Notes Du Mont Royal ←

Home , Deioces, Parthenium (Mysia), Phraortes

Notes du mont Royal www.notesdumontroyal.com 쐰 Cette œuvre est hébergée sur « No tes du mont Royal » dans le cadre d’un exposé gratuit sur la littérature. SOURCE DES IMAGES Google Livres HERODOTI HISTORIARUM’LIBRI 1X; GRAECE ET LATINE.

T O M U S V. I Adnotationes ad lib. I -- IV.

ARGENTORATI TYPIS PHILIPPI IACOBI DANNBACII.

HERODOTI MUSAE i 8173 HISTORIARUM LIBRI’ 1X.

AD VETERUM CODICUM PIDEM DENUO RECENSUIT LECTITONISlVARIETATE CONTINUA INTERPŒETATIONE LATINA ADlN’OTATIONIBUS WESSELINGII ET VALCKENARII ALIORUMQUE ET SUIS ILLUSTRAVIT IOHANNES SCHWEIGHAEUSER IN ACAD. ARGENT. ET SEMa PROT. LITERAR- GRAEC- PROF. ACADEMIAE BEC. INSCRIPT. ET HUM. LITEBAI. ADSCR.

- TOMUS QUINTUS.

ARGENTOBATI ET PARISIIS Arma TREUTTEL ET wÜRTz, ExanloroLAs. MDCCCXVL

muer :u’

HERODOTIIflSTORlAR ï T. v. P. 1. ADN’OTATIONES A!) LIB. LET 11.

ADNOTATIONES MWA-D HERODOTI LIBRUM PRIMUM.

P RODE M Lin. l. ’Hçûo’rw iANæupnwïoç) Ariatotdù cente [in nonnullîs cette Historiarum Herodoti npographis] ’Hpoîo’rou Bouffon il? implnç dædîtëlç legebatur, lutter. lib. HI. 9. [aliis cap. 5. sect. x. sic in cd. Oxon.] neque deinoepo dei’uerunt, qui, inducto ’ANnœyanluç titulo, 0mm ml- luerunt apud Plutarchum de Eril. p. 604. et de Molign. He- rodoti p. 868. Addidernt se Hercdotus colonis, qui Thu- rîos in magnum Graeciam obier-ont: qua in urbe ouin hoc opus nbœlverit. 9.69... nominale se potuit, lieuti baud pouci ndpellnrunt , Strabon: teste lib. XIV. p. 970. [p. 656. cd. Canaub.] In bis lmp. Iuliaruu, ouin: Maud: 8min», [i. e. Hùtoriarum Scriptorem Thurium] Oratoran Thurimn ouin inprudenter Bourdelotiua explicuisset, poenu doctio viris dedit ad Lucian. Quom. Scrib. Histor. e. 29. Scripti. libri , quorum quidem notifia est , Halicarnuuum sunna: consensione vocant, ancipites tamen in vocabuli scriptione. ’Mpmtdç, ’Ahxaçvmdç, iANmpmnlç. ’Amuçvmüç, limaçons); reperiuntur lib. l. 144. Il. 178. Il]. 4. VIL 99. Par etium discordin alibi. Vid. Won: in Thuçyd. lib. VIH. 1.2. Equidem ’Ahuuçmù et ’AMzaçmïu, uti in M53. Archiepùœpi Contnariensis et Vindoboncrui nepe numero, pracferrem , niai ipsimet Halicarnasoenm obsisterent, ge- minatnm sibilantem litœram in munis «tentantes. At quid Ira-oflag u’æo’hhç, et quo verœndum modoP D. Heimius ad Hesiodi bannir. p. m8. nihil esse nliud censuit ac incipit" cive historiant, cul ego sententiae non acœ- do. L. Küsterus in Bibi. Vet. et fluente Io. acrici p. 586. Tom. V. Gronoviamun cura: danomtntio werbiuine to- Hcrod. T. V. A a

4 ADNOTATIONES xavit, neiectisque Voila: et Stephoni opiniouibus, mon; arioso observotarum spa-iman. hoc est, vertit. Est une impln reer inquisitio. ’Inopt’yfl Qu’une: 136131 and 1137017 MM- Mu, odfirmontes inquirendo use et Meudon intellerissc lib. Il. 1 18. Et 1 19. "du" 3è rai n31 inoçlyn foutant im’noeîau. En ÉWO’ËCËI; mon operum, qune absoluta fuerunt, specimen lib. Il. 101. et 148. 1:48:51; inique imagine inquisitiom’s rerum, ab Hemdoto institutae, specimen erit atque argumentum. Cura, nisi accumtam in quaerendo vit clarissimus, quod opiner, intellexerit, une!" vim non nequiparat, nec digna amen acerbiore exprobratione crut, neque erit fortasse historien: inquisitiom’s specimen, quod malui. Plutar- chi 5""va daroîmrmdv T. Il. p. 2’43. paullo diversius obit. WESS. - .Iffopl’a, live ionien idiomate irrop’n, non modo inquisitio rerum est, ut ait Vir doctissimus; verum etiam ( pet metonymium antecedentis pro conseq. ) intelligitur notifia vel doctrino, contemplondo, percthando, inquirendo comparoto; Il. 29 , 4. Vil. 96 , 6. qua notione id vocab. h. l. accipiendum , aient in titulis librorum Aristotelis et Theophroati, qui Zola» lmçla et Ourôv inule: inscribun- tur: quo pertinet quad diam geometria a Pythagora ( teste Iomldicho in eius Vita p. 74.) 1m91. voeutn est. Tom veto «5.43.45., live (ut loues efferunt) niwo’hëtç, non specimen signifient; quod gmece 131161154, 857m ont («flippa sont: quo modo Archestrotu: apud Albert. lib. I. cap. 7. lfl’OQÎIIÇ brûlant, doctrinae specimen, dixit. Quaenam au- tern vis sit vocabuli dardâsêiç, ex usu verbi dæûtinmûm vel deŒazdau intelligitur, quo nullum in Hemdoti Musis frequentius. Atqui 71min)" airoîlënâm, ut hoc utnr, non signifiait specimen, caler: une sententiae, sed sententiom mon: edere, prame, exportera. mabwt iwoàlEærem 197:, non est specimen. edere proeelore factorum , sed proeclaro facto ostendere, id est, edere: qua notione ipsum etiam nomen dard. 3:51; i’puv main» I. 207 , 39. oocurrit. Similiterque in loch a Wesselingio citatis, Il. 101 , 1. et 148, 7 seq. aimi- 3151; 397m non est :peoimen operum, sed sunt ipso opero et monumento profita, in publicum edito, nempe publice exstructa et oculis hominum exposita. Denique, quod hic ait Herodotus, imçt’nç cirro’SeEu 573:, baud dubie hoc dicit, se Mm libris ca, quo: inquirendo cognovit, 1’ n pu blicum

.A’n HERODOT.I. 5’ edere. Quam ferle in senœntinm iam olim Lour. Vollo’ locum hune interpretntus ont, Herodoti Holicarnossei historia: explicatio hoec est. Et H. Stephanus in on suue editionis latino - gramme: Historio ab Hmdoto Halicar- nasseo edi to, hac est. Caeterum consuluisse iuvabit qune in hunc locum erudite, ut solet, Wyttmbochius commentatus est in Selectis Principiim Historicor. pag. 558 l. 2. ni; min rai mâtant etc.) ln bis adquiescunt scripti editique omnes, et longe omnibus primes, Diarysius Ho- 391141.lio.,Ar1’stides, Lucianus Quom. 5m11. Histor. c.S. 54. Tamen . St. Bergleru: in Act. Lipsiem. unccxvr. pag. 579. levi ad speciem mutatione, rai mémo JE chipolatas qua ab homini- Ims dicnntur, ne 3k fleurir in? 9’ «Ode 31963913, corrigit: esse enim rai vaincu nihil aliud ac 3971:, et rai in": ne 7c- n’umt. Ego vero id scriptum nollem. Sunt, fateor, l’m maint 11 and Saôwrai ingentio otque odmirondo open ytvo’nmt; vicissim minime. Memini quoque vina-Ian 35 dv096- 9va bomines perbiberi , cum mortalium numero eximun-. tut, nec prapterea ni minou 3E 13109611»: res dici, qua a: bondm’bu: "WCTUM. Namque Hercdoti more hominum fa» eto exprimunt, ut pulcre Tan. Fober lib. I. Epist. 8. ’21; 16v Mon animer, quod Somii designoront lib. 111. 48. , quemadmodum rai Ifnndfiuvœ in MmMmim lib. I. 160. floc amplius, si rai même: scripsisset, vulgi fabulas et rumares operis principio spectasset, quad meritoiinconcinbum 11t- que absurdum I. Ph. D’Orvillius, nuper nabis littorisque ereptus, arbitratus est ad Chariton. lib. I. p. 9., [ p. 202 seq. ed. Lips.] Bergleri audaeiam strenue retundens. Ce- terum Herodotea hacc quodam modo aemulatus est Basi- lius Seleue. Vit. S. Theclae lib. l. p. 4. WESS. - Conf. HI. 14,52. V1. 13, 1. S. [1. 5 seq. rai fi 11Mo, and 31’ 37 airât! bruinant" iMn’Mm.) Ad verbum: et reliquo , et quo de 00.11884 inter se (Gmeci et Barbari) balla gesserunt. Quae verba non debere ad proxime pmecedentia referri in aprico est: nam en, que cous- som mutais Grueorum et Borbarorum bellis proebuerunt, non emnt profecto magna. et monda focinoro , que men’to un. fioudori lande voluit Hemdotus. huque zut ad ista paullo remotiora, ne obüvione delcontur, referenda erunt; ont,

6 ADNOTATIONES quad mihi visum ont, ad prima illa ’Hpëb’m Unix. inca et»; 151de 178:, ut baec sit scriptoris sententia: quum re- quuo, que de rehus inter homines geais, ac pmesertim de bellis inter Graeeos et Barbares gestis, hisce in libris traddntur, tutu quoe de cousso moi-nm bellorum disputailler, saut expositio eerum que Herodotus inquirendo cognovit. Quod autem verbe ista in flué periodi posuit, id eo facit, quo bis ipsis verhis transitum sibi ad ipsam argumenti sui tractationem parant: est enim perinde se si dixisset, et primons quidem exportons quaenam fuerit dissidii inter Cranes Borborosque coassa. Scilicet Homeri aemulator Herodotus, quemadmodum universum suum opus, que et multas alias ses memorabiles exponere, et victorias maxime Gree- eerum de potentissima lateque dominante Persarum gente celebrnre veinent. velut unum aliquod et illustre drame, multis quidem interspersis episodiis, pertexuit: sic et in hac Poëtam est imitatus, ut, quemadmoduin ille in ipso carminis principio , irons Achillis messamque dissidii Pelidae cum Atrida se expositurum, professus est, sic et Historiens nester in ipso operis exerdie profiteatur, . se, quum propositum habeat bella exponere Graecos inter et Barbares gesta, ab ce facturum esse initium, ut dissidierum primam caussam et originem declant. Ita- que pestquam statim e vetustiorum temporum memerin (cap. 1-4.) semina quaedam dissidiorum inter Graccos Barbaresque. ex’Penicorum Historioorum persane, repetiit; max c. 5. sua nomine Croesum tamquam primum inin- n’orum Gracie intotorum ouctorem designat. Caeterum , quad Ptolenuuus Hephaest. ait, (lib. Il]. p. 514. ed. Galei) totum istud exordium non ah ipso Hercdoto, sed ab eius amusie et bonorum huerede Plesirrhoo esse adieetum, id et per se lubrico nititur fundamento, et ab arctam Exer- dii huius cum ipso na’rrationis principio connexionem neutiquam probabile est, denique ab immine profectum videri debet prisme illius simplicitatis ignare. qua librorum ouateras in ipso principio et nomen suum et scribendi argumentum simillima ratione profiteri salîtes esse nevimus Heutaei exemplo,(1eferente Demetrio en!) ’Epnm. scat. 1 2.) tum Thucydidis, Timaei Locri , aliorumque. 5.] 01?. [Lita 1. mystes Mir un si Mirai) Quod Th. Gale

11011111011011. 1. 1; g «de aine; Plutarehmn hie olim legiue mannit, id une foret simile, si liber de Haodoti Molignit. [in cuiusvcap. la. loeum hune excusait, T. X11. cd. Hutt. pag. 290 coq. Edit. Wechel. p. 856.] semper bouse fidei esset, quad lou- ge seeus babet. Inscrit amen; vulgatum valide .adserunt Pluiemoeus Hephuest. in Codic. Pbotii CXC. p. 478. [lib. 11h p. 514. cd. 6111.] Pour: lib. Il. 122. et Thomas Magister. 01 11ml.» quoque Mlllfflfll et mixa-ra minium bis in libris frequentes. Vid. Inc. Gronov. in lib. H. 5. et adno- tatienes mais ad Diodori Siculi lib. Il. 4. Alia vir doctes in Miscell. Ohm. Vol. Il. p. 152. WESS. l. a seq. lard ni; 123110917; unanime W001; etc.) De Plus» nicüus a. Rubro mari in Poloestinom transgressis iterum lib. V11. 89. et Dionysius Perieges. vs. 906. Herodoti, ut sacpe, vestigia legens. WESS. - Eamdem rem ex aliis au- etoribus Trogus Pompeius accepisse videtur; ex quo Inti- nus lib. XVlll. c. 5. baec babel : Tyrioruns gens condito a Phoenicibus fuit, qui terme matu mon, relicto patrie solo, Assyriens stagnant primo, me: mari profitions littus ineolue- runt. Conf. Miehoèlis Spieilegium Geograpbiae Hebraeo- rom externe. (61m. 1769.) pas. 168. et’quae ad Hayon. voe. 2186m: a viris doetis adnotata sunt. Herodoti in hac te fidem labefactare frustra conatus crut Bochartus , Geegr. Suer. 1’. Il. lib. 1. cap. 45. si 31 si Saintes-n, meditsrroneum mon, familiaris Herotlato formula; de qua consuli possunt quae olim ad Appionum adnotavimus, T. 1H. p. 1 1 o. 5. l. 14. mai me. , rd and ’Emç) Ioc. Gronovius , vit clarissimus, deque Herodoto pracelare meritus, cum legem sibi de scbedis Mediceis sequendis dixisset, immutavit quad Aldus dederat et MSS. plures prae se farciront; neque concilie defuerunt exemple, sed eiusmodi , que librariis, Herodoti dictionem loties totiesque invertentibus, trans- scribi pleraque debent. Satis mihi quidem exploratum est, nullum usquam Herodoti exemplar enture, ab bac labe immune; quamquam sparsim loniei consentis plura latent, que revoeari possunt et postliminio reddi scriptori debent. Ent is quondam si: ’Iu’do; aigus-o; savoir, Dio- nysio, optima huius rei arbitre, teste. [in Epist. ad Cu. l’empeî. T. V1. cd. Reisk. p. 775. Ed. Weebel. p. 15e mal.) Nunc vero, quantum mutotus où iuo Hectorc. W ESS.

8 ADNOTATIONES l. 15. ’1st niv aux...) Vide quae dixi ad secundum Apollodori. Vide et Parthenium cap. 1. Sed Iasi filiam fuisse veri est similius. Vide Strabonem lib. 14. et 16. T11. G A 1. a. - Scripsisse videtur Hercdotus, ’loïv: sciolus adiecisse postea, niv’baixou. Iosi fuerit, au Inaehi filin, nihil hue faciebat: Regis Argivi filiam fuisse noverant filerie" ai M311», (Polluci quoque memorati Il. 122. ronf- n°91; Moeridi, et Thomoe:) ad Phoenicum naves venisse narrantes, practer acteras, tu? BaotÀloaç Mati-(w r6 il si advenu (bien (azurai 7651-3 in. nul "12m"; Mycose) .1051: midi non petuit ab Herodoto niv ’Iva’zov. Similiter ex caram- dem narratione memorat cap. seq. 1’017 Bas-Mu; a. sm- rlpat Edpobrm, et roi? Boulin; fait Sweater: 11:13:13". Europam rapuisse dieebant ’EMsimv sans? et; mie iman (sic seribit Herod.) rouiront: alarmois-anion. V ALCK EN A R. - i191?! ni v ’hu’xou viditzhîc Plutarchus de Malign. Herod. p. 856. n. ’et Libertin: T. l. p. 207. A. WESS. - Pluribus argumentis Lorcherus in Chronol..Herod. cap. 1o. sect. a. probatum ivit, non fuisse le Inochi filiam , sed Iosi, unius ex Inachi pesteris. Verumtamen vulgo a Graecis, atque etiam a tragicis poè’tis, Inochifiliom dictant fuisse satis notum est. cf. Apollodor. Il. 1 , 5. Quidquid vero sit, non satis idonea causse fuit, cundue verbe, quae Hemdotei libri et hodie amnes agnoscunt, et iam olim agnoverunt, a recentioribus Editoribus eiicereutur. Miram vero huius loci scripturam nuper Creuzerus noster (in Praepar. ad Plotin. de Pulcro, p. 11111111.) ex Hortis Adon. excitavit; ubi memoratur, Herodionum Grammaticum nivilvaxsiiv hic scriptum legisse, tamquam a recto casu si ’Imxai. Nempe corrupta et mutilata Grammatici verba sunt, qui monuerat legi apud Herodotum ’1ko ni! ’lm’xou, a recto ossu si lui; sicut apud eumdem Bannir, a recto case si Banni. S. CAP. Il. a. «in si; ’Ehhnvrç) Aldinum min. de Qu’une, quad practer Venetum schedae Britannieae, mihi spectatum missae, adfinpant, St. Berglerus, cuius ad Hemdetum colle- etanea inter menus babeo, vulgate longe praeponit, nec, nti opinor, iniuria. Dune nabis de la. in Aegyptum ae- cessu exponuntur sententiae: Persac a Phoenicibus ra- ptam, Phoenices sponte se avehendam dedisse adsevera- bant: quibus uberius explanatis, "(in un m, inquit

AD HERODOT.I.2. 9. bal). 5 , 11191:4 n au) 0953m3; Maman. De Gratis nihil ; neque necesae en: in te tata gentis regione decanœfissima. Haut! equidem ignoro, Pausaniam a Th. Galeo patronum recephe lectioni advocari, cuius si lib. Il. 16. evolveris, in alla omnia ibis. Scd auum cuique iudicinm. ’Enmu; aedibua everœre nolui; neque enim omnia Hemdoti 2di- tori lieent. WESS. -- Ex Pausaniae verbis , Il. 16. quid h, l. Hmdotus scripaerit, in neutram pattern cal-to deli- niri potest. Recte YEN H. Stephanus acripturam "liman, in quam cum Vaua meliores aulnes oodicea consentiunt, in contextum recepit, alterà ad oram reiectà. Dixerat mode Scriptor, in mimine cum Graecis Perm corner tisse; nunc i110: in reliqua narration: ab eisdem dissentire ait. In aprico res est; quo magia mirer in divers: abiisse doctoa viras. S. 7. in; argol; l’en; cou) Forum non satis consulta unis ex membranis haec mutata fuerunt, indigna tamen, cum pluies aufl’ragentur, quae turbes cierent. Rever. Pat. Hon- reus Chenal. Herodot. cap. i. verborum ordinem connu- :atum indignatur. Saepe (amen numero, ut Gronouins maluit, sen metro postulante, aeu acribentium arbitrio, huiusœmodi structura placuit. Harodotu: 1X. 48. 39111:3; in»; dçiâuàv Wvdndz. Sophocle: Antig. vs. 146. 71753811; l’a-o: qui: 7’018. et Philoct. va. 695. ai»; in; Êv 7cm iule. Mit- to Lymphmnem Alex. va. 1502. haec Hemdotea imitatum. WESS. [1 1. dirima) Manuel-ut Reiskiu: , Animadv. ad Graecoa , Auctores Tom. HI. p. 82. au: servandum vulgare a’m’uvfl, zut indura acribendum pro Joindre: Jean. At émula" est ionîca forma aoristi au: imperfecti , idem valens ac dirham. l. I5, 5. 152, l. 169, 5. chiure nuæm est ipsum plus- quamperf. cui hic proprius locus erat. cf. 1V; 140, 17. V11. 153, 1. ibique var. Lect. VIL 157,1. VIH. 46, 1.5. 5.] 15. 18v KJAzov) Profittor, non alienum me a proban- da futurum lectione, quam Archicp. et Vindobon. habent, wigwam: 33 16v Ko’Mcov î; ni! ’EMa’Sa, si comi- tu aliî amarinent. Adeolet 73v Aqu. 13v iAça’Biov, 161 Hip- m lib. I. 80. Il]. 7. Vil. H7. [et frequenter alibi.] 10’- dorum, Aralmm, Persarumque ragera adpellitare. Toi; Siam; :5; sinuai; bine sunnas explicat Euslathius in Homer. p.

m ADNOTATIONES 1.15, 43. WESS. -- Eustath. Iliad. pag. 551, :1. cd. Bu. Vocal). Batavia ad cob Un" ex glosa olim amine, non modo reliquus Herodoti usus, sed l1. l. etiam lectionis varietas et idem vocal). pauca ante verbe suo loco recto positum evincit. S. 01113.11]. 7. "si: a, «9.de «in, floues») H.8te-* phono mamans inputatur, [in Gronovii Notis,] sed invita: «1013759145199; margini adlevit, adsentientibus matis, quamquam panois, ipso quoque Eusmhio p. 405, 18. [p. 507 , 1 6; cd. Ban] ut docti v1ri significarunt. Vulgatum baud male post Gronovium tuetur En. Horreus, inplica- tins, quam vellem , oonmentatus, Observat. Hercdot. c. 1. Philostratum addo, quantumvis baud parili verborum serie’ à 515v Msrnvlm immun and 51077M141" Yes-cran, ri! 30151113901! «poi’exmtwv and 731 intima 00,8». de Vit. Soph. Il. 1 5. WE SS. - Tales 11va110131; in sermonis structura , ac pnesertim in participiomm usu , non modo non repudiao vit Herodotus, verum etiam amasse videtur. Simillimum huic exemplum Gronovius ex lII. 5 1, 1 5. citavît , Eiçmt’uu 0171 "il KuuBJm», danoise". cuit-5. Cf. I. go , 4 seqq. 1X. 51 , 14. 58, 1l..elc. Similiœr h. l. in proxime sequentibus 31130511; üæmrno’mw ait, ubi ex latini sermonis nenni duranbm, in tertio ossu, dioendum erat. Quo et pertinet I. 91, 8. et 1o. ex oodicum Arch. et Vind. scriptura, quem baud praeter rationem ibi secuti sunt Solide]. et Borh. CAP. IV. 9. si pu; nul-ra: Moulin") Mallem cuirai, ipm, cum Berglero. [Vide Var. Lcct.] Plutarchus non sine quadam loligine baec traducit de Malign. Herod. p. 856. Nolentibus Leuctri filiabus et Cassandrae vim oblatam ait. Quis nept? Raptas plerumquc tapi gestiîsse. in dubio non est. Nostra certe actas plures vidit, quae si nul mirât) moulions, 9131; nîv fixateurs. Valet in hoc. genere , in fraudem licet sanctissimaruln legum , Euripideum , Tige?! haïra d’un 151019111039 Iphigen. in Aulid. vs. 75. W ESS. - Poterat Plutarcho re- sponderi , ex Persarum sententîa haec tradere Herodotum : sed fere non est dubium , (quod etiam Plutarchus innuit) ex Persarusn persona suam illam sententiam dixisse. S. 16. and Baigfiaçœ cimacô’nm cl Héçeau) L. Vaud verterat sibi messitudinc coniunctas putant, pro quibus sibi iunctas

AI) HERODOT.I.3-6. Il.Q nous: maluit Gronovius. Aliud volait: m ni; la rît 211591er «in oinni’oiivrm A0303, horum invention"; sibi ne» vine au.» 1411i, huius libri c. 94. Pense nm en: fardant, sibique omnem Asiam , armorum iure a maïorihus occupa- un, oindicabant. ni! le!» caïeu! "maori [lin-au Émis-(SI slvh, lib. 1X. Couler doctissimum Abrecch Dilueidat. 171119711311.

p. 145..WESS.CAP. V. 5 seq. ln "in imanIoWAHI’Wo * 051-0 excidisse arbitratur diligentissimus Reùkius 11799:1,»un nescio, au Hemdotus admissurus ait. Solet aliter lib. 1V. 1 54. etc. Wess. - Nempe mm... 0171m Mywnïleish’us and"... vent, l’anis un discutions. Equidem 15m yulrlu: malue- nm: a: potes: www e superioribus 11.]. subinælligi. S. 1o. «in Ïçxmat Mm) Fer quidem hoc frequens. At Mm hic esse ignorais-m, funin», in opinionem venit Io. Inc. Reùkio, legi etiam pesse Quint. De posta-lare dicam nihil. mon inquisition»: notare passe, baud inficior, eorum nous oblitus, quae Schol. Apollonii Rhod. I. 1554. Hemdotum veto id spectuse, dubito: minime cerœ homo Lucianeus, bellum Romanorum et Parthorum stilo Herodoteo scripturus, Imam: film me) ’Pomm’m and 1119:6»! Quant. 517171. Histor. c. 18. Inepte quidem ille, sed a voçabuli un minime aberrans. Bene Lucia». Dm Syr. c. 1. [sage P. Victorii Var. Lect. 1X. 4. Mox idem vir clarissimus, un 3’! a). «61-6; skating, ut I. 19. Il. 52. Verum id baud perpetuum. En aequitur pacterea non ea duntaxat hac scriptione, quae auditione accepit, sed et aliunde intellecta. Add. Lucian. Dm Syr. c. 49. WES S. CAP. V]. 5. mufti tu")! and meëvm) Demiror conîurasse matos in Edgar titulo, neque Strabonem, Diony- I sium, atque alios hilum discrepare. Solet hou 21191012; nuncupare. Docte lac. Gronovius in lib. Il. 104. ln Schol. Apollon. Rhodii Il. 948. quibus Herpdoti nomen, prorsus ad sententiam necessarium , abat , omnia eadem. De amuïs Syrios bos sive Cappadoeas, et Paphlagonas distinguentis cursu lis est. Arrianm Peripl. Pont. Eurini p. 17. «in 13:8 weanûpiaç , si»! ais” aivlrzmoç bien non a mendie, ut Hercdotus, sed ab ortu soli: labi perhibet. At quid si ille ortum solis hibemun in anime habuerit? WESS. - Duos fuisse œgnomileefluvios,alterum influentem in alterum ,

sa A2DNOTATIONE’S. et alterum quidem ab oriente decurrentem. alterum vero o. - meridie, post Damillium monuitLorcher ad h. l. Deêyris sive Syrüs, qui hic memorantur, conf. I. 72. ubi ipse docet He. rodotus, eosdem esse qui alias Cappadoces nominantur. S. [4. i510) Scil. iauriv, vel potins, ri mina, usitatà in hoc verbo ellipsi. 5.] 11. r3 sa) Kmuzçiuv npdflum) Strabo lib. I. p. 12. et il]. p. 222. [p. 6. et p. 149. ed. Casanb.] multo priorem, et circa Homeri aetatem , aut citius paullo, Cimmericum hune inrursum facit. Potior Herodoti sententia, quippe antiquioris et expeditionem eam suis temporibusaccura- tissime dividentis atque adligantis, l. 15. IV. 12. etc. Mœum sentit Amplissimus Boulier-in: Dissert. "nodal. e. 5.- p. 55. WESS. CAP. VIL 5 seqq. "au... 142v raie 0’ Nina etc.) Vere I Henr. Valesius ad Nicol. DWCMII p. 68. et Gronouius ex Mediceo, cui tot mati cum suppetias feront, [vide Var. Lee-L] quia obluctabitur? Si tamen, quod vix opiner; au- xilîo occurret Pollu: 1X. 12. opportune a Berglero in Jolis Lipsiens. moccxv1. p. 417. excitatus, nec minus de- fensurus, (quibus citra causaux Ill. Scaliger (Con. lsag. lib. lll. p. 327.] ofl’ensus fuit, et librariorum nonnulli.) Agronis patrem avumque, origine Heraclidas, sed in 301i- h; ’lapclx’nu ex Iardani ouilla , non Omphale, eius sive uxore sen filia potins, proseminatos. Abeunt ab en Hem- doti sententia, quod Palmrius principio Etcrcitat. in Cr. Auctor. conmonefecit, recentiorum plures, quibus. cur 1 ille concedere debeat, caussa defit: Herculi, Omphalae servienti, ex ancilla natum filium fuisse, adgnoscit Dio- doru: lib. IV. 32. nec negat Hellanicus, etsi in filii nomine, quemadmodum et Diodorus , discors, in Stephani lehm. Optime omnium Dia Chrysostomus, qui Berglerum non fugit, Orat. XV. p. 256. de Herculez regii generis inter Lydos auctorc, Ê; 063i r31 A.laç31iwu a 3min; :1;vaer diamantera, i5 il; mon. ci Szçîz’m Bumîç. Nati ergo ex lar- dani ancillu reges sunt, qui Sardibus deinde imperarunt, neque adeo opus erit, ut eut cum Tan. Fabro lib. I. Episl. 13. in humain; ri; ’laçîalvou, out in A1135; ri r5; ’laç- un» cum nmioo corrigamus. W E85. 1 [14. 1.18.5. r1 nul tison muai; iûpôîfloco dual-nm et

.11) 11111101101: 1.7.8. 1’3 oiginti generationum, quas libri omnes praeferunt, praeter ius et l’as, quum nulla satis idonea, corrigendi causse subesset, circumspectior alioqui Lambda: non niai quin- decim posuit; castigatus en nomine a Volneyo, in Chronol. d’Herodote, Paris 1808. p. 76 seqq. 5.] CAP. V171. [4. il! ni; si etc. Vide Adnot. ad. l. 24, 17. 5.] 8. xpïv 7d, Karîaniny 700021 maie) Placuit dicendi genus Seriptori Il. 161. 1V. 79. V. 92, 4. 1X. 109. eiusque aemulatori in Lucian. Q. Scrib. Hisl. c. 18, tum Pmcopio Belli 60th. l. 4. et Persici I. 26. Quo mugis miror, adhaesisse doctos interpretes ad haec Lucii de Asino c. 28. lxfiv 32 in: 314211115011 54m, r55 malouin agisse) ym’olnu. Adde, quod ille voloit intellectum , 11111159 et expedita omnia erunt. Agathiae Epigr. mir 711i, 19931:1in 191M" 112:5; belle Opso- pecus correx-it Anthol. Il]. 7. [AnaL Brumkii T. lll. p. 65. n. 79.] Tai "cadmium-u 113v «gantais-«av [lin. 6.] bene habent, stabilita testimonio Eustathii in 011]". p. 1441 , 16. [p. 89, 45. cd. Bas.] Nam "Mia-ripa Archiep. cri-anti libmrio debentur, neque sunt Atticae aut Ionicae formationis , quad in opinionem venisse T11. Gale demiror. Tu vide Étymo- logum p. 31. et Gronov. l. 135. [Vid. Var. Lect. l. 153, 1 5.] In Heliodori Aethiop. VIL 1. dederant Basileenses ri; la!) ni! Mina" 63017 nanan-190v sizerin. leandri et Falkoburgii schedae croulaüflfoy, non male, nec pulcrius tamen prisco, si «Modem» [ut habet doctissimi Corayi editio] scribatur. M ES S. 11. «in; au]: Main; etc.) Et huic, ex populari usu derivato, sua gratis. laudat Philo lad. de Iudic. p. 719. p. Auctorque Homiliae inter Chrysostomi Oper. T. V111. p. 209. a. Sitne vero generatim et semper verum, in controversia versatur. Strabo lib. Il. p. 178. [p. 1 17. n. ed. Casaub.] iudicium auriuni ad scientiam parandam oculis longe pne- stare censuit: in; and; briefings, inquit, Johnny? «en: agacin-av inl. Ah Hemdoto plures stant; utrimque, quod Cosaubomu docuit, baud absunde. Quae oculis subiecta fidelibus sunt, adgnoscuntur clarissime; sed non admo- pdum en multa sunt. and; imrniunv, seu ad adquircndnm rerum variarum notiüam, aptior saepeconmodiorque ainsi. Quod quidem ad animum si revocasset Theodoretus, Oral:

u ADNOTATIONES X. ad Grue. p. 151. parcior in Hemdoto taxando missel: in cultu sane religion suum auribus est oŒcium , suum quoque oculis, labo indice c.XLlI. 5. WESS. - Dicto isto Herodoli usum etiam esse Lucianum, de Salut. c. 78. monuit ad h. l. Gronovius. S. 4 ’ 15. J il 111711 sans... codicum consensa tutumest et Scholiastae Hermogenis p. 407. cui Aeolioae videtur monts me. WESS. - C6111. 38, 20. Vll. 18, 3.1L 121, 71. S. 1 5. aïno: 32 m0511 Muni... etc.) Spectavit haec (1mm Alex. Paedag. Il. 1o. HI. 5. neque Graecos eius Scholiastas lamie: tetigit etiam Theodoretus Or. ad Grue. 1X. p. 1 30. memoriae tamen peceato lapsus. Si Plutonium audis T. Il. p. 139. c. «in «Mai; ’Hço’îoro; cira, gr: si 71ml in r97 parfin 3334m sol niv 1134? rollier-rios nie il enlaças insinua fait du. Gui quidem de casta et modesta lamina nullam fartasse litons Hemdotus movebit, de procace merito , similibusque aliis. Bene Ennius, cui de maribus, Flagiti principium est nudare inter civis corpora, in Ciccronis Quant. Tusc. 1V. 33. Melius idem Plutarchus p. 37. c. Porro faufil!" mai rai infini? non movco, quamtumvis Georgius Raphelius m1161" magis lonicum habuerit in Paulii Ep. ad Philipp. Il. 4. Vide cap. 32. et Musonium in Stobuei Serin. 67. p. 425. WESS. CAP. 1X. 5. ci il similis" nioit) lta praestat, ut c. 35. et 38. atque alibi; nec dissentitDialysius, qui et ai; minium; a... n’y", egregie cancers cum vetustis (Todd. quibus Archiep. scbedas Th. Gale aocensens lectores fru- stratur: 2111161111911 MW praeferunt clarissime. Verum istis vir doctus non usas semper est, uti oportuit. WESS. 8 sa]. i713 raie et - - - 3mois r17; Men; Solen) Legendum arbitror: Envois yole es i: 13 oixm , il! 197 rambiniez, 321101 rît Sains crieur collocabo, ex Dioys. Halle. Il. p. 6 , 25. lanice quidem ille convertit in Atticam loquendi formam; verbe quoque mais" in agir 79191551 in wapinm’ "un in noyai»- rau. Sed ista sic scripta legerat, ni fallor, Dionysius. He- rodotus infra, c. 1o, 3. hm 161 raina: 1’; r8 Jupon. lib. l. c. 132. l; 745;" 11.1101119611 aimoiv ni grive: mais: ris 315v. Ill. 85. mon! abonnir i; ri «poule-rua "1’53"01. VALC K. - lmpru- deus H. Stephanus Aldinum scriptorumque Codieurn "Il": mutavit atque aliis exemplum. quad inconsultc imitateu-

AD HERODOT. I. 9.10. 15 tur, praebuit, Kystero baud iniuria indignante in Io. (laid Bill. Val. et Bec. T. V. p. 388. Non dissimile negligentiae indicium erit Vil. 214. N une inspiee bac Sophoclis Oedip. Colon. vs. 1407. 69.075 s’y 3311411" "in «si; traira e’ ciron. arsin» 3° indurés. ----. Max l; mirer servavi. Noti sunt si la) un? une... sîve cubiculi pracfecti ex Art-ion. Diu. Epict. 1V. 7. et Amba- nus sicaxùl; si; ris amibe: apud Diodorum Xi. 69. At illud Ha-odotus maluit V11. 17. Tale et Parthenii Erotic. c. 8. si; a le noircir me impairs". WES S. - Verbe aiyœybis, quad bic desideraverat Volclnenarius, ailerat opus. S. 13. irais a sirli fox? Sydney min) Haud repugno membranis. crin Medic. defendi alio debuit made, ac factum a Gronovio est: a "ixia non venit, nec formari potest. Solcnt mixeurs; et origan-a; amanuenses canmutare Il]. 76. 1X. 11. Legitimum praeœrea est, indice Dionyu’o, ml a 5441711. Quo de genere argutam et uberem disputatianem dabit Horreus’Observat. Haod. cap. 3. WES S. CAP. X. 2. si! iroîmç) Quia nibil interserit Hercdo- teis , praeœr dialectum .1281. d’un; bignonias»; , hic quoque legisse videtur Dionysius iftÎMM sis 2min! mûrs, vcl saltem, mais" si! iroî’uoç. Verbum sic collooatum a praeœdenti facilius patuit absorberi. N uspiam apud Hmdotum à infus; simpliciter invenietur; semper "du: vel simile quid adie- tum: Gronovii, quem sequar, Editio praebebit exempla: p. 16, 26. I. 42, 8.] mais» du) infus; 1417711.. p. 190, 21. [HL 75 , 1. Gamine à? nairas influa tissu fait". Simillima p. 328, 37. 428, 22. 528, 1. YALC K. -- At nude iras iroi- ne: babes 1.70, A. irsïpm (corral, V. 51 , 20. et simillima alibi. S. 6. 10..ï.-.)11.;.-.in.’1..7fl mutat Motus: ego non muta, ubi mutare non opus. hidau, Suprïdm est in sinua.» in Herodoto lib. 1V. 85. lemme 39115111 fit! du". quad non nego expulsum esse; sed quo iure? and; est in frage mente Periclionae apud Stob. Scrm. LXXXIII. p. 488. Vide lib. lll. 24. WESS. - At 1V. 85., 6. flaira, tamquam a themate Manon, optimi quique praeferunt libri; in cam- demque verbî formam l. 68, 4. et VIL 56, 2. ad unum «une: consentiunt: quo et pertinent 81qu. etMMmcs

16 ,ADNOTATLONES et similia coniugata. Nec obstat locus Il]. 42, 2. ad quem Vir dactus provocavit: nam miam, quad ibi legitur, quemdmodum etiam nomen Sursis, ab codem themate sillonna legitime formatur. conf. max c. 11 , 14. lnanem autem falsamque Suidu subtilitatem , dacentis 91117er valere humide-lai. haïtien vero 911119171021, ignorat Herodotus. S. 12. 1’; 16me wallon aigu) Haud refert addatur au auferatur praepositio. Adstruxit eandem vir doctissimus [Gronom] lib. Il]. 1 33. ex membranis Florentinù, ubi aliae ’rà’v in adoubas in) Olpan’fl. [conferri iussit Gron. l. 1 20, 12. et 1X. 33, 14. quae tamen uonnihil differunL] Tale So- phoclis Trachin. vs. 65. ri mi Mldm 211117 in", ulnaires 01’911. Tale Platonis Sympa. p. 184. a. in) «roi; 51m.; 112w - - and a; 331121-11114qu.) zinzin" Olga. Quod veto Vindob. et Ar- chiep. significaruut, omnibus barbaris, si mares nudarentur, turpe visum, in eo nimii fuerunt ide plerisque verum fuit. Recte Plate Politic. lib. V. p. 452. c. baud mullum, inquit, lemporis prœteriil , l5 si; flÎç’EWn 53511.21 aimai un) nuise, in; 115v roi; «07.7107; n31 81961191", yunvmi; dirigez; finishs. AdiungePhilostrati lib. I. Icon. c. 30. p. 8 1 8. WES S. I CAP. XI. [1 1. aima, sic. Videtur digito monstrasse satellites, ad obtruncandum , si conditionem accusant, paratas. 5.] 16. infimité) Invitus cum Cl. Gromwio dissentio: sed parendum codicum imperio est, tum cette, si nihil a sermonis ingenio alicnum prae se ferunt. Nolo huoiân et sans, si illi conspirent, in exilium mittere; nec alteri, pari lege, bellum indicere. Saepe illud, quad pristinam sedem reciperavit , recurret. Tuetur et Luciani Dm Syria, et verissimum istud Eusebii philosophi si nuls-mot ra. dvlgdzwv 101i; Main minuta 3’70"01: - - fluait: n and fldmïnalmn in Stobaei Serin. 1V. p. 58. WESS. - floconnai- un absque punctis diacreticis apud Slobaeum scribitur, sicut equidcm adsuevi: sic et 952Mo: et 9611142": apud Lucia». Caetcrum passim in scquentibus 3511.11 et Soudé» simplici vocali edidi , ubi plures,quoru1n notitiam habui, codices praciverunt. S. [20. aigles-m «51-6; ærpuïvm.) Nisi supra «in! ai; 5go: legatur, li. l. saltem coniunctivam particulam exspectnsses, alpines: si». Sed amat subinde ita 611113511»; loqui Scriptor noster. Vide ad c. 59, 14. 5.]

AD.HER0DOT.II. llolîf -17»’ CAP. XI]. 2 un]. cd 7029 Ait-n’ira 0’ Pénis) Soiae, et sine fulcro, schedae Mediceae : nam hum?» c. 1 1 4. quod pro- scribunt, auxilio esse non poœsLMemini pulcre, in huius venbi formationibus varium videri Hemdotum; nec tutuln tamen existimo, uni libro, nisi sermonis indoles expostulet, ita se addicere, ut ceteri tanqunm umbrae voli- tent. Vide quae Cl. Abresch conmentatur Dilucid. Thuçyd. n p. 666. Id quaerere libet , veto-ne simile sit, quad de Gyge, regina artibus post mariti necem. ad magnum evecto per- scriptum est: non enim constat inter veteres. Plato lib. il. de Rep. p. 259. si pastoralem Gygis conditionem (quatu- quam Croesus in Xenophontis Cyropaed. lib. V11. p. 1 85. c. servilem agnoscit) et fabulosum annulum, ut oportet, secernas, in Cnndaulis noce conspirare poterit. Longius abeunt Plutarchi Quant. Gruau: p. 302. de civili hello, copiis nuxiliaribus Arselis regis , interemtoque morula jure Candaule memorantes: quae quidem cum sine locu- plete testimonio tradantur, Herodoto prions non nego, in Lydiae vicinianato. Consistit pro eiusdem partibus Abbas Sevinus in Cornant. Acad. Inscript. T. V11. p. 400. WESS. 9 seq. roi? au) ’AexîÀoxoç etc.) Omnîa haec de Archüocho in rationes librarii transseribo. Herodotus huiusmodi scriptorum testimoniis uti recusavit. Constat pmeterea atque egregie inter se aptn matin est, his amatis. Augent opi- nionexn membrane": Vendue, corum plura negligentes. Sint tamen Herodoti; minime propter en reprehendi deu- buernt, uti taxatus est ad Eusebii Chron. p. 57. Ed. Opt.ab illustri vira, ac si futili argumenta coniecisset, Archi- lochum floruisse sub Gyge, quia in trimetris suis eius regis meminisset. Nihil simile in bis scriptoris verbis. Architechi trimetm nous sunt , et leguntur ibidem. WESS. - De Archilochi sente consuli. possuntquueadh.l. Lar- cherus congessit testimonia veterum. Cur veto Mita; dam- narem hacc, quae de hoc poè’ta ohiter htc memorantur, mussant equidein nullam promus vidi. Qui Homeri, He- siodi, aliorum poëtarum testimonio passim refert Scri- ptor noster, (vide il. 55. H. 116. III. 58. 1V. 29. 1V. 35. V]. 52, l. VIL 6. V111. 77.etc.) cur idem dedignetur Archi- lochum tesœm advocare? Sed ne testent quidem illum Herodot. T. V. B

18 ADNOTATIONES sdvocat: nil ait aliud, nisi Gygan, de quo hic agitur, simulent esse cuius Archibchus in suis senarù’s mentionem fat cit. Pari certe ratione idem Noster, lib. V. c. 102. postquam in Eualcidae mentionem incidit, monet esse hune cum quem Simouides carmine illustravit: et V. 113. mentione Philocypri facto, Solensium regis, manet hunc esse quem versibus suis Solen oelebravit. Senarium Archibchi, 0:7 ne: sa) Tibia 1’017 «empâtai: mini, habes in Analect. Brunckii, T. I. p. 1,2. n. x. ad quem conf. quae notavit Iacobs, Animadv. T. I. p. 155. Caete- rum imprudenti mihi , quum Var. Lent. ad h. l. conscrin berem, accidit, ut cum Reizio (Pmef. p. xx.) adnotationem istam, quae Wesselingii est, Valckenario tribuerem. Nempe alioqui Valckenarius is erat, qui multas Scriptoris nostri pericopas, haud satis idonea semper ratione usus, in "Mac; suspicionem conatus est adducere. S. CAP. X11]. 4. sui b 37mn: finir) Optime hoc instauratum est. Heliodorus lib. 1X. p.428. un) 7111.01.71 mi; b 3km; munis" oiîuvaronivrm: ubi itidem nô; 1",wa nm. Pala- tin; et Xylandri. Simile est Sophocleum Oedip. Tyr. 570. fo’r’ 051 9’ maint; 051-0; a?! à rhum. Mitlo in» i1 roi; 3mn, apud Procopium aliosque frequens: potins erit addere, Sal- msium multis ante T. Fabrum lib. I. Ep. 59. annis 11]on manne, r05 un. "un". scriptum olim fuisse, probasse, idemque Palatine Codice stabiliri, ad Pollucem lib. VIH. 155.10. î; illo76v sium-or teste. nicha») WESS. Croesum, * ut lib. I. 91. WESS. CAP. X17. 3 seq. En: un - - - «Min-a) Errantem Vallam comiter vit clarissimus [Gronom] in viam reduxit. Nihil dictione tritius. Lucia; in Asino c. a 1. mpJÇomç malin arnica 3m mon? aux) 029700:- Quo de genet: docte Rittershu- sius in Oppiani Halieut. 1V. 191. WESS. 9. on; Koçnfl’wv f0; Sanction) Stmbo de opibus templi. Delphici, 370.0501? 67:: sanves), 03; and 317m; mû Smala-nu mnmüuav. lib. 1X. p. 641. [p. 419. cd. Cas.]’ Pravum-ne ergo Koçivûtm m? Sinon? [vide Var. Lect.] Equidem non adseveravero: praesertim Herodoto in usu posterioris sibi quodammodo placente. Nee moveo tamen receptum. Tan- giteandem banc rem Plutarchus in Sapient. Coiwiv. p. 168.

A!) 11131101101: I. une. .9 Ceterum KMmu, quad scripti saepe dabunt, [en c. go. et 23.] dudum proscripserunt viri proeclsri, Cambouis et Menagius ad Diogen. Laërt. I. 94. WESS. 12. 11ml M131" 16v hmm) Fortasse Midas est, quem Eusebius Olymp. X. 4. Phrygiae regnum obtinuisse adfib- mat. Vidit ca regio plures Midas et Gordios, quas practer Hem. Dodweuum de Cyclis p. 909. certiore serie descripsit Ampl. Boulier-in; Diss. Herodot. c. 8. Primum autem barba. rorum Gygem Delphis dona sures et argentes dedicasse, agnoscit Athanaeus: ante eum regem parapet Pythius crat, sive rhénan; nui simoun lib. V1. p. 25 t. WESS.1--- Athen. T.17. Il. mima p. 390.hyalin) nostraeIllustravit P. edit. Lcopardus S. ,lib. X111. Ernendat. c. 9. ex Pollucis 111. 87. et VIL 98. Hinærius in. Encrpt. p. 63. Edit. Steph. a 32 linkage; swing. 0l; zend; sa; un)... î 1163.95: quorum duo postrema, nisi Scholion sint, quad opinor, redundanti Rhetoris oratiani trihuen- da erunt. W ES S. 21. Sun". Sion-æ) Non pmeopto Suidae 89.7., quantumvis liber Archiep. sufi’ragetur. Herodotus I. 94. 10’ i’m: âuo’îv 31’s": 17m1. 1V. 89. inamical; -- Suaîv initia» and". Adde Gromium, lib. III. 151. W ESS. - Nempe et’iam IIl. 151, 9. 8ms. dabant meliores libri, et 1V. 1 , 8. quem lacum ibi Gronov. citavit. S. CAP. KV. 4. KIMMIIflM E5 7701M - - iËxvarfaÉvflç etc.) De ammeriis igemina Arrianus, forte in Bithynicis, apud Eustatk. in. Homer. p. 1671, 26. [Odysn p. 416, 14. ed. Bas.]l1aec Hercdotea non oblitum. Strabo testimonio Callisthenis, Sardes primum a Cimmeriis, deinde a Treribus, gente Cimmerica, occupatas docet, lib. X111. p. 930. [p. 627. et dein p. 647 seq. cd. Cas.] sequente vera libro p. 958 . illi; non dissimilia ex Archilocho et Callino; qui cum paene parcs fuerint et Gygi aequales , meminisse, videre etiam potuerunt provectiore neume, Sardes a Cimmeriis inter- ceptas: ut necesse haudivideatur, inpressioneln Clmmeri- me nationis, contra ac Herodoto placet, malta antiquio- rem perhibere. De Callino vise 01mm". Alex. Stromat. lib. l. p.398. WESS. a CAP. KV]. 4. 0579; 82 magné" etc.) Vide I. 74. Actas conpetit.’ Phraortes, Cyaxaris pater, Ardyis, avi

sa ADNOTATIONES Alyattae, tempore in Media regno pnefuit apud Pausaniam

6. 1’111 airai KsÀoOôvoç nichions) Clariss. Reiskius, 111v Éva Koïwô’vcç,l. 24. quad Herodoto WESS. Halicarnasseo Smyrna ultra Co-o lophanem Boream versus posita fuerit: id si displicent, atque 1in eut :118 bene habeat, Colophanem non urbis, sed viri, et conditaris quidem , nomen videri. Par Cons. dePauw opinio. Mclius Palmerius, finita, qua tenebatur, haesitatione Etercit. p. 5. Si tamen sampot Herdotus Kami;- uç, intellexit credo, Colophanem fuisse Smyrnae metropolin, et urbem ipsam pro ineolis posait synecdochice. 1ustum profecto est nia-6 Kvoooîuç. Colophonii Smyrnam calonis suis, exactis Aeolensibus, occupai-nm, ut est 1. 150. et in Strabon XIV. p. 940. [p. 634. Cas.] Nec marnri consen- sensum poterit 111-1111931111, in deductis coloniis vulgatissi- mum,1. 149. 167. etc. WESS. -- In vocabulis aimanta, sionisme, et in verbo circule», praepositioni dard esdem vis inest, quae hic in illa pbmi, «’76 KoMo. and. S. 1 CAP. XVII. 5. infamie-n 32 6m? nçfwuv etc.) Repre- benditAlyattae luxum barbaricum , quad, praeter couinen- tesjistulatores etjidicines,feminas etiam tibicinas in sur cita algue in procinclu habuerit, A. Cellius Noct. A". 1. 1 1. At de femiru’s Herodotus, quem testem advacavit, nibil , niai sans mansion vocibus inclusas censueris. Dictionis genus passim obvium in Arriam’ 1nd. c. 5. Plutarch. 1s. et Osir. p. 564. r. Tale Sophocleum Elect. vs. 655. 0511m bien; «33’ ’ xis” (daims Bai; 917m! un A111 saepe 111F min; sa) roueraisçi, de quibus a. Reitzius ad Lucian. deSaltat. c. 16. Ego vero ex Suida Herodoto suum , hoc est lonicum, reddidi. W ES S. ’--- Nempc muliebres tibiae non sunt quae a mulieribus pinflnntur, sed quae malliorem quemdam et acutiorem. sanum edunt. In variis tibiarum generibus, quae ab Athenaco lib. 1V. c. 79. et lib. XIV. c. 36. itemque a Pol- luce 1V. 80 seq. recensentur, ywœmsi’oi non memorantur mixai, sed wapât’vm, virginales; nempe, quarum ad contant virgines adtabant, ut Poilus: ipse interpretatur. Conf. Ari- stazeuum, Harmon. p. 20. S. 9. (a à? unirai 751119111 irritai) N010 difliteri,Aldi totque msstorum irrdaum me ferme expugnasse, ut bonis avibus revomretur. Scio simile infinitum , ut vacant, nunc

A!) HERODOT. I. 17318. 21. libris Herodoti negari: et babent eiuscemodi Autant appuies, Lueianus atque alii , qui Herodoteam , sive Io- nicam dialectum, probarunt. Putabimus-ne, lot exempla casa in unum conspiratum ivisse, indoctosque, ut plerique adprime emnt, libraries Ionicum istud bic deposuisse? M1111 quidem vero non fit simile: reliqui tamen ex Mali- eeo et Suida derivatum, criminationem de mutandi pru- ritn veritus. Id adiungo, dure Aldum c. 76. similis Ino- 11eme sans" - - situ-rainant, ubi alii omnes imagina: et Pausaniam, ut nepe numero solet , Hemdotea baee culte aemulatum fuisse in simili Spartanorum negatio lib. 1V. 7. WESS. -- 111 Gronevii honorem malta passim tenait n’as. quae alioqui mutaturus fuerat. Nos et bic et cap. 76, 15. prisœm formam, quam ibi cum Aide quatuor etism e nostris msstis servarunt, auctori restituimus. Quod paula ante legitur, «in 311’901; daleau, conf. 111. 159, 3. S. CÂP.XVIII. 3. 1’111 Amsvnûp) Large Celeb. Greno- rius pro Medicea i1 11 11 Azimuts: disputavit , sed lacis baud profecta adsimilibus, ut bene Rev. Horreus Observ. Herod. c. 4. Difl’erunt usu sermonis b 31 et b r1: illud absolute et sine oasu locari solet, non item bac. Noster lib. 111. 58. «00.2701 n and 12’an rataplan "in": admiration à 82 311 ml ".331. lnculoatur bis [a Gram. in Notis ad loeum in que versamur] et iteratur ex coniectura pnepo- silio: et ipse Herodotus c. 15. eiusdem libri «5min Mr m au) vivoir! in: "anémias: - - - 11 51 hi and 1.9731: quibus si odiesam [nastie an otiosam scribere voluerit] vo- eem inserneris , debilitabitur loquendi bellum nus. Tale, ut une 1mn lib. Vll. 214. "En n21 7129 sa.» n11 mahaleb Sic enim legi oportuerat ex scriptis. flaque, niai librarii culpa in Florentinis membranis repetita slt pnepositio, quad suspiœri licet, refingi passet, fi n b m’avait-u - - - sui iv (aut Pr i1) 11111111113991: m3191, quad Latins Vanne exprimunt: quae-dactissimorum virorum 1. lac. Heiskii et Pet. Horrei, quamquam in canon constantis, opinia. Mibi tutius visum codicibus adbaeresœre. WESS. - Quum vero in aliis etiam’ libris nonnullis (ut in Var. Lect. dictum) esdem scripturs, quae in Mediaeo, oceurrat; polerit iv Mamie ex prisca scribendi usu idem

23. AÆNOTATIONES value ac l’amande, ut Mania. intelligatur fuisse 10cl nomen , (sive proprium , sive commune) ubi pugnata ills pugna est; quam in cogitationem ante me , Reiskium video incidisse, ,Animadv. ad Graecos auctores T. lII. p. 82. S. CAP. XIÀ’. 4. ,AÛMGIIIÇ, irisant» lancine) laudat, ut Tl». Gale admonuit, Stephanus in ’Acncoi’. In Polyaeno lib. V1. 47. optima iure docti viri Minervae titulum restituerunt. Baud vero decerno , viri-ne an oppidi nomen sit in ista Aleaaadri Actoli , lumen? Bannis; indura. être»; 3110515; , inter Erotic. Parlheru’i c. 14. [p. 572. in Galei Historiae poëticae Scriptarib.] WESS. 9. au) afin]? 5’802: «impurs-a etc.) Confer Gronev. in lib. 1V. 81. [ubi ille ad 1V. 81, 22. de bac structurae go: nere, Nostro familiari , monuit.] Supra lib. 1. 5. "in! "En". Nina , 1,51111 rhénans; cinéma; aboutit". Apollonius Rhod. 1. 440. Tu?! p.11 si ,uoi’pa 315v muai fi aspirai 13141131 11611; ixonaç: ubi Critici veteres alia, et RaPhelius ex No- stro in Acl. Ap. xv. 22. et Epist. ad Galet. 11. 6. WESS. -- Simile est quad Groriov. l. c. e11 V. 109, 6. adfert, de" in 17.111413, imita; etc. Cuius quidem structurae ratio baud re intelligitur. S. CÂP. X117. 4. d M3135 cimiers)»; i; 711v Min"! si!) In matu signifiœnda nigaud quidem adhibetur aliquoties, sed quantum commemini, non item sial. Corrigcndum itaque suspicor i; 7d! hilum» 1711 , Miletum abiit. Hac quoque structura frequentatur in: Herodoto: p. 47, 26. in 1’; «dm: p. 85, 22. illi i: ninas: p. 304,25. 173": i; rai obu’x: p. 297, sa. aimiïi 1’; Mine». [Leguntur ista lib. 1. 115, 1. 210. V. 5o. V. 33.] Potuit et ab Herad. scribi: à: ni» Mimi mugir, me: Miletum: quad verbum sic usurpavit lib. V1. c. 34. in 3? 1min; rugir i; si. ’An’nv, advenant in Asiam: lib. 1. c. 9. tapinai 0-5 - i; moitira. Thuçydides V1. c. 62, 20. c. 88, 58. m1500" i; 1’11! Amudai’uova. V11. c. 50. initnraeïîa’av le rai; Eupmaieaç. In Xenophantis Kdçou ’AvaB. 1. p. 145, 28. Parisini Codicis est lectio , rapine si; 21198:4: qua ratione logitur in mais". la». IlI. p. 294, 58. "pas. 1’; ’AAIaçror. et V11. p. 575,21. VALC K. - Non displicet clegans iun- - cfissimi viri coniectura. Vide tamen, etsi nonnibil di- - versant, bac de Pbidippidc lib. V1. 106. sinisais; in. tu; limais: in": 5! l’y En’m: secundo die, postquam Allieru’s

sn 111511011011 1. .541. sa cristal, Sparte»: pervertit. Tom de Aristagora V. 38. 31an «117d; i; 11111113211149": 79111913" 230de filme: quo quidem loco navigando cum Lacedaemonem delatum, docemur: de Alyattae nuncio eiusque itinerc maritime, quad Gro- navius opinatus fuit, nibil bic simile. Scie si: 11’:de de classe, 18111de de mi puni, idque alibi opportunum videri. Confer elegantes Ruhnkaiii adnotationes in Timaei Lexic. p.5 1 .WES S. - In constanti librarum can- sensu lubrica res est, talia (quale istud 111) ire mutatum. Bute utique Valckenarius fecit, quad dubitationem suum in Adnatatione significavit: an idem vit doctissimus, si Herodotum edidisset, refngantibus codicibus omnibus, caniecturam in contextum fuerit recepturu’s, etiam’atque etiam dubita. anterum videndum, ne i; 11.]. idem ac i: valent; quemadrnodum 1X. 6 , 5. pro tv 580101.61 11m, plures iique probati codices i; nivBusm’m praeferunt: et omnes 111. 8o, 1 2. "si": i: ravins ni! aimais, pro s’y 1111171 si in)? : simi- liaque alia. Ruhnkenii adnotatio, quem laudavit Wess., legitur p. 45. edit. sec. nec (amen ad hune Herodoti lacum spectat. S. 10. saluai guinda.) Sequor libres, Ionicum bac ample- xos. Noster l. 187. ris». 11121va adam and?! galas-0m. Ense- lias Philosophus in Stebaei Serm. XVI. p. 154. en. n lais mirois gabelou. Esse in Plutarcho indus mimi: and annexiez T. Il. p. 77. 1:. vere adscripsit St. Berglerus. Non addo, neque enim obscurum est, de Biante et Prieneis paris ferme a Diogene Laè’rtio tradi lib. I. 85. WESS. A CAP-X1171. 7. si; in: «minium, 38911821 Mate.) Luxata baec et egregie.prava doctissimo Beislu’o, in cuius ad me litteris 0115111 "au... Mure si W. Namque Herodo- tum velle , tune temporis quidem et pratinus pacem inter Alyatten et Milesios baud coiisse; nihilo tamen magis ani- moru recanciliationem deinde contigisse. Contra ca Fr. L. Abruehie Diluc. Thucyd. p. 672. copula deficere videtur, sa) si; "dévouai, ut in Vallae Latinis, sut il; n 1’715 aviliroient. Sic carte mollius oratio labetur, niai tu ms- lueris maiore incisa ab anterioribus baec avellere. WESS. - Nodum in scirpe quaesiverunt dactissimi viri. ln plana sunt omnia; nec ulla mutation: est opus. si; - - - É mini - - - 2515M: i; "le Sulfite, 31’ ami in. Mure fi 346).-

24 ADNOTATIONES and: ci; irai minium. Indueias solummodo in tempos aliquod pacisci Alysttes voluerat, nempe exactis induciis bellum instauraturus: nunc vera. postquam nuncius, quae Mileti vident , ei nennnciavit , illam ipsam ab caussam unicitiam etiam et societatem cum T11 rasybulo con- traxit. S. CAP. XXIIÎ. [1. menaça.) De Periandro plura infra, 111. 48 seqq. et V.92. Nunc paullo ante (cap. 2o.) ce tantum consilio mentionem eius iniecisse Scripter noster videtur, que sibi aditum pararet ad banc de Ariane fabulam, antiquitus celebratam, narrandam; cui fabulae et- .iam monumentum aliquod. quad Herodoti adbuc aetate visebatur, (cap. 24 extr.) fidem in vulgus faciebat. 5.] 5. ’Açlumt 16v Milouin?" etc.) Cati non dittus H114: , inter delphinas Arion? [Virg. Bel. V111. 56. et Georg. 111. 6.] Id monuisse satis erit . Dieneni Chrysostomum Or. XXXVII. -p. 455. baec Herodoti planissime expressisse; nec de dithyrambe, quad Galei editioni adpositum, [seiL ab Ariane inventum esse,] dissentire Criticos veteres ad Pindari Olym- pien. X111. 25. WESS. - De dithyrambe et poëtis di- tbyrambicis, praeter viras doctes qui ex professo de Poësi veterum scripsere, consuli passant quae ad hune locum, a lardure disputata sunt. De Ariane, Delphini dorso per mare transveeto, confer A. Cellium XVI. 19. aliasque quos laudavit Harduinus ad Plin. 1X. 8, 8 extr. quibus adde Plutarch. in Sept. Sap. Conviv. p. 160. et seq. S. [9. 8.1.2....) Sicut dicunt Spinal Maine", V1. 21 , 11. fabulam dame, id est, aga-e, peragere, enquit 5.] CAP. XXÏV. 9. rdv si. revivras r05") Nihil novant Codices. Alibi «enivra V1. 3. cumin: 1. 205. ex Merlin, eurisiçV. 92, 7. et embat V. 8o. e Florentine. At ombra; V. 92 , 3. et and; eiusdem lib. cap. 19. quamquam ibi mas. mulç. Par discardia apud alios. Equidem couina melius opiner. Vide Io. Davisiurn ad Iustin. Mart. Apol. 1.,p. 441. WESS. -- Ego vera, cur praèsentis temporis participium aoriste nunc maxime praeferrem , nullam potui mussam exputare. S. 1 2. si; «à! n°17; iv 119’701) Salebrosa baec atque intelle- ctu diflicilia vira docto [Reiskio] in Min-cil. Lips. Nov. vol. V11. p. 61.2. mihi satis expedita. Spem mutai: Arioni,

WAD HEROIDOTJ.I.23.24. . 25 si ipse sibi manus consciweret, sepulturae fecerunt:. hoc verbe prae se ferunt. Non diuimilialFr. L. Abuse]; Diluc. T5194. p. 45o.WES S. 16et 21. «in ü tu?" 534117.htm) Animi pendeo, Hero- dotus-ne Eîu’um, an 58mm. dederit, ut Auchylus vu. c. Theb. 461. 69. tu1n Euripid. Helen. 1587. Sopho- des Aide. 1295. atque alii de hac officine; quorum quidem aucwrimte scriptorumque numero librorum standum si fuerit, id profecto maluit: 1mm singulare quiddam arque exquisitius in nitero apeetaœe, unde noverimua? Favet Bénin, neque difiiteor, lexicon Herodoteum. A: Suidas eodem une, transcripsit enim paene universum, Quidam, nequediuentit Heychius. VV ESSEL. - ÉMMII’I ex Medieeo, pro mon suo, adoptaverat defenderatque Gro- mw. Pro vvulgata vocabuli forma (quam revocavit Won.) cum aliis faci! etiam Étymologur, quem vide p. 317. l. 5 seqq. .Denique Harpecrationan si impieias, vîx dubi- tabis mendosam ibi esse vocem flafla; , et 534M seripsisse lexicographum. S. [17. au), "au mon". 7è; fini; etc.) Quum vulgo in om- nibua editionibus continuo œnore, nullà post au) distinctione interposilà , and raïa kaki? 7&9 scriberetur, .vitii suspectum hune loeum habuit Hçmsterhusius, in Adnot. ad Lueinni Dial. Mort. XXV. 1. Nempe non recordatus ernt vit longe doctissimus loquendi genus, quum aliis princis acriptoribua, tum Herodoto inprimis familim; cuius exempla apud Nostruln habemus I. 8, 1.. 82 , 58. 85, 11.114, 11. 119,5. 121, 5. 124, 5. etc. apudHoma. Vlliad. 8’. 803. i. 328. etc. apud Thuçyd. HI. 70.111. 107. etc. Sed proprinm generis huius vim rationemque aliis etiam Viris , in gmeearum notifia literarum eonsummatissimîs, baud satis perceptem fuisse video. Nec enim Clan-tins prohari potest, (Nm. ad Homeri locu cit.) in eiusmodi locu- tionibua ellipsin quamdam statuez»: cum quo Herman- nus facit, (Net. 301. ad Viger.) Nostri locum I. 124, 5. respicienl; (hi idem Vil- doctus baud immerito quidem, sed iusto durius, Wuselingium reprehendit, particulnm ni; pro cimente, cum Abruchio accipienœm. Nec Bruant: faeit satis, (ad Iliad. à. 528.) abundnre 7:29 particulam, ont. pro "à pognon, censens: cum quo hactenus Hgnigs

36 ADNOTATIONES sentiebst, (Observ. ad Homer.) quod ni; in eiusm’odi locutionibus tantumdem ac p.21, Si, et similia, valere censuit. Denique, quid ad explicandum Herodoteum istud et Homericum structurae genus valent Platonica formula 11’ voie; cum qua illud Wyuenbachius contulit, (Annot. ad Herodot. I. 121 , 3..in Selectis princip. Historicor. p. 552.) baud adparet. Quanto fuerat simplicius, cum Dia». Lono gino .mpl’nb. sect. 22. et cum Eustathio ad lliad. 3’. 803. (p. 264, 56. cd. Bas. p. 594. ed. Bonn.) particulae si; in eiusmodi locutionibus propriam notionem muaient vin- dicare; et hyperbaton, ut grammatici vocant, id est trop icetionem agnoscere; nempe coassant enuncialam, ont: rem cuius redditur ratio. lta nempe fit, ut in huiusmodi sermonis constructione particula ni; candem vim ac in) vel 211M, quum,- quia, quem, babeat: de quo practer Eustath. l. c. uterque etiam Poëtae Scholiasles a Villoisono editus monuit. Possis vero etiam usitatissimam voculae yole vim, nant, manque, tenere; et id quidem duobus modis. Primo, si cogitando permutes inter se duarum pro- positionum sedes; quod ex professo Longiruu l. c. in exemplo ex Herodoti lib. V1. c. 1 1 , 4 seqq. ’petito ostendit. Al- œro modo, si cum propositionem, quae caussam cantiner particulà yole indicatam , tamquam in parenthesi positam cogites: que ratione subinde Editores, adpositis paradie- seos signis , difficultatcm omnem , quae videri poter-st orationi inesse, sustulerunt. Nos promiscue, vel parentheseos signîs adpositis, vel idoneo loco nonnisi commue incisà ontione, levavimus difiicultaœm. Valckenarium quidem non practerierat structurae huius ratio; cuius vide Adnot. ad Nostri lib. VIH. 157, 9. De eademque commode monuit Damm, in Lexico graeco etymologico p. 316. nec neglexi: com Aug. Matthiae in ubariore Grammatica gram, Lipsiae 1807. edita, p. 906. floc loco, in quo versamur, magie usitata sermonis structura haec foret, sa? retirait; airaxuçïran in si; 7915141179 icehlsi’v 7d; nuirai; 5M! etc. Sed , verum si quaerimus, naturae convenientiorem tain structuram reperiemus que usus est Scriptor noster. quoniam per rerum naturam causse peaecedit etfictum. 5.] 29. ai; 320’194 «captivant uürotiç) Vir doctiss. [Bciskius] ni: 3k (in, quant autan vident, eut à; 33 des, quant autan coupo-

rimt, oli’ensus forasse infinitive, quo capitur delectstur- que Herodotus.A!) [nempe in ontione 10290 obliqua quae vocatur.] Sic Il. 139. ai; 3’ Je: signifias 10:1 Aimons i2 M’aime, ut Adhiops a Acmto chût. et V111. 94. à; il 1p: 0157W. Mucha mai ni 396v. Mitto lib. I. 86. WESS. , 3o. inopinâm si ri M7090) ile-refis" frequentanti Hero- doto nuspiam alibi fuit adhihitum lmçhrîu: fartasse ne hic quidem, ubi, si quis Codex antiqnus faveret couic-4 cturae, praeoptarem rift-nm, verbum certe Herodoteum, obvium VI. 3. et lib. Il. c. 32. lifM’IUnlww, si n imam au» n’y!» 1:91 13v Estimant r5; AIBu’n, Qu’un. qua structura hoc in loco posaisset: si; 3E in: imprima, nuirai; Mme; «les»... tâcha, si r: M305" rugi ’Apl’onç. Geuiq, scribenti XVI. c. 19. mitas requisitos -- dissimulanter interrogeas, ecquid on dissent -- super Ariane, verbium slçmcüidm videri posset obversatum; nisi sua quaedam nliquis etiam Herodoteis immiscuisset: nibil iuvat, ubi hac etiam in historia Herodoti vestigia prenait , Dion Goya. Or. XXXVII. p. 455. c. Sed Gellii paraphrasin felicior forte coniector utiliter comparabit ad ista, quae supra leguntur [1. 17. huit" cap] and "in inflli’v 7429 isoniv, vîtii suspecta Ti. Hemtcrhusio ad racina. p. 432. VALCK. - Verbum ivre-w pitch: activa notione usurpatum nusquam utique, nec apud Nostrum, nec apud alium Scriptorem reperiri ar- bitrqr. Sed quidni, .quemadmodum fientâtes: in lacis a. Viro docto citatis, sic et h. 1. inuits-leu passiva notione accipi possit? Nihil certe, quod impediat, adparet: nec adiecto pronomine minèrent opus. Passivum rai iræ-op»- pins, paullo quidem diverse notione, habes Il. 44, 19. De ista loquendi forma , mi "En t’a-0.0:?! sont) i30niv, paullo ante55 scq. suosimienne loco minon on; dictum145’701 etc.) Meminerunt est. S. dona- - 1 rii Pause». Laon. c. 25. Aclianus Nue. Arum. XIl. 45. sed nihil de eius magnitudine, quam Codicum quidam, deleta negatione, adaugent: non item Dia Chrysostom. Or. XXXVlI. p. 455. ’Api’m 3P on; yole HEçt’andpoç, 02).): iAçs’uv rencoigna; m’aimait agami? on; pin: 01:"?an iæiTaum’pou: No- stro promus conspirons, ntque epigramma cxplodcns, quo Periandro doni dedicatio contribuitur Florilcg. [AnthoL cd. Wech.] lib. 1v. 16. p. 488. [Anal.Brunck. T. 11. p. 154.]. Pat aliud , et verum , ut opinor, melius certe , 4:11am.-

28 ADNOTATIONES :40vaer nantie" iAplnni, Karman; alain in En)»; mâchon réions homo: 11-431. WESS. - Vide Aelian. l. c. et Analecta Brun-Hi, Vol. lll. p. 328. num. a. Carmen, quod cecinisse fingitur ipse Arion, ex Adiaru’ loco cit. exhibet idem Brunch T. lIl. p. 327. de quo conf. [mais Animadv. Vol.1. P. I. p. 179 seqq. Pro scriptura Ma, absquc negatione, stat utique plurium probatorum codicum consensus: facile tamen patiar, si cui probabilius videtur, temerc ab bis omissam esse negantem purification, quam ab aliis adiectam. S. CAP. XXV. 5. Jæoxçmçôm nanifier) Sic Hegesandtr apud Athen. lib. V. 13. [T. Il. nostr. cd. p. 509.] ex Hero- doto. et Philostratus Vl. Vit. Apoll. c. 1 1. p. 247. In Plutarclw Defect. Orac. p. 436. nunc c’mxçmp’înv, sed olim, ut in Herodoto, teste Turnebiano libro. "tançaient in Eusebio lib. l. ado. Marcellum c. 3. cuius ex verbis Th. Reinesius, vir longe doctissimus, lib. IlI. Observ. c." G. non citra rationem conficit, vocabulum iniuria a doctis interpretibus in diminutivorum numero censeri: nam baud exiguum hoc 634011144 r05 ’Akuairroo aptien fuisse ex Paulin. X. 16. et Hegesandro abunde liquere. KPHTHIM K.AI THOKPH- THPION, cratnem’cum sua basi, habet quoque Sigea inscriptio, p. 34. WES S. 8. 01315991; 1.6).an iëtô’çz) Ferri inter se glutinum ercogitwvit vertit Hieronymus in Eusebii Chron. Olymp. XXV» 4. Id vero quale fuerit, an simile ferruminationi, que ad- bibito aeris genere fabri ferrarii (lefunguntur, finire non puto nccesse. Pausanias tamen innuit: si». il dans «mixe: r: and in" «in: 197 0-13»in Bsruo’ç. Solum glutinum basin, sive ni 1576011140: 1’517 stem-590;, ligat, estque hoc ferro vin.- eulum. De Glauco plural Fr. luru’us in Catalogo Artific. p. 92. WESS. - De Glauciarte haec Relsxlus adnotavit: ,,Ko).- M31 est quod Latini coelatum seu manu»: appellantj hoc est, eiusmodi opus, quo diversi generis metallum in alio infixum est, et quorl maculis quasi sut sœllulis, ad coeli instar, nitet; inBMMarmo’v. Livius [IX. 40.] arma, ait, aura argentoque malaga, hoc est, interstincta.fl -i Place ille, cum quibus conferri possunt quae Larcherus ad l1. l. disputavit. Sic nempe Aufloxo’AMn’ov opus, est gemmis distinetum; xgwonJMxrnv, aura (adglutînato) distinctum,

s11 11111101101: 1. 55-27. 29 euro coelatuns. lstud autem alarmai-1193101 sua adhuc aetate Delphis entitissetait Athenaeus l. c. une dignum spectata propter eoelatas in eo varias animantium figuras, et alias in- sectorumXXVI. G seq.plantarumque. (en 33 surah; -- - Erre? S. Ieni- 3101) T. Fabri coniecturam [l’a-r1 il 16 14:14:56 legendum su- spicantis] lac. Gronovius valere iussit; irrue-relier, ut oratio coustet, refingens: stabit eadem, si émoi nuisis cum St.’Ber3. lero malueris; neque incondita erit, 31.1.23: reperiazur, Noster Vl. 56. fiel Si mirai 071’310! i5 fi ml rideau-a 751.7 binai]. Tum, (le ipso hoc templi ab Epheso intervallo, Xenoph. Ephes. l. p. a. «’16 r5; «du»; ici ni iqù "Jim il tien fan-ai. Itaque optio est. De belli buius occasione atque eventu Adam. V. H. Il]. 26. et Polyaen. Strateg. V. 5o. WESS. - Nil opus crat constantem sollicitare librorum scripturam: satis sibi ontio constat, subintellecto nomine u’ hlm", quad menti Scriptoris obversabatur. S. 1 1. aérien) Nullum sine patrocinio oitium, in re diveni generis Seneca ait. AJrlm, noria" etc. Ionum sunt, huius dialecti scriptorihus frequentata. [ensima vide in Luciani Astral. c. 1. Mediceae membrane in horum usu variae: modo probant, modo inprobant, ut I. 135. 142. 143. etc. quae mihi mobilitas non adridet. Suum Herodoto reddam, quoties occasio feret. WES S. - Nempe «aux, h. l. Greno- vius suo e codice, quem ipsius Herodoti genuinam reprne- sentare scripturam putaverat, adscivit. Noster cod. F. in maso. et neutr. gen. tantum non constantissime ail-rôt et "du", in foem. veto nui-dm, florins praefert. Herodotum ipsum in maso. et. neutro gen. constanter salifia", rours’m, scripsisse nec magne crinide nec adfirmare ausim. Illud profiteor, saepe mihi obortam esse suspicionem, a vira docto qui Aldinae praefuit editioni, multis locis invecta. esse ioniens verborum formas, quas nullus codex mstus exhibehat: quibus in lacis ex silentio corum hominum, qui in gratiam Eitorum alios codices conferunt, et 11.1th sacpe , quae ipsis minutiae esse vîdentur,ncgligere soient, non continuo colligi potest, codices illos cum 4mm, scriptura consentire. S. CÂP. XXVII. l 5. tixo’ra une...) Sic lib. V. 10. VIL 5.etc. Medicei inséra melius non est: adplauderem si si: J. ’

30 ADNOTATIONES sa foret , quad l. 137. 155. etc. irectissime edit. a. Reislciu: ante baec existimst deesse , in; 5413!»; tirant-41 mirai; : modo (amen œrtum ait. Herodotum lsocrateo more cols sibi aequalia et respondentia voluisse. fingere, quod ego certum esse minime mihi persuadeo. WESS. - Vide Var. Lect. Scripturam oindra, quae in nostris excerptis Parisiensibus non nisi ex uno Pl. enotata est, perinde in codd. Pa. Pb. et Pd. reperiri docuit hucher in Notis ad h. l. S. 17. AMI?! aiguisant 11113013; iv Sushis-up) Quod Steph. vulgavit, M817! signifiai Aubin id Codd. auctoritatem secuo tus fecit: tueri quoque factum potest, quad «.915va lenem orationem nonnihil turbent. Quare tollendum aiguisés: Cor. de Pauw decrevit. Reislu’us revocsndum censuit, sut in diminuai, [5’]un Ionum 0re idem,vertendum. Equidem consensui tot msstorum non obnitar. Vide Gronovium. W ES S. - Monuerat Grau. speciosum esse Stephani aigu?- eâau, sed obluctari msstis. lam compertum quidem l1abeb mus , sic scriptum in codd. nonnullis: sed utique specietil hoc habet correctionis ex couiectura docti cuiusdam hominis profectae, qui corruptum esse intellexisset, oignîm- m, quod in vetustis codd. hic lcgebatur. Blandiri egregie posset , nia librorum scriptura nimis recederet , ingeniosa Toupii (Epist. Crit. p. 64 seq. ed. Lips. p. 79. cd. Land.) coniectura Giuftanivauç, qua lapide opposita forent ista’ duo, imwntvovç Àaflti’v i1 tintiçtg, et M861 aimesoat’nuç iv 3a- M’ua-y. conf. Herod. Vl. 116, 6. Quam coniecturam secutus, sed simul a veteris scripturae vestigiis minus disce- dens Werferus in Actis Philologor. Monac. T. l. p. 74. ulu- gêu’anoi corrigit , intelligens insulanos scientia navali aiwçwm’vau; (id est elatos, confidentes, coll. VIH. 100, 7.) superaturos se spcmsse imperitos adversarios. Equidem suspieatus sum , singulaire: scripsisse Herodotum , (coll. VIH. 56, 5.94, 3. et I. 165, 20. 170, 6.) quad primum in dgoc’ami, ac dein in signifiant fuisset mutatum. Reiskius épinas; en noticne coniectaverat, qua M6571: aiguisa»; dicitur ille qui medium sublatum, sublimem gerens, tcnet, eumque ad solum adfligere minatur. Ne quem vero turbot permutatio casus, ingénues, quad ad praecedcns munira; œfcrri debebat; oppoflune Werferus l. c. simillimas cimm-

AD HEBODOT. 1527-30. 3l ladin; adnotavit apud Nostrum occurrents, I. 56v, 2 seq. 1V.) 5, 8-1 o. 1V. 1 37, 7 seq. Eiusdeln generis est I. 63, 1 3. S. CÂP.XXVIII. 5. Au:o),Ôgliytç etc.) Lydorumimi- nime opportun hic iponitur mentio, siquidem cos non do- muit, sed a maioribus accepît, imperio subditos: reliquas nationes Lydis tex addidit, arpettermrwdwv Kfolnu A930?!" uti sequitur. Viditet hoc Col-n. de PMW. Thraces Europaeos Crocus non subegit, sed Asiae incolas, Thym: et Bah]. nos, ex Thracia progressas. Boue caladium: Il. in Entrop. V8: 247. Thjni Titrages nant, quae nunc Bithynîa futur. Acide infra V11. 75. WESS. - Lydorum nomen, quod ad unum omnes libri hic pmeferunt, delere equidem non mm aunas. Lydos non urwrpc’tlaæro quidem Croesus, sed en: (amen Je? 1m15 dz: , nempea maïoribus accepta imperio: quart hos ante caetera: nominavit Scriptor. S. CAP. XXIX. 3 seqq. aïno: n ai maint; in 1:7; etc.) Car, obsecro, ci «dm; nota-al? aptius equidem hac in sede iudicarem incanta: ut Sardes isto tempore vcnîsse dico- rentur d’un n 33’404le; 1x r3; iEMa’Ëo; non-rad, - - - un) si and 2054». VALCK. - Membrnnae coniecturae robur ne.- gant. Videtur Herodotus illos, qui uno tempore et habiti et vocati Sapientes sunt, innuere. Nihil une eut, cul- Plut. de Malign. Herod. p. 857. p. «and; cos nuncupari. indignaœtur , cum Soloncm banales, Themistius atque alîi, quibus testimonium Io. Meursius in Solone c. A. denuntia- vit,’non alio ornarint titulo, nec in contemtum tamen , titi neque Herodotus, cui Pythagoras mon»); 1V. 95. et coôw’fa’ quotquot tout Graecia sapientiae fana illustres Il. 49. Bellè Aristide: T. Il]. p. 517. 95x ’Hpo’Smç Eo’me nenni); d’un"; ou; Ilvûwyo’çav «d’un «in ’Avîpn-Iuv roui; 5nd nenni; reniflant; Mn: H roui; «Mg. Demosthenes, (niai Androtion fuerit,-dç quo Aristides,) in Erntic. p. 757. de Solone, in” 063") 11.5qu Imoüâanv, î TGV fiat-rai cootvrü’v 37m; 941mm. [DemosHL Cd. Reisk. Vol. Il. p. 1416.] Verum en turbato anima PlutarL chus; paœfior Chilonem r6: "and: T. Il. p. 96. et reliques de hoc niumero coæwrdç salutavit. WESS. CÂP. XXX. l et seqq. iAJrÊv 3»; air 1061m aux) ri; 91min; etc.) Adsentitur in decennali peregrinatione, Croesique et Soumis congreœu Plut. in Scion. p. 93. non infi’tiatus fuissè

33 ADNOTATIONES qui cum r97; 709’101; à; mwdm, sive temporuln ratione conmentîtium, haberent: neque nostra aetate deficiunt endem illis opinati, Solonisque cum Croeso colloquium fabulis adnumemntes , in quis Inc. Bruchrus , Histor. Phi- losophfi T. l. p. 444. et Freretus Connwnt. Acad. Inscript. T. VIL p. 455. Solonem aiunt Olymp. va1. 5. leges Athe- niensibus tulisse; obiisse, nec in Lydia tamen, tyrannidis Pisistrateae auna secundo su]: Olymp. Liv. qua regnare Croesus inter Lydos eoeperit: itaque pagula picto- rum, veri nihil. Sed fac certum ratumque esse, quod ex Hemclide Pontico Plut. in Solo». p. 96. p. perhibet, Solo- nem mm xço’vov conplures armés post oocupatam a Pisi- strate tyrannidem superstîœm fuisse; quid inpediet, que minus in Lydiam, gemente sub unius dominatione civi- tate, peregre sbire potuerit, quorsum et en ducunt, quae Diogen. Laërt. lib. i. go. 99. habet, mm Libanius T. Il. p. 297. A. Atque hoc secutus est Io. Meursius in Solone suo c. 28. At tuln Hemdotus et Plutarchus cum Proclo in Ti- maeum Platon. p. 29. quibus illud iter et colloquium ante Pisistrati tyrannidem figere libuit, in cri-0re, quem et illis exprobravit Io. Meursius, manifesta erunt. Fac amen, (et quid morabitur, quo minus ponatur,) Solonem non statim a latis legibus, sed illis annorum lapsu stabili- tis, itinei’i se tradidisse: porto Crocsum Alyattae patri regni consortem fuisse , quod Noster significare videtur I. 92. eiusdemque auspiciis bella gessisse, ut apud Sui- dans in mon... quo quidem tempore, si invenem princi- pem et fortune successibus ehrium , Sardibus Salon con- venerit, nihil profecto erit, cur fabulosum hoc colloquium censeatur, ne ipsa quidem Amasis, Aegyptiorum regis , mentio. At hac coniecturae sunt; tales tamcn , quae scriptoris fidem ex tanta volutatione extrahere queant. Vide et Ampl. Bouherii Diss. Herodot. c. :6. WESS. - Cum his contulisse iuvabit quae de Solonis aetate Lar- cherus ad h. l. disputavit. S. l2. oimwz’m 73v zonoit 91min; etc.) Vulgntum fait m).- M"; iustissime Gronovius, quippe in sermonis indolem arietans, in exilium ire iussit; qui si et yiy correxisset, ut in Homer. lliad. o’. 80. 3; 1’ t’ai «snob maïa" 3».th locum persanasset. Amplexi id merito sunt, trium msstorum

AD HERODOT. 1. 30. sa auctoritate probe munitum, Kiisterus in Cler. Bibi. N. et V. T. V. p. 589., D’Orvilius ad Chariton. lib. Il. pag. 160. [pag. 297. ed. Lips.] Abbas Gaines, Comment. Acad. In- script. T. KV]. p. 58. et Reiskius. Ipse Herodotus, quad se- dulilatem Granavii baud intuit, 1V. 76. iam’ n Mir «and: &uçinç, in re non dissimili. Tale quoque hoc apud Euseb. Pr. Evang. X. a. p. 47a. (son: à! 75v nar’ inné fris «Mimi 717v ixnæMmaim ifloçiur rai mimera. Neque dubium mihi est, quin Medic. scriptura et,similis ferme Vatic. ex frequenti T et r confusione progenita fuerit: ferri tamen potuerat, si Craesus Rhin; ni: munir, quemadmodum in Arriani Indic. c. 5., memorasset, uti m4.; nia «and: Ioseph. c. Apion. I. 19. et Kayl"; sûr 70W! NaJ ster V. 103. At ni! rancis, nullo regianis adposito vocabulo, quisplurimam mandipartem iure explicuerit P W E SS. 19. TiMp, "En un ri; «A»; etc.) Demiratus saepe sum, nemini leve, quad haec occupavernt vitium [vide Var. 11ch] suboluisse, praesertim sequentibus id manifesta prodentibus. Medicei quidem ope i; "En à? aliam fa- ciem induit, nec speciosum tamen: meliorem putabat Cl. Radius 95m 3l. Mibi scripsisse semper visus, quad edi- Qum cum maxime est. Auctorem opinionis S. Ranigù’ codicem babeo, ipsumque Herodotum , roô’ro 1437 et "Un 3? toties totiesque iterantem: exemplorum afi’atim est in Parti Lux, nec Heradati studiosum fugere possunt. Quem autem Ténor adpeliat, is Tint»; Tutu: Chil. I. 50. et VIH. 197. Vide T. Hemterhusii, longo mihi usu iunctis- simi , adnotatianes in Luciani Contemplant. cap. 10. WESS. -- Quod Wyttmbachiu: malit, (Select. princ. Historie. .pag. 346.) ni; 70’749; i5 iman-i, potuerat utîque sic scribere Herodotus: ut tune sententia haec foret. filiœm fuisse Tellum quad ad civitatem spectar , seil. banc ei feliei. tatem contigisse ut patrià fuerit Atbeniensis. Nunc con. sentientibus iibris omnibus, îisque etiam vetustissimis, falun; a; ixode»; ait, quum prosper a; floraux and citâm- lis status; quae nimirum baud minima pars felicitatis boni civis est, si ad vitae usque finem constanter floren- tem videt suum eivitatem. Neque eaussam video, eur 55 in" (quad idem fere ne :5 in"; signifient) non possit nbsalute poni ; quum pmesertim genitivus casas, si quia Hcradat. T. V. ’ C

."34 ADNOTATIONES adiieitur, (veluti. ni in" r05 Bleu) non a verbo ni in» ne» satin, sed a subintellecta pracpositione fun. S. . CÂP. XXXI. I . .9; 3? rai aurai Tino» areau-effilera) Mu? tavitvir doctissimus [Raisin] Miseeu. Lips. Vol. Vil. p. 613. ultimum in æpon’rfitlaafo, neque aliud in scripta ad me, ’nisi æçmçiwscûau esse aliquem ad se convenue, attentum sibi flan: itaque, nam cetera consulta omitto, yerborum sententiam videri: postquam dirisset res Telli vaille bectas, coque attenlum et animi suspensum feeiuet Croesum Salon. Quin cœdidisse olim se, roi; and Thé.» praestare. Quo quidem molimine, adiumentis codicum deserta, non opus erit, modo ex consequenti ad sententiam cum C1. Abre- schio Diluc. Thucyd. p. 352. adsciscatur nui-pâlot" impu- rqïv, ineitavit ad porro interrogandum. In Parthenii Emüc. cap. 1. faire; il;de dzüiximvoç si; «omit oint «faufilure , in: hospitia exceptum multa vina promenait. Herodoti mentem Volta bene adsecutus est. W E55. - Mibi baec visa erat sententia fuisse Herodati, dietis illi: admonitum Crocsum coulisse Solonem, ut de beatitudine hominis rectius indican di- secret. Quod Reiskius roi; sanci TiM. maluerat, idem fare valet rai unirai TÉMcv. S. 4. KxioBiv n au) Bit-mm) Creberrima utriusque mentio; sed , quemadmodum Archiep. 10498» adpeliitant priorem. [cf. Var. Lect.] Opportune monuit Hemstcrhusius, metri necessitate hune scribendi madum Epigramma probare in StobaciSerm. CXIX. p. 605. 0731 Blrm Kh’oBiç 1’ in? rainant chaton: 2115va Quantum etc. Sic ergo pmestat. Adde Io. Alb. Fabricium ad Sezti Hypotyp. lib. 1H. 24. p. 186. ubi pars haec Musae Herodoteae M’yc; me) r5; ’Amluç itpdaç, et Io. Davisium ad Cie-cr. Tusc. Disp. I, 47., reete StobcuE un- rçdç ardt-5s 82541143"; corrigentem: quad tamen non Stobaei, sed Gesneri videtur peccatum: nam in Vendu editionenIEœ- ni»); vulgatum primitus fuit. WES S. - Epigramma istud in Cleobin et Bitomm latinis versibus reddidit Gratins, Flo- ril. pag. 1,94. Graecum babes ibid. p. 495. et in Brunekii Analectis T. lII. in Lectionib. et Emend. Ip. 274. T. 1V. p. 125. ed. Lips. S. ’ 9. 3:: mina); niv 10115an aida-(3V fehtï xqmcfiïvau) lunonis Argivae sacerdolio fungebatur, nec sacris per legem abesse patent. De en, practer Aeschin. Sacra. Dial. Il]. 10.

un HERODOT. I. 3:. si Choricium Or. in iProcap. Gazaeum c. 33. v Palaephat. Ingre- dib. cap. ult. Servius ad Georgic. Il]. 552. Herodoti Histo- riam primam laudans.-W E83. -- Ut bic Argivae, sic et Atbenienses mulieres ad eelebranda magna Eleusinia eur- ribus vehi solitas esse docet Schol. ad Aristoph. Plut. 1 o 1 5. S. 11. imnîo’mui) De iisdem Cicero, Tusc. I. 47. Juvenes bi, - -- cette pasita. earpara. alea perunIerunt, ad ingum ac- cesserunt : ita mondas advecla in fanum. Cieeranem in Heraa data legisse suspicor: ixîuo’uzm 33 (veste posita) ri” à?" ai Jurieu, 670315,"; nuirai dard suiv fiaiym, du" mir aimée". At- que illud ixSuo’mm antepono lectionibus vulgatis, eeteris- que, quas ad istum Cieeronis lacum exeagitavit Amplis. Bouhierii sollertia. VALC K. - Liberior Cie-"anis narratio neminem morari debet; quum praesertim ipse non .unius Heradati, sed plurium etiam aliorum auctorum in- voeet testimonium. Bene Voila, ad verbum , tempore ex- .elusi; nempe, urgente tempore probibiti exspectare iumentorum adventum, coactique ad templum properare. Simillimà formula , in re quidem diversa ,KPoljbius usus .est, XVlÎ. 8, 2. Bowling»; inuktitut: 197 muet; 11:1! xamogiæv. .Conf. Epictet. Diss. 1H. 22 , 7o. et Indicem nostrum Graa- citatis in Epictet. p. 306. S. 19. n31 "mulon! ni! un") In msstorum dissensu cli- ,gendi arbitrium est: ego rônin pmeferrem. Iuvenum 5.5- 14)" supra adtigerat, fuitque in Bitone sane quam eximia : si 81m1 dard foins; n mi layais; m3901 signifiait; 171;ny in Pan- saniae lib. Il. 29. At pium hoc iuvenum in matrem studium supra omne earporis robur conspectius crat et lau- .dabilius. Imaginem , de qua max , vidit et Argis Pausa- nias , an huic plane similem non dixera. Refert hue V8. tus marmor L. Begerus fiiieileg. Antiq. p. 146. WTESS.-- Numeri testium si ratio babenda, utique praeferri debebat scriptura w «in»! . quam et Lareher et Wyttenbach unice probarunt, et Sehaefer revacavit. Mibi veto hoc ipsum réuni bono quidem consilio olim a probo quodam vira I bue invectum , 5614m autem visum erat ab Herodoto pro- -fectum; qui baud obscure innuere videtur, aliud quidpiam Argivas, aliud Argivus laudasse. Iam Argivae, ma- ..trem beatam pracdicantes quad tales filias baberet, quid C a

36 ADNOTATIONES aliud spectarunt. nisi filiorum du Mains", piumin mon hein mu’murn P At viri du Muni laudarunt, robur iuvenum. Nec obstat, quad robur earum supra 6.’et 12-14.) iam significnverat Scriptor; quia potins id, quad hic ait, ad ipsum istud quad supra dixerat, manifeste referri mihi videbatur. S. CÂP. XXXIÏ. 6. ri Brin «in! i311 Mardi fi and etc.) Similia bis Amasis ad Polycratem Il]. 4o. et Artabanus ad Xerxem Vil. 1,6. Verius et de summo numine honestius Pinta. à ou"; 35m f6; 911’111; me"? l’a-am. quad eius ex Phoe- dro dictum merita praedicant Philo lad. Q. 0mn. Prob. Lib. Tom. Il. p. 1,47. et Mazimus Tjr. Dissert. XLI. 3. Haud aegre itaque fera Plutarchi castigationem Herodoteam de Malign. p. 857. r. Scio, Hameri exemple, modo inpia in Deum male dicta excusationem admittant, excusari ab Eustalh. p. 41,4, 38. 946, 44. [p. 558, 15. e1922, 52. cd. Bas] Alias praeterea de Dea nihilo prudentius ac reve- rentius opinatos, quo: Olearius dabit ad Philostmt. Vit. Soph. lib. Il. pag. 575. ; neque ab bac labe inmunes Chri- stianorum esse plures , quorum inprudentiam magnas- Casaubonu: baud dissimulavit in Gregorii Nysseni Epid. ad Eustath. p. 7o. Praeelarius Plutarchus de Deo Opt. Max. T. Il. p. 1 102. n. lAyaNç ya’p in: , airain; il me? 06803; irrita-m 00670:, 0171: 0359;, «in fini ri flint. Alia pro Herodoto in Apologia advenus Plutarchi criminationes Abbas Geinoz ,’ Conment. Acad. Inscript. T. XIX. p. 1 17. etc. sed quibus non umr.WESS. - Multa multi Viri docti bu’c spectan- tin disputarunt, quae cum fruetu consuli paterunt. Lecto- ribus horum Adnotationum, instar omnium esse queant quae ad Nostri lib. Ill. e. 4o, 8. Valckenan’us commentatus est. Adiiciamus, quad inter alia ad h. l. Ian-berna adnotavit, sententiam banc, quam hic Solonem dicentem indueit Noster, leamdem esse, quam idem Seriptar VIL 10, 58. Artabani persans, postquam dixit ixia" son 0’ 3:3; 00min; etc. bis verbis declarat, ni sa) i9? Œçovimv [dom o’ .916; 5mn? iuuro’v: et ibid. paullo ante dixerat, omis: 7d; i 9rd; rai 6719659111: min-a XOÀOIiflVo Scilicet, saler: Deum immis’sis gravibus colannitatibus arrogantiam eastigare earum, qui ab filicitatem, quam Ipsius benignitati debent , altos sibi spiritus aimant et insolenter de ses: gloriantur. Conf. c. 31, , 1 -3. S.

