GIPE-030695.Pdf (2.949Mb)
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Load more
Recommended publications
-
Ossoliński, Moskorzowski, Sarbiewski - Mowy Pogrzebowe : Teksty W Dialogu
Title: Ossoliński, Moskorzowski, Sarbiewski - mowy pogrzebowe : teksty w dialogu Author: Maria Barłowska Citation style: Barłowska Maria. (2008). Ossoliński, Moskorzowski, Sarbiewski - mowy pogrzebowe : teksty w dialogu. Katowice : Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. Maria Barło\cska OSSOLIŃSKI. MOSKORZOWSKI. SARBIEWSKI ; i : i— M OW Y POGRZEBOWE Teksty w dialogu OSSOLIŃSKI, MOSKORZOWSKI, SARBIEWSKI - MOWY POGRZEBOWE Teksty w dialogu śp. Stefanii Jankowskiej (30 X 1914-31 I 2008) PRACE NAUKOWE UNIWERSYTETU ŚLĄSKIEGO W KATOWICACH NR 2586 4 ° LAT v / ^ p r U niwersytetu ŚLĄSKIEGO Maria Barłowska OSSOLIŃSKI, MOSKORZOWSKI, SARBIEWSKI - MOWY POGRZEBOWE Teksty w dialogu Redaktor serii: Historia Literatury Polskiej Marek Piechota Recenzent Krystyna Płachcińska Finansowanie: Grant KBN nr PB-550/Fil/2005 Redaktor: Barbara Konopka Projektant okładki: Lucjan Dyląg Redaktor techniczny: Małgorzata Pleśniar Korektor: Wiesława Piskor Copyright © 2008 by Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego Wszelkie prawa zastrzeżone ISSN 0208-6336 ISBN 978-83-226-1739-7 Wydawca Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego ul. Bankowa 12B, 40-007 Katowice www.wydawnictwo.us.edu.pl e-mail: [email protected] Wydanie I. Nakład: 250 + 50 egz. Ark. druk. 11,25. Ark. wyd. 9,0. Przekazano do łamania w grudniu 2007 r. Pod pisano do druku w kwietniu 2008 r. Papier offset. kl. III, 80 g Cena 14 zł Łamanie: Pracownia Składu Komputerowego Wydawnictwa Uniwersytetu Śląskiego Druk i oprawa: Czerny Marian. Firma Prywatna GREG Zakład Poligraficzny ul. Wrocławska 10, 44-100 Gliwice Spis treści W -
February 2019 Polish Ship – up Close Pg
message from the pac president Pg. 2 ■ internship opportunities Pg. 2 ■ council of national directors meeting Pg. 3 ■ amendments to the by-laws Pg. 3 ■ celebrating the golden jubilee year Pg. 4 ■ polish heritage day celebrated Pg. 5 ■ polish sailing ship Pg. 6 February 2019 polish ship – up close Pg. 7 ■ dyk ~ did you know? Pg. 8 ■ movers and shakers Pg. 10 today’s top threat to poland Pg. 12 ■ from the bookshelf Pg. 13 Polish American Congress Volume 6, Number 1 Your in America!Voice DEADLINES FOR SUBMISSIONS Future PAC Newsletters will be sent out: Deadline for submission Publication date President’s Message Friday, April 5, 2019 Friday, April 12, 2019 Friday, June 7, 2019 Friday, June 14, 2019 Friday, August 2, 2019 Friday, August 9, 2019 Friday, October 4, 2019 Friday, October 11, 2019 Dear Directors and Members of the Polish Friday, December 6, 2019 Friday, December 13, 2019 American Congress, As a Polish American community, we have many historical commemorations we will be “Your Voice in America” newsletter is published observing this year. One of earliest is the first bimonthly by the Polish American Congress. The labor strike in the colony of Jamestown in 1619 purpose of the newsletter is to offer PAC National against the Virginia Company. The strike was Directors and PAC Executive Committee members Frank J. Spula, President formed in reaction to the Polish community the opportunity to share news and information about exclusion from voting rights; the Poles launched their state divisions and offices. The newsletter does not the first labor strike, a fight for civil rights and voting representation. -
Polski-Prezentacja-Jan-Zamoyski.Pdf
