Druk Nr 3945 Warszawa, 4 Marca 2011 R
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Druk nr 3945 Warszawa, 4 marca 2011 r. SEJM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ VI kadencja Pan Grzegorz Schetyna Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Na podstawie art. 159 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r., Nr 78, poz. 483) oraz art. 116 Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2009 r., Nr 5, poz. 47, z późn. zm.) niżej podpisani posłowie składają wniosek: - o wyrażenie wotum nieufności wobec Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi Marka Sawickiego. Do reprezentowania wnioskodawców upoważniamy pana posła Krzysztofa Jurgiela. (-) Adam Abramowicz; (-) Andrzej Adamczyk; (-) Waldemar Andzel; (-) Marek Ast; (-) Piotr Babinetz; (-) Barbara Bartuś; (-) Mariusz Błaszczak; (-) Jacek Bogucki; (-) Joachim Brudziński; (-) Daniela Chrapkiewicz; (-) Witold Czarnecki; (-) Arkadiusz Czartoryski; (-) Andrzej Mikołaj Dera; (-) Zbigniew Dolata; (-) Jan Dziedziczak; (-) Jacek Falfus; (-) Zbigniew Girzyński; (-) Szymon Stanisław Giżyński; (-) Kazimierz Gołojuch; (-) Artur Górski; (-) Krystyna Grabicka; (-) Kazimierz Gwiazdowski; (-) Czesław Hoc; (-) Adam Hofman; (-) Grzegorz Janik; (-) Andrzej Jaworski; (-) Krzysztof Jurgiel; (-) Mariusz Kamiński; (-) Beata Kempa; (-) Sławomir Kłosowski; (-) Lech Kołakowski; (-) Henryk Kowalczyk; (-) Bogusław Kowalski; (-) Maks Kraczkowski; (-) Leonard Krasulski; (-) Elżbieta Kruk; (-) Marek Kuchciński; (-) Marek Kwitek; (-) Tomasz Latos; (-) Krzysztof Lipiec; (-) Adam Lipiński; (-) Marek Łatas; (-) Antoni Macierewicz; (-) Ewa Malik; (-) Gabriela Masłowska; (-) Jerzy Materna; (-) Marek Matuszewski; (-) Beata Mazurek; (-) Henryk Młynarczyk; (-) Kazimierz Moskal; (-) Maria Nowak; (-) Marek Opioła; (-) Jacek Osuch; (-) Stanisław Ożóg; (-) Anna Paluch; (-) Bolesław Grzegorz Piecha; (-) Stanisław Pięta; (-) Jerzy Polaczek; (-) Piotr Polak; (-) Krzysztof Popiołek; (-) Jan Religa; (-) Jerzy Rębek; (-) Adam Rogacki; (-) Jarosław Rusiecki; (-) Monika Ryniak; (-) Małgorzata Sadurska; (-) Dariusz Seliga; (-) Jarosław Sellin; (-) Edward Siarka; (-) Anna Sikora; (-) Kazimierz Smoliński; (-) Anna Sobecka; (-) Krzysztof Sońta; (-) Jarosław Stawiarski; (-) Marek Suski; (-) Jolanta Szczypińska; (-) Andrzej Szlachta; (-) Stanisław Szwed; (-) Jan Szyszko; (-) Adam Śnieżek; (-) Krzysztof Tchórzewski; (-) Robert Telus; (- ) Ryszard Terlecki; (-) Grzegorz Tobiszowski; (-) Krzysztof Tołwiński; (-) Kazimierz Michał Ujazdowski; (-) Jan Warzecha; (-) Jadwiga Wiśniewska; (-) Michał Wojtkiewicz; (-) Sławomir Worach; (-) Tadeusz Woźniak; (-) Wojciech Szczęsny Zarzycki; (-) Sławomir Zawiślak; (-) Łukasz Zbonikowski; (-) Jarosław Zieliński; (-) Maria Zuba; (-) Jarosław Żaczek. Uzasadnienie Pan Marek Sawicki, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, sprawujący swą funkcję w rządzie Donalda Tuska już ponad 3 lata, jest ministrem, który uosabia w całej pełni fatalną praktykę tego rządu – marazm, bezczynność, bierność i propagandę nieistniejącego sukcesu. Polskie rolnictwo, tak jak cała światowa i europejska gospodarka żywnościowa, stoi przed wielkimi wyzwaniami. Wzrost cen żywności w wielu krajach doprowadził już do niepokojów społecznych, ciągle nie jest rozwiązana