AD HERODOT. 1.32. 37 1 1 et seqq. noçiæoncu iules; buccin; etc.) Constat ratio, sis nus fuerit dierum ceux. et menses tricenarii sive qui. asvlmuçu. Sequetur tamen, ut, facta alternis intercalatione, xv. dies auna adoesserint, atque ita evaserit annus dierum cccuxv., denis auctior, quam sunna cursu sol absolvit: sequetur praeterea , ut brevi temporum lapsu aestas in autumnum, biems in ver incurrerit, et prorsus anni modus fuerit conturbatus. Atqui intercalabatur alternis annis, in: si «si signa complûmes ruguyniusvm i; ri il»: ut anni tempestates opportune recurrerent sibique respondercnt. Roc vera quid aliud erit, quam vineta sua caedere, et ipso remedio malum adaugere. Ioseph. Scatiger eiusmadi id esse scribit, ut non solum proptcr absurditatem explodendum sil, sed etiam tanquam tenure pronunciatum proetereundum, extremo lib. I. de Encad. Tempor. Vebementer id displicuit, cui rasa Scaligerana placent, D. Petavio lib. l. Doctr. Temp. cap. 38. Nee probare se potuit L. Audio de Mens. temp. c. 15. Et bic quidem veteres, dum bac intercalatione cursum salis mequare studerent, mirum quantum ab en exorbitasseagnoseit: qua quidem confessione id, quad in Scaligero damnabat, admittit ultra. Ille Vera suctiori per intercalatianeni auna dierum aliquat curations atque mais siam fartasse interealarium, ut ad meus suas revocetur, suecurrit. At nibil de dierum exemtione Herodotus ; qua quoque recepta, quad neglectum demiror, summa dierum in annis par. et intercalaribus xxxv. mensibus minime congruet. Durant prainde anni buius inconmoda, quibus mederi conatur Vignolius, Chronolog. lib. Vl. 5. p. 838. sed manu minime leni et Herodoto noxia. Salubrius auxiliuln paravit Stanisl. Grsepsius de Multipl. Siclo etc. in Fascicule secundo Rotterodam. p. 452.; annum, quo desgi- tur, dierum, fuisse ait cocu, cui alternis intercalatianibus dies xv. sdiecti fuerint , ut eursui salis adoonmodanetur, sic aequasse dies cccnxv. l’aria lutins Pontedera, lions. et Grue. Antiq. Epist. xv. p. 176. Sed valide refngatur utrique adgregata dierum summa: neque negunt docti viri, utramque a scialo et barum rerum inperito, cum sa. lam cchx. dierum anni formam recordaretur, inmuta- tam videri et corruptam : fuisse olim’sîns’paç «mamelu: and 1’an au? Sunlight; , viginti quatuor millia et quina»

38 ADNOTATIONES to: dies ex annis une; tum additis intercalariis, Mm au) myrazaon’uv mû WEVTxXIUZIÀtle suai Sltuvffon, viginti quinqur minium, quingentorum et quinquaginta. Quae, si Lydis anni dierum ccc1.. ratio probata fuerit, et Salon, posthabitis suae civitatis moribus, eam spectarit, baud mais erunt. Vellem tamen liquidius conprobatum, talem anni babitum in Lydorum fuisse usu. Herodotus nonnisi dierum cccsx. memomt lib. Ill. go.Velle1n quoquealiquidex matis praesidii; quamquam de eo facile transigerem, si prius planissime liqueret: salva tum Herodoti, quem enormi- ter in re satis obvia aberrasse, ad credendum difficile est, fides. WES S. - Quod ad firmandam sententiam sibi probatam desideraverat Wcsselingius, id non modo ipsum, sed aliquanto etiam amplius et magis ad rem pertinens, repertum bodie confectumque baberemus, si in plana istud esset quad baud ita pridem a nescio quo Viro docta in Novellis Literariis Halensibus monitum legcre meb mini; nempe, ex Plutarchi libella ne Anima procreatione que in Timoeo Platonis describitur intelligi . prisco aevo ex ipso. rum etiam Graecarum ratione 11,an nonnisi coca. dierum fuisse; eamdemque rationem firmari quoque Ovidii vers sibus illis, Iupilcr antiqui contrait tempora veris, etc. Meb tamarph. l. 116 seqq. Mibi Vera, quamquam nondum contigit vel apud Plut..vel apud Ovidiuln id quad ibi Vir doctus vidit,.liquida reperire, tamen etiam nunc nulla probabilior ratio solvendae Herodotei buius loci difficultatis occurrit, quam en ipsa quae Wesselingia se proba- verat: nisi plane statuera velimus, crassiare quadam ratione baec Solonem Lydo Craeso dicentem induci ab He- rodoto. Nec enim Wyttenbachii probare possum rationem; qui, teuens id quad in vulgata buius loci scriptura prio muni ponitur, nempe Lxx. aunas confinera dies sans. ce. intelligensque adeo singulas annos ceux. dierum, deinde in sequentium numerorum notatione suspicatur multi- pliœs errores esse invectos. lgitur, ne funditus turbens tur tempestatum ratianes, quarum conservandarum caussa in- ventas esse menses intercalares signifieat Herodotus, vulgao tam scripturaux ex ipsius Herodoti mente sic corrigendam’ Vir doctissimus censet, ut max pro "in," 167v in’uv, (I. 13.) 1917x701 11;? irien legatur, id causes-tutu quemqus

An 11121101301: 1. sa. 39 mm, tum ut loco intercalarium mmium xxxr, ponantur.’ x1. cum 3-, nempe 3:53:an un"; fgrrnMCçllov: porro, loco die- rumnu, dies au; denique, in universa summa , loco dierum xxmn. ou, die: XXVH.DL. Quae quidem ratio, quantumvis et erudita et ingeniosa, Larchcri etiam suffi-agio comprobata, fieri tamen non potest quin nîmis violenta debeat viderî. Taœo , quod, quemadmodum hoc loco, sic, et lib. Il. 4 , 6. diserte Scriplor noster (lacet, Graecos un tic quoque auna mense»: intercalarem Mitaine. S. 22. «à in: aïvâpuqnç ennoyai.) Si ri; malueris, quo mo-I do Aldînum emendavit Chjtmeus in Adnotat. Herodoteis, et Codicum nonnulli cum Clamart: Alex. et Theone legerunt, nihil est, quod amendai: omnis utique homonerum- nous est. Tale Alexandrinorum Interpretum Iobi m. 6. ni; abîme; cureta. et Scythe cuiusdam ouï; yole 5411va du: in Aeliani Var. V11. 6. tum Democriti in Hippocratis Epilt. ad Damagetum p. 229. Ed. AH. 3M; amena; En 7mflïî voûta; Euh. A! plans cum Stobaeo mati en?) En: hmm"; wuooçu’. Pro quo vir quidam doctus, citra caussam amen, ad marginem Aldinae meae mît in: civûpa’nrom "mugi. Idem in opinionem venit Cl. Reish’o, fatenti amen, om- nîa stuc çosse , modo un; ad structuram adœîacatur: tendit et hue desiderîum Cel. Cesneri ad Luciani Asin. c. 56. neque longe deflectit in larga disputatione P. Hor- reus, Oh. Henri. c. 6., varîus tamen, ut galet. Lad. Ku- steru: versionem Gronovii et distinctionem , igitur, univer- tu": est , homo calamitas, tant, sufl’ectia hic, in ’igitur, o Crocse, homo totum cucu est: neque enim verum «se, omnes boulines calamitosos esse; ipsum fateri Solonem in hac,adlocutione , quosdam felices videri. Quod equidem mon infitior, nec «menât contra scriptoris muretin casant puto. Gaudemus mon-tales pmpem sacpe rerum meneau; a: quot non. incurrunt, quae felicitati isti fmena iniî- cinnt, manifestantque, fini; «531v 5mn; aïno and: 23m: 1’:qu gêna, î aneth nuait, ut in Sophocl. Aide. 125. Si! ve ergo univenum Gronoviî, sive lot’um Küsteri pmetule- ris, ad sommant res eodem deveniet. Mibi tamen, ne dicam dolo , aequius meliuaque videtur, omnino homo m.- lamitas est, sive calamitosua , mi Valla. ’O Bloc «NIE; a: filas, inti (11140050?

46 ADNOTATIONES alia in rc Euripid.Alcest. 802. WESS. -- In istaxn sautera tian: calamitatem mortalium deploratapud Nostrum Amba- nus , V11. 46, 1 l seqq. et ipse lupiter apud Poëtam , Iliad. g’. 445. Sed hoc quidem loco, si connexionem spcctes dispu. tationis ,i videtur utique mucopû in cum sententiam intelligenda, quam in latino versione cxpréssi. Quod si consuma œr in malam partem acceptum vocab. une»); imsuisset Han rodotus , non opus fuerat adiecto epitheto ËZNPIÇ mugi; quo utitur I. 4x , 3. VIL :90, u. Bene habet mît adverbialiter accipiendum , ut supra L 22. quemadmodum vulv go’ 23- muffincompositum la?! MW cuivrai) Voculam mineur. un, clinam a via V eina, Stobœi pnebet Florilegium pag. 564, 47. cumin la?! pivot cabana: nœessariam monstrnnt sequentia, lui» 3l. ln vicinis nonnulln quoque Stobaeus habet vulgatil meliorn: "Morin: a; rêv Bien [L 28.] quod Codices fin. nant Anglicani. Sofia-«pan m7 zinzin; nuiront, [1. 32.] pro mîvw. a: Banni". []l. 1.9.] Ibidem drapa; male vulgnn mm, ut hic, [L 37. ante alios dudum correxit Dans Heimius. VALC K. 28. enivra 1:90.02 zygoma Hum-irai :5 r3! Bic!) Reclîssîme Gronov. façon-a recepit, a quo vellicando constltius f’ue’h rat manus abstinere. Structurae exempla si requirantur, sumi ex lib. Vl. 7. et x3. VIH. 100. et n l. etc. possunt. Ego Vera :5 , quod Voila in suo habuit , Stobaeusque et Bri» tanniei libri edunt, sua in cade collocavi: postulabant iteratae locutioncs xaMTç, a? et 167641011»; Tir Bleu "Mon?- un, (un! ontionis habitus. Ncque enim ad perfectam fa licitatem satis est iucundus honorum cumulus, si mole- sta decessio aceedat. De Polycrate Amasis lib. Il]. 45. in .06)! :5 tannin" plus: 1679345ko ra? mina. Haec, quae nib manu sunt, imitatus est Dioerius tyrannus in 800M ’Serm. xcm. p. 560. WESS. 37. fiança; 8! lui) Quod olim ex coniectura D. Hein- aius , indice Iungermanno ad Poilue. Il. 61. tu!!! Küstcrn, Abbns Geinozius, et Reiskius, id certum pmestat Vatican: codex. "Artzpoç, quidqnid dicatur, valeta non potest: addi debuerat, cuius rai expers esset, ut infra I. 207; nec latuit hoc H. Stephanum, qui expers autem est malorum : a! il» 071mm idem Gril ac airai; matir, q’uod et ille proptero

AD HERODOT. 1.33.733. 4s sa in [minis neglectui hahuit: perpenm pmfeeto. Na- tum Émises est ex soni vadfiniœte, quae in Aldino c. 196. 1mm ex. un"; progenuit: Reiskius admonuit, in,» membris omnibus integrum dixisse Gregor. Nyssen. Epist. ad Eustath. p. 10; vocarunt et alii. Naevus plane similis vitiavit haec Libanii T. Il. p. 665. n. a? rai; :6331 Mymo in a? sans; 1ms tringlâmes, cuirai nm aï un est. Senœntia ontoris

postulat49. a: 3:00.45 )d’anges. DiŒciles habens WESS.explicatus à; Bottins); - et longe arcessitos, doctissimorum Virorum Gronovii et Hor- rei defensiones ostendunt. Si ex Stoa Salon loqueretur, cui dives, qui sapiens est, Et sulcr bonus, et solusformonu et est En, non abnuerem. Pianissimo Stepham’ est plu. riumque sliorum coniectatio, quam Stobaei patrocinio proæcœm, non repudiavi. Ipse plus vice simplici in hac oratione, a: BamMiï. ln celeberrimo, quad consequitur, dicto [anisa a na; etc.] Aristoteles banian Ethic. Eudem. Il. 1. etiNicomachic. I. io; non item Sophocles Euripide? que, ad cuius Andromach. vs. 100. Ios. Barnaium vide. WESS. CAP. XXXIII. l seqq. Tain: A174" Tl; Kçoi’ny etc.) Scabra haee et salebrosa Ahhati Geinozio, cui ex scriptura Paris. et Remig. adluhuit fuît: Alyovrs Enfin; d’un; «711 l’amena, hue dicenti Crocus nihil neque gratificabatur etc. At satis tum inportunum influas-m, tmnseunte, .ut sium, potestate, et sine suc mu, ne de nimia mutatione memorem. Beish’us, nisi Inox duodi; legatur, pm dans; malle: du; , ultro agnoscens, minime Herodoteae facilitsti respondere omnia : contra en Vallae Latins , souque est visu; indoctus, lands: St. Berglerus , inalüç ad sacrum exemplum refingens; quad et mihi, auctoritate iibri Britannici munitum , se probavit. Sic ceste omnia plana. Plutarchus eundem ferme in modum :73» Mir oind- »surrsç (Solon) 30’s." (lm; si; Ksofnp sa? absoute; in Solon. pag. 93. s. WESS. - Locum istum cum Voila (cuius in latino versione nihil hic vel ah H. Steph. vel Gronov. vel a Wess. mutatum est,) sic vulgo interpnetantur: Huez: Son Ion, neque assentando Croeso, neque uuius cum momenti fo- riendo, loquutus dimittitur : souque visus est indoctus , r etc. A que sententia , ne Las-chenu quidem, quamquam me.

42 ADNOTATIONES lion a populari sua Geinozio cdoctus, vel latum unguenf discessit. Iam pridem vero Io. Math. Gesnerus (in Chreo stom. Graeea p. 9.) perspecte vident, longe eammodioe rem buic loco inesse sententiam huiusmodi: Hue cum diceret Crocso Salon, neque benigne illum tractavit Crosses , neque ullo cum loco habens a se dimisit, vehementer inséitlnn hominem ratus, etc. Iamque olim in eamdem sententiam loeum hune Ann. Portusl in Lexie. Ion. voce M’yoÇ, inter; pretatus eràt. Nempe hi ambo 365m; tissait: du: cum edd. ante Wm. et msstis tantum non omnibus secte legebant: nam ümlûç, quad ex uno Arch. Wesselingius recepit, et post cum alii tenuerunt. vix dubitari potcst quia ex imprudente correctione natum sit. Quod autan importun num Wesselingio visum est verbum olæwlumdau activa notione (dimittere, a se dimittere) accipiendum; non recordatus erat vir doctissimus vel ex Xenophonte natum hune verbi usum , Cyrap. I. 3 extr. et Memor. Il]. 1 extr. lam iidem, quos paullo ante nominavi , Portus atque Ges- nerus, quo sententia ista, quam dixi , verbis Herodoti in; esse intelligatur, nihil prorsus mutandum ecnsuerunt: nempe in illa dictione, haïra Alyuv ré; erlequ, aliquod anomal... genus agnoscentes, non alienum ab Herodoti stylo, quum nominativus participii absolute ac veluti peu: deus ponitur, cui in neliqua verborum structura nihil ad amussim respondet; cuius generis exemple et alibi passim . apud Nostrum et V111. 83 , 3. et 87 , 7. coll. vs. 9. exstant, Et in hac ratione adquiescere forsan poteranrus, ni duo codd. mssti , Wesselingio etiam citati , vestigia prodere nabis visi casent veteris scripturae Un un K99 Tous, quam partim ex bis ipsis codicibus partim ex Geinozii coniectura . (Hist. de l’Acad. des Inseript. T. XVI. p. 5g -adoptavi- mus. Caeterum in editis a nabis Herodoti groeeis com- .madius post 9:38:18; delebitur comma; quo elarius adpa- reat, pronomen un non minus ad verbum remaniasses, quamCAP. ad XXXIV. chourinassent, 6. tir 7&9 Si wok) referri. Vide infra S. c. . 85. et Diodor. Sieul. T. Il. p. 553. ubi Matinu’ Tjrii unmrmdv simienne; tetigimus , et Voler. Malin. somnium Croesi bine describentem lib. l. 7. ext. 4. W 1555.-- Monuit Eu- Jtathius, (ad 0d. l. p. 230, 8 seq. cd. Bas. pag..1559 extr.

AD HÉRODOT. I. 33-36. 53 Rem.) prisco sermone grisera and! mutant intelligi, ne- eentiore surdum. conf. Nostrum I. 47 , 14. et Adnot. ad c. 38 , 10. Hippocrati naos) omnino dieuntur ai dansai and pistard"; (hebetes et debiles) interprete Galeno in Classer. S. Il. sacralisassions) Semper Herodolus xarap’ludiiraç a unailmîîsaiz quad et hie olim fuisse existimo. In Luciani Dea Syn-c. 19. 21. etc. Sima" etc. 29. 63103131, quae nisi librariis accepta referaistur. Nostri Ianismus proscribet. WESS. - Nempe, quad in Var. Leet. adnotare neglexi , seripturam mans. cum superioribus edd. tenuerat W..- selingius , pneter librorum auctoritatem non ausus ionieani formnm auctori restituere. uraim. primus edidit Reit. eamque seripturam nostri codd. Pa. Pc. limant. S. 611p. XXX 1’. 6. ava-n 33 1129014031013 si unifiant; etc.) Vi- de de lustrandi conseeleratos Graecorum ritu Euripid. 0rest. - 511. et lpbig. Taur. 950. et Sella]. ad lliad. Q. 480. WESS. Jo. bien»; iaoi bine) Scholiastes Apollon. Rhod. mimer, ici ri irria d’un, secte: 1V. 747. Supple: est, ad focum pro mon: adsidens. Vide Des. Heraldum in Tertullian. Apo- lng. l. Digression. 26. pag. 252. Iterum Apollon. 1V. 703. filât 9moh’m, sin ri dæshvualvmai 11:91:17; intrant. 31’ iotas-m" alinéas-n. Aesehjlus Eumenid..580. in: voie 30’141.» issir-n: 33’ nisi; asti 36mn Minute; i551. Scio et domesticum adsignifiœl’e ex Criticis ad Apollon. I. 909., non hic. WESS. . 12. refila» p.31 roi? Midi!» sial raïs) Ermntem Vallansbe- ne in ardinem eaëgit Gronwius. Gordius eius Midae filins fuisse videtur, de quo supra e. 14. Neque apinari absurdum erit, Phrygiae, sed Croeso tributariae, regina pmel’uisse. Conf. Ampl. Bouherii Dissert. Herodot. cap. 8. pag. 85. WESS. 18. [d’un i1 infligea) Sic VIL 8 , 1;. rial funéraires nafé- ms i7 harissa, nec sine msstorum disoordia, quae et in bis Heliodori lib. Vl. pag. 265. 5., il; ninas, Oihavlçoimsr i1 intrigua manifolds: namque leandri seriptus i1 inflige-u. Paulin diversum, obportunum lumen, uti admonuit St. Berglerus, Poëtae H. in Mereur. vs. 570. 11Mo i; initiai: 315mm chiada; 8017;. Barnesii certe audacia, corrigentis 5146m», excusai-i non debet. WESS. CAP. XXXI’I. 2. and; 74517140: yins-nu aira) calmas: , quad olim docto vira satirisent, spretum recta fuit. Imi-

44 ADNOTATIONES tatar Athenaeus in ieone, quem imp. Adrisnus confecti- rat , 141w mina drus and «en; main; assumait": miras rsiv A1861" lib. VIH. p. 677. a. et Sehol. Homeri lliad. 1’. 525. Baud vero scia an adseribenda sint Heliodori Inca, satis cognita, quae St. Berglerus male conversa animadvertit. Aethiop. lib. V111. p. 364. ubi finissiez; wifi; praeoptat. lib. V. p. 233. et p. 246. de Chariclea, l’a-1 ne n nias: «mirant, aux) mais 51291110114 3pnwnipisç: est enim sapientissi- ma , et salien ad utendum occasion. Copulam de sua , nec maie, addidit. Copiosc et erudite de hoc genere Valcice- narius ad Euripid. Phaeniss. p. 7 1. WES S. - Notum illud Xenophontis, Cymp. I, 4, 8. de cervo, mir fi mina asti M76. S. 15. amuïrai si n71 ami) Proxime praecessere, m’wm’ç se ya’p c’est: Phidippidem lib. V]. e. 105. dicit 1714190396ro si and "En mur-issu. Nonnihii bine distant in Luciami Prom. le. 5.] T. I. p. 189. H71», in), nui rai amatira ad rapina; unanimes: «61’471 quaeque dantur similia. VALCK.4 faire , se. rai roi? raina. S. CAP. XXXVII- 7. I171! 3? inessifs" a: retiras si". moira; 3x14) Vallae exclamas me tenes neeessarium negat Berglerus : satis fuisse etclusisti me, ut in Aristophan. Eccles. 555. ainsi; si; Wharf :st rai anise, pyrum quoddam silve- stre inclusit in alvo cibum. Atticos sic solere, praeterque ceteros Sophoclem. Quod verissimum. Exempla olim dedi Observ. Var. l. 24. Nec multum referai tamen, Lauren- tium-ne sequaris, au Bergierum. WESS. - Nec vero prorsus perinde est. Peripbrastico tali praeterito ( cuius generis plura ex Herodoto exempla Portas in Lexie. ion. vocc 82x» collegit) maiorem quamdam, quam simpliei, vim inesse, facile intelligitur. Vide modo ex. gr. l. 27, 19. 41, 8. «in rival MAI" au «apiol! etc.) Hic Herodoteis re- spondet4. 73, quodam modo7. Sophocleumetc. S., Oedip. . Tyr. 544. 8s:- N’av si [supins mais riv’ à imi, raïs. 38014M612: mais; Confer lib. I. 108. et Pauli. Leopardum Emend.ViI. 1 1. WESS. 9. yô’v r: nefs! a: x9); dissonai etc.) Scribendum puta: 151 sa: riois! a: and 314mm -- - calmiriez; Te (pan-cm) quibus me oculis oportet intueri P Sopixoeles Aiac. 4 6 2. Kali in?" in." ara- ssi 31min ennui; hautain; Plu rima buius generis ad Genou.

ADHERODOT.I.37.38. 45 Or. pro Rabir. sub finem congessit Nie. Abramus. VA LC K. nid. 15! 11 ricin etc.) Sic [pro eo, quod olim scribebatur] Porlus , Berglerus , Reiskius , quibus auscultavi. Noster Il. 82. dom baud": ex Florentino , hoc Est fin, quibus? et 1V. 155. dg Swing, ni; panet; qua. copia? queue manu? Hourra: Rial. a. 387. tian 3’ i5 in: "anion; qui te germera . parentes P WESS. CAP. XXXVIII. 7. la? tu! rupaÀauBmJnnœ) Non male Laurentius, ad caqua suscipùmtur, sive quae Mysi urgent, ut te duce in manus sumantur et peragantur. Con- iecturae doctorum virorum rapaÆuMo’mm, waçtnBuMo’m- m, wunxan’pum nimine sunt. P1410, sed alia forma, in aima p. log. D. roi 31 3’970: , Sial rai; 1571 wapaàuufiavo’vrur 600,02; un) 197 miam rôt mimi , 5001m4);- Adi Abresch. Dilucid. Thuçyd. p. 665. et 679. WESS. -- Ut ænpuàumeœ’mv zinzin: est unipare magistralum, et «qu’une. A6701: sermonnent susci- pare; (cf. Lexic. nostrum Polybian.) sic baud incommode au :48. in» dixeris, opus vel negotium unipare. S. FIA:- er 7d; 31; 1’769", 315004914607 "il! ai suiv ) Duo postrema verha prim us non mode in suspicionem voisin; ad- duxit, sed omnino tollenda censuit R gurus in Pnefat. ad Herodot. p. un seq. ,,Si non tuntum (inquit) mutas, ,, ut I. 85. dicitur, verum etiam, ut h. l. significatur, ,,:urdus emt ille Crocsi filins, quo modo unquam fieri ,, potuit, ut is loqui disceret? Annon Herodotus I. 85, 2. ,, diserœaiteum duntaxat mutina, ceteroquin autem integrum ,, fuisse? Verba rèv dandy adscripserat lector aliquis, no- ,,tare sibi volens quorum sensus vitio Crdesi filins labo- ,,rasset: qui lector, cum esset recordntus illum dici ab ,,Herodoto I. 34, 7. mob, id vocabulum ea significatione nacœperat, non qua id scriptores antiquiores adhibuc- . ,,runt , sed qua recentioresfi Bodem argumenta inductus Larcherus verbe ista e gallica Herodoti versione exsuilare iussit. Et speciosa utique ratio est, quae dubitationem quidem gravem poterat iniicere: nec (amen in certn , ut lpreio librorum omnium communi consensu promus cli- minari verbe ista debuerint. Denique nihil impedit, quo minus credamus utroque vitio laborasse hune iuvenem; et quoniam surdum, idcirco mutum fuisse; nec tamen prorsus aurium usu canisse, au: successu temporis il:

46 AD’NOTATIONESu lentum fuisse id vitiurn, ut vaccin loquentium percipere aliquatenus ilie potuerit, nec tamen prius ipsum articulatam vocem edidisse , quam en ocusione quae infra mp..85. refertur. Nec vero usquam Herodotus ait, prac- terqunm quad mutas puer fuerit , caeterum sensu; omnes inlegros habuisse: nam vocab. Ëætumiç, quo c. 85 ,i 2. utitur, baud dubie non ad corporis faunule: , sed ad inge- niuin et ad mon: refertur. 5.] CÂP.XXXIX. 4. ainsi MM!" ri in: en) Cireu- dit et legentem montur ra cirage! hoc quidem loco: si ab,- esset, mocnndi nulla foret caussa gravis; vix certe locum tuebitur, nisi adscim ad sententiam voeulà aurai. Mecum sentit Cons. de Pauw opinio, coniectantis insuper 105 artison , nec dissidet Reiskius. WESS. - In f; 3m- m consentiunt libri omnes; nec ndparet quid inducere quempiam olim potuisset, ut ista verba, si nbfuissent libris, adiiceret. Polest vcro aut and r6 3mm intelligi, sut (quod mihi mugis adridet) mû zani 16 (i. c. au? 3) limât ce 18 Ëmçor. S. - [8. 6m: o’So’vroç m si". Foedum erratum h. l. gram a nobis edita invasisse video , quod nescio an omnia buius cditionis exempla. occuparit: sÏxt, pro du". 5.] CAP. XI. 1.. Merinui ré ce iz’vau) Gala" Minus: ex C04. Arch. vero propîus ait: mihi in excerptis eius libri, quae Mutissima inter manus sunt, nihil simile obiertur. Fuerit (amen; genio sermonis non congruit; clarum errantis librarii specimen. Nain «and; J741 balsa put-indou i7) Saints-an, V. 35. quo vit eximius male descripto nititur, pracsidio non est. Id enim legitimum, mis-Mm futile. WESS. CÀP. XLI. 5. bai ce truismes? æeæmnlnv (zizi pan, ni! rez «in etc.) Aldinum imitai n ros aux ivuîifm indigna, ego te procul obprobriis amaris lustravi, mutatum noluerunt Ber- glerus, in Act. Lips. unccxvx. pag. 419., Horreus, Reis- kius, alii; quibus quo minus calculum addam, consensu schedarum msstorum inpedior. Plemeque omnes «mon? 1,7504", nir rot «in. artisifw: et si quae inspirât: edunt; ge- mino tono, ut secandam innuant in duas vocem, ornant. Ita’ Paris. B. fors quoque’ Mediccus. Namque izœçîns ca nôtione, quam viri doctissimi [Gronovii] voluntate ade-

.ptum est vocabulum, haberi pesse, vereor ut inpetretur. Quid ergo? Abbas Geinoz T. XVI. Acad. Insc’ript. p. 61.de schedarum lectione nihil demutat, nmæoçi arum-m. hum, ni! tu ouin 51103520, halâmes, ego te calamitate percuuum in. grata, quam tibi non erprobro, purgavi: per utique conmode, si dm: eo ossu Ionum 0re usurparetur. Malui, uti mos fert; "14.0095 mark. sixain-t, secutus ex parte quadam Aldum. Quo quidem in re audacior si videur, non deerit venin. imam? Ëxuçsç, mu; ixæflç recurrent V11. 36. et 190. Obportune Euripides Alcest. 855. - 30; [si si; 30740:4; 531’506, si? citrins-I, aulne Bapliç: wMGopgï wzæmubav. Fer vero humaniter, nique uti oportet, addit rex du; m 46x une... Namque, uti vere Plutarch. de Adul. p. 64. tu?" ’Jniâafudny 205p; humai; and hmm. WESS. - Vide Var. Lect. Meritovero W en. dubitnverat, 0175W: dative casu usur- -pari Ionum more : ni nec simien-4 scriptum oportebst. Uni- -ce verum en: sixa’çs, tono in penult. posito, oh ultimam. -syllabam productam. Sic in» VIH. 61, 4. ultima sylla- .bâ ex aiwo’îw contractA, quod ionicum est, pro communî dans. : item’ln H. 4o , 5. ex complurium librorum scriptura , ex "les: contractum, quo loues utebantur pro communi "103:, aient "Inn; Il. à! , 4. proi’la’ôoç, et (95,44»; Il. -5o , 6.- pro 01m; vel (95’14"15, et id genus alia. S. - Ibid. dm! ri TOI «in o’mîo’fuv) Triste quid tibi non exprobrans, sive calamitatem, in quam invitus incidisti z quod- Ni; matant in!» dicitur Herodoto, apud quem 91m., aman", -ëxaps saepe recurrit: non equidem dubito, quin olim .Vulgala lectio melior si! Mediceà: inspira" rot aux. dmëlfw. lue tamen si sic scripta Codex exhibent antiqumn in; un runæoçî marmfisivov daguet-r,» , suiv TOI 013x s’mâiç’b, ixdlgfa’ ego te tridi pressum calamitale, quam tibi non etprobro , tu- stratum expiavi, haec genuina indicarem: émie". panera vnon ausim; hmm-ça scribatur au nixaps’vrç nihil interest; .nisi quod Codices Herodotei pmebent nippaient; moineau p. .83, 36. [1. 207, 7.] et sixœgaraimrsv p.431,51.[VÎI. 156, 20.] Utrumque fuit in usu , sicut défiant); çt flips-reg. Trigti; calamitas , Herodoto dicitur ayxazfzç nua"; , X71]. 1 go, AAlterum illud,on’v ru prix. indigo, harum rerum peritis facile posset adprobari: Andacides p. 20, 18. roi; huai; eun-

48 ”ADNOTATIONES and; 37) «sur? huilé". Demosthenes c. Androt. p. 397. 3. 108. [ed.Dîon. lambini.] a); 3311; «moud; o’vtISÎâ" and «pscht» indic-r9: quad homine indignum facinus merito iudieabat in Or. pro Cor. p. 182. 431. 37s: 3’ honnir. Kart; bégum; sir 031494519: mixa" ancien, arum-M; siva’nrov siam?- ma. Aeschines c.Clcsiph. p. 64, 4o. si ri W143 im- Èifu. V A LC K. 9. "à; il r06") Nuspiam alibi reperietur apud Ha- radotum; nonnunquam legitur, qui; ranima: quinqungies minimum and; 3l. Corrigo: and; SE, i; "Ennui des: mais in: ie’nu. i300: dwoxufiswpünzs "in gnons: in quibus discom- «96.... baud equidem mutaverim multo deteriare Codi- cum lectione Galeo probata. Demaratus inter Lacedaemo- nias dicitur inouï r: and rainant dramarpwùiçlib. V1. c. .70. "5,070101 droMunüm-ûm perparum distat a locutione obvia Il]. 134- onu’vtdau’ 11 drasttxvlimvav. i; 10370 - - - i630 dixerit Croesus: respondet Admstus , [c. 42 , 2.] d’un»; - - , «in a?! gît: i; nicher reniât. Lib. Il. c. l5. i; SICI’IEIPCI Iéna. Tan- dem fait 33a pralina, Herodoti certe lectar sibi non po- stulabit exemplis adfirmari. VALCK. - Ni «si; 3è tout? cum Reiskio scripseris, certissima erit superior coniectura. WESS. - Reiskii caniecturam librarum nostrorunl ,auctoritate firmatam in Var. Lent. vidimus. S. CAP. XLII. 5. Wûwxfi Tl airiez" imanat!!!) si! 77x" ex Aida et Remig. instauravi. Multis me, inquit, media .eantinuissem. WES S. -- Mibi plane id diacre voluisse visus erat, quad in ver-sinue lat. expressi , sape me (scil. in buius modi ooœsionibus) confinai. Nunc, ubi animad- verti, quad incunte cap. 35. refertur, nuperrime dernuln hominem hune Sardes venise. intelliga minus commo- dam esse islam interpretationem, et Wesselingii sententiae ultra aocedens, carrigi in Graecis nostris «27 in"! Veiim. S. CAP. XLIII. 5. mdzpdtiç) Bene Arch. liber. Neque enim dialecti indoles, ut utopie); scribatur, permittit. .xaüaignoç, uniiuçwç, indigna, quae passim hic reperiunturg scripturam firmant. Contra peccatur c. 46. i! «Mit proie M aliis-ra, quad surfin-o fuisse, unifia»; et hoc de genere alia ostendunt. Vide HI. 83. Quae vera de infelioe Adm- sto produntur, in Luciani anima fuerunt lovent Conflit- exhihentis c. 12. WESS.

sanaono’r. r. 41-45. ’49 B. est? (inipou ni! Odin") hilum" in Horn". p. 1965, 62. [immo p. 1956. cd. Rpm. et p. 828, 58. ed.Bas.] Es a ’75, zanni» Gina (rem, (Odyss. a. 200.) Gangs; si 0,7. 1M; Écris ’Iamxôç. sushi and 031049405. Confer in Rial. psg. 799 , IO- [p. 716, 38. ad. Bas.) Cuius decreto si obtem- peramus, nihil verius Arch. m? timing 75v afin". Idem 1H. 153. qui; funin" suiv caïn." 20min: 536m: sinisasse; vina si Munis, sed solus. Discrimen exiguum, non negligen- dam amen. WES S. --- Optandi cuique libera potestas: et longe quidem absum, ut ionicsm formant eius: asper- ncr. Sed et communi opium uti licuit Herodoto, sicut V. 72 , s4. Mus] habemus, nulla codicum discrepantiâ. S. CÀP. XLIV. 4. et 6. Raisin-m - - - ’Bwlrrflo’r a etc.) Tetigit et haee Enduit. in Odyss. p. 1562, 53. [ed. Bas. p. 262. sub fin.] Natissimi lavis tituli sunt, expliciti a Diane Chrys. Or. I. p. 8. a. et XI]. p. 226. A. uberiusque a Cl. loua». Taylor ad Lysine Or. Parental. p. 35. WESS. --- Conf. veteres Interpretes ad Aristoph. Eq. 498. et ad .Euripid. Hee. 345. quos ad h. l. Lambert" laudavit. S. CÀP. XI. V. [ l2. 915v m ne) Sic accentum signet master cod. F. Editi vulgo omnes, 915v au? rag. Commode 913v and sa; codd. Pa. et Pe. 9151 m r); P0. 5.] 14. mon; un m me. a; au; .7. de.) Nolui matis reniti; quibus sinh, quorsum Medic. ducit, si platuisset, cupide sdsensus fuissem. Haud scia vero, sperni-ne apor- tu: Amis. Kg. nil "Y Nais, «si; listel; si! 9415m rdv faire; 11:33:. Convenit scrihentis mari abundans illa repetitio, ut Vl. 109. 1X. l l. etc. WES S. -.Vide Var. 12ch S. I7. ksi r: demain --- tu) fol aine) Et hoc, et max 5’113: serva. Posterius ab Hamel-i Iliad. x’. 28a. ’En 446; aidât" mir inti! nifes. et 04711.12 205. 063i ne adroiv ici)" 8446m. [At, ab hoc ipsum fisiân, videtur apud Nastrum in?" scriptum apartuisse, quohodo Sehoeferus edidiL] ’Illud , quoniam sententiae reique ordini melius congruit. Non bene mihi apta nexaque videntur «un! 4rd vina: - - - imitois irmuodà: 1g; 1454.89. lta enim il; retords. Verurn in frequentissima harum pracpositionum œnmutatione suum cuique, sine aoerbitate tamen, iudicium esse dehet. De Adrasto Dindons T. Il. p. 553. [in Exœrpt. Pei- resc.] 33 un?! titrer sur! i342" in) 16v "Ami 1&0» annulois Herodot. T. V.

Sa ADNOTATIONES isards MM. Plant-chus de Stratane Nana. M. p. 772. J 33 Ouvqôç ixmriebzën invrdv si 70:90:37.1. WESS. 2:. i! «Mn mobs: salin-s) Citasse haec Bambin. nouait Portus. Tristitiac indicium, et apud alios poeniten- tine, habitus iste crut. Iasephus Ant. lad. XlX. 8, a. i sa». hi; mir-n’as: - - hi s’aime Maki-tss rÇ rarpfç visa. rois Suiv lais-Mr. Verum hac illi nationi Syrisque paene salienne. Mule cette mutat Arch. cum Vind. WESS. - Nusquam hune Herodoti locum citavit Eustathius; nec hoc Portas ait. Sed respcxerst Portes (in Lex. Ion. vace ladin-n) ca quae de hoc verba Entendu: disputavit ad Iliad. si. 569. p. 113. cd. Bas. et que idem Eustath. ad llisd. 3’. au. p. 371,, 13. adnotavit, ubi in ait idem valere ac 37m au) Mn. scriptural!!! nantît-n, quam et h. l. cum Schaef. et [11. 83, 11,. cum eadem et cum Reizio adoptavi, com- mendnvcrat Wess. ad c. 43, 5. iterumque ad HI. 83, 14. Vereor autem, ne cauti Wesselingü potius, quam auda- ciorum aliorum dactarum virorum, sequi vestigis debue- rim. Nain in mimas quidem per r scriptum Il]. :34, 5. consentiunt libri omnes, itemque in ursins»; Vil]. go, 19. 1X. 56, 4. et alibi. At in wifis-ra scrupulum iniiœre debo- bat, quad et h. l. et Il]. 83, i4. ne unus quidem ex am- nibus codicibus, qui adhuc excussi saut, surît" prac- ferat, commuai consensu omnes scripturam pet l tenant. Nam quad in Var. Lest. ad Il]. 83. scripturam andin-s in adpasui, ut videri posait solum cod. F. illam exhibere, oblitus eram ibi diserte adiieere F. cum aliis matis omni- 5a: et edd. ente Rail. Quare, ut quidem nunc stat senteno fia , sicut veterem scripturam in contextu mutare Wes- seLingius non consultum duxit, sic et ego utroque loco audis-n rescripturn velim. Nam, quad in Var. Lch ad h. l. de scriptura dixi , quam cod. F. lib.lIl. c. 85. exhibent, id incanta exciderat. Dekta ibi (Î p. 42. l. 5.) velim ista: ,,Sed quaniam Il]. 83.ü et quae sequuntur; corumque loco adscripta haec; ,,Adhibui tamen cum Schoejl formant ,,vcrbi, quae reliquo Herodoti usui consentanea videbs- ,,tur. Sed vide Adaotct. ad h. 1.5i S. CAP. XLI-I. l. ’Aa-ruu’ynç) Melius fartant ’Anwiym, quo mode Archiep. plerumque semper, rarius 441:. et Vindob. semel Aides l. 1 1 1. quad ex Mcdicca un»;

4D HERODOT. I. 4347. fis un constanter edente, mutatum fait. Ego [mon consac- tudini, cui KuaEsiçew, Main-o et buius formata plurs do- bentur, adscribo. W ESS. 5. sarclai! s71) Mule Gronavius audit ab Medicci urn- M861 probstum, quad amen aliac schedae ratum lichent atque obportunum est. Nondum id anima rez versshnt, ut gliscenten Persarum potentiam o5prima’et ac pronus muret: accise»: et desiderabat. Itsque legatis, ut sciscitarentur, iniunxit, si flpafiu’m’m iæi filera; and si sont «pub «33,61 arpentions, au in Perses expeditianeas sus- ciperet et cliquem vimrum exercitum adscisceret; c. 53. Quod utique omnibus in mare est, qui ex aucta vicinorum et magis crescente imperio rebus suis formidant, ut bene S. Pnfendaljius VIH. 6, 5. Iur. Nul. et Gent. Ut vero intellexit ex oraculo, in fatis sibi esse and»: îçxsiv maïas, tum demum cupido incesit et spes evcrtendi Pcmrum Cyrique regni, méfia ni! Kdçou Gamin. Race Noster , chrissime. KaraAuBiTv et conpescendi notianem non recusat. Suidas, nia-(Mr MME", iris-x: si"; haïe. additis Herodati verbis V. au. quibus respondent HI. 36. et 52.Vll. 9. ne alia adnumerem. Conf. Abresch. Diluc. Thuçyd. p. 509. WESS. CAP. XLVÏI. A. inarnri tilde! niveau fait: m enflons) H. Stephanus vulgatae lectionis (fun-u ri ) faber est, panas schedis suis. Olfcndit cum, neque inmerito, hum; hac vocum in seriez Fanny maluit; nec quidquam de vida suspieatus, reiectis prioris interpretis latinis, vertit , singuli codent die omnium canulaient, si in!" in- terpnetatus ac si esset 177 euh-77 vel rom-i zinzin. Placuit hoc doctis viris , Horreo 053. Herodot. c. [2. Elsnera Schediasm. Critic. c. 6. et aliis. At finitus a rege dies fuit, rapin 75v impur, c. 48. quo legati omnes , pastquam Sardibus profecti orant, orscnla sciscitarentur. ltaquc, clsnculum a Croeso illis dictum eanstitutumque fuisse, ne ad orn- culonm pracsides eius notifia manant, flirteras anise-v vcrat, tametsi finitionis eius in scriptore et le ipsa vestigium nullum, vola nulla. Cui enim bono clandestins ista diei determinatia? Satis utique rcgi erat, ne nuneii, illive, ad quos amandabantur, rei, quam anima agitabat, scientiam hoberent. A Stepham’ opinione nonnihil defle- D 2

52 I’IAIDNOTATIIONES cd! D. Heiruius, futur à? sium. id est, codent die, corrigeas, nonante Iungcnnanno ad Poilue. l. 67. Verum , quae supra posita sunt de constituto ah regs! consultationis si- gnaùoque die, et banc suspicionem urguent, sicuti quoque Georg. Arnaldi Am’madv. in Herodot. c. 29. m’y sida. Non .oddo, lib usurpasse Herodotum nusquam, atque ab eius loquendi more discrepare. Longius abitCl. amuï bain-w; in; tipi", quasi singulis statutus eonsulendi dies fuerit; non , quorsum Nostri oratio pertinet , omnibus unns algue idem. ’Pumîr finie," sive ampli" fuisse adgnosco, neque inprobo Scboliasten Luciani Iov. Trag. c. 30. Iran!" mirai: bush inlay me! 16 ’onddau. Sed quotus ille fuerit, in contmversia manet. Gronovius ex Medic. han-o; ri in!" mâtina, quique ista die oraculis utmntur. Qua quam? Ea- ne, qua legati Sardibus proficiscebantur? 1d quidem, si nunciis ales aptasset Croesus, inpetrari haut! peloit. So- loecum pneuma, ut lenissilne dicam, impwonæg -- - i Inc-ros - - - Éruçbrraïrraç, cui similem bonne nous: scriptores structuram ignorant. Habet, nec me fugit, vit eximius gemina, uti opinatur, exemple, quae, si sedulo excusais, cliena adparebunt. Abstineo cum maxime ab ca open-a, quod otium mihi fecerit Kimeri diligentia in Cia’ici BibÏioth. Va. et En. T. V. p. 396. Küsterus ipse, Stephani versionem sententiamque collaudans, excidisse coniicit notam numemlem K’. vel A’. aut aliam quamvis, qua Hmdotus fût tupi!" 1’51 flafla! designsverit: cui facile adstipulor in numerato die et clam a rage expresso: miror amen, neque cum , nec quemquam, quad scialo, pneœr St. Berglcrum in Herodoteis illam animadvertisse. Aldi, Malin. Paris. C. hmm; si in!" nids; signant admi- mentais: diem liquidiuime, mode una omissa litera huron-g? iule] entailla die mponatur. Haec une!" f5! im- çim, qua legati- deorum ingœderentur templa, Croesus calmant. 13va dixisse et statuisse videtur, quod corum alii in Graeciae ultimos fines, alii in intimas Libyae ananas oracnlorum mussa penctrare deberent. Ut ut illud fuit, gloriam instaurati feliciterquesanati 10ci Steph. Bergkrus aufertæ Vide Act. Lipu’em. anni unœxvr. p. 42:. WiESS. . s la. sa) ou courûmes itou») Dock Grammaticorun

AD PIE-ROBOT; I. ’47. 53 tutie une fere une au! on: Anion-o; aluni», Amnius, Suidas, Eustathius, atque alii, a Valkmrio laudati ad En» . sium Philon. [cum Ammonio cditum,] p. 170. Consentit Apollonius in Glossis Herodoli apud Etymolog. [v. 160069] . 552, 7. tum’ Aristide; , Oenomaus in Eusebii Prup.Evaig. V. 59.] et Porphyrius Vit. Plotini e. 22. [item Lucia». de, Sait. c.62.] Scripti codices in vulgato adquiescunt, nec non et lapidis monumentum, Delphis a Amni- tano visum , Imcript. p. 28. Neque ego obluctor. Gram- maticorum on; Mono; ex interpietamento venit.WESS. 153.0344; - - - nuraghe» gazai"; IF. [ad Euscû. Pnep. Evang. lib. V. c. 21.] et Gronovii pracsidio muni la satis est. Testudo oraculi umdpim. ex duriore testa, MJ;- in»; Empedocli est in Plutarchi Sympa. I. p. 618. de quo eius titulo docte Pinsons Vaosimil. lib. il. 2. Id dissimulare nefas, inclementius H. Stephawm [a Gronovio] exagitari. Auctor non fait spi-euse scripturae sapai-up; oÎu 740.6- uç. Dedit quad in Codice repererst, et in maman W legitnr. .Adde Muratorium Thesaur. T. Il. p. 587. 5. sed memorine peccato errantem. WESS. - mortifiions, quad nullis machinis tuearis, relictum fuit in Schol. ad Landau. Il. p. 676. [ad Iov. Trag. c. 50.] licet et in eisdem Scholiis p. 637. [ad 10v. confut. c. 14.] alterum genuinum legeretur. Quod alibi reperitur ’Omi 3’ l; opina; me; un. positum a lali videtnr, cui fait ignota vetus et Homeriea loquendi ratio, Alma restituenda apud Ath». Il]. p. 85. v. Mm n agira; si Merlu Amis. Amhyl. Peu. 16:. au! in w314i, imita-u agonis. Suppl. 384. 0630; Aï bai Ofim. Eurip. Or. 606. 5m p.’ chaîna Opium Grammaticis ista senibendi figura vocatur 5on and pipa. VALCK. i7. 1m31 3’ iriserai) ln Suicide Koch, W3; fifi» «au, cui Galas, Pauw, alii, primas dont contra tabulas et marmot. Non ego. Portus ex 1min sive intima recta propagavit. Cui testudini substratum quidcmacs, sacrum des quoque induta est; plus.» iridium inox adpellat. WESS. - au"... penacute, ut nos membranas secuti edidimus, sic et apud Suidam l. c. scribitur, recte, secundum Grammatieorum canonem ab Eustathio traditum ad Iliad. il. p. .113, 32. ed. Bas. (p. 150. cd. Rom.) nempe a prima Pers. iman . 3140m; ut sium. Miami; funin. MIMI-ms unde andine. S.

s4 ADNOTATIONES CÀP. XLVIIÏ. 5. 75! p.2: Si «air 1907an un) Latins [Cromwii], quorum quidem nullum adnittebat cum, non in- telligoz quanto clarius prior interpres, quorum quidem nul- hnn pralinât. Positum est sur insinuois. Vulgus dixisset 15v la. à; .383. miré; ergotines, uti Portus admonuit. Sic Aristophane: EquiL 558. b 3’ ou; anodins! [a 15v rpssypas’m. Quod bis subditur, d 3! - - - unifiant 1900:6an ri and «pas. Nia-n. Rcish’o olim vitii reuln fuit ac mutandum: nunc minime, 0b c. 60. incubons "in: au"... Esse enim idem otque thuya and; mini du. prudents et hoer de c0 dioc- lat. Non opinor. Uterque Nouri locus adoration»! ponit. Crocus, turpi superstitione demcatatus, oraculi responsuni, ut vidit, adomit, promus ac Ciliciae pnefectus accepta meulo: 0’ 3’ brunis in?" finnoises sud squatines, in Plu- larcbo de Oracul. p. 454. a. WESS. CAP. XLIX. 6. mais islam»; ignition) Brunch. in Homcr. p. 759, 4l. [lliad. p. 662. 39.] ni ixfîrhu un... and! in: mû «616, and limais» 33 , dMflnoç n17 unaires: qui; daman. laque non repudio. Florentinus liber inconstan- tia laborat; mutat hic et cap. 155. 170. retinet Il]. 100. 1V. 190. etc. Proxime [L 5.] si: 7239 du mm "Un Abattu, reponit vir doetus 0321915101: vel 01:33 1593 ruina. N0. sequor. un" lithique in forma id locutionis genus non renuit. WESS. CÀP. L. 2. ionisez - - - drains; rye-751m) Gronovim vide. Qui veri fidem hune victimarum numerum exœdere . decernunt, non reconduntur liberalissimae Salomonis pio- tatis in templi Hierosolymitani dedicationc l. Reg. vm. I ] 63. nec Graccanicae supentitionis, qua saepc, uti Tho- dorctus ait Oral. Vil. ad Grue. p. 104. au) ÏxœTO’fiBœç sa.) leo’MBatç mon, ml minus; rassirent-lm aux) Bambou. Genio Croesi prodiguas id non fuit. WESS. -- Post 1s. Casan- lonum docuerat Gronov. ad h. l. mina idem valere se bain-w 7lnvç, de quoque genre. Conf. Won. et Valck. ad Noshî 5. nia-u; aupiv paillas) Foi in nmbiguo, refingerem-ne msieu;lib. ex s.1V. Remigii schedis; c. sed88, praestnt 3. parco S.esse. mg";- - tu: bis obvium est Il. m7. Apollonius Rhod. HI. 1053. mirs? æpyornis cd mina. et vs. s 207. "in" me... AddeEustath. Boiser. p. 741 , 59. [lliad. p. 638, no seqq. cd. Bas.] IQuod

AI) HERODOT. I. 48-50. 55 sdditur de Lydia [1. 7.] .9151» - - 3’ n ’st haines, vietimas utique spectat atque ad sententiam verbarum requisit, ut intelligas fl’llûlffifll , ut Reiskius , sive 915mm, ut ego mlo. Quis enim putet, imperatum fuisse, ut quidquid babe- rent, inmolarent? WESS. - Quod adiicitur ruina, fa- Cîle intelligitur 11.7 9:5. Sed et, si abesset rosirç, pesse intelligebatur, sacra ista Delphico deo fieri voluisse Cracsum. Mari autem Scriptoris nostri convenir: videtur id quad noster cod F. pnefert, nôs-o 3’ une. quad videndum ne et alii dent libri, negleetum ab bis qui illas censurant. Vallon certe in sua exemplsri vous. faire son rapetisse, ex illius versione colligitur. S. [9. similisât: etc.) Diodorus Sicul. XVI. 56. aliique nicta- les, qui ab Hanstsrhusia ad Luciani Contempl. c. sa. no- uinsntur, «Matou, totem vacant, quos Nasser aimanta. laures, imrxisdm: quasi latine mitaines vel sensiblerie dieu. Nempe illi latiore qusdam notione vac. mm; acce- perunt; Hcmdotus vero, quum 90Mo: plerumque intelli- gerentur lateres formsm exacte quadratsm et quantumI lasers aequalia habentes, satis deelarat cur ipse amura... nominet; mode rationem illius secte inserpreteris. Nam, quod ait la) sils sa! mçdflça, mulon dEMthms etc. id qui (ut vulgo ab interpretibus factum videa) sic interpretantur, ut alios laures fuisse longions intelllgant, alios bravions; hi profecto egregie falluntur. Loteries sive semilateres, quos dicit Scriptor, pari figura mensuràque alunes fuere, nempe forma non usquequàque quadrants, sed oblongà; et quidem in. longiorsm partent , la) rai Magd- un, (scilicet si"; sicut in illis dictionibus hl «’31. i1) Musa, lai 315ml, lof lisses-sed) ses palmas motidanhr, in braierais trss palmas; ita ut duo talia imams, alternas iuxta alterum posita , unius integne validons figuram retersent. Praeclsre etiam olim (ut ex Lorclwn’ ad h. l. sdnotatione diseimus) illustris Itinorlm ninaris Ambarsi- dis Auctor vident, de triplici dimensione, in longum, latum, et profundum, quad aiunt, bic agi: sed idem, difiicultate en impeditus, de qua max dicam, in hucher-i aliorumque interpretum sententiam cancedens, langiora alia imhMm, alia breviora, statuit; longions nempe en. quae ex albido aura confecta fuisse Rendons-ait; breviors

56-” ADNOTATIONES quatuorills, quae ex aura perpurgsto. Vide Voyage de jeune dodelinais, T. Il. p. 43s. cd. in form. oct. 5.]w "no. imam...) Habuisse Nostrum ex doctrina , vel more patriae, ont alia cansuetudine, lëæfl’aIÀRm, qui)» m etc. fallu [Grandi] suspicio est. To7! 9.35! sils scribit ipœ Il. 149. rsrpuwukm’cruv 30’111», 115 à fixas: flairassions, nullà Codicum diseordiâ. Minime S’IM- nfiv damna. Phryniclws , [ p. 130 ed. Nunnesii,] runes-li ri ninas au) W; Abri-nu suai aïno m7 i. Neque neseio criticorum veterum contentieuses de Homerico rdv à M« me; Odyss. A. 252. Sed ana, haberi si possit, scriptionis in Herodoto consensionem. WESS. -- Monuit Schneider-us. in Lexico critica linguale grume, etiam in W ln. script. Attic. p. 2. n. s. plus semcl quarrais sbsque iota scribi. Suspicari vero licitum erit, scripturam istsm nonnisi vulgari usa, brevitatis eaussa, obtinuisse: siam quad apud Phryniclsum legitur, homines indoctos «Mir cum iota scribere, id quidem vel ipsius Grammaticiculpà, vel librariorum, turbatum videtur. S. - sa. spina. Si, insinuâmes and inscris) In 10.1.0." sive ripu- rnüimnumero Diodorum Sicul. a!) Hemdotœdiscæpare nota res est: sdnumerat cxx. lib. XVI. 53. [immb cap. 56.] ubi in Adnomionibus plura. WESS. -- Nempe rotundo numero usus est Diodorus; qui nec in subtiliter, ut Nestor, materiae et ponderis diversitatem memoravit. S. Ï [13. étiolai. murai?) Consentiunt interpretes aulnes, purissimum aurum hoc numine intelligi z sed in explicanda nominis ratione in partes abeunt contrarias. Larcherus cum saulaie (Exercit. Plin. p. m.762 et 791. cui etiam Ni- elas sufl’ragatur in Notis ad Aristot. Mirab. Auscult. p. 88.) aimois: arum idem intelligit quad alias d’un»: vocatur, scilicet quad disque coctions statim perfectum et purum reperitur. At banc interpretationem nec mus sermonis nec analogia admittit. aïno!" enim Mu"! Gracci dixere i ni rendu: 5006;, 5m sartrien zone... supin acoctum, que fiat abonna; ut perspicue Suidas cum veœre Thucydidis lnterpnete ad Il. s3. doœt. Quibus Étymolagus adsentitur, loco a Wess. in Var. Lect. citato, monens aimois: aurum si) Herodoto diei fere ut ab Hesiodo IuINMOV, dard ne? 3006;.- Nempe non est hic si 5 «s’unir: sed ex 616 Ct i043; com-

sansnonor. r. 50.’ 57 I- positnm vocabulum imam. dans", pemctus; quemad- modula etiam a verbis film et au. fiunt composita aïoli!» et plenum.- flaque recte faciunt qui cum Laur. Vaud d’une!» amortis amintdligunt excoetum, id est, igne bene purgatum: quo de vocab. in eundem sententiam diligenter Aem. Partus in lexie. Ion. disputavit. conf. Pollucis lnterpp. ad Il]. 87. Pari ration in Alaidis versicule apud Athen. 111. 1 22. f. guis desosta, quae endos opponitur, 530g insolas vocatur. Ian ab excacto illo purioreque aura max (l. 14.) distinguitur mais sauris. id est, candidat»: sive (ut commode Valla reddidit) albidum aurum; nempe, quad minus tuerit perpurgatum, multumque srgenti babuerit immix- tum: un omni un (ut Plinius ait, vetenes auctores secutus, lib. X-XXI. sect. 23.) inest organum varia pondere. Et apud nullum quidem alium scriptorem une. mords (hoc ipso nomine) menai-statu legimus: sed, quaniam de exvn. baniplinthiis nonnisi quatuor et pur-ion aura con- feeta ait Noster, relique omnia. a: cuida aura, consentaneum est ut albidum arum minus purum intelligamus, quam praesertim nonnisi boscos vice fungi debuerint ista ûmAMm, cui basi lea ex puriuimo aura conflatus At.quod de pondercliemiplintbiorum utriusque generis vulgo apud Nostrum adiieitur, side mima" finages, r; la intubant: issus-ros humait rai il in: - - - "ninas 3mi- Miras,insistent. id quidem , si verum illud est quod de pari-omnium a benn’plinthiorum mensura paullo ante diximus , mirum utique et absurdum debet vides-i; pondus rum a: puro aura fictorum quarté parte minus fuisse quam cornons quae argentans aura nüztum habueruntl Nain filas silu- ralumas non, quad Voila in versione expressit, duo talqua cum dimidio significat, sed unum cum dimidio. (conf. Poilue. 1X. 55. et Lexic. nostrum Polybianurn , voc. indNOV, ex Poyb. Vl. 25, 1 1. (un 700. similis! , et imagina) Neque ignorasse Herodotum putabimus, gravius aurum esse ar- genta. Quam diliicultasem non aliter levari passe viri doctissimi existimarunt, nisiistatuerent hemiplinthia ex puro aura fileta multo bravions fuisse reliquis.. At hoc quaniam non mode gratis sumitur, sed etiam superiari- bus Herodoti verbis manifeste repugnat. alia quaerenda

58 ADNOTATIONES medela crut. Intelligi par erst, non "la hafniums b. l. seripsisse Herodotum, sed id ipsum quad Voila sive ex feliei caniectura bic expresait,sive in sua graceo exemplsri ro- pererat; nempe rçiru insrdlan’ov, quad duo matassin dimidio significat, prorsus sieut apud eumdeln Nostrum 1930144» aimaian sunt se: talenta. cum dimidia, et draps-os indiums, tria talenta cum dimidio. Atque bsec pluribus abhinc annis ita in commentariis meis scripseram, quam emdem buius loci mendationem a Viro de bonis literis proeclare merita Pr. Chr. Matthias propositam vidi in Programmate, ancafurti ad Mocnum auna 1810. verna- culo serinone edito. l’amdem vero, quam suctari restituimus, scrîpiuram baud dubie olim in suis Harodoti oa- dicibus vetores Urammatici reperemnt. Cette, quum Pol- lux 1X. 5I’. ait. priscos auctores relus intubant et 583911» simraéMvrov en quam dixi notione usurpasse, utique videri debet Herodoti hune locum et paulo inferionem (l. 20.) in anima habuisse: quodque idem adiicit «(ami siam-ai- I un», fartasse memoriae lapsu sic scripsit pro eo quad est rincer» apud Nostrum. Paris Hymolagus babet p. 71.4. et Didymus apud Priscian. p. 1350. et p. 131.7. diserte auctorem Herodotum citons. Adnotare obiter liceat, (quad et Priseianus et Didymus lacis citatis monuerunt) ex simillima loquendi formula derivatum esse latinum nomen Sestertius, quad idem valet ac semis tertius, seil. assis, id est.[15. duo Aime; asses daim) Persan sans in dimidio. lsonis illius memoriam,5.] - de quo Noster infm , 011p. 84. Conf. creusai Historieor. Graec. Fragm. p. 103 seq. Aliam buius donarii rationem Pignorius , finxerat ad Tab. laine. p. a3. referente Gronovio ad b. l. 5.] . l7. amaties? ci i7 Aswoîn ratio) De templo Delpbieo Pisistratidurum tempore deflagrante, Il. 18a. WESS. 19 seq. ÎMV "and! 3M" installant!) Vide Gram. [ut is quidem hic nibil docet] doctosque interpreœs Pol- lueis 1X. 51. seq. Usus praeteralios bis est Didymus, cuius in Prisciani dePonder. Conmentario p. 1 350. [ed. Putscb.] verbs sic scribenda vidcntur: "la"; and infime) rai 31505714469. titan reins ests-l . and rai ÊE iules: raban-a. insaovaisurainns, sus- ucre courir ’Hçs’lsrsç. Quae adduntur, nibil ad Nounou,

A-Dh HEROD.OT."I.. 50. 51. a 59 ses: vers amnia sont, sed vitio tempos-nib turbots. Legs: Conmentar. ad Marin. Sanduieense Clar. Io..Tajlor. p. 32. WESS. -- De ista laquendi formula paullo antedixi. Quod vero hie Wessslingius ait, Quae apud Prisciannarad- duntur, nihil ad Nostrurn, etc. in eo memorism fefellisse doctissimum virum observavit nuper (de quoime par lito- ras Boissanadus meus manuit) alias ’Vir doctus in Dior-i1. classico, quad in Britannia editur. (Classical Iaurnal, N°.so. Vol. 5. p. 334.) Seilicet post verbe 333cm sin-train" a Wessel. relata, baec vulgo leguntur: sial ml; dames; in" mixte . «(un interdisait. Maine 011er [lissions 790M: fil Manitou; 14311; i1! 197 and Mcwnsîç. ’EæiOs’pu spins simulât». Quae utique nonnibil corrupta sunt: nempe arias-m si»:- ondulais imperitas aliquis librarius sive etiam editor but; investit, pro eo quad attigent, dans?» ers- taa’îv, respiciens Herodoti local Il. 1o6, 9. dooensque clams milanais idem valere ne florissait bien «me, id est, quatuor cubitos cum dimidio, sive (quad codent redit) «paturon subites cum ana spitbasna, ut quidem ibi in versione latins posui priusquarn Didymi auctoritas mihi innotuisset. lam quae deinde apud eundem Didynnm sequunturverha , ca ad Herodotum utique non speetant, sed pava distinction laborant. Post omis biffins; interpungenda erst oratio, quae dein sic procedit. ligotai; si and"... 311’311; li 197 au) Harnois. 3mois" 79k" 5MO’8NV. S. l CAP. LI. 3. puysilsï) Movit contraversiam vir oe- leberrimus 15 amollir. quad lïlorentiae nuits: reperiatur et He et alibi : nusquam ergo Herodotum videri abats; seripsisse. Aliud visum Cr. 0317”:th ; [Dialect. ion. Ç. 59.] id pintes, ait, 11.171269 g Manuels loues. ÏHço’imç i! 15s infesté? Il. 76. wçs’rusrss - - Mo; in» "if. Quo lamois loco Arch. abria. At is bac in vocabulo varius est, alenti. et Vind. Saepe bac, asepe illud probatur. Mania... [45’706- 00; l. 202. 203. Il. 92. lll. 107. 1V. 52. etc. uterque. Par diseordia in Remig. et Asl. Retineamus vulgatum. douce aliunde certius adfulgeat. Dietio ipsa tuta et protesta est. Merlan sans") Il. 74.1V. 5:1. amati; ya ains; «in; Aristopli. ACM 909- nains: whig. and!" lancinas, fixas e005; Theophiltn in Athen. X". 2. p. 563. A. WES S. 9. page! 6min; iÈamisoç) Scytbici abeni par capaci-

604d ADNOTATIONES. tu, 1v. 81. wass?» Quod ait sur) "a arma» a; min, sic ruraua VIH. 123, 7. Neucio veto cur ri; ravît: Nice" articula dictat, nec lumen adiiciut ad dextnm-ne, un ad 10. Succulent) Dura scribeœntur qui supenunt codices Herodoœi,sinîatmm. notissima fuerunt euoaémæ.S. ’ Festum Delphi- cum hoc velu! pmpn’o nomîne dictum fuisse, baud opi- nor. Forum acripserat Herodotus entoient. Delphis eu!!- un celebrets, quod Catalan: et Mania ignornrunt, nesci- mon liœt e Pluton!» T. Il. p. 557. r. et Polenwne apud 4mn. 1X. p. 572. A. Utrobique namtis œngruit grandis il]: Cmeai agamiç, quo Delphos hoc die festo acribit un: Herodotus. VA LC K. l 16. AAKEAAIMONIQN, Wmv du: bouma) Optime distinxit Gronovùu. Prior interpnes male vertent, deda- I tuque occasionem I. Cor». de Pamv negligentine indus cor- ripiendae. Quod matin conaequitur de bouline, Delphia oriundo, qui gratifiant Lacedaemoniil fuerit , Ptolanœu Hephaem’o adripuit, ut nupretur, in Photü Bibliolh. Cool. CXC. p. 481. [p. 321. cd. Gal. WESS. [22. influa-ru «a Euh-nua. Latinum interpretem secutus Las-chenu, minori: pretii donaria intelligent. Sue simulacrum un": tricubitale, quod mon memontur, non adeo.25. r3 un») vilis f5; nipmo’æou erat - pretii.- - M3400) Une!8.] bine , VPlu- l torchas, addiln dedicationis canna, T. Il. p. 1.0!. a. [acîL quad per mulieris illius fidem servntus fuisset, quum ve-, nenuto pane interfectum vomisse: noverœ.] Dedit et Crocsus rai c316 "T; Min sive monilia, colla uxoris de- lructa, ne quid Apollini negasse viderezur: avenu enim ille et hominum credulitati illudens hoc seau. dona v captabat. Menelao anxio et œiœitanti 1147759on en”: zée-m1 ÉMb niera 617; iléus» "en: n - - propœœa apud Alban. Vl. p. 232. Endem Eustath. Hem. p. 1697, 44. p. 453, 25. cd. En] montante Bugle". WESS. CÂP. LI]. 4. r3 ëunàr fin Nm" 58v 5min; m6- mr) Ex Mediceo iure instauratum belleque explicitumat. Ao’m hanse inculum est. Noster VU. 69. «butai; J107, 573

-AIDIHERODOT. 1251-53. 5 ’61 a dm 309x460; fait 0’26, «mmm’m 119’191 A6774": et cap. 77. siam-- nigaud; cmxçaiç, un": 3l hibou MM. Quae bis ferme gemina aunt. Mitto itaque Buchylidae 1mm me"! 215!on Serin. Lili. p. 567. Strabonisque cinéma Nm»- plus "34,9 un"? lib. Il]. p.255. a. [p. 168. A.ed. Cas. Vacab. fondu ex 11.]. cilavit Ammonius p. me. nec Vera abaque macula, de qua vide Valoi. ibid. et in Animadv. p. 170. -Conf. infra et Il. 71, 7.] Patins erit inquircre, iure-ne C. Barthius, ad Papim’î Statii Theb. I. 599. p. 157. reposnerit [1. 5.] milan: b 335m1 6)an b ré? up" 10:7 ’Irnmlou ’Am’h- mm. Habet ex Stepham’ margine Hum, opinatus, uti ar- chitmr, rai; MW thesauros rerumque sacral-nm esse l’avis- 1as: bine copula oxalate quoquedebuit. Non laudo. Aliud merihus si". Chrysothemia patris Agamemnania loch- .ium bustumque Siam «and; in Sophoclia Elect. vs. 899. ’metnorat: frequens Nouba «9&le b laïc: 91;:ng Il. 67. 69. Dabit etiam 13;! «Hum un? ’Oplcrw I. 67. quam agir tamtam interpretatur. Cultius Reiùii and main, etai non districte neœssarîum: passim scribentium audientiumque peccato enflai») receptum; ubi enfila.» varias fuerat. Vide 11.9. WESS. -- De confusione literarum B et x supins olim ad Polyb. et nuper ad .4th monui , quum alibi, tum -Animadv. T. Il. p. 395 seq. S. - CÂP. LIII. 9. rôt lEnpnmÉrm) Exputare non valeo, quamobrem [Cmnovio indice] plebeium nimis ait, lamina:- -ra inventa interpretari. Crocsus utoraculi vitae: divinatio- nem periclitaretur, ca œnmentus eut, quae inventu ac rcognitu per cran: difficilia , faunin; né tiv afghan (Ennui; n aux) (magnés-adm, cap. 1.8. Invenit pet-somma Apalio atque explicuit, quad fieri passe tex ambigehat. Sed nala in re clam apex-am ahuti. Veau abeue deinde mania debehit. Defuerunt eius libra eadem omnia , quibus mutas plures defectas esse indicavi. WESS. - De Voila vide max extremam Adnat. ad cap. 51., 7. S. I4. menin" nippait par munirai) Potuisaet malin" ne» dam tueri, sicuti c. 91. ni Codicibus placuisset aliud; neque illi tannen hoc in genere sibi constant, saepisaime in dubium vacantes, quid scriplor ipaemet voluerit. Race vera celeberrima illa sars est, Crocus H41]!!! penchant, magnum panne: opium vira.

