DOCSLIB.ORG

„Etyk A“ Spinozy

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
„Etyk A“ Spinozy „ETYK A“ SPINOZY KRYTYCZNIE ROZEBRANA I Z TEGOCZESNYM MATERYALIZMEM ZESTAWIONA PRZEZ A l e x a n d r a R aciborskiego . „ ... nasze wyobrażenia nie zawsze dowodzą, że to cośmy sobie wy­ obrazili istnieje (Jolin Locke: Essay concerning human understanding, ks. 2. Roz. 17. §. 4.) Z I. Związkowej Drukarni. 1882- / f o r m - http://rcin.org.pl/ifis/ PRZEDMOWA. ,,Do opracowania tego przedmiotu, skłoniło autora jego stanowcze zamiłowanie w nauce Spinozy, której zdaniem jego dotąd żadna nie dorównała.“ Temi słowy, zaczyna przedmowę do swojej pracy Orelli,’) znakomity krytyk i apologeta Spi- nozyzmu. Jakkolwiek nie podzielam w takim stopniu uwielbienia dla tej filozofii, sądzę jednak, że słowa te znajdują swoje usprawiedliwienie w ogromnym i przeważnym, dziś może więcej niż kiedykolwiek czuć się dającym wpływie, jaki wywarł Spino- zyzm na dalszy rozwój filozofii, egzegetyki, po­ jęć religijnych a nawet zapatrywań prawno­ politycznych.2) O ile zewnętrzne formy, w które przyodział Spinoza swą filozofią, należą po części do utrzy­ mujących się podówczas jeszcze tradycyi scho- i ł http://rcin.org.pl/ifis/ — 4 — lastycznych, po części zaś do cechującego wiek XVII duclia dociekań matematycznych, o tyle w zasadniczych myślach swoich, wyprzedził on współczesną sobie epokę pod każdym względem. Pierwsze jednak skutki wywarły jego pisma w kierunku religijnym, pomimo że doniosłość ich pod względem filozoficznym jest bez poró­ wnania ważniejszą. Objaw ten tłómaczy się ogól- nem, gorączkowem zajęciem, jakie budziły jeszcze po wojnie trzydziestoletniej spory teologiczne. To też początkowo, polemikę przeciw Spino­ zie prowadziło głównie duchowieństwo, ze sta­ nowiska dogmatycznego, i najsilniej wpłynął on zrazu na ustalające się podówczas zasady reli­ gijne i państwowe świata protestanckiego3) a mianowicie Holandyi. Linde4) podaje długi szereg sekciarzy i pism treści religijnej, opierających się na Spinozie. Cały ten ruch umysłowy ustaje z począt­ kiem XVIII wieku, Spinozyzm idzie na lat kilka­ dziesiąt w zapomnienie, które jednak trwałem być nie mogło. WracyOt/ żadzao o niekrepowanegoci o rozwojuo du- cha koniec tego samego jeszcze wieku, „musiał się poznać na głęboko sięgającem znaczeniu i uprawnieniu Spinozyzmu w całym rozwoju wie­ dzy, i oddać należne uznanie temu oryginalnemu pojmowaniu świata41.5) http://rcin.org.pl/ifis/ Lessing, Jacobi, Mendelsohn, Herder, Goe­ the, pierwsi zaczynają czytać dzieła zapomnianego i zapoznanego filozofa. Pojmują wprawdzie roz­ maicie obfitą treść jego, ale pojmują go już wi­ docznie lepiej i oceniają godniej niż współcześni; w umyśle każdego z nich pozostawił głęboki my­ śliciel ślady swego potężnego ducha. Mógł też powiedzieć Zimmermann: ,,....die Weltanschauun- gen mehrerer unserer gróssten Geister, selbst Goethe’s und Herder’s, so wie der meisten un­ serer Dichter und yornehmlich Naturforscher, enthalten.... vieles in Spinozische Denkweise ein- schlagend....“ 6). Całe Niemcy rozbrzmiewają spo­ rem Jacobi’ego i Mendelsohn’a nad Spinozyzmem świeżo zmarłego Lessinga i nad znaczeniem sa- megoże Spinozy. Wkrótce potem „podejmują Schelling i Hegel jego zasadnicze myśli i budują na nich swój system absolutnego idealizmu. Hegel nie może też być dokładnie zrozumianym bez studyów nad Spinozą“.’) I tak tedy „zamiast ulec zapomnieniu, okazało odżycie zasadniczych zapatrywań Spinozy w Schellingu i Heglu, że mo- nizm w metafizyce nie jest jeszcze pokonanym11.8) „ Wprawdzie Schelling wydaje o naszym filo­ zofie sądy bardzo ostre, mianowicie w swoim drugim okresie, Hegel zaś czuje się być bez po­ równania wyższym od „ojca nowoczesnej filo­ http://rcin.org.pl/ifis/ zofii“, każdy jednak bezstronny badacz przyzna, że tak Schellinga system identyczności jak i jego późniejsza