara në veri të Durrësit e të Ohrit. Megjithatë, ato vazhduan të jenë një zonë jo e qetë. Nga njëra anë, inkursionet serbe vazhduan edhe paskëtaj në jug të Matit, por, nga ana tjetër, në vitet e para të shek. XIV vihet re një riaktivizim i anzhuinëve të Napolit në Shqipëri. Vërshimi i serbëve në trevën e Durrësit dhe të Arbrit të hershëm prekte edhe interesat e anzhuinëve e të Papatit, të cilët vazhdonin ta konsideronin veten si titullarë të pushtetit laik e fetar në ato treva. Rikthimi i anzhuinëve në Shqipëri u mirëprit edhe nga vetë fisnikëria shqiptare, e cila shpresat e një ndalimi të mësymjes serbe i varte tashmë te bashkëpunimi me botën perëndimore katolike. Në shtator 1304 bashkësia qytetare e Durrësit dhe krerët shqiptarë nga familjet Matrënga, Arianiti, Skurra, Blinishti, Zenebishi, Shpata etj., njohën për kryezot princin Filip të Tarentit, djalin e mbretit Karli II Anzhu. Nga ai çast trashëgimtari i fronit të Napolit mori dhe titujt zot i Mbretërisë së Arbrit dhe despot i Romanisë (Epirit). Në pranverë të vitit 1305 princi Filip i Tarentit zbarkoi me një ushtri në Durrës dhe me ndihmën e vendasve e mori qytetin. Megjithatë, ofensiva e re anzhuine u shua shumë shpejt. Marrëdhëniet e princit të Tarentit me fisnikët shqiptarë u prishën dhe po atë vit ky u kthye në Itali me synim që të vinte përsëri në pranverën e ardhshme me një ushtri më të madhe. Megjithatë, edhe paskëtaj anzhuinët nuk mundën ta shtrijnë kontrollin e tyre përtej Durrësit. "Vasalët" e tyre shqiptarë nuk mungonin të ngrinin krye dhe të këputnin çdo lidhje me kryezotin e përtejdetit, sa herë që ky kërkonte ta ndërtonte një pushtet real në Durrës dhe në "Mbretërinë e Arbrit". Në pamundësi të realizonin synimet e tyre në Shqipëri, në vitin 1311 anzhuinët e Napolit menduan për një çast t'i ndërronin zotërimet e tyre me Sicilinë. Por titullari i kësaj të fundit, Frederiku i Aragonës, i informuar se anzhuinët nuk zotëronin një pushtet real në Durrës dhe në trevën e Arbrit, nuk e pranoi ofertën, megjithëse këto territore, siç shprehej ai, "ishin shumë të pasura dhe bujare" (que es molt noble e rich). Në këtë mënyrë, në Durrës dhe në prapashpinën e tij vazhdoi të ruhej edhe paskëtaj një sovranitet gjithnjë e më formal i anzhuinëve. Për bashkësinë qytetare të Durrësit dhe për fisnikërinë feudale të Arbrit, mbajtja e lidhjeve me anzhuinët konsiderohej e dobishme, sidomos tani kur serbët po mësynin gjithnjë e më fort drejt jugut. Midis anzhuinëve dhe serbëve vazhdonin të ekzistonin marrëdhënie aleance, që këta të fundit hë për hë nuk donin t'i prishnin. Në fakt marrëveshja e arritur më 1308 kishte rikonfirmuar zonat e ndikimit anzhuin e serb në Shqipëri edhe për vitet e ardhshme. Anzhuinët dhe Papati filluan t'u përgjigjen realisht ftesave të aristokracisë shqiptare për t'iu kundërvënë ofensivës serbe në dhjetëvjeçarin e dytë të shek. XIV, kur plasën hapur kundërshtitë serbo-anzhuine mbi sundimin në Shqipëri e në Dalmaci dhe kur u fik çdo shpresë e Romës lidhur me një kthim të mbretërve serbë në fenë katolike. Aty nga viti 1318 serbët shpërthyen një ofensivë të re në Shqipëri, duke pushtuar Durrësin dhe Arbrin bashkë me Krujën. Atë kohë u krijua një koalicion antiserb i fuqive katolike, të bashkërenduara nga papati, në të cilin kishin një rol të rëndësishëm edhe shqiptarët. Në pranverën e vitit 1319 një numër fisnikësh shqiptarë nga dyert Blinishti, Jonima, Arianiti, Matrënga, Muzaka etj., nëpërmjet peshkopit të Krujës, Andreas, i bënin të ditur papa Johanit XXII se ishin gati "të ngrinin krye dhe të hidhnin tej zgjedhën e mbretit të Rashës (Serbisë)". Ata premtonin gjithashtu të braktisnin ritin ortodoks dhe të përqafonin katolicizmin, duke u ndarë edhe kishtarisht nga pushtuesit serbë. Si rezultat i kësaj qëndrese të organizuar dhe të bashkërenduar me Papatin dhe me fuqi katolike të Evropës, si Napoli, Hungaria, Kroacia etj., serbët u bllokuan edhe për disa vjet përtej Durrësit dhe krahinës së tij, ku anzhuinët vazhduan të ushtronin një sovranitet përherë e më të vakët. Shqipëria "bizantine" në gjysmën e parë të shek. XIV. Shkëputja nga Bizanti Nën presionin serb dhe përballë ujdisë së krerëve shqiptarë me anzhuinët e Napolit, qysh në vitet e para të shek. XIV Perandoria Bizantine u detyrua të braktiste Durrësin, Krujën dhe territoret e tyre, duke mbajtur viset në jug të rrjedhës së lumit Shkumbin. Pushteti bizantin u ruajt pak a shumë në mënyrë të qëndrueshme në trevën që përfshinte viset e Myzeqesë, Vlorës, Beratit, Tomorricës, Këlcyrës, Skraparit, Ohrit, Korçës, Kolonjës e Kosturit. Viset poshtë Vlorës e rrjedhës së Vjosës vazhduan, kur më shumë e kur më pak, të bëjnë pjesë në Despotatin e Artës (Epirit). Territoret e fituara rishtazi në veri të tij, Perandoria Bizantine i organizoi në një njësi të veçantë politiko-administrative, Despotatin e Beratit. Qyteti buzë Osumit, përveçse qendër e rëndësishme strategjike, fitoi tani një profil të plotë edhe përsa i përket zhvillimit ekonomik. Roli i tij u rrit së tepërmi pas shkëputjes të rrugës së vjetër Egnatia nga sfera e sundimit bizantin. Berati u bë pika kulmore e arteries së re që lidhte pellgun e Ohrit me portin e Vlorës, e cila u bë porti kryesor bizantin në Adriatik. Gjatë fundit të shek. XIII dhe gjysmës së parë të shek. XIV, në Vlorë shënohet një lëvizje e pazakonshme mallrash. Kanina vazhdonte të luante edhe tani rolin e një kështjelle në mbrojtje të Vlorës. Por Kanina ishte njëherësh rezidenca e parapëlqyer për aristokracinë e krahinës si dhe qendër peshkopale, së cilës perandor Androniku II Paleologu i rikonfirmoi më 1307 të drejtat dhe privilegjet e vjetra. Përfaqësues i drejtpërdrejtë i pushtetit bizantin në Despotatin e Beratit ishte qefaliu, që ishte para së gjithash një funksionar ushtarak. Në dokumentet e kohës ai cilësohet si "qefaliu i Beratit", por edhe "qefaliu i Vlorës". Në fakt, edhe rezidenca fikse e tij luhatej midis këtyre dy qendrave, që ishin më të rëndësishmet e despotatit. Me qëllim që qefaliu të mbahej sa më shumë nën kontroll, pushteti qendror e vuri atë nën vartësinë e një funksionari epror, i cili ushtronte pushtet të pakufizuar në despotat. Të tillë "guvernatorë të përgjithshëm" në Despotatin e Beratit dëshmohen që nga viti 1277. Ata zgjidheshin gjithmonë nga rrethi familjar i perandorit dhe mbanin tituj të lartë, si megas dukas, despot, protovestiar. Nëse këta zgjidheshin gjithmonë nga rrethi më i afërt familjar i perandorit, qefalitë ishin shpeshherë përfaqësues të aristokracisë lokale. Shqiptarë ishin, p.sh., qefaliu i parë i Beratit, me emrin Stano (1277), ose Gjon Pikerni (1314). Nivelet më të ulëta të administratës dhe të ushtrisë së despotatit përfaqësoheshin në pjesën dërrmuese nga elementi vendas. Fisnikë nga familjet Matrënga, Skurra, Muzaka, Ganxha, Frëngu etj. përmenden vazhdimisht në jetën politike të Despotatit të Beratit. Por tashmë shumë prej këtyre po e shfrytëzonin postin dhe autoritetin për të ndërtuar pushtetin e tyre të pavarur. Despotati i Beratit fitonte një rol specifik në kuadrin e Perandorisë Bizantine të shek. XIII-XIV. Përveçse përfaqësonte "portën" e vetme bizantine drejt Perëndimit, ai formonte edhe barrierën kryesore përballë