DOCSLIB.ORG

Beleid Veranderen of Stoppen

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Beleid Veranderen of Stoppen ‘Change, that’s what we want’ Beschouwing over beleidsdynamiek en beleidsbeëindigin g Prof.dr. A. (Arno) F.A. Korsten 161108 Inhoud A Inleiding 1 Inleiding B Algemeen overzicht 2 Beleidscontinuïteit: wel of niet vanzelfsprekend 3 Typologie van beleidsveranderingen 4 Beleidsminimalisering en beleidsresidu 5 Wederopstanding van beleid 6 Beleidsopvolging: voorbeelden 7 Typen beleidsopvolging 8 Gevolg van beleidsdynamiek voor ontwerpen van beleid 9 Kenmerken van beleidsbeëindiging 10 Beëindiging in soorten 11 Motieven voor beleidsbeëindiging in de praktijk 12 Hoe zwaar kan een beëindiging zijn? 13 Wijze van selectie van objecten van beleidsbeëindiging 14 Tijdpad bij beleidsbeëindiging 15 Barrières bij beleidsbeëindiging 16 Effecten van beleidsbeëindiging 17 Wegen naar verbetering van beleidsbeëindiging 18 Valt het einde te voorspellen? C Uitwerking 19 De aanhouder wint bij beleidsbeëindiging?: studie van Ellis 20 Steun verwerven voor beleidsbeëindiging 21 Beleidsbeëindiging als succesvolle dereguleringspoging 22 Niet succesvolle beëindiging: de teddybeerhypothese 23 Andere analyses: lintjesregen, filmkeuring, omroepbijdrage, oorlogen 24 Nieuwe literatuur over het beleidseinde 1 25 Radicale beleidsveranderingen: casus imamscholen 26 Stelselherziening: de WAO 27 De prijs van beleidsdynamiek: de reacties op calamiteiten 28 Terugblik op de bodemsanering in Lekkerkerk: 25 jaar later D Balans 29 Balans: beleidsdynamiek en beleidsbeëindiging 2 A Inleiding 1 Inleiding Er is sprake van veel beleidscontinuïteit. We kennen bijvoorbeeld de lintjesregen. Die bestaat nog steeds. Afschaffen is blijkbaar heel moeilijk, de status quo krachtig. Wat te zeggen van fundamenten als de Grondwet. De Grondwet is wel diverse keren aangepast. Continuïteit en dynamiek hangen hier dus samen. Beleidsdynamiek komt voor. Zie de casus. Casus Na evaluatie: beleid stoppen, continueren, aanpassen of .............. De omstreden Wet Arbeidsdeelname Allochtonen wordt vervangen door een nieuwe wet: De Wet Stimulering Arbeidsdeelname Minderheden (Wet Samen). Daardoor treedt een verenvoudiging op ten op zichte van de oorspronkelijke gekritiseerde wet. Begin maart 1997 ging het kabinet-Kok accoord met het voorstel van minister Melkert. De wet moet de arbeidsdeelname van allochtonen vergroten. In tegenstelling tot de oorspronkelijke wet, die volgens werkgevers veel administratieve rompslomp met zich meebracht en grotendeels genegeerd werd, is de registratie nu beperkt tot een openbaar jaarverslag. De Molukse bevolking wordt nu ook betrokken bij de doelgroepen waarop de wet van toepassing is. De arbeidsinspectie zal toezicht houden op de naleving van de wet. In dit geval is sprake van beleidsopvolging . Casus Afschaffing Woonwagenwet De Woonwagenwet is afgeschaft. Sjaak Khonraad, die in 2000 promoveerde op een proefschrift over woonwagenbewoners ziet dat als een zegen. David van Ooijen, ex-Kamerlid van de PvdA en schrijver van een studie over honderd jaar woonwagenbeleid in Nederland, meent dat de overheid woonwagenbewoners veel te lang als een aparte groep heeft behandeld. De eigen identiteit van woonwagenbewoners is een illusie, het is een valse identiteit. Het enige dat ze gemeen hebben is hun bestaan in de marge. Dat houd je in stand door ze een aparte behandeling te geven. Citaat: ‘Als woonwagenbewoners een beter bestaan willen, dan moeten ze ophouden hun zogenaamde eigen identiteit te koesteren en moet de overheid ze de behandeling geven die ze verdienen: die van achtergestelde burgers, die aanspraak kunnen maken op extra aandacht, maar niet op een aparte aanpak’. Het advies van Van Ooijen is: ‘Ik pleit voor het afschaffen van aparte regelingen, maar ook voor gelijkberechtiging en ze écht helpen, want wat we nu doen 3 is halfslachtig. Wat