Notes Du Mont Royal ←

Notes du mont Royal www.notesdumontroyal.com 쐰 Cette œuvre est hébergée sur « No tes du mont Royal » dans le cadre d’un exposé gratuit sur la littérature. SOURCE DES IMAGES Google Livres HERODOTI HISTORIARUM LIBRI IX. GRAEGE ET LATINE.

T o M U s v. Adnotationes ad lib. I :- IV.-

ARGENTORATI TYPIS PIHILIPI’I ILCQBI DAleïgBACH.

HERODOTI MUSAE SIVE .HISTORIARUM LIBRI IX.

AD VETERUM CODICUM FIDEM DENUO RECENSUIT ’LECTIONIS VARIETATE CONTINUA INTERPRETATIONE LATINA ADNOTIATIONIBUS WESSELINGII ET VALCKENARII ALIORUMQUE ET SUIS ILL’USTRAVIT IOHANNES SCHWEIGHAEUSER

IN ACAD- ARGENT. ET SEN. PROT. LITERAlh GRAEC. PROF. ACADEMlAE 186- INSCRIPT. ET HUM. LITEBAI. ADSCR.

ARGENTORATI ET PARISIIS Arc» TREUTTEL ET WÜRTZ, aunerons,

HERODQTI HISTORIAR. T. V. P. 1. ADNOTATIONES- AD LIB. I. ET Il. l l

a..- - V--ù-4Ë-"-m&a ...-»»-hh e- fiés

ADNOTATIONES AD HERODOTI LIBRUM PRÎMUM.

à P Il OOEM Lin. 1. 319034700 ’Aummwü’oç) Arittoteli: aetate [in nonnullis certe Historiarum. Herodoti apographis] ’Hpoèo’rou flonflon i1? inoçlnç 02709585; legehatur, Rhetor. lib. HI: l 9. [aliis cap. 5. sent. 1. sic in cd. Oxon.] neque deinceps defuerunt , qui, inducto ’Aquçvwn’uç titulo , Gonfler; ma- luerunt apud Plutarchum de Ezil. p. 604. et de Malign. He- rodoti p. 868. Addiderat se Hercdotus colonis, qui Thu-a rios in magnum Graeciam abierant: qua in urbe cum hoc opus absolvait, (99695" nominare se potuit, aicuti baud pauci adpellarunt , Strabon teste lib. XIV. p. 970. [p. 656. cd. Casaub.] In his Imp. Iulianus, duius Manuel): Quignon [L e. Historiarum Scriptorem Thurium] Ofatorcm Thurium cum inprudenter Bourdelotius explicuisset, poenas doctis viris dedit ad Lucian. Quom. Scrib. Histor. c. 29. Scripti lihri , quorum quidam notifia est , Halicarnasseum summn consensione vacant, ancipites tamen in vocabuli scrilptio- ne. iAmupvnno’ç, iAMmçrm-olç, ’ANxatgmww’ç, ’ANuxpvunEôç, ’Anmvmy’ç reperiuntur lib. I. 144. Il. i78. HI. 4. VIL 99. Par efiam discordia alibi. Vid. Wassc in Thuqyd. lib. VIH. 42. Equidem (Almanach et ’AÀmuçvm’îa , uti in M33. Archicpiscopi Cantuariensis et Vindobonensi sacpe numero, praeferrem , nisi ipsimet Halicarnassenses obsisterent, ge- minatam sibilantem litteram in numis osœntautes. At quid ici-rapin; oiwo’Szêig, et quo vertendum mode? D. Hâmius ad Hesiodi Interpr. p. 108. nihil esse aliud cella suit ac inoçz’m sive historiant, cul ego sententiae non accedo. L. Küsterus in Bibi. Vet. et Racaille Io. Clarici p. 386. Tom. V. Gronovianum cura: demonslratio acerbissime ta- Hcrod. T. V. A a

i ADNOTATIONES uvît, reiectisque Vanne et Stephani opinionibus, mon; curies: obsmuaram specimen hoc est, vertit. Est une irro- gln rerum inquisitio. ilrropt’yfl (pilum (isba: taf mirai; Muf- M», adjirmantes inquirendo ses: ex Membao intellcæisse lib. Il. 1 1 8. Et 1 1 9. fait!» 3E rai la?! inoplyn i’œawav info-radai. Est q (5763151; 3’9wa operum, quae absoluta fuerunt, specimen lib. Il. 101. et 148. 1:68:51; itaque t’a-replu; inquisitionis rerum, ab Herodoto institutae, specimen erit atque argumentum. Cura, niai accuratam in quaerendo vir clarissimus, quod opiner, intellexerit, ion-agis; vim non aequiparat, nec digna tamen acerbiore exprobratione erat, neque erit for- Çasse historien: inquisitiom’s specimcn, quad malui. Plutar- chi inoplxdv iæoStzxrmâv T. Il. p. 245. paullo diversius abit. WESS. - ’Ia-roçlu, sive ionien idiomate ivroçln, non modoIinquisitio rerum est, ut ait Vir doctissimus; verum etiam ( per metonyminm antecedentis pro conseq. ) intelligitur notifia, vel doctrina, contemplando, percunctando, inquirendo comparata ,- Il. 29 ,4. VII. 96 , 6. qua notione id vocab. h. l. .accipiendum , aient in titulis librorum Aristotelis et Theophmsti,,qui Zola» iflopia et Gin-(31 t’a-replat inscribun- tut: quo pertinet quod etiam geometria a Pythagora (teste Iamblicho in eius Vita p. 74.) inogla vocata est. Tan; yen-o dudâuëiç, sive (ut loues efleruut) aiæo’ScEu, non specimen signifient; quod graece 131131124, SIR-ma zut 1’113st sonat: quo mode Archcstratus apud Athen. lib. I. cap. 7. ici-agis; Em’ânwm, doctrine specimn, dixit. Quaenam autem vis sit vocabuli àæq’ësëiç, ex usu verbi aimân’xywûm vel. aimâtëawâm ,intelligitur, quo nullum in Herodoti Musis frequenüus. Atqui 71":;an magnum, ut hoc unir, non signifiait spccinœn. adore sua: sententiae, sed sententiam mon; edere, promere, CIPOMTC. and»; nieroât’EuoOm ê’pya, non est spccimen edere Fracture factorum , sed praeclara facto ostenr de", id est, crieras, qua notione ipsum etiam nomen aimi- Ètêtç Ëfim neya’Mv I. 207 , 59. occurrit. Similiterque in lacis a Wesselingio citatis, Il. 101 , 1. et 148 , 7 seq. 02ng 3:54; i’pyœv non est specimen operum, sed sunt ipso opera et monumenta. prodita, in, publicum. alita. nempe publice ex: structa et oculis hominum exposita. Denique,.quod hic gît Hercdotus, inoçlnç nimbât; 5’135, baud dubie hoc dicitI, se hisce libris ca, que: inquircndo cognovit, in. publicain

in HERODOT. 1. 5 edere. Quam feria in sententiam iam olim Laur. Valla locum hune interpretatus ont, Herodoti Halicarnassei historia explicatio han est. Et H. Stephanus inters suae éditionis latino a graecae: Historia ab Herodoto Halicar- nasseo edi ta, huer: est. Gaeterum consuluisse iuvabit quae in hune locum erudite, ut solet , Wyttenbachius’ commentatus est in Selectis Principum Historicor. pag. 558 ’ l. 2. ai; mire rai 796mm etc.) In bis adquiescunt scripti editique omnes, et longe omnibus primes, Dionysius Ha- seqq.lic. , Aristides , Lucianus Quom. S. Scrib. Histor.- c. 54.. TamenI St. Berglerus in Act. Lipsiens. mnccxvr. pag. 379. levi ad speciem mutatione, roi minera 55 «3996sz qua ab hominibus dicuntur, ne Si; ruwôv finîv 0’ 0-003; ino’Ënoç, corrigit: esse enim rai ysvp’usm nihil aliud ac in», et rai Ëpya ac ys- 35mm. Ego veto id scriptum nollem. lSunt, fateor, 5’de main 1’! and Suünnral ingentia atque admiranda opera ytvo’unœ; vicissim minime. Memini quoque 94’va ES «30945- won homines perhiberi , cum mortalium numero eximun- tut, nec propterea ni 796mm il; dvdçaivmrres dici, qune et honünibus evanuerunt. Namque Hercdoti more hominum fa!- cta exprimunt, ut pulcre Tan. Faber lib. I. Epist. 8. En rififi Santon .ysvo’mvov, quad Samii designarant lib. III. 48., quemadmodum rai «pandas»: in Mzrvam’m lib. I. 160; Hoc am- plîus, si rai.).syo’mvœ scripsisset, vulgivfab’ulas et rumens operis principio spectasset, quod merito inconcinnum ab que absurdum I. Ph. D’Orvillius, nuper nobis litterisque . ereptus, arbitratus est ad Chariton. lib. I. p. 9., [p. 202 seq. cd. Lips.] Bergleri audaciam stren’ue retundens; ceterum Hercdotea bnec quodam modo aemulatus est Baal lins Seleuc. Vit. S. T heclae lib. I. p. 4. WE’S S. - Conf. III; 14,52.VI.15,1.S.’ [L 5 seq. rai r: Jim, un) 31’ 57v ais-lm infime" insinua-i.)a i. A. Adverbum: et rebiqua. , et qua de caussa inter se (Graecii et Barbari) bella gesserunt.- Quae verbe non debere ad proxime praecedentia referri in aprico est: nam ca, que causa sam mutais Graecorum etiBarbarorum bellis praebuerunt,’ non crant profecto magna et admiranda facinora , que merita non fiaudari-laude voluit Herodotus. flaque sut ad istà paullo «motion, ne oblivione ahana", referenda erunt; aut’,

6 ADNOTATIONES quod mihi visum crut, ad prima ille ’Hgoâo’roa 31m. in» au; 0236855; 5’85, ut baec sit scriptoris sententia: quant re- tiqua, quae de rebus inter homines gestis, ne praesertim de bellis inter Graeces et Barbares gestis, bisce in libris traduntur , tain que de causse. illeram belleram disputantur, un! expositio coran: que: Herodotus inqairendo cognoait. Quod autem verbe ista in fine periodi pesuit, id ce feeit, que bis ipsis verbis transitum sibi ad ipsam argumenti sui tractationem parant: est enim perinde ac si dixlsset, et primant quidern CIPOMM quaenam fuerit dissidii inter Grades Barbarosque causse. Scilicet Hemeri aemulator Herndetus, quemadmedum universum suum opus, que et multas alias res memorabiles exponere, et victorias maxime Gree- eorum de potentissima lateque dominante Persarum gente celebrare volucrat, velut unum aliquod et illustre drame, multis quidcm interspersis episodiis, pertexuit: sic et in hoc Peëtam est imitatus, ut, quemadmodum ille in ipso carminis principio, iram Achillis œummquedis- sidii Pelidae cum Atrida se expositurum, professus est, sic et Historicus nester in ipso operîs exordîo pmfiteatur, se, quum propositum habent balla exponere Graecos inter et Barbares geste, ab ce facturum esse initium, ut dissidierum primam caussam et originem declaret. Ian que postquam statim e vetustiorum temporum momerie (cap. 1 -4.) semina quaedam dissidierum inter Graecos Barbaresque. ex Persicorum Historicorum persona, repeo tût; inox c. 5. sue nemine Oroesum tamquam primum inin- riaram Graeois inlataram aucterem designat. Caeterum , quod Ptelemaeus Hephaestrait, (lib. III. p. 514. ed. Galei) totem istud exordium non ab ipse Herodoto, sed ab eius smasîe et benorum bacrede Plesirrboo esse adiectum, id et per se lubrice nititur fundamente, et 0b arctam Exer- dii huius cum ipse narrationis principie connexienem neutiquam probabile est , denique ab homine profectum videri debet prisme illius simplicitatis ignare. que 1i- brorum aucteres in ipse principie et nomen suum et scri- bcndi argumentum simillima mtione profiteri solitos esse novimus Hecataei exemple, ( referente Demetrio me) ’Eçunv. sont. 12.) tum Thucydidis, Timaei Locri , olim-nuque. S.] .CJP.I. Lin. 1 . 11:91in m’y sur si M’yioi) Quod TE. Gale ’

AD HERODOT. I. 1. .ty ml; sa... Plutarchum hic olim legisse menait, id veto foret simile, si liber de Herodoti Malignit. [in euius cap. 10. locum hune excussit, T. XII. ed. Hutt. pag. 290 seq. Edit. Wechel. p. 856.] semper bouse fidei esset, quod longe secus habet. Legerit tamen; vulgatum valide adserunt Ptelemaeus Hephaest. in Cedic. Photii CXC. p. 478. [lib. Il]. p. 514. cd. Gal.] Pour: lib. Il. 122. et Thomas Magister. Oi merise quoque ÀWltifdtfll et auburn: Maire": bis in libris frequentes. Vid. Ian. Grenov. in lib. Il. 5. et adnotationes meus ad Diodori Sieuli lib. Il. 4. Alia vir doctes in Miscell. Observ. Vol. Il. p. 152. WESS. l. 2 seq. siwd 15’; ’Epvfipïç numérise; Saala’enç etc.) De Phoe- nicibus a Rubro mari in. Palaeltinam transgressât iterum lib. VIL 89. et Dionysius Perieges. vs. 906. Herodoti, ut sao- pe, vestigia legens. WES S. --- Famdem rem ex aliis auctoribus Trogus Pompeius aecepisse videtur; ex que Insti- nus lib. XVIII. e. 5. baee babet: .Tyriorum gens condita a Phoenicibas fait, qui terme matu mati , relicte patrie solo, Assyrium stagnum primo, me: mari proximum littas ineelae- runt. Conf. Michaeli: Spiei egium Geographiae Hebraeo- rum exteme. (Gott. 1769.) pep. 168. et que ad Hegel» voc. 2184m1 a viris doctis adnotata saut. Herodoti in bac me fidem labefactare frustra cenatus crut Boehartus , Geegr. Suer. P. ,II. lib. 1. cap. 45. 5’31 si 94m.... mediterraneans mare, familiaris Herodeto formula; de qua censuli pessunt quae olim ad Appianam adnetavimus, T. III. p. 11 e. S. l. 14. saurai rwvrd , 16 ml’EAmzç) Iae. Greuovius , vir clarissimus, deque Herodeto praeclare meritus, cum legem sibi de sebedis Mediceis sequendis dixisset , immutavit qued Aldus dederat et MSS. plures prae se ferebant; neque censilio defuerunt exemple, sed ainsmodi , quae librariis, Herodoti dictionem tuties totiesque invertentibus, trans- seribi pleraque debent. Satis mihi quidem exploratum est, nullum usquam Herodeti exemplar ensuite, ab bac labe immune; quamquam sparsim Ienici commatis plura lev (eut, que revoeari pessunt et postliminio reddi seripteri debent. Brut is quendam ni; ’Ioiâaç aigu-n; uœVûlV, Dio- riysio, optime buius rei arbitre, teste. [in Epist. ad C11. Pompei. T. V1. cd. Reisk. p. 775. Ed. Wecbel. p. 13e mat] N une vero, quantum mutatus ab ille Hectore. WESS.

a AIDNOTATIONES l. 15. ’Ioiiv mir ’Iva’xou) Vide quae dixî ad secundum Apollodori. Vide et Parthenium cap. 1; Sed Iasi filiam fuisse veri est similius. Vide Strabonem lib. 14. et 16. q Tu. G A 1. a. - Scripsisse videtur Herodetus , ’Ioûv: sciolus adiecisse postes, nîv ’Iva’xov. Iasi fuerit, un Inaehi filin, nihil bue faciebat: Regis Argivi filiam fuisse neverant mecton si mignot, (Polluci quoque memorati Il. 122. anni- flops; Moeridi, et Thomae:) ad Phoenicum naves venisse narrantes, praeter coteras, 1017 811mm»; Marier ri à! si odieux sima (scat-rai rôtis-d ri un? "Mn; bivouac) ’Ioô’v: addi mon potuit ab Heredoto niv ’Ivoixw. Similiter ex comm- dem narratione memorat cap. seq. 1’95 Banni»; "in; Swa- fl’çœ 13213an ,’ et roi; Quand»; rai! Siam-(ça Madeline Europam rapuisse idieebant ’Ennivuv rivoir mi 7&9 iman (sic scribit Herod.) retirons: darwiu’awfau. V ALCK EN A R. - ’Ioiîv ni v ’Iva’xoo vidit bic Plutarchus de Malign. Hered. p. 856. a. et Libanius T. I. p. 307. A..WES S. --- ,l’luribus argumentis Lei-chum in Chrono]. Herod. cap. 10. sect. a. probatum ivit, non fuisse Io bachi filiam , sed Iasi, unius ex Inachi posteris. Verumtamen vulgo a Graecis, atque etiam a tragicis poëtis, Inachifiliam dictera fuisse satis netum est. cf. Apollodor. Il. 1 , 5. Quidquid vero sit, non satis idonea Causse fuit, cur duo verbe, quae Heredotei libri et hodie omnes agnescunt, et iam olim agnoverunt, a recentieribus Editeribuseiicerentur. Miram vero huius loci scriptu- rem nuper Creazeras noster (in Praepar. ad Plotin. de PuIcro, p; Lxxxn.) ex Hortis Adon. excitavit; ubi memoratur, Heredianum Grammaticum nia ’Ivaxoü’v bic scriptum legisse, tamquam a recto casa si’Imzai. Nempe corrupta et mutilata Grammatici verbe sunt, qui monuerat legi apud Herodetum ’Ioô’v 151 ’Im’xov, a recto casu si ’Id; sicut apud eumdem Bowoôv, a recto casn si Bain-d. S. CAP. Il. a. «in si; "BAN": ç) Aldinam «in si; (Minute, quod praeter Venetam schedae Britannicae, mihi spectatum ’missae, adfirmant , St. Berglerus, euius ad Herodetum celle- ctanea inter menus habee, vulgate longe praeponit, nec, anti epiner, iniuria. Duae nabis de Iris in Aegyptum ac- cessn expOnuntur sententiae: Persae a Phoenicibns ra- ptam , Phoenices spente se avehendam dedisse adsevei-a- bant: quibus 1iberius aplanatis, faire: ab m, inquit

AD HERCDOTÂI. 2. 9 cap. 5, 11590011 7s mi timings; M’yozm. De Graecis nihil ; no- que necosse ont in re tata gentis regione decantatissîma. Haud equidem ignore, Pausaniam a Tic; Calee patrOnum mooptao lectioni adveeari, cuius si lib. Il. 16. evolveris, in alia emnia ibis. Sed suum cuique «iudicium. "Emma; sedibus evertere nolui ; poque enimomnia Herodoti odi- tori lieent. WESS. - Ex Pausaniae verbis, Il. 16. quid 11.]. Herodetus scripserit, in neutram partem certe deli- niri potest. Recto vero H. Stephanus scripturam "Emma, . in quam cum Valla meliores omnes cediees consentiunt, in contextum recepit, alterà ad oram* roieetà.’ Dixerat modo Scriptor, in nomine cum Graecis Persas consen- sisse; nunc illes in relique narratione ab eisdem dis sen.- tire ait. In aptien res est; que mugis mirer in diverse abiisse doctes vires. S. - 7. in: 7196; l’a-a coi) Forum non satis consulte unis ex ,membranis baec mutata fuerunt, indigna tamen, cum plures suffragontur, quae turbas cioront. Rever. Pet. Her- 9 nus Observat. Herodot. cap. 1. verberum ordinem conmutatum indignatur. Saepe tamen numero, ut Gronovias maluit, son metro postulante , son scribentium urbitrio, buiuscomodi structura placuit. Herodetas IX. 48. 501793; l’eau; 039101461 nazis-dada. Sophocles Antig. vs. 146. 1117406er; in: rad; ieouç. et Philoct. vs. 695. «5.06 in; s’v in»; nivale. Mit- w Lycephronem Alex. vs. 1302. haec Herodetea imita- r [1 1. daim-to) Monuerat Reiskius , Animadv. ad Graecos Auctorestum. Tom. WES Il]. p. 81. aut servandum S. » vulgate - qchima-o, aut damiers seribendum’ pro 150191146101 tirets. At oin’mÉatTo est ioniça forma aeristi aut imperfecti , idem valons ac 1271619919. I. 15, 5. 152, 1.. 169, 5. 0371340110 autem est ipsum plus-V quamperf. oui bic proprius locus ont. cf. 1V. 140, 17. VII. 155, 1. ibique VaraLect. VIL 157, 1. VIII. 46 , 15. S.] 15. 131 Ko’Axov) Profitoor, non alienum me a proban- da futurum lectioue, quam Archiep. et Vindebun. ba- bent, réadanœbi 161 Khmer i; nia ’EMniba, si comites alii accederent. Adsolet 761 A9393, 18v ’Aga’Bm, 161 nig- m lib. I. 80. Il]. 7. VII. 1 17. [et froquentor alibi.] Ly- doram, Arabum, Persarumque regem adpellitare. Toi; 36mg r5; épiai; bine Isumtas explicat Eastathias in Homer. p;

se ADNOTATIONIES 1415 , 45. WESS. -- Eustath. Iliad. pag. 551 . 21. cd. Bas. Vecab. 8100.1711 ad 161 Kim" ex glosas olim accessisse, non mode reliquus Herodoti usus, sed b. l. etiam lectionis varions et idem vocab..pauca ante verbe sue loco recto ositum evincit. S. CAP. Il]. 7. en); 3E, fesïrxoafvuv nuira, succin") H.Ste- phono æpoïexoas’m; inputatur, [in Grenevii Notis ,] sed invite: «pneumo»; margini adlevit, adsentientibus msstis, quamquam panois, ipso quoque Eustalhio p. 405, 18. [p. 507, 16. ed.Bas.] ut docti viri significarunt. Vulgatum baud male post Gronovium tuetur Rev. Horreus,Ânpliœ- tins, quem vellem , conmentatus, Observat. Herodot. e. 1. Philostratum addo, quantumvis baud parili verborum se» rie, ai; i151 Mtemlm simMyiu nacrai 51041116an farcirait, du ’AN’EavSçov arçoi’ex0ut’vm mi 181 imine 00’801. de Vit. Soph. II. 1 5. W E SS. - Tales dvmxouêiuç in sermonis structura, ac praosertim in participiorum usu , non mode non repudiao ’ - vit Herodetus, verum etiam amasse videtur. Simillimum baie exemplum Grenevius ex lII. 5 1 , 1 5. citavit , lainais» 0171 7017 Kaanew, 611119110170 011316. Cf. I. 90 , 4 seqq. IX. 51 , 14. 58, 14. etc. Similiter h. l. in proxime sequentibus 15130512; airanu’vruv ait, ubi ex Iatini sermenis normà (inanition, in tertio ossu, dicendum ont. Quo et pertinet l. 91, 8. et 10. ex codicum Atoll. et Vinci. scriptura, quem baud praeter rationem ibi secuti sunt Schaef. et Borh. S. CÂP.IV. 9. si in; 0161011 wombat") Mallem cuirai, ipsu, cum Berglero. [Vide Var. Lect.] Plutarchus non sine quadam loligine haec traducit de Malign. Herod. p. 85,6. Nolentibus Leuctri filiabus et Cassandrae vim oblatam ait. Quis negat? flapies plerumquo rapi gestiisse, in dubio non est. .Nostra certe actas plures vidit, quae il un; «Julienne», «in ab imam. Valet in bec sonore, in fraudem licet sanctissimarum legum, Euripideum , 1’395! haïrai 1.37525 astreindras. Iphigen. in Aulid. vs. 75. WESS. -- Potemt Plutarcho re- sponderi , ex Persarum sentontia haec tradere Herodetum: sed fore non est dubium , (quod etiam Plutarchus innuit) ex Persarum personassuam illamsententiam dixisse. S. 16. flua 801.9301901 cinabre: 0l Ninon) L. Valla vortorat sibi meusitudine coniunctas patent, pro quibus sibi iunctas

tenant maluît Gronovius. Alîud voluit: roquv yoîç (51 «ri: E630" vos: oîunïoû’vm;A!) A1130), horum 3.-60 invention»: sibi non oim Il dicant Lydi, huius libri c. 94. Persae suum esse fer-chant, aibique omnem Adam, armorum ivre a maiorîbus occupa. un , oindicabant. du ’Aclnv miam vouliez»: nient: êmïrâiv chou, lib. IX. Confer doctissimum Abrcsch Dilucidat. Thuçydid.

ËÂP. V. 3 seq. In «in JuaMylow:Hëço-yw 05m excidîsse p.ar îtratur 145. diligentiasimus ReiskiusWESS. Myowz, quod nescio, a an Herodetus admissurus ait. Solet aliter lib. 1V. x54. etc. WESS. «-- Nempe nëmcz 05m limon Malins. desidera- vent, Persis ita dicantibus. Equidem 031w mflrâm maloc- ram: at potest médoc; e superioribua 11.1. subinœlligi. S. 10. «in 39mm: ëpe’m) Fer quidem hoc frequens. At Ëps’wv hic esse ipwvaimv, (mâcon, in opinionem venit Io. Inc. Reislcio, legi etiam pusse içm’vm. De posteriore dicam nihil. t’çt’m inquisitionem notare passe, haud inficiorl eorum non oblitus, quae Schol. Apollonii Rhod. I. 1554. Herodetum vem id spectasse, dubito: minime bette homo Lucianeus, bellum Romanorum et Parthorum stilo Herodoteo scripturus, fixant" s’çëuv qui ’Pœuufwv un) niçois": Quom. Scrib. Histor. c. 1 8. Inepte quidem ille, sed a vocabuli usu minime aberrans. Bene Lucia». Dm Syr. c. 1. Lege P. Victorii Var. Lect. IX. 4. Max idem vir clarissimua, 76v 32 me. uâràç Santiagut I. 19. II. 52. Verum id baud perpetuum. Ex- aequitur practerea non ca duntaxat hac scriptione, quae auditione accepit, sed et aliunde intellecfa. Add. Lucia». Dm Syr. c. 49. WESS: CAP. V1. 5. muât) 2 du" au) HuOÀœyo’vm) Demiror coniurasse matos in Edgar titulo, neque Strabonem, Diony- Isium, atque alios hilum dîacrepare. Solet bos Evça’ouç nuncu- pane. Docte Inc. Gronovius in lib. Il. 104. In Sahel. Apollon. Rhodii Il. 948. quibus Herodoti nomen, promus ad sententiam .neceasarium , nbest , omnia eadem. De alunis Syrios hoc sive Cappadooas, et Paphlagonas distinguentia cursu lis est. Arrianus Paripl. Pont. Euxini p. 17. un?» 1357:3 fluidifia; , du: if infant-o; Âh’w , non a meridic, ut Herodetus, sed-ab ortu soli: [ubi perhibet. At-quid si ille ortum solin hibernum in anima habuerit? WESS. -- Dual fuisse cognominea fluvioa, alterna: influentem in alterum ,

in "ADNOTATIONES et alterum quidem ah oriente decurrentem , alter-uni vem a imeridie, post Darwillium monuit Larcher ad b. l. De 89’111: sivè Syriis, qui hic memorantur, conf. l. 72. ubi ipse (lace! He- radotas , eosdem esse. qui alias Cappadoces nominantur. S. [4. 33.30661. Ëœurdv, vel potins, 16 956m, mitan in hoc11. 16 verboyaîp nomma. ellipsi.ingénus) Strabo S.]lib. I. p.- 12. . et° HI. p. 222. [p. 6. et p. 149. cd. Casaub.] multo primeur, et circa Homeri aetatem , au: citius paullo, Cimmeriàun bunc incursum facit. Potier Herodotî senti-3min. quippe antiquioris "et expedîtionem eam suis temporibus mm: tissime dividentis atque adligantis, l. 15. 1V. in. etc. Mecum sentit Amplissimus Bouhcrius Dissert. Herodot.-c. 5.

l CAP. Vil. 5 seqq. "Ayçuv 143v 7&9 5 vaoo etc.) Vere Hem.p. Vulcain:55.WESS. ad Nicol. Damascmum p. ,68. -et Gronovius. i x ex Mediceo, cui tot mssti cum suppetias ferant, [vide Var. Lect.] quis oblucta’bitur? Si tamen , quod vix opiner; eus xilio occurret Poilu: IX. l2. opportune a Berglero in Actis Lipsiem. unccxw. p. 417. excitants, nec minus de- fensurus, (quibus citra caussam Ill. Scaliger [Can.IsagL lib. HI. p. 527.] oHensus fuit ,a et libmriorum nonnulli.) Agronis pan-cm avumque, origine Heruclidas, sed in 3m5- Mç ’Iugîæ’vou ex Iardani ancilla, non Omphale, eius sive uxore seu filin potins, proseminatos. Abeunt ab en Hem: anti sententia, quod Palmerius principio Enrcitat. in Cr. Auctor. conmonefecit, .recentiorum pluies, quibus cui- ille concedere debeat, caussa defit: Herculi, Omphalae servienti, ex ancilla natum filium fuisse, adgnoscit Dio- dorus lib. IV. 32. nec negat Hellanicus, etsi in filii nomine, quemadmodum et Diodorus , Idiscors, in Stephani ’Axs’M. Optime omnium Dio Chrysostomus, qui Berglerum non fugit, Ont. XV. p. 336. de Hercule, regii generis inter Lydos-auctore, Ê; misé ri ’Iœeîu’vw 3013A; cmzvs’râm influa-av, i5 5; iylvovro oî Eæpâs’m BoanNTç. Nati ergo’ex Ian- ldani ancilla reges sunt, qui Sardibus deinde.imperarunt, neque adeo opus erit, ut aut cum’ Tain. Fabre lib. I. IEpist. 13. in ’Ouonbm; r5; ’Iœgîa’vbv, aut En A9327; r: r57; Tap- "ïolvw cum nmico corrigamus. WESS. v î [14. lui-No r: nul d’un: yawl; 0539151) Loco duamm et

AÎDLHER.O.D0T. I. 7.. 8. l3 1 aiginli ’gerierationum; quas libri aulnes .praetierunt. praeœr ius et fas, quüm nulla satis idonea corrigendi mussa subesset, circumspectior alioqui Larcherus non nisi quine» decim posuit; castigatus eo nomine a Volneyo, in Chronol. d’Herodote, Paris 1808. p. 76 seqq. S.] n CAP. 7111. [4. 51 yole ai etc. Vide Adnot. ad. I.

. 8. x1151 yole Karîœdxy yawls-leu mué?) Placuit dicendi 3e. nus Scriptori Il. 161. 1V. 79.*V. 92, 4. IX. 109. eiusque 24,aemulatori in Lucian.1 Q. 7.iScrib. Hist. c. S.]18, tum Procopio . Belli Gath. I. 4. et: Persici I. 26. Quo mugis miror, adhaesisse dactos interprètes ad baee Lueii de Asim c. 28. 135551 3è aigu agneline: finie æ; 191601115191 119214.11) vivifiai. Adde, quad ille sialuit intellectum , mxôç, et expedita amnia erunt. Àgathiae Epigrtxçîv 7d; KavSuzbmv mon m1155; belle Opsa- paeus correxit Anthol. III. 7. [Ana]. Brunckii T. Il]. p. 65. n. 79.] Toi housaçiérrœru r51; «panacha» [lim 6.] bene hahent, stabilita testimohio Eus’tathii in Odyss. p. 1441 , 16. [p. 89, 45. ed. Nam nouâsémgu Archiep. .erranti librario de- benturyneque suut Atticae autIonicae formationis , quad in apinianem venisse Th. Gale demiror. Tu vide Eçynw- logum p. 51. et Gronov. I. 135. [Vid. Var. Lect. I. 155 , 1 5.] In Heliodori Aethiop. VII. 1. dederant Basileenses ri; 2’72 "b Mine" 38917 nouât’mpav siam". Xylandri et Falkoburgii schedae cæooîmdngov, .non male, nec pulcrius tamen prîsco, si "calmée-reg» [ut habet doctissimi Corayi editia] scriba- 1 1. 51a yole romain: etc.) Et huic, ex populari usa derivato,tur. sua gratia.WESS. Laudat Philo Iud. de ludic. . p. 719.. .n. Auctorque Homiliae inter Chrysostomi Oper. T. VIII. p. 209. 11. Sitne. vero generatim et semper verum, in controversia versatur’. .Slrabo lib..II. p. 178. [p. 1 17. a. cd. Casaub.] iudicium aurium ad scientiam parandam oculis lange pracstare censuit: fin; 796; âme-riflai , inquit, 600104495 «en? nib-fan t’ai. Ah Herodoto plures stem; utrimque, quad 011.54.11sz docuit, baud absurde. Quae oculis subieeta fidelibus sunt, adgnoscuntur clarissime; sed non adme- dum en multa sunt. and; 171.151.1.1, seu ad adquirendam menum varia rum notitiam, aptior saepe canmodiorque «Geai. Quad quidem ad animum si revocasset T hèodoretus, Orat.

14 ADNOTATIONES X. ad Grue. p. 1 51. parcim- in Herodoto taxaudo missel: in cultu une religioso suum auribus est oflicium , suum quoque oculis, Iobo indice c. XLII. 5. WES S. -- Dicto isto Herodoti usum etiam esse Lucianum, de Salut. c. 78. manuit ad 11.1. Gronavius. S. 15. o’ 3è [du influiez; codicum consensu tutum est et Scholiastae Hermogenis p. 407. oui Aeolicae videtur.mone- ne. WESS. -- Cf. HI. 58, no. Vil. 18, 3.1L 121, 71. S. 1 5. à": 521110511 ixsflflthçl etc.) Spectavit baec Clemens Alex. Paedag. Il. 1o. lII. 5. neque Graeeos eius Scholiastas latuitx tetigitetiam Theodoretus Or. ad Grue. IX. p. 15a. memoriae tamen peccato lapsus. Si Plutarchum audis T. Il. p. 159. c. «in 0’105; iHço’Èoroç tir", in si mon; d’un: 11; profil instinct: un) ni! «Ba? radian!» 71?; ai chimai sin-1131311114 ni! du. Cuî quidem de casta et modesta femina nullum fartasse liœm Herodotus movebit, de procace merita , similihusque aliis. Bene Ennius, etsi de maribus, Flagiti principium est Milan inter oivis tarpon, in Ciceronis Quant. Tusc. IV. 55. Melius idem Pluth p. 57. c. Parro unit" mal rai infini? non mono, quem- tumvis Georgius Baphelius n°1115141 magis Ionicum habuerit in PauIIi Ep. ad Philipp. Il. 4. Vide cap. 3a. et Mulonium in Stobaei Serm. 67. p. 425. WESS. CAP. IX. 3. J 33 131411731111 rois-le) Ita praestat, ut c. 35. et 58. atque alibi; nec dissentit Diamants, qui et si; ftteùiufloç me M’yav, egregie concors cum velustis Codd. quibus Archiep. schedas Th. Gale accensens lectores fru- stratur: Tuphlluïov Alma praeferunt clarissime. Verum istis vir dactus non usus semper est, uti aportuit. WESS. 8 seq. à"; ya’ç n - - - 3mois à"; 1915911; 915cc») Legendum a!» bitror: «’70;de yalp en E; 16 171111141 , i1 ra; 11011405141011, gants r17; 915m crin»: collooaba, ex Diorgys. Houe. Il. p. 6 , 25. loniœ quidem ille convertit in Atticam loquendi formera; verbe quoque nazis" in 595w une?" invrœçlnm’ "un in menine nu. ISed ista sic scripta legerat, ni fallor, Dionysius. He- rodotus infra, c. 10, 5. 177w: 161 r67»: 1’; r6 oïxam. lib. I. c. 1 32. 1’; x5901 11119014131 nivaydv 161171710; nanti: 781 916v. HI. 85. 1011km 05701de 2’; 13 recaler-nov «niâmes. VALC K. -- Impru- deus H. Stephanus Aldinum scriptorumque Codieum craies mutavit atque aliis exemplum, quad incansulte imitateu-

AD HERODOT. I. 9.10. 15 tut, pracbuit, Kustero baud iuiuria indignante in Io. Clerici Bill. Vet. et lice. T. V. p. 588. Non dissimile negligentiae indicium erit V11. 2 14. Nune inspioe hac Sophoclis Oedip. .Colon. vs. 1407. "ne; i1 36mm "in coi"; traira 1’ d’un, enfeu ï lamât. ------Max 1’; zaïre! servavi. Noti sunt si in) r93 11011619; sive cubiculi praefecti ex Art-ion. Diu. Epict. 1V. 7. et Artaba- nus zlcaxtslç si; 161 11.9115»: apud Diodorum XI. 69. At illud Herodotuc maluit VIL 17. Tale et Parthenii Erotie. c. 8. ai; 33 l; mir-05 nm innpu’mra. WESS. - Verbe 157017131, quod bic desideraverat Valckenarius, nil erat opus. S. 13. Émulv 32 «’16 n17 399’191; min) Haud repugno membranis. «in Malle. defeudi alio debuit modo, ac factum a Gronovio est: a onzain non venit, nec farmari patest. Solent mixas-a; et mixant; amanuenses conmutare Il]. 76. IX. 1 1. Legitimum practerea est, indice Dionysio, mi n 35’870. Quo de genere argutam et uberem disputationem dabit Horreus Obtenu. Herod. cap. 5. W E58. CARX. 2. .7. influx) Quia nihil interserit Herodo- teis, pmeter dialectum «55h d’un 21912147111015.111on , hic quoque legisse videtur Dioryysius iroïm; 1b «au» 70117101, vel saltem, imbu 171 Éroïmç. Verbum sic collacatum a praeœdenti facilius potuit absorberi. N uspiam apud Herodotum 1b infus; simpliciter invenietur; semper «antan vel simile quid adie- tum: Gronovii, quam sequar, Editio praebebit exempla: p. 16, 26. [1. 42, 8.] niés" du) 5107140; 10117721. p. 190, 21. [HL 75 , 1.] (Domina: Si redira influe mon flatta. Simillima p. 328, 37. 428, 22. 528,1.’VALCK. -- At nude l’eau 5113-. ne: habes l. 7o, 4. imine: l’ennui, V. 51 , 2o. et simillima alibi. 5. 6. Matin) 3011519 in 34m1" mutat Mediceus: ego non muta, ubi mutare non opus. 91151-0111, 81071700111 est in Suida: in Herodoto lib. 1V. 85. Qu’une; 1,911570 131 orin-n. quad non nego expulsum esse; sed quo iure? (amie est in fragmenta Perictiomu apud Stob. Serm. LXXXIII. p. 488. Vide lib. III. 24. WESS. - At IV. 85, 6.501117", tamqunm a themate 91151114111, optimi quique praeferunt libri; in cam- demque verbi formam l. 68, 4. et VII. 56, 2. ad unuul omnes consentiunt: quo et pertinent 1011117111, et suum",

,5 ADNO’I’ATIONE-SÎI et similia coniugata. Nec obstat locus III. 42 , 2. ad queux Vir doctus provocavit: mm Minium», quad ibi legitur, quemadmodum etiam nomen simule, ab codem themate 911151121 legitime formatur. conf. max c. 11 , 14. lnaneln. autem falsamque Suidae subtilitatem , docentis 9111711021 valere Suuuéèctm, 9.5.0... vero Stwgtieîm, ignoratHerodotus. S. 12. 1’; minibus ile-yins 05!!!) Haud refert addatur au auferatur praepositia. Adstruxit enndem virdoctissimus [Gronom] lib. lll. .155. ex membranis Florentinis, ubi aliae r51 in: minai"! irri Mura. [conferri iussit Cran. l. 1 20, 1 2. et IX. 55, 14. quae tamen nonnihil difi’erunt] Tale 801 phoclis Trachin. vs. 65. fol 141i Mia-0m 7017 in», 41’me 01’951. Tale Platonis glmpos. p. 1 84. 11.. t’ai roi; d’un; win- g au? 147 êExæarœm’rq» «ingénu aigu. Quod vero Vindob. et Ar- ehiep. significarunt , omnibus barbaris, si mares nudanentur, turpe visum, in eo nimii fuerunt: de plerisque verum fuit. Recte Plato Politic. lib. V. p. 452. c. baud multum, inquit, temporis practeriit, l5 a; roi; ’EMm-n 189’111; minutai ml "Mia, aime V1711 roi; 794A07; 151 801961590", yunvmiç 51374; Épidou. Adiunge Philostrati lib. I. Icon. c. 50. p. 818. WESS. CAP. XI. [11. 031-1», sic. Videtur digito montrasse satellites, ad obtruncandum , si conditionem recusaret, 16. aiguillonnât). Invitus cum Cl. Gronovio dissentio: sed pantes.parendum codicum imperio S.] est, -tum certe, siinihil a sermonis ingenia alienum prae se ferunt. Nolo 9127111561" et 95,114, si illi conspirent, in exilium mittere; nec al-I tex-i, pari lege, bellum indicere. Saepe illud, quad pri- stinnm sedem reciperavit , recurret. Tuetur et Lueiani Dea Syrinx , et verissimum istud Eusebii philosopbi si miracle: 1671 oivdçoiflwv rad; 14ml»: minant ixovraç - - 1114501 11 au) reduümc’xuel in Stobaei Sam. IV. p. 58. WES S. --- tâtonnoi- me: absque punctis diaereticis apud Stobaeum scribitur, sicut equidem adsuevi: sic et 85111411 et 91111112121 apud Lucian. Caeterum passim in sequentibus 915Mo; et Saucier» simplici vocali edidi , ubi plures,quorum notifiam habui, eadicés4 [20. «bien: «0’113; praeiverunt. 7191571011.) Nisi supra si»: à; 59915. lega-- h tur, h. l. saltem coniunctivam particulam exspectasses, original 131. Sed amat subinde ita devvâe’ruç laqui Scriptor noster. Vide ad c. 59, 14. S.] -

’AD 111-11101101- I. 11.12. 17 l CAP. X11. 2 seq. mi 7139 narine É ring) Solae, et sine fulcro, scbedae Mediceaz : nam hardas c. 1 14. quad pro- scribunt, auxilio esse non patest.Memini pulcre, in buius verbi formationibus varium videri Herodotum; nec tutum tamen existimo, uni libro, nisi sermonis indoles .expoa stulet, ita se addicere , ut ceteri tanquam umbrae voli- tent. Vide quae Cl. Abresch conmentatur Dilueid. Thucyd. p. 666. Id quaerere libet , verQ-ne simile sit, quad de Gygefi reginae artibus post mariti necem, ad regnum evecto per- scriptum est: non enim constat inter veteres. Plato lib. Il. de Hep. p. 259. si pastoralem Gygis conditionem (quamquam Croesus in Xenophontis Cyrapaed. lib. Vil. p. 185. c. servilem agnoscit) et fabulosum annulum, ut aportet, secernas, in Candaulis nece conspirare poterit. Laugius abeunt Plutarchi Quant. Graecae p. 502. de eivili belle, copiis auxiliaribus Arselis regis , interemtoque armorum iure Candaule memorantes: quae quidem cum sine locu- plete testimonia tradantur, Ilerodoto priores non nego, in Lydiae vicinia nota. C0nsistit pro eiusdem partibus Abbas Sevinus in Conment. Acad. Inscript. T. VIL p. 400. WESS. 9 seq. roi? and ’Açxi’Mxoç etc.) Omnia baec de Archilocho in rationes librarii transseriba. Herodotus buiusmodî scri- A ptorum œstimoniis uti recusavit. Constat praeterea atque egregie inter se apta aratio est, bis amatis. Augent opinianem membranae Vendue , earum plura negligentes. Slnt tamen Herodoti; minime propter ca reprebendi debuerat, uti taxatus est ad Eusebii Chron. p. 57. Ed. Opt.ab illustri vira, ac si futili argumenta coniecisset, Archi- locbum floruisse sub Gyge, quia in trimetris suis eius regis meminisset. Nibil simile in bis scriptoris verbis. Archilochi trimetra nota surit, et leguntur ibidem. WESS. - De Arehiloehi aetate causuli passant quae ad b. l. Lar- cherus congessit testimonia veterum. Cur vero nostoc; dam- - narem baec, quae de hoc paè’ta abiter hîc memorantur, œussam equidem nullam prorsus vidi. Qui Homeri, He- siodi, aliorum poëtarum testimonia passim refert Scri- ptor noster, (vide Il. 55. II. 1 16. III. 58. IV. 29. 1V. 55. V1. 52, 1. VlI. 6. VIH. 77.etc.) cur idem dedignetur Archi- lochum tesœm advocarei’ Sed ne testem quidem illum Herodot. T. V. B

18 nÀDNOTATIONES advoeat: nil ait aliud, nisi ngem, de quo bic agitur, eumdem en: ouin: Architechus in suis senariis mentionem fab cit. Pari cette ratione idem Noster, lib. V. c. 102. postquam in Eualcidae mebtionem incidit, manet esse hune cum quem Simonides carmine illustravit: et V. 1 15. mentione Philacypri l’acte, Solensium regis, manet bunc eue quem versibus suis Salon celebravit. Senarium Arehiloohi, l 017 un tel raina 1917 womtiew 111’111, babes in Analect. Brunelcii, T. I. p. 42. n. x. ad quem conf. quae natavit 1m51, Animadv. T. l. p. 155. Cocte- rum imprudenti mibi, quum Var. Lect. ad h. l. conscri- herem, accidit, ut cum Reizia (Praef. p. xx.) adnatatio- peut istum, quae Weuelingii est, Valcbenario tribuerem. Nempe alioqui Valckenarius is ent,,Qui multas Scriptoril nostri pericopas, baud satis idanea semper ratione usas, in solda; suspicionem conatus est adducere. S. CAP. X111. 4. and in inhumions) Optime bac instauratum est. Heliodorus lib. IX. p. 428. un) amurât "il; b 5119.04; munit» oisons-Minus: ubi itidem and; ivo’nMv; mu. Paule tinus et Xylandri. Simile est Sophocleum Oedip. Tyr. 570. ra? «il! i mini; «in; si! t’y fixas. Mitto 1711m in roi; 5mm, apud Procopium aliosque frequens: potins erit addere, Sal- masium multis ante T. Fabrum lib. l. Ep. 59. annis langer- manno, 1’017 T6701; «malin-w scriptum olim fuisse , probasse, idemque Palatine Codice stabiliri, ad Pollueem lib. VIH. 155. illo teste. WESS. . 10. 1’; ris athanor airbus") Croesum , ut lib. I. 91.

CÂP- XIV. 5 seq. Sus nir- .- - 75.170111) Errantem Vallam comiter vit clarissimus [Gronom] in viam reduxit. Nibil dictione tritius. Lucia: in Asino c. 2 1. n°11161111; m1511 maffluWES 5m mon? and épuçai. Quo de genereS. docte Rittershu- I sin; in Oppiani Halieut. 1V. 191. WES S. 9. 017 lingam»: tu? hindou) Straboide opibus templi Delpbici, 811M?" 3’ des 911011291), cil; and 317m: and 3111!an nana-indue». lib. IX. p. 641. [p. 419. cd. Cas.] Pravum-ne ergo Koçnti’uv 1’017 Hun? [vide Var. Lect.] liquidem non adseveravero: praesertim Herodoto in usu pasterioris sibi quodammodo placente, Nec moveo tamen receptum. Tan- git eaudem banc rem Plutarcbus in Sapient. Conviv. p. 168.

sa 1111110110111. ,3-15. I 1.9 Ceterum 11.11.11... , quad scripti saepe dabunt, [cf. c. 2o. et 25.] dudum proscripserunt viri praeclari, Casaubonus et Menagius ad Diogen. Laèrt. I. 94. WESS. n 12. fissa-ai M151": rob! une») Portasse Midas est, quem Eusebius Olymp. X. 4. Phrygiae regnum obtinuisse adfirmat. Vidit ea regio plures Midas et Gordios, quos praeter Hem. Dodwellum de Cyclis p. 909. certiore serie descripsit Ampl. Bouhen’us Diss. Herodot. c. 8. Primum autem barbar- rorum Gygem Delphis dona aurea et argentez dedicasse, agnoscit Athenaeus: ante cum regem pauper Pytbius crut, sive dudpyvpoç un) 0774911609 lib. V1. p. 251. WESS. -- Ath», T. Il. p. 590. nostrae edit. S. i 17. même: Puya’Rœç) Illustravit P. Leopardas lib. X111. Ernendat. c. 9. ex Pallucis III. 87. et VII. 98. Himrius in Etcerpt. p. 65. Edit. Steph. d Si swings; «Mû-0;, et; zend-0’; ri; royalâzç 1? Adrian quorum duo postrema, nisi Scbolinn sint, quad opiner, redundanti Rhetoris antipni tribuen- da21. erunt. 311151 Sion-a) YVES Non praeapto S. » Suidae 31min, quantumvis liber Archiep. suflmgetur. Herodotus I. 94. s’ar’ in: 31181 Sierra: sinon. 1V. 89. aluminiez; -- 31:51 ingénu nM’ov. Adde Gronovium, lib. Il]. 15 1. WESS. -- Nempe etiam HI. 151, 9. 305v dabant meliores libri, etIIV. 1 , 8. quem locum ibi Gronov. ciblvit. S. CAP. XV. 4. Kmus’poi ES plieur - - 352110110611; etc.) De Cimmeriis gemina Arrianus, forte in Bitly’nieis, apud Eustath. in Homer. p. 1671 , 26. p. 416, 14. cd. 13115.] bacs: Herodotea non oblitum. Strabo testimonia Callisthenis, Sardes ’primum a Cimmeriis, deinde a Treribus, gente Cimmeriea, occupatas docet, lib. XIII. p. 950. [p. 627. et dein p. 647 seq. cd. Cas] sequente vero libra p. 958, illi; non dissimilia ex Archilocbo et Callino; qui cum paene pares fuerint et Gygi aequales , meminisse, videre etiam .patuerunt provectiare aetate, Sardes a Cimmeriis inter- œptas: ut necesse baud videatur, inpressionem Cimmerip cae nationis, contra ac Herodoto placet, malte antiquîov rem perhibere. De Callino vise Clementem Alex. Stromat. lib. l. p.598. WESS. 1 CAP. X71. 4. 0510; 32 KuatEoiçy etc.) Vide l. 74. Actas conpetit. Phraortes, Cymris pater, Ardyis, avi B o i:

no ,ADNOTATIONES Alyattae, tempore in Medîa regno pracfuit apud Pausanias -]. 24. WES S. 6. n’y niai KoÀoÇô’vo; unehi’vuv) Clariss. Reiskius, "il! in: Roman, quod Herodoto Halicamasseo Smyrna ultra Co- lophonem Boream versus posita fuerit: id si displiceat, l atque abri ont dm; bene habeat, Colophonem non urbis, sed viri, et conditoris quidem , nomen videri. Par Cons. dePauw opinio. Melius Palmerius, finita , qua tenebatur, haesitatione Erercit. p. 5. Si tome» scripsit Hardotus Renoi- un, intellerit credo , Colophonem fuisse Smjrm metropolin, et urbem ipsum pro incolis posait synecdochice. Iustum profecto est nimi Kmoô’voç. Colophonii Smyrnam colonis suis, exactis Aeolensibus , occuparunt, ut est I. 150. et in Strabon XIV. p. 940. [p. 634. Cas.] Nec morari consen- sensum poterit ana-95m4, in deductis coloniis vulgatissi- nîum, I. 149. 167. etc. WESS. - In vocabulis shunta, daman, et in verbe girondin», pmepositioni ahi endem vis inest, quae hic in illa phrasai, abri Kmæ. and. S. CAP. XVIÏ. 5. ingxrw’no 33 titi vaginaux! etc.) Repre- henditAlyattae luxum barbaricum , quad, practer couinem- tesjistulatores etfidicines,feminas etiam tibicinas in exercitu algue in procinctu habuerit, A. Gellius Noct. An. I. 1 1. At de feminis Herodetus, quem testem advocavit, nihil, nisi mimi? wvumnfou vocihus inclusas censueris. Dictionis genus passim obvium in Arriani 1nd. c. 5. Plutarch. Is. et Osir. .p. 364. F. Tale Sophocleum Elect. vs. 655. Oiixovv bien; mi? 61’ (Johann: 8057; 95m! ne. Alii saepe riz” aux; au) Wfiflfl’vçl, de quibus Cl. Reitzius ad Lucian. deSaltat. c. 16. Ego veto ne): SuidaHerodoto suum , hoc est Ionicum, reddidi. WESS. -- Nempe mulicbres tibia non sunt quae a mulieribus inflantur, sed quae molliorem quemdum et acutiorem sonum cdunt. In variis tibiarum generibus, quae ab Athenaeo lib. IV. c. 79. et lib. XIV. c. 56. itemque a Pol- luce 1V. 8o seq. recensentur, yummsî’oi non memorantur du), sed «raffinai, virginales; nempe, quarum ad (:1115th oirgincs saltabant, ut Pallas: ipse interpretatur. Conf. Ari- stozenum, Harmon. p. no. S. 9. in; SE narrai paniez"! Errà’vnu) N010 difliteri,Aldi totque .msstorum ÉcroiMEvau me ferme expugnasse, ut bonis avi- hus revocaretur. Scie simile infinitum, ut vacant, nunc

AD HERODOT. I. 17.18. a! libris Herodoti negari: at habent eiuscemodi Arcueil:- Cappadoz, Lucianus atque alii , qui Herodoteam , sive Io- nicam dialectum, probarunt. Putabimus-ne, tot exemple casu in unum conspirntum ivisse, indoctosque, ut plerique; adprime ’erant, libratios Ionicum istud hic deposuissei’ a Mihi quidem veto non fit simile: reliqui tamen ex Mali-- ceo et Suida derivatum, criminationem de mutandi pruritu veritus. Id adiungo, date Aldum c. 76. similis mo- netae imqaïro - - aima-rainent, ubi alii omnes oimnu’vm: et Pausaniam, ut saepe numero solet , Herodotea haec culte aemulatum fuisse in simili Spartanorum negotio lib.IV.. 7. WESS. - In Gronovii honorem multa passim tenuit Wess. quae alioqui mutaturus fuerat. Noset hic et cap. 76, 13. priscam formam, quam ibi cum Aida quatuor etiam e nostris msstis servarunt, auctori restituimus. Quod paulo ante legitur, «in Qu’en; abriera, conf. 111. 159, 5. S. CAP.XVIII. 3. ê’vn-Amevmîp) Large Celeb. Crom- «in: pro Mediceo Fi r: s’y AlMlvniç) disputavit , sed lacis baud profecto adsimilibus, ut bene Rev. Horreus Observ. Herod. c. 4. Diflërunt usu sel-munis Ëv 33 et ê’v ra: illud absolute et sine casu locari solet, non item hoc. Noster lib. III. 38. aunaie-I r: un) vinoit: manllmfl «pipier: nuôuaicwdm, à Si si; aux) 1133:. lnculcatur his [a Gronov. in Notis ad locum in quo versamur] et itemtur ex coniectura pmepositio: at ipse Herodotus c. i5. eiusdem libri mamie-t [du un sa? dmæl in: nuiuainwfim - - - Ê! ’SÈ à»; au? 1153:: quibus si odiosam [nescio au otiosam scribere voluerit] voeem inserueris , debilitabitur loquendi bellum enus. Tale, ut une utar lib. VIL 2x4. miro ne. yole 1452 7593i. admiration. Sic enim legi oportuerat ex scriptis. Iliaque, nisi librarii culpa in Florentinis membranis repetita ait pracpositio, quod suspicari licet, refingi posset, fr r: à Aimquo - - - aux) i» (aut Ëv iv) Mutaivspou mm», quod Latins nua exprimunt: quae doctissimorum viroruxn .I. lu. Reiskii et Pat. Horrei, quamquami in en non constantis, opinio. Mihi tutius visum codicibus adhaerescere. WES S. -- Quum vero in aliis etiam libris nonnullis (ut in Var. Lect. dictum) eadem scriptura, quae in Mediceo, occumt; poteritniv Nflflnfç) ex prisco scribendi usu idem

a! ADNOTATIONES volière ac anima, ut Enlumiîn inœlligatur fuisse loci nomen , (cive proprium , cive commune) ubi pugnata illa pugna est; quam in cogitationem ante me, Reiskium video incidisse, Animadv. ad Graecos auctores T. Ill. p. 82. S. CÀP. XIX. A. ’Aflnvm’nço 311’an ’Amrinçl Laudat, ut Th. Gale admonuit, Stephanus in 1&an In Polyaeno lib. V1. 47. Optima iure dacti viri Minervae titulum restituerunt. Haud vero decerno, viri-ne au oppidi nomen ait in iota Alexandri Aetoli , henni? 810121379; indurai layon; ’Arlnk , inter Erotic. Parthmii c. 14. [p. 572. in Galei Hisùoriae poëticae Scriptorib.]"WESS. , V 9. mû mirai 3&1 101.11.40": de.) Confer Gronov. in lib. 1V. 8a. [ubi ille ad IV. 81, sa. de hac structurae genere, Nostro familial-i, monuit.] Supra lib. l. 3. «in: .Ean 30’534 , æpôrov omnium; «3770.00; aismrrim. Apollonius 1115m1. J. 440. Tua"! p.31! H mien 915v muai n maint Trié»: suifai; i’xwrœçz ubi Critici veteres alin, et Raphaliu: ex No- stro in Act. Ap. xv. n. et and. ad Culot. 11. 6. WESS. -- Simile est quad 6mm». l. c. ex V. 109. 6. adieu, si" à tin finir, ixBainœç etc. Cuius quidem structurae ratio baud aegre intelligitur. S. CÀP. XXÏ. 4. 0’ p39 8.; iæJmMç i; hi! Mini-av si!) In matu signifiœndo ægipan. quidem adhibetur aliquoties, sed quantum commemini, non item n’ai. Cornigendum itaque suqicor 1; rab Mimi-av h’ît . Miletum abiit. flac quoque structura frcquentatur iiïu Herodoto: p. 47, 26. fin i; «d’un p. 85, 22. Ë: l; filiale: p. 504. 35. ’77: 1’; ni chia: p. 297, on. airain i; Milne» [Leguntnr i313 lib. l. 113, l. 210. V. 5o. V. 52.] Potuit et ab Henri. scribi: l; ni! Khan" m1933, «un: Miletmn: quad verbum sic usurpavit lib. V1. c. 24. in si rating 701953 i; rai» ’An’nv, advenant in. Adam: lib. I. c. 9. vaginal -- - knout-51:. Thucydide; Vl. c. 62, 20.- c. 88 , 58. rugira" i; ni: Awîœiuom.’Vll. c. 5o. init. rugira! i; rai; impunie-M. In Xenophontis x69... ’AvaB. I. p. 145, 28. Parisini Codicis est 106150 , rupin" si; 2493m: qua ratione legitur in Eiasdem ’EM. m. p. 294, 58. flœftîîm 4317.1.va et VIL p. 375, 2 1. VA LCK. --- Non displicet elegans iun- ctissimi viri corticaux-a. Vide tamen, mi nonnihil diversum, hoc de Phidippide lib. VI. 106. &wspœioç in 103 ’Mmu’uv in": î! iv 2min]: secundo déc, poctquam Athenia

.,...--hv Ma æ

aient, SpartamA!) pervenit. I. Tum 19-290 de Aristagora V. 38. Sais-qu23 nuis-i; i; Acaczîm’uom rçtipsï daine»; bistro: quo quidem .loco navigando cum Lacedaemonem delqtum, docemur: de Alyattae nuncio eiusque itinere maritimo, quad Gro- nouius opinatus fuit, nihil hic simile. Scio rit darda-ramie de classe, 16 aiæo’non de mai poni, idque alibi opportunum videri. Confer elegantes Ruhnlrenii adnotntiones in Timaei Lexic. p. 5 1.WESS. - In constanti librorum con- Isensu lubrica res est, talia (quale istud in) ire mutatum. ABecte utique Valckenarius fecit, quad dubitationem suum in Adnotatione significavit: an idem vir doctissimus, si Herodotum edidisset , refngantibus codicibiis omnibus, ooniecturam in conœxtum fuerit recepturus, etiam atque etiam dubito. Caeterum videndum, ne le 11.1. idem ac i9 valent; quemadmodum IX. 6,, 5. pro à! si Banni; sima, pluma iique probati codices E; ni! Buam’m praeferunt: et omnes HI. 8o, 12. nains: i; "des" ni! rifloir, pro s’y 7min: ri niai 2 similiaque alia. Ruhnlerüi adnotatio, quam laudavit Wess., legitur p. 1,3. edit. sec. nec 01men ad hune Herodoti locum spectat. S. io. nias: mina...) Sequor libres, Ionicum hoc ample- xos. Noster I. 187. de: milan ffltlfyfl mils xpltdulo Ense- bius Philosophus in Stobaei Serin. XVI. p. 154. ou; r: illi mini; 759120015. Esse in Plutarcho Mm mimi; un? ramez!" T. Il. p. 77. a. vere adscripsit St. Berglerus. Non addo, neque enim obscurum est , de Biante et Prieneis paria ferme a Diogene Lait-tin tradi lib. I. 85. WESS. CAP. MIL 7. si; in) marivauda, 31’ «Fin dm etc.) Luxata haec et egregie prava doctissîlno Reiskio, in cuiua ad me litteris 013331! Miner Min-o si 3mm. Namque Herode- tum velle , tune temporis quidem et protinus paoem inter Myatten et Milesios baud coiisse; nihilo tarsien magis ani- morum reconciliationem deinde contigisse. Contra en Fr. vL. Abmchio Diluc. Thueyd. p. 672. copula deficere vide-I dur, «a? à; «Minium, ut in Valide Latinia, eut à; n bai radium. Sic cette mollius oratio labetur, nisi tu malueris maiore incisa ab anterioribus haec avellene. WESS. - Nodum in scirpo quaesiverunt doctissimi viri. In plana sunt omnia; nec alla mutatione est opus. ai; - - - i soignai - - - nidifia 3;. ni; 24931:. 34’ m3311 il» Mure 1331:7.-

.. r - k-- r.---&wh---r a4 .ADNOTATIONES mil. hl: bai «médicinal. Inducias solummodo in tempus aliquod pacisci Alyattes voluerat, nempe exactis induciis bellum instauraturus: nunc vero, postquam nuncius, quae Mileti viderait , ci renunciavit , illam ipsam ab caussam etiam et societatem cum Thrasybulo con- traxit. S. CAP. XXIII. [1. IIsplœvSpoç) De Periandro plura infra, HI. 48 seqq. et V.9a. Nune paullo ante (cap. 20.) eo tantum consilio mentionem eius iniecisse Scriptor noster videtur, quo sibi aditum parant ad banc de Ariane fabulam, antiquitus celebratam, min-andain; cui fabulae etiam monumentum aliquod, quad Herodoti adhuc aetate visebatur, (cap. 24 extr.) fidem in vulgus faciebat. S.] 5. ’Açt’œm Tir Miflmvaî’ov etc.) Cui non dictas Hylas , inter delphinas Arion? [Virg. Ecl. VIH. 56. et Georg. HI. 6.] Id monuisse satis erit, Dionem Chrysostomum Or. XXXVII. p. 455. haec Herodoti planissime expressisse ,. nec de dithy- rambo, quad Galei editioni adpositum, [mi]. ab Ariane ùwentum esse,] dissentire Critieos veteres ad mua-i Olym- pion. XIII. 25. WESS. - De dithyrambe et poëtis di- thyrambicis, praeter viras doctos qui ex professo de Poësi veterum scripsere, consuli passant quae ad hune locum a Larchero disputata sunt. De Ariane, Delphini dorso per mare transveeto, confer A. Gellium XVI. 19. aliosque quos laudavi’t Harduirws ad Plin. IX. 8, 8 extr. quibus adde Plutarch. in Sept. Sap. Conviv. p. 160. et seq. S. I [9. Stsdëuvras) Sieut dicunt Spim Minimum Vl. 21 , Il. fabulam dame, id est, agere, peragere, ersequi. S.] CAP. XXIV. 9. r61! 3?. ravina: 701770) Nibil novant Codiees. Alibi tonifia V1. 2. ramis-a l. 205. ex Mafia, mÆiçV. 92, 7. et wvu’vau V. 8o. e Florentine. At ravine; V. 92 , 3. Et and; eiusdem lib. cap. 19. quamquam ibi mas. flamiç. Pu discordia apud alios. Equidem couina melius opinor. Vide Io. Davisium ad hutin. Malt. Apol. I. p. 441. WESS. -- Ego vero , eur praesentis temporis participium aoristo nunc maxime praeferrem , nullum potui caussam exputare. S. 12. de oh "05; iv si ripai) Salebrosa haee atque intelle- etu difiicilia vira docto [Reiskio] in Miscell. Lips. Nov. vol. VIL p. 612. ,mihi satis expedita. Spem nautae Ariani,

AD HERODOT. 1.23.24. 25. si ipœ sibi manus conseisceret, sepulturae l’ecerunt: hoc nerba prae seferunt. Non dissimilia Fr. L. Abuseh Diluc. Thueyd. p. 450. WES S. 16e; 21. nain-a z’v "iniîwAio1e1)Animipendeo, Hero- dotus-ne 31.51.91", en 53:»an dederit, ut Aeschylus vu. a. Theb. 461. Coèph. 69. tum Euripid. Helen. 1587. Sopho- cles Aiac. 1295. nique alii de bac ofliéina; quorum quidem auctoritate scriptorumque numero librorum standum, si fuerit, id profecto maluit: nam singulare quiddam atque exquisitius in altero spectasse , unde noverimusi’ Favet êMMm, neque difliœor, Lexicon Herodoteum. At Suidas eodem usus, transscripsit enim paene universum, 53m.... , neque dissentit Hechhius. WESSEL. - 581.11.01." ex Mediceo , pro more sua , adaptaverat defenderatque Gro- me. Pro vulgata vocabuli forma (quem revocavit Wess.) cum aliis facit etiam ElJmologus, quem vide p. 517. l. 5 seqq. Denique Harpocrationem si inspicias, vix dubi- tabis mendosam ibi esse vocem 330mm , et 536m scripsisse lexicograpbum. S. [17. seul, flirt 50.9.05?! 7&9 isolois etc.) Quum vulgo in omnibus editionibus continuo tenore, nullà post au) distin-. ctione interpositâ , au) rein iman 71:29 scriberetur, vitii suspeeturn hune locum babuit Henssterhusius, in Adnot. ad Luciani Dia]. Mort. XXV. 1. Nempe non recordatus erat vir longe doctissimus loquendi genus, quum aliis priscis seriptoribus, tum Herodoto inprimis familiare; cuius exemple apud Nostrum babemus I. 8, 4. 82 , 58. 85, 11. 114, 11. 119,5. 121,5. 1’24, 5. etc. apudHomer. Iliad. 8’. 805. 11’. 528. etc. apud Thueyd. III. 70.111. 107. etc. Sed propriam generis Huius vim rationemque aliis etiam Viris , in graecarum notifia literarum oonsummatissimis, baud satis perceptam fuisse video. Nec enim Clarckius probari potest, (Not. ad Homeri Inca cit.) in eiusmodi 1001.11; tionibus ellipsin quamdam statuens: cum quo Herman- nus facit, (Not. 501. ad Viger.) Nostri locum I. 124, 5. respiciens; ubi idem Vir doctus baud immerito quidem, sed iusto durius, Wesselingium reprebendit, particulam - ni; pro 917v , certe, cum Abreschio accipientem. Nec Ernestus faeit satis, (ad Iliad. si. 528.) abundare ydç particulam, sut pro ne. positam, censens: cum quo bactenus Heym’us

a6 ADNOTATIONES sentiebat, (Observ. ad Router.) quod si; in eiusmodi locutionibus tantumdem ne n31, 3d, et similis, valere censuit. Denique, quid ad explicandum Herodoteum istud et Homericum structurae genus valent Platonica formula 11’ voie; cum qua illud Wyttenbachius œntulit, (Annot. ad Herodot. I. 121 , 5. in Selectis princip. Historioor. p. 352.) baud adparet. Quanta fuerat simplicius, cum Dia». Lon- gino mfiVTsL. sect. 22. et cum Eustathio ad Iliad. 8’. 803. (p. 264 , 36. cd. Bas. p. 594. cd. Boni.) particulae yole in eiusmodi locutionibus propriam notionem saunaient vin. dicare; et hyperbaton, ut grammatici vocant, id est trac- iectionem agnoscere; nempe mussant enunciatam, ante rem cuius redditur ratio. lta nempe fit, ut in huiusmodi sermonis constructione particule 7&9 eumdem vim ne la! vel 51:33;, quum, quia, quoniam, habeat: de quo pmeter Eustath. l. c. uterque etiam Poëtae Scholiastcs a Villoisono editus monuit. Possis vero etiam usitatissiinam voculae 7d; vim, mm, W6, teuere; et id quidem duobus modis. Primo, si cogitando permutes inter seduarum pro- positionum sedes; quod ex professo Longinus l. c. in exemplo ex Herodoci lib. V1. c. 1 1 , 4 seqq. petito ostendit. Al. lem mode, si eam propositionem, quae causse!!! continet particulà wifi indicatam , tamquam in parenthesi pouillant cogites: qua ratione subinde Editores, adpositis parenth- Ïseos signis , diflicultztem omnem, quae videri poœrat orationi inesse, sustulerunt. Nos promiscue, vol paœntheseos oignis adpositis, vel idoneo loco nonnisi commute incid ontione, levavimus difficultaœm. Valckenarium quidem non pmeterierat structurae huius ratio; cuius vide Adnot. . ad Nostri lib. VIH. 157, 9. De endemque commode monuit Damm, in Lexico graeco etymologioo p. 516. nec i neglexit cum Aug. Matthieu in uberiore Grammatica gram, Lipsiae 1807. adieu, p. 906. Hoc loco, in que versamur, magis usitata sermonis structura haec foret, un? retirez); nivaxœpïo-œl in 75; æçünvnç, kaki") 7039 m1117; 53min! etc. Sed, verum si quaerimus, ,naturae- convenientiorem ream structuram reperiemus qua usus est Seriptor noster, quoniam per rerum naturam causa praeoeditefi’cctum. S.] 29. si; 32 in: æxçzîvaa euh-96;) Vir doctiss. [Reiskius] ai: a? 51m, quum auteur. vident, sut a5; 3l :595 , quum un»; empan

A!) HIERODOT. 1.24. :7 risset, oEensus fortàsse infinitivo, que capitur delectàtur- que Herodotus. [nempe in oratione obliqua quae vocatur.] Sic Il. 159. si; 3’ in: oi’xm’au 18v mon" i5 Aiyiiæroo, ut Acthiaps en: Acgypto duit. et VIH. 94. à; 3B in Othon-u; flysch: aussi r3 igêv. Mitto lib. I. 86. WESS. 50. imeûraal si r: M701") .lmçfuv frequentanti Hero- dota nuspiam alibi fait adhibitum inopfscûm: fartasse ne bic quidem , ubi, si quis Codex antiquus faveret conic- eturae, pmeoptarem iÏpMËN’Ûufl verbum cette Herodoœum, obvium VI. 5. et lib. Il. c. 32. tipœnœnlvovç, si, 11 gageur: alios Mn» «spi 15v &in 75; AIBüm, (Mina. au structura hoc in loco posuisset: si; 33 nippa «agenda, «131’013; :0.»qu sigma flafla: , si r: About me) iAgfovoç. Gellio, scribenti XVI. c. 19. mitas requisitos - dicsimulanter interrogasse, acquid am dissent - super Ariane, verbIIm ziçœvsüwâm videri posset obversatum; nisi sua quaedam reliquis etiam Hemdoteis immiscuisset: nihil iuvat, ubi hac etiam in historia Herodoti vestigia premit , Dion Chrys. Or. XXXVII. p. 455. c. Sed Gellii paraphrasin felicior forte caniector militer comparabit ad ista, quae supra leguntur [L 17. Mi... cap.] aux) "in s’aszfisîv yaip 58min vitii suspecta Ti. Hansterhnsio ad Lucia». p. 432. VALCK. --- ,Vcrbum irro- péu-Oou activa notione usurpatum nusquam utique, mec apudINastrum, nec apud alium Scriptorem Ireperiri arbitrer. Sed quidui, quemadmodum EÎçœfÉn’ÉM in lacis a Vin douta citatis, sic et h. l. iwoçiwâm passim notione accipi posait? Nibil cette, quad impodiat, adpaœt: nec» adiecto pronomine enim); erat opus. Passivum rai Ïmfnd Mm, panllo quidem diversa notione, habcs Il. 44, 19. De ista loquendi forma, aux? "in ionisât oui; iëovfiv, paullo. ante sua loco dictum est. S. 55 seq. infime: xoiMEov 01; [Lista etc.) Meminerunt dans. rii Pana». Laon. c. 25. Aelianus Nat. Anim. Xll. 45. sed nihil de eius magnitudine, quum Codicum quidam, de- lem negatione, adaugent: non item Dia Chrysostom. Or. XXXVII. p. 455. ’Açim 85” on; vieinzçiocvâgbç, si»: ’Açz’m murâmes Ml’Mflfl-u xœmiï a? MW: nivéûmtsv ilemm’çouLNo- stro prorsus conspirans, atque epigramma explodens, quo Periandro doni dedicatio contribuitur Florileg. [Anthol. cd. chh.] lib. 1V. 16. p. 488. [Anal.Brunck. T. Il. p. 154.]- Dat aliud , et verum, ut opiner, melius carte, Aelianus:

28. ADNOTATIONES ’Alamir’uv rouerait" Union, Raisin»; nib, - in 24x005 rumbas; adieu 6’ng n’as. WES S. - Vid Action. l. c. et Analecta Brunckii,4Vol. III. p. 328. nom. 2. Carmen, quad cecînisse fingitur ipse Arion, ex Aeliani loco cit. exhibet idem Brune]: T. Il]. p. 327. de quo conf. [min Animadv. Vol. l. P. I. p. 179 seqq. Pro scriptura ubac, absque negatione, stat utique plurium probatorum codicum. consensus: facile tamen patiar, si cui probabilius videtur, temere ab his omissam esse negantem particulam, quam ab aliisladiectam. Su CAP. XXV. 5. sinuer-15196501! 0859.") Sic Hegesander apud Athm. lib. V. 1 5. [T. Il. nostr. cd. p. 509.] ex Hero- dato. et Philostratus Vl. Vit. Apoll. c. 1 1 . p. 247. In Plutarcho Defect. Orne. p. 436. nunc iætupœrnpt’dtov, sed olim, ut in Herodoto , teste Turnebiano libro. ’Taroxçamiçm in Eusslu’o lib. I. adv. Marcellum c. 5. cuius ex verbis Th.. Reinesius, vit longe dactissimus, lib. lll. Observ. c. 6. non citra ratio- pem confioit, vocabulum iniuria a doctis interpretibus in diminutivarum numero censeri: nam baud exiguum hoc riflâmes-ai? iAAuu’n-ov arguties; fuisse ex Pause». X. 16. et-Hegesandro abunde liquere. KPHTHPA KM THOKPH- THPION, "Neumann; sua basi, habet quoque Sigea. in-. scriptio,8. r13aiçw xénon" iêcüçc) p. Fer-ri 34. inter se glutinumWESS. smogitavit r vertit Hieroqumus in Eusebii Chron. Olymp. XXV. 4. Id veto quale fuerit, an simile ferruminationi, que ad- bihito aeris genene l’abri ferrarii defunguntur, finire mon pute necesse. Pausanias tamen innuit: m’y" 32 mina: (mixa r: and in" min-n a; "8.59,. 3401455. Solum glutinum. basin, sin ri ridâmes tu? auriges, ligat, estque hoc ferra ain- eulum. De Glauco plura Fr. Iunius in Cataloga Artific. p. 92. WES S. - De Glauciarte haec Baumes adnotavit: ,,KoÀ- M311 est quad Latini coelatum sen stellatum appellent; hoc est, eiusmodi opus, quo diversi generis metallum in alio infixum est, et quad maculis quasi aut stellulis, ad 0061i instar, nitet; iuBÀnMœflxo’v. Livius [IX. 40.] arma, ait, aura argentoquc coelata, hoc est, interstinctaJF - Haec ille, cum quibus conferri possunt quae lareherus ad 11.1. disputavit. Sic nempe Avûoxdmroy opus, est germais distinctum; mwouo’AMrrov, aura (adglutinato) distinctum,

,.....-ul AD iI-IERODOT. I. 25-27. ’29 aura coelalum.’ Istud autenl onxpmçfâm sua adhuc aetate Delphis exstitisse, ait Athenaeus l. c. acre dignum spectata propter caclatas in en varias animantium figuras, et alias in- sectorum plantarumque. S. -CÀP. XXVI. 6 seq. gars 33 nez-«21: -- - irai cri. 3:01) T. Fabri coniecturam [in-1 3318 .4451an legendum au- spicantis] Inc. Gronovius valere iussit; inrxnoislav, ut oratio constet, refingens: stabit eadem , si Env-rai "dîna cum St. Berg- lero malueris; neque incondîta erit, si de) 33 reperiatur. Noster VI. 56. n’ai 3E sa"; n°53101 i3 12 mi rptn’uovrœ rai; iefluoô’. Tum, de ipso hoc templi ab Epheso intervallo, Xcrwpk. Ephes. l. p. 2. «’13 rif; mimesis in) roi 55931 "olim 35 sic-n iras-ai. Itaque optio est. De belli huius occasione atque eventu Action. V. H. III. 26. et Polyaen. Strateg. V. 5o. WESS. .- Nil opus erat constantem sollicitare librorum scripturaux: satis sibi oratio constat, subintellecto nomine ré limiez-nm, quad menti Scriptoris obversabatur. S. 1 1. attirés") Nullum sine patrocinio aitium , in re diversî generis Santal ait. Adrian, rom-ion etc. Ionum sont, huius dialecti scriptaribus frequentata. Iensium vide in Luciani - Astral.’c. 1. Mediceae membranae in horum usu var-lac: modo probant, modo inprobant, ut I. 155. 142. 143. en. quae mihi mobilitas noniadridet. Suum Herodoto reddam, quoties occasio feret. WESS. - Nempe «615v h. 1. Gram). eius suo e cadice, quem ipsius Herodoti genuinam reproc- sentare scripturam putaverat, adscivit. Noster cod. F. in maso. et neutr. gen. tantum non constantissime 0111,15! et faire», in foem. veto unifia», norias pracfert. Herodetum. ipsum in maso. et neutro gen. constanter euh-taon rom-6m, scripsisse nec negare equidem nec adfirmareiausim. Illud profitear, saepe mihi abartam esse suspicionem , a vira docto qui Aldinae pracfuit editioni, multis locis invectas esse ioniens verbarum formas, quas nullus codex mstus exhibebat: quibus in lacis ex silentio eorum hominum, qui in gratiam Editorum alios codices conferunt, et malta. saepe , quae i psis minutiae esse videntur, negligeœ soient, non continuo colligi potest, codices illos cum Aldina. scriptura consentire. S. C’AP. XXVII. 1 5. tintin: une...) Siclib. V. 10.V[[. 6. etc. Medicei iomo’m menus non est: adplauderem si o ixi-

14 80 ADNOTÀTIONES un foret, quad I. 137. 155.etc. rectissime edit. Ct. fientais: ante haee existimat deesse, in; Man 1:»an euh-«5;: modo tamen certum ait, Herodotuin lsocmteo more cola sibi aequalia et respondentin voluisse fingere, quad ego œrtum esse minime mihi persuaden. WESS. --- Vide Var. Lent. Scriptursm ois-dru, que in nostris mentis Parisiensibus non nisi ex ana-Plu enotata ut, perinde in codd. Pa. Plu. et P11. reperiri docuit Laoher .in Notis ad l1. l. S. 17. 1.31.". vinifient A0396; i1 Sakdcq) Quod Steph. vulgavit, Mach «haïtien bâtais, id Codd. auctoritatem secutus fecit: tueri quoque factum potest, quad 676mm lenem orationcm nonnihil turbent. Quare tollendum algides Cor. de Pauw decrevit. Reislrius mocandum œnsuit, ont in dpdmvm, quad lonum are idem,vertendum. Equidem conscnsui to: mastorum non obnitsr. Vide Gronovium. W ES S. -* Monuerat Grau. speciosum pesse Stephani bisai.» du, sed ohluctari matis. Iam aompertum quidem habemus , sic scriptum in cadd. nonnullis: sed utique speciem hoc habet correctionis ex coniectura docti cuiusdsm hominis profectae, qui corruptum esse intellexisseb, cipolin- m, quad in vetustis codd. hic legebatur. Blandiri egregie passe: , ni a librarum scriptura nimis recollent , ingestion Toupii (Epist. Crit. p. 64 seq. cd. Lips. p. 79. cd. Land.) coniectura cinglouivouç, qua lapide opposita forent ista duo, iæmvouénuçnnsâsi’r s’y inti", et M8171 dogmatisa; i1 .94- M’cq. conf. Herod. V1. 116, 6. Quam coniecturasn secutus, sed sinlul a veteris scripturae vestigiis minus discev deus Werferus in Actis Philologor. Momie. T. l. p. 74. aiss- pzüunu corrigit, intelligens insulanos scientia navsli «immunisons (id est datas, confidentes, coll. Vlll. 100 , 7.) supersturos se sperasse imperitos adversarios. Equidem suspicatus sum , ingénus: scripsisse Herodotum, (coll. VIH. 56, 5. 94, 3. et l. 165, 2o. 170, 6.) quad primum in chaînon, ac dein in aiguisant fuisse: mutatum. Reiskius nigdmm en notione caniectaverat, que M561 niçoises"; dicitur ille qui medium- sublatum, subliment gerens, tenet, eumque ad solum adfligere minatur. Ne quem veto turbet permutatia casas, insinua. quad ad praccedens munira; referai debebat; opportune Werferus l. c. ainsillimas nivau-

ADIHERODOT. I. 27-30. 31 Malta; adnomvit apud Nom-nm occurrenœs, I. 56 ,-2 squ IV.1 5, 8-10. 1V. 1 57, 7 seq. .Eiusdem generis est I. 65, 1 5. S. CÂP.XXVIII. 5. A930), 4,91579; etc.) Lydorunfmi- nime opportuna hic ponitur mentio, siquidem ces non do- rmit, sed a maioribus aocepit, imperio subditos: reliquas nationes Lydîs rex addîdit, flormzxmuivw Kçoc’cron 11:43:70.1, uti sequitur. Vidit et hoc Corn. de Factor. Thraœs Europneos Croesus non subegit, sed Asige-inco-las, Thomas et Bithy- nos, ex Thmcia progressas. Bene (Indium; Il. in Eutrop. Thyni Thraœs nant, quae mon: Bithynie futur. ’ Addeva. infra 247.VIL 75. WES hS. --- Lydormn nomen, quad ad unum omnes libri hic pmeferunt , delere equidem non :um unaus. Lydos non mrawps’dmro quidem Croesus, sed ces amen Je? inné? 51x; , nempe a maioribus accepte imperio: quare bos ante caeteros nominavit Scripmr. S. CAP. XXIX. 5 Jeqq. aïno: r: a; "vivra; à; 137; etc.) Cur, obsecro, oî «dm; nœud? aptius equidem hac in sede iudicarem îmoœve’zç: ut Sardes isto tempera venisse diceo rentur aïno: 12 s’mOuvésç En r5; ÈMu’Soç noterai, - - - and) si au? 26Mo. VALC K. - Membranae coniecturae robur negant. Videtur Hemdotus illos, qui uno tampon et habiti et vocati Sapientes sunt, innuere. Nibil sana erat, cur Plut. de Malign. Herod. p. 857. F. nom-rai; cos nuncupari indignamtur , cum Solonem Isocrata, Themistius atque aliî, quibus testimonium Io. Meursius in Salon: c. 4. denuntia- vit, non alio orna-tint titulo , nec in contemtum tamen , utî neque Herodetus, cui Pythagoras cocu-n); IV. 95. et mourra) quotquot tata Gmecia sapientiae famavillustres Il. 49. Belle Aristide: T. HI. p. 5 l7. 013x 31953010; 2050m roænrûv zénana; Il; Huûœyo’pozv ambon aux ’Avâçofl’wv 701;; 57702 tracterai; «pou-aluni; n’y!» à»; un); «0915;. Demosthcræs, (nisi Androtion fuerit, de quo Aristides,) in Erotic. p. 757. de Solone, if ou’âsvî MaËMOV hwoüsœrsv, ü 15v 5’11"03 00010754 gaur,- ys’vnrau. [Demosth. Cd. Rash. Vol. Il. p. 1416.] Verum ca -turbato anime Plutar- chus; pacatior Chilonem 76v «mm-fivT. Il. p. 96. et mali-u quos de hoc numero cotpwraêçsalutavit. WESS. * . MF. XXX. 1 et seqq. [151’613 a! ronron mû 1’176 91net»; etc.) Adsentitur in decennali peregrinatione, Croesique et Solonis cong’ressu Plut. in Salon. p. 92. non infitiatua fuisse

s..--.,--

33 ADNOTATIONES qui cum 197; mini; si; «ramadan sive temporum ratione conmentitium, habereht: neque nostra sente deficiunt 88de illis opinati, Solonîsque cum Croeso colloquium fabulis adnumemntes , in quîs Inc. Brucka’us, Histor. Phi- losoph. T. I. p. 444. et Furet!" Conment. And. Inscript. T. VIL p. 455. Solonem aiunt Olymp. xm. 3. loges Athe- niensihus tulisse; obiisse, nec in Lydia tamen, tyrannidis Pisistrateae anno secundo sub Olymp. uv. qui;î regnare Croesus inter Lydos coeperit: itaque pergula picto- rum, ocri nihil. Sed fac certum ratumque esse, quod et Hemclide Pontico Plut. in Solo». p. 96. r. perhibet; Solo- nem 1127003 xço’m conplures annos post occuputam a Piaf- strato tyrannîdem superstitem fuisse; quid inpediet, quo minus in Lydiam, geniente sub unius dominatione civitate, peregre sbire potuerit, quorsum et en ducunt, quae Diogcn. Laïrt. lib. I. 90. 99. habet, tum Libanius T. lI. p. 297. A. Atque hoc sccutus est Io. Meursius in Salon: suo c. 28. At tum Herodotus et Plutarchus cum Proclo in Ti- maeum Platon. p. 29. quibus illud iter et colloquium ante Pisistrati tyrannidem figera libuit, in errore, quem et illis exprobravit Io. Meunius, manifesta erunt. Foc (amen, (et quid morahitur, quo minus ponatur,) Solonem non statim a lotis legibus, sed illis annorum lapsu stabili- tis, itineri se tradidisse: porto Croesum Alyhttae patri regni consortem fuisse , quod Noster significare videtur i I. 92. eiusdemque ausp’iciis bella gessisse, ut apud Sui- dam in Kçoîroç: quo quidem tempore, si iuvenem principem et fortunae successibus ebrium , Sardibus Solen con- venerit, nihil profecto erit, cur fabulosum hoc colloquium censeatur, ne ipsa quidem Amasis, Aegyptiorum regis , mentio. At hac coniecturae sunt; tales tamen , quae scriptoris fidem ex tanta volutatione extrahere queant. Vide et Ampl. Bouhcrii Diss. Herodot. c. 16. W ESS. -- Cum his contulisse iuvabit quae de Solonis aetate Lar- rherus ad h. l. disputavit. S. 12. ÇJMU’OŒÉUV 75v "snob Smash; etc.) Vulgatum ni; un. Aï: iustissime Gronovius, quippe in sermouis indolem arieœns, in exilium ire iussit; qui si et 75v commet, ut in Homer. Iliad. o’. 80. à"; 1’ t’ai mMüv yaî’uv ËMÀvaaiç, 104 cum persanasset. Amplexi id mgrito sunt, trium msstorum

pan HER’ODOT. I. 3o. 1 sa nuctoritate probe munitum, Küsterus in Cie. Bibi. N. et V. T. V. p. 589. , D’ Orvilius ad Chariton. lib. Il. pag. 160. [pag. :197. cd. Lips.] Abbas Geinoz, Conment. Acad. In- script. T. XVI. p. 58. et Reiskius. Ipse Herodetus, quad se- dulitatem Gronovii baud latuit, 1V. 76. imt’ r: yin cramai! . Stæçiuç, in re non dissimili. Tale quoque hoc Democriti apud E1025. Pr. Evang. X. 4. p. 472. in) 821’471: sur, inav- rôv mule-nu! mir irlænvàménm imçt’uv rai mima-ru. Neque du» bium mihi est, quîn Medic. scriptura et similis ferme Vatic. ex frcquenti T et 1* confusione progenita fuerit: ferri tamen potuerat, si Croesus ’Acbyç niv (zanzis, quemadmodum in Arriani Indic. c. 5., memorasset, uti A136»; suiv "nib Ioseph. c. Apion. I. 19. et Kami": niv 7:4ij No- ster V. 105. At mir www, nullo regionis adposito vocabulo, quisplurimam mundipartem iure explicuerit P W E SS. 1g. Tino, 7051-0 un si; «duo; etc.) Demiratus saepe cum, nemini leve , quod haec occupaverat vitium [vide Var. Lect.] suboluisse, pmesertim sequentibus id manifesto prodentibus. Medieei quidem ope l; 1951-9 3! aliam fee- ciem induit, nec speciosam (amen: meliorem putabat Cl. Beiskius 95m Si. Mihi -scripsisse semper visus, quad edi- . tum cum maxime est. Auctorem opinionis S. Remigii co- diœm habeo, ipsumque Herodotum , "En ne» et un?" à! toties totiesque iœrantem: exemplorum afiatim est in Parti Les." nec Herodoti studiosum fugere passant. Quexn autem Thé.» adpellat, is Tino); Tutu: Ch’iI. I. 50. et VIH. 197. Vide T. Hemcerhusii, longo mihi usu iunctis- simi , adnotationcs in Luciani Contemplant. cap. 10. WESS. -- Quod Wyttmbachius malit, (Select. princ. Historie. pag. 51.6.) ri; «du»; 15 ânon-1, potuerat utique sic scribere Hemdotus :- at tune sententîa haec foret, filins»: fuisse Tcuum quad ad civitatem spectat , scil. banc ei felici- totem contigisse ut pan-là fuerit Atbeniensis. Nune consentientibus libris munibus, iisque etiam vetustissimis, qu’un :3 fixation; ait, quum prosper etfloiem esset civita- lis status; quae nimirum baud minima pars felicitatis boni civis est, si ad vitae usque finem constanter floren- Œm videt suum civitàtem. Neque caussam video, cur si » in» (quad idem fere ac 13 Ëxm signifient) non possit absolue. poni ; quum pmesertim genitivus casas,- si qui» Herodot. T. V. C

34 ADNOTATIONES adiieitu’r, (veluti cd sium un? Nov) non a verbo ni in» rec tut, sed a subintellecta proepositione insu. S. 011p. KIKI, 1 . ’Qç à? rai mai Tino! anneliez") Mu- tavitvir doctissimus [Raisin] Miscell. Lips. Vol. Vil. p. 6c 5. ultimum in «pou-malart», neque aliud in scripta ad me, .nisi 190479:51st esse cliquent ad se couverte", attentai sibi juan: itaque, nom cetera consulta omitto, verborum sententiam videri: postquam dinisset res Telli «au: halas, coque attentum et unirai suspauum facisset Crocsum Salon. Quin credidisse olim se, roi"; and Timv pmestare. Quo quidem molimine, adiumentis codicum deserto, non opus erit, mode ex consequenti ad sententiam cum Cl. Abre- schio Diluc. Thucyd. p. 552. adsciscutur rpolrpiWo imp- rgïv, incitavit ad porro interrogandum. In Parthcnii Emtic. cap. 1. bain; unirdv Jamiqo’mnç si; 5’on dur wpmpsz’o, ille hospitio exceptant multo vina pmvomit. Herodoti mentem Voila bene adsecutus est. WESS. - Mihi haec visa en: sententia fuisse Herodoti, dietis illi: admonitum Crocsum volume Soloncm, ut de Wuüm hominis matins indican di- soeret. Quod Beisirius roi: and TlM. maluerat, idem fere valet roi and Thon». S. - - 4. KMoBIv n sur) Rhum) Creberrîma utriusque mentio; sed , quemadmodum Archiep. 10.!an ndpellitant prioiem. [cf. Var. Lect.] Opportune monuit Hanstcrhusius, metri necessitate hune scribendi modum Epigramma probare in Stobui Serin. CXIX. p. 603. 073: 31’va KMoBIç ri in? mimis oiulom 2:13va évidai": etc. Sic ergo pmestat.« Adde Io. au. Fuma». ad Sali Emma. lib. 1H. 24. p. 186. ubi pars haec Musae Herodoteae M’a»; mpi rif: ’Apu’œ; hgiiuç, et Jo. Davisium ad (liner. Tusc. Disp. I, 47., recte Stobaei m.- rpdç sans. 313cm6": corrigentem: quad tamen non Stobaei, sed Gesncri videtur peccatuni: nain in Veneta editiouecôêu- plus vulgatum primitus fuit. WES S. -- Epigmmma istud in Ckobin et Bitonem latinis versibus reddidit Gratins, Flo- ril. pag. 491.. Graecum imbes ibid. p. 495. et in Brunckii ,Analectis T. III. in Lectionib. et Emend. p. 274. T. 1V. p.

9. 5’35: mina); niv narriez mirais fiaiytï mMîvu) Iunonis Argivae125. sacerdotio cd. fungebatur, Lips. nec sacris per5. legem . abesse poœrat. De en, pucier Acschin. Socrat. Dial. 1H. no.

sa HERODOT. 1.31. "35 Çawricium Or. in Procop. Gamum c. 55. Palaephat. Inac- dib. cap. un. Servius ad Geai-siam. 552. Herodoti Histo- riam primam laudans. W ESS. - Ut hic Argivae , sic et Athenienses mulieres ad celebranda magna Eleusinia cur- ribus vehi solitas esse docet Sahel. ad Aristoph. Plut. 41,. imaïo’mvoz) De îisdem Cicero , Tusc. I. 47. Janus hi,1 - - - veste01 posita cor-para.5. oleoS. pernnæerunt, « ad- iugum ac- œuerunt : ita sacerdos advecta-in fanum. Ciccronem in Hero- doto legisse suspicor: sans... 3è (veste posita) r5 «in; et. msieu, 67.86."; mirai dard niv âdyîun, EÎMov niv 074445". At.- que illud («indium antepono lectionibus vulgatis , ceterisque, quas ad istum Cicerom’s locum excogitavit Ampliss. Bouhierii sollertia. VALC K. -, Liberior Cicerom’s narratio neminem morari debet; quum praesertim ipse non unius Herodoti, sed plurium etiam aliorum auctorum in- vocet testimonium. Bene Valla, ad verbum , tempera cz- clusi; nempe, urgente tempore prohibiti exspectare iu- mentorum aduentum, coactique ad templum properare. Simillimà formulà , in re quidem diversa , Polybius- usus est, XVII. 8 , 2. Benzine»; ËxuMÏG’ŒI 1’97 mugi; du saturnin. Conf. Epictet. Diss. HI. 22 , 7o. et Indicem nostrum Grac- citatis in Epictet. p. 306. S. v 19. 15v nmëuv niv Hum) In mastorum dissensu eligendi narbitrium est: ego 71145an praeferrem. Iuvenum 5.5- m supra adtigerat, fuitque in Bitone sane quam eximia: d Bis-w dard faim); 11 au! l’amie; ruôpov devinais; 77m: in Pau- saniu lib. Il. 29. At pium hoc iuvenum in matrem studium supra omne corporis robur conspectius erat et lau- dabilius. Imaginem, de qua max , Vidit et Argis Pausa- nias, en huic plane similem non dixero. Refert hue vetus marmor L. Begerus Spicileg. Antiq. p. 146. WESS.-- Numeri testium si ratio habenda, utique praeferri debo- bat scriptura yv é M in , quam etLarcher et W yttenbach uni- ee probarunt, et Schaefir revocavit. Mihi veto hoc ipsum - godan bono quidem consilio olim a probo quodam vira hue invectuin, Muni: autem visum crut ab Herodoto profectum; qui baud obscure innuere videtur, aliud quid- . pians Argivos, aliud Argivas laudasse. Iam Argivae, matrem beatam praedicantes quad tales filios haberet,quid - C at

86 ADNOTATIONES aliud spectarunt, nisi filiorum nîv maison, pium in matrem animum P At viri mir 56mn laudarunt, robur iuvenum. Nec obstat, quod robur earum supra (l. 6. et 12-14.) ism significaverat Scriptor; quin potins id , quad hic ait , ad ipsum istud quad supra dixerat, manifeste refeni mi- hij CAP. videbatur. KM]. 6. ni .91ibv S. mîvI Hi Monge? n au) etc.) Similia bis Amasis ad Polycratem Il]. 4o. et Ambanus ad Xerxem VIL 46. Verius et de summo numine bonestius Plate, i 006m ËEu roi; 311’411; x0906 immun. quad eiusex Phoe- -dro dictum merito praedicant Philo Iud. Q. 0mn. Prob. Lib. Tom. Il. p. 447. et Maxima: Tyr. Dissert. XLJ. 5. Haud aegre itaque fem Plutarchi œstigstionem Herodoteam de Malin. p. 857. v. Scio, Homcri exemple , modo inpia. in Deum male dicta excusationem admittant, excusari ab Eustalh. p. 444, 58. 946, 44. [p. 538,15. et 922, 52. cd. Bas.] Alias practerea de Deo nihilo prudentius ac reve- rentius opinatos, quos Clearius dabit ad Philostrat. Vit. Soph. lib. Il. pag. 575. ; neque ab hac labe inmunes Chri- stianorum esse plurcs , quorum inprudentinm magana i Casaubanus baud dissimulavit in Gregorii Nysseni Epist. ad Eustath. p. 7o. Pmeclarius Plutarchus de Deo Opt. Max. . T. Il. p. 1 102. n. ’Ayaidçwip in: , clamât; 33 au? 06308; MIMI 006m, "in 0880;, mir: 8971i i Mini. Alia pro Herodoto in Apologie adversus Plutarchi criminationes Abhas Geinoz , Commit. Acad. Inscript. T. XIX. p. 117. etc. sed quibus non utor.WES S. -- Multa multi Viri docti hue spectan- tin disputarunt , quae cum fructu consuli poterunt. Lecto- ribulharum Adnotatiouum, instar omnium esse queant quae ad Nostri lib. III. c. 4o, 8. Valekenarius commentatus est. Adiiciamus, quad inter alia ad h. l. Lai-chum adnotavit, sententiam banc, quam hic Salonem dicentem inducit Noster, eumdem esse, quum idem Seriptor’VIL 1o , 58. Artabani persane, postquam dixit izba ce; J 9:3; Mordu-a; etc. bis verbis declarat, :6 7d; à? mais» adam É .903: aïno"? iamro’r: et ibid. paullo ante dixerat, 0Mo yole o’ 9:3; roi titubant: mir-m toutim. Sciliœt, solen Deum immissis gravibus calamitatibus arrogantiam castigare, eorum, qui ab felieitatem, quant Ipsius benignitati dcbent, altos sibi spirüus - sumac et insolente? de ses: gloriantur. Conf. a. 54 ,1 -3. .5.

ADHERODOT.I.32. « 37 1 l et-seqq. «ægipan-ru: n’aient; 801108111," etc.) Constat ratio, si annus fuerit dierum cchx. et menses tricenarii sive quu- mvâfimgot. Sequetur tamen, ut , fada alternis intercalatione, xv. dies anno adcesserint, atque ita arasait annus dierum cocx.xxv., denis auctior. quam annuo cursu sol ahsolviç: sequetur pmeterea , ut brevi temporum lapsu nouas in autumnum, hiems in ver incurrerit, et promus anni modus fuerit conturbatus. Atqui intercalabatur alternis annis, 7m 3’? aï (seau cvhBalvw: aruçœyno’mmt Ë: 73 sin: ut and. lempestales opportune recurrerent sibique respomlerent. . Hoc vero quid aliud erit, quam vineta sua caedere, et ipso remedio malum adaugere. Ioseph. Scaliger eiusmodi id un se scribit, ut mm solum propter absurditatem explodendum sit, sed etimn tanguam temere pronunciatum praetereundum, extremo lib. I. de Ennemi. Tempor. Vehementer id displi- ’ cuit, cui mm Scaligerana placent, D. Pelwio lib. I. Doctr. Tcmp. Cap. 58. Neè probare se potuit L. Allatio de Mens. temp. c. 1 5. Et hic quidem veteres, dum hac intercalatione cursum salis exaequare studerent, mirum quantum ah I eo exorbitasse agnoscit: qua quidem confession id, quod in Scaligero damnabat , admittit ultra. Ille vero auctiori pet intercalationem anno dierum aliquot exemtione atque omît- sione forlane intercalarium, ut ad meus suas revocetur, suocurrît. At nihil de dierum exemtione Herodetus; qua quoque recepta, quod neglectum demimr, summa dierum in mais Lxx. et intercalaribus xxx’v. mensibus minime congruet. Durant proinde anni huius inconmoda, quibus mederi conatur Vignolius, Chronolog. lib. V1. 5. p. 858. sed manu minime leni et Herodoto noxia. Salubrius auxilium- punit Stanisl. Grscpsius de Mauipl. Sicio etc. in Faciale) secundo Botterodam. p. 452.; annum , que depgi- tut, dicrum fuisse ait cch., cui alternais intercalationibus dies xv. ndîecti fuerint , ut cursui salis ndcomnodaretur, sic saquasse dies cccnxv. l’aria Iulius Pontcdem, Kim. et Grue. Antiq. Epist. xv. p. 176. Sed valide refragatur utrique sdgregata dierum summa: neque negant docti viri, Manque a scioço et harum rerum inperito, cum 80v 1ans ceux. diérum *nnni formam recordaretur, inmutar mm videri et corruptam: fuisse olim infect; mvræmrlaç and remeNzç au) Êtruvçfuç , uiginti quatuor mima. et flinguo-

38 j ADNOTATIONES tas dies ex annis me; tum additis inœrcalariis,mmîxom mlwnrumo’z’uv and «muxtmxfm au? Êtruuçfm, viginti quinque’ millium, quingentorum et quinquaginm Quae, si Lydia anni dierum aces. ratio probata fuerit, et Solen, posthnbitis suae civitatis moribus, com speetarit, baud mala erunt. Vellem (amen liquidius conprobatum , talem anui habitum in Lydorum fuisse usu. Herodottu nonnisi dierum ceux. memorat lib. III. go.Vellem quoque aliquidex msstis praesidii; quamquam de eo facile transigerem, si prius planissime liqueret: salve tum Herodoti, quem enormi- ter in re satis obvia aberrasse, ad credendum difficile est, fides.WESS. - Quod ad firmandam sententiam sibi prohatam desideraverat Wesselingius, id non modo ipsum, sed aliquanto etiam amplius et mugis ad rem pertinens, repertum hodie confectumque haberemus, si in piano istud esset quod baud in pridem a nescio quo vira docte in Novellis Liherariis Halensibus monitum legere meb mini; nempe, ex Plutarchi libella ne Animaeprocreatione quae in Tinmo Platonis desgribitur intelligi , prisco aevo ex ipsorum etiam Graecorum ratione 4mm nomu’si (1ch dienms fuisse; enmdemque rationem firmari quoque Ovidii versibus illis, Iupitcr antiqui contrait tempera veris, etc. Meb amorph. I. 116 seqq. Mihi vero, quamquam uondum contigit vel apud Plut. vel apud Ovidium id quod ibi Vir doctus Vidit, liquida reperire, famen etiam nunc nulle probabilior ratio solvendae Herodotei huius loci difficul- fatis oçcurrit, quam en ipsa quae Wesselingio se’proba- vent: nisi plane statuere velimus, crassiore quadam ratione [mec Solonem Lydo Croesoidicenœm induci ab He- rodoto. Nec enim thtenbachiiprobare possum rationem; qui, tenens id quod in vulgata huius loci scriptura primum ponitur, nempe LXX. annos conficere dies xxrll. ce. intelligensque adeo singulos armas accu. dierum, deinde in sequentium numerorum notatione suspicatur multi- pliees errores esse invectos. Igitur, ne funditus turbell- tut tempestatum rations, quarum muserva-ndarum causse. in- ventes esse menses intercalares signifiait Herodetus , vulga- tun scripturaux ex ipsius Herodoti mente sic corrigendam Vir doctissimus’censet, ut max pro rating-av 75v Mm, (l. 15.) reniant rôv irien legatur, id est, satura quem

in HERODOT. I. 32. 39 curium, tu!!! ut loco intercalarium mensium xxxr, ponantur xr. cum à, nempe 3635m siens; rçtnuoçlou: porro, loco die- - "un: 1., dies aces; denique, in universa summa , loco dierum xxnu. ca, dies ’xxwmoL. Quae quidem ratio, quantumvis et erudita et ingeniosa, Lamberi etiam sufi’ragio comprobata, fieri tamen non poœst quin nimis violenta debmt videri- Taceo , quod, quemadmodum hoc loco, sic et lib. Il. 4, 6. diserte Scriptor noster docet, Greens tertio quoque arme mensem intercalarem adiecisse. S. 22. au?! in: au»... mua.) Si si; malueris, quo modo Aldinum emendavit Chytraeus in Adnotat. Herodeteis, et Codicum nonnulli cum Clemente Alex. et Theone lege- runt, nihil est , quod ofi’endat: omnis ùtique bomaerum- nous est. Tale Alexandrinorum Interpretum 1012i xxv. 6. «a; 0599m0; mugies. et Scythae cuiusdam «il; 7039 Admis du; in Adiani Var. VIL 6. tum Demoeriti in Hippocratis Epist. ad Damagctum p. 229. Ed. Ald. En; ivâçuæoç in semâ- 10500; ici-th. At plures cum Stobaeo mssti qui? in: drôme; canapé. Pro quo vir quidam doctus, eitra caussam amen, ad marginem Aldinae meae. «à in: nivoes’mom rancard. Idem in opinionem venit Cl. Reiskio, fatenti tamen, omnia store pesse , marihuana-ai ad structuram adsciscatur: jendit et bue desiderium Cel. Gesneri ad Luciani Asin. e. 56. neque longe deflectit in larga disputatione P. Hor- reus, Glas. Herod. c. 6., varius tamen, ut solet. Lad. Kit- sterus-versionem Gronoi’ii et distinctionem, igitur, univer- , sans est , homo calamites, tout, sulïectis bis, in igitur, o Green, homo totum tous est: neque enim verum esse, omnes bomines calamitOsos esse; ipsum fateri Solonem in bac adlocutione , quosdam felices videri. Quod equidem non infitior, nec «monda; contra scriptoris morem canin: .puto. Gaudem’us martiales prospero saepe rerum successu; et quot non incurrunt, quae felicitati isti fraena inii- ciunt, manifestantque, inti; 0133?! gnou; si)» flair limai, isolat; 663m1, si mach mais, ut in Sophocl. Aime. 125. Si- ve ergo universum Gronovii, sive totum Kusteri proetule- ris, ad summum res Bodem deveniet. Mihi tamen, ne dicam dola, aeqyius meliusque videtur, omnino homo ce» Iamitas est, sive calamitosus , utî Vaud. ’Q Bis; chum; on; 810;, ainsi syncopa? A

45 ADNOTA-TIONE’S slia inre Enfipiàdleest. 802. WES S. -- ln istam sentent. tiam mandatera mrtatium deploratapud Nostrum Arabe- nus , VIL 46, 1 1 seqq. et ipse lupiter apud Poëtam , Iliad. f. 445. Sedvboc quidem loco, si oonnexionem apostes dispos (adonis , videtur utique nuança? in eam sententiam intelligenda, quam in latino versione expressi. Quod si constanter in malam partem acceptum vocsb. toucan: posuisset He. rodotus , non opus fuerat adiecto epitbeto 1mm tonnai, que utitur I. 41 , 5. VIL 190, n. Bene habet mît adverbialiter accipiendum , ut supra l. 22. quemadmodum vul- go23.10.me compositum un izba: Mm) Vooulam «Janv. as, elisam a. vi- eina, Stobaei praebet Florilegium pag. 564, 47. cuvelas ab: p.614 occluait necessariam monstrant sequentia, lusin 8L In vicinia nonnulla quoque Stobaeus babet vulgatis meliora: rêNwïrm (il rôv Bi», [1. 28.] quod Codiœs firmant Anglicani. 31min æçolxu «il «ironie; murant, [L 32.] pro mûr». si Bucmô’, [ L 49.] Ibidem d’une; male vulgatum, ut hic, [L 37.] ante alios dudum eorrexit Dan. Heinsius.28. mina mon) 7’50"02 VALC"Morin: si ris Nov) K.Rectissime i Gronov. gazons: recepit, a quo velleando consultius fue- frat maous abstinere. Structurae’exempla si requimntur , sumi ex lib. V1. 7. et 15. VIII. me. et l 1 1. etc. possunt. Ego vero :5 , quod Volta. in sue babuit , Stobausque et Bri- tan’nici libri edunt, sua in sede collocavi: postulabent iteratae locutiones whig, si et stimulera»; ris B!» ahurî- tu: ,- tum orationis habitus. Neque enim ad perfectam fe- u licitatem satis est iucundus bônorum cumulus, si mole- sta decessio accedat. De Polycrate Amasis lib. 1H. 45. in «in "l "Munis-m un»: aimions rai cuivra. Haec, quae sub manu-sont, imitatus est Dionysius tyran’nus in Stobaei Serin. xcm. p. 560. WESS. 57. aïs-age; 3! ion) Quod olim ex coniectura D. Hein- ’siusi, indice Iungemanno ad Poilue. Il. 61. tum Küsterus, Abbas Geinozius, et Reiskius , id certum praestnt Vatican: codex. "Arum, quidquid dicaturÇ valere non poœst: addi debuerat, cuius rei cxpers esset, ut infra I. 207; nec latuit hoc H. Stephanum, qui erpers autem est malorum: at in garage; idem erit amatirai; muât, quad et ille propion-

AD HERODOT. 1.32.33. 41 en in [Minis negleçtui babuit: perperam profecto. .Na- mm siam»; est ex soni sdfinitate, quae in Aldino c. 196. un... ex fonça; progenuit: Reislius. admonuit, in,» membris omnibus integrum dixisse Gregor. Nyssen. Epist. ad Eustath. p. 10; vocarunt et alii. Naevus plane similis vitiavit baec Libanii T. Il. p. 665. D. a? voie 06337 tylymo air, Ê un». nm gonflâmes, miré «333 site: pas. Sententiaoratoris postulat49. si sunna )Étapes. Difiiciles babere WE explicatus 3.3. si; »84mm); et n longe amessitos, doctissimorum Virorum Gronovii et Han rei defensianes ostendunt. Si ex Stoa Salon loqueretur, . cui dives , qui sapiens est, Et sutor bonus, et salas formants et est Bzx, non abnuerem. Pianissimo Stephani est P1119 riumque aliorum .coniectatia, quum Stobaei patrocinio protectam, non repudiavi. Ipse plus vice simplici in hac ontione, si (internai. ln oeleberrimo, quad consequitur, dicta [anisa 3E papi ete.] Aristateles haesitat. FJhic. Entier». 11.41. et Nicomachic. I. 10; non item Sophocles Euripide» que, ad cuius Andromach. vs. zoo. Ios. Barnesium vide. CAP. XMIII. 1 seqq. Tuiï-m hissa" 15 Kpoinp etc.) Scahra baec et salebrosa Abbati Geinozio, cui ex scriptura Paris. et Remig. adlubuit radis-u A1701!" Kçoîco; acinus "WESS.«in imagière, baec dicenti Croesus nihil neque gratifieabatur . etc. At satis tum inportunum équipant, tmnseunte, ut ainnt, potestate, et, sine sua casu, ne de nimia mu- tation memorem. Reiskius, nisi max sans; legatur, pro a... manet «in; , ultra agnoseens, minime Herodoteae facilitati respondere omnia: contra ea Valide Latins, souque est visas indoctus, laudat St. Berglerus , duodi; ad corum exemplum refingens; quad et mibi, auctoritate -libri Britannici munitum, se probavit. Sic certe mania ’ plana. Plutarchus eundem ferme in modum fin au oind- -swroç (Salon) 35m: du; tu; Kpoia’ça sont) n’insiste; in Solan. pas. 95. s. WES S. - Locum istum cum Volta. (cuius in latins versione nihill hîc vel ab H. Steph. vel Gronov. vcl a Wess. mutatum est,) sic vulgo inœrpretantur: Haec So- lo», neque assentando Croeso, neque ullius eum-momenti fa- ciendo, loquutus dimittitur : souque visas est indoctus, etc. A qua sententia , ne Larcherus quidem , quamquam mo-

sa ADNOTATIONES liora a populari sua Geinozio edoctus, vel latum unguem. disoessit. Jeux pridem veto Io. Math. Cesnerus (in Cbre- stom. Grueca p. 9.) perspeete vident, longe commodiorem baie loco inesse sententiam buiusmodi: Hue cum di- acret Croesa Solo», neque benigne illuns tractant Croesus , neque utlo cum loco habens a se dindsit, vehementer insoihnn hominem ratas, etc. lamque olim in eumdem senœntism locum hune Aem. Partus in lexie. Ian. vote As’yoç, interpretatus eut. Nempe hi umbo 36Go; «incita dm cum edd. . ante Wess. et matis tantum non omnibus recte legebann mm duodis, quad ex une Arch. Wesselingius recepit, et post cum alii tenuerunt, vix dubitari peut quin en imprudente correctione natum sil. Quod auteur importu- num Wesselingio visum est verbum aîæntundus satin notione (dimittere, a se diminue) accipiendum; non recordatus ont vir doctissimus vel ex Xenophonte natum hune verbi usum, Cyrop. I. 5 extr. et Memor. Il]. 1 extr. Iam iidem , quas paullo ante nominavi , Portas atque Ges- nerus, que .sententia ista, quam dixi, verbis Herodoti inesse intelligatur, nibil prorsus mutandum censuerunt: . nempe in ille dictiane, ras... Àiyan r6 Kystes), aliquod sirmMoâiuç genus agnasœntes, non alienum ab Herodoti stylo, quum nominativus participii absolute ne veluti pen- dens ponitur, cui in reliqua verborum structura nihil ad amussim respondet; cuius generis exempla et alibi passim apud Nostrum et VIH. 85 , 5. et 87 , 7. coll. vs. 9. entant; Et in bac ratione adquiescere fax-sen patersnrus, ni duo codd. mati, Wesselingio etiam citati, vestigia proderc nabis visi casent veteris scripturaezéyo "A K99 îcoç, quant partim ex bis ipsis codicibus partim ex Geinozii coniectura , (HistJde l’Acad. des Inscript. T. KV]. p. 59 adoptavic mus. Caeterum in editis a nabis Herodati graccis commodius post «3308; delebitur comma; quo clarius adpa- .reat, pronamen sur non minus ad verbum minium, quum ad immolant, referri. S. 021p. XXXIVÏ 6. si! and? si amok) Vide infra c. 85. et Dindon Sicul. T. Il. p. 555.. ubi Maximi Tyrii [amusais aimiez-mu tetigimus , et Voler. Marins. somnium Craesi .binc describentem lib. l. 7. ext. 4. WESS.- Manuit Eu- .stathius, (ad 0d. l. p. 25a, 8 seq. cd. Bas. ps5. 1539 extr.

sD-Hnnonor. I. 33-36. 43 nom.) prisca sermone gram moly nullum intelligi, res centiare surdum. conf. Nastrum I. 47 , 14. et Adnot. ad c. 58, 10. Hippocrati nucal amnina dicuntur si finançai sa? 0300m7; (hektes etdebiles) interprete Galeno in Glossar. S. Il. WWÛ Semper Ramdam: statufiassions: et uflfüWU’ql: quad et bic olim fuisse existimo. In Luciani Dea Syr. c. 19. 21. etc. s’il-Muret c. 29. 35h36:, quae nisi librariis accepta referantur, Nostri Ianismus proscribet. WESS. --- Nempe, quad in Var. Lest. adnotare neglexi , scripturam agas-0M cumsuperioribus edd. tannera: Wes- selingius, praeter librorum auctoritatem non ausus ionicam formant ,auctori restituere. nasalisas. .primus edidit Reiz. eamque scripturam nostri codd. Pa. Po. firmant. S. . CAP-IXXXVI. 6. in; il «agami» si scellant; etc.) Vi- de de lustrandii consœleratos Graeeorum ritu Euripid. 0re". 5 1 1 . et Iphig. Tour. 95a. et Scbol. ad Iliad. a. 480. W E55. 1 la. t’a-lem; in) Mm) Scbaliastes Apollon. lilial. iOs’nwv, sirlis? and: gnan, route: 1V. 747. Supplea: est, ad fanant pro mare adsidens. Vide Des. Heraldum in Tertullien. Apo- logx 1. Digression. 26.12913. 252. lterum Apollon. 1V. 705. site: 3mm», 0’61 ri Jæohumlvorrm Nnmî’ç luirai, 37’ me... imine-n. Auchylus Rumenid. 580. in: vol; 35mn intrus 33’ mini; and 36mn totem; tuât. .Seio et domesticum. adsignificare ex Critieis ad Apollon. I. 909., non bic. W153 S. I 2. refila» un n17 MIS": du) raïs) ’Erranœm Vallam be? ne in ordinem ooëgit Gronovius. Gardian eius Midae fi- ,lius fuisse videtur, de quo supra c. 14. Neque opinari absurdum erit, Phrygiae, sed Craeso tributariae, rogna praefuisse. Conf. Ampl. Boulien’i Dissert. Herodot. cap. 8.

18. plu» i! sima-(pu) Sic VIL 8 , 4. fol rimois-aras voltigi- m.tu: s’y iMçov, 85. nec sine msstorum WES dîsoordia, quae S. et in . bis Heliodori lib. V1. pag. 265. Je, si; dans, Olhatrlçoiwm li siluriens certifiais: namque Xylandri scriptus tu me... Paullo diversum , obportunum tamen, uti admonuit St. Berglerus, Poëtne H. in Mercur. vs. 570. 5A0" i; intrigua, 346km; and... 805;. Barnesii certe audaeia, corrigentis I inlays, excusari non debet. WESS. CAP. XXXVI. 2. nui; "in yins-nu aises) Mural, quad olim docto vira sdriserat, spretum recte- fuit. .Imi-

44 ADNOTATIONES tatar Mana... in 1eone, quem Imp. Adrianus confuc- rat, [dyne 1,51m guru and "m6 xpo’vp uranmünæ 1071m rab A1815." lib. VIII. p. 677. a. et Schol. Homeri lliadJ. 525. Baud vero scia au adscribenda oint Heliodori Inca, satin cognita, quae St. Berglerus male conversa animadvertît. Acthiop. libk VIH. p. 364.111bi Banni": «ubi; pneôptat. lib. V. p. 233. Ct p. 246. de Chariclea, :011de n gaina "Gérant, au) 11:19.5 Smüthu sanieux: est enim sapientiui- ou, et coller: ad utendum occasions. Copulom de auo , nec male, addidit. Copine et ondine de hoc genere Valcke- norias ad Euripid. Phoeniu. p. 7 1. WES S. - Notuln illuJ Xenophonti), Cyrop. I, 4, 8. de nono, and: r1 mine and 15. m5111 ai 1171 Mm) Proxime praecessen, 114m6; a ml; le". Phidippidem lib. V]. c. 105. dicit impâgo’un n au) "(in mma’îvra. Nonnihil hinc disant in Luciani Prom. M741.[c. 5.] T. I. p. 189. 613109 in), aux) raiS. amuïra on; rapina;1 unifiant «131-5: quaeque dantur similis. VALCK. - tafia , se. rai n17 yu’uov. S. CLIP. XXXVII. 7. 1:71 33 «flonflon ne faire» du» M’a-a; Ëxuç) Valise excluant me tenu neoessarium negat Berglcrus: satis fuisse exclusisti me , ut in Aristophane. Eudes. 355. Émulç n; immine: in: rai (tria, pyrum quoddamollve- un induit iq alun cibum. Anima sic solen, pmeterque cetera: Sophoclem. Quod verissimum. Exempla olim dedi Observ. Var. I. 24. Nec quitum referet amen, Lauren- tium-ne sequaris, un Berglerum. WES 3.-- Nec vero pror- aus perinde est. Peripbrastioo tali pneterito (cuius generis plura exxHerodoto exempln Porta: in Lexic. ion. vooe "En: collegit) maiorem quamdam, quum simplici, vim incuse, facile intel-ligitur. Vide modo (511.3151. 27, 1 9. 41,

A.8. 7.91711 etc. rmË s. 310.611 ne: 11’12va etc.) Hi: Herodoteis respondet quodam modo Sophocleum , Oedip. Tyr. 544. 8n- N’av 1? min 331311 711. l’y lue), fait? iBwMüm 1mm; Confer .lib. I. 108. et Panu- Leopardum Entend.V1L 1 1. WESS. 9. 1171 ra "oh-1’ le: x91; gaude: etc.) Scribendum puto: 15v tu rieur! [a x91; 5’qu -- - (barbichu; Te (patrem) quibus m’a oculis oportet intueri P Sophocles Aiac. 462. Km) raïa Km an:- rpî 3111.5011: me"); Tamâu ; Plurima huiuagenerîs ad Gemma

Ai) 1115111013012 I. 37. sa. 45

Or. pro Habit. sub finem consentit Nie. Abramus. VA LC K. - Ibid. 15v n fluo-1 etc.) Sic [pro eo, quod olim scribebatur] Portas, Berglerus , Reiskius , quibus auscultavi. Nosten Il. 82. dom baugiez. ex Florenîino , hoc est et", quibus P et 1V. 155. du 311141411, x0111 x1111 çqua copia? quave manu? Homerm Iliad. 9.. 387. Tian 3’ :5 in: rouie»; qui te germera parentes?C4 P. KM V11] . 7. in) VV tu! wœçaMMBmo’mva) ES S. No i . male Laurentius, ad caqua suscipiuntur, sive quae Mysi urgent, ut te duce in manus sumantur et peragantur. Con- iecturae doctorum virorum raçœBaMo’mm, æœçmfimim- m, waWIiunat nimiae sunt. Pinta, sed alis forma , in Critia p. 109. n. rai flint: , 3:03 roi; 1:3» zzçaAunBuro’vruv flippai; and et; miam 15v mon» , 5021km Adi Abresch. Dilucid. Thuqyd. p. 665. et 679. WESS. - Ut «29112111118431» dab est unipare mogistratum, et "9.1.1.3. m’y» sermonem suscipere; (cf. Lexic. nostrum Polybinn.) sic baud incommode ’mzçmnô. 3p» dînais, opus vel negotium suscipere. S. [ 1,0. 76v maie 3,; in)", Sutpâapnëvov 15v 03on1 ) Duo po- stnma verbe primus non modo in suspicionem voisin; ad- duxit, sed omnino tollenda censuit R 11 12111 s in Praefat. ad Herodot. p. xxu seq. ,,Si non tantum (inquit) mutas, ,,ut I. 85. dicitur, verum .etiam, utvh. l. significatur, hourdas flat ille Croesi filins, quo modo unquam fieri ,, potuit, ut is loqui disceret? Annon Hemdotus I. 85 , 2. ,, disertegiteum duntsxat maman, oeteroquin autem integrum 1,, fuisse? Verba tir aimiv adscripserat lector aliquis, no» ,, tare sibi volens quonam sensus vitio Croesi filins labo; ,,rasset: qui lector, cum esset recordatus illum dici ab ,,Herodoto I. 34, 7. m0611, id vocabulum ca significatione fiacœpemt, non qua nid scriptores antiquiores adhibue- *,,runt , sed qua mentions-.55 Bodem argumenta inductus huchera verba ista e gallica HeNdoti versione exsulare iussit. Et speciosa utique ratio est, quae dubitationem quidem gravem patent iniicere: nec tamen in certa , ut apreto lihrorum omnium commuai consensu promus cli- minari verba ista debuerint. Denique nihil impedit, quo minus credamus uttoque vitio laborasse hune iuvenem; et quoniam surdum, idoirco mutum fuisse; nec 12men prunus nul-hua usu comme, ont sucetmxtemporis ita O

46 ADNOTATIONES. lentum fuisse id vitîum,’ ut vooem loquentium percipere aliquaœnus ille potuerit, nec tamen prius ipsum articulatam vooem edidisse , quum en occasione quae infra cap. 85. refertur. Nez vero usquam Herodotus ait, pne- terquam quod mutas puer fuerit, caeterum semas omnes integros habuisse: 1mm vocab. innuit:, quo c. 85, a. utitur,-haud dubie non ad emporia farnientes, sed ad inge- niant et ad mores refertur. S.] CÂP.XXXIX. 4. in.) AIMÉ" ni :1159") Circu- dit et lcgentem mol-Mur r8 5’an hoc quidem loco: si a!» esset, revocandi nulln foret mussa gravis; vix cette locum tuebitur, nisi sdscità ad sententism voculà autrui. Menum sentit Cor». de Pauw opinio, ooniectantis insuper tu? o’vu’çw, nec dissidet Beiskius.WESS. - In ri 5m- m consentiunt libri omnes; nec adporet quid induoerc quempiam olim potulsset, ut ists verba, si sbfuissent libris, adiioeret. Potes! vcro sut merci 13 5mm intelligi, ont (quad mihi mugis ndridet) au? mai ri (i. c. un? 3) Un" tu r3 gray». S. - [8. 1376 n’So’n-oç fil du. Foedum erratum h. l. grues a nobis edita invasisse yideo , quod nescio au munis huius editionis exempls occupant: 11’751, pro du. S.] CAP. XL. 4. net-(nui ri et it’nu) Galant [dans ex C011. Arch. veto propius ait : mihi in exoerptis eius libri, quae ndcuratissima inter manus sunt, nihil simile obfertur. Fuerit tamen; genio sermonis non congruit; cIQrum er- rantis librnrii specimen. Nana rond; six: infini: uninflau i912 Sémæm, V. 35. quo vir eximius male descripto nui. tur, pmesidio non est. Id enim legitimum, finitude. futile.CAP. XLI. 3.WESS. ivoire toucan? «117110146011 , nixee’pn, n’y en «in etc. Aldinum d’un r: ru «in 8111856011 immun, ego te procul obprobriis amatis lustravi, mutntum noluerunt Ber- glerus, in Act. Lips. MDCCXVI. pag. 419., Horreu, Reis- Hus, alii; quibus quo minus calculum sddam, consensu schedsrum msstorum inpedior. Plemque omnes «1111011115 d’un, mir TOI "in 0321313»: et si quae Ëmnfiv edunt; ge- mino tono, ut secsndsm innuant in duas vocem , ornant. Ita Paris. B. fors quoque Mediceus. Namque sixapt’m en notione, quum viri doctissimi [Gronovii] voluntate ado,

AD HERODOT. I. 39-41. 47 ptum "est vocabulum, -haberi passe, vereor ut inpetretur. Quid ergo? Abbas Geinoz T..XVI. Acad. Inscript. p. 61. de schedarujn lectione nihil demutat, 0111110595 191740441. 1:44:91, unir 1’01 «in 3.11813... inclina, ego te calamitnte percussum in- grota, quum tiln’ non exprobro, purgavi: par utique conmode, si d’un eo casu Ionum ore usurpaœtur. Malui, uti mos fert, ronchon? «en. mixaient-1, secutus ex parte quadam Aldum. Que-quidem in re audacior si. videar, non deerit venin. Emæopi aimiez, 1mn élaguez; recurrent VIL 36’. et 190. Obportune Euripide; Alcest. 855. "0; Mi. si; 36mm; iâiÈzr’, 9133i nimbent, 11131119 Rapin custom? wtæmnhov. Per vero humuiter, atque i1ti oportet, addit rex rab ru «31.8111131241. Namque , uti vere Plutarck. de Adul. p. 64. «in 3103141114»; miel; Êwuxbîç mû 5705919.. WESS. -- ,Vide Var. Lect. Meritovero W en. duhimvemtyoïxœçz dativo casu une!» pari Ionum more: at nec épieu: scriptum oportebat. Uni- œ verum crut 92751191, tono in penult. posito, oh ultimam syllabam productam. Sic nia-62.1 VIlI.,61, 4. ultima sylla- bâ ex izba: contracta , quad ionicum est, pro communi , alu-9’248. z item”In Il. 4o , 5. ex complurium lib’rorum scriptura , ex "la. contractum , quo loues utebantur pro communi "10’531, sicut "Io-1o; Il. 41 , 4. pro "10:30;, et 9411.9; Il. 50 , 6. pro (815111311; vel Gina-9;, et id genus alia. S. Ibid. oing! 11’ ra: 013x Jvuîffœv’) Triste quid tibi non exprobrans , sive calamitatem , in quum invitus incidisti : quod- .vis malum d’un: dicîtur Herodoto, apud quem 911831 «mon. d’un saepe recurrit: non equidem dubito, quin olim vulgata lectio melior ait Mediceà: nixœpi’rml en: «in 9321312». Ista tamen si sic scripta Codex exhiberet antiquus: in! et wMoæÎ marmitivov 057501911112, nil! TOI «in 31.1813... indigner ego te tristi pressum calamitate, quum tibi non exprobro , lu- stratum ezpùwi, baec gcnuina iudicarem: dxatIptfl ponere non lausim; d’amie-q: scribatur an dxœpinp nihil interest; nisi quod Codices Herodotei pmebent dzoiçnœ «cæsium-up. 85, 56. [1. 207, 7.] et ixœplfla’n’wrov p. 451 , 31. [VIL 156, 20.] Utrumque fuit in usu, sicut OZÛEIMJWOÇ et éthane. Tristis calamitas , Herodoto dicitur 5130191; cvnæopi , VIL 190. Alterum illud , 71h 1M 91.711 ëvezâifu, harum rerum peritis facile posset adprobari: Andacides p. 20 , 18. r12; inné; mu-

1r-

48 ADNOTATIONES and; le) «un? Jvezîlàn. Demosthenes e. Androt. p. 597. 108. [ed.Dion. LambinL] "à; 131’111; ennemi; Jumeau and «poum indny: quod homine indignum facinus merito iudicsbat in Or. pro Cor. p. 182. 431. in)» 8’ in»; 1.1.. 3011; 11111054170; div 0398915391 flip" 190059", æavnAàiç aidant 5795- M. Aeschines c.Ctesiph. p. 64 , 4o. mi ri 31:"an in» me... V’ALC K. 9. qui; il n17") Nuspiam alibi reperietur apud He- rodetum; nonnunquam legitur, «çà; rada-am: quinquagies minimum and; Si. Corrigo: and; 32, i; tu?" and et TOI mais in: Hua. :1001. immarçdmu raïs: irrue»: in quibus immu- «pima baud equidem mutaverim multo deteriore Codi- cum lectione Galeo probats. Demaratus inter Laoedaelno- nios dicitur iman! fi and 711er1 dromæmlzlç lib. V1. c. 70. "Epyom ciroMMtçlintÉm perparum distat s locutio’ne divin Il]. 134. contrariai 11 instiguâmes. i; n17" - - - Kim: ’dixerit Croesus: respondet Admstus , [e. 42 , 2.] d’un; - - min du flint i; aïde "10’131. Lib. Il. c. 15. i; &a’mqm it’nu, Tun- dem qui; il, praetereo, Herodoti certe lector sibi non po- stulabit exemplis adfirmari. VALC K. - Ni qui; 3l "in: cum Reiskio scripseris, certissims erit superior coniectura. WESS. - Reiskü coniecturam librorum nostrorum auctoritate firmatam in Var. Lect. vidimus. S. CAP. .XLÏI. 5. «emmi a ciriez" immun-0’11) aïs fox" exAldo et Remig. instaurai. Multis me, inquit, modis Æontinuiuem. WES S. - Mihi plane id dieere voluisse visus ont, quad in versione lat. cxpressi, sape me (scil. in huius modi occasionibus) continui. Nune, ubi animad- verti, quod inennte cap. 35. refertur, nuperrime demum hominem hunc’Sardes venisse, intelligo minus commo- dam esse islam interpretationem, et Weuelingii sententiae ultro accedens, corrigi in Grsecis nostris aîr 1’1on velim. S. Cd P. XLIII. 5. Mœpësiç) Bene Arch. liber. Neque enim dinlecti indoles, ut natrum); scribstur, permîttit. Maigrloç. uniûæpm, indûypu, quae passim hic reperiuntur , scripturam firmant. Contra peccatur c. 46.55 «Mir myd- Mo audio-ru, quod narine fuisse, nemini»; et hoc de genere alia ostendunt. Vide III. 85. Quae vero de infelice Adm- sto produntur, in muni anima fuerunt Iovem Confut. exhibentis c. 12. W 53.

AD HERODOT.I.41-45.1 49 8. 1’05 anima niv Gin") Eustathius in Homer. p. 1.965, ’ 62..[immo p. 1956. cd. Rom. et p. 828, 38. ed.Bas.] iv 81 197 , 74111571031 aïno gram-e, (Odyss. il. 200.) Gavegôç si (pif- Iuç irriv ’Iœvmôç. 1101902 au) oiMuxoÜ. Confer in Iliad. pag. 799 , 1o. [p.-716, 38. cd. Bas.] Cuius decreto si obtem- perzimus, nihil verius Arch. nô o’veiçou rfiv 017,211. Idem Il]. 153. 7:98; rouir-11v niv 0 î M1 v Zwmipq) 30’112: chérisse; sima si 3118111131, sed solus. Discrimen exiguum , non negligen- - dum tamen. WESS. -- Optandi cuique libers potestas: * etilonige equidem absum, ut ionicam formam oïwv asper- vI ner. Sed et communi 015111111 uti licuit Herodoto, sicut ,V. 72, 14. Qu’un habemus, nullà codicum discrépantià. S. l CAP. XLÏV. 4. et 6. Kozûac’çcnov - - - ’En’t’rrto’v ra etc. ) Tetigit et baec Eustath. in Odyss. p. 1562 , 33. [ed. Bas. p. 262. sub fin.] Notissimi Iovis tituli sunt, expliciti a Diane Chrys. Or. I. p. 8. 1). et XI]. p. 226. A. uberiusque a Cl. Ioann. Taylor ad Lysine Or. Parental. p. 35. WES S. -. Conf. veteres Interpretes ad Aristoph. Eq. 498. et ad Euripid. Hec. 345. quos ad h. l. Larcherus laudavit. S. CAP. XI. V. [12. .9251 me 71;) Sic accentum signat noster cod. F. Editi vulgo omnes, 8515.1 un? 71;. Commode 91135 un; 11; coda. Pa. et PC. 955v nov ri; Po. S.] 14. Kçoïvoç "Je un 50411.: ai; zizi; in etc.) Nolui msstis "reniti ; quibus n’aie, quorsum Medic. ducit, si placuisset, cupide adsensus fuissem. Haud scio vëro, sperni-ne oper- test Arch. K9. m’y 1H11 flambe, si; 51’113; 171i Saillant! 16v 521171017 92’611. Convenitnscrihentis mari abundans illa repetiiio, I ut Vl. 109. IX. 11. etc. WES S. - Vide Var. Lect. S. 17. inti r: 6091i" --- au? 73 05Mo) Et hoc, et Inox 5’113: servo. Posterius 0b Homeri Iliad. 34’. 280. ’Ex. A18; sials"; 1’31 indu Mo’çw. et Odyss. 1’. 205. 91135 r1; «des» isiâu 3112.51.31. [At, 0b hoc ipsum i165, videtur apud Nostrum in?" scriptum oportuisse, quomodo Schaeferus edidit.] Illud, quoniam sententiae reique .ordini melius congruit. Non bene mihi apte nexaque videntur armai ri vina: - - - 511117731 immracæaiè: 143 11511.89). Ita enim Si; raturo’v. Veru’m in frequentissima harum praepositionum conmutatione suum cuique, sine acerbitate tamen, iudicium esse debet. De Adrasto .Diodorus T. Il. p. 553. [in Excerpt. Pei-4 ââi 0133H Ërrov xzr’ 331’911 in.) rdv’yArvoç nice» meniez; Herodot. T. V. ’

50 1.1.0111.0111. ivoirin mrieOaEn. Plutarehus de Stratone Nonat. Ami. p. 772. 0’ à: 01111195; immriouën ixurdv rupflvp. WESS. 21. 81 251011 11:71in 1121517010) Citasse baec Eustathium monuit Portus. Tristitiae indicium, et apud alios poeniœn- tiae, habitus iste erat. Insephus Ant. Iud. XIX. 8, 2. i 1M- Ôaiç unifiant - - in) même» 11.1950017011 r1; «ardt.» 11511141 15v 91h 51111-11211. Verum hoc illi nationi Syrisque paene sollemne. Male certe mutat Areh. cum Vind. WESS. -- Nusquam hune Herodoti locum citavit Eustat’hius; nec hoc Portos ait. Sed respexerat Portus (in Lex. Ion. voee Kudïcro) en quae de hoc verbo Eustothius disputavit ad Iliad. 11’. 569. p. 113. cd. Bas. et quae idem Eustath. ad Iliad. 321412; p. 374, 13. adnotavit, ubi 5re ait idem vnIere ac Siam ml ,uivt. ,Scripturam maria-ra, quum et h. l. cum Schaef. et HI. 83, 14. cum codem et cum Reizio adoptavi, com- mendaverat Wess. ad e. 43, 5. iterumque ad Il]. 83, 14. Vereor nutem, ne cauti Wesselingii potins, quum audit-s ciorum aliorum doctorum virorum, sequi vestigia debue- rim. Nam in Mimosa quidem per «1- scriptum Ill. 134, 5. consentiunt libri omnes, itemque in 11117151111111; VIH. 90,19. IX. 56, 4. et alibi. At in notifia-ra scrupulum iniicere debe-s bat, quad et h. l. et Il]. 83, 14. ne unus quidem ex omnibus eodicibus, qui adhuc excusai sunt, mrîm prac- ferat, communi consensu omnes scripturam per 0 teneant. Nam quod in Var. Leet. ad Il]. 83. scripturam 11110171171 ita adpos’ui, ut videri possit solum cod. F. illam exhibere, dblitus eram ibi diserte adiicere F. cum aliis mutis omnibus et edd. ante Reiz. Quare, ut quidem nunc stat sententia , aient veterem scripturam in contextu mutare Wes- lselingius non consultum duxit, sic et ego utroque loco 11405:" rescriptum velim. Nain, quod in Var. Leet. ad 11.1. de seriptura dixi, quum cod. F. lib. Il]. e. 83. exhibent, id incanta exeiderat. Deleta ibi (p.42. l. 5.) velim ista: ,,Sed quoniam HI. 83.55 et quae sequuntur; corumque locoadseriptahnee; ,,Adhibui tamen cum Schoefi formant ,,vcrbi, quae relique Herodoti usui consentanea videba-Ë ,,tur. Sed vide Adrwtat. ad h. 1.55 S. CAP. XLÏ’I. l. ’Ao’rvœ’ysoç) Melius fartasse ’Anuoiyw, quo modo Archiep. plerumque semper, rarius Ash- et Vindob. semel Aida: I. 1 1 1. quad ex Mediceo ’Arrvoio

7:0; commuter édente, mutatum’ fuît. Ego Ionum consuea tudini , cui Koaêu’psw, KanBzitm et huius formae plura de- benturçadscriho. W E33. 5. xafuÀuBEÎ’v) Male Grorwvius audit 0b Medicei aux. W523 probatum, quad taan aliae schedae ratum habent atque obportunum est. Nondum id animo .rex versabat, ut glisœntem Persarum potentiam obprimeret ac promus avenant: accisam et coéflitamdesiderabat. Itaque legatis, utsciscitarentur, iniunxît, si "enfiévrant 37) niera; au) :Ï un; ngœrôv dv3951: «podiatre, an in Perm: apeditionem sus- cipcrçt et aliquem virorum exercitum adsciscerct; c. 55. Quod utique omnibus in more est, qui ex aucto vicinorum et magis-crescente .imperio rebus suis formidant, ut bene S. Pufendorfius VIH. 6 , 5. Iur. Nu. et Gent. Ut vero intellexit ex oraculo, in fatis sibi esse myu’Anv aigxûv amuïrai, tum demum cupide incessit et spes evcrtendi Persarum Cyrique megni , umuAv’mv ni» Râper; Bue-infini. Haec Nostef clarissime. Kurmfisîv coërcendi et conpescendi notionem non recusat. Suidas, uufi’MBtv’ Ë’ZE’ÏMBEV, brio-x: 7:7; Jçuîç, additis Herodoti verbis V. 2x. quibus respondent HI. 56. et 52.VII. 9. ne alia adnumerem. Conf. Abresch. Dilue.

