XIV Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Ojców, 11 – 12 Maja 2007 R

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

XIV Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Ojców, 11 – 12 Maja 2007 R XIV Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Streszczenia referatów Pszczolinka Andrena agilissima Fot. Bogdan Kozik (Pieni ński Park Narodowy) Ojców, 11–12 maja 2007 r. 2 XIV Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej PTE P rogra m Pi ątek, 11 maja 2007 r. Godz. 10.00 – 11.45 – sesja referatowa Józef PARTYKA – Pi ęć dziesi ąt lat Ojcowskiego Parku Narodowego Mirosława DYLEWSKA, Bogusław KOZIK – Pszczoły ( Anthophila, Apoidea ) Dolin Dunajca i Popradu Jolanta BĄK – Pszczoły ( Hymenoptera: Apoidea ) Świ ętokrzyskiego Parku Narodowego – wst ępne wyniki bada ń DYSKUSJA Godz. 11.45 – 12.15 – przerwa (kawa, herbata) Godz. 12.15 – 14.00 – sesja referatowa Agata KOSTRO-AMBROZIAK – Gatunki z rodzaju Phytodietus Gravenhorst, 1829 (Hymenoptera, Ichneumonidae) w Polsce Dawid MORO Ń – Znaczenie podmokłych ł ąk w ochronie dzikich pszczół Hanna PIEKARSKA-BONIECKA, Justyna RATAJCZAK – Pimplinae (Hymenoptera, Ichneumonidae ) wyst ępuj ące w Arboretum Kórnickim DYSKUSJA Godz. 14.00–15.30 – przerwa obiadowa Godz. 15.30 – 18.00 Wiesław PIOTROWSKI – Masowy pojaw prz ędzienia pestkowca Neurotoma nemoralis (Linnaeus, 1758) na Nizinie Wielkopolsko-Kujawskiej w 2004 roku El Ŝbieta RO śEJ – Skład gatunkowy roztoczy wyst ępuj ących w importowanych gniazdach trzmieli Katarzyna SZCZEPKO – Wpływ zmian sposobu u Ŝytkowania terenów porolnych w Kampinoskim Parku Narodowym na faun ę grzebaczowatych ( Hymenoptera , Sphecidae ) Małgorzata SKRZYPCZY ŃSKA, Wioletta WOŁCZA ŃSKA – Rola znamionka jodłowego Megastigmus suspectus Borries, 1895 ( Hymenoptera: Torymidae ) seminifaga jodły pospolitej Abies alba Mill. w wył ączonych drzewostanach nasiennych Nadle śnictwa Rymanów Waldemar śYŁA – Vespidae ( Hymenoptera ) Górnego Śląska. Dotychczasowy stopie ń poznania oraz nowe dane faunistyczne Tadeusz Pawlikowski – Fenologia aktywno ści os społecznych ( Hymenoptera: Vespinae ) w środowisku miejskim DYSKUSJA Sobota, 12 maja 2007 r. Godz. 09.30–15.00 – dla osób zainteresowanych wycieczka na trasie: Ojców – Krakowska Brama – Jaskinia Ciemna – Góra Okopy – Dolina S ąspowska – Złota Góra – Ojców (ok. 6 km). 3 Pi ęć dziesi ąt lat Ojcowskiego Parku Narodowego Józef PARTYKA Ojcowski Park Narodowy, 32-047 Ojców W 2006 roku min ęło 50 lat od utworzenia Ojcowskiego Parku Narodowego. Rocznic ę t ę uczczono specjaln ą sesj ą naukow ą organizowan ą w pa ździerniku. Wzi ęło w niej udział ponad 100 osób z ró Ŝnych o środków naukowych, w wi ększo ści z Krakowa. Sesja była okazj ą do podsumowania stanu wiedzy o tym chronionym obiekcie, jak równie Ŝ zapoznania si ę z bie Ŝą cymi problemami OPN i jego zagro Ŝeniami, zwłaszcza w kontek ście ogromnej presji osadniczej. Działalno ść Ojcowskiego Parku Narodowego w ci ągu ostatniego półwiecza obejmowała cztery zasadnicze kierunki: 1. polityk ę przestrzenn ą i ochron ę krajobrazu 2. ochron ę zasobów przyrodniczych 3. badania naukowe 4. udost ępnianie do zwiedzania i edukacj ę środowiskow ą. Od momentu utworzenia Ojcowski Park Narodowy jest niewielk ą „wysp ą” otoczon ą ró Ŝnymi formami u