6! ADNOTATIONES Qna de accro de Divin. Il. 56. et Davisius ibidem. WESS. .CÀP. L17. A. «(nimbas du; le 11996, Anouk Dm ante Gronovium, interpretis prias-h lapon damnato, Jacum expedivit Cl. Lamb. Bas, Oh. 01111:. c. a. Belle in Iliad. i, 405. U908. 20’»; Mg, si; ci clairon; Amos), Cri- tici Graeci. W E38. -- Perperan olim neglexerant inter- cidere amadouent inter voues Mol et Anouk. S. 7. «pommier and inuit") lanice scripserat nous» fait» and imam, prauü note legitur lib. HI. c. 67. aîn- Juls r: and ruissela iœrum oceurrit lib. 1X. c. 72. lus talia censenem equidem una oodemque modo semper eunu- da. VALC K. - 1ms. serinanis indoles postulat. Dispu- tatue, utrumnam Voila citadin sive vinaient, quad H. Ste- phanus admrIvit, hic legerit, idque eius ex htinis cognasci quant? De Voila, ut significavi, cessare lis debet. Prioris interpretis, sive is Pat. Phoenix sen Cour. Hern- baclu’us fuerit . res enim liquida non si, Latina fuerunt: Delphi vicissùn,Croesa Lydùque donarunt primas in consulendo ameuta partes, primunque in scdendo boum, tuque inla- Jnu nilatcm et in: perpetuum aulique etc. Quae drumlin, cui vocabulum sedan mignnrit, vertisse cum clamant, atqne ex caniectura quidem: aux de membranis apud utrumque silentium. Lectio ipsa dubio avec, demirar- que Cam. de Pauw «paumât and quantum repoauisse. Delpharum in hac genere gratum erga bene de oraculo meritœ animum testantur ibunulae canplum. Adda descriptis a Gronavio ex lapidihus Çyriui Amnitani p05. 50. AEAQOI EAQKAN ÔIAIIIIIQJ KAATMNIQC Afro. KAI EK- TONOIE BPOEENIAN IIPOMANTEIAN IIPOEAPIAN IIPO- AIMANIAETAIAN ATEAEIAN HANTSZN. Allan Carillon exauçait infligeait œrruptissimam p. 27. ileravitque L. A. Mandarins Thes. p. suum. facili open , moda cura baud defuerit , ex priore sanabilem. W ES S. - Simillimam ex W hcçlero et Sponia inscriptionem ndposuerat Grau. alism- que en Marmoribus Oxoniensibus: conferrique iussit No- stri lacum, 1X. 73, la. Qnod admipluram vocabuli spectat, àflMlSp utique 111. 67 , 8. editum est, ubi quidem infini quatuor codices dabant; quo macla etiam h. l. in eis codicibus , qui in aimai." dellexerunt, scriptum olim fuisse videur; sed 1X. 73, u. in air-ml. consentiunt om-

A!) HERODOT. I. 54.55. 63 tics. Quarum formarum nulle est, qua non nti patuerit Herodotui: neque enim adhuc mihi persuaserunt viri’ docti , eadem constanter forma idem verbum ab illo scriptum fuisse. Sin certum etiam exploratumque esset banc illam sibi legem scripsisse, tamen lubrieum .institutum foret Editoris, qui quoque in loco (quad Schufero, Mu- sas cdcnti, initia constitutum fucrat) apud: verborem formis communibus , etiam tant cumcodices laurent, lamina «(fient venet. Sed. quad idem Vin doctissimus, abiccto max illo consilio, professas est in Pmel’. ad suum Herodo- tum, id et ego diligcnti observationc mihi videar intell- ICXisse: Plane cognavi, inquit ille, Hemdotm perinde, ac cetera: Scriptores gmecos, dialectum ad gramoticam inpiflrtav non en. angine qua vulgo creditur comtantia nuque papetuimte. Que de re ut in Var. Lect. sacpius a me manitum est, sic in Admmionilm hiscc semel monuisse sufliciat. Cactcrum facile crcdiderim, variandi studio Herodotum b. l. diversis duarum nominum terminationibus argonavrnfm et drumlin scripsisse. De Vaud quad in Adnot.ad h. l. et ad 53, 9. W» ulingius maniait, errarem suum ipse in Addendis et Emm- dandis professus est. ,,Quac de Vaud et graeco eius codicc ,,dixi , a vero sbire serins deprehendi , mctus exemplar ,,Venetum anni i474. henevalentia emplissimi Marina»- ,,ni. In en nullus hic hiatus, qualis in cad. Arch. cuius ,, cum Volta. in plerisque causensia errandi banc caussam ,,praebuit. demis: Laurentius immun vertitfl - Hoc verbum imanitatem dein H. Stephanus, licct caeteraquin Valide versionem ubique sine mutatiane exhibcns, e ver- sions: eiccit, in ara amen monens airtN’uv lcgere Vallon: pro aimai". Denique, quad et in eadem ad h. l. Adnot. et in Dissert. Herad. c. 8. p. 77. idem Wesselingius in du- bitatianem adduxerat, quisnam auctor esset veteris lati- me versionis in eis sectianibus buius primi libri, quae ce» diei Valide defuerant, etiam hune ermrem Vir egregius ingenue retractavit in Praef. p. v. interpreten istorum gupplemcntarum non alium, nisi Cour. Hercsbachium, agna- mns.L’AP. SI LV. 7. Mail "M93, mAuinOt’Ëa æzp”Bçuov) Heu sychio 958905 Bahut est rpOtço’Bwç, neque discrepat n°3916349 TWIius recte Or. XlX. p. .226. a. dm quoi; â» mi «in

a tADNOTATIONES ipse-Î: i woaefifiç humait. Convenit etiam Euripideum ’ in" 4h61 cita, Tmad. 506. De tono vacis musqua. dis- quirit Enduis. Han. p. 26, 35. et 1473 , 53. [Iliad. pag. sa, 25. 0d. .. . . ed. atque utrabique ruminée); [confi Var. 13ch] tuf 34mn ouin», quasi fusa ad naviurn stations conmendaretur. Nihil similc mssti. Hermi quoque abportuna mentio. Vid. c. 80. WESS. - De muta, quem dicit oraculum , vide c. 91. S. CÂP. L71. la. r6 in. dînai? au» iambe!) Supra, cô- .3gp.â’ animiez", ubi Caleta Milan; ex Are-h. maluit, nulla successu; utrumque promiscue panitur. [At 0634442 num- qutun et neatiquam signifient; «fluai, nusquun, nullam in .partenu] Verum leve hoc. Inquinendum est, qua de na- tiane haec pracdicentur, Hellenica-ne, an Pelasgica? Cel. Gronovius ad Hellenicam transtulit, suera vertens Pelu- gica, citera Hellenica, guarani hue astiquant a: illo solo e:- cessit, illo imide mltumque est vagua,- sed iniurià, pneterque scriptoris apiniancm. Dacet, Athem’enses on’gim’s eue Pélasgicae, Laœdaemonios Hellenim: illo: sedan-skis non migraue; Dora , quo cum generc Spartani mixti fuc- runt , multum wagonnet dia fuisse. Omnia quae subiun- guntur, banc sententiam expostulant; inprimis a.) la ni; Açme 05m; i; ruminant Mit, Auçmdv ôtait", innuunt Dariensem et Henclidsrum in Peloponnesum intraitum. Aulne hi www : neque fugit H.Stepltanunt , sine caussa spretum. Stephanns Byz. [voc. Aligner] clarissime : infâme à si si. 1th roi; AofMIÏ VinWOsrl, f0ÀVr).ü’"lfov «titi unît Milhaud; 05m, additis Nastri verbis. Par de Hellenibus aliorum narratio. hibou: Protrcpt. p. 175. [in Reislii Orato- rib. Graec. T. VIH. p. 22.] ai Islv il»: wdsrtç’EÀÀnnt il fît comme minis [unanime alunie" huera; chût, iEsMs’em- n; Hg"; and des) lima-film; Jo’irtpv. Athenicnses vcra nunquam sua regiane migrasse, neque alias inde expulissc: ("in amie ibniim, addit, liard (316) fît «On-(pat; 361:3 tif 05341431 nivOçn’Mm a. a. I si de scAthenienscs gloriasc ad Gelanem , inpud Nostrum V11. 161. s’unirent la! il»; ruminant, mâta: 33 fait"; oui surmois-rai .EMtiVMo Non equidem nescio Pelasgorum vagationes , multifariam susceptas et absolu- tas: Straboni en prapter «mien». esse a»; sa) un; and; items-raina; lib. X111. p. 922. gag. 625. cd. Cam] neque

sa annonce» I. 56.67. a; dissimilîs litteris mandasse Diorysium Ant. lib. I. pag. i4. At Herodotus de universa natianc non loquitur, sed de Atbeniensibus, inde genus suum ducentibus. Id porto memorabilc accidit, dactam banc de Pelasgis, Doribus, Atbcnicnsibus , Spartanis, et Ianibus dissertatiancm , aux. ferme sectianibus inclusam , pluribus ex scbedis exulare, absentiaeque eius caussam a doctissima inter Italas vira [Assemanno ; conf. W en. Diss. Herad. p. 76. et Gerbn Brui- ning in Actis Sac. Traiect. T. 11. p. 160.ct T. HI. p. 510.] in sebolio quaeri: neque enim Herodoti esse: antiquum sebaliasten nimia sedulitate adscripsisse sua exemplari; bine illis abesse libris, bis adesse. Non placet canmcna tum. Herodoto, ne langius evagcr, Dionysius, Strabo, Plu- ton-bus, Athenaeus, Stephanus 13.71., ut-Grammaticos prae-o teream , disquisitionem istam constanter adiudicant, estque ddctiar multo quam pro seboliastac ingeuia. Ncgleu cta a librariis videtur, ut suavissima rcrum Croesi narratio lenissime dccurrcret ntque inter se aptior cabanere- ret. Habctur adfine lacunae exemplum c. l 5 l. WES S. --- Plura -ad banc et ad pmximas dans sectiones spectantia dahit Larcher: multaque pracsertim bue l’acie tia crudite disputarunt Parisienses Academici in Actis Aca . laser. T. XlV. KV]. XXIll. et XXV. Athem’ensium originem Peluc- gicam rursus tangit Nana 11.51. VU. 91.. VIH. 44. Puisse vera Athanienses origine Pelasgos, praecisc negat idem Larcher in Chronol. Herad. pag. 262 seqq. At nimirum cum priscis Ionibus Atticam incolentibus coalucrat olim numcrosa stirps Pelasgica, et linguam connu moresque adoptaver’at, unumquc cum*illis papulum confecerat: quad et ipse Hcradatus c. 57. et seq. baud obscure significat. Conf. Heyne ad Iliad. N’. 625. p. 388. S. CAP. L711. I. "Br nm 33 yàôceuv in!" si Humus) etc.) Tarsit baec Noitn’ disputatia doctissimarum viraruq ingenia. H. Stephani et Ph. Cluverii in andain-aria voeum tmnspositione audaciam, cui inprudcntcr adstipnlatur Ampl. Bonherius Diss. Herod. c. 1x. pag. 109., recte coupe- scuerunt Gronovius et Geinozius. Sunt quoque speetabiles et temerariae Illust. Maflèi in Origin. Etrusei Histor. Di- luant, p.13. 242. machinationes. Interpunctio loci turbes (ledit; cuius, uti opinor, baec genuina sententia. De bar- Herod. T. V. E

se ’ ADÉOTATIONES haro Pelssgarum sermone caniccturam , si t’as ait, sumi passe ex earum reliquiis , Crestonem supra Tyrrhenos ine calentihus, qui quondam Daribus, Thessaliam tum temporis babitantibus, fuerant finitimi. Hacc aperta cuivis. De Crestone et Tjrrhenis dubitatur. Cl. Reislio probabile non fit, Pelasgas adca fuisse evagatas, ut derepente ex. Graeciac cris in Etruriam transmiserint; ncdum Herodœ tum eam rem sic nude fuisse clacuturum: nusquam prao: tcrea tata Italia urbem Crestanem invcniri. Itaque, Tur, "sûr loco, Pupraivnv reponendam, supra quam Maccdoniae urbem Crestonica Thraciae regio fuit; cui quidem suspicioni, msstis nihil iuvantibus, tanquam nimiae, non adsurgo. Mibi Creston et regia Crestonica visa olim fuit satis hic abportuna. Tyrrheni, Pelasgicae gentis propago, Lemaum olim Imbrumquc insederunt,.9ccuparunt dein varia Chenanesi atque ad Hellcspontum lace; tum ad montem Atbo, tcstibus Thucydide lib. lV. 109. et Canons X11. Supra bos in Thraciae finibus natio fuit Cmtonica, farsan et urbs Creston, Thucydidis aetnte paene barbai-a et Stmeç, cuius et Noster VIL 124. VIH. 116. inclui- nit. Quae cum bene habeant, possunt pro veris putari. Quoniam tamen Tyrrhenas Etruriac passim Herodatus memorat, non intercedam valde, si ex Dionysii auctoritate [cil Var. Leet.] Carton sen Cortona. Etruriae intelligatur, modo ne Rend-rêva mihi moveant. WES S. 7. mûrir Mm) Iungit haec artissime Cam. de Pause praeeedentibug, amnia ab aimer il usque in mâtina: parenthesi includens: par Reislcii sententia, sed post 2min», terminum parentbesi statuentis. Quo modo barbari Pelu- garum sermonis in Placianis nullum argumentum , quad sequentin manifesta postulant. Arbitror articulum deessc, adsciscendum certe ad verbarum structuram , nui rôt n’y Matin, et ex illis Pelasgarum, qui Placiam 4,8ng in Hellesponto candiderunt, et quae alia Pelasgica oppida. un! , quae nomen mutarunt : bis interscritur, istas ex ca Pclas- garum numcro esse , qui Athenicnsibus olim adfines fuerunt , de quibus Vl. 137. , sicuti de appidis istis Tllug’dir- des 1V. log. Et haec plana videntur. Pmetuli cum Cam de Pauw oiwnirrœv. Caussam dabit Mela I. 16. [1. 19.] Post, Flavia et Scylace, parme Pelasgorum coloniae, qui- a

A!) l H BRIO D O’T. I. 57. 58. 67 la: a ter-go inminet mons Olympus. Quid nunclfacics Illu- stri Mqfl’eio, Placiam urbem ad Hellespontum Propontia demque nusquam fuisse adfirmantc? Nostri verba Scbœ lion aut redolere, quad fuerit ml rit nanisa: sa") 2m54 Mm, et Puma secundum Scylacem, scriptorem videlicet Peripli, aut in Placianis latere Picenos. Pracclarius de He- rodotcis meritus est dactissimus Abbas Geinoz, mihi in plerisque consentaneus, T. XVI. COM- Acad. Inseript. p. 62. WESS. [9. 3m 5m Hemtxai etc.) In lutina vers. scriptuml oportebat, sive quae surit alia. Pelasgica oppida. 5.] il. seq. mir: si Kennæniïrau - - - "in si Mut.) Noti sollicitantur a me Kan-anima, tametsi in Dionjsio Kçnw- miras. Vulgavit Bouherius Diss. Herod. c. x. lapidis inscri-’ ptionem , Placiae, eius ex opinîane , depositi , in qua ri; M93; MJ; sive (armes memoria, barbai-i nihil. Fue- runt fartasse inscripti marmaris tcmpare Placiani, si tamen illarum ca ifltypuÇsi, ut Pelasgicac gentis lapsu terni paris plates, Sinon". At non est. Venit Cyzico, quae vicini appidi ruchent Plaeianam honoris cultu dignata fuit. Vide Camitis Caylus Antiq. T. Il. p. 198. WESS. CAP. LVIII. 6. ml in... au... BaçBa’çuv) Deléndam 3011m vocem Cam. de Pauw censuit: sine causse. Passim fluai méfiai»: in bac scriptore. Vocabuli iteratiani punctiane succursum est. W ES S. - Nempe ante cd. Gronov. post «site; et post mis-Ç comma interscrtum erat, non post «Mn Sed et, ut nunc distinguitur. scabra et vix sans oratio videri debet. Denique prape absum ut existimem recte olim distinctam fuisse orationem , bac sententia: Hellenica. gens, quamdiu discuta fait a Pelasgica, infirma fuerat: postquam vero maior pars Pelasgicorum populorum, et multi alii populi barbai, cum illo. coaluerunt, in magnitudinem crevit: contra illi et Pelasgis, qui mamerunt barbari, nulla incrementu. fecerunt. S. 7. si; 8.; (51 in»! r1 Mu Mill-è- «155057.10 Reiskius 793; 57 si au! and; à.) (Il! , a quibus nempe mihi oidetur. Tu Gro- uovium adi. W E53. - Istam notulam Reiskius , cum multis aliis, privatim per W esselingium misent. Deinde vera in editis ad b. l. N’atis idem BEISKIUS baec posoit: ,,Aut ,, (in legendum p’ro «in, - - - aut standum a vctusta lectione E a

68 ADNOTATIONES M); 3:3 ln, id quad ego malim.n Nempe facilitate quidem sua blanditurscriptura :96; , quam suc ecodice (cui etiam alii Iufi’ragantur) adœivit Grau. aliîquc post cum Édito- rea tenuerunt. Sed vulgatam olim scripturnm, quae difficiliorem vidcri poterat explicatum habere , tuetur Scripto- ris nostri usus. Est autem elliptica locutio, in qua subin- telligitur repetitum verbum 8min. Simillima exempla ha- ltes I. 65, 20. 1V. 5, 1. Vl. 137, 15. ubi repetitum intelligitur verbum Liron". IV. 76 , 24. ubi 17mm repeten- dom. Il. 8 , 8 seq. repelendum Êmluvo’mv. Quod loquendî tenu: minus commode expedivit subtiliuimus alîoquin Hammams, Not. 177. ad Viger. p. 737. et seq. S. CAP. LIX. 2. un) Mana-Mr» ) H. Stephanua, in Pro- legomenis, in and &nwvrdmm mutatum voluit. Sofia audacter. Ain-6mn, &an Graecorum usu valent; at qui; &mwdvadau dixit ndhibuitque? Rectum est non-Excl- un» r: and Êtrnœrnivor. Namque et Pisiatrati dominatione continebanlur premebanturque Atheniensea, et divulsi in portes 2mm, Alcmaeonidis , et quotquot eiusdem crant fa- ctionis, domo profugis, ut docetur cap. 64. et V. 62. WESS. 8. X04») Ex Florentin, cui consentît Aida, Xin-re- ceptua est. Alibi ex codem Xu’My V11. 235., mm 1mm Vl. 65. Memini Pausaniae ac Plutarcho Khan: prohari, Xu’Mm: Diogeni Lai". In une codemque scriptore tafia discordia cessare deberet. WESS. - In scribendo proprio numine consume sibi Scriptor utique debet. Nos cum W au. ubique Km» restituimus. Pro vocalî l, ubi producitur, frequenœr n poni a librariis nota res est. S. 9. ntode) Verum hoc. In cod. Med. malsain: lenî- tu Ionica frustra invenitur. Max c. 7l. rvnBoüMm KM- qu ræ&.v1n.’ mon. a. n nmdnmy: quibus loci: Medic. a scribendi peccato sibi cavât. Quam vero [1. 10.] maïa» n’avez-0431 hic et V. 4o. adpellat, en aliis æmîoamôç et n- mo’m, Elripidi princ. Andromachac, Aeshylo vu. Theb. 95 5. Sophocli Elect. 590. W ESS. [13 seq. 05x01, sive du «En - - - 1"?th SHAH!) Intel- lige 0M), NWW’I, val Afin-au. Sic et alibi apud Nostrum, c. 86 , 13. ac deinde in codem cap. saepius. Tum deinde rvfdal a; et abrupto et-per asyndeton dictant, cuius ge-

’A’D’HERODOT.’I.59. 69 ’neris exemplum ad I. 1 l , 20. notavimns: simile haha c. 72 , 15. conf. Var. Lest. ad Il]. in, 9. Exspectasses au) Melon ai etc. aut «dînas: «(Hum 745 inaugurai-ri nvleôau nm) raïs-x etc. 5.] 38. ammonites; niv nanisa) Aflèetandi meditandique bine in Lexicis nova verbo maOgonÎv attributs fuit significatio, quam certe posoit buius loci sententia. Pisistrn- tus Athenis regnum appelant , qualis alias hum; myxome; Herodoto dicitur, et in)": «mir nigaud; ynhâau. Hic ex vulgsri verbi notione potins diei potuisse videretur oui anaconda; hi! meæuî loquendi ratione satis Initiale, qua on; menaçoit». non teinture, et Homereum mi 004m, datura-i, suntopposita. Sed secundum Ann. Portum apud louas peculiaris viguit in verbo mOçonïv existimandi vel arbitrandi significatio: in duobus , quae mihi quidem innotuerunt, Herodoti locis ohtinet quidem opinionis potestas, vel arrogantis potins de se suisque viribus persuasio- nis, sed quam aliorum vel parit vel comitatur contentes. Thutyd. Il. 62. ilvmni’ç ixûçoî’ç Juin, Mi Menin?! m’y», chai mû xmaoeoviimm. Apud Herod. I. 66. mouraient"; ’Açmæm Micron; (lm pmegnans est locutio: Arcadibus, quos contemnebant , se præstantioru arbitrai Laotdaenwnii. VIH. 10. ammonium; "Un, ista cum contenta m’aideront". Dum liquido Constiterit, nulla habita coulantes ratione, summum pro 0mm vel aïym menin a veterihus (recentiœ mm ahusum corrigit Ammonius in voc. 09m5) usurpetum; suspicabor equidem pro "maganiez; leni mutatione corrigendum hoc in loco aux) Oporimç. Dum in Attica civitsœ Megacles et Lycurgus suae quique factioni, cuius en! caput, tantum studebat; Pisistratus, aux) 09min: niv mm- .vGæ , etiam tyrannidis occupandu studios!" , rein! 1770p oral- e". Aristophane: Vesp. vs. 505. cri-ria" in» retînt 3997.3 Euro- m’n: 6;, mi 09°va rupœvviâœ: vulgato air voculam a. isto versu substituendam œnseo. VALC K. - At non satis aus- Iae fuit, cur constans librorum omnium scriptura, quae etiam Priseiani testimonio firmntur, sollicitaretur. Quidni , quemadmodum maîomïv idem ac simplex 30m7! valet, sic et olim mraæponîv tandem notione atque simplex amuïr usurpnri potuerit? Sane et VIH. m, 8. muoçonimmc rein nihil aliud , nisi hac cogitantes sont. Sic igitur-bîc

.70 ADNOTATIONES ait, de regno cogitant, regnum meditant. Conf. Adnot. ad

20. n’ira Jfllfdlfl’ù" flmaiç) Gronovium vide, et Marthemi cap.Con. Chronol. 66, p. 647. edit. 6. Franeq. S. WESS.- i ,7 Servatum graecum nomen Hyperacriorum voluerat Gronov. qui M- uni a Plut. nominantur, in Solone p. 85. et 91.. et W7; .vel drapai; apud Steph. 3.7:. et Hegeh. Intelligi autem - monnaies , et ipsum nomen , et oppositi litanies campanes- que ostendunt, et Dionit Halte. verba a Grau. citant ex Ant. Ron]. I. t3. incubai! ri emmy?! ipse-tr ai; Jupaxçiw; ravi; ’Mtinm. S. 26. Nirma’v r: hoir) De hac Pisislrati in Megarenses ex- peditione Arum Tactic. c. 4. Nina: on Navale rectius pin- gatur, Grammatici quaerunt apud CLDulœrum in Thu- 9d. I. .04. WESS. . 54. in! fi fait: turlutât; insu "in 705w) Aldi in": longe pmefert Reitkiut. Faveur videtur Plutarchut in Scion. pag. 96. imbu"! vip fui; ruina»; vint»; roi; ideç, hutin" qui"; mini; mi "à; 01Mo; dvmaigmn sed diversuln longe est. Nottro illud placuit: adstruo excmplis, a Cromwio in unum conductis ex lib. V. 7l. 07m9 i’mm ro’rt roi; un»... Sic enim ibi Arch. et Vind. De intervalle temporis , quad shiit ab obpressis prima vice Athcnis ad eversam priorem Pisistrati tyrannidem multa Bonheriut, sed minime consti- tuta, Ditt. Herodot. c. xxv. Tu confer Eduardi Cortini Fa- ttor. Attic. T. 1H. pag. 101. WESS. - Conf. Nottrum V. 29, Il. 7l, 7. 92, 20. S. CAP. LX. [7. vripuMmo’ntvoç) Proprio, cimumactut; id est. fatiguas, ut commode H. Steph. nec ita male Val- la, tangent: poteras etiam vexants intelligere, ut apud Batilium interpretatus est Endura , Comment. Ling. Gr. p. 429. Nec enim Gronovianutn obtenus placet, quad n’est.

etiamla teq. "t7 [301980:91:05œnuit. [Busz’poo]5.] . aux ni Ennui!) Sive .hoc, quod-reposui, seu Medic. malueris, verum monebit, Hellenicum genus a barbera fuisse seiunctum , et vicissim. At Aldum si sequnre, oratio constabit pulcerrime, ex Flo- rentin vehementer conturbata. Quo enim ’EMnmJ, au, 34ème», ünmnlm, concordia coibunt , uti neœsse est? Athenienses quidem "néon tintin r6 .mflleir imperium,

AD HERODOT.I.59.60. 71 uti toribit Pausanias IV. 35. 3 Barbari nunquam. Novi patrocinium Mediceo quaesitum sedulo fuisse, verum debile, et, si consideretur, alienum. Geminati genitivi in amni- pu rot? BagBa’gou 791105,. ambiguitatem quondam parientes, librarios, ut munirent, permoverunt. Mecum sentit Steph. Berglerut Act. Li s. unecxvr. p. 1.2:. WESS. 17. ri clivant: m qui.) Qua ostentata cives deoepit Pisittrs- tu’s , fuisse dicitur [L t9.] uiu3n’ç. Plylarchut Athenaei X11]. p. 609. c. fait maintint Inuit-nm! in) fait taponnât, si; MG»- vïç mignon (,30; immun, matir W! garnirai. Insannbile Ca» taulier» vulnus non attigit in Pisistr. c. 1v. Martin: meo quidem arbitratu œnmode corrigi poterit, t5; ’Mmïç ro- f! le a; lido; impuni. 316m5; ni; tonka; meminit Lycurgut c. Leocr. p. 150, 5; (in Reitkii Or. Gr. Vol. IV. p. 148.] Locum adhibuerunt Meurtius in Cecrop. c. a7. et plus une viceiEz. Spanhenu’ut : eiusdem Minervse et alibi fit mentio, et in Antipatri epigr. quod vulgavit L. Kütter ad Suid. in émît’umç. Phya tumad habitum Dette redueentit ipsum in. arcemformala fuisse tmditur Valaio Mu. I. c. 2.VALCK. - Nos nuper, Viri docti monitum secuti , Athenaeo suum .t’estituîmus. Conf. Heychii lnterpp. ad voc. En’rrupa. S. t 20. «Mans; 0745M oÏo’v n etc.) Fuit , qui «fusillant: refingcret: ego olim WQWSria’dmç ex 1V. 195. Vl. 119. Nunc repudio. Hesychiut , arçoâlëam; , arçoht’Eam; baud dubie hoc ex loco. Ottentarunt ergo magnificam illam tpeciem, ut in- cantes fallerent. Polyaenus banc fraudem non neglexit lib. l. 2 l , 1. ubi and niv 1990:va 75v blâmait.» murin" cum Berg- lem si scripseris, suum auferet iste. WESS. - Luther vertit, parée de tout’ce qui pouvoit relever ta beauté. Mini persuasum est, com esse Herodoli sententiam , quam in lat. versione29. au) [ai] in a; expressi. aimïtruh’nnu) Ut mulieœmS. 7 pro des adorarent, incessere animos persuatio debuit divinitatit. Ho- Se’pmot natum est ex eo, quod restitutum. Simile amanuensium delictum lib. Il]. 78. Amie; Si radians; Je: ni W965i» , ubi cui Dariut obtemperant etc. vertit anla, qui quidem fitûimvoç, quo modo Codd. plures, in suc linbuit. Facit mecum Reitlu’ut. De Pbya Athanase: ex Clidemo lib. Km. p. 609. et Critici in Comici Equit. vs. 1,47. varie errantes. Vid. Io. MeurtiiPùittrat. c. 16. WESS.

73 UADNOITATIONES CAPILXÏ. 4. mutin» s’unit» sima etc.) Tituli onus- sam explant Scriptor lib. V. c. 7o. W ESS. l l. raïa: amaigri) Vide Pull. Leopard. Ennui. Vil. 7. ubi Aldinum «partait-2m prudenter corrigitur. Est in Hero- doti scriptis Codd. frequentata harum vocum oonfusio, ef- ficitque [interdum] ut electio in nmbiguo sit. Sic I. 59. Il]. .44. V.’104. 1x. 2. etc. WESS. l4. dans?» 3! snobai" ramivmoç) Opinor ex schcdisls. in marginent Stephani venisse "du?" videur enim lanimsdvertisse , mirum horum membranarum inter et Stephani exoerpta consensmn inœrœdere. Amplectuntur Gaieat, Pavias , Reislius, alii, cum Remig. lectionem, estque conmoda satis. Ath-0.; - 8010.6441"; mimait; sima, 71mi- [qui n unir scribitur Ill. 82. Nec propterea tamen unicc vers. Aristophan. Nub. 431. 5m mari! 7l - - - iv tu; NM ruina; 9631i; "mien arnica; si ni. Aetchinet in Ctesiph. . 65. 2m50. in!» simbleau ring baladins: et p. 8o. tir 443v 72:9 si r6 diamant VçflIW and nuaient; ’Amïnç. [ cd. Reitk. p. 457. et 576.] Haec geminn sunt. Valet in pracliit, une?! un et noix)" , «satana; etc. Conf. ad Diodori XI. 26. admipla. WESS. - Sic et unir ’OM’wrza, et similia. S. 15. ai fui; ce: infiltra, ami n) Sic Regior. tutus et Re- mig. contentiente fore Mediceo. Ex ipon’SOILau æpetitum ivit Gronoviat, additîs Latinis, quae iptit nonnihil ante plante- ront, sed verbo isti non respondentibus. moquâtïclau Hero- doteo sermone non aliud est, ac revenutiam, oh acceptant apte hemficium, et gratuits animam testari ; ut HI. 4o. tu) ri; in: .EMtimv angine, a,» i703 æeoatîtîum, "mi nil! aimais in»: cui ego reverentiam ante debeo , ’non malexinterpret. Certe ut ca exscriptn hic sunt, ita mssti conplures. De verbi formatione ut conmcnter, necesse non est; qui He. rodotum novit, banc non ignont: addi oportet, doctissimum Geinoziam endem mecum fuisse opinione. Reitlciut «godions, sut renflent; ami Tl: qui pntpiciebant quodamnlodo et factum volebant: nisi radinait fifu186a1’9 loco «muions, prias obligati beneficiit nant. Non mute sententiam. W ES S. CAP. LXII. 4. min: tu; x0599) Nescio quos duo Codioes, in quibus mira , Galeat designavit. Schedis Arch. omnia baec desunt. Ergoone Etonentent, editumque Aldimiml’ quos quidem inprudcnter duces legit, quippe errantes.

A!) HERODOT. 1.61.61. 73 Mnathonis mentio reique series 797 75699 postulant. Simi- lis mends vitiavit lib. 1X. 69. alias detergends. Id bene, quad «in» à; flamants infra [1. l I.] maluit ex Ionum mon et specie. Equidem sine ullo olfensionis metu , si vel unus Codex praciret , id reponerem. Nam , genuinum et Hero- doteum esse, ex Euttathio in Homer. p. 288, 16. [Iliad. p. 218 , to seq. ed. Bas.] atque aliunde demonstrnbitur lib. VIH. I4. et 72. WESS. 14. timide; lAOnnu’nç içdv) Alu; IN’QOIJE «apuras» NM!- de; cadaver suum humandum praedicit Eurystheus in Ea- rip. Heraclid. 1051. ubi vs. 84g. leguntur ista: Hamme 7d, auroit-lumps?! mini! Un; ’Maimç. Templi brama donaria , qusequeillis inscripta fuerint cognosœremus, si The- mitonit ad nos pervenistet si Hamiç. vid. Athen. Vl. p35. 234. r. 255. A. Polyaenut l. 2]. t. Bruits-pane, inquit, abri 21:80:61; 607W! si; ’Ar-ruuir En? manta. His in Pal- lenet demo locnm dure potuisset Mtartiut. VAL C K. I7. ’AnOt’Mn-oç 6 Marquis) Votes atque id gurus hominum ferebat Aœmania et vicina Leucas. Qui sacras bos exercituum comites in primis studiosissime commemorat , ab ingenio Thaçydidit hac etiam in parte multum diversus , Herodotat Mryurrlnv habet. ’Astafriîva, Vil. 221. et Hip- pomachum Atuxu’aim bigot, 1X. 37. Aœrnani quoque, quad fatendum est, non disconvenit Amphilyti nomen: Ka’nmt fdv Orné-m; Ammanis nominat Thaqyd. Il. cap. 102. Sed multo tamen plures Attici nabis, nec mirum, innotues runt xmfloÀo’nl. Quando itaque qui bene ominatus acces- sit Pisistratum Amphilytus, Platonis Socrati dicitur in Theage p. 124. n. ( quad Pauli. Leopardat iam animadvertit En. Vil. c. 7.) 6 hasard; ’Awlhursçz mâtinais; autem Clan. Alex. Girons. l. p. 398, a]. ubi notat Hadtonas; his ego quidem testibus fidere malin. quam descriptoribus Co- dieum Herodoti ; suspicatus Acharneruem fuisse Amphily- tout, atque adeo dedisse Nostrum .AMOI’ÀIII’OÇ 9’ ’Axœpvuiç, sut si quis illud oh morem praeferat Ionicum, ci leur "de. Inventum Eustathio et détenu; «qui Tl; "la" 31998611. . ad 0d. H’. p. 271 , 46. [p. 1570. cd. 30m.] alia quaedam idem habet buius formae rarissima. ’Axapaly et ’Axxçmiçlet alibi permutant sunt a librarîis , et in Luciani ilirnup-Amà- V11. T. HI. p. 297. ubi conflatum e duplici lectione , quad

74 ADNOTATIONES libri praebcnt tcripti , flamand; et ’Axaçntm’ç. Belle mo- nenti Gaieto debuerst obtemperari: vers enim est procul dubio lectio, 6 m0573; 6 vMonnaie, qui Acharnis a patre missus in urbem ô’vou "mais abruties: z sic corrigo vulgatum vina: noti sunt ’Axapmtol rivez. VALCK. - Gronovium vide, et Thernittium Or. HI. p. 46. WESS. - "Agapvaiv, sive ionico idiomate magnais, perinde ac ’Axapmiç, de Anime populo olim diei solitum censuit Gronov. provœans etiam Senecae Tragici Hippolyt. vs. 22. S. - h 19 seq. "alliera. 3’ o’ 89’»; etc.) Responsum harioli Actio- ni se memoriae obtulit, cum thynnorum piscationi, cultissime descriptae, subderet Hittor. Anim. XV. 5. 96x051 - - - and Test-gui; inti "au sial Naiëm, mai 20.10: fait Saint: r3; reluira; wuûo’m; , in ’Hec’îoro’; 1’! and sium Aimant. No- runt haec et tettantur tum Eretrienset, tant Nazii, hac pit- eatione insignes, ut Herodotat et alii testantur. Sic Gilliut et Gesneras, minime eius sententiam , ut dicam lenissime, ad- secuti. EreIriensibus , ait , Naxiisque et Atheniensibus ex fuma eiusmodi thynnorum capturas: usu venise, quae Herodotus stque nlii litteris prodiderint. Athem’entibut, inquam , qui excidissc videntur, nisi si scribentis oblivio- ne sint neglecti. Hoc obiter. W ESS. -- Perspecte Schnei- derut ad Aeliani locum citatum monuit , .respici verbum «mais», quad de populis dicitur, qui thynnorum instar quasi verriculo capiuntur. Conf. Valoir. ad Herod. Il]. ’24 . S. 9 021F. LXÏII. l. ntoiv r6 fins-riper) nÀMBoiv optime vir christ. [Gronom contra Galeunt, ennemi; corrigentem] defendit, quem ad Arriani Exped. Alex. I. 19. consulere opportunum erit. WESS. - Conf. Herod. llI. 64, 23. ad quem locum Cran. provoœvit. S. 4. fluctuant: vina) [me videbitur, notandul’n tamen; sollemne lonibus esse in", idque hoc in libro nonnunquam, veluti c. 51. 71. etc. sed frequentius tiras scribi; in aliis pria; esse crebrius. Quae mihi discrepantia amanuensium, non scriptoris arbitratu accidisse visa semper fait. WES S. - At, quad Homo licitum fuit, augmenta verborum modo adiicere, modo negligere; eundem, puto, veniam sibi tumere Herodotas potuit. S. 1 5. ml nimbai innerve) H. Stephanut veterem scripturam ,

A!) HERODOT. I. 52-65. 76 n! 0m60 lenîor entrent, mumvit. In Parisino 1mn» li- ,brnrius, supra scripta signnate, idem formage nique ille arbitratus , sut certe scriptionis peccatum esse corrigendum. 331v: res erit,:nodo infinitivi, quae Cromwii opinio, imperantium vîœm fungantur. Snepiuime hoc germa nouer amavit, lib. 1V. 1 36. a) 3R "à; and æwrdmro; au"; mixt- chu: sic iibri mati et Eustathius, e quibus et VU. 159. a) a mi Mm refingendum erit. Küsterum in Clerici Biblio- theca, alia omis amplexum, ardor obloquendi a veto avertit. WESS. - At adiectum h. l. verbum tauzin"; non sinit nos nunc de infinitivo notione imperativi posi- to cogitare. Quin potins agnoscamus hic idem civavNæ: sive ennuages germa, de quo supra ad œp. 27 , 18. diximus. S. CAP. LXIV. [7 seqq. i: NoiEov’ au) 7&9 "dru 46-) Commodius in hune modum distinguetur Gratin: i; Na’Eov. un) 703p fait» 9’ nude-narre; mnærpfibæro - - - Awh’w’ qui; 7l (sive æço’; n) in rouiroit: du rien Aï)», (œil. sarta-r91- W, unifient; (œil. mini!) à: 1’51 Anion A4 hac etiam Do 144m ùuulam (aube me) quam e: oraculi rupomo purgavit. 8., 10. méfiez; a: mât) Io. Meursium correptum [a Gronov. nollem: Eudem seripsit in Pisistmto cap. 8. quae Nocter. Elegamer atque ad hune locum obportune Thucydide: HI. 101;. bien. ne, amie and Krach-r91"; 0’ 1159m 1’51’qu mini" «à; airain", in, 31010323 7917 1’405 503094?" 1’37: "inlh Verbîs discrepat; in lustmndae insulne ritihus et modo démordis nulle.15. and ÏMWN) W EVetus S inœrpm S. v iAWmNuv ex coniectura, quae absurde minime est. Alcmaeonidae omnes Athenis oh Pisistratidnrum tyrannidem excesserunt, civiumque plures secum tmxere, aicuti lib. V. 62. uba- rius conmemomt. Duœm non nego Megaclem fuisse, uni- "me tamen gentis potion- mentio. Praeclare Plutarchus in Salon: extremo: o’ a?! Mrymï; nîizi; Éclat parai 75v 4m: ’AÀxuutuvûô’n VV E85. CÀPe LXV. 4.. la) mie Mer-m) Confer Pausaniam lib. 111.3. Nostrum aemulantem , nec dextre tamen suis partibus functum. WESS. -- Quem Hegesiclen Herodo- tus nominat, is Spartanis Agesicle; crut, pater Aristonis, qui c. 67 , 5. memoramr. S.

76 ADNOTATIONES 9. Erin": niqo’cptxru) I Paregrinis intolerabiles Interpres. "Amant. «intimant, «’29eran omnes illi, qui peregrinos inre conmercii ercludunl , corumque consoeiationem aigu: aditum remisant. iDe Britannia Dindon" V. 21. au?" 33 78 Air m0416! d’utilitaire; bût" Ennui; Sodium. Hinc aimant airées:- on: Lucian. H. V. Il. 27. et d’une; Nm mi 911914551 Phil. lad. Leg. ad Gai. p. 1015. c. homines gentesqne, omne fami- liaritntis germa detrectantes. Polybii évaluât rô’v idvôv de neglecto connercü usu et accessn Etcerpt. p. 1025. [lib. XVI. 29 , 1 2. nostrae ed.] hiac pertinet, sicuti humât» and; nô; Turin; infra c. 68. et 185. in aliam partent]. WESS. - Conf. Lexic. Polyb. in ’AmEia. S. 14. m’aident) Potuisset vir clariss. aliud robur au. Flo- rentino addere ex Apollon. Rhod. I. 162. rôv nlv la manip Avudopwç hmm: et ex principe Poè’ta , a criticis veteribus ibi laudato, Iliad. H’. 11.4. ac 2’. 150. In oraculi versu tertio,[l. 16.] î Emma: instum est. Themistiu: sibi non constat, fartasse aliorumiculpa. Tsmetsi Orat. 1mn principio, nunc quidem il mi hâlas: scriptnm inveniatnr, in sequentihusr bis terve ouin æ. Qu’a-rami, EPSIÉÇ î bigame; air. Fuit antem Pythiae id responsum multo celeberrimum , et, si Plutarcho adv. Colol. pag. 1 116. r. fides . iv rai; mo- mincirai; ivæyçuæaî’; insertum apud Spartanos. WESS. [20. si; 8’16": Anus. de.) Vide Adn. ad c. 58, 7. 5.] 21. intendant: AtuBoirw) [abattant haec premuntur- que insigni diificulmte, etsi Pausanias, lib. HI. a. baud aliter, ac nos cum maxime, legerit. Labotas, sive Leo- botes, ex regia Eurystenidarum familia, fratris Lycurgi (quippe Proclidne , atque ex alia gente) filins non fuit z si sororis filiumk dixeris, oberit Labotae actas, qua suce is tutelae erat, cum hic nasceretur. Praeterea Charilli, sive Charilai, mm. Polydeclae filii, tutelam Lycurgus, magne scriptorum consensu, administravit. Haec atque alia Io. Mania: Herodoto, uti censet, manifeste cri-anti, chii- cit Regn. Laconici cap. g. et Miscell. Lacon. Il. 5. Sequitnr Mcursium et nmplins centum anni: inter Labotae obitum et Lycurgi legislationem intercessisse contendit Bouherius, Diss. Herodol. e. 13. Cui equidcm largiri debeo, si Apol- lodori , Clementis Aler.,Afrieani, Eutebii rationes (toastent, id verum videri. Ergo- ne Noster erravit? Fieri potuit:

A!) HERODOT.I.65. 77 quamquam si consideretur acenrata utriusque regiae familiae recensio, VIL son. VIH. dures en ad credendum fit diflieiiis. An 1(qu cum viro Amplissimo refingendum, culpaque in librarios, qui nimis scioli Amadnu cormerint , est referenda P Sic profecto in vado res erit,’ et Herodotus ah errore inmunis: vitium vero antiquissi- mum et Pausania prius; neque id mirindum, cum suo iam tempore Philemon apud Porphyrium Quant. Horn. VIH. [V ol. I. Homeri Bernes. g. xcu.] de corruptis’Herodoti exemplaribus que in moverit. Marshamus Con. Chro- nol. p. 45a. aliam, et forte planiorem , ingressus medelae viam fuit: mutata vocum sede fuisse oenset Aux. lamper. sanctifia air leurrai, Batik. il Zarapmrrlm Alumina», cum esset tutorjiliifi-atris sui , Leobotas antem Spartanorum rez. Sont une buiusoemodi vocabulorum transpositiones non inso- litae, neque oherit multum Leobotae Lycurgique actas. Certum est, de tempore legum laurum vitaeque Lycurgi vero principio antiques scriptores discordiis distineri ; id ne operosins ostendatur, otinm Meursius fecit. Constat pneterea , Eunomum, legislatoris patrem , et fratrem Poly- dectem breve regni spatium hahnisse: vixisse [gobetant diutissime, Doryssum atque Agesilaum , filium nepotem- que, exiguo intervallo, et rege Agesilao leges Spartanis perlatas ex Pausania Il]. a. Quae utique constare passe videntur: opus enim minime est, ut Apollodori temporum rationibus Noster adsentiatur, neque ut scripsisse censeu- tur, rege Leobota conponendis legibus opes-am inpendisse Lycurgum : ad eius regnum tutela pertinet, quam Cre- ticnm iter exœpit deinde, quo de praeter alios Strabo. WESS. - hucheras, in priore editione Herodoti in Gal- licum sermonem couverai interpretationem Marshami se- eutns, in posteriore editione plane Charilli nomen in locum Leobotae vel Labotae substituere non dubitavit: cuius consilii rationes in Cronoi. Herod. cap. sur. p.489. seqq. exposoit. S. 25. Empathie and rytmwiËaç) Utrumque Glossne Herodo- teae explanant; nude Suidas, sed non sine peceato, descripsit, ut ad Glossatorem suo tempore docehitur. [Cônfl Koen. ad Gregor. Dial. ion. 93.] Bene Polyaenus de Lace- dmmoniis natal fixons un) swing, lvunoriu: and surfines

78 ADNOTATIONES "amnistiions; lib. Il. 3, l l. Ephoros, a Lycurgo Sparta- nis fuisse inpositos, Marshamus infitiatus fait inprudenter. Nostri patrocinium docte professas Clar. est Inc. Pe- rizonius ante hudabilem Gronovii operam ad Adian. V. H. ’IIl. I7. Ceterum [aria-rues. rai d’un: minas C011. Remig. si sou nous fuerint, Cupide probarem: mores atque instituta in- distant. Vide Il]. 99. et de Lyeurgi post obitum divinis ho- noribus Nie. Damascenum Exc. p. 449. WES S. CÀP.LXVI. 4. ciné 11:39:14» du...) Sic VU. 1 56. xi 3l waçxwix’ cirai r. agames and immun Et Diodorus V. la. 1:in roi"; rs Bit"; vivisection mi rai"; 365:1; nôEsËlsmu : qui cum in modnm saepe alias, ut ibi osœnsum fuit. Adde Pauli. Leopardum Briand. vu. 7. w ESS. 6. maægovsirumç iAçxaiSm sapin-on; situa) lmitntur Alf- denus de turris Babylonicae structoribus , au) à; 9.5. mais Oçonis’arra; nimbera; tirai in Eusebii Pr. Enang. 1X. i4. Puta- bam xxruoçoviuv, Erntiano praeeunte, lonibus tantundem fuisse ac xzravozîv considerare, opinari, non sine contemtu quodam. Nec alia mens doctissimo Reiskio. Ansam dedit Herodotus V111. 10. et buius libri c. 59. ubi Valckenarii animadversionem expende. WESS. - At accedentem consumas notionem ignorat Erotianus. Conf. Adnot. ad cap. 5 , 18. S. 915. si 82, qu’ici; ospdmvoi),lla multo post Carthaginien- ses, sed pari eventu , in Diodori lib. XX. 15. .Suscepta in- felix [mec et temeraria expeditio fuit rege Charillo, docente Pausania il]. 7. et VIH. 49. Calamitaœm vero capti- vorum Laconum alia in se Libanius tetîgit Prosphonet. ad lulian. p. x79. A. 5mm 7&9 â. 2’"ro Exemplaires: 75v Tota- rô’v, mon" sipalfovro Toi; mandai, mimant; ixomç: i. e. si interpretem audis, media: tenantes. At noli auscultare; minus; nihil aliud ac Nostro «(311, isto quidem oratoris loco. XV E S S. 22. r5; ’AM’n; ’Alnvai’nç) Bene Minervae hune titulum in- staumvit Gronov. etsi in vocis origine errer inest. Constan- ter ’AM’ay adpellnt Pausanias, regiqne Alec acceptons refert, oblitus Homericum Iliad. x’. 501. In Strabone VIH. png. 595. [p. 588. a. ed. Cas.] humiez; nomen habet ex doctorum coniecturis. De conpedibus, quae inter templi donaria Pausanias aevo durabant, ipse lib. V111. 47. W E33. -- Conf. Nostrum 1X. 7o, i7. S.

AD. HERODOT. I. 66.67. 79 CAP. LXVII. n. butai-o) Herodoteum hoc, et Ionum more. Florentinus dialecti rationem non duxit, inox quoque rotarien. dein" aliaque inmutavit, quae tangenda non fuerant. Sustuli praeterea ris, cui sedem inter nain; i; 916v concesserat. Nam turbot orationem , neque praesi- dium accipit ex cap. i 55. niv «gai-rai rivai, quippe plane diverso. Reislrius , retineri si debeat, mavult impact mir miriç i: Suiv , et roumis ud structuram adsciscit: posset geminum videri Sophocleum Trachin. 665. «pi! si "in. s96; n’a" nini- sjus, nisi discreparet recte expensum. WES S. - Ad flip i; Qu’y nullo incommoda 636v intelligi poterit, sive nazis maineris , nomen ex cognato verbo repetitnm. Conf. quae ad l. 109 , a. monemus. S. l5. Trad» un"? M 95694:) Cl. Pauw T1761 Muet; à? agape-z cui Reiskius consentit, une? tamen scribens. Aliter Poëta Odyss. H’. 1 2 1. fît iriens par Salins" une; in 74694:

17.fiWaAÂ--WESS. au) 115m; énimoç) Rixantur nimisp quam fuerat ex nsu Cromwius et Kiisterus ,- in adnotationibus ille, hic acrici in Bibi. Val. et Ras. T. V. p. 405. Cui boni)? Scri- ptor ipse [c. 68, 18.] 16v sinuera aux? «Origan, incudcm et mal- ’ hum, esse 16v "in! aux) 76v ainlmev ait, quod maliens in- cudem ferint, et incus vicissim malleum repellat: id fieri solere, officine ferrariae adspectu omnes et sono edoeent; et utrumque H. Stephanus et Chytraeus dudum monuerunt. Tu’aroç in oraculi ambagibus atque ex vi quadam originis malleum non male; inimoç, rima eius ictum repellit, inondent exprimere aptus est: "il in? anisions, ferrant, quod malleo super inonde tunditur. Qua in explicatione ab Herodoti sententia non deflexit Pausanias Il]. 3. p. ne. 19. To61; [mi-giflais: ira-p) Corn. de Pauw reponebat Tç. WESS.76x imra’iloâov fa, Tegeae auxiliatorem « habebis tibi, de auxi- liatore, cuius tamen notifia requirebatur , ipso tacens. WESS. - Auxiliatorem Pavius Orestein intellexerit. At hune non T egeae, sed contra Tegeam, nuxiliatorem desiderabant Spartani. Itaque Ann. Portus in Lex. ion. versionem Vallae secutus ait: ,,’Emra’fifisâoç apud Herodol. non pro ,.au:riliatore (ut passim apud Poëtam) accipitur, sed pro

80 ADNOTATIONES "eiders. S Nec in male. Nempe verbum imitatifs, indeque derivatnm nomen infilsloç, eique geininum inrdp’ioloç. mediam habet significationem, cum strepitu accedere, cuistre- pere, ut in fragm. Sephoclis apud Allie». VIL 277. b. Roque, fere ut Boulin, de ce dicitur qui cum strepitu et impetu adest, sive ad opens fererulam arnica, sive ad depellendum houent; quemadmod nm et de ce qui vel adplaudit amico, vel insultat hesti. Caeterum , quum et verbum istud , et nomen , en. dative casu potins, quam cum genitivo construatur, N- ctius femme Tain; scribetur: que ducit scriptum codicis Vossiani apud Steph. B12. in Tirsat. Nam oppidi buius nomen non solum in singulari numero elferebatur , venins etiam in plurali. Sic certe iv Tatou; ait Archestratus apud Athen. lll. 112. b. S. [20. nimbas si; iEsupe’ruç 06321 baseras etc.) H881: Gronov. sic convertit, nihilo minus invention abstimerunt, absurde prersus: quam interpretationem mirer a Wess. silique netatione servatam esse. lieue ad sententiam Valla: nihilo minus invention fiustrabantur. Ad verbum H. Stephanus .- nihilo minus ab inventione aberant. Larcherus vertit, quasi in Graecis esset, in nimy aimixom si; (plus. 5.] 21 seq. i; si 3d Aime, rôt inlay-UV) Prescribitur a Pa.- vio et Reiskio l; oui: praestare ont in; si: sut i; 5. Sic enim usu receptum esse. Centra veniunt schedae Florentinae 1V. sa. 160. et 1 66. ubi Gronov. tum reliquae emnes V. 51. El- ]ipsis defectui mederi potest. De Sportanorum Agathoè’rgis, Ruhnlrenius ad Timaeum et decterum alii ad Hesychium. WESS. -- ln i; a; ellipsin Aem. Portas statuit huiusmodi , i; Endive! rdv and"! si, ad illud tempus que. Quidni dica- mus, i; in ista formula pro in; usurpari , adeoque regimen buius particulae aemulari. Quidquid sit, de Herodoti usu dubitnri non debet. Lecis a Wessscitatis adiici poterunt Il]. 31, 11. V. 86, l4. etc. S. 26. boulin) Sic lib. Vlll.’71. suai infimes 0636; mirer: at Vil. 56. bouzin; 91:31": n°5", discordibus matis et littcrnm itemtam recusanfibus, Suida non dissentieute. Hippocra- tis Cedd. in Icnico verbe abeunt in partes itidem, uti Foë- situ cenmonstravit. Vide Apollonii; Rhod. l. 589. interpne- tes, et Pauli. Leopardum Emend. lib. l. 24. WESS. - Conf. Koen. et Schaef. ad Gregor. Dial. ion. f. 92. S.

un 1112-110 ne T. I. ’67. sa. si"

CAP. LXVIIÏ. 6.’ J zamdç) Pater ’aerariusivetus interpres; Hembachius ferrarius , insecutique iediteres. Gronov. sine mussa aerariurn praetulit. Dudum est, cum Pausanias IlI. 3. doceret, ofiicinam ferrariam fuisse, in quam Lichas penetraverit, minime neglecta notionis eius ratione. l’atefacit id quoque res ipsa eiusque series. Pollu- Vll. 106. posadas 3E nazi 1rd vidimais" invar, un) zaouia; , 101i; 16v 443119» lpœêuulvovç, quorum ultima sunt Aristotelis de Poè’tic. Art. cap. 25. p. 256. Confer Fragments Pythager. p. 706. Ed. Gal. Schol. in Apollon. Rhod. 1.450, et Aemil. Portant ad Xenophontem p. 1 178. et de Orestis corpore, cubita longitudinis habente septem Philostratum Hernie. I. 2. p. 668. turn A. Cellium N. A. Il]. 10. cui Noster propter l illud litteris , tametsi ex Spartanorum sermonibus , proditum, homo fabulater. WESS. 7 seq. ’H me et. - - - nomma.) Haec minus sincere scripta prestant in Etymoleg. M. p. 454, 28. VALCK. » 1 1. in; p.21 7tvlddl) Si faverent codices, praeferrem magma); ym’tlau nasonna? Attentat; choisirai»; 15v un, nulles us- pian fuisse. lib. Il. c. 91. mir aïno, miam? :4113an and. sur. Opinio non absurde fabri ferrarii Tegeatae nitcbatur ca propemedum ratione, quam Celsi verbis apud Origen. 1V. p. 207.-exprin1as: rai écrirai ait) nazi mon... and (Ivan sur) Inclut. Simillima dantur Epicuri: istam simula", valde prohatam Palaephato; expugnare nititur Plutorchus T. Il. p. 752. n. VALC K. - At recte in vulgatam consentiunt libri. In ista formula 1 41m, particule. un Herodoteo nuire pro vulgate in?! penitur: de qua particula’idem Valoir. cui l1. l. suspecta fuit, recte praecepit ad Il]. 99, 7. ubi 31”7qu; in: mi p.21 radin: parique mode III. 66, 14 seq. l’argus; si! mi ne. etc. Caeterum conf. Ill; 1 5 , 5. ibique ne-

20. avina t’a-i faimt) Aldinum in) minaret Sophocle: veruni pracstaret Antig. vs. 605. nlçxaïa - - - minant 06min» in? dinar:tanda. urinons, nisi alia inS. re oceuparetur, i et in formulae usu varinrent vetenes. Responsum Pythiaeiapud Action. Var. Hist. lll. 43. au) 25m: 351m; in) niant Balsa. Manetho V. 57. ’Evl’ aimas-raclai sud orin: la) ardillon: 311143. Refer hue , ut alia praetereanturi, Invenaüs Set. KV. 165. Herodot. To Vs F

81 ADNOTATIONES An homini fan-nm tout: inonde nefamia produits: poum est. - - - W ES S. 26. innfioïro œuf du. ixÊJÊo’n’oç) Reiskio, si m3434, hic significet locum pro tenu memede , negans particula visa .fuit supervacnnea. Non aœedo. Veut enim Poilu, haec .eadem citons l. 75. ’EMoô’ro, tondue": cupiebat et cona- batur. Quo mode nepe cultissùnusquisque. Nouer HI. 55. i 44h mçlavîpoç ("bouma i; nîv Ktpxüçav. et cap. 1 39. fanion": rippavn’îcç, au) «Mr æemAMv 6mn. Utrobique conclus et veloutas [pro ipsa action] indicatur, sicuti et cap. seq. 74,va «Mono. [et c. 165, 2.] Vide Io. Taylor ad Lysiam p. 146. .Valkenarium in Euripid. Phoeniu. vs. 1406. et Paull. Lcopardum Paumé. V1]. 7. WESS. . CAP. LAVA". 2. hmm E; intégra" etc.) Hînc Mcsse-. . nîorum exprobratio in Lacedaemonios, a Crocso, Groom: Mine incolas prenante, donis illectos , et primo: omnium, 1(9er n air-07; 35m bru-"ban: 70h91: et)»; Bœgfiz’çm 1945- m in Pausanias lib. 1V. 5. Addunt alii, missum et Eu- rybatum fuisse’ad milites conducendos, sed ad Cyrum omni cum pecunin perfide tmnsüue apud Suidam in EG- gdaxm.1 1. 31’ i77va innçmaütro) AberratWESS. liber Archiep. Infra . c. 99. 34’ «:7701» 3? mina minant. VIL :103. About; 34’ i7- nyv à; etc..Alcidama.s Or. Ulyss. p. 185. «furent; W un «itou au, and un; 81’ obvint». Strabo KV. p. 1040. a. r97; 33 faillît: mtî’m 34’ dyyle. Sed desino. VVESS. [16. novât du’om) Vide ad c. 68, 26. notata. 5.] 28. s’v 66mm) Hoc de Laconicae monte et Apolline Py- lhaeo, Croesîque auto, Pausanias Il]. 10. WESS. . CAP. LXX. [5. fUSI’uv) 61.5814; hic non mode animalia dicuntur, ut vulgo intelligunt; sed cuiuslibct generis figura, animalium, florum , fructuum, etc. Sic 654:, I. 203, n. et 12. et alibi. Sic idem (au apud Athen. 7. tintouin; xuçl’onu ahan) De eodem entera HI. 47. 161 V2197.in» Kpolm. Aida: dederat d’y" h. hoc loco, 5.] quemndmodum v c..166 et 170. Mutavit Stephen: au: scriptum stemm Cod. au! Ionum baud esse arbitmtus; quod utique accul habet, Neglectae nu’En’noç cumulum congessit Portas. W ESS. - Ann. Portas in Lex. ion. subvoce «dénia-uns;

16. i; 13 ’Hpal’n) Verum est iustumque; [conf.Var. Lent. Vide 1V. 88.et 153. Apuleius Florid. p. 550. linim- oero arum Innonis antiquilus famigeratum: id faucon suum dam litora , 11’ "et: recordor , viginti haut! amplius stadiis oppido abat ; ibi donafium du: parquant opulentum. Sic ille de SamiorumCAP.L.XXI. 7. ’9. Hamac. Ennui?) Minutae WESS. voeu, Herodo- . I teae tamen , forum e codicibus, ex Athemeo cette HI. p. 78. a. restitui poterunt: si Bunuô’, on) 83 la” mm tendron; "9011115111011 «agamviÔm;Âîmiliœr lib. V". c. la. ni 3?, a: BanT, pina; iæ’ oïdium "917111141434 munir intima; a? 21.15033 Nostro loco, n) fumt elisum a proxime prame- dentibus liœrîa. VALCK. . 1 1. x0191" hmm; rçnzllnv) Faœntur Persane, 71717039 t’a-ri. "du «hi-nu mû "a... ffflxlm, magis ex Ionum consuetudine, libelx. 121. Qua etiam de caussa s’amovdrxra gêna En) fait 717; zu’çœç angor-mu chophonti (amputai. VIL p. 1 97. I. Quod Athemmu veto exactipsit and; 82, ni Aï, «in 03’191 749!"- "a, id illi privum est et relinquendum. Varia: et alia, atquc adverses experitur Codd. omnes. Noster autem sibi contrarius non est, quando c. 133. oing à? unifia nec-dural, «in Pense addiction: sunt. Olim poupette: emnt et œnui victu contenti : Cyri et insecutorum principum Victorine potentiam et divitiaa; opes, ut fit, luxum pepenerunt’. Loge Straboncm XV. p. 1068. [p. 755. cd. Cam] WESS. . CAP. LXXII. 9. ’10" p.21 21:91:14; Kmuîo’xu; 115441711) Sic Eustalhius, matis consentiens. Cam. 13men de Plus! au: 21.5131»; au: Kannuilm; ensos manet. Potuerat profecto alterutro Nager defungi, ut c. 76. Nunc pmegnan: ntio nulln delendi est. Tractum illum, quem in Pou. 111m demergens Halya mdit, rupin, ’Amçinv, Mamelon nepe adpellitant Apollon. Rhod. Il. 91,7. 966. ubi docte Cric- gici Gneci, Dionys. Pen’eg. vs. 755. Adi et Cromw. Il. 104. [At ibi nihil quad hue spectct rapetitur.] Mo: mon... mina rîg’Arlnç rif; unira. WESS. v -. 13. in) 33 «d’air «in; si; zain; mon); virola-11:) Belle Io. Fr. Gronovius [referente Iacobo filio , in Nota ad h. 1.] haec p00. renfilai includenda , au: mniore distinctionis nota ab ion) quentibus seiungendn , arbitratus fuit. Aixrîv, «servir, angua au: menton Nostro est, et terme etiam angustior tractus: - F 2

p 84 ADNOTATIONES ’cerviciaque instar porrectus. De’Bosporo Thracio 1V. 85.-m7- »; 3? 1017 nénufar, d mixiiv, rd N Bo’n’opo; nixkrraa. Consimiè liter Istri , antequam in ostia scinditur, teuor, r05 mm; mixai! ibid. c. 8 9. Alibi mèche: ni; Xtçnnicov adpellatIsthmum ab urbe Cardia ad Pactyam protensum , lib. Vl. 36. et rd ni- pdramv 105 «fixing, Thermopylarum augustins, [VIL 223, 9.] ubi paullo erant luxions. Adderem Euripidis Bled. 1288. quaeque in Scholiis legunturad Sophoclis Oedip. Colon. 688. si in obscuro res "maneret. Ruit certe doctissimi Waltheri correctio, qua citra necessitatem in: âtiaâxüv «in; ni: miné in Observez. Histor. et Craie. refinxit. Non agitur de termino Asiaticae eius regiouis,sed quo illa situ sit, ubi raditur ab amne Halye, et quam auguste a Ciliciae finibus in Pontuln exteudatur. Idem Cl. Reiskius pulcne vidit, stabiliturque bis Scymni Chii, Asiae ad Amisum Ponti urbem 075681; mid- nrro: mixai! in" si; fdv ’10?!de 2.05.101 :uixuv. [Quibus cunctîs in locis gmecum nabab commodissime latinum vocab.faa-, ces reddet.] Max D. Heimùls Mina; 8è 0’306 166.51g etc. teste langermanno in Poilue. Il. 214. baud absurde quidem. In ipsa tractus longitudiue, tmuetsi repemtur lib. Il. 31,. noua nihil adhaercsco: sive enim diurno itineri stadia c1. ut! lib. V. 53. sen cc. quemadmodum 1V. 101. contribuais, haine illa cervix in augustin, oppido arctas, concludetur. Neque latuit hoc 59mm Chia, qui vu. dierum itinere Asiae bas augustin, sive Pontum ab ora Ciliciae mariti- IIIa disiungi ubi admonuerat, continuo i0 ï *Hço’80m isba: 3340571, Un)? ’Ex. ni; mutin; ains impôt 536v ri; Ho’vrav. WESS. - Vide qumni Chii Fragmenta cum Holstenii Notis ad Steph. Byz. a Ryckio edita , p. 580. extr. et 382. et in Hudsonii Geogr. Min. Vol. Il. p. 54. serin quidem in Periplo maris mediœrranei, cap. de Cilicia, (p.97. cd. Grau.) Herodoto adsentitur: Eratosthenu vero, teste. Strab. Il. p. 68. cd. Cas. tria millîa stadiorum numerabat ;- Plinius lib. VI. c. 2. duoenta M. P. Caeterum consuli pos- i aunt quae in hune Herodoti locum commentati saut Aca- demici Parisienses, De la Barre, T. VIH. p. 352 seqq. et De la Nana, T. XXXVI. Hist. de l’Acad. des loser. p. 65. Particulam 83, quam desideraverant viri docti , ignorant libri. Vide ad c. 59 ,71 5 seq. notata. 5. - CAP. LXXIII. 8. 17).»; 43396:) Parum refert, du N

AD HERODOT. 1.71.73. as pneoptes, an in. In membrauis perpetua est discordia. E71: tamen, si origiuem consideres, vetustior. . Dixi ad Diodor. XVII. 53. dixerunt et aliî. In 053,51; vocabqu latere regis titulum, cuius ohmuium fugitivi Scythe de- . trectaverint , Beisltius coniicit. Mibi talinomiue rexSeytba ooguitus minime est. Scytbarum vendît; bien non alii sont ac nucal; lib. 1V. 1g. uti 0510901101 1010080; Arriani Italie. i .c. 29. Recurret alias 1M, du"); et sinh: Renaud; etc. W ES S. ’ -- At equidem la. l. 151v 1011.4301 non tout cum datait. ’ quam cum 2mm. iunctum intelligam: aempe in 053’031, quae cil: «Mpër fuit ( in) Seuils» 1’151 "Mm. S. r3. mafia; ce; raffinas) Ita vetus interpres ex coniectura, Caleta, Barbeyracius Histor. Foed. Part. I. p. 46. Cons. de Puma, Reish’us et Abbas Geinoz T. XVI. Coma. And. In»- script. p. 66. et merito: nam quae Noster [1. 21.] subiungit, plures postulant pueras. Indignor itaque, coeeum fripe- hnn illis [a Gronovio] iupactum, quibus puerorum mul- titudo, ipso scriptore viam monstrantc, petiot visa fuit. Mati, quorum auctoritas desiderabatur, adsunt. WESS. l7. xuvïn x1900 Sic decuit. Kiwi unipare: lib. 1X. 84. et mimi; 11.1140091411; VIL 28. veteres schedae , postulante sermonis usu, dabunt. w ESS. -- In nostra Var. Lect. .perperam excusum flaira" nostri omneszii pro eo quad oportebat,18. duit 013x d’un) saurin. Qui poterit S. hoc 0 esse 78mm? Is 6,761.42," oensetur, qui iracnndo anima est, sive in iram pronior. De Sulla Appianus, 0’ 33 mai 151 minus dv3951 r: and «du... d’un; demie urbain: tutu de Sertorio, and Mme finir fl aines; 34’ simula; muchas, Bell. Civil. lib. I. p. 692. et 7oo. [eap. 104 et 1 15. Alia loca, ubi idem Scriptor, He- rodotei styli aemulus, eàdem formula utitur, dabit Index 1 nouer Graecilatis in Appisu. voc. d’un] Accedit Dia Cas; ains et Cl. Reiskii indicio, T. I. p. 5 . Edit. Noviss. 91114.05 n hm ’ en» 5’111; sur) du»; 6973i! 0511904, furore suecaui une, alioqui in iraeundiam etiam proni. ltaque épaiv 01311 33mg, qui irae minime indulget; qualis profecto, uti res declarat-ipsa, Cyaxares non fuit. Memini geminum videri lib. V. 124. sir raie fini; 313151, 3194070176"; W1 «in 511p: vertique , non «d’une; mentis. At discrepat; nec Latins bene proceduut. Aristagoras mentis quidem. coupas eut,-

M».-...

86 .ADNOTATIONES sed in agendis rebusforti ac magna anima defeetus,siveslmpip «à. d’un. Ne longum fadam, cum Cyanres iraln frank conpesoere baud valuerit, supervacanea videur argans vox et tollenda. Mecum sentit Abbas Geiuzius. WESS. - Negativae particulae , quam quidem cum Scbaefi eiieere non dubitavi , patroeinium (refeœute hucha» in Notis) susoepit doctissimus Cam], épair ut in Auelyli Prometll. 378. pro Çuxüvlaccipiens, hominemque pusillo. intelligens ingenio : cui Werferus sufiïagatur in Actis Phi- lo]. Monac. Vol. I. p. 77. vocab. Je»; apud louions inprimia scriptores et poëtas de ingenio et indole frequentari monens, pluribusque prolatis exemplis demonstrans. Schneferus ad Gregor. Dialect. p. 532. in sua sententia, delendam esse negafivam, pommas, ortam esse voculam 01311 suspicatur e duabus Iiteris au a quibus incipit vocab. proxime un quem. Vif doctus in Aetîs Seminar. Philolog. Lips. Vol. Il. P. Il. p. 281. provocans ad V. 1 12 , 2. 6971i! «in: d’un; interpretatur, iram non oincens, irae non temperans. Id vero gram foret 69717; min imanig. S . 20. iBouÀuinuro 11;! «qui coin etc.) Restitui, quod citra eaussam inmutatum fuerat. Vid. VII. 11,4. [voluit, pute, VIL 10, 45.seqq.] VIII. 101. Neque displicuitKquai- pi 3017m 04410171; ex Parisino. Hubebat clouta; quod illo verborum ordine displicere potcrat. WESS. - Usitatius utique 80113116104011 dicitur , ver-ho medio, deliberandi notionea sed quaniam promiscue activo etiam verbo Herodotus utitur, conf. I. 1 20, 2. praesertim en uotione quae bic obtinet, re deliberata decernen, (veluti HI. 84, 7.et 1o. tum Vl. 52, 1 1. nepiusque alibi :) activae verbi formae primas dedi , nautiquam quidem spcrnens alterna: scripturam. S. CÂP. LXXIV. [5. iv 3h un? mnmxiav) s’y 81, œil. brai; insu; mima , vel à il ruât-au; rai; polygone. Quam verts :1111"an dicit, en ipsa pugna est, de qua mon aber-i110 Verbal8 seq. ranimas - -ont. - fliv du?!» 5.] iEaæImç I tout; yaldas etc.) Vulgi more satisque populariter Nosta, quotics de solin edipsibus sermo est. ’Avri au"; 162 Mme, VIL 37. i in»; Mai!» i1 sa; 013911115, 1X. 1o. Moverunt en H. Dodwsllum, ut Herodoto omnem sideralis scientiae notitiam delraheret; quad ferri manque, e131 sine insta ratione propositum,

soutachent-1.71.. a, potérat’: verum gnssatur’ulterius,’ Thaktique peritiam astronomioe enfeu, et, quem pmedixerat salis defectum, talera fuisse infiüatur: embu: subito aboma fuisse,-quas Thales e ragionis tempeslalisque ahalationibus observatis prun- dùerat, in Addend. ad Diss. de (yetis p. 912. Que te dum Thaleti astronomiae usum et scientiam adimit, adnuget eiuadem cognitionem mon naturalium adeo, ut nenni- nem eo in genere poreux hshuerit, habeatve. Qui: enim regionem aliquam ingressus conplures ante menses indip . «vit, indicabitve, quali vaporum exhalation aëris coe- lique habitus obscurandus ohnubilandusque auto die sit? ne porro fides Eudemo apud azimutent 5mm. lib. I. p. 354. [ed. Pott. p. 221. cd. Sylb.] in Historia Astrono- mia’e. ’Gcerovu’, Plinio, Diogtm’ Lait-tic, Apuleio, et aliis plutibus, qui uno 0re perhibem, Thaleœm soli: banc eclipsîn multo ante signifiasse, quam contigit, neplur. Verum comte: en Herodoto œterisque, lui oporœt. De nono, quo deliquium istud sol passas fuerit, maior con- tentio et controversia. Plim’us lib. Il. Hictor.Nal. c. l2. in annum Oiymp. un". 4. refett: 01men: (un. in Olymp. 14. cil-citer, ex conieetura. Utriusque sententiae ofiiei’t m Cyaxares, qui vitnm in illo: Olympiadum aunes non yrorogmrit. Giono I. Divinst. c. 49. solis a Thalete pudi- clsm defœüonem , Astyage regonfle faunin fuisse ait; idem alii dixerunt, contra Nostri descriptsm muni seriem , et liquidissimum Eudemi testimouium. Serine aevo viri doctîssimi Souliger, Calvisius, Famine, nimbus, «hmm, Newton: defectionis tempos et indaguant et sans secuti œmporum retiones variis anni: ndligarunt. Examinavit dissidentes horum opiniones Vigneaux T. Il. Chronol. p. 251.. etc. aocunte, diemque defectioni et arbitratu cousinait. In alia nhiit, Vignoiii repudiale, neque citra caussam , opinione , Boulin-in: Diss. Herod. c; 4.- Asn- plexus alia quoque est T. S. Daims in MemnSçythieù, insertis T. Il]. Commun. And. Petropolit. p. 3:8 ; cuius eximiî viri quaestionis buius examen, cum cura institu- ium, minime displicnit; mimi rumen pendeo, ad que! me ndiungam, in tanin conputsntium dissensu, neque pu- titur adnotationum brevilas uberiorem excursunh WES S. - Phare qmedam Lardons exhiba, qui istun nolison-

0.3 -ADNOT,ATI,ONES fœtum cum Petoyio, Horduino, Mannheim, Boiserie, et Corsino, ad Olymp. va. 4. id ut, ad annum ante C. N. .597. refen. Ad annum ante C. N. 585. retulit Raisins, in sua Herodoti editione; ad annum 6 x o. refert Franc.Baüy in Philosoph. Transact. nocccxl. p. 269 seqq. ut nuper ex No- vellis literar. Goetting. intellexi. Diligenter perpensis col- latisque cunctis momentis, quae ad illorum temporum rationes inenndas conduœntia ab Herodoto passim ment» rantur, Vîr multis nominihus illustris Valmy in Ch").- nologie d’Hérodole conforme à son tette p. (seqq. deman- stratum ivit, agi hic de eo Solis defectu, qui in flingué Tabulis ad diem tertium menais februar. anni ante C. N.

16. Zui’mfl’; r: (i Ks’NE, un) Aafltivmç) Verum est, quod Stanleius625. in Auehyli refertur. Pers. 526. et T. Faber lib. S. I. Epist. .59. docuerunt, Cilicum rages germais titulo omnes olim ad- pellatos fuisse. Vide V. "8. V11. 98. et ad Diodorum Si- .culum XIV. 20. Lobyneti nomen in Babylonis regibus itidem frequens, uti Inox c. 77. et i 18. Ille , qui pacis arbi- ter et sequester Medos inter et Lydos fuit, est Nabuchodo- nosorus, qui et Nebucadnezar: eongruunt temporum rationes. raina, humain uti mox, [1. 18.] de commua WMÏMC loues probasse videntur. De Abderitis et Demo- crito Simplicius de Côelo lib. Il]. pag. 150. fait ennemi: si 313319km inhumât! , 517:9 un) 9’ Maïzena. lange Cl. Al- berti scholia in Heychii iEsrzAM’Eavrsg. WESS. 24. E; air immun") Damnanda temeritate Editor Gag nevensis MDCXVHI. Stephoni, Chylraei, Portiqaliorumque coniecturam secutus, aimüoïm’publicavit. Vulgatum masto- ruçn auctoritate munitum est, illis praeterea, quae viri doctissimi 1s. Vossius et lac. Cronovius in mediuin depo- sueront. FIE; nous. Cons. de Pauw neque pravum. Sols durat controversia, quid aimais? Ios. Scaüger Castigat. in Hippocrat. de vulmribus eapitis, principio , Hic, inquit, si 314.0749015: est canotera. interner brachii, qua. confinant se duupartes interieres brachii, cum angulum fuient. Quae ibi adduntur ex medicorum principe, illam non stabiliunt vocabuli notionem , sed superficiei quamdam aequabilita- I jeun. i imageois Serin calmriae laevis est superficies, ,ut bene Foësius.,1n Anchois Mg. in. 1 5. si» 07mm mûrs

il) HERODOT. I. 7;. 75. 89 rît Jasmin, bene redditur, neque attigent Mec superficiem. Ad quem modum si cum En. Honte animai i: du ânonnait! verteris in summo, cote, sen cutis superficie, utî equidem interpretandum censeo, .cesssbit, si quae monta fuit,-difiicultas. Tocitus simili in ritu Ann. Xll. 47. lui une cruorem eliciunt. Alia Vossius ad Melons , H. 1. [p. 668.] alia Gronovies, quae ipsis relinquo. WESS. -- Utique Gronovio et absurdam interpretationem, et rustica convi- cia in viros doctes h. l. coniecta, relinquamus! S. l CÂP. LXXVÂ 5. si "pus-trimai hi Ripa) lignifias, quad bis liberaliter adstructum-fuit, rectelahest. Vide Gronov. [immo Var. Lat. vide,] et Adrwlat. ad Dindon XlV. un. WESS. . f 9. mai rai; imita; motif-ç) Pro eo quod in versione posui, pontibuseis quiibi erant, rectius Ïuemt, qui ibi sont, l vel , qui une ibi sont , ut Larch. et thtenb. (Select. Hi- storie. Graec. p. 350.) intelligebant, collatis vicinis verbis 01; wifis); site: - - ni; 71069:; nuiront. 5.] no. Je» ci «and; M’yoç ’mn’vm) litai Noster (31’an0er hune rumorem .spreverit, amplexi dein cum alii sunt, l nti Apollodorus in Diogcne Loin. I. 38. , Lucianus Hipp. c. a. [T. Il]. pag. 68. cd. AmsL] aliique, de quibus pro He- radota ad eum-Samosatensis locum Cl. Gesnerus erudite. WESS. f l 5. 3E c’en-spi; 70:96; Item) Sciliœt adverso fluvio, quo oommodiorem ad traiiciendum locum invenirent, littus legentes ,lluvium a laeva habuerunt. 5.] l8. 5m, ab tu; "perdant?" 4’39. mai vairon M’EN, en.) W yttenbochium secutus cran , qui commue post 5m inter- posito (quod ignorant alii) ontioni consultum existime- vent, hac sententia: ut jlwius, si a tergo "me! (i. e. practerlaberetur) castra coder» loco mutin, (iiçuuim,) hac porte superiore (vivendi!) se couvertens in fossam etc. De sententia equidem nihil repugno: sed de distinctione in- i (et Sue); et si! interserta, nollem factum. Nusquam , quod meininerim , particulam «à notione coniunctionis si usurpat Noster; quae illi air, d vel iniy est. Arcte iunctae particulae in»; a?! , cum ooniunctivo vel cum potentiali modo constructae, ut l. 99, g. et nepius alibi, nude ut signifiant: neque ad sententiam alia particula hic desideraba-

9o ADNOTATIONES tur. Structura enim orationis, abiecto post in»; commute, in hune modum procedens facile intelligitur, in: J aro- vxndç, ranis-g - - - imperiums in 70:! aimais» mon», M’EN ri "pariasses tarai soir-w , au) aura; famine: E; rai Justin, me» miedmm ri "gardais". Quare nec opus fuit , inserta rr particula fulcire ontionem, quad Schaeferus feeit , sic edcnsi: l gang a?! ni en. 589. a. v. W91, 1min rs mai suiv 3m59. etc. 5.] CAP. LXXVI. 4 seq. zani 2m61" - - - Minerai sa nuais") anal" praestaret. Pnedieatur de regione Pœria , quae in finibus Sinopes ad Pontum. Steph. Byz. En: au) nuera 1.5.1; timing, ex hoc, opinor, Nostri loco. Pteà riorum urbis Inox mentio erit. W ES S. - Adoptare viri docti emcndationem non dubitavi. Quid deccperit librarios , main" scribentes , facile adparet. Nec vero in finibus Simpes sitam Pteriam Herodotus ait, sed a: adverse, c re- gionefere Simpae. S. l l. «pis 3? îEsMnivm oigniez: 73v flfnfdr) Est, cui iëmmivm glossatoris videtur, me dissentiente: putes simile esse lib. VIH. 106. à; fini "gainons: - - - gela: É 80:00.0); in? ni; ’AH. "kg: discrepat tamen , ut quisque videt. Hoc specta, VII; 105. 790’an in; s’enfuit nçmu’tdau kl si! tE).Mi39t. Restià toi ex schedarum consensione zinzin. Plurcs Cyrus mi- sit, sicuti c. 141. traditur, ubi ultro Jones postulant, quad

hici 7. WM’OIH’Mnegant æMWifwî Gym. mmüv) Media WESS. vox perperam prac-q teritur. Vide e. 82. et illud Il]. n. ubi plenius, and ars- eo’nuv i2 discutes» n79 «pas-niât)" rhiâsï «ondin nain pracpositionem quod Arch. et Vinci. omittant isthic , caussa cn- ret. W E S S. CAP. LXX V71. i. Kçoïee; 3E, Msncâàç etc.) latina, ’Croesus- reprehcnsus propter suas copias, non probo. A quo enim reprehensusi’ homo vero ipse semet incusabat , quod copiarum numero longe inferior congressus cum Persarum rege esset. Melius Slephanus et Portus, postulante verbi usu , caussatus exercitus sui paucilatem, sive potins, semet reprehendens ac influons. Satin! «in s’enfuir-o loisir Reiskii iussu busât-o corrigendum foret, nisi si valide Noster re« sisteret. ’Earuptïro imaiv non aliud illi ac Gal-tissu. Ecce tibi Vil. 5. inspira nattai! o’ demains: et cap. 50. si; 3? éruptifs Mvwv. Consimiliter Vil. 172. et 1X. 52. tous l. 84.

AD:HERODOT. I. 76-78. 9. 11min apoer’Mc WESS. - Mimi); non passive au! treciproca notione dicitur, sed activa, ut Il]. 15., 16. VIL. s46, 8. Itaque b. l. accusativum vagit, .26 "9314413": ut sententia ad verbum haec sit , damnait, ùnprobavit me!) un suum propter paucitatem: id est, eonquestus est de sua cumin, non quad minus fortiter panama, sed quad numero longe infaiorfsisset hostibus. S. - m. Adam.) Regum Babyloniorom ultimns, Croeso ad ooërcendam Cyri adaugescentem potentiamfoedeæ iune ctus , et belli hui us forasse occasio. Berna apud Iosephuta 11:18;va lib. I.con.t. Apion. c. no. Parucaussa AMIE Ac- gptium , bas in partes ut transiret, inpulisse videtur. me Xenophontan VIH. but. Çyr. pag. 185. WESS.- Commode Lareherus monuit Lalgyneti nomen a Nabonnedo nonnisi literarum l et n permutatione, alias etiam-baud infrequente, dilferre. Caeterum cf. c. 74. et Xenoph. Cy- top. Vl. a, 10.5. C4113. LADY 7111. 3. Ottfibvflç) Ut alibi sacpius, bic etiam obliteravit Gronov. ionicam scribendi rationem; et cap. 96. ioules» e libro Flor. in lotis-m transiit; cum pau- Jo post inconforts; intactum relinquatur; alibi 3m0mrt’or- et; et imams-l’an. Hic vero scribi malin): si haut, andin; fait valsai; riais-0m, locutions; (nempe 16 apode-nm ) sacristies. .Verbum adhibuerunt Euripide: et Lysias. VALC K. 5. i; mi; lamais; TIÀMWt’m) Dubium est, praestet-ne TIMJINH; an TENIJGNIÇ, cum sermo de bis coniectoribus est. Cintra Divinat. I. 41. Tel-mus in Caria est, qua in urbe excellit haruspice»: disciplina. Habet et Strabo nuisant; sive TtMmeiw d’un lib. Xlll. p. 93 5. [pag. 650. et]. Cab] Anima, quide bariolis et conieetoribus bis diligen tisime, nul-cm7; Erp. Alu. Il. 5. item Stephano Bys., Suidae atque aliis. Infra c. 84. cadet: scripturae diversitas. Non addo plura. S. Bochartas in Chais. lib. I. 6. et Euh. Spanhemius Diss. 1X. de Un: et Frank. Numism. p. 565. abunde ruoient satis. nVerusn "si; ânerie; mutatos nolo. Non nescio, i; 95! tâtant»: qua aliunde arcessita voce, defendi quem: et cur contortam sectabimur, ubi planissima et sine incili- bus munita via est;l Vocabuli usum ex Graecorum moribus in luce .posuerunt Viri Cl. T. Hemsterhusius et linim- imines! Timsei laie. p. 81. [pep 109. cd. WESS.

9.. AnNOTArIoNEs" - Prope me abesse . ut istud l; 75v iEunrluv probem , in Var. Leet. professus sum; idque quum ob eodicum auctoritatem, tum hoc ipso, quad paullo insolentius dictum CAP. LXXIX. 4. tapina quibus; si chus) Et un sua esse.videri Infra 1V. n. poterat. si; huma... 1957m (in. S. Vil. in.. anima riois-xi si mi arçïyuxsirm «gambadai, coupait proues sibi consultum non esse Gracia bellum inferre. Quae Floren- tiru’ imperio inox vetere possessione evertuntur, defendi non9 seq. «qui debent. 338m - - - â si; mirois WESS. andins) Dare. quidem - a potuerat 5; si 5’079 rai 1’9th 013x si; mini: andin", prout alibi dedit «in si; 59m. Sed ut hic, semel praeterea loquitur VIII. 4. in) miroir; «qui 335m rai «947mm tu"! Base. Bahut 02:13:14" si ai; mirai mâchon VALCK. 13. si 8è mixa: rois» sir nia? "in-m) Nihil in bis mutari oportuit. ’Aoi’mrm, [quad amplecti non erubuit Gronov.] insuper habita Ionum more, ex «’0’ 1mm progenitum fuisse codicum alii deelarant. Est illud in pupe eque- stri probatum. Poëta Odyss. i. 50. iris-nias»: ne. aiæ’ insu 1.39.6" unigvaedm. Cuius exemplo Philostratus Heroio. Il. 18. p. 690. and Muni maïas; «’0’ 71mn investiguons ni; niv- Êçaûn. Sunt praeterea rei equestris rudes et inperiti dom tu. Themistùls ont. XXlll. pag. 285. A. and 197 cibleras; (06x 636 9’951) rois ia’msto’v. Atqui Lydi eo in genere practer ceteros excellebant, ingéniai dyade), uti Noster, sive omne’mm, quemndmodum Philostratus lcon. lib. l. 17. ’ pag. 788. ante quos omnes Homero inaugura-ai Iliad. K’. 45I.’WV E53. CAP. LXXX. A. mVTAMç confirmai) Amni ve. rum nomen reddiderunt Glareanus ad Livii XXXVll. 38. etLeopardus Emend. Vll. 9. nequeinpediuntschedae voteres. Acœdat Strabo, Herodoti testimonio usus lib. Xlll. p. 928. [p. 626. ed. Cas.] cum de Hermo. si; 5! mi o’ "Un; mais. Ni - - ensima-6m; 8’ si rgsïç and aïno: aimais-spot du «airain si; ni! nattai ÔNWuV bêtifie: Minima". si; lisière; Catch. Quae Geogrnphi tanto sunt obportuniora , quanta certius nunc adparet, Medie. bellissime uni Malin «du: offerte. Cl. Beiskius [et recte ille quidem] ruiiuyn’ïn multitudinis numero pingit. W E58. - De templo AnvSvpsimc m6: 757

A.;D H E n o D o T. I. "79: 82. 9; 815v conf. Strob.’lih. X111. p. 575. cd. Cas. et Apollon. Rhod.

» x 9. un? îv nAMMBm’mm aïnâvnrnu) Nimia et pacane au- -I.perstitioan, l qua125. in Medic. erat virS. clarîuimul, ’ ramenda in ontionem Nostri verbum , toti Graeciae ignotum , aîné.- tu inv’exit, citrn dubimtionem negligentià librarii pro- gnatum. .AIAJMm hi: librîs frequena; nec aliuhi, ne ah ipso quidem Florent. ad eau formant scribitur. L. Küste- nm, acerbius hoc de genette Biblioth. Vet. et Nov. acrici T. V. p. 409. conqueflum, minuta fado. Candi odorem’ et speciem equum non ferme, sed reformidare, in pmelii buius enarntione Xenophon Inuit. lib. VIL [ cap. 1 , 27.] pas. 176. a. et Feydeau: Strates. V11. 6, 6. non pne-

œrierunt.24. 117 3,; n au) iætîxtW inémhdmES S. 0’ Avîo’ç) ’ Forum refert hoc an à; m pneopœs. [sed istud pmetulerit Herodo- tus.] ’Emlch lunchai. placitum olim, merito vit doctus [Reisk] repudiavît 0b c. 155. En” 93; imïxt mmMn’w. Addm potuisset V]. 96. hl «mon! «enim l’mïzov arçonnât; du. Quae mihi quidem a rumbas ad anchoer slantibus, Immkmc, repefitn non videntur: multo conmodius 181 n51 ad dictionîa conplementum adsciscetur. Vide hoc Poe lybii au. hg. pog. nos. [lib. xvm. 28, 11.] 3.7»... J" 3113:6" «in: "î; and nîv Eûpoînnr qu’yuam: et S. Laon Evang. c. x!v.x7. iæizov d’5; roi; æemnmîuç 350:3on In Euripidia Hamel. vs... 81.6. aliud requirilur. Varius enim nana. Quod autan nonnnlli pmeferunt libri 9’ «6195;, ma- nifestas ex à A933; natales habet, promu: uti afiAâ’y m’en; fngmenü Autocrati; apud Adian. de Animal. XI]. 9. AM1 d’un genuerunt invitne, monitore I. Rutgersio Var. Lect. Il. I. WESS. -- Proprius Herodoto usus verbi izba» se- quenteCAP. LXXXI. infinitivo. 6. 361ch: 891M") Non S. probo . Ba,-V sgiqy, (animai Ionicae noue. Mox c. 85. 8:54am; Kffl’flp Bon- va nouopmdtqv. WES S. CAP. LXXXII. 5. au) 264m: Mouflon Gupfaç) Vi- de Io. Meuraium Misceu. Laon. 1V. 1 5. Barbgynm’um Histor. Faction-T. I. p. 3o. De vocabuli variante scriptura dicere nèmini ad Diodor. XIV. 44., de eadem Ruhnlmu’us ad Ti- mi Lexic. p. 51.. [p. 74. cd. sec.] mm vin; [1. 8.] Gro-

94 .ÀDNOTATIONES mit explication munit: satis est. W ES S. - Pro "2 ku’o 9ms, quod proprium buius insulae nomen, I. 105. VIL 935. nunc Kuhm’u in; dicere planait Herodoto. S. :0. fluxé»); n and Xçùuoç) Themn in Stob. VIL p. 92. in». ’00de m1224 r53 invendu" M’amovlm, 144m; in!» Mm. ’Antluv a No munîmes and Xpunîw. Vitium pep Ipexü Gamin, in corrigendo parumabermns. Fuit, uti hic, ’Ahaîwç aux) mémos. [’A’nimf un) X9414»; ex matis edidit Sehow pag. 201.] Plutarchi luira, Martin: dudum 166 fannavit. De Othryade pracclnre Ti. "aluminai." ad Lu- I cia».25. exonéra; Contemplcmt. un); ’Apaiuv nupdç) Frequentatur c. ult. WESS. bis in lia i bris min: , ubi de N50 rebuçque tenue congestia senne est. Hic, tamatsi ex matis, adridere non (lebel. Valuit4 ne Othryades, viribus ne sanguine defectus, in unum Ar- givorum corpora coaœrvare P Belle Theseuc in Stolmui , ’OÊQoaiînç rond; "continu, n71 faunin 1961m" 3mn. Non disparût Chg’cermus in Plutarchi Paralkl. T. Il. p. 506.

