De Oud Dinsdag 20 maart 2007 - Krant voor de 50-plusser - Jaargang 3, nr. 6 Oude glorie herleeft in Het Park Voor de jnproevers was Chalet Suisse, het beroem- de Zwitserse restaurant in Het Park, een begrip. Het prachtige, origineel Zwit- serse chalet in de schaduw van de Euromast werd druk gefrequenteerd door zaken- lieden van de talrijke kanto- ren in de omgeving. Op het ruime terras werd tijdens de lunch volop zaken gedaan of de potentiële klant werd vergast op een exquis diner in het sfeervolle restaurant. Desondanks ging Chalet Suisse ten onder aan de moordende concurrentie. Maar sinds 5 maart is het oude, roemruchte Chalet Suisse in volle glorie terug en heeft Rotterdam er weer een monument bij. Toeval bestaat niet, of toch wel? De revival van Chalet Suisse is in elk geval een bizarre speling van het lot. Want niet alleen keert de vertrouwde formule terug, het restaurant is tevens weer in handen van nazaten van de oorspronkelijke eigenaar. “Het kan geen toeval zijn”, meent Armand van den Bosch, de nieuwe uitbater van Chalet Suisse. “Ik ben de kleinzoon van de heer Stöckli, - Zelfs de letters op de chalet zijn in ere hersteld - die het restaurant in Rotterdam in 1955, samen met zakenpartner Expo werden er ook nog lialen geopend er kostelijk met piratenschepen bieden we een Zwitsers/Frans/Ita- Wüttrich, is begonnen. Vooral door Chalet Suisse bekleedt een belang- in Scheveningen, Amsterdam en en ander speeltuig, maar ook dit liaans georiënteerde kaart. Een mijn opa ben ik later zelf ook in de rijke plaats in de culinaire historie Amstelveen, maar Rotterdam was kinderconcept bleek uiteindelijk beetje klassiek, niet super-trendy en horeca beland. Hij heeft het mij met van Rotterdam. Vrijwel iedere en bleef de bakermat.” niet succesvol. met redelijke prijzen. We hebben de paplepel ingegoten. De laatste vijftigplusser heeft wel herinnerin- “En zo kwam ik plotseling in een geweldige keukenbrigade met jaren had ik een restaurant in het gen aan dit bijzondere restaurant. Verval beeld”, gniffelt Armand, die zich een chef-kok die ik in het verleden Haagse winkelcentrum Babylon. Al was het alleen maar vanwege de Eind jaren 70 trad het verval in. nu, samen met zijn aanstaande zelf heb opgeleid en ook in de be- Daar moest ik, vanwege een reor- unieke ligging in Het Park. Opa Stöckli en Wüttrich vergaten bruid Emma Peters, met enorme diening loopt zeer gemotiveerd per- ganisatie, vertrekken. Ik ben nu 47 “Het chalet is in 1938 gebouwd de formule aan te passen aan de energie op ‘zijn’ Chalet Suisse soneel. We zijn nu een paar dagen en wilde nog niet gaan rentenieren, ter gelegenheid van de Wereld- veranderende tijden en waren niet stort. open en boffen natuurlijk met het dus zocht ik op internet naar een expo in Luzern”, kent Armand meer opgewassen tegen de sterk “We hebben het restaurant groten- weer; we kunnen nota bene begin zaak die ik kon overnemen. Toen ik de geschiedenis op zijn duimpje. groeiende concurrentie. “Mijn opa deels in de oude glorie hersteld. maart al op het terras zitten en dat daar opeens Chalet Suisse zag staan, “In 1955 kwam het voor E’55 in heeft zich toen teruggetrokken, Het was heel hard werken, maar is toch eigenlijk het allermooiste zat ik bijna te trillen op mijn stoel. zijn geheel naar Rotterdam. Het Wüttrich is met enkele zoons nog we hebben momenteel een gouden plekje van deze locatie. Er zijn al Ik heb onmiddellijk de makelaar was de bedoeling dat het hier als een tijdje doorgegaan, maar konden ploeg en iedereen werkt even hard heel wat mensen nieuwsgierig naar gebeld. Dat bleek een oude kennis tijdelijk paviljoen dienst zou doen, het ook niet meer redden.” en enthousiast mee”, looft Emma binnen gestapt, die heel verbaasd, te zijn en hij begreep direct wat ik maar na a oop heeft mijn opa het Het restaurant raakte daarop lelijk de hulp van de medewerkers. maar tegelijk heel blij waren dat wilde. Hoewel er meer kapers op de overgenomen en bleef het in Rot- in verval. Er bleef weinig over van Chalet Suisse weer Chalet Suisse kust waren, kreeg ik het eerste recht. terdam. Hij was, net als Wüttrich, de oorspronkelijke faam. Diverse Monument is. Het was toch een soort van We zijn twee maanden keihard aan al vóór de oorlog naar Rotterdam eigenaren beten hun tanden erop “Chalet Suisse hóórt gewoon in monument in de stad en het is goed het puzzelen geweest en werden het gekomen. Ze waren twee ervaren stuk en tenslotte verwerd het Rotterdam”, vindt Armand. “Dus dat dat terug is.” uiteindelijk eens. Ik ben nu echt de horecajongens, die Chalet Suisse vermaarde Chalet Suisse tot een willen we die sfeer terug halen. koning te rijk”, laat Armand, bijna maakten tot één van dé