Ŝytkowania ziemi. S ą to pola uprawne, tereny budowlane, sie ć dróg, linii energetycznych, telekomunikacyjnych itp. W ci ągu 50. lat dokonano niewielkich korekt jego wielko ści. Powierzchnia OPN wzrosła z 1440 ha w 1956 r. do 2146 ha w 1997 r. W drodze wykupów prywatnej własno ści powi ększył si ę odsetek powierzchni nale Ŝą cej do skarbu pa ństwa z 60 do 70. Nadal prawie 1/3 powierzchni Parku jest własno ści ą ró Ŝnych podmiotów. W 1981 r. została utworzona strefa ochronna wokół OPN, udało si ę ograniczy ć ruch samochodowy w południowej cz ęś ci Parku wskutek wprowadzenia ogranicze ń na drodze „serpentynowej” i utrzyma ć osadnictwo w zasadzie na poziomie sprzed półwiecza, poza kilkoma przypadkami wprowadzania (legalnej i nielegalnej) pojedynczej zabudowy. O wiele gorzej pod tym wzgl ędem jest w strefie ochronnej, gdzie presja osadnicza, zwłaszcza w ostatnich latach, przybiera gigantyczne formy. Zjawisko to mo Ŝna wprawdzie ocenia ć jako pora Ŝkę polityki Parku, chocia Ŝ udało si ę zabezpieczy ć przed zabudow ą bezpo średnie s ąsiedztwo OPN. Od kilku lat jednak w miejscu pojedynczych zagród obserwuje si ę zjawisko tworzenia nowych przysiółków, np. Miotełka w Smardzowicach czy Nowa Wie ś w Korzkwi ( śółciak 2005). Ojcowski Park Narodowy jako pierwszy miał plan zagospodarowania przestrzennego ju Ŝ w 1963 r., nowelizowany w 1970 r. Ostatni, obowi ązuj ący plan ochrony Parku niestety został uniewa Ŝniony i obecnie ochrona Parku jest realizowana w ramach tzw. rocznych zada ń ochronnych. W ochronie zasobów skalnych warto odnotowa ć likwidacj ę kamieniołomów; nie udało si ę całkowicie zabezpieczy ć jaski ń, które nadal s ą penetrowane przez niewielkie grupy osób. W ramach wprowadzania przed około 20 laty tzw. ochrony czynnej odsłaniane s ą wybrane kompleksy skalne, przez co eksponuje si ę walory geologiczne OPN jako jedne z głównych elementów środowiska przyrodniczego, które legły u podstaw tworzenia Parku w 1956 r. W ochronie wód mo Ŝna odnotowa ć osi ągni ęcia przez ochron ę źródeł przed uj ęciami wody oraz budow ę oczyszczalni ścieków dla Skały. W budowie s ą kolejne oczyszczalnie. Nast ąpił spadek emisji st ęŜ eń dwutlenku siarki i pyłu zawieszonego i tym samym poprawa czysto ści powietrza. Ochrona flory i fauny przyniosła konkretne efekty. Na terenie Parku wyst ępuje ponad 950 gatunków ro ślin naczyniowych, 230 gatunków mchów i w ątrobowców, około 200 gatunków porostów i około 1200 gatunków grzybów. Do tej pory stwierdzono wyst ępowanie około 6500 gatunków zwierz ąt, a ich ogóln ą liczb ę szacuje si ę na około 11 tysi ęcy (Pawłowski 1990). Brakuje du Ŝych drapie Ŝników, niezb ędnych dla zachowania równowagi ekologicznej. Niewielki obszar Parku ogranicza wiele gatunków ro ślin i zwierz ąt do bardzo małych, izolowanych populacji. Nie udało si ę w ci ągu 50 lat przełama ć barier w migracji 4 zwierz ąt przez budow ę tzw. korytarzy ekologicznych mimo postulowanych juŜ dawno le śnych pasów ochronnych wokół OPN (Zabierowski, red. 1974; Klasa 1995). Od pocz ątku lat osiemdziesi ątych XX w. zacz ęto dostrzega ć konieczno ść prowadzenia ochrony czynnej umo Ŝliwiaj ącej ochron ę zespołów naskalnych, zwłaszcza muraw kserotermicznych. W tym celu na niewielkich powierzchniach odsłania si ę przed zarastaniem wybrane kompleksy skalne, na