DOCSLIB.ORG

Postcanonieke Literatuur

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Postcanonieke Literatuur Facetten van het Boeddhisme 12a Postcanonieke literatuur samengesteld door Nico Moonen Inleiding Al vroeg in de geschiedenis van het Boeddhisme was er behoefte aan om een leidraad te hebben bij het interpreteren van suttas. Zo ontstonden commentaren. Volgens de traditie werden de commentaren naar Sri Lanka gebracht door Mahinda.1 Over de taal ervan is niets bekend. Waarschijnlijk waren ze – net als de canon – in een aantal dialecten. De canon werd later herleid tot één taal, het Pāli. Of dit ook met de commentaren is gebeurd, is niet bekend.2 Bijna de hele niet-canonieke Pāli literatuur is het werk van geleerde monniken van India, Sri Lanka en Myanmar (Birma). Zij bestudeerden de canonieke teksten en zij legden die teksten ook uit. Zo ontstonden veel commentaren. Dit begon al in India, in het Pāli. De Theravāda school verdween er. Maar in de kloosters van Sri Lanka bleef de studie van de Pāli teksten bestaan. En de Pāli commentaren werden er vertaald in het Singhalees. Alleen de verzen bleven onveranderd in het Pāli. Ook schreven de monniken er commentaren in het Singhalees. e Tevens leerden zij te schrijven in het Pāli. In de 5 ​ eeuw ​ 1 Norman, K.R.: Pâli Literature, including the Canonical Literature ​ ​ in Prakrit and Sanskrit of all the Hînayâna Schools of Buddhism. ​ Wiesbaden: Harrassowitz, 1983, p. 114. 2 Norman 1983, p. 114. ​ begon Buddhaghosa de Singhalese commentaren te vertalen of terug te vertalen in het Pāli. Alle latere werken van Sri Lanka handelen over kerkelijke geschiedenis. Nidānakathā en Mahāvamsa vormden de basis voor ​ ​ ​ geschiedkundige werken. Bodhivamsa, Dāthāvamsa en ​ ​ ​ ​ Thūpavamsa werden later vertaald in het Pāli. De monniken ​ voegden toe wat hen bekend was uit andere literaire werken of maakten ze geschikt voor het Boeddhisme. Ze verzamelden legenden over het ontstaan van de gemeenschap der monniken.3 In het oude Boeddhisme gold het woord van de Boeddha zoals overgeleverd in de suttas als toetssteen van de waarheid. Later waren de exegeten zó getalenteerd dat uit eenzelfde zin van de Boeddha tegengestelde conclusies getrokken werden.4 De Pāli literatuur van India, Sri Lanka en Myanmar vertegenwoordigt alleen de literatuur van één Boeddhistische school, het Theravāda. In India en in andere Boeddhistische landen hebben meerdere scholen hun eigen literaire werken voortgebracht. De taal ervan is deels Sanskriet, deels een dialect uit Centraal India dat gemengd 3 Winternitz, Maurice: A history of Indian Literature. Vol. II : ​ ​ Buddhist Literature and Jaina Literature. A new authoritative ​ English translation by V. Srinivasa Sarma. (revised ed.). Delhi (etc.) 1983, p. 168, 178-180, 210. 4 Bareau, André: “Der indische Buddhismus,” in: Die Religionen ​ ​ Indiens, III, Stuttgart 1964, p. 90. ​ Sanskriet genoemd wordt.5 In het noorden en noordwesten van India waren grote centra van studie, zoals de universiteiten van Nālandā en Takkasilā (Taxila). Indiase geleerden gingen vandaar naar Tibet en China en vertaalden Sanskrietwerken.6 De werken van andere scholen zijn hier niet behandeld. De mensen van India hebben nooit enig onderscheid gemaakt tussen sage, legende en geschiedenis. Het schrijven van geschiedenis was in India steeds een soort van epische dichtkunst. Daarom zijn voor de Boeddhisten alle legenden over de Boeddhas van vroegere tijden en over de vroege geboorten van de Boeddha Gotama in het Buddhavamsa, Cariyapitaka en het Jātaka-boek eveneens geschiedenis, net zoals de hele Boeddhalegende.7 Het welzijn van de Sangha hing en hangt af van de vrijgevigheid van de leek. Ten gevolge daarvan ontstond ook een literatuur die de nadruk legde op dāna, geven.8 ​ ​ 5 Winternitz 1983, p. 217. ​ 6 Winternitz 1983, p. 217-218 ​ 7 Winternitz 1983, p. 201 ​ 8 Norman 1983, p. 153. ​ 1. De postcanonieke literatuur Geprobeerd is de postcanonieke literatuur in chronologische volgorde te bespreken. Hierbij zijn alle werken van één auteur achter elkaar opgesomd ook als een werk van een tijdgenoot ertussen gevoegd had moeten worden. 