toprestau- [ liaal van de keten van Kapitein Natuurlijk passen we ons wel aan Fred Wallast geëmotioneerd weten. rants in de stad. In de hoogtijdagen Haak. Kinderen vermaakten zich bij de tijd, maar, net als vroeger, Kies voor een familiebedrijf Bezoek ook met 5 generaties ervaring www.deoudrotterdammer.nl Bezoek ook eens de website van De Oud-Rotterdammer! Boordevol informatie, zoals niet gepubliceerde Het vertrouwen van vijf generaties verhalen, nieuwsberichten en alle oude uitgaven. Tel. 010 - 447 99 00 www.vanderspekuitvaart.nl Pagina 2 Dinsdag 20 maart 2007 De Oud Rotterdammer - - Krant voor de 50-plusser Via postbus 113, 2910 AC Nieuwerkerk a.d. IJssel of e-mailen naar [email protected] kunt u reageren op artikelen in de Oud-Rotter- TANTE POST(BUS) dammer. (Er worden geen anonieme brieven geplaatst en de redactie behoudt het recht brieven in te korten of niet te plaatsen). De naam is gebleven tot op heden: kers ([email protected]) in De reünie georganiseerd. Ik hoorde dat Hertenkamp! Oud-Rotterdammer. Het is echt enorm zij plannen hebben voor een nieuwe John Kegel wat Riny’s artikel heeft losgemaakt bij bijeenkomst! -------------------------------------------------- oud-bewoners van de Davidsstraat, de Hans Keijzer Geachte redactie, Gerrit Jan Mulderstraat en nu dus ook de ------------------------------------------------- Bij het zien van de foto’s op pagina 15 van Heusdestraat. Heimwee van De Oud Rotterdammer van 6 maart Ik herinner me jullie komst op aarde heel Enige tijd geleden las ik een verhaal van kreeg ik een nostalgisch gevoel. Mijn va- goed. Zelf ben ik van 1944 en dat er in Hans Keijzer over de Gerrit Jan Mulder- der beheerde de eerste jaren na de oorlog 1951 bij onze overburen een tweeling (!) straat en de Davidsstraat. Wij woonden café Rein Kokken, dat was gevestigd in werd geboren, was hot news in de straat in de Davidsstraat op 29 en waren directe gebouw Het Schip en wij woonden op de en natuurlijk in onze winkel. buren van de familie Keijzer. eerste etage boven de zaak. Het Schip is Jullie woonden boven de familie Geer- Als jochie mocht ik vader Keijzer het gebouw links op de achtergrond van lings en ik meen dat jullie vader bij de dikwijls helpen met het pompen van pe- de locomotief. Het gebouw was met de PTT werkte? Opvallend dat jullie meteen troleum uit een groot vat en warm water punt (lees boeg) gericht naar Katendrecht inzetten op bakkerij van Duijn maar net tappen uit een grote ketel. Je voelde je en de daklijst had ook de vorm van een voor jullie geboorte was hun voorganger, dan trots en heel ink. Met een beetje boeg, het is helaas ongeveer een jaar het forse gezin v.d. Laan, geëmigreerd fantasie ruik ik nog de geurtjes van de geleden gesloopt. naar Amerika. Waarmee mijn grote liefde kruidenierswaren. Bleekneusje Er groeide alleen gras, er stonden geen De werknemers van de Ver. Brandstof- uit die tijd, Ankie v.d.Laan, uit mijn Op de foto bij het verhaal staat een Ik was een van de bleekneusjes waarover bomen en struiken zoals tegenwoordig. fenhandel kwamen tussen de middag leven verdween. Jullie vragen naar Cor- gedeelte van mijn ouderlijk huis. De deur Rein Wolters schreef. Ik woonde van Bij wijze van experiment werden er eerst altijd bij mijn vader in de zaak eten. Na rie (1934) en die is er: het is mijn zuster! direct naast de etalage was onze voor- 1937 tot 1956 in de Lavendelstraat, een schapen in los gelaten, en daarna koeien. de oorlog heb ik van hen een ets gehad, Destijds werkte zij veel mee in de winkel deur. Wij woonden op de eerste etage zijstraat van de Stokroosstraat. We gin- met van die dikke luchtbanden, nou dat en kende ook iedereen. Ik herinner me de (het raam staat open). Naast ons woonde gen met de bus naar Ulvenhout en heb- Maar die lieten daar hun grote groene was heel wat voor een kind, want er was schillenboer die met zijn vrouw, en paard mijn zwager, Karel Spaans, conducteur ben daar een hele jne week gehad. Op vlaaien vallen en die trokken veel vliegen geen ets te krijgen in die tijd. en wagen, langskwam. Het gerucht ging bij de RET, op lijn 16. Mijn neef Charles, de foto zit ik als eerste aan tafel met twee aan. Die zetelden na hun maaltijd op het Ik heb in die buurt een prachtige jeugd dat ze ‘rijk’ waren, maar hun uiterlijk de zoon van Karel, heeft nog boven de vriendinnetjes, Willie Meijer en Hilda witte wasgoed aan de lijnen. Ook met gehad, want in de zaak van mijn vader straalde het tegendeel uit. Een knappe waterstokerij gewoond. de Jong; achter ons staat een tante van paarden heeft men het geprobeerd, maar kwamen ook veel zeelui en die namen de p.r.-truc? Als melkboer kwam altijd Bij het lezen van de namen, zoals kapper Willie.