Jan Zamoyski Dzieciostwo i młodośd Jan Sariusz Zamoyski urodził się 19 marca 1542 roku w Skokówce. Był synem Stanisława Zamoyskiego i Anny Herburt-Zamoyskiej. Uczył się w szkole katedralnej w Krasnymstawie, a następnie wyjechał na naukę do Paryża. Studiował też w Strasburgu i Padwie. W 1563 został wybrany rektorem akademii padewskiej. Tam też napisał po łacinie swe dzieło „De Senatu Romano Libri II” („O Senacie Rzymskim Księgi Dwie”). Dwór królewski i elekcja viritim Po powrocie z Włoch został przyjęty na dwór królewski w Krakowie jako sekretarz Zygmunta Augusta. Sumiennie wykonywał swoje obowiązki takie jak np. redagowanie listów i pism władcy, uczestniczenie w obradach senatu czy porządkowanie archiwum skarbca. Dzięki temu otrzymywał od króla kolejne majątki ziemskie. Po śmierci władcy w 1572 roku, Zamoyski wysunął koncepcję elekcji viritim. Był przejęty sytuacją Rzeczypospolitej i chciał, aby cała szlachta decydowała o wyborze nowego króla. Elekcja została przyjęta, a Zamoyski jako przywódca szlachty stał się aktywnym politykiem. Tron na krótki czas objął Henryk Walezy, a następnie Stefan Batory, który uczynił Zamoyskiego podkanclerzym koronnym i swym doradcą. Współpraca ze Stefanem Batorym Zamoyski pomagał królowi w realizacji jego śmiałych planów. 1 marca 1578 roku został kanclerzem wielkim koronnym. Wkrótce stał się także potężnym magnatem i zmienił swoje poglądy polityczne w kierunku władzy monarszej. Zaczął naukę sztuki wojennej, a od 1579 r. uczestniczył w wojnie z Moskwą. W 1580 r. stał się założycielem Zamościa, gdzie później utworzył Akademię Zamojską. 11 sierpnia 1581 r. został mianowany hetmanem wielkim koronnym. Po zwycięskiej wojnie z Moskwą doprowadził do traktatu pokojowego. Opozycja do władzy W 1586 r. umarł Stefan Batory, a nowym królem miał zostad Zygmunt Waza. -
Andrzej Gil IEŚW Lublin Jan Zamoyski Wobec Zagadnień Wyznaniowych
Andrzej Gil IEŚW Lublin Jan Zamoyski wobec zagadnień wyznaniowych na przykładzie Zamościa przełomu XVI i XVII wieku Postać Jana Zamoyskiego stała się swego rodzaju ikoną historyczną, obrosłą różnego rodzaju legendami i mitami. Pod kolejnymi nawarstwieniami, narosłymi w ciągu wieków, ukryty został obraz realnego człowieka, kierującego się swoim rozumieniem świata. Sternik nawy państwowej, orędownik wolności szlacheckiej, twórca ogromnego latyfundium miał także swoje poglądy, które wpływały na podejmowane przezeń inicjatywy. Niezmiernie interesujące wydaje się określenie faktycznego stosunku Jana Zamoyskiego wobec ludzi innego wyznania i narodowości. Jest to o tyle fascynujące, bowiem Zamoyski miał doskonałą sposobność zamanifestowania swoich poglądów w tej dziedzinie w czasie budowy Zamościa. Podjęcie dzieła wzniesienia od podstaw miasta, odmienne przecież od tworzenia ordynacji, budowanej przede wszystkim w oparciu o istniejący już potencjał osadniczy, dawało sposobność nie tylko do zademonstrowania sprawności adaptacji klasycznych idei przestrzennych (renesansowe miasto idealne) oraz militarnych (nowoczesna architectura militaris), ale także, a może przede wszystkim, okazania stosunku do pojmowania i rozumienia przez niego wizji idealnej społeczności miejskiej (swego rodzaju idealna communa civitas). Nie był bowiem Jan Zamoyski w swej decyzji o nadaniu miastu określonego charakteru etnicznego i wyznaniowego zależny od nikogo, poza swoim rozumieniem rzeczywistości i kierowaniem się własnymi w tej mierze przemyśleniami. Stąd właśnie społeczność -
Jan Zamoyski