filozofia natury, jak też i Hegla Pod- miot-Przedmiotowość, opierają się na Spinozy- zmie“, „....kto nie przysięga ślepo na słowa tych mistrzów, ten zgodzi się niezawodnie ze zdaniem Fichte’go, wyrażonem i udowodnionem w jego „Dodatkach do charakterystyki nowszej filozofii0, że u Spinozy znajduje się w głównym zarysie wszystko to, w czem Schelling i Hegel sądzą że go prześcignęli i na czem się opierając,, spoglądają nań lekceważąco“.9) Tą główną, zasadniczą, przewodnią myślą Spinozyzmu, stanowiącą zarazem najogólniejszą cechę wszystkich prawie szkół filozoficznych wieku XIX. jest monistyczne pojmowanie Wszechświata i wyprowadzanie wszystkich jego objawów, z je­ dnych, ogólnych i nieodmiennych praw. Po za te obszerne ramy, wychylały się tylko samoistne systemy Kanta, Herbarta i skrajni Spirytualiści _ Mieścili się w nich najzupełniej, wszystkich od­ cieni epigonowie Schellinga i Hegla, a nawet subjektywizm Fichte’go. Nazywano Spinozyzm teizmem i ateizmem, panteizmem i naturalizmem, idealizmem i realizmem, a wreszcie nawet akos- mizmem, pansubstancyalizmem, a może nawet jeszcze jak inaczej, dla wszystkich jednak pozo­ stawał on monizmem, (o ile mi wiadomo tyłka http://rcin.org.pl/ifis/ Thomas zrobił zeń coś, co możnaby nazwać po- lisubstancyalizmem10) i jako taki był on wspólną podstawą dla ogromnej większości zapatrywań filozoficznych naszego wieku. Lecz jeżeli w pier­ wszej jego połowie tylko w najogólniejszych za­ rysach, we wspólnej podstawie, była przeważna część filozofii spinozystyczną, to w chwili obecnej materyalizm czyli monizrn11) niemiecki i pozyty­ wizm francuski, liczący także w Anglii wielu zwolenników, zbliżają się nawet w pojedyńczych szczegółach do zdań Spinozy12). Duch i ciało jest dla nich „jedną i tą samą rzeczą" wyklu­ czają wszelką celowość z dziedziny przyrody, wol­ ność zaś woli z świata moralnego, przeczą ist­ nieniu stałych, przedmiotowych, idealnych typów, które duch ludzki odnajduje naszkicowane w przy­ rodzie i odtwarza dokładniej w sztuce. Prze­ czą istnieniu stałych, przedmiotowych norm etycznych, których zarysy uwydatniają się, mniej lub więcej dokładnie, w naturze każdego czło­ wieka, a które w ich czystości, często może ide­ alnej. a więc niedościgłej, zestawiają moraliści, jako ogólną doniosłość mające, zasady. Przyjęła się nawet w tegoczesnej filozofii przewodnia myśl psychologii Spinozy, o wzajemnem wypie­ raniu i równoważeniu się wzruszeń (affectus) duszy ludzkiej i to podjęta i rozpowszechniona http://rcin.org.pl/ifis/ — 8 — przez obcą pod innymi względami Spinozyzmowi, szkołę Herbarta. Lecz nie tylko w „nowożytnej filozofii, we wszystkiem wnuczce Spinozy“ 13) uwydatnia się ten ciekawy objaw atawizmu, ale iw innych „nowo­ żytnych naukach, mianowicie w przyrodniczych, u- zyskały pojęcia Spinozy o prawdziwej istocie rzeczy, przewagę, a może nawet wyłączne panowanie “lł). Śmiało tedy rzec można, że chwila obecna do­ piero, najzupełniej usprawiedliwia pamiętne słowa Hegla: „Spinoza ist der Hauptpunkt der moder- nen Philosophie: entweder Spinozismus oder keine Philosophie“ 15). Z tem jednak odradzaniem i rozradzaniem się pierwotnego i pełnego życia i siły typu, za­ rysowującego się potężnie na tle dziejów filo­ zofii16) nie łączy się bynajmniej rozwój, przeci­ wnie uwydatnia się stanowczo uwstecznienie, skarłowacenie, w ogóle pewien brak sił żywotnych, mianowicie w najnowszych przedstawicielach monizmu. Pomijają oni z lekceważeniem zdobycze ducha ludzkiego na polu filozofii i usiłują roz­ wiązać zagadnienia metafizyczne, etyczne i psy­ chologiczne wyłącznie na podstawie nauk przy­ rodniczych; to samo tyczy się także po części i pozytywizmu, który w zasadzie różny od ma- teryalizmu, często ku niemu się skłania17). Śmiało zatem rzec można, że cały prawie w obecnej http://rcin.org.pl/ifis/ — 9 — chwili najbardziej rozpowszechniony kierunek filo­ zoficzny, dlatego właśnie że jest tak mało filo­ zoficznym, że przyjąwszy ostateczne wyniki Spi- nozyzmu nie przejął się jego duchem tak wysoce filozoficznym, nie zdołał pod żadnym względem dorównać18) swemu protoplaście i to może dla­ tego właśnie, że nie wziął go sobie nigdy z pełną świadomością, za wzór godny poznania i naśla­ dowania. Zadaniem tej pracy będzie, oprócz krytycz­ nego przedstawienia filozofii Spinozy, wykazanie stosunku, w jakim się do niej znajduje ma- teryalizm, ów skrajniejszy odcień obecnej filozofii, wybitniejszy, dalej idący, śmielszy, bardziej do­ gmatyczny i właśnie temi wszystkiemi cechami, do Spinozyzmu więcej zbliżony. W miarę wzrastania wpływu filozofii Spinozy, mnożyła się też literatura o nim. W samych Niemczech „przybrała ona takie rozmiary, że prawie niepodobna nią zawładnąć"19). Już w r. 1848 powiada Horn: „chcieć podać nowe przed­ stawienie systemu Spinozy, znaczyłoby tyle co znosić sowy do A te n ................................................. Opracowywano Spinozyzm ze stanowiska przyjaznego, nieprzyjaznego i pośredniczącego tak wielokrotnie i wywołał on tak liczną literaturę jak może żadna filozofia od Aristotelesa do Kan­ ta"20). Przedstawienie rozwoju tej olbrzymiej http://rcin.org.pl/ifis/ ■■Miyirapy-y * - y.■■ ■ — 10 - literatury nie należy do zakresu mojej pracy. Spróbowałem tylko uzupełnić spis należących do niej dzieł, podany przez Lindego, pomimo ostrze­ żenia Lehmansa, że wszystkie tego rodzaju próby były niekompletne, nie wątpiąc, że taką i moja będzie. W obec tych okoliczności słusznie powiada Busolt, że każdy piszący o Spinozie zadowolić się musi zapoznaniem z głównymi objawami lite­ ratury i z ogólnym stanem badań w tym przed­ miocie21). /vw. i http://rcin.org.pl/ifis/ WSTĘP Idąc za ogólnym i zupełnie usprawiedliwio­ nym w tej mierze zwyczajem, zanim przystąpię do rozbioru filozofii Spinozy, podam w jak naj­ krótszych słowach, pogląd na wpływy, które się przyczyniły do rozwoju jego zapatrywań. Obszer­ niejsze zapuszczanie się
Load more

Recommended publications
  • Universidade Do Estado Do Rio De Janeiro Centro De Ciências Sociais Instituto De Filosofia E Ciências Humanas Gabriel Dirma De
    Universidade do Estado do Rio de Janeiro Centro de Ciências Sociais Instituto de Filosofia e Ciências Humanas Gabriel Dirma de Araujo Leitão Friedrich Jacobi sobre a crença, ou realismo e idealismo transcendental Rio de Janeiro 2017 Gabriel Dirma de Araujo Leitão Friedrich Jacobi sobre a crença, ou realismo e idealismo transcendental Tese apresentada como requisito parcial para a obtenção do título de Doutor em Filosofia, ao Programa de Pós-graduação em Filosofia, da Universidade do Estado do Rio de Janeiro. Área de concentração: Filosofia Moderna e Contemporânea. Orientador: Prof. Dr. Ricardo José Corrêa Barbosa Rio de Janeiro 2017 CATALOGAÇÃO NA FONTE UERJ/REDE SIRIUS/ BIBLIOTECA CCS/A L533 Leitão, Gabriel Dirma de Araujo Friedrich Jacobi sobre a crença, ou realismo e idealismo transcendental / Gabriel Dirma de Araujo Leitão. – 2017. 291f. Orientador: Ricardo José Corrêa Barbosa.. Tese (Doutorado) - Universidade do Estado do Rio de Janeiro. Instituto de Filosofia e Ciências Humanas. Bibliografia. 1. Filosofia alemã - Teses. 2. Idealismo alemão – Teses. 3. Realismo – Teses. I. Barbosa, Ricardo José Corrêa, 1961-. II. Universidade do Estado do Rio de Janeiro. Instituto de Filosofia e Ciências Humanas. III. Título. CDU 1(430) Autorizo, apenas para fins acadêmicos e científicos, a reprodução total ou parcial desta tese, desde que citada a fonte. ______________________________ ___________________________ Assinatura Data Gabriel Dirma de Araujo Leitão Friedrich Jacobi sobre a crença, ou realismo e idealismo transcendental Tese apresentada, como requisito parcial para a obtenção do título de Doutor em Filosofia, ao Programa de Pós-graduação em Filosofia, da Universidade do Estado do Rio de Janeiro. Área de concentração: Filosofia Moderna e Contemporânea.
