DOCSLIB.ORG

Obywatel „Igła” – Krawiec Ze Skaryszewa Analiza Mikrohistoryczna Kontrrewolucji Wyklętych

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Obywatel „Igła” – Krawiec Ze Skaryszewa Analiza Mikrohistoryczna Kontrrewolucji Wyklętych Grzegorz Motyka Obywatel „Igła” – krawiec ze Skaryszewa Analiza mikrohistoryczna kontrrewolucji wyklętych Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk Obywatel „Igła” – krawiec ze Skaryszewa Grzegorz Motyka Obywatel „Igła” – krawiec ze Skaryszewa Analiza mikrohistoryczna kontrrewolucji wyklętych Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk Warszawa 2018 Recenzenci prof. dr hab. Marek Wierzbicki prof. dr hab. Rafał Wnuk Redaktor Konrad Byzdra Indeks Konrad Byzdra Projekt okładki i stron tytułowych Piotr Górski © Copyright by Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 2018 ISBN 978-83-65972-70-5 Wydawca Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk 00-625 Warszawa, ul. Polna 18/20 tel. (+48) 22 825 52 21 www.isppan.waw.pl Realizacja Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy 26-600 Radom, ul. K. Pułaskiego 6/10 tel. (+48) 48 364 42 41, faks (+48) 48 364 47 60 www.itee.radom.pl Tadeusz Zieliński „Igła”, wiosna 1946 r. (fragment zdjęcia ze zbiorów IPN) Spis treści Pogrzeb pułkownika 7 Krawiec, który został partyzantem 17 Partyzancka bitwa pod Zwoleniem 27 Zasadzka pod Skaryszewem 39 Schwytanie „Zagończyka” i ujawnienie ZZK WiN 47 Powrót do lasu 59 „Nie dopuścić do połączenia […] z bandą UPA”. Rok 1947 69 Pacyfikacja 79 „Ulubieńcy bogów umierają młodo, lecz później żyją wiecznie…” 95 O co walczyli? 107 Patrole zbrojne współpracujące z „Igłą” 117 Zamiast zakończenia: prześniona rewolucja czy wyklęta antykomunistyczna kontrrewolucja? 131 Bibliografia 147 Abstract 153 Indeks osób 155 Pogrzeb pułkownika 22 lipca 1946 r. w całej Polsce uroczyście obchodzono drugą rocz- nicę ogłoszenia Manifestu Lipcowego. Jedynie w Rzeszowie rzecz miała się inaczej. Tego właśnie dnia we wszystkich pododdziałach rzeszowskiego Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego ogłoszono żałobę zwią- zaną ze śmiercią dowódcy – ppłk. Alfreda Wnukowskiego. Zginął on razem z żoną i żołnierzami ochrony w zasadzce zorganizowanej przez podziemie w lesie koło Skaryszewa, niewielkiego miastecz- ka pod Radomiem. 21 lipca specjalna grupa operacyjna KBW przy- wiozła ciała wszystkich ofiar do Rzeszowa, a dwa dni później trum- ny uroczyście przeniesiono do kościoła garnizonowego. Najpierw odbyła się msza święta „odprawiona za spokój poległych śmiercią bohaterską” z udziałem zaproszonych przedstawicieli lokalnej spo- łeczności. Następnie o godz. 17.00 rozpoczął się pogrzeb. Zwłoki wyprowadziło z kościoła sześciu księży katolickich, w tym dziekan duszpasterstwa korpusu ks. mjr Ludwik Bartkiewicz. W ostatniej drodze Wnukowskiemu i jego ludziom towarzy szyli przedstawiciele KBW (płk Antoni Punda i płk Sawicki), Wojska Polskiego (gen. Jan Rotkiewicz) oraz władze cywilne: wojewo- da i wicewojewoda rzeszowski oraz prezydent miasta. „Na trasie konduktu pogrzebowego wszystkie latarnie przysłonięto krepą, a od czasu wyprowadzenia ciał z kościoła garnizonowego dotąd, 7 Obywatel „Igła” – krawiec ze Skaryszewa dopóki kondukt nie wyszedł poza miasto, wyły – na znak żałoby – syreny […]. Na czele konduktu postępowały kompanie