DOCSLIB.ORG

Orthódoxi Evrópi

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Orthódoxi Evrópi Orthódoxi Evrópi STUDIA DO DZIEJÓW KOŚCIOŁA PRAWOSŁAWNEGO W EUROPIE WSCHODNIEJ Rocznik Katedry Historii Europy Środkowo-Wschodniej Uniwersytet w Białymstoku vol. 1/2018 2 Orthódoxi Evrópi. Studia do dziejów Kościoła prawosławnego w Europie Wschodniej vacat Православная Европа / Orthodox Europe / Ορθόδοξη Ευρώπη vol. 1 / 2018 3 Orthódoxi Evrópi Studia do dziejów Kościoła prawosławnego w Europie Wschodniej vol. I / 2018 Православная Европа Исследования по истории Православной Церкви в Восточной Европе Orthodox Europe Studies for the history of the Orthodox Church in Eastern Europe Ορθόδοξη Ευρώπη Μελέτες για την ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ανατολική Ευρώπη Białystok 2018 4 Orthódoxi Evrópi. Studia do dziejów Kościoła prawosławnego w Europie Wschodniej Rada Naukowa: Ks. Bp. dr hab. Warsonofiusz Doroszkiewicz (Warszawa), ks. Bp. dr hab. Andrzej Borkowski (Białystok), Prof. dr hab. Antoni Mironowicz (Białystok), Prof. dr hab. Walen- tyna Tepłowa (Mińsk), Prof. dr hab. Jerzy Ostapczuk (Warszawa), Prof. dr hab. Alexander Gavrilin (Riga), Prof. dr hab. Antonios Tachiaos (Saloniki), Prof. dr hab. Nikołaj Nikołajew (Petersburg), Prof. dr hab. Dimitros Gonis (Ateny), Prof. dr hab. Jury Łabyncew (Moskwa), Prof. dr hab. Dimitr Kenanow (Veliko Trnowo), Prof. dr hab. Leonid Tymoszenko (Drohobyczyn), Prof. dr hab. Goran Janicijevic (Belgrad), dr hab. Urszula Pawluczuk (Białystok) Redakcja: Prof. dr hab. Antoni Mironowicz, dr hab. Urszula Pawluczuk Sekretarz redakcji: mgr Marcin Mironowicz Recenzenci: Prof. dr hab. Krzysztof Filipow (Białystok), Prof. dr hab. Jerzy Garbiński (Lublin), Prof. dr hab. Aleksander Wabiszczewicz (Brześć), Prof. dr hab. Eleni Oikonomou (Saloniki) Wydawca: Katedra Historii Europy Środkowo-Wschodniej Uniwersytetu w Białymstoku ISSN 2545-3823 Periodyk dofinansowany przez Instytut Historii i Nauk Politycznych i Wydział Historyczno-Socjologiczny Uniwersytetu w Białymstoku © Copyright: Katedra Historii Europy Środkowo-Wschodniej Uniwersytet w Białymstoku Православная Европа / Orthodox Europe / Ορθόδοξη Ευρώπη vol. 1 / 2018 5 Spis treści Wprowadzenie .................................................................................................. 7 Preface .......................................................................................................... 9 ARTYKUŁY: Antoni Mironowicz: The Methodian Mission in the Polish Lands ................ 11 Goran Janicijevic: Мнемосинe у Сарајеву историју и симболизам икона итало-критског стила ................................................................................... 44 Rev. Claudiu Cotan: The Orthodox Hierarchs in the Foreign Political Life of the Romanian Principalities ....................................................................... 62 Александр Гаврилин: Православие на территории Латвии и Эстонии до включения региона в состав Российской империей ............ 81 Marcin Mironowicz: Brotherhood School Statutes in the Polish-Lithuanian Commonwealth in XVI-XVII century ............................................................ 100 Елена Борун: История православных монастырей на территории Беларуси в 1839-1917 гг. ............................................................................. 110 Urszula Pawluczuk: Orthodox population in Vilnius – at home ............... 132 Денис Руснак: Базильскиe монастыры на территории бывшего Великого княжества Литовского в XIX веке .............................................. 143 Андрей Горбацкий: Старообрядчестo в Белоруси................................... 166 Олександр Федчук: Євген Богуславський як український церковно- -громадський діяч першої половини ХХ ст. ............................................. 