    [Show full text]
  • Hume, Jacobi, and Common Sense
    1 HUME, JACOBI, AND COMMON SENSE AN EPISODE IN THE RECEPTION OF HUME IN GERMANY AT THE TIME OF KANT Jacobi's dispute with Mendelssohn over the alleged Spinozism of Lessing 0 was to be important for the development of subsequent German philosophy, especially because it quickly became intertwined with the reception of Kant's critical philosophy. So far as this paper is concerned, however, we are inter- ested in it only because in the course of it Jacobi appealed to Hume's authority to defend his use of the term "faith" or "belief" (both rendered in German as Glaube ). This appeal, as we shall see, set in motion as intricate a play of conflicting views as can be found in the history of philosophy. It forced hidden ambiguities to light, and exposed conceptual affinities and differences where none would have been suspected. Jacobi himself did not have Hume particularly in mind in his original attack on Mendelssohn. His concern was to publicize what he took to be the Spinozistic implications of Enlightenment philosophy. Yet one can understand why, in retrospect, Jacobi could have appealed to Hume's authority. For Jacobi's brief against Mendelssohn was based on the claim that, when divorced from its basis in sensations and left to its own devices, reason could quite consistently argue itself into conclusions untenable at the level of common experience. Jacobi had accordingly pleaded with Mendelssohn to abandon his rationalistic ways, and to heed to a more primordial authority than that of philosophy--namely to an innate certainty about what is real, a certainty that animates our experiences from the beginning and pervades all levels of language.
    [Show full text]
  • Kant's Practical Postulates and the Limits of the Critical System
    Kant’s Practical Postulates and the Limits of the Critical System Sebastian Gardner The topic that I wish to consider is the significance, both systematic and historical, for Kant’s system as a whole, of the postulates of pure practical reason, more specifically, of the two theological postulates concerning the existence of God and personal immortality which form the basis of Kant’s moral theology. My discussion will focus on the problems of Kant’s moral theology in the eyes of his early contemporaries, for whom it constituted a crux in Kant’s project. Different views were taken by Kant’s contemporaries of what exactly these problems signified regarding the future of Critical philosophy. For the thinkers I will be looking at here, the miscarriage of the moral theology constituted a fatal fault in the Kantian project. For the German Idealists, the moral theology instead provided a vital clue as to how the Kantian system could be transformed into a more radical idealism, while confirming that it needed to be. The role of the practical postulates in the development of German Idealism demands a separate treatment; what I will argue here is simply that the practical postulates do indeed represent a point at which Kant’s philosophical system displays a deep and interesting tension, in light of which both historical responses are prima facie intelligible. I. Kant on practical cognition Let me begin with some examples of Kant’s use, in connection with the moral theology and practical postulation, of the concept of practical cognition, praktische Erkenntnis. The following, key statements are taken from the second and third Critiques: [T]he concept of freedom, insofar as its reality is proved by an apodictic law of practical reason, constitutes the keystone of the whole structure of a system of pure reason, even of speculative reason; and all other concepts (those of God and immortality) ..