honoro- we W[ojsk] B[ezpieczeństwa] W[ewnętrznego]1 Rzeszów i Milicji Obywatelskiej. Następnie dwie orkiestry (wojskowa i straży pożar- nej) oraz poczty sztandarowe Polskiej Partii Socjalistycznej, Polskiej Partii Robotniczej, Milicji Obywatelskiej, Związku Zawodowe go Ko lejarzy, Polskich Zakładów Lotniczych, Związku Zawodowe- go Ro botników, Związku Walki Młodych, Stronnictwa Ludowego, Wici, Związku »Społem«”2. Ciała Wnukowskiego i towarzyszą- cego mu feralnego dnia w podróży kpt. Ignacego Łotowicza wie- ziono na lawetach dział. Ku czci ofiar przygotowano szereg wień- ców. Przesłali je m.in. dowódca KBW gen. Bolesław Kieniewicz, koledzy z szeregów Korpusu, funkcjonariusze milicji oraz przed- stawiciele organizacji społeczno-politycznych i społeczeństwa rzeszowskiego. Za trumnami żołnierzy „postępowały ich rodziny, przedstawiciele wojska i władz cywilnych, ludność miasta – tysiące ludzi pracy. Nad otwartą mogiłą gorącymi słowami nabrzmiałymi bólem pożegnał zamordowanych mjr ks. Bartkiewicz. Z ramienia Dowództwa Korpusu przemawiał ppłk Punda. Następnie odczytano telegramy kondolencyjne od Naczelnego Dowódcy Wojska Polskie- go Marszałka Roli-Żymierskiego, Dowódcy Korpusu Bezpieczeń- stwa Wew nętrznego gen. Kieniewicza, Ministra Bezpieczeństwa Publicznego gen. Radkiewicza. Po odczytaniu rozkazu specjalne- go gen. Radkiewicza gen. Rotkiewicz udekorował trumnę ppłk. Wnukowskiego Krzyżem Virtuti Militari IV klasy”3. Kapitan Ło to- 1 Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego podzielony był na terytorialne jed- nostki Wojsk Bezpieczeństwa Wewnętrznego, dlatego w cytowanych dokumen- tach pojawia się skrót WBW. 2 AIPN, 578-593, k. 8–11. 3 Tamże. 8 Pogrzeb pułkownika wicz otrzymał pośmiertnie Krzyż Walecznych, a zabici żołnierze – Medale Zasłużonym na Polu Chwały. Już następnego dnia, 24 lipca o godz. 23.00 podwładni ppłk. Wnu- kowskiego wrócili do przerwanych pogrzebem codziennych obo- wiązków służbowych. Specjalna grupa operacyjna w sile 8 oficerów, 24 podoficerów i 121 szeregowych zajęła się osobami wskaza- nymi na listach proskrypcyjnych przygotowanych przez Urząd Bezpieczeństwa i Milicję Obywatelską. Do godz. 17.00 25 lipca żoł- nierze „dokonali aresztowania wszystkich aktywnych członków P[olskiego] S[tronnictwa] L[udowego] oraz tych, którzy podejrzani byli o współpracę z bandami. Ogółem zatrzymano 165 PSL-owców. Broń znaleziono u 4-ech […]. Ponadto znaleziono 2 aparaty tele- foniczne i 2 maszyny do pisania. U 5-ciu znaleziono pisma i ulotki anty-rządowe”4. Uroczysta oprawa pogrzebu ppłk. Wnukowskiego nie powin- na dziwić. Odpowiednio przygotowane uroczystości pogrzebowe osób poległych w potyczkach z podziemiem uznawane były przez władze za znakomity oręż propagandowy. Zabity żołnierz Wojska Polskiego czy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego nie przesta- wał bynajmniej być użyteczny dla partii komunistycznej – był zna- komitym wzorem obywatelskich zachowań dla żyjących kolegów. Dlatego chowano go nadzwyczaj uroczyście, z pełnymi honorami, starając się, aby pogrzeb miał charakter publiczny. Tak na przykład ostatnie pożegnanie poległych żołnierzy 3 Dywizji Piechoty opisy- wał Jan Pokrzywa: „12 marca [1946 r. – G. M.] wyruszyła z Lubyczy do Zamościa karawana ciężarówek wiozących piętnaście trumien opasanych biało-czerwonymi szarfami. Stały przy nich warty ho- norowe. W Tomaszowie na rynku zorganizowaliśmy żałobną mani- festację. Władze powiatowe, młodzież i dowództwo dywizji złożyły 4 Tamże. 