hem betreft maakt staatssecretaris Tommel een goed begin door de Woonwagenwet af te schaffen’. Einde citaat. Zie De Volkskrant, 22 juli 1997. Staatssecretaris Tommel (kabinet-Kok, 1994-1998) is niet stil gaan zitten. Hij denkt dat het tekort van 2400 standplaatsen voor woonwagens uiterlijk 2003 weggewerkt is. Hij hoopt met een plan van aanpak het tekort weg te werken. Hij denkt ook woningcorporaties zo ver te krijgen dat ze woonwagencentra willen overnemen tegen een zogenaamde brutering . Waar het gaat om woonwagencentra die gedeconcentreerd moeten worden over een regio, wil Tommel tot afspraken komen met alle betrokkenen, waaronder de gemeenten. Hij zei dat 10 maart 1998 in de Tweede Kamer. De Tweede Kamer wil net als Tommel opheffing van de ‘discriminerende’ Woonwagenwet . Op aandringen van de Tweede Kamer gaat Dick Tommel op zoek naar 170 miljoen gulden die nodig is voor de financiering van de opheffing van de laatste 17 grote centra. Dat budget is nodig om de bewoners in kleinere centra onder te brengen en voor het opruimen van het leeggekomen terrein. Ook dient het voor de overdracht van de wagens aan de woningcorporaties. In 1999 zou de Woonwagenwet verdwijnen en de zouden de woonwagens onder het regime van de woningcorporaties komen. Maar zijn opvolger, staatssecretaris Johan Remkes (kabinet-Kok II) meldt in oktober 1998 dat het budget er niet is. Hij kan derhalve provincies en gemeenten niet dwingen de grote centra op te heffen. Hij is ook van mening dat het rijk de opheffing niet moet doorzetten als provincies en gemeenten in overleg met de bewoners het centrum willen handhaven. Als ze echter besluiten om het centrum op te heffen zal de staatssecretaris per geval bekijken hoeveel budget daarvoor van het Rijk nodig is. In de afgelopen jaren zorgde de sluiting van grote woonwagencentra al meerdere malen voor verzet van de bewoners. De politie moest bij de ontruiming geweld gebruiken. Dat betekent dus dat de provincies en gemeenten zelf mogen bepalen wat ze met de grote woonwagencentra doen. Literatuur over woonwagenbeleid - Cottaar, A., Kooplui, kermisklanten en andere woonwagenbewoners - Groepsvorming en beleid, 1870-1945, Het Spinhuis, Amsterdam, 1996. - Khonraad, Sj., Woonwagenbewoners, burgers in een risicomaatschappij, Utrecht, 2000 (diss.). - Ooijen, D.A.Th., Je moet weg, hier komen mensen wonen - Woonwagenbeleid in Nederland, 1890-1990, Sdu, Den Haag, 1993. Casus Einde van Lubbers-kampementen Lubbers-kampementen werden ze genoemd. Naar een voorstel van premier Ruud Lubbers die in 1993 in Almere heropvoeding van jeugdige criminelen bepleitte. 4 Jeugdige delinquenten moesten in werkkampen discipline, tucht en orde worden bijgebracht. En wel onder het toeziend oog van militairen. Onnavolgbaar openhartig erkende Lubbers later dat zijn woordkeus misschien niet helemaal zorgvuldig was geweest. Hij had gedacht aan kampen, maar dacht toen aan kazernes en dacht vervolgens: kampen kan niet. ‘En toen zei ik maar: kampement’. Misschien was die term ook niet zo gelukkig, want die deed denken aan concentratiekampen, aldus PvdA-minister Hedy d’Ancona. Voor D’Ancona waren de druiven zuur want zij had als minister jeugdwelzijn in portefeuille. Ze wist tevoren niets van de speech van CDA’er Lubbers. Later, in 1994, is daadwerkelijk een proef gestart met de kampementen. In 1997 volgde een evaluatie. Winnie Sorgdrager, minister van Justitie in het kabinet-Kok, schrijft in juli 1997 aan de Tweede Kamer dat ze besloten heeft om de proef stop te zetten. Ze wil de ‘waardevolle elementen’ opnemen in het gewone penitentiaire bestel. Het gaat daarbij vooral om samenwerking vanuit het gevangeniswezen met de reclassering en de arbeidsconsulenten om jongeren meer vooruitzichten te geven op een baan. De jongeren die meededen aan het experiment, werden ondergebracht in een jeugdwerkinrichting in Veenhuizen. Is het einde van de