EEN 'CALLESOGER' VOS VERBANNEN lingen van Callo of Carlo, een Germaanse naam, NAAR DE ZIJPE die zoveel als 'vrije boer' betekent. Namen van dit type (denk bijvoorbeeld aan Birming-ham, Doe- Joop Nederkoorn. tinc-hem, Gorinc-hem, Belling-wolde, enz.) ko men op vele plaatsen in Europa voor en herinneren aan vroeg-middeleeuwse tijden met zwak of afwe Nu de vereniging van de gemeenten Callantsoog zig centraal gezag, waarin een kleine potentaat en de Zijpe onherroepelijk is geworden, lijkt OOK met zijn familie plaatselijk de lakens kon uitdelen. het moment gekomen voor enige historische be zinning. Ons Zijpenaren past het allerminst hier Wie zich in de historie van Callantsoog verdiept juichtonen aan te heffen, dat wij weer 'groter ge komt al gauw de naam Vos tegen. Zo vermeldt een groeid' zijn. Callantsoog was een gemeenschap, grafsteen in diezelfde kerk: die zichzelf voortreffelijk kon bedruipen en geen hulp van buiten nodig had, zoals dat destijds met Hier Leyt Begrauen Petten het geval was. Het heeft, zeker per inwo Aryaen Cornelisoon ner, meer natuur (denk aan het Zwanewater) en Vos Ovt Schipper Vant meer cultuur (denk aan de poëzie-route, aan de Tooch Is Inden Heere beeldhouwwerken) dan onze Zijpe. Het heeft een Gerust. Den 2 Ianewarius zeer actieve V.V.V. en een eigen bloeiende histori Anno 1650 OvtSynde sche vereniging met een leesbaar blad "De Clock Omtrent 66 Iaeren. van Callens-Ooghe". Vanouds zijn er natuurlijk Laet Loopen Die Loopen Lust tussen het Oog en de Zijp vele contacten en ge lek Heb Geloopen Nv meenschappelijke lotgevallen. Wie zich daarover Legh lek in Rvst. wil oriënteren, kan beginnen een kerkdienst bij te wonen in de dorpskerk, gebouwd in de jaren Een oeroud gebruik was en is, dat twee namen om 1580/81 en gerestaureerd in 1925. Voor of na de en om 'vernoemd' werden in een familie. We zien dienst kan hij/zij dan kennis nemen van een be dat dat ook hier op een andere steen in de kerk: rijmd jaartallenoverzicht over de periode 1200- 1741 op een groot wandbord, geschonken door Hier leyt begraven Mr. Iacob Coren Van der Mieden en Syn Huys- Neel Cornelis doch vrouw Susanna Doubléth Heer en Vrouwe tot Cal- ter van Cornelis Adriaen lants Ooge, toenmaals voor een kwart bezitter van szoon Vos is in den de 'Heerlijkheid'. Heer gerust den 1 Mey Bij het jaar 1570 van de Allerheiligenvloed lezen A1683 we daar over het voorlaatste Callantsoog: Out ruym 20 Iaer
Het Laetste door den Vloed vernielt, Waarvan Twee eeuwen later vinden we weer een zeevarende men Leest, Vos. Een staande grafsteen op het kerkhof ver DatNeffens Kerk en School, drie Hondert Huy- meldt: sen Stonden, Myn Dyk is eerst, Daarna die van de Zyp ver Hier Ligt slonden; Begraven Maar Eendraght, met Gods Hulp, Weerstonden Den Heer 't Zeegewelt.... Jan Vos In Leven Oud Het hele gedicht kan men ook nalezen in het aar Koopvaardij dige boekje van J. Baken Gzn. "Een hap en een Kapitein snap uit de historie van Callantsoog". Overleden Den 20Augs De grote ouderdom van Callantsoog, vergelijk 1844 baar met die van ons Petten, blijkt onder meer uit In den Ouderdom de naam, die in vele vormen is overgeleverd: Cal- Van 86 Jaar. linghe op t Oghe, Callincshem, CalRngsoog, Cal- lensoog, Callandsoog. De betekenis moet wel zijn Een geïllustreerd boekje over Callantsoog en het hem of heem (de woonplaats) of het oog, het Groote Keeten vroeger, vermeldt vier Vossen als eiland van de Callingen, de mannen of de nakome uitgevers van prentbriefkaarten, te weten J.A. Vos