9 Obywatel „Igła” – krawiec ze Skaryszewa wieńce złożone z jedliny. W imieniu społeczeństwa przemawiał sta- rosta, a ja żegnałem poległych z ramienia dowództwa dywizji. Przy dźwiękach marsza pogrzebowego samochody ruszyły do Zamościa, gdzie na miejscowym cmentarzu czekały już świeżo wykopane gro- by”5. O poległych nie zapominano także w następnych latach – opra- cowywano m.in. różnego rodzaju księgi pamiątkowe, tworząc mit męczenników walki „o lepszą Polskę”6. Przekaz tych zabiegów był jasny: należało brać przykład z życia poległych (a właściwie z ich oficjalnych życiorysów), być gotowym na poniesienie nawet największej ofiary w służbie Polsce Ludowej, a jednocześnie odczuwać nienawiść do wszystkich jej wrogów. Nie chodziło więc tylko o wykreowanie wzoru służby i poświęcenia dla żywych, ale też o wywołanie pragnienia zemsty i nienawiści do wro- ga, by żołnierze chętniej stawali do walki z „reakcją”. Sens takich po- grzebów celnie przedstawił w opowiadaniu Ostatnia posługa były żołnierz KBW, autor książek dotyczących problematyki wojskowej, Jerzy Grzymkowski: „Polegli za słuszną sprawę. Pamięć o nich żyć będzie wiecznie! – Głos dowódcy jest lekko ochrypły. – Pomścimy ich. Pomścimy”7. Tego rodzaju działania propagandowe były zaskakująco skutecz- ne. Przekonuje o tym wypowiedź dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego, gen. Brunona Olbrychta: „Początkowo bandy stoso- 5 Jan Pokrzywa, Wiele przeszliśmy rzek, Warszawa 1965, s. 279. 6 Zob. np.: Polegli w walce o władzę ludową. Materiały i zestawienia staty- styczne, red. Bogdan Brzeziński, Leon Chrzanowski, Ryszard Halaba, Warszawa 1970; Księga pamięci poległych funkcjonariuszy SB, MO, ORMO, red. Kazimierz Chociszewski, Warszawa 1971. W drugiej z nich czytamy: „W pamięci naszej na za- wsze pozostaną ich czyny i ofiarność jako dowód wierności i oddania władzy ludo- wej. Obeliski i tablice pamiątkowe, ulice i szkoły nazywane ich imionami, wiązan- ki kwiatów składane na mogiłach poległych są dowodem pamięci społeczeństwa o ich bohaterskiej walce”. Tamże, s. 10. 7 Jerzy Grzymkowski, Sto tysięcy, Warszawa 1965, s. 250. 10 Pogrzeb pułkownika wały taktykę nieruszania, a nawet kokietowania wojska. Ten stan rzeczy rozbrajał moralnie żołnierzy. […] Te nastroje zostały prze- łamane. […] Pierwsze starcia z bandami, w których zabici zostali żołnierze, doprowadziły do zupełnego przełomu. Między wojskiem a bandami stanęła przelana krew. Uroczyste pogrzeby poległych, widok rozebranych żołnierzy […] wpłynęły na zmianę nastrojów wśród wojska. Bierność została przełamana. Dziś nawet grupy, któ- re nie są bezpośrednio na zadaniu bojowym, a np. na zbieraniu świadczeń rzeczowych, nie tylko nie uciekają przed bandami, ale same nawiązują z nimi walkę”8. „Manifestacyjny pogrzeb st. strz. Ru- niewicza – donosiło z kolei dowództwo kieleckiego Korpusu jesie- nią 1947 r. – wywarł wielkie wrażenie na żołnierzach, szczególnie młodego rocznika, który obecnie zdaje sobie sprawę z odpowie- dzialności służby w KBW”9. By uzyskać lepszy efekt propagandowy, dbano o religijną oprawę ceremonii pogrzebowych. Właśnie z tego powodu trumnę
Load more

Recommended publications
  • Niepodl Wyd2.Indd