1711115711..CÀP. XLVIÏ. 4. Ëzœrorrip. 509. riflée] WESS. mâta-9m fait: I x92: mpiom) HÆStephanus vulgnme lectionis (Ïxurrov 137 ) fabet es t, pneus schedis suis. Offendit cum, neque inmerito, fuma; hac vocum in seriez Enta-1’01! maluit; nec quidquam de vitio suspicatus, reiectis prioris interpretisLatinis, vertît, singuli codent die oraculum. consulerent, ri fiMt’fy in,- terpretatus ac si esse! ri oui-r5 vel Tain-if M5911. Placuit hoc docfiis viris, Horreo Obs. Herodot. c. 12. Elsnero Schediasmc Critic. c. 6. et aliis. At finitus a rege dies fuit, mgr" 76. imgî’wv, c. 48. quo, legati omnes , postquam Sardibus profecti emnt, oracula sciscitarentur. ’Itaque, clanculum a Crocso illis dictum constitutumque fuisse, ne ad ora- culolrum pracsides eius notifia manaret, Elmerus adn- veravt, tamefsi finitionis eius in scriptore et re ipsa ve- atigium nullum, vola nulla. Cui enim bono clandestine. ista diei determinatio? Satis utique regi erat, ne nuncii, illive, ad quosumandnbantur, rei, quam ànimo agitabat, i Eientiam haberent. A Stephani opinione nonnihil defle- . i D 2

52 ADNOTATIOINES ctit D. Heimius, Emmy If iules, id est, codera die, coni- gens, monente Iungermanno ad Poilue. 1:67. Verum , quae supra posita sunt de consti,tuto ab rege consultafionis si- gnatoque die, et banc suspicionem urguent, sicuti quoque Georg. Armldi Animadv. in Herodot. c. 29. flip inlçy. Non nddo, ifiv usurpasse Herodetum nusquam, atque ab eius loquendi more discrepare. Longius abitCl. Reiskii indu-109; fini ifld’fl’, quasi singulis statutus consulendi dies fuerit; non , quorsum Nostri oratio pertinet , omnibus unus atque idem. ’Pnràv imam sive xuçtnv fuisse adgnosco, neque inprobo Scholiasten Luciani 10v. Trag. c. 30. huât]: mini"; huis idem me) ré demis-fiat. Sed quotus illeefuerit, in controversis manet. Gronovius ex Medic. au"; ri sium mitan, guigne ista die oraculis aterentur. Quo quaeso? Ea- ne, qua legati Sardibus proficiscebantur? Id quidem, si . nunciis ales aptesset Croesus, inpetrari baud potuit. So- loecum pmeterea, ut lenissime dicam, impvoyt’ovrm; - - - Yucca-reg - - - Emzçmô’vruç, cui similem bonne notae scriptores structuram ignorant. Habet, nec me fugit, vir eximius gemina, uti opinatur, exempla, quae, si sedulo excusseris, aliena sdparebunt. Abstineo cum maxime ab en opens, quod otium mihi feeerit Küsteri diligentia in Clerici Biblioth. Vct. et Hec. T. V. p. 595. Küsterus vipse, Stephani versionem sententiamque collaudans, excidisse coniicit notam numeralem K’. vel A’. ont aliam quamvis, - qua Herodotus nîv aup’m un; imçtœv designaverit: cui facile adstipulor in numerato die et clare anrege expresso: miror tamen , neque cum, nec quemquam, quod sciam, pruches: St. Berglerum in Herodoteis illum animadvertisse. Aldi, Medic. Paris. C. guano; 75’ finies mie-0m signant adnu- memtum diem liquidissime, mode una omissa litera infini sinisa centesima die reponatur. Haec sangla 113v ius- glus, qua legati deorum ingrederentur œmpla, Croesus culinam. ’Em-ronûy dixisse et statuisse videtur, quod enrum alii in. Graeciac ultimos fines, alii in intimas Libyae arenas oraculorum caussavpenetrare deberent. Ut ut illud fuit, gloriam instaurati feliciterque sanati’ loci Steph. Berglerus aufert. Vide Jet. Lipsiens. anni uncchI. p. 4’21. WESS. ’ ’ 14. and si? 00915710; aimée») Docta Grammaticorum

AD HERODOT. I. 47. 53 matie uho fers me and oui lamions; sixain, Ammoniac, Squaw, Eustathius , atque alii , a Vallœnario laudati ad Em- nium Philon. [cum Ammonio editum,] p. 17,0. Consentit l Apollonius in Glossis Herodoti apud Etymolog. [v. Kmoo’ç.] . 552, 7. tum Aristides, Oenomaus in Eusebii Praep.Evang. V. 59.] et Porphyrius Vit. Plotini c. 22. [item Lucien. de Sait. c. 62.] Scripti codices insvnlgato adquiescnnt, nec v non et lapidis monumentum, Delphis a Amnie tano visum, Inscript. p. 28. .Neque ego.obluctor. Gram- . maticorum mi mateurs; ex interpretamento venit.WESS. . 15. ’OÈmi - - - acumen... 749.15"; Fr. Vigerii [ad Euseb. Praep. Evang. lib. V. c. 21.] et Grontwii praesidio munita satis est. Testudo oraculi uparou’çwoç, ex duriore testa, N003. 5m; Empedocli est in Plutarchi Sympos. I. p. 61 8.. de quo eius titulo docte Piersonus Verosimil. lib. il. 2. Id dissimulare nefas, inclementius H. Stepbanum [a Gronovio] exagitari. Auctor non fuit spretne scripturae meus-up; alu panmi- vnç. Dedit quad in Codice repererat, et in marmore Çyriaci legitur. Adde Muratorium Thesaur. T. Il. p. 587, 5. . sedmemoriae. peccato errantem. WES S. - Kentfiçrlvon, quod nullis machinis tuearis, relictum fuit in Schol. la Lucia». Il. p. 676. [ad .Iov. Trag. c. 30.] licet et in eisdem Scholiis p. 657. [ad 10v. confut. c. 14.] alterum genuinum legeretur. Quod alibi reperitur ’Omfi 3’ 5’; (peint; îkuds’ un. positum a talî videtur, cui fait ignota vetus et Homerica loquendi ratio, Alonzo restituenda apud Amen. lll. p. 85. * 1:. hlm n même; si Sunna-lat krak. Anchyl. Pers. 161. ml la mâta imine: (ppm-(g. Suppl. 584. méfia; il gym opina. Eurip. t 01;. 606. (301E il «5.75m: oçtvuç. Grammaticis ista scribendi figura vocatur 3M]; saurai m’en. VALCK,. 17. W31; 3’ s’affaire") In Suidaeeroînç, W8; 3’ brin I "al, cui Calais , Pauw, alii, primas dant contra tabulas et marmor. Non ego. Portas ex in?» sive Embryon: recta pmpagavit. Cui testudini substratum quidem des, verum au quoqueinduta. est; pedum êm’âwæ inox adpellat. WESS. ---- Ëælt’rratt penacute, ut nos membranas secuti edidimus, sic et apud Suidam l. c. scribitur,.recte, secundum Grammaticorum canonem ab Eustathio traditum ad Iliad. si. p. 1 15 , 52. cd. Bas. (p.150. cd. Rem.) nempe a prima pers. 2’th , Enta-nm; ut 5mm, satinai; gnou, MÛIlflMW, nude Mine. 5.. -

54, ADhNOTATIONES . CÂP..XLVIIÏ. 5. 751 Mir à» stilb aporûro’ un) Latins [Gronovii], quorum quidem nullum admittebat cum, non intelligo: quanto clarius prior interpres, quorum quidem nullum probavit. Positum est aux? 55’qu. Vulgus dixissct 15v un 35mm» «6rd; argotiers, uti Portus admonuit. Sic Aristophanes Equit. 358. Îv 3’ .6 «gosier-al p.1 767v «pyurie-m. Quod his subditur, J 3è - - - «driva "envenime-J TE au) agon- StEam, Reiskio olim vitiiv reum fuit ac mutandum: nunc minime, oh c. 60. TPDCEJxOVTO suiv d’viçmov. Esse enim idem nique 15mn 798; mira tin, praeclara. et honorffica de en dive- bat. Non opinor. Uterque Nostri locus adorationem ponit. crocus, turpi superstitione dementatus , oraculi responsum, ut Vidit, adofavit, promus ac Ciliciae praefectus accepte oraculo: d 3’ 575511.31! in?» 3511M" and ffWlelIm, in Plus. torcha de Defect. Oraeul. p. 434. a. WESS. - CAP. XLÏX. 6. Muni?» iüruâêç finition) Enntath. in Homer. p. 759, 41. [Iliad. p. 662, 39.]1-61’xriic0au ’Arn- suiv in: and cuirai , un) ’Iamxdv 3è, ainôMûivro; tu? rencaissa 1’37: unifia-mg. Itaque non repudio. Florentinus liber inconstan- tia laborat; mutat hic et cap. 155. 170. retinet Il]. 1oo. 1V. 190. etc. Proxime [L 5.] on; yole ds ou?! "Un Abruti. reponit vir doctus .533" retiro» vel «333 mp2 rosit-ou. Non sequor. Abus utraque in forma id locutionis genus non renuit. WESS. CAP. L. 2. anime - - - rainas nimbant) Gronoviunl vide. Qui veri fidem hune victimarum numerum excedere decernunt, non recordantur liberalissimae Salomonis pie- tatis in templi Hierosolymitani dedicatione l. Reg. vm. 65. nec Gmecanicae superstitionis, qua saepe, uti Theo- doretus ait Orat. VIL ad Grau. p. 104. and inam’Ma; une) huchent; umiflwv, aux) mimiez nanisant-nov and Bouteiller. Genio Crocsi prodigum id non fuit. WES S. - Post Is. Gueu- bonum docuerat Gronov. ad h. l. mima idem valere ac Émis-nu 94mg, de quoque genou. Conf. Wess. et Valck. ad Nostri ilih. 1V. c. 88, 5. S. 5. "fret; me.» 1427915.») Fui in ambiguo, refingeremvne finira; ex S. Remigii schedis; sed praestat parce esse. mmï. fan bis obvium est Il. 107. Apollonius Rhod. III. 1055. «:3qu IWÎIiV si.” tænia-cg, et vs. 1207. "in: exigez. Adde Eustath. 11mm. 11.741,59. [Iliad. p. 658, 10. seqq. cd. 8113.] Quod-

A!) HERODOT. I. 43-50. 55 additur de Lydis [L 7.] Mm - - a" Tl :on imams, victimes utîque spectat atque ad sententiam verhorum requirit , ut intelligas flfiuûlfatfov, ut Reiskius, sive Silo-mon ut ego malo. Quis enim puœt, imperatum fuisse, ut quidquid haberent, inmolarent? WESS. - Quod adiicitur rails-ça, facile intelligitur retira: n; 3597. Sed et, si abesset rosirai, per se intelligebatur, sacra ista Delphico deo fieri voluisse Croesum. Mori autemt Scriptoris nostri convenire videtur idquod noster codF. praefert, "En 3 r: etc. quod videndum ne et alii dent libri, neglectum ab bis qui illos .excusserunt. Vallam certe in suo exemplari vocem "a... non reperisse, ex illius versione colligittrr. S. [9. sifilæh’v’lat etc.) Dindons Sicul. XVI. 56. aliique auctores, qui ab Hemsterhusio ad Luciani Contempl. c. 12. nominantur, arAivhvç, lateres vocant, quos Noster dimidiatos tatares, simarh’flm: quasi latine semilateres vel semilateria dicas. .Nempe illi latiore quadam notione voc. mm. ecceb perunt; Herodotus vero, quum "me... plerumque intelli- gerentur lateres formam exacte quadratam et quatuor latera’aequalia habentes, satis declarat ont ipse igame... moulinet; mode rationem illius recte interpreteris. Nam, quod ait ici a?! rai (magnifient. qui») iEumr’era, etc. il! qui (ut vulgo ab interpretibus factum video) sic interpretantur , ut alios lateres fuisse longions intelligant, v alios buvions,- hi profecto egregie falluntur. Lateres sive semilateres, quos dicit Scriptor, pari figura mensuràque omnes fuere, nempe forma non usquequàque quadratà, sed oblongà; et quidem in longiorem partent , la) rai med- ersa, (scilicet m’en; sicut in .îllis dictionibus E2) "la, la) Sciage, à) Èrêtai, in: aigu-reçoi) se: palmas metiebantur, in .breviorem tu: palmas; ita, ut duo talia imAMm, alterum iuxta alternai posita , unius integrae me... figurera «refcrrent. Praeclare etiam olim (ut ex Lancheri ad h. l. .adnotatione discimus) illustris Itinerum minoris Amharsi- dis Auctor vident, de triplici dimensione, in longum, .latum, et profundum, quad aiunt, hic agi: sed idem, difiicnltate ca impeditus, dequa Inox dicam, in Lure-hui aliorumque interpretum sententiam concedens, longions alia sifiuîllvdla, alia breviora, statnit; longiora nempe en, quae ex alhido aure confecta fuisse Herodotus ait; buvions

56’" .AID’NOTATIONES quatuor illa, quae ex au-ro perpurgato. Vide Voyage du jeune Anneharsis, T. Il. p. 451. cd. in form. oct. S.] 1o. iÈuwnÉÀma’rat) Habuisse Nostrum ex doctrina , vel more patriae, aut alla consuetudine, ÊEuflfniMrfat, and)» «a etc. fallu [Gronovii] suspicio est. T51 19851 ab scri- bît ipse Il. 149. rrrgaæaàulerur 34...», 1017 3è mixte; iÈaæaAuiersv, nullà Codicum discordià. Minime trahi- nâv damna. Phrynichus, [p. 150 ed. Nunnesii,] WQW); , fa Miner sur) 91171111147; Abri-au aux) d’un 7017 a. Neque nescio criticorum veterum contentiones de Homerico 16v il amni- a. eaa-a Odyss. A. 252. Sed amo, baberi si possit, scriptionis A. in Herodoto consensionem. W ESS. -- Monuit Schneiderus in Lexico critico Linguae graecae, etism in Chandleri lnscript. Attic. p. a. n. 1. plus semel amnàv absque iota. scribi. Suspicari vero licitum erit, scripturam istam nonnisi vulgari usu, brevitatiscaussa, obtinuisse: nain quod apud Phrynichum legitur, bomines indoctos gruau-sir cum iota scribere , id quidem vel ipsius Grammatici culpà, vel librariorum , turbatum videtur. .5. . 12. 029101481 32, inoculions and imro’v) In amidon sive im- amvâiav numero Diodorum Sicul. ab Herodoto discrepare ne» ta res est: adnumerat cxx. lib. XVI. 55. [immo cap. 56.] ubi in Admtationibus plura. WESS. -- Nempe rotundo ’ numero usus est Diodorus; qui nec ita subtiliter, ut Nectar, , materiae et ponderis diversitatem memoravit. S. [15. 037(0000 mua-m?) Consentiunt interpretes omnes, a ,purissimum aurum hoc nomine intelligi: sed in explicanda nom-inis ratione in partes abeunt contrarias. hucheras cum Salmasio (Exerci t. Plin. p. m. 762 et791. cui etiam Ni- elas sufl’ragatur in Notis ad Aristot. Mirab.Auscult. p. 88.) .1?!th aurum idem ,intelligit quod alias d’âmes! vocatur, scilicet quod absque coction statiin perfectum et purum .reperitur. At banc interpretationem nec usas sermonis nec analogia admittit. pinot" enim garum Graeci dixere 18 «oncial; 30013, 5m voisina taillevent , supins eIeoetum, quo fiat obryzum; ut perspicue Suidas cum vetere Thucydidis Interprete ad Il. 15. dooet. Quibus Etymologus adsentitur, loco a Wess. in Var. Lect. citato, monens aimoient aurum ab Herodoto dici fere ut ab Hesiodo winch, dard n17 latin Nempe non est bic 13 a? "rem-min sed ex 167d et E006; Com-

A*b"«H;E’nono T. I. 50. ’ - 57 a .pasituni vocabulum d’union deœetus, pereoctus; quemad- , modum etiam a verbis au.) et E1142; finnt composita oiætxlm ., etg’OflMw. Itaque recte faciunt qui cum Laur. Valla ëfl’EWOI munir aurum intelligunt ezeoetum , id est, igue bene purgatum: quo de vocal). in eamdem Sententiam diligenter Ann. Portas k in Lexic. Ion. disputavit. conf. Pollucis Inœrpp. ad 1H. 87. N Pari ratione in Alezidis versiculo apud Athen. HI. 1 22. f. aqua deçocta, quae crudae opponitur, 53m9 oïfl’EÇÊov vocatur. lam ab excocto illo purioreque ,auro mox (l. 14.).distinguitur Maud; mua-6;, id est, candidum sive (ut com- «mode Valla reddidit) albidum aurum ; nempe, quod minus fuerit perpurgatum, multumque argenti babuerit immix- »tum: nom omni aura (ut Plinius ait, veteres auctores secutus, lib. XXXI. sect. 25.) inest argentum variopondere. Et apud nullum quidem alitum scriptorem Moab xçwdv (hoc ipso nomine) memoratum legimus.: sed , quoniam de cxvn. hemiplinthiis nonnisi quatuor et puriore aura confecta ait Noster , reliqua mania es: albido auro, consentaneum est ut albidum aurum minus purum intelligamus, quum praesertim nonnisi baseos vice fungi debuerint ista 514.710.6011», cui basi leo ex purissimo auro conflatus insistent.At quod de pondere l hemiplintbioruml utriusque generis vulgo apud Nostrum adiicitur, chiada: mon; sinuez, une, tipi-rainura: gnan-ru Ê’Auovra’ rai Si d’une - - - "010.14.81 3mi- Mmc, id quidem , si verum illud estquod de pari omnium bemiplinthiorum mensura paullo ante diximus, .mirum utique et absurdum debet videri; pondus hemiplinthio- rum en: puro auro factorum quarta parte minus fuisse quum .eorum quae argentum aura mixtum habuerunt! Nam rçla in. ration-m non, quod Volta in versione expressit, duo talenta cum dimidio significat, sed unum cum dimidio. (conf. Poilue. IX. 55. et Lexic. nostrum Polybianum , voc. inzàuurühmv, ex Polyb. VI. 25, 11. tum voc. fiwadâlov, et iwfloælov.) Neque ignorasse Herodotum purtabimus, êmvius aurum esse ar- genta. Qnam difiicultatem non aliter levari posse viri doctissimi existimarunt, nisi statuerent bemiplintbia ex puro aura facta multo breviora fuisse reliquis. At hoc quoniam non mode gratis sumitur, sed etimn superioribus Herodoti verbis manifeste repugnat, alia quaerenda

58 ADNOTATIONES medela ont. Intelligi par erat,-non relu sinh-aluna l1. l. scripsisse Herodetum, sed id ipsum quad Valla sive ex fellci coniectura hic expressit, sive in sua groom exemplari re- zpererat; nempe 1911-011 sin-troiàanrov, quad duo talenta cum . dimidio significat,. prorsus sicut apud eumdem Nostrum 353mo! imrquvrov sunt. se: talenta cum dimidio, et rimera simulev, tria talenta cum dimidio. Atque baec pluribns abhinc annis ita in commentariis mois scripseram , quum -eamdem huius loci emendationem a vira de bonis literis .praeclare merito Fr. Chr. Matthiae propositam vidi in ’ :Programmate , Francofurti ad Moenum auna 1810. verna- .culo. sermone edito. Eamdem vero, quum auctori restituimus, scripturam baud dubie olim in suis Herodoti oo- .dicibus veteres Grammatici reperarant. Gerbe, quum Pol- luz: IX. 54. ait, priscos auctores tel-m aluminium et 1’83on ’IÎMAroÉMrrov ca quam dixi notionc usurpasse, utique vi- .deri debet Herodoti hune locum et paulo inferiorem (l. 20.) in anima babuisse: quodque idem adiicit dans! intrai- .Mvrov, fartasse memoriae lapsu sic scripsit pro ca quad est rëruçrav apud Nostrum. l’aria Etynwlogus babet p. 741.. ,et Didymus apud Priscian. p. 1550. et p. 1547. diserte au- ctorcm Herodotum citons. Adnotare obîter liceat, (quad et Priscianus et Didymus lacis citatis monuerunt) ex simil- :1îma. loquendi formula derivatum use latinum nomen .Sestertius, quad idem valet ac semisjertius, scil. assis, id est.[15. duo. M’en-n assesdudum) Forsancum in dimidio. leonis illius memoriam, 5.] - l r de quo Noster infra, cap. 84. Conf. Creuzeri Historicor: Graec. Fragm. p. 105 seq. Aliam huius donarii rationem .Pignorius, finxerat ad Tub. Isiac. p. 25.. referente Gronovio

- 37.ad sarrazin-o b. l. liS.] E1 Anouk: , mo’ç.) De templo Delphîoo ’,Pisistratidarum tempore deflagrante, Il. 180. WES S. 1 19 seq. .Ë’Mav nuûudv 3’83on intubais-or) Vide Gronov. [ut is quidem bic niliil docet] doctosque interpretes Pol- lucis IX. 54 seq. Usus praeter alios bis est Didymus , cuius in (Prisciani dePonder. Conmentario p. 1550. [ed. Putscb.] verba -sic scribenda videntur: "lave; mi 311-1-1on rai 815e 5mn, 5mn spires (par), ml rai ËE 5,14m: rains-m, ËBSouov mimi-élan», xa- ûairtç onc-b: ’Hço’îoroç. Quae adduntur, nihil ad Nostrum,

AD HEROIDOT. I. 50. si. 59 activera omnia sont, sed vitio temporum turban. Lege Conmentar. ad Marm. Sandwicmse Clar. Io. Taylor. p. 32. W E’SS. - De ista loquendi formula paullo ante dixi. Quod veto hîc W esselingius ait, Quae apud Pliscianum tu!» duntur, nihil ad Nostrum, etc. in eo meïnorîam fefellisse doctissimum virum ohservavit nuper (de quo me per literas Boissonadus meus monuit) alius Vit doctus in Diode classico, quad in Britannia editur. (Classical Iournal, N°. 10. Vol. 5. p. 554.) Scilicet post verba gBÈoMov 1?erva a W and. relata, baec vulgo leguntur: au) rani; récrivez; 5mn «bang, æéumv immwunfiv, madéfie; ouah c149039113; «godai; 73 ivâexu’rouç. ’Ioc’snç Ëv 1?; ne?) Mevrzuîç. ’Emos’gn 794’701! inma’àov. Quae utique nonnihil corrupta sunt: nempe m’umv im- èæzûaluijv imperitus aliquis librarius sive etiam editor hue invexit, pro eo quod Didymus scripserat, wéumv cm- fiœuâv, respiciens Herodoti locum Il. 106, 9. docensque Anëmrrm ":9qu idem valere ac réera-un; gluau mixuç, id est, quatuor cubitos cum dimidio , sive (quod eodem redit) quatuor cubitos cum una. spithama, ut equidem ibi in versione latino posui priusquzim Didjmi auctoritas mihi innotuisset. Inn quae deinde apud eumdem Didymum sequuntur verba ,I ea ad Herodetum utique non spectant, sed prava distinctione loberont. Post 0mm (Hçdâofo; interpungenda ont voratio, quae dein sic procedit. mofle); 16 êvîsuércuç ’Inænç Eu ré; me; ’Mwwuïy’ç, Emær’çu rplrov inho’âîov. S i CAP. LI. 5. usydfisï) Movit coutroversiam vir ce- lebcrrimus ru"; mdûsï, quad Florentiae myz’âsïreperiatur et hic et alibi : nusquam ergo Herodotum videri us’wdoç scripsisse. ’Aliud visum Cr. Corintho; [Dialect. ion. Ç. 59.] 73 m’ysûoc, ait, [dyade ç Myotmv Iones. cHço’Ëorqç à; 3591499: fait ’Ia’roçtûv H. 76. æço’cmrov - - m’yufioggnv «ES. Quo tamen loco Arch. www. At i3 hoc in vocabulo varias est, sicuti et Vind. Soepe hoc, sacpe illud probatur. Mwa’flsœ, [dya- 00; I. 202. 205. Il. 92. I". 107. 1V. 52. etc. -uœrque. Par discbrdia in Remig. et Ask. Retineamus vulgatum. douce aliunde certius ndfulgeat. Dictio ipsa. tuta et roœcta est. Mnoüsï nuage) Il. 74.1V. 52. 1411060.; w: Mixa; une; Aristoph. Acharn. 909. mina mxfiç, unaus: www", vim naïf; Theophilus in Alban. XII. 2. p. 565. A. YVES S. 9. mm incofiaç 534mm) Scythici aheni par capaci-

w!- 60e ADNOTATIONES tas,’IV. 81. WESS. - Quod ait ici un? æpomfou 7:7; Voulu, -v i siç rursus VIH. 122 , 7. Nescio veto cur riïçymlnç adiecto articula dicat, nec tamen adiiciat ad dextram-ne, au ad sinistram. S. . ’ 10. glookw’om’l) Dum scriberentur qui super-mat codices Herodotei. notissima fuerunt Gtaœu’nm. Festum Delphi- . cum hoc velut proprio nomine dictum fuisse, baud api. nqr. Forum scripserat Hemdotus Qioëtrfom. Delphis 3.95. viqicelebraœ, quod Castellanus et Msursius ignorarunt , aesti- mare licet e Plutarcho T. Il. p. 557. r. et Polemone apud Athen. IX. p. 572. A. .Utrobique narratis congruit grandis - ille Croesi aga-rif, quo Delphos hoc die festo scribit mon

Herodetum.16. AAKEAAIMONIQN, VALC Gamin»! K. du; chiasma) ’ I Optime l digtinxit Gromwius. Prier interpres male ver-tant, dede- iraçque occasionem I. Cam. de Pauw negligentiae istius cor- ripiendae. Quod statim consequitur de homine, Delphis oriundo. qui gratificatus Lacedaemoniis fuerit , Ptolemœlu . Hophaestio adripuit, ut nugaretur, in Photii Biblioth. Cod. CXC. p. 1,81. [p. 521. ed. Gal. WESS. L12. dvaûiuun «à. Ëwicnuœ Latinum inœrpretem se- ,cujus hucheras, minoris pretii donaria intelligebat. Sane : simulacrum aureum tricubitalc, quod Inox memoratur, non adeo vilislerat pretii. S.] 25. 73 AAEÂOOÎ si; «inondant» - - ; M7000!) Habet hinc Plu- lardus, addita dedicationis causse, T. Il. p. 1.01. a. [soi]. quad pei- mulieris illius fidem servatus fuisset, quum ve- nenato pane inter-rectum voluisset noverca.] Dedit et Crocsus ni .573 ni; 35295:, sive manilia, colla uroris dab tracta, ne quid Apollini negasse videretur: avarus enim ille et hominum rgedulitati illudens hoc genus dona captabàt. Menelao anxio et sciscitanti . 11053759on Mg; adam» iMiv dard si; nËM’xm

propterea apud Athen. VI. p. 252. Eadeni Eutath. Hem. . p. 1697,"pas, 44. [Od. p. 455, 25. cd.- Bas.]- monente - .Berglero. , . CÂP- LI]. 4. ri Evcrôv fin M’mfl (’31! Émis); xyli- WESS.rsav) Ex Mediceo iure instauratum ’ belleque. . explicitant est. A0375» hastae spiculum est. NosternVIl. 69. «liguai; six», (’12

AtDIHERODOT. I. 51-53. H61.

&le Minas; s’arîv 351i, vrmozme’iov Tyo’fl’ov a o’ 7x n ç: et cap. 77. Il)»-- abusai; thpaiç, Ào’yxm si ixia-av nimbai. Quae bis . (me gémina sunt. Mitto itaque Bacchylidae 377w: hmm-ai à LIII. p. 567. Strabonisque cino’vnov Annota- fiMfiNflu mm? lîh.III. p. 255. a. [p. 168. A.ed. Cas. Vocab. finir ex h.-l. citavit Ammonius p. 100. nec vero absque meula, de qua yide Valck. ibid. et in Animadv. p. 1’70. Conf. infra et Il. 71, 7.] Potins erit inquirere, iure-ne C. 341th , ad Papinii’Statii Theb. I. 599. p. 157. reposuerit [1.75.] minant iv Maya 6’180:in s’v 1c; un; rai? ’Iraniau 789:6).- Mmç. Habet ex’Stephani margine Qu’une: , opinatus, uti an- bittai, 5rd; 914m; thesauros rerumque sacrai-nm esse favis- sas: bines copula exulare quoque dehuit. Non laudo. Aliud veterihus Six». Chrysothemis patris Agamemnonis loculum bustuzuque Siam mai-96; in Sophoclis Elect. vs. 89g. menant: frequens Nostro Soi-«Lou Ëv laïc: Siam-i Il. 67. 69. Dabit etiam nil! Hum roi? ’Ops’n-su I. 67. quam rççâv loculum inœrpretatur. Cultius Reiskii au) 911Mo v , etSi non districte’neoensarium: passim scribentium audientiumque pec- œto 63:80:16» receptum , ubi QnBéwv verius fuerat. Vide H. 9. WESS. -» De confusione literarum B et x saepius olim id Polyb. et nuper ad Athenaeum monui , quum alibi, tum

’Auimadv.CLIP. LIII. g. 16vT. ËEEUQMMUÉTUV)Il. p. 595 seq. Exputare.on S. - .valeo . quamobrem [Gronovio indice] plebeium nimis sit, 52514975144- ’ ruinvmta interpretari. Croesus ut oraculi vires et divinatio- nem’ periclitaretur, ea iconmentus erat, quae inventu ac copina pet afint diflicilia , hussites; rad 17v d’un’Xocvav ËEsuçsTv à un! Émopaa’rurüm, cap. 48. Invenit personatus Apollo atque-explicuit, quod fieri passe rex ambigebat. Sed nolo in ne clam operam abuti. Valide abesse dcinde mentio debebit. Defuerunt eius libro eadem oinnia , quibus msstos plures defectos esse indicavi. WESS. - De Voila. vide ’ mon: extremam Adnot. ad cap. 54, 7. S. . - "14., 317de émir; [m uœfukô’a’ou) Potuisset nonukv’rflv SE? de!!! tuai-i; .sicutirc. 91. niIl, Codicibus placuisset aliud; neque illi tannent hoc in genere sibi constant, saepissime in

x dubiuih votantes; quid scriptor ipsemet voluerit. Ha . .. in»’ penchons, œiebeuima mang pervertet illa sors opum est, vim; .

62 ADNOTATIONES Quo. de Cicera de Divin. H. 56. et Davisius ibidem. WESS. CAP. L17: 4. afin-da; agît; i; H046, A0406; flânas) Diu ante Gronovium, interpretis prioris lapsu damnata, locum expedivit Cl. Lamb. Bas, Glas. Critic. c. a. Bene in Iliad. 4’ , 405. H006. «in; aniâoç, si; ci chairs"; A0092, Cri- tici Gmeci. W ES S. -- Perperam olim neglexcrant’inter- cidere ontionem inter voces [19045 et AGÀOoliç. S. 7. nemini and airsAu’nv) lanice scripserat mon». "in and ais-main , prouti recœ legitur lib. HI. c. 67. air:- M’n n ml æpatîçs’n iterum occurrit lib. IX. c. 72. lsta allia censerem equidem ’uno codemque modo semper exaran- da.VA LC K. -- ’ArtÀniSn sermonis indoles postulat. Dispu- I i tatur, utrumnam Volta 42::th sive ais-afin, quad H. Sle- phanus ndseveravit, hic legcrit, idque eius ex Latinis co- gnasci qneat? De Volta, ut signifieavi, cessare lis debet. Prioris interpretis, sive is Pet. Phoenix sen Conf. Hern- bachius fuerit, res enim liquida non est, latino fuerunt: Delphi vicissim Croeso Igdisque, donarunt primas in consulenda ameuta partes , primumque in sedendo locum , tuque immu nitatem et in perpetuum cuique etc. Quae niant», etsi vocabulum sedem migraverit, vertisse cum clamant, atque ex coniectura quidem: nain de membranis apud utrumque silentium. Lectio ipsa dubie caret, demirar- que Cor.de Pauw zçomvninv mû «50.707an reposuisse. Delpharum in hoc genere gratum erga bene de oraculo meritas animum testantur formulae conplures. Addo de- i scriptis a Gronovio ex lapidibus Çyriaci Anconitam’ pag. 50. AEAÔOI EAQKAN QIAIHHQJ KAATMNIQA A"!!! KAl EK-r TONOIE HPOEENÏAN HPOMANTEIAN HPOEAPIAN IIPOv AIKIAN AETAIAN ATEAEIAN HANTQN. Alinm Cymbale excerpsit imygaaûv corruptissimam p. 27. iteravitque L. A. Murutarius Thes. p. nnxxxix. facili open, modo cura baud defuerit , ex priai-e sanahilem. WESS. - Simillimam ex Ï’Vheelero et Sponio inscriptionem adpasuerat Grau. aliamè que ex Marmoribus Oxoniensihus: conferrique iussit No- stri locum, IX. 75 , 14. Quod ad scripturam vocabuli 3])er ctat, aîannv utique Il]. 67 , 8. editum est, ubi quidem giflai": quatuor cadices dabant; qua made etiam h. l. in eis codicibus, qui in 03779.13" deflcxerunt, scriptum olim fuisse videtur; sed IX.75 , t4. in alunir; Consentiunt on».

AD’HERODOT. 1-54.55. sa les. Quantum farmarum nulla est, qua non uti potuerit Hermione: neque enim adhuc mihi persuaserunt viri docti , videra oonstanter forma idem verbum ab i110 scria pMÏfnisse. Sin certum etiam exploratumque esset banc film-sibi legem scripsisse7 tamen lubricnm institutnm MEdiüiris, qui quoque in loco (quad Schaefera, Mn- ; mi-edmi, initia constitutum fuerat) expulsis verborum 7 firmis jeôyiiiisanibu’s , etiam. tum cum codices tacerent, lanices slgffmetwefieileh’Sed. quad idem Vir doctissimus, abiecto max illoîoonsilio, professais est in Praef. ad suum Herode- tum, id-et ego diligenti observatiane mihi videor intel- filexisse: Plane cognovi, inquit ille, Herodotum perinde, ac v cetera: Scriptans grattas , diatectum ad grammaticam similisiez]! non calangue qua. vulgo creditur’constantia. algue perpetuitate. .Qna dere utinv Var. Lect. saepius a me monitum est, sic in Adnâtatianibus hisce semel monnisse sufiieiat; Caeterum facile crediderim, variandi studio Herodotum h. l. diversis deorum nominum terminationibus flçoMxvrnfnv et 03157.5th De Volta quad in Aant. ad h. l. et ad 55 , 9. PVes- setingius monnit, errarem suum ipse in Addendis et Emm- dcndis professns est. ,, Quae de Volta et graeco eius cadice ,’,dixi,’u vero sbire serins deprehendi , nactus exemplar ,,Venetum anni 1474. henevolentia amplissimi Marmara- ,,ni. In continus hic hiatus, qualis in cod. Arch. cuius ,,cum Volta in plerisque consensio errandi banc caussam ,, penchoit. atrium Laurentius immunitatem vertit.fl - Hoc verbnm immunitatém dein H. Slephanus, licetlcaeteroqnin Volta: versionem ubique sine mutatione exhibens, e versione eieeit, in ora tamen monens atrm’nv legere Vallam, pro imflnnDenique, quad et in eadem ad h. l. Adnot. et-in Dissert. Herod. c. 8c. p. 77. idem VVessetingiu-s in dus bilatîonem adduxerat, quisnam auctor essetr veteris latia une versionis in eis sectia i us huius primi libri, quae co- fiai Vallae defuerant, et hune erroremiVir egregius figeant retractavit in Praef. p. v. interpretem istornm supplementornm non alium, nisi Cour. Herestmchium, agna- -

CAPÎLV. 7. Av3ê zoËuBçÈ, woÀoiLnos’Sx æaçWEpuov) He- mm.vehi.» 0289:! Babou 1.9: est rçmsçdfitoç, neque" discrepatI . 703189651 V me... recte Or. XIX. p. 226. n. me quai; .7. mû m5.:

au .îADNOTATIONES signai; o’ «damai; humain. Convenit etiam Enripideum ’ in» &Bpôv «la... Troad. 506. De toua vocis flûmoæfl dis. ’ quirit Eustath. Horn. p. 26, 55. et i475, 55. [Iliad. pag. * 20, 25. 0d. . . . . ed. Bas.] atque ntrobiqne mainHOQo [caufi Var. Lect.] «au! 39mn ouin», quasi fuga ad navinm A statianes coumandaretur. Nihil simile mssü. Hermiqno- que obportuna mentio. Vid. c. 8o. WES S. - De muta, i quem dicit aracnlum , vide c. 91. S. CÀP. LVI. 10. ra ou 0630m5 au EEtxoiçnfl) Supra, mi- Saukî Bus-1min", ubi Goteus 01530144; ex Arch. malnit, nulla I successn; ntrnmque promiscue ponitur. [At 9:33am? num- I quum et mutiquorn signifiait; 0630m3, nusquom, nullum in parian] Vernm leve hoc. Inquireudum est, qua de lia- tione baec pmediœntur , Hellenica-ne, au Pelugica P Cet. Gronovius ad HelleniCam transtnlit, attero vertens Pelaso gico, altero Hetlenico, quorum hase nunquam et itto solo cz- cessit, ilto vatde muttumque est vogoto; sed iniurià, practerque scriptoris opinianem. Dacet. Athenienses origipis esse Petasgicoe, Lacedaemonias Heltenicoe: illos scditlus suis non. migrasse ; Dore: , qua cum genere Spartoni mixti fue- ’ runt , muttum pervagatos et diu fuisse. Omnia quae subiun- gnntnr, hauc sententiam expostnlant; inprimis and in a; ApuoarISos 951w; i; Ruminant! tafias, Amusant inuit", innuunt Dorienscm et Hersctidarum in Peloponnesum infinitum. - Atque hi wkoÀaivnrm : neque fugit H. Stephanum , sine onus- sa spretnm. Slephonns Byz. [voc. AùilUDV] clarissime : ’Hço’Soroç il; ri et. me) fait Augusta; yin»; on), 1re A armé v "en v misai 3M! and 8mm); 95m,additis Nostri verbis. Par de Hellenibus aliarum narratio. Lesbomu: Pratrept. p. 175. [in Reiskii Orato- rib. Graec. T. VIH. p. 22.] si un! Jim. zabre; "thalweg in fît; vœu-tu; «615v mranatvrsç stadia» Émis-roc udrâiv, tâchée-uv- i un; trépang and «du? ËËiÀaa’Ûterç éd trépan. Athenienses veto nunquam sua regione migrasse, neque alios inde expnlisse: «in I 793;; iënàotânn , addit, zizi (niant) ni; renégat; «615v 67’ 01334,45! irrigateur; u. A. Ipsi de se Athenienses glariase ad Gelanem , .[apud Noslrum] VIL l61. cipxœiérorav uèv avec æœgexa’usm, potin; 53 ëo’mç et? [ondula-ou tEÀM’vwv. Non equidem nescio Pelasgornm vagatianes , multifariam susceptas et absolu- tas: Straboni en. prapter vroMinszov esse :9... ml rayai ont; trameraient,- lib. Xlll. p. 922. pag. 625. cd. Cas.] neque

ADHERODOT.I.56.57. sa dissimilîa’litteris mandasse Diorgysium Ant. lib. I. in; 14. At Hemdotus de universa natioue non loquitur, sed de Atheniensibus, inde genus suum ducentibus. [Id porro memorabîle acciditv, doctam banc de Pelasgis, Doribus, ’Athenîensibus , Spartanis , et Ionibus dissertationem , xnr. ferme sectionibus inclusam , plurîbus ex schedis exulare, absentiaeque eius mussam a doctissimo inter halos vira [Assemanno ; conf. Wess. Diss. Herod. p. 76. et Gerbr. Bruia ning in Actis-Soc. Traiect. Tçll. p. 160.et T. HI. p. 510.] in scholio quaeri: neque enim Herodoti case: antiquum Scholiasten Animîa sedulitate adscripsisse suo exemplari; bine illi: ahesae libris, bis adesse. Non placet conmentum. Herodoto, ne longius eyager, Dîory’sius, Strabo, Blu- tarchus, Athanaeus, Stephanus Byz., ut Grammaticos prao- tercam , disquisitionem imam constanter adiudicant, est- qup doctior multo quum pro scholîàstae ingenîo. Negle- cm a libfiariis videtur, ut suavissima remm Cruesi nar- ratîo lenissime decurreret atque’ inter se aptior cohaere- ret. Habetur adfine lacunae’èxemplum c. 1 51. WE S S; -- Plura ad banc et ad proximas duas sectiones spectantià dabit Larcher: multaque pracsertim hue facientia emdite disputarunt Parisienses Academici in Actis Acad. Inscr. T. X1V.XVI. XXIII. et XXV. Atheniensium originem clas- gicam l’argus tangit Noster Il. 51. VIL 94. VIH. 44. uisse veto Athenienses origine Pelasgos, praccise negat idem Larcher in Chrouol. Herod. pag. 262 seqq. At nimirum cum priscis Ionibus Atticam incolentibus coaluerat olim nunïèrosa stirps Pelasgica, et linguam corum moresque adoptaverat, unumque cum illis populum ,confecerat: quod et ipse Herodetus c. 57. et seq. haud obscure signia ’ ficat. Conf. Heyne ad Iliad. N’. 62 5. p. 588. S. CAP. LV1]. l. "Hv un: à? yMÎn’uv Yin-m aï [Ivana etc. ) Torsit baec Nostri disputatib doctîssîmorum virorum ingenîa. H. Stephani et Ph. Cluverii in arbitmria voeum transpositione audaciam, cui inprudenter ndatipulatur Ampl. Bouherius Dis. Hanche. 1x. pag. 109., recte coupe- scutum. Gromwius et Geirwzius. Sunt quoque spectabiles et tannez-ariane lllust. Mafia in On’gin. Etruscis Histor. Di- plomat. pag. 242. machinationes. Interpunctio loci airbus dedit ; cuius, mi opiner, haec gamina sententin. De bam- Hcrod. T. V. .

66 ADNOTATIONES haro Pelasgorum sermone coniecturam , si fus sit, sumi posse ex. corum reliquiis , Crestonem supra Tyrrhenos incolentibus, qui quondam Doribus, Thessaliam tutu temporis habitantibus, fuernnt finitimi. Race sports cuivis. De Gratton: et Tyrrhenis dubitatur. Cl. Reùkio probabile - non fit, Pelasgos adeo fuisse evagatos, ut derepente ex Graeciae cris in Etruriam transmiserint; nedum Herodo- tum cum rem sic nude fuisse elocutui’um: nusquam prac- Ierea Cota Italie urbem Crestonem invenirî. huque, Typ- m5! loco, rues-nival: reponendam, supra quum Macedoniae urbem Crestonica Thraciae regio fuit; cui quidem suspicioni, matis nihil iuvantibus, tanquam nimiae, non adsurgo. Mihi Creston et regio Crestonica visa olim fuit satis hic obportuna. Tyrrheni, Pelasgicae gentis propago, Lemnum olim Imbrumque insederunt, occuparunt dcin varia Chersonesi atque ad Hellospontum loca; tum ad montera Atho, testibus Thucydide lib. 1V. 109. et Conone XIJ. Supra bos in Thraciae finibus natio fuit Crestonica, forsan et urbs Creston, Thucydidis sente paene barbera et 3430410009 cuius et Noster VIL 124. VIII. 1 16. mami- nit. Quae cum bene habeant, possunt pro veris putari. Quoniam tamen Tyrrhenos Etruriae passim Herodotus ine- mont, non intercedain valde, si ex Diorgysii auctoritate [cil Var. Laon] Carton sen Cortona. Etruriae intelligatur, modo ne Kpnflô’va «6M moveant. W ES S. 7. au) niv Mm) Iungit baec artissime Cam. de Pauw praccedentibus , omnia ab d’un Si usque in mélias parenthesi includens: par Reiskii sententia, sed post Enth’xm terminum parenthesi statuentis. Quo modo barbari Pelu- gorum sermonis in Placianis nullum nrgumentum, quad sequentia-manifesto postulant. Arbitror articulum deesse, adsciscendum cette ad verborum structurant , m2 75v niv HMuinv, et a: illi: Pelasgvrum, qui Placiam et qulacem in Hellesponto condidcrunt, et quae filin. Pelasgica oppida. surit , quae nomen mutarunt: bis interseritur, istos ex en Pelas- garum numero esse , qui Afineniensibus olim adfines fue-’ runt, de quibus V1. 157. , sicuti de oppidis istis Thucydi- de: IV. log. Et baec plana videntur. Praetuli cum Cam. de Pauw dmcdnuv. Caussam dabit Mela. I. 16. [1. 19.] Post,pPltwia et Scylace, parme Pçlasgorum coloniae, qui- l

Ê, ,.,..-...ms...... a... . --»."7x-’:î*-n r. n-wr-auz. ---.-,-,..

ADUHERODOT. 1.5.7.58. 67 la: a. tcrgo inmiræt mons Olympus. Quid nunc facies Illu-. stri Mqfl’eio, Placiam urbem ad Hellespontum Proponti-. demque nusquam fuisse adfirmante? Nostri verba Scho- lion sut redolere, quod fuerit nui rsîv IIauminv mai 2mi- . Mm, et Pactym secundum Sçylacem, scriptorem videlicet . Paripli, aut in Placianis latere Picenos. Pmeclarius de He- rodoteis meritus est doctissimus Abbas Geinoz, mihi in plerisque consentaneus, T. XVI. Conmcnt. Acad. Inscript. p. 62. WESS. [9. 3m Jim flamand etc.) In lutina vers. scriptum oportebat, sive quae sunt clin. Pelasgica oppida. S.] I4 seq. 031:5 ci Kgnnwwîrœt - - -’ «in ci HAœmmoc’.) Non sollicitantur a me Kgm-ruwâ’rm, tametsi in Dionysio Kent»- m’îrm. Vulgavit Bonherius Diss. Herod. c. x. lapidis inscri-è ptionem ,,Piaciae , eius ex opinione , dçpositi , in que 15;. mirm- HMunuvîïç sive Cg’beles memoria, barbari nihil. Fue-. runt fartasse inseripti marmoris tempore Placiani, si tamen illorum ea imypaofi, ut Pelasgicae gentis lapsu temporis plures, ËÎyMrcrol. At non est. Venit Cyzico, quae vicini oppidi matrem Plaeianam honoris cultu dignata fuit. Vide Comitis Caylus Antiq. T. II. p. 198. WES S. CAP. LV111. 6. mû aïva idvs’wv 804601901!) Delendam 2Mo» vocem Corn. de Pauw censuit :i sine caussa. Passim 301m Ba’QBosçæ in hoc scriptore. Vocabuli iterati’oni punctione succursum est. WES S. - Nempe ante cd. Gronov. post «7.500; et post gâté? comma intersertum erat, non post. «and?» Sed et, ut nunc distinguitur. scabra et vix sana oratio videri debet. Denique prope absum ut existimèm recta olim distinctam fuisse orationem , hac sententia: Hellenica. gens, quamdiu discuta. fait a Pelasgica, infirma fuerat: pastquam vero maior pars Pelasgicorum popuiorum, et multi alii populi barbari , cum illa coaluerunt, in magnitudinem crevit: contra illi 61: Pelasgis, qui manserunt barbari, nulla. incrementa. feeerunt. S. . . 7. ai ç à»; si v in! 11 34min 0:33? --4 uüënôfi’mi) Reiskius and; a,» 3;; aut «gag si; «5v., a quibus nempe mihi videtur. Tu Gros. novium adi. W E S S. -- Islam notulnm Reiskius , cum multis aliis, privatim per W esselingium misent. Deinde vero in editis ad h. l. Notis idem REIsKIUs baec posait: ,,Aut ,,5y legendum pro (57 , - - - eut» standum a vetusta lectione E 2

68 .ÀDNOTATIONES MS; à»: du id quod ego malimfl Nempe facilitate quidem sua blanditurscriptura and; , quam suo ecodice ( cui etiam slii sutYragantur) adscivit Grau. aliique post eum Édito- res œnuerunt. Sed vulgatam olim scripturam, quae difli- ciliorem videri poterat explicatum babere , tuetur Scriplo- ris nostri usus; Est autem elliptica loCutîo, in qua subin- œlligitur repetitum verbum Soda. Simillima exempla lia- bes l. 65, 20. IV. 5, 1. VI. 157, 15. ubi repetitum intelligitur verbum minon. IV. 76 , 24. ubi aimes; repetcn- dum. Il. 8, 8 seq. repetendum imam...» Quod loqueudi genus minus commode expedivit subtilissimus alioquin Hermannus, Not. 177. ad Viger. p. 737. et seq. S. , CAP. LIX. a; mû Sun-urubu ) H. Slephanus, in Pro- legomenis, in and Simonno’mvov mutatuin voluit. Satis audacter. Arno’moh 321194112»: Graecorum usu valent; ut quia &nwdvzdau dixit adhibuitquei’ Rectum est man’- muv n au) Sitnazruhov. Namque et Pisistrati dominatione continebantur premebanturque Athenienses, et divulsi in partes nant, Alcmaeonidis , et quotquot eiusdem crant fa- ctionis, domo profugis, ut docetur cap. 64. et V. 62. l 8. XIMv) Ex Florentino, cui consentît Aldus, Khan re- .ceptus est. Alibi ex eodem X115...» VIL 235., tum XI)...» V]. 65. Memini Pausaniae ac Plutarcho Kim»: probari, Xu’Mn Diogeni Laè’rt. In uno codem’que scriptore talis discordia cessare deberet. WES S. --- In scribendo proprio nomine constare sibi Scriptor utique debet. Nos cum W ess. ubique Kiwi restituimus. Pro vocali 1, ubi producitur, frequenter. n puni a librariis nota res est. S. ’ 9» mtBozist) Verum hoc. In cod. Med. alumine leui- tas fouies. «frustra invenitur. Mox c. 71. wvtûoühm KeoL. au. nib. VIH. 101. a)? r: wa’Mvnr: quibus lacis Medie. a scribeiidi peccato sibi cavit. Quam vero [1. 1047141117110: «magmas bic et V. 4o. adpellat, ea aliis «0:48.27on; et r:- zvoyo’voç, Eafipidi princ. Andromachae, Acshylo vu. Theb. 935.

Sophoclii 15 seq. 05m1, Elect. sive «in 5go.ab, - - - «MafiaWESS. 9.0.1") ’ Intel-- lige ou), affluer, vel Ain-mi. Sic et alibi apud Nostrum, i c. 86-, 15. ac deinde in codem cap. saepius. Tum deinde vaau si ex abrupto et per asyndetou dictum , cuius ge-

au HERODOT..I.59. 69 neris exemplum ad l. 11 , 20. notavimus: simile habes c. 72, 13. conf. Var. Lect. ad III. 12, 9. Exspectasses un) i nvldou si etc. aut aimèrent: 957.0": fi; ilmroxça’riï amyle-0m une? rancira: etc. S.] 18. nus-amanite; ni! transvidas) Aflœtandi meditandique bine in Lexicis nova verbo mrœoçsvsî’v attributa fuit significatio, quum certe posoit huius loci sententia. Pisîstra- tus Athenis regnum appetens, qualis alias êçucûslç menuisa; Herodoto dicitur, et l’eau-u mob flippa"; ysvërdm- Hic ex vulgari verbi notione potins dici potuisse videretur et? mammites; niv ruguwiâœ: loquendi ratione satis usitata, qua mi mmæçsvtsn, non temnere, et Homeréum mi GIÀÉIH, detestari, suntopposita. Sed secundum- Aem. Portum apud Jonas peculiaris viguit in verbo mrzOçoveî’v existimandi vel arbitrandi significatio: in duobus , quae mihi quidem iu- notuerunt, Herodoti locis obtinet quidem opinionis potestas, vel arrogantis potins de se suisque viribus persuasio- nis, sed quam aliorum vel parit vel comitatur contemtus. Thuçyd. Il. 62. ii’vau r07; ÊxÛçoî’ç Judas, mi enflamma uo’m , 03W ml amendant-n. Apud Herod. l. 66. mweovsia’umç ’Açmiîm Micron; sium praegnans est locutio: Arcadibus, quos contemnebant , se praestantiores arbitrati Imdaenwnii. VIH. 10. gai-ascendant; rouiras, ista cum contemtu considerantes. Dum «liquidé constiterit, nulla habita contemtus ratione, mruOçovsi’v pro agoni"! vel o’c’yœv agoni? a veteribus (mentio- rum abusum corrigit Ammonius in voc. (figerais) usurpatum; suspicabor equidem pro xœrœcpovn’mç leni mutatione corrigendum hoc in loco and agonira. Dum in Attica civitate Megacles et Lycurgus suas quisque factioni, cuius erat caput, tantum studebat; Pisistratus, and 09min; du fuyar- w’Sz . etiam tyrannidis occupandae studiosus , reins 177m: crains. Aristophane: Vesp. vs. 505. (si-n’as in» ruât-a Suiv Emm- uo’rnç 43;, un) Oçovôv wpuwtâu: vu lgato si. voculam à; isto ver- su substituendam ceuseo. VALC K. - At non satis caussae fuit, cur constans librorum omnium scriptura, quae etiam Prisciani testimonio firmatur, sollicitaretur. Quidni , quemadmodum soudanais idem ac simplex 8mm valet, sic et olim natuopovti’v eadem notione atque simplex mon? usurpari potuerit? Sane et VIH. 10, 8. nurawon’ramç faire; nihil aliud , nisi baec cogitantes sonat- Sic igitur hic

7o ADNOTATIONES ait, de ragua cogitant, regnum meditaru. Conf.x Adnot. ad cap. 66 , 6. S. 30. "in: 151190:qu nos-raid Gronovium vide, et Marshami Can. Chronol. p. 647. edit. Franeq. WESS.- Semtum gnecum nomen Hyperacriorum voluerat Gramv. qui Ani- qui a Plut. nominantur, in Solone p. 85. et 94. et Ami; vel M9117; apud Steph. Byz. et Haydn lntelligi autem. mentales , et ipsum nomen , et oppositi Morales eampestres- que ostendunt, et Dionis Halle. verba a Grau. citata ex Ant. Rom. I. 13. immisçât ri Otzoxœçsïv gnouf ai; 131190134109;

ruai;26. Nirma’v 104mm n (Mir) De S. bac . Pisistrati in Megarenses ex- peditione Aeneas Tactic. c. 4. Nia-mu. au Meute: rectius pin- gatur, Grammatici quaerunt apud Cl. Dukerum in Thu- 9d. I. 104. WESS. ’ 54. in! n rois-1 nutricier i’ un: du 71’611") Aldi in"! longe pmefcrt Reiskius. Favere videtur Plutarchus in Solon. pag. 96. iodures ynig tu); ruffian: vo’novç 79:7 20501109 hutin" «fin; 0161:6; ml "il; chou; nivzyxoz’g’m: sed diversum longe est. Nostro illud placuit: adstruo exemplis, a Gronavio in unum conductis ex lib. V. 71. 07mg 3mm ro’n rai: ’Mnîmç. Sic enim ibi Areh. et Vind. De intervallo temporis, quad abiit ab obpressis prima vice Athenis ad eversam prioren Pisistrati tyrannidem multa Baulurius, sed minime consti- -tuta, Diss. Herodot. c. xw. Tu confer Eduardi Corsini Fa- stor. Attic. T. IIl. pag. 101. WESS. - Conf. Nostrum V. 29, 11. 71, 7. 92, 20. S. ’ CAP. LX. [7. mpuMuvo’mvoç) Proprie, circunwctus; id est, fatigatus,.ut commode H. Steph. nec ita male Val- lu, mitigeras: pataras etiam «tutus intelligere, ut apud Basilium interpretatus est Budaeus, Comment. Ling. Gr. p. 1,29. Nec enim Gronovinnum obsessus placet, quad Wess. ctinm tenait. S.) 12 seq. 10:7 [301981:91on [894301990] fluo; 76 IENammiy) Sin- boc, quad reposui , seu Medie. malueris, verum manebit, ellenicum genus a barbare fuisse seiunctum , et vicissim. At Aucun si sequare, oratio constabit pulcerrime, ex Flo- mutina vebementer conturbata. Qua enim ’12inqu . 2’81, Scâzairzpu, inamyut’vov, concordia coibunt , uti necesseest? Athenienscs quidem qui": ainsi; ni iEmmêv dequa’Mm,

uti scribit Pausanias IV. 55.; Barbari nunquam. Novi, patrocinium A!)Mediceo quaesitum 59.60. sedulo fuisse, verum 7ldebile , et, si consideretur, alienum.l Geminati genitivi in «and. pu r05 BœpBaz’çou 39mg, ambiguitatem quandam patientes, librarios, ut mutarent, permoverunt. Mecum sentit Steph. Berglerus Act. Li s. MDCCXVI. p. 42 1. WESS. 17. ri clivons; nv qui») Qua ostentata cives decepit Pisistra- tus , fuisse dicitur [L 19.] 213113112. Phylarchus Athenaei XIII. p. 609. C. mir moinwm fiswirrpatrov t’ai niv impavides, si; ’Aûn- I si; mien au. façons-av, mais ont: yeyavivm. Insanabile Ca- sauhono vulnus non attigit in Pisistr. c. 1v. Meursius: meo quidem arbitratu conmode corrigi poterit, à; ’Alnvëç sa; 1’: leur; 639g iman». 3101115; 117; contigu; meminit Lyeurgus c. Leocr. p. 15a, 5. [in Beiskii Or. Gr. Vol. 1V. p. 148.] Locum adhibuerunt Meursius in Cecrap. c. 27. et plus nua vice E2. Spanhemius : eiusdem Minervae et alibi fit mentia, et in Antipatri epigr. quad vulgavit L. Küster ad Suid. in ëwoîe’uwoç. Phya tum ad habituas Deae reducentis ipsum in arcemfiirmata fuisse traditur Valerio Max. I. c. 2. V AL C K. -- Nos nuper, Viri docti monitum secuti , Athenaeo suum restituimus. Conf. Hemhiilnterpp. ad voc. 216111311. S. 20. arçoîe’ëumç mima: oÎo’v r: etc.) Fuit , [qui succédant; refingeret: ego olim «gaulis-am; ex IV. 195. V1. 119. Nanar repudio. Hegchius , «pâtirai-1; , 190311211111; hauddubie hoc ex loco. Ostentarunt ergo magnificam illam speciem, ut in- cautos fallerent. Polyaenus banc fraudcm non neglexit lib. I. 2 1 , 1. ubi nul rab rugœvvlâu 1’51 ’Aflmm’m nua-ému cum Berg- lero si scripseris , suum auferet iste. WES S. -- Larcher ’vertit, parée de tout ce qui pouvoit relever sa. beauté. Mihi persuasum est, eam esse Herodoti sententiam , quum in lat. versione expressi. S. 29. and [ai] in! ré; 50711711119611.1191) Ut mulierem pro dea adornent, incessere animas persuada debuit divinitatis. Hu- âo’mvo: natum est ex ca, quad restitutum. Simile amanuensium delictum lib. III. 78. Ample; 3è médium durci 139611913101 , ubi cui Darius obtemperans etc. vertit Valla, qui quidem æsûdmvoç, quo modo Codd. plures, in sua habuit. Facit mecum Reiskius. De Phya Athenaeus ex Clidema lib. Xlll. p. 609. et Critici in Comici Equit. vs. 447. varie W tantes. V id. Io. Meursii Pisistrat. c. 16. WESS.

p ADNOTATIONES . CÂP. LXI. 4. Myova Enfin» du; etc.) Tituli un.» nmexplanat Scriptor lib. V. c. 7o. WESS. 1 1. roîn nwzérgn) Vide Pull. Leopard. Ernend. VIL 7. ubi Aldinum «90:74:5qu prudenter corrigitur. Est in Hero- doti scriptis Codd. frequcntata harum vocum confusio, ef- ficitque [interdum] ut electio in nmbiguo ait. Sic I. 59. HI. 144. V. 104.1X. 2. etc. WVESS. , 14. Ïmo’tu 33 346A45" matinaux) Opinor ex achcdis S. .Remigii in marginem Stephani venise 9405,41: videor enim animadvertisse , mirum han-nm membrsnarum inter et Stephani exœrpta consensum inœreedere. Amplectuntur Galas, Pavius , Reiolu’us, alii, cum Rcmig. lectionen, estv que conmoda satis. Afin-6; - BovÀo’mvoç nopmïoç (bau, Moi- ugn’ n mg. scrihitur m. 82. Nec propœrea amen unice vers. Aristophcm. Nub. 451. 5m "Math y’ - - - à 11; si": yvduaç 963:); "mît" «Adam; a? 01;. Aeschines in Cmiph. p. , 63. 3m50: Ënçov 1145010140; vlan; Anmh’mç: et p. 80. à) ,ub 7:3; 5 r3 aidant: 79013114; and "du; ’Apz’i’voç. [ed. Reisk. p. 457. et 576.] Haec gomina aunt. Valet in pmeliia, mqïv [du et noix», "mon etc. Conf. ad Diodori XI. 26. ndscripta. WESS. - Sic et unir ’OÀüMmt, et similia. S. 16. a? urf; ce: æçoyâlaro’ and n) Sic Regior. 1mm et Re- mig. consentiente fare Mediceo. Ex anima. repetitum ivit Gromwius, additis Latinis, quae ipsic nounihil ante placa- mnt, sed verbo inti non respondentibus. IIpmîzîcOnu Hem!- doteo sermone non aliud est, ac reverentiam, 0b acceptons - ont: beneficium, et gratum animam testai; ut HI. 4o. un) de lm ’Enyîvm tüsçyfruç , q: à»: apoazîtô’um, non-r) 14h 11;! aimât façon: cui ego revercntiam ante dcbeo, non male inœrpres. Cette ut en exscripta hic sunt, ita mssü conplures. De verbi formatione ut conmenter, necesse non est; qui Ber rodotum novit, banc non ignorat: addi oportet, doctisai- mum Geinozium codent mecum fuisse opinione. Résidus erpuiËovro, aut argotisera-0’ and n: qui prospiciebant undammodo ttfaçtum vokbant : nisi maillais argousin-ra loco 1905530" , priai obligati benejiciis erant. Non mute senœntiam. W E S S. . CAP. L117]. 4. 100,79: fg; gaina.) Nescio quos duo I Codices, in quibus xpo’vqa , Galas designevit. Schedis Aroh. onzain baec desunt. Ergo-ne Etorænscm,editumque Aldinum? - quos quidem inprudenter duces legit, quippç errantes.

A!) HERQDOT, 1.61.62. 73 Marathonis mentio nique mies ri; x1499 postulant. Simi- lis mendn vitiavit lib. IX. 69. alîàs detergenda. Id bene, quod 95m si 8010km" infra [1. 11.] maluit exilonum mon: et specie. Equidem sine ullo offensionis metu , si vel uuus Coda pmeiret, id reponerem. Nain , genuinum et Hero- doœum esse, ex Eustathio in Homer. p. 2818 , 16. [Iliad. p. 218 , 10 seq. ed. Bas.] atque aliunde demonstrahitur lib. VIH. 14. et 72.’,WES’S. . ’ 14. nmyi’îoç ’AÛnvm’nç içâv) Alu; 10190195 91112301900 11va- 31; œdaver suum humandum praedicit Eurystheus in Eu- rip. Heraclid. 1051. ubi vs. 849. leguntur ista : [lavandin au? (1,44131 31122931 101’701 m’a: ’Mœ’mg. Templi forum dona. ria , quaeque illis inscripta fuerint cognosceremus, si The- misonis ad nos - pervenisset û HœMmfç. vida Athen. V1. pag. 254. r. 255. A. Polyaenus I. 21. 1. Ilmlrrçæroç, inquit, in” 121580131; t’a-qu’un!" si; ’A-rnmiv t’ai HaAMW’Soç. Hi; in Pal- lenes demo locum date potuisset Mcursius. VAL C K. 17. ’Anoo’Amç J ’Auupvdv) Vates atque id genusyhomi- nom ferebat Acarnania et vicina Leucas. Qui sacras bos exercituum comites in primis studiosissime commcmorat, ab ingenio Thuçydidù hac etiam in parte multum diversus , Herodotua Mrwrn’nv habet ’Auœçvâ’m, VIL 221. et Hip- pomachum Aswoiîzov 1233911, IX. 57. Aœmani quoque, quod fatendum est, non disconvenit Amphilyti nomen z Xénon; 7,611 0.91.6... Acarnanis nominat Thuçyd. Il. cap. 102. Sed multo 13men .plures Attici nabis, nec mirum , innotue- runt xmmM’yoz. Quando itaque qui bene ominatus acces- sit Pisistratum Amphilytus, Platonis Socratli dicitur in . Theage p. 124. n. ( quod Pauli. Leopardus iam animadvertit Em. VIL c. 7.) J 51418413; ’Auobwroç: ’Mnmïo; autem Clam. Alex. Strom. I. p. 598, 21. ubi nota; Hudsonus; his ego quidem testibus fidere malim, quam descriptoribus Co- dicum Herodoti; suspicatus Achamemam fuisse Amphily. tum, atque adeo dedisse Nostrum hammam o’ ’Axœpvniç, nut si qui; illud oh morem praeferat Ionicum, ê ’Auu-ç- n 15;. Inventum Eustathio et 8939m»; zani fg? "la!" iHçoËo’fly , ad 0d. H’. p. 271 ,» 46. [p. 1570. ed. Bonn] alia quaedam idem habet huius forme rarissîma. ’Ampyaiv et ’Axagved; et alibi permutnta sunt a librariis , et in Luciani Étang. A110). VU, T. il]. p. 297. ubi conflotum e duplici lectione, quad

74 ADNOVTAVTIONES libri praebent scripti , ’Ampwmdç et ’Azzçvmniç. Bene Ino- nenti Guicto debuerat obtempemri: venu enim est procul dubio lectio, o’ 720976; 6 ’Azœçvniç, qui Acharnis a patte missus in urbem 3m: runiv dominion 2 sic corrigo vulgatum aima: noti sunt 17411911110) 5’191. VAL C K. - Gronovium vide, et Themistium Or. III..p. 46. WESS. - ’Axpipvniv, sive ionico idiomate’ ’Amgwiv, perinde ne ’Axœpmiç, de Atticae populo olim dici solitum censuit Gronov. provocans etiam Senecae Tragici Hippolyt. vs. 22. S. - 19 seq. "Emma: 3’ o’ MM; etc.) Responsum harioli Actin- ni se memorine obtulit, cum thynnorum pimtioni, cultissime descriptae, subderet Histor. daim. XV. 5. admît - - - étai ’Eçerçuï; leur: retînt un) Naiëm, zani No; r37: si"; 117: roumi-ru; wading , gent iHçb’Soro’ç n au) aboma Rhum. No- runt Mec et tcstantur tum Eretrienses, hlm Nazii, hac pis- catione insignes, ut Herodetus et alii testantur. .Sic Gillius et Gesnerus, minime eius sententiam , ut dicam leniuime, ad- secuti. Eretriensibus , ait, Naxiisque et Atheniensibus ex fuma eiusmodi thynnorum capturae usu venisse, quae Herodotus atque alii litteris prodiderint. Atheniensibus, inquam. qui excidisse videntur, nisi si scribentis oblivione sint neglecti. Hoc obiter. NV ESS. --. Perspecte Schnei- derus ad Aeliani locum citatum monuit, respici verbum samedi", quod de populis dicitur, qui thynnorum instar quasi verriculo capiuntur. Conf. l’aide. ad Herod. HI. :4 . S. 9 CÂP. LXÏII. I. nMuBaiv 13 xçnnæigm) ntaiv optime vir clariss. [Gronom contra Galeum, mon.» corrigentem] defendit, quem ad Arriani Exped. Alex. I. 19. consulere opportunum erit. WESS. - Conf. Herod. III. 64 , 23. tu! quem locum Gron. provocavit. S. 4. ftt’çdMME’vM les") Leve videbitur, notandum amen; sollemne Ionibus esse in", idque hoc in libro nonnunquam, veluti c. 51. 71. etc. sed frequentius site" scribi; in aliis prius esse crebrius. Quae mihi discrepantia amanuensium, non scriptoris nrhitratu accidisse visa semper fuit. WESS. - At, quod Homo licitum fuit, augmenta verborum mode adiicere, modo negligere; eamdem, pute, veninm sibi sumere Herodotw potuit. S. 1 5. me) oindra: imam-oc) H. Stephen: veteremseriptumm,

AD HERODOT.I.62-65.i 75 ut oratio lenior curreret, mutavit. In Parisino 310010101 librarius, supra scripta sigmate, idem fortasse atque ille ar- 0 *bitratus , sut cette scriptionis peccatum esse corrigendum. Salva res erit, mode infinitivi , qqae Gromwii opinio, im- ipemntium vicem fuugantur. Saepissime hoc genus noster amavît, lib. 1V. 126. ’01) SE errai; un) raurünsvoç 7’105»; Mixe- 100001: sic libri mssti et Eustathius, e quibus et VIL 159. en) 33 mi [30mm refingendum erit. Küsterum in Chrici Biblio- theca, clin omnia amplexum , ardor obloquendi a vero avertit. WESS. - At adiectum h. l. verbum sandow-1; non sinit nos nunc de infinitivo notione imperativi posi- to œgitare. Quin potius agnoscamus hic idem êvuuervflu; ’ sive ennuages gcnus, de quo supra ad cap. 27 , 18. diximus. S. A CAP. LXIV. [7 seqq. tic N00’Eov’ 1001i raie 1011511111 etc.) Commodius. in hunc modum distinguetur oratio: i; Noiëov. 1001.3 70;; 1001511111 0’ 11211101901101; 1000151101314" - - v 11108011... and; 7! (sive 710d; 1s) 5’11 101510111 fliv 1170-07 AïÀov, (scil. 1100120105- 4410, notifias; ( scil. «61h) in 113v 10710111. Ad baec etiam De- lum insulam (subegerat,) quum en: oraculi responso purgavit. S. 10. andalou; 3è 53:) Io. Mcursium correptum [a Gronov. nollem: Eadem scripsit in Pisistrato cap. 8. quae Noster. Eleganœr nique ad hune locum obportune Thucydide: HI. 104. imifiyçt niv yoiç un) Hua-Input); d 11590010; «90’119» 005150, 06x 51010011.. 01’006 310v 03ml 1017 i100; 3010100210 117; véron. Verbîs discrepat; in lustrandne insulae ritibus et mode discordia. nulle. W E S S. 15. mai ’AMMmmIÈw) Vetus interpres ’AMMMMM ex coniectura, quae absurde minime est. Alcmaeonidae omnes Athenis 0b Pisistratidarum tylrannidem excesserunt, civiumque plures secum traxere, sicuti lib. V. 62. ubeh rins conmemorat. Ducem non nego Megaclem fuisse, uni- versae tamen gentis potior mentio. Praeclnre Plutarchns in Salon extremo: J uêv MsyzxAiî; 113013; mon Merci 103v d’un»!

’AÀxnuiœndô’v.WESS.CAP. LXV. 4. 512 yole Alovroç) i .Couler Pausaniam lib. 1U. 3. Nostrum aemulantem. nec dextre tamen suis partibus functum. WESS. - Quem Hegesiclen Herodo- tus nominat, is Spartanis Agesiclea erat, pater Aristonia, qui c.67 , 5. memoratur. S.

76 .ADNOTATIONES 9. Emma 02194010111101) Peregrinis intolerabiles Interpœs. "Anna-01, 0311704111101, 03103074100101 omnes illi , qui peregrinos - iure conmercii excludunt , eorumque consociationem tuque adi- tuni recusant. De Btitannin Dindons V. 21. 015111 à! 1314i! 91004103 021070441010; 571’111. 501111017; Sodium. Hinc d’un": 0’13”01- 0101 Lucian. H. V. Il. 27. et d’un"; i011; gai 9110103311 Phil. lud. ’ch. ad Coi. p. 1015. c. homines gentesque, omne fami- liaritatis genus dettcctautes. Polybii ainmmëla 11.711 ifvô’v de neglecto conmercii usu et accessu Excerpt. p. 1025. [lib XVI. 29 , 12. nosttae ed.] huc pettinet, sicuti intimas: and; 1013; Tonka; infra c. 68. et 185. in aliam pattern. WESS. - Conf. Lexic. Polyb. in ’Auaâi’a. S. 14. 1501100070) l’otuisset vit clariss. aliud rebut C011. Flo- rentino addete ex Apollon. Rhod. I. 162. 101 m’y 50: zani; Av 10600300; germon: et 8x principe Poëta , a criticis veteribus ibi laudato, Iliad. H’. 144. ac Z’. 150. In oraculi versus tettio,[l. 16.] 1? 5100000101 iustum est. Themistius sibi non constat, fortasse aliorum culpa. Tametsi Oral. x1x. principio, nunc quidem a?! 11.012 0113001 scriptum invenintut, in sequentibus bis terve 0131. air 1’81’0-101000, Il 910; 1? 01100010; J1. Fuit autem Pythiae id responsum multo celebettimum , et, si Plutarcho du. Colot. pag. 1 1 16. t. fides , i1 1017; 1m- Mmainuç 051009000017; insertum apud Spattanos. W ESS. [20. à; 8’.0w’10lA01x18. etc.) Vide Adn. ad c. 58, 7. S.] 21. intendante 111018051101) Labotant haec premuntutr que insigni diflicultate, etsi Pausanias, lib. HI. 2. baud aliter, ne nos cum maxime, legetit.- Labotas, sive Leo- botes, ex regia Eutystenidatum familia, frottis Lycutgi (quippe Ptoclidae, atque ex alia gente) filins non fuit: si sororis filium dixetis , obetit Labotne actas, qua suae is tutelae crut, cum hic nasceretur. Praetetea Charilli, sive Charilai, fratris Polydectae filii, tutelam Lycutgus, magne scriptotum consensu , administtavit. Haec atque alia ’Io. Meursius Herodoto, uti censet, manifeste etmnti, obii- cit Regn. Laconici cap. 9. et Miscell. Lacon. Il. 5. Sequitut Meursium et amplius centum annis inter Labohe obitum et Lycutgi legislationem intercessisse contendit BonheriuÏs, Diss. Herodot. c.-15. Cui equidem latgiti debeo, si Apol- lpdori, Clementis A1023, Africam’, Eusebii tationes constent, id verum videti. Ergo- ne Nostet ettavit? Eieti potuit":

son HER-ODOT.I.65. 771 quamquam si considetetur accutata utriusque regiae familiae recensio, VIL 204. VIH. 1 51. tes ca ad ctedendum h fit difficilis. An Xupi’Mou cum vil-o Amplissimo refingendum, culpaque in libratios, qui nimis scioli AEuBnIrfEfl cotrexerint , est referenda P Sic profecto in vado res etit, et Herodotus ab ettore inmunis : vitium veto antiquissi- mum et Pausania ptius; neque id mitandum, cum suo’ iam tempote Philemon apud Porphyrium Quaest. Hom. VIH. [V 01. I. Hometi Dames. pag. 11cm.] de cottuptis Herodoti exemplatibus querelam movetit. Marshamus Can. Chro- nol. p. 452. aliam , et forte planiorem , ingressus medelae viam fuit: mutata vocum sede fuisse censet A011. 3111001. 01.3010153011 [Liv ëwunï, 1801010.. Si 27019101151111 11101805110), cum esset tutorfiliîfiah’is sui , Leobotas autem Spartanorum rez. Sont une huiuscemodi vocabulotum transpositiones non inso- litae, neque obetit multum Leobotae Lycutgique aetas. Certum est, de tempote legum .latatum vitaeque Lycutgi veto principio antiquos scriptores discordiis distincti; id ne opetosius ostendatur, otium Meursius fecit. Constat ptaetetea , Eunomum, legislatoris pattem , et ftatœm Pol);- dectem breve tegni ’spatium habuisse: vixisse Leobotam diutissime, Doryssum atque Agesilaum , filium nepotem- que, exiguo intervalle, et tege Agesilao leges Spartanis perlatas ex Pausam’a. Il]. 2. Quae utique constate posse vi- dentut: opus enim minime est, ut Apollodori temporum rationibus Noster adsentiatut, neque ut setipsisse censeu- tut, rege Leobotn conponendis legibus operam inpendisse Lycutgum: ad eius regnum tutela pertinet, quam Cre- ticum itet excepit deinde, quo de praeter alios Strabo. WESS. - Larcherus, in priote editione Herodoti in Gal- licum sermonem convetsi intetptetatiOnem Marshami se- 1 cutus, in posteriore editione plane Charilli nomen in locum Leobotae vel Labotae substituete non dubitavit: cuius consilii rationes in Ctonol. Herod. cap. xvn. p.489.

25. hourdage un) 101m00’301ç) Utrumque Glossae Herodo- seqq.une explanant; undeexposuit. Suidas, sed non sine peccato, S. descri-. I psit, ut ad Glossatotem ’suo tempore docebitut. [.Conf. Koen. ad Gtegot. Dial. ion. 95.] Bene Payants de Lace- daemoniis mai A0350»; mi leaç, 511001001131; mû 1919111101.)

78 ADNOTATIONES ’ "mâtaient; lib. Il. 3, u. Ephoros, a Lycurgo Sparta- nis fuisse inpositos, Manhamus infitiatus fuit inprudenter. Noslri patrocinium docte professas Clar. est Inc. Pe- rizonius ante laudabîlem Groruwii operam ad Action. V. H. HI. 17. Ceterum anima ri du»: min-a Cod. Remig. si ",1 mon; fuerint, cupide probarem: mon: atque institua in-, dicant. Vide Il]. 99. et de Lycurgi post obitum divinis ho- noribm N ic. Damascenum’Exc. p. 449. W ES S. CAP. LXVI. 4. aîné 1: agame)! mima) Sic VIL 1 56. al 32 æuçawn’x’ im’ r’ Ëîpanov sa) au"... Et Diodonu V. la. "ou: 1’07; Tl Bien; vapamv aux) 1’117; 565m; nu’En’Ûnav: qui cum in modum saepe alias, ut ibi ostemum fait. Adde Pauli. Leopardum Ennemi. VIL 7. WESS. 6. mruæçovn’rœvrtç ’Açxoiîm minou; mon) lmitatur .45]? dams de tuttis Babylonicae structuribus , sa.) si 916v un. oçovinmuç damna; du: in Eusebii Pr. Buang. IX. 14. Puta- ham xzruŒçoulilV, Érotiano praceunte, Ionihus tantundem fuisse ac mmvosîv considerarc, opinari, non sine contemtu quodam. Nec alia mens doctissimo Beiskio. Ansam dedit Herodetus VIH. Io. et huius libri c. 59. ubi Valclœnarii animadversionem expende. WESS. -. At aœedentem contemtus notionem ignorat Erotianus. Conf. Adnot. ad cap. 15. ci 32, n54; æipo’wm) Ita multo post Carthaginien- ses, sed pari eventu, ip Diodori lib. XX. 15. Suscepta in- 59felix baec et temcraria, l cxpeditio 8. fuit regeS. Charillo, do-. cente Pausania III. 7. et VIH. 49. Calamitgtem vero capti- vorum Laconum alia in re Libanius tetigit Prosphonet. ad Iulian. p. x79. A. (fume mie Ê); Ërmov zzmwclfm 75v Inau- 173v, raürnv tîgya’Çovro 1’97; vsvmmo’n, xoimcaç Ëxomç: Î. e. si interpretem audis, modios ameutes. At noli auscultant; xot’wxsç nihil aliud ac Nostro 71’834, isto quidem oratorio loco. KV E S S. 22. ri; Unix; ’Aûnm’nç) Bene Minervae hune titulum in. staùravit Gronov. ctsi in vocis origine error inest. Constam- ter ’AÀs’xv adpellat Pausanias, magique Alec acceptum refert, oblitus Homericum Iliad. 74’. 501. In Strabon: V111. pag. 595. [p. 588. n. cd. C88.] ’AÀau’a; nomen habet ex doctorum coniecturîs. De conpedibus, quae inter templi donaria Pausaniae aevo durabant, ipse lib. VIH. 47. W ESS- s- Conf. Nostrum IX. 7o, 17. S. -

AD HERODOT..I. 66.67. 7g CAP. LXVII. 11. s’ywlzro) Herodoteum hoc, ex Ionum more. Florentin." dinlecti rationem non duxit, mon: quoque rexm’uv, Égée» aliaque inmutavit, quae tangenda non fuerant. Sustuli praeterea mir, cui sedem inter afin; - i; .9ch concesserat. Nain turbat orationem , neque praesidium accipitex cap. 153. ràv 7965m am, quippe plane diverso. Reiskius , retineri si debout; mavult Prunus un du; à: .9105 , et «mail; ad structuram adsciscit: posset geminuin videri Sophœleum Trachin. 665. «en si "in. «çà; M’A" Jui- au, nisi discreparet recte expensum. WES S. - Ad du; i; Stôv nulle incommoda 636v intelligi poterit, sive «un.» malueris , nomen ex"cognato verbo repetitum. Conf. quae ad I. 109 , 2. monemus. S. I5. Twist hlm; i!) zain») Cl. Pauw T5761 Muet; s’y) 75mm: cui Reiskius consentit, me; tarsien scribens. Aliter Poète. Odyss. H’, 121. 117g info! p.21 919.4130! Muçéi 5’72 x6599 figurai - - - WESS. 17. aux) nixe; énirxnroç) Rixantur nimis quam fuerat ex usu Gronovius et Küsterus ; in adnotationibu-s ille, hic Clarici in Bibi. Vet. et Bec. T. V. p. 405. Cui hono? Scri- ptor ipse [c. 68, 18.] r81; innova mi cædçuv, incudem et malleum, esse 18v 167m! and 16v a’vn’rwrov ait, quad malleus incudem feriat, et incus vicissim malleum repellat: id fieri solere, ofiîcinae ferrariae adspectu omncs et sono edocent; et utrumque H. Stephanus et Chytraeus dudum monuerunt. T4... in oraculi ambagibus atque ex vî quadam originis maltant non male; dwimoç, quia eius ictuni repeilit, incudem exprimere aptus est: "il! in) animas", ferrum, quod malleo super inonde tunditur. Qua in explicatione ab Herodoti sententia. non deflexit Pausanias III. 3. p. 210. WESS. 19. Tsyt’nç êmroififiofioç ê’n-y) Cam. de Pauw reponebat T5. 7l"; ira-06Mo» 35g], Tegeac auxiliatorem habebis tibi, de auxi- liatore, cuius tamen notitia requirebatur, ipso tacens. W ESS. - Auxiliatorem Pavius Crestem intellexerit. At hune non Tegeac, sed contra Tegeam, auxiliatorem desi- dernbant Spartani. Itaque Ami. Portus in Lex. ion. versionem Vallae secutus ait: ,,’Emm’fifio&aç apud Herodot. non pro nautiliatore (ut passim apud Poëtam) accipitur, sed pro z a

8o ADNO’TATIONES ,,m’clëorefl Nec ita male. Nempe verbum miam, indeque derivatum nomen ixiiioooç, eique geminum imralp’loâoç, mediam babet significationem , cum strepitu acccdere, adstra- pere, ut in fragm. Sophoclis apud Allie». VIL 277. b. flaque, [en ut Boulin, de eo dicitur qui cum strepitu et impala adest, . sive ad opem ferendam amico, sive ad depellendum hostem; quemadmodum et de en qui vel adplaudit amico, vel insulta! hosti. Caeterum , quum et verbum istud, et nomen , cum dativo casu potins, quam cum genitivo construatur, rectius fortasse T175" scribetur: quo ducit scriptura codi- eis Vossiani apud Steph. Byz. in Tiysa. Nam oppidi huius nomen non solum in singulari numero etferebatur , verum etiam in plurali. Sic cette s’y nylon; ait Archestratus apud Achat. HI. i i2. b. S. [20. infixe» ri; iEwpInoç 013331! ban» etc.) Haec Gronov. sic convertit, nihilo minus imentione abstirwerunt, absurde promus: quam interpretationem miror a. Wess. absque notatione servatam esse. Recte ad sententiam Valla: nihilo minus inventione frustrabantur. Ad verbum H. Stephanus .- nihilo minus ab invention; aberant. Larcherus vertit, quasi in Graecis esset, in Mimy aimixovro ri; lasting. S.] 21 seq. ë; 05 35 Aixnç, 15v olyaûorçyôv Proscribitur a Pa- vio et Reiskio i; 05 : pmestare initia); ou: au: i; 3’. Sic enim usu receptum esse. Contra veniunt schedae Florentinae 1V. 1 2. 1 60. et l 66. ubi Gronov. tum reliquae omnes V. 5 1 . El- lipsis defectui mederi potest. De Spartanorum Agathoè’rgia, Ruhnlænius ad Timaeum et doctorum alii ad Huychium. WESS. - In i; 05 ellipsin Ami. Forum statuit huiusmodi , i; :50:va 18v x9010! 05, ad illud tempus quo. Quidni dicamus, ë; in istn formula pro En; usurpari , adeoque regimen huius particulae aemulari. Quidquid sit, de Herodoti un: dubitari non debet. Locis a Wess. citatis adiici poterunt HI.26. 51,11.banian) Sic V.lib. VIII.86, 71. 14.etc. sa) infimes S. 0133va n xpëvov: at VIL 56. banda-u; 063M: film, discordibus msstis et litteram itemtam recusantibus, Suida non dissentiente. Hippocra- tisICodd. in Ionico verbo abeunt in partesitidem, uti Foë ains connionstravit. Vide Apollonii Rhod. I. 589. interpretes, et Paull. Leopardum Emend. lib. I. 24. WESS. -- Conf. Km. et Schaefl ad Gregor. Dial. ion. ç. 92. S. -

MW"..M .. un, . .,,

A-DS H En o D o T. . 1.17 67. sa. 81 CAP. LX 7111. 6. 0* xaMniç) Faber aerarius vetus interpres; Heresbachius ferrarius , insecutique editores. Gronov. sine coassa aerarium praetulit. Dudum est, cum Pausanias III. 5. doceret, officinam ferrariam fuisse, in quam Licbas penetraverit, minime neglecta notionis eius ratione. Patefacit id quoque res i psa eiusque series. Poilu: VII. 106. xmso’m si gai 16 0131195155" 37167011, au) yachting, "il; 13v riâupov leyœâom’vwç, quorum ultima sunt Aristotelis de Poètic. Art. cap. 25. p. 256. Confer Fragmenta Pythagor. p. 706. Ed. Gal. Scbol. in Apollon. Rhod. I. 430, et-Aemil. Portum ad Xerwphontem p. 1 178. et de Orestis corpore, cu- bita longitudinis habente septem Philostratum Heroic. I. 2. p. 668. tum A. Gellium N. A. HI. 10. pcui Noster propter illud litteris , tametsi ex Spartanorum sermonibus, prodi- tum, homo fabulator. WESS. 7V seq. Il! nov æ. - - - idolvuœfsç) Haecminus sincere scripta prostant in Etymolog. M. p. 454, 28. VALCK. ’ 11. in; a?» Olividotl) Si faverent codices, praeferrem nnhumlç 751150911 74113011115? flEIêOVüç alvâça’vnuç 707v un, nullos us- pian: fuisse. lib. II. c. 91. au? 02’an Insane? [4,184145]! chipai- in». Opinio non absurda fabri ferra’rii Tegeatae nitebatur en propemodum ratione, quam Celsi verbis apud Origan. IV. p. 207. exprimas: rai cuirai ais) au) movs’vau un) alun un) feu-00a. Simillima dantur Epicuri: istam dmrn’œv, valde probatam Palaephato, expugnare nititur Plutarchus T. Il. p. 752. 1h VALC K. - At recte in vulgatam consentiunt libri. In ista formula mi un. particula ne. Herodoteo more pro vulgata mir ponitur: de qua particula idem Valck. cui h. l. suspecta fuit, recte praecepit ad III. 99, 7. ubi d’ampli; En: ml un vors’siv: parique vmodo III. 66, 14 seq. gênera; sil; A») [Liv etc. Caeterum conf.’ HI. 1 5 , 5. ibîque no-

20. flua En) miam-1) Aldinum in) 715140101 Sophocle: verum pmestarettanda. Antig. vs. S.605. alumina ’ - - - minant Mmëvwv in) miner: zlmowa, nisi alia in re occuparetur, et in formulae usu variarent veteres. Responsum "Pythiae apud Aclian. Var. Hist. III. 45. mi zinc; 36m1; t’ai minon-i Balai. Manetho V. 57. ’Evû’ placardai-acini and "in in) artiflots-u 3:05. Refer hue , ut alia praetereantur, Iuvenalis Sat. XV..Herodol. 1T. V.65. F -

82 ADNOTATIONES Ast homini ferrum lctalc inonde nefanda produisisse parum est. - - - WESS. 26. 5111100017" and «in iusiâinwç) Reiskio, si mina hic signifioet locare pro coïta mercede , negans particnla visa fuit supervacanea. Non accedo. Vetat enim Pellan, baec endem citans I. 75. 111.1090610 ,- conduccre cupiebat et œna- batur. Quo mode saepe cultissimusquisque. Noster lll. 53; Il a?! 11591011390; 30700470 i; nîv Ktpxiifav. et cap. 1 39. inaugure r17; 701111430; , un) mini! «(1000.0031 «Mm. Utmbique conatus et voluntas [pro ipso actione] indicatur, sicuti et cap. seq. m0131 airions. [et c. 165, 2.] Vide Io. Taylor ad Lysiam p. 146. Valkcnarium in Euripid. Phocniu. vs. 1406. et Pauli.

LcopardumCÂP. LXIX. 2. l’imam Emnd. 1’; Zara’çnn VIL Hinc Messe-7. WESS. . niorum exprobratio in Lacedaemonios, a Croeso, Graecos Asiae incolas premente, donis illectos , et primas omnium, Kçoio’ty 1’: mirois- 3590: ixia-ribotvri ytvfcfau 00.014 BœçBa’pm argol- nu; in Pausaniae lib. 1V. 5. Addunt alii, missum et Eu- rybatum fuisse ad milites conducendos, sed ad Cyrum omni cum pecunia perfide transiisse apud Suidam in Ed. giiBaroç. WE S S. 11. 31’ 12’77in imançumürro) Aberrat liberArchiep. Infra c. 99. 31’ 12770.01 3? min-a mâcha. VIL 203. 11670111; 31’ ni?- 7iMw ai; etc. Alcidamas Or. Ulyss. p. 185. m’auront; 310i un 0111-00 1300;, un) 1.1; 31’ oithnv. Strabo XV. p. 1040. a. r07; 33 5400.5501 cwtîvm 31 oiwawv. Sed desino. VVES S. [16. mua-ù (Mona) Vide ad c. 68, 26. notata. S.] 1 .18. E1 969101111) Hoc de Laconicae monte et Apolline Py- thaco, Croesique auto , Pausanias Il]. 1o. WESS. CÀP. LXX. [5. 3081m) 31.58101 hic non modo animalia dicuntur, ut vulgo intelligunt; sed cuiuslibet gaie-1 ris figura, animalium, florum, fructuum, etc. Sic (En, I. 203, 11. et 12. et alibi. Sic idem 61.33101 apud Alban. V. 197. b. S.] ’ 7. dumping moflai-a: 02’701) De 60de crame Il]. 470 161 du!» 190100. Aldus dederat ëyov hoc loco, quemadmodum c. 166 et 170. Mutavit Stephanus aut scriptum secutus Cod. aut Ionum baud esse arbitratus; quod utique secus habet. Neglectae 011351km; chmulum congessit Portas. W E53. -- Aem. Portas in Lex. ion. sub voee 0111215011515.

b. -vw.--., v a, wrva

AD HERODOT.L69-72. sa 16. s’ç t3 ’Hyaîov) Verum est iustumque. [conf. Var. Lect.] Vide IV. 88. et 152. Apuleius Florid. p. 550. Enim- ocra fanum Iunonis critiquant famigcratum: id fanum secundum litant, si recta recorder, viginti haud amplius stadiia oppido abat ; ibi donarium du: parquant opulentum. Sic ille de Samiorum Herm. YVES S. CAP.LXXI. 7. "’11 gamma) Minutae voues, Hermio- teae tamen , forsan e codicibus, ex Athznaco cette Il]. p. 78. a. restitui poterunt: a: BunAziî. au) SE in” 66394:; rendront "gardian: wœçumua’èm; Similiter lib. VII. c. 10. en) à), a: BNUINIÏQ HE’MEIÇ Ëw’ 029391; "pariüsflm nanar dudum; 3? au"; Nostro loco, en) fuera; elisum a proxime prame-

dentibus1 1. maïeur ïxsvrsç literie). 11»st tu) Fatentur VALCK. Ferme, 75v 91929 . o Kari. Ma hm" mû turban rpnxi’m , magis ex Ionum comuetudine, lib. 1X. 121. Qua etiam de causse îmvrom’rxra Cënzhâod du 7;; x6941; rpuxürnrœ Xenophonti Wopaed. VIL p. l 97. a. Quod Atlænaeus vero exscripsit «çà; se, H; Ai, ou”: 07m papé»- tu, id illi privum est et relinquendum; Variat et Min. atque adversos experitur Codd. aulnes. Nostcr autan sibi contrarius non est, quando c. 1’55. o’z’vep 8è mina «gomina-m. vina Persane addictiores sunt. Olim pauperes crant et tenui victu conœnti: Cyri et insecutorum princîpum victoriae potentiam et divitias; opes , ut fit, luxum pomœrium Lege SlraImnem XV. p. 1068. [p. 755. cd. Cas.] WESS. C41). LXXII. 9. Ëvfin ph Engin»: maudira; daim) Sic Eustathius, msstis Consentiens. Cor». une]: de Pauov aut 2:49:49; aut Kammâo’xœ; cramas mollet. Potnerat profecto alœrutro houer defungi, ut c. 76. Nune pmegnans ratio nulla delendi est. Tractum illum, quem in Pou-ç tum demergens Halys redit, Evçiuv, ’Awop’nv , Aemnvplm mepe adpellitant Apollon. Rhod. U. 947. 966. ubi docte Cri- tici Graœi, Dionys. Parieg. vs. 755. Adi et Gromw. Il. m4. [At.ibi nihil quad hue spectet reperitur.] Max Reislciu: foin-u 117; lAfin; ri ç «du» VV ESS. . 1 5. in) 5è «fixiv ouïra; 15:16;"; ruât»; chien) Bene Io. Fr. Gronovius [referente Iacobo filin , in Nota ad h. 1.] haec parenthesi includenda , zut maiore distinctionis nota ab inse- quentibus sèiungenda , arbitratus fuit. Aüxfiv, caviz, angustus meatus Nouro esto , et terme F eüam angustiora tractus,

84 ADNOTATIONES cerviicisque instar porrectus. De Bosporo Thraoio 1V. 85. m7. au; 32 sa; rrdnaroç, àuüxsiv, sel à; 8601090; damas. Consimi- liter Istri , anœquam in ostia scinditur , tenus, 1’017 «amuï «670;. ibid. c. 89. Alibi unifia: si; tisovicoo adpellatlsthmum ab urbe Cardia ad Pactyam protensusn , lib. V1. 36. et 73 nî- pdramv m7 udxlvoç, Thermopylarum angustins, [VIL 225, 9.] ubi paullo emnt laxiores. Adderem Euripidis Elect. 1288. i quaeque in Scholiis leguntursd Sophoclis Oedip. Colon. 688. si in obscuro res maneret. huit certe doctissimi Waltheri comctio, qua citra neœssitntem in: 3? nabab 959°; rif; zée»; in Observat. Histor. et (bâtie. refinxit. Non agi tur de termina Asiaticae eius regionis, sed quo illa situ sit , ubi raditur ab omne Halye , et quum angusœ a Ciliciae finihus in Pontum exténdatur. Idem Cl. Reiskius pulcre Vidit, stabiliturque his Scymni Chu", Asiae ad Amisum Ponti urbem 00305 myd- ræro; mixât in" si; 13v ’In’môv dans Suisse». [Quihus cunctis in locis &mecum déplu commodissime latinum vocab.fau- I ce: reddet.] Mox D. Heimius nixe; 33 6&5 denim,» etc. teste Iungerrnanno in Poilue. Il. 214. haud absurde quidem. In ipsa, tractus longitudine, tametsi repetatur lib. Il. 34. nonnihil adhaeresco: sive enim diurne i’tineri staditr en. titi lib. V. 55. sen cc. quemadmodum 1V. 101. contribuais, Asiae illa cervix in augustins, oppido arctas , concludetur. Neque Intuit hoc Scymno Chic, qui vu. dies-nm itiuere Asiae bas augustins, sive Pontum ab ora Ciliciae mariti- me dîsiungiubi admonuerat, continuo ’0 3’ Hem"; isbas 15940133, Myuv’ ’51. ri; KANm’aç 71m impôt 533v si; Ho’mv. .WESS. - Vide Scymni Chii Fragmenta cum Holstenii Notis ad Steph. Byz. a Ryckio edita, p. 580. extr. et 582. iet in Hudsonii Geogr. Min. Vol. Il. p. 54. Sg’mlquidem in Periplo maris mediœrranei , cap. de Cilicia, (p.97. cd. 0mn.) Herodoto adsçntitur: basculants veto, teste Strab. Il. p. 68. Cd. Cas. tria millia stadiarum numerabat; Plinius lib. V1. c. a. ducenta M. P. Caeterum consuli p08- sunt quae in hune Herodoti locum commentati sunt Aca- demici Parisienses, De la Barre, T. VIH. p. 552 seqq. et De la Nauze, T. XXXVI. Hist. de l’Acad. des Inscr. p. 65. Particulam 82, quam desideraverant viri docti , ignorant librî. Vide ad c. 59 , 1 5 seq. zieuta. S. CAP. LXXIII. 8. si»; 0269:5) Parumvrefert, a».

P sa HERODOT. 1.72.73. 35,. p’raeaptes, an in. In membranis perpetua est discordia. ET»; 13men, si originem consideres , vetustior. Dixi ad Diodor. XVlI. 55. dixerunt et alii. In civâpôv vocabulo latere regis titulum, cuius ohmuium fugitivi Scythae de. trectaverint, Reiskius coniicit. Mihi tali nomine rexScythn cognitus minime est. Scytharum vendis; chips; non un suint ac souciât; lib. IV. 19. uti 4509m9: maniât; Arriani Indic. c. 29.Reçurret alias obi; «ahan-ü; et civile Banni); etc. W ES S. - At equidem l1. l. 15v ronflas non tam cum dv3963, quum cum Envh’uv iunctum intelligam: nempe’tî’M dv8951. V . quae sin; châssis fuit ( in) Enude’m TGV unisson. S. 1 3. «12731:; ce: wœçisana). [ta vetus interpres ex coniectura, Galeus, Barbeyracius Histor. Foed. Part. l. p. 460Corn. «infants», Reiskius et Abbas Geinoz T. XVI. Coma. Acad. lm scripte p. 66. et merito: nam quae Nostcr [1. 2 1.] subiungit, pluies postulant pueras. Indignor itaque, mecum inpe- tum illis [a Gromwio] inpactum , quibus puerorum mul- titudo, ipso scriptore viam monstrante, potior visa fuit. Mssti , quorum auctaritas desiderabatur, adsunt. WESS. l7. unir: page!) Sic decuit. Kant xénon-m lib. IX. 84. et «and; ânonna; VII.’ 28. veteres schedae , postulante sermanis usu, dabunt. WESS. - In nastra Var. Lect. perperam excusum ,,uu’vyw nostri amnesfit pro ea quad oportebat, unvfi’w. S. 4 18. o’pyiv ouin d’un) Qui poterit hocesse verum? la dans sium censetur, qui iracsndo anima est, sive in imm pronior. De Sulla Appianus, â 3è narrai 15v min-an «336963 r; and arénas oings; Jadis ysvo’mvoç : tum de Sertorîo , nul "vim-s tintiv r: clayons? 67min; «smilax, Bell. Civil. lib. I. p. 692. et 7oo. [cap. 104 et 1 1 5. Alia loca, ubi idem Scriptar, He- rodotei styli aemulus, eàdem formulà utitur, datait Index noster Graecitatis in Appinn. voc. pinçon] Accedit Dia Cash. isius ex,Cl. Reiskii indicîo, T. I. p. 59. Edit. Noviss. Somni- n s’æMçaiânmv 3m; au) (1Mo; Jçyiîv n’émet, furore succensi sunt, alioqui in iracundiam etiam proni. Itaque demis «in sium, qui iras minime indulget; qualis profecta , uti res declarat ipsa , Cyaxares non fait. Memiui geminum videri. lib. V. 1 21.. in yole 81;, à; Mais, ’Açwroryo’çnç danois 0’62: singe; vertique, non crut coupas mentis. At discrepat; nec Latins bene.proœdunt. Aristagoras mentis quidem coupas crut,

86 p ADNOTATIONES sed in agendis rebusforti ac magna anima defectus, SÎVCW «in ù’xçoç. Ne longum faciam, cum Cyanres imm frenis oonpescere baud valuerit, supervaoanea videtur negans vox et tollenda. Mecum sentit Abbas Geinozius. WESS. n Negativae particulae , quam equidem cum Schaef. eiioerc non dubitavi , patrocinium (referente Larchero in Notis) suscepit dactissimus Coray, épair ut in Aachyli Prometh. 378. pro dandy accipiens, homincmque pusillo intelligens ingenio: cui Werferus sufl’ragatur in Actis Phi- lol. Monac. Vol. l. p. 77. vocab. 300i apud Ianicos inprimis scriptores et poêlas de ingenio et indole frequentari monens, pluribusque prolatis cxemplis demonstrans. Scharferus ad Gregor. Dialect. p. 552.. in sua sententia, delendnm esse negativam , persœns, ortam esse voculam «in suspicatur e duabus liœris au: a quibus incipit vocab. proxime se- qucns. Vir doctus in Actis Seminar. Philolog. Li ps. W1..Il. P. Il. p. 281. provocans ad V. 112 , 2. Jpoiv «in d’un interpretatur, iram non vincens, ira: non temperans. Id vero Brame foret 39717; orin banni; S. 20. iBouÀtüsœvro 15v drapai «de: etc.) Restitui, quod citra caussam inmutatum fuernt. Vid. VIL 1 1,4. [voluit, pute, VU. 1o, 45. seqq.] VIH. 101. Neque displicuitKvæEoi- fil 3017m; ohm-1g ex Parisino. Habebat 019mm; quad illa verborum ordine displicere patent. WESS. - Usitatius utique Bouhéntm dicitur, verbo media, delibemndi natione: sed quoniam promiscue activa etiam verbo Herodetus utitur, conf. I. 120, a. praesertim en natione quae hic obti- nct, ra deliberata dccernere, (veluti Il]. 84, 7.et 1o. tu!!! V1. 52 , 1 l . saepiusque alibi :) activac verbi formae primas dedi , nautiquam quidem spernens alteram scriptumm. S. CAP. LXXIV. [5. iv 3l, and vmmuxi’nv) s’y 3l. scil. iv tuf; sium; ,ua’xauç, veliv 33 nuirai; rai; noixaziç. Quam vero mronaxtm dicit, en ipsa pugna est, de qua max uberius verba facit. S.] . 8 seq. ensaisina v - - 11;! alains Étuis»; nias-a 705’000" etc.) Vulgi more satisque papulariter Nanar, quoties de salis eclipsibus sermo est. ’Av-rî 501m vils iys’n-ro. V11. 37. à 5M; imam i1 in; ahanai, IX. 10. Maverunt en H. Dodwellum, ut Herodoto omnem sideralis scientiae notiüam detrahcret; quad»ferri utcunque, etsi sine insu: ratione pmpositum,

ADHERODOT. I. 74. 87. ’poterat: verum grassatur ulterius, ,Thaletique peritiagn tastmnomiae aufert, et, quem praedixerat salis defectum, :talem fuisse infitiatur: tendras subito obortas fuisse, qua: :Thales e regionis tempestatisque exhalationibus observatis prac- :di:rerat, in Addend. ad Diss. de qui. p. 912., Quo re dum ’Tbaleti astronomiae usum et scientiam adimit, adauget eiusdem cognitionem rerum naturalium adeo, ut nemi- -nem eo in genere parem habuerit, habeatve. Quis enim ’regionem aliquam ingressus conplures ante menses indi- cavit, indicabitve, quali vaporum exhalatione aè’ris coe« Ilique habitus obscurandus obnubilandusque stato die sit? Ita porro fides Eudemo apud Clementem Stromat. lib. l. p. 354. [ed. Pott. p. 221. ed. Sylb.] in Historia Astrono- miae, Guarani, Plinio , Diogeni Laè’rtio, Apuleio, et aliis pluribus, qui uno are perhibent, Thaletetn salis banc eclipsin mnlto ante significasse, quam contigit, negatur. .Verum constet ca Herodoto ceterisque, uti oportet. De auna, quo deliquium istud sa] passus fuerit, maior con- -tentio et controversia. ,Plinius lib. Il. Histor. Nat. c. 1 2. in annula Olymp. xwur. 4. refert: Clemens Alex. in Olymp. 1.. circiter, ex coniectura. Utriusque sententiae allioit tex Cyaxares, qui vitam in illos Olympiadum aunas non prorogavit. Cicero I. Divinat. c. 49. salis a Thalete praedi- cum defectianem, Astyage regnante factam fuisse ait; idem alii dixerunt, contra Nostri descriptam rerum seriem , et liquidissimum Eudemi testimonium. Serin!!! aevo viri doctissimi Souliger, Calvisius, Petavius, Riœiolus, Usserius, Newtonus defectionis tempus et indagarunt et suas secuti temporum rationes variis annis adligarunt. Examinavit dissidentes horum opiniones Vignolius T. Il. Chronol. p. 254. etc. accumte, diemque defcctioni ex arbitratu constituit. In alia abiit , Vignolii repudiata, neque citra caussam, opinione, Bouherius Diss. Herod. c. 4. Am- plexus alia quoque est T. S. Baierus in Memor. Scythicis, insertis T. IlI. Conmentar. Acad. Petropolit. p. 328 ; cuius eximii viri quaestionis huius examen, cum cura institu- htum, minime displicuit; animi tamen pendeo, ad quos me adiungam, in tanto conputantium dissensu, neque patitur adnotationum brevitas uberiorem excursum. WES S. -- Plura quaedam Lai-chenu cxhibet, qui istum salis de-

sa ADN’OTA’rIo-Nss . foehns) cum Petaaio, Harduino , Marshamo, Buherio, et Corsino, ad Olymp. va. 4. id est, ad annum ante C. N. 597. refert. Ad annum ante C. N. 585. retulit Beizius in sua Herodoti editione; ad annum 610. refert Franc. Baiy in Philosoph. Transact. MDCCCxl. p. 269 seqq. ut nuper ex No- vellis literar. Gaetting. intellexi. Diligenter perpensis ool- latisque cunctis momentis, quae ad illarum temporum rationes inenndas conducentia ab Herodoto passim memorantur, Vir multis nominibus illustris Value] in Chro- nologie d’Hérodote conforme à son texte p. 4 seqq. deman- stratum ivit, agi hic de eo Salis defectu, qui in Pingrei Tabulis ad diem tertium mensis februar. anni ante C. N. 62 5. refertur. S. 16. talma-1’; .1: o’ Kiwi, and Achinmç) Verum est, quad Stanleius in Aeschyli Pers. 326. et T. Faber lib. I. Epist. 39. docuerunt, Cilicum reges Syennesis titulo cames olim adpellatos fuisse. Vide V. 1 18. VIL 98. et ad Diodorum Si- culum XIV. 20. Labyneti nomen in Babylanis regibus itidem frequens, uti mon: 0.77. et 118. me , qui puois arbi- ter et sequester Medos inter et Lydos fuit , est Nabuchodo- nosorus, qui et Nebucadnesar: congruunt temporum rationes. miam iæuszsiv, uti max, [1. 18.] de consortiale. adfinitate loues probasse videntur. De Abderitis et Demo- crito Simplicius de Coelo lib. IlI. pag. 15a. si! marnais si ’ABËnptrui inuiAAaEn , 571:9 and ri AMM’IQITOÇ. Iunge Cl. Al- berti seholia in Hesychii ’EæaAAaiEavrsç. WES S. I 24. le ris damnai") Damnanda temeritate Editor Ge- nevensis uncxvm. Stephani, Chytraei, Parti aliorumque coniecturam seau tus , «imagos. publicavit. Vulgatum msstorum auctoritate munitum est, illis practerea, quae viri dactissimi le. tVossius et lac. Gronovius in medium depo- suerunt. ’13: Jasmin, Corn. de Pauw neque pravum. Sois durat controversia, quid muas? les. Soulager Castigat. in Hippocrat. de vulneribus capitis, principio , Hic, inquit, a; 614.0749935: est curvatura interior brachii, qua contingunt se dm partes interiores brachii, cum angulum faciunt. Quae ibi adduntpr ex medicorum principe, illam non stabiliunt .vocabuli notionem , sed su perficiei quamdam aequabilita- tem. j inonda initia; calvariae laevis est superficies, ut bene Foèlsius. la Aeschinis Dialog. 111.11 5. 9135i «lm-mu rouira

sa HERODOT. I. 74:75.1 89 fiçiimoiaç; bene redditur, neque attingunt. baec superfin eiem. Ad quem modum si cum Rev. Horreo êwirdmnm i: sûr impoû’nv verteris in summa cute, sen cutis superficie , uti equidem interpretaudum*comme7 cessabit, si quae monta fuit, difficultas. Tacitus simili in ritu Ann. XII..47. leui iota cruorem cliciunt. Alia Vossius ad Melam , Il. 1. [ p. 668.] alia Gronovius, quae ipsis relinquo. WES S. - Utique Gronovio et absurdam interpretatianem, et rustica convi- cia in viras dactos 11. l. coniecta, relinquamus! S. CÀP. LXXV. 55.-si "guinderai s’æl Higcatç) tipærim, quad bis liberaliter adstructum fuit, recte abest. Vide Gronov. [immo Var. Lect. vide,] et Adnotat. ad Diodor. XIV. 112. WESS. [9. scat-rai rai; ionisa; ysou’gag) Pro eo quad in versione posui, pontibus sis qui ibi eran t, rectius fuerat , qui ibi sunt, vel , qui nunc ibi sunt , ut Larch. et *thtenb. (Select. Hi- staric. Graec. p. 350.) intelligebant, collatis vicinia ver-- bis Mi j’aie 3s; 57m: - - fui; nev’çatç rot drag. S.] 10. à; à? d zend; En; lEMn’wv) Etsi Noster Graecorum hune rumorem spreverit, amplexi dein eum alii sunt, uti Apollodorus in Diageræ Laèrt. I. 38. , Lucianus Hipp. c. 2. [’L III. pag. 68. cd. Amst.] aliique, de quibus pro He- radota ad cum Samosatensis locum Cl. Gesncrus erudite.

[1 5. s’ë algie-71917; x5196; 5km) Scilicet adverso fluvio, quo commodiorem ad traiiciendum 10mm invenirent, littus legentesWE , fluvium a SS.laeva habuerunt. aS.] . . [18. 31mg, du ri urparcimîov 39.- sucra. mis-ou M’Bm, etc.) Wyttenbachium secntus eram , qui commute post 3mn inten- posita (quod ignorant alii) orationi consultum existima- yerat, bac sententia: ut fluvius, si a tergo sumeret (i. e. praeterlaberetur) castra eadem loco manentia, (finalisa) hac parte superiore (isatis) se couvertens in fassam etc. De sententia equidem nihil repugno: sed de distinctiane inter quç et du interserta, nollem factum. Nusquam , quad meminerim , particulam si! notione coniunctionis si usur- pat Noster; quae illi à, si vel ëab est. Arcte iunctae particulae in»; air, cùm coniunctiva vel cum potentiali modo constructae , ut I. 99, 9. et saepius alibi, nude ni signifi- œnt: neque ad sententiam alia particula bic desideraba-.

po ADNOT-ATIONES tut. Structura enim orationis, abiecto post in; commue, in hune modum procedens facile intelligitur, in: d iro- randç, 1»an - - - ingaæo’suvcç in 15s simulas hideur, M5801 si "prioriser aussi veina, and mais"; bâillon i; roi sinuât, 1m90- "suiBo’mm si marimba Qunre nec opus fuit , inserts Tl par- tieula fuleirc orationem, quad Schaeferus fait , sic edens :. in; aiv si un. 13;. x. v. M601, r: and rais 3149. etc. S.] CAP. LXXVI. 4 seq. autrui Essaim"! - - - [saburral un suints") aussi" pmestaret. Pnedicatur de regione Pteria , quae in finibus Sinopes ad Pontum. Steph. Byz. in: and flapies «in; zoning, ex hoc, opinor, Nostri loco. Pte- riorum urbis max mentio erit. W ES S. - Adoptare viri docti emcndationem non dubitavi. Quid deceperit librarios , matras scriben tes , facile adparet. Nee vero in finibus 8inapes sitam Pteriam Herodotus ait, sed a adverso, e reo gionefere1 1. 79h 3E 5’501";qu Sinopae. épuisas ris "pus-ds) S. Est, ’ cui lithams" glassataris videtur, me dissenticnte: putes similc esse lib. VIH. 106. ai; 3113 "peinons: - - - 39Mo: 0’ Baroude 5,1l rai; UN»,- tu: diserepat tamen , ut quisque videt. Hoc specta , VlI. 105. argo’flçov 17mg indican ergots-nirvâna in) sois incisa. Resti- tui ex sehedarum conscnsione minant". Plures Cyrus mi- sit , sieuti c. 1’41. tmditur, ubi ultra loues postulant, quad hic negant Cyro. W ESS. 17. mutin-on d’fitOOTfva munir) Media vox perpenm pua» teritur. Vide c. 82. et illud Ill. 11. ubi plenius , aux) m- odum (Ë dMœoripm un "garnison 1).)1’913’ aunât: nam prac- positionem quad Are-h. et Vind. omittant isthic , caussa ce. ret. W ESS. CAP. LXXVII. l. Kçoî’ooç Si, 14.144.091); etc.) Latina , Croesus reprehensus propter suas copias, non probo. A quo enim repreneuses? Immo vem ipse semet incusabat , quad copiarum numero longe inferior congressus cum Persarum rege esset. Melius Steplmmls et Portus, postulante verbi usu, caussatus exercitus sui paucitatem, sive potins, semetp reprehendens ne incusans. Statim min languira imaiv Heiskii iussu issues?" corrigendum foret, nisi si valide Noster le. sisteret. ’Eamçaïro Emily non aliud illi ac imbus. Ecoe tibi VIL 5. inspira sautoir J iles-min: et cap. 5o. ai; 31 inspire romanticivœv. Consimilitcr Vll. 172. et IX. 52. tum I. 84a

AD HERODOT. I. 76-78. 91 Engin agas-Baba». WESS. -- Minets); non passim aut reciproca notione dicitur , sed.activa, ut III. 15, 16. VII. 146, 8. Itaque 11.1. accusativum regit, sa) "gardmdov: ut sententia ad verbum baec ait , damnant, inspmbwit exerci- tumvsuum propter paucitatem.’ id est, conquestus est de sua exercilu, non quad minus fortiter pugnasset, sed quad numero Longe infaiorfuisset hostibus. S. C 10. AzBJvmç) Regum Babyloniorum ultimus, Croeso ad coè’rcendam Cyri; adaugescentem potentiam facdere iun» etus , et belli huius fartasse occasio. Berosa apud Iosephum Nadia’wnâoç lib. I. cant. Apion. c: 20. Par caussa Amasin Ac- gyptium , bas in partes ut transiret, inpulisse videtur. Lege Xenophontem VIH. Inst. Car. pag. 185. WESS. -- Commode Larcherus monuit Lalyneti nomen a Nabonnedo nonnisi literarum l et n permutatione, alias etiam baud inùequente, diflèrre. Caeterum cf. e. 74. et Xenaph. Gy; rap. VI. 2 , 10. S. CAP. LXXVIII. 3. montante) Ut alibi saepius, bic etiam obliteravit Gronov. ianieam scribendi rationem; et (zip. 96. s’oai’reav e libre Fier. in ioda-m transiit; cum paulo post ifltæon’ion’tç intactum relinquatur; alibi imparisy- rs; et immasrfwa’s. Hic vero scribi malim: ai insu 14.-115’111; rai; vouai; réunion, incantons; (nempe rdwçaaia’rssav)mt71ia-dsav. Verbum adhibuerunt Euripides et Lysias. VALC K. 5. i; rad; iEmrÉug: TtMnCvrÉuv) Dubium est, praestet-ne TEMsica-nç an TtMt’n’ttç, cum sermo de bis coniectoribus est. Cieero Divinat. 1.41. Telmessus in Caria est, qua in urbe excellit haruspicum disciplina. Habet et Strabo Tamise-w; , sive TtÀMm’uiœv d’un"! lib. XIII. p. 93 5. [ pag. 630. cd. Cas.] Arriano, qui de bariolis et conieetoribus bis diligentissime, TîNua’flÎç Etp. Alex. Il. 5. item Stephano Byz., Suidae atqut aliis. Infra c. 84. esdem scripturae diversitas. Non addo plura. S. Bochartus in Chan. lib. I. 6. et M. Spanhemius Diss. IX. de Usu et Praest. Numism. p. 563. abunde fadent satis. Verum "si; iânym’açmutatas nolo. Non neseio, in rôt tannins qua aliunde nrœssita voee, defendi queat: et cur contortam sectabimur, ubi planissima et sine incili- bus munit: via est? Vocabuli usum ex Graecorum moribus in luce posuerunt Viri Cl. T. Hemsterhusius et Bahu- knius ad LTimaei Latte. p. 81. [pag. 109. cd..sec.] WESS..

gr ADNOT’ATIONES - Prope me abesse , ut istud l; 1’31 iEnnrlm probant", in Var. Leu. professas sum; idque quum 0b codicum au: ctoriœœm , tum hoc ipso, quod paullo insolentius dictum videri potent. S. tCAP. LXXIÀ’. 4. 1591m «final oî dm ) E1: un: un - au. Infra 11V. n.- à; airaAMÏvncOa: teinta à». VIL 12. anima 159104 si M; 7957:4: d’un neufllîldm, conperit profil" sibi consultum non esse Gracia bellum inferre. Quae Flot-cru fini imperio mox vetere possession mrtuntur, defendi non debent. WESS. 9 seq. cuti Mina - - - a? dg «au; xœflâa’xu) Dan quidem potuemt 5; ci gogs ra? «pintant «à: t5; mûrît nanisons, prout alibi dedit «in à; :7904. Sed ut hic, semel practerea loquitur VIH. 4. in) «131’070; rami 30’541! fol affinant fil! Bag- Bu’gm «’14me î à; «6701 nursîq’uov. VA LC . ’ 13. É 3E [Mixa «bien à in” 3’710») Nibil in bis mutai-i oportuit. ’Aoz’mmv, [quad amplecti non erubuit Gronov.] insuper habita Ionum more, ex id 111m progenituln I fuisse codicum alii declnrant. Est illud in pugna equeb stri probatum. -Poëta Odyss. f. 5o. infinitum un clef 721m ’Avâçœ’n MÉçvuÛw. Cuius exemple Philostmtus Heroic. Il. 18. p. 690. au) Muni amuïra; Je, 11mm Ewmdxovro 10?; a?» 394w; Sunt praeterea rai equestris rudes et inperiti aïeu- nt. Themistius Ont. XXIII. pag. 285. A. au) a? «301719; (six m 595v) rôv finaud». Atqui Lydi eo in genere practer ceteros excellebant, innhdm dyade), Inti Noster,’ sive Mflo’fæfm, quemndmodum Philostratus Icon. lib. I. 17; pag. 788. ante quos omnes Homo incague-ru? Iliad. K’.

451.CAP. VV LUX. ES4. mî’ïmç S. cofiHyww)t ’ . Amni ve- runrnomen reddiderunt Clareanus ad Liuii XXXVIL 38; etLeopardus EmamLVII. 9. neque inpediunt schedae veœres. Aooedat Strabo, Herodoti testimonio usus lib. XIII. p. 928. [p. 62 6. cd. Cas.] cum de Hermo, si; Êv au) J "un; fusai).- un; - munirons; 3’ aï rçtïç un) 5Mo: innés-spot rôtatu’rqî’ç, u’ç 133v, zen-ü ’mez’av hissâtes SÉMrruv, dg tHgo’So-roç puois. Quae Geographi (auto sunt obportuniora , quanto certius nunc adparet, Medic. bellissime agami (Forum mixa offert-e. Cl. Reiskius [et recta ille quidem]»c.uiinvûn multitudinis , muni!!!) pingit. :WESS. -. Dt: templo szîumîvn; Ann-pi; 115v. .

ïAD HERODOT. I.’ 797-82. 4.3

’ 816v conf. Shah. lib. X111. p. 575. ed. Cas. et Apollon. 311011. A I. 1125. 5.; 19. un? s?! wwuBœvo’mvoç intimant) Nîmia et paene-su- persfitiosa , qua in Mafia. erat vit clarissimus, reverentia in ontionem Nostri verbum, toti Graeciae ignot-um , émin- feu invexit, citra.dubitationem negligentià libmrii pro- gnatum. ’Anüvscûau bis libris frequens; nec aliubi, ne ab ipso quidem Florent. ad eam formam scribitur. L. Küste- rum, acerbius hoc de genere Biblioth. Vet. et Nov. Clerici T. V. p. 409. conquestùm, missum facio. Camcli odorant et specicm equum non ferre , sed reformidare, in pnelii huius enarratione Xenophon Instit. lib. V11. [cap. 1., 27.] pag. 1 76. a. et Pognon: Strateg. VIL 6., .6. non pne- terierunt. W ES S; 24. et; à; n un) c’ælïxs indmlæœâm 9’ A0302) Parunrre- fert hoc an 3,; tu pneoptes. [sed istud practulerit-Herodo- tua] ’Emkûn s’Ma’mp. placitum olim, merito v’îr doctus [Raisin] repudiavit oh c. 153. 37’ 93; 37:79;: "eurythmie". Addere potuisset V1. 96. iri rotin! 790517"! 5757x011 arrentât- du. Quae mihi quidem a navibus ad «tacheras stantibus, immun, repetita non videntur: multo conmodius-rôv un?» ad dictionis conplementum adscisceturu Vide hoc«Po- lybii En. Leg. pag. 1108. [lib. XVIII. 28, 11.] 317M; in 59H75»): «du; 797; mai rfiv 214’va 7901711471: et S. Lace: Evang. c. xlv. 7. ëar (zen nô; rai; Wçüfolelu; s’Een’yovroæ In Euripidis Hamel. vs. 846. aliud requiritur. Varius enim mus. Quod autem nonnulli praeferunt libri i «616;, ma- nifeâtos ex 6 111’833; natales habet, promus uti uv’M’îv m’en; fmgmenti Autocratis apud Aelian. de Animal. X11. 9. 1111861 - m’en: genuerunt infime, monitore I. Butgersio Var. Lat. Il. 1. WESS. - Proprius Herodoto usus verbi 1’15”41» sen queute infinitive. S. CAP. LXXXI. 6. Mark: 8011965") Non probo Bon- Mm, tmnetsi Ionioae nome. Max c.- 85.-316144113; Kpot’flp Bon- Mw mnopxonôça. WES S. CAP. LXXXII. 5. mg) x6900 mMoulvou 999619) Vi- de Io. Meursium Miscell. LacomIV. 1 5. Barbeyraoium Histor. Foeder. T. I. p.50. De vocabuli variante scriptura dicere nemini ad Diodor. XIV. 44., de eadem Ruhnkenius ad Ti- ’ V mi Lait. p. 54. [1).- 74. ed. sec.] - KuÛnpl’n vim [1. 8.].Gro-

94 ADNOTATIONES novii expliutione munîta satis est. WESS. - Pro a! K15. 9..., quod proprium huius insulae nomen, I. 105. VlI. 235. nunc me...» si"; dicere placuit Herodoto. S. 20. limba; n au) Xpo’m) Theseus in Stob. VIL p. 92. hlm ’Oûpudînç Anna? tu?» impulsas AMmm’uv, pelu; mg. MAMu’ç. Marius à: 311° limitois; un) Xnm’w. 1 Vitium pero spexit Gesnerus, in corrigendo par-nm aberrons. Fuit, uti hic , lusin», sa) Xço’woç. [’Ayümç au.) Xpo’moç et mssfis edidit Schow pag. 201.] Pluton-hi 1715m, Meursius dudum les formsvit. De Othryade pneclare Ti. Hemterhusius ad Lu- cian. Contemplant. c. ult. WES S. 25. "and"; un); ’Amtm ruuçodç) Frequentatur bis in libris «unira: , ubi de rogo rebusque temere congestis senne est. Hic, tametsi ex amatis, adridere non debet. Valuitè ne Othryades, viribus ne sanguine defectus, in unum Ar- ivorunl corpom convenue P Belle Thuws in Stobmi , 5069m"; «and; envàsv’raç, 15v 9"):me flûteau 1mn. Non disparia Chrysermus in Plutarchi Parallel. T. Il. p. 506. W ES S. 28. Myomç. aï ne. etc.) Ut alia quaednm Sophoch’s et En: ripidis , quae legisse suspicor Athenis Herodetum, expresv sit hune locum de Phoenissis Euripidae vs. 147 1 seqq. s7: 8’ îlet; "panné-mm, 01’ un etc. Verhum 35.17", bévue. suppri- mîtur baud semel in simillimo loco Thucydidis Vl. c. 55. J 35140; s’y mi ne; nimbât»; 1,131 in". aï Min à: 063M in "des: 3Mo." si ’Aûmaî’u’ - - - tu"; sa, etc. 4ms supplenlentis

non31. et»; indigemus. 85, tu 1’59 (9150: de.) V Nid ALCChlysermus K. [apud . Pluton-h. l. c.] fallit, Amphyctiones. capti arbitri, litent secundum Spartanos dederant. Priorem tamen victoriens sibi tribuerunt Argivi apud Pausanias. X. 9. Vindicarunt et sibi Iacedaemonii; unde (99911111310) apud cos entama, de quibus docti vîri ex Athanase ad Heyehium. WESS. 57. «en ah 005k; bardeaux.) Suum Hemdotus recepât. [nempc aîv particulam.] Platon; in re obvia non uterer teste, nisi endem illi in anima atque oculis fuissent: :110er a?! emmahmv, (5eme unau, un; ergatif" amuïras, ne)! oh moï- rœ alvauuxo’luvoç etc. in Phaedone p. 89. c. [c. 58.] W E83. 38. on; 7d; umômç and ranima ) Conturbare omtionis seriem 7&9 non latuit Beish’i sollcrtiam. [At neufiqunn

AD.HERODOT. I. 82-84. 95 turbot, modo in parenthesî posita ista verbo cogites. conf. ad I. 21. , 17. notata.] Non vidisse’ illud , saltem sprevisse, Eustathium argumenta sunt, AMSxmëwèl. 32, nullum; 8’110". 73V, (Nma voluit) vo’uov a Mû umâvrsç 7995m, de) 7015100 umqïv. ex Herodolo, in Homer. p. 165 , 19. [pag. 125 , 5. ed. Bas.] Comam-ne veto al) hac de Argivis victoria Spartani pro. miserint, dubia in scriptorum dissensu res est, Plutarchi pmeter ceteros, Nostrum, sed clanculum , taxantis, Vit. Lysandri principio. Lege Io. Mcursii Miscell. 1413011.. l. 16. atque ndde ex Philostrati Vil. Apollon. VIH. 6. p. 555. ubi Leonides une?! ôæèp alvâçelxg, ut amicis venerahilis et hostibus mugis esset terribilis: tum mûri m and si 221169111 a; 6679710145, min «333v si in) 1101069341) 1: un) 301’119: h. e. ia- etat se Sparta et gloriatur Leonidà non minus quam etc. Do- etus interpres a vero aberravit. WESS., 42. 1:67.15 un E1 rien 611mm etc.) De Othryadae exitu iterum discordia. Periisse Perilai , Alcenoris filii , manu Ar- givi ferunt in Pausan. Il. 2o. Nicander in culto Epigramma- te cum Herodolo facit Anthol. lll. 5. pag. 299. [Analect. Brunck. T. Il. p. 2.] Sed partium patriaeque studio, uti. nunc, plurimi olim a trainite auferebantur. WESS. - Exstat etiam in totem banc rem Epigramma , quad Simo- nidi tribuitur, in Anal. Brunck. T. I. p. 150. S. 021p. LÀ’XXÏK 5. à; et] 1901x5911) Gronovium lande. [amen edentem.] Vide V. 62. VIH. 102. Amanuensium in. n°7509271 et «pommât eminent lapsus, etiam in Thucydidis Il. 5. Arcem Sardianam Ti. Hemsterhusius en luce circumdedit ad Lucian. Contempl. c. 9. ut nihil supra. WESS. . 10. 117mm Mina, J 71’95"90 v Bathiç) Et hoc bene. 1’196- 1190;, si valeret, non primum, sed priorem Croeso regem signant, Scaligero Can. lsagog. lll. p. 320. animadyerten- te. Eusebius lndbet in Chron. penaltimum Heraclidarum regiae apud Lydos gentis Melcm. Sic Myrsili Candaulaeque aetatem antevertit proxime. V erunh multo hoc antiquior Mates in fragmentis est Nie. Damasceni. Pmeclare de Dio- ’nc Chrysost. Or. LXlV. p. 598. in refingendo regis huius et Mardi nomine meritus est Valesius. ad N. Damasemi Et- terf1 1.t. r61 p. Alan-u) 442.WES Maiuscula S.litera 4 Ain-ru dabant superiores editt. quasi propriuxn nomen «tacet. Ferebatun au-

96 MADNOTATIONESo un fabula, catalan Iconù ex regîs pellice nahua esse. S.] A 12. TtMnnlM Êtnucac’rruv) Non cran: huma), sed corûectores et interpretes portentorum; que duo coniungun- au a Ciœrone de Divin. Il. c. 28. qui lib. Il. c. 5. Est, inquit, quidam Gruau oulgaris in hune «Mention venus ; Be- ne qui corüiciet, votent hune perhibebo optimum : Main-1; y aïe:- mç, gang rimiez: usoit. Thtocritus, Eid. XXL 82. aOc 7d; a?! duale?) me! 23v ’0’", ont»; Jeu-r5; Inn Jvuçoxçfruç. Tsunami non ignorera, mm", agha", ynaînm, in talibus etiam adhiberi ab Herodoto ; una maman mutata litera hic libenter logerim: TsMnnfm lîmtfl’rfflv, à: Etc. Dio Cths. Or. XXXIV. p. 1.1 A. c. fi n31 16v oimûv ligulé" 317. Omnù divinatio combattra. nititur, ultra. quum progredi non palan: Ci- œro de Div. I. cap. 14. Sun: mihi ad manum locn veto- rum, in quibus "ï; Stuanzg, thaïe: videamur substi tuenda. VALCK. -- Insolens verbi nous originem auspicionibua pmebet. Varia; Reiskius offert, Miscellon. Lips. vol. VIL pag. 61 6. praeœrque alias SÆuëu’mw , doœntünu , adprobat. Mihi expedita in hoc doctorum acumine omnia non sunt. Amplîabo , douce clarior e msstis lux. Leonern circum orois muros gestalum spectavît Apollonius Tyan. Epiat. LXXV. cum rixantibus Sardianis, 6,4447; 81, inquit , ordo 1:29:04"; aigu aient: qu’une! inovîav fientât; WESS. - Verbum &mca’vmv tuentur libri omnes, nec satis caussae video eut solliciœtur. Haud disaimili carte verbo Ïnwæv in re simillima usas est Nostcr I. 78, 10. S. [16. mnM’y’m néron) un?" malebat RCÎ’Ik. coll. cap. 144, 1 1. et Il]. 121 , 6. Sed potuit cum utrolibet casu construi id verbum , neque hic chutant sequentea accusativi , absoluœ positi. S. 18.- 0’ Jv N Teot’ ç ouïras JMaÉçîoç) Melius 051-0; cum Pavio et Reiskio. Confer Xenophontem VIL [ëap. 2.] Inst. gr. p. 180. ubi nonnulla diversifiai. WESS. - Mineris nul»lo e cod. msto 051-0; citari. Sic sane solet Nosœr. "Env à»; n’a! 3’93 "Ann, I. 53, 8. 05m 3:; É meugûûçxl. 55 , 5. 5 3è mi; 051-0; J 810mm I. 85, 15. et frequenœr aliàs. Pronomini auœmæù-ôç non crut hic locus. S. v 18 seq. 75v nm A0351!) ro’v nm Auîrzv prave Florentino scribitur. [quem secutus est Gronov.] De Nostri more abonde. tesubuntur exempla collata in cap.785. ab

40111111013011. 84.’85. 97 dein] Gronovio: accèdent progressu operis ex mss’tisïplurag WESS. -- Vide c. 85, 11. 109, 17. 124.17.etc. S.’ [22. un? nar’ 1171-811 boxez) Blandiri poterat mr’ mirât quad et Voila expressit , et po s t cum alii. Sed vetat libm rum auctoritas. nœr’uv’rëv Grorwv. interpremtus est ad du: .aemplum. Non repugno: sed videbatur mihi ita dictum, ut istud , intensifias: 3E, - - i minon-tînt; rçzfigsï aux? euh-ù, HI.

CAP. LXXXV. [21 rai MÈV d’un: Ëmslxfiç, d’eau; 35’.) Vide4,1 supra 1, ad I. S.]58, 1.0. notata.I ’- S.] ’ 3. à ri «au, «adonniez; :5511?) Aliircodd. formam dant minium tâta-ai": inusitatam sui Codicis admirahatur Gros novius. Herodoteam hic fuisse suspicor and); et in» Glossaw rio. Herod. primitus scriptum z 13265011513 (pro .Eu’urnî, à) lôzmçîqt, tdsrnçn’qz. - -.- Amyivmvdç aïno r65 r gagnées; : nempe x tüsrv’ï, quad habet Aratus Diosem. vs. 358."00çu n; sôsrxîï zain 1911323516»; oiviç..8chol. ri süsnçîç. Formas istiusmodi nomînum loues ndamarunt praesertim: ’Iaîmv istum a". Mlfi’ftav exemplis adfirmat .Eustathius Iliad. r’. pag. 1245 9 59. [p. 1 1 8o. ed. Rom.] Ultimum corum est a; anorak: mn- en?" inquit, Mahon: Men ’Hço’îcroç. Leguntur ista lib. IX. c. 96. Afin-n’a; lib. V. 6. 71;! nuancez-ü)! 1V. 75. submini- stravit, ut alia multa pereximia, Mediceus iste Codex. Prae ceteris Poè’tis isba talia frequentavit Callimachus, in cuius paucis reliquiis inveniuntur égwuxrûç, Stars-13;, ys- zanôç, Mue-113;, aîÀmÈç, c’ïnsœdç. Hor1’1m nonnulla meus attigit Hçmsterhusius ad. Lucian. [DîaL Mort. VI. 5.] pag. 554. multo plura huius classis praebet Hesychius, quaedam etiam mendosa : 1291m); vox est nauci, Antimachea fuit - amenda" ’Ea-xmrd; probabiliter scribendum, ubi legitur ’Emn-ràç. i 15v 550’750" dîniez; Ëv Evguuou’mzç. Çeterum, si val Herodoteum est nîmJç, fatendum (amen multo frequen- tins dici sans vel tâta-haïr. Democriteam esse vocem omne: Inn-nm [saltem ex Ding. Laërt. IX. 45.] qui bas literas tramant; illud nonyomnes, vocem in tres male distras dam apud Stobaeum perperam in verhis legi Democriteis p. 278, 55.. roi 02313691111: (75v faim) 62Mo; î affin". au) "96; a! În’ 09v "un :9531! uaMov î un. Scrxhendum , «90’; nie- nèôi. Kamtnçû’v interpretatur Hcsychiusxauiv karat’a’runn fi iwgœw’m.v Acternitos .. Antiphonti .. dicta Mme-ni. , teste Hors Hfledota Tl Va I G I

,3 ADNOTATIONES pocr. û 61Mo, ’12ch Arphyhu Stobaci Ecl. Phys. p. 81. v3. 8., si 03103111415 Calümacho apud Suidam ’Amnd. Ubi vulgatur in Herodoto IX. 84. ri aimera? r17; noix»; , olim legebatur. me indice , 45710715 Hesjchius: ’Amnôc, si 0379x6909 For- mam in à, quod commemini , nullum pmebet Herodotus. Sed baec, fatcor, modum exœdunt, argalis istis Gmeco- rum nuctorum emendatoribus breviloquis displicilura. VALC K. -- in -- suinta?) sequor schedas 1455., alias Mediceis consentaneas. ln Glossis Herodoti variatur. In scriptis Remig. airera), thlaspi: : alise [du-n’a, nice-ri: cui discordiae conmodior dabilur locus. Non esse ab Ionum usu id . quod amplexus sum, alienum, Democriti apud Stobaeum verbis stabilire in anima fuerat. At illud persanata sunt. Clamart: Alex. Stromat. Il. p88. 498. Auuo’xçm; "a. b en; me) n17 Thon, mir zieutât, îv mi miserai n°01769190!» Non illi. itaque idem atque aliis notavit: sua enim sibi Philo. sophus vocabula habuit. Nostro congruit Auchjlus vu. c. Theb.-vs. 192. Mn? b amuïe-A, un? lu a J l un? on, 515mm; 17m. - - - ubi Critici tôîazuovlqz, sümpiç. Quo usu et Maxima: de Elect. vs. 554. WESS. -- Matimi philosophi de Ekctioo num auspiciis carmen, quod dicit vir doctus, cditum ex. sut in Fabricii Biblioth. Gr. T. V111. p. 415 seqq. Vocab. miserai apud Aachylum iterum habes in Agamemn. 878.15. la. imitiez; Kgoïnv) H. Steph. coniectando iustam huius loci scriptioncm adsecutus fuit in Voc. Herodolear. recension: p. 722. [ubi de verbo immun. agit: et iterum aliquanto post.] et 759. Gertam pracstant mssti, et Haydn. ’Amnairuç, alyvoziuç. Neque ahi! multum JMowoâv in Ga- lem’ Glass. Hippocratis, quo de doctissimi Viri ad Haydn. et Foè’sius in Oeconom. neque, alia in conpositione , immo- vlm, dAMOu’n-m (ne. VVESS. ’ 15. J à? «a7; du; J Jeux) Cicero Divin. 1. 53. eiusdem generis etiam illud est, quad scribit Herodetus, Croesifilium, cum and infans, locutum. Prodigiosum cette, modo verum. Noster non album tantum , quemadmodum Xenophon, Nie. Damascenus et Dia Chrysost. algue alii, sed âzeoâæpm’vov ni! sixain captum attribua c. 58. et me.» c. 54. fuisse prodidit. Possunt-ne ergo ab ipsis natalihus surdi articulatas voeu

,7wmw" y..--... 1...". un"

AD HEROD’OT. 1.85. 86. 99 edere? pmesertîm nulle divine beneficîo , verum n’a-63:31:: and mania", uti scribit. Merito hoc reprehendit Cormde Pauw. Habet Plinius N. Hist. lib.X.l. 50. semestrem Croesi filium, in crepundiis locutum , quo prodigio totum Lydiae regnum conciderit. At alius is fuit, atque ab hoc diversus, ut belle Harduinus, nisi si tainen in portento describendo inter veteres haud’constiterit. WESS. - Conf. ad I. 38,CAP. 1b. LXXXVI. notata. 7. à); S. Envoi 4 A9361 - - - ensimez) Sic consimilia Nie. Damascenus Excerpt. p. 457. in hac pyra tragoedians, sed culpam inhumanitatis a Cyro in Perses amoliens. Ctesias nihil de rogo,admîscet tamen prodigio- sa multa. Nibil quoque Xenophon. Quae mihi suspiciœ nem adaugent, ex vulgi, mira captantis, fabellis haœ profluxisse. 955v 5114134, quad sequitur, reddendum Ab’d deno apud Euseb. Pr. En. IX. 41. WES S. [14. and au in! mais: Êo’n’l fowotirp) Incongrua sententia est, in quum verba ista vulgo interpretantur: etsi in fauta calamitate posito, tamen etc. Quasi vero mirum videri deberet, quod in en calamitate Cruesus dictorum Solonis meminerit! Nibil profecto magis consentaneum erat, quam ut tune maxime baec cogitatio anime miseri occurreret. t Itaque, quum in ami menonsentiant libri, i videndum est ne alla notione particule illa hic fuerit accipienda; v. gr. cum maxime tanta in calamitateyer- zanzi. S.] 16. Audin: 17m: nib 609’an 65.6101) Restitui, quod exilio traditum eut, dm, schedîs jubentibus. Vide c. 52. et hoc (Plinii verissimum N. Hist. VIL 4o. Si verum indicium facere volumus, ac repudiata. omni fortunae ambition decer- nere, mortalium nemo estfelie. WESS. I 17. si; 32 aigu un fine-rivas flûta) Potuerat àuçmîvm locum tueri, quem et illi Reiskius relictum voluît, nisi msstorum concordia obnixa fuisset. Vide Gronovium. WESS. -- Commode Gronov. citat I. 1 19, 24. ubi vulgatum olim unanime idem ac auparfaivrtç valet. Sic vero etiarçmai; olim I. 129, 1. i. q. wœçandç. Quibus duobus po- sterioribus in locis sicut e literam geminavi , sic et h. l. ’ renon-5m: scrihi debuit: quemadmodum etiam V. 51, 4. pro vulgate olim argan-711m, recte floueries: libri mon G a

au) ADNOTATIONES, .dedere. Construitur autem hoc verbum aliàs , ubi de cor,- pore agitur, cum dative ossu : nunc, ubi de mente, cum aecusativo. Intellîgo autem , minus commode me ista verba bis latinis reddidisse , Ha: ergo sibi proponens. Rectius nua.- Quod dictant ubi subiit me». S.] 18. in aunai; hoyau) Memoratam Stephano lectionem . quia dahat et Med. codex, recta restituit Cumin; niti quoque potuerat Eustatlu’o, qui ad 0d. 8’. p. 519, 25. [p. 1604. cd. Rom.] ino’Êoroç, inquit, influant); :3 rosirown in) mir" 31009770; un p.571; il n aimais); site. sur) «d’un. eimlyxaismo’v n and nivaeflvdEavru in MW; ainœfnç. Horum prions leguntur I. 1 16. Quod hoc loco vulgabatur olim, Mm 911.9751", fluxit, apinor, ex interpretamento lectionis non absurdae salamis": censeri cerœ potuit Croesus ante passas unifiai deliquium, quem ad se redeuntem subierit Solonis dietum. i 7413011411131, lacis a Fabio designatisi, nepe dicta fuit 8114003; flipperai: in locum n’inclue, saltem in «toxine, facile mutati potuit hmm, quod zanni- num indien. VALCK. -- Non audeo damnare tutum tut Codicum et Eustathii pmpugnaculo. Puma et Nie. Banane- -num in Nostro reperisse. 21015:.» menins, ait EreaTt. p. 461. "0qu ulves, si; ni; dimMïfœl araba Eo’hmt. Ex- plicationem cette sen paraphrasin huius loci en pracbent. fg; "qui; slow", postquam altum erat silentium, sive ami; mnflnç. Stabilire praeœrea Nimbus lectionem Ann. poterit, sicuti et Actianue in Eustath. p. 1404, 45. ai. p. 58, 41. cd. baec planissime aemulatus: 0’ Si nîm- vtymn-o aigu. [177M la Ballon; iEtBo’m] au) si; se); indues 73v 241m... [Endem habes apud Saïd. in ’Almvlmfl.] .Adde aliam eiusdem Aeliani, quam adscripsit Berglerus, imita: tianem Var. Hist. IX. 41. WESS. - Verbum aima-nm et intimiez; apud Suid. in ’Avmyxsiv, et Haydn. in hmm, exponitnr ce animi deliquio (in næMæç) se recipere, et mon» edere. Qui verbi usus videtur esse sequioris aetatis: (conf. Indiœm nostrum Grnec. in Appian.) unde fartasse apud Nostrum Nmaxlmxbyç pro voeab. fieux!" irrepsit. Apud veteres et lanices praesertim scriptores nihil fere aliud, nisi , vocem vel gemitum (et imo pectore) profane. Vide Hey- nium ad Iliad..r’. 514. apollon. Rhod. III. 465. et 655. IY. 1748. Sic rumus apud Nostrum I. 1 16, 6. S. I

’AD 11111101101. 1. se: m.-

’ 27. si; 41.0: nippai! 0’ 203.411) Cl. Heisiu’usiôç 5210: Eàiçîiç i 26A. Verum 13min notat olim bien atque alibi. Vide H. 27. et Lad. AbruchDilueid. Thusyd. p. 714. WES S. 28 seq. cimentons-es! si. si 8.; sima; «du; araine? ainBsa Mut si sixte etc.) ln si.» si hac literae -[ si et à] coalesce-v rent, huius quidem loci mihi faciliar’videretur intelle-1 ctus ista ratione scripti: oins à»; siwar, rai cuirai mina aim- BiBIiusis-îme sa»; site. q? tantum in rai fuit mutatum: sed fartasse Codiees hic vulgatis meisque conieeturis me; liora suppeditabunt. VALCK. Ibid. siançiflu’ aïe: 31; sima, si": «site? rainas 257085 Bine! si, rime infra; tiers) Varie baec fuerunt mon. Cl. Abresch sala distinctioneveteri scripturae medetur, ante rime s’active; interpungens. Beiskius ont a? a; cimes, sirs attirai; si; «vivra. etc. sut a? 8.; sinus, 5011, si; miré; même in. ,’ rime etc. Laudem merentur, etsi open male eesserit, viri egregii. Premo msstorum vestigia cum Abbate Geinazio, [Hist. de l’Acad. des Inser. T. XVl. p. 69.] cuius intimaient; cum ceniecturae [et ei quidem parum felici] debeatur, eârebimus sine damne. Potins foret, si neœssitas urge? Nt, Cod. AsL nieroBEBfiuu. Verum «du; - - si per tmesin, ut alias, pro indu? depositum fuit. Vide Abresch dicte loco, et Gronavium. WESS. - Abuschii libre aegre ea- reo. Quae autem Gronovies pro vindicanda scriptura aien- BsBæixss’ si pretulitexempla ex Il. 175, 2. V]. 68, 2. HI. 55, 9. III. 72, 28. VII. 125, 2. in eorum duobus prioribus shun- dat quidem dativus pronominis si, sed nec in bis îpsis, nec in ullo ex reliquis, cuiraioi idem ac imgîivalet. Nempe h. 1., terminationi verbi agressai... olim superne adseriptsc literae a: indicabant legi in aliis eodicibus airoBsBIixu, quum scripturam equidem probavi. Nec veto sperno nia-o- BsBfixu: pro que non est cor 111081811" quispiam de- sideret. Amat Noster plusquamperfectum panere, ubi per- feetum vel aoristum exspeetasses: vide I. 84, 22. 79, 8.’ .1122. exhume; Quare etiam I. 1 32 , 2. vulgatum olim ure- rnixu. tallai potuerat. Conf. Werfer Act. Philo]. Manne. T. l; p. 259 seq. S. . 55. saluant: rai 7691507512121) Obsecutus sont clarissimi viri monitis eteap. 101.Ilib. V. uti nunc editur; Morantur, . mmen et nonnihil retmhunt baec c. 191.11uius libri, fait

un ADNOTATIONES m9) tu! hmm: ri; m5.»; inanSwv. Liberum flaque optandi arbitrium. WESS. -- Male r42 mg) imam-olim edebatur: quod et Gmnov. incante, ut ipse faœtur, tannent. Nec veto remmena nos debet alter locus I. 191 , 28. ubi a! mg) fa? 5mm uhlan" idem valet ne oî ni repinçant bidon-m Su 39. mutin annînu) H. Stephen» insultare [quod Il ’ 6mn. factum] recuso: Vidit opinor cod. Rem. cui et pauci n alii consentiunt, maluitque leniœr fluentem motionna; fartasse iniuria. Solet enim Nosta- in eo genou: varietu- œm sectari, sicuti saepe numero alii. Conf. V. :03. et Da. vis. in Ciceron. Truand. Disp. I. 24. et Raphal. OIn. et Herodot. indEp. ad Galat. 2 , 6. ubi tamen aliena quaedam. WESS. - Anal, novimus, Herodotu insolità et subira subinde constructionia mutatione animum perœllere lectoris: sed durior baec utique et vix ferenda aimoMoÔla, cuius nul. lum aimîle exemplum mihi occürrit. Nain istud quidem , quod ex lib. V. cap. 103. citatur, commoda orationia di- atinctione haud parum mollitum videbimus. At enim, si ontionis insolentiam merito. miramur, baud minus mira nabi. videri debuit optimorum quorumquecodicum, ac tantum non ad unum omnium, in salebrosam istam acripturam , quae adeo facile caverî poter-ut , coniuratîo. S. CAP. LXXX 71]. 3. Somnlvovç 3l 06x114 mrMfiv) Fortin uruBæMTv, ut in S. Rang. inest, corrigehat, citra urgentem mussant. Si qui tomer: in voluerinto, non pn- gnabo. Facit scriptionis adfinîtas , ut verborum saepe orin- tur confusio, de qua superius c. 46. Haud taro quoque vim patiumur. Nie. Damascenus Excerpt. p. 449. à 33 9»- pc’rwf à?) r65 un" (5mm) un) va irrigant. Saline.- Jiaa ad libri sui orant mrœBuhdw. quo Nicolas nec clariua dîstinctiusve loquetur. Mitto alia. WESS. - At verbo mesîr, inhibera, même" , quad alii omne: librî agno- scunt, proprius hic locus; et alienum foret maBœMî’v. Conf. ad l. 46, 5. notata. S. * 4. a? r! aï mœçwm’wv ÉE «du; ’iîuçih) Sîrfiile Arùtophanù, uti bene Bergleru’a, Pan. va. 585. (il r: accumulé!" x0190»! darda: and haï aurisnâounîç. Ambo imimntur Poëlnm, Iliad. A’. 59. Ceœrum s. Remig. mycophtrrm placette posset, mode Herodotei commatia foret. Tritum mu est Aristotelis, Stra- bonis, atque aliorum , quemadmodum ad Dioduri lib. l. 15. adacripta entendant. WES S.

AD HERODOT. I. 137-90. m3 ’ CAP. LXXXVIII. 1. minci 1: 3’776; 5091017 ) Scri- ptor Florentinus errorîs relis est. Nusquam in bis librin maïa-t, tameui verbi neque obscurus nec infrequens nana. Quae continuo succedunt , émûmu’nœçï n 3mn, Homeri exemplo venerunt ’IA. 8’. 629. miam Suümëw Quand; tiropduv

l2. minant ra) on? Szuoops’u) Sic oportuisse, iamduduin docuit P. Leopardus Emend. VIL 9. Propagatuln ex Aldino vitîumetc. est, saepius ad WESS.hoc vocabulum ofi’enso V. 752VII. 10. , Qui Nostrum versavit, nihil hic desidetabit. WESS. CAP.LXXXIX. 11. même» 16v SopuOJçm) Solita- rium incedit Arch. 9455m». .Galeus operam in eius patrocinio abutitur : Qu’un-av inprudenti excîdit. Huychius belon, miûmy, quod ex adam, quo de Eustathiu; in Horn. p. 1008, 47. [p. 1008, 56.ed.Bas.] oontractum. Mutuum Cyri Croesique aermonem Xenophon Imt. Çyri VIL [021p. 2.] p. 181. sua more descripsit. WESS. CÀP. X0. 4. dvupnm’vw 01:7 92693; etc.) Pareo Codicio bus et dialecti consuetudini. Ipse’VI. 88. [caddy - - diapru- m’vovç 2’932" At’ymirœ; nunô’ç. Eiusdem sont epeciei aigrirent , dép-nm; etc. Max Cl. Heiskius flammée»; pæan-r96 3979:, coniectura forlane arbitraria. WES S. - De orationia ivuxoMuÛt’ç dictum est ad I. 5, 7. S. 12. iæœnm’ywc) Aliena viri doctiuimi comminisœ- bantur: legendum ËflœMMo’ynfl. Sed hoc dudum praecepit accumtiuimus P. Leopard. et quidquid ad illud firman- dum dici patent, Em. VIL c. 9. Atque in legit hoc in loco Poilu: Il. 1 20. nain non attigit 18 ExuMAAJmo, e lib. I. c. l i8. VALC K. -- In Leopardi partes etiam Mihi!" îvit, optima consilio. ’Earanno’ynn, repetiit, cadença: ipso expo- auit, quae supra c. 57. etc. :1!un in Poilu. Nain immunisant. quod illi et Nostro instaurai Cl. Adr. Heringa Obs. Crit. c. 5. p. 25. non convenit et longius deflectit. Bene Philo Iud. de Fortitud. p. 758. D. signai; 3’ 570L 313Mo 5 xztpâç, waMÀMytïr «3 Sima». WESS. - Adsurgo docto Virorum choro Eura- ).mM’yna-z hic corrigentium; sed in coruindem parts con- œdere nunc quidem non possum. In constanti librorum omnium acriptura ifluvnÀonIfl, niai obstare visa eaet Polluais auctoritaa, nihil magnôpere inerat quod suspectant illam nabi: reddere dehuisaet; niai fortune ifüWWfl maluiûwt

«104 ADNOTATIONIES Nain , ut üvumz’èdau significatucum nepetere, me... nputan et reoenaere; (vide, pmeter exempla a Schvœidero citais, AthendX. 382. d. ubi video in lat. vert. a me 0min «se verbe iota: hic, ille; omne: nominatim recensai:) sic &VMIÇIV,’ active, recensera , repetere, particulatim me; valut apud Philonem, (de Mundo, p. 1169. cd. Francof.) ubi ait, un); M07." (ne...) mima dnzwlcmrtç, si aingularumfiibulurum tempora. W3: atque idem fere valetait compositum verbum-’læmmw’ân. Sed quidni perinde , alia verbi terni, notione, humât eàdem notione diacre Heu-adonis potuea rit? Sic in énuméra" vocalia u, in media voee, fuerit geminatum augmentum, ut in 53mm», Mm. 539!de , et aimiiibua. Formose vero in praeaenti etiam tempore hune Moab, pet vocalem u pro a, dixerit Noster; quemadmodum www pro uruMyzïv, I". un , 6, cuiusmodi nous vocalis n pro a. etiam in communi Graeoorum aermone in verbo uamoçëw superest, ex azurai et chopin composito. At- que ita, nisi satis firmatam , fenndam certe, neque temere mutandom, codicum h.l. scripturaux habemus. Nec vero J» scriptume huic Pollucis auctoritas, solummodo vulgate: apud cum .lectio, chaut: menti codicea firmant cant ppv tius , quant evevtunt. Nam quod coll. Iungerm. dahat , in» "Mm, non dilfert a nostra scriptura, niai quod N perv- peram. in AA ait mutatum; quod genua confusionis Bottin, olim nouer, adtigit ad Gregor. Dia]. p. 921. Quod veto optimua alioqui cod. Falckenb. habebnt, læumMynim. id et alin satis proue confusione natum erat, nempe ex H fa-* ctuin Tl. Taceo, ne Isatis quidem aptum huîc loco fore verbum bambins. Hoc enim significaret iterum dixit, tapotât quae ante dirent. (conf. I. 118, 5.) Atqui Herodotua’ quidem ista in superiori narration exposuit; non vero Croesus eadem Cyroniam ante dixerat. S. 24. Il JxNgDÎCTOICI vo’uoç tout) lneptiunt cum suo m’aga- pzmïv scribae veteres, obliti iteratissimae locutionis. Salis hoc Thuçydidis omit, VIL 35. «in du acier: BouÀms’votç mon au? 1:7; «05v 18v "gardv is’nu. Similia ex Tacito et Sauustio stiq pavit P. Leopordus Ennui. 1V. :3. habet et hue patineur Abrcsoh Diluo. Thucyd’. p. 749. Egregie Clemens A!e.r.«Pr0v tupi. .p. 38. ai Kgoïn, - - - 91750410745 in" , il! arçonmïç. et; pinta hincderivata. WESS.

in HERODOT.I.96.9i. .105 CAP. X0]. 5. «une. yovlaç)sPraeclare Mediceus’. Idem 0b sequentem ’ articulum coniectando adsecutus fuerat Steph. Raglan: ; mirumqne accidit, hacsitasse in re obvia interpretes. Vide c. 15. et quae docte conmentatur «Gronovius. [Monuit Grau. you’a non modo purent, sed et generatîm-progenitorem dici; quem idem Noster mali-aga, VIII. 137, 1.] Vellem is etiam max 86Mo - - imâwo’mvoçscriu v ,psisset, quod mssti œrtum praestant et sermonis indoles expostulnt. Homer. 0d. r’. 215. imminent 9:05 MW. So- phocles Elect. 975. «in! i? irien 1’07; 511.07; [kantisme-1. Verum scripturae baec aberratio in aliis et Nostro soepe se chie- ret, uti c. 103. 111.14. 51. 54. etc. WES S. --- De purgeai- toribus commode a Bellangero ad 11.1. nonitum’Larchems retulit, ex ’Graecorum more in cos numerari, ut pater censeatur secundus ,avus œrtius, quartus pronvus, quintus ahavus. Fuit autem.Gyges abavus Croesi, hac successione:- Gyges, Ardys , Sadyattes, Alyattes, Croesus. S. 10. ouin oÎo’v r: 6’755") Nibil demuto; prix du, «in clic; «la» oing, in simili te usussunt frcquentis. Supra c. 67. 1V. 152. V1. 150.- Post palma [1. 14.1] Beiskius 50’119» qui in" roda-cm: quad Codices si praeberent, adtentionem mercretur; nunc edito inhaereo. WESS. 23. dm «à sin me...) Neminem olfenderent. ista si son legerentur: de Phallo agen8,7rouiin, ait, en? wattîrtkunç. Il. 1.9. Nostro-tamen loco si prius tian Codicibus abesset, oh sequentiav censerem adiectum, pristinamque scriptionem’ liane fuisse: 7;; un) 18 TEvaœÎov zgarngiufmivça (I. c. 55.) rai tiare Aoâlnç mg) imitai: 01332 faire MÊME. Postremum Heu rodoæum est, ut et illud: mm 1017". --- rai dm. Sic I. 89; K6") 3è 371mAh iyt’vno, rèiKpoî’a’o; si»: z hoc, si bene memini, (nain librum inspicere hercle non vaut) corrigi vult Reiskius lib. Il. c. 51.. ipo’v un; Adam me) miton"! gnian, tu? i- ÈtËÉAM’m. VALC K. 24. ,iv Mie Szi’ J Kô’ço; «in; 51419105) Abydenus ex regis Ba. bylonii oraculo de Cyro, i151: Hiçn; idem, in Euselv. Pr. En. IX.-41. Explanatius, verum ex Nostro, Oenomaus, Apolli. nem vanitatis et mendacii arguens ,1 à 1.3. 7&9 infinie; si initient; K59", si i 1411099711! p.21 in 71.9001091117, «unifia SUE 33101-11417 71’100; Minos- aiv iv et; aivfyuufl, WMQEMOülIVfl Mir ni! 5’va M0371", «70103 au!) du (immun; MVTllfliVn Namque HW’

106 ADNOTATIONES doua innui, Musa: iniecta mentio testatur, quam lumen fumi plenam et insolescentem invidiose tout, in Eiusdem Pr. Euang. V. a 1. Bene de se 4puleius Apolog. p. 289. Non oidea quid mihi sil in sa. Te pudendum, haud minus quant Gym maiori, quad genre mina fait , Semimedus ac Semipersa. WESS. - Quod moda praecessit, 0133) 1’an cathode, sic recte UUWBalr l. 21. non confinait. Conf. c. 65, 1. ibique natata. ruMBoÉANa’das, non soudains", corsiectare sont; et ne hoc quidem satis aptum haie loco foret. S. CAP.XCII. 5. 13831119111141; à"; iv Armoîu) Lande-- tissime, verborum asperitatem si praetervideas, et verissime lac. Gronovius. Minervse prolemplaris sive vestibularis inter Delpharum numîna celebratissima est memoria, quamquam in titulo saepius peccatum. Memini quaedam adponere ad Diodorum XI. 14. plura Io. Taylor ad Demo- slhenem in Arislogilonem p. 517. [in Reisk. Appar. ad De- mosth. Vol.1. p. 822 seqq.] WESS. - Conf. VIH. 57, 7. ihique not. S. 6. mûre: [sir ami in etc.) Cl. Reiskius 7171 rai ah, facili sententiae decursu. Mirum illud oppido est, concordiam Codicum [l. 8.] constare in nomadise: rît: Mimi-(m. neque dissidere Il. 159. Lacus uterque doctorum disputationibus iam olim examinatus est, docente ex Symmictis Philemonis Porphyrio, [Quaestiom Homeric. c. 8. Val. l. Homeri Bornes. p. xc1 seq.] nec negligenœ Granavio. Va- ticinata quondam illic ,mulier fuit, si lv 8900740111; Muni 959110111133; Iamblieho de Myster. Il. 1 1. p. 74. quae insolen- tiori [apud Nostrum] articula nihil prodest. Iuvemus lam- blichum apud Slob. Serin. LXXlX. p. 471. cistÀŒuhsê 1"thqu and div Bpuyxi’îy 913; incuba. Dederat iv Bçbzyxiîyel, ut Na- ster, ont sicuti ipsemet cum Strabon et Pausanias Eu Bpay- I adieu; WESS. - Philsmon. in 214411.htm; apud Porphy- rium I. c. ait: ,,quu1n apud Herodatum h. l. i1 BMI’s-i (sic apud Porphyr. in cd. Barn. editur, i1 Bçayx’în in cd. Bas. 1 55 1 . utrobique perperam , pinta, pro semis...) rie: M001- n’œv legisset, gnarum se multis librariorum mendia inqui-l notas esse quum aliorum veterum auctorum tum Hero- doti codices, in ca fuisse ut cum Alexandra Cotyemi rif; M1Mrluv (se. x6911; vel fig) corrigendum censeret, quoniam graccus nullus-scriptor rai; 39117751311; in foem. genere di-

AD -HERODOT.I.921 107 acre auderet; pastquam vero in eiusdem Herodoti libre Il. (c. 159, 1o.) simili ratione à; Dandin; "à; MIMVIMI scriptum reperisset, intellexisse se, Herodetum Ionum more (quemadmadum illi si Mia, si un», si Muçufniv dicunt) foeminine genere, pro masculine, in isto nomine usum esse. 8 Sic ille. Cui opponere quispiam posset, apud eumdem tamen Nostrum I. 158, 2. codices emnes in "il; Becs)- xliaç consentire, itemqueOcunctos I. 46, 11. 157; MlÀnfl’n; i; Bpany’Saç dure: itaque verisimile esse, etiam 11.1. et Il. 159, 1o. rîg,M1Mriœv scripsisse Herodetum, et librariorum eulpâ in utraque harem locarum revers corruptos cadices esse. Quod si quis ita statuit; fuerint utique permi- tiquae istse codicum corruptelae; nec tamen fuerint ex tenta vetustate repetendae , quantà si Villoisonum audimus. Huic enim , nescio que casu , excidit , ut Philemanemillum, e que ista Porphyrius retulit , Alexandra Magne coaevum faceret. (vide Villois. Anecd. Graec. T. Il. p. 1 37. et Proleg. in Homer. p. xxx1v. itemque Indicem in Anecd. voee Phi. lemen, et voc. Herodot.) At ex ipsis verbis a Porphyrio pralatis abunde adparebat, aequalem illum fuisse aut etiam poulie iuniorem Alexandra Colysnsi Gremmatiea, (de que Fabric. in Bibl. Gr. 1V. p. 37 9.) adeoque secundo post C. N. seculo vixisse. DeBranchidis multa Larcherus collegit ad Nostri V. 36. et V1. 19. Ad id quad spectatn de que h. l. quaerebamus, ita se res habere videtur. Recte i; "à; 119mm; scribitur I. 1 58, a. quatenus ’Branehidae familia fuere secerdotum, qui templum et oraculum cu- rsbant, quad Didymis eut in agi-o Milesiorum. Recto vero etiâm fartasse et h. l.-et Il. 159, 10.1891177431: in foem.,gen. dicuntur; quoniam ex ce, quad vulgo breviter dicere consueverant 1’; 39017751811; ahuri», (ut apud Nostrum l. 46, 12. et I. 159, 1.) usas invaluisse ,videtur, ut ipse locus, ubi oraculum crut, Bçwyxz’âm diceretur, nempe ai 890:7va ’ 31a, ut ai ’Aââ’nu et similis. lta quidem Pompon. Msla l. 17. Oraculum Apollinis, ait, dictant olim Branchidae: cui «congruit quad idem templum perinde ri i961 13 s’y A1- un"; et ri lçir 16 t’y Bçmfâyn neminatum legimus V. 56, 15.11011. V1. 19, 15. similiterque apud Strabonem IX. V421, c. coll. XIV. 654. c. Denique apud eumdem Shah. XVll. 814. A. iunguntur s’y Anouk au) Bpamûmç, prorsns flanquons deorum locorum nomina. S.

ses ADNOTATIONES 14. oints-rand"; garantis") Iure Gronavius in; in usa tamen verbi, quad sensu activa sumi passe putavit, vere’ lapsus. L. Küslerus,-male dictorum non inmemor, parent illi gratiam reddidit in ClericiBibl. V. et Bec. T. V. p. 407.1 Taedet baec scribi potuisse. De Paulaleente, Serinus in Stob. Serm. XLV. p. 515. quaedam innuit. WESS. ne. t’a) audace boum) Confidenœr hoc suam in sedem reposui: auctares habea Scholiasœn Heradali , qui mulon. ut codex mstus Aastendit, hic invenit; Plutarchum, cuius in) nice!) hue ducit; tum Hegch. et Suidam, hoc ex loco ici mulon: hum explicantes. [Suidam vide in melon, et ’22) 1114000.] Non addo, magasina, in fullonis aficinam, nec recte verti , nec loco satisfacere. Car tandem interimcndum in fulloniam officinam traxit? Nullus-ne ad caedem locus conmadieri’ Bene hac perspexit,’ locumque persanavit Steph. Berglerus Act. Lips. Mpccxvr. p. 423. tum T. Hem- sterhusins ad Hesyehii ’Eori ardeur. Km’Ooç, cardans sive spina est, qua fullones radera vestimenta salent: praeter-I ca tormenii seu carnifieinae getter, clavis aculeisque abple- tum , ad miseras crudelissime enecandas: "097ml! n. i1 141510.41 seings; ixov, 51’ a; 1’013; Bateawfmirsv; saliveuse, Suicide et Timaeus. [in Lexic. Plat. p. 160.] Pertinet hue Plalanis X. de Hep. p. 762. H émaillas uéumwtç. super tribulis lauran- tes, ut viri egre ii dacuerunt. WESS. CAP. X Il]. 8. al ivsmêimvu www) Haec et seqq. respi’cit antiquus Sophisla , qui Dissertationes aliquot Ethicas conscripsit, inter Fragmenta Pythagor. vulgates. p. 714. Avâoïç roi; zips; «091199111141; sa) oigniez» ivspyiirawflan mi 05m YflIMfaül and» 39m? d’un Hinc etiam manifestum est, cur ad imam-"18mm mentionem narrationi suae quaedam de more Lydiaco interiecerit Herodetus ; qui vocem, adiectam a Sophista, pipent» , lectori subdudiendam relinquit, quem in simili loco adposuit lib. Il. c. 126. ce Cbeopa scribens devenisse pravitatis, ut filiam veinerit tamquam prosedam «piranha 1337159101 n’aient 3:5 Tl. Corpore quasslumfacienles, marginoient fliv (S’en tan-l a; Bancaire; Origeni c. Cels. V. p. 260. iarl me; (mimais-an Xengph. Symp. p. 525 , 7.) ni! 590w ûwsMWonGs-m Eusebia H997. IV. V p. 162. a. Commode dicuntur êvsçyaêinzym, id est, corpore Ve! à instruis iguâo’nsmi: aliter cepit Clar. Abresch, Dil.