5. (1899 en 1905), P. Vos (1910 tot 1926), J.J. Vos en moest ik een kros met hout laden en dan soms J.M. Vos (beiden 1939). Drie generaties blijkbaar, achter in de Belkmerweg naar een boer op de waarvan de middelste ons hier interesseert. klus. Een keer herinner ik me nog dat ik achter Piet Vosjacobzoon, geboren 29 september 1888 en in die weg bij G. Kater aan 't werk was toen de in 1979 overleden, bij de meeste van zijn dorpsge winkelier van de Stolpen, W. Kooij, er kwam noten in de herinnering voortlevend als Opa Vos venten en zei: "Moet je niet naar huis 't strand (hoewel zijn zoons de opa-leeftijd zelf al ruim ligt vol nieuw hout", 't Scheen mij vrij onmoge schoots bereikt hebben) is aan veel Nederlanders lijk toe, daar het kalm weer was. Dat het zes uur bekend vanwege zijn protest-acties, ook op de te was en ik naar huis mocht, zette ik er toch de levisie, tegen de instelling van het naaktstrand. loop in, dwars door het land tot de zandsteg en Daar zullen we het nu niet verder over hebben, met een uur was ik thuis. Ik had al gauw gezien hoewel het karakteristiek is voor de man, dat hij dat het waar was wat W. Kooij had verteld. Lo het commerciële belang van zichzelf of zijn familie pende vort ging mijn jas uit en ik naar 't strand niet de doorslag liet geven als het principes of in dat bezaaid lag met allemaal geschaafd hout zijn ogen hogere belangen betrof. Het is deze Piet van 1 tot 21/2 cm. dik en 15 tot 28 cm. breed. Vos en zijn contacten met de Zijpe (soms zeer te Aan tweemaal toe bracht ik een partijtje mooie gen zijn zin) waarover we nu iets meer willen ver delen thuis en dat ik voor de derde keer kwam tellen. stonden daar juist de vrachtwagens waar het De man was behalve timmerman, fotograaf, re hout mee vervoerd werd en de politie er bij. Ik creatie-ondernemer, jutter, oprichter en eerste ook maar gauw aan 't laden, en werd meteen voorzitter van de plaatselijke V.V.V. en raadslid genoteerd, waarvoor ik later nog ruim / 10.- voor de S.D.A.P, ook schrijver en amateur-histo- ving. Drie jaar heb ik naar de Stolpen gelopen, ricus. Hij hield een foto- en krantenarchief bij en want een fiets kon er niet af. Het eerste jaar ver schreef op 75-jarige leeftijd een autobiografie van diende ik niets, het tweede / 1.- en het derde vierendertig dichtbetypte vellen, verschenen in jaar ƒ 2.50 per week. Het kwam nog al eens een kleine gestencilde oplage. Hierin weerspiegelt voor dat mijn baas 's zaterdags geen geld had, zich een stuk locale geschiedenis van Callantsoog maar vader hield het wel bij en als dan de reke en de Zijpe, want Piet Vos was overal bij betrok ning kwam van timmerwerk dan verrekenden ken. Aangemoedigd door zijn familie begon hij op zij dat weer. Tweemaal had ik een filecepee ge 84-jarig leeftijd aan een tweede geschrift, bestaan had. Eenmaal kocht ik 's middags een fiets met de uit 179 verhalen, die een periode van 1888 tot een voorwiel van ruim 1 meter en een achter 1978 bestrijken. Een selectie hiervan is door zijn wieltje van 25 cm. voor 50 cent. 's Avonds ver zoon Jacob J. Vos uitgegeven onder de titel "Als ik kocht ik hem weer aan H. Kooger voor ƒ 1.00, deer nag an denk". Het eerste boek, waarvan het dus 100% winst. Met opstappen had ik een getypte manuscript de titel draagt "Het werk en le aar maal het achterwieltje op mijn achter- ven van een 75-jarige Callantsoger"verdient ze oofd gehad, ik vond ik welletjes. Later kocht ker volledig in druk uitgegeven te worden. Door ik een fiets met gusiumbanden. Bij het leren de vriendelijke bereidwilligheid van genoemde