Anhang 1.1 Chronologie Des Osmanischen Reiches

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Anhang 1.1 Chronologie Des Osmanischen Reiches Anhang 1.1 Chronologie des Osmanischen Reiches Ab dem 7. Jahrhundert nach Christus wurde Ostrom mit seiner Hauptstadt Konstan­ tinopel (Byzanz) von der aufstrebenden Welt des Islam bedrängt, stellte aber noch über Jahrhunderte eine bedeutende Regionalmacht dar. Ab dem 11. Jahrhundert wanderten turksprachige Muslime nach Kleinasien ein. 1453 wurde das auf einen Stadtstaat geschrumpfte Konstantinopel, das allerdings Hauptstadt der christlichen Orthodoxie war, vom türkischen Sultan des Herrscherhauses Osman erobert. Es wurde zum glanzvollen Zentrum eines neuen Imperiums. Istanbul wurde der spätere Name der Stadt. Einige historische Daten des Osmanenstaates werden hier knapp wiedergegeben. 1. In Kleinasien und Südosteuropa entsteht eine neue Großmacht Islamisierung und Einwanderung nach Kleinasien 950-1050 Die türkmenischen Oghusen im Sold des persischen Buchara; um 970 nimmt der Oghuse Selcuk (Seldschuk) den Islam an. 1037-1072 Die Seldschuken Tognl Beg Mehmet und Alp Arslan Kriegsherren im Iran und in Bagdad. 1071 schlägt Alp Arslan Byzantiner bei Malazglrt. 1072-1107 Türkmenen wandern in Anatolien ein. Süleyman macht Konya (Ikoni­ um) zur Hauptstadt des seldschukischen Teilreichs Rum ("römisches Gebiet"). 1096-1204 Kreuzzüge der Lateiner. 1176 unterliegen die Byzantiner den Rumse1- dschuken bei Denizli (Myriokephalon). 1204 plündern die Kreuzritter Konstantinopel. 1206-1277 1206-27: Cengiz (Dschingis Kltan) Groß-Chan der Mongolen, welche die Seldschuken unterwerfen (1243: Schlacht am Kösedag) und zweite türkmenische Westwanderung auslösen. In Konya gründet Mevlana CelaJeddin Rumi (1207-73) mystischen Derwischorden. Ab 1277: Karaman-i Mehmet Beg türkmenischer Emir in Konya: Türkisch statt persisch Amtssprache in Anatolien. Aufstieg der Osmanen in Anatolien und Rumelien 1281-1326 Gazi Osman 1., Namensgeber der Osmanen, erkämpft mit seinem türk• menischen Hirtenstamm bei Bursa ein Kleinemirat von 18.000 qkm. 1326-1360 Osmans Sohn Orhan dehnt Emirat auf 75.000 qkm aus. Es entstehen Grundzüge einer staatlichen Ordnung: Eroberte Distrikte (Sancak) wer­ den von Offizieren (Sancakbeg) verwaltet, ein Staatsrat (Divan) und ein Beratender 187 Minister (Vezir) eingeführt. Orhan heiratet eine Tochter des oströmischen Kaisers, dem er militärischen Beistand leistet; als selbsternannter Sultan kündigt er mongo­ lischen lI-Chanen den Tribut auf. 1360-1389 Murad 1. dehnt Reich auf 260.000 qkm aus und verlegt Sultanssitz von Bursa nach Edirne in Rumelien (der "Rom zugewandte", europäische Teil des Staates); erobert Plovdiv, Nisch, Saloniki und Sofia; unterwirft mehrere anatolische Kleinfürstentümer. Er festigt das Timar-System, das Kriegern ein nicht­ erbliches Anrecht auf ländliche Pfründen gibt und fUhrt stehende Truppe der Ye­ rufen (Janitscharen) ein. 1389 stirbt er auf dem Amselfeld (Kosovo) nach siegrei­ cher Entscheidungsschlacht gegen die Serben. 1402 Timur Lenk, Eroberer Mittelasiens, schlägt die auch unter Bayezit (1389-1402) expansiven Osmanen bei Ankara, deren Staat zeitweilig zerfällt. Weitere Ausdehnung und Ausbau der staatlichen Organisation 1421-1451 Murad 11. besiegt Gegensultane, bringt Reich auf gut 500.000 qkm, macht Byzanz und Karaman (Konya) tributpflichtig, erzwingt gegen Venedig Zugang zur Adria, gliedert Teile Serbiens ein, schlägt Ungarn. 1451-1481 Mehmet 11. Fatih (der Eroberer) vergrößert Reich auf 850.000 qkm: Stärkt Zentralmacht und Armee; Bodenreform. Beginnt mit Ernennung von Wesiren aus der Dev~irme (Knabenlese), die in der Palastschule ausgebildet werden. 