    43 Cena 32,00 zł (w tym 8% VAT) Czasopismo humanistyczne 44 Muzeum Niepodległości w Warszawie Rocznik XX • 2013 • nr 3-4 (43-44) Czasopismo humanistyczne Muzeum Niepodległości w Warszawie Rocznik XX • 2013 • nr 3-4 (43-44) „Niepodległość i Pamięć” Czasopismo humanistyczne 2013 © copyright by Muzeum Niepodległości w Warszawie RECENZENT NAUKOWY prof. dr hab. Adam Dobroński REDAKTOR NACZELNY dr Tadeusz Skoczek REDAKTOR NUMERU Krzysztof Bąkała KOLEGIUM REDAKCYJNE dr Stefan Artymowski Paweł Bezak Jan Engelgard (z-ca red. naczelnego) Joanna Gierczyńska Andrzej Kotecki Krzysztof Mordyński dr Emil Noiński Dorota Panowek (sekretarz redakcji) Sylwia Szczotka Jerzy Wągrodzki dr Jolanta Załęczny Na okładce: Zespół ludowy polsko-czesko-ukraiński z Werby w po- wiecie dubieńskim, 1936 r., zbiory Zbigniewa Wojcieszka. Fotografi a prezentowana na wystawie czasowej Muzeum Niepodległości „Wołyń czasu zagłady 1939–1945”. ISSN 1427-1443 Spis treści Słowo wstępne ........................................................................................... 5 ARTYKUŁY Krzysztof Bąkała, ,,Przybyli na Wołyń nieproszeni…” .........................9 Franciszek Ziejka, „Przy lackim orle, przy koniu Kiejstuta, Archanioł Rusi na proporcach błysł!”. Tradycje unii horodelskiej w życiu narodo- wym czasów niewoli ............................................................................49 Dariusz Faszcza, Komenda Okręgu AK Wołyń wobec eksterminacji lud- ności polskiej w 1943 r ......................................................................... 73 Mieczysław Samborski,
    [Show full text]
  • The Warsaw Uprising
    The Warsaw Uprising The Warsaw Uprising Lesson plan (Polish) Lesson plan (English) The Warsaw Uprising Historical reconstrucon of the bales in Mokotów of 1944 Source: Piotr VaGla Waglowski, Rekonstrukcja historyczna walk na Mokotowie w 1944, 2008, domena publiczna. Link to the Lesson You will learn what was the Operation Tempest and how did the Warsaw Uprising proceed. Nagranie dostępne na portalu epodreczniki.pl Nagranie abstraktu Approaching from the East, the Red Army entered the pre‐war Polish territories in 1944. Thus, a military operation (Operation Tempest) was prepared in order to initiate local uprisings and liberate Poland from the German occupation. It was meant as a move to show the approaching Russians that the territories they were on had their owners already – the Poles – and their own authorities, represented by the government‐in‐exile. Unfortunately, the attempts to coordinate joint operations between the Polish Home Army and the Red Army usually ended with the arrests of the Poles. Such situations took place repeatedly, both after the liberation of Vilnius and the capture of Lviv. It clearly demonstrated Stalin’s attitude towards the Polish government‐in‐exile and their representatives in the occupied country. The situation was further accentuated by the creation of the Polish Committee of National Liberation in July 1944 as a competing authority. However, the Red Army, approaching the outskirts of Warsaw, rekindled the hopes for the quick liberation of the capital. In that situation, the Government Delegate at Home, Stanisław Jankowski, and the Home Army Commander, General Tadeusz Bór Komorowski, decided to start an armed uprising in the city.