-A’D HERODOT. I. 93. ses Thuéyd.’j1.765. [Abresch quomodo reparu nescio: mihi videbatur s’y aïxfinami nié. .coll. Il. 121 , 99. et 126,5. ubi quidem if oisefinæroç. ’Eçyæ’fsdm, ëpyat’nç, 597010101; igame-rai- * 1m, de eadem occurrunt opzficina. Auctor Orat. c. Neaeram p. 750, 44. irœfçuv 5mm notant 395v t’y KoçMgo Mafonz’vm, ou? 6m? 70911018er ouïe-av et p. .751, 57. [Dcmosth. Raisin. -T. Il. p. 1554, 22.] Quae’venit 0b istum quantum in nAegyptum, venisse dicitur Rhodopis mi Ëpæfl’m Herod, Il. 155. Secundum grammaticos et Eustathium ad TA. 1l”. -p. 1455, 45. [p. 1529. cd. Rom.] Arçhilochus istius generis mulierem’Eçyu’m dixernt: sed ab istis dissentit Hematerh. ad .Hesych. in ’Eçyu’ng. 78 wagvsïov est ’Eçyaw-nîpm in Attica Lege apud Demosflî. p. 736, 105. [p. 1567. cd. Reisk.] et in 411:1. phronis Epistola , quam vulgavit Abresch. in Addend. ad .Aristagn. p. 1 1 5. 711310319701: dixit Nicùu, Athcn. X. p. 45.7. 1:. memorans miam "à; sauneriez; naîtras. In Isaei Or. V. p. 58, 13. [p. 154. Reisk. Yo]. VIL] Euctemonis ëæcMuh’ça imméçn cuvomt’uv s’v 1111901117, 019’105 and 7051570212; hmm, merc- tricula: clabot conciliatriz: in Ont. c. Neaer. p. 728, 28. [p. 1 35 1. Reisk.] Chai-isii liberfia NicareteÉm-oê «1131m à; 141119131 19115131! imitez". .VALC K. - Lydiaa, de quibus agitur., paellas non ex corporis quaestu pecuniam contulisse; sed praeter istum qunestum opus etiam meroede fecisse, quo maiorem sibi dotem compararent, menoit Heyne in Commentar. Gâtting. T. XVI. p. 55. Similem isti Lydorum. morem apud Cyprios notavit Iustin. XVIII. 5L Conf. Clearèhum apud Athen. libro X11. cap. 1 1. ubi viden- o dum an pro rô’r 3130.14», quad ibi , p. 316. l. 5. nostrae edit. legitur, 113v Sou’Mw cum Larchero (in Notis ad. Herodot.) corrigendum sit. Caeterum apud Nostrum mox L. 13. à ’ A933, 35’119; non tam populus Lydorum, quum plebs, reddi debuerat; et sic in lat. Vers. rescriptum velim. conf. I. 196 extr. Et alyoçaïm 91909111791 (l. 8.) rectius circumfiamnei boulina. quam foreuses. cf. Il. 141 , 20. S. . . 16. un) 311,0 que...) Gromwio scribendum videtur and 3:50 51.109; 16 minon neque enim latitudinis mentionem abesse passe ,,nec nüaçz de ambitu recte puni. Contra ca Georg. Arnaldua venit Animadv. c. 29. plethri mensuram altitudini, longitudini, çt latitudini nope admoveri coumonstrans: nul- lsxn quoque imbue; proportionis in viri doctissimi emienda-

no A’DNOTATIONES floue rationem haberi: quod-snne vero convenît. Haut! scia hmm , an sana hic omnia sint. De stagna Cygne Poëta 111. B’. 865. et Strabo, [XIIL p. 626. a. et 627. 11.] quo teste Coloè’n postes cognominntum novimus. Referunt hue au. sa! P1571116 r: ripa in Nicandri Therioc. vs. 655. Critici veto- res , forum male. WESS. - Nulle aubest calma , cur de integritate huius loci dubitemus, si baseos figunm ob- longam cogitemus: nempe 13 du; nunc intelligit longio- rum laterum mensuram. Altitudinem monumenti tantam fuisse ait Charchus apud Athen. lib. IX. c. 51. ut ex qui- buslibet Lydine partibus conspicî potuerit. Nom , quod monumentum n Gyge amasiae aune ereetum Clearchus narrat, quodque Nieander etiam l. c. spectasse videtur , illud nullum aliud esse recteIArcherus monuit, nisi hoc ipsum de quo hic Herodetus loquitur, et ex en Strabo l. c. Cuius monumenti reliquias hodieque superesse, ex Chandleri Iti- nerario idem Larcherus adnom’vit. Conf. Hg». ad ’IA. 8’.

Cd P. X01 V . :I. raË’SaiMz dans untœæoçndsun) Vilain munition: agnat en: in Latinis. Verius Thomas, En) orop- . "in865. 33s", uti infra c. 196. «aï;S. ne - - - ammqnuu. rai 911’- Mu. d’un. Nanas a Lydia tapettes Xenophanes in Pollucis IX. 85. itidem pmdidit. Adde Bambin!» ad Dimysium vs. 840. -WESS. [9. hi ’Arvoç) Conf. c. 7, 9. et VU. 74. Adde Adnot. ad 1V. 45 . 16. De Mana conf. Dionys. Hui. Ant. Rom.I. 27. S.] Ibid. 011’9an imomiv) Herodoti arasai» (sic recte scriptum legitur supra, c. au.) «ËWv 3.14.0261» interpretatur Diorgysius Halicarn. A. R. I. p. 21., 55. ubi vs. 58. pro 3m- m’nuvra; restituendum vidétur , &am’uævræ "Ann 071mm 13v 317Mo! 31707 10.159914; rai; noient; 5118401171, ex Herodoto , tradente 16v floculé: «615v (Atyn) No mien; SIIÀÉn’œ A9351: «in?» un: 95cm. Herodotea se Dionysius enarrare profitetur; e rerum Lydiacarum scriptore probabiliter, quae Galei suspicio est, derivata.12. caïman 8mn...) VA Etsi non LC magnum K. videbitur ’ t operne pretium; hoc ex matu elegi : non possum in animum inducere, placuisse Nostro continuum scriptionis et soni in Sfècâm et BIÇMm, nulln praesertim metri lege cogenœ, disoordiam. Quod recepi , Homeri et Ionum est. flubes

A’D HERODOT. I. 94. tu. Eustathius in Odyss. p. 1774 , 51. [p. 564, 5o. cd. Bas.] 31’611- fou ex Herodoto, quod nunc Il. 58. Ski-m1. Consentiunt Grammatico tamen Codices Ask. et Arch. Gravitcr et vere Democritus, 31èms’vo1o-1 rdyuûai p.954; wœçatyîve-rm, roi 3E muai au) fini 3151145119101, ex Stobaeo in Poësi Philosoph. p. 176. W E S S. 15. 15v 11.661.111 nui 751 olmpœyu’Mw) Corripitur Noster ab Athenaeo I. 15. [lib. I. c. 55. nostrae ed.] p. 19. A. 0b ludo- rum baec inventa Atyis regis tempore: esse enim ludos istos multo antiquiores , probatos usurpatosque belli Troia- ni tempore. De pilae et talorum lusu nota ex Homero res est: ut ubi apud cum tesserarum rôy 36131.», aut uuBEiuç aut 21981151111 mentio? Quarum cum nusquam meminerit , seriori. tempori inventum debetur. Docuit hoc egregie Thomas Hyde Histor. Aleae p. 1 1 2. et Hemsterhusius in Poilue. IX. 97. WESS. 15. «khi mnôv) Nullum hic scriptorîs [usum [cum Gronov.] agnosco. Hic-rad; et mec-è usu terunt, non nec-«5;. Semper-ne in amanuensium peccatîs abscondita ruspabi- mur? Negatur horum origo Lydis , quad en Palamedi con- tribueremr ahs omnibus. Sophoclis , Alcidamantis, Gorgiae, Philostrati banc ad rem atque aliorum loco Hemsterhusius antestatus est. Sint-ne vero fics-coi calculi tantum , an calculi tesserarii, animose ante non multos annos disputaverunt Io. Corn. de Pana-1 Diatrib. de Alan Vet. p. 57. et Vanni Cri- ticac p. 270. doctus Auctor. WESS. 25. iuurôv 1’61 801010.50: «panda-0’511) Cl. Reiskius min-oiseau. Tu vide Il]. 89. VII. 65. Dionysius, his usus, de suc liberaliter adstruxit plura: Lydum, Atyis filium, uni parti a patte adsignatum, alterî Tyrrhenum ait, Rem. Ant. I. [c. 27.] p. 21. Année-7,; 32 75’; aïno: A1131; neigea; niv 15min: 115mm mi Ëxxwçîms. Euxmefiem 3è nil! ân’çuv, dezoô’mv 1131 xpnMol’rœv rai m’en. Sic, pute, scribere voluit. Venerint- ne in Italiae 0ms, atque Etruscorum genti originem Lydi dederint, quod Nostrum secuti plures litteris tmdiderunt, in magna versatur controversin; de qua Theod. Byckius Diss. de Prim. Ital. Colon. [edita cum HolsteniiNotis in Steph. En] c. 6. et Scipio queius Hist. Diplom. p. 228. atque alii. WESS. -- Confer quae. ad h. l. Larcherus commentatus est. .S.

.1: 11111011111110an CAP. X671 6. un 17100141111; vim; M’ym 5306;) Verfi dixit. Cyri initia et illustria facta diversis modis per Oriene tis plagas celebrata fuerunt. Ctesias, uti Persicorum frag-n menta condoçefaciunt, aliam ac Noster trivit viam , facture que Photius. Quid Xenophon sectatus fuerit, in omnium est memoria. Persan et suum sibi narrationis genus hnbuit Acschylus in Persis vs. 770. Itnque optio dutur. WESS. . 8. if ("a d’un and annoncions) Haec et quae succedunt Diodorus udripuit lib. Il. 52. sed minus prudenter et 1 considerate, sicuti ibi conmonstratum est. WESS. - Herodotum cum Ctesia aliisque, qui Assyriorum impêrio (referente Diod. Siculo) durationem 1506. annorum tri- buunt, in concordiam redigere, post alios doctos .viros, (quorum nonnullos etiam Harlesius ad Faim Bibi. Gr. T. Il. p. 742 seq. laudavit) Larcherus studuit in Notis ad l1. l. Conf. eiusdem Chronologiam Herodot. p. 144 seqq. scilicet statuons, Ctesiam antiquitatem huius imperii a primis regni primordiis, intra nrtos limites conclusi , re- petiisse; Herodetum vero ah eo tempore quo totius Asiae imperio regesAssyriae potiti sunt. Vous] contra, post longam disputationem, qua Herodoli fidem historiens cum en quae Ctesiae tribuenda est, contendit, (Chronol. J’I-IerodoteJ p. 85 seqq.) ad extrem 11m colligit, (il). p. 18g seq.) perquam verisimile esse, consulta Ctesiam, quo l’ersis gratificaretur, durationem Assyriuci imperii, cuius in iura Persae successerunt, immanem istum .in modum auxisse. Novi quidpiam hic molitus est G. Bruining in Actis Societ. Traiect. fr. Il. p. 162 seq. (Lugd. Bat. 1795.) qui, Ctesiae mendaciorum nullum promus rationem ha? bendam censens, tantum abest ut iusto minorem existi- met numerum Dxx annorum, quenhîc hahent Herodotei libri , ut multo etiam iuniorem esse sibi persuaserit. Scil, pro ccrtô sumens, Semimmidem illam, quum Noster c. 184. quinque generationibus .ante Nitocrin viæisse ait, fuisse primam Assyriae reginam, Nini uxorem, regni conditoris; quo secum ipse concilietur .Herodotus , statuit numerum annorum, qui 11.1. durationi regnipAssyriaci trihuitur, pei- librariorum sive cri-omni sive temeritatem qüàdn’ngen- gis munis auctum fuisse; scripsisse Herodotum 51:0: HAA , -id est, sium au) Ënardv, (muas ont; inde illos fecisse in;

me- werîV» "a

un HERODOT. I. 95497. 113 Î-IÎÎ 44, id est, aunas nxx. Coins quidem inventi laudem nonÇA P.invidemus XC 71. 4. «in; ë Ani’e’xnç) auctori.Deiocem non prac- S. . - teriit Polyamus Strateg. VIL 1. verum vestigiis aliorum insistens. Quaerunt docti viri idem-ne fuerit ac Arpha- xadus, cuius in Iudithae historia c. 1. memoria durat, on Phraortes potins, Conringius, Montfauconius, Prideaug: : de qua lite Sphroeè’rus Orig. Assyr. sect. 1V. 5. etc. et Leon. (Mèrhaus Spiidileg. Hist.Chronolog. p. 145. egregie.LWESS. 1 5. W; 15 aux). 31mm; Ëv) Ecce tibi observationem docti viri , Petri Fontein, cui Theqphrasti Chamcterum cultio- rem editionem brevi debebimus. Quum de iudice sermo sit,’ idem (est- ac, Maïa iïfuuè: eadem ratione Homerus , iâsïu, et, i; m’a-or 12110015901011.1413 in” 0390175, 3111021111, Iliad. if”. 574. et 580. Si ocra animadvert 1s , pro i513; Atticos hoc sensu dizisse 700;, vim: dubium erit, quin. Herodotus in. mente habuerit illud Solonis, 18 Înv wiAsmv 05’ armai", laudatum Plutarcho in eius Vit. pag. 85. n. Hue nimirum spectant, quae, paullo ante, [1. 10.] de codem Deioce , habet , Émera’mvoç 5’ r1 1’47 31111114; r8 053111011 roha’mo’v t’a-r1 :. ex quibus tameniverbis wifium , quod illis inhaent , tollendum est. Quum enim Herodotus manifeste significet, hune Soma-eh, probe gnarum. cives, ab iniustis iudieibus «talcs, iisdem raidi infensos , iustitiam observasse cum in fluent , ne quis ergo. se, ad regnum adspirantem, odiumi conci- peret; liquet, me quidem arbitre , legenâum esse, 511 0531ny ri 15311156va vroÀs’mo’v i711. Neque aliter, in argumento’ fere pari, Euripides, et ipse Solonis dicti haud immemor, Phoe- niss.v. 541. ri yaip icov 1411114011, net potius 1101161, 03110105101; :Gv’ T1; 2Mo" à. ais) 507.2741011 sixain-ana ToiiMea-ov. Quinimo, huius sententiae ca est cum Historici observation, modo ver»- ba sicuti scopus eius postulat legantur, similitudo , ut in altera exemplar alterius tanturit non agnoscas: serte ’hoc, 17,7 enim- 3’ «ici WOÀE’MJDV suiferai-au roËAao-a-ov, ipsum illud est Hero- doti, 031ny ri .aiâ1uso’mv0v 707.5141611 t’a-11. Hnec érudite ille in litterîs ad me, sed quibus membranae auxilium negant. WVES S. -’ Nec vero etiam membranae auxilio cor! rectoris indigebant. S. CAP. XCVII. 5. guéant; mine» 790xurffav 331’- xæç’k) De iudicibus, sive illi reges sen privati fuerint, hoc sollemne. Supra c. 14. Midas chtimi 731 990’101 , à; niv Herodot. T. V.

114 ADNOTATIONES nouai-(fan iîiuaçh. et V. 26. Additur dirisse Deiocemsoti 31- 119751 in, se non ultra iudieaturum: non aliud enimiae 31- 11010111, quemadmodum doctissimi viri Sylburgius in Gram- mat. acnardi p. 451. et H. Stephanus de Dialeet. p88. 140. monuerunt dudum. In fragm. l’hilosophi Eusebii apud 810. baeum Serm. XLIII. pag. 510. naira mg mi .1811... araine: 73v photon-11 112109161011 nuraquïv, in ne) etc. perperam et sine ratione Gesnerus maîmalfm corrigi iussit. Pmeclare Glos- sae Sangermanenses; 1311151, «in! 8111110111. 319050110; 11’. «’1’ 01101 31x51 571. WESS. 15. n’iront: inlay nais-51 Goa-M01) Voculam Éva suspica- bar absorptam a literie proximis, quum solet in talibus adhibere Herod. p. 169 , 52. [111. 25.] in «si... 0113161. pag. 192, 21. 194, 25. [Il]. 80. et 85.] 31T in 711*110: 511.1011 8a- emta ytvleûm: atque in scripsisse hoc loco, shimmy (vos 51110111 oui-1’511 Bochta. VALCK. CÂP. XCVIII. 14. rai "711 ’AyBu’fam damna) DC- miror dilectissimis membranis haud auscultasse Crom- vium, quibus recte obsecutus fuit c. 110. et 155. minime vero HI. 64. 92. Non placet id consilii incertum. xOptime codex Florent. cui alias plures schedae consen- tient. Medorum reginm hanç urbem veterum conplures , in quis et Ctesias, ’Aanirum, teste Stephano Byz. adpellu- tout. Nune quidem in illius Persicis 331.111: 11610; - - B0194- vm . Môç’ExBœraivuv : ipse dederat 17er1611.» , sicuti in Ste- phani Botpivsf legitur. Opinor latere idem vocabulum in Aesehyli Pers. vs. 927. nam quae de Agdabatis, gente Per- sica, a Criticis adseripta sunt, fide curent. Sam. Boehar- tus tituli originem in Arabum sermone invenit et eleganter illustravit Phaleg. Il]. 14. Culte vero de Aristotelis ohscurioribus libris Themistius arnica-1 artoçaym’m (lei m11- Bo’M1ç, si rai 1’11 ’BnBœnivmç Bentham, Or. XXVI. pag. 519. n. WESS. 18. 110.0113; 581) Videtur Diodorus II. 15. in urhis situ. dissentire , s’y mâle; , in planifie structam scribens. Ambi- tum idem XVII. 1 10. stadiis en. absolvit, et hac parte diseurs. Athenarum enim amplitudo atque ambitus stadia cc. aequahat, teste Diane Chrysostomo Or. VI. p. 87. c. et illi Lumen, ex Nostri finitione, Ecbatanorum magnitudo conveniebat. Quod editur 111ml 161 310111111011 111510.01 , pravums

"www nerva-z u ... r T «www

si) HERODOT. 1.98-101.’ "a est. me. 11’ 011 oportuerat; qui quidem naevus in bis libtis nimis frequens. WESS. ’ 27. 3150 32 si 111.1112701, 110-) etc.) Platoni , horum fortasse res . cordato, tale aedificia templnque variis coloribus distin- guendi genus 8000601011061 :730; est. Sic de Neptuni in Atlan- tide temple: 130g 35’ 11 3010800011161 5x01. enivra; SE 55010:1 71571151 111110011 161 1:61 050715091, 910.51 151 03101011101211. rai 3? oingzuniçm 74011105. Critiae p. 1 1 6. Pertinent hue , quae Auctbr de Mun- do eleganter conmentatus est, c. 6. p. 1 95. Ed. Vule. WESS. - Omnino structurae genus isti simile hodieque in mu!» tis apud Sinenses et apud ludos oppidis reperiri monuit .Cagylus in Hist. de l’Aead. des Inscr. T. XXXI. p. 42. S. CAP. XCIJY. 5. 31’ 05775711111 8è 2051100 xpisrûou) Vide c. 69. Regiam apud Medos Persasque maiestatem , illique debitam a ’civibus reverentiam nhunde explanavit B. Bris- -sonius de chn. Pers. I. 27. et Il. 91. WESS. CAPÏC. 9. 1000i 100111500001) Saepe numero vocabulum in Musis recurrit de subditis imperio ac dicto audientibus, kmrum hac notione. Ecce tibi imitatorem Dionem Cassium " lib. XLlI. 17. p. 5 1 5. Ed. N. un) 9030 acacia-100m1 00:51 1101i 10011 111’100 o1-- 0101.1.0) 01119111601001. Aliîs sunt 0310110001101), ut in liô hello de Mande, cuius interpres Apuleius non sine quadam cultus elegantia: Sed inter cos aures regiae et Imperatoris oculi (conf. Nostrum, I. 1 14, 7.] quidam homines cacabanh tuf : per quae qflieiorum genera res: ille ab hominibus deus esse credebatur, cum omnia, quaeeumque ibi gererentur, ille Ota- custarum delatione diseebat. Ceterum scribi debebat , quad bene yidit Reiskius, 1001i 01’ : est enim dandi casus. WESS. CAP. CI. 1. 16 M1131x61 5’010; wvinçzdze) Interpretatio Vallae, Deioees - - solum Medieam subegit nationem 5 eique imperavit, illa homines etiam perdoctos in historia veteri tradenda deeepit. Galeus pro 001101011115 legi scribit in msto «01101051100110 , atque ita loqui solere Herodetum: obversabau tur cruditîssimo viro 201110101’1100110, subegit, veterum nuit! . adeo frequentatum quum Herodoto; apud quem nuspiam invenietur 0011010640110 , usurpantem 16 01010615011110 tu significatu IX. 1 8. min-y 11111064001115; (mutari non debuerat) item-01); and 1010105001112; 05; 111.011.1011». Hoc apud alios frequenw tins dicitur 20010000611; vel 01010206111101. Dubium nullum est, quin hoc loco envie-renia: notet in Imam contraril’: lDeià- H 2

:16 .ADN OTATIONES pas 70’ A" MM! Nm mt’rrpnh. mimi a néron typât: (sic ista leviter refingenda suspicor;) Medos in unau: gantent .oontrazit , tuque haie soli imperavit. Ex hac vera , ni fallor, interpretandi ratione [quam quidem perînde vulgata etiam ,scriptura admittit,] primum manifestum est ,. cur bis continua divers: memoreutur Medorum genera, e quibus A. .unam ille fecerit gentem ; deinde, quamobrem de filio .Phraorte peule dicat inferius: 06x drapât-o (54min; explicat , dem?! infra: ) nouba! 079x50 707! Mise», Mai patinoi- mm; à) "à; Min-a; a. r. A. Pater Deioces , callîdus ille iu- Ititiae satelles, puis amans, et solos regere Medoo contentus , simul atque immine fruendae causa ( Cicero de DE. Il. c. x11. init.) tex fuerat constitution, locatim dispersas cives suas adegît Êv rhume: «Miranda, mû rouît: «tartinera; 15v in»! 770’001 îzznt’nrûca. Herod. p. 41 , 5. et p. 42 , 5. [c. 96 , 6. et 98 , 11.] Condidit inique Ecbatana Hi: denarratis subiungit: Ani’o’xnç m’y un ri Mnîaxôr flué min-pubs. Hoc uliis in te simillima supins dicitur omnium, vel «ahan. Nome sunt impernutium artes , Thesei , Gelanis,similium- que: de Gelone, unis Symcusis omnia posthabente, Hero- dotu lib. VIL c. 156. VALC K. CAP. CI]. Io. Karman faire»; a? Nîvov 3x0!) Qui ë’czov voluerit, cui urgens ratio desiderntur, pnesidîo non carebit. Assyrien laxiore signification Nosterkusu rpat , illis ipso: conprehendens Babylonios. Assyriorum inique alii Ninum, Babylonem alii pouidebant, uti c. x78. 185. etc. WESS. - De Nina urbe, ad Tigrin sita, conf. c. 193, CÂP. CIII. 4. s’M’zm and rôda) Turmatim. Adscri- patarinn.etII.x5o,17.S. hi; Scholiasles: un? rÉMa’ rai dvnüuatm, mû rai ml- . Ëçm à! ri nippa? , and 73 WVTEMÎV ri; rainas. Habet ex eo Sui- das. [in Kami 7m] Ultima hue refer, cetera aliorum de- I .ferenda. Kan) and 70m un) rancio; nominer"; V11. 2 1 1. et 1X. 20. et 22. WESS. A [8. 311 vôë i infect 5753m) Vide supra, c. 74, 8. S.] I 15. 80mm); J 2uv9éæv mâtin) In obscuro res Scythicac loco sunl : de gentis excursionibus in Asiam plura butinas Il, 4. 5., quae partim conveniunt, alienu partita sunt. Mât»; induci? expeditiones et peregrinatioues tetigit obiter Strabo I. pag. 106. [pag. 6A1. cd. Cas.] sed ne’scio que au- r ’

prrngrm . .. v! ne. -*” F

AD HERODOT.I..101i-1b5. 117 ctore eundem Mayen: regem Cimmcriorum fuisse adfirmnt. WESS. - C0nfer Nostrum cap. L6. et praesertim 1V. 1 1 seq. S. GAP. 017.. [l - 5. "En: 33 airai 75; Mm"; 7;; Mami- 1’180; - - - Ë; [(05.ch redan-a sinzçs’wv Eüeblwp 535;.) Iusto maior videri possit istei numerus triginta aliorum; quum praesertim cum terme tractum , quo inferior Asia cum superiori iungitur, intra quinqua dies ab homine sûfaivça permeari posse supra dixerit, cap. 72 extr. At hîc non de ea parte Maeotidis paludis agitur quae Colchidi proxima est, sed de: ostio Maeotidis, et quidem de ulteriore ora illius ostii, ubi Cimmeriorum olim sedes fuerant. conf. IV. 1 1 seq. Cae- terum meminerimus, ubi de eisdem regionîbus agîtur, quos Scythae dein habitarunt, diurnum iter ab codera Nostro ducentis stadiis aequiparari , 1V. 101 , 8. 5.] 8. à; 3:54? 1mm; fol Kœuxu’nov 5’995) Eadem , sed distin- . ctius,IV. 1 2. VII. 20. Cimmerii legeruntoras Ponti et per claustra Caucasea in Asiam inruperunt; Scythae, dum pro- fugos insequuntur, a via aberrarunt, perque Caspias portas in Mediam , regionem a fugitivis aversam , devenerunt. Lege Th. Sig. Baierum, Conment. Acad. Petrop. lib. III. p. ’51 8. WES S. CAP. C V . 2. irmnfflzoç) Ita hîc. At.*FuMmirtxoç lib. Il. 2. 28. 50. nec constanter tamen. Recurritprior scriptura .II. 151. VIL 7. Quae quidem discrepantia ex pronuntintionis vicinia nata fuit. quthicam expeditionem Himnymus adtigit in Fabiolae Epitaphio: Hanc gentçm t Herodotus refert sub Dario Medorum rage viginti annis Orien- lem termine captivum , atquc ab Aegyptiis et Aethiopibus an- nuum engin: vectigal; non sine erroribus, de quibus Sen» figer in Eusebii Chron. p. 85. Inpocurëçw [1.4.] non ex genio Herodoti, uti visum Gronovio, sed e Grammaticorum vetere scribendi more venit. Servavit ipse 16 79004.:de HI. 158. sicuti alibi 18 orpin», Tri Maman! , fol 7915101! , quae amendatius utique scripts. Conduxit de genere hoc con- pluscula Io. Wasse, addita in Dukeri praefationem Thucy-

9. arsin-m aigxuto’rærav I963 etc.) Pausanias I. .14. primas omniumdidis. mortalîum WESS. Assyrie: Venerem Coelestem v . colore ingressos perhibet, ab illis Paphios in Cypro et Phoeniçes

n8 ADNOTATIONES in sPalaestina religionem eius accepisse; bine venisse ad Cytherios: abduxit .doctissimum scriptorem a veto Venus Mytitta, quam ab Assyriis cultam ex Nostri l. 131. et 199. didicerat. Nam quo pacto ab Assyriis, a mari remotissi- mis, en superstitio ad Cyprios penetrare potuit? Uranium istam Venerem Syri Dercetun. vocitabant in Diodori Il. 4. WESS. l5. binais si 9:3; SÉszv volis-av) Ita dederat , uti rei series et Longinus testantur. Scio animose o’ 916g a Gronovio ,defendi; quo modo, si qui velit, omnibus naevis patrocinium parabitur. 6)»;sz nôs-o; quae fuerit, qunesitum ambitiose fuit. Ampl. Bouherius totum illi cap. no. Dis- sert. Herodot. inpendit, spretisque plurium coniecturis, quas recensere nihil adtinet, decernit cum Tollio ad Lon- ginum atque aliis , .9,than voê’rov convenire contaminatis morbo .turpium oirorum, ut Horatius alicubi , [lil). I. 0d. 37.] sive pathicis. Verum est, Philonem Iud. , Dionem Chry- sostomum, Herodianum, Clementem Alex. , Eusebium, Scho- liasten Thugydidis , quibus adiungi poterit Criticus ad He- phaestionis Enchirid. p. 41. circuitu 9min; mima id genus descripsisse: neque absurdum erit , si profitearis , Longino honestam eam turpis flagitii descriptionem admimbilem inique damnas fuisse visam , qua, est sententia vir Amplis- simus. Haud parum tamen metuo, ut Noster Scythis id inputarit. Alibi certe, cum non dissimile quidpinm exponere vult , hac verhorum circuitione nbstinet I. 135. usurus, uti opinor, si aperte loqui nollet : hue adde, in Scythiam delatis, uti adfirmat, morbi illud muliebris genus statim fuisse manifestum, quad in pathicis utrum liquida omnibus adpareut extemplo, non habeo dicere. Acçcdo potins ad Hieron. Mercurialis opinationem Var. Lect. 1H. 7. Hippocrate»: et Nostrum conparantis. 111e. de iisdem Scythis de Aé’r. Aq. et Lac. p. 295. [sect. :06. et log. cd. Conga] abomina Munis: nazi wvumzï’ot Epyaifsvnu, ami ai; coi maïas; mM’yovrau ôaofuç. ’Caussam morbi incolas acceptam referre deo, [ait ibid. Hippocr.] sed crmre: habere cum suas sibi , verum naturelles , mussas. Perm, qui malo ten- tantur isto, ivâzioicrui crokfiv muons," xœrxyn’mç imêœv &vavËçsz’nv. wvam’foun’ r: and 3,171169er [arroi 76v yuvmxô’i, a? and insinua. Denique vs5nv ad pellet, qualis profecto est, et ma-

AD HERODOT. I. 105. 119 tribus turpissimus. Atque baec senex divinus eodem fere, quo Herodotus, conmentatus est tempore; ut dubium non sit, quin eamdem uterque rem signaverit. Noster "50W 49,1’an vocat; ille , qui morbi eius feminei efl’ectus, quaeque indoles fuerit, declarat. Herodotus imine Veneri, sicuti Scythae irae Deorum, morhi initia contribuit. Hippo- crates ex artis suae disciplina , superstitione dissipata omni, mali caussam vestigat et explanat. Qui quidem dissensus ferendus et magni non est momenti. WESS. -- Perspecte vir eximius. Plura si quis desiderat, dabunt nonnulla Larcherus ad h. l. et Corayus ad Hippocr. l. c. Exstat etiam singularis Heynii commentatio de Marilms inter .5th thas morbo finzinatis, quos ille cum hermaphroditis Flori- dae contulit, in Commentationih. Societ. Goetting. Vol. I. .P. 3. p. 28 seqq. Sed, quad maxime ad reni facit, camper- ;um est nostra aetate, morbum illum, quem muliebrem commodissime Herodetus nominat, codem prorsus modo, que ab, Hippocrate descriptus est, in eisdem regionibus, quae 50me olim fuerant,’hodieque (quamquam baud ita frequenter), obtinere. Vide Reineggs topographische Be- schreibungdes Caucasus , Goth. et Petersb. 1796. T. I. p. 269 seq.:HiQtaite primitive des Peuples de la Russie, par le Comte Jean Po teck. Petersb. 1801.p. 175. Klaproth, Reisein der: Caucasus e Halae et Berol. 171 2. p. 285 seqq. In Var. Lect. ad h. 1. adnotare oblitus eram, pro 91h41:" ad Io- nismi normam am". corrigendum censuisse Koeaium ad Gregor. Dia]. ion. 41. atque sicrh.’ l. edidisse Schaeferum. Et sic alibi quidem brevi vocali s in media scribitur hoc vocal). ut III. 85 , 16. et 20. sed simul per u in terminatione primi et quarti casus: si 95Mo: î’mroç, III. 86 , 5. rais Qu’un minium: , III. 1 02 , 1 7. - Ista iam non modo scripta a me, sed typothetae etiam tradita erant, quum a Bois so- nado meo, Vire clarissimo, qui incomparabili studio, quidquid ad ornandum Herodotum nostrum valere videtur, id mecum communicare, aut de eo me monere con- suevit, per literas transmissa Notula, ad id de quo hic agitur spectans, mihi traditur, his ipsis verbis concepta: "flapi Si fMensonge, bénin-dan si 913; Simenon n’en. 9, in) 7017 , insinuant «fringance; a? nurzxyo’ruç. Tiberius Rhetor, "ne Figuris, cap. 55, de Periphrasi, inedito adhuc, brevî ,,edendo.fl S.

V . ne ADNOTATIONES 18. rad; umlaut: ’Bvuçlaç si Emma) Anipl. Boulierius havies; , piaculo contaminatos, con-exit. Factum non lando. Obstant membranae. Repugnat scriptor ipse 1V. 67. Con- tra etiam veniunt Schaliastae ’Bvaëpnç, si dormirai : cuius explicatio, etsi sit erronea, deoeperitque G. Corinthum, vet- tat mutationem. Amplius robur Hippocrates adderet, modo scripsisset, ut Tollius ad Longinum babet, aunant: il si méfia-o: ’Evœ’çuç: verum en Mercurialis est correctio specio- ’38: iAvatviptsî; pmeferunt veteres editi. Confer P. Leopa-r- du»: Emendat. VIL la. WES S.-- In vulgatum h. l. ’Bm- slang, et in ’EvughçiIV. 67 , 7. consentiunt fere libri: a quo parum abest amuï; , quad apud Hippocr. (teste Congo in Notis, p.331 in cod. Reg. 2146. et in cd. Ald. legitur. Quod si, ut probabiliter Weuelingius iudicavit, (in Notis ad Classes Herodoteas) Scythicum verbum est, frustra sunt un docti, qui illud ex graeci sermanis norme V vel interpretari vel corrigent conantur. S. . l CAP. CVI. 4. mugi; fils me) Qu’un!) Reisk. 75ml; ni! vip , oio’ e o v , et max du inde-mu: aut 059w, oh en quae statim iterantur. Mihi transitas a plurali ad singularem numerum non displicet. Saepe numero in utriusque lingue scriptores. Lege Dawisii adnotatianes in Ciceron. I. 59. de Net. Deor. WESS. - Ne me quidem transitas a plurali numero ad singularem olfendit , sed relique sermonis structura: in que ne illud quidem necesse est, ut ri in du mutetur; sed , hoc quad quibusque imposuerant, est idem illud tributum; quodiezigebant. Nempe structuram orationis non aliter percipere pensum , nisi ita , ut pet adpo- sitionem iuncta intelligentur baec duo , ode", et ri imi- nom iæéBœ A: v, (nam sic cum ms. F. pro 1’»!th scribendum ,) et ad horum utrumque referatur verbum (argue- cor. Quare non mugis x09); un yole origan , quum (pépon, legi velim : cuius posterioris coniecturae idem Reiskius in Notis editis merito nullam feeit mentionem. S. h l l 10. mi rn’v a Nîvov :ÎMv) Hieronymus in Chron. Cyan» , res Medus subvertit Ninum: ad quae Scaliger N". uccccnx. p. 85. Fortasse in Graeco conceptum fait: KoœEa’çn; ci M530; (ni! Nîvev aipsî’, eapit, expugnat. Nam procul dubie non subvertit. Quis ergo? Scribit Noster c. 178. Nina aima-mirai: 7ivofii’vnç, Babylonem gentis regiam et metrOpolin fuisse: additur

AD PIE-ROBOT. I. 106-108. un. e. 183.-eversam [cette expugnatam] esse a Medis. Quae quidem in Cyaxarem melius congruunt, quam in Asçyagem, uti Bouherius voluit Dissert. Heradot. p. 240. [Quod max ait, s’y irs’çotn Arbois-1 inlaian Assyriorum historiant, M’youç ’Awuçs’ouç, conposuisse Herodatum, credihile fit. Me- minit corum c. 184. altern vice. Perierunt cita. Nibil inde servatum, nisi unum fartasse apud Aristotelem fragmentum , Hist. Anim. VIH. 1. Nain alia, quae inde arcessun- tur, perperam in hune censum vacantur. Perierunt autem, ut innumera alia, temporum iniurià. Qui socordi- ter atque inepte digestos cos fuisse canmentarios, et propterea neglectos, cum Vignolio Chronolog. 1V. 4, 6. etc. adseverant, talia confidenter ohtrudunt, quorum rationes reddere nequeunt. Verum de hislin -nupera DiSsert. Hero- dotea c. 1. disputatum uberius fuit. W E’SS. CÂP. CVII. 5. Jardins"; 3? 75v avivas "in etc.) H. Stephanus [in Pralegom. de Herod. vocab. et loq. gen.] JæEQÛ-t’flivoç, quad c. 108., longe praefert; a cuius indicio non dissideo. ’Tmçh’câm hoc usu in Musis frequens, non illud. Tom-9 sa? Un mal tu? "guindage: 15v nantais-w limp- n’iera, cum Gyge coumanicabat, I. 8. tum V. 24. V11. 8, 1. Statim a» ante Marinim [1. 7.] induxi, obsecutus mem-

11. alain; un s’o’vrœ Mie) oisela; alibi recte legitur; bmnis.sed hic ferri nequit, si vel WESS.in Codicibus bonis inveniretur. I ointe: , familia, non potnit sixain dici; semper lanice scribitur and» Herodot. I. 90. io’vrsç aixinç’sxi eumdem. lib. IV. 76. VI- 55. Lib. Il. c. 172. Amasinprimum habebant des icar , tui , in 3d smalts" ni «plu s’o’rm , mi airain; "in irioms’oç. um- dem Hellanicus Athenaei XV. pag. 680.5. antequam ad regnum perveniret, fuisse scribit limitas au) 1’57 mimant.

’ CAP. C V Il]. 7. s’affine: un...) Revocavi quad AH VALCdus eumque secuti expresserant, K. l idque1 licitum in mssto-z nm dissensu putavi, pmesertim ubi seriptor ipse viam monstrnvit cap. 1 1 1 , 4. Memini Damasoium apud Photium p. 561. novae scripturae auctoritatem conciliare videri, iriennes miam "il! yuan-sis assainit. Sed dubie et controversa lectia est, et defendi, nisi metaplasmo declinationis in subsidium vocale, acquit. Nibil simile influa, quo

un ADNOTATIONES Hippocrates pluresque alii fuerunt usi, requirit. Vide dactam T. Hemsterhusii adnatationem ad Thora. M. voee ’Ern’reE. VV E55. 17. roi faire; filerais-11;) Dubium est, hoccine, an et; iam- rç’î «:917. adscisci debeat; quamquam ego non multum eo distrahor. Varie panera solen t. Aeschin. de lent. Fais. p. 47. Ed. Ald. [p. 311. cd. Reisk.] à; in; roi"; instar-05 1.17m; myxine). Io. Chrysostomus T. V. p. 24. s. 01103 É M1760; asi- riç in"; wtçmbrrtl.,et T. V1]. pag. 831. c. nommai? si nain kari flsgtn’hrrn. Par ratio prorsus est in mincie, quad * vira Cl. [1. 15.] tantopere placuit. Ecquis enim mortalium, in en schednrum discordia, Herodateum illud esse praestabit? 111.13qu habet cap. 68. Il]. 65. atque alias, 1.4113211417 quoque. Mox.[1. 18.] i; «muni? servavi, non ignarus defendi veterum lacis émis-ai] posse, patronumque 118-. hem in Miscell. Observ. T. III. p. 142. WESS. - Quod modo praecessit, aima; Main; , id commode 1V yttenb. Se- lect. p. 551. confer: cum ille XenophOntis, Hellen. HI. 1, 2. Ktîpov nivr’ intima gingival sium. S. CÂP. CIX. [2. à"; si massifia ni moiteur sermonnais" suiv i7) Savairçu) Volta ad verbum , quum ei- puer traditus esset ornatus ad necem: ubi quum baud adpareret, quid hoc esset, arnatus ad necem; clarius H. Stephanus reddendum censuit, quum si puerulus cum. ornatu traditus esset ad necem: et in eumdem sententiam Cronov. quum ei puerulus ornatus esse! tradituslad necem; quum Iversionem et VVes- seling tenuit, et Larcherus his verbis sua idiomate reddidit, on remit l’enfant couvert de riches ornemens entre les mains d’Harpagus , afin qu’il 1e fit mourir. Quae interpretatio r (ut iam olim Aem. Portus in Lex. ion. v. Saintes; monuit) ’satis bene haberet, si flagada)! in) semé-m, non uxouunus’m r11! iwl Saisine, legeretur. Nempe tradebatur Harpago puerulus eo eultu ornatus quo regios liberos "tortis mussa (id est mortuos, ont iam iamque morituros) aman" maris erat. conf. c. 11 1 , 16.seq. et 24 seq. rursusque c. 112, 15 seq. et 1 13 , 6. Itaque ad soir articulum , cum eodem. Porto, intelligendum "mir , sive potins 14671411111! , scil. nomen ex cognato verbo, quod in proximo. est, ,repetendum. Sic VIL 34, 2. 57506,01»! - - 111v un - - 111v il iriens, scil. fianças. VIL 62, 1. 111v miniv ratina t’a-rancira, se. trahir, id est

.11) HERODOT. 1.109.110. 153 mini" quo vocal). continuo dein utitur. VIL 84, 5. r1)v mîniv (se. ausufiv) Ëmuœms’m. Pro quo VIL 72 , 6. ait du adriv ê’xovrsç: ubi, quoniam ê’zomç en loci idem ne s’en-oz).- )45’m sut insuwm’vot valet, pariter eroAûv aut rasoir intelligitur. In Aristoph. Ban. 1.92. vsvœumz’xnx: "h mg) xçtôv, se. mixnv. Sic nivation niv à?) S’æVœIflp, scîl. acyle-w vel 311cm, et similia multa apud optimos quosque auctores. Sic vero rursus apud Nostrum, quoniam 3170m êarî âmœ’rçæ IX. 57 , 6. sonat oincirë marlis caussa, in vincula coniicere supplicia de- stinatum, similiter etiam 331m (coing) "il: 57) 90:va (scil. 350-114) habemus III. 1 19 , 10. et 101i; chleu; àacre’ânnn 11h 57:3 Buvairp,’ nempe Sic", V. 72, 23. Neque me fugit, ad 13;! articulum alias etiam subinde nomen 653v intelligi ; nempe cum verbis praesertim quae mittere, ducat, ont profi- eeisci significant: (conf. l. 67, 12.) sed non idcirco .equidem dixerim , in verbis ex V. 72. mode citatis praegnans esse verbum aure’ânmy, intelligendumque nariâm-œv .2742... ne 71h s’arî Savoir? 636v, quad Viro docte excidit in utilissi- m0 libello scholastico, quem Attica inscripsit, p. 541. ed.,. I

-5. 5’; rai uhlan) Verum id est: ut 73”13 i; rai viniez cap. sec.1 19. Saepe S.]tamen operarum i i delicto depravatur, quem ad modum principio eiusdem capitis à’ïe 5’; roi oïxzîœ , ubi Arch. aiglon. Il. 1 29. 57m: il! raïa-1 oîxnfom 751mm HI. l 48. æçoîyt’ un 2’; 14 piaffa. Quae quidem et alia similis generis ad eaudem formam ex msstis redire debent. Vide Gronov. Il. 66. WESS.-- Nempe Il. 66, 17. recœ Cran. aiglon-1 ex ms. Med. restituit, cui et alii libri adsentiuntur. S. [ 1 1. «ru-nævi; in") Adhaesît v litera e superiorihus edd. Rescriptum irn velim, ut alibi: Et sic h. l. noster cod. Pa. Conf. Var. Lect. ad Prooem. l. 4. S.] CAP. 6X. 5. vomi; r: Enrrnâtwroirœ; rénova) Multum se hic aestuasse fatetur Cl. Reiskius , tandemque huc venisse, ut nivsarmâunu’mç, pascua maxime horrifica, reponeret. Pepe- rerum fortasse bos fluctus montes 9.....ss’mro. , qui utique boum posturae minime convenîebant. At pascua erant * ad montium rudices, ut statim traditur: ad cas autem plerumque herbidi irriguique àgri , bubus pascendis egregii: bine et pagus illic, hominum celebritate notabilia, e. 111.. Fosses, si innovatione locus indigent, immâsaim-

124 ADNOTATIONES m ex Aldo recîpere et bubulci sollertiam întelligere. He. sychius, vEflmæl’NÇi 371149.13; Vide Il. 153. VVESS.- Quid- ni panna intelligaxnna ad id, de que nunc agebatur, maxime idonea P S. 8. ni! 7129 1115m umlaut: 2711m M5301) Endem-ne Medo- rum et Persarum fuerit dialectus, non liquet. In 1di- quiis Persicae linguae nihil doctîuimi viri G. Burtonu; et Hadr. Relandus invenerunt congruum. Confer huius - Dits. de Vet. Ling. Pers. p. 245. et illiurAu’xl. Ling. Peu. rag. 97. Iustinuq I. 4. de causse nominis .9an lepidns ada metitur fabellas, ex Trogi libris derivntas. W ES S. 12. 196; inntlpm) Credo Florentine non aliter scriptum, etsi super e11 re silentium. Codex Aslc. et Vaud idem obtulerunt. zamtçm Aldi et Édith, si liner: de- tnhatur, 24111194; dabit, quos Colchis confines, memo-« rant Orpheus Argon. vs. 753. et Apollon. Eh. IL 597. atque ex illis Stephanus Byz. ln Nostri Musis mode Safran) 1H. 94. modo un," IV. 37. contra tabulas amen. Melius I. 104. VIL 79. WESS. no. iwogqïv - - 31arlræw4m bai.) Nimîum tribuitur Medi- oœ. Quin de militibus corumque scie Suraxlîm frequen- tatar, mpterea-ne uni negabitur? Apostolus Paulina, 05W à marocwdnç, Act. Ap. xx. 13. Servus imine-t rai 3m- rzxflna «du; Luc. bang. xvn. 9. Race sufliciunt..Alii in conpoaito nmplius quum simplici esse adfirmalfint, neque illis pertinaciter obloquur. WESS. -- De te, quae hic agitur, conf. e. 11a, 6.113,11 seq. et 116, 23. S. CAP. CXI- 4. 371’715 Enfin; riva" iulpnv prave explicatur quae par talant die": parturierat, pulcre monente Cl. Abruch Diluc. Thucydid. pag. 583. WESS. - Re- A etc veto Vir doctus, cuius parlas in dies ezspectabatur: et nul sic, ont de die in diem, in lat. vers. repositum velim. Sic VIL 205 , 5. wçwîo’xmot naîtrait tin iule» , quotidie (sive, in proximum quartique diem)e.1:spectantur: et plena dictione, dual æâcuv inëpnv, VU. 198 , 5. S. 8. 511 niai 31.1045; Évpruyoç erœzlfiulautro) RCCte post pauca [L 10.] hune in modum Gromwius; sequor exem-’ plum, schedarum parens imperio. Est entent omnis baec matin cultissima et rusticae simplicitati mirabiliœr apla. WESS. - Utrobique edd. ante Grbn. mrevrr’uxbxro dabant;

111) 1131101101: I. 110-113. 125 idque priori loco (l. 8.) tenuit Grau. ubi cum plerisque mastic mrnwtuxlmro primus W233. edidit. Posteriori loco, (l. 1o.) de quo in Var. Lect. oblitus eram mouere, idem Gronovius, suum codicem , ut ait, secutus, lis-ramin- d’une primus edidit, idque tenuit VVess. ubi quidem (ut idem Wess. adnotavit) codd. Ask. Arch. et Paris. duo (nastri P5. Po. P4. et cod. F.) in Mersws’mlaœro cum vett. edd. consentiunt.9. 35 ais’Mrrw lâcha) Appianus Punic. S.p. 104. [c.. 104,y 5.] . mû miroir û agami 1.4011191179 1303m: 65 ois’Àm-ou. Similiter pag. 117. [c. 116, 15.] Sophocles aliter Ainc. 727.EE «’09:va Ain; mravmaicûn. Aeschjlus quoque Suppl. 562. Heychii 7125 dime-J"; hinc docti viri corrigunt, sed frustra, uti bene in lit’teris’ ad me Cl. Alberti. Legendum enim ËE 11’171- mfuç, quOÀArchilochus apud Heraclid. Pontic. p. 412. Ed. ,Galei 15. 1’; Sec-mina; utitur. 1013; iusrÉpouç) WESS. Cogor saepe minuta . v irenari. Quid facias, ubi talem se silva dat? Abigunt Florentine hinc et c. 1 1 2. Semo’fiuç, et retinuerunt r81 32m6- ne: c. 1 1. Non sibi constant, fateor, in productione vocis descriptores, sed culpa ipsorum est. c’ënnrs’uç vidimus «1p, .78. Manarunt eodem ex fonte ’Açwruyo’pnç, ’Agn-ræyo’pw, ’Apa-lruyo’pm: Knpfidnç, 19114615154), KuiLBxJoaaz, quad in ’Amaé- y»; codex Arch. sollicite observât. WESS. -- Cap. 1:19 extr. in âgpro’mç consentiunt libri omnes. S. CÂP. 0X1]. 10. il 31; aira, y: nimbiez) Ita adsolct: «in: choira à") 51m; Il. 22. et 55. 1V. 179. V. 52. etc. So- phoclcs Elect. vs. 1527. - Plate in Phacdro p. 245. n. «on»; alvin" in Eulyphr. p. 7. n. Itaque 7è interpositum pluribus in msstis citra sententiae damnum resecatur a Viro .Clarissimo recte. Saepe tamen apud alios «on»; y’ airoiyxn, poè’tas in primis, de quibus Valckcn. in Euripidis Phoeniss. 1668. WESS. - Equidem, eut abiiceretur partîcula et pempta huic loco, et .plcrorumque ac probatissimorum codicum auctoritate firman, non satis causant? vidi. 5. CAP. CXIII. 9. 15v nm arçofic’cxm) Hinc in Ann. Porti ulior’umque Lexica receptum fait 7116801109 Usitata ,vox alyoflwxa’îv facile potuit in illam deflccti. VALCK. --- Per utique rarum est «9669m0; de pastore, sicuti et ne; 985011111491, quad in Philoqud. Legat. p. 995. D. Vetum hoc 1

126 ADNOTATIONES naevo obsitnm atque in nominaux vertendum docuit Kühnius ad Diogen. Laërt. Prufat. lllud movere non audeo. Accedit proxime nivofionû’v vocabulum; sed metuo, ut rai; Bomfinuç bene conveniat. WE S S. CAP. CÆV. 6. viaduc; oimâoulm) Une mutata litera choreute" refingit Cl. Pauw: neque enim cum, qui sibi 39912059012; ntque 300004401 cligebat, olxovo’muç omîsisse: habuisse practerea Persarum reges 111113411111); r51 olxlm HI. 61. quibus aedium et rei domesticne cum crut. Hoc verum; notum quoque aimîuuî’v, aussi... et chiennât permisceri apud Philon. 111d. de Fortitud. p. 740. c. et in Paullina ad Timorh. priore c. 1, 4. et supins alîàs. Neutrum tamen ndîgit, ut eam in sententiam estur. Ludus puerornm describitur, quorum esse Aedificare casas , plostello adiungere mures , ludere par inpar , - - - monuit Horatius Il. Set. 111. 247. et experientia tcstatur. W E S S. 8. rai; «371Mo; icOt’çuv) Diflicilis electio. Olga: et ÊrCI. (un émula; usus admittit: illud latins se porrigit; hoc eius proprie, cui in aula imwm’oç titulus, quique ad regem deferebat quae nunciabnntur. Vide Lucianum Dm: Syr. c. 25. Heliodorum X. p. 491. et Cronov. [Commode ad lll. 77, 7. provocat Cran. Et verisimilius est, a nounullis hic omissam fuisse pmepositionem , quum ab aliis suo an- bitratu adieciam.] Banda; 0.004).qu multa in luce posuit Brissonius Regn. Pers. l. 190. WESS. - Conf. Adnot. ad c.14. 1 anglican) no, Nihîl 9. dcmuto. S. [Vide. Var. Lect. ibique ubi iterum Arch. nominatur, A111. corrige.] Voluit Arch. scriba 719117711, ut supra c. 75. quo de P. Leopardus Enœnd. V Il. 8. Bene etiam [L 1 5.] habet 1mm», ubi in Arch. insignis adparet oberratio, nec ab ea inmunis Vindob. cui in anima letixefl fuisse videtur. WES S. 021p- CXV. 7. ainxu’gy "478. 719107113) Sic I. 75. Ct III. 160. ubi aim’y. uti bic, Arch. ex scholio, e quo et id descendit, quad in Vindob. Placere potest Aldi simula, ut yeoman I. 88. lII. 56. in Vindob. ; verum Aldus in isto vocabulo varius est. Statim [L 9.] malui in: 3? exArch. quippe significantius. Plutarchus in Praeccpt. Rcip. ger. p. 81 1. c.

AD HERODOT. I. 114-116. 127 1’715 32 ivoimxhv - - - 013x Ennui-1; ys’ 00m: 1111770; 0iuovmsï’v, d’un? rif quum: ita enim dederat, non oiuoîomïv. WESS. [15. .53; 701 mignm.) Videndum ne in’aliis etiam codicibus, sicut in nostris, 33: r01 scriptum reperiatur: quad gallice diceres, me voici tel que je suis. S.] I . CÀP. CXVI., 1. 10W ’Amai’ysœ En?!) Ad eum7mo-1 dum VIL 46. 5057M: 7059 ne ÀWIWXIMEWV: namque ita Io. Sto- Imeus et scripti codices. Verum isto de gencre uberrime docti viri, T. Hemsterhusius in Lucian. T. I. p. 26. et Valken. ad Euripid. Phoeniss. p. 464. Satis vero demirari non qneo Grorlovii acumen, quo «ça-algide: E3. 1’; and 701;; [L 5.] tanto paratu. defenditur. Potest-ne hoc pertinere ad Cambyseui et Mandanen? qui longe aberant, nec quorum ulla in Cyri hac agnitione praevertit mentio. Bonus Astyages toto corporis filo et vultus lineamentis sibi puerum respondere apinatus est. Qua quidem in te et Iustinus [1. 5 , 4.] adsentitur, et sibi sencx quid dédit. Redeat ergo suam in sedem, nude deiecta vetus est lectio. Mox [2. 4.] cum Reiskio mallem ëhuôsçzœrégn, immine ingenuo mugis quum seryo dignior. Atque ita Portas quoque. W ESS. 9. 5m 0-1 un) 70W me. etc.) Optime Gronovius ex Medic. cui solens paria facit Ask. Quam longe vero ahs recto illud 1401116051! [1. 13.] Pacne succenseo schedis Florent; quae inprudentem in baec praecipitia truserunt. Si quid mutandum, Mouvwh’vrœ ’31; ex en libro et Arch. sumi levi auxilio poterit. WESS. - Immo, si quid mutandum, n equidem, quam 31) vel 8E, mallem. S. 15. 140qu0:1 niât) Nonnunquam dubites , serio-ne Gro- navius de membranis loquatur Med. an lectoribus illudat: sed nimis f nentia clarissimi viri peccata avilis meritis sunt compensanda. Hoc quidem considerzmdum non est, ferri-ne possit 110015051: 1111111 nihil est absurdius cogitatu: verum illud , au forte scripserit-Herod. non 11.0210106111 1063:. verum , quia breyis est quaestio, movwüs’vm 31; «676v zips-:0 6 ’Arrwiynç, 1159:1: 7.11801 161: m1730: un) ri; si" æœçaîoziç; VALC K. 19. 03703400; Ë; rai; nivot’yxacç) Dindons 1’017 tuileau; 052117176. (41’101. mais 70h: nivoiyxm T. Il. p. 555. [in Excerpt. Peiresc. p. 245.] ad supplicium. To3; civoiyuaç, lormenta, quibus bu- bulco verum exprimere constitutum erat, vocat Naster. Quo usu saepe Polybius, Philo qu’., Iosephus, et, ne alios adiungam, Diodorus IlI. 14. ubi adnotata vide. W’ESS.

sa! ADNOTATIONES [21. 1101118110: l; Mai; a, un) omnium iam; zinzin! 574m miré») Priusquam samit: Schoef. edidisset, similiter "(yttenb. (Select. p. 351.) sut Mm corrigendum censuerat, ont 110.ch tenendum. ,,Reœpto gamin, inquit, antece- dens n au) delendum . certe repudiandumfl Mai; n ml simul; coniectaverat Reislc. lmmerito vero doctos ri ros offendit istud sandow, in quod optimi quique codd. con- I sentiunt. Verbum nui-neutro: istn notione constanter cum participio construitur, l. 90, 15. 118, 5. IX. 94, 5. Igitur repetitum intelligcndum verbum , and une..." mutin». S.] CAP. CXVII. 6. n’y 8.; 140’991 si! 1113301 etc.) Al- dinum 170’191 præsidium habet V. 47. mon"); 14h un 790’791 70101114) ËflMtiflIfl, sed infirmum. Non adsurgit ad vim et. que elegantinm vocis dudum probntne , pluriumque mu- nitae auctoritate, et statim [L 25.] itemtae. In superiori. bus nonnulln auctum et mutatum ivit Cl. Reiskius, quae peti ex Miscell. Lips. T. Vil. p. 618. poterunt. WESS. 20. sil! mi "1’51 iam-m’a: rouis-y) Non infrequens illud. Tale Hippocrateum in Iureiurando, "091m 0131 p.01 70’131 im- 11Mo: notion-1 -- (in 3741500500114 mi [310v etc. et Melissae in Epîstol. ad Cleareten inter Pythagor. Fragm. p. 749. Galei, 1295m1! 797 «1310?; 03139), lourait; radeau rai; intima suinta. Sunt in Proœpio non dissimilia.quihus hune locum nego. At abstinere baud queo ab hi: Pempeli apud Stob. Serm. LXXVII. p. 460. Haï; 5è vo’ov 5’751.» - - - 3131170 yéyé»! tdzniç î nursing, 6303; 119.1151th nanisa; Eau-0.501; rqutanm’aç. Sun! enim oflicii in parentes plenissîmn. Quod vero in Arch. legitur [l. 23.] un! i 11391, illi patronna foret Homerus ’IA. T’. 408. mi i 015MHz, i. e. cuiras. et erebro alias , nisi in metu essem , ne inprudenti exeidcrit libmrio. Hic quidem ad sententiam non requiritur, egetque allo fulcro. WESS. ’ CÀP. CXVIII. 2. xpv’wrw 10’s ai 1"le 7562.01) An hic forte logent Eustath. and»; - - - 7405.01? alibi certe nuspiam occurrebat locus, cui congruent illud, quad ad ’IÀ. 01’. p. 4o, 5o. 319530109 ail, 78, xo’Mv numides)» 750’- Àov mie-au (puoit. VALC K. - Advertit olim H. Stephani animum Mixte, neque inmerito: maluit 11171:. ut V1. 1 19. v[Steph. in Proleg. de Herod. voc. et loq. gen. p. 2.] cui et ego primas darem , si per Codd. liceret. Venit quidem insolenti vocabulo Portas auxilio, nec open negavit ’ s ,

AD,HERODOT. I. 117-119. 119 Gronavius. Si tamen verum amamus, amassim, 11175010151113 51174st etc. nihil iuvant, quippe temporis alius. Hortus Adonid. in infime": 01”10"; du 1017 insectarium?! H dÏOÛMOV: s’y 171’190 «0001.5701 si; ’17 31004501101. VV ESS. --- Si praba est scriptura Ëm’xEn fuerit olim rarior quaedam verbi. forma 311x501, idem valens ac 1’1th vel Ëvcxs’w. Similiter quidem et rvMuMÉu dixit Noster pro 0954811200, et rivâmes: pro v chouan,9. «in iv imagé; 51010614110111.1171. aliaque humé); talia. SCholîon est.S. Dia - - Cass. XXXIX. p. 1 14. Pompeius «in s’y 13.010qu 10’ retîntes ironisai-0: et LV111. p.7 14. 0’T18u’910; 013x s’v 371000997 ro’ 7957M immun-0. Quod post pauea [l. 13.] ex Med. inculcatum est craignit ne; , non antecellit pristino. Reliqui tamen. WES S. -- Mihi hoc pracstare videbatur alteri. S. . : V CAP. CXIX. 12. 5171111010033 "cardiaux, 1774157071001). Opinor in bis Enfant ,abundare. Non me fugit ex lib. HI. 12.5. 1100700315001; Si rai; mignotais, six: EroIMuç. Sed eius alla ratio. Hic satis utique erat 231mm. Suidam audiamus. E172 1m70: aussi rP1903619», sin-i 1017 501’310: ,- Ër 01540:, sinua-nival, x00- 16; 20111011190101.1501. Quae ille mutun sumsit ex Nostri Scho- liaste. Hesychius praeœrea Edrv’ma’ov, situai-0V 3x0, irons»! cui quidem illud adlubuit ipsum, quad ab oculos est, visumque est non aliud ac iroînov. At quid multa? rem certain praestat Codex Arch. suspectum vocabulum exilio damnans. WES S. - Potuit scriba codicisl Arch. (nous sic etiam in nostra Var. Lect. scriptum oportuit, ubi nescio quo casu Pass. irrepsit) voeab. freina, quad abundare censeret, omittere; potuit veto etiam fugitivo calamo praetervolare. Scholiastae veto idem vocab. ex hoc ipso loco adscivisse videntur. Utut sit , exilio damnntum nolim vocabulum huic loco pemptum: in promtu, in parato lui-1 liait. Neque copia sermonis ofi’endere nos in Herodoto debet: similiter c. 125, 1 1. ait, nuruçynrm’vov 5è rois-01;, mi 30’070;- iroiuou. De aecentu huius vocabuli , ex Ionum et veterum Atticorum usu, dictnm est in Var.Lect. ad c. 10, 2. Conf. BastIbid. 1’711ad Gregor. n iustum est. Dial. Gronovium p. 2 vide 1. adS. Il. ’ 52. , a. [ubi ille ad Il. 134, 1 6. etIIl. 25, 9. et ad Parti Lexic. ion. pro- vocavitz] et Eustath. in Homer. p. 1158, 59. WESS. -- Quem locum ex Eustathio eitat. vir doctus, (qui est ex, Herod. T. V. ’ I

130 ADNOTATIONES p. 1.215, 53.ed. Bas.) i5 bue nihil filoit. Nain ibi quidem monetur , pro du: et brun: , quae deinde muant, ionîoealm- et iam-tv dici : et in; ru, quod huius loci est, per pleonaa- Inum n particulae, idem quod En), postquam, valet. Vide Gregor. Dia]. ion. 26. ibique Koenium. S. 15. rpaémfm n’auraient) Bene mati; sicuti et finÀfl’NI amuïr. Sole! cette Hippocrates, quoties ovillne carnis requîrîturd nous, non aliter loqui. hoca , si desiderentur, signalait Foèlvii Oeconomio. Ceternm inmnibus hi: et plane Thyesteîs epu- lis ex Herodoto locum dedit Theophüus ad Autogyc. lib. III. p. 282. Ed.Wolfi a Feuo prudenter redintegratus. WESS. [24. fgowrrdvflç) Vide ad c. 86, x7. notais. S.] 29. and aigu-th du: «à etc.) Quod adsentntor apud Co- micum, [Termt. Eun. Il. 2 , 20.] Quidquid dicunt lande: id rursum si negant, lande id quoque , illud habent aulne mores. Insigne in Harpago apecîmen: i 83 un whig" 9634445; boucana fi 94;, mît deum); Æptnôv bien» «in? 76 303m3 117 BamMT, Nostri vestigia premens, Choricius Or. in Procop. Commun c. 51. Quo quid miserabilius? W ESS. CAP. CXX. 12. ê; ri 5,413 "Un Oufmm alpin) Non cri: ex Rem. incongruum Ëxm, neque destricœ ne- œssarium. Utrumque codem tendit. Oraculum i; roüç’Aç- yelouç Mm et i; airer); 774w permutantur V1. 19. Veniet tempus , quando illi verbo conmodior locus, sicuti V. 81. VIH. 144. ex matis. WESS. - Quod modo promit, aurM’Eœç dm, de eo loquendi genere, Nostro familiari ,« conf. nant: ad I. 37, 7. S. I7. au) fin 15v bruiner ixo’nnœ) Quae annexa tant soumit": in Latinis Gronovii, non bene capio. Tu mecum. ipso insomnia intellige ex scriptoris adsuetudine. De frugibus ciboque, menin: immun. I. 195. enim ëxo’umz Il]; 25. tum 707v; «3’11 muni; ËxÉMna’v irrroüâêv, ouïr: oignaient: V. 49. et, quod notabilius, un? ni ë; aro’va d’un": oïnsriuv 2’70’- mm, servi domesticique, VIH. 142. WESS. - Tacl rouir-m îxdmm proprie sont id quod latine dicimus et hisfini-- tinta, id est, et his similia, quae de hoc sunt genet-e. S. [18. "Mu; i; aidevèç gaina) "Ban-au nunc idem fera valet ne ËÈlgxlrm, quo verbo in simiuimo argumenta mi; tm- Noster V1. 82, 6. et V1. 107 extr. pro quo mon: 11.1. iam". Endem notione dæméüaano; ë; Ohm-l’en. ait infra, d

A!) HERODOT. I. 1201-122. 131 L34. VSimiliter l. 16. and fiançai Rixbiçnm, ubi and (ut saepe apud Nostrum) idem ac mais vel ë; valet; S.] 27. à; 13v nanisa: roïrov «sema 17 ont) Vel absque Codicibus fuisset hoc repouendum. Herod. Il. 120. a) Mr nm ,î nom. min 2’; ’Ah’EuvBçov 75911511. Regnum vel imperium sic dicitur in aliquem mgthî’v, "syngamie", mpû’ëym, «quin», Herod. I. 187. et 210.111. G5. et 140. V1. 1 1 1. Xenophonti K. Il. 1V. p. 67,5. Luciano T. Il. p. 557. HI. p. 386. VALCK. a Verissime Valckenarius. Futile vulgatum erat atque indoli sermonis pugnans: succurrcbat Reiskius, «qu’aura; ex à), pro quo du: deinde receptum, refingens. Melius seripti libri , quibus obedientiam hic non detrectandam admonuit Geinozius Conment. Acad. Inscript. T. XVIII. p. 1 16. Ed.

[30. de 3’ in": 579; Bacùïoç) Possîs cum Valcken. ad HI.Paris. 66, 15. Êvsnstïroç intelligere a; 395w. Sed et simpliciter Men-id; idem ac nomma; vel 13v valere potest. Nempe quemadmodum Évwroimvoç est incipitns, iustum: sic aunerai; (in praet. tem .) significahit qui iam adest, qui iam nunc est, qui est. 35. ê; 0711:3 par) Hoc, an ouah» ex Med. et aliis proba- ver’is , nihil ndmodum intererit, quamquam Herodotus prius videtur maJuisse. Certe Gromwius in hoc vecabulo sacpe sibi contrarius est: modo scriptori valide adserit, modo aufert. Specta I. 99. VU. 8, 1. (DawMTE’gouç dabit inferius c. 126. etc. XVES S. --- Ionibus magis proprium vocal). maman. Monuit etiam Erotidn. in Glass. Hippocr. S. C413. CXXI. [1. «a 7d; s’yaà etc.) Conf. Mn. ad I. 2 , 17. S. 4 CJP! CXXÏI. 6. 68h01 (me, am; etc.) Videtur baratins invenisse [ut est in nostris codd. P11. et Pi] «un; «pour? 112v, quorsum et Arch. Vind. quodammpdo ducunt. Latina Vallae baec erant, Hic se ocra ait en: antan. non no- viue: sed minime houa. Cyrus interrogantibus parentibus, quo undem modo servatus esset, reponit, se id. antea. non moine, sed in. itinere demain cognoviase. "En: (me; convenit Herodoteis a», M’ym, V. 56. et 49. vel- mua-s M71», quad in Arch. I. 114. nique in Edd. V1. 157. WESS. i 1. in r: ruürm alvin" 31è arum-6;) 1731 hic videtur minus commodum: (In repertum in duobus Codd. teste Gala».- I 2

132 ADNIOTATIONES voculâ interiectà legi posset: à; si»; fl "du! «MM 3mn» 18;, 17v 11’ ai iv 197 m’y? rai araine: si Kwu’. Ex Herodoteia hoc aœedit proximum e lib. Il]. 157. min-1; Zu’aru av 1774M" à! "Juan: ,aiviovflç: paulo post, «plus: à), inquit, a" b r07; MvaIom 22510909 VALCK. - Utique placer? hic iy’ït non potest. Ut autem nihil expeditius, sic nihil certius videtur, quum â: esse corrigendum; qua verbi forma , pro communi à, alibi etiam utitur Noster. Solennis veto eidem periphrasis eiusmodi , zip.) cum participio. Sic pne- ter exemplum in Var. Lect. adlatum, habes si! 7116111111, pro bivorro, I. 1 46 extr. in; Enfin: 0001i, III. 108, 5. et similia. Quod continuo adiicitur, si! n si b r6 Un» 112 ardu-u si Kiwi, id latine fere reddidi ut pracivit Hermann: ad Vi- ger. Adnot. 5. num. x. Videtur autem rai raina h. l. idem sonate ne 3m. and; vel 01:1. S. - k CAP. CXXIII. 5. Kûpev 3! 595m iatrçsoo’nnov) Valla verœrat, sed Cyrum cernens adultum. Dubito an. bene. Cl. Abresch Diluc. Thuçyd. p. 209. inquiets", nimirum niv Ban-[Man aut «bob, ut Il. 121. et I. 7. atque alibi, reponit, cernais Persarum illi traditum imperium. Cui couic,- cturae verbo Muni? io’vroç Quinoa robur quoddam [sed illud. quidem oppido exiguum] addunt. Equidem , uti eam non promus repudio ob tantam msstorum consensionem, in; rarescentem, adaugcscenlem, reddere m2110. WVES S. -- Recte veto, et nihil aliud magnopere desiderabatur; quamquam possis cum W yttenbachio ex proximo vocabulo "maint! in- .telligere imrçsoo’mvov rmwpëv , in spam vindictae servatum ac .succresoenteqn. S. 8. io’mç 195 ’An-va’ytoç 7111.9017) Stabilius omne imperium, benivolentià quod paratur, quem vi et crudelimte. 8192 nil: «mima suum Astyages, quemadmodum c. 150, perdidit. Neque hoc admonere Syracusanos sucs neglexit senex Nico- laus in Diodori XIII. 22. neque ipse Diodorus, multi: de Astyagis acerbitate et crudelitate memorans in Excerptis T. Il. p. 555. Mox Cl. Reiskius, and s’o’vroç «and; infuse eut t’o’v- un iroimv, scilicet Medorum proceribus , multo fore suavius et verius opinatur. Tu vide ultima cap. 124. W ES S. 1 6. Aawo’v nnxawna-a’mvoç) Ionum est 8 AœyJç, M795, docente Athmaeo IX. p. 400. et, cum secum, Eustalh. in Homcr. p. 15,54, 14. Et tamen in Musis id persaepe negli-

An HEROIDOT. I. 123-125. 133, gitan, nulla Heradoti, sed scribarum culpa. Tulit id aegre- .H. Stephanus atque ubique instaurandum decrevit, de Dia-v lect. p. 1 48. Parebo doctori, et vetustis membranis. WE SS. 17. ov’SÈv daron’haç) Vetus incuba; ansam Cromwio nome explicationis novique verhi [darce-ixia] fingendi pracbuit. Cl. Abresch Animadv. in Aeschyl. lib. I. c. 26. p. 1 84. damnata ifloc conatu , MISE datez-21m; vertit nec quidquamI ultra. voee mandrins, quasi ûflorsiÀœç positum sit loco nim- mim. [quad ipsum h. l. habet naster cad. Pa.] Laudare id possem, nisi mstus aliud et melius, me quidem arbi- tu), daret: idem Portus caniectando extuderat; nec erat” dignus itamen , qui propterea alapas [a Granovio] aufer- M. Est 1H. 52. 7.1180170011; Spidœnœ niv y01017119; mgnüm. Medic. VHPITEÜWH, simili atque hic errore, etiam alibi obvia. Non addo, rive», dworz’AMw in avibus et brutorum aliis, quibus plumae pili-ve evelluntur, usu teri. Harpagus lepo- ris artificiose tractati ventrem scidit, nihilque pilorum vellem, prout-crut, ita indidit libellum. Hoc Graeca volunt, uti quisque videt. Adi et Palyaenum VIL 7. W ESS. - Satis notum est, pro vocali 1, ubi producitur, frequenœr Es nere lihmrios. S. CÀP. CXXIÏ’. 5. in me? Kadea-Ew, a? 7&9 959i etc.) Venit Cl. Beiskin in opinionem , post Kuqua-su aliquid excidisse, et quidem il MaÎMW 955v un: baud. dubie ab ca, quae continuo sequuntur: in quibus, si mi; tantumdem valet ac 05v certe, ut saepe valet, caduca explendi ratio erît, uti bene Abresch Diluc. Thuqyd. p. 56. WESS. - Vide quae ad I. 24, 17. monuimus. S. r16. 2190111918; gin-in un) Adest patranus, quem quoque Bergla’us advacavit, Aldino et Arch. sin-fieu: Hansen ’IÀ. 7’. .425. ’Avnim ni; in! mais, alviçoç. Verhi paullo rarior stru- - ctura turbos ciere ad mutandum potuit. cd araba biniou; mis? au»; si 1917 Ævriv ces" FÜVTœEIç si Merci 7511145; scribit Eu- stathius. Nihil tamen de recepto, satis utique- elegante, detraho muta-ve: secus in sequentibus, ubi roi suum ex matis locum inpetravit. WESS.’ V CAP. CXXV..12. ES 13v .1370." mine; 05975117011 nié-au) Herodoteum hoc est. Enumerat Persieae gentis na- lianes sive tribus , et omnes ait en Persis. pendue , Pasargadas , -Mara,phios etc. [Diesmus potins: Enuinerat Persicaegentis

la; ADNOTATIONES notione: sive tribu: 0mm; ac primum quidem et illis en, que; Cyrus, a se convoquas ad dejiciendum a Medis souicitavit, seilicet Posargadas, Maraphios et Maspioa; a quibus relique Persan omne: ait pendere.] 1mm universaux! gente!!! ’si- pour, non tribun: épias-au Ionum est, Gnecorum aliia 5’9- mon. Loquendi genua consimile Il]. 19. au) ri: in 1»va hure o’ rem-m6; "parée: tum V1. 109. 70:17va mina ï; a v5! faim, au) Ïu tu iman, sic mati. En et aliud Va 31. quod hue "cessi poum. [Adde IX. 68, 2.] Constat in et rectîuime prooedit, antes. horridior, scriptoris sermo. At ’ contra venit Stephanu: [39m] in ’Açflé-ru et Mina»: Ar- teauu, 94’»; Htpczxëv hoc ex loco recensens. Quid’si falun ille fuerit, alque ex insolentiore verbi formatione gen- üle nomen fol-moverit P Herodohu crebro alias Perdue gentis notione: menant, ’Açmz’ru; nusquam , ’Açralouç qui. dem V11. 61. qua re Stephani culpa evadit mnifestior. M801]!!! sentitrdoctiuîme in his versatus, Abbas Geinoziu: Connard. Acné. Imcript. T. XVIII. p. 1 x 9. Munie»; et Main»: Stephano mtituti a Bèrkelio annt, leviter in panois lapao. Critici in ’IA. 7’. 175. Théo»; au) Mathieu arum; Moule; un! Moifiuœimv’. 026 a; r6 75v Moifiaæfuv yin; l’y lupom- ex Porphy- rio: corrigit prioit: parte Mélia»; Barnesius. Melius multo Œmtathius p. 400, 32. [p. 305, 29 seq. cd. En] MaMn; et mamelon. W E SS. x4. aux) ’Azamurlâm de) Min») Miror tout laie propagari Aldi errorem, [0419"] si tamen error ait, potuisse. Huy-o chine minou, minima. Goa-fla, 015mm , nia-nm!- Hinc Ou- rgaaaaû 11.0100009524; in Diorysii Halicarnassei IX. p. 598. pluraque alia, quibus mus est Cl. Beiskius Miscell. Lips. T.VIII. 4 p. Zoo. Malui membrnnas sequi, et de 0951-9»; voee quae conduit Euemh. in ’IA. 8’. p. 259,25. [p. 181 , 25 seqq. cd. Ban] mina facere, sicuti et Stephani in nationaux Per- sil-arum tituli: nberntiones. De Achaemenidis et vocis origine Th. dec Histor. Relig. Persan p. 416. rumina non Ilii censentur ne magasinez, sicuti. Stephanus scrihit. Tri- buit Tcçnuvoïç Seuils Philosoph. Il]. Hypotyp. p. x78. omne- mën’uç, quos cum hic conponit Io. Alb. Fabricius, nescio an. recta. 1d panna inprudentius , quod Gel-monos nostm Pen- Aîcae originia statueront nonnulli, qnoniam in Persiszrcç- Emntea coïniter in viam deduxerat Ph. Cumin

AD HERODOT. 1.125.126. 135 Germ. Ant. lib. I. p. 50. et supersunt , qui frugibus toper- tis glande vesci malunt. WESS. -- Nempe hi cognatio- nem antestantur, quae Teutonicae linguae cum Persica, baud exigua ex parte, intercedere videtur. S. CAP. CXX V I. 10. à; 3sEJMevoç) Sequor Gronoaium. [Vide Var. Lectg] Sic Amyntas , instructâ laute coenà, 3t- urro «si; négros; V. 1 8. et VIL 1 1 9. 45; 32 361mm ylvoiro Je", si Mir 32:16:4sz Ê’xwxov m’vov. Mox Cl. Reiskius [in Notis matis, non in editis] (à; s’armMnaÉma-z ubcrrinu’s refingît, quem non sequor. WESS. 2o. AcuMuhom uêv info ardûment) Rama: hoc structura: , specimen: alibi casum tertium adiungit I. 170; [et paullo ante, c. :24, 12. item V. 59, 16.] Portas auxilio advocavit Homeri ’11. x’. 57. mima yu’p ne [dunes machs-to, foretque validum profecto, modo illi scripturae concordia constaret. Ut ut est, hîc’[et quidem ter deinceps, manque iterum l. 22. iterumque l. 24.] schedarum constantissima consensio est; cui, si hoc gen’us ferri nequeat, succurret pn’epositio 59:6 intellects. Sed servari «potest et debet, monitore Cl. Abresch Dilucid. Thucyd. p. 728. cuius indicîo Plato HI. Rep. p. 591. A. 3’15 ou? n’a-m mana y: sans! ’Axavs’u: calmi, and hmm mânes» guinchai. In 037510571! Simile Xenophon- tic 1V. Inst. Cyr. p. 106. n. M530: émurent; roi? (infusa, Irl- ym-m, aîæoçozïm; Mir m3; pas; unAoiïvroç ciaruâsïv etc. WESS. -- At baec duo quidem ex Plat. et Xenoph. adlata exempla ad id , de quo hîc agitur, nihil faciunt. In bis enim genitivi, d’un aérant»), et mMô’vroç, non a verbis «Matou et damai? regnntur; sed sunt genitivi participiorum absolu! ex en gènes-e, cuius complura exemple: ad I. 3 , 7. adlata sunt. Nihilo vero minus in salvo res est: licet apud alios s’erîptores vix reperias banc constructionem , Herodotus œrte verbum «(Mao-0m non mode cum tertio, sed etiam con! secundo casu construere omet. Pmeterquam qnod ter bd." in scripturam info libri omnes consentiunt, rursus codent oonsensu V. 53, 20. Euh mldzrûau habemus : et V1. 12, 21. quinqne probatissimi libri mâaimâu on?" 5’ , pro olim vul- gnto «675, dedene; et V. 29, 14. sex calices "Un" mils- dau, non rosis-mm: eademque scriptural baud dubie in aliis etiam nonnullis codicibus , si rçcte excusai fuerint, reperietur. Quatre etiam videndum, ne Iliad. u’. 57. vent sur

136 ADNOTATIONES scriptura, mimi - - mon... quemadmodum et Id 0d. ai. ’ 414. pro Émn’yç fr: "Hem, etiam in genit. sing. aboula; (intelligendo un; imam) legi pesse ait Eustath. p. 69. (p. 1427. cd. Rom.) Quamquam hoc quidem non urgea, quonium nusquam ulibi apud Poëtam cum isto casu con- - structnm id verbum reperitur. Caeterum apud Nostrum, aient in omnibus paene verbis quae cum genitivo eau construuntur, elliptica utique loquendi forma est: quum expletam habemus apud Sophocl. Electr. 410. in "a? on.» i moisira. Rursus vero abaque pmepositione Euripides usurpavit, «flânions mie 60:th HOU, Iphig. in Aul. 7311. nisi cum Marklando ibi 1705011 in dû" legas, aut tilla-mu ’u «Mn cum Porsono. Sed ibidem in dubium voeari poterit, utrum plerisque in codicibus pmepositîo in temere fuerit omisse, en in nonnullis ex scholio in contextum invecta. ’ Caeterum ex Porsoni Adversariis p. 255. (nam eiusdem instaurata editione Marklundiana lphigeniae calen) lnbens intelligo, quod de exemplis a Wess. ex Platane et Xenoph. citatis supra dixi, similiter de eisdem Porsonum etiam indienne. S. . 28. à; oiv ixo’vrb» 53.) Recurrit à; ouïra ixo’muv VlII. 144. In Sophoclis Aida. 915. à; Jâc roôr’ imine, aidés! orniez. At Elent. i 1 95. aiç 53: ixo’nwv: [P] quomodo Ain. 996. atque Aeschylus Agam. 1401. WESS. CÂP. CXXVII. Io. ai; 3’ bi Minou - - 111m0: curl- mmv) zuvtnuyoy, quod ex duobus Codd. enotntum, invenit - Gronovius Florentiae VIL 4o. iocosamque professus fuit litterarum transpositionem, quae ferri possit. Similis I. 185. et VI. 14. in schedis Viral. atque Ask. on tolerari posait, non definio. Potins erit , quod ex Xenophonte lad-,- ponam. Perhibuit is lib. VIH. campant. p. 228. A. [c. 5, 19.] Cyaxarem Cyro filiam uxorem collocasse, insuper in do- tera addidisse Mission ris arien, sive totum Mediae regnnm ; soeero proinde sine bellorum tumultu Cyrus in Medorsun principatu successit, neque diflitentur Xenophontis amici. Atqui idem ille lib. Il]. Erped. Cari p. 508. de harissa ad- Tigrim urbe tradit, obsessores Persas, cum Medorum imperium acciperent, nullo eau modo expugnare vomisse: praeterea non longo intervalle oppidum .fuisseiMespila, in .quod mais Medorum canin. Malin. amine. fugerit,

AD’HERODOT.II. 126-129. i37 Persis dominationem Medorum genti auferentibus. Quae ntique sine vi et armorum strepitu baud evenerunt. Non neseio, quid de anctore r17; ’AmBaËnwç liéger; rescribi- .queat. Quicunque fuerit, in partes Herodoti concedit. WESS. --- Si cuba pro [Lina vel ,m’ywlu usurparunt .Gmecorum nonnulli, (conf. Var. Lect. ad h. l. et ad I. r 185, 35. et V1. 14, 3. et VII. 4o, 5.) potuit id ex vulgari et plebeia literarum in pronunciando transpositione ortum ducere; nisi forte pro vetere verbo au. per prosthey sin literaew olim etiam vulve; in usu fuit, sicut mimai; CAP. CXXIX 4 seqq. mi aigu-9’ un - - - - 5’ n tiq- etc.)pro Coniecturam punis. super hoc S.loco proponam, ’ quae forte pattern dabit sincerae lectionis. Corrigeham : aux; a; and zi- çsro’ un nie-18 iam; Siam, n; un imine; capa roi; 701133; "Moines, si n fieras!" ri s’Ë imbu: Saumon-dm in) rît; - Bœwanç. Interrogabat illum praeterea. propter epulas, quibus ipsum filii metati carnibus campent, numquid delectaretur - illinc orta. servitute regni loco. Primum ad ista quadrat ’ Astyagis responsum: si iam-96’ «alfa-m r8 miaou F97"; Praeterd ca, quad reponendum suspicor, atque in in si»: degene- rosse. si n sic-Mn, nititur illud supra narratis c. x 19. ubi, eumpinscius filii membra devorasset Harpagus, ’Aa-rvu’yng riper-9’ sur, si fichu, r: ri 901m. Aoerbîssimum dictum bic Harpagus, si vera suspicor, in auctorem retorsit. Propter - ista posuit bic, ni fallor,’ idoines. pro minimes vel fîmes. Harpagusi infra cap. 162. memoratur, 13v ’Amaéw; 031!de reculé: fîmes. VALC K. - Defluxisse atque excidisse bine aliquid , Beiskii Opinio quoque est: videri Herodetum scripsisse: ,,InterrogaIzat Harpagus Astyagem adiurjans per ,dapes, 9:98;- 1’05 dthrvw, quos ipsi olim devorandas proposuemt, t ,,sui filii carnes, Montes, si «mais: in ci tin si autan etc; ,,erederetne, ipsius captivitatem sibi regnum value, «que gro- ,,tam. esse, quant si regnum ipsum accepissetfl Haec ille. Equidem doctissimorum virorum amplector conatus et t studium probo; nec paria facio. Refert Noster Vl. 67.-- Leutycbiden VSpartanum, misso servulo, 3:) finir! ra un) "Hg, deridendi et insultandi mussa , rogasse rdv Amie". un vaoî’dv-fl si" ri Émis sis-rai ri BNCIMUIEIV; qualisv esse! ca; pmfectura post . regnum? Idem untycliidae et Harpagi

s38 ADNOTATIONES eonsilium , nec interrogatio dispar. mode [pro vulgato 6’er 3’. ri. voee disserta, legas. 111e Demaratum , regno deiectum, ob praefecturnm. bic Astyagem, itidem ever- sum regno. de servili condition, neque ac ille iniurius, interrogat, gaulis illa prae regno vulcain? Quae quidem acerbissiina exprobatio, et vere Soutenir, pnesertim Il). ldministri 0re progressa. WESS. - CAP. CXXX. l. in: «in: sa) ruinure) Literse 6 et a) quia facillime potuerunt inter se commutari , pro E’, sive 11m, corrigendum arbitrer 9’, id est tutu. Pau- lo post Medi dicuntur imperium rît a?!» un... muon? le!" per annos tenuisse 128, arafiE si gray si 21:60;; sima. Scythae r5; vim ’An’nç signa s’use Suiv aima quinone, 1V. l. et I. 106. Vel ex borum locorum priore manifestum est, de summa annorum 1285 bos 28. detrabendos esse: firmat illud usus vocularum jrapEE a? in" similiumve, Herodo- teus: Il. 52. «Mir zen. Il. 77. mugi; a? Juin: ces Égal aimâ- Si’xmau. Il. x 1 x. snob si si; a"; si") minimes «Meus... 1V. 82. mugi; si in. lib. V1. c. 5.90.61 si gus. Reliqui itaque sont anpi duntaxat 100, non imperii Medorum; (anni enim essent 155) sed imperii Medorum si; du ’Aei’nç, sive 1:7; in: "AM0; ennemi; illa-bu. Flumen Habit Medorum Lydorumque imperii fuit limes, Herod. I. 7a. Dîstinguit Herod. ris-hein; rai mis-u, et rai Jim minis. I. 7l. et 177. Atque ita passim alii: Asie maritima est si naira ’Aetns. Dieu Chrysost. pag. 566. A. Agesilaum dicit ufflflifün’u mi- Infini; miro ’An’aç, dixerat de eodem imperatore [sacrales p. 7o. p. ri; Endç "AM9; zain; simien; Exprimer. Croeso devis cto , primus Cyrus 037w min; rif; ’An’nç niés , Herod. I. 150. Astsy’rii secundum Herod. (I. 95.) per annos 520. imperium tenuerunt «raïs cive ’Aci’aç. Ah Assyriis primi defecerunt Medi, nec tamen bi successerunt in dominationem. Assyriorum; ne Regem quidem nacti Deiooem. Hic, sala. Media contentus, de subiugandis Assyriis ne cogitavit quidem. Non itaque , hoc regnante , dici potuerunt Medi aï au 117; d’un ’Aa-[nçz atque adeo anni 55., per quos regnasse dicitur Deioces, hic men quidem opinione promus in oen- sum venin nequeunt. Hoc constituto, facillimus erit annorum me. computas. Deiocis filins Phraortcs, imperio paterne non contentus, (I. ma.) primum Perses aggra-

ADIHER’ODOT.I.130. 139 sus sibi subiecit; deinoeps ufmçgOITO a. ’Am’m, (in. la. a... s’æ’ aïno idv 39m. Itaque sub Phraorte dici potuere Medi superioris Asiae obtinuisse imperium: regnavit is per an. nos 22. Si anno imperii secundo sibi subiecit Persas cete- rasque saperioris Asiae gentes, exceptis Assyriis, Phraore tis anni numerandi sunt ...... 2.1. Cyàxares Assyrios etiam devicit, atque ad bic primus est, ci fliv ’AÀvoç amomes? aïno ’Aw’syv mîtm w- anis-st; ions-«.7 , Herod. L 105. Hoc vivente, per annos 28. penes Scytbas summa fuit imperii. Cyaxares moritur (cap. 106.) BotVIÀfliU’uÇ naviguai-a: ïrsa,edv ’ fait: 22min: gaina...... I ...... 40. Astyages nostris in exemplaribus per aunas regnasse dicitur 55.; si vera est coniectura supra proposiœ, anni fuerunt . .- ...... 59. Atque adeo anni Medorum istius imperii fuere . . 100. Si Scytharum anni 28. de 4o. Cyaxaris fuissent detraben- di, dixisset, opinor, Herodotus [ca . 106 extr.] Bus-mal- euç "ingénu-os irez, iv raïa: Emma agira. Sic loquîtur Il. i28. 1015m. i5 ra un) ixœrdv moflent-au gnon, i1 rein Etc. Alte- rum , ab raïa-i, monstrare videtur, regnasse quidem Cya- xarem per.annos 4o. non ante tamen mortuum , quum a Scytbis per tot annos occupatum recuperasset imperium. Tamdiu vitam protraxisse Cyaxarem nihil est eut mire- mur; siquidem avus Deioces per annos regnaverit in Me- dia 55., quum regnum ipsi fuit delatum, iam aetatis maturae, et sibi? cochée: I. 96. et 97. Reges nœugofiz’ouç et reo centior historia praebet et vetus. .VALCK. 4. :fld relisions: mal Ëwdv 305v Sierra) Spectatissima ex. stat eruditorum bominum ad bunc locum opera : vix ullus, qui antiqui temporis rationes iniit, atque Assyrio- rum, Medorum et Persarum imperii principia ac ambitum finivit, cum neglectui babuit; ut paene indigner, tante silentio in novissima editione fuisse transmissum. Agam paucis: Herm. Conringio anni Medorum principa- tus a primordio bis verbis terminantur: Crescunt illi , additis xxvxn. Scytbarum dominationis, in numerum avr. Cum vero Deioees regnavit annos nm, Phraortes nm. , Cyaxares au. , Astyages xxxv. , gui anni collecti tan- tnm saut en, neoessum est, sa reliqui fuerint amas-bav-

sso ADNOTATIONES m. Advers. Chronol. cap. 5. Elegans en explicatio, et tenta conmodior, quad nullum vim Nom-i inferat orationi; a qua alii sibi baud temperarunt, naevos in numerorurn notis vestigantes. Io. Harduirws annis xxv111., quibus Sq- tbae Asiae imperarunt, senos abscindit, Glu-anal. V. Test. p. 51.9., adplaudente Schroe’ero Histor. Assyr. scat. 1v. p25. i 247. ld vero vetat Herodetus et temeritatis damant, illos v xxvm. aunas toties sine variatione repetens, l. 106.1V. 1. Vignolius, cui ista displicuit violentia, ut au. nnni ro- - tundentur, Deiocis regni intervallum adauget , additis liberaliter v1. annis, in Chronolog. lib. 1V. 5. p. 257. Pne- ses Bonherius, ne. quid illi concederet, vitium scrutatur in spatio, quad Phraortes regnando absolvit c. 102. Scri- ptum ibi fuisse, ëpëa; issu in» r1 and tines: non, Inti omnibus in membranis, 5ms 30’s r1 and sinon: Dissert. He- rodot. c. 4. Tot turbas atque aestus cierunt anni sex Con- ringiani affinement; quos utique, si plausibilis ca fuerit opinio, uti visa baud paucis est, non respuit Évançiu Me- dorum ante Deiocem design’atum regem. Ecce aliud: nec- dum enim bi fluctus posuerunt. Rev.Kalinslgy, ingenio supra theologorum vulgus erectior, universum regni Me- dorum intervallum annis cxxvnl., inclusis xxvul. Scy- tbarum imperii, circumscribit: Regi Deioci aufert aunas - 20111., residuos xxxi. annis Phraortis xx11., Cyaxaris tu, et Astyagis xxxv., quo anni cxxvm. consummentur, ad- gregat: Conment. in Vaticinia Chabacuci et Nahunu’ cap. 5. p. 7o. Quae quidem manifesta audacia est, tantoque da- x mnosior, quad Nostri dictio koinè si c’est exclusionem Scy- thicae potentiae sibi expostulet. Exempla dedit Valab- narius, neque iterari debent. Hi fructus ex praeiudicatis opinionibus large succrescunt: ut bypotbesi fiat satis, trabendi in partes inviti scriptores sunt; si recusent, ad- movenda falx est. Mihi multis de caussis Couringiana explanatio videtur patior. Erudita sunt, quae in superiore adnotatione conspiciuntur: marantur tamen nonnulla ad- - sensum meum, quibus alius fartasse locus erit. WESS. [In unam summum collatis numeris annorum, qui te- gnis singulorum e quatuor Medorum regibus in librislHerœ doteis tribuuntur, (c. 102 , 5. 102 , 14. 106, 15. et 150, 1.) prodeunt utique aussi 150; a quibus si detrabas .28 an-

1 AD HERODOT.I.130.131. 141 nos, quibus penes scythas imperium fuit, (et. 106, 1. et lV. 1 , 8.) miment anni 122 , quae summa utique 6 anv- - nis minor ca, quae bic traditur. Itaque, nisi statuere .velis, secum ipsas pugnare Herodoti rationes aut illorum Persarum quos ille secutus est, duplex via iniri ad le- -vandam banc difiicultatem potest. Au-t enim cum Bonhe- rio, cui Larcherus adsentitur, dicendum est, lapsas esse librarios, regnum unius ex illis quatuor regibus sex annis iusto brevius facientes; verbi caussa, in annis regni Pbmortis (cap. 102, 11,.) scripsisse 22 , quum 26 debuis- sent: aut cum Conringio et Wesselingio (quibus Value] accedit, in Chroml. d’Herodote p. 1 16 seq.) statuendumt, initium imperii Medorum bic ab i110 inde tempore repeti, quo ab Assyriis Medi defecerunt, et populari statu per sex annos usi sunt priusquam Deiocem regem nominas- 8. mnça’çbhmv) Optime Medic. Amant loues veteres- sent.que Attici asperiores basS.] formas. Vide v Eustath. » in Iliad.» p. 519, 41. [pag. 595, 26 seqq. cd. Bas.] WESS. - Vide Nostrum Il. 81 , 8. VIL 228, 1. Il. 2, 15. et conf. Fanon. . .ad Eurip. Phoeniss. vs. 986. Adde etiam quae notamus ad [15 seq. Post rosis-«w , rursusque post cibiche, levi incisa il.commode 168, distinguetur 7. S. oratio. . S.] 1 . CAP. CXXXI. 1. inhuma; [Liv and anode) Thom. Hyde Histor. Relig. Persar. pag. 90. et 97. non esse baec absolute vera criminatur, usus coniecturis et recentium scriptorum indicio. Cieero , Strabo, atque alii, quibus B. Brissonius Regn. Pers. Il. 28.1etc. testimonium denuntia- vit, Nostro suifragantur. Adde VIII. 109. WESS. 4. ai; ab in») 301d si) Hoc malui. Gronovius modo hoc , modo 3nde" laudat et inculcat, uti I. 152. IV. 168. WESS. --- Vide Var. Lect. S. me. évâçumæus’uç Voila verœrat est homihibus ortos: sub- stituta est [a Gronov.] Stanleii Opinio [ex illius Notisin . Aeschyli Pers.] humaine formae esse, quales Herodoto civ- " Spmusâéeç .9») Il. 142. At Persae, qui nec imagines statuas- ve deorum nec templa probabant, eosdem bumanae quaque originis et ex bominibus in deorum numerum trans- , scriptos negabant. Conf. W ilh. Warburton Divin. -«Legat. . Maris Il. sect. 1. p. 95. WES S. . .

un ADNOTATIONES 8. Ales Womç) He: chias Mm legisse videtur, Alan fus ambon n? i’vîoëor 161 oôçavov tréma: quorum ultima hue pen- tinere clarum est. Scio a C1. Relando correctione adiuvar-i Grammnticum, Dissert. de Veter. Ling. Perm. pag. 175. qua cancre possumus. Vide Cl. Alberti adnotationes. Quae autan Grouovius in Io. Chricum asperius îccit, ab hoc repulsa sunt Biblioth. Antiq. et liment. T. V. p. 1.16. W ES S. 12 seq. MJW’ 191’850: 32, MHz-ra) Éruditissimi viri. Scoligcr, Seldenus, Bochartus, Vitringa, Malins, bas voces copiose, etsi eamdem viam non ingressî sampot, illu- strarunt. Vide Huychium voc. hiémaux, et quae ibi ami- cus meus singularis Io. Alberti. Quod adnectitur, [1. 13.] flâna 33, Minou, id azalea: par errorem scriptum qui"! plurimîs visum fuit: 801cm enim Persis esse Mithram, non Venerem. Unum nominabo Ph. a Tune, Monument. Vu. Anlii p. 175. Nequit proÏecto Mithra: Peuls auferri, tut veterum testimoniis et monumentîs expressos; Herodoti vero aut Cyri potins senne, an eo titulo Sol cultus ab esdem gente fuerit, dubium facit dîsputatio doctissimi Fre- reti Conmcnt. Inscript. T. XVI. p. 270. Equidem Mithram illis relinquam, nec patin Nostri (idem labefactarî. Ad- sentitur Ambrosiu: lib. Il. contralsymmachum p. 840. Coe- lestem Afri, Mithra» Penne, picrique Venerem volant, pro diversilatc noniiru’s, non pro numinis variante: quae Mitram Venerem candem in Persarum superstitione testsntur. Pneterea Persarum prison sermone mihr, mihir, amer indicatur, fatente Th. Hyde, Hist. Bel. Pers. c. 4. pag. 107. Bine Mireur, Venerem Coclestem, casti amoris auctorem et pmesidem, recte dixerunt et formarunt. Hoc amplius: difl’erunt scriptura biffent, et mon, quad Gronovius vere monuit: discrepant quoque genere; hic Sol, illa Venus. lem si Vrania sive Coelestis deo, non alin in veterum fuerit theologia ne Luna , Minou utique Persane habere neque ac Mithram potuere. Coluerunt cette omnes, qui sacris Mithriacis initiahantur, uti ex inscriptis lapidibus apud Anton. van Date, Dissert. ad Antiq. Marm. p. 16. et Ph. 4’ T une ; Maman. Vet. Antii pag. 160. adparet. Verum myste- ria illa non urgeo, quippe recentioris aevi. Id mihi abonde est, constare Herodoto auctorimtem et fidem. Plan Freretus et Moshemius V. Cl. ad Rhad. Cudworthi sttemc Intell. p. 527. pro Herodoto. WES S.

AD HERODOT. I. 131.82. 143 CAP. cxxxn 5.1 .1 J41...... ) Scripserat, opiner, «falunas-1. Nam , ut ait Herodotus, [L 7.] etiam Perm, dum sacra faciebat, erat Entomunëvoç râvrm’çœv maç- eivy.uaÉNnu: et suis victime corollis erat exornata. De Persis Strabo XV. p. 1065. A. [pag. 752. ed. Cas.] Salons-1V, inquit, - - - auguras-aluna 10’ ÏEQEÎ’W Ensum’vov. Verbe Stra- bonis, et Xenophontis ex K. Il. III. p. 48, 35. repetita Bris- sonÏus attulit de Reg. Pers. Princ. Il. pag. 222. in Hero- doteis nihil vitii suspieatus; in quibus bene convenire ou; zinnan, mini oJAfi’w, monstrant ista lib. I. c. 160. ouïra Mimi; «9101511 n°34120111 inouï-ra 925v 0135M, ogre zinguant Ézéc- rero sans; roi? 50:51:11. V A L C K. . [Ibid. .952» 923.51) Quis 953.51? Nempe J 31511111. Sic frequenter apud Nostrum verbum tertiae personne absque nominafivo ponitur, ubi vel pronomen 12; subintelligen- dum,.vel potins nominativus participii ex codem vel ex proximo verbo repetendus. S.] 7. 18v naz’puv) Optime Medic. hactenus: fuient! scripserat Hmdotus. [Confi VIH. 120, 5.] Xenophon, Strabo, Lucianus et plures alii suiv neigea dederunt. ln Aeschyli Persis 8400.5139 ruées: mentio vs. 665. Philostratus Icon. I. 50. p. 808. BÀÉam 3è i3.) un) paréages, 6m; 1017 ruiez âme-08523, :15, alu etc. quo uns manu largitur, altera recusat. An voloit I373 1017 - - - 3710.9815 05, Je: NBoc’Ësç etc.? Debuit profecto eut hoc, aut genere sequiore. Paullo supra [L 5.] 71.33215; Engin-ça, cui autem quisque numini alias alii sacrum facere velit, corrigit atque explieat Reiskius. Quod vero statim subditur [1. 9.] oc 3è «in [lippu nartnixsrm - - - un) ré; Baomî, rectissime contenditur cum Marci xvz. 7. tirons roî’ç nœÛnTuÏç 0161-917. ne.) ré? Hirçça." Verba ipsa nec manca neque luxata sunt; namque ista , ëv 7&9 37) "in - - - 0161-6; yz’vmu, non tangunt regem, sed sacrificanœm, cui hon licebat 1’313; 119151191 aiçërôau aZyuOu’. De Iudaeorum aliarumque nationum in hoc precum genere moribus pmeclare Philo Iud. de Monarch. p. 82 5. n. WESS. l 1 seq. 3750311 32 31œnwr1’mç - - - Nain rai aplat) Ita-ne vero coquebant carnes, atque elixas , herbis prius mollibus imposâtes , domum aspartabant? lta quidem cepit Brisso- nia; pag. 225. ignis hisce sacris nullus adent: proeterea minus placet :6 Slows-ring. Felicioribus mes forte

.44 AD’NOTATIONES proderit coniectura legentis: inuit 32 in. (du; alibi meminit:) sueront; «au? [sans r3 ipiM. t’aurait-y si W, 0.104 ’ min; m1311 à; drumdnv. - - - i2) «a... au! du raina rai "in: postquam sale victime in porta recta: cornes comparât. Janeiro; adfirmntur a Gronovio. Un: imminent; Herode- teum est, 1V. 172. Smala; legitur lib. V1. c. 25. Carnes si») 31411251117 dixit Camions apud Albert. IX. pas. 399. r. Marauder in ’Emrpinwu’ ’Earfarar’ i1) qui d’un d’un. 110-. Menin 141711150211, a [du formtum, notat, in annula. con- cidere.Ibid. 31111111011154; VALC - - - Noir; tu)K. du) Mutavi g . 3101m»- crthç ex schedis Alk. non nescius controverse apud grammaticos seriptionis , qua de viri proeelari Exclu Spanhem. et Tib. Hamsterh. ad Comici Plut. vs. 626. Msio- ris momenti res, quae memoratur, videtur. Quin Per- saè "in Bonn); «manu. «in 7173 absurdum mais ope- mturi, qui convenit Nain rai aplat. cames tâta-ü? An sine foco accenso? Volckenorii coniectura supra deposita est. Ante quem de la. Barre , . V. a. T. V. Histor. And. In- script. Ed. Anal. pas. 270. non dissimili de causse ont 31L; ex En» maluit, et, ubi carnes enrayait, explicuît, ont, si parum id adriserit, me. daim. ubi carnes ouibus de- trorerit. Quibus de emendationibus plaœtvtloene. Nisi ego aberro, salva res est. Non omnem sacris bis ignem nept Herodotus, sed aria: hoc postulant verbo «in Banni; 1111131- 1911, «in 7179 dvmtousu. Caesam victimam et in partes mie nutatim sectam quin ellxarent, nihil inpediehat. Vide baec de Scythis, lV. 59. dyéwu 32 un) filmai: nul m6; et; soulève-1 m1171; quae Persarum moribus respondent planissime: tous de hostiae inmolandae more c. 60. «in m’a"; JIÆMU’U’ÆÇ, «in uruçëaimog, 91711 inertie-ac, - - - revireras and; galas-1v. Quid in. aliud vôlunt, quum in altnri nullum fuisse ignem, minime autem defuisse, ubi caquen- dn victimne caro ont? Max mina: rai x9111 Reiskius quoque, rue non invita. W ESS. -- Reiskium, ait, etinm tu! «du; corrigere, nempe sicut Valckenar. Seilicet (quodain Var. La». me pmeterierat) in cd. Won. et in superiorî- 11113 omnibus nude araine: afin, legebatur; nec aliter, quoad equidem novi, in msstis. Primus Reizius, a Valois. et Reisk. ,1 monitujs, interseruitrd uticulum, quem tenui. S.

AD HERODOT. 1. 132-1134.] 145; A. I5. armoriai; 5701.1511 Sandow) Veilicnt baec Th. Hydç Relig. Pers. c. 5. p. 99. Scribere sibi contraria Herodotum. Supra dixisse, Persas existimare, deos ex hominibus genitos non esse, et Sinyovinv tamen Graeca more gentis sacris ad- miSeere. Sed non pugnant illa. Theogonia Graecorum, de qua Il. 53., in censum hic venire non potest. Persae, ut plura variique generis numina profitebantur, videntur eaderu alia atque alia origine, etsi minime humana, statuisse. Cogita de Gnosticorum Aconibus et emanationi- bus , ex Zoroastri et Chaldaeorum Theolagia arcessitis, et res in vado erit. Adiunge Heautaei testimoniumi in Dioge- ais Praefat. sect. 9. W ESS. CAP. 8. aux) aux oËÀia’l) Nîhil hoc v8- V tins; et Vidit Gronovius, sed serins. Hoc signifiait, Perm: bellariis uti quum plurimis, sed minime confertis. Inferebant videlicet Persae in mensam cupedias et bellaria mules, sed non confertim omnia. Uni; toties in Musis repetitur; infra c. 196. 1V. 181,. atque alibi, lacis a Porto signatis, ut maxime mirum accidat, tam turpiter se dedîsse librarios. Discimus hoc specimine, quid Herndoto hominum et temporum iniuria usu venerit. Addi his passent emen- dationes Geinozii et Reiskii, sed cui banc? Verumi prac- Astant mssti, quad suam’ in sedem remigravit tandem.

14. rai "09591155701119: 1’671 wçnyuairwv) V idesupra cap. 8. Athanaeus monâouo’rrzru mis-(511 mammaire»: in msto, Muret!) monitore, recte 713v wpnyua’mv. Apud eumdem 6 rrsyéæpxo; male opiner. Melius Pallas: X. 2o. NVESS. 1 WESS.1 5. 113v zçwnairwv ) «171-131 wigwam-a. legisse videtur Athen.. IV. p. 144. a. tu!!! "534119750; pro "hetman et si 5è mi , p.5- r1sïr1. Sed rai transsuderas; 75v wgnynairœv similiœr memor- il: Herod. I. 8. VALCK. - Vide Animadv. nostras ad Allier».CAP. CXXXIV. T. Il. 1. pag.Oî ruvrwxaÏvovrzç) 475. S. Non - i repu- ’ dia? nihilo tamen peins [immo baud dubie melius, Ev- ryzxoivo vnç.]quod aliis in Codicibus. Morem hune gentis expedivit B.1Brissonius, Regn. Pers. p. 1 1 , 178. Addi potest. Zenobius, Cent. l’roverb. V. 25. et Scholiasœs in Dioriis C1113 sost. Or. VIL in adnotationibus Morelli p. 28. WE SS. - ’Evrwxœ’yavru; malit Benedictus, vit dodus, in Herodot. T. V. K

146 AD’NOTATIONES Actis Seminar. Philol. Lips. Vol. Il. P. 11. p. 283. in soeu- sativo casa, qui a verbo 31min regntur. Sed, utconiit- tain librorum omnium in terminatione valgus consen- snm, familiaris Nostro est nominativus participii absœ lute positus: et ne est quidem l1. l. .absolute positus, sa! commodissime refertur ad id quad sequitur, il Émis! n’a-1. S. [ 1 8. 11101811111 mais 86 ri il"; singes n and (11111911501) Video me non ex auctoris mente verbo iota in La. versione rad» edidisse, quum non suimsdvertissem, 18 flue, sdiecto articula, necessario ad Perses referri, non et] otium «que otium populum. Rectius igitur H. Steph. in ors suae editionis: Lote enim progrediebatur illa gens imputas apra- fecturosCAP. CXXÀ’V. oblinens. 2. M6116: S.] iriïn) . Dictum de en ad Diodori Il. 6. Hnbet Brissonius loriaun Aegyptiam et sto- lons Medieom illustrantia conplurs , a quibus sbstineo. W E S S. 6. ne...) pleyon-ai) Aegre Naturelles fort de Malign. He. rad. p. 857. s. scelus hoc a Gmecis ad Perses propagntum perhiberi: contra enim mnisse. Sed pugnat suspicioni- bus, testes eius rei omittit. Non fuisse Persss a turpi hoc macula inmunes, Serin: Philosophes signifient, Hypotypos. I. 14. p. 38.- Aevo tumen Ammiani Pense puerilium stupo- rum expertes crant lib. XXIII. 6. Paris fare, uti Voiesius edseripsit, Carlin X. 3. WES S. -- Herodoti testimonia usus est Athenoeus, lib. XIII. c. 79. S. CAP. CXXXVI. 4. 78 «and! 3’ Mm1 11x993! du") L Vere Pense. Quanta civium maior copia, tante civitatis amplius robur. Legum lucres propterea utilissimum censuerunt si rwdnelm "à; r51 mur-61 dans, Msçairmv li. ri 414105:01:11, quae verbo Musonii in Sial. Serm. LXXIII. p. 450. Bine remua; praemia et apud Persas et sliis in gentibus, de quibus Heineccius ad L. Iuliam et Pop. lib. I. e. 2. doctissime. Cl. Heisltius coniectabat, 131 ramâtes 8’ bien nu, talent autem, qui multos liberos procreut,- existimant - robustum esse: au! 76 70m6; - - imago; tissu. WESS. - At nulla hic locus coniecturs- indigebat. Ad rem quad pertinet, aliud fartasse Herodetus il. l. spectavit; nempe de immani bominum multitudine cogitons , in que rebut exercitus penchant Pense: qua multitudine gloriantem

AD HERODOT. I. 135-138. s47 confidentcmque Xerxem eiusque duces saepius ille in bis Historiis inducit. S. 5. tiaré mutine; dçëémm) Plats baec paullo diversius Alcibiad. I. p. 121.13. in negiorum liberorum educatione. Strabo consentit XV. p. 1066. a. [p. 733. n. cd. Cas.] Ne- scio autem qui factum sit, ut amant... muons... , bis ’usus Bcgn. Pers. Il. 83. et 103..scripserit: si ex coniectura, prave. WES S. - Ad mirais-sa; intelligo 91.1.1392. Sic fre- queuter Nostera plurali numero ad singularem transit, et vice versa. S. 1o. miaulas «il r1") Fui’ in dubio, revocarein oisif, au Gronovii exemplo expellerem. Vicit Med. et Aslc. auctorià tas. "Amy librarius Arch. et Vinci. bene cxplicat humai! 9511317. In Clementis Alex. Pacdag. HI. ,9. pro 81cl nil! oins, sut ad marginera Codicum aut ipso in contextu, 311i ris oisifs" dederunt ex interpretamento. Moeris, "As-n ’Arrms’îç. ululiez ’ivama’îç, ubi plura Cl. Io. Piersonus. Atque baec testantur de Criticorum corum more. Non sum nescius, Demo- eritum WÈoâ’m mûr in Stob. Serm. XXII. pag. 189. usurpasse, alios hoc de generc alia : passe ctiam pro dam’nato pugnari, quemadmodum in Horrei Observ. ad Herodet. p. i 12. At omnibus , ut in gustu , non ,sapiunt’eadcm. Spe- ctavit baec Valet-in; Mat. 11.46 , 16. W ESS. --- madrure; ,’ scil. «qui ria WVülsl, dam apud maliens educatur. S. l .CÂP. CXXXVII. 10. 171m 1570604141274 35m) Han-- ait bine Nieolaus Damascenus: Hier-a1; Ê mi mais gâta-ru, 1.681 abaca-11” iaiy Si r1; auriez araba, Jaro’BÀnov miroir slow-nu. Ea- dem patris eius suspicio, quicum afilio necti sibi insidias conperisset, nec indueere in animum posset, ut verum sangui- nem ad hoc sceleris progressant crederet, seduetam uxorcm sup- plieiter rogavit,.n.e se ulterius celant, sed. diceret, sive illum adolescentem subiecisset, sive 2.1! alio compissa, apud eumdem Valerium V. 9 , 4. W ESS. -- eT1?«finassait; et 1191751310: metonymice dixit , pro ôwoBoMnm’uv si 110194181811 in!» S. CÀP. CXXXVÏII. 4. mitans: 3l alumina aussi) Îs. Vossius adlcverat codici sua dvmaîov, quo non indigemus. ’Armm’m usus et Herodoti sermo tuetur Il. 182. 1V. à 80. De acre clieno et mendaeiorum bine pullulante germi- ne Plutarchi et Appiani ad Persarum opinionem verbe ell- scripsit B. Brissonius R. Pauli. 94. WESS. h l . K q

"a ADNOTATIONES; I Io. 3:").on ëEmümm in ri; zains) Sylburgius ad Bristom-n R. Pers. Il. 180. cramât proponit, ut ait, procul abigunta sua . "siam. Reùkius a; «and. Ruhnkenius elegnnte mutatione cumul. 111i sunt, qui glial-mm alios deducunt, supra I. un. [Vide nostram Var.Lect.] Leprja veto et vililigine in- fectas, non Iudaei soli, sed plerique pet orientia regione: vitabant studiose. Milan-a ai Æa’pBaqm rai; inhumiez; au) Margot; Wuwz, Plutarchu; Symp. 1V. p. 670. F. Tamen Aria- xerxes Atomm, filiaux coniugemque, etsi vitiligo eius corpus depasceretur, chu; xarxvmniim; m3717; r3 faîne: , nvenatus ,non fuit, eodem teste T. I. p. 1025. a. Verum illi, quod libuit, barbarico more, legitimum fuît visum.

CAP. CXXÀ’IX. 5 scqq. rai oüvo’nxra’ ce; - - - renv- minja: 5’; nivrâ négus etc.) Salis confiden ter un?" Mir flafla; Page» - - 6M; dm". ait initia cap. seq. repetiturque hocWESS. cap. 148. Falsum aiunt Scaliger, Th. deei , Relandus,. et plates alii. Contra cos venit Cam. de Pauw , temere siens doctes viras ex recentiore Persarum lingue criminnri: ve- g-issimum fuisse, quod hic de terminatione nominum Persi- corum , vetere gentis sermone: nequeenim tanin adsevera- floue Herodetum pâtuissc defungi , nisi re bene cognita ntque explorata. Fateçr in dialectis lapsu (emporia innumcra mutai-i, cadere verba ut folia, surgere novd, priscnIad- acisci iterum. Ncc expedio me tamen ex acie, qunm’cony ira Nostrum instruxit Th. Gatakerus Advers. c. 22. p. 661. Quod autem aiebat 4rel Aufiézç ne. 2h union": multorum te: sçimoniis ’cognitîssimum. est. Quis tandem ignorat varian- tes doctissimorum hominum explicationes et emendatioo, nes, Scholiastae in Comici N ub. vs. 23. Scaügcri, sumii, Beutleü , Bpuherü, cuius Dissert. de Prise. Graecor. Litteris k p. 570, [ad calcem Palaeographiae Graecae Montefalconii,] , consuli poterit. Suiv ,u’BSnMv in Pindari fragmente exposuit Casauboruu in Athen. X. 2 1. [ad lib. X. p. 455. c.] W ESS. :- Per epiamlam ex W u. un: l o , vim clarissimo, Persiçi sel-munis in primis gnan,- quaerenti mihi , quid de hoc He- rodoti loco sentiret, perhumaniœr ille Heidelbergà rescripsit, videri sibi vent: iudieare ces , qui Gmecis nominum Persicorum terminationibus deceptum Nostfuin scripsisse istud, autumant de nominibqs omnibus APersici: in 1 maman.

sonna on 0T. 1.139. 14°. s49 desinentibus. Quod si ita est; en minus’m-irum videri’ debebit, quod en res, ut ait. idem Nanar, latuerit d’un"! quamquam alioqui baec verbo, F7410: fléaux, signifiœre potinant, Persas ad hoc animum non advertisse. Quod ad-istn’ verba spectat, rai «bénard ce; Eo’vrat 6min: 1’076"! Mimi un) 4 rif myamçsarel’y, incertus aliquantisper haeseram, proprio-- ne hominum nomina dixerit, an omnino verba au! vocabw la. Persici sermonis: tum rainura 15v (inuit-m quatrain-ans au fartasse opposnerit terminationi, ( ri rEMm-i ) ut corpus oocabulorum’ ( id est, vocabula ipsa, quatenus a terminatlonei distinguuntur) dixerit esse magnifiez; et grande aimantin. Sed eisdem-verbis , rai oôvo’num - - - mametæzty, com lem sibi videri sententiam inesse professus est idem doctissimus Wilkenius, quam hisce gallicis Larcherus raidi-- dit: Leurs noms sont empruntés, ou des qualités des coqs, ou de la dignité des personnes. Caeterum uberiorem ethm- nunc lucem locus hic videtur desiderare. S. I LCÂP. C’XL. 5. 79)! oit! 61’ ô’çwâoçî semi; ëAxvrÛû’nu) Bene vetusti libri. Is. Vossius coniecerat, in” genou si Min: 030513:41:05? , quum ab alite pupilla oculi extrahatur, advocato ad mprem hune cognoscendum Teizera, qui mihi ad ma-i nus non est. [Ad oram sui olim Herodoti istam coniect. adscripserat Vossius. Vide Albertum ad Haydn. voc. Phim.] 1 De ritu isto multa Th. dee Bel. Pers. c. 54. Emendatio necessaria non est, nec latuit doctissimum virum; siquidem paria pmrsus de Persarum sepulturarProcopius Bell. Pers. I. 12. et Agathias l. p. 1:5. Venet. WESS. 7. xæffluflçûid’alfl’iç) Convertitur-ab Heilmanno in natrum- çninvrsç, postquam cadaver membris ’mutilarunt. Vetat Cice- ro, his Nostri usus , Tuscul. Disp. I. 45. Parme etiam ocra. eircumlitos condunt, ut quum maxime permaneant diuturm cor-para. ’Vetat Strabo XV. pag. 1068. [p. 755. A. cd. Cas.] m1997 fllplWÀN’C’U’OVTEÇ 1d rainura. Adde Cl.- Io. A"). Fabricium in Sali Hypotjp. III. 2l. p. 185. W ES S. ’ i5. ambon-z; «imine nomment; etc.) Consimilia de Mugis Plutarchus T. Il. p. 557. A. Sunt autem ex en disciplina, quai et posterions Persnrum magi Arimanîum , mali om-- nis auctorem, sicuti pulcri et-boni Oromasdem, statue- .runt: inde festus dies :9:qu oivâtifso’lç, quo summo ardent» in serpentes aliasque feras et nocentes bestias irruebantA

150 ADNOTATIONEsl apud nuisions Il. pag. 1.5. Conter Plutonium in laid. et Osir. p. 569. et Th. Hyde Re]. Pers. c. un. W E85. [ 1 5. émir, omnino, revera, verum si generis : gallico idiOn mateaufomt vel dans lefbnds diacres. Conf. Il. 28 , 1. S.] CAP. CXLI. 2. xarlcrpiOufo) Ionum est 11an- rrça’Ours, titi aimeroient" l. 166. Supra c. 37. ai; 31 aigu si "Jans"; mnnçæ’æwn. Itaque mutnri non iniuris posset, siouti et inox mutatum est ni nomme. Sic solet; c. 164.111. 157. De piscibus, qui conta illiciuntur, Aelianus de Anim. .l. 39. WESS. - Ex Beiziano exemple xan- ornions": tenui; et in Var. Lect.adnotare neglexeram , in. ad. Won. et superîoribus xannçfæaro scribi, quum ad scripturam nihil nec e nostris Paris. nec ex sliis Wesselin- gii codicibus notatum est. Est autem , si quid video, pre!» sus vitiosa baec verbi forma. Ferri utcumque potuerat mnçtOs’œfl codicis F. tertia plur. imperf. ut siamduro, ioà nice pro dirham. Sed plusquamperfectum hic desiderabatur: quare unice verum puto xmvrfd’oflfh quod Ionum est, pro urineannlvai site". S. [1 1. info «mon... etc. ) Qui sacras literas curant, recor- dabuntur verborum Servatorîs apud Matth. x1. 1 7. ubi hie quidem Herodoti locus effugit Wetstenii diligentiam. S.] 11.. Satin-o; 81’ minbar) Vide Gronovium [sui codicis fidem advocantem] et supra c. 76. et 199. WESS. - 31’. 117713.01 in alia te habes I. 99 , 5. «imbu; dem; (in plnr. 1mm.) l; "si; "long, c. 76, 12. in cadem re, de qua hic

[30. 55119016111011) Conf. c. 145, 14. et 148. S.] agitur.CAP. CJYLII. 2. 75v JeS. s’mv) SineI controversât: corrigi debuerat: 15v oiçëmv iv 11; sequin-ça irôyzuvov murai- mm «Jung. Haec quum de Ionibus dicantur, tollit omne dubium lib. I. c. 14g. «in: 0l Aîné; 751.591" Mëv incas uri- s’um; (imbu ’Ioivwvy 4556m 5è gnous-av «in 514012.15: ubi recta Voila: ad coeli tu.an temperiem nequaquam unedelvat. Lib. Il. c. 77. exceptis incolis Libyae, esse dicuntur Aegyptii dymçlnurs: min-m niyâçniæwv, 115v aisés", 3Mo) 3nde", dilua," :11 mi mrœMaÉq’a’ow-i’ (sic legerim z) iv 71139 ris-1 mræBoAfin raïa-1 0311391539171 (si "in: mima-ra: yfvovrm , - - - 107v aideur nai- Nrru. Lib. HI. c. 106. Graecia roi; au; «and! n mimons; suspendu; 15.11941. Atque in Graecia, praesertim Athenis,

A!) HERODOT. I. 141.1142. 15,1 ists tennis coeli tribuitur ingeniis saluberrima temperies’. In Timaeo Platonis p. 24. c. Atticam Minerva dicitur ele- gisœ, ni! sdxpacim r61 15,61 (sic recte corrigit vulgatall vocem 395v H. Stephanus:) iv «13qu rinça) mriîoiîn, du Opossuuraiflv: 86391:; bien. Chalcidius: electo salubri subti- liumque ingeniorum et prudentiaeferaci loco. Idem argumen. tum in Critia latius persequutus Plate pag. 1 11. 1:. [T. X. cd. Bipont. p. 45.] ubi memorat n’aie si; 759 59a; 1421911151111.- s-ov manganine. Eau: in rem multa dixerat Aristophanes à» 15mm. Vid. Athen. IX. p. 572. et Casaubon. Anim.1X. c. 5. [nobis cap. 14.] Euripidea, ex deperdito dramàte petite, dabit Blutarchus de Exilio p. 604. E. Insignis in eam rem loci sic4feruntur ultima: fiA 3è ’EMçiçÎAn’œ r: flics: unim- rra, T57; y: Muni; 3mm; embatîmes. Gratins in Excerpt. p. 435. participio i’mmç substituit sans. Corrige, sodes: ’A 3’ flânai; ’An’u fi mimine: embu, T5; 7553: 35mm gxomç-oii 811321594411. Singula poSsent ut Euripidea adfirmari. VALCK. Non dubium est, quin recte docti viri , Chytraeus, Gei- nozius, Reiskius , Heilmanus «391’011, rescripserint. Viam mon; gravit Noster c. 14g. tupi Pausanias VII. 5. "leur: 3E au 113v Eæinâuo’ram: 1.3951 ufdl’îwç si miens. ,Frequens est confusio Janv et 15951 sive «iglou et aiguiwv in schedis, de qua aliàs. Id per- mirum, coniurasse plerosque in 1139601 vocabqu librarios.

[9. 199’701); rinça; au; n70) y t’ au v) V1111 a. : Lingna ,WESS.utuntur non eadem, sed eius ’ quatuor proprietates ducunt: incommode et obscure. Gro novius : sed quatuor derivatio- num modis ; quum interpretationem intactam reliquit Wess. Mire vero Larcher: leurs mots ont quatre sartes de terminaisons. Multo commodius rectiusque H. Stepha- V nus, ,,nd verbum, inquit, sed quatuor modus deductionum usurpant, id est; cà (linguâ) utuntur in quatuor modus et proprietates deductà.u Agitur de Quatuor diversis for- - mis (zappeur-59a; vocat .Noster in fine huius cap.) in qua: priscoiingua abiit. Has diversas formas nunc waçuywuiç nominnt, id est, defleriones , mutationum genera, varirtates ; quatenus ouguiyas significat a recta via abducere, sedueere, in.divcrsum ducere, mature: quemadmodum I. 91 , 10. mac.- guyæysîv ni: neiges; est in diversum ’jlectere, mutqrefatu. Ea- dein notione Inpufçafl’flê; dixit Iohauucs Granumüicus, cuius

.521 ADN-OTATIONES verbe Koenius sdposuit ad Gregor. Dia]. ion. 79. ubi in [ ipsius Gregorii verbis, si aimant ’Iaiç uns-ln" rapt mis n71 uroixoxivrm 7191110251, rectius fecisset Koenius, si veteresn scripturam raparço’nlv tenuisset, Iohannis suctoritate lir- matain; tum vero et apud Gregoriurn et apud ipsum Io- hannem, pro ursixozivrm hsud dubie ainuxenivron fuerit legendum: nempe, prison, inquiunt, Ionica lingua ((211an vetus Attica) mutata est, quum hi qui in colonias abierent, variis atque variis modis eam influant detorseruntque. S.] 11. Mimi; r2) Myun-tem Cerise itidem tribuit scholiastes Thucyd. l. 130. invito Brissom’o de R. Pers. I. 151., et! quem Lederlinus recte ndposuit, tempora esse distinguen- ’ du; primitus Cariae, deinceps Ionine fuisse. Paris Dube- rus in enim Scholiasten. In Epheso , Lydiae olim urbe, idem valet. Bene Ian. magma. Var. Lect. Il. 1. WES s. i 18. 191164117) Hahet Stobaeus Serm. XXVlll. p. 197. veteris scriptoris fmgmentum, forte Philosophi Eusebii, quod 11.10.1010 nulla mussa adseritur, in quo Archetimus i5 ’Eçuüçau’n; «r17; daim! æo’Moç. Quae lihuit addcre, ut a Plutar- cho vis arcentur. lunguntur ’Epviçaiïu au) 216mm, srbitri capti in lite nobili Chalcidensium et Andriorum, Quant. Graec. p. 298. a. lubentur illi esse instiguais: ex Euboea, quod Evthraei Boeotine et Aetoliae longius essent remoti , [in Histor. Foeder. Antiq. P.I. p. 159. Non satis consulta. Iones intelliguntur. W ESS. CAP. CXLIII. 1. ains s’y "in 1’017 01’691.) Prior interpres Inclus praeteætu: nuperrimc [in cd. Gram] in me. gendo metu. Vide usum locutionis. De Spartanis Aristide: T. I. p. 476. t’y miam zani tu?! "Miaou aux) rôt rçœyua’rm titi. Magnum habent belli ac diflicultatum tegumentum , vertit Cais- terus: eumdem in modum Libanius T. l. p. 219. 11. Ambo Nostri imitatione, VIl. 215. et 172. Aelianus de Animal. VIL 6. si: s’v page. ri 11111311100 and 57.2119491321 7111614001: tum IX.’ 57. pisces intm saxorum augustins recepti iv "(un r: n17 aptien; - - situois-ouah Quae nbunde ustendunt hic indicori , Milesios hnbuisse metus tutamen in eo foedere, quo de agi-

12.1ieraiex1ivnim Tl; advinsses) Sugil-lat baec solito sibi morelur- Plutarchus WESS. , de Malign. p. 858.’ ’r. Mox Beislrius [1. 14 .4 3915m1", tu; E1) «05m d’un Haro etc. , neque id inconmo-

A!) VI-IsERODOT. I. .142- 146. , 153 dum foret, modo ne verborum alius in msstis ordo esset.’ Malui scriptis obtemperare. Vide Rev. Horrei Obs. Heroà’ dot. 1p. 109. WESS. - Nulla prorsus mutandi mussa

.suherat.1 CAP. CXLÏV. 6. roi:conf. Tçmn’ou c. ’Aæo’mœvoç) 142 , Dissentit 19 seq. S. Il l Criticus ad Theocriti Idyll.-XVII. 69. oison-«11110115 inti fait Aspic." siyaiv iv Tçw’wça Nduæmç, ’Aaro’Muw, 11001135". Tu adi Cl. Salmasium ad Inscript. Herodis Attic. p. 29. et 58., et de 1 tripodibus, in templis dedicatis, Io. Taylor in Marmor Sandvicense p. 68. W ES S. i 10 sequ-ralv vo’mv uarnM’ymE) Non displicet 151 10’va ex- Fragm. Carl. Regii. [In Fragm. Paris. baec prorsus non leguntur: codex Pa. 11171 vo’uwv habet. Conf. VarrLect. et Adnot. ad I. 84 , 1 6.] Certe simplici alunir casum secundum adstruere in more habet III. 125. VIH. 46. Aliter , Procopius, qui Bell. Vaud. I. 5. 139110151119; 3è son chemins; foi mguultlva. Corrigunt raïs ywçauuc’mv: at probat is superius, Bell. Pers. 11.5. Il. 2o. etc. WESS. CÀP- CXLV. [4. nettoieras 117v ’Axmôv. DE dilatie- cim eivitatibus feederatis fichaeorurn conf. Polyb. Il. 41 . S.] 6. 119.1.an m’y r: mais»; and; 211111151190 Strabo VIH. p. 591.1 [p. 585. cd. Cas.] baec expressit. H16 ç 2111111310; solo. ingenii remigio Is. Casaubonus [in Not. adlstrab. l. c.] et I3. Vossius [in ora , puto, sui Herodoti-J restituerunt. De aulne, Crathi endem Pausanias VIL 25. WESS. 1 1. "9km, s’v 113 Haies; munie uéyaç) Olenum. codem genere posuit Apollodorus apud Stephanum Byzant. in voc. et Strabo, [IX. p.586. 11.] cui amnis, qui urbem rade- bat, Malus : baud scio , an bene. Pausaniae aevo neige; erst et adpellabatur, VII. 22. A1311" optime Casaubonus et 11s." Vossius, nec longe obit liber Asie. WES S. ’ CAP. CXLVI. 4. 5915i, si; y! ri flânas) Del’endit l veterem scripturam Horreus Obs. ad Henodot. pag.r1 10. ils" tamen , ut’rl non plane recuset. Levis res est, et in (fifi? sensu codicum fcrenda. [Lubens equidem «5; 71 Tl rescrir v* bam.] Sequentia [l. 5.] a? ude’û r1 yeyo’mw , aut praestanz-A tins quid gessisse prior interpres; ont prustantius quippiam l evasisse, obscure recentior. Secutus iudicium. sum AM1. Geinozii Conment. A. Inscript. T. XVIII. p. 126. WESS.1 e Recte viri docti. 1210.13; 71701511111, hausto loco natum esse, 5 nobili getters esse. conf. l. 15. S.

.154 .ADNOTATION-ES 8. Nminu :2 [09701411110111 airmuizarm) Iverunt in partes praeclari viri ad baec explicanda et constituendu’. Palmerùu Monica 31 iOpxoutno: etc., invita Gronovio. Se; qùuntur tamen plures. Ampl. Bouherius ex Hesychii 1111111111 si hmm». mû Mdmc s scriptum voluit 1111115121 3è [omopl- mi, sa) Maiymsç. aux) Kuîufiu a. 1., ut invidiosum circumd- xamu vitaretur; cuius ego in Adnotation. Cl. Alberti ad He: sychii locum correctioni , qui ppe audaciori neque neoesssé tine, non aœedo. Reiskius post 39111331; [L 10.] excidissç au), itemque post Ampli; , arbitratur. At fuerunt Arca- des Pelasgi, Pausania VIH. 1. Apollodoro Il. 1. Stephano Byz. multisque aliis auctoribus. Epidaurii practerea Do- rieuses in Nostri VIII. 46. Quare illa additamenta recuso. Ne longum faciam. Docet Herodetus ,,Io11es [nempe illos loues. qui duodecim civitates foederatas habuerunt, et ad Panionium congregari consueverunt] ,, non esse sinceriore ,,melioreque aliis nationibus origine: contra variorum ,,populorum accessione olim interpolons; addidisse se ,,Abantes, admixtosque esse Minyas Orchomenios, Cad- ,,meos, Dryopes, Phocenses et plures alioth Hoc eius consilium si fuerit, ut sane fuit, belle procedit Palmerii sententia. Nain Minyus Orchomeniis inmixtos fuisse, nihil i ad banc disquisitionem. Firmatur practerea Ionicse mi-, grationis narratione. Pausanias: "un il 1017 "d’un: 11.171107441- fl; 0731 ’EMsivwr participes m’ ationis hi Graecorum «ont; a GIBaïu sive CadIneÎ ; tum gamina Motion, recte enim Mnu’nuç mutavit Küllnùts; tandem 411111127: si d’un flair 49.- 03s, et Abattu, Vil. a. tum c. 3. Tian li dans [du ’Opzsui- si» Motion, 1611 ’Aûa’uum i; «fini» iüo’vflç. Quibus accedere queunt de Orchomeniis consimilia ex eiusdem IX. 57. Quae quidem stabiliendae coniecturae si vir nobilissimus ad- struxisset, non perspicio, quo colore ahdicari potuisset: repetitum enim «immuïxurm arbitrarium est. [nempe suc, arbitratu Herodotus illud verbum , panois interiectis repetere potuit.] Stant ab bis quoque partibus viri claris-, ainsi, Corn. de Pauw et Geinozius. W E55. 9. Quais; 1119311171111) Cur Phocenses hoc titulo insignes esse Noster voluerit, multis disputat Cronovius , sedita ut inmunes inprudenter nmplectatur. Indoles vocis non patitur, nec usquam huius signifiœtionis exemplum. ,’Am’-

A!) H’ERODOT. 15.45.1411. x56 Mm; pot-lia est, a’multitudine anisa; Algydenus Nabucho- donosorem ait «’76 30:0ro 3515m (victarum gentium.) à; ri Mû m7 Horwou mnm’rm , in Eusebii Pr. Ev. IX. 41. airâm- nov 75v un." dabit Agathias Il. p. 35. et 751 Atmtrëv dard- Ëarmv HI. p. 66. Semel riflo’îçœrmv 15v Batçfiæ’pm V. p. 166. vitiose. Theophylacti 15v Eæçuumô’v dzo’Sænm, lib. VIH. 1. exsçripsit Suidas in voee; Hinc lenissime fluunf ézosa’fmm , a reliquis divisi et divulsi. Primus D. Heimiul ,1 Phocaeenses (amen et Phocenses confundens, admonuit EpîsL’ad Inn- germ. in huius ad Polluc. Conment. IV. 177. Abierunt eamdem in senœntiam -Geinozius et Reiskius; nec d ubîa res est, ab Pausaniae superius excerpta, limai"; ai RMMM, suiv 159.063. Phocenses Coloniae Ionicae ses: adiunxerunt, Delphù acquis. Vere eapropter 033030501410: (mais. W ES S. , 1,2. pietà "a? arçonnât: un? ’anm’mv) Étymologus , in mau- runîa, veterem in coloniis deducendis consuetudinem ex- plicuît. Sacra ex mettopolî secum adportabant coloni , ignemque sacrum ex patriae penetrali de’promtum et ac- censum. ’Plura Henr. VaJesiu: adExcerpt. Polybii, p. 7. [T. VHunœtri Pogybii, p. 90-92.] Plutarcho libuit et baec ad- mogdere de Malign. p. 858. F. sine profectu. Ions’Caricac mulâtre; ,1 quum!!! patres maritosque interemerant , sibi ma- trimonio imine, fatctur Pausanias VIL 2. p. 5:5. WESS.- 2 1. «131-5 au rwoizzav) lute Groruwius Aldinum restituitx idémPortus decreverat La. Ion. voee ’Eam’rz. Naevus est, opérarum peccato Stephani edito adspersus , latiusque, qua-m opqrtuerat, diditus. Pro proximo in! n [quad ibi . tonnent Wess. ubi nos Ëmmv posuimus, coll. Eustath. Iünd. .pag. i215, 55. ed. Bah] 3mm: corrigit Reiskius.

CAP. CXLVII. 2. manitou roi? tlz’z’eM’paw) De Giga- WEco, "Hippolochi filin, S Poè’ta’m. S. ri. 15. DeCauconibus - . [L 5.] Strabo VIH. p. 531. [p. 345. cd. Cas.] WES S. 7. laruroüpw gym: 691.15) De festo hoc notîssîma bmnia : levis macula , quae doctissimo vim fraudi fait. occupavit acholion in Biblioth. Coislin. p. 605. au) 319E "En 15v Papi: hMlmsv (Melanthus) 57110:1, 31! au.) Kammtur tannât"- Verti tut, quod etiam. Cationiam vacant. xar’ ’Iuvlacv oportues rat.’ CÂP- 7111. WVESS. a. [Pou :96; e auperioribus edic .