kwestia światowego handlu produktami żywnościowymi, nieznany jest też kształt Wspólnej Polityki Rolnej w nowej perspektywie finansowej Unii Europejskiej. W tej dynamicznej i wymagającej zdecydowanych działań sytuacji rzecznikiem polskiej wsi i polskiego rolnictwa jest Pan Minister Marek Sawicki – minister, którego jedyną racją funkcjonowania jest przetrwanie na stanowisku. Katalog błędów i zaniechań Ministra Marka Sawickiego jest długi. Jego podstawowe punkty, które zostaną rozwinięte w dalszej części, są następujące: 1. sukcesywne zmniejszanie środków finansowych na rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich, 2. brak aktywnej polityki europejskiej, a zwłaszcza skutecznych działań w kierunku wprowadzenia równych dopłat 3. brak przeciwdziałania rosnącym cenom środków do produkcji rolnej, 4. opóźnienia w wykorzystaniu środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich i Polityki Spójności, 5. doprowadzenie do destabilizacji rynków rolnych i brak przeciwdziałania niskim cenom warzyw, mięsa i mleka oraz niszczenie polskiego rynku cukru i zamykanie cukrowni, brak jakichkolwiek działań wobec kryzysu cen żywności oraz brak działań zwiększających dochody rolników poza produkcją rolną, 6. dezorganizacja i wprowadzenie chaosu w instytucjach zajmujących się rolnictwem, 7. brak aktywnej polityki społecznej na terenach wiejskich, 8. brak realizacji konstytucyjnego obowiązku wzmacniania gospodarstw rodzinnych, 9. brak strategii rządu dla polskiego rolnictwa oraz dla poszczególnych branż, 10. brak reakcji na słuszne postulaty Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. 1. Sukcesywne zmniejszanie środków finansowych na rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich Wydatki z budżetu państwa na rolnictwo, rozwój wsi, rynki rolne i rybołówstwo łącznie z wydatkami na KRUS w latach 2007 – 2010, w okresie ministerium Pana Marka Sawickiego, wykazują stałą tendencję malejącą, co ilustruje tabela: Budżet % wydatków do % wydatków do na rok budżetu Państwa PKB 2007 12,57 2,94 2008 11,40 2,83 2009 11,32 2,64 2010 9,66 2,15 2011 9,10 1.91 Realne obniżenie wysokości środków w sytuacji zwiększonych potrzeb to wymierny wyznacznik siły politycznej Ministra Marka Sawickiego i poziomu jego troski o los polskiego rolnictwa. 2 2. Brak aktywnej polityki europejskiej, a zwłaszcza działań w kierunku wprowadzenia równych dopłat Pan Premier Donald Tusk w 2007 r. zapowiadał w exposé, że: „Konsekwentnie (…) dążyć będziemy do wykorzystania wszystkich środków wspólnej polityki rolnej, aby poprawiły się warunki życia rolników, a polskie produkty mogły skutecznie konkurować i dobrze się sprzedawać na światowych rynkach”. Jak te zapowiedzi realizował Minister Marek Sawicki? Pan Minister nie zrobił nic, aby aktywnie kształtować Wspólną Politykę Rolną w kierunku zgodnym z interesem polskich rolników. Wszystko wskazuje na to, że Polska nie wykorzysta dla jej rolnictwa tej wielkiej szansy, jaką daje objęcie przewodnictwa w Unii Europejskiej w drugim półroczu 2011 r. Większość krajów sprawujących w ostatnich latach prezydencję w UE wpisywała na listę priorytetów swych prezydencji kwestie związane z rolnictwem i wsią, często jako bardzo konkretne, korzystne dla swoich krajów postulaty. Były to przykładowo: Niemcy w pierwszym półroczu 2007 