    [Show full text]
  • Page 10 News of Polonia Pasadena, California April 2008
    Page 10 News of Polonia Pasadena, California April 2008 The Dialectics of Pain from 9 create new pseudo-nationalistic images [2] Quoted in Czesław Leopold and 1997). The standard published work on the depicting the Communists as the only decent Krzysztof Lechicki, Więźniowie polityczni WiN is Zygmunt Woźniczka, Zrzeszenie According to Kazimierz Krajewski, and patriotic force in Poland. Torture was an w Polsce, 1945-1956 (Warszawa: “Wolność i Niezawisłość” 1945-1952 Tomasz Łabuszewski, Piotr Niwiński, and indispensable tool to achieve this Wydawnictwo "Młoda Polska,” 1981), 6. (Warszawa: Instytut Prasy i Wydawnictw others torture was all pervasive and comprehensive goal. According to Kułak, [UP] “Novum” – “Semex”, 1992). However, it ubiquitous at every stage of the interrogation The main objective of the political trial [3] Materiały konferencji prokuratorów was partly plagiarized from Tomasz process. The secret police tortured captured was to change the consciousness of the wojewódzkich z udziałem przedstawicieli Honkisz, “Opór cywilny czy walka zbrojna? insurgents right on the battlefield, mostly to people (unlike in a normal country, where MBP, 19 December 1950, Archiwum Akt Dylematy polskiego podziemia extract information about their units but also the objective is to punish the criminals). The Nowych [afterward AAN], Prokuratura, file politycznego, 1945-1952,” (Ph.D. thesis, to terrorize their civilian sympathizers. people were to be informed that hitherto 1555, 5, quoted in Antoni Kura, “Represje Warszawa, Akademia Nauk Społecznych Members of the families of the insurgents they had lived in the morally tainted aparatu bezpieczeństwa publicznego w przy Komitecie Centralnym Polskiej were routinely tortured as well. Women, environment of pre-war Poland, where the latach 1944-1956,” Biuletyn Instytutu Zjednoczonej Partii Robotniczej, 1990).
    [Show full text]
  • Generate PDF of This Page
    Institute of National Remembrance https://ipn.gov.pl/en/news/4529,quotFreedom-and-Independencequot-WiN.html 2021-09-25, 23:43 04.09.2020 "Freedom and Independence" (WiN) What Molotov and Ribbentrop signed on 23 August 1939 immediately translated into war, enslavement and extermination, and the Poles were the first victims of all three. Yet, they fought back against the allied occupation regimes of Hitler and Stalin, then they fought against the former when he attacked the latter, and carried on when the Soviet Union prevailed over Germany and started the second occupation of Poland. The embodiment of that fight was WiN – Freedom and Independence. The taking of Poland by the Red Army, the Soviet terror and building of state structures by the Polish communists subordinate to the USSR, forced the underground army to change its forms of activities. The words the soldiers of the Home Army [AK – Armia Krajowa] heard after they swore their oath did not come to fruition: “Victory will be your reward”. There was no victory and the last commander, gen. Leopold Okulicki codename “Niedźwiadek” thought the Home Army to be too big of an organisation and too compromised to base further activities aiming to bring back Poland’s sovereignty on it. On January 19th 1945, the Home Army was disbanded. In the last order, the soldiers heard that they were to continue to fight for independence, but on new terms, each was to be their own commander. Okulicki’s decision probably saved many soldiers of the Home Army from repressions, but it also introduced chaos by depriving them of clear instructions on what to do next.