181 6 Orthódoxi Evrópi. Studia do dziejów Kościoła prawosławnego w Europie Wschodniej vacat Wprowadzenie Wschodnia tradycja chrześcijańska w Europie Środkowo-Wschodniej zakorzeniła się we wszystkich formach życia ludności. Szczególne oddziaływanie widzimy w rozwoju kultu cudownych ikon i w życiu monastycznym, które miało silne oddziały- wanie na religijność wielu narodów. Jeszcze większe znaczenie miała bizantyjska kultu- ra materialna. Wpływy cywilizacji bizantyjskiej spotykamy w całej Europie Środkowo- Wschodniej. Jej wtórne oddziaływanie nastąpiło po upadku Konstantynopola, kiedy wielu greckich mistrzów sztuki malarskiej udało się na Bałkany i na ziemie ruskie. W Polsce jagiellońskiej przedstawiciele tej dynastii lubowali się w kulturze bizantyj- skiej. Kaplica Św. Trójcy na zamku lubelskim z bizantyjskimi freskami stanowi syntezę kultur bizantyjsko-ruskiej i łacińskiej. Ogromna sfera bizantyjskiej kultury umysłowej, tak niedostępna społeczeństwu zachodniemu, w Europie Wschodniej była przyjmowana w greckiej i cerkiewno-słowiańskiej wersji językowej. Propagatorami kultury bizantyj- skiej byli nie tylko Grecy, ale głównie prawosławni Serbowie, Bułgarzy, Białorusini, Ukraińcy, Rumuni i Rosjanie. Państwo tych ostatnich przejęło w końcu XV stulecia rolę opiekunów prawosławnego chrześcijaństwa, a jego władcy uważali się za spadkobier- ców bizantyjskiej tradycji państwowej i kulturalnej. Kraje, które ostatecznie znalazły się w kręgu bizantyjsko-słowiańskim, wniosły ogromny intelektualny wysiłek w przyswojeniu greckich tekstów liturgicznych na potrzeby własnego Kościoła. Proces ten przyspieszył kształtowanie się elit społecznych i poszerzenia kręgu czytelnictwa. W końcu X wieku zakończył się proces rozwoju chrześcijaństwa w Europie Środkowo-Wschodniej. Ten doniosły fakt miał też znaczenie w ukształtowaniu na następne stulecia granic cywilizacyjnych wyznaczonych zasięgiem wschodniego i zachodniego chrześcijaństwa. Chrześcijaństwo łacińskie zdominowało Polskę, Panonię, Dalmację, Węgry, Czechy i w XI wieku Chorwację. Wcześniej wymienione państwa były jedynie przyczółkami kultury zachodniej. Kraje te, broniące się przed polityczną dominacją cesarstwa niemieckiego, ostatecznie uległy wpływom zachodniej opcji religijnej. Cesarstwo Bizantyjskie swoją ekspansję w Europie Środkowo-Wschodniej dokonywało poprzez Kościół prawosławny. Chrześcijaństwo bizantyjskie, aczkolwiek bezpośrednio oddziaływujące na niektóre narody słowiańskie, swoje umocowanie znalazło w wersji metodiańskiej i staroruskiej. W takiej formie zostało przyjęte przez mieszkańców Grodów Czerwieńskich, państwa Wiślan czy Wielkich Moraw. Narody, które przyjęły „wiarę grecką” stawały się integralną częścią Europy Wschodniej. Powstają w tym miejscu dwa pytania: czy wyznanie prawosławne, dominujące w wielu krajach, automatyczne określa przynależność tych państw do Europy Wschod- niej oraz czy prawosławie jest wyznaniem dominującym wśród Słowian. Szukając odpowiedzi na przedstawione pytania należy zaznaczyć, że chrześcijaństwo wschodnie było stałym elementem życia religijnego w ponad tysiącletniej historii tej części Europy Wschodniej. Prawosławia nie można jednakże utożsamiać wyłącznie z Słowianami, a katolicyzm z ludami germańskimi i romańskimi. Chrystianizacja Serbów i Chorwatów jest tego najlepszym przykładem. Podobnie było z ludami niesłowiańskimi. Wcześniej 8 Orthódoxi Evrópi. Studia do dziejów Kościoła prawosławnego w Europie Wschodniej czy później katolikami stali się Węgrzy, Litwini, Łotysze i Estończycy. Z kolei Rumuni, nie mający nic wspólnego ze Słowianami, zostali wyznawcami Kościoła prawosław- nego. Całkowity triumf prawosławie święciło jedynie wśród mieszkańców Bałkan i Rusi. W historii wielu narodów tego obszaru Europy prawosławie stanowiło ich podstawową religię, fundamentalny element ich świadomości, kształtujący rodzimą kulturę i tożsamość. Prawosławie ostatecznie określiło krąg cywilizacyjno-kulturowy