Lârende/Karaman Kenti Osmanli Klasik Eğitim Kurumlarinin Analizi (1600-1839)

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Lârende/Karaman Kenti Osmanli Klasik Eğitim Kurumlarinin Analizi (1600-1839) T. C. NECMETTİN ERBAKAN ÜNİVERSİTESİ EĞİTİM BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ İLKÖĞRETİM ANABİLİM DALI SOSYAL BİLGİLER EĞİTİMİ BİLİM DALI LÂRENDE/KARAMAN KENTİ OSMANLI KLASİK EĞİTİM KURUMLARININ ANALİZİ (1600-1839) İBRAHİM HAKKI AKMAN DOKTORA TEZİ Danışman Prof. Dr. Yusuf KÜÇÜKDAĞ KONYA 2018 T. C. NECMETTİN ERBAKAN ÜNİVERSİTESİ EĞİTİM BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ İLKÖĞRETİM ANABİLİM DALI SOSYAL BİLGİLER EĞİTİMİ BİLİM DALI LÂRENDE/KARAMAN KENTİ OSMANLI KLASİK EĞİTİM KURUMLARININ ANALİZİ (1600-1839) İBRAHİM HAKKI AKMAN DOKTORA TEZİ Danışman Prof. Dr. Yusuf KÜÇÜKDAĞ Bu çalışma Necmettin Erbakan Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar Projeleri tarafından 14141001 nolu Doktora tez projesi olarak desteklenmiştir. KONYA 2018 iii ÖN SÖZ/TEŞEKKÜR Köklü bir tarihî geçmişe dayanan Karaman, İlk Çağlardan itibaren birçok medeniyetin yaşadığı bir yerleşim yeri olmuştur. Bizans idaresinin zayıflamasıyla birlikte Türklerin kontrolüne giren Lârende ve çevresi, XIV. yüzyılın başlarında Karamanoğullarına başkentlik yapmış, bu dönemde yeni abidevi eserler yapılmış, böylelikle Karaman bir eğitim kültür merkezi hâline gelmiştir. Bu özelliğini Osmanlı Dönemi’nde de korumuş, vakıfların hukuki statüleri vakfiyeleri esas alınarak devam ettirilmiş ve yenileri ilave edilerek mamur hâle getirilmiştir. Çok geniş bir coğrafyada hüküm süren; birçok ayrı dil, din ve ırktan toplulukları uzun süre bir arada tutabilen Osmanlı Devleti’ndeki dinamikler sadece askerî harekâtla açıklanamaz. Bu bağlamda toplumun eğitim-öğretim, sosyal ve kültürel yapısı öne çıkmaktadır. Bu durum, Karaman şehri için de geçerlidir. Tez yazımında Türk Dil Kurumu tarafından hazırlanan Yazım Kılavuzu esas alınmıştır. Belgelerde geçen hicri tarihlerin yanına miladi tarih karşılıkları da verilmiştir. Çalışmada şehrin orijinal ismi olan Lârende ismine sadık kalınmakla birlikte yer yer Karaman ismi de kullanılmıştır. Bu doktora çalışması; ön söz, içindekiler ve girişten sonra gelen üç bölüm ile sonuç, bibliyografya ve eklerden meydana gelmektedir. Giriş bölümünde Lârende/Karaman’ın tarihçesi ile tezin hazırlanması esnasında yararlanılan kaynaklardan bahsedilmiştir. Birinci bölümde şehre ait yaygın eğitim kurumları, ikinci bölümde örgün eğitim kurumları, üçüncü bölümde ise örgün ve yaygın eğitim kurumlarının çalışanları arşiv belgeleri çerçevesinde incelenmiştir. Bu çalışmada desteğini gördüğüm Necmettin Erbakan Üniversitesi Öğretim üyeleri Yrd. Doç. Dr. Kerim Sarıçelik ve Prof. Dr. Güngör Karauğuz’a, kaynak desteği sağlayan Başbakanlık Osmanlı Arşivi, Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi, Tapu Kadastro Genel Müdürlüğü Arşivi, Karaman Kadastro Müdürlüğü, Karaman Belediyesi İmar Müdürlüğü ve Konya Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu yetkililerine; beni yönlendirip yol gösteren başından sonuna kadar sabırla çalışmalarımı takip eden değerli hocam Prof. Dr. Yusuf Küçükdağ’a şükranlarımı sunmayı bir borç bilirim. İbrahim Hakkı AKMAN KONYA, 2018 vi İÇİNDEKİLER