1453: Eroberung Konstantinopels, das Hauptstadt wird. 1459-66: Serbien, Morea (Peloponnes), Bosnien, Trabzon (Trapezunt) erobert und eingegliedert, ebenso Karaman (Konya). (Ak Koyunlu (Weißer Hammel), Türkmenen mit Zen­ trum DiyarbakJr, unter Uzun Hasan siegreich im Irak und Iran.) 1473: Mehmet 11. schlägt Hasan, dessen Reich nach seinem Tod 1478 zerfällt. 1478: Chanat auf der Krim wird osmanischer Vasall. 1463-79: Krieg mit Venedig um Moreas Häfen er­ gebnislos: Erst 1499 fällt Festungshafen Lepanto im Golfvon Korinth nach Versen­ kung der venezianischen Flotte. 1501-1524 Ismail 1., Schah von Persien, aus dem türkmenischen Haus der Safawiden, begründet schiitische Gegenkraft zu den Osmanen. Die ro­ ten Kopftücher seiner Krieger liefern die Bezeichnung K1z1lb~ (Rotkopf) für ana­ tolische Rebellen und später für die Alewiten im Osmanischen Reich. 1512-1520 Selim 1. Yavuz (der Gestrenge): Verfolgt safawidische Kisilbasch; schlägt Schah Ismail 1514 beim Van-See. 1514-16: Syrien und Teile Kurdistans den Mamluken entrissen: Sieg bei Mardsch Dabik (Nordsyrien). 1517: Sieg über die Mamluken bei Rajdanija (Vorort Kairos): Ägypten wird eingeglie­ dert; Mamluken bleiben aber Oberschicht Ägyptens. Gemäß späterer Auslegung im 18. Jhdt. geht das Kalifat von Kairo an Selim I. nach Istanbul über. 1519-20: Erster Celali-Aufstand des heterodoxen Anatoliens unter Schah eelal von Tokat. 188 2. "Türkenkriege" als Ausdruck europäischer Dynamik Die Osmanen auf dem Höhepunkt der Macht 1520-1566 Süleyman 1. Kanuni (der Gesetzgeber), wegen seiner bewußt pracht- vollen Hofhaltung im Abendland Soliman der Prächtige genannt, ist mächtigster Herrscher zwischen Westchina und Spanien. Unter den christlichen und muslimischen Nachbarn ist ihm keiner ebenbürtig. Er und seine Nachfolger werden Mitspieler im europäischen Staatensystem. 1521-1529 Rhodos den Johannitern entrissen; Ostanatolien (Van, Erzurum, Sivas und Mara§) eingegliedert. Ostungarn tributpflichtig. 1529 erfolglose Belagerung Wiens. 1536 Kapitülasyon (Handels- und Konsularvertrag) auf Wunsch des Königs von Frankreich: Erstmals Vertrag mit abendländischem Christenfürsten, der seinerseits "unkatholisches" Bündnis gegen Habsburg eingeht. 1534-1566 Ausdehnung am Schwarzen, am Roten und am Mittelmeer. 1534-46: Admiral Hayreddin Barbarossa erweitert osmanischen Mittelmeerein­ fluß gegen Madrider Habsburger und Venedig. Rotes Meer wird osmanisch: Jemen, Somalia und Eritrea erobert. Moldaufürst wird Vasall. 1541-47 u. 1551-53: Krieg mit Wiener Habsburgern: Ofen (Buda) osmanisch. Ab 1555: Libyen und Küstenorte des arabischen Maghreb osmanisch. 1548-1555 Zwei Kriege mit Safawiden ergeben ungeachtet späterer Kriege die dau­ erhafte Grenze mit dem Iran; 1555: Frieden von Amasya: Irak osma­ nisch, Aserbaidschan iranisch. Kurdistan und Armenien werden geteilt. 1566 Tod Süleymans markiert Wendepunkt: Einerseits perfekt ausgebildeter Staatsapparat mit Divan-i HÜll1ayun (Großherrlicher Rat) als Regie­ rungszentrale. Vollendete Bauten des Hofarchitekten Sinan. Andererseits deuten Bereicherung seitens der Wesire, verkleinerte Landpfründen für Krieger und Infla­ tion auf FeWentwicklungen hin. 1566-1603 Sultansdekadenz: 1566-74 Selim 11., ein Trunkenbold; 1574-96 Murad III., ein Schürzenjäger; 1596-1603 Mehmet III., ein Muttersohn. Starke Wesire wie Sokollu Mehmet Pll$a (1565-1579) regieren. 1569 I. Feldzug gegen die Russen; 1571: Krimtataren brennen Moskau nieder. 1570-1573 Zypern osmanisch. 1571: Koalition von Spanien und Venedig versenkt osmanische Flotte bei Inebahti (Lepanto). 1573: Separatfrieden mit Ve­ nedig sichert gemeinsame Kontrolle über den Ostmittelmeerhandel. 1577-1590 Georgien osman. Vasall; 1578-90: III. Krieg gegen safawid. Iran endet mit Eingliederung Aserbaidschans (fällt um 1605 an den Iran zurück). 