Pomorska Grupa Konsultingowa S.A. w Bydgoszczy
STRATEGIA ROZWOJU GMINY ŁĘCZYCE NA LATA 2021-2030 DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE Romuald Meyer Magdalena Żmudzińska
2021 STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
1. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA GMINY...... 2
1.1. POŁOŻENIE I PODZIAŁ ADMINISTRACYJNY GMINY ...... 2 1.2. WALORY PRZYRODNICZO - KRAJOBRAZOWE ...... 5 1.3. DZIEDZICTWO KULTUROWE ...... 8 2. OBSZAR SPOŁECZNY ...... 10
2.1. DEMOGRAFIA ...... 10 2.2. BEZROBOCIE ...... 12 2.3. BEZPIECZEŃSTWO PUBLICZNE ...... 13 2.4. POMOC SPOŁECZNA I OCHRONA ZDROWIA ...... 15 2.5. KULTURA, EDUKACJA I OŚWIATA ...... 17 2.5.1. Kultura ...... 17 2.5.2. Edukacja ...... 20 2.5.3. Oświata ...... 21 2.6. SPORT I REKREACJA ...... 24 2.7. AKTYWNOŚĆ MIESZKAŃCÓW ...... 24 3. OBSZAR GOSPODARCZY ...... 26
3.1. DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA I RYNEK PRACY ...... 26 3.2. ROLNICTWO I TURYSTYKA ...... 28 4. UWARUNKOWANIA OCHRONY ŚRODOWISKA NATURALNEGO ORAZ OBSZAR INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ ...... 35
4.1. OCZYSZCZALNIA ŚCIEKÓW I GOSPODARKA ODPADAMI ...... 35 4.2. WODOCIĄGI I KANALIZACJA...... 35 4.3. ZAOPATRZENIE W ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ I GAZ ...... 37 4.4. KOMUNIKACJA DROGOWA ...... 38 4.5. KOMUNIKACJA KOLEJOWA ...... 41 4.6. INFRASTRUKTURA ŁĄCZNOŚCI ...... 41 4.7. ZASOBY MIESZKANIOWE ...... 41 SPIS RYSUNKÓW ...... 44 SPIS TABEL ...... 44
- 1 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
1. Ogólna charakterystyka gminy 1.1. Położenie i podział administracyjny gminy Gmina Łęczyce jest gminą wiejską o obszarze 232,96 km2 położoną w powiecie wejherowskim, w północnej części województwa pomorskiego, na Pojezierzu Wschodnio-pomorskim, pomiędzy miastami Lębork i Wejherowo. Jest największą gminą pod względem powierzchni w powiecie wejherowskim i sąsiaduje z następującymi gminami:
• od północy z Gminą Choczewo • od północnego wschodu z Gminą Gniewino • od wschodu z Gminą Luzino • od południa z Gminą Linia • od południowego zachodu z Gminą Cewice • od zachodu z Gminą Nowa Wieś Lęborska
Przez środkową część gminy przebiega krajowa droga nr 6 Łęgowo-Gdańsk-Słupsk-Koszalin-Szczecin oraz linia kolejowa o znaczeniu ponad lokalnym nr 202 Gdańsk Główny – Stargard. Planowana jest rozbudowa drogi kolejowej nr 229 Kartuzy – Wejherowo.
Siedzibą władz samorządu jest miejscowość Łęczyce położona w środkowej części gminy.
Gmina składa się z 22 obrębów, na obszarze których znajduje się 26 miejscowości oraz 15 małych jednostek osadniczych. W 24 sołectwach zamieszkuje ok. 12 tysięcy mieszkańców. Większość ludności skupiona jest w miejscowościach: Strzebielino-Osiedle, Strzebielino, Bożepole Wielkie, Łęczyce, Rozłazino i Brzeźno Lęborskie.
Wschodnia część gminy Łęczyce położona jest w zasięgu bezpośredniego oddziaływania Aglomeracji Trójmiejskiej, a w szczególności miasta Wejherowa i Gdyni. Jednakże na terenie gminy największy, wpływ na kształtowanie się osadnictwa mają warunki lokalne: małe migracje na zewnątrz gminy oraz przenoszenie się ludności z sąsiednich miejscowości i miast: Lęborka i Wejherowa oraz z miejscowości wiejskich położonych poza zasięgiem drogi krajowej do miejscowości zlokalizowanych przy drodze krajowej nr 6 – Strzebielina, Bożegopola, Łęczyc.
Istotny wpływ na rozwój zabudowy mieszkaniowej ma również czynne połączenie pomiędzy Gdynią, a Lęborkiem w postaci kolei podmiejskich z przystankami w Strzebielinie, Bożympolu i Godętowie, co usprawnia połączenia mieszkańców z ważnymi ośrodkami miejskimi.
Gmina Łęczyce jest gminą leśno-rolną o obszarze wynoszącym 232,96 km2, w której użytki rolne stanowią 9,862 ha (42%), tereny leśne zajmują 11,840 ha (50,8%), a pozostałą część stanowią tereny zurbanizowane, drogi oraz nieużytki.
Ze względu na położenie geograficzne Gmina Łęczyce jest usytuowana w obrębie trzech mezoregionów geograficznych zaliczanych do Pomorza Gdańskiego:
• Pradoliny Redy-Łeby biegnącej przez środek gminy • Wysoczyzny Żarnowieckiej znajdującej się w północnej części gminy • Wysoczyzny Pojezierza Kaszubskiego leżącej w południowej części gminy.
Gmina leży w zasięgu północnego korytarza transportowego, biegnącego wzdłuż tzw. „Trasy Hanzeatyckiej”, istotnego ciągu komunikacyjnego o znaczeniu międzynarodowym, którego rozwój istotny jest dla całego obszaru Południowego Bałtyku. - 2 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
W skład gminy wchodzi 30 miejscowości, które tworzą 24 jednostki pomocnicze (sołectwa):
Bożepole Małe, Bożepole Wielkie, Brzeźno Lęborskie, Chmieleniec, Chrzanowo, Dąbrówka Brzezieńska, Dąbrówka Wielka, Dzięcielec, Godętowo, Jeżewo, Kaczkowo, Kisewo, Łęczyce, Łęczyn, Łówcz Górny, Nawcz, Paraszyno, Pużyce, Redystowo, Rozłazino, Strzebielino, Strzebielino-Osiedle, Strzelęcino, Świchowo, Świchówko, Świetlino, Węgornia, Wielistowo, Witków, Wysokie.
Rys. 1 Mapa gminy Łęczyce, Źródło: Wikipedia
- 3 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Rys. 2 Gminy sąsiednie
Tab. 1 Wykaz ludności
Liczba mieszkańców Liczba mieszkańców stan na dzień 31 stan na dzień L.p. Miejscowość grudnia L.p. Miejscowość 31 grudnia
2019r. 2020r. 2019r. 2020r. 1 Bożepole Małe 510 513 16 Nawcz 273 271 2 Bożepole Wielkie 1 958 1954 17 Paraszyno 53 53 3 Brzeźno Lęborskie 646 644 18 Pużyce 90 89 4 Chmieleniec 176 185 19 Redystowo 36 37 5 Chrzanowo 132 115 20 Rozłazino 1 015 1 024 6 Dąbrowa Brzezieńska 81 83 21 Strzebielino 840 869 7 Dąbrówka Wielka 48 47 22 Strzebielino Osiedle 2 242 2 228 8 Dzięcielec 286 290 23 Strzelęcino 134 136 9 Godętowo 178 173 24 Świchowo 96 97 10 Jeżewo 104 100 25 Świchówko 13 13 11 Kaczkowo 365 373 26 Świetlino 261 260 12 Kisewo 157 154 27 Węgornia 52 53 13 Łęczyce 1 508 1 525 28 Wielistowo 156 154 14 Łęczyn 45 41 29 Witków 72 72 15 Łówcz Górny 118 118 30 Wysokie 207 209
RAZEM: 11 852 11 880 Źródło: Raport o stanie Gminy 2020r.
- 4 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
1.2. Walory przyrodniczo - krajobrazowe Gmina Łęczyce posiada wybitne walory przyrodnicze i krajobrazowe zaakcentowane szczególnie w strefie krawędziowej Pojezierza Kaszubskiego. Wysokie, zalesione wzgórza morenowe porozcinane licznymi dolinami strumieni, przełomowy odcinek Łeby, niezwykle urozmaicona rzeźba terenu z szeregiem form geomorfologicznych nadają temu obszarowi cechy zbliżone do terenów podgórskich. Znajduje to odzwierciedlenie w elementach szaty roślinnej, a szczególnie w nagromadzeniu gatunków o podgórskim charakterze zasięgu i znacznej liczbie ich stanowisk. Strefa krawędziowa w gminie, a także jej przedłużenie ku wschodowi (gm. Luzino), a w nieco mniejszym stopniu także ku zachodowi (gmina Nowa Wieś Lęborska, Cewice i miasto Lębork) stanowi unikatowy obiekt w skali regionu, Polski a nawet Europy i w pełni zasługuje na ochronę w formie parku krajobrazowego.
Lasy zajmują 52,3 % powierzchni Gminy Łęczyce i spełniają wielorakie funkcje, m.in. ekologiczne (ochronne), gospodarcze (produkcyjne) i społeczne (socjalne).
Lasy państwowe, na omawianym terenie zarządzane są przez Nadleśnictwo Strzebielino, Nadleśnictwo Choczewo i Nadleśnictwo Lębork. Oprócz lasów państwowych, 597,5 ha zajmują lasy prywatne. Ogólna powierzchnia gruntów leśnych gminy wynosi 12 486,1 ha.
Dominującymi zbiorowiskami leśnymi w gminie są dąbrowy i buczyny. Dąbrowy występują na obszarze całej gminy a w skład drzewostanu wchodzi sosna z domieszką dębów i buków. Buczyny porastają Wysoczyznę Żarnowiecką i strefę krawędziową Pojezierza Kaszubskiego
Na ubogich glebach rdzawych, głównie na przedpolu strefy krawędziowej poj. Kaszubskiego wykształciły się bory świeże, zbudowane głównie z sosny miejscami z domieszką dębów i miejscami świerka. Lokalnie na polach sandrowych występują silnie zniekształcone bory mieszane. Dno strumieni porastają lasy łęgowe, których największe powierzchnie można znaleźć nad Kisewską Strugą. Na całym obszarze gminy występują nasadzenia porolne, są to zarówno nasadzenia drzew iglastych: sosny, świerka; jak również liściastych: brzozy, buka i dębu.
Gmina Łęczyce to niesamowite miejsce skupione wokół rezerwatów przyrody z bogatą kolekcją pomników przyrody oraz użytków ekologicznych.
Na jej terenie znajdują się aż trzy OBSZARY CHRONIONEGO KRAJOBRAZU
o Obszar Chronionego Krajobrazu Pradoliny Redy – Łeby (11 968,86 ha). Obejmuje on dno pradoliny rzecznej wraz ze zboczami stref krawędziowych Pojezierza Kaszubskiego i Wysoczyzny Żarnowieckiej. o Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Łeby (1 592,53 ha). Przełomowy odcinek Łeby o silnym zróżnicowaniu rzeźby terenu. o Choczewsko – Saliński Obszar Chronionego Krajobrazu (1 177,01 ha).
NATURA 2000: o Dolina Górnej Łeby (PLH220006) – obszar specjalnej ochrony siedlisk – SOO – o powierzchni 2 550,1 ha, o Paraszyńskie Buczyny (pltmp244) – obszar specjalnej ochrony siedlisk – SOO - o powierzchni 2 993,7 ha, o Lasy Lęborskie (PLB220006) – obszar specjalnej ochrony ptaków – o powierzchni 5 565,3 ha.
- 5 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
POMNIKI PRZYRODY Kolejnym walorem gminy jest liczba i zróżnicowanie gatunkowe oraz parametry drzew spełniających kryteria objęcia ochroną jako pomniki przyrody. Na terenie gminy Łęczyce istnieją 52 pomniki przyrody, natomiast 418 elementów jest projektowanych.
REZERWATY PRZYRODY Walory biotyczne gminy mają zarówno charakter obszarowy, jak i punktowy. Na terenie gminy występuje szereg biocenoz o relatywnie niewielkim stopniu zniekształcenia. Są to układy leśne lub zależne od lasu, a w mniejszym stopniu także nieleśne. Pużyckie Łęgi Obejmuje się częściową ochroną obszar lasu Nadleśnictwa Choczewo o powierzchni 4,93 ha oraz otulinę o powierzchni 9,86 ha. Celem ochrony jest zachowanie dużego obszaru źródliskowego z całością występujących tu biocenoz i biotopów. Wielistowskie Łęgi Obejmuje się częściową ochroną obszar lasu Nadleśnictwa Strzebielino o powierzchni 2,89 ha. Celem ochrony jest zachowanie w stanie niezmienionym kompleksu zbiorowisk źródliskowych i lasów łęgowych oraz licznych nisz źródliskowych. Wielistowskie Źródliska Obejmuje się częściową ochroną obszar lasu Nadleśnictwa Strzebielino o powierzchni 11,68 ha. Celem ochrony jest zachowanie biocenoz źródliskowych i leśnych, a także elementów środowiska abiotycznego, w tym przede wszystkim zespołu źródlisk oraz silnie urozmaiconej rzeźby terenu. Paraszyńskie Wąwozy Obejmuje się częściową ochroną obszar lasu Nadleśnictwa Strzebielino o powierzchni 55,22 ha. Północne zbocza Paraszyńskiej Góry obejmują obszar licznych źródlisk strumieni otoczonych ponad 100 – letnim drzewostanem bukowym. Największe w gminie (i w regionie) skupienie wielu gatunków roślin naczyniowych o podgórskim charakterze zasięgu. Występuje tu m.in.: kilkutysięczna populacja podrzenia żebrowca, widłak wroniec, tojeść gajowa, przetacznik górski, zachyłka oszczepowata, a także szereg innych gatunków rzadkich i chronionych. Długosz Królewski w Łęczynie Utworzony w 1976r., powierzchnia 1,41 ha. Rezerwat florystyczny. Usytuowany ok. 2,5 km na północ od wsi Świetlino. Obejmuje ochroną dwa zatorfione zagłębienia terenu z dość liczną populacją długosza królewskiego (Osmunala regalis), paproci z rodziny długoszowatych, występująca w wilgotnych lasach (olsach) i miejscach podmokłych. Liście duże do dwóch metrów, długie, pierzaste. Górna część liścia z zarodnikami ma odmienny wygląd od części dolnej. W Polsce dość rzadka, chroniona. W rezerwacie znajduje się jedno z nielicznych stanowisk tej paproci w woj. pomorskim. Niezwykle urozmaicona rzeźba terenu, liczne strumienie i duże zalesienie nadające strefie krawędziowej cechy zbliżone do obszarów podgórskich, a także liczne, dobrze zachowane fragmenty biocenoz, zdecydowały o znacznym bogactwie florystycznym gminy Łęczyce.