J.J. vanaf het bruggetje aan de Stolpen kreeg ik op Vos kunnen we kennis nemen van Piet's relaas eens een klap op mijn rug. Toen ik achterom over zijn leerjaren als timmermansknechtje in De keek lag mijn achterband als een lange slang op Stolpen en in St. Maartensbrug. de weg. Een keer of wat heb ik hem vanelkaar weten te krijgen en toen dit niet meer ging heb ik er een touw omgelegd. Het rijden op zo'n Een uitvlieger was ik niet op school, doch ik fiets was geheel niet aangenaam en liever ging ging ieder jaar over. Vader had mij voorbe ik dan maar lopen. In 1903 kreeg ik een nieuwe stemd om boerenknecht te worden, niettegen baas. Ik kreeg werk bij Jb. Jonker aan St. Maar staande ik mijn eigen beloofd had om timmer tensbrug. Bij mijn grootouders aan 't Hoekje man te worden. Op een donderdag kwam va was ik in de kost en spaarde toen een fiets welke der van Schagen thuis, en vertelde dat hij een ik voor ƒ 15.- kocht. In de herfst raakte ik weer baas voor me had gevonden, een boertje uit de zonder werk. Mijn fiets had ik netjes opge omtrek. Ik had hem al verteld dat ik er toch niet knapt en ging er toen later mee naar Nauwe- heenging toen het hoge woord er uitkwam dat naar dicht onder Amsterdam. Daar werkte ik bij Jo Dekker, een timmerman aan de Stol mijn zwager aan 't Noordzeekanaal. Ik wist pen, kon komen. Zaterdagsmiddags ben ik mij mijn fiets van de hand te doen voor ƒ 30.- en meteen wezen melden, en maandags kon ik aan kocht er toen een voor ƒ 5.- terug, ik dacht als de slag. Elke morgen en avond een uur lopen. ik er maar op thuis weet te komen. Als ik 's morgens bij de werkplaats aankwam
6. In 1935 kwam de zelfstandigheid van Callantsoog Hij vertelt er dit over: in gevaar door het vertrek van burgemeester Bree- baart. Piet Vos, sterk betrokken bij de dorpspoli- Op 14 Augustus 1942 kregen wij allen de aan tiek, laat het er niet bij zitten. zegging dat wij voor 20 Augustus het dorp moesten verlaten. Een ieder mocht alles zoveel Na 9 jaar het burgemeestersambt te hebben ge hij kon meenemen. Het is te begrijpen dat dit diend en voor de V.V.V. als pleitbezorger, nam voor ons het ergste was. De inventarissen van de heer Breebaart op 30 April 1935 afscheid van het eigen huis met pension, vier zomerhuisjes, ons. Vele goede zaken heeft de heer Breebaart werkplaats met twee houtloodsen en twee pak hier voorbereid en tot stand helpen brengen, huizen en dan nog de strandtent met de nodige dus is het te begrijpen dat op deze dag hem veel inventaris. lof werd toegezwaaid. Bij mijn dank aan hem Het is wel te begrijpen dat ik toen de kluts een over de vele goede dingen, moest mij toch ook beetje kwijt was. van 't hart dat hij nu wegging hij hard doende De boel ging alle kanten uit. Ruim 120 vrachten was heel Callantsoog mee te nemen naar de zijn er voor ons vervoerd, daarvan waren er au Zijpe, en wij Callantsogers daar niet op gesteld to's die ongeveer een spoorwagen inhoud-had waren. Dit bleek al heel spoedig, op 4 Mei werd den. Van de firma Eecen kreeg ik een triplex - een vergadering gehouden waar de heer Bree pakhuis tot mijn beschikking waar al het meu baart was uitgenodigd zijn plannen bloot te bilair werd opgeslagen. Badnokjes en strand leggen. Hier bleek al overduidelijk dat Callant tenten gingen naar Oudkarspel in een hout- soog zelfstandig wilde blijven. In dit jaar werd loods. Houtvoorraad en machines werden bij door G. de Wit het Pension Seinpost gebouwd. collega's ondergebracht. Aan de Stolpenvlot- Wij waren maar steeds zonder burgemeester brug huurde ik