Vertaald Door Boaz Harmsen Oosterbierum, Friesland 2018
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
1 Het Geheim van de Kracht Het Geheim van de Kracht Wat zouden de eerste Anabaptisten ons kunnen vertellen? Peter Hoover Shippensbrug, Pennsylvania 1998 Vertaald door Boaz Harmsen Oosterbierum, Friesland 2018 2 Het Geheim van de Kracht Het Geheim van de Kracht Wat zouden de eerste Anabaptisten ons kunnen vertellen? door Peter Hoover “We moeten immers wel spreken over wat we gezien en gehoord hebben, zeiden de apostelen en met deze uitspraak kwam ook de vervolging. Zij hadden het geheim van Jezus’ kracht ontdekt. Ook wij kunnen het ontdekken, dankzij de verhalen die zijn achtergelaten door degene die ‘hun eigen leven niet liefhadden zelfs tot de dood’. In dit boek vind je hier vele van. “Het geheim van het Koninkrijk van God is jullie gegeven, ” vertelde Christus aan zijn volgelingen bestaande uit een paar vissers en een belastinginner. En een hiermee trok een bont gezelschap uit Jeruzalem er op uit om de wereld te veranderen. En dat lukte hen! In de zestiende eeuw gebeurde in Europa hetzelfde toen de Anabaptisten ‘s nachts in de steden in steegjes en in kleine achteraf gelegen houten schuurtjes begonnen met hun prediking. Wat was hun geheim? Door het lezen van dit boek zal je erachter komen wat ze konden bereiken zolang ze maar niet vergaten wat het geheim was! Was hun geheim een ‘terugkeer’ naar de letterlijke uitleg van de Bijbel? Nee, ze waren meer dan alleen maar de Bijbelgetrouwe Christenen. Was het een terugkeer naar de apostolische leer? Nee, ook niet, want ze deden meer dan alleen maar tradities navolgen. Fundamentalisme en tradities hebben van de Christenheid nooit een eenheid kunnen maken of heeft het laten kunnen functioneren. Het ‘geheim van het Koninkrijk van God’ is verbazingwekkend eenvoudig. Met twee woorden onthulde Jezus het aan Zijn vrienden, die—toen zij het 3 Het Geheim van de Kracht begrepen—plotseling de wil van God, de hele Bijbel en de manier van leven zoals God het wenst begrepen. Het doel van dit boek is om de lezer te helpen dit geheim ook te vinden, te begrijpen en toe te passen. Jullie broer in Christus, Peter Hoover Conrad Grebel, Menno Simons, Peter Rideman—wat zeiden deze anabaptisten nu werkelijk over bekering, afgescheiden zijn van de wereld om hun heen, de zichtbare kerk, de betekenis van de waterdoop, hoe vaak de communie te houden, echtscheiding en hertrouwen, gemeenschap van bezittingen en vele andere onderwerpen? Met meer dan vierhonderd citaten uit de werken van deze schrijvers uit de zestiende eeuw en tientallen levensverhalen, probeert dit uit ca. 165 bladzijden bestaande boek een serieus antwoord te geven op de vraag van de subtitel van dit boek: ‘Wat zouden de anabaptisten ons kunnen vertellen?’ Van de vertaler Alle bronverwijzingen zijn niet vertaald. Dit omdat de meeste werken (leesbaar) zijn in het Engels en zodoende het vinden hiervan alleen mogelijk is indien je beschikt over de originele bronverwijzingen. Dit houdt ook in dat er kleine gedeelten cq verklaringen die in de voetnoten worden gegeven ook onvertaald zijn gebleven. We denken dat dit voor de meeste lezers geen probleem zal opleveren deze in het Engels te lezen. Uitgeschreven Bijbelteksten zijn, indien niet anders vermeldt, genomen uit de NBV-2004. Voor meer informatie neem dan vrijblijvend contact op met de uitgever via: http://strangersandpilgrims.comeover2.org of via email: [email protected] 4 Het Geheim van de Kracht Voor!oord Ik herinner mij nog goed de eerste keer toen ik me realiseerde dat ik een Mennoniet was en dus anders was dan anderen. Samen met mijn vriend Gregory uit de vierde klas van de openbare lagere school, reden we met de schoolbus terug naar huis. We waren aan het praten over onze toekomst en hoe we altijd vrienden zouden blijven en van allerlei dingen samen zouden gaan doen als we groot waren. Toen begon hij enthousiast allerlei activiteiten op te noemen waarvan ik wist van mijn ouders dat deze ‘werelds’ waren. In een poging om onze vriendschap in de toekomst veilig te stellen, zei ik tegen Gregory:” Je zal wel je kerk moeten verlaten en een Mennoniet moeten worden als je later groter bent”. En zo realiseerde ik mij als achtjarige al het onvermijdelijke van het leiden van het leven zoals ik het had. Een jaar later nam ik de beslissing om Christus na te volgen. Natuurlijk bezocht Gregory nooit onze kerk en weet ik niet eens wat hij vandaag te dag doet of waar hij woont. Het onderwerp van het afgescheiden zijn van de wereld was iets wat veel besproken werd in Cumberland Valley—Pennsylvania USA—waar ik opgroeide. Maar ik had de (achteraf verkeerde) veronderstelling dat, buiten onze eenvoudige manier van leven, wij hetzelfde geloofden als wat ook de andere christenen geloofden. Toen op een avond tijdens een bijeenkomst in de Chambersburg Mennonite Church, een gastspreker mij op schokkende wijze liet kennismaken met