1593-1606 Krieg mit Donaufürsten und Habsburg um Siebenbürgen, Moldau, Wa­ lachei führt 1606 zum Ausgleichsfrieden von Zsitvatorok: Donaubecken osmanisch; aber die Habsburger dem Sultan gleichgestellt. 189 Expansionskraft des Staates und innere Stabilität nehmen ab Um 1600 werden äußere Erfolge - Schwarzes Meer wird staatlich zwn Binnenmeer - seltener und Spannungen im Inneren - Janitscharenrevolte und Celali-Aufstände - häufiger. Die Disziplin der Janitscharentruppe in der Hauptstadt und die Kampf­ kraft des Bereitschaftsheers der SIpabi in den Provinzen nehmen ab. Mit der Infla­ tion steigt die Steuerlast. Steuerquellen werden an Meistbietende verpachtet (Ilti­ zam). Ämterkaufund Bestechung werden System. Palastintrigen im Istanbuler Machtzentrum, dem TOpkaPl SaraYI: Einfluß von Mili­ tärsklaven (Janitscharen) und Harem (Sultansmutter, Konkubinen, Eunuchen) wachsen; Linearitätsprinzip in der Thronfolge (mit Brudermord) weicht dem Älte­ stenrecht. In der zweiten Hälfte des 17. Jarhunderts Teilsiege starker Großwesire über Ruß• land und Österreich. Niederlage vor Wien leitet Gebietsverluste auf dem Balkan ein. 1603-1617 Ahmet I. 1617-1618 Mustafa I. 1618-1622 Osman 11. 1622-1623 erneut Mustafa I. 1623-1640 Murad IV. 1640-1648 Ibrahim 1648-1687 Mehmet IV. 1687-1691 Süleyman 11. 1691-1695 Ahmet 11. 1603-1639 Verlust Aserbaidschans und "Große Landflucht" (1603-10) in Anato- lien: Feldzüge gegen Celali-Rebellen und safawidischen Iran verwüsten Anatolien. 1623: Abfall Bagdads u. Mosuls; Rückeroberung im V. safawidischen Krieg: 1639: Frieden von Kasr-i Schirin (bei Kermandschah) beendet 90 Jahre Krieg mit den Safawiden zu Bedingungen von Amasya (1555). 1656-1683 Starke Großwesire KÖPTÜlü Mehmet P8§a, KÖPTÜlü Fazil Ahmet P8§a und Kara Mustafa P8§a. 1669: Venedig im Kampfum Kreta besiegt, das Rolle im Ostmittelmeer verliert. 1672: Polnische Westukraine erobert. 1678-81: Krieg gegen Moskau. 1683: Belagerung von Wien endet mit schwerer Niederlage von Kara Mustafa P~a und dessen Hinrichtung auf Weisung des Sultans. 1691-1700 1691 fallt Großwesir KÖPTÜlü Fazil Mustafa gegen habsburgischen Feldherm Ludwig von Baden ("Türkenlouis"). 1697 schlägt Prinz Eugen von Savoyen, neuer habsburgischer Feldherr, Osmanen bei Zenta nördlich von Bel­ grad.
Recommended publications
  • 0714685003.Pdf
    CONTENTS Foreword xi Acknowledgements xiv Acronyms xviii Introduction 1 1 A terrorist attack in Italy 3 2 A scandal shocks Western Europe 15 3 The silence of NATO, CIA and MI6 25 4 The secret war in Great Britain 38 5 The secret war in the United States 51 6 The secret war in Italy 63 7 The secret war in France 84 8 The secret war in Spain 103 9 The secret war in Portugal 114 10 The secret war in Belgium 125 11 The secret war in the Netherlands 148 12 The secret war in Luxemburg 165 ix 13 The secret war in Denmark 168 14 The secret war in Norway 176 15 The secret war in Germany 189 16 The secret war in Greece 212 17 The secret war in Turkey 224 Conclusion 245 Chronology 250 Notes 259 Select bibliography 301 Index 303 x FOREWORD At the height of the Cold War there was effectively a front line in Europe. Winston Churchill once called it the Iron Curtain and said it ran from Szczecin on the Baltic Sea to Trieste on the Adriatic Sea. Both sides deployed military power along this line in the expectation of a major combat. The Western European powers created the North Atlantic Treaty Organization (NATO) precisely to fight that expected war but the strength they could marshal remained limited. The Soviet Union, and after the mid-1950s the Soviet Bloc, consistently had greater numbers of troops, tanks, planes, guns, and other equipment. This is not the place to pull apart analyses of the military balance, to dissect issues of quantitative versus qualitative, or rigid versus flexible tactics.