UŻYTKI EKOLOGICZNE Są to pozostałości ekosystemów, które mają znaczenie dla zachowania unikatowych zasobów genowych i typów środowisk. Do nich zaliczyć możemy naturalne zbiorniki wodne: oczka, bagienka, kępy drzew i krzewów, torfowiska, płaty nie użytkowanej roślinności, starorzecza, wydmy. Na terenie gminy obecnie znajduje się 15 o łącznej powierzchni 53,38 ha obiektów uznanych za użytki ekologiczne. Są to tereny podmokłe, w części zatorfione, zakrzaczone i zadrzewione.
- 6 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Cechuje je duża różnorodność siedliskowa i gatunkowa. Pełnią one znaczącą rolę ekologiczną (lokalne ostoje przyrody, elementy korytarzy ekologicznych), hydrologiczną (lokalne rejony retencji i alimentacji wód) i krajobrazową. Uznaje się, że nie jest to propozycja wyczerpująca bogactwo form przyrodniczych gminy Łęczyce. Bagienko Obszar o pow. 0,39 ha. Brzeziński Moczar Bardzo małe (0,96 ha) torfowisko przejściowe z fragmentami boru bagiennego, położone ok. 600 m na południowy – wschód od Dąbrowy Brzezińskiej. Największym walorem torfowiska jest obecność mszaru przygiełkowego i mszaru dolinkowego z interesującymi gatunkami roślin takimi jak: bagnica torfowa, rosiczka okrągłolistna, modrzewnica zwyczajna. Diabelski Opar Powierzchnia 6,00 ha. Użytek położony ok. 1,3 km na północny – zachód od Chrzanowa. Torfowisko przejściowe z licznymi wyrobiskami potorfowymi w różnym stadium zarastania. Powierzchniowo dominują tam fitocenozy przejściowo-torfowiskowe tła mszarnego i boru bagiennego. Stanowisko kilku interesujących gatunków roślin, np. rosiczki okrągłolistnej, modrzewnicy zwyczajnej, pływaczka drobnego, bagna zwyczajnego. Dwojaczki Obszar o pow. 14,47 ha Jeleni Potok Powierzchnia 4,56 ha. Szybko płynący strumień o bardzo dużym spadku, kamienistym dnie i stromych, mszystych skarpach. W dolnej części zakończony sadzawką, w górnej z dość rozległą niszą źródłową z fragmentami łęgu i licznymi zbiorowiskami źródliskowymi. Kacza Łapa Powierzchnia 3,60 ha. Torfowisko przejściowe położone ok. 1,5 km na północny – wschód od Kaczkowa. Powierzchniowo dominują na nim: przejściowo torfowiskowe pło mszarne oraz szuwar turzycy dziobkowatej. Dość dużą powierzchnię zajmują fitocenozy mszaru dolinkowego z bagnicą torfową i bogatą populacją turzycy bagiennej. Łęczycki Moczar Obszar o pow. 6,65 Łęg nad Jeziorem Lubowidz Powierzchnia 2,00 ha. Kompleks łęgu i zbiorowisk źródliskowych. Liczne wywierzyska i początkowe odcinki strumieni o kamienistym dnie. Stanowisko kilku gatunków o podgórskim charakterze zasięgu. Leśne Bagienko Obszar o pow. 0,68 ha Łęgi w Bożympolu Powierzchnia 14,40 ha. Kompleks roślinności źródliskowej i łęgu olszowego. Użytek składa się z dwóch części, z których północna obejmuje też skarpę z fragmentami grądu i pomnikowymi dębami. Maluszek Niewielkie (1,60 ha) torfowisko przejściowe i wysokie położone około 1km na wschód od wsi Wysokie. Stanowisko interesujących gatunków roślin torfowiskowych m.in. rosiczki okrągłolistnej, modrzewnicy zwyczajnej, bobrka trójlistkowego. Staw Samotnika Obszar o pow. 2,26 ha Torfowisko w Rozłazinku Obszar o pow. 1,41 ha
- 7 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Trojaczki Powierzchnia 24,4 ha. Zespół trzech torfowisk położonych pomiędzy wsiami Kaczkowo i Świetlino oraz otaczających je leśnych zbiorowisk bagiennych: borów bagiennych, brzezin bagiennych i fragmentów olsu. Torfowiska mają charakter przejściowy, jednak niektóre ich fragmenty są dość mocno zeutrofizowane. Największym walorem omawianych obiektów są interesujące zbiorowiska torfowiskowe np. mszar dolinkowy, mszar przygiełkowy czy wysokotorfowiskowy mszar kępowy oraz rzadkie, zagrożone wyginięciem i chronione gatunki roślin występujące w licznych populacjach, m.in.: turzyca bagienna, bagnica torfowa, przygiełka biała, rosiczka okrągłolistna, wrzosiec bagienny i fiołek bagienny. Wielistowskie Łęgi Powierzchnia 3,36 ha. Cyrk źródłowy z dobrze zachowanymi płatami łęgów i fragmentami grądu oraz mało powierzchniowymi źródliskami. Stanowisko kilku gatunków o podgórskim charakterze. Wielistowskie Źródliska Powierzchnia 11,20 ha. Kompleks źródlisk w mozaice z łęgiem olszowym otoczonych żyznymi i kwaśnymi buczynami. Stanowisko wielu gatunków chronionych i rzadkich. Wysokie Obszar o pow. 5,44 Zolnica Powierzchnia 3,28 ha. Torfowisko wysokie i przejściowo położone około 1200 m na wschód od Dąbrowy Brzezińskiej. Powierzchniowo dominują tam: mszar dolinkowy, przejściowo torfowiskowe pło mszarne oraz szuwar turzycy dziobkowatej, mniejsze powierzchnie zajmuje wysokotorfowiskowy mszar kępowy. Stanowisko interesujących gatunków roślin m.in. turzycy bagiennej, przygiełki białej, rosiczki okrągłolistnej, pływacza drobnego i zwyczajnego. Źródliskowa Łąka Obszar o pow. 4,56 ha Źródliska Redy Obszar o pow. 2,07 ha Źródlisko Powierzchnia 1,44 ha. Bardzo mocno zróżnicowany geograficznie obszar źródliskowy położony około 1 km na południowy – zachód od Strzelęcina. Teren ten porastają dobrze zachowane lasy łęgowe i grądowe. Żurawia Łąka Obszar o pow. 1,08 ha. 1.3. Dziedzictwo kulturowe Z punktu widzenia genezy osadnictwa, Gmina Łęczyce położona jest w mikroregionie historyczno- kulturowym – na Ziemi Lęborskiej. Zgodnie z waloryzacją środowiska kulturowego przeprowadzoną na potrzeby Planu Województwa obszar gminy określono jako cenny pod względem kulturowym. Zwraca się uwagę na dobrze zachowaną, w niektórych miejscowościach, strukturę tradycyjnej zabudowy, niektóre z zabytków o wysokich walorach kulturowych, a przede wszystkim na dobrze zachowane kompozycje krajobrazowe założeń przestrzennych w tym m.in. Dolinę Paraszyńską – proponowane do utworzenia Parku Kulturowego.
Wg Planu Województwa zasadnicze kierunki rozwoju w zakresie dziedzictwa kulturowego to utrwalenie wielokulturowej tożsamości historycznej regionu z zachowaniem lokalnych odrębności oraz wykorzystanie zasobów dziedzictwa kulturowego, jako ważnego elementu rozwoju rekreacji i turystyki a także promocji województwa. Główne kierunki polityki przestrzennej w zakresie zasobów
- 8 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE ochrony i walorów środowiska kulturowego oraz kształtowania walorów krajobrazowych stanowiących o tożsamości regionu odnoszące się do gminy: a) ochrona tożsamości kulturowej miejsca – objęcie ochroną obszarów zabudowy w sąsiedztwie wartościowych zespołów przestrzennych i ich rekompozycja przestrzenna pozwalająca na wyeksponowanie wartościowych cech zespołów, b) łączenie ochrony środowiska kulturowego z ochroną środowiska przyrodniczego poprzez ochronę krajobrazu naturalnego związanego przestrzennie z historycznym założeniem architektonicznym, zachowanie i odtwarzanie dawnych układów i funkcji terenów zielonych w ich pierwotnym kształcie wraz z infrastrukturą, rewaloryzację parków pod kątem zwiększenia ich atrakcyjności jako miejsc wypoczynku, c) przystosowanie obiektów zabytkowych do nowych funkcji, d) zachowanie, udostępnienie i zagospodarowanie stanowisk archeologicznych o zachowanych formach krajobrazowych w celach naukowych, dydaktycznych oraz turystycznych, e) zachowanie i ochrona tradycyjnych obiektów budownictwa wiejskiego, dworów i pałaców z zespołami parkowymi i folwarcznymi, architektury sakralnej – kościołów, kapliczek i krzyży przydrożnych, cmentarzy różnych wyznań, f) propagowanie tradycyjnych form architektury wiejskiej w zakresie bryły, detalu architektonicznego i materiałów wykończeniowych, g) ochrona i rewaloryzacja starych układów ruralistycznych oraz części wsi – decydujących o zachowaniu walorów krajobrazowych, h) eksponowanie wsi o wybitnych walorach krajobrazowych, rekompozycja, restylizacja i uporządkowanie zabudowy wsi, i) wprowadzanie zieleni w otoczeniu osiedli i obiektów rekreacyjnych w zakresie podnoszącym walory krajobrazu (maskowanie zespołów obiektów),
j) likwidacja obiektów rekreacyjnych wzniesionych z naruszeniem przepisów prawa budowlanego, k) egzekwowanie dla projektów budowy, rozbudowy i przebudowy realizacji ocen skutków dla krajobrazu w ramach raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, l) zachowanie i utworzenie warunków ekspozycji panoram widokowych z tras komunikacyjnych na szczególnie interesujące obiekty krajobrazowe, m) ochrona istniejących panoram widokowych – w tym zakaz wnoszenia budynków i budowli przysłaniających ekspozycję krajobrazową z punktów widokowych oraz wprowadzania zieleni wysokiej. n) na terenie gminy proponuje się w Planie Województwa do objęcia ochroną w formie parku Kulturowego miejscowość Paraszyno (zespół dworski i założenia krajobrazowe doliny Łeby – XVIII – wieczna rezydencja z rozległą kompozycją krajobrazową).
- 9 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
2. Obszar społeczny 2.1. Demografia Poniższa tabela przedstawia statystykę mieszkańców z podziałem na wiek i płeć na koniec 2020r.
Tab. 2 Statystyka mieszkańców wg wieku i płci na dzień 31.12.2020 Kategoria Kobiety Mężczyźni Razem Mieszkańcy zameldowani na pobyt 5 972 5 908 11 880 stały Wiek 0-18 1 528 1 588 3 116 Wiek 19 4 443 4 321 8 764 Urodzenia w 2020 roku 99 81 180 Zgony w 2020 roku 44 58 102 Źródło: GUS Gmina w liczbach
Według Raportu o stanie Gminy za 2020r. liczba ludności gminy Łęczyce wynosi 11 880 mieszkańców a na koniec 2019 roku, 11 582 mieszkańców. W latach 2002-2019 liczba mieszkańców wzrosła o ponad 10%. Średni wiek mieszkańców wynosi 36,7 lat i jest znacznie mniejszy od średniego wieku mieszkańców województwa pomorskiego oraz znacznie mniejszy od średniego wieku mieszkańców całej Polski. W 2020 roku mieszkańcy gminy Łęczyce zawarli 61 małżeństw.
Według danych za 2019 rok odnotowano 1,3 rozwodów przypadających na 1000 mieszkańców. 29,3% mieszkańców gminy Łęczyce jest stanu wolnego, prawie 60% żyje w małżeństwie, 4,0% mieszkańców jest po rozwodzie, a nieco ponad 7% to wdowy/wdowcy.
Gmina Łęczyce ma dodatni przyrost naturalny. W 2020 roku urodziło się 180 dzieci, w tym 99 dziewczynek i 81 chłopców. Współczynnik dynamiki demograficznej, czyli stosunek liczby urodzeń żywych do liczby zgonów wynosi 1,58 i jest znacznie większy od średniej dla województwa oraz znacznie większy od współczynnika dynamiki demograficznej dla całego kraju.
W 2020 roku w Gminie Łęczyce liczba zgonów wyniosła ogólnie 102 osoby, w tym 44 kobiety i 58 mężczyzn.
W 2020 roku zarejestrowano 189 zameldowań na pobyt stały i 64 na pobyt czasowy, w wyniku czego saldo migracji wewnętrznych wynosi dla gminy Łęczyce - 38.
Tab. 3 Przyrost naturalny
2018 2019 2020 Ogólna liczba 11 839 11 852 11 880 ludności kobiety mężczyźni kobiety mężczyźni kobiety mężczyźni 5 931 5 908 5 944 5 908 5 972 5 908 177 150 180 Ogólna liczba urodzeń kobiety mężczyźni kobiety mężczyźni kobiety mężczyźni 90 87 76 74 99 81 100 90 102 Ogólna liczba zgonów kobiety mężczyźni kobiety mężczyźni kobiety mężczyźni 44 56 41 49 44 58 Źródło: Raport o stanie gminy Łęczyce 2020r.
- 10 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Rys. 3 Piramida wieku mieszkańców gminy Łęczyce, 2020, Źródło: GUS, polskawliczbach.pl/gmina
Rys. 4 Populacja – Gmina Łęczyce w latach 1995-2020, Źródło: GUS, polskawliczbach.pl/gmina
- 11 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Rys. 5 Biologiczne grupy wiekowe w Gminie Łęczyce, 2020, Źródło: GUS, polskawliczbach.pl/gmina
Rys. 6 Migracje na pobyt stały w gminie Łęczyce w latach 1995-2019, Źródło: GUS, polskawliczbach.pl/gmina
2.2. Bezrobocie W gminie Łęczyce na 1 000 mieszkańców pracuje 130 osób z czego 39,2% wszystkich pracujących ogółem stanowią kobiety, a 60,8% mężczyźni. W 2020 roku bezrobocie rejestrowane w gminie Łęczyce wynosiło 8,3% (11,4% wśród kobiet i 5,5% wśród mężczyzn).
W 2020 roku przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gminie Łęczyce wynosiło 4 306,07 PLN, co odpowiada 83,10% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w Polsce. Wśród aktywnych zawodowo mieszkańców gminy Łęczyce 1 187 osób wyjeżdża do pracy do innych gmin, a 246 pracujących przyjeżdża do pracy spoza.
12,4% aktywnych zawodowo mieszkańców gminy Łęczyce pracuje w sektorze rolniczym (rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo), 32,4% w przemyśle i budownictwie, a 22,3% w sektorze usługowym (handel, naprawa pojazdów, transport, zakwaterowanie i gastronomia, informacja i komunikacja) oraz 2,2% pracuje w sektorze finansowym (działalność finansowa i ubezpieczeniowa, obsługa rynku nieruchomości).