BİLİMSEL ETİK SAYFASI ii TEZ KABUL FORMU iii ÖN SÖZ/TEŞEKKÜR iv ÖZET v SUMMARY vi İÇİNDEKİLER vii KISALTMALAR xiv GİRİŞ 1 BİRİNCİ BÖLÜM KARAMAN ŞEHRİ YAYGIN EĞİTİM KURUMLARI 20 1. CAMİLER 20 1.1. Eğitim-Öğretim Mekânı Olarak Cami ve Mescitler 20 2. KARAMAN ŞEHRİ CAMİLERİ 24 2.1. Alaca Mescit Camii 25 2.2. Alaettin/Şeyh Alaettin Rumi/Karabaş/Siyahser Camii 26 2.3. Ali Dede Camii 30 2.4. Arapzade Camii 30 2.5. Baklazade Camii 33 2.6. Bey Camii 35 2.7. Bostancı/Bostaniye/Arasta/Seyit Ahmet Efendi Camii 36 2.8. Boyalı Kadı Pir Ahmet Efendi/Ahmet Bey/Hisar/Kale/ Yılanlı Camii 41 2.9. Çeltek Mahalle/Meydan Camii 41 2.10. Debbağhane Camii 42 2.11. Fakçızade Camii 44 2.12. Fasih/Dikbasan Camii 45 2.13. Gedik Ahmet Paşa Camii 49 2.14. Hacı Ahmet/Aktarlar/Attarlar/Attariye/Pazar Camii 50 2.15. Hacı Ali Camii 52 2.16. Hacı Bekir/Bekir Efendi Camii 53 2.17. Hacı Beyler/Nizamettin Camii 54 2.18. Hacı Hüseyin Efendi/Yukarı Mescit Camii 57 2.19. Hacı İshak Medrese Mescidi/Camii 59 2.20. Hacı Yahya Camii 60 2.21. Hatip Mahalle Camii 61 2.22. İdemit Mahalle/Cuma Camii 62 2.23. Karamanoğlu İbrahim Bey İmaret Camii 62 2.24. Kirişçi Baba/Yunus Emre Zaviye ve Camii 64 2.25. Külahçılar Camii 70 2.26. Lâl Paşa Camii 71 2.27. Maderimevlâna/Aktekke/Valide Sultan Camii/Kalemiye Camii 72 2.28. Mansur Dede Mahalle Camii 79 2.29. Molla Fenari Camii 80 2.30. Nasuh Bey Camii 82 2.31. Nuh Paşa/Paşa Camii 83 2.32. Recep/Hacı Recep/Seyit Hacı Recep Camii 87 2.33. Şaban Çavuş/Şabaniye Camii 88 2.34. Şeyh Ali Semerkandî Zaviye Camii 89 2.35. Şeyhler Mahalle Camii 91 2.36. Yeni/Camiicedit/Yeni Minareli Camii 92 2.37. Zaviye/Zaviye Mahalle/Karagöz Mehmet Efendi Camii 94 2.38. Zeynel Ağa/Çavuşzade/Ağa Camii 95 vii 3. KARAMAN ŞEHRİ MESCİTLERİ 97 3.1. Abbasoğlu/Abbas Mahallesi/Abbas Bey/Abbas Mescidi 99 3.2. Abdülgani Mescidi 101 3.3. Alacasuluk Mahalle Mescidi 102 3.4. Ali Baba/Şeyh Ali Baba Mescidi 103 3.5. Ali Şahne Mahalle Mescidi 103 3.6. Arap Efendi/Molla Arap Mescidi 104 3.7. Arslancı/Arslancıoğlu/Hacı İdris Mescidi 105 3.8. Azrailoğlu/Azrail/Azrail Ağa Mescidi 106 3.9. Baloğlu/Ahi Osman Mescidi 107 3.10. Buğdaylı/Kaya Halil Efendi Mescidi 108 3.11. Çelebi/Şeyhî Çelebi Mescidi 110 3.12. Çukurçeşme Mescidi 111 3.13. Dahhak Mescidi 112 3.14. Demirciler/Beşir Efendi Mescidi 113 3.15. Dipi Bey Mescidi 115 3.16. Ebülfeth/Sadettin Ali Bey/Kesikbaş Mescidi 116 3.17. Emir Musa Medrese Mescidi 117 3.18. Emir Şah Zaviye Mescidi 119 3.19. Emmi Hoca Mahalle Mescidi 120 3.20. Fakih Ahmet/Ahmet Fakih/Ahmet Efendi Mescidi 121 3.21. Gazialp/Gazaliye Mescidi 122 3.22. Gazzaz Hoca Mescidi 123 3.23. Gözlüoğlu Mescidi 124 3.24. Hacı Halil/Gazzazzade Hacı Halil Mescidi 124 3.25. Hacı Hasan Mescidi 125 3.26. Hacı İlyas Mescidi 126 3.27. Hacı Abdullah Mescidi 127 3.28. Hacı Alaettin Medrese Mescidi 127 3.29. Hacı Ali Mescidi 128 3.30. Hacı Celal Mahalle Mescidi 129 3.31. Hacı Celal Mescidi 131 3.32. Hacı İbrahim Mescidi 131 3.33. Sirkecizade/Hacı Mahmut Mescidi 133 3.34. Hacı Muharrem/Tapucak Mescidi 133 3.35. Hacı Osman Mescidi 135 3.36. Hacı Resuloğlu Hacı Hüseyin Mescidi 136 3.37. Hacı Yusuf/Yusuf Bey Mescidi 137 3.38. Hanoğlu Mescidi 137 3.39. Hoca Abdülhannan/Hannan Hoca Mescidi 138 3.40. Çaşnigir Mahmut oğlu Recep/Hoca Mahmut