kampementen ook beleidsbeëindiging ? Als de proef kan worden opgevat als staand beleid wel. Maar het einde van beleidsexperimenten, die niet worden doorgezet, behoort in principe niet tot het kerndomein van interesse voor terminatoren of analytici. Vier theoretische benaderingen voor studie van beleidsdynamiek Er bestaan meerdere theoretische benaderingen van beleidsverandering (volgens o.a. Parsons, 1995). We noemen er hier vier, maar er zijn er meer (zie tabel): 1. de analyse van politieke cycli (beleidslevenscyclus: Winsemius; beleidswieltheorie: Namenwirth, De Vries), 2. de analyse van dynamiek vanuit organisatieperspectieven, in casu de relatie organisatie-omgeving en omgevingsturbulentie (Lawrence & Lorsch, Burns & Stalker, Pfeffer & Salancik), 3. de analyse van beleidsdynamiek en beleidsbeëindiging (Lindblom, DeLeon, Bardach, Bradley, Hogwood & Peters, Korsten), 4. de analyse van beleidsverandering als beleidsgericht leren (Deutsch, Argyris, Etheredge, Sabatier & Jenkins-Smith, Eberg/ Van de Graaf). De derde en vierde benadering zijn nauw verbonden (Parsons, 1995: 570). We gaan hier vooral in op de beleidsdynamiek-benadering . Daarbij gaat het vooral om de aard van de beleidsverandering. Elders is ingegaan op beleidsgericht leren. Typen beleidsdynamiek Er bestaan vier (geconstrueerde) ideaaltypen van beleidsdynamiek: • a beleidsaanpassing (‘policy maintenance’), • b beleidsinnovatie, 5 • c beleidsopvolging (‘policy succession’) en • d beleidsbeëindiging. Hogwood en Peters laten dat voortreffelijk zien in hun lezenswaardig boek ‘Policy dynamics’ uit 1983. ad a Bij beleidsaanpassing wordt het bestaande beleid met dezelfde doelstellingen voortgezet. Het beleid wordt licht gewijzigd met bijvoorbeeld als consequentie dat het aantal cliënten toeneemt of het niveau van uitgaven per cliënt wordt aangepast: beleidsuitbreiding of niveau-aanpassing . Bij beleidsaanpassing staat voorop om het beleid tot zijn recht te laten komen,
Load more

Recommended publications
  • Cultural Policy in the Polder
    Cultural Policy in the Polder Cultural Policy in the Polder 25 years of the Dutch Cultural Policy Act Edwin van Meerkerk and Quirijn Lennert van den Hoogen (eds.) Amsterdam University Press Cover illustration: Koopman & Bolink: Boothuis, Noordoostpolder. Fotografie: Dirk de Zee. Cover design: Coördesign, Leiden Lay-out: Crius Group, Hulshout isbn 978 94 6298 625 1 e-isbn 978 90 4853 747 1 doi 10.5117/9789462986251 nur 754 | 757 © The authors / Amsterdam University Press B.V., Amsterdam 2018 All rights reserved. Without limiting the rights under copyright reserved above, no part of this book may be reproduced, stored in or introduced into a retrieval system, or transmitted, in any form or by any means (electronic, mechanical, photocopying, recording or otherwise) without the written permission of both the copyright owner and the author of the book. Every effort has been made to obtain permission to use all copyrighted illustrations reproduced in this book. Nonetheless, whosoever believes to have rights to this material is advised to contact the publisher. Table of Contents Acknowledgements 9 An Introduction to Cultural Policy in the Polder 11 Edwin van Meerkerk and Quirijn Lennert van den Hoogen A Well-Balanced Cultural Policy 37 An Interview with Minister of Culture Ingrid van Engelshoven Marielle Hendriks 1. Legal Aspects of Cultural Policy 41 Inge van der Vlies 2. An International Perspective on Dutch Cultural Policy 67 Toine Minnaert ‘A Subsidy to Make a Significant Step Upwards’ 85 An Interview with Arjo Klingens André Nuchelmans 3. The Framing Game 89 Towards Deprovincialising Dutch Cultural Policy Johan Kolsteeg1 4. Values in Cultural Policymaking 107 Political Values and Policy Advice Quirijn Lennert van den Hoogen and Florine Jonker An Exercise in Undogmatic Thinking 131 An Interview with Gable Roelofsen Bjorn Schrijen 5.