Serbów, Bułgarów, Rumunów, Macedończyków, Greków, Słoweńców, Białorusinów, Rosjan i Ukraińców. Późniejsze oddziaływanie na te narody innych wyznań i Kościo- łów miało drugorzędne znaczenie. Podobną rolę w dziejach Chorwatów, Węgrów, Czechów, Polaków i Litwinów odegrał Kościół rzymskokatolicki. Tereny Siedmio- grodu, Mołdawii, czy Słowacji były zawsze wielowyznaniowe. Na obszarach tych doszło do styku wpływów politycznych i religijnych Rzymu i Konstantynopola. Tam też wypracowana została specyficzna tradycja kulturowo-religijna, która była efektem różnych nurtów cywilizacyjnych. Jak stwierdził Oskar Halecki, „owa Europa wschodnia była nie mniej europejska, aniżeli jej część zachodnia”1. Dotykamy bowiem oceny samej kultury bizantyjskiej niosącej wraz z chrześcijaństwem wschodnim bogate dzie- dzictwo cywilizacyjne. Uświadomienie sobie faktu stałej obecności tej wielkiej tradycji chrześcijańskiej ma fundamentalne znaczenie w poznaniu dziejów Europy Środkowo- Wschodniej, zrozumieniu tożsamości religijno-kulturowej mieszkających tam narodów. Niniejszy nowy periodyk zawiera kilka artykułów na temat historii prawosławia w Europie Wschodniej. Periodyk „Orthódoxi Evrópi” przedstawia artykuły, które stano- wią wstęp do poznania dziejów społeczności prawosławnej w Europie Wschodniej. Celem periodyku jest również zwrócenie uwagi na relacje między Kościołem prawo- sławnym a Kościołem katolickim w tej części Europy. Chcielibyśmy przedstawić ten problem w wielu aspektach: religijnym, politycznym, kulturalnym i społecznym. Poka- zanie tych relacji jest bardzo ważnym zadaniem, ponieważ są one dziedzictwem całej wspólnoty prawosławnej. Mamy nadzieję, że pismo „Orthódoxi Evrópi” doda nowego impulsu do badań nad wpływem chrześcijaństwa prawosławnego na formowanie się tożsamości narodów Europy Środkowo-Wschodniej. Autorzy wyrażają przekonanie, że nowe czasopismo ukarze rolę Kościoła prawosławnego w kształtowaniu cywilizacyjnej tradycji tej części Europy. Periodyk
Load more

Recommended publications
  • PS T5 Druk Cyfrowy Ksiega 1.Indb 122 23.02.2017 11:25 C  3
    PS T5_druk cyfrowy_ksiega 1.indb 122 23.02.2017 11:25 C 3 From a tribe to a state The archaeology of the early Middle Ages in the interior area between the Odra and Bug rivers – the so-called “tribal period” 124 Abstract 125 1. Introduction 130 2. The natural environment 132 3. The landscape of settlement 148 4. The economic landscape 153 5. The symbolic landscape 162 6. Conclusion 164 Bibliography PS T5_druk cyfrowy_ksiega 1.indb 123 23.02.2017 11:25 C 3 F©Ó° ¬ ѩ϶ª ÑÓ ¬ ²Ñ¬Ñª Abstract The present chapter is devoted to presenting the complexity of research issues related to the communities which inhabited Polish territory during the so-called tribal period (between the 7th and the middle of the 10th century AD). Despite long years of study, the most elementary questions remain unan- swered – as a result of the scarcity of material traces of the said communities and due to the changing nature of scholarly interest or the lack of enthusiasm for studying subjects beyond so-called tribal geography. The introduction presents the currently available data which may be used in the reconstruction of the natural en- vironment in the area in question, emphasizing the impact it may have had on the stability and structure of settlements. The following subchapter focuses on the forms of architec- ture and the often discussed issue of the possibly seasonal nature of the structures. A separate subsection discusses defensive structures which began to appear at the end of the period under analysis. It also takes note of the structural S³¬´Ó°Ï© MÓ;Ö¯ÏÓ®× dierences between the strongholds erected in south-eastern and in north-western regions of Polish territory, emphasiz- ing the ongoing discussion regarding the function of these structures, which indubitably went beyond strictly defensive purposes.