- 12 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Rys. 7 Szacunkowa stopa bezrobocia w gminie Łęczyce w latach 2004-2020, Źródło: GUS
Tab. 4 % Bezrobotnych w latach 2019, 2020
2019 rok 2020 rok
Bezrobotni Ogółem Kobiety % bezrobocia Ogółem Kobiety % bezrobocia
204 122 288 185 1,69 2,38 w tym: z prawem do zasiłku 38 21 55 33
Źródło: GUS gmina w liczbach 2.3. Bezpieczeństwo publiczne Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym porządek publiczny i bezpieczeństwo obywateli oraz ochrona przeciwpożarowa i przeciwpowodziowa, należą do zadań własnych i zleconych gminy. Gmina Łęczyce realizuje zadania z zakresu bezpieczeństwa publicznego i ochrony przeciwpożarowej poprzez funkcjonowanie na jej obszarze jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, Obrony Cywilnej, Komisariatu Policji w Łęczycach. Zadania własne prowadzone są głównie w oparciu o ustawę z dnia 26 kwietnia 2007r. o zarządzaniu kryzysowym oraz ustawę z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej.
Komunikaty mające wpływ na zdrowie mieszkańców oraz wiadomości dotyczące ostrzeżeń meteorologicznych docierają do mieszkańców gminy poprzez aplikację BLISKO bądź poprzez informacje zamieszczone na stronie internetowej Urzędu Gminy
Urząd Gminy Łęczyce dysponuje 4 radiotelefonami zapewniając tym samym łączność z innymi jednostkami samorządu terytorialnego oraz administracją rządową, wykonującej zadania z zakresu bezpieczeństwa na terenie powiatu i w Urzędzie Wojewódzkim.
W odniesieniu do tematyki związanej z bezpieczeństwem gmina wykonuje głównie zadania rządowe, zlecone ustawami do realizacji przez samorządy, które obejmują posiadanie i stałą aktualizację m.in. Planu Operacyjnego Funkcjonowania Gminy w warunkach zewnętrznego zagrożenia państwa i w czasie wojny, Planu Obrony Cywilnej Gminy, Planu Akcji Kurierskiej, dokumentację Stałego Dyżuru i przemieszczania się na „Zapasowe Miejsca Pracy”.
- 13 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
W ramach doskonalenia umiejętności i przygotowania się do wykonywania zadań w okresie mobilizacji i wojny, w 2019r. przeprowadzona została Akcja Kurierska polegająca na skutecznym doręczaniu kart powołania żołnierzom rezerwy. Ponadto Gmina uczestniczyła w Powiatowo – Gminnym epizodycznym, zgrywającym, aplikacyjnym treningu Systemu Wczesnego Ostrzegania oraz Systemu Wczesnego Alarmowania, którego celem było doskonalenie obiegu informacji i reagowania oraz ostrzegania ludności na zagrożenie wynikające z sytuacji wystąpienia skażenia chemicznego na terenie Gminy.
W zakresie ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej gmina realizowała zadania poprzez współpracę z 4 jednostkami ochotniczych straży pożarnych, funkcjonujących na terenie Gminy: OSP Łęczyce, OSP Bożepole, OSP Rozłazino i OSP Kaczkowo. Wszystkie jednostki są zrzeszone w Oddziale Gminnym Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP a OSP Łęczyce oraz OSP Bożepole są włączone do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. W kolejnych latach przewiduje się włączenie również OSP Rozłazino.
Działalność jednostek OSP z gminy Łęczyce oparta jest na współpracy z Komendą Powiatową Państwowej Straży Pożarnej w Wejherowie. Aktualnie w strukturach OSP działają 113 osób w wieku 18-65 lat oraz 27 członków honorowych. Na terenie Gmin działają 4 drużyny MDP, które zrzeszają łącznie 48. Wszystkie jednostki są wyposażone w pojazdy przygotowane do działań ratowniczo gaśniczych. Odnotowuje się, że w 2020r. jednostki wyjechały do zdarzeń 276 razy.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zapewnienie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej.
Na terenie Gminy zlokalizowany jest Posterunek Policji. Obszarem działania obejmuje całą gminę podzieloną na dwa rejony (nr 1 i 2). Rejon nr 1 – obejmujący teren wsi: Łęczyce, Kisewo, Strzelęcino, Brzeźno Lęborskie, Pużyce, Świchowo, Chrzanowo, Witków, Kaczkowo, Dąbrowa, Świetlino, Łęczyn, Bożepole Wielkie, Chmieleniec, Wysokie. Rejon nr 2 – obejmuje teren wsi: Strzebielino-Osiedle, Bożepole Małe, Godętowo, Paraszyno, Łówcz, Nawcz, Dzięcielec, Rozłazino, Dąbrowa Wielka, Jeżewo, Redystowo, Węgornia, Wielistowo
Poziom przestępczości w gminie Łęczyce
W 2020 roku w gminie Łęczyce stwierdzono szacunkowo (w oparciu o dane powiatowe) 189 przestępstw. Oznacza to, że na każdych 1000 mieszkańców odnotowano 15,69 przestępstw. Jest to wartość znacznie mniejsza od wartości dla województwa pomorskiego oraz znacznie mniejsza od średniej dla całej Polski. Wskaźnik wykrywalności sprawców przestępstw dla wszystkich przestępstw ogółem w gminie Łęczyce wynosi 57,80% i jest znacznie mniejszy od wskaźnika wykrywalności dla województwa pomorskiego oraz znacznie mniejszy od wskaźnika dla całej Polski. W przeliczeniu na 1000 mieszkańców gminy Łęczyce najwięcej stwierdzono przestępstw o charakterze kryminalnym – 11,71 (wykrywalność 53%) oraz przeciwko mieniu – 8,79 (wykrywalność 33%). W dalszej kolejności odnotowano przestępstwa drogowe - 1,37 (97%) oraz przeciwko życiu i zdrowiu - 0,35 (89%).
- 14 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Rys. 8 Przestępstwa stwierdzone w gminie Łęczyce w latach 2012-2020, Źródło: GUS
Rys. 9 Wskaźnik wykrywalności sprawców przestępstw w gminie Łęczyce w latach 2012-2020, Źródło: GUS
2.4. Pomoc społeczna i ochrona zdrowia Ośrodek Pomocy Społecznej w Łęczycach został powołany do realizacji zadań z zakresu pomocy społecznej wynikających z ustawy o pomocy społecznej. Celem i głównym zadaniem Ośrodka jest zaspakajanie niezbędnych potrzeb życiowych osób i rodzin oraz umożliwianie im bytowania w warunkach odpowiadających godności człowieka. Rodzaj, forma i rozmiar świadczenia pomocy powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenia pomocy. Formy niesienia pomocy osobom potrzebującym oraz sposoby finansowania tej pomocy są ustawowo określone. Ustawa o pomocy społecznej rozgraniczyła co należy do zadań własnych gminy, a co do zadań zleconych gminie. Realizacja zadań zleconych gminie finansowana jest ze środków rządowych natomiast realizacja zadań własnych ze środków samorządowych. Ośrodek realizuje również zadania wynikające z innych aktów prawnych, a w szczególności z ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, ustawy o świadczeniach - 15 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE rodzinnych, ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, ustawy o dodatkach mieszkaniowych a także innych ustaw.
Włodarze gminy dbają o to aby mieszkańcy czuli się w niej dobrze i bezpiecznie. Wspomagają potrzebujących w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, wypłacają różnego rodzaju zasiłki okresowe, celowe, stałe, dodatki mieszkaniowe. Gmina swoim działaniem wspiera osoby starsze, schorowane, z niepełnosprawnościami. Tą formą pomocy objęto 9 osób. Gmina przeznacza otrzymaną dotację z budżetu państwa na specjalistyczne usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Skorzystało z niej 4 dzieci.
Ważnym punktem wsparcia mieszkańców gminy jest realizowanie Rządowego programu „Posiłek w szkole i w domu”. Z dożywiania w szkole skorzystało 381 dzieci na podstawie decyzji OPS a 66 dzieci na podstawie wniosku Dyrektora Szkoły. W ramach programu udzielono pomocy w formie zasiłków celowych na zakup żywności dla 255 rodzin oraz w formie rzeczowej dla 7 osób.
W ramach pomocy rodzinie, Gmina wspiera tą „komórkę” poprzez m.in. świadczenia wychowawcze, rodzinne, fundusze alimentacyjne i pomoc w zakupach materiałów biurowych, energii, usług. Skorzystało z niej 1580 rodzin, gdzie udzielono świadczeń dla 2898 dzieci.
Sporym wsparciem jest również możliwość korzystania z Karty Dużej Rodziny, czyli systemu zniżek i dodatkowych uprawnień dla rodzin wielodzietnych 3+. W 2020r. Ośrodek wydał 271 takich kart dla 97 rodzin. Inną formą pomocy dla rodzin jest wypłata świadczeń na podstawie Rządowego programu „Dobry Start”. Taką pomoc w 2020 roku uzyskały 1202 rodziny
Ochrona zdrowia:
Na obszarze Gminy Łęczyce podstawową ambulatoryjną i specjalistyczną opiekę medyczną oraz promocję zdrowia prowadzi Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Łęczycach, mieszczący się przy ul. Długiej 15 (SP ZOZ Łęczyce). Działa on na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej, art. 18 ust 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym, ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, Statutu Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Łęczycach oraz regulaminów i zarządzeń wewnętrznych. Filia SP ZOZ funkcjonuje w Strzebielinie – Osiedlu przy ul. Leśnej.
SP ZOZ w Łęczycach obejmuje swym zasięgiem działania ogół ludności zamieszkałej na stałe lub czasowo na terenie administracyjnym gminy Łęczyce. Ze świadczeń SP ZOZ w Łęczycach mogą korzystać również mieszkańcy spoza obszaru działania na podstawie odrębnie zawartych umów.
Do zadań SP ZOZ w Łęczycach należą w szczególności świadczenia zdrowotne służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, a w szczególności:
1. Badanie i udzielanie porad lekarskich i porad w domu chorego; 2. Leczenie; 3. Opieka nad kobietą ciężarną i jej płodem, połogiem oraz nad noworodkiem; 4. Opieka nad zdrowym dzieckiem; 5. Pielęgnacja chorych; 6. Pielęgnacja niepełnosprawnych i opieka nad nimi; 7. Orzekanie i opiniowanie o stanie zdrowia; - 16 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
8. Zapobieganie powstawaniu urazów i chorób poprzez działania profilaktyczne oraz szczepienia ochronne; 9. Czynności z zakresu zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i pomocnicze; 10. Prowadzenie czynnego poradnictwa, szczególnie w odniesieniu do populacji: − chorych z chorobami społecznymi i cywilizacyjnymi; − innych chorych przewlekle, których stan zdrowia wymaga systematycznej opieki; 11. Orzekanie o stanie zdrowia, a w tym o czasowej niezdolności do pracy, współdziałanie z instytucjami orzekającymi o stałej niezdolności do pracy, oraz prowadzenie innej działalności orzeczniczej; 12. Prowadzenie działalności profilaktycznej i promocji zdrowia; 13. Organizowanie innych form opieki medycznej w sytuacjach awaryjnych (klęski żywiołowe, katastrofy, epidemiczne szerzenie się chorób); 14. Opieka stomatologiczna leczenie i profilaktyka. Nadzór na działalnością Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej sprawuje Rada Gminy Łęczyce, jako podmiot tworzący.
Specjalistyczne i wysokospecjalistyczne badania dostępne są dla mieszkańców gminy w ośrodkach zdrowia w Wejherowie i Lęborku. 2.5. Kultura, edukacja i oświata
2.5.1. Kultura Domy i ośrodki kultury, kluby i świetlice w 2020 roku w gminie Łęczyce: 7 (publiczne: 7, prywatne: 0), w tym obiekty przystosowane dla osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach inwalidzkich: 5 (przystosowane wejście do budynku: 5, udogodnienia wewnątrz budynku: 5). W gminie Łęczyce 3 instytucje posiadają sale widowiskowe, w których znajduje się 300 standardowych miejsc dla widzów.
Rys. 10 Imprezy organizowane przez domy kultury oraz ich uczestnicy w latach 2011-2020, Źródło: GUS
Imprezy organizowane przez jednostki w 2020 roku oraz liczba uczestników:
o imprezy ogółem: 55 (uczestnicy: 3 497) o prelekcje, spotkania, wykłady: 3 (uczestnicy: 106) o imprezy turystyczne i sportowo - rekreacyjne: 8 (uczestnicy: 1 290) - 17 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
o konkursy: 6 (uczestnicy: 120) o pokazy teatralne: 7 (uczestnicy: 190) o warsztaty: 3 (uczestnicy: 191) o inne: 28 (uczestnicy: 1 600)
Rys. 11 Imprezy organizowane przez domy kultury w gminie Łęczyce, 2020, Źródło: GUS
Koła / kluby / sekcje i członkowie w 2020 roku:
o ogółem: 2 (członkowie: 72) o koło gospodyń wiejskich: 8 o inne 1 (członków: 40)
Rys. 12 Koła/kluby/sekcje w 2020r., Źródło: GUS
Grupy artystyczne i członkowie w 2020 roku:
o ogółem: 5 (członkowie: 94) o teatralne: 2 (członkowie: 50) o wokalne i chóry: 1 (członkowie: 8) o taneczne: 1 (członkowie: 11) o inne: 1 (członkowie: 25)
- 18 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Rys. 13 Grupy artystyczne, 2020, Źródło: GUS
Gminna Instytucja Kultury i Biblioteka w Łęczycach z siedzibą w Strzebielinie ul. Tuwima 4, została utworzona Uchwałą nr X/49/2003 Rady Gminy Łęczyce z dnia 19 lipca 2002r. w sprawie przekształcenia gminnej instytucji kultury. Przekształcono Świetlicę Wiejską w Świetlinie, Świetlicę Wiejską w Kaczkowie i Świetlicę Wiejską w Dzięcielcu oraz Instytucję Kultury – Gminną Bibliotekę Publiczną w Łęczycach w Gminną Instytucję Kultury
Przedmiotem działalności instytucji kultury jest m.in.
o rozpoznawanie, rozbudzanie zainteresowań i potrzeb kulturalnych, o przygotowanie do odbioru i tworzenia wartości kulturalnych, o kształtowanie wzorów i nawyków aktywnego uczestnictwa w kulturze, o reprezentowanie na zewnątrz dorobku kulturalnego gminy, o popieranie i promowanie rodzimych talentów artystycznych, zwłaszcza dzieci młodzieży, o inspirowanie działalności i opieka merytoryczna nad zespołami muzycznymi, tanecznymi, teatralnymi, plastycznymi oraz innymi krzewiącymi formy działalności kulturalnej na terenie gminy Łęczyce, o edukacja kulturalna i wychowanie przez sztukę, o prowadzenie działalności wystawienniczej, o utrwalanie tradycji regionalnych, gminnych, o organizowanie imprez kulturalnych w różnych formach: koncertów, wystaw, wieczorów autorskich, spotkań literackich i innych, mających na celu upowszechnianie kultury.
Na terenie Gminy Łęczyce funkcjonuje Biblioteka Publiczna współpracująca z Powiatową i Miejską Biblioteką Publiczną w Wejherowie.
Gmina może pochwalić się również Gminną Orkiestrą Dętą.
