DOCSLIB.ORG

Zitten We Op Één Lijn?

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Zitten We Op Één Lijn? Zitten we op één lijn? Een studie naar de bijdrage van culturele instellingen aan doorlopende leerlijnen cultuuronderwijs in de basisschool Fianne Konings Zitten we op één lijn? Zitten we op één lijn? Een studie naar de bijdrage van culturele instellingen aan doorlopende leerlijnen cultuuronderwijs in de basisschool Proefschrift ter verkrijging van de graad van doctor aan de Rijksuniversiteit Groningen op gezag van de rector magnificus prof.dr. C. Wijmenga en volgens besluit van het College voor Promoties. De openbare verdediging zal plaatsvinden op donderdag 23 april 2020 om 14.30 uur door Fianne Elisabeth Marie Konings geboren op 19 januari 1971 te Heerlen Promotor Prof. dr. B.P. van Heusden Beoordelingscommissie Prof. dr. A.S. Lehmann Prof. dr. A.R.W. Blühm Prof. dr. A. Klamer Ik draag dit boek op aan mijn vader, Ton Konings, dramapionier1 1 Zie het proefschrift van Henriette Coppens (2000). Drama op school. De invoering van een nieuw vak in het Nederlandse voortgezet onderwijs. Acco Leuven/ Amersfoort. (pp. 47-48, p. 68, p. 71, p. 239) INHOUD 11 DANKWOORD 15 INLEIDING 29 DEEL ÉÉN Verkenning 31 hoofdstuk 1: Context 1996-2020: Overheidsbeleid ten aanzien van culturele instellingen en het (basis)onderwijs 47 hoofdstuk 2: Wat we weten over de bijdrage van culturele instellingen aan het onderwijs 69 hoofdstuk 3: Kunst- (en cultuur)onderwijs in cognitief perspectief 85 DEEL TWEE Analyse 87 hoofdstuk 4: Evaluating partnership, or how to evaluate the contribution of cultural institutions to an integrated curriculum for culture education in primary schools 101 hoofdstuk 5: Culturele instellingen en doorlopende leerlijnen cultuuronderwijs: casestudies & richtlijnen 129 DEEL DRIE Ontwerpen en evalueren 131 hoofdstuk 6: Leerplannen kunstzinnige oriëntatie in ontwikkeling: in abstracto 145 hoofdstuk 7: Leerplannen kunstzinnige oriëntatie in ontwikkeling: in concreto 191 CONCLUSIE EN DISCUSSIE 205 LITERATUUR 225 SAMENVATTING 229 SUMMARY 232 CURRICULUM VITAE 10 zitten we op één lijn? DANKWOORD anneer kunst in het onderwijs mijn interesse kreeg, weet ik niet meer precies. Wat ik in ie- der geval wel weet is, dat ik in 1992 in de derde klas van de pabo besloot mijn afstudeerscriptie te schrijven over kinderen en kunst. Dat ik de dochter ben van een kunstvakdocent, wiens boekenkast gevuld was met vele gerenom- meerde werken zoals Huizinga’s Homo Ludens (1958), Reads De kunst in haar educatieve functie (1958) en Viktor Löwenfelds Creativity and mental growth (1961), zal hierbij zeker een rol hebben gespeeld. Met de afronding van mijn proefschrift denk ik terug aan het pad dat ik heb gelopen en de momenten en personen die belangrijk waren gedurende deze jaren. Deze herinneringen gaan over bepaalde plekken, personen, maar zijn ook zintuigelijk. Zo herinner ik me dat de kiem om te promoveren gelegd is in het bloedhete New York door een vraag van Max van der Kamp tijdens het 31ste Insea Congres. Ook herinner ik me nog dat ik in 2006 in het tus- senstuk van de trein telefoneerde met Jan Wagemakers, die mij attendeerde op een man in Groningen die volgens hem een interessant verhaal had. In januari 2007 ontmoette ik aan de achterkant van de Oude Boteringestraat 23 te Groningen, terwijl schoolpleingeluiden zijn kamer vulden, Barend van Heusden. ‘Kunst is een aspect van cultuur,’ zei hij toen. Wat vond ik dat een enorme verademing na de vele conferenties over cultuureducatie, waarbij in mijn beleving het grootste deel van de tijd verloren ging aan praten over wat cultuur en kunst dan wel of niet was. Naast dat ik enorm veel inhoudelijk van Barend heb geleerd, ben ik hem ook dankbaar voor de uitdaging die hij me op schrijfvlak gaf. Zijn kritische feedback was niet altijd makkelijk, maar wel altijd oprecht en zeer bruikbaar. Die had ik voor geen goud willen missen. Vervolgens duurde het nog twee jaar voordat ik een mogelijkheid