ekspansionit të Serbisë drejt jugut. Por, nga ana tjetër, Despotati i Beratit ishte edhe pikëmbështetja nga ku Perandoria Bizantine ushtronte presion mbi Despotatin fqinjë të Artës (Epirit). Ky vazhdonte të ishte, qysh nga viti 1204, një formacion i pavaruar. Despotët e tij bizantino-italianë nga familjet Engjëlli e Orsini, gjatë gjithë viteve 1270-1330 u përpoqën të ruanin pushtetin e tyre kundrejt perandorëve të Bizantit, të cilët këmbëngulnin ta quanin Despotatin si "tokë të tyre", ndërsa despotët e tij si "vasalë" të perandorëve bizantinë. Për të siguruar mbështetje ndaj presionit bizantin, despoti Niqifori I Engjëlli pranoi, më 1294, të bëhej vasal i anzhuinëve të Napolit. Më 1320, despoti tjetër, Nikolla Orsini, kërkoi t'i vinte tokat e tij nën mbrojtjen e Venedikut, duke njohur këtë për kryezot. Nga ana tjetër, despotët e dobët të Epirit nuk ishin në gjendje të mbyllnin çdo portë dhe të kërkonin ballafaqim me Bizantin. Pothuaj të gjithë ata, pas Mihalit II Engjëll (1230-1268), ishin martuar me princesha nga oborri bizantin. Sidoqoftë kjo lojë e despotëve të Artës, për ta mbajtur mirë sa me anzhuinët e Napolit, aq edhe me perandorët e Bizantit, shpehherë rezultoi të ishte e rrezikshme. Në vitin 1303 e 1306 anzhuinët u shfaqën me ushtri nën muret e Artës për të kërkuar përmbushjen e detyrimeve që rridhnin nga vasaliteti i despotit Thoma (1296-1318). Po ashtu, në vitin 1314 ushtria dhe flota e Despotatit të Beratit, nën komandën e qefalisë Gjon Pikerni dhe protontinit të Vlorës, Gjergj Ganxha, kryen një inkursion mbi Artën nga toka e nga deti.
Recommended publications
  • Reflections on the Religionless Society: the Case of Albania
    Occasional Papers on Religion in Eastern Europe Volume 16 Issue 4 Article 1 8-1996 Reflections on the Religionless Society: The Case of Albania Denis R. Janz Loyola University, New Orleans, Louisiana Follow this and additional works at: https://digitalcommons.georgefox.edu/ree Part of the Christianity Commons, and the Eastern European Studies Commons Recommended Citation Janz, Denis R. (1996) "Reflections on the Religionless Society: The Case of Albania," Occasional Papers on Religion in Eastern Europe: Vol. 16 : Iss. 4 , Article 1. Available at: https://digitalcommons.georgefox.edu/ree/vol16/iss4/1 This Article, Exploration, or Report is brought to you for free and open access by Digital Commons @ George Fox University. It has been accepted for inclusion in Occasional Papers on Religion in Eastern Europe by an authorized editor of Digital Commons @ George Fox University. For more information, please contact [email protected]. REFLECTIONS ON THE RELIGIONLESS SOCIETY: THE CASE OF ALBANIA By Denis R. Janz Denis R. Janz is professor of religious studies at Loyola University, New Orleans, · Louisiana. From the time of its inception as a discipline, the scientific study of religion has raised the question of the universality of religion. Are human beings somehow naturally religious? Has there ever been a truly religionless society? Is modernity itself inimical to religion, leading slowly but nevertheless inexorably to its extinction? Or does a fundamental human religiosity survive and mutate into ever new forms, as it adapts itself to the exigencies of the age? There are as of yet no clear answers to these questions. And religiologists continue to search for the irreligious society, or at least for the society in which religion is utterly devoid of any social significance, where the religious sector is a tiny minority made up largely of elderly people and assorted marginal figures.
