deSingeldeSingeldeSingeldeSingel do 28 nov 2013 Blauwe zaal Grote podia deFilharmonie olv. Edo de Waart

© B e r t H u ls e l m

a n s

inleiding Mark Delaere & Thomas Bloch | 19.00 uur | Blauwe zaal begin 20 uur | einde omstreeks 21.15 uur | er is geen pauze deFilharmonie & Brussels Philharmonic 2013-2014 deFilharmonie olv. Jakub Hrusa vr 27 sep 2013 deFilharmonie olv. Edo de Waart do 28 nov 2013 Brussels Philharmonic olv. Timothy Brock wo 18 dec 2013 Brussels Philharmonic olv. Alexander Hanson za 22 mrt 2014

teksten programmaboekje Mark Delaere coördinatie programmaboekje deSingel deFilharmonie Edo de Waart muzikale leiding Ralph Van Raat piano Thomas Bloch

Olivier Messiaen (1908-1992) Turangalîla Symfonie 75’ 1. Introduction (Modéré, un peu vif) 2. Chant d’amour 1 (Modéré, lourd) 3. Turangalîla 1 (Presque lent, rêveur) 4. Chant d’amour 2 (Bien modéré) 5. Joie du sang des étoiles (Vif, passionné, avec joie) 6. Jardin du sommeil d’amour (Très modéré, très tendre) 7. Turangalîla 2 (Un peu vif – Bien modéré) 8. Développement de l’amour (Bien modéré) 9. Turangalîla 3 (Bien modéré) 10. Final (Modéré, presque vif, avec une grande joie)

gelieve uw GSM uit te schakelen

De inleidingen kan u achteraf beluisteren via www.desingel.be Selecteer hiervoor voorstelling/concert/tentoonstelling van uw keuze.

Op www.desingel.be kan u uw visie, opinie, commentaar, appreciatie, … REAGEER betreffende het programma van deSingel met andere toeschouwers delen. & WIN Selecteer hiervoor voorstelling/concert/tentoonstelling van uw keuze. Neemt u deel aan dit forum, dan maakt u meteen kans om tickets te winnen.

Bij elk concert worden cd’s te koop aangeboden door ’t KLAverVIER, Kasteeldreef 6, Schilde, 03 384 29 70 > www.tklavervier.be

Grand café deSingel open alle dagen 9 > 24 uur informatie en reserveren +32 (0)3 237 71 00 www.grandcafedesingel.be drankjes / hapjes / snacks / uitgebreid tafelen Badend in zinnelijkheid: Olivier Messiaens Turangalîla Symfonie

C’est l’extase langoureuse C’est la fatigue amoureuse (Paul Verlaine)

Olivier Messiaen componeerde dit werk in 1946-48, in opdracht van het Boston Symphony Orchestra en dirigent Serge Koussevitzky. Karel Goeyvaerts, die op dat ogenblik in Parijs bij Messiaen studeerde, heeft daar in zijn ‘Zelfportret’ een amusante anekdote aan gewijd:

“Een Messiaen-première is me ook nog in het geheugen gebleven. Het was een werk getiteld Trois Tâla, dat later niet meer vernoemd werd in de Messiaen-catalogus. Toen Messiaen in de analysecursus de nieuwe Turangalîla Symfonie doornam, meenden we daarin de Trois Tâla te herkennen, die werden uitgevoerd in het Théâtre des Champs-Elysées. Messiaen beweerde met klem dat het een ander werk was. Wellicht omdat Turangalîla een opdracht was van het Boston Symphony Orchestra en er geen première, zelfs geen gedeeltelijke, in Parijs mocht hebben plaatsgevonden.”

Of het vermoeden van Goeyvaerts en zijn medeleerlingen juist was, kan niet meer achterhaald worden. Nu is het wel zo dat het oeuvre van Messiaen zich in het algemeen kenmerkt door een grote homogeniteit. Zijn muziek is direct herkenbaar, en er vindt niet echt een grote ontwikkeling in plaats. Tussen zijn twee meest grootschalige werken, de Turangalîla Symfonie en de opera ‘Saint François d’Assise’, liggen bijna veertig jaar, en toch is de muzikale taal in deze werken zeer vergelijkbaar. Hoeveel sterker moet de gelijkenis dan niet geweest zijn tussen twee werken uit dezelfde periode?