JAN ZAMOYSKI Marek Janiec 1A ◦ Jan Saryusz Zamoyski urodzony 19 marca 1542 roku w Skokówce. Jego rodzicami byli Stanisław, kasztelan chełmski i Anna Herburtówna z Miżyńca. ◦ Jan rozpoczął swoją naukę w Krasnymstawie. W wieku trzynastu lat wyjechał do Paryża na 4 lata. Z wielkim zainteresowaniem uczęszczał na studia na Sorbonie i Kolegium Królewskim. Następnie studiował w Strasburgu, jak i w Padwie na Życiorys wydziale prawa. W 1563 został rektorem akademii padewskiej na wydziale prawa. Również w tym czasie napisał „De Senatu Romano Libri II”, jest to tekst na temat senatu starożytnego Rzymu. ◦ Do Rzeczypospolitej powrócił w 1565 roku. ◦ Jan Zamoyski zaraz po powrocie z Włoch trafił na dwór królewski w Krakowie, na stanowisko sekretarza króla Zygmunta II Augusta. Wraz z nową funkcją był odpowiedzialny za wiele trudnych i kłopotliwych spraw króla, takich jak usuwanie mandatów z dóbr królewskich oraz porządkowanie archiwum koronnego Działalność na Wawelu, przez co poznawał system polityczny i gospodarczy kraju. dworska za ◦ Za sumienne siedem lat pracy na dworze Zygmunta otrzymał od niego wiele majątków ziemskich. czasów ◦ W 1571 roku poślubił Annę Ossolińską. Niestety zmarła zaledwie po roku małżeństwa, zostawiając Zygmunta II Zamoyskiego bez potomstwa. ◦ Po śmierci bezpotomnego Zygmunta Augusta w lipcu Augusta 1572 Jan Zamoyski stał się przywódcą szlachty oraz zaczął aktywnie działać w polityce. Miał duży wpływ na losy Rzeczypospolitej. ◦ Po śmierci bezpotomnego Zygmunta Augusta w lipcu 1572 Jan Zamoyski stał się przywódcą szlachty oraz zaczął aktywnie działać w polityce. Miał duży wpływ na losy Rzeczypospolitej. ◦ Jan Zamoyski przejęty niestabilną sytuacją narodu postanowił podjąć odpowiednie kroki. Wraz ze szlachtą Początki przedstawił koncepcję elekcji viritim, czyli wyboru króla przez całą szlachtę. -
Polish Battles and Campaigns in 13Th–19Th Centuries
POLISH BATTLES AND CAMPAIGNS IN 13TH–19TH CENTURIES WOJSKOWE CENTRUM EDUKACJI OBYWATELSKIEJ IM. PŁK. DYPL. MARIANA PORWITA 2016 POLISH BATTLES AND CAMPAIGNS IN 13TH–19TH CENTURIES WOJSKOWE CENTRUM EDUKACJI OBYWATELSKIEJ IM. PŁK. DYPL. MARIANA PORWITA 2016 Scientific editors: Ph. D. Grzegorz Jasiński, Prof. Wojciech Włodarkiewicz Reviewers: Ph. D. hab. Marek Dutkiewicz, Ph. D. hab. Halina Łach Scientific Council: Prof. Piotr Matusak – chairman Prof. Tadeusz Panecki – vice-chairman Prof. Adam Dobroński Ph. D. Janusz Gmitruk Prof. Danuta Kisielewicz Prof. Antoni Komorowski Col. Prof. Dariusz S. Kozerawski Prof. Mirosław Nagielski Prof. Zbigniew Pilarczyk Ph. D. hab. Dariusz Radziwiłłowicz Prof. Waldemar Rezmer Ph. D. hab. Aleksandra Skrabacz Prof. Wojciech Włodarkiewicz Prof. Lech Wyszczelski Sketch maps: Jan Rutkowski Design and layout: Janusz Świnarski Front cover: Battle against Theutonic Knights, XVI century drawing from Marcin Bielski’s Kronika Polski Translation: Summalinguæ © Copyright by Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej im. płk. dypl. Mariana Porwita, 2016 © Copyright by Stowarzyszenie Historyków Wojskowości, 2016 ISBN 978-83-65409-12-6 Publisher: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej im. płk. dypl. Mariana Porwita Stowarzyszenie Historyków Wojskowości Contents 7 Introduction Karol Olejnik 9 The Mongol Invasion of Poland in 1241 and the battle of Legnica Karol Olejnik 17 ‘The Great War’ of 1409–1410 and the Battle of Grunwald Zbigniew Grabowski 29 The Battle of Ukmergė, the 1st of September 1435 Marek Plewczyński 41 The -
Polsk Filmkunst – Fra Den Tidlige Efterkrigstid Frem Til Begyndelsen Af Det Enogtyvende Århundrede