kon vinden om een start te maken met mijn proefschrift. Die werd mij in 2009 geboden door Jan Jaap Knol die ik trof aan de Lange Voorhout te Den Haag, waar hij het Fonds voor Cultuurparticipatie aan het opbouwen was. Uiteindelijk kon ik april 2010 starten. Het mo- ment waarop mijn dochter met haar Nijntje rugzak voor het eerst de kleuterklas instapte ging ik aan de slag. Daarna zijn er vele mensen, ontmoetingen, plekken, momenten, geluiden, herinneringen geweest die me een stap vooruit hebben geholpen. Ik denk aan het moment dat ik tijdens de zomer van 2015 alleen in de logeerkamer bij de ouders van Agnes Zwanenburg zat, ter- wijl onze kinderen aan het zeilen waren op de Zeeuwse wateren, en ik doordacht hoe ik ervoor kon zorgen dat culturele instellingen konden bijdragen aan doorlopende leerlijnen cultuuronderwijs. Dan het moment dat ik met Anne Marie Backes in een oud treinstel dankwoord 11 sprak, en vervolgens in een kerk, om deze ideeën daadwerkelijk uit te proberen. En het mo- ment dat Marjanne Alderliesten mij op een kamertje van basisschool ’t Prisma haar beel- dende verwerking van een leerplan liet zien. Wat ik in Zeeland had bedacht kreeg opeens een concrete vorm. Ik moest op een stoel staan (sorry Henk) om het geheel te vatten en vast te leggen. Ik ben heel dankbaar voor deze mensen, momenten en herinneringen. Dat is niet in woorden uit te drukken. En er zijn nog zo veel andere mensen die mij met grote en kleine bijdragen hebben ge- steund bij het volbrengen van mijn proefschrift. Heel belangrijk: Hadewijch de Jong, die mij persoonlijk stimuleerde, en ook mede aan de basis heeft gestaan van het onderzoeks- project ‘Cultuur in de Spiegel’ waar mijn onderzoek flankerend aan is geweest. Daarnaast ben ik dankbaar voor de inhoudelijke uitwisseling met, feedback op hoofdstukken en steun van mijn CiS-collega’s gedurende dit gehele traject: Astrid Rass, Theisje van Dorsten, Lode Vermeersch, Emiel Copini, Welmoed Ekster, Eelco van Es en Anne Sasbrink. Ook wil ik mijn dank uitspreken aan: Jeanet Annema, Melissa Bremmer, Marie Louise Damen, Oscar Gelderblom (en collega), Adam Handelzalts, Rhea Hummel, Edith Janssen (ook voor de broodnodige beweging), Marie-José Kommers, Caro Kouwenhoven, Edwin van Meerkerk en Nienke Nieveen. Sommigen van hen gaven kritische reflecties op mijn teksten en resulta- ten; andere dachten op een voor mij juist moment mee over dilemma’s die in het onderzoek op mijn pad kwamen. Vera Haket wil ik in het bijzonder bedanken voor haar correcties en rustige steunende immer positieve feedback tijdens het redigeerproces. Justine van justar grafisch ontwerpers mag niet onvermeld blijven voor haar nadenken over en het grafisch vormgeven van mijn proefschrift in de van haar welbekende haarfijne en lijnscherpe stijl. Ik ben de vele medewerkers van culturele instellingen die aan mijn onderzoek hebben bij- gedragen enorm dankbaar. Ook aan de betrokken leerkrachten, directeuren, leerlingen en ouders van verschillende basisscholen ben ik veel dank verschuldigd. Medewerkers van het Fonds voor Cultuurparticipatie, het Kenniscentrum Cultuureducatie Rotterdam en docen- ten van de Thomas More Hogeschool ben ik erkentelijk voor de geboden hulp. Met name wil ik bedanken voor hun bijdrage aan de ontwerpgerichte studie: Marjanne Alderliesten, Wendy van Rossum, Annemarie Timmermans, Henk van Dijk en Jelena Mihajlovic, Tabitha Verhulst en Sonja Deutz, Marieke van der Veen, Nita Halman, Ester Huijnen, Dorien Folkers en Ragnhild Rikkelman. Mocht ik iemand per ongeluk vergeten zijn, dan ook bij deze mijn oprechte dank! Ik heb mij altijd gesteund gevoeld door mensen die geïnteresseerd informeerden naar mijn proefschrift, en die dit (voorzichtig) bleven doen, ondanks mijn misschien soms wat ont- wijkende reactie (want tja, hoe ver ben je met je proefschrift? En is het al af?). Vrienden, familie, betrokken mensen uit het vakgebied en bekenden, dank je wel voor jullie vragen, 12 zitten we op één lijn? niet vragen