Ministerstwo Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych I Leśnictwa
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
1 MINISTERSTWO OCHRONY ŚRODOWISKA ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA PAŃSTWOWY INSTYTUT GEOLOGICZNY Generalny Wykonawca Mapy Hydrogeologicznej Polski w skali 1 : 50 000 Państwowy Instytut Geologiczny, Oddział Geologii Morza 81 - 740 Sopot, ul. Polna 62 OBJAŚNIENIA DO MAPY HYROGEOLOGICZNEJ POLSKI w skali 1: 50 000 Arkusz ŁĘCZYCE (0013) Opracował: DYREKTOR NACZELNY Państwowego Instytutu Geologicznego ................................................ dr Wojciech Prussak upr. geol. Nr 040226 Państwowy Instytut Geologiczny Redaktor arkusza: ........................................................ mgr Mirosław Lidzbarski upr. geol. Nr 051075 Państwowy Instytut Geologiczny Sfinansowano ze środków NARODOWEGO FUNDUSZU OCHRONY ŚRODOWISKA I GOSPODARKI WODNEJ Praca wykonana na zamówienie Ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa Copyright by PIG & MOŚZNiL, Warszawa 1998 Spis treści str I. Wprowadzenie...................................................................................... 4 II. Lokalizacja........................................................................................... 5 III. Klimat, wody powierzchniowe.............................................................. 7 IV. Warunki hydrogeologiczne.................................................................... 8 V. Jakość wód podziemnych..................................................................... 13 VI. Zagrożenie i ochrona wód podziemnych................................................ 17 VII. Wykorzystane materiały......................................................................... 19 Spis rycin w części tekstowej Ryc. 1. Położenie arkusza Łęczyce na tle podziałów regionalnych Ryc. 2. Przepływy charakterystyczne Łeby Ryc. 3. Podstawowe wartości statystyczne wybranych składników chemicznych wód podziemnych w utworach czwartorzędowych Ryc. 4. Diagramy wybranych składników wód podziemnych w utworach czwartorzędowych Spis załączników umieszczonych w części tekstowej Zał. 1. Przekrój hydrogeologiczny I — I Zał. 2. Przekrój hydrogeologiczny II — II Zał. 3. Głębokość występowania głównego poziomu wodonośnego – mapa w skali 1:100 000 Zał. 4. Miąższość i przewodność głównego poziomu wodonośnego – mapa w skali 1:100 000 Zał. 5. Mapa dokumentacyjna w skali 1:100 000 2 Tabele dołączone do części tekstowej Tabela 1a. Reprezentatywne otwory studzienne Tabela 1b. Reprezentatywne studnie kopane Tabela 2. Główne parametry jednostek hydrogeologicznych Tabela 3a. Wyniki analiz chemicznych wód podziemnych wykonanych dla mapy – reprezentatywne studnie wiercone Tabela 3b. Wyniki analiz chemicznych wód podziemnych wykonanych dla mapy – reprezentatywne studnie kopane Tabela 4. Obiekty uciążliwe dla wód podziemnych Tabela A. Otwory studzienne pominięte na planszy głównej Tabela B. Inne punkty dokumentacyjne pominięte na planszy głównej Tabela C1. Wyniki analiz chemicznych wód podziemnych – materiały archiwalne - reprezentatywne otwory studzienne Tabela C5. Wyniki analiz chemicznych wód podziemnych – materiały archiwalne – otwory studzienne pominięte na planszy głównej Tablice Tablica 1. Mapa hydrogeologiczna Polski – plansza główna (materiał archiwalny PIG) Tablica 2. Mapa dokumentacyjna (materiał archiwalny PIG) Wersja cyfrowa mapy w GIS (materiał archiwalny PIG w zapisie elektronicznym) Arkusz Łęczyce – Mapa Hydrogeologiczna Polski w skali 1 : 50 000 (plik eksportowy MGE - mhp 0013 mpd) z podziałem na grupy warstw informacyjnych: z dołączonym bankiem danych. 3 I. WPROWADZENIE Arkusz Łęczyce Mapy Hydrogeologicznej Polski w skali 1:50 000 został wykonany w latach 1997 - 1998 w Państwowym Instytucie Geologicznym – Oddział Geologii Morza w Sopocie. Dane wyjściowe dla arkusza zostały zebrane w: Regionalnym Banku Danych Hydrogeologicznych (RBDH-3 Gdańsk), Wydziale Ochrony Środowiska Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku i Słupsku, archiwum Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie, Urzędach Gmin Łęczyce, Gniewino, Cewice, Nowa Wieś Lęborska, Urzędzie Miejskim w Lęborku, Wojewódzkich Inspektoratach Ochrony Środowiska w Gdańsku i Słupsku, Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji w Lęborku, Przedsiębiorstwie Badań Geofizycznych SEGI Sp. z o/o w Warszawie, Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym Sp. z o/o w Gdańsku, Przedsiębiorstwie Geologicznym w Gdańsku. Przeprowadzono także wizję terenu. Z wytypowanych 12 studni wierconych oraz 3 kopanych pobrano próby wód do analiz chemicznych. Analizy te zostały wykonane przez laboratorium Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie. Do opracowania mapy hydrogeologicznej zebrano następujące materiały dokumentacyjne. — wyniki 110 wierceń studziennych, z których zaledwie 11 ujmuje lub ujmowało wodę z utworów