Polsk filmkunst – fra den tidlige efterkrigstid frem til begyndelsen af det enogtyvende århundrede. Ib Johansen. 1 2 Indholdsfortegnelse. Forord. Indledning. Kapitel 1: Jerzy Zarzycki, Aleksander Ford, Jerzy Kawalerowicz og Andrzej Munk. Kapitel 2: Andrej Wajda og Wojciech J. Has. Kapitel 3: Kazimierz Kutz, Krzysztof Zanussi, Krzysztof Kieślowski og Andrzej Żuƚawski. Kapitel 4: To grænsegængere inden for polsk filmkunst: Roman Polański og Jerzy Skolimowski. Kapitel 5: Polsk filmkunst i det tidlige enogtyvende århundrede. Epilog. Bibliografi. 3 4 Forord. I tidens løb – dvs. fra min tidlige ungdom i begyndelsen af tresserne og frem til i dag – har jeg på talrige rejser til Polen haft rig lejlighed til at stifte bekendtskab med landets interessante og mangespektrede kulturliv, herunder ikke mindst med eksempler på polsk filmkunst, som inden for dette tidsrum (men derudover allerede i den tidlige efterkrigstid) har fostret en række store instruktører, hvoraf nogle (men dog langtfra alle) har vundet anerkendelse i den vestlige verden, i.e. i Vesteuropa, U.S.A. og Kanada. Da der i begyndelsen af nittenfirserne blev afholdt en polsk filmuge i København (nærmere bestemt i biografen Grand fra d. 25. til d. 31. august 1980) – hvor jeg i parentes bemærket selv var til stede – var det forholdsvis få af vores hjemlige filmkritikere og -anmeldere, der viede denne begivenhed nogen særlig opmærksomhed. På den baggrund – og for så vidt man stadigvæk i nogen grad hér på hjemmefronten forsømmer, hvad der kommer til os østfra – har jeg fundet det relevant på sæt og vis at rette op på denne hyppige underprioritering af netop polsk filmkunst hér og i andre vestlige lande, som desværre stadigvæk er karakteristisk for det brede filmpublikums (og i nogen grad også den akademiske og anden kritiks) indstilling til tingene. -
Jan Zamoyski CZŁOWIEK RENESANSU Kim Był? Dowódca Wojskowy Założyciel Zamościa Humanista
Jan Zamoyski CZŁOWIEK RENESANSU Kim był? dowódca wojskowy założyciel Zamościa humanista filolog mecenas sztuki polski szlachcic magnat sekretarz genialny królewski mówca Dzieciństwo i młodość Jana Zamoyskiego Jan Sariusz Zamoyski urodził 19 marca 1542 niedaleko wsi Skokówka, na przedpolach dzisiejszego Zamościa. Ród Zamoyskich przywędrował z województwa łęczyckiego. Służąc królowi i biorąc udział w wojnach rodzina szybko się wzbogaciła. Młode lata Jan spędził w Skokówce. Następnie uczył się w krasnystawskiej szkole katedralnej. Jako trzynastoletni chłopiec wjechał do Paryża i uczęszczał na wykłady na Sorbonie i w Kolegium Królewskim. Studiował w Strasburgu i Padwie. W 1563 r. został wybrany rektorem akademii padewskiej. Tam też napisał po łacinie swe dzieło „De Senatu Romano Libri II” („O Senacie Rzymskim Księgi Dwie”). Dwór królewski Po powrocie z Włoch Zamoyski szybko znalazł się w Krakowie, na dworze królewskim jako sekretarz Zygmunta Augusta – redagował listy i pisma władcy, uczestniczył w obradach senatu, miał kontakty z posłami na sejm. W tym czasie załatwiał także wiele trudnych czy drażliwych spraw króla, jak usuwanie magnatów z dóbr królewskich, porządkowanie archiwum skarbu koronnego. Za sumienne wykonywanie swych obowiązków Zamoyski otrzymywał od króla kolejne majątki ziemskie. Jan Zamoyski Elekcja viritim Po bezpotomnej śmierci ostatniego Jagiellona - Zygmunta Augusta, w lipcu 1572 r., który był ostatnim Jagiellonem, Jan Zamoyski przejęty sytuacją rozchwianej Rzeczypospolitej postanowił działać. Wspólnie ze szlachtą wysunął koncepcję elekcji viritim, czyli wyboru króla przez całą szlachtę. Pod naciskiem sejm przyjął zasady wolnej elekcji, a Zamoyski stał się przywódcą szlachty, a zarazem aktywnym politykiem wpływającym na losy narodu. Jan Zamoyski Współpraca ze Stefanem Batorym Zamoyski pomagał królowi w realizacji jego śmiałych planów, robiąc błyskotliwą karierę u boku władcy. -