których obserwowane jest odradzanie si ę np. ostnicy Jana Stipa joannis i innych gatunków ciepłolubnych. Ochron ą czynn ą s ą tak Ŝe obj ęte ł ąki, dawniej intensywnie u Ŝytkowane przez okolicznych rolników (koszenie, wypas), a obecnie wykaszane przez dyrekcj ę Parku, chocia Ŝ nie zawsze z najlepszym skutkiem. W badaniach naukowych nast ąpiło znaczne o Ŝywienie. Od kilku lat rocznie jest realizowanych około 70 tematów, głównie przyrodniczych. Od 2001 r. Ojcowski Park Narodowy organizuje konferencje i sympozja naukowe poł ączone z prezentacj ą wyników najnowszych bada ń. W ci ągu 50. lat odbyło si ę 78 takich spotka ń. Znacz ący udział w tu Sekcja Hymenopterologiczna Polskiego Towarzystwa Entomologicznego kierowana przez Pani ą Profesor Mirosław ę Dylewsk ą, która zdecydowan ą wi ększo ść sympozjów organizowała wła śnie w Ojcowie. Materiały z tych spotka ń s ą wydawane w zało Ŝonym w 1990 r. pi śmie naukowym OPN „Pr ądnik” (do tej pory wyszło 16 tomów) oraz w osobnych monografiach wydawanych jako druki zwarte. Bibliografia prac dotycz ących Ojcowskiego Parku Narodowego za okres do ko ńca 2006 r. liczy około 4 tys. pozycji. Od pocz ątku lat 90. ubiegłego stulecia przyst ąpiono do zmiany sposobów zwiedzania Parku przez podj ęcie działalno ści edukacyjnej. Reorganizacji wymagał wykształcony w latach powojennych sposób turystycznego wykorzystania Parku. W 1991 r. zało Ŝono w tym celu O środek Edukacyjno-Dydaktyczny, który specjalizuje się w zaj ęciach dla nauczycieli i przewodników. Działalno ść ta wykorzystuj ąca współprac ę z angielskim Peak National Park jest traktowana jako element polityki ochronnej Parku. Nadal powa Ŝnym i niepokoj ącym problemem jest nadmierny i wci ąŜ rosn ący ruch samochodowy, jaki przewija si ę przez teren OPN. Dla jego ograniczenia konieczna jest budowa 3-km odcinka drogi z S ąspowa do Sułoszowej i nowych parkingów na obrze Ŝach Parku. W ci ągu 50. lat istnienia OPN nie wszystkie działania dyrekcji Parku były skuteczne z ró Ŝnych wzgl ędów – finansowych, organizacyjnych, prawnych; mimo to udało si ę powstrzyma ć nadmiern ą eksploatacj ę tego terenu, zwłaszcza nie dopu ści ć do jego zabudowy i degradacji zasobów przyrodniczych. Istotnym osi ągni ęciem półwiecza OPN jest utrzymanie ró Ŝnorodno ści i bogactwa przyrodniczego Doliny Pr ądnika oraz jej tradycyjnego krajobrazu z licznymi obiektami kulturowymi. Literatura Klasa A. 1995. Wskazówki dotycz ące sposobów gospodarowania w strefie ochronnej Ojcowskiego Parku Narodowego sprzyjaj ących zachowaniu jego zasobów przyrodniczych , „Parki Nar. Rez. Przyr.”, 14, 4: 129–134. Partyka J. (red.). 2001. Badania naukowe w południowej cz ęś ci Wy Ŝyny Krakowsko-Cz ęstochowskiej. Materiały konferencyjne: referaty, postery, sesje terenowe. Ojców 10–11 maja 2001 r. [podsumowanie stanu bada ń naukowych na terenie OPN i okolic w 45. rocznic ę Parku]. Partyka J. 1990. Ogólna charakterystyka Ojcowskiego Parku Narodowego – presje i zagro Ŝenia . „Pr ądnik. Prace Muz. Szafera.”, 1: 19–25. Partyka J., Klasa A., śółciak J. 1996-1997. Sukcesy i pora Ŝki ochrony przyrody Ojcowskiego Parku Narodowego . „Folia Geographica. Ser. Geographica Physica”, 28 : 79–91. Pawłowski J. 1990. Rozwój bada ń faunistycznych okolic Ojcowa . „Pr ądnik. Prace Muz. Szafera.”, 1: 9–17.