    [Show full text]
  • Illyrian-Albanian Continuity on the Areal of Kosova 29 Illyrian-Albanian Continuity on the Areal of Kosova
    Illyrian-Albanian Continuity on the Areal of Kosova 29 Illyrian-Albanian Continuity on the Areal of Kosova Jahja Drançolli* Abstract In the present study it is examined the issue of Illyrian- Albanian continuity in the areal of Kosova, a scientific problem, which, due to the reasons of daily policy, has extremely become exploited (harnessed) until the present days. The politicisation of the ancient history of Kosova begins with the Eastern Crisis, a time when the programmes of Great-Serb aggression for the Balkans started being drafted. These programmes, inspired by the extra-scientific history dressed in myths, legends and folk songs, expressed the Serb aspirations to look for their cradle in Kosova, Vojvodina. Croatia, Dalmatia, Bosnia and Hercegovina and Montenegro. Such programmes, based on the instrumentalized history, have always been strongly supported by the political circles on the occasion of great historical changes, that have overwhelmed the Balkans. Key Words: Dardania and Dardans in antiquity, Arbers and Kosova during the Middle Ages, geopolitical, ethnic, religious and cultural concepts, which are known in the sources of that time followed by a chronological development. The region of Kosova preserves archeological monuments from the beginnings of Neolith (6000-2600 B.C.). Since that time the first settlements were constructed, including Tjerrtorja (Prishtinë), Glladnica (Graçanicë), Rakoshi (Istog), Fafos and Lushta (Mitrovicë), Reshtan and Hisar (Suharekë), Runik (Skenderaj) etc. The region of Kosova has since the Bronze Age been inhabited by Dardan Illyrians; the territory of extension of this region was much larger than the present-day territory of Kosova. * Prof. Jahja Drançolli Ph. D., Departament of History, Faculty of Philosophy, University of Pristina, Republic of Kosova, [email protected] Thesis Kosova, nr.
    [Show full text]
  • English and INTRODACTION
    CHANGES AND CONTINUITY IN EVERYDAY LIFE IN ALBANIA, BULGARIA AND MACEDONIA 1945-2000 UNDERSTANDING A SHARED PAST LEARNING FOR THE FUTURE 1 This Teacher Resource Book has been published in the framework of the Stability Pact for South East Europe CONTENTS with financial support from the Dutch Ministry of Foreign Affairs. It is available in Albanian, Bulgarian, English and INTRODACTION..............................................3 Macedonian language. POLITICAL LIFE...........................................17 CONSTITUTION.....................................................20 Title: Changes and Continuity in everyday life in Albania, ELECTIONS...........................................................39 Bulgaria and Macedonia POLITICAL PERSONS..............................................50 HUMAN RIGHTS....................................................65 Author’s team: Terms.................................................................91 ALBANIA: Chronology........................................................92 Adrian Papajani, Fatmiroshe Xhemali (coordinators), Agron Nishku, Bedri Kola, Liljana Guga, Marie Brozi. Biographies........................................................96 BULGARIA: Bibliography.......................................................98 Rumyana Kusheva, Milena Platnikova (coordinators), Teaching approches..........................................101 Bistra Stoimenova, Tatyana Tzvetkova,Violeta Stoycheva. ECONOMIC LIFE........................................103 MACEDONIA: CHANGES IN PROPERTY.......................................104
    [Show full text]
  • E Folmja E Çamërisë Dje Dhe Sot
    UNIVERSITETI I TIRANËS FAKULTETI I HISTORISË DHE I FILOLOGJISË DEPARTAMENTI I GJUHËS SHQIPE E FOLMJA E ÇAMËRISË DJE DHE SOT “Shqyrtime dialektologjike, etnolingustike dhe sociolingustike rreth gjuhës shqipe të shkruar dhe të folur prej çamëve” Disertanti Udhëheqësi shkencor Edlira TROPLINI (Abdurahmani) Akad. as. Gjovalin SHKURTAJ Tiranë, 2012 Doktoratë Përgatitur nga: Edlira Troplini (Abdurahmani) Për marrjen e gradës shkencore “DOKTOR” Specialiteti: Sociolinguistikë (Gjuhësi) E FOLMJA E ÇAMËRISË DJE DHE SOT “Shqyrtime dialektologjike, etnolingustike dhe sociolingustike rreth gjuhës shqipe të shkruar dhe të folur prej çamëve” Udhëheqës shkencor: Akad. as. Gjovalin Shkurtaj Mbrohet më, dt. ___. ___. 2012 para jurisë: 1.__________________________________ (Kryetar) 2. __________________________________ (Anëtar) 3. __________________________________ (Anëtar) 4. __________________________________ (Anëtar) 5. __________________________________ (Anëtar) 2 PASQYRA E LËNDËS PARATHËNIE Njohuri të përgjithshme për të folmen dhe krahinën e Çamërisë HYRJE I. Kufijtë natyrorë gjeografiko- etnikë të Çamërisë II. Prejardhja e emrit Çamëri III. Njohuri të përgjithshme rreth shpërnguljes së çamëve nga trojet e veta në Greqi, në Shqipërinë shtetërore. IV. Popullsia. Sa çamë ka sot dhe ku janë vendosur ata? KREU I 1.1. QËLLIMI I TEMËS DHE RËNDËSIA E STUDIMIT TË SAJ 1.1.1. Objekti dhe metoda e studimit 1.1.2. Vlerat studimore të çamërishtes për kundrimet sociolinguistike 1.1.3. Të dhënat për çamërishten përmes figurave të shquara të shkencës KREU II 2. RËNDËSIA E TË FOLMES SË ÇAMËRISHTES PËR GJUHËSINË SHQIPTARE 2.1. Çamërishtja dëshmuese e fazave të kapërcyera të shqipes 2.1.1. Sistemi foljor i çamërishtes në diakroni 2.1.2. Disa tipare interesante të foljeve të zgjedhimit në –mi 2.2. Bashkëpërkime të elementeve gjuhësore të veprave më të hershme shqipe, me çamërishten e sotme 2.2.1.