een klein werkplaats je waar wij door de affaire van de samenvoeging. Na ruim op bescheiden wijze het werk, als 't er was, een jaar vergaderen en praten waren wij op 2 konden voortzetten. Door de vluchtelingen Juni 1936 zover dat de nevenraad bij elkaar zorg werden alle zomerhuisjes afgebroken en kwam. Hiervoor waren gekozen P. de Haan, P. elders in de gemeente weer opgebouwd, waar Vos,Jb. Mooij,A. Thoman, L.J. van Rijn, Joh. verschillende inwoners weer onderdak von Baken enJ.L. Lakemond. Met algemene stem den. Zelfs het secretarie, school en postkan men werd het rapport van het gemeentebe toor waren in een zomerhuis ondergebracht. stuur verworpen en voorgesteld aan Ged. Sta Zelf kregen wij plaats voor een zomerhuisje te ten te verzoeken geen voortgang te maken met zetten op het erf van M. Bosman in de Ruige de samenvoeging Callantsoog blijft onaf weg, wat wij voor twee gezinnen inrichtten. hankelijk. 16 September 1936 werd door Ged. Voor Jacob bouwden wij een tijdelijk onder Staten van Noord-Holland een uitspraak ge dak in het bosje van Bosman. Andere inwoners daan, of Callantsoog bij Zijpe zou worden in moesten zelf maar zorgen onderdak te vinden gedeeld. Door de heer Jb. Baken Gzn. was een zodat de Callantsogers over de hele provincie lijvig tegenrapport opgesteld. Mr. Buiskool werden verspreid. Verschillende woningen in 't trad op als pleitbezorger voor ons op, en met dorp werden in gebruik gesteld voor de bezet het resultaat dat de annexatie van de baan was. ters en aannemers die hier in dienst der Duit Het is te begrijpen dat de deputatie uit Callant sers de versterkingen moesten aanleggen. An soog die deze dag mocht meemaken goed ge dere huizen werden in gebruik genomen als stemd uit Haarlem huiswaarts keerde. Na de paardenstallen of opslagplaatsen. goede uitslag van deze uitspraak wachtten wij Dat wij wel eens een enkele keer een kijkje in 't de verdere dingen rustig af. Na twee maanden dorp konden nemen moesten wij constateren van ongeduld werden wij per bulletin in kennis dat ons dorpje steeds meer achteruit ging. Het gesteld dat op 15 November tot Burgemeester meest hadden de huizen te lijden van de zoge van Callantsoog was benoemd de heer G.D. naamde T.O.T. lui. Die sloopten alles uit wat Rehorst te Westzaan. voor hun gading was en vervoerden het naar hun woonplaatsen. Dat ik het op 't laatste in de gaten kreeg heb ik er gauw een eind aan ge In de oorlogsjaren gaat Piet Vos tabak verbouwen, maakt, doch toen was er reeds te veel verdwe blijkbaar met enig succes, want de oogst van 1945 nen. leverde 1575 sigaren op, die hij tot de laatste heeft opgerookt. Toch nog negentig geworden! In die Op de morgen van 27 April 1943 had er een vre tijd begon zijn verbanning naar de Zijpe die van selijke ontploffing plaats. Het huisje van D. 1942 tot 1945 zou duren. Kuiper, waaronder een grote kelder was, had-
7. den de Duitsers in gebruik voor munitie berg vertelden dat ze daags daarna naar het front plaats. Op dien morgen is deze munitie tot ont moesten en dit niet verkozen. Ik wist hem uit ploffing gekomen, hetzij per ongeluk of moed het hoofd te praten, waar moesten wij ze ber willig. Het is bekend dat er Duitse soldaten bij gen. Op het erf van Sneekes hadden wij wel een zijn omgekomen, maar hoeveel is ons niet be schuilkelder doch deze konden we niet afslui kend. Vanaf Hotel Duinzicht tot het winkel ten. Hoe jammer wij het ook vonden moesten pand van Kees van Eek waren alle woningen wij hen toch afwijzen, 's Morgens kwam Jan deerlijk vernield. Het