    [Show full text]
  • Evaluation, Coordination and Execution: an Analysis of Military Coup Agency at Instances of Successful Coup D’État
    School of Humanities and Social Sciences Department of Political Science Master’s Thesis Evaluation, Coordination and Execution: An Analysis of Military Coup Agency at Instances of Successful Coup D’état A Master’s Thesis Submitted to The Department of Political Science In Fulfillment of the Requirements For the Degree of Master of Arts By Karim Ezzat El-Baz Under the supervision of Professor Dr. Holger Albrecht Associate Professor Political Science Department ! ACKNOWLEDGEMENT I would like to express my gratitude to my supervisor Professor Dr. Holger Albrecht for the useful comments, remarks and engagement through the learning process of this master thesis. Furthermore I would like to thank him for introducing me to the topic as well for the support on the way. Also, I would like to thank my readers Professor Dr. Oliver Schlumberger & Professor Dr. Marie Duboc at Tübingen University and Professor Dr. Marco Pinfari at The American University in Cairo for their outstanding help and engagement. Finally, I would like to thank my loved ones, who have supported me throughout entire process, both by keeping me harmonious and helping me putting pieces together. I will be grateful forever for your love. ! I! For Mom, Dad, Wessam & C.M.E.P.S! ! II! TABLE OF CONTENTS PAGE Acknowledgment……………………………………………………………………………………….I Dedication……………………………………………………………………………………………....II CHAPTERS CHAPTER 1 – Introduction……………………………………………………………….....................2 CHAPTER 2 – Theory…………………………………………………………………………………10 CHAPTER 3 – Military Coup Agency Dataset………………………………………………………...24 CHAPTER 4 – Instances of Mixed Military Coups D’état: Thailand 1991 and Turkey 1980………...46 Chapter 5 – Instances of Infantry Military Coups D’état: Haiti 1991 and Niger 2010………………...59 CHAPTER 6 – Summary, Conclusion, Recommendation……………………………………………..72 Codebook……………………………………………………………………………………………….78 Dataset………………………………………………………………………………………………….79 Bibliography……………………………………………………………………………………………82! “A military with no political training is a potential criminal.” Cpt.
    [Show full text]
  • 105. Yilinda Çanakkale Muharebelerine Bakiş © T.C
    105. YILINDA ÇANAKKALE MUHAREBELERİNE BAKIŞ © T.C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI ÇANAKKALE SAVAŞLARI GELİBOLU TARİHİ ALAN BAŞKANLIĞI 3692 Çanakkale Savaşları Kitapları Dizisi ISBN: 978-975-17-4793-8 Editör Katkı Sunanlar Barış BORLAT Eda Karaca Burhan SAYILIR Gökşen Özen Gülper Ulusoy Editör Yardımcısı Kübra Beşkonaklıoğlu Aslıhan KERVAN Nevim Arıkan Serhat Kahyaoğlu Yayına Hazırlayan Utkan Emre Er Redaktör Yasemin BİRTANE Birinci Baskı 500 adet Ankara, 2020 Tasarım ve Baskı Kapak Fotoğrafı Miralay Mustafa Kemal (ATATÜRK) 5846 sayılı Kanun’dan doğan tüm hakları (tasarım, çoğaltma, yayma, umuma iletim, temsil ve işleme) Çanakkale Savaşları Gelibolu Tarihi Alan Başkanlığına aittir. Her hakkı saklıdır. Kaynak gösterilerek yapılacak kısa alıntılar dışında yayıncının izni olmaksızın hiçbir yolla çoğaltılamaz. 105. Yılında Çanakkale Muharebelerine Bakış. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı, 2020. 514 s.; rnk. res.: 21 cm. (Kültür ve Turizm Bakanlığı yayınları; 3692, Çanakkale Savaşları Gelibolu Tarihi Alan Başkanlığı Çanakkale Savaşları Kitapları Dizisi). ISBN: 978-975-17-4793-8 I. Borlat, Barış, Sayılır, Burhan. II. seriler 956.1 Çanakkale siperlerinde saatlerce süren ateş muharebesinden galip çıkan er bakışlı yiğitler çevresi TAKDİM Çanakkale Tarihi Alanı, Birinci Dünya Savaşı muharebe alanları içerisinde günümüze kadar korunarak gelebilen nadir sahalardan birisidir. Bu nedenle gerek Avrupa’dan gerekse ülkemizden askerî tarih çalışması yürüten değerli araştırma- cıların da önemli bir çalışma sahasıdır. Bu durumun günümüze kadar gelebilme- sinde bölgenin önce Milli Park statüsü ile koruma altına alınması daha sonra Tarihi Alan Başkanlığı idari yapısına dönüşmesinin önemli bir yeri vardır. Günümüzde de bu yaklaşım ile “açık hava müzesi” olması yolunda çalışmalarımıza devam etmek- teyiz. Çanakkale Tarihi Alanı, eskiçağdan günümüze kadar tarihlenen birçok kül- tür ve yerleşime de ev sahipliği yapmıştır.