Recommended publications
  • Nauka Przyroda Technologie
    2016 Tom 10 auka rzyroda echnologie Zeszyt 1 N P T #3 ISSN 1897-7820 http://www.npt.up-poznan.net DOI: 10.17306/J.NPT.2016.1.3 Dział: Ogrodnictwo Copyright ©Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu MARTA RZAŃSKA1,2, HANNA PIEKARSKA-BONIECKA1 1Katedra Entomologii i Ochrony Środowiska Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu 2Zakład Biologicznych Metod Instytut Ochrony Roślin – Państwowy Instytut Badawczy w Poznaniu OGRÓD BOTANICZNY UAM W POZNANIU JAKO ŚRODOWISKO WYSTĘPOWANIA PARAZYTOIDÓW Z PODRODZIN PIMPLINAE I POEMENIINAE (HYMENOPTERA, ICHNEUMONIDAE) ADAM MICKIEWICZ UNIVERSITY BOTANICAL GARDEN IN POZNAŃ AS THE ENVIRONMENT FOR PARASITOIDS OF THE PIMPLINAE AND POEMENIINAE SUBFAMILIES (HYMENOPTERA, ICHNEUMONIDAE) Streszczenie. Badania wykonano w latach 2012–2013 w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Ich celem było poznanie struktury jakościowej zgrupowań parazytoidów z podrodzin Pimplinae i Poemeniinae (Hymenoptera, Ichneumonidae) zasiedlają- cych rośliny na tym terenie. W badaniach wykorzystano 10 żółtych pułapek Moerickego, do których odławiano imagines Ichneumonidae. W latach 2012–2013 z terenu ogrodu pobrano 410 prób. Odłowiono 58 osobników należących do podrodziny Pimplinae, które oznaczono do 21 gatunków. Stanowiły one 15,9% fauny Polski oraz 28,2% gatunków wykazanych z Wielkopolski. Odłowiono także jeden gatunek Podoschistus scutellaris (Desv.), który należał do podrodziny Poemeniinae. W badanym środowisku stwierdzono dominację gatunku Pimpla contemplator (Muell.), który jest endoparazytoidem poczwarek Lepidoptera i Hymenoptera. Po raz pierwszy z Wielkopolski wykazano gatunek Piogaster albina Perkins. Słowa kluczowe: Ichneumonidae, ogród botaniczny, parazytoidy, Pimplinae, Poemeniinae Wstęp Na stan zdrowotny roślin rosnących w aglomeracjach wpływa wiele czynników. Do czynników biotycznych zalicza się organizmy szkodliwe, jak i pożyteczne, w tym owa- 2 Rzańska, M., Piekarska-Boniecka, H. (2016).
    [Show full text]
  • Hymenoptera, Pompilidae)
    View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk brought to you by CORE provided by Repositorio da Producao Cientifica e Intelectual da Unicamp JHR 46: 165–172 (2015) Paracyphononyx scapulatus (Hymenoptera, Pompilidae)... 165 doi: 10.3897/JHR.46.5833 SHORT COMMUNICATION http://jhr.pensoft.net Paracyphononyx scapulatus (Hymenoptera, Pompilidae), a koinobiont ectoparasitoid of Trochosa sp. (Araneae, Lycosidae) Hebert da Silva Souza1, Yuri Fanchini Messas1, Fabiana Masago2, Eduardo Fernando dos Santos3, João Vasconcellos-Neto1 1 Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia, Departamento de Biologia Animal, Rua Monteiro Lobato, 255, Campinas, São Paulo, Brazil 2 Universidade Estadual Paulista “Júlio de Mesquita Filho”, Insti- tuto de Biociências, Departamento de Farmacologia, Distrito de Rubião Júnior, s/n, Botucatu, São Paulo, Brazil 3 Universidade Estadual Paulista “Júlio de Mesquita Filho”, Instituto de Biociências, Letras e Ciências Exatas, Departamento de Biologia Animal, Rua Cristóvão Colombo, 2265, São José do Rio Preto, São Paulo, Brazi Corresponding author: Hebert da Silva Souza ([email protected]) Academic editor: J. Neff | Received 5 August 2015 | Accepted 18 September 2015 | Published 30 November 2015 http://zoobank.org/83B4CF20-1B29-4D7C-9203-F925181A419E Citation: Souza HS, Messas YF, Masago F, dos Santos ED, Vasconcellos-Neto J (2015) Paracyphononyx scapulatus (Hymenoptera: Pompilidae), a koinobiont ectoparasitoid of Trochosa sp. (Araneae: Lycosidae). Journal of Hymenoptera Research 46: 165–172. doi: 10.3897/JHR.46.5833 Abstract The genus Paracyphononyx Gribodo, 1884 (Pompilidae) contains species that act as koinobiont parasitoids of cursorial spiders. Here, we record a new parasitism interaction involving the pompilid wasp Paracypho- nonyx scapulatus (Bréthes) and the hunter spider Trochosa sp.