28. About; , ai [Liv de.) Ut alia quaedam Sophoclis et En ripidis , quae legisse suspicor Athenis Herodotum, expres- Wsit hune locum deES Phoenissis Euripidae S. vs. 11.71 - seqq. in- 3* nu; "gonflai-rag, Oi [du etc. verbum in»: y biwa , supplia mitur baud actuel in simillimo loco Thuqydidi: Vl. c. 35. 0’ 35m; iv anni 793; indium; ("943; titan. ai par, t5; «:80: a?! rgo’xga bien a! ’Ahmi’u’ - - - r07; 83, etc. un. supplementia

non51. dmindigemus. 3è, in 117; ipso; V etc.) A Nisi L ChrjsernuuC K. i ’[apud Plutarch. l. c.] faillit, Amphyctiones, œpti arbitri, liœm secundum Spartnnos dederunt. Priorem tamen victoriam sibi tribuernnt Argivi apud Pananiam X. 9. Vindicarunt et sibi Lacedaemonii; nude Soma-moi apud cos "(00001, de quibus docti viri ex Athaweo ad Huychium. WESS. 57. 191v aîv Goglu; drarücuvrm) Suum Herodotus recepit. [nempc aîv particulam.] Platon: in rc obvia non Mener (0-. ne, nisi eadem illi in anima atquc oculi: fuissent: Sueur et! ammodum, 50mg 1min, mi 119’an 2min", wçîr a?! mai. un 0&0:szan etc. in Phaedone p. 89. c. [c. 58.] W E85. 58. ou; 7039 nouëmç qui "à... ) Conturhare ontionis seriem nie non lattait Reiskii sollefliam. [At neuüquan

AD HERODOT. I. 82684. 95, turbot, modo in parcnthesi posita iota verhn cogites. conf. ad l. 21., 17. notam.] Non vidima illud, saltcm sprevisœ, Eustathium argumente-suint, Amâamo’vm 3?, imitant; à!» 16v (Haro voluît) "in" , au; XQMÆVTK fait", 031:3 ronron Wh ex Herodoto, in Homcr. p. 165 , 19.[pag.125 , 5. cd. Ban] Courant-ne vero ah hac de Argivis victoria Spartani pro- ’ miserint, dubie in scriptorum dissenau res est, Plana-ahi praeter coteras, Nostrum, sed clanculum , taxantis, Vit. guinda-i principio. Lege Io. Meunii Minou. Lacon. I. 16. atque adde ex Philoslrati Vit. Apollon. VIH. 6. p. 555. ubi Leonidea :0qu 61:2; aîvâprlzç, ut amicis venerabilis et hostibus mugis esset terribilis: tum rouirai m au) 1l 2min): if mir-(,7 mugi, la?» 063k il 5:2 Auxoüm n mû ’lOquu: h. e. ia- ctat se Sparte et glorialur Leonidà non minus quam etc. Do- ctus interprcs a vero aberravit. WESS. . - 42. unira? un lv in (90mn etc.) De Otbryadae exitu iterum discordia. Periisse Perilai , Alcenoris filii , manu Ar- givî ferunt in Panna». Il. 2o. N icander in cnlto Epi minime te cum Herodoto facit Anthol. III. 5. pflg. 299.. Analect. Brunch. T. Il. p. 2.] Sed portion: patrîacque studio, uti nunc, plurimi olim a tramite nuferebantur. WESS. -- Exatat etiam in totam banc rem Epigramma , quod Simo- nidi tribuitur, in Anal. Brunclc. T. I. p. 130. S. CAP.LXXXIV. 5. 05g et; recadra) Gronovium laudo. [1mn edentein.] Vide V. 62. VIH. 102. Amanuensium in 1m01"?! et Wpomœflîv eminent lapsus, etiam in Thucydidis Il. 5. Amen: Sardianam Ti. Henulerhusius en luce ci rcumdedit ad Lucia». Contempl. c. 9. ut nihil supra. WESS. 1 o. "7.581 Milan, 0’ «la 611;" Barwdç.) Et hoc bene. m24- flpoç, si valeret, non primum, sed prioient Croeso regela signant, Scaligcro Can. Imgog. HI. p. 520. nnimsdvcrten- te. Blablas habet in Chron. pennltimum Hernclidarum m sine apud Lydos gentis Melun. Sic Myrsili Candnulacquç aetntem antevertit proxime. Verum multo hoc nntiquior Mac: in fragmentis est Nie. Damasceni. Praeclare de Dio- ne Chrysost. Or. LXIV. p. 598. in refingendo regis buius et Mardi nomme meritus est Valesius ad N. Damasceru’ E:-

œr n.z, r61 p. M’en-a) 41,2. Maiusculn WESS. litera . Alan-u dabant supe- flore; gain. quasi proprîum nomen esset. Ferebatur au-

96 .lDNOTATIONl-IS tém fabula, catulumleonù ex regis pellice ’natum esse. 12. szMou Ëmuo’olvron) Non ennt 34ml, sed unicolore: et interpreles portentorum; quae duo. coniungun- tuQ Cicmne de Divin. 11. c. 28. qui lib. 11. c. 5. En, in- quît, quidam Crocus oulgaris in banc tentation: versus ; Be- ne qui eoniiciet, votent hune perhibebo optimum .- Mini; a: alp- mç. tin-1; tinaiçh 1:10.51. Theocritus, Eîd. XXl. 8:1. °0ç ml; 3*! chaulé; un! 131 "in, «in; aiglon-11’: la?" àupoxçirnç. Tametsi non ignorem, "Mimi, un"... 71116211111, in talibus etiam adhiberi ab Herodoto; 1mn tamen mutata litera hic libenter legerim: TIMmlm sinua-aine)" ai; etc. Dia C7108. Or. XXXlV. p. 411.. c. fol 14h 151 olmô’v linolàn 311". Omnis diva-4 muio conicclura nilitur , ultra quam progredi non polest: Ci- œro de Div. I. 1211.14. Sunt mihi ad manurn loco velc- ru1n, in quibus roi: Santon, dans vidantur substituendn. VALCK. - Insolena verbi usus originem auspicionibus praebet. Varia: Midas offert, Miscellan. Lips. vol. Vil. pag. 616. praeterque alias 813:8in , docenlibus, adprohat; Mibi expedita in hoc doctorum acuminc omnia non surit. Ampliabo, donec élarior e msstis lux. Leonem circum amuï muros gestaturn spectavit Apollonius Tyan. Epist. LXXV.- cum rixantibus Sardianis, 1:14.17; 32, inquit, arolç: maroâo’rsf il»: M’ont 91’5va 02’01"15» 17911001; YVESS. - Verbum Maivrœv tuentur lihri omnes, nec satis caussae video cur oollicîtetur. Haud dissimîli certe verbo 534111111! in re simillima usus est Noster I. 78, 1o. S. [16. amon’ynfl foufou) "En malebat Refait. coll. cap. 141., 11. et HI. 121 , 6. Sed potuit cum utrolibet casu con- atrui id verbum , neque hic obstant sequentes accusativi , absolute positi. S. 18. 6 du Soi "Tonton, a; «151-6; J Malgloç) Melius "in; cuml Pavio et Reiskio. Confer Xenophontem VIL [01111. 2.] Inst. (au p. 180. ubi nonnulla diversions. WESS. - Mireris nullo e cod. msto du; citari. Sic une solet Noster. "171-11 i. «si! 131.1311111, I. 55, 8. Miro; 31; d mhpûsiç, l. 55 , 5nd 3è and? «in; o’ olœkwoç, I. 85, 15. et frcquenter alias. Pronomini autem «171-6; n°11 erat hic locus. S. 18 seq. 1’61 11m 1111351) n’y un: A9351 prave Florentino ocribitur. [quem secutua est Gronov.] De Noslri more ab- undc teatabuntur exempla connu in cap. 85. ab

AD 11141110110121. 84.85. 97 dem] Gronovio .- accedent progressa operis ex msstis plura. WESS. :- Vide c. 85, 11. 109,17. 124, 17.etc. S. [22. sial un": 116761 150.91) Blandiri patent mr’ «17131 quod et Volta expressit, et post cum alii. Sed vetat libro- runt auctoritas. au; «111-61 Gronov. interprctatus est ad eius exemptant. Non repugno: sed videbatur mihi in dictum, ut istud , 11411161312514: 32, - - - daman; renioit mr’ «131-81, Il].

CAP. LXXXV. [2. fol p.21 aï»... brunch, leur»; 31’.)

Vide3. i1 ri supra «1’11 magnifie; ad l. nitroï) 58 Alii, 10. codd. notata. formam dant 5.] r 4,usitatam «lm-aï: 1 inusitatam 1. sui Codicis admirabaturS. Gro-- novius. Herodotcam hic fuisse suspicor filin-tif, et in Glossa- rio Herod. primitus scriptum: Hindi, (pro Bite-ni, si.) "limogiez, tin-"fla. - - - Atomumd: d’un en? r mon": nempe admit, quad habet Arum Diosem. vs. 55830051: r1; calmît zain zoo-1517m»; finie. Schol. tdtngiqt. Formas istiusmodi nominum loues adamarunt praesertim: ’Ielmv istum m. nome-1481 exemplis adfirmat Eustalhius Iliad. 1”. pag. 121.5 , 39. [ p. 118o.ed. Rom.] Ultimum corum est i urtnu’ç: am- "du inquit , MtÀtlTov en)» ’Hço’ioroç. Leguntur ista lib. 1X. c. 96. laïc-nia; lib. V. 5. niv maorMfltlv 1V. 75. submini- stravit, ut alia multa pereximia, Mediceus iste Codex. Prae ceteris Poè’tis ista talia frequentavit Callimaehus, in cuius paucis reliquiis inveniuntur dgwaxrdç, Sioux-fion m. Nto’rdç, punk. oËÀmdç, dînwrdç. Horum nonnulla meus nttigit Hamsterhusius ad Lucian. [Dia]. Mort. Vl. 3.] pas. 354. multo plura buius classis pmebet Heychius, quaedam etiam mendosa : Emma); vox est nauci, Antimachea fuit 21.411er ’Enmôç probabilitcr scribendum, ubi legitui- ÏEnmdh 1; 1’51 55er 5692m; l1 Eopumdemç. ceterum, si vel Herodoteum est 16:16;, fatendum tamen multo frequen. tins dici "lia-rai vel tâcnoâv. Democriteam esse voee1n 01n- nes norunt [saltem ex Diog. Laërt. 1X. 45.] qui bas literas tractant, illud non omnes, vocem in .tres male distra- ctam apud Stobaeum perperam in verbis legi Democriteis p. 273, 55. raidîtxt’ovra (r51 faim) (4.950; il xrtt’vuv’ ml and: (J la! "Ï, "En hâta nain» 1? mi. Scribendum , agi; ult- eroiïv. Karma-nib interpretatur Hesychius mais nua-aluna, a? Ëflmt’ah Acternitas Antiphonti dicta ,Àilt’flhl ,.teste Har- Herodot. T. V. i G

,8 ADNOTATIONES pour. ai "mini, ’Eerol ArclytaeStolaaei Fol. Phys. p. 81. a. 8., si dam ColliInacho apud Suidan louerai. Ubi vulgatur in Herodoto 1X. 84. ri «1’21"07 fait minon, olim legebatur, me indice, «Ennui Huychius: ’Aænfllç. si «iranienne. F01» mon in à, quod commcmini , nullam praehet Herodbtus. Sed haec, fateor, modum cxcedunt, nrgutis istis Graeco rom auctorum emendatoribus breviloquis displiciturs. l VALCK. - l1 ri - - luterai) sequor schedas As; , and! Martini: consentancas. In Glouis Herodoti variatur. ln scri- pfis Remig. miterai, dompta z aliae (don-la, nice-ni: cui discordiae conmodior dabitur locus. Non esse ah Ionum usu id , quod amplexus sum, alienum, Derme-titi apud sultanat verbis stabilire in animo ruent. At in: persanata sunt. amen; Alu. Slromat. Il. pag. 498. Anuo’xftroç p.311 à r; artel "il Thym air 16611141111, il: and miterai arménien. Non illi itaque idem atqne aliis notavit: sua enim sibi Philo- sophus vocabula habuit. Nostro coupoit Acachytus vu. c. Theb. vs. 192. . Mai? i1 m0701, mil: lu 1 il arroi 00.11 bisonne si». - - - .ubi Critici 1631111111131, simple. Quo usu et Maxima: de Elect. vs. 554. WESS. -- Marimi philosophi de Électio- num auspiciis carmen, quod dieit vil- doctus , cditum exstat in Fabricii Biblioth. Gr. T. V111. p. 415 seqq. Vocab. alu-rai apud Acoehytum iterum habes in Agamemn. 878. S. 12. olWaieu; Katia-or) H. Steph. coniectando instant buius loci scriptionem adsecntus fuit in Voc. Herodotear. recension p. 722. [ubi de verbo 11’":an agit: et iteruns aliquanto post.] et 739. Certam praestant mati, et Hegel!- ’A».moira;. abomine. Neque obit multum aiWoô’v in Con leni Clou. Hippocratis, quo de doctissimi Viri ad Haydn et Poésies in Oeconmn. neque, alia in conpositione, imago» .vluv, dMoimv etc. VVESS. 15. î 3l qui; "in; d cimaise) Cieero Divin. l. 55.leiu1dens generis etiam illud est, quad scribit Herodotus , Croesifilium, cum esset infants, locuturn. Prodigiosum certe, modo verum. Noster non d’œuvrer tantum , quemadmodum Xenophon, Nie. Damasœnus et Dio Chrysost. atque alii , sed 311001111181» hit finir, ouptum auribus c. 58. et mOdv c. 34. fuisse prodidit. Possunt-ne ergo ab ipsis natalibus ourdi articulant V006

A!) HERODOT.’I. 85.86. æ Vedere? pnesertim nulle divine benefieio , mais 6d Un: «si m5, uti scribit. Merito hoc replehendit Cons. de Paco. Habet Pliniut N. Hist. lib. XI. 50. semestrem Croesi filium, in crepundiis locutum , quo prodigio tutum Lydiae regnum conciderit. At alius is fuit, atqne ah hoe (limas, ut belle Harduinus, nisi .si tamen in portento describendo inter veteres baud constiterit. WESS. -- Conf. ad l. 38,l1o. notatn. S. CAP. LXXXVI. 7. 8k land A1851 - - - 711331051: consimilia N16. Damascenus Excerpt. p. 457. in hac pyra tngoedians, sed culpam inhumanitatis a Cyro in Persan moliens. Ctesiaa nihil de 1’050, admiscet tamen prodigie- sa multa. Nihil quoque Xenophon. Quae mihi suspicionem adaugent, ex vulgi, mira captantis, fabellis les profluxissc. .9151 61-11134, quod sequitur, reddendum At,- deno apud and. Pr. Eu. lX.41. WESS. [14. 31:11! i1 au; un. mal...) Incongrua senten- Atia est, in quam verbe ista vulgo interpretantur: cui in tanta calamitate posito, lumen etc. Quasi YEN mirons .videri deberet, quod in ce calamitate Croesus dictornm .Solonie meminerit! Nihil profecto mugis consentaneun .erat, quam ut tuncimaxime [mec cogitatio animo miseri .occurreret. Itaque, quum in and me consentisnt libri, ,videndum est ne alia notionc particule illo hic fuerit accipienda; v. gr. cum marine tailla in mlanütate ocr- aanti. 5.] 16. 111136: d’un r51 61.1an 1758m) Restitui, qnod exilio traditum erat, n’ont, scbedis iubentibus. Vide c. 52. et hoc Plinii verissimum N. Hist. V11. 4o. Si sacrum indicium facere calmons, ac repudiata omni fortune: notifiant: deum- nere, mortalium nana edfetiz. WESS. 17. 11;; 33 avec Il." orne-riva: "17.-o) Potuerat Mu; locum tueri, quem et illi Reiolzius relictum voluit, nisi mutorum eoncordia obnixa fuisset. Vide Cumin WESS. -- Commode Gram. citat l. 119, 24. ubi vulgatum olim æçmaimç idem ac armet-dm: valet. Sic velu et «poe-ni; olim l. 1 29, 1. i. q. :1990er Quibus duobns po- sterioribus in lacis sicut e literam geminavi, sic et l1. l. arçon-151m ocribi debuit: qucmadmodum etiam V. 51, 4. pro vulgato olim flfiîflllm, recte nones-pin: libri nanti G 2

100 ÂDNOTATIONEË dedcre. Construitur autem hoc verbum alias , ubi de corpore agitur, cum dative casu :- nunc, ubi de mente, cum aecusativo. lntelligo autem , minus commode me ista verbe his latinis reddidisse , Hoc ergo sibi pmponens. Rectius Volta: Quod dictum ubi subiit Ûoeso. 5.] 18. le anni; inox! 11 ;) Memoratam Stephano lectionem, quia dabat et Med. codex, recta restituit Gronouius: niti uoque potuerat Eustathio, qui ad 0d. 6’. p. 519, 25. 4p. 1604. ed. Rom. ino’àoroç, inquit, 8111m1); à? mima-n lai mob" doum; on, no’w; 31’ fi alunais); (in. ml araba. olnnyxot’mvo’v fi un) alismvalêuna in. «qui; timing Horum priora leguntnr l. 1 16. Quod hoc loco vulgabatur olim a, Anorotlauxlnç, fluxit, opinor, ex interpretamento lectionis non absundae daman: censericerte potnit Croesus ante passas animi deliquium, quam ad se redeuntem subierit Solonis dictum. i Ntzotlth’ot, locis a Foè’sio designatis, nepe dicta fait 151141761 Hippocrati: in locum d’ûavxlnç, saltem in camion, facile mutari potuit imam, quod genuinum’iudico. VALCK. - Non audeo damnare tutum tu Codicum et Eustathii propugnaculo. Pute et Nie. Danuuce- mon in Nostro reperisse. 211.1217; Si vomir", ait Ercerpt. p. 461. 011101211; 11179:, si; rei; aimantaient «du. 24mn. Ex- plicationcm certe sen paraphrasin buius loci ca pracbent. ’31. anni; imlnç, postquam altum crut silentium , sive ennui; 711011.htm. Stabilirc proeterea Nicolaus lectionem Arch. poterit, sicuti et Aelianus in Enlatll. p. 1404, 45. al. p. 38 , 41. ed.Bas.] haec planissime aemulatus: J 3l olm- vlmro in. [show tu Béton; lEIBo’nfl] and si; tel; inclura 1d! Eo’Àona. [Endem habes apud Suid. in ’Avnn’ymo.] Adde aliam eiusdem Actiani, quam adscripsit Bergterus, imita- tionem Var. Hist. 1X. 41. WESS. - Verbum aimtyuî’v et immun apud Suid. in ’Ammoiv, et Hayon. in 11111175011, exponituraer animi deliquio (in Mtwodmxlotd se recipere, et nocera edere. Qui verbi usus videtur esse sequioris aetatis: (conf. Indicem nostrum Graec. in Appian.) unde fartasse apud Nostrum Muralmxi’nç pro vocab. inca"; irrepsit. Apud veteres et lonicos praesertim scriptores nihil fere aliud, nisi, vocem vel gentilum (cr imo pet-tore) proferre. Vide Hey- nium ad Iliad. 7’. 314. Apollon. Rhod. lIl. 465. et 655. 1V. J748. Sic cursus apud Noslrum I. 1 16, 6. S.

un 11131101101: 1. sa. 101 27. si; tu. «inuit d 295.1111) Cl. Reùkius ai; bit 23931; d Eh. Verum in.» notat olim hic atquc alibi. Vide Il. 27. et Lad. Abresch Dilucid. Thucyd. p. 7 14. WESS. 28 seq. émouvaient oi. a? 5.; d’un; ri «un? min-a 132th- Baixu’. cl in, etc.) ln Je: si hac literae [cl et si] coalesce- rent, buius quidem loci mihi facilior videretur intelle- ctus ista ratione scripti: du si; liera, rai «13197 min-u aim- BtBÉxu rime bain; (lm. ri tantuln in ni fuit mutatum: sed fartasse Codices hic vulgatis meisque coniecturis meliora suppeditabunt. VALCK. 1 ’ - . Ibid. iæwMuçleuf ont 81; Jeux, 51" 1113797 nitra clonât- 34...; oi, ring lutin; 11m) Varie haec tueront tentata. .Cl. Abresch sala distinctione veteri scripturae medeturv, ante fifilp inti»; interpungens. Reislu’us ont a? la; sial-11;, dm adroit; ai; mima etc. ont a? si (Tarn, i011, ai; cuirs? minot air. . du, etc. Laudem merentur, cui opera male cesserit, viri egregii. Premo msstorum vestigia cum Abbate Geinozio, [Hist. de t’Acad. des Inscr. T. XVl. p. 69.] cuius aithdem. cum coniecturae [et ei quidem parum felici] debeatur, carebimus sine damna. Potins foret, si accession urge.- ret, Cod. A111. émaillés.» Verum «du; - - oi pet tmesin, ut alias, pro fait"; depositum fuit. Vide Abresch dicta loco, et Cromwium. WESS. - Abreschiilihro aegre careo. Quae antem Gronovius pro vindicanda scriptura cloro- Bctisiul ol protulit exemple ex Il. 175, a. VI. 68, 2. HI. 55, 9. Il]. 72, 28. VIl. 125, 2. in. corum duobus prioribus aban- dat quidem dativus pronominis si, sed nec in bis ipsis, nec in ullo ex reliquis, «été; ol idem ac tout; valet. Nempe l1. l. terminationi verbi 1.43.81.... olim superne adscriptae literae et indicabant legi in aliis codicibus 3511981815191, quam scripturam equidem prohavi. Nec vero sperno alco- Bteinu: pro quo non est cor 11211198le quispiam de» t sideret. Amat Noster plusquamperfectum ponere, ubi pen- fectum vel aoristum exspectasses: vide l. 84, 22. 79, 8. 1 22. extr. etc. Quarc etiam I. 132 , 2. vulgatum olim mn- a-nim teneri potuerat. Conf. Werfer Act. Philol. Monac. T.33. 1.statufia; p. fol ortçu’trxærot)239 seq. Obsecutus S. sum - clarissîmi . viri monitis et cap. 101. lib. V. uti nunc editur.. Morantur 12men et nonnihil l’embout haec c. 191. buius libri. 151

ne: ADNOTATIONES site! "à l’un-ru ri; du»; humés-m. Liber-nm laque ophndi nrhitrium. WES S. - Mule a! mp3 Imam olim edebatur: quod et Gram. incante, ut ipse futur, lamerai. Nee veto retrahere nos debet alter locus I. 191 , 28. ubi o! au? tu) (W slalom; idem valet ac aï ni 1"de chaton-m S. . 39. mutin cBvaau) H. Stephano insulaire [quad a Grau. factum] recluse: vidi! opinor cod. Rem. cui et panel alü consentîunt, maluitque leniœr fluente!!! onüoncma forlane iniurin. Solet enim Noster in eo 8008113 vaurien. mm sœur-i , alenti asepe numero alii. Conf. V. 103. et Da» via. in Ciœron. Tuacul. Disp. I. 24. et Raphcl. Oln. a: Herodot. in Ep. adGalat. a, 6. ubi 18men alîena quaedam. WESS. -- Amat, novimua, Herodotu insolità et subità aubinde constructionîs mutatione animum percellere lectoris: sed durior hm utique et vix fennda âvaxcxwlia, cuius nullum nimile qumplum mihi occurrit. Nam istud quidem, quod ex lib. V. cap. 105. citatur, commodo ontionîs distinction: baud parum mollitum videbimus. At enim, si onfionîs insolentiam merlin miramur, baud unions mira nabis videri dehuit optimal-nm quorumque codicum, ne tamtam non ad unum omnium, in salebrosam islam acripturun , que adeo facile caveri poteau , miunüo. S. l C211,- LXXXVÏI. 3. hauban; 33 06x61 annulai!) Portas maman?" ut in s. Remig. inest, corrigent, cita-n urgentem causaux. Si qui tamen ita voluerint, non pugnabo. Facit scriptionis adfinitns , ut verborum mepe orin- tur confusio, de qua superfins c. 46. Baud taro quoque vin patiuntur. Nie. Damascenus Excerpt. p. 449. i 3è 9n- pdrœp à!) 1’81 30’;ro (59mm) au) mMôv énaiçmr. Saluta- aim ad libri sui oram unœBaMîv ,4 quo Nicolaus nec clarius dîstinctiusve loquehlr. Mitto alia. WESS. -- Al verbe uraMBrî’v, inhibe, coè’rcere, quod alii cames libri agno- ocunt, proprius hic locus; et alienum foret mmômi’v. Conf. ad l. 46, 5. notata. S. 4. t? ri a? uxxènm’ni 1E 1161117 5309,59") Simile Aristophania, uti bene Berglerus, Pac. vs. 385. :7 n «magnoit» 19:91:40! vicia; au, hm? xœrsânâoudz. Ambo imiœntur Poêtam, lliad. A’. 39. Ceœrum S. Rzmig. uxoçfiyymu placere poulet, modo Remdotei commatis foret. Tritum usu est Aristotelis, Stra- hnic, atque olim-am, quemadmodum ad Diodon’ lib. l. 15. odscripm ostendunt. WESS.

An HERODOT. 1.0.7-9.» 103 011?. LXXXVIÎI. l. minci n Mû; huard) Scri- ptor Florentin: errori; nus est. Nusquam in bio libria min, tumetsi verbj neque obscur-us nec infrequena nous. Que continuo suocedunt, «lad-pâma n hlm, Homarilexem- plo venerunt ’lA. 52’. 529. figions" 9015m6. huma); and». etc. WESS. n a. 1,9;er n? cui 3130051") Sic oportuîue, il!!! dudu- docuit P. Leojmrdus Ennemi. V1]. 9. Propogatun ex AMI» vitium est, supins ad hoc vocabulum offensa V. 75. VIL a o. Qui Nostrum versavit, nihil hic desidenbit. W ESS. 011p. LXXXIX. I l. girl"! 15v douchai) Solita- rium incedit Arch. 94m.... Galas operam in eius potro- cînio abulitur z Soient» inprudenti excidit. Hujchius Salon, niaiser , quod ex 3éme", quo de Eutathiua il; Hom. p. 1008, 47. [p. 1008, 56.ed.Bas.] contractura. Mutuum Cyri Crocsiqne sermonnera mehon Inn. QIriVII. [011). 2.]

p. 181.CÀP. X0.auo 4. ivamut’numore descripsil. tu? dvîpàç etc.) PanaWESS. Codici- * I bus et dialecti consuetudini. Ipsc Vl. 88. M61: - - impru- ufrw; 56m Myuirm mâç. Eimdem au!!! speciei devinrent, Jet-nm etc. Max Cl. M511: 8:00.50; pauma ïm, ooniectuç ra fartasse arbitnrin. WESS. - De ouatinais «’14:an diclum1 a. 31003103101) estad Mien: I.viri 3,doctiuimi 7. comminiaœ-S. I hutin: legenduln îæmMsz. Sed hoc dudum proeœpit nœuratiuimus P. Leopard. et quidquid ad illud firman- dum diei patent, Eux. VIL c. g. Algue in legit hoc in loco Potin: Il. 1 20. 1mm non attigit r6 hmMo’m e film]. c. 1 18. VALCK. - ln Leopardi parles etiam M3511: ivit, optima consilio. ’Ermno’nn, repetiit’, cadençan- ipm ayo- uit, quae supra c. 37. etc. nique in Poilu. Nam humain", ,quod illi et Noslro instaumt Cl. Adr. Hcringa Glas. Crit. c. 3. p. 25. non convenu et longius deflectit. Benne Philo lad. de Fortitud. p. 758. D. lîfllXûk 3’ au: 34’361" 0’ gamin ralaAAayuîw on; Siam. WESS. -- Adsurgo docte Virorum chum s’anc- Azxm’nu hic corrigcnüum; net! in corumdem partes con- eedere nunc quidem non ponant. In constanti ilbrorum orn- nium œripturs intubant. niai chaton visa esset Pollués tamarins, nihil magnopene bien: quod amputa: un... nohù reddere dcbuîuet; niai forlane 111me munisses.

104 ADNOTATIONES Nam , ut gamma... signifient secum "palan, accu"; reputare et recensera; (vide. pracœr exempla a Schneider.) citant, AthenJX. 382. d. ubi video in lat. vers. a me omises esse verba iota: hic , ille; 0mm: nominatim recensai?) sic cimmlç’hv". active, recenser: , "me, particulatim erponere; velut apud Philanem, (de Munda, p. 1169. cd. Francof.) ubi ait, nô; baiera! (milan) nivaux aimMylnanç, si singularumfabularum tempera. recenseamus: ntque idem fera valebit compositun verbum lrnaxwfân. Sed quidni perinde ,alin verbi ternis. natione, lxuvamzîv eàdcm notione diacre Herodohu pome- rit? Sic in iæamM’nn vocalis in, in media voœ. fuel-fit geminatum augmentum, ut in humer, 3790.0" aîîwdnm, et aimilibua. Forum vero in pmesenti etiam tampon larmu- M-nïu. per vocalem n pro a, dixerit Nostèr; quemadmodum xanM’nTr pro zut-Mû, Il]. 121 , 6 , cuiusmodi nous vocalis a pro a etiam in commuai Gmecarum sermone in verbo mmpt’u superest, ex aurai et influa composito. At- que’ila , niai satis firmamm, ferendam certe , neque œmere mutandam, codicum 11.1. scripturam habemus. Nec veto scripturae huic Pollucis auctoritas, oolummodo vulgotn apud cum lectio, obstat: mati codices firmant cum po- tina, quam evertunt. Nam quad cod. Inngerm. dabat, fiera).- MM’mr, non diffa! a nostra scriptura, nisi quad N perperam in AA bit mutatum; quod genus confusionis Bastia, olim nouer, adügit ad Gregor. Dial. p. 921. Quod vero aptimus alioqui coti. Folckenb. habehat, izumMyim, id ex alia satis prona confusiane natum crut, nempe ex H fu- ctum’TI. Taceo, ne satin quidem nptum huîc loco fait verbum traminot. Hoc enim signifient! iterum dixit, repetiit’ quae ante dira-al. (conf. l. ) x 8, 5.) Alqui Herodotus quidem ista in nuperiori narration exposuit; non vero Crocsus endem Cyro iam ante dixerat. S. . , ’ 24. à dxagn’nun vo’mç dm) Ineptiunt cum sua aima"- pmïv scribae velcros, obliti itemtissimae lac:ntionis. Salis hoc Thuq’ydidù erit, VIL 35. nia oîv cela: Bouhom’mç du; and 7:7: 0045! 13v "punir Mou. Similia ex Tacito et Sallustio sti- ipavit P. Leoptvdus Emend. 1V. 23. habet et hue pertinens .Abresch Diluc. Thuçyd. p. 749. Egregie aunons Alex. Pro-- "Wh 1’- 38-1: 1997"» - - - dzaiçmo’ç in", :1 wçwxunîç, et plura bine derivata. WESS. Q

A!) HERODOT.I. 90.91. i 105 4 ’ CAP. XCI. 5. clama 70v(0;) Praeclare Mediceus. idem ab sequentem articulum caniectando adsecutus fue- 1rat Steph. Berglerus; mirumque aocidit, ’baesitasse in re obvia inte rates. Vide c. 15. et quae docœ canmenhtut .Gronavius. Monuit Grau. maria non modo purent, sed et generatim progem’torem diei; quem idem Noster graviton. VIH. 1 57. 1.] Vellem is etiam max 80’141 - - immo’mvoç scripsisset, quad mati certum pracstant et sermonis indoles expastulat. Homo. 0d. r’. 215. s’anime: Sun? 8M. Sa- iphocles Elect. 973. JAN si KM roi; hui; BothiMfl. Verum scripturne baec aberratio in aliis et Nostro saepe se obte- ret, uti c. 103.111.1.4. 31. 54. etc. WESS. - De puiserai:- toribus commode a Bellangcro ad h. 1.1manitum hucheras retu’lit, ex Grnecarum mare ita ces numerari, ut pater censeatur secundus,avus tertius,quartus praavus, quintns abavus. Fait autem Gyges abavus Croesi , bac suacessione: Gyges , Ardys, Sadyattes, Alyattes, Croesus. S. 1 la. «il oÎo’v n Mure) Nihil demuto; «in si", «in du, «in 973;, in simili te usus sunt frai uentis. Supraic. 67. 1V. 152. Vl. 150. Post pauca [L 14.. Beiskius 59117:1 qui in" "drain: quad Codices si proeberent, adtentianem mercretur; nunc «lita inhaereo. WESS. I 23. dm rai dm Aoëlnç) Neminem ofi’enderent ista si sala legerentur: de P114110 agemnrmiîn, ait, ni mais: "BMÇ. Il. 49. Nostra (amen loco si prius du Codicibus abesset; i 0b sequentia censerem adiectum, pristinamque scriptionem banc fuisse: en; and 76 "Marat?! mmnemêuu’w (I. c. 55.) fi (in: A0513): me) simde 053110510 animât. Postremum He- rodoteum est, ut et illud: «182 "En, -- - roi (in. Sic I. 89. K15": Si 11mm; Mura , rai Kçoîn; dan :-l10c, si beneamemini, ’ (nam librum inspicere hercle non vacat) carrigi .vult Reiskius. lib. Il. c. 51. 1er nm A6701 wifi «13m? ÈME", 1d - 24.3:31iMrm. si! yaip En; Râpe; «in; infuser) VALCK. Abydenus ex regis Ba-a - bylonii amcula de Cyra, 5’151: men; iulovaç, in Eaub. Pr. En. 1X. 41. Explnnntius, verum ex Nostro, Oenamaus, Apolli- nem vanitatis et mendacii arguons, ri p.11 76;: imans... a? 414121."; Kîm. î si lapon?" [Liv En façonnai", rafla" 8h? ’v moi? 700v: in. [un 4311 i1 197 «biniou-i ,.1nçm0ahu [Liv ni! "me" M0501", in.) and ni! siums pan-mir. Namque H007

.106 ADNOTATIONES dotes innui, Musae iniecta mentio testatur, quam and» funi plenum et immun» invidiose tout, in Eiusdem Pr. Euung. V. 21. Bene de se Apuleius Apolog. p. 269. Non eideo quid mihi si: in en. n pudendum, baud minus quam Q" "m’ai-1’, quad gelure mina fuit, Semimedus ne Sanipersa. WESS. - Quod modo praecessit, «in tu?" ruvtAaBI, sic recte cymes. l. 21. non nuBaAaiv. Conf. c. 63, 1. ibique notata. wuBnimdnu, non wuBaiAMn, coniectare sont; et ne hoc quidem satis aptum huic loco foret. S. CÀP.XCIÎ. 5. in 3! Boeufs; 1’17; h Allah) land» tissime, verborum asperitatem si practervideas, et verissime la. Gronovius. Minervae protanplaris sive vermillais inter Delpbarum numina celebratissima est memaria, quamquam in titulo mepius peccatum. Mcmini quaedam adponere ad Diodorum XI. 14. plura Io. Taylor ad Demo- sthenem in Aristogitonem p. 517. [in Reisk. Appnr. ad Do masth. Vol.1. p. 822 seqq.] WESS. - Conf. VIH. 37, 7. ibique not. S. 6. "En pis aux) in etc.) Cl. Reish’us 151 rai [du facili sententiae dccursu. Mirum illud oppida est, com-ondin; Codicum [1. 8.] constare in Bpayxfîpn rira Minets", neque dissidere Il. i59. Lacus uterque doctarum disputationibus iam olim examinatus est, docente ex Symmictis Phüemom’s Porphyria, [Quaestiom Homericwc. 8. Vol.1. Homeri Bornes. p. xcr seq.] nec negligente Gronovio. Va- ticinata quondam illic mulier fuit, si i1 humions 7M uncwîolç lamblicko de M1512". Il. 1 1. p. 74. quae insolen- tiori [apud Nostrum] articula nihil prodest. luvemus lam- blichum apud Stob. Serm. LXXIX. p. 471. dînai 32 fuira» and J iv Bçayxi’îy .916; inculpa. Dederat iv Bçundspn, ut No- ster, sut sicuti ipsemet cum Strabon et Pausania. in 3m- p’îauç. WESS. - Philemon in 2vuu1’xrmç apud Porphy- rium. l. c.ait: ,,quum apud Herodotum h. l. in humiez (sic apud Parphyr. in cd. Barn. editur, iv Bçmîfl in cd. Bas. 1 551. utrobique perperam,.puto, pro 390177513501) rît: Mo.»- riuv legisset, gmrum se multis librariarum mendis inqui- natas esse quam nliorum veterum auctarum tum Hero- dati codices, in eo fuisse ut cum Alexandra Cotymsi r17; miam-[m (se. zain; vel 75g) corrigendum censeret, quaniam. graciant nullus scriptor rai; 39mm; in foem. gens": die

A!) HERODOT. 1.93. 101 ocre auderet; postquam vero in eiusdem Herodoti libro Il. (c. 159, 10.) simili ratione i; npmlîaç rai; Mania» serin ptum repcrisset, intellexisse se, Herodotum Ionum mon (quemadmodum illi si Mec, si des, si Mayas. dicnnt) faeminino senne, pro masculino, in ista nomine usum esseJt Sic ille. Cui oppanere quispiam panet, apudveum- (leur tamen Nostrum I. 158, 2. codices amna in "la"? 713.1; consentire, itemque cnnctos I. 46, 1 1. rif: MIMI»: le 39mm; dure: itaque verisimile esse, etiam 11.]. et,II. a 59 , 10. rî; Mina-lm scripsisse Herodotum, et librarioruln eulpa in utroque horum lacorum revers earruptos cadines esse. Quod si quia in statuit; fuerint utiqueperan- tique istae codicum corruptelae; nec amen fuerint ex une: vetustate repetendae, quanta si Villoisanum andins. Haie enim , nescio qua casu , excidit, a: Philemonem illum, e qua in: Porplyrius Mulit, Alexandra Magna canevumv faceret. (vide Villois. Anecd. Graec. T. II. p. 1 37. et Pralega in Homer. p. xxxxv. ilemquelndicem in Anecd. voae Phi- lemon, et voc. Herodot.) At ex ipsis verbis a Parphyrio prolatis abunde adparebat, aeqnalem illam fuisse sut etiam panna iuniorem Alexandra Coçyensi Grammatica, (de quo Fabrie. in Bibi. Gr. IV. p. 379.) sdeaque secundo post C. N. seculo vixisse. DeBrsnchldis multaLarcheru: cal- -.legit ad Noslri V.- 36. et Vl. 19. Ad id quad spectat de quo l1. l. quaesebamus, ita se res habere vidctur. Recte i; tu); Dgaoæîœç scribitur l. 158, 2. qusœnus Branchidae familia [une sacerdotum, qui templum et oracnlum cu- rabant, quad Didymis erat in ogre Milesiorum. Recte veto etiam fartasse et h. l. et Il. 159, m. Mme... in foem.gen. dicuntur; quaniam ex ea, quad vulgo’breviter dicere 00n- sueverant i; Bçasyxi’daç rhum, (ut apud Nastrum I. 46; 12. et I. 1 59, 1.) usus invaluisse videtur, ut ipse locus, ubi oraculum-erat, agame... diceretur, nempe al Benzi- Iou, ut a! 105m. et similia. Ita quidem Pompon. Mela l. 17. Oraculum Apollinis, ait, diction olim Branchidae: cui coupait quad idem templum perinde n:l içdv r3 b Ale 36mm, et 76 kir ri i1 Bçnxidyn nominntum legimus V. 36, 15. coll. Vl. 19, 15. similiterque apud Strabon": 1X. 421 , c. coll. XIV. 634. c. Denique apud eumdem Siffl- XVII. 814. A. iunguntur i1 A9097; au) 3,07484", prersus tamquam duorum locorum nomina. S.

me ADNOTATIONES 14. givra-raflai"; nenersixss)»lure-Granavius in; in usa: 13men verbi, quad sensu activa sumi passe putavit, vere lapsus. L. Küslerus, male dictorum non inmemar,.paren1 illi gratiam reddidit in Clerici Bibl. V. et Bec. T. V. p. 407. Tnedet haec scribi potuisse. De Pantaleonte, Serinus in Stob. Serm. XLV. p. 313. quaedam innuit. WESS. . 20. larima’aoui’mv) Confidenœr hoc suam in miens repasui: auctares hubea Scholiasten Herodoti , qui uvalçoç, ut codex mstus ostendit, hic invenit;.Plutarchurn, cuius in) m’ont: hue ducit; tum Hes ch. et Suidam, hac ex loco lad union: :MI explicantes. Suidam vide in KniOoç, et ’51) malouin] Non adda, simonien, in. fullanis affichant, nec recta verti , nec loco satisfscere. Cur tandem inœrimendum in fulloniam officinal"; traxit? Nullus-ne ad caedem locus conmodior? Bene hac perspexit, locumque persanavit Steph. Berglerus Act. Lips. MDccxvl. p. 423. tum T. Hum slerhusius ad Hesychii ’Evri msieu). KvaiOoç, cardans sive spina est, qua fullones radera vestimenta salent: praeteren tormenti sen carnificinae genus, clavis aculeisque abplc- tum , ad miseras crudelissime enecandos: ’Opwn’v r1, in d’un» seings: :3501 , 51’ si; rad; Buuwfms’vaw uniront: , Suidas et Timaeus. [in Lexic. Plat. p. 160.] Pertinet hue Placards X..de Rep. p. 762. la? dnuàaifwv uvaluærorrsç, super tribulis laceron- les, ut viri egregii dacuerunt. WESS. CAP. X6711. 8. ai ivtnufdmm nmàiem) Haec et seqq. respicit antiquus Sophisla, qui Dissertationes aliquot Ethicas conseripsit, inter Fragmenta Pythagar. vulgates p. 714. A0307; rai; m’en; amendâtes; and nyllflfl Èvsçysirule. ami 051.0 yat’uass’fnu un)! dans? d’un Hinc etiam manifestum est, car ad istam xaaâieulœv mentianem narratiani suae quaedam de more Lydiaca interiecerit Herodotus ; qui vocem, adiectam a Sophista , dgyüpiov , lectari subaudiendam relinquit, quam in simili loco adposuit lib. Il. c. 126. eo Cheopa scribens devenisse pravitatis, ut filiam voluerit. tamquam pmsedam agira-sedan épileur duo’rov 31” r1. Corpare quantum facientes , .ma’fnicxowau niv 59m «and ri; Boukoulvqu, Origan c. Gels. V. p. 260. hi me; (man-aira.» Xenoph.. Symp. p. 525 , 7.) niv 59m niai,u7ru).0176’att Eusebia ne". 1V. p. 162. a. pommode dicunlur s’vzçyufdmvau, id est, carpare vel i1 iman-aï; êpazfa’uemi: aliter cepit Clar. Abresch, Dil.

AD HERODOT.93. 109 Thucyd. p. 763. [Abresch quomoda ceperit nescio: mihi videbatur t’y chipai-11’ Je. coll. Il. 1 21 , 99. et 126. 3. ubi quidem la: oinsiuurcç. ’Eçyaiçïdau, ifldflç, Émis, ipainfil par, de eadem accurrunt apificina. Auctor Orat. c. Neaemm p. 73a, 44. Émises suum nalunt 599711.55 Koça’vfg; liquéfiions, si? 676 «091108561641 odeur et p. 731, 57.. [Demosth. Reisk. T. II. p. 1354, 22.] Quae venit 0b islam quaestum in Aegyptum, venisse dicitur Rhodapis m’ immun" Herod. Il. 135. Secundum grammaticas et Eustathium ad ’IA. 1l”. p. 1453, 45. [p. 1329. cd. Rom.] ArchiIochus istius generis taulierem’Epa’mdixel-at: sed ab istis dissentit Hemslerh. ad Hayon. in ’Bnai-tiç. rd wapiti" est incarniez" in Attica Lege apud Demosth. p. 736, 105. [p. 1367. cd. Beisk.] et-in Alci- phronis Epistala, quam vulgavit Abresch. in Addend. ad Ariane»: p. 1 15. 111181:14:31 dixitNieias, Ailiers. X. p. 437. r. memorsns etiam rai; lamie; æmâlmç. In Isaei Or. V. p. 58, 13. [p. 134.. Reisk. Vol. VIL] Euctemonis «inhuma: basochien mondai tv 1111901117, mirai? and 71’011de 37910:, merc- triculas aldol conciliatriz: in Oral. c. Neaer. p. 728, 28. [p. 1351; Reisk.] Charisîi liberta Nicarete irai «usinas; in 111115131 «suum inuites". VALCK. ’-- ’ Lydia, de quibus agitar, paellas non ex corporis quaestu pecuniam contulisse; sed praeter istum quaestum opus etiam meraede fecisse, quo maiorem sibi dotem comparurent, menait figue in Commentar. Gütting. T. XVI. p. 35. - Similem isti Lydorum morem apud Cypriosnotavit Iustin.’ XVIII. 5. Conf. Clearchum apud Athen. libro XI]. cap. 1 1. ubi viden- dam au pro 16v d’unir, quad ibi , p. 316. l. 5. nostrae edit. Iegitur, 151 890’va cum.I.archero (in Notis ad Herodat.) corrigendum sit. Caeterum apud Nostrum max l. 13. J A935, 85,"; non tam populus Lydorum, quam plebs, reddi debuerat; et sic in lat. vers. rescriptum velim. conf, 1. 196 extr. Et aboyais: 11719919101 (l. 8.) rectius circumfaranei hommes, quamforenses. cf. Il. 141 , .20. S. . ,5, au; mame.) Granovio scribendum vidctur sa.) 36° suiffa 13 nixes: neque enim latitudinis mentionem abesse , nec «Ailes: de ambitu recta poni. Contra en Georg. Amadeus venit Animady. c. 29. plethri mensursm altitudini, longitudjm’, et latitudini suepe admoveri canmonstrans: nul- hm quoque instae proportionis in viri doctissimi amenda-

au ADNOTATIONES floue ntionem haberî: quod une vero convenit. Hum! fieîo lumen , un sans bic omnia sinh De stagna Gygaeo Poëu 1).. B’. 865. et Strabo, [X11]. p. 626. a. et 627. 3.] quo fait Coloën postal cognominatum novimus. Referunt hue cu- pâ rirai n du: in Nicandri MM. va. 633. Critici vetores , forma male. W ESS. - Nulln subest causa, cur de integritaœ huila loci dubitemus, si bancos figuram ob- longam cogitemua: nempe 16 15m nunc intelligit longio- rum laterum mensurant. Altitudinem monumenti tamoul fuisse ait accroîtra apud Amen. lib. 1X. c. 3l. ut en qui- buslibet Lydiae partibus conspicî potuerit. Nana , quod monumentum a Cyge alumine aune eæctum Clearchus nu- nt . quodque Nicanda etiam l. c. specuue videtur, illud nullum aliud eue recta Lev-chenu monuit, nisi hoc Îpfllll de quo hic Herodotus loquitur, et ex eo samba l. c. Cuius ’ monumenti reliquias hodieque superesse, ex W Iti- nerario idem Lat-chenu aduotavit. Conf. Hg». ad ’IA. F. 865. S. C11 P. ICI 1’. a. rai si»: dans: :mmümn) Vitan matricula: agant erat in Latinh. Verius Thomas, in) me; nia" âme-t, mi infra c. 196. ri; flf-- - - manqué" ri 81;- Juan d’un. Nunc; a Lydia repertos Xenophaua in Palud; 1X. 83. itidem prodidit. Acide Bambin: ad Diory’sium va. 840. WESS. [9. hi "Am;) Conf. c. 7, 9. et VIL 74. Adde Admt. cd 1V. 45 , 16. De Mana conf. Diorys. H41. Au. 110111.]. 27. 5.] Ibid. n’a-93th: 30751455) Herodoti cru-03311,!" (sic recte scriptum legîtur supra, c. 22.) icoglav augurât inœrpretatur Dbrysius Halicarn. A. B. I. p. a] , 35. ubi va. 58. pro 31a:- m’nmraç restituendum videtur, îzœnIunvruvAm 51mm ri! 35m! N90»; füîç noient; îæzûunïv, ex Herodoto , indenœ 13v Garnie: «131-51 (Atyn) No mien SuM’mx A3435! fémur un» pâton. Hemdoœa se Diorysùu entrure profitetur; e rerum Lydiacarum scriptore probabiliter, quae Gala suspicio est, derivatn. VA LC K. la. Jim; Menu-0m) litai non magnum videbitur operae pretîum , hoc ex msto clegi : non possum in Inimum inducere, plneuisse Nostro continuam scriptionîa et anni in 313:er et 82mm, nulle pmesertim mou-i lege oogenœ, discontinua. Quod recepi , Homeri et Ionum est. Halle:

AD HERODOT. L94. un Bambin in Odyss. p. 1774, 5:. [p. 564, 5o. ed.an.] 315p- m ex Herodoto, quad nunc Il. 38. Slang-au Consentiunt Gnmmatieo amen Codices Ask. et Areh. Graviœr et vere mais, 34613110": fabulai uba- wuçæn’m’m, tu? 3? mi la) un; &ôlulvom. ex Stobaeo in Poèfsi Philoàoph. p. 176.

15. 15v x1580." and 75v air-rendu») Corripitur Noster ab Album I. 15. [lib. I. c. 55. nostrae ed.] p. 19. A. oh ludo- WESS.rum. haec inventa Atyis regis tempore: l esse enim ludos inca multo anüquiores, probatos usurpatosque belli Troie- ni œmpore. De pilae et talorum lusu nota ex Homero res est: et ubi apud cum tasseras-nm ri» x68», ont muscla; ont x9816.» mentio? Quarum cum nusquam meminerit,seriori tempori inventum debetur. Docuit hoc egregie Thomas dee Histor. Aleae p. x n 2. et Hamterhusius in Poilue. 1X. 97. 15. «Air mon?!) Nullum hic seriptoris hmm [cum GTOMV.]WESS. agnm. fuma); etV mec-a3 usu œrunt. non manif. Semper-ne in emanuemium pecentis abscondiu ruspabi- mur? Negatur horum origo Lydil, quod en Palnmedi ogn- tribueretur alu omnibus. Sophoclis , Alcidamantis , Gorgioe, Philostrati banc ad rem nique aliorum loco Hamsterhusius cumulus est. Sint-ne vero mon) calculi tontum , an calculé ussmrii, animoae ante non maltas annos dispuhverunt Io. Cor». de Pause Diatrib. 4241:0 Vu. p. 57. et Vonni Cri- lime25. M131 p. 270. 13v Bamfla doctus wormien") Melon Cl. mon... WESS. rendu-m . Tu vide 1H. 89. V11. 65. Dimy’sin, his usas, de suo libe- raliær udstruxit plura: Lydum, Atyis filium, uni parti a patte adsignatum, aplati Tyrrbenum ait, Ron. Ant. I. [c. 27.] p. 21. [taxations 32 7:7; in A166 guipa; "Ë! nimba mixa", au; Êxxafirm. ixxupîrat 33 du Iris-n, iæoMxniÏm r5! napalm rai "la. Sic, puto, scrihere voluit. Venerînt- ne in nolise orna, atque Etruscorum genü originem Lydi dcderînt , quad Nourum secuti plures liner-ù tmdidemnt, in magna venatur controversin; de qua Theod. Ryckius Diss. de Prim. Rat. Colon. [edita cum Holstenii Nolis in Steph. ByL] c. 6. et Scipio Muffins flint. Diplom. p.428- atque alii. WESS. -- Confer que ad b. l. Luther"! commentai!» est. S. . . .

un ADNOTATIONES CÀP. X07; 6. athymies; 97m; m’y». 6306;) Vert dixit. Cyri initia et illustrin facta diversis modisper Oriene tîs plages celebrats fuerunt. Ctesios, uti Persieorum fragmenta condocefaciunt, aliam ac Noster trivit viam , fateturs que Photius. Quid Xenophon sectatus fuerit, in omnium est memorin. Forsan et suum sibi narra tionis gen us habuit Aeschylus in Partis vs. 770. [taque optio datur. WESS. 8. i7, irez sinon sa) taraudent) Haec et quae suceedunt Diodorus adripuit lib. Il. 522 sed minus prudenter et considerate, sicuti ibi conrnonstratum est. WESS. à Herodotum cum Ctesia. aliisque, qui Assyriorum imperio (referenœ Diod. Siculo) durationem 1306. annorum tri- huant, in concordiam redigere, post alios doctos viras, (quorum nonnullos etiam Harlesius ad Fabr. Bibi. Gr. T. Il. p. 742 seq. laudavit) Laroherus studuit in Notis ad h. l. Conf. eiusdem Chronologiam I-Ierodot. p. 11,4 seqq. seilicet statuens, Ctesiam antiquitatem buius imperii a primis regni primordiis, intra autos limites concluai , re- petiisse; Herodotum vero ab eo tempore quo totius Asiae imperio reng Assyriae potiti sunt. Value] contra, post longam disputationem, que Herodoli fidem historicam cum en quae Ctesiae tribuenda est, contendit, (Chronol. d’Herodote, p. 83 seqq.) ad extmmum colligit, (ib. p. 189, perquam verisimile esse, consul to Ctesiam , quo Persis gratificaretur, durationem Assyriaci imperii, cuius in iura Persae successerunt, immanem istum in modum auxisse. Novi quidpiam hic molitus est G. Bruining in Actis Societ. Traiect. T. Il. p. 162 seq. (Lugd. Bat. 1795.) qui, Ctesiae mendaciorum nullam prorsus rationem habendam censens, tantum abest ut iusto minorem existi- met numerum nxx annorum , quem hic habent Herodotei libri , ut multo etiam maiorem esse sibi persuaserit. Scil. pro certo sumens, Semimmidem illam, quam Noster c. 1 81,. quinque generationibus ante Nitocrin virisse ait, fuisse primant Assyriae reginam, Nini uxorem, regni conditoris; que secum ipse concilietur Herodotus, statuit numerum annorum, qui h. l. durationi regni Assyriaci trihuitur, pei- libmriorum sive errorem sive temeritatem quadringenr tis amis auctum fuisse; scripsisse Herodotum hm HAA , id est, d’un un? Éva-61, aunas aux; inde illos fecisse in;

AD HERODOT. 1.95-97. un! fifiM, id est, aunas nxx. Cuius quidem inventi laudem non invidemus auctori. S. Cd P. XCVI. 1.. «En; o’ Amine) Deiocem noir practeriit Polyaenus Strateg. Vll. i. verum vestigiis aliorum insistens. Quaerunt docti viri idem-ne fuerit ac Arpha- xadus, cuius in Iudithae historia c. 1. meunerie. duret, an Phraortes potins, Conringius, Montfaucom’us, Prideauz: de qua lite Schroeê’rus Orig. A297. sect. 1V. 5. etc. et Leon. Oferhaus Spicileg. Hist. Chronolog. p. 11,5. egregie. W E55. i3. tu; a mû bisqua; sir) Ecee tibi observationem docti viri , Petri Poulain, cui Theophrasti Chai-acterum cultiœ rem editionem brevi debebimus. Quum de indice sermo sit, idem est ac, Mia filmé: eadem rations Homerus , Mia, et; d; fieffer KIKODfl’fotfl, un? in” demi, 341m3", Iliad. 1”. 571;. et 580. Si me animadverlu , pro ibi; Attieos hoc sensu ditisse Înç, ci: dubium erit, quin Herodotus in mente habuerit illud Solonis, 13 in! adam" et: and. laudatum Plutarcho in eius Vit. pas . 85. n. Hue nimirum splctant, quae, panna ante, [1. Io. de eodem Deioce , habet, ions-rainas; in fg: zinzin: rd idem noÀiwo’v ion: a: quibus tamen verbis vitium , quad illi: inhaent , tollendum est. Quum enim Herodotus manifesta signi- fieet, hune bimæriv, probe gurum cives, ab iniustis iudicibus ouatas, iisdem reddi infimes, iustitiam observasse eum in fine": , ne quis ergo. se, ad regnum adspirantem, odium conci- peret ; liquet, me quidem arbitra , legendum esse, in ri 634x15 78 cibmto’umv «mimis ion. Neque aliter, in argumenta fin pari, Euripides, et ipse Solonis dicti haud immemor, Phoe- niss. a. 541. si 7d; Ion visant», ne! potins mais, G’YÜfA’M’M; gent T97 æzlmï aiii 19).;ro «affermi TodAænov. Quinimo, buius sententiae sa est cum Historici observations, modo verba sicuti seopus eius postulat legantur, similitude , ut in altem exempter alterius toutim: non agnoscas: certe hoc, 14.5 anion 3’ ais) 104’on stadias-aira: ratines-os, ipsum illud est cro- doti, «3’4ny ni «Tombeau ToÀt’nw’v i011. Hnec erndite ille in litteris ad me, sed quibus membranae anxilium negant. W ES S. -- Nec vero etiam membrane anxilio cor- reetoris indigebant. S. CAP. XCVIÎ. 5. imam; 190’11on cpoxurieœr i3!- saà) De indicibns, sive illi reges sen privati fuerint, hoc sollemne. Supra c. x4. Midas me... du 874m , t; "in Hmdota Te Vu H

114 ADNOTATIONES xfanarieuv muet. et V. 26. Additur dixisse Deiocem, oui 31- agi r in, se non ultra iudicaturum: non aliud enim ac 31- ua’mr, quemadmodnm doctissimi viri Sylburgius in Gram- mat. Clenardi p. 451. et H. Stephanus de Dialect. pag. 140. monuerunt dndnm. ln fragm. Philosopbi Eusebii apud Sto- baeum Serm. X1111. pag. 5 10. and": in; puni 1336111 mimi tin m’aura dvûçdæou arabisai" 511 aux) etc. perperam et sine ratione Gesnerus maîzxaiàn corrigi iussit. Pmeclare Glos- sae Sangermanenses: Amis, in) 3min». ’Hpo’îoroç si. si! (pas: 3min! in. WESS. 15. mima" tiglon «11er Besoin) Vaculam in: snspica- bar absorptam a literis proximis, quam solet in talibus adbibere Herod. p. 169 , 32. [111. 25.] in: est... «13:63. pag. 192, a). 194 , 23. [111. 80. et 85.] Sifflet riront mais" Ba- omJu 7nirdal: atque ita scripsisse hoc loco, "1in in inlay mirât Barillet. VALCK. CAP. 107111. l4. rai 13v ’AyBa’r’œvat nimba) De-- miror dilectissimis membranis baud auscultasse Gram- vium, quibus recta obsecntus fuit c. 110. et 153. minime vero 111. 61,. 92. Non placet id consilii incertnm. Optime codex Florent. cui alias pintes schedae cousen- tient. Medorum regina] banc urbem veterum conplures, in quia et Ctesias, ’AyBa’ram, teste Stephano Byz. adpella- ruut. Nunc quidem in illius Persicis gâteau K5»; - - Rapi- m, indç’Exflœra’ym: ipse dederat ’AyBaroivm, sicuti in ôta phani Baffin, legîtur. Opinor latere idem vacabnlum in Aeschyli Pers. vs. 927. nant quae de Agdabatis, gente Per- sica, a Criticis adscripta snnt, fide carent. Sam. Bue-har- tus titnli oniginem in Ambum sermone invanit et eleganter illustravit Phaleg. 111. 14. Culte vero de Aristotelis obscurioribus libris Themistius whist: «repenti»: de) mp- Bo’Mtç, si roi iv ’ExBavrœ’voiç Bettina, Or. XXVI. pag. 519. D.

, 18. and; 1’61) Videtur Diodorus 11. 13. in arbis situ- dissentire, t’y mêla, in planitie structam scribens. Ambi- WESS.tum idem XVIl. 1 10. stadiis c1. absolvit,n et hac parte discors. Athenarum enim amplitude atqne ambitus stadia- ce. acquabat, teste Dione Chrysostome Or. V1. p. 87. c. et illi tumen, ex Nostri finitione, Ecbatanorum magnitudo. conveniebat. Qnod editur anni 761 ’Aâmau’m minus, pravum

un 11151101101: I. 98-101. .15 est. ’Mmtm oportuerat; qui quidem naevus in bis libris nimis frequens. WESS. 2.7. 311° si si flMWuÎM, sir) etc.) Platoni, horum fartasse ne cordato, tale aedificia templaque Wriis eoloribns distin- guendi sans BagBatçutdv :131: est. Sic de Neptnni in Atlan- tide templo : 113°; bi n 849814:11:31 ixm’ «in: il 7500" myrti- Wv 1’31 noir tintin), flair 75v aimantins. rai 33 darwinistes mardi. Critiae p. 1 16. Pertinent hue , quae Auctor.de Mun- do eleganter conmentatus est, c. 6. p. 1 95. Ed. Vals. WESS. - Omnino structurae genus isti simile bodieque in multis apud Sinenses et apud Indos oppidis reperiri monuit Ceylan in Hist. de l’Acad. des laser. T. XXXI. p. 1,2. S. CAP. ICIX. 5. 3; infus 3’! mina: guindai) Vide e. 69. Regiam apud Medos Persasque maiestatem , inique debitam a civibus reverentiam abunde explanavit B. Bris- sonius de Regn. Pers. 1. 27. et 11. 91. WESS. CAP. C. 9. and tartinons) Saepe numem vocabulum in Musis reenrrit de subditis imperio ac dicta andientibus, rarnm hac notione. Ecee tibi imitatorem Dionem Cousin» lib. X1..II. I7. p. 31 5. Ed. N. au) nie surinant rosir and nu- rsinoon- 10W ennuieras». Aliis snnt drageon-ai , ut in libella de Mande, cuius interpres Apuleius non sine quadam - cultus elegantia: Sed inter cos dures regina et Imperatoris oculi [conf. Nostrum, I. 111, , 7.] quidam boulines encabana tur : per quae qfieiorum genera res: ille ab hominibus deus esse credebatur, cum omnia, quaecumque ibi gercrentur, ille Oto- eustarum delatione discebpt. Ceterum scribi debebat, quad bene vidit Reiskius, and 01’ : est enim dandi casus. WESS. CÀP. CI. 1. si Madmdr "sa; ourle-rida) Inœrpretltio Valide, Deioces - - solum Medicam subegit nationem , eique imperavit, illa homines etiam perdoctos in historia veteri tradenda decepit. Galeus pro vvvlnpnlzt legi scribit in msto merçûlzœro , atque in loqui solere Herodotum: obvemba- tur eruditissimo vira xœrtcrçt’îl’mfl, subegit, veternm nulll ndeo frequentatum quam Herodoto; apud quem nnspiam invenietur mtfl’pifluœfo, usurpantem 16 empâtas: no to significatu 1X. 18. min-y wergfiloam; (mutari non debnerat) 3m06; un) munis-m: de mimera. Hoc apud alios frequen- tins dicitur Empaoivrtç vel nerpIOo’mvos. Dubinm nullum fil, quia hoc loco endormis notet in unam tontinait: Deio- H 2

116 .ADNOTATIONES ces ro’ a Mnâaudr (au: «minuit, maint: r1 "mon 11951: (si: ista leviter refingenda suspicor;) Medos in unam gentem contrait, atque haie soli impertwit. Ex bac vers , ni fallor, interpretandi ratione [quam quidem perinde vulgate etiam scriptura admittit,] primum manifestum est, cur bis continua diversa memorentur Medorum genera, e quibus Imam ille feceüt gentem; deinde, quamobrem de filin Phnom panlo dimt inferius: "in dama?" (Suidas expli» est , Jeux?! finira: ) lutin" dans 751 111.18.» , ainsi reparlerai» une; in) en); niera; a. r. A. Pater Deioces , callidns ille in» stitiae satelles, pacis amans, et solos regere Medos contentus , simul atque iustitiae fruçndae causa ( Cioero de OH. Il. e. x11. init.) rex fuerat comtitutus, locatim dispersas cives suas adegit in! minuta: ramendai, and "Un «marinoit-a; rôt «Un» site» intubation. Herod. p. 41 , 5. et p. 42 , 3. [c. 96, 6. et 98, 11.] Condidit itaque Ecbatana. His denarratis subiungit: Asyïo’xnç M1 un rd 1111130131 au; min-9111.1. Hoc aliis in re simillima saepius dicitur rassîmes, vel minbars. Natale sunt imperantium artes , Thesei , Gelonis , similium- que: de Gelone, unis Syracusis omnia posthabente, Hero- dotus lib. vu. e. 156. VALC K. . - CÂP. CIL Io. ’Amp’m "Jeux ai Ni"! in») Qui Inc» volnerit, etsi urgeas ratio desideratur, pracsidio non earebit. Assyrios laxiore significatione Noster usurpat , 1111s ipsos conprebendens Babylonios. Assyriorum itaque alii Ninum, Babylonem alii possidebant, uti c. 178. 185. etc. WESS. - De Nino urbe, ad Tigrin situ, conf. e. 193, 1 1. et Il. 150, 17. S. CAP. 0111. 4. Mixtes me! finet) Turmatim. Adscri- peut bis Scholiastes : mai fluor rai aimantines-a, and rai mi- bpm t’y ri aimi, and 13 envahir si; rainent. Habet ex en Sui- das. [in kan-d 111.] Ultime hue refer, cetera aliorsum deb ferenda. Rail mal rhum sa) «and»; nprBæ’Momç V11. 21 1. et[8. 1X. in 113511 20. 11.11191: et 22. (vous) WESS. Vide supra, c.I 74, 8. 5.] 15. Banni; i 211Mo» 111113151") In obscuro res Seythieae loco sont: de gentis excursionibus in Asiam plura Iustinus Il, 4. 5., quae partim conveninnt, alieua partim sunt. M1131»; 21190111917 expeditiones et peregrinatioues tetigit abi- ter Strabo 1. pag. 106. [11113. 61. cd. Cam] sed nescio que au-

AD HERODOT.I. 1014-105. 117 clore eundem Madyem ragent Cimmeriormn fuisse adfirmat. WESS. -- Couler Nostrum cap. 15. et praesertim 1V. - GÂP. CIP’. [ 1 - 3. "En-1 31 dard si; Muni; si; Mamb- 1230;11 - - - seq.i; Ko’hxoo: quinone; S. 111ml" .. suifai"); 636;.) lusta mnior videri posait iste numerus triginta dierum; quam promen- tim cum terme tractum , quo inferior Asia cum superiori inngitnr, intra quinque dies ab bomine des... permeari passe supra dixerit, cap. 72 extr. At btc non de ca parte Maeotidis mais agitnr quae Colchidi pmxima est, sed de ostio Maeotidis, et quidem de ulteriore ora illius ostii, ubi Cimmeriorum olim sedes fuerant. conf. 1V. 1 1 seq. Cae- terum meminerimus, ubi de eisdem règionibus agitur, quas Seythae dein babitarunt, diurnum iter ab eodem Nostro ducentis stadiis aequiparari, 1V. 101 , 8. 5.] . 8. i1 3151i 1mm: roi KWIOY 5’909) Eadem , sed distin-À ctius,1V. 1 2. V11. 20. Cimmerii legerunt 0ms Ponti et pet claustra Çaucasea in Asiam inrnperunt; Scythae, dum pro- fugos inseqnnntur, a via aberrarunt, perque Caspias portas in Mediam , regionem a fugitivis avenam , devenerunt. Lege T11. Sig. Baierum, .Conment. Acad. Petrop. lib. 111. p. 31 8. WES S. CAP. CV. 2. hauts-1751;) Ita btc. At 1’me lib. Il. 2. 28. 50. nec constanter tamen. Recurrit prior scriptura Il. 151. V11. 7. Quse quidem discrepantia ex pronuntiationis vicinia nata fuit. Scytbicam expeditioneln Hieronymus adtigit in Fabiolae Epitapbio: Houe gentem Herodotus refert sub Dario Medorum rage oiginti annis Orien- ùm tenuisse coptivum, tuque ab Acyptiis et Aethiopibus an- nuum engiue vectigal; non sine erroribus, de quibus Seau. liger in Eusebii Chron. p. 83. Tnpruriço [l. 4.] non ex genio Herodoti, uti visum Gronovio, sed e Grammaticorum vetere scribendi more venit. Servavit ipse si 1900»de 111. 158. sicuti alibi 73 apéro, ri Min 1d «faire! . quae- emendatius utiqne scripta. Condnxit de genere hoc con- pluscula Io. W une, addita in Dukeri praefationem Thuey-i didis. WESS. 9. «vivra! aiçxmo’ratflr issir etc.) Pausanias I. 14. primas omnium mortalium Assyrios Venerem Coelestem caler: ingrates perbibet, ab illis Paphios in Cypro et Phoeniœs

m8 ADNOTATIONES in Palantina religionem eius acœpisse; bine vernisse ad Cytherips : abduxit doctissimum scriptorem a vero Venus M lino, quam ab Assyriis :ultam ex Nostri I. 1 31. et 199. didicerat. Nam quo pacte ab Assyriis, a mari nemotissir mis, en superstitio ad Cyprios penetrare potuit? Uranium islam Venarem Syri Dercehm vocitabant in Diodori H. 4. l 5. Mandat si 313: Hum voûtoit) In dederat , uti rei ries et Longimu testantur. Scio animose 9’ 916; a Gronovio defendi; quo modo, si qui velit, omnibus naevis patro- WEScinium parabitur. 64m: "En; quaeS. fuerit, quaesitum - ambitiose fuit. Ampl. Bouherius totum illi cap. 20. Dis- un. Herodot. inpendit, spœtisque plurium coniecturis, quas recensera nihil adtinet , deeernit cum Tania ad Lon- ginum atque aliis , sium voûta convenire contaminatis morbo tuqfium oirorum, ut Baratin: alicubi, [lib. I. 0d. 37.] sive pathicis. Verum est, Philonem lui, Dionem Chy- sostomum, Herodianum, Clemcntem Alex. , Eusebium, Scho- liasten Thuçydidis, quibus adiuugi poterit Criticus ad He- pkœstionis Enchirid. p. 41. circuitu Saviez; min» id genus descripüsse: neque nbsurdum erit , si profitearis , Longino honestam eam turpis flagitii descriptionem ndmirabilem nique dama-m fuisse visam , qua est sententia vit Amplis. simus. Baud parum lamez: metuo, ut Noster Scythis id inputaril. Alibi cette, cum non dissimile quidpiam ex- ponene vult , hac verborum circuitione abstinet I. 135. usurus, uti opinor, si aperte loqui nollet z hue adde, in Scythiam delatis, uti adfirmat, morbi illud muliebris gurus statim fuisse manifestum,’quod in pathicis utrum liquidaomnibus adparent extemplo, non habeo diverse. Accedo potius ad Hieron. Mereurialis opinationcm Var. Lect. Il]. 7. Hippocralem et Nostrum conpamntis. 111e de iisdem Scythis de Air. Aq. et Loe. p. 293. [sect. 106. et 109. cd. 011’374 IJVOMW yivorrau au) nommiez inœ’fovrau, and ai; ai maïa; insinua: «Swing. Caussam morbi incolas acceptant referre deo, [ait ibid. Hippocr.] sed cri-are: halicte cum suas sibi, verum naturales, mussas. Porro , qui malo ten- tlntïlr isto, humant rroMiv ywauxu’nv, aimantin-t; ion-lm civuvËpbn. wvmuæowi’ r1 au) EfluIÇOH’æ Mirai div yuvm’ôv, Ê aux) haïra. Denique 195m adpellat, qualis profecto est, et ma-

11D HERODOT.I. 1’05. 119 ribus turpissimus. Atque haec senex divinus codem fere, quo Herodotus, conmentatus est (empote; ut dubium non ait, quin eamdem uterque rem signaverit. Noster "17061: 915Mo" vocat; ille, qui morbi eius feminei (fœtus, quaeque indoles fuerit, declarat. Herodotus intae Veneri, sicuti Scythae irae Deorum, morbi initia contribuit. Hippo- crate; ex artis suae disciplina , superstition dissipata omni, mali caussam vestigat et explant. Qui quidem dissensus ferendus et magni non est momenti. WESS. - Perspecte vir eximius. Plura si quis desiderat, dabunt non- nulles Larcherus ad l1. l. et Corayus ad Hippoer. l. c. Exstat etiam singularis Hgnii commentatio de Maribus inter Scy- thes morbo çfiminatis, quos ille cum hermaphroditis Flori- dae contulit, in Commentationib. Societ. Goetting. Vol. I. P. 3. p. 28 seqq. Sed, quod maxime ad rem l’oeil, comper- lum est nostra aetate, morlmm illum, quem muliebrem commodissime Herodotus nominat, codem prorsus modo, quo ab Hippocrate descriptus est, in eisdem regionibus, quae Srytharum olim fuerant, hodieque (quamquam baud ita frequenter) obtinere. Vide Reineggs topographin-he Be- schreibung des Cancan" , Goth. et Petersb. 1 796. T. l. p. 269 seq. Histoire primitive des Peuples de la. Russie, par le Comte Jean Po tocki, Petersb. 1801. p. 175. K laproth, Rein in de» Cancan: etc. Halae et Berol. 1712. p. 283 seqq. In Var. Lect. ad l1. l. adnotare oblitus eram, pro 1);va ad Io- nismi normam 911).!" corrigcndum censuisse Koenium ad Gregor. Dia]. ion. 1,1. atque sic b. l. edidisse Schaeferum. Et sic alibi quidem brevi vocali s in media scribitu-r hoc vocal). ut Ill. 85, 16. et 20. sed simul per a: in terminatione primi et quarti ossus: à Hua Ywæoç, Il]. 86,- 5. rais sium acinus , Ill. 102 , 1 7. - lsta iam non modo scriptaa me, sed typothetae etiam tmdita emnt, quum a Bois so- mzdo mec, Viro clarissimo, qui incomparabili studio, quidquid ad ornandum Herodotum nostrum valere videtur, id mecum communicare, aut de eo me monere con- auevit, par literas transmissa Notula, ad id de quo hic agitur spectans, mihi tmditur, bis ipsis verbis concepts: «grinçai 33 1190331111, binard" si 314i; sizain n’en, ,, ainl 1’017, 3:96:ch ivdçwüvouç si xarzxn’ruç. Tiberius Rhelor, ,,ne Figuris, cap. 35. de Penphrasi, inedito adhuc, brevi ,,edendo.tt S.

ne ADNOTATIONES 18. "si; saloon iEvaplac si Sadim)-..Ampl. Bouberin invita; , piaculo pantomimes, cornait. Factum non laudo. Obstant membranae. Repugnat scriptor ipse 1V. .67. Con- tra etiam veniunt Scholiastae ’Em’puç, ai dækîrau : cuius explicatio, etsi sit erronea, deoeperitque G. Garinthum, vetat mutationem. Amplius robur Hippocrate: adderet, modo scripsisset, ut Tollius ad Longinum habet, aman... 3! si routin: ’Eniçuç: verum ca Mercurialis est correctio speciosa: ’Amvâpzïçpraeferunt veteres editi. Confer P. Leopar- dum Ememiat. Vil. 1o. WESS.- In vulgatum h. l. ’Enr n’a, et in ’Emgs’s; 1V. 67 , 7. consentiunt t’ere libri: a quo parum abest &VAÇMÎÇ , quod apud Hippocr. (teste Comyo in Notis, p. 351 seq.) in cod. Reg. 2146. et in cd. Ald. legitur. Quod si, ut probabiliter Weueüngius iudicavit, (in Notis ad Glossas Herodoteas) Scythicum verbum est, frustra sunt viri docti , qui illud ex graeci sermonis noms vel interprctari vel corrigent conantur. S. CAP. CV!- 4. youpi; p.31 raie (bien!) Raid. 10,3; a?! ni, , clip v , et max du inuit-rom: aut 04,011, oh ca quae statim iterantur. Mibi transitus a plurali ad singularem numerum non displicet. Saepe numero ita utriusque linguae scriptores. L838 Davisii adnotationes in Ciœron. I. 59."de Nat. Deor. W E55. - Ne me quidem transitus a plurali numero ad singularem ofl’endit , sed reliqua sermonis structura: in qua ne illud quidem neœsse est, ut r8 in ris mutetur; sed , hoc quad quibusque imposuerant, est idem illud tributum, quad uigebant. Nempe structuram orationis non aliter percipere possum , nisi ita , ut pet adpo- sitionem iuncta intelligantur haec duo , oh", et r8 ini- "un 1’118qu v, (nam sic cum ms. F. pro iartBaMav scribendum ,) et ad horum utrumque referatur verbum in". en. Quane non magis mufle un! 7d; oo’pw , quam Odeur, legi velim : cuius posterioris coniecturae idem Heiskius in Notis editis merito nullam fecit mentionem. S. : 10. sati du n Nîm (in!) Hieronjmus in Chron. Cyno- res Malus subvertit Ninum : ad quae Scaliger N". MCCCCLX. p. 85. For-tasse in Grau-o conceptum fait: KuaEainç 0’ M1736; nil Niiov «59:7, capit, etpugnat. Nam proeul dubie non subvertit. Quis ergo? Scribit niquer c. 178. Nivov alun-ciron Mandrin, Babylonem gentis regina et metropolin fuisse; additur

AD HERODOT. I. 1064108. 121- c. 183.’eversam [cette upugnatam] esse a Mcdis. Quae quidem in Cyaxarem melius congruunt, quam in Astragem, uti Boulier-t’as voluit Dissert. Herodot. p. 240. [Quod Inox ait, s’y ifffotfl Àilyolfl 311A6w,] Assyriorum historiant, 1115m lambin, conposuisse Herodotum, crcdibile fit. Me- minit earum c. 184. altera vice. Perierunt cita. Nihil inde servatum , nisi unum fartasse apud Aristotelem fragmentum , Hist. Arum. Vlll. 1. Nam alia, quae inde arecssun- tur, perpenm in hune censum vacantur. l’erierunt autan, ut innumera alia , temporum iniurià. Qui accordi- ter atque inepte digestos cos fuisse conmentarios, et propterea neglectos, cum Vignolio Chronolog. 1V. .4, 6. etc. adseverant, talia oonfidenter obtrudunt, quorum rationnes reddere nequeunt. Verum de bis in nupera Dissert. Hero- datea c. 1. disputatum uberius fait. WESS. CAP. 0711. -5. droitisera; 3) 113v miam» raïa-1 etc.) H. Stephamn [in Prolegom.’ de Herod. vocab. et loq. gen.] 11719011411", quad c. 108., longe praefert; a cuius indicio non dissideo. 11.9Mo" bac usu in Musis frequens, non illud. Tonka: r97 r67; au) roi "093011101171: r51 annuaire» simp- fl’ôtra, cum Gyge coumanicabat, I. 8. tutu V. 24. Vll. 8, 1. Statim "à. ante Mondain" [1. 7.] induxi, obsecntus mem- 11. du!" Mi! Nm: 01711052) abolis; alibi recte legitur; branis.sed bic ferri acquit, si vel W in Codicibus ESS. bonis inveniretur. l 91’qu , familia, non potuit alunir diei; semper lanice scribitur «Un. Herodot. l. go. 56m; m’ait; ad Guapnlpnç. lib. 1V. v 76. Vl. 35. Lib. Il. c. 172. Amasinprimum hobebant despicap’ lui , du 111.14... ni 1in livra , and obels; alia. ËTIOflfl’Gp Eum- dem Hemnicus Athenaei XV. pag. 680.11. antequam ad regnum perveniret, fuisse scribit litchi au) r51 min-m. CAP. C7111. 7. (ah-tau Mina) Revoeavi quad Al. dus eumque secuti expresserant, idque licitum in masto- Vrum dissensu A putavi, L praesertim C ubi scriptorK. ipse 1viam monstravit cap. 11 1 , 4. Memini Damasoium apud ,Photium p. 561. novae scripturae auctoritatem conciliare videri, khanat mirai rab 73min m1157". Sed dubia et controver- sa lectio est, et defendi, nisi metaplasmo declinationis in subsidium vocata, acquit. Nihil simile lainant, que

un ADNOTATIO’NES Hippocrate: pluresque alii fuerunt usi, requirit. Vide doctam T. Hemsterhusii adnotationem ad Thon. M. me ,EI’I’TEE. VV E53. 17. cal 5m15 asturien) Dubium est, boocine, an ni inv- rq’î meut. adscisci debeat; quamquam ego non multum eo distrabor. Varie ponere salent. Aeschin. de Input. Pals. p. 47. Ed. Ald. [p. 31 1. cd. Reisk.] d; E74 rai"; iman; Adam: «renifla. Io. Chrysostomus T. V. p. 24. a. à»: à 141709; ani- si; ânon-q: mystifiai. et T. Vil. pag. 831. c. 1mm; ai and»: ban-17 meula-ru. Par ratio prorsus est in 11.1131114151, quad yiro Cl. [1. 15.] tantopere placuit. Ecquis enim mortalium, in en schedarum discordia, Herodoteum illud esse praestabit? Mainate? habet cap. 68. lIl. 65. atque alias, miam»? quoque. Max [1. 18.] 1’; navrai; servavi, non ignarus defeudi veterum lacis ému-oz? passe, patronumque babere in Miscell. Observ. T. HI. p. 14a. WESS. -- Quod mode praecessit, Jim»; ÊÀa’tuvoç, id commode W yttenb’. Se- leet. p. 351. confert cum illo Xenophontis, Hellen. lll. 1, a. KÛpov si"! intima inuite: siam. S. CÂP. CIX. [2. à; ai «notifia iral 791151911 uannulvu ris ici s’avéra) Volta ad verbum , quam ci puer traditus esset ornatus ad necem : ubi quum baud adpareret, quid hoc esset, ornatus ad necem; clarius H. Stephanus reddendum censuit, quam ei puerulus cum ornatu traditus esset ad necem: et in eundem sententiam Gronov. quam ei puerutus ornatus esset traditus ad necem; quam yersionem et Wes- seling tenait, et lamineras bis verbis sua idiomate reddidit, on remit l’enfant couvert de riches ornemens entre les mains d’Harpagus , afin qu’il le fiLmourir. Quae interpretatib (ut iam olim Ann. Portas in Lex. ion. v. Saison-a; monuit) satis bene baberet , si 11117186011 far) Suvdrp, non mimais" "in! 1’11) Smala-ça, legeretur. Nempc tradebaturHarpago puerulus eo calta ornatus quo regias liberosyntortis causse (id Çst mortuos , aut iam ionique morituros) arnari maris au. conf. c. 111, 16 seq. et a4 seq. rursusque c. 112, 15 seq. et 1 13 , 6. ltaque ad riiv articulum , cum codem Porto, in- » telligendum "and, , sive potius n’irai: en . scil. nomen et cognato verbe, quad in proximo est, repetendum. Sic Vil. 54, a. iyædpw -.- niv Mir - - niv 8’ Edgar, se". 71097311. VIL 62, 1. nir «1777:1 ratinai inaMivai, se. ffOÀtlv, id est

AU HERODOT. I. 109. 1’10. 123 enfuir, quo vocab. continuo dein utitur, Vil. 84, 3. du mini! (se. ravir) (carnauba. Pro quo VIL 72 , 6. ait mir mis-sir hanse: ubi, quaniam imine en loci idem ac irrua- m’m aut immulm valet, pariter mÀsiv sut made intelligitur. ln Aristoph. Ban.- 192. "marinas suiv riel 1915!, le. nains. Sic "indu ni! i714 91110111111, scil. mon vel 31’101! , et similia multa apud optimos quosque auctores. Sic ven rursus apud Nostrum, quaniam 3170m in) Savoirs. 1X. 37, 6. . Ionat oindre marlis coassa, in «incuits coniicere supplicia de- uinatum, similiter etiam l’âne (001M) mir t’ai Savais-1,1 (scil. Sic-tv) habemus lll. 119, in. et un): inca; amidon» ni; hl garnirai, nempe 81’s», V. 72, :13. Neque me fugit, ad "b articulum alias etiam subinde nomen 9’561 intelligi ; nempe cum verbis pracsertim quae mittere, ducere, aut profi- ciscisignificant: (conf. I. 67, 1a.) sed non idcirco equidem dixerim , in verbis ex V. 7a. modo citatis praegnans esse verbum audion», intelligendumque mutinas cinabr- flt niv 1’er s’avéra) 6331, quad Viro docto excidit in utilisi- rno libcillo scholastico, quem Attica inscpipsit, p. 341. cd. sec. S. 3. iç rai 11m.) Verum id est: ut 1771;; rai viniez cap. 119. Saepe tamen operarum delicto depravatur, quem ad modum principio eiusdem capitis 1711 i; rai airains, ubi Anis. ointes. Il. 1 29. dieu li «in oianfom etiam. lll. 148. wfiyd un 1’; rai aimiïa. Quae quidem et alia similis generis ad eundem formam ex msstis redire debent. Vide Gram». Il. 66. WESS.-- Nempe Il. 66, 17. mole Gromaixiom ex ms. Med. restituit, cui et alii libri adsentiuntur. S. ’ [11. «mini; Ïtftll) Adbaesitv litera e superioribus edd. Rescriptum ion velim, ut alibi: et sic b. l. noster eod. Po. Conf. Var. Lect. ad Praoem. l. 4. 5.] CÂP. CX. 5. nuai; r: s’armdswrairu; VI’IMW) Multum se bic aestuasse fatetur Cl. Beiskius , tandemque bue venim, ut &ywm311nniraç,paseua maxime horrifiera, repoueret. Pepe- rerunt fartasse bos fluctus montes annamm, qui mi- que boum pasturae minime conveniebant. At pascua erant ad vmontium ndices,iut statim traditur: ad cas autan plerumque berbidi irriguiquc agri , bubus pascendis egregii: bine et pagus illic, bominum celebritnte notabilis, e. 1 14. Passes, si innovatione locus indigent, 5mn3uiræv

124- ADNOTATIONES l fa ex Aida necipere et bubulci sollertiam intelligere. He- gchins, iEæmdtiœç’ lmptMÎÇ. Vide Il. 133.. WESS.- Quid- ni pascua intelligamus ad id, de quo nunc agebatur, maci- 8. ni! yole suint nullum 2min M5391) Eadem-ne Moda- rumme et Persarum idanea fuerit dialectus, nonP liquet. S. In uli-- quiis Persicae linguae nihil doctissimi viri G. Burtonus et Hadr. Relandas invenerunt congruum. Confer buius Diss. de Vet. Ling. Pers. p. 245. et illius MM. Ling. Pers. pag. 97. Iustinus l. 4. de caussa nominis Spaco lepidas ad- metitur fabellas, ex Trogi libris derivatas. WES S. 1a. 1531; Mttfuv) Credo Florentine non aliter scriptum, etsi super en re silentium. Codex Aslr. et Volta idem obtulerunt. infligea Aldi et Édith, si littera de- trabatur, 2119111911; dabit, quos Colcbis confines, memorant Orpheus Argon. vs. 753. et Apollon. 11h. Il. 397. atque ex illis Stephanus sz. la Nostri Musis modo Ennemi Il]. 94. modo 24121191; 1V. 37. contra tabulas tamen. Melius I. 104. Vil. 79. WES S. 20. israçqïy - v Starlratwsm i715.) Nimium tribuitur hindi- aco. Quia de militibus corumque acie Siaraxti’m frequen- tatar, propterea-ne uni negabitur? Apostolus Paullus, 0171-111 si! Statut-andin, Acl. Ap. 1x. 13. Servus irais" ni 3m- raxâr’n-a mirai Luc. bang. xv11. 9. Haec sufliciunt. Alii in couposito amplius quam simplici esse adfirmabunt, ne- queillis pertinaciter obloquar. WESS. - De re, quae bic agitur,-conf. e. 11a, 6. 113, 11 seq. et116, 23. S. CAP. CXI. A. iæirrE 30170.01 drivai sinh)" prave explicatur quae per totam diem parturierat , pulere monenœ Cl. Abruch Diluc. Thucydid. pag. 583. WESS. - Re- cte vero Vir doetus, cuius partus in dies enpectabatur: et aut sic, aut de die in diem, in lat. vers. repodtum velim. Sic Vll. 203 , 5. «podiums: mis-ds (in imbu . quotidie (sive , in proximum quemque diem ) erspeetontur .- et pleut dictione , airai arien Juifs", Vil. 1 98 , 5. 5. 8. in 0611111166; J’Açæœya; nnuwfpulæuro) Recte post pauca [L 10.] hune in modum Gronovius; sequor exemplum, scbedarum parens imperio. Est autem omnis. baec oratio cultissima et rusticae simplicitati mirabiliter apta. WESS. - Utrobique edd. ante Gron. Mtflflt’flipüfl dabant;

AD HERODOT. I. 110-113. 125 idque priori loco (l. 8.) tenait Cran. ubi cum plerisque msstis multipolaire primus Wess. edidit. Posteriori loco, (l. 1o.) de quo in Var. Lect. oblitus eram monere, idem Granovius , suum codicem , ut ait, secutus, amarin- vlmm primus edidit, idque tenuit Wess. ubi quidem ( ut idem Wess. adn’btavit) codd. Ask. Arch. et Paris. duo (no- strî Pl. Pc. Pd. et cod. F.) in Mfl’lfiüiaflfo cum vett. edd. oonsentiunt. S. 9. i5 aliter-roc liois-a) Appianus Punic. p. 104. [c. 104, 3.] au) mirât si "un" m9300 i395" i5 dharma. Similiter pag. 117. [c. 116, 13.] SophOcles aliter Aiac. 727.:’E nilAæruv Ain; ranimâtes. Aeschylus quoque Suppl. 362. Heyahii me dam-n’a; bine docti viri corrigunt, sed frustra, uti bene in littoris ad me Cl. Alberti. Legendum enim i2 où).- ærlaç, quo ArchilOchus apud Heraclid. Pontic. p. 412. Ed. Galei utitur. WESS. 13. le Marina; "il; imrlçouç) Cogor saepe minuta venu-i. Quid facias, ubi talem se silva dot? Abigunt Florentine bine et c. 1 1 2.3111641114, et retinueruut rdv Sini- m; c. 1 1. Non sibi constant, fateor , in productione vocis descriptores , sed culpa ipsorum est. 1’3me vidimus cap. 78. Manarunt codem ex fonte ’Aynaye’m, ’Açinayo’pw, ’Apma’pta: KunÆainç, KuMBtitrtw, Kapfidfla, quad in iAmm’à m codex Areh. sollicite observat. WESS. - Cap. 129 extr. in dentine; consentiunt libri omnes. S. CAP. C1171. 10. si Si mini 71 airaiynn) lta adsolet: caïeu alvins in) dans: Il. a2. et 55. 1V. 17g. V. 52. etc. So- phocle: Elect. vs. 1527. Plato in Phaedro p. 243. n. un; airains. in Eutyphr. p. 7. a. Itaque 72 interpositum pluribus in nustis citra sententiae damnum resecatur a Viro Clarissimo recte. Saepe tamen apud alios and 7’ sinisas, poêlas in primis, de quibus Valcken. in’Earipidis Phaeniss. 1668. WESS. - Equidem, cur abiiceretur particula et perapta buic loco, et plerorumque ac probatissimorum codicum auctoritate firmata, non satis caussae vidi. S. CAP. CXIII. 9. r51 nm 779657111») Bine in Aem. Parti aliorumque Lexica receptum fait 17680011105. Usitata .vox «371180:11:31 facile potuit in illam deflecti. VALC K. - Per utiqne rarum est 1968m»; de pastore, sicuti et ago- Bo’mm , quad in Philon. 111d. Legal. p. 993. n. Verum hoc

126 ADNOTATIONES naevo obsitum nique in «mohawks vertendum docuit Kühnius ad Diogen. Laïrt. Prufat. lllud movere non au» deo. Accedit proxime gamma. vocabulum; sed metuo, ut m7; Emma; bene conveniat. WE S S. v CÂP. CXIÏ’. 6. dada; oîxaîoldm) Ulm mutina litera oïuovoufm refingit Cl. Pauw: neque enim eum, qui sibi 8991196999; tuque Jodwàv eligebat, u’mn’mu; omîsisse: ha» [misse practerea Fer-suum rages mNSHIGIk rap daim 1U. 61. quibus aedium et mi domestiœe cura crat. Hoc verum; notum quoque ofxohmîv, chatoyiez" et chevelu?! permisceri apud Philon. Iud. de Forlitud. p. 740. c. et in Paullîna un! Timoth. priore c. 1, 4. et mepius alias. Neutrum (amen adigit, ut eam in senœnüam entur. Ludus pinerorum describitur, quorum esse dedgficare casas , plostello Manger: mures, monuitlutine Homtius Il. Set.par m. 247.inpar et experientia , - - testatur. - .- W E S S. 8. ri; drumlin; 50’059 tu) Diflicilis electio. fifi» et t’a-0l» fm arum; usus admiltît: illud htius se porrigit; hoc eius proprie, cui in auln s’annule; titulus, quique ad regem dcfcrebat quae nunciabantur. Vide Lucianum Deae Syr. c. 25. Heliodorum X. p. 491. et Gronov. [Commode ad 11L 77, 7. pmvocat Grau. Et verisimilius est, a nonnullis hic omissum fuisse pmepositionem , quam ab aliis suo av- hitmtu adiectam.] Bande; 800M): multa in luce posuit Brissonius Regn. Pers. I. 190. WESS. -- Conf. Adnot. ad c. non, 9. S. 14. engin-an) Nihil demuto. [Vide Var. Lect. ibi- . que ubi itcrum Arch. nominatur, Ask. corrige.] Voluit Arch. scriba flipnïflt, ut supra c. 75. quo de P. Leopardua Ennemi. VIL 8. Bene etiam [L x 5.] habet msieu, ubi in Arch. insignis adpnnt aber-ratio, nec ab en inmunis Vindob. cui in anima "gr-ixia fuisse videtur. WES S. CAP. CXV. 7. chinai; fuis: æteurarïv) Sic I. 73. et HI. 160. ubi «Mg, uti hic, Arch. ex scholio, e quo et id descendit, quod in Vindob. Placere potes: Aldi aËma’y, ut zpunfl’n I. 88. HI. 56. in Vindob. ; verum Aida: in isto vocabulo varius est. Statim [1. 9.] malui E76 32 ex Arch. quippe fignifiœntius. Plutarchus,in Prucept. HCÎP. ger. p. 81 1. c. x x

A’D HERODOT. I. 114-116. 127 in; 3? infirma - - - 06x igues-«,3 7l 01m.: faîte: oîxovomî’v, in.) si arum: ita enim dederat, non amena. WESS. [15. 581 tu zaiçum.) Videndum ne in aliis etiam co- dieibus, sicut in nostris, 33: ru scriptum reperiatur: quad galliee diceres, me voici tel que je suis. 5.] CÀP. 0X7]. 1. râv ’Ama’ym l’o’y’îl) Ad eum modum V1]. 1.6. and. n’y m ÀeroËMnov: namque in Io. Sto- baeus et scripti codices. Verum isto de genere uberrime docti viri, T. Hemsterhusius in Lucian. T. I. p. 26. et Valken. ad Euripid. Phoeniss. p. 1.61.. Satis veto demimri non queo Gronovii acumen, quo æpwœflnam 38. i; mirer); [1. 3.] tanto pentu defenditur. Potest-ne hoc pertinere ad Cambyseni et Mandanen? qui longe aber-am, nec quorum ulla in Cyri hac ngnitione pracvertit mentio. Bonus Astyages toto corporis fila et vultus lineamentis sibi puerum respondere opinatus est. Qua quidem in re et Iustinus [1. 5, 4.] adsentitur, et sibi senex quid dedit. Redeat ergo Sunna in sedem, unde Ideîecta velus est lectio. Mox [L 4.] cum Reiskio mallem innamurtpn’, homine ingenuo mugis quam servo dignior. Atque in Portas quoque. WESS. 9. d’un: et un] 761 133°; etc.) Optime Gronovius 6x Medie. cui solens paria facit Ask. Quam longe vero abs recto illud moulût!!! [1. 15.] Parme succensco schedis Florent. quae inprudentem in haee pmecipitia truserunt. Si quid mutandum, nowuvlmc 8;; ex eo libro et Arch. sumi levi auxilio poterit. WESS. - Immo, si quid mutandum, r.- equidem, quam Si vel 32, mallem. S. 15. mon?" 1432) Nonnunquam dubites, serio-ne Gro- novîus de membranis loquaturMed. un lectoribus illudat: sed nimis frequentin clarissimi viri peccant avitis meritis sunt compensanda. Hue quidem considerandum non est, fend-ne posait Maman: nam nihil est absurdius cogitatu : verum illud , an forte seripserit Herod. non ,uowwÛE’vrc "1’32; verum, quia brevîs est qunestio, nomma Si euh-ù d’en-o â ’Amoinç, ne?" MÉBM 76v misa un? fi; d’y; waçœâaüç; VALC K. 19. 01’79’va 2’; ri; ém’wœç) Diodorus 10:7 Aa’,u.msç n’envo- film: api; nîv Jvar’wu T. Il. p. 555. [in Excerpt. Peiresc. p. 24 5.] ad supplicium. Toi; iydmç, tormento, quibus bu- bulco verum exprimere constitutum emt, voeat Nanar. Quo usu saepe Polybius , Philo Iud., Iosephus, et, ne alios adiungam , Diction; Il]. 14. ubi adnotata vide. WESS.