    [Show full text]
  • Who's Who in Politics in Turkey
    WHO’S WHO IN POLITICS IN TURKEY Sarıdemir Mah. Ragıp Gümüşpala Cad. No: 10 34134 Eminönü/İstanbul Tel: (0212) 522 02 02 - Faks: (0212) 513 54 00 www.tarihvakfi.org.tr - [email protected] © Tarih Vakfı Yayınları, 2019 WHO’S WHO IN POLITICS IN TURKEY PROJECT Project Coordinators İsmet Akça, Barış Alp Özden Editors İsmet Akça, Barış Alp Özden Authors Süreyya Algül, Aslı Aydemir, Gökhan Demir, Ali Yalçın Göymen, Erhan Keleşoğlu, Canan Özbey, Baran Alp Uncu Translation Bilge Güler Proofreading in English Mark David Wyers Book Design Aşkın Yücel Seçkin Cover Design Aşkın Yücel Seçkin Printing Yıkılmazlar Basın Yayın Prom. ve Kağıt San. Tic. Ltd. Şti. Evren Mahallesi, Gülbahar Cd. 62/C, 34212 Bağcılar/İstanbull Tel: (0212) 630 64 73 Registered Publisher: 12102 Registered Printer: 11965 First Edition: İstanbul, 2019 ISBN Who’s Who in Politics in Turkey Project has been carried out with the coordination by the History Foundation and the contribution of Heinrich Böll Foundation Turkey Representation. WHO’S WHO IN POLITICS IN TURKEY —EDITORS İSMET AKÇA - BARIŞ ALP ÖZDEN AUTHORS SÜREYYA ALGÜL - ASLI AYDEMİR - GÖKHAN DEMİR ALİ YALÇIN GÖYMEN - ERHAN KELEŞOĞLU CANAN ÖZBEY - BARAN ALP UNCU TARİH VAKFI YAYINLARI Table of Contents i Foreword 1 Abdi İpekçi 3 Abdülkadir Aksu 6 Abdullah Çatlı 8 Abdullah Gül 11 Abdullah Öcalan 14 Abdüllatif Şener 16 Adnan Menderes 19 Ahmet Altan 21 Ahmet Davutoğlu 24 Ahmet Necdet Sezer 26 Ahmet Şık 28 Ahmet Taner Kışlalı 30 Ahmet Türk 32 Akın Birdal 34 Alaattin Çakıcı 36 Ali Babacan 38 Alparslan Türkeş 41 Arzu Çerkezoğlu
    [Show full text]
  • The Southern Flank of NATO, 1951-1959: Military Stategy Or Poltical Stabilisation? Chourchoulis, Dionysios
    The southern flank of NATO, 1951-1959: military stategy or poltical stabilisation? Chourchoulis, Dionysios The copyright of this thesis rests with the author and no quotation from it or information derived from it may be published without the prior written consent of the author For additional information about this publication click this link. https://qmro.qmul.ac.uk/jspui/handle/123456789/702 Information about this research object was correct at the time of download; we occasionally make corrections to records, please therefore check the published record when citing. For more information contact [email protected] 1 THE SOUTHERN FLANK OF NATO, 1951-1959. MILITARY STRATEGY OR POLITICAL STABILISATION? Dionysios Chourchoulis Thesis submitted for the degree of Doctor of Philosophy Queen Mary University of London Department of History September 2010 2 ABSTRACT In 1951-52, the North Atlantic Treaty Organisation established the Southern Flank, a strategy for the defence of the eastern Mediterranean in the Cold War involving Greece, Italy and Turkey. Among its many aims, the Southern Flank sought to mobilize Greece and Turkey as allies and integrate them into the Western defence system. Throughout 1950s, the alliance developed the Southern Flank and in 1959, it was finally stabilized as fractious Greek-Turkish relations were improved by the temporary settlement over Cyprus. These events are the focus of this thesis. It examines, among other things, the initial negotiations of 1951-52, the Southern Flank‟s structure and function and relative value in NATO‟s overall policy, and its response to the challenges of the eastern Mediterranean in the early Cold War.
