DOCSLIB.ORG

Interlingvistiko Kaj Esperantologio (Diversaj Planlingvaj Temoj)

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Interlingvistiko Kaj Esperantologio (Diversaj Planlingvaj Temoj) Parto 7: Interlingvistiko kaj esperantologio (diversaj planlingvaj temoj) 2 INTERLINGVISTIKO ABLEMONDE (lingvo, 1932) KAJ ESPERANTOLOGIO Efemera aposteriora planlingva projekto sur (diversaj planlingvaj temoj) romanid-ĝermana bazo, ellaborita de iu Gus- tav Schwarz kaj publikigita sub la titolo Klefo di Ablemonde en 1932 en la revuo Interlan- guages (n-roj 49 kaj 50, Paris 1932). Specimena teksto: Ablemonde vice able la lo Enkonduko: monde; boko di la mondo, mondoboko; arbe- En ĉi tiu parto de la enciklopedio, titolita pome vice pomale: pomiero; veneruje vice ‘Interlingvistiko kaj esperantologio’ (diversaj rujeste: redijar. Lo anje soy dije la lu: no tim planlingvaj temoj), oni trovas informojn kaj nokos! Mi nuntse vu une novam ko vay porte artikolojn pri interlingvistikaj kaj lingvistikaj la omne poblor un grande joyonte. Bibl.: G. Schwarz: Klefo di «Ablemonde». En: Inter- temoj, kiuj ne trovis lokon en la antaǔaj en- languages, 50/1932. ciklopediaj partoj. Ĉi tiu parto de la enciklo- pedio do unuflanke raportas, en alfabeta ordo, pri efemeraj planlingvaj projektoj kaj ANTIDO I (lingvo, 1907) donas sciigojn pri centraj interlingvistikaj Antido I: Temas pri la unua el multaj re- institucioj kaj organizaĵoj, aliflanke ĝi pre- formprojektoj sur la bazo de Eo, detale ella- zentas personecojn, t.e. ĉefe sciencistojn- borita en la tempo de la Ido-skismo far tRe- lingvistojn, kiuj ludis gravan rolon en la né de Saussure (1868-1943; kiu mem uzis la interlingvistika diskuto aǔ aplikadis plurajn pseŭdonimon Antido) kaj publikigita en Anti- planlingvojn samtempe. do I, Saussure, R. de, Grammaire élémentaire de la Langue Internationale avec recueil En la ĉefa svisa volapüklingva gazeto d’exercices / Elementala gramatiko de la Schweizerpost / Jveizapot (Zürich) aperis en Lingwo internaciona kun exercaro di Antido, majo 1890 interesa artikolo, verkita supo- Genève 1907 (2a kaj 3a eld. 1907). Ĉi tiu zeble de d-ro Konrad Meisterhans. En ĉi tiu aposteriora projekto (dediĉita al „nia glora artikolo estis rakontite, ke la unua mondling- majstro Zamenhof“) estas provo de kompro- va sistemo publikigita en Svislando estis la miso inter Eo kaj Ido. Temas pri reformo de verko de profesoro (?) H.J.F. Parrat, Langue la ortografio, grafiko (forigo de la super- simplifiée, en Porrentruy en 1858 (aperis du signoj), vortfarado kaj parte ankaŭ de la eldonoj). La aǔtoro deziris demonstri, ke oni gramatiko (ĉefe pluralo de la substantivo kaj povas krei neǔtralan universalan lingvon sur akuzativo). la bazo de la hind-eǔropaj lingvoj. La dua Ŝanĝoj kompare kun Eo: w anstataŭ v, i / y eldono estis germanigita far J. Matthys kaj anst. j, j anst. ĝ, sh anst. ŝ, e anst. kaj ktp. publikigita sub la titolo Stöchiophonie oder Specimena teksto: Vidwino havis du filinoin. vereinfachte Sprache (Solothurn 1861). En La pli malyuna estis tiel simila al la patrino per 1884 aperis alia projekto de neǔtrala univer- sia karaktero e vizajo, ke chiu, kiu shin vidis, sala lingvo: El lina kosmana = lingvo univer- povis pensi, ke li vidas la patrinon; ishi ambai sala, far W. Juhle en Davos/GR. La titolo de estis tiel malagrablai e tiel fierai, ke oni ne la verko estis: Weltsprache in Sprech- und povis vivi kun ili. La