    [Show full text]
  • Pvda, Groenlinks En
    Lilianne Ploumen / Partijvoorzitter PvdA / Partij GroenLinks en PvdA (vanaf 2003) PvdA en GroenLinks praten over politieke samenwerking. Job Cohen en Femke Halsema hebben in oktober vertrouwelijke gesprekken gevoerd over politieke samenwerking tussen PvdA en Groenlinks. Dat schrijft het NRC Handelsblad zaterdag. In de toekomst zou dat moeten kunnen leiden tot een permanente politieke alliantie, waar mogelijk ook D66 en SP aan deelnemen. In dezelfde krant bevestigt partijvoorzitter Lilianne Ploumen deze gesprekken. Ploumen: „Door samenwerking willen we politieke macht organiseren voor een alternatieve route. Wij willen een vrij land dat trots is op zijn beschaving en vooruit wil in de wereld.‟ Geachte PvdA partijvoorzitter Lilianne Ploumen Ik ben Ad van Rooij en ben lijsttrekker van De Groenen in Sint-Oedenrode (Nederland). Ik ben 58 jaar, getrouwd met Annelies en vader van 2 kinderen Jos en Lisette. Wij wonen in Olland (gemeente Sint-Oedenrode) waar ik geboren en getogen ben. Om door de PvdA veroorzaakte politieke redenen heb ik vanaf 22 april 2010 moeten vluchten vanuit Nederland naar België en daar politiek asiel aangevraagd.Tijdens mijn verblijf in België vanaf 22 april 2010 tot op heden heb ik moeten constateren dat Nederland haar buurland België gebruikt als dekmantel voor het vergiftigen van de wereld (waaronder de Belgen zelf) met miljarden kilogrammen uiterst giftige kankerverwekkende stoffen als arseenzuur en chroomtrioxide en daarbij alle Europese richtlijnen, verordeningen, verdragen en arresten overtreedt. Met het Benelux-verdrag zit België hier zodanig mee ingetrokken dat die samenwerking met Nederland, ook vanwege strijdigheid met het Europees-verdrag, onmiddellijk dient te worden verbroken. Mede om die reden is de roep naar een nieuwe politieke beweging in België groot en is een nieuwe politieke beweging “De Groenen” in België ontstaan.
    [Show full text]
  • Over De Erfenis Van Kloeke Nederlanders
    Over de erfenis van kloeke Nederlanders Een onderzoek naar dissonantie bij Gedeeld Cultureel Erfgoed in New York en Recife Masterscriptie Internationale Betrekkingen in Historisch Perspectief Jochem Boodt - 4126246 [email protected] Begeleider: dr. Yvonne Kleistra Tweede Lezer: dr. Remco Raben Inhoudsopgave Voorwoord 2 Inleiding 3 Hoofdstuk 1 Oorsprong van een Gedeeld Cultureel Erfgoedbeleid 8 1.1 Erfgoedzorg zonder overheid 8 1.2 Nederland voorbij de postkoloniale kater 11 1.3 Gemeenschappelijk Cultureel Erfgoed geboren 14 1.4 Rendementsdenken in het erfgoedbeleid 18 Hoofdstuk 2 Cultureel erfgoed en dissonantie 21 2.1 Erfgoed als continue keuze 21 2.2 Dissonant erfgoed 23 2.3 Dissonantie in het Nederlands GCE-beleid 28 Hoofdstuk 3 New York en GCE 31 3.1 Een mislukte ontdekkingsreis met grote gevolgen 32 3.2 Nieuw-Amsterdam: slapende stad of broedplaats van tolerantie? 34 3.3 Holland on the Hudson 37 3.4 GCE-beleid in New York 41 Hoofdstuk 4 Recife en GCE 45 4.1 Nederlanders in Brazilië 45 4.2 Maurits als tolerant rolmodel 49 4.3 GCE-beleid in Recife 52 Conclusie 58 Literatuur en bronnen 64 1 Voorwoord Als aankomend stagiair van de Nederlandse ambassade te Colombo, Sri Lanka, mocht ik in februari 2014 deelnemen aan de Gedeeld Cultureel Erfgoed terugkomdagen. Dit driedaags evenement werd georganiseerd voor de cultureel attachés van de ambassades en consulaten in de prioriteitslanden van het Gedeeld Cultureel Erfgoedprogramma. Omdat honderdvijftig jaar Nederlandse bezetting op Sri Lanka veel erfgoed heeft opgeleverd, kreeg ik de kans om vast aan het GCE te ruiken. Ter voorbereiding stuurde Anouk Fienieg van DutchCulture mij een artikel, dat zij schreef over Dissonant Heritage toegepast op het Nederlandse GCE-beleid.