    [Show full text]
  • Behind Stone Walls
    BEHIND STONE WALLS CHANGING HOUSEHOLD ORGANIZATION AMONG THE ALBANIANS OF KOSOVA by Berit Backer Edited by Robert Elsie and Antonia Young, with an introduction and photographs by Ann Christine Eek Dukagjini Balkan Books, Peja 2003 1 This book is dedicated to Hajria, Miradia, Mirusha and Rabia – girls who shocked the village by going to school. 2 TABLE OF CONTENTS Preface Berita - the Norwegian Friend of the Albanians, by Ann Christine Eek BEHIND STONE WALLS Acknowledgement 1. INTRODUCTION Family and household Family – types, stages, forms Demographic processes in Isniq Fieldwork Data collection 2. ISNIQ: A VILLAGE AND ITS FAMILIES Once upon a time Going to Isniq Kosova First impressions Education Sources of income and professions Traditional adaptation The household: distribution in space Household organization Household structure Positions in the household The household as an economic unit 3. CONJECTURING ABOUT AN ETHNOGRAPHIC PAST Ashtu është ligji – such are the rules The so-called Albanian tribal society The fis The bajrak Economic conditions Land, labour and surplus in Isniq The political economy of the patriarchal family or the patriarchal mode of reproduction 3 4. RELATIONS OF BLOOD, MILK AND PARTY MEMBERSHIP The traditional social structure: blood The branch of milk – the female negative of male positive structure Crossing family boundaries – male and female interaction Dajet - mother’s brother in Kosova The formal political organization Pleqësia again Division of power between partia and pleqësia The patriarchal triangle 5. A LOAF ONCE BROKEN CANNOT BE PUT TOGETHER The process of the split Reactions to division in the family Love and marriage The phenomenon of Sworn Virgins and the future of sex roles Glossary of Albanian terms used in this book Bibliography Photos by Ann Christine Eek 4 PREFACE ‘Behind Stone Walls’ is a sociological, or more specifically, a social anthropological study of traditional Albanian society.
    [Show full text]
  • Rregjimi Komunist Vrau Dhe Pushkatoi 226 Malësorë
    E PAVARUR, INFORMATIVE, HISTORIKE DHE PATRIOTIKE Botues; Vasel GILAJ, Viti i botim XXI, Nr 57, Çmimi 2 USD, New York Mars 2016 [email protected] Janar 1945 forcat e Prek Calit vrasin 57 partizanë FAQE 20-21 Zenel Shabani, “Gjenerali me xhamadan” i atdhetarisë FAQE 22-25 Pretash Zeka Ulaj, bajraktari i Kojës dhe kufinjve të Shqipërisë FAQE 26-29 Lukë Kaçaj, Shaljapini sss Shqipetar FAQE 32-35 Malësorët e Plavë e Gucisë një shekull të masakruar Rregjimi komunist FAQE 36-41 Shasi vendbanimi i hershëm ilir, qyteti vrau dhe pushkatoi i 365 kishave FAQE 42-45 Adem Demaci, Profeti i 226 malësorë Kosoves FAQE 46-48 MARS 2016 2 Ju fton të kontriboni, për promovimin dhe mbrojtjen e vlerave të patjetërsueshme që trashëguam si amanet nga të parët! E PAVARUR, INFORMATIVE, HISTORIKE DHE PATRIOTIKE INFORMATIVE, E PAVARUR, MARS 2016 3 Urdhër lirie apo ikje për liri ite me pare ne Bashkin e qytetit te shkodres,keshilli bashkiak dha nje titull nderi. Gazetaret e pranishem e pyeten kryetarin e keshillit se c’ fare ka bere ky person qe nuk e njohim,nuk e dini i pyeti Kryetari gazetaret jo than serish ata,po ky ka Vbere kerkese sqaroi kryetari. Keshtu me duket se ka ndollur edhe me Dekoraten e dhen Shoqatave Malesia e Madhe ne Detroid dhe New York,tashme nga ishe Presidentja e Kosoves A.Jahjaga ne muajin Shkurt te ketij viti,me titullin Urdheri i Lirise. Nisur nga ky fakt dhe vecanarishte nga trumbetimi dhe tundja qe po i bejne keto shoqata kesaj dekorate,dhe posacerishte ata te Detroidit ketyre zoterinjeve deshiroj tu jape dhe pa dyshim miqesishte,disa argumente per mendimin time kundershtues.