1. Atthakathā, de commentaren.9 Volgens L.R. ​ ​ Goonesekere zijn de commentaren belangrijk bij het vertalen van de suttas. Soms is de betekenis van een woord in het Pāli anders dan in het Sanskriet.10 De commentaren zouden een grote hulp zijn bij het begrijpen van de Pāli teksten (de woorden van de Boeddha). Ik ben het er niet mee eens. Veel commentaren geven de gedachten weer van een bepaalde tijd of stroming in de geschiedenis van het Boeddhisme. Soms leggen ze veel nadruk op de betekenis van een woord, in plaats van de betekenis van een tekstgedeelte uit te leggen. Te denken is hier aan de woorden van de Boeddha: “Al leeft men ook honderd jaar en stelt vraag na vraag, onophoudelijk, dan komt men toch nooit aan het doel. Veel weten en een kenner van de leer zijn bestaat hierin: Als een monnik bij een vers van vier regels de zin ervan verstaat, de leer 9 Bareau 1964, p. 81-83 ​ 10 Goonesekere, L.R.: Buddhist Commentarial Literature. Kandy: ​ ​ ​ BPS, 1967. The Wheel Publication No. 113, p. i-ii. verstaat en overeenkomstig de leer leeft, dan kan van die monnik gezegd worden dat hij veel weet en een kenner van de leer is.” (A.186).11 Ook zijn de commentaren soms erg overdreven, maken ze van de Boeddha een supermens. Dan weer leggen ze te veel nadruk op wonderlijke gebeurtenissen. Legenden worden klakkeloos overgenomen zonder er een commentaar op te geven. M.i. zijn de woorden van de Boeddha goed te begrijpen zonder die commentaren. Wel is duidelijk dat voor het vertalen vanuit het Pāli de betekenis van meerdere woorden door de commentaren begrijpelijk wordt.12 Volgens de Ceylonese traditie zijn de commentaren e (atthakathā) samengesteld in Pāli op het 1 ​ concilie. Ze ​ ​ werden naar Ceylon gebracht door Mahinda die ze volgens de overlevering in het Sinhalees vertaalde.13 Bij de commentaren die naar Sri Lanka gebracht werden, was materiaal ingesloten over de vroege geschiedenis van het Boeddhisme in Noord-India. Na verloop van tijd werd er materiaal over de geschiedenis van het Boeddhisme in Sri Lanka aan toegevoegd.14 Over de taal ervan is niets bekend. Waarschijnlijk waren ze – net als de canon – in een aantal dialecten. De 11 Neumann, Karl Eugen (Übers.): Also sprach der Erhabene. Eine ​ ​ Auswahl aus den Reden Gotamo Buddhos. Zürich (etc) 1962, p. ​ 407. 12 Goonesekere 1967, p. i-ii. ​ 13 Goonesekere 1967, p. 1-2. ​ 14 Norman 1983, p. 114. ​ canon werd later herleid tot één taal, het Pāli. Of dit ook met de commentaren is gebeurd, is niet bekend.15 Het is niet waarschijnlijk dat de Pāli commentaren op e het 1 ​ concilie werden vastgesteld. Maar het is mogelijk dat ​ bepaalde punten van de leer onderwerp van discussie waren e 16 bij het 1 ​ concilie. ​ De commentaren die door Mahinda naar Sri Lanka waren gebracht en de toevoegingen erop zouden zijn verbrand nadat Buddhaghosa zijn commentaren had voltooid. Dit is een overdreven manier om aan te geven dat de Sinhalese commentaren in onbruik raakten na Buddhagosa’s tijd. Ze verdwenen niet onmiddellijk.17 Het schijnt dat Buddhaghosa’s commentaren de andere [=oudere] overbodig maakten. Uiteindelijk verdwenen zij.18 2. Het Nettipakarana (de gids) is een verhandeling ​ ​ over de methoden die gevolgd moeten worden met betrekking tot tekst en exegese. Het is een leidraad en wel voor degenen die commentaren wilden schrijven of uitleg wilden geven van canonieke werken.19 Het werk wordt ook genoemd Netti-Gandha, “het boek van leidraad” (naar de ​ ​ ware leer).20 15 idem ​ 16 Goonesekere 1967, p. 2. ​ 17 Norman 1983, p. 138. ​ 18 Norman 1983, p. 139. ​ 19 Norman 1983, p. 109. ​ 20 Winternitz 1983, p. 177-178. ​ Dit werk biedt een aaneengeschakelde behandeling van de