Mescidi 139 3.41. Hoca Mescidi 143 3.42. Hoca Veli/Hoca Veliyyüttin Mescidi 143 3.43. Ibrıklı/İbrikli Mahalle Mescidi 144 3.44. İdemit Mescidi 146 3.45. İshak Çelebi Mescidi 147 3.46. İshakzade Seyit Hafız Ömer Efendi Mescidi 148 3.47. Kale/Hisar Mahalle Mescidi 149 3.48. Karamanoğlu Mescidi 150 3.49. Kavşıt Mahalle Mescidi 151 3.50. Kethüda Mescidi 152 3.51. Koyuncu Baba Mescidi 153 3.52. Köhnebedesten Mahalle/Bezzazistan Mescidi 154 3.53. Kulak Mescidi 155 3.54. Kutbettin Mescidi 156 viii 3.55. Küçük Dede/Koçak Dede Mescidi 157 3.56. Küçük Dede Zaviye/Ahmet Şeybani Zaviye/Erdoğdu Bey/ Eminüttin Mescidi 158 3.57. Külhan Mahalle Mescidi 159 3.58. Leben Kadı Mescidi 160 3.59. Lutar/Lutarzade Mescidi 161 3.60. Mansur Dede Mescidi 162 3.61. Muslu Ağa/Musluoğlu Mescidi 164 3.62. Nakip/Nakip Çelebi Mescidi 165 3.63. Ramazan Çavuş Mescidi 166 3.64. Sadıkoğlu Mescidi 167 3.65. Say Mahalle Mescidi 168 3.66. Sekiz Çeşme/Sekiçeşme Mahalle Mescidi 169 3.67. Seydi Bey Mescidi 170 3.68. Seyit Hüseyin Zaviye Mescidi 171 3.69. Sinanüttin/Sinan Bey Mescidi 171 3.70. Sofular Mescidi 173 3.71. Şahruh Mahalle Mescidi 173 3.72. Şam Pazarı Mahalle Mescidi 174 3.73. Taş Mescit 175 3.74. Türkoğlu Mescidi 176 3.75. Veli Bey Mescidi 176 4. DİĞER CAMİ VE MESCİTLER 178 4.1. Abdürrezzak Camii 178 4.2. Derelioğlu Mescidi 178 4.3. Fenari Hamamı Mescidi 178 4.4. Hacı Derviş Mescidi 179 4.5. Hacı Eyüp Mescidi 179 4.6. Hacı Mehmet Mescidi 179 4.7. Hacı Ramazan Camii 179 4.8. Hatuniye Medrese Mescidi 180 4.9. İzzet Efendi Mescidi 180 4.10. Kasap Kerim Mescidi 180 4.11. Kocabaş Camii 180 4.12. Nalıncı Mescidi 181 4.13. Seyit Abdurrahman Efendi Mescidi 181 4.14. Süleyman Han Camii 181 4.15. Toraman Mescidi 182 4.16. Yeni Kapı Mescidi 182 5. MUSALLA 182 5.1. KARAMAN ŞEHRİ MUSALLASI 183 6. KARAMAN’DA TASAVVUF 184 6.1. TASAVVUF 184 6.1.1. Yesevilik 185 6.1.2. Haydarilik 186 6.1.3. Mevlevilik 186 6.1.4. Bektaşilik 187 6.1.5. Kadirilik 188 6.1.6. Nakşibendilik 189 6.1.7. Halvetilik 190 7. KARAMAN ŞEHRİ TEKKE, ZAVİYE DERGÂH VE BUK’ALARI 191 7.1. Açıkbaş/Kadirihane Tekkesi 196 7.2. Aktekke/Mevlevihane/Kalemiye Zaviyesi/Maderimevlâna/ Valide Sultan Tekkesi 197 7.3. Alaettin/Şeyh Alaettin Rumi/Karabaş/Siyahser Zaviyesi 201 ix 7.4. Alaettin/Hacı Alaettin Buk’ası 204 7.5. Divanzade Zaviyesi 205 7.6. Ebubekir Efendi Zaviyesi 206 7.7. Emir Şah Zaviyesi 207 7.8. Hacı İsa Zaviyesi 208 7.9. Hacı İsmail/Şeyh Hacı İsmail/İsmail Hacı Zaviyesi 209 7.10. Hacı Şemsettin Dergâhı 210 7.11. Hatun Zaviyesi 210 7.12. Küçük Dede/Emünittin/Erdoğdu Zaviyesi 212 7.13. Ketenci Baba Zaviyesi 213 7.14. Mansur Dede Zaviyesi 217 7.15. Musa Paşa Zaviyesi 229 7.16. Rahime Hatun Hânkahı/Zaviyesi 229 7.17. Rüknettin Zaviyesi 220 7.18. Seyit Hüseyin Zaviyesi 222 7.19. Seyit Şeyh Hacı Musa Zaviyesi 223 7.20. Şah Mekki Zaviyesi 224 7.21. Şeyh Ali Semerkandî Zaviyesi 225 7.22. Şeyh Hacı Ahmet Efendi Zaviyesi 227 7.23. Şeyh Şehabettin Zaviyesi 228 7.24. Tıraşçı Baba Zaviyesi 229 7.25. Yunus Emre/Kirişçi Baba Zaviyesi 230 8. KARAMAN ŞEHRİ TÜRBELERİ 233 8.1. Cambazzade Kadı Abdurrahman Türbesi 234 8.2. Cem Sultan Türbesi 234 8.3. Eminüttinzade Ahmet Bey/Erdoğdu Türbesi 235 8.4. Fındıklı Sultan Türbesi 236 8.5. Hacım Sultan Türbesi 236 8.6. Kandilli Türbesi 236 8.7.