    [Show full text]
  • Türkiye'de Cumhurbaşkanı Seçimleri Özellikle 1961 Yılından Sonra
    BİLECİK ŞEYH EDEBALİ ÜNİVERSİTESİ Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı TÜRK SİYASAL HAYATINDA CUMHURBAŞKANI SEÇİMLERİ Mustafa Serhan YÜCEL Yüksek Lisans Tezi Danışman Yrd. Doç. Dr. Hüseyin SADOĞLU BİLECİK, 2012 BİLECİK ŞEYH EDEBALİ ÜNİVERSİTESİ Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı TÜRK SİYASAL HAYATINDA CUMHURBAŞKANI SEÇİMLERİ Mustafa Serhan YÜCEL Yüksek Lisans Tezi Danışman Yrd. Doç. Dr. Hüseyin SADOĞLU BİLECİK, 2012 TEŞEKKÜR ‘Türk Siyasal Hayatında Cumhurbaşkanı Seçimleri’ başlıklı yüksek lisans tezimin konusunun seçiminden başlayarak tezin tamamlanmasına kadar olan süreçte yardım ve desteğini esirgemeyen Yrd. Doç. Dr. Hüseyin Sadoğlu’na, ufuk açıcı sohbetleriyle konulara geniş perspektiften bakmamı sağlayan Doç. Dr. Abdulkadir İlgen’e, başta Doç. Dr. Mustafa Koç, Yrd. Doç. Dr. Murat Ercan ve Yrd. Doç. Dr. Ali Ayata olmak üzere Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi’nin değerli öğretim üyelerine en içten teşekkürü borç bilirim. Teşekkür faslında isim zikretmeksizin “Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Tarih Bölümünün değerli öğretim üyeleri” diyecek olursam emeğe saygısızlık yapmış olurum. Prof. Dr. Abdulhalik Bakır, Doç. Dr. İlhami Yurdakul, Yrd. Doç. Dr. Halim Demiryürek, Yrd. Doç. Dr. İsmail Ediz, Yrd. Doç. Dr. Refik Arıkan, Yrd. Doç. Dr. Ömerül Faruk Bölükbaşı ve Okt. Taner Bilgin’e teşekkürden daha fazlasını borçluyum. Ayrıca Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Çağrı Erhan ile sevgili meslektaşlarım Eylem Ünal ve Emre Oruç’a da verdikleri destekten dolayı şükranlarımı sunuyorum. İlk makalem, ilk kitabım ve ilk konferansım… Hepsinde Ezel Erverdi’nin payı var. Beni yazmaya yüreklendirmese söz uçacaktı, yazı da kalmayacaktı. Kendisine minnet borçluyum. Ve tabii ki, lisans eğitimimi tamamladıktan yıllarca sonra beni akademisyenliğe teşvik eden ve her türlü desteği veren değerli hocam Prof.
    [Show full text]
  • 27 Mayıs 1960 Askeri Müdahalesi'nden 15 Temmuz
    Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi Journal Of Modern Turkish History Studies Geliş Tarihi : 23.03.2020 Kabul Tarihi: 23.06.2020 XX/Özel Sayı (2020), ss. 243-283. 27 MAYIS 1960 ASKERİ MÜDAHALESİ’NDEN 15 TEMMUZ DARBE GİRİŞİMİ’NE TÜRKİYE’DE SİYASÎ YASAK VE MAHKÛMİYETLER Nurullah KIRKPINAR* Fevzi ÇAKMAK** Öz Birkaç yıl sonra bir asrı devirecek olan Türkiye Cumhuriyeti devletinin geçmişinde askeri müdahale, muhtıra ve darbe teşebbüsleri gibi Türk siyasal yaşamını ters-düz eden birçok olay örgüsü vardır. 1923’te kurulan genç Cumhuriyet, 27 Mayıs 1960 ve 12 Eylül 1980’de olmak üzere iki askeri müdahale; 12 Mart 1971 ve 28 Şubat 1997’de olmak üzere iki askeri muhtıra; 15 Temmuz 2016 tarihinde de bir darbe teşebbüsü ile karşı karşıya kaldı. 15 Temmuz dışında, bu süreçlerin aktif aktörü olan Türk Silahlı Kuvvetleri, her askeri darbe ve muhtıradan sonra devlet yönetiminde yeni oluşumlara yöneldi. İşte bu anlamda askeri müdahaleyi gerçekleştirenlerin öncelikli amaçlarından biri, kurum olarak sivil denetimi mümkün olduğu kadar uzaklaştırmak oldu. Bu bağlamda, 15 Temmuz haricinde geçmişteki askeri darbe ve muhtıralar her alanda olduğu gibi siyaset kurumuna da çok zarar vermişti. Bu darbe ve muhtıralardan sonra parti kapatmaları, siyasî davalar, tutukluluklar ve idamlar yaşandı. Aktörleri, oluşum, gelişim ve sonuçlarıyla diğerlerinden ayrı ele alınması gereken 15 Temmuz darbe girişiminde ise Türk milletinin iradesini arkasına alan siyaset kurumu, tarihte ilk kez bir darbe girişiminin başarısız kalmasında önemli rol oynadı. 1960, 1971, 1980 ve 1997’deki oluşumlardan (1960 ve 1980 olanı) bütün siyasilerin iktidardan indirilip sonradan yerlerine yeni bir siyasi düzen kurulması şeklinde gerçekleşmişti. Diğer ikisi (1971 ve 1997) ise askeri gücün, devlet yönetimindeki siyasiler üzerinde baskı kurması şeklindeydi.