pli yuna filino, kiu estis la Sprachunterrichtsbriefen für das Selbststudi- plena portreto de sia patro lau sia boneco e um. En 1888 aperis en Zürich la verko de s-ro honesteco, estis krom tio un el la plei belai F. Friedrich, Kakographie im XIX Jahrhun- knabinoi kiuin oni povis trovi. Bibl.: R. de Saussure: Grammaire élémentaire de la dert. Priskribo pri tio aperis en la periodaĵo Langue Internationale avec recueil d'exercices. Volapükaflen jveizik en 1889. Fakto estas Elementala gramatiko de la Lingwo internaciona tamen, ke neniu el ĉi tiuj projektoj estas kun exercaro di Antido. Genève 1907. kompareblaj kun la tiam ekzistanta Volapük, tRené de Saussure tBibliografio skribis d-ro K.M. 3 ANTIDO II (lingvo, 1910) Tazio CARLEVARO Per Antido II (Teoria ekzameno de la lingvo *1945. Loĝas en Bellinzona TI Eo kun fonetika internacia alfabeto sen su- persigno sistemo Antido 2. Gramatiko, Ek- zercaro kaj Krestomatio, Genève 1910) tRené de Saussure (1868-1943) prezentis iom prilaboritan version de Antido I. Kompa- re kun la ĉi-lasta, la nova varianto alportis modifetojn rilate la pluralon (pluralo de la substantivoj: -n anstataŭ -i) kaj akuzativon (formitan per la prepozicio -i). Ĉi tiu lingvo unuafoje aplikis la principojn de neceso kaj sufiĉo, difinitajn de de Saussure. Ŝanĝoj kompare kun Eo: reveno al v ĉe vid- vino, w anstataŭ ŭ, akuzativo likvidita (aku- zativa pluralo -n anst. -jn), i’dome anst. hej- Post sia abiturienta ekzameno en la liceo de men ktp. Lugano/TI en 1964 C., ŝtatano de Svislando Specimena teksto: Unu vidvino havis du fili- kaj Italio, studis medicinon en la universitato non. La pli malyuna estis tiel simila al la patri- de Zuriko kaj diplomiĝis en 1972. Specialiĝ- no per sia karaktero kay vizajo, ke chiu, kiu ante pri psikiatrio kaj psikoterapio kaj plustu- shi vidis, povis pensi, ke li vidas la patrino; shin ambaw estis tie malagrablan kay tie dante en la laǔzana universitato, 1975-78 C. fieran, ke oni ne povis vivi kun shin. La pli laboris kiel asistento en la ŝtata ambulatoria yuna filino, kiu estis la plena portreto de sia centro de Neuchâtel kaj de 1978 kiel ĉefkura- patro law sia boneco kaj honesteco, estis cisto ĉe la loka tiĉina psikosocia servo. En krom tio unu el la pley belan knabinon, i'kiun 1980 li doktoriĝis en Zuriko. 1980-90 li oni povis trovi. Kiam tiu chi bela knabino laboris en propra kabineto, kie li okupiĝis venis i'dome, shia patrino insultis shi, kial shi cetere ankaŭ pri neŭropsikologio kaj krimi- revenis tie malfrue de la fonto. „Pardonu al nologio. De 1990 li estas direktoro de la nord- mi, patrino", diris la malfelicha knabino, „ke mi tiĉina psikiatria sektoro. Krome li okupis restis tie longe". Kay kiam shi parolis chi vorton, elsaltis el shia busho tri rozon, tri diversajn postenojn en la psikiatria organizo perlon kay tri grandan diamanton. en Tiĉino kaj tutsvislande. Apudprofesie C. En A. de Saussure tradukis la verkojn La okupiĝis pri jurpsikiatrio, epidemiolo- devo de tErnest Naville kaj Aline de C. gio, instruado, psikoterapio, patologia hazard- Ramuz (ambaŭ Ĝenevo 1911). ludo. Regule li verkadis prifake por la tiĉina gazetaro, precipe por la tagĵurnalo Corriere del Ticino, kaj por la radio kaj televido. C., kiu regas plurajn nacilingvojn kaj parolas la tiĉinan dialekton, ankaǔ politikumis en la loka leĝofara instanco kadre de la socialista grupo. Kun siaj multflankaj interesoj kaj kapabloj pri lingvistiko