Recommended publications
  • T.C. Kastamonu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dali
    T.C. KASTAMONU ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TARİH ANABİLİM DALI ANADOLU BEYLİKLERİNDE KADIN’IN SİYASİ VE SOSYAL ROLÜ (YÜKSEK LİSANS TEZİ) İlknur GÜNDOĞDU DANIŞMAN Prof. Dr. Cevdet YAKUPOĞLU KASTAMONU 2018 T.C. KASTAMONU ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TARİH ANABİLİM DALI YÜKSEK LİSANS TEZİ ANADOLU BEYLİKLERİNDE KADIN’IN SİYASİ VE SOSYAL ROLÜ İlknur GÜNDOĞDU Danışman Prof. Dr. Cevdet YAKUPOĞLU Jüri Üyesi Prof. Dr. İlhan ERDEM Jüri Üyesi Doç. Dr. Namıq MUSALI KASTAMONU – 2018 iv ÖZET Yüksek Lisans Tezi ANADOLU BEYLİKLERİNDE KADIN’IN SİYASİ VE SOSYAL ROLÜ İlknur GÜNDOĞDU Kastamonu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı Danışman: Prof. Dr. Cevdet YAKUPOĞLU Türk tarihi boyunca kadın; her daim hayatın başlangıcı, yönetiminde hâkimiyetin ortağı olarak değerlendirilmiş ve bu konuda ikinci plana atılmamıştır. Kadın; yeri geldiğinde şefkatli ana oluş, yeri geldiğinde ise; eline kılıç alıp, atına binip, cesurca erlerle birlikte savaşmaktan geri kalmamıştır. Eri ile neredeyse aynı haklara sahip olan Türk kadınına verilen değer abidelerde, yazıtlarda ve destanlarda kendini göstermiştir. Her daim bir otoriteye dâhil olan kadın, siyasi ve sosyal haklarını uzun bir süre korumayı başarmıştır. Türk kadını; Anadolu coğrafyasına ayak basmasından itibaren, var olan ve sonradan var olacak gerek ekonomik, gerekse siyasi hadiseler neticesinde Türkiye Selçuklu Devletinin yıkılışına kadar bir nebze geri planda kalmıştır. Anadolu Beylikleri’nde, Türk kadını eski haklarını ve özgürlüklerini geri almayı başarmıştır. Yeni oluşan siyasi otoriteler arasında yer bulmuştur. Öyle ki yönetime doğrudan katılarak bir bölgenin sorumluluğunu, yani valiliğini üstlenmiştir. Hatunlar bağlı bulundukları siyasal otoritenin hâkimiyetlerini ve devamlılığını sürdürmek için birçok siyasi evliliğe de imza atmış oldukları görülmektedir. Bu evlilikler doğrultusunda iki siyasal güç arasında denge unsuru oluşturmuşlardır. Türk kadınının siyasi varlıkları bunlarla sınırlı kalmamıştır.
    [Show full text]
  • Yûnus Emre Kitabi | 1
    YÛNUS EMRE KİTABI | 1 “Yûnus der eşkere nihân” YÛNUS EMRE KİTABI 2 | YÛNUS EMRE KİTABI T.C AKSARAY VALİLİĞİ İL KÜLTÜR VE TURİZM MÜDÜRLÜĞÜ KÜLTÜR YAYINLARI - 15 YAYIN KOMİSYONU Mustafa DOĞAN: İl Kültür ve Turizm Müdürü Mümin BERK: Müdür Yardımcısı Mahmut YILMAZ: Şube Müdürü Çağatay VAN: İl Halk Kütüphanesi Müdürü Ebru SERT: Folklor Araştırmacısı EDİTÖR: Orhan Kemâl TAVUKÇU KAPAK TASARIM: Ömer OK/Ar-Ge Sorumlusu BASKI: Akçağ Yayınevi Tuna Cad. No:8/1 Kızılay/Ankara 1. Baskı Aralık 2017 Kitapta yer alan yazıların bilimsel sorumluluğu yazarlarına aittir. ISBN : 978-605-149-932-1 Kültür Bakanlığı Sertifika No: 11382 Aksaray Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Taşpazar Mah. Kadıoğlu Sok. No:1 68100 AKSARAY Tel: 0 382 213 24 74 Fax: 0 382 212 35 63 e-mail: [email protected] www.aksaraykulturturizm.com Bu yayın Aksaray Valiliği Kültür ve Turizm Müdürlüğü tarafından bastırılmıştır. Kitabın, telif ve dağıtım hakları İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü’ne aittir. YÛNUS EMRE KİTABI | 3 “Yûnus der eşkere nihân” YÛNUS EMRE KİTABI Editör Prof. Dr. Orhan Kemâl Tavukçu 4 | YÛNUS EMRE KİTABI YÛNUS EMRE KİTABI | 5 İÇİNDEKİLER TAKDİM ........................................................................................................................... 7 Aykut PEKMEZ Aksaray Valisi TAKDİM ........................................................................................................................... 9 Haluk Şahin YAZGI Aksaray Belediye Başkanı TAKDİM .........................................................................................................................