trzeciorzędowych bądź z połączonego poziomu czwartorzędowo - trzeciorzędowego, pozostałe z utworów czwartorzędowych; — wyniki 7 wierceń badawczych; — wyniki 110 analiz chemicznych wód podziemnych ze studni wierconych i 3 wyniki ze studni kopanych. Na planszy głównej przedstawiono otwory ze wszystkich ważniejszych lokalnych ujęć wód podziemnych oraz czynne studnie i piezometry charakterystyczne dla wielootworowego ujęcia komunalnego Lęborka. Otwór studzienny nr 15 położony w Łęczycach jest punktem podstawowej sieci obserwacji wód podziemnych PIG nr 228 oraz zarazem punktem krajowego monitortingu jakości zwykłych wód podziemnych PIG nr 763. Mapę hydrogeologiczną opracowano zgodnie z Instrukcją sporządzania mapy hydrogeologicznej Polski 1:50 000 opracowaną przez Państwowy Instytut Geologiczny w Warszawie (1996). Obrazuje ona stan rozpoznania hydrogeologicznego z roku 1997, który został uzupełniony o materiały hydrogeologiczne z wierceń wykonanych w latach 1996, 1997. 4 Wykaz wykorzystanych publikacji i opracowań zamieszczono na końcu niniejszego tekstu. Opracowanie komputerowe w systemie INTERGRAPH wykonał Zbigniew Kordalski. II. LOKALIZACJA Większa, wschodnia część obszaru arkusza mieści się w północno - zachodniej części województwa gdańskiego (gminy Łęczyce i Gniewino), mniejsza, zachodnia część w północno - wschodniej części województwa słupskiego (gminy: Lębork, Nowa Wieś Lęborska, Cewice) obejmując wschodnią część jedynego tu miasta Lęborka. Obszar arkusza leży między 17o45' – 18o00' długości geograficznej wschodniej oraz między 54o30' – 54o40' szerokości geograficznej północnej. Obszar ten obejmuje fragmenty dwóch jednostek fizycznogeograficznych: Pobrzeża Słowińskiego (313.4), w tym część Wysoczyzny Żarnowieckiej (313.45) z przynależną Pradoliną Redy – Łeby (313.46) oraz Pojezierza Wschodniopomorskiego (314.5), w tym część Pojezierza Kaszubskiego (314.51). Powierzchnia wysoczyzn opada tu od południa ku północy, od rzędnych około 200 do około 120 m n.p.m. W obrębie opisywanego odcinka Pradoliny powierzchnia terenu opada od wschodu ku zachodowi, od rzędnych około 45 do poniżej 20 m n.p.m. Zgodnie z podziałem regionalnym zwykłych wód podziemnych Polski (B. Paczyński, 1993,1995) obszar opisywanego arkusza przynależy do dwóch regionów. W przybliżeniu południkowo przebiegająca granica tych regionów przechodzi pomiędzy Łęczycami a Bożempolem. Zachodnia część obszaru arkusza przynależy do pomorskiego regionu (V), subregionu przymorskiego (V1) i wyodrębnionego rejonu Pradoliny Redy – Łeby ( część zachodnia, V1A), wschodnia część arkusza przynależy do regionu gdańskiego (IV) i wyodrębnionego rejonu Pradoliny Redy - Łeby (IVA, część wschodnia). W hydrogeologicznej rejonizacji uwzględniającej pojęcie Głównych Zbiorników Wód Podziemnych (A. Kleczkowski, 1990) w obrębie opisywanego obszaru występuje część GZWP nr 107 „Pradolina Łeby” oraz część GZWP nr 108 „Salino”.Dla zbiornika nr 107 jest opracowana dokumentacja hydrogeologiczna (9) w której określono strefy ochrony wód podziemnych. Aktualnie Przedsiębiorstwo Geologiczne w Gdańsku opracowuje dokumentację hydrogeologiczną zlewni Łeby w ramach której zostanie rozpoznany zbiornik nr 108. Lasy obejmują około 40% powierzchni terenu, około 55% to użytki rolne a niecałe 5% powierzchni terenu to tereny zurbanizowane (przede wszystkim Lębork). Obszar arkusza, w przybliżeniu równoleżnikowo, przecina ważna linia komunikacyjna Gdańsk – Szczecin 5 6 (szosa i linia kolejowa) powielająca przebieg Łeby. Obszar objęty granicami arkusza w niewielkim stopniu poddany jest antropopresji. Przemysł jest tutaj słabo rozwinięty, skoncentrowany na obrzeżeniach Lęborka, nie stanowi szczególnego zagrożenia z uwagi na charakter prowadzonej działalności gospodarczej. Miasto posiada sieć kanalizacyjną, z której ścieki odprowadzane są do oczyszczalni ścieków położonej na obszarze sąsiedniego arkusza Lębork. Również rolnictwo aktualnie, z uwagi na likwidację Państwowych Gospodarstw Rolnych, nie wywiera większej presji na środowisko. Należy uznać, że warunki ekologiczne są tutaj bardzo dobre. III. KLIMAT, WODY POWIERZCHNIOWE Pod względem klimatycznym obszar arkusza należy do Pobrzeża Łebskiego (Zachodniokaszubskiego), który to region cechuje jeden z bałtyckich typów klimatu E. Romera (1949, w: 2). Średnia roczna temperatura wynosi tu około 7,5o C. Średnie roczne opady zmieniają się od wartości 731 mm (Pojezierze Kaszubskie), poprzez 686 mm (dolina Łeby) do 799 mm (Wysoczyzna Żarnowiecka) – według (9). Bilans wodny dla Pobrzeża, przeciętny dla wielolecia 1951 – 1975, opisuje równanie (2): P = H + S i odpowiednio: 708,8 = 305,3 + 403,5 mm; P – opad, H - odpływ, S – straty. Około 90% powierzchni opisywanego obszaru należy do zlewni Łeby, której głównymi dopływami są prawobrzeżna Struga Kisewska i lewobrzeżne Jeżowska Struga i Okalica. Pozostała część obszaru należy do zlewni Redy oraz Bychowskiej Strugi. Jeziora