The Polish Tradition
PAUL SUPER THE POLISH TRADITION AN INTERPRETATIQN . OF A NATION THE POLISH TRADITION BY THE SAME AUTHOR ELEMENTS OF POLISH CULTURE AS. SEEN BY A RESIDENT FOREIGNER EVENTS AND PERSONALITIES IN POLISH HISTORY Photo by Plat Church and Street Market, Lublin THE POLISH TRADITION AN INTERPRETATION OF A NATION BY PAUL SUPER • Special Edition published for THE POLISH MINISTRY OF INFORMATION with · permission of Geo�ge Allen & U nwin Ltd. FIRST �UBLISHED IN I 939 SECOND IMPRESSION 1940 THIRD IMPRESSION 1941 POURTH lMPRESSION 1944 (PRODUCED BY MAXLOVE PUBLISHING CO. LTD., LONDON, N,1', FOR THE POLISH MINISTRY OF INFORMĄTJON) . All rights reserved PRINTED IN GREAT BRITAIN BY BRADFORD AND DICKENS., LONDON, W.C.I PUBLISHERS' NOTE The Po{ish Tradition was written before the outbreak of war, and although a number of sentences are rendered out-of-date we have purposely refrained from altering them as they serve to show the indomitable spirit of a great people. It will be seen that at the time the book was written a firm attitude to Nazi Germany was always backed by a willingness for conciliation right to the end. October 1939. ON PRONOUNCING POLISH NAMES EvERY writer on Poland who writes in the English language faces the problem of getting Polish names and significant words into a form manageable by one not speaking Polish. Long experience has led me to the conclusion that the best thing to do is as a rule to keep to the Polish spelling and give the reader . usable indications as to pronunciation. Here is a key which has been found useful : a broad as in "father." c pronounced as ts except as follows, but never as k. -
Text for the Leonardo Da Vinci Society
LA BELLA PRINCIPESSA and THE WARSAW SFORZIAD Circumstances of Rebinding and Excision of the Portrait Katarzyna Woźniak 10.05.2015 In the study titled La Bella Principessa and the Warsaw Sforziad, published in January 2011, Professor Kemp provided evidence that the portrait of Bianca Sforza was a part of an illuminated book printed on vellum - La Sforziada by Giovannni Simonetta, stored in the National Library in Warsaw1. The excision took place, most probably, during the process of rebinding. This was done meticulously, as his paper showed, although the knife slipped at near the bottom of the left edge2. At that moment, the portrait and the book were separated from each other and ceased to share the same fortune. 1. Images indicating that portrait of La Bella Principessa was part of a bound volume Author: Pascal Cotte My research initiated as a result of this discovery shows that the most probable date of rebinding of the Warsaw copy of La Sforziada was the turn of the 18th and 19th century3. The following text is an introduction to the first general analysis of the problems concerning 1 Martin Kemp and Pascal Cotte, La Bella Principessa and the Warsaw Sforziad (2010), The Leonardo da Vinci Society: http://www.bbk.ac.uk/hosted/leonardo/#MM 2 M. Kemp and P. Cotte, op. cit., p. 5 3 Extensive study of the history of the Zamoyski book collection as well as scrupulous analysis of alterations to the original volume – decoration of new leather cover, watermarks on inserted sheets, bookplates, existing and obliterated inscriptions - will be presented in the book published by the British publishing house Ashgate. -
Lekcja Temat: Jan Zamoyski – Druga Osoba Po Królu. 1.Jan Zamoyski