    [Show full text]
  • Historical Analysis Volume 14 Issue 3, 2019, P
    Turkish Studies Historical Analysis Volume 14 Issue 3, 2019, p. 565-575 DOI: 10.29228/TurkishStudies.24795 ISSN: 2667-5552 Skopje/MACEDONIA-Ankara/TURKEY Research Article / Araştırma Makalesi A r t i c l e I n f o / M a k a l e B i l g i s i Received/Geliş: 11.07.2019 Accepted/Kabul: 10.09.2019 Report Dates/Rapor Tarihleri: Referee 1 (02.08.2019)-Referee 2 (09.08.2019)- Referee 3 (10.08.2019) This article was checked by iThenticate. KARAMANOĞULLARI’NIN TÜRKİYE SELÇUKLU DEVLETİ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ Fatma İNCE* ÖZ Karamanoğullarının Anadolu’ya ne şekilde geldikleri ile alakalı bir çok rivayet vardır. Ancak bu rivayetlerin içerisinde en muteber olanı Karamanlıların Ahmet Yesevi ile yaşamış oldukları bir takım sorunlar dolayısıyla Türkistan’dan Anadolu’ya geldiklerine dairdir. Karaman aşiretinin reisi Nure Sufi’dir. Nure Sufi’ye Alaaddin Keykubad zamanında Ermenek bölgesi verilmiştir. Ermenek bölgesinin ona verilmesinin en önemli sebebi hem bölgedeki Ermeni isyanlarını bastırması hem de burada bir uç beyliği kurmasının istenmesidir. Nure Sufi 1231 yılındaki Baba İlyas isyanında onun yanında yer almıştır. Karamanlılar Nure Sufi’den sonra Kerimüddin Karaman Bey’in önderliğinde Kilikya sınırlarındaki uçlarda Türkmen Dağları diye bilinen dağlık kesimde Varsak, Durgut, Bulgar, Kosun, Göğes gibi diğer Türkmen aşiretleri ile işbirliği yaparak güçlendiler. Karaman Bey özellikle Moğol kumandanı Baycu’nun Anadolu’ya geldiği sırada yaşanan karmaşadan istifade ederek aşireti ile birlikte yol kesmeye ve yağmacılığa başladı. Bu esnada Selçuklu tahtında bulunan IV. Rükneddin Kılıç Arslan, Karaman Bey’e sahip olduğu yerleri ikta olarak vermek suretiyle itaat altına almak istemiş, kardeşi Bonsuz’a da Emir-i Candarlık payesi vermiştir.
    [Show full text]
  • Asst. Prof. Dr, Karamanoğlu Mehmetbey University, Faculty of Literature, Department of History [email protected]
    Dr. Öğr. Üyesi, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Tarih Bölümü Asst. Prof. Dr, Karamanoğlu Mehmetbey University, Faculty of Literature, Department of History [email protected] https://orcid.org/0000-0002-7812-1406 Y.Lisans Öğrencisi, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Graduate Student, Karamanoğlu Mehmetbey University, İnstitute of Social Sciences [email protected] https://orcid.org/ Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi - Journal of Turkish Researches Institute TAED-65, Mayıs - May 2019 Erzurum ISSN-1300-9052 Makale Türü-Article Types : Araştırma Makalesi-Research Article Geliş Tarihi-Received Date : 23.01.2019 Kabul Tarihi-Accepted Date : 17.04.2019 Sayfa-Pages : 245-264 : http://dx.doi.org/10.14222/Turkiyat4107 www.turkiyatjournal.com http://dergipark.gov.tr/ataunitaed This article was checked by Atatürk Üniversitesi • Atatürk University Öz Abstract XII. yüzyıldan itibaren Moğollar, Türklerin Since XII. Century, Mongols started an yoğun olarak yaşadıkları Mâverâünnehir ve invasion movement to Transoxiana / Horasan coğrafyasına yönelik istila hareketi Maveraünnehir and Khorasan/Horasan başlatmıştır. Bu istilalar, kesif Türkmen geographies where Turks live intensively. These nüfusunun Anadolu’ya doğru göç hareketine invasions caused immigration of intense neden olmuştur. 3 Temmuz 1243 Kösedağ Turkmens population towards Anatolia. In 3rd Savaşı’nda Türkiye Selçuklu Devleti’nin July 1243 Battle of Kose Dagh, Mongols Moğollar karşısında bozguna uğramasıyla da dominance process on
    [Show full text]
  • KARAMAN Tarihi KULTURU
    T.C. KARAMAN VALiLiGi • ll Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayınları ·IV· KARAMAN TARiHi ve •• •• •• ·· -.... .. _KULTURU -XVI Yüzyıl Larende (Karaman) Kazasında Yerle~me ve Nüfus Osman GÜMÜŞÇÜ - Karamanoğulları Tarihi Dr. Tahsin ÜNAL • • - Karaman Ili Dini Tarihi ve Günümüz Inanç Coğrafyası Bayram POLAT Karaman'ın 4500. Kurulu~ Yılı Anısına Sunulmu~tur ISBN 975-585-588-2 (ISBN 975-585-584-7 Tk) Karaman İl Kültür Turizm Müdürlüğü'nden 21/05/2005 Tarih ve 4'12/2876 Sayılı Yazı ile basım Izni AJıruruştır Her hakkı saklıdır. Bu kitabın içinde yer alan belgelerin, fotografların ve yazıların hiçbir lasou yazar ve Karaman ll Kültür ve Turizm Müdürlüğü'nün yazılı izni olmaksızın tamamen, kısmen veya değiştitilerek yayımlanamaz. hiçbir şekilde iktibas edilemez. fotokopi dalıil, elektronik veya mekanik yollarla kopyası yap ılamaz, bilgi olarak depolanamaz ve çoğaltılamaz. Fabrika Basım Ltd. Şti. Tarafından Basılmıştır Tel: O 212 3321918-19 Karaman Ili• Dini Tarihi ve • Günümüz Inanç Coğrafyasi Bayram POLAT .. KARAMAN TARİH i 4 Karaman ili Dini Tarihi ve Günümüz inanç Coğrafyası KARAMAN İLİ DİNİ TARİHİ VE GÜNÜMÜZ İNANÇ COGRAFYASI GİRİŞ Çalışmanın başlangıcında, Karaman' a giderek yerinde gözlem metodunu kullanarak elde ettiğimiz verileri not aldık. Karaman"ın köylerini dolaşarak oralarda yaşayan halkın dini mezhep ve cemaatler açısından durumlarını yerinde tespit etmeye özen gösterdik. Diğer taraftan çeşitli dini mezhep ve cemaat lider­ leriyle birebir görüşerek millakatlar yaptık. Onlara konumuzia ilgili belirlecliğiıniz sorular yöneltip, verilen cevapları kaydetlik Daha sonra bu cevap­ ları eliğer verilerle karşılaştırarak değerlendirme yaptık ve böylelikle verilen bil­ gilerin doğruluğunu test etmeye gayret ettik. Diğer taraftan Karaman hakkında yazılı belge ve kaynakları derleyerek, dalaylı gözlem metodunu da kullandık. Görüldüğü gibi bu çalışmamız katılımcı gözlem, millakat ve dalaylı gözlem metotl~ıyla elde edilen verilerden yararlarularak oluşturulmuştur.