    [Show full text]
  • Językowe Pogranicza Polszczyzny
    Gwary Dziś – vol. 9 – 2017, s. 85–158 DOI 10.14746/gd.2017.9.7 ISSN 1898-9276 Leszek Bednarczuk Akademia Polonijna w Częstochowie [email protected]* Językowe pogranicza polszczyzny Abstrakt: WPROWADZENIE A. POGRANICZE PÓŁNOCNO-WSCHODNIE 0. UWAGI WSTĘPNE I. KALENDARIUM WIELKIEGO KSIĘSTWA LITEWSKIEGO (WKL) II. WSPÓLNOTA KOMUNIKATYWNA WKL III. JĘZYK LITEWSKI IV. JĘZYK BIAŁORUSKI V. PIŚMIENNICTWO POLSKIE NA ZIEMIACH WKL VI. CECHY WSPÓLNE PÓŁNOCNO-WSCHODNIEJ POLSZCZYZNY VII. ZRÓŻNICOWANIE TERYTORIALNE PÓŁNOCNO-WSCHODNIEJ POLSZCZYZNY 1.Wileńszczyzna, 2.Kowieńszczyzna, 3. Suwalszczyzna, 4. Podlasie – Grodzieńszczyzna, 5. Polesie, 6. Nowogródczyzna, 7. Mińsk – Bobrujsk, 8. Mohylew – Witebsk – Połock, 9. Smoleńsk, 10. Inflanty – Łotwa VIII.UWAGI KOŃCOWE B. POGRANICZE POŁUDNIOWO-WSCHODNIE 0. UWAGI WSTĘPNE I. KALENDARIUM KONTAKTÓW POLSKO-RUSKICH II. INNOWACJE JĘZYKA UKRAIŃSKIEGO 1.Nazwa Ukraina, Ukrainiec, 2. Związki językowe ukraińsko-białoruskie, 3. Dialekty ukraińskie a południowo-wschodnia polszczyzna III. PIŚMIENNICTWO POLSKIE NA ZIEMIACH RUSKICH RZECZYPOSPOLITEJ IV. CECHY WSPÓLNE POŁUDNIOWO-WSCHODNIEJ POLSZCZYZNY V. ZRÓŻNICOWANIE TERYTORIALNE POŁUDNIOWO-WSCHODNIEJ POLSZCZYZNY 1. Ruś Czerwona, 2. Wołyń, 3. Podole – Huculszczyzna, 4. Podnieprze, 5. Bukowina – Mołdawia VI. UWAGI KOŃCOWE C. POGRANICZE POŁUDNIOWE 0. UWGI WSTĘPNE I. DOLNY I GÓRNY ŚLĄSK II. CIESZYŃSKIE – JABŁONKOWSKIE – CZADECKIE III. MAŁOPOLSKA POŁUDNIOWA 1. Żywieckie – Orawa, 2. Podhale, 3. Spisz – Pieniny – Gorce, 4. Muszyna – Tylicz, 5. Sądecczyzna, * Na życzenie Autora podajemy adres mailowy Redakcji; podobnie na życzenie Autora abstrakt polski ma postać spisu treści. Redakcja uznała, że ułatwi to Czytelnikowi orientację w tym dość obszernym tekście. 86 LESZEK BEDNARCZUK 6. Podkarpacie IV. NAWIĄZANIA WSCHODNIOSŁOWACKIE V. UWAGI KOŃCOWE Bibliografia, Wykaz skrótów Słowa kluczowe: interferencja, kresy, pogranicza, peryferie, substrat Abstract: The border areas of the polish language. A.