Hetman Jan Zamoyski na koniu Lekcja Temat: Jan Zamoyski – druga osoba po królu. Jan Sarius Zamoyski urodził się 19 marca 1542 r. na zamku w Skokówce. W swej rodzinnej wsi przeżył tylko lata najmłodsze, potem wyjechał do Krasnegostawu, na nauki do szkoły katedralnej. Jako trzynastoletni chłopiec, za sprawą ojca wyruszył na 4 lata do Paryża, gdzie żądny wiedzy uczęszczał na wykłady do Sorbony i Kolegium Królewskiego. Później studiował także w Strasburgu i w Padwie, gdzie w 1561 r został reprezentantem Polaków we władzach uczelni. Przedmiotem jego zainteresowań było przede wszystkim prawo. 4 sierpnia 1563 r Zamoyski został rektorem uniwersytetu prawników w Padwie, w tym czasie wykazał się dużą ambicją, przedsiębiorczością i umiejętnością zjednywania sobie ludzi. 1.Jan Zamoyski urodził się w rodzinie kasztelana chełmskiego, który starannie zadbał o wykształcenie syna. 2. Powrócił do kraju jako wykształcony, obyty w świecie szlachcic, objął funkcję sekretarza Zygmunta Augusta i stał się najbliższym współpracownikiem ostatniego Jagiellona. 3. Po śmierci monarchy przyczynił się do wprowadzenia zasady Stefan Batory wyboru króla przez szlachtę – ZASADA WOLNEJ ELEKCJI. Zygmunta III Waza Zygmunt August Henryk Walezy Stefan Batory Jan Zamoyski Anna Jagiellonka z mężem Stefanem Batorym. Obraz Jana Matejki 4.Jan Zamoyski poprzez umiejętną politykę i szeroką wiedzę uzyskał pozycję pierwszego ministra w państwie, skupiającego w swym ręku dwa najważniejsze urzędy, KANCLERZA WIELKIEGO KORONNEGO i HETMANA Jan Zamoyski 1 marca 1578 r. został kanclerzem wielkim koronnym. Wkrótce stał się potężnym magnatem, zmieniając swe poglądy polityczne w kierunku silnej władzy monarszej. Rozpoczął naukę sztuki wojennej, a od 1579 r. uczestniczył w wojnie z Moskwą walcząc przeciwko carowi Iwanowi Groźnemu. Ob. -
Mirosław Nagielski Dzieje Upadku Hetmana Zaporoskiego Iwana
O d K i j O w a d O R z y m u Z dziejów stosunków Rzeczypospolitej ze Stolicą Apostolską i Ukrainą pod redakcją M. R. Drozdowskiego, W. Walczaka, K. Wiszowatej-Walczak Białystok 2012 Mirosław Nagielski WA R S Z AWA dzieje upadku hetmana zaporoskiego iwana wyhowskiego w świetle korespondencji z 1659 roku Prezentowane tu listy księdza Stanisława Miaskowskiego do biskupa krakow- skiego Andrzeja Trzebickiego, a także korespondencja znajdująca się w załącznikach ukazują bardzo trudny okres w dziejach Ukrainy, z jakim przyszło zmierzyć się temu państwu bezpośrednio po zwycięskiej kampanii konotopskiej (8 lipca 1659 r.)1. Po jej zakończeniu Wyhowski, mimo że rozpuścił pułki, odchodząc z Zadnieprza, naka- zał przygotowania do nowej kampanii w celu odzyskania Kijowa. Na zwołanej ra- dzie w Czehryniu starszyzna poparła hetmana w kwestii zawarcia rozejmu z Moskwą za cenę wydania Wyhowskiemu opozycyjnych pułkowników: Iwana Bezpałego oraz Pawła Apostoła. Na takie warunki nie mogła wyrazić zgody strona rosyjska2. Działania wojewody kijowskiego Wasyla Szeremietiewa oraz podnosząca gło- wę opozycja wobec rządów Wyhowskiego na czele z pułkownikiem perejasław- skim Tymofiejem Cieciurą zrobiły swoje. Głównym ogniskiem buntu wobec het- mana zaporoskiego był Perejasław, a na jego czele stał – obok Cieciury – płk Wasyl 1 O bitwie konotopskiej zob. A. Bulvinskij, Konotopskaja bitva 1659 r.,] „Ukrainskij istoricznij żur- nal”, № 3 (420), 1998; № 3 (421); P. Kroll, Bitwa pod Konotopem (8 lipca 1659 roku) – przyczynek do dziejów wojskowości kozackiej, [w:] Materiały do historii wojskowości, nr 2, Pułtusk 2004, s. 113– –131; I. B. Babulin, Bitva pod Konotopom, 28 ijuna 1659 goda, Moskva 2009. 2 P. Kroll, Od ugody hadziackiej do Cudowna.