    [Show full text]
  • 1 LIGJVËNËSIT SHQIPTARË NË VITE Viti 1920 Këshilli Kombëtar I
    LIGJVËNËSIT SHQIPTARË NË VITE Viti 1920 Këshilli Kombëtar i Lushnjës (Senati) Një dhomë, 37 deputetë 27 mars 1920–20 dhjetor 1920 Zgjedhjet u mbajtën më 31 janar 1920. Xhemal NAIPI Kryetar i Këshillit Kombëtar (1920) Dhimitër KACIMBRA Kryetar i Këshillit Kombëtar (1920) Lista emërore e senatorëve 1. Abdurrahman Mati 22. Myqerem HAMZARAJ 2. Adem GJINISHI 23. Mytesim KËLLIÇI 3. Adem PEQINI 24. Neki RULI 4. Ahmet RESULI 25. Osman LITA 5. Bajram bej CURRI 26. Qani DISHNICA 6. Bektash CAKRANI 27. Qazim DURMISHI 7. Beqir bej RUSI 28. Qazim KOCULI 8. Dine bej DIBRA 29. Ramiz DACI 9. Dine DEMA 30. Rexhep MITROVICA 10. Dino bej MASHLARA 31. Sabri bej HAFIZ 11. Dhimitër KACIMBRA 32. Sadullah bej TEPELENA 12. Fazlli FRASHËRI 33. Sejfi VLLAMASI 13. Gjergj KOLECI 34. Spiro Jorgo KOLEKA 14. Halim bej ÇELA 35. Spiro PAPA 15. Hilë MOSI 36. Shefqet VËRLACI 16. Hysein VRIONI 37. Thanas ÇIKOZI 17. Irfan bej OHRI 38. Veli bej KRUJA 18. Kiço KOÇI 39. Visarion XHUVANI 19. Kolë THAÇI 40. Xhemal NAIPI 20. Kostaq (Koço) KOTA 41. Xhemal SHKODRA 21. Llambi GOXHAMANI 42. Ymer bej SHIJAKU Viti 1921 Këshilli Kombëtar/Parlamenti Një dhomë, 78 deputetë 21 prill 1921–30 shtator 1923 Zgjedhjet u mbajtën më 5 prill 1921. Pandeli EVANGJELI Kryetar i Këshillit Kombëtar (1921) Eshref FRASHËRI Kryetar i Këshillit Kombëtar (1922–1923) 1 Lista emërore e deputetëve të Këshillit Kombëtar (Lista pasqyron edhe ndryshimet e bëra gjatë legjislaturës.) 1. Abdyl SULA 49. Mehdi FRASHËRI 2. Agathokli GJITONI 50. Mehmet PENGILI 3. Ahmet HASTOPALLI 51. Mehmet PILKU 4. Ahmet RESULI 52. Mithat FRASHËRI 5.