Bijna alle werken van Messiaen hebben een beschrijvende titel, meestal een verwijzing naar teksten en liturgische praktijken uit het katholicisme. Heel zijn leven lang bezingt Messiaen met luide stem de goddelijke liefde. In deze periode wijdt hij echter drie composities aan de menselijke liefde. Naast de symfonie bevat deze zogenaamde Tristan-triptiek nog de liedcyclus ‘Harawi’ (1945) en het koorwerk ‘Cinq rechants’ (1950). Enkel de thematiek verbindt deze drie werken: qua omvang en gewicht verplettert de symfonie de beide andere werken van de triptiek. Messiaen koos de titel op basis van zijn welluidendheid, maar ook omdat hij verwijzingen bevat naar de ritmische vormgeving, een aspect dat Messiaen gedurende Olivier Messiaen © Edouard Boubat heel zijn leven obsedeerde. ‘Turangalîla’ staat in het Sanskriet voor speelwijzen: met behulp van een klavier, of met behulp van een het ritmisch patroon 3-3-2-2 dat beschreven is door de Indische metalen ring die rechtstreeks over de elektronenbuis glijdt. De klank muziektheoreticus Sarngaveda (twaalfde eeuw). Messiaen werkt dit wordt elektronisch versterkt, en de speler kan het volume via een ritme niet expliciet uit in zijn symfonie, maar de tien delen omvatten knop regelen. Zowel de toetsen als de ring zijn gevoelig, waardoor het wel. Verder zou ‘turanga’ volgens de componist ‘de snelheid van de speler een vibrato kan produceren door zacht met de hand te het paard’ betekenen, en ‘lîla’ verwijzen naar levenskracht, beweging, trillen. De klank is indringend en komt moeiteloos boven het orkest ritme en creatie. Tempo en ritme, exuberantie en levensvreugde op volle kracht uit. Door de glissando’s, de overmatige vibrato en liggen dus in dit mooie woord vervat. Die exuberantie zet natuurlijk wel de aard van de melodieën die Messiaen voor dit instrument schrijft, de conventies van de symfonie op de helling. Zowel de totale duur, het klinken sommige passages uit deze symfonie ronduit pathetisch aantal delen, de bezetting als de concrete muzikale uitwerking gaan en sentimenteel. Een chagrijnige Pierre Boulez omschreef dit werk in tegen de geplogenheden van het genre. Sommige commentatoren daarom zelfs eens als “une musique de bordel!” Ook in dit opzicht is vermoeden dat Messiaen toch voor de benaming ‘symfonie’ koos Messiaens symfonie radicaal en extreem. omdat er geen alternatief was voor de aanduiding van een groot orkestwerk. Ik waag de hypothese dat de componist niet zozeer Een symfonie die uit tien delen bestaat, is al even ongebruikelijk, naar de traditie van het genre dan wel naar de etymologie van het temeer omdat slechts weinig delen een echt symfonisch karakter woord verwees. ‘Sym-fonie’ betekent letterlijk het samenklinken van hebben. Delen een (snelle eerste beweging), vijf (‘scherzo’), zes stemmen, en laat nu net de opeenstapeling van muzikale lagen die elk (langzame beweging) en tien (snel slotdeel) zouden samen misschien in hun eigen tempo een eigen muzikale ontwikkeling doormaken het als een traditionele, vierdelige symfonie kunnen opgevat worden. wezenskenmerk zijn van deze symfonie. Luciano Berio zou twintig jaar Toch sluit zelfs hun aard allerminst aan bij de symfonische traditie. later zijn orkestwerk om dezelfde redenen ‘Sinfonia’ dopen. Het wezenskenmerk