    [Show full text]
  • On James's Arguments for Freedom, and Their Relation to Kant's
    8. Round Kant or Through Him? On James’s Arguments for Freedom, and their Relation to Kant’s Robert Stern My title is a reference to a famous remark that James makes about Kant: I believe that Kant bequeathes to us not one single conception which is both indispensable to philosophy and which philosophy either did not possess before him, or was not destined inevitably to acquire after him through the growth of men’s reflection upon the hypotheses by which science interprets nature. The true line of philosophic progress lies, in short, it seems to me, not so much through Kant as round him to the point where now we stand. (WWJ 5:139)1 This comes at the end of his 1904 essay “The Pragmatic Method,” where he is arguing that Kant’s critical philosophy is not really much of an advance on the approach of the “English- speaking philosophers,” who he sees as the ancestors of pragmatism insofar as they “introduced the custom of interpreting the meaning of conceptions by asking what difference they make for life.” “Thus,” James claims, “when all is said and done, it was they, not Kant, who introduced ‘the critical method’ into philosophy, the one method fitted to make philosophy a study worthy of serious men. For what seriousness can possibly remain in debating philosophic propositions that will never make an appreciable difference to us in action? And what matters it, when all propositions are practically meaningless, which of them be called true or false?” Given this 1 References to James 1975-88 are given with the abbreviation WWJ, followed by volume and page number.
    [Show full text]
  • Jacobi and the Pantheism Controversy
    · Chapter 2 . Jacobi and the Pantheism Controversy 2.1. The Historical Significance of the Pantheism Controversy Along with the publication of the Kritik der reinen Vernunft in May 1781, the most significant intellectual event in late eighteenth-century Germany was the so-called pantheism controversy between F. H. Jacobi and Moses Mendelssohn. 1 The controversy began in the summer of 1783,2 initially as a private quarrel between Jacobi and Mendelssohn. But, two years later, the dispute became public and engaged almost all the best minds of late eighteenth-century Germany. Among the celebrities who took part in it were Kant, Herder, Goethe, and Hamann. Furthermore, each party to the dispute had a large supporting cast, including such later stars as Thomas Wizen­ mann, who defended Jacobi, and Karl Leonhard Reinhold, who popularized Kant. It is difficult to imagine a controversy whose cause was so incidental­ Jacobi's disclosure of Lessing's Spinozism-and whose effects were so great. The pantheism controversy completely changed the intellectual map of eigh­ teenth-century Germany; and it continued to preoccupy thinkers well into the nineteenth century. The main problem raised by the controversy-the dilemma of a rational nihilism or an irrational fideism-became a central issue for Fichte, Schelling, Hegel, Kierkegaard, and Nietzsche. It is indeed no exaggeration to say that the pantheism controversy had as great an impact upon nineteenth-century philosophy as Kant's first Kritik. 3 The first and most visible effect of the controversy was the remarkable rise in the fortunes of Spinozism in Germany. Nearly all the major figures of the classical Goethezeit-Goethe, Novalis, Holderlin, Herder, F.