    [Show full text]
  • The Urbanization and Ottomanization of the Halvetiye Sufi Order by the City of Amasya in the Fifteenth and Sixteenth Centuries
    The City as a Historical Actor: The Urbanization and Ottomanization of the Halvetiye Sufi Order by the City of Amasya in the Fifteenth and Sixteenth Centuries By Hasan Karatas A dissertation submitted in partial satisfaction of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy in Near Eastern Studies in the Graduate Division of the University of California, Berkeley Committee in charge: Professor Hamid Algar, Chair Professor Leslie Peirce Professor Beshara Doumani Professor Wali Ahmadi Spring 2011 The City as a Historical Actor: The Urbanization and Ottomanization of the Halvetiye Sufi Order by the City of Amasya in the Fifteenth and Sixteenth Centuries ©2011 by Hasan Karatas Abstract The City as a Historical Actor: The Urbanization and Ottomanization of the Halvetiye Sufi Order by the City of Amasya in the Fifteenth and Sixteenth Centuries by Hasan Karatas Doctor of Philosophy in Near Eastern Studies University of California, Berkeley Professor Hamid Algar, Chair This dissertation argues for the historical agency of the North Anatolian city of Amasya through an analysis of the social and political history of Islamic mysticism in the fifteenth and sixteenth centuries Ottoman Empire. The story of the transmission of the Halvetiye Sufi order from geographical and political margins to the imperial center in both ideological and physical sense underlines Amasya’s contribution to the making of the socio-religious scene of the Ottoman capital at its formative stages. The city exerted its agency as it urbanized, “Ottomanized” and catapulted marginalized Halvetiye Sufi order to Istanbul where the Ottoman socio-religious fabric was in the making. This study constitutes one of the first broad-ranging histories of an Ottoman Sufi order, as a social group shaped by regional networks of politics and patronage in the formative fifteenth and sixteenth centuries.
    [Show full text]
  • Secret Armies and Revolutionary Federations: the Rise and Fall of Armenian Political Violence, 1973-1993 Christopher Gunn
    Florida State University Libraries Electronic Theses, Treatises and Dissertations The Graduate School 2014 Secret Armies and Revolutionary Federations: The Rise and Fall of Armenian Political Violence, 1973-1993 Christopher Gunn Follow this and additional works at the FSU Digital Library. For more information, please contact [email protected] FLORIDA STATE UNIVERSITY COLLEGE OF ARTS AND SCIENCES SECRET ARMIES AND REVOLUTIONARY FEDERATIONS: THE RISE AND FALL OF ARMENIAN POLITICAL VIOLENCE, 1973-1993 By CHRISTOPHER GUNN A Dissertation submitted to the Department of History in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy Degree Awarded: Summer Semester, 2014 Christopher Gunn defended this dissertation on July 8, 2014. The members of the supervisory committee were: Jonathan Grant Professor Directing Dissertation Mark Souva University Representative Michael Creswell Committee Member Will Hanley Committee Member Edward Wynot Committee Member The Graduate School has verified and approved the above-named committee members, and certifies that the dissertation has been approved in accordance with university requirements. ii To Felix and Maxim iii ACKNOWLEDGEMENTS Over the last eight years, I have become indebted to a number of individuals and organizations that helped, assisted, and encouraged me as I pursued my doctorate in history and this research project in particular. Without them, I would never have completed this journey. I owe a special thanks to the late Daniel Walbolt, and his spouse, Sylvia, who have generously supported the Department of History at Florida State University, and who provided the means for my fellowship at the University. I am extremely grateful for the patience and guidance of my advisor, Dr.
    [Show full text]
  • The Seljukid, Karamanoğlu and the Ottoman Periods, 1200-1512
    ZÂVİYE-KHANKÂHS AND RELIGIOUS ORDERS IN THE PROVINCE OF KARAMAN: THE SELJUKID, KARAMANOĞLU AND THE OTTOMAN PERIODS, 1200-1512 A Ph.D. Dissertation by FATİH BAYRAM Department of History Bilkent University Ankara September 2008 To my grandfather ZÂVİYE-KHANKÂHS AND RELIGIOUS ORDERS IN THE PROVINCE OF KARAMAN: THE SELJUKID, KARAMANOĞLU AND THE OTTOMAN PERIODS, 1200-1512 The Institute of Economics and Social Sciences of Bilkent University by FATİH BAYRAM In Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of DOCTOR OF PHILOSOPHY in THE DEPARTMENT OF HISTORY BİLKENT UNIVERSITY ANKARA September 2008 I certify that I have read this thesis and have found that it is fully adequate, in scope and quality, as a thesis for the degree of Doctor of Philosophy in History. -------------------------------- Prof. Dr. Halil İnalcık Supervisor I certify that I have read this thesis and have found that it is fully adequate, in scope and quality, as a thesis for the degree of Doctor of Philosophy in History. -------------------------------- Prof. Dr. Mustafa Kara Examining Committee Member I certify that I have read this thesis and have found that it is fully adequate, in scope and quality, as a thesis for the degree of Doctor of Philosophy in History. -------------------------------- Asst. Prof. Mehmet Kalpaklı Examining Committee Member I certify that I have read this thesis and have found that it is fully adequate, in scope and quality, as a thesis for the degree of Doctor of Philosophy in History. -------------------------------- Asst. Prof. Evgeni R. Radushev Examining Committee Member I certify that I have read this thesis and have found that it is fully adequate, in scope and quality, as a thesis for the degree of Doctor of Philosophy in History.