kaj planlingvoj C. fariĝis frue aktiva kaj konata en la interlingvistika mova- do. Li aprezas kaj aplikas samtempe plurajn planlingvajn sistemojn, tolerante ilian kunek- zistadon unu apud la aliaj, kaj science esplo- Bibl.: R. de Saussure: Teoria ekzameno de la lingvo Esperanto kun fonetika internacia alfabeto ras ilin kaj iliajn movadojn. sen supersigno sistemo Antido 2. Gramatiko, Ek- Sian planlingvan ‘karieron’ C. komencis en zercaro kaj Krestomatio. Genève 1910; Resumo de 1957/58. Laǔ rakonto de C. lia avo lernis la teorio de Antido kun lingvaj kritikoj kaj klarigoj de siatempe Eon, kiun li plene forgesis. Li forla- konataj esperantistoj kaj idistoj. Genève 1910. tRené de Saussure tBibliografio sis ĝin, kiam eksplodis la Ido-krizo. Tial C. malkovris ĉe li lernolibrojn de ambaǔ plan- 4 lingvoj. Sed li lernis unue Idon, ĉar la super- verkaĵoj aperis en lia propra mikro-eldonejo signoj de Eo malplaĉis al li, kaj ĉar la lerno- ‘Hans Dubois’, kiu ekde 1990 publikigas libro de Ido estis pli maldika, t.e., Ido ŝajnis librojn en Eo kaj en aliaj lingvoj (tBibliogra- esti pli facila ol Eo. Lerninte Idon (laŭ la fio). Unu el la verkaj kulminoj de C. estas lia lernolibro de Louis de Beaufront de 1920), C. kunaŭtoreco de la signifa monografio Espe- ricevis la Ido-diplomon pri instrukapablo. ranto en perspektivo (UEA 1974), en kiu C. Krom Ido kaj Eo C. enprofundiĝis en la stu- prilaboris la ĉapitrojn pri la kulturo kaj litera- dadon de Occidental-Interlingue kaj Interlin- turo de Eo. En 1979 li redaktis la libron Plan- gua (1960). La plej signifaj kontribuoj de C. lingva enketo (Alsbach), en kiu li mem publi- al Occidental kaj Interlingua estas lia verko kigis kelkajn signifajn artikolojn. En 1982 li Eo aŭ Interlingua (eldonita sub la pseŭdoni- kunlanĉis la revuon Planlingvistiko kaj verkis mo Edo Bernasconi) kaj liaj tradukoj de Le la enkondukon al la itala eldono de Edmond familia del antiquario kaj Le albergatrice de Privat. Avventure di un pioniere (en traduko Carlo Goldoni. Havante ankaŭ konojn en de Dante Bertolini, Locarno 1983). En 1997 Volapük kaj en aliaj malpli konataj planling- C. retiriĝis grandparte de siaj funkcioj en la voj, C. restis tamen praktika interlingvisto en Eo-movado, ĉefe pro profesia trookupiteco, pli ĝenerala senco. Liaj idisteco kaj e-isteco sed ankaŭ pro kreskantaj duboj rilate la evo- ne malhelpis lin engaĝiĝi por ambaŭ mova- luon de Eo. Post kiam en 1998 aperis en la doj, en la Ido-movado ekzemple kiel vicpre- periodaĵo Babylonia lia sociologia enketo pri zidanto de SULI, redaktanto de Suisa Ido- la svisa Eo-parolantaro, en konkluda studo Buletino, kiel kontribuanto al Progreso, sed titolita Ĉu Eo postvivos la jaron 2045 (Bel- ankaǔ kiel organizanto de idistaj kunvenoj aǔ linzona 1/1999, 2/2000) C. celis klarigi la kiel verkanto de komparaj Ido-studoj kaj kiel kaŭzojn de la iom postioma ŝrumpo de Eo en faka preleganto. okcidenta Eŭropo kaj de la signifo de la dis- Ankaŭ por la Eo-movado C. aktivis multface- vastiĝo de la angla lingvo internacie kaj en te ekde 1960. Kiel junulo li partoprenis la Svislando. Sian lojalecon al Eo C., kiu hodiaŭ agadon de EJS kaj de la ĵus fondita Tiĉina estas ĉie akceptata kaj respektata kiel ĝenera- Eo-Ligo (TEL, 1961), kies prezidanto li fari- le praktikanta interlingvisto, pruvis per la ĝis en 1980 (en 1992 li lanĉis ĝian neregulan kunlaboro kun la redakcio de La Nova Plena organon Esperanto TI).