128 ADNOTATIONES [a]. W1; Min-t, au? mains" 1mn; sanction :150 citrin.) Priusquam nantît: Selma]. edidisset, similiter 17’]!- tenb. (Select. p. 551.) au! 1’de corrigendum censuerat, au! gandin tenendum. ,,Recepto "Anion, inquit, anteceo dens n au) delendum, cette repudiandum.n Ami; n un) aimai; coniectaverat Raids. lmmerito vero doctos viras 012 fendit istud sandow, in quad optimi quique codd. consentiunt. Verbum musai... ista notione consumer cum participio construitur, l. go, 15. 118, 5. 1X. 94, 5. Igitur repetîtum intelligendum verbum , mi "imam nuai-n. 5.] CÂP: CXVII. 6. de: N ndpgi fis un. de.) A1. dînant "du. præsidium habet V. 47. noçai); [Liv un rço’mp tondra: inhume, sed infirmum. Non adsurgit ad vins atque elegantiam vocis dudum probante . pluriumque mu- nitae auctoritnte, et statim [1. 25.] iœratae. In superioribus nonnulln auctum et mutatum ivit Cl. Reish’us, quae peti ex Miscell. Lips. T. V11. p. 618. poterunt. YVES S. no. rît mi n15: 11mm: rupin) Non [infrequens illud. Tale Hippocrateum in Incinrando, ’Ofxov 93v ne: a»: Ém- rmla ration: - - sin brouhaha mi 80’911 etc. et Meliuae in. Epistol. ad Clearetcn inter Pythagor. Fragm. p. 749. Galeî, içfmw fg; adri; ivîçi, faufilât; amuïe-au rai; imbu 90050019 Suntin Prompio non dissimilia,quibus hune locum nego. At abstinerc haud queo ab bis Pempeli apud Stob. Serm. LXXVII. p. 460. DE; 3114" ïxm - - - 3:31:31» ravi-u zizi; si suraigu, "’36; mutinez "nouba; hutin a: cuflfitfinxm’uç. Saut enim ofiicii in parentes plenissima. Quod vero in Arch. legitur [1. 23.] aux! Ê :1801, illi patronus foret Home": ’D.. T’. 408. x11 i Gdefl, î. e. mirât. et crebro alias, nisi in metu essem , ne inprudenti exciderit libmrio. Hic quidem ad sententiam non requirîtur, egetque alio fulcro. WESS. CAP. CXVIII. 2. upa’ærœv ro’v ci infant 756).») An hic forte legerat Eustath. «116:.» - - - xo’uv? alibi cette nuspiam occurrebat locus, cui congruent illud, quad ad 7).. si. p. 4o, 50. iHço’îoroç, ait, 76, xo’MI mazarùbm, m1- Mv 11km 0m71!- V ALCK. - Advertit olim H. Stephani animum 31519435, neque inmerito: maluit 57:71:, ut V1. a 19. [Steph in Proleg. de Herod. voc. et loq. gen. p. 2.] cui et ego primas durem , si pet Codd. liceret. Venit quidem insolenti vocabulo Portas auxilio, nec open negavit

AD HERODOT. 1. 117-119. .29. Gronovius. Si amen veruln amamus , desBiim, Ilæüflilufi Mine etc. nihil invant, quippe temporis alias. Hortus Adonid. in brumas: si "la"; "il! un"; dwserNxoii Î; Nflmov b 19111.; arguait? zi; Îl- SutÀu’owc. VV E33. -- Si probe est scriptura Mixa, fuerit olim rarior quaedamverbi forma body, idem valens ne Mm. vel banda. Similiter quidem et 01:44.8qu dixit Noster pro numine), et enim-m pro «hem,9. "in iv me; aliaque inondant) Arch. tafia. suces; seholion S. vest. Dia Gus. XXXIX. p. 114. Pompeius «in iv limon? 16 1957m; Enduro: et LV111. p. 714. J Ttfiu’pwç «in Es buen; ni «957M iranienne. Quod post pauca [1. 15.] ex Med. inculcatum est «oient! un: , non antecellit pristino. Reliqui tamen. WESS. - Mibi hoc praestare videbatur alœri. S. CAP. CXIX. la. sirex-r: 3l fluviaux, zizi infini) Opinor in luis Enfin: abundare. Non me fugit ex lib. Il]. 123. scandaient; 3E ni; Miçvamuç, :170 iroi’mç. Sed eius alia ratio. Hic satis utiqne emt ahana. Suidam audiamus. E5- fuxra «qui ’HeoSo’raa, oini 10:7 p’qiâm, ironisa, tif-,Mnfm, xa- Aô’ç mîtrxtuana’ra. Quae ille mutua sumsit ex Nostri Scho- liaste. Huychius pmeterea Eâfimnv, suit-mur in, infini: cui quidem illud adlubuit ipsum, quod 0b oculos est, visumque est non aliud ne 51’07ro. At quid multis? rem certam praestat Codex Arch. suspectum vocabulum exilio damnons. WES S. -- Potuit scribe codieis Arch. (nom sic etiam in nostm Var. Lect. scriptum oportuit, ubi neseio quo casu Pou. irrepsit) voeab. (raina, quad abundare oenseret, omittere; potuit veto etiam fugitivo calamo praetervolare. Seholiastae vero idem vocal). ex hoc ipso. loco ndseivisse videntur. Utut sit , exilio damnatum nolim vocabulum huie loco pemptum: in prorata , in parato ha.- buit. Neque copia sennonis olfendere nos in Herodoto debet: similiter e. n23 , Il. ait, urtlçyzrut’sou à? ruine, and io’vroç infusa. De aceentu buius vocabuli , ex Ionum et veterum Atticorum usu, dictum est in Var. Lect. ad c. la, 2. Conf. Brut ad Gregor. Dial. p. 21. 5. . Ibid. in! r: iustum est. Gronovium vide ad Il. 52. [ubi illo ad Il. 134, 16. etIII. 25, 9. et ad Parti lexie. ion. provocavit:] et Eustath. in Homer. p. n58, 59. W’ESS. -- ’ Quem locum ex Eustothio eimt vit doctus, (qui est ex Herod. T. V.

:130 «A-IDNOTATIONÆS p. 1215, 33. ed.Bas.) is hue nihil faeit. Nain ibi quidem monetur, pro (in et imita: , quae deinde sonant, ionice du; et imam diei : et 11:1 n, quod buius loci est, per plecnas. mum n particulae, idem quad in), poslquam, valet. Vide Gregor. Dia]. ion. 26. ibique Koenium. S. l5. "ciment banian) Bene muni; siculi et pond-w un?» Solet eerte Hippocrates, quoties ovillae tamis æquiritur usus, non aliter loqui. Loca , si desiderentur, signalait Foèsii Oeconomia. Ceterum inmanibus his et plane Thyesteis epu- lis ex Herodoto locum dedit Theophüus ad Autolyc. lib. HI. p. 282. Ed. Wolf: a F2110 prudenter redintegratus. WESS. [24. organsin") Videad c. 86, 17. notata. 5.] . 29. and aigus-13v sima fla?! etc.) Quod adsentator apud Co- micum , [Tarent. Eun. Il. 2 , 20.] Quidquid dicunt lande : id rursum si negant, lande id quoque , illud habent aulne mo-, res. Insigne in Harpago specimen: J 8? ni! moins" 01330045; iman si 9&1. mît sinuai; rififi-61 forains" mirai ri 301101711767 Bas-mi, Nostri vestigia premens, Choricius Or. in Procop.1.4.. Gauguin c. 51. Quo quid miserabilius? W ESS. CJP. CXX. 12. i; r1 du?! raïs-æ Qu’un: Ohms) Non erit ex Rem. ineongruum ixia, neque destricte neeessarium. Utrumque eodem tendit. Omeulum i; ml: ’Aç- ydw; (bien et i; cuirai); in» pennutantur Vl. 19. Veniet tempus, quando illi verbo conmodior locus, sieuti V. 81. VIH. 141.. ex msstis. W ESS. - Quod modo praeeessit, mais... :1745, de eo loquendi genere, Nom-o familiari, conf. notata ad I. 57, 7. S. 17. and roi 71 715v binaires ixa’nna) Quae aunera saut somniis in Latinis Gronovii, non bene capio. Tu meeum ipso insomnie. intellige ex seriptoris adsuetudine. De frugibus eiboque, nantir ixo’mm I. 193. em’uv izo’una HI. 25. tu!!! rein si," mon; 575514005 in: «3321!, «in 039713701: V. 49. et, quod notabilius, mi rai i; 1’6va d’un": 01”41th ixi- Nm, servi domesticique, VIII. 142. WESS. - Toi rotin» ixo’mm proprie sonat id quad latine dicimus et hisfini- tima, id est, et his similiq, quae de hoc saut genre. S. [18. nm»; i; aidai; Émis-au) "59mm. nunc idem fer: valet ac ËÈIpxsrou , quo verbe in simillima argumenta utitur Noster Vl. 82, 6. et Vl. 107 extr. pro quo mox la. l. ëEaixuv. Eadem notione circadien"; i; Qui-[pou ait infra,

AD HERODOT. I. 1211-122. 1’31 1. 52;. Similiter 1. 16. tapai campai flxhiplxt, ubi «and (ut asepe apud Nostrum) idem ac 196; vel i; valet. 5.] - i 27. i; 13v assidu roi?" 7191101704) Vel absque Codieibuj fuisset hoc reponendum. Herod. Il. 120. on? mir 01m si Ban- ni, 1; iAMËmdçov main. Regnum vel imperium sic dicitur in aliquem «1910.0111, wtçnxuçim, radina, stipulais", Herod. I. 187. et 210.111. 65. et 11,0. Vl. 1 11. Xenophonti K. Il. IV. p. 67, 5. Lueiano T. Il. p. 557.111. p. 586. VALC K. -- Verissime Volckenarius. Futile vulgatum erat atque indoli sermonis pugnans: suecurrebat eisltius, «quinoa-a ex in; pro quo du. deinde reeeptum, refingens. Melius scripti libri , quibus obedientiam hic non detrectandam admonuit Geinozius Conment. Acad. lnseript. T. XVIII. p. 1 16. Ed. Paris. WESS. [30. rio ï ivre-flûta; Romain) Possis cum Valclcen. ad HI. 66, l5. brandira; intelligere 11539419. Sed et simpliciter final; idem ne stationnai; vel ais ralere potest. Nem quemadmodum 5mm»; est incipiens, instans: sic nuflrfluë (in proet. temp.) significabit qui iam adest, qui iam nana est, qui est. 5.] 55. i; 0711159111) Hoc, un (pathos ex Med. et aliis probe; yetis , nihil admodum intererit, quamquam Herodolus prius videtur maluisse. Certe Gronovius in hoc vocabulo saepe sibi contrarius est: modo scriptori valide adserit, mode aufert. Specta I. 99. VII. 8, 1. (panai-1m; dabit inferius c’. 126. etc. WESS. -. Ionibus mugis proprium vocab. enim. Monuit etiam Érotian. in Glass. Hippoer. S. CÂPj CXXI. [1. ci flip 176 etc.) Conf. Adn. ad l. CÀP. CXXIÏ. 6.13 31 se: beys, Oui; etc.) Videtur Laurentius21,, invenisse 17. [ut est in nostris S. codd. P11. Iet Pi] «au; que; un. quorsum et Arch. Vind. quodammodo dueunt. Latina Voulu haee ennt, Hic se ocra oit cos antea. non novisse: sed minime bene. Cyrus interrogantibus parentîbus, quo tandem morio servatus esset, neponit, se id anteo non misse, ,sed in itinere demum cognovisse. "D47: Osiç convenit Herodoteis 3011 un... V. 36. et 49. vel 361m 7.17m, quad in Anis. I. 111,. nique in Edd. Vl. 157. WESS. 1 1. in r: rouir» «bien 8111 «an-3g) .71. hic videtur minus commodum: du repertum in duobus Codd. teste Galeo: I 2

132 y ADNOTATIONES voculà interiectà legi panet: si; si”: r: tanins «bien 310110". rdts’îiv ri 01 11 r11; Ain: rai 1’qu si Kiwi. Ex Herodoteis hoc accedit proximum e lib. Il]. 157. mime loi av six» 11 014mm «Menu: pallia post, suivra 311, inquit, in 11 roi; 3018070110101 2610m. VALCK. -- Utique placere hic in non potest. Ut autem nihil expeditius, sic nihil certius videtur, quam 11 1 esse corrigendum; qua verbi forma , pro communi du, alibi etiam utitur Noster. Solennis vero eidem periphrasis eiusmodi , (in) cum participio. Sic practer exemplum in Var. Lect. adlatum, habes si! radium, pro 171110110. I. 146 extr. in: 1017:0: 000.1, 111. 1 08, 5. et similia. Quod continuo adiicitur, in n si lv fg; A5791 rai min-a: si limai, id latine fere reddidi ut praeivit Hermannus ad Vi- ger. Adnot. 95. num. x. Videtur autem rai mina 11.1. idem ’sonare se 3101 «and; vel nid. S. CAP. CXXIII. 5. K39" 32 his» iris-9193111101) V0114 verterat, sed gram cernens adultum. Dubito an bene, Cl. Abreseh Dilue. Thucyd. p. 209. 10111911511001. nimirum. ni; acidulas ont ainsi" ut Il. 121. et I. 7. atque alibi, reponit, cernens Persarum illi traditum imperium. Cui conic- cturae verba 10111017 10’s"; 1810km robur quoddam [sed illud quidem oppido exiguum] addunt. Equidem , uti eam non prorsus repudio 0b tantam msstorum consensionem, in- creseentem, adaugescenlem, reddere m1110. WlES S. - Recte ver-o, et nihil aliud magnopere desiderahatur; quamquam possis cum W yttenbaelu’o ex proximo vocabulo "110911111 intelligere 11:11:05,041» 11.10ng , in spem oindietae servatum ac succrescentem. S 8. Ëdwoç 105 I11111111101340; 3111405) Stabilius omne imperium, benivolentià quod paratur , quam .iet crudelitate. 8.01 ni! æiqimubuum Astyages, quemadmodum c. 150, perdidit. Neque hoc admonere Symcusanos suas neglexit senex Nico- las in Diodori X111. 22 neque ipse Diodorus, multa de Astyagis aeerhitate et erudelitate memorans in Excerptis T. il. p. 555. Mox Cl. Heiskius, Rai 10’170; «and; 11014101: aut 10’1- rus 17011142111, scilieet Medorum proeeribus , multo fore suavius et verius opinatur. Tu vide ultima cap. 124. W’ ESS. 16. Aaydv nnxuvnuoimvoç) lonum est ci kayak, M703, docente Athenaeo 1X. p. 400. et, cum secuto, Eustath. in Homer. p. 1534, 14. Et tamen in Musis id pemepe negu-

An HERODOT. I. 123-125. En sitar, nulle Herodoti, sed scribarum culpa. Tulitid aegre A. H. Steph’anus atque ubique instaurandum decnevit, de Dia- lect. p. 1 48. l’arche dociori, et vetustis membranis. WESS. 17. «Wh charnu) Vetus nixe-rabat; aman Cromwîo novae explicationis novique verbi [aïwnlm] fingendi pne- buit. Cl. Abuse)» Animation. in Aeschjl. lib. I. G16. p. 184. damnato isthoc conatu , un: drmimç vertit m quidquam ultra noce mandant, quasi iwmimc positum lit loco nian- i-rn’m. [quad ipsum h. l. habet noster cod. P40] Lamine id possem, nisi mstun aliud et melius, me quidem arbi- tro, duret: idem Porta: conîectando extuderat; nec erat dignus tamen , qui propœrea alapas [a Gronovio] aufer- Ri: En Il]. 32. Mina; 993M du! maïa mgr-rôda. Medic. mgr-rima, simili atque hic errore, etiam alibi obvie; Non addo, 11m", :61"th in avibus et brutornm aliis, quibus plumae pili-ve evelluntur, usu teri. Harpagus lepo- ris trtificiose tractati ventrem séidit, nihüque pilorum peller», prout eut, in indidit libellum. Hoc Gracèa volunt, uti quisque videt. Adi et Potyœnum VIL 7.. W ESS. - Satin noturn est, pro vocali A, ubi producitur, frequeliter u ponereCÂP. CXXIV. 5.librarios. ’51 au? wigwam, ci 7d;S. 9re) i de.) Venit Cl. Reiskio in opinionem , post KuuBairw aliquid excidiue, et quidem a? miner 3:51 nu: baud dubie oh en, quae continuo sequuntur: in quibus, si yak. tantumden valet ne ko carte, ut mepe valetçcadm explendî ratio erit, uti bene Abresch Diluc. Thuçyd. p. 36. WESS. - Vide quae ad I. 24, 17. monuimus. S. -» 16. agame; dvriairtu) Adest patronna, quem quoque Berglerus ndvocavit, Aldirw et Arch. ainîîm Hum. il). 1’. 425. ’Anicœ 7d; in! m7? aîn’çoç. Verbi paullo rarior structura turbans ciere ad mutandum potuit. ou: miro m4011; ou?! «and fi 103 inti! «au, «givrait; i parai 34m5; seribit Eu- atathius. Nihil tamen de recepto, satis utiqne eleganœ, detraho muto-ve: accus in aequentibun, ubi m suum ex matis locum inpetravit. WES S. H , I CÂP. CXXV. 12. i5 Mina: mini; aigriafuc filma) Herodoteum hoc est. Enumerat l’anime 3mm na»- tionu sive tribin, et 0mm ait a Perd: pendue , Pesa-godas , Maraphios etc; [Dicamut potins: Banneret Perdez: guai.

134 iADNOTATIONES nations sive tribus 0mm; ac primum quidem a illi: de), quos gras, a. se commentas ad deficiendum a Medis sollicitavit, scilicet Pasargadas, Maraphios et Maspios; a quibus reliques Pans omnes ait pendere.] files-m nniversam gente!!! signant, non tribnm: dgn’azrm Ionum est, Graecornm aliis à. unau. Loqnendi genns consimile Il]. 19. sati mi; la: thorium Hymne J marnai; "purin tuai Vl. log. faire: J! mina Î; fi n33 ru’m, ml l’a tu d’en-rut, sic mssti. Est et aliud V. 31. qnod hue ami potest. [Adde 1X. 68, 2.] Constat in et rectissime proœdit, anlea horridior, scriptoris senne. At contra venit Stephanus [811.] in ’Açflaérau et Minier: Ar- teatas, yin: mentir hoc ex loco recensens. Qnid si falsus ille fnerit, atque ex insolentione verbi formatione gen- tîle nomen formaverit P Herodotus cœbro alias Persiœe gentis nationes memorat, Mes-taira; nusquam , ’Açflu’ouç quidem VIL 61. qua re Stephani culpa audit manifestior. Mecnm sentit, doctissime in his versatus, Abbas Geinozius Continent. Acad. Inscript. T. XV 111. p.1 19. Morpion: et Main»: Stephano restitnti a Berkelio mut, leviter in paucis lapon. Criticl in ’n. 7’. i75.. lBMImç aux) MnIÀfl’flI muât; Aida; and Mefifiatm’uv’ de. a; 76 75v Mop’hofur yin; l’y 1mm; ex Porphy- rio : corrigit priore parte Mofiiaz’oioç Barnesius. Melins mnlto Eustathius p. 400, 52. [p. 305, 29 seq. ed. 335.] Mayence et Miquelon. W E SS. l 4. au) ’Apumu’îm n’a-l Opifçn) Miror tam late propagari «1141i erronem, [cirez] si (amen error sit, potnisse. Hay- ehius «Poireau, adonna. d’an-fla, "5mm: , tu’mfitu. Hinc Gu- flmxad 4490095li in Dianysii Halicarnassei 1X. p. 598. plu- raqnealia, quibus usus est Cl. Reùkius Miscell. Lips. T.VlII. p. 300. Malni membrans sequi, et de agir"; voce quae conduxlt Eustath. in tu. 13’. p. 259, 25. [p. 181 , 25 seqq. 9d. Bas.] missa facere, sicnti et Stephani in nationnm Per- sicarnm titulis aberrationes. De Achaemnidis et vocis origine Th. Hyde Histor. Relig. Persan p. 41 6. regains: non alii censentnr ac Kuçnaimz, sicnti Stephanus scribit. Tri- buîl rzçnuroü Satin Philosoph. llI. Hypotyp. p. 178. djinn- suElaç, quos cum his conponit Io. A"). Fabricius, nescio an reste. ld panllo inprndentins, quad Germanos nostros Per- Iîcae originis statuernnt nonnulli, quoniam in Fer-sis ftp. mima Errantes comiter in viam deduxerat Ph. Cumin;

AD Hano’nor. I. 125. 126. :35 l Germ.Ant. lib. l. p. 50. et supersunt , qui frugibus repertis glande vesci malnnt. WESS. - Nempe hi cognatio- nem antestantnr, quae Teutonicae linguae cum Persica, baud exigna ex parte, interoedere videtnr. S. - CAP. CH V I. 10.. si; &Eo’mm) Sequor Gronovium. [Vide Var. Lect.] Sic Amyntas, instructâ laute coenà, 33(- Itm "si; me"; V. I8. et Vil. 1 19. «Il; 3? Manon yfmrs annal . ph hilum 374:0er enim. Max Cl. Reislu’us [in Notis msstis, non in editis] ai; immma’run uberrimis refingit, que!!! non sequor. WESS. , 20. BouMutmn ne?! info ardûdm) Rarum hoc structurae speèimen: alibi casum tertium adinngit I. x70. et panllo ante, c. 124, 12. item V. 59, 16.] Portas auxilio dvbcavit vHomeri ’IA. xi. 57. auan yole au minera 750mm, foretque’ validum profecto, modo illi scripturae concordia consta- ret. Ut ut est, bic [et quidem ter deinceps, mmque iterum l. 22. iterumqne l. 24.] schedarum constantissima consenslo est; cui, si hoc genns ferri nequeat, succurret praepositio à"; intellects. Sed servari potest et debet, monitare Cl. Abuse-b Dilucid. Thucyd. p. 728. cuius indicio Plaça HI.- Rep. p. 591. A. gr: «33’ dans retînt, 7: mal magma; mina, and 07W Min-av «sucs-0m. In 03111913 simile Xenophork a. 1V. Inst. Cyr. p. 106. a. M539: indura; roi? «infus, le!- ns’m, impair"; ph nô; un; Woônoç dandin etc. WESS.- -- At baec duo quidem ex Plat. et Xenoph. adlata exempla ad id , de quo hic agitur, nihil faciunt. In his enim genitivi, chum liron-n, et mihi-oc, non a verbis mitrale: et emmy reguntur; sed sunt genitivi participiorum absoluti ex en genere, cuius complnra exempla ad I. 5, 7. adlsta sunt. Nihilo vero minus in salve res est: licet apud alios scriptores vix reperias banc constructionem , iHerodotu aorte verbummüsdau non mode cum tertio , sed etiam cumi secundo casu construere amat. Pmeterquam quad ter h. 1.. (in scripturam lulu libri omnes consentinnt, rursus codem consensu V. 35, no. info «dindon habemus: et Vl. 12, 21. quinqne probatissimi libri catalysiez min 5 , pro olim vulgato euh-97, dedere; et V. 29, 11.. se): codices nôs-m «site. eéau, non "419m: eademque scriptura baud dubie in aliis etiam nounullis codicibus , si recte excnssi fuerint, repe- .rietnr, Qusre etiam .videndum, ne Iliad. 1’. 57. vera cit l

136 ADNOTATIONES sc.riptura, m’vw - - «Mature: quemdmodnm et ad 0d. 4’. 414. pro «370.15; in "au..." etiam in genit. sing. aimflnç êintelligendo 678 final") legi passe ait Eustath. p. 69. p. 1427. ed. Bonn.) Quamquam hoc quidem non urgea, quaniam nusquam alibi apud l’oëtam cum isto casu constructum id verbum reperitur. Caeterum apud Nounou, sicut in omnibus paene verbis quae cum genitivo casu construnntnr, elliptica utiqne loqnendi forma est: quam expletam habemns apud Sophocl. Electr. 410. in tu? 01m l’uretïfa- Rursns vero absqne praepositione Euripide: usur- pavît, enfûta-0a: 7d; flûteau «Un, Iphig..in Aul. 731. nisi cum Marklando ibi au": in de" legas, aut d’item ’u «(in cum Porsono. Sed ibidem in dubium vocari poterit, ntrum plerisque in codicibus praepositio in temere fuerit amissa, an in nonnullis ex scholio in contextnm invecta. Caeœrum ex Ponani Adversariis p. 253. (nam einsdem instaurata editione Marklandiana’ Iphigeniae careo) lubens intelligo. quad de exemplis a n’en. ex Platane et Xenoph. citatis supra dixi, similiœr de eisdem Panorama etiam indicasse. S. 28. à; «il! Ëxs’vrm 53s) Recurrit si; 051w izba" VlIl. 144. ln Sophoclis Aiac. 9’15. (Il; 531 mûri Ïxm’oç. «33’550 "in. At litent. l 193. a3; 5353x5710»: quomoda Aiac. 996. atque Aesclylus Agam. 1401. WESS. CÂP. CUVIÏ. Io. ai; 3’ si Miser - - flips-9m nel- Wv) Emleuryov, quad ex duobus Codd. enotatum, inveuit Gronovius Florentiac Vll. 40. iocosamque professns fuit litterarum transpositionem, quae ferri posoit. Similîs I. 185. et Vl. 14. in schedis Vind. atqne Ask. un talerari possit, non definio. Potins erit, quad ex Xenophonte ad- ponam. Perhibuit is lib. VIH. Çyropaed. p. 228. A. [c. 5, 19.] Cyaxnem Cyro filiam nxorem collacasse, insnper in doum addidisse Mnâiav rît 25cm, sive totuln Mediae regnnm ; socero proinde sine bellorum tumultn Cyrus in Medorum principatu successît, neque diflitentur Xenaphontis amici. Atqui idem ille lib. lIl. Erped. Qri p. 308. de Larissa and Tigrim nrbe tradit, obsessores Persas, cum Medornm imperium acciperent, nullo cum modo expugnare valuisse: praeterea non longa intervallo oppidum fuisse Mespila, in quad regis Medoram coniux, Mafia nomine, fugerit, x

AD HERODOT. I. 126-1à9. 137 Persls dominationem Medornm genti aul’eæntibus. Quae utiqne sine vi et armornm stœpitu baud evenernnt. Non nescie, quid de auctore r3; ’AvaBnt’nu; Kdçw rescribi qneat. Quicunque fuerit, in partes Herodoti concedit. WESS. - Si tuba pro Mm vel aima: usurparunt Graecorum nonnulli, (conf. Var. Lect. ad h. l. et ad l. 185, 35. et Vl. 14, 3. et V11. 40, 5.) patnit id ex vulgari et plebeia literarum in pronunciando transpositione ortum duoere; nisi forte pro veœre verbo M70 per presthe- sin literae a- olim etiam "du; in nsn fuit, sicut "and; pro panic. S. CAP. CMIÀ’. 4 seqq. and tint-0’ un - - - - 3 r1 151 etc.) Coniectnram super hoc loco proponam, quae forte partem dabit sinœrae lectionis. Corrigebam : M81; and d’- fn’o’ un and; 13 imoiï 36m1, r; [en bain; n45 r05 7m36; idoines, zi’ r1 tirants; ri I’E bubon hennin: in) fait Quinine Interrogabat illam prpeterea. propter epulas, quibus ipsum filii mactati minibus aceperat, numquid delectaretur illim: orta manu regni loco. Primum ad ista quadrat Astyagis responsum: ri inouï; «ultra: 73 Kdeou îmv; Praeter- en, quad reponendnm suspicor, nique in in si» degene- russe, ri si fictif", nititur illud supra narratis c. 1 19. ubi, cum insci filii membra devenuet Harpagus, ’Amæ’m 6’an un, u 561i» n ri 30m. Aoerbissimum dictum hic Harpagus, si vera suspicor, in anctorem netorsit. Pmpjer ista posuit bic, ni l’aller, idoines, pro 166701" vel 3mn. Harpagus infra cap. 16:1. memoratur, mir Mes-vain; bien renié; au... VALC K. - Deflnxisse atque excidisse bine aliquid , Beislii opinio quoque est: videri Herodotum scripsisse: "Interrogabat Harpagus Asyagem adiurans per illas ,,dapes, 158; r95 (l’aveu, quos ipsi olim devomndas proposuerat, ,,sni filii carnes, Melun, si «mais: gr: ai du à? bubon etc. ,,erederetne , ipsùu captivitalem sibi régnant valere , aeque gra- ,,tam esse, quam si reng ipsum accepiuetJl Haec ille. E4uidem doctissimorum virorum amplector conatns et studium probe; nec paria facio. Refert Noster Vl. 67. Lentychiden Spartannm, misse servulo, iri Muni?! mû Aida, deridendi et insultandi mussa , rogasse 161 Amaigr- ron 511470,! en du 16 d’un! and 15 fixe-intis"; qualis esset en pufectura post regnum? Idem Leutychidae et Harpagi

138 ADNOTATIONES consilinm, nec interrogatio dispar, mode [pro vulgate :71] 3’, sa, voce dissecta, legas. llle Demaratum , rogne deiectum, 0b pracfectnram, hic Astyngem, itidem wer- snm regno, de servili condition, neque ac ille iniurius,. interrogat, gaulis illo prae regna cideatur? Quae quidem. acerbissîma exprobatio, et vere Samarie, praesertim abc admînistri are progressa. WVESS. CÀP. CXXX. 1. :114 m’m aux) remmena) Litene G et a) quia facillime potuernnt inter se commutari, pro El, sive dm, corrigendnm arbitror 0’, id est infos. Pau- le post Medi dicnntnr imperium "7; diva un»; «sans: Un!" par aunes tenuisse 128, m1925 î des! ai 211.6001: 5mn. Scythae rît in» hein; tipÈav dru: 3093 311mm redurent, IV- 1.- et l. 106. Ve] ex horum locornm priore manifestum est, de summa annornm 1 28. lias 28. detrahendos esse: firmat illud usus vecnlarnm xaçiE si 310v. similinmve, Herodo- teus: Il. 3:1. «Mir S’en. Il. 77. xwçî; ri n’aies: ce: in) ains:- fixant. ll. 1 11. and! si ri; tu; «in: "dadas"; aMBWt. 1V. 82. zani; si «in. lib. Vl. c. 5.12.1;1 a? 3nd. Reliqui itaque sunt anni dnntaxnt 100, non imperii Medornm; (anni enim essent 153) sed imperii Medornm "Î; d’un ’Arinç, sive 7:7; dm’AAuoç «crama? ’An’nç. Flumen Halys Medornm Lydornmque imperii fuit limes, Herod. l. 72..Distinguit Herod. rigiAn’n; ni unira, et rai nivuadrïç, l. 7l. et 177. Atque ita passim alii: Asia maritima est a; naira vlia-la. Quod Dieu Chrysost. pas. 566. A. Agesilaum diei! gardeur": mien; r5; unira) ’An’nzç, dixerat de codem imperatore [sacrales p. 7o. a. "î; ivrdçVAÀvcç xbiçatç dorais-u; funins-z. Croeso devi- cto , primas Cyrus 0511.1 train; r5; Main; :192: , Herod. I. 1 30. Assyrii secundum Herod. (I. 95.) par aunes 520. imperium tennernnt 7;; si») ’An’nç. Ah Assyriis primi defeee- runt Medi, nec (amen hi successcrnnt in dominationem Assyriornm; ne Regem quidem nacti Deiocem. Hic, sala Media contentus , de subingandis Assyriis ne cogitavit quidem. Non itaqne , hoc regnante , diei potuerunt Medi 595m ri; d’un ’An’nç: atque adeo anni 55., per quos regnasse dicitur Deioces, hic mon quidem opinione prorsus in censum venire nequennt. Hoc constituto, facillimns erit annorum 100. cempntus. Deiecis filins Phraortes, imperio paterne non contentus, (I. 103.) primait: Persas aggra-

A!) 11131100011420. . 139 sus sibi subiecit; deinceps zen-enfla" ni! iArbn, à? il; m à” aïno in?" 30m. [taque sub Phnorte diei potuere Mali superioris Asiae obtinuisse imperium : regnavit is pet annos 22. Si auna imperii secundo sibi subiecit Peu-sas cete- nsque superîoris Asiae gentes, exceptis Assyriis, thorà tisanni nummndi sunt ...... 21. Cyaxues Assyrios etiam devicit, atque adeo hic primus est, J "in: En»; 97mm; in» le!» 15cm no- nimç 6m53, Herod. l. 105. Hoc vivente, per annos 28. penes Scythas summa fuit imperii. Cyanres moritur (cap. 106.) Banni"; ":1er fadant nûnîsuîlmsipêur...... 4o. Astynges nostris in exemplaribus per aunas regnasse dicitur 35.; si vers est coniectura supra proposita, anni fuerunt . . . i ...... 52. AtquendeoanniMedorum istiusimperiifuere . . 100. l Si Scytharum anni 28. de 4o. Cyaxaris fuissent detrahen- di, dixisset, opinor, Herodotus [ca . 106 extr.] Buand- nç 111019an En, iv "in 2:60.24 "En. Sic loquitur Il. 128. fülîfà 7E n au) ira-th mièvres: État, i! raïa etc. Alte- rum, mit rom, menstrue videtur, regnasse quidem Cya- xnrem- pet annos 4o. non ante tamen mortuum, quam a Scythis pet lot nnnos occupatum recuperasset imperium. Tamdiu vitam protraxisse Cyaxarem nihil est cur mire- mur; siquidem avus Deioces pet annos regnaverit in Meb dia 55., quum regnum ipsi fuit delatum, inm aetatis matune, et émie «05;: I. 96. et 97. Reges magasina; et recentior historia pmebet et velus. VALC K. 7 4. in: nuisons: and Ms! 305v Non-a) Spœtatîssima exstat eruditorum hominum ad hune locum open : vix ullus, qui antiqui temporis rationcs iniit. nique Assyrio- rum, Medornm et Persarum imperii principia ac ambitum finivit, cum neglectui hnbuit; ut paene indigner, tante silentio in novissima editione fuisse tmnsmissum. Agam paucis: Henri. Omringio anni Medornm principa- tus a primordio his verbis terminantur’: Crescunt illi, additis uvm. Scytharum dominationis, in numerum CLVI. Cum veto Deîoces regnnvît annos un, Phi-aortes un. , Cyaxares su, Astyages xxx-v. , qui anni collecti tannin sunt en, muni est, sa: reliqui fuerînt dauba:-

140 ADNOTATIONES m. Advers. Chronbl. cap. 5. Elegans en explicatio, et tante conmodior, quod nullam vim Nostri inferat orationi; a qua alii sibi baud œmpcrarunt, naevos in numerorum notis vestigantes. Io. Harduinus annis xxvur., quibus Scy- thae Asiae imperarunt, senos abscindit, Chronol. V. Test. p. 51.9., adplaudentc Schroeè’ro Histor. Assyr. sect. 1v. pog. 247. Id vero veut Herodotus et temeritntis damnat, illo. xxv111. annos toties sine variatione repetens, I. 106.1V. 1. Vignolius, cui ista displicuit violentia, ut c1v1. anni ro- tundentur, Deiocis regni intervallum adauget, additis liberaliœr v1. annis, in Chronolog. lib. 1V. 5. p. 237. Pne- se’s Bouherius, ne quid illi conoederet, vitium scrutatur in spatio , quad Phraorles regnando absolvit c. 102. Scri- ptum ibi fuisse, 12’953; ils-u: dans» fi au) linon: non, uti omnibus in membranis, Éric: 3:50 r1 and sinon: Dissert. He- rodot. c. 1,. Tot turbos atque sans cierunt anni sex Con- ringiani dfiwlnmi; quos utiqne, si plausibilis ca fuerit Opinio, uti visa baud paucis est, non respuit simula Me- dorum ante Deioœm designatum regem. Eccqaliud: nec-Î dum enim hi fluctus posuerunt. Rev.KalinsIEy, ingenio supra theologorum vulgus erectior, universum regni Me- dornm intervallum annis cxxv111., inclusis xxvm. Scy- tharum imperii, circumscribit: Regi Deioci aufert nnnos xx11., residuos xxx1. annis thortis xx11., Cyaxaris 111., et Astyagis xxxv., quo anni cxxv111. consummentur, ad- gregat: Conment. in Vaticinia Chabacuci et Nahumi cap. 5. p. 70. Quae quidem manifesta audacia est, tantoque da- mnosior, quad Nostri dictio æaçië a? gray exclusionem Scy- thicae potentine sibi expostulet. Exempln dedit Valoir:- narius, neque iterari debent. Hi fructus ex pmeiudicatis opinionibus large succrescunt: ut hypothesi fiat satis, trahendi in partes inviti scriptores sunt; si-recusent, ad- movenda faix est. Mibi multis de caussis Confingiana explanatio videtur polior. Erudita sunt, quae in superiore adnotatione conspiciuntur: mornntur tamen nonnulla ado sensum meum, quibus alius flirtasse locus erit. WESS. [ln unau: summum collatis numeris annorum , qui re- gnis singulorum e quatuor Medornm regibus in libris Hero- doteis tribuuntur,(c. 102 , 3.102 , 14. 106, 15.et150, 1.) prodeunt utiqne anni 150; a quibus si detrahas 28 an-

nos,quibusA!) penes IoScythas 130s imperium 131. fuit, (c. 106,141 1. et 1V. 1 , 8.) manent anni 122 , quae summa utiqne 6 annis minor eà, quae hic traditur. Itaque, nisi statuere velis, seeum ipsas pugnare Herodoti rationes aut illorum Persarum quos ille secutus est, duplex via iniri ad le- vandam banc ditficultatem potest. Aut enim cum Bonhe- rio, cui hucheras adsentitur, dicendum est, lapsos esse librarios, regnum unius ex illis quatuor regibus sex annis iusto brevius facientes; verbi mussa, in annis regni Pbmortis (cap. 102 , 14.) scripsisse 22 , quam 26 debuis- sent: sut cum Conringio et Wesselingio (quibus Valmy accedit, in Chronol. d’Herodote p. 116 statuendum , initium imperii Medornm bic ab illo inde tempore repeti, quo ab Assyriis-Medi defecerunt, et populari statu per sex annos usi sunt priusquam Deiocem regela nominas- 8. mnpa’Nnruv) Optime Mcdic. Amant Jones veteres- queAttici asperiores bas formas. Vide Eustath. in lliad. p. 519, 41. [pag. 393 , 26 seqq. cd. 13115.] WESS. - Vide Nostrumsent. Il. 81 , 8. VIL 228, 1. 5.]Il. 2, 15. et conf. Porto»i ad Eurip. Phoeniss. vs. 986. Adde etiam quae notamus ad I. 168, 7. S. [15 seq. Post mimi , rursusque post 138.1.1.5 levi incisa commode distinguetur oratio. 5.] CÂP. CXXXI. l. 057qu Mir sui rmdç) Thora. H111: Histor. Relig. Persar. pag. go. et 97. non esse baœ absolute vera criminatur, usus coniecturis et recentium scriptorum indicio. Cime, Strabo, atque alii, quibus B. Briuonius Regn. Pers. Il. 28. etc. testimonium denuntia- vit, Nostro sutfiagantur. Adde VIH. 109.. WESS. . 4. à; sa. in) Basin) Hoc malui. Gronovius modo hoc, modo hutin laudat et inculcat, uti l. 152. 1V. 168. WESS. - Vide Var. Lect. S. ’ Ibid. dvtmoom’uç Vaud verterat a: hominibus ortos : sub- stituts est [a Gronov.] Stanleii Opinio [ex illius Notis in Anchjli Pem] humaine forma: esse, quales Herodoto du 9701911313 9:92 Il. 142. At I’ersae, qui nec imagines statuas- ve deorum nec tcmpla probabant, cosdem humanne quoque originis et ex bominihus in deorum numerum trans- scriptos negabant. Conf. W 1’131. Warlmrton Divin. Legat. Man’s Il. scat. 1. p. 95. WESS. 1

14s .ADNOTATIONES 8. Ah: Won-1;) Heu chias Aigu legisse videtur, Alun us- sm’M si ËvMov’ 16v 0139m" nient: quorum ultima bue pertinere clarum est. Sein a Cl. Relando eorrectione adiuvarî Grammaticum, Dissert. de Veter. Ling. Persan pag. 175. qua carere passumus. Vide Cl. Alberti adnotationes. Quae autem Gronovius in Io. Clericum asperius iecit, ab hoc rob pulsa sunt Bibliotb. Antiq. et Recuit. T. V. p. 416. WES S. 12 seq. Maizn’m’ 19111810: 32, ’An’rru) Eruditissimi viri. ’Scaliger, Scldenus, Boehartus, Vitringa, Millius, bas voeu capiose, etsi eamdem viam non ingressi semper, illu- strarunt. Vide Haye-Muni voc. Môme , et quae ibi ami- cus meus singularis Io. Alberti. Quod adnectitur, [1. 13.] film: 32, erpav, id male ac per errorem scriptum quam plurimis visum fait: Solem enim Persis esse Mithram, non Venerem. Unum nominabo Ph. a Tune, Monument. Vu. Antii p. 175. Nequit profecto Mithra; Persis auferri, tot veterum testimoniis et monumentis expressus; Herodoti vero sut Cyri potins actate, un eo titulo Sol cultus ab eadem gente fuerit, dubium facit disputatio doctissimi Fre- reti Conment. Inscript. T. XVI. p. 270. Equidem Mithra": illis relinquam, nec patiar Noslrifidem labefactari. Ado sentitur Ambrosius lib. Il. contra Symmachum p. 840. Coe- Ieslem Afri, Mithram Persae, picrique Venerem calant, pro diversitate nominis, non pro numinis ourietate: quae Mitram Venerem eundem in l’ersarum superstitione testantur. Pneterea l’ersarum prisco sermone mihr, mihir, amor indicatur, fluente Th. Hyde, Hist. Re]. Pers. c. 4. pag. 107. Hinc Miras" Vemem Coelestem, casti amoris auctomm et praesidem, recte dixerunt et formarunt. Hue amplius: diflërunt scriptura Mfrçu, et Mügaç, quad Cromvius vers monuit: discrepant quoque genere; bic Sol, illn Venus. hm si Vrania. sive Coelestis deo, non alia in veterum fuerit theologia ac Luna, Mirpav utiqne Persae bnbere neque ac Mithrum potuere. Coluerunt certe omnes, qui sacris Mithriacis initiâbautur, uti ex inscriptis lapidibus apud Anton. van Date, Dissert. ad Antiq. Marm. p. 16. et Ph. a Tune, Monum. Vet. Antii pag. 160. adpaaet. Verum myste- ria illa non urgea, quippe recentioris aevi. Id mihi abunde est, constare Herodoto auctoritatem et fidem. Plan Freretus et Moshemius V. Cl. ad Rhad. Cudworthi Systema Intell. p. 527. pro Herodoto. W ES S.

AI) HERODOT.I.131.132. 143 CÂP- CXXXÏI. 5. oü’rrlnnœn) -Scripscraf, opinor, tu: alunar1.Nam , ut ait Herodotus, [L 7.] etiam Perm , dum sacra faciebat, erat ira-(Montre; 13v nain! 14:29-; dm nuiÀN’rat: et suis victima corallisr erat exornata. De Persis Strabo XV. p. 1065.11. [pag. 732. cd. Cas.] New", inquit, - - - «ammonium ni 3m?" impidnv. Verba Stra- bonis, et Xenophontis ex K. Il. III. p. 48, 33. repetita Bris- sanius attulit de Reg. Pers. Princ. Il. pag. 222. in Hero- doteis nihil vitii suspieatus; in quibus bene convenire’ on; nippon, du) 01min, monstrant ista lib. l. c. 160. «in mimi; 2651951 «(0’22"11 incitera .9150 03303, «ifs alunant intr-

mo. [1513. and; 915m roi? 90.") Quis1110117111. MM? Nempe 9’ «915m. VALCK. Sic fre- 4 t quenter apud Nostrum verbum ter-tine personae absque nominativo ponitur, ubi vel pronomen r); subintelligen- dum, vel potius nominativus participii ex codem vel ex pmximo7. 18v ruina) verbo Optime Medic.repetendus. bactenus: "si," 8.] scripse- * 1 rat Herodotus. [Conf. VIH. 120, 5.] Xenophon, Strabo, Lucianus et plures alii nîv riat’çav dederunt. la Aeschiyh’ Persis Banni"; mégot mentio vs. 663. Philostratus Icon. I. 3o. p. 808. 8Mo": 33 531i nui parians, 673 n17 Tlfl’ffl imcoficïv, . in, du etc. quo une manu largitur, altera recusat. An voluit dard "c7 - à - 371008618 .5, Je. 9.58032 du? Debuit profecto aut bac, aut genere sequiore. Paullo supra [1. 5.] 71.352 si; interroi, cui autan quisque numini alias alii sacrum r facere «lit, corrigit atque explicat Heiskius. Quod vero sta- dm subditur [1. 9.] J 33 min [11’9qu mutina-a: - - - mi Tl; Banni, rectissime contenditùr cum Muni xv1. 7. rima: "Il; minai; miro-3, and 197 King. Verba ipsa nec mana: neque luxata sunt; namque ista , s’y 7d; 3;; "in - - - mini; Minou, non tangua: regem, sed sacrifimmem, cui non licebat m’y 140in niçois-0:11 0372411. De ludaeorum aliarumquc nationum in boe precum genere moribus proeclare Philo lud. de Monarch. p. 825. a. W ES S. a ’ 1 1 seq. iwsdv 32 Sacrum-ring - - - Noir!) "à agis) Ita-ne vero eaquebant carnes, atque elixas , herbis prius mollibus impositas , domum aspartabant? lta quidem cepit Brisso- nius pag. 223. Sed ignis bisce sacris nullus adent: practerea minus placet ni Snauwn’Mç. l’aliciaribus Inca forte

144 ADNOTATIONES. proderit coniectura legentis: tamis 8211A), (niai; alibi meminit:) pantin; un? Mignon ni ipiïov, infinie; rai sapés, tian- mica; min si; drukæraim, - - - tri nuira; aux: si! 12:,er ni un : postquam sale victimae in partes sauta carnes composât. dancing adfirmatur a Gronovio. Faim imminent; Herodo- teum est, IV. 172. 31min; legitur lib. Vl. c. 25. Carnes si») Sursis-rus dixit Comicus apud Athen. 1X. pas. 599. F. Menander in ’Eænpfæown’ ’Em’waæ’ in) ri 1491750; ahan. Ho- mereum mués)..." a m’a formatum, notat, in minuta con-

Ibid. Stanirru’kug - - - Haie" rai agios) Mutavi SIKILII. cidere."a... ex scbedis Ask. VALCnon nescius controversae K. apud . grammaticas scriptionis , qua de viri praeclari Essen. Spanhem. et Tib. Hemsterh. ad Comici Plut. vs. 626. Maio- ris momenti res, quae inelnoratur, videtur. Quia Per- sae 0171-1 Banni; «ouïvrm, du 11’179 abandons: sacris ope. raturi, qui convenit Nain roi aplat, carnes elirarit? An sine foco accensoP Valckenarii coniectura supra depasita est. Ante quem de la Barre , V. Cl. T. V. Histor. Ami. In- script. Ed. Amst. pag. 270. non dissimili de nous: aut mon ex in; maluit, et, ubi carnes curaverit, explicuit, ont, si parum id adriserit, mais 1141,01, ubi cames ossibus de- traxerit. Quibus de emendationibus placet moere. Nisi ego aberra, salva res est. Non omnem sacris bis ignem negst Herodotus, sed aris: hoc postulant verbe min Boum); 79111711- rnu, ouïr: «69 abandonna Caesam victimam et in partes mi- nutatim sectam quin elixarent, nihil inpediebat. Vide baee de Scythis, 1V. 59. cinéma 32 and Boum); mû nazi; on; une..." rouir z quae Persarum moribus respondent planissime: tum de bostiae inmalandae more c. 60. 0177s 15, aimantins, «in nus-affluons, «in inondas, - - - "alarma and; imine". Quid ista aliud volunt, quam in altari nullum fuisse ignem, minime autem defuisse, ubi caquen- da victimae euro cran” Max min-a tu! tout Reiskius quoque, me non invita. NVESS. - Beiskium, ait, etiam rat mina corrigera, uempe sicut Vals-Item. Scilicet (quad in Var. Lect. me praeterierat) in ed. PVess. et in superioribus omnibus nude au... Mia, legebatur; nec aliter, quoad equidem novi , in msstis. Primus Heizius, a Valck. et haïk. monitus, interscruit rai articulum , quem tenui. S.

AD HERODOT.II.6132-i34. 5145 15. maganai; inscris" 90079013") Vellicat baee Th. H132 Relig. Pers. c. 5. p. 99. Scribere sibi contraria Herodotum. Supra dixisse, Persas existimare, deos et hominibus genitos non esse, et 9:97am lumen Graeca marc gentis sacris ad- miscere. Sed non pugnant illa. Theogonia Graeeorum, de qua Il. 53., in censum bic venire non potest. Penne , ut plura variique generis numina profitebantur, videntur eadem alia atque alia origine, etsi minime humana, statuisse. Cogita de Gubsticorum Aconibus et emanationi- bus , ex Zoroastri et Chaldaeorum Tbeologia arcessitis, et , res in vado erit. Adiunge Hecataei testimonium in Ding:- ni: Praefat. sect. 9. WESS. CÀP. CXXXÎII. 8. and «in üÀfe1)Nihil bac verius; et vidi: Gronovius, sed serius. Hoc signifient, Persas bellariis uti quam plurimis, sed minime confertis. Inferebant videliœt Persae in mensam cupedias et bellaria malta, sed non confertim omnia. au, tuties in Musis repetitur; infra c. 196. 1V. 181..iatque alibi, lacis a Porto signatis, ut maxime mirum accidat, tam turpiter se dedisse librarios. Discimus hoc specimine, quid Herodoto bominum et temporum iniuria usu venerit. Addi bis passent emen- dationes Geinozii et Reislrii, sed cui houa? Verum prao- stant mssti , quad suam in sedem remigravit tandem. WES S. ., I4. n? noviciats-mm 75v nenni-nu) Vide supra cap. 8. Athenaeus "avinais-ara mirât manchot: in msto, Mureta monitore, recte 113v affluait-m. Apud eumdem J "Mange; mole opiner. Melius Poilu: X; 20. WESS. 15. 707v 15,044.41,qu ) unirô’v flâneurs; legisse videtur Athen. IV. p. 144. a. tum enviant»; pro niyupxoç: et si 3? mi,- au- rifiez. Sed rai movSam’flspa 115v marmitoit-m similiter memorat Herod. l. 8. VALC K. -- Vide Animadv. nostras ad Alhen. T. Il. pag. 475. S. . CAP. CXXXIV. 1. Oi cuvmdvontç) Non repudio: nihilo tamen peins [immo baud dubie melius, s’y. fuyxa’von-ngquod aliis in Codicibus. Morexn banc gentis expedivit B. Brissonius, Regn. Pers. p. 11’, 178. Addi «potes! Zenobius, Cent. Praverb. V. 25. et Scholiastes in Dionis Chrysost. Or. Vil. in adnotationiblus Morclli p. 28. W12 SS. - - invrwxoironaç malit Benedictus, vit doctus, in Herodot. T. V. K 13A .

:46 ADNOTATIONES Actia Semînnr. Philo]. Lips. Vol. Il. P. n. p. 283. in nœu- utivo un], qui a verbo 3mn!» regatur. Sed, ut omit- hln librorum omnium in œrmînatione vulgate consen- Ium, familiaria Nostro est nominativus participii abso- luœ pochas: et ne est quidem h. l. absolute positus, sed commodissime refcrtur ud id quod sequitur, si maïa! sic-z. S. 4 [ 18. 116(an ami, 3); 16 au; in» n and inrçntïor) Video me non ex auctoris mente verba ista in Lat. version: red- didîue, quum non animadvertissem, ni Nm, adiecto articulo, nocesærio ad Perm; rel’erri, non ad alia»; nique alium populum. Rectius igitur H. Steph. in ora aune («lith- nis: Lat: enim progrediebatur illo gens imperam et prao un: oblitum. 5.] CAP. CXXÀ’V. 2. Maînolv Mira) Dictum de en Id Diodori Il. 6. Habet Briuonius loricam AeWtiam et sur lam Medicam illustrantia conplura, a quibus obstina). W E S S. 6. nm: gin-yawl) Aegre Flaminia fert de Malign. He- rod. p. 857. a. socius hoc a Gmecis ad Persans propagatum perhiberi: contra enim evenisse. Sed pugnat suspicionîo bus, testes eius rei omittit. Non fuisse Persan a turpi hac meula inmunea, Satan Phibsoplws signifient, Hypotypoe. I. 14. p. 58. Aevo lumen Ammiani Persae purifiant stupre- rum experte: tarant lib. XXIII. 6. Paris fera, uti Valesiu edeeripsit, Carlin: X. 3. WES S. - Herodoti mümonio ne!!! est Athenœus, lib. X111. c. 79. S. CÂP. cm V1. 4. fi renaît, 3’ Mana kami: flua) Ver: Penne. Quanta civium maint copia , tante civitatis nupliu; robur. baguai lutons propterea utilisaimum censuerunt 16 rMJnrÔnu r06; 15v ramât fixons, Mtpoirml a, ra maman, quae verbo Muwnii in 5:05. Serm. Lxxm. p. 450. Bine zona-nain; pmemia et apud Persan et aliis in genüblu, de quibus Heineccius ad L. Iuliam et Pap. lib. L c. 2. dœfiuimc. Cl. Reiskius coniectabat, 13v remît" 3’ abiot- m, talent autan, qui multos liberos procreat, azimutant robant-un esse.- aut ri mmôç- - ici-zani? airas. WESS. - At nulla hic locus coniectura indigebat. Ad rem quod peitinet, aliud [fortune Herodotus h. l. spectavit; nempe de immani hominum multitudine cogitons, in qua robur exercitus ponebant Penne: qua multitudine glorianteln

A!) 111311011012 I. 135-138. in œnfidentemque Xerxem eiusque duces supins ille in his Historiis inducit. S. 5. du; mutine; agha...) Plato haec paullo diveràius Alcibiad. I. p. 121. 1:. in regiorum liberorum educutione. Strabo contentit XV. p. 1066. n. [p. 733. o. cd. Cam] Ne- ecio autem qui factum ait, ut fluidifiât: Brissonius, hi: usus Regn. Pers. Il. 85. et 105. scripserit: si ex coniectura, prave. VV ES S. -- A11 tin-aira; intelligo muîo’ç. Sic frequenter Nostera plurali numero ad singularem transit, et 10. unxem’uv in") Fui in dubie, revocarcm «31317, au viceGronovii exemplo versa. exIællerem. Vicit S. Mal. etl Ask. auctori- ms. ’Am librariua Arch. et Vind. bene explicat [3an «313;. In Clementù Alex. l’aedag. Ill. g. pro 31cl rfiv Je", aut ad marginem Codicum au! ipso in contextu, 31:2 nîv dû!" dederunt ex interpretamento. Munis, ”An ’Anmiç, 2313!. ’Evmmâîç, ubi pinta Cl. Io. Piersonus. Atque haec testano tur de Criticorum corum more. Non sun1 nescius, Demo- erilum ME!" munir in Stob. Serm. XXll. png. 189. usurpasse, nlios hoc de genere alia: passe etiam pro damnant pugnuri , quenmdmodum in Horrei Observ. ad Herodot. p. 1 12. At omnibus, ut in gustu , non sapiunt eadem. Spe- etavit haee Valen’m Max. l1. 6 , 16. W E53. - fgiGo’moç, oeil. and tin mana, dam apud maliens educatur. S. CÂP. CMXVIL 10. 13’111 onBoNMazîx livra) Hau- Iit hinc Nicolas Damascmus: flûtai; Ê mi midi :5177", a??? M7011". Éch 31’ fi; raffut araba, lim’fihmv mit-ù fion-au. Fa- dem patris eius suspicio, qui cum afilio necti sibi insidiu coupaient, nec inducere in animum passer, ut verum sangui’o ne": ad hoc scelerù progressum credcret, seductam Harem sup- pliciter rogavit, ne se ulterius celant ; sed diccret, sive illam: Idolescentem subiecisset, sive a: alia concepisscl, apud eumdeln Vakrùnn V. 9 , 4. W E55. -- .Tæofionnaïo: et nomma matonymice dixit , pro ôæoBoMnm’uv il moult." fin. S. CÂP. CXXXVIII. 4. ".0an4: 3! civœminv canal) 13. Voulu: adlcverul codici suo dvmaîov, quo non indige- mus. ’Ammîm usus et Herodoti serina tuetur Il. 182. 1V. 180. De acre alia-.0 et mendaciorum hinc pullulante germi- ne Plutarehi et Appiani ad l’emrum opinionem verbal ex- scripeit B. Brisaonius H. Pers. Il. 94. fi’ E35. K 2

"a ADNOTATIONESIi 10. aux.) laminer: in r37; zains) Sylburgius ad Brian. R. Pers. Il. 180. rond: proponit, ut sil, procui abigunta sua. ’one. Reiskius si 10ml. Ruhnhenius elegan te mutatione neural. llli sunt, qui aliorsum alios deducunt, supra I. 12 1. [Vide nostram Var.I.ect.] Lepra. vero et vitiligine in» fichu, non Iudaei soli, sed plerique per oricntis regîones .Yitabant studiose. Mahomet ai 83’931": rai; infirmiez; and M7911; Weœbowt. Plutarchu: Symp. 1V. p. 67a. r. Tamen Arts- xerxes Atomm, filiam coniugemque, etsi vitiligo eius corpus depasccretur, ahana; xzratvmnôt’vfl; min-i; r3 85,14: , aversatus non fuit, codem teste T. I. p. 10:15. s. Verum illi, quod libuit, barbarico more, legitimum fuit visum.

CAP. CMXÏX. 3 seqq. rai odvo’uamz’ roi - - - rem:- rô’n mina: i; 115976 7(9an etc.) Satis confidentcr rouira m1 chemin;WE En» - - 2:36; simîvS ait initiaS. cap. seq. repetiturque» hoc cap. 148. Falsum aiunt Scaliger, T11. Hyde, Relandus, et plumes alii. Contra cas venit Cam. de Pauw , temere aiens doctos virus ex recentiore Persarum lingua criminari: verissimum fuisse, quod hic de terminatione nominum Persi- oorum , vetere gentis sermone: neq ue enim tanta adsevera- tione Herodotum potuisse defungi , nisi re bene cognita atque cxplorata. Fatcor in dinlectis lapsu œmporis’innumera mutari, cadere verbe ut folio, surgere nova, prisai ad- misci iterum. Nec expediome tameu ex noie, quam contra Nourum instruxit Th. Gatalœrus Advers. c. 22. p. 661. Quod auteni aiebat r6 Awptiiç ne. 21:31: union" mullorum testimoniis cognitissimum est. Quis tandem ignora: variantes doctissîmorum hominum explicationes et emendatîo- nes, Scholiastae in Comici Nub. vs. 23.5caligeri, Salmasii, Bentleii , Boulicrii , cuius Dissert. de Prise. Graecor. Litteris p. 570, [ad calcem Palaeographiae Graecae Montefalconii,] consuli poterit. Div 1.18511on in Pindari fragmenta exposoit Casubanus in Athen. X. a 1. [ad lib. X. p. 455. c.] W ESS. - l’er epistolam ex W u. Kan 1 o , vira clarissimo, Persici sermonis in primîs gnaro, quaerenti mihi. quid de 110c He- rodoti loco sentiret, perhumaniter ille Heitlelbergà rescripsit, videri sibi vere indican-e cos , qui (imecis nominaux Persicorum terminationibus dcceptum Nom-am scripsissc istud nutumnt de nominibus omnibus Persicis in literons

A!) HERODOT. I. 139.140. ’14, sigma Mina-tins. Quod si in est, eaminus mirum videri debebit, quad en res, ut ait idem Noster, latuerit Persan: quamquam alioqui haec verba, 77.110: nierez, signifiœre pourtant , Perm: ad hac animum non alunisse. Quod ad ish verbo speclnt, rai amincirai ce: Un: 5min: fût-f! enim: un) ri MàtaMfltîtiy, incertus aliquantisper haeseram, proprio» ne hominum nomina dixerit, au omnino verbo. aut vocabula Persici sermonis: tum «5mn; rôt honnira: quaesieram au fartasse opposuerit terminationi, ahuri ) ut corpom vocabularum (id est, cocubula. ipso, quatenus a terminatione distinguuutur) dixerit esse mgmfica et grande sonantia. Sed eisdem verbis , rai cuisinas-a - - - myumnmly, Cam fere sibi videri sententiam inesse professas est iderirdoctissi- mus Wilkenius, quam hisce gallicis Larcherus reddidit: Leurs noms sont empruntés, au des qualités des corps, ou de la dignité des personnes. Caeterum uberiorem etiam nunc lucem locus hic videtur desiderare. S. CAP. CXL. 5. «si, div 61’ aptien? nord; iAxueÛïivm) Bene vetusti libri. 1:. Vossius couiecerat , aîæ’ 39Mo; si nain, damnai; , quam ab alite pupilla. oculi ettrahatur, advoczito ad morcm hune cognoscendum Teirera, qui mihi ad mnnus non est. [Ad oram sui olim Herodoti istam conicct. adscripserat Vossius. Vide Albertum ad Haydn voc. Daim] De ritu isto multa Th. Hyde Bel. Pers. c. 31.. Emmdatio necessaria non est, nec latuit doctissimum virum ; siquidem paria prorsus de Persarum scpulturu Procopius Bell. Pers. l. 12. et Agathias l. p. 1.5. Ed. Venet. iVESS. 7. untàxnçuiravrtç) Convertitur ab Heilmnnno in nacran- çairumç. postquam codant membris mutilaruut. Vetat Cice- ro, his Nom-i usus , Tuscul. Disp. I. 45. Penne etiam cera eircumlitos condunt, ut quam maxime ermaneant diuturna. corpora. Vetat Strabo KV. pag. 1068. p. 735. A. cd. Cam] une; merinomç rai rainuras. Adde Cl. Io. A15. Fabricium in Sali Hypotyp. lII. 24. p. 185. W E58. 13. stemm; 8min; finança; etc.) Consimilia de Magis Plutarchus T. Il. p. 537. A. Sunt autem ex ca disciplina, qua et posterions Persarum mugi Arimanium , mali omnis auctorem, sicuti pulcri et boni Oromasdem, statue- runt: inde festus dies xœxôv cirau’çmç, quo summo ardorc in serpentes aliasque feras et nocentcs bestiau irruebant-

150 .ADNOTATIONES- apud Agathon Il. pag. 45. Couler Plutarehum in laid. et Osir. p. 369. et T11. Hyde Bel. Pers. c. au. W ES S. [15. 6min omnim, revera, vermn si quais: gallico idio- mateaufand vel dans lefonds diacres. Conf. Il. 28 , 1. 8.] CAP. CXLI. a. nurses-plectre) Ionum est xan- rrçu’oun. uti aimes-paient. l. 166. Supra c. 27. si; à? a!" al ---’E».am; mnçaiOœrs. huque mutari non iniuria panet, sicuti et max mutatum est rai cadastra. Sic solet, c. 164. HI. 157. De piscibus, qui conta illiciuntur, Aelianus de Anim. l. 59. WESS. - Ex Beiziano exemplo scurr- rrçaiocu-o tcnui; et in Var. Lect.adnotare ncglexeram , in cd. Wess. ct superioribus umnçx’æaro scribi , quam ad scripturam nihil nec e nostris Paris. 11cc ex aliis Wesselinn gît codicibus notatum est. Est autem , si quid video, prorsus vitiasa baec verbi forma. Ferri utcumque potuerat magnum codicis F. tertia plur. imperf. ut airains, ionice pro chinure. Sed plusqunmperfectum bic desiderabatur: quare unice verum puto uns-carguions, quad Ionum est. pro xzrtnnmdm giron. S. [1 1. info «6716m etc.) Qui sacras literas curant, recar- dabunturverborum Servatoris apud Matth. x1. 17. ubi hic quidem Herodoti locus eflugit Wetstenii diligentiam. 5.] . 14. Mime 81’ affins) Vide Gronavium [sui codicis fidem advocantcm] et supra c. 76. et 99. WESS. -- SI. min alia re habes l. 99 , 5. crin-clou: deum; (in plur. . num.) 1’; mi; "lame, c.76, 12. in eadcm re, de qua hic

[20. î; flamines) Conf. c. 11.3, 14. et 11.8. 5.] .agitur.CAP. CXLII. a. 151v Je (en)S. Sine controversin, » corrigi debuerat: r51 aiglon iv r5 numine: &an 8,06":- me: qu’une. Hacc quam de lonibus dicuntur, tollit omnc dubium lib. I. c. 149. 051w cl Man’s; x0391" un iman n!- nzme «s’unir» Toison-ains» 5è houa-an «in imine: ubi recto Voila: ad cadi lumen temperiem- nequaquam aecedebat. Lib. Il. c. 77. cxceptis incolis Libyae. esse dicuntur Acgyptii imaginant minw «Modems, fa! algies", ëuol ionisa, 17mm. gr! et; mMfl’cwf (sic legerim z) iv 7&9 rift-1 meuBaAgÎfl "in 031991520ch ai "En: 144’an m’aura: , - - - 151v (59th lui- An-ra. Lib. lll. c. 106. Graecia "le Zen; rouir n xa’Àfofl use-zain: Phage. Atqne in Gmeciu, praescrtim Athenis..

A!) HERODOT. I. 141. 142. 151 ists tennis Icoeli tribuitur ingeniis saluberrims tamiseries. In Timseo Placards p. 24. c. Atticsm Minervs dicitur elb gisse, "il! sdxçurr’sn r31 0395! (sic recte corrigit Vul tu. vaccin ripois H. Stephanus :) fr «6117 (797 rinça) sur "en, gr: Opnflwrnirw; 13894:; sis-u. Chalcidius: elccta ululai alloti. liurnque ingeniorurn et prudentiae feraci loco. Idem argumentum in Critia latins persequutus Plate psg. 111. u.’[T. X. cd. Bipont. p. 45.] ubi memorat 6129 ri: Mis tira; munira- tu munisse. E3111 in rem multa dixerat Aristophanes b «in... Vid. Athen. 1X. p. 572. et Canulars. Anim. 1X. c. 5. [nabis cap. 14.] Euripidea, ex deperdito dramate petits , dabit Phrtorchus de Exilio p. 604. e. lnsignis in cum rem loci sic feruntur ultima : M 3l and; ’Aclu r1 171011 surim- m , Tir": M 31ml, l’agent; 0100119115014". Gratins in Excerpt. p. 433. participio hmm substituit brama. Corrige, soties: ’A 3’ ’Wç ’Acla ri :1sz fflOu, Tir"; 157:3: un" (zonerez; 819115:11:11. Singula passent ut Euripidea ndfirmsri. VALC K. Non dubium-est, quin recte docti viri , Chytraeus, Gei- nosius, Résidus, Heürnanus épis", rescripscrint. Viam monstravit Noster c. 149. tnm Pausanias Vll. 5. "un il (par: pas ira-1311km: 6,61 usina; il mégot. Frequcns est confusia o’glm et 695v sive skias et dyade.» in schedis , de que alias. Id per- mirum, coniurssse plerosque in aiglon vocabqu librarios. [9. ahane stressas; wapayœytuv) Voila.- Lingua utuntur non codem, sed eius quatuor proprietates ducuntl: in- WESS.commode et obscure. Gronovius: l sed quatuor. 4 derivatio- murs modis ; quam interpretstioncm intactam reliquit Wess. Mire vero Larcher; leurs mots ont quatre sortes de terminaisons. Multo commodius rectiusque H. Steph» un, ,,sd verbum, inquit, sed quatuor mados deducfionurn usurpant, id est, «a (linguà) utuntur in quatuor modus . et proprietates deductàfl Agitur de quatuor cliverais formis (atomisa; vont Noster in fine buius cap.) in quos prises lingus une. Hua diversas formas nunc waçœymyoi: nominst, id est, Madone: , mutationum gazera, variantes 5 quatenus «quina signifient a recta via abducere, seducereï, in diversum dame, mature: quemndmodum I. 91 , 10. m;- 91717171 rei; palpa; est in diversurnjiectere, mutarefatu. Et» dein notione «camperai; dixit Iohannes Grammatjcus, cui!!!