356 -ADNO.TAT-IONESn à fionibus comma. adhaesit, quod delendum. Sunt enim ci more Herodoti transiecta yerba , quorum naturqlis structuy ra haec eut, 755p; 5’98; ma; oignon; Moucher; flrpœmivoç. Quo- niam vero inox adiicit i; "h (scîl. Muxaim) C’JWO’NVM, intelligi debet, locum hune, cui Panioru’um nomen , in ipss .promontorii 5. 110031315" iENxMIQ) radice Ah Helice fuisse. Achaise is S.]Neptuno .. titulus, quo de Strabo VIH. p. 589. [p. 584. cd. Cas.] e; Pausanias VIL 24. copiose. Coluisse et Apollincm Paniq- -nium, docemur vetere lnscriptione inter Pocockianas p. 52. quae cognomina Apollinis varia obfert. HATPQOT 111’91- KOT KAAPIOT HANEQNIOT: sive, ut fuit olim , HAN!!!- NIOT.6. 03781133 W "Mur E Vlan") S S. Numerum i . excidisse suspicor, facile restituendum : dard 15v «ou.» 16’ "10mg. VALC K. - At adiectus qui, articulus satis indicahat, de duodecim illis civitatibus agi, quos supra nominaverat. S. . . moiæzp n31: Repris» rai DJVOIMŒTŒ. Vide supra, c. l 39. S.] .CÂP. CXLIÀ’. 2. Aigu-ni)iHoc ex AH. practuli. Non nescio AAPIEAIQN numos apud Goltzium et Begerum. 6059,15 ï Angln’uïo; infra IX. 1. ntque ad eumdem passim alii modum. Vide Schol. in Apollon. Eh. I. 4o. Max T57»; optimenb Holstenio in Th."; muleta est; neque calot quaeri debuerat, ut arcessitus a Cromwio est, pinne voci. Constat Temnum in Aeolicis fuisse civitatibus,lnonTmm, Cycladum miam. Itaque Tâ’uvoç iure scriptori rediit. De - Cam Aeolicn in Vit.Homer. c.-58. ubi âgzxô’riç’, non sine peccato.. [3. Aîyiço’m-a) Quum nusquamWESS. alibi hoc nomine 9 memoretur civitas, nisi quad Aiyuçoainç, obscuri Megaridis op- . pidi mentio apud Strab. IX. p. 594. n. occurrit, quaeri cum Manncrto (Geogr. antiq. T. V]. p. 596.) potest, au En». (’EMn’u) hic intelligenda sit, Aeolica civitas, (su-ab, XIII. p. 615. A. et Steph. sz. in voee) in hoc apud Nostrum catalogo praetermissa. Quod nisi paullo post (l. 5.) diserte monuisset Herodotus (conf. c. l5 1, 1 et 5;) omnes lins civi-* tates in continenti (êv 519’992) sitas fuisse; in promtu foret ut , suspicaremur, non Aiyiço’swu, sed .Ateyivo’stcot hic esse legendum: satis enim constat, Aeolicac gentis fuisse Arginué v. sas vel Argennusas, quae vocabantur,-insulas;quantum une

A!) HEBODOT. 1.149-152. 151 eumxoppido, prae caeœris , singularî numero Arginusa nominabatur. Vide CellariiGeogr.Antiq. T. Il. p. 18. Max, quad Aîyuî’œz hic nominàtur oppidum, id aliis omnibus Un) sive A1701: est. Vide Cellarium ib. p. 66. Quod fini; habet F., similiter Aegata, Valla. S.] 7 seq. aiçs’aw 3è imans! «in Juaïœç) Vide c. 142. (5929.» a? au..." Portas [voc. 3mm] habet hoc ex loco. Intelligi id sane débet: [nempe qu’a Juda); 55 :] namque ita mas fer-t. Supra e. 3o. ri; «chue; 5:1 riesling, ubi I3. Vassius, ë’xownç iniuria corfigebat. Dio Cassius, XLIX. p. 472. de Pannoniis 9171-: ni; 75;, 051-: fleur sa guenon: Ct LIX.’p. 755: dîna; [42v a; xanaÉruv 5mm, promus uti Noster V. 62. atque Evagrius H. Eccl. 1V. 7. Defit in bis Libanii T. 11. p. 262. rob" 7939 vo’mu - - - havre; minas-06kg, neque advertit Morelli animum. Confer C1. Albert-i ad Hesychii :5 hm. W ES S. C111). CL. 1. Enxipvnv 82 :53: dorien») Gemina his Pausanias V11. 5. Probum et Ionicae notae censeretur [l. 2.] etsi .57.amputata VVES.S. litera "in in Ask. esset,,uti ri m5.: Il. 6". CÀP. CLI. 5. 15v - -;- ’Açn’rflœv) Non aliter Stephan. sz. in Cod. Parusino: 3543019; 5è un) 1966m ,Afl’I’BŒV «un s’y 791.5171: h. e. quamtumvis Ionica dialectautens. Nain quae de V Iazone scriptare ndposita a Berkelio sunt, inpruden ti exci- derunt. Notavit docti viri lapsum St. Berglerus. W ESS. p 5. s’y fin-’Euurdv "item xœMoMÉvym) Diodorus X111. 77. ro’rs uêv "32110:0" and; rai m’a-q; 113v iEuaroiv vaue’mv. Aliis iEuoÉ-rou, qui inter Apollinis titulos, vira, autIiExa-ro’wnm. Lege Ca- saubon. in Strab. X111. p. 19. [ad p. 6 1 8. ed. Cas.] W ES S. [7. AscBlom m’y vôv des Commode ab his verbis factum foret initium novi capitis 152. Nam, post excursum de Asiaticis Graeçorum coloniis, nunc continuatur narratio, inde ab extr. cap. 141. vinterrupta. S.] o CAP. CLII. 1. émus...) Solent scribae conmunio-- rem verbi huius fomamIamplecti. ’Eam’ r: 3è ci 1111m; aimantai-9, V. 98. et brevi ,post Ald..Med., at» Vind. et Arch. Ionicam notam detrahunt, prorsus uti hic Med. et Ask. Praestat, utin possessione ne turbetur. W ES S. - Conf. Adnot.’ 1 5. flszœpE’uv) ad Priorem I. verbi 2, partem. 1 i.Med. S. et Asie. ’ bene pingunt, non, mediam. Aristophanis rivamgowdvn , Nul».

a :58 -ADNOTATIONE3 1066. et mina humanistes V111. 55. tu!!! 0’"de Hippocra- lis et Nostri V. 92 , 7. [ubi vide Var. [au] (sic enim ibi mssti Paris. et Scholiastes, atque ex eo Suidas) verum patefaciunt; Photius insuper, ex Herodoti I. romands" in Lexi- c0 depouens, ut Cl. Aiberti mihi testatus est. WES S. .CAP. CUII. 9. «de... ("au boss-74a) Aversor stri- ctum in tot viras, de Heu-adam non male meritos, Gromvii stilum. Portas immun optime reposuit, eiusque vestigis Ed. Genevmsis pressit. Simillimne originis n°541750; Audy. li , Su ppl. 208. mwvoz’îm’ n and daim un? Parictionc in Stob. Serra. LXXXIII. p. 448. Sic enim scripserat: cerle Mainate. habet Hippocratis Epist. p. 1285. mai Hay- chias. "un! intension: significatione camelin! Cam. de Panw, ut .16va 3mn Homerus, ndpositis aliis, quae omitto. WESS. 18 seq. aux) nô; "lm; à aux"? 710’791 mortaiserai; niv qui". 01m4.) Leviter ista depravata mirum in modum interpneb lantur, sic forte rcdintegranda: mi hi "Inn; b «:302 m’y! unanimité; "il! quum H un vel site". ’Ewi - - Nm et 5min: in hunc usum adhiberi salent: non nescio amen, qui color Vulgatb possit conciliati: sed nostro loco simillimus est Il]. 15,4. in) Enfin; - - uèv ni! nain" Hua (un - - - ni 3K ne: à) fliv iEMuiâu max-«dm... : in quibus Ëmv tantumdem fere valet ne b 0133M M’yp minent. VA LC K. Ibid. Graecum exemplar hic sine vitio non verni , H. Stephanus censuit. Subvenit Cam. de Pauw, ellipsi, b 968m 11379 ramdam; niv Oçom’îa sima orpin" , au! niv bien tin. en. et louas non dignes reputans, quibus primam curant inpmderet. la. constaret oratio, moda dicendi geuus coustahilitum esset. Tsiv 2946:» saepe panunt. Hcliodorus IX. p. 409. me mi faiv wçairm in"? «sont; ainsi; butinant! ex Ms. Palatino. Libanius T. Il. p. 1 10. a. mi «flâna nains, cintrions-w Id- m: quorum tamen structura diversion Ego Nostri baec sic Ordinabam , nazi "si; "lava; fil! «947m ü 9:53. A. ranima; sium.- ct Ionum nullum initia rationna habendam esse ratas. Nune maximopere blauditur Valckenarii coniectura. ’WESS. - ln frequenti apud Nounou usu dictiouis b «339i A694: maï- dm, et huic similibus, nusqunm alibi verbum dm: odie- ctum cernitur. Quin tamen nunc in rariorem scripturam, quae difiiciliorem videatur explicatum habere, consentiunt r

ADHERODOT.I;153. .55.- 159 llibri; ratio suadet, ut, si quo moda defendi illa possit, pro vero habeatur. Igitur cum Acm. Porto (Lexic. Ion. voce’ (11m) statuendum videtur, ex usu alioquin satis familiari Herodoto abundare h. l. verbum du". Cuius usus et alia malta exemPla Portas, et Hermannus ad Viger. Adnat. 177. baec duo protulit: IV. 55, 15.. rai; Jvoméêoun mimi nivati- Tmço’xnv r: a...) AaoËc’unv: tu!!! Il. 44, 15. .HpomM’a; ëwwvvafnv Ïxovroç 9:11le site". Nec desunt apud Thucyd. Plat. et Xenoph. similis abundantiae exempla. S. CAP. VCLV. 5. 3min; w’ç ne: vîv 7: cabanon etc.) Clementem, qui Xenophonti memoriae vitio adscripsit , no. Ïarunt docti viri, praeterque ceteros N. Abramus ad Cicer. pro Milan. c. 5. Stasirti, quad ex eo [ex Clam. Alex. Strom. lib. V1. p. 451. cd. Sylb.] discimus, par apinio: - N’imoç, 3; matriça: ureîvœv , assidu; nia-mimi. Endem Gabrielis Naudaei , inter dominationis arcana in damnosissimis, et Machiavello perniciosioribus, comme. rat. Politicîs c. 5. et 4. WESS. - Haud dubie Herodotus versiculum illum in anima habuerat, quem in prover- bium olim abiisse ex Aristot. Rhetor. I. 16. et Il. i7. et ex P0175. XXII. 8. intelligitur: quem versum Homero tribuens doctissimus Editor Demetrii mg) 1291m. (in Not. ad sect. l 56.) alio tune occupatum, puto, animum habuerat. S. 16. salivai Mi xSOœÀî civxuaiëœç) Restitui expulsum pronomen. Imitatur salemni more Poëtam Odyss. T’. 91; -*- - 3 xEOœÀî tËvuuaÉÈEtç. - Admovit Nostri verbo Phaedro V. 7, 59. celeb. P. Human- nus, dubius tamen, neque inmerito. Patio non sont. Pep- tineant-ne huchvriuanov Hesychîi nolo dernere. Quod con. tinuo succedit, Hum-tin; yole En: 5 niâms’uv, rai a.) êmrg. all- surde expressum est, praesens factum Pactycs admisit, cui ’ tu Sardes conmisisti: paullo aliter prior interpres, sed consimili sententia. Nom Pactyae non fuerunt a Cyra Sardes traditae, sed Tabalo viropPersae. Pactyes acceperat Croesi Lydorumque opes in Persidem avehendas, ac nactus occan sionem a Tabula et Cyro desciverat: baec superiore capite omnia. Quare ne sibi contrarius videatur Herodotus, ad- sumendum est ont "Guy ont s’usî’vov ad pleniorem orationis habitum. Non fugit interpretum ca negligentia Cam. de Puma, Vit. Clar. IWES S. -- Nempe intelligit Vis-dodus,

160 -’ . AD«NOTATIONES- Bannis; irri si 11’51le ( 1017101, œil. du T4804») r6 ni de. atque sic Larcher : Paclyas a qflensé celui à qui vous avez confié le gouvernement deSardes. Quae mihi , ut dicam quad sentio, frigida sententia et parum commodo videtur. Pro- fecta purum convenit. ut Gym 0b dcfcctîonem Lydorum (adeoque ab facinus advenus ipsum admissum) irato (conf. e. 156 , 8.) diccret Croesus: Puctjas est, qui advenus Sar- dium praefcctum inique egit. Malim equidem fateri, minus adcurate hic laquentem Croesum fccisse Herodotum, dicentcm Paella commissas Sardes fuisse; cui non urbis custodia, sed aurum creditum crut. Nisi forte consulta, et arguai quadam ratione baec Croesum diccntem Scriptor noster induxit; scilicet, quo moneret ille Cyrum, non debuisse cum huic homini tantum auri vim committere: 110c enim perinde esse ac si ipsum urbem illiqcrcdidisset; quoniam auri ope partial milites urbem custodientes con- rumpere, partim alios sua imperio purituros conducere 22. 31.!).st St com; xiâô’mç) Babyloniis desciscentibus ta; lem poenam irrogat apud Plutarchum T. Il. p. 173.. Xerxes. potucrit.Tu vide Polyaenum VIl. 6, 4. et Iustinum S. I. 6. WES S.. CAP. CL V1. 1 1. mi 193;, ÊEavÈçatmdt’a-acëm fait; etc.) Est ex scripta. Kg.) à»; orpin insuper, V. 67. et creberrime in Musis. Demosthenes 1. in Aphob. p. 509. uni 9118;. 1323 retira» dôçtfouivooç: ct in eumdem p. 519. sial 193;, 5’11 ô,- moiïrm nacrai rÀv Maçruçt’atv 91:35» 11111101. ulia Casaubon. ad Stra- lan. 111. p. 218. [ad p. 147.] NVESS. ’ . CÂP. CIVIL 4. Ear’ fleurât Hum) Ceinozius merito in hoc adquiescit. Eadem macula infecitVlll. 65. in: la»... cive; fait Ë; rzuwp’nv himation-1. Attigit et baec Plutarch. de Malign. p. 859. A. nec sine loligine quodam. WESS. 15. i; 958v haïs-m) Rem ad. Apolliræm Didymueum in Branchidis refirre si diceretur 2’; 923v vinifia. adeo nihil hic esset insolens. Hesychius: Musis-:1, incipit: et Infra), ont... Verhi meminit olim Eustath. ad 0d. T’. p. 728, 32. [pi 1887 extr. ed. Ram.] tanquam usum... dvaâguudv- ne; si; bannît-a; , sed si; «(émulait aimiez-au. Pro (pipe posituni, alu-s legitur aliquotics apud Aristophanem, et cuvaient apud- Atticos frequentntur pro coMŒz’gm. Quod legimus in Hem; data oing... firmari videtur istis ex lib. V1. c. 66. simien!)

71011111101101:1.156-159. se. minima in moral»; rif; KMmz’vtoç 1’; ni! 11110131: opera Cleomenis ad Pythiam re relata: verbaovalde vexata liunc in sensum copienda censeo: sed et ibi praeferrem, si datent Codices, abois-795: nostroque loco, 0111489105; m’y 1’; 9:31 nivela-ai, vel sirotes». Eadem structura legitlir lib. VII. c. 149. 911921431 Wovâëwv nivales» à; rode arnû’vaç, de foedere quidem ad populum. se relaturos.’ Hoc alibi dicitur ëEsvsî’xm 2’; relu 3517491: quad ’ sua moreiPythia dicebat Ë; «adonna, Herod. V. 79. .iAyopiv flo’wIÔMMV dixerat scilicet Homerus, quem vates isti mer- 1cenarii libenter imitabantur. VALCK.- Poterit, puto, baud absurde statui, esse obéira: ex mon... contractum, quemadmodum [ex Boœolm fit 3.45m, et similia. De Branchi- dis cf. Adn. ad 1. 92, G. S. 3 i CAP. CLIX. 15. nul 95Mo: 5m 11v vivant-ouilla) Cer- mm hoc praestant membranae. Parti vsvtocrsunt’m Geneven- sis editorprohàvit, Kühnius quoque , [at hic quidem vivote. tenet, ad Aelian. Var. Hist. V. 17.] et Bochartus, hune locum admovens inlustrundo Psalma LXXXIVo 4. Part. Il. Hieroz. lib. I. c. .8. Uti nunc varii generis aves in templa- rum mûris nidulantur, sic prisco aevo. Notum illud louis . in cognomine Euripidis fabula, vs. 170. ri; 35’ o’çw’ûwv m1116; opacifiai; Mesa dard Spinal; timing 1019011903; Siam 11mm; WESS. -- ’Hahet- Hesychius, Nonsüowm, 7511541911, ex graeca versione Ierem. 48 . 28. ubi zsplntfai vosflv’ove’au. Idem verbum et ex Euch. 5 1 , 6. et ex Sirac. 1.’12..citavit Biel, in Thesaur. Philol. Vet. Test. Adde proximam "Val. chenarii Adnot. S.- i 17. un); lutent; a...) Hue in luculentissimavOr. Rhodium respicit Dia Chrys. p. 558. A. J ’Avro’Mm «in illa 31470902152 "a «191134th rad; van-ad; olympiades: 13v Kmœî’ov, infra; iodai-917 2.57m, Herodetus, in, ait, 11v vevoro-suui’vœ Qu’au» 94m: à: au; 1,197: quomodo , litera duplicata, Hemstérhusium etiam serin. pSisSe, liquet e nous ad Plutum Arist. p. 565. Qui in Alex. Cod. Test. Vet. merci, in Romano passim sunt venet. Forte Codex aliquis-in Herod. dabit ëvvtvonsvufm. VALCK. , Ibid. rot); la... Mou) Pertinet hue Xenocratis, Platanis discipuli, misericordia; qua passerem accipitre insequente in sinum fugientem servavitet fugato raptore dimisit, a... 3min 571 ml est»... 151 1151-111, in Aeliani Var. Hist. X111. 51. ubi Kühm’us plura, et ad’eiusdemIV.’17. Max [l. 19.] Herodot. T. V. l ’ L

-.... «w&mm- ni , m

162 ADNOTATIONES 9510 "d’un infra; , sic luis supplicibus etc. eleganIGr clef. nBciskius. W ES S. - Vulgatum roî’n tenant libri omnes, mon: quidem. S. CAP. CLX. 5. 1’; Murmfivm) Non dissentio a Mediceo, cui Il. 178. i MnuMmIœv, sicuti et aliis. Solent veteres in urbi; nomine varii esse: in; Mot-box: nui Mürum si titulo. . venerit, uti est in Steph. 8.91., quad Florentin invenieba- tur, legitimum erit, stabilitum cumula MITIAHNAIQN numorum. Vossium vide ad Mclam Il. 7. WES S. l2. 1’017 à? ’Aruçn’uç) Infra meminit r5; Œnçvu’nîoç xdçncj V1. 29. Regioni non spatiosac nomen dedit oppidum, pan- Iîm dîctum ’Araçvsdçc faim m)?!» lançât liquet e Xenoph. ’EM. HI. p. 286, 15. Civis diccbatur Mragvdrnç: quando w)» catur ’Arapnôç, hoc ab ’A-ra’pm fluxisse statuendum est: Vid. L. Holstcn. ad Steph. in voee, Maman. ad Harp. vos. Qçsu’üuç, algue ibi Voies. et Menag. ad Laè’rt. I, 80. Hermippi alvâgëç ’Aracpsz’rw mentionem facit Herod. V1. 4. In historia Philippi Macedonica sacpe commemoratur Hermiaa eunu- chus, ’A-rupu’w; iman. Huius nomen restituendum est UL- piano ad Demosth. Phil. 1V. p. 81. 46. qui Épulav (vel ’Eçmn’ov: vulgatur «me; maniem) rei? su’vou’xou, à; vôv aboie-1m . bruina-o, 07mn": ’Aragvs’wç. Nomen non .Eemt’zg, sed lEylau, scribendum contenditHarp. in voc. In hune ipsum, valde sibi probatum .I cum hymnum scripsisset (ab Athanaeo nabis custoditum XV. p. 696. et Diog. Laërt. V. 7, 8.) Aristoteles; Athenis a sacro quodam sycophante , quod genus illic etiam bonis fuit permolestum, impietatis est accusatus z in isto. carmine Hermian ’Araçvs’m; fugace» vocat vît magnus; quem Hermian, genere Bithynum , non de!)qu rant ’Arazçvs’œ dixisse Athanaeus et Suidas. In Eunucho Lu- ciani T. Il. p. 357. dicitur Philosophus si; àmpBth honniras; ’Epusûzv du 25119594"; 73v in 1017 ’Arœçve’m; rüçœvnv. VALCK. . l Ibid. r05 3E ’A’raçvt’oç 7,015109 5’071 xâçcç 75’; th’nç) Xuçlor ’Arupvz’a: ,.contra insulam Chium, Diodorus vocat X111. 65. T3 3E xwp’og t’a-th J ’Arapvsôç o. Kim wcâôç, eadem de Pactyæ tradito locu tus Pausanias 1V. 55. Confer Diodoro XVI..52. adposim. W E58. -- Est igîlur à nô ’Arupn’oç 76599:, agar Atarnensù; de quo idem Noster VJII. 106. loquens, ait 75x 71;! Muw’nv, ri! X704 VEIMOWNI, ’Aratgvsôç 3è Méifzù S. u . . 16. et?" oJÀaËçngÆÔv) .Rciskius ou’mïç, ut lenior dent-rat

AD .HERODOT. I. 160. 163. 163 sermo,’eui sine medela non deest colins. 01371be111; Home- m, empalent; Euripides Iphîg. Aulid. 955.’et 1112. (quem Haye-Mus in voc. respexit.) nuncupare solet. Multa Eu- stath. ’IA. ai. p. 132. [p. 100. ed. Bas.] WESS. CAP. CLXIII. 4. mi argentine: hua-2) Mos Ionum in sehedis Ask. observatur. Sic "me? ëBËouüxovm V1. 2. oi- I b «in muai IX. 89. et max e. 166. Mira eeteroqui discordia isto’in vocabulo: modo vs’sç, quibus primas in Ionia Corinthus dedit, [dia]. ion. 19.] moda 1151; bis in Musis. De Penteconteris rotundisque navibus pmeter Baifiium et Mei- bomium, ad Plinii V11. Hist. N. c. 56. Harduinus. WES S. -- ln’ lat. vers. temere h. l. pmetermissa sunt verbo: Naviga- bnnt autan non rotundis navibus, sed longis. 8. eî’xm nui ânon-6v.) Errantes Lucianum et Phlegontem T rallian. in viam revocavit Casaubonus ad Strabonem [lib. III. p. 151.] elementer. Cicera de Senect. e. 19. Fuit enim, ut seriptum video, Arganthonius quidam Gadibus, qui Lxxx. regnavit armas, centum et oiginti vizit. Productior baec est actas , nec promus insolite. Auctor Dial. de Orator. e. 17. Centum et viginti anni ab interitu Ciccronis in hune diemeolli- guntur unius hominis actas, horum fartasse recordatus. Paris fare Trebell, Pollia in Claud. c. 2. De Tzctze dubium non est, 1319711063; - à â; ’Agyœvâoimç s’Bucinn, fia-u; in; çx’, aloi Æv i601- w’Mws 7’, 5g en" iHçJËoæ-oç, in Lycophrontm V5. (i44- WES S. 15. 0’ 3è «vehme; 1611 M5301! - - ai; affin") Plaeuit prisois dictionis baec forma. 211181.12; nîv 51m a3; Jmècxga’mç, in Epîgr. Anthol. V Il. p. 63 1. 137710901 M’ gnan ferrage; 705A41, Sophocle: EIeet. 1 107. Qualia cum apud optimos obf’erant se , pan-o operae, et Stephanum advoco Ide Dialectis p. 51.1 Küster. in Aristoph. Plut. vs. 55. Davisium ad Ciceron. N. D. I. 26. Potius erit expiscari, quis Modus ille, cuius vires et potentiam erescere Arganthonius ex Phocaeensibus in-, audivemt? Harpagus-ne, qui Malus origine? At eum sima plieiœr vix ita designet. Praeterea structa videntur Pha- eaeae moenia ante Harpagi incursionem: id -postu]nnt, quae de obitu Arganthonii e. 165. perhibentur. Hoc ami plias, si validissiuiis hac se demum rempare sepsissent munis, fieri-ne id potuit citra ullum Harpagî , in vicinia huerentîs, inpedimentum? Immo vero’ adgressus urbem est, operihus munitam et propugnaculis firmam. Quae I. 2 -

.164" 1111101111110anI quidem 161 M53» vehementer urgent, minime ris Anus h. e. Craesum, Ionum liberis eivitotibus infestmn olim e. 116. etc. Non addicunt mssti fatear; iniusta (amen 111eh dela et suspicio non est. Hubea consentientem Cam. de Pour. WESSELING. - Tum 111311 in Addendis baec adiicit: ,,Suspicatur, modum; ri Müîm, res et patentâmes ,,Medorum, olim hic fuisse, doctissimus A. Kluitiusfl --- I Fidenter Lureher in gallican Herodoti versione Oroesum suit; quem eo nomine reprehendit Valmy, (Chronol. 40-126 rad. p. 78.) Harpagum intelligens. At, Humus nunc dioere non potuisse Herodotum , satis lueulenter et N’as. et Larch. demonstrarunt. Sed nihil mugis in pramtu crut, quum ut Medus hic Cyrus intelligeretur, qui in Medorum successerat imperium. 1’31 M178» idem est ne r61 M131» Bann- M’u, Medorum regem; atqui is nunc Cyrus crut. Vide ad I. 2, 13. nota-ta, et conf. etiam e. 1.6, 3. Pausanias quidem X. 8. pi. 8 1 7. videri possit Medum hune Harpegum intellexisse. Se CAP. CLXIV. 6. son) sinum Îv 100171956011) Addi iubet Reiskius n; Mina, sut alterius Persici numinis nomen. Ve-- rum Persae parietibus deos non ineludebsnt, templa dam- nantes et aversati , c. 131. Quem mode laudavî 00111.11: Pauw , d’une: turrim esse decernit, sacrandiun ne humanis usibus eximendam: hoc ut obtineret, Lexica ndpellnvit et Glossarum chaînant «96 ruptuBoÀîh Procutria; quae nihil udiuvant. Fallunt enim Lexical, et Pmeostria slionum» feront, .sieùti Festin ,docet in Procestria. Ssepe doctos viras ingeniosiores experior , quum neeesse crut. Iubet Har- pngus nuas «des consacrai in obedientiae argumentum et Per- aime dominationis: hoc intelligitur. At vestigandum est, cui deo atque usui cessait consecratia; eur tandem? Quum de consilio constet, licehit, quod tacituin scripta! habuit, ignorare. Alioqui ex Aldino, levi open, fingi po; terit, aux? d’une: 311.1141095": et Imam habitationem dandine. Sic expedita omnia. Vide Grenovium VII. 24.,Vlll..95. WESS. -- Nempe lacis citatis Gronovius verbi sials: eius-V que compositorum plura quaedam exemple causassent.- Vidc vero quum contagion res sit corrigendi pruritus. Mo- do verissime Wessdingius aiebat, saepe doctes viras in interpretandis ont in corrigendis veterum auctorum lacis ingeniosiores esse , quem neeesse crut. N une, postqusm ahi in

I ,AD HERODOT. I. 164. 165. v 165 expediendo hac loco vires suas tentarunt, ipse etiam tem- i perantissimus àlioqui Vir, et a vi inferenda abstinentissi- mus, ad eorrigendum confugit. Atqui reete paullo ante, interpretatus ipse erat Herodoti verbo .- nihil desiderabatur, nisi ut (quad perspecte Larcher Vidit) Regi cames-rendus ondes intelligent. Aldinum 10011519130011 nil aliud est nisi ipsum muois-nu, diphthongo El loco vocalis 1 produetae po.- sita; conf. VanLoet. ad I. 123, 17.1. 73, 8. IX. 85, 4. et 6. Quidquid ad Regem pertinebat, .id sacrum habebatur: ideo munirai, consacra" dixit, pro dedicare Regi. S. ’ 3,1 7. 75m9); :11) Scribere solet in talibus mugi; si .5, 1’17 p. 39,41. p. 240, 49. p. 249, 1. [l. 94, 2. 1V. 61 , 6. et 82 , 2.] Hic forte pmestiterit posoisse: zonai; si 3, r1 zani; 1? 1110m; si 7911M tir. VALCK. - Utique 3’ ndiremtis voeu- culis seriptum oportuit: particulà 1? vero non opus ont inserts, quum proesertim continuo deinde eadem posita lit, et quidem diversa notione ab en quae hie locum esset habituai.I CÀPo CLXÎ’. .2. «in moflons) S. Vetus- iBovno’ovroI . . ’ exereuitPorti diligentiam: varia conminiscitur, quae, me- lioribus reperds, praetereo. Confusio illis in verbis adsi- du, veluti Yl..66. Diodor. Sic. XIV. 82. Dia». Chrysost. Or. 1V. p. 66. A. etc. WESS. - Non iBauÀniavra olim editum crut, sed iBniMm-o, pro quo haud absurde Portas M171" scriptum oportuisse coniectaverat, ex prises pneœntis forma gaminant, nude etiam fut. Bouksid’oum. De aluminium, quod agitoitur, vide Adn. ad l. 68, 26. .S. t7. si 0512m si! munir) Diodorus du 11.31 King" dm- sui’è invar V. 13.’magno, si scripserit in, errore, utldi- ohm alias. Sema Consol. ad.Helv.-e. 8. ut antiquiora, que: l, constat abriait, transcam, Phocidc relicta, Graii, qui nunc Mauiliam calant, prius in hac insula (Corsica) comedcrunt; permisœns , ut sacpe ’veœres , Phocidem et Phoeaeam. WESS. - Repetitur apud Nostrum idem nomen c. 1 66, 13. Sucoedente tempore "Alaimn nominari invaluit, permutatis (ut nepe alias) l et r literis. Quod duenaimwo m’- M ait-suent, «ricanant intelligunt omnes, id est candide. runt: et sic«Sleph.’Byz. ait, ’Amœ’mœ, xri’cuæOau’m, nempe and... voluerat. Videtur autem verbum illud proprie Significnre mon (airas-rairm graillâtes) urbe potiri. S.

. un. chum; -;.w- » i

166 ADNOTATIONES 14. un) 141335111 - - mfdnmav) Hic narrons 1111511 Saiso- liastcs ad Soph. Antig. 27a. excitons Cauimachi, faisan ex Ihide, versum , 00min! (immo Camion) 1117591; au [dry-1d"; n’irais)f laid. 14153st mise". "si?!" VALCK.11min.) Prior interprcs. . mans scribens] Latins. formant sd Horatianum Epod. Sed iurcmus in baec: simul unis son "naine . cadis lento, ne redire sit nefm. fies cadem, verbo discrepant. Horaiius 1168s" massons lapi- XVI.deum, uti apud Snaoomm soepius, 25. intellexit. Consimili r iurisiurandi additamenta Aristide: dignes p.21 rodç’EAMuç, au? aimas 6139 r51 1011111112111, naissons 1M. in) raïs sied"; si; fliv sa’Àæfl’m, in eius vite Plutarchus p. 334. A. lunge Turnebi Advers. XIV. 21. WESS. . 021F. CMVI. 5. and si?" mie 313 and de.) Restitui in integrum , quad cratinnsutatum. Honore utor auctore il). 3’. 854. Kim rais aira ninas; Savais-m. Supra c. 7o. placuit idem , sicuti et deineeps. Memini poëtsm in» nope ponere oh moduli rotionem. In Naslro en oessat. Mskius maluit sui 571w mais nisi and 701m, non ego. Quae enim urguens necessitudo? Obpartunius erit de fouler: sddere, quad Carthaginicnses inter et Etruscos eauluerat ad Tyrrheni maris et vicinarum insularum tutelam, in Pin- dari Pythion. 0d. I. 159. WESS. . , 9. KuËuu’n 11; du fait: émiiez Mura) Explieant Diodori Eclog. T. Il. p. 495. et XI. 12. WESS. -- Conf. Suid. et Paroemiogmphos. Cosinus scilicet victoria dicitur, quum. plus ineommodi accepit vicier , quem intulit. Est igitur tristis utique, sed victoria tamen : atqui hie quidem nul. lum Victorine adparet vestigium; nisi cogites, quad ipso etiam vocabulo du signifient Seriptor, et ipsos hastes c111. dem accepise , et prius ex noie se recepisse quum Phoeaeeng- ses. conf. c. 82 , 27 seqq. Non est autans (de quo commode Lamberus ad 11.1. maniait) confundenda baec victoria cum es ,. quum Phocseenses Massiliam condentes de Corthagi- niensibus reportasse Thuqydides l. 13. scribit. Conditam enim a Phocaeensibus Massiliam esse sexagesimo fere auna ante baec tampon de quibus nunc agitur, abonde idem doctus Herodoti interpres ex Eusebio, ex .9ch Chia , Ti-

11D HERODOT.’ 1.136. i6: madtestimonium invocante vs. 2 10 seq. (T. Il. Geagr. Min. Huds.) ex Salin, e. 2. et ex Iustino XLIII. 3. demonstravit in Adn. ad h. l. et in Chronol.-Herod. p. 437 seq. Quare nec mirum admodum videri debet, quad colonise Massio’ liam ductae mentionem nullam Herodotus fecit, quippe quae res ad illius institutum nunc non pertinebat. Ne id quidem mirari debemus, quad Phoeneenses hi non Massiliam ad cognatos suas et populares se contulerunt; quoniam arctis finibus illi conclusi , et a continente barbaris ferisque gentibus eineti crant. Atitempora resquè diverses utique Pausanias miseet lib. X. c. 8. p. 816 seq. ubi, Massiliae obiœr mentionem faciens , diserte ait, Pho- caeenses Munitions conduites partem fuisse earum, qui Medum Harpagumfugientes , patrie-m reliquerunt ; hosque, mali prao- lio superalis Carthaginiensibus, terra en. patitos esse, quum inde ab illa tempore tenuerunt. Cui paria Ammianus Marcell. XV. 9. tradit, diserte scribens, Phocaeensium Harpagum fu’gie’ntium alios Veliam in Lucanis, alios Massiliam condidisse. Atque etiam Seneca, in Causal. ad Helv. e. 8. de Corsica loquens: Graii, ait, qui nunc Massiliam calant , prius in hac insola, consederunt. Ermri ansam praebere Thucydi- des patuit, de Phocaeensibus Massiliam condeutibus in disserens,’ut videri potuerit originem huius colonise in Cyri aetatem ponere. Ac fieri soue potuit, ut Athenien- sium multi, quippe regionum ultra Italien sitorum re- mmque’ibi gestarum parum gnari , duos Phocaeensium expeditiones in unam eaufunderent. Sic quidem etiam Isacmtes (in Archidum. p. 68. T. Il. ed. Auger.) ait: 0m27; 0167m2? ni! Entendu; 7017 1457125101: 32112191513111, impair"; ni! ’Afl’aù I si; Marronnier 13745111111111. Quod si tale quidpiam compertum habuisSet Herodotus , is quem omnia diligenter pereuucta- tum novimus, quique in cadem inferiore mais, in qua hi I Phocaeenses dein consederunt, sedes suas habuit, baud dubie mentionem Massiliensis coloniae h. l. factums crut. Cum Herodoto pulcre consentit vetustus Rerum Italiearum seriptor Antiochus Syracusius, cuius testimonium Strabo sub initium libri VLadposuit. Nom, quad ibi vulgo legitur si; Ktievov and Mnrrocm’xv, unice vers attaque est Ca- sauboni sententîa, me) ’AÀœÀiuv (ont 171542114211, ut est apud Steph-B94.) scripsisse Antiochum. Atque ipse baec similitu-

.. M-m-

me ADNOTATIONES do nominum ’AMNu et anlu forum confusioni illi», de que supra ad c. 165, 7. dixi , occasionem «ledit. Caete- mm de Mnuiliensis eoloniae origine videndus Aristoteles- apud ,41th lib. xm. c. 36. et Iustinus XLIII. 5. quorum ’ neuter primos colonos metu Medorum sut Pemrum donc profectos1 1. émondeur. male memorat. a dianecti legibus 4S. codex ’ Med. . . aver-

tit.CÀP. Vide CLXVII. supra, I. un); 1694;, c. un. a? r: 10190130540: WESS. de.), e Particularn "relique ipsam monture baec corrupul et lacunosa esse, Cl. Beislii sententia est: deesse enim, quidu Carthaginienses cum suis captivis feœrint. De lacunn du- - bito; censeqque, Punch n (sive à) potins) .514... «on; amies; , ad solos Tyrrhenos spectare, et commute a pmeeea dentibus esse aeœrnenda. Quae de Agylkvuibn: subduntur, opinionem ndfigmant. Sorte plures acœperant captorum Etruaci; omnes ces, sicuti et mon Carthaginienaes, lapidi- bun cooperuerunt. Kœrz’AMM refertur ad utmaque. W ESS.- l - .Sutïragari Viro doctissimo nullo pacto pensum , in 68de Hou alterum verbum, boum, ad solos Tyrrhenqg. spectate; alterum, MTC’MWCI, ad utrosque. Scabrosa et. e impedita sut defecta videri debuit oratio, si unifiant ad Car- thaginemes refertur: 3;, pronomine hoc ad l’homme; relata, omnia satis commode proœdere videntur. Carthagia I muses Tyrrheru’que plans captivas fecerunt quum. Hammams,- . «que inter u partiti sunt; dein. coulent, in terrant npositos, Widibus obruerunt. a? r: Kawâ. and a: T1455. dein imagé n- 9 - - au) gufE’ÀiW’av. Ego vero gliud quidpîam hoc loco desi- deravemm. Nempe in proxime sequentibus, practcr au nm morem , subito et ex abrupto Agyuaeos nominat Scriptort; quum aspectasses ut priu: diceret, expositos captivas faine - yrope Agyllam, Étrurie: oppidum, ibique lapidatos. S.- . I 6. fiança) Praeclare Gronov. ex Mediceo. Arbitror ex TheoppmpirEpitome Herodoti vernisse, atque hue pertinere apud Suidam in voee: A; 3è maïa; Ë’rmov haine: and n’e- Ï parer oî 5? 15v ftfpÀMnntIVUv acier MM" ataraxs’umç, gnou le k M005; Falli possum opinione, sunt tamen eiusmodi, ut bine propagata deierares, WESS. . l I4. fin; "71 Th.; maigreur) Stepharu’ Byz. 945m, quae Albin: advocatur, nata vigietur ex ’QTEAAA inule œripti

-ÀD.HERODOT. 12.167.468. 139i exemplaris aut *OTEAIA, uti Dionysio Ant. Rem. I. p. 15. dicitur. Eiusdem Shephani Bv’M in voee ’En’u similes natta».- Ies habuit. Lege Cluver. nul. A111. IV. p. 1259. WESS. ; [16. 76v Küçvpv - - - miaou fige»)! s’o’vrœ) Larcherus ad 11.1. ait, tradiva Servio ad Virgil. Ecl. IX. 5o. Q’rnum, Herculis afilîum, nomendedisse insulae. Mihi-quidem nihil tale apud Servium reperire contigit: n’ec omnino, quis ille haros Cyrnus fuel-ü, mihi liquet: quem enim Cyrnum JiDiodorus Sic. V. 60. memorat, is hue non pertinere vide- ltur. Mira veto .locutio, affect: - - 59m, domine humé": , ut ’VVngo iriterpretantur; nisi intelligas instituer: hçroè’m, et pt totem calme. Larcherus quidem monumentum Çyrno origan ,iB-œllexit. Benedictus, in Actis Seminar. Philol. Lips. Vol. H. P. H.- p. 285. suspicatur. 3M; t’o’yru scripsisse Herodetum; Juiçseque fartasse paludilms illis, in quibus hi Phocaeenseç .(œstelDionysio Halic. Antiq. I. 20.) urbem Tél»; quae et -’E).s’œ, oondiderunt, nomen à Ku’çvoç. Sed baec, ingeniosa quidem et erudita , at mera tamen hariolatio est. S. » CAP. CLXVIII. [4. In 15; enfui"; nil mutant libri. Intellige 117; (am-ut"; 717g: nam Thracia. Graecîs i Qçqîuul,iîo,nîce 99min" , ut 1V. 99 , 1. ubi quidem (99min codd. Areh.5. É’Vurndv 795.» et vABËngu) Vind. Refer hue vulgare S.] olim dictum î , - "Afiânçœ, 1590.1; Tante» intuba, ex Strabonis XIV. p. 955. [pag.

f’644. ,7. ÊËEÀœôeig) 0d. Cas.] Non adstipulor ubi plura. Mediceo, WESS. varia in isto . verbo. Betinet s’êtÀaÛe’vrsç 1V. 145. et s’EeAœOsî; V. 97. Par aliorum, etsi prava, consuetudo: de Pausania. testis Syl- burgius I. 11. p. 27. Lege quae ad Maorid. Attic. notavît CLJ’iersomp. 1 3. WESS. --- Non dubito equidem, Atti-- cum auctorem 32.9491); scripturum fuisse, absque a ante a, k quâe vulgatissima- etiam huius verbi. formatio est: sed, - Hermann constanter ista forma in hoc verbo usum esse, etiam atque etiamiduhito. Utralibet formàei licitumerat promisoue 111i. Sin necesse esset, ut talibus in minutii’s sibi semper constantem cum fuisse statueremus, credideà rim ego praelaturum fuisse istam paullo asperiorem fof- i mm quae a ante 0 ponit; quemadmodum idem alias formas amat malta etiam asperiores, ubi o vel x cum litera r ,8 concurrunt, que de genet-(ad I. 130, 8. dictum est.

s .70 ADNOTATIONES Quam enim formam hic nonniai ne: calices (quoad quidem novimua) exhibent, in eamdem alibi, ut I. 173, 12. 111.46 , 1. 51, 9. W. A, 5. V. 145, 4. et 6. plures ac tan- tuln non omne! codd. consentiunt. Similiter vero etiam "112qu : pro non-mail») habemus I. 130, a. et 1cm- taponna; V]. 71 , 1. et id genus alia. Conf. I. 186, 13. et notata ad I. 150, 8. 5.. grip. CLXIX. [7. à; aux) orpin?" de.) Vide cap. 143. . [9. to! 351511!" murin mâchura) Conf. c. 6. et cap. 28. S. CAP. CLXX. la. ni aida!» yl»: livre; Qu’une; Pluton-hm, baec cal-pelu , ni «Macula habet, de Malign. pag. 857. F. Nostro de Phoenicia Thaletis origine ex antiquiap simien Democrilus, Duris, Leander; ex minus remous Dio- genes La". l. 1 2. Clemeru Alex. Strom. I. p. 352. , Hyginus Poè’t. Aaron. cap. a. adstipulantur. Eunbius Pr. Ev. X. 4. rem in medio ponit, É Qahîç, 5; 7m; inopaîn, Qu’une tir ai; 31’ 1m; 15110.1th Milieux. Utrumque verum; maio- Jes Phoenioes fuerunt, ipse domicilii sedem Mileti fixit. Vide Vossium de [liston-Gram. Il]. p. 575. Iam quod ad Grammaticos Phrynichum, Herodianumque adtine! , magan- m chiala de superiore tampon Attica consuetudine usurpari, non aegre fero: ThomMn M. inprudentiae accusa; faluna est , quod scripsit , 60’ lHçoSo’rw aîné tîpïrlaa.

CAP. CLXXI. 2. aux) Kamtevç) Non exputo, quid pracœr errantem Medic. ad Kœuxmiouç defendendos prô- WESS.duci queatP GronOvius tacet. Scio a principe I poêla ’Ia. u’. 1.29. Carex Pœomsque iungi, pmetereaque addi, Km) Af- Aryrç, au) Kailmeç, 370i n ’IIszi’: neque nescio, Criti- coa ibi ex quorumdam sententia fuiç moulura; Kamlm explicare. At dubia res est , sicuti Strabo X11. p. 817. [pag. 542. cd. Cas.] ostendet et Scholiastes Apollon. Rhod. Il. 358. Ipse Herodetum Cauconios ignoravit, Caunioa Lyciia arte iterum adiungens o. 176. , ubi Florentine nihil muta- tur. [cf. cap. 172.] Praestat sanc-consensui tut mâstoru

non5. unipare: reluctari. AlMyzç) De LelegibusWESS. anceps ’ disputatio1 in Palmer-ü Gr.Ant. I. 10. Strabo Nostri sententiam amplem- tur et tuetur XIV. p. 976. [p. 66j. cd. Cas.] nec de Co)- ribus discors est Conan Narr. 47. WES S.

AD HERQDOT.I. 169-172. 171, 15. au) 53mm alevin) Nibil Aelianus de Animal. X". 30. nec Strabo dissentit , [loco modo cit] usus etiam Al- eaei testimonia et Anacreonlis , cuius in fragmento Kawa; 51359719; 674415111; praestat, nisi qui maluerint acuminé»; cum Eustathio ad Horn. p. 707. fin. [p. 592, 13. ed. 3113.] et Éty- mologo- msto Bibliothecae Traiectinae voc. Kmo’mç, qui sua debet scholiis in ’IA. 0’. 195. Post pauca [l. 19.] Cl. Reis- Ëius aut æsptxslufmçy videlicet alu-711’315 But æzçixims’vmç reponit. Satis cri: si mirai; ad sententiam advoces. WESS. J .19 seq. lus-ci 3?, rad; Kim; en.) Male baec et dislincla et Latina consuetudine fuerunt expressa. Non docetur, post Cam: longo succulente lamparo , Dorienses arque Ions ou: insulis fuisse agressas, et sic sedes in continenti poutine; verum longe post tempore Dorienses et Iones Gai-as ex insu; listeiecisse. Series orationis et res ipsa banc requirunt sententiam’, sicuti pulcre animadvertit Cl. Geinozius et Reislcius nique ante cos Portus. Hoc vide, V. 14. 5119.7.1qu- w; iËumrriÏmt ES fiait-w Iloclomç: iubens sedibus suis Panna; anti. Deœpit inœrpretem and Si , tuties in bis Musis absolute positum, ut l. 128. etc. WESS. 2.7.- Aulç KGlÇËOtJ) Neque baec Strabo neglexit XIV. pag. 9711.4:ng .659. Cas.] bene distinguons me: Iovzm Carium, guenMysipariter ac Lydi, quasi Carum fratres, deveb nerabantur, et Iovem Stmtium, de quo V. 1 19. Aelianus unum eumdemque censuit. errans, de Animal. X11. 30. ÎNESS. » i 011F. CMXII. 2. «du: ne’v rot in Kpirnç etc.) Ad- scribam Strabonis verba , ut manifestior Celeb. V iri evadat inprudentia , Kuuxmiouç invito scriptori toties obtrudentis. De Caunüs in lib. XIV. p. 964. A. p. 652. cd. Cas.] on: 8’ cui-rad; dfloyhalrrovç 143v du: 167; Kœçriv, 1507759441 3! in Reins, ml mâtina vinai; sa... Quae quidem ex Nostro esse repetita, monitu non eget. WESS. ’ [3 seq. wpmxupsixotw - - zgdç 73 1919111311 ilion î si Riez: 9136916 Kammo’v) Heynius, vir immortalis memoriae apud omnes qui humaniores literas amant, quum ad Iliad. u’. 1 17. scriheret, il h. l. intelligendum esse min." 1? ai Koîçsç, - animum noniadverterat ad id, quod continuo adiicit No- un, "Un 7d; clin nixe alumina; 3101195011. Illud etîam’ ibi- - dem sive .fugienti calame longe doctissimi viri excidit,

173- ADNOTATIONES sive typothetae culpa erratum’est, ut in; pro il»; scri-

12. "in" 9179m r51 Kalmsmo’iv) Vulgari debuernt: ad finesptum asque Caljndensium. sit. Si montes S.]daignerentur, lmiels» esset scribendum. Vallam tamen Cellarùu et alii sequun- tut, turpius errantem in istis pag. 83, 16. [l. 206. 6.] iule; .2le11: «faim simoun. Nostro loco populos insanus ad - suae regipnis fines usque Deos exigebat peregrinos; contra Cioero in Verr. lV. c. 35. Segettom, ait, matrones et oirgines commisse, cum Diana exporterai" et oppido. -’ - - Hum odoribnsque inoensis «que ad agri fines prosecuta eues Lecti Spartanorum Themiswclem dicuntur comitati W «in» n71 Tmmmô’v Herod. VIH. 124. ad Tegeaticos asque fines. Suidas: [lapai ’Hçoâo’rqu 0171m, si 31m,- ral 3900104. Aspe- ro plerumqiue scribuntur spiritu iam nomen.qua1n verbum 915912111. Lib.-V. 52. legitur 1117591 «in» 107v Kamis». Lib. lll. 90. in? des"; vulgavit Gronov. pro "in": simili- œr in loco vexatissimo III. c. 5. capiendum Mimi 059m vel «leur. VALCK. -- Interpres errorem excusare non potest, neque Editores negligentiam, qui Aida»! et lier-un gium duces recusarunt. Naevum deterserat (haubanas ad Strabon. XIV. p. 965. [p. 651. cd. Cas.] eluit quoque La- tinis emendatis Geinozius. WESS. - Vera Ionum scriptura adeo; et "kifs" est, 1011i spirlin. s. CAP. CLXXIÏI. 8. si si Mania, fdfl 26m1) Cl. de Pauw moratum est illud far. . quoniazn Steph. Byz. Monica, ’ apdrrpov EOIÀUMOI. Gemina Strabo X11. p. 858. [pag. 573. cd. Cas.] imitatus Nostrum et nominatim adpellans; quod I illum (amen fugit. Mavult 1191-2 205.. quondam ad- pellabantur. Non adplaudo: flirt liquida spectat ri "1.11161, et manum medicam renuit. Adi inferius VIL 92. W E33. [12. iëmdsiç) Vide ad cap. curvm. 7. notais. S.] 17. 013311110?" ninas": WfiOI’pWrœl etc.) Nollem tanùopere sudasset pro Medic. vir Clarissimus: UuMQEIQOWN scribentis errer peperit. Vide lib. V1. 59. Explicuit erudite hune locum Iac.Perizonius , V. Cl. Triad. Dissert. l. p. 57., quem studiorum consortem et Aoademici operis collegam cur Gronovius nominare contemserit, nunc non dico. Addo 0re. sine dictum exs Euripidis Elect. 935. 11931151100; m5106; 3.13.5, s’en-1; roi; ,ub cigares "and; 01:11 ùlVÔ’Muu’fül, 117:5! [un

AD 1111110110131. 173.174. 173

7939:3 4195.11. .Athenis, teste Vanne, statut’um fait, ut nullus nascentium maternum nomen acciperet , sive Min-99’611 ad. pellaretur , apud Augustinum Civil. Dei XVlll. 9.. Adplica ad baec Suidae T171 1111196; «à; «l5 mura-nu. WES S. 18 seq. maint: 92ml .1151 pin-11’ng invrodç. and and 111’918 15v fou-49m.) Quam Lyciorum non sanequ’am absurdam memorat Herod. consuetudinem, tradidit et Plutarch. T. H. p. 248. D. "in; sir raïs 53116101; mi crut-90’021 0130C dard 11111-59011; x911- Mrlsfm. Alia quaedam isti mori congrua Nicolaus addidit - Damàscenus in ’Blâ’v «11111711175 (libelle, cuius excerpta collegit H. Votes. p. 510. etc., hune fuisse titulum e Stolaei pag. 614. colligasz) apud &"obaeum p. 292-, 25. Adam rai; 711147111; [d’un î roui; 51390:; nuois-1’ mxi nœMiÎn-m Min-911’011, ici; r: KMfWOMlIOIÇ fait"; 811711790er Minou-n, ou’ roi"; vioî’ç. Hoc Athenis atque alibi quia fuit inauditum, Demosthenes contra Boeotum p. 577. 11. [p. 997. ed. Reisk.] au) de, inquit, simas": «dans, il ’xm’ol min. 14mn æçomagayçolOoir’ elv (ri ri; mimi; i’vom); .Materno genere superbus’ Megag- des, i Kowxiçacç, audit Aristophani .’Axaçv. vs. 614. Homero prorsus inusitata (quod monuit Heraelit. Allegor. Horn; p. 41 7.) finemvvmnal. anis] poëtis adhibentur liardât; , Aurais"; , Niofiisnç: 1l rez-pois,- numerus quaternarius, Pythago-i ricis Munis"; dicebatur, utpote 75’; Swiâoç, Mülfllç dictae, fi- liolus: Étymol. M. p. 166. VALCK. W v ’ 2 1. 93121614277011) lonicum flexum al van en ânon conser- vnvit Ed. Aldina; genuinum, si verum est quodscribit Snidas, ’Avavs’MErÊau Ê7rl "il nurazm’ysn positum ab Herodoto: &mupg’sfu, Küstero probatum ad Suid. , attulit Io. Inc. Wer- stenius ad Marci xtv. 72. sed cum millenis aliis rectius omisisset. VALCK. - Speciosa enat H. Stephani emmi. datio, immigrai, commorat. Sed mutarivulgatumivetat et librorum consensus et veterum Lexicographorum auctoritas. Cognatus quodammodoeiusdem verbi usas cum eo qui hic obtinet, ille est,,quo choquais-mu, legere, signi-L ficat; ,quem usum idem Suidas adnotavit , cum quo Hey- ohius consentit, in ’Avvmsîy. S. - . » 4 . .L . CAP. CMXIV. 7. 117; limiers-1’111) Is. Vossii emenb datio estad Melam I. 16, 10., merito laudata et probata Gronovio. Nibili enim BuBAsri’nç, quod’in libris. Chersonesi baec regio Bubmsus , apud Plinium lib. V. Hist. Nat. c. 28.

ù74 ADNOTATIONES Urbc, onde nomen , mode meum, modo mima. Vide ad Diodori V. 62. WESS. A 11;. 1nd; 33) Unà duntnxat litera mutatà legerim: lutât; 3? crêtai 001 Eyt’m’o: id est bora; 3! «in: É zain ce; Mure (sive ï!) vim: chimons enim tota.ipsorum regio crut insula. Paulo superiua ista leguntur, iodent; qui"; ris- Ku- ît’uç, «Mu o’Mynç, mpp’ôo’ou. hmm quinque stadiorum [sth- mum voluerunt perfodere, cui, quod non esse: insula, pcninsula debebat Cnidiorum: Vid. Pausan. V. pag.«- 44a". Commode auccedunt quae sequuntur apud Herodetum, in quibus ego quidem nihil desidero. VA LCK. Ibid. 5113 ç 3è «aîné r0: 334mm) Quae in baec verba animadvertit vit doctus, Miscell. Lips. Volumen’VII. p. 621. et VIH. p. 298. mœntabit. Ipse scripto ad me minore mon; mine, M13; 83 mûre! rei i7. parum aboral , uin opus illud a ipsorum sententia perficeretur: nui: daim; f ce: mûre; Mr: non sine mussa. faciebant. Coniecturae illae alacrem ingenii volubilitatem declarant. Mihi licebit esse tardiori. Do- cetur intra cum fossam , quam deprîmebam, chersonesum [peninaulam] universam mm fuisse, nique in’aulae feta me instar. Eum in modum, qui confertim intra urbem se penetrarunt, «396°: 3118; ysvo’mvoz , in Parthenii État. c. 9. et de Chersoneso Thracia obportune Nestor V1. 56. in"; 33 roi? n’a-014.05 néron»? Xsçoo’moç 27m "aïe-ai iræ-1. W ESS. - Ha ud dubie recte habet êvrôç, scil. Eva-ë; raz"; Muni): et «En intelligitur zain, quad vocal). proxime et praeced-it et sequitur. Quatre nulla ratio habendn coniecturae a Toupie ambitiosius iactatae, in Epist. Crit. p. 61. cd. Lips. abim- n; pro irai; reponere iubente; quam lumen novationem- nuper etiam Barkerum, vil-nm doctum , (in Classical lourd nul Vol. IX. p. 4go seq.) patronum invenisse, ex Baisse-i nadi mai literis ad me datis intellexi; sed ille quidem- verbo nivivâonç Si zaïre! coi lys’m’o panne inferius post 76W figura» reponenda censet. Nec ver-o opus erat .operoso alterius Viri docti (I. PV.) molimine, vulgatam huius loci œriptumm (in codent Classical Journal N.° 20. Vol. X. pag. 326 seq’q.) contra Barkerum ita defendentis, ut verbo «rei 375’930 inœrpretetur quasiesset â7n’ 0’04 a?» bévue, and V au within the isthmus would have become sature in their power. Planissima sententia est, quam in versione lat. exposai-

AD HERODOT. I. 174-176. 175 nias: Emt autan universa. illorum ditio intra. isthnuml: mm Cnidia. terra, id est, Cnidiorum ditio, ibi terminabatur ubi isthmys ille peninsulam continenti iungebat. S. 21 et seqq. i 32 nuât" ce: etc.) Senarios Apollinis Pythii exagitat Ocrwmaus apud Eusebiùm Pmep. Ev. V. pag. 220.

CAP. CLXXÏ’. 5. 03131070! 11m1) Primo adapectu scribendum potius videmtur, 0151-0701, 1:, 1? and raïa-1 myd- VALC3mm, prouti cepit intenpres: plura K. (amen tuentur . vul-, gatam. Mirificum aînem illud ostentum , quo malum’ i111- minens Pedasensibus horumque vicinia portendehatur ,r bic suo loco commemomtur; infra lib. V111. c. 104. loco, ut arbitrer , satis alieno: nique adeo etiam attendentî vi-- deri poterunt ab nliena manu Herodoteis quae hue spectant illic inœriecta. Verba Strabonis ad Herodoti loca iam. contulerat ante Casaubonum P. Leopardus En. V11. c. x1. p. 180. VALCK. - In lat. vers. adde: sive ipsis, sive" corum vicinis. S. 5. rçiç ce: r05" Ëyt’mo) Dicetur VH1. 104. WESS.- Strabomm conf. lib. X111. p. 61 1. S. A 8. MS") Mons Carîae. cui nomen Lide, mihi se, quad quidem recordor, alibi non obtulit. Prior interpres Lyde expressit, cui congruit Ptolemaci Geogr. V. 5. oppidum. Cariae 11:53:11: quod tamen nomen Geogmphi libri varie scribunt; in Ulmensi versione anni 1486. 049d: ,- xüâaa Coislin. in codice. WES S. CAP. CLXXVI. a. cuvn’Ntm) Mihi quoque sincerum videtur. Nisi tamen ista praecessissent proxima, u- rumûs’mç ê; 13 aïe-ru , difiiculter consti tui posset , utrum po- ’suisset Herodetus taxiway, an covaIMVatv, vel twn’Ma’œv: aiquidem ista tria reperiuntur in re simillima adhibita. Phe’ronem scribit Herod. Il. 1 1 1 ..mulieres e’ç Mm ïro’Nv - - - envahira": émaniez: méta; 011v ouï-ri ri 705.1. Alterum, hÎC’ merlu repudiatum, legitur 111. 45. ubi civium liberos et uxores Polycrates Ë; 1’913; vsucolxwç envahiras; :1741 5191.11.51»; 15m:- erpiïnu. Recentioris aevi Xanthiorum simile huius facînus. denarmns amadoua Philo praebet Iud. pag. 885. a. Attigit banc historiam similesque commemorat Cosaubon. Anim.. in Athen.XII. c. vu. [ad p. 52g.b.] VALCK. . 7. mâta flambant; etc.) Animosum hoc et triste in.

176 ADNOTIATIONES defendcnda libertate exemplum XanJhii Alexandri Magni et Cassii Brutique per Asiam expeditionibus iternrunt, meriti Philonis lad. praeconia , Quod omni; Prob. Liber pas. 885., et Appiani, in Harpngi nomine aliorum culpa v1- tiosi, Bell. Civ. 1V. p. 1017. [cap. 80. T. Il. nostrue cd. .p. 653.] qui sua Plutarcho dçbet in Bruto p. 998. W E53. - Plutarcho nihil debere Appiarwm, abunde alibi deman- pCÂP. CLXX 711L 4 seq. 117; NM» dvmairw 7m- stmvimus.nz’nyç) Vide supra, c. 106. Mirum Vera accidit S.Arch. aim- - «d’un». Scribae-ne in anima fuit secundus ossus virilium Kpoicun, 811mo», nuançâmes, Mtuânæ’çw et similium? Non dixero. WES S. - Videri patent chancira» istud scioli cuiusdam temeritati ortum debere, qui, quum ioniens ubique formas restituera vellet, hoc vocabulum in formavit, quasi primus caoua aima-ains omet. Nusquam quidem alibi, nisi in propriis nonnullis nominibus, genitivus ca"sus nominum secundae declinationis in au for- matus reperitur. .5. g. Jysglxovra nul renaudant) Amplitudinem urbi; iiadem itadüs circumscribunt Plinius N. Hist. V1. 26., Philostrw- tu: vît. Apollon. 1. 25. et Orosius Il. 6. Ctesias, Clitarchus, Strabo, Curtius dissentiunt, de stadiorum numero œntum ferme aufeœntes. ltaque Nostrum errasse 1:. Vossius profitetur, et confudisse nobiliœimas urbes Ninum et Baby- lonem: illius ambitum stadiorum fuisse cccc1.xxx., non huius. Obscrvat. Var. c. 8. Quae docte disputant, certa non sunt, et paene nrbitrarîa. De Nini et Babylonis spatio Diodorus Il. 5. et 7. W ES S. - Varias virorum doctorum sententias super ista Scriptorum discrepantia retulit Larcher in Adnot. agi h. l. De vocab. mon... oblitus arum in Var. Lect. monere, sic cum iota sub a scribi in edd. omnibus libris, excepte Schaefl De suis) codd. nihil hic adnotavit Weu. Nosœr cod. F. (qui alias frequenter iota adiicit, ubi alii negligunt) 6731.3119"; acribit abaque iota, sic vero et Pa. et alii pute mssti omnes; quos secutus sum cum Schaef. Cf. Var. Lect. c.- 165. 8. S. 15.» à 3è BarmrIïoç mixa; etc.) Lucianus Catapli c. 16. de quodam beatulo, nul uovavouxl umlaut un) Manoir-tec; 3M) 15x" fiuæizmqï: in quae coïtions, 6 6100x4165 râpa; ê’xu

A D "PI-E R 0 D O T. .I. 178. i-79.’ il77

V kPa 13v 131mmriv un? 1411111611 1’957; SœuraiMuç, promus bd Hem- doti mentem. Satis adparet, regium cubitum Persicum intelligi: Persarum enim rages BacflÀeÎç dici adsolebant. Vul- a guis cubitus Asiaticus est et fartasse Samius, quem II.1- ; 168. Aegyptio parem, et ëëœxdmwm sive ses: lpalmorum , esse in eadem Euterpe cap. 149. perhibet. Atque baec de .. cubiti mensura. Ecce aliud animadvertendum. Mari Babym lonici crassitudinem et altitudinem minime eamdem finie-1 .runt Herodotol recentiores. Plinii ducentas celsitudinis pedes, bina incansiderate depromtos , examinavit Salmasilzs’ in Salin. pag. .871. Examinavit easdem, sicuti et Cteside,’ .Diodori, Philostrati atque aliorum aberrationes, Okariu: in Philostrati vit. Apoll. I. 25., quos consule. WESS. -- Adde quae Larcherus ad h. l. contulit. S. et vCÂP. CLXXIX. 5. ËAxv’a’œv-rzç 8211211100110 Nibil inest . dictioni , quad ingratum sit. 11711109119969 «Mytoumâç, 91m. waxsî’v sunt in Poilue: V11. 165Î Latînis ducendi laures. ducti luteras, (lacer: lateres usu teruntur in Vitruvii Il. 3. Plinii Hist. Nat. XXX-V. 14., Graecarum excmplo. BAIN. - Q0151 EIPTZAN in Pyramide latericin regis Asychis 11. .1361, cui convenitVatis Nahumi.c. 111. 14. 519110011 719.1110011.

trabe7.î ml 310i sive 1911111911111: duc Nomtatares. 710.1191111 WESS.etc.) Salmasium et I Fa.- l , hmm, temere baec vellicantes, coërcuit Gronov. beneque 711111114171: 361m1; expedivit. Glossarium Sangermanense, AJ- uov, «in (’71 1’51"; oint’orç, in: 30’ a; 1711117105111: rainer iHço’Èoro; A. audit, nimirum hoc loco et Il. 127. [Confl Palyb. X. 22. 7. et quaejbi olim notavimus.] Id male, quad rues-mi; uni- 2.0in clos arundinum esse Vir Cl. iussit; cui quidem de-- creto valide Grammatici obnituntur , Scholiastes Herodoti, I Hegychius, Suidas, G.vCorinthus , [Gregon dia]. ion. ç. 1 07., ubi .ef.-Koen.] quamquam non eadem antnes pacto , urates ’,.’ album, interpretati. Tum praeter ceteras Thuqydides Il. 76. à 1m07; modum; 7"in s’yshmrsç: ubi Critici: æAtyuœwv, 12ml, mémo «n°11114694, rectissime: nam quae’sequunturl, non panuculas arundinum. sed texto et crates requirunt. ’ lute ergo Salmasius etReiskius hoc probarunt. Quod antenn- gratucus- inter laurant cutines stiparint structores , non 111111 A fartasse causse inpulsi l’ecerunt, quum ut bitumini essent ligamento; prorsus uti Symcusani .761 5711511 minuter, arum. Herodot. T. V. t l

s70 .ADNOTATIONEB «linon peluchent, ndhibuerunt "Jouir 0151131011 rîçlurîag,’eb ou: liguretur mugis, in Diodori X111. 113. Quem quoque in usum Vitruvius tomicem conmendat ex spam Hispani- co, arundinem Gramm, et, si eius copia non ait, palu- strem, de Architect. Il. 3. Forte quoque non omnes latte "ricins coupages, sed imas triginta, in constiparunt. quad structurae series, uti hic expingitur, videtur innuere; cuius quidem instituti rationes habere potuerunt varias. Ut ut est, non laudo correctiones Cam. de Pou», 8111 qui. . une 110.1701011 30’141." rageai; 1110.1ng 31111010180360er, quippe violentas et veri colore defcctas. Quis sa...» and; de ima murorum parte accipiet? ut alin ne tangon. WESS. - ln Latinis nostris mutnta hoc loco nonnulla velim. Pri- mum, quad scri psi loco calcis , rectius fuemtloco loti. Turn , pro arundinum alis , intelligo debuisse ex Wesselingii observatione antes vel cratieulas arundineas poni. Denique, quod istud , 3111 reniions: une» «Alvin, (ubi «AM0! colle-. ctive dici ndparet) de triceu’mo quoque tata-nm enlia: interpretatus sum: videri debuerunt utique per se groom verbo eam in sententiam accipicnda; in quem etiam a plerisque interpretibus (in his Wyttmbaehio, Seleet. pag. 553.) accepta video. Sed, siquidem (ut consentaneum est) firmitati operis inservire debuit arundo cum bitu- mine inter laterum ordines interserta, exputari sep: potest cur nonnisi "insinua cuique maint interposita fuerit. Quart! cum Wesselingio, cui in hoc Sahnasùu proci- vit, (Exercit. Plinian. p. 1250.) triginta ordinibn [alarma (nempe triginta huis ardinibus) interpositas fuis» illa: arundinens cuites crediderim, nec adseverarim tamen. Caeterum mari veteris descriptionem , in quo interserta inter laterum ordines strata arundinea emnt, babes in ’ Tavernerii Itineruria, lib. Il. c. 7. T. l. p. 295. cd. in 8. S. [11. olminœfu Mmp’xwkæ) Domunaulas uniui «mignotio- nis reddiderat Volta, suffragante Aem. Porto. Documenta: Indus membri posuit Gronov. id est, ursins concluais, ut idem in Notis ait, probante thtenbaehio, Select. p35. 354. et Schneidero in Lex. erit. votre Muo’xuMç: nec multum Lorette- rus abiit, reddens des tours qui n’avaient qu’au seule ahan». ln, scil. turres ex Strabon: udsciscens, qui tamen Inuit. , in hac descriptione ah Herodoto dissentientia babet, lib.

A!) HERODOT. I. 179.180. 179 m;.,ps 738. Et satis quidem commoda interpretatio ista I «un: videri, si moda usquam rac. 1113).» illa. notione uwrpatumvreperiretur.» Nam , quad Nostri verba Il. 126 du. hue traxit Gromwius , quem etiam secutus Schneider l. c. unum quodque- conclave pyramidis intelligit; .id quidem .prorsus alienum est, quum. manifeste ibi fun-gy sa», unumquodque tutus significet: cum quo loco si conferas Il. 124, 24. videbis ibi endem notione vocab. nërmov (fa- cièm, superficiem) puni. Nequealia notione apud eumdem - Nostrum 1V. 62 , 7. et IV. 108, 4. vocab. uô’Mv usurpatur. Quare ,11»quan 12111111111111» intelligenda putavi domunculas poum continuum lotus, unam continuum supedîciem qfièrentes , id est, contiguas et une tenon continuums. 5.] v 1 l 2 seq. rd m’en - - - rsâelmrgo 71291040111) ln ea’ regione ubi olim urbs Babylon stetit, vidisse se adfirmat-Taver- nier in Itinerar. lib. Il..c. 8. pag. 297. muri reliquias en crassitudine, ut sex» vehiculis una frante currentibus spatium esset: lateres igue coati denorum pedum in longitudinem et latitudinem orant, trium pedum altitudine.S.] 117. 911i and r97 nomma"; ni effraya) Etymologus mstus, de quo-luirai,- [ad c. 171 , 15.] ’Iç 5119.0.1: remuai, 13; (pua-1 Wagon; ital- P131012 É inoçtudç, atque illi-bi iterum. An 2mi- nE est? Eustathius in Iliad. p. 877, 16. [827, 19. cd. 1385.] habet his consimilia, sed and r1; 3è MME irroçmù, quem non .magis cagnitûm habeo. Adseverat S. Bochartus Pha- leg. 1V. 17. Arabibus illud flumen nunc Isa esse et dici, non sine lapsu; aliud est, adcurate descriptum a Golio in Alfergan. .pag. 125. Nomen etiam illi multa recentius venit ab Isa, Alis filio, Almansoris Chalifae patruon; ne- quevlmc insuper haha-ü Steph. le Moyne Var. Suer. p. 1 56.

CAP. CLXXX. 4. 12 iAçutvIœv) Supra c. 72. s’È ’11? fissionWESS. 95mg, quad planissime " expressit’ . Dionys. Perieg. 989. Verum quad hie seribitur, non dîscrepat. VidetProcopium l Bell. Pers. 1. 17. et Salmas. in Salin. 1p. 457. WESS. 7 seqq. rd 3E 119ml 11151-1111, ai 5713101147011 etc.) Inpeditior verborum ordo Cl. Pauw movit, ut roi; Ëmmmroi; 011190275. in. mollet; Beiskium vero , rif ai immz’ul - - - ænœuoô, aî- aman; etc. cui ego adsentîrer, si quid esset innavandum. ,rGronovium vide, nimium tamen in rixa super Tl; sipo-agar, M 2 «

180 .ADNOTATtIONEs A cloqua Diuert. Herod. c. 5. [Fer epexegesin , sive napo- V aidonem quam vacant Grammatici, iuncta ista esse, m’ hmocmrùînt otium-d, monuerat Cran. citans etiam aliud exemplum, ubi alterum nomen in plur. num. alterum in sing. positum, ex I. 205 , 8 seq. Caeterum in Nota ad h. l. idem Inc. Gronovilu, pro sua .et humanitate et comi- tate, diris omnibus devovit bonum Küsterum, quod ille ad Suid, voc. azimutal adnotare oblitus est , pro vulgato , gnueov ibi 39min scriptum oporluisse.] Max 0Mo» ex Arch. refinxissem, scriptoris consuetudini inhaerens; nisi daim et dada; parili un: depoauisset I. 1 11.. HI. 51. 1V. 79. Ex- cusari autem non potest Diorysius Halic., quum Art. Rhe-. tor. c. 1 , 5. à; am: m2 ’Hpo’îoroç afin-oignez au) ÊEoÉpOa!’ 0mm mon c’v BanAô’w, si ermntem memorinm in lapsus patroci-

niumn. au) rai; repudiet. innaçriazç) Imo veto WES legendum S.aux) imme-’ cluç. Articulus in ista sede locum non invenit, definiens orationîs quod dicitur subiectum: Babylon unrazrfmm; ne; 0.301); Maïa; 7d; r: à’m;, au) Ëmxapn’xç r8; à) 73v tarama! ËxDU’fuç: in via; fuit divisa , cetera; quidem recta: , sed trans- versal: quae ad flumen fadant. De Syracusarum Acradina Cicero in V err. 1V. c. 53. cetera: arbis partes una. via. luta ycrpetua multisque tramversis divisa, Ferri nequit articulus bis positus apud Herod. lib. V. c. 77. al 3’ InoBo’rm: sçri» bendumque, innBo’run 33 badiane ai ardais; 15v XaMISfuv. Recte legitur lib. V Il. 2:8. uuræfiâusficaç A»; a; d’amis; zut: Ansesumo’not. Lib. V III. 26. auvfiavo’mvoç 73 5;,de 56v 075’041- nv. Lib. IX. l l. Èu’vouç ËmiMov r06; BaeBu’gouç. Credi vix potest quum frequenter in minutis hisce fuerît ab homini- Bus etiam Graece pendoctîs peccatum. Nostro loco si scriptus Codex pmeberet du) si un? imanpn’œç, genuînum vide- V retur. VALCK. -- Vera utique Viri doctissîmi de hoc genere obseryatio est: nt nunc quidem non erat ei locus», Nec enim, ut ille sibi persuaserat, opponuntur hoc loco - 3M 1027m et s’armaz’pmu; sed omnes urbi: vine erant lâeïau. y "une, et ad [imam notas, tain reliquat, ou. Juan quam transvasa, aï Ëmxoëpnagz, quae adjlumen tendebant. 312d de. Valckenarii in interpretandis istis verbis errore iam mo- l unisse vidco Schœferum. ad Gregor. p. 564. De altero loco .. V. 77.. diccnnus, ubi en pervenerimus. mrmëmnm 1122;;

un ramoner. I. i80. 181. un. .3396;- idem valet ac nururirfimns’vœç 655:, quemadmoduml panna ante (l. 7.) 18 - - 157759; Êua’rtpov tu); vinifia; î; 73v. n’a-unau ËMËMmu , î. e. bontm’vavç 374:1. S. ’ [14. ixia-mi) s’ary’wœv cum iota sub noedîderat Rcizius; priores Ëæn’so’m absque iota S.] .v [15. (px-(gourou and ouïr-ad à; «613v n’y 10100403) Duo verba mutina si h. l. abessent, nemo’ desideraret: quae, ut promus inutilîa , ac temere e superiaribus repetita, obii- cîeudu Werfcrus censuît, Act. Philal. Manse. T. I. p. 85 seq. Agnascunt en tamen libri omnes; et tueri locum passunt: sîcut vine tpansversae versus fluvium téndunt, «sic item hac portulae non moda ad fluvium tendunt, sed ad ipsumflwium ducunt, sub ipsis bis portulisepraeterla-

CAP. CLXXXÏ. 4 seq. s’v ré; 5:1 roi Bunhîïa) Ad- beutem.sfipuiar Gronovio, s’y fë’uëv - - corrigenti. S.] Hiat alioqui - . sententia. Confer Diodarum Il. 8." WESS. -- Tum IDEM in Addendis ait: ,,Ista s’y 14? in ra? En. adiutabat dactissi- ,çlhuerisbL Koenius’, s’y 197 un h) - - - il! à! ré? idw, ope- n ,,rà’minïme spernenda.fl - Hiare utique quodammada viderî patent ontia: et commodissîmae praeslo sunt vira- rum doctorum amendationes. Relegatum amen nolim Ho- mericum verbum ,70 , quad tenent uno cod. F. excepto libri omnes ; et ipsum du. quad hic habet, baud dubie ex illa . corruptum est. Rarior quidem apud Nostrum baec verbi (orna; superfin-(amen etiam c. 196, 19. alibi fartasse a libratîîs obliterata au: incrustnta , ut c. 1 22 , 1 1.. qua ra- floue tous]; etiam c. I 80 , 1 1.. verum erat brima-a, ab aliis in Heu! mutatum. Commode quidem uëy h. l. adiiceretur, gémeau non est particula: saepe Naster amittere oonïunctîvas partîculas amat. Necessarium vera verbum proetèrifi temporis Jv vel 52v , cui oppanitur quad max de Bai templa ait, 1’; ÈME 70510 gr: s’o’v. verbum «rebats-o illi- [bonimenter accipiendum, munitum crut, i. e. "limitions, limita loco cæstructa erant. s’v 197 idem est ac ëv r47 êvl. Ad maso... etc. ,exs pmecedente verbo inœllige flflIWIu’va, nempe, ni Barman. Qua copia laborare codicem F. in Var. Lent. dîxi, tandem et cod. Med. labarabat, quem imperiœ sècufusGron. sic edidit «191693.19 on MWOËÀÇJ tu S. v î [6. A46: MM», ipo’y.) De Bali templa consuli potes: enfla .

182 ADNOTATIONES in Hist. de l’Amd. des Inscr. T. XXXI. p. 42 seq. ubi otium icon tabulà aeneà expresso: et Darwille in Mem. de l’Acad. T. XXXVÏII. p. 255 scqq. Solidae turris , quae max memoratur, reliquias vidime sibi visus est Nielmhr prope oppidum Hella: cuius vide Itinerar. T. Il. p. 289 seq. S.] g. omîtes au) .3 mixa; and r6 :Jçoç) Lapsum prioris interpretis, sive Heresbachii, in Latinis crassitudine simul et oltitudine, merito reprehendit 5. Bochartus Phsleg. I. I5. Nihil de altitudine. WESS. -- Hoc caput (inde a lin. 3.) et duo proximu mpita desunt versioni Volta. Conf.- Wess.adc.183,n.n. niant; si durai 91’159tu) S. Beiskius’ mavult pins and 8nd, citm necessitatcm. W E38. - Herodateus scribendi mas non est abliternndus. Lib. Il. 19. un; on? «du; naniso- rô’v Squaw. Il! 55. nixe: 95 mais". Il. 175. 14175913119 1M- Ssünç oingiiç. lIl. m4. Admis si; 03709:7; amadou-toc. Ianismus et in bis posoit 1413591. VALCK. -- Et me hic nixes malle. in Var. Lest. signifianvi. S. . - CAP. CLXXXII. I. in) nîv mimas-d Abattu) la prudenter [nunc quidem] et sine superstition cndulita- te. Turpissirnae fraudes veterntorum fuerunt , quibus sue- pius, quum p’roditum litœris est, simplicîtati lustrons- rumet puellnrum illuserunt.’ Quid Paullinse, Imperante Tiberio, evenerit. notum ex losepho cét, Ant. lud. XVIII. 5 , 4. Vide Io. Clericum in Hesiodi Theog. vs. 940. WES S. , 4. Quatuor verbe , nacrai 16v mît-ù ridas» indueit Reiskius. ne bis idem dicatur. au, si quid mutandum , au) rêv m3- fdv r9. praeferrem. WESS. - Verborum copiant , quae inutilîs redundantia videri passit’, non omnino respuît Nostri stylus : et hic tumen non promus atiosn videri idebet æpetitio. Pro ionico non-oing (l. 3.) est unanime in Pa. S. 5. Minima tv 797 "il Atdç etc.) ’Strabo XVII. pag. l l7]; [pag. 816. n. cd. Cas.] Iavi Thebaeo finage-rains! un!) 7h00: Acmfl’pofœ’rov æuçds’vor ministrare perhibet; sed talem, qua lis scurrae Petronii Quartilla. WESS. ’ le. in; iv 1’97 un; ) Dedi scriptis Codicibus, ne neglige- rentur; etsi in re ipso difl’eritas nulla. Iosephu’s in l’a-uln- nue historia, i413» la: 197 m7. Destatuto tempore, quo Apol- Ia Patara invisebat, Servius ad Aen. IV. 11,5. Nom poustal’, Apollinan sa: mendia bitumant, apud Pour, lysine si!

AD HERODOT.I. 182-184. 183 aitotem , dore responsa, and: Patarazus Apollo dicitur, et sa nestivis apud Dclum. W ESS. CAP. CLXXXIII. 4. .3 640w rectissime Greno- vius vertit guidant, exempla Curtii; qui Diodari XVII. 66. 13 «me 76v 996v» Jaro’Budçov sua sermane expressit. [lib. V. e. 2.] Vide Brissam’um Regn. Pers. I. 76. p. 104. WESS. 1 1. NBasmroÜ-xz’ku raban-z) Voila: grandis dico inpingitur [a Gronav.] ab œntum millia talentarum, quae olim in Latinis: verum eius caussa melior est, Codex, quem secutus est, baec omnia, sicuti Amis. Viral, piaeteriit. [Vide supra, ad é. 18! , 9.]ÏAbsunt etiam a P. Phoenîce, hiatus alioqui versianis Inurentianae samiente. [In Phoe- nicis editionemullas suppleri Vallae hiatus , sera ipse Wess. agnavit.] Debetur peccntum Hereshchio. Atque hoc visum fuit verbo monere, ut criminatia cesset. WESS. [14. 3’11 rdv xpo’m s’usîvov) Tempore-illo, quod max deli- nit Scriptor, scil. Xerxis aetate. Quod max addit, bd sels un min sa", clore ostendit, ipsum Herodotum Babylouem vidisse. conf. c. 1 Bi , 6 seq. S.] 18. 51,95»; 3è o’ Aœçsfou) Redux ex infelice in Graecas ex- ’ peditiane, suctare Anima Exp. Alex. VIL 17. lange Dio- dorum* 04?. CMXXIÏ’. Il. [2.9. iv Wfois": ’AmplsmESS. kiwis-s) 4 ’ . Conf. Wess. ad c. 106, 10. S.] - « 5. si; 547:9" 7min «in: «du!» etc.) Quinquc bac generatione; annarum circiter en. in varias angustias dactissi- mas coëgerunt viras. los. Scaliger, ut aliquis Ctesiam inter et’Herodotum consensus esset, nec Semimmidis actas tout sera hoberetur,.m’m in «mixons mutavit, in Notis Vct. p. 42. Camp. vera Vitringa, magnus et cruditus Theolagus, alia ex caussaysvsâ’w té sive Sinistres, Canment. in Iesaiam c. xm. p. 484.. quae quoque conie- .ctura Galei. Herodotoadscripta cernitur. Neutra opus est. »Nou-agitur de Semiramide, Nini coniuge: Ninum cette Hemdotus in Musis uxaremque eius nusquam depasuit. Describitur regina Babylanis Semiramis, quae aggeribus abiectis "stagnons flumeu caërcuerit. Assyriam fuisse non meminit, nedum Babylouem condidisse. Errat enim Stel- phan. Byzant. in BquMiv, Nostro errorem exprobrans de Semirsnidenguun strume illam urbem perbtbuefit.

1 .34 -ADN0TATIONES Encçunt, uti significav-it,1À-Babylaniarum reges plus: testatur earumdem memoriam et nomina Canari. Astrono- micus sive Ptalemaci : sunt quoque in sacris nastris tabulis: harum uni centum et sexnginta annis ante Nitocrim Semiramis baec enupsit , operaq ne nbsolvit,-de quibus heic V loci. Plures autem reginas in Asia olim fuisse, quibus Semimmidis fuerit titulus, aliunde constat. Vide Soulign- rum ad Chron. Euscbii A. anxxux. et Bouhcrü Dissert. He- rodat.4 » CAP. CLXKXÏ’. c. 2. 1172. 03mm WESS. sir Nirantçaç) Vide .H. ma. Quaeritur cui regum Bahyloniorùm, quos cognitos alîunde habemus, Nitocris uxor fuerit. Viri multa cru- ditissimi Scaliger, N. Abramus, Vitringa, Bouherius, atque alii, eam,Nabuchodonasara sive Nebucadneznri, elaca- runt; fuisseque adeo aviam ultimi Babylaniorum regis Labyneti sive Nabouedi, h. e. Beltzasoris apud Danielem. Mihi, omnia perpendenti , uxar fuisse Evilmeuadachi , Nebucadnezuris filii , videtur; habeoqueveius seutentide ex aliqua parte adstipulatorem V. Cl. H. Vencmam, longe mihi amicitiae usu iunctissimum, in Dissert. in Vatici- nio Danielis p. 119. Atque. hac belle (si Beltzasar regum fuerit Babyloniorum postremus, nec diversus a Nabonedo, uti equidem opinor) dicta Ieremiae c. xxvn. 7., Nebucadne- zari ,filio , et nepati, dicta audientes, neque ultra subsctas gentes fore, couveniet: concordabit praeterea Nostri cap. 188., quod Nitocrim Labyuta , regum Babylouiorum ’ultimo, matrem, non aviam, quae N.,Abrami et Vitringac sententiuhcontribuit. Neque abficit quidquam mentio [l. 7.] Nini a Medis accupataz; q-uippe revera a Medorum rege Cyaxare superias-ihus annis domine ac pessumdatae, uti narratum c. 106. Necesse enim non est, nec exigunt Nostri verbo , ut Nitacris reginae tcmpore subiugata urbs œnaeatur. n Corruit proinde Bauherii suspicio et coniecturis, Ninum bis. in Medorum venisse ditionem et potestatem, primum Cyaxaris auspiciis, deinde Astyagis, Dissert. He- rodot. cap. 21, n. p. 24a. Huit etiam elcgans Cl. Pavii emendatio, iv St si; ses) m "lm, qua de urbe c;179. WES-S. . . [11. r93; i; 15v rua toutou de.) Tractavit huncI-Ierodati locum Heeren, I in erudito apere cui tit. IdeenAüber die Po- litiL-u M.mn.WeM, T. II.1p. 7.7.5,.seqq. Sinuasum mon

AD HERODOT. 1.185. 186 Enphratisflexu’m schemate depingere operae’ pretium due. exit Larcher in Notis ad h. l. S.] 15. ’Açâï’çiua) Simili titulo urbs est VI. 119. verum alia situ. Scio S. Bacharto aliter visum esse, et .miror: r baec ad Euphratem habuit sedem, illa in regioneCissia - .uls amnem.Tigrim. ’De vocabuli origine quaedisputantur Phaleg. IV. 16. erudita sunt, sed controversiis obnoxia.

-. [14 seq. à; un». 1’17; Sœàtl’rnç, a mari .mediterraneo; W(conf. c. 1, 5.ESS. ibique not.) id est, ab cris. maris mediterranei, puta, e Iania , Graecia, Italia: nam e mari mediterraneo navi intrari in Euphratem non passe vulgo notum. Sed istud perincommode dictum videtur, uranie-n; i; Edwi- son, quad significat in Euphratem navigantes. Satis adparet, bac diacre Herodotuml, qui Euphrate finie Babylone": profi- niscunlnr: at id gracce sonat mécru; Eûogainv, mai Biogé- m aut 34’ EdOpa’rw , sive scompasito verbo, MTMMOWIÇ un? EdOpu’nv, aut nude. xaraar).s’ovrsç Edœeat’rm. Quare pmepositio i; aut casa irrepsisse videtur ex pmecedentis . verbi terminatione temere repetita; ant ad imperita olim librairie inferta, qui e mari mediterranea in Euphratem fluvium navigari passe putasset. S.] . ,.-2o. devras i’Avrpov Musa) Si Alpin; malis, ipse IV. 175. ,dabit harpa 151 Jîdrwv, et Pausanias i’Mryov sapin; VIL 27. et Il. 27L. ex instit Sylburgii correctione. Vide veto mihiSuir dam. Scholiastes ad hune locum ,"EAwçov, "in, «Venu, et bene, etsi parum ad rem. Ille, pasthabita vace quae expla- nanda fuerat, Exiæn’ «qui ngoÈo’s-qu, Sima. 319M. Non vidi. mugis. WESS. - At "in etiam apud Herodot. occurrit: . vocem "margay vero sua loco habet Suidas. Mireris vero ab nulle veterum Grammaticarum adnatatum esse significatum ,-.quo et Herodotus et Pausanias hoc voeab. usurparunt, pro alveo vel receptaculo aquarum: nec enim facit satis , quad ad voc. ’IEÀvrpat apud Hesych. inter alios significatus and memorantur. Confer vero Nostrsim cap. 186, 8 seqq. S. 50. En ra 161 mais» iustum-a1 etc.) Haec innuere videntur, absoluta flexuosa per varias fluvii anfractus navigatione, ventum tandem fuisse in amplissimum lacum , et, eo cir- cumnavigato , Babylonem. Quod et praecedentia , et c. 1 86. « [ahi arguant. Prudens duo meditata estet pansu,

I ne .snnorsrronas «un ut fluvius esset matin tum ut rd iman fi! foret in; [confia 186, 24. et 191, 14.] Prius, ut inpetus fluvii n variis fleuris frangeretur, et navigantes tardius procede- tant: hoc , ut lacuna obiiceretur Medis amplissimaiet ad amnis arquas recipiendas capacissima. Quae si vers sont, V uti mihi videntur, quid illud in n r51 anisa? Cons. de Palma, cuius animum eaedem diiiicultntes agitarunt, in aorrectiane remedinm invenit , et quidem in 1111-51 anis» sive avérer, a pluribus, ex nimietate fluvii, ut que locus excipent ingeus. Quo, qui volet. utatur: mihi non bene sapit. Quid si in n 713v «1.11m tantumdem valent se au n 75v mon, et proeter navigations istas etc.? fla refis une consilio scriptoris oratio congruet. Sed viderint do- ctiares. WESS. -- Taupin, per literas a Larchero con- sultus . intelligebat tu rû’v enim munir, post navigationem per anfractusfluminis intrandum fuisse in locum. Quem secutus ille vertit: et de les forcer, au sortir de ces détours, à entrer dans un lac immense. At sic vocabuli "pissa, quad non otîose hic pasitum debebat videri, nulla ratio babe- batur. Mihi videbstur en Herodoti senteutia fuisse, quem in Latinis nastris expressi. Nempe via pedestris et maxime compendiosa lui mimine: ri; in mon 9’808, ut paulla post ait) intercepta fuit per amplissimsm illam lacunsm; qua, si quis vitaturus langos fluvii anfractu’s, encen- dere navi et pedibus Bahylonem ire venet, eircumire 1s- eum illum cageretur. Sed et lubens ego certiors adoctiori- bus discam. S. CAP. CLXÀ’XVI. [9. ES mis-air Beiskio videbatur significare post ca perfecta. Tum Idem pro ionien; t. 3. livra» earrigebat. S.] 12. iv au; hlnam 111510) Non audio cadines dialeeü moteur spcrneutes: pravum quoque, [l. 15.] quad et Küsterus in Clerici Bibi. Vet. et Recent. conmaneiecit, «imaginions. Naster ex Med. Vind. Arch. VII. 109. 3m84; - - si 5118901! irobpnulvov [sive daubeur-14.] verum asteno dit. W ESS. - Vide Var. Lest. ad V11. 109, a. et conf. Adn.16. intimidants ad I. 150, amidon: 8. doriez) et 168, Simile 7. pistons S. ’Comici in Pac. vs. 99. tu); engaine mi rai; Main; sacrai; «un... aime nîmois, i. e. ut Scholiastes explicst, ùwpn’gm, me".

An’n’ERODO’rJ. 186.187. si”

Nefuntin eaux. quoque sententiam docti vîrî, Reiskùu et Abruch. Non nego, quod olim ad Diodorum Siculum infi- tiabar , inmoîom’ïv idem aliquando esse atque chansons?! sive œdificando obstruere. Conlecta ab illo loco ad banc verbi notionem sunt in Conment. ad Constantin. de Curi- mon; p. 252. et ab hoc Diluc. Thueyd. p. 556. et pouunt zdcessione augeri. Verum; hune Herodoti sermonem idem rèquîrem, non arbitror. Regina, siècatoflwii alveo, labre sive margims eiusdzm lateritio open munît; tu"! quoque gradus , quibus in flumen et niois descensus crut per parfila: ,* de I quibus c. 1 80. simili lapidum genette eduæit. De obstructioue out marginum ont descensus: nihil hic, neque pot’uit referri , nisi absurde et contra matronae conaüium. Adde c. 191. et fateberc, m1; «m1341; non opere mementitîo fuisse obstruons, sed arbitrio. et conmmlo eivium patere et claudî solitas. WESS. 22. 70:67:! oZa’œzçs’zcnov) Inprudenter liner! munie- tracta est, uti’ et VIL 5. nuée-nm, quad VIL 1 19. scribitur rectius’. Katia-xi, GoBs’ims, et hoc de gencive plurn,-in un sunt. WESS. -- Quod in Var. Lect. guipai, verbum aïeuweî’rjorgnà activa non esse in. mu, memoria tune me fefeIlerat. Praesto sunt, quamquam non ex Herodoto, tamen ex probatissimis auctoribus, nous illius amphi. [taque apud Nostrum œ’mxçz’smû lubens reposuerim ; in Var. Lect. autem ad h. l. post illa verbo ,,et tenuere peut cum aliî:u delctis reliquis omnibus, non nisi haec adiecta velîm :’,, abraipwxov tuen tut nostri libri F. Pa. Pcfl S» 21;. à; 33 10’ r: Éçvxdêv Hum min; bayât) Elegans est l Cl. de Pauw correctio, ro’ ,1: 8994031! Hum m0793; t’ytyo’m: ubi illud, quad ajourait lacùi ajut, repletum ex flumine fait. Ge- minum hmm Hum, superîus bis usurpatum. W ES S. - At correctione, si quid video; non crut opus. Naturalin verborum suies haec fuerit, 18 igmâêv 53476": Ain" «Mm. Sic Inox l. 27. ait 78 Jçvxûiv. 25.9; ysvo’mvov. S. 27. iëaiym oh speciem ionicam pmetuli. WESS. CÂP. CLXXXVII. 10. 0:; 7&9 hmm!) Veau formula, qua potissîmum uœbantur, si quid noxium lû- que inutile fore, testarentur. Hcsiodus Oper. vs. 74.8. A Haï à? :2an adulât», «Ï 7&9 hmm, . 15333 Muraïn’ - - o - - ’

.33. "ADNOTATIONESI ubi vide D. Heimium, et lac. Perizon. ad Aeliani Var. XI". 3. Nostrum pmeterea HI. 71. et 82. WESS; ’ 19. ëflMnÉ; r2 in) Betineri potuerat a, ut 1H. 143. 1V. 151. etc. Sed placet Med. Noster Il. 19. «pilum; 32 in rais: - - «Melon. Reiskius superius [l. 14.] corrigit nui «615v tu” xçy’Ço’m: ËætuMoMlmv, medicina arbitraria et superflue.

CAP. CLXXXVIII. 5. Admirez!) Scripsit Menu;- WESS.rou, uti c. 74. et 77. Nomen Isola pronuntiandi mutatione discrepat a titulo Nabonedi, ultimi regis Babyloniorum , ut eruditi viri Vitringa, Venant; atque alii ostenderunt. Opinor autem et patri, qui aliis Evilmerodachus, et ave Nehucadnemri, honoyarium hune fuisse titulum, qualeo in Medorum, Persan-nm, Babyloniorum et Aegyptî regi- husvnrii. WESS. -- Conf. ad c. 77, 10. notata. S. 9. fluxion - - intimai) Constans baec Codd. scriptura, si leveur discrepantiam Vinci. et Arch. praetervidcas, Atlænaei et Eustathü consensu mugis roboratur. Cl. (amen Reiakiur indexiez; reformant, qui currus fuerint sescupli, sive dimidio tante maiore; ordinariis plauatris: mulos enim esse tarda animalia; neque plaustris spin. Oblitus espHopwri ’IA. 3’.4E3; un!266. ënaëœv iman n’ait-9mn, ’ I huant" , tu!!! n22 and sive agami Mn, quorum în’Platone, Isaac, Demosthene,1:qu ’Aeschiræ , non -infrequens - - memorîa; i . ne quid addam ex nebus nostrae aetatis Hispanicis et Lusitanicis. De Champ: et eius agita. .B. Brissonius’ Beau. Peu. l. 82.

’p.- la. in: un. a?! ËMulvyw) copiose. Scrîbi poteritW ESS. gnan-ai ai, . in:V 03v " i). ex Amen. Il. p. 45. n. atque in: legit Eustath. ad 0d. A’. ’p. 173, 25. Ctesias apud Amen. bruni", in»; Nana! r6 Baa- 4 (1)4qu "514 3309 , un) 5113;, êmæortalunov roi"; aîwtluç, fiancé. ’ giron ri; Bac-mi. Sic corrigendum pute vulgatum (pigerai: limant emendationem Brissonio notais de Regn. Pers. p. ,80. ’aqua oasis recondita deportari solet quocumque se ne: moverit. Scripserat, opinor, Alex. Clemens, omissis , quae feruntu’r intermed’ia , Paedag. Il. p. 185 . 10. ai; Ici Banni; ci chtimi, andains; un) rot); 0110:4, 031w un) r6 me Êæocw’mm: ut ami- ços sic et «quum sauna Mantes. Ceterum ad hutin" miro -

An HER’O D 0T. 1.288. 189. ’ rag

scrîbît-Gronovîus: .flexus est louions pro. imdry: quem ab Ilyci sive Bheginorum norma scribendi distinguit Heracli- des Eustathii ad 0d. H’. p. 281 , 22. mitigez, Àœlflfl, - - au) 57a; m1719: ad iPnyz’mv ficha, «inné ’Iaivmv. Modum indicati- iam in scripsisse perhibetur 11mm: :mhinc ’IBziumv mina. Lesbonacti p. 179. EÉymologo p. 6512,11. Sed quia, quan-. mm memini, nuspiam alibi verbum sic scriptum legi- i tur apud Herod. ego quidemyulgntum ËMv’m non sollici- tassem, nisi plures alterumcodices adfirmarent. VALC K. --- Vide nostram Var. Lect. in qua quidem foedo (mon (mediâ pag. 155.) au... pro ingénu positum. S. , C11 P. En) ravin. De Gynde fluvio 3. 3403 Aaçsœviwv) Aæçve’œv Chytraeus, H. Stephanus, cf.Ccllarius V. probabiliter 52, emendant; 26. et favetS.] aliquantispeifl V 4 Cod. Ask. ; Reiskius Auçœs’wv maluit. Quorum hie): oppido Duras, illi ex Darna, quae in Ptolemaei Geogr. V]. 1. hoc locorum tractu, nomen habent. Dardani sive Bardane: in Mediae et Mesopotamiae cris ignorantur. ’Ev Man-m- voïn, uti in Ask. et saepe alias hoc tons, iustum esse, ex V. 52. et max huius lib1-i c. 202. adparebit. Non ne». scia Strabonem .XI. p. 805. c. [p. 551. med. cd. Cas.] posteriore locons’x Mavnmaîv legisse videri, cuius tamen libri in vocabuli scriptura sibi non constant, uti Casaubonus ad p. 796. [ad p. 525. suae ediû.] admonuit. [conflAdnou ad P0941. V. 44, 9.] Quid dicemus [l. 4.] de Arch. Tiyçnv? Solet hic amnis Tiyçnç in Musis scribi V. 52. V1. 20. sed, patrio casu Ti’yem’oç, Eustathio ad Dibnys..vs. 976. teste. De urbe Opi quaeremus lib. V1. 2o. Vide interea Strabon. [XVI. p. i759 extr. et seq.] WESS. -- 31’ ’Açmvlæv scri- Ipsîsse Herodetum.coniectavit Breigcr in Commentatione de Dgflïcilioribusqquibusdam Asiac Herodoteae, quae Goettingae

’nnno7. 15v n; 1795. ipô’v 71m."; prodiit. 75v Muuâv) S. Confit I VIL 55. Vertit baec de Gynde et hausto eius fluctibus equo Sanaa. de Ira HI. 21. et Otosius II. 6. cuius baec adscribere libet: Nm cum unum regiorum equitum, condors formaquc e:ccll.eutcm,; trausmeandifiducia persuasum - - - abreptum prœcipitatumque». musant. Sic, Fabricio indice, plures mssti; in aliis, ne, iterum quorum, quo mode ex coniectum I. Broukhusius ad.

aga ADNOTA’TIONESI mon er. 11.1. et sua in editione Hum R16 id passons; sed comme, quibus inpeiluntur viri doctissîmi, nihil admodum urgent. Equilem de equo Virgiüum, A. (initiant, Minutium Felic., Macrobium et Ecelesiasticorum surir ptorum plures usurpasse, quis ignoth M011 [l. 11.] .94. burgius ad Brinon. Reg. Pers. HI. 98. legit "Un dBçI’ram, qui istam ci furent iniuriarn. WESS. - Sylbnrgü enten- dationem auctoritate nostri codicis firmamm vidimus. S. 119. in" pas 763m1) Optime Med. et Gronov. Idem dabunt schedae VIH. 71. Verhi usus olim trüissimus. I Lege, si lubet, Aesehyli Choëphor. 797. Apollon. 11h. Il. 496. HI. I559. et Poëmm ’IA. K’. 251. quaeque ibi Eusta- thius. VVESS. CÀP. CXC. 9. manœuvra "n’a irlm etc.) Vide Gro- novium. [qui ad sui cod. auctoriuitem provocat.] ’Consentit Xenophon, 5mm; roi bufflon; au» si d’un: on, de Babylo- . niis a Cyro obsessis, Instit. Cyr. Vil. p. 190. [c. 5.] WESS. -- Conf. Vil]. 20, 5.et I. 196, 6. S. v CAP. CzKCI. 15 seq. lia-montoir E; mir Hum, Mur hoc) Non multum aliter Xenophon. Sunt et in [cumins omulis, quae Cyri hoc inventum et institutum muni- festo pmedixeruntÂ Vide H. Grotium ad eius VMis cap. 1.1. 52. et Camp. Vitringam Ohs. Suer. V1. 5. p. 298. Nota. veto discrimen inter ni! Hum et bug, quorum hoc, stagnant terra undiq’u inclusum, et czitu aquarum canna; Mm inquart! autflwius incunit, aut Jacta fossa cum eo con-- iungitur , nuque iterum exit. "a Nitocris 13 naïv ripa-nm fait in; supra c. 185. et M’a», palus est Maeotis c. 104. mm. Ismaris ac Bistonis, quibus fluvii miscentur, VIL 109. 2ToMN’AGV", quae 0re mare excipit, in Strabone cum nota langui viri, lib. 1V. p. 280. [p. 184. A. ed. Cas.] Neque terrien , etsi faveat discrimini Heliodorus Aetlliop. l. p. le. eertum hoc efconstitutnm est. Noster in; receptui etiam magnorum fluminum dal; I. 202. 1V. 51. longe Eustath. ’IA. T’. 220. W E58. 21. "33’ aîv misa...) Demiror neglectui traditum fuisse Aldi et Hervagii on; Main cui novum ex Arch. robur ndcessit. Adscripserat St. Berglerus ex Poëta 3).. A’. 512. 013 mir cd? ’Axmsdç: ubi scholia oz] fini! 95v. Apollonius Rhod. Il. 4.8. a” ne?» «55mm»; murin", i. e. mi mir, ut Critici

AI) HERODOT. 1.190-192. 191 et Heychius explicant. Adde Euripid. Phoen. 1612. et il)! Valkenarium: Equidem parum absum ab eius in integrum . restitution. W ESS. - At, pro satis perspicua huius loci sententia, necessario requiri in: particula videtur: particulà pub vero nusquam alibi utiturNoster. Caeterun

’28 et seqq. 75v ami a? gamma ri; 9161.19; etc.) Clarius a1- videpriminon possunt Var. ou rsorum verbo,Lent. occupatam regiS. urbem i nuntiantium , Ieremiae c. 1.1. 5 1. namque ,1pr «n’y [J’irai mikkazèh] divini vatis hue tendit, et rai mai rai imam: 15’; ardue; airai? dmribit. De festo die, quo capta Babylon , non" diversus obit Xenophon; nimius vero Aristoteles est Poli- tic. III. 2. dum, capta iam tertium diemnrbe, «in m’es;- ttau u m’y; 151"; 75Mo; conmemorat, notatus propterea scepe. WESS. 55. 115w "in 19511:1 denim-o) Videlicet a Persis, quorum tex Darius secundo eam vice occupavit, lib. Il]. 1 59. ’Am’. me, quod in Edd. omnibus, ab hoc occupandi [capiendi, apagnandi,] usu adeo longe deflectit, ut mirer tain diu tolemri potuisse. L. Küsterus ex schedis Parisinis belle in- stauravit in Clarici Biblioth. Vet. et Bec. T. V. p. 409. Ecce tibi ex Musa noua c. 101. à; 3E and 76127950; aiguisa": etVII. 85. si 1615091 aimé and? 0391491119 ex Med. Arch. Ask. qumquidem loco amen, ut hic, chanteurs. De verbi forma- ,tioneæonsulto taoeo: qui Herodotum trivit, in en non bae- sîtabit. W E35. - Quod in Var. Lecl. ex W esselingii Ad- Jeudis retuli. ,,oîçm’prro Pass. Mediceo consentiensçti volucrat fartasse Parisiensi consentiens. S. CAP. CXCII. 8. si ’Ao’ruçl’n 7525911) Cum tot schedis exsulent si Etc-copia, et praecesserit à Bafivkmin, suspicio de emblemate non iniusta nataiest. WESS. - Vide Var. Lent. ubiquod dixi terrain Assyriacam et Balayloniam pro synonymis uti Nostrum, id perspicuum fit ex cap. 178. et ex cap. 195, 1. coll. l. 7. Quo minus mussa fuit, ont suspectum h. l. nomen ’Acwpz’n’haberemus. S. O 1 1. Tçlruvrm’xny) Sic pmestat ob Eustath. et VIL 82. ubi Volta et plures Codd. ad cum modum, et Vil. 121. consentientibus omnibus atque ipso Mediceo. Sit-ne vero idem ,Tritantaechms Artabani filins [ut scribitur VIT. 82. un Ar- itabazi, ut hic,] non audeo, etsi confusio in ’Aprafiduy et

192 .ADNOT’ATIONES» 391116113011 titulis frequens,deoernere. De Artaba, [l. 15.] Persarum mensura, ad Diodorum XX. 96. Miàmm Non",- sicuti alii, masculins nota ponit VII. 187. W ESS. . 15. 711’955 r15! romands") Sic pnestat. H. Stephanul mutavit, codicem fox-tasse manu exoratum secutus. De Bucephalo Alexandri romand; dyæûôç Strabo XV. p. 1025. [p. 698 extr. Cas.] vina «chum-ad Diodor. Sic. Il. 41. neque ignotus est balader eqmu [mini même. Et hues quidem dubio muant. Vide vero Var. Lect. zonule-nient: 59mm: habcs V. 115, 6. Quid vero flet bis Eustathii in illi TÎ. 22 1. 771m1 voie miré." "un il»: onc-l1 (Herodotw) rôt «ou; sua-1’271, n’ai-amine: pas usiAunç’ ai Si oËvœBuno’smm, lfamrxlnœr etc.? Imam: hic un»... invenit? Tutu: hac cadeau in se, et, bis quidem, milans; dxruxo’nm, zuçi; fait 1’! trauma; Chil. 1V. p. 551. Sunt sane nous; iidem ne si nivaBalnvné rdç’SnMiaç. Glande, Knva, 0’ and»... 7110;, Admissarius. In Hesychio ex correctione 0’ n’ayez-ai; Yann. Frequentius ssini equas insoendenles ad mulorum fetumm. Philo de Les: Special. p. 784. 11. l’un; üæsgnzyltnç, si; nuançaient? suinvaç, airas-flocon. In Archibald fragmento tint auburn: apud Eustath. p. 1597, 28. [Od. p. 510, 5. ed. Baal Ego vero Herodoto momon, quippe Eustathii et Tutzae, etiam clin ex nrbitrio demutantium, interpretamentum, 111150.l CAP. CXCIII. 6. nMvnÏoin) Laudo Medic. tometsi Poilu: muâmes bine habeat. Cur vero de vocis diverse scripturaWESS. additum a viro Cl. nihil estv P 0mnes, 1 excepta t Gemvensi nnni MDvalIl., air-mitron un annula prneferunt Edd. V1. 119. [sicut h. l. o breve in medio babet ms. Pa.] cui scriptioni consentit Etymolog. M. p. 510. et Moselle- pulus asti 2x13. p. 57. sollicite minima, rd x0115; engainer; î. e. tollerwnem, et "Minou 13 791061....» à?» En? 676119., di-k stinguentes. Facit cum illis Libanius Decla-m. XXXV» p. 799. Causse diliëritatis in diversa vocabuli origine est, quum Etymologus in 25m, ligna, alii in mina, quo de supra,1 » 1 1. NM; «du;invenerunt. clam-o) Accedo Boeharto, WES Marshamo S. , Reis» r hic et aliis, hoc praeferentibus. 16 si, quamlumvis in nastie quibusdam, quid huict loco prosit, non exputoÏ [Unde bocjnvectum sit, declaravi in Var. Loch] Homos

Aï) HERODOT.VI.193. .193 Aldinum daim-m tuetur, Observ’. in Herodot. p. 116. sed exemplis «lienis. Si recordatus fuisset Aldiru’ I. 151. b Ts- "ytâç; à? m’a: oïdium TJÀIÇ, vidtîsset de praesente arbis situ ’ agi, non vero praeœrito et olim florente: verius tanien illic1.7. china:pintât-ou. œdrfiiœwî; inlay) WESS; Per leve est, * si tamen vile ait, quo anus veteri sermoni cultus integratur: a5" male edebatur. Noster c. 203. rfi’ figurai"; in) mirai êbiîrïç: et Il. 149. Hippocrates Aër. Aq-. et Loc. p. 284, 57. 1011713 ph lycra airai êœure’uv s’en-î. Anian. 1nd. c. 10. 1m me Montpa- raina mini êmïrü’ç gigawatt. ’Alia sciens pra’etereo, et cupides ad Hem. Stephan. de Dialect. p.- 41. amande. Strabo de tre- centesimae frugis incremento, quad vager Babylonî us reddebat, lib. XVI. p. 1077. n.-[p. 742. n. cd. Cas.] au) mie tyn- anticipant M’youm. [rçzuxmoéxou dedit nuperus EditorLipsiensis; T. V1. p. 269.] Voluit credo quantifia, uti Herodetus ; aut, quia in mastîs rçmatoo’ot’xou, rçtaxowovm’xauv , quo usu Encan. TN’XM et âmzoo-mw’xow -posuit superiore libre p. 10655 c. [p. 75 l. 1).] et Tçtnmovrat’xow VIL p. 47 8. [p. 5 1 x. 3.] VVES S. 25. uaçznîv ixo’mm) Sic iubent membranae, et iustissig ’ me. Vid.- I. 120. [ihique adil. 17. notata.] Novî baec varié mutari, qua opera inpoàterum supersedendum est. Sta- tîm [l. 35] in 7’51 cnaot’MM 7012531411 qui volunt, auxiliatorem Arch. allegare poSsunt. Ego hoc patrono non utor. 28. &pumüowr né n Jim) Hic voces istas roi r: aïno: non videtur legisse Athenaeus XIV. p. 601. c. quae in versum 22. ’reiecta suam mihi sedemviderentuf rècuperaSse, WESS.si legeretur: rai r: finet, aux) rai sipme’vœ narguât! Ëxo’MEM. " [Non excerpsisse illa verb’a Athenaeum adparet; non legh- se , gmtuita suspicio est.] Proxime sequentià hune in modum, ex Athcmeo partimyrestituenda indico: 1’5y 7039 curium , nô; 31mm; Mahon ,- rouirm 18v and» 1291352907 rio-4p Manchon: 15v confituv, 7m «matin; 11’ roi 9’ finir! nîv [Johann 36:50"? and au; 05655315 xuçwôç 9’ roi? calmar daim; 7939 3,; moflent: Ëv au; necem,; 0; Ëçflvsç, ranime si aloyau. [Vide Van Lent] Hue pertinent 1’51""; in Glass. Herodoteo. Hesychius, in voc. ifmn’êm, animalculum essç’scribit, âeîrâüsrou zig 1913;. 31457009; 15v otium. and moufle: ’œJæ-odç. Vid. Suidas , in ’Avsçf- mm. Zenobius Il. Prov. 23. ËISua’mvov ai; tu); caïn; (lègerim Harod. T. V. ’ N ’

,94 ADNOTATIONE-s si; fui: 3361000; J MI) et; 3193m «qui "Jeux in) mimi Idem verbum meminit! in «de!!! te Thophmtui adhibue- tu, de Cana. Plant. Il. c. in. Ut hic in Edd. sic et apud Adieu. legitur [nempe olim legebntur] Ïva ranimai, perperam: fluctua alligabantur, in; J Mr tir 3M? iræ.» reluira, ad manitou!» pertinent. VALC K. -- Vide Atha- naeum nostrum, lib. XIV. c. 65. et Animdv.T. VIL p. 599. S. - Ibid. fumaient rai n «l’un, and Hnec nrtius inter le aptavi , quo ontioni nexus redira, secum: iudicium Sal- uuuii in 801i». p. 738., et qui cum exncripsit, Boni. :18:an ad Theophmati Hist. Plant. Il. c. 9. p. l 1 5. Idem Cor». .1er et Reiskio in opinionem venin Vide et baec, quae Bod. a sapai corrigenda cum sumac censuit, neque absurde, i me arbitro. Primo 101km n’y unît, tu!!! 1m and"! ri m 0’ unir "b etc. Quantum munitionnai utnque exigu: est, et ad sententia.: nounou-la. Et hacœnus doctiuimis viris libena œlculum addo. Quod veto Marque Pourceau et He- gchium cri-orin pœtuhnt, quoniun ding, unir r5! nii- lin» ourla» explicuerunt, vereor ut insu ait actio. Thon- , phylaclu cette, illi si rei sint, in endeln luto huent, Epist. XVIII. in amome palmaruln mutin Achille»: Tafiu. lib. l. de Clit.Amor. p. 57. neque omni a lapau innunem. Mains est, quod Herodoto inpingitur: deculice, qui e macula palma in feninae fructum intut, ut dactylun ad maturitatem pendulent et in tenaciua huai-est, momtro simile eue: quod in caprificntione un: introduxerat, id Historien!!! tnmtuliue inprudenter-nd palmas: audien- dum esse Theophmtcun, doctum ou: in une hominem. Gravis accumtio. Ego ver. Hmdoto plutonium (labo vira. cruditum Indium PoMedemm, qui Bodai a &an crininaà floues doctiuime dinpulit, entenditque pulmis pet orien- . th plus!" fructiferiu , ne palmait. ont: mturitatem unit- tant, pet bos adieu, sive «à; Mm; Iueeurri. Herodotum testem fuisse oculatuln, Mphrzutum ex aliorum narra- tionibua de palmant: coniugio scriptitaue, Antholog. [sive de Floris natura, Patavii 1720.] lib. Il. 32. p. l 68. W ESS. -- Pluribus haec exaecutus est larcherin Notis ad Il. l. S. CAP. CXCIV. 6. "du; Erin: MMHM) Vide I. firman. lib. 1. Miscell. c. m. et p. Leopardum ramena. X111. 15. qui Baifiuni ac Vanneomiter in vina mon.

Al)" HEROD’OTÜI.’193. 194. 195 mut. De sutilibut navibus culte Antiphilus Anthol. I. 57. p. 1116. [Anale-ct. Brunch. T. Il. p. 176. n. 27.] WES S. 1 12. Blum; (paumaient; sautoir. d’un) Adstipulor doctis viriâ, qui cum Valla (Dominion corrigunt. Frequens in oriente id vi-ni genus. Xenophon Kla’pw ’AvaB. I. p. 54. Ed. Hutchins. 4 vim in si; Bambou zzzoznldvov 117; «’23 tu? (bahuts; adpellat. Noue: suo more (bonifiiez. Il. 86. III. 20; Supra [l. 11.] damiez cur doterius 11,3 427mm Mcd.’ habituai fuerit’, non œpio. Vide Il. 86. WESS. 18. ive; frai; guru) Sic oportuit. Zô’ç Graeeae dialecti formant non hàbet. Si si; fuisset, servnssem. Noster IV. 76. "ch 0-5; mai 6719i; invertira: et saepe Attici scriptores , Sopho- cle: Oed. Colon. 1205. Euripid. Hecub. 994. Plate Phaedon. p. 87.11. Vide Eustath. in Hom. p. 957. [p. 940. cd. 1183.] et Thomam M. in 26g. WESS. -- Equidem ne .5; quidem probaturus emm, quad profecto non erat huius loci. S. .21. drevéxrîpuëœv ) Quantillum crat litera. transposita scripsisse læavmieuëzv: insuper sub praecone vmdebant: postquam nempe 310101!»th fait 069ml, - - - fliv muséum zaïre" îxœmoiçuëm. A Gronovio vulgutum [nem pe biarevimipuëæv, quoi! in Var.Lect. adnotare’oblitus enim] cum aËflwmwni’v 00m5 parabnt Clar. Abrewh. Dilue. Thuc. p. 584. bungalows tamen Graecum esse mecum, opinor, negaturus: Thucydis- deum intubai: e lib. Vl. c. 60. ab Hesychio et Suida eno- tanin, ad nostrum illud nptius respondet. Maxima. noce utentes sacpe dicuntur civœCoavïa-m, aimantins", dvsmzïv. De pnecone res vendendas proclamantc dvauneünzw bis adm- buit Herod. I. 196. -Nostro tamen loco si Codices conspi- ruent in ëætxfiguêuv. cousue nihil esset cur repudiaretur verbum , interdum significans par prmonem vende", vel vendenda .ooci subiieere pracconis , 676 soigna; vel Je"; nifes: «unît: velut apud Demoslh. contr. Aristocr. p. 456. 525. [p. 687, 25. cd. Reîsk.] et in venu Comici Platonis, qui sic mihi debuemt up. Harpocr. in voee, zinguaient 31; niions airain? ixOlçUt. Menandri dæniçvën Ammonius in voc. K196- fou explicat zizi mieux; i’l’aiiMfE. Lysine forte restituendum isto sensu verbum frequentat in Bien ryt’fi’fl Lucianus. VALC K. 2T Veram esse scripturam à? air ixfiçuâuv, quai. nosœr cod. F. obtulit, neminem qui paulisper Hmdotum triverit,- dubitaturumN esse2 confido. S. I

196 .ADNÔTATIONEB’ CAP. CXCK [ l.seq. m0514 ne). Milo. Lilian vestes ab Herodoto dici non modo quae ex lino, sed et quae ex gossypio confectae crut, quum alii viri docti observamnt, tumiHeeren in Idem liber die Politik -- der alleu Well T. l. p. 137. Caeterum simillimus Aegypüorum vestitus apud2. tipfvzov Nostrum, Main) Bene lib. Ask. Il. Scriptor c. 81. ipse S.]VIL 9).i V and I 1106m; lignine; ÎVSIMJNÇ. Adde 71Mo: simien; IV. 75. et Il. 81. Non adinngo, Strabonem omnia baec suo sermone repmeœntasse lib. XVI. p. 1082. A.; id monere debeo, re- stitutnm in integrum Aldi et plurium schedarum scripturam esse. Quod Medic. dedit, hiulcum est, neque lnbet mplBaAM’utnç et :752» suum sibi fulcrum. [immo verbum 120335121, fulcrum satis eommodum. Vide Var. [un] Solet Hermann creberrime a plurali ad singularem numerum pergere et ad priorem reverti, uti c. 197. Mes idem aliis. Ecce ex Hesiodi Aspid. vs. 255 et seqq. de Parois 5’11 il «pas. fov nemini"? - - aïno? M211 attiré? Bai»: ô’wxa; Malheur - - - ai 82 (peint; etc. Quae huius loci structurae adcurate respondent. Poëtae deest Exclu-ru, cuiusmodi vox et hic ad sententiae conplementum advocandaest, ac nope alita. WESS. CAP. CXCVI. 4. si; air 261440604 de.) Legendum puito vel la div , aut, si quis illud praefent, flïn a?! ai caq- 91’m mofette www 6917m. Legitur lib. Il. 85. refendu niero- yinrrau in 75v simien 2:14pr. De puèllafum hoc apud Assy- rios mercatu Nicolaus agit Baume. Stobui p. 293, 1 6. Adieu». Var.,Hist. IV. [c. 1.] p. 528. et ibi Perizonius. ingouainu me? m’rov rai; me... margés-muez, Zambie: Prov. V. 25. VALC K. -- Vulgatum à; du quod muent libri omnes, percemmode tuez-i locum suum poterit. S. » 14. iæiyumt, 051-0: 3l de... en.) Dune si transponerentur voeulne, mec quidem indicio rectius istu cohaererent, thune in modum scripta: in: 32.11017 Spinoza gifla! grimaud, cl ’31; smog ’ ,14.le «3839 iNono 759150795 , 21:16: a; minutai n aux) i dimbvœç 59114290600; lAat’nBanov. VALC 1x. - Huit multo le- w nior oratio, si coniecturam amplectaris. ’Reiskius maluit ÊÔH’QMMM, mi Mir TOI y’ smog miâëv 535’011" 7591107927, ai 3’ on; mais» je: etc. WESS. -’ At et perspicua satis est vulgata scriptura, et mirifice convenit stylo Herodoti: quare, in libre- rum potiuimum consensn , sollicitari non dehet. 5.

HÈRODOT.I.I.1195-197. 1197 16. oiç’yoig Sil 3445Ee’xâo: indexé) Vulgatum si; amie N si 1225.00: 5 aiguë vraAe’wv mihi certe non placet. VALCK. - Reiskias corrigit sicut ante eum ,5L1Berglerus, si; voie âni- lMo: 9* miens: quo sententia paullo sit expeditior. WESS. - Et luculentalet neeessaria haec nobis visa erat’ emen- , datio , W yttenbnchio etiam probata in Notis ad .9:ch etc. p. 554. Particulam si; tamen cum Reizio tenendam putavi. Potuerat dein scribi 310i 15v süsiâsa-roz’rw, que struçtura utiltur Noster HI. 1 1 , 12. sed perinde etiam cum acons. casa construi idem verbum potuit. S. 27. olim anima...) Praeclare Medic. quamquam et sua venus est in lectione schedarum Ask. 121 n’inclut, a qua non multum Aldus recedit. [Vide Var. Lect.] Tritum est «in; in sententiae consecutione. Noster Il. 92. E17 10.1815- sa: 31120:1"? 7115011125, et... 7995701101: quibus usus Est Georg. Raphelius ad Act. Apost. xx. 1 1. Alia conduxit Io. Taylor in Demosthenis Midianam p. 1 95. [in Appar. Raisin. Vol. I. .11. 628.] WESS. - Sic Noster I. 94, 22.11. 100, 8. et frequenteryalibi. .In chetis Tabula c. 1 9. nostrae cd. iunguntur si"; 05mg, sequente alu particula, ut h. l. 5.. 4 50. É un: wv mimi-ros veine; etc.) H. Stephanus bic prao- postere quaedam collocata in Graecis esse exemplaribus putavit; sensum esse: Et hm quidem apud illos homatissima consuetudo crut, ne iniuria illa: ajficerent, neque in aliam. ur- bain. abducsrent. Verum ad hue asque tempera non, permansit. .Cuni quo non facio. Graeca bene habent. Quae sedem ille migrasse opinatus est, sua statione everti non passant. Scripserat, licuisse s’E aima; ËÀÛOIVTM 2251m; 13v BovM’mvov nivéa- . du. Itaque aliorsum emtae abduei poterant, ac sic inin- riis adfiei: praeterea occupata urbe ab inimicis, eius rei ampliorecopia.’ Quare tenuiores naturopathe rai 9152.22: rimas malnerunt, promus uti Lydivl. 94. WESS; A k - , C413. CXCVII. 1. Açdrzpoç Hsecapta et au: saut cap. 196. init. J nëv recuirais; 331: quali. pariade lon- ,giore et alibi utitur. l’est pausa [l. 5.] Reislcius, si 11; 1? and uürdç-- gansât: nulla gravi causse. Plutarchuseadem in te , a” n «pis-009w 374M «9102311 «1521i; si radina: 929013162019 w,T. Il. p. 1128. a. Adde strabonem XVI.. p. 1082. [99746. Cas.]-Nostri aemulgtorexn. Ruâia media»: artis primor- dia tali en veteruni more baud panel repartant. Nomina-

19s , 11111101111110an vit nonnullos AlmeIovem’us ad Strabonem, alios’Davisius in fila. T ’1’ Diss. X". p. 540. VV ESS. I ÂP. CXCVIII’. 3. me? 901411140: taraudant»! la!) Etsi rugi «gravies» Il. 47. posuerit, cerne sunt schcdac veto res, et iusta Gronovii opera. Alioqui locus Heinsinnae coniecturae, que amen) Soufnua volait, obportunus esset. Dedit eam Iungermannus ad Poilue. I. 26. Adtigit et hue Strabo XVI. p. 1081 . [p. 745. cd. Cas.] le. nutem Spencerus hune et non dissimilem lustrationis in Hebraeorum iure ritum en Aegypto arcessit, suo tamen nrbitrio et sine teste, Leg. He- bmeor. lib. I. 8. p. 257. Egregie Theam rogatsnrmaia 7M du: 25396; 11101911511, 41in ph n17 isba, (En. æœpuxfïuœ’ ahi 3l 125 inerme 0636"", in Stobaei Serin. LXXlI. p. 443. et Diogen. Laërt.Vlll. 45. cum Menagii observatione. WESS. CAP. CXCIX. 8. "leur" - - - anç) Strnbo 36- mn: il iman-m bain-n, hoc ex loco, XVI. p. 1081. c. Refe- runt hue, neque iniuria, ex Epistols, quae Iemniae tribuitur, versum 43. a! 3l 70min; 21.-pillant: exonda à fait ikïçiyxœ’hrfm. Conveniunt egregie, et turpem harum mu- lierculnrnm morem describunt; uti copiose docuit Nie. Bondt V. C. in doctn Dissert. ad eam Epistolam, quum me suasore scripsit et duce defendit. sans... sunt monial. Quod Noster I. 26. de Ephesiis, urbem suum Dianae con- secrantibus, iEœ’dmmç in n17 m5 menin l; rei 11112:, id Po- lyaeno V1. 5o. Selma; méfia: roi"; m’en tu? hem? ri; ’Aprl- 14:30;, pariterque Aeliano var. Hist. Il]. 26. WESS. --- Vina»! sive fasciam in furüeuli’ modum tortamintelligebat H cyme in commentatione De Babylom’orum institue religioso , ut tauliers: ad Veneris templa": prostarenl; inter Commentationes Societ. Reg. Gutting. T. XVI. - ’ 1 1. M2932: «vivra: 190’on 0’351 imam) raina: 199’111 31mi- xOUfl, i. e. bistouri, Cl. Reiskius, quem sua correction frui putier. WiES S. - Vocabulo 799’211; de directions que ducitur lima etiam alibi utitur Noster. Potest entent constructio istorum verborum duplici modo intelligi : sive, ut accusativi mima «96mn pendeant a verbo iman, quemàdmodum Il. 108, 15. dictae videri poœrant 316w- xzç -- muni»; reine; l’agneau: sive potins, ut verbum Ëxovn absolute positum intelligatur, tendant, dincti sunt, ducti surit transitas, sicut c. 180, 12. 181 , 12. et asepe

A!) HERODOT. I. 198. 199. 199 alibi; quo ita posito, consequens est, ut avoina 1030m intel- ligatnus and min-0s nier", quomodo c. 189 , 17 seq. habe- Jnus 3105927501; -.- - 111901141454; suivras 100’701. Vocab. 0’361; si; bine abesset, nemo desideraturus crut: neque tamen opus ’ est ut ei hic locus invideatur. S. [16. MllMTœ) Conf. cap. 151 , 12. ibique notata. S.] 23. grau 14h. var :7323; T! ifl’dfifiâlïdl tic-l) Vertebatur, quoi: guet forma. et procuitalc potuerunt cliques caperc, ex les? ars-mm: sed qui id fieri possit, fateor me ignorare: dcbuilv une Herodolus, hoc si volait, alia verborum structura sententiam declarare : praetem VIH. 105. 71101331; :7300; Énumérez, puni suntforma pruditi, quales et hac mulier- cuise. Laudo tamen Malin, quem levi auxilio invabam olim , «tannin. legens. Sunt si)"; «munira: , quae pulcri- tudinis possessionem, ut sic dicam, habent, sive forma elegante instructae. Hcynhius «connin; , mambos. Sic «tannin; vis-or, de negro, Aeschylo Agora. 844. et 096mm and 315001011 9115701145111, Choè’ph. 189. In Philostralo, Vit. Apoll. VIH. 26. p. 307. de Scythis , 03x103 fi in) 161 iuæëâv alan-0mm: scribi oportuerat ahan-au : quae enim adscripsit Cl. Clearius, aliena sunt. "Adam" «07.7.03; obtint; m- araud»: dallit Thcmislius Or. XXIV. p. 307. A. Neque suspicioni diversior nooebat casus: cui Pampeli succurrebat fragmentum in Stob. Serm. LXXVII. p. 460. 01101311 yole r: son) 95101; 015010; «statufier in?! 731’071! Weimar 3001405 in". Nune coniecturae non admodum indulgeo. ’Eænuué- vusive’èmuuivm 51’810; vi verbi aïolis: erunt formasse, quae speciem sibi aplani et quasi connexam habebanty Convenit, quod bac origine manavit, Coclum stems fulgen- lilas optant ex Ennio , et Lucretii vestis purpuras, algue euro signisque ingentibus opta. Plura Carie in Celui I. 15. Mox dæumémnm refinxi; sic enim plerunique solet. WESS. [26. ffliflfl au) rsrçxlflœ- - 74005011) Non continuum tem- pos indicari coniectgbatHçynius l. c. p. 33. sed certes fuisse dies festos, quibus ad religionem solvendam templum adi- rent mulieres. S.] 27. ml ri; Ku’wpw etc.) In more illic habebantfiraugw- par; ni; iœorôv m’est; 030007063, uti Alliances loquitur lib. X11; 5. p. 516. a. Non repeto, quae de Amathusiis Paphiisque Io. Mcursius conduxit, Cypri lib. I. 8. et Il. 15. WESS.

son" ADNOTAT-IONr-s CAP. 6. C0301 300i 01034.05) Imnt pt? linteau, ut recto cepit P..Leopardus, Em. VIL c. x1. Hue respiciens Eymologus p. 710, 41. lH00’501-0ç, inquit, 1017 et; r3 "in! 704mm" 75v «Aniontwsv 20301011, abri 1’05 01170010. Reperiun- tur et 005m, du! 1017 011700010 ,I et alia huius generis apud Atticos plurima. VA LC K. ’ CAP. CC]. 5. 02vn’0v il v10011180501111) Couler lib. IV..26. Torpis errer Philostrati est, Hemic. c. 5. p. 704. .ubi luira; yole K59; 13x20 201000003 "Ivre" in) Mœcrwyt’rœç n 10003 30-01136- un; etc. quasi ultra Istrum nique in ipsa Europa Massage- tarum et Issedonum sedes fuisset. Adde Ammiarwm XXlII. 6. in simili luto huerentem. WESS. -- Conf. Cellarii Geogr. Ant. lll. 21. p. 837. .5. CÀP. CCII. 1. i0 3E 1000?»; M7010" 1000i 1016m 10003 Men» sium etc.) Nescio quid Cl. Reislcium inlpulerit, ut in priorc :000) nomen magni et clari fluvii abditum esse decreverit. Potest utique omne flumen cerna quadam ratione minus .slio et mains esse. Verum id Noster spectasse non videtur: narrat diuersas discrepantium opinioncs, quorum alios maiorem Isbro, rainurera clin Araum perliibebunt. [forsan, quad alii aliurn fluvium Arum intellexissenL] Num- que omnia , quae de eo omne prodidit, ex auditione acœ- pit, minime fida; tamelsi, uti videtur, ipsius Ara-es sit Rita. sive Volga. Vide Ionac Hanway Itinera, lib. I. 10. WESS. - Vide inox ad l. 16. 5. q 9. 0150 haubana) Herodotcum est 01’170 évamdcusaau. Hinc, ut suspicor, edoctus istum adtigit Msssagetarum morem Max. Tyr. XXVIl. 6. miam-ri; noçois, 81110031110; nisi- ’301; Bas-0511000, zsçlmôfram-z; iv 10de9; amuï, 050700 1000015701, 0600950170000: ri; 651007; etc. Ad quem locum Dionis Chrys. verbo Dan. Heinsius excitavit p. 61., Similis quaedam Scy- tharum consuetudo memoratur Herod. lib. 1V. c. 75. VALCK.. 1 1. auruytêous’voo , 1017 4 W017.). Optime Med. et Ask. Vi- tium, quod Aldinum occupant, odoratiis H. Stephanus est. in Vocib. Herodot. et Iungermarmus ad Poilue. l. 26. Hero- dolus secum consentit, [sic enim l. 183, 1 1. et alibi.] ser- monisque usas adstipulatur. Aelianus, de Animal. X. 5o. concis il in” uxiroiv unâamÇwsÏvm 90100km - - - iëu’æmm: et X111- 2]. «si 81010001300901.0311 032’701! 100091570011 5’12 rugir. lange

A n un à o D o T. I. ana-102. ne;

malouin; in Critîa p. 1 19. fin. et agnosces Schaum amie.

I 16. ’0 8è ’A Qu’à»; remua; 52’s: ne. etc.) Carpit baec WStrabo XI. p.E 803. [.p.S 551. cd.S. Cas.] quaedam, t Nostro’ ad» fingens , quorum ille auctoritatem defugît. [Strabonis verba baec sunt: am) yole (se. Herodotus) in Macrmvô’v «616v fiion- nt, zig fin-Mainate: groumer); cxIÇ’sdau, M9525" 32 231504; aux) Baxrpmvov’ç. Tum adiicit Stra. b o , Callisthenem quidem in hi; sécutum esse Herodoti rationem.] In Aruis fluvii ortu cre- - dibiIe fit, Herodetum esse falsum. .Si fontes fuerint in. Matienis, oportet Mediae [aut Armeniae] flumen illud detup. Longe veto extra Mediae fines Massagetae, Issedô- nes et Scythae, quos eiusdem amuïs accolas Diodorus H. 45. statuit, habitarunt: praetçrea in omnig Media nullum eiusmodi flumen, quod tot ostiis Caspio mari iu-ngatu’r. Congruunt pleraque omnia, si Maticnos montes excipias, l fluvio Volga, qui et amplissîmus et diversis oribus in Caspium mare exoneratur. Ostia ad octoginta et amplius, quae insulas ingentes incingunt, memorat Ampl. Nie. W itsenius in Tartariae Descriptione Belgica p. 700. Amis olimfioa, Ras, Arcs adpellabatur; unde Graecorum ’Açai- 5m. quo etiam titulo plures orientis fluvii insignes surit; de quibus, sicuti et de hoc Anne sive Volga..Ampl. Bon- berius Diss. Herodot. cap. 18. [p. 190. et pripr eo- Th. Sig. Baierus in Origin. Scythic. Commenmr. Petropolit. T. I. p. 593. Id mirum accidit, animadversum non esse verhorum , in Aristotelis Meteorol. I. r3. [.T. I. pag. 545. ed. Du Val.] transpositionem , factumque adeo, ut nunc ibi Araxes, cuius partem perhibet Tanaîm, derivetur ex In- diae monte ,Parapomiso, encre mirifico. Verum Philoso- phi verbn, au; É ’Açœ’ënf foufou y ÉtTœ’mïç aima-7022100 m’en; Æv zig-11;! Mazô’rtv N’umv, collàcata olim fuerant post Cau- casi montis mentionem et amnium inde devolventiuxht, ante voces and J «Mm. Postulare seriem rei et. orationîs eam verborum istorum migrationem , agnoscet qui Philo- sophum consuluerit. Mihi longiori esse non licet. W ESS. - Quod de An’stotelis loco obiter Wesnlingius monuit, id vellem expensum excussumque fuisse a. doctissimo de Sainte-Croix, Philosophi .verba chimie in Exam. Crit. en. A1133. 693. sed satis ibi hahente monuisse, errorum’ illa

303- ADNOTATIONIS plus. esse. Mihi videtur. Aristolsla illum faim nominnhlui . a Maccdonibus Touaim, qui huerta crut, (de quo conf. quae olim’ad Polyb. X. 48. nouvimus) cum veto Toni œnfudisse miscuisseque. Ad Artisan fluvium quad spe- ctut, Nostro hic et alibi momentum", diversissimas in partes viri docti abierunt. Lihrop IV. quidem cap: 1 x. ubi Scythae Asiam olim incolentes, a Massagetis pulsi, traie- cto Ann fluvio in fines Cimmeriorum nbiisse memorantur; ibi Hurenio adsenüor (Hun über die Politih etc. der alten Watt, Tl l. pag. 885.) vix passe de alio fluvio quum de Wolga cogitai-i. At, usque ad VVolgam penchasse Cyrum , parum est probabile: et post Wesselingium nemo, ’ quad scion: . nisi Larcherus, hune Arum, de quo h. l. agi- * tut, qui Musqurum fines a Cyri imperio distermiua- vit, Wolgam intellexit. Extnnt super hoc Herodoti loco I disputationes trium Acndemîoorum Parisiensium in Hist. de l’Acad. des Inseript. T. XVI. p. 69 - 85. Horuln unus De la. .NMZC p. 69 seqq. contendit, et hic, et 1V. il. et 1V. 4o. ubicumqueVAraæen fluvium Herodotu memorat, nullum alium ab en dici, nisi Amenine fluviuin , geographis omnibus sub hoc nomine cognitum, qui ab occidente in. Caspium mare influit. Cui duo alii docti vil-i, De Cuisines ibid. p. 76 seqq. et Darwin: p. 79 seqq. firmissimas oppo-i sueront rationes; quibus iam olim persuasi , quum alii ,4 tum Is. Vossius ad Melun Il]. 5. p. 803. et Cellarius Gcogr. Antiq. HI. a]. p. 829. evicemnt, ad orienœm Cuspii maris quaerendum hune Herodoti Aral-eu esse. Ac hi quidem omnes Oxum fluvium hune esse statuerunt. Rendus veto Heeren l. c. pag. 912. (quum uliis rationibus motus, (un: quod Oxus apud Nostrum Aces est, III. 117, 8.) flu- ’ vium mugis septemtrionalem las-orteil. h. l. intelligit: cum. quo congruit,pquod ad Jans-km a Cyro conditum oppidum memorstur, cui Kvpi’4rxafu nomen; de quo Cellarùn pag. 854. et 856. Atque in eamdem partem (Iaxarten. hic esse intelligendum) Damiüius etiam inclinahat l. c. p. 84. et Géogr. Anc. T. Il. p. 308. qui etiam-in Tahitien Orbis ann- tiqui anno i765. edita locum illum ab oriente muris Caspiiy hodie sub nomine Aral notum , hoc titulo insiguivit, Paluv des recipientes Aruanapud Herodotum. Eiusdem sententiae patronum se professus etiam estsolertissimus Geographus

An HERODOT.I.202. r :03 I Mien: Bocage, ( in Commutation Examinî critica en; ’ auctore’de Ste-Goi: adnexn , p. 829.) aitque secum sentire celeb. Hamel; cuius librum Geographicn Hmdoti illu- strantem mihi proesto non esse doleo. Quo mugis miratus sum, quum Mannertum, virum de notitia arbis antiqui praeclare inscritum, vidi cum Parisiensi olim Acade- mica De la. Naine fadement, contendentemque et hic et alibi, ubicumque Arum nominnt Herodotus, Armada: Arum esse intelligendum , T. 1V. pag. 87. et 90. et T. V. Part. Il. pag. 209 scqq. Quo quidem in sententia etiam du: ctissimusn De Ste-Croiz fuisse, ex Lareheri ad h. l. adnota- liane intellexi. Quibus hoc unum aliquatenus favere videri patent, et ne id quidem mngnopere, quad in Matienis ortum capere Arum lait Noster: qui scilicet hac in re Amenium Araxeu cum altero i110, qui Iaæartes est, cana A fudisse videtur. Nain, quad ad aliam ratiouem spectat que illi nituntur , quad apud eumdem Nostrum 1V. 4o , -G. i -’Açdëuç maraud; dicitur a... and; 1?va évinçons: , quod vuld poinœrpretantur moussoient orientemjluit, quum et ego versione!!! imprudens secutus sum; potuernnt quidem’per se verbal Scriptoris in istnm acci pi sententiam , quemndmodum apud eumdem v. gr. 1V. 49 , 5. et 10. et 1 a. filons; 196: ’ 3035! d’un.» dicuntur fluvii versus septemtrionem deeurrem tes : caque interpretatione adducti etiam duo et Parisien. sibus Academicis quos supra nominavi , De Guignes et Dam ville, hactenus adsensi sont colique, ut isto loco, 1V. 40. de Armada Anne loqui Herodotum censerent. At res ipsa docere patent, falsam ibi esse istam interpretationem, red- (lentisque ibi gram verbo his latinis dehuisse, ad orientem (sive, ut latine rectius dicam, ab oriente) fluem, nempe ab oriente Caspii maris. Sic sans: ibid. 1V. 4o , 5. roi and; ’ sibi .1: au) 5mn burinant, sunt ragiones ad orientem (in partibus orientalibus) situe : esdemqne notione I. 201 , 4. ait au; flamber and; s36 r: aux.) bien circoncis. Et c. 204 , 1. et 5. halles ni Mis and: 5025p" si; Sonda-n; naine, et roi à? fifi; i5 a and in» émrlüwvra, qua parte sedes sunt Massagetas rum, quos Amas fi. a Cyri ditione separnt. cf. c. 206, 1 a. seq. Similiter mura; fluvius, 1V. 48 , la. unus ex illis quinque qui e Scythia decurrentes (adeoque a septentrio- in benùînfluuut, dicitur qui; 5:3 Huy, non quod

auw .Anno’rs’rdsonszs

venus orientent dirigatur eius cursus; .sed quodîlle in- . gis ,I quum caeteri ad orientem , ab oriente ait, et in ca parte lstri, quae maxime orientem spectat , in hune fluvium in- cidat; contra Tiarnntus ibid. memoratur mugis ad occiden- lem vel ab accidente esse, «si; Enfin; aine»: nam and; pne- positio istà notione promiscue cum genit. et cum ace. casu construitur, ut lV. l7, n. et 15. 1V. in, 8. et fœquen- ter aliàs. Denique de verbo fiés" ohservemus, quum flu- dicitur fluvius, non continuo de cursu fluminis, et de direction cogitandum esse qua flumen. deeurrit: sed quemadmodum , ubi de situ oppidi vel regionis agitur , mirai dî- cimus, sut diseurs", sut simile quid; sic quum dejluvio quaeritnr qua parte, quave in regiune ait, in hac sut illa ne- gione fiacre (Ha!) illum dici. Priori verbi notione dicendum crut flan alan) sic-N’en dvlcxomç, posteriori notione nullo incommoda enmdemque in sententiam dici potuit itou and; filme» daman. Est vero praeterea in hoc loco, in quo versamur, aliud quidpiam quad viras nonnullos doctis- silnos, et in his ipsum Wesselingium nostrum . aliquaœnus turbavit; sciliaet quad verba illa (l. 18.) "dans: 3H!» mima. qua’sga’xovrœ ( ubi quidem de numero dubitatio quaednm subnasci patent) in interpretati sunt, quasi Hero- detum diœret, per quadraginta ostia in mare Caspiurn irgfiuere illum amnem: quad quidem prorsus contra est, quum diserte ille doceat , caetera: alveos in paludes allumas. aire , maniai unum in mare hymen. Ex quo satis adparet, s’estim- du: non de ostiis.in mare se exonerantibus debere aœipi, sed de rivis e quadraginta orificiis scaturientibus et magna- vi erumpentibus. Sic Ëgsdyowau in 14095151! «ne! apud Pindarum, Pyth. I. 4o. S. 25. 51’s: au) nattent?) Insolens haec dictio visa nonnullis fuit, mihi nullo modo. Omnia amnis astis, pmeter unum, in paludes et stagna lutosa evolvebantur: illud 8m? môm- l. 90:7, videlîcet réarma, labebatur, minime turbidum et liniosum. Tale de Borysthene 1V. 55. il" ré mdagôç traçai SoMpoTo-t. Ne- dissimile, si dicendi genus adtendas, Bilan Ê» un"? gênoieum , Oedip. Col. 1 646. et Homeri ’lz. Il. 1 99. 3916m- * , 1.9.9.7: tum ’lA.’ 41.61. Restitutum in pristinam similem paullo supra [l. 20. conf. Var. [mon] est semes- itzîrâm. Vide Horrei Observ. Herod. p. 11 5. WES S. 4- 3:03

An HERIOIDOTLI. 202.203. 1,205. Magna commodius iintelligetur per loua ubi un... ointes impedimentum. Conf. VIL 185 , 6. et Aristoph. Eccl. 52a. S. 24. si 3è Kan-aria Spinoza etc.) Verissime Noster, cui paria facit Aristoteles Meteorol. II. 1. et Diodorus Sicul. XVÎII. 6. Ceteri fere omnes ex oceano septemtrionali Caspium mare influera tradîderunt , inprudenter a harum ducum s’estigia deserentes. , Vid. Casaubon. in Strabon. XI. p. 775. [p. 507.] Vossium ad Melam HI. 5, 16.» IIaïrav [l. 26.] re- vocaviCÀP. CCIII.in suam G. au) moiOEïsedemnWESS.’ Môle-70v) Gronov. l bene. . lAristoteles de Caucaso: Meteorol. I. 15. 9’ à? Rendus-o; m’y»- «rrov in; --- me) white: nazi 54.81: tum past pauca To; 33 unifie; (mafias) gr: «and; 3st 3390:5 à aï; au: nardzui’ muai. Quem philosophi locum adsoripserat et Berglerus. Nec convenit tamen omni ex parte. Aristoteles mâtin; re- stulit ad incolentium multitudinem et sedes. Noster laxis- -s.imam eius amplitudinem et vastitatem spectavit. Moxcap. 204. mais! hacherai, 72.1760; (gamay à; imita": et IV. 1 25. Sta- tim [l. 8.] rai 9:on min-a; artissime iuuxi, uti lib. H. 55. WES S. - Nempe olim importune post «and comma erat insertum., Poterant autem 1d 9:on mima vides-i «30m: dîci , quomodo pas cum aliis accepimus: rectius ve- ’ro absolute et adverbialiter posita illa formula roi «and zain-o: accipictur, ut rai muai idem valeat ac ai; êvri and, plerumque, ut plurimum, plurima e1- parte, et adiecto vocal). usina, longe plurimum, longe plurima et parle; scil. nullâi fere alià re uitam sustentant , nisi fructibus sylvestribus. Conf. Schaeferum ad Bosii Ellips. p. 427 seq. et qui ibi laudatur -Hemsterh. ad Luciani Dial. Mort. I. 2. Conf. Nostrum V.