Load more

Recommended publications
  • Latinidaj Planlingvoj (AIS-Kurso, 1 Studunuo)
    Vĕra Barandovská-Frank: Latinidaj planlingvoj (AIS-kurso, 1 studunuo) La Latina apartenas al la italika grupo de la hindeŭropa lingvofamilio (tiu ĉi lingvofamilio ampleksas i.a. preskaŭ ĉiujn eŭropajn lingvojn, ekz. grupon ĝermanan kaj slavan), el la Latina evoluiĝis etnaj lingvoj nomataj Romanaj ( = latinidaj), precipe itala, romanĉa, sarda, franca, okcitana, hispana, kataluna, galega, portugala, gudezma, rumana, moldava. Latinidaj planlingvoj estas similaj al la Romanaj lingvoj kaj ofte imitas ilian evoluon. Latina skribo (el la greka kaj etruska alfabetoj): originale 20 majusklaj literoj (maiuscula): A B C D E F H I K L M N O P Q R S T V X . Literon I oni uzis ankaŭ por la sono [j], literon C ankaŭ por G, poste diferenciĝis [k] kaj [g]. U kaj V estis la sama litero: majuskle ekzistis nur V, poste minuskle (minuscula) u: VENIO – uenio (minuskloj evoluiĝis el la mezepoka karolinga alfabeto). En la klasika latina ne estis K, k, J j, U, u, v, W, w, Y, y, Z, z poste trans- prenitaj aŭ el la greka alfabeto (K, U, Y, Z ), aŭ faritaj el jam ekzistantaj literoj (J, W). Restaŭrita prononco: vokaloj longaj kaj mallongaj. La litero V/u estas aŭ konsonanta [ŭ] aŭ vokala [u]; i (j) aŭ konsonanta [j] aŭ vokala [i]. La litero c prononciĝis kiel [k]; qu kiel [kŭ]; au kiel [aŭ]; ae kiel [aj]; oe kiel [oj]. h estis antikve ĉiam prononcata, sed iom post iom malaperis. En helenaj pruntvortoj estis uzataj ch, ph, th [kh]/[ĥ], [ph], [th], poste [k], [p], [t]. La akcento ĝenerale troviĝis sur la antaŭlasta silabo, se ĝia vokalo estis longa, aŭ je la antaŭantaŭlasta, se mallonga, ekz.
    [Show full text]
  • Nos Presenta Interlingua
    Nos presenta Interlingua Ferenc Jeszensky Summario le imperio de Alexandro le Grande que comprehendeva ultra le territorios habitate ab longe per le grecos an- Iste articulo del prof. Ferenc Jeszensky presenta Inter- que Asia Minor e Egypto (pro un brevissime tempore lingua per le medio de un ample analyse del situation mesmo Persia e un parte de India). Ma post le morte de linguistic in le mundo occidental, como e proque le lin- su fundator (323 a.Chr.) illo se decomponeva in quattro guas plus influente del cultura international acquireva regnos independente. lor forma actual. Depost haber describite le solutiones Le interprisa de Alexandro totevia non dispareva sin inadequate del linguas construite, ille presenta le prin- lassar ulle tracia. In le territorio del statos successor de cipios de Interlingua. su imperio, in despecto del cessation del unitate politic, le unitate cultural non cessava. Al contrario, un stadio novelle del cultura grec se evolveva: le hellenistic, que 1 Le via del lingua Latin se inricchiva de elementos del culturas minorasiatic e egyptian. (Ab le latino classic usque al latino “implicite”) 1.0.3 Le lingua del grecos 1.0.1 Le linguas indoeuropee Le linguas del mundo pertine a varie familias. Illos que In le tempores le plus ancian super que nos ha ancora pertine al mesme familia ha un origine commun. cognoscentias le varie tribos grec parlava non un lin- Un del familias de linguas es le indoeuropee a cuje gua unitari ma varie dialectos de un lingua.De illos le brancas le plus importante pertine le linguas indoira- iono-attic perveniva al significantia le major proque illo nian, grec, italic, celtic, germanic, baltic e slave.