daarvan is hier namelijk afwezig: het gevoel van dramatische ontwikkeling, het proceskarakter, de voortstuwende Het eerste wat opvalt in dit werk is de verzadigde, bijwijlen wellustige dynamiek die bijvoorbeeld zo kenmerkend zijn voor de symfonieën van orkestklank. De relatie die in de volksmond gelegd wordt tussen het Beethoven. Messiaen presenteert in de loop van dit werk wel enkele liefdesspel en het gehoor geldt ook hier: van het luisteren naar de contrasterende thema’s, maar hij onderwerpt die niet aan de typische Turungalîla Symfonie word je weliswaar niet doof, maar de extatische doorwerkingstechnieken. Hij benut de energie niet die kan ontstaan vreugde leidt in grote delen van het werk toch tot overweldigende uit het contrast tussen de thema’s, hij werkt thema’s nauwelijks uit klankuitbarstingen. Messiaen doet daarvoor beroep op een via technieken als afsplitsing van motieven, versnelling, imitatie, honderdkoppig orkest en twee solo instrumenten. In het orkest valt combinatie, omkering of transpositie. Ook harmonisch is geen sprake natuurlijk het uitgebreide percussie arsenaal op, dat niet minder van voortstuwing of het opdrijven van de spanning (en het uitstel van dan tien slagwerkers vergt. Een grote rol is daarbij weggelegd voor de ontspanning). Op vlak van harmonie en melodie is de Turangalîla percussie met toonhoogte (buisklokken, vibrafoon, glockenspiel, Symfonie dus eerder statisch, met nauwelijks gevarieerde thema’s die enzovoort), hoewel slagwerkinstrumenten zonder toonhoogte (kleine vaak herhaald in plaats van ontwikkeld worden, zeer veel ostinato’s, en grote trom, tamtam, enzovoort) prominent aanwezig zijn in de en tonaliteiten die eenvoudigweg naast elkaar geplaatst worden in drie Turangalîla-bewegingen waar ze zowel ritmische processen plaats van een harmonisch traject af te leggen. De vormgeving wijkt articuleren als bijdragen tot de productie van een luide orkestklank. dus fundamenteel af van de Duitse symfonische muziek: statisch in De piano vervult een dubbele functie: hij maakt deel uit van de plaats van dynamisch, aaneenrijging van fragmenten in plaats van groep slagwerk met toonhoogte, en verzorgt daarnaast een aantal grootschalige processen. Dat creëert wel ruimte voor aspecten die solo cadenza’s die een overgang bewerkstelligen tussen secties of in de traditionele symfonie onderbelicht waren gebleven, zoals de delen. De pianopartij is uiterst virtuoos; ze werd geschreven voor organisatie van klankkleur en ritme. Zo werkt Messiaen bijvoorbeeld Messiaens tweede vrouw Yvonne Loriod. Haar zus met ‘ritmische personages’ die elkaar in snel tempo afwisselen en die was dan weer de oorspronkelijke vertolkster van de andere solopartij, krimpen en uitdeinen, vergelijkbaar met personages in een toneelstuk voor zogenaamde ‘ondes Martenot’. Dit eenstemmige instrument die beurtelings het woord nemen en die in de loop van de voorstelling werd in 1928 gepatenteerd door Maurice Martenot. De klank wordt groeien of afnemen in belang. Een zeer opvallend muzikaal kenmerk voortgebracht door trillingen in een elektronenbuis. Er zijn twee van deze symfonie is ten slotte de opeenstapeling van verschillende statische lagen, die zich schijnbaar onbekommerd voor elkaar in een deFilharmonie eigen tijd en ruimte