en altijd aanwezige interesse. In het bijzonder wil ik mijn schoonouders Neeltje en Jan bedanken. Zij hebben bijgesprongen tijdens het spitsuur van ons leven, waardoor het onmogelijke toch mogelijk bleek. Dan: Nienke en Karianne, dank jullie wel voor het ritme en de luisterende oren in de afgelopen drie jaar. En tot slot dank aan mijn thuisfront. Dank je wel lieve papa, helaas heb je het niet mee kunnen maken, en lieve mama voor de stevige basis die jullie me hebben gegeven. Noor en Sjoerd – ik leer elke dag door jullie bij – dank voor de basis die jullie me nu geven. And last but not least: Paul voor je vertrouwen en steun en het mogelijk maken van ruimte om te promoveren in rustige en roerige tijden. dankwoord 13 14 zitten we op één lijn? INLEIDING “Mama, kan jij rechte lijnen maken?” Mijn twee kleuters roepen me terwijl ze kleien aan de keukentafel. Ze hebben de klei uitgerold tot een platte plaat en vragen me twee grote rechthoeken uit te snijden. Nadat ik dit gedaan heb, drukken beiden met hun duim een kuiltje in een van de korte zijdes en peuteren ze de rechthoek van de tafel los. Eindelijk hebben ze hun zo begeerde iPad. Ze gaan met hun ‘kleipad’ naast elkaar op de bank zitten. Mijn zoon kijkt geïnteresseerd bij zijn zus en vraagt: “Welke spelletjes heb jij?”1 eze anekdote is voor mij erg waardevol. In de huiselijke vrijheid gaven mijn kinderen mij een inkijkje in hun leefwereld en hun men- tale proces van betekenisgeven. Ik realiseerde mij dat dit mij opviel door mijn onderzoek naar de bijdrage van culturele instellingen aan het onderwijs. Om de bijdrage te analyseren maak ik gebruik ik van een theoretisch kader dat inzicht geeft in dit cognitieve proces. Klei en hun eigen verbeelding gaf mijn kinderen de mogelijkheid om met een ‘kleipad’ mee te doen met de grote-mensen-wereld. Tegelijkertijd besefte ik hoe moeilijk het is om goed te zien wat er ‘echt in die koppies omgaat’. Dit geldt thuis, maar ook op school. School is het instituut dat in belangrijke mate beoogt mentale processen te ontwikkelen.
Load more

Recommended publications
  • Cultural Policy in the Polder
    Cultural Policy in the Polder Cultural Policy in the Polder 25 years of the Dutch Cultural Policy Act Edwin van Meerkerk and Quirijn Lennert van den Hoogen (eds.) Amsterdam University Press Cover illustration: Koopman & Bolink: Boothuis, Noordoostpolder. Fotografie: Dirk de Zee. Cover design: Coördesign, Leiden Lay-out: Crius Group, Hulshout isbn 978 94 6298 625 1 e-isbn 978 90 4853 747 1 doi 10.5117/9789462986251 nur 754 | 757 © The authors / Amsterdam University Press B.V., Amsterdam 2018 All rights reserved. Without limiting the rights under copyright reserved above, no part of this book may be reproduced, stored in or introduced into a retrieval system, or transmitted, in any form or by any means (electronic, mechanical, photocopying, recording or otherwise) without the written permission of both the copyright owner and the author of the book. Every effort has been made to obtain permission to use all copyrighted illustrations reproduced in this book. Nonetheless, whosoever believes to have rights to this material is advised to contact the publisher. Table of Contents Acknowledgements 9 An Introduction to Cultural Policy in the Polder 11 Edwin van Meerkerk and Quirijn Lennert van den Hoogen A Well-Balanced Cultural Policy 37 An Interview with Minister of Culture Ingrid van Engelshoven Marielle Hendriks 1. Legal Aspects of Cultural Policy 41 Inge van der Vlies 2. An International Perspective on Dutch Cultural Policy 67 Toine Minnaert ‘A Subsidy to Make a Significant Step Upwards’ 85 An Interview with Arjo Klingens André Nuchelmans 3. The Framing Game 89 Towards Deprovincialising Dutch Cultural Policy Johan Kolsteeg1 4. Values in Cultural Policymaking 107 Political Values and Policy Advice Quirijn Lennert van den Hoogen and Florine Jonker An Exercise in Undogmatic Thinking 131 An Interview with Gable Roelofsen Bjorn Schrijen 5.