hele leer van de Boeddha. Het boek wordt toegeschreven aan Mahākaccāna, een discipel van de Boeddha. Hij wordt in de Majjhimanikāya genoemd als degene die de leer het beste kan uitleggen (zie M.18, 133, 138 = M.I.110; M.III, 194; M.III,223)21 Volgens Bareau dateert het Netti-Pakarana e 22 vermoedelijk uit 1 ​ eeuw n.C. Winternitz is van mening dat ​ het waarschijnlijk even oud is als de vroegste delen van het Milindapañha23. Het is aan te nemen dat het geschreven is in India. Het schijnt dat het Nettipakarana een herschreven versie is van het Petakopadesa. Een deel ervan moet zijn samengesteld in Noord-India voordat de tekst naar Sri Lanka werd overgebracht.24 Beide werken worden in Myanmar als canoniek beschouwd. De invloed van het Nettipakarana is er groot.25 3. Het Petakopadesa (canoniek onderricht) is ​ ​ eveneens een verhandeling over de methoden die gevolgd moeten worden met betrekking tot tekst en exegese. e Bareau schreef dat het vermoedelijk dateert uit de 1 ​ eeuw ​ n.C. Maar volgens Norman moet het zijn samengesteld enige tijd vóór het begin van de christelijke tijdrekening. 21 Winternitz 1983, p. 177-178; Norman 1983, p. 109-110; Bareau ​ 1964, p. 81. 22 Bareau 1964, p. 81. ​ 23 Norman 1983, p. 110. ​ 24 idem. ​ 25 idem. ​ Het werk is bedoeld voor degenen die de leer aan anderen willen onderrichten en die verkeerde exegeses willen vermijden. Er staat niets nieuws in. Bovengenoemde Mahākaccāna heeft volgens de overlevering het Petakopadesa als instructies voor studenten van de Pitakas samengesteld. Winternitz is van mening dat het een voortzetting is van het Netti-Pakarana. Het zou ​ ​ waarschijnlijk niet veel later dan dit laatstgenoemde werk zijn ontstaan.26 4. Het Dīpavamsa is een kroniek van het eiland Sri ​ ​ Lanka. De auteur ervan is niet bekend. Het werk is e vermoedelijk geschreven tussen het begin van de 4 ​ en het ​ e 27 midden van de 5 ​ eeuw n.C. Het is de eerste poging om ​ geschiedenis en legende in een doorlopende kroniek samen te voegen. Het telt 22 hoofdstukken vanaf de tijd van de Boeddha tot het einde van de regering van koning e Mahāsena in de 4 ​ eeuw na C.
Load more

Recommended publications
  • Relevance of Pali Tipinika Literature to Modern World
    IMPACT: International Journal of Research in Humanities, Arts and Literature (IMPACT: IJRHAL) Vol. 1, Issue 2, July 2013, 83-92 © Impact Journals RELEVANCE OF PALI TIPINIKA LITERATURE TO MODERN WORLD GYANADITYA SHAKYA Assistant Professor, School of Buddhist Studies & Civilization, Gautam Buddha University, Greater Noida, Gautam Buddha Nagar, Uttar Pradesh, India ABSTRACT Shakyamuni Gautam Buddha taught His Teachings as Dhamma & Vinaya. In his first sermon Dhammacakkapavattana-Sutta, after His enlightenment, He explained the middle path, which is the way to get peace, happiness, joy, wisdom, and salvation. The Buddha taught The Eightfold Path as a way to Nibbana (salvation). The Eightfold Path can be divided into morality, mental discipline, and wisdom. The collection of His Teachings is known as Pali Tipinika Literature, which is compiled into Pali (Magadha) language. It taught us how to be a nice and civilized human being. By practicing Sala (Morality), Samadhi (Mental Discipline), and Panna (Wisdom ), person can eradicate his all mental defilements. The whole theme of Tipinika explains how to be happy, and free from sufferings, and how to get Nibbana. The Pali Tipinika Literature tried to establish freedom, equality, and fraternity in this world. It shows the way of freedom of thinking. The most basic human rights are the right to life, freedom of worship, freedom of speech, freedom of thought and the right to be treated equally before the law. It suggests us not to follow anyone blindly. The Buddha opposed harmful and dangerous customs, so that this society would be full of happiness, and peace. It gives us same opportunity by providing human rights.