    [Show full text]
  • Pegasus' Vlucht Gevolgd. Cultuur En School 1997-2007
    Pegasus’ vlucht gevolgd. Cultuur en School 1997-2007: doelstellingen, onderzoek en resultaten Michiel van der Grinten Piet Hagenaars Karin Hoogeveen Claudy Oomen Anne Luc van der Vegt Teunis IJdens Cultuurnetwerk Nederland, Utrecht 2008 Inhoud Redactioneel 4 Doel en streven van Cultuur en School 10 Piet Hagenaars Tussen verbeelding en bewijs: twaalf jaar beleidsonderzoek ten behoeve 50 van Cultuur en School Teunis IJdens Evaluatie van de regeling Versterking cultuureducatie in het primair onderwijs 84 Karin Hoogeveen & Anne Luc van der Vegt Cultuureducatie in het voortgezet onderwijs 110 Michiel van der Grinten & Claudy Oomen Cultuur + Educatie 21 2008: Pegasus’ vlucht gevolgd. Cultuur en School 1997-2007: doelstellingen, onder- zoek en resultaten Auteurs: Michiel van der Grinten, Piet Hagenaars, Karin Hoogeveen, Claudy Oomen, Anne Luc van der Vegt en Teunis IJdens ISBN 978-90-6997-122-3 © Cultuurnetwerk Nederland, Utrecht Overname is alleen toegestaan met bronvermelding en na schriftelijke toestemming van de uitgever. Redactioneel Er zit ongetwijfeld lyriek in Cultuur en School, zeker in de wijze waarop maatschappe- lijke waarden van cultuureducatie en van cultuur in en door het onderwijs sinds 1996 door bewindslieden zijn verwoord. ‘Veel doelstellingen in Cultuur en Schoolverband lijken louter symbolisch – mooie woorden – of hebben een open einde. Ze zijn veelal niet te meten, maar dat hoeft allerminst te betekenen dat ze ook zonder werking blij- ven’, aldus Piet Hagenaars in het openingsartikel over de doelstellingen van Cultuur en School. ‘Symbolische doelstellingen kunnen richting geven aan de energie en keuzes van scholen en culturele instellingen, van provincies en gemeenten. Ze zorgen voor binding en concentreren de aandacht van diverse belanghebbenden op gemeenschappelijke Dit nummer van Cultuur+Educatie is geheel gewijd aan Cultuur en School.
    [Show full text]
  • Annemie Turtelboom
    Aan: De Belgische Staat, namens deze gelijktijdig gericht aan: - Annemie Turtelboom, als verantwoordelijk Minister van Justitie [email protected], [email protected] - Karel DE GUCHT, Europees Commissaris van Handel en Minister van Staat; [email protected] ------------------------------------------------------ A.M.L. van Rooij heeft op 21 april 2010 als politiek vluchteling Nederland moeten verlaten om door toedoen van burgemeester P.M. Maas van Sint-Oedenrode in Nederland niet te worden vermoord in navolging van Pim Fortuyn. De daadwerkelijke veroorzaker is Cees van Rossum. A.M.L. van Rooij heeft om die reden mede namens J.E.M. van Rooij van Nunen bij aangetekende brief d.d. 6 mei 2010, aangevuld bij brief d.d. 26 mei 2010, politiek asiel aangevraagd bij Joëlle Milquet, Belgisch Vice- Eerste Minister en Minister van Werk en Gelijke Kansen, belast met het Migratie - en asielbeleid om in Sint-Oedenrode niet te worden vermoord. Zonhoven 10 juni 2013 Geachte - Annemie Turtelboom, als verantwoordelijk Minister van Justitie; - Karel De Gucht, als Europees Commissaris van Handel en Minister van Staat; Allereerst willen wij u beiden bedanken voor het feit dat geen enkel bestuurslid van het partijbestuur van de Open-VLD, waaronder u beiden, heeft gereageerd op ons bij e-mail van 5 juni 2013 verzonden sommatieverzoek om daarop vóór uiterlijk 7 juni 2013 te reageren. Betreffend sommatieverzoek (met deeplinks aan feitelijke onderbouw) vindt u om die reden dan nogmaals bijgevoegd in de volgende link: http://www.mstsnl.net/ekc/pdf/5-juni-2013-aanvullend-verzoekschrift-aan-landelijk- partijbestuur-open-vld-in-belgie.pdf Dit betekent dat het partijbestuur van de Open-VLD u beiden niet uit de partij heeft gezet omdat u beiden als Minister van Justitie en Minister van Staat overeenkomstig de formule die werd vastgelegd op 19 juli 1831 tegenover Koning Albert II de volgende ambtseed heeft afgelegd: Ik zweer getrouwheid aan de Koning, gehoorzaamheid aan de Grondwet en aan de wetten van het Belgische volk.