    [Show full text]
  • Sowiniec 46.Pdf
    Czerwiec 2015 PÓŁROCZNIK Nr 46 Sowiniec Półrocznik Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego The Sowiniec A Semiannual Journal of the Center for Research and Documentation of the Polish Struggles for Independence Adres \ Address: https://www.sowiniec.com.pl The Internet service of the periodical: www.akademicka.pl/sowiniec Wersja elektroniczna czasopisma jest wersją pierwotną The primary version of the journal is the electronic format Czasopismo jest indeksowane w bazach danych: The periodical is indexed in the databases Central and Eastern European Online Library (C.E.E.O.L.) Frankfurt am Main, Germany ‘The Central European Journal of Social Sciences and Humanities’ (C.E.J.S.H.) Poznań, Praha, Budapest, Bratislava Rada Naukowa \ The Scholarly Board: Prof. dr hab. Andrzej Nowak (Uniwersytet Jagielloński) Prof. dr hab. Grzegorz Ostasz (Uniwersytet Rzeszowski) Prof. dr hab. Wojciech Rojek (Uniwersytet Jagielloński) Redaktor naczelny \ The Editor-in-Chief: Prof. dr hab. Tomasz Gąsowski (Uniwersytet Jagielloński), e-mail: [email protected] Recenzenci \ The External Reviewers of this volume: Prof. dr hab. Mariusz Wołos (Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie) Dr hab. Filip Musiał (Akademia Ignatianum w Krakowie) Zespół redakcyjny \ The Editorial Team: Adam Roliński (Uniwersytet Jagielloński), (sekretarz redakcji – [email protected]) dr Jerzy Bukowski, Andrzej Fischer, Grzegorz Gill, Ludomir Olkuśnik Redaktor tematyczny \ Sub-editors: Dr hab. Henryk Głębocki (Uniwersytet Jagielloński), (history) Redaktor językowy \ The Polish Language Consultant: Joanna Nazimek (Polish philology) Redaktor języka angielskiego \ The English language editor: Artur Zwolski Publikacja dofinansowana przez: Wojewódzki Komitet Ochrony Pamięci, Walk i Męczeństwa w Krakowie W numerze wykorzystano fotografie ze zbiorów FCDCN, Muzeum Armii Krajowej oraz dostarczone przez autorów ISSN 1425-1965 Spis Treści Tomasz Gąsowski, Słowo od redaktora .........................................................................
    [Show full text]
  • Combating Political Violence Movements with Third-Force Options Doron Zimmermann ∗
    Between Minimum Force and Maximum Violence: Combating Political Violence Movements with Third-Force Options Doron Zimmermann ∗ Introduction: Balancing the Tools of Counter-Terrorism In most liberal democratic states it is the responsibility of the police forces to cope with “internal” threats, including terrorism, since in such states terrorism is invariably defined as a criminal act rather than a manifestation of insurgent political violence. In many such instances, the resultant quantitative and qualitative overtaxing of law en- forcement capabilities to keep the peace has led to calls by sections of the public, as well as by the legislative and executive branches of government, to expand both the le- gal and operational means available to combat terrorism, and to boost civilian agen- cies’ capacity to deal with terrorism in proportion to the perceived threat. The deterio- rating situation in Ulster in Northern Ireland between 1968 and 1972 and beyond is an illustrative case in point.1 Although there have been cases of successfully transmogrifying police forces into military-like formations, the best-known and arguably most frequent example of aug- mented state responses to the threat posed by insurgent political violence movements is the use of the military in the fight against terrorism and in the maintenance of internal security. While it is imperative that the threat of a collapse of national cohesion due to the overextension of internal civil security forces be averted, the deployment of all branches of the armed forces against a terrorist threat is not without its own pitfalls. Paul Wilkinson has enunciated some of the problems posed by the use of counter-ter- rorism military task forces, not the least of which is that [a] fully militarized response implies the complete suspension of the civilian legal system and its replacement by martial law, summary punishments, the imposition of curfews, military censorship and extensive infringements of normal civil liberties in the name of the exigencies of war.