    [Show full text]
  • Türkiye Cumhuriyeti Mut Kaymakamliği
    TÜRKİYE2020 CUMHURİYETİ MUT KAYMAKAMLIĞI Kayısısından Eriğine, Zeytin ve Zeytinyağından İncirine, Zenginleşmiş ürün çeşitliliği ile; Muammer KÖKEN- Mut Kaymakamı 8 Ağustos 2019 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Kaymakamlar Kararnamesiyle İlçemiz Kaymakamı olarak atanan Kaymakam Muammer Köken, 1977'de Antalya'nın Elmalı ilçesinde doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini Kumluca'da tamamladı. 1997 yılında Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesinden mezun oldu. 1998–2004 yılları arasında Makine ve Kimya Endüstrisi Kurumunda Maliyet Muhasebesi Uzmanı olarak çalıştı. 2004 yılında Kaymakamlık mesleğine başladı. Sırasıyla Denizli Beyağaç Kaymakam Vekilliği, Konya Çeltik Kaymakamlığı, Ardahan Posof Kaymakamlığı, Tunceli Vali Yardımcılığı, Bingöl Genç Kaymakamlığı, Seydikemer Kaymakamlığı, Kırıkkale Keskin Kaymakamlığı görevlerini yürütmüştür. 1 SUNUŞ ''Kamil odur ki; koya dünyada bir eser, Eseri olmayanın yerinde yeller eser'' Mut, Akdeniz Bölgesi'nde, Mersin İli‘ne bağlı bir ilçedir. Toros Dağları eteklerinde, Göksu Nehri kıyılarında kurulmuştur. Doğusunda Silifke, batısında Ermenek, kuzeyinde Karaman ve güneyinde Gülnar topraklarıyla çevrilidir. İlçenin toplam alanı 2860 km²’dir. Kozlar ve Sertavul yaylaları ile Çınaraltı ve Karaekşi Millî Parklarının yanı sıra UNESCO Dünya Miras Listesi'ne aday gösterilen Alahan Manastırı mevcuttur. Şehir güneye doğru 700-800 m. kuzey ve batıya doğru 1500-2000 m. yükselen dağlar arasında bir çanak ortasına benzer. Başlıca yükseklikleri: Yerlikaya, Mahvaç (1390), Yaylacık, Kızıldağ (2260), Akoluk, Avlağıdağı (1889), Karga ve Adras, (1421) Kestel (1813 ), bunun güneyinde haritalarda Sivri dağ adıyla gösterilen daha çetin, engebeli Meleştiren dağı (1665), bunun doğusunda kuzeyi Karıcıklar beli ciheti geniş çam, katran ve köknar ormanlarıyla kaplı, güneyi daha ziyade ardıçlık olanı, üzerinde iyi ot yetişen, yaylaları bulunan, eteğinde Mut şehrinin yaylası kurulmuş bulunan Kozlar (1450), bazı yerleri sert şekilli Büyük Eğre dağı (2025), bunun doğusunda Gez Beli'nden ötede aynı durumda Küçük Eğre dağı (1926) bulunur.