    [Show full text]
  • Over De Erfenis Van Kloeke Nederlanders
    Over de erfenis van kloeke Nederlanders Een onderzoek naar dissonantie bij Gedeeld Cultureel Erfgoed in New York en Recife Masterscriptie Internationale Betrekkingen in Historisch Perspectief Jochem Boodt - 4126246 [email protected] Begeleider: dr. Yvonne Kleistra Tweede Lezer: dr. Remco Raben Inhoudsopgave Voorwoord 2 Inleiding 3 Hoofdstuk 1 Oorsprong van een Gedeeld Cultureel Erfgoedbeleid 8 1.1 Erfgoedzorg zonder overheid 8 1.2 Nederland voorbij de postkoloniale kater 11 1.3 Gemeenschappelijk Cultureel Erfgoed geboren 14 1.4 Rendementsdenken in het erfgoedbeleid 18 Hoofdstuk 2 Cultureel erfgoed en dissonantie 21 2.1 Erfgoed als continue keuze 21 2.2 Dissonant erfgoed 23 2.3 Dissonantie in het Nederlands GCE-beleid 28 Hoofdstuk 3 New York en GCE 31 3.1 Een mislukte ontdekkingsreis met grote gevolgen 32 3.2 Nieuw-Amsterdam: slapende stad of broedplaats van tolerantie? 34 3.3 Holland on the Hudson 37 3.4 GCE-beleid in New York 41 Hoofdstuk 4 Recife en GCE 45 4.1 Nederlanders in Brazilië 45 4.2 Maurits als tolerant rolmodel 49 4.3 GCE-beleid in Recife 52 Conclusie 58 Literatuur en bronnen 64 1 Voorwoord Als aankomend stagiair van de Nederlandse ambassade te Colombo, Sri Lanka, mocht ik in februari 2014 deelnemen aan de Gedeeld Cultureel Erfgoed terugkomdagen. Dit driedaags evenement werd georganiseerd voor de cultureel attachés van de ambassades en consulaten in de prioriteitslanden van het Gedeeld Cultureel Erfgoedprogramma. Omdat honderdvijftig jaar Nederlandse bezetting op Sri Lanka veel erfgoed heeft opgeleverd, kreeg ik de kans om vast aan het GCE te ruiken. Ter voorbereiding stuurde Anouk Fienieg van DutchCulture mij een artikel, dat zij schreef over Dissonant Heritage toegepast op het Nederlandse GCE-beleid.
    [Show full text]
  • Pegasus' Vlucht Gevolgd. Cultuur En School 1997-2007
    Pegasus’ vlucht gevolgd. Cultuur en School 1997-2007: doelstellingen, onderzoek en resultaten Michiel van der Grinten Piet Hagenaars Karin Hoogeveen Claudy Oomen Anne Luc van der Vegt Teunis IJdens Cultuurnetwerk Nederland, Utrecht 2008 Inhoud Redactioneel 4 Doel en streven van Cultuur en School 10 Piet Hagenaars Tussen verbeelding en bewijs: twaalf jaar beleidsonderzoek ten behoeve 50 van Cultuur en School Teunis IJdens Evaluatie van de regeling Versterking cultuureducatie in het primair onderwijs 84 Karin Hoogeveen & Anne Luc van der Vegt Cultuureducatie in het voortgezet onderwijs 110 Michiel van der Grinten & Claudy Oomen Cultuur + Educatie 21 2008: Pegasus’ vlucht gevolgd. Cultuur en School 1997-2007: doelstellingen, onder- zoek en resultaten Auteurs: Michiel van der Grinten, Piet Hagenaars, Karin Hoogeveen, Claudy Oomen, Anne Luc van der Vegt en Teunis IJdens ISBN 978-90-6997-122-3 © Cultuurnetwerk Nederland, Utrecht Overname is alleen toegestaan met bronvermelding en na schriftelijke toestemming van de uitgever. Redactioneel Er zit ongetwijfeld lyriek in Cultuur en School, zeker in de wijze waarop maatschappe- lijke waarden van cultuureducatie en van cultuur in en door het onderwijs sinds 1996 door bewindslieden zijn verwoord. ‘Veel doelstellingen in Cultuur en Schoolverband lijken louter symbolisch – mooie woorden – of hebben een open einde. Ze zijn veelal niet te meten, maar dat hoeft allerminst te betekenen dat ze ook zonder werking blij- ven’, aldus Piet Hagenaars in het openingsartikel over de doelstellingen van Cultuur en School. ‘Symbolische doelstellingen kunnen richting geven aan de energie en keuzes van scholen en culturele instellingen, van provincies en gemeenten. Ze zorgen voor binding en concentreren de aandacht van diverse belanghebbenden op gemeenschappelijke Dit nummer van Cultuur+Educatie is geheel gewijd aan Cultuur en School.