    [Show full text]
  • The Esperantist Background of René De Saussure's Work
    Chapter 1 The Esperantist background of René de Saussure’s work Marc van Oostendorp Radboud University and The Meertens Institute ené de Saussure was arguably more an esperantist than a linguist – R somebody who was primarily inspired by his enthusiasm for the language of L. L. Zamenhof, and the hope he thought it presented for the world. His in- terest in general linguistics seems to have stemmed from his wish to show that the structure of Esperanto was better than that of its competitors, and thatit reflected the ways languages work in general. Saussure became involved in the Esperanto movement around 1906, appar- ently because his brother Ferdinand had asked him to participate in an inter- national Esperanto conference in Geneva; Ferdinand himself did not want to go because he did not want to become “compromised” (Künzli 2001). René be- came heavily involved in the movement, as an editor of the Internacia Scienca Re- vuo (International Science Review) and the national journal Svisa Espero (Swiss Hope), as well as a member of the Akademio de Esperanto, the Academy of Es- peranto that was and is responsible for the protection of the norms of the lan- guage. Among historians of the Esperanto movement, he is also still known as the inventor of the spesmilo, which was supposed to become an international currency among Esperantists (Garvía 2015). At the time, the interest in issues of artificial language solutions to perceived problems in international communication was more widespread in scholarly cir- cles than it is today. In the western world, German was often used as a language of e.g.
    [Show full text]
  • A Visual Inter Lingua Neil Edwin Michael Leemans Worcester Polytechnic Institute
    Worcester Polytechnic Institute Digital WPI Doctoral Dissertations (All Dissertations, All Years) Electronic Theses and Dissertations 2001-04-24 VIL: A Visual Inter Lingua Neil Edwin Michael Leemans Worcester Polytechnic Institute Follow this and additional works at: https://digitalcommons.wpi.edu/etd-dissertations Repository Citation Leemans, N. E. (2001). VIL: A Visual Inter Lingua. Retrieved from https://digitalcommons.wpi.edu/etd-dissertations/154 This dissertation is brought to you for free and open access by Digital WPI. It has been accepted for inclusion in Doctoral Dissertations (All Dissertations, All Years) by an authorized administrator of Digital WPI. For more information, please contact [email protected]. VIL: A Visual Inter Lingua by Neil Edwin Michael (Paul) Leemans A Dissertation Submitted to the Faculty of the WORCESTER POLYTECHNIC INSTITUTE in partial fulfillment of the requirements for the Degree of Doctor of Philosophy in Computer Science by ____________________ April 2001 APPROVED: _____________________________________________ Dr. Lee A. Becker, Major Advisor _____________________________________________ Dr. David C. Brown, Committee Member _____________________________________________ Dr. Norman Wittels, Committee Member, Department of Civil and Environmental Engineering _____________________________________________ Dr. Stanley S. Selkow, Committee Member __________________________________________________ Dr. Micha Hofri, Head of Department VIL: A Visual Inter Lingua _____________________________________________________________________
    [Show full text]
  • Saussure Esperantista
    UNIVERSITÀ DEGLI STUDI DI PARMA Facoltà di Lettere e Filosofia Corso di Laurea in Civiltà letterarie e Storia delle civiltà RELAZIONE FINALE SAUSSURE ESPERANTISTA Relatore: Chiar.mo Prof. Davide Astori Correlatore: Char.ma Prof.ssa Fabienne Winkler Laureanda: Stefania Rinaldi Matricola n.175562 ANNO ACCADEMICO 2009/2010 1 INDICE Introduzione............................................................................................3 1 Breve storia della nascita dell'esperanto..............................................5 2 René de Saussure...................................................................................15 2.1. Notizie biografiche, inserimento e movimenti all'interno dell'ambiente esperantista.................................................15 2.2. Le origini della Nuova Lingua: Il Nov-Esperanto, o Esperanto II.........................................................................20 2.3. La moneta unica per un'unica Nazione: Lo Spesmilo.....29 2.4. Il ricordo di René de Saussure...........................................32 3 René, Ferdinand e l'Esperanto.................................................................37 4 Bibliografia analitica della vita di René de Saussure..........................43 5 Conclusioni....................................................................................................55 6 Appendice......................................................................................................57 7 Bibliografia....................................................................................................63