152 pADNOTATIONES .verhn Koeniut adpoeuit ad Gregor. Dia]. ion. 79. ubi in ipsius Gregorii verbis, i aimai: ’Iaiç miner: tagal rit 767! mmwv’IrM ætpzrçnuir, rectiux feeisset Koenius, si veœreln scripturam agençai: tenuisset, Iohamu’s auctoritate fir- maum; tum vero et apud Gregorium et apud ipsum Io- ,hannem, pro mutmdmv baud dubie iwomzivrm fuerit legendum: nempe, prima, inquiunt, Ionica. lingua ( eaden venus Anima) mutata est, quam hi qui in coloria: cloîtrant, variis talque variia media mm irylexerunt dctorseruntque. 5.] n. Muni; n) Myuntem Cariae itidem trihuit scholiastes Thuqyd. I. 1 30. invite Brinonio de R. Pers. I. 1 51., ad quem Lederlinus recœ adposuit, tempera esse distinguenda; primitus Carine, deinccps Ioniae fuisse. Pal-in Daka- rus in cum Scholinsœn. In Epheso, Lydiae olim urbe, idem valet. Bene Ian. Butgersius Var. Lect. Il. 1. W ES S. 18. ’Eçuâçaî’) Habet Stobaeus Serm. XXVIII. p. 197. va; teris scriptoris fragmentum, forte Philosophî Euscbii, quod Herodoto nulla mussa adseritur, in quo Archetimus 35 ’Eçuêem’nç ri: ’Iüvm «Jung. Quae libuit addere, ut a Pinter. chu vis arœzltur. Iunguntur ’Eçuâpaïu and 24m4, nrbitri œpti in lite. nobili Chalcidensium et Andriorum, Quant. Grue. p. 298. n. Iubcntur illi esse .Eplfflæïfl ex Euboea, quad Eythmei Boeotiae et Aetoliac longius tassent remotig in Hitler. Fumier. Anlêq. P. l. p. 159. Non satis consulta. Jones inœlliguntur. NY ESS. CAP. CXLIII. 1. pina Ëv "in roi; 038w) Prier interpnes matu: practcztu: nupcrrime [in cd. Gram] in oue- gendo matu. Vide usum locutionis. De Spartanis Aristide: T. I. p. 476. in: min «un? roi; robine» un) 15v æpœyua’ruv titi. Magnum habent belli ac difficultatum tegumentum, vertit Can- terus: eundem in modum Libaniûs T. I. p. 219. n. Ambo. Nostri imitatione, VIL 215. et 172. Atlianus de Animal. VIL 6. à: iv min roi; utvâulvovxai infligiez 7tvo’mvoa: tu!!! 1X.- 57. piaccs intm saxon-nm augustins recepti iv "in r: 1’017 amie»; - - irvzniroun Quae abunde ostendunt hic indicari , Milcsios habuisse matu: maman in en foedere, quo de agi-

la. iraiæxu’uflm 14.5 «binai-I) Sugilint haec solito sibi more Plutarchus , de Malign. p. 858. F. Max Reislrius [L 14.] iâpu’mn-o,tur. n; in) 0054.):WESS. «:5ch lima etc., neque id inconmo- - x

A!) HERODOT. I. 142-446. in dual foret, modo ne verborum alius in matis-ordo esset Malui scriptis obtempcrare. Vide Rev. Horrei ObsÎ Hero- dot. p. 109. WESS. --- Nulla pmrsus’ mutandi causa tubent.CAP. CXLIV. conf. 5. roi? Tpom’cuc. 142 .Aau’mvoç) , 19 Dissentît seq. S. a Criticus ad Theocriti Idyll. XVll. 69. aima: ami 613 rôt Amis" «Mir iv nain: inanuç. ’Aaro’m», n°02135". Tu adi Cl. Salmasium ad Inscript. Herodic Attic. p. 29. et 58., et de tripodihus, in (emplis dedicatis, Io. T ayan- in. Marmor Sandvicense p. 68. WESS. 10 seq. 13v viner on’mz) Non dîsplicet 75v d’un en Fragm. Cod. Regii. [In Fragm. Paris. banc promus non leguntur: codex Pa. 151 vimv habet. Conf. Var. Lect. et Adnot. ad I. 81., 16.] Cette-simplici giboyai? œsum secundum adstruere in more habet 1U. J25. VIH. 46. Aliter Procopius, qui Bell. Vand. I. 3. Roumaine; à! aux vilain; roi mpœfiudvu. Corrigunt 15v maudirait: «et probat in superius,Bell. Pers. Il. 5. Il. 20. etc. WESS. . CÂP. CÀ’LV. [4. nursing viîr ’Axauôr. De duode- un. civizatibus foula-am Achaeorum. conf. P0155. Il. tu. 5.] 6. 1]th m’y r: renia rei; Standing) Strabo VIH. p. 591.. [p. 385. cd. Cam] haec expressit. 1’196; zlxvôvoç solo ingenii remigio Is. Cmubonus [in Not. ad Strab. l. c.] et b. Voulu; [in ora , putt), sui Herodoti] restituerunt. De amne Crathi codem Pausanias VlI. 25. WESS. ’ Il. "aurez, iv ra; Haie" muni; ubac) Olcnum codem genere posuit Apollodorus apud Stephanum Byzant. in voc. et Slrabo, [DL p. 586. la] cui amnis, qui urbem rade-. bat, Melun : baud scia, un bene. Pausaniac aevo 111790; crut et ndpellabatur, V1]. 22. Ain.» Optime Casaubonus et In: Vouius, nec longe abit liber Ask. WES S. V CÂP. CXLÏ’I. 1.. in), ai; yl n pinot) Defenditn veterem scripturaux Horreus Obs. ad Herodot. pag. l no. in lumen , ut ri n0n plane muet. Levis res est, et in dissensu Codicum ferendn. Lubens equidem :5; y: «tu rescri- bam.] Sequentia [1. 5.] a? gémir n mima-1 ., au: prussian- tius quid gessissc prior interpreS; aut præstantius quippiam «asine, obscure recentior. Secutus iudicium sum Abb. Gcinozü Comment. A. Inscript. T. XVIII. p. 126. W E85.- -- Roue vi ri docti. gazai; yzyovivm, houssai loco natum esse, nobili genre esse. conf. l. 15. S. h

154 ADNOTATIONES 8. Motion 33 ’Oçxuuvlotn drumm’xnm) Iverunt in partes pracclari viri ad hnec explicnnda et constituenda. Palma-in: Mania; En ’Oçxoulnu etc., invito Gronovio. Se- quun tut (amen plures. Ampl. Bouheriue ex Heyehii Mini» ci ’Ommlum mû MIMIWWI: , scriptum voluit Mania; 31 ’Oçxml- ma, au) MW, and Kzâuzîu a. a... ut invidiosum émiant. zani vimœtur; cuius ego in Animation. Cl. Alberti ad He. mon locum correctioni , quippe audaciori neque noceus- riae. non accedo. Reiskiu: post ’Apuiîc; [1. 10.] excidiue and. itemque post Ampli; , arbitmtur. A: fuerunt Arca- des Pelaagi, Pausania VH1. 1. Apollodoro Il. n. Stephen r Byz- multisque aliis nuctoribus. Epidaurii promena Do- riemes in Nostri VIH. 46. (lune illo additamenta musc. Ne longum faciam. Docet Herodotus ,dones [nempe ilion loues. qui duodecim civitates foederahs habuerunt, et ad Panicnium congregari œmueverunt] ;, non me sinuer-ion ,,melioreque aliis nationibus origine: contra variorum ,,populorum accession olim interpolatos; addidîue se ,,Ahanœa, admixtosque esse Minyns Orchomeniœ, Cad- ,,meos, Dryopes, Phocenses et plures aliosfl Roc eius con- ailium si fuerit, ut une fuit, belle proœdit Palma-ü sententia. Nom Minyas Orchomeniis inmixtos fuisse, nihil ad banc disquisitioncm. Firmatur pneœrea Ionione migrationis narratione. Pausanias: "un 83 n17 rro’Mu mir- fl; cm ’Bmiivuv’ participes migrationis hi Gramrum "au; GuBuïo; sive Cadmei ; tum .Oçzoqut Matin, recta enim Monica; mutavît Kühnius; tandem (rami: ci d’un flair A0.- 05v, et Abantes , VIL a. tum c. 5. Tian Si 43mm 143:: hmm. ne: Monica. 06v mâchant i; mini! blâme. Quibns encodera queunt de Orchomeniis consimilia ex éiusdem 1X. 57. Quae quidem ambilicndne coniecturae si vir nobilisshnus ad- struxisset, non perspicio, quo colore nbdicari potuisset : repeütum enim dvamuixurm nrbitrarium est. [nempe suc arbitmlu Herodotu; illud verbum , panois interiectis re- peœre potuit.J Siam ab his quoque partibus viri clarin- simi, Cor». de Pana: et Geinozius. Ni E35. - 9. (Mail; aimâa’mm) Cor Phocenscs hoc titulo insign esse Noster voluerit, multis disputa! Gronovius, sed in ut inmunes inprudcnœr amplectatur. Indoles vocis non patitur, nec usquam buius significationis exemplum. 110’-

A!) HERODOT. I. 146-148. 156 Mo; portio est, a mltitudine exulta; Alydenus Nabucho- donosorem ait airo’Saruov «Griot (victarum gentium) E,- rai 325502 tu; [lin-w munirai. in Eusebii Pr. Ev. 1X. 4). inflam- [au 15v 1’414ko dabit Agathias Il. p. 55. et et?» muniroit abri» Baume HI. p. 66. Seule] chôment» r67 M8490»: V. p. 166. vitiose. Theophjlaeti rôt intentons?! blésant», lib. VIH. I. encripsit Suidas in voce. Bine lenissimc fluunt izdu’opum . a reliquis divin" et divulsi. Primo: D. Heinsius, Phoœeenses amen et Phocenses eonfundens, adnonuit-Epiat. ad un. 5mn. in buius ad Poilue. Continent. N. 177. Abierunt eundem in acnœnüam Ceinozùu et nanans; nec dubie me: est, oh Pflm super-Lus exeerpta, haï; ai aima, and: A9051. Phocevues Coloniae Ionicae me adiunxerunt, Delphù amplis. Vmapropter chosais-nm 0min. V! ES S. 13- in. un? "mutiniez: "il ’Mmm’m) Étymologus, in IIpv-’ mû, veterem in coloniis deducendis consuctudînem explicuit. Sacra ex metropoli secum ad tubant coloni. iguanque sacrum ex purine peuctrali gantait"!!! et se. cursum. Flora Henr. Vulcain: ad Excerpt.Pob’bii , p. 7. [T. ÏVH. noeud Pobdn’i, p. 90-92.] Plutarcho libuit et haec ad- mordere de Maügn. p. 858. v. sine profeetu. loues Caricas mutines , quorum patres maritmque inœremennt , sibi m trimarde l’un-âne, fateturananias VIL a. p. 5:5. WESS. . 2 1. airiez moine») lute Gronooius Aldinum restituit: idem Portes decreverat La. Ion. voce ’Emin. Naevus est, operarum peccato Stephani edito adsjiersus , lutinsque, quam oportuerat, diditus. Pro proximo in! n [quod ibi tenuerat Weu. ubi nos hmm posuimus, coll. Eustath. lliad. pag. 1215 , 35. cd. Ban] 1mm: corrigit Reiskius.

l CAP.CXLVIÏ. a. rumina: tu? ilnoxo’xcu) De Glaué en, Hippolochi ifilio, Puma ’11. si. 15. De Cauconibu: [1. 5.] Strabo VIH. p. 551. [p. 345. ed. Cam] W ES S. 7. lampa: «iman Jçrüv) De festo hoc nolissimn omnia: WESS.levis meula, quae docüssimo Viro fraudi fuit. occupavie l scholion in Biblioth. Coislin. p. 605. Mi Soi "En ni: Mm?! bondis-mu (Melanthus) ÉMaI, îv mi Kamnm’av «menô’rw. Vertitnr , quad etiam Cationiam vacant. nur’ ’Imlar oportue. m- WESS. CAP. CIL 711L a. [Pont la); e superipribus gai.

s56 ADNOTATIONES fionibus comma adhaesit, quod delendum. Sunt enim et more Herodoti transiecta verbe, quorum naturalis structura hsec Brut, x5119; hi; «si; alleu-os Maman; flrpauus’soç. Quo; niam vero max adiicit i; "in (œil. MonÉMv) somatisant, intelligi debet, locum hune, cui Panionium nomen, in ipsn promontorii3. n°4111845» iEvaiç.) radiee Ah Helice Achaiae fuisse. is Neptuno 8.] - titulus. quo de Strabo VIH. p. 589. [p. 584. ed. Cas.] et Pausanias V11. 21,. eopiose. Coluisse et Apollinem Panic- nium, docemur vetere Inscriptione inter Pocockianas p. 52. quae cognomina Apollinis varia obfert. HATPQOT HYGI- KOT KAAPIOT IlANïflNIOT: sive, ut fuit olim , HANIQ- NIOT. W’ E55. 6. ahi n71 m1.» ’Iwç) Numernm excidisse suspioor, facile restituendum: airai 75v «olim 18’ "leur; VALC K. - At adiectus r61 articulus satis indicabat , de duodecim illis civitatibus agi, quos supra nominaverat. S. - [9. tan-aine n71! nlffî’mi rai vivifiai-a. Vide supra, c. 1 59. 5.] CAP. CXLIX. 2. Minerai) H00 ex AH. praetuli. Non nescio AAPIEAIQN numos apud Gouzium et Beyerum. Gain! o’ Men-raïs; infra 1X. 1. atque ad eumdem passim nlii modum. Vide Schol. in Apollon. Eh. l. 1.0. Mox Tain; optime ab Holstenio in T514"; mutata est; neque oolor quaeri debuerat, ut arcessitus a Gromwio est, pravne voci. Constat Temnum in Aeolicis fuisse eivitatihus, non Tenum’, Cycladum imam. huque Tino; iure scriptori rediit. De Cuma Aeoliœ in Vit. Homer. .c. 58. ubi quam, non sine peccato.[5. Aiyxpo’srrz) Quum w nusquamE s s.alibi hoc’ numine memoretur eivitas, nisi quod Aiyuçodrng. obscuri Megaridis oppidi mentio apud Strab. 1X. p. 394. n. occurrit, quaeri cons Mannerto (Geogr. antiq. T. Vl. p. 396.) potest, au Elea, (Tamia) hic intelligenda sit. Aeolica civitas, (Strab. XI". p. 615. A. et Steph. B11. in voce) in hoc apud Nostrum calalogo praeœrmissa. Quod nisi paullo post (l. 5.) diserte monuisset Herodotus (conf. c. 151, 1 et 5.) omnes has civitates in continenti (i1 simien) sites fuisse; in promtu foret ut suspicaremur, non Aiyaço’wru, sed ’Açyno’nrac hic esse legendum: satis enim constat, Aeolicuc gentis fuisse Argum- sas vel Argennusas , quae vocabantur, insolas; quorum une

A!) HERÔDOT. I. i49-152. .57 cum oppido, prao caeterîs, singulari numero Argimua. nominabatur. Vide Cellan’iGeogr. Antiq. T. Il. p. 18. Max, quod Aîyuî’m hic nominatur oppidum, id nliîs omnibus Uns) sive Abat; est. Vide Cellan’um ib. p. 66. Quod Aîyuu’æ habet F., similiter Acgaea, Voila. 5.] 7 seq. unifia» 31 5:9sz «in Jmiœç) Vide c. :42. épieu :11 houa-m Portas [voc. 5mn] habet hoc ex loco. Intelligi id une debet: [nempe «in 6min; 111:] namque il: mas fera Supra c. 5o. .157; 70”40; a? index, ubi Is. Venin, lycaon; iniuria corrigent. Dio Canin, XIJX. p. 472. de Pannoniis du 7:19 947;, 05?! 0119m :11 hmm: et L1X. p. 755. JAN»; 441v H1 xpma’rmv 71mn promus uti Noster V. 62. atque Evagrius H. Ecc1.IV. 7. Defit in his Libanii T. 11. p.262. r05 70?; rafiot: - - - havre; aux) umümç, neque advertit Mordu animum. Confer C1. Alberti ad Hegchii :11 in". W E53. 1 CAP. CL 1. indien"! 82 a: d’armement) Gemina 111.3 Pausanias V11. 5. Probum et Ionicae nome censeretur [1. 2.] ai amputant litera "du in Ask. esset, uti ri «05.411. 67. «137. WESS. ’ CAP. CLI. 5. du - - - ’Ap’cBav) Non aliter Stephan. 3.9:. in Cod. Permit»: 11150,30"; 33 and Éden» 3191er 11.0.17, h "à": h. e. quamtumvis Ionica. dialecte uteus. Nam quae de Iazone scriptore adposita a Berkelio saut, inprudenti exci- derunt. Notavit docti viri lapsum St. Berglerus. W E35. 6.1! in .Emdv vivant Monéryn) Dindons X111. 77. du Ath milita" 396; ru) "in: rôv ’Emrôv xuouus’vm. Aliil iEua’i’w, qui inter Apollinis titulos, vîm, au! ’Bmo’rvnm. Lege Ca- mbon. in Strab. X1I1. p. 19. [ad p. 618. a]. Cam] W ES S. [7. mon... m’y "7; aux; Commode ab his verbis factum foret initium novi capitis 152. Nom, post excunum de Asiaticis Graecorum coloniis, nunc continuntur minutie, inde ab extr. cap. 14x. iman-opta. 8.] . r CAP. 0L1]. 1. dormiez") Solen: scribae conmunio- rem verbi buius formnm amplecti. ’Eml n 32 ci Ilm’ovgç chuinta, V. 98. et brevi post A141. Med., a! Vind. et Atoll. lonicam notam detrahunt, promus uti hic Med. et Ath. Protestant, ut in possessione ne turbetur. W ESS. - Conf. Adnot. ad 1. 2, u. S. 15. nmnuet’m) Priorem verbi partent Mal. et Ask. bene pingunt, non mediam. Aristophanù rnumgowdn, Nub..

158 ADDLOTATIONES :066. et suivra ifflfllüiftfl V111. 35. tum ravina"; Hippocra- tisket Nostri V. 92 , 7. [ubi vide Var. LecL] (aie enim ibi m5511 Paris. et Scholiaaœs, arque ex eo Guides) veruni patefaciunt; Photius insu per, ex Herodoti I. "ampli" in [fixi- co deponens, ut Cl. Alberti mihi mutins est. WESS. CAP. CUII. 9. enlisa ("ou immun) Aversor utri- ctum in un viras, de Herodoto non male merilos, Gronovî 511111111. Portos bouma optime æpoluit, eiusque vestigia Ed. Gauvain: pressi 1. Simillimae originis 199’an Audy- li , Suppl. 208. humiliai n mû cinéma mon? Perlctione in Slob. Serm. LXXXlll. p. 448. Sic enim scripserat: cette Maxima habet Hippocratis Epist. p. 1285. nuons? Huy- clins. "Anna: intension signification aumebat Cam. de Pauw, ut 1’13on 5m Homeriu, adpositil aliis, que omitto. VVESS.18 seq. ami "il; "luta; . à «33sz Mina magnifia»; niv orpin lirai.) Leviter ista depravntn mirum in modum interpre- tautur, sic forte redintegmndn: and izî "lava; à n’ÊnË Mini MAIN; ni! nain! 1’ Eva: V01 11ml. ’Evri - - 11m et 1min; in hune usum adhiberi salent: non nescio lumen, qui calot vulgatia posait conciliari: sed nostro loco simillimus est 111. 134. 111 2311591; - - lib tain nain" lira: Écrou - - - ni a un in) nil: 12’045): nçmza’zdzc: in quibus Ëmv tantumdcm ferc valet ac à 9113111 m’y...» min-nu. VALC K. Ibid. Graecum exemplar hic sine vitio non cerni , H. Stephanus censuit. Subvenit Cam. de Pauw, ellipsi, à 963m un: 10:11:11,1.110; mir 05071130: 1111:1 ægnirw, au! 1,1V Je," d’un a”. et Ionas non dignos "palans, quibus primam curam impudent. 1m constate: omtio , inodo dicendi genus consmbilitum esset. Tiiv æpbirnv mepe ponunt. Heliodorus 1X. p. 409. à»? mi mir æçoinw Ennui Menin; «151-911; inzu’çnæv ex Ms. Palatine. Libanius T. Il. p. 1 10. o. au) mob ni! nain", dmrairrmv p.6. m: quorum tamen umcturn diversion Ego Nostri hacc sic ordinabam , au) "11610114; 711v main-1 ù 053. A. ramifiant; 111:4: et Ionum nullam initia mtionem habendam esse ratas. Nunc maximopere blanditur Vachnan’i conieclum. WESS. -- ln frcquenti apud Nostrum usu dictionis 11 963111 A679: maï- rûm, et huîc similibus, nusquam alibi verbum du: adiectum cernitur. Quia lumen nunc in rariorem scriplumin, quae difliciliorem videatur explitaiuln bubon, consentiunt

A!) 11111101301: I. .13. .55. .59 libri; ratio suadet, ut, si quo modo defendi ille posait, pro vero hnbéatur. Igitur cum Ann. Porto (Lexic. Ion. voce En.) statuendum videtur, ex un alioquin satis familiari Herodoto ahundure 11.1. verbum 11m1. Cuius usus et alia multa exempla Portas, et Hermann: ad Viger. Adnot. 177. haec duo protulit: 1V. 33, 15. roi; bondât»: une. du" 9121195qu r1 m1 Aucun": tum 11. 1.1., 13. mame; 17411me 1’me 9min rivai. Nec desv ut apud Thuzyd. Plat. et Xenoph. similis nbundantine exempla. S. CAP. CLV. 5. 5Mo; yak un 1171 71 catimini: etc.) azimutera, qui Xenophonti memoriae vitio udscripsit; no- tarunt docti viri, pneterque cetera: N. Abramus ad Cicer. pro Milan. c. 5. 81411111, un: ex en [ex Clam. Alex. Seront. lib. Vl. p. 1.51. ed. Sylb. discimus, par Opinio: Ninon 3; narriez unirai, 71133:2; min. ’ Endem Gabrielis Nominal , inter dominationis areau in damnosissimis, et Machiavello perniciosioribus, Confide- nt. Politicis c. 3. et 4. WESS. - Haud dubie Herodotus versionlum illam in anima habuerat, quem in prover- bium olim abiisse ex Aristot. Rhetor. I. 1 6. et Il. 1 7. et en; Polyb. XXll. 8. inœlligitur: quem venum Homero tribuens doctiuimus Editor Demetrii me) iEmm. (in N01. ad sect. 156.) alio tune oœupatum, puto, nnîmnm habuerat. S. 16. mû bai in? 116037.37 civænar’Eaç) Restitui expulsum pronomen. Imitatur solemni more Poè’tam 01155:. T’. 91.

Admovit- Nostri- - 8 verha ai miPhaedro dmudënç. V. 7, 59. celeb. . P. Barman» un , dubius nomen , neque inmerito. l’aria non sont. Per- tinent-ne hue ’Bm’nan-u Hesychii nolo demere. Quod cané tinuo interdit, nom-.5... 7119 in: o’ èîiniuv, 11,7 «à ému. absurde expressuln est, prunus factum Page: «imitât, cui tu Sardes œnmisùti: paullo aliter prior interpres , sed con- Iimili nententia. Nam Pactyoe non fuerunt a Cyro Sardes indium, sed Tubalo Viro Persane. Pactyes acceperat Croesi Lydorumque opes in Persidem avehendas, ac nactus occa- Iionem a Tabalo et Cyro descivemt: haec super-ion? capîte omnia. Quart: ne sibi contrarius videatur Herodotus, ad- oumendum est lut "Env out Enfin ad pleniorem orationis hubitum. Non fusât interpnetum en negligentia Cam. de P111199, Vit. Clan WESS. -- Nempe inœlligit Vit ducats,-

160 ADNOTATIONES Humain and J 11341111." (retînt, scil. 161 Tommy) r97 niella. atque sic Larcher : Page: a qfinsé celui à qui vous avez confié le gouvernement de Sardes. Quae mihi , ut dicam quad sentie, frigidu sententin et parum eommoda videtur. Pro- fecto purum convenit. ut Cyro ob defectionem Lydorum (adeoque oh facinus advenus ipsum admissum) irato (conf. c. 156, 8.) diceret Cmesus: Page: est, qui advenus Sur» dium praefectum inique e311. Malim equidem ratai, ni- nus adcurate hîc loquentem Croesum fecisse Herodotump dicentem Fugue oommissas Sardes fuisse; cui, non urbis custodia , sed aurum creditum crut. Nisi forte consulta et nrgutn quadnm ratione haec Croesum dicentem Scriptor noster induxit; scilicet, quo moneret ille Cyrum, non debuisse eum huic homini tantum auri vim committere: hoc enim perinde esse ne si ipsam urbem illi credidisset; quoniam auri ope partim milites urbem custodientes cor- rumpere, parfin: alios suo imperio parituros conducere

22. ninas 31’ ceint; miômç) Babyloniis descisœntibus ta- lempotuerit. poenam irrogat apud I’lutarchnmS. . T.. Il. p. 173. Xerxes: Tu vide Polyaenum V11. 6, 4. et Instinum 1. 6. WESS. CAP. CLV . l l. and 798 ç, ËEœvâçzæoëo’cærôm "à; etc.) Est ex scripta. K41 à; 753;. insuper, V. 67. et creberrime in Musis. Demosthenes I. in Aphob. p. 509. taxi 716;. Jar; fuirai 659139141103: et in eumdem p. 519. ami mais, :11?»- moôrau 11. roi mir 14.4197119121 913323. Habel alia Casaubon. ad Stra- Ûon. 111. p. 218. [ad p. 147.] W E55. CÂP.CLÏII. 4. in” Eaux-31 io’vrx) Geinozius merito in hoc adquiescit. Eadem macula infecitVlll. 65. «in. ’Enu- eîvoç 161:1; rtuuçinv 310111419101. Attigit et haec Plutarch. de Malign. p. 859. A. nec sine loligine quadam. WESS. 13. 1; 916v airiez.) Rem ad Apollinem Didymaeum in- Branchidis referre si diceretur i; 9er aima-m, adeo nihil hic esset insolens. Hesychius: ’Am’m, durcie": et ’Avoz’m ,- aiyzœiçw. Verbi meminit site: Eustath. ad 0d. T’. p. 728. 32. [p. 1887 extr. cd. Rom.] tanqnnm [LlÀMWOÇ’ 11111811011161.- uç si; 1114115101 , sed si; 91.16007va canin-ou. Pro Gilet posi tu!!! Je: legitur aliquoties apud Aristophanem, et ravaleur apud- Atticos frequenitatur pro nnŒl’ânv. Quod legimus in Hero- doto chôma, firmari videtur istis ex lib. V1. c. 66. airain":

’*x

AD-HE-RODOT.I.156-159.- . 161 mutiez: in arguai»; rif; Inconnus; i; bit 11901111: opera acumenis ad Pythiam ra relata: verbo valde venta hune in sensum cspienda ecnseo: sed et ibi pmel’errem, si dorent Codices, M17: nostroque loco, m8005; n19: 1’; Suiv choirai, vel irois-m. Eudetn structura legitur lib. V11. c. 149. 1191 Mil moûts» ivoirin 1’; 1’011: ancien. de foedere quidem ad populum " se relaturos. Hoe alibi dicituri’iémî’xm 1; 73v 3571m: quod suo more Pythia dicebnt le noMiOnMw, Herod. V. 79. Myopie tandem» dixerut scilicet Homerus, quem vates isti mer- cenarii lihenter imiulbantur. VALCK.- Poterit, puto, baud absurde statui, esse 1243". ex mon... eontractum’, quemndmodum ex Boue!» fit Bain, et similia. De Bronchi- disCAP. cf. CLIX. Adn. 15. au) 01Wad 5011111 1. 92, nmuus’m) 6. Cer-S. l tout 110c pracstant membranae. Parti manipula Geneven- sis editor probavit. Kühnius quoque, [al hic quidem mon. tenet, ad Action. Var. Hist. V. 17.] et Boehartus, hune locum udmovens inlustrnndo Psalmo Lxxxw. 4. Part. Il. Hieroz. lib. 1. c. 8. Uti nunc varii generis aves in templo. rom muris nidulsntur, sic prisco aevo. Notum illud louis in eognomine Euripidis fabula , vs. 170. ri; 35’ o’çn’lm mon? «pacifia; M51 dard 9917x011; airain; 1019011903; 91km timing; W E39. - Hnbet Hesjchius , NWtiliowul, 34115ch , ex mecs versione hmm. 48 . 18. ubi mpsrflçui randonna. Idem verbum et ex Bach. 51 , 6. et ex Sirac. 1. 12. citavit Riel, in Thesaur. Philol. Vet. Test. Acide proximsm Val- clzensrii Adnot. S. 17. "Je t’ai-ra; ,uco) Hue in luculentissima Or. Rhodium respicit Dia Chrys. p. 338. A. o’ 3114th «in tint 3111014011 à. 163 "191305.91: rad; 15mm); 9110113700141 ni» Kuuuïov, infra; in"; 1.17m. Herodotus, Zou, ail, si: revontuném 5911191.» 71m: tv 797 m9? : quomoda , litera duplicata, Henuterhusium etiam scripsisse, liquet e notis ad Plutum Arist. p. 365. Quiin Alex. Cod. Test. Vet. muai, in Romano passim suut vend. Forte Codex aliquis in Herod. dabit innova-routin. VALC K. 151d. fui; infra; nov) Pertinet hue Xenocratis, Platonis diseipuli, misericordia; qua passerem accipitrc insequente insinum fugientem servavitet fugato rupture dimisit, in» tait, «in 111112134011: "3111171", in Aeliani Var. Hist. X111. 31. ubi .Kühnius plan, et ad eiusdeui V. 17. Max-[1. 19.1 Herodot. T. V. L

16: ADNOTATIONES 03m ne?" îxfmç, si: luis Jupph’cibus etc. dessoler du. Beiskius. WESS. -- Vulgatum 1’070: tenant libri ormes, recta quidem. S. CAP. CLX. 3. I; Nankin") Non dissentio a Mediceo, cui H. 278. i Mirvaau’m, sicuti et aliis. Soient velcros in urbi: numine varii esse: rien; Morin); autZMeroç si litulus venait, uti est in Steph. Byz., quod Florentine inveniebl- tut, legitimum erit, stabilitum cumula MTTIAHNAIQN numerum. Vossium vide ad Mclam Il. 7. WESS. a a. un? 3R ’Aruçviuç) Infra meminit 1;; ’Aruçm’nîo; x6"; Vl. 29. Regîoni non spatiosac nomen dedit oppidum , pas- Iîm dictum ’Arapnu’ç: fuisse x09!" 2:70:96. liquet e Xenoph. T». Il]. p. 286, 1 5. Civis dicebatur ’Araçm’rnç: quando vocatur ’Anqmôç, hoc ab ’An’pm fluxîsse statuendum est: Vid. L. Houle». ad Steph. in voce, Moussu. ad Huy. voc. Ôewükm nique. ibi Voies. et Menag. ad mm. 1. 80. Hermimu’ 4’896; ’Arœçnfrw mentionem facit Herod. Vl. 4. In historia Philippi Mncedonica saepe commemoratur Hermùu cum- chus, lupin; 079m». Huius nomen restituendum est Ul- piano ad Demosth. Phil. 1V. p. 81. Ç. 46. and îEmma (vel .Egmioy: vulgatur and ramiez: 2) un? nïma’xou, Êy n71! cinéma-nu houka", Ëçxona’Aratpvs’œç. Nomen non napalm, sed ’Egpjg, scribendum contendit Harp. in voc. In hune ipsum , valde sibi probatum . cum hymnum scripsisset (ab Antenne nobis custoditum XV. p. 696. et Diog. Laè’rt. V. 7, 8.) Armada, Athenis a sacra quodam sycophanta , quad genus illic etiam bonis fait permolestum, impîezafis est occusntus : in isto carmine Hermian ’Amçn’uç 391900» mon: vir magma; quem Hermian, genere Bithynum, non debue- tant ’Ançrfa dixisse Athanacus et Suidas. In Ennucho Lu- ciani T. Il. p. 357. dicitur Philosophus d; 151193on Sandow ’Eçpm’nn 743v tônîxov, 73v in 10:7 ’Arazçvfuç "homo!- VALCK. nid. 1017 3E ’Arafvfo; 1015m; Ërn x5"; ri; wanç) Xup’ov ’Arapn’u , contra insulam Chium , Dindon: vocat X111. 65. T3 32 xuffov c’nîv J ’Arapnû; É Xn’uv mm, eadem de Pactya tradito locutus Pausanias 1V. 35. Confer Diodoro XVI. 52. adposita. WESS. -- Est igitur o’ nô ’Aræpvfoç 75590:, agar Alu-1mm); de quo idem Nanar VIH. 106. loquena, ait 759 113v Macho, fil Xîm tâtonna. ’Arzpmîç 82 METM. S. .16. du «me; x9505!) Mia; cubait, ut lenior decurni

AD HERODOT. I. 160. 163. 163 cm0, cui aine medela non deest cultua. 05W Home- ru: , n°741111; Euripide: Iphig. Aulid. 955. et 1 1 1 a. (quem Haydn; in voc. respexit.) nuncupare. solet. Multa Eu- ltath. ’11. si. p. 132. [p. 1oo. cd. 383.] WESS. ’ CAP. CLXIII. 4. on? "9077611101 mari) Mo: Ionum in ochedis Ath. observatur. Sic mon) ËBîmüxov-ra Vl. 92. a! b rida mur) 1X. 89. et Inox c. 166. Mira ceteroqui discor. dia iato in vocabulo: modo un, quibus primas in lonin Corinthus dedit, [dia]. ion. 19.] modo vin,- his in Musis. De Pentecontm’s rotundisque navibus praeter Bmfiium et Mac bomium, ad Plim’i VIL Hist. N. c. 56. Harduinus. WESS. - ln la. un. temere h. l. pmetermissa sont verbo: maya. ban: ana-m non rotundù navibus, sed longù. 8. d’un 1m? incuit.) Ernntes Lucianum et Phlegonlzm T rallia». in viam revocavit Casaubonus adStrabonem [lib. HI. p. 1511.] clementer. Cicero de Senect. c. 19. Fait enim, ut acriplum vidco, Arganthoniua quidam Gadibnu, qui Lxxx. regnavit aunas, centum et viginti virit. Productior haec est sema, nec promus insolita. Auctor Dial. de Orner. c. 17. Centum et viginti anni ab interitu Ciçcroni: in hune dieu: colli- guntur unùu honniras actas, horum fortune recordatus. Paris fare TrebelLPollio in Gland. c. a. De Tutu dubium non est, Tan-1106; - - 17; ’Apmvûaîm; Machin", (in: 1’111 çx’, nid 51 mon clerar’, 5; on» 6Hço’3nac, in Lymphronem vs. 644. W E85. 13. 9’ à? Mime; rît M178" - - à; abîme) Plàcnit prisois ’ dictionis baec forma. 2141,14: tir a... ô; JMczçe’mç, in Epigr. Anthol. V1]. p. 631. Aïwdn if 1.1”va 1079913 «alun, Sophocle: Elect. 1 107. Qualia cum apud optima: obferant se, parce operae, et Stephanum advoco de Dialecti: p. 51. Küster. in Aristoph. Plut. vs. 55. Davisium ad Ciceron. N. D. I. :16. Potins erit expiscari, quis Malus ille, cuius vires et potentiam crescere Arganthonius ex Phocaeensibus in- audiverat? Harpagus-ne, qui Malus origine? At cum simpliciter vix in designet. PmetÆren structn videntur Pho- caeae moenia ante Harpagi incursionexn: id postulant, quae de obitu Arganthonii c. 165. perhibentur. floc amplius, 3j validissimis hoc se domum tempore sepsissent noria, fieri-ne id potuit. citm ulhun Horpagi, in vicinia hacrentis, inpcdimentum? lmmo veto adgrcstua urbem .est, operibus munitam et propugnaculis firman. Quae

164 ADNOTATIONES .*quidem 16v M173" vehemenœr urgent, minime eh me. h. e. Croesum, Ionum liberis civitatibus infestum olim e. 26. etc. Non addicunt mssti fateor; iuiustn tamen mei- dela et suspicio non est. Habeo consentientem Cam. de Forum WESSELI-NG. - Tum IDEM in Addendis..haec ndiicit: .,Suspicntur, nichas; ni M’iîm, res et patentions ,,Medorum, olim hic fuisse, doctissilnus A. Klm’tius.fl - Fidenter hucher in gallica Herodoti versione Crocsum posoit; quem eo uomine reprehendit Valmy, (Chronol. d’He- rad. p. 78.1) Harpagum intelligens. At, Harpagum nunc dicere non potuisse Herodotum, satis luculenteret Wess. etLarch. demonstrarunt. Sed nihil magis in proth emt, quam ut Medus hic Cyrus intelligemtur, qui in Medornm successerat imperium. râv M5391; idem est ne fait M130» Bam- un, Medornm regem; atqui îs nunc Çyrus ont. Vide ad I. a, 1 5. notata, et conf. etiam c. 46 , 5. Pausanias quidem X. 8. p. 817. videri possit Medum hunc HaIpagum intellexisse. S. CAP. CLXIV. 6. and dans: tu aurifia-m) Addi iubet Reiskius r13 Mis-gy, sut alterius Persici numinis nomen. Ve- rum Persae parietibus deos non includebant. templa dam- nantes et aversati, c. 131. Quem modo laudavi Cons. de Pauw, dans turrim esse decernit, sacrandam ne humanis usibus eximendaxn: hoc ut obtineret, Lexica adpellavit et . Glossarum viaducs" 9198 æaçsMoAïç, Procastria; quae nihil ndiuvant. Fallunt enim Lexica, et Procauria aliorsum feront, sicuti Futur docet in Procestria. Ssepe doctes viros ingeuiosiores experior , quam necesse crat. Iubet Har- pagus mais oedcs comeerari in obedientiae argumentum et Pen- sicac dominationis: hoc inœliigitur. At vestigandum est, - . cui deo atque usui cesserit cousecratio; cur tandem Pi Quum de consilio constat, lioebit, quad tacitum scripta: habuit, ignorare. Alioqui ex Aldino, levi open, fingi poterit, mi visum Pv xmlçiîful et unam habitationem detraiuere. Sic expedita omnia. Vide Cronovium V11. 24. Vil]. 95. WESS. - Nempe locis citatis Cromwius verbi (ipsis. eiusque compositorum plura quuednm exempla congesserat. Vide vero quam contagion res sit corrigendi pruritus. Mo- do verissime Wesselingius niebat, soepe doctes viras in interpretandis ont in corrigendis veteruin auctorum lacis in. geniosiores esse , quam necesse crut. N une, postquum alü in

AD 11151101101: I. 164.165. 165 upadiendo hoc loco vires suas tentarunt, ipse etiam tem- pemntissimus alioqui Vir, et a vi inferenda abstinentissià mus, ad corrigendum confugit. Atqui recte poullonnte, interpretatus ipse crat Herodoti verbe : nihil desiderabatur, nisi ut (quod perspecte Larcher vidit) Regi commandas «de: intelligent. Aldinumimigôru nil’ aliud est nisi ipsum urzpôm, diphthongo n loco vocalisa productse posita; œnngar.Lcct. ad I. 125, 17.1. 73, 8.1K. 85, 4. et 6. Quidquid ad Regem pertinebat, id sacrum habebatur: ideo zen-19671:1. eonseerare dixit, pro dedicare Regi. S. 17. xuçlç in) Scribere solet in talibus x09); a? 3, n? p. 59,41. p. 240, 49. p. 249, 1. [1. 91,, 2.1V. 61, 6. et 82 , 2.] Hic forte praestiterit posoisse: mugi; si 3, -r1 zani; si M61; si 7540i air. VALC K. - Utique 5ndireu’1tis voeu- culis scriptusu oportuit: particulàk si vero non opus crut inserta, quum praesertim continuo deinde codem posiu sit, et quidem dives-sa notione ab en quae hic locum esset CAP. CLXV. 2. «in lâchons) Venu maculions habitun-exereuit Parti diligentiam: varia Se conminiscitur, v quae,l. me-I lioribus repertis, pactes-cc. ’Confusio illis in verbis sdsi- dua, veluti Vl. 66. Diodor. Sic. XIV. 82. Dion. Chrysost. Or. KV. p. 66. A. etc. VVESS. - Non Masculin" olim edi- tu1n crut, sed minium-n, pro quo baud absurde Portas illumina scriptum oportuisse coniectaverat, ex prison . pneseutis forma Bandeau, onde etiam fut. quhiruuu. De sinapisme", q-uod sequitur, vide Adn. ad I. 68, 2.6. S. 7.1i adressa ais ’AMsM’n) Diodom mir [du Kiwis 00- 1117; Fanny V. 13. magna), si scripserit ita, errore, ut dictum alias. Sema Consol. ad Helv. c. 8. ut antiquiora, quae oetustas abduxit, transcam , ’Phocide relieta, Graii, qui nunc Massiliam cotant, prias in hac ioula (Camion) constituant; permisœns , ut asepe vcœres , Phocidcm et Phocaeam. WESS. -- Repetitur apud NOstrum idem nomen c. 166, 13. Succedente tempore Aleriam nomiuari invaluit, permutatis (ut sacpe alias) l et r literis. Quod chavirasse 70.-. A» ait auctor, acitarunt intelligunt omnes, id est candide. runt: et sic Steph. sz. ait, mm... utiruuôuxs’m, nempe tondus voluerat. Videtur autem verbum illud proprie signifient? docti: cultorüus (airas-rein" mutinas) orbe potiri. 5.

166, ADNOTATIONES" 14. and 14639011 - - umrdnwuv) Hic narrais mugit Scho- tiastcs ad Soph. Antig. 270. excitans Catlimachi, forsan ex i Ibide , versum , 0min" (immo Malus) même sa psis; pins; sir à) 141539". VALCK. .Ibid. p.439" whigs" 11min.) Prier interpres [grande suum scribens] Latins formant ad Horatianum Epod. KV]. 25. Sed iursmus in hue.- simul imis sans rends-in: cadis lento, ne redire sit nefas. . Res codem, verbo disrrepant. Horatius 11:18;.» massant lapi- deam, uti apud Strabonem sacpius, intellexit. Consimili. iurisiurandi additamento Aristides 51mm [sir "âg’EMmœç, au) ânons dæip mir ’Ahmlæv, 14158" a: mon. 1’13 ratifiai; si; ni! sœIÀæfl’uv, in eius vin Plutarchus p. 334. A. longe

TurnebiCAP. CLXVI. Advers. 5. ml 51’on XIV. 7d; 3d 21.and etc.) WES Restitui S. . in integrum , quod crut inmutatum. Horum utor auctore ’IA. 6’. 854. Kim Mie in! 140mm; 901147010. Supra c. 7o. plncuit idem , sicuti à: deinceps. Memini poëtam in: saepe ponere oh moduli rationem. In Nostro en cessat. Rdskius maluit mû 579v mie nisi mû 501m, non ego. Quae enim urguens necessitudo? thortunius erit de foedcre sddere, quad Carthaginienses inter et Etruscos coaluerat Id Tyrrheni maris et vicinarum insularum tutelnm, in Pi» dari Pythion. 0d. I. 139. W E83. 9. Kntdmlu et; fissurois: humasse: Mn") Explicsnt Diodori Eclog. T. Il. p. 495. et Xi. 12. WESS. -- Conf. Suid. et Poroemiographos. Cadran scilicet victoria dicitur, goum plus incommodi acœpit rictor, quam intulit. Est igitur tristis utiqne, sed victoria tamcn: atqui hic quidem nullum victoriae adparet vestigium; nisi cogites. q’uod ipso etiam vocabulo 11’101 signifient Seriptor. et ipsos hastes cladem acrepise , et prius ex acie se recepisse quam l’hooaeen- ses. conf. c. 82 , 27 seqq. Non est autan (de quo commode Larcherus ad h. l. monuit) confundenda haec victoria cum en , quam Phocaeenses Massiliam condentes de Carthagi- niensihus reportasse Thucydidcs I. 13. scribit. Conditam enim a Phocaeensihus Massiliam esse sexagesimo fere anno ante hsec tempera de quibus nunc agitur, abonde idem doctus Herodoti- interprcs ex Eusebio, ex 59mm Chic, Ti- N

AD HERODOT. I. 166. 167 and testimonîum invocante vs. 2 Io seq. (LU. Geogr. Min. Huis.) ex Solino, c. a. et ex [latino XLIII. 5. demonstravit in Adn. ad h. l. et in Chrono]. Henod. p. 1.37 seq. Quart: nec mirnm admodum videri debet, qnod colonise Mani- linm ductae mentionem nullam Herodotus fait, quippe quae res ad illius institutum nunc non pertinebat. Ne id quidem mirari debemus, quod Phomçenses hi non Massiliam ad cognatos sucs et populares se contulerunt; quoniam nretis finibus illi conclusi , et a continente har- hnris ferisque gentibus cincti tarant. At tampon: resque divems utiqne Pausanias mime: lib. X. c. 8. p. 816 seq. ubi, Massiline obiter mentionem faciens, diserte ait, Pho- oaecruu Massiliam com-lentes partent faine corum, qui Merlan: Harpagum fugientes , pallium reliquerunt ; huque , mali prac- Iio saperais Carthaginiensibus, terra in petites eue, quam inde ab illo tempera tennerunt. Cui paria Ammiamu Mana". XV. 9. tmdit, diserte scrihens, Phomemium Hnrpngum fugientium alios Veliam in Lucanis, alios Maniliam condidissc. Atque etiam Sanaa. in Consol. ad Helv. c. 8. de Gombo loquens: Graii, ait, qui nunc Muséum cotant, pria in hac insulta comedmmt. Ermri ansam pmebere Thucydi- de: potuit, de l’hocaeensihus Massiliam condentîbus in disserens, ut videri potuerit originem buius colonise in Cyri actaient panel-e. Ac fieri une potuit, n! Athenien- sium multi, quippe mgîonum ultra nullam sitarum rerumque ibi gestarum.parum gnari, duos Phocaeensium expeditiones in unam confundercnl. Sic quidem etiam Imam: (in Archidam. p. 68. T. Il. cd. Auger.) ait: tramai"; cubant; "à! Bowling 705 gomina: &mmim, imbu; tir leur al; Mnnûdæv oïæçîxmm. Quod si tale quidpiam compertum Qhabuîsset Herodotns, i: quem omnia diligenter percuncta- mm novîmus, quique in cndem inferiore Balla, in qua hi Phoœeenses dein conmlerunt, sales suas habuit, haud dubie mentionem Massiliensis colonise h. l. factums crut. Clam Herodoto pulcre consentit vetustus Rerum lhlicarum scriplor Antiochus Syracusius, cuius testimonium Strabo sub initium libri Vl.;dposnit. Nain, quad ibi vulgo legitur al; 1(me un) MarruM’œv, uniee vers œrtaque est Ca» mbom’ sententia, and ’AÀaÀIav (eut ’AAWm, un est apud Steph. 3.7:.) scripsîsse Antiochum. Atquc ipaa lance similitu-

168* ADNOTATIONES do nominnmllAAaÀIu et Muraux forasse confusioni- illi, de que supra ad c. 165, 7. dixi , occasionem dedit. Cocte- rum de Mnssiliensis colonise origine-videndus Aristotelee apud Athnaeum lib. Xlll. ç. 36. et butinas XLlII. 3. quorum noulet primas colonos metu Medornm out Persarum domo profectos memorat. S. 1 1. émargiez" male a dinlecti legihus codex Mal. over-

Atit.CAP. Vide CLXVII. supra,c.1. ml; 4691;, 01’ fl141. Kaçxnîo’uoretc.) WESS. p Particulam n remque ipsam monstrare haec corrupla et lacunosa esse, Cl. Reiskii sententia eu: deesse enim, quid Carthaginienses cum suis captivis fecerint. De lacuna du- hilo; censeoque, mua. n (sive 83 potins) mûris» un; 4041914, ad solos Tyrrhenos Specmre, et oommaœ a prame- dentibus meseœrnenda. Quae de Aglleruiluu subduntur, opinionem adfirmant. Sorte plures acceperont capterons Etrusci; omncs cos, sicuti et suos Carthnginienses, lapidibus cooperuerunt. Kaflnwav refertur ad ulluque. WESS. -- Sulfiagnri Viro doctissimo nullo pacto pensum , in codem Hou alœrum verbum, Imam, ad solos Tyrrhenos spectare; alternat, actinon», ad utrosque. Sœbrosn et impedita au! defecta videri debuit oratio, si mûrie" ad Car- thaginaues refertur: et, pronomine hoc ad Phocaeemu œ- lato, omnia satis commode prooedere videntur. Carthagi- nous Tflrhenique plures captivas ficerunt quam Phocaeencu, casque inter se partiti mut; dein coulent . in terrant etposüos, lapidibus abriteront. a? r: finaux. and ai Tuü. dein l’mxo’v r: - - - and antinwav. Ego vero aliud quidpiam hoc loco desi- deroveram. Nempe in proxime sequentibus, pmeœr suum morem , subito et ex abru p10 Agyllaeos nominat Scriptor; quum exspectasses ut prius (liceret, etpou’tos captivas fuisse ,prope Agyllam, Etruriae oppidum,ibique lapidons. S. 6. fiança) Praeclare Gronov. ex Mediceo. Arbitrorex Theopompi Epîlome Herodoti venisse, asque hue pertinere apud Suidam in voce: Al 8è ywæïxs; Ërmrov hument a) ri- para’ 01 33 713v reroÀMnm’vm «Gin hum! mazarin, 5x01 le Amoou’ç. Falli possum. opinione, sunt tamen eiusmodi , ut

hinc14. Il"; pmpagata vît! th’An gamin-m) dcierares. Stephani B11. XYESS. ou»... quae l bine advoœtur, nata videtur ex ’OI’EAAA male scripti

A!) finnonor. 1.167. me. 169

.axelnplaris au: ’OTEAIA , uti Dionyu’o Ant. 8mn. I. p. 16. dicitur. .Eiusdem Stephani Bd»; in voce lulu simileo natales habuit. Lege Cluver. [m1. Ant. 1V. p. 1259. WESS. p [ 16. rôv Râpes - - - "in: sieur Hum) Lareherus ad h. l. ait, tradi a Servio ad Virgil. Bel. 1X. 30. ernum, Herculis filium, nomen dedisse insulae. Mibi quidem nihil tale apud Servium reperdre contigil: nec omnîno, qui: ille luron Camus fuerît, mihi liquet: quem enim Cyrnum Diodoru: Sic. V. 6o. moment, is hue non pertinere vide- , ’tur.’ Mira veroiloeuüo, urina - - 59m, damier? 12min», ut vulgo interpretantur; nisi intelligas instituera hercha, et .ut talent colore. hucheras quidem "Ionum": que cristi: inœllexit. Benedictm, in Actis 89min". Philo]. Li ps. Vol. Il. .P. Il. p. 285. suspicaturn. in; 50’": scripsisse Herodotnm; fuisseque fartasse paludibus illis, in quibus hi Phocaœmes . (teste Diorama Houe. Antiq. I. 20.) urbem Thom- quae et 71Mo, condiderunt, nomen o’ Küçm. Sed hues, ingenioso quidem et erudiœ , et men-a ionien hariclatio est. 8.] CAP. CLXVIII. [4. ln ni: enflais; nil mutant libri. lnœllige 1,7; Gfiîm’nç 717g: nain Thruia Graecis a; 094m. , ion’îce Gui». , ut 1V. 99 , i. ubi quidem aux!» codd. Arch. et Vinci. 5.] 5. hmm» m’m "ABqua) Refer hue vulgaire olim dictum , ’Afisnça, mini Tania» glaciales, ex Strabonîs XIV. p. 955. [pub 644. ed.Cas.] ubi plura. WESS. ’ 7. lEsAaâtlç) Non adstipnlor Mcdieco, vario in islo - verbo. Retinet iëzmflmç 1V. 145. et c’ëzmôtiç V. 97. Par aliorum, etsi prava, consuetudo: de PausaniaAtestis Syr- hrgùc I. 11. p. 27. Lege quae ad Mwid. Allie. notavit Cl. Piano». p. 15. W ESS. - Non dubito equidem, Atti- cum auctorem iëamhig scripturum fuisse, absque c ante 8, quae vulgaüssima etiam buius verbi formatio est: sed, Hmdoum constante:- ista forma in hoc verbo usum esse, etiam nique etiam dubilo. Utralibet formà ci licitum erat promiscue mi. Sin necesse esset, ut talibus in minutiis sibi semper constantem cum fuisse statueremus, eredide- rim ego pmelaturum fuisse islam poullo asperiorem fon- snnm quae r ante-0 ponit; quemadmodum idem alias f0!» massant multo etiam nsperiores, ubi o vel x cum litera 3 concurrunt, quo de gonfle. ad I. 130, 8. dietum est.

170 ADNOTATIONES Qui-m enim formant hic nonnisi tres codices (quad quidem novions) exhibent, in eamdem alibi , ut I. x73, x z. Ill. 1,6 , 1. 5l, 9.1V. 4, 5. V. 145, 4.et 6. plures ac tantum non omnes codd. eonsentiunt. Similiter veto etiam sternum. (pro gourdin) habemus l. 130, 2. et um- Imwh’noç VI. 71 , 1. et id genus alia. Conf. I. 186, 13. et totale ad I. 130, 8. S. CIIJP. CLXÏX. [7. si; ml 1951190! etc.) Vide cap.

[9. 13 Saine» ’Iun’n idâou’Mn-o) Conf. c. 6. etcnp. 28. S. 143.CAP. CLXX. S. 14. 76a abimât! yin; 33m; 001mm Plutonium, haec onrpens, 16 chima" habet, de Malign. pag. 857. r. Nostro de Phoenicia Thaletis origine ex antiquissimis Democrüus, Duris, Leander; ex minus remotis Dio- tous Laërt. I. on. Clemens Alex. Stroxn. I. p. 352. , Hyginus Poët. Astron. cap. u.-adstipulantur. Eusebius Pr. Ev. X. a. rem in media punit, 9’ 600479, 5; me; ici-mihi, «(ne le ni; 35 rut; halloween, Minima. Utrumque verum; maïo- res Phoenices fuerunt, ipse domicilii sedem Mileti fixit. Vide Vouium de Histor. (il-ace. III. p. 375. bien quod ad Grammaticos Phryniehum, Herodianumque adtinet, negan- les 4211x4190 de saperions tempera Anion consuctudine usur- peri, non aegre fero: Thomam M. inprudentiae accusa; filsum est, quod scripsit , 60’ ’Hpoâo’rw ËæuE flip-1.04m- WESS. CAP. CLXXÎ. a. and Kœwlouç) Non exputo, quid practer errantem Medic. ad Kauuun’cuç defcndendos pro- duei quem? Gronovius tacet. Scio a principe poëta ’IA. 1’. 429. Cam Paeonesque iungi, praetereaque addi, Karl M- Mvm ml Kutixmtg, 57.1 n munit: neque nescio, Criti- cos ibi ex quorumdam sententia un); wonôwç Kamis»; ex- plieare. At dubia res est, sicutiStrabo XIl. p. 817. [pag. 642. cd. Cas.] ostende: et Scholiastes Apollon. Rhod. Il. 558. ipse Herodotus Cauconios ignoravit, Caunios Lyciis arte iœrum adiungens c. 176., ubi Florentine nihil muta- tur. [cil cap. 172.] Procstat une consensui tot msstorum non reluctnri. WESS. 5. Minium: Allan) De Lelegibus anceps disputatio in Palmerii Gr.Ant. I. no. Strabo Nostri sententiam ampleu- tur et tuetur XlV. p. 976. [p. 661. cd. Cas.] nec de Ca- ribas discors est Conan Narr. 47. WESS.

AD HERODOT. I. 169-172. 171 415. and in": aimiez) Nihil Action!" de Animal. X112 50. nec Strabo dissentit , [loco modo cit] usus etiam Ale cati testimonio et Anacreantis, cuius in fragmenta Kagzxoiî oignis; dxdvou praestat, nisi qui maluerint implants; cum Eustathio ad Hom. p. 707. fin. [p. 592, 15. cd. 388.] et Elf- molago msto Bihliothecae Traiectinae voc. Karting. qui son debet scholiis in ’IA. 0’. 195. Post pauca [1. 19.] Cl. Reis» lins au! «quadra, videlicet érafla; , lut «quantum reponit. Satis erit si «6rd; ad sententiam sdvoces. WESS. :9 seq. and 8’). mi; Riez; etc.) Mule haec et distincta et Latins consuetudinc fuerunt expresso. Non dacetur, post (hm: tango sucesdente tempore, Dorienses alque loues a: insulis fuisse eg’ressas, et sic sales in eantinenti posaisse; verum Iongo post tempore Doricnses et loues Caras ex insulis eiecisse. Series orationis et res ipso hanc»requirunt sententiam, sicuti pulcre animadvertit Cl. Geinozius et Reùkius atque ante eau Portas. Hoc vide, V. la. immine vos iâuvnl’fïffll if tu.» Harfang: iubens sedibus suis Paeonac averti. Decepit interpletem ami 83 , loties in his Musis a!» solute positon, ut l. 128. etc. WESS. 27. nui; Kupiw) Neque hnec Strabo neglexit XIV. pag. 974. [pag. 659. Cas.] bene distinguens inter Iovem Carium,’ quem Mysi pariter ac Lydi, quasi Carum fratres, deve- nerabantur, et Iovem Stratium, de quo V. 119. Aelianul unum enmdemque censuit, errons, de Animal. X11. 30. CÀP. CLXXII. 2. cuire) ph 1M ix Kçairn; de.) Ad- scriham snobons] verbe , ut manifestior Celeb. V iri evadat inprudentia , Mamies; invita scriptori toties obtrndentis. WESS.De Caunüs in lib. XIV. p. 964. A. [p. 652. cd.Cas.] . Quelv 3’ m3106; «imitais-rom niv (lm: fait Kamis, abêtis" 33 in Kçiç’rzç, xal nicha vénal: mon. Quae quidem ex Noslro esse repeo tita, monitu non eget. WESS. [3 seq. «mycophage: - - api; rei Kzçtxiv Élus, si si Kits; and; 13 limonais) Heynius , vir immortalis memoriae apud aulnes qui humaniores literas amant, quum ad lliad. 3’. n l7. scriberet, il h. l. intelligendum esse ninas si si Kim, animant non adverterat ad id, quod continuo adiicit No- ue, faire ni; «in Page: insola); Mpïvm. 111ml etiam ibidem sive fugienti calamo longe doctissimi viri excidit,

17: ADNOTATIONES sive typothetac culpa erratum est, ut m; pro 10m, sel-1o ptum sit. 5.] in. m’y. clips rûv anîmô’v) Vulgari debuerat: ad fines usque Caljndemium. ’ Si montes designarentur, 9496m esset scribendum. Vallon tamen Cellarius et alii sequuntur, turpius errante!!! in istis pag. 85, 16. [1. 206 . 6.] niaisa; aux... iglou iman-m. Nostro loco populus insanus ad suae regionis fines asque Deos exigebat peregrinos; contra .Cicero in Vert. 1V. c. 55. Segestanas, ait, matronas et angines convertisse, cum Diana exportaretur e: oppido ,- - - - liure odoribusque imnsis asque ad agri fines proseœtas une Lecti Spartanorum Themistoclem dicuntur comitati Mn: onipuv 15v Tsyvmuaîv Herod. V111. 124. ad Tegealicos asque fines. Guida: [laçai ’Hçaîo’m olim , si 34m, rai indien. Aspe- ro plerumque scribuntur spiritu tain nomen quam verbum 0698m. Lib. V. 52. legitur nixe: 059M 15v limais". Lib. 111. 90. cadmium vulgavit Gronov. pro 05net: similiter in loco vexatissimo 111. c. 5. capiendum m’y: 059m vel «790w. VALCK. - lnterpres errorem excusare non pœ test, neque Editores negligentiam , qui .Aldum et Havas. giron duces recusarunt. Naevum dctcrserat Casubonm ad Strabon. XIV. p. 963. [p. 651. ed. Cas.] eluit quoque Lo- tinis1emendatis Geinozius. W ESS. - Vera Ionum scriptura nife; et 96913:" est, leni spiritu. S. . CAP. CLXXIÎI. 8. si 3è MIÀÜNI, ro’fl 26Mo...) Cl. de Pauw momtum est illud flirt , quaniam Steph. sz. 51min. opium ËOIÀUHM. Gemina Strabo X11. p. 858. [pop 575. cd. Cas.] imitatus Nostrum et nominatim adpellans; quad. illam tamen fugit. Mavult mi 24).. quondam ad.- pellabantur. Non adplaudo: n’es liquida spectat ni «m6., et manum medicam renuit. Adi inferius VIL 92. W 1555.. l [12. iEsAaiûç) Vide ad cap. cutwu. 7. notata. 5.] . 17,. niions?" 01an anGH’fll etc.) Nollem tantopere sudasset pro Medic. vir Clarissimus: unipare: scribentis errer peperit. Vide lib. V1. 59. Expliçuit erudite hune locum Iac.Perizonius , V.Cl. Triad. Dissert. I. p. 57., que!!! studîorum consortem et. Academici operis collegam cur Gromwius nominarecontemscrit, nunc nondico. Addo Orc- stae dicton: ex Euripidis Elect. 955. actinium; "975 Taie qui? , zen; en? [Liv 54’9an aras-fi; 013x «bigarra, 1’553! rur-

AD HERO’DOT. 1.173. .74. 373 173; b «dm. Athenis, teste Var-roue, statutum fuit, ut ç unaus mcentium maternant nomen acciperet , sive pan-559" ad: pelleteur, apud Augustinum Cîvît. Dei XVIH. 9. Adpliq allante Suicide T5; m1193; a3; a)? amuïrai. WESS. d l8 æq. W090: 0513 75v python Ëuwadç, un) 017x) «.73 un codem) Queux Lyciornm non sansquam absurdàm memornt Herod. consuetudinem, tradidit et Pluton-h. T. Il; p. 248. n. du; Â? roî’; Enfilez; A"; "une?" aîM’ dm? Muffin» par "Hà". Alia quaednm isti mori cohgrua Nicolaus addidit MW: in ’Eâô’v turc-nm? ( libella, cuius excerpta’rol- legit H. Vain. p. 510. etc., hune fuiSse titulum e Stobnei Fig. 614. colligas:) apud Stobaeum p. 292, 23. Adam rai; 7WCÎMÇ MAN» Ê un); 6531m; finie? and nanan-m [am-fifi", foi; 11 mpovouia; füïç Manoirs Mireur", on; roi? vîoî’ç. Hoc Amenis atque alibi quia fuir inauditum, Demosthenei contra Boeotum p. 577. . Il. [p. 997. ed. Reisk.] ami-r13, inquit, aïno" mitan, Ê ma? au?» vo’mv fgonaçàypac’ümr’ à (rd ri; uni-çà; grena); Mater-no genere superbus Megæ- des, J Karting, audit Aristophani ’Axuçr. vs. 614. Homme promus inusitata (quod monuit Heraclit. Allegor. Horn. p. 417.) mpwmd. [Ah aliis] poëtis adhibentu-r Aurais"; , . daman; , NnoBiînç: i 11196:, numerus quaternarius, Pythago- ricis Maman; dicehalur, utpote 15; 3144309 Mata; dictae, licha: W1. M. p. 166. VALCK. r- 21. alvœnmîm) Ionicum.flexum-aëmvmhrm conser- vnvit Ed. Alüm; genuinum, si verumdest quod scribît .Suidaa, ’Amyimdau hi, tu? machina positum ab Herodoto. immigra, Küstzro probatum ad Saïd. , auulit Io. lac. Wel- stenius ad Muni xw. 72. sed cum millenis aliis rectius enliaient. VALCK. -- Speciosa crut H. Stephani emen. datio, d’audit-m, commèmorat. Sed mutari vulgatum velot et librorum consensus et veterum Lexicogfaphorum auctoritas. Cognatus quodammodo eiusdem verhi un» cum en qui hic obtinet, ille est, quo imynaîmn, legere, signifient; quem usum idem Suida: adnotavit , cum quo Huy- chius consentit, in ’Ammîr. S. u ’ - CAP. CLXXIV. ,7. ri; BuBmiuç) Il. Vossii emmdatio est ad Melum I. 16, 10., merito landau etvprobata Gronovio. Nihili enim BuBMrÏHÇv quad in libris. Chersoneai luce agio Bubamu, apud Plinium lib. V. Hist. Nm. c.v28’.

s74 ADNOTATIONES Urbs, onde nomen , mode nom, modo 368mm Vide Id Diodori V. 62. WESS. 14. broie 3’!) Unà. damant liter-à muons legarim: 5nd; 3l rirai ce: Mure: id est bard; 3è du si vos Mm. ( sive in) pion: extrimecus enim son ipaorrm regio crut insula. Paulo superius ista leguntur, imine «in; si; Ku- 3lam æMiv bing. 1191553». Istum quinque stadiorum la!» muni voluerunt perfodere, cui, quod non esset insola, pèninsula debebat Cnidiorum: vid. Forum. V. png. 440. Commode suocedunt quae sequuntur apud Herodotum , in quibus ego quidem nihil desidero. VALCK. Ibid. inti; il au; «a: Erin") Quae in hnee verbo anim- odvertit vit doctus, Mâcon. Lips. Volume» Vil. p. 621. et VIH. p. 298. ostentnbit. lpse scripta ad me minore molimine, inti; 33 mirai r04 à. parum abemt, sin opus illud et ipsorum sententia perficaetur: ont timing; (ce: m1711 MI. non sine causa. fuiebant. Coniecturae illae nhcrem ingenii volubilitatem deelarant. Mibi licebit esse tardiori. Do- oetur intm un: fossam , quam deprimebant, chersonesum [penimulam] universam tum fuisse, atque insulae ferme instar. Eum in modum, qui confertim intra urbem se penetrarunt, aime. t’y-ni; ruinent, in l’arthenii Erot. e. . et de Chersoneso Thracia obportu ne Noster V l. 56. dard à roi? lehm? ranima si Kan-cime; (in; rirai ion. W E53. -- Haut! dubie recto habet Êvrdç, œil. fui; tu; ÎCÛILGIÏE et orins intelligitur zain, quod vocab. proxime et praecedit et se- qnilur. Quore nulle ratio habenda coniectume a Toupio ambitionius iactatae, in Epist. Crit. p. 61. cd. Lips. drivio- flç pro and; reponere iubente; quam (amen novationem nuper etiam Burin-arum, virum doclum , (in Classical Jour- nal Vol. 1X. p. 490 patronna: invenisse, ex Boisso- nadi mi liœris ad me datis intellexi; sed ille quidem verbo dv1730"; 3l fini rot blute paullo inferius pas! 767 gigoteur reponenda censet. Nec vero opus en! operoso alterius Viri docti (I. W.) molimine, vulgatnm buius loci ocripluram (in codem Classical Journal N.° 20. Vol. X. pas. 526 seqq.) contra Barkerum in defendentis, ut verbo. roi Mme interpretetur quasi esset 3.: ce. æ. Mme, and au within the isthmus would have become sature in. their power. Plunissima sententia est, quam in versione lat. expmsi- x

AD HERODOT. Ll74-l76. s75 mus: Brut autem univers’a ülorum ditio intru. istbmum: nous l Çnidiatma, id est, Cnidiorum ditio, ibi terminalmtur ubi isthmm ille penimulam continenti iungebat. S. . 21 et seqq. i il mon. 0’05 etc.) Senarios Apollinis Pythii «mon Oenomaus apud Eusebium Pnep. Ev. V. pag. ne. YALCK. CAP. CLXXV. 3. uürei’n’ r: ml) Primo adspectu scribendum potins videretur, miroir! n, 1? and "in 11ml. acon, prouti eepit interpres: plura milieu tuentur vulgatam. Mirificum autem illud ostentum,quo malum im- minens Pedasensibus horumque vicinis portendebatur, hic suo loco commemorntur; infra lib. VIII. c. 104. loco, ut nrbitror , satis alieno: ntque adeo etiam attendenti videri poterunt ab alienn manu Herodoteis quae hue spe-. ctant illic interieeta. Vertu Strabonis ad Herodoti [ces iam contulerat ante Cœubonum P. Leopardu: Plin.-Vil. c. xi. p. 180. VALCK. - In lat. vers. adde: sive ipsis, sive 5. rei; ce: tu?" Mme) Dicetur V111. 104. WESS.- connuStmbonem conf. lib. X11].vicinis. p. 61 i. S. S. L 8. in.) Mons Cariae. ,cui. nomen Lide, mihi se , quad quidem recordor, alibi non obtulit. Prier interpres Lycie expressit, cui congruit Ptolemaei Geogr. V. 5. oppidum. Cariae Adieu: quod tamen nomen Geographi libri varie acribunt; in Ulmerui versione anni 11,86. Cade,- X434: Coùlim-in codice. WESS. CAP. CMXVI. 4. rowing-av) Mibi quoque sinue- rum videtur. Nisi (amen ista proecessissent proxima, u- flamflmç 5’; ro’ aïe-ru, difliculœr constitui pose: , utrum.posuisset Herodotus mima, un mn’Mfæv, vel omnium: siquidem ista tria reperiuntur in re simillima adhibitn. Pheronem scribit Herod. il. 1 1 x. mulieres ê; [du M’A" - - - malienne: litanie-m zain; a): «du? min. Alterum, hic merito repudiatum, legitur HI. 45. ubi civium liberos et uxores Polycmtes ë; un); nmimç manient; six; 5105m dro- æfiræ. Reœntioris aevi Xanthiorum simile buius facinus (iman-ans mtAz’cwÀPhilo praebet lad. pag. 885. s. Attigit banc historiam similesque commemorat Combon. Anim. in Adieu. X11. c. vu. [ad p. 529. 1).] VALCK. 1. redira 33 condom-ra; de.) Animosum hoc et, triste in

s76 ADNOTATIONES deféndenda libertate exemplum Xanthii Alexandri Magni i et Cassii Brutique -per Asiam expeditionibusiterurunt, meriti Philonis lad. praeconia, Quod ennuis Prola. Liber pag. 883., et Appiani, in Harpagi numine «Horum eulpa vi- tiosi, Bell. Civ. 1V. p. 1017. [cap. 8o. T. Il. nostrne cd; p. 655.] qui sua Plutarcho dehet in Bfuto p. 998. XN E53; - Plutarcho nihil debere Appianum’, zabunde alibi demois-

CAP. CLÀ’XVIII. l, seq. rif; Nima aimerait": yao- stravimus.pe’vnç) Vide supra, c. 106. Mirum vero acciditS. Arch. « «Eva:- I (raina. Scribae-ne in animo fuit secundus casus viriliu. noiera, Bals-nu, [lutin-gaina, MmBNœ’çm et similium? Non dixero. WES S. -- Videri poterat airain-aima istud scioli cuiusdam œmeritati ortum debere, qui, quum ioniens ubique formas restituere- vellet, hoc vocabulum. ita o formavît, quasi primus sus airas-raire: esset. Nusqusm quidem alibi, nisi in propriis nonnullis nominilms,’ge- ’ nitivus easus nominum secundae declinationis in tu for- matus reperitur. S. 9. dyàëxevru mi raguais-m) Amplitudinem urbis iisdeln stadiis circumscribunt Plinius N. Hist. Vl. 26., Philonro-i tu: vit. Apollon. I. 25. et Orosius Il. 6. Ctesias, Œtarchus, Strabo, Curtius dissentiunt, de stadiorum numero œntumi ferme auferentes. Itaque Nostrum errasse h. Vouius profitetur, et confudisse nobilissimas urbes Ninum et Baby- lonem: illius ambitum stadiorum fuisse ccccx.xxx., non buius. Observat. Var. c. 8. Quae docte disputata, certn non sunt, et paene nrbitraria. De Nini et Babylonis spatio Diodorus Il. 3. et 7. W ESS. - Varia: virorum doctorum sententias super istn Scriptorum discrepantia retulit Larcher in Adnot. ad h. l. De vocal). dysaiuorra obli- tuseram in Var. Lect. monere, sic cum iota, sub au scribi in edd. omnibus libris, excepto Schaefl De suis codd. nibil hic ndnotavit Won. Nestor cod. F. (qui alias frequenter iota adiicit, ubi alii ncgligunt) ôyâdxovru scribit absque iota, sic vero et Pa..et alii puto mssti omnes; quos secutus snm cum Cf. Var. Lect. c. 165. 8. S. 15. 0’ 32 [lemming 15751:; etc.) Lucianus Catapli c. 16. de quodnln beatulo, mû genreux! 1(3er au!) duaux-spa; S)... 113x" lancinai: in quae. criticus, JBaanâ; fixas-in:

A!) HERODO’I’. ’I. 178. 179. 177 7 n’aie rdv 13m3. aux) me? 1,17; WMUÇ, promus ad Hero- doti mentent. Satisadparct, regium eubitum Persicum-intelligi: Persarum enim reges Mini; diei adsolebant. Vul- l saris cubitus Asiaticus est et fartasse Samius, quem Il. 168. Aegyptio parem, et-iEmraiMmov sive se: palmorum esse in codem Euterpe cap. 149. perhibet. Atque haec de cubiti mensura. Ecce aliud animadvertendum. Muri Baby- lonici crassi tudinem et altitudinem minime eundem finie- runt Herodoto recentiores. Pliru’i ducentos œlsitudinis pedes, hinc inconsiderate depromtos, examinnvit Solmasius in Salin. pag. 871. .Examinavit easdem, sicuti et Ctesiae, Déodori, Philostrati atque aliorum aberrationes, Olearius in Philostrati vit. Apoll. I. 25., quos consule. WESS.? - Adde quae hucheras ad h. l. contulit. S. I CAP. CLXXIX. 5. battitures; si rabbin) Nihil inca! dietioni,’ quad ingratum ait. IlMwaôç, wNvaMdç, arma 909m6 sunt in Polluce Vil. 163. Latinis ducendi luterez, ducti laures, ducere latere: usu teruntur in Vitruvii Il. 3. Plinii Hist. Nat. XXXV; 14., Graecorum exemplo. NAIN. 80T: EIPTXAN in Pyramide latericia regis Asychis Il. 136., cui convenit Vatis Nahumi c. 111. 14. 12’;on MM", trabe sive duc latent. W’ESS. 7. au) 310i rptiwrz 3414m amidon etc.) Salmasium et Fa- bian, temere haec vellicantes-, coërcuit Gronov. beneque "sium 36m1); expedivit. Glossarium Sangermaneme, AJ- sur, «in le) r17; ululas, in: loi si; nmihm rein-11’ ’Hpo’âoroç A. sa) 8., nimirum bac loco et Il. 127. [Conf. Polyb. X. 22, 7. et quae ibi olim notavimus.] Id male, quad ramai; xa- Amy nias arundinum esse Vir Cl. iussit; cui quidem decreto valide Grammaticit abnituntur, Scholiastes Herodoti, Heychius , Suidas, G. Corinthus , [Crayon dial. ion. Ç. 107. ubi. cf. M] quamquam non codem omnes pacto, nous, «Maman , interpretati. Tum practcr cetera: Thucydides Il. 76. s’y and? munirai: 16le inhume: ubi Critici: natrum-17, 01ml minou ættomutvuç, rectissime: nom quae sequuntur, non panuculas arundinum, sed tata et entes requirunt. Jure ergo Salnuuius et mon... hoc probarunt. Quod nutem urates cas inter lalaum ordines stiparint structures , non alia fartasse caussa inpulsi feœrunt, quant ut bitumini casent ligamento; prorsus uti Syracusnni 16v MS; miva, aran- Herodol. T. V. M

178 .ADNOTATIO.NE8 une"... polustmn, adhibuerunt "Je rais 4.4.1.... fait urf-ç, ut «il: liguretur mugis, in Diodori XI". 113. Quem quoque in usum Vitruvius tomioem eaumendat ex sparto Hispani- eo, arundinem Graecam, et,.si eius copia non sit, palu- strcm, de Architect. Il. 5. Forte quoque non aulnes labe- ricias coupages, sed imas triginta, ita constiparunt, quad structurae series, uti hic expingitur, videtur innuere; cuius quidem instituti rationes habere potuerunt varias. Ut ut est , non laudo correctianes Cam. de Pauw, 34cl 1141i- xun-a amidon 36mm ramai; 11:).de àxrroaôa’çbmç, quippe violentas et veri colore defectus. Quis Siam and; de imn murorum parte accipiet? ut alia ne tangon. WESS. - In Latinis nostris mutata hoc loco nonnulla velim. Pri- mum, quad scripsi loco calois , rectius fuerat loco luti. Tum , pro arundinum alia , intelliga debuisse ex Waselingii obser- vatione araks- vel craticulas arundlneas poni. Denique, quad istud, 310i renifla: 39’110! 90.15991" ( ubi 921Mo! colle- ctive diei adparet) de triceûmo quoque laterum ordine interpretatus son: videri debuernnt utiqne par se gram verbo com in ’sententium necipiendn; in quam etiam a plerisque interpretibus (in his Wyttenbachio, Select. pas. 353.) accepta video. Sed, siquidem (ut consentaneum est) firmitati operis inservire debuit arundo cum bitu- mine inter laterum ordînes interserta, exputari negro potest cur nonnisi tricesirno cuique ordiru’ inlerposita fuerit. Quare cum Waselingio, cui in hoc Selmasius proci- vit, (fixeroit. Plinian. p. 1 250.) triginta prdinibus lutera-l (nempe triginta imis ordinibus) interpositas fuisse illas arundineas entes crediderim, nec adsevemrim toma. Caeterum souri veteris descriptionem , in quo interserta inter laterum ordines strata arundinea crant, tubes in Tavernerii ltinerario, lib. il. c. 7. T. I. p. 295. cd. in 8. S. [1 1. lix’iuaffl MWOIIEM) Domuneulas unius contignatio- ni: reddiderat Voila. stŒragante Aem. Porto. Domunculas nains membri posuit Gronov. id est , unius conclavis, ut idem in Notis ait, probante PVjttenbaehio, Select. pag. 354. et Schneidero in Lex. crit. voce Mayo’xnoç: nec multum Lai-cherus nbiit, reddens des tours qui n’avaient qu’une seule cham- bre, scil. turres ex Strabon adsriscrus, qui tamen malta in hac dacriptione ab Herodoto dissentientia habet, lib.

A!) HiERO DOT. I. 179. 180. 1’79 XVl. p. 75 8. Et satis quidem commodo interpretatio ista Idebebat videri, si mode usquam voc. 1.6?on illa notione usurpatum reperirctur. Nom, quod Nostri verbo Il. 126 extr. hue traxit Gronovius , quem etiam secutus Schneider l. c. unum quodque conclave pyramidas intelligit, id quidem prorsus alienum est, quum manifeste ibi au". un» unumquodque lotus significet: cum quo loco si conteras Il. 1 24, 21.. videbis ibi eàdem notione vocal.» 142’er (fa- ciem, superficiem) poni. Neque alia notione apud eumdem Nostrum 1V. 62 , 7 et 1V. 108, 1,. vocab. :6on usurpatur. Quai-e poulamon chinure: intelligenda putavi domunculas unum continuum lotus, Imam continuum supeijïciem fluentes, id est, contiguas et uno tenon continuatas. 5.] [12 seq. r6 m’en - -- "Mana menine") ln en regione ubi olim urbs Babylon stetit, vidisse se adfirmut Taver- nier in ltiuerar. lib. Il. c. 8. pag. 297. muri reliquias ea crassitudine, ut sex vehiculis una fronte currentibus spa- tiun1 esset: lateres igue cocti denorum pedum in longitudinem et latitudinem erant, trium pedum altitudine.S.] 17. il; au) r5 rotang? r8 du...) Étymologus malus, de quo supra, [a6 c. 171 , 15.] ’I; 3mn: mmusü, Je on: .HQOISOI’OÇ nui P151125 9’ inoçtxdç, atque alibi iterum. An 2x6. M551? Eustathius in Iliad. p. 877, 16. [827 , 19. ed.Bas.] habet his cousimiliu, sed and 11; 5è «MME inopmàç, quem non mugis cognitum habeo. Adseverat S. Boehartus l’ha- leg. 1V. 17. Arabibus illud (lumen nunc Isa esse et dici, non sine lapsu; aliud est, adcurnte descriptum u Golio in Alfrrgan. pag. 123. Nomen etiam illi multo recentius venit ab Isa, Alis filio, Almansoris Chalii’ue palma; 11e- que hoc insuper hnbuit Steph. le Moyne Var. Suer. p. 156.

CAP. CLXXX. 4. E2 ’Açmvim) Supra c. 72. 12’119- . union orifice, quad planissime eipressit Dionys. Perieg. 989. Verum quad hic scribitur, non discrepat. Vide Plu-opium WESS.Bell. Pers. I. 17. et Salmas. in Salin. p. 1.57. WESS.t 7 seqq. 16 à? «in; néron, ai instaurai etc.) Inpeditior verborum ordo Cl. Pauw movit, ut rai; simulerai; tapai x. in. mollet; Heislcium vera, ri ai imagerai - - - nounou, al- Muni etc. cui ego adsentirer, si quid esset innovandum. Gronovium vide, nimium tamen in rixu super ra; 59.12391. M 2

1.30 l "AÉN’OTATIO’NES -

de qua Dissert. Herod. c. 5. [Fer epexegesin , sive adiad- sîtionem quam vacant Grammatici, iuncta ista esse, hi boumera? et «lm»; , monuerat Grau. citans etiam aliud exemplum, ubi alterum nomen in plut. nom. alterna in sing. positum, ex l. 205 , 8 seq. Cueœrum in Nota ad h. l. idem Inc. Gronovius, pic sua et humunitate et comi- -late, diris omnibus devovit bonum Küstcrum, quad ille ad Suid. voc. «hmm? adnotare oblitus est, pro vulgate 591m6: ibi 59men scriptum oportuîsse.] Max clade" ex Arch. refinxîssem, scriptoris consuetudini inhaerens; nisi club" et oint-z; parili usu deposuîsset l. 114.1". 5x. 1V. 79. Er- cusari auœm non potes! Dioqysius Halic., quum Art. Rhe- . ter. c. 1 , 5. a5; am: and 31953970; nave-5990: mû 55459900; au!" Jus b sans", si emntem memoriam in lapsus palmoi- nîum repudiet. WESS. n. au) "à; &nmpciuç) Imo vero legendum aux) imme- tlaç. Articulus in ista sede locum non invenit, definiens ontionis quad dicitur subiectum: Babylon scutum-mm si; Éîozlçlæu’a; m’çfl alun, nul imageât; r23; in) th "ramât landtag: in via: fait divisa , cota-as quidem recta: , sed trans- vasas que: ad flumen ferelmnt. De Syracusarum Acradinl Cicero in Vert. 1V. c. 53. cetera: urbis partes and. via luta perpekua multùque transversis divisa. Fer-ri nequit articulus bis positus apud Herod. lib. V. c. 77. on’ 8’ lnoBa’rm: scri- bendumque, 1579661011 33 fumions aï 11x51; 15v XaMNm. Recte legitur lib. VU. 218. xarziiuâfiraç A»; 0l 6mm; l’ont Amuâamo’mz. Lib. VIH. 26. ævvÛavo’fiuvoç r3 550M! là nient- m. Lib. DE. 1 l. èbe»; banban roll; 81981219914. Credi vix potest quam frequenter in minutis hisce fuerit abhominî- bus etiam Graece perdoctis peccatum. Nostro loco si scri- ptus Codex pneberet ml 3d au) iæzxapciaç, genuinum videretur. VALC K. - Vera utiqne Viri doctissilni de hoc genere observatio est: at nunc quidem non erat ci locus. Nec enim, ut ille sibi persuaserat, opponuntur hoc loco fiel Haïku et lmxa’çnm; sed omnes urbîs vine cran: Maki, "du, et ad [imam «du, tain relique, «î 61m.. quam transvasât, ad imxaz’Qcmz, quae ad flumen tendebant. Sed de Valckemrii in interpretandis istis verbis encre iam mo- ’ unisse video Schaefnum ad Gregor. p. 564. De altem loco, V. 77. dicemus, ubi en pervenerimus. maman": tu?

A!) HERODOT. I. 180. 181. 181 996; idem valet ac aurarnmmt’mç :704, quemadmodum paullo ante (l. 7.) r8 - - nîxoç intérim "il; nimba; l; "la enrouât bobard; , î. e. Emmy: Égal. S. l ’ . [14. laina) brima cum iota sub a edidemt Reizius; prions briseur absque iota 5.] [15. Newton mû du!) le :6103 r6! formât) Duo verbo and du) si h. 1. abessent, nemo desideraret: quae, ut prorsus inutilia , ac temere e superioribus repetita, abiig cienda Werferus censuit, Act. Philol. Monac. T. I. p. 85 seq. Agnoscunt en tannen libri atones, et tueri locum possunt: sîcut vine transversae versus fluvîum tendant, sic item hue portulae non modo ad fluv’îum tendunt, sed ad ipsumflwium durant, au]: ipsis his portulîs putter-la- hentem. 5.] CAP. CLXXXI. l. seq. lu ré? a?" 1d Bandit) Ad- stipulor Cronovio, tr a; Mr - - corrigenti. Hîat alioqui æntentia. Confer Diodorum Il. 8. W E53. - Tutu tout in Addendù ait: ,, [au tv n; Il" ra? But. adîutabat doctissî- ,,mus Gùb. Koenîux, tu 197 [Liv hl - - - lv 3? 11751499), ope. -,,ra minime spernendafl - mon: utiquelquodammodo vider-i patent matie: et commodissimae praesto sunt virorum doctorum emendntiones. Relegatum tamen nolîm Ho- micam verbum in, quod tentant uno corl. F. excepte libri .omnes; et ipsutn J", quod hic habet, baud dubie ex illo corruptum est. Rarior quidem apud Nounou haec yen-bi forma; superest amen etiam c. 196, 19. alibi fartasse: librariis obliterata out incrustant , ut c. un , n. qua ratione forum etiam c. 180 , 14. verum erat imita-m, ab aliis in bien mutatum. Commode quidem ph h. l. adiiceretur, sed necessaria non est particuln: saepe Noster omittere çoniunctivas particulas sont. Neœssarîum vero verbum pneteriti temporîs alu vel alu, cui opponîtur quod max de Bell templo oit, i; la! faire l’n Ëo’v. Verbum "fripon in. pemualiter accipiendum, munition erat, î. e. munitions, munîtes loco entracte; «ont. à un" idem est ac tr et; M. Ad 511958614» etc. ex praccedente verbo intellige unau-Mm. nempe ni Babou. Quo copia labomre codiccm F. in Var. Lect. dixi, eadem et cod. Med. laborabat, quem imperite secutus Gron. sic edidit «3,43954» n mal» fl- 5. . [6. A16; Mm 1,6!) De Beli templu consuli potest Caylm

182 ADNOTATIONES-I in Hùt. de l’Acad. des Inscr. T. XXXI. p. 42 seq. ubi etiam icon tabulâ nencà expressa: et Darwiue in Mem. de blond. T. XXXVIH. p. 255 seqq. Solidae turris , quae Inox memoratur , reliquias vidisse sibi visus est Niebuhr prope oppidum Hella: cuius vide ltinemr. T. Il. p. 289 seq. 5.] 9. «miton and ni nixe; ml ri oing) Lapsum prioris interpretis, sive Heresbaehii, in latinîs crassitudine simul et altitudine, merito reprehendit s. Bochartus Phaleg. l. 13. Nihil de altitudine. WESS. -- Hoc caput (inde a lin. 5.) et duo proxima capita desunt versioni Valide. Conf. Wess. ad c. 183. Il. 5. 1 1. aimai; a; d’un; ftipwr) Reiskius mnvult plus and 6nd, citra neœssitatem. W E55. -- Herodoteus scribendi- mos non est obliterandus. Lib. Il. 19. 145’749: a; unira; navarin 15v Sipm’m. Il. 53. nixe: a; and». Il. 173. Mixez grau 7M- Sotin; 0370p??- "Ïo 101.. tu,pr a; 570917; Slaltiflôçn Ionismus et in his posoit M!’Xfl. VALC K. - Et me bic nixe: malle, in Var. Lect. significavi. S. CÂP. CMXXÏI. l. in) a)! et; armai Aiwnzç) "a prudenter [nunc quidem] et sine superstition credulita- te. Turpissimae fraudes veteratorum fuerunt, quibus sao- pius, quam proditum litteris est. simplicitati matronarum et phellarum illuserunt. Quid Paullinae, Imperante Tiberîo . evencrit , notum en loseplw est, Ant. Iud. XVHI. 3 , 4. Vide Io. Clerieum in Hesiodi Theog. vs. 9.1.0. WESS. 4. Quatuor verba , aurai 73v «6rd! qu’au» incluoit Reiskius, ne bis idem dicutur. Ego; si quid mutandum , x ai fdv nai- rdv 19. pmeferrem. WESS. -- Verborum copiam , quae inutilis redundantia vidcri possit, non omnino respuit Nostri stylus: et hic tamcn non promus otiosa videri debet repetitio. Pro ionico nua-aime (l. 3.) est nœ’œ’flf in Pa. 8. 5. xamïrau t’y 79319:7 A13; etc.) Strabo KV". pag. n71. [m3. 816. n. ed. Cas.] levi Thebnco ninîtnaim mû 760v; hameçorairou 7m90!!!" miniature perhibet; sed talem , qualis scurrac Petronii Quartilla. WESS. Io. in; iv n; né) Dedi scriptis Codicîbus, ne neglige. rentur; ctsi in r0 ipsa difl’eritzls nulla. losephus in Paulli- nue historia, fui" s’y tu; m5. De statuto tempera. quo Apol- lo Putain inviscbat, Servius ad Aen. 1V. 143. Nom constat, Apollinem se: mensibus hienmh’bus, apud. Panna, Lyciae ei-

AD HERODOT.I.182-184. s83 me»: , du: responso g aride Potaraeus Apollo dicitur, et se: «divis apud Delum. W ESS. CAP. CLXXXIII. 4. ri 8&0,» rectissime Gronov eius vertit pedum, exemplo Curtii; qui Diodori XVIl. 66. ri aurai rial Spiral immun» suo sermone expressit. [lîb. V. c. 2.] Vide Brissoniuns Regn. Pers. l. 76. p. 104. WESS. 1 I. Murmel? zinc raban-a) Valise grandis dica inpinn- gitur [a Gronov.] ob centon: millas Mentorum, quae olim in blinis: verum eius aussi melior est. Codex, quem accotas est, baec munis, sicuti- Arch. Vinci" pïaeteriit. [Vide supra, ad c. 181 , 9.] Absnnt etiam a P. Phoenice, hiatus alioqui versionis Laurentianae sin-dents. [ln Phoeo nicis editione nullossuppleri Voila hiatus , sero ipse Was. agnoviL] Debetur peecatum Heresbaehio. Atque hoc visum fuit verbo monere, ut criminatio oesset. WESS. [ 14. In ris gains faim) Tempore illo, quod mox deli- nit Scriptor, scil. Xerxis aetate. Quod mox addit, in) un un «in site», clore ostendit, ipsum Herodotum Babylonens vidisse.18. 311:5»; conf. 3è 3 Assyrien) c. 181, Roda: 6 ex seq. infeliœ 5.] in Graeoos . ex- peditîone, suctoœ Anima Exp. Alex. VIL l7. longe Dia. dorant Il. 9. WESS. si CAP. CLXXXIV. [12. iv fait: ’Anvpism liron) Conf. Wess. ad c. 106, Io. 5.] 5. si; 50mm yttria «in: arsins" Quinqus hue gene- rolioaes annorum ciroiter en. in varias augustins doctissi- nos ooëgerunt viras. les. Scaliger, ut aliquis Ctesîam inter et Herodotuln consensus esset, nec Semironsidis actas tain sers haberetur, ains in miniaturas mutavit, in Notis rad Fragments; Vet. p. 42. Camp. vero Vitringa, magnus et eruditus Theologus, alia ex coassa 7min il sive tanins. Conment. in lessiam c. x1". p. 484.. quae quoque conic- ctura Gala Herodoto adscripta oernitur. Neutra opus est. Non agitur de Semiramide, Nini coniuge: Ninum cette Herodotas in Musis uxoreanue eius nusquam deposuit. Describitur regina Bahylonis Semimm’s, quae aggeribus nbiectis restagnans flumen coercuerit. Assyriam fuisse non meminit, nedum Babylonem condidisse. Errat enim Ste- phan. in BaBuMiv, Nostro errorem exprobrans de Semiranide, quam struxisse» illam urbem perhibuerit.