    [Show full text]
  • Hinduism and Buddhism
    HINDUISM AND BUDDHISM AN HISTORICAL SKETCH BY SIR CHARLES ELIOT In three volumes VOLUME III ROUTLEDGE & KEGAN PAUL LTD Broadway House, 68-74 Carter Lane, London, E.C.4. 1921 First published 1921 Reprinted 1954 Reprinted 1957 Reprinted 1962 PRINTED IN GREAT BRITAIN BY LUND HUMPHRIES LONDON - BRADFORD CONTENTS BOOK VI BUDDHISM OUTSIDE INDIA CHAPTER PAGE XXXIV. EXPANSION OF INDIAN INFLUENCE 3 XXXV. CEYLON 11 XXXVI. BURMA 46 XXXVII. SIAM 78 XXXVIII. CAMBOJA 100 XXXIX. CHAMPA 137 XL. JAVA AND THE MALAY ARCHIPELAGO 151 XLI. CENTRAL ASIA 188 XLII. CHINA. INTRODUCTORY 223 XLIII. CHINA ( continued ). HISTORY 244 XLIV. CHINA ( continued ). THE CANON 281 XLV. CHINA ( continued ). SCHOOLS OF CHINESE BUDDHISM 303 XLVI. CHINA ( continued ). CHINESE BUDDHISM AT THE PRESENT 321 DAY XLVII. KOREA 336 XLVIII. ANNAM 340 XLIX. TIBET. INTRODUCTORY 345 L. TIBET ( continued ). HISTORY 347 LI. TIBET ( continued ). THE CANON 372 LII. TIBET ( continued ). DOCTRINES OF LAMAISM 382 LIII. TIBET ( continued ). SECTS 397 LIV. JAPAN 402 BOOK VII MUTUAL INFLUENCE OF EASTERN AND WESTERN RELIGIONS LV. INFLUENCE OF CHRISTIANITY IN INDIA 409 LVI. INDIAN INFLUENCE IN THE WESTERN WORLD 429 LVII. PERSIAN INFLUENCE IN INDIA 449 LVIII. MOHAMMEDANISM IN INDIA 455 INDEX 463 BOOK VI BUDDHISM OUTSIDE INDIA CHAPTER XXXIV EXPANSION OF INDIAN INFLUENCE INTRODUCTORY The subject of this Book is the expansion of Indian influence throughout Eastern Asia and the neighbouring islands. That influence is clear and wide-spread, nay almost universal, and it is with justice that we speak of Further India and the Dutch call their colonies Neerlands Indië. For some early chapters in the story of this expansion the dates and details are meagre, but on the whole the investigator's chief difficulty is to grasp and marshal the mass of facts relating to the development of religion and civilization in this great region.
    [Show full text]
  • Jpts Xv (1990)
    ON THE VERY IDEA OF THE PALI CANON In memory of I.B. Horner! In this paper I address the issue of the formation and role of the Pali Canon? in Theravada history and culture. My perspective is strictly that of an external observer wishing to make a contribution to historical scholarship, or at least to initiate an academic discussion of the issue: I mean to imply no evaluation whatsoever of any way in which the Canon has been or is seen by Theravada Buddhists. From this perspective and for these purposes, I want to suggest that the role of the Canonical texts in Theravada tradition has been misunderstood, and that the usual scholarly focus on the early period of Theravada is misplaced. We must, I will suggest, reject the equation ‘the Pali Canon = Early Buddhism’ ,3 and move away from an outmoded and quixotic concern with origins to what I would see as a properly focussed and realistic historical perspective. Rather than pre-existing the Theravada school, as the textual basis from which it arose and which it sought to preserve, the Pali Canon — by which I mean the closed list of scriptures with a special and specific authority as the avowed historical record of the Buddha’s teaching — should be seen as a product of that school, as part of a strategy of legitimation by the monks of the Mahavihara lineage in Ceylon in the early centuries of the first millenium A.D. It seems to me useful to divide Theravada Buddhist history into three periods, according to the different kinds of evidence which are available to us.* The first or ‘early’ period lasts from the time of the Buddha (whenever that was) to that of ASoka.