    [Show full text]
  • Petitioner, V
    No. 18-____ IN THE Supreme Court of the United States ———— MAREI VON SAHER, Petitioner, v. NORTON SIMON MUSEUM OF ART AT PASADENA AND NORTON SIMON ART FOUNDATION, Respondents. ———— On Petition for a Writ of Certiorari to the United States Court of Appeals for the Ninth Circuit ———— PETITION FOR A WRIT OF CERTIORARI ———— LAWRENCE M. KAYE SAMUEL ISSACHAROFF HOWARD N. SPIEGLER Counsel of Record DARLENE FAIRMAN 40 Washington Square FRANK K. LORD IV South, 411J HERRICK, FEINSTEIN LLP New York, NY 10012 Two Park Avenue (212) 998-6580 New York, NY 10016 [email protected] ALAN DERSHOWITZ 1525 Massachusetts Avenue Cambridge, MA 02138 Counsel for Petitioner February 8, 2019 WILSON-EPES PRINTING CO., INC. – (202) 789-0096 – WASHINGTON, D. C. 20002 QUESTIONS PRESENTED Where artworks were forcibly confiscated from their Jewish owner by Nazi Reichsmarschall Hermann Göring, then recovered by the Dutch government after WWII, and are now in private hands in the U.S., and their ownership is now disputed between U.S. citizens, 1. May a court invoke the act of state doctrine to refuse to adjudicate true title based on Dutch proceedings when the Netherlands eschews any sovereign interest in the resolution of the dispute? And, 2. May a court invoke the act of state doctrine to refuse to adjudicate true title when such refusal is contrary to the express foreign policy of the United States concerning the recovery of looted Holocaust assets? (i) ii PARTIES TO THE PROCEEDINGS AND RULE 29.6 STATEMENT Petitioner, who was Plaintiff-Appellant in the court below, is Marei von Saher.
    [Show full text]
  • Overzicht Genomineerden, Winnaars En Jury's Literatuurprijs V1
    Overzicht winnaars en genomineerde boeken AKO Literatuurprijs 1987 J. Bernlef Publiek geheim H.C. ten Berge Het geheim van een opgewekt humeur Inez van Dullemen Het gevorkte beest Hermine de Graaf Aanklacht tegen onbekend Frans Kellendonk Mystiek lichaam J. Ritzerfeld (Oscar Timmers) Zee van Marmer 1988 Geerten Meijsing Veranderlijk en wisselvallig Remco Campert Eetlezen W.F. Hermans Een heilige van de horlogerie Tip Marugg De morgen loeit weer aan Willem van Toorn Een leeg landschap Jacq Vogelaar Terugschrijven 1989 Brigitte Raskin Het koekoeksjong J. Bernlef Vallende ster Rudy Kousbroek De onmogelijke liefde Margriet de Moor Op de rug gezien Hélène Nolthenius Een man uit het dal van Spoleto Leo Pleysier Wit is altijd schoon 1990 Louis Ferron Karelische nachten Christine D'haen Zwarte sneeuw Atte Jongstra De psychologie van de zwavel Gerrit Komrij Humeuren en temperamenten Joost Niemöller Wraak Frans Pointl De kip die over de soep vloog 1991 P.F. Thomése Zuidland Adriaan van Dis Het beloofde land Patricia De Martelaere Littekens Geerten Meijsing Altijd de vrouw Michel van der Plas Mijnheer Gezelle Anne Vegter Verse bekken 1992 Margriet de Moor Eerst grijs dan wit dan blauw Nico Dros Noorderburen Eric de Kuyper Grand Hotel Solitude Nelleke Noordervliet Het oog van de engel Jacq Vogelaar De dood als meisje van acht Joost Zwagerman Vals licht 1993 Marcel Möring Het grote verlangen Hella Haasse Heren van de thee Kristien Hemmerechts Kerst en andere liefdesverhalen Harry Mulisch De ontdekking van de hemel Willem Jan Otten De wijde blik Paul de Wispelaere Het verkoolde alfabet 1994 G.L. Durlacher Quarantaine Patricia De Martelaere Een verlangen naar ontroostbaarheid Nicolaas Matsier Gesloten huis Rascha Peper Rico's vleugels F.