    [Show full text]
  • Pukaskwa Taxonomy Report
    Pukaskwa Taxonomy Report Class Order Family Species Arachnida Araneae Agelenidae Agelenopsis utahana Amaurobiidae Callobius bennetti Cybaeopsis euopla Araneidae Hypsosinga rubens Clubionidae Clubiona canadensis Dictynidae Emblyna annulipes Emblyna phylax Linyphiidae Bathyphantes canadensis Ceraticelus atriceps Ceraticelus fissiceps Ceraticelus laetabilis Ceratinopsis nigriceps Dismodicus decemoculatus Drapetisca alteranda Grammonota angusta Lophomma depressum Phlattothrata flagellata Pityohyphantes subarcticus Pocadicnemis americana Sciastes truncatus Scyletria inflata Souessa spinifera Tapinocyba simplex Tapinocyba sp. 1GAB Lycosidae Pardosa hyperborea Pardosa moesta Pardosa xerampelina Philodromidae Philodromus peninsulanus Philodromus rufus vibrans Theridiidae Canalidion montanum Dipoena sp. 1GAB Theridion differens Theridion pictum Thomisidae Xysticus emertoni Xysticus montanensis Mesostigmata Blattisociidae Digamasellidae Dinychidae Laelapidae Parasitidae Phytoseiidae Trematuridae Trichouropoda moseri Pseudoscorpiones Chernetidae Sarcoptiformes Alycidae Ceratozetidae Oribatulidae Scheloribatidae 1 Tegoribatidae Trhypochthoniidae Trhypochthonius cladonicolus Trombidiformes Anisitsiellidae Anystidae Bdellidae Cunaxidae Erythraeidae Eupodidae Hydryphantidae Lebertiidae Limnesiidae Microdispidae Rhagidiidae Scutacaridae Siteroptidae Tetranychidae Trombidiidae Collembola Entomobryomorpha Entomobryidae Entomobrya comparata Entomobrya nivalis Isotomidae Tomoceridae Poduromorpha Brachystomellidae Symphypleona Bourletiellidae Katiannidae
    [Show full text]
  • Hymenoptera, Ichneumonidae) of Refugium Habitats in Agricultural Landscape of Central Wielkopolska
    Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu – CCCLXXIX (2006) HANNA PIEKARSKA-BONIECKA, BARBARA WILKANIEC PIMPLINAE, DIACRITINAE, POEMENIINAE AND RHYSSINAE PARASITOID SUBFAMILIES (HYMENOPTERA, ICHNEUMONIDAE) OF REFUGIUM HABITATS IN AGRICULTURAL LANDSCAPE OF CENTRAL WIELKOPOLSKA From Department of Entomology The August Cieszkowski Agricultural University of Poznań ABSTRACT. The study was carried out in 1999-2001 in shrubs and road borders in the agricultural landscape of complex structure near Lisówki. The species of 38 Pimplinae were found (27.7% of the country‘s fauna of this subfamily and 59.4% those found in Wielkopolska), three species of Rhyssinae and one species of subfamilies Diacritinae and Poemeniina each. Two species new for Wielkopolska were found, namely Deuteroxorides elevator (Panzer) (Poemeniinae) and Megar- hyssa perlata (Christ) (Rhyssinae). A high similarity 51.3% of the species composition between Pimplinae shrubs and road borders was found. Key words: ichneumonid, refugium habitats, agricultural landscape, Wielkopolska Introduction Refugium habitats of shrubs and road borders belong to important elements that en- hance agricultural landscape. They maintain biodiversity and stimulate the mechanisms of self-control in agrocenoses. They become places of wintering and dispersion on the neighbouring fields, the source of food and a feeding habitat of entomophages’ alterna- tive hosts, including parasitoids of the Ichneumonidae family (Hymenoptera, Apocrita). In Poland the data on Ichneumonidae of those habitats are only fragmentary (Strawiń- ski 1957, Kościelska 1959). In Wielkopolska studies of Ichneumonidae of refugium habitats are in progress and their results were presented in earlier publications by Piekarska-Boniecka (1999, 2005) and Piekarska-Boniecka and Wilkaniec (2001). In 1999-2001 those studies were continued in the agricultural landscape of complex structure and their results are presented herein.