    [Show full text]
  • Fte1^^ Lltrerar^
    THE IMPACT OF SOME HA HA YANA CONCEPTS ON SINHALESE BUDDHISM Wisid>'Spet>i^4r'-fte1^^ Lltrerar^ Soirrees up to t-hc FifiHtsTitli Century By Sangapala Arachchige Hemalatha Goonatilake Thesis submitted for the Degree of Doctor of Philosophy University of London ProQuest Number: 11010415 All rights reserved INFORMATION TO ALL USERS The quality of this reproduction is dependent upon the quality of the copy submitted. In the unlikely event that the author did not send a complete manuscript and there are missing pages, these will be noted. Also, if material had to be removed, a note will indicate the deletion. uest ProQuest 11010415 Published by ProQuest LLC(2018). Copyright of the Dissertation is held by the Author. All rights reserved. This work is protected against unauthorized copying under Title 17, United States Code Microform Edition © ProQuest LLC. ProQuest LLC. 789 East Eisenhower Parkway P.O. Box 1346 Ann Arbor, Ml 4 8 1 0 6 - 1346 Abstract This study attempts to examine the influence of some specific Mahayana concepts on Sinhalese Buddhism. The first chapter serves as a historical backdrop to the inflow of various non-orthodox movements into Ceylon and records the continuous impact of the Maha­ yana on the Theravada from the earliest times. The second chapter deals with the development of the con­ cept of the threefold bodhi and examines in some detail the way in which the goal of Ceylon Buddhism shifted from the Theravada arahantship to the Mahayana ideal of Buddhahood. Furthermore it suggests that this new ideal was virtually absorbed into Ceylon Buddhism. The next chapter discusses the Mahayana doctrines of trlkaya, vajrakaya .
    [Show full text]
  • Pāli Literature: Including the Canonical Literature in Prakrit And
    A HISTORY OF INDIAN LITERATURE K. R. NORMAN PALI LITERATURE INCLUDING THE CANONICAL LITERATURE IN PRAKRIT AND SANSKRIT OF ALL THE HINAYANA SCHOOLS OF BUDDHISM OTTO HARRASSOWITZ • WIESBADEN A HISTORY OF INDIAN LITERATURE EDITED BY JAN GONDA VOLUME VII Fasc. 2 1983 OTTO HARRASSOWITZ . WIESBADEN K. R. NORMAN PALI LITERATURE INCLUDING THE CANONICAL LITERATURE IN PRAKRIT AND SANSKRIT OF ALL THE HINAYANA SCHOOLS OF BUDDHISM 1983 OTTO HARRASSOWITZ • WIESBADEN A HISTORY OF INDIAN LITERATURE Contents of Vol. VII Vol. VII: Buddhist and Jaina Literature Fasc. 1: D. Seyfort Ruegg The Literature of the Madhyamaka School of Philosophy in India Fasc. 2: K. R. Norman Pali Literature •CIP-Kurztit'elaufnahme der Deutschen Bibliothek A history of Indian literature / ed. by Jan Gonda. - "Wiesbaden : Harrassowitz. NB: Gonda, Jan [Hrsg.] Vol. 7. Buddhist and Jaina literature. Fasc. 2. ->• Norman, Kenneth Roy : Pali literature Norman, Kenneth Roy: Pali literature : incl. the canon, literature in Prakrit and Sanskrit of all the Hinayana schools of Buddhism/ Xenneth Roy Norman. - Wiesbaden : Harrassowitz, 1983. (A history of Indian literature ; Vol. 7, Fasc. 2) ISBN 3-447-02285-X © Otto Harrassowitz, "Wiesbaden 1983. Alle Bechte vorbehalten. Photographische und photomechanische Wiedergabe nur mit ausdrlicklicher Genehmigung des Verlages. Gesamtherstellung: Allgfiuer Zeitungsverlag •GmbH. Kempten. Printed in Germany. Sigel: HIL CONTENTS FOREWORD IX CHAPTER I The Pali language and the Theravddin tradition 1. The name 'Tali" 1 2. The history and development of the Pali language .. 2 3. The history of the Theravadin tradition 7 CHAPTER II The Pali Canon 1. The divisions of the canon 15 2. The Vinaya-pitaka 18 2.1.