    [Show full text]
  • Petitioner, V
    No. 18-____ IN THE Supreme Court of the United States ———— MAREI VON SAHER, Petitioner, v. NORTON SIMON MUSEUM OF ART AT PASADENA AND NORTON SIMON ART FOUNDATION, Respondents. ———— On Petition for a Writ of Certiorari to the United States Court of Appeals for the Ninth Circuit ———— PETITION FOR A WRIT OF CERTIORARI ———— LAWRENCE M. KAYE SAMUEL ISSACHAROFF HOWARD N. SPIEGLER Counsel of Record DARLENE FAIRMAN 40 Washington Square FRANK K. LORD IV South, 411J HERRICK, FEINSTEIN LLP New York, NY 10012 Two Park Avenue (212) 998-6580 New York, NY 10016 [email protected] ALAN DERSHOWITZ 1525 Massachusetts Avenue Cambridge, MA 02138 Counsel for Petitioner February 8, 2019 WILSON-EPES PRINTING CO., INC. – (202) 789-0096 – WASHINGTON, D. C. 20002 QUESTIONS PRESENTED Where artworks were forcibly confiscated from their Jewish owner by Nazi Reichsmarschall Hermann Göring, then recovered by the Dutch government after WWII, and are now in private hands in the U.S., and their ownership is now disputed between U.S. citizens, 1. May a court invoke the act of state doctrine to refuse to adjudicate true title based on Dutch proceedings when the Netherlands eschews any sovereign interest in the resolution of the dispute? And, 2. May a court invoke the act of state doctrine to refuse to adjudicate true title when such refusal is contrary to the express foreign policy of the United States concerning the recovery of looted Holocaust assets? (i) ii PARTIES TO THE PROCEEDINGS AND RULE 29.6 STATEMENT Petitioner, who was Plaintiff-Appellant in the court below, is Marei von Saher.
    [Show full text]
  • Overzicht Genomineerden, Winnaars En Jury's Literatuurprijs V1
    Overzicht winnaars en genomineerde boeken AKO Literatuurprijs 1987 J. Bernlef Publiek geheim H.C. ten Berge Het geheim van een opgewekt humeur Inez van Dullemen Het gevorkte beest Hermine de Graaf Aanklacht tegen onbekend Frans Kellendonk Mystiek lichaam J. Ritzerfeld (Oscar Timmers) Zee van Marmer 1988 Geerten Meijsing Veranderlijk en wisselvallig Remco Campert Eetlezen W.F. Hermans Een heilige van de horlogerie Tip Marugg De morgen loeit weer aan Willem van Toorn Een leeg landschap Jacq Vogelaar Terugschrijven 1989 Brigitte Raskin Het koekoeksjong J. Bernlef Vallende ster Rudy Kousbroek De onmogelijke liefde Margriet de Moor Op de rug gezien Hélène Nolthenius Een man uit het dal van Spoleto Leo Pleysier Wit is altijd schoon 1990 Louis Ferron Karelische nachten Christine D'haen Zwarte sneeuw Atte Jongstra De psychologie van de zwavel Gerrit Komrij Humeuren en temperamenten Joost Niemöller Wraak Frans Pointl De kip die over de soep vloog 1991 P.F. Thomése Zuidland Adriaan van Dis Het beloofde land Patricia De Martelaere Littekens Geerten Meijsing Altijd de vrouw Michel van der Plas Mijnheer Gezelle Anne Vegter Verse bekken 1992 Margriet de Moor Eerst grijs dan wit dan blauw Nico Dros Noorderburen Eric de Kuyper Grand Hotel Solitude Nelleke Noordervliet Het oog van de engel Jacq Vogelaar De dood als meisje van acht Joost Zwagerman Vals licht 1993 Marcel Möring Het grote verlangen Hella Haasse Heren van de thee Kristien Hemmerechts Kerst en andere liefdesverhalen Harry Mulisch De ontdekking van de hemel Willem Jan Otten De wijde blik Paul de Wispelaere Het verkoolde alfabet 1994 G.L. Durlacher Quarantaine Patricia De Martelaere Een verlangen naar ontroostbaarheid Nicolaas Matsier Gesloten huis Rascha Peper Rico's vleugels F.