    [Show full text]
  • Pedigree of the Wilson Family N O P
    Pedigree of the Wilson Family N O P Namur** . NOP-1 Pegonitissa . NOP-203 Namur** . NOP-6 Pelaez** . NOP-205 Nantes** . NOP-10 Pembridge . NOP-208 Naples** . NOP-13 Peninton . NOP-210 Naples*** . NOP-16 Penthievre**. NOP-212 Narbonne** . NOP-27 Peplesham . NOP-217 Navarre*** . NOP-30 Perche** . NOP-220 Navarre*** . NOP-40 Percy** . NOP-224 Neuchatel** . NOP-51 Percy** . NOP-236 Neufmarche** . NOP-55 Periton . NOP-244 Nevers**. NOP-66 Pershale . NOP-246 Nevil . NOP-68 Pettendorf* . NOP-248 Neville** . NOP-70 Peverel . NOP-251 Neville** . NOP-78 Peverel . NOP-253 Noel* . NOP-84 Peverel . NOP-255 Nordmark . NOP-89 Pichard . NOP-257 Normandy** . NOP-92 Picot . NOP-259 Northeim**. NOP-96 Picquigny . NOP-261 Northumberland/Northumbria** . NOP-100 Pierrepont . NOP-263 Norton . NOP-103 Pigot . NOP-266 Norwood** . NOP-105 Plaiz . NOP-268 Nottingham . NOP-112 Plantagenet*** . NOP-270 Noyers** . NOP-114 Plantagenet** . NOP-288 Nullenburg . NOP-117 Plessis . NOP-295 Nunwicke . NOP-119 Poland*** . NOP-297 Olafsdotter*** . NOP-121 Pole*** . NOP-356 Olofsdottir*** . NOP-142 Pollington . NOP-360 O’Neill*** . NOP-148 Polotsk** . NOP-363 Orleans*** . NOP-153 Ponthieu . NOP-366 Orreby . NOP-157 Porhoet** . NOP-368 Osborn . NOP-160 Port . NOP-372 Ostmark** . NOP-163 Port* . NOP-374 O’Toole*** . NOP-166 Portugal*** . NOP-376 Ovequiz . NOP-173 Poynings . NOP-387 Oviedo* . NOP-175 Prendergast** . NOP-390 Oxton . NOP-178 Prescott . NOP-394 Pamplona . NOP-180 Preuilly . NOP-396 Pantolph . NOP-183 Provence*** . NOP-398 Paris*** . NOP-185 Provence** . NOP-400 Paris** . NOP-187 Provence** . NOP-406 Pateshull . NOP-189 Purefoy/Purifoy . NOP-410 Paunton . NOP-191 Pusterthal .
    [Show full text]
  • Bieszczady Earthworm Conference
    BIESZCZADY EARTHWORM CONFERENCE University of Rzeszow, Poland University of Central Lancashire, UK Bieszczady National Park Ustrzyki Górne, 3 - 4. 09. 2018 1 Contents 1.0 Introduction. – p.3 2.0 Conference Programme. – p.7 3.0 Abstracts of Presentations and Posters. – p.9 2 1.0 INTRODUCTION Bieszczady is a mountain range that runs from the extreme south-east of Poland through Ukraine and Slovakia. It forms the western part of the Eastern Beskids (Beskidy Wschodnie), and is more generally part of the Outer Eastern Carpathians. The mountain range is situated between the Łupków Pass (640 m) and the Vyshkovskyi Pass (933 m). Frequently Bieszczady refers only to the Western Bieszczady or even only to the part of the range lying within Poland. The highest peak of Bieszczady is Mt. Pikuy (1405 m) in Ukraine. The highest peak of the Polish part is Tarnica (1346 m). History Settled in prehistoric times, the south-eastern Poland region that is now Bieszczady was overrun in pre-Roman times by various tribes, including the Celts, Goths and Vandals (Przeworsk culture and Puchov culture). After the fall of the Roman Empire, of which most of south-eastern Poland was part (all parts below the river San) of Hungarians and West Slavs invaded the area. The region subsequently became part of the Great Moravian state. Upon the invasion of the Hungarian tribes into the heart of the Great Moravian Empire around 899, the Lendians of the area declared their allegiance to the Hungarians. The region then became a site of contention between Poland, Kievan Rus and Hungary starting in at least the 9th century.