    [Show full text]
  • Hymenoptera, Ichneumonidae) in Habitat Frammentati
    Dipartimento di Biologia e Biotecnologie “C. Darwin” Dottorato di Ricerca in Biologia Animale XXVII Ciclo Composizione delle comunità di Imenotteri Icneumonidi (Hymenoptera, Ichneumonidae) in habitat frammentati F. Di Giovanni RELATORI: Dr. P. Cerretti (Roma) Dr. L. Marini (Padova) Tesi di Dottorato di Ricerca Composizione delle comunità di Imenotteri Icneumonidi (Hymenoptera, Ichneumonidae) in habitat frammentati SOMMARIO 1.0 Introduzione 1.1 Sistematica, biologia e ruolo ecologico degli Icneumonidi 1.2 Parassitoidi e struttura delle foreste 1.3 Le foreste e gli impianti naturaliformi nella Pianura Padana del nord-est 2.0 Stratificazione verticale degli Icneumonidi della Riserva Naturale di “Bosco della Fontana” 2.1 Materiali e Metodi 2.2 Risultati 2.2.1 Checklist delle specie di Icneumonidi della Riserva Naturale di “Bosco della Fontana” 2.2.2 Analisi dei dati 2.3 Discussione 3.0 Le comunità di Icneumonidi nelle foreste planiziali del nord-est e valutazione dell’efficacia del ripristino di habitat naturali su ex-arativi 3.1 Materali e Metodi 3.2 Risultati 3.2.1 Lista delle specie di Icneumonidi degli impianti naturaliformi e delle foreste planiziali della Pianura Padana del Nord Est 3.2.2 Analisi dei dati 3.3 Discussione 4.0 Verso una chiave interattiva per le sottofamiglie e le tribù di Icneumonidi della fauna europea 4.1 ICHN-Key: una chiave interattiva per le sottofamiglie e le tribù degli Icneumonidi europei 4.2 Copertura tassonomica e geografica della chiave interattiva 4.2 Caratteri usati nella chiave 4.3 Lista dei caratteri 5.0 Conclusioni APPENDICE: Note faunistiche e sistematiche 1.0 Introduzione 1.1 Sistematica, biologia e ruolo ecologico degli iIneumonidi La famiglia Ichneumonidae rappresenta il gruppo con la maggiore diversità in specie tra gli imenotteri e uno dei gruppi ad avere avuto una notevole radiazione adattativa, con adattamenti in gran parte dei biomi terrestri, sia in aree forestali che, soprattutto, in fasce ecotonali arbustivo-forestali.
    [Show full text]
  • The Impact of Apple Orchard Edge Plants on Communities of Pimplinae (Hymenoptera, Ichneumonidae)
    J. Entomol. Res. Soc., 20(2): 43-59, 2018 ISSN:1302-0250 The Impact of Apple Orchard Edge Plants on Communities of Pimplinae (Hymenoptera, Ichneumonidae) Hanna PIEKARSKA-BONIECKA1 Jolanta ZYPRYCH-WALCZAK2 Idzi SIATKOWSKI2* Ewa DOLAŃSKA-NIEDBAŁA1 Paweł TRZCIŃSKI1 Marta RZAŃSKA-WIECZOREK1,3 Duong TRAN DINH1,4 1Department of Entomology and Environmental Protection, University of Life Sciences in Poznań, POLAND 2Department of Mathematical and Statistical Methods, University of Life Sciences in Poznań, POLAND 3 Department of Biological Pest Control, Institute of Plant Protection - National Research Institute in Poznań, POLAND 4 Institute of Ecology and Biological Resource, Vietnam Academy of Science and Technology, Hanoi, VIETNAM e-mails: [email protected], [email protected], *[email protected] [email protected], [email protected], [email protected] [email protected] ABSTRACT Plant communities made up by trees and shrubberies, which grow in the vicinity of orchards, constitute important elements of ecological infrastructure enriching these agrocenoses. The study was conducted in an orchard environment composed of apple orchards and their edges, such as agricultural fields, shrubberies and a road lined with trees and shrubs. The aim of the study was to determine the influence of diversity level of edge plants of an apple orchard on the quantitative and qualitative structure of parasitoid communities of the Pimplinae subfamily in the orchards. It was found that in an orchard environment composed of an apple orchard and well-developed edge plants a species diversity and abundance of parasitoids were higher than in an orchard environment composed of an orchard and neighbouring agricultural areas.
    [Show full text]
  • An Annotated List of Insects and Other Arthropods
    This file was created by scanning the printed publication. Text errors identified by the software have been corrected; however, some errors may remain. Invertebrates of the H.J. Andrews Experimental Forest, Western Cascade Range, Oregon. V: An Annotated List of Insects and Other Arthropods Gary L Parsons Gerasimos Cassis Andrew R. Moldenke John D. Lattin Norman H. Anderson Jeffrey C. Miller Paul Hammond Timothy D. Schowalter U.S. Department of Agriculture Forest Service Pacific Northwest Research Station Portland, Oregon November 1991 Parson, Gary L.; Cassis, Gerasimos; Moldenke, Andrew R.; Lattin, John D.; Anderson, Norman H.; Miller, Jeffrey C; Hammond, Paul; Schowalter, Timothy D. 1991. Invertebrates of the H.J. Andrews Experimental Forest, western Cascade Range, Oregon. V: An annotated list of insects and other arthropods. Gen. Tech. Rep. PNW-GTR-290. Portland, OR: U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Pacific Northwest Research Station. 168 p. An annotated list of species of insects and other arthropods that have been col- lected and studies on the H.J. Andrews Experimental forest, western Cascade Range, Oregon. The list includes 459 families, 2,096 genera, and 3,402 species. All species have been authoritatively identified by more than 100 specialists. In- formation is included on habitat type, functional group, plant or animal host, relative abundances, collection information, and literature references where available. There is a brief discussion of the Andrews Forest as habitat for arthropods with photo- graphs of representative habitats within the Forest. Illustrations of selected ar- thropods are included as is a bibliography. Keywords: Invertebrates, insects, H.J. Andrews Experimental forest, arthropods, annotated list, forest ecosystem, old-growth forests.