    [Show full text]
  • Personalization of Political Newspaper Coverage: a Longitudinal Study in the Dutch Context Since 1950
    Personalization of political newspaper coverage: a longitudinal study in the Dutch context since 1950 Ellis Aizenberg, Wouter van Atteveldt, Chantal van Son, Franz-Xaver Geiger VU University, Amsterdam This study analyses whether personalization in Dutch political newspaper coverage has increased since 1950. In spite of the assumption that personalization increased over time in The Netherlands, earlier studies on this phenomenon in the Dutch context led to a scattered image. Through automatic and manual content analyses and regression analyses this study shows that personalization did increase in The Netherlands during the last century, the changes toward that increase however, occurred earlier on than expected at first. This study also shows that the focus of reporting on politics is increasingly put on the politician as an individual, the coverage in which these politicians are mentioned however became more substantive and politically relevant. Keywords: Personalization, content analysis, political news coverage, individualization, privatization Introduction When personalization occurs a focus is put on politicians and party leaders as individuals. The context of the news coverage in which they are mentioned becomes more private as their love lives, upbringing, hobbies and characteristics of personal nature seem increasingly thoroughly discussed. An article published in 1984 in the Dutch newspaper De Telegraaf forms a good example here, where a horse race betting event, which is attended by several ministers accompanied by their wives and girlfriends is carefully discussed1. Nowadays personalization is a much-discussed phenomenon in the field of political communication. It can simply be seen as: ‘a process in which the political weight of the individual actor in the political process increases 1 Ererondje (17 juli 1984).
    [Show full text]
  • Judging the Netherlands: Restitution Process, 1997-2000 Process, Restitution
    Manfred Gerstenfeld Manfred Gerstenfeld has done a masterful job of describing the more than sixty-year In the last years of the twentieth century, cycle that began with the Nazis’ destruction of Dutch Jewry, and then continued the many shortcomings of the postwar with the woefully inadequate immediate postwar efforts by the Dutch government Dutch Holocaust restitution became a at restitution of property, insurance claims, and other attempts to compensate Dutch major issue in the Dutch public debate. Holocaust survivors and families of victims. This book deals mainly, however, with The internationally publicized failures the belated but generally successful Dutch effort, in the last years of the twentieth of the Swiss banks regarding dormant Joel Fishman century and early part of the twenty-first century, to rectify the past deficiencies bank accounts from the war period and set a positive example of how governments can try to provide belated, although prompted investigations elsewhere as imperfect, justice, and to try to rectify in some small way the pain of their citizens Judging the Netherlands: the Judging well, including in the Netherlands. Copyright : stemming from wartime in general and the Shoah in particular. A further stimulus came when many Ambassador Stuart E. Eizenstat, Former U.S. Deputy Secretary of the Treasury; index cards of the Dutch looting bank Dr. Manfred Gerstenfeld is chairman of from the foreword Judging the LIRO, listing the stolen possessions of the Board of Fellows of the Jerusalem individual Jews, were found abandoned Center for Public Affairs. He has been in an Amsterdam attic. an international business strategist This book deals with the restitution of Jewish property that was looted during World Reports of the commissions of inquiry for forty years.
    [Show full text]
  • Western Europe
    Western Europe Great Britain Domestic Affairs A HE YEAR 1970 will certainly be remembered—whatever else his- tory may subsequently add—as "the year of the counter-revolution," resulting from the unforeseen Conservative victory in the general election of June 18. When Parliament dissolved on May 29, Prime Minister Harold Wilson and the Labour party then had a majority of 65 seats in the Commons, but was much eroded by by-election losses. On June 19 Edward Heath was prime minister, with an over-all majority of 31 seats and an effective majority of 29. The Conservatives had made a net gain of 66 seats and Labour had suffered 60 losses. This overturn was so unexpected that The Guardian headlined its lead article of June 19: "Mr. Heath does a Truman." Virtually no commentator or opinion poll had predicted this outcome. The dominant tone of comment was to deplore the low intellectual level of the debate between the two dominant parties. The debate had become an adjunct to television, rather than the reverse, it was said. Be that as it may, less argu- able was the equally general comment that no serious issue divided the parties. The two comments were perhaps related. As for the latter comment, it was certainly true that both parties were at one on policy regarding the European Common Market, that they tacitly agreed not to discuss the problem of rapidly rising wages, and that such issues of contention as did exist—the maintenance of a small force east of Suez, agricultural policy, the degree of state intervention in industry, even trade union reform—all failed to arouse the public.