184 .ADNOTATIONES Fuerunt. uti signifieavit, Babyloniorum reps plissa: testatur corumdem memoriam et nomina Canon Astrono- nicus sive Ptolemaei : sunt quoque in suris nostris tabulis: horum uni œnturn et sexaginta annis ante Nitocrin i Semimmis haec enupsit, operaque abmlvit, de quibus heic loci. Plumes autem reginas in Asia olim fuisse, quibus sanimmidis fuerit titulus, aliunde constat. Vide Sauge- rum ad Chron. Eusebii A. nmxm. et Bonherii Dissert. He-

. CAP. CLXÀ’XVÏ a. si anisons; si! Rita-mm) Vide Il. rodot..100. Quaeritur cui c. regum 2. Babyloniorum, WESS. quos cognitos . aliunde habemus, Nitocris uxor fuerit. Viri multo eruditissimi Scoliger, N. Aimants, Vikings, Bouberius, atque slii, eam Nabuchodonosoro sive Nebueadnesari, cloa- runt; fuisseque adeo aviam ultimi Babyloniorum vagis Labyneti sive Nabonedi, l1. e. Beltzasoris apud Danielem. Mibi, 0mois perpendeati, uxor fuisse Evilmerodachi, Nebucadnezaris filii , videtur; habeoque eius sententiae ex aliqua parte adstipulatorem V. Cl. H. Venemam, longo mihi amicitjae usu innetissilnum, in Dîner-t. in Vatici- nia Danielis p. 119. Atque hoc belle (si Batteur regum fuerit Babyloniorum postremus, nec diversus a habanera), uti equidem opinor) dicta Ier-enlise c. xxvu. 7., Nebucadne- sori,filio , et nepoti, dicto audientcs, neque ultra subactas gentes fore, conveniet: ooncordabit pneœrea Nostri cap. 188., quod Nitocrim Labyneto, regum Babylonioruln ultimo, murera, non aviam , quae N. Alrami et Vitringoe sententia, contribnit. Neque obficit quidquam mentio [1. 7.] Nini a Medis oœupatae; quippe ,revera a Medorum regs Cymre superioribus annis domine ac pessumdatae, uti narratum c. 106. Necesse enim non est, nec .exigunt Nostri verba , ut Nitocris reginae tempore subiugata urbs oenseatur. Corruit proinde Bouherii suspicio et conieeturs, Ninum bis in Medornm venissc ditionem et potestatem, primum*Cyaxaris nuspiciis, deinde Astyagis, Dissert. He? redut. cap. 31 , 1 1. p. 21,0. Buit etiam elegans Cl. Pavii emendatio,iv il à»; and ni: ’Im. qua de urbe c. 179. WESS. i [1 1. reis i; 16v nm amnios! etc.) Tractavit huncHerodoti locum Bene», in erudito opere cui tit. Idem überdie Po- litilzn- der alun Welt, T. Il. p.775seqq. Sinuosum istun

A!) HERODOT. I; 185.. s85 Euphrstistlexnm schemate depingere operae pretium dal.» lit Lors-lia in Notis ad h. l. 5.] 13. maqua...) Simili titulo urbs est Vl. 119. vermis alia situ. Scio s. Bocharto aliter visum esse, et miror: haec ad Euphratem habuit sedan, illo in regione Cissis sils omnem Tigrim. De vocabuliorigine quae disputantur Phaleg. 1V. 16. crudita sont, sed controversiis obnoxis. WESS. q [ 14 seq. sirli riras rif; Mens. a mari mediterraneo; (conf. c. 1, 5. ibique n01.) id est, ab cris maris meditermnei. pnts, e lonia, Gracias, Italie: nam e mari mediterraneo navi intrari in Euphratem non passe vulgo notant. Sed istud perincosnmode dictasn videtur, mansion-s; i; bioni- m, quod signifient in Euphratem navigantes. Satis adpsret, hoc diacre Herodotum, qui Euphrate fluvio Babylonem profi- ciseuntur: al. id gram sont axiome Eiiwainw, suerai E6034- nv ont 34’ Napalm , sive composito verbo, materner"; and Edwa’nv, au: nude ,nuraæAt’ssrt; mincira". Quart pnepositio i; sut casu irrepüsse videtur ex prsecedentis verbi terminatione tuners: repetita; sut ad imperito olim librairie inferta, qui e mari mediterraneo in Euphratesn fluvium navignri passe putasset. 5.] , 20. Jeans hmm Mary) Si Un"; malis,.ipse IV. 173.. dabit harpa rais digits», et Pausanias ban-(m qui": VIL 27. et Il. 27. ex iusta Sylbsrgii correctione. Vide vero mihiSniv dam. Scholiastes ad hune locum ,"BAvi-pov, and", mais, et bene, etsi parum ad rem. Ille, posthabita voce quae expla- nanda fuerat, Eider traçai ’Hpoîs’rqu, Biais. Sima. Non vidi. mugis. WESS. - At «in etiam apud Herodot. occurrit: vocem ’EAurçov vero suo loco habet Suidas. Mireris vero ab nullo veterum Grammaticorum adnotatum esse significatum , quo et Herodotus et Pausanias hoc vocab. usurparunt, pro alun vel receptaeulo aquarum: nec enim facit satis , quod ad voc. "Rhum: apud Hegch. inter alios significatus mon] memorantur. Couler vero Nostrum cap. 186, 8 seqq. 5. - 30. in n rois nias Mm etc.) Haec innuere videntur, absoluta flexuosa pet varias fluvii anfractus navigation, ventum tandem fuisse in amplissimum lacum , et, eo cir- eumnavignto, Babylonem. Quod et pmecedentia , et c. 1 86. filai arguant. Prudens regina duo meditata est et mugit,

186 AIDNOTA’TIONES tutu ut fluvius esset naziôç, tmn ut 16 3mm kir forci in; [vonfi c. n86, 24. et 191 , 14.] Prius, ut inpetus fluvii variis flexuris frangeretur, et navigantes tardius proœde- sent: hoc, ut locum obiiœretur Medis amplissima et ad nmnis saquas recipiendus capacissims. Quae si vers sum, uti mihi videntur. quid illud in r: sûr «Mm? Cons. de Pauw, cuius minium caede difiîculfates agimrunt, in correctione remedium invenit , et quidem la: u 76v "du sive anodin», a: pluribus, ex nimiemœ fluviî, ut «plus locus excipent ingrats. Quo, qui volet, utatur: mihi non bene sapit. Quid si in n f5! and!» mntumdem valent ne 154» a mais «M’en, et prester navigations: istas etc. P [in reginae consilio scriptoris oratio mugi-net. Sed vider-in: doctiores. WESS. -- Toupius, per [items a huchera conà sultus , intelligebat in 15v æÀo’uv muai», post navigationem par anfractusfluminis intrandum fuisse in locum. Ques’n sa cutus ille ver-lit: et de les forcer, au sortir de ces détours, à entrer dans un lac immense. At sic vocabuli assista, quod non otiose hic positum debehat videri, nulle ratio habebatur. Mibi videbntur en Herodoti sententia fuisse, quam in Latinis nostris expressi. Nempe via pedums et maxime compendiosa (rai «5mm: si; in M434»: 68m7, ut paullo post ait) intercepta fait Pei- amplissimam illam lacunam; quo, si quis vitaturus longes fluvii anfractus, encen- dene nui et pedibus Babylonem ire venet, circumire lacum illum cogerctur. Sed et lubens ego certiorn a doctiorî- bus disant. .5. CAP. CLXXX V I. [2. (à gara, Reidu’o videbatut signifiante post en. perfecta. Tum Idem pro ionisa; l. 5. lin-m corrigebat.l2. in. 7:; khanoun 1.0570)5.] I Non audio codices dialecti mon sperncntes: pmvum quoque, [L 15.] quod et Küsterus in Ckrici Bibl. Vet. et Bavent. conmonefecit, ldæsëuçum’nu. Noster ex Med. Vind. Arch. VIL mg. mai; - - 73 Mini! chahutait" [sive sËæsEnças-MJ verum ostendit. W ES S. -- Vide Var. Leot. ad V11. 109, 2. et conf. Adn. ad 1.150, 8. et 168, 7. S. 16. immuns" "Mon: Jan-in) Simile putares Comici in Fauves. 99. 1’06; unifia; mû rai: Auriez; aussi"; enflai; aim- :oîmsî’v, i. e. ut Scholinstes explicat, ùoôfüm, obstruera:

A’D HERODOT.I.186.187. :87 Iverunt iu’eam quoque senœutiam docti viri, Résidus et Abrcsch. Non nego, quod olim ad Diodorum SÎMIIM infi- tiabar . éroixoâomïv idem aliquando esse atque iæuxsànsi’v sive adificando obstruera. Coulecta ab illo loco ad han: verbi notionem sum in Commit. ad aimantin. de Curie mon. p. 252. et ab hoc Dune. Thuqyd. p. 556. et passant adcessioue uugeri. Verum . hune Herodoti sermonem idem requîrere, non arbitror. Regina, simtoflwii alveo, [du sive margines eundem luter-3&0 open murait; hm quoque gro- du: , quibus infirmiers en: vicie descensus crut par portons , de quibus «1&0. simili lapidum geysers durit. De obstructione aut marginum sut desoensus nihil bic, neque punit re- terri , nisi absurde et contra matrone consilium. Adde e. 191. et fatehere, "à nana; non une" memmtitio fuisse obstructas, sed arbitrio et œnmodo civium putes-e et dandi somas. WESS. 22. 74:71: airaqlussov) Inprudenter limera verbo de- tracta est, uti et Vil. 5. ruine-ra, quod Vil. 119. seribitur rectius. nanisera, calibras, et hoc de genere plus-a, in un sont. WESS. - Quod in Var. Lace. scripsi, verbum Morin: forma activa non esse in usu, memoria tune me fefelierat. Praesto sunt, quamquam non ex Herodoto, tamen ex probatissimis aucmribus, usus illius exempla. huque apud Nostrum iratplsnn lubens reposuerim; in Var. Lect. auœm ad h. l. post illo verbo ,,et tenuere post cum aliifli delctis reliquis omnibus; non nisi haec ad- iecla velim : ,,dara!psmv tuen tut nostri libri F. Pa. Poli S. 21.. si; 83 ro’ n signa! Un" whigs]; Sylvius) Elegans est Cl. de Pana» correctio, fl’ n dçmüv Mary maïas; buius: ubi illud, quod çfibssum Iacui crut, replctum a: flamine fait. Ge- minum bang» Muni, superius bis usurpatum. W ES S. -- At correctione, si quid video, non en: opus. Naturalia verborum series haec fucrit, 16 aman 17:76»: d’un Ibipm Sic Inox l. a7. aitrâ islams, in; Weimar. S i 27. iEaz’ynm ob speciem iouicam pmetuli. WESS. CÂP. CLXXXVII. l0. Ou’ nie d’une!) Vetus formula, qua potissimum utebantur, si quid noxium atque inutile fore, testamentur. Hesiodus Oper. vs. 748. M113. in” oignirent suifé", si; ami; imines, "34 Minus-ami - - -

sa! -"ADN70.TA.T.IONESI ubi vide D. Heinsium, et lac. Parizon. ad Adiani Var. x11]. 5a Nostrum prudence llI. 71. et 82. WESS. 19. dandiné; fi :dç) Retineri potuerat in, ut Il]. 145. IV. 151. etc. sed placet Med. Noster Il. 19. «giflons; 33 in si); - - «mon. Reiskius superius [1. i4.] corrigit and n’a-5: :61 mièvre: iæmmout’vm, medicina arbitraria et superflu.

CÂP. CLLXXVIII. 5. AaBon’rw) Scripsit AaBurn’s nu,W uti c.E 74. etSS. 77. Nomen I solo, pronuntiandi mutations: discrepata titqu Nabonedi, ultimi .regis Babyloniorum, ut eruditi viri Vitn’nga, Venema atque alii ostenderunt. Opinor autem et patri, qui aliis Evilmerodachus, et avo Nebucadnezari, honorarium hune fuisse titulum, quales in Medornm, Persarum, Babyloniorum et Aegypli regi-’ busvnrii. WESS. - Conf. ad c. 77, no. notata. S. .I 9. indou - - intimai) Constans haec Codd. scriptura, si levem discœpantiam Vind. et Arch. practervideas, Athenœi et Eustathù’ consensu mugis roboratur. Cl. (amen Reiskius indexiez; reformat, qui carras fuerint sescuqali, sive dimidio tante maiores ordinariis piaustris: mules enim esse tarda animalia, neque plaustris apte. Oblitus est Homeri 1).. 9’. 266. ’Ex [du Énuëav dans! Maman i un"!!! , sinh, - - - tum rai and sive inouï (tain, quorum in Platon, Isaac, Danosthcne, AflchÏM non infrequens memoris; ne quid addam ex rebus nostrae aetatis Hispanicis et Lusilnuicis. De Chocspe et eius aqua B. Brissorsius Regn. Pers. I. 82. p. 122. copiose. W’ESS. a Io. goron gît infinis") Scribi poœrit garou-ai ci, garas a?! il. ex Athgn. Il. p. 45. a. atque in legit Eustath. ad 0d. A’. -p. 173 , 25. Cusias apud Athen. langui", 37m; Han-au r6 Bœ- tinuôv 1051-0 5309 , mi 31m; , ivœworaù’mvov roi"; pintions, cumi- prix: 1’97 Banni. Sic corrigendum puto vulgatum oignait firman! emenda tionem Brissom’o notata de Regn. Pers. p. 8o. aqua oasis recondita dcportari solet quocumque se En monrit. Scripserat, opiner, Alex. aunent, omissis . quae feruntur intermedia , l’aedag. Il. p. i 85 . 10. ai; ci [infinis ci nivo’mi, manille and rani; CEIÀGUÇ, 0310 mû 16 5309 iamyo’pum: ut ami- oos sic et quam secum ducentes. Ceterum ad Madras: mira

A n1 H Buron-o T31: 1883189. «a; scribi! Gronovius: flexus est Ionieus pro Ewmrquem ab Ilyci sive Rheginorum norma scribendi distinguit Hep-asti. des Eustathü ad 0d. H’. p. 281 , 22. Maman, Minis-1, - - au) 3m "and": ad Thymus sis-in, aimai ’Ia’wuv. Modum indicati- vum in scripsisse perhibetur ijeus: bine ’Idemv exigus Lesbomti p. 179. Étymologo p. 650, 11’. Sed quin, quantum memini, nuspiam alibi verbum sic scriptum legiq tur apud Herod. ego quidem vulgatum inuites non sollici- tassem, nisi pluresalterum Codices adfirmarent. VALC K. -.Vide nostram Var. Lect. in qua quidem foedo emre (medià pag. 153.) in»... pro intime»: positum. S. CAP. CLXXÀ’IX. [2.- ici P151831. De Gynde fluvio cf. V. 52, 26. 5.] ’ 3. ou? Aapâuvlon) Amphi! Chytraeus, H. Stephanus, Cellarius probabiliter emendant; et favet aliquantisper Ceci. Afin; Reiskius Acquis" mainit. Quorum hi ex oppido Duras, illi ex Darna, quae in Ptolemaei Geogr. Vl. 1. hoc locorum tractu, nomen habent. Dardani sive Bardane: in Mediae et Mesopotamiae oris ignorantin. ’Ev Murm- voïn, mi in Asie. et saepe alias hoc tono, iustum esse, ex V. 52. et inox buius libri c. 202. adparebit. Non nescio Strabonem XI. p. 805. c. [p. 531. med. cd. Cas.] posteriore loco in Mmtmôv legisse videri , cuius (amen librî in vocabuli scriptura sibi non constant, uti Casaubonus ad p. 796. [ad p. 525. suae edi0.] admonuit. [conf.Adnot. ad Polyb. V. 44, 9.] Quid dicemus [1. 4.] de Arch. Tinnv? Solet hic amnis Tison; in Musis scribi V. 52. V1. 20. sed patrio casu Tiymoç, Eustalhio ad Dionys. vs. 976. teste. De urhe Opi quaeremus lib. Vl. no. Vide interea Strabon. [KV]. p. 739 exit. et WESS. - 31’ ’Açmvtm scri- paisse Hemdotum coniectavil Breiger in Commentatione de Difficilioribus quibusdam Asiae Herodoteae , quae Goettingae anno 1793. prodiit. S. v. 7. r51 n; l’eût fanny rôt Munôv) Confier VIL 55. Vertit baee de Gynde et hausto eius fluctibus equo Seneca de Ira Il]. a1. et Orosius Il. 6. cuius haec adscribere liber: Nom cum unum regiorum equitum, camion formaque excellentem, transmeandifiducia persuasum - - - abreptum praeeipitatumque V merserat. Sic, Fabricio indice, plures mati; in aliis, regiorum quorum, quo modo ex coniectura I. Broukhusius ad

[90 . ADNOTATIONES Tibulli 1V. 1. 141. et sua in editione Havercampus. P116 id possum; sed caussae, quibus inpelluntur viri doctissimi, nihil admodum urgent. Équilem de equo Virgilium, A. Cellium, Minutium me, Macrobium etEcclesiasticorum scri- pmrum plures usurpasse, quis ignorat? Max [1. 11.] Syl- burgius ad Brisson. Reg. Pers. HI. 98. legit roia’ro üüflrzm, qui islam à femme iniuriam. WESS. - Syllaurgii emén- dationcm auctorilaœ nostri codicis firmatnm vidimus. S. 1 19. in" un! r6 (par) Optime Med. et Cmnov. Idem idabunt schedae Vil]. 71. Verbi usus olim tritiuîmus. Lege, si lubet, Aesehyli Choëphor. 797. Apollon. Bh. H. 1.96. Il]. 1339. et P0811111: ’Ds K’. 251. quaeque ibi Eusta- thius. WESS. 1 Clip. CXC. 9. «panifias stria irien de.) Vide Gno- novium. [qui ad sui eod. aùctoritatem provocat.] Consentil Xenoplum, ixovflç rai latinisas: «A!» si sinon 31-511, de Babylo- niis a Cyro obmis, Instit. Cyr. Vil. p. 190. [c. 5.] WES S. - Conf. VIH. 20, 3.et I. 196, 6. S. z CJP. CXCI. 15 seq. siruyaysiv 1’; ris Hmv, Miras 3110;) Non multum aliter Xenophon. Sun! et in humide oraculis,-quae Cyri hoc inventum et institutum mani. festo praodixerunt. Vide H. Grotium ad eius Vatis cap. 1.1. 32. et Camp. Vitringam Obs. Sacr. Vl. 5. p. 298. Nota vero diserimen inter his Hum et 5.9:, quorum hoc, stagnum terra undique inelusum, et exitu aquarum carats; Alun, in quam autjluvius incurrit, aut ducla fossa cum :0 on!» l’angil’ur, asque iterum exit. Ita Nitocris ra ci! huma forcit ho; supra e. 185. et Un"; palus est Maeotis e. 104. tus: Ismaris ac Bistonis, quibus fluvii miseentur, V11. 109. trouuhluvn, quae 0re mare excipit, in Strabon cum nota magni viri, lib. IV. p. 280. [p. 184. A. cd. Cas.] Neque tamen , etsi favent discrimini Heliodorus Aethiop. l. p. 10. eertum hoc et constitutum est. hoster in; receptui etiam magnorum fluminum du! I. 202. 1V. 51. lunge Eustath. ’IA. T’. 220. WESS. 21. usi? nîv atelîsdmç) Demiror negleetui traditum fuisse Aldi et Hervagii Cl; nuls, cui novum exAreh. rebut adcessit. Adscripserat St. Berglerus ex Poëta in. A’. 512. 01; nais mi? ’Axmnîç: ubi scholia si mir «in Apollonius Rhod. Il. 48. m: suiv «51’ "Aune: rufian, i. e. si suiv, ut CÜÜCÏ

sa 1111110110121. 190-192. .91 et Haye-Mus explieant. Adde Euripid. Phoen. 1612. et ibi Valkenarium. Eq-uidem parum absum ab eius in integrum restitutione. WESS. - At, pro satis perspicua huius loci sententia, necessario requiri du particula videtur: partieulà. unir vero nusquam alibi utiturNoster. Caeterum vide Var. Lect. S. 28 et seqq. n71 qui rai Imam: si; chante.) Clarius ex- primi non passant cursorum verba, oeeupstam regi urbem nuntiantium , Ieremiae c. 1.1. 31. namque ,1ij flop [yirb nanan] divini vous hue tendit, et rai ami rai imam; ri; «A»; «en; describit. De festo die, que capta Babylon , non diverses obit Xenophon; nimius.vero Aristoleles est Poli. tic. Il]. 2. dum, capta iam tertium-diemiurbe, "a. alett- dans Tl 141m r17; 16Mo; conmemorat, notatus propterea soepe. WESS. 55. sima n’es "in: aiguisa") Videlicet a Persis, quorum tex Darius secunda eam vice oecupavit, lib. Ill. 159. 311ml. 9ms, quad in Edd. omnibus, ab hoc oceupandi [capiendi, expugnandi,] usu adeo longe dellectit, ut mirer tam.diu tolerari potuisse. L. Küsterus ex schedis Parisinis belle in- stauravit in Clerici Biblioth. Vet. et Bec. T. V. p. 1,09. Eceetibi ex Musa noua c. 101. fiât and 76 nixe; d’aligner et VIL 85. 1? ruina d’un «un. d’une" et Mal. Areh. Ask. quo quidem loco amen, ut hic, chaleurs. De verbi formatione consulta tacca: qui Herodotum’trivit, in en non lise- sitabit. W ESS. -- Quod in Var. Lect. ex Wesselingii Ad- dendis retuli. ,,aîfulçnro Pass. Mediceo consentiensfi value» rat fartasse Parisiemi transmuera. S. CAP. C167]. 8. si ’Acruçin zain) Cum (et schedis exsulent si ’Anuçln, et prnecesserit si honoris, suspicio de emblemate non iniusta mita est. NVESS. - Vide Var. Lent. ubi quad dixi terrant Assyriacam et Babyloniampmr synonymis 111i Nostrum, id perspieuum fit ex cap. 178. et ex cap. 195, 1. coll. l. 7. Quo minus caussa fuit, car su. spectum l1. l. nomen Via-mis hoberemus. S. 1 1. Tplrarrau’xuy) Sic pmestat oh Bastath. et Vil. 82. ubi Valla et plures Codd. ad cum modula, et VIL 121. consentientibus omnibus atque ipso Mediceo. Sit-ne vero idem Tritantaechmu Artabani illius [ut seribitur V1]. 82. an Ar- tablai, ut hic,] non audeo, etsi confusia in 2szde et

:92 --..A»DNOTATIONES manda» tituüs frequens,decèrnere. De Anale, [1. 13.3 Perssrum mensura, ad Diodornm XX. 96.’ M3414»! Noster, sieuti alji, masculins nota ponit VIL 187. WESS. 15. suifé 74;! arumwrlm) Sic puant. H. Stephanus mutavit, codicem fartasse manu enratum accotas. De Bucephalo Alexandrî mulard; 67:43; Strabo XV. p. 1025; [p. 698 extr. ed. Cas.) 7m tonsura) Dindon Sic. Il. 4l. neque ignotul est bellalor eqmu Infini poëtae. Et lance quidem dubio eurent. Vide vero Var. Lat. WWMQIC ignare: habes V. 1 13. 6. Quid veto flet his Eustathii in ’IA. T’. 221. 777w 7&9 airé? à... 31x; ouds (Herodotus) raïs tous suc-151, inondent m. insinuatif a5 3R draanJmnu, ÉEæIuele: v un? lue-ne hic "in"; invenit? Tunes hac codem in te, et bis quidem, d’un"; infatuation, mugi; rôt s’y rallume, Chil. IV. p. 331. Sunt une tubant; iidem ac si airaBalm-n; ri; 9min. Glenn, 1(in , â ÊæÆau’m ïm, Admissan’us. ln Huychio ex correctione J Jætwfiç Young. Fnequentius asini equas insœndenles ad mulorum feturam. Philo de Les. Speeial. p. 784. n. 3m); vîmçmyüuç, a”; æpuyopsüowa tziMnuç, &vufpfOoun. In Archibchi fragmenta au: milan; apud Eumuh. p. :597, 28. [011. p. 510, 3. cd. Bas.] Ego vero Herodoto d’un, quippe Eustathii et Tutzae, etiam alia ex nrbitrio demutnntium, interpretamentum, negoa WESS. CÂP. CXCIII. 6. ahanions) Laudo Medic. tumetsi Poilu: :004;an hinc habeat. Cur veto de voeis divers! etriptura additum a vira Cl. nihil est P Omnes, excepte Genevensi anni uncxvm., infirma sûr ambigu proeferunt Edd. Vl. 119. [sîcut 12.1. o breve in media habet ms. Pa.) cui scriptioni consentit Étymolog. M. p. 510. et Macho- pulus wifi 875:3. p. 57. sollicite animes, et; sauvé"; "Qu’un, i. c. tollenoræm, et munîmes, 18 rptOe’mvn en?» à! Jack, di- stinguentes. Facit cum illis Libanius Declam. XXXV. p. 799. Causa difl’eritntîs in dives-sa voœbuli origine est, quam Étymologus in film, ligna, alii in du», que de supra,1 1. N7»; invenerunt.du; d’un) Accedo Bocharto, WESS. Marshamo, s Ra)- lio et aliis, hoc pmeferentibus. r6 aï, quumtumvis in matis quibusdam, quid huic loco prosît, non exputo. [Unde hoc invectum sit, deelanvi in Var. un] Homes

’AD HERODOT.I.193. 193 Aldinnm chicana tuetur, 01mm in Herodot. p. 116. sed exemplis niienis. Si recordatus fuisset Aldini I. 151. b Ts- sBy à! 141:: cinéma: wo’m. vidisset’de’ praesente urbis situ agi, non vero pructerito et olim florente: verius tumen illic niaisent. WES S. 17. oignon cuirai 300.175; Ëm’xy) Per leve est, si tamen vile ait, quo suus veteri sermoni cultus integratur: 11:51-. male edebatur. Nestor c. 205. 1’37 tôçvfliny in) mini iuârîç: et Il. 149. Hippocrate: Aè’r. Aq. et Luc. p. 284, 57. m5": ni: sipo-ra aïs-ai imam-(m iafl’. Anion. 1nd. c. 1o. in: me une» «in ahi-infini»; gins-r11. Alia sciens pmetereo, et enpidos ad Hem. Stephan. de Dialect. p. 41. amande. Strabo de tre- centuimae frugis incremento, quad nger Babylonius raide- bat, lib. XVI. p. 1077. n. [p. 742. n. cd. Cas.] au) amie mon nmz’xm un»... [fglumlulxoot dedit n11 perus Editor Li psiensis, T. Vl. p. 269.] Voiuit credo rçiaxo’wa, uti Herodotus ; ont, quia in msstis rçiaxocaixou, amination-aima" quo usu Eurov- wixawet îtzmraonaz’xouv posuît superiore libro p. 1063. c. [p. 751. 1).] et rftœxonaixoin VU. p. 478. [p. 511. 3.] W ES Sa 25. m9151! immun) Sic iubent membranae, et iustissime. Vid. l. 120. [ibique ad l. 17. notata.] Novi haee varie mutnri, qua open in posterum supersedendum est. Sta- tiln [1. 25] in div "ninas armô’nm qui volunt, auxiliatorem Arch. allegare possunt. Ego hoc patrono non utor. 28. Banmüowi’ rai 1’! Jim) Hic. voces istas rai n in: non videtur legisse Athmaeus XIV. p. 601. .c. quae in ver- wm un. reiecta suum mihi sedem viderentur natrum-rosse, Wsi legeretur: foi 1’: ailla,E55. un) rai signait: m9257 ixo’mvar. 5 J [Non excerpsisse ille verbo Athanaeum adparet; non legis-c se, gratuits suspicio est.] I’roxime sequentia hune in modum. ex Athemo partim, restituendn indieo: 151v 7d; curium , "si; insu; miam , flaireur 181 stagnai! "tension" riel mafioso: 1’51 coileœv, 7m 1’17:an ri ce: 0’ dab niv Bilan! thv’ and mi vinifias: amenât; J rôlcoiuxoç’ 1115m; 7d; 3.; oo- çlow: i1 11,7 m9797 ai ipuveç, Minime ci 6311110111. [Vide Var. 14ch] Hue pertinent 1Pi11; in Glass. Herodoteo. Hesychius, in voc. hWIÇUI, animalculum me scribit, 3 flûtiau: si; 191i; 05.1Mo»; 15! d’un. nazi and": «61915:. Vid. Suidas , in ’Avtff- un". Zenobius Il. Prov. 23. :3396va il; tu); faim; (legel’im Herod. T. V. N

.94 sonors’rronns- sl; fait 051111009; ci filai!) ni 311.34" mm? "dans and mais... Idem verbum mutin» in codem re Theophmtn sdliibueq- rat, de Cons. Plant. Il. c. 12. Ut hic in Edd. sic et apud Atlas. legitur [nempe olim legebatur] in: «traitera: , per- perun: fructus alligsbantur, "in: i 114i! fait 811M»! ou... main, ad maturitatent perdreau. VALC K. .- Vide Ath:- naem nostrum, lib. XIV. c. 65. et Animadv. T. V11. p. 599. s. 151d. &MWIOWI rai r1 ains, sa! 0m.) H824: Cuius inter se nptavi , quo ontioni nexus rediret, secutus indieiurn 5d- nutsii in Salin. p. 738., et qui cum exseripsit, Bod. aStapel ad Theopllmsti Hist. Plant. Il. e. 9. p. 1 1 5. Idem Cam. 11er et Reislrio in opinionem venit. Vide et haec, quae Bad. s Stopel corrigends cum Solitude censuit, neque absurde, ne arbitra. Primo faire» fdv «fait, un in menin; ri COI. J Mr hi! etc. Quorum mutationum utnque exigu est, et ad sententinm neoessaria. Et hactenus doctissimis viris libens calculum sddo. Quod Vero uœrque P011002"! et He- gehium erroris postulant, quaniam divan unis sir n’i- flym 0001m1 explieuerunt, ve1eor ut insu sit «un. Tha- lcetus cette, illi si rei sint, in codem luta bseret, Epist. XVlll. in anale palmarum secutus Milieu: Tain: lib. l. de Clit. Amar. p. 57. neque omni a lapsu inmunem. Mains est, quad Herodoto inpingitur: de eulice, qui e macula palma in feninae fructum intret, ut dactylunt ad maturitstem perduest et il tenaeius haemt, monstro simile esse: quad in esprificatione usus intmduxerst, id Historicnm transtulisse inprudenter ad palmas: audien- durn esse Theaphrutmn, doetum sus in une hominem. Gravis eccnsntio. Ego vero Herodoto patronum du!» virun cruditun labium rom, qui Bodui a Stapel crimine- tiones doctissime dispulit, ostenditque palmis per arien. fis plus: fructiferis , ne palmulns ante maturitatem unit- tn-nt, per bos calices, sive "si; 1147m; sueeurri. Herodatmn «stem fuisse oeuiatuln, Tluophrastum ex sliorusn narrationibus de palmas-nm coniugio scriptitasse, Antholag. [sive de Floris mtum, Putavii 1 720.] lib. Il. 5:1. p. 168. W E35. - Pluribus haec exsecutus est Welter in Notis ad l1. 1. S. CJP. CXCIV. 6. roulas lei»; fNFÔ’MIVN) Vide I. Brodaeum lib. I. Misa-:11. c. 10. et P. Leopardum Ernend. X111: 13. qui 8043511111 ac Vallon! comite: in visas revues.-

se HEROIDOT.I.193.194. .95 rut. De militibus novilnn culte Antiphilus Anthal. I. 57. p. 116. [Analect. Brunch. T. Il. p. 176. n. 27.] WES S. 12. 81m camaïeu; mraiy. Jim) Adstipulor doctis viris, qui cum Vaud ennui.» corrigunt. Frequens in oriente id vini genus. Xenophon K114i"; une. 1. p. 54. Ed. Hutehins. oins in si; Gamins «tumulus! ni; ais-31m? 001mo; adpellnt. Noster suo more contadin 11. 86. 111. 20. Supra [L 11.] aimât. eur deterius a; airain Med. habitum fuerit, non copia. Vide ll. 86. WESS. v 18. in; fait ira-r1) Sic aportuit. 215; Gmeeae dialecti formant non habet. Si :5; fuisset, servassem. Nestor 1V. 76. si! ni; aux) tirois Jeannin: et salepe Attici scriptorœ , Sopho- cle: Oed. Colon. 1205. Euripid. Heeub. 994. Pinta Phaedon. p. 87. s. Vide Eustath. in Hem. p. 957. [p. 940. cd. Bas] et Thomam M. in 26;. WESS. - Equidem ne c6; quidem probaturus emm, quod profecto non erat huius loci. S. 21. dencmiçvêxv) Quantilium erat litera transposita scripsisse iranxsiçantv: insuper sub praeœne vendebant: postc quam nempe Station-a: 16v Gdçrov, - - - du xflÀR’nm mît-av iravmiçuânv. A Gronovio vulgatum [nempe émmzipuëm, quod in Var. Lest. sdnotnre oblitus cran] cum cirruarœNïr com- parnbnt Clar. Abresch. Diluc. Thuc. p. 584. iranien" tumen Graeculn esse mecum, opinor, negaturus: Thucydi- deum Emma-av e lib. Vl. c. 60. ab ’Hesyehio et Suidn. enotatum, ad nostrum illud nptius respondet. Maxima voce ntentes saepe dicuntur dynamisai, ivuxnçdmn, aimmî’v. De promue res vendendas proclamant: dynamiteur bis ndhi- huit Herod. l. 196. Nostro tamen loco si Codices conspi- nrent in nirtusigoëxv, cousue nihil esset cur repudiaretur verbum , interdum significans par praeœnem vendue, vel vendenda ceci subiicm praeeonù , 1516 mignota; vel 11:6 mima aux?" velut apud Demosth. contr. Aristoer. p. 1,56. Ç. 525. [p. 687, 23. cd. Beisk.] et in versa Comici Platonis, qui sic scribi debuerat ap. Hupoer. in voce, 2mois": 311 nimbas; sinuaient? lascifs». Menandri immigrât! Ammoniac in voc. 1(an- Sau explicnt 1313 mieux. imbattu. lysine forte restituenduns ista sensu verbum frequentat in Bien enim Lucianus. VALC K. - Veram esse seripturatn du? :11 ixiçanv, quam nouer e011. F. obtulit, neminem qui paulisper Herodotum triverit, dubitaturutn esse eonfido. S. N 2

196 ADNOTATIONES 011F. CXCV. [1 seq. 11.10611 «à. un... Lions Yak: lb Herodoto diei non mode quae-ex lino, sed et quae en: gassypio confectae ersnt, quum slii viri docti observnrunt, tum Heu-en in Ideen übcr die l’outil: -- der au... Well: T. 1. p. 157. Caeterum simillimus Aegyptiorum vestitus apudï 2. 1191m» Nostrum, m0512) Bene Ask. lib. Scriptor Il. ipse c. V11. 81. 91.141 5.] . m0514; tipm’ouç irùîum’rsç. Adde «mon; signions IY. 75. et 11. 81. Non adiunga, Strabonem omnia haec sua sermone npraesenlnsse lib. XVl. p. 1082. 1.; id manere debeo, re- stitutnm in integrum A1111 et plurium schedarum scripturam esse. Quod Medie. dedit, biulcum est, neque habet y mpûanémm et 641.11 suum sibi fulcrum. [immo verbum 171136111, fulcrum satis commodum. Vide Var. Lect.] Solet Herodotus creberrimea plurali ad singularem numerum pergere et ad priorem reverti , uti c. 197. Mas idem aliis. Race ex Hesiodi Aspid. vs. 253 et seqq. de Parcis 31.32 «si. en muniront - - - aine) 1&1 «du? Bain: ô’wxaç. Mur - - - ni 83 agira; etc. Quae huius loci structurae adenrate tapon» dent. Poëtae deest ingénu, euiusmodi vox et hic ad sententiae conplementum advocanda est, ac saepe alias. WESS. CAP. CXCVÏ. 4. si; il! «si traçât»: etc.) Legendum puto vel (51 ois, aut, si quis illud pmeferut, "in air ai sur «Nm ruinera minus 05911:2". Legitur 111).". 35. fait; air nitro- 71mm in raïs simien civfipanroç. De pudlarum hoc apud Assy- rias macula N icolaus agit Damase. Stobaei p. 293, 1 6. Action. Var. Hist. 1V. [c. 1.] p. 528. et ibi Perizonius. 21119014011120 «spi 10’791 rai; Marty; æiæpdnowi, Zenobius Prov. Y. 25. VALC K. - Vulgatum si; du, quad tenent libri omnes, percommode tueri iocum suum poterit. S. 14. insinuai, 051.01 82 11’310; etc.) Duae si transponerentur voculae, mec quidem indicio rectius ista cobaererent, bunc in modum scripta: «in: 3E n17 311mo inter inhuma, si, si .moç p.11 «1311 531’011» 769110795 . miro: au: maillard 11 and télexions; 71196111111; àoiufiuvov. VALCK. - Huit mullo 18- nior oratio, si coniecturam amplectaris. Reiskius maluit 1117x1401, 01; nô son 7’ 11’510; «1331 535mm zens-017, si 3. a; usina- nt etc. WESS. - At et perspicua satis est vulgate seri- ptura, et mirifice convenit stylo Herodoti: quare, in librorum potissimum consensu , sollicitari non debet. S.

sn 11111101101. 1. 195497. 197 - 16.1.1; 7.1, 3.; 11.51.... a misai) Vulgatum a. 7.1, a; .1 121A00: d 3111qu «un... mihieerte non placet. VA LC K. -- mais... corrigit sicut ante cum St. Berglerus, si; 7129 8112- 11001 0’ 1.119115: quo sententia- paulla sit expeditior. -WESS. -- Et luculenta et necessaria baec nabis visa crut emendatio , W yttenbachia etiam probata in Notis ad Sainte. etc. p. 354. Particulam 1.1 tameh cum Beizia tenendam putsvi. Potuerat dein scribi 81cl n71 musseroient, qua structura utitur Noster Il]. 1 1 , 12. sed perinde etiam cum accus. easu construi idem verbum potuit. S. 27. 13m d’animation) Pmeclare Medic. quamquam et sua venus est in lectione sehedarum Ask. air éructai, a qua non multum Aida: recedit. [Vide Var. Leet.] Tritum ’ est 0510 in sententiae couscoutione. Noster Il. 92. 11 m821- sa; Èsaüœn’ï aviëamç, du. nahua": quibus usas est Gearg. Raphelins ad Act. Apast. xx. 11. Alla conduxit Io. Taylor in Demosthenis Midianam p. 195. f in Appar. Reislc. Vol.1. p. 628.] WES S. - Sic Noster I. 94, 22.11.100, 8., et frequenœr alibi. ln Cebetis Tabula c. 1 9. nostrae ed. iunguntur du: 151w, sequente du particula, ut h. l. S. j 3o. (i m’y un minis-ra; vins; etc.) H. Stephanus hic prac- postere quaedam collocata in Graecis esse exemplaribus putavit; sensum esse: Et hase quidem apud mas homtissima consuetudo crut, ne iniuria 1114s (miment, neque in olim ur- km abducerent. Veram ad hase asque tampon non permansü. Cam qua non facia. Graeca bene habeut. Quae sedem ille migrasse opinatus est, sua statione everti non possunt. Scripserat, lieuisse i3 d’un; infinis milan; 781 80236141101 61h- çâau. [taque aliorsum emtae abduci paterant, ac sic inin- riis adfiei : praeteren occupata urbe ab inimicis, eius rei amplior copia. Quare tenuiores mmæopnv’m rai 911A41: dans maluerunt, promus uti Lydi I. 94. WES S. . CAP. CXCVII. 1. Aulnes; 3!) Place apis et nexa sunt cap. 196. init. J un "moirure; 331: quali periodo lon- giole et alibi utitur. Post pauca [L 5.] Reiskius, si un? un) wifis-- ferais: nulla gravi causse. Plutarehus codem , in r8 , si n aficæopov 1’on mât-il! attirât si andins: Standing, T. Il. p. 1 128. a. Addc Strabonem XVI. p. 1082. [p. 746. Cus.] Nostri aemulatarem. Rudia medicae artis primor- dia tali ex veterum. more baud pauei repetuntq Nomina-

:93 iADNOTATIONES vit nonnulloa Almelovenius ad Stmboræm, alios Main! in Max. Tyrii Dis. XI]. p. 51.0. WESS. 011p. CXCVIII. 5. me) Suldnuœ uarœyiëo’umv 74h) nEtsî ne) nanar-m1" 11.47. pognait, certae sum schedae vetores, et insu: Cronovii tapera. Alioqui locus Heinsinnae con- iccturae, qua ramé Souimar volait, obportunus esset. Dedit cum Iungermannus ad Poilue. I. 26. Adtigit et haec snoba XVI. p. :081. [p. 745. cd. Cas.] Io. autem Spencer!!! hune et non dissimilem lustrationia in Hebmeorum iure rhum ex Aegypto nrcessit, suo (amen nrbitrio et sine teste, Leg. He- braeor. lib. I. 8. p. 257. Egregic Theano rogata,æmaia mi à? «bibi; Miami", 017:6 nîv 1’95 18m, du". «ægaxçîua’ ciao. 3! 1’95 incuba ambon , in Stobaei Serm. LXXII. p. 445. et Diogen. Loin. VIH. 43. cum Menagii observation. WESS. CÀP. CXCIÀ’. 8. Grimm" - - - 905W?) 50450 3mi- um; 3’ fait"; fait", hoc ex loco, KV]. p. 1081. c. Relis un: hue, neque iniuria, ex Epîstola, quae Ieremiae tribuitur, versum 45. ai si ywaî’xzç mgcù’mvm moulu Ë! fait; 0’897; boxaümm. Conveniunt egregie, et turpem harum mu- lierculnrnm morem describunt; uti copiose docuit Nie. Bond! V. C. in docta Dissert. ad eam Epistolnm, quam me Isnasore scripsit et duce defendit. 96W; sum moula. Quod Noster I. 26. de Ephcsiis , urbem suum Dianae con- secrantibus, l’âœ’ümVfl; in tu? vnaxî manier i; 73 nfzoç, id Po- !yuno Vl. 5o. 96men; maffia: rai; acini f6; heu? "7; ’Arrl- 14:30;, paritÆrqne Aeliano Var. Hist. HI. 26. WESS. - ’Vittam sive fusciam in funiculi modum tartan: intelligebat Heyne in commentatione Dg Bulgylouiorum institua reli- gioso , ut maliens ad thcris templum prostarent; inter Commenmtiones Socict. Reg. Gülting. T. XVI. n. SII’Eaîu mina; 199’751: 0’3ch iman) aréna rço’am aïeul. zonez, i. e. Maman, Cl. Bcishius, quem sua correction frui patior. WESS. v- Vocuhulo rço’zoç de direction: qua ducitur lima. etiam alibi utitur antcr. Patent ante!!! constructio interum verborum (luplici mode intelligî: sive, ut accusativi talma orpin: pendent a verbo Ïxovfl. quemadmodum Il. m8, 13. dictat: videri potentat 3min)- xu -- tandem 196mm: gxâuTfllt sive potins, ut verbum hmm absoluœ posituln intelligntur, tendant, directi Sunt, ducti un: transfinis, sicut c. 180, la. 181, 12. et nepe

AD’HERODOT. I. 198. n99. 199 alibi; quo in posito, connequcns est, ut cuivra qu’on intelligamus mal mimi rpo’æov, quomodo c. 189, 17 neq. habemus &O’vanç- - - 711100:44de mina fait". Vocal). 336v si bine chenet, nemo desideraturus me: neque (amen opus est ut ci hic locus invideatur. S. [16. olim-ru) Conf. cap. 151, 12.ibique notais. 5.] 23. grau ni! un 1310,; n humiliant titi) Vertebntur, quotquot forma. et proom’tau poluerunl cliqua: copere, ex laci- nouau: sed qui id fieri posait, fnœor me ignonre: debuit une Herodotus, hoc si voloit, alia verborum structura sententiam dcclarare : practerea VIH. 105. m3.. as... humiliai. pari sont forma pruditi, quilles et hac mnlicr- culac. laudo (amen Medic., quem levi auxilio iuvabam olim , ftfflldvul legcns. Sont 13m mm... , quae paieri- ludinis possessionem, ut sic dicam, habcnt, sive forma clcgantc instructae. Haychius mfaldnç, mmlvoç. Sic maraud»; de". de negro, Aaciy’lo April. 81.4. et Opium: mari Scie-0:01 muni", Choëph. 189. In Plutonium, Vit. Apoll. VIH. 26. p. 507. de Scythis, 0Mo; n hl 74;! cinaëoîr rien-unau: scribi oportucrat «immun: quae enim mineri- psit Cl. Okarius, aliena sont. "me..." muni; aèdes; m- omifier dabit Thanùliu Or. XXlV. p. 307. A. Neque eu- spicioni diversior noccbnt nous: cui l’ampli succurrcbat fragmentoit: in 8:05. Sel-m. LXXVII. p. 460. and, voie n la) 31h; cône; taxaudier in?! ni 70;! Mireur Banni in". Nunc conicctumc non admodum indulgeo. ’EOnmd- un sive bannirai :73»; vi vcrbi laïcisa erunt formosne, quae apccicm sibi aplani et quasi conneau: habebant. Convenit, quod hac origine munit. Cochon mais fulgu- tibus opium ex Emio, et Lumtii ventis purpura, tuque un Jignisquc ingentilnu opta. Plut-a Cario in Geuii l. 15. Mo: dæuMdreorrm refinxi; sic enim plcrumquc tolet. W ESS. [26. quina and mçutfla- - gadin») Non continuum tempos indicari conicctabatH nia; l. c. p. 33. :cd certos fuisse dies festos, quibus ad religionem solvcndam templum adi- rent mulieres. 8.] 27. and ri; Un.» etc.) In more illic habcbantJraupm ne? rai; 5m35! du; Jouant?" uti Amadeus loquitur lib. Xll. 3. p. 516. a. Non rcpeto, quae de Amathusiis Paphiisque Io. Mania conduxit, Cypri lib. I. 8. et Il. 1 5. W ES S.

200 .ADNOTATIONES-

utCC. recta 6. cepit env-vidai P. Leopardus, arsine) Em. V11. [maint c. xi. Hue par respicicns 15m. Étymologus p. 710, A]. ino’Ëoroç, inquit. m7 en? ni 791m affirmât" 75v armiuvrmôv 25e". oini "v7 «Monet. Reperiun- tut et vêla-u, in! "a dione", et alia huius generis apu AtticosCAP. CC]. 5. infosplurima. 3E ilenîo’mv) VALCConfer lib. IV. 26.K. i Turpis error Philostràti est, Hernie. c. 5. p. 701.. ubi initia; wifi litige; zizi; 2074446! "linger iri Marocains; n and densi- rez; etc. quasi ultra Istrum atque in ipso Europa Massage- tarum et Issedonum sales fuisset. Acide Ammianum XXIII. 6. in simili loto haerenœm. WESS. -- Conf. Cellarii Gcogr. Anl. lll. 21. p. 857. S. 011p. CCII. l. ’O 32 ’AçaiE»; hiverna mi plieur haine» 31ml etc.) Nescio quid Cl. Reiskium inpulerit, ut in priore au) nomen magni et clari fluvii abditum esse decrevcrit. Potes: utiqne omne flumen cerna quadam ratione minus alio et mains esse. Verum id Nostcr spectassc non videtur: narrat diversas discrepantium .opiniones, quorum. alia: maiorem Isa-o, minorem alia: Arazcm perhibebant. [foxL son, quod alii uliurn fluvium Arum intellexisscnt.] Num- que omnia, quae de en amne prodidît, ex auditione accepit, minime fida; (amersi, uti videlur, ipsius drues si! Rita sive Volga. Vide Ionac Hum-a] Itincra, lib. I. Io. WESS. -- Vide Inox ad l. :6. S. 9. m7; aivxxzdrwvrm) Herodoteum est 117p aivamdracfcu. - Hinc, ut suspicor, eiloctus istum adtigit Massageœrum morem Mat. Tyr. XXVII. 6. dans; avenir, Sautoir"; niai-r sa; Estime, zsçwfl’eœvflç iv du? 199i, 5ms; agamie" maxima ri; 88,45; etc. Ad quem locum Dionis Chrys. verbo Dan. Heinsius excitavit p. 61. Similis quacdnm Scr- tharum consuetudo memoratur Herod. lib. 1V. c. 75. VALC K. 11. xarœyifom’vw roi and) optime Mai. et Asie. Vi- tîuln , quod Aldinum occupant, odoratus H. Stephanus est in Vocib. Herodot. etiungcrmannus ad Polluc. l. 26. Hero- dotus sceaux consentit, [sic enim l. 183, 1 a. et alibi.] ser- monisque usus adstipulatur. Aelianus, de Animal. X. 5o. (enfin 32 il. nuiroit: Mayifom’vm 90,144,761! - - - iëoimrmî. et 2011.21. "à" 359mm: «agonis 0’an ambigus-n ici rugis. Iunge x

A D ’HiE n O D 0 T. I. 300.12.02. ses Entom- in Critia p. 119. fin. et agnoscesjerrdnmiernie.

. 16. ’0 à? ’Aça’ên; mm. ifs: p.21 etc.) Corpit lutes StraboWESS. Xi. p. 803. [ p. 53.1. cd. Cas.]. -quaedam Nostro ad- fingens, quorum ille ouctoritatcm defugit. [Strabonis verb ba haec sunl: on? 7039 Herodotus) in Nanars?» assieds Fier- :ra, si; rmæpnimm animai; «morcelai, msieu: à? 21:66:: un? Bangmvoüp Tum adiicit Stra bo , minoen: quidem in hi: scutum asse Herodoti rationcm..] In 4mois fluvii ortu credibile fit, Herodotum esse falsum. Si fontes fuerint in Matienis, oporœt Mediae [ont Armeniac] flumen illud. detur. Longe vero extra Mediac fines Massagetne, lssedo- mes et Scythae, quos eiusdcm nmnis accolas Dindons Il. 43. statuit, habilarunt: pmeterea in omni Medin nullum eiusmodi flumcn, quad tot.ostiis Caspio mari iungatur. Çongruunt pleraque omnia , si Minimes montes excipias, fluvio Volga, qui et amplissimus et diversis oribus in Caspium mare exoneratur. Ostie ad octoginta et amplius, quae insultas ingentes incîngunt, memornt Ampl. Nie. W’itsenius in Tartariae Descriptione Belgiœ p. 700. Amnis olim ".05, Ras, Ara; adpellnbatur; nude Gmccorum ’Açai- 5m, quo etiam titulo plures orientis fluvii insignes sum: de quibus, sicuti et de hoc Ara: sive Volga Ampl. Bon- hcrius Diss. Herodot. cap. 18. p. 190. et prier eo Th. Sig. Baierus in Origin. Scythic. Commentar. Pelropdlit. T. I. p. 395. Id mirum accidit, nnimadversum non esse verborum , in Aristotelis Meteorol. I. 13. [T. l. png. 545. cd. Du Vid.] transpositionem , factumque adco, ut nunc ibi Armes, cuius partem perhibet Tanaim, deriveturex ln- diae monte Parapomiso, errorc mirifico. Verum Philoso- phi verba, nui 9’ ’Aça’Enç’ ranis-ou 3’ a. Tabou? vinaigrent; nife; air si; du Mauônv Hum, collocata olim fuerant post Cou- casi mentis mentionem et omnium inde devolventium, ante voce: un) ô Ou’nç. Postulare seriem rei et orationis eau: verborum istorum migrationem , agnoscet qui Philo- sophum consuluerit. Mibi longiori esse non licet. W E83. 7- Quod de Aristotelis loco obiter l’Vessclingius monuit, id vellem expensum cxcussumque fuisse a doctissimo de Sainte-Croix, Philosophi verbo cilanœ in 12mm. Crit. etc. pas. 693. sed salis ibi habcnte monuisse, emrum illo,

ses ADNOTATIONES plcnsesse. Mibi °dctur Aristotelcs illum falso nonnisi-tolu a Maœdonibus enim, qui heurtes erat, (de quo conf. quae olim ad Polyb. X. 48. notaVimus) cum vero Toni confadisse miscuisseque. Ad Arceau fluvium quod speetat, Nostro hic et alibi memoratum, diversissimas in rtes viri docti abierunt. Lihro 1V. quidem cap. l i. ubi ythae Asiam olim incolentes, a Massagetis pulsi , traie- cto Anne fluvio in fines Cimmeriorum abiissc memorantur; ibi Hurenio adscntior (Idem über die Politil etc. der au"; Watt, T. l. pag. 885.) vix possc de alio fluvio quam de W aigu cogitari. At, osque ad Wolgnm penchasse Cyrum , pnrum est probabile: et post Waselingium nemo, quod miam . nisi hucheras, hune Arazen, de quo h. l. agitur, qui Massagetarum fines a Cyri imperio distermina- vit, Wolgam intellexit. Extnnt super hoc Herodoti loco disputationes trium Academicorum Parisiensium in Hist. de l’Aeod. des Inscript. T. XVI. p. 69- 85. Horum nous De la Nous: p. 69 seqq. contenait, et hie, et 1V. l i. et 1V. 40. ubicumque Arum fluvium Herodotus memomt, nullum alium ab en dici, nisi Ameniae iluvium, geogrsphis omnibus sub hoc nomine cognitum , qui ab occidentc in Caspium marc influit. Cui duo alii docti viri , De (Énigmes ibid. p. 76 seqq. et Darwin; p. 79 seqq. firmissimas oppo- suerunt rationes; quibus iam olim persuasi , quum alii, tout 1s. Vossius ad Melun Il]. 5. p. 803. et Cellarius Geogr. Antiq. 1H. si. p. 829. evicernnt, ad orientem Caspii mn- ris quacrendum hune Herodoti Arum esse. Ac hi quidem omnes Ozum fluvium hune esse statucrunt. Rectius rem Hcercn l. e. pag. 912. (quum aliis rationibus motus, tum quod 0m apud Nostrum Aces est, Il]. H7, 8.) fluvium mugis septemtrionalem las-orteil h. l. intelligit: cum quo congruit, quod ad luxuriem a Cyro conditum oppidum memoratur, cui Kupz’rxzrœ nomen; de quo Cella-in: pag. 831.. et 836. Atque in eumdem partem (Ionum hic esse intelligendum) Darwiüius etiam inclinabat l. c. p. 81.. et Géogr. Ans. T. Il. p. 308. qui etiam in Tabula. Orbis antiqui anno i763. edita locum illum ab oriente maris Caspii, hodie sub numine Aral notum , hoc titulo insignivit, Pour des recipientes .Aruem apud Herodotum. Eiusdcm sententiae patronum se professus etiam est solertissimus Geographus

in HERIODOT. 1.202. ses Serbie Du Bouge , ( in Commentatione Examini critieo etc. suctore de Ste-Croù: adncxa , p. 829.) ailque seeum sentire celeb. Hamel; cuius librum Geographica Herodoti illu- strantem mihi praesto non esse delco. Quo magis miratus sum, quum Mannerfum, virum de notitia arbis antiqui prseclne meritum, vidi cum Parisiensi olim Ande- mico De la Naine facientem, contezulentemque et hie et alibi, ubicumque Amen nominut Herodotus, Amnioè Arum me intelligendum , T. lV. pag. 87. et 90. et T. V. Port. Il. p05. 209 seqq. Quo quidem in sententia etiam doctissimum De Ste-Croiz: fuisse, ex Laehni ad h. l. minota- tione intellexi. Quibus hoc unum aliquau-nus favcre videri poterat, et ne id quidem inngnopere, quad in Malienis orlons capene Arma ait Nosler: qui scilicet hac in ra Armenium Araxen cum allez-0 illo, qui [ourles est, con. fudisse videtur. Nana, quad ad aliam rationiem speetat qua illi nituntur, quod apud eumdem Nostrm 1V. 4o, 6. 6 ’Aça’fnç 1974146; dicitur ifs» and; il)...» visionnas , quod vulgo interpretantur contra. solem orientemjinil, quam et ego versionem imprudcns secutus sum; potuerunt quidem per se verbo Scriptoris in islam accipi sententism, qucmsdmo- dum apud eumdem v. gr. lV. 49 , 3. etlio. et 12. filons; and; Bell?" aluner dicuntur fluvii versus septantrionem documen- les : caque interpretatione ndducti etiam duo ex Parisien- . sibus Acàdemicis quos supra nominnvi , De Guignes et Dan. ville, hactenus sdsensi sunt collcgae, ut isto loco, IV. 4o. de Armada Ame loqui Herodotims censerent. At res ipso doccre potcmt, faisans ibi esse istxtm interpretationem. rad. dcndaquc ibi gram verbo his infinis debuisse, ad orientent (sive, ut latine rectius dicam. ab oriente)fluens, ncmpe al) oriente Caspii maris. Sic une ibid. 1V. 4o , 3. rai moi; il; 7: and liât» charbonna, sont regiones ad orientent (in partibus orientalibus ) situe: eademque notione I. 201 , 4. ait Mm sismal"! 196; in; r: and bien charabia Et e. 204 , 1. et 3. bahts rai pis and; 3725p" 7:7; Salaires: naine, et 7:2 31 and; sis? 7s and in» aisaflAMrfls, qua parle sedes sunt Managem- rani, quos Armes il. a Cyri ditione scpnrat. cf. c. 206, u seq. Similiter Hum-6; fluvius, 1V. 48 , 10. unus ex illis quinque qui c Scythia deeurrentes (odcoquc n septemtrione) in Istrum influunt, dicitur and; :35 lins, non quad

sa; ADNOTATIONES versus orientons dîrîgntur eius cursus; sed quod il!!! ana"- gis , quam caeteri ad orientem , ab oriente sit, et in en parte hui, quae maxime orientem spectnt, in hune fluvium in- cidat; contra Tiamntus ibid. memoratur mugis ad occiden- um val ab occident: eue; 796; Étriçqç ’45th nam 196; paca positio istà notione promiscue cum genit. et cum nec. casa construitur. ut IV. 17, l l. et 13. 1V. 12:, 8. et frequenter alias. Denique de verbo Huy observemus, quum Mu dicitur fluvius, non continuo de cursu fluminis, et de di- notione cogitnndum esse qua flumcn decum’t .- sed quemadmodum , ubi de situ oppidi vel regionis agitur, natron dicimus, sut sima-m. au: simile quid; sic quum dejluvio quaeritur qua parte, quave in ragions sit, in hac au! illa ne- gioneflucre ( Env) illum diei. Priori verbi notione dicou- dum crut 56m de"; imbu hmm", postèriori notione nullo incommoda eumdemque in sententiam diei poum 56m «çà; it’Nov gamma. Est vero pmeterea in hoc loco, in quo versamur. aliud quidpiam quod vîros nonnullos doctis- simos, et in his ipsum PVesselingium nostrum. aliquaœnus turbavit; scilicet quorl verbo illn (l. 18.) "Juan 821?:- çtüyn-au uranium ( ubi quidem de numero dubitatîo quae- daln subnasci patent) in interprelati sum, quasi Hero- dohu diceret , par quadraginta oslia in mare Cupium influera illam omnem : quod quidem prorsus contra est, quum diserte ille docezat, caetera: duos in paludes et lamina aire, nonnisi Imam in mare influera. Ex quo satis ndpanet, 391.57(- dans non de mais in mare se exomrantibus debere aœipi, sed de rivis e quadraginta orificiis seaturientibus et magna pi erumpéntibus. Sic içtüyon-m in m0563 mon) apud Pindarum, Pytho la 4°. S. ’ c 23. sa; 31è «adam? ) Insolens haec dictio visa nonnullis fait, mihi nulle morio. 0mois amnis ostia, pucier unum, in paludes et stagna lutosa evolvcbantur: illud à»? x203- pî, videlicet 10.1011... labebatur, minime turbidum et limosum. Tale de Borysthene 1V. 55. fila r: m0ap3; arupaè 30:99:31. Ne4 que dissimile, si diœndi genus adtendns, 83m: à Man? Sophocleum, Oedip. Col. 1646m0. Homcrinlz. x’. 199. Épim- ro ’Ev mûzçgî: tum ’n. «Il. G]. Restitutum in pristinam stationnent paullo supra [L no. conf. Var. Loch] est uros- IIHM. Vide Horrei Ohserv. Herod. p. 1 15. WESS. - fini

A!) HERODOT. I.’aoa.2o3. :06 me": commodîus intelligent: par loco ubi nullum dans! impedimentum. Conf. VII. 1.85 , 6. et Aristoph. Bock-520. 5. 21.. i àî Kami» Soixante; etc. ) Veaissime Nanar, cui paf ria facît AfistotclaMeteorol. Il. 1. et Diodorus Sicut. XVIII. 5. Ceteri fore omnes ex oceano septemtrionali Caspium mare influcre tradiderunt, inprudenter horum ducun vestigia desenentes. Vid. Casaubon. in Strabon. XI. p. 775. [p. 507.] Vossium ad Malamlll. 5, 16. Hic-m [1. 26.] re- vocaviCAP. 00111. in suam 6. aux? «MMsedem. admet") W Gram. ESS. bene. . Aristotelu de Caucaso: Meteorol. I. 15. J 3! Kan’maç M75- a-rov 3p; -9- mû filant: mû Édith hlm post pauca 195 a xanthe; (01mm) gr: «and; En: 39:4, b «Î; :9731 «mua mna’. Quem philosophi locum adscripserat et Berglenu. Nec convenit tamen omni ex parte. Aristokla mite; rei» tulit ad incolentium vmultitudinem et sodas. Noster latisn sinuant eius amplitudinem et vastitatem spectavit. Mox cap. 304.1t3lovix3lxnat, "ne; Juneau! î; «37011.»: et W. r23. Sta- tim [L 8.] ni muni draina artissime iunxi, uti lib. Il. 55. WESS. - Nempe olim importune post "and comma enta insertum. Poœmnt autem rai «and mina videri flua diei , quomoda nos cum aliis acœpimus: rectius ne m absolutc et adverbialiter posita illa formula rai aux.) min-u accipietur, ut rai 1’on idem valent ac si; in) and; plerumque, ut plut-imam, plurima. en: parte, et adiecto vocal). mina, longe plurimum, longe plurima a parte; œil. MM fare alià r: witam sustentant , nisi fructibus sylvestribus. Conf. Schacferam ad Bosii Ellips. p. 427 seq. et qui ibi laudatur Hamsterh. ad Luciani Dia]. Mort. I. 2. Conf. Nostrum V.

1 l. fêta Êwroïn l; 13;! :5957: mechta) Herodoto, sicuti Eauathius67 monuit, 6. in Iüad. S. p. 626. .[p. 481, 6. ed.’Bas.] en"); niqua et "mon. ex vetere more est pingere, uti 1V. 88. Hôc si valent, variis colorîbus et picturis vestes infe- œrunt Caucasii. Strabo in eaux sententiam verbo trans- . tulit. nb 3’ hoirs mulAMwn imputent; mendxatç, ML, "la? îxoxm r6 un, lib. XI. p. 781.[p. 515. cd. Cas.] Sed dubito, au iure fecerit. WESS. - Ad Massagetas rata-e lit Strabo quae de Caucasiis hic tradit Nostcr. Cacterum, cus- dubitarit PVesselin-g. recta-ne sententiam verbonum

506 ADNOTATIONES Herodoti expresserit, non vîdeo. au"... 37754401" peuple une verbo accalmir potuit reddi. à: figuras diei et imagines cuiuscumque generis, supra ad c. 7o, 5. monui. mm. vocabuli usas etiam sequiore aetate in numine (union, pietor, superfuit. Apud P0115. XXXI. 5, no. (and dicuntur vestes pictas, variegatae. S. CAP. CCV. a. Tduup’; si ais dans) Patetex Sai- da, in reginae nominis principio scripturle consusntiam non fuisse. Landaus Contempl. c. 13. 14mm indu 30-14, ubi praeclare hac de regina et nominis scriptione T. Hum staknsius. Codioes Herodoli nihil variant; in Infini, Fron- lim’, Valerii M. schedis discordia viget , que de Oudcndar- pins ad Frontin. Il. 5, 5. Rente P. Hermann; Sec-indus Anthol. Latin. Il. Epigr. 6. edidit, Quant Tonyris turluta valet, cognoit in une, nimirum Cyrus. WESS. 8. irais" - - - argan-sin) [la oportuît. Km--iruû- n ersatz-sin i; KuflaMsv I. 71. Veram crebro librarii in- prudentes mutatum iverunt, veluti HI. "a. et 56. 1V. 83. nique alibi, ut contra tabulas. W ESS. CÂP. CCVI. 6. «Hz!» dfim immun) Si «Mm a- set, fors melius habenet. Doeet Strabo Manseau-uns plures la: montants habuisse, lib. XI. p. 780. Tomyrin pneterea Cyro punisse in montibus insidias lutinas auctor est I. 8. Hoc amplius . «in, terminas, Ionibus imam. tec ne Entathio ad lliad. p. 149, I5. Sed nolo contra mutas niti. Mo: [L 9.] mahatma optime Paris. A.; id postulat lingule genius ex unionismes. Aldi operae dederant aplanies: errantes: cuius ibi tonus verhi iunuit in scripta libro mon... fuisse. Ex Aida error lute ad omnes editos manavit, L. Rouen in acrici Bibi. Vet. et Nov. T. V. pas. 1.07. bene monente. WESS. -- Mireris guid sitquod in illa dictione chima 69h" desiderarit Vesselingius, quam praesertim iam c. 8o. sa. simillime dictum viderimus «à. nivtxmu 691m. Sed et alibi apud No- struln cadein promus formula occurrit, de qua vide Val. chenu. ad lib. V. c. 19, 15. Neque vero proburi pesse id, quad de Aldina scriptura WPDÛUIluifil idem Vir longe doctissimus prouunciavit, intelligetur ex his quaein Var. Lat. a nobis adposita sunt. .5. 9 et seqq. Çiçs, Mx!» un! - - - aux) Gamin in: Reis-

AD HERODOT.1.ao5-ao7. 207 En sua depœita loco nept: sedem olim habuisse et accu. pare rursus dehere post ni 766d "En miss, nique hune quidem ad modum , un, in... impasse-aimas - - - r6 mord 105:! rein, n°350» 3?, 16v ixia Gond; etc. Mibi open dis» plicet, quippe voluntaria et nimium audax. BeneTo- myris, omitti poue mammsum laborem iungendi stracndi- que pontù, admonet: se tridui itinere retro «mirum, faci- lemque adeo amuïs tmiectum ratibus et navigiis, citra cum laborem , Cyro fore. Max "du [1. 17.] ex schedis probavi. WESS. 4 CAP. CC V If. 6 seq. raisins": - - simienne) Poulet rat «fixisme. sedis possessionem tueri. Homer. Odyss. (-)’. 236. lad. ni: «Excision mi’ finir raïs: linnéen. i. c. ut in scholiis, «3.3.7. Hesyehius ’Azaçn’mm, sixains-aimes, quod tirant verbis poëtae Odyss. T’. 392. Quia talma potions ses-inti aiguisons praeferunt, cos non desero. Dant Codiccs VIl. 156. nudisme: (ixapfairafov. Corrigit Mas. Satanas J; 3l and chigné; du suo periculo, in Luciani Merced. Gond. cap. 30., ubi ex margine Aldinae meae fixa"; préestitent. Edwige"; chophontis , Appiani . Aeliani , et praescripta Ha- syelu’i verbo, analogiam vocabuli roborant. Vide ad Dio- dori XVllI. 28. WESS. - Videri poterat proverbialith aman, [bâtissant mdsiMafa: et suintas sum nihil tala apud Paroemiographos reperiri. S. 1 a. miam: si! aide-nuits in; etc.) Aristotcles Probleln. Sect. 17. p. 129. haec speclasse videtur, uléma and Ont dans du; rai inhérent. Vidit. hoc et Herodoto suo adscripsit Wischius,sicuti ex c1. Walchio accepi. Azimut hoc germa et blini , sed varie. Scneca Cons. ad Marc. cap. 15. . Sed videliœt il in orlmn ista amputas. Alîter Hüarius Pictav. lib. Il. ad Constantium lmp. c. a. Orbem «and... erroris et ndcantis in se semper entamais ciroumtulerunt. Vide Gro- novium. WES S. -- At nihil, quod hue facial, apud Gra- nov. reperics, nisi quad urbem illum reipublieae hue (rabat, Cimni memoratum , ad Attic. lib. Il. Epist. 9. et 21. S. sa. nuira: rad; ivavruwu’nuç) Hue ou: unions» in He- rodoto exemptant huius sic conpositi ocrbi z per rauqua. non oo- Qarrere nisi simpla gin-du, adscripsit, ut Mediceo faveret, vit Ccleb.; cuius illi memoria decreti utiqne munit, «un haro-fin [imanats] ex illo libro reposait V11. 10,

208 .ADN’OTATIONES. 3., motus Ariabaai verbis sect. 4. eiusdesn espitis, si ni, and smash: ru Mm. Fugerunt eumdem isla VIE. hg. and 31’ f0! cdùvêç-ivmmm’aov. Quae satis saut ad coapositum t retincndum, pariterque patcfaciunt , quanta cautione, ne similis peccati rei nadamus, et quanta indulgentia, si quid ah aliis tali in re nberrctur. mi, aequuln ait. [Cae- œrum vide Var. Lect. ad h. 1.] Quae haec cntevcrtunt, [1. 21.] "16:6 fig indien, mugit versatque P. Horreurs 0h.25. datez-193m1Herod. si; c.guipa) 19. Amplector WESS. Mediceam. w Non l cum nescius, Horream animose stetisse pro veœre r57; mine, Obs. Herod. c. 1 6. Verum , quod bene Gronov., nihil de pugna pmecessit liquida, neque eau. Cyro Croesus sandet: immo vcm, ut in reginne Massagetarum fines trament, et positis insidiis ad flumen Araxen se recipiat. Obportunum est ad dictionis habi tum Demosthenis celebre dictum pro Cornu. p. 162., quo tamquam emblemate Dio- doras sericm scriptionis distinxit, XVI. 85. n’es in: r97 né- Sam - - - «in. 115:, nib" sirtxaiçna’a: neque alienus Lae’iani in Tox. locus c. 56., de quo Abusehius recte Lect. Aristam. lib. Il. p. 186. Iam , si cum Viro Reverendo [Horreo] mon suai... [L 26.] instauratum velis, non conœntiose obnitar. Certe æsptyivsordau servari debuit. WES S. - At nec sperncndus aoristus nsçwtvc’rôm. S. « 31. 15v arçoBa’ran de. zonai) Laurentius magna ai pe- corum .mactata; cuius versio movcri non debuemt. une... olim mina rai 111.9951030: dicebantur. Vide Schol. in ’n. Ë. 12’. Herodoti loca non adnumerabo; in quia saepe oves intelligunt, uti hic Gromw. De Hippocratis more main Galenus in librum de Articul. p. 587., multa quoque Ea- stachius ad Erntian. p. 92. [p. 502 seq. cd. Franz.] et Foi!- sius in Oeconom. [voc. méfiai-1.] Haec tennis videntur, nec recusant tamcn adponi. W E58. » CAP. CCVII]. l. flâna: MËv «511:1 curieuses") In niedium une" in Latinis, ex Gronoviu opinione. Pneu! puto contrarias indicari , ut emnt. sententias. Tales menuisa 716mm Vil. 142. , dissentiente Porto. Tale 1V. 132. amodias Sil-cuira si 7vaiuysi nagé..." in matis. Tum VIH. 79. WVEnthITbIV 75v creumûv, contra sé consistentibus du- cibus. WESS. -- Conf. I. 2 14, 1o. Baud male Vallah. l. in discussiomm ventre. S.

an HERODOT. I. bof-fin. au, c 6. 1;”!!!de Bannis" 813w) Solebat res Persarurn bel- lumvingressurus, obinoertum expcditionum successum, ex.lege successonem daignait, uti est Vil. a. Neque hoc neglexit-Brisson. Regn. Pers. I. 9. WESS. . CÀP. CCIX. 6. 19a" iAçea’moç) Sic bene: vide VU. 11.et 224. ln somnio Cyrus explicando nimius est. Va- naeiartis consultissimus Artemidorus censet id genus emmi du; sud roi; lutin: Empires; aimai; ftflnttïï, Onirocrit. Il, 72.: uti Dario contigit. WESS. . [25 seq. coût, guais, l’a-sais - - - inti, t5; un etc. Aut 3m aut d; abesse potemt: sed de post paœnthesin ex abun-. dantia adiicitur, quasi latine dicas, ut, inquam, mihi etc. Nisi prjiîmç, .319) legas; qua .tamen novutione nil opus-

0.413.ch 2. 14731 o’ 331’140") Erquisitum illud et de. licatum [si-58:10! J Salin] quod ex Med. receptum erat, vix est.ulli adgnoscnnt et sentiunt.S. Si 14’; .Si aut .1973: .8! cum - Reis-t , bio et rValcken. malucris , constabit ontio: praecessit K6"; un. Po’rro [1.4.] émia... du restitui: neque enim simili in dictione casum tcrtium lamant. WESS. 9 n 1 1. guidon du; rosira. d. n etc.) Gelo in Aeliani Var. X111. 27. and 3130m 2:9;ch J . r1 admirât. Scriptorum codicum 101710 3, n et: BodNaa animum advertit. An planis- simam dictionis structuram exhibere volueruntP Mox cap. 215. «15’ ais-yin» xpdanr’su 963:3: et Il. 108. faire; ne. "il: lupins". Libanius Or. X. p. 288. a. and 119i r95 n’ msieu-au ri «in un? connin: «anodin-a. Ubi n; vaincu-1 alius manet fortasse. Sed lege Hutchinsoo. ad Xenophont. Agesil- p. 84; WESS.- Baud cunctanter recipi "En debuit, intelligendo and raïa. huque mûrs 5 Trident valet ac 051w de. S. . . 011p. CCXÏ. [3. and Utf’fiIUV r05 godage; effarai?) Volta, cum expedita manu. Gronovius, cum.integra et para entoilas parte, quod tenuit W en. Mibi adiectuns vocab. nage-tan, quod commodeabcsse alioqui potemt, in: dicane videtur, eam intelligendam enrcitus parlera, que e: paris putis Persis maxime composita crut.- S.] 8. Matin-s; Sains-ra) Verbi specieln lonicam non re- pudîo: sic l’oëta ’lA. A’. 468. In Hesychio Satanas-o , adaptiv- n, geminatà, ut in Ask., litterà...De Istris simili paenel in, te cultissime Livius XLl. a. [bi quam omnium rerurn pan Herodot. T. V. 0

sur ADNOTATIONES miam apocüamquc copiant - - imheu, regain miam spahi-i coepit: and: idem actai 0mm, armerai: Minium cum, filoiunt: ct, a: quibus insinua libemlior nicha and, avidùu vine ciboque corpom ancrant. Mina Indium, et Pr: yard aberrationes lib. VIH. :8. WESS. . CAP. CCXII. 7. inanmrhhn) Minus confide- nte les. Waku ad Thuçyd. p. 427. [ad mulard. V1. 78.] quod forum in Cod. scripta repentant, lumen-vlan hic le. gendum esse putabat. Codicibus antiquior Allume!" hue habet ut Herodotea lib. XIV. p. 613. a. tartina; tu? 07m si; t6 «a», humanisa and in": aux? :42:va Ennui. in ’IA. 2’. p. un, l2. émonda (tu; MWMVQI film: bit alibi tangensîllud diclum, habet 3mm" in ’IA. 45’. pag. 1330 , 28. et in 0d. T’. p. 685 , 16. lonicum est et Hem domum iæuvmrMinv. VALC K. Nid. iwuvæælitn du?! in: and) Lunntiul, Id 115-. ginae mentem non absurde, improba a volis verbo fimdano un .- quae vir Celeb. correxit, ut vides, [nempe, ut, - - in. profil vos verbis impleanlini,] neccio quid spectano. ’An- au?! pneter alia dicuntur, quae in mm aqnfluitant. Man. Anim. XI. 22. de delphino, ex fundo mais enter- genœ, aux) du domum; ri agonit-u aimer»? tuba: tu!!! dé sicca tuai , cum nihil egeritnr, neque in on fluiht, XIV. 2°. êmruîv 3’ du; 0633 in et inox «Ennui il 9636. Indicat Tomyris , abria amura tender-e et quasi in on Mare inproba. «du. Non disparia Abreschùu Diluc. Thucyd. p03. 365. ’Enuuæxu’ur Hemdoti ærmoni menus coup-nichai. Vide Vl. 26. 33. 116J etc. WESS. 8. Recte legitur cagnai»? huma Calao non debuernt in manteau venin àAia-uç. salâmûm untum admisit mus. AMHu, qua hic structura, legitur in Xenophont. K. Il. I. p. au, 13. 3mn?! si; dum»; www: sa) 39679:0": et in Euripidis lphig. Aul. bot). VALCK. --- Quod hic 3052 un id c. 211., 19. bah 30’». 5. 9. in?! la un; a? macadam) Si codicibus aheuet, mu non requireretur. VALC K. , 13. ’HAm 510’an tu 16v Manon. Surin") Frequons alibi inconnu Sous titulus. Aegyptii. à Sinon: 5M sa) 315i min-1:, ex Euphanto apud Porpliyrium Abstin. Anim. 1V. no. Hydupe: Aezhiops,-J Nnom 5’»: and m3601"-

A]! H E110 D 0T. I. 212-314. au un, in extremo lib. X. Heliodori. Nequeîd mirum, cum - diis omnibus tribuatur, mi lalhm. Pindori Vl. 7. Eurip. Hippol. 88. Arùtoph. Vesp. 870. Sed desino, nec tango tueras Imams liner-os. Tu vide Capet-nm Harpocr. p. 115. et N. Heimium in Ovidii Hamid. 1V. 12. WES S. 11.. Lui. si MJ) Forum scripta prostnnt in Étymolo- gico M. p. 1.16, 1.8. Sylburgius alia contulit, quae legun- tut infra c. :114. Schol. ad Dieu. Chrya. p. 592. in Mot-cui Collect. fait bien, inquit, 621i 15’; 1510151130; ( 1:13 Tamipzîoç) 117; Muiuyinîoç vernir imagera; abonnie". De Tomyri no- tons vir Magnus ad Lucioni [ Contempl.] p 508. hoc etiam Scholion èxcitat et corrigit. VALCK. -- Herodoli stylo convenientiua futurum fuisse 11.1., in Var. Lect. monui. S. ’ CAP. CCXIV. 2. à; ë 167m «in innova) Expuli’ inportunlun ai, quod nude in banc viciniam inmign- verit, non quaero sollicite. [Vide Var. Loch] Max au.) 31? un) [1. 5.] in integrum restitui. and post 3.; et h. l. eiecit Gronov. et Il. 154. Medieeo suo obwmperans, citra caul- nm urgentem. Vide 1.129. 165. VIH. 79.etp. WESS. 12. «du; m6171) Apta haec et non recta voloit Arch., senne œriptoril more, ut Vl. 16. et 50. et creberrime alias. ln anni: , que: Cyrus rognando transegit, magna apud. velues discordia intçrcedit. Adi sinuonü Chron. A. M. 3746. Bene pro mente Herodoti Sulpicius Suer. Il. 9. (gyms undetriginta anni: mu»: Potltul est: sic enim scripsiue videtur. In Edd. uno et triginta. Quo quidem in dictionîs generei non infrequens olim la pans. Fabii Annal. 1v. duo et nicaimo, Grummaticus duo de vicaiimo correxit apud Gel- lium Noct. Ait. V. 4. Lege Vallae et Gronov. adnolata Li- vio XXHI. 37. et Observ. meus I. 29. WESS. 16. hutin 1161-017 cit 2:10an Ë; fil! doucir) Quid vit Celeb. pro Medic. conduxeriz, ndsumi facile patent: sumi quoque Horrei ambigus et operom disputatio Oba. Hero- dot. c. 20. I’otest-ne vero l1 marin-r1 adsignifimre , [quad Gram. veinent] adligavit supm’ori utris ori, ut mode par ou «laminer: quasi ad potandum, mode ruruu attraîære, ut intermittent P ego non dixero. Quanta lenius et expçditius Aldinum inique Codicum banian, devant! Hoc repaisse Mentor Voler. Marim., butinas, quos docti viri anmuni fuel-ont, et Ludovic: Contempl. c. 13. Kan) 113v :1er 71 o 8,a

212 ADNOTATIONES imitation (du , Tomyrîs, roi? Kzipw, i; nia-118v infinitif qui" amura. Nec morabitur quemquam Ionicae monetae verbum. Suidas receptiore more, invaincu, M8313» ’Enr Mitan Spo’i vainc, à; 3mnain. WESS. - Haud dubie lenius et expeditius -erat burins: sed alterum banian-r: (ab immine. , ion. pro buccin-ru) hoc ipso, quod paulo difficiliorem habet explicatum, odvertere animum debuit editoris. S. 18. 213 p.21 in? 650m etc.) Egregie haec adurta et ex; plieitn sont a cel. Gronovio. WESS. -- Herodoteam verbi formam (écurai, quum noster codex ms. dederit , upas nari non debui. S. 22. 88: un: (i miminnç) Par aliorum , Nostri amen ve- atigia promentium , tragica exilas Cyri deploratio. Quam longe vero ab en Xenophon, Strabo, Lucionus, ut pintes ne ndnumerem, deflectunt! Pro Ctesio cruditam obser- vvationem Cl. Pelloutier Histor. Acad. Soient. Berolin. T. X. p. 502. inseruit. Nec desunt, quibus Xenophontis potion videtur narratio. Vide Camp. Vitringam in Iesœiae c. xw. a. Ego in toma discordia arbitrium recuso. WESS. CAP. l. Swing? capiton) Non placet Remig. ri 1119011117, multo minus magni viri ri 2.91.5 ad Strabon. Xi. p. 781. [Casaub. ad p. 513. sune ed.] Habue- ’runt Scythae suum sibi amiciendi modum, quo et aliae vicinurum gentium sese ornaverunt. De Androphagis 1V. 106. i005": SE Gapiwfl ri 211.0011177 Jumbo. VVESS. .6. des"; nazi unyœ’çnç) Scholiastes adlevernt binai,- Enç, me... : him- scholion in Vind. et Arch. bine Suida: , iApàiç, æAnôwrmôç in) nô empirent, etiam aliî. Perperom omnes. "A951; est sagittae cuspis. "Afin 111m «5:16 tu? Sin-017 u- foiron, 1V. 81. Aiufcov 02’931. reposuit in corrupto Lachae venu Scaliger ad Euseb. An. meccr.x. p. 82. Servius Aeneid. X11. 404. Hic forcipem dixit, quad Grœci 1593198531" dicunt, qua. soient spicula uuLneribus «cui ; aï 98m enim spicule sagittarum appeuontur. Ubi equidem 119811; mallem, uti apud Aeschylum i’rometh. 878. [885. cd. Brunch] in An Il. Dogiadae, [Analeeh Brunck. T. I. p. 4 1 3,] et Lymphr. vs. 914. [Nisi 5(er forma diminutivn est nominis 61984.] Sœ- 711’911; ex Armenorum dialecto illustrant PVhishoni feutres, Pmef. ad Mosan Charmant. p. 5. WESS. - De termino-

AD HERODOT. I. 215.216. , 218 floue plmli nominum 41,81; et rayai 91; vide Var.l.ect.

CÂP. CCÀ’VI. 5 tu]. 13v Oqtrçtûm airasse. ceci n75 Julian)ad Vid.l. 1V. 4. 172. S.Action. AHist. An. V1. 160. Materni- m ulv, si; iHçiîmc N’y" , 76v captation; 1937: immiîv semai- nnflç, tirai 14m: etc. Interpres suspema ad plaustrum pho- retro: onde suspicio insu est, and)»: oignon-oc, aut simile quid, legiue cum. Nupera Aeliani editio Herodoti oblitn non est, de mendo gilet: quae taciturnitas mihi in provin eius scriptoris loci; saepe displicuit. WESS. - Fanon vero vetus Aciiani interpres, quad huic ouctori deerat, ruo arbitratu ex. Herodoto supplevit: euiusmodi ratione ’ subinde.usos este doctos Graecorum auctorum Interpretes, baud semel mihi videor observasse. Ex codem Nostro, ut alia ex hac narntione , sic et hoc habet Strobo Xi. pagi- 413. "i1 Mina" l’infini; (sic recte nupcra cd. Lipsiem. pro mendoso olim âne-nions) in rif; émiât. S. I 12. ni xœrun’riovnu etc.) Schedae veteres hoc sibi expostulant. Barborum illum morem Massagetarum et. Derbicum illustrovit Io. A15. Fabricius ad Sali Philosophi Hypotyp. HI. 24. p. 179. Cultissime Fragm. Pythagor. p. 1 1 3. cd. Gai. Mueoyirau 33 ni; varia; xarnxëibmr; aurifiant , mû faim; W0; iota? à..." , i1 raïs n’avait 110aiw9m. W 5.3.5. 18. min-m 1151 91min ni raban») Laurentius e panari- bur omnibus perniciuimuyn. quasi urinai! legisset, quae H. Stephani coniectura. ln Arch. et Viral. , quibus simillima uphedas Volta versavit, nihil eiusmodi. Eustathiu: in Ilind. p.03. 56 , 30. [p. 27 , 45. ed. 13884118 s’y roi; enfui; canut-«nu (511119539 , 1.1. [pag. 257 , 15. 7621 (du; raina-u: quae ponction Herodoteia proxima sunt. In eo Episoopus er- got, quad equorum vidimas ex Herodoto Penh contri- buat. Vera res est; citra famen Nostri teatimoniuln. B. Bristonium consule Regn. Pers. Il. 5. p. 53g.» WESS.

214

.ADNOTATIONES AD HERODOTImm LIBRUM éECUNDUM.