    [Show full text]
  • Universidade Federal De Juiz De Fora Programa De Pós-Graduação Em Letras – Estudos Literários
    UNIVERSIDADE FEDERAL DE JUIZ DE FORA PROGRAMA DE PÓS-GRADUAÇÃO EM LETRAS – ESTUDOS LITERÁRIOS Warleson Peres As tríades do Portunhol Selvagem de Douglas Diegues: entre textos e sujeitos, uma língua poeticamente calculada Juiz de Fora 2019 Warleson Peres As tríades do Portunhol Selvagem de Douglas Diegues: entre textos e sujeitos, uma língua poeticamente calculada Tese apresentada ao Programa de Pós- Graduação em Letras: Estudos Literários, área de concentração em Teorias da Literatura e Representações Culturais, da Faculdade de Letras da Universidade Federal de Juiz de Fora como requisito parcial para obtenção do título de Doutor em Letras. Orientadora: Prof.ª Dr.ª Silvina Liliana Carrizo. Juiz de Fora 2019 Dedico este trabalho à tríade que embasa minha vida: Deus, família e amigos. AGRADECIMENTOS A Deus e à Maria, em seus títulos de Nossa Senhora, que velam incessantemente por mim. Aos inúmeros Warleson’s que me habitam, que, por muito tempo, pensei que sufocavam o pesquisador, mas, na verdade, contribuíam para que ele amadurecesse. De modo especial, agradeço ao menino que um dia eu fui e, ao longo desses últimos quatro anos, pôde se reaproximar do homem. Este trabalho representa um aceno de paz. Aos meus pais, Rute e Antônio, pelos exemplos e valores ensinados. À minha esposa Ana Flávia e aos meus filhos, João Victor e Ana Luísa, pela compreensão e amor incondicionais. Obrigado por me amarem tanto assim! Aos meus irmãos, Wederli e Wesley, pelas oportunidades de me fazer crescer. Aos professores Ana Beatriz Gonçalves e Marcos Tanure, anjos amigos que Deus enviou para me incentivar a trilhar esse caminho do doutorado, quando nem eu mesmo acreditava nessa possibilidade.
    [Show full text]
  • Trabajo De Fin De Grado Tiene Como Principal Objetivo Establecer Un Estado De La Cuestión Del Fenómeno Tan Actual De La Creación De Lenguas
    Facultad Filosofía y Letras TRABAJO FIN DE GRADO Grado de Español: Lengua y Literatura Las técnicas del conlanging. Un capítulo sobre la lingüística aplicada a la creación de lenguas Presentado por D.ª Irene Mata Garrido Tutelado por Prof. Dr. D. José Manuel Fradejas Rueda Índice 1 Introducción .......................................................................................................... 2 2 Esbozo histórico del fenómeno de la invención de lenguas ............................... 4 3 Intento de clasificación de las lenguas artificiales ............................................. 10 4 ¿Cómo crear una lengua? .................................................................................... 13 5 El fenómeno de la invención de lenguas y su dimensión social y artística en la actualidad .......................................................................................................... 21 6 Conclusiones .......................................................................................................... 26 7 Bibliografía ............................................................................................................ 28 8 Apéndice I: recopilación de las lenguas artificiales ........................................... 30 9 Apéndice II: casos de cambios de acento de los actores .................................... 45 1 1 Introducción Los límites de mi lengua son los límites de mi mente. Ludwig Wittgenstein El presente Trabajo de Fin de Grado tiene como principal objetivo establecer un estado de la cuestión
    [Show full text]
  • Entretien Avec Umberto Eco (Esperanto and the Multilingualism of the Future: Interview with Umberto Eco)