ergste was ons pension er vertellen dat er zich één in de schuilkelder be aan toe. Dit stond er net tegenover en was ta vond. Nu moest er gehandeld worden. Achter melijk hoog. Ik was tegen molest verzekerd en de boerderij van Bosman stond een grote melk- kwam overeen dat ik de ruïne zou opruimen en schuur. Bij Bosman wist ik klaar te krijgen dat wegvoeren. Hiermee zijn wij, na toestemming wij hem daar mochten laten onderduiken. Er van de bezetter direct begonnen. De materialen lag wel geen zolder in de schuur, doch met losse hebben we aan de Stolpen opgeslagen. planken maakten we een vloer, daarop stroop- Veel bange uren hebben we in de Ruigeweg akken en met een wand van stroopakken zetten doorgebracht, wat in hoofdzaak kwam door we een gedeelte af. Alleen Bosman en zijn zoon de activiteiten van de ondergrondse verzetsbe wisten er van af. Als het werkvolk weg was weging, waar beide jongens waren aangeslo werd onze kostganger van eten en drinken ten. Maar wonder boven wonder is dit altijd voorzien. Een enkele avond kwam hij wel naar goed afgelopen. Steeds werden de touwtjes beneden en ging dan op bezoek bij Jacob die in krapper aangetrokken en moest Jan zich in het bosje woonde. Wij konden geen enkel Alkmaar melden voor de arbeidsinzet. Mij was woord van hem verstaan. Zijn enige bezigheid verteld als de jongens bij een firma waren opge was dat hij de aardappelen voor ons schilde. nomen zij niet in aanmerking kwamen om in Een paar weken voor de bevrijding heeft de Duitsland te moeten werken. Daarom had ik verzetsbeweging een beter plaatsje voor hem van mijn timmerbedrijf een firmantschap ge gezocht. Na de bevrijding heeft Jan nog her maakt. Op 20 Juni dat Jan voor de keuring in haaldelijk met hem gecorrespondeerd. Alkmaar moest verschijnen reisde hij door naar Vanaf de dagen dat de geallieerden enkele Friesland waar hij enige maanden is onderge plaatsen in het zuiden hadden bezet, leefden doken. In de nacnt van 14 October kwam hij wij ook in de hoop aan de beurt te zijn, totdat 5 onverwachts in de Ruigeweg weer aanstappen. Mei verschillende bulletins verschenen dat die Toen kon hij in de N.O. Polder tewerk worden dag, 5 Mei 1945, 's avonds om 8 uur de capitula gesteld, wat voor korte tijd was en daarna tie zou ingaan. Toen was er vreugde in Neder kwam hij enige weken bij een aannemer in land, maar ook in de Ruigeweg. Daags daarna Berkhout. Door tussenkomst van de onder ben ik eens poolshoogte wezen nemen in het grondse werd hij bij de Coöperatie te Hoorn dorp, hoe het er met ons huis gesteld was. Ik geplaatst. Ook dit werk werd later stopgezet en had het huis van G. Kuiper overgenomen, zo werd hij op 4 September 1944 overgeplaatst als dat wij bij onze terugkomst in Callantsoog hulpbrugwachter bij de brug te Stolpen. Nu weer een onderdak hadden. Dit huis bleek ech was hij kort bij huis, maar zat in 't hol van de ter in een vesting te zijn veranderd. De eigen leeuw. Niet hij alleen heeft toen spannende da ondergrondsen hadden het in het bezit geno gen doorgebracht, ook wij kregen onze portie. men, en op de zolder hadden zij zich ver Dat de Helderse ondergrondse verzetstrijders schanst. Tegenover dit huis in Seinpost lag nog de benen daar moesten nemen kwamen zij be een Duitse bezetting. Het was er die nacht nog gin 1944 het boerenland in en werd de com al rumoerig van langs gegaan, zodat de hand mandant bij ons ondergebracht. Steeds kwa granaten klaar lagen om ze in Seinpost te besto men er nieuwe manschappen bij, zodat ons ken. Gelukkig is dit niet