mijn martelaars geschiedenis. Zelfs nu na veertig jaar, zie ik nog steeds broeder Irvin Martin naar de rand van het podium lopen om te demonstreren hoe het hoofd van Felix Manz onderwater werd geduwd in een poging om hem zijn geloof te laten afzweren. Hierna liet hij zien hoe de handen van Felix werden vastgebonden onder zijn knieen tezamen met een stok om ze daar te houden, waarna ze hem in de rivier gooiden om te verdrinken terwijl zijn 5 Het Geheim van de Kracht moeder hem bemoedigend vanaf de oever van de rivier toeriep standvastig te blijven in Christus. Vanaf dat moment realiseerde ik mij dat mijn toekomst lag in het geloof wat Felix Manz zo duidelijk had laten zien, maar ik besefte eigenlijk maar heel weinig van wat het nu werkelijk inhield. Een aantal jaren later bezocht ik Zurich [Zwitserland] en stond aan de oever van de Limmat rivier op de plek waar het bovenstaande allemaal had plaatsgevonden. Toen was ik op de hoogte van het feit dat het de Protestantse hervormers waren geweest en niet de Rooms Katholieken die mijn anabaptisten voorvaders hadden vervolgd. Ik realiseerde mij dat het ging om de kwestie van vrijheid van geweten en de scheiding tussen kerk en Staat. Omdat ik wist dat deze kwesties geen punt meer waren in vele westerse landen, dacht ik, weer verkeerd aannemend, dat alleen maar ons afgescheiden leven en ons standpunt over geweldloosheid ons onderscheiden van onze buren die praktisch dezelfde geloofsovertuiging hadden. Deze verkeerde veronderstelling kwam door de vele lezingen in onze gemeenschap over deze ‘twee onderscheiden kenmerken’. Het leek erop dat we, buiten deze twee kenmerken, niet veel verschilden van Bijbelgetrouwe christenen om ons heen. Helaas werd deze verkeerde zienswijze geaccepteerd in onze kerk. Maar dat realiseerde ik mij pas vele jaren later. Tegelijkertijd worstelde ik mij door een spirituele crisis betreffende onze geschiedenis en martelaren erfenis. Grote twijfels over mij eigen redding kwelden mij innerlijk, wat mij er uiteindelijk toe bracht mijzelf helemaal en onvoorwaardelijk over te geven aan Jezus als mijn Heer. Vol met hernieuwde motivatie en met de hulp van de Heilige Geest hervatte ik mijn zoektocht naar de realiteit. Het lezen van de Schrift werd een vreugde en ik maakte het tot mijn doel om het te gaan begrijpen. Tevens ontstonden er groepen in onze gemeenschap die vragen hadden over de toenemende wereldsgezindheid. Oprechte sprekers riepen op tot een terugkeer naar ‘wat de Bijbel leert’. Hernieuwde kracht zou er vast komen indien we weer 6 Het Geheim van de Kracht ‘Bijbelse geloofspunten’, ‘de Bijbelse standaard’ en ook weer ‘Bijbelse gemeenschappen’ hadden. Het kenmerk van onze erfenis, zo werd ons verteld, was dat onze voorvaders vasthielden aan ‘de Bijbel alleen’ (Sola Scriptura). In eerste instantie ging ik hierin mee. Het leek zo juist. Natuurlijk, gehoorzaam zijn aan God betekent gehoorzaam zijn aan de Bijbel. Maar er leek toch iets te ontbreken. Het geheim van mijn ‘nieuwe leven’ was het verlangen om te leven zoals Christus en niet om alleen maar bezig te zijn met dat wat geschreven staat. Voor mij was niet de tekst iets wat op zichzelf stond, maar een middel om een doel te bereiken—de weg om te weten hoe mijn Heer denkt, hoe Hij voelt en wat Hij van mij verlangt. Maar ik zag helaas dat vele goedbedoelende gemeenteleden verzanden in alleen maar de woorden. En daardoor brak er onenigheid overal om mij heen uit over wat Schriftuurlijk was en hoe Schriftuurlijk te handelen. In de verwarring die hierop volgde werd mij een ding duidelijk. Veel van het oprechte onderwijs en discussies hierover richten zich op het aanscherpen van de ‘Schriftuurlijke’ uitleggingen van de Bijbel, maar niet op het navolgen van Jezus zelf. Ik zag de tegenstelling hierin duidelijk naar voren komen in onze ‘Schriftuurlijke’ conclusie over de Mammon [geld]. De Bijbelse uitlegging was indrukwekkend. Deze uitleg plaatste elk vers op de juiste plaats. Niemand kon een foutiefs ontdekken in deze logische ‘Schriftuurlijke’ uitleg. Maar er bleef een probleem. De uitleg gaf geen verklaring voor de vrijwillige armoede welke Jezus zichzelf oplegde, noch gaf het duidelijkheid over de vele andere keren dat Jezus hierover sprak, ook al hadden we dit allemaal wel ‘Schriftuurlijk’ onderbouwd. Het was een onthutsende ontdekking: ‘Schriftuurlijk’ alles weten betekende nog niet dat we zijn zoals Christus, wat juist het doel is van een Christen! Met gespitste oren begon ik te luisteren naar het onderwijs om mij heen. De roep om de Bijbel na te volgen was luid en duidelijk, samen met de roep om gehoorzaam te zijn aan de kerk en ons afgescheiden te houden 7 Het Geheim van de Kracht van de wereld om ons heen. Maar een terugkeer om ons te richten naar het voorbeeld van Jezus’ leven en Hem na te volgen werd zelden gehoord. Het richten van ons leven naar Jezus’ voorbeeld werd door allerlei ‘belangrijkere’ zaken naar de achtergrond gedreven.