1 1. 6650; Êuuroïwiç rsiv 50017704 inquiet-w) Herodoto , sicuti Eustathius67 ,monuit 6. in Iliad.S; p. 626. . [p.v 481 ,. 6. cd.. 650: nomen et yffl’æîfi’oul ex vetere more est pingere, uti IV. »88. Hoc si valeat, variis colorihus et pi-cturis.vestes infe- cerunt Caucasii. Strabo in eam sententiam verbo transtulit, rsiv 3’ Ëdîras flambaient" 57175913701; .ouçMaÉxclçyÊus-sêi. 111on gageur: 16 Juin, lib. XI. p. 781. [ p. 515. Cd. Cas.] Sed d’uhito, an iure fecerit. WESS..-, Ad Massagetas relu- lit Strabo quae de Caucasiis hic tradit Noster. Caeterum, cur dubitarit W esseling. - rectal-nelseutentiam verborum

306 ADNOTATIONES Herodoti expresserit, non video. fait: ingénus peuple une verbo toutim" potuit reddi. (si: figuras dici et imagines cuiuscumque generis ,1 supra ad e. 7o, 5. monui. Prisons vocabuli usus etiam sequiore netate in nomine êfiflbor, pictor, superfuit. Apud Polyb. XXXI. 5, 10. Mdicun- sur vestes pictae, variegatae. S. ’ - 011p. 0CV. 2. To’fl-Uftlç si si! silionne) l’ami ex Sait du, in reginne nominis principio scripturae constantiam mon fuisse. Lucianus Contempl. c. 15. Tdflvyç inti»: ici, ubi pmeclare hac de regina et nominis scriptione T. Hem- otahusius. Codiaes Herodoti nihil variant; in Infini, Frois- tini, Valerii M. schedis discordia-viget, qua de 014ch pins ad Frontin. Il. 5, 5. Recte P. Barman Secundus’ Anthol. Latin. Il. Epigr. 6. edidit, Quant Tamis turban. valet, cognovit in une, nimirum Cyrus. WESS. 8. indu-s - -- - ergots-sin) [in oportuit. Kçsînç -- indu» f0 "garni" à Rotterdam I. 71. Verum ambra librarii in- prudentes mutatum iverunt, veluti Il]. 5. et 56. IV. 85. atque alibi, ut contra tabulas. WESS. . CAP. CCVI. 6. «Mm d’ions Jimmy) Si 01;le esset, fors melius hoberet. Docet Shah Massagetarum plures loco mamans habuisse, lib. XI. p. 780. Tamyrin practerea Cyro punisse in montibus insidiu [lutinas auctor est I. 8. Hoc smplius, enim, terminus, lonibus 1ngfflh teste Bambin ad Iliad. p. 149, 15. Sed nolo contra mutas niti. Max [l. 9.] æçsfunileu optime Paris. 11.; id postulat linguae genius ex «pionnant. Aldi opes-se dederant rechuta: errantes: cuius ibi tonus ver-bi innuit in scripta libre FMMINI fuisse. Ex Aida errar lute ad omnes editos mansvit, L. Küstero in Clerici Bibl. Vet. et Nov. T. V. pag. 407. bene monente. WESS. -- Mireris quid sit quad in illa dictione bizut fit»! desiderarit Wesselingius, quum praesertim iam c. 80, sa. simillime dictum viderimus «in 0&6st dpfuv. Sed "alibi apud Na- strum eadem prorsus formula occurrit, de que vide Val. chenu. ad lib. V. c. 19, 15. Neque vero probari posseid, quad .de Aldina scriptura «polynies idem Vir longedo- ctissimus pronuncinvit, intelligent ex bis quae in Var. Lect. a nabis adposita sont. S. » 9 et seqq. «si, nèfles talw- - lœss) 0min ish Bais.

a ATD HERODOT. I. 205-207. 907 au: sua depasita loco negat: sedem olim habuisse et occu- pare rursus debere post ni rdôrô r95" arias, atque hune quidem ad modum , Oies, tintai airaxuçmnlvrm - - - ni rond un?" min, Mixtes 32, rif 57m; (emmi; etc. Mihi open displicet, quippe voluntariu et nimiuxn audax. Bene To- myris, omitti pas-se aerumrwsum laborem iungendi struendi- que pontis, admonet: se tridui iliaere retro cessuram, faci- lemque adeo amnis traiectum ratibus et navigiis, citra cum laborem , Cfro fore. Max miton [l. 17.] ex schedis CAP. CC V11. 6 seq. ratinant - - dxaz’çira) Patine. ratprobavi. épépina: sedis possessionem WESS. tueri. Homer. Odyss. v(9?. 256. inti nia émiais-ras sua, 514277 rai)? oinçsduç. i. e. ut in ,seholiis, 4.8.7. Heyehius ’Axsqu’mpot, nixœeit’uiflçov, quod firmat verbis poëtae Odyss. T’. 592. Quin tamen patiores seripti nixa’çm: praeferunt, cos non desero. Dnnt Codices VIL 156. covolume nixuçnairzrov. Corrigit Mas. Satanas à; 3? nui épidural; du; sua periculo, in Luciani Merced. Gand. , cap. 50., ubi ex margine Aldinœ me oïxasçu; praestiterat’. . i 213x491"; Xenoplwntis , Appiani , Aeliani , et praescripta He- sjchii verba, analoginm vocabuli rabotant. Vide.ad Dio- dori XVllI. 28. WESS. -- Videri poterat prOVerbialiter dictum, Minaret mâtinai-ne: et uniratus sum nihil tale apud Paroemiographos reperiri. S. 1 1. mima; 15v identifiait in) etc.) Aristoteles Problem. Sect. 17. p. 129. baec spectasse videtur, xaûaiæsç mi cum dans du; rai «immixtion Vidit hoc et. Herodoto sua adscripsil Schurçfleischius, sicuti exCl. Walchio. accepi. Amant bac germa et Infini , sed varie. Seneca Cons. ad Marc. cap. 1 5. Sed oidelicet it in. orbem ista tempestas. Aliter Hilarius Picttw. lib.ll. ad Constantium Imp. c. 4. Orbem aetcrnumi erroris et "damas in se semper certamiuis eircuyntulerunt. Vide Gro- novium. WESS. - At nihil, quad hue faciat, apud Grau nov. reperies, nisi quad orbemillum reipublieae hue trahat, Ciceroni. memoratum , adLAttic. lib. Il. Epist. 9. et 21. S. 22. matira; «il; ivavnouaivouç) Hoc esse unicmn in He- rodoto.ezemplum huius sic conpositi oerbi : per reliqua hon oc- currere nisi simplex aimée», adscripsit, ut, Medieeo faveret, vir Celeb.; cuius illi memoria decreti utiquc evanuit, cum insinuatives: [ivotrflflldfl] ex illa lihro reposait VII. la,

’aoaI ADN’OTATIONES. 5., mon» Ambani verbis sect. 4. eiusdem capitis, :176, l and s’mmaÛîvagI m MM. F ugerunt eumdem in: VII. 49. m3 N m 063M; immwm’nu. Quae satis sunt ad conpositum retincndum , pariœrque paœfacinnt , quanta continue, ne similis peccati rei evadamus, et quanta indulgentia, si quid ab aliis tali in te aberretur, mi, aequum ait. [Cm terum vide Var. Lect. ad h. L] Quae baec antevertunt, [l. 21.] ruifird 7d; «imam, tangît versatque P. Honda ou.25. inamicalHerod. 15; zée")c. 19. Amplector WESS. Mediceum. ’ , Non cum nescius, Horreur» nnimose naisse pro venu: ri; mi. gag, Obs. Herod. c. 16. Verum , quod bene Gronov., nihil de pugna praecessit liquida, neque un: Cyro Croaua Baudet: immo vero, ut in reginae Massagetarum fines trament, et positis insidiis 1d flumen Arum se recipint. 0bportunum est ad dictionis habitua: Demosthcnis celehre dictum pro Coran. p. 162., quo, tamquan emblemnte Dio- dans seriem scriptionis distinxit , XVI. 85. n’a 5735 au; [hic 90m - - - «in 11h, 055i immigra; neque alienus Luciani in ’ o "fox. locus c. 56., de quo Abruchius recta Lect. Aristaen. lib. Il. p. 186.. Ian , si cum vim Reverendo [Horreo] mon: Sunlight-u [l. 26.] instauratum velia, non conœntiose ob- nitnr. Cette mpyivwdm sewuri debuit. WESS. - At nec spernendus aoristus «mynmm. S. . i V A 31. 75v WfOBKITàn de. mm) Laurentius magna. .oi pe- corum manta; cuius versio moveri non debuernt. [hélium olim mina rai rtrgac’mâu dicebantur. Vide Schol. in ’12. 3’. 121.. Herodoti loca non adnumerabo; in quis asepe on: intelligunt, uti hic Grenov. De Hippocratis. more muta Calenus in librum de Articul. p. 587., multa quoque En, stachius ad Érotian. p. 92. [p. 502 seq. ed. Franz.] et Faï- sius in Oeconom. [voc. 11968411.] Haec tennis videntur, nec recusant tamen adponi. WESS. CAP. CCVIII. 1. flâna: Mèv ouïra: «ovin-ocrai!) In medium vanne in Latinis, ex Gronoviz opinione. Pnene pu to contrarias indicari, ut crant, sententia. Tales nuna- xuîm Méfiez: V1]. 142. , dissentiente Porto. Tale IV,. 152. «menine: ËÈ nain; 1.77 yvéuy i Ponüw , in matis. Tom .ViII. 79. ruvsmxo’ruv 15v nçamàîv, contra se consistentibus du- cibys. YVESS. --, Confil. 214, 10. Haud male Voila h. l. in discuçsioncm camera. S.

x AD HL n o n 0T. -I. -no7 «au; 259

«i 6.145 me tir Batizafna m3911) Solebat rez ’Pefsaruni’ bêl- l-um ingressurus., 0b incertain expeditionum successum; alliage subcessorem designare, uti est VIL 2. Neque hoc neglexit Brisson. Regn. Pers. I. 9. WES S. I CAP. CCIX. 6. ri; ’Apa-oz’moç) Sic bene: vidé VIL ’1.1.’et 224. In Somnio Cyrus explicando n-imius est. Va- me anis consultissimus Artemidorus censet id genus «Mu- cha mai fait; MW; swœut’vozç aimai; mpmonîv, Onirocrit. Il. 72a

, nutilDario [23 seq. min, gnan contigit.Émaiv 4 2 - Mi, au"; WESS. ne: etc; Aut 3m; " I aut ais-abeunt poœmt: sed à; post parenthesin ex abun- dantia adiicitur, quasi. latine dicas, ut, inquam; mihi êta. Nisi pro sans, 95m lagmi; qua tamen novatione nil opus

’ 63413.ch 2. 7536.6 3aiuœv)E1:quisitum illud et He- h’catum [.1 r; 8: ni J 31m.] quod ex Med. receptum eraIti, vix est.ulli adgnoscunt et-sentiunt. S. Si ré; -8è autirçïâs , 32i- cum Réti- kio’et Valcken. malueris , constabit oratio: praecessit Kûgo; "à. Porro [l. 4.] émanai 45v restitui: neque enim simili in dîctione quum tertium amant. WESS. . o 1 1. mâcha aürârozirqu J , r: etc.) Gelo in .Àeliani Var.- XI-II. 27. and mon. xgîdou J, r: (induvie. .Scriptorum. codicum "171-0 6’ , n en) 696Mo; animum advertit. An plenis- aimam dictionis structuram exhibere volnerunt? Mou cap. 215. «35’ (3pr miam-ou 915323: et Il. 108. retira: "à mais: émiera-o. Libanius Or. X. p. 288. n. and mgl roi? n’ xç’irsrau 16 «FM roi; munies: «imbiba-ac. Ubi 12,7 Mue"; alius manet fol-tasse. Sed loge Hutchinson. ad Xenophont. Agesil. p.34. W ES S. -h Hapdcunctanter recîpi tu?" debuit, intelligendo un? 1031-0. Itaque 1051-0 5’ 11 idem valet ac du. «5;. S. Clip. CCXI..[5. and Espoir.» 1’017 10:00:90?! arçonna?) Valla, cum .ez-pedita manu. Gronovius, cum integra. et para. granitas parte, quad tenuit Wess. Mihi adiecium vocab. Ulfclm,.qu0d commode, abesse alioqui poterat; in.- dicare videtur, mm intelligendam exercitus partemI, quae a: paris palis Farcis maxime compasita. au; S.] 1 8. Min-s; Sahara-o) Verhi speciem lonicum non repudio: sic Poëta ’lA. A’. 468. ln Heychio Sm’wuvro , eüwxoô’v- n, geminatà, ut in Ask., litœrà. De Istris simili paene in re cultissime Livius XLl. 2., Ibi quum omnium rem» pué Herodot. T. V. I

au: .:ADNOTATIONES iota»: exposilamqns copiant - - invertissent, regains mulon; epulari coqu’t: me: idem celui omnes, armorial: houait-qu obliti, facùlM;: et , ut quibus imams lilas-clin violas and, mutins vina ciboqle corpora ancrant. Mitto Iuttinlm,.flPO-. [jauni aberrationes lib. V111. 28. WESS. CAP. CCXII. 7. iaœvuxahn) Minus consule. rate los. Won: ad Thuçyd. p. 437. [ad Thucyl. V]. 78.] quad Toma in Cod. scripta repentait, immun: biolo- genduxn esse putabat. Codicibus antiquior Albanais llano babel ut Herodotea lib. XlV. p. 615. a. uflOIH’0( r95 sima Id; rd si», (ravalât moi insu and flMI’Mu. ME. in ’la. il. p. un, 12. drainai" in: manoubp mitan: Ibis. alibi tangens illud dictum, babel charma, in TA. 63 pas. 1330, 28. et in 0d. T’. p. 685, 16. lonicum est et Hem» doteum iæuvmrminr. VALCK. "il. iæuvuæaluv du?! (me une?) WCMÎUI, ad rem - sinue mentem non absurde, improba. a. vobis verbafundan- un : quae vit Ccleb. correxit, ut vides, [nempe, ut,-- - insu probis vos verbis implmmini,] nescio quidnspectans. un... flMÎv praeter alia dicuntur, quae in suum caqua fluitant. Adieu. Anim. XI. n. de delphino, ex l’undo maris enter- gente, aux) «sa; aiWnrÛIk ri 399015014 «Imam? milan. (un: de. » sicca tussi , cum nihil egeritur, neque in 0re fluitat, XIV. 20. drainait! 3’ anis-«,7 «i5? in et Inox aimwuï 33 «:80. Indien * Tomyris , sbrüs sursum tender: et quasi in 0re nature inprolm verbo. Non disparia Abreschius Diluc. Thucyd. pag. 365. ’Ea-anuæa de" Herodnti sermoni inclina congruehat. Vide V1. 26. 53. 116. etc. WESS. 8. Rente legitur coquin? 30.1.5049 94le non debuerat in mentent venire 31min; sanie-adonc tantum admisit un". AMru, qua hic structura, legitur in chophonf. K. Il. I. p. 20, l3. Mû 5; inlay; «minuta and flibusta: et in Euripidù Iphig. Aul. 8 8. VALC K. ,-- Quod hic M5 m,id9. "7! airc.214,19. un ni uqunuünç) lulu Si codicibus 3934.1. abesœt, 5. par . l non15. "Hun requireremr. 6:6".va rot-13v Murray. VALCK. 3:37 0,1117) i Frequens. , alibi locorum Sous titulus. Aegyptii, J Sinon il»: and 3:02 79:55;, ex Euphanto apud Porplyrium Abstiu. Anim. 1V. 10., Hydupes Aethiops, a: dînera 5M mi «Min 353*054

www-2 ....,.....7..-- 7;. W

Q sa HERODOT. I. 2.2-1.4. au sa, in extremo lib. X. Heliodori. Neque id mirum, cum diis omnibus tribuatur, uti Isthm. Pindari V1.7. Eurip. Hippol. 88. Aristoph. Vesp. 870. Sed desina, nec tango sacras nostraslitteras. Tu .vide Cuperum Harpacr. p. 1 15. et N. Heinsium in Ovidii Hemid. 1V. 12. WESS. 14. il lui»: a? En.) ) Perverse scripta prostant in Étymolo- gieo M.,p. 416, 48. Sylburgius alia contulit, quae leguntur infra c. 214. Schol. ad Dion. Chrys. p. 592. in Morclli . Collect. niai Kim, inquit, 6m; 77?; ramifie; (iia’ô Tom’piëoç) H; Matçôuyiflso; «manoir ngo’âoi-o; aimypoiOu. De Tomyri. no- tans vie Magnus ad Luciani [ContempL] p. 508. hac etiam Scholion excitat et corrigit. VALCK. - Herodoti stylo oonvenientius futurum fuisse; uëv, in Var. Lect. monui. S. CAP. CCXIV. 2. si; ë Kû’poç «in iufiuovre) Expuli inportunum ai, quad. undc in banc viciniam inmigra- verit , non quaero sollicite. [Vide Var. Lect.] Max nui à»; aux) [l. 5.] in integrum restitui. mû post si; etih. l. eiecit Gram». et Il. 154. Medicea sua ohtempemns, citra caussam argentan. Vide l. 129. 165. .VIII. 79. etc. WESS. 12. uiïriôæfuü-ry) Apta haec et nexa recte voluit A-rch., servato sèriptoris more, ut V1. 16. et 50. et creberrime alias. la Minis, quos Cyrus regnando transegit, magna apud veteres discordia intercedn. Adi Simsonii Chron. A. M. 3746-. Benepro mente Herodoti Sulpicius Sever. Il. 9. Cyrus undetriginta amis rerum potitus est: sic enim scripsisse videtur. In Edd. uno et triginta. Quo quidem in dictionis genere non infrequens olim lapsus. Fabii Anna]. 1v. duo et vicesimo, Grammaticus duo de vicesimo correxit apud Gel- lium Nact. Att. V. 4. Loge Vanne et Gronov. adnotata Li- vio XXIII. 57. et Observ. meas l. 29. W E88. 16. initiiez nuirai niv xsæœhiiv i; 73v dandy) Quid vit Celeb. pro Medic. conduxerit , adsumi facile poteur. sumi quoque Horrei ambigua et operosn disputatio Obs. Hero- .dot. ç. 20. Potest-ne v’ero h mariai-s adsignificare , [quad Gronov. voluerat ] adligavit superiori utris ori, ut moula pos- ant demittere quasi ad potandum, morio rursus attrahere, ut intermittent? ego non dixero. Quanta lenius et expeditius Aldinum talque Codicum Ëmrïuz, demisit! Hoc repaisse videntur Voler. Maxim., Iustinus, quos docti viri antestati fuel-tint, et Lucianus Contempl. c. 15. K3.) fui-WuE’DaÀtiV n V O 2

0 ,m. -ADN0TATIONES immô’m du, Tomyrîs, 10:7 Kôgw, l; «Mach infinitif - and,» œïmroç. Nec mombitur quemquam Ionicae mouche verbum. Suidas receptîore more, bEmoîxuv, (fiant. Tam- 057m" ri 3p? tafia, à; Marat". WESS. - Haut! dubie lenius et expeditius emt varîxl: sed alu-mm ivmrîm (ab immine, ion. pro îvœoaim) hoc ipso, quad paqu dificiliorem habet explicalum, advenue animum debùit 18. 2:3 n21; in? a", etc.) Egregie baec adaem et explicita sunt a cel. Gronovio. WESS. -- Herodetum verbî .formam ditoris. enfourna, quum noster codex ms.S. dedenit, asper-b nari non debui. S. n 22. 33: ne: 6 mûmüræroç) Par aliorum , Nostri tamen ve- atigia prementium , tragica excitas Cyri deploratîo. Quam longe veto ab en Xenophon, Strabo, Lucianus, ut-plum ne adnumerem ,udeflectunt! Pro Ctesia. cruditam obsera I vationem Cl. Peuoutier Histor. Acad. Scient. Berolin. T. X. p. 502. inseruit. Nec desunt, quibus Xenophontù potior vîdetur narratio. Vide Camp. Vitriugam in Iesaiu c. xw. 2.-Ego in tante discordia arbitrium recmo. WESS. CÂP. CCXV. -l. 22004314? 009131001).le placet Remig. q? 11:90;ng ,-multo minus magnai viri si typai ad Strabon. XI. p. 781. [Casaub. ad p. 515. suae et] Habue- runt Scythae suum sibi nmiciendi modum, quo et aliae fichant-nm gentium use ornaverunt. De Andmphngia 1V. 106. irOfiru’ÈË 0091004.: Exvâmfi’ Juoinv. WESS. 6. 0793:5; xœî;caydçt4ç) Scholiastes adleverat hindi,- Üllça bayèrent: : hiuc scholion in Vinci. et Arch. hînc Sautez: , "A934, zÀnÛmmôç in) 1’01; eqlrgaç, etiam aliib. Perperam omnes. "A981; est sagum: cuspis. "A93" 1441m 1’qu 1’627 8131.7057 x0- Ma-au, 1V. 81. Afxpoov 498" mposuit in corrupto Lamina: I venu Smliger ad Euselk An. MCCCLX. p. 82. Serviu: Amid; X11. 404. Hic forcipem dixit, quad Graeci eiçîmâaîçav dicunt, qua. salent spicula. vaincribus evelli ; défila: enim spicula. ’sagittarum appellantur. Ubi equidem 61981:; mallem, ud apud Aeschylum Prometh. 878. [885. cd. Brunch] in An Il. Dosiadaz, [Analecl. Brunck. T. I..p. 415.] et Lymphr. vs. 914. [Nisi 593m forma diminutiva est nominis 519349] Eu- ya’çslç ex Armenorum dialecte illustrant W histoni francs; Praef. ad Mosem Charmer». p. 5. WESS. -- De termina-

A D H’E’R O D O T. I. 215. 216. 213.. floue plurali nominum Je 8:; et rayaÉptç vide Var. Lent.

v CÂP. CCXVI. 5 seq. 131 mugirezôvu irone. «93 ri; adénéënç) Vid. l.1v. 172. 4. Aelian. Hist.S. An.VJ. 160.t Marron-yl-» raa [au «î; dHçJÊoroç. M’yu , r31! Guçsrgsô’m «n’y: hurlât! nemi- cmeç, du: nain-u en. Interpres suspensa ad plaustrum pima retro.- unde suspicio iusta est, «99’ 7: ëçumoç, aut Simile quid, legisse cum. 4Nupera Acliani editio Herodoti oblita non est, de mendo sxlet: quae taciturnitas mihi in’pravis ’eius scriptoris lacis sacp’e displicuit. W ESS. - Forsan- i’ero vetus Aeliani interpres, quod huiç auctori deerat, suo arbitratu ex Herodoto supplevit: cuiusmodi ratione subinde usas esse doctes Graecorum auctorum Intel-preux, .haud semel mihi vident observasse. Ex eodem Nostro, ut glial ex hac nurratione , sic et hoc habet Strabo XI. pas. 415. ri! pagina fine-rira; (sic recte nupera cd. Lipsienlo pro ’mendoao olim iEuçréruç) in r17; indënç. S. . l; 12. M; autan-rincez: etc.) Schedae veœres hoc sibi expœtuhnt. Barbarum illumt morem Mnuagetarum et Derbicum illustravit Io. A111. Fabricius ad Sera" Philosophi Hypotyp. Il]. 24. p. 179. Cultissime Fragm. Pythagor. p. 7 1 5. cd. Gal. Murnw’rm si ra): yodœçmœraxë’twmç amidon-I , aux) rat’Ooç suinta-o; Èoxsï glui. Ëv raïs rimm’nûa’câm. WESS. d 18. mitan: 75v M51 16 rubaner) Laurentim e paumai-.- Iru omnibus paniciuimum, quasi . naval logisset, quae H. Stepham’ coniectura. IntArch. et Vind., quibus simillimas tchedas Volta. vemvit, nihil eiusmodi. Eustathius in Iliad. pag. 56, 50. p. 273 45. cd. Bas. 16 Eu 1’07; m6675 razziant. et pag. 359, 41.. [pag. 257, 15. 16h (du; réparer: que; posteriora Herodoteisqproxima sunt. In en Episcoyus er- b rat, quod equorum victimes ex Herodoto Penh contri- buat. Vera ms est; citra tamen Nostri tesümonium. B. Brùsonium consule Regn. Pers. Il. 5. p. 339. WESS..

.-....«..-V .-( v. a.

214

ADNOTIATIONES

HERODOTI LIBRUMSEOUNDUM.AD I - 4

Bamnô’rm)Ad Il. Lin. Suum l. Scriptor 19h [Livrecepit. Ïauuu’raxoy Sic IV. 147. «a. à? du! 915- 9m ÊMeîi in Aanâxiuovoç, et c. 167. 171v 33 î clam-nm: 71h "pu- mlv. MediceiTaMun’nxoc [quod imprudenterreœpmt Gram] Hemdoteae facilitati et 7Àœ0uço’rm’l pugnare, optime D’Orvil- lins monuit ad Chariton. I. 4. p. 52. [p. a: 1. cd. Lips.] Nain quae P. Horreus utramque in partem disputa. aimés dock et arcessita sont, Obs.Herod. c. 2 1. vœuulnzn superfine libro c. 105. vidimus: hoc vero imnmslflxoç, imnmlnxsç, ’I’amulnxaç in membranis est. Par apud alios discrepantia. [Vide nostram Var.»Lect.] Mihi dubium nullum est, quin constitutum quid in eo nomîne scriptor habuerit. lnclino in i’otuulflxoç. WESS. . 8. Haaâix 86a nerval) Pallas: Il. 8. m’yom reperisse videtur: volume! 3’ «137m7 r6 amp’ ’HçOSo’rp no’yovov. alun? and "a" ’Iamuo’v. Ubi doctissimus Heringa Obs. c. 5. hoc ex loco vzoyvèv refingit; contra en Cl. Pîérsonus Varia. Il. 8. . p. 234. noyo’mp vindicem dut Euripid. Cycl. vs. 205. et Ion. l vs. mon. Hactenus bene: quod insuper addit, scriptum hic fuisse olim «mêla 86a vannai, non adducor, ut credam. Certef praeter statuentis arbitrium non exputo caussam. Obstnnt’et Codd. omnes. [in ramai consentientes.] 15130710- cum recepit, quem Horrcus in laboriosîs ad huius libri principium disputationibus illi deferebat. WESS. 1 1. 1411N"; alvru’ov --- and)! live") Mediceus cum sequsce Ask. aberravit. Nibil verîus Aldino, rot schednrum patrocinio protecto: taceo de cespitante verborum ondine. Schol. Apollon. Bh. IV. 262. hac ipso in re, analemme 141153110: nu- 33v ma; comme... Osœndit proeterea «a... Ouvrir, quad

A’DNOTAT. AD HERODOT. Il. 2. 215 s rani Poflut’lahmô’ç au) flouât. verso aspero in tenuelli spl- ritnm , putaverit dictum , praefero Hum, ut consuetudo feu. HæbetvPersen ÏEWÂu ywcrav une: IX. 16. WESS. 15. iancynlsn «du ulyocç’ avoinant 3!) Cogor Ëxaiv ciblent y: 92m; in omnia aliamc vir Celeb., ire. ’Ayniuv et s’emm- 15m, nemine obloquente, sont Ionicn. Et negabimus afin scriptori, hoc gains se’ctato? miam; nexus orationis, ut ermntis amanuensis peccatum, convellit, nec feront mssti. In Tutu, Chil. 1V. 796. banc historien explicante,

’ OnÀclfwwprçnLaimvo; 311:7»; rai; mi’çuç’ dederatmale ipse rai; panteliez; legitur ., «pas. W ES S.i 1 i 17. ois 7d; site»; min; etc.) Postq’uam enim isla poster fou cent per biauu’um. Perpemm pœita-distinctio Herodotean obscuraverat loquendi formam. [scîL post 37:76": comma interpositum emt.] Lib. I. .c. 115. si; 32 rein iule» fi; «au» 31.. inunûç: Mvno: triduo post infinitum expositum. HI. 56. 5:10; nmçaiamru-iytyo’nrm inégal «chopaient: zain». IX. 38s iniçdt 35 ce: aËvrmarnns’vom :73» 53061112051916. Apud alios etiam hic illic similis prestant: Thucydide: Il]. 29. iulçau polka-u 50m Mtrvhivy lflÀwuw’ç Êmni, 3’11 etc. Demosthcncs contr. Mid.’p.’34 1. Ç. 150.3: p. 550. 42. [ed. infect; sieur muai insinuât: néron. Imitantur et hoc Afficistae. VALCK. --- Quod in Var. Lat. de scriptura vocabuli 8d"; monui, id sic positum oportuernt: ,,ln F. 31:11;; a pr. ni. dein odiectus alios accentua; super 1. li S. I » 20. 80.6; ladin») Adsentior Cmnovio. Opus certe non fuel-st, sut ex barbon vocabqu eruditac rime sauteries gigneretur. Kippour in Strabon. VIL p. 524. [p. 540. 0d. C884 Kent» Bleu; Cobaye: au) iAMÔourlm rupin Plura Cl. Albert. in Haych. et P. 1’10"31" Obs. Herod. c. 5 1. W E35. -- Adde omnino Polluc. V. 88. et quae ibi notarunt Inter- pretes. S. « r 28. «enfin-(pou; ilion iürô’v) Supra c. 2. a? Mulot" me; n; aimée-m: et (1,967429 quipou; 7000m 305161. Quae mihi suaderc videntur, schoiion baec occupasse, et ex tribus Codd. praestare 3946702; -- iam-5v. Suidom in maternâmes simili quidoflierre, Galcus vere ndscripsit. ,De structura secum nos esse Aelian. Anim. VIH. 1 2. iubet: 0l zpôroa’ me niiez aimmicamç. Menthe l. 529. 891041» garniront «9510»

.316 .. I’ADNOTAT!ONE8 Mac-lm si; 3315m 7154441: quae ipsalilerst W. 404. Ali! hoc de genere Georg. Hemrtus, Chronol. c. 241. in quis haud pauca ainçnsno’wcat, optime I. Parizom’o, quo me *olim doctore usum gnitus œstificor, docenite iniDisscrt. deAugut. Orb. Descript. 21. et mcliora in medium. colloeame. Max [c. 5. l. 1.] en; mecui. WESS. v - CÂP. Il]. n. Abuirfl’ow (lueuihoyulrarot) Disputari utrunque hic in partem possunt moka; quo ego. loboit superscdebo. Laudo et ampleotor Gronovü pro-1 boutis] iudicium. Aoymoiraro: Nostro boneratiuimi plerumque semper sunt et .dicuntur, sive Muséum, uti ex msstis HI. 127. patefiet. Qui quidem tituius Heliopolih- nis cur tandem erit. praecipuus P Immo’vero «tari; sellera v tin et audition: prions enim. Nie. Damasoenus in Euscbii Pr. Evanè. IX. 16. and cuva"! Almrlm roi; Muséum Plus olim constipavi in Diodon’ Il. 4. Nune ndstruo hoc lutiné Mort . exIDial. cum Tryph. p. 168-. ’Ed.Thirlb. styrom- 70: ouv niv 231908221150 r57; 1:29:14; finir, si; si héro: r25 49m7 Sud min-m chiton 75v Un» «235191721. Corrigit vir doctus ci sur cirai, ego m’y». 105 91°13’, et accros prophem intelligo.

CAP. 1V. 4. in 107v dingo») Bene Medic. Quod Il. 6.] odditur Sial rçlrw (mg, id-doctos exercuit viras, Leone»! Allatium Mens. Temp. cap. xv. p. 188. et Alph- 04mm, Leoni conscntaneum , Diatrib. c. 5. Decerniti marque, aliam innui intercalationem , ac I. 52. neque sibi in S.Gmecorum anni formaL bene consentire i Scriptorem.n. Ve- rius D.J’etwvius Aucun. Doct. Temp. lib. 1V. 3. fui film (tu; incante auna tertio interpretstur. Proim’ie alœrnisvfie- bat, uti Musa prima significavit, intercalotio; quae et H. ,Dodwclli opinio Dico. I. de Cyclis p. 5o. WESS. - Conf. ad].8. insinue: 52,11. - v - «in! simien) notons. Plus lamm’mç, sive Suinter- . . nlam. quinqua dies , non habuit insùper Diodor. I. 5o. sieuti nec nlii , quofium in Aegyptiorum. auna occupais cura fuit; in quibus exocllit sollertissimaINiœ damnai open , Diss. de Mensib. Acgypt. c. 4. WESS. 16. 32101M573; à; agar" Abdomen.» etc.) Non crut anisen- mon... valde accessnria Alyclm mentio, nec placuiteen hinc amoliri 0b baecDiodori 1.45. nui "si: 95.69 «in: qui.

sn 1113110110411. 11.345. 2.7 on! (par: honnira: ri; Ancien-w Mm?» In regis domine, qui primus ex hominibus, ut ca in regione perhibebsnt, .principem egit ,v scribentium insignis discrepantia .est.i .1115... magne numero codices malunt, neque aliter suc in libre invenit Eusebius Chron. p. 14. Nostrum, nomina- .t-im me... vocans.. Maine; Bowmimç meminit Plut. lsid. et Osir. c. 8. ubi nonnulla Sam. Sqirc. In Catalogo Érato- » sthsnis apud Synccllum Milan; Gnfluîoç, J ÊflAmIU’STflI Aao’mç, ubi’Mivnçv and... ex indole veteris Copticae dialecti .doctecorrexit P. Em. Iablonskius ndnotat. ad Catalog. istum in T.,.II.. Chronol. Vi nolii p. 756. Quarc hoc amplcxus aura, sicuti et [l. 19. Mu’mç. Vide c. 15. et Diodor. 51. et Salmas. de Ann. Climact. p. 567. WESS. r , . - CAP. V. 4. 359w 1’017 «os-nuez?) Hoc, sive Hecatoei, live Herodoti dietum, adprime multis placuit: probata ctiopinio est de recente inferioris Aegypti origine ex con- tinuis Nili incrementis. 1191-ou744.1219; propterea Diodono l. 54. III. 5. a quo Aristotelcs Meœorol. I. 14., non deflectit. Quae quidem opinatio, adeo olim recepta, ex earum est numero, quae post accumtum examen laudantur ab bis, culpantur ab illis.. Diligentissimus Show Observ. 660,- graph. Syrine et Aegypti p. 185. Herodoli patronicium. profiteur, Niloquel vindicat illum ragionis, cui Delta nomen est, tractum. Alia Cl. Freretus et egœgie eruditax i contra .priscam istam suspicionem Conmcnt..Acad. In: script. T. XVI. p. 555. et XVIII. p. 188. quae, quin con- . sensum auferant, nihil admodum inpedit. Lege etians .5. .Bocharti Phol. IV. 25.. p. 261. WESS. --u In dubio Wesselingius reliquit, Herodoto-ne on Hecazaco tribuen. dom illud dictum sit, inferiorem Acqyptum N ili plenum esse. Nempe ad utrumque horum Scriptorum idem dictons retulit Arrianus, de Exped. Alex. V. 6. sed ita, ut dubita- ’ verit ipse, sit-ne prisci Hecataei Milcsii id opus, ubi idem dictum, oient apud Herodobum legebatur. Quem locum produeens Crcunrus (in Antiquiss. Historicor. Graec. Frag-’ mentis, p. 29.) existimat, ex ipse. Nostri narratione perquam probabile’fieri, de re cette, de qua hic. agiturr Hccdtacum Milesium iam ante Herodotum in eadem fuisse contenue: quum praesertim et Porphyrius apud. Eusebiuns «lient, multaetzmtaço ad verbum-musseripsisse Hero-

218 ’ADNOTATIONES doum. Sed id quidem utoumqoe rit, (de quo contînt» cherrer. ad Nostrum, cap. 77, 15. huius libri) 5m50 certe consterner dictum illud ad unum Rendons: 211ch . refert, X11. 560. n. XV. 691. s. sliisqoe locis in Var. Leet. citatis. Denique illud certom est: etiamsi 2b aliis quo- ,que relatam banc senœntiam sudivit legitve Herodotcu, suum tamen ille iudiciu-m secutus eamdem Jationibu hic adpositisconfirmavit. Et, recto indienne admirsbi- lem nostrum Scriptorem, extra dubitationem paroisse videtur Andreossi , Vir moitis nominibus illustris, - in Description de l’Egypte publiée par ordre de S. M. etc. État moderne, Memoires T. l. p. s72 seq. merito lsudotos sb Hos- ren, in Idem über die Politik etc. der alter» Welt, T. Il. p. 541 seq. Eamdem sententism confiront Geoflrty de Saint- , Hilaire in codera splendido opere, Description de l’EEypts etc. Histoire Naturelle, T. I. p. 1 seq. Quae in contrariant partent disputats sont, sommatim en exposoit Lanier in Notis ad h. l. T4". p. 159 seqq. 5. i CAP. 1V]. 4. ontI fol? Hàtvitvsirtu xdÀI’W) Verum erit nmmn’rm. Oppido nomen math». quod lucui Mano- tico, coi vicinom crut, nomen nomme» dedit. Style: un!» la" 1:05.701 vocat, Peripli p. 106. obi Vossius et Holstenùs, 2d Etlxnicographi Hum»; videndi. Max [l.. 5.] in possessionem, onde deiccerat Mcdicei suctoritas, film rediit. Scri- ptor. ita voloit, nom HI. 5. Mixe! ËWÜOÇ Alun", ne” au ni Rainer in; "tu: i; émincer». Et hac quidem in defen- sionc P. Horreo adsensum non nego Obs. Herod. c. 42. Quae vero Noster codem loco ndiungit, Acgpti initia cum Sodomie palude et Syria properontibu fuisse, liquide en od- w firmant, quae hic succedunt, et Gronoaii explicationem. WESS.[ 10 seq. moires ’ imine; - - -- isthmes m8...) samarium-No- ster facitsemginta. stadiorum. conf. 9, 2 seq. At, non un: dem in diversis Aegypti partibus, sed diversiuimsm’vbs- l’item-esse schooni mensuram, tradidit Artevnidorus apud son. XVII. p. 804. fuisse enim schoenos alibi stadiorun 40, alibi 5o, slibi 60, denique alibi etism 120 sto- 12. «olim lénitions) qu’as...) De discropsnte iu-hsc diorum.lagmi mensura stadia". apudS.] Diodes-un . «.51:is

numéro vir magnusAI) in Strabon. -]It"60 XVII. p. 1 1 55. 7o [0154115. fila and f9. 786.1suae cd.] De Parasanga, similis V. 55. et Aga- thias Schol. Il. p. 45. n. ex Nostro. Aliorum dissensum non «pl-utérin Stmbo XI. p. 788. A. [p. 518. med.] sicuti nec .6 ënmv ri; mon... nërgov in diversîs Aegypti lacis XVII. p. 1 1 56. a. [p. 805 exlr. et seq.] W ESS. -- De stadii men- Sum quo usus est Herodetus , pmetervGouelini uherriman nommentatînnem de stadiis vetenum .Graecorum , quae Toma primo gallicae versionîs Strabonù confirmant, consuli possunt Darwin: et de la. Nana, in Comment. Acnd. 318g. Inscr. T. XXXV. p. 571. seq. et T. XXXVI. p. 86 seqq. Denique du Bois-Aymé in Commentat. de’ prisois limiti- bus Maris Rubri , in Descriytion de l’Egypte de. En mo- * dame, Mémoires, T. I. p.1 88 seq. Conf. Admadll. 1 58, 20.8. 7 l CAP. VIL 5. i2 ’Aéumiùv) Quod nliquoties anet.- -rîtate libri Mediceî posuit Gronovius, hic imam débutai: ü 34911127015 Adunis, vulgari’: 11111113 ille freqnentcr rvo- 1ce1n perperam scriplam reliquit , nimirum hic vs. 49. , 1p. 42, 16. p. 375, 24. 381.24. 2.05, 4g. 4.09, 21. 490, 53. 1.97, 49. 498, 45. 511, 1 1’. 549, 15. [1. 98. VI. 127. VU. 6. et 62. et 90. VIH. me. et 1 1 8. et 120. IX. 7, 6. et 1X. 106;] quibus in locis similiter’Ahyém scribendum. 6178m lanice fleutitnr in (auBKuv, quad pro (91161114191 poni debuerat p. 91 , -35, 37. p. 109, 46. [I]. 9, 8’884]. Il. 54.] Recte scribitur (0:13 me... 7511 Aîmrtluv p. 27g, 53. p. 1 10, 10. [IV. 181. 4’]. 55.] Huius generis Ionica cum tuties in bis recta scripta reconnut, car iam tandem depravata relinquerentur? VALCK.Nid. êê”Ahvémv) .Sic ’1 décuit. . et sutim. Scripsi quoque filon", [l. 6.] quorum et Mediceus, levitÆr aberrans, ch;- ’ cit. Non ignora, filou-av sacpius nobilem urbem pingi; pmp’ius tamen ad vocabuli originem illud est. Aram x11. deorum Athcnis habet V1. 108. fuitque in fora, ah Hip- pîa, Pisistrnti filio, olim daiicata apud Thucydidem V1. 54. Nain, quad èam in vin, qua Athenis Pins ibatur, et xv. l quidem and-ü: a!) tube, ex Herodoto lacet Barbçyraa’us Histor. Foeder. Parti. p. 72. id festinanti excidisse opinor. WES S. , 78. 151 913360 Mm 76 p.13 ’1’"; en.) Legebat scholiastes r; lb; iâ’itaçè Idœripsit enim irions, bourdon, quad fuma;

pas 41111011110an 1m; sizcum Abrachio formsveris. cessnbunt Corinflu’ [Grau gor. Dia]. ion. 1 15. ubi vide quae Kocnius nouvio] et aliorum-vineptiae. Hic vero me properanœm. paulisper montur’rûv. «1’361 scriptio. Toties totiesque "7; 68.8 mentio recurrit. species loniea hic et HI. 126. in sede mamie. Homos Odyss. 9’. 196. lamai onir’ dwa imine: du" ubi yide Eustath. [p. 613. cd. Bas. p. 1815. cd. Boni. Conf. eumdem ad ’D...u’. p. 18,1o.] et Etymolog. p’.615. Mlle nuncIillis precarer, qui (amusa sibi iuris in romande .scriptoris dialecm amuseront? At quid proficies P Amuses en Mien" pracopœs, in libero arbimtu est. Posœriorî me addixit P. Horreus, Obs. Herod. c. 33. WESS. - Quod si ab Herodoti manu est scriptura oüîô’v, licuerst ergo Nostro (sicuti saepius observnvi) in eisdem verbis mode ionicis uti formis, modo communibus. Sin ab aliis invecta ista scriptura est; non venu fuerü suspi- -cio quem passim significnvi , princier ius et fas subinde .s nonnullis (et maxime quidem a Venta Editore) obtus- .sas esse Nostro ioniens formas, ubi oommunibus- ipse usus crut. Ad rem quod spectat, de que hic agitur, non est nostri instituti varias excutere virorum doctorum sen- senties. Videndus Darwillc a Larehero ad h. l. citatus, ip- seque Larcher in Notis ad h. l. et in Indice geogrsphioo, voc. Heh’opolis 3 auctoresque quos ibi laudsvit. Donvülii s6- cusationem, confudisse h. l. Herodetum minora stadia, quibus constanter in ngpti historia utitur, cum Olym- picis stadiis, repetiit .Cahirensis Academicus Du Bois-Aymé z loco paullo ante citato. S. 11. si; psi .1....):1nmigmvit in locum suum «k, Mediceo odiosum. Non negu, citra damnum sbesse potuisse: et vincit Codicum imperium. Potuerat etiam in bis, mi; .5343 ËMmdnm - - tissu, brevi secuturis, [CAR VIH. l. 8.] desiderari: et.B.eiskius inductum voluît. Verum nepe .locum tenez, quem sine detrimento relinquere patent. .[Confer ad I. 58, 7. (notata.] Vide T. Hamster-h. in Lu- :oiani Dial. Mort. X1]..1. [P] et-Hormun Obs. Herod. c.- 45. ÀPorro on? nui Mer. [cap. 8.1. 5.] Isimiiem oh mussons I CAP. VIIL. [6 seqq. 446111 Mir Aîynetc.) Hoc loco, ubirevocavi. sunt lapicidinae, desinens.mns,ascii..non WES S. amplius . - in

.- si) H’ËRO D on n.- 7. a. in.

J direction s septentrion ad meridie’m pergens,.;fiech’tuf Ï: in sans quum diæi portera; scilicet versus Rubrum marc, (ut ’l. 4. dixit) ibique continent" sursum tendit, secundum mare illud (adeoque orientem- versus, saltem versus orientem i nestivum) pergens usque ad regionem thuriferam. S.] 1 1. T6 32 9:96; A1811»; etc.) Verius erit q? 3è 7:93; A. Pen- dent enim ex superioribus r5 un 7&9 1.7; ’AçœBz’nç a. A. cuius quidem coniecturae suasore utor Cl. Pauw. [At 16 Si (nem- aurai ’16) idem valet ac n? 3L] Quae veto consequnntur ï 1 2.] de sono monte, in que Pyramides, turbata vehementer ex Média. sunt. Probare possum 11’12’an zarsmum’vov, uti WuoidçrtiMufvds «ami Odyss. E’. 136. quamquam nomm- Idm ex dans non minus bonum. In Philostrati Hernie. c. 2. p. 695. Iupiter chemin; uo’æçç, qui sinué»; Gregor. Nazianz. Stelit. I. p.72. Ed. Montac. emmy? sîMm’m mon? - - Omah- me: Nioand. Theriac. 754. Possum etiam , si qui mmMMJ. I a... maluerit, uti P. Horreus Obs. Herod. c. 44. pati. At t migre exilii poenam fera», quum rsruMMs’vov Mgdiceide- .creto sustinuit: facit enim orationem intricatiorem. et scriptorem sibi contrarium; hoc enim de monte c. 12. and miniums m5101 Aiyv’m-ou 6’90; 1951-9. 76 zizi; MS’MÔIOÇ 3x91. Sahulo itaque obsitus non, fait mons Arabiae.prz1etentus et,inEryth1-aeum mare tendens, cuius contrarium Mcdicei auctoritas vira doctissimo extorsit. Quae quidem discondia desinet, ubi ex Codicum consensn 1119614144... natruh, numéros 181 mir. 790’on and r95 ’AçœBw’ov a. A. redierit. In- nuunt enim, montem hnnc porrectum in meridiem ven- sus fuisse, quod de Arabie monte paullo superius depo- suerat. WESS. --- Non ,vero, rsrœMMÉvav, ut PVess. cum aliis , sed uranium simplici n. litera,. ut par flat. editum me volnisse professus sum in Var. Lest. sed invitas video aliter visum esse typothetae nostro. V .16. «Mr: 9:00.81 puce-1’ av) Hoc. postulabat sermonis series, et edunt membrane: venerat etiam in. coniectu. rani Reiskii. Quae statim memorantur, de Aegypto in ar- etum spatio navigationis 1v. dierum .constricta, deinde veronlaxiore, non placent Aristidi T. Il. p. 545. esse enim contra veri (idem; sese experiundo couperisse, in angustias tum mugis et mugis-cogi : cui fere consentit B. Mail- ktDescript. Aegypti-p. 44. -WES S. -. Recentiorum Iti-

m- sonorsTlonss nemtorum testimonio firmnri Herodoti mtionem adnotavil Larcher, provocans ad tabulam geographicam in Nordeni Itineribus, et éd Savary Epist. I. de Aegypto, p. 5. S. . CAP. IX. [1 seqq. in) nivelons; info: aisseau etc; Vide ne iusto miner sit mvenarius numerus. Quod si enim stadia sunt 1.860, ndverso illumine naviganti quotidie 540 stadia fuerint confioiendn: quod, qoamvis cxigunm statuas stadii mensuram, nimium videtur; quum proeseflim adverso flumine, ut c. 96. tradit Noster, non aliter, nisi suivi fune secundum ripam tracta, navigue potuerint. S.] 8. 145’749: GnBiuv) Belle Remig. schedne. Cl. Gmnovins attigit hnec ad ArriamiAvaB. Il]. 5. p. 109. , ex Mcdic. idem . miserons Herodoto. Cur illsm rem hic Incitnm habuerit, non exputo. Libro IlI. 26. coute minus 611861 ex eo codjg ce, ubi hindi,» legebntur rectissime, reposuit. W’ESS. --, Conf. Valck. ad cap. 7 , 5. Ad rom quod spectat, quum a marinusque Thcbos nunc stadia ponit 6120, haud utique congruit baec summa cum ante positis. Nom a. mari osque Heliopolin (cap. 7.) posuernt 1500 stadia; iam ab Helioæ poli Thebas 1.860: unde confieitur stadiorum summs a mari asque Thebas 6560. S. CAP. X. 4 seqq. iodai-J ne: - - xo’M’oç Quantum) Ex- pressit Plinius Hist. N. Il. 85. Herodoto quidem si credimus, mare fait supra. Memphim tuque ad Aethiopum montes,- item-u que a planis Ambiae. Mare et ciron [hum et tout Teuthrb- nia, quaque campos intulerit Marauder. l’aria illis exiNostro et Neuroho Strabo X111. p. 1015. [p. 691. cd. Cas.] et Arno- nus ’Avœfi. V. 6. p. 205., Herodoti non oblitus. Max [l. 7.1 Thuqydidis exemple tueri se si; potuit, si; 141x961 14:71:11.9" sixain: lib. 1V. 56. XVESS. -- Amont autan loues des: pro oiç. De re ipse conf. supra ad c. 5 , 4. notata. S. 9. Nsin, s’a’v-rcç nurawro’uov) Notissimus septain ge- minus Nilus ex Virgilio, iman-op; DionJ’sio l’erieg. 264., tonitrua; sive , ut in scholiis, floÀtia’TQRoç hticandro Theriac. 175. l’ractulit ex Med. finanolfiwv titulum Groom. motus (opinor) verhî! c. 17., ubi 191751111 "Juana Nili quinqua; duo quae septenarium numerum expient, manu factu, demi-ai. Eustath. optime, iHço’Soroç 3? «zinzin-sucs 3va M3151 13v Ninon 3’1th unirai rai cornai "Juana, à; 5:56 711511 Jpxrê’v Mm, ad Dingo. vs. 226.,Ad7quae ’hominum open:

h AD. H E R0 D O T. II.9-j11. 233 l drossa astis. cum non attenderetur, convaluit de septem munis ostiis longe didita, et tot scriptis Codd. recepta, fuma , quae utique firmior foret, modo septemflwii .Esaiael x1. 15. Nilum eiusque rivas declararent. Tu magniTheo- Ingi, Camp. Vitringae, conmentarium consule et de Nili ostiis observata; mm B. Maillet Descri pt. Aegypti pag. 49. Max [l. 12.] myoüm bene Gronov. WESS. . 15. 75v ’Ezmz’âœv via-m etc.) Haec et sequentia videntur obversata Thuçydidi Il. 102. sir) 75v nia-M ai imiçmrou’ 5A2); à; and irois-u; 9511.51 MAN; rm air x9619: "En 719m: ubi vîri Docti .non meminerunt huius loci. VALCK. -- Conf. quae ad h..l. ex Pausan. VIH. 24. p. 647. et ex Woodii li- broîdelngenio et scriptis Homeri p. 7. Larcherus adnota-. vit. 5. CÀP. XI. 2. 5’01’on in si; ’Eçuâpiiç etc.) Ex conie- I enim G. Raphelius in priorem Petri c. 2 , 6. êtxs’œv , sed minime --fideli. Supra l. 1.95.50’l’fi1 3è Ë; 0230m ncrœndv in. 105 12659.62... et Il. 158. ici-Exil 3E 5’; fliv ’Eçuâçiv 900.4731141. Aristide: T. Il." pag. 554. cd. Iebb., si; rad; zazç’ finir 15mn; irixn héla-ms, si unira: Kate-aria. Quae quidem effi- ciunt, ut post pauca [l. 1 1.] in ri: Bop. 902).. «dm» êce’xov- ": paene. ex Remig. admittam. Recepi sine ha’esitatione [l. 6.] 2’; no 21:95" 94).. Arch. monente, ut c. 9. et saepe.

[6. ,wûm’çau oivmrmoü’vrm rufiaarlxovra etc.) Super hoc loco disputantem audire iuvabit doctum Academicum Cahîren- lemWESS. Le Pere, in Description. de l’Egypte publiée. ,par ordreA etc. Etat moderne, T. I. p. 102. et quem is ibi laudat Gos- selin, in Recherches sur la Navigation desAneiensy T. Il. p.-

8. 5"qu 3’ il miré; and d’uflœnç) DE aquarum isto in sinu fluxu et refluxu non dubie est res. Neque ignota calumnia vetus165. in Mosem et Iudaeos, S.] Arabicum sinumi transgres:7 nos. Scholinstcs in Ptolemaei Tetrabibl. p.15. 85. invraindaç avec]: rowing 007d; ranima É n31 ’Iovâou’wv 1014905"; Maienç. Docte et animose pro divino ludaeorum legislatore Vigne: ü lias, Chronol. lib. HL. 1. p. 665. etc. WES S. - De inso; lita prorsus et prodigioso maris illius refluxu, cuius en; prisco aevo memoria apud accolas duravit , vide Diction sic. Il]. 4o cxtr. et quae ibi W esseling. adnotavit. S. ’I. f A,

I un. ADNOTATIONESL 1 1. in 1;; me» in; 3Mœ’u’nç) Bene Asie. postulsnte diale- çto. Sensit et Reiskius. Confer Il. 158. 159. 1V. 57. 42. [la vero mare mediterraneum, et quae illi iun’guntur, nun- cupat. Noria 90:51:10; est Erythraeum, cuius purs Arabicus v sinus. WESS. - 6min; cum Ask. agnoscit etiam nouer F. pro quo ante Wess. 3.5.1... liîc legebatur; quad in Var. Lect.15. «752303 adnotnre uëv minimisa neglexeram. tournaillerez; nô; S. mixa; .. ’ Praeclaru Medic. et Ask. scriptura, jure merito a vim Ce- leb. instnumm et defensa. Memini Diodoro III. 44. simile auxilium ferre et aliorum exemplis stabilire; quibus hoc Acschyli adstruo, Choëphor. 449. 81”51»: roidi-paon 14174» 5.725,59. ogive» Bain: , cothurno incedens, neque alienum to-

1 8 et seqq. xarûiivau ait and au Si i1 ré? nommait. etc. Ado men.baereo ad hune disput’tltionem, WES neque me expedio.S. Art-li. I un... [pro si t’ai l. 20. ubi in nostra Var. Lect. perperam si..." posuit typothetha.] non multum iuvat, nec Heiskii apera in Miscell. Lips. vol. VlI. pag. 619. Adscpiham Cl. Pauw coniecturam , ut arbitrandi sit facultss. Fers. in- I quit, una littera detracta, et distinction [cuiter mutas, optime locus emendabitur : 5711i un: mie - - - zain-917m: d’1 un 15’ si s’y 1’97 TÇOŒVIM’IMŒMQIVQ - - «in air x0795!" zaïre; x. A. Opium: inti-a x. annorum millia alicubi aggcratum esse : au. sinus longe hoc Arabica maior non posset appleri intra iilud temporis spa- 1 Hum, quad ante nativitatem meam a rerum primordiis Wu- zit20. P«pinyin Haec si ÈME ille. venais-9m) W Formularum ES S. Herodoti1 L non incuriosus baud sane memini, sic alibi loquutum histo- ricum: quod si Codicibus istn vetustis abessent, tutu cente indicarem aliunde invecta, ad ista scilicet explicanda, t’y «n; «pavais-munis? x9039». Tom fartasse periodus sic primitus scripta prodierat: En) [Livret E’Mroam’ y: and mulon inde modifia: si? gnou y: 3.; Ëv 71,7 arçonvatrrzuwus’vq; x9059 ou”; gîy x0695!» 1:05.20; and «ont; MÉÇM En ronron timi ras-Mina fi fo- jauni; ml ogre); iç’yurmoô’; In bis solemne illud siam; vel Herodoti rima 7: Bd non cadet in dubitationem quin genuinum sit, suumque inclut interrogationi vigorem. VALCK. -- Cur suspecta haberemus illa.verba «id-ra. ,91 - - ysvs’ciui, non satis equidem caussae vidi. Si Ê mur de?

AD H’ERODQT. II. 11-13. 125 dîsset vel unuselîber, lubens accepturus emm. Interim un? 7: à; , eadem notione atqueear Je; 7: Si, ferendum putavi. un! y: à; legendum censet Benedictus in Actis Semin. philo]. Lips. Vol. Il. P. u. pag. 285. Caeterum Méfm 6’11 n néron, non cum Pavio apud Wess. intelligendus sinus hoc Arabica maior; sed hoc Aegjptio, ut recte.Larcherus accepit; nempe muior hoc , quem Hnodotus existîmat olim cant regionem occupasse, quae nunc Aegyptus est. S. CAP. X11. [ 3. ri; ëxons’vu; 7412) In Lat. un. perpeo nm positum regionem utrique adiacentem, ubi utrimque scripseram.4. mutinai fa Ouzvo’mvat) fiesS.] vera est,. fulta. . testimonia . v. e Plut. Isid. et Osir. c. 4o. p. 102., sed aliunde.derivanda; Altîsnimos Europae, Asiae atque Americae montium ver"- tices varia conchy’liorum genera insederunty quae ùnde advenisse putes , si genemlem inundationèm, qualis Nua- chi tempore, recuscs. Non nescio, inter philosophas nec- dum super i110 Inegotio convenisae; ncqùe id demiror.’ Quae enim inter cos in tanto dissentiendî et disputandi pruritu concordia? Adi S. Bochartum Phil]. IV. 24. et Fre- retum Conmçnt. Acad. Inscript. T. XV. p. 542. WES S. - Nostra quidem aetate consentiunt fera eruditissimi quique viri , passe debereque conchylia marina in montium vi- sceribus reperiunda, salvà fide Mosaicae narrationis, ex aevo derivari Noachica inundatione longe superiori. S. 7. «93; 8è, ri zain, caïn etc.) Laborabant baec mala pûnctione z 796; 33, praeterca, sicuti ad I. 156. adscriptuni est. Pendet sermo ex 2&3, cui superius sans locus. Vidit hoc Reiskius, ebrevi post [l. 9.] a? ph corrigens. WESS. - Reiskii coniecturam veterum codicum auctoritate vi- ’ dîmus firmatam. S. .CÂP. X111. 4. (193:ch AYm-rov) Medic. ex Ionum l eonsuetudine. Algydenus in Euscbii Pr. Euang. IXÇ 41. mî- Àâç Ëæfmciv, fait; nimbons; Je Sac-nov. 7333311». Scripsi etiam sîvœxo’a-m , quemadmodum Il. 145. Homeri d’un-rom ikebana; nunc non attingo. Mire placet Gronoviana huius . loci explanatio. W ESS. --.- .Scilicet et M919: et-rserxo’r-i e sua and. restituât Grau. cui fare et nostri àdsentiuntuxf.

libri.[6. v5? 3E, S. û A»; l32’ 531051:51:43 etc. Quum hodieque enflent ’ Hérodot. T. V. » P 1 .

236 ADNOTATIONES fere obtîneat ratio, monuit Kick. Pocockc (Descript. of th: En, Vol. l. pag.i251.) citatus a huchera, opinione Videri » hactenus falsum esse Herodotum, quod sua aetate tenta .maiori incremento Nili ad irrigandam Aegyptum opus fuisse quam Monidis regis aetater octo enim illos «bitos, quos (l. 3.) ei dixerant sacerdotes, intelligi debuisse de incremento supra consuetam pet se fluvii" altitudinem; «adeoque non differre illam mensuram ab hac x71. cubilo- rum, quae intelligenda de fluvii altitudîne ab imo inde alveo. Caeterum cum Noslro conf. Strab. XVII. 788. cd. Cas. et Plin.. lib. V. cap. 1x. sect. 10.. S.] 1 1. auné M’yov 51.853075; 511m) Dum quis ista nabis probabiliter interpretetur, suspicabor equidem ex interpre- tamentis nota, quae quis olim vicinia adposuerit. Cette nihil impedit hoc in 10cc and A031» per moi 13 5mm interpretari, et i; Mg. si; 0156107. Men saltem opinione nihil distarent and m’y» 153134307 i; 511M: et moi et? in»! haïsse? Ë; œüênm. Cap. seq. l4. si ces Monica ( sic legerim.) -- - si zain si :7196; Minets; - - and Ào’yov 1’05 æxçpxnuivw fo’WlI i; 3449; aôëaz’vtrâau. VALC K. Ibid. and la?!» iæônîoî’ Ë; 5114;, un! ni eius?" iæqstseîfç aüêum) Invenit et hic manifestam rmoAryÏm Cl. Reiskius, sciolorum open natam, Miscell. Lips. Vol. VIL pag. 629. Putanes quodammodo adstipulari schcdas Ask. in quis hiatus, sed ex scribac socorde negligentis : 88de verbo- 1mm insiâoï et 47m.: terminatio hominis oculos, ut in media utriusque posita omitteret, praestrinxit. ngodnti dictiones bene constant; Ë; 511.9; altitudinem soli, E; m751- m eiusdem incrementum, quo latins in vicinum mare protenditur , declarant. Ceterum xv1. aut xv. cubitus amnem adscendisse et arva inundasse olim, argumenta est Nili figura xvx. liberis circa ludentibus , par quos totidan eu- bita summi incremcnti augenlis se amuïs intelliguntur in Pli- nii H. Nat. XXXVI. 7. ubi Harduinus ; cui iungendus Shaw’ Ohs. Geogr. Syr. et Aegypti cap. 5. p. 181. quantum aquis, seriore tempore terra en increverit, ex Arabibus doœns. WESS. - Non raturoMyloc, quum dicunt, me turbaverat. Non parcum esse verborum, nec repetitas in eamdem sententiam bien; nspernari Nostrum, satis constat. Sed de I verbo 051648.)? dubitaveram , etiamque nunc dubito , idem-

An 111111011012 II.13. . .27 ne ac imam»? significare possit. Illud video, ë; «gêner» passe eamdem in sententiam atque 5’; 311.9; accipi: iunctà max, utràque voee 2’; du; uu’âoc’vwâm dicit Noster c. 14, 6. Schag. ferus quid spectarit, ex coniectura sic edens, 1min); ré 3mm aimâzâoî’ s’ç aiÈmm uœæundfovroç 1’017 701114017, profitent me.haud liquido percepisse. Ad verbum id fuerit, neque tantumdem reddit adaugendum inundans flumen; quad ad enm videtur interpretationem accedere, quum reliquat! versioni in parenthesi interieci. Sed quaero, quisnam rada dit? nam nominativus, fi xaign «in. qui pmecedit, ad verbum aimâiâoï, ista notione acceptum, referri vin potest. Commodum foret, ami au? 5 .926; rd Juâî’av’ «n°31397 I etc. si modo vestigium aliquod scripturae huiusmodi val in 11110 libro superesset. S. 21. 330110; 0133514131 (2,7001 émargeai) Valla. 03700790041! in versione neglexerat, sententia loci contentus. A Gronovio venit, quibus nulla sit aversio aquae. Praestare aquas per- fugium sive remedium, Portas dudum monuit. Noster VIH. 109. in; - - - oiæwrecœûv in: pro-quo éoroa-rçotpoiv au) narra:- -ouyfiv ixia! Ptutarch. T. Il. p. 491. E. Et mien; ciron-geai; eiçyME’vaç, cui perfugii et salutis via est interclusa , in Phi. lostr. Vita Apol. Vil]. 1 5., tumæiz’w’rgccriv hombre roi; ’Aflr miam Sinon, de Vit. Soph. I. 1v. p. 549., cuius præsidium et pntmcinium rogabant. Hoc amplius de dira pressis fa- me Liban. Declam. XIX. p. 509. B. mËv yole 13 57.1111117501! Eus-Etna to - - I- 7017111 in! mini"; üæourçooii 1’95 amuï. Quae quidem de dictionis usu abunde erunt. Addo , Iosephum Bell. Iud. Il. 11, 4. énonçoœfiv «.117;ng dixisse. quae Thuçydidi aima-rea- Oi van-1191m. Vide Abreschii Dilucid.Thucyd. p. 782. Mav’vw [l. 22.] Paris. C. minime malum videtur. WESS. 21 seq. in mi in 10:7 A16; uoôvav) Non enim carte habent quum. quae agros irriget, nisi pluviam duntaæat. Vaud. dederat, nisi tantum a Iove. Romani quidem augures,’pro coda fulgente, tenante, dicere sueverant , Iove fulgente, to’mmte, Cicero de N. D. Il. c. 25. Coelum et Aethera Io« un: nuncupabant. Rarius illud Comici Platonis, quad sororis erat, marito tribuentis, apud Étymologum voc. Eif- l 319;: ’A’if, ds a’z’v ri; avouaient «si Aix. Quaevis coeli tempe- .stas Iovi contribuebatur. Illud Aristoph. in Av. 1 501. T! au) J la); «mi; recte cepit- Küster. guet temps fait-il? Theo- P a

:28 ADNOTAATIONES eritus Eîd. 1V. 45. X15 2:1); d’une: ab rhum «709M, in... 7 1 il", e Theognidis venu 26. quem expressit etiam Sophocle: in Polyxenae fragm. up. Stob. pag. 344 , 4. Orpheus mir 311.69» dixerat un... A192, teste Epigene up. Clan. Alex. Strom. V. pag. 676 , 5. Aquam pluviam Plate dixit roi in A16; vel une! 1’05 A13; 530cm, rai in A13; ie’vru rainas-u, T. Il. 1183.9761. A. 844. A. T. HI. pag. 1 1 1. c. Cum pluebat, elegantioribus i 2113;, vel a" 916;. 5m dicebatur; (quam formulam Alcaeus iam adhibuit Lyricus apud Athen. X. pag. 430. A.) Athe- nis vulgo «un. 3809: attigit CasauB. ad Theoph. c. 3. p. 52. Nondum in Socratis schola corrupti senis Attici piam pec- suasionem memorat Aristoph. Nub. 372. Kan! m «pâmer "il AI’ aiMMç sium 31cl xmnoii aigrît. VALC K. CAP. X1 V . [9 seqq. dwovnfdfaru etc. Putes cum H ey- nio ad Pindar. Ol. Il. 1 1 1. ante oculos Herodoto fuisse poë- tae versus illos, virola-n90! isba? vinons: Biorsv etc. S.] 15. 510.91 chignons) Debetur Arch. Variant in vocis scris ptura editi libri. (5Mo: I. 48. et 1 25. d’un Il. 51. du»: en: Med. bis Il. 56. Schol. Apollon. Rhod. I. 1081. si 30.01 "à in. si romain cwœMIOfi ni; muriez; 501’30; lui. 3:3 501.4009711: 2’11"15"qu tim’vfl, si 30.91 un: la: 9:0? and «Mm. (Iliad. B’. 1.) ou; fixai-au nie "un: "Ounçoç. Paria ad vs. 998. At Il]. 556. et 565. 15Mo, quod praestare opinor oh synaloephes indolem. De Homero quad critici produnt, falsae opinioni tribuit Dames. in A’. 288. Ceterum mirabilem banc A Aegypti ubertatem. quae sine magna et sollicita labore , votis agricolae respondet, Diodorus I. 56. non practeriit. W ESS.- Conf.Var.Lect. ad I. 1 25, 1 a.etVlIl. 67, 1 1. S. 16 seqq. irBa’Mu 1’; miniv 5; etc.) Galeo designatus Plu- tarchi locus e lib. 1V. Symp. legitur pag. 670. A. n. Rem sane vix credibilem suc quoque testimonio confirmat Eu- dozus apud Aelicmum de Nat. An. X. c. 16. banc reddens rationem , cur a suibus mutandis abstineant Aegyptii: Ou- so’mm , iml 19:7 «frou Mœpivroç, (minus: roi; 0570.42; miroir alu Si 74270501 fait; «hennin au.) (i; 1779031 mis 75v 15h17:", 7m mliy 154811113, au) mi 157:6 rôv’o’çvümv hallali". Mihi quoque sues hac in re non placent; sed, si iumentomm grcgem designsre voluisset, scripsisset utique 896;: et; me. Si murai-1:95. 177w .8an :3 "5,9141. Neque tamen banc fabuleux omandam., esse censuerim; quam Herodoto deberi minime dubito,

AD HERODOTsII. 14. 229 secundum quem suum in segetes immissorum’ungulis e spicis granadebuerunt exteri : ita mihi capienda videntur Aista quae sequuntur, chaînions; æ riiez Je) du and... ao- ulfnm, suum ungulis e1cussum frumentum convehit. Quod aliis diceretur, damnant; , Herodato idicitur similisiez; Amant Telesilla. 37m vocaverat: Athen. XI. p. 467.11. Tm’à me... 3è si ÎAgyzî’œ mû niv 5M: sans? 87m: bine Eustath. ’IA. il. p. 1285 , 4. [p. 1207. cd. Ram.] Aelianus duobus in lacis rarissimo hoc usa l’arsan alibi non obviam voeem adhi- huit. Vid. elegantissima Epist. Critica Il. D. Ruhnlcenii p. 45. VALC K. Ibid. iuBoiMu i5 mini)! il; etc.) Adsentiuntur Plutarehus 1V. Symp. c. 5. et Eudoæus in Animal.’l-listor. Aeliani X. . 16. , quos olim Galeo , non sués, sed baves intelligenti, op- .posui ad Diodorum. [lib. I. cap. 56.] Nec poenitet operae. rai; enim si; baves indican, quibus. testibus probabitur nnquam? Creant tamen sues in illa sementis et-t1triturae consuetudine molestiam. Si verum est quad perhibetur, oportet diverse fuerint ingenio pet Aegypti agros atque alibi locorum, rostrique usum rusticorum utilitati post- habuerint. At sus sui semper generis et indolis est, vorax pecus et gulae indulgens. [3,51m ’immissac in sementema ,,ait Galant, baud dubie omne frumentum in ventres ,,potius, quum in limum, recondentJf] Aegyptii praeterea baves , ut multae nationes , triturandis frugibus adn bibuerint. Cyrillus in Essaim c. 28. Aiymlm ,uëv une; swe- yÉWsç’iE m’yçôv iarl niv «hum 39015440170: , (in; BOÜÇ inactiv- fl; «ds-97;. sur) à même) ætplmnlfomç, accrochas-duvet rai; xa- Mi’ç rai; indaguant. Prudenter profecta: sunt enim baves ad id negotium porcis multo aptiores. Considera praeterea, quod Galant non neglexit, sues ab Aegyptiis studiosissimc fuisse vitatas. [conf. c. 47.] Equidem, ni mihi-obstarent Plutamhus atque Eudozus, venisse ex scriptoris calame t’a. 501’704; i; «sinh B 917g et du; B ont?) ri saigna", tum dansaient; 8E riiez Beur) arbitrarer. Quid enim , si monda utriusque aetatem anteverterit? Dindons generali vocabulo gammé...» uti .malnit., nibus fartasse banc operam negans. Tritu- me autem illum in oriente atque alibi marem copiose ’praeœr alios, exsequitur Christ; Schoettgenius Antiq. Tri- tur. Sect. 1x. et Aegyptiorum,Fr.Lud. Norden Itîn. Aegypu.

:130 ADNOTATIONES 4p. 58. WESS. - Plinius Hist. Nat. lib. XVIII. cap. xvux. sect. 47. Vulgo credebatur, a Nili Irecessu serere solis- les, me: sues impellerc vestigiis seminaideprimentes in mœ- dido sala: et credo antiquitus factitatum. Sic ( une Dindon excepta; qui, dissimulans dimcultatem, genetale nomen fiormijun’at posait) de sentine per sues depresso consentiunt omnes. Bodem veto unimali ad e1terenda. e spicis mature gram usas esse Aegyptios, nemo quad sciam dixit, nec pet se credibile est: boum opcrà. ad hoc uti solitos esse par pulos versus orientem aestivum habitantes , satis constat. Quare scripturam istam, iMBaIÀÀMI - - 5;, et infini il ms- fun-17501 air), ab Herodoti manu esse, in dubium vacari non debet: sed deinde scripsisse eumdem airsSnvfliflzç à: rioit Bouc-l perquam probabile debet videti. Larcher (suffragante Borh. in Appar. Ctit. T. Il. p. 805 utrimque, pro tin du), ria) nous: corrigeas, ne tamen promus bine amandarentur sues, vetba ses... i; 0:13er 5;, ante ista , "aigu; hoca-1o; etc. reponenda censuit: nempe ante semeno tem immissas esse in agras sues, scilicet ad devotandas radices plantarum aquatilium, quae sementi nociturae orant. S. CAP. XV. 4. rd «agui Sima-vau du: flirt?!) Non scripsit aliter. Agitut de regione Delta, cuius ad mare tractum , cum en sala Aegyptus haberetut, osque ad Ta- richeas Pelusiacas eiusdem esse loues censebant. Consi- mile, quad sequitut, roi ukrAtBo’nç. rai Si 319018131; dm. Po- stulat porto rei et orationis habitus, ne Ald. et plurium schedarum [l. 6.] i; sursautai un... utirsiv pro quisquil- liis putetur. Tuezxni’aw sive rapzxnïûv Arch. speciep est la. mica, neque spetnenda. Fuere in Aegypto eo titulo .loca conpluria. Vide Il. 1 15. et Steph. Byz. in voee. Nominis fartasse causas ex contumulatis ibi hominum animaliumë que cadaveribus , quae mare gentis diligenti cura candie- bantur, uti C. 86. Tuçlxn’uç 76v fait.» dabit Adian. de Ani-, mal. X. :19. 1:19:51: "par!" Diodor. I. 91. WESS. I [ l 1. 5’311 yolç r01) ii TOI yu’ç soi, profecto enim, cottigit Benedictus in Act. Sam. Philo]. Lips. Vol. Il. P. 11. p. 286; Cum eadem vira docta initio huius cap. Bi du BoquIfltda malim, ab id quad deinl. 10. huic tespondet, draineriez? I ’.-:

’ AD 11111110110111.1547. :231

17.1110: yaûnœi æçérnv almîcmm) Posset Aldi darda-mm patronos advocare Euripid. Orest. 1255., Hecub. 1 55. Sup- plic. 800. Sophocl. Aiac. 896. ut de Pimiaro alîisque taceam. Verum membmnarum potior sententia, cui usuel respondet. Aeschylus vu. Theb. 871. aïno" - - - "film 5’12» 5670;. Euripid. Med. 1 l 76. Âne-v JMAwîïç Ms’wv auxwo’v. Quod et in Sophocl. Aiac. 862. Apollon. Rhod. IV. 8.74. Jus 3’ r25- raîv rmÊuAs’ny: etc. WESS. -- moufla, lin: habes apud No- strum II. 2 , 11. ubi de tandem ra agitur. SU « CÀP. X V1. 5. relu 140’914; tînt: 757v flâna etc.) Vide IV-. 42. In ca nostri arbis partitione magnus olim dissensus. Plerique in parte tertia. Africam posuere; panai tantummodo Asiam et Eurbpam esse , sed Africam in Europa: in Sallustius Bell. Iug. cap. 17. Sed veterum plures Asiam duntaxat et Europam novisse, Isocratis, Hippocratis , aliorumque testimoniis firmatur. [gage Olympiodorum ad Aristotel. I. Me- teorologïp. 25. Scholiast. in Ptolemaei Tetmbibl. p. 58. et10. Lucanum exigiez.» 15’ Aubin) NilusIX. dici 411. poæst 11h WESS. lAm’nv de! . - Çwv: sed non item, ut arbitror, rfiv ’Acluviaüçlfuv r5 A1865. Suspicor adeo covouçz’êwv escribendum. VALCK. --- du; ’Aa-lnv 0:39:24»; ri; A1615"; ex Remig. praefero , tacitam prac- positionem [dard] adsciscens. WESS.» - 1 1. (Km t’y n; 14:10:56 ’An’n; etc.) Emendata [a Gronoviol] Vallae Latina , ut sit in eo id quod medium est Asiae et Afii- me, meras tenebras offundunt. Voluit, Ëv page, Asiae et Africae Delta, au ex sententia, esse oportere, atque in neutrius. Erant super eius situ olim discordes.- Schol. Apollon. Rhod- 1V. 1571. à 3è Même; and m’y-71mg, 15; ’Acla; s’nl’ and 31’ 1111655, 15; AzBdnç-z et Auctor de Mundc, quem Aristotelem male vocant, cap. 3. W ES S. CJP. X V1]. 15 seq. "in: m’y un Kawa-algol; 10540:) Similia bis cap. 97. [et c. 15, 7.] et MelaII. 9. Adscriham Achillis Tatii verba Amar. lib. 1V. p. 245., sanioris colon- ris indiga: J N610; à? [LEV mon En Énfiâymô’v Uranium and 301-" î; 70011770? film (in; -Ml,uOmç, au) 5’": umfiv uclru dans 212,90; 315M ri min; «par; fg; 11’715 1’05 MEVOlMU kénotron ubi 194:; r. u. hamac-ra; baud aliud ac Noctri 0’56 1’017 - MÀM,« sive acumen Delta, uti in Pomponio legunt. At quîd’ 215m; Sal- masius Aegypüacum tali nomine pagum ’legiuese negat,

333 .vArD NIOTATION-ESx et negab’unt alii cum ipso ,Tatio; qui» quidem ad hune fortenmdum dederat: aux) Ë": 141x96: naira Mur menin"; âme: ri du; r96; n17 etc. Qunç continuo subiunguntur de maiorè amne ad hune pagum. in tres scisso, in anima illi Herodoœa fuisse, manifestant. Atque haec- praœipua à): pante vim doctissimoôteph. Raglan debentur. W ESS. ; 26. et; uèv zaïrmâv) Taurva corrigenœa male ngunt’, neque a St abone XVII. p. 1154. [p. 802. cd. Cas.] adiu- vantur: siquidem.illius 16 Tawnxâv "du, 3mn; îæïmâv About: ,1 ex amne Bubastico sive Pelusio divergit: Herodoti veto ex Sebennytico. Credo rivo huic, quia pnefecturam Saiticam mdebat,- nomen venisse. Addam Platonis ex Ti- maeopag. 21. a. vertu, ad banc rem opportuns: "En: ri; sar’ Almrov à r; AiÀfæ,- «agis mal noçvÇÈvæ-xt’ftrm 76 un? NIlMujsüuæ, Eaïrtxôç êarmaMümvo; man’ç’ mérou 32 1’05 une; [nylon-n «054; un: quibus non male nectentur Proclo disputata pag. 50. Confer Ceuarium Geogr..IV. 1: pag. 24.

îhorum 27. mû. 75 Boumuuôv) oblitum. Haud aliter WESS. Eustath. in Dionys.V . 1 vs. .226. Nostrum secutus. Apud alios de en silentium. Non male. conponjtur cum Phatniüco Diodori I. 35. XX. 76. .prope, quod videntur rel.Bovxo’Am , famosa latronum domi- cilia , fuisse; descripta elegânœr au Heliodoro I. pag. 1o. Achille Tatio IV. pag. 250. tanqunm loca.paluatria, ad strucndas inéîdias et ad pmedae receptacula conmodissi- * me posita. Etiam aliunde cognitum est, ad Phatniticum ostium pertinuisse regionem, cui a palustri situ ’EMag- m’a: titulus, uti ad Hieroelis Syneodem. p. 726. significatum fuit. Quae quidem omnia persuadent, oatium Bavu- Muàv et Phatniticum non discrepaœ, nomininque mussant patefaciunt.CÂP. X7111. A. 76.5705 W rien lmwroiïyvunfinES S. . 5m- . - m) Lenissilna correctione sic isba mihi concinnanda vin l ,dentur: man quoque firmat sententiam Amorti: oraculum: 13 En.) 15; immun; 71’414"; 5m90! qui A-lyüarflu mey quad peut demain intellari , quum. sic de-Aegyplo indican in anima": induzùum. Edjxerat.Ammon, Hourra aima "du". hl)! a. NM imôv fifi". In eamdem ferme sententiam lib. ll.c. 104. Colchi, inquit, est: videntur valu; 3è nés-mi «613: 51051094008 ânon aima.» lem quad vulpin,

W A. [MKMA AD. HERODOT. Il. 17-19. 233 ’ soin - o 34:5an «impur, prorsus esset insolens in Herodoto ,1 Jenny iungentepassim cum casu secundo. Praeterea, de -suatsolius ubicunque .loquitur sententia, vicies minimum crains" ponit mimera singulari. VALCK. - Potiorem lemendationis partem : ri; in. yvoiunç, lubens aecepi. Potueratdeinde quidem me) airain-w dicere Noster, sed .nzovere vulgatum mg) Ai’ymov non en: opus. Sic enim et alibi loqniturrNoster : verbi gr. 6961m me) martin I. 1585 - 5. idem est ac flapi noua-15m ibid. l. l 1. S. 0 8. 197 mon: in? Sçmm’y) Maluissem , si mssti exemplo pmeivissent , 9911101131. Quod Archahic et cap. 57. obtulit, in luero putavi. Scholia a Iohnstono publicata in Sophoclis .Eiectr. 996. ri; vans-5’901; dolât; Éni 76 Alym un «panifias, æçounâiazv’ mi du EJEITIWV, miaulas, nazi rai rondira. Mo! [l. 11.] mû «in «fumés» de sermone videtur intellexisse: 5’401th1" natal nôs-cm «33h in simili re, I. 142.. WESS. CAP..XIÀ’. 10 seqq. armais-a; 3’ i; rôv ayons. etc. .Medicei "in; Plinii verbis munitur, non omnino con- -gruis î In totum autan revocatur intra. ripas in Libm, ut audit Herodotus, tentesimo die. [lib. V. cap. 1x. sect. Io. p. 256. cd. Han-daim] Quid enim hic’de Libre et centaimo die, que infra. ripas cogitur iterum , -tametsi.æl?.œ; probaveris? Haec et-alia bene Salmasius in Salin. p. 310. Verum est, intra idem ferme spatium temporis, quo increvenit, sur. 118m descrescere. Culte Aristides T. Il. p. 358. mi "(un no’m indéfini entrai d Ntbuoç, ainsi udaiæohiyu tumulus driva», nazi-axesù «in iv Mme" méso: 3&9le si; fd 55 59707:, si li 63919.16: îëewhigun. Diodorus pneterea I. 38. Utrum un r0 idem Noster indicaverit, mussa dubitandi odes: in die- sensn tot schedarum : habet quoque nescio quid mini arl- Auç 3’ à; un cipIÔMdv routins 51419., quod detmctum vulgate cernitur. main; paullo minus est ac æMçaiduç à 73v aigû- nôv c. 7. ln Latinis nihil mutavi , dubius tamen de harem. tic, cuius membrane, quod mihi liquido constat, persi- .miles Arch. et Vind. fuere. WESS. -- Value lutina baec craint: et prope totidem diebus retrocedat, relinquem fluente: Ex quo quidem non confioitur, «(me illum in suo exem-t plari legisse; quae ahsurda scriptura est, ex veteris’ alicuius librarii negligentia derivata: illud adpanet, r61 i950! nôs mais» jussion de aliis centons diebus, quibus devant

:34: -ADN’OTATIONESÔ .Nilus, intellexissc hune interpretem. Quod in nostm Var. Lect. proscriptura «tu; testes citantur codd. Med.-4d. Arch. , loco Arch. poni Plus. debuerat. Quo paon vero Pli- nil verbo scripturae «in; faveant, equidem non exputo: nec omnino satis adparet, quid Herodetum ibi testem ei- uns spectarit Romanus scriptor. Illud multis documentis constat, saepe Plinium testimonia auetorum, quos nominat aut sequitur, parum adeurate adponere, adiîcere interdum nonnulla verbis auctorum , alia detrahere; subinde etinm graceorum auctorum sententiam non secte accepisse interpretatumque esse: quod in tous immensa susce- pti operis mole, in minque infinita rerum , quos compleq ctitur, varietate nemini magnopere mirum debet Videri. Quod h. l. ait Noster Ææohi’æuv ri 52391191, (nempe and 13 5110m, dçficib quoad fluentum, quand aquam quum vehit) pro eo alibi simpliciœr, émois «henry ê mon, Il. 93, a8. gueula dejicit Nilus. Similiter absolute, c. 22 , 1 5. infra: - - 1’ gris; io’vrec «in ëæoleæoun. Quart! etiam cap. il. , l5. s’unit d ara-rand; - - - «hmm; delco; eodem modo accipiendum, quamquam ibi ex praecedd. intelligendum videri potuerat circuler): rai; signifia. Pro circulera" perinde etiam n’mM’nv potuerat dicere, sieut VIL 45 , 5. (quamqusm et ibi minium, pro izba", probati codd. dabant:) et HI. 108, 7. In verhi thalomç interpretatione idissentiunt interpretes. Ut Vallons omittam , recta videtur Wesseling. dictionem and"; i; rêv «’91le cum illa c. 7, 12. "un? i; r81 059191461; "Si-av contulisse; ut sit paullo minus rowing, quam «Menin; Larcherus vero mulon; de accessu i. e. de incremento fluvii necepit, cui opponatur 16 (falunai, recessus s. diminutio. At (ut taceam, inauditum esse illum verbi quidem usum ) satis erat perspieuum , aîm’gxzdm h. l. opponi supeiziori urémie-leu, quemadmodum alumina» opponitur superiori «1.319612» S. ’ [ 18. «6’94; iwomzoüeœç) Commode h.l. Larcheru: ex Scho- liis ad Sophoclis Aiac. 685. haec adposuit: [linoleum aimoi- la", («59:2 au) Junon) r55 un un «deus 51) 15v a? 157905 s’u- 1 audit: rait-ridant 73v 3! d’un", tu) 13v Es elfe: «viendrois. 5,] CAP. XX.. [1. iEMu’nw m’v riva) Varias variorum Auctorum de Incremento Nili eiusquecaussis sententias, ex Plutarcho de Placitis Philos. lib. 1V. cap. i. tum ex Ineerto

AD HERODOT.II.1,-an. ,235 enclore, porto ex Théophjlaeto Simocatta, p lib. V11. Histor, cap. 17. ex Diodor. Sic. lib. I. ex Aristidis oratione Aegyg ptiaca, ex Strabonis lib. XVII. ex Xiphilini Epit. Diom’s Cassii , ex Heliodori Aethiopicor. lib. Il. denique ex Theodoo reti Serin. IV. de Graecorum affect. curandis, collectas Godafr. Iungermanus suae Herodoti editioni, Adpendieis loco adieeit. làedemque omnes eclogae, ex pracdictis Seri- ptoribus exeerptae , in Londinensi editione Herodoti, quae Galei nomen pmefert, in editione Gronoviam, deniq-ue in PVesselingiana, codem modo repetitae sunt: qua accu-.- sione augere banc nostram Herodoti editionem inutile iu-p dicavimus. Caeterum quod ad Incerti, quem dixi, Serin ptoris Tragmentum spectat, consuli velim quae in brevi Praefatione Bologne a thsiae Persicis praemissa (T. 1V. Part. 1. huius edit. sub finem) monita sunt. Praesertim vero conferri cum Nostro merentur quae de codem argumenta Diodorus Siculus lib. l. cap. 38-41. congessit; quorum quidem minima pars in eàdem , quum dixi, langer! maniasse15. mm) un s’y Adpendice 177 Evgiy area-ami) exhibetur. Sont quibus baec S.] dis- . - plicent: esse enim quidem plures in Syriaflwios; sed evolvi. in mare mediterraneum, corumque in solem occidentein ostia tenderie, non boream. Qui quidem si meminissent, etesias non mugis e septemtrione quum oecidentis plag’ai, sive midis! n minoit 0336 ri; d’eau-ou in,» rif; icm’çuçspirarei, ut, post Aristotelem, Meteorol. Il. 6. Diodorus obærvavit I. 39. in alia utique ivissent. De etesiis autem, atque corum in Nili , aestate exundantis, ostia vebemente flatu, quae veœrum nonnulli tradiderunt , a vero non œœdunt. Philo, Aegyptî incola, id fassus ultra est, Vit. Mes. I. p. 620. A. et nostra aetaœ, diu eadem in regione occupa- patus, B. Maillet Descript. Aegypti p. 55. Neque en tamen unies increscentis Nili causse. WESS. - - CAP. XXII. 5 seq. niai 15v Siçnonimv n’ira" fion etc.) Mgdfigu coniectura adseeutus Cam. de Pauw fuit. Adposîœ Aristides, T. Il. p. 354. oignirent [Liv voie in 75v SEQKOTOlTNv rif; aimantin; 0’ Nibm Marco, ml agami si; 511w miel Steph. WESS. -- Discrepantiam codicum in verbis ro’irœv et is’uv diligentius consideranti perquam’ pro. habile Videri debet, vocab. du» ex scholie interlineari-

x 236 l NADNOITAITIONES esse invectuin ;’ quo’factum , utiexeisdem codicibus, quia . bus hoc infertum,verum verbum film expelleretur. Quare, nisi promus ciiciendum vocal). réeras, cancellis saltem , ut suspectum , fuerit circumdandum. S. 6 et seq. rôti rai zonai leur) Reiskius , rai air ramifia: atonal "in: - -- ai; etc. Ego r61: rai rouai non moveo, et napalm, sive naphta ad sententiam arcesso. Quorum, paullo ante .seriptàrum, indiciel mulla misant aira, etc. Nee discrepat sententia Abreschii. Prudenter vero de Nili inerementîs Anion. Indic. c. 6. WESS. - Si nude legeretur raïs. nuai ion, facile adsentirer viris doctissim-is, intelligi e sequentibus rumina passe: sed turbot adieetus rai articulus,

qui12. quid du: iv «in:hue tiMi’fyfl) faciat Tan. non l’abri video. lib. I. Ep. S. 7o. ’ cor- rectiouem [ê’v mm, pro iv 15m.] merito explosit Granovius, suffecta alia, minime meliore. [lu «un: il idem] A. Gelllus. N; Attic. V111. 4. super hoc loco disputaverat, non sine Nostri taxatione, quad scriptor historia memoratissimus de «que pluviali et nivelrem non satis exploralam pro conperta posuerit, sicuti praefert capitis 1v. argumentum. Periit, quad dolemus, disputatia; verba quae superant, idem tum in Herodoto fuisse, quad nunc examinamus, canmanstrant. Pnnunt enim de nive et tiqua. pluviali rem pro couperas non satis exploratam: neque usquam ulla in Musa talis deposita est. Vim proinde arceo, opinatus coeli habitum et clima, sub quo seriptor ont Halicarnassi ont Thurii vitam transegit, paucis post nivem diebus pluviosum fuisse. Ut ut hoc fuit, per illud mihi mir-uni accidit, doctissimos viras Gelliana, adeo obportuna , neglectui habuisse. Quae con- séquuntur de adusto hominum colore et de gruibus, Sema non praeteriit Quaest. Nat. IV. 2. cui Euripidis cothurnum Helen. vs. 1497. adeommoda. WESS. [18. si roivvv 6540546: and dravois. Pro copia quant amat Herodolus facile crediderim placuisse ei repetitam ante mi Jrovô’v particulam si. Certe restitutam com malim, quam cum Benedicto rescribere. si reliai Épine: ml 5m «En cui no- vationi non est hic locus, quad et-de multis aliis dicendum ab codem vira docto propositis, quae, ne longior sim. CÀP. , silentio M11]. 4. mromciv praetereo. nuitard!) S.]De eadem. ’ i iterum

- Jdvxœm m ù a AD HERODOT.II. 22126. -- 237 A. 1V. 8. Honieri ànænô’ïd MM»: Datant? Iliad. 5’. 245..varie olim docti benzines agitarunt , quemadmodum ex Strabone novimus lib. I. p. 9. [p. 4. cd. Cas.] Aegyptii autem, si- - quidem Diodoro I. 12. 56. et 96. adcredimus, Nilum suum I pro Omno censebant; alii ex mari Octane amuïs incrementa, quos Serment in ordinem coè’git, derivabant. Confer Libanium, in Basilico p. 140. Herodotea haec amplexum.

W ECAP. SS. XXIV. ’ . 7. 15; 7d; nîv aîyxoraém 95459") In- pendit qualemcumque his operam G. Raphelius-ad. Math. cap. x11. 55. sed usus vet’ereEditione. Mcdiceo iure meriw Gronovius obsecutus est, repulsa T. Fabri lib. I. Ep. 7. correctione. grès de sole tritissimum. Appianus Pnefat. d’exo- uc’voia n un) Suom’vou m7 9295. Quae autem Noster de Nili» auctiaper aestatem aquis et earum caussa , alîena sunt et saepe explosa. Lege Aristidcm T. IL p. 541. et Diodorum

CÂP.X.XV. 5. afin s’o’vrœv évinces! 114995951!) Postulat I.ratio et58. rerum usus,m’t WESS. calidae regionis calidi , sint ventî. Propterèa Pavius, [quum abesset olim negans particula] contraria contrai-fis adiuvanda et medicandq professus, Signé»; quo etiam modo Reisk. in litteris ad me aut mon, substituit. Scio eumdem Cl. virum, damnata superiore sententia, nihil mutatum velle, et turpem errorem scriptori inpin’gere." Mihi nulla hic aberratio placet, sed quod ex Arc-h; provenit, et scriptor ipse adfirmat c. 22. Dedi et suum sedem participioëévroç, [l. 4.] quum amiserat. WESS. 14.) ainsi mû Jzthrscâm) Verius hoc. [sciL quam in. Mia.) Cui usui autem illa circa 30km relicta. aqua? An ut. illi alimenta , quae pluriumx olim persuasio, cederet? TsMî’oz main-m 3re: 15v 79515901! 67254801! 78v 5mm 11950200044 7g; " 6794:, graviter Philosophus, Meteorol. Il. 2. Sequentia ad examen vocavit Salman’us in Salin. p. 505. W ES S. I . CAP. XXVI. v1 seq. aïno; - - - me) 73v Mm Enfin-Î short) Reiskius mon? Inn? 13V fige: repartit. WESS. - Alius acriptor articulum ibi nonneglecturus erat: Herodqti stylus baud aegre illo caret. Sic c. 20L, .6. rez); Envies; chima; tînt: m’fiwçwwém (non 1’03 7:).11925m) 1’37 worœudv. Scîlîcet ’ in huiusmodi dictionibus ad infinitivum subintellligi dehet à; particula. 5..

:38 ADNOTATIONES 5. 349:va ris àn’EoËov .5195) In Adnotntionibus Grorwv. :6143 Mcdicei tsumîtur ac si miré; sive haïr; foret. Malo Aldi et plurium schcdsrum, atque ad aërem, qui salis transitu excandescat, referre. WES S. - At «ah-nô quoque ad solem fuerit referendum, et pro fatum? accîpieno dum: sol crurit suum transitant, id est, omnia. fleurît que

[5. un) 7917 oignant? ri Mèv "7! É 8996»; etc.) Post tu? sipo:- m? commute incisa erat oratio, parum commode: nam transit.cohaerent ri m7 oüpœvoü’ , qua coati S.parte. Maiore , ctiam y incommoda olim abemt distinctîo post aiglon, ut iuncts intelligercntur tu?) aîèz’œv au) m7 ou’puvoô’ : quo posito, Vige- rus Idiotism. VIH. vu. 5. ri ne. "un pro and ri pèv 117v poni censuerat, regulamque statuerai, apud Iones interdum and subaudiri. Apte verborum interpunctione Reizius planant reddidit orationem. 5.] I CÀP. XXVII. 5. du oîxo’ç in: 013321 (ironisa) Est cui 96x ’azæ’omo’ç in: sequins melius videtur. Repetita ne- gatio , me arbitro, non nocet, uti neque VI. 87. [An volait V1. 88, 2.? At id quidem paullo diversum. Caete- rum satis notum est, amure Graecos repetitas particulas negantes; ac praesertim post negandi ver-ha et similis, cuiusmodi est «du. me iam, negantes particulas adhîbere, ubi nullus eis locus esse Videri poter-ut. V ide ex. gr. 11:65 extr. III. 66 , 14. HI. 99, 7.] Solus-ne Nilus nihil nurse exhalet, dubium est. Nostro adsentiuntur Diodor. Sicul. I. 58. Plinius N. H. V. 9. Aristides p. 561. atque alii. Pru- dentior Theophmstus de Ventis p. 407. quem banc ad rem advocavit Brodacus Miscell. HI. 3o. WES S. d CÀPJYXVIII. 1. à; Émis êys’vzro) Non pugnabo, si qui rfiv ægxûv elegerint: usus neutrum proscribit. Pas- sim idem est ac prorsus, quomodo ex emendatione Virî Ccleh. Latina. Melius Laurentianum ab initia. nexu omtionis postulante. Quem quidem in modum Aeschines Soc-h, Isocratcs, Arrianus, aliique plures: de quibus cruditi viri ad Ioannis Ev. c. VIH, 25. WESS. -- Vide I. 86, 27. et[5. 140, J ygæuuœnrrfiç 15. 15v ibique îsgaïv 959314405er notata. 757; ’anufnç) S. Volta, d ’ scriba. sacrarum Minervac pecuniarum; rerum, loco pecuniarum, posuit Gronov. Verbe ista Herodoti clams Poilus: IV. 19.

ADHERODOT. II. 27.28. 239 nil aliud monet, nisi quod yçmuarznfiç idem ait ac 790m- nurniç. Sunt untem mima-a: non modo pecuniac, sed et res pretiosoe cuiusque generis, ut vous, aliaque tafia :IVII. 190, 8. IX. 85, 5. et frequenter aliàs. Quam in partent Larcher in priore ed. versionis gallicae non male, me iudice, hune I hominem nominaverat le garde des trésors sacrés; provocans etiam ad [Polluc. ibid. ubi yçuuuatfsïov ab Atticis dici ait, à: 939769501: chinure, et ad Harpocrat. voc. oiçwpoûn’xm. In posteriore vero editione idem vir doctus, praeeunte Michaèlis in Comment. Soc. Goetting. T. I. p. 27 1. hierogly- phorum, i. e. surarum scripturarum interprctem hic dicî oen- i suit. Id Avero si voluisset Herodotus, isçoyçatfiwætrfliç puto dixisset, aut iëmræiç 75v irgôv yçuumc’mv, non yçuumrtn’iç 15v figé"! mnnaimv 1;; ’Aâmati’uç. S.] .1 1. rai; div 3.) rayai; r05 Nit’Mv) Multa huius disputationis redarguit Aristides, non ausus tamen difiiterî, Syenen inter et Elephantinen ai; dMMç esse riz-pu; unira; Silo, ea- rumque medium ex Aegyptiorum opinione Nili fontes continence: porro altitudinem fontium tantam esse, ut sub mensuram non cadat, ml ri 80609; y: Min. innui-81 sivm, p. 345. Ex Sanaa, non multum discrepaptia ad Salin. p. 5112. ad- ,scripsit Cl. Salmasius. -Cur ergo insultant scriptori , quae auditu exceperat, narranti P W E86. 19. si aigu radin: yevdnsvat boys) Explicat Aristidzs, si taïga ruûr’ 03’019; , 30x571! miré? 31mg ivraûâœ tint: and aruNiioIœ; 105 animai", et recte. Namque roi yevo’nzvu, non utique alia, quam quae sunt et reapsc contingunt. Cl. Bciskius his curam insumsit Miscell.Lips. Vol. VIl. p. 650. quam,si lubet, expende et considera. WES S. - Vide Var. Lect. S. :11. du 3è ëMBaÉMovroç etc.) Qui voeulam hinc eiecit, quia non meminerat additam voci d’un, minuta tafia cau- tius neglexisset si: nitra; 995’719, Ut sin, aïs-5 32, et site 35, sic et oint, sed frequentius m’a: 3è, leguntur etiam apud Herod. hoc quidem eadem structura p. 25 , 15. [l. 61, 5.] Je; 33 7043m ai quçxo’vrm. p. 76, 31. 160,47. 169,12.[I. 189, 19. HI. 4, 7. Il]. 25, 6.] Nostro quoque loco voculam à: nexus necessariam monstrat. VALCK. -- Vide iterum nostram Var. Lect. Sed, locum hune denuo expendens, intellexi, verbis olim vulgatis nihil hic adiici , nihil detrahi. debuîsse ; sana fuisse omnia, nonnisi prava inœrpunctio-

240 ALDNOTATIONES ne, inde ab edit. Gronov. ad liane usque nostrlln , obscu- ’ratum fuisse orationis gressum. Nempe sic distingui ora. tio debebat, quemadmodum fere in editis ante Gronoviumn 0510 Mir 3.; d yçuummrniç, Jim "du ysvo’mm (un, siffleur: (si; in? nacraycs’m) Nm; rivois nain ionien; inculpai; and Minier Je: 5è inBa’nœvroç etc. ubi 33 particula, post du, non adven- Isativa notione, sed, ut frequentissime alibi, continuatan vel copulativa ponitur. S. CAP. XXIXE. rating 6115i) retira div Ërîlegit Val- la; quod vel absque Codd. debuerat restitui. Eadem menât

inultis1 1. Toni; 3:7in rating locis r33" 19629 haeret. âzsmàô’rau VALCde.) Dionysius LoirK. - givras me) T114. Sect. 26. p. 152. narrationis Herodoteae elegantiam et perspicuitatcm admiratus, 5947;, inquit, si imitas, airançazkzfiaiv cou niv damât 3:03 73v n’as! riflard! sinh 6’wa mon Et sunt profecto adtendentibus longe cultissima. ’Am’Esm, iniuria in exilium sbire iussum, prao- 4 fert Fabri Tolliique editus Longinus : alii, neglecta forma Ionica, pietà. WESS. - ’Am’ëau [Gronovii] ne graccum quidem. linière" dubio vacabat, ubi in vicinia in: legebantur: nîv Suxzm’m; 5551;: et ira-ru - - - 0.5411109531! «minai: tu!!! min; - - - avoisina: 54459:4; «Niveau. and 5mm: Éva. Hoc. etiam mutatum ivit in 5&5; Gronovius. VALCK. --- De- scriptionem istam Nostri imitatum esse Lucianum, Ver.i Hist. Il. 27. notavit Toup. ad Longin. l. c. .5. » 25. ri «muai En: M996") Describitur a Diodoro l. 55. et Strabon: XVII. p. 1 159. [p. 790. ed. Cas.] quorum is a Cambysis matre, hic a sorore sive uxore’eiusdem nomen sortitam perhibet: Iosephus in pari fere caussa est; et un. men ab eruditissimo viro, Phalcg. Il. 5G. erroris propterea srguitur. Tu vide Liban. in Antiochico p. 545. W ESS. - Conf. Heeren, in Idem ùber die Politik . . . der alten Watt, T. Il. p. 598 seqq. S. CAP. [2. 5&1; i; 791i; Adrono’kovç.) DE bis Automolis, s. Transfugis Acgyptiis consuluisse invabit quae commentatus est Heercn. in libro modo laudato p. 411 V seqq. et in singulari Commntatione de Militum Acgyptioa rum in Acthiqpiam migratione et coloniis ibi conditis, inter Commentat. Soc. Reg. Soient. Goett. T. X11. p. 48 seqq. S.] 4. ’Ama’x) Etsi nihil hoc de vocabulo constitutum-han

A D n o D o T. II.1’29. 3o. - m hum (Steph. Byz. et plurium schedarum indicium sequi libuit: faneur Stephanum non nihil dîscedere, sed illi du-. dune Noatro medicinam Hartungus feeitCent. I. 5. p. 641. ’Aa’xaËMLMcdicei cum simili Ambum vocabulo, sinistram nomme, contendît Réiskius, non neglectis Auzumitis et Ac- thiopum urbe Auzumi. Ex Hebraeorum serment: ’Aa-ùdx arceasivit H. Bélandus Diss. de Coptica Ling. ad David. Wil- lnins p. 97. Alii alia , quae in ne, ancipiti admodum , misera. ùcio. Lege et Dindon I.o67..WESS. p ; ,10 seqq. s’y Aignan fin HnMucz’yo-z etc.) Vide c. 107. In AH. et aliis haec finale interpuncta recte disposuit et ordi- navît doçtissimus Fr. Iunius ad Esaiae cap. xxx. 5. deleto; quad vocem hm: excipit, 8è, utique non necessario. [At percommode .adiecta est. haec particula: un) - - - d’un ,32, atque item olim] Daphnae , uti idem et Bochartus , in sacris Prophetarnm Oracmis Taphnes , nec longe a Pélusio in Itinérario Anton. p. 1&6 5a Ceœrum pro Assyriis , contra quo? in ,Edd. pracsidium ad Daphnas, fartasse consistent nonnulli.;, siquîdem Psammetich us , Assyriorum potentiam deiecturus, Azotum Syriae obsessum c. 157.,ivit. Verum ca dexpçdâtione non inpedior, quo minus Arch. et Volta: accedam , et.Va.lckenarium laudem. YVES S. c . ’1 x. ’AçxBn’mv mû ’Aa’vuelwv) Saepenumero quîdem , quad a. Relando, Spanhemio , aliisque ostensum , Syria et Assyria , Sfli et Assyrii promiscue Veteribus commemorantur; semper tannen Herodotus Syrios (sive Syros] ab Assyrü: distinguit; hic flaque corrigendum Engin". [cerna EÜpuh] Agitenim de custodihus, quos ad Aegyptî fines collocarit Psammetichus: ad Orientem Aegyplo sunt obiecti Arabes et Syrii Palaestini : 15; 7&9 ’AeaBz’n; tu? nageai SaÉMn’av 2:59:94 tinamou lib. Il. c. 1 2o ubi mox iungitnîv ’Açthn’nv 1’: un) 2991m: tum c. 1 16. vaçe’u 21’ Engin 13174719). Conferri passent in re minime dubia lib. Il. c. 158. HI. 5. et 91. IV. 59. VIH. 89.. VALC K. -- Equidem., utdin Var. Lect. pmfessus sum , IgœBI’m 1-1 au) 2:59am editum volucram. Adiectam igitur in con-textu r: particulam post ’AçxBiœv velim. S. ’ 21. «3x 5a.) Vetabat, V alla. Vetat lez, sive legislator, diciturque 013:: ËqËv, Isaeo p. 80, 44, et Demostheni 2.143, 96. Sed apud Herodptum 06x ëqïv nuspiam est .imperantis; St mitibus verbîs dissuadentis :» hoc in loco fugitives Plan. Heiodot. T. V. Q

24,2 ’ADNOTATIONES metichns maquilla: munis verbis obsecrdbat , Banque humai. fleurera dehorthbatur: 335’516 n (hoc inœrsem) [que (amen particula 1-; non necessario requiritur] 7m02 Mm», and. «au; 910d; «candeur aimNmî’v 013x in. Lib. V. c. 96. atq’ue alibi ter quaterve munit illud codem sampot molliori significatu; Venuste Xehophon. K09. ’AvaB. VIL p. 21.0, 8. Hun É 21150:1; 18v maison, Il raïa-lm 049’160 vivrl bubon, (76v igue-r05 abri nia" 5901145100) «in d’un J «zig, il): laina M23? En» ambra: negabat puer ; obsecmbatque neutrum ut interhu- nt.- Lib. Il. lm. p. 267 , 8. tametsi de Cyro dicatur, «in i sin nommai, notai: dehortabatur. Apud Thucyd. VI. 7d. clade!!! pestos Syracusanos sucs Hemocratea (Pulpe-w! n un) «la lin 76 WALÜÇJ ivâzîo’vm. Lib. I. 28. et VIL-48. «in du airain-MM. AVeterum formulam repraesentarunt imitato- m.. 22. 76v VALCK. il nm) Sic postulat Scriptoris’ ’ . consuetudo, qui: CL- Reiskium non laïuit. Respioe lib. I. 84. Dictum Auto- molorum celebre est, obscurius ab: Aristotele positum Rho- tor. Il]. 16. p. 14g. manifestius in Diodoril. 67. et Plutar- chi- 27. 109’009; T. MM»: IIt ëmo’vruç) 601. C1. Reish’us n. iEan-uç WESS. pmmpmt l est veœre in», pelle: quod equidem Graecis non aufero; i malo amenai quid novanduin, itmônuç. Nom magna in bis confusio; uti V. 65. HI. 59. Verum mutandi nulla limitas. WESS. -- Nullo pacte sollicitai mammi- debuit. Vide I. 105, 12.1. 159, 12. etc. Et aptus buic loco .erat aoristus , significatione practeriti temporis: non enim ipsi incolete regionem potuerunt, quin illos eiecissent. S. CAP. XXXI. 5. 05101 7039 wnBœMml’up M5105) lui .menniumlnumero, quos ab Elephantine Memën versus et .Automolos proficiscentes conœrunt, dissentit Aristide; Ont. Aegypt. p. 346. Cuius discordiae mussa est, quod umbo ex aliorum narrationibus, sàepe numero ambiguis,’acce- pernnt. Statîm, auxilio Arch. et Vinci. 70005704 7029 0241.8. si volueris, baud erit pravum ; quae et Reiakii coniecturaÇ CÀP. XXXII. l. 3nd roi ph houa-u.) Si amuï non posait satisfaoere, poni [hoc a Gron.] non debuerat: .Wnoria: ’considçnnti ES Gronovio latere’videbatur 8.. chef 5170:.- Set!- . hoc aeque sensum relinqueretw pendentem, Atticis pro Æ

AiDï H EPRZOiD’O T. Il: 30-32. riva frequentatum; non tamen Herodolo’, semper Ionum mare nia-crac scribcnti. Sincera mihi quidam videntur olim vulgata: ’AMnÊ 70535 uèv fin. Sed hues quidem , quac nempe dicturus sum, a Çyrenaeis intelleæi. Paullo post [L Hé. radotera Gronav. interpolavit, vocibus wsçi-TOIÏ NEîÀov e msto Lperperamjinculcatis. VALC K. --- Quae hoc cap. de imit- .num. vNasamon. umitinere par deserta Libyae narrantur, inter- .pretatus est illustravitque Heeren, in lihro iam saepius anobis laudato, Idem etc. T. Il. p. 216 seqq. S. 5.106 oi7rm5’a’0m Ê; A5701); ’Ersoiçxrp) Resecui inportunum .Medicci glossema: quisque videt, nisi si amore membra; 113mm niniio coecutiat, ex saquentibus in banc viciniani migrasse, etoptime ex plerisqne omnibus Codd. abesse. Id quoque inmutavi , quad paullo ante Florentia dederat, [boni rai uëv] Opinorque suspicionem de lacuna, qua de Miscell. Lipsiensia, in spongiam ahiisse. Nasamonum in Ly- bia sedem 1V. 182. designat. XVES S. 177.»? ’11qu? 1-77; Azûünç) Mule hnec tinniunt. Scripserat «un. TEMWOÛ ria"; AtBo’nç;quorsum tendit Ask. aut "Azure? roi 15;, quue lieiskii sententia. [confl Var. Loch] Cenum mi, vexerum opinione promontorium Soloènta, quad et IV. Al, Afiricae versus occidentem salera censitum fuisse terminum.’ Max [1. 20.] n71 Évrl Soins-001v ravocayi, scriptaris mari et Codieum auctoritati absecundans. Adsolet sana Africae . in meditarraneum mare vergentes nationes rad; 5’72 94A"- un! mnimvrooç, tum Jwëe 1015er et dariç Samba-n; cas adpel- Jure,- »qune regionis inter-iam mai 91191115320: hahent, Vide modoIV". 17:1 . et 1 8 1 .- et exemplorum abunde erit. WES S. ,. fiÆlwÏEæEi du 106;» viniez; etc.) Corrigehat vir doctissimns [Résidus pute] scriptisad me littorisgîmïv En; ut respondeat duperiorihus Q0500: fluerai rein ysvs’o’iou, ant potins EÎæoy à. Ego aliter.censoo.-. Frequensin hoc scriptore , neque nescie- hatvirCL, Eau-si saque brai 75 , infinita oratione sequente-: si- »miles structurae 1V. 1 o.*VIl. 5. et 15a. VIH. 1 1 1. dicta àdfir- mant, et quae H. Stephanus de Dialect. p. 1 58. W ESS. -- At non id turbaverat viras doctes , quad in obliqua oration’e particula in) cum infinitive modo constructa est: 5er! quad, si 2’711) notion poslquam accipitur (qua eam W css. accepisse videtur) dvuæo’âoraç videretur esse oratia. Itaque Vige- .rus, hune lochai tractans , (Idiot. glace. VII. 6, 4.) in) hic l Q a

n44 ADNOTATIONES notione particulne forum , chimie, accipiendum esse statuit. quum vero satis constet , nusquam alibi in) ista notione adhiberi , emendatione opus esse Raisins cum Beislu’o censuit, et ex coniectura siam, (scil. 0i Nœrunûnç) in contextu posuit, ut in Var. Lect. a nabis dictum est; non 17mn, ut in brevi notula sub contextu nostro perperam positum. .sHermannus in Adnot. 241. ad Vigerum, recta interpreta- liane, non emcndatîane, indigere hune locum monuit: notione cdussali , satis usitata , hic positon esse 1’in particulam , commode per nom reddendam: referri enim eam ad id quad proxime suis verbis Herodolus dixerat, regior 51cm illam esse fais refertam, aqua caïman , descrtam: haec illum canfirmaturum iis, qnae reliqun emnt de Etcnrchi narration, pergere , nom hivernes illos talem , qualcm mode ipse dixerat, Lybiam invertisse. Quae quidem ratio I a Vira et dactissimo et perspicacissimo inita, ut dicam quad sentio , mihi quidem ad expediendam huius loci dif- .fiçultatem baud admodum adcommodata videtur. Iterum iterumque totam istam Horn relegens intellexisse ,mihi. videor, particulam in? recte hic a Wessclingio en notiane, quae in narrationibus pracsertim usitatissima est, acceptam fuisse; apodosin autem periodi in illis verbis inesse -31:EM0’rr0:ç 3? - - - 135v si un: etc. itaque post d’une! l. 28. loco maiaris puncti, quad ibi posuimus, recto in supériori- hus editionibus minori puncto distinctam fuisse oratianem. . In apodoseas initia poni subinde particulam 3è, praesertim. quando in protasi cadem posita ont, satis notum: quo, de genere conf. lexicon Polybian. p. 1 25. et vide Herodat. I. 116, 12 et 14. - Atque haec ita non modo a mescripta, yerum etiam a typographe descripta orant, et pnelo iam ’ submittenda, quum mihi traditursecunda Vigeri Herman- m’ana. editio, auna mocccxux. in luccm emissa; ex que baud mediocri cum voluptate cognovi, eumdem clin-issi- fiium Virum, mutina priore sententià, istum Herodoti lo- c cum , in qua versamur, eodem promus modo, quo a nabis

factum,55. 0303900; expediendum pantin surgit-w iAaircovazç) censere. Pygmæi S. sunt, i pru- dentiusrquam poëtarum in fabellis, hic descripti; a quarum pictura non longe abit Nannasi, qui eos in Aethiopiae flnibus vidît, narratio. Photius ex en, Cod.111. Biblioth.

Ail) HERODOT. 11.152.133. 1 145 p.8. Ëvs’rvxs yaiç 1m ".090in 11h and idiots 3740110» nivâemivnv, Bpuxwairuç à: rai Méysâoç, and ninas": niv méats, 13m; 3E rptxôv- 3530201114501; 3102 «and; r05 rainas-0g. Itaque in fabulis , si illa fide fulciuntur, putàri non debent. Idem nempc, bene Is. Vossius , efliciunt aestus et frigus inœnsissimum, quamvis diversa ratione: nam, qui nîmio sa’le coquuntur, illi breves sunt et exiles, praesertim in siticulasis regianibus, ad Melun: III. 8. quibus iungi possunt a Iabo Ludalfo dis-. putata Canment. m Histor. Açthiop. p. 7o. WESS. ’ CAP. XXXIII. 8. nui m’en! 106141011 AIBdnv’Vxœi) Au! luce, aut supcrior, quippe lenemtorationîstcursum turq bans, inducenda copula est. Mediam autem Africam par? mon? Nilum, si districte adfirmetur, vera non erit simile. Quare Ampl. Bouhcrius Dissert. Herod. c. 1 8. p. 190. can- fusionem omnium, Nili, et cius cui Niger nomen , hic invenit; fartasse citra ius. ’Haud soue aliter hucc accipi pas; sont,vquam quae de Istro, m’en" 070’301 1151 Edgdzm: quae quidem si arte presserîs, simili laborabunt diflicultatc. ’ WESS. -- At Herodotiquidcm haec fuit sententia , Nilum mediom e transverse permeare Africam, Istrumque mediam Europam. Priorem mi particulam, Wesselingii monitum secutus abiecit Rcizius : quam equidem, iubente codicum consensu, restitui. Pluribus autem rationibus tueri illa- lacum suum patest’: quorum rationum haec simplicissi- ma, ut repetit’um verbum 55’s: subintelligas: 52’s: in AtBünç, sial (Mu) "Je," dam New; S. 12.111095»); 2051m) Nollem dicam Laurentio a Viro Cl. inphqtdm, en non geminata canins littem: secutus est suas schahs, quibus alise consentiunt, practerque omnes Ari- statelesf’Meteorol. I. 15. Isthic autem Philosophus montent signavit, Nestor urbem; quo titula in Celtis" cum nulla- sit, cuit. Stukius ad Peripl. Ponti Euxin. p. 164. vasivnç 3301551? 3110;, vol. aliud quid huiusmodi , legendum coniin cit-esses oui paria non facia. Hcmdotus ex auditu haec dëpobit,’ in omnibus non fallente. Monuit Glareanus et stabile ça, non longe ab Istri fontibus duo amnes Bey. gen scaturire et cum eo misceri , vicinamque . illis régionaem Preginam sive Pyginam adpellari: fieri potuisse , ut Esprits. inde gigneretur. Gemina illis Dalccampius ad Plinium H. Nid. 1V. 1 2. in en neprehendendus, quad rive- yfim 751.5911; Nastfo obtrudat. WESSi

246 ADNOTATIONES .15. KzMon’ de: :50 HpœxMÎœv main») Corrîgunf dodus- sîmi virî Io. Clericus et Bouherius Diss. Hermann 19. Ërw île. mu’aw, sîquidem Calme, sub quorum nomine Hispani contînentur, extra columnas îsœs censeri nequeant. At haec vide. Ad Cnlpen fixae credebantur columnne; onde diversa ratione cis et uls columnas malta considemri po- - tarant. Omnia extra Herculis fœtum- in Occanum versa f5!» mhôv ’HçuxMImv Straboni Î. p- 82. h). 47 citrued. Cas.] oui et pars extima, Lusitaniae, scse vehemonter par-figeas ac incurvans, 1-3 5113; ’Hçæuln’m mMÎV aw’grœuœ 1;; Raphia"; p. 1 12. [p. 64. Cas.] Pmeterea Eva; "unir: insulae contra Hispaniam in mediterruneo mari. 35a) 32 «nib, rai blâma sive Gades lib. HI. p. 256. [p’. 168.] Iam Celtae ad flumen Anam et Lusitaniae promontorium Sacrum.et Nerium ,4 oui et Celtico nomen , sedes olim habuerunt, eodem teste lib. HI. p. 250. n. [p. 153.] Atqùe his dudum scriptîs adfertur Biblioth. Germ. T. XXIV. pars Il. in qua Cl. Pellan-r terii Responsio ad Cel. Schoepflini dubia , de situ Celtarumv in Hispanîa eadem tradens p. 396. WESS. 16. am - -- 3193 nia-n; Eügaîarnç) Hue quidem vocea ora- fionis Hercdoteae lenem cursum impediunt, Crificisque furcillis hinc videntur eiiciendae; si vers. suspicor, sic olim ramure? 33ad 0’ "Ivres; 0mm Ë; «Sahara! positne: il»! ’ , . - rüv .195 Eüëu’vou xénon ME «in; ri ’Ïrrpmvoî MtMn’uv 03x501» E5903"; au oïmmot Repeti poterant ellîb. IV. c. 49. ubi fin 8d «in; Ev’çénç 0’ "Io-na; (niçEoc’mvoç à: Kenôv, a? gazant 793; filou 30011.5le une? ,Ku’vm-uç aideur: 75v Ëv 2690511) 52’503? ME min; 157; 81:96-. au; E; 1’03 «m’y»; ri; 2mm; iæBéml. Hic ista post parenthe- ain- Herodoteo more requirebatur repetitio: nostro loco panlo dixerat ante de Danuhio [1. 12.] 35’" m’en rxL’âw nîv Eüçabrnv. Istis, que dicebam, reiectîs nihil hic remanet impediti. Locorum praeterea monstrat compamtio, quomodo capiendum sit mroî Ku’vm-uç, 1V. 49. créeptis Anempc. Cynesiis. Hi ultimi habitabant ad Occidenüem Europae; Celtae paene ultimi: in Cplturum mgione punit Hermio- tus Danubii fontes, illinc. pel- Europam- fiuentis, seseque tandem in, Pontum Euxinumœirca Istrîam exonerantis.

AD HERODOTL 11.33.34. :47 VALCK. - Abiecta a Beizio verbe revocavi- cum Schne- faro. PostVIcrgoç comma interposui , quad aberat vulgo. S. Ï CAP. XXXIV. 6. à 3E Aïyvzroç - - - us’nm) Haec alicnissîmo loco legi contendit T. Faber, atque in librum 1V. reducenda: Quid enim, inquit Epist. I. p. 29. ad com. parution": Nili cum Danubio situ: Acgypti, que. Ciliciae mon.- tm aspirât, facerc potest? Mea sententia lib. 1V. promus vista locum non invenirent; hic autem pernecessaria apte vrespondent ad argumentationem Herodoti, baud sanequam .comparantis longitudinem Nili perAegyptum cum cursu Da- .unlJii peï Europamfluentis, quad putabat Faberi- nihil- mi? (nus. Osœndere nititur, rayNgîÀay rê."Ia-rpç in 75v Yvan; [45’6- qœv épuisa-0m. (cap. 55, 10.) Tractumîlle dunmxat cun- sumque Nili atque Istri comparut ab Occidente versus Orienter): fluentium. Ad quaestionem a Fabricio sibi positam altius Hemdotea retractare debuerat Faber. Nilus secundum Herodotum (Il. 22.) Libyam pet-menus et Aethio- piam 236439? s’ç Aïyuznv. Quousque supra Aegyptum Nili p fontes persequuti dicantur, narrat cap. 29. et seqq. .Su- pro Aegyptum finit ab. Occidente, 55’s: am; êms’çnç r: au) ixia; âwutm. (cap. 31 , 5.) Tum narmtionem interserit; qua per Libyae desertn quam longissime progressi inve- -neslNasamones flumen invenisse magnum dicuntur, 55’s» vêt (cap. 52, 4o.) «’78 Évitez; «61-67 «fol; hm oËvméMovru. Ni- -lum fuisse ooniicit Herodotus; tandem hune Nili cursum comparans cum cursu Danubü. Nilus ipsî- dicitur néo-w . rüuvwv AABer: Ister ,us’o-nv 00’ng nu Eâpdmw. Nilus Huit ab Occident: Libyae; Ister ab Occidentali parte Europae. liter rentai 5’; Subtacmvfirfiv 1’95 Eâân’vou zénana, ri Trame? ,- - chinera: .Nilus 3:23:39? 2’; Môme-av. Aegyptus terminus est - Orientalis’; ad quem ab Occidente Libyam pervadens per- tingit Nîlus: banc, cursu mutato, mediam secans eflîuit in mare. Iam vero monstrandum erat, Aegypto obiectum respondere locum , quo se Danuhius in Pontum exoneraret :Euninum :. .Aegypto, inquit, opposita. est Cilicia. monterai..- hinc recto via pergcndo quinqua diebus perveniri potest Simpem, ad Pohtumquinum sitam: SiMpe obiacetnIstro, se in. illml mare 610W; Tandem e dictiez concludit: au, 73v NEZ)» 3min, 3:02 «in; 15;. A1515"; (per totam Africam ; utDànubius ’ pu totam Europamç) Sisâzërruyëëwqô’tâm r97 "lança. VALC K, c

in ADNOTATIONE’S A. 10. niveler alun) Gronouium vide, nimis "guindent." [Putaverat ille, legi hic debere et; "10:99; d’an-l’a nitrai: paullo. . tinte vero,’1-î: n’y. Knmu’»; abri" ülfülc] Usus oivrlnv patrie càsui’ iungit, quemadmodum senti Hesiodei vs. 454. et 444; adnecfit idem dandi inflexioni citrin V]. 77. in scriptii Codd.’ Hoc si nolis , quidni in!" retinebitur? W ES S. 1 i CAP. XXXV. a. WÀIÎffÆ 9uvuœ’m: au a? in». dico: zain) au... Sœünaërm sedem pristinam recepit. I Lege Lumen Clan ’Abresch Dilue. Thucyd. p. 514. WESS. - Probavi equidem superlativum. notione comparativi po- sîwm.,Simîlitcr 795m sequente î particule habes 1X. 27’, 7. Conf. Wessel.*ad VIL 16. et Hermann. Adnot. 57. ad Vi* 7. cr.roi tous? 5;. mina.i ’ I Vide ad I. 203, 6. notata. 5.] 8. in"! r: au) vinons) Quiniino :010; n au) d’un; hnbef haut Aegyptii , quac pleraque prorsus- casent aliorum po- pulomm moribus’atque institutis contrarie. ’Emi’ydp ci n31 sigma; icmol’erz’yzç admît» ivroveyoiïntç’ a: .3! nirvana Toi "En; Bt’w rgbærïa vropeüvow’ niai z Sophocle: Oed. in Col. vs. 551. Hemdotus, al niviywaînç, inquit, imputant: and W Minium, oi 53 033m. xbtr’ d’un; Nm; llCæl’lOWl. Secundum Nym- phodorum iv 75 E xîve à ri; 57 1-61 Bzçâaçmôv apud .Schob. Soph. muliebria munia viris in Aegypto primua daigna- vit Sesôstris; quod’, si fidem invenit, Rex bellicooiasi- mus censendus est constituisse, postenquam plurimas gentes subiugasset , aimeriez; rai flafla «’16 r51! roumain! 797m; Dîodor. Sic. I. 56. qui bis simiIlima de Amazonum ma- I ritisprobabilins narmt Il. 1,5. Il]. 55. Ceterum e Nym- phodori fragmenta Herndoteum aiyoçaéç’buo-i interpretari de- .buerant tv dyopi mpnuroû’nv, eut êtas-94’899": quo significatu semper vèrbum üyopalç’uv Hzrodotus , (1H. 137. et 159; 1V. 78. et 164.) veteres etiam Attici proesertim adhibuerunt, quorum usum Grammatici respiciunt Attieiatae. Quia rarissimum crut enlaidi sensu apud Oratores antiquos, in Hyperidis Delîaca, ’Ayopaim. in) mî- «Meudon; positum adnotavit Harpocration: orationis -istn pars l’au- perest in Scholiis ad Hermogenem, excitata CasMbom in Athen. X. c. v1. [Animadv. in Athcn. T. V. nostrae edit. p. 57 1. ] et d’Oivillio Exercît. Delinca p. 1 10. VALC K. --- Cur Pâte, quami’Qw, maluerit Vit doctus, baud satis Vif

A’D HERODOT. Il. 35H36. a, deo.’ (du: videntnr mugis esse comuetudines (intimas; 5’011, publici mugis mores. Vide 1V. 95, 9. lob , 2. VIH. 1,44, 1 7. De morum Aegyptiorum et Graecorum discrepantin lepidissimi entant versiculi Amondfidae comici apud 4thenaeum lib. V1]. c. 55. p. 299 seq. S. . Ibid. ai uiv 71min; iyoçaieaxm) Tractavit haec in. Et. Spanhemius ad Inlian. 01... I. p. 142. Sed aimaiem hoc loco idem est atque inforo. agere et versari , sicuti III. 1.57. Re- cte Nymphodorus in Schol. Oed. Colon. Sophocl. vs. 350. a; ni» wmîiuç iv rinçai 1591101101701 une) tannaient. de Aegy- ptiis; tutu ai à: 01135:; aurai niv alain" dentues-1, et nihil ibi de texendi more , quem clarissima luce Salmaiius ad Vopisei Aurelian. cap. 46. p. 564. et post eum Io. Braunius Vestit. Sacendot; Hebr. lib. l. 16. p. 267. etc. circumfudit. WESS. [14. 11311119691. Sic scribendum monuerat Koen. ad Gregor. Dialect. ion. ç. 1 19. 5.] n CAP. XXXVI. 2. [du in; andain) Nibil mu- to. Rondeau Arch. (sic enim habet, non nandou", uti Go- leus.) librario debetur, ad notnm ionicam offensa: indidem Eupoiîvroù et ëupô’vrau venerunt, salve meliore cap. 37., Non negavit bis Cl. Salmasius apex-am , de Coma p. 542. talia derivans, quae sine controversin inde confici non par sunt , bene observante Cl. Dukero in Thucydid. I. 6. WESS. -4. roui; ruban-z baviez-au) A poëtis omittitur interdum in talibus praepositio; addit Hcrodotuc; qui et hic scripsisse videtur: 1’; rad; gabarre fuyiez-ou, nempe ri 639;: qui quidem genere sint proximi, atque id .circo ruois; et aniserai. Lib. V]. c. 57. âmdâw envenime 711119953011 rées, i; "il h interna in". conf. c. 109. A11 alignera venin dicitur pecunia vel hardâtes. Solen: mi inrpomtim si; 31 i advint inca-au «a. 3901115» fiMUflffl’VfüV, apud Diogen. Mit. I. 56. oui legi Charondœ .contnriam explanans Dindons Sic. X11. 15. rif; OJCÎMË. .inqujtfli; insinue Maintien. Iis eue adiante Sacre. -, scribit Cime de.Legg. Il. c. 19. ad quo: patris familias morte munie venez-ü. VALCK. -- Ergo i; ml; voluerat Vit dentus. .At similiter 1X. 26, 34. tilde; ixvûflm, pro i; insu; dixit Nosler. S. [7 et seq. 31’11"11. De victu interpretatus est L archer: Les une: peuples prennent leur repas dans un endroit separé des bêtes , les Égyptiens mangent avec eues. Quo striction:

250 ADNOTATIîONES’ Initiale frequenter quidem apud alios auctores usurpari novimus id vocabulum; nec veto apud Nom-11m. Vide l. 55 extr. l. 157, 1o.- Il. 68, 18. coll. l. 1.. etc. 5.] r8. abri napée") Et hoc instauravi. «dz-ion, Queum’uv, Souriau aliaque boude genere adhibuit; et haee terminatio muabitur? Mel-ius sueœssisset, si in Latinis, frumenti loco ,1. tritium, et 611i; Hierorsymi exemplo speltam vertissent. Belle’de bis 0l. Celsius Hierobotan. P. Il. p; 101. et un.

1 à. 731 3E armât «in x1901. ) Hue pmeter Strabonem XVIl. WESj). 1 179.*c..[p. S. 825 extr.. . cd. » Cas.] , spectat. Anonym. in Py- thag. reliquiis p. 7 14. [ed. Gal."] 13v mais 3115m rai; yawl. 4’31 virer roi; and. nivale mhâv, oh):- niuïv 13 iranien. Qui. quidem meminerit, oinum secundum Gmmmstieos lanice dictum uni». et dm amuïr Hybride ap. Athen. XV. pag. 696. A. bic forsan pet and" un; intelligat pressas in tore culari: ’sed’uinùminuspiam’ ita voeat Herbdotus, secundum quem vitibus etiam caruit Aegyptus: vid. Celeberr. W es’-’ «linga ad Diodor. T. l.-p. 19. VALCK. 15 seq. and": 751 71.311 dv3963 inerte; i’zn 3159.) Hinc in Schol. ad Soph. Oed. in Col. vs. 53 1. corrigendus est Nym- yhodorus : roi; [du 3153 imine: amplifiant, rosi; 3E 71 : vulgaturi, sxï’ç un 3. î. un roi; 3è in Hue Sesostris ista dieitur in usum introduxisse, dwoAauBaivm 151m fol; iæm3niuuu-1 mi roi; div- vxalç «515v inh).’y’vte0m’-3 and A9307; 50men numreïv catch. Ly4 di cum a Gym defecissent, une: «0211;, inquit Croesus apud Hemd. I. 155. «fiâme- - 132031511111 1’05"01 zinzin: quad Polyaenus dixit fflÀtlY mamie! 009129 lib. Vil. cap. 6, 4. De Cyro Lydisque narrais transtulit in Xerxen et Baby- -lonios Plutarch. T. Il. p. 173. c. Dei Aegyptiis conf. Herod. 25. 319010101013? "aima flaveur) De mmtiorum liner ris11.8 docte et prudenten1. VA-LrC Cl. VVarburton Divin. K. Leget. r Moab I lib. IV. sect. 4. Usi olim fuerunt mais sive Hieroglyphi- ais , quales in obeliscis aliisque monumentis cernuntur: qui miam 31114011111112. quas populares et currentçs adpellaee lioebit. Memini aestate superiore in eimeliarchio Auriaci Principis, monstrante Hemsterhusio , eruditissimi patris Segregio filio, lintea videre huiusmodi litteris obpletai abolie: similes fascias etlinten testa illustr. Cames, Caylue

in Recueil d’Antiquités T. I. p. 70., adspersis praeclarissimis observationibus , quns ut consideres auctor suasorque sum. WESS. CÀP. XXXVII. 4. d’une: 3E 11’! tu englouti) Limas vestes Herodotum videri dicere non mode que ex lino , sed quae ex gossypio vel bysso confectae erant, iam ad I. 195. 1. monuimus. Vestes et gossypio sacerdotibus Acgypti gras tissimae ,1 ait Plinius lib. XIX. cap. 1. sect. 11. 3. conf. Pol- Iuc. VlI. 75. et Forsterum de Bysso veterum p. 85. laudes tum Heerenio in Idem etc. T. I. p. 157. 5.] 96. rai r1 M3171: æsçirac’uvovrm) De sacerdotibus recte: neque enim omnibus Aegyptiis illa eircumcisionis, nisi si mysteriis initiari et ad sacras scientias admitti-vellent, necessitas. Doeuit Huëtius, Vir Cl. in Origen. ad Genes. p. 1 6. et in Homil. V. in Ierem. p. 159. edit. nov. multoque uberius amieus meus, olim studiosissimus auditor, C. V. Vorwkius, virlAmpliss. Obs. Miscell. cap. 1. p. Go. Caussam ritus, quam Noster adfert, ridiculam ait Guiliel. Iameson, Spicil. Antîq. Aegypt. c. 14. pag. 559.; potuisse enim sacerdote: munditiue et salubritati consulere sine circumcisione. Fa-. teor id ultra. Vitio-ne tamen cedere scriptori debet, si, quem obtendebant Aegyptii colorem , signet P Rhilonem lud. de Cireumeis. p. 810. c. Vit Cl. in consilium ubi I misissct, potuisset sapere. Addit doctissimus Iudaeorum, Ïnon aliam 0b rationem sacerdotes corpus adcuratissime redore, et Synesius Encom. Calvit. pue. 7o. 11. cum Pe’tavii I observatis. W ES S. - Conf. Michaëli s , Mosaisches Recht, T. IV. 186. et M einers, De Circumcisionis origine et caussis , in Commentatt. Soc. Reg. Goettina. T. XlVg

pag.1 5. Mina: 21 3è1 3l; seq.’ rif; me...) S. Valla , z interdiu . ter, quasi rçlç esset. Mini istud , modo seripti Codd. addioerent , non dis- pliceret. Vide hoc Par hyrii ex Chmemone, -Abst. An. 1V. .7. tel; 3l r5; simien: uranium 1111175797, 037:3 r: whig, and and aigles-ou, nul and: 51111111. Quae et Medieeo et aberranti Arch. auctoritatem conciliant. Perm 1.9.7... 611m" Aldi et Arch. Il. 12.] babet quidpiam singulare, oui fidere non audeo. WESS. -- Vulgatum M6171 primus dedit H. Steph. ex codice puto msto. S. v 19.le -1- du; omnium) [Eum in modem c..60. At

25! "ADN.OTATIONES"o c. 77. ùsum Aegyptîis d’un in xçtâg’m sive viiu’ a: harda) Il"; ’ gitur, quoniam vites regioni deessent: quod quidem au districte verum ait, alias quaeremus. Plutarchus, post Psammetîchi àetatem, aditu Graecîs intra regîonem pate- facto, vini potum regibus et sacerdotîbus placuisse, de laid. et Osîr. c. 6. , antea pestiferi quid illi adesse opinatîs. innuît. Ut ut fuit, aïno aï Mîv ouï? 3m, aï 3è 93.174": E7940!- tu, Chammon in Ponahyr. Abat. Anim. 1V. 6. Confer Mu- la"! HI. 5. Iablonski Panth. Aegypt. Il. 1. pag. 131. et nom Salmasium, and»... de folîis , influa, in vina usurpai adaervantem ad Achillcm Tat. lib. Il. p. 67. WESS. 22. ouïr: rgaîyozm) Cl. Pauw corrigebat 09670901, frigunt. vulgatum vitîi damnans, quonîam qui fnbas Hava; 3a:- rlorrm, cas ryoîyoun, quod Noster infitiatur: passim Na" et 096w]; contra se poni, neque 1947m crudas «la: indican. Speciem en habent, nihil amplius. Debuisset scriptor, si vero niterentur, 9171-: opium; 01711 hum; date. A: verîtas deest. Tçoîmw de crudia olim placuit unice: testam- tur "and et rçnîEmæ, quae aîné bûchant cxponit Galant: : aecedit verbi in hi: libris usus,I. 71. H. 92. [IV. 177, 5.] Bene, quamquam generalius, Plutarchus Symp. VIH. 8. 0511 vie "stem, «71’: rififi-0m miam! Aïmrfooç, JAN 6633 flâna; 03le500:10:10" J finît"; Egregîo Medicei et Pan. won-1mm alius erît locus. [Vide Adn. ad c. 66, 8.] Nunc . notemus enrumdem 15v (ï; in: dpxtlgsuç [1. 25.] singu- laire. promus. Potuîsset illi fideiussorem Vit Celeb. addere Dionem Cassium, çui o’ Æmllçtwç, tu; dçxu’peça, 18v dgxzs’gmv œse probarunt. Lege Cl. Reimari observants. in Dionis LUI.

CAP. XÀ’X V171. 2. and 7061W d’une: &muéèufl m;- mlçpag. 453c) Non expedio’hànc712. œnaècutionem: WESS. Boves mare: v Epaphi censmtur: Epaphua non alius ac Apis Il. 153. HI. 28. ; propterea hune in. modym bons explorant. flamine con- séquens oratio? Salœm qualitaœm aliquàm eut coloris mit ni alius ndiunxîsset. Aegyptii rufos baves tu); va’ôoô; 89:7; tantummodo inmolabant, usi prius examine pilorum superstitiosissimo , 43": xqîv m’en in rebat ninm a? humât, 10mm hâtés", ut si val pilum unum nigrum albumn haberet, l mutai non passe arbitrarcntur , testantîbus Plutarch. laid; et Osir. p. 365. a. et. Diodpro. I. 8’8. In Nostri animo,1etsi

A D, H E R o D 0T. Il. 38., 39. 353 verbe nunc non praeferant, versatum simile quid videtur. Cl. Pauw planissima fore censehat omnia , mode 805; un); ifmvoxiç, aigres baves, refingeretur: hos enim Epaphi sive Apidis , itidem nigrîcantis coloris , fuisse. Quod quidem si probetur, cur atros candidosque piles tante superstitione buhus evulserunt, quibus ipse Apis insignis état? mitto vocem Herodoteam non videri. Ne longum faciam , adstipulor V iro doctissimo, aut menda turpatam , aut voce aliqua defectam esse orationem. iFac fuisse nô; à: leupodç 6:17; un); È’çosvœç etc. et nexus erit sermoni; quam mihi suspicionem stabilire saquentia videntur et quae princie pio c. 41. tum Porpïyrius Ahst. An. Il. 55. Sed hoc doctiores perpendant. WESS. - At nihil est, quad hic magnopere desideres. Non nisi cos baves immoiare iicitum. fuisse, qui mm: essent, per se intelligebatur: itaque statim exponit auctor, quo pacto, an xuâuçdç sit et im- molati Epapho bos possit, exploretur. S. i 4. in o (Io-av) iveoûmv ex Arch. scripsissem , nîsi Plus. .dedisset conmodius , quad et-in Abreschii coniecturam Di- lucid. Thucyd. p. 550. venerat. Reiskio, post pauca à ux- 3æp1i 1511 etc. [1. 7.] convertenti in si XŒTOflT ri 15v, Mm conspiciat horum. quidpiamharbitrariam emendnndi rationem lubens relinquo. YVES S. - Ad mm: intellige ex pmecedentibus d ÈoxAMac’Çuv , ncmpe 15v r1; igc’uv, ut mon

[8. Èv û’MçÀMiyp potest significare in. alio harum Hâte- deinderiarum libre: sed et simpliciter, ait. in. alia S.narrationis 1 parte. Id, de quo hic agitur, habes lib. IlI. c. 28. 5.] 1.1. 75v cnmvrgûix s’szio-acç) Contendit P. Victorius Va-r riar. XIV. 4. banc nuançîâu cum Ciceronis Orat. pro. Flac- co c. 16. enta Asiatica. InSalmasium ad Salin. p. 157. non dissimilia opinatum , Grorwvius calamum strinxit. Quam ego’liœm meam non facio. Cui enim bouc? Plutarchus nô; menin-d; 15v iepz’uv et sigilli caelaturam laid. et Osir. -loco supra citato, sive cap. 51. expingit: tetigit et Clan, Steph. le Moyne ad Poèycarpi Epist. p. 410. talia Nostro cofitribuens quae recusat. WESS. . p CÂP. XXXLX. 5. Parme: 3E if nuirai; vivo!) Torsii in” «11’195 Cl. Beiskium, non perspicientem , quid hoc loco velit: Substituit 57mm ÈÈ àuïigov mon, aut aida, 5111-95,.

154 ADNOTATIÎONES une?" "0783;! , ut eligendi sit facultas. Verum abundann- tin en est copia. Cam. Pauw fuma et iar’ mini; visum fait la nankins idem esse, ac dcin , post hoc , statim. Equidem postes, deinde Latinorum, et «501;, a; pulcne renouior, if 46th itidem; de iam nunc quidem addubito, in vers sione Gronoviana [aulx-95 ad Bunêv referente] adquiescens. Recepi pmeterea [L 6.] natrum-dm»: , libris et indole ser- munis requirentibus. Consentit Plutarchus’ Isid. et Osirid. c. 51. Quae de devotione victimae piacularis, et manibus capiti eius inpositis, exponuntur, in rem suum vertit Spencerus, Les. Hebraeor. Dissert. VIH. p. 11,66. W E88. v CAP. XL. 5. ’Eæ’iv wçovnrrtürunrgî Yin de.) Induxit haec Medicei imperio Gronovius;eg0 vero, plurium Codd. iussu, veterem reduxi in sedem. Quid virum Cl. inpulerit, adnotationes ostendent; in quîs tamen couplo- ra, non magni rohoris. Negat Hemdoteum esse 85v, quant ipse voceln non movit V1. 67., quamque Parisienses scripti atque alii hoc non habent loco: arguet, bis sine caussa idem dici , repetique brevi intervalle remaniée-nm; 3è. Meurt. Atqui de Aegyptiorum circumcisione, ut une tantum utar exemplo, iœratio similis c. 36. 57. Quod illi veto validissimum argumentum ex ratione dictionis 351:1! 17on, pro-instauratis acque firmum stat. Ian vide verbornm cofianrentiom; signifient Nestor, maximam se deam et festum eius maximum descripturum : habens utrumque suam in possesàionem restitua; quoe si au- feras cum Mafia, ex parte seemoltruncus inoedit. Adde conspirantem tut mastorum consensum. Id ignorare me fac mon Vallam quid tandem, ut xœfltigœn’su obdormierunt rede demi, adegerit. An mêzüâomu invenit? Quod si repaît, cautiOne utique fuerat opus. WESS. -- Insignem speciem habere scripturam eam , quam Vit pmestantissimus revomvit, minime eqnidem negaverim. Sed restituta illa, quam pmbati lihri nabis conservarunt, multo aptius mihi visa crut cohaerere Scriptorisioratio. 5. [ 5 et seq. unthinvv;Mêv-xslvfiv arnica» 62 à. :ÎMV. Vide Var. Lect. Plana sententia: -toLum abdomen amurant, (intestins omnia ex alvo eximunt,) visccra ocra in corporc re- linquunt. Cur VETO cum Schneidero (in Lex. crit. Graecae lingùae , voc. Kawa) ennuis-aluns. simul cum incendiais mm-

AD H:.EnoinoT.iII.n4o’-4a. . s55 lambic intelligamus, mussain equidem video nullam. 5.] 15. êæsaèv 32 dwnüxbuvml) Obversaibantur ista docto nué gatori , cuius Ionicum de Syrie Des libellum interlLucia- un retulerunt, T. III. p. 454. ubi Adonin abï apm in- teremptum in sua regione ferebant Byblii, mâ- userai ( sic .legerim ) .121»;an nii- miÛeoç mimosas! ri Exclu-fou grau, au? 9-9»- MF - - - 21110311 à: aînfilxbumm xui*aZ7ro1çAmiruv-rœ1. Optima: VHesych. Herodoteum ’Aarnu’ilmnm interpretatur, amnioüvrul "il mima... ubi plongera desicrint, .Leopard. VILEm. cap; un. qui Lucianea quoque comparavit. Ut in. bis W000i! et dæorwwim, sicpll. 75. rapidos; 0:er --(Doçs’ovru’ Huit. 33 nimæuçzflgï. Dantur huius generis plura : ’Amcmçî’v Enta» thius inœrpretatur «cadeauta: Octrônœ. vid. Clariss. Piersoni Anim. in MMid. Attic. p. 400. fig-axai; mon-4mm apud Diogen. Laè’rt. X. 6. V’ALCK. - - î P 1 CAP. XLI. 2. roi; 3è 3,11501; ai; r01 3&er 91:...) Port- phyrius Abat. An. Il. 1 1. bis consimilia, non sine natumli quadam instituti mussa. Duravit Aegyptiis en superstitio in Constantii imp..tempom. De bucula, hortos rigante, 37:75:12)»er «9506:1 au) 301m" si», si mi 957).!) un?» «sin roi 70101175 un 7123 ËMyM mi 55: in" avec], mirai; Sdsvûm, Athanasius Hi-i star. Arianor. ad Monach. cap. 56. p. 578.. .Isidis simutacrum bubulis cornibus dabit Plutarch..lsid. et Osir. c. 19., et No; stri imiœtor Libanius,»i voie 3d 7101;, 75 Badxsçuv oïyuÀMu, vrai 1 Aïme-lov, Antiochicip. 355. WESS. z n15. î un) Mirai; ôzsçs’xonœ) Potuisset stçixovraiç, struw ctura vulgatiore. At Grenouium c0nsule in cap. 66. huius libri. [ubi banc dictionem cum illa confert, man. mm. ma, 0115641152] 4Antigonus Cotyst. Hist. Mirab. c. 25.0Ïov li M7671? f6! 90311 a?! «411091555; - - 5m mirai rai nippa-oc r17; sa]? dmps’xm etc. WESS.. i l » . I . Y CEP. XLÎI. 1.5001 un à»: - - etînmes") Fortassescri- bendum goal; ,14?! 8;; A16; Üflfiüliloç Êçu’rm 59611: Ct paille inferius, 3m 3è M1951" Me’vànroç larynx. îço’v. Voculas Sèîà sic .saepenumero coniungitiHerodotus, qui c. 44. sipo’an,.nit, Juin; 7min; 2’531 5E 05 0’01 ré in» ’6wa. VALCK. -- Non emt cur sollicita-ratur vulgatum. Idem valet figurent ac iëpvpbw 395mm , sive 391511.30 iæwoî’ç z» pro quo Wells-sinues. au"... dicit c."44, 2.1. Cf. ad I. 180, 11. Ridicule Larcher: Tous aux qui ont fondé le temple de Jupiter Théhécn. S. i

I 256 ADNOTATIpONES. a. N6: euBu1loç) Rediit lovi solemnis titulus, que I. 182. Il. 54.1V. 181. superflu-"1391111111 Mr in Volta: La- . tinis templum incolunt , veri us sacrum sive (sedan constituant, [potins constitution habcnt.] ut c. 41. 44. et Diodor. Sic. l. 1 5. Rediit quoque ’Orlçloç. coi Mai. Ionicnm formnm, hic inconsulœ detractam , reddidit Il. 157. W ESS. 14. æpot’ztdal fl ni! mœuhiv) Pati hoc possum, si tu"! open levi fient «99074M111, sequentibus malins congrue» rat; quae et Cl. Reiskii opinstio. Nains; de arietis vellero Grammatici musant, merito reprehensi 11’ Sam. Bocharto Hierozoic. P. 1. c. 42. lib. Il. De titulo Ammonis 11110219062110 nihil addnm, niai mouture 1V. 181. et in Luciani Astrol. e. 8. et Proclo in Timaeum p. 30. WESS. . i9. ou»). - - souvienne) Adridere posset 0m17, ob 1V. 117. un? - - «piéton 2111101115. Sed illud aeque probum. Sic I. 142. yhiinur 33 a; du mini! «in: moulant. Alia hoc de genere Portes subpeditabit, quibus ex .Dion: Canin, si que succession, magna foret accessio. ln Connais Narrat. 44. 8; du 6701.01).on yuvaiu s’anime: and r81 111m midi; "tu 11111- tatum ivit Th. Galas, non nitra iniuriam. WESS. 21. 114.1401711 vaiçlAiyüærm etc.) Verius videtur Enta. thii hoc ex loco ’Aumî r. [ut 1111th nouer ms. E] Namque in Aegyptîi. Plutarch. 1s. et Osir. c. 9. a... au]? Aimn’oæ ’ (son nô A18; 171m au... 3v. 3 æaçæyayo’vrsç inti; "Auuuvu mon... Hinc ex lapide inter Epigrammata Muratorii Th. - lnscript. pug. 73. MITA: OBPJMOZ AMQN, quamquam AMMT in Kick. Pocockii Antiq. Inscript. pag. 30. Convenit aux Amun, et nm Hamamlerem. x1.v1. 25. Bach. xxx. 15. Vide doctissimi Iablomkii Pantheon Aegypt. lib. Il. 2. et Aegyptiorum mysticas bas fabellas docte explanatas ad. vertes.27. dans": - -W 161 1191611)E S S.Aridem V cuberont I , Laurentius. Ex usu verbi , plangunt, and verberant oportuerat. Luciap nus Dea Syr. c. 6. and moisa" tu? méfie; furfural r: Émis-ros iras. Poëta in Hephaestione pag. 34. meIi’rl’M’Ûi 1169m, au! 11011191131100: xlrôvaaç. Habet de hoc vocabuli usu plura Gro- novius , admixtis amen alieni-s, infra c. 61. W ESS. [28. t’y in? 935x11, sacré urnà reddidit Volta. Nos, sacra in.loculo, ut Gromw. Rectius futurum erat sacro in «pul- m.. Est enim Horodotofisbq auditorium, sive canera in

jan LHERO DOT. II. 42. 43. A 257 qui pluribus sarcophagis locus. Vide saltem 111.16; 28 - CAP. XLIII. 8’. E1 Si 81; mû 7431) Haud scio an sit, le 3è sa deterius.’ Luciau. Astral. c. 4. 31:13? au) eüvo’um-œ and; danseuse... quod sollicitatunt a vinis doctis nollem. Noster IlI. 59. i1 3è il mû Agrafes; -- du :- et V. 95. Adde Gromv. in 1.118..Aliter Aldus et ceteri pingunt, e qui. bus à»; restituo; Medic. et bic Are-h. illi se infestum pne- huit, sicuti et III. 15. .placatior alibi. Aeliani Var. XIV. 1 7 58. nouai and aïno; olim, 1’! à; fait; aux) r63: paullo diversiuS’ obit. WES S. - In, Var. Lect. monere debueram , hie, noniv Sè-bîc Wesselingium e superioribus editionibus tenuisse, quibuscum scripti. libri etiam omnes (quod’ qui-- dem sciam) consentiunt. Luvbens ramon cum Reiz. et Schaef. 1’11 8è correxi. Sic enim constanter adsuevit Noster: 1 L185,,7. 192, 2. Il. 79,7. III. 15,110. 58, 11. et ple- numque quidem (aient in omnibusistis lacis) adiectàlîyl particulà; quam et.b. l. si quia revocatam cupit, quod Schuferus fecit,:haud invitas patiar; nonnumquam veto etiam absque à»; , ut l. 74, 5. Il. 176, 5. VH1. 1 15,» 16. S. s 17. si; hamac! 11) Correxerat vit eruditus in Miscell. ,Upsiens. à; aréna-mal fi, quod merito in livtterisiad- me spernit. si i141; uiçs’u.amplius est, quam Ë’Mmuu, etsenten- tiam rationilms nia-am exprimit, sicuti 1.69m; cafeta; quod mais" ratio. persuadet, III. 45. IV. 127. et in Platonis Cri- tonep. 48. 0., Anion» , lmp. Antonino , 111qu aliis. Lege. .UptpnùAdnotationes in Aniani Dissert. lib. I. 29. p. i55. [pag. 550. nostrae edit.] et Abreschii Dilucid. Thucyd. pag. 585.1WESS.20. aimais? in: 953; Aimrîuv iHçuuM’nç) v Dubio v res- ca- ret. Habuerunt -Aegyptii suum sibi numen, cui Graeci’ Herculis titulum.inpeger.unt: nulla illi natalium origo’ ex Iovis et Alcmenae amoribus, verum Nilogenitus trav- debatur, Cicerone doctore , .Nat. Deor. Il]. 1 6. Ordines deo-. 1mm in ista gente varii: primi vm. bine x11. inde alii ,1 ut est c. 145. ex secundis fuit Hercules. Legendus est Cl. Iablomhius Pmefat. Panth. sent. 28. et lib. Il. c. 5., neque enim moram in bis nectere libet. WESS. i .. [922.scq. ims’ 1re in 1’131 n’ai-ai .9951 si 51125351111 910) iytvovro) Abuse promus crut "me. interpretatio: criqua flaquions.

r.4 Haodol. T. V. ’

358 ADNOTATIOINES et octo dits, qui duodecim must, unum eue arbitrantur. Vo- ’ luerat ille, puto , debuerat œrte, et duodecim dûs, qui octo jurant. 6mm» cum Gronovio ezstiterunt reddidi , quod. et Wen. tenuerat. Commodius H. Steph. in on versionis Laurentianae: ex quo e dûs octofacti fuerunt duodecinl, quorum mm Hercule": cernent. Quam versionem probant Iablonski in Proleg. Panthei Aegypt. pag. LXIV. et mm. ut octo diis, quos initia coluerant Aegyptii , succedente tempore adiectî fuerint quatuor alii. Larcherus, contra nu- ctoris mentem: il est du nombre de ces douze Dieux, qui sont nés des huit Dieux. 5.] CAP. XLIV. 6. si 33 ruaçüyîou) Non me fugit, quid patrocinii paieœyâoç ex Athanaei Il]. 14. [pep 94. b.] auTerre quant, sed locuplesesse dubito. Noster vulgatum, nullo msstorum dissensu, probavit Il]. 41. [Sic corrige in montra. Var. Lect. ubi perperam Il. 41.] Stat et pro codem Cl. Wasse in Thucyd. 1V. 15. Latines Zmamgdunl maluisse, cognitissimum est, quo de Ian. Brouckhusiu: in Propert. Il. 13, 43., et ab eo cumulatim citati. MM", quod continuo [1. 7.] succedit, insolentius videtur: bine T. Fabri Maximum, a Gronovio castigatum: indidem Reiskii "in: 05;, non magno utique molimine. Ego in Laurentii et Parti partes ce; nom Gmnoviana explicatio minime se probat. WESS. - Nempe adverbialiter pro mains; positum M7490; Portas censuit: quad utique insolentius. Quod ad Beiskii spectat coniecturam, notahîle amen est, subînde et alibi a librariis permutatas reperiri «li et 9 literas. Cuius confusionis in Athenaeo exemple nonnulln observare memini: nlia duo Schuferus adnotavit, unum in Notis ad Gregor. Dialect. pag. 525. alterum in Indic. Graec. in eumdem librum, p. 929. Vide etiam Weuelin- gii Adnot. ad Il. 48, 7. et Var. Lect. I. 68, 4. De sma- mgdina, quam Noster dicit, columna. consuli passant que: Larcherus ad h. l. adnotavit. S. - 12. rymxo’nœ and 310307401.) .Fuît Tyran post Sidonem m- yIa-rn 75v Ôotvîxur aux) aimantais-n «034;, in Strabon. XVI. pas. 1097. et, illo longe potion, Esaia Propheta c. xxm. 7. Negari tamen baud potest, nimium priscam hic perhiberi; quad pmeter alios egregius Vatis eius explanntor Camp. Vitringa. condooefçcit. Fieri potest, ut Nostrum, une

W-.."