doorgegaan, anders huisje net een doorloophuis werd. Als er dan hadden we een paar dagen later niet in de gele weer een ander adres was gevonden verdwenen genheid geweest het huis schoon te maken. Het ze weer. Ook het wapendepót was in de Ruige huis was erg toegetakeld, enkele ramen er uit, weg gevestigd en moesten zijn mannen daar deuren weg en andere vernield, en boven alle opgeleid worden met het gebruik van stenguns kamers weggebroken. Na de nodige reparaties enz. Op een avond in September kwam Jan te hebben verricht zijn wij op 16 Mei weer naar thuis, dat er drie Italiaanse soldaten waren, die onze haardstee teruggetrokken. De werkplaats wilden onderduiken. Zij maakten deel uit van had dienst gedaan als paardestal, hierin lag een een Duitse bezetting die in 't Zand lagen. Zij laag mest van 25 cm. dik. Rondom de werk-
8. plaats waren schuttingen van 2 meter hoog op ons levensgeluk wat op te voeren. een afstand van 1 meter van de muren gezet en In 1908 werd hier een afdeling van de S.D.A.P. deze ruimten met zand gevuld. Schaafbanken opgericht, waarvan ik zelf secretaris werd. Dit waren uitgebroken en er was geen deur meer te lidmaatschap bracht mij ook de nodige moei zien. In een paar dagen hadden we hem weer lijkheden. De boeren die ik voor klant had zover dat ik de werkplaats 's avonds kon afslui keerden me de rug toe, zodat ik het geheel van ten. U zult begrijpen dat ik paf stond toen ik 's de arbeiders moest hebben. Op een avond te morgens weer bij de werkplaats kwam en de gen de verkiezingen kwam het zover dat mijn deur verwijderd was en de werkplaats vol stroo aanstaande schoonvader mij de deur verbood lag waarop een heel leger Duitse soldaten lag te als ik niet stopte met het rondbrengen van bro slapen. Ik wist de kapitein op te sporen en heb chures. Als de verkiezingen weer voorbij waren hem danig uitgeveterd, dit konden we nu doen. dan klaarde de lucht altijd weer op. Binnen een half uur hadden ze alles ontruimd en kon ik beginnen de schaafbanken te zetten. Op latere leeftijd krijgt Piet Vos de tijd om zich Dagen achtereen was ons dorp en omgeving in met het verleden bezig te houden. Een voorloper een legerplaats herschapen. Elke dag trokken van de Historische Vereniging Callantsoog krijgt er zo'n 14 duizend Duitsers met het nodige ma gestalte. Maar ook hier blijft hij als timmerman ac teriaal door ons dorp heen, na de nacht hier in tief. tenten te hebben doorgebracht. Een legertje corveeërs bleef achter om de boel op te ruimen In 1959 werd de Stichting Oud Callinghe opge die zij achterlieten, zodat de volgende regi richt. Het doel is het verzamelen van oudhe- menten zich 's avonds weer rustig konden dens, speciaal gebruiksvoorwerpen zoals onze neerzetten. Dat wij de werkplaats klaar hadden voorouders gebruikten. De eerste bestuursle en de machines weer bedrijfsklaar stonden den waren Mevr. Kloosterboer, Mevr. Schenk moest er gewerkt worden. Werk was er te over. en Mevr. Kooij, Jb. van Scheijen en P. Vos. De Stichting werd notarieel vastgelegd. De stijl van het geschrift is die van een eenvoudig In diezelfde winter 1959 heb ik een maquette man, die alleen lager onderwijs heeft genoten. Bij gemaakt van Callantsoog, zo het er uitzag in moeilijke woorden raakt hij soms even het spoor 1905. Met behulp van oude prentbriefkaarten bijster zoals wanneer hij "rechtzitting" en "te en tekeningen, en verder nog een goed geheu rechtstelling" door elkaar haalt. De T.O.T.