    DOCUMENT RESUME ED 401 714 FL 023 720 AUTHOR Ertl, Istvan; Lo Jacomo, Francois TITLE L'esperanto et le plurilinguisme de l'avenir: Entretien avec Umberto Eco (Esperanto and the Multilingualism of the Future: Interview with Umberto Eco). INSTITUTION Universal Esperanto Association, Rotterdam (Netherlands) . REPORT NO ISSN-0165-2524 PUB DATE 96 NOTE 30p. PUB TYPE Viewpoints (Opinion/Position Papers, Essays, etc.) (120) LANGUAGE French EDRS PRICE MF01/PCO2 Plus Postage. DESCRIPTORS English; *Esperanto; Futures (of Society); Intercultural Communication; International Relations; Interviews; *Language Planning; *Language Role; *Multilingualism; Official Languages; *Second Languages; *Translation; Uncommonly Taught Languages IDENTIFIERS *Eco (Umberto) ABSTRACT Excerpts of the interview with Umberto Eco, a prominent semiotician, by two specialists in Esperanto focused on the role of translation, which paradoxically appears to be essential for the existence of a universal language such as Esperanto. Topics addressed include the perceived conflict between the existence of a "perfect," universal language and the need for translation, bilingualism and the role of native languages, the function of a universal language, the politics of international linguistics, theoretical vs. practical considerations in imposition/adoption of a universal language, the role of language in creating world vision, the specific current situation of Esperanto, national languages, and fear of English as an international language. The text is entirely in French.(MSE) ***********************************************************************
    [Show full text]
  • The Role of Languages in Intercultural Communication Rolo De Lingvoj En Interkultura Komunikado Rola Języków W Komunikacji Międzykulturowej
    Cross-linguistic and Cross-cultural Studies 1 The Role of Languages in Intercultural Communication Rolo de lingvoj en interkultura komunikado Rola języków w komunikacji międzykulturowej Editors – Redaktoroj – Redakcja Ilona Koutny & Ida Stria & Michael Farris Poznań 2020 The Role of Languages in Intercultural Communication Rolo de lingvoj en interkultura komunikado Rola języków w komunikacji międzykulturowej 1 2 Uniwersytet im. Adama Mickiewicza – Adam Mickiewicz University Instytut Etnolingwistyki – Institute of Ethnolinguistics The Role of Languages in Intercultural Communication Rolo de lingvoj en interkultura komunikado Rola języków w komunikacji międzykulturowej Editors – Redaktoroj – Redakcja Ilona Koutny & Ida Stria & Michael Farris Poznań 2020 3 Cross-linguistic and Cross-cultural Studies 1 Redaktor serii – Series editor: Ilona Koutny Recenzenci: Věra Barandovská-Frank Probal Dasgupta Nicolau Dols Salas Michael Farris Sabine Fiedler Federico Gobbo Wim Jansen Kimura Goro Ilona Koutny Timothy Reagan Ida Stria Bengt-Arne Wickström Projekt okładki: Ilona Koutny Copyright by: Aŭtoroj – Authors – Autorzy Copyright by: Wydawnictwo Rys Wydanie I, Poznań 2020 ISBN 978-83-66666-28-3 DOI 10.48226/978-83-66666-28-3 Wydanie: Wydawnictwo Rys ul. Kolejowa 41 62-070 Dąbrówka tel. 600 44 55 80 e-mail: [email protected] www.wydawnictworys.com 4 Contents – Enhavtabelo – Spis treści Foreword / Antaŭparolo / Przedmowa ................................................................................... 7 1. Intercultural communication:
    [Show full text]
  • Minihistoria Del Linguas Philosophic De Aristoteles Al Toki Pona
    Minihistoria del linguas philosophic De Aristoteles al Toki Pona Per Cláudio Rinaldi [email protected] 1 – Introduction 2 – Le listas del mysticos e philosophos 3 – Le listas del grammaticos 4 – Le lingua de Adam 5 – Le linguas taxonomic 6 – Un nove lingua perfecte 7 – Hereditate linguisticophilosophic 8 – Le oligosynthese 9 – Del hypothese de Sapir-Whorf al Toki Pona 10 – Le arte imita le vita 1 – Introduction In su dialogo Politikós, Platon introduce le methodo de gruppar objectos in categorias basate in lor proprietates. Idealmente, tal classification servi a distaccar le relation inter un subjecto e un objecto de cognoscentia. Aristoteles systematisa iste abbordage in su tratato Kategoríai, in que ille disveloppa un schema que se restringe per successive electiones inter duo o plus alternativas. Assi, ille questiona: Animal o vegetal? Quante pedes? Con o sin pilos? Vola o non vola? Le respostas correcte signa le objecto de apprehension human a un determinate classe. Secundo Aristoteles, il existe dece categorias primari includente toto que pote expressar se sin composition o structura: Del cosas dicte sin combination, cata un significa o substantia o quantitate o qualitate o relation o loco o tempore o position o stato o action o passion. Pro que on ha un idea superficial, exemplos de substantia es homine e cavallo; de quantitate es quatro o cinque pedes longe; de qualitate es blanc e grammatical; de relation es duple, medietate e major; de loco es in le lyceo o in le mercato; de tempore es hier o le anno passate; de position es es cubate, es sedite; de stato es portante scarpas, portante un armatura; de action es es secante, es comburente; e de passion es es secate o es combuste.