    [Show full text]
  • Illyrian-Albanian Continuity on the Areal of Kosova 29 Illyrian-Albanian Continuity on the Areal of Kosova
    View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk brought to you by CORE provided by AAB College repository Illyrian-Albanian Continuity on the Areal of Kosova 29 Illyrian-Albanian Continuity on the Areal of Kosova Jahja Drançolli* Abstract In the present study it is examined the issue of Illyrian- Albanian continuity in the areal of Kosova, a scientific problem, which, due to the reasons of daily policy, has extremely become exploited (harnessed) until the present days. The politicisation of the ancient history of Kosova begins with the Eastern Crisis, a time when the programmes of Great-Serb aggression for the Balkans started being drafted. These programmes, inspired by the extra-scientific history dressed in myths, legends and folk songs, expressed the Serb aspirations to look for their cradle in Kosova, Vojvodina. Croatia, Dalmatia, Bosnia and Hercegovina and Montenegro. Such programmes, based on the instrumentalized history, have always been strongly supported by the political circles on the occasion of great historical changes, that have overwhelmed the Balkans. Key Words: Dardania and Dardans in antiquity, Arbers and Kosova during the Middle Ages, geopolitical, ethnic, religious and cultural concepts, which are known in the sources of that time followed by a chronological development. The region of Kosova preserves archeological monuments from the beginnings of Neolith (6000-2600 B.C.). Since that time the first settlements were constructed, including Tjerrtorja (Prishtinë), Glladnica (Graçanicë), Rakoshi (Istog), Fafos and Lushta (Mitrovicë), Reshtan and Hisar (Suharekë), Runik (Skenderaj) etc. The region of Kosova has since the Bronze Age been inhabited by Dardan Illyrians; the territory of extension of this region was much larger than the present-day territory of Kosova.
    [Show full text]
  • Morphologie Traditionnelle De La Société Albanaise
    ALBERT DOJA Morphologie traditionnelle de la soci´et´e albanaise L’organisation traditionnelle de la soci´et´e qui, jusqu’aux ann´ees 1930, faisait partie des modes de vie du paysage albanais, inspirant bon nombre de r´ecits et de relations de voyage, ne correspond plus a` la r´ealit´e sociologique de l’Albanie contemporaine. La litt´erature, le cin´ema, une ‘folklorisation’ au service de multiples causes identitaires se chargent d´esormais d’entretenir avec ferveur toute une imagerie des racines ethniques et culturelles de la Nation. Les repr´esentations deviennent elles-mˆemes objets de culte. Durant les derni`eres d´ecennies, l’imposition du r´egime communiste suivie de l’intru- sion r´ecente de la soci´et´e industrielle et de l’´economie de march´e dans le monde rural albanais ont parachev´e ce a` quoi plusieurs si`ecles de volont´e politique ottomane n’avaient pu parvenir. On se propose ici d’´eclairer l’organisation sociale traditionnelle qui est longtemps demeur´ee constitu´ee de groupes el´´ ementaires plutot ˆ ferm´es, c’est-`a-dire orient´es de façon n´ecessaire par la naissance des individus. L’unit´e de base etait´ la shpi ou sht¨epi ‘maison’, nomm´ee aussi zjarr ‘feu’, vat¨er ‘foyer’, tym ‘fum´ee’, oxhak ‘chemin´ee’ (cf. angl. household, fr. maisnie, gr. nikokireta, roum. gospod˜arie, turc. hane), a` laquelle on attribue la valeur moyenne de cinq individus et que l’on peut comparer au ‘feu’ du Moyen Ageˆ occidental. De r`egle g´en´erale, les occupants d’une sht¨epi, ‘maison’, sont reli´es par des rapports de parent´e et ils ont une propri´et´e et une vie commune.
    [Show full text]
  • Inventory of the Available Materials Religious Monument S Guide
    Monuments and places of cults INVENTORY OF THE AVAILABLE MATERIALS RELIGIOUS MONUMENT S GUIDE Introduction Dear visitor, In this brochure we are introducinga selection of some of the many religious monuments that are found in the Albanian territory. These last ones might become part of your scheduled visits during your stay in Albania. Along with their complexity, architectonics, historic, and cultural values those will acknowledge and closely see the faith tradition in Albania and also really feel the religious excellent harmony and coexistence that exists for centuries among Albanians. We invite you to visit these sites during your stay and why not also become part of some of the pilgrimages described in this brochure. We hope your visits in these religious sites enrich your experience in Albania. 1 ORTHODOX RELIGION SITES The most interesting ones: 1-Saint Mary’S Monastery Church in Ardenice. One of the largest monasteries with an ancient history not only in the region of Myzeqe but in the entire country. It is situated along Lushnje-Fier national road near Kolonja village. It dominantly raises on the hills of Ardenica with a altitude of 237 m above sea level where the view of a vast, pleasant and astonoshing field spreads. The values this temple holds make it one of the most touristic and study attraction sites. It is believed that the foundations of this monastery are placed in 1282 with the intiative of emperor Andronik II,a Bizantyne Paleologist who built it after the victory over Angevins in Berat. ‘The crowning wedding ceremony of our national hero Gjergj Katrioti who married Andronika Arianiti took place in Ardenica‘s Monastery Church.