    [Show full text]
  • Personalization of Political Newspaper Coverage: a Longitudinal Study in the Dutch Context Since 1950
    Personalization of political newspaper coverage: a longitudinal study in the Dutch context since 1950 Ellis Aizenberg, Wouter van Atteveldt, Chantal van Son, Franz-Xaver Geiger VU University, Amsterdam This study analyses whether personalization in Dutch political newspaper coverage has increased since 1950. In spite of the assumption that personalization increased over time in The Netherlands, earlier studies on this phenomenon in the Dutch context led to a scattered image. Through automatic and manual content analyses and regression analyses this study shows that personalization did increase in The Netherlands during the last century, the changes toward that increase however, occurred earlier on than expected at first. This study also shows that the focus of reporting on politics is increasingly put on the politician as an individual, the coverage in which these politicians are mentioned however became more substantive and politically relevant. Keywords: Personalization, content analysis, political news coverage, individualization, privatization Introduction When personalization occurs a focus is put on politicians and party leaders as individuals. The context of the news coverage in which they are mentioned becomes more private as their love lives, upbringing, hobbies and characteristics of personal nature seem increasingly thoroughly discussed. An article published in 1984 in the Dutch newspaper De Telegraaf forms a good example here, where a horse race betting event, which is attended by several ministers accompanied by their wives and girlfriends is carefully discussed1. Nowadays personalization is a much-discussed phenomenon in the field of political communication. It can simply be seen as: ‘a process in which the political weight of the individual actor in the political process increases 1 Ererondje (17 juli 1984).
    [Show full text]
  • Judging the Netherlands: Restitution Process, 1997-2000 Process, Restitution
    Manfred Gerstenfeld Manfred Gerstenfeld has done a masterful job of describing the more than sixty-year In the last years of the twentieth century, cycle that began with the Nazis’ destruction of Dutch Jewry, and then continued the many shortcomings of the postwar with the woefully inadequate immediate postwar efforts by the Dutch government Dutch Holocaust restitution became a at restitution of property, insurance claims, and other attempts to compensate Dutch major issue in the Dutch public debate. Holocaust survivors and families of victims. This book deals mainly, however, with The internationally publicized failures the belated but generally successful Dutch effort, in the last years of the twentieth of the Swiss banks regarding dormant Joel Fishman century and early part of the twenty-first century, to rectify the past deficiencies bank accounts from the war period and set a positive example of how governments can try to provide belated, although prompted investigations elsewhere as imperfect, justice, and to try to rectify in some small way the pain of their citizens Judging the Netherlands: the Judging well, including in the Netherlands. Copyright : stemming from wartime in general and the Shoah in particular. A further stimulus came when many Ambassador Stuart E. Eizenstat, Former U.S. Deputy Secretary of the Treasury; index cards of the Dutch looting bank Dr. Manfred Gerstenfeld is chairman of from the foreword Judging the LIRO, listing the stolen possessions of the Board of Fellows of the Jerusalem individual Jews, were found abandoned Center for Public Affairs. He has been in an Amsterdam attic. an international business strategist This book deals with the restitution of Jewish property that was looted during World Reports of the commissions of inquiry for forty years.
    [Show full text]
  • Western Europe
    Western Europe Great Britain Domestic Affairs A HE YEAR 1970 will certainly be remembered—whatever else his- tory may subsequently add—as "the year of the counter-revolution," resulting from the unforeseen Conservative victory in the general election of June 18. When Parliament dissolved on May 29, Prime Minister Harold Wilson and the Labour party then had a majority of 65 seats in the Commons, but was much eroded by by-election losses. On June 19 Edward Heath was prime minister, with an over-all majority of 31 seats and an effective majority of 29. The Conservatives had made a net gain of 66 seats and Labour had suffered 60 losses. This overturn was so unexpected that The Guardian headlined its lead article of June 19: "Mr. Heath does a Truman." Virtually no commentator or opinion poll had predicted this outcome. The dominant tone of comment was to deplore the low intellectual level of the debate between the two dominant parties. The debate had become an adjunct to television, rather than the reverse, it was said. Be that as it may, less argu- able was the equally general comment that no serious issue divided the parties. The two comments were perhaps related. As for the latter comment, it was certainly true that both parties were at one on policy regarding the European Common Market, that they tacitly agreed not to discuss the problem of rapidly rising wages, and that such issues of contention as did exist—the maintenance of a small force east of Suez, agricultural policy, the degree of state intervention in industry, even trade union reform—all failed to arouse the public.