    [Show full text]
  • UNIVERSITY of DELHI MASTER of ARTS in BUDDHIST STUDIES
    Department of Buddhist Studies, University of Delhi UNIVERSITY OF DELHI MASTER OF ARTS in BUDDHIST STUDIES (Effective from Academic Year 2018-19) Revised Syllabus as approved by Academic Council on 2018 and Executive Council on 2018 1 Department of Buddhist Studies, University of Delhi CONTENTS Page I. About the Department II. Introduction to the CBCS Scope Definitions Programme Objectives (PSOs) Programme Outcomes (PCOs) III. M.A. in Buddhist Studies Programme Details Programme Structure Eligibility for Admissions Assessment of Students’ Performance and Scheme of Examination Pass Percentage and Promotion Criteria Semester to Semester Progression Conversion of Marks into Grades Grade Points CGPA Calculation Division of Degree into Classes Attendance Requirement Span Period Guidelines for the Award of Internal Assessment Marks MA in Buddhist Studies Programme (Semester Wise) IV. Course Wise Content Details for MA in Buddhist Studies Programme 2 Department of Buddhist Studies, University of Delhi MASTER OF ARTS IN BUDDHIST STUDIES Two Year Full Time Programme I. About the Department The Department of Buddhist Studies was established in 1957 as follow up to the action initiated by the Government of India on the occasion of the celebration of 2500 years of Buddhism on 24 May 1956. This department, the first of its kind in India, was established with the primary objective of conducting research at the advanced level in various subjects related to Buddhist Studies. As part of this initiative, a Chair of Buddhist Studies was created. Professor P.V. Bapat, a scholar of international repute, was the first scholar to occupy this chair. Professor Bapat initially began his work of organizing the Department of Buddhist Studies under the overall supervision of the Department of Philosophy which was headed by Professor N.V.
    [Show full text]
  • The Pali Literature of Burma
    m LIBRARY UNIVERSITY OF CALIFORNIA SAN OIEGO PRIZE PUBLICATION FUND. Founded by the generosity of H.H. THE RAJA OF COCHIN, K.C.S.I., THE MAHARAJA GAJAPATI RAO. C.I.E., THE RAJA OF PARLAKIMEDI, and other Chiefs and Gentlemen of Southern India. DAVID A. / 2 O PRIZE PUBLICATION FUND VOL. II THE PALI LITERATURE OF BURMA BY MABEL HAYNES BODE Pn.D. PRINTED AND PUBLISHED BY THE ROYAL ASIATIC SOCIETY AND SOLD AT 22 ALBEMABLE STREET 1909 ABBREVIATIONS BEFEO. Bulletin de I'Ecole Franfaise d'ExtrSme Orient. Hanoi. 1901, etc. GV. Gandhavamsa (JPTS.). 1886. Index, 1896. JPTS. Journal of the Pali Text Society. London. 1882, etc. JRAS. Journal of the Royal Asiatic Society. London. 1834, etc. P.TH. Pitakatthamain. Rangoon. 1906. P.T.S. Pali Text Society. SVD. Sasanavamsadlpa. Colombo. 1881. BIBLIOGKAPfllCAL NOTES Students may consult with advantage I. The whole of the Pali Text Society's publications (for the older Pali literature). Frowde. London, 1882, etc. II. Translations of the same which have appeared in various languages (see the useful bibliography of works on Buddhism, by Mr. A. J. Edmunds, in the Journal of the Pali Text Society, 1902). Particularly interesting for comparison of Burmese versions with Pali are the translations of Jatakas from the Burmese, by Mr. R. F. St. Andrew St. John, in the Journal of the Royal Asiatic Society, years 1892, 1893, 1894, 1896. [Of. the Jataka, translated from the Pali by various hands under the editorship of E. B. Cowell. 6 vols. Cambridge, 1895, etc.] III. Bibliographies and Catalogues as follows : 1. Bibliographies.