    [Show full text]
  • EUROPEAN ACADEMIC RESEARCH Vol
    EUROPEAN ACADEMIC RESEARCH Vol. V, Issue 7/ October 2017 Impact Factor: 3.4546 (UIF) ISSN 2286-4822 DRJI Value: 5.9 (B+) www.euacademic.org Dimension of Skanderbeg’s relations with the Holy See in the face of Ottoman invasions Prof. Ass. Dr. GJON BERISHA Assistant Professor Institute of History "Ali Hadri", Prishtina Abstract: One of the countries with which Skanderbeg had ongoing relationships and of a particular importance was the Holy See in Rome. In the 15th century, Rome represented, as it does today, the universal center of the Catholic Church (Holy See) and the capital of a powerful political state (papal state). As a Holy See, its jurisdiction extended to all structures of Catholic Church, hence, in Albanian territories as well. The advancement of the Ottoman armies in the Balkans, their approach to the borders of the Catholic Hungary, their outlet on the Adriatic coast, the aim of the sultans to penetrate into Central Europe and to cross the Italian Peninsula, had seriously worried Rome. The concern of Pope Eugene IV (1431-1447) grew even more after the Council of Florence (1439), where his projects for a joint crusade with the Eastern Church prove unsuccessful. It is precisely in these circumstances that Skanderbeg's resistance against the Ottoman armies gained a special strategic, political, military and ecclesial importance for Rome, both as a church and state. This study, mainly based on unpublished sources, those published in Latin and a rich bibliography, will treat the role of the Albanians and their warrior-king, George Kastrioti Skanderbeg in relation to the Holy See in the face of Ottoman invasions.
    [Show full text]
  • K Albanian. Supplementary Reader, Pat 1. Monterey, CA 93940
    DOCUMENT REsomp ED 177 892 *EL 010 633 - TITLE k Albanian. Supplementary Reader, PAt 1. INSTITUTION Defense Language Inst., Monterey, Calif. PUB DATE Aug 65 NOTE 104.; For related documents, fee FL 010, 626-632 a3id FL 010 634,648 AVAILABLE FROM Defense Language Institute, Fcreign liati4uage Center, Nonresident Itstrlicticn Division, Prepidic of Monterey, CA 93940 LANGUAGE Albanian EDRS-JULICE MF01/PC05 Plus Postage, 4( DESCRIPTORS 'Adult Education;/*Albanian; Audiolingual Methods; *Classroom Materials; *Instructional Materials: *Language Instruction; PoStsezOndary Education; Reading Covprehension; .*Reading Materials; *Second Language'Iearning: Speech Communicalion; Uncommonly T4ught Languages ABSTRACT The 73 readings in this volume average one page each in length and are intended as a supplement to "Albanian: Basic urse." 6,10 . 4 0 St 's 4*****************4t**************************************************** *, liepioductions suppl2ted by MRS are the best that caLbe maae * e from +lc original dOcument. , * . U S DEPRTNIENT OF NEL TN "PERMISSION 10 REP RODUCE MIS EDUCTION II WELFARE MAIEFIIAl HAS BEEN GRANTED BY NAIIONAL INSTITUTE OF EDUCATION THISDOCUAAl NI HASHI INRI PRO 4Q-ktNakste__ Mk 0 E AA( It Y AS RE (' () 1IOM 11 elf pjr 14 SON OR ORGAN, Z A IION OR IGIN AIIN(,Il POINTS OF VIW0I1OPINIONS SIAlf 0 00 NOT W(1..541411., IllPRI SI NT Ot I I( NA 1 1ONAL INST I 01 OTOMM 1- OW Al ION P051 I ION OR POI 10 THE IDUCATIONAL RESOURCES INFORMATION CI NIT 11 (I RIC)" WESY CW.9T 1110.MTIt PRESIDIO OF MONTEREY', CALIFORNIA. 71 I ,!: auwArciokl. I CP,11CkCiliPB_ATC' Kr] POLSK1 AtBANIAN SHQ1P .1 1 MAGYAR 1, EAAHNIKA` W : A ti 4ft it 101 _T uRlicE SUPPLEMENTARY READER ESPASOI, poiniiGuis Ti POT 1 U.
    [Show full text]