Na terenie Gminy Łęczyce funkcjonują również Świetlice wiejskie, znajdujące się m.in. w Strzebielinie, Kisewie, Kaczkowie, Świetlinie, Nawczu, Rozłazinie, Dzięcielcu, Czytelnia w Brzeźnie Lęborskim, Sala świetlicowa w Bożympolu Wielkim. W 2019r. Świetlice stanowiły bazę do działań zarówno realizujących zadania Gminnej Instytucji Kultury i Biblioteki, jak i zadań środowiskowych. Poza udostępnianiem świetlic dla społeczności lokalnej prowadzone były również zajęcia rekreacyjne. W Nawczu w Świetlicy wiejskiej – zajęcia - 19 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE teatralne zespołu „Maska”, warsztaty instrumentalne oraz zajęcia taneczne i nauka gry na instrumentach w Świetlicy wiejskiej w Świetlinie, warsztaty wokalne w Świetlicy wiejskiej w Kaczkowie, zajęcia taneczne i warsztaty integralno – wokalne w Świetlicy wiejskiej w Dzięcielcu, oraz na Sali świetlicowej w Bożympolu Wielkim. Do podstawowych zadań biblioteki publicznej działającej na terenie gminy Łęczyce w 2019r. było m.in. gromadzenie, opracowywanie zbiorów bibliotecznych, promowanie czytelnictwa i prowadzenie działalności kulturalnej. Biblioteka systematycznie uzupełnia swoje zbiory – zakupiono 2974 pozycje książkowe i 44 audiobooki. Gmina wychodzi naprzeciw mieszkańcom, którzy mieszkają w miejscowościach pozbawionych bibliotek i wprowadziła wypożyczalnię w ramach „Biblioteki na kółkach”.
Dla najmłodszych mieszkańców gminy Łęczyce natomiast prowadzono akcję „Na dobry początek”. Kontynuowano współpracę z Fundacją Metropolia Dzieci przy projekcie „Z książką na start”, w ramach której dzieci w wieku 0-6 lat otrzymywały paszporty biblioteczne i książeczki. W ramach cyklicznych działań w Gminnej Bibliotece Publicznej w Łęczycach oraz w Strzebielinie prowadzony był Dyskusyjny Klub Książki oraz Klub Czytających Rodzin. Biblioteka w Łęczycach wraz z filiami prowadziła działalność kulturalną i oświatową. Przeprowadzone zostały lekcje biblioteczne, spotkania autorskie, a także konkursy literackie. 2.5.2. Edukacja W gminie Łęczyce, 3 590 mieszkańców jest w wieku potencjalnej nauki (3-24 lata) (w tym 1 763 kobiet oraz 1 827 mężczyzn). Według Narodowego Spisu Powszechnego z 2011 roku 15,5% ludności posiada wykształcenie wyższe, 2,5% wykształcenie policealne, 12,7% średnie ogólnokształcące, a 15,6% średnie zawodowe. Wykształceniem zasadniczym zawodowym legitymuje się 26,7% mieszkańców gminy Łęczyce, gimnazjalnym 6,0%, natomiast 20,0% podstawowym ukończonym. 1,1% mieszkańców zakończyło edukację przed ukończeniem szkoły podstawowej.
W porównaniu do całego województwa pomorskiego mieszkańcy gminy Łęczyce mają nieznacznie niższy poziom wykształcenia. Wśród kobiet mieszkających w gminie Łęczyce największy odsetek ma wykształcenie podstawowe ukończone (22,1%) oraz zasadnicze zawodowe (20,2%). Mężczyźni najczęściej mają wykształcenie zasadnicze zawodowe (33,3%) oraz podstawowe ukończone (17,8%).
W 2018 roku w gminie Łęczyce mieściło się 6 przedszkoli, w których do 20 oddziałów uczęszczało 429 dzieci (209 dziewczynek oraz 220 chłopców). Dostępne były 483 miejsca. Dla porównania w 2008 roku w gminie Łęczyce mieściły się 4 przedszkola, w których do 14 oddziałów uczęszczało 227 dzieci (106 dziewczynek oraz 121 chłopców). Dostępne były 242 miejsca.
17,7% mieszkańców gminy Łęczyce w wieku potencjalnej nauki (3-24 lata) zalicza się do przedziału 3- 6 lat - wychowanie przedszkolne (17,6% wśród dziewczynek i 17,7% wśród chłopców). Na tysiąc dzieci w wieku przedszkolnym 706 uczęszcza do placówek wychowania przedszkolnego. Na jedno miejsce w placówce wychowania przedszkolnego przypada 0,93 dzieci w wieku przedszkolnym.
Placówkę ma 5 szkół podstawowych, w których w 71 oddziałach uczyło się 1 274 uczniów (609 kobiet oraz 665 mężczyzn). Dla porównania w 2008 roku w gminie Łęczyce placówkę miało 5 szkół podstawowych, w których w 51 oddziałach uczyło się 989 uczniów (486 kobiet oraz 503 mężczyzn).
W grupie wiekowej 3-24 lata na poziomie podstawowym (7-12 lat) kształci się 28,7% ludności (28,2% wśród dziewczynek i 29,2% wśród chłopców). Na 1 oddział w szkołach podstawowych przypada 17,9 uczniów. Współczynnik skolaryzacji brutto (Stosunek wszystkich osób uczących się w szkołach - 20 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE podstawowych do osób w wieku 7-12 lat) wynosi 92,99. W grupie wiekowej 3-24 lata na poziomie ponadgimnazjalnym (16-18 lat) kształci się 17,3% mieszkańców (17,8% wśród dziewczyn i 16,8% wśród chłopaków). W przedziale wiekowym odpowiadającym edukacji w szkołach wyższych (19-24 lat) znajduje się 22,5% mieszkańców gminy Łęczyce w wieku potencjalnej nauki (22,5% kobiet i 22,4% mężczyzn). 2.5.3. Oświata W latach 2017-2019 została przeprowadzona reforma oświatowa przekształcając podstawowe szkoły sześcioletnie w ośmioletnie. W ramach reformy gimnazja zostały włączone do szkół podstawowych. Ostatni rok funkcjonowania klas gimnazjalnych zakończył się 31 sierpnia 2019r., w którym ukończyło naukę 148 gimnazjalistów (7 klas gimnazjalnych).
W dniu 22 lutego 2019r. został zarejestrowany klub dziecięcy pod nazwą: Dorota Chołody Przedszkole i Klub Dziecięcy „SMYK” w Bożympolu Małym. Do klubu zostało przyjętych 17 dzieci w wieku do lat 3.
Wyniki egzaminów klas gimnazjalnych i ośmioklasistów w 2020r.
Egzamin ósmoklasisty został przeprowadzony od 16 do 18 czerwca 2020r. z zachowaniem reżimu sanitarnego. Uczniowie, którzy z przyczyn losowych lub zdrowotnych nie przystąpili do niego w powyższym terminie, napisali egzamin 7, 8 i 9 lipca 2020r. Egzamin ósmoklasisty był przeprowadzany w formie pisemnej. Każdy ósmoklasista przystąpił do egzaminu z trzech przedmiotów obowiązkowych, tj.:
1) języka polskiego,
2) matematyki,
3) języka obcego nowożytnego.
Do egzaminu przystąpiło 177 uczniów klas ósmych.
Wyniki z egzaminu ośmioklasisty z języka polskiego osiągnął 54% (średni wynik), z matematyki 34%, z języka angielskiego 41%. Największą trudność sprawił uczniom egzamin z matematyki, zwłaszcza w Szkole Podstawowej w Bożympolu Wielkim (średni wynik 30%). Natomiast najlepiej wypadł egzamin z języka polskiego i najwyższy średni wynik z tego przedmiotu uzyskali uczniowie z Zespołu Szkolno- Przedszkolnego w Łęczycach na poziomie 56%.
Tab. 5 Przedszkola i punkty przedszkolne w gminie Łęczyce Przedszkola 6 Przedszkola w szkołach podstawowych 2 Przedszkola specjalne 0 Oddziały 20 Oddziały przedszkolne w szkołach podstawowych 3 Oddziały w przedszkolach specjalnych 0 Miejsca 483 Miejsca w przedszkolach specjalnych 0 Źródło: GUS
- 21 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Tab. 6 Poziom wykształcenia z podziałem na poziom i w porównaniu wartości w gminie z województwem oraz krajem Wykształcenie Gmina % Województwo % Kraj % Kobiety % Mężczyźni % Wyższe 15,5 18,7 17,9 18,1 12,7 średnie i policealne 30,8 33,2 33,3 33,1 28,3 Policealne 2,5 2,7 2,7 3,4 1,5
średnie ogólnokształcące 12,7 13,3 12,4 15 10,2
średnie zawodowe 15,6 17,3 18,1 14,7 16,6 zasadnicze zawodowe 26,7 23,2 22,9 20,2 33,3 Gimnazjalne 6 5,3 5,2 5,2 6,8 podstawowe ukończone 20 18,3 19,3 22,1 17,8 podstawowe nieukończone i bez 1,1 1,2 1,4 1,1 1,1 wykształcenia Źródło: GUS
Tab. 7 Przedszkola i punkty przedszkolne w gminie Łęczyce Dzieci Gmina Województwo Kraj w placówkach wychowania przedszkolnego na 1 tyś. 706 835 873 dzieci w wieku 3-5 lat dzieci w wieku 3-5 lat przypadające na jedno miejsce 0,93 0,98 0,89 w placówce wychowania przedszkolnego Źródło: GUS
Przedszkola w Łęczycach:
o Przedszkole Publiczne w Łęczycach ul. Topolowa 1, Łęczyce o Punkt przedszkolny „Słoneczko” w Brzeźnie Lęborskim, Brzeźno Lęborskie 14d, Łęczyce o Przedszkole Publiczne w Strzebielinie Osiedlu, ul. M. C. Skłodowskiej 1, Strzebielino Osiedle o Przedszkole Niepubliczne „Bajka” w Bożympolu Wielkim, ul. Chmieleniecka 3, Bożepole Wielkie o Dorota Chołody Przedszkole i Klub Dziecięcy „Smyk” w Bożympolu Małym, ul. Wiejska 14, Bożepole Wielkie
Tab. 8 Szkoły podstawowe w gminie Łęczyce – uczniowie i absolwenci w latach 2008-2018 Szkoły podstawowe dla dzieci i młodzieży bez szkół specjalnych 5 Oddziały 71 Uczniowie 1274 Kobiety (uczniowie) – 47,8 % 609 Mężczyźni (uczniowie) – 52,2 % 665 Oddziały w przedszkolach specjalnych 0 Źródło: GUS
Szkoły funkcjonujące na terenie Gminy Łęczyce (m.in.):
o Szkoła Podstawowa im. Janusza Kusocińskiego w Bożympolu Wielkim ul. Szkolna 1, o Szkoła im. kpt. ż. w. Karola Olgierda Burchardta w Strzebielinie Osiedlu, ul. Marii C. Skłodowskiej 1, o Filialna Szkoła Podstawowa im. Adama Loreta w Łęczycach, Brzeźno Lęborskie, o Szkoła Podstawowa im. Adama Loreta w Łęczycach ul. Topolowa 1, Łęczyce o Zespół Kształcenia i Wychowania w Rozłazinie, ul. Długa 21, Rozłazino
- 22 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Rys. 14 Przedszkola w gminie Łęczyce, dzieci oraz dostępne miejsca w latach 2008-2018, Źródło: GUS
Rys. 15 Punkty przedszkolne w gminie Łęczyce – dzieci oraz dostępne miejsca w latach 2008-2018, Źródło: GUS
Rys. 16 Szkoły podstawowe w gminie Łęczyce – uczniowie i absolwenci w latach 2008-2018, Źródło: GUS
- 23 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Rys. 17 Szkolnictwo podstawowe w gminie Łęczyce – współczynnik skolaryzacji brutto w latach 2003-2018, Źródło: GUS
2.6. Sport i rekreacja Sport i rekreacja to z pewnością doskonała metoda usuwania skutków siedzącego i stresogennego trybu życia. Zapewniają relaks, utrzymanie równowagi psychicznej, dostarczają pozytywnej energii, stymulują i wzmacniają rozwój naszych uzdolnień i predyspozycji, są doskonałe w szlifowaniu szlachetnych cech charakteru.