    [Show full text]
  • Lipara (Diptera: Chloropidae) Jako
    Univerzita Hradec Králové Přírodovědecká fakulta Katedra biologie Lipara (Diptera: Chloropidae) jako Hálky zelenušek rodu Aculeata) hnízdiště žahadlových blanokřídlých Hymenoptera: Disertační práce Autor: Mgr. Alena Astapenková Studijní program: Biologie D Studijní obor: Aplikovaná biologie a ekologie (DR-BI) Vedoucí práce: Doc. Mgr. Petr Bogusch, Ph.D. Hradec Králové duben 2017 Univerzita Hradec Králové Přírodovědecká fakulta Zadání dizertační práce Autor: Mgr. Alena Astapenková Studijní program: Biologie D Studijní obor: Aplikovaná biologie a ekologie (DR-BI) Název práce: Lipara (Diptera: Chloropidae) jako Hálky zelenušek rodu hnízdištěAculeata) žahadlových blanokřídlých Hymenoptera: Název práce v AJ: Cigar galls of Lipara (Diptera: Chloropidae) flies as nest sites of aculeate Hymenoptera (Hymenoptera: Aculeata) Cíl a metody práce: hnízdících v Lipara na rákosu obecném.Cílem práce V rámcije studium tohoto žahadlových projektu budou blanokřídlých zpracovány hálkách zelenušek rodu seznamy druhů využívajících tyto hálky jako hnízdní dutiny se zaměřením na specializaci konkrétních druhů na hálky a různé typy mokřadů. Proběhne i studium morfologie hnízd a maturních larev jednotlivých druhů, závislosti druhů na budeznečištění práce prostředí, a marginálně i výzkum dalších vbezobratlých, hálkách a jejich kteří vazbou využívají na hostitele. hálky zelenušek. Kromě toho se týkat i parazitoidů zelenušek a blanokřídlých katedra biologie GarantujícíVedoucí práce: pracoviště: Doc. Mgr. Petr Bogusch,Přírodovědecké Ph.D. fakulty UHK Oponent: Oponent: prof.Mgr. JakubRNDr. Straka, Zdeněk Ph.D. Laštůvka, CSc. Datum zadání práce: 5. 2. 2016 Datum odevzdání práce: 7. 4. 2017 Prohlášení: vypracovala Prohlašuji, že jsem dizertační práci kterých jsemsamostatně vycházela. a že jsem v seznamu použité literatury uvedla všechny prameny, z V Hradci Králové dne 7. 4. 2017 Mgr. Alena Astapenková Poděkování: svému vedoucímu práce, Doc.
    [Show full text]
  • Zootaxa, a Revision of the Genus Zatypota Förster of Japan, With
    Zootaxa 2522: 1–43 (2010) ISSN 1175-5326 (print edition) www.mapress.com/zootaxa/ Article ZOOTAXA Copyright © 2010 · Magnolia Press ISSN 1175-5334 (online edition) A revision of the genus Zatypota Förster of Japan, with descriptions of nine new species and notes on their hosts (Hymenoptera: Ichneumonidae: Pimplinae) RIKIO MATSUMOTO1 & KEIZO TAKASUKA2 1Osaka Museum of Natural History. Nagai Park 1-23, Higashisumiyoshi-ku, Osaka, Japan. E-mail: [email protected] 2Entomological Laboratory, Faculty of Agriculture, Ehime University. Tarumi 3-5-7, Matsuyama, Japan. E-mail: [email protected] Table of contents Abstract ............................................................................................................................................................................... 1 Introduction ......................................................................................................................................................................... 2 Material and methods .......................................................................................................................................................... 2 Zatypota Förster .................................................................................................................................................................. 2 Key to Japanese species of Zatypota ................................................................................................................................... 3 Zatypota albicoxa (Walker) ........................................................................................................................................