    [Show full text]
  • İçindekiler Ve Önsöz (.Pdf)
    İÇİNDEKİLER ÖNSÖZ ..............................................................................................................................................................................11 1. BÖLÜM MALAZGİRT’İN SONRASI: ANADOLU’DA KURULAN İLK TÜRK DEVLETLERİ DÂNİŞMENDLİLER .......................................................................................................................................15 Dânişmend Gümüştekin Ahmed Gazi................................................................16 Dânişmend Gazi’nin Antakya Prinkepsi Bohemund’u Esir Edişi (1100) ....................................................................................................................................17 1101 Yılı Haçlı Seferleri ve Dânişmend Gümüştegin Ahmed Gazi .................................................................................................................................................19 Dânişmend Gümüştegin Ahmed Gazi’nin Malatya’yı Fethi ..............20 3 Emîr Gazi .....................................................................................................................................................22 Emîr Gazi’nin Yardımıyla Mesud’un Türkiye Selçuklu Sultanı Olması .........................................................................................................................................23 Emîr Gazi-Belek Gazi İttifakı ve Mengücükoğulları ile İlişkiler .....26 Emîr Gazi-Sultan Mesud İttifakı ve Malatya’nın Dânişmendlilerin Eline Geçmesi .........................................................................................27
    [Show full text]
  • Beylikler Devri Mimarisi Ve Sanatı
    BEYLİKLER DEVRİ MİMARİSİ VE SANATI KÜLTÜREL MİRAS VE TURİZM ÖN LİSANS PROGRAMI PROF. DR. M.BAHA TANMAN- DOÇ.DR. SEVGİ PARLAK İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ AÇIK VE UZAKTAN EĞİTİM FAKÜLTESİ İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ AÇIK VE UZAKTAN EĞİTİM FAKÜLTESİ KÜLTÜREL MİRAS VE TURİZM ÖN LİSANS PROGRAMI BEYLİKLER DEVRİ MİMARİSİ VE SANATI PROF. DR. M.BAHA TANMAN- DOÇ. DR. SEVGİ PARLAK ÖNSÖZ Anadolu Selçuklu Devleti’nin zayıflamasına parelel olarak Anadolu topraklarında kurulmaya başlayan Türk Beylikleri, mimari ve el sanatları alanlarında, bazen Selçuklu geleneğine bağlı bazen ise bulunduğu konumdan kaynaklanan, çevre kültürleri süzüp yeni bir sentez ortaya koyan bir yorum sunmuştur. Selçuklu’dan Osmanlı’ya giden yolda özellikle de Batı Anadolu’da tesis edilmiş olan Beylikler ile Osmanlı mimarisinin olgun örneklerine giden yolda temel ilkeler belirlenmiş ve bu alanda öncü olacak uygulamalar ortaya konumuştur. Bu açıdan Anadolu Beylikleri’ni Selçuklu ile Osmanlı arasında kültürel bağ kuran bir “köprü” olarak tanımlamak yanlış olmaz. Selçuklular ve ilk Türk Beylikleri ile başlayan Anadolu’nun Türkleşme ve İslamlaşma süreci, bu dönemde büyük bir yol katetmiştir. 11-12. yy.larda Anadolu’da kullanılan ve üretilen edebi eserlerin diline baktığımızda, Arapça ve Farsça ile karşılaşırken Beylikler döneminde giderek Türkçe’ye önem verildiği ve Türkçe’nin kullanımının arttığı görülür. 1277 yılında Karamanoğlu Mehmed Bey, Türkçe’nin kullanılmasını istediğini bir fermanla duyurmuştur. Dil alanındaki gelişmelerin yanında, Selçuklu döneminde, Anadolu’da merakla gerçekleştirilen astronomi v.b. alanlardaki çalışmaların bu dönemde de devam ettiğini, Germiyanoğlu Beyliği tarafından Kütahya’da kurulan Vacidiye Medresesi’nde gözlem çalışmalarının yapıldığını ayrıca buranın bir rasathane olarak hizmet verdiğini görmekteyiz. Denizcilik alanında da bu dönemde gerçekleşen ilerlemeler kayda değerdir. Batı Anadolu Beylikleri deniz ticaretine önem vererek, buradan kendilerine önemlibir gelir kaynağı temin etmişlerdir.
    [Show full text]
  • Divan Şiirinde Karaman
    Türkiyat Mecmuası, c. 26/2, 2016, 205-239 DİVAN ŞİİRİNDE KARAMAN Hasan KAPLAN ÖZ Divan edebiyatında tüm Ģairler tarafından müĢterek olarak kullanılan, standart, umumî ve bazen de belirsizlik gösteren bir coğrafya vardır. Hemen hemen her divan Ģairinin Ģiirinde Mısır, ġam, Rum, Çin, Hoten, BedahĢan gibi bu standart coğrafyaya ve bu coğrafya etrafında oluĢturulan benzer söyleyiĢ ve hayallere rastlamak mümkündür. Bu coğrafya en küçük yerleĢim biriminden en büyüğüne, en yakınından en uzağına kadar Ģairler için hazır bir malzeme olmuĢtur. ġairler gezip görmedikleri, içinde yaĢamadıkları ve doğrudan bilmedikleri bu coğrafya yanında mahallî coğrafyalara da farklı yönleriyle yer vermiĢlerdir. Bu mahallî coğrafyalardan biri de Karaman‟dır. Karamanoğlu Beyliği‟nin önemli merkezlerinden biri olan Karaman divan Ģairleri tarafından coğrafî, tarihî, siyasî, kültürel ve bazı sosyal özellikleriyle ele alınmıĢtır. ġairler, Karaman‟ı sevgilinin çeĢitli güzellik unsurlarıyla iliĢkilendirmiĢler, bazen de çeĢitli söz ve anlam oyunları içinde dekoratif amaçla kullanmıĢlardır. Karaman gerek gerçek bir coğrafya gerekse burada yaĢayanları da kapsayan bir yer olarak övülen, yerilen, sevilen bir hususiyet arz etmiĢ, müstakil manzumelere konu olmuĢtur. Bu çalıĢmada divan Ģiirinde Karaman‟ın hangi durumlarda ve ne gibi yönlerden Ģiire malzeme olduğu, bu kelime etrafında ne gibi nükte, hayal ve söyleyiĢlerin oluĢturulduğu incelenmiĢtir. Anahtar Kelimeler: Karaman, Karaman bahĢiĢi, Karamanoğulları, yer adları, mahallî coğrafya, Osmanlı-Karaman mücadelesi. KARAMAN IN DIVAN POETRY ABSTRACT In Divan Literature, there is a standard, general and sometimes vague geography that was referred to by all poets. In almost all of the divan poetry, it is possible to encounter references to a standard geography such as Egypt (Mısır), Damascus (ġam), Rumelia (Rum) China (Çin) Hotan (Hoten) and Badakshan (BedehĢan) and saying and imagery woven around this geography.
    [Show full text]