W Gminie Łęczyce znajduje się kilka obiektów sportowych wśród których należy wymienić:
o boiska wiejskie do gry w piłkę nożną zlokalizowane są w miejscowościach: Brzeźno Lęborskie, Łęczyce, Rozłazino, Bożepole Wielkie, Dzięcielec, Kaczkowo, Świetlino, Łówcz Górny, Wysokie o 5 boisk szkolnych znajdujących się przy szkołach w – Bożympolu Wielkim, Strzebielinie, Rozłazinie, Brzeźnie Lęborskim, Łęczycach o 4 sale gimnastyczne przy szkołach w Łęczycach, Bożympolu Wielkim i Strzebielinie (w Strzebielinie sala wymaga remontu), Rozłazinie
Według danych GUS w Gminie Łęczyce znajduje się 1 hotel, 1 schronisko. 2.7. Aktywność mieszkańców Ilość złożonych wniosków, interpelacji, zapytań w kadencji Rady Gminy 2018-2023 - 5 o Interpelacja Radnego Tomasza Białobrzeskiego ws stanu technicznego placu zabaw w Brzeźnie Lęborskim. o Interpelacja radnego Łukasza Piątek ws występującego fetoru wydobywającego się z kanalizacji na ulicy Leśnej w Łęczycach. o Interpelacja radnego Łukasza Piątek ws występującego problemu z siecią kanalizacyjną na ulicy Leśnej i Podgórnej. o Interpelacja Radnego Krzystofa Licau ws pomocy w wzmocnieniu bezpieczeństwa na drogach. o Zapytanie radnych Wioletty Piankowskiej i Marzeny Ropeli ws realizacji zadania w miejscowości Chmieleniec. Rejestr umów podpisanych w poszczególnych latach: (dotacje, dostawa, usługa, roboty budowlane) z firmami, m.in. na bieżące utrzymanie dróg gminnych, wywóz nieczystości, dostawę mat. Biurowych, organizację i prowadzenie działalności w zakresie sportu, utrzymanie czystości w gminie, na placach zabaw. - 24 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE o na koniec 2018: 261 umów o na koniec 2019: 290 umów o na koniec 2020: 270 umów o na 02.02.2021: 58 umów Inwestycje celu publicznego: o 2018 opisane – 117 o 2019 – 90 o 2020 – 109 o 2021 – 9 Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania od 2015-2021 - 8 Petycje: o 2018 – 6, odpowiedzi – 5 o 2019 – 4, odpowiedzi – 3 o 2020 – 4, rozpatrzone – 2 Rejestr zamówień na sprzedaż napojów alkoholowych: 2017 rok: na terenie Gminy Łęczyce ustalono maksymalną liczbę zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży: o do 4,5% zawartości alkoholu oraz na piwo - 15 o powyżej 4,5% do 18% zawartości alkoholu ( z wyjątkiem piwa) - 10 o powyżej 18% zawartości alkoholu - 10 2018 rok: na terenie Gminy Łęczyce ustalono maksymalną liczbę zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży: o do 4,5 zawartości alkoholu oraz na piwo - 45 o powyżej 4,5% do 18% zawartości alkoholu ( z wyjątkiem piwa) - 40 o powyżej 18 % zawartości alkoholu – 40 Na terenie Gminy Łęczyce ustalono: o 40 punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, o 12 punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5% alkoholu( z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży. W 2020 roku w Gminie Łęczyce odbyło się: o ponad 20 spotkań Komisji Rewizyjnej. o od maja do grudnia odbyło się 12 posiedzeń Komisji Porządku Publicznego. W związku z sytuacją pandemiczną nie udało się w pełni zrealizować Planu Pracy komisji na rok 2020. o 47 posiedzeń komisji gospodarczej i budżetu rady gminy Łęczyce o 13 posiedzeń komisji skarg, wniosków i petycji dotyczących. Pozytywnie zaopiniowano 13 wniosków, 3 uznano za bezzasadne i 1 przekazano do opinii Wójta, jako organu właściwego. o Wniosek o obniżenie kosztów dzierżawy działki (nr 156/1, Brzeźno Lęborskie) – opinia odmowna
- 25 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE o Zaopiniowanie wniosku mieszkańców, Rady Sołeckiej oraz Sołtysa Rozłazina w sprawie wykonania przyłącza wodociągowego i kanalizacyjnego – opinia pozytywna o Rozpatrzenie skargi mieszkańca Łęczyc na działalność Wójta Gminy Łęczyce – opłata śmieciowa – skarga bezzasadna o Zaopiniowanie wniosku mieszkańca Strzebielina w sprawie nadania nazwy ulicy – (działka nr 354/39) – opinia pozytywna o Rozpatrzenie skargi Sołtysa Chmieleńca na działanie Wójta Gminy Łęczyce – skarga uznana za zasadną o Wniosek Sołtysa Łęczyc w sprawie sprzątania poboczy oraz chodników, użytkowaniu mosty, naprawy uszkodzeń chodników na terenie Łęczyc – wniosek zaopiniowany pozytywnie o Wniosek mieszkańca Strzebielina o zmianę linii zabudowy na działce 84/16 – wniosek zasadny o Wniosek Kierownika Ośrodka Zdrowia w Łęczycach o termomodernizację oraz powiększenie istniejącego parkingu – wniosek zasadny o Zaopiniowanie wniosku Sołtysa Kaczkowa – budowa chodnika – opinia pozytywna o Zaopiniowanie wniosku Sołtysa Chmieleńca i Rady Sołeckiej – remont drogi od leśniczówki do Mokrego Boru – opinia pozytywna o Zaopiniowanie wniosku Mieszkańców Bukowa – modernizacja drogi – opinia pozytywna o Zaopiniowanie wniosku Sołtysa Chmieleńca – zakup płyt Yomb. Zakup i montaż lampy przy przystanku szkolnym – skrzyżowanie Mokry Bór i Domy Celne – opinia pozytywna o Rozpatrzenie skargi Mieszkańców Dąbrowy Brzezieńskiej na Kierownika OPS w Łęczycach – skarga bezzasadna o Zaopiniowanie wniosku Sołectwa Chrzanowo – budowa świetlicy wiejskiej – wniosek zasadny o Wniosek Sołectwa Kaczkowo – DZ 105/10 – remont drogi – wniosek zaopiniowany pozytywnie o Zaopiniowanie wniosku Sołectwa Świetlino – zakup lamp, utwardzenie drogi gminnej, remont drogi powiatowej w Świetlinie – wniosek zasadny o Skarga mieszkańca Strzebielina na bezczynność Wójta Gminy Łęczyce – brak odpowiedzi na pismo. Skargę przekazano Wójtowi – organ właściwy do rozpatrzenia skargi. W 2020 roku Komisja Oświaty, Zdrowia, Kultury i Sportu Rady Gminy Łęczyce odbyła 21 spotkań, w tym 2 spotkania wspólne – z Komisją Rady i Komisją Rolną, Ochrony Środowiska i Porządku Publicznego. Spotkania odbywały się z dyrektorami szkół i przedstawicielami nauczycielskich związków zawodowych w związku z różnym naliczaniem wynagrodzeń w szkołach w okresie pandemii. Analizowano budżet w dziale Oświata i wyniki sprawdzianu uczniów klas ósmych. Wynikiem spotkań było zrealizowanie wniosku Komisji o podział na grupy na zajęciach informatycznych w oddziałach liczących ponad 20 uczniów. Rozpatrzono również wniosek o rozpisanie konkursu na dyrektora GIKiB. 3. Obszar gospodarczy 3.1. Działalność gospodarcza i rynek pracy W 2020 roku zarejestrowano 102 nowe podmioty gospodarki narodowej, 95 w sektorze prywatnym, 94 jako osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą i 1 jako stowarzyszenia i organizacje społeczne.
Według danych z rejestru REGON wśród podmiotów posiadających osobowość prawną w gminie Łęczyce występują m.in. spółki cywilne – 38, spółki handlowe – 50. Analizując rejestr pod kątem
- 26 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE liczby zatrudnionych pracowników można stwierdzić, że w gminie jest 1027 mikro-przedsiębiorstw, zatrudniających 0 - 9 pracowników.
W gminie Łęczyce w 2020 roku 29 podmiotów deklarowało jako rodzaj działalności rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo, natomiast jako przemysł i budownictwo swój rodzaj działalności deklarowało 565 podmiotów, a 456 podmiotów w rejestrze zakwalifikowana jest jako pozostała działalność.
Wśród osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w gminie Łęczyce najczęściej deklarowanymi rodzajami przeważającej działalności są Budownictwo (40.4%) oraz Przetwórstwo przemysłowe (17.5%).
Rys. 18 Podmioty gospodarki narodowej wpisane do rejestru REGON w latach 2009-2020, Źródło: GUS
Rys. 19 Rodzaje przeważającej działalności w latach 2012-2020, Źródło: GUS
- 27 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
W 2020 roku gmina otrzymała dotację ze środków Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnych. Suma wydatków z budżetu gminy Łęczyce wyniosły ponad 73 mln złotych. Największa część budżetu gminy Łęczyce – 40,81% została przeznaczona na opiekę i pomoc społeczną. Wydatki na oświatę stanowią 31,39% budżetu ogółem. Pozostałe wydatki stanowią 29,75% ogółu wydatków. 3.2. Rolnictwo i turystyka Biorąc pod uwagę wielkość wykorzystanego obszaru, jedną z podstawowych działalności w gminie Łęczyce stanowi rolnictwo. Użytki rolne stanowią prawie 9.500 ha, a użytki leśne około 11 600 ha. Użytki rolne zajmują około 40% powierzchni całej gminy. Gospodarka gminy ma charakter rolniczo – przemysłowy.
Teren gminy Łęczyce znajduje się w obrębie wielofunkcyjnej strefy pojeziernej o charakterze rolno- leśnym. Wschodnia część gminy leży w zasięgu Aglomeracji Trójmiejskiej i prognozowana jest do intensywnego rozwoju osadniczego. Pozostała część o charakterze rolno-leśnym i leśnym, o wysokich, w skali województwa walorach przyrodniczo-krajobrazowo kulturowych, predysponowana jest do rozwoju różnych form turystyki i rekreacji z nastawieniem na rozwój ekoturystyki, turystyki kwalifikowanej i krajoznawczej oraz agroturystyki.
Na terenie gminy przewidziana jest realizacja projektu „Rzeka Łeba – Uwolnij Energię Natury”, których celem są projekty i budowa przystani kajakowych oraz przenosek w Paraszynie, Bożympolu Małym, Bożympolu Wielkim, Wielistowie i Łęczycach w ramach przedsięwzięcia strategicznego „Pomorskie Szlaki Kajakowe”.
Teren gminy położony jest w obszarze preferowanym do rozwoju turystyki krajoznawczej, kwalifikowanej i agroturystyki. W znaczeniu ponadlokalnym na terenie gminy Łęczyce winny rozwijać się takie formy rekreacji jak: wędrówki piesze, sporty wodne – kajakarstwo, pływanie, wędkowanie, jazda konna i turystyka rowerowa.
Przez teren gminy Łęczyce przebiegają dwie trasy rowerowe o znaczeniu regionalnym:
- regionalna trasa rowerowa nr 114 – Wejherowo-Lębork-Wicko (wzdłuż dróg powiatowych nr 1456, 1322, 1318), - regionalna trasa rowerowa nr 124 - Choczewo-Lębork-Bytów (wzdłuż drogi powiatowej nr 1322).
Atrakcyjność gminy – co i gdzie warto zobaczyć:
Bożepole Małe
Po raz pierwszy w dokumentach wieś pojawiła się w 1404 roku. W 1437 roku stanowiła wolny majątek rycerski. Prawdopodobnie w XVII wieku i w połowie XIX wieku była tu niewielka osada folwarczna z dworem. Właścicielami wsi byli wówczas Bartsch i Paradski. W 1784 roku majątek został skomasowany przez F. Augusta von Platena, następnie wieś przeszła w posiadanie rodziny von Dorne. Ważnym wydarzeniem było przeprowadzenie w 1870 roku linii kolejowej przez południową część majątku. W 1945 roku majątek rozparcelowano, a pięć lat później przejęło go PGR w Godętowie. Po 1991 roku majątek był w posiadaniu Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, która przekazała dwór z parkiem Archidiecezji Gdańskiej.
- 28 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Warto zobaczyć:
o Pałac w zespole pałacowo-parkowym z końca XVIII wieku; o Punkt widokowy na Jeleniej Górze (koło pola biwakowego leśnictwa Paraszynek).
Bożepole Wielkie
Początki miejscowości sięgają roku 1357, kiedy w dokumentach pojawił się zapis „Bożepole”. W 1437 roku majątek należał do rodzin Bochenów i Latoschów. W XVI i XVII wieku majątek znalazł się w posiadaniu rodzin Bochenów, Lantowów i Rexinów. Od połowy XVII wieku stanowił on własność pomorskiej rodziny Wejherów (wywodzącej się z podkołobrzeskiego Tymienia). Już w XVI wieku istniała w Bożympolu prywatna kaplica, filia parafii rozłazińskiej, a opuszczoną dziś zabytkową świątynię wybudowano w 1743 roku. W roku 1784 była tu karczma, kuźnia, młyn wodny oraz 16 domów. Córka właściciela Bożegopola, Karolina, w roku 1805 poślubiła ostatniego męskiego przedstawiciela katolickiej linii Hohenzollernów, księcia generała Hermanna Hohenzollerna- Hechingena. Życzeniem księżnej było spocząć po śmierci w bożepolskim kościele, co nastąpiło w roku 1860. W XIX stuleciu pobliskim traktem do Gdańska kilkakrotnie podróżowali członkowie pruskiego domu panującego. Największym wydarzeniem był pobyt w Bożympolu cesarza Wilhelma I, który przyjął zaproszenie ówczesnego starosty lęborskiego i zarazem właściciela tutejszego majątku Maxa von Wejhera.
Warto zobaczyć:
o Kościół św. Piotra Apostoła z 1658 i 1743 roku (w środku krypta rodziny Wejherów), przeniesiony do Skansenu we Wdzydzach Kiszewskich; usytuowanie kościoła upamiętnia głaz; o Zrekonstruowany park dworski z zabytkowym dębem oraz dwór z początku XIX wieku (przy wyjeździe z Bożegopola na drogę Gdańsk-Szczecin); obecnie prywatne mieszkania; o Osiedle celne z lat 20. ubiegłego wieku (drewniane piętrowe budynki we wschodniej części wsi).
Brzeźno Lęborskie
Już w połowie XVI wieku dzięki staraniom biskupa włocławskiego wybudowano tutaj świątynię drewnianą. Pierwsza informacja o Brzeźnie pochodzi z około 1400 roku. Do połowy XIX stulecia Brzeźno podobnie jak sąsiednie Pużyce, było własnością królewską. Później część gruntów rozparcelowano zapoczątkowując rozwój wsi. Po roku 1945 kombinat rolniczy (PGR), obecnie własność ANR Skarbu Państwa.
Warto zobaczyć:
o Neogotycki kościół z roku 1880, wybudowany przez ewangelików na miejscu zrujnowanej świątyni katolickiej (na wieży rzeźba anioła datowana na rok 1724).
Chmieleniec
Miejscowość usytuowana jest w pradolinie Łeby na południowym skraju Puszczy Wierzchucińskiej. W pięknym kompleksie leśnym, spacerując można tu spotkać zwierzynę leśną, odpocząć podczas zbioru grzybów i runa leśnego.
- 29 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Chrzanowo
W skład Sołectwa wchodzą dwie miejscowości: Witków i Chrzanowo. Sołectwo usytuowane jest na zachodnim skraju kompleksu leśnego Lasów Lęborskich. Chrzanowo położone jest nad jeziorem, które zachęca do wypoczynku natomiast Witków leży w malowniczej kotlinie, przyległej do drogi Mierzyno-Chrzanowo w odległości ok. 5 km od głównej trasy Wejherowo-Lębork.
Dąbrowa Brzezieńska
Wieś kaszubska położona na zachodnim skraju Puszczy Wierzchucińskiej. Na wschód od miejscowości znajduje się rezerwat przyrody Długosz Królewski w Łęczynie.
Dąbrówka Wielka
Choć Dąbrówka Wielka wzmiankowana była już w roku 1356 niewiele wiadomo o jej dziejach. Przez stulecia był to niewielki majątek szlachecki. Rozwój wsi nastąpił zapewne po częściowej parcelacji majątku w końcu XIX wieku.
Warto zobaczyć:
o Dwór z początku XX wieku, w środku galeria z pracami zmarłego w latach 70. plastyka Wiesława Markowskiego; o Park z licznym starodrzewem; o Łowisko specjalne (zespół 4 stawów rybnych).
Dzięcielec
Początki osadnictwa na terenie Dzięcielca datować można na okres kultury pomorskiej. Najstarszy dokument pisany dotyczący dziejów osady pochodzi z 1400 roku. Nazwa miejscowości pochodzi od imienia Dzięcioł. Są to stare szlacheckie dobra, z których wywodził się ród Dzięcielskich. Część Dzięcielskich, z czasem uległa germanizacji, przyjmując nazwisko Dietelski. Przed reformacją znajdował się tu kościół katolicki. Wizytacja ówczesnego biskupa Szembeka wskazuje na to, że proboszcz z Rozłazina wytoczył proces luteranom o utrzymywanie zboru w Dzięcielcu. Od czasu reformacji wieś mimo przynależności do parafii w Rozłazinie, zamieszkana była przez ewangelików, którzy wznieśli tu świątynię. Dzięcielski pastor służył także ewangelikom zamieszkującym po polskiej stronie ówczesnej granicy Rzeczypospolitej i Prus. Według lustracji z 1881 roku, we wsi było 268 mieszkańców. W 1907 roku Bank Ziemski z Berlina, który wcześniej wykupił majątek dokonał jego parcelacji. W 1951 roku na 400 ha gruntów utworzono PGR.
Warto zobaczyć:
o XIX-wieczny kościółek stanowiący obecnie świątynię filialną Rozłazina; o Częściowo przebudowana karczma, przypuszczalnie końca XVIII wieku.