    [Show full text]
  • Life History Evolution in the Parasitoid Hymenoptera Ruth Elizabeth Traynor
    Life history evolution in the parasitoid Hymenoptera Ruth Elizabeth Traynor This thesis was submitted for the degree of Doctor of Philosophy University of York Department of Biology 2004 Abstract This thesis addresses life history evolution of the parasitoid Hymenoptera. It aims to identify assumptions that should be incorporated into parasitoid life history theory and the predictions that theory should aim to make. Both two species and multi-species comparative studies as well as up-to-date phylogenetic information are employed to investigate these issues. Anecdotal observations suggest that solitary parasitoids have narrower host ranges than closely related gregarious species. There are several possible reasons for this; for example gregarious species may be able to exploit larger bodied hosts because they can fully consume the host, which may be essential for successful pupation to occur. Comparative laboratory experiments between two closely related species of Aphaereta, one of which is solitary and the other gregarious, show no difference in the extent of host range. This study does, however, suggest that differences in the realized niche that each species occupies in the field may result from life history differences between the species. These differences may themselves have arisen due to solitary or gregarious development. The first multi-species study in the thesis uses a data set, compiled for the parasitic Hymenoptera by Blackburn (1990), to address factors that may influence body size and clutch size. This study builds on previous analyses of the data (see Blackburn 1990, 1991a/b, Mayhew & Blackburn 1999) through the use of up-to-date phylogenetic information. Evidence is found that the host stage attacked by a parasitoid is associated with both body and clutch size, due to the amount of resources available for the developing parasitoids.
    [Show full text]
  • 05 ¥ 25-43 Nieves.Qxd
    View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk brought to you by CORE provided by Digital.CSIC Graellsia, 59(2-3): 25-43 (2003) INVENTARIO DE HYMENOPTERA (HEXAPODA) EN EL VENTORRILLO: UN RICO ENCLAVE DE BIODIVERSIDAD EN LA SIERRA DE GUADARRAMA (ESPAÑA CENTRAL) J. L. Nieves-Aldrey*, F. Fontal-Cazalla, A. M. Garrido-Torres y C. Rey del Castillo RESUMEN Se presentan los resultados globales del inventario de Hymenoptera llevado a cabo en el área de la Estación Biogeológica de El Ventorrillo, un área natural enclavada a 1450 metros de altitud en el sector central madrileño de la Sierra de Guadarrama. Con un programa de muestreo basado fundamentalmen- te en el uso de trampas Malaise, y adicionalmente trampas bandeja coloreadas y redes de barrido, lle- vado a cabo entre los años 1988 y 1991, se colectaron más de 1.000.000 de ejemplares de insectos que han sido ingresados en las colecciones del Museo Nacional de Ciencias Naturales de Madrid. Cerca de 600.000 ejemplares de insectos fueron separados hasta el nivel de orden, de los cuales 83.668 (un 13.8%) correspondieron al orden Hymenoptera, siendo después de Diptera (450.000 ejemplares, un 77,5% del total) el orden de insectos más numeroso en los muestreos. En las muestras colectadas se han identificado hasta la fecha 49 familias 518 géneros y 1310 especies de Hymenoptera; la riqueza total de himenópteros en las muestras colectadas se estima en más de 2700 especies, y la del conjunto de insec- tos en el inventario del área estudiada se estima en unas 13.000 especies.
    [Show full text]
  • Interactions Between Indigenous Southern Afrotemperate Forest Trees
    Interactions between indigenous southern Afrotemperate forest trees and arthropod diversity by Rudi Crispin Swart Dissertation presented for the degree of Doctor of Philosophy (Conservation Ecology) in the Faculty of AgriSciences at Stellenbosch University Supervisors: Prof. F. Roets, Prof. M. J. Samways Advisor: Prof. J. S. Pryke Department of Conservation Ecology and Entomology Faculty of AgriSciences March 2020 1 Stellenbosch University https://scholar.sun.ac.za Declaration By submitting this dissertation electronically, I declare that the entirety of the work contained therein is my own, original work, that I am the sole author thereof (save to the extent explicitly otherwise stated), that reproduction and publication thereof by Stellenbosch University will not infringe any third party rights and that I have not previously in its entirety or in part submitted it for obtaining any qualification. March 2020 Copyright © 2020 Stellenbosch University All rights reserved 2 Stellenbosch University https://scholar.sun.ac.za General summary Although small compared to other temperate rainforests in the southern Hemisphere, the southern Cape Afrotemperate forest complex is the largest in South Africa. While it occurs at temperate latitudes, it has strong tropical elements resulting from its paleo-history. Of the numerous species occupying forest ecosystems, insects comprise a major part of the total biodiversity, most of which occur in tree canopies. Prior to this study, little work had been done on insects in southern Afrotemperate forests in general, and no work at all has been done on the diversity and distribution of their canopy-inhabiting arthropods. Therefore, the aim here is to determine the extent to which various environmental factors affect the interaction between indigenous tree species and associated arthropod diversity in South African Afrotemperate forests.
    [Show full text]