    [Show full text]
  • Studii Şi Materiale
    ACADEMIA ROMÂNĂ INSTITUTUL DE ISTORIE “NICOLAE IORGA” STUDII ŞI MATERIALE DE ISTORIE MEDIE VOL. XXVIII, 2010 S U M A R ŢARA ROMÂNEASCĂ ŞI MOLDOVA: ÎNCEPUTURILE ŞERBAN PAPACOSTEA, „Prima unire românească”: Voievodatul de Argeş şi Ţara Severin .......................................................................................... 9 SERGIU IOSIPESCU, Contribuţii la istoria domniei principelui Radu I şi a alcătuirii teritoriale a Ţării Româneşti în secolul al XIV-lea ........................ 25 LAURENŢIU RĂDVAN, Cu privire la începuturile oraşelor din Ţara de Jos a Moldovei .................................................................................................. 49 PROSOPOGRAPHICA ŞTEFAN S. GOROVEI, Contribuţii prosopografice şi epigrafice .................. 71 ANDREI PIPPIDI, Despre Chiajna la Alep ..................................................... 99 MARIANA LAZĂR, Dispoziţiile testamentare ale unui boier oltean şi ale soţiei sale (a doua jumătate a secolului al XVII-lea) ...................................... 105 „Studii şi Materiale de Istorie Medie”, vol. XXVIII, 2010, p. 1-376 2 POLITICĂ ŞI RĂZBOI ÎN EUROPA CENTRALĂ ALEXANDRU SIMON, Între coroanele Arpadienilor şi Asăneştilor: implicaţiile unui document de la Béla III ........................................................ 127 FLORIN ARDELEAN, Rolul militar al nobilimii în Transilvania princiară ......................................................................................................... 137 ANCA POPESCU, Străjuirea navigaţiei pe Dunăre în epoca otomană:
    [Show full text]
  • Raport De Activitate 2017
    ACADEMIA ROMÂNĂ INSTITUTUL DE STUDII SUD-EST EUROPENE RAPORT DE ACTIVITATE PENTRU ANUL 2017 DATELE DE AUTENTIFICARE ALE INSTITUTULUI DE STUDII SUD-EST EUROPENE Denumire Institutul de Studii Sud-Est Europene Statutul juridic are personalitate juridică Actul de înființare H.C.M. 541/20 iulie 1963. ISSEE, reînființat în 1963, sub direcția Prof. Mihai Berza, este succesorul de drept al Institutului de Studii Sud-Est Europene, întemeiat de Nicolae Iorga în 1913 și al Institutului de Studii și Cercetări Balcanice, întemeiat de Victor Papacostea în 1937. Prof. dr. Nicolae-Șerban Tanașoca, director (ianuarie-aprilie 2017) Director Dr. CS II Andrei Timotin, director interimar (din mai 2017) Adresa Casa Academiei, et. 4, Calea 13 septembrie nr. 13, 050711 București Telefon 021-3182429 Fax 021-3182422 pagina web http://www.acadsudest.ro e-mail acad [email protected] DOMENII DE CERCETARE ALE INSTITUTULUI DE STUDII SUD-EST EUROPENE Conform clasificării UNESCO: Cod UNESCO - 5599 Istoria comparată a popoarelor din Sud-Estul european; Cod UNESCO 6299; Științele artelor și literelor, istoria comparată a literaturilor Sud-Estului european; Cod UNESCO 5799 - Lingvistică balcanică; Cod UNESCO 5199 - Antropologie generală și comparată a Sud-Estului european Conform clasificării CAEN: Cod CAEN - 7220 Cercetare-dezvoltare in știinte sociale si umaniste Misiunea științifică a Institutului și direcțiile de cercetare definitorii. Institutul de Studii Sud-Est Europene al Academiei Române desfășoară activitate științifică în domeniul cercetării comparative, multilaterale și interdisciplinare a Sud-Estului Europei. ISSEE colaborează strâns cu Comitetul Național Român de Studii Sud-Est Europene și cu Asociația Internațională de Studii Sud-Est Europene, organism UNESCO care susține și coordonează studiile sud-est europene pe plan mondial.
    [Show full text]
  • Chapter I. the State System of Old Poland (Up to 1795)
    Chapter I. The state system of Old Poland (up to 1795) § 1. Patrimonial monarchy I. The rise of the Polish state 1. The clan-tribe system and its collapse Pre-Polish tribes belonged among the Western Slavs. They arrived in the area located between the Oder and Bug rivers, on one hand, and the Carpathians and the Baltic Sea, on the other, during the Migration Period, most probably in the 6th century. The basic unit of Slav society was the clan. Initially, it included all those who originated from the same ancestor (agnatic), but with time a clan which consisted of relatives on both the father’s and the mother’s side (cognat- ic) became predominant. It served religious, military, economic, social, as well as protective purposes. Usually, the members of the clan inhabited a single set- tlement. The clan consisted of families. A number of clans would form a tribe, which was based on common ances- try as well, but also served state functions. The state-forming process started first within the so-calledsmall tribes inhabiting an area of up to 10,000 sq. km. These would combine to form a larger structure, i.e. the large tribe, which comprised a loose association of multiple small tribes. This process became more evident especially in the 8th century. Tribal associations formed in such a way occupied an area of up to 40,000 sq. km. The most important ones were: the Vistulans, the Polans, the Goplans, the Lendians, the Silesians, the Masovi- ans and the Pomeranians. Superior authority in a small tribal state was held by the veche (congress).