    [Show full text]
  • THE PALI LITERATURE Or BURMA
    ABBREVIATIONS ’ ’ ’ B ull tin de l Eeole Fran aise d Ex rém r BEF . e t e O ient EO p . e t c 1901 , . dhava sa. 1886 . Inde x 1 89 6 Gan . m (J , h Pali Text Societ Journa l o t e . Lo do 1882 e t c f y n n . , . u rnal o the Ro a l Asiatic Societ Lo do Jo f y y. n n. ham ain . R o o 1906 kat t . Pita ang n . o Pali Text S ciety. nava sadi a. Co o o . 1881 Sesa m p l mb . BIBLIOGRAPHICAL NOTES Students m ay consult with advantage ’ I The o of t he So l o for t he o d , wh le Pali Text ciety s pub icati ns ( l er Pali e Frowde . Lo do 1 882 et c . lit rature) . n n, , o of the d in o II. Translati ns same which have appeare vari us languages Mr. Ed se e the s io of o on B dd b . ds ( u eful bibl graphy w rks u hism, y A J mun , in t he o of the So J urnal Pali Text ciety, Particularly interesting for c omparison of Burmese versi ons with i are t he o o f at akas o m the B e b Mr. R. Pal translati ns J fr urm se, y F d S o in the o of t he Ro A So St . t An rew . J hn, J urnal yal siatic ciety, Cf the a a he s 1892 1 893 1 894 1 896 .
    [Show full text]
  • On the Devotion to the Buddha in Paramanuchit's Mārabandha
    On the Devotion to the Buddha in Paramanuchit’s Mārabandha Episode of the Paṭhamasambodhi Phra Akbordin Rattana A thesis submitted for the degree of Master of Arts of the University of Otago, Dunedin New Zealand 27 August 2015 Abstract The Paṭhamasambodhi is an important biography of the Buddha, a living story well- known all over mainland Southeast Asia, and an essential element for Southeast Asian art history. In addition, the Mārabandha episode of the Paṭhamasambodhi is a unique story that receives no mention in the Pāli Canon or in the Pāli biographies of the Buddha. It also contains the few parts of the Paṭhamasambodhi corpus that are concerned with events after the Buddha’s Parinibbāna (the final release from the round of rebirth), and a source for ritual, belief, and devotion of Buddha in many parts of Southeast Asia. Moreover, it received the royal patronage of King Rama III (1788-1851), as the king invited Paramanuchit (1790-1853) to edit the Paṭhamasambodhi. This thesis offers the first English translation of the Mārabandha episode of the Paṭhamasambodhi of Paramanuchit, a senior Buddhist monk and key patriarch in the history of Thai Buddhism during the 19th century. Relying on the Paṭhamasambodhi and other Thai sources, it makes three contributions to the study of Thai Buddhism. Firstly, it provides a translation and an analysis of a text that has been largely overlooked by scholars outside of Thailand, especially in English language scholarship. Secondly, it sheds light on the historical figure of Paramanuchit, an influential and respected Buddhist scholar in Siamese Buddhism, who became the Saṅgharāja in 1851.
    [Show full text]
  • Pk 4591 1923
    t PK 4591 B78 116 1923 THE LIFE AND WORK * Oi" BUDDHAGHOSA I'A' BIMAI.A GHiVRAN I^AW, M.A., B.L. Author, Ksatriya Clans in- Buddhist India, Historical Gleanings, etc. WITH A FOREWOP Mrs. C. a. F. RHYS DAVIDS, D.Litt., M.A. Fellow of Utitvey^ity College, London. Author, A Buddhist Manual of Psychological Ethics, Buddhist Psychology y Buddhism, Psalms of the Early Buddhisi», etc. /7c. • Dialogues of the Buddha, , • 4 CALCUTTA VND SIMLA TILVv^i^JvR, vSPINK .^c CO 1923 n^esH^ The Bo-Tree at Bodh-Gava. • Calcutta Oriental Series ^oc-«<f« ^ / THE LIFE AND WORK OF BUDDHAGHOSA BY BIMALA CHARAN I^AW, M.A., BX. Author, Ksatriva Clans in Buddhist India,' Historical Gleanings, etc. WITH A FOREWORD BY AIRS. C. A. F. RHYS DAVIDS, D.Litt., M.A. .. Fellow of Univeysitv College, London. Author,.A Buddhist Mamidl of Psvcholosicnl Psalms Ethics, Buddhist Psychology , Buddhism, of the^arly Buddhists, Dialogues of the Buddha, etc., etc. CALCUTTA AND SIMLA THACKER, SPINK & CO 1923 PK FEB 9 1972 ^ ^ '%^vry OF TO?.^$' TO MY TEACHERS AND FRIENDS. FOREWORD I SET down here at the author's request a few words of introduction to his book on Buddhaghosa and his works. But Mr. Bimala Charan I^aw as an investigator in that unharvested field, needs no introduction. By me Hes his prolegomenon to it, published over two years ago, in the Journal of the Asiatic Society of Bengal. In that essay, he drew up a list of 14 questions on his present subject. All were of historical interest. All would have to be discussed in any critical history of Buddhaghosa' s work.