    [Show full text]
  • The Impact of American Aid on the Turkish Military, 1947–60
    Cold War History ISSN: (Print) (Online) Journal homepage: https://www.tandfonline.com/loi/fcwh20 Lost in translation or transformation? The impact of American aid on the Turkish military, 1947–60 Serhat Guvenc & Mesut Uyar To cite this article: Serhat Guvenc & Mesut Uyar (2021): Lost in translation or transformation? The impact of American aid on the Turkish military, 1947–60, Cold War History, DOI: 10.1080/14682745.2020.1866551 To link to this article: https://doi.org/10.1080/14682745.2020.1866551 Published online: 08 Feb 2021. Submit your article to this journal Article views: 206 View related articles View Crossmark data Full Terms & Conditions of access and use can be found at https://www.tandfonline.com/action/journalInformation?journalCode=fcwh20 COLD WAR HISTORY https://doi.org/10.1080/14682745.2020.1866551 Lost in translation or transformation? The impact of American aid on the Turkish military, 1947–60 Serhat Guvenca and Mesut Uyar b aKadir Has University, Istanbul, Turkey; bAntalya Bilim University, Antalya, Turkey ABSTRACT KEYWORDS US–Turkish relations were marked by the primacy of military actors US-Turkey Relations; NATO; during the Cold War. This is considered to be the consequence of Turkish military; Military the so-called special relationship between the US and Turkish mili­ transformation; Foreign taries based on mutual trust. However, historical record suggests military assistance; US Foreign relations that the two militaries clashed over a number of institutional, strategic and cultural matters from the onset. The US military assistance did not result in Turkish military’s transformation along the US military system. Nevertheless, it precipitated a long overdue generational change within a decade.
    [Show full text]
  • The Making of Modern Turkey
    The making of modern Turkey Turkey had the distinction of being the first modern, secular state in a predominantly Islamic Middle East. In this major new study, Feroz Ahmad traces the work of generations of reformers, contrasting the institution builders of the nineteenth century with their successors, the ‘Young Turks’, engineers of a new social order. Written at a time when the Turkish military has been playing a prominent political role, The Making of Modern Turkey challenges the conventional wisdom of a monolithic and unchanging army. After a chapter on the Ottoman legacy, the book covers the period since the revolution of 1908, examining the processes by which the new Turkey was formed. Successive chapters then chart progress through the single-party regime set up by Atatürk, the multi-party period (1945– 60) and the three military interventions of 1960, 1971 and 1980. In conclusion, the author examines the choices facing Turkey’s leaders today. In contrast to most recent writing, throughout his analysis, the author emphasises socio-economic changes rather than continuities as the motor of Turkish politics. Feroz Ahmad is a professor of history at the University of Massachusetts at Boston. He is the author of The Young Turks (1969) and The Turkish Experiment in Democracy 1950–75 (1977). The Making of the Middle East Series State, Power and Politics in the Making of the Modern Middle East Roger Owen The making of modern Turkey Feroz Ahmad London and New York First published 1993 by Routledge 11 New Fetter Lane, London EC4P 4EE Simultaneously published in the USA and Canada by Routledge 29 West 35th Street, New York, NY 10001 Transferred to Digital Printing 2002 Routledge is an imprint of the Taylor & Francis Group This edition published in the Taylor & Francis e-Library, 2003.
    [Show full text]
  • 7 Military Intervention, Institutional Restructuring, and Ideological Politics, 1960–1971
    7 Military intervention, institutional restructuring, and ideological politics, 1960–1971 The military coup of 27 May 1960 was the first and the last successful military intervention made from outside the hierarchical structure of Turkey’s armed forces. There have been two other interventions (on 12 March 1971 and 12 September 1980) but these were the work of the High Command with the lower ranks kept at bay. The reason for this important change was the new role that the High Command assigned for itself after 1960 and transformed the very character of the Turkish armed forces. Until the Democrats came to power, the armed forces of Turkey were perhaps the most respected institution of the republic. The role that the soldier played in the national struggle and the creation of the new state gave him an honoured place in Kemalist society. The heroes of Kemalist Turkey. were soldiers like Mustafa Kemal Atatürk, Fevzi Çakmak, and Ismet Inönü to name only those who are the best known in the West. Society was taught to honour its military heroes and they were always visible on the newly established holidays like Victory Day (30 August) and Republic Day (29 October). Other important battles of the national struggle were also commemorated each year. The army was also influential in decision making especially where national defence was involved. Thus railway construction often reflected strategic rather than economic concerns. The same was true for certain factories; the steel plant at Karabük was placed inland, and not near the Black Sea coast, so that enemy ships could not attack it.