    [Show full text]
  • The Methodian Mission on the Polish Lands Until the Dawn of 11Th Century
    ELPIS . Rocznik XV (XXVI) . Zeszyt 27 (40) . 2013 . s. 17-32 th E mE t h o d i a n m i s s i o n o n t h E po l i s h l a n d s t h u n t i l t h E d a w n o f 11 c E n t u r y mi s j a m E t o d i a ń s k a n a z i E m i a c h p o l s k i c h d o k o ń c a Xi w i E k u an t o n i mi r o n o w i c z un i w E r s y t E t w bi a ł y m s t o k u , a m i r @u w b .E d u .p l Słowa kluczowe: Misja chrystianizacyjna, Kościół w Polsce, misja metodiańska Keywords: Byzantine Church; Great Moravia; Poland; Sts Cyril and Methodius The process of Conversion of the Slavs was com- The younger brother, Constantine having gained a de- menced with the contact of the Slavic people and the Byz- cent education at home continued his studies in Constanti- antine culture which was initiated by the mission of Sts. nople. He entered a monastery in the capital of Byzantium Cyril and Methodius. Apart from the exceptional role of and received the minor holy orders (deacon). Thereafter, Bulgaria and the Great Moravia in the development of the Constantine adopted the position of chartophylax (librar- Cyrillo-Methodian legacy the Ruthenian lands became the ian) from the patriarch Ignatius (847-858, 867-877) at the heir of this great religious and cultural tradition.
    [Show full text]
  • An Analysis of the Origin of an Early Medieval Group of Individuals From
    HOMO - Journal of Comparative Human Biology 67 (2016) 313–327 Contents lists available at ScienceDirect HOMO - Journal of Comparative Human Biology j ournal homepage: www.elsevier.com/locate/jchb An analysis of the origin of an early medieval group of individuals from Gródek based on the analysis of stable oxygen isotopes a b,∗ a A. Lisowska-Gaczorek , S. Kozieł , B. Cienkosz-Stepanczak´ , a c b d,e K. Madrzyk˛ , J. Pawlyta , S. Gronkiewicz , M. Wołoszyn , a K. Szostek a Department of Anthropology, Institute of Zoology, Jagiellonian University, ul. Gronostajowa 9, 30-387 Kraków, Poland b Polish Academy of Sciences, Anthropology Unit in Wrocław, ul. Podwale 75, 50-449 Wrocław, Poland c Department of Radioisotopes, Institute of Physics, Silesian University of Technology, Gliwice, Poland d Institute of Archaeology, University of Rzeszów, ul. Moniuszki 10, 35-015 Rzeszów, Poland e Leipzig Centre for the History and Culture of East Central Europe, Reichsstr. 4-6, 04-109 Leipzig, Germany a r t i c l e i n f o a b s t r a c t Article history: In the early Middle Ages, the region of the Cherven Towns, which Received 3 June 2015 is now located on both sides of the Polish–Ukrainian border, was Accepted 15 April 2016 fiercely contested by Slavs in the process of forming their early states. The main objective of the present study was to investigate the homogeneity of an early medieval population uncovered in that region, in the town of Gródek on the Bug River, by screening for non-local individuals. The origin of the studied skeletons was ascertained using analysis of oxygen isotopes in the phosphates isolated from bone tissue.