    [Show full text]
  • „Oh, Was Ein Langsamer Deutscher Nicht Alles Fragt!”*
    Eötvös Loránd Tudományegyetem Bölcsészettudományi Kar DOKTORI DISSZERTÁCIÓ UTASI KRISZTINA ÉSZ ÉS KINYILATKOZTATÁS KÖZÖTT. A FRAGMENTENSTREIT ESZTÉTIKATÖRTÉNETI JELENTŐSÉGÉRŐL Filozófiatudományi Doktori Iskola Doktori Iskola vezetője: Dr. Kelemen János egyetemi tanár Esztétika Doktori Iskola Esztétika Doktori Iskola vezetője: Dr. Radnóti Sándor egyetemi tanár A bizottság tagjai és tudományos fokozatuk: A bizottság elnöke: Dr. Bacsó Béla, az MTA doktora Hivatalosan felkért bírálók: Dr. Radnóti Sándor, az MTA doktora Dr. Horváth károly, PhD A bizottság titkára: Dr. Szécsényi Endre, PhD A bizottság további tagjai: Dr. Weiss János, az MTA doktora Dr. Papp Zoltán, PhD Dr. Pintér Tibor, PhD Témavezető: Dr. Balassa Péter, az MTA doktora Dr. Fodor Géza, az MTA doktora 2 „Oh, was ein langsamer Deutscher nicht alles fragt!”* „Azt mondja a rest: ordító oroszlán van az úton! Oroszlán van az utcákon!”** 3 Tartalom Bevezetés 4 1. A ’lassú német’: Gotthold Ephraim Lessing 12 2. Taktika és vívótudomány: Schmidt és Goeze 42 3. A ’névtelen’ és töredékei 58 4. Tudós háborúk 82 5. Szünet a teológiai harcban 105 Exkurzus: Mendelssohn ’élő írás’ fogalma 132 6. Gyűrűk és ékkövek: az igaz vallás mibenlétének kérdése 150 7. A költői nyelv alkalmazásának elméleti háttere 171 8. Válasz egy felesleges kérdésre: Nathan der Weise 194 9. A Nathan der Weise mint Anti-Candide 218 Appendix 239 Bibliográfia 242 4 Bevezetés „Endlich fiel man darauf, selbst das, was mich zu einem so langsamen oder wie es meinen wüstigen Freunden scheint, so faulen Arbeiter macht, selbst das man mir nutzen zu wollen: Die Kritik.”1 A lessingi életművet vagy annak egyes szegmenseit szisztematikus szempontok alapján feldolgozni kívánó kutató nincs irigylésre méltó helyzetben, hisz munkája többszörösen is akadályokba ütközik.
    [Show full text]
  • The Idolatry of Philosophy
    The Idolatry of Philosophy Johann Georg Hamann’s Critique of his Contemporaries as Driven by his Notion of Philosophical Superstition and Idolatry Inaugural-Dissertation zur Erlangung der Doktorwürde der Philosophischen Fakultät der Rheinischen Friedrich-Wilhelms-Universität zu Bonn vorgelegt von Matthew Cierzan aus Iowa, die Vereinigte Staaten von Amerika Bonn 2019 Gedruckt mit der Genehmigung der Philosophischen Fakultät der Rheinischen Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn Zusammensetzung der Prüfungskommission: Prof. Dr. Rainer Schäfer (Vorsitzender) Prof. Dr. Michael Schulz (Betreuer) Prof. Dr. Phil. Andreas Pangritz (Gutachter) PD Dr. Christian Rode (weiteres prüfungsberechtigtes Mitglied) Tag der mündlichen Prüfung: 13.7.2018 2 Table of Contents Abbreviations and Translations .......................................................................................................................................... 6 Introduction ................................................................................................................................................................................ 7 Course of Argumentation .................................................................................................................................................................. 7 Superstition (Aberglaube) – Idolatry (Abgotterei, Idolatrie, Götzendienst) ....................................................................... 8 Tracing the Thread .................................................................................................................................................................................
    [Show full text]
  • Concordia Theological Monthly
    CONCORDIA THEOLOGICAL MONTHLY Ediwrial Old I csramem Theology as Heilsgl'Jrbirbll' ARLIS JOHN EHLEN Currcnr Roman Carholic Thoughr on Prophetic Interpretation WALTER E. RAST An Approach w the Exegcsis of John 10:34-36 RICHARD JUNGKUNTZ Problems of Mcssianic Imcrpretarion ALFRED VON ROHR SAUER Deuteronomy 18 - God's Choscn People NORMAN C. HABEL Co\'cnanr and Justification in the Old Testalll.cm WALTER R. ROEHRS The Old Tes[;unenr in the Pulpir HERBERT T. MAYER VOL. XXXV October 1964 No.9 Old Testament Theology as Hetlsgeschichte By ARUS JOHN EHLEN n important group of Old Testament 1877), but the conception itself begins A scholars in Germany and America with the Bible's own understanding of is currently making copious use of the history. Basic to the witness of both the term Heilsgeschichte and the ideas associ­ Old and the New Testament is the convic­ ated with it. Avoided until recently by tion that God has taken a direct hand in scientific theologians as suggestive of Bib­ earthly, human affairs, particularly in a spe­ licism and obscurantism, it has staged cific chain of events by which the total a comeback as a key word in some of the welfare of mankind, its salvation (German: most respected scholarly circles. The Heils­ Hei!), is being prepared for and revealed geschichte concept is newly recognized as to the world. The history of this step-by­ basic to the understanding of all Biblical step process is now seen to constitute the theology. It lie . _____ ~ __ ~ ______ ~ _~_e cur- very core of the Scriptures.