A.D HERODOT.II.44. 159 tîqnitntis aune iactato’res, saccrdotes Herculis circumscrî-* mina. Quod enim Vignolius Chrono]. lib. 1v. 1. p.33. 171711:50:01 mû 705.41. rescripsit, id in coniectum, incerta et fallace, deputandum est. Non addo, et ca ratione Tyri initia insto nntiquiara constituâ. VVES S. [15. humain! Ïxwrdç flamba sium) DE abundante verbo riva: vide ad I. 153 , 19. notata. 5.] - ’17. flënsysvzfi’n) 323m 7min corrigit Maussacus ad Hu- pocr. p. 144. edoctus a Scaligera ad Euseb. p. 37. Mandate patehit orîgo, si sic voces censeantur olim collocatae: mî- faîte; à; ratio: î (id est 359.0: 719615501, Part. Nonnunquam numerum voci 75m; subiicit miam Herodatus , ut I. 185. 7min fins 190’119» 79min, Et IV. 147. VALCK. - Ibid. 7h75 3472170.! aËVËQÆv 7951591) Et haec exercuerunt eruditorum studio. Maussacu)» sauné Cromwius repulît, chronologica difficultute nihil admodum motus: belle na- vent ex Scaligero ad Euseb. Chron. p. 57. a Thaso et Cadmo plus quinque-generationibus ad Herculem abiisse; neque nesciebht Berkelii ad Stephan. in (Qu’a-o; cona’tus: et perti- nnx lumen silentium. Ego veto non ambîgo de manda vocabuli ains. Quid fuerit olim, caniectando’vestigann dum est. Maussaci Sénat 919557: nîmium videtur: addit enim in serîem maiorum’ Herculîs Belum , cuius ratio hic nulla. Beli filin Aegypto aequales fuerunt Cadmus et Tha- sus: ab Aegypto ad Herculem acta numerantur descen- (lentes in Stephani (même, qui quidem, uti Aldus et prisai Editi, Hi. 3! alertai? ’HeœuÀs’ovç and 601,09; macaire-ça; h. e. octo ocra generationibus Hercule antiquiar Thasus est. Mutavit fateor Berkelius posuitque 3km , quad scriptus liber l. à! vivrait pracferret: al oflbndit eumdem ad lapidcm, ad quem Mussacus. 1mn generationum ordo et numerus in Hercu- lem usque cum ’constet, adstipulor Ampl. Boùherio Dîss. Herodot.*c. n. p. 128. am: 7m37." reponenti. Discrepant, neque nego, Jure.) et 7.11m: scriptura ;* quae differentia no- , me fartasse numemli obscurius pictne, aut cri-anti ama- nuensi; in: acceptum referenda est. WESS. - Possis co- gitare H’. olim scriptum fuisse, idque successu temporis in H’. (i. e. 9mn) mutatum: sed scriptura Il. pro m’y" vetustior est, quam illa qua ü. octonarium numerum indien: Batisque notum’", H. olim isards significasse. Lar- d R 2

son AD1NOTATIONE.S cherus, cuius et Adnotatio ad h. l. et uberior in nunc locum commentatia in Chronal. Herodoti consuli potœt , vulgatam scripturam orin: defendit. S. 25. de 59m ivayifowz) Sugillat Plutarchus de Malign. He- rodoti p. 857. a. cavillaudi studio abreptus. Herculem, Amphitryanis filium, Heroum olim ritu ac superstitions: Grnecos devenerarî solitas testata res, nique a Dindon 1V. 59. copiasius explicita est. Non repeta quae illi aniseri- pta sunt. WESS. - Conf. Gregor. dinlect. ion. Ç. 109. ibique Koen. S. CAP. XLV. 1 1. sa»); 65v) Mirar tequidein hoc- una in loco tradi, fns fuisse Aegyptiis sues humaine; et tamcn rcrum Aegypti peritissimis viüs locum de manda- non fuisse suspectum. Lenissima mutatione aorrigi poto- rit o’ in v: ut nullas mactasse pecudes dicantur prudes-s oves, baves mares- oitulasque, et bos duntaxat qui son lemui ritu fuerint explorati siguoque nolati. In nono tamen habitantes Thebano Jim airains»; du; 9&9". Men? desii contra, 015’757 dæzxo’mm, if; Hum, uti scribit c. 42.. Sedsues abominati vulgo ne tangebant quidem Aegyptii, c. 47. ana tantum festa die Lunae, 5; Sérums. aras-lem:- 15v xçzâw à aima 3E intpysù ab in Mus-nias". Rem adfir-n ment Plutarch. de Is. et Osir. Ç. 8. et Actinium Hist. An. X. c. xvi. Hic sua probabiliœr idaneo testi-debet Eudaxo , qui citatus ibidem ont! 02:39".va ruai; Aiyumn’ouç 751 66v fini Mm actinie. Aegyptiorlun ad Graeca comparans institutavAMp- zandrùies apud Athen. VIL p. 299. F. Oui: idlue 3:3, bai si y’ 53mm Moines-n "11mg. Graecis excipiendi Cretenses, se-: cundum Agathaclem, titi; 15v xçsôv ad Suivant-a. Allies. 1X. pag. 576. A. Qui populi praetcr Aegyptios sues aversati sint, euumerantur Bocharta. Vid. Celeberr. Wess. ad Dia-j dan T. I. pag. 380. V ALC K. - Quod in Var. Lect. dixi ,k 015v hic in cod. F. scribi; id quidem , denua nunc inspe-. cto cadice, cuius mihi usura pet insigne illustris passes-1 saris bencficium ad hune diem concessa est, paulo aliter se habere deprehendi; sed ita ut paula etiam mugis con-. firmetur ca scriptura, quam ex Valckenarii coniectura œ-, cepi. Superiore quidem loco, ubi manifeste de ovibus 888-. batur, c. 42 , 5. et 9. pro Jim in hoc cadine perspicue oiô’v scribitur: at hoc loco, in quo nunc versamur, est d’un

A 11- 11,11 a on 0T. 11., 45. 4s. .161 .eumsacuta accentu super vocali 1: calami ductus qui su- par a, conspicitur, quem olim pro accentu circumflexa acceperam , indicat postremam v literam , quae in reli- quarum literarum serie non expressa est. Vulgatum vero niais , ut Reis et Schaefir, sic et Larcher tenuit, satis illud .praesidii invenire oensens in bis quae cap. 47 , 9- 1 1. leguntur. S. 1 3. x5; ais «in: «309153011; 91:01:15) Legitima foret condu- sîo, ni aliuude de inpia hac gentis religions exploratum haberemus. Adpellavi ad Diodari I. 88. Manethonem, Plu- tarchum, Porphyn’um testes; adîungo Seleucum , cuius liber ab Athemo 1V. 2 1. p. 172. artel r17; qui Aiywrriouç ’Avdçœ- «clarine, laudatur. Sustulit crudeles aras rex Amasis, humanarum victimarum loco placeutis in usum vocatis. Quod cum diu ante Nostri aevum valuerit, inde illi hoc argumenti genus. Alia Iablonskius Panth. Il]. 5. pag. 75. :’Eo’vru-, [1. 14.] quo modo et matus Baraccianus , teste . ansse, ex Arch. locum inpetravit. WES S. 1 7. ionisant sin) Voluit-ne Arch. et Vinci. aluniez, uti "7. nous: et alia hoc de genere? Heliodari similis formula Aeth. 1X. p. 424. "171-6 TE un? sinh minium 142v tin mais signifiai! , roi Jeun-mairies: 3è cip’izirq) d’un? 12111414000. WESS. CAP. XI. V I. 6. olyaÀMxflWêloi possessionem; undle Medic. open exciderant, rcciperarunt. 17.60511 et 7940m [L 5.] artis sunt diversae; nec memini sub 3m40... quos. aurique opifices ad aigles. parandas conprehendi. Ceteroqui in ardinatione verbarum vira Cl. [Gronam] accedo. WESS. 9. mi au 173115 in: M’yuv) Ionicam Heradati farmam .loquendi aliquoties adhibuerunt Aelùmus et veterum casti- gatissimus imitator Aristides. In bains T. l. p. 20. du 355v i [dans «la; 173m in») 705v Malin, S. Iebb. on; 5053101! scribendum suspicabatur; ego contra aulx 53101 etiam repanenduqi arbitrer T. I.,p. 624. Quod habet p. 652. in) ME! «in "inné-3 vnpo’v in: A171», nutuatus ctiam est ab Herodoto, in calus legitur praximo cap. 47. la. Stobaeus egregiam praebet He- rnaliti sententiam , p. 48, 15. dumping yivaûou faire: 315.09- nv, mis. sisals". Verum min aisseau, sa; Mâche». mais». et; swi- sa», malta magisifrequentantnr. VALCK. ’ 1 1 reg. un) faire» si airé)»: etc.) ,Si gym in auxilium ’ voues, utî apurai, nihil hic incancinni. Caprarios pov

sa: ADNOTATIONE’S tiare loco censehant, ab caprorum pmestantiam. Roc indicat. Verum , quàe subduntur, in 82 néron si; mirons: etc. spectant-ne eumdem caprarium? Id volunt docti interpro- tes; qui quidem si considemssent hirci Mendesii vouera- tionem , paene incredibilem ista in natione , utique in à rouirai: Je non ad caprarium, sed ad hirr-os retulissent, cumque in primis, qui vulgo (amuïra. rpaz’yoç. [conf. Wess. ad Diodor. I. 84. n. 21. et Holsten. ad Stephan. Byz. voc. Gnome] Hoc mortuo, sicuti in sApidis deœssu alibi, omnis Mcndesiarum tractus luctui indulgebat, baud sana obitu mpmrii. Notavithanc interpretum inconsiderantiam Cl. de Pauw. 147 nirvâna-1’91 valsé; [L 14.] ex Arch. legitimum est, venitque in apinianem Graruwii. WESS. I [Vallae versionem: Et inter Mendesias caprarii praecipua honore aficiuntur, et en: his unus maxime, tenuernt Gronavius ,- quasi quine continua dein de ingenti luctu memorantur, ad mortuum caprarium spectarent, non ad hircum quem singulari religione Mcndesii calebant. Contra quos recto n’esselingius monuit. in 8è néron ad mi; alysse fuisse referendum. Quod veto idem vir praestantissimus in istis verbis mi 7915er si «lehm censuerit 1015er intelligi oportere insu: nuls-w, id equidem nec necessariuni iudicq, et omnina pmepasitioni iman in ista fieu non esse locum nrbitror. Quidni vero retira)! n71 œiyô’v intelligeremus, quum plus seine! airain; uiyô’v Poëta dixeritx’ Odyss. 9’. 247. et :169. alibique. Pleanasmum illum, si quis est, non. mugis He- rodotus, quam Homerus, recusaverit. ln interprctandis cis- dem verbis , un) retira» si «2min: «and; [effume imam, dubius olim haeseram , utrum sententia ait, ho: (scil. «de gemme) maiore in. honore habent caprarii; an , horum (nempe fait ulya’îv, caprarum hircorumque) pastores maiare saut in honore. Nunc, quamquam , sicut miam rad; ixia: , et de"! 5’755" rude, I. 4, 7. sic fartasse etiam dici posait mais 11113; l’azur, intelliga tamen non ita loqui consuesse Nostrum: adhaec existimo, non fuisse alias caprarum pastares , alios hircorum. Quare eiectam e lutina. nostra version priorem illam in- terpretatiouem, et in graeco contesta l. 12.*post verbum 335mm, pro ululai-i puncto, punctum minus repositum velim; ut intelligatur, in 3è enim (scil. nib 111’751,- et quidem la. 151 ipeiwy) si; minera. aussi; inca, et e: hac genre «au:

(AD HERODOT. 11.46. 263 maxime prae muteriez.» honore habetur. Caeterum, quam. vis cum eo, quad ait, maiore in. honore esse caprarios , bene congruat id quad cap. seq. de subulcis scribit, veluti infa- mie, quadam nantis; nolim tamen dissimulare, in tata ista bien baud satis expedite :1!un dilucide fluere matio- nem. Est in. bis baud obscurs. gradatio: Mendesii calant 0mn: geints caprinum: mugis autan calant mares quem flami- nlu: horum - - - maiore sunt in honore : a: hi: une omnium mime anus. Suspicari utique licebat, eo loco, ubi nunc 1 ci «136M: leguntur, scriptum olim fuisse aliud vocabulum, quo indicabatur certugn quoddam gazas hircorum , quad maiore in honore fumet quem reliqui hirci; et ex quo genere denique delectus fuisset me unus , qui maxime omnium colebatur. Tale quidpiam secutus esse videtur doctiss. Schaefe r, quum pro ci cafard)»: (ex mera quidem coniectura, nam in vulgatum consentiunt libri,) ci xo’Àu. non modo legendum censuit, sed fidenter miam in Hnodoti graecis posuit; in que, ut in plurimis. aliis, sequacem Borheckium habuit: quam novationem silentio praeterire in Var. Lect. non de- buemm. Spectaverat, pute, coniecturne huius auctor (sîve is Schufa-us ipse est, sive ab alio vira docto accepit) Tino; criteum illud ex Eidyll. VIII. 51. 2’9’ a: du, nui m’y: etc. ubi gramens Scholiastes consentiente Huychio monuit , m’- Mv dici hircum cornue mm habentcm; quad genus latinp semone similiter mutilum dicitur. Adiicit scholiastes, î [14390,75 quod’nimirum me fartasse sic intellexerat: sed videndum, ne uuuçôv scripserit, quomodo apud iHcsych. legitun, Ko’m, ubac» rçal’yoV’uÉçœra prix 37mm: docuitque etiamEustath; ad Iliad. p. 917, 16 et 18. (p. 942. cd. Rom.) miles! a nonnullis subînde pima intelligi. Sed hoc utcumque ait; illud comtat, in caprino genere mutilum (18 m5.») pluris olim aestimatum fuisse. Plim’us lib. VIH. cap. 50.. neck. 76. Non. omnibus (calais) coma. - - Mutilis lacti: mior datas. - - - Mutilum in utroque un: utilius. Et de ma- rihue, id es irois, diserte Columlla, lib. V11. c. 5. Si (in en quina , ’çamus ægione) clementior hiatus , mutilum pro- babimugimem. Est pracœrea xo’Aoç etiam peculiareegenvus. animantilpde quo consuli possunt que partial a Cumul» partim a-nohîs’gd Athanaei lib. V. p. zoo. f. notata suint: (Apimadv. in Amen. T.III. p. 1 l 5.) sed illud quidem none

de. l ADNOTATIpN’EsI indigenum in Aegypto animal, ut de ’eo Cogitari h. hmm

i 15. i [lob Aiywmni, Méyînç.) Sequuntur Nostrum ple- possit.rique omnes. Qui Coptici5.] serinonis ’ , usuln-- habent, infi- tiantur, praeterqne ceteros Iablonskius Ponth. Il. 7. p. 275. Vide vero mihi haec Plutarchi Is. et Osir. ’c. 73. niât-in" Îles; - - - nazi «618; d 51m;- 05m si Mai; MW à Môîtm qui?» aman. Semis-ne scriptum fuisse nui «du? o’ mir P neque enim Apis et Pan idem, nedum hircus Mendesius usqualn Apis. Unum adpello Herodotum. Nihil addo de turpissi- moiet deœstabili hirci mulierum amore: dixi ad Diodo- rum, et conduxit conplura vir excellenti eruditione. S. Bochartus P. I. Hieromic. lib. Il. 53. [et Iablonsk. loco cit. p. 277.] Ecce tamen istud Clementis Alex. Protrept. p. 27.. de libidinoso love: ivaMæMro 70:79 ywamôv, 06x du» si «i751! J (ancrai-n57 rpaiyoç, in quo aiyûrvox aliena est nique ex scholie. Hirci omnes in capras iuunt, non solus Men- desius: huius proprium fuit, uti Iovis, in foeminas in- sanire.[x 7. Quid si; vWES-S.quad ait, "En i; irisé" Mythe)?- l .aim’xno, baud satis in liquida. Vallac versionem, in oateritationem bominum. parvenir, cum Gromwio tenait W en. Contra H. Stephonus monuît, esse qui 5:15:15" pro ostento hic accipinnt. Iablonski, Panth. lib. Il. .p. 278. sic convertit,- huiusque rai «Rendu: hominibus copia facta est. In cum sententiam, quant equidem expressî . praeivere Portas et Larcher. 5.] t . CAP. X1. V Il. a. cuiroit: incubiez) Articulum eieci, msstis obsecundans. Euripide: .Suppl. 926. en) Çô’w’ aime; miam; - -I- mirai; rzfiçt’mmç. ISophocles Aiac. 26. 504041:1qu - - zdçlnomv - - mirai; zonais» Ennuirmç. Nosœr HI. 126, «honnira; 82’ un, flouâmes and"; 7m07). Reti’netur (amen con-p in morem HI. 45. Confer Davisium in Maximum Tyr. Ding. VIL- p. 520. Menücci Passioneique aisy” du 16ml: egregie niœta

4.1i (08570:4, io’mç) Non sperneremi, si voeulam sa) CodicesWESS. praeberent interieclam: ’ . ai 4nBôræz. un) livre; Aîné- mwg havât, Mmetsi sin! indigeme, i; :9614 0633!: rôvs’v Aigui- m Eripxovrm umbos embrun Saepius in talibus aux) ponituli production; , et apud Herod. Vil. 46. ai 091400901")? - ml Byza- zniv 15mn Mufôv 3min! sima funin, 1’eran Inœr’lepwm’ l .

l AD HERODOT.II. 47.48. . 265 peut Aegyptiorum memorantur et wBriirm Herodoto lib. Il. 4:. 165.. Suum greges quem in finem aluerint, [sciL eam oh operam cuius Noster meminit cap. 14 extrJ Eudoæus tradidit apud Action...de Nat. An. X. 16. VALC K. i 10. roi? attirai? nde, 1;? a 9’15 æzvflhivgi etc.) EmendaÂ . bat sequentia tu); gyms; xi; Cl. Résidus, nulla, uti opinas, urgente caussa: nectius admonet, verbe praescripta bene habere atque innuere, Luna: et Baccho codent tampon, et plenilunio tatin; anni uno codemque, sues inmolatos fuisse. [SciL in lat. vers. quam et Cran. et W255. tenuit, nude ’ positum erat perJempus plenilunii.] Adiungere potuisset Pluton-hi et Aeliani testimonia , quorum posterior de Ani- mal. X. 16. 960w" (Luna) ëwaë roi? grau; du: me Isid..et Osîr..c. 8. 8150975; (zoné Ëv s’v nuvesAfivç sa) non-adieu- 14;. En enim explanationem duhio eximunt. Veium ad-,, nectitur post nonnulla [L 15.] Socin -- 15v 66v ni 2min; métrai, nulle Bacchi. habité ratione; in quis flœvcshivqt nopal-misse, Cl. de Pauw opinio est. Equidem, etsi idem - sacrorum genus adgnosco, nihil demuto. Luna unice meminit, siquidem eius honori praecipua emt illa festi- vitas; quare et Aelianus solam nominavit. WESS. .. E14. minuteriez. Vide Valckenarii Adnot. ad c. 46, 9. 8.] . 57 16. 5915037 Mm, nempe 72;, vel ë Qu’au. uo de genere iam alibi dictum est.’.Vide ad I. 152,- 5. S. . 2.2.. abri icôsvez’ugfii’ou nanz’mç). Aldinum Bien; ri mai; H. Stephanus in Prolegom. secundae editionis scribendum docuit Bmoziç, voluit cerœ; at non recordatus fuit, aie-0min)! Nostri usu morbum esse, dans.» Bien egcstatcm et violas tenuitatem, ut 1V. 135. V111. 51. Maneat proinde dictiO: i ais genus. Ermrimç 5; posuit,sieuti Plutarchus in Lucullol 4 p. 498. A. si ALE! Cyziceni üæo’çow and; [1:qu æçdçfifiiv 91min, Mi oratrivm «Mienne; 115 Boue? «mima-m- Quorum, m0.- ’ En! eiusnodi adfirmantium, St. Bergkro indicium debeq. WESS. --- Pauperes, qui vivum immolait animal non ressentant farina fictum immolasse adnotavit etiam 844i- 448CAP. in XI. "15.830144; VIIL. 2. ri; 69157; 117 Basic. 309m3) H01; S. ex .Apr, n turiorum festo Ionum die hue derivavit. WESS. - Cru-.1. .novius, in comdem fere cum Vaud. sententiam , in fini (ondulé macaque in versione nihil mutavit Wus. per-ç

, ï 266 ALDNOTATIONES raro amnino latin’am versionem ndtingens. Mire veto Larcherus, à l’heure du repas. Equidem, oesperà quaefestum anteeedit : poteram . primo festi die , quad codem redît. Vide Hesfih. et Suidam in ’Aaromüçu: et confer ad Athen. 1V. 171. (knouts, Animadv. T. Il. p. 613. Ubi, quad dixi caussam non fuisse cura doctissimo Hegchii editorc . Aoçm’a in Aulprms mutaremr, quandoquidem et metri ratio in Philyllii versicule apud Athen. scripturam Maria posoit, etapud Poilue. V1. 102. eadem moda scrihitur, adiici. etiam Herodoti hic locus debuerat. Denique, obiter hoc [loco licent monere, vitiasam amnîno videri scripturnm ,Nçmm, quae et apud Suidam et alio loco apud Hegel». occurrit : nain festorum quidem nomina, quae per continuas ’aliquot dies utplurimum celebrabantur, pluralis numeri. sunt apud Gràecos : singulorum vero dierum nomina sin- gulari5. m. x0915 numero v) Large Gronoviiefi’erunlur. dissertatio chorosS. - tuetur, porcis depulsis. Sunt sane in Atticorum Dionysiis chori- aognitissimi, unde color Medicei scripturae. Ubi lament omnia perpendo, Aldinum et aliarum Codd. noir zain» sequins melius opinor. Porcorum in Lunae et Bacchi sucrin iterata praecessit mentia: additur, clin. Aegyptiorum Dio- rgysiu. a Graeeorum Bacchunalibus où: diflèrre, cademqueeideri, snob mm... Quae belle procedunt. Reliqui tamen Menti- ceum. ne illi infestior, quad nolim, habear: Passioneus consentit. W ES S. - PVesselingii auctoritalem secutus Larcherus , postlimio porcos hic restituit, mirant quidem sententiae suae rationem in Natis ad h. l. subiiciens: les choeurs n’étaient pas en usage dans les fêtes que célébroient- le: Égyptiens en l’honneur deBacchus. Quaeres si cette et explorata esset ,’ maxima documenta foret x9951 hic lem-,- dum esse; non, quad illi placuit, x9190». 4 Ego cum Mx. et Schaef. x0951! tenui 5 quum quad apud Gram: non minus quem apud Aegyptios immolate Boccho solilos perco: repe- . rio: (Schol. ad Aristoph. Ban. 341. cum Notis Spanh.) tout quad par se multo probabilius debebat videri , x0945! h.l.w in 7551.90", de quibus alioquin hic agebatur, a librariil nonnullis fuisse mutatum, quam vicissim. Caeterum alteram scripturam , quae vel sic probabiliar’ nannullisa videri patemtnimul cum sa, quae nabis-pralinai est,-

sa finnooor.11.4s.4g. 267. ledorum oculi; subieci. Quod autem ait [1. 4.] un d’un 51min non sont alia Aegyptiorum Dionysia, sed relique eiusdem festi solemnia. S. 17. nimbassent vtueo’manu) Gamine bis LucianeaÀDea Syr. c. .1 6. mM’anm 3è réât vauço’wrmx: quae quidem nervis cum momentur, en propice vtô’ov [nutans] 16 aiâoi’ov. Sein aunaie Pauw «En maluisse, Reiskium miam: ri «3., quibus curera livet. Gronovium consule in huius Musae c. 66. [qui nota: vit illam verborum structumm , Æyéwra -- ni?" r8 113071111. ubi minima; "a «1313101: desiderare quispiam potueraL] et Plutarchum-Isid. et Osir. c. 56. Duravit phallorum.turpis superstitio in Athanasii aevum , quo protervus iuvenis, in sacrum Christianorum aedem ingœssus, earum ameutas tione et inclatione usus traditur: and gflçoç 8è and Oct)»- Àciiv tiflMoiv, and si; aThéo"! un 13v mirai 1.17 76219) and poussifs», «me inca-15611, Histor. Arinn. ad Monach. p. 579. Nunc ibi ami .9 14’th errore describentis: [conf.Adnot. ad Il. 44, 6.] iustvum esse, quad repraesentavi , pmeclnre docuit vir cru: dilua in Praefatione Montfauconii ad Cosmam Indieopleusten p. 19. Sed quid ego de Athanasii aetate? Supersunt in templorum minis , tabula Bembina,.aliisque Aegyptiorum manumentis clarissimn annoncent; vestigia. , de quibus Sel. de la Croze Hist. Christianismi Indor. lib. Vl. p. 451.

CAP. XLIÀ’. [4. iânweat’nmç 705 Annie-ou ro’ n doctissime.sinua sa) hit Surin) Saepe miratus WESS. sum quid sit quad . Scriptor noster non mode cultum, sed etiam nomina deorum (conf. c. 5a, 1.) ab Acgyptiis accepisse tradat; quum 18men gracca nomma ab Aegyptiis plurimum difl’errent. 5.] 16.5145110911: 7a) si! in "in "liman-1) Desiderant in bis docti viri multa. Signum extulit Cl. de la Barre Hist. Acad.1nscript. T. V1. p. 274. omnia’haec sequentibus, ut A ratiocinium eohaereat, subnectens : coniunctionis mie mig- rifimm mepe pasitioncm ait eue; poni nonnunquam pe-. riodi principio, cuius fini accedere debeat: corrigi opon- .m.dfidrn01,yaig alu à. Velle scriptorem, Non dicam etiam Aegyptios a Graeeis mrorum rites esse mutantes .- neque enim tu»: Granit fuissent recentes ne novissime introdueti , sed une. eum ipsis astitissent quasi congeniti. Sic ille. Ego vero de. 4 aidera 5141111114111 moulue 7d; talent consuetudinem , nec

.268 ADNOTATIONES fera connutatam verborum explanatianem, nedum âni- rçoonuflecte dixeris dudrpoGa nivOgaiamn Sapin, sicuti Il. 66. .qune una cum hominibus aluntur’et victitant, sive in; avoinant apud Xenophontem: de cerimaniis credam , ubi exempli fuerit copia. Aliud sectatus est Cl. Beiskius, ex- Ïeidisse ante haec sciscens, «352 Mâles mirai neuf Aimrlm flâneuse: nolo quoque adseverare, ab Aegyptiis haec sacra Grac- ’cos accepisse; 514015796711: 7è? ois du. Quae mihi negare videntur, quad Hemdotus nepissime insinuat, Gràecos ab Aegyptiis sacrorum plures ritus sumsisse: tum inique: leviter mutantur , quae sua scriptor agnoscit: memorant nerteAthenienses flué ce duifçoæœ, quae cum reliquis Graa- eis eanmunia et consimilia in Sacris observabant VIH. 1 44. suntque Julienne: in Theophrasti Chamct. c. 26. quorum iidem mores , idem vitae institutum. Ut paucis absolvant: negat Herodotus casu fortuito quadrasse Diory’sia Aegyptio- rum et Graecorum: tum enim in omnibus gemma germana, quad secus ont, neque noviter in Graeciam iwvccta esse debuisse. Roque aliunde advenisse, sed in panois transmu- tata. WES S. [Graeca ista, 09’ 7129 31? rennes-s’en y: Osier-o) "à n s’y Aiyv’arrq: Madame 147 3:97, au) roi iv roïwf’Ean’ 514619010: 7d; in etc. his latinis Valla reddiderat: Neque enim dizain, que in Aegypto fiant huic deo , ca ngruere cum iis quae in Graecia: nam consentanea usent Graeois, non autem nuper introducta. Ad quae H. Stephanus adnotavit: ,,Sunt qui -’l1unc locum in interpretentur, Neque enim diwim, casa contigisse ut eadem tum in Aegyplo tum in Graecia haie deo sacra fierent: sunt enim [sic ille, contra manilbstam Graecorum verborum sententiam , pre-forent enim] uniu s- »modi apud Graecos , neque recens intraducta. DeniqueiGro- navius banc venianem edidit, qua-n1- et Wesselin-g. tenait, et in Adnot. explanatum ivit: Neque enim dicerim, que in 24mm fiunt huic deo, casa congruere qum iis que in ’Graecia; nain simili modo ea fuissent 6mois, .nonauterql recens inducta. 111 eamdem fore cum Cran. et W ess. sententiam eumdem locum Larcherus his verbis expressit: Je n’at- hüuerai point en’efi’et au hazard la ressemblance qu’on voit entre les cérémonies religieuses des Égyptiens et celles que les Grecs Ont adoptées. Si cette ressemblance n’avait pas

IAD.HE110D0T.II.49. , .269 d’autre cause, ces cérémonies ne se trouveroient pas si éloig- nées des moeurs et des usages des Grecs; et dfailleurs elles n’auraient pas été manuellement introduites. Tum p idem in Notis ad h. l. ingenue profitetur, se per literas ad viras da- n ctissimos , Valckenarium , Brunchium, W yttenbachium, datas. quaesisse quid illi de ista sua interpretatione huius loci sentirent; -horumque singulosl, adprobantes eam , non tarsien dissimulasse, vel sic nondum satis expeditam videri huctoris sententiam , ad quam quidem clariari in luce ponendam nihil ipsi in promtu haberent quad oonferre passent. Mihi (ut dicam quad sentio) illa verbi rouerg- arien interpretatio , casu fortuito quadrare vel congrue..- re, itaut hoc praesertim urgeatur de fortuite casa (in qua ex W esselingiil et Larcheri sententia vis argumenti maxime inest) non.modo addeclarandam auctoris sententiam pa-, rum valere, sed et perse gratuito sumta esse, et in serinonis usu nullum invenire patrocinium videtur. Ponitur quidem nonnumquam verhum couniarmv, cum dativo casa constructum, hac notione, quadrare, consentire, congruere, V1. 18,6. Vil. 151 , 1. at neutiquam coniunctà casus far- tuiti natione; quam quidem hic adsumendam maximeque premendam viri,docti existimarunt , quum pulcre in- i tellexissent, non passe hac loco Herodotum simpliciter ne. gare, congruere Bacchi cultum apud Aegyptios et apud Graeç ces, quandoquidem paulo ante (e. 48. l. 5.) diserte dixerat, paene omnibus rebus similem apud utrosque hune cultum esse. Taceo quad , si de similitudinc eut dissimilitudine hîc age- retur, non in praeœrito tempare emmotta dixisset, sedin praesenti tempore maniai-211,1 quemadmadum supra nivaiï 7011m. Alias est huius verbi usus , frequentatus admodum Nostra, ut evMæim’m dicantur res quae simul, eodem tempore accidunt vel enistunt: ubi interdum quidem adiicitur 614.05, sa? airai? xço’vou, ont aliquidsimile, ut I. 82, 4. .V. 56,5. V111. 141 , 7. lX. 100, 8. subinde vero etiam absolute per se ponitur id verbum eàdem notione, ut V. 55 , 6. .VIII. 152, 16. Itaque verbarum, in quibus -l1aere- mus , haec mihi videtur esse sententia: Nam illud nimirum profecto non dicam , simul eodem tempore exstitisse ortumque- .œpisse Bacchi cultum apud Aegyptios et apud Gruecos. Tum sera, quamquam val sic fartasse defendi .posset 6,116190:

27° ADNOTATIONIES au, reliquis moribus consentanea, amen parquant: probabile infini videtur, dub’rçoœa: (ut oüm Academicus Parisiensis De la Barre voluit , cum quo COWUI apud Larcherum con- aéntit) scripsisse Herndotum; idque vocabulum a libnriîs, qui de moribus atque institutis hic agilvidîsœnt, temere in épair-guru fuisse mntatum. Requirebatur hoc loco vota. bulum, cuius significatio et opta esset ad id quad prou cedebnt, emmotta, et oppositn esset ei quod sequitur , (in: et; mon) Ëczynfvœ: atqui tans est vis vocabuli JMOITQGON, non illius Juérçoarz. Quare in lat. uostra version, loco illorum verborum , reliquis Graecorum moribus institutisqne conformia, rectius hnec ponentur, origini garnis convoyant si qua sunt alîa în eamdem sententiam commodiora. De animalibus dici 931.619on posse consentit Wesselingius, et qui ei suflïagatur Larcherus ; de cMimoniis dici posse non credunt, doneo exempli fiat copia. hm promus quidem àdaequatum, quad adfemm, exemplum in promtu mihi non est z sed,tquemadmodum min-paca; non modo de animalibus out hominibus dicitur, verum etiam de reluis qui.- busdam, v. c. rünçoæoç Shunt, ita quidem ut etiam morbas, qui inter homincs consueti sont, Sun-M’en; vo’rovç vel 54v- 79000: and Thucydide: dixerit, lI. 5o. sic non admodum alienum videri debet, si chah-foc: dicuntur instituta. sima! cum populo aligna nota, origini gentis couva. 5.] l 9. MsMÉumuç 753 mçî rJv Aae’vwov etc.) Haec Diodoro obu- versata suspicor I. 97. Melampodem tamen in Aegyptum deducenti. De Nicephoro, oui Aîywrrlœv ispoypœnmrtôç un? faunin"; Melampus, non repeto ibi dicta. W ESS. CAP. L. [5. 05g au) 59011690! etc. Vide c. 43, 1 l seq. 5.] 7. 15v 8(va 915v Almrtam) Sic iuncta procedere debout. GTOMVÎIIS copulam, bis olim pmefixam, iustisaime induxît: turbabat scriptoris sententiam. Scripsiv pneum- ea 15v 52, [1. 9.] distracta voce, quod et Reiskio libuit; . Neptunum veto Afrorum habet 1V. 1 88. arque hinc Eustath. in Homer. p.1586, 58. [Od. p. 15, 47. cd. Bas.] WESS. f CAP. LI. :2. 9H 1117123714» nvoulxœn) Explent 10-, cntionis formulant, adscito et intellecto ex sequenfibus Macadam; Vide Abreschii Dilucid. Th ucyd. p. 495. [Sic veto etiam 1V. 27, 4. rayai Enfin» vsvom’xœmv, quad idem valet ne ramoner] ’De Mercurii Graecorum obscoenius excusa x

AID pHERo DOT. II. 50-52. .7. et’inpmliioie naturn Kühnium vide in Pausaniae lib. 1V. 26.. p. 518. [en Cie. Net. Deor. HI. 22.] Est autem Nostri plausibilis suspicio, siquîdem Hermetis Aegyptii paullo diversior habitus et indoles in Panth. Iablonskii lib. V. 5. ’lam cur il?" "mon?" [1. 7.] acrius multo quand à»; nm. oit, caussa nulla est, niai ex deliciis Medicei. Auctor ip- Iemet Aldinum modo, modo illud maluit, sicuti alii. In- spiçe I. 65. V]. 53. Sophoclem Oed. Colon. vs. 456. Procœ pium B. Vanda]. Il. 4. WE SS. - At diflerunt sane 8’; et .78"; Si 3,; hic legas, significabitur desiisse deinde Atheruem us in Hellenum numero censeri; quad falsum. .Sin ,73", significabitur fuisse olim tempus quo nondum in Holla- nom numero sint hahiti; id quad ipse Scriptor noster tradidit lib. I. c. 57. S. 12. roi me ’Ahmlom) Hoc malins. Confer. I. 57. In Samothracum mysteriis ex Pelasgorum sermone Mercuriu: KWfidÀflJ titulo censebatur, quad scholia ad Apoll. 11h. I. 917. testantur. Mox [1. 17.] ra! êv 767w îv 20m.. idem cen- oendum ne iam-ni ri , sive 65;. WESS. p CAP. L11. 6. gr: m’en? 9h15; rai zincs) Putes haec Clementi Alu. in mente fuisse, cum fine Stromat. primi , 6:8; 8è armai 173v 95’011! zieutai, au) roÉEzv, un) oh îlaxo’o’nnwy: nomque Protnpt. p. 22. derivationem Platonis Cratyl.’ p. 597. amplectitur. Prisoi illi Swing-ex [85m] .95, onde flâna: natales accepit, formai-nm. 6:8; itaque o’ min-æ nôs); un) 1015! Eustaflu’o in Horn. p. 1 148. [Iliad. p. 1202, 8. ed. 3113.] eamdem ibi originationem probantî: namque alibi sequitur aliud, que et Etymologi fluctuatio. Sed his non inmoror. Quae supra [L 2.] deposita sont, mon. arço’rs- pov 300w, Laurentius vertemt in deorum invocations omnia inmolabant, secutusque ex parte Gronov. est. Palmrius vero, quid sibi nuit sa oersio? num etiam stemms et faces dûs im- molabant P mima, ut saepissime, idem esse ac oroinwç, ver- tendumque primi omnium sacrificaverc. Tu inœllige Hamac, quoditali in dictione adscisci oportere, supra vidimus.

WESS.--[7 et seqq. insu-tv Conf. 3è, xço’vou 1. mua;5o, 3155:).h’vnç, 2 et 7. etc.) S. Be- ’ nedictus, in Actis Philol. Lips. saepius iam citatis, p. 287. tenens in? r: SE, monet longam esse periodum usque;ad* finem capitis excurrentem; in illisque verbis En) 615’759:-

:7: ADNOTATIONIES mpaiâono (l. 1 5.) partîculam in) cum ista in! ra initia pe. riodi cohaerere; verbe nutem interiects, rd n’y 3;; parrain; ,- - - p.951», in parenthesi esse ponenda; denique verbum tonlieu-o post Semeur zona; (l. 9.) ex librarii interpretaô mente esse ortum; verba enim ista, Amaicou à! 3cm» wok 1;, simul ex anteoedente tordion-o pendere. 5.] - 14. ci bâtonna) Vercor- utvse tueri queat: ad normaln usîtatom corrigi facile poterit: Il chinure (sive, u’ ain- Ma’uro) rai OIJNDIIMXTG rai abri 75v szûz’çœv gnon: Mm in un"! reciperent seiscitantibus , responsum fuit miroton. Lib. VIH.- c. 49. il manitou, quad adoptavit Gronovius, feu-i nequit.’ VALC K. -- At hic quidem perinde et coninnctivo modo et potentiali, cive optative, quem vacant, locus crut. Vide I. 55, 4 scq. ibidemque rursus l. 10 seq. tum l. 75, 5.- Quod vero pro gâcha [L 15.] matériau corrigit Vole-k. lu- hens hoc recepturus eram, si vel unus codex dedisset: sed in vulgatum (qua perinde uti licuit Herodoto) lihri consentiraitCÂP. L11]. 5. pixel a; and)"omnes. -- à; finir M’yp) S. 4 Recte dederat Valla: ignoratum est [rectius lumen hoc Grau. ignorurunt, scil. Graeci] nisi nuper atque heri, ut de dicam. Quod bis [ab codeur Gronov.]isubstitutum est; ut ocre dicam , congruit Thucydideo i; r6 9:54:82; thaïs, lib. V1. c. 12. Ubi contra res minus accorate videtur finiendn, formulam adhibet Thucyd. ai; sima; idem est Herodotcum ai: :57ch A..." et Luciani Timon. c. 8. sérac) un iimîv, quodqne multa frequentius occnrrit , si; à"; timî’v, ut ita. dicam. Hoc quum in Epist. ad Hebr. vu. 9. legeretur, exemplorum congesserunt atfatim. Utramque Herodoti formulam iunxit Pinta de Legih. Il]. p. 677. o. a); in; givrait 75m na) and» ywovëra. Nuspiam in ista paene proverbiali formula, de qua. Gataker. egit ad M. Àntanin. X. 7. reperietur «du, quad hic perperam a Gronovio positum Wesselingius Vir Clnr. iam monuerut ad Diodor. T. I. p. l 18. VA L C K. Ibid. nixe; ou: «faim fi and 7503;) Magni facio Medic. et illi consentaneos: sed intra modula. Exemplum similis locutianis, etsi Gronovii sollers fuerit open , nusquam se abtulit. Contra receptissimum et. proverbii instar, geai)" et and 740k, quad Athenagoras hic reperit et tot mssti ratura habent. Dedi ex Damstheræ et Dindon ad cum scripta!

AD HERODOT. 11.53. J273 rem Il. 5; qunedom; quibus adcumulo Iosephi adv. Apion. H 1.12. flapi roi; "mon: chevrotin. aux) 759?; un? «polar. al; air b siam mg, niaient 7279116104: tum IL. 2. de Pythagora, «in 3750?; and «faim yiwvo’roç: et c. 1 5. si; ëxûèç à»; au) wpoim: porro Li- banium T. Il. p. 124. c. et en abunde sunt. WESS. 4. rerpœxon’oml ê’rm) Classicus locus est de Homeri et He- siodi actate, neque ad verum incongruus. Herodotus na- tus est ex Pamphilae iudicio apud Geüium XV. 25. exennte Olymp. Lxxxv. paullo ante famosam Xerxis in Graecos expeditionem; hinc in superiora tempara si retracedas, instusVad Lycurgi et Iphiti aetatem progressus erit. Home- rum vera utrique fuisse aequalem, plures olim censuerunt, docente Marshamo Canon. Chronic. p. 457. et Dod- wello Diss. de Cycl. Il]. p. 155. Hacteuus icaque res bene babel-et. At ubi calcem Vitae Hameri; que Nostro tribuitur, inspexeris , alia omnia videbunturdicenda; adnume- rantur anni istic ncxxu. ab Homeri aeva ad Xerxis expeditionem , insigni discrimine; oui quidem medetur illustr. . Scoliger ad. Euseb. Chron. p. 102. ibi legendo ê’rm’ in: n- rçaxo’rm d’un 369. Sic salie discondia nulla. Contra venit Bouherius Diss. Hemdot. c.’Xl. 124. nihil isto in calcula inmutandum, sed bis in numeris, pertendens: scribendum esse initia! Ëæruxorz’mw 3mn - - nçta’Burfçouç, septingen- lis 1mois men. aetate superiores esse. Addit tafia , si de Trois I. capta sermo esset, que colore et specie non carent. Can- stant Inc numeri Codicum omnium conspiratione, nec videront diverses hoc loco Athanagorasret erillus. [Vide Var. Loch] Sit-ne Naster Vitae «Homeri scriptor in con- .tmversia.haeret; que si vel secundum Herodotum pro- nuncietur , cri-t fartasse expeditior diflicultatis ratio , uti sua loco declarabitur. WESS. -- Immo, prorsus praeter ver-i speciem libellum illum ad Herodotum auctorem refer- rî , suo loco monstrabitur. S. "- 6. al TOIMIU’MVTH; Ssoyovz’av "Emma-1) Inventores Theo- goniae antes Graecis igname, Homerum et Hesiodum fuisse, si significarit, ont erroris sut reus erit inprudentiae. Uterque poëtn, quae de Diis connut, non ut nova et a se primum excagitata perhibent, sed cognita et a maioribus accepta. Tetigit eam rem Io. Clericus ad princ. Iheogon. Hesiadi et ad vs. 21 l. At alia verborum senten- Herod. T. V. S

274 ADNOTATIONES 11s; indicant, primo: versibus descripsisse atque ornasse. Simile Diogenis Laërt. .I’raef. 5. de Musaeo, mâta: à? Ecoyow’m au) muon «pair-av. h. e. scriptis versibus apasuisse. ’ Memini magnum nostra aetate virum aliter Diogenem ex- plicuisse, de que Miscell. Obs. Amstel. Vol. 111. p. 546. Sed p min-m hoc significatu tritum. Tale Musae Il]. 58. au) 9’905; ne: 3min 11.38.... zanis-m: nec diversum ambiguum istud 8o- phoclis, menai; match Mir ion au , 01-901mm 3è «in interna-9m, in Athanaei X111. p. 604. n. quem quoquevide XIV. p. 627. n. et animadversionem Camulvoni , tutu Platonem in Lyside p. 205-. A. et de hep. 11. p. 579. A. Merito autem ab turpes de diis fabulas ambo taxantur ab Isocrate, Laudat. Busirid. p. 229. Ed. Steph. [T. 11. p.408. ed. Auger.] WESS. - Locum istum obiter attingens WOLFIUs in Prolegom. ad Homer. pÂLIV. rationem. ait, fifillisse Herodetum in SCHËCIP- lia de Homero et Hesiado, primis conditoribus theogoniae Graecae. ,,Perperam enim (inquit) Wesselingius verbe, ,,oui-roi sin ai nolisant; Stoyow’nv "Rhum. sic accipit, ut illi ,,duo primi oersibus exposuisse theoganîam, non condidisse ,,dicantur. Sane ita ponitur «me; sed dativus in hac ,,significatiene verbi additus luce exemplorum egebat, ,,qualia mihi quidem incognita sunt.fl --- At, si mais significat versibus expenere, carmine complecti; quid tandem impedit que minus verbe adiiciatur nomen in dandi casa. pasitum , personam indicans vel illud heminum genus, cuius in gratism carmen componit poële. Igitur, quum- vis in harum nennullis, quac de origine Graecarum relia gionum ex Aegypto œpetenda Hemdatus statuit, fanera cum opinio potuerit; isto tamen, quad a Viro docte prao latum est, argumenta non persuadebimur, ut Scriptori. baud utique absurde banc imputemus sententiam, Home- rum Hesiedumque, quae de diis Graecerum cecincrunt.’ ea primes invenisse excogitasseque. S. 8 seqq. si 32 vrp’rtçov nemrod Myo’th etc. ,,Quod poêlas, qui antiquiares habebantur, Hesiado et Homero serions visasse contendit Herodotus, recte-ne an secus id statuerit, nunc quidem nec afiirmare possumus, nec negare: certes enim poëtas, qui theegoniam attigerant et quorum carmina tune habebantur, cum respexisse necesse est; qui quales fuerint, nunc ignoramus: finisi forte Carmina respicit,Ï

ADIHERODOT.11. 53.54. 375 quae Sub’ Orphei , Musaei , ’Lîni , Eumolpi, aliisque nominibus ferebantur; ut non tam illos homines post Ho- merum vixisse, quant carmina illis tribui salita serins condita censere videri debeat. Nec vero inde inferri aut potest sut debet, quasi Herodotus statuat, nulles omnino ante Homerum et Hesiedum fuisse poè’tas, nulle fuisse carmina; id quad omni rerum rationi adversatur: fieri enim nulle mode potuit, ut in rudi et a nulle allo poëta subacto et tractato sermone carmina Homerica et Hesiodee. claborarentur; et sunt infinita in iis ipsis, quae antiquiora carmina partim testantur, pertim arguunt. At rerum summa continetur hac, qued ca, quae antes plu- ribes carminibus passim de singulis diis corumque natalibus, formis, muneribus etc. exposita, aut narratione ’ maieruin ac fuma diversis lacis diverse sparsa ac disse- minata emnt, une carmine Hesiedus comprehendit diser- tiusque exposoit; Homerus autem mythes de diis vulgates ad epicom rationem traduxit, atque ita ornavit et adicer- tain rationem constituit, ut inde pro modulo ac regula fabulae baberentur apud posterosJi HEYNE in Comment. de Theogonia ab Hesiodo condita, ad Herodoti lib. 11. e. 52. inter Commentationcs Soc. Re". Goettinrr. per annum nincCLxxrx. p. 152 et seq. --- Credibile est autem, nihil fere aliud , nisi hoc ipsum, significare veiuisse Herodetum, quum primas Hesiedum et Homerum Theoganiam Graecis condidisse ait. S. ’ [1o seqq. un roi n21 9:91.711: etc.) Frequentes notarunt viri dacti’ candidum Scriptoris nostri ingenium et religiosum. veri ’tradendi’studium; qui, quae vel ipse vidit, vel en historica fide pro exploratis ont maxime omnium pro- babilibus habuît, qualibet eccasione diligenter ab bis distinguit, quae vel pro sua sententia suoque iudicio inter- ponit , vel quae e vulgari incertaque fama, aut a singulis quibusdam hominibus relata, tradit. 5.] V CÀP. LIV. 1. en? r5 Év aEAMn) ln praeposîtionis absentia singularis est Mediceus. [quem secutus Gronou. abiccît ëv ante"EMnn.] Supra c. 51. cum Aida pauci rai in "in same-.25... Muvrzpt’otet. Non nescio praepositionis, ubi com consuetudo requircbat, neglectum. Quo ex more Excip- qy 211mm? n; «and; Ëquvvs’rp Euripid. .Iph.sTaur. 524. et 2

e276 1ADNOTATIONeES vs. 558. in»; un; buna En?" quod utique bouif hm?- M8; conmodum fuerat. Sophocle; Irachin. a 76. à; - - - a6- sàîeul «on A1035". Plato Menex. p. 245. rai 195mm: roi n Mat- - 9:05" and 290.944.335 un) IIMruïmç. Sunt ad manum consimi- * lia, quae sicuhi consensus conspiret msstorum, nuxilio esse poter-unit. Sed et saepe elisa videtur scribarum incon- siderantia. Sit Philostratus exemple, Hernie. Il. p. 6 4. quum de Ulysse Smowo’vra 32 (:6105 rai lm" "En, damn- on and??? .IÛaÉxy 5011901. Dederat t’y euh-fi ’10. neque enim Nep- -tunus Ulyssem nua cum insula Itha’ca, quae gmecorum eurum senœntia, sustulit: devoravit b pmecedentis verbi -terminntîo. Hoc Herodoti loco vincunt schedae , citrn qua- 1-um adstipulationem , te postulante, [1. 3.] GnBI’uv reçepi.

3. yumïmç îçnfuç in GnBœIuv) Quîasupm scribit c. W55. ipoïrnu nêvESS. 0632M!" offre (ça-m; 9105I 01711 o SWÀÔK. 4 0339s; , 3è- - min-w r: and «avion non feuliaç, mondons, ilias fuisse oen- . aco, sed sacras, sacerdotumque ministras; atque adeo scribendum: yuvuî’xocç i902; in QHBÉwv ËEuxÛËvm. "Càp. 56. ksi- .tur, n’ 937mm); cl minus; êëiyayov 1d; içaêç ywœïxag, quorum alternas. paulo dicit inferius iuæmonu’mmv in: 6,5357: îçiv 1346;: monstrnt illud, fuisse mulieres îçaëç sive îspoîoJMuç. I In temple Syriae Hierapolitano praeter sacerdote: fuisse JAN) «A309: alvôpaîarwv i959 scribit Auctor libri de Syria Dea c. 45. istius generis isçoâou’kouç Stmbo vocat I291) comme: V1. p. 418. n. [p. 272. c. ed. Cas.] VALCK. CAP. L7. 3. in (ànlîfuv 15v AÉwmn’œv) Dialecti A ratio ut hoc admîtterem, perpu’lit. Essaim, aimim, aïno:- cûm-Ém, ne alia advocem , pmesidio sunt. Theo, detracta Ionica, forma, ,ng 70:56:34" THÉ; in (QnBa’îv rôt Alymlw gras 39mn, ubi Nostri praescripto fixas-av oportuerat: sunt et alia refingenda ibidem, quae missa fado. WES S. i 4. aimarmm’vuç) êvuvrrms’mç Aristophanis et Hcsycbii auctoritate servavissem , nisi Eustathius, quem magni , quando ,ex usa est, vir Celeb. aestimat, et lot membranae contra ivissent. WESS. . - 6. uüîaËEwâou Gwvfî nivâgmvrnfy) Io. Iac. W etEtenius ad secundam Petri Apostoli c. 2, 16. plura coacervnvit,.quae , civûpum’vy, si omnium eadem esset dicendi species, auxine forent. Belle Plus, et Ask. pro quo Gronov. ad, c. 57. fru- denier. WESS.

AD HERODOT. Il. 55..56. 2771 11. Auîmvm’m’âè ai içfii’m), Haee et quae anteverterunt,’ sacris Dodonaeis feminas fuisse antistites, liquida con-. monstrgmt. Strabo autem lib. VII. p. 506. [p. 528. ed.Cas.] primitus 05939:; 5707m oi’n’çoonrsu’ovrsç ait, deinde 19:7; ypuî’m, in mulierum numero consentiens. Unde sumserit mares .- istos prophetas, an ex timon-div Honæri voce, an aliunde, quaerunt docti ,viri, pmeter ceteros Grorwvius Exercitaty. de12. Dodonanominales) Graece p.non dicitur25. flçoMEvfiç, WESS. sed mimais . - ’ 4 I et remuéysmzvseripserat fartasse, 1192m9!" vel msummfn; . Benevolam nomen illud designaret. VALCK. - Hçons’vem Eustathii patron’um, non locupleœm tamen, habet. WESS. - ,,Eustathium patronumfl scribere puto voluerat: habet enim hoc nomen Eustathius in Odyss. p. 545, 14. In eam- dam vero seripturam consentiunt libri omnes: que eur sollicitaœtur non satis caussae fuisse videtur. Ut «goum, . 790144084: et similia dicuntur, sic non video cur Hçons’vsm,, p W16!!! tamquam, proprium nomen ,. suspeetum nabis A- esse debeat; lioet adieetivum «pouah, unde illud derivatum fuerit, in reliquiis grneci sermonis hodie non repe- ’ ’CÀP. LV1. 4. 303ch; in) si 7010;) Hoc practuli; suntriatur. vain.» in» et 3min âne) ei’usdemS. paene- potestatis,. I - nec eoncinne couponuntur. Scripti Codd. in verbi scriptu- l 4 ra passim variant, adtentique lectoris expostulant iudi-, - cium. Mecum facitReiskiùs. Formulam eiusque usum illustrant Reitzius ad Lucian. Astrolog. c. 9.,et Abreschiuss ’ Dilue. Thucyd. p. 5. Quod sequitur [1. 5.] de parte Grue»z du. olim :Pelasgia, ramai ex Homero --et- cet-mm ponit Thuqydides I. 5. WESS. -- At non partem Gracias oit » olim Pelasgiam fuisse nominatam , sed universam Grueiam; .4

eiusque7.. 3mm: souMlioufœ)partent fuisse Voce transposita Thesprotiam. hune in modum S. . ista commode scribi posse suspicor, ut altera m’ulierum, videatur «flânai; Gsmçmotiç 30 vMu’ovrœ’ 37 site: «61’505. 13915001090" 1576 ni «terminât A16; in? 5eme in! okapi; ,« «in.» Olæoxcüeuear il gifle: in» A402, 590x 437 niaisa-ra, ira-mua. Minium m3195 5’955»: vendue, ut in Thespro’çiam abduce’rfeture semitutem .servitura; posta illie sub pros-ara. quercu Iovis com alunisse swafium, latïemt-mtioni congiuum, que Thebit

2.7.8i ADNOTATIONES in taupin Iovis fuisset ministre, gite perversisset illie du; co-n le" memorimn. VALC K. -- Non multum refert, imam. 120’6qu, au Aldinum, potins censeas; sapit tamen eius in» acromien" non nihil ex lonia. Vide adscripta Diodorav XVI. 7o. WESS. -- Commode utique «incarnadins- ’ un legeretur , qued cum Valckenario Reislrius etiam com-. mendaverat. Idem, non minus quem ille, simpliciter posito verbo «109110231 afl’ensus, in? mon. legendum canie- cta’vit. Mini, ut maximi faeia sagaces eruditasque docto- 1mm virorum suspectis super lacis aut manifeste men- dosis coniecturas, sic numquam placuit perpetuus novandi pruritus. Reliquas portes huius traditionis salien gorice intelligendasesse prudens Haodotus œnsuit; quad de fago narrabatur, illa (inquit).uera et naturalis arbor’ fait. Hue, ni me ratio fallit, verbo moment; significatur. Neque magis opus esse videtur, ut verbo feu-m et Sau- Adam transponantu;: nec enim video quid impedint quo minus erednmus, mulierem banc etinm tune servitutem n servientem instituisse illud oraculum. Exoplata sane res hem debuit esse, ancillam habere fatidicam; cuius ex arte baud spernendum ille capere quaestum patent. Caete- rum de Dodonaco oraeulo consuluisse iuvabit quae commentati sunt De Brosses in Actis Acad. Reg. laser. Tom. XXXV. p. 89 seqq. et Heynè in Exeursu Il. ad lliadis lib. XVI. S. 9. i’vûæ d’arôme) and. mutari baud dehuerat. [quad a Grau. incansulte factum.] Aliud est bâclât, et hie incon- I

I in. s’y A1862: mafia-eau) Nisi Codices iterum conieetu- gruum.ris obnitercntur, panic WESS.ante seribi malim xglffngl’ov l un. Mica-ra: [et vide modo Il. 49, 769.] hic autcm, i; 1&4?va a. Non quid evenisset in Africa, sed illud novent mur lier, comitem suum a Phaenieibus fuisse «indium. ut in Libyen abduœretnr: hoc vero saepe dicitur Herodoto i; AtBtim turpides: vel «griffu. Herod. VIH. 105. auiîaç- - imine i; 80193:; fi mi’ŒOsesv. Demosth. p. 708, 25. «pochât à Mauvaises. 0b locum Lace: Act. vu. 9. similia quaedamr- fiacre collecta: vid. Celeberr. T. Hennt. in Miscell. Oh. V1. 11.. 344. Hue refera retins illudXenoph. in. l. pag. 252 , 32. i; Amïm’mvœ ypaimru s’incline; loberai i; ’Aflaivaç: et

A’D HEKODOT. 11.56. 57. 2’79 de Periandro Diogenis Loin. I. 94. du 9mm: dumfiçuësv si; szxtipœv, quaeque dantur similia. VALCK. -- Ut sueh pins si; legitur, ubi commodius b videri poterat; sic et subinde s’y, ubi si; malles, apud probatissimos auctores. Sic quidem apud Thucyd. VIL 17. consentientibus libris halles ivromMô’n-sç 3922.11.91; à: 20min, et similiter idem alibi. Conf. ad I. 21 , 4. natals. S. » CAP. L71]. 1. 11.74.4432; 35’ ne: Sauteur; unifia: etc.) Quae fabulae origo, et unde antistitae Dodonaeae 79.35033; nominàtae sint, post doctissimorum virorum , Bo- charti, Gronovii, Triglondii, aliorumque suspiciones et con- .iecturas, nondum in expedito versatur. Valckenarium sidi ad Tragici Phoeniss. vs. 1475. WES S. -- Quae obiter ibi- Valclœnar. manuit, cum bis conferenda aunt Scholia oct. ad Sophoel. Traehin. 175. (169.led. Br.) ubi pro «amok, quad vulgo legebatur, ex Hcsychio (in HiNiaoç) corrigendum esse wsMiovç iam olim Sauier in Actis Aœd. Inscript. T. V. Hist. p. 55 seq. docuit, quod etiam a Brunckio receptum est. A quibus parum abludit quad ad. Virgilii Bel. 1X. 15. Servius adnotavit, Thessaliea. lingue. peliades et columbas et vaticinatrices maliens dici. S. . v 3. i30’utov 34 vos gueux genou 00577500011) Mira hominum studio; quad uni ridet, alteri accidit ingratum: si quid innoves ont canaris, in promtu acriara iudicio; quae equidem uti nec valde metua, in, prudentium ubi fue-a rint, non recuso. Hic allega novationis auctores Grani- matieos aeschedas veteres , nexumque sermonis. Non ne; scia, que fulcro 30’742 niti queat: neque non intelliga , 5min; probum multis videri. Ostendit Cl. Hemterhusiqs ntriusque usurpnndi morem ad Luciani Somn. c. 2., ad-. seruitque Ionibusigmm 19?; etc. Edidit Aida HI. 35. 3mm «in «pétun: mutavit H. Stephqnus ; et sic tamen eiusdem Musaec. 8.et 57. V11. 120. WESS. - maïa h. l. luben- tcm me accepturum , in Var. Lect. significavi. S. 1 1. "En. 33 au? 15v içimv si [sonnai etc.) Sic ex Floren- tino vir Clariss. , divinaiuli par sacerdotcs rationem intelligens; cuius explicationi pugnat cap. 85., ubi alvûgu’mw un! 6:33") macadam si riz»: sive divinatio. Alii içô’vsive içs’m de victimarum astis interpretantur, et ad haruspieinam refe- ront: içlm non aliud esse ac iman , sicuti x4... et 90’592, de

280 L- ADNOTATIONES anserum boumque. carne, que aliis xsivuat , Balsa: hach. - 60m. de PMW et Reiskii opinio; qua ratione sacerdotum ars, quem illis scriptor negat, manenet. Mihi 76v. 1.961 [muni divinatio. in templis, quae et responsis et signis absolvebatur, placet. WESS. --- Venue interpretationem, divinandi in templis ratio , restituit Wess. quos et equidem, pastquam incertus aliquamdiu huesemm , secutus sum. Attamen nec satis adparet cur hoc maxime adiectum valois- sct Seriptor, in templis ; et, hoc si yoluisset, iv l’api; dicta- rus fuisse videtur. Subiit igitur cogitatio, ispni bic intelligi fartasse sacra, sacrasque ritus, cuiuslibet generis, ut hac Heu radotas dixerit, inpluribus atiis suris ritibüs divinationemi b etiam ex Aegypta in Graeeiam esse derivatam. At rnrsus, 1 hoc si in anima habuisset, non tain "En: à), sedvEc-n à. (.vel 3.; ) ses? - - si Martini dieturus fuerat; quoniam, quae adhue de Dodonaeo ameuta dicta sunt, utique et ipsa ad: . "mach pertinent. Quod vero ait,”Em 33 nazi fait i961 si marnai, perspicue signifieare videtur, nunc de alio quo- î dans nommât; genere agi. Atqui hoc aliud genus, est divinandi ratio pervictimas. Et, quo graeca verbe in banc partem accipi possint, non opus est , ut cum Pavie Beiskioque- scripturam l et on probemus, statuamusque ipe’m pro ipti’ur vel incisas dici; quum pmesertim nusquam alibi içsïu val. Mu, sed Constanter ipiïæ dicat Herodotus. At nimirum réf 1902 frequentcr Nostro idem, ac roi ipn’ïa, valent; suntque. victime: que immolant". Sic 95m: 1d 59:23, I. 59 , 6. VIH. 54, 5. et alibi, est mature vidimas. Il. 4o, 1. si fixisme 15v i957, est etcnteratio victimarum, ubi conf. l. l4. et 16. Ac pracsertim ubi de extispicio vel haruspicio agitur, legimus propitia. eut contra. fuisse roi ipai, V. 44 extr. 1X. 19 , 6. 1X. 56 , 5. ( ubi haruspex Mnederdm dicitur) item. 57 , a. etc. pro quo rai moly": ait 1X. 45, 10. Denique. VIH. 154, 7. 1907:: mumpialàcflm, est e: victimis vaporisa. dei petere. Quibus inter se collatis consentaneum est, uti 11.1. 15v ieâv (idem ac si dicas 3nd 15v ipûv) ni! Muvnmiv În- I telligamus divimndi rationem en: victimis; quam-nimi-. rom pariter, nique oracularum institutum, ce: AcKypto cd Grucostransiisse statuit Herodotus. S. .2 . CAP. L711]. 1. wçomWOËÇ explicat Grenades et v- psi PuliEpist. ad Roman. 5,, 2. et Ephes, 2 , i8. x

’ADiHERODOT. Il. 57-60. 281 terpretes. WESS.-’l Oblationss intelligebat Gronov. pro-r vocans ad AfistbphœAV. 854. et ’quae ibi a gmeco interprete natantur: in versione autem adductions posuit, qua: tenuit W eu. Hesychio «pou-nm est narines-4g; recte: ac.- cessio , nempe ad deorum aras, supplicatio. S. CAP. L1X..5. à; Ba Je..." 76).") Stephan. 3.71. BadBazrrsç, 705.1; Aiydmou, Êv 411943010; notifias-fil! ours, 343 ’ m7 î Quae Ethnicagraphi cum Gronoviol non laterent, vi- bit Medicei spectatissima, uti fertur, fides , ut i; Boüfiumr obtrudi posset. Bubastis , exemple Nostri Il. 67. et 1.5.7. . dicitur Pamp. Melae; aliisiBubastus, BodBæmç. Max [1. 6.] 7 exArch. Vind. Plus. s’y aire) "si Ain-u non omnino absurdum. Mini "un... scripsit supra c. i 7. Ceterum templi Isidis ," quad olim in urbe Busiride, restant splendidissimae ruinae, elegantissimis optimi marmoris columnis, cultis hominum animaliumque figuris ac litteris hieroglyphieis speetabiles , descriptae cum cura a Sicardo, curiosa ex le- . v suitarum familia peregrinatore, in Novis Memar. baguio- num eius ad Orientem Societatis T. Il. p. 1 18. WESS. , CAP. LX. 2. Émail! zonzonnai) Nihil habebat canne ’v eur hie scribi mallet Galeus aundfunaa, ignotum Haodoto verbum; apud quem, ut hic, frequenvter alibi antidatas i notat nave uehi Ive! deferri, IV. 76. V. 45. ’VII.49. Quae’ Galeo obversabantur , Aeg’yptiorum armadas; attigit vit Magnus ad Diodor. Sic. T. I. p. 177. VALC K. * .- 8. impudent; niv Beige: ) Plaeet Arch. ÊnyNuvflç. quem ille in modum Il]. 86. et Aldus IX. 98., nec tamen’ canstanter. Antiquissimi usus fuit min-m et meiflflvç’ minima reœntioris: quae mussa perpetuae in Edd. et scri- w ptis discordiae. In Sophoch’s lElect. 901.-Msi «ou, Tl; riais * 57x13; 579491211: 399163: at vs. 725. Ëxgimr’ Je) mimas, ubi mssti veterem sequuntur mamelu. Bacchylides in Eclog. Phys.Stob. p. 1 1. aim’s’mxçlmn "(Gag d’une, ubi schedaeyteste Gratin, 5747591141751. Mitta alia , et harum cupediarum ama- a tores ad Cl. Ruhnkenium in Timaei Lexic. p. 76. [pag. m4 seqq. cd. sen] et Eustachiunt ad Erotian. in’hoe verbo amande. WESS. - Conf. Var. Lest. adIIlI. 85 , ac. et IX. 98, 12. Apud Sophocl. video quidem in edit. Land. ad Eleetrf 904. implora- "cîætum ex cd. Atrium ad vs.-7a3. 3395913? ex and. Baron. ms. Sed «attaque loco Brunckîus id verbum:in-:

28: .ADNOTATION-ES serti-u litera edidit , nulle e msstis suis dissensione in ’Notis prolata. Apud Stdbaeum, pro olim edito immine: 11men T. I. P. 1. p. 1 68. dælelflml ex msstis edidit, cuius vide notam ad vs. 3. ibid. p. 167. S. CÂP. MI. [2. sierra: æçdnpo’v au) Vide cap. 4o. 5.] 5. 761v 3è flirtant!) Quod in Athenag. Degat. prostat pag. 1 14. çà 3E rainura: 7(1wa mihi quoque sciolo videtur con- tribuendum; qui Hercdoœum, 113v 33 rognonna, a Greno- vio egregie adfirmatum, minus inœllexerit, signifiœnsiid ipsum quod usitatius Graeeis dieeretur 197 3è trin-ovni, quemnam inflictis sibi verberibus lugeant. Scripti tamen Co- dices si picrique pmeferrcnt tu? 3? réunirai, cui se verbe- rent, sive, in cuiusnam Dei honorem; cum viciais illud conspirant, i; Edîv 76)." Humain aruvny’vçifowr i; 311m!- tous tu? bien , similibusque. Herodoti locum 1V. e. 34. ad Pausanias I. p. 104. verba docte contulit Leopardus X. Em. cap. a4. monoïde: «in; 9:4; dixit Xenoph. ’EM. 1V. p. 304, 26. uranium 197 9197 Aristid. T. I. p. 543. Achillis rai; du; Han-90’pr raflaient; Philostr. Vit. Apoll. VIL e. 36. Vid. T. Hemterh. in Add. ad Luciani p. 850. et F. L. Abresch in DiIuc.Ibid. 761 Thu gniflovfm) d. p. Plenn 452. manu VALCK. Gronmius ,- in’ patiente ’verbi poœstate inprudentiar: agentem, et formae que media dici adsolet, requirit, indiœnœ d’Orw’llio ad Cha- riton. III. p.347. Code: Bodlçianus, sieuti Cl. un... testi- ficatur in Indie. Thuqydid. voc. "Os-m, si 33 1’47 rainuras: praeferebat, quorsum Vind. et Arch. scriptura ducere videtur: nec absona eius sententia. Bardesanes in Pnep. Euang. Eusebii p. 279. a. h n? Eupiqs - - - dormirais-a «une! ri .Pia: in honorem Opis sibi oirilia amputabant. Equidem in vulgate adquiesco. W ESS. -- Ut vulgo niai-nul «mon plongera aliquem; sic et himation cum quarta casu construere Noster amat. conf. Il. 42 , 27. et 13a , 7. ’De deo, quem nominare mfas dueit, conf. c. 132 , 8. et 170, 1. ibi- CAP. LXII. 2. 1674m miam) Si Grammaticos, quos que[in Var. Lect.] not. ndpellavi , consulueris S. * , nàtatum . . rai Àdxrd, tanquam rarum et insigne, advertes. Glossae San-Germa- menses: Nîmes «Buteur 311933010; 1)., EJQM’ÏËn; Kaian (vs; 51 2.) Est ex lonupt’oonsuetudineu Sahel. ApollJthod. Ill.

AD HERODOT. Il. 61-63. 283 :3 7. olwmôç 3è rai "zonaux, 051:7) for); minou. a5; 7.675 ne un?" 31- 09:: quibus non dissimilia Critici in Nicandri Theriac. vs. 591. Recurrunt roi 7.67m: c. 155. et apud Thenu’stium et Procopium, studiosos Nostri, saepe. Max [L 4.] guano: «(aux [loco imfl au? imbu, plana partira œdipe, partira oka coniecitlfieiskius, quad ml ad lampades nihil faciat : oui non, subscribo. Frequentiseimus olim in noria un: salis aliud suadet; et quamquam vulgo sal crepitet mugis et exsiliat in igue, quam luceat, satis erat si acetabulo- rum fundum patent, oleo supernatanœ. Vide Plin. H. N. XXXI. 7. WESS.« v 6. d’une: nitrai Amand») Habuit haec ante oculus The- mistlus principio Orat. ad Constantium Imp. p. 49.; quad Hamsterhusium, docte Oratori egregie opitulantem , in Pol- luc. X. 115. minime fugit. Spectavit et 1ms lucernarum aco causions Ios op bus , Apionî -insultans et aliis suae gentis osoribus , Mme! Mi; c335’æm’- - - Êmgu’xœnv, ci rai; roc-ado façon) numéral: Auparavant; ÊwifiMôwsç, contr. Apion. Il. 9. p. 478. , numero multitudinis electo, quandoquidem et Deorum aliîs hune habebant honorent in Achiuis Tuii

Amorib.011F. LXIIÎ. pag. 4. 55H 277. aïv 3èWESS. 74mm: nanard; . etc. ) Rediit 32 in pristinum locum , praecedente ME: flagitante. v Is. Vossius, V. CL, ndscripserat codici suo yarœceçrîç, ne- scîo an motus Hayehii mrœeçàç, mira; 059654909 Novandi mussa urgens non est. Karaæsçàç gaude! ,eadem notione. Dionysius Halicam. T. Il. p. 1 87. aux) aura 05 ç û ç i idnçxü’ç Mêmç, (fins; aurai «gond; arçonna xmçfou rainura, translata; quidem, sed manifesta declivitatis sententia. Poybius Il. 68. n’ç 13 113v 0971;! En) «on; zou-amuï un? uMuvaËÊu 7E!!! du, queniam par declivia. et abrupte. hostibus crut figa. Ali- bi, aicuti et Appianu, mugi: autocaçî Il]. 55., nec stabili scriptural. W ES S. 8. 1mm; 562.1, au) 951-9: 2’12) Radius sic inœrpunges: gym"; 515M au? 051-01, i1! rai grappa etc. Et in lat. vers. scri- bes fuste et horum quisque. Respondent enim fagota-5; 595.4 and 051m intis, film angora; Ïxvvflï. 3.] - 9. 10 3!! 43mm, 53v in un; Mmçéî ËvN’vçj) Unde Voila 39-. sapait ligneum simulacrum, dîcere non habeo. Optime cum Gromviu in ordinal transmit; dodum etiam ante 0.

284J .ADNOTATIONÈS’

Cuperus in Harpocrnte p. 104.. Multa islîc vîr longe du. ctissîmm de hoc et similibus Aegyptiorum institutis e

Diodoro19. a? m’y TOI I. y:97. aï n) atque Una de particulis aliis. ontioni WESS. nocef, .- sic tollenda, ut scribatur: on? [du-o: aï y: Alyéanm 30m.. Hic etiam mes scribendi Herodoteus: pag. :9, 32. p. 32, 46. [1. 51, 2 1.. 8o , 28.] on; Mm; oYmAvÊol 3117M gram p. l 18, 6. 28. etc. [IL 81, 3. 85, 7.] atque isthoc ordine moulas isba passim collocat Thuqydides. VALC K. -- Sciliœt n’en modo on) m’y ra: 7:, ut in Var. Lect. dixi, sed ov’ pinot y: off: Alyôær. dabant Ald. et alii edd. Quum in id, quad Wen. , edidit, cum aliis libris ü etiam bonsenüant, qui mut ex eadem cum Med. familia , videtur hoc loco, ut passim alibi; codicem suum haud satis attente inspexisse Gronov. S. CÀpæLXIV. 5. 051519000! ysva’mvov) Haec et vicina pervertit Volta, quae hune vel similem in modum con- verti potuerant Latine: Templum illud irwoluiue malt-cm f Marlis; hune educatum alibi, quum. ad virilem pervtnisset «totem , colloqui cum matu ooluisse; sed maris administrol , ï quem ante non videront, haudingredi passas abegisse. ln hi: Editorum culpà perperam scribitur notre) et non-95;. Viro.- rpçOËoy Hesychius recte-reddîdit mpolv rtâçanuévov. De com- merciofamiliari , sive colloquio , frequentatur wunlëm. Apud Herod. VIH. 79. Aristides adversarium Themistoclem 55;. zoniez-o MM"! «du; runnlëm: recte Volta, colloquemli gratin. ’ Iconf. I. 123, g. VIH. 58 , 4.] Xenoph. lEM. llI. pag. 283; 57. Enum’êat; tu; AtçxuWÊqz. Demosth. p. 234. 282. mml. iam» 113 11965609. In Aristoph. .Em. vs. 5 1 2. 063mm? Mi; 3a- 1 1min; un Èvmu’Ew’ une: muai : sic scribendum ante D1143":b z sium vidit T. Faber. Suspicor tamen et hic in ambiguo . ludere voluisse, Herodotum; puerumque a’vSpnfo’mvov aliud.

quid isto captasse colloquio : SmaiywûmL et 6,40423 fréquenter inserviunt istiusmodî lusîbus : est et ubi sicaadhibetur le; M’yovç ËMsTv. Propth ca œrœ quaè sequuntur, 16 la; R101- v du: ywmïî t’v lçoïn, in istnm equidem sternum œperim 13» lez-9.0571: vel Nm "qui nlv mien; cum Gromvio,-qui banc; in rem valde collegit opportuns, et Herodotea quîdém’l

diligentîsaime ad pag. 150, 5. VALCK. . 4 Ibid. aËwo’Tpoœov ysvo’mvov) . Plu-rima hic turbavit .negle-- Il eius sermonis habitus. ’Am’rçoooç noua! nurimèntis’ depul; ’

An ,HERODOT. 11. 64. (0-286 ou; , quomodo Latine Cronovii ; sed procul a parentibus enlu- w l sans, uti Portus bene. Hesyèhius ’Aæo’rçbcog, natufiv râpan- f yin; Plutarcho propterea T. Il. p. 97 5. n. lusciniae, nidis ereptae atque in caveis altae, aigrir-paon 15v unrs’pæv: Ari- stoteli, quem Chaeronensis advocat, in; chaman yévœ’n-ou, de iisdem aviculis. Ad hoc, s’êævâçwnz’voç prave redditu-r, oi- riliter. inpulsus I, multoque peius 0b Medic. abesse pusse decernitur; Suidas ëEuvâçou’nsvoç, ’rüv fixation En» Il; 4,3942, h. e. adultus. Denique q? iam-fi maniât; colloquium requirit matris ; coitum nunquam. De Xerxe, MM» sa». cunm’ëm, de- :idemns cum illis colloqui, VIH. 67. etiAristide c. 79. 92’101 91515 01441415015, colloquiumzius cupicns. PluraIValclccnarius. Quibus quidem, uti aequum fuit, animadversis, sententia scriptoris elucescit; ’neque patitur, primitus fuisse 7593,44.va dzaMaÉrrsa-Gut, Mirai 3è Ëëuvâewuëvov etc. uti arbitre- mnr: corrumpent enim additiones bene dicta. WESS. - .1 1. "à; oiAoJrouç).Cleynens Alenl. Strom. pag. 561 , 19. Abonnez , inquit, 779(sz - - - Ëv ieçoîç 141317:09:11 amusas-pinai- Mm", un? 15’; lapai eiws’vnu a"; ywaumiç’ oZMu’rov; 50149951110421. Attigitharshamus Can. Chron. p. 222. Egregius Porphyfii est locus in Euselz. Praep. V. pag. 197. n. venustissimus Theocriti Eid; V. 147. VALCK. - - - * -. [14 seq. [devenus êv içoîn) IDe. avibus aliisque animali- ibus loquens, Exevzimvan, ait, Ê’v 2-5 fait: mon; 25v 9:51: un) t’y raïa: Tsui’vsn: de hominîbus vero, non s’v moiti, in. ’ipsis deorum aedibus ait, sed nomine utitur latins patente, t’y hein. Comprehendit autem 18 ispôv et 16v vmiv en; rhum, agrum , lucum, aedificia, quibus cingitur dei aedes. At- tamen, vel sic , insto gravier et praeœr reliquum Hervdoti morem iniquior videri possit ista criminatio, praesertim ita universe in omnes paene boulines . Aegthiis ac Graee Acisvexceptis, iacmta. vCerte, in ipsa etiani famosissima oh Veneris obscoenum cultum Babylone, non mode non in «de deae, sed omnino gêna roi? îçaû’ (ut refert idem No- ter, I. 199 , 15.) commitœhantur illa fiagîtia, quibus plu-- cari deam persuasum habebant. 5.] I 16. vouiç’bvnç niv9pal7rovç sium astreinte etc.) Diogenes Cyni- cus simili disputatione ad foedaSconmixtiones probandas abutebatur, abutebatur et Chrysippus; perstricti ex- me- " rito ab: H. Grotiolur. B. et Bac. II. 5 , 5. Ec’ce tibi Stçici

286’ ADNOTATIONES nostris in respondentia verba, ut hoc fonte haustn dict- res: au) 13 antïv n, and 7900.9271 03ml 11x99; si Samba: «çà ltçdv, «.1610; 3mBKBMrrar in) 1:2 Sapin: en) 357v izoGÀifim’ cum animantium mutorum exemplis liquere, 13 min sur ytvo’nna, min 7svvôvraz- - iv roi"; itçoî; machin 78 3:7", in Plutarchi Stoicor. Bapugnant. p. 1044 seq. Quae homo locutuleius contentionis fervore et disputatrice vîrtute, si en Lumen virtus, atque ut alios premeret, iecisse dir- cendus est. Sed hune rixosum relinquamus. Max [L 18.] 8Mo!" rings [loco vulgati yivzu] ex Codd. Britannicis aden’blandiuntur. ut a probandis non longe absim. Si qui înœrpèeumentum punirint, Eustathium uti adeant, auctor sum, et considerent "a... et Hua: in cumin sedem habere VIL 2x 1. 223. IX. 2o. WESS. -- Conf. I. 105, 4. ibiquc not. Apud Eustathium quidem, de diversis vocabuli du; notionibus supins disserentem, nihil quod magna. pet-e huc faciat reperire mihi contigit. Cneterum scripturae isti, 697mm 10m, tain insignem veri speciem inessei’n; telligo, ut et ego cum cum Scharfero receptnm velim. S; 18. o’pvi’ûm yivla) TÉMu, quod in Codd. scriptis in- venere Calais et Wasscus, (vid. ad Thucyd. p. 151.) vix a cormctoribus exspectandum; si Codices etiam exhibent l alibi, [alii, puto, voluix] ubi vulgantur 8010m: 34’721, genuinum vidcri poterit: 19.9; saopius periphrasi servit: mihi tumen nihil huius occurrit simillimum. VALCK. CAP. LÀ’V. 4. oinîraz rai Égal) Non , pro mais habentur, ut vertit Valla, verum significarent ism , con.- .vecmta surit templa, quod bine alienissimum est: vid. Ob- serv. Miscell. Il]. p. 94. Sententia poscit: 7631.3: dilua infra: ni a. plia; zi’ Aiyoim: quibus autem de cutis fiera: tint comme nataejsi dicerem. Herodotum tamen suo scribendi more dedisse suspicor, alvin: vel chien: in: du" ri n’ywu, literasquc nonnullas partim male repetitas, partim ne; glcctas. eiyou saepe tanquam superfluum adiicitur ab He- rodoto , zlsovacrndiv mi zxçuMnMa-uüv studiosissimo. De rebus comecratis vel consacrandis satis vulgata surit cinéma vel ainî’vau, et (haïe-9:41: rarius illud .Xenophontis de amabili suc seccssu Scillunteo: 9’ 95690; civzïrau i296; abat: in Sonar. Epîst. ad Acschinemiibrlasse scripta, quem multo maioris faciebat Xenophon, quum Plate. VALCK.

1 in Humour. 1L 65.’66. 237 Nid. chili-m rai i992) Abundabi’t articulus , nisi mirai liai. fuerit. Superstitiosae animalium consecrationes et in G rac- cia et Bomae notissimae fuerunt; exemplorum afi’atim in. . Casàuboni nolis ad Sueton.’Caes. c. 81. Aegyptiorum ritus , dabit Diodorus I. 85., Nostri vestigia premens. ’Am-yxau’y, [L 7.] quod conmutatum fuerat, forma sua iterum splen-Â det, uti Il. 182. 1V. 180. etc. WESS. - Quod ait "à ipai, incommodat utique articulas, quem abesse et equidem malim: nisi aut praecedens Ëmvm non in stricte accipiendum fuerit, sed 6745861: airain-oc intelligatur, ont. rai i918 intelligantur me bestiae que unique deo sacra: surit, sut quae apud quemque Acgypti populum sacra habentur, coll.lcap. 69 , 1. et 71 , 1. Caeterum post igoi in graccis no-, stris delendum comme, quo facilius intelligatur ontionis structura. Tum illa, quae praecedunt, and rai un, niv- rgoæœ etc. non tamquam absoluta per se 55m; accipienda, ut in nostra versione latins factum; sed ita haec cum su- perioribzls connexa sunt, ut dicat auctor, sacrae habentur butin, mon me morio quae inter homincs vivant , (ut fates, et canes) sed et quae liber: pagantur. Caeterum cum bis. quae hoc capite et proxime sequentibus traduntur, conferendus omnino Diodor. Sic. lib. I. c. 85. et seq. S. , 21. É; 3’ 12v ’18" si î’çmm etc.) Ezldem Diodorus , sed vultu- ris loco felem nominàns. Accipitrem seu vulturcm. loues olim l’une; sonabant, [in nos ex msto edidimus,] quexnadmo- dum saepe poëta princeps. Eustalhius Iliad. N’. p. 920, 4.4.. 73 32 l’an, ’vamô’ç dzMxTrm, si mal 73 39015 Êaqüvzrm. Neque dubito de Hcrodoto: scribae minuta huiuscemodi negligunt, et qui msstos conparant, non semper acutum cer- nunt. Cicero I. Nat. D. cap. .29. Ne fando quidam auditum est, crocodilum, ont ibim , ont falun violatum ab Aegyptio: quibus paria Quaest. Tuscul. V. 27. cum Davisii observatis. CAP. LzYVI. 5. un); aieriipovç) Praeclare Pan. et WESS.Mcdiccns. AlS’Mugoç ’Arrmà’ç, uÏÀovgoç v tEAMvuuîç, Moeris. Ex- plicat camdem vocem Etymologus p. 51. Non addo plura. Otium fecit meditzmti Io Piersonus in» erudito conmentario ad Moeridem’ p. 56. WESS. 7. univacvrsç juin-u mi warëovrau) Haec olim allo parti. mare videbantur; sed felium mares designari. manifestant

288 «ADNOTATIOI’N’ES est ex Acliano Nat. An. VI. c. 27. national mutari non debuerat: bis terve gustandi edendive significatu posait Io- nicum rai-issu: Heradatus , Hesyclu’o restitutum a T. Fabre . et Berhclia. Agathocles glaisai. ap. Athen. XIV. p. 650. A. de fructu quodam , ivrnlv , ait. «13611917, 261117711 EE 1131-217 in... pas, and 71163111911 nuiras: Vlllgatllr won-ion: redditurquc pedibus calcant : [correctus locus in nupera edit. T. V. p. 565.] lanice serihit Agathacles; ignorant autem loues Doriculn . istum verborum flexum, saepius obliteratum, etiam in Epistola Aristippi , Sacra. IX. ubi 91591616761161; transmutandum est in nzçiBM’zovn. VA LCK. -- Mire hune locum interpretatus Larcherus est: ils les tuent sans cependant en, rece- voir aucun dommage; id est, mares oçcidunt catalogua: idcirco locduntur (vel mala ullo adficiuntur) a foeminis. Ait, Valab- narium olim inalio nescia quo scripta, corrigendum cen- . suisse arrivant; Mina: «in airiovrau, nique banc sibi unice veram certamque visam esse scripturam. S. 8. mi rationnai) Mule ahiit in Sali-foirai, cuius in adiri- . buenda et dividundo potestas I. 216. Itaque rectisslme Flarentinus supra c. 57. 651-1 54.671111; «enim-m, expulsa in- partuno Surz’ovrou. Iunge IV. 186. Hesychius,adiutore Guic- lo, WflTE’Efdl, iodla-ou. ara-rions, iysdcvro. Felium autem banc indalem et ÇIAerxviatv describit Adam. de Animal. V1. 27.- WESS. - [1 1, .9576: 719017140110: mrazÀaMBot’vu 101k «10.6151111119 Pales in. furorcm aguntur in œrpretatur Cour. Gesner , Dé Quadrupe- dib. p. 524 med. 5.] ’ CAP. LXVII. 2. 1’; ipu’ç niyuç) De bis, quad quidem recordor , nihil alibi distinctius; nam quae c. 148. et 175. aliarsum spectant. Explicat Diadorus I. 85. Œéçounv si; roi; ruçixsi’otç’ iam-ra: 919017512953er 01151-6711 11.53591. - - Soiærowiv iv isçxï’ç .91;qu9 Statim si; 3’ 6151-61; [L 4.] ab l. 215. Vil. 86. IX. 80. ’vasvraî [1. 5.] sunt ichneumones, eadem Diadara indice: firn1antqu,e.Nicander Theriac. V Â 195. et Hesychius, quibus Cl. Salmasius ad Salin. p. 517. tcstibus dextre usus. fuit. Phrynichus Biblioth. Caislin. p. 467. basin-ai, aima-1’ AZ’ywn-ov umüuzm, voce truncatus, sed facile instauranda. WESS. -- Non difl’erunt ipui uriyou, et, içoà 9171641, quas continua dein dicit; quae sunt conditaria, aimeras, «4144,11. quibus conduntur mortui. Abdallatif, scriptor se-

un 11311011011 11. 66-68.Î 269.7 coli post C. N. 11111. (in Relation de l’Egypte, traduite par M. Sylvestre de Saey, p. 202 seq.) cellas sese intrasse ait, A quorum. in aliis canum, in aliis fclium , in aliis boum cadavera ingenti numcro candita fucrc. S. - ’ [IbicL 11 Baudoin: ardu. De hac urbe supra dîctum, ad e. 59, 5. Bubastum vera Aegyptiarum lingue falun dici tra-

dit6.1.1; Sleph.Byz. 83 1’61; i; 35ng 1:67.11) in Scribarum voce. aberrans 5;] oculus i - baec practerviderat. Bene vir Ccleb. ex Med. et aliis iustum illis locum dedit: sont enim, ne ratio ibidis nulle sit , opportuna et necessaria. Hermapolis parvis-ne, an mn- gna, (his titulis duac’Mércurii in Aegypto urbes distin- guebantur) intelligenda sit , certo constitui baud patest: farte posteriar in Thebaide, prapter Ibii sive Ibiu mansio- nem, non longe ab urbe seiunctam. Itiner. Antonini p.157; Liquidiara videntur, de ursis lupisque prodîta, prapter consensum Prasp. Alpini Hist. Nat. Aegypti IV. 9. WESS. --- De Verbis iodera; içaiç, quae nos interseruimus, vide in Var. Lect. dicta. Ut hic intelligimus igoiç tu"; (89’450, sic etlalibi in; cum genit. casu illius dei construitur, cui aliquid sacratum en. Sic «in; i961 Muni; Anîuun’vnh Il. 8o, 5.. Boves faeminae i911 sic-1 1;; "Id-19;, Il. 41 , 5. S. 7 " CAP; LXVIII. 6. roi 53m9 ri; 1’: andain; etc.) Opti- me hnec Cl. Salmasius , vir summus , Exercit. Salin. p. 514. e11 Aristotele et Plinio, de crocodili nocturna in aquîs mo- n, Iratione et caussa teporis; quibus ’equidem nihil a" Gronavia fuisse rescriptum mallem. Non lihet in disputa-i tianis eius examen, ne quid praeter apinianem acerbius’ cillant, memet inmergere. Sala Philasaphi verba, hinc clao" rissime derivata, ex Hist. Animal. Il. 10. adpanam, tanta- que mugis, quoniam praecipua hune in remsvace desecta’ [a Gronavia] repraesentantuqr. Sic scribit: 711W la. 617v siniçœv à! a? 75 1rel amie-10v âiœrçt’Bova-i, "i1 si Mai-21,511 72753:411’ abea- V 7512991; 721,9 t’en rif; uiôçiæç. Quîd his disertius? Negare flu- » viatilem aqueux in Aegypti aliisque orientis plagis tapi. diarem nactu esse roscida et subdivali statiane, pagus: veritati, et aestivae hispin cris experientiae. Sed absista.

[8. qui, 952111in mi tout; 14166101. Vide Hasselquisl, et Geqfi’r. WESS.apud Sylvestre de Sac] adv Abd-Ailetif, p. 158 seq. Nempc Hmdoto To Vu T v

.9. ADN-017117101133, Geqfiî-oy ex professo edidit Observation: sur le: habitudes at- tribuées par Herodote au: Crocodiles duNil; quae ex» qui]! in-Annda du Muté: d’ Hiot. NM. T. IX. p. 575. T. X. ep. 13. yünœv167. 32 n95"! T. Suçiuv XI. «in avec) p.57. Eadem Aristoteln; 5.] , . in expingendo crocodilo Herodotum, quad verbo monuî , mi il Hammam, uuetore Porphyrio apud Euseb. Pmep. Ev. X. p. 466. amulatus: inspioe HisLAnim. I. 1 1. Il. 10. V. 55. et post Philosophum "pluies Gnecorum Latinorumque. Molle (amen in crocodili hac description diligentissimi superioris et nostrae sentis naturalis speculntones historiae desidernnt , Rondeletiul, Balloniua, Camus, Bochartns, proeterque «une, Aristoteli paullo mugis, quem oportebat, intior 01. Born’chius, Hermet. Aegypt. c. la. p. 270. WESS. -- Pnecipua quae hue specumt, collecta et en auna vides: in Histoire des Animaux damna, traduite par M.’Camus , T. Il. art. Crocodile. lingue non promus curent: crocodilum, porto inferiorem eius maxillam moveri, ut in reliquis animantihus, non auperiorem, diligentâmes observationesldocuere. DeHecataeo npud Ennui. ex Porphy. rio, conf. infra ad c. 77, 15. notata S. [14. chai au? "au n03»! 75v 9,1910011570 pro 3403 101779 ! accipiens Bœtius, inœrpretatus erat idcirco: enndemque in sententiam corrigenda etiam esse gram, et «in; zani coffre legendum, œnauit Schoefer ad Gregorium de Dinlect. p. 50. Quae mihi supervacanea open videur: perspicua scriptoris tententin, sed est client hoc unum et omnibùs ani- nudüus,, a 1. -noxîmg Habent qued exHerodoto, etc. 5.]et nominetim . . . , Ari-I Mordu Rhetor. immo, Ethicor.] ad Eudem. VIL p. 189.. [ed. Wechel’.; p. 27 1 med. edit. Duval. T. IL] et Aelianus de. Animal. VIH. 25. ubi dictione nonnihil mulon, -::’çumîxn aux) ïvnovâœ’ ému quemadmodum de apihus V. 1 1.. n96; un: 796; A»; boxaoïnuç - - - signât: «1310?; au) Ëmovîoc’ M4: et! X11. 15. Ceœrum tonus vocabuli apud Aristotelem, Acliæ- num- et alios variat: 790750.09 scri-bunt, ex eo more, quo , nomina huiusmodi terminationis paroxyton: esse salent, doœnte Gemero Histor. Anim. 1V. p. 501. Algue il» scripti codices. 32:50:: [L 25.] bene habet, Florentim’que an- ctoritnte HI. 55. 1V. 35. [P] redût. WESS. . A

AD 11121101101 n. 63-7.. .9. Ç

. 26. 19321 duras) T3 haïk blâmïral’rôv 110750.41» Mîfmfü M081, Aelianus, ennrrans Hercdotea de trochilo Nat. An. Il]. c. 1 1. et banc partem [Historiarum Nostrildesignans lib. VIH. c. 25. citat Herod. Ëv roi"; Almflauoïç M’wç. Sed quae narrat .Henod. cap. seq. alio fonte derivata tractat idemCAP. Action. MIX..6. émincerai X. 21. 1: VALC M011"? azurai) K. ’ Sive, hoc, sen Adam-ai malueris, fusi et factitii lapilli «designantur: Beiskius. vitrum describi opinatur. Vitri, conditoriorusn cipporumque i5 13Mo, mentio erit Il]. 24. ad quod en adludal, non adfirmo. Faveret suspicioni Épinicus apud Athen. X. 9. -[cap.- 4o. nuperae edit.] p. 432. c. ’Eeuàv [sive Nets-[4.61] Mien; 1’17; Æxçmo’Mu 90.1115! muçxœvairaç ëv «mime: x9751"; Aiâov. ’ 1 modo vitrum, quae Dalccampü sententîa, intellexisse li- quetet: ut ut est, conmodissimus poëtae locus est. ’Açni- par: et 131401353; illustrant docti viri ad Huychium, loque primis Gronovius in Adnomt. WESS. - In Epinici vernie cula. mm felix quam crudita emendatio, rus-m’rpro vulgato. olim ËcMêv, Iacobsio Viro clar. debetur, qui illam primus in Animadv. in Euripidem p. 1 14. proposuit: quodvl me tune, quum eam , a Fiorillo commendatam , in nostra. Athenaei editîone recepi, pmeterierat. S. l . 13. xépgbm) Du-rat Coptorum in libris hoc illis nomen nec multum discordnt titulus monstrî fluviatilis Arabicus. Lege Iablonskii Panth. lib. V. 2. p. 7o. [confi Sylvestre de -S.’wy ad Abdallah]; p. 1 57.] KçoxoSu’Muç autem Ionibus fuisse lacertasfsive meulai»; 2301193211012: , utî IV. 192. testatissima confirmataque res est a S. Bochorto Hierozoic. P. 1. lib. HI. 1. CAP.p. LXXI.1060. 2. et; narguoit-y)WESS. Iustum ’l est; neque enim ex Bénin-,41; c. 59. Huzpmpjn; flecti patent: melfiius . ipso in Mai. c. 165. Huwçnm’nç. 1mn nain-9m; et nus-9min; Arch. et Vind. ex adsimilitudine littemrum descenderunt, quemadmodum Stephani ndæçwç, «du; Alydmv’ à main; unguis-11;. Dchetvet banc Hippopotami sicuti et Phoenicis ,deseriptionem Hercdotus (perhibente Porphyrio in Eusebii Pr. Ev. X. p.466. c.) Hecataeo. WES S. -- Conf. infra ad c. 77, 13. notant. S. 4 5. 01:23;! 7mm») Aristote!" m’pmv 3’ 63;, Histor. Animal. I . T a

:95. .ADNOTATIONEs. 11; 7. achat... Tat."lV:’p.2:5. des» Beaudoin quibuscum alii conspirant et peregrinatorum observata. WESS. --* Meri-to l1.-l. Larcherus commendat doctissimi viri Schneidsri f Historiens criticam Hippopotami, subiectam Artedi Syno-t nymiae piscium , (Lips. 1789.) p. 247 seq. S. i l 7. ive-rai imita-0m indura) Emai cino’rrm, ut mue han: slilio, virgae latini poème". Aristoteles, des: 3691m: reniflant s’E 431W. Conf. Sam. Bocharti Hieroz. P. Il. lib. V. 14. WESS. -- Sun-ù apud Nostrum I. 52, 4, hastile est, 11’ng haste: ’ vel iatuli: sed et-universum iaculum, hastam ferra profilant significat, et a uxiœgmphis, Ammonia, Hesychio, Suida. oËxo’vnovexponitur. Quae causse puto fuit, cur vocal). niniv- mz Schoefirus h. l. I tamquam e scholie invectum delevit. Reiskio ve1-o cinéma hic adiectivum esse visum eut, ut fieri cinéma; idem esset ne 5m12 nixo’wœv, hastilia inculc- rem. At est potins aËxo’vnov substantivum nomen , et Eva-ù 1 proprie adiectivum fuerit; ut 5ms. inculum significet, 0b. subintellectum alibi suintant. oindnvwfquod cum i110 hic ’ coniungit Herodotus. Quare etiam pro en, quod in lat. vers.- ioula rasa Gronovius posoit, nosque patito inule, satis; fuel-st simpliciter-iacula. ponete. S. , ’ ’CÀP. LXXII. 5. ignition râv-demnv MmËM’ù) DE mention: confer Adnotationes Gromwii. W ES S. --- Repre- hendit Gronovius Valise versionem, piscium genus quad coca-s tur squammosum; debuisse, en: piscibus cum qui squammosus’ mat... Commodius equidem teneri putavi proprium nomen que hunc piscem Graeci insigniverunt. In Nilotico- rom piscium numero, cum aliis multis, lepidotus etiam ab Atlanaeo recensetur, lib. V11. c. 88. Graecum vocabua 1mn , originem si spectes, utique nihil aliud nisi squam- matum vèl I squammosumisignifieat: sed oportet in aliis piscium Igeneribus squammis munitorum fuisse unumvali- quad , cuius squammae proprii atque praecipui quidpiam habuerint, quum oh caussam ci id nomen prae caeæris fuerit impositum. Itaque videndunz, ne Niloticus ille Lepi-; dotas idem sit piscis. quem sub nomineePolypteriBichir, in Description de l’Egypte etc. Hist. Nat. T. I. p. 4 seqq. sin- gulaœi diljtgentîà Academicus Geofroy de Saint-Hilaire die-I scripsit. De cuius piscis squammishaec ille observavit: Le bichir est couvert d’écailles fortes et impénétrables, qui]:

un 11111101101211.71-73. 293 défendent également de tout contact funeste et de la dent des - animauz qui seroient tentés de l’attaquer. Cette solidité pro- vient d’une matière osseuse qui double chaque écaille au des- sous, et qui est si épaisse et si compacte, que la plupart-241e nos instrumens tranchons ne parviennent qu’avec peine à l’entamer. v Eiusdem piscis descriptio cum icone exstat etiam in Ath . nales du Musée d’Hist. Nat. T. I. p. 57 seqq. S. . v . 011p. LXXÏII. 2. min sa», si mi gay 7901077) Tentari non debebant Euripidis ista in Hippol. vs. 1005. 017x 033.; argolâw 11193:, «un un. 101de notez? ra laineur. .Idem , Troasi .682. nuai à, 1301710: and 10.150116” Écris-roman. .Euripidea quoque lihenter imitatur Herodotus. [VAL CK. , 5. in: 3è, si rif mataf fluçduoioç) Nullam status quae. stionem vulgatis, cum tot doctissimi viri operam avi si- ,bulosae insumserint, motam fuisse demiror. Negavit, et .prudenter infitiatus est; phoenicem a se vîsum , et tamen Ë": 3E Ëv 1317 etc. Quae apta et bene iuncta non ,erant. WESS. -- Scilicet (quad in Var. Lect. nostra temere praetermissum est) sic perperam olim vulgabatur, in; 3è s’y muet? rapinatoç.,Primus Wess. si 15 790:0"... edidit, praeeuntibus codd. Rem. Vind. et Valla. Cum quibus con. soutire videntur nostri Pa. Pl. Pc. e quibus nihil varietatis adfertur: nec aliud debuerat Arch. in quo Ë": 33 si r5 . yçaoî. Mendosum s’y 1;? w. cum aliis tenet noster Ex Pd. citatur in: 3E il s’y 117 790105. S. A 6. fol [Liv «in; matinaux etc.) madames 1131 «repais ab iniuriis protectn et defensione viri Celeb. et Codicumau- Ictoritate sont: cum adi. [Nempe www... legendum contenderat Salmasius.] Quod si Vera lis devoce cesset, in avis pictural. consensio reperietur. Kèxâmnou un rai traçai I muré? mû 70900,99: Achilles Tat. III. p. 2 15. Aquilae narration 1 magnitudine, aurifulgore circa colla, cetera purpuras , ex No- stri praescripto, Plinius Hist. Nat. X. 2. Aliorum Inca nunc nihil mpror. Hsçniymnçformam et diligen lem eius descriptio- nern exprimit ex usu verbi wsçmysîsûau, quo de Cl. Salmasius in Salin. p. 68. et multo adcuratius T-,Hemsterhusius ad Dial. Mort. XX. p. 41 2. Luciani. WESS. -- Videtur cir- eumscriptionem dicere, quam gallice le contour voçamus. 5. 15. gros 1s Sourd; s’en (bégus) Illud perquam politum, quad in Medîcei 3mm? aluna vinasse decernebatur, sermonis

294 ADNOTATIONES indoles respuît. Obstant praeterea scriptne membranae’ conplures. Confer L. Kiisterum in Clerici Bibl. N. et Vet. T. V. p. 404. Achilles T at. eadem in re, e532. 13 zainsx sont» xénon", in) r81! Haïku 051’011; imam; ri 59701 019m, sed prave culpa librariorum: fuerat Qu’en «taxais-14a - - me) in) 13v N2?- on etc. Obstruere ingestà territ cavum , quod phœnix ro- stro fecerat, Herodotum deserens indicat. De Taciti Ann. V1 28. sublato murrhae pondere, vide amicam N. Heinsii et Graevii disputationem, Syllog. Epistol. T. 1V. p. 512. et seqq. WESS. -- Istud S’en r: iman-J; d’un non equidem cum Gronovio ,,perpolitumfl dixerim, sed stylo minon Nostri neutiquam repugnare censucrîm , ut in Var. Lect.

CÂP.LXXIÏ’. 2. 315° aigu: espion") Fuerunt ex serai-r starumsignificavi. genere, nec Mmen 3mm... S. alvtçdwuv, n ’ ut reliqui apud Diodorum III. 50. aliosque ibi citatos. Auctor AeIia- nus est de Animal. XI. 17. s’y Main: ri; Mania-nu draconem sacrum in veneratione fuisse, adfirmans gentilem com nnguium superstitionem. Puto iv Menin: scripsisse, quae Aegypti urbs, non Main. WESS. - Nihil in urbi: nomine mutavit doctus Aeliani Editor Lipsiensis. S. CÂP. LXXV. 2. mirai 891170514 ardus) Alia haec atque en Butus [sive Buto,] quae Latonne oraculo ecnseba- tur,«quippe Arabiae adfinis: longe inde Sebennyticum Nili ostium , radons Butum illam atque adluens c. 155. 11129:»?sz serpentium titulum [l. 5.] male pmeterierunt Florentin: quae enim sequuntur, illo carere non possuut. lies etiam ipsa a fabularum indole nbhorret. Numque angues volucres, ex Aethiopum Arah’umque finîbus in Aegyptum irruentes’, veterum monumenta ita celebrant, ut dubii nihil esse debeat. lpse vatcs Esaias c. xxx. 6. du 151W) :1110 hydrum sive ehershydrum volantem Aegypto. P un qui. desiderat, ex eruditissimi Bocharti copiis Hie-v .rozoic. P. Il." lib. 1H. 12. p. 425. mutuari poterit, atque illis hoc Pausaniae IX. 21. mutissimum sana, adnectere: Quo eirca neque ad adsentiendum proclivior quisquam esse debet, neque se omnino incredulum. ad ea, quae sint rariora, rai "muniriez, praebere: inti TOI and 571.3 fifîçœfoxlç 5&1; ov’ au: vésuve; mitions", 310,11 obi; 09135 frayer E; ’Iam’m exdpmcv rai; single"! 1;de neigé influé Porto sont inavâz’œrfl. 6.]

f-..,«. ,, . .2

sa HEROD,OT.II. 74-76. 295 omnibus in libris , non exceptis Ask. et Plus. Bene Critici in Apollonium 11h. IV. 150. roi 15v 6’0th être? alumina: Xé- 751m. Amanuensis Mediceus in errore versabatur. WES S. - Scilicet, quad in nostro cod. F.-monstr0se legi dixi, mogol 32 in" 115v 95.7., id ipsum et codicem Med; hic prac- ferre docuit Gronov. in Adnotatt. ita quidem ut in ora libri notetur , pro .9151: legendum t’a-rimv , quad vulgato praeferendum Gronovius censuit. Esse autem istud 956v sperperam ex duvetai detruncatum nema non videt: sed ex eisdem codicibus articulum n31 ad dans... utique adscisci debuerat, hac sen tentia sunt autem ha ru’m (quas dixi’) spinarum catervae, aliae maiores etc. Typogmphicum sphai- lma in graecis nostris, l. 5. zwgiwv, pro zonier, quamvis visu ingrats sint tafia, ipsi praesertim editori, nemiuem tarsien mombitur. S. ’ a [11. meunerie 6’01; in si; ’Apafiz’nç aireriez: in. Aiglons-av) Ciceranem de Nul. Deor. I. 56. volucres istas sagnes et oa- stitate Lilxae venta lAfrico invectas statuerc , adnotàvit ad h. l. Lareherus. Sed ille forsan memoriae lapsu ista scripserat.VCaeterum conf. Aelian. Nat. An. Il. 1 8. ubi Sehneiderus adnotavit, serpentes bos , quos Herodotus dicit, alis membranaceis volantes, (coll. c. 76, 12.) esse fartasse lacertas volantes, quae dracones volantes a Linnaeo nomi-

nantur.CAP. LXXVI. 8.] Ï5. i«gironna; ’ i ’ -’ - iæiyçunov) Straboni . «EManÊÈnç and azines, cicaniae similis, lib. XVII. p. 1 17g. (p. 825. 11. cd. Cas.] quae tamen similitude ad rastrum sese non porrigit , quad avi incurvum et aduncum. Figurant» habet Middletonus Antiquit. Monument. p. 129. et couplura de volucre. Cru, ex sono, quem continua itemt, nomen inde- . pta, describitur a Belonia Observ. Il. 52. cum cura. WESS. - De I bide oeterum Aegyptiorum consulenda instar omnium , principis hac aetate in Historia animalium viri Cu- vieri Camnæntatio, inserta Toma I. operis cui titulus Re;- chereltes sur les Ossemens fossiles de Quadrupedes. qS. 6. his uzæathiv) Sûstuli articulum schedarum iussu: respiçitur 58’ 38231 , ut bene Reiskius. liane autem sont.» En"; Mimm facit; prudentior Herodotus, etsi non sine lapsu ; nam pars cit-ca nates tata albe est; ri 7d; main 356v 7:va iræ-t, si fides Theani. WESS.

596 ’ADNOTATIO’NES . CAP. LXXVÏÏ. 2. ,um’myv girlpaîwm minai fruition; 14.55.1070: etc.) Volta: versio plurimos décepit: mentem hi- amrici perspexit Reiskius. Aegypti superiorîs incolae longe fuisse dicuntur disertissimi, utpote milan nivûçdzmv cuivre» àuxlonnf mâta-z, 1mn omnibus aliis memoriam amiantes: illuc enim pertinet gobant», non ad sequentin. Hercd. Il. ,c. 57. Suc-sais; 1:94:05; êo’vn; pinne: mina! d’WçaÊtuv.’Etru80i ni fini rit gçauumælœv [saluera ashram «Mach-m êëngyac’cum’o. Dindon Sic. V. 4o. De Pythagora Heraclitus Ephesius, irro- flnv gnon" ivaça’n’m goinfra: minon, ap. Ding. Laërt. VIH. 6. Ipsins fuit Pythagorae pracceptum, minant émît. Lite- .rarum inventuln suum , velnti memoriae subsidium, .commendanti Thcuth dixisse t’en-tut Rex Aegypti Thnmus, tu) marie ôv yçæuunlrm, 34’ tanna! 79237201401! Jan; a? 36":er 1031-0 7&9 15v naflo’vrm www 44h Ev 11417547; 34965:1, mina; d’u- Mnn’qs, etc. in Phaedro Platonis T. HI. p. 275. A. Hunc, ni fallor, locum respexit Quinctilian. Inst. Or. XI. c. a. p.- 985. litanie apud Platonem obstare memoriae muni literarum; videlicet qued illa, quae scriptis reposuimus , vclqt custodire pluie lnimus, et ipse marital; dimittimus. VALC K. l Nid. mina" nivûpéwwv rivrwv Etna-néant; métaux) Laborabant haec ex mala interpunctione; quo non animadverso morbo. civâçwrlwu mina» rerum hammam suspicabatur Cons. de Pauov: mutavit dein sententiam , pointu a sequentîbus, sicuti oporœbat, nvulso; nequç alia mens am voluntas .Reiskio. Nempeihominum omnium maximtAegyplii memoriqm axera-clamp proptereaq ne praeter cetera: flambant. Bene Proclus in Timaeum p. 51. Aîywrrimç 32 ê’n au) rai. mordrai 31:3 ris Influx; 93:? n’a; enim-ru, a; 33 unifia 3d r5; irrop’œç, «un: 3? «’73 75v nnM’a’v in. r. A. W ESS. - Equidem non-. juin persuadere mihi potui, miam h. l. a!) Hercdoto dici memoriaa vim quum vulgo vocamus, nempe facqlmtem in mente retînendi et quotiescumque lubet recordandi et nobiscumquc recolendi en quae vel vidimus val audivimus’ val sexuel çogitavimus. De memoria. rerum gestarum aut Miser. Ivatarum agnat in futurum tempus et éd posteras propaganda .- Iquod maxime fit, düm , quae vel a nabis ipsis observant ,sunt, vçl quae ah ahislradita accepîmus, ca scripta consi- gnamus. Atque hoc ipsum in rebras; quae memoratu digna. visa crut, diligenter (caisse, passim "mon nosterœignifim

3 A D H E R O D 0T: Il. ’77. agqf est; velufi c. 82 , 7. et cap-145, 12. Unde factum, ut prae .wcaeteris hominihus, quibuscum conversatus est Herodotus, .Aegyptii ei visi sint longe omnium Myuiænoi, non disertiç- simi, ut Valckenar. interpretutur, nec universe praç caeteris excellentes, ut h. l. W esseling. ait, sed «jactions, mugis en: p .dit-i, et antiquitatis-(patn’ae pracsertim) pqritiorcs, u; idem . W655. apud Dindon Il. 4. et ad Hermiot. I. 1 , 1. intellexii. .Quamv in sententiam Huychius Ao’ymç, 9’ ri; inoçlœç 5’14- mtçaç , æeflutîsvm’voç, inærpretatur: et Aoyt’ouç .Moeris et Thoà I mas M. 1m); renfonça. Neque patriarum solum antiqui- tatum, verum etiam externarum rerum et institutorum gnaros Aegyptios fuisse passim et alibi et.IlI. 2 , 6. signi-

9. ôymçz’nuro: min-m niv9gaizm) Non intercedo, quo mi- .ficat.Nostcr.nus Jymçinurm serventur: quo de genere S. alia I.Ï 155. . in medium fuerunt collocata. Schedarum mirus olim hie dissensus. Glossator Sangermnnensis, Tymp’mraç, c[149430- .roç B’. ad quem modum IV. 187. Plures béa-reçu: cum -Eustathio. Hippocrateum vero Toi; mrçLBoAaÈ; 15v «Faim Mulh- "a fiacre" vairon; egregie explicuit Gaknus T. V. p. 255. . et cum Nostro conparavit H. Mercurialis Var. Lect. Il. 5. 1mn si ai (seau a periodo extrema abessent, sermônis ont: sus lenius laberetur. Verum multa sibi priva Scripton p 15. aigrocpays’owz etc.) Quae hic leguntur, eadem pro- ,pemodum.hahet. ex Hecattuo WES Milesio bis tradidit S. Atheriaeus - X. i . p. 447. c. ’Emæîoç Eu Sam-2’99: Heçmyn’nwç [i703]! me; Ai-yvz’n’wv, ô; 0391004761 sia’ïv, 55705935, rai; Xfledç ci; 18 20’549: urukfioun, V molafiangunt: sic scrihenduzin cum Casaub. pro unanim- m. vid. Hcmd. 1V. c. 172. et Athen. p. 418. la. Alibi quoque prostant Hœataei nonnulln , Hemdçteorum simillima, quae probabile reddant, quad Porplyrius prodîdit apud ÀEuscb. Pracp. X. p. 466. a. à; ’Hço’àbroç n’y 3:91.699: «and. hennin: "la" Mandat: «and Afin minima" in ri”; munirez-ac, Bpœxla rupmrmimç: postremum illud explanat Celeberr.’ VVaàèling. ad Diudori T. I. p. 89. Sed ista Aube Hadrien; Herodoto fortasse fuit recentior; Callimacho cette non videbatur Hecataei Milesii genuinum opus, ut liquet ex Alban. Il. p.70 .3. Pmeterea, quad narrat Porphyrius, He- radota. id nuapiam ohiici’t Plutarchus, Hecataeum 13v W

298 AIDNOTATIONES. m» acerbe notanti lib. Il. c. 21.5. et V1. 137. cuius’e’tîam mentionem facit V. 36. et 125. VALC K. - Conf. supra p ad c. 68, 15. 71, 2. et ad c. 5, 4. Praesertîm vero consulen- dus Creuzer in Historicor. antiquiss. Gmecorum Frag- Imentis14. ne); Éxsî’m zambien; p. Jvoua’fwfl)19 seqq. Inspice Gronovii S. adno- ’ ’Iationes. Admonuit Cl. Wasse in Thuqydidis I. 1 26. nonci- on; ex Cod. Lambethano melius vider-i, siquidem in Huy- "chias. At oblitus est speciei Ionicae. Athanaeus X. p. 41 8. a. ’Aïymn’ovç 3’ iEmæî’oç cipoOaz’yovç 0mn (in: xoÀMiq’rm; Édim- Vrarç, rai; 32 qui; zig «018v xœmMm’wnuç. [cfi Athen. III. p. 1 1 4. c.] Qune quidem iudicio sunt. et hic Herodotum vestigia Heèataei pressisse: 1mm de potu ex hordeo clam eius verbe, qui aréna abri 75v «page... Arum I. Morb. Acut. c. g. in xçzâôv "a. Aeschylo Suppl. 900. Diodoro En ma. 10”41, 3 1:00.017- n (:500; I. 31.. Quod autem subiic’itur, vites Aegypto idecsse, generatim si sumitur , cum veritate diséonvenit. Munis *aevo in parte Aegypti viœs-depangebantur, quad querelae Israëlitarum Numer. xx. 5. significant abunde: creverunt "quoque lactissime in praefecturn Heracleopolitana apud Strabon. XVII. p. 1 163. [p. 809. med.] Quae omnia operc- sius Cl. Iablonskius Dissert. de Terra Gosen , p. 28. WES S. 19. roi ennuyoi- 16v c’pih’mv) Aristbphanis 0,4404de 93534:5!- 349v, Terentii pisciculi minuti, et minuta interrogatiunculac- Oratoris Latini, satis hnec protegunt. ’Szmi’autem 0175,5qu concoquere baud valuit Cl. de PMW 0b ea, quae de pisci- ibua pracscripta fumnt, et quoniam succediteargoruçixzü- ranz; r neque enim aves, suie amea bene conditas , crudas, amok, posse censeri. me: diras dedisse Hercdotum, et eo ’csse nihil adcommodatius. Mihi de gustu Aegyptiorum disputatio pubsona, at certa lectio censetur. Cur quaeso ndditum voluit un); Miami; 81:74:13; Ê Maud; «trianon, reli- ’ ques partim assas, partim eliæos comedant», si nil ’dispar scri-

psissetCAP. iLXÀ’VIII.’ superius? 3. nswnnflâbv E;WESS. muoiNrfa) Est . - . cui mmnms’vov praecedentiseglossa censetur, cui non Sub- ’scribo. Suadent aliud producta a Gronovio exempla, [ex c. 86, 4. 152;, A. 169, 2.5.] ireique series. Adde Plutarchum lsid. et Osir. .c. 17. et rdoctog interpretes .Petronii Satylj. C. 54. tumxTzetzae’Chil. HLVS. 587. ubi satis absurde, i l

A1) 11211011011 Il. 77179. 293 v 851677911029; 31563076; d mû; ë 7017 vOEtin. Voluit, debuit certe. 6 "il Aüëzw. WESS. --- Est in biv- bliotheca publica civitatis Argentoratensis , in Museo anti- qlxarîo-Schoepflininno simulacrum quale hîç Herodotus de; ’ scribit , ex sycomori ligno sculptum, cubitali longitudine, formà picturàqueïmumiae Aegyptiacne simillimum. S. "[4. 11.511.909 31-01 n «biwa mon?" ù"- dirnxov) Quum ante Cran. 31717751) legeretur, ad ,us’yæéaçlrelntum , baud incommode post Km: paullo maior ontionis distinctio po- nebatur: nunc, ubi nxuzîov 1?- à’ænxw ad vzxçdv refertur, rectius inter 5’979 et Méyœhç nonnisi leve incistim intersex- tur. Turhavit me autem 11’. l. vox mon, quae alias, ubi- -de superficie vol mensura agitur. constanter npud No- strum quidem quaquaversum , omni ex parte, in. longitudinem et latitudinem significare videtur; ut I. 126, 4. 181 , 7. Il; 168,4. 1V. 101, 2. cui notioni quum nullus hic locus esse possit, cum superioribus interpretibus graecnm voâ cem latihàtomnino reddcndam putavi. 5.] . * ’ÛI’IP. 2 et seqq. raïa: d’AAz a "and êmc’ëm etc.) In loco ’pèrdîfiiciïlig quem magis etiam obscuravit Gron0vius, ism vetus fuit Edd. lectîo. Suspîcor in his, 57:42.4 in; vo’umx, vocem latere soli Herodoto freqnenta- mm, nZëmvrwm-a’mru, commcmoratu dignissima: tale quid postulare sententium attendenti facile patet , sensitque Reiskius, corrigens: "Tan ains: 12 érafla-m 402’513! gus-n. In proximis etiam, minus sinceris, nihil vetat ’periçulum fccisse: Codicum quorumdam Calao memoratis lectionibus insu-noms , integram banc pericopam ista ratione scrîbî passe indice 1 Han-910m 3? minium: 16mm nival! 0133513: Émun’mvrm’ fait: Éva a». muai niâmvrnynfo’rœriœ minuta; sa) 8.; and oisela gy in: ATvoç, dans; Ë! 1: Qozn’xy damné; in: sud b Rififi), au? du» Aegyptîorum Manigm naïve Naviguez attigerunt Paysan. IX. p. 766. et Plutarch. de ls. et Cuir. ê. 18. Proxima quaedam Herodoti descriPsît Eustath. ad Hum. ’IÀ. 2’. p. 1 225, 4. [p. 1 164. ed.Bom.] legitque prout ante Gronovium [1. 7 seq.] vulgabantur: à à? 5;; and 761 Mm 5119,59 ÈME: "au"... De Lino Graecorum non protrita leu guntur in Scholi’o ad Homer. inedito, [vide Scholia Ve; nota Villoisoni ad 1).. v’. 570.] quae huius non sunt loci. VALCK. 1 " 1 A - -

300, ADN-OTATIONES Ibid. 707W d’un: r: Emilia! in: vo’umœ, and 8.; etc.) Quod uni datur. id alii, in pari si caussa fucrit, sine iniuria negari non potest. Postulant mssti loci quandnm innovationem. Quid vir celeberrimus ex Mediceo tentaverit, docebit ipse. [vide Var. Lecl.] Coniecturis indulgent alii, qualis Cl. Reiskü in litteris ad me: d’un, rai 57m5 (et in: vélums, and 31; nul il) p.611. "in in»; r: «and immun 5511i 301-1, and 31; un) vînmes Ë’vwn. operosa profecto et periculi plena. Mihi schedae viam planiorem , uti opiner, monstmrunt. Non hic agitur de legibus; quos nec Graecas neque aliarum nationum Aegyptios adscivisse unquam c. 91. perhibet demum. Hymnos sive cantilenas, qued Galei animum optime advertit, Scriptor spectat; hos patries habere , nul- Jusque illis peregrinos addere, et cum rem ex Ma’nerote, qui Graecorum Linus, cognosci passe. Videt quisque ap- tissimam sermonis cohaerentiam , nec desiderabitur, ut rima; et émias: locis consimilibus ndfirmem. Ninon; qui enfilant: esse dubitat , rarus erit, et ablegandus , si haesi- tet, ad Suetonii Neron. c. 20. docmsque Salnmsii et Barman- ni. animadversiones. ’Esziov .voci locus VII. 96. dabitur. " [ubi lardât»: iymo’nç sunt notabiles , mmoratu digni.] Hacte- nus, nisi mihi blandior, bene habet. Quae sequuntnr, variis modis turbata snnt. Dicam ingenue, quid in mentem multa agitanti venerit. Primo Aîvoç [vel Aivoç, l. 5.] subsistere baud potest, recte a Valla, Arch. Vind. pruderi- .tus. Docet ipse, canticum Aegyptîum , quod Maures gen- tili dialecte, idem videri ac Graecorum Linum, bine scioli arripuerunt. Scribatur itaque aux) 3»; au) d’une fv t’a-n, 3119 à n bonda?) 959131146; s’en, tutu vero etiam cantilerm. in... est, quae et in Phoenice cantatur. Invat Àrch., levi au- :1110 ndiutus, praeterea 12913:; 7.7.5.. and Matin in fine Capi- tis. Deinde «assoiffiez: 33 1111716 sima 73 ai ’EMnnç Aïvov. v Pausanias IX. 2,9. szoô’w Si 4rd Jeux Aiyüærm: kanoun owvfi’ Mouflon, bene Sylburgius. Tandem aux) 73v Aîvov Jud- Ssv baller exhorta" etc. aut certe Ë’MBov vo’uw’ Optimum etc. Non difliteor, praeter morem aliam plura induere formam. Verum vara uti vibiam sequitur, ita Linus semel intrusus conturbavit reliqua..Tu si aliter sentis, fruere arbitrio. Meis a partibus Istat doctissinius d’un), et Hcrodoti dis. putatio. De ManeroteAegyptibrum Plutarchus Is. Osir. c. 1 7.

9 sa HERODO’I’. 11.79: soi Pausaniasque. Nom Linum notandorum’ angustiaenunc ex-- r [Ad l. 1-8. Adlhuius loci scripturnm quad -adtinet, , cludunt.his quae in Var. .Lect. WESS.dixi , nihil fere quad Iadiiciam - V habeo; nisi quod me, ad l. 8. scribentem ,,ex coniecturo primi Editoris profectum esse illud busât, quad pro 5’74- En dabat Aldina. editio,fl pmeterierit Eustathii locus a , Valck. productus, ubi 61.4021! au. "Jung; legitur, sicut l in cd. Ald. et aliis ante Cran. Nec vero en minus persua-. snm haheo,»- recte a W tss. et Grau. receptum esse badin, . rectequeeumdem Wess. de abiiciendo vocab. "gym, au. pote temere hue invecto, monuisse. Nom de Lino ipse prao fitetur Herodotus, nomine hoc non usas esse Aegyptios,’ sed Mouron yocasse: flaque mirari non potuerat, unde, Lini nomen illi acceperint. At, cur l. 5. subsistera Ain; baud passât, .quod vir dactus contendit, id quidem non video; quin potins percommode ibi nominatus videtur: nain, quad dein Herqdotus ait, confisent: SE biwdç (sive dard; malis) du: etc. id ipsum indicare videtur, iam in praecedentibus nomen istud adpositum fuisse. Aegyptii,. ait, cantilenam habent Linum, qui Limas etiam in. Phoenicia et in Qypro alibique canitur: Mm, quamquami diversis in. regionibus diversum nomen gerit, consentit tamen. sa cantilena’ cum hac quum. Crœci canunt Linumque adpellant. Iam, quad ad illa verbo (l. 1.) spectat, margions-1 3è xçsoifisflo: yo’Monrl. pulcre quidem novimus, camicum subinde d’un graece dici ; verumtamen (ut omittam, nusquam alibi npud No. strum haç notione positum id vocab. reperiri) sufl’ragari W esselingio non possum , istam notionem hnic loco unice aptam esse contendenti, et, pro en quad instituta aut mores intellexerant Voila et Gromwius, primora huius capi-. Lis-verbo his latinis reddenti: Contenti vero hymnis pa-. triis, nullum alium iis adsciscunt. ,,Non hic agitur (ait idem Vir doctus) ,,de legibus, quas nec graecas, neque ,, aliarnm nationum, Aegyptias ndscivisse unquam cap. 9 1. ,,perhibct demumfi Nec vcro ego, non magis quam super riores interpretes, de legibus hic agi existimo; sed de in- ditutis moribusquc Aegyptiorum: et agitur quidem de his inde a.cap..55.* huius libri, usque in cap. 98. (Nam et, quae de animalibus disserit Scriptar, perinde ad instituts:

303 ADNOTATIONES Aegyptîorum spectant, ut qui sacra ma hnbehant.) E: quidem iam initio huius disputationis generatim pronun- çiaveratîuuctor, (c. 35, 7.) quond nd-üom’ n and 741m); spectat , pause mania contrafacere Aemtio: quum alios hennins; Deinde, de suris institutis agens, mepius declamvit, nihil a Gruçi: Acgyptios, plurima Gram: ab Aegyptiis accepiné. (vide pmesertim cap. 59. sub fin.) N une, inter afin Aegy- ptioruln insütuta , mentionem factums mntici apud ilion usîîati, quad ipsi simillimum esse videbatur carminai a Graecis cantal-i solito, cuius argumentum ex ipsorum Graecorum antiquifate ductum emt; nunc, inquam, irai- tic huiu: ,capitis obiter repetit id ipcum, quod iam sue- pius significaverat, nullum institution Acgyptioc ab du) populi: adscivisse; mimriquc se, ait, unde tandem hoc carme); illi acceperint. Similiter sequenti capite, ubi aliud refert institutum, quad Aegyptiis cum Spartanis commune crut, continuo adiicit, alia enrumdem institua: a Graecorum institutis dissentire. Pariterque cap. 91. ubi memomturu; erat institutum civitntis alicuius Aegyptiacae Graecaniœ instituto simile, iœrum ab hoc proficiscitur ut in memoriam revoce’t lectoribus, Gmcorum institutis caeteroquiw mi- nimoutiAegyptios. Ut autem ad hune, in-quo versabalnur, locum redeam: cantici illius, quad apud Gruecos a Lino. nomen invencrat, et cuius argumentant deplorabilis Lini obitus crut , mentionem hoc loco [caisse videtur Herodotus ex, occasione couviviorum , de quibus mode dixerat; quoniun Aegypüi Maneron suum, quem cum Lino Noster confort... sub finem conviviorum, quando mortui hominis imago circumferebatur, cantate consueverant; quad ex Plutarchi loco supra citnto (de laide et Osir. T. ll.ed. W’echel. p. 557. sub fin.) inœlligitur. Quod- auœm Aegyptiorum illudQ mnücum idem esse cum Graecorum Lino statuit Herodotus, id me iudicio arbitratuque fecit; quemadmodum etiam carme» in Cypro et Phocnicc cani solitum, quo quidem Ado-’ ni: plungebatur, ad eumdem Linum retulit: cum quo con. gruit, quad Lesbiam PQè’triam Sapphonem une codemque carmine simul Linum et Adonidem cecinisse Pausanias docet lib. IX. c. 29. Denique, quum duorum Linorum fate, qui et ab aliis et a Pausania loc. cit. (p. 766. seq.; et Suida. memornntur, quorum alter ab Hercule, alter ab Apollinc

AD HERODOT. .11. 79.80. 303 qccisus perhibetur, parum vel in Aegyptium Maman, qui n’a’vœçoçsmortuus esse ferebatur, vel in Adonidem con- veniant; intelligi par est, eam de Lino traditionem spectasse Herodotum , quae Apollinis hune filium , infans quum esset, a canibus pastoritiis discerptum memorabat, ut est in Scholiis ad Iliad. c’. 57o.Àet apud Canonem, Navet. XIX. qui prae caeteris de Lino hoc conferendus. S. e CÀP. LXXX. 2. .ENuiwv mérou: Awsmmu’om) Ade ludebatEustath. in Iliad. al. p.1 76, 1 8.et p.1 484, 5.7. [p.155, 42. et 0d. 8’. p. 151, 48. cd. 13:15.] ubi memoriae lubentis viüum doctissimo episcopo nocuit. Certum est, Spartae ma.- gnan: fuisse quondqm capiti reverentiam cana, ex Gellio 1 . At-t tic. Il. 15. et Plutarcho T. Il. p.255. c. et maiorem, quum. corruptis moribus, alibi. Olim Athenis sa) rôt Siam fait; museliez-Égal; Jarùvîrrawâm mot-:950 lundi cedebat in Comici Nubib. vs. 989.tqunm suis etiam in diis venemtionem Poëta ’IA. œ’. 533. pmedicat; meritoque, iisdem paene verbis, quibus Herodotus, Hernie. XI. p. 719. Philostmtusn [p. 170. cd. Boissonad.] Plura Gabr. Palantus de Bouc Se- nect. Part. Il]. p. 256. Mox [1. 5.] "’35 ,ut’vro: ëAAoiEM. non damnassent, nisi proeiissent schedae et Aldus. Sententia vit discrepat. W ESS.» - Vide Var. Lect. S. 4. timon 1:7; 5395) Quod Graecorum salis Lacedaemoniis Herodotus, id Graecis in universum tribuit Nymphodorus,; in Schol. ad Soph. Oed. in Col. 529. Socrates-Xenophontis ’ lama. Il. p.- 454, 25. (Il. 5, 16.] 0L; voie and 530:7 swinguâ- un 73v vsaîflpov æçtu’Bvriççr macérant ammoô’ UOMl’gifdlgk au) au: Mime! ûæuvanî’vm, (mû mis-y luxai finiront, ista" Grneculo ludimagistro quum Socrate digniora censeo, atque eiiciendaz) une»? indien: ubi corrigi debet Mm»; In K49. nous. VIH. p. 159, 9. [VIIL 7, 10.] se pnerum didi-p cisse immun Cyrus, n’ig- ŒçEfl’BUTE’çmç - - - mi 335v mi 9éme sur? M’ym üædxm. Semper in talibus casus adhibetur secundus , pmepositione plerumque suppressa : vid. Xenoph. Symp. p. 516, 28. p. 555, 1. Aristoph. Ban. 175. 802. Phi- lostr. .p. 719, 12. Plene Tyrtaeus in Stobaco Grot.rp. 195. vs. 4 l . Haine; 3’ i1 90520:0: - - n’a: - - Ei’mw’ En miam. Aristoph- Nub. 989. au) 113v Séxwv 1’07; zçEUBurËçozç érafla-mafia: argot-4 laïc-4. Herodotus obviam, ait, occurrentibus dccedunt de via, sa) imago: ES 39:1; üm’wc’râuuz. Rada, esse ista et banqua l

se; -ADNOT’AT’I-ONAESI noverant, sed facere nolebant Attici; et nuspiam smectuti’ honestius fuit domicilium quum Spartae. Quam Cragiusi et Mcursius vix attigerunt, Lycurgi legem humanissimam exhiba Adianus de Net. An. VI. 61. tangunt idem Aclian. VIL 15. Aristidcs T. HI. p. 505. (ubi 1:21.295; tomera vide. tur adiectumz) et Eustathius ad ’IA. né. p. 1 10, 26.[p.146." cd. Bonn] VALCK. -- Vitiosum est, puto, quod apud Eustath. irœvlnœfiaù legitur, pro dmvlrmveau. S. CAP. LXXXI.*[ I. utÛaÎmç-Nviouç. Conf. I. 195, 1 seq.: ne! ibi notata. S.) - 2. Sumvoonôç) Hoc mains. Sun-dm; et auwœvmliç metri modulo Poème nonnunquam. Tu vide 1V. 189. et Ho. Muni ’11. à. 181. etc. Quae post pauca Mediœi iudicio GronoviusnlîOmum relegavit, in exilio relinquo. WES S. - --:i CAP. Vide LXXXII. Var. 1 seq.Lent. Mai; nad and l. finies "6 bains;seq. .9151.-S. 1 l 31-21: fat.) Verum est de mensibus et septimme diebus, ad- gnoscitque Dia Canin: XXXVII. [c. 18.] p. 125.1Plane-. tarum autem et dici-nm Aegyptia nomina, Dioni-ex Kir-7 chéri Prodronio cap. 5. adscripta a Cl. Reimaro, non esse- (quod praeclari viri Spencer-us et Vitringa suspicati fuerunt) bonne fidei , erudite exposoit Iablonskius in Rem- phah Aegypt. p. 56. WESS. - Ad ista, 3151 in» in), intellige1 3. 315m: baugiez-n) îpi vel Expressitiçëç. S. hune I locum. imitando sui-- ptor Epistolar. Phalarid. 58. 3m; Mine: Wallon inculpaient nagé 13v flics. Verbum Ionicum praeter Herodot. adhibuere: Democritus, EùsebiusStobaei pag. 191, 18. Heraclitus op... aem.’Aleæ. p. 452 , 27. emendatus Gatakcro ad M. Auto-w m’a. p. 128. Archilochi nobiliuimam- nabis Acschines 50cm- servsvit sententiam Il. p. 66. [pag. 71. ed. Fisch.] K2) 090-1 1 v’tôfl "7’ 5min; iexvçéwen i’çyuun: postremum praebet Sto- Iaaeus p. 512, 51. Ëçynxm corrigendum ’in isto trochaico monuit me olim amic’issimus T. Hemsterh. -Praetetea legerim, Km? 090115501 roi” 6min); 6212950»er i’gyuæru: ut sensu) lit, aux) niai de: roi 393440111, 5min; maniiez ëyuuçiwcn. Senten- tiam ex Euripideis atque aliunde illuminare huius non est loci. VALCK. --- Equidem in illo Arehilochi dicta nihil magnopere requirebam, cuius haec plana est sententia z 1m sentiunt , (sive sapitnt,) provision res in que; incidcrint. S.

in. 112110 11.0117. 11. 81.35; a...

1, [5. si. s’y 1min: serinerai. Quod vulgo dicunt yîmudgu «si; fi, vel and; 7m, occupai, versari in aligna. re,,id. No- ;ter-Ëv, CJP. LXXXIII. 11m [7. 96’ 7:dixit. union, modus. 5.] que . rad. 1 dyntur macula. Conf. c. 57 , 1 1. ibique notais. 5.] CÂP. LXXXIV. [1. ’H aliments; etc. Larcher: La. médecine est si sagement distribuée. De prudentia huius instituti altum est apud Herodotum silentium 8.] . - A..3090ÀMÛV ivres) Mfiffi’flfl Salutarem arte1n mos Ac- gyptius in partes secuernt, quam seriore tempore Marj- plus. Tyrius ante oculus ponit âiwxoô’cœv un"; rainai-o; J’ai x0912, lehm! aïno Tl, niv MIËv 50090410137, ni! 32 1:31.05, fait 3? in» r1 140’910, ubi. cum Marklando 11h 8è «ln: , ut ordo na- tumc servetuxj, malim , Dissert. XXXIV. 1. p. 405. M01: .1139 murai 1013th 0b Codd. et sermonis indolem sperni non- ;debuerat. Nam, quod Hieron. Mercurialis Var. Lect. Il. B. si rôti-(230215441 corrigit, ut particule si expositiva sit, id quidem necessarium non videtur, sicuti’ ipsemet fatetur: iungeCronovio dicta. WES S. - Apud Groupe. quidem nihil amplius, quad hue faciat, reperiet Lector. Quo-l .niam nimis saepe ab i110. discedere coactus erat, ideo [cum .subinde honoris caussa nominavit V ir modemtissimus, ne malevolus esse in hominem videntur. S. CAP. LXXXV. 5 seq. sauf (51:59; hui tu r0 nil: aco. m,- ,z.ç’î) Quando supra c. 7o. capti crocodili et in terram attracti .primùm 6 Sngsvniç and; uxr’ 13v 37Mo! 019’105 mais 300001140135, .opplet coulas luta; ut alibi, deprehenditur et in his Heror dotas utramque verbi formata accurate discrevisse. Forum hic quoque varialmnt, Codices, sicut apud Diodor. Sic. de .iisdem Aegyptiis in Luctu publico privatoque loquentem. (lib. I. p. 85, 37. et p. 101, 90. [c. 72. et 91.] ubi Co- dicum lectio, mrmreæmmg’vot Toi; 250m; m1197, et, Jasm- Læàan’ro’luyot un; rai; 21027.92; , propterea vulgatis videri posset anteponenda; quia. 110’115 quidem «nirvana et nommoie- s-mu: sed me; , lutum , rectius dicetur marnée-cédai. ’Pulvere adsperso vultum foedare, satis crut vulgo; un». puais-ratant; job mæahiv white; mû 18 795711701, Aegyptiacum ,est, et orientale. VALCK. . 5. s’y rein oigiam)1ta.,decuit. Respice l. 109. zrpææoimmz le): Viral. posset adsuinii nleque innlreiiculisforent [1. 6.] Hefodot. T. V. I i

306 ADNOTAT-IONES hafnium et [1. 8.] irtfwo’umu , ex prison lingue cousue- tudine, qua de Suidas in Eicmm. Reiskius émeus-146m et Inox aienfændvot; siquidem sine cingulo fuerint. Non nudeo sequi,nmiciendiAegyptioruu1et vestitus habitum ignorans. Vide Diodorum l. 9 1. WESS. -- ’Emewm’wç non idem esse ait W yttcnbachius (in Notis ad Selecta Historie. pag. 555.) quod apud alios Scriptores Jaciuvm’voç. ,,Aegyptii (inquit) ,,in luctu pectora nudabant,’ut en plangerent: ne autem ,,ulterius etiam nudaretur corpus , ifltfden-o, cingulo ,,circa extremam nudati pectoris partem circumdato ve- ,,stibus, eus corpori adstrictas retinehnntfl wsçufumtvo: 01130,19; dmmirm n’iv 1111071311 ait Diodor. Sic. I. 7:1. S. CAP. LMXVI. l. Bic! 33 si if «131-971-0611: maria:- Tu!) In aliis forsan Codicibus invenietur, qued in suo legisse videtur Volta, marinâmes; mihi placet vulgatum urinerai. In re quolibet oecupati, inprimis 1,71731,qu ravira: (vid.Di0dorus lib. I. p. 101 , 1. ) dicuntur 51:11-") xa- thu Aristidi T. HI. pflg. 720. ’Eqir dein-s; id 1; 30501171121 æeçifmwrnu, Xenoph. Oecon. p. 482 , 18. In Pluto v’s. 553. fartasse dederat Aristophane: : T61 xtiçorfxvm 13mg Sinaï àævœym’fwm 112017:01:11, - - 6:17:71 6’ 52690 filer 35:1. Compa- rari possunt paulo diversae loquendi formulae, 32’ 19591712 aurifias , et frequentior illa, in" genet raflée-0m. VA LC K. lbid. iæ’ 11er "151-ç. marias-m) Multo mihi elegantius atque Ionum sermoni aura-115702752121 eonvenienti us videbn- . tut; publics. cette lege designati fuerunt, quibus fune- ’ rondi illa cura, Diodoro I. 91. teste. Simile en! lib. I. , 191. si Réseau, cime 1517057412119 in: «du; 191511,», Penne, qui ad hoc ipsum constituti erant. Sed novationis nimiae criminationem reformido. W E55. -- Verum videtur m;- fëacfm-(scil. s’y chimez, coll. vs. l2.) de artificibusiscllu- lariis , in officias. sua sedentibus. Similiter impudicae mulieres, in lupanari velut oflieina sua sedentes, zani-ficha iar’ chinure; dicuntur. Vide lI. 121 , 99. et 126, 5. S. 5. encuâuzoru’rnv) nouâmes-104’121, et paulo post «20031133 «un: libri forte dabunt fideliores, quales custodiverunt supi’a’rai cmvâam’nzçæ r51 flçwudràv, lib. I. cap. 8. et 1 55. ubi notat Gronoy. Huius moduli mulm collegerunt Eu- stathius ad 0d. 6’. p. 89. et Athen. X. pag. 424. D. Conf. Étymolog. in voc. .413an1199 ’Avmpe’ntpoç, et in "Biquet.

AD HERODÔT. 11. se. :107 Apud Eustathium hoc reperitur haud’aspernandum Hem.- taei fragmentum: ai Hauts... :5355; encharnerai bitture.

[5 et seq. et; «in Zen») 701531421 Td agnus: - - Jillufllêilv) VAOsiris est quem L dicit, Cindice Tatiana,K. in ,Legat. pro Chri- stian. loco a IVess. in Var. Leet. citato, p. m. 52. cd. Paris. 1655. Conf. Larcher ad l1. l. 5.] 10. Mia-997 ciaoMysiq-acvrâç) pua-081 ânonna. Heiskius , dubito - urgentE-ne causse. Vide tamen Theniist. Or. XXIII. pag. 288. n. KV E55. - Fuerit 11179:; intelligendum , quasi êzî pua-69’)" dixisset: coll. I. 60 , 10. S. i [ 1 2. (535 rai unauîœio’racm rxçixsdour1)1d enovîœio’mræ rainurez intelligit Bernholdius in Notis ad Lamb. Bosii Ellipses Gr. pag. 498. 8d. Schaefiri. Fallitur V ir doetus: ad 79191745491». utique intelligi 112i ceintura: debent, eut potins 76v 112.982 coll. l. 5. et 10. vel 101i; vsuçaûç, coll. l. 52 seq. roi armu- âmo’rotrx vcro valet nacrai Toi 67003315124104, W31 mini Tir «zou- Ëmm’rnv Tdçixsvnv, coll. l. 4- 9. et cap. 85. Similiter fait; roi enflais-faro: navigation vexer); ait extr. hoc cap. scilieet Ted; Mirai rai m).ure).s’nxroc ruexxsvous’vovç. 5.] 1 5. Mis; Aiiiomm; ) Purin Diodorus I. 91. Adde Exodi cap. 4, 25. Iosuae cap. 5 , 2. et l’entecont. Ramirezii de Prado c. 4. Habet Middletonus Monument. Antiq. p. 262. descri- ptas ex condito eadavere Aegyptio , Mumiam vocare solent, figuras in quibus 2293117512771; lapidem ei-useemodi manu tenens: iungi etiam Io. Nardii Adnot. in Lucretium pag. 650. possunt, adcurutiorem conditurae picturam sistentes.