    [Show full text]
  • Demokrasi Kuramlari Açisindan Türk
    CORE Metadata, citation and similar papers at core.ac.uk T.C. PAMUKKALE ÜN İVERS İTES İ SOSYAL B İLİMLER ENST İTÜSÜ KAMU YÖNET İMİ ANAB İLİM DALI DEMOKRAS İ KURAMLARI AÇISINDAN TÜRK DEMOKRAS İSİNE İLİŞ KİN B İR İNCELEME YÜKSEK L İSANS TEZ İ Hazırlayan Umut BEKCAN Danı şman Prof. Dr. İnan ÖZER Denizli, 2005 TEZ SINAV SONUÇ FORMU Bu tez tarafımızdan okunmu ş, kapsamı ve niteli ği açısından Yüksek Lisans Tezi olarak kabul edilmi ştir. _________________ Prof. Dr. İnan ÖZER (Ba şkan) _____________________ _________________________ Prof. Dr. Hamza UYGUN Doç. Dr. Muhammet KÖSEC İK (Üye) (Üye) Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yönetim Kurulu’nun ……….…tarih ve ………………… sayılı kararıyla onaylanmı ştır. _________________________ Prof. Dr. Nazım K. EK İNC İ Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürü I ÖZET Türk demokrasisinin bugün içinde bulundu ğu ko şullar, demokrasi kuramları açısından ne tür bir modelle örtü ştü ğü sıkça tartı şılan bir konudur. Bu konuyu derinlemesine analiz ederek, Türk demokrasisinin demokrasi kuramları açısından bir de ğerlendirmesini yapmak, siyaset bilimi açısından olumlu katkılar yapan sonuçlar elde etmeye yarayacaktır. Çalı şmanın birinci bölümünde, ara ştırmanın amacı, konusu ve kapsamıyla ilgili genel bilgiler verilecek, ikinci bölümde, demokrasi kavramının tanımı, ortaya çıkı şı, geli şimi ve nasıl uygulandı ğı üzerinde durulacaktır. Üçüncü bölümünde, şu ana kadar ortaya atılmı ş liberal temsili demokrasinin ele ştirisi üzerine kurulmu ş, demokrasi kuramları tanıtılacak, savundukları dü şünceler üzerinde durulacaktır. Demokrasi kuramlarının kavramsal çerçevesinin ardından Türk demokrasi hayatının incelenmesine Türkiye’deki ilk demokrasi hareketlerinden söz edilerek bir giri ş yapılacaktır. Be şinci bölümde ise tezin asıl konusu olan cumhuriyet dönemi demokrasi tarihi ayrıntılı bir şekilde ele alınacaktır.
    [Show full text]
  • 12 Eylül Yönetiminin Siyasi Kültürü
    Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi The Journal of International Social Sciences Cilt: 27, Sayı: 1, Sayfa: 63-84, ELAZIĞ-2017 “MEFLUÇ DEVLET İRADESİNDEN” KUDRETLİ DEVLETE (12 EYLÜL YÖNETİMİNİN SİYASİ KÜLTÜRÜ BAĞLAMINDA ANAYASA YAPIM POLİTİKASI) “From The Paralysed Will of the State” To The Powerful State (Constitution Making Policy of 12 September Administration in the Context of its Political Culture) Ali Haydar SOYSÜREN1 İhsan KURTBAŞ2 ÖZET Yeni anayasa tartışmaları, son dönemin en önemli gündem konularından biridir. Türk siyasal hayatına bakıldığında, bütün anayasaların, olağanüstü koşullarda hazırlandığı söylenebilir. 1982 Anayasası da, darbe yönetiminin çıkardığı yasalarının anayasallaştırılmasına dayanır. 1982 Anayasası, bugüne kadar, birçok değişiklik geçirmesine rağmen; hala, ülkede yeni anayasa ihtiyacını inkâr eden herhangi bir kişi/taraf yoktur. Tartışmalar, anayasaya ihtiyaç olup olmamasından ziyade; ‘nasıl bir anayasa’ olacağı üzerinedir. Çünkü anayasalar, modern siyasal sistemlerin işleyişi başta olmak üzere, bir toplumun sosyolojik, kültürel ve hatta ekonomik yapısı üzerinde yaşamsal rol oynama kabiliyetine sahip temel metinler ve yol haritalarıdır. Bu çalışmanın amacı; anayasanın önemi ve güncel tartışmalardan hareketle, 12 Eylül Anayasası yapım sürecinde, başta Kenan Evren ve MGK olmak üzere sürecin baş aktörlerinin anayasa yapım politikalarını demokratik meşruiyet açısından incelemektir. Bunun için 1982 Anayasasının hazırlandığı siyasal ortamı, anayasayı yapan tarafların siyasal kültürünü ve anayasa yapım politikalarını
    [Show full text]