Godętowo
Pierwsza wzmianka pochodzi z 1284 roku. W 1361 roku Winryk von Kniprode wieś Goditow nadaje na własność na prawie magdeburskim Januszowi von Ditleve. Przez stulecia osada ta należała do familii Goddentowów. Mimo położenia przy trakcie Gdańsk-Szczecin powstała wokół majątku osada nigdy nie rozrosła się.
- 30 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Warto zobaczyć:
o Dwór z początku XIX wieku, otoczony parkiem; o Pozostałości kaplicy oraz mauzoleum właścicieli majątku ( na wzgórzach na południe od wsi).
Łęczyce
Łęczyce powstały w połowie XIV wieku. Akt lokacyjny osady wydał 23 stycznia 1335 roku komtur gdański. Po przejęciu Prus Królewskich przez Koronę Polską Łęczyce, jak i cała ziemia lęborska stały się lennem książąt pomorskich. Wieś z czasem uzyskała rolę centrum dóbr książęcych położonych w okolicy Lęborka. W zachowanych inwentarzach z XVII i XVIII wieku Łęczyce opisano jako wieś zamieszkałą przez 10 gburów, sołtysa i 2 karczmarzy. Okoliczne lasy uznano za należące do Łęczyc. Niemniej Łęczyce pozostawały w cieniu pobliskiego Godętowa – dużej i kościelnej wsi należącej do rodu Godentów. Rozwój Łęczyc nastąpił dopiero po drugiej wojnie światowej, w której Godętowo znacznie ucierpiało, a Łęczyce stały się siedzibą władz lokalnych.
Warto zobaczyć:
o Młyn na Łebie z końca XIX wieku; o Tradycyjna wiejska zabudowa z początku XX stulecia.
Łówcz
W wykazie dóbr rycerskich z około 1424 roku pojawiła się forma Loffcze. W tym samym roku występuje również nazwa Łówcz, jako jedyna z 77 dóbr rycerskich ziemi lęborskiej. W XVIII i XIX wieku odróżniano Łówcz Górny – z 1 folwarkiem, Łówcz średni – z 4 folwarkami oraz Łówcz Dolny – z 1 folwarkiem. W 1879 roku połączono Łówcz Średni i Górny, a ich właścicielem został Kutscher. Po parcelacji części majątku w 1909 roku została utworzona gmina chłopska Łówcz, która w 1911 roku liczyła 187 mieszkańców. Po 1920 roku Łówcz pozostał po niemieckiej stronie granicy, jednak większość mieszkańców stanowili Kaszubi. Podczas drugiej wojny światowej działała na tym terenie Tajna Organizacja Wojskowa Gryf Pomorski.
Warto zobaczyć:
o Cmentarz więźniów podobozu koncentracyjnego zmarłych w 1945 roku w Łówczu.
Nawcz
Nazwa miejscowości oznacza osadę założoną na świeżym gruncie. Najprawdopodobniej osada istniała tutaj jeszcze przed pojawieniem się w 1310 roku na tym terenie Zakonu Krzyżackiego. Według rejestru dóbr ziemi lęborskiej z 1437 roku, była to kaszubska posiadłość szlachecka, która szybko została podzielona na udziały. W pierwszej połowie XVIII wieku właścicielem części udziałów był starosta lęborsko-bytowski von Grumbkov, inna część zaś należała do rodziny Wittke. W roku 1911 Nawcz był wiejską gminą o powierzchni 512 ha. Mieszkało wówczas we wsi 217 mieszkańców. W okresie międzywojennym okolice Nawcza były miejscem ożywionej działalności polskiej organizacji, m.in. przez Związek Polaków w Niemczech.
Warto zobaczyć:
o Cmentarz wojenny przy drodze z Nawcza do Kętrzyna (na którym złożone są prochy 650 więźniów obozu Stutthof, zmarłych podczas marszu śmierci zimą 1945 roku)
- 31 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
o Kościół-pomnik zbudowany na fundamentach jednego z byłych baraków obozu koncentracyjnego Stutthof.
Paraszyno
Paraszyno istniało już na przełomie XV i XVI wieku, jako majątek rycerski. Jeszcze w 1437 roku obowiązywało tu stare pomorskie prawo, według którego płacono podatek w naturze. Zgodnie z wolą króla Kazimierza Jagiellończyka wraz z całą ziemią lęborską w roku 1466 Paraszyno stało się lennem książąt pomorskich. W roku 1488 książę Bogusław nadał tę miejscowość Wawrzyńcowi Krakowskiemu, który 5 lat później sprzedał ją Jeckelsom. W XVII wieku jako właściciele Paraszyna wymieniani są Asdunowie i Bochenowie. W połowie XVII wieku majątek podzielono na 3 folwarki – Paraszyno, Porzecze i Stanice. Ponowne scalenie dóbr paraszyńskich nastąpiło w roku 1837, a dokonał tego Stanisław Zelewski. Jako wiano jego wnuczki Anny Marii majątek przeszedł w ręce von Besserów, którzy gospodarowali tu do roku 1945. Po wojnie grunty zostały rozparcelowane, a we dworze zamieszkały dwie rodziny. Podupadający budynek przeznaczono później na hodowlę inwentarza i ostatecznie ruinę opuszczono w latach 70. Wówczas z zamiarem stworzenia tu hodowli pstrąga grunty i zdewastowany pałac przejęło PGR. Po remoncie obiekt pałacowy przeznaczono jednak na pensjonat.
Warto zobaczyć:
o Dwór szlachecki z drugiej połowy XIX wieku, o Miejsce pamięci zamordowanych partyzantów Gryfa Pomorskiego (szczątki bunkra).
Pużyce
Pierwsze informacje o Pużycach pochodzą z roku 1356. Z tego czasu zachował się akt nadania wsi przez gdańskiego komtura niejakiemu Dobroszowi i Kirstaminowi, którzy objęli po 50 włók. Osadę lokowano na prawie chełmińskim. Najpierw stanowiła ona własność książęcą, później zaś królewską. Jak wskazuje lustracja z 1427 roku, z 50 włók było 20 włók pustych, dlatego też zakon na prośbę mieszkańców zmienił podział z włók na radła, których było wówczas 25. W XVII i XVIII wieku Pużyce jako dobro starościńskie podlegało starostwu w Lęborku.
Warto zobaczyć:
o Kilka ryglowych chałup z przełomu XIX i XX wieku; o Murowana stopa wiatraka typu „Holender”.
Rozłazino
W 1356 roku komtur gdański nadał Rozłazino na prawie chełmińskim niejakiemu Ryszardowi. Już w XIV wieku powstała tu samodzielna parafia z własnym kościółkiem, który po upowszechnieniu się protestantyzmu stał się tylko świątynią filialną, jednak nigdy nie został przejęty przez protestantów. Dzięki postawie biskupa chełmińskiego Jana Marwitza w roku 1864 powstała tu parafia, obejmująca swym zasięgiem okoliczne wsie w promieniu 15 kilometrów. Przez 4 lata przy kościele funkcjonowała też prywatna szkoła katolicka. Długoletni proboszcz ksiądz Block, mimo zamknięcia przez władze pruskie szkoły nadal nauczał dzieci. W roku 1884 nawet dziedzic z pobliskiego Bożegopola,, von Weiher, skarżył się na prowadzoną po polsku naukę. Mimo polskiej świadomości mieszkańców Rozłazino po zakończeniu I wojny światowej zostało po niemieckiej stronie granicy. Urzędujący tu wówczas ksiądz Wensierski zwrócił się do władz z prośbą o przeniesienie do Przechlewa, bo tam większość katolików była ... Niemcami. Szybki rozwój Rozłazina przypadł na przełom XIX i XX wieku. - 32 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Wówczas mieszkańcy założyli własną kasę oszczędnościową i towarzystwo gospodarcze. Wspólnym wysiłkiem wybudowano w Rozłazinie gorzelnię i wyposażono kółko rolnicze. Wieś stanowiła też siedzibę lokalnych władz. Po wojnie Rozłazino, mimo znaczenia jako wieś gromadzka podupadło. W roku 1973 wraz z sąsiednimi miejscowościami włączono je do gminy Łęczyce. Obecnie jest jedną z większych i zasobniejszych wsi w tej gminie.
Warto zobaczyć:
o Kościół parafialny św. Wojciecha z lat 1840-1841, z zachowanym starym wyposażeniem oraz oryginalnymi polsko-niemieckimi witrażami w prezbiterium (są na nich nazwiska osób poległych w I wojnie światowej); o Pomnik Papieża Jana Pawła II przy kościele parafialnym św. Wojciecha; o Zabudowa gorzelni z początku XX wieku; o Poniemieckie osiedle służb celnych z lat 20. ubiegłego stulecia.
Strzebielino
Przed wojną była to ważna osada graniczna przy głównej trasie drogowej z Berlina do Gdańska. Tutaj na rozległych łąkach swój początek ma rzeka Reda. Przed wojną w Strzebielinie działały liczne polskie organizacje krzewiące wśród miejscowej kaszubskiej ludności idee patriotyczne. W okresie okupacji Niemcy urządzili pod Strzebielinem lotnisko polowe, na którym odbywały się także szkolenia pilotów. Według źródeł partyzanci z Gryfa Pomorskiego w roku 1942 przeprowadzili udany atak na obiekty lotniska i zniszczyli tu 6 samolotów szkoleniowych. Po wojnie było tam centrum spadochronowe. Również po wojnie Strzebielino na życzenie mieszkańców zostało przyłączone do powiatu lęborskiego i gminy w Łęczycach. Niosło to znaczne korzyści, bowiem miejscowość traktowana była jako ziemie odzyskane.
Warto zobaczyć:
o Dobrze zachowane dawne budynki służb granicznych (na zachód od centrum wsi); o Pomnik lotników radzieckich; o Izba regionalna w miejscowej szkole, poświęcona pamięci etnografa kaszubskiego – Pawła Szefki.
Strzelęcino
Wieś leżąca w gminie Łęczyce w słabo zalesionej okolicy wysoczyzny lęborskiej. Na początku XV wieku powstał w Strzelęcinie folwark z parkiem i dworem z końca XVIII w. W dokumentach wieś określana była jako majątek rycerski. W latach 1925-40 folwark w Strzelęcinie podlega parcelacji. W czasie II wojny światowej w parku dworskim utworzono obóz jeniecki, skąd jeńcy z 3 baraków pracowali w gospodarstwach rolnych. W marcu 1945r. nastąpiło zniszczenie dworu. Na fundamentach dawnego dworu prywatny właściciel odbudował budynek, natomiast zabudowania folwarczne znajdują się we władaniu innych osób.
Świetlino
Wieś leżąca w gminie Łęczyce na skraju Puszczy Wierzchucińskiej. Wieś czynszowa założona przez zakon krzyżacki. Pierwotnie dzieliła się na Świetlino Dolne i Górne. W 1658r. zamieszkiwało tu 12 chłopów. W 1784r. zanotowano 17 domów i w tym czasie wykształcił się w pełni charakterystyczny układ owalnicowy, którego główna ulica nazywana była „ringiem”. W 1911r. gmina
- 33 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE ewangelicko-augsburska wzniosła niewielki kościół, o ciekawym centralnym rzucie, który obecnie stanowi filię parafii w Łęczycach. Kościół p.w. Izydora Rolnika wpisany jest do rejestru zabytków.
Wielistowo
Pierwsza wzmianka o majątku Vielischtow pochodzi z 1437 roku. Wówczas składał się on z 4 włók i był wolnym majątkiem rycerskim. W 1493 roku w przywileju lennym określa się go jako majątek dawno zasiedlony przez rodzinę Feldstau. W 1523 roku należał do Hansa von Vilstowa, a od 1628 roku do początku XVIII wieku do rodziny Felstawów. Z początkiem XVIII wieku wieś podzielono na dwie części, należące do rodzin Felstowów i Pirchów. Dopiero w 1811 roku majątek na powrót został skomasowany w ręku Jakuba Weihera. Później znajdował się w posiadaniu wielu właścicieli aż do 1945 roku, kiedy to przejęło go PGR.
Warto zobaczyć:
o Resztki parku przydworskiego i zbudowania folwarczne z końca XIX wieku.
Witków
Do niedawna Witków nosił nazwę Wódka, która wielu wprawiała już po jej usłyszeniu w dobry nastrój. Witków powstał dość późno, z inicjatyw Boninów. W roku 1704 wieś przejęli Rexinowie z Salina i to oni w roku 1734 wybudowali do dziś istniejący dwór, tworząc z tego majątku i dóbr Niewińskich majorat. Na początku xx wieku wybuchł tu groźny pożar, podczas którego dwór został w dużym stopniu zniszczony. Po odbudowie w roku 1911 Witków nabyła pani Krauze, w której rękach majątek pozostał do końca wojny. Zdewastowany w czasach PRL budynek ostatecznie opuszczono w roku 1978.
Warto zobaczyć:
o Dwór (murowany z cegły) z 1734 roku; o Kompleks zabudowań folwarcznych z początku XX wieku (m.in. interesująca wieża zegarowa); o Dworski park krajobrazowy z licznym starodrzewem.
Wysokie
Wieś Wysokie leży w gminie Łęczyce. Na obszarze tej wsi znajduje się 8 form ochrony przyrody:
o Choczewsko-Saliński obszar ochronionego krajobrazu cechuje nagromadzenie walorów przyrodniczych. Obejmuje on zgrupowanie największych w województwie jezior lobeliowych. Rzeźba terenu charakteryzuje się tu znacznym zróżnicowaniem genetycznym i morfometrycznym. Na znacznej części terenu występuje zwarty i dość dobrze zachowany kompleks leśny o znacznej randze biocenotycznej. o Jezioro Choczewskie – specjalny obszar ochrony siedlisk przyrodniczych. o Pomnik przyrody – grupa 3 dębów. o Pomnik przyrody – posusz gałęzi/dziupla na wysokość 5 m. o Torfowisko – maluszek (użytek ekologiczny) – ochrona ekosystemów mających znaczenia dla zachowania różnorodnych typów siedlisk. o Torfowisko – wysokie (użytek ekologiczny) – zachowanie unikatowych zasobów genowych. o Zolnica – torfowisko (użytek ekologiczny) – ochrona ekosystemów mających znaczenia dla zachowania różnych typów siedlisk.
- 34 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
o Żurawia Łąka – śródleśne oczko wodne (użytek ekologiczny) – zachowanie cennego przyrodniczo oczka wodnego oraz cennych zbiorowisk łąkowych i bagiennych.
4. Uwarunkowania ochrony środowiska naturalnego oraz obszar infrastruktury technicznej 4.1. Oczyszczalnia ścieków i gospodarka odpadami Na terenie gminy Łęczyce funkcjonują dwie oczyszczalnie ścieków:
- w Bożympolu Wielkim, która odbiera ścieki z miejscowości: Bożepole Małe, Bożepole Wielkie, Chmieleniec, Strzebielino i Strzebielino Osiedle. Dla aglomeracji wynoszącej ok 4 850 RLM wydajność oczyszczalni wynosi ok. 6 500,00 RLM. Średnia przepustowość to 650 m3/d, maksymalna 850 m3/d.