roku (integracja polityk 21 rynków rolnych), Portugalia w drugim półroczu 2007 roku (intensyfikacja wsparcia rybołówstwa), Wielka Brytania w drugim półroczu 2005 r. (reforma rynku cukru). Takim priorytetem dla polskiej prezydencji powinna stać się kwestia wyrównania dopłat. Polski rolnik otrzymuje ok. 190 EUR dopłat do hektara, a tymczasem rolnicy niemieccy otrzymują 340 EUR, duńscy 390 EUR, francuscy 260, a włoscy 320. Taka nierówność wpływa na niską konkurencyjność polskiego rolnictwa. Strona polska określiła już wstępnie listę priorytetów polskiej prezydencji. W dokumencie zatytułowanym „Wstępna lista priorytetów polskiego przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej w II połowie 2011 r.”, który został opublikowany 21 lipca 2010 r przez Pana Mikołaja Dowgielewicza, Pełnomocnika Rządu ds. Przygotowania Organów Administracji Rządowej i Sprawowania przez RP Przewodnictwa w 3 Radzie UE, brak jest priorytetu, który dotyczyłby Rolnictwa i obszarów wiejskich. Poza częścią opisującą priorytety, w dokumencie tym, w rozdziale zatytułowanym „Plany Prezydencji w poszczególnych obszarach”, rolnictwu poświęcono trzy, całkowicie pozbawione treści, zdania, mówiące że „Polska będzie dążyła do osiągnięcia porozumienia oraz wypracowania nowego systemu płatności bezpośrednich” lub „Polska będzie dążyła w ramach prac o charakterze strategicznym i legislacyjnym do wypracowania porozumienia (...) ”. Nawet biorąc pod uwagę to, że jest to tylko wstępna lista, należy wskazać, ze pozostałe dziedziny aktywności Prezydencji UE znalazły tam zdecydowanie bardziej szczegółowe opisy. Nawet gdyby Pan Minister zasugerował się postulatem złożonej u Marszałka Sejmu RP rezolucji żądającej od niego wpisania jako jednego z podstawowych priorytetów polskiej prezydencji spraw wsi i rolnictwa, ze szczególnym wyakcentowaniem kwestii wyrównania dopłat, może się okazać, że wobec przeprowadzonych w tej sprawie uzgodnień i konsultacji jest już na to za późno. Pan Radosław Sikorski, Minister Spraw Zagranicznych, na spotkaniu z polskimi posłami do Parlamentu Europejskiego w Strasburgu 16 lutego 2011 roku stwierdził wprost, że polska prezydencja sprowadzi się do administrowania istniejącymi działaniami i programami Unii Europejskiej. Należy zadać w tym kontekście pytanie o siłę polityczną Pana Ministra Sawickiego, o to, jaki wpływ ma on na podejmowanie decyzji przez całą Radę Ministrów, i co za tym idzie, o to jak Rada Ministrów traktuje sprawy wsi. Kolejnym zaniedbaniem jest sprawa przeglądu WPR. W 2008 roku z udziałem Pana Ministra Sawickiego Rada Ministrów ds. Rolnictwa UE dokonała przeglądu WPR uzgodnionej w 2003 roku w Luksemburgu. Polsce nie udało się wówczas przeforsować rozwiązań korzystnych dla polskiego rolnictwa. Zawarcie porozumienia było możliwe w dużej mierze poprzez zgodę na ustępstwa wobec Niemiec, Włoch i Francji. 4 Dla Polski porozumienie związane z Przeglądem jest niekorzystne, zawiera bowiem szereg rozwiązań, które wpłyną w przyszłości na mniejszą konkurencyjność gospodarstw polskich rolników. Rozwiązania te to w szczególności: - Zasada Wzajemnej Zgodności – nie uregulowano kwestii uproszczenia wzajemnej zgodności, poza uzgodnieniem, że państwa członkowskie nie muszą naliczać kar mniejszych niż 100 €. Dodano dwa nowe kryteria do zasad dobrej