    [Show full text]
  • Soumal Päli Text Society
    B C NTENT TA LE OF O S . ' 1 . A B AL DMU D UD DHI ST BIBLIOGRAPHY ; BY BERT J. E N S SA 2 . NOTES ON THE ENLAB GEI) TEX T OF THE MAHÄVAM X TA T A S . BY DM D HARDY E N IN KAMBOD JAN M . ; E ON ’ MOGGAL L ANA S SAD D ALAKKII A NA UND D AS CÄND RA VY ÄKABANA TT RANKE ; VON B. O O F ’ INDEX TO WARREN S ‘ BUDDHISM IN TRANSLATIONS BY C . B. RUNKL E ’ DAS VERHÄL TNI SS VON OAND RA S D IIÄTUP ÄTIIA z u D E N PAD I D HÄT ÄT N OTTO FRANKE UP JHAS VO R. _ ; HI M Ä Ä TTI B ÜPASID D , OGGALL NA , MAH VU UND VUTTI ; VON B . OTTO FBANKE LIST OF PUBLICATIONS OF THE PÄLI TEXT SOCIE TY A BUD D I L HIST B B IOGRAPHY, HE BASE D UPON T LI BRA RIES OF PHILA D ELPHIA . B M AL ERT J ED UND S . OUTLINE . A. Hi nayäna . a nd o l . a a a a P li C non , with Europe n tr nsla tions ommen e . 4 ta ries on Sp c ific books . p Pr kr k . 1 5 2 . a it a nd n rit S a s Bo o ks . p 1 7 Ch ine s e Hinayana a nd other Asia tic Versions . p . ePäli o a and . 23 Inscriptions , C mment ries Chronicles p 1 30 0 Ea rly Travellers a n d incidenta l notices .
    [Show full text]
  • Pāli Texts Sri Lanka Corrections Index
    Corrections Pāli Texts Printed in Sri Lanka in Sinhalese Characters with Supplementary Information on Related Texts Page xix, for Välitoṭa) read (Välitoṭa) Page xix, for Vidyālṅkāra Piriveṇa read Vidyālaṅkāra Piriveṇa Page xxi, for Tooth Relic Temple read Temple of the Tooth Relic Page xxiii, for Xyographs read Xylographs; for Pali-Hanschriften read Pali- Handschriften Page xxiv, for Anāgatamaṃsa read Anāgatavaṃsa Page 6, for Catubhāṇavāratṭhakathā read Catubhāṇavāraṭṭhakathā Page 10, for traslation read translation Page 17, under Kotapiṭiyē Rāhula delete opening parenthesis before introduction Page 23, n. 1, for Order read Orders Page 25, line 3, add pp. after 96. Page 35, for Hinūuber read Hinüber Page 38, for Herman read Hermann; n. 1, for Bukkyo read Bukkyō Page 42, for (1935–56, 1986 read 1935–56, (1986, Page 43, for in Sinhalese text read in Sinhalese script Page 49, after (index) add pp. Page 59, for bihikkus read bhikkhus Page 64, for Anura read Anula Page 67, for The purpose of the text is the report read The purpose of the text is to report; for Colomgo read Colombo Page 72, for Visuddhimagga-saṅkepa read Visuddhimagga-saṅkhepa Page 76, for Saddhmmopāyanaya read Saddhammopāyanaya Page 81, for identifies the author with Kassapa V read identifies the king who commissioned it with Kassapa V Page 86, for du texte palie read du texte pali et Page 87, line 13, see Hinüber, p.184. Page 92, for E. Senart (1871) read E. Senart, “Kaccāyana et la littérature gram- maticale du pālie”, Journal asiatique, 1871, pp. 193–544. Page 121, for various metres whose number totals read various metres.
    [Show full text]