    [Show full text]
  • Raccolta Di Ristampe Anastatiche a Cura Carla Simone
    Raccolta di ristampe anastatiche a cura Carla Simone ABEL, JACOB FRIEDRICH Plan einer systematischen Metaphysik / von Jacob Friedrich Abel. - Rist. anast. - Bruxelles : Culture et Civilisation, 1968. - 232 p. ; 19 cm. - Rist. anast. dell'ed.: Stuttgart, 1787. (Aetas kantiana ; 1) ABEL, JACOB FRIEDRICH Versuch über die Natur der speculativen Vernunft Prüfung des kantischen System / J. F. Abel. - Rist. anast. - Bruxelles : Culture et Civilisation, 1968. - 278 p. ; 19 cm. - Rist. anast. dell'ed.: 1787. (Aetas kantiana ; 2) ABICHT, JOHANN HEINRICH De philosophiae kantianae habitu ad theologiam : dissertatio philosophica quam auspiciis summi numinis rectore magnificentissimo Academiae Friderico Alexandrinae serenissimo principe... / Johann Heinrich Abicht. - Bruxelles : Culture et civilisation, 1969. - 28 p. ; 19 cm. - Rist. anast. dell'ed.: Erlangen, 1788 (Aetas kantiana ; 3) ABICHT, JOHANN HEINRICH Hermias, oder Auflosung der die gultige Elementarphilosophie betreffenden Aenesidemischen Zweifel / herausgegeben von Johann Heinrich Abicht. - Rist. anast. - Bruxelles : Culture et Civilisation, 1968. - 146 p. ; 19 cm. - Rist. anast. dell'ed.: Erlangen, 1794. (Aetas kantiana ; 4) ABICHT, JOHANN HEINRICH Neues philosophisches Magazin : Erläuterungen und Anwendungen des kantischen Systems bestimmt / herausgegeben von J.H. Abicht und F.G. Born. - Rist. anast. - Bruxelles : Culture et Civilisation, 1970. - 2 v. ; 18 cm. -Rist. anast. dell'ed.: Leipzig, 1790. (Aetas kantiana ; 5) ABICHT, JOHANN HEINRICH Neues System einer philosophischen Tugendlehre aus der Natur des Menschheit entwickelt / insbesondre zu Vorlesungen bestimmt von Johann Heinrich Abicht. - Rist. anast. - Bruxelles : Culture et Civilisation, 1968. - XVI, 374 p. ; 18 cm. - Rist. anast. dell'ed.: Leipzig: J.A. Barth, 1790. (Aetas kantiana ; 6) ABICHT, JOHANN HEINRICH Versuch einer Metaphysik des Vergnugens nach kantischen Grundsatzen zur Grundlegung einer systematischen Thelematologie und Moral / von Johann Heinrich Abicht.
    [Show full text]
  • Immanuel Kant (Born in 1724 and Died in 1804)
    What Does it Mean to Orient Oneself in Thinking? Was heißt: sich im Denken orientieren? October 1786 Königsberg in Prussia, Germany. By Immanuel Kant (Born in 1724 and died in 1804) Translation into English by Daniel Fidel Ferrer (March, 2014) What Does it Mean to Orient Oneself in Thinking? / By Immanuel Kant (1724-1804). [Was heißt: sich im Denken orientieren? English]. Translation of text, notes, essays, chronology, etc by Copyright ©2014 Daniel Fidel Ferrer. All rights reserved. Free unlimited distribution. Creative Commons General Public License "Attribution, Non-Commercial", version 3.0 (CCPL BY-NC). Table of Contents Translator’s Short Preface for Historical Context (pages 3-4). Immanuel Kant’s Text translated into English (pages 5-22). Translator’s Remarks (pages 23-24). Notes and Background for Kant’s essay and translation (page 25). Earlier translations from German into English of Kant’s essay (page 26). Pantheism Controversy (Quarrel) (Pantheismusstreit) (pages 27-28). Chronology of the Pantheism Controversy (Quarrel) (pages 29-37). Main Philosophers and authors. Ranked by birth year. Lessing first quarrel. Fragments Controversy. Pantheism Controversy or Pantheism Quarrel starts. Atheism Controversy. What is the Purpose of Kant’s Orientation Essay? (pages 38-42). Selected Bibliography related to Pantheism Controversy (pages 42-43). Related Online Resources (pages 43-44). Kant’s Note on his Overall Philosophical Position (pages 45-47). Dedication and Acknowledgements (pages 48-49). Appendix A. Image of first page of Kant Essay (1786) (pages 49-51). Keyword index (pages 51-83). Starts with a green page. 2 Translator’s Short Preface for the Historical Context By Daniel Fidel Ferrer From 1774 to about 1800, there were three intense philosophical and theological controversies underway in Germany, namely: Fragments Controversy, the Pantheism Controversy, and the Atheism Controversy.