    [Show full text]
  • Uchwala Nr XIII/96/2019 Z Dnia 12 Sierpnia 2019 R
    DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO Warszawa, dnia 23 sierpnia 2019 r. Poz. 10046 UCHWAŁA NR XIII/96/2019 RADY MIEJSKIEJ W SKARYSZEWIE z dnia 12 sierpnia 2019 r. w sprawie określenia przystanków komunikacyjnych których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina Skaryszew, udostępnionym dla operatorów i przewoźników oraz warunków i zasad korzystania z tych obiektów. Na podstawie art.7 ust.1 pkt 4 i art.18 ust.2 pkt 15 ustawy z dnia 5 czerwca z 1998r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2019r., poz. Nr 506) w związku z art.15 ust. 1 pkt 6 i ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. z 2018r., poz. 2016, 2435 oraz Dz.U. z 2019r., poz. 730)- uchwala się: § 1. Określa się przystanki komunikacyjne zlokalizowane na terenie Gminy Skaryszew, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina Skaryszew udostępnione operatorom i przewoźnikom wykonującym przewozy osób w publicznym transporcie drogowym – zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik Nr 1 do niniejszej uchwały. § 2. Określa się warunki i zasady korzystania z przystanków komunikacyjnych, o których mowa w § 1 o treści stanowiącej Załącznik nr 2 do niniejszej uchwały. § 3. Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta i Gminy w Skaryszewie. § 4. Traci moc uchwała Nr XXIX/292/2013 Rady Miejskiej w Skaryszewie z dnia 26 czerwca 2013r. § 5. Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego i wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Przewodniczący Rady Miejskiej Tomasz Madej Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego – 2 – Poz. 10046 Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr XIII/96/2019 Rady Miejskiej w Skaryszewie z dnia 12 sierpnia 2019r.
    [Show full text]
  • TRAFFICKING in PERSONS 2020 COUNTRY PROFILE North Africa and the Middle East Table of Contents − Algeria −
    GLOBAL REPORT ON TRAFFICKING IN PERSONS 2020 COUNTRY PROFILE North Africa and the Middle East Table of Contents − Algeria − ...................................................................................................................................................... 3 − Bahrain − .................................................................................................................................................... 5 − Egypt − ........................................................................................................................................................ 8 − Iraq − ........................................................................................................................................................ 11 − Israel − ...................................................................................................................................................... 14 − Jordan − .................................................................................................................................................... 17 − The Kingdom of Saudi Arabia − ................................................................................................................ 18 − Kuwait − .................................................................................................................................................... 20 − Lebanon − ................................................................................................................................................
    [Show full text]
  • Internal Security Forces
    Lebanese Republic Ministry of Interior and Municipalities Directorate General of the Internal Security Forces Internal Security Forces Code of Conduct All rights reserved – Directorate General of the Internal Security Forces © 2011. No part of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system or transmitted in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording or otherwise, without the prior written permission of the Directorate General of the Internal Security Forces. www.isf.gov.lb Foreword by the Minister of Interior and Municipalities From the moment I assumed my responsibilities as Minister of Interior and Municipalities, and throughout my years of military service within the Internal Security Forces (ISF), my foremost concerns were, and continue to be, the enforcement of the law, the maintenance of public order, the reinforcement of security, the preservation of rights and the protection of freedoms. Creating a safe and stable society with decreasing crime rates is dependent on building certain material and ethical pillars. This will reassure the people that they live in an environment where their citizenship is respected, their rights are safeguarded and their dignity is preserved. In a groundbreaking step forward, the Directorate General of the Internal Security Forces is introducing an exhaustive Code of Conduct for its members, laying out their rights and obligations and the way they should interact with the public, authorities, and institutions. This is a pioneering accomplishment and a worthy model for Lebanon and the world as the Code of Conduct establishes institutional, ethical and professional ground rules observing national legislation and international conventions and standards.