lijken te ontplooien. In Turangalîla worden muzikale Als stilistisch flexibel symfonieorkest bezit deFilharmonie (Royal Flemish bouwstenen dus naast en op elkaar geschikt. Philharmonic) een artistieke souplesse die toelaat om meerdere stijlen op een historisch verantwoorde wijze te vertolken. De Nederlandse dirigent Edo de Waart, die voorheen aan het hoofd stond van het San Francisco Symphony, De titels van de tien delen wijzen ook op een nevenschikking van het Rotterdams Philharmonisch Orkest, het Radio Filharmonisch Orkest, elementen die in de loop van het werk terugkeren: naast een de Nederlandse Opera en het Hong Kong Philharmonic Orchestra, staat als introductie (deel 1) en een finale (10), zijn er drie bewegingen van chef-dirigent in voor het grote orkestrepertoire. Met zijn ruime orkestervaring het ‘Chant d’amour’ type (2, 4 en 8), drie ‘Turangalîla’ bewegingen draagt hij bij tot de vorming van het unieke karakter van deFilharmonie. Hij werkt daarvoor nauw samen met hoofddirigent Philippe Herreweghe, die zich (3, 7 en 9), een scherzo (5) en een langzaam deel (6). In de introductie vanuit zijn specifieke achtergrond toespitst op de (pre)romantische muziek. en in de finale worden de twee hoofdthema’s, de pianocadenza en Martyn Brabbins is eerste gastdirigent. Dankzij eigen concertreeksen in de opeenstapeling van lagen voorgesteld, respectievelijk hernomen. grote zalen bekleedt deFilharmonie een unieke positie in Vlaanderen. In het De liefdeszangen zijn in een matig tot snel tempo, en van het strofe/ buitenland werd deFilharmonie uitgenodigd door de belangrijkste huizen, refrein type. De vijfde beweging is een explosie van ritme en klank, waaronder de Musikverein en het Konzerthaus in Wenen, het Festspielhaus in Salzburg, het Amsterdamse Concertgebouw, de Suntory Hall en de Bunka terwijl deel zes hoogst contemplatief en uiterst statisch is, met Kaikan Hall in Tokio en het National Grand Theatre van Peking. Internationale een prominente aanwezigheid van de vogelroepen die Messiaen concertreizen door diverse Europese landen en Japan vormen een constante in zo lief waren. De drie ‘Turangalîla’ delen zijn langzaam, dissonant, de kalender. Naast haar reguliere concerten werkte deFilharmonie opMaat uit, en leiden naar de simultane combinatie van de bestanddelen die een geheel van educatieve projecten en sociale projecten, waarmee het orkest eerst afzonderlijk worden voorgesteld. De ondes Martenot (vaak kinderen, jongeren en mensen met verschillende achtergronden doorheen de symfonische klankenwereld gidst. Samen met uitgeverij Lannoo ontwikkelt in combinatie met de klarinet) spelen een belangrijke rol in deze het orkest een reeks luisterboekjes voor kinderen. Verschillende cd’s van bewegingen. het orkest werden bekroond door de vakpers, zoals de recente opnamen van Beethoven, Mendelssohn, Schubert en Stravinsky met hoofddirigent Philippe Herreweghe (PentaTone). Eveneens verschenen opnames met muziek van Sjostakovitsj onder leiding van chef-dirigent Jaap van Zweden (Naïve), en van Mortelmans en Vieuxtemps onder leiding van Martyn Brabbins (Hyperion). Het orkest maakt ook opnames voor zijn eigen label, waarin het focust op het grote orkestrepertoire, Belgische muziek en hedendaags klassiek. www.defilharmonie.be