- w Łęczycach, która odbiera ścieki z miejscowości: Brzeźno Lęborskie, Godętowo, Kaczkowo, Kisewo, Łęczyce, Rozłazino, Jeżewo, Strzelęcino, Świetlino. Wydajność istniejącej oczyszczalni ścieków w m. Łęczyce wynosi ok. 5 500 RLM, a jej przepustowość średnia to 650 m3/d, maksymalna 850 m3/d. Równoważna liczba mieszkańców dla wskazanej aglomeracji wynosi 3 300 RLM.
W Planie Województwa Pomorskiego docelowo przewidziano obsługę gminy przez składowisko odpadów „Łężyce” natomiast obecnie obsługiwana jest przez REMONDIS Sp. z o.o. oddział Lębork oraz EKOGISTIK Usługi Komunalne – Transportowe w Luzinie, Zakład Zagospodarowania Odpadów „Czarnówko” gm. Nowa Wieś Lęborska.
Zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego i wód powierzchniowych na terenie gminy Łęczyce
Z uwagi na brak większych zakładów przemysłowych, problem zanieczyszczenia nie występuje na terenie gminy. Wyniki badań wód powierzchniowych jakie prowadzi na terenie gminy co rocznie Powiatowy Inspektor Sanitarny w Wejherowie wykazują, że woda znajduje się w II klasie czystości.
Ujęcia wody pitnej
System dostarczania wody do mieszkańców Gminy Łęczyce obsługiwany jest przez Gminny Zakład Usług komunalnych w Łęczycach, sieci wodociągowe istnieją w następujących miejscowościach: Brzeźno Lęborskie, Kaczkowo – Dąbrowa Brzezieńska – Wysokie, Kisewo – Strzelęcino, Nawcz – Łówcz Górny, Łęczyce – Godętowo, Witków – Chrzanowo, Strzebielino Osiedle – Strzebielino, Rozłazino, Wielistowo, Bożepole Wielkie, Bożepole Małe, pomiędzy nimi poprowadzone zostały wodociągi PCV DN110 lub 90 dostarczające wodę do miejscowości bez swoich ujęć wody.
Stacje uzdatniania wody
Na terenie gminy znajdują się 5 stacji uzdatniania wody, które są obsługiwane przez Gminny Zakład Usług Komunalnych w Łęczycach i są one zlokalizowane w m. Strzebielino, Bożepole Małe, Węgornia, Dąbrówka Wielka i Nawcz.
Największa stacja wodociągowa zlokalizowana jest w miejscowości Strzebielino i pracuje z wydajnością 600 m3/dobę.
4.2. Wodociągi i kanalizacja
Na terenie gminy Łęczyce od 1996r. funkcjonuje Gminny Zakład Usług Komunalnych, którego działalność polega m.in. na świadczeniu usług dla ludności w zakresie gospodarki komunalnej i mieszkaniowej, wykonywanie usług komunalnych. Ważnym elementem działalności GZUK w - 35 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Łęczycach w 2019r. była realizacja zadań inwestycyjnych zleconych przez Gminę Łęczyce z zakresu budowy sieci wodociągowych i kanalizacyjnych. Koszt realizacji tych działań wyniósł 1,37 mln złotych. W ramach tej kwoty wybudowano łącznie ok. 8 694 mb sieci wodno-kanalizacyjnych na terenie miejscowości - Chmieleniec, Strzebielino, Pużyce, Świchowo, Kaczkowo, Łęczyce, Bożepole Wielkie, Świetlino, Nawcz, Rozłazino, Bożepole Małe oraz modernizacji sterowania oczyszczalni ścieków w Bożympolu Wielkim i przepompowni ścieków w Strzebielinie.
Budowa nowych odcinków sieci wodociągowej i kanalizacyjnej stwarza możliwości podłączania nowych odbiorców usług. W 2019r. Gminny Zakład Usług Komunalnych w Łęczycach zawarł 139 umów na dostawę wody (w tym 55 przepisanie umów z odbiorcami w związku ze zmianą własności nieruchomości bądź najemcami lokali) oraz 102 umowy na odbiór ścieków (w tym 51 umów dot. zmiany własności lub najemców lokali).
Zgodnie z decyzją Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia 30 lipca 2018r. zatwierdzono taryfę za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków dla Gminnego Zakładu Usług Komunalnych w Łęczycach, na terenie swojego działania w obrębie Gminy Łęczyce, na okres trzech lat. Taryfa stanowi zestawienie cen i stawek opłat za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzenie ścieków.
Zgodnie z planem finansowym na 2020r. Rada Gminy Łęczyce zatwierdziła dotacje celowe na inwestycje związane z kontynuacją budowy nowych odcinków oraz wymianę sieci wodociągowej i kanalizacyjnej na ternie Gminy Łęczyce.
Całkowita długość sieci wodociągowej na dzień 31 grudnia 2020r. wynosi 89,12 km.
• odcinek sieci wodociągowej w m. Godętowo dz. nr 13/12, 34/23 i 40/1, • odcinek sieci wodociągowej w m. Strzebielino ul. Szymborskiej, • odcinek sieci wodociągowej w m. Strzebielino ul. Osieckiej, • odcinek sieci wodociągowej w m. Łęczyce ul. Leśna, • odcinek sieci wodociągowej na terenie PKP Strzebielino, • odcinek sieci wodociągowej w m. Pużyce, • wymiana sieci na terenie m. Świetlino – kontynuacja zadania rozpoczętego w 2019 r.
Całkowita długość sieci kanalizacji sanitarnej na dzień 31 grudnia 2019r. wynosiła 103,92 km. W roku 2020 wybudowano łącznie 1170 m sieci w następujących lokalizacjach
• odcinek sieci kanalizacji sanitarnej w m. Godętowo dz. nr 34/23, 34/19 i 34/16, • odcinek sieci kanalizacji sanitarnej w m. Strzebielino ul. Szymborskiej, • odcinek sieci kanalizacji sanitarnej w m. Strzebielino ul. Osieckiej, • odcinek sieci kanalizacji sanitarnej w m. Łęczyce ul. Podgórna, • odcinek sieci kanalizacji sanitarnej w m. Łęczyce ul. Wiejska, • odcinek sieci kanalizacji sanitarnej w m. Świetlino dz. nr 68, • odcinek sieci kanalizacji sanitarnej w m. Bożepole Wielkie ul. Szkolna, • odcinek sieci kanalizacji sanitarnej w m. Strzebielino ul. Miłosza.
W 2021r. gmina Łęczyce przewiduje budowę sieci wodociągowej i kanalizacyjnej w m. Kisewo dz. Nr 86, 117, która umożliwi zaopatrzenie w wodę i odbiór ścieków z nieruchomości, w m. Rozłazino dz. Nr 69, 693/6, 693/5, która umożliwi zaopatrzenie w wodę i odbiór ścieków z 4 nieruchomości, budowę
- 36 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE sieci wodociągowej w m. Pużyce dz. Nr 83/3, 112/1, 112/2, 113/9, która umożliwi zaopatrzenie w wodę 6 nieruchomości, budowę sieci wodociągowej w m. Rozłazino dz. Nr 399, 398/5, którego celem jest uzbrojenie terenu w sieć wodociągową, która umożliwi zaopatrzenie w wodę 4 nieruchomości, budowę sieci wodociągowej w m. Rozłazino dz. Nr 397/2, 374, która umożliwi zaopatrzenie w wodę jednej nieruchomości oraz posłuży do rozbudowy sieci do tzw. „bazy”, budowę sieci wodociągowej i kanalizacyjnej w m. Łęczyce dz. Nr 351 i 347/10, która umożliwi zaopatrzenie w wodę i odbiór ścieków z 2 nieruchomości, budowę sieci wodociągowej w m. Godętowo dz. Nr 34/23, 40/1, 15, 36, która jest kontynuacją zadania rozpoczętego w 2020r. z inicjatywy Spółki KM sp. z o.o. , w którym wykonano I zakres inwestycji. II etap obejmuje wykonanie ok. 100 m sieci wodociągowej od miejsca zakończenia realizacji w 2020r., budowę sieci wodociągowej w Łęczycach ul. Zacisze, zadanie własne Gminy rozpoczęte w 2016r. Inwestycja spowoduje zasilenie w wodę dla 16 działek z czego 2 nieruchomości są w stanie surowym zamkniętym. Budowa kanalizacji sanitarnej w ciągu drogi powiatowej w m. Nawcz, zadanie własne Gminy Łęczyce, które pozwoli na kontynuację rozbudowy sieci kanalizacji sanitarnej w m. Nawcz o ok. 350 mb sieci. Na rok 2021 planowane jest wykonanie odcinka sieci kanalizacji sanitarnej w pasie drogi powiatowej nr 1454 G. Realizacja tego przedsięwzięcia podyktowana jest w główniej mierze przez plany Zarządu Drogowego dla powiatu Puckiego i Wejherowskiego, który zamierza wykonać przebudowę drogi z nawierzchni brukowej na bitumiczną. Planowany jest również remont kanalizacji sanitarnej na ul. Leśnej w m. Łęczyce. Zadanie to ma usprawnić działania fragmentu kanalizacji sanitarnej na ul. Leśnej. Kolejnym zadaniem będzie budowa ujęcia wody w m. Dąbrowa Brzezieńska jako kontynuacja zadania z 2018r., w którym Gmina Łęczyce wykonała dokumentację projektową dla nowego ujęcia wody w m. Dąbrowa Brzezieńska. W związku z licznymi sygnałami od mieszkańców o złej jakości wody planuje się budowę nowego ujęcia mające na celu zaspokojenie potrzeb mieszkańców w wodę. 4.3. Zaopatrzenie w energię elektryczną i gaz Gmina Łęczyce jest w pełni zaopatrzona w energię elektryczną i na jej obszarze nie ma miejscowości, w której występowałby jej brak. Większość sieci znajdującej się na terenie gminy to sieć niskiego i średniego napięcia. 100% energii pochodzi z elektrowni trakcyjnych. Brakuje jednak niekonwencjonalnych źródeł energii.
Obszar gminy zasilany jest ze stacji elektroenergetycznych GPZ Bożepole Małe 110/15 kV.
Na terenie obrębu Brzeźno Lęborskie, Chrzanowo, Świchowo, Wysokie i Pużyce rozpoczęły się działania mające na celu wybudowania farmy wiatrowej składającej się z 22 sztuk elektrowni wiatrowych. Termin zakończenia prac – grudzień 2020r.
Na terenie Gminy Łęczyce istnieje rozbudowany układ sieci przesyłowych o mocy 110 kV (Bożepole – Lębork, Bożepole Żarnowiec) oraz sieci 15 kV i linii 0,4 kV. Dodatkowo przez obszar gminy w okolicy Brzeźno Lęborskie – Wysokie przebiega linia wysokiego napięcia 400 kV.
Aktualnie zapotrzebowanie na moc elektryczną odbiorców zlokalizowanych na terenie gminy Łęczyce wynosi 9.50 – 9.70 MW a prognoza do 2020r. zakłada wzrost zapotrzebowania do 13,7 MW.
Gmina Łęczyce nie jest obecnie zgazyfikowana. Przez teren gminy przebiega 19 – kilometrowy odcinek gazociągu wysokiego ciśnienia relacji Szczecin – Gdynia. Gazociąg ten stanowi jeden z istotnych elementów krajowego systemu przesyłowego gazu. Jest to inwestycja bezpośrednio związana z terminalem regazyfikacyjnym gazu skroplonego (LNG) w Świnoujściu. Gazociąg pełni rolę przesyłową.
- 37 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
W roku 2019 r. firma INŻYNIERIA Sp. z o.o. działająca w imieniu GEN.GAZ S.A. na terenie obrębu Strzebielino przystąpiła do prac projektowych mających na celu zaprojektowanie oraz wybudowanie rozdzielczej sieci gazowej zasilającej w gaz indywidualne gospodarstwa domowe (zakończenie inwestycji 2022 r.). Ponadto na terenie m. Godętowo, Łęczyce, Chmieleniec, Bożepole Wielkie, Bożepole Małe oraz Strzebielino jest opracowywana dokumentacja projektowa przez firmę MULTICONSULT Polska Sp. z o.o. działająca w imieniu Polskiej Spółki Gazownictwa. Plany na realizację gazyfikacji na w/wym. terenie PSG zamierza zrealizować do końca 2022 r. 4.4. Komunikacja drogowa Na podstawie rozwoju gminy w układzie komunikacyjnym dokonano podziału funkcjonalnego dróg publicznych na układ: a) Nadrzędny – krajowa trasa nr 6 b) Podstawowy – drogi powiatowe c) Pomocniczy – drogi gminne ad. a) Nadrzędny układ komunikacyjny w Gminie Łęczyce stanowi droga krajowa nr 6, na długości 13,90 km - Szczecin – Łęgowo. Droga ta zaliczona jest do pierwszej kategorii utrzymania zimowego i utrzymuje się ją w najwyższym standardzie. W czerwcu 2020 r. rozpoczęto budowę nowej drogi ekspresowej S6 Gdynia Wielki Kack – Bożepole Wielkie na odcinku od węzła Luzino, przez węzeł Strzebielino do węzła Bożepole Wielkie na długości ok. 10 km.
W roku 2019 na terenie gminy Łęczyce przystąpiono do prac przygotowawczych w zakresie budowy trasy S6 na odcinku Bożepole Wielkie – Obwodnica Trójmiasta (termin zakończenia prac i oddania obiektu - koniec 2021/2022 r.)