[ 16 -21. 5’53 div Jim niv wa’nv miroir infligeant; 3è ani- . "i1 - - 5’715"?! qui: vu 3131 - - - - «Mecum-eh rup’ioim-owi data-u. Haec Larcherus sic convertit: Ils tirent par cette ouverture WESS.les intestins, les nettoient, et les passent . au vin de pal- mier; ils les passent encore dans des aromates broyés,- ensuite ils remplissent le ventre de myrrhe etc. Id si dixit Herodotus; si, quod de diligenti expurgatione, elutione, exœrsioneque multis verbis commemomt, id ad intestina pertinet; merito mirabimur cum codem erudito Inter- prete, eur non doceat Scriptor noster, quid deinde hisce intestinis fecerint isti homines. l Mirnrique item subit, Diodorum Sic. l. 91. perpurgata memorare intestina, (75! V 2

308- AoNOTx’TIONEo bonifioit hurrah poulie ante dixerat , in": [guipa 1M! v1- ’Qpô’v in) ri; mâles)" nec tamen , quid illis dein factum ait , tradere. De quo quum silennt hi scriptorea , videri poterunt ’significnre, ’poflquamdîligenœr perpurgnta fuissent inte- Kstina , unaus in cavitate venu-i: fuisse repositarAtque id in fieri solitum-esse, intestina probe perluta mon iterum inti-a ventrem recondita faine , Heynias etiam in Spicüegio ’Antiquîtatù Mùmiarum , p. 84. refert , œmquam diserte et ab Herodoto et a Dindon traditum; quad mihi quidem apud neutrlîm illorum reperire œntigit. Contra, Porplgyriu; (W citatus) de Abat. An. 1V. 9. purgationis quidem nous mentione facto, intention ait , "me incluse, mais quibusdam pœcibus pendis, in fluvium est proiecta: quem moteur item Pinta-chus attigit in vu. Sapientum Convivio, p. 159. a. et ne Carnium esu Orat. Hop. 996. a. Cum quibus hactenua sans hlm. Hypotyp. lib. Il]. Ç. -226.) consentit, ut diœt, damât», examen": intestinit, ni hue: iEAo’mzç, candira «doura. Ian satis quidem no- ïvimus , mm. interdum intestin dici, et hac ipso notione id vocabulum a Porphyrio et Natacha lods eitatis usur- -pari. homo etiam vocab.,vn3:ic, quad , aicut i momies, pro,» prie ventre»: et 01mm signifient , apud ipsum Nostrum-cap. 87 , 10’. de stomacho et intatinis nœipiendum videtur. At hoc quidem loco, ad quem nunc humus, ubi "in! "136.1 ait - - - «miam; wüu’moufl Sartre», [1. 19 - a 1.] dubium esse nullum pont, nîv nib ventre»: ipaum vol 4mm dici, mon intestin. Atqui in codent hac nautique vocabuln "Mg, et mm, quum l. 17. dicit, promus synonyma suint -Nostro-: nom pro en, quOd hic là 31 chu air "Min, et du, "va chient"; dixit, viciuim cap. 87,1; seq. induirai! nîv xOIÀt’nV ait, et iEIÀo’vrtç ni! nib. Quarts, -quod h. 1.-de expurgatione, elutione et ciatersione» (lioit, id non ad intestina , sed ad cavitatem ventru , e qua exemta Lintestina et viscera ennt, apectnre consentaneum cét. Si] 20. mû 15v aimai: 900p. in") Hoc pracfero. Non damna ’ Main": , sicubi pnesidio et consensu Codicum rabotan- tu. Secus hic habetv, neque Herodotus suum difliœtur Il]. - 1 1 5. et supra c. 4o. In Simonidit fragmenta, urÎMOo’Knv mi- 1mm» Sodium, npud Athcn. XV. 1,2. [p. 690. c.) mu- . «and: ont China» Alu. ipse, aut eius scribae n’a-9m;-

ADHERODOT.II.86., Man, Paedag. Il. p. 207. [Sic nempe et hie in locum rao- rioris vocabuli aliud vulgatius a nonnullis substitutum, un] Adiunge his Cl. Trillerum ad Thom..M. De myrrha, min, aliisque aromatibus pretiosiori-bus, quibus enclavera I curette, conditnque fuerint, dubia res medicis neume su- periorisque aetatis est. ,Io. Nardius , qui diligentissime. Mumias. quas adpellant, ad Lucretiumkp. 656. excussit au que examinavit, regum et regiae familiae Cadaveribus funerationem aromatîcam enferre non audet, vulgo negat: nihil œrte se, post inpensissimum examen , pmeter œncretns bituminis glebulas in ventre cadaveruni et parte calvariae observasse. Non dissimiiia Middletonus et Io. Graviu: Pyramidogr. p. 49. Sed Mumiac, quae in aetatem nostram perseverant, pleraeque omnes Herodoto longe par. steriores videntur. WESS. - De veterum Aegyptiorum ràtione condiendî montuos, sive medieata cadavera pu- mndi, diligente plurium mamiarum instituto examine; ,erudite commentatus est Boudins , in Actis Academiae le: gins: Scionta Parisiensisoanni MDCCL Exstat etiam curant - cadaveril eiusniodi descriptio in Sylvestri de. Adams- tionibus ad Abd-Allah’f (Radium. de l’Egyptç) p. 268 seq. neminemque poenitebit reliqua etiam perlegisse quae in eodem open, vcl ab ipso Arabico aucun-e, vel a doctissi- m0 eius Interprete, de medieatis Aegyptiorum endureri- bus p. 198. et seqq. leguntur. Ut alios taceam doctes vi- rus , qui de medicatis Aegyptiorum cadaveribus commentati sunt: ad recte aestimandam universam banc Herodoti expositionem, eamdemque cum bis conferendam quae et ab anis prisois auctoribuset a reœntiorihus nonnullis , super codem argumento scripta entant, inprimis valet illustris Heynii spicitegium Antiquitatis Maman, in Commentationib. Soc. Reg. Goett. pet soutint unccnxxx, Vol.. 22. appairant: HI. N799) Motris: p. Mrgov 69 ’Arrmô’ç, -98. w’rçov iam.-S. q - ’ vzxô’ç: bine ùvëm’rçw in Comici Ranîs apudsPoltnc. [V Il. 59.]; et Eustath. Vide not. Piersoni. [ad Moer. p. 3246.] Mule ergo ,w’reov post pence. Malta sibi,.ut fer: quereia, librarii adrogarunt olim, .quaeque non bene habebant cognitn’, alinm in formamyerterunt. Tale fartasse étamions; a? 30”4’1481. [1. 2.7. pro 135-1947631444 :Glossac 541!ch

310 AD’NOTATIONES KO’MMISI, ri Santal, tHangar-o; B’. Commis Alerandrîna est in Scribonio Largo Coupes. 72. Hnbet Plinius Nm. Hist. XIII. ne. et saepe quidem eo genere. Alpirmque commis citatur a Nouio: qua de P. Leopardus Emend. XVIII. 30. Tamen d’un inl, cap. 96. WESS. -- Quod Airgov vel n’rgn Graeci dixere, non esse hoc salis genus, quod nitrum vulgo vel sol petrae vocnmus, sed istud quod ’alcali mincrale et un... trou recentior actas nominavit, satis inter omnes constat. Quod vero (referente ad h. l. Larchero) Rouellus loco cit. p. 123 seq. ait, inverse ordine rationem condiendorum cadaverum descripsisse Herodotum, natro enim prius sa- liri exsiccarique cadavera debuisse ,qunm aromatibus me- dicarentur; interccdit Vir eruditus, Scholne Malicae in Argentoratensi Academia lumen, Thomas Lauth, patrocinium Scriptoris nostri suscipiens in Historia. Anatomiae propediem in publicum emittcndn . cap. 2. p. 20 seq. S. 26. 241136119; Burrivnç "13:14:54.0 Sic Vil. 181. in vulne- rum ligamentis. Inpendit his operam virdoctissimus Steph. . le Moyne , et errantem Vallon: adiuvit Observ. ad Polycmpi Epîstol. p. 5m. Contulit quoque Valclrcnarius ad Euripid. Phoeniss.vs. 1665. quae his ndplicari queunt. Id al’ienuln baud erit ex Athanasio adiungerc, funerationis et rappari- cm; hoc genus ipsos servassc Christianos, pmptereaque, quod supra significnvi Mumias tantae omnes vetustatis non videri, ac censentur passim. Oî Aiyüzrm scribit r02 15v rzMwaîvruv mauËxz’œv velum-rac, mû Matin-ra: rô’v oËyîwv nxprzipwv , . GIMJH MËV 90:9"th un? WEptEN’a’o-etv dûoviozç’ Moi 2,015711" 3è 573 75v, «in? 57!) nmmâfwv rzâi’vm , mil Çvkotlmtv 539v mai incuroî’ç, vitae S. Antonii c. go. p. 862. WESS. - De Christiano- rnm.Mu1niis singulari commentatione Chr. Cuit. Franc. Ï’Vakhius egît , quae legitur inter Comment. Soc. Reg. Goet- ting. 1780. Sindonas istns Igyssinas ex gossypii sive lame xy- linae genere quodam contextas fuisse, et curata observatio U Mu mîarum docuit, et prisci testes sunt nuctores , Tlieophm- stgls Hist. Plant, IV. 9. Poilu: Vil. 75. aliique. Conf. Har- I tdûin. ad Plin. XIX. 1. sect. 4. et instar omnium Honte- rum in commentat. (le Bysso veterum p. 58 seqq. laudatum Heerenio in Idem über die Politik etc. T. I. p. 1 58. S. 51. t’y chimer! Snack») Ne Salmasius quidem [a quo il! Plinianis p. 1208. illustrari istum dictionem adnotaverat

AD HERODOT.II.86b90. 3u’ Gram] alibi , opinor, legerat d’une: Hum», quad mihi oppido mirum videtur. Foc in antiqua membrana reperiri alan.- narnxm’ry , litera interserta legem ego quam vacant Criti- cam migrarem, atquelignotae notîssimam vocem substi- tuendo legerem, s’v chinant activé; forain-E; 350611 7:18; 197x011: neque aliter legisse suo tempore suspicor Diodorum Sieu- lum, cuius eadem (Le re ver-ba surit lib. I. c. 92. m4118» oiseu- uu armorie: lem-ai niv Won oizu’av, and 9!ch 13v abouchiez-Mn 15v mixeur Jçôæiv ici-aïe: rèv mignota: banc dixerat Herodotus Eri- Jum nimv éuâçœmszâs’a. dama. more satis usitatiipvocant conclave. V A L C K. - Quid-ni vero Noster, cui frequenter Qu’un sepnlcrum est, d’une: Salariale dixerit conclave sepul- orale, cameram adservandis corporibus medicalis destinatam P S. CÀP. LXXXVII. l. rail; roi néon: Boulons’vouç) Se- quor Vindob. nnm Parti conmentum , Bovmsune’vovç Paè’t. et Ioru’c. pro conmuni Boane’vouç, fundamento destituitur. Co- gnitissima est confusio utriusquep verbi, V1. 66. nique alibi. Supra c. 86. aurai il: me: 304m"... ce: neveu-05m1 etc. Max niv rezoîwfiimiznv praeferrem. Hoc amplius, T. Fabri emendationem [l. 6.] mi imBaüm’vrtç 18 môme. con- tudit repressitque Gronouius , cuius observatis adstrue Abre- schii Dilucid. Thucyd. p. 468. WESS. - Rectç Grorwv. monuerat, s’anfizm’wsç idem fore ac id quad modo dixcrat inasig’mrzç, nunc autem huius contrarium requiri; quare verum esse immBa’v-reç, notione cohiberuli, impediendique ne continuo per posteriora rursus effluait. S. . [ 10. niv 1013le and roi czkdmm) niv vnâdv l1. l. slomachum cum intestinis dici, supra ad cap. 86 , 416. observnvimus. tu! «Minima sunt .nobiliora. quae vulgo vocamus vinera. 5.] , CAP. LXXX V111. [2. rvçuuiy Siniiirun’gç flirteu- N’nv) Emma!" (unde 0119441112551! c. 77 , 5.) Galerie in Explica voc. Hippocr. est ri Mer-eh»; 75mm" rÆv me) vœu-feu miâugrnç: Hesychio , 70’149: 31’ 53Mo; ml obéit: Suicide, minot in 635v au) 33men: et 18 11.6491291qu11 à? êne’rœv au) mmç. Vide viras doctes ad Hesych. et instar omnium Foèlsium in Oecon. Hip- pocr. hac voce, Alia natione idem vocab. infra recurrit p

CAP. XC. .2. 51:6 «901403513101: 05973959520 Exploratum sicap.125,18..5.] foret, abreptas a crocodilo capacem eius in ventrem , semper et statim demergi, promus haec intricata atque

312 JADNOTATIONÈS implicite durai-eut; .quorsum doctissimî viri obsemtio porrigitu’r, Miscell. Lips. Vol. VIL p. 634. At id nec liquet, n’ec fitvero adsimile. losephi instit defensîo est, hue pertinens, Nos minis , ait, neque honorent - - doums, sicùt Aegyptii crocodilis et aspidibus .- quando e03, qui ab istis mori- . dentur, et a crocodilis ropiuntur , vîçaruxflmç dard uçmîsl’zov’, filins et deo dignas orbitrantur, coati. Apion. Il. 7. p. 47 5. WESS. CÀP.’XCÏ. [1. tRwanrmoî’m 33 ramdam etc.) Conf. quae ad c. 79, 1. natavimus. 5.] 4. mima; m’Nç) Heychio Klnmç, «du; Hydrure. Endem, quae une; Graecis m’mç, teste Diodoro I. 18.. Superest urbe ,I nec multum discrepat titulus, Achmin sive Ichmin, quo nota nunc est apud Golium ad Alfergan. p. 102. et uberi us in Pantheo Aegypt. Iablonskii lib. Il. 7. p. 294. Max «ne à! «un»; tueri se potest ex I. 196.1]. 29.- WESS. - De Chemmi satis copiase Stephanus Byz. hac voce. S. I 131w]. ravâat’m’v n mini; -- - 317mo) Vqri fide1h mensura lange excedlt, et par tamen Herculei pedis modulus - Il]. 81. Qu’a quidem in genere quid sibi veteres indul- aerint, poëtae declarant, nec opus iudicio est. nuirai; Reis- lius «in? esse iubet, quad equidem, si schedae addict!- rent, non musarem. WESS. » 18. au? Signaux) Legebat vîr doctus Miaou, torques i in- vertus dubiusque de torquibus et pellibus , quae cernur- ’ tibus praemin Victorine fuerint. Succurret, ne munira: ma- ’ leroleant, Homerus ’IÀ. z’. 159. ’ - - - ’Eml «in. Ispîïov 0683 B o Il n v ’ A 1 aigvuiohv, i n flofliv omnes yins-au aiv395v. I i in quae Scholiastes a Vâlckenorio editus, 1’67nt routin . ëv 0375114 81590 a; 83130:» fanchon Super-iota [l. 16.] à»? croient; v aboma; 3mm: baud scio on verti debeant, in omni certaè minum genere emi nentes, quo mode 81è min-m 167v Bam- hion FV1. 63. et 3102 mineur carmin» VIH. 57. Tale et 3m? mima! flip iEMivuv AGOIINCTŒ Dioni: Chrys. Or. XXXVH. p; n 1,58. male sollicitatum a Seldeno. WESS. -- Wesseliw- gium secutus Larcher sic interpretatus est, qui de tous les - jeu: sont les plus excellons. At nihil hic de aminentia. Com- mode Vaud, cuius versionem editores omnes tenuere, per Musica’londi geints. Si participium igame: exprimere dein

AD 1131101101311. 9.392. 3:3 les, dimdum crut, Inde: nichant, qui par omneçertami- mm genus chinent, locum habent ,xqui ad «zinnia, «ruminant gazera pertinent, omnia gazera. comprehendunt. Alia ratio est locorum a Wess. citatorum, V1. 65, 15. ubi 635x». m’ont adiicitur, aut VIH. 57 , 12. ubi o’c’Em Samba: mimi- næ. .Similiter VIH. 69 , 5. il! flaireur: rennnM-E’vnç 3:03 min-Ni .151! annuaixœv. Alibi saltem adverbium même: adiicituru, ut in DiohisFChrys. loco cit. aut 51mn, ut apud Nostrum: .VlII. 142, 8. Juin 3m? min-m âme-m, volai: praeIomnibus minime. At hic quidem nihil talecomparet: ac pet se miam multo commodior videri debuît ba sententia ,xquiam becùtiCÂP. XCII. sumns. [2. ai à! "inS. han. . A Conf. , pHemdterh. . - .

:adA [8. Gain-oit Aristoph. s’v n; 330m Plut. aphte; «and, p. roi 55 Aiyziwfle) seqq. 300.3,an 8.] , . Aura, v. ) Alia est grenaica. et Lilgyca. arbor lotuç, ( Rhamilus lotus Lima.) a quo Lothophagi nomen habent; cuius de fructunNoster IV. 177. agit, ipsamque arborem paull’o , post (cap. 96, 3.) ruement. Alia nquatilis planai, de N ymphaearumgenere, Lotus Acgyptiacus, de quo hoc Io.- ,co: de codemque Athemeus lib. HI. cap. 1. et 2. nostrac ediL- et lib. XV. cap. 21. p. 677. cd. Cas. Huius duo apeu- oies hic memorat Herodotus: nlteram , cuius fructum cum papaver: confert; quae est Nymphaea lotus Linnaei, flore albe , radie: escalada: alteram , flore rosaceo , cuius ovarium. vel capsula seminalis , java vesparum similis , nucleos estua- lentos continet; quae est Nymphaea nelumbo Lina. cuilu capsula seminalis apud auctores ab Athenqeo citatos cibo- rium nominaux; fructus ,falm Aegyptiaca ; --radix site bul- bus utriusquc speciei , falso nomine calomnia..- ipqius loti nominer, fics maxime intelligitur. Posteriorem specielil postranelâte non amplius in Aegypto reperiri, sed in ladin etiamnum nasci , docuerunt diligentes naturne observations. Est nutem merlin species, primeadfinis, et promiscue cum illa et inter illnm hodicqne in Aegypto no- scens, malta flore, Athmaeo loc. cit. p.677. c. memora- ,ta: cuius ideo hic menfionem inieci , ut monercm, nullum rationem habendam novationis a Salmasio et Bodaeo .propesitae, qui au: vÉuv du notai» apud Athtrh in pueriez! muundam censuerunt. Banc nymphaux!) lotum imm-

314 -.ADNOTATI’ONES leur: descèipsit Iul. Caek. Savigny in Annalibus Musei Hist. Net. T. I. pan. 566 seqq. De tribus quos dixi specîebus, postauctores quos ad Athenaeum laudavi , inprimis con- s sulendus Baflèneau-Delille , in Observations sur le Lotus - d’anpte, eisdem in Annal. Hist. Nat. T. I. p. 372 seqq. et - is cui commentationum islarum indicium debeo, Sylvestre- de Sac] in Adnott. ad Abd-Allah]. p. 94 seq. 5.] m. ri usinant Eh ËuOlpËç) Atticorum et Ionum est fi m’- au! auctore Diorgysio in Eustath. Conment. p. 1390, 50. [Od. p. 1 9 , .38. cd. Bas.] Optime max Salmsius et eius exemplo Boni. a. Stapel ad Thzophmsti Hist. Plant. IV. 4. p. 447. Wfllfflllflç «paîtrai, quomodo in msstls et Eustathius. Prius certe est pimere, quum poum caquera; nequc locum hic habet mas torrendi tartis, priusqunm- punis. ex eo fiat. WESS. [16. à stagna; Êv 0:ng gobant: flæçaæumz’m in 15; filât; 75872!) Ad verbum,fructus in. alio colyce (sic enim, non cali- ce, scribi in nostra versione debebat) inest, a: radia ad- nato. Quibus vcrhis quid significare auctor voluerit, baud une liquet. Putares, dixisse cum , alios loti flores mascu- linos esse, alios foemininos; quae si eius fuit sententia, opinione falsus est. Sed fieri potest, ut, quum in endem planta. simul vidisset portim apertos flores, partim clau- sos, simulque in aliorum caulium capitibus involucre illa fructum complectentia, sive capsas seminales favi vee vsparum speciem referentes, temere sibi persuaserit, aliis ex caulibns flores, ex aliis fructum enasci. Graecum vo-’ cab. minai, a verbo maniant» originem ducens, frequenœr quidem sigillatim de rosa usurpatur clause. adhuc, nec-i dam expansa: (conf. Adnot. ad Athen. 1V. 148. b.) sed proprie et generatim (promus utlatinum cal]: , Pliuio frequentatum imolucrum signifiant, quod vel florem tcgit, velfructum includit. conf. Nostrum, Ill. 100, 5. Quod ad- ’iicitur, samit,» mxôv 3367W «inonda-mu: quemadmodum ego inné-rom; requisiveram , sic et Benediclus in Act. Sem. phi- -lol. Lips. p. 298. legi maluerat. Sed nihil novnndum : non quidem aduerbialitcr (ut in Var. Lectsdixi) accipiendum fuerit illud inclinas, sed more Graecis vulgatissimo per ’ cellîpsin vocabuli mima, aut minutae voeulae rî,’ intelli- ’gendum. Iconem wpsulae seminalis loti, favi vesparum

in 11121101101: 11. 92. 93. me speciem referentis , ex Clusio repracsentavit Bodaeus a Stupel ad Theophr. p. 446. florum et bulbi icones ex Prosp. Alpi- no exhibentur ibid. p.449. et 450. 5.] [19. Tri! 3è Bliûxov, rüv P8511101 rivont’vnv) Hoc in; dictum est, quasi signifient: Herodolus vomissez, duos a ont plures esse papyri species, quorum una Erin»; sit, reliquae non item. Quod quale sit, videant doctiores: illud equidem moneo, rcpctitum istum articulum .tenere libres, quod sciam , omnes. ln nostro quidem cod. F. cn- sn accidisse videtur, ut 171v post [31’6on accentu curent. 5.] 24. in 10.1.6059: 310190111?) lnterpres in fuma iuculento , i. e. bene endente et ignito. AMouç En mp3; SMQavE’ŒÇ habemus IV. 75. 310171159011; mai 3:0:00nsî’; in Plut. Opusc. pag. 1006. Ed. H. Steph. Hacc Reiski us. In glossis Eroliani, âiuoavs’n, 31011169019 ne saepe Hippocrales. Vetus scriptor in Tmtroî Suidae, un) niv 01311977" yin Êv rugi 7070.47 31010041457 1’570er- mm. Tantilla res neglecta conturbavit viri egregii ’mtio- tics, conmentantis, in fuma ânonnai: quad quid sit usoit), nisi dicamus intelligi vitrca, ista. casa, quibus radius, fra-tus. flores, herbue, destillantur, quae vulgopdicuntur Alambica, Observnt. in Polymxp. Epist. p. 611. nvi’ëuvrsç, ad quad I itidem ndhaesit, recta in Hesychio mon"... WESS. - Alias rumen mlym non torrcre signifient, sed longe di- versam dcnotnt ciborum parandorum rationem, de qua Kiihn ad Poilue. X. 107. conf. Athen. II. 65. c. 1H. 126. c. IX. 565. f. et seq. 5. . ’ . CAP. X0111. [1. s’y un raïs-1 maniai) Commode Heiskius monuit, 7701001406; h. l. dici canules e Nilo ductos. 5.] 5. Engin: aîvœuoc’arrww) Aldinum et Hemig. oivaAoÉMmow-i natum est ex oivzÀœ’rrrowi, quad «si rei non male respondeat, postierius vulgato manet. Aristoteles , explodcns banc in piscium generatione flabellum , 13v «Mu m’y" - - - in"; nazi 311953070; É 11.1100157091, a5; uvivuaue’vmv 7:31 bâtis»! in 705 01’112- xu’vr-ruv 18v 90905. Editnr nivzxac’unnw, quad [Mremio et hic repertum fraudi fuit: scripturae in Philosopho vitium éfylburgius non neglexit. WESS. Ibid’. üVüth’TTOUUI) IÆgiturhoimuu’Ilum in Aristoph. Av. 580. et in Schol. and vs. 1550. restitui-poterit Hermippo: ’Eyai 3’ 0514110111101, M9051 y: "i1 3199105901: nisi quis 5’11’an causent pmfcrendum: vulgata, sensu cassa , ’Eyaô 5’ 3mm

316. ADNO-II’AT’IONES’, W001 .rsiv 3109006901. Manitou mon videntur oEendissc in Panatben. p85. 4o. [Eodem verbo utitur Charchus spud. .411»... I. 6.11.] Si forte legeretur in Cod. Herodoti «in n. 1105m: mû ES 0161-017 11111511011101, hoc vulgate non postpone-i ’ rem ; .quin de piscibus simple; ferme tantum 1106m1 od- liibeturL In Glass. Kami. vulgaturxaimmç, 1570305611001. Raids: qu’un, e Plinio , manu bibere Casub. interpretabatun Anim. in Adieu. p. 669. [ad Athen. IX. 388. d.] Eximia no- tait Tilt. Hgnsterhusius ad Aristoph. Plut. p. 3 14. et seqq. 5011km» Athen. VII. p. 286. n. et 323. A. 14079011861111 113’170»: un. ln Erntosthenis Catast. c. 58. 0’ 111w; - - - ixNç, âr and tu?! - - - coëant literaé male dieu-ache, 31 mireur Mmes si me si; 1017 63901001: 311741501015 non aliter in suis reperore libris Thm et interpretes Infini: vid. 80h01. in Aruti Phsen. vs.1586. ubi pro 110511111111 recto nain-m iam scribe- bat Niger Id Manil. p. 62. Hygin. Poët. Astr. Il. cap. 41., Hic aideur on mon excipera d signo tiquai-ü. 801101.16ch. p. 134. Piscem 11in aquarii urane baba: (1.111100) gy..- sionem. VALCK.- Cf.Koenad Gregor.Disl.i,on.ç. 1 r7. 5. 1 1. narr’ 03117011; 16’s M90») Putes banc ad formam esse 1V. 181.4760101 mai 7561390»; "1706.0119 Certe minuta. et pau- «gram, quae Inox pisculor interpretatur, femellas eni- ctare docetur. WESS. - Pro sur? o’1.1’ywç doctissimus Co- ray spud Imhcrum aussi xo’yov corrigit, adplsudenœ Creu- m in Engin. Hist. p. 63. interpretsturque magnitudine gronorum milii, coll. lll. 100, 4. ubi 31m 11137400; r6 145701909 Quibus sufl’ragari equidem non possum , persuasnm habens nihil hic esse mutandum. Non enim conferuntqr nunc ava piscium cum milii granis: sed , quemadlnodum urbi gr. apud Athen. X5. 525. d. menins-autor vestes m1»- roîçæiyxçm (aurais granis) distinctae, sic et hîc- si 14775901, geneInli quadam vocabuli notione, gram dicuntur;’et rois 15131 si 111375901 (ovorum gram) intelliguntur ipso singula on, vel ovula,;si i111 loqui (ne. est. Naturalis verborum structura hune in modum concipienda, droiiuivowi 1:31 03131 1101?. Jfiyooç: eà sententià quam in vers. lat. expressi. conf. su- .prn l. 5.et max l. 1 2. et 14. Caeterum satis novimus, baud mm uns-rai 167011 et un: dh’yowtemere inter se permutata reperiri a sed hoc quidem loco culpà vacant librarii. S. 15.et ssqq. si 3’ 031 «671’011 031.67: etc.) Quod subditur de

mon a H une DOT. 7’11. 93.94. 1.317

piscibus in mare nantibus et renautibus, verum et in thynnis, Pontum versus pergentibus, quodammodo apud Athen. VIL pag. 501. a. ex Aristotete Hist. Anim. VIH. 15. M011: - Reùkius si 8’ «il [pro a? 3’ 12v] 671m praefert. Ego veto fidenter cum Valckenario Ëæagtmgul r61 111010.10» et rai 11.8.19: recepi ex 1V. 191. Nam in” oignez-sed et iwi &Èui; ut ede- Ibatur, hic non quadrat, et error-est scribarum. Non dissimilis confusio V1. 52. WES S. - Vide Var. Lect. et conf. l. 51 , 4. et 5. VI. 55, 2. e113. Adde Lexic. nostrum "Polyb.26.1101171011- p. 011 245. mima) Probocol. Mcdic. h. cui5. picrique 1 adsentiuntur I. 2 12.-et’IV. 72. Soient alioqui in verbi sari. peurs, sicuti notum, discordes-esse. [vider Var. Lect.]: De piscium subito, aguis Nili iræresocntibus, origine alii aliter. Arch. 0l ladin, si "110’171; nid , [L 29.] paene iustum et logi- ’ (imam opinor.WESS. -- .Nobis-aliud libri’nostri persua- 1 serunt: parum commode 11080574641; repetitur articulus ;-post a: 3959111; autem commode incidetur matin: ci 17501119 1mm. en; etc. pisces, postquam ovo in lima dcposuerunt, etc. .5. CAP. XCIV. 5. 1101741701 MEvaiivrimmvxim ) Nimia admiratio Medic. eiusque faim nbstulita tramite Greno- vium. Ecquis .3 du memoravit? Mitto Codicumconcor- dem , si A111. et Pou. seponas, a Florent. dissensum: prae. tereo medicos, 111’111 et expressum inde oleum nèpe numero adhibentes: tum DiodorumyPlinium, etiam 973w oleum Kik, et 919.31?) Hebraeorum; quae , a Scaligero , Sab- masio atque allia deposita in medium , si nihili duxit, ut sane flocci fecit Vir Cl., ,morari cum dcbucrat omnibus codicibus priôr Strabo, illis, quae verissime de Àegypto Noster prodidit, accensens 11013 76 111’111 sive mon, 1101915; 74;, «verbo eius sunt, 013519074110; iv 029069014, XVll. p. 1 179. [p. 824. A. cd. Cas. Adde Plin.XV. 7. et, quem ibi Harduin. laudat, Diascorid. lib. 1V. c. 164. ubi nNsuu’npzcv i. (prisas libyen] Sed hoc lmbet. lncredibilis pnene praeiudicata- rom opinionum vis est; quae , nisi caute et consulta agas , -aciem ingenii et ohfuseahit et ohtundet. Sillig’pria , sive .Silicypria explicat Salmas. in Salin... png. 704. Quodautcni lmbet Arch. [L 5.] rai i1 23.101, considerutionem mentor. Supra c. 92. 511-0701 2’110; scribit Vind. Ëv,roïe1,"EM110-1, peut!

318 ADNOTATIONES’ citm dubium. Alibi eadem scriptionis conversio, qua de pluribus olim ad Hieroclis Synecdem. pag. 726. ’W E55. - De kiki cf. Vil-os doctes ad Hegel». h. v. S. 5. «firman-u 57911) Apollonius Plzilostrali p. 27. f. i350 un, Ilm, 1d 575m ami ahanant Àdxozva 15v ivmœam’vm. Neque Lumen pulem, Hcrodotum absque copula dedisse duas-voces, quorum altera promus esset superflu: milii videtur ad raidi-Juan. aliquis interpretamenti loco adpo- suisse ai’yçza. [la aliquis, puto equidem, ipse Harodotus fuerit, copium verborum minime nspernatus.] Qune sic sponte sua nasœrentur av’rc’uam Mafia; dicuntur VIH. cap. 153". IlI. c. 100. Ohm, ni fallor, voce aliter collocata sic lib. 1V. c. 74. legebantur ista : "En: Si ce; maman «51min aucuba i! ri zain! - - - tanin; 5è zoné? zirzçMçn à ucc’waBzç «au. il mai "5190149" minou. VALC K. 8. uùlmvrsç, émaciiez) Laurentius: alii contusum, ad ignem, alii in sartagine caquant. Malins Salmasius in Salin. p. 685.11111- contumax nprimunt, aliifiictum arnaquant. ’Am- mûr est exprimera, ut EErmïiv Dioscoridi V. 85. et 89. aux) 555203013; aînMU 76 airoüulv. 13051 et simô’v non dimimili gau- dent palestine; Comici Eq. vs. 920. 2296m1»; raïs iiaOoçuï’ç docte illustmvit Hemlt. ad Plutum vs. 816. Scholiastes Passion. camarde: bene explicuit intriguai. YVES S. C141). XCV. 9. niv 3è "Jura unir-Ç 74951:2: etc.) H. Steph. in Prolegom. p. 741. aliter inmtinguit, non dis- sentienle admodum Gronovio; quem vide. Malim quoque cum Abrcschio un) 37:. êvâdç, 67’ miré; m9. Conopeum operis eut reticulati , insmrque ÂMQIÆAn’rrgau. Paullus Sikntiarius: mewt’uotç Aixrpmç vraçAuIËvuMm’ (in: 3è ussvîç 31x790)! mi 4,01859, in: airalïç Hœoînç, . , culte, Florileg. 1V. 52 , 2. [Anal. Brunch. T. III. p. 92.1s v WESS. - Ut nos edidimus orationemque dislinximus, nil! SE niant oui 155 x9511; t’y 15 émanaient: min. flapi 1716an etc. sic ante nos omnes , nisi quod post miam leviœr orationem incidit Ald. cum nostm ms. F. iterumquc utenque post s’y 75 comma punit, quo significatur ri ionice pro f puni: ex scriptis autan libris nulla lectionis adnotata va.- rietas est. H. Stepllanus, turbatum hic quidpiam esse sen- tiens, et in ora suae edit. et in Prolegom. sic logendunr interpungendumque censuit, ni»: 3è nias; oia’rœ mirant à

AD HEROD 0T. Il. 9.5. 96’. g 3:9 si connaîtrai naira, and 1::th etc. Perspecte ille quidem : cui haetenus sufli-agatus est Gronov. in Notis, ut codem modo distinguendum locum censeret; caeterum , incommo- dam et ipse sentieus vulgatam scripturaux, abesse quidem maluerat duoeverba «dz-r; moirai, sed, quoniam en and. Mèd. cum aliis agnoscit, ita tenenda monuit ut miré? «xçcï-mr legeretur, sibi utitur. Profiœor equidem, semper me offensum fuisse vulgatà huius loci scripturà et interpunctione : nec satis ipse scia, qui factumlsit, ut eumdem. locum in Var. Lect. absque notatione praetermiserim; quum , si nihil aliud habuissem, saltem speciosissimae H. Stephani emendationis mentionem facere debuissem. At, ecce! iam multo etiam gravioris negligentiae me ipse ac- cusera eogor. Nam nunc maxime , optimum nostrum codicem F. denuo evolvens, perspicue in en scriptnm video, quod ad hune diem observationem meam effugerat, niv à? vu’x-m, ne». agira; zpaïrau’ e’y a? etc. quam seripturam (705,55, li. q. nacrai qu’à: vel agît-3.: conf. saltem c. :08, 4.) nemo, qui vel primîs labiis Hercdoti Musasattigit , dubitabit sinceram esse manum auctoris. Quo loco iterum iterumque gratissi- mum meum animum illustri domino Sen a mans a En: I o pro codicis huius usure ad hune usque diem liberalissime milii concessa, itemque Creuzero mec. quo intercedente ille beneficio hoc me adficere dignatus est, lubens merito publice testatum facio. Simul vcro illud profiteor, fieri quidem pusse , ut unus hic codex sit ex omnibus, qui genuinam anetoris scripturam hoc loco seWarit; sed fieri etiam potuisse, ut, quod milii ipsi accidit, novam Haro- doti editionem ad fidem veterum librorum emen’datam paranti, qui in excntiendum hune manuscriptum codicem (unum ex omnibus, quem.meis usurpare oculis li- euit) pmeeipuam adhibere’curam debueram, idem nonnullis etinm ex illis hominibus acciderit, qui aliorum in I gratiam alios Musanum codices contulerunt. Mox l. .1 1 . in: me scribens noster codex, verba haec ad praecedens 53369- rcfert, sed praemisso commate du" mini mahdis: liungit; quad fortasse non deterius vulgate 67’ «n’a-:3. Quid sit vero quad dînai: Herodotus, par rate ne canari quidem Pungerc i calices,CAP. XCVI. non [ 5. dixerimlequidem. in; Kvçmm’qa 7ms. Hacc est arborS. . *

320 H.ADNOTATIO,N.ES’ lotus, couic supra in (muséum: mentionna feci, ad cap. 9:6. 9,614001»;, 9. S. maie). - Dense: et longea stipites Interpres. Ego duos censebsm, quibus utique in nuvium coupage eues usus. Notum Poè’me m’amu- 3’ aigus-n’y M sa) sigm- sipnv aima, Odyss. E’. 248. et Normi XL. pag. 1044., no. 0945m MrrœM’M-t vitupéra 30692": sachem: unde ipsae nos vos mon: yoWoi Strabon. XVI. p. :076. a. [pug. 741. cd. 013.] WESS. -- Mira vero locutio, me) 7554.0139; fllçüÎth ni En, circum clavas circumnectunt ligna,- quum aspectasses, clavis conncctunt. Tractavit hune locum Schneiderus in Lexic. voc. Pineau nec vero promus ad liquidons perdu- ’xit: illud recto videtur observasse, non tout nuis structu- -ram , quum refis, hic describi. Sont solen etiam alia in hoc capite, expeditu baud admodum facilia. S. 9. in: oiv habitua-av) Ignotum vulgo hiuc debuerat eno- 4ari verbum infuseroient, signifions nacaires: vel «mon- 0030m. Calao versus obverssbatur Homeri ex 0d. E’. 348. vro’MOom 8’ d’en fait! n de. Saepe verbum «arum , senne! atti- -git Eustathius hune Hmdoti locum, ad 0d. E’. p. ne , 27. velot Herodoteum- excitons, tannât: ni; aimanta; Mx... quad interpretntur uratOzAlfovI-au, significatum Aristo- phaueis udfirmans, et his Sophoclis, uni 867M minou, quae sic emeudute scripta bis tex-w: alibi etism adhibet: tametsi . nutem in scrihendum dudum monuissent H. Stephanus Auriol. in Soph. p. 1 3. et Is. Casaubon. in prima Edit. n’om- rum in Ding. p. l 72., perverse (amen scriptio, uni 5511 -si1ru’xrw, pet editiones Sophoclis Ai. vs. 579. propagule , Sui- la potissimum auctore, verhum- nabis peperit minime -Gmecum , éraflât. VALC K. - Correxit Brunck. S. 1 1 . 3mBu’m-ai ) Sic Ald. et Medic. bene , ntque hiuc Gratton. icni iungetur haud male Küsteri observatio ad Hesychii binais-cru. Quod insequitur, Minima , retineo. Frequens en structura optima cuique, ut Il. 1:15. Acide Diodormn V. - 8. et illic congesta. WES S. . l5. lunefifiauuin fierai staminal!) lReisk. fini si miam, lcui non udstipulor. (limai Homari Odyss. E’. 256. Haychius :et Eustath. interpretantur, www" En minium. Diosco- rides I. 55. Sion En unaindabit; et 51’190; in va Ago- - -!harchides p. 47,. cd. Huds. quo .geuere Acneusin Tactic.

A"D.HEROD0T.«II.96-.98. * 32;-

c.’.30; et: 37. cun’L’Ouuulg. scholiis. .Usu, iferuntur En; 5min quod glossator huie loco adseripsit, ri 51mg, (unde Homeri et -Noimi filme.) et J- ilvroç. At-hinc abeo- (9.59,, crates illa dieitur , quoniam eius figuram et fouinant praçferebat, quae Parti insta opinio. WESS. -- Sic VIH. 5i , 9. 9159m sunt assena, tabulas. Conf. Schneid. Lexic. Gr.

21. raïa-b yoiç 3d ob’vmœ’ En: etc.) Gmmmaticorum natio ’hacBaie" Ionici;commatis voce. eenset. Phavorinus, S. Boifilç,r rai; m3; Momie"! si "1mn. G.CorinthUs consimiliter. Hinc Baaniçou; Région; Euripide: Iphig. Aul. 297. IonLicas, quad gens ille. rpro barbam putaretur, ridicule explieat les. Bernesius. Spectavit enim Aegyptios, Aeschyli exemplo, qui Suppl. vs. 880. Aiymc’ocy 32 [bien 613x rimçhçfi’. WESS. ’ CÀP. X071]. 2. n70: s’y Té: Aiyou’qa 70311..) virolez) Dio- dorus , duales 7l’vifal mais KuxMin nicol; I. 56. ubi plura. Ilo’vroç de mari Aegaeo recurret semel iterumque, quo de- aliàs. Nuncnconsideranda- quae de navigatioue produntur, [1.-8 seqq.] si": 3è mW 0579;, aimai «uniate. .Sunt enim, si La- tine interpretis ampleetaris, a veto alieniom. A Nnucrati urbe conmoda navigatio, pet cum alveum , qui Canobi- . eus cap. 17., quocunque crut tempore Memphim versus: aigris Nili inundatione mersis praeter ipsns Pyramides per- gebatur cursu extraordinario. flaque Reisk. ê’rn 33 ou? 153: 9579;, ordinaria autem navigatio illuc mnfert, uti vertit; Paco: veto, in; 3è «53’ 0510;, me au) etc. tuque solo hase navigatio est, verum etiam iuxta etc. ,ut naïves, quae vox tali. verbornm ordine snepeidefit, iyntelligat’ur. Res ipso verissima est, conieeturarum arbitrium mihi-nunc non sumo. W ES S. ,- Latinam correxi versionem : in Graeeis’ nil mutandum. «in «in; faCile.patet uceipiendum la. de

consuetaCÀP. X0 7111. et 2. E;ordinaria dorassiudh: t’Em’pzroç) navigatione. ’Eëmçs’rœç, S. A qued legitur apud Stephanum Byz. voc.".AvOuMœ, si Codices ’ exhiberent scripti , hoc uno lorsan in loco videri posset vulgatae voci praeferendum , ut data. dicereturAAnthyllu pracsertim in caletas m? du Bucmüovroç Aiysimw 1,7 W. sanci, uxoribus chum Acgypti, qui sibi i’nvicem succedcrent. [At nihil est quod in librorum constanti scriptura desi- dexjes.] Formulae sont usitatissimae, si du BuflMtioyfiÇ-i si Herodot. T. V. X

322 ADNOTATIONtES nid Stanifomç: ai nisi ëgxomç: in lapide Creùensi si Je) wifi mm; memorautur. [CL Lex. Polyb. p. 11.] Recte monuit Galons, apud Athen. 1.-p. 33. f. Anthyllnm datam dici Re- ginis si; faisan: quad sane legitur in talibus frequentius : vid. B. Brisson. de Regn. Pers. p. 100. et 1 55. et W esseling. ad Dindon T. I. p. 62. [lib. I. c. 52.] Quae Gellio sont adscripta p. 42 8. et Xenophontis Kuç. ’Avafi. p. 4o. ab Hutchim’ sono, aliis debentur: usum istum praepositionis il; attigit Henuterhus. ad Aristoph. Plut. 10132. VALCK. Ibid. i; duoân’flm-a: t’ëfld’çfl’b; mon) Persarum istum mo- uem explieuit B. Brissonius Regu. Pers. I. 108. non neglecto Athenaeo I. 26. [c. 60. nostrae ed.] qui de Anthylla, sive, ut scrihitur Autylla, d; roll; 069w; si du BMtMïç, Aiyaiænol r: ami flûtai, fait; vouerai; m3900"; si; au... non exiguo, uti adparet, discrimine. [Nec vero ista ex Herc- dota citantur apud Atlæn.] Archonder autem [1. 6.] nepos-ueAchaei au filins sit habendus , dubium videtur. Vir Celeb. nepotem putat; Pausanias filium. "139750115909 scribif VIL 1. p. 522. ’Axmlou and 157517001; i; "Ams- aËOlmvro in si; Ôûmiflàoç’ Mini; 3! Muni: Animez? 9414469953 Quant: tMÎ’oç Ar- chander ex loco, onde venerat. Memini oâîov’m’ï ’Axm’ou exStepharw in cDandy, Archandri patrem Phthium minid . me. Quem tandem sequemur, Pausaniam, au Gronouium? WESS. -- .Potuernt tamen Gram. auctoritate Stephanî seutentiam suum tueri. S. t CAP. XCIX. 5. aurai rai sium) Non emt cur hoc apernerem. [Nempe roi, quad olim aberat editis, dedere codd. Arch. Vind. Pass. Ask. Paris. B. quibuseum faciunt alii Paris. et E] Tale aussi rai 59a ex schedis, 1V. 76.; tale and roi cambium» V1. 88., et in msstis ,V. 1 12. nec divet- sum crut narrai rai mon V. 12. [V. 1 1 extr.] quad Mcdic. mutavit. Scripsi quoque [L 4.] 18v Minot, 1’37 9re. 6101).. ob- sccutus membmnis, et narrationi c. 4. WES S. 5 seq. si igs’sç bayer , retiro air , 03297201295012.) Et hic duû cibus utor msstis; qui incongruo, quad vulgata post se trahebat, bene medentur. Probe novi , rouira ne. post panes [L 17 seq.] recurrere, quae repetitio non insolita, sicuti VI. 114. 122. 126. atque alibi. [Scil. huic 1951-0 au. respondet.illud 1051-0 32, quad l. 22. legitur: quia vero "nimis longumhinc est intervalluvm, repetitur inœrimïroiifl

AI) HLEI’LOD4()I’I’.11.99;x 323 un l. 17 seq. Moîor diflicultas 16 0220720995er urgeât; cui tollendae quid Gronovius inpenderit, notata patefaciunt. Pontes, quibus Memphim rex separaverit, non bene dis- putationi narrationique conveniunt. Quam ab rem Reis.- lcius ex Medicei inserto nazi deficere quaedam opinatus, retira Miv refingit 02m; r: 911950911 13v mutuels and micron ni! Miaou, aggesta mole, valut faribus oppositis,fluvium cæ- clusissc, et Mcmphin condidisse. Verum copula illa sub- lestae fidei est, damnata a plerisque libris, et propter. en. inducla. Hesjwbii aimâogoximveç, aînmukswm’voç, foribus cæclusumyquales in (Iomoediîs saepe comissatores, indi- eat, et insolente translationc muni adeommodatur: mit- to citm necessitatem et schedas addita alia, nec aegre fera doctam istam opercm. Mihi lenior conmodiorque videbatur medicina in aimerevwçû’mi. .Docuit Galenus in Hippocrat. de Morb. Vulgur. p. 456. nzuwçdv Ionibus tantumdem esse ac mon etærswyçÆa-au humorum vins occludcre et arefiwere, euvuyuyriv 713v 679131: roi; 31556300; un) Ènpivm: nec diserepat Erotiani iudiciuin; crevwçâieou esseait rifla-I "971150011 mai amodie-m 76’711»! rivai, Ëv dyne-l’as Ëefl’. Erit itaque daronnwçàieui du Minou, en!!! sicciorcm abducta aquai reddzre, et in artum quodammodo cogere. Quorum-utrumque abs Aegyptio rcge inchoatum et absolutum fuisse,- scriptor exponit. Venerat, ut sollicitis plura salent, et æflcfœæfîaa’al niv Miuæw in calamnm et men-mm; Sed nolo conieeturis indulgere nimium. Viderint peritiores, et Diadorum I. 50. addant. WESS. -- Haec pererudite, ut solet, Vir longe doctissimus. At tanto nunc non opus» erat molimine. finança, ut perspecte Schneiderus in Lexic. monuit, non mode de ponte proprie nominato dicitur, sed et de aggere, ut Iliad. 2’. 89. Et yeougoïïv, non modo pante iungere, verum etiam aggere camphre, aut valut ag- gare obstrucre, lliad. d. 245. Sic isthmum Pindarus Nem. V1. 67. 70’ch 7531190117, et Isthln. IV. 54. yéævçuv floWIoc’Èac. Quareihuud incommode oinwzœveôexl du Mincir intelliw getur iactis aggeribus Memphin (a Nilo) secludere, et ab inuudatiane totem praesture. Et pereommode etiam and particulam probati udiiciunt codices. Scilicet: pntares Memphin , utpote ad ipsum Libyue moutem sitam , semper ab inundatione tutom fuisse: sed hoc etiam solum , in. X 2

umwnr

324 ADVNOTATIONES quo Memphis coudita, opere hominum in sicco positon est, et quidem autiquissimis temporibus , sub primo regel Mens, ut quidem sacerdotes Herodoto narrarunt. Verbum hammam idemlieiskvius, qui mutatum voluerat, baud multo post-eàdem notione, quem nos probavimus, de- fendeus: ,,Hanc significationem , inquit, verbo inesse ,,posse, patet e simplici floua, quad non modo pontent, ,,sed etiam, ut Homero passim, intervallunl inter binas ,,quosque aciei ordines notat. Hoe’sensu verbum 710m5! ,,simplex oecurrit- apud Eusebium in Chronico, ubi de ,,Hadriuno sic tradit: 1391008; intima-n si; 105m, peuhl; ,,ral Mathieu, and adoucira; iEMua-iva, mrwltïeav liard ,,Knozmii ammoô’fl Sic ille Vol.III. Animadv. in Grac- cas auctores, p. 106. S. 15. à; 927";me lin) Negante adposita voee ab codeur vira clar. [Reiskio] ou, fin scribitur. W E88. - Houe coniecturam ille in Animadv. editis repetens, intelligit, unde excluais NiLus non. perlait. Equidem in vulgate nihil

CÂP. C. 5. il! uranium dl armiez abâçoirm) Hoc plu-- desidero.cuit. Beiskius, damha’tis, quae Miscell. Lipsiemia S. habent . ,1 - refingit, addito pronomine, div D’automatismes, labore, -ut ego quidem censeo, frustraneo. Veriua est, ro’mp ri mœu- Nuls: turbarî non oportuisse. De Iosepho vero quid di-w cemus aliud, quum haec negligentissime versasse,’ regin naeque Nicaulae sive Nicaulis inpegisse nomen , quo usa numquam fuit: non exagitabo hominem , satis poenarum doctissimo S. Bocharto, Phalegi Il. 26. dantem. WESS. - 6. récrie h Ferri naquit: pristina-lectio, rime si BœBoAuriy, [quum Gron. mutaverat] revocabitur; nisi forte plures libri scripti Mediceo concinantrtum commode ’ scribi poterit: du... du - - - n’ose si s’v BaBaAô’w ,iNa’rœxçiçu

1 1. mwÜv Tél-710,7?) Mirifica peperit verbum illud com- VAmenta: si et egolaberravero, L c peccabitur K. intra . .spem A ve- niae. Legîtur in Glass. Herod. Kuivoô’v, 16 papis-acte: m’y,» mué). Hinc sua transsumsit Suidas, cuius interpres : ,,Kms volis op. Herod. signifient nova quidam ïsermzme 15:" ahi - surde. Utilior Hegchii nota: Kawa-au, 1mm; mie-Mou, au) . larmoient. De Perillo, qui, Phalaridis iussu tenuto inclu-

AD *HEROD.O T. II. 99: 100. 325 Sus , artis suce opus ’tetmimum primus auspicatusest, ut scri- ’bit Voler. Max. IX. cap. 2. ext. 9, Callimochus fragm. cxrx. gredin; inti rdv 1259m! s’animent. ’Ab Herodolo potuit mmïv in eumdem sensum adhiberi, scribique: ammonium yœ’g un sium; fltçipnmaç lixdyœiov nouveii’v [sir Ao’yua, n’a: 5E d’un lauzes- picardan: quad fieri curaverat spatiosum conclave saburre»- ncum, verbo quidem auspicatam, sed nuera. alia. fuisse mellite.- tam. Alibi apud Herod. opponuntur flçOIU’ngd Min WOIEUIMEVOÇ, et s’y vip â’ë’xœv. Thuqyd. V I. 76. houent s’çpiv Essaim, 7’900ch! plèv, armh’vecds, Savoie: 3E, illi enivre; 13307993149: in quibus àmveiq; proximum aecedit ad Herodoteum n’y. ln talibus ubique permutantur flçdœato’lç et M’yoç. Pervulgatae sunt formulae, ut apud latinos verbo et nuera, sa... un sive Ain» MÈv, Baudoin; 36” Un; Mir, 15 3’ 027.1102? floculoit, vel 796020211 Min ri 3’ «ÏMÛ’E’ç. I’ostremum illud Maxima Tyrio restitutum voluit aceuratîssimus Marklandus, XXVlI. 8. ubi minori molimine scribi poterit: igéïv on: un roi; épu- Ms’vov, ni 3’ ainsi; in? usina); dknâscfiçov. VALCK. l l Ibid. Johann, «111’051! ré? une) Praestet-ne Jobin an vulgatum, in Grammaticarum est controversiis. Operose, litem examinaverat Coprogenius , quo de Guides in ’Avaiysov. Hic molestum magis est mmô’v ru? MW. H. Slephani :121:ko [in ora positum] alieuum prorsus videtur : alii ont Émi- Ivglfmipraeferunt, aut auniez: au 2.63441, quem feue in mag dum Sophocles Trachin. 877. mi r; manifs; "in. Edito patrocinatur Scholiastes Passion. et MEN." Herodoti auçtor voce amuïr, adscribentes, ni minaudait mon: mania", et ex illis Suidus : praetexuisse videlicet aedificio reginam novi quidpiam, ut Aegyp’tios vidcndi studio adliceret, quosb sum etiam vergit Abreschii sententia, Diluc. Thucyd. pag." 67. Fortasse invenietur, cui nœud]! 12,7- Ao’yu, si color recepto constare non poterit, probabitur. Vide Baglerum in Alciphron. l. 9. WESS. - Comma, quad ante 6mi- yauov esuperiaribns editt. in nostram transiit, rectius delebitur. ,,Knuvoüv, ait Reisk. l. c. pag. 107. non satisfaeit, ,,neque tamen reperio quad substituam. 8 Violentam Toupii novationem (Emend. in Suid. P. Il]. p. 468. ed. Lips., pag. 195.ed. Land.) Eusèbe: un A679, ante Borh. udoptans Larcher, sua idiomate sic reddidit, qu’elle desti- noit en apparence à des festins. Infinitivum verbi, non

326, -ADNOTATIONES accusativum casum nominis substantivî , hoc loco posuissé Herodotum , ex unîversa oralionis structura et ex sequcnti verbo nmæviafim intelligîtur. Ego, vulgatnm scripturam , satis et abunde firmafnm videns, in camdem interpreta- ’tus sum sententizun, qunm his verbis Voila expresserat, Par caussam quidem novi operis. Sic fere Thuçydides lll. 82. umvaîîflm ni; Smala"; dixit, nova in usum vocata esse inventa, novas excogitatas ratioms. Nempe regina illa, camera!!! islam subterraneum exslrui curans, nil aliud pme se ferebat, nisi se novum quoddam et insolîtum opus molirî. Sed nunc, ubi animadverto ad islam sententiam oportuisse nolouue’vm scribi in praesenti tempera, non wolnruuc’mv in praeterito, recordorque subtemneam cameram non admodum novum fuisse apud Aegyptîos inventum , in cum partem magis inclino, ut interpretationcm probem quam Valckenar. in anima habuisse vidctur, quamquc planius Schmiderus in Lex. expressit: scilicet, prac se tulit regina, inaugu rare et dedicare se vellc illam cameram. Consentaè neum enim videri debct , mmôv idem atque mm’ç’ën valere. 1 Simplex autcm verbum umvtfm vim habere compositi Mou- fles", (î. e. næâornô’v, xœhsçoïv , coll. Poilue. I. 12.) testimoniis Callimachi et Hesychii constat a Valck. citatis. S. 16 seq. imam E; d’un: «75395 afin) Non dissimile Persa- n rum supplicium ex Ctesiae l’ersîc. c. 47. 5o. 51. his admo- verunt Cam. Pauw etAbresch. [CR Voler. Max. IX. 2, 6.] At illud, atrox admodum et crudele, vitae finem ndl’erebat: Reginalin cincmînsiliit, 3m»; immigra; ys’vnrau, quo esset inpunita. lÂn utpoenaul, uae ab Aegyptiis inminebat, voluhtarîa morte vitæ-et? Sic vidctur.] anut sese ab- aeret? Alterutrum snne malim, quam cum Clan Pauov ë; gngoz, in vehiculum cinere plenum , suflîcere. Redolèt enim recentlus quidpiam. W ES S. - Ad suppliciuml quod spectat apud Persas usîtatum: de mimine qui eiusmodi supplicia adficiebatur, Ctesias Persic. cap. 1.8. ait, si”; ah 079303 ËuBa’Msrm and OËWJMUTOCI : rursusque cap. 51. s’u- Æœ’Msrm si; nîv (3.79393: et cap. 52. 63? (139mm); me.) si; du 07983:; Eve’ÛxÀsv. Quod vero in anonymi auctoris libella ne Mulieribus bellica virtute aut prudentia doris, in Billiothek der alten. Litemtur etc. Gëttingae 1789. edito, p.’15l seq. de Nitocri ita scribîtur, Ëownb 3è si; flammé 1’: «n°395 "Me né

AD HERODOT.II. leu-ion. 327 Môme; non idcîrco sollicitanda constans librorum Hem-i doteorum scriptural , sed temere ibi «Aigu; pro niez; posin’ tum. Caeterum conf. quae ad c. 140, 3. notamus. S. CAP. CI. 2. un: ou’âëv Juan Àanrço’rnroç) Platonis Politic. pag. 188. F. ci me) 702 zona-mi nur’ 06321! gaminons; ex parte convenit, non omnîno. Tentabat Reiskius un. 013321 sÏvou Aznflçërnruç, au! potins Aunæço’rnroç Exo’mvo’v 11. Quale quidem fulcrum si ad explendam structuram adsciscere- tur, non obluctarer. Potest cette dictio locum tueri, etsi rarior, huiuscemodi praesidio. Lege Abreschii Diluc. Thu- Cyd. p. 690. WESS. - aux? 0133i"); oüâëv tînt: homard- rnroç Iegendum commode suspicatur Benedictus in Act. Sem. phi]. Lips. Il. 289. Videturltamen stare pesse vulgatum; axîâêv AunwçJ-mroç, est nihil splendoris : au? odSèv,*fcre nihil, tantum quantum nihil ; quad gallice diceres autant que rien, V61 à peu-près rien. Sic non-ci comparationi inservit Il. lo-, 1 1. 1V. 25 , 1 1. 1V. 181, G. Bursus idem acfere, ciroit"; valet Il. 145, 14, 16 et 18. V1. 7g , 6 seq. Orationis structura similis illa erat, c. 95, 11. darofifiaz’vow: xœr’ chialai»; 15v uëmçwvr ubi quidem zani alia notione ponitur, ac possis ibi ad genitivum 113v xs’yxçwv intelligere nvaÊç vel MÉ- ça; 1:, sed rectius ibi pariter rationem constructionis hoc modo intelliges, ut statim cogites dmifiulvow: Jh’ywç Tôt gamay, spargunt granorum nonnulla , tum accedente "and üz’youçç spargunt idemtidem gramrum nonnulla, id est, spar- gant grana minutis portionibus , spargunt paullatim gram. S. [5. 3075901! ÈnÀw’a’œ) Vide cap. 11.9. 5.] v o CAP. CI]. J. 1027 En) fiérote: ysvons’vou Batavia) Tre- centos et xxx. rages intelligît, quote): conmentariîs 110-- minatim sacerdotes adnumerabant , quorumque. postremus Moeris. Diodorus quidem Sicul. I. 55. 57ml 791432, septem’ gencrationibus , Sesostrin Moeride recentiorem statuit, secutus alios; sed Nostri potier fides et nuctoritas, quippe malte vetustioris ac seriem regum et successorum Sesostrîs in nectentis , ut bene procedat. Pertinet hue elegans et operosa disputatio Ampl. Bouherii , Dissert. Herod. cap. 7. Ian: cum Moeris annîs ferme nongentis prius mortem cum vital ,conmutaverit, quam Herodotus in. Aegyptum est profem ctus cap. 15., abierint pmeterea annî circiter octingenti a hello Troiano ad eiusdem tuque tempera, cap. 145. et

828 çADNOTATIONtE-S ab Hercule Alcmenae filio fer-e nongentî; consequitur his ex narratis manifesta; Sesostrin. ne integro quidem seculo ante bellum Troianum vixisse, aequalem Herculi Alcme- nae filîo, vel paullo inferiorem. Plura Iac.Perizonius Orîg. Aegypt. cap. 16. WESS. - Neque vero diserte Harodotus ait, proximum Moeridis successorem Sesostrin fuisse: ne- ’ que continuam regni Aegyptiaei historiam scribere constitutum illi erat, sed potiora solum quaednm momenta ex illa commemorare. S. r ,. 9. "çartfiv «Moab 15v Aade) Aut e contextu 115v videtur eiiciendum, ont in durôv transmutandum, quod malim. ’Ano), Ewm’sç etiam dicti et t’yxaîgzot, Herodoto sunt indige- nce, lib. Il. c. 172. Il]. 99. IV. 35.et 68. Opponuntur lino) et Etna: Il. 160. et 1H. 8. l’otuerat Sesostris et in istam expeditionem nobilissimam 52mn; conscribere , nam iam ante sibi subiecerat Arahaa et Libyas secundum Dindon Sic. 1.65. et postea cette peregrinia usus est ad aedificnn- da templa, quibus inscribi voloit , à; 913M; Eyjcdçm; si; au); ni nmo’zânm, eodem teste Diodoro I. 56. VALC K. Ibid. argan-tir «amok AuBalv) A!) Aida venit zonât rôt MBÆv , deditque ansam doctis viris varia machinandi; quorum ego consilium laudare possum , open non uti. In- sititium vocabulum est et nulli usui , meritoque schedarum iudicio damnatum. Mox [L 1 1 seq.] 8m43; 71170M- me: me) 19;; iuuâsçînç corrigitur a Reiskio MœxoMllnlfl , sicuti me) 5341105961; 14.0945005va I. 95.; ncque enim yfixwâau mg! me; in sermonis usu versari. Atque hoc ego non nego: imo ’ vero 75g 254902913; ynxo’azvoa sun-t in msto Ask. VIII. 145.- Nec ver-hum tamen mute, aut praepositionem detraho: potest enim idem videri ac «190).!me , et sunt aliorum , eiusdem notionis verborum, similes structume, ab Abre- schio conductae ad Ph. Cattieri Method. 11mg. 8G. et Diluc. Thucyd.1 1. ywxminm) Tuerip. voluit722. in hac WESS. soda vir cruditione . . v clams et humanitate: mîhi , quad ÎpSÎùS pace dicton: ait, . dudum placuit altera çoniectumrum Reiskii, genuinum- que videtur, 3m62- uuxmtvom mg) 157; c’NuÊsçn’nç: quae con- sueta Hcrodoto est aliisque scribendi ratio, verbo mézi- t «la: aimilibusque praepositionem me) hune in sensum pu- ’ gimadiungentibus. De munis pauma ponachrodoti : VIL

AD HERODOT. Il. 102-104. 329- 155. si infini"; mugie-eue , «in. oîv 3590111 evMBouÀstimç finît me? wifi; noixscûm, 0:30.03 au) «mémo-1. V. 2. 921391.71; «’34qu me? rif; ëMvÛsçt’nç yzvme’vmv 15v Htçwâz’œv : optime Voila, pro liber- me strenue pugnantes. Egregium de Graecis Persa testimo- ,nium dicit lib. VIH. cap. 26. ou me) xçnnot’rm 13v 0375m ïa’MÊvraa, aillaiivrsçi aigu-17;. Aminœræs, Ion certe, apud’ Diogcn. Lairt. II. 5. 11.55.sz à»; due) 15; 13411959131; aira’ww - Î’vaaç Maiâozç aubineront ËçAz’o’MMov. Si quando constiterit, quad vix opinor futurum , yM’xscâau 91’592 15’; ËMuÛsçt’nç etiam alibi reperiri , levis erit huius charme iactura. Ceterum in gentium bellicosarum regionibus, quas statuit Seso- stris, columnae fortitudinis ipsorum indicem habuerunt . insculptum «13074» civSço’ç: quad , a, Diodoro monitum I. 55. .non’adnotavit Herodotus, memorans tantum roi yummi; imbellium columnis indita. VALC K. -- At verbum nai- xwâau, si olim hic positum statuimus, quonam tandem vel casu vel consîlio in y11xsr0m mutatum fuisse putabimus? Retractavit dictum ipse doctissimus Valck. in Nota ad VllI. 145, 8. et tencndum .11. l. yîu’xla-Êou statuit, sed abiiciendam orge) praepositionem. Sed et hoc quo iure fa- cturi essemus, velim scire. Dicamus potins, verbum 7M- xnâm plerumque quidem cum nudo genitivo. construi: id autan (quemadmodum aliis in verbis cum codem casu constructîs) fieri per ellipsin praepositionis, quum hie adiectam dedit Herodotus. S. 18. and à); mi adîoî’a yvvmuolç apanvs’yèœæs) Iosepho placuit haec narratio, plura inde derivanti, quam necesse eut, lib. VIH. Ant. c. 10 , 5. Ferebant olim Margaretham , Da- norum fortissimam reginam, simili exemplo in dedecus gentis Sueouum , veluti socordiam exprobrando viris, en . parte, quam in feminis natura tectnm volait, numum signavisse. Quam fabulam docte exploserunt Pontanus , Ber; Danic. lib. IX. p. 544. et Elias Brennerus, Thes. N nm. Sueo- goth. p. 20. WESS. - In Var. Lect. ad h. l. ubi Eustath. in Homer.p. 688. citatur, debebatur p. 668. qui locus in cd. Bas. est p. 537, 46. S. CAP. CH]. 11. ri 1).me m3105 nixhrds’mç) Aliter Valer. Flacons V. 420., quo de dissensu ad Diodori I. 55. WESS.CAP. CIV. 1 seq. (m’vonm . - roi Khan: Aiynizrrm) .o

33° ADNOTATIONÈSi Hnec ut ambigus admodum examinavit Theo, 57:1 32 viking, scribcns, si; and ’HçoSo’rp 1’! 7?? arçoiry’ titi à; mû AÏMififm Khan», varie abcrrans. De libro primo tacca; potcst enim amanue’nsis esse peccatum. Magna culpa haeret in mutato mahulorum ordinc. WESS. - Si si AMmzo: praemisso articule scripsîsset Theo, excusari non posset; nunc vero vacat fartasse culpà , nec dissentit ndmodum a Nostro : cuius de Sesoslri et de Colchis famam Apollonius etiam Rhodius I secutus est, Argonaut. IV. 272 seqq. ubi in Scholiis noë minutim etiam citatur Herodotus. S. [6 seq. vous?!" S’E’oamcv etc. lnserenda h. l. versioni nostrae lutinas haec .verhn : Putare autan se , direrunt Acgyptü, un Colchos de exercitu 5mm...- 5.] 12. (Minus; à? ami 225w) Legs Gronovii doclam observa- tioncm de discrimine "Un 2159m mû Zvçlmv. [269101, quando a Syris distinguuntur, proprie Cappadoccs dicebantur; 211’991. Syriae incolae, a mari mediterraneo osque ad Eu:- phratem. Conf. Adn. ad I. 6, 5. et ad I. 72 , 9. cum Var. Lent. ad l. 72 , 9.] Iosephus, Exiçwç "à; t’y nulefllvy populares suos intelligens, criminandi occasionem multis obtulit. Nota sunt certamina Bamiresii de Prado , Marshami, Spencerique pro Aegyptiis corumque circumcidcndi more antiquissimo; et pro Iudaeis Th. Gautakcri, Herm. Wilsii, Christ. Wormii de Corrupt. Antiq. chr. Vestigiis lib: Il. 10. p. 1:8. et P. Ern. Iablonskii Prolegom. Panth. Aegypt. Sect. Vll. p. 15. Est soue PVormiiîdisputatio in carpendo Herodoto nimia; neque ad rednrguendum , si requimtur, difl’icilis. Nec absolve tamen Nostrum; quem Iudaeorum familiarem usum habuisse, expiscari non potui. Phoeni- ees Syrosque Palaeslinos non neglexit, ces innuens, qui loca regionis maritima habuerunt, quales Philistaei: at bos genitalia circumcidisse, a veritate alienum videtur. Lege Samuel. lib. I. c. xvm, 25. et 27. quaequc ibi Io. Cle- ricus. Hic vero strigilem criticam, aspcrrime Herodotuin radentcm et lancinantem , Cuil. Iamesoni ex Spicil. Antiq. Acgypt. c. 14. non posthabuissem , si modum servasset. Falli possunt scriptores atque in fraudem ab aliis indui. D010 m1110 qui agunt, et consulte, ut alios circumscri-V haut, mentiuntur, boni viri nomine digni non sunt. He- rodotum falsa narrantem et rumorc deceptum cognovi,

un HERODOT. Il. 104-106. sa: inendacem nondum. Eos ego non laudo, quibus volupe est, mortuos redore, criminatiouibusque partim falsis, partim incertîs’, ut mendacii teneantur crimine, adurge- re. VVIESS. -- Consulî, praeter alios, de codem argumenta possunt Michaçlis, in Mosaisch. Recht, T. 1V. 185. et qui ab illo citantur auctores. S. 2o. 039x17" 7d; si 71 endura: s’o’v.) Idem nique superius u’vr’ 897522, ab antiquissima actate: quad verum esse constata In Aethiopibus censebantur Troglodytae , qui omnes «que orna-lm; "T; Alma-lm; circurncidebantur, teste Dindon HI; 32. Usi et Homcritae in Arabia codem fuerunt ritu, ex quibus hodierni Aethioped sive Habessini. Vide Iobi Ludoyi Histor. Aethiop. lib. III. 1. et eiusdem Conmentariuma ’Emmno’mvoc Aïyvlarrq: alii sunt, [nempe populi quos paulo, ante nominaverat:] non Aethiopes. WESS. ’ CAP. CV. 2 seq. Kim mima 051’017: un) Aiy.) Multa. Gronov. pro Herodoto. Si liqueret, Aegyptiosin lino clai- bomndo, carminando, nendo, diversum quid a ceteris nationibuslobservasse, mi in textura c. 55 , argument! pondus caussam magie: premeret. Validiua est, quod de consimili vitae institua et sermone ndditur. Nollem am- lem , [L 5.] un) nard marri au) fi in”; aira au) etc. vir Ce-. leb. sublata distinctione , aptasset arte. Perit in vis ra- . tiocinii ex lino; nec verum est, solos Aegyptios et Colchos linum tractasse. W ES S, -- Vide Var.Lect. S. CAP. C V f. 1. Toi; 32 «iam, rai; ïna: etc.) Sic prac- stat ex scriptis. Mutarunt scribae, quad ordo verboruni insolentior videretur. Sic tamen V. 105. au) yaêç "h Kuô’. un, ergo’flçov 01.; Bova’mv, cvMMxe’m, -- - "’1’: 101-mû ou?" argwsyfvzro. Sophoeks Trachin. vs. 287. . - - - To103: 3’, 07mg 53009923, 35 0’me (final! côçoû’a’w 519v. I 35459050 agi; fi - - - Plura doctissimi viri I. Fr. Gronovius in Semam de Benef’. IV. 52. et Io. Davisius ad Cicer. Dîsp. Tuscu’l. I. 24. .W ESSs 4- Couf. Adnot. ad I. 86, 39. S. v ’ - [9. Mach; aluna; mzâunïç) Voila, magnitudine qui- nûm palmorum ; quam interpretationem omnes Herodoti editores, absque animadversione repetierunt. Pariterque lardera, un homme de cinq palmes. Atqui non videtur

sa: ADNOTA’TIONES adeo pusillam efligiem significare voluisse Herodotus; cui parum etîam conveniebat inscriptio per pectus porreau: nec perse credibile videri debebat, Sesostrem hune (de cuius ingenio conf. c. 1 Io, 3-5.) veluti nanum vomisse efiingi.. Nec verorid, quod dicenœm Herodotum faciunt interpretes, verbe eiusdeclarant: 1mm quinqua palmi.non sunt 9!me "402mm; , sed m’m rarâamuf. Ut brevi absolvons. "dans; estudinu’dium cubai: itaque, quemadmodum mgr. tek-or flambas-av -sunt duo talenta cum dimidio, et 3630m1! d’enduro!» , sa: attenta cum dimidio, sic pluma "flapi sunt quatuor cubiti cum dimidio, sine cum une. spithama. Atque in hune locum iam ente interpretatus enim, quum con- cordanœm meeum animadvertissem Didymi apud Priscia- .num interpretationem , de qua supra in Adnot. ad I. 5o , 1 9 seq. dixi. Conf. item ad I. 50, 15. notant. S. r 12. in 32 roi; (5140:1 E; 13v Ërsçpv) Corrigitur in 3? "t7 n?!»- nîuov 6mn, me invita: mox quoque [1. 15.] garum raïa-c Émis-1, ex Diodoro I. 55. a Cake, Pawio , Reiskio. .Tu vide Sophocleum hoc, Trachin. 1057. ’52 «and 3»; un) henni au) Ào’yp «and Kan) ne?) sud véron: andin; 5755. Vertebat Cicero liberius, Tuscul. Dîsp. Il. 8.40 multa dicta gravia, papessu aspera, Quae corpore nantlata atque anima pertuli. Nom, ut in Sophocle and vo’ocn wading, quae Davisii coniectum, legerit, vix credo. Ecce aliud et propius quidem Claudiani, Bell. Gildon. vs. 1 15. Astvego , quae terras humeris pontumque subegi. Quod idem est ne si lacqrtis dixisset. Non cette ex necessitate Rubem’us et Gcbhardus scribebant numerus , neque iuvenis, uti Barthius. Tuitus Claudianum est Nostri verbis, quae poëtae in anima fuerunt, yir magnus I. Fr. Gronovius-Diatrib. in Papin. Statium c. 25.1). 128. Nunc video, Cl..P. Burin manno non ndmodum Gronoviuna placere, nec muta di-

1 8. 19mm»; eiuo’m tîndËaWI) Antiquissima haec et. prima cm.statuae Memnonis, W ThebisE S erectae S. , mentio, . r qua. de. P. Em. Iablomkius singulari Syntagmate pereruditc p. 3o. Eam veto Sesostrîs colossum esse, Pausanias auditu etiam acceperat, Atticor. c. 42. p. 101. Negat Noster, nec sine ratio- .ne. Han) 75; aËMOnÏn; zinnia-rufian sive roi? «Ehnfloô’ç, bine habent. Proçopius Bel. Pers.. I. 6. etAgathias Sch. Il. p, 58.

AD HERODOT.II."106-’1o8. 333 il a. Placuit et Lysine Or. I. 5. Euripidique, Helen. vs. 1262. , CAP. C71]. 2. maint; olvâçaimuç) Tacitum habere etc.non deheo, fichiez,WESS. specimen Ionicae ’ dialecti, .. Homo toties frequentatum , rediisse pristinam in possessionem. I 1 1. 1’013; 3150 in) rit main: berthas-a) Anilis haec Aegyptio- rum fabula. Diodorus insidias regi ad Pelusium structas a fratre insuper baud habuit;,de regiis liheris,supra pyram WESS.extensis, prudenter tacens I. 57. ’Eæ’ s’aaËyuv [1. 1 2.] ex in-, . dole Ionica Vinci. et Ask. WESS. - Nemp’e (quod in Var. Lect. praetermiseram) ante Wess. perperam Ed intivüv edebatur, sphalmate typogmphico ex cd. Steph. 2. derivato : scripti nostri codices, pu*to item alii omnes, verum tenent. Paulo ante, pro umo’asvov, prave uso’mvov est in Arch. et Vind. monente codem Wess. in Var. Lect. S. » CAP. C V11]. 5. 75v roi; 741-5904; nurse-reliure) Haec si abessent, necessaria non censerem. Glossam redolent, et superiore capite hue invectam. Eadenl Pawii suspicio. M01: [1. 4.] s’ç un. influant-o Reiskius, quae praepositio in simili verborum ordine saepe reticeri sole’t. WESS. - Conf. ad Il. 95, 9. notata. S. 5. 15v roi;- xu’çaç mnrrpfibatro) Totidem atque eadem paulo superius leguntur verbo c. 107. quo Sesostrin dixerat oivaiyovræ arnica; dvfipaiarouç 15v 50175,01», .751! rai; zain; nurs- crçs’xLuro. Conf. Diodor. Sic. I. 55. V. 58. Hic prudentissi- mum Regem in vindicta de fratre sumendn scribit usum’ ré? 5140.91 16v Ëznyœ’ysro: quae sane sufficiehant:-mihique adeo multo videtur verisimilius, quae his prostant subie- cm , 167v roi; zain; ucmnçi’dmro, e praecedenti capite repetita a lectore, quum ab ipso I-Ierodoto: sed , quae scripti v Codicestuentur, in hoc quidem l1istbrico, saepius luxu- riante, perpaucis videbuntur in marginem reiicienda.

iVALCK. 17. anuméeom Ëxçluvro , raïa-1 minoen) Salsioribus. film"). 0 nËAMvçâv, Hesychius. Quart: vocî* potestatem ex Aristotcle atque aliis docte vindicavit Is. Casaubonus in Athen. Il. 4. [cap. 21. nostrae cd. p. 41; b. cd. Cas.] De Chalcide Di- caearchus c. 15. [in Hudsoni Geogr. min. vol: Il. p. 19.] 1 haec; 33Mo: imans, ne 113v 97070.93, oïMumc’fÊiv 3è "hum? [un

334 .ADNOTATIONES Jædflluru, 33 maie: Jyuwêv and 11.094951: Subsalsam aquam verborum serics et usus postulat. Namque H. Stephanum, ôto’naru corrupte legi atque émia-axa esse debere opinan- tem, ratio fugit. WESS. 18. in Oçtoifuv 75954514901) Ne hoc quidem, Ëzçe’owo -- - xçtaiusvoi, videtur Herodoteum , verum potins natum ex errore proclivi describentis: in Cptd’faw devinant vol aigu-:5- nmz, et puteis haurientes, forsitnn scriptum fuernt olim. Dubium est, quum verbi formam adhibuerit. lib. VI. c. 1 19. vulgaturüiiüuowwië mir-95, nempe 1917 Mien-0;, ubi niçriovrau, aut aîçüflvrm scribi potuit. Quid sint flÀœfxifEeœ «d’un, vel 58ans ana-151191, disci potest e Casaub. Anim. in Athen. Il. c. 4. De Acgypto loquens Plutarch. de Is. et Os. Ç. 4o. «irai, inquit, aurai Mi opium mina: - - - «tu... çà au; and 1mn» Ëxouflv: memorat et Diodorus 33Mo: - - o tupi; ÉMuçc’Èoç imine: 7:50" lib. 1H. c. 39. VALÇK. -- Ad Aristot. Meteorolog. lib. Il. c. 3. T. I. p. 556. n. et a. ed. Duvnl. provocnverat Casaub. ad Amen. l. c. Vinum veto amura) memorans Ananas, de Cur. Morb. acut. Il. 5. p. 101. cd. Boerh. amarulmtum dicere videtur;- salsum enim sapo- rem quod habeat vinum, nullum equidem novi. Frustra vero fuisse Petri Petili et Hudsoni operam, quorum ille apud Aretaeum mon); pro «Mi-dg, hic vero apud Dicaear- chum âm’ymmu legendum censuit , satis adparet. S. CAP. CIX. 4. énonçât! charmée") Diodori Sesosîs devictos Aethiopas coè’git Mou; "un, ceteras, quos sub- iiugavit, gentes quotannis nacrai 39’119th 341990992711, [lib. I. c. 55.] sed de Aegyptiorum «imam? tacet Diodorus. Herc- dotei Codîccs si variant, vix, opiner constitui poterit, utrum scribendumisit cinoooçn’v ai 7942111, an dmçbagfiy tine-:5. M’en, au quad Mcdiceus praebet, dwmfiav: quando sin- 1 gula reperiuutur in talibus. Hue pertinet in Glossar. Ha- rod. ’AæoooprÏv: qued hic tributum notat, ni dard 76v Junior roî’ç vigueur" Jao-rsMu’usvov. Vox-quidem Atticis satis est usi- tnta; nam Athenis sic menas dicebatur, quum heris prac- stabant servi; quum in rem sufllciunt Valesio notata ad Harpocr. Nunquam tamen, quantum recordor, scriptori- nbus Atticis énonçai tributum illud vocatur, quod Athe- niensium reipublicne quotnnnis pendebant ai edMMœxot, quos vocabanr1 sive ai adam, vocabulo minus invidioso

AI) HERODOT. II. 108. 109. 335 dictum azimutât; Hoc quum hominibus harum rerum gna- ris sit notissimum, mirum est, apud Harpocrat. in voc. min-«Ex; ah Aida usque par editiones ista fuisse pmpa- gatat ËÀEye Si insinua; (page; d’un. quae promut et apud. Suidam: quum abaque controversia hune in tmodum corrigi debuerant, ban à? au) rad; Golf-av; Euvraiëuç: atque in seribendum etiam apud Elymologurn. Sensit vitium Andr. Doumeus, cuius vid. Praelect. in Demosth. Philipp. de Face p. 118. VALICK. --- pineraie" receperat Cran. t’ann- M’uv revocavit Wess. conf. V. 49, 55. 82, 18. 84, 2 et 5. S. [9. aurai Mina 157; enfantin; simonie; reniai) Est qui «in. Dopiv malit: non ego. Intellige nées; 75; 114.50.44 0379009512. 5.] 1o. 30x59 St p.9: Ensist firmes?!" etc.) Duce hac in te He- rodoto plerique utuntur, quos Menag. ad Diogen. Laèi-t. VIL 11. adnumeravit. Suidas in voc. edoctos com Aegy- ptios , ait, En roi; niant-rue 15; 75; un? rif; 31œlçs’o’sw; 15v 75:59:.» : qui si ait-foiron r5; yïç, aut simile quid seripsisset, rectum fortasse tenuisset. Inventa enim haec ars est, tempore, quo Nilus, plus aequo crescens, confudit termines possessionum; ad quos innovandos adhibiti sunt- Philosophi , qui lineis divin serunt : inde Geometria dicitur. Sic Servius in Eclog. Virgih’i

III.l l. 19’on 4o. un! 7:39WESS. nazi gaminant . au) - etc.) Non inprudenter baee ursit Leo Ailatius de Mensura Temp. cap. 1v. 54. ut 15v «595v horarum usum et nomen antiquius esse Vince- ret, ac vulgo doctissimi viri censuerunt. De voce aréna alia lis. Pollua- IX. 46. m’m et 45997167191: nonnullis idem fuisse, signifient. Itaque 705.0; prias dicebatur, qued postea niçoniytov. Hoc placet Scaligero, et firmatur ad Manilium lII. 434. In alia abit, longa et ambigua disputatione, Ct. Salmasius ad Salin. p. 448. Ego cum Scaligero facio. WESS. - Larcherus 941.3140111 quidem horologium solare intelligit, 91’6on ver0,ic0eli quem vulgo polum voeamus. Rectius alii et palma et gnomonem instrumenta h. l. in- tellîgunt astronomica, alterum indicantibus anni vicis- situdinibus inserviens, alterum dici partibus. Sane et apud Polluc. l. c. et apud Athen. lib. V. p. 207. f. instru- mentum polus est, non coeli carda. Caeterum conf. Mcnag. ad Laè’rt. Il. 1. et 13..in Hist. de l’Astronomie ancienne 1 p. 384. .S.. ’

i336 ADNOTATIONES CAP. 0X. 2. antisérum 33 25.17170) Ut donarium fa- rent et monumentum vitati periculi c. 107. memorati. Sic Diodorus I. 57. qui de Daria et mata illi dard To17 béa; Vulcani controversia non dissentit. Certe in Coisl. Dio- dori et Mutinensi-Cod. 129169 in aliis dçxzceaüç, frequenti mutatione, neque iniusta, ut alibi monitum. WES S. [12. induit. Commodius foret ingénu vel enim. , stare. Nunc ad activum ivTœ’Vm intelligendum ion-aima minis du?»

auCAP. vel CM. 2.921139.htm 13v 101731: 01132917 411951) 5.] Hue au - «tapin: . . malucris, parum refert. Eusebio dicitur imputai Chran. V p. 7. Diodoro, Sesostris , [sive,.ut ille seribit, Sesoosis,] titulo paterno. Si verum est, quad aliunde constat , regum Aegyptiorum eonmune nomen fuisse n 15 Pharaa, uti in Hebraeo codice scribitur , sive QOTPO au! d’EPO, quomtodo Coptorum vetere sermone; nuncupari utique Pharao Sem- stris potuit, sicuti Phono Neeo, et Pharao Hophra, qui Necos et Apries hacin Musa c. 158. et 161. WESS. 20. ’Eçuâpi Blâme) Habet bine Steph. Byz. in voce. Dio- doro tEn; BûMçet 11.15.44.11, sive viens, ipsiusgne an librarii culpa, in dubio est.. Minime vero amhiguum, sumsisse i omnem istam fabellam lib. I. 59.:hoc ex loco. WESS. CAP. 0X1]. 4. qui." Homes-111’011) Disputabant Gram- matiei mg) 1511 15145141141311, utrum f111041133151», au t1400113111011, (quad in Ask.) melius esset: dignaque res visa Eugenio, aequali Imp. Anastasii , ut singulari conmentario illustra- rctur apud Suidam in voce. In Edd. ac scriptis Graecorum libris discordia observatur insignis, modo Azovu’mov, nunc Azonis’zsv, et hoc de genets alia. Copiam ingentem cangessit ad Dionis, Cassii lib. 1V. p. 606. vir eruditissimus. Castra autem Tyriorum4[l. 7.] non neglexit Gronov. quibus similia Iudaeorum castra in Augustamniea Aegypti provincia Notit. Imp. Orient. p.,2o4. siveniaro’mâav 719.80.61... Iosephi Antiq. XIV. 8, 2. Adde infra c. 154. W ESS. 1 1. au? 3.; au) 5’71 551’711; 10503. s’armvv’luov) Si foret in" si sa"; etc. inti Beiskius coniicit, Eæœvv’am protectius esset, idemque ne iflwvuML’u: alioqui êmiwmv (de quo praeclare Stanleius in Aesch. vu.Theb. vs. 158. et Hemsterhusius ad Luciani D1111. Mort. IX. 1.) non movendum. l’otuisset et limait" se tueri’, Ionum augmenta saepe spernentiuzn 1.

An 11111101) on 11.410-113. 337 adsuetudi’ne. Cetera omnia serva, nihil damutàns. Vide tamen Miscell. Lips. Vol. VIL p. 659. WES S. -- ’Eçmyü. 11.1911, i. q. 31913111114011, scil. ra isça’v. Etiam Pindarus iwwvdmsç pro communi insinua; usurpavit, 01. 95. et Pyth. CAP. CXIII. 5. i; 16 1313115211911 minon) Emendat vvir dentusI. 58.ê; r6 Kwrçîm 5., 79.91795: » id Sidanem. fluctibus ad- spergere, de qua c. 116.. neque aliud ac Sidouiumesse mare. Factum nollem. Aegyptium mare Plinio H. Nat. Il. 68. et Nastra illud est, quad Aegyptum, et utrimque vicinas aras adluit. Neque. Strabo dissentit, Carpathium Aegyptio conmittens, huic Creticum et Libycum lib. X. p. 7,48. A. et II. p. 1 87. in Issica et Pamphylio sitarn esse (gy- prum, covoiærowocv 71,7 Abysse-1’41 mMc’yn. Addit p. 182. n. maris Aegzrei sillum umsiusvov esse En in; Ai-ywrriov armi- aux, au? 1917 HxMævN’oa ne? 7917 ’Ia-nmô’. Quae quidem pro Herodoto abunde sunt. YVESS. - Strabonis testimonia leguntur p. 488. a. 125. a. ct121. n. ed. Cas. S. - - , 8. s’ç Tupzxeixç) Ionico flexu T9191xnfxç dabunt farte codices. Supra c. 15: 11131591 T9191xn1’91v legebatur in msto .Galei. Quaudo nomen est. urbis, Taiç1xs’91. scribendum censebat Salmasius. V ALC K. 9. Renato; iedv) Canobi suburbio Heraclium [Heraeleum] ab Herculis hoc templo nomen est in Strabonis xvn, p. 1155. A. [p. 801. 11. Ed. Cas.] Ipse Hercules in oraculi l-responso 1011199821); a pud Pausan. Phocic. c. 8. p. 850. et eius cultuslin Taciti Ann. Il. 60. Iam quae consequuntur, ser- vos eius in tutela fuisse docent; quorsum et Hebraeos .refert, dira Aqyptiorumservitute pressas olim ,.Paul. Ern. Iablonskius ADiss. ultima de terra Gasen p. 101. eon- .îecturà admodum incertà. Illud autem 31-191 91’1ü9u’9rœv eon- .verti in 51-211, 11ti 1ussti lib. IX. 82. plures, posset, nisi lertium Nosterccasum in similibus adamasset. Loca Hem- doti studiosum rfugere non passant, et coacervavit doctis- . simas Raphelius ad Epistol. Paulli ad Ephes. I. 5. Pal-ra imAaiÆn-rau Arch. non est absurdum. WESS. , 19. 1’97 divans: sir (9511;) Homero (913v, 6131199 Aegypti -rex (997w; est Aeliano Hist. Anim. IX.. 21. et. Criticis in Nieandri Ther. vs. 512. poëtae (993m; Ev daudâown 9309113191119 explicant’ibus de serpente haemorrhoo, cui (1995m; a loci Herodot. T. V.

338 ADNOTATIONES rege titulus fuerit. Multo rectius, ut ego quidem cens seo, (1395119; patrius erit casas, et 111911191491 695m1- arenosus . Thonidis pmefecturae tractus. WESS. --- Apud Diodor. Sic. I. 1 à. C9711; est oppidi maritimî in Aegypto nomen. S. CAP. CXIV. 12. in; rida? g r1 suri 11912 Afin) N010 tot membranis obniti. Alioqui "1’191 1’395 defendi potuisset. [At 7391 saltem scriptum oporteret.] Tale Sophoclis Oed. Colon. 945. HEM; ai; i391 ni 7971 a; x4911 des]? 17591 Sûre-or: [vs. 889. cd. Brunck, ubi quidem 11’313 exsmsstis recepit Editar.] et Ciceronis pro Arch. c. 8. vidi hum: diacre. Critici pmeterea ad Nicandri Theriaca i915 Je: 1.67m, exemplum.91i0011’rmç in) «Mina; ponunt, non negieetum a Barthio in Statii Theb. Il. 100. Acide Cl. Oudendorpium ad Lueani I. 255. WESS. CAP. CXV. 15. 59-91 de” 131011» in?» irokuufls’vrzç) In simili fluctuum et ventorum procella receptius 15m- Muflaivzuâm est. Sic VIH. 1 18. mais": 31’ un aimas 21111111.» 11’111 691-9719181711: et VIL 170. quibus banc ad rem locum contribuit Cl. d’Orvillius in Chariton. p. 269. Aliud Plato- ni placuit Phaedon. p1 58. a. in" 11574919111 si d’un» n’annu- Bo’vrsç 1111319119: et.Ph1’lastrato Heroic. e. 19. p. 741. suiv si". .9191 his 1191171 dæoMiBwn: ubi vSalm. Et Gruter. ainBœ’Mm, nulla urgente mussa. Vide ibid. p. 748. et Uranium No- stri c. 108. WESS. 18. and 1’017 etc.) Hic egregia codicis est Mcdicei Iectio, aussi se; 0191117917 Ësivw suiv yavaïxa: 51.015. VA LC K. -- For- mulae juins, 791992 711111711119 5976100911 V61 091193, et similium plura ex Nostro exempla congessit Gronovius. In his V. 70, 5,. II. 66, 10.11. 111, 14.111. 69, 25. 1V. 1, 16. VI. 20 seq. 91351911 Ëxuv 131111.htm) Placet elegans Beiskii coniectura,68, 97755911 7. Ancien S. ixmftlmç. - LVALCK. -- Potuerst medium vocabulum [3x01] sine damna ahesse, uti c. 1 18. roi 9235211911 1011314919 si per msstos stetisset. Cl. Reiskius oiseler. ont 111;;th eius in locum suflieit, non utique ignoras Herc- dota verbi et participii istius usum in deliciis fuisse. Me!- mini ad superiorem librum nonnulla posuisse. Vide nunc Alcidamantis Deelam. in Palamed. p. 1 86. [in Reiskii Orato- rib. Graee. vol. VIII. p. 72 seq.] In praecedentibus [ad verba 7919913 7917 etc.] erudita Gronovii exstat opera. WESS. -

AD HERODOT. II.i14-116. 339 Coniecturam islam, neutîquam necessariam, idem Reis:- kilts in Animadverss. editis silentio pressit. QUamnam Ad- notalibnem ad superiorem librum positam hic spectave- rit Wessclingius baud scia, nisi illa sit quae ad I. 57, 7. refertur, ubi de perîphrastico praeterito ngebatur, qual.e illud est (inoxML’vuç ê’xaç, et similia complura. At hoc quidem 1000 diversa ratio est: nec enim tam iuncta in- tclligi debcnt F94M xM’dJocç, quum 97x21: 5492:4, nempe 62’749" Ëxœv euh-fi»: quemadmodum È’çxaMou Ëxm est adfero; et Jim:- m 5,7411», aufero, proprie abeo mecum sumens; similiaque

28. Ë; 07an and Meroçufâêrâm) Arch. Merswçt’èvüou singu- alîalare est, neque satis recordor obvia.de navigatione, aliorsumS. insti- tuenda, simpliciter collocari. Ms-rewçm-âsîç s’y au; iambe: Thu- cyd. VIL 16. et Msflœçz’a-œ: du mû si; 16 ars’Àuyoç Philostrabi’ Vit. Apoll. V1. 1 2. p. 250. et alia de hoc generc, non bene respondent. Meâoyu’êsu-Gau baud sprevit Euripides Medene vs; 25.5.et 445. sententià tamen translatà. W ES S. . CAR CXV’I. 1. Œxs’vw; laêv 70:67;"! 0?me etc.) Syl- labà repetità scriberem "cairn nîv à’mEn. Helenam Euri- pidis legerat, ni fallor, Hcrodotus. Hemdotea cette Philo- strato obversabantur de Helena scribenti, tum alibi , tum. praesertîm in Hemicis, p. 694. VAL CK. -- Saepe veto post aga-o; et huius declinata articulum omittiz Noster, quem atticus scriptor non neglecturus erat. 5. 4. E; 3 pas-rixe min-ù) Valide Latina, in quem (sive ex Gronovii correctione, in quad) cum lranstulit, incongrua sunt, et turbas oient. Beiskius s’ç â aut delcndum, aut in i; Ts’Mç con’versum voluit, me invita. Verti debuemt, quare cum missumfccit sive neglen’t: supra I. 1 15. 951-0; 5è - - M’a-m J95: oââe’vœ’ 5’; 3 È’AæBz du Sixnv, quaproptcr poenas (ledit. WESS. - Possis ê; 3 intelligere quasi esset s’ç Ë oZàzSaËy, quad respiciens , quo respecta , i. e. quà caussà. S. 6. 3;?on 32, marri amie etc.) Distinguit scribitque Reis- Jcius: 35on à? agriffa yaÈç 30"!an Ëv 37.1053: (me? aman; «in; (ivmo’âursêuvràv) mm! etc. cui de punctione non admodum refragor. Guil. Budaeo Conment. Gr. Ling. p. 418. [p. 806 extr. et seq. ed. x 548.] cadem fuit animi sententia. Agnosco praeterca négro; et non-d in membranis permisceri nonnunquam, cuius nullum hic quidem vesti- Y:

- -e www-u.

sa: 0V ADNOTATIONTES sium. Mihi saurai ex Ionum et Nos-tri sermone non diversum aliudve ac mené. Id si probes, non eget tali nuleio .Herodotus; nedum ut dictum intelligas pro nanisant 8è imine: etc. uti Abreschius Diluc.Thu . p. 794. suspicnbo- [un WESS. - Scilicet olim post samo’v non incisa crut ontio; recte vero comma interposoit Wess; Equidem’ cum Reizio , ut suaserat Beiskius, verba ista (nui - - - iam-ù) parentheseos signis inclusi: intelligoque miam , commode me .facturum fuisse, si 3;?on 3l. cum paulo maiore distinctione scripsissem. Iam zou-né haud dubie ionicà specie pani- tur pro eo quod communi linguà Mû vol mW a? est, atque idem fore ac si; sonat, ut, quemadmodum, prout, quatcnus, sicut I. 208, 4. Il. 6, 5. IIi. 86. 2. pro quo alibi sucrai rat ait, qua de formula ad Il. 99, 5. dictum est. At ne sic quidem difiicultate caret h. I. sermonis consecutio: nom ab hac particula sucrai incipit protasis quaedam , cui quae respondeat apodosis baud satis adparet: quare etianî Reis- kius in Notis msstîs ad W eu. missis nacrai in migra; mutan- -dum"censnerat. Ego veto, quoniam and idem nique à; valet, videndum pute, ne sit simillimn huius structu- -rae ratio nique illius, cuius plura exempln ad I. 58, 7. congessi: nisi quod pro infinitive, qui ibi in elliptica apodosi ponitur , hic dein ait si; inflige!" a’c’wv, quad quidem perinde est ac si dixisset dæxvnxâivm cintra. Quae si cui minus placet ratio , dicendum fuerit cum eodem .Rmsxxo in Animadverss. editis ad hunc locum p. 108. ,,Apodosin verborum zani M229 imine: esse demum in illis ,,verbis, quae infra léguntur, (l. 24.) Ëv retiroit: raïa: bien .,,8nMî’ etc. hoc sensu: nam secundum illum modum, qui: fioles ,,a. se errores’ Alezandri exposait; (maquant autem se retra- ,,ctat) - - - illo itague modo illisquc verbi: declamt sibi non ,, ignotum fuisse Alexandri ad Acgyptum appulsumfi Mimtus sum vcro , de verbi oimmâièn usu , et de notione qua illud .hîc aecipiendum, a dociissimis Interpœtibus, et in ad- struendo rariore verborum usu aliOqui diligentissimis, lnihil hoc loco notatum reperiri. Nam verissima quidem videtur Vallae interpretatio , nec usquam alibi retraetat , quant omnes etiam tenuçrunt interpretes, eàdem pute ra- vtione qua gallice se retracter usur-pamns, id est, diversum velcbntrarium dicere eius quad semez dirimas. Atqui nullum

AD HERODQT. 115.6.1.7. 34." alium vel Nostri’ locum vel alitas cuiuspîam scriptonis sut legere memini ont prolatum reperio, quo ista notione usurpetur hoc verbum: et apud Nostrum quidem non modo lib. V. rap. 92, 102. longe diversa notionç positum est, verum etiam hoc ipso loco Guil.Budaeus , a VVess. citatus, sic interpretatur ,,et nusquam alibi se ipsum revo- ,,cavit, id est, nusquam id iterum dizitfl Pariterque H. Ste- phanus in Thes. T. III. p. 517. f. ,, se ipsum revocavit , pro ,,iterum idem dixitfl Schneiderus vero in Lexic. crit. alterum e Herodoti locum citons, hune quidem silentio praetermi- sit. Caeterum eamdem famam de Helena in Aegypto re- tenta, non Troiam a ’Panide abducla, secutus est Euripi- des in cognomine fabula. Conf. Fabric. ad Sert. Empir.

VIL10. à Aiomiîzcç’Açwrsiy) 180. S. -Auctoritate Codicum destituto non requirerentur ista. Sunt subiecti versus ex Iliad. Z’. 289. et seqq. Aimsiâwç dein-sin vocabatur a Grammaticis , Ilias E’. in qua meminit in transcursu l’oè’ta Alexandri, naviumque architecti Pherecli: sed hoc nihil ad Herodo- tumiacit, Homerum ctiam’ alibi commemorantem, nuspiam tamen appellationes, qui-bus Homerei carminis diverses insignivere,parles Grammatici. Primus forte PIato menuisait Nsxm’aç Odysseae in Minoë p. 319. n. Ceterum in Aegypto permansisse Menelaum censuit Dion. Chrys. Or. XI. p. 188. c. atque id ipsum obscurius indicatum ab Ho- mero. VALC K. -- Non patitur constructionis tenor, ut nbiiciantur ista verba. lliadîs librum quintum sequioris aetatis Gîrammatici 1316547300; ’Açwm’œv inscribentes, sexto libro alium titulum fecerunt. Intelligi autem par est, nntiquitus cnrmen illud, qued Mouflon; pigiez-n’a: inscriptum ont, sextum etiam lihrnm esse complexum. » Conf. PVolfii Proleg.’ ad Homer. p. cvm. et Heynii Obs. ad Iliad. f. 289. et ad s’. princ. S. [15. s’y ’Oâwmlg) Odyss. 3.227 seqq. et 551 seq. 8.] i CÀP. CXVII. 1. Kami mûron) Cum his non co- haenet 30.07. Lineolà tantum adiectà scribi posset: Kami ruïruJ-Wi’îwv, 5’14 06x ’Omigou roi lainent Ëmoi s’en: Et istis versibus , postremo potissimum loco, manifestum est: Sahel"; Iservari poterit, si scribatur: Rai "En; 8E rai Émis, mi 143516: 75min. Sed nimis. forte suspiciosus in Herodoto

sa ADNOTATIONES mîror equidem .3 xwgs’cl. Veterum loco quae dicimus, recentiores inprimis Philologi Graeci non tantum Hem, et zpio’uç, et 543916510; diccbant, sed etiam 75min, vel d’une. Sic saepe Scholiastae et Eustathius: item Athen. XV. p. 67 1. r. 191mm ëÈ-qyw’mvaç ri 35min. Lucian. T. Il. p. l7. [Quo- modo conscr. Hist. c. 12.] r6 xœçi’ov ni; ypucïç, libri, quem scripserat, locum: in Acl. Ap. Lucae vu. 52. si 7591030; ni; neck, locus est de istis, quae 792411493 zæçix, S. S. loco vocantur in Epist. Ignatio inscripm p. 99. 10’701! habet et alibi Lucas Eu. 1v. 17. Sed neutrum hune in usum adhibitum inveni apud Scriptores, qui rebus Graecorum flo- rentihus viguerunt, ubi Poëtarum exeitant antiquorum loco , proeterqum hic op. Herod. et in uno loco Xenophon- lis hmm. Il. le. i, 20.] p. 429, 55. Illic Epîcharmi trochaico: Tôv «in». orientis-w fini? raina: 13270:0. si 9:01: (quo mode scribendum e Stobaeo p. 198, 48.) subiiciuntur ista: and s’y 0250.91 SE 70’793 ana-fit il!) marnai. , lui rai penthotal Moise, Ms; fol qui?! 5307;: quae, nimium vexant, trochaicum etiam optimum efliciunt. Sed si qui Socrntis supersunt amato- res , bos rogo, Socrati-ne congruant ista.vel Xenophonti, on recentioris-aevi Philologo, qui ad priera totam illum, pe- riocham mil ëv oing-a à. r. o. ’Q. a. retulerite’VALCK. --- Valckenarii corniectumm secuti Reiz. et Borh. l. a. 317M! En min ’Oun’gou edidcrunt; et ex Reiziawo exemplo 3377m, me imprudente, in nostram transiit editioncm. Cuius novationis in Var. miteux Lect. mentionem facere do- bueram; nom Sinaï, consentientibus msstis omnibus et editis, tenuerat VVess. tenuitque etiam prudentissimus Schaefer. Nec vero, cur mutaretur, idonea mussa fuit: 1mm si baud ita commode, ut paulo ante, (c. 116, 24.) intelligi h. l. passe putaremus, Sun? "Gange; Ve] J moirât, dcclarat poèta; nihil impedicbat, quo minus idem verbum hic intransitive et impersonnliter acciperemus , clarum est, adparet, quemadlmodum IX. 68, 1. ne fortasse etiam alibi: similiterquc SJéÈEËE, H. :54, 16. HI. 82, 17. et 333;).ch apud Xenoph. Memorab. I. 2, 52. etCyrop. VIL 1, 50. Iam , quod ait senti niât ni panifia-r, et hic locus, intelligit Larch. cum Valck. duo versus postrcmo citatos, sic vertens: Ces vers du Poète, et principalement les deus: derniers, prouvent etc. Atq ni Homericos illos versus de Menelao in «&th retento

A[D HERODOT. Il. 117. 118. 343 opportune quidem praemisit Herodotus narrationi isti sacerdotum Aegyptiorum, quam cap. 118. et seq. relaturus erat: nec vero ex eisdem versibus, prae reliquis quos ante adposuit, maxime efficitur id, quod hoc cap. de Qpriorum carminum auctore obiter ostendere vult. Itaque niât 18 xupi’oy, si modo genuina Herodoti hacc verbo sunt, intelligi debet ille Poètae locus, quem proxime Herodotus extremo capite superiore respexit, quem iterum paulo post diserte indicat, nempe locus e: Iliade citatus, quo memoratur ,, Alexandrum cum Helena , per vastum mare aberran- tem, ad Sidonem adpulisse. Sed, ut dicam quad sentie, etiam ego valde dubito, Herodotum xuçiqv dixisse locum ex auctore quodam citatum; nec vero idcirco cum Borheckio totum hoc cap. cxvn. suspectum habeo: sed scire velim,’ an omnes veteres codices h. l. duo ista verba 1d 750191314 agno- scant: denique videndum pute, ne ipso hacc duo verbo temere olim adsuta intruanuc fuerint; quae si cum Schae- fero abiiceremus, percommode flueret oratio: Kami ravira à: rai gaza: and relit «in 71mm, chimai Maintenu, 3.17.117, in prix i014",- in? etc. Et eisdem versibus etiam hoc mime adparet, etc. S. 5. 51.704671: maman xçna’u’miwç) Videtur poëtae 75v Kmçim dictionem cxpressisse. Notissimum est Sophoclis iucundum illud, Philoct. vs. 822. ."Tarv’ 63611; 02325:, dans 3’ olÀyÉuv adonis iMTv Éden. Belle vero Noster concludit, Homero ni Kim": iman perperam transscribi, quad factum ab aliis novimus. Verus auctor in dubio est. Aristoteles Poët. Art. c. 16. Dicaeogeni roi Ku’zgm tribuit; alii Stasino, quemad- .modum Schol. ad Iliad. A’. 5. sut Hegesiae, vel Halicar- nassensi cuidam, sicuti apud Athenaeum XV. 9. [c. 30. no- i strae ed. p. 682. cd. Cas. conf. eumdem Athen. VIH. 554. b. c. et Animadv. ad utrumque locum.] qua de re docte Th. Rykius Dissert. de Italiae Colon. Prim. c. x. p. 446. et eo duce usus Iac. Berizonius ad Aeliani Var. Hist. IX. 15. Sit-ne ’Imiç ’EAaln-m vitae Horn. c. 16. idem ce fol Kaiarpar. poëma, quaeremus obportuniore tempore. WESS. CAP. CXVIII. 5. s’ç niv Teupiîa 797v) Sic melius ex scriptoris more et Corintho quoque. Sic niv M1Àuai3œ 75v I. 175. niv Mustde 75v 1V. 1 2. 7?)! Abuse: yâ’v Edd. VI. 8. du ’Daz’îa mir VlI. 42. ut plura ne congeram ,dixit. WESS. 15. mi 14h ê’xzw .EN’vnv) Est cui un? Mu adridet, que

314 ADNOTATIONES mode in Theophylacto Simoc. lib. Il. 16. 67415901: feu.» r37 Bais mystifiai, mi miv émigrât. Neque defit, mi un in" cor- . rîgens. Neutrum necesse erit, si, qued G. Corinthus adseverat, [Dialect. ion. 62.] mi un Ionici sit commatis, sicuti-est Il. 179. [et saepe alias] W ESS. ’ 0.413. CXIX. 4. and tBain» demain aussi! (influât) De Helena, Troiam-ne fuerit asportata ab Alexandro, au in Aegyptum, magna inter veteres discordia. cum Euripide Elect. vs. 1280. Herodotus quadam ex parte facit, figurine voie in 511’141.» ’Ham Inactif Aiyum-ov’ 0135i sikh (herbus. Addun- tur de simulacro Helenae, quae hic practeriit , uberius. que enarrantui: in Tragici Helena. Ouate veritas non pror- ’sus constat observationi mg) 19:7 siduihou ri; En"; Eusta- thianae, faire» si; div nazi iridiens, in Iliad. T’. p. 597, 45. [p. 501 , 24. cd. Bas.] VVESS.- 10. i’vrmoi côtes imines) Plutarchus de Malign. incisai; ladys-s, quod in Lexica translatum durat: at errer Plutar- chi ont librariorum est. Simili Noster in re, atquc ut venti placarentur, VIL 191. du; lib Fia-oud fi vromô’mç. Voila de haruspicina, quae exsectione fieret, accepit. Et multis sane in sacris influai; ad sanguineln eliciendum, frequcntabant superstitiosi veteratores. In Luciani Asin. c. 37. circumforanei deaeSyriae sacerdotes sa. 31’01ch iri- [uovro fût-l; mixuç. Talis venefica anus rôt Benzine: lys-motivas HeliodoriAeth. VI. p. 295. et antistites Baalis I. Reg. xvm. 28. praeterque ceteros fanaticus, sive Dianaticus, graphice a Maxima Taurinensi Serm. XXXII. Tom. 1V. Anecd. Mu- ratorii p. 100. Adescriptus. At scelerosum mugis , humanas- que victimisa, puto inuui. Quae quidem religio, inpia et horribilis, in Aegypto bien; erat, c. 45.. Apud Graecos non-insolita: Virgilii Aen. Il. 1 16. quis ignorat? Sanguine placastis vantas et uirgine caesa. Sanguine quaerendi reditus. Quibus et H. Stepharuls, mecum soutiens, usas fait Thes. T. III. p. 1401. Aliis brama ets’vrs’umv de inferiis; quorsum Critici Apollon.-B.h. I. 587. a Porto baud neglecti , mp8."- xerunt..12. En) Aiâénç»).10:i WESS. ici «A1134... a » -legitur in Herodoteis Plui- *larchi- T. II.-p. 857. n. Utrumvis scribi potuit, oindra cal- ym-z mari t’ai) Ale’nç, vel 19.; 11181511; z hoc, quia Herodoteum est, sincerum arbitrer; alternm natum ex inœrpxeta-

AD HERODOT; IIËuà. 120. 345’ I mento; liœt in) cum cnsu secundo magis etiam in matu frequentet Hercdotus, quam alterum 166. VALC K. CÀP. CXX. 12. 06x. 2""; 3’12 et? 3:50, î 7917;) Cul- tius- hoc: alioqui et prius oJu.subprimendum, fautent: viro’Celeb. Monuit etîam Reiskius. Cetefumlhanc Herc- doti disputationem examini Ang. Maria Biccius submisit, modesto et placide, Diss. XI... in Homer. p. 217. Tom. Il. Est in tomni eo genere, cum prisci scriptores in partes ah- eunt , lîhera arbitrandi optio , nuque id, qued unicuique propius vero censetur, amplectendi. Habet Hçmdotua veterum baud paucos consentaneos, in his maxima ex parte, uti obiter monitum , Euripidem; neque illi ndsensum Li- bam’us negavit Declam. I. p. 189. Secuti et alii fuerunt, ad testimonium a Io. Alb. Fabricio vocati in Serti Empirici lib. VIL adv. Mathem. p. 1,27. Plures Homri amor et une dium in diversa conpulit. Controversîa ipsa in amhiguo bacret, incertîs fulta coniecturis; De Chlysostomo Dieu dico nihil: discrepat eius mussa. WESS. - 2o. aux) æpscfiünpoç, un) gilde) Exsulant haret: e Med. et Ask. quorum nègligens silentium Gronovio persuasit, ut pro subpositiciis ferrentur. Mea- multum dissidet sententia: namque luxa et hians erit oratio, ca si aufe’mntun’ vetant praetenea mssti, in quis Passionëi Cardinalia codex, par Mediceo. Hectorem autem natu et virtute Alexandra fuisse priorem , qui Homerum novât, obliviscetur nunquam; neque latuit eruditissimo Viro, cupide nimis-, "quod in mores abierat, Schedis Florentinis faventî. WES S. 28. 3m»; æœvwhsêpu’p etc.) Deo minus indignam opinionem o suum Harodotus opposuit sententiae Poëtae iveterrimi, gui œcinerat roi Kdarçm ë’my, quemquc supra (c. 117.) d Homerum esse negabat. latins Poëtac Iupiœr, ut terrant incolarum encre praegravatam lavaret, iv fluxtvuî’ç arçon!- 3znn 2150510 mucha: «30947er wœnfioîrogu 705m, .memç "à Alma neyahow 395v ’Ixxuudîo: in Schol. dad Hom.- Iliad. A’. 5; flanc et alibi œnœntiam sequutus est Euripide: et in H04 lent: vs. 59 seq. Quae habet Euripidea similis àrgumentî Strabo 1V. p. 279. A. [p. 185. n. cd. 013.] suspicor e de; perdito dramaœ repetita. Euripidis studiosissimo Chyysippo Philosopho non displicuit iam ratio, cuius e lib; HI. de Diis verba quaedam exhiba Plutarckus T. Il. p. 1049. a.

34s ADNOTATIONES Homines Iupitcr iste tanti faciebat, quanti Appii illius caeci filin , quae, Gellio teste Noct. Att. X. 6. utinam, inquit, reviviscat frater, aliamque classera in Siciliam ducat, tuque istam multitudinem perditum. eut, quae me male nunc misera"! convexavit. VA L C K. CAP. (ÂXXI. 5. 7!er un? sinon wixmv) Hoc malui, non ignarus poëtarum usu, sed metri 0b leges , Éditer; œlebrari. Recurret Il. 130. 154. 175. invitis Codicum tabulis. At hoc perquam leve. Protei regis successor [qui Bampsinitus N°300] Diodoro Remphis I. 62. audit; Rhamset, si Marshami valeat opinio, Tacito Ann. Il. 60. Vernm quae de Rhamse T acitus et eius per Africain Asiamque expeditionihus et ablatis inde manubiis, in Rampsinitum non quadrant, in Sesostrim optime, quem quoque in Ram- se latere, Henr. Valesius et Iac. Parizonius Orig. Aegypt. c. xvn. p. 348. coniecerunt. Duo nutem illn Rhampsiniti limulucra et scriptoris orationem Gronov. praeclare illustmvit. WESS. -- At, quad ad illustranda duo illa simulacra. spectet, nihil equidem in Gromvii Notis reperio, nisi quae de codicis Medicei scriptura monuit, quem ille secutus est, et nos cum illo et cum Wcssclingio. Tum- vero de formula aga; 59951» monet, potuisse perinde 793; 8096m: scribi, quemadmodum inox «çà; vo’nv in accus. casa legitur. Sed amut nempe Herodotus variare orationis stru- turum. conf. ad I. 202, 1 6. notuta, p. 204. Iam qued ad rem pertinet: qui a septemtrione stabat colossus, is meridiem (puto) spectabat, coque (zestas salutabatur; qui a meridie stabat, is septemtrion’em spectabat, adeoque hyems vocabatur: non vice versa, ut a nonnullis video accipi. S. 1 1. 15v 1701191: Emrçxæs’vrwv) Videlicet niv &pxîiv allt ri nîngov, sicuti lII. 142. Etsi autem egregii hoc in verbo masti sint Mai. Ask. et Pass. maiore in laude forent, si s’mrçazoâz’n-œv Obtulissent, quemadmodum I. 7. Adsolet enim Noster, popularium suorum adsuctudine, in passi- 4vis hune modulumyqunmquam sono aspcriorcm, prac- ferre. Lege Eustath. in Homer. p. 519, 41. [lliad. p. 595. med. cd. 13:15.] WESS. --- Recte quidem êmrpwâlvrsç gazon: rûv dçxfiv scribitur I. 7, 11. a praes. êmrçs’mofi Recte vero item 11.1. êmrçacœivrmv (i. q. imyevme’vaiv) a verbo 5011179500), que usas est Noster, baud admodum dissimili notions I. 125,6.et1V.5,2. S. I

AD HERODOT. 11. m. .347 15. 713v Néon - - in iëm’çtrav, sive fiançai») Hinc corrigî fartasse poterit Chara: apud Schol. Aristoph. ad N ub. vs. 508. ubi Agamedes et Trophonius in Bide remisier mon"? mnmdx- l d’un A6754, zanni-«Luna; 15914811 7.1000: scripserat-ne Ëv 4; pourflœhbuvrsç dva’çma-rov Aiûov, "and; sinh"; 5’ 19.er 1’511 mm néron? ut dvdpmnov dixcrit lapidera non coagmentatum, 1’31 iëaîgs-rcv finïâz’uç Hcrodoti, vel zôsëufçsrov. In eadem historia Pausan. IX. p. 785. Ëroi’zrav Èvruô’âa: 75v 7.10m sine; in: voir" 01.011955 muai 76 Euro’ç. Quae narrantur apud utrumque simillima surit in universum fabulaeHenodoteae de thesauro Rhampsiniti; qui, Diodoro ’Pe’uou; dictas, ob opes sordide coacervatas a; Bochtiç in: chevelue; 0371193; audie- bat. Ex Herodoto videntur a Graeculo quodam repetita nique in Agameden Trophoniumque translata, e quo sua buuserint Chara: etPausanias. Hi nihil habent, quo paulo post né me... illustreutur: instrumenta filiis pater probabiliter dedit, quibus lapis sic potuerit ceteris interponi, ut coagmentatus videretur; qualin diti potuerunt oigno- crça.’ Quod scribit Herod. [1. 58.] min; -- - æsçî foi dy- yn’ïœ - - - mimi, Chamois Daedalus, qui in Elide degebat 8x11] (mirée-z legcrim, pro garou?) «xylène; germen. Pausaniac Hyrieus Vernon dzëç 75v oËwfl’wv «oing. Furum alterum He- rod. ri «(in scribit 5365279011: Agamcden Pausaniae É Sec-p.3; zanzibar. Characis «un?! mpmwoiv ’A’yuMWÊËn; dvmçsïrm. Clar. Ernesti reponit aigrirai. Tandem 0b eumdem, quam tradit. Herodotus, rationem apud Pausaniam et Characcm furto proximus illaqueati fratris caput amputat. VALC K. 25. 5417m; tu? Mina: «13195) In Miœell. Lipsiens. Vol. Vll. p. 640. convertuntur roi aine: in rai rambina sive indicia et lapidis notas. Non arbitror, necesse fuisse. Callidus et furax senex exemtilis .lapidis indolem, situmque liberis exposait, tum, ne errarent, quae eius mensura, et qui termini. Ita niqua Mania-n; in Oraculo I. 47. et passim alia. y WESS. - Pute consulta a? m’a-ça: ’scripsisse Herodotum; scilicet mensuras, non solum ipsius lapidis inensumm, sed mensuram distantiarum ab imo nedificio et ab utro- [35. muni...) Harodoti stylo convenientius fuerit mon néron,que quod probnti latere. pmeferunt codices. Cf. ad S.I. 186, 1 3., 5.] 38. avivas wçmdëou (baladai) Simili in narratione Pau-

3.8.1ADN0TATI’0NEsn saniais IX. 57. p. 784. 70111711! «in: 61?? 15v aîweîæv - - 711’711; Sic enim tono mutato oportebat, et bene Kiihnius. Ipsa vero illa de Agamede et Trophonio fabella adeo Herodo- teis respondet, uteius struendae ansam praebuisse videan- tur. Certe Pausanias, ut saepe adsuevit , Nostri dictionem expressit. Adde Schol. in Comici N11b. 508. WESS. I 45. 5’20; in; 011318; - - - ryoa-uroh’a’si) Hoc melius. Solet in); et 5mn; ita tinstrui, quamquam correctoribus saepe aliud placuit, sicuti paullo inferius; et c. 120. Habet, quae hoc adfirmant, Kick. Dawes Miscell. p. 228. WESS.. --- Bene et h. l. nana-année", et dein l. (il. (in); - - - n°14127. in futuro indicativi, quia subiunctivus future tempore caret, sive illud simile habet indicative. Recte vero item c. 120, 29. 314w; -- amis-un in aoristo. S. ’ 47. ra; 8! 30”20") rai à? 39’15an Arch. non inprobum. Infe- rius c. 148. 730’521 35’ m1, et frequenter apud alios. Euripi- de: Suppl. 129. sa... Sonïra’v un 1531: et Heraclid. vs. 187; WES S. - At , 365m si legeres, abesse debebat couse-quem au)55. dangsdnsvov particula. 3! un, raids S.activai) ’ Errarunt- librarii Arch. et Vind., Vallamque- in praecipitia egerunt. Nain quod Viral. edit, id mihi hic fuisse olim 1179911514991 St un "1’31, 1&3: etc. innuit: repctîtum- enim vocabulum, ut subprimeretur alterum , occasionem (lare potuit. Sane Eu- .ripideum irriguant 1118:, ab Henr. Stephano productum ad-æ simile est. Vide eius Thes. T. Ill. p. 169. WESS. (il. zanzi; 3210114695111" timing) Totscriptis obniti non i sum ausus , tantoque minus quad Aaaeéi’trexz reprelœndcn- dt notionem baud recuset. Ut nihil tamen dissimulem, paene adcedo Abbati Gclnozio, verba omnia i mine 727 7591261110; 7:01:85; ex glossa derivanti. Posuit paullo ante r61; V attendu-x un... Gui bonoqhaec iteratio P Turbatur praeterea insiticiis ordo et structura sermonis, filium spectantis: illmfiutem-ai; panifia-7.: 3710114de2110 passiva erit ’potestate, cum acerbius acciperetur. Verum , omnibus contra. euntibus membranis , haec tango magis , qnam adsevero. WESS. ---- Nec»subiecti orationis in proximo membre mutatio tur- bare nos debet; nec verborum quorumdam paullo ante po- sitorum repetitio: nihil in his inest qued a stylo-Nostri abhorreat. Tum 9537.5315; mufix’mhr me,» proprie est du- a

AD HERODOT. 11.121. 349 ro modo aliquem. prchendere et tomera, i. e. aspere premere, 4 acriter instarc, pressim urgere. S. 7o. 3051071101; adrdv Min) damnation; ) Inprudenter léni- cam speciem ultimo detrakerunt Mcd. et Pass. Vide I. 199. 1V. 98. , quae Gronovii tamen acumen flcctere baud value- runt; [Ioâzàïmç aie-x51 Valla-vcrterat paies. Sunt hic, et in crawla quad regi Aegeo quondam redditum traditur, atrium petioli sive prominulae partes: Ê nô d’un? 917013521, Scholia in Euripid. Medeam vs. 679. explicant. At haec scupavit eruditissimus Pauli. Leopardus Emend. VII. 15.

82. 57130171111 «5107011 1131 05711511 glu) Bene memini oivz’Em’ 005w «131-51 l. 75.; hic locus aliamescriem postulat. [Imp. verrée-0m in ca schedarum discordia potins habetur. Pau- I WESS.sanias IX. 5. vnaTsÀÜaiv 3E i; ÈzuŒoçoiv «panada: et c. 8.. remix!"- nz’v zen 157:6 me... s’ç me", saepeque alias. lunge Vit. Ho- meri c. 21. Post pauca [1. 87.] Aldinum me) êmS. admît: and 1260.11 75v n’a-111.711, satis utique protectuln nunc, baud sprevi. Idem , Aldum tamcn praetereuntes , viri doctissimi l Corn. de Pauw, Reiskius et Abreschius coniectando divina- rant.92.77123 chaÉxuv W En) ES 1.15141, etc.)S. Sic livri IUn ,1 contumeliae mussa Ill. 14. et Soplwcl. Elect. 1201. Similcm ignomi- niam legatis Davidis inpusuit Ammonitarum regulus Chanun , belloque occasioncm dudit, Il. Samuel. 1 o , 4. Du- Arat in banc aetatem apud Arabes et Turcas contumelio- sum poenue et iuiuriae genus , quo aut barba vellitur aut - ex parte raditur. De Arabibus tcstem faro Abutpharaium Hist. Dynast. IX. p. 186.; Turcarum consuetudines expo- . nit Ism. Bullialdus ad Hist. Byz. Ducae c. 15. W ESS. . 99. aux-1cm i7r’ ahanai-1;) Hic et cap. 126. errantem Val- Jam corrigit L. Bas 0115. Crit. c. 2. vid. Anim. in Aramon. .p. 177. Saepenumero peccarunt interpretes in bac voce, velut in Charmide I’Iatonis T. Il. p. 165. 11. 181221" Or. V. p. 58, 15. ubi méfia-to Ev 61.deer et 01.716 r03 six-ému; épi. tram; redduntur ab interprete p. 457. domi marrait, et e dama discessit: in Dionis (:1106. Or. XL. p. 494. c. et Or. Vil. p. 127. n. paulo ante [acta mentîo fucrat chancirai jwupô’y: ut 141191511 oingaÉI-wv (1p. Atlæn. V. p. 220. Da 01’ng 2105112311 dixit interpres Ezech. xvr. 24. ln Origan: coutr. Cets.

350 AD’NOTATIONES l. p. 5o. scribendum puto, «’16 chinure; me. ,us-rrfwysv, delcta voce nihili z’m’w, nata c créna; vel Ts’yauç, quum vo- . com adscripserant e lib. Il]. pag. 152: locum tentarunt Boherellus, Menag. et Davisius. Recentiorîbus 76 d’une: passim rive; dicitur val rri’ycç. De puera cuius esset interro- gatus Diogenes, acerbe lusu Taym’nç Feu. Laèrt. VI. 61..

Ibid. zou-lm: iarv oixn’nunç) Ex Vallac Latinîs domi .- opor- Vtuent in lupanari,AL ut Cap. C 126. ubi K. par eiusdem . lapsus, nomma a Io. Taylor ad Marm. Sandvicense pag. 59. eht pridem a Th. Calao. Censui autcm Aldinum atque aliorum râv suIficere, neque accessionis incremcnto ex Mari. indi- gne. WESS. - Conf. ad 1L 86, 1. notata. S. 1 108. énormno’vru à: ré? (heu-7b x2794) Postulant hune ordinem scripti Codd. ; xsiç pro brachio ponitur, ab humera in extimos digitos porrecto , sicuti apud Homcrum et bravi" post. Amplius est, neque alicnum (amen, de Scytharum crudelibus victimis rëv - - - 112139133. n13; 855m); ému; min-a; irorano’rrtç r51 tin 75:90) ex lib. 1V. 62. WESS. 1 log. 45; 1017 842012311; r11» Marin) Non recuso eau) hic formulam , alibi fartasse. Aristoph. Plut. 242. îv 8’ a5; 7m- puxxîy’ 3695011" tirshîaîi mixa: Ioseph. Antîq. XVIH. 8, 4. Iudaei dein" :5; 1’31 fiez-9116111911: et Alciphron I. 28. cum Bergleri observatis. Iam quod Gromw. ad Il. 1 1 5. halant; 32 Ë: 105 Bac. 71h wars’çx eo nomine prosoribit, qued eo nihil magis obscoenum videntur, laudare non possum. Adeo-ne sui oblilus Poêybii fuit, qui XV. 24. [XV. 26 , ’1. nostrae HL] ci; "drop; daim: Mirai nô fiacms’wç. 1Apolloù dori Il. 4, 5. de l’ex-sec, n’a-9.01.311 si; 73v suum, et S. Lame Actor. xv1. 4o. 1km" si; 77h Auâiav, de Paullo Apostolo et Sila P [fige udnotationes ad "la Lucae Cl. Alberti. W ESS. - Cromvianum (à; cum alîis etiam Borh. tenuit: et pulcre quidem novi , aman: hoc Atticos scriptores. Ego vero 1’; revocare eo minus dubitavi , quad nusquam alibi citra. controversîam à; pro ë; vel 7:98; usurpatum Nostro mcmini reperire , licet subinde codex unus et alter istam pmeferat particulam, ut]. 116,5. Il. 155, 26.147, 16. HI. 140, 5. 5. CAP. (:XXII. 5. 703 Mât me?! mîrûv) Haec et vicina, ingeniose tructnta, in Iosephi I’hnraonem accommo- dare tentut invenis Cruditus Dan. Szathmari, in Dissertat.

AD HERODOT. II.121-123. 851 Franequerae nuper divulgatalde Pharaonihus; laleâ cum . Cerere luderc, eamque vinoere, vel ab illa Vinci, nihil aliud esse iudicans, quum Cererem almam et fautricem, oct, vicissim inimicam experiri. V ALC K. . 4. and un 7"in aîw’ms’o-Ûm) Cum scrîpserit in praegressîs - 13v waÀÏœ 61.1611 mmfiivul nué-ru , quidni recipimus ex Matis 7:de aïvœ aémns’çâm P Mihi, ne redeat, inpedimento Athanacus est, vocem negligens: tacent etiam schedae aliae. Quae vero post nonnulla [L 9.] in Codd. cd Mëv d’7: sive (in, 3142 m1770: 597. mediis neglectis, specimen sunt aber- rantium 0b iteratas easdem voces librariorum, neque momri Vit-nm C1. debuerant. WESS. 15. Ê; i981 Aignan) Mox denuo 16 i931: 15; An’Mnrçoç, quod cupidum non retrahet, quo minus ex Vind. et Arch. â; Afinm’çaç recipiat. Specta lactitiam Gronovii .ob Medic. ë; ’Auæm’çsw VIH. 154. et hoc Comicî Thesmoph. 251 , à; r3 76v 2:11.151; 955v. Alia scions praetereo. Id ex St. .Bergleri iudicio obportunum est: in Darsania, Indiae urbe, mulieres stamen .vestîs in iugali extendere, detexere et desc- care uno die: Dionysius in Bassarieis, ’Ev9d32 «on. maïxs; 11131514059 agouo’wwv , 5’0’ îa’roz’z’âm rœvu’owur Aürîinxç 3’ ËroËmvro, and dirime 59151011110: sic postrema , in Steph. Auga’at’vm mon- ca , explevit Falkenburgius ad Nonnum elegunter: aliter Sal- masius in Capitolini Pertinac. c. 8. WESS. CAP. CXXIII. 6. aï; 0511096me 14.1.7151; 0594119175; t’a-n) Bodem Aegyptios honore Clemens Alex. mactat Strom. VIL. pag. 752. Ciceroncm si audimus, Phareqydes Syirius primum dixit animas esse hominum sempiternos, Disput. Tuscul. IF 16. quo de phi’losopho plane diversa, uti Ciceroni adscri- psitDavisius , littoris Tatiana; prodîdit Omt. ad Graec. cap. 41. Et nunc cette eius oratio illud praefert. Ego vero non dubiço de transpositis, amanuensium encre, Tatiani verbis. Scripserat de Pythagora , Eü’œoçBoç yeyzvïeâuî Ont" , roi? Ôzpsxiîàou; 367141111); angevine; s’en” 5 3E ’Açtrrors’Mç rît; 414119457; - SmBa’Ms: rfiv douma... Liquida res est ex c. 5. ubi l’y-tha- gorae QEQEKJËcu; sive Phareçydis rfiv me) 73 359’140: xMçovom’uv contribuit, nusquam Aristoteli; ne quidem apud alios. Atque haec Tatiani caussa. VVE S S. 1 1. nîv «spina-n .52 «13177 etc.) Optime Mssti et Gronovîus. 11.91.1111... Edd. exprimere apta est nugas I udaeorum recen-

’35: ADNOTATIONES tioris acvi , plus quem poè’ticas , rhum; 51151 sive anifmzà rom rotations perque cavernas volutationcs apud Butter- fium Les. Thalm. p. 459. et IVindetum de Vita Functorum Statu Sect. V. p. 80. quae nihil ad Graccos et Aegyptios , quad equidem sciam. Notubilius Ask. 759130.90" praebebit specimen, siquidcm apud Slohacum idem semet reperisse et zspixv’wwv esse pesse, Is. Vossius ad iibri sui marginent .monuit. Non sane mianv, aivamimnv, mimi in anima-I rum ista transmigratione spernebunt. Mil1i’tz1men Stolmei amatori et Herodoteorum vestigntori, locus ille latet. De codicis Asie. scriba atlseverarc possum , 7115;»;va voluisse, net n snepius conmutantc. Recte nutem Noster Aegyplio- rom et Graccorum , eiusdem opinionis populorium , sen- .tentinm explanavit, nuper ab amico et discipulo Ger. Guil. ab Çosten de Bruyn V. Cl. Dissert. de Philosoph. Gentil. Doctrina Morali p. 104. egregie explicitam adsertamque. Id porto admonitione non eget, ex Graecis Pherccydem et Pythagoram a Nostro spectari. potissimum, architectes in ca gente Msrsu’kLuxaifluç. Conf. Nemesium de Nat. Homin. c. 5.CAP. p. CXXIV. 82. [4. Edit. Ë; raïa-av Oran. xam’rnru imita-au) WESS. Potes! I - hein-m, ut feeere interpretes, intransitive accipi, ut idem fare valcat ac 519.7. cap. 1 26 , 1. alque ita macéra; prwitas , nequitia, intell’gi debet.,Possis vcro etiam active accipere, supplcndo a-ÇE’w; vel suiv Ai’ywrov , ducerc , prucipitare: tune- .que nandrm’u et h. l. et cap. 128, 5. et uaxoôrâm c. 155, 15. perindc et provitatgm interpretari possis, coll. c. 155, 8. let.calamitatem, coll. c. 129 , 4. 5.] . 5. «9131-31 m’v 00m; «9120122111 023545341) Quod olim legebatur 8121.50.11 rovrs’œv, merito displicuit. Cl. Reiskius rua-s’uv suife- cit, Abrcschius Surinam Ego schedis iubentibus induxi. Fon- tasse variatum in vocibus’fuit, his Siméon illis rewe’wv, videlicet içôv, edentibus. Similes Sirrayçaæi’m passim se produnt. Ceterum in regum successione Diodorus I. 65. in alia obit, et hunc Cheopem adpcllat Chemnu’n. sive Chem- Mm. YVES S. -- Taure’wv mendosum fuisse suspicor silice- :rae vocis 9w12’mv scriptionem; quae contextu debuerat ex- pelli, altcra reccpta. Mycerinus postezL dicitur cap; 129. :ru’ fi i502 dv9724: , mai 151 in)» - - - chaîna aga; Ëpyx n xæiISu- cinq. V L C K.

A!) HERODOT. 11.124. 353 ’ ’16. 117; [un 7929 Mixé; sin etc.) Hoc verius arbitror. s’u- perius cap. 4l. æsgiusrçoç 33 mit-î; sial-mafia: Ëvvs’œ: et I. 165. si mon; 06x babas 0195340! sic-1: tum I. 95. IV. 85. Etc. Omn- nin autem haec viam, qua lapides clivum versus trahir. V bantur, signant. Bcne memini, Diodorum aggeris eius ve- p stigia I. 64. nulle agnoscere, et Io. Gravium opinionis consortem habere , Pyramidograph. p. 1 19. sed et hune ma- nifesti erroris et negligentiae nuper culpam sustinuisse; . ’ inpactam a Fr. L. Nordcn Itin. Aegypt.’ p. 95., de Pyramie dibus -mu11ta« sollerte’r conmentato. At en quaestio hue

unice19. rani r?)non 3 à à»; pertinet.rai 328.1: 5’121: 795.411)WESS. Aggeri sive, x vine: ’ namque ad Pyramidem qui referunt, longe a vero de- flectunt. Quae his opta et nexà sont, un) râv 2’72 "il M’- En etc. in ,Laurentii Lutinis turbata mire sunt: dederat, une decem armas fuisse ctiam consumtos in subtermneis com clavibus in. colle, supra quem Pyramides stant. Sed purgari iam poterunt, modo cetera bene habeant. Rem paucis lu- .stremus: docetur extremo cap. 1’25. multum temporis in medendis lapidibus, multum in tmhendis fuisse contri- tum: praeterea au) 78 dm? 75v 39971.10: indemne «in 05.130! mo’m. sive cavernes subterraneas haud aiguum temporis spæ- tium abstulisse. Consequens inde est, ut decem anni struendo aggeri sint inpensi. Iam roi in? rai; M’en: opera indi. cant, eius clivi solo et superficiei admota, ut tantae mo- lis Pyramides solidius fundnrentur et haererent: ad hoc, rai dard finixn’mru caver-mie sive conclavia sunt, destinata regis Cheopis conditorio, c. 127. Quae quidem si veritati, . ut mihi persuadeo, respondeant, manca haec narratio et defecta videtur. Decst temporis intervallum, quod moli- tiones illae desiderabant. Id vero sine msstorum praesidio quis finire ausit? Scriptor ipse his machinationibus «in. 62.13111: xça’vov, constitutorum annorum forte ignarus, contribuit. Atque haec mihi satis sunt liquida. M1110 nunc, quid aliis in mentem venerit,1interponere. Cam. de Pauw coniicit, un) 75v Évri 1’017 M’en: - - - un) 75v 157:3 fifi! oinnuu’rm, rai; - - - 1’417 NtiMu Eeayzydv , grec: 0137. 82.1344. Sic orationem belle dccurrere, et genitivos mi 1:31 t’ai etc. mi 15v 69:3 etc. conmode, uti superius, sa... un 3m: ris 330.17, procedere. Io. lac. Reiskii. coniectura est: rouir; 33 3-j- Herodot. T. V. Z ’

354 ADNOTATIONESA rai 351m ê’rm amidon, sampi; si; 1127113181401»; 157 AMI-w in) n’y M’en - - - nui sa. in; yïv etc. 111i, in via paranda, consumtos esse decem armas, absque opera. lapides in illum clivum - - - anollcmü , et absque structuris subterraneis. Equidem , ut ad- p’aruit, animi pendeo. In partes eundi si quae necessitas adsit, mallem minore molimine, «aiguë nui raïs t’a-l 1951.4- oou - - - au) 167v dard fin et eam quidem in sententiam, quae superius posita fuit. Statim rai nous" 916m; Cl. Pauw, cui non adstipulor. WES S. 20. 1’51 hi .1017 710’000) Sed à») 1051.5001: Itabant ipsae pyramides , in quorum maximum anni sont insumpti viginti. Nullus etiam nexus apparet inter ista et 15v 1573 yiv oimnnr’mv. Scribi potuit n11 Herodoto: 15v liard 13v M’en , 57’ a; brin, ai «1199154133, abonnira»: et ad ista , 1’51 du; 73v M’Oov, adiici 15v 137:6 717v e sequentibus, ubi de Chephrenis agens Pyramide c. 127. mirs, inquit, Sam-n chahut": 13ml 731. 051: in 1’05 NELIÀOU 811.5995 51m i; miniv. VALCK. -- Substitutà, pmeeuntibus msstis, r: particulà [L 19.] in locum vulgates: olim 82,. omnis evanuit diflicultas, que premebatur hic locus. Quod vero consentientem librorum scriptumm "(du cum Reizio in rani-ru; mutnvi ; videri id quidem necessarium potuerat oh praecedens ri; 6395 , quo nefertur hoc pronomen r atque etiam baud rare a librariis terminationes ç et y temere cum a; et a; permutons novimus. conf. Var. [son il. 1 6 , 9. HI. 80 , 1 1. Sed potuit etiam Scriptor, post interpositam parenthesin , mutare superiorem orationis structuram, et eàdem nunc uti conso tructione (paullo etinm commodiore) qua max dein utitur, ubi ait, 82 971195114181 etc. Quare suam in sede r86 positum dandi casnm roc in; velim. S. [25. and 311.9; iam. Si vern haec est scriptura, Hercdo- tum , uqualem statuentem pyromidis huius altitudinal; latitudini latcrum boscos , plurimum fefellit opinio. Mensura enim altitudinis perpendicularis, adcuralissime baud in: pridem inita, reporta est 448 pedum, 2 pollicum; lati- tudo vero baseos pedum 728, teste Grobert, in Descri- ption des Pyramides de Gizeh, pag. 57. et 65. 8.] CAP. CXXV. 5. xçaiwnzç) Aldus et scripti Codd." hune in modum : Homero et Grammaticis npo’a’tuh [Sic] vero e’. nostri codice: Herodotei.] Fuerint-ne scalae mura- s

z l ne 11121101101 11. .24. .25. I 3,55 les, in urbium expugnationibus muris adponi .solitae, apud poëtam, magna rixa est. Vide Hesychium in voce, Tzctzan ad Lycophron. vs. :191. p. 38. et Eustath. in Iliad. p. 905. [p. 865. cd. Bas.] Hic sunt Pyramidum quaedam antinomies, graduum formata repraesentantes, sive aimantine) , qued H. Stephani non fugit sollertiam, Thes. T. 1V. pag. 1500. Mox (l. 5.] 950614116911 iustissimum est. Moeris: 963,44. .911 ’Arrmoîç. xapto’âsv iEÀMvméËç: ubi docte vir praeclarus, nuper tristi fate, florente uctate, raptus, Io. Piersonus pag. 409., in Plutarchi Quaest. Gr. p. :296. a. panama ad Cam etiam normnm refingcns. W ES S. « [4. 4’119" m); immola-av; Aîôovç) In altum touchant reliques lapides; scilicet polîtes illos lapides, quibus universa pyramidis superficies ita ohtecta erat, ut gradus, quos mode dicebat Hcrodotus , non amplius conspicerentur, sed ut quaeque pyramidis facies unum continuum atque laeve planum inclinatum referret. Caeterum de toto hoc mirabili monumentorum genere utilia multa, quae vel ad i illustranda vel ad confirmandu ea, quae ab Herodoto memorantur valent, diligentissimus Larcher ex doctorurn Itineraterum, Pocockc, Shaw, Norden, Savary, aliorumque commentariis collegit; cum quibus interim, dom Maguae Descriptionis Aeg ’pti, Napoleonis auspiciis edi cooptac, en pars publi’Ci iuris fuerit facta quaeihoc ara gumentum tractabit, confcrri merentur AIJd-Allatif, in opere supra iam a nobis laudate, Relation de l’Egyptc cum Notis Sylvestri de Sac], et quem poulie ante laudavi Grobert. Nobis in universa hac opera Hcrodoto dicam id maxime ac fare unice fuit propositum, ut,lquid ille scripserit, quum diligentissime inquireremus, mentem- que et sententiam scriptoris quanta maxima possemus fide interpretaremur. 5.] 14. ’Eëszmrfân 5’ 15v 7d anima 1171-75) Displicuerunt hoc ordine scripta Corn. de Pauw : maluit s’Esmm’ân 3’ du rai tari- 7mm, au) 7:2 uuToiTœTœ mit-1?; wçëràv’ [and 3è etc. non sine errore. ’Exmmâîvm nostri Scriptoris ac aliorum censuetu- dine perhibentur, quibus ornandis et absolvendis ultima ma.- nus inponitur. Primum itaque Pyramidis superiora, tum descendentes reliquat perpoliverunt. Antea I. 164. 16 "à. sa taïga; - - - êësmnfh. et Il. 175. V. 62. Dia Cass. de Statilio , Z 2

356 .ADNOTATIONÏESV- Tauro et eius amphitheatro lib. LI. pag. 527. un) iêsæoi’m 107; iam-9:7 filma Philostrat. Hemic. XIX. 4. mg. 752. and 32m18. 3m Endurat”; n npmlnv) Supra miré". c. 88. . fvfflül’la WESS. raphluor. i. rum succin ad vautrent purgandam: hic raphani sont, .Plinio Hist. Nat. XXXVI. l a. praceunte. Vide ad Diodori I. 64., et Herodotum ab eo expressum cognosces. Post nonnulla, [1. 27.] è’yov restitui, ut l. 7o. atque alias: interpunxi priiez. tares levius; nain in» à? adhaeret du", «in bd»! xço’m artissimo nexu, ut quisque videt. WESS: î - « - [26. in» 3E, aï; 376 Soda, - - - «in 8&7» menu) 1mm. go minus adcurate haec me interpretatum eue, menin: multum temporis; quum debuîssem, diudque handzxiguum impurs. Dixerat cap. :24, no. decem aunas insumtos esse muniendne viae, transportandis lapidihus, et œnficiendis aedificiis subterraneis: quare quaeri potest,’ cor nunc in. definite dicat templn haud exiguum, et cur adiicint, ut aqui- de": pute. Nempe signifient sese existimare, insuper etiam rationem habendam esse temporis caedendis lapidibus in lapicidinisCÀP. CXXÏ’I. 8. à fait: 3970:")insumti. Suspîcor à! male 5.] - repetitum e syllaba praceedenti, scribendumque: 32m; a?! 19’137 in: N0" fait; 3976m Sœçfoiro. pro ci; ni gent: quomodo loquitur etiam alibi. Nain neminem futurum puto, qui 3px nobis e quaestu mulieris voluerit interpretari? ra- mwrupsfy s’y r97; ïgyoiç [Diodon I. 64.] eximie dicunmr, qui in pyramidibus exercebantur fabricandis. VALC K. -. CAP. CXÀ’VIÏ. 4. Xsœçiïm) Diodoro [1. c.] K19 095v :iaddit, aliorum sententià non frou-cm . sed filiuln fuisse, nomine XœBçv’îv, sive, ut mssti , XœBçünv, XaBçwn’Â Quae milii scriptionis discrepantin , non longe ab Archs et Vind. recedens, digna animadversion est. Utra veridrï’eî melior ait, dicere non possum, ut nec Parizonius valuîî Grigin. Aegypt. c. 14. p. 270. WESS. V x . 9. fine; ë; 133v 51159», floua-æ etc.) Bis sanitas nom-cons flat. Id constat, canalem describi , penquem Nili aqnar, interiores pyramidis magnae sive Cheopis cavernasjn- fluens; insulam, in qua regis eius se ulcrum ,A circumv . ’lnebat ambituque. suc efliciebat. R ibit,..foriasse-suus verbiseolor, si ,punctione adhibita ne molli auxilioicor-

rigatur, fiancez 31’Il. oîxoâannm’vw 125’127! «hâve; à») site, fipifip’e’n, fluent persiflait"; eumdem introrsum insulam eircunyluit; cui fàvet ennendationi Arch. et Valla, et e. 29. ù in; fieu notifiiez o’ Nsîxoç. Stat et hac ’a parte Beiskius. Alio usus est remedio Patins , qui quidem fianças âmmsmum’vw 31’ admît m, fini! amitiés»: ut posterius finem indicet, in quem bonsaïs en: structus et aqua sub Pyramidem deducta: si quis malit tamen 83 oimâaumévau «du, huic obniti dette- ctat. Ego in supra depositis adquiesco. WESS.- Com- mode Strothius Aegyptiacor. P. I. p. 107. verbo 3B oîxoîo- unuivou - - - Xs’omz parentheseos signis inclusit. Sed cum his r etiam pnecedentia, inde ab illis mûre: 7è; (:7, in paren- jhesi posita intelligi debebunt. S. [ l l. N009 Antonin; mutina) Vide infra , ad e. l 34 , 5. 5.]. 12. muniront; 70’341; 151 98 dg, ri; hip; etc.) Partici- pia daroâtlmr; et damai; carent suo verbo; quad quidem aderit,-ubi eiuoâo’unrz formabitui- ex oluaâom’ïç cum ,11. Stephano : haerebit tamen labes quaedam et macula in 1’57; édens dab-6 nlyuûoç: namque haec Chephrenis pypamis baud aequabat magnitudinem alterius sive Cheopis, qued supra scripsit clarissime. Elui mihi menda posse’videbatur olim, hoc modo: fifflç. 753d; infini; si; finie»; rd Mâ- whç , ixouivnv--oîu03a’nnos , sa. pales infra alterius magnums,- . mm dçpzssus , contiguam magna: Pyramidi astruæit. Nunc in dictionis genere adhaereo, vereorque, ut a lacuna locus sit inmunis. Reiskius, mihi de omissione contons, 15’; irien; natal 16 myome; ratione magnitudinis minorcm ancra-fa: dans , malebat : Corn. de Pauw 12mg. 7r- dea’ïmv ni! Éra’çnv, «70510 këyufinç, Êxouévnv - - - chosâmes , Pyramide"; Ialteram, gaddmginta pedibus depressiorem, isba. magnüudjrœ, çzstru-. ("au etc. 101716 m’yaùç locutionem esse, genium Herodoti ex asse respirantem. Ego veto dubito, nec persequor cetera. Z’VVESS. -- Oiuoâa’um, qued H. Stephanus iam commen- daverat, adoptavi cum tribus post Weu. ediœribus. Cu;- .vero aimai; au: in cama... cum Heizio, (cuius conf.x Pne- Îfat. p.xvn.),aut cum Schaefero in inclinée; mutaremus, nullum equidem caussam potui exputare. Si cæcum dedissent libri nonnulli , peuple ÉzoBoÎcm 1’57; bégu; inferna- nm, dèpreuiorem alterà, significaret. Sed eadein notione damai; etiam (scil. rez) nullo incommoda-dont librî

’ass ADNOTATI’ONES omnes, x1. pedes de alterius pyramidis altitudine remisit, xz. pedibus infra, alteram substitit. Potuerat porro r3 [dyades- scribere Herodotus: sed eamdem in sententiam paulo etinm Insignificantius est rama uéyuâoç, quad 4d eumdem (i. e. pu;- rem) magnitudinem spectat, non nisi x1. pedibus infra en": substitii. Iam vero fortesse ne illud oixoîoufi quidem, quad et ipsum communi consensu exhibent cadines, opus A fuerat mutari. Nain, qued desideratur verbum, quo nonii- nativi ôæoâss’uœç et dæoBoc’ç refernntur, potest illud nullo iri- Zcommodo e superiori oratioue (l. 5 seq.) intelligi , nempe imines. Praecessit quidem oratio in finita, 1017"! - - - magni- ’p.i3a WolïÏŒI, cui ex legitimae structurae ratione nunc re- sponderi debebant accusativi dmâsi’nanœ et danfiœ’vrœ: sed istiusmodi civœquuh’ot, pluribus praesertim interieetis verbis, ab optimorum auctorum et maxime ab Hemdoli stylo minime aliena est. 415m, quum exposui, rutione erudiüe commodissimeque locum hune Strothius expedivit, Acgy- ptiac. P. I. png. 107- 109. Ad rem quad aspectai, licet in aestimanda par se altitudine prioris pymmidis (si du: Scripsit uti cap. 124 , 25. vulgo legitur) plurimum em- verit Hercdotus, tamen in conferenda inter se utriusque inititudine non multum a vero abest. Dimensio diligentissime nuper instituai docuit , nonnisi quinquaginm fore pedibus depressiorcm esse nuera. conf. Grobcrt l. c. png. 4. S. 9 CAP. CXXVÏÏI. [6. 1d; noçaulâat; NuÀE’GDfl «and»; on: riœvoç) De seriptura vide Var. Lest. De reiconfer Zoëgam, ne Obeliscis p. 589. et, qui cum laudat, Heerén in Idem über die Politik etc. T. H. p. 576. et seqq. 5.] I: CAP. CXXIÀ’. 5. 16v Audit rzrçvus’vov) Seripsit lib. I. ’22. un) 75v Mail: rsiçv’a’ûou Ë; rd inconnu m3105, et hic eur ili- iprobemus P. Produxit Mattaire ex Dionysli Ant. Rom. I. p. 75, 16. 78v Mai, quo de ibi Sylburgius. Tzrçwuém Arch. ’originem babel ex rgdxm, nec allero (etsi G. .Corinthus, in quo vîtiose rsrçuymévov, idem legerit) prncstantîus est. [Vide Gregor. Dialect. ion. 140. cum Koenii et Schaeferi Notis in nupera edîtione.] In Polybio gamma]; sacpius, sed contra Codd., uti Boecleri excerpta Ostendunt; Appro- nus simili passim in luta baeret, quemadmodum et alii. ’Diiîersa poëtarum consuetudo, metri legibus parons, bine

An HERODOT. Il. 128-132. sa, . rerçvnnim 706mm Apoll. 11h. I. 1174. [Ut Brunekius Apolloç nio , sic nos Polybio et Appiarw verum restituimus scripturam.] An vero rsrèmfli’m zoomoçn’ujç mutin: in Oeconomicîs Hieroclis up. Slobaeum Serm. LXXXlll. p. 491. fuerit «re- rçwdm, disputari poterit; cette ranimé-Jo; r: à! muniriez; and «remuai; in Excerpt. Nie. Damasceni pag. 425. ab omni innovandi periculo liber manet. W ESS. . g. ra; inimMÇafiÉqu in ri; Slang) Oblatam sententiam, vel , po s t iudicium. [Sic in rad-itou frequen ter, non modo pas t hoc, sed et 0b hoc; qued gallice dicimus en conséquence de cela.] . Adscripserat Abreschius à; 33 in r5; Swing béni-o lib. I. 50.-, . nonnihil discrepans. Diodorus Mycerinum I. 64. solitum ait me: mussa-muon); in iure dicundo magnam vim pecuniae insumere, 3439510; Swptaîç 15v imanûv roi; 30351704! il: rai; agio un mi aurai 1’59’an dzmdrmv, Herodoti sermonem con-

CAP. CXXX. 5. Ëv chaînon-i fidum’vqa) Recurrit 7m- mentans.nniç immun crénoit: Il. 4,69. et Hum)WE A199 intuitive; S S.III. 57. . Akydenus op. Euseb. Praepar. Eu. IX. 41. rai r: BquÀtiÏœ 3:3- Seoi; firmes. Quae ornandi vim verbo insinuant, sicuti et Cl. lleitzio observata ad Lucioni Deam Syr. cap. 51. Vide nunc hoc Philonis Iud. de suae gentis pontifiœ, Leg. ad Cai. p. 1055. n. 57:67: oie-mâtin ri îsggï nazi, et mirant: consilium Th. Mange], s’va-xsuuaâsi’n reponentis. Idem tamen Iudaeus p. 1003.3. de insano Imp.ïCaio, dards-s ulmaire si; Atomi- pouf, et and vsBçi’ôuv si; Azo’vwov Janeiro: ubi caution vit do.- etus et merito. Aeschylus Pers. vs. 18’2. D; ph flê’flMlfl mp- 5m97; douzain. Sed desino. WESS. CÂP. CXXXÏ. 4. si and? darn’yEm-o liard ixia) Obli- nuerunt baec locum in famosa nostrae aetntis lite me? "il drainas-0m. Inc. Gronovius illis aciem instruxit in Defem sione Exercitat. de Pernicie ludae p. 62.; contra acriter venit Inc.Perizonius Diss. de Morteludae c. 9. p. 74. Ama- vi utrumque V. Cl. 0b eximias ingenii et cruditionis dotes; rixa ipso, etiamnum iuveni, visa fuit modum ex- cessisse. Gronovium laudol, eius hic itemtîone abstinen-

011p. CXLXÏI. 7. 5mois film-unau si [timbrent etc.) tem.Fortasse Osiris WESS.est. Plutarchus Is. et Osir. V cap. ,39. .and 895v 350135;on ÏMKfl’ÇJ MM": «aliénons; in? aéras: un? 8:05 dundee»

.866 ADNOTATIONES w ë- -.- ici’riuwœeot; riaient; êèîç: difl’erunt ca in paueis, nec mmen aliena videntur. Convertit optime tabula, bovem banc repraesentans, a Io. Prieaeo ad Apuleii Apolog. pag. 148. primum publicata, et Herodoteis banc eonsilio, ut spectaculo foret, a Gronovio adposita. WESS. - De formula fuir-ricanai me; vide Il. 42 , 27. et 61 , 5. ibique riot. ’De deo quem nominale nefas ducit, conf. Il. 170, i. S. * i ’ CAP. CXXXIÏÏ. 5. nimbai - - - qui 924.5) Dm? Ve- rum, quad memini, Dei nullius fait in urbe Buta mon niïov. Praeterea valde videbatur insolens, sans... cinnam- . mineur. I Si Dei cuiuspinm, Apollinis ex gr.’ cuius in en urbe templum fuit, oraculum designaretur, seriberem: 16 914,3 indium Msuodmov. Nunc censerem poilus corrigendum: nimbai Ë; ni umniïov ri 9m; o’vnâiraiq lancinai». Dea crut Latona Graecis dicta, Apailinis Isidis filii nu- trix, cuius maxime omnium nobilitatum erat in urbe Bute omculum: mais Mœ’Nd’fu iv 1m37 cintras: minon raïs nœmiuv, Anna"; iv Bout-aï M’A: Euh Herod. Il. cap. 85. MivI sisse cap. 152. Psammitichus dicitur legatos i; Bovroô’v du A" i; ni muez-sien»! 157; Antoûg, griot si Aiywrriom’ in: nav- riiïov aidafllæflotfov. De Dea eiusque oraculo Iablonsitius egit Panthei lib. Il]. c. 4. Hune Herodoti locum respicit Actio- nus Var. Hist. il. 41. VALCK. - Scripserjt-fortasse Herodotus n? 9197: sed potuit etiam masculine uti genere, quum in eadem urbeIButo etiam magnum fuerit Apollinis templum, (conf. c. 155 , 8. et 1 56 , 8.) in quo et ipso ora. cula edita fuisse videntur. Vocab. Julian-na cur sollicite- tut, nulla mussa subest: etiam Croeso libui’t in; 92:; 6m. 31m,do. in 82 tu?I. martagon 90,103.61 mini 32157190; e etc.) ln his nihil dei aidera. numiïn reticuit et intellecta voluit: geminum sa; perdus est, 319:?! ai nom-dm in. navrai; «Jim. Cl. terrien Reis-æ Ho blanditur, in 33 r05, zens-n’en: miré)" Etc. et eo-inde- tem- pore, omisse illi secundo Oraculo. Post palma, [L l6.] reti- «nez-i et pet editiones propagari si; mruxsxçmlvov situ si mi- fait potuisse demis-Mer, nisi et msstirpmeberent: quorum quidem lapsus ut pravus est, ita tulipier in tob-edibis. lepeetavit autem insanientem Mycerini sapientiam Liban piusin Vitae suae Historia p. 20. a. ignaro et promena en: rame Mona... adtigit et Aelimuls Var. Il. z... WES-S.