DESINGEL TIJDLIJN DEFILHARMONIE (SELECTIE) 28 nov 2013 deFilharmonie & Ralph Van Raat & Thomas Bloch olv. Edo de Waart Messiaen 27 sep 2013 deFilharmonie olv. Jakub Hrusa Rachmaninov, Liszt, Suk 18 mei 2013 deFilharmonie & Ralph Van Raat olv. Edo De Waart Messiaen, Harvey, Wagner/Devlieger 21 apr 2013 deFilharmonie olv. Philippe Herreweghe Mozart Happening […] 7 sep 2002 deFilharmonie & Jan Michiels olv. Arturo Tamayo Ravel, Brewaeys Edo de Waart Ralph van Raat Edo de Waart is chef-dirigent van deFilharmonie (Royal Flemish Philharmonic). Pianist en musicoloog Ralph van Raat (°1978) studeerde piano aan het Daarnaast is hij muziekdirecteur van het Milwaukee Symphony Orchestra, Conservatorium van Amsterdam bij Ton Hartsuiker en Willem Brons en eredirigent van het Radio Filharmonisch Orkest (Hilversum) en vast verbonden muziekwetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. Hij vervolmaakte aan het Saint Paul Chamber Orchestra. Edo de Waart studeerde hobo, piano zich verder bij Claude Helffer in Parijs, Ursula Oppens in Chicago, Liisa en orkestdirectie in Amsterdam en werd na zijn studies aangesteld als eerste Pohjola in Finland en bij Pierre-Laurent Aimard aan de Musikhochschule Köln. hobo solo van het Concertgebouworkest. Twee jaar later, op 23-jarige leeftijd, Van Raat behaalde prijzen bij diverse concours, zoals de Tweede Prijs en de won hij de Dimitri Mitropoulos Conducting Competition in New York, waarop Donemus-Prijs van het Prinses Christina Concours (1995), de Stipendiumprijs hij aangesteld werd als assistent van Leonard Bernstein aan de New York Darmstadt tijdens de Internationale Ferienkurse für Neue Musik te Darmstadt Philharmonic. Bij zijn terugkeer naar Nederland werd hij assistent van Bernard (1998), de Eerste Prijs bij het Internationale Gaudeamus Vertolkers Concours Haitink aan het Concertgebouworkest. In 1967 werd hij door het Rotterdams (1999); de Philip Morris Kunstprijs (2003); de Elisabeth Everts Prijs (2005); Philharmonisch Orkest aangesteld als vaste gastdirigent en zes jaar later als de internationale Borletti-Buitoni Fellowship (2005); de VSCD Klassieke chef-dirigent en muziekdirecteur. Nadien werd hij chef-dirigent van het Radio Muziekprijs (2005) en de Fortis Mees Pierson Award van het Concertgebouw Filharmonisch Orkest en muziekdirecteur van het San Francisco Symphony en Amsterdam (2006). In 2008/09 werd Van Raat uitgenodigd voor een eigen Minnesota Orchestra, chef-dirigent van het Sydney Symphony Orchestra en concertserie door en in het Concertgebouw Amsterdam. Als solist speelde chef-dirigent van de Nederlandse Opera. Hij is de voormalige chef-dirigent van Van Raat met ensembles en orkesten zoals het Nieuw Ensemble (olv. Jurjen het Hong Kong Philharmonic Orchestra. Edo de Waart stond als gastdirigent Hempel), Tanglewood Festival of Contemporary Music Ensemble (olv. voor diverse toporkesten, waaronder de Berliner Philharmoniker, de New York Ludovic Morlot), het Radio Symfonie Orkest van Frankfurt (olv. Lucas Vis), het Philharmonic, het Los Angeles Symphony Orchestra, de Royal Stockholm Nederlands Radio Symfonie Orkest (olv. Etienne Siebens), London Sinfonietta Philharmonic, het Orchestre de la Suisse Romande en het NHK Symphony (olv. David Porcelijn), het Nationaal Jeugd Orkest (olv. Reinbert de Leeuw), het Orchestra (Japan). Als operadirigent werkte hij in de belangrijkste operahuizen Brabants Orkest (olv. Reinbert de Leeuw), het Nizhny Novgorod Philharmonisch ter wereld: de Metropolitan Opera, Opéra de Bastille, Covent Garden, de Orkest (olv. Aleksander Skulsky), het Radio Kamer Orkest (olv. Peter Eötvös Nederlandse Opera, Nikikai Opera, de Opera van Genève en de Santa Fe Opera. en Marc Soustrot), het Radio Filharmonisch Orkest (olv. Roman Kofman), het Edo de Waarts uitgebreide cd-catalogus omvat opnames voor Philips, Virgin, BBC Symphony Orchestra (olv. David Robertson), het Residentie Orkest (olv. EMI, Telarc en RCA. Met het Radio Filharmonisch Orkest maakte hij opnames Etienne Siebens), het Aarhus Symphony Orchestra (olv. Michel Tabachnik) en van het volledige orkestwerk van Rachmaninov en orkestwerk van Wagner voor het Rotterdams Philharmonisch Orkest (olv. Valery Gergiev). Hij trad als solist het label Octavia/Exton. Met deFilharmonie neemt hij het grote orkestrepertoire op tijdens belangrijke