    [Show full text]
  • Verloren Vertrouwen
    VERLOREN VERTROUWEN EN DE WEG NAAR HERSTEL Een terugblik op twaalf jaar verkiezingsnederlagen NOVEMBER 2007 1. Inleiding 1.1. Aanleiding Is een terugblik op het reilen en zeilen van D66 in de periode van 1994, toen de partij een historisch hoogtepunt van 24 zetels behaalde, tot het najaar van 2006, toen er nog 3 zetels resteerden, echt nodig? Is alles al niet eens gezegd, liggen er niet voldoende evaluaties en andere geschriften die ons met de neus op de feiten en het eigen falen drukken? Is de eigen D66-boezem niet langzamerhand overvol van alle handen die er in de loop van de jaren ingestoken zijn? Zou wéér een analyse niet de grens van het masochisme overschrijden? Kunnen we niet gewoon overgaan tot de orde van de dag? Nee, zo meende het D66-congres op 12 mei 2007. Het congres was van mening dat het Landelijk Bestuur met de nota "Klaar voor de klim" te snel wilde overgaan tot een nieuwe start, zonder zich voldoende rekenschap te geven van de redenen waarom D66 de afgelopen twaalf jaar aan politiek profiel en electoraal vertrouwen heeft verloren. De congresmotie die aanleiding was voor deze evaluatie, verwees, hoe ook verwoord en toegelicht, naar een zorg onder de D66-leden en indirect naar een onvrede onder de D66-kiezers. De commissie die door het Landelijk Bestuur is belast met de uitvoering van de congresmotie, erkent deze zorg en meent dat het na twaalf jaar verkiezingsnederlagen zinvol is om aan de hand van de recente geschiedenis en een aantal terugkerende thema's te bezien waar D66 keer op keer tegen aan loopt.
    [Show full text]
  • Een Versplinterd Landschap Belicht Deze Historische Lijn Voor Alle Politieke NEDERLANDSE Partijen Die in 2017 in De Tweede Kamer Zijn Gekozen
    Markus Wilp (red.) Wilp Markus Wielenga, CarlaFriso vanBaalen, Friso Wielenga, Carla van Baalen, Markus Wilp (red.) Het Nederlandse politieke landschap werd van oudsher gedomineerd door drie stromingen: christendemocraten, liberalen en sociaaldemocraten. Lange tijd toonden verkiezingsuitslagen een hoge mate van continuïteit. Daar kwam aan het eind van de jaren zestig van de 20e eeuw verandering in. Vanaf 1994 zette deze ontwikkeling door en sindsdien laten verkiezingen EEN VERSPLINTERD steeds grote verschuivingen zien. Met de opkomst van populistische stromingen, vanaf 2002, is bovendien het politieke landschap ingrijpend veranderd. De snelle veranderingen in het partijenspectrum zorgen voor een over­ belichting van de verschillen tussen ‘toen’ en ‘nu’. Bij oppervlakkige beschouwing staat de instabiliteit van vandaag tegenover de gestolde LANDSCHAP onbeweeglijkheid van het verleden. Een dergelijk beeld is echter een ver simpeling, want ook in vroeger jaren konden de politieke spanningen BIJDRAGEN OVER GESCHIEDENIS hoog oplopen en kwamen kabinetten regelmatig voortijdig ten val. Er is EEN niet alleen sprake van discontinuïteit, maar ook wel degelijk van een doorgaande lijn. EN ACTUALITEIT VAN VERSPLINTERD VERSPLINTERD Een versplinterd landschap belicht deze historische lijn voor alle politieke NEDERLANDSE partijen die in 2017 in de Tweede Kamer zijn gekozen. De oudste daarvan bestaat al bijna honderd jaar (SGP), de jongste partijen (DENK en FvD) zijn POLITIEKE PARTIJEN nagelnieuw. Vrijwel alle bijdragen zijn geschreven door vertegenwoordigers van de wetenschappelijke bureaus van de partijen, waardoor een unieke invalshoek is ontstaan: wetenschappelijke distantie gecombineerd met een beschouwing van ‘binnenuit’. Prof. dr. Friso Wielenga is hoogleraar­directeur van het Zentrum für Niederlande­Studien aan de Westfälische Wilhelms Universität in Münster. LANDSCHAP Prof.