LAD HELRODOT. Il. 133.134. 362 20. Êvan’niçm) ln Leidensi Cod. Gregorii.de Dialectisj, -ut Herodotea , prestant ista: in; mati. sint: riiç ivanrsiçm iam. Scripserat Grammaticus, et, ut equidem puto, Herodatusn, in: wwûoivorro civet: lai-Z; ivnfinrsiçm inarnâzdrxru: in quacunque parte ’regionis seeessus intelligent esse iucundissimos. in; yiîç, si; aigret similia frequentat inprimis Sophocles.. Herod. .I. 215. î’votniiv amuï. Soph. Ai. 586. i’v’ si zanni.- Duo suifi- eient Herodati loca, quae ad hune locum apte respondeant: lib. l. e. 98. Deioci aedificia exstruxerunt, in: mi- roitions: ri; antigang, que destinant regionis parte. Lib. II. c. 172. quum fieri curant Amasis statuam, ligue-e rif; m’- moç 32m; siv innnâsaimrov. Herodotea negligentius descripsit Amen. X. p. 438. B. ’Evanrn’çm Grammatiei reddunt imm- çpmiçm. Parum distant quae Diodorus Sic. vocat mamal- çm lib. V. c. 19. in quibus inwlœviëovn, qued legitul’ in «Graecis Esther lll. 1 5. Binis etiam in loeis infliwriçiav prae,J bet Diodorus T. I. p. 545, 59. et T;II. p. 518, 59. Saut ÏEvanrn’gm loca mi; plus" ml n’aimant» ni maintint. ln-no- fis ad Excerpta e Diane Coco. H. Valesius p. 96, 97. inter pretatur amena diversoria et secessus.. ApudvAelian. de N. ;A. XI. e. x. p. 617. in urbe Memphi Apidi dicuntur esse, rai (MM 23’911 nui rçsfioti usxuçirm’vm and Ëvanr’içm. VALCK. -- ’EmBm-iiçm. loco. voluptaria , apud Salustium Bel, Catilin. c. x1. et Plautum Poenul. Il]. 2 , 25. innuisï’ç 70’705 in Grego- rii Nysseni Epist. de Itin. Hierosolym. p. 10. ’HBnnipm Plu- tarcho et Athenaeo, quorum verbis lucem vir eruditissimus Pet. Faber Agonist. Il]. 27. p. 545. adspersit. WESS. CAP. CXXXIV. 2". sima: 7:03:33 arasions-av) Haec altitudinem au latitudinem Pyramidis designent, in quae- otione est. tél 3è 5459402: Atmo’mvsv ravin ri iam 113v mangané- my de ca scribit Diodorus L 62. controversiam non diri- mens. At Plinius flint. Nat. XXXVI. 12. T ertia. nanar qui-x dan praedictis, sed multo spectatior, Aethiopicis lapidibus, umrgit ceux". pedibus inter angulos; quibus utique am- . pliorem, quem Herodotus, singulis lateribus latitudinem tribun. Hinc mwuuociwv n°361: bic fuisse olim arbitrant tur;.numeris, ut equidem opiner, multo quum oportebat, auctioribus, Cum tamen superiore miam haec fuerit imite-m, si ad altitudinem referas, xx. pedes nimis quum pauei erunt. 125e Io. Gravii Pyramidograph. p. 1’12. etc.

1362 ADNOTATIONE81 WESS. - Diflieultatem, qua "pœmi videbatur’ hie-locus, non magis Larcherus, quam qui cum praecesse- runt docti viri, potuit expedire. Postquam enim grues verba his gallicis reddidit, elle est beaucoup plus petite que celle de son père, ayant vingt pieds de moins, et chacun de ses cotés trois pléthres de large; manuit in Natis, viginti quidem pedes illos baud dubie ad altitudinem speetare’, quoniam latitudinis max separatim mentianem faciat scriptar; manifeste autem corruptum esse hune numerum, quoniam, si iviginti tantum pedibus baec pyramis minon fuisset altera , profecto eam Herodotus non dixisset malta minorer». Memorabili vera exemplo hic locus est, que me neamur quam minuta res quantum intendum habeat momentum. Uns lineola, unum leva lineisum alieno loco positum, hasce citavit turbas: abiecto eommate, quad ipost nuraâlowuv in omnibus ad hune diem editionibus (mirum dictu!) interpositum crut, omnia nunc plana sunt’, omnia rectese habent. Altitudinem huius-pyramidis non definit scriptor: multo minorem ait esse poternà, quum illius lotus quodque in basi nonnisi trio plethra. demtis viginti pedibus (i. e. 280 pedes) metiatur. Atque haec men-. aura exactissime eongruit cum en quae ab eodem, quem iam saepius laudavi, Gro bert reperta est. Vide librum eitatum, p. 95 seq. out, si mugis in pramtn est, Langle’s in Notes et Eclairissemens sur le Voyage de Norden, p.288. S. [5. ANou 33 ê; ri 514m Aiûiomxoâ’) Nigrumifuisse lapidem et pretiosum dicunt Diod.Sic l. 6l. itemque Straqb. XVII. p. 808. cd. Cas. , adiieiens valde esse durum ,’ ut ex . ce martaria eonficiantur: quare etiam cultras ex hoc’lae pide contactas memorat Noster, Il. 86, 15. In Cheopis pyo ramide primum ordinem en Aethiapieo lapide variegoto sub- l structum vidimus e. 127, 11. Ac videtur lapis etiam hui: pyramidi Mycerini adhibitus variegatus fuisse ont versi» color, nempe nigra colore-in rubrum vergente eut ru- bris maculis distinctus, ac fartasse de illo Syenitae ge- . nere, quem pyropoecilon olim vacatum fuisse Plinius refert, XVl. v111. 15. Conf. omnino Abd-Allotif, p. 175. ibique 63:11:. de Sac-y. p. 2 1 4 seq. Quare nulla causse. fuit, en! .hunc lapidem, de quo hic agitur, ab illo qui cap. 127. memoratur, diversum Larcherus statuent. De eodem lapide cf. VVess. ad c. 176, 6. 5.]

LB HERODOT. 11.134. 363 [8. rambina" 3011935; dvdpl’aflflrm) Licet enim multo minor daubas aliis, multo tamen haee pyramis erat spectatior et 0b lapidis e longinquo advecti praestantiam duritiemo que multo maioribus impensis exstructa, consentientibus Strabone et Diodoro. lacis cit. et Plinio, XXXVI. x11. 17. 5.] 12. 15v rai; - - Marbrier, âv infinis-1g) Nihil his inesse , quad oEendat, videtur: et tamen esse, codicum diseors scriptura declarat: alii menuisa; -- Antonin." 771 To3. l’or- tasse voluerunt agente usu , ut mrmws’dm, ciaoNæirûau et Motivés: e. 147. atque alibi saepius; alii Amo’vruv. Mia-ouin zîv ’Paâ. posterior crut Rhodopis ; pari structura , quae in Dio« dori praxime descriptis verbis, atque in Euripideis Orest. vs. 1035. si me Aimant: rôv 5,14513 BouMuuat’ruv. At tum, quod scripti mordicus refluent, 30-1-5501 in exilium ire debebit. ’ , Atque hoc admonuisse satis est. [Vide Var. Leet.] Ecee aliud. Herodatus disputatione circumspecta meretrieulaei Rhodopidi pyramidis acdificatianem autbrt: antiquum rumorem ampleetuntur.Dioclorus , Straba, Plinius ; conmentaq riis certe inserunt. Hoc amplius, Rhodopidem Action. Var. Xlll. 33. elacat regi Psamrncticho, qui Amaside, cuius aetatevfeminam floraisse Noster adseverat, annis ferme quinquaginta prier est. Unde erroris aut Heradotus au! Aelionus culpà tenetur: neque ille ca liberabitur, si duas fuisse Rhodopides :«tatueris , casque ab Herodota, Strabon, et Plinio confusas: alteram proprie sic dietam, ex merc- trice uxorem Psammetichi, et sepultam in Pyramide; alteram Aesopi conservam, et Charaxi, fratris Sapphûs, amicam, quae tempore Amasidia- iloruerit. Haec Celeb. Inc. Perizonius ad stabiliendam Aeliani. tidem; quae, si negentur, incertissimae’ conieeturue, etsi olim alla fui. opinione, locum obtinebunt. Aeliamls fabellam ex Strabo- ne XVII. p. 1 162. [p. 808. Cas.] ont aliunde, houait. Geoo graphus’ regis nomen tacitum habet; de sua Aelianus Psam- metiehi titulum inpingit. Herodotus duas Rhodopides non novit, et Amasidis Aesopi illam contubernalem tempore viguisse distincte adfirmat. Utri credemus? VVIESS. 14’. roi? ’Hæmrrno’hoç) Adhaerescunt ad virile hac no- lmen doctissimi viri. G. Cuperus Obs. 1V. 4. p. 58. hoca se capere negat; nisi dieatur, latere bic nomen patris, vel urbem ce nominein Samo fuisse; vel Iadmonem, oriq

364 ADNOTATIIONES ,gîne Samium , Hephaestopoli in Aegypto hahîfasse, scribique debere 7:5 in (HŒZtrrno’Noç. Gronovii similes aunt fluctuationes ad Arriani ’AvaBzc. 1H. 5. p. 109. quibus vehementer offensas Corn. de Pana: correctum voloit tu? «.llœacwrono’zou, nova voce, sed , ut censet, perelegante, quae Vulcani ministrum denotet, et Iadmonis pattern, vel fabrum ferrarium insignem , vel Vulcani potins sacerdo- tem fuisse doceat. Mihi, ut absolvamlverbo, inventum mon placet. In propriis Graecorum nomihîbus mina mul- lta-r 2439N: est in Epîgmnim. XVJII. Callimachi , ’Mæa’wohv haha marmor a Buherio editum, feminam Nzxdæouv dahir aliud , et numus Abderitarum ’AvazEbroNv: neque ignoti ’Ann’vromç et Kçarmimnç sunt. Quae Feutre-Jenny abonde defendunt. Confex- Comitis Cajl. Recueil d’Antiquit. T. Il, p. 265. W ESS. 1 5. ’Iz’âumç iyz’vm) Apud Demosthen. p. 729, 30. [p.1 352. cd. Raisin] Ne’mçu Nlmçfn; îv. Pseudolus Plauti Il. 5, 24. Quia lemnis me esse dizi : alibi dicitur Amphitfyonis Sofia; ut Phereclis servulus Ljdus, Andacidi AvSàç i Orçzxm’ouç, p. 5. 24. Lysias p. 256. ëye’vrro o’ Edwige 0514; NmouAe’wc mû ’Amxn’ovç: rente cepit ista Marklandus vit cl. sed nomen Eüuac’çnç genuin’um esse vel Theocritus monstrabit Eid. V. Jo. et 75. du ZrçvuoÈaËgw (àçaïnuv Aristoph. Dix. 272. Quod Inox legitur, [1. 17 seq.] 6’; Badiane «on. Ëv rie Aîeaîvroü M5; ünM’flm, Plutarchus interpretatur T. II. p. 557. A. 16v L’auxi- mvov Jarëp Monique» Siam M855 æœç’ aJrô’v: ubi tandem etiam Samius venisse dicitur ’IaÉSpwv (vulgaturvlsumz) ys’m uëv .oôsîv Modem; natrium, azurâmes 3E 15v 79409446va «618v t’y 205,449 maquée.CAP. CXXXV. VALÇK. 5; 75?; WWoz’oaoïÏ) - ’ . Fulvii Ursini ad Carm. illustrium Feminnr. p. 25. numum? fallenti memoriae debetur. Sappho flamande, qnemadmodum Pindarus in Orat. p. 25. Diom’e Chrysost. et Hipponax Thon-rite An- thol. IlI. p. 592. [Analect. Brunck. T. I. p. 582.] Quod Athenaeus a’utexn [lib. XIII. c. 69. p. 596.] ignorantiae la- bem Hcrodoto adfricnt, Charaxique amicam, non Rho- dopin, sed Doricen dive Dorichen vero nomine fuisse contendit, id sibi habeat. Nasse debuerat, non Doriches tan- 111m , sed et Rhodopid-is cognomine meretriculam fuisse œicbrem ex Strabon: XVII. p. 1 162. A. WESS.

AD ÈEROEDOT..II. 134-. .35. p 365

7.115685 mv) IPoËa’vmaçWicina ’paene videntur postula. te: main; - - à; aîv du. Toâu’wnç. opes magnas, ut 11h05 dopidîs scilicet. Aelian. de Nat. An. 1V. 54. mofla; deum, de; âvrAn’yüæmv. Gram de Senect. c. 4. malta: etiam, ut in ho- . l mine Romano, lutera. Notissimum illud, satis exercitatum in dicendo, ut Thebanum scilicet, sumsit Nepos a Thucydide, qui de Brasida p. 287, 56. ,7. asse aiâümroç, a5; Aumâumo’mç,

Ibid. à; oh tînt; To357") Lipsîae in Miscellan. addebatur un?du?» ’Po8. chou. Amplecterer,VA siLC verba correctionem K. requiq4 mirent, c5; in! 51m: ’Poâoîmnç. Credo, vim et elegantiae cultum , ut saepe alias, proprio inesse nomini: Magna. ,, scriptor inquit, sibi houa quaesivit, ut Rhodopis esse potuerit, populi videlicet prostibulum et vilis conditionis. Ceœroqui ex pmemissis animent advocari non inconmo- de poterit. Rectius [L 8.] du 5’»; 7e, dissecta priore voce, maluit Reiskius.’ Postulat enim sententia et probat Cod. CL. Askew. WESS. - Commodum utîque ’PoSaîvmç: sedvnec incommode teneri vulgatum potuit, adeoque debui-t. à; a?! ’Poîôom EÎvau , Enduro nain: mimera: ut quae Rhodopis . esset , magnas pecunias fait. Caeterum confer Nostrum Il. 8, 16. IV. 81, 4.1V. 99,421. S. ’19. Êv :77 NuvxçaËn s’æzoço’âïro; - - ëraî’çœz) Hoc de numero quatuor scortilla in Archiae Epigrammate Veneri donaria dedicant, interque alia t’AAmEç 57Mo: 56790:, Manon-5M, on) m’îs, King: , (Sauna, uîym)..a’îy Nœuugainîoç vairon. I Integrum dabit L. Küsterus ad .Suid. voc. KingJŒxÀov: [et Brunch. Analect. T. Il. p. 92 seq.] vulgavit et Reiskius An- thol. Cephalae p. 25. quaedam inmutans, quae non mutari fuerat potins. Naucratis ripae Nili adenbabat, florens con: merciis et scortofum celebriœte, ut Corinthus, Puteoli, et plures ex littoralibus urbibus. Quid in acta patriarcat,- si Cicero lib. V. in Verrem c. 25. tacuisset’, ex Aegy’ptiœ rum et Syrorum Maiumis cognosci potuerat. Archidicee memorîn durat in Athen. et Aelian. Var. XIII. 68. WES S. 24. Ère" - - nsçtkza’xüvwroç Archidice minus alitera. fait fameux. Hinc petita vox Ionica HEgAMa’xÉvewoç redditur ab. Heychio repliâmes, neçmu’Àm’oç: sic pro mpmoinro; fuit emen- datum in Animadv. ad Ammon. p. 65. Reperiuntur et mg!-

366 -ADNOTATIONES «me et «t’onü’nmç. Cyolici ci mpzwm’m in Philon Bfilia Ennui. Praepi p. .59. o. Apud Etymol. legitur: AmoM’Am-oç; «mâcha. [Cognata signifiœtione bonze; dixit Noster I. 155. 9.] Permutantur apud Herodotum. locutioncs da’mî’o’aal le minon et le Ào’youç. Barius illud lib. 1V. c. 4. oiç’wfoMM. «zirconium! sniff] cintrée»; tipi. VALCK. 26. ai; MITDÀ’ivm) Sic dedit e insto Gram. qued si vel in aliis etiam Codicibus inveniretur, probnndum tamcn foret il; Mirvhsivnv, quia nunquam n veteribus si; iungitur quarto casui in talihus, nisi ubi «çà; locum invenit. In his nonnunquam a librariis, sed multo frequentius ab hominibus eruditis fuit peccatum, quos in (outilla te nominari necesse non est. Norma scribendi Thucydide: lib. IV. c. 79. échut» à; Htçâluxœv au) le flir XaMiÈnoîv. Idem pag. 148 , 48. [P] ë; niv ’Aw’xv (Je manda. p. 554, 92. [VIIL 31.] «ixia-Mon" i; «bouzin au) Ku’myv si; ’Arru’oxov. p. 527 , 56. [VIlL 59.] m5; ë; 16v iEMriwrovi-er ai; OœçvaiBuâov «s’unit. p. 555, 57. [V11]. 81.] Paulo excrcimtior facile sentiet, in his aimilibusque voculas à; et ê; non posse transponi. Eadem in omnibus obtinet scriptoribus Alti- cis voteribus, quia et in Atticistis accùratioribus, ratio; e quibus priorum simillima, ètinm in quibus utrumque rcpcriretur, plurima possent cxpromi. Ceterum est hac non magni momenti observatione multa veœmm loco corrigi poterunt; nain libmriorum delictis recta ratio praelèreuda est. VALCK. - De Herodoti usa conf. quae ad c. 121, 109. monuimus. S. Ibid. chevaux-m ê; MnuÀz’vnV) Suum scriptor recepit: ne; que enim in) «’wa veteres, sive regionum urbiumque nominibus, ni; adslruebant. Thom. M. 0?an En) «’wa uno in Thucydide invenit,et loco adhucdum controversa. E58- runt hac de structura docte T. Hemsterii. Miscell. Obscur. Vol. V. tom. 5. p. 56. et Valcken. lad Euripid. Phoenîss. p. 475. Mox nurszzçra’nms’ un [1. 27.] ambigue dicitur. l’o- tCSt Charaæum, potcst Rhodopin indicnrc; banc Sappho, Je ramai 1’05 Xaçx’Èov vouæwzm’vnv, malta. Charari intervertentem et furatam, si (ides Athemco , taxavit inustn nom. Nec puto fratrem probuvit , in casses meretriculac demersum. Vide Ampl. Cuperi Observ. IV. 4. WES S. A CÀP. CMXVI. 5. 55 757MMMe’vdvç) Laurentius

AD HERODOT. Il. 135. 136. 367 figuras insculptns, iwwlvnm’vovç, sicuti Arch. et Viral. Hue- site in electione. Vulgatum videtu’r perconmodum et sin. gularius: Vanne scriptoris patrocinatur consuetudo, qua Il. 1 24. and faim iwcymuufvœv: talis quoque c. 1 58. aima-1’". MwÀvfims’vn 115mm: tu!!! 16mn insyhvum’mv aussi, c. 148. Libera inique optio est. In sequentibus vertendis Voila. aberraverat, in viam ab H. Stephnno comiter’revocatus. WES S. - Olim pingebatur ÊvyEyÀvMM. Inde deflexum est ni flamants. S. [1 1. [iflü’fnç ugurz’m 15’; - - - Swing) 311’101 hie idem fers valet ac sium» 9mn», Il. 86, 5 1. Nam in una 95x," pluribus cadaveribus locus ont. conf. Il]. 16, 28 seq. Max hoc cap.

L :16.I5. 16v pro infini; Siam oinysvo’mvov) ponitur In Codd. s’aime. fartasse repefietur,5.] I 15v i. dwmvam’wv, prouti Vallam in suo legissc Latina manifestant: ac ne alium quidem est se ipso progenitorum sepulturae mandat-e. Quai: prostant in Ed. Gronov. commodum fixodmittunt sensum. E1 se ipso progeniti , vercor ut Grac- de dici possint ci infini? aimysve’umi. Praeterea fato fumai Herodoto’ quoque dicuntur .aliquoties oËæeyzvo’usvoi : qua significandi virtute hic illud videtur capiendum. Qui patris enclaver, quod pignori opposuerat, expuucto debito non redemerat , hune legislator etiam ipsum sepultura censuerat indignum, noluemtque ut sucs ipse liberos fate funetos isto dignaretur honore, finir! aimez: unâim 15v émî- roiî Ææwno’usvov Sidon: sic scribendum arbitror : neque alium quemquam suorum fate functum. De his tacet legem commemornns Diodorus [1. 95.] T. I. p. 104, 95.!In talibus okoumés-Pou idem est ac iæoflzôvm vel dæogausîv, ter quatcrve adhibitum Herodoto : vid. Clar. Alberti ad Hesych. in ’À7rc- wdmm. Hoc sensu mon quidem sententia debuerat illud in Attica loge accipi apud Demosth. contr. Macart. p. 608 , 88.. ’ [p. 1069 . 10. cd. Raisin] rudi; 5’ aimynoMÉvovç s’v roi; ainsi; ai; div mini; oivmgâ’rm: quorum in pagis mortuorum nemo cadavera. tolldt. Quamque legem ad Loges de Sepultura referma debueà rat, eam , quia forte legebatur aliis interiecta , retulit ad 00mm); vélum; S..Petitus in LL. Att. p. 624. Latine vertens, si quis in aligna populo caesus sit. Alciphroni p. 8o. mecum restituit A. Heringa: 5711131; Kgi’raw «site; d omnium; nirvâna. VALCK. a

àsa ADNOTATIONES nid. 75v 5111171017 medmvav) Non exputo, cor Aldi et Camerarii banc spripturam mutatum ierint, tutam Acodi-I cum auctoritate. ’Awwno’usxeç hoc non est loco progenitus, sed fato fuuctus, uti Il. 85. 1V. 4. et apud Thucydidem, monitore Schol. ad Demosthen. Or. de Cherson. p. 59.. Quod legem adtinet, de qua agitur, ca et in Diodori I. 92. Quanta vero humanius Imp. Iustinianus edixit, nulli esse licentiam corpora. defunctorum debiti gratia. detinere , ont inpedimentum fane eorum sepulturae, Novell. CXV. 5. Porro [l. 2 1.] 111101199017; Gromvii praefert editio; in minotatione xxrwvoa’âîç esse ait in optimo codice; forsan errore operarum. Nain Passion. et Aslc. prius edunt, a quo alienus non, sum. Karo’vovro rdv "Amen Aiyzizrm inferius c. 172. Vallae, vertentis coupures, lapsum redarguit H. Stcplmnus in Pro- lcgom. Edit. secundne, ut mirer valde Con. de Pauw unira:- wgïc, ex latinîs istis formauœm. WESS. l 21. M11, ne sui-0110765; and; r.) Ex diversis banc sinœram. pute lectionem. Quando primum interpretabatur Vaud,- ne me canaris pyramidibus compares; non ille quidem ali 1111; hic verhum legit, sed minus dextre praegnantem phrasin. .intellexit, signifiantem: ne me sic vilipendas, ut "Mm ce». sens ceterarum; sive, ignominiosa cum cetcris pyramidibus instituto comparatione. Ionicum Jw’mrflm, aggravés-aida: , ( He- rod. Il. 172.) notuhat inOauÀia’m et xzraue’nxlwûacz. Quid sit, in proximis l. 24.] daroniflrsn. monuit vir summus [HemsterhusiusLJ in nota L. Küstcri ad Aristoph. Av. vs. 1 1 45. VALCK. - Conf. Not. ad. lII. 150, 19. S. CAP. CXXXVIÏ; 1. 55 ’Avdnoç abuse) Hinc rondi V ’Avylno; c. 166. verum contra tabulas. Non practeriit ur- ’ 1 hem Stephanus Byzant. estque eius longe antiquior memo-, ria in his Esaiae’ c. xxx. 4. mu! cg" 1933:5ij et legati. ’ reins Chams (h. e. Arysin) adtigerint. Vocis apud Hebraeos pronunciatio differt, urbs eadcm. Nain quae Iunius et alii de Daphnis Pelusiis, sive Taphnes, minime congruunt. Tetigit verbo Thom. Pincdo ad Ethnicographum , ubcrius vero et distinctius Celcb. Camp. Vitringa, Conment. in cum Vntem p. 168. T. Il. Reges Asychin et Anysin non novit Diodorus , Bocchorin ante Sabacum Aegyptoi inponens ,

1.15. asyw mi Ère’gw ESS. uranium) ’ Levi optera "arrondiras, uti (il.

A!) 111-1111011012 11.135.138. 5369

ctum scio, refingi posset. Quo vero successu P méta-21v, in; «un.» de inspersis, ornatus ctiam caussa, non refugit usus. In urbibus, altius educlis,neutrum.novi. Facit Codd. tamen discordia ambiguum, sit-nc rua-rouiront au yzvous’wî genuinum: alterutrum sane [baud dubie posterius] et: glossa venit. Quae sequuntur, a Cl. Grorwvio bene constiî- tuta et docte explanata surit. [Vide Var. Lect.] De Bulmsti, quae Graecorum "Agnmç sive Diana, nihil addo. Repetit Herodotus c. 156. quod hic professus fuit, et explicat c0; i piose Iablonskius I’anth. Aegypt. Il]. 5. Hoc adcedat, plu-l cuisse milii olim,[l. 19.] i519"; 3’ 13611011, blanditumque Abreschio : movebar Noslri verbis Hi. 160. si 3E 6,1121: 6311H; 1617 nacrai âniMafrm 1521101515511. Qui in vulgato adquiescunt, auxilium ex Car. Daubuz de Testim. Christi apud Ioseph. lib. il. 12. inpetrabunt. WESS. - 1531147 cum Aldo tenent edd. omnes, nec aliud e msstis citatur. In F. desideratur quidem iota subscriptum vel adscriptum, sed habet ille tamcn 153m? circumflexo accentu. Intelligcndum 53m? i812 des: aldin nival; oiëmzsi’ynrov. S. l "19. 13015 3’ 35:01;.) Hic si Codices vulgatis concinunt, l paulo mmen superius [L 16.] dabunt, ut autumo, manu: qua in re tantilla Codicum non exspectasscm consensum. Quicquid huius fuerit, Herodotum scripsisse suspicor 2’31» - ï nous. odâëv mûron pine», alibi suo more scribentem ainsi- vov 1151).", Main." dÀBIAlTEçOç, et aiçsrairsçu MoiAMv. "31’011; M571. m Chrysippus dixit apud julien. IX. p. 573. A. 1751011 - - 144270.01 forsan Isocrales in Aeginet. p. 595. n. in «du; air viniez; 310v nids slîev miro? nacrai rad; vo’moç Eis’nmh’vm 1451.7.9" 1? rude-11;: in quibus, mutant tantum pronunciatione, 53m corrigo pro 73m: nom 73... uîâv - 4 - 60711111191114 quis tandem dixerit? Comparativis iunctae vocis MÊÀMV piconzis- . rhum excmplis adfirmarunt H. Stephanus, St... Berglerus, F. L. Abreschius, aliiquevVALCK. - Nil opus fuisse sollicitas-e vulgatum , paullo ante vidimus. S. " CAP. CXXXVIIL. [10. i’coarro’v t’a-r1. Sic recta iam H. Steph. in. cd. 1. posuerat: dein veto rursus mendosum 4 :ë’oçnrgo’v in: habet cd. 2. Caeterum, quid sit quad dictat: i scriptor, quoniam exaltatum fuerit solumurbis , in tem- " 10 auœm media in. urbe site nihil fuerit mutatum , idê Herodot. T. V. A a

37a ADNOTATIONES circo magis undique conspicuum factum esse templum, fateor mihi non .liquere. 8.] 18. (pieu 8’ i; 3!ng ipdv) Rediit expulsa pmepositio. 1 Qui ciecit, [Gronovius] pulcre novent, non haec ad rai 3118911: pertinere: retulit ad viam , quae Mercurii templum fer- ret; id est, ut ille putabat, in qua. via. crut Mercuriifa- 11mm] par utique incommode, cum totus aggeris tractus et tenor ad Mercurii aedem ducat. De decoro, quad obten- ditur,sid vero nihil est: suflicit, Herodoto cum verborum . ordinem adrisisse. Non memoro Codd. scriptos , neque usum dictionis. Virgilianum, Hinc m’a. , Tartarei quaefert Acherontis ad ambras Aen. V1. 295. omnes norunt. Dedit Gronovius ex Nostri copiis nonnulla , [ex Il. 122, 1 5. tum, quae hucpminus spectant, ex I. 10, 12. I. 120, 12.1X. 35 , 15.] facile, si res postulant, ex Polflu’o, Diodoro, et Pausania in primis ndaugenda. Conf. doctos viras in dot. apost. c. x11, 10. WESS. CAP. CXXXLX. v1. Tint 3! ri; air.) Tàv 13va forte dicere potuisset olz’otMMÇ ru... ut mors dicitur a... l vairon rime; coedes,0o’vou rêAoç. Paulo post, [L 5.] ubi in Somnio Re): dicitur iussus rad; içëzç nia-ou; Sinusite", (Conf. Diodor. T. I. p. 75. ult.) neque illud. nec StæfŒMtïV, sed 3m. ’ gluten legit Gregorius de Dia]. Ion. mstus: 67.] T6 75mm, Teint" Az’yoww. ’Hço’soflç êv 8’, 701i; içs’œç - - - Mérou; duralumin. Ionîce , ut raina", scribebatur orgelet" et recloua. Sed Dorica sont, ut puto, 1940111: et nixe": hoc rarius, et Grammaticis tantum observatum. VALCK. 5. Mérou; âiœrum’m) Adiungit Diodorus ml Sial 11km a5. 1151 310.9571 Mirai 95911751119 et par medios sectes cum admini- stris transira, I. 65. cuiusmodi triste sectionis cxemplum in Pythii filium natu maiorem Xerxes repraesentasse legitur Musœe VII. 59. Coterum Oracula, quae Aethiopes consulebant, signavit supra c. 29. WESS. CAP. CXL. [5. via-av zain; 0303:; r; uni 717) Cimes, pute, coenosae huma mini, aptius cultume solum emnt reddituri. Ac nescio au hoc consilio diligenter collectos cineres certîs in aedium cameris adservareisoliti sint Ac- gypti-i. conf. c. 1oo. extr. 5.] a « 7 seqq. Éric: iari "M’a démancha: - -ë ’Anugrau’w) 0mm: hoc comma ineptae tautologiae , ex inperiti hominis 51081

n .

A!) ïHnEIRODOT. II.438-141. ’371 mate ortae,- damnat Inc. Perizonius vit clar. Orîa. Ac- gypt. cap. x1. pag. 202. Nollcm factum. Fluunt ex abundantiore Scriptorîs sermoue; suntque frequentes huiusmodi itemtiones, uti bene observavit lac. Gronovius. Quod addit autem, cetera Perizonii se tangara dedîgnari, 6155an Juswov. Vium ille ostendemt ad turpem enorem huit: loco adimendum, non sane cum dedecore spemen- . dam. Rem vide. Dicit Hrrodotus, insulam, Argus tempera in paludibus aggestam, septingentis atque amplius armis frustra ab insecutis regibus ad Amj’rtaeum usquefuissè gansi- tam. Amyflaeus, quod Thuçydidis 1.110. testimonio novimus, cas in paludes, quum Persîs Longimanus Aria- xerxes imper-"ara et Herodotus floreret, seccssit: ab Ulm-- que ad Achazi aut Hiskîae, Principum Iudaeorum , aevum, in quod Anysis et Sabaco incurrunt, intervallum est an- ’ nnorum paullo plus treccnlorum. Hinc, ut Chronologîae ratio constant, Parizonius hm Ezî méca fi rgmxo’na, trecentis et amplius aunis, coniectum plausibili. Mendam notae ge- , nuerunt numerorum, perpemm pictae ,quem ad modum Ampl.’Bouherius , eiusdem coniectume patronus , Dîss. He- Œod. c. vu. p.71. conmoncfccit praeclare. WESS. - lNempe, pro HHH olim temere film a librarîis hic séri- -ptum fuisse, Buherius censuemt. Aliam rationem .secutus - Heizius, «armada-1a: pro Êmam. non modo legendum sta- tuît, sed etîam rectà in contextu ponere hune numerum non dubitavit. Cuius rationem et in versione sua adoptans ’Larchzrus , et in Chronologia Herodotea, quae Tomo VIL lgallici Hemdotî continetur, p. 108 seqq. uberius adstruens, auctorem huius inventi (ut multorum aliorum quae Rei- zio debentur) Borheckium celebrat; qui tamen diserte pro- ’fessus erat se Heizium ducem esse secutum. S. CÀP. CXLÏ. 5. 15v uœxl’flwv) Nec satis apte congruunt ista cum zæçxxçmac’nsvov, neque phrasi à; oïMyz’pa-L 175m: mm nihil hue facit locus lib. 1V. c. 159.. Scrîbi potuit 197 nomme), sive 18 noixznov, ut corrigit Abreschius ’Dil; Thuc. p. 65. sive etîam 18 75v naxfum, ut Reiskius, ’nempe ys’vaç. In ter Aegyptiorum Ezroî ys’vm, -- lof ,u.Ev [4966:]an ’xmàs’atrm, Herod. Il. 1 63. Diodoro commemorantur 78 ,44.de- luov Ëâvaç, p. 1 06, 48. [L 94.] et aï [4157413495 xœMümw, p. 85,1. [L 75.] quocuin loco desiderarem equidem in concord’iam A a 2

37s ALDNOTATIONES passe redigi supra Diodoro narrera p. 53, l. [voluml p. 33,. l. œil. lib: I. c. 28.] Indorum collatà , quum alibi tradit, «muiez. Sed in Herodoteis milii sane videtur insolens in: aimiyn: horum vice si legcretur 92min, in vicinis quidpiam novai-i nihil esset necesse. Scribi cerne commode potuit: 16v 92min Ëxuv zuçœxçnrx’mnv 15v Aux!- [un Aimrfœv. Sic Herod. 1V. 1 5o. dÀWl’nV rixe! "à" mamelon; . oraculi nullum habuerunt ralioncm. Alibi scripsit n’y 03ml; ra "min-0m: et Il. 172. Amasin Ev «33mn? nofçy main: 579v. Apud alios, pro despicatui habere, dicitur s’v 963") A479 Ëxui. vel 077:», vel riûsdou. Stobaei Tyrtaeus p. 355. imbellem 051” a?! Mmrufumïoô’r’ à! 1.9’qu aux... mâtin: praeferrem 1105m)": .quod habethlato de Legib. I. p. 629. A. Il; p. 660. a. et bine Iamlvlich. in Protrept. p. 1 i 2. A Stobaenno divenum exhibens animosum Tyrtaei cal-men Lycurgux contr. Lacet, p. 162. de Lacedaemoniis vs. 25. [in Reiskii Or. Gr. Vol. 1V. p. 2.12.] au) art-pi nô; minou; moirai; 0636m N’y» gym-s; me) faire» 057w 006390: Émouâoc’xaa-w. Scaliger et Io. Taylor mg) 101719! recte corrigunt; vereor autem ut eruditissimi viri legerint alibi, mçi moi Niwv i’ywv. Corrige, godes; «whig roui; gnou; arum-ai; Ev 0:33va MM.» Ëxovrsg, mg) 195"! etc. :Ab his parum distal illud Euripidis Andrew. vs. 209. fliv . 3è 2141794» 9633m5 dam, vel 11’021. Scriptor non inelegans Il. Mue. vu. 12. îv «23m mon... VALCK. - T8 noix;- un ’15» Aiywrl’wv legit Schneider in Lex. sub voce Hapa- xçoc’maiz et accusativum 18 ,ua’xmov ad verbum «mangeur. refert, couferens hune locum cum illo VIH. 20, 2. ubi unanimement 76v mua-p.31: max ab ipso Scriptore pet ou’Èëv "in Ë’zrm xçnrac’usvat explicatur. Vulgatam h. l. scripturaux communi consensu tcnent libri omnes: ac fartasse ipse Herodotua, ryntacticis legibus non nimis religiose adstri- ctus, s’y 057x094; 3x3" cum geuitivo casu construxit, quum cognatam dictionem aZMyi’nv É’xuv in animo habilisset. S. 8. ’AçœBi’uv ra au) ’Anuçiwv ) Iosephi codicem postrcmis canisse , significarunt Palmerius , Marshamus , Vitrihga : quum tamen rem dubiam reliuquunt ludaei scripçoris membrane. Quod si vere abSentiam earum vocum animadvertit, ’Apæflc’wv "garé. qui brevi sequetur, Ioscphum quadamtenus invabit; nain et illi non udcensentur As- syrii. Sed praestat, quod res et scheilae omnes adprobant,

ADHER’ODOT.II.1"41. l me

.defendere. Cerie Semchcribo et Ambum , quibus trans lor- danem’et in Petraea sedes, amplus numerus, et Assyrii dicta audientes fuerunt. Quod autem vir eruditus Iosepho Ant. X. 1, 1. Senacheribum Bac-m’a: m’y" nominanti , adposuit, Herodotum eumdem 13v "bai! 25113950191501 flamine nuncupasse, secus habet. Max [L 10.] 2’; chopin abonnira» oportberat. Vidimus Arionem (immune: 2’; chopin l. 24; et erunt deinceps alia. i WES S. - Conf. VIH. 109, 8a et. IX. 54, 15. Sed nimirum b. l. non mode cod. F. quem in. Var.Lect. memoravi , verum etiam alii omnes et ed. W2". cum subperioribus edd. in alu-2171111114591: consentiebant. S. 20. s’iraziËÛœ dæiuone’vouç) Côme deîPauw cimnom’vou, eut. oïmnouëmv. Iposita post 050905109; maiore enflai. Prius ethm- Rci-skius. Nolo refragari: qui voluerit, patronum nrcesset Gronovium Il. 66. WESS. - Vide nostram Var. Lect. ad Il. 66, 1 5. Nempe recte ibi Grorwvius de nominativo parti- . cipii pendente, ut aiunt Grammatici, sive absolute positol nonuit, ubi aliàs genitivus absolutus locum babel: cuius damnant; exempla quidem etiam in Notia nostris..ad I. ’ 33, 1. p. 1,2. adposuimus. Simillima vero ratione hic, ut in orutione infinita, loco nominativi participii accusativum absolute positum babemus; quemadmodum III. 99, 6. aôrôv mémo, pro eo qued ad legitimam syntaxeos nons .mam «151-017 nuons’vov esse debebnt. Max tisonniez abhorrai, cir- , eùmforanea. hominum turbo, ut l. 9,5, 8. S. I a 1. s’arixuâhmç vœu-J; .4417; etc.) De muribus agrestibus quae prodebantur, tantopere-Polemonis narrationi et grammaticorum apud Eustathium [ad ’IA. ai. 59.] de Troadis incolis, mures venerantibus , 31-1 fait; vaèoèç 15v ramadan 311’190?" n’- êm, Icongruurnt,ut eodem fabulari fonte menasse diacres. Namque, aliam Assyrioruin cladis caussam et locum fuis; se, ex Esaia,qui en vixit aetate, c. xxxvn, 56. exploratunç , hobemus. Lege ibi, si-vacat, Camp. Vitringqc Observatio- nes.24. 79141163 WES 391-va) Mediceus, S. k et illi1 consentanei . ’ , si in"; vaïv mi chiadait, sicuti PLutarohus, Appianus,,Polyunus et. aliî , praebuissent, ansam praecidlssent quseœlae. Eçquis . nuquam wuvôv 92szva aptavitP Quando meliùs 4151..., Eu- stathius, schedaeque pluies. lia chophon. me. H418. V... [c. 4, 45.] p. 140. vomi 5’91’on Wëgu. Galante de Usu

r 374 ADNOTA’TIONES Part. p. 568. dirimons 3’ 5m; 13 «(sa yuurdç 5’910.va 0311i and 1.670133 15v ÎLWHlV gnian. Alla mine. WESS. -- Adde Adieu. Var. Hist. XXX. 57. quem locum Gronov. in Notis. citavit, licet absurdum alvo’æMv in contextu posuisset. S. CAP. CXLII. 8. 37:14:23 voie 192?; 0573967! bardit 3’ch iam) Haud dissimilia Clemens Alex. Strom. I. p. 401. [p. 246. cd. Lugd. Bat. 1615.] et Homerici scholiastae. [ad 91A. ai- 250.] Alii. sut brevius aut amplius temporis spatiumrfi mais; contribuunt , uti Theod. Byclrius Dissert. de Prim. Ital. Colon. c. 4. et Io. Albertï ad Hesychii rem? docuerunt. Nos sur non semper sibi in annorum yogi; ambitu respondet et congruit, quad I. 7., si sans. isthic omnia, testabiturn Alibi praeœrea de singulis hominibus sive regibvs sine ulln finiti .temporis nomtione vocém adhibet, veluti V]. 98. Conf. Inc. Perizon. Orig. Aegypt. c. 31. p. 215. Scripsi ex Arch. et Vind. post pauca [1. 12.] mû wok, unanime: du, elegantins quum scribarum pro ingenio ratus. Dixi ad l. 156. quibus Euripid. Heracl. vs. 961. et Helen. 641. Imam de Hagn. Hered. p. 89. adstrue. W ES S. , 16. ËË fait." 16v iiNov aimflî’Mu) Nequc hoc dament tentari. Alium respicit locum Suidas, [sciL I. 1 5 , 4.] quando ’EE iîa’œv-interpretatur in n31 «une.» ro’amv: hune Thomas M. ië iûs’uv optime reddcns 5’21» ri; musa, in vous ’28. ile-rios, inquit, in si ’EÉ i’rflv gr: mi in? 1917 i’Êœ 11’01- . en. [Sic in illa dlctione, in tu? [duo amidon, lll. 85 , 14.. 1V. 11.8 , 9.] Ea-saepcnumero latet in compositis vis, velut in fanages, ïxâmoç. Mm... ËÈuOAog, vsimilibusque; in Mi- mi, imgz’xlaac, 1204m3. Apud Aristid. I. p. 175. iEoimî’vkrîç oinovns’vnç idem est ac insatisfait. Aristoph. N ab. 88."Emps. 110V ai; 101’117": rad; fütfl’d; rço’æwç. In Thucyd. HI. 55. Émet- su’rrtçov Schol."reddit i’Eœ en? RÇIIWOII’OÇ- VALC K. Nid- 16v 17Mo! sambas!) Corrigunt Miscell. Lipsienc. r6. in" dvmrîM, solen: ruüiissc a sadibus suis, valut pila. in murum au... Jumbo", resultat. [Nempe sic Reiskius.] Non credo, nec en verbo poœstas. and multum huic fabcllae dissimilis Platonica, Politic. p. :169. A. si; d’en, regis .Atrei 3eme, 5’951 du sium-(Ms: 117v, si; roô’rov ro’rs n’a"! 1’340", civiw "M: 8’ in 1’05 31min», in orin salis et ocœsu aliorlunquc siderum. mulato. lScaliger,.Emend. Temp. p35. 198.(quod ctGaleus adscripsit) veri quinauds-m umbram in Aegyptüs-

u) HERODOT. 11. 14:. .43. 375’ his nugis quaesîvit et invenit. W ESS.-- Tum inddden- dis haec adiicit idem Vit doctissimus: ,,anendit huic les co Dissertationem 1v. T. III. p. 300. Edit. Paris. Origiu. Leg..et Art. eruditissimus Goguetus, multisque disputatis cum corruptum et oh defcctum meliorum codicum pro desperato et insanahili habet: videri tarsien Aegyptios obscure indicasse mutatum solîs cursum. tempore losuse imperatoris, et Hiskiae, Indaeorum regis; de que utroque. in Insane libre cap. x, 12, 1.5. et Il. Reg. cap. 11x, 9. Quae disputatio, uti elegans est, ils. plane. coniectub ralis .arcessitaque, atque in scriptes membranes supers et inique. Aliam nuper meditando extudit[idem] Vif tic-- ctissimus in Memor. Trivultin. [Janvier 1762.] T. LXV. pag. 409. Edit. Amati, maximopere- urgens, 1?in non esse extra. sedes , quae Gronovü Latins, verum. e1- sede cow- sueta. Sententiam Aegyptiorum et Herodoti esse, solens quater inde ortum fuisse, unde oriri solet: et bis cumuls: illînc inchoasse, ubi Herodoti tempore oceidebat, bis eundem finiisse isthic, ubi eiusdem actine oriebatur: 78v 5M» hic solcm non innuere, sed salure»: pcriodum, quae spatio annorum undecim millium trecentorum et qua- dragintn revoluta varias ortus occasusque, sive initia et fines, habuerit. Huc, nisi aberro, tendit operosa eruditi pviri expliœtio, quum quidem. laudibus ferre], .probare non queo. Namque et longius shit a Scriptoris vcrbis; et prodigium, cuius mussa adfertur, enervat. Quid ista enim, si solaris periodus significetur, au) oüSEv r67 un? Album-w :526 mûron irsçaulfimzi’ Et quis unquam 3ms nim- flbw et "70135105: de periodi salai-i: initia et fine, ut alis ne addam, posuit? Ipsam sollertissimi viri diatrihsm adiJi Haec igitur Wsss. p- Porro idem Herodoti locus ingeniun diligentismque Academicorum Parisiensium, De la. None, Brequigny et Dupuis, baud admodum prospero- quidem i successu exercuit, quorum interpretstionesrrationesque To- ma XXIX. Historiae et Comment. Acad. Reg. Inscript. p. 64. et seqq. exponuntur. Scaligeri rationem secutus Reines, in bravi argumente huius capitis scripsit, imbu id taupe: initiant vagi aussi bis in numum , bis in Moment incidisse. 5.1 , CAP..CXLÏII- 7. hum; uxircifrïrfœrm -;- - simil- or imiï) Sunna defendcre videtur 1V. 103. à! En» m-

376 ADNOTATIONESI wiMu ointmfçotç la??? z etiàm Demoslhen. me? sa". pag. 100. [.pag. 172. 8d. Raids] uni Ail, Dl; panama; i’craratv, ou? Éme- "vairon. Alciphron. I. En. cum animodvcrsione Berglcri. WESS. -- Dubitare videtur Vir doctissimus, recte-ne feœrit Gromwius, quad l’a-rami loco olim vulgati in; .pasuit. At proprios hic locus verbo media crut, ubi agii tut-de statua ,« quum sibi partit quisque, non alteri. S. 9. Ad vulgatamvolim scripturam «and; 3mn» En 6761 ëo’mc, haec nouoit-VALC K. ,,Ewwoîî scrihendum cenà sen, sui quemque patris filium esse demonstrabant; e similitu- dine nimirum imaginis tu? 66775101": chauvin-9;. Sed unus- quisque tune illorum une) s’ensuit; Haiç-oiymmrzi; innofl

10 seq. Sisëio’vrsç-Èzoi www etc.) Haec scripti libri suspe- Videcta reddunt. Neevsunt; Var. quad GromwiusLect. adposuit, S. ad sen-- tentians adprime necessaria, sed Herodoteae tamen redon- dantiae12. choisira": minime i; imams. 953v)contraria. i; 3th sinisiez: WESS. [item-ù] et l oivuâficm nîv flutfnll, [1. 3.] vulgo Grnecis dicebatur r8 7L. unie .9261 aimælpm: et, voce yin; amissa , oivitbspsv’ i; Ganbiïv. Proximum acœdît 1,1105er 18 yin; si; Alu ,I et 7m; aimais! sur) rôr oisela-raïs ,oivquvov in Philostr. de Vit. Apoll. I. 1s; -

18. aiguail! in. 11.9.5... a; yevo’ntvov) lnepta sunt quae V:vulgo xhîc- ALlegebantur , Biplan» C iwovoumfo’ntvov K. v , et oratianem interturbnn-t. Hum. Stephanus , ut nsperitas- tolleretur , i nieront; [sive Ilqa’guùç voluerat] s’avovonaêom’rouç, Piromidas cognominatos, emendavit; Reiskius , [www izovouu’ësvnç. Quorum ego conatus non aspernor. Quanta tamen prise-i stantius Laurentii et Codd. illud 111?va in meulais; ywo’mf [ vu, Piromin-ex Piromi progenitum. .Ausussum, nec pute J damnabili consilio, id scriptori reddere, siquidem superiora id et.ratum-habent et sibi postulant. Belle Gronovius banc maiorum in Aegypto eonputandorum rationem ex Syncsio l. de.Provid. p.95. n. firmavit, gratias sine dubio-- Mediceo acturus , si quid. huiusmodi dedisset: etnerat tamen a Galeoin mediumzdepositum. .Iam, si fiées Kirchero; HIPQMI .Coptîs est air fortis.et Herosç Suppl. Lex. Copt. cap. 7.,-sive, ut .Nostcr, "sa; .xçc’wûo’ç. At certa non est: minque illi in Prodromo Copto. p. 295. amalibi imam: a

A D H E310 D O T. Il. 143. 144- air aut-lwmo. est , sine ullo boni malive additamento. la: spice H. Relandi Dissert. de Copt. Ling. p, 108. et Iablons- kii l’rolegom. Panth. Aegypt. .pag. 58. ’VVES S. - Deos et bernas sui generis auctores arroganter iactantibus Grac- culis sacerdotes-Aegyptii suas quidem Reges, qui hominibus imperassent, omnes homines fuisse comprobabant ex hominibus notas. Homo Aegyptiace alevin; dicebatur; He- rodoti uœàdv miyuév lusum esse etymalogicum.monuit Ia- blonskius Proleg. in Panth. p. 58. VALCK. -- Ah Aegy. ptiaeo vocabulo PiromiIndiculn rBrama , quad alii Bitume pronunciant , .derivatum esse sibi persuaserat Luron"; cui-us vide, si lubet, Hist. du Christianisme des. Indes , lib. V]. T. Il. p. 224 seq. S. CAP. CXL’ÏV. 4. a 17x io’ "a; ninas rein dvfipa’nrom) Qui hic nol)iscum,studia tractat literarum, vir ingeniosus Joann. leFeIwre , corrigendum. suspieabatur o i ains-a; aiunt r. ai. atque ita legisse Vatlam, vertentem , una cum hominibus habitantes. VALCK. --.- Magnum Theologiae Ac? gyptiae , quam doc-te digessit,.praesidium Iablonskius in his reperit, sed mec iudicio infirmumiet baudquaquam lo- cuples. Qnid enim, si semper dearum unus Aegypti fuerit dominator, si suas sibi successores habuerit, artes in- venerit, formarit legibus et institutis civium mores, ges- serit bella, vitaeque finem et suum sibi sepulcrum babuerit, negandus-ne erit cum hominibus agisse? Nullum quidem fabularis illo doctrina .9181 nivâçmonâs’a adgnovit, nec vero sustulit eornm inter .homines eticum mortalibus . conmercias’v îsga’îv en... [409001.79 Testes fera Diodorum I. 12. 1 etl’lutarchnls. et Osir. c. 18. Atque haee faciunt, ut verissimum .putem , oins’avrnç aime raïa": 03109610101 , habitant- tes cum ,hominibus, quomodo Valla et schedae quaedam. Convenit egregie-istud fabulis gentis et scriptorissentcn. tine. .Obstat, . neque difliteor , Athenagoras , quem si dixc- ra, codiceemendatissimo caruisse, nihil ponetur, quad a vero abeat. Sed placet his in conmutationibus 1d MHAEN ’APAN. WESS.:-- Sane, Ne quid nimis! Sed et, Ne minus iustol et, suum cacique! De seripturse rationc apud Athana- gçram, vide quae in Var. Lect. monuimus. S. " 7. rsïînr , normands-arroi TuŒàÏvu, BanMê’m: etc. ).ln Latio. pis a Valla venerat postquam exstinæit Typhonem.

378 ADNOTATIQNES hello superatum perîisse Typhonem apud Diodorum I. 88. I nec non , quae Pinta-ch. Is. et Osir. c. 19. litteris manda- vit, et Stephan. Byz. in vaae inai. At Hemdotus nihil tale. Significatiregno, quad fratri per scelus eripuerat, chicotant ab Haro fuisse. Simile est "de ragoûtant 76v ’Ioiwr star-manient; diNaçso’mç, V]. 43. , quos ille abdicare coëgerst. Vil. 105. fait 33 dard Assyrien "Minas carnauba: et Il. 162. De Osiride, ceœrisque Aegyptiorum diis et eorum prdini« bus perco scribere. Cl. Iablonskii hic campus fuit, Prolcn gom.,Panth. p. 75. , in panois ab Herodoti mente aberran- tis. WESS. CAP. CXLV. [8. minant! ne: ipécas. Vide capa 45.14. mai buius iEœ-uo’nu in:libri. au) fou) In 5.]numeris Ç latet .error. Ah Hercule ad Herodotum abierunt anni ferme non- genti : ergo, si in bis nihil fuit admissum, a Dionyso, Cadmi nepote, ad eumdem anni circiter septingenti: ergo Bacchum istum inter et Herculem generstiones (7.5.1) plusquam viginti. Atqui non plus quinqua generationie- bus Bacchus et Hercules disiuncti fuerunt, sicuti ex Apat- lodoro , Diodoro, et aliunde cogniturn. habemus. Quinque generationes, siquidem tres centum dederunt, quad cap. 142..adsernit, centum fere et sexaginta consummunt annos. Unde consequens est, ut, sucrai infinis-aime and xi- Mz, annifimie mille et semginta, reformetur. Vidit hoc ne recta ursit Th.. 10’qu in Oxon. Marin. p. 25., probavit etiam Boulimie, Diss. Herod. cap. au. p. 151. Animadverte- rat mendsm Palmerius quoque, Exercit. ad Graec. Auot. p. 12; ,. finxeratqueivmo’næ 1? 70’140: rubana. nougaüi ont ’ mille ad summum; nimium a rei -veritate et prisca loci lectione desciscens. WESS. - 52 si mir a cum Reis. et Boris. in versione adoptavit Lanier. Quae quamvis et pet se probabilis et alioqui necessaria videntur emendstiopln- men dici non patent, vulgatnm huius loci scriptumm ’ (aient illam cap. 140,17. et passim alias) permutatis int- ter se notis numericis sdmodum inter se similibus ortum dehuisse. Multum enim timbrant prisme numeni utrius. que peine: nous 600 hac nota la!!! designantur, 60 vers

îsta" . CAP. [AI CXLVI. A. 7. ionS. 07v ’ iri; ’sa? rait-ou; d’un; de.)

A a un n a n o r. Il." .45. 146. sa? Malien rade. «7mm. Hoc videtur voluisse: si Hercules, Dionysus et Pan, in Graecia nati et educti, priscorum Deorum nomina et titulos invaserint; etiam alios buma- * une originis, pro diis superstitione Graecorum habitas, dici non iniuria passe, illud ipsum in semet expertos esse. Quac sane suspicio ex earum est genere, quibus verîtatis character detrahi non debet. Unde enim tot laves, Apol- lines, Neptuni, et omnis fere ille repenti; chambrier? De Mercurio Maiae iilio, m"! ’Eçum’i aut Aegyptii Thoyth aut Samothraciae Cadmili titulos et officia occupante, testann tu!" conplures: 101i; Turbupiboeê 35’ (par: ni! 15v Atonsxiçwv 36’- Èxv 67:16:13, arabas (immo arobas, ut Hemsterhusiùs) vomie- us’sm rivas: 9.5., verissime Sextus Empir. IX. 57.] page 557. Castor enim et Pollux , Tyndari et Ledae tilii, Dios. curorum, qui int.er.Cabiras Samothraeum, nomen et honores vulgi et veteratorum artibus inpetraverunt, et" diu servarunt; quad Hamstcrhusius V. Cl. , tanta eruditio- nis variaé copia ad Luciani Dia]. Deor. XXVl. pag. 282. patefecit , ut nihil supra. I-Ierodoti non iniustum de similibus arbitrium. WESS. -- Mihi, pace pracstantissimi Viri (lixerim , longe alia Herodoti seutentia, aliud ratio- I ciniu-m esse v-idcbatur. Occasionc mentionis facule Deo- rum, quos antiquissimis temporibus, priusquam homi- .nles regnasscnt, regnum inter Aegyptios tcnuisse sacerqu tes Aegyptii memorabant, redit Scriptor noster ad idem argumentum, quad iam supra cap. 45. tractaverat; scilicet ad quacstîonem, utrum .Dcos suos Graeci ab Aegyptiis acceperint. nec-ne? Haec sont illa pinçâmes, quae initia huius cap. dicit, dune rations; nempe altcra eorum qui adfirmant, altera corum qui negant. Et nunc quidem quaestionem istam respecta trium Deorum, quos superiore capite prae caeteris nominaverat, instituit, et in hune maxime modum ratiocinatnr. Negari. non potest, Herculem, Dionyson atque Forum dcos esse mollo antiquiores illo netate que nati in Graecia feruntur viri illo. rom cognomines, quos ut deorum choro adscriptas colon! Grneci : adeoque constat, esse bos malta recentiores. lani si prisais temporihus noti fuissent Graecis Hercules aliquis et Dionysus et Pan, dii qui inter Graecas regnasseut; tout hi qui lias dcos ex Graecia ipsa, non tex Aegypto, reps.»

ses- AD-NiOTA’TI’O NES tendos stàtuunt, di-cere possent , recentiores hos, alternais I-Ierculcrh,’alterum Dionysum , alterum Pane": , prisoorum il-o lorum nomina et honores occupasse. Atqui antiquior .apud Graecos Hercules , quum Amphitryonis filius, nemini notus est: (silentio hîc praeterit Scriptor id quod inter omnes mastabat , Herculem hune, prius Aimerais vel Alci-I Idem nominatum,.postea demum oraculi iussu Herculis nomen accepisse: conf. Sert. Empir. IX. 36. et ibi Fabio.) Dionjsus vero etIPan, non modo prisci , Graecis ignoti; sed ne receutiores quidem hi, quos colunt, satis illis noti suut, ac fere peregrini (nisi quod in Gmecia nati putanà turf) ah illis habentur. Unde colligi par est, triumÀpri- scutum deorum , Herculis , Dionysi alque Panis nomina et cultum nonnisi eis fere temporibus primum innotuisse Graecis, quibus matos in Graecia esse hosce. recentiores istorum cognomines constat. S. -, 1 i. and 77mm i; Ndcrotv) Adtigit Aethiopiae banc urhem HI. 97., Nu’nv, non ut Edd. Niamv, adpellans: quad et hic sequor codicum imperio. Alii alibi douant et Néant! séribunt, de quibus ad Diodori I. l5. Niliil pmeterea in- . terest, utrum Ë; unedv infinitum an Ëfiiat’dzocro opmveris. 350:4 lipémie; ré? nagé; eadem in fabula Aristide: princ. Land. Dionysi T; I. png. 29., ivs’HœxL: 197 Mage; Apollod. 111.4, 5a Mp9? Wrspoz’xbuo Orpheus Hymn. XLVII. 5. WESS. 4 1 [17. Taïîm nô vuv etc. Nempe haec de tribus deorum ordinibus, qui olim Aegypti munissent imperium, prius- quum homines coepissent me eadem terra regnnre: atque etinm quae de priscis regibus ex hominum genere hactenus

memoravitq CAP. CXLVII. 15. Euéxçmo’ Hercdotus. r01 un” Jack) Nota- 8.] - x bile est, neque displicet , inhuma Arch. et Vind.; quem in modum iidem Il. 151. IlI. 94. V11. 220., consentiente isthic Mal. Ask. et P488. Tale etiam Sunna» 73v mmunlvor 9:4’Int’rov IV.:i 64. [At alibi formationem paulo asperiorem , duabus concurrentibus consonis , amure Nostrum iam sacpius observavimus. Nec vero opus fuit,- ut religiosam in huiusmodi minutiis constantiam s’ervaret Scriptor.] leur supra quod posuit, [l.5.]e post Sethonis excessum, sive- filtrai 16v feint nô ’Hom’crou, un. principes-.lectos fuisse, id insuper Marshamus habuit, Anysin ooecum et Sahariens ca-

AD Henonor. 1L 146-148. au, tologo x11. regum satis inprudenter inserens, Can. Citron. CAP. 0X1. 7111. 5. dæiç ri; Mm; ri; insipide; me pag.Ksouoëu’m o ræo’Nv)558. In Stephano WESS. Byz. quem hue respe- . , i xisse L. Holstenius aliique monuerunt, mendam reliquerunt intactam: Kçoxosu’hmv WÛIÀIÇ sita fuisse dicitur Ëv r5 ’ M0196: ri mm; Ev Aiydm-q». corrigendum sine dubio: il! r37 ’Molguîoç Hum: neque enim lacus iste nobilissimus Moeris , M0795; , dicebatur, sed Moeridis: Moiçio; N’y," semper- Hem? dota, Moiçiîos Mu." Diodoro ceterisque. Herodotei non me- minernt loci Cour. Gesnerus, Maream vel Marcotida palu- dem daignai-i suspicatus Aeliano de Nnt. An. VI. 7. ’Ev r5 A5411"? rugi 1h Hum; du Movnëvyv Mdçiâoç, grau Kgoxoâu’ms oro’M: scribi [intestat Moi’çiîoç, quad in Diodoro probavit et Cl. Wesselingius. Duae sunt a se invicem longe dissitae paludes, Alexandrine vicina Mignon, et iuxta quam Lalgy- rinthus erat , inter nomon Arsinoiten et Memphiten , Moi. fie; Hun. .Veteres admiràndum lacum Regis Moeridis iussu xstgomi’nfov fuisse consentiunt: vid. Wess. ad Diodor. I. [c. 51.] p. 61. Contra testis oculatus Aristide: Maream et lacum Moetidis, et paludes inferioris Aegypti , Nili minous i fuisse iudicabat, in Aegyptiaca T. III. p. 591. 5re 7d; Moi- pâoç miam, au) dt; 7:98; tu"; ghia’l (sic egregie corrigit vis summus P. Wesselingius ad Hierocl. Synecd. pag. 726.) au) si Maigsm s’E nippai; de; ni; Nains» 1:62.205. In Moeridis [un nuper lavis mydrquaesivit Eruditiss. Schmidtius: cui sub Bacchi et Osiridis fabulis Nilus latere videtur. Caeterum urhium Aegypti , quae quidem nabis innotueruut, Aeg g ptiaca nomina suepe, latent: indigenis crocodili vulgo Xu’ug «La; tappellabanturiHerodoti teslimonium lib. Il. cap. 69. firmat Iablonslcius Panth. l’.IlI. p. 7o. illinc probabiliter ductum genui-num fuit urbi Crocodiloruni nomen. Quae Gra,eci nobis tradidcrunt *Aegyptiaca nomina , de his plerisque credi par est,.quod de nomine Canobi, observa; Aristide; T. IlI..p. 608. Aiyu’m-m nazi aunçaéumm nomina, in sonum mumta faciliorem , cri suo accommodarunt. Hoc. facile, ferendum: sed suepenumero nullius ingenii lumine,dissipandas tenebras ofl’udit historiae veteri illud ipsuui, quad in nominibus Aegyptiucis Solonem fecisse Çriçias narratl’latonis , T. HI. p.. 1 1 5. A. êtmrwflma’mvoi 113v

s38: lAeDNOT-Ai’FIVONES. si! Jvomirm Hum! si; fliv MI Omis msmo’xœw. Bac in te frequentcr etiam peccanint Philo Byldius et antiqui Fa» deris Interpretes Grueci. Ne nunc quidem desunt imitata- res istius historici , quem natal Lucianus de Historia serio’ kendo T. Il. p. 29. vid. Plutarch. de Fort. Rani. p. 322. r. "V A L C K. [4. 73v 5’343 gît; 130v M’you me») Quaennm ait h. lavis pnrticulae s73", velim daceri: videtur ad M’you me!» referenda; nescio vero au divisis vocibus si 3;; scriptum oporb tuerit, profecto. Sed , haec cum maxime scribens , intelligo refend verba 16v bai à?» i’Ëov ad en quae cap. 147, 3. A posuemt, tuât. :73" 096501). apnée-ra" 35’ r: cadi-aïe: un? 1’51"; illi; Han. Lubrinthi rudera , et cellas ubi sepultî suri croco- düi, vidisse sibi visus est descripsitque Savary,’ in Lettres T sur l’Egypte, T. Il. p. 24 seq. Cacterum multa ad Laëyn’n- thum spectantia eruditc collegit disquisivitque Larcher in Nolis ad hac (input. Totem nedificii rationem-distributio- nemque symbolum fuisse nunui cursus Salis probatum ivit Gattcrer in Cominentat. Soc. Reg. Goetting. Vol. IX. p33. 60 seqq. 5.] - 5. rai-i2 ’EMn’vm ægipans) Non alia surit ac mima roi in- miner fit’xiu, sive, quidquid substructionum operumque Graeci œndiderunt. Ad quem modum rai [à dvtgdarm «n’y- uarœ apud Platonem, "à EÈ oîyâga’mæv and Dionis Cassii, "tu? 35 dvôçaiwuv minou-a in Heliodara, pluraque alia, docte explicita a Cl. Abreschio Animadv. in Aeschyl. I. 20. pag, 140. "Ennui: Æædâsâiç de egregiis facinoribus I: :107; Il. 10]. et aliàs obvia est. [sed hic quidem de operibus hominum imanu factis.] Verum proinde[l. 10 seq.] quad Aldus de. dent , et codices non plane inprobant. ’Ewuxâ’v Ë’çwv and www-min aliud placuit oh Medic. vira Celeb. WESS. ’ [12. mimai entrain-:701.- Vertunt aulne tecto apertae: quae quidem secum ipsa pugnant, quum «du; sit locus apertus, sub dia. huque secte Grbnov. intelligebat aidas por- ticibus circumdatas; quad ipsum etiam disertius infra (l. 55.) indicat auctor , ubi ait m3)»; êmîm mpo’cruMç: et «s’- yau , quas l. 27. et 50. dicit , iidem particus esse videntur, atque hoc vocal). partit-us, sive famines malueris, (zen-t’ai; Straba vocat lib. XVll. p. 81 i. a. ) in Latinis nostris et hic et l. 27. et 50. positum velim, ubi concluiaet salifiais

AAD HERODOT. Il. 148. 149. 383 puni; concluoit; enim classifiant-a sunt. Wyttsnlaachius veto Selector. pag. 356. «in: r: and "bau scripsisse Herodotum amuît; "in; autem nous œdlficia interpretatur, quum du!18. adret sperme r1 une...) Ionum sint. are idem dçt’œ 8.] atque . aliorum Égée; sanuisse G. Corinthus et hoc de grege manuerunt alii. .Scriptisin libris mira variatio: baud panel Ionicum spe- oient, ut Pass. Asie.- Vind. , promus recusant. ’Opt’mmv Arch; natum ex dçt’ousv neglectà «1351km videtur, quad et Il. 106. servavit, et in Edd. occurrit V. 4o. Sic Hamelitus, Qu’un-0’; t’en. indou Êwçdimç iglou», in Clefnent. Alex. Strom. 1H. p. 520. Par discordia épiai-m; inter et Jçiœmç. quamquam . illius,4uti aequum crut, frequentior usois. Sunt hue mi- nutiares .curae, et res gestes vestigantibus fartasse taedio- sne, considerandae tamen Ionicum scriptorem versanti. [coati Var. Lent. ad I. 99, g. et 15.] Superbum auœm La- byrinthi opus Mela l. g. Plinius Hist. Nat. XXXVI. 1 5. Stra. ba XVH. p. 1 165. [p. 81 r cd. Cas.] non pmeterîerunt, in descriptione non usque quaque concordes. W ESS. - Ad- de Diador. Sic. lib. 1. c. 61. et 89. cum Wess’elingii Notis. S. - [54 seq. ru"; SE 7min; rthôvroç 1’05 Àœflopt’uûou gagas-ou noça:- pjç) Istud et”: ww’nç eumdem mihi dubitationem movet, quem supra ad lib. I. c. 51; 9. iudicavi. In extremitate la- byrinthi a: stadii intervalla (in) ténu rfi’ç aiuaâouîacç rudem- au?» si "013m damnée-m) positam istam pyramidem facit Straba p. 811. c. e11 vulgata quidem seriptura, quam nuperus etiam Editor Lipsiensis tenuit: sed nimirum s’as- zain; scriptum oportebat,quad in versione-latina recte expressum, In fine huius aedificii quad plus stadia occupât. 5.] CAP. CXLIX. 4. airiez-031:: EEzzo’noz and nimbant) V Omnia haec uncis includit Cl. Pauw, praetereaque in? au) legit, cuius ambitus aequat Aegypti partent maritimam. Neutrum adscisco. Nam , ro’ 7591214219911 - - ski «à». etc. suum adgnascere Scriptorem, cap. 124. et illi adposita fin- mahunt. [conf.II. 41 , 18.] l’au ra regel Sahara-av casumen- .dum est consuetudiue, qua tu; ira; uïxoçtîvm Il. 7. [nempe per ellipsin nacrai praepositionis.] Cetera, quae.de Aegy- pti ad mare latitudine, ibidem c. 6. explanavi. Neque opus erit, ut Moeridis amplitudinemtlacus examinem: factum? alias, ad-Diodor. I. 5 1. Hoc vide: denim enim me".

384 ADNOTATIONESI4 Awnn’ov: superiore capite [c. 48, 15.] and; Bugle» ex.Med.eî aliis locum occupavit; 298; 8095m, quad hic [L 6.] se obfert, mutata. Possum id ferre et pati, siquidem En!» com tractum ex Boçtsw docetur ab Eustath. in Homer. p. 994, 57. [Iliad. p. 989 , 51. ed. Bas] sicuti est, et repetitur 1H. 102. Quid itaque inpediet, quo minus 518; 809317131 Archet Vind. in sedem redent? Habent Edd. I. 6. HI. 97.» VIL 189. membranne creberrime. WESS. - Praepositionem 196;, istà notione, promiscue max cum secundo casu, max cum quarta, construi a Nastro, observavimus in y Adnot. ad I. 202, 16. p. 204. et ad II. 121 , 5. De Moeridis, lacu, iuxta en quae erudite, ut solet, callegit disputavit- que Larcher, consuli merentur Savary, Lettres sur .l’qu. pte, T. Il. p. 50 seqq. De non, Voyage dans l’Egypte p. 85. et instar omnium lamant, in Memaire sur le Lac de Moeris comparé au Lac de Fag’oum, T. I. magnae Descriptionis Aegy. pti, Parte ad Antiquitates spectante, p. 79- 1 14. S. 5. l’au) Quod farte noluissetradeo diligenter observatum Herodotus, in numeris amplificaudis saepe modum excedcns , id a Lectore primum ad oram libri positum fuisse suspicor, l’en and ouïe-ï; Alyüarrou 18 7mçaÈ Saboteur: qui quidem eorum meminerat , quae supra leguntur lib. Il. c. 6. 0:51.17; Aiyu’m-ou ËTTÏ minot; 1d and S’aiMrruv ibi. nov-m 03507191, narrai tintés; Stutçs’msv. DE orne maritîmae latitudine VVesselingius egit ad Diodor. Sic. I. p. 36. cui hic tradita aeque videntur ac Is. Vossia parum credibilia; 14. 0’971:sz dînant) Perperani ultimum quibusdam in msstis negligîtur. Aelianus Hist. Anim. XV. 9. [d’un "à! VALCK.«il! 35°11’qu si: mnmm’âsxoi me 70’304; Meusrçuus’vauç 3111.4191 142’799.. . I Alexandrini interpretes Levit. x1x, 56. famé 313.12»: au) ora-010Mo: Simon, et aliis saepe in lacis. In illis autem [L 183 dv0590; 79E; 31; 321111.75. mira se balbuties Cam. de Fauve prodidit: fuisse olim , 02911399; and; V17, out 34.29 Bd w? 35111613: quorum alterutrum si schedae dedissent, expellendi de- fuisset mussa; nunc, si ad loci sententiam adsumatur, satis erit. WES S. - Vide sera, ne Shunt sis-1 ad se- queutia verba deheantreferri, idemque valent ac si dixisset 31m1’uç âdvxvrou, adcurate, exacte valent stadium sex ingerum. Quo spectat fartasse quad ex. Grammatica San-

A o 11 E a on 011.11. 149-151. ses. germanensl Larcherus adnotavit: 31mm MËTPOV , rà- l’en.

3199,30";22. r3 8110121151111) 6’. Regium .5. fiscum, , Voila: aulam regiam designat Herodotus. etiam. ubi thesaurbs commemorat. Fiscum Principis vel Imperatoris Bacnkmdv vacant: in Diogene Laèrt. VIL 181. recto ccpit Menagius. Frequentat hoc sensu’ ri Bacmxdv Diadorus Sic. 11h. II. c. 4c. 111491111 si; r6 Gamine 1181 7010571. conf; ibid. c. 41. Lib. XI. c. 67. Damnatorum houa Hieron si; ri Base. imam... , injiscum referebat. XX. 4. ,Agathocles "à; ado-t’a; si; udrdv cive’MBz. Plene legitur in Eclogis p. 592, 89. si; sa Bus-mm ramier roi: miriez; abimât. conf. H. Vales. in E110. Peiresc. p. 96. Ceterum vectigal illud e piscibus vlacus Moeridis Reginae datum scribitDio- dans and; [411’901 ami rdv dômes sternums-1451!, lib. I. c. 5.2. VACAP. LCCL. Io. Eœçâavçnra’nw) K. t 4 Una haec luxuriosi et perdîti Regis in Musis mentîo: fuisset alibi uberiolr,’ ni temparum iniuria 1.574111»; Nastri ’Aa-a-ueiouç invidisset. Nomen hominis sic expressi , ut Mssti ostentant plures. Scaliger, quad profitetur ad Euseb. Chron. p. 65. in omnibus Chranici Codicibus Sardanapallum invenit. In Iuslino et Orosio animadverterunt alii. Marimus Tyr. Euçîœvu’æaMw ndpellat Djss. X. 9. cum .Davisii adnotatione: Philo etiam. .Iudaeus Tom. Il. p. 556. Ed. Mang. Fuit et in Luciani Dca Syr. c. 4o. si schedis credimus. Ipsum autem hoc exemplum, quad incredibilem subterraneam fossam , qua locus Moeridis aqua cum Syrti conmittitur, illustrnre debet. longe discrepat. WESS. - Congruit quidem exemplum bactenus, quad utrabique eHossam humum memorant in t fluvium fuisse coniectam. Sed hoc ipsum mireris, bu- . mum ex Maeridi lacu etfassam in Nilum fuisse proiectam, non strucndis aggeribus out exnlmndo solo usas illo esse. Aegyptios.CAP. CLI. 4. anima; S.xçvcs’uç) , I Galca . dicîtur miris media hune historiam pervertisse Athemeus , V1. p. 25 1. Sed. in Athenaeum ista vîx cadere potest incuria, hominem. in excerpendis veterum seri’ptis accuratissimum. Quaeipra- stant loco citata rauquant Herodotea, Iectoris potius ine- pti conficiunt emblcma , ab instituto Athenaei prorsus ulienum , quodque non videtur legisse, qui vicinn dedit, Hercdot. T. V.

ses ADNOTAwTIONEOS Eustathius ad ’11. N. p. 815. VALC K. - Ex Eustathia, quid scripserit Athenaeus vel non scripserit, nusquam cet-to cognosci potest , quoniam nonnisi Epitome Athenaei ille usus est. In eo memoria fefellit Athenaeum, quad ar- gentais phialas pro aureis scripsit. S. il 7. ituuuirixoç) Haesitavi in regis nomine. faunirixev ex Codd. scripsissem, si semper conspirassent. Lege ad Musam superiorem c. 105. et Il. 2. Athenaeus, Hercdotea haec adtingens, multa admiscet aliena, et scriptoris sententiae contraria, fartasse memoriae peccato, V1. 4. [c. 19. nostrae ed.] p. 251. 11.; paullo prudentior Diadorus I. 66. WESS. - Conf. superiorem adnotationem. S. I 18. dahaiwtwocç rai anis-ra: si; devina) Convenit Xeno- phantis Kvp. «0113. 1V. [5 , 19.] p. 105. n. forma" in) rad; M1;- 3011;, si; 1L1Aairm «618v, ut grum potentia ezueret; et Dio- nis Cassii XL. [c. 62.] p. 167. fi un? influa itinérant", «615v rai: 50111M561 - - - 51430510". WESS. CAP. 0L1]. 2. 5g ai 13v auriges Numiv dattiers": Sic publicarat H. Stephanus; adscripta, si vulgatum 11:61 sequamur, verti passe, valais, i. e. non. per inprudentiam, occiderat: nec discrepat Pauli. Leapardus Emend. VIL 12. Quae quidem censura non plucuit ePavia, ixia daim-m: praeferenti. Granovius "Bain ex Med. et aliis potins censuit, Nsxdv non plane spernens. Equidem id .retentum maluissem, tum quia regis nepos eodem fuit nomine, qui priscorum mas, tum ab Stephani Codices, quibus paria sentiunt alii. Valeant itaque coniecturae incertae et ex arbitrio natae. WESS. 5. Buctmdowu raâflirspov etc.) Certum ratumque est, Psam- mitichum Aethiopicam cladem fuga evitnsse: 16 351572901 vero quorsum referetur? Dices, a. Saitis revocatum, et regno ad- motum, neque refragabor. Ergo-ne bis regni curam suscepit, iam ante exilium-, regis Sabaconis tempore, tandem dignitate conspicuus P Id vero consistere nequit cum c. 1 47. Quare 18 31111-5991 secundam fugam indicat, qua, pressus a collegis regibus, saluti soue eonsuluit. Max [L 4. et seqq.] 311.10g, ivraies. et 11.9111115110» recepi ,lquippç Ionici commatis. Quod et alias facia, solo Msstorum iudicio contentus: cui enim bouc repetitae iterum iterumque admonitiones? Herodatum qui versant, dictionis eiusdem caillent genus. WESS. a i

A,D HERODOT. II. 151-154. 387 16. au"? 7.1113" im’MÉmv-mç) Gares fiant Aperçue) et passim. flua-995 enfumions; in Strabonis XIV. p. 978. A. [p. 6621 ’D. ed. Cam] Par Graecorum olim et Ionum prava cousue- tudo, teste ’I’huçydide I. 5. Hinc in lege Solonis, a Gaio ser- vata L. 4. D. de Colleg. aï s’arî Mien oïxo’nsvaz, sociat’i ut praedatum cant. -Vere enim doctissimi viri , Palmerius , Ha- raldus, Bynkershoekius, ita correxerunt, obliti verborum eHcrodoti, ad eam sententiam adprime utilium. WESS. CAP. CLIIÏ. 6. Swssuazfixtsç) Aldinum econtemni baud debuerat, quippe unice legitimum : Vidit et Reiskius; eDiodorus I. 67. consentit. Quod subditur [L 7.] J 3è "Mn; ÀxœraÈ ri! ’EM. 7).. En) "Emma, vereor, ut Herodoli sit. Con- ’modam sedem habet Il]. 27. et 28. hic fartasse additicium, uminus cerœ necessarium. De Epapho gemina Aelian. Hist. An. XI. 10. et Graecorum alii. WESS. CAP. CLÏV. 1 1. 793c; Sonda-mg, Éh’yov 5nd: Bov.3.) In Latinis erat prope- niguum maris, vulgate 796; Ski-rap Sth’cnç respondens. Neutrum bene. Reiskiu; ex illo, 6M- ?ev 796w» Squënnç, tantillum remoti a mari. Veriora edunt Mssti; quibus Diodorus adsüpulatur I. 67. Statim [1. 14.] idem Vir. Cl. xarot’xurs s’ç Mme", iustiore causait, quam .Herodotus brevi adprobabit ipse. [Olim ibi xanroîm. quad et Grau, tenait. Veram scripturam servavit ms. F. puto et Paris.] Mendae genus pet est frequens. Tale in Strabo- m’s X. p. 685. a. [p. 447. A. ed.Cas.] J nëv 7h ’Eçsrgz’œv 97mn: let p. 754. [p. 479. 3.] zÏr’ ’Axauoî and Adams; cuvê’unmv. Tale Musà. VI. 53. VII. 170. Cures autem Mfçcç r: n75- Minou»; .incoluisse, Kozçmmœz’mç adpellatos, est in Polyaem V11. 5. et Steph. Byz. voce Kupluo’v. W ES S. ’ 21. 5Mo) 167v ms.) Laurentius Vestigia navalium, et e. 4159. H. Stephanus obscurius, canules quibus naves deda- cebantur. Malo navalia cum Porto. ’OMoôç Èvvduuç Philo -Iud. Leg. ad Caium p. 1050. alibi JAxmaÊç, cas ait, quae ad- .liciunt. Nautica in re émoi rudenfes sunt ad naves traiten- das. [sive ligrœi cylindri, quibus nave: in terra promoven- -tur.] Schol.Thucydidis HI. 25. aï 5Mo), ê’gryuva’ n’a-t, aï; aï ’vËEç gnon-ou: tu!!! navalia. Hesychius Jkuoôç, vœuo-rdüuouç, 192; :7333; 75v Melun Suidas paria, fartasse hoc ex loco. -WESS. --- Inde vtœàxgïv, subducere nana, apud Polyb. et ratios.. , S.Bh . - ’ . .a

388 .ADNOTATIONES CAP. CLÎ’. 7. [aïs-m? 799’119» 0615W un) Vide cap. 59,9. 85, 7. 155, 5. 8.] . [1 3. Anroôç n16; ES Ëvôç A1001: mmmubcaç) De udibu: monoli- this, cuius generis aliam cap. 175. memont Noster, pne- ter Norden paulo post Wessclingio laudatum, consuli pos- .sunt Caylus in Comment. Acad. Inscript. T. XXXI. p. 55. seqq. Abd-Allahf p. 186. ibique Sylvestre de Saey p. 248. et quem îs laudat Dam. p. 140. et 246. cd. in 4m. et Tab- aen. XLI. n.° 1 et 1. Adde Description de l’Egypte par ordre etc. Antiquités, T. I. Pl. x. fig. 5. 6. et 7. Enta: etiam in India ad hune diem in ruderibus urbi: Mavalipuram made: .monolitha , xx. pedes in altitudinem et profunditatem , x11. in latitudînem metiens. Vide Langlès Monumens ancien: et modernes de l’Hindustan, Fascic. V. Paris. 1 8 1 5. tub. sen. xxm. 5.] [15. routeur han-16v Env) Est qui Ë’xao’ro’: l’a-n legendun cenSeat, quoniam 197m; pmecessit. At Ëxanwrourlm ad 5’44; et Mixa; refertur. 5.] 17. 71;! 10491590130; rtrçat’ænxuv) Fallu: I. 81. 13 m1151; "à. 550’001: au) roi? rrl’yovç, auguçoæîç: cuius dacriptîo Latinil Vallae non congruit. Nisi aberra, videtur promiræntiam 7017 unrourrryœ’rnuraç, sive quad «une 18v ô’poOev porrigebatur, indican. Huiusmodi autem tecta a: uno lapide, mana... non praeterita a Strabon XVII. p. 1165. [p. 81 1. c. cd. Cas.] neque Nostro Il. 175. ostentant in hune diem Aegy- .ptiorum parietinae a Frid. Lud. Norden Itin. Aegypt. .p. 1 87. cum cura descriptae. (èuhïuœ, Swfiuucra’rarov cur re- ceperim , dictum alias fuit. WESS. - Vide Adnot. ad I. 1 1 , 16. ’S. CAP. CLVI. 3. via-c; i Xt’Mmç mmms’m). Eusta- thii et Arch. "15752,41; probari a Th. Calao baud debuerat: nata est ex Ètnoyçzm’çz. Mela I. 9. et btephanus Byz., Nostrum:, excitans, Chemmin tuentur, atque Hecataeus apud eumdem. [At Chembin nominaverat Hecatuus. conf. Creuzer Histor. Fragm. p. 26 Nam quae c. 91. Chemmis, longe diversa urbs est. Insulas, quas [L 7.] miratur Herodotus,fluitan- les Aegypti , et myaÉMÇ «04394:, dabit Theophrastus Histor. Plant. 1V. 15. etiam prope Orchomenum Bueotiae; Italiae Inonnullas Seneca, Quqest. Nm. Il]. 25., phares Plinius HisL Nat. Il. 95. quorsum Labeonis verba in L. 65. z. D. de

un HERODOT. 11.155.156. 389 Adquir. R. Dom. tecte referunt. Conf. Solionis Eclogarum finem. WESS. - De Chemmi insuln conf. quae notavit- El. Quatremère, in Man. sur l’Egypte T. I. p. 226 Seq. S. v 10. Ëumœüml 3’ Env «6137) Homeri mg) 3’ 1:77:40; «sedum-tv Thomam Gale ad Arch. et Vind. ëuwzodan amplectendum pertmxit, pellîcit et me. Priorem tamen formam Hippo- crate: et Aretaeus Cappudo; non spreveruut, neque Noster 13195.11. 91. WESS. I 924. Aînchç) amis filiam Dianam dîxerat, opinor,’ in dramate deperdito. Pausan. VIH. [c. 57.] p. 676. Ain». en; a’Apmluv Matteo: tînt; and ou, Auroxïç, gym Alymz’m 15v l A3701" Mambo; 3130:5" 6 Edoapz’moç 1’01); "Emma: sua desum-v tisse ex Hercdoto merito videbatur Iablonskio Panth. III. a. 4. Ç. 4. Quae pmecedunt Herodotea [L 19-21.] de Lu.- au, liberorum limée-ou au) "lm; Apollinis et Dionne nutrice ac servatrice, prostant in Scholiis ad Ciceron I. in Verr. c. 1 8. mendosissime scripta; nam voces , "lm; ).s’youn, in bas de- formatae sunt HEIOAOS AE TOTEEIN. Magis min-nm, Anoiïv in "Ba-n degenerasse: sed hunc locum .video designa- tu!!! Gronovio; qui frustra Ana-a3 scribi maluit quam A"- fallu. Eustath. ad 0d. 5’. p. 212 , 7. rfiv Kakmlml au) "à: ’16, KuamLoîv un!) ’Ioïiv ai anion; "1ms; yçot’Œovw: habet Ionicum. morfil! Hesjchius, irien-96v scripsit Democritus. VA LC K. ’ 26. imines yolg "Agi-mm alun etc.) Oculis et animo Pausa- I nice haec obvenant fuisse, ex VIlI. 37. nemini non adparebit. Sofia veto hic ambiguum, n.» 3è vïcov Sol 1017113 7964.01: munir, quorSum tendant: an ad Aeschylum, au aliorsum P Cl. Pauw Tragico transscribit, et propterea du 32 135on 3:98 7951-0 amidon vrMmîv , ideoque Delum redditam esse notantem, corrigendum pertendit. Fabula ex Callimaduî Hymno in Delum abunde nota est, huic tamen loco non bene adcommodata. Continuatur, qued de fluitante insula. Chemmi positum ante fuerat, adseritunrque whwrâv tum esse factum, quum Apollo et Diana Typhonis in. sa. insidias citai fent. Pendent omnia ex superioribus me) a... udriv aman-fit, et arguunt sequentia. Deemt. "nous; post AiMnrpoç, pruden- ’ te Cl. Beiskii consilio adscripta. WESS. - Commode Selzaefer interiecta verba, inde ab illis, in. roda-ou 3è, parentheseos signis inclusit: nos parentheseos initium ab intis, ’Am’Mwm à), fecimus. 5.. r

* *W-thn-ln . e ,

’39q ,ADNIOTATIIONES CAP. CLVII. 1. fxnnirixoç 3E ëBam’Mw: Aiw’ærov - réa-cagna ami frinrixovrat 31m) Redit in memoriam acerba criminatio,.qua Herodotum suc more pet-strinxit G. Iamson, Spicileg. Ant. Aegypt. c. v1. 6. Negat ver: esse . quae de Psammeticho, Scythis. Cyaxare lib. I.» 105. litteris prodita sunt. Neque enim Psummetichum obviam ire Scythis potuisse, quia debitum naturae persolverat: manque xul. anni: ante Cyazarem regnum inchoasse. Quid tum porto? Regni munera per annos Liv. Psammetichus obiit; potuit ergo, si verum foret annis xL. et duobus ante Cyaxarem magnum inchoasse. plurium spatio annorum isti Medorum regi, quad Herodotus, et Strabo XVIII. p. 1153. [p. 801. D. cd. [Cas.] aliunde doctus, adfirmavit, aequalem habere acta- tem. At hoc perpende: mortem cum .vita conmutavit Amasis anno Periodi lulianae 4187., a cuius obitu ad Psammetichi initia anni sunt, sicuti Iamesonus bene putavit,.centum circiter et quadraginta sex. Ergo principia Psammetichi conveniunt nnno Fer. lul. 404:1. Cambyses sub annum regni quintum in Aegyptum arma vertit, hoc est, Fer. Iul. 4188. anno. Hinc’ ad Cyaxaris regni exon- dium reperiuntur anni ferme centum et octo. non inti; cianœ docte Viro: quare regnare is anno eiusdem l’eriodi 4079. coepit. Consequens inde est, ut Cyaxnres et Psam- metichus reng se ultra va. annos videre et venerari potuerint. I nunc, et criminatori ausculta. Ego veto [L 4.] 5’; 18, quod in i; 3 crebro abiit, non movi; atque ex sermonis indole æoNoçmvm’vn [1: 5.] et inarrçevus’væç [cap. 1 58,. . 6.] ex schedis recepi . Eustathii iudicium secutus. WESS. , ’ CAP. CLVIII. 4. r17; Minot; us’v tin-1) Bene mssti, oh" sequens 35’. Est de hac fessa. Cl. Mich. Rossalli schedias- ma. quo ex Aristotele l. Meteorol.*c. 14. et Strabon eius initia Sesostridi vindicantur. Verum Geographus XVII. p. 1157. [p. 805. A. cd. Cas.] incertus haeret, Hcrodoti. Aristotelisque opinionem recensens; alibi, l. p. 65. [p. 58.] I confidentior, ubi Casaubonus doctissime; Nostro planissime accedit Diodor. I. 55. plura de egl-egio isto Opere, modotin- i concussum mansisset, quam alii, conmentatus. H06 addere. ferente occasione, debeo, Iosephum Bell. Iud. V. 9. p. 547. Pharaoni, qui Abrahamo uxorem Saram;abduxit,. Nexœaiç cognomen indidisse: quad nudo acceperit, nescire

A D H111 a o .1) o T. 11. 157. -158. .391 me fateor; probe alioqui gnarus, eam Iudaei .scriptoris pemrationem multa stolidae iactantiae argumenta con- plecti. WESS. - Quod ait Scriptor 9nde; singea: rira-s- pic, suspicatus eram iusto minorem esse numerum: ou. iusmodi dubitatio mihi ad c. 9, 1. oborta erat. Sed conf. lib. IV. c. 86. S. 6. inngsum’mç) Adfirmat etiam Eustath. ad ’I)...a-’. p.1": 1 9, 24. "01-1 nui iai 755v b.avvone’vuv 16 ’EAuu-rptiv Liseron dipode- nç 311M? tv 1:; ,, amigne éMC’TçEuME’Vdç-ll Multo frequentius olim formam istam in libris veterum lectam, quam a nabis, monstrant diverse Grammaticorum inœrpretamen- ta, ex usu multiplici verbi êMu’vm atque origine facile illustranda. VALC K. 11. .3 aurai Minou rifloir ô’çoç) Admotam his medicam a Reiskio manum , 18 «qui Mine" reivov, Memphim pruden- dens, ont 16 a. M. «rush, angustus apud Memphim mons, Scriptor deprecatur. Maluit Il. 8. hoc de monte 1711m 5’; mir ’Epvfigûv’xuà. Qu’un-av, s’v a; ai Microm’m, uti hic: tum .c. 175. in 15v and Minou inves’uv Niarcnzs’m.» [Turbaverat viras doctos , quod acon-ai Minou vulgo apud Memphin intelligebatur, quum ait e13 adverse, contra. Memphin. cf. I. 76, 4. Il. 148, 5. et VaLclc. ad Il]. 14, 10.] Mox ex schedis oignon: [L 15.] sententiam ornat. Nain divortia sive Surinam; ab jndicato monte non protendebantur, sed ipsa fessa, ab ce in meridiem et sinum Arabicum ferens. [Ut via ferre (05’- puv) ad aliquem locum dicitur, cf. Il. 158, 18. ibique not. sic nunc fessa citoyen: etc.] Iam Arabiae urbs flaireuuo; praeterita a Steph. sz. non est, cadem, ut viri eruditi arbitrantur, ac ana Pithom Hebraeorum, Erodi c. 1, 1 1. s quae quidem 3196m «in; et Coptorum sermone 11299.11 cum deinde fuerit nuncupata, et extimo sinus Arabici an- gulo adcubuerit, nulla mihi dubitatio est, quin Herodotea distinguenda sintlëu’ysv BouBa’nwç aro’Noç’ magot Hais-cum» - - - «in ictxu i; niv etc. Cerœ ad Patumum fossa sinui Ara- bica iungebatur, longe ab urbe Bubasti seiunctam. Illia autem à? si deforet, equidem non revocarem. W’ESS... n 2o seq. dard roo’nv titi crois»: 74mm) Quod Scholiastel. Aristophanis ad Plut. vs. 588. ut Herodoteum produxît, (in: rad-no girl frais»: 360 drap), aut, utî in larmer) Suidas , nul- âm o’, h. e. 263914:07:91, id frustra in Musis quaesitum, hic a

392 ’ADNOTAT-ÏONES olim, sed correctius, conmodam sedem hnbuerat. Testis ’erit Grammaticus Sangermanensis, cuius indicînm Cl. D. ’Ruhnlcenio acceptum fera , ’Aæuçrl scribens flue. lHçaâo’rp 0-)!- juché: ra DEWMQTWALÉWMÇ au? duçiüâç’ dard "151-av sirlv "118.-m zincs effleuri si; ràv ’Aeœfizxâv Ko’Aæov.’ Valde nutem mirum, ita vocom hinc abiisse, ut ne vestigium quidem reliquerit. ’Noneam inconmodam, sed et Herodoteam, diximus ad lib. V. 55. WESSELING. in Addendis. ---- Distantiam inti. 111i recessus sinus Arabici a Mediterraneo mari, metrorum francicorum 100,000, id est, trecenta fere pedum millia’, .Aegyptius Acadcmîcus Du Bois-Aymé reperit; quam men- Suram lait (in Commentatione supra a nobis ad cap. 6, 12. landau) exacte convenire cum mille stadiis, quibus cant- dem distantiam .Herodotus aestimavit: hune enim scripte. "rem in rebus quidem Aegypti (quod iam a Danvillio aliis’. que viris doctis monitum) non maïori stadia Olympico ’11ti,.sed minori q’uodam, nonnisi 506 fore pedes continente; qued ut ab illo supra cap. 6. et 7. huius libri, sic et hoc loco factum. Cul rationi quum manifeste repu; ignare videatur, quad in eisdem Aegypti relias idem Scri. ’ptor noster, lib. Il. c. 1489. stadium diserte tmdit centum argus, id est, servantes perles continere, tum quod lib. 1V. c. 41. idem intervallum mille stadiorum, de quo hîc agitur, - "centum minibus oryarum, id est, sexcentis pedibus nequipav rat; huic diflicultati ita occurrunt viri docti , ut dicunt, aut propriae rationîs suae nonnumquam oblitum esse He- rodotum, aut, pro ratione maioris minorisve stadii, etiam or"- gyas maiores vel minores esse aestîmandas. Equidem , argu. mentum hoc levitex- attigisse contentus, vcreor ne nondum satis momenta cuncta, quae ad quaestionem de acstimanà da diversa stadii ratione apud veteres spectant, perpensa a viris doctîssimis, qui in hoc genere laborarunt, et ad liquidumCAP. CLIX. sint 3. ini 11? perducta. 80511131 Salaire?! S. Ietc.) , ’Instruzit triremes, in septemtrionale, et in australe mare, sive 0cm. num Orientis , mittendas: eadcm 35911091? hoc loco 94Mo"; ac varia, sicuti c. 158. tum IV. 42. ubi memorandum regis huius circa omnem Africam in Herculeum fretum et mare méditerraneum, sive boreale, navigandi studium. Quod autem in duobus Codd.;oi 5Mo! du 317m. proiusto potes: ’putari; W2 SIS.

AD HERODOT. 11.158. 159. 393 n 6. Ëv MayNAç: Murs) Hue de urbe quanti disputatio- num aestus? Oflicii ratio, ne nihil moneatur , expostulat. Paucis defungar. Sunt doctissimi homines, quibus Magdoo lits ca est, quam x11. M. I’. Antonini Itinerar. p. 171. l’e- lusio seiungit. Convenit nomen, congruore et situs videtur. Ego veto studiosius considemtum vellem, urbem çam ex Herodoti finitione Il. 6. et HI. 5. Aegypti fuisse: in quam Syros se, quicunque fuerint, hoc rege, adeo opibus et militaribus copiis florente , penchasse, creditu ditficîle fit-L praeserçim cum ora Syriae maritima, ad AAzotum un- inique, eius fuerit in ditione, sicuti narmtum c. x57. Adeo-ne supinos arbitrabimur Syms, qui, vitnre cum passent, in anceps discrimen et certam perniciem se mei- gere voluerint P Mihi.--imperatorum artes et cama consi- lia replicami , id quidem prohabile non accidit. Ubi ergo Magdolus P Inventa ab etuditissimis viris est in urbe Ma- nassitidis tribus, Megiddo, cuius vicina in valle egregius ’princeps lusins profligatus (Chronic. Il. xxxv, 22. Reg. H. xxux, 29.) hoc abs toge fuît. Neque illis ego refmgabor. Nominis discrepantia non momtur. Ex Megiddo, [quae Ma»- ngeddo apud Iosephum,] Aegyptii , unde hacc Herodotus, silo on Magdolum, ut in similibns accidi-t calepins, formarunt. ’Et, si moratur, adscisci poterit Magdiel, non longe bine dissitus viens, apud Hieronjmum in Onomaçt., unde Mag- dolas conmodo gignetur. nec obficiunt Syri, suc vocabulon, sumto latins , Indneos , in Aegypto multimodir detestabi- les, conplexi. Mitto alia , quae H. Relandi Palaest. lib. HI. p. 894. et Ian. Pefizonii, 615i in quibusdam dissentientis, Origines Aegypt. c. 25. p. 471. subpeditabunt. WESS. -7. 101’397" ze’Nv 117; Eugt’nç) Recurrit urbs HI. 5.; nec divertir, sen eius amplitudinem sive situm examines, videtur. Herodotus aliam si voluisset, addita noue signifi. catione utique secrcvisset. Qui Carcemischum , quorsum .Necos victo lusin Chronic. II. xxxv, 20. properavit , esse -pertendunt, in quis Cl. viri, Simsonius et Galas, ad id animüm non adverterunt. Nam, cum opinantur 323’3va frima vocatam hune urbem , deinde Carchemischum a’ clade, en rofitentur, quae ubi negaveris, in spongiam ultra abi- bunt. Idem de suspicione Cl. Pauw, quae Carcemischum prisais. temporibus thnn’mv et Ktçuncav nominal, atque

394 *ADNOTiATIONES bine Klgmmv et Khan-tv, et tandem Kaisunv negligenüa seri- barum format, iudieium esto. Quibus enim indieibus, quo teste probatur? De Cadyti suo loco. [nempe ad HI. 5.] W E S S. 9. ë; Bçuyxfâxç roi; MtMa’r’mv) Pomhyrii aelate idem exemplaria pracferebant, sicuti I. 92. ubi Gronovius bene, hm tairien docti aeriptoris adspernatus: and wvo’mvo; i1) du: à: Aiywrmxïç ÆIBMu, fin; En? 3107690; 73,5", 1591m «du! mûri "à: aîrmrmàv avr-(Env daim: 13v iHço’âm-av, ,, 0:3th i; ,,Bçœyxn’âatç rai; MIÀnrz’M. ii oüxt’n 05v (.3an ËMquTflMœ du: nœ- Iomàv, ’Iawmdv 3E [gêna mana. Quae hune locum oecupare debout, quo inportunam "à; Mm. corrigentium vim in posterum arceant. WESS. - Conf. ad l. 9:1, 6. notata. S. CÂP. 23. ’HMÏM à? [47.-5"?) Apud Diodor. Sic. .lib. I. cap. 95. Eieorum legatis interrogantibua, «il; air yt’vm-o Smala-rang; (É ’OÀuMætxôç dyaiv,) respondisse tradi- .tur Amasis. iciv MM; ’HAez’uv dyuw’ç’hrm. Amasi , Regi Grac- 4eorum studiOsissimo, haud sane disconveniunt, quae sub ,Psammi scribit evenisse Herod. quantumvis ab aevo iam Panmmitiehi , qui Psammi fuit avus, exercere commercia com Aegyptiis coeperint Graeci , postquam i3 in Aegypto Ionibus et Caribus quibusdam sedes adsignasset. Defini- tum Hellanodicarum sorte lectorum numerum Indus cul- pabat larcins , quo indice mué? UGŒÜTSQDV ëœço’vow gît ’HMÎM, jeûné? Mèv d’une aïno 6’vrsç, 3mmo’rn-n 3B ci ouïrai : apud Phi- loslr. Vit. Apoll. III. cap. 50. Sibi quales hocin certami- ne constituendo viderentur Apollonius declarat 1V. e. 29. ubi eorrîgendum videtur, à; êæsusmoô’vro rôt: dyaivm, pro 15v aux... Ne rebus quidem Graeciae prolapsis Eleornm in. his ludis administrandis aequitatis desunt exempla; quale subministrat Dion Chrys. in Rhod. p. 544. c. Olim 13men etiam, ut sunt humana, nonnunquam ad gratina et libidinem sua-m potins spectarunt, quum quid in et aequum postularenvt. VALCK. - Diodorus, ’Psammin silentio hammams, Eleorum legatos ad Amasim dueit I. 68. et 95. Plutarchus in Quaest. Platon. p. iooo. A.’ Aegy- ptiorum responsum,.sophistarum uni tribuit, qui, si Eleis id inculcavit, istos dicti auctores habuit. WESS. CAP. CLXI. 9. s’y raïa: Athxoî’a-t Abruti) Ve- ro simile est, quad Bouherius Dissert. Herodot. dap. 1. et

AD HERODOT. Il. 159-162. 395 G.:Baphelius Annot. ex Hemdoto ad S. Script; p. 96. eon- ieeerunt , non indicari singularem de rebus Libycis conmentarium , abs Historico digestum. sed eam Musa: quarta: partem, res Africanas continentem. Habet en c. 159. militum banc rebellionem , et infelicem Apriae regis exi- tum: neque veterum ullus est, qui M’youç Hçrodoti A113»- :miç, ab isto distinctes libre, vel verbulo adtigerit. Ob- store putes, quad minime szdmç, sed promus nez-gin); et tenuiter de April; illic agatur; cuius mutati instituti rationes habere plures , .nune incognitas, potuit. [At, qua occasion: Apries copias in Cyrenaicam miserit, id vero ipsum, quemadmodum hic promittit, ita ibi enuclentiua eXposuit.] fies sane Africanas operose et tante cura pep, secutus isthie est, ut uberîorem et aliam illis operam inpendisse non videatur. WESS. 1 1. Aiydamo: 32 mûrs. êvrIMEMŒo’Msvoz) Interiectum articulum non sperncrem : Aîyüæm: 32 ai rail-ra: s’anmuco’mvoz vivré- faire" ahi «191-06. Primum enim ab Aprie defeeisse narrantur qui redicrant e clade Cyrenaiœ, eorumque qui petio- rant amici , cap. 1 62. dieti 16v Aim-n’wv ci chemina. Tan- dem,- jiostquam ducem Aegyptium eontumeliose tractasset Aprics, ci Muni rôv Ai’yvnn’uv, si gr; roi 231.5Mo 5,090321», à"; "(un nô; 701;: ifi’çwç. cap. 162 extr. Quoniam non una fuit defectionis, causa, Herod. lib. lV. c. x59. in) rau’mv, inquit, Aîyaizrm, and and remît: (sic legerim) Éminence? une: ’Aarpp’p vivriez-m’ai! «’3’ euh-off. Infortunii originem plenius enarmt isto loco Herodotus tractans Libyca vel Cyrenaica: . attaque hi sunt mm: A679: Hcrodoti, hoc cap. 161. memo- Ï rati , quos viri doctissimi sibi periisse-persuaserant: Vidit V hoc monuitque primus G. Raphelius Annotat. in S. S. T. I. pag. 85. Libyca tractans Diodorus Siculus lib. III. c. 62. sua citai ipsiustiywrrmml. VALCK. A v I CAP. CLIYII. 2. É Si, Exil r: diminue; etc.) Ano- malam horum structuram animadvertit G. Baphelius in Epist. Paulli ad Galat. u, 6.; estque notabilis, nec Vera insolita. Non rçpeto, quae vit doctus eonduxi-t. De wvëy, gala, nihil mirum , quippe regina aucloritatis apud Ac- gyptios, u; deinde apud Graecos Sidânuœ , insigne, c. 151. . At quid facias Iulio Afficam, in hac Amasis (Mur... . perperam pingit) ab Aprie defectione , Israëlitarum, Moàe

396 IADNOTATIOINESi duce, a!» Aegyptio rege diseessionem inveniente «(que hoc ex loco extundente P Fallit profecto et fallitur bonus vit, apud Eusebium Prnep. Eu. X. 1o. pag. 490. c. Athcmei mussa discrepat , Hellanicum, a Nostro dissentientem , se-

cuti,1 5. inégal;lib. vineuaroü’es)XV. p. 680. Hinc derivatumPhavorini a. WESS. , in Sto- baeî Serm. CXII. pag. 586. de sene, qui LXX. annis maior- casa in thesaurum incident. bien ri 6115N; d’amaru’ïfl, sublato crure pepedit. Eadem de te m1111 naruïvmdç Seleucus in Athen. Il]. 1,. [png. 76. f. cap. x1. nuperae edit. ubi in lutina versione, pro mentis efficiat alicnationem, poni de- bebatflatus ventris oient] Quae eruditissimos viras P. Leo- pardum Emend. VIL 1 3. les. Scaligerum ad Catulli Epigr. L; et Is. Casaubonum non latuerunt. WESS. 1 25. oisive; 716’701 unité; Muret, ainsi) Mule Mwentius. Scri- pserat mini, aut ËuÜrÇi potins, mua. nempe ragent ration rei usum, sed ira percitum iussisse. Hue pénal ducit, et constans usus. De Cyro 1. 209. 9* K51»; 1’81’3w 719’701 infini me) r5; isba, de somnio apud se prudenler cogitabat. Il]. :15; "in m’y." ËwÜTçÎ 366;, neque secum ration: inita. Vlll. 86, 1. 214111117117 M’you; 3139112, apud me ipsum anima putans. Simile 1V. 102. ai æ Extifinu 3431-2; vain Miami, al; «in etc. ubi in Latinis aberratur, sicuti V. 158. ’Plutarchus Defect. 0111- eul. pag. 419. c. aux! 313o’vruç inouï; M’yav, tirs æo1îra1 89mn zïq’etc. ’VVES S. -- Ut ouin; a recentioribus Editoribus in iam-1; mutaœtur nulla urgebat necessitns. Valet enim ex optimorum quorumque auctorum usa, rariore illo qui- . dem apud Nostruni, min; idem ac «in; ai vel iaurq’î : et fret queuter quidem 1161-117, 111.7115, me. suo arbitmtu posuere. editores, Ubi recta 01137017, «671;, 0161-311, notione reciproca, acripti libri dahant omnes. S. CAP. CLXIII. 1..» 5711119151911; rç1rnopfovç)Nîmium inpumtur schedis Medic. ,- habet postremam vocem Passionei Cardinalis codex, Mediceo antiquitate et dignitate par, le-’ gunt omnes alii , pineau-que cos Diodorus I. 68. cuius eon- sensus cum dispellitur, disputatio [in Gronovii Notis] nascitur iniqun et longe ab illis deflectens, quae ad Ste- phani Mainsmpœ adseripta fuerunt. Max [1. 6.] En) rad; Ai; Marion; :1111 Edd. picrique omnes: grau verum est. Grama mnticus in Lexic. Coislin. p. 600. ci 5è "Iam, Env and Jean,

A!) HERODOT. II. 162-164.. 397 non sine vitio: volait 17111121 un? givrai. Ecce alium , p. 254. ci 795v "la"; silo: About", mi 17km: et brevi post, ai 7’10"; 5mn au) gitan. Sic I. 62. III. 77. IX. 5. WESS. n 7. i’v r1 81; 1111111121401) Mox c. 169. E; 11115112110111, sive iurta eaux : il: [919211509 91.769171; HI. 45. et s’y 210.1111711 VIH. 86. eiusdem sunt usus et conplura alia. [confl ad HI. 45, 2-. notata.] 1111911151401, conîecturam secutus Gronovius, et cap. 169. membranas, bene refinxît. H. Stephano in opinionem illud ipsum venerat ad Diôdori I. 66. qui umbo Lau- rentianae versionis prisca exemplaria si adhibuissent , non eam suspicionem sed veritatem pronuntinssent. Bo- nus Valla ob lapsus nonnullos audiit male; hinc ille eontemtus: En?) Ma’uw Arch., si quid duhii restet, eximit universum. WESS. CAP. CLXIV. [ 1. Aiywrriwv 57.-roi ys’vsx) De septal: civium classibus apud Aegyptios multa utili.1 monuit H ce- ren, in Idem über die Politik etc. T. Il. p. 594. et seqq. Ibi p. 6 14. marrimç, quos l. 5. nominat Scriptor, latiore notione aceipiendos censet , de opificibus, artificibus, institori- bus et mercatoribus; ut haec clussis non mode nom-175.911; proprie dietos, sed et 75119115101111.1111; et 91309921211; vivapaimvç com- prehenderit, qui cap. 141, 19. c11m xœarrihmç iunguntur. Agricolnrum elassis quum nulla memoretur, agrorum. culturam censet idem Vir doctus (p. 615 seq.) omnibus quinque inferioribus civium classibus communem fuisse. .Medici , quorum ingens apud Acgyptios numerus emt,.ex sacerdotum pute classe fuere. 5.] G. iEçnorxiBÆÛ Aristagorae apud Steph. Byz. ’Eçucrwfinïç, et , Ethnicographo explanatore, 1.19711 11.71 11.1174114111 à 113715779. Vox eadem , sed invitante pronuntiandi consuetudine va- rians , monstrante Hemstcrhusio ad Comici Plutum vs. 729. Addit Stephanus , cl mini ml 11316129122, quad , nusquam alibi lectum, Ampl. Cuperus in littoris ad N. Heinsium, .Syllog. Epist. T. Il. p. 690. ai mirai senti KuÀxn’çtsç corrigit. Erant ntrique in 11.71 110195!qu , sed non iidem; neque invat IX. 31. , quippe ibidem , sicuti hic, distincti. WESS. - Ex diversis Aegyptiorum stitpibus oriundos fuisse sus- .pieatur Heeren. il). pag. 609. Utrorumque nomen a diverso "vestitus genere tractum fuisse eenset Hamsterh. l. e. aucto- litote Pollucis VIL-7 1. S. 1 .

398 ADNÔTATIONES CAP. CLXÎ’. [5. ring-ri necton-iræ. Conf. cap. 41 -, . 17 seqq. et Et.Quatremère Mem. sur l’Egypte, T. I. pag. 424,

5. 0’11 in) 11715111011; 751013110) Revocavi Ionicum 7110121103 toties in Porti Lexico ex Musis depositum: mallem lamen’, seq.si par msstos liceret , êysvs’om, 5.] quod brevi vse dabit. W ESS. r- At ,propria iustaque est particulae in cum mode po- .tentiali eonstruetio, ubi illa quando vel quoties signifient: .et 0’11 - - ëysvs’azrp cap. 166,. 7. nonnisi variationis amore

scripsit7. 0315011011) Herodotus. Verius fortasse 03115011111011, S. - ’ ut’ 05960111011. Sic H. Stephanus in Recensione vocum Herodotearum. Alioqui ex 01’11’014011 erit, quae Parti sententia. WESS. CAP. CLXVI. 5. ’Avé-rmç) Aliunde nota sunt quae praecedunt: Stephano quoque nomus memorntur mon"; 11151.11; alibi forsan non invenietur, et ad priorum normam in ’Awm’rnç videtur refingeudum: Stephanus Byz. "Ann-1;, 30’711; Aiyv’wrau’ roi 1’?"va ’Avwi’rnç’ 056001119 bush-13;. Anysis .urhs memoratur Herod. lib. Il.c11p. 157. Nostri quoque loci meminit ad Steph. Luc. Holstenius. VA L CK. -- Rediit 21821111111; ex cap. 155. et Stephano Byz.; tum ’A minon ut c. 157. pro quo ’Avw1’1-n; Ethnicographus. W ES S. - Men- dosum 31115110; cum aliis tenct noster F. De Thmuite di- strictu conf. Quatrçmère Mem. sur l’Egypte, T. l. pag. 129 seq. S. 5. lstud à 10,443; 51 "i101 03105:1, Praefectura. in insula site est, ad Homericum ’IA. B’. 626. Niiwv, ai 101131101 crépu 067.6; adce- dit; expressum , quod Eustath. advertit, a Sophocle Ainc. 604., et Apollon. Rhod. I. 851. III. 1091. Huiusmodi Iso- ,cratis, in Land. Busir. p. 214. 1:. 11:1 110’701 17090631111 mi 110ml usina; 01’100; 0’011 1’; 10111751 rumyawaiv: et Phocylidae 7152.1; il! 011.0715191, nanti uc’wmv 01315170100- 071.111913, in Dionis Chrysost. Borysthenit. p. 441. A. WESS. . 9 CAP. CLXVII. 10. 51111101. 3è K091’110101 511011011 101i; gamina) Laurentii , Corinthii quoque minimi faciunt opi- Jices, multos in fruudem induit, magnum etiam virum .Thom. Reinesium, docte de opificibus et eorum collegiis ,disserentem , Inscript. Glass. I. 105. pag. 144. Controrium de Corinthiis , cos nequaquam minimi facere opifices , traditur, ut vere’Henr. Steph. in Prolegom. Et quis est, qui

AD.HEKOD0T. II.165-169. Koetvûtovpfi xmæ’mzm , mua. Corinthia; "gainant n’ai-pointu, tantet ambitione et studio a Romanis olim expetita, non recordatur? In urbe, mercatura celebri , opificum studia in pretio erant: ’AvÈça’Sv ra mim’gumv, Strabo scribit, 874965 Ii’ç fi rai floNTlKMl, au! si; roi; rs’xmç rai; Énumgymu’ç, lib. VIH. pag. 586. A. ubi Casaub. [ad pag. 582. suae ed.] W ES S. CAP. CLXVIIÎ. [7. KuMnçi’m 74mm, nui Wiener!» Bien uvÀÀol) Necessariam vaccin aïno: etiam Valla hic legerat: Calasirii milleni et HermolËybium alii totidem. Vide vero ne iusto miner sit numerus xs’mi, collatus cum luni- verso militum numéro c. 165, 5. et 166, 7. edito. 5.] CAP. CLXIX. 6. un? il! 9sz un lusin; etc.) Plena stultissimae iactantiae oratio et per illi similis, quae eius eumdem enim Aprien et Hophram esse convenit) efl’rènî ex 0re profertur Ezechiel xxrx , 5. ubi H. Gratins et G. Bœ- phelius honum .obliti non sunt, neque neglexit magnus Scaliger ad Eusebii Chronicon. Aiacis, Mezzrdii,’ Capanci , stolidas gloriationes et consimiles aliorum conduxit La. Cerda ad Aeneid. X. 77 5. Verum omnium index et super- biae ullor ILEyaÏÀnÇ Visée-n; adjurons. Jflegexâm’çsz, uti Sopho- cles; au) vin-noircira: rai; 1575511065919, belle Petrus Apàst. Epist. I. cap. v, 5. WESS. 25. s’v 3è raïa": 9vçai,uuw) Postes, in quibus urna sive loculus est, Valla. Ego vero postes tanta crassitie et amplitudînç non novi. Scribit HI. 16.. Amasim 5’72 1.7701 91.59va inti; rît; îuô’Toô’ Six"; mortuum quemdam ad fores intra conditorium suum sepeliisse , semet vero collocari Êv mm? 15; Hun; a5; jui- Na-ra: , in intima dus panetrali , iussisse. Quae postibus murai- 30; quo congruent mode P Sunt hic www tabulata, ad fores deposita et conditorio apta. Diotogenes , in Serin. XLI. pag. 25 1. Stobaei , roi; 5E vo’Mwç «in chinant un) 9vçainuw épiner 33, quae et in Archytae fragmenta p. 269. Uterque ad im- bulata, [sive tabulas] quibus Ieges inscriptae promulga- bantur, spectavit. WESS. -- Ut 915p: apud NostrumIII. 96, 15. et VIH. 51, 9. pro tabula. ponitur, sic in loc’o a W ess. ex Stob. citato. Est autem 9dçmMac. etiam apud L].- siam, apud Demosth. et saepius in graeca versione Vet. Test. idem atque 96g; , nisi quad grandius quiddam sonare videtur, quasi medium quoddam inter 9690"! atque miam;

400 ADNOTATIIONES ,i Igitur 352i hpdwrœ sunt gaminatae fores, imam bivalvis : et b raïs: Supéuun idem fuerit ac broie 15v SupuuaÉruv. Nec ve- r0 incommode Larchcr Moi Sugaiuurœ, per matonymiam, pro minori conclavi vel repositorio, bivalvi ianua clause, ne,

CAP. CLXX. [ 1. tu? «in 3m» 7915M: etc.) Osirin di- cepit.ci auctor est Athenagoras S. loco a FVeanitatOs . in. Var.Lect.S.] - . 4. immun: nixov restitui postulante sententia et msstis. Idem divinaverat Cl. Puma , et eo prioi- Editor Genevensis, sed iusto audacior. WESS. 7. i rçsxouâûç unanim) De Phoebi natalibus et cxœla lentia’AÛzn’rmv miniez-orTheognis hi rçoxottîiï Hum. vs. 7. , . Callimacho 199x35": Mm: Hymn. Dei. vs. 261. ubi Anna Fabri, doctissimn matronarum, et les. Dames. in Euripidg Iphigen.Taur. vs. 1 104. Durant hune in diem paludisi in Dclo argumenta apud Sponium Itin. T. I. p. 1 56. NV ES S. CAP. CLXXI. 4. Hymne: suivie Sacpc Plutarchus nia-nua: aride», me? inoiËcrt-ov, Aelianu: , Porphyrius , Themie :tius , Syncsius. Fuit enim pamemiac instar. Taxarunt nonnulli. Sic Critici ad Sophoclis sû’nou’ i355 mai", Philoct. vs. son. T6 3E "1an magicien-au, inquiunt, 3’11 ’EAMvma’ç «on deivainwv rai 315935100 hem 7:59? rêvât ne! nieront; initier mi 3:14:33 ai; No Mëzxç, JAN niçjo’t’v 1417791, Tarifa in» niez-mac. h. e. cri ac palato iucunda. Hoc si intendit Hellanicus, risui dictum elegans exposait. Valdc autcm dubito, an :5 créna, distracta voce, ut Grammatici innuunt, scribi logique oporteat. W ESS. l . CAP. CLXXII. 7. «in dywuocv’vy) Quomodo- cunque vox capiatur, nemo dici powst, quempiam aimant-1 .7va flçoo’uyuyi’rifim, quad si vel pluma habuerint Codices, ut lectum etiam fuit Vallae, tamcn alteri lectioni postpo- nendum censeo. Acgyptios Amnsis «coin, - o - «in 61:90:49,4.9- vv’vy æçomnz’yera, callido potius consilio, quum lenitate et ckmentia, sibi conciliywit. Hominis Acgyplii «(bien hic est, ut alibi saepc, calliditas. Plato de Le". V. p. 74 7. c. rit am- ’MvME’vnv oïl: Tl; monnaie" abri noix; aineçyucaimvaç Mihi, xa- Saizzç Ai’ywrriwç and ÜCL’VDLZÇJJÏ zonai grigna aimipyoe’rus’vx 34m 15v Ërm 13:11;. Qui sibi student populum conciliare viri Prin- ci pas, dicuntur alios d’un; marquetaient, êëiâimmrfwa-iau: sed

Au 11121101101. 11. 170-173. 4m inprimis wçoruyùyécdau, variis artibus allicere et ad studium sui perducev’e: attigit Andr. Dounaèus’ in Demosth. pag. 98. Dicuntur autem’populum arpecayœyz’aâm ëvro’ewm’ouç’ minou-z and swsuî’ç’ alpin? oim’çfl Ëmzmtiqv- æççizirùn’ züsçwa’z’mç: etiaui- timing: ut Amasis Herodoti , cool". nThuclyd. HI. 45. m’avoir; 1900057100011 16 æzüâoç, et HI. 48. I’Lenitate et clementia aggr- uyœyo’neva: "à; "Emma, Isoemtes in Plataïca pag, 504. n. fripai; usai 3:49:47; ê’n 3’ iæmMiouç -æpomya’,uno;, Diodor. Sic. XV. 8. cuius Sesosis, expeditiones suscepturus; ne quid absente se rei-uni novarum molirentur, subditos’ même; fui; rimaient: un) ri 76v 196mm humait; wçonydysré, L 54. Atque 0b eamdem , quae movit Amasin , rationem Darius Hystaspidis, quum ad imperium pervenisset, dicitur msi- m; aux) 309m7; 18v [lieu-59 Siam æpwzyc’mvoç, Platoni de Leg;

1H.Ibid. p.«in 695.aËvaMoa-iivy) n. VALCK. Non reluctor tot" Codicibus,’ i" putoque idem esse amine-min dv’oimç, et praeccdens ma: gis explicare. SavaritatiJocus nonicoinvenit, sed callidae achemine et astutiae, uti regii :ictus innuunt. SoletScrid pion aiyywuonium. inrinperitia et fdstu frequentare iVI. to. IX. 5. Soient alii ,ËEuripides Bacch. 884. Sophocle: Traçhin.’ 1275. [1282. cd. Iohns. 4126". cd. En] Nequeabsurde Schol. Demosthenis Olynth. Il. pag. 17. 951-6; ï dyvùm’vm: 5’75er explanat ainsi-rag : v Harpocratio, influai; and deadmç. WESS. - Equidem «godac’ysflm h. l. intellexiiad qfiicium redigere, col-l. lin. 22. Sic Plutarch. in Rouiulo, citante H. Stephanp, etialîl archal.» «panifiaient au»: dixit. S. 15.- in 1’05 zàâuvzzrfiçoç sébum) In Octavia Minueii Felic. cap. 25. Et deus aereus val argentans de inmundo vasculo, ut supiusfactùm Aegyptio regi, conflatur. Quae, nisi scribentis memoriae errer Obrepserit, rectius procederent, si dans aunas , et, ut ace e pimus factum scriptum prestant. Prius in mentem venit doctissimo Th. GataJcero , insuper ut legimus vel sèimus factum divinanti, Advers. Miscell. XIX; pag. 5,71.- Pelvim, 75v mâœvnrrâ’gx Amasidis, personatus Chilon prudente moniéu tangit in Plutarchi Conviv. vu. Sapient. p. 151.15. WES S. V CAP. CLXXIIL 2. "in: grau vrÀ’nûaiçnç oinçfiç) Vulgatum «Matin; flapi; dactissimi viri Casaubonus, He- raldus , Duckcrus , quos testes ad Diodor. X111. 48. adpellavi , Herodot. T. kV. C c

4o: ADNOTATIONES sa in. luce paneront , ut desideres nihil. Debueram et ego in eo adquiesœre, nisi cultius obtulissent mssti. Ionum est «M0691! in omni muni abundantiore copia. Euubius apud Stobaeum Serin. X. p. 130. verissime, 78v 83 à) amome... «pourfendu: , un) "au". 10135 «on rumina Wévona- -- rivure: Mu. Neque de tampon, quo forum conpletur, recusant z 7596m humais, i; 0370957; mu [aluna «huitains argou- 033v ironie-ra habet Anetor, suum adserens, Musâ. V11. 223. WESS. - Ut frequenter apud Nostrum in Mimi. 05, (conf. W233. ad I. 181 , 1 1.) sic hic in nixe: 3m: nbundat posterior particula; quod ex tacite mutato oratîonià œ- nore repetit Hermann, Adnot. 251. ad Vigerum. S. 5. sis naira»? n ami staminal!) Secundum Vallam, mo«r rioneni agebat Amasis ac scurram. Postquam ille serin tra- ctavemt , iut animum relaxant, in vinopetulantioribus in- dulgeb’at iocis: sic interpretor Hercdotea. Quia couipotori- bus ipsis lusus isti Regis personà minus viderentur digni, mira»; fuisse dicitur et «dominan- Permutantur mafia et nimirum?" et fox-tasse solin; sibi communia Hercdotus turpe quid ambigus voce velavit, ut ne ab obscoenis quidem abstinuisse iocis significaretur. Deianiram Nessus 1146:1 "urubu; pagels, in Soph. Trach. 574. Nam 18 «W46- 31; privatae sortis convivis lundi ducebatur; flzMniIu-fl dicebatur ingeniosus et tôæwîç, qui iocis urbanis indulgent. Pla- cebat Vel cavillatorfacetus, vel convint. commodus qui-dici, turPlauto Mil. Glor. HI. 1» , 47. Aristoph. Vesp. 1 205. «au; labium Euuwotzxdç du; and Èwmmnmo’ç. Luciano I. p. 552. wuBÆvm 3:513ç, aux) WMTKITV imvo’ç. Talis fuit Aesehiner. , hac etiam in parte aquae patarin Demosthenis adversairius: vid. Philostmtus de Vit. Sophist. I. p. 507. Talis ab Euripidis ingenio diversissîmus Sophoclgs: Euripide: fils meyéhuç, and nuant?!" 063i au! nival: muaiâamoiç , teste Alexandra Aetolo up. Gellium Noct. Ait. XV. 20. Acqualis Ion Chius up. Athen. XIII. p. 605. F. 20001047, inquit, ranima dv3512 «mâtât in pin, au) 31515: ubi scribi quoque potuit «amurât: 1 permutantur enim a librariis ista; vid. Xenoph. Symp. p. 512,. 37. et Suidas in nmyvfa. tu? musquai?" and Esvoouim legit Poilus: Il. :10. ubi commodum Iungcrmarm. advocat Xeno- phontcm En. Il. pag. 276, 6. miratum, Therameni iam iam morituro min 78. Mehmet mir: 19’ 734711538 darohmî’r in 7;; MîÇs K.

AD HERODOT. Il. 173.1174. .s03 p 1o. 34’ infime; agira-su) Non satis ad Aegyptiorum mentem est interdit; : totum diem insumtum volebant. Bene I. 97. raïs: «in; 31’ finie"; 3maifm, totum diem dirimendis litibus inpendere. VIL 2 10. hlm-o 3è coufiehs? 31’ 51591:, iterum inter. dia, sed contra gestae rei seriem. Talia, 3zaë mari; Aristov pintais, recte ab Atlwnaeo acceptum VII. p. 276., 34’ 51m supra Il. au. 35’ humai], in) roi; 3d 5Mo To17 honorez? Hors pocrzuio. Max [1. 12.] ni 0’31 rimoit,- non debuerant trum- care Vind. et Arch. Fert repetitum nîv sermonis usus. Ite- ’rant ipsi IX. 27. geminntque Euripid. Helen. 955.. et 1017. Sophocle: Oedip. Tyr. 610. et Oed. Colon. 1524.; alterum oiv iniuria utrobique Viro docto dolente, Plate Alcib. Il. p. 142. c. longe, si videbitur, Ios. Barnes. in Euripid. et Davis. ad Iustianartjr. p. 442. ed.. T hirlb. W ES S. 15. inti): 3E microwatt, 57.7169121111) Haec, cui Med. et sec; quaces exemplum pmebeant, auferre non audeo. Vetant Codices alii , suntque et vera, neque inconinoda. Utrum autem scribarum. oculos deceperint terminata iisdem lit; teris verbo, quae creherrima omittendorum occasio, non bubon dicere. Erasmus, hoc Amasidis neglecto , pamemiam dicta Dionysii Siculi. ex Plutarchi de Sen. Rempubl. Ad- ministr. p. 792. c. illustravit, quem consule. WESS. I CAP. CLXXIV. 2. (à; emmi-ru; i611) Hoc praefero. Atheruwus, uti multi salent, dialecti inmutavit speciem. Kursmou3mms’voç, Nostri aemulatione, ProcoPius Bell. Pers. Il. 8. Antiocheni titi mi mrzmw3aruivoi: et Bell. Vaud. Il. 4. in 3E 051-0; 39ansiçn’; r: and N’en xarsmoûurutvoç, de Phara praefecto. Quo probe atque elegante orationem et alibi7. manucura) distinxit.’ Si vel in WESS.omnibus legatur . . 1Codici- bus, leni modela corrigendum est absque ulla controversia, au) sikh-euro: adeo constans vcterum usus Codicum nuctoritati semper in talibus anteponi debet: nam quodv in Lexicis urumîmouuz redditur convincor, hoc unico nititur loco, infirma sanequam tibîcine. Scripserat Hermio- tus: 71’0on2 un 33 nazi sikh-une dard 75v 14011111112111, «and 3è and airofbniyzuus, saupe quidem ab oraculis ctiamfurti. convincebatur, sed frequentcr ctiam absolvebatur: postremum Hercdotus, ut aliu millena, Wesselingio debebit. [Vide Var. Lect.] Imperium ingressus Amasis temple Deorum C c 2

in; ADNOTATIONES negligehat, qui quidem ipsum olim 894mm mi caïeu dm: magni contra faciebat illorum oracula, 3cm un uræus-m orient lima, [L 15.] id est, a quibus in; vel En)»; (me t’ait, qui ipsum furti convinrent. In eumdem sensum adhibetur etiam merdiez: lib. IV. c. 68. utrobique temere tentatum; Roc rarius est atque Herodoteum; relique , daim-Jan , aima 051575" et infini sensu forensi pèrvulgata sunt. Ubi scripserat Nosœr lîb. V1. cap. 82. 92714010: woMÈv Toni; Étaiuavraç; perperam posuit Gronov. M0975. Accusator in Attico foro- dicebatur 3min" , perscgui; accusatus , canin": condemnatus, chôma vel émanche": absolutus, almæeüym, criminibus cla- psus Ciceroni in Vert. Il. c. 58. VA LC K. 8. cimeti’rysm) Instauravi Ionicam ex discrepante schedarum scriptura fermam. mirum, iman, et similia cenplura, veram praestabunt. Mihi liquide adparuit, ni- mios, sicuti in aliis , etiam in ca conmutanda temerarios fuisse scribas. Eadem fortune Cl. Valckenarii au) hlm", [L 7.] que nihil certius, obtigisset merito, ni novationis A metus, insto fertasse gravier, obstitisset. Quid enim tritius ista vocum conversion? Extremo cap. 175. .pre m- wigwam. pingit optime Arch. and 92954614111», waletque in aliis. WESS. - Conf. quae ad c. 175 , 24. notamus. SE 14. «à; ciAnHwç .9357 ic’vmv) Dedi ex msstis; ne inter va- riantes, quas vocant , lateret. Quisque videt multo id grau; dius atque ad sententiam obportunius esse. Kurlâmuv 059:2 h [1. 13.] non debebat ahire in nazi-fonce", pronuntiarant, . inti Laurentius Latine dedcrat. Iucunda est in infini et amusiez: dissimilitude, repetita 1V. 68. Convenit quodam mofle roi); Si inca; - - - agariâncœv ni, t’ai Satire», V.- 72. WESS. - At V. 72. diver’Sa videtur ratio esse. S. A C413. CLXXV. 1 seq. ’Aanvm’y WPOWJMIŒ Sauna,- irioi aï Ëëzzon’nn) Sœù’mz’em Je: divinavit CI. Abreschius’. Quid si duplici in dative amplior vis insit? Amasis a! iEwroim’E sibi in Minervae honorem absolvit; in mMJv mir- nç zizEçBuMo’Msvoç perconmode sequitur, alioqui 0b enivra; inplicatius. Eadem Cl. de Pauw opinio. WESS. - Vide Var. Lect. Si vera est scriptura ai , qued baud aegren mihi persuadeo, vreferetur hic dativus ad 15 ’Aimmfy, eritque .pleenastice positus,’ ut passim alibi apud Nostrum; cuius generis plura quaedain exempla, a Groruwio collecta, ci- nvi in Adnot. ad I. 86 , 28 seq. S.

A!) HERODOT. 11.174. 175. 405 ,» 5. abîmai-mina) Hue spectare Huychianum ’Avîçodîn; menoit H. Valesius ; et!corrigendum ’Avâpa’cciyyzç iam fucrat observatum in Miscell. Obs. VIH. pag. V170. Scripsisse ’praeterea videtur Hesychius : niiez-roi! cône; s’ë 035’393; nui 20:7- 759, nique huic voci corruptae sibi netam substituisse librarius. Coquum, acnigmata magnifice lequentem , 245:7; Espion senex nuncupabat Atticus in Comoedia apud Albert. IX. p. 582. n. Vulgo tamen et apud Aegyptiosfacic Sphin- ges virginea fingebantur: vid. Aeliam de N. A. XII. cap. 7. Origen. contr. Cels. I. p. 52. Cur Sphingum figuras ente templa statuerint Aegyptii, tradunt Plutarch. de Is. et Osir. Ç. x. et Clam. Alexandr. Strom. V. p. 664, ne. et p. 671 ,18. ubi Sphinx 73 p.21: crâna dicitur on?) n’omç, 13 zgo’rumv 3E oly- 9-paimu accus-a. VALCK. - In voce dvâpc’roiwzç prier pars ,vocahuli non.ad masculum genus refertur, sed idem valet ac si ivûçmëeæzwuç di’ceres. 5., A . [11. 01’ng Memini". Vide supra, ad ca’p. 1 55 , 13. no-

19. 76 8E aigu, 30436106 www) Inest diflîcultatis qued- dam spécimen in his, a Cl. Gronovio studiose quaesitum et .expensum; qued tolli universum si nequeat, nemo, tata.nisi iniquus, aegre feret. In8.] rem praesentem I ire non, datur, adparetque abunde, interioremnii moufliez; longitu- dînem, latitudinem et altitudinem fuisse contractiorcm, nec longe cubitorum discrepare rationem. Cur verbaifue-À rint omisse, causse in aperto est, additionis nulla. Ne- gligi autem non debuisse, per se adtente liquet,- siquidem nota latitudinis necessaria est. WESS. - Non admodum video equidcm quid difficultatis in hoc repererit .Wcss. cum Gronov. qued latitude interier ab exteriori nonnisi duobus cubitis difi’erebat, quum paullo mains in longitudine et altiçudine fuerit discr en. S. A l 22. «in ifEMtiful’ 78v JPXITEIKTOVü unitifs) Interpunxissem ita in Codicum silentio, saepe miratusl insuper habitum. Advertit Co. Il. de Pauw. Inseri praeterea me debet: 73v. ni! in. 0b en, quae succedunt. [At nulle incommodo abesse ca particule potest.] Ceterum zgo’vou lxysyovo’rgç «and; [1. 23.].insolens videtur; patine iwivouz’vou I. l 90. et Il. 1 24., ubi t’aurais-0m schedae , uti I. 27., mérou Biuysvam’vw Act. Ap. xxvn, 9. et Diedor. HI. 64. mimi ysvom’voo XX. 109. nique

406 ADNOITATpIONtES alii- apud Hemsterhusium in Luciani Dial. Mort. VIL 1. Vidit verbi istam insolentiam Cl. Abresch. [êyywo v in: utique me malle, in Var. Lect. significavi. Ferri forsan vulgatum posset, si aunai; ahesset.] Ego vero non cohi-’ beor, quin [1. 24.] un) oixâo’nevov ex Arch. ex structurae . nexu et Herodoti more reformetur: J à? ’Anwnç n? 3mi- n." 75v Hspei’wv «additive; Il]. l. Je: gaussera! fi [latin-pai- fou 029x27 VI. 55. iunge Gronovii observata Il. 105. WESS. -- -At nihil , quod hue faciat, observavit ibi Gronov. nisi qued ëxâsroœ; dative casai iungat Herodot. Il. 103, 12. et cap. 175, 5. Nulla autem causse fuit, cur sperneretur eompesitum verbum mrpixûwâœi, quum praesertim 11.1. in particula nul non mode vis nulla inesse possit, sed et structura oratienis magis respuat illam , quam requirat; iuncta enim intelligi debent ista, d’Væo’ffl’fl’Efll auruxfio’mvov 153m). Alia ratio est c. 174, 7. ubi nul sue loco stabat, sibique ex usu Nostri respondebant duo orationis mem- bru , roumi un Sil un! «(Ainsi-o, «and 3E au) Jtoctünns. S. 25. ËVÛthndv) Aut fallor, aut aliunde non poœrit adfirmari, nisi dubia Grammatieorum auctoritate. iEvOu’m- cm in Suidae Lex. redditur zfioflfov: et Poilu: [IL 251.] legisse videtur in Thucydidis V. cap. 52. ivfluniêënevo; roi; iv fui; mixa"; Euuæoçoiçz ubi , quod Codices praebent et Edd. ,s’vûvmu’nsvoi, Pelluci quoque restituendum putabat Imager- mannus. In 5925,14»)! Herodotei Codices si conspirerent, ego sane vulgatae vocem anteferrem in talibus usitatam , ctiam Hcrodoto VIII. cap. 54. sirs and iviv’mov Eys’vzra invrçn’mm fol iça’v: de qua forma loquendi cgerunt Ann. Portas Dict. Ion.- Duker. in Thuqyd. Vil. 18. et in Ind. Thuqydid. Wasseus. Arnmom’o p38. 53. citatus Antiphon, Ev raïs- Qavzxoïç, ivri 1’03 agorrpoarœi’ouvocem adhibuit p. 1 19 , 6. p. 125 , 2. p. 121 , 2. ubi legi pesset: min; uèv «in Evûo’mov. VALCK. - Quum in usu fuerit verbum Evâunc’ç’ècâm, (qued Guida: etiam en Diane adnotavît: ’Evâumga’usvoa , Myifënevoi) nulla subest caussa cur verbale adiectivum ëvâumrrâv suspectum habea- mus.CAP. CLXXVI. S. 6. Aiâio’vrmoiiV s’a’vroç fléau) Spa-v ctabilius hoc quam pro scribarum ingenio. Quid illi de. lapide Aethiopico? Marmoris eius in Pyramidum et Pro- pylaeormn substructienibus. frequens in Aegypto uses.

au ramoner. n; .75-177. 3.7 Mycerini Pyramis N000 i; ri au... Aihomxoii fuit cap. 154. [ubi vide notata ad c. 1 34, 5,] Inter alias spectatior Acthio- picis lapidibus scribit Plinius N. Hist. XXXVI. 12. Lapidi celer état niger, aut varius , grandie; cap. 1 27., sed magna durities laberem operi reddebat sumtuosierem : Swëçya. ne; nommai niv wgwwrslav «enim: in Strabon. XVII. pag. J 161. n. [pag. 808. cd. Cas.] «rififi, qued est in aliis, ex Scripturae conpendio restat. Max [1. 8.] Laurentius, bine et laine magne illi adsistentcs ex libri sui J 3’ 50:» n: in; milieu, i. e. colossi , supra descripti : cui scripturae, alioé qui notabili; Codd. calculum negant. Cl. de Pauw potio- rcm censuit. WES S. -- Et ego parum absum ut unice verum putem a s 7d Mu: que etiam refertur id , qued continuo adiicitur, M9110; in ça ç To ce i71- o ç: ubi mm; indi4 tare videtur, alterum ex oulgari lapide fuisse confectum. S. CAP. CLXXVII. 4. aux) wo’Nç à min? mécha etc.) Lege Diodorum I. 51. Aegypti felicimtem , Amasidis tein- pere, pracdicatam tautomère, ex gentis sacerdotibus No- stcr accepit, multa dissimulantibus, et ultima eius regis I nimium quantum augentibus. Certiora et longe diversion Inemiae et Ezechielis encula décent; de quibus docte Iac. Parizonius , V. Cl., Origin. Aegypt. cap. ult. WESS. 7’. 50cv BtBœioBrm) Me-quidem iudice. ferri acquit: Xi plures dont Codices, scripsisse forsan videbitur, abro- amarina Éric; émierai: - - - sa. (isthoc aime nimirum) Ba- Bfamu. vid. CLD’OrvilIius in Charit. pag. 190. Commode quoque cum Eddie legi posset 362v si 8106m1, sive 302v But? ra Il, quand": quanta sustentaretur : (27433211115112 302v , habet de re eadem loquens Aelianus Var. Hist. 1V. [c. 1.] N’y" Sain-mu , en?" -- - 31.5 . Diogen. Laërt. V11. 168. «in rives inane; rapière: 1’61 Bi", Diodor. Sic. l. [c. 77.] pag. 88, 4o. Toi n? Bien? alunai": Homo dicuntur Blanc, teste Porphyrio Schol. ad ’I).. 74’. 451. et usitatius 16 miam. rai qui; rôt Bien and... dicebatur. Quid Aegyptium moverit ad utilissimam banc legem ferendam , Inc. docet l’aime nias V. Cl. ad Acliani Var. X. 14. Quam ex Aegypto pe- titam civibus suis tulisse traditur Selon, le: anoni potius videtur contribuenda velut auctori: vid. Cl. Wenc- Iing ad Diodor. l. p. 88. et Io. Taylor Lect. Lys. p. 707 seq. q Eamdem apud alios ctiam populos viguisse ante Permit.

408 .ZADNOTAT’IONVES ostenderat Nic.fAbranius ad Cime... Or. pro P. Sextio cap. 48. Miror adeo quod scrihit Aristidcs T. -lep. 157. n’aie; mag’ 61433 (Athenienses adloquitur 7, ai; in; raidît», Mm; s’oriv, É ypaOaiç mammite); inlay. VA LCK. " i . ; -CÂP. CLXXVIII. 4. issant Nouixpurn 705.") Ense- lziua Chron. urbis initia inmani anachronismo in Olymp. i v1. 4. refert, notatus ah ill. Scaligero Animadv. pag.-75. Strabo vero XVll. p. 1 155. [p. 801J extr.ed. Cas.] Milesii, p inquityxacmmvmxsirmrs; "imper, 25x» infini Nmixpot’ror. [Now’xpœm recteed. Lips.] lnarus res Aegyptias conturbavit Artaxerxis Longimani tempore. Sic multis anni: Amasidis regno urbs erit posterior. Qui dissensus, si Kri’riç Nau- upoimuç Apollonii Eh. superessct, discuti pesset commodius. "fiâmes x4991»; [1. 6.] non utique inprohum ; [CL Var. heu] œrte mutantis ratio praegnans non est. WESS. . l 15. argon-aira; roi? ënwoçiou) Naucratitae inter civitatis re- ctores suum sibi Tm Êxov habuerunt apud Athen. IV. 15. ab his emporii pracfcctis , mode ne fallat Cl. Edm. Chishull caniectura Antiq. Asiat. p. me, titulo tenus discrepane lem. Ego dubito.’ Quam reipublicae partem NauCrati et Teii-Timiixu et Tinovxs’omç curavcrint, decerni non potest. .Hponai-rau roi; inæoçlou (PRAEFECTOS MERKATORUM ex Reims. lapide Cl. V. 1 6. dicere liceat) conmuni plurium civitatium isufliragio legehantur, ut negotiatorum 1 rebus adtenderent, et arbitri essent litium; quales recentio’r ach tas in portubus et emporiis, descriptos in1 Consolato de! Mare cap. 1. et seq. , Vidit et habet plures : .fortassis etiam superior. Fuit enim in Delo ETNOAOE TQN T’I’PIQN EM- nomN au NATKAHPQN ap. Sponium Miscell. Erud. An- tiq. p.544. cui suus utique, praéfectus. Athenis decem banchai-où roi; Ëflflâpt’ou quibus rebus curam .inpenderint, docemur ab Aristotele apud Harpocrationcm in voce 312mm)».

l CÀPtCLXXX. 5. J 7&9 199’119» l’air ,- - surmoi") ISustulii j. inutilem l ’Z ,parentheseos, . i his circumdatani. nota» tienem. Satis est iustapunctio. Coniiciunt .stàtim docti .VÎI’Î, Pavius, mvaimvoi’ ra ai Ana. Bciskius, oi 3è, si A. De Delphicojrfano, ah Alcmaeonidis instaurato, inferius V. 1 62.. Pinson. X. 5. et. pererudite Dieu. Pctaùius in Themistii Or. 1V. p. 59i. WESS. Cremati templi mentîo l’acte i ’

se Han-0130T. 11.17843... l 4’09 I. 50, 17. In ed..Steph. et aliis ante.Wcss. parenthesi in-. clusa crant verbo, i Mie «du... - r - non-main, post waçzcxsïv vero minori puncte distinguebatur oratio: PVcsselingius sub- latis parentheseos signis minus punctum servavit, et sic quoque Reiz. et .Borh. Nos cum Schacf. post maçurxcïv mains punctumposuimus, que finiretur ibi periodus, cuius apodosis (ut frequenter alibi) particula-m à) ex protasi repetitam haberet. Commodius factum foret, si omnia ista, 6 soi; 79612901 - - zaçthïv, signis parentheseospircumda- renter, ut apodosis ab istis flhàvaiutval 8E incipere intelli: 8. (rewritoit; rainura certa praestant codicum consen- geretur.sioncs, quibus Mcdicci compendiosa S. t lectio . melior4 .censerî . . non. debuerat. Vide ad Diodori V. 10. WESS. . : CAP. 5. Raina», si 3’ ’Aeuçn’Mw) vains pute même un? ’AçuzciÀsw, Batti Arcesilai. F. .quem’in modum Arch. Vind. ValI. fies et lampas cougruunt optime, siquidem Battus ille aequales habuit Aprien et Amasin, Nostro auctore 1V. 159.: Batti filium, Arcesilaum, miner actas ekcludit. Filiam Ladiccn, Amasidis coniugem , Am- âi’xzv aut Awâi’xm vir eruditus scriptam cupiebat. At nomen idem est, tantum mode contractius. Habet Luc. Hob- stenius LADICEON numum ad Stephen. Byz. [p. 188.] et AAAlKETË THÉ IIPOÎ. ATKONAest in Gudii vetere lapide: urbem LAVDIClAM et LADICIAM pingunt mssti flirtera.- rii Antonini. 11.0.7 ESS. 1 1. au) En! roi 9133.1412; amaril) Inconmodum , que Mal. 5’": n premebatur, cessat: neque amplius olfendet 15mm- 21m., qued olim operarum vitium opinabar, sed Mediceo, etsi tacitum habuerit vir Celeb., debetur. Iam yumaa’m Arch. si cui scabrum tinniat, xlÀtaSËmv, MupiœËi’œv, érigées, et quae alia Portas stipavit, recerdetur. ’Ev ré: un; in re dubia nolui sollicitare, adposito paene, cuiusse aucterem profitetur Gronovius, cultissimo Epigrammate. WES S. 21. ê; in? air crin) Non cxcidit memorià mi 2’; En? tiqua caïeu I. 66. [in qued ibi mssti omnes consentiunh] Pute Ionici et veteris usus vocabulum [n’oç] redire in possessionem debere. Reddunt schedae V. 96. V1. 86, 1. VIII. 59. "E514 rerçauut’vov in Latinis extra. urbcm Cyrcnensem posita ex Laurentio , qui 3914461» invenit. Si rsrgomns’vov locum non

410 ADNOTAT. A!) HERODOT. Il. mîgravît, atatuam notabît ouin: extra urbe»: verso, sive spcètantem [ont auburbana. Verum in talibus sacpe anoeps

CÂP. CXXXÏÎ. Il. rai; 1017 Amant? Man-(gag) Iplî, electio.Dam dedicationem [tribuit WESS. Callimachus apud Euseb. IPr. Euung. HI. 8. in Epigrammate, quo de ad eius Poème fragmenta R. Bentleius Vir Cl. p. 357. - Vide Canin. Fragm. CV. p. 477. cd. Ernest. Max l. la. i8; fia-4m me invite editum est, quumüiîg étendu: voluissem, ut in Var. Lest. significavi. Conf. Adnot. ad Il. 42 , 1. S. 15. EÏM 32 Raina) (37mm, ab Amaside occupatam, non pracœriit Diodor. I. 68. Quod autem librum termi- nant E; New chauvin advertimus supra semel atque iterum , et frequentissîme apud Priscum Patrie. in Exc.Houch. p. 22. 26. etc. Proœpium Bell. Goth. I. 5. p. 10. 23. etc. Agathiam I. p. 15. veœrum studiosos imitatores. WESS.