festivals zoals het symfonische openingsconcert van het op. Gergiev Festival, de BBC Proms, het Holland Festival, het Time of Music festival in Viitasaari, Finland en het zomerfestival van Tanglewood (USA). Ralph van DESINGEL TIJDLIJN EDO DE WAART Raat heeft sinds december 2006 een exclusief platencontract bij Naxos. Op dit 28 nov 2013 label verschenen van Raats opnamen van de complete pianowerken van John Adams, Frederic Rzewski's 'The People United Will Never Be Defeated' en de deFilharmonie & Ralph Van Raat & Thomas Bloch olv. Edo de Waart Messiaen complete pianowerken van John Tavener. Zijn meest recente opname samen met pianist Håkon Austbö, met pianoduowerken van Debussy en Messiaen is 18 mei 2013 in 2013 genomineerd voor de Spellemannsprisen 2012, de Noorse Grammy. deFilharmonie & Ralph Van Raat olv. Edo De Waart Diverse componisten hebben hun composities aan Van Raat opgedragen. Messiaen, Harvey, Wagner/Devlieger Zo schreven onder anderen Gavin Bryars en Frederic Rzewski nieuwe 26 okt 2012 pianoconcerten speciaal voor hem. Ook werkte Van Raat nauwgezet met onder deOrkestacademie & deFilharmonie olv. Edo de Waart anderen John Adams, Louis Andriessen, Joep Franssens, György Kurtág, Bartók Jonathan Harvey, Helmut Lachenmann, Magnus Lindberg, Arvo Pärt, Frederic Rzewski en Sir John Tavener aan de interpretatie van hun klavierwerk. Ralph 13 okt 2012 van Raat is verbonden aan het Conservatorium van Amsterdam als docent deFilharmonie & Paul Watkins olv. Edo de Waart hedendaagse pianomuziek. Hij geeft daarnaast regelmatig masterclasses, Turnage, Copland lezingen en workshops zoals aan de conservatoria van Tirana, Nizhny 18 mrt 2012 Novgorod, Kiev, de Ligeti Academy van het ASKO/Schönberg Ensemble, en deFilharmonie & Steven Osborne olv. Edo de Waart diverse stichtingen en universiteiten. Britten Happening www.ralphvanraat.com 10 okt 2008 deFilharmonie olv. Edo de Waart Stravinsky, Adams DESINGEL TIJDLIJN RALPH VAN RAAT Thomas Bloch 28 nov 2013 Thomas Bloch is een van de zeldzame bespelers van de ondes Martenot, de glasharmonica, de waterfoon en andere rariteiten in uiteenlopend repertoire, deFilharmonie & Ralph Van Raat & Thomas Bloch olv. Edo de Waart Messiaen van klassiek tot hedendaags, van opera, chanson, rock, improvisatie, theater, filmmuziek, ballet... Hij is tevens componist en producer. Hij verleende zijn 16 okt 2013 medewerking aan meer dan 3000 concerten in 10 landen en is te horen op 150 Ralph Van Raat lecture recital Messiaen cd-opnamen. Bloch studeerde ondes Martenot aan het Conservatorium van 18 mei 2013 Parijs in de klas van Jeanne Loriod. Hij werkte samen met uiteenlopende musici deFilharmonie & Ralph Van Raat olv. Edo De Waart als , , , , , Bob Wilson, Messiaen, Harvey, Wagner/Devlieger Emilie Simon (‘La Marche de l'Empereur’), Milos Forman (‘Amadeus’), , Jean-François Zygel, Pierre Boulez, Valery Gergiev, Myung-Whun Chung, 15 dec 2012 Christoph Eschenbach, Michel Plasson, Paul Sacher, Maurice Bourgue, Roger Koninklijk Concertgebouworkest & Ralph Van Raat olv. Otto Tausk Muraro, Marcel Landowski, Philippe Sarde, Pauline Haas, Isabelle Huppert, Brewaeys, Nas, Keuris, Devreese Charles Berling, -M-, Yvan Cassar, Manu Dibango, Fred Frith, Lara Fabian, 22 sep 2012 Vanessa Paradis, Jane Birkin, Arthur H, Zazie, Arno, Maxime Le Forestier... In Quatuor Danel & Ralph Van Raat de Scala van Milaan speelde Bloch de première van de oorspronkelijke versie Weinberg Discovery met glasharmonica van ‘Lucia di Lammermoor’ van Donizetti. Verschillende 24 mrt 2012 opnamen van Bloch werden bekroond met een Classical Music Award 2002 (Midem), met een Choc du Monde de la Musique, en met een Victoires de Kryptos Quartet & Ralph Van Raat Rzewski, Ledoux, Daniel, Moorer la Musique. Thomas Bloch heeft de allereerste integrale uitvoering van ‘Vexations’ van Erik Satie op zijn naam staan, een pianowerk dat 24 uur 21 jan 2011 duurt. Thomas Bloch is docent onder Martenot aan het Conservatorium van Ralph van Raat Strasbourg en artistiek directeur van het Festival van Evian. Tüür, Adams, Reich, Franssens www.thomasbloch.net 14 jan 2008 Nationaal Jeugdorkest Nederland & Ralph Van Raat & Nathalie Forget DESINGEL TIJDLIJN THOMAS BLOCH olv. Reinbert de Leeuw 28 nov 2013 Wagner, Messiaen deFilharmonie & Ralph Van Raat & Thomas Bloch olv. Edo de Waart Messiaen