    [Show full text]
  • © Dan Savatovsky ECOLE THÉMATIQUE D'été (Porquerolles
    ECOLE THÉMATIQUE D’ÉTÉ (Porquerolles, 28 août – 1er septembre 2006) Atelier A. Les enjeux des langues universelles dans la période contemporaine (31 août, 10 h. 30 – 13 h.) Dan SAVATOVSKY (Université de Dijon – UMR 7597 du CNRS) De l’hyperlangue à l’interlangue : caractéristiques universelles et langues internationales (19e s. – 20e s.) L’on cherchera à montrer comment, au 19e siècle, s’est scindée la visée philosophique d’une langue universelle instituée, telle qu’elle avait été fixée à l’âge classique – par Descartes notamment (Lettre à Mersenne du 20 nov. 1629) et illustrée par Wilkins ou Dalgarno – scission, réalisée dans le contexte d’un « retour à Leibniz » – entre, d’une part, les idéographies ou formulaires logiques (qui réactivent le projet leibnizien de Caractéristique universelle) et, d’autre part, les langues internationales de communication. L’on s’attachera surtout à : - identifier les principales propriétés des idéographies de Frege et de Peano (l’hyperlangue) en insistant sur les distinctions frégéennes lingua caracterica / calculus ratiocinator et Hilfsprache / Darstellungsprache - analyser à grands traits quelques unes des très nombreuses langues auxiliaires internationales (langues « a posteriori » ou interlangues) de la fin du 19e s./début du 20e s. (notamment celles qui ont trouvé une communauté de locuteurs : volapuck, esperanto) et celles qui ont été produites et/ou expertisées par des savants : des logiciens, comme Couturat ou Peano ; des linguistes, comme Jespersen, Sapir ou Martinet. - Préciser le sens des débats internes à la linguistique autour de la langue internationale. Débats liés à la querelle des lois phonétiques (Jespersen 1894, Schuchardt 1904, Baudouin de Courtenay 1907, Brugmann & Leskien, 1908, etc.) qui renvoient surtout à la modélisation de l’évolution linguistique.
    [Show full text]
  • Katalin Smidéliusz Interlingvistiko Vivproksime
    KATALIN SMIDÉLIUSZ INTERLINGVISTIKO VIVPROKSIME LINGVOPLANIGO KIEL PEDAGOGIA RIMEDO ‐ RAPORTO PRI UNIVERSITATA EKSPERIMENTO Zusamenfassung Interlinguistik hautnah (Sprachplanung als sprachdidaktisches Mittel ‐ Bericht über ein Experiment an der Universität Szombathely) Der Artikel berichtet über ein Experiment, in dessen Verlauf Philologie‐Studenten an der Fakultät für angewandte Sprachwissenschaft in Szombathely (Ungarn) im Rahmen eines Seminars die Aufgabe bekamen, in kleinen Gruppen Sprachprojekte auszuarbeiten. Die Autorin analysiert die Erfahrungen, die bei dieser sehr aktivitätsfördernden und lehrreichen Übung gemacht wurden. Das Experiment hat bei den Studenten großen Anklang gefunden und viele linguistische und sprachdidaktische Erkenntnisse gebracht. Neben den im Artikel aufgelisteten und noch weiter zu untersuchenden Beobachtungen bringt die Autorin Beispiele für Pronominal‐, Nominal‐, Verbal‐ und Zahlensysteme aus den neun Sprachprojekten, die von den 33 Studenten ausgearbeitet wurden. Abstract Hands‐On Interlinguistics (Language Planning as a Teaching Technique ‐ A Report on an Experiment at Szombathely University) The article describes a unique experiment in which university‐level students studying philology in the Department of Applied Linguistics in Szombathely, Hungary, working in small groups, had to create linguistic projects for a seminar in linguistics. The author analyzes what happened in that active and instructive exercise, which was viewed as very successful by the 33 students involved and which produced many useful linguistic and pedagogical conclusions. Among the observations presented and those awaiting further analysis are noteworthy examples of the pronoun, noun, verb, and number systems of the nine projects. 1 LA PROGRAMO DE LA STUDOBJEKTO INTERLINGVISTIKO Kadre de la universitatranga fako aplikata lingvistiko, kiu estis lanĉita en Szombathely (Hungario), en la studjaro 1998/99, la studobjekto interlingvistiko ricevis lokon en la programo.
    [Show full text]