-lui zijn gen was het mogelijk dit knutselwerk te ver de geel-geuniformeerde leden van de z.g. Organi- vaardigen. Meer had ik al eens gezinspeeld hoe sation Todt, in Nederland vaak O.T.-ers ge ik aan centen moest komen, om eens een mu noemd. Het ambt van hulpbrugwachter bij de seum te kunnen bouwen. Het leek mij wel mo 'brug te Stolpen' was inderdaad niet zonder ge gelijk om deze maquette tentoon te stellen en vaar, want de brug was ondermijnd en de bewa de giften daarvoor verkregen, voor het grote kers, z.g. Oosttruppen, in de volksmond Turkes- doel te besteden. Het verdere bestuur van de taanders' genoemd, hadden opdracht de brug op Stichting Oud Callinghe was het hiermee wel te blazen bij een geallieerde invasie. eens. Besloten werd het gemeentebestuur te verzoeken een gedeelte van de brandweergara Piet Vos schreef zoals hij sprak, in een Callantso- ge te mogen gebruiken, om daar een tentoon ger variant van het Westfries. Als kenner van het stelling te mogen houden. Hierop mochten wij dialect is hij ook systematisch geïnterviewd na een gunstig antwoord ontvangen. Hier hebben mens het PJ. Meertensinstituut. Al had hij dan we een bescheiden tentoonstelling opgezet. weinig schoolopleiding, zijn dorst naar kennis Een klein zitje, en verder oude tekeningen en was groot en na een lange arbeidsdag volgde hij, prentbriefkaarten van vroegere dagen. 24 Juli als jongeman, avondlessen. konden wij starten en dat wij 13 September de tentoonstelling weer moesten opbreken was er In 1907 gaf de heer Lankhorst een cursus voor toch reeds ruim ƒ 92.— in 't laatje gekomen volwassenen. Zij die weinig of niets geleerd 29 September van dit jaar ben ik 75 jaar gewor hadden konden hiervan veel opdoen. Nu had den en vind dat ik er nu maar eens een eind aan de heer Lankhorst de methode om hier tussen moet draaien. Met slapeloze nachten komen er door de politiek te onderwijzen, waar ik hem nog veel visioenen in mijn gedachten, maar als altijd wel dankbaar voor ben gebleven. Zo be- ik ze later overweeg ontbreekt mij de moed er on het besef bij de Callantsoger door te bre- aan te beginnen. Eén ding is er echter dat ik, ge f en, dat er georganiseerd moest worden, om zamenlijk met het bestuur van de Stichting,
9. nog tot een goed eind hoop te brengen, name lijk het bouwen van een Museum. Veel mooie oude voorwerpen hebben we in de loop van de laatste jaren reeds verworven. Hiervoor hoop ik de medewerking van de Callantsoger bevol king te mogen ontvangen. Wat zou het mooi zijn als ons nageslacht Tater kon aanschouwen hoe hun voorgeslacht heeft gewerkt en geleefd, en toen nog gelukkiger en tevredener was als het tegenwoordige.
Ik heb nog geen gelegenheid gehad om na te gaan wat er van de Stichting Oud Callinghe en haar be zittingen is terecht gekomen. Denkelijk zal de sa menwerking tussen de beide Historische Vereni gingen nauwer worden, nu ook de ingezetenen van beide gebieden meer met elkaar te maken krij- en. Dit zal ongetwijfeld ook nieuwe gegevens oven water brengen omtrent aanrakingspunten in het verleden.
Geraadpleegde geschriften:
Piet Vosjzn., Het werk en leven van een 75-jarige Callantsoger, 1963. P Vosjzn., Als ik deer nag an denk, Callantsoger herinneringen van Piet Vos, samengesteld door Jacob Vos Pzn., 1988. J. Baken Gzn., Een hap en een snap uit de historie van Callantsoog, 1964. Callantsoog en Groote Keeten vroeger, samenge steld door Elly van Houten, Wim Lastdrager en Jacob Vos, 1988. Mr. P. C. Bloys van Treslong Prins en Mr. J'. Belon- je, Genealogische en Heraldische gedenkwaardig- heden in en uit de kerken der provincie Noord- Holland, Utrecht 1930.
10.