    [Show full text]
  • Human Rights and Structure of Police and Internal Security Forces in Uganda Nagujja Zam Zam
    Third World Legal Studies Volume 14 The Governance of Internal Security Forces Article 6 in Sub-Saharan Africa 1-6-1997 Human Rights and Structure of Police and Internal Security Forces in Uganda Nagujja Zam Zam Follow this and additional works at: http://scholar.valpo.edu/twls Recommended Citation Zam Zam, Nagujja (1997) "Human Rights and Structure of Police and Internal Security Forces in Uganda," Third World Legal Studies: Vol. 14, Article 6. Available at: http://scholar.valpo.edu/twls/vol14/iss1/6 This Article is brought to you for free and open access by the Valparaiso University Law School at ValpoScholar. It has been accepted for inclusion in Third World Legal Studies by an authorized administrator of ValpoScholar. For more information, please contact a ValpoScholar staff member at [email protected]. HUMAN RIGHTS AND STRUCTURE OF POLICE AND INTERNAL SECURITY FORCES IN UGANDA Nagujja Zam Zam I. BACKGROUND Uganda, like many African countries in the pre-colonial era, was a multiplicity of small kingdoms, chiefdoms and tribal societies. The primary interest of these peoples was subsistence. Criminal justice was maintained by kinship and the ultimate right to seek vengeance through the blood feud. There was a large degree of stability without a central authority, and in the 1870s a rudimentary criminal justice system existed. Punishment of breaches of peace was based on individual action rather than an established authority, except in the kingdoms of Buganda and Bunyoro-Kitara which had a more institutionalised set up. In the Buganda, each kingdom had its "army" for protection and expansion of the kingdom through tribal wars.
    [Show full text]
  • Program Rewitalizacji Miasta I Gminy Skaryszew Do 2025 Roku
    PROGRAM REWITALIZACJI MIASTA I GMINY SKARYSZEW DO 2025 ROKU 1 Spis treści Spis treści ...................................................................................................................... 2 1. Wprowadzenie ......................................................................................................... 4 1.1 Wstęp .............................................................................................................. 4 1.2 Partycypacja społeczna w procesie przygotowania i wdrażania Programu Rewitalizacji ................................................................................................................ 5 1.3 Powiązanie Programu Rewitalizacji z dokumentami strategicznymi Miasta i Gminy Skaryszew ................................................................................................................ 10 2. Diagnoza gminy i delimitacja obszarów degradowanych oraz obszarów rewitalizacji ..... 12 2.1 Sfera społeczna ............................................................................................... 12 2.1.1 Sytuacja demograficzna ................................................................................. 12 2.1.2 Pomoc społeczna ........................................................................................... 14 2.1.3 Rynek pracy i bezrobocie................................................................................ 16 2.1.4 Bezpieczeństwo ............................................................................................. 17 2.1.5 Oświata .......................................................................................................
    [Show full text]
  • Michał Klimecki Combat Involvement of Poland's 27Th Infantry Division Of
    Michał Klimecki Combat involvement of Poland’s 27th Infantry Division of the Volhynia Home Army against the UPA in the light of the 27th’s entire combat trail The course of the organization and combat operations of the 27th Infantry Division of the Volhynia Home Army (27 Wołyńska Dywizja Piechoty Armii Krajowej, 27 WDP AK) in Volhynia is relatively well-known in our military history. The authors of the most important publications – in this case, also the most comprehensive –are those of soldiers of the 27th WDP AK - namely: Władysław Filar, Michał Fijałka, and Józef Turowski. Polish archival resources are not sufficient to assess the fundamental findings, conclusions, and observations found in this work. The reader can only assert that the knowledge of Polish-Ukrainian and Polish-German battles in Volhynia in 1943–1944 is based on studies written by their participants. Examination of archives in Kiev and Moscow would be, therefore, essential for a more comprehensive assessment of the Polish-Ukrainian conflict, one that would address issues such as: a) the source of the Ukrainian decision to eradicate the Polish population from the provinces of Volhynia, Lviv, Ternopil, and Stanisławów; b) the losses suffered by the Polish and Ukrainian communities; c) the prevalence of Ukrainian, Soviet, and Polish armed forces in the area; and d) the intensity of the battles. This article is an attempt to review Polish historiography concerning combat operations of the 27th WDP AK against the Ukrainian Insurgent Army (Ukrayinska Povstanska Armiya, UPA). It consists of two parts: the first section describes the operations of Polish self-defense and guerrilla units which eventually became part of the 27th WDP AK; the second addresses battles fought by their soldiers after they had joined the 27th.
    [Show full text]