6 Acta Apostolicae Sedis
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
An. et vol. CX 1 Iunii 2018 N. 6 ACTA APOSTOLICAE SEDIS C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E Directio: Palazzo Apostolico – Città del Vaticano – Administratio: Libreria Editrice Vaticana ACTA FRANCISCI PP. CONSISTORIA Consistorium annuntiatur die XXVIII mensis Iunii celebrandum pro novis Cardinalibus creandis. Cari fratelli e sorelle, Sono lieto di annunciare che il 28 giugno terrò un Concistoro per la nomina di 14 nuovi Cardinali. La loro provenienza esprime l’universalità della Chiesa che continua ad annunciare l’amore misericordioso di Dio a tutti gli uomini della terra. L’inserimento dei nuovi Cardinali nella diocesi di Roma, inoltre, ma- nifesta l’inscindibile legame tra la sede di Pietro e le Chiese particolari diffuse nel mondo. Ecco i nomi dei nuovi Cardinali: 1. Sua Beatitudine Louis Raphaël I Sako – Patriarca di Babilonia dei Caldei; 2. S.E. Mons. Luis Francisco Ladaria Ferrer, S.I. – Prefetto de la Con- gregazione per la Dottrina della Fede; 3. S.E. Mons. Angelo De Donatis – Vicario Generale di Roma; 4. S.E. Mons. Giovanni Angelo Becciu – Sostituto per gli Affari Generali della Segreteria di Stato e Delegato Speciale presso il Sovrano Militare Ordine di Malta; 5. S.E. Mons. Konrad Krajewski – Elemosiniere Apostolico; 6. S.E. Mons. Joseph Coutts – Arcivescovo di Karachi; 7. S.E. Mons. António Augusto dos Santos Marto – Vescovo di Lei- ria-Fátima; 688 Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale 8. S.E. Mons. Pedro Ricardo Jimeno Barreto, S.I. – Arcivescovo di Huancayo; 9. S.E. Mons. Désiré Tsarahazana – Arcivescovo di Toamasina; 10. S.E. Mons. Giuseppe Petrocchi – Arcivescovo de L’Aquila; 11. S.E. Mons. Thomas Aquino Manyo Maeda – Arcivescovo di Osaka. Insieme ad essi unirò ai membri del Collegio Cardinalizio: un arcive- scovo, un vescovo ed un religioso che si sono distinti per il loro servizio a la Chiesa: 12. S.E. Mons. Sergio Obeso Rivera – Arcivescovo emerito di Xalapa. 13. S.E. Mons. Toribio Ticona Porco – Prelato emerito di Corocoro. 14. Rev.do P. Aquilino Bocos Merino – Claretiano. Preghiamo per i nuovi Cardinali, affinché, confermando la loro adesione a Cristo, Sommo Sacerdote misericordioso e fedele (cf. Eb 2, 17), mi aiutino nel mio ministero di Vescovo di Roma per il bene di tutto il Santo Popolo fedele di Dio. Roma, 20 maggio 2018. Acta Francisci Pp. 689 CONSTITUTIO APOSTOLICA CHENGDENSIS In Sinis nova conditur dioecesis Chengdensis. FRANCISCUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Pulcherrima mulierum, Deipara Virgo Maria, semper dilectissimum Fi- lium suum indicat, qui descendit « ad areolam aromatum, ut pascatur in hortis et lilia colligat » (Ct 6, 2), id est spiritali pabulo credentes nutriat et virtutibus augeat. Ideo multum tenemur Ei, dum, Dominicum gregem per orbem regentes, ecclesiasticas circumscriptiones instituimus ad christianam vitam efficacius fovendam. Quamobrem, audita sententia Congregationis pro Gentium Evangelizatione, de plenitudine Apostolicae Nostrae potes- tatis constituimus in Sinis novam dioecesim Chengdensem appellandam, iisdem finibus circumscriptam quibus ad praesens terminatur territorium civilis regionis Civitatis Chengdensis, quae videlicet includit octo districtus rurales, vulgo dictos: Chengde, Xinglong, Pingquan, Luanping, Longhua, Fengning, Kuancheng et Weichang, necnon tres divisiones administrativas, vulgo dictas: Shuangqiao, Shuangluan et Yingshouyingzikuang. Totum ergo hoc territorium seiungimus a dioecesibus Geholensi et Cefomensi, ad quas hactenus pertinebat. Huius novae dicionis sedem in divisione administrativa vulgo appellata Shuangluan statuimus, pertinenti ad Civitatem Chengdensem, ac templum ibidem Deo dicatum in honorem Iesu Boni Pastoris ad gradum dignitatemque ecclesiae Cathedralis evehimus. Hanc dioecesim Congregationi pro Gentium Evangelizatione obnoxiam facimus et suffraganeam constituimus Ecclesiae Metropolitanae Pechimensis eiusque Episcopum subdimus metropolitico iuri Archiepiscopi illius Sedis. Cetera demum ad normam iuris canonici expe- diantur, Beata Maria Virgine Regina Sinarum benigne favente. 