    [Show full text]
  • Appendix Ad Historiam Serborum Et Slavorum
    ПЕТАР Б. БОГУНОВИЋ УДК 141.319.8:165.9(407.1) Нови Сад Прегледни рад Република Србија Примљен: 25.04.2019 Одобрен: 20.05.2019 Страна: 159-188 APPENDIX AD HISTORIAM SERBORUM ET SLAVORUM [A Contribution to the History of the Serbs and Slavs] Summary: This article views the attitudes of the early past of Serbs and Slavs pre- sented by the scientists of various profiles. Therefore, it represents a short glance on the past of Eurasia (from the end of the Old Age to the early Middle Ages) through the prism of thin- king of many historians, archeologists, linguists and DNA genealogists. Without questioning the accuracy of each attitude or data presented in their works (as both contemporary and early scientists have errors), this article merely points to the possibility of an alternative view to the past, or draw attention to new facts, which often destroy the foundations of the official historiography (initially when we talk about Serbian and Slavic histories). It is clear that the selection of here mentioned views is not accidental and strictly related to what we can define as a specific correlation with everything that the molecular archaeology presented us or, even better to say, proved during recent years with the molecular history formed on its foundations. Crossing the results of independent works and the conclusions of scientists from previous centuries with the results of genetic research leads us to some other conclusi- ons on many questions from the past of the Serbs and Slavs. The goal of this article is to lift the veil, or at least clarify a little bit, what is (unfortunately) still obscured in the history of Eurasia.
    [Show full text]
  • The Cultivation of A
    © Idōkan Poland Association “IDO MOVEMENT FOR CULTURE. Journal of Martial Arts Anthropology”, Vol. 18, no. 4 (2018), pp. 11–24 DOI: 10.14589/ido.18.4.3 HISTORY & ANTHROPOLOGY Wojciech J. Cynarski University of Rzeszow, Rzeszow (Poland) e-mail: [email protected] Heritage of Proto-Aryan ancestors and noble warriors in Central Europe Submission: 16.06.2018; acceptance: 15.08.2018 Key words: Arains, Aryas, Scyths, Lechia, Sarmatism, Aryo-Slavic languages Abstract Problem. The problem of the origins of the Poles and other peoples of Central and Eastern Europe has lead to great scientific and social interest given the genetic discoveries of recent years, which have shown these issues in a new light. These problems are being simulta- neously considered by archaeologists and historians, linguists and ethnologists, and anthropologists and interdisciplinary researchers. Method. The comparative and deductive methods were used, along with an analysis of the broader discourse (both scientific and popular), from the perspective of the sociology of science; hence source texts and mass culture-related texts are listed among the sources. Results. The term “Aryo-Slavic languages” seems more appropriate than “Indo-European”, especially for peoples with the advantage of hg R1a Y-DNA. The similarity of the chronicles and their symbolism is another factor that testifies to their cultural closeness and its accompanying biological (genetic) proximity. There is a series of questions and hypothesis. Conclusions. The affinity of languages, the Polish noble coats of arms and Sarmatian signs, and anthropometric data of Aryans and Poles, especially genetics (Y-DNA, mt DNA) indicate that the holders of hg R1a1 (and derivatives) described in the paper origi- nate from the same trunk.
    [Show full text]
  • Lublin Ghetto and Ultimately Murdered.[6]
    343 VAHYA [FOREIGN] FILIP FALETOLU KAWATIRI O MAUI TE WAKA © All Rights Reserved AOTEAROA Lublin - Wikipedia https://en.wikipedia.org/wiki/Lublin Lublin LUBLIN Coordinates: 51°14′53″N 22°34′13″E From Wikipedia, the free encyclopedia Lublin [ˈlublʲin] (Latin: Lublinum; English: /ˈlʌblᵻn/) is the ninth largest city in Poland and the second largest city of Lesser Poland. It is the capital and the center Lublin of Lublin Voivodeship (province) with a population of 349,103 (March 2011). Lublin is the largest Polish city east of the Vistula River, and is located approximately 170 kilometres (106 miles) to the southeast of Warsaw by road. One of the events that greatly contributed to the city's development was the Polish- Lithuanian Union of Krewo in 1385. Lublin thrived as a centre of trade and commerce due to its strategic location on the route between Vilnius and Kraków; the inhabitants also had the privilege of free trade in the Grand Duchy of Lithuania. The Lublin Parliament session of 1569 led to the creation of a real union between the Crown of the Kingdom of Poland and the Grand Duchy of Lithuania, thus creating the Polish-Lithuanian Commonwealth. Lublin also witnessed the early stages of Reformation in the 16th century. A Calvinist congregation was founded and certain groups of radical Arians also appeared in the city, making it an important global centre of Arianism. At the turn of the centuries, Lublin was also recognized for hosting a number of outstanding poets, writers and historians of the epoch.[2] Until the partitions at the end of the 18th century, Lublin was a royal city of the Left to right: Panorama of the Old Town · Mannerist Crown Kingdom of Poland.
    [Show full text]