W roku 2019 na terenie gminy Łęczyce przystąpiono do prac przygotowawczych w zakresie budowy trasy S6 na odcinku Bożepole Wielkie – Obwodnica Trójmiasta (termin zakończenia prac i oddania obiektu do uzyskania koniec 2021r.). ad. b) Drogi znajdujące się na terenie Gminy Łęczyce i łączące ze sobą poszczególne sołectwa to drogi powiatowe. Łączna ich długość na terenie Gminy wynosi 85,439 km. Drogi te są w dobrym stanie technicznym. Drogi powiatowe łączą ze sobą poszczególne sołectwa, np.: o droga nr 1454 G relacji Chynowie – Strzebielino – Nawcz o dł. 12,767 km łączy sołectwa Strzebielino Wieś, Strzebielino Osiedle, Łówcz Górny, Nawcz o droga nr 1455 G relacji Łęczyce - Kostkowo o dł. 10,00 km łączy sołectwa Łęczyce, Świetlino o droga nr 1456 G relacji Świetlino – Chmieleniec – Bożepole o dł. 5,642 km łączy sołectwa Świetlino, Chmieleniec, Bożepole Wielkie i Bożepole Małe o droga nr 1457 G relacji Chrzanowo – Wysokie – Kaczkowo o dł. 7,18 km łączy sołectwa Chrzanowo, wysokie, Dabrowa Brzezieńska i Kaczkowo o droga nr 1458 G relacji Pużyce – Mierzyno o dł. 6,00 km łączy sołectwa Brzeźno Lęborskie, Chrzanowo o droga nr 1322 G relacji Kisewo – Żelazno – DW 213 o dł. 11,765 km łączy sołectwa Kisewo i Strzelęcino, Brzeźno Lęborskie, o droga nr 1318 G relacji Rekowo Lęborskie – Łęczyce o dł. 6,00 km łączy sołectwa Kisewo, Strzelęcino i Łęczyce
- 38 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
o droga nr 1420 G relacji Godętowo – Nawcz – Tłuczewo o dł. 10,944 km łączy sołectwa Łęczyce, Rozłazino, Nawcz o droga nr 1421 G relacji Godętowo – Dąbrówka Wielka – Rozłazino o dł. 6,576 km łączy sołectwa Łęczyce, Rozłazino o droga nr 1422 G relacji Rozłazino – Dzięcielec o dł. 3,378 km łączy ze sobą sołectwa Rozłazino, Dzięcielec o droga nr 1330 G relacji Rozłazski Bór – Nawcz o dł. 5,187 km łączy ze sobą sołectwa Dzięcielec i Nawcz. W ostatnim czasie wyremontowano: o drogę nr 1322 G relacji Kisewo – Żelazno – DW 213 na odcinku przez wieś Świchowo do tablicy miejscowości) o drogę nr 1318 G relacji Rekowo Lęborskie – Łęczyce na odcinku od skrzyżowania z drogą powiatową nr 1322 G do granicy z Gminą Nowa Wieś Lęborska. Odcinki wymagające pilnego remontu to: o droga nr 1454 G relacji Chynowie – Strzebielino – Nawcz na odcinku – Strzebielino – Paraszyno oraz w m. Nawcz (odcinek z bruku) o drogę nr 1330 G relacji Rozłazski Bór – Nawcz na całym odcinku za wyjątkiem terenu zabudowanego w miejscowości Dzięcielec. ad. c) Infrastruktura drogowa na terenie Gminy Łęczyce obejmuje łącznie 143,255 km dróg z czego 53,407 km to drogi publiczne. Drogi asfaltowe na początku 2020r. stanowiły 20,161 km tj. 14,10 % a drogi utwardzone kostka brukowa lub płytami IOMB stanowiły 42,383 km tj. 29,96 %, tj. łącznie 43,7 % wszystkich dróg. Pozostałe drogi to drogi gruntowe (80,745 km).
W roku 2020r. w ramach inwestycji gminnych wykonane zostały następujące inwestycje drogowe: • Przebudowa ul. Szkolnej w m. Bożepole Wielkie na długości 350,00 mb, • Przebudowa ul. Okrężnej w m. Strzebielino na długości 865,00 mb, • Poszerzenie ul. Paraszyńskiej w m. Bożepole Małe na długości 200,0 m.
W ramach Funduszu Sołeckiego wykonano utwardzenia z płyt IOMB w następujących lokalizacjach: • Brzeźno Lęborskie działka drogowa nr 158/2 i 190, • Chmieleniec ul. Leśna – kontynuacja rozpoczętego wcześniej utwardzenia, • Kisewo działka drogowa nr 86 - kontynuacja rozpoczętego wcześniej utwardzenia, • Strzebielino ul. Rzeczna, • Strzebielino ul. Chynowska - kontynuacja rozpoczętego wcześniej utwardzenia,
Ponadto w ramach zadań własnych zostało wykonane utwardzenie: • Bożepole Wielkie dojazd do przedszkola Bajka, • Skrzyżowanie ul. Ogrodowej i Wrzosowej w m. Bożepole Wielkie,
Drogi gruntowe są słabego stanu technicznego i są to głównie drogi szutrowe wzmacniane głównie kruszywem lub gruzem, co stwarza konieczność ich corocznych napraw.
- 39 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Dnia 30.06.2020r. zakończyły się roboty budowlane związane z przebudową drogi gminnej ulicy Okrężnej w Strzebielinie Osiedlu. Założeniem zadania inwestycyjnego jest podwyższenie warunków technicznych i eksploatacyjnych drogi poprzez wykonanie nowej nawierzchni na odcinku 865 m. Istniejąca droga stanowi dojazd do obiektów użyteczności publicznej. Celem projektu jest poprawa bezpieczeństwa, zwiększenie komfortu jazdy oraz zmniejszenie hałasu komunikacyjnego.
Gmina uzyskała dofinansowanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach działania: Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich.
Rys. 20 Droga gminna ul. Okrężna w Strzebielinie Osiedlu
Gminę Łęczyce obsługuje dwóch przewoźników (otwarte przewozy autobusowe, w tym dowóz dzieci do szkół):
o Firma EUROTRANS Mirosław Turzyński z terenu Strzelęcino, Kisewo, Brzeźno Lęborskie, Świchowo, Świchowo, Pużyce, Witków, Chrzanowo, Wysokie, Dąbrowa Brzezieńska, Kaczkowo, Świetlino, Chmieleniec, Bożepole Wielkie, Bożepole Małe, Wielistowo, Godętowo, Węgornia, Łęczyce, Łęczyn, Strzebielino, Łówcz Górny. o „BALCERAKBUS” Przewozy Autobusowe Krajowe i zagraniczne Jan, Bogdan i Zdzisława Balcerak s.c. z terenu Rozłazino, Dzięcielec, Nawcz, Jeżewo.
- 40 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
4.5. Komunikacja kolejowa Przez teren gminy Łęczyce przebiega linia kolejowa nr 202 relacji Gdańsk Główny – Stargard obsługująca ruch pasażerski i towarowy, która jest obsługiwana przez dwóch przewoźników tj. Przewozy Regionalne (trasa Gdańsk Główny – Słupsk) oraz Szybka Kolej Miejska w Trójmieście (Trasa Gdańsk Główny – Lębork) z przystanków: Strzebielino Morskie, Bożepole Wielkie, Godętowo. Planowana jest rozbudowa drogi kolejowej nr 229 Kartuzy – Lębork. 4.6. Infrastruktura łączności Zaopatrzenie gminy w możliwości korzystania z usług telekomunikacyjnych jest dobre. Centrale telefoniczne znajdujące się w Strzebielinie Osiedlu w 80% zabezpieczają potrzeby mieszkańców. Są to centrale nowej generacji połączone linią kablową światłowodową z centralami nadrzędnymi. Urządzenia zamontowane w tych centralach pozwalają abonentom na korzystanie z Internetu.
W najgorszej sytuacji znajdują się miejscowości położone w części północnej gminy tj. Pużyce, Chrzanowo, Wysokie, Witków, Świchowo, Świchówko, Świetlino, Kaczkowo. Terenów tych nie „pokrywa” również sygnał telefonii komórkowej. Na obszarze gminy Łęczyce, poza pn. – zach. jej częścią, sygnał sieci komórkowej operatorów POLKOMTEL Sp. z o.o., Orange Polska S.A., T – Mobile Polska S. A. P4 Sp. z o.o. funkcjonuje dobrze. Stacje bazowe zlokalizowane są w Strzebielinie, Bożympolu Wielkim, Bożympolu Małym, Chmieleńcu, Łęczycach, Świchowie oraz Rozłazinie. Ze względu na obszar zalesiony i zbyt małą ilość stacji przekaźnikowych pn. - zach. część gminy ma gorsze warunki do prawidłowego funkcjonowania sieci komórkowej. Budowa wieży w m. Wysokie została zakończona.
4.7. Zasoby mieszkaniowe W 2020 roku w gminie Łęczyce oddano do użytku 44 mieszkania. Na każdych 1000 mieszkańców oddano więc do użytku 3,64 nowych lokali. Jest to wartość znacznie mniejsza od wartości dla województwa pomorskiego oraz znacznie mniejsza od średniej dla całej Polski. Całkowite zasoby mieszkaniowe w gminie Łęczyce to 3 033 nieruchomości. Na każdych 1000 mieszkańców przypada zatem 251 mieszkań. Jest to wartość znacznie mniejsza od wartości dla województwa pomorskiego oraz znacznie mniejsza od średniej dla całej Polski. 100,0% mieszkań zostało przeznaczonych na cele indywidualne. Przeciętna liczba pokoi w nowo oddanych mieszkaniach w gminie Łęczyce to 5,73 i jest znacznie większa od przeciętnej liczby izb dla województwa pomorskiego oraz znacznie większa od przeciętnej liczby pokoi w całej Polsce. Przeciętna powierzchnia użytkowa 1 mieszkania w 2019 roku to 83,10 m2 natomiast przeciętna powierzchnia nieruchomości oddanej do użytkowania w 2020 roku w gminie Łęczyce to 121,30 m2 i jest znacznie większa od przeciętnej powierzchni użytkowej dla województwa pomorskiego oraz znacznie większa od przeciętnej powierzchni nieruchomości w całej Polsce. Biorąc pod uwagę instalacje techniczno-sanitarne 97,79% mieszkań przyłączonych jest do wodociągu, 95,19% nieruchomości wyposażonych jest w ustęp spłukiwany, 91,46% mieszkań posiada łazienkę, 79,49% korzysta z centralnego ogrzewania, a 0,13% z gazu sieciowego.
- 41 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Rys. 21 Liczba mieszkań w gminie Łęczyce w latach 1995-2019, Źródło: GUS
Rys. 22 Przeciętna powierzchnia m2 użytkowa mieszkania w latach 2003-2019 w gminie Łęczyce, Źródło: GUS
- 42 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
Rys. 23 Liczba mieszkań oddanych do użytku w latach 1995-2020 w gminie Łęczyce, Źródło: GUS
Rys. 24 Powierzchnia m2 nieruchomości oddanych do użytku w gminie Łęczyce w latach 1995-2020, Źródło: GUS
- 43 –
STRATEGIA ROZWOJU GMINY – DIAGNOZA SYTUACJI W GMINIE
SPIS RYSUNKÓW RYS. 1 MAPA GMINY ŁĘCZYCE, ŹRÓDŁO: WIKIPEDIA ...... 3 RYS. 2 GMINY SĄSIEDNIE ...... 4 RYS. 3 PIRAMIDA WIEKU MIESZKAŃCÓW GMINY ŁĘCZYCE, 2020, ŹRÓDŁO: GUS, POLSKAWLICZBACH.PL/GMINA ...... 11 RYS. 4 POPULACJA – GMINA ŁĘCZYCE W LATACH 1995-2020, ŹRÓDŁO: GUS, POLSKAWLICZBACH.PL/GMINA ...... 11 RYS. 5 BIOLOGICZNE GRUPY WIEKOWE W GMINIE ŁĘCZYCE, 2020, ŹRÓDŁO: GUS, POLSKAWLICZBACH.PL/GMINA ...... 12 RYS. 6 MIGRACJE NA POBYT STAŁY W GMINIE ŁĘCZYCE W LATACH 1995-2019, ŹRÓDŁO: GUS, POLSKAWLICZBACH.PL/GMINA ...... 12 RYS. 7 SZACUNKOWA STOPA BEZROBOCIA W GMINIE ŁĘCZYCE W LATACH 2004-2020, ŹRÓDŁO: GUS ...... 13 RYS. 8 PRZESTĘPSTWA STWIERDZONE W GMINIE ŁĘCZYCE W LATACH 2012-2020, ŹRÓDŁO: GUS ...... 15 RYS. 9 WSKAŹNIK WYKRYWALNOŚCI SPRAWCÓW PRZESTĘPSTW W GMINIE ŁĘCZYCE W LATACH 2012-2020, ŹRÓDŁO: GUS ...... 15 RYS. 10 IMPREZY ORGANIZOWANE PRZEZ DOMY KULTURY ORAZ ICH UCZESTNICY W LATACH 2011-2020, ŹRÓDŁO: GUS ...... 17 RYS. 11 IMPREZY ORGANIZOWANE PRZEZ DOMY KULTURY W GMINIE ŁĘCZYCE, 2020, ŹRÓDŁO: GUS...... 18 RYS. 12 KOŁA/KLUBY/SEKCJE W 2020R., ŹRÓDŁO: GUS ...... 18 RYS. 13 GRUPY ARTYSTYCZNE, 2020, ŹRÓDŁO: GUS ...... 19 RYS. 14 PRZEDSZKOLA W GMINIE ŁĘCZYCE, DZIECI ORAZ DOSTĘPNE MIEJSCA W LATACH 2008-2018, ŹRÓDŁO: GUS ...... 23 RYS. 15 PUNKTY PRZEDSZKOLNE W GMINIE ŁĘCZYCE – DZIECI ORAZ DOSTĘPNE MIEJSCA W LATACH 2008-2018, ŹRÓDŁO: GUS ..... 23 RYS. 16 SZKOŁY PODSTAWOWE W GMINIE ŁĘCZYCE – UCZNIOWIE I ABSOLWENCI W LATACH 2008-2018, ŹRÓDŁO: GUS ...... 23 RYS. 17 SZKOLNICTWO PODSTAWOWE W GMINIE ŁĘCZYCE – WSPÓŁCZYNNIK SKOLARYZACJI BRUTTO W LATACH 2003-2018, ŹRÓDŁO: GUS ...... 24 RYS. 18 PODMIOTY GOSPODARKI NARODOWEJ WPISANE DO REJESTRU REGON W LATACH 2009-2020, ŹRÓDŁO: GUS ...... 27 RYS. 19 RODZAJE PRZEWAŻAJĄCEJ DZIAŁALNOŚCI W LATACH 2012-2020, ŹRÓDŁO: GUS ...... 27 RYS. 20 DROGA GMINNA UL. OKRĘŻNA W STRZEBIELINIE OSIEDLU ...... 40 RYS. 21 LICZBA MIESZKAŃ W GMINIE ŁĘCZYCE W LATACH 1995-2019, ŹRÓDŁO: GUS ...... 42 RYS. 22 PRZECIĘTNA POWIERZCHNIA M2 UŻYTKOWA MIESZKANIA W LATACH 2003-2019 W GMINIE ŁĘCZYCE, ŹRÓDŁO: GUS ...... 42 RYS. 23 LICZBA MIESZKAŃ ODDANYCH DO UŻYTKU W LATACH 1995-2020 W GMINIE ŁĘCZYCE, ŹRÓDŁO: GUS ...... 43 RYS. 24 POWIERZCHNIA M2 NIERUCHOMOŚCI ODDANYCH DO UŻYTKU W GMINIE ŁĘCZYCE W LATACH 1995-2020, ŹRÓDŁO: GUS .. 43
SPIS TABEL TAB. 1 WYKAZ LUDNOŚCI ...... 4 TAB. 2 STATYSTYKA MIESZKAŃCÓW WG WIEKU I PŁCI NA DZIEŃ 31.12.2020 ...... 10 TAB. 3 PRZYROST NATURALNY ...... 10 TAB. 4 % BEZROBOTNYCH W LATACH 2019, 2020 ...... 13 TAB. 5 PRZEDSZKOLA I PUNKTY PRZEDSZKOLNE W GMINIE ŁĘCZYCE ...... 21 TAB. 6 POZIOM WYKSZTAŁCENIA Z PODZIAŁEM NA POZIOM I W PORÓWNANIU WARTOŚCI W GMINIE Z WOJEWÓDZTWEM ORAZ KRAJEM ...... 22 TAB. 7 PRZEDSZKOLA I PUNKTY PRZEDSZKOLNE W GMINIE ŁĘCZYCE ...... 22 TAB. 8 SZKOŁY PODSTAWOWE W GMINIE ŁĘCZYCE – UCZNIOWIE I ABSOLWENCI W LATACH 2008-2018 ...... 22
- 44 –