    [Show full text]
  • The Provocations of Nihilism: Practical Philosophy and Aesthetics in Jacobi, Kant, and Schelling
    THE PROVOCATIONS OF NIHILISM THE PROVOCATIONS OF NIHILISM: PRACTICAL PHILOSOPHY AND AESTHETICS IN JACOBI, KANT, AND SCHELLING Jeremy Proulx, H.B.A., M.A. A Thesis Submitted to the School of Graduate Studies in Partial Fulfilment of the Requirements for the Degree Doctor of Philosophy McMaster University ©Copyright by Jeremy Proulx, October 2010 DOCTOR OF PHILOSOPHY (2010) McMaster University (Philosophy) Hamilton, Ontario TITLE: The Provocations ofNihilism: Practical Philosophy and Aesthetics in Jacobi, Kant, and Schelling AUTHOR: Jeremy Proulx, H.B.A. (Trent), M.A. (Western) SUPERVISOR: Professor Brigitte Sassen NUMBER OF PAGES: viii; 195. 11 Abstract The purpose of the dissertation is to describe how Friedrich Heinrich Jacobi's diagnosis of nihilism at the heart of the rationalist metaphysics of the Enlightenment provokes a tum to practical philosophy and aesthetics as alternative areas of philosophical scrutiny. I divide my analysis into two basic parts, treating practical philosophy and aesthetics respectively. The first part argues that Jacobi's debate with Moses Mendelssohn provokes the development of two unique approaches to practical philosophy, Jacobi's and Kant's. I interpret Jacobi's famous salto mortale as a balance between passively accepting feeling as a legitimate revelation of truth and actively creating the practical context in which feeling can appear as meaningful in the first place. I also argue that in his practical response to the Jacobi-Mendelssohn debate, Kant is still susceptible to Jacobi's critique of Enlightenment rationalism. In the second part, I tum my attention to how Kant and the early Schelling both develop their aesthetic theories as a response to Jacobi's diagnosis of nihilism.
    [Show full text]
  • What Does It Mean to Orient Oneself in Thinking?
    What does it mean to orient oneself in thinking? Translators introduaion Was heisst: Sich im Denken orientiren? was first published in October 1786 in the Berlinische MonatschriJt VIII, pp. 30 4-30 . The "Orientation" essay is Kant's contribution to the so-called pan­ theism controversy, one of the eighteenth century's most famous and influential philosophical disputes, whose course helped determine the course of German philosophy well into the following century. The princi­ pals in the dispute were F. H. Jacobi and Moses Mendelssohn, and its focus was the alleged Spinozism of Gotthold Ephraim Lessing. Men­ delssohn and Lessing had been close friends for many years. After Lessing's death in I781 Mendelssohn intended to write a laudatory character sketch of one of the eighteenth century's greatest and most respected German writers and thinkers, particularly on the topics of religion and art. Toward the end of his life, however, Lessing had also been acquainted with the much younger Jacobi, to whom (as Jacobi claimed) Lessing had confessed his allegiance to the philosophical princi­ ples of Spinoza. This was extremely disturbing, since Spinoza was widely regarded as an atheist and necessitarian whose principles were subversive of all religion and morality. The suggestion that the great rationalist Lessing might have been a secret Spinozist was both shocking to the learned public and at the same time profoundly ambiguous in its implications. On the one hand, it could mean that the principles of Enlightenment rationalism might in fact be morally and religiously sub­ versive; on the other hand, it could mean that Spinozist pantheism was a more formidable philosophical position than rationalist orthodoxy al­ lowed.
    [Show full text]