690 Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale Hanc denique Constitutionem Nostram tam nunc quam in posterum ratam esse iubemus, contrariis quibuslibet minime obsistentibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die octavo mensis Septembris, in Nativitate Beatae Mariae Virginis, anno Domini bismillesimo duodevicesimo, Pontificatus Nostri sexto. De mandato Summi Pontificis PETRUS card. PAROLIN Secretarius Status Leonardus Sapienza, Proton. Apost. Marcellus Piva, Proton. Apost. Loco G Plumbi In Secret. Status tab., n. 427.899 Acta Francisci Pp. 691 LITTERAE APOSTOLICAE Venerabili Dei Servo Tito Zeman caelitum Beatorum tribuitur dignitas. FRANCISCUS PP. Ad perpetuam rei memoriam. — « In hoc novimus caritatem, quoniam ille pro nobis animam suam posuit; et nos debemus pro fratribus animas ponere » (1 Io 3, 16). Hoc Dei Verbum auscultans cum sacram Eucharistiam celebraret, Ve- nerabilis Dei Servus Titus Zeman in corde studium percepit et impetum propriam vitam tradendi, metum cum vinceret et promptum se praeberet ad Domini voluntatem penitus persequendam, eius misericordiae fidens ac sperans de aeterna vita. In oppido Vajnory, prope Bratislaviam (hodiernae Slovachiae) die IV mensis Ianuarii anno MCMXV natus est, primus ex decem liberis familiae agri- colarum et sacristarum. Decem annos natus, fere semper aegrotus, repente sanatus est. Hanc sanationem Beatae Virginis Mariae intercessioni adscripsit et illis diebus est pollicitus « se eius filium in perpetuum fore » et sacerdotem Salesianum. Hoc vocationis propositum complere coepit, anno MCMXXXI in novitiatum ingrediens, vota temporalia anno MCMXXXII et anno MCMXXXVIII vota perpetua nuncupans itemque anno MCMXL presbyteralem ordinationem recipiens. Cum communistarum regimen rerum est potitum in Cechoslova- chia post alterum bellum mundanum et assidua incepit Ecclesiae persecutio, Titus crucifixi signum in publicis locis tuitus est et hac de causa a schola in qua docebat est amotus. Cum « Noctem barbarorum » provide effugeret ac re- ligiosorum deportationem diebus XIII-XIV mensis Aprilis anno MCML, quoniam apud quandam paroeciam inserviebat, sibi dixit quid facere posset ut clerici sacerdotii metam attingerent. Statuit tunc, non sine animi aegritudine, cum eis saeptam ferream transgredi, versus Augustam Taurinorum, ubi Rector Maior Salesianorum eum recepit et inceptum comprobavit. Duos felices post transitus, mense Aprili anno MCMLI, res male cessit. Dehinc Venerabilis Dei Servus tot persecutiones pati coepit: hebdomadam cruciatus inter capturam et detentionem; decem menses praeviae detentionis, continenter graviter tortus, usque ad processum mense Februario anno MCMLII; alios duodecim 692 Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale annos detentionis; fere quinque annos libertatis sub condicione, usque a speculatoribus vestigatus, indagatus, vexatus. Mense Februario anno MCMLII Procurator generalis capitis poenam ei – speculationis, proditionis et trans- itus contra legem confinium insimulato – postulavit, quae commutata est in viginti quinque annos stricti carceris sine condicione. Ipse primus, simili- bus criminibus accusatus, in illius temporis Cechoslovachia capitis supplicio non est affectus, tamen « homo ad interitum destinatus » est notatus, atque acerrimam carceris et operis coacti vitam est expertus, una cum sacerdo- tibus persecutionem patientibus, hominibus politicis regimen aversantibus, compluribus flagitiosis, in carcere cum religiosis versantibus. Ad uranium radiante vi agens manibus et sine tutela triturandum est destinatus; perdiu in cubiculo solus mansit et sexies inferiorem recepit cibum quam ceteri in carcere detenti; parum est curatus cum magis in dies ex corde, pulmonibus et nervis laboraret. Mense Martio anno MCMLXIV, dimidia poena persoluta, de carcere exivit ad temporis spatium adstrictae libertatis. Paulo ante tractari debuit oxygenica curatione et eius pulmones maculis replebantur. Domum rediit penitus mutatus et quoddam transegit tempus perpatiens etiam spi- ritaliter cum prohiberetur ne publice presbyterale ministerium gereret. Post triplex infartum myocardicum conexum cum arrhythmiis, die VIII mensis Ianuarii anno MCMLXIX e vita cessit cum ei postremo ignosceretur atque in valetudinario « bestiola experimentalis » haberetur. Martyrii fama eum morientem est comitata, quin immo et speculatores ad funera adstantes in commentariis eum martyrem putaverunt qui pro Christo est passus. Vix post annum, ingruente prorsus communismo, revisionis iudicium negavit eum legitime esse damnatum propter delationem et proditionem. Anno MCMXCI, restitutionis iudicium eum penitus innocentem declaravit. Venerabilis Dei Servi presbyteri vita – cogniti quidem a compluribus Slovachiae fidelibus propter « saeptae ferreae », ut aiunt, transitum una cum sacerdotibus et clericis, ut vocationes servaret vel eorum tueretur ministerium – interio- ribus etiam transitionibus signatur quae ipsius humanum christianumque incrementum afficiunt et in primis progredientem acceptionem ad martyrii vocationis. Suo impendio Venerabilis Dei Servus directe sedecim vocationes servavit (clericos qui cum eo Augustam Taurinorum pervenerunt) et indirecte complures alias, quas ipse iuvit et sustinuit etiam illis annis difficilibus. Eius opera factum est ut Societas S. Francisci Salesii Slovachiae produceretur atque sivit ut Salesiani illis in terris generationem apostolicam haberent. Is Acta Francisci Pp. 693 Iesum vocantem testatus est et suam in adulescentes iuvenesque dilectio- nem, Salesianos