    [Show full text]
  • Verloren Vertrouwen
    VERLOREN VERTROUWEN EN DE WEG NAAR HERSTEL Een terugblik op twaalf jaar verkiezingsnederlagen NOVEMBER 2007 1. Inleiding 1.1. Aanleiding Is een terugblik op het reilen en zeilen van D66 in de periode van 1994, toen de partij een historisch hoogtepunt van 24 zetels behaalde, tot het najaar van 2006, toen er nog 3 zetels resteerden, echt nodig? Is alles al niet eens gezegd, liggen er niet voldoende evaluaties en andere geschriften die ons met de neus op de feiten en het eigen falen drukken? Is de eigen D66-boezem niet langzamerhand overvol van alle handen die er in de loop van de jaren ingestoken zijn? Zou wéér een analyse niet de grens van het masochisme overschrijden? Kunnen we niet gewoon overgaan tot de orde van de dag? Nee, zo meende het D66-congres op 12 mei 2007. Het congres was van mening dat het Landelijk Bestuur met de nota "Klaar voor de klim" te snel wilde overgaan tot een nieuwe start, zonder zich voldoende rekenschap te geven van de redenen waarom D66 de afgelopen twaalf jaar aan politiek profiel en electoraal vertrouwen heeft verloren. De congresmotie die aanleiding was voor deze evaluatie, verwees, hoe ook verwoord en toegelicht, naar een zorg onder de D66-leden en indirect naar een onvrede onder de D66-kiezers. De commissie die door het Landelijk Bestuur is belast met de uitvoering van de congresmotie, erkent deze zorg en meent dat het na twaalf jaar verkiezingsnederlagen zinvol is om aan de hand van de recente geschiedenis en een aantal terugkerende thema's te bezien waar D66 keer op keer tegen aan loopt.
    [Show full text]
  • Een Versplinterd Landschap Belicht Deze Historische Lijn Voor Alle Politieke NEDERLANDSE Partijen Die in 2017 in De Tweede Kamer Zijn Gekozen
    Markus Wilp (red.) Wilp Markus Wielenga, CarlaFriso vanBaalen, Friso Wielenga, Carla van Baalen, Markus Wilp (red.) Het Nederlandse politieke landschap werd van oudsher gedomineerd door drie stromingen: christendemocraten, liberalen en sociaaldemocraten. Lange tijd toonden verkiezingsuitslagen een hoge mate van continuïteit. Daar kwam aan het eind van de jaren zestig van de 20e eeuw verandering in. Vanaf 1994 zette deze ontwikkeling door en sindsdien laten verkiezingen EEN VERSPLINTERD steeds grote verschuivingen zien. Met de opkomst van populistische stromingen, vanaf 2002, is bovendien het politieke landschap ingrijpend veranderd. De snelle veranderingen in het partijenspectrum zorgen voor een over­ belichting van de verschillen tussen ‘toen’ en ‘nu’. Bij oppervlakkige beschouwing staat de instabiliteit van vandaag tegenover de gestolde LANDSCHAP onbeweeglijkheid van het verleden. Een dergelijk beeld is echter een ver simpeling, want ook in vroeger jaren konden de politieke spanningen BIJDRAGEN OVER GESCHIEDENIS hoog oplopen en kwamen kabinetten regelmatig voortijdig ten val. Er is EEN niet alleen sprake van discontinuïteit, maar ook wel degelijk van een doorgaande lijn. EN ACTUALITEIT VAN VERSPLINTERD VERSPLINTERD Een versplinterd landschap belicht deze historische lijn voor alle politieke NEDERLANDSE partijen die in 2017 in de Tweede Kamer zijn gekozen. De oudste daarvan bestaat al bijna honderd jaar (SGP), de jongste partijen (DENK en FvD) zijn POLITIEKE PARTIJEN nagelnieuw. Vrijwel alle bijdragen zijn geschreven door vertegenwoordigers van de wetenschappelijke bureaus van de partijen, waardoor een unieke invalshoek is ontstaan: wetenschappelijke distantie gecombineerd met een beschouwing van ‘binnenuit’. Prof. dr. Friso Wielenga is hoogleraar­directeur van het Zentrum für Niederlande­Studien aan de Westfälische Wilhelms Universität in Münster. LANDSCHAP Prof.
    [Show full text]