19 okt 2003 Vlaams Radio Orkest & Levente Kende & Thomas Bloch olv. David Atherton Messiaen

deFilharmonie muzikale leiding Edo de Waart concertmeester Lisanne Soeterbroek

1ste viool altviool fluit tuba Eric Baeten Sander Geerts Charlène Deschamps Bernd Van Echelpoel Peter Manouilov Ayako Ochi Peter Verhoyen Eva Zylka Barbara Giepner Caroline Peeters percussie Nana Hiraide Rajmund Glowczynski Manuel Martinez Navarro Yuko Kimura Wieslaw Chorosinski hobo Jaume-Blai Santonja Espinos Claire Lechien Marija Krumes Eric Speller Rosa Montanes Cebria Sihong Liang Krzysztof Kubala Sébastien Vanlerberghe Mieke Buekers Mara Mikelsone Luis Damian Ortiz Garcia Dimitri Mestdag Tom De Cock Miel Pieters Bart Vanistendael Glenn Liebaut Christophe Pochet Lisbeth Lannie klarinet Tom Pipeleers Natalia Tessak Romain Montfort Benjamin Dieltjens Koen Plaetinck Guido Van Dooren Jasmien Van Hauthem Ria Moortgat Geertje Tuinstra Luce Caron Benoît Viratelle La Ie Lee cello celesta Bart Lemmens Raphael Bell fagot Yutaka Oya Marc Vossen Oliver Engels 2de viool Dieter Schützhoff Bruno Verrept klokkenspel Orsolya Horvath Birgit Barrea Tobias Knobloch Yasuko Takahashi Miki Tsunoda Claire Bleumer Tamas Sandor Diego Liberati hoorn Frederic Van Hille Maria Mudrova Eliz Erkalp Maia Frankowski Anne Meike Burgel Koen Cools Xu Han Jan Skopowski Zachary Cramer Liesbeth Kindt Paul Stavridis Koen Thijs Ilse Pasmans David Perry contrabas trompet Marjolijn Van der Jeught Christian Vander Borght Alain De Rudder Maartje Van Eggelen Jaroslaw Mroz Rudy Moercant Giorgia Beninati Tadeusz Bohuszewicz Bruno Feldkircher Annerien Stuker Julita Fasseva Luc Van Gorp Floris Uytterhoeven Jeremiusz Trzaska Steven Verhaert Hekuran Bruci Ariel Eberstein trombone Rebecca Welsh Bart Van Nieuwenhuyze Maarten Lowel Roel Avonds

Binnenkort in deSingel Juho Pohjonen piano

WA Mozart Pianosonate nr 14 in c, KV457 Fantasie in c, KV475 A Skrjabin Pianosonate nr 2 in gis, opus 19 ‘Sonate-Fantasie’ L van Beethoven Pianosonate nr 13 in Es, opus 27 nr 1 ‘Quasi una Fantasia’ F Liszt Après une lecture de Dante: Fantasia quasi Sonata

wo 4 dec 2013 | 20 uur | Blauwe zaal Gratis inleiding Pieter Herregodts | 19.15 uur | Blauwe foyer € 22, 18 (basis) | € 18, 14 (-25/65+) | € 8 (-19 jaar) architectuur theater dans muziek

www.desingel.be t +32 (0)3 248 28 28 Desguinlei 25 B-2018 Antwerpen f deSingelArtCity deSingel is een kunstinstelling van de Vlaamse Gemeenschap en geniet de steun van de Provincie en de Stad Antwerpen.

mediasponsors