    [Show full text]
  • Beleid Veranderen of Stoppen
    ‘Change, that’s what we want’ Beschouwing over beleidsdynamiek en beleidsbeëindigin g Prof.dr. A. (Arno) F.A. Korsten 161108 Inhoud A Inleiding 1 Inleiding B Algemeen overzicht 2 Beleidscontinuïteit: wel of niet vanzelfsprekend 3 Typologie van beleidsveranderingen 4 Beleidsminimalisering en beleidsresidu 5 Wederopstanding van beleid 6 Beleidsopvolging: voorbeelden 7 Typen beleidsopvolging 8 Gevolg van beleidsdynamiek voor ontwerpen van beleid 9 Kenmerken van beleidsbeëindiging 10 Beëindiging in soorten 11 Motieven voor beleidsbeëindiging in de praktijk 12 Hoe zwaar kan een beëindiging zijn? 13 Wijze van selectie van objecten van beleidsbeëindiging 14 Tijdpad bij beleidsbeëindiging 15 Barrières bij beleidsbeëindiging 16 Effecten van beleidsbeëindiging 17 Wegen naar verbetering van beleidsbeëindiging 18 Valt het einde te voorspellen? C Uitwerking 19 De aanhouder wint bij beleidsbeëindiging?: studie van Ellis 20 Steun verwerven voor beleidsbeëindiging 21 Beleidsbeëindiging als succesvolle dereguleringspoging 22 Niet succesvolle beëindiging: de teddybeerhypothese 23 Andere analyses: lintjesregen, filmkeuring, omroepbijdrage, oorlogen 24 Nieuwe literatuur over het beleidseinde 1 25 Radicale beleidsveranderingen: casus imamscholen 26 Stelselherziening: de WAO 27 De prijs van beleidsdynamiek: de reacties op calamiteiten 28 Terugblik op de bodemsanering in Lekkerkerk: 25 jaar later D Balans 29 Balans: beleidsdynamiek en beleidsbeëindiging 2 A Inleiding 1 Inleiding Er is sprake van veel beleidscontinuïteit. We kennen bijvoorbeeld de lintjesregen. Die bestaat nog steeds. Afschaffen is blijkbaar heel moeilijk, de status quo krachtig. Wat te zeggen van fundamenten als de Grondwet. De Grondwet is wel diverse keren aangepast. Continuïteit en dynamiek hangen hier dus samen. Beleidsdynamiek komt voor. Zie de casus. Casus Na evaluatie: beleid stoppen, continueren, aanpassen of .............. De omstreden Wet Arbeidsdeelname Allochtonen wordt vervangen door een nieuwe wet: De Wet Stimulering Arbeidsdeelname Minderheden (Wet Samen).
    [Show full text]
  • Originele Artikel, 5,6MB
    Jaargang 4, nummer 74 • 17 maart 2020 • Verschijnt tweewekelijks • Losse nummers € 3,– Waar is het kistje van de Slager van Celebes? 10 Op stap met Oorlogs- Bas Heijne trauma ‘De auteur komt te Met professor spreken over de banaan, Bastiaans liep het de Notre Dame, Baudet en de olifant in de niet goed af. 14 kamer.’ 8 Modernisme Beethoven Herman Bieling wekte Ongegeneerd te koop dodelijk saai lopen met emoties. 3 Rotterdam. 18 Jan Pronk Componist was dol op broodsoep. 24 ‘De Chinezen doen nog een keer wat het Westen eerder heeft gedaan.’ 6 Tegendraads ‘Ik ben bereid me aan mijn Hans de Boer vindt privé iets heel anders dan als IM Ulayideologie te verslijten.’ 16 functionaris. 17 Verkiezingen Israëliërs stemden op Arabische partij. 2 Crisis Flexwerkers de pineut. 4 Excuses Activisten nog lang niet tevreden. 4 Meesterwerk Een marmeren hand op een marmeren dij. 5 Tandenstoker Virusremmer in Cambodja. 5 Schiphol Waarom is de luchthaven twee keer zo groot als Heathrow? 11 Max Czollek Radicale diversiteit, desintegratie! 21 Danseres Ema Unieke heldin. 22 Middenstandsrijm De talenten uit Duckstad. 23 Kort 17 maart 2020 / 2 17 maart 2020 / 3 Verpreutsing Opzouten Kunstzin erpreutsing alom. Niet alleen door RENÉ APPEL in musea, waar druk gedis- door JEAN PIERRE RAWIE indien te bestemder plaatse ten ge- weest is. Het is niet gepast naar cussieerd wordt of er nog hore gebracht, ontroeren. Schubert, Schumann of Mahler te n Tommy Wieringa’s boekje nieuwe naakten mogen wor- ellicht is het u ontgaan, Om op Beethoven terug te luisteren zonder je bewust te zijn Totdat het voorbij is las ik de den gekocht en hoe om te maar 2020 is het Beetho- komen: hij was de eerste ‘romanti- van hun tragische wederwaardig- Ivolgende zin: ‘Daarbij Vspringen met alle aanwezige naakten, Wvenjaar, want de stok- sche’ componist, dat wil zeggen de heden.
    [Show full text]