. Ad CÂP. Il. Lin. 1. orflv 142v a? i’aunsirrzov min Barinô’rzt) Sunm Scriptor rompit. Sic IV. 147. mûr :95. tan Mr?! in Auxôm’uovoç, et c. 1 67. arpiy il î emmura. "ou. "in Medicei «l’ami-rime [quod imprudenter reœpernt Groin] Herodoteae facilitati et ymzvpo’mz pognon, optime D’Orvil- lius monuit ad Chariton. I. 4. p. 52. [p. 221. cd. Lips.] Nom quae P. Horreus utramque in partexn disputat. nimis docte et arcessita sunt, Obs.Herod. c. 21. i’aunt’flxov superiore libro c. 105. vidimus: hoc vero hunin’rzxoç, i’ufifiniflxfiç. Quantum; in membronis est. Par apud alios discnpantio. [Vide nostram Var. Loch] Mibi dubium nullum est, quin Constitutum quid in en numine scriptor habuerit. lnclino in fatum’rzxcç. WESS. ’- . 8. [boita 3139 nervai) Poilu: n. 8. "lycra: repaisse Vide- tur: 5,14m» 3’ cuirai; ri and iHçaâoiry "0’70"". aboli and "En dandy. Ubi doctissimus Heringa. Obs. e. 3. hoc et loco vso-nêv refingit; contra ca Cl. Piersonu Veris. Il. 8. p. 234. ardu... vindicem ont Euripid. Cycl. vs. 205. et Ion. vs. 1001. Hactenus bene: quori insupcroddit, scriptum hic fuisse olim muâtes 315° "muni, non adducor, ut credam. Certe proeter statuentîs arbitrium non exputo caussaln. Obstant et Codd. omnes. [in noyni consentientes.] A1307 locum recepit, quem Horreus in laboriosis ad huius libri principium disputationibus illi deferebat. WESS. 1 1. MIN"; ânier -’-- ou»). Hun) Mediceus cum sequooe Ath nberrovit. Nihil verius Aldino, tot schednrum patrocinio protecto: taeeo de cespitante verborum ordine.Schol. Apollon. Rit. 1V. 262. hac ipso in re, andain-a mil»: par. 33v unirai; 00171144111. Ostendit procurez: un. cumin quad

"ADNOTAT. A!) 11111101101: n. 2. n15 euirPortss’ïmntô’; à.) Momie, verso aspero in tenue.) spi- ritom , putaverit dictoin , praefero Hun, ut consuetudo [CIL Hnbet Persen ’WÜ: 10.630011 livret 1X. l 6. W E5 S. 15. instruisis coin 417:6 «Ninon à) Cogor buis sans"! .71 sur. in mania alia, ne vir Celeb., ire. ’Aynim et brayi- m... nemine obloqoente, sont Ionicn. Et nagabimus alia scriptori, hoc nous sectato? nÀfl’fflW nexus orationis, ut errantis smanuensis peccatom , convellit, nec feront assoti. In Tutu, Chil. 1V. 796. banc historiant expliœnh, mole legitur ébahies" rmçvba’unoç haïras rai; nitrifier dodos-ut ipse qui; mofla. «pros. WESS. 17. si: mais 311m min; etc.) Postquun enim isto postor fo- urra par biennium. Perperam posita distinctio Herodoteun obscuraverot loquendi formsm. [mi]. pas! 87170,!" com interpositum mon] Lib. I. c. 1 15. si; à spin tilt-(n tu? «un 319. immine; 1711m: triduo post infantes» exposition. 111. 56. si; m neuçaixssras Mineur influa mussaient Erin". 1X. 38. L sinisa: 31 ses dnrmm’nm 17811 imims aussi. Apud alios etiam hic illic similis prostant: Thucydides 111. 29. sial"; usinent situ! si Manoirs; inhumiez 5nd, in etc. Demosthena contr. Mid. p. 541. 5. 150. et p. 550. à. 42. [ed.1.omb.]1iulçm sitar nasal kW" nous. Imitontur et hoc Atticistoe. VALCK. -- Quod in Var. Lat. de scripton voœbuli Sztruçnonoi, id sic positon oportoernt: ,,ln F. Suri s pr. m. dein adîectus alios accentos superniï S. t 2o. and; imbu») Adsentior Gronovio. Opus cette non (oust, ut ex barbon vocabulo ondine rime mamie qigneretur. Hippona: in Strabon. V11. p. 521.. [p. 340. cd. Con] Engins 8111s; minus-1 and ’Auulowlm rupin Plus-s Cl. Albert. in Haye)» et P. Hors-eus Obs. Herodi c. 3l. WESB. - Adde omnino Poilue. V. 88. et quos ibi noteront Intel!» 28. «guindai»; du: ËMV) Supra e. 2. si wolofs 4m?- ru 51092km: et Q9675; quipo: amidon M7111. Quae mihi sonder: vident", scholion luce occupant, et en tribus Codd. pointure wpsirouç-- tau-6.. Suidom in 82:11.1de simili quid offerte, Galas vere odscripsit. De structura sitcom nos esse Action. Anim. V111. 1 2. habet: si 995M un: un?" üvmnüeamç. Maud» 1. 329. flaflas "miton «95m

n16 .A.D.N-’O-TA T IIOÏN’ES Il; à?!" m’mbu: quae ipna item! W. 1.04. Afin hoc de geneœ Georg. Hertvdflul, Chronol. c. un. in qui: haut! pauca dapnâab’vwa. optime I. Paimnio, quo meolim do- Üemre usum gmtus œstifioor, doœnœ in Bine". deAugust. -Orb. Descript. un. et meliora in medium colloœnte. eMoxCAP. [c. I". 3. n.-Aiywrim l. 1.] foiresecui. Juan hydratai) WESS. Dispuhrî n unumquc. hic in pattern passant mulm; quo ego loboit supersedebo. Laudo et amplector Gronovii pro- bantis] iudicium. Awmnirzro: Nostro honoratiuimiiplerum» que semper sont et-dicuntur, sive 3mmhuru. uti et. msstis Il]. 127. patefiet. Qui quidem titubas Heliopoliu- niis ont tandem erit proecipuus P ’hnmo vero «fieri: touer-ï fia. et audition: prions errant. Nie. Damascenus in Ennbii Pr." Evang. 1X. 16. au) cuvât Aiwm-i’m "ï; muai-cinq. Plan olim constipavi in Diodori Il. 4. Nunc adstruo hoc Infini Mur . .ex Dial. cum Tryph. p. :68. BLThirlb. numm- A! un niv influez-l’au 1’37; x4953; ouin ni; ai Un: 1’017 3:05 34:! mima fait.» 75v M’m alëxoîrt. Corrigit vit doctus a; cp- oïmiyego Air»; nô 91017, et sacras prophem inœlügo.

CÀP. IV. A. in 75v oi’a’rpm) Bene Morfle. Quod.[l. à] addîtur 35è feint; 77mg, id doctes exercuit viras, lm Allahum Mens. Temp. cap. xv. p. 188. et Alpin Contact», Leoni consentaneum , Diatrib. c. 5. Decernit uterque, aliam innui intercalationem, ne l. 32. neque.sibi in Gneconnn anni forma bene consentire Scriptorem. Ve- rius D. Mil" Auctar. Doct. Temp. lib. 1V. 3. 8:42 11W feu; incante au» tertio inœrpretntur. Proinde alternis fient, utî Musa prima signifiœvit, interœlntio; quae et H. Mali opinio Diss. I. de Cyclis p. 50. W E53. -- Conf. ad8. bénin I. -52, - - m’m üuiçaç)u. nanan. Ras knoulmç, sive S. inar- ’ - c’alcre: quinqua dies , non habuit insuper Diodor. I. -5o. sicuti nec alii , quorum in Aegyptiorum nono occupai: cura fait; in quibus exœllit sollertissima Nie. Amnii open -, Diss. de Menaib. Aegypt. c. 4. WESS. - 16. Samba: 3è "Guy Aiyxa’arrouac. ) Non crut ad nen- œntium valde necessaria Aiyiiærov mentio, nec placuitenm laine amoliri oh hue Diodori l. 45. and nô; 34.6; faim urgi-

LDHERODOT. II. 345. un HVÏOMI Humides. rît AMI-nu Main In regis mine, qui primas en hominibus, ut en in ragione pet-bûchant.î principaux egit, mrihentium insignia- dinenepnntia -eat. .Mi’m magna-nunc» codices maluntyneque aliter suo in libro invenit Radius Chron. p. 11.. Nostrum nomina- .t.im testeur vocans. Milne; BuiMuçvmeminit Plut. laid. et Osir. c. 8. ubi nonnulla Sam. Sqire. ln Catalogo Ento- -Itbenis apud-êynœllum MM; -ü)nâuîoc, J Êpumtu’n-a: Anima ubi Main; et «imine; ex indole veteris Copticae dialecti docte col-matit P. Ern. Iablomkius adnotat. ad Catalog. 53min in T. Il. .Chronol. V’ lii p. 756. Qunre hoc amplexus sum, sicutim [1. 19. Molpoç. Vide c. 15. et Dindon I. 51. «animant» Ann. Climact. p. 56.7. WESS. ç CÂP- V. A. 3590 r05 1mm?) floc, sive Kami.- oive Herodoti dictum, adprime multis plucuit: probat- et opinio est. de reœnte infcrioris Aegypti origine ex con- tinnia Nili: incrementis. Hormo’æœrroç propterea Dindon I. 54. Il]. 3. a quo Aristoklcs Meteorol. .1. 14. non deflectit. Quae quidem opinatio, adeo olim recepa. ex cal-nm est nomen, quae post accuratum examen laudantur ab nia, culpantur ab illis. Diligentissimus Show Observ. Geo- gnph. Syrine et Aegypti p. 185. Herodon’ patroniciuin profitant, Niloqne vindicat illum regionis, cui Delta nomen est, auctum; Alia Cl. Furetm et egregie audit: «un. .priaœm islam auspicionem Conment. Acad. ’In- script. T. XVI. p. 555. et XVlll. p. 188. quae, quin con- aensmn auferant, nihil admodum inpedit. . 123e etiam 8. Bochorti Phal. 1V. 35. p. 261. WESS. --, -ln-dubio Weuelingius reliquit, Herodoto-ne an Houdan trihuen- dnm illud dictum ait, infiriorem (tamtam Nili douma au. Nempe ad utrumque horum Scriptoruln idemldiotum retulit Arriarun, de Exped. Alex. V. 6.4ed in, ut dubita- verit ipse, ait-ne prisçi Remuez" Miluii id opus, ubi idem dictant, aient apud Herodotum legehtur. Qnem locum producena 011mm: (in Antiquiu. Historien. Grue. Frag- mentia, p. 29.) existimat, en ipsa Nom-i narratione per- quamprobahile fieri. de re cette. de qua hic agita, Hammam Mikaium iam ante Herodotum in eadem fuisse quam pneærfim etzPoIphfyriua apud Eusebium dum, malta ex Heaume ad verbum mnmripsisse Hero-

"838 -AiD-’NOTATIOŒBS Jeux ’Sed id quidem utcmnque sit, (de quo’conf. Vol- ’ char. ad Nounou, cap. 77, 15. huius libri) scrub carte constante!- dictum illud ad unum Baudouin auctorcm litron, X". 560. n. XV. 691. I. aliisque loch in Var. Lou. citais. Deniqne illud certum est: etiamsi ab aliis quoque relatam banc sententiam audivit legitve 11W, funin tamen ille indicium secutus eumdem .müonibus bic adpositis oonlirlnavit. [21.-recto indienne Mail-ahi» leur nostrum Scriptonem , extra dubitationem punisse videtur Andreossi , Vir multis nominibus musai... in Description de l’Egypte publiée par ordre des. M. etc. En: moderne, Manoirzs T. I. p. 27-2 seq. meriw landaus ab Hes- un, in Idem übcr die Politik etc. der alter. "au, T. Il. p.54: seq. Bandeau sententinm confirmat 600W de Saint- Hilaire in codem splendido opere, Description de "Égypte etc. Histoire’hotureue, T. I. p. l seq. Quae in contrariant parian disputant sont, summatim on exposuit Lacha- in Nous ad h. l.T.lI. p. 159 seqq. S. I CAP. Vl. 4. laird rua-nmflivsiflu mûron!) Veram cri: Minium. Oppido nomen muni... quod lacui Marco- fico, cui vicinum en: . nomen Minima (ledit. soyas: m1,. hm ue’Aæsrvoeat, l’eripli p. 106. ubi Venin et Hobteniu, ad Ethnicogmphi Mm videndi. Mo: il. 5.] in possessionem, unde deiecerat Malicci auctoritas, "tu. redût. Seri- ptor- ita voluit, nam l". 5. Mx?! achylie;- 31mn, «si. a?! 73 Kelvin «in; n in: içâaémm. Et bac quidem in (lofen- aione P. Horreo adscnsum non nego Obs. Haut. e. 42. Quae veto Noster codem loco ndiungit, Acgypti cum - ù Sabonide palude uêyria propemntàbus fuisse, liquido en ad- firmunt, quae hic succedunt, et Gronorü expliœtioneln. [ in seq. mon... fuma; - - - iEaivwms tram) Schumann No- .ster facit magmas stodiorum. conf. g, 2 seq. At, non enn- dem in diversis Aegypti partibus, "sed diveniosimasn ha- WESS.bitumasse schocni mensuram, tradidit Artemidorus i apud snob. XVII. p. 804. fuisse enim schoenos alibi stadiornsn l 4o, alibi 30, alibi 60, «ionique alibi etiam 12° stop diorum.12. "a... êEaxs’u’m and,5.] 111W!) . De discrepsnte. indue "Atypti mensura audion!!! apud Muni d-Skobom

A!) HIERODOT. 11.6.7. on aimeroit magma influions. XVII. p. 1155. [Gus-5. ad p. 786. soue ed.] De Pamanga,’similil V. 53. et A50» khis: Sabot. Il. p. 1.3. a. ex Nostro. All0rn1n diaconal non practeriit Ses-050 XI. p. 788. A. [p. 518. med.] sicuti nç fd lorans ri; 0min! 14h," in diversis Acqpti loci: XVH. p. 1 156. a. [p. 803 extr. et W ESS. - De sudù’ mensura quo nsus est Herodotus, praeter Cagliari uherrimsln aommentationem de stadiis vetefuns (imam. , quae- !Tomo primo gallicane versionis Strobonis continetur, consuli possunttiiue et de la. Noue, in Comment. Acad. Reg. Inscr. T. XXXV. p. 571. seq. et T. XXXVI. p. 86 seqq. Denique du Bois-Afin! in Commentot. de prisois limiti- bus Maris Rubri , in Description de l’âne: etc. État 1Mo lierne, Mémoires, T.I. p. 188 neq.» Conf. Adn.adll. 1 58, 20.8. CAP. VIL 5. 551511111101) Quod aliquoties ouch- -ritate libri Mediaei pasuit Gronovius, lite etiam debnerat li ’Alznluv, Admis, vulgari: nimis ille fuguant vocem perpenm scriptam reliquit, nimirnm hic vs. 49. p. 1.2, 16.11. 373, 24. 581, s4. 405. 49. 409, si. 1.90, 35. 497, 49. 1.98, 1.3. 511, 11. 51.9, 15. [1. 98. Vl. 127.VlI. 6. et 62. et 90. Vlll. 100. et 118. et no. 1X. 7, 6. et 1X. 106.1 quibus in lacis similiæriAlmt’m scribendnm. 6171301 lanice fleutitur in 91181011, quad p10 0:18:14» poni debuerat p. 91 , 65, 57. p. 109, 1.6. [[1. 9, 8 seq. Il. 54.] licou: scribitnr 8186118an 151 Huns-dus p. 279, 35. p. 110, 10. UV. 181. n. 55.] Huius generis louiez cum toties in his musseri- pta recurrant, ont in: tandem deprsvata relinquerentur? «VA Nid. (àI. ’Alnlœs)C K. ’Sic docuit, et statim. Scripsi quoque un... [1. 6.] quorsnm et Maliens , leviter nberrans, ducit. Non ignora, films stepius nobilem urbem pingi; propius lamen’ ad vocabuli originem illud et. Arum x11. dœrum Athenis habet Vl. 108. fuitqne in faro, ab Hip- pia , Pisistrnti filio, olim dedicatn apud Thym Vl. 54. Nain , quad cum in via , qua Athcnis Pins ibatur, et xv. quidem stadiis ab urbe, ex Herodoto louait Bar i s Histor. Fader. Part. I. p.32. id festinanti candisse opinor. WES S. 18. si! «:35. "orlon-si psi ira; de.) 1:53!!! scholiastes rd uni dring: adstripsit soin-dolas, havaient, quad 1m65:

and «ADNOTATIONES karst cum Abrachia fomaveris, cassbunt [Cep tu. Dial. ion. Ç. 115. ubi vide quae Roulier notavit.] et niionm1 ineptiae. Hic .vero me properantem paulisper menhir 761 «3861 scriptio- Toties.totiesque si; 6805 men- .tio recurrit, species Ionica hic et 111. 126. in sede mimait. -Homerus Odyss. 9’. 196. bruni en? 1394001011" imam: odio’vï .ubi vide Enduit. [p.-613. cd. Bas. p. 1815. cd. Hum. Conf. eumdem ad ’1)..:œ’. p. 18, 10.] et Etymolog. p. 615. Mais nunc illis preœrcr, qui tantum sibi iuris in mutanda .scriptoris dialecto sumserunt? A! quid proficies? Ans-NM .sn âzéoopsvpmeoptes, in libero arbitratu est. Posteriori .sese addixit P. Horreus, Obs. Herod. c. 33. WESS. -4 Quod si ab Herodoti manu est scriptura 01385:. licuent ergo» Nostro (sicuti saepius observavi) in eisdem verbis -1nodo ionicis uti formis, modo communibus. Sin a) .sliis inventa ista scriptura est; 11011 vana fuerit suspicio quam passim significavi , pneter ius et, fus subinde a nonnullis (et maxime quidem a Veneto Editore) obtru- .sss esse 1Nostro ioniens formas, ubi communihus ipse .usus en". Ad rem quad speetat, de qua hic agitur. non est nostri institnti varias excutere virorum doctorant sen- sentias. Vidend us puma. a hucha-o ad 11.1. citatus, ip- .seque larcherin Notis ad 11.1. et in Indice gnognphico, .voc. Heliopolis , auctoresque quos ibi laudavit. Douillii sc- .ensationem, oonl’udisse l1. l. ,Hcrodotum minora stadia, quibus constanter in Aegypti historia utitur, cum Olym- picis stadiis, repetiit Cahirensis Academicus Du Bois-Aymé loco11. .6; paullo un...) lnmigravit ante citata.in locum suum S. i sic. . Malien odiosum. Non nego, citra damnum abesse potuisse: si ’ vinait Codiarm imperium. Potuerat etiam in his, si; irai 1’101..va - - tiras, brevi secuiuris, [CAR VIH. l. 8.] desiderari: et 11mm. inductum voluit. Verum nope locum tenet, quem sine detrimento relinquere poltron .[Confer ad I. 58, 7. notata.] Vide T. Henuterh. in L11- Dial. Mort. X11. 1. [P] et Horralm Ohs. Herod. c. 1.3.1 Porro i1 11,7 sa) Nier. [cap. 8. l. 5.] similem ob aussi!!! ŒP. V111. [6 seqq. relira 1431 W1 de.) Hou loco," ubimocavi. sunt lapicidinae, damas.nm,zscil.W ES S. non amplius- in

AD HERODOT. 11.7.8. 221 directione a septentrion ad .meridiem pet-gens, flœütrr in «un quan- din’ palan ; scilicèt versus Mirum man, (ut J. A. dixit) ibiqne continenter amura tendit, secundum mare illud (adeoque orientein versus, saltem versus orientent autivum) pergens neque ad regionem thuriferam. 5.] l 1. T6 si 196; matin; etc.) Veriua erit ri 32 ni; A. l’en: dent enim ex superioribus ri in, nie ri; ’AçntBn’nç x. A. cuius quidem ooniecturae masure utor Cl. Pauw. [At r6 33 (nem- mal ni) idem valet ne ri 31.] Quae veto consequuntur l. 12.] de sono montefilri quo Pyramides, turluta vehemenq ter ex Medie. sont. Probare possum whig? natruMan, utî 443404.» IîMulva-mni Odyss. E’. 156. quamquam mm)..- pt!» ex gifla non minus bonum. ln ’Philostrali Bel-oie. c. 2. p. 695. lupiteniMulnç 262w, qui limant»; Gregor. Nazianz. Stelit. l. p. 72. Ed.’Monlac. choyai Jumbo; noti - - caddy- wa Ninand. Theriac. 754. Possum etiam , si qui lfifllÀnMpl. m maluerit, uti .P. Humus Obs. Herod. c. 44. pali. At ses" exilii poennm fer-o, quam nmmdvov Mcdicei de- crelo sustinuit: facit enim orationem. intricatiorem, et œriptorem sibi contrai-mm; hoc enim de monte c. in. -xal1laa’uuov unifier Aiyxkrrou 5’99; "Un roi titi; Minou; 7mn Snbulo itaque obsitus non fait mons Arabiee praetentus et in Fzytllraeum mare tendens, cuius contrarium Medioei auctoritas Viro doctissimo exwrsit. Quae quidem discob V dia desinet, ubi ex Codicum consensn ténue. nua-na. ,, ’ munir" 78v «Je. qu’un ml tu? ’Açœâo’ou x. A. nedierit. ln- .nuunt enim, montera hune pet-rectum in meridiem versa sus, fuisse , quod de Arabio monte paullo puperius depo- auerat. WESS. - Non veto munnâov, ut PVus. cum aliis, sed "entuba, simplici ,u. litera, ut par emt, edi-. tum me vomisse professas sum in Var. Lect. sed invitas video aliter visum esse typothetae nostro. .5. l6. .olixlfl roÀAolv 7509!") Hoc postulnbat molli unies, et ednnt membrnnae: venerat etiam in coniectu- mm Reiskii. Quae statim memorantur, de Aegypto in ar- ctum spatio navigationis 1v. dierum constricta, deinde veto lotion, non placent Aristidi T.II. p. 543. esse enim contra veri fidem; sese experiundo çonperisse, in angu- stiun tum mugis et mugis cogi : cui feue consentit B. Mail- let Descript. Aegypti, p. 1,4. WESS. - Recentiorum ne.

un. ADNOTATIONES nemtorum testimonio firmari Herodoti rationna adnotnvît breller, provocans ad tabulant geographiœm in Norden’ ltineribus. et ad Savavy Epist. I. de Aegypto, p. 5. S. . CAP. 1X. [1 seqq. ln) inique; lulu fluais" etc. Vide ne iusto minor sit novenarius numerus. Quod si eni- stadia sunt 1.860, adverso flumine naviganti quotidie 540 stadia fuerint conficîenda: quod, quamvis exigus!!! statuas stadii mensuram , inimium videtur; quum pmesertim amen-sa flumine, ut c. 96. tradit Noster, non aliter, nisi navi fune secundum ripam tracta, navigue potuerint. 8.] 8. M7595 flafla") Belle Remig. schedae. CL Gronovùa nttigît lnaec ad Arrian.’AmB. Il]. 5. p. 109., ex Medic. idem sasserons Herodoto. Cur illam rem hie tacitam hnbuerit, non expulo. Libre Il]. 26. mute minus 658-33 ex eo codicc, ubi (main. legebatur rectissime, reposuit. W ESS. q Conf. Valck. ad cap. 7 , 5. Ad rem quod spectat, quam a mari asque Thebas nunc stadia ponit 6120, baud utiqne congruit haec summa cum ante positis. Nnm a mari «que Heliopolin (cap. 7.) posuemt 1500 stadia; iam ab Hein» poli Thebas 1.860: unde oonficitur stadiorum sunna a mari usque Thebas 6360. S. CAP. X. 4 seqq. Main"; ne: - - achars; Daim) Ex. pressit Plinius Hist. N. Il. 85 Herodoto quidem si credimus. mon fait supra Memphim usquc ad Actiu’opum montes; item-v que a planis Arabiae. Mare et eirca Ilium et tota Teuthrav nia , quoque campos intulerit Mœander. Patin illis ex L’antre et Nearcho Strabo Xlll. p. 101 5. [p. 69 l . cd. Con] et Arriav nus ’AmB. V. G. p. 205., Herodoli non oblitus. Max [L 7.) Thuçydidis exemplo tueri se à; potuit, si; mugir 44qu rimiez; lib. 1V. 56. WESS. - Amant autem loues 6m pro «7;. Dere ipso conf. supra ad c. 5 , 1.. notum. S. v 9. Nain!» . io’vroç ennuaro’uou) hotissimus septem go minus Nilus ex Virgilio , incision; Dionjsio l’erieg. 264., mAv’naveç sive, ut in scholiis. «venin-onc; Nieandro Theriae. 175. Pmetulit ex M241. ztwiwro’ficw titulum Gronov. motus (opinor) verbis c. 17., ubi Ennui: crâneur: hili quinqua; duo quae septenarium numerum expient, manu Tous, apurai. Eustath. optime, 3499,30"; 3? rtvrairronu du: Il?" 731 NzîMV, 53:10:31; navrai rai mutinai "OIKŒTB, à; 31:. sans! dçmràiv 511-011, ad Diorys. vs. 226. Ad quae hominum sapent

A!) HERO-DOT. Il. 9-11. 1&3: eûtes: ouin cum non attenderetur, convaluit de septum munis ostiis longe. didita, et tut scriptis C0441. recepai, fuma, quae utiqne firmior foret, modo septemflwii Esaiae xi. :5. Nilum eiusque rives declararent. Tu magniTlieo- 103i, Camp. Vitringae, conmentarium consule et de Nili. ostiis observata; tum B. Maillet Descript. Aegypti pas. 1,9. Max [1. 12.] mycélien bene Gronov. WESS. - I i5. 15v ’42ng nia» etc.) Haec*et sequentia videntur obvemtn Thucydidi Il. 102. de) fait miam a? iniguvrnu’ bal; à sa) mica; «in in m5 nu a?! 7min» "in subir: ubi viri Docti non meminerunt huius loci. VALCK. -- Conf. quae ad h. l. ex Forum. VIH. 24. p. 647. .et ex Woodii 1i- bro de Ingenio et scriptis Homeri p. 7. nimberas minota- vit. S. CAP. XI. 2. ies’zav in si; ’Eçdfiç de.) Ex conic- cturn G. Baphelius in priorem Peu-i c. 2 , 6. indue, sed minime fideli. Supra l. 193. hip: ,33 i; in.» nranàv in nô 23093km. et Il. :58. iotxu 3l i; niv ibidem Salaire-av. Aristides T. Il. pag. 554. cd. Iebb., si; tu); and finir 79’109; leizu Qu’un-ra, a; uni-rai Kmiu. Quae quidem elli- eiunt, ut post pauca [L l 1.] in ni: 809.9«A. miam t’a-t’aur- en: paene ex Remig. admittam. Reeepi sine haesitationq [L 6.] i; fait iüçin si!» Arch. monente, ut c. 9. et nepe.

[6. infect; aiswuniînm rira-teignez de.) Super hoc loco dieputanteln audire invahitdoctum Acadcmicum Cahiren- sein Le l’en, in Déseription de l’Egypte publiée par ordre etc.W En: moderne, E T. l. p. 102.S et quem S.is ibi laudat Gos-. selin, in] Recherche: sur la Navigation des Anciens, T. Il. p. 165.8. indu 3’ i7S. «de; mi. alumine) Deaquarum isto in sium fluxu et refluait: non dubie est res. Neque ignota calomnia velus in Mm et ludaeos, Arabicum sinum transgreso sos. Scholinstcs in Ptolemaei Tetrabibl. pag. 83. durais-53e: 7d; mutin: W; renifla J fait ’Iooânduv mita; Mains. Docte et animose pro divinô Iudneorum legislatore Vigno- lius, Chronol; lib. HI. x. p. 665. etc. WES S. -- De hua, lita prorsus et pndigioso maris illius refluxu, cuius en prison aevo memoria apud accolas duravit , vide Diodor.5ie, Ill.-4oextr. et quae ibi W casting. damnât, S. . ’

au ’AD-NOTATIONES. - x 1. à: fîçifiopni’n commç) Bene Ail. postulante dialev un. Sensit et Reiskias. Couler Il. 158. 159. IV. 37. 42. la! vero mare mediterraneam, et quae illi iunguntur, nun- . cupat. Noria Saine" est EIythraeum, cuius pars Arabicus sinus. WESS. - Rognon cum Ashegnoscit etiam noue: F. pro quo ante Wess. 8min; hic legebatur; quad in Var. Lect.15. msîiv ndnotare air infime: aunes-patinera;neglexemm. "si; phone) S. p Pmeclnra Medic. et Ask. scriptura, iure merito a vira (les leb. instaurala et defensa. Memini Diodoro 111.- 44.-simile auxilium ferre etialior-um exemplis stabilire; quibus hoc Acschyli adstruo, Choè’phor. 41,9. 81 des" unirent: in?" 5,1559. min.» sains , cothurno incedens, neque alienum in.

1 8 et seqq. zudîm d’y un; sa 35 à r97 nasonna. etc.) Ad- men.liaereo ad banc disputationem, WESS. neque me expedio. Amis.. gluau [pro si in) l. 20. ubi in noslra Var. Lect. perpenm sium posuit typothetha.] non multum iuvat, nec Reiskii open in Miseell. Lîps.»vol. Vil. pag. 629. Adscribsm Cl. Pauw coniecturam , ut arbitrandi si: (oculus. Fats, in! quit, ana littera detraçta, et .distùlctione»lwüer mutatis, optime locus emendabitur : bail ne. 702g - - - xwfirau aïs un 71’ î Êv en; arpooùvawmnam’w - - «in a?! zoo-03’" site": x. A. Opinor intra x. annorum miuia alicubi aggeratum esse : au sinus longe hoc Arabica maior non panet oppleri infra illud temporis spé- tium, quod ante nativitatem meam a rerum primordiis (fla- :rit?’ 20. agar-mi Haec si in! raviriez.)ille. WESS. Formularuin Herodoti, i I .- non incuriosus baud une mcmini, sic alibi loquutum histo-. ricum :I quod si Codicibus ista vetustis abessent, mm cette iudicarem aliunde invecta, ad ista scilicet explicanda, s’y «in; flyoœvulemuulvç: min». Tata fortune periodus sic primitus’ scripta prodicrat: in) nisi-o: Ê’ÀI’ofith’yt aussi noçs’mv inde gandins: naïf sinon y: si il! sa? æçoavmnmpdvp 759!in «in div 2mn" d’un; me) 1:00.47 nife.» 5’11 ratina étira-olim 11 n- ranoiï mi 05m; içwrmoô’; ln his solemne illud sine vela. Herodoti sium 7c si non cadet in duhiwtionem . quin genuînum sit, suumque indat interrogationi vigorem. VALCK. - Cur suspecta baisera-mus illa ver-ha «géra par - - ruffian-non satis equidem «une vidi. Si si m dab.

AD ’HERÔDOT. 11.111413. ne disses. vel anus liber, lubens accepturus enim. Interim nô 7: 81;, eadcm notione stuque «aigu-85, ferendum putavi. nui y: à); legendum censet Benedictus in Actis Semin. philol. Lips. Vol. Il. P. 11. png. 285. Cuelerum idem in mitan, non cum Pavie apud PVess. intelligendus sinus hoc Arabica maior; sed hoc Aegyptio, ut recteLarcherus accepit; nempe maior hoc ,» quem Herodotas existimat clins eam regionem occupasse, quae nunc Aegyptus est. S. CAP. .XII. [5. 117;,ixmlm 7:73) In 1411.1161. perperam.positun1 regionem nitrique alimentent, ubi utrimque 1.. staminal 1s cæsium) Bcs vers est, fulta testimonio scripserum.Plut. Isid. et Osir. c. 4o. p. 102., sed 5.]aliunde derivanda. . . Altissimos Europae, Asiae tuque Americae montium ver- tices varia eonchyliorum genera insederunt; quae onde advenisse putes , si generalem inundationem, quaJis Non- chi tempone, recuises. Non nescio, inter philosophas nec. dum super illo negotio convenisse; neque id demiror. Quae enim inter eus in tanto dissentiendi et disputandi pruritu concordiez? Adi S. Bochartum Phal. 1V. sa. et Free retam Conment. Acad. Inscript. T. XV. p. 342. WESS. - Nostra quidem aetate conscntiunt fere eruditissimi quique viri , passe debereque conchylia marina in montium oi- seeribus reperiunda, salvà lide Mosaicae narmtionis, ex aevo charivari Nonchica inundntione longe superiori. S. . 7. ami; 3E, si zain, «in etc.) Laborabant haecmalo punctione: qui; Si, praeterea, sicuti ad l. 1 56. adscriptum est. l’endet serina ex Bals, cui superius suas locus. Vidit hoc Radius, brevi post [1. 9.] ni suiv corrigeas. WESS. --.- Beiskii coniectumin veterum codicum auctoritute vidimus firmatum. S. CAP. X11]. 4. siphons Aimer) Medic. ex Ionum consuetudine. sibilants in Eusebii Pr. Buang. 1X. 41. qui; m ixia-nets, rai; nimbons; pipâtes." 18 msieu Seripsi etiam sans... , quemudmodum Il. 145. Homeri 17m1». siva’rmç nunc non sttingo. Mire placet Gronoviana huius loci explanatio. W E55. - Scilicet et Motel fins-tomiez e suc cod. restituit Cran. cui fere et nom-i sdsentiuntur libri. S. [6. si?! 82. sir mi s’æ’ indianiste. Quum hodieque codem Herodot. T. V. P

nâ .ADNOTATIONES’ feu chéneau ratio, monuit Riz-h. Poeocke ( Descript. of flic Eau, Vol.1. png. 251.) citntus a huchera, opinione vidai hocœnus falsum esse Herodotum, quad sua achale tanto maiori incremento Nili ad irrigsndam Aegyptum opus fuisse quam Moeridis regis ceinte: oeto enim illos cubitos, quos (l. 5.) ci dixerant sacerdoces, inœlligi debuisse de incœmento supra consnetam per se fluvii sltitudinem; sdeoque non difl’erre illam mensuram ah hac xrt. cubita- nm, quae inœlligends de fluvii altitudine ab imo inde slveo. Caeterum cum Nostro conf. Shah. XVII. 788. ed. Cas. et Plin. lib. V. cap. 1x. sect. Io. 5.] 1 a. unirai Ao’yov kawa? ë; 344;) Dum quis ists nobis probabiliter interpretetur, suspicabor equidem ex interpre- tannentis mita, quae quis olim viciois adposuerit. Cerle nihil impedit hoc in loco and A47" pel- nacrai 16 3mm interpretari, et ë; 344;, u’ç «55mn. Men saltem opinione nihil distarent un? n’y» brûlât)? i; 5419;: et zonai r6 3mm hum»? i; «flâneur. Cap. seq. I 4. si ce: 30min: (sic legerim.) -- -ai zain si :1190: Minou; - - uni n’y» r93 «nympho mérou k au»; :5506de VA LCK. x Nid. and n’y» hâtât)? à Wh and 73 in?" iæsîtîoïîç nain-n) Invenit et hic manifestam rawoÀoyz’ar Cl. lithium, scioiorum open notum, Misceu. Lips. Vol. VU. pag. 629. Futures quodsmmodo adstipulari schedas Ask. in quîs hiatus, sed ex scribes socorde negligentia: cadem verborum 5143530743 «22193139? tel-minutie hominis oculos, ut in media utriusque posita omitœret, pmestrinxit. Herodofi dictione: bene constant: l; Nm; altitudinem soli, i; m’o’Er en eiusdem incrementum, quo latins in vicinum mare proœnditur, declarant. Ceterum XVI. sut xv. cubitos amnem adscendisse et ana inundasse olim , argumenta est Nili figura xvr. liberis ciron ludentibug, per- quos totidem cn- bita tumuli incremcnti augentis se munis intelliguruur in Pli- m’i H. Nul. XXXVl. 7. ubi Harduinus ; cui iuugendus sima! Obs. Geogr. Syr. et Aegypti cap. 5. p. 181. quantum aquis seriore œmpore terra en increverit, ex Arabîbus docens. WESS. - Non favroMn’u, quam dicunt, me turbule- rat. Non parcum esse verborum , nec repetitas in eumdem senœntiam Hem; aspernari Nostrum, satis constat. Sed de verbo immo? dubilnvenun , ctiamque nunc dubito, iden-

A!) HERODOT. Il. 13.. 227 ne se 51.33.: signifient: possit. Illud video, i; «55mm passe eumdem in sentenliam atque i; un accipi: iunctà Inox utràque voce i; 5440; azu’ÈaÉvnânu dicit Nostsr c. 14, 6. Sabine feras quid spectarit, ex coniecturn sic edens, mi in; r3 gnou» iflaïtîsï î; m7510» maxhifomç ni? «arma, profiteor me baud liquida percepisse. Ad verbum id fuerit, neque lanlumdem reddit adaugendum inundons flumen; quad ad eam videtur interpretationem accedere, quam reliquae vanioni in parenthesi interieci. Sed quaero, quisnam reddit? nam nominativus, i zain man, qui pmecedit, ad verbum imam, ista notione acceptum, referri vix pœ test. Commodum foret, and [ni É 9:5; ri in?" 017953307 etc. si moda vestigium aliquad scriptume huiuslnodi vel

in21. uno 332:"; «33min libro «in»: dronpoæii) supcœssel. VŒuEvdfi’OflfOOüV S. il!. - versione neglexerat, sententia looi contentus. A Gronovio venit, quibus natta si: aversio aquae. Pmestare aquas per- fugium sive ranedium, Portus dudum monuit. Nana VIH. 109. in: - - - ciron-90051! in: pro quo dronpœsîv and un. Ovni! ixia Plutarch. T. Il. p. 491. a. Et min; laitonnai; tif-"dm, cui perfugiî et salmis via est interclusa, in Phi. Las". Vit: Apol. Vil]. 13., tum siamçooiv kaolin-o m7 Min- nu’m 34mn, de Vit. Soph. l. 1v. p. 549., cuius præsidium et patrocinium marabout. Hoc amplius de dira pressis la» me Liban. Declam.XIX. p. 509. a. mîv W918 1"me 31min- " - - - faire sir mini; niera-:900»; 1017 musai. Quae quidem de dictionis usu abunde erunt. Addo, Ioszphum Bell. Iud. Il. 1 1 , 4. aimez-9003i! «rufian dixisse, quae Thucydidi ciron-ps- a); rmfluç. Vide Abreschii Dilucid. Thucyd. p. 782. Minium [1. 22.] Paris. C. minime malum videtur. WESS. a! seq. in mi in nô A46; mûr») Non enim certe halent quam quae agros injget, nisi pluvian damnent. Vaud. de- demt. nisi tamtam a love. Romani quidem augures, pro ces!» fulgente, tenante, dicere suevemnt , love fulgente, tenante, Cicero de N. D. il. c. 25. Coelum et Aethern Io- oem nuncupabant. Kari us illud Comici Platonis, quad sororis crut, murita tribuentis, apud Étymologum voc. 123- 3m: Un?" 5’: aïv fi; s’vmainu mû Ain. Quaevis coeli tempe- stns Iovi contribuebatur. Illud Aristoph. in Av. 1501. T! qui; i 2:6; «ou? 5 recte cepit Küskr. qui temps faibil? Tite... I P a

:28 ADNOTATIONES crins Eîd. 1V. 43. Xsi Zttiç Émises 143v aux: amuse, china 3’ fait, e Theagnidis venu 26. quem expressit etiam Sophocles in Polyxenae fragm. ap. Slob. pag. 344 , a. Orpheus ri: 53489» disent Muguet Aiàç, teste Epigene ap. Gent. Alex. Strom. V. pag. 676 , 3. Aquam pluvian: Philo dixit rai in A13; vel aussi "s7 443; au", rai in M; io’n-œ rainura, T. Il. pag. 761. A. 844. A. T. HI. pag. 1 l x. c. Cum pluebat, elegantiaribus a. 216;, vel i 916;, 5m dicebatur; (quam formulam Alcaeus in!!! adhibuît Lyricus apud Alban. X. pag. 1.30. A.) Athe. nis vulgo rouir 33:49: attigit Casaub. ad Theoph. c. 3. p. 32. Nondum in Socratis schola corrupti senis Attici piam per- suasionem memorst Aristoph. Nub. 572. Kan’ ru «pinças 76v M «infini; gins! 34è samurai; aigrît. VALCK. CAP. X17. [ 9 seqq. dravai-drain: etc. Putes cum Hey- nio ad Pindar. 01.1]. un. ante oculus Herodoto fuisse poil!» me versus illos, airais-rien ici»? vinons: Bisrsv etc. 8.] 13. 5m: sifflement) Debetur Arch. Variant in vocis scriptura editi libri. 5m; l. 1,8. et 1 25. d’un. Il. 51. 6m; ex. Mai. bis Il. 36. Schol. Apollon. Rhod. I. 1081. d’un nô fia. si routin tommes? ri; marigot; 1’080; ici-ri. 3:3 pisseur-rus szsîo’rqn durcira, si 5.7.91 111v in: 930i aux) bien. (Iliad. B’. l.) on; sium-m 7d; "in; "Opium. Paris! ad vs. 998. At Ill. 356. et 565. ainsi, quad pmestare apinor ab synalaephes indolem. De Homero quad critici produnt, falsae opinioni tribuit Bornes. in Iliad. A’. 288. Ceterum mirabilem banc Aegypti ubertatem. quae sine magna et sollicita labore votis agricolae respondet, Diodorus I. 36. non practeriit. WESS.- Conf.Var. 1180!. ad l. l 25, a 2.etVlIl.67, l i.S. 16 seqq. isBaiMu i: cuirait si; de.) Gako designatus Plu- tarchi locus e lib. IV. Symp. legitur pas. 67a. sa. Rem sane vix credibilem sua quoque testimonio confirmat Eu- dozus apud Aelianum de Nat. An. X. c. 16. liane reddens ratianem , cur a suibus mutandis abstineant Aegyptii : ou- Wmvoi , in! roi; du» maçlvroç. &fl’œ’70Wl rai; airbus; du?” ai Si ancrage: roui; tapotis, mû si; rifloir his 75v 65917157. in: sa!!! i’MBwç, sa) mi 613 75v dçvæuv hadj. Mibi quoque sucs bac - in re non placent; sed, si iumentorum gregem designare voluisset, scripsisset utiqne 805;: et, inuit: 83 Mfafl’zflî; riva Bouc) ni "(mon Neque tamen banc fabulam ornandam esse censuerim; quam Herodoto deberi minime dubito,

sa 11121101101: 11.14. sa. secundum quem suum in segetes immissorum ungulîs e spicis gram debuerunt exœri : in mihi capienda videntur ista quae sequuntur, chaînées; 31 tin titi n’y tiroir sima us- aifwm, suum ungulis excussum frumentum canuchit. Quod aliis diceretur (zinnia-ac; , Herodoto dicitur iloxlnifuf; Aream Telesilla 37m vocaverat: Adieu. XI. p. 467. F. Tahi- onm 33 si lApyti’a mi niv «in mon? 37’011: bine Eustath. ’Du si. p. 1283 , 4. [p. 1207. cd. Ram.] Aelianus duobus in lacis rarissimo hoc usu forsan alibi non obviam vooem adbi- huit. V id. elegantissima Epist. Critica Il. D. Ruhnlcenii p.

Nid. icBoiAMi i; drink si; etc.) Adsentiuntur Plutarchul 1.3.1V. Symp. c. 5. et VALCK.Eudorus in Animal. Histor. Ach’ani X.. I 16. , quos olim Calao , non sues, sed baves intelligenti , op- posui ad Diodorum. [lib. I. cap. 36.] Nec poenitet operae. rai; enim 5; baves indican, quibus tesübus probabitur unquam? Creant tamen sues in illa sementis et triturae consuetudine molestiam. Si vcrum est quad perbibetur, oportet diverso fuerînt ingenia per Aegypti agros atque’ alibi locarum, rostrique usum rusticarum utilitati post- babuerint. At sus sui semper generis et indolis est, vorax pecus et gulae indulgens. [,,8ues immissu in «mentent. ,,ait Galsus, baud dubie omne frumentum in ventres ,,potius, quam in limum, recondentJi] Aegyptii practerea baves , ut maltas nationes, triturandis frugihus ad- bibuerint. grillas in Esaiae c. 28. Aiywriuv ni! minis; un. vinant; i5 dyçôv hi mir pilum 390614470; , (in: 8617; inactiv- rt; utitsi’ç, and Ë: dans rsçmaflfcmç, mrmwninvn mi; zu- Mîç rai; sincixuaç. Prudenter profecto: sunt enim baves ad. id negotium, parcis malta aptiores. Considera praetenea, quad Galeus non neglexit, sues ab Aegyptiis studiosissime fuisse vitatos. [conf. c. 47.] Equidem, ni mihi obstarent Plutarchus atque Eudozus, venisse ex scriptoris calame ir- Bdm: i; «Mr 8017; et rie: Bouc) ni mima, tum chaînâtes; 83 «tin Boue) arbitrarer. Quid enim , si menda utriusque ses tatem anteverterit P Diodorus generali voœbulo BoaxnfiLairuv uti maluit, suibus fartasse banc opes-am negans. Trim- rae autem illum in oriente atque alibi marem copiose pmeter alios exsequitur Christ. SchoettgcniuslAntiq. Tri- tur. Sect. 1x. et Aegyptiarum Fr.Lud. Nordcn Itin. Aegypt.

:30 ADNOTATIONES p. 58. WESS. - Plinius Hist. Net. lib. XViiÏ. cap. xvm. 58cl. 47. Vulgo credebatur , a Nili recessu same solitos, mas: sues impellere vestigiis sanina deprimentes in ma- dido solo: et credo antiquitus factitatum. Sic l uno Diodoro excepta; qui . dissimulons difficultatcm. generule nomen Bonheurs posoit) de semine par sues depresso consentiunt omnes. Bodem vero animali ad exterenda e spicis matura gram usas esse Aegyptios, nemo quad sciam dixit, nec per se credibile est: boum open! ad hoc uti solitos esse pa- pulas versus orientem aestivum habitantes, satis constat. Quare scripturam islam . iuBaz’Moxm c - 5;, et Étui! 82 m:- un. «in Je), ab Herodori manu esse. in dubium vacari non debet: sed deinde seripsisse eumdem niai-93min; à: rio-1 Boue) perquam probabile debct videri. Larcher [suffra- gante Borh. in Appnr. Crit. T. Il. p. 803 seq.) utrimque, pro rie: sial. rie: Bowl corrigens, ne tamen prarsus hinc amandarentur sues, verba icBat’ÀM: i; «a... 5;. ante ista, "ripai; inane-to; etc. reponenda censuit: nempe ante semen- tem immissas esse in agras sues, scilicet ad devarandas radices plantarum aquatilium, quae sementi naciturae

CAP. KV. 4. 73 forçai SoiÀxaemv sine: oui-147;) Non scripsit aliter. Agitur de regione Delta, cuius ad mare erant.tractum , cum ca sala Aegyptus S. haberetur, usquev ad Ta- richeas Pelusiacas eiusdem esse loues censebant. Consi- mile, quad sequitur, roi 143v AJBdnç. rai 3B 19043531; rivai. Pa- stulat porro rei et oratianis habitus, ne Ald. et plurium schedarum [1. 6.] i; [achalais "l’un vidi-sir pro quîsquil- liis putetur. Tœgixnz’uv sive rzgzxnïuîv Arch. species est Ia- nica, neque spernenda. Fuere in Aegypta en titula loca conpluria. Vide Il. 113. et Steph. 8,2. in voce. Nominis fartasse causse ex contumulatis ibi hominum animaliumque cadaveribus , quae more gentis diligenti cura candie- banturs llli C. 86. Tsiganes; 15v faim dabit Aelian. de Ani- mal. X. 29. impair 7195x2112" Diodor. l. 91. WESS. [Ho ,78» 701,9 ce!) si roi 747i; :01, profecto enim, corrigit Benedictus in Act. Sem. Philol. Lips. Vol. Il. P. n. p. 286. Cum codem vira docto initia buiuscap. El sir BouMi’nsâœ malin , oh id quad dein l. 1o. huic respondet, dessinai» Il? ive 6.] i N.

AD HERODOT.II. 15-17. a3: 17. du: yuiinav «(asine chicotin) Posset Alds’ Émission patronas advacare Euripid. Orest. 1253., Hecub. 155. Sup- plic. 800. Sophocl. Aiac. 896. ut de Pindaro aliisque taceam. Verum membranarum potier sententia, cui usus respondet. Auchylus vu. Theb. 871. sima - - - mitas in" 4370;. Euripid. Med. 1 176. siam imans; 1457m W61. Quod et in Sa hocl. Aisc. 862. Apollon. Rhod. 1v. 874. in 3’ au. his au 1111: etc. WESS. - cuvai! une babes apud No- strum Il. 2 , 1 1. ubi de eadem re agitur. 5.! CAP. X7]. 5. relu m’en: tivau fis rirai etc.) Vide W. 1,2. In en nostri arbis partitione magnus olim dissensus. Plerique in parte tertia Afiicam posuere; pauci tantumnodo Asiam et Earopam esse , sed Africain in Eurapa: its Sauustius Bell. log. cap. 17. Sed veterum plures Asiam duntaxat et Europam novisse, Isocratis, Hippocralis , aliorumque testimoniis firmatur. Lege Olympiadorum ad Aristotel. i. Mo- nteorolog. p. 23. Schaliast. in Ptolemaei Tetrabibl. p. 58. et sa.LucanumIX.411. «1,15.. ri A1867) Nilus diei WESS. patest rit iAn’m 4 oligi- Çsn: sed non item, ut arbitror, fait ’Aci’uv 913915011 ri A1547. Suspicor adeo movçieuv scribendum. VALCK. - mis ’Aetm «me.» 15’; 1.3.5.; ex Remig. praefero, tacitam prac- .positionem [axa] adsciscens. WES S. 1 1. 5m à r97 1411-451; ’Aris; etc.) Emendata [a Gronovio] iVallae Latina, ut sit in eo id quad medium est Asiae et Afri- sae, mens tenebras afl’undunt. Voluit, iv 11.509951. Asiae et -Africae Delta, en ex sententia, esse apartere, atque ita neutrius. Erant super eius situ olim discordes. Schol. Apollon. Rhad. 1V. 1571. si 33 Aime; un! 1d! "au, ni; Metz; in? saurai il mais. si; AJBtinçz et Auctor de Mundo, quem Aristotelem male vacant , cap. 3. W’ES S. CÀP. XVII. 13 seq. 111m1 1.11 m tiquaient: ring) Similia his cap. 97. [et c. 15, 7.] et Mela I. 9. Adscribam Achillis Tatii verba Amar. lib. 1V. p. 245., sanioris coloris indiga: 9’ biche; il? p.31 airain in 811857 rôt Aimant, and l’or" i; rouîtes 55m aima Minium. and ion 141x931 unira; alpax. 215p; grume ri mina and; 1’97 rôda roi? moine finissants: ubi et»; r. a. liâmes; baud aliud ac Nostri 851i 1’05 Ainsi, sive acumen Delta, uti in Pompanio legunt. At quid 215m; Sal- masius Acgptiacum 1111i immine pagum legisse se negat,

:332 .A-D,.N.OTATIONES et nepbunt alii cum ipso Tatio; qui quidem ad hune forte modum dederat: ml i’rn- mugir naira 2151N aussi..." s’usent ri flair au); r97 etc. Quae continuo suhiunguntur de maiore amne ad hune pagum in tres scisso, in anima illi Herodotca fuisse, manifestant. Atque haec praecipua ex parte vira doctissimo Steph. Berglero debentur. W ESS. :16. 79.5 air 211311in) Tannmtiv corrigentes male agnat, neque a St abone XVII. p. 1154. [p. 802. cd. Cas.] adia- vantur: siquidem illius ri Tamrmdv trines, 5’ un; Salauds Mue". ex amne Bubastico sive Pelusio divergit: Herodoli Vera ex Sebennytieo. Credo riva huic, quia praefecturam Saiticam radebat, nomen venisse. Addum Platonis ex Ti- maeo pug. 21. a. verba, ad banc rem opportuna : "Ben ne sur. Aiyuarrav iv n; A0412, oriels zani «agacin! exigus" 13 1’217 NtiMu finissez, initiai; immMu’mvo; voudç’ 1’0de il? "il sont: unifia mita; Ziïç: quibus non male neetentur Proclo dia-- putata pag. 5o. Confer Cellarium Geogr. 1V. 1. png. 24. horum27. au) ni Bowwadv) oblitum. Baud aliter Eustath.W E55. in Dionys. 1vs. 226. Nostrum secutus. Apud alios de eo silentium. Non male couponitur cum Phatnitico Diodari l. 53. XX. 76. prope quad videntur rai Gamins, famosa latronum domi- cilia , fuisse; descripta eleganter abs Heliadaro l. pag. la. Achille Tatio 1V. pag. 250. tanquam lace palustria, ad struendas insidias et ad praedae receptacula canmodissi- me posita. Etiam aliundelcognitum est, ad Phatnitieum ostium pertinuisse regionem, cui a palustri situ Élus- xi’a; titulus, uti ad Hieroclis Syuecdem. p. 726. significatum fuit. Quae quidem omnia persuadent, ostiuxn Boum- Mpiv et Phatniticum non discrepare, nominisque caussam patefaciunt.CÂP. XVIII. 4. rd in; tin immoïyvæagînWESS. 17m- v 1 par) Lenissima corrections: sic ista mihi cancinnanda videntur: meam quoquefirmat sententiagn Ammonis articulant: 13575 r17; humai? 711611.11; 517m! artel Aiydwrw indium ç quad pastea demum intelleri , quam sic de Aegypto indican in animum induzissem. Edixerat Ammon , Aimrov cirai rassirais ni» e’ Nain; 31min 593:1. ln eumdem ferme sententiam lib. Il-c. 104. Colchi, inquit, esse videntur Aegyptii: "in; 33 anima miré; 1? alunira; sium Aigu». lam. quad vulgatur. x

AID HEKO’DOT. Il. 17419. 13’s de. - - Mm; fun-mu promus esset insolais in Hemdotô, 5mm iungenle passim cum casu secundo. Pmeterea , de sua soliun ubicunque lhoquitur sententia, vicies minimum . nénuvponit numero singulari. VALC K. - Potiorem amendationis paræm z «ri; En. yveinnç. lubens accepi. Potuemt deinde quidem. me) Aiyiiflm dicere Noster, sed momerie vulgatum mg) MW, non erat opus. Sic enim et alibi loquitur Noster: verbi gr. «196m1; me) Huard»! I. 158, 3. idem est se tipi Humaniste ibid. l. l l. S. 8. ri me) "à in? nappai?!) Maluissem , si mssti exemple . pmeivissent, SWnÏy- Quod Arch. hic et cap. 57. obtulit, in lucre putavi. Scholin a Iohmlono publicata in Sophoclis Electr. 996. Hg "mien; 701,52; ici-ri ri A534" ni! upamiduuv, «palladium? la] ni! (firman, "horion, un) rai ruaïru. M0): [L l 1.] mû mis «immim de serinone videtur intellexisse; dquys’awa aurai niâtes" «3m in simili te, I. 11.2. W E35. CAP. XIX. 10 seqq. aunoient; Si fg r6! cipâudr etc.) Medicei «in; Plinii verbis munilur, non omnino con- gruis: In totem autan revoeatur intra ripas in Libra, ut ’ tradit Herodotus, centesimo die. [lib. V. cap. 1x. sect. 10. p. 356. cd. Hurduin.] Quid enim hic de Libra et centesimo die, quo infra ripas cogitur iterum , mmetsi «in; probaveris? Haeeet alia bene Salmasius in Solin. p. 510. Veram est, intra idem ferme spatium temporis, quo increvemt, amnem descreseere. Culte Aristidcs T. Il. p. 533. on; "in" Mini «521m: raturoit J 1mm, aimé au) (1,707.3i78 riræym’w; 374’049, ami 01:36:! min t’y hait-1m moire» raflera-m: si; 18 5E 0397079 î i1 341,: agonir iëswhipom. Diodorus pmeterea I. 58. Utrum ve-h r0 idem Noster indicaverit, mussa dubitandi adest in dissensu un schedarum : habet quoque nescio quid scabri m’- la; 3’ à; 1’31 01,919,143! rwn’m ding», quod detractum vulgnto cernitur. limai"; paullo minus est ne ameniez; i; r61 43Mo p61 c. 7. In Latinis nihil mutavi , dubîus tamen de Laurem tic, cuius membranae, quod mihi liquido constat, persi- miles Arch. et Vind. fuere. WESS. --- Value latine haec emnt: et prope totidcm (fichus retrocedat, relinqucns fluente. Ex quo quidem non œnfieitur, «En; illam in suo exemplari legisse; quae absurda scriptura est, ex veteris ali- cuilus librnrii negligentia derivam: illud adparet, 131 aigû- pdvjwrlw tin-191m de aliis scutum clichas, quibus decmcati

334 ADNOTATIONES Nilus, înœllexisse hune interpretem. Quod in nostra Var. iLect. pro scriptura du; testes citantur codd. Med. Ait. Arch. , loco Arch. poni Pan. debuernt. Quo pacte vero Pli- i nii vérba scripturae aux; faveant, equidem non exputo: nec omnino satis adparet, quid Herodotmn ibi œstem ei- tans spectarit Romanus scriptor. Illud multis documentis ’constnt, scepe minium testimonio auctorum, quos nomi- Inat au: sequitur, parum adeunœ adponere, adiioere interdum nonnulln verbis auctomm, alia detrahere; subinde etiam gramen-uni auctorum senœntiam non recta accepisse interprelatumque esse: quod in tan! immens: sum pti operis mole, in tamque infinita vernal, (inaccompli:b ctitur, vurietate nemini magnopere mirum debet vider-i. Quod h. I. ait Noster .310)..le 76 3:09", (nempe and rei ficha, deficit quand fluctuant, quand aquain quam vehit) pro en alibi simpliciœr, imaiv iwnliæy à NIDWÇ, Il. 93, 28. gaude dçficit Nilus. Similiter absolute, e. a: , l 5. imbu - - f i’ruç io’mç «in dandinai". Quare etiam cap. l4, 15. inuit J armai; - - o émula-y Éric-ou codem modo aeeipien- dum, quamquam ibi ex pneeedd. inœllîgendum videri potuerat dæonfæy rai; cipoaipuç. Pio circuit»! perinde etiam îmNImuv potuerat diacre, sieut VIL 43 , 3. (quamquam et ibi dxbwn, pro forban, probati codd. debout:) et Il]. 108, 7. In verbi fltÀfl’fzç înœrpretatione dissentiunt interpretes. Ut’Vaüam omittam , recœ videtur Weueling. dictionem «man’s-u; i; du; «39:0qu cum illo c. 7 , I 2. «Auge? i; ràrniçûnôv 1051» contulisse; ut si: paullo minus «vainc, quam «Menin; Larcherus veto reniez; de menu i. e. de incremento fluvii aecepit, cui opponatur ni caviardai, re- œuus s. diminutio. A: (ut hmm, inaudîtum esse illuln verni 10.4qu usum ) satis en: perspicuum , «briganda: h. l. opponi su periori "finition , quemadlnodum ironisa» op- pomtur[ 18. «1792:; superiori anneau) Commode arMva. h. l. Larcherus .5. ex Scho-- iiia ad Sophoclis Aiac. 683. haec adposuit: Azwlçmm ainsi- in", (mien: un) Junon) fg; p.3! mir attigea 31) 15v ES 6790:7 ix- wvoo’i’v fairrWÔm’ 18v 3! d’un", 372 167v c’v aigles mandrins. 5.] CAP. XX. [1. (BÂÀ’iïM 14h mu) Varia variorum Auctorum de Incremento Nili eiusque aussi: senœntias, ex Plutarcho de Piacitis Phi-los. lib. 1V. cap. i. tum ex huerta x

AD’HERODOT.II. 19-23. 23! chaton, porro ex Theophylaeto Simocatta, lib. Vil. Histor. cap. 17. ex Diodor. Sic. lib. I. ex Aristidis ontione Aegy- ptinen, ex Strabonù lib. XVII. ex Xiphilini Epit. Dionis Cassii , ex Heliodori Aethiopicor. lib. II.denique ex Theodo- reti Serm. 1V. de Graeeorum affect. curandis, collecta Godofr. Iungermmuu suae Herodoli editioni, Adpendicis loco adiecit. Eaedemque omnes eelogae, et pmedictis Sel-i. ptoribus excerptae, in Londinensi editione Herodoti, quae Galei nomen pracl’ert, in editione Gronoviana, denique in PVesselingiana, eodem modo repetitae sunt: que acces- sione nugere banc nostrnm Herodoti editionem inutile inù dicavimus. Caetcrum quad ad Incerti, quem dixi, Scri- ptoris fragmentum spectat, consuli velim quae in bravi Pmefatione Eclogae et Ctesiu Persicis pracmissa (T. lV. Part. x. huius edit. sub finem) monial sont. Pmescrtim veto confcrri cum Nostro merentur quae de codem argumenta Diodorus Siculus lib. i. cap. 38-41. congessit; quorum quidem minima pars in eàdem , quam dixi, Iunger- manieras Adpendicc exhibetur. 5.] 1 3. zonai nil; êv ri Sofia remuai) Sunt quibus hnee displicent: esse enim quidem pluies iri Syriaflwios; sed evolvi. in mare mediterrancum, eorumque in solem occidentemi ostia tendere, non boresm. Qui quidem si meminissent, etesias non mugis e septemtrione quam occidentis plage, sive niât! fl minot dard ri; infos; rime si; infect; spirare, ut, post Aristotelem, Meteorol. Il. 6. Diodorus observavit I. 39. in alia utiqne ivissenl. De etcsiis auteur, nique e0- rum in Nili , aestate exundantis, ostia vehemente flatu , quae veterum nonnulli tradiderunt , a vero non recedunt. Philo, Aegypti incola, id fassus ultra est, Vit. Mos. I. p.620. A. et nostra aetaœ, diu codem in regione occupa- palus, B. Maillet DleœripL’Aegypti p. 55. Neque en (amen union increscentis Nili mussa. WESS. - chs XXI]: 5 seq. liard 751 &gmairm ro’muv Fion etc.) Mdflpu conieetura ndsecutus Corn. de 1’me fuit. Adposite Afislides, T. Il. p. 334. denim. [Liv sa) à; f3! hennirai ri; oixàuuimç 0’ NtDw; Norma, uni arçoïaiv si; in?" si.) 3...... WES S. -- Discrepantiam codicum in ver. bis ro’amv et fia: diligentius consîderanti perquam pro- habile vidai licitez, vocal). a... a. scholie interlineari

n36 ADNOTATIONES esse invectum; quo factum , ut ex eisdem codicibus, quibus hocinfertum.verum verbum fiée.» expelleretur. Quai-e, nisi promus eiiciendum vocab. n’en», canoellis saltexn , ut suspectum , fuerit circumdandum. S. 6 et seq. salir ni nous! t’a-lu) Résidus , rai air flmtifld «and in - - - si; etc. Ego 75v sa! zonai non moveo, et Tiltfl’ifla sive noce-râpa ad sententiam arcesso. Quorum, paullo ante sçriptorum, indicia multa adsunt vira, etc. Nec discrcpat sententia Abreschii. Prudenter vero de Nili incrementis Anion. lndie. c. 6. WESS. - Si nude legeretur 15v «and ira, facile adsentirer viris doctissimis, intelligi e sequentibus rumiçm posse: sed turbat adiectus rai articulas, qui quid hue faciat non video. S. 12. in: iv m’m intime!) Tan. Fabri lib. I. Ep. 7o. correctionem [Pr nm, pro in tin-1.] merito explosit Groruwius, sufl’ecta alia, minime meliore. [in un? si algie-u] A. Gellius N.Attic. Vlli. 4. super hoc loco disputaverat, non sine Nostri taxatione, quod scriptor historias memoratiuimus de tiqua pluviali et nive rem non satis exploralam pro conperta po- suerit, sicuti praefert capitis w. argumentum. l’en-lit, quod dolemus, disputatio; verba quae superant, idem tum in Herodoto fuisse, quod nunc examinamus, conmonstrant. Ponunt enim de nive et tiqua pluviali rem pro coupa-ta non satis espionnant.- neque usquam ulla in Musa talis depositn est. Vim proinde arceo, opinatus coeli habitum et clins, sub quo scriptor ont Halicarnassi aut Thurii vitaux transegit, panois post nivem diebus pluviosum fuisse. Ut ut hoc fuit, per illud mihi mirum accidit. doctissîmos viros Gelliana, adco obportuna , neglectui hnbuisse. Quae consequuntur de aduste hominum colore et de gruibus, Sema - non practeriit Quaest. Nul. 1V. 2. cui Euripidis cothurnum Helen. vs. 1497. ndcommoda. W E85. [18. si roivuv 1,709513: aux) lieudit. Pro copia quam amat Herodolus facile crediderim placuisse ei repetitam ante sur) Jrovûv particulnm si. Certe restitutam cum malim, quam cum Benedicto rescribere si foin" ixlo’nft au) 5m «in cui no- vationi non est hic locus, quod etde multis aliis dicendum al) codem viro docto propositis, quae, ne longior sim , silentio praetereo. S. ’ CAP. XXIII. 4. roumi]: Entendu) De codem iterum »

A0 PIE-ROBOT. Il.l22-26. 1.37: IV.»8. Homeri 7mois iëtâça: ’stavsâ Iliad. E”. 245. «varie olim docti bouzine: agiturunt , quemadmodum ex Strabon novinius lib. I. p. 9. [p. 4. ed. Cas.] Aegyptii autem , si- .quidem Diodoro I. 12. 56. et 96. adcredimus, Nilum suum pro Oceano censcbant; alii ex mari Oceano amuïs incre- menta, quos Sauce in ordinem coëgit , derivahant. Confet- Libanium, in Basilico p. 140. Herodotea haec amplexuin. CAP. XXIV. 7. rif; 7039 03v abacas-aéra sixains) Inc pendit qualemcumque his operam G. Raphelius ad Matth. cap.WESS. x11. 35. sed usus vetere Éditions. Mediceo I iure - merito’ v Gronovjus obsecntus est, repulsa T. Fabri lib. l. Ep. 7.’ colh rectione. Gui; de sole tritissimum. Appianus Pnefat. s’exc- m’uu n mû Saout’vw nô 9:05. Quile autem Noster de Nili.- suctis par aestatem aquis et cal-nm 0811888 , saliens snnt et saepe explosa. Lege Aristidem T. Il. p. 541. et Diodoruml CAP..XXV. 5. "in. l’insu nivium impair) Postulnt ratiol. et58. rcrum usas, WES ut calidae regionis S. calidi - sint venti. Propterea Pavius, [qnum abesset olim negans particula] contraria contrariis adiuvanda et medicanda professus, 9.9.45. , quo etiam mode Raisin. in litteris ad me au: Enfin substituit. Scio eumdem Cl. virum, damnata superiore sententia , nihil mutatum velle, et turpem errorem scriptori inpingere. [Mibi nulle hic aberratio placet, sed quod ex Arcb. provenit, et scriptor ipse adfirmat c. 22. Dedi et suum sedem participio 56mn, [L 4.] quam misent. WESS. i4.) ainsi mi Jzonimoâau) Verius hoc. [scil. quam aim- ntw.) Cui usui autem illa circa solem relicta. aqua? An ut illi alimento , quae plurium olim persuasio, eederet? Twist mir-11;, 3m: tu?! arço’nçov kiwi?" 78v 5Mo, rebattu tu? une. , graviter Philosophus, Mcteorol. Il. 2. Sequentia ad examen vocavit Salmasius in Salin. p. 305. W E86. CAP. XXVI. 1 seq. aïno; - - - taxi rit siéent Simili-- sim.) Reiskius un.) tu? Tir flips; reponit. W ESS. .- Ali", scriptor.a1-ticulum ibi non neglecturus crut: Herodoti sty-" lus baud aegre illo caret. Sic. c. au, 6. mi; t’a-scia; timing. du; «bien»; amatis" (non un? nuit...) rôt finauds. Scilieet in huiusmodi dictionibus ad infinitivum subintelligi de-l bet ai; particula. 5..

:38 ADNOTATIONESO 3. Sinodm ni! 311.5930! miroit") In Adnotationibus Gram; du? Medicei sumitur ne si miré? sive 10171.97 foret. Mule Aldi et plurium schedarum, alque ad nënem, qui salis transitu excandescut, referre. WESS. --- At «679:7 quoque ad solem fuerit referendum, et pro Sam? accipiendum: sol cricri: suum transitant, id est, omnia surit qua transit. S. [5. au? m7 mien"; ri [Liv 13v a Boeing etc.) Post r55 slips:- un? commute incisa erat oratio, parum commode: nain cohnerent ri un? oôçanoiî , qua. coeli parte. Msiore etiam in- commodo olim abemt distinctio post Éçfm, ut innct: inœllîgerentur n71 épicer un) n17 nipmoiî: quo posito, Vige. ru: ldiotism. VIH. vu. 5. ri un "a pro au) ri ALE! 117v poni censuerat, regulamque statuerait, apud loues interdum and subaudiri. Apta verborum interpunctione 11mm planant reddidit orationcm. 5.] CÂP.XXVI[. 5. "à. oiuo’ç in: "733v aiæmt’uv) ES! cui «in «2mm? in: aequius inelius videtur. Repetitn negatio, me nrbitm, non nocet, uti neque Vl. 87. [An voloit Vl. 88, 2.? At id quidem paullo diversuln. Csete- rum satis notum est, aman: Graccos repetitas particules negantes; ac praesertim post negundi ver-ba et similia, euiusmodi est «in niai; in"; negantes particules adhibere, ubi nullus eis locus esse vidcri poterat. Vide ex. gr. Il. 63 extr. lll. 66, 14. HZ. 99, 7.] Solus-ne Nilus nihil nui-ne cxhalet, dubium est. Nostro ndsentiuntur Dindon Seul. I. 58. Plinius N. H. V. 9. Aristide: p. 561. atque alii. Pru- dentior Theophrastus de Ventis p. 407. quem banc ad rem advocavit Brodaeus Miscell. l". 3o. WESS. CAP-XXV-III. I. ai; indu iyi’m-o) Non pugnabo, si qui "il émir elegerint: usus neutrum proscribit. Pas- sim idem est ac prorsus, quomodo ex emendutione Viri i Celeb. Latins. Melius Laurentianum ab initia. nexu ont tionis postulante. Quem quidem in modum Aeschincs 80cm, Isocrates , Arrianus, aliique plures: de quibus eruditi viri ad bannis Ev. c. un, 25. WESS. -- Vide l. 86, 27. et 11,0, 15. ibique notata. S. [5. J ypuunznrri; rôv i195! xçnudrm 757; iAîmi’nç) Voila, scriba sacramm Minervae pecuniarum; rerum, loco pecuru’arum, posuit Gronov. Verbe in: Herodoti citans Poilu: 1V. 195

A!) HERODOT. Il. 27. 28. 239: nil aliud monet , nisi quod ypæMMfmti; idem sit ac notum nantis. Sunt nutem mincira non mode pecuniae, sed et res pretiosae cuiusque generis, ut nom, aliaque talia: Vil. 190, 8. 1X. 85, 3. et frequenter alias. Quam in partem Lareher in priore cd. versionis gallicae non male, me indice, hune hominem nominaverat le garde des trésors sacrés; provoe cons etiam ad Poilue. ibid. ubi nommai" ab Atticis diei ait, iv a; aigfipzov ais-(mm, et ad Harpocrat. voc. ÉMQOÛI’K’N In posteriore vero editione idem vir doctus, praeeunte Miohaèlis in Comment. Soc. Goetting. T. l. p. 271. hieroglj- phorum, i. e. sum-arum scripturarum interpretem hic diei 0811-- suit. Id vero siivoluisset Herodotus, ispwpuumtmlç puto dixisset, au! 15W; 151 irgâv yçœuuairm, non ypnmrmtif 15! irçôv munira! ri; ’Abyvm’nç. 5.] n. rai; du sa "nui; m7 Nu’Mu) Multa huius disputationis redarguit Aristides, non ausus tamen difiiteri, Syenen inter et Elepbantinen à; aima; esse rirent; mélos; 3d», ea- rumque medinm ex Aegyptiorum opinione Nili fontes continue: porto altitudinem fontium tantam esse, ut sub mensuram non cadet, un) r6 Boas; 7l «in loua-div rivant, p. 345. Ex Sema non multum discrepsntia ad Salin. p. 312. adscripsit Cl. Selmasius. Cur ergo insultant scriptori , quae auditu exceperat, narranti P W ES S. 19. :i des: raïa; vinifiant in") Explicat Aristides, si aigu fait? aboyoit". 30x63 «du; 31m; inclina. rivai nui 740455914: "a 101m3, et note. Namque rai yno’mm, non utiqne alia, quam quae sur» et reapse ’eontingunt. Cl. Reiskius his cu-i. rem insumsit Miscell.Lips. Vol. V1]. p. 630. quam,sî lubet, expende et considera. WES S. - Vide Var. Lect. S. 21. du 32 iflBdMarro; etc.) Qui voculam hinc eiecitI quia non memînerat additam voci Je, minuta talia cau- tius neglexisset si; 93:16; Sçtæaç. Ut du; airs 32, et in N, sic et Je, sed frèquentius du 3è, Ieguntur etiam apud Herod. hoc quidem eadem structura p. 25,15. [L 61, 3.] Jar. 3E maïa" ci üwamo’n-wv. p. 76, 51. 160,47.169,1a.[l. 189, 19. lll. 4, 7. lIl. 25, 6.] Nostro quoque loco voculnm 82 nexus necessariam monstrat. VALCK. - Vide iterum nostram Var. Lect. Sed, locum hune denuo expendens, intellexi, verbis olim vulgatis nihil hic ndiici, nihil detrabi. debuisse s sans fuisse omnia, nonnisi prava interpunctio-

:40 ADNOTATIQNEs ne, inde ab edit. Gronov. ad banc usque nostram , obscu-: fatum fuisse orationis gressum. Nempe sic distingui oni- tio debebat, quemadmodum l’erc in editis unteGronovium. 05m Mir 3d d yfamaænnriç. ri in. m1731: ysvs’ntm beys, airiez": (si; t’ai munira) Sin; rivai; 1min; imita; humai: noti wNp’icn’n’ Je: 33 EMBaiAMn-çç de. ubi à? particula , post nia, non adveh. sativa notione, sed, ut l’i’cquentissime alibi, continustiva vel copulativa ponitur. S. CAP. XXIX. 6. 7min; div Si) fait? (:7 dsîlegit Val.- la; quod vcl absque Codd. «Ichuerat restitui. Endem menda multis in locis hacret. VALCK. l 1. Taxi; 357 1’6er a; 795m.» Sisxæhdîflu etc.) Dioysius Loué ginus ami T4. Sect. 26. p. 152. narrationis Herodoteae elegantiam et perspicuitaicm admiratus, 655;, inquit, a; ironies, à; TflexÀZBûil cou 75v Mir ÈME r67! n’a-w «:751, fliv alunir Nm; «015v. Et sunt profecto adtcndentibus longe cultissima. ’Am’Ecau, iniuria in cxilium abirc iussum, prac- fcrt Fabri Tolliiquc editus Longinus: alii, neglecta forma Ionica, d-ŒI’EÏI- W’ E55. - ’Am’Eau [Gronovii] ne gruecum quidem. abriant dubio vacabat, ubi in vicinis ista lege- bannir: niv Èisxwàœ’mç 572m: et Farcir: - - - 0.;otfofl’llv reniflas: tum «du; - - - iodâmes n’aient; flMtifEal, la imam Était. Hoc etiam mutatum ivit in 52a; Gronovius. VALCK. -- D5. scriptionem islam Nostri imitatum esse Lucianum, Ver. Hist. Il. 27. notnvit Toup. ad Longin. l. c. S. 25. r5 abonni in: Mafia) Describitur a Diodorokl. 55. et Strabone XVlI. p. 1 139. [p. 790. et]. Cas.] quorum is a Cambysis maire, hie a sororc sive uxore eiusdem nomen sortîtam pcrhihet: Iosephus in pari ferra causas est; et ta-. men ab erudîtissimo Viro, Phaleg. Il. 36. erroris propterea arguitur. Tu vide Liban. in Antiochico p. 51:5. W E58. -j Conf. Heeren, in Idem aber die Politik . . . der alleu Welt, T.ll. p. 598 seqq. S. CAP. X.XX. [2. King i; rad; Aôrouo’Myç) De his Automolis, s. Transfugis Aegyptiis consuluisse iuvabit quae couinienwtus est Heeren in libro modo lundalo p. 1,11 seqq. et in singulari Commutatione de Militum Aegptio- rum in Aethiopiam migratimæ et coloniis ibi eonditis, inter Commen tut. Soc. Reg. Soient. (mon. T. X11. p. 48 seqq.. 5.] 4. iAc’Maix) Etsi nihil hoc de vocabulo constitulum ha-,

AD 11121101101: .1L’2g. 30. 241--

beam ,iSteph. Byz. et plurium schedarum indieium sequi libuit: filteor Stephanum non nihil discedere, sed illi dut» dum e Nostro medicinam Hartungus feeitCent. l. 3. p. 641. iAfxaËM. Medieei cum simili Ambum vocabplo, sinistram notante, contendit Beiskius, non ncglectis Auzumitis et Aé- thiopum orbe Auxumi. Ex Hebraeorum sermone ’Amdz arcessivit H. Relandus Diss. de Copticn Ling. ad David. W11.- lrins p.97. Alii 11]ia,quae in re,11ncipiti admodum,missa. facio.1o seqq. Lege i1 Anion"; et tinDindon l’thn’pw etc.) I. 67.Vide c.XVESS. 107. ln 1 Ald. et aliis hnec male interpuncta rente disposuit et ondi- navit doctissimus Fr. Iunius ad Esaiae cap. xxx. 3. deleto, quod vocem d’un exeipit, 33, utiqne non necessario. [At pemmmode adiecta est haec particuln: au.) - - - in." 8l, atque item olim] Daphnae , 11 ti idem et Boehartus , in mais Prophetàrum Omeulis Taphnes, nec longe a Pelusio in ltinerario Anton. p. 163. Ceterum pro Assyriis, contra quos in Edd. præsidium ad Daphnas, fartasse consistent nonnulli ; siquidem l’san11netichus , Assyriorum potentiam deiecturus, Azotum Syriae. obsessum c. 157. ivit. Verumi tea cxpeditione non inpedior. quo minus Arch. et Vous: aecedam , et Valckenarium laudem. W’ESS. I 11. ’AçzBim mi ’Anuai’m) Saepenumero quidem , quod’ a Relando, Spanhemio , aliisque ostensum , Syria et Assyria , Syri et Assyrii promiseue Voterihus commemorantur; semper tamen Herodotus Syrios [sive ânes] ab Assyriis distinguit; hic itague corrigendum Zvçiwv. [certe 215mm] Agit enim de custodibus, quos ad Aegypti fines collocarit Psammetichus: ad Orientem Aegypto sont ohiecti Arabes et Syrii Paluestini : rît voie 3891118131; rai «qui Saboteur 2159m sunna lib. Il. c. 1 a. ubi n10x iungit 71;! ’AçæBinv et and 21.191311: tum c. 1 16. amen. 11’ 2119i» Aiyu’nç. Confez-ri passent in re minime dubia lib. Il. c. 153. lII. 5. et 91. lV. 39. VIH. 89. VALC K. - Equidem, ut in Var. Lent. professus sum , mais, fi nui 2159m editu1n volueram. Adiectam igitur in contextu r1 particulam post’AeaBi’mv velim. .5. 21. «in in) Vetabat, Valla. Vetat lez, sive legislator, dieiturque «in içïv, Isaeo p. 80, 44. et Demostheni p. 143, 96. Sed apud Herodotum «in i511 nuspiam est impersntis, et mitibus verbis dissuadentis : hoc in loco fugitives Pum- Hnodots To Vs Q

242 ADNOTATIONES metichus adsequutus multis verbis obseerabat , Deosque Pentes desmre dehortabatur: 3611-6 n (hoc intersero) [quae tamen particule r1 non necessario requiritur] «and finir, un" cota; 3191:; «urubu; durez"?! «in in. Lib. V. c. 96. atque alibi ter quaterve recurrit illud codem semper molliori significatu. Venuste Xenophon. Kug. ’AvaB. VlI. p. 240, 8. kif"? d 2115011; 1’31 arums, si foiron minis abri baissa, (r3! humois in? n17 hauban) «in ria J arak, «in! 118,11!!! 10.133 imper unrmivtn: negabat puer; obsecrabatque neutrum ut interime- ret. Lib. Il. ’EM. p. 267 , 8. tametsi de Cyro dicatur, «in 17a sampis, notat dehortabatur. Apud Thuqyd. Vl. 72. cladem passas Syracusanos suas Hermocrates men»: r: and «in nia: 11.7 W19 1’13139’m1. Lib. l. 28. et V11. 1.8. 013x (in: ai’ICYIWMÛWo Voterum formulam repraesentarunt imitata-

22. 113 v 31’ nm) Sic postulat Scriptoris consuetudo, quae m.Cl. Reiskium VALCK. non latuit. Respice lib. I. 84. Dictum IAuto- molorum celebre est, obscurius 1111s Aristotele positum Rhe: tor. III. 16. p. 11,9. manifestius in Diodari I. 67. et Plutar-

ehi27. néron:T. Il. 13.13.1111 601. iEiM’rruç) n. WESS. Cl. Reiskius iEinruç, , pmeoptat ex vetere in», petto: quad cquidem Graecis non aufero; malo tamen , si quid novandum, iEzAÆmç. Nain magna in ibis confusio; uti V. 63. Il]. 59. Verum mutandi nulla necessitas. WESS. - N ullo pacto sollicitnri s’êom’m: debuit. Vide I. 105, 12.1. 159, 12. etc. Et aptus huie loco erat aoristus, significatione practeriti temporis: non enim ipsi incolere regionem potuerunt, quin illos eiecissent. S. CAP. XXXI. 5. "in: amie contaminât» point) In mensium numero, quos ab Elephantine Meroën versus et Au tomolos proficiscentes con terunt, dissentit Aristide; Ont. Aegypt. p. 546. Cuius discordiae caussa est, quad umbo ex aliorum narrationilius, saepe numero ambiguis, octet perunt. Statim , auxilio Arch. et Vind. roniîroi rai; «me. si valueris, baud erit pravum ; quae et Beiskii coniectura. W E S S. CÀP. MIL l. ’AMaÏ rai fiais imam.) Si seMui non pouit satisfacere, poni [hoc a Gram] non debuerat: acrius considerunti Gronavio latere videbatur aim’ dira-ai. Sed hoc neque sensum relinqueret pendentem, Atticis pro ü

ADHERODOT. II.3o-32. 243 tout frequentatum; non tamen Herodoto, semper Ionum X more aine: scribenti. Sincera mihi quidem videntur olim ïlvulgata: huai niât 1121i in. Sed haee quidem , quae nempe Æicturus sum , a grenais intellezi. Paullo post Il. 3.] He- rodoten Gronau. interpolavit, vocibus mg) r03 Nu’Mu e msto [perperam] inculcatis. VALC K. - Quae hoc cap. de iun- num Nasanion umitinere per deserta Lilgyac narrantur, interpretatus est illustravitque Heeren, in libro iam sscpius a nobis laudnto, Idem etc. T. Il. p. a 16 seqq. 5. 3. aux? insériez: in: un»; ’Eflu’çxgu) Resecui inportunum Medicei glossema: quisque videt, nisi si nmore membra- nnrum nimio coeeutiat, ex sequentibus in banc viciniam migrasse, et optime ex plerisque omnibus Codd. abesse. Id quoque inmutavi , quad paullo ante Florentin dederat, [ainsi ni air] opinorque suspicionem de lacuna, que de Misceil. Lipsiensia, in spongiam nbiisse. Nasamonum in Ly- bia sedem 1V. 182. designut. WESS. 17. 1? fluate? r17; 111811110 Mule haec tinniunt. Seripserat sut frouai-xi rif; 1181;... quorsum tenditAsk. aut "kari rai "in quae Reislcii sententia. [confi Var. Leet.] Certum est, veterum opinione promontorium Saloïnta, quod et 1V. 43., Africae versus occidentem salera censitum fuisse tenni- num. Max [L 20.] r81 811 SdMaeav revocavi, scriptoris mari ’ et Codicum auctoritati obsecundans. Adsolet sane Africac in mcditerraneum mare vergentes nationes "à; la) Saine- mv nutrition-111;, tum 15729 "dum Ct 1h); 9:1Micn1ç cal adpel- ,lare, quae regionis interiora sa! 91171153111 habent. Vide modo 1V. 171. et 181. et exemplorum ahunde erit. WES S. 24. ’Eæil 131v mi; mulot; etc.) Corrigcbat vir doctissimus [Reiskius pute] scriptis ad me litteris, simi’v «in ut respondeat superioribus Qu’un and coin vivifiai, ont potins tian! du. Ego aliter censeo. Frcq uens in hoc scriptore, neque nesciebat vir Cl. , in) atque 1’711 71 , infinita oratione sequente: similes structuraelV.1o. V11. 5. et 1 50. V111. 1 1 1. dicta adfir- niant, et quae H. Stephanus de Dialect. p. 1’58. YVESS. - At non id turbaverat viras doctos, quad in obliqua orntione particule in) cum infinitivo modo constructa est: sed quod, ,si in) notione poslquam aœipitur (que eam Wess. accepisse videtur) vivandiers; videretur esse oratio. Itaque Vige- rus, hune locum tractans, (Idiot. grue. V11. 6,4.) fard hic 2

244’ ADNOTATIONES notione particulae ferma, deinde, accipicndum esse statuit. Quum vero satis constet, nusquam alibi in) ista notione sdhiberi , emendatione opus esse Beizius cum Reislu’o oen- snit, et ex coniectura clam, (scil. si NMuç) in contextn posuit, ut in Var. Lect. a nobis dictum est; non siam, ut in brevi notula sub contektu nostro perperam positum. Hermannus in Adnot. 241. ad Vigerum, recta interprem- tionc, non emendatione, indigere hune locum monuit: notione mussali , satis usitata, hic positam esse imi particulnm , commode pet nam reddendam: neferri enim en: ad id quod proxime suis verbis Herodotus dixerat, "gio- ne»: illam esse feris refertam, aqaa carentem, desertam: haec illum confirmaturum iis, quae neliqua erant de Etearchi narratione, pergere , nain iuvenes illo; talem , qualem modo ipse disent, Lybiam invertisse. Quae quidem ratio a Viro et doctissimo et perspicacissimo inita, ut dicam quad :sentio, mihi quidem ad expcdiendam huius loci dif- ficultatem baud admodum adcommodnta videtur. 11111-11111 iterumque totam istam 517m relegens intellexisse mihi videor, particulam in? recte bic a Wesselingia en notione, quae in narrationibus praesertim usitatissima est, acce- ptam fuisse; apodosin autem periodi in illis verbis incsse 3115mAh"; 3? - - - i361 311 ms etc. itaque post d’un» l. :18. loeo maioris puncti, quad ibi posuimus, secte in superioribus editionibus minori puneto distinctam fuisse orationem. In apodoseos initia poni subinde pertieulam il , pnesertim quando in protasi cadem posita crat, satis notum: quo de genere conf. lexicon Polybian. p. 125. et vide Herodot. I. 1 1G, 12 et 14. - Atque haec ita non modo a mescripta, sacrum etiam a typographo ldescripta crant, et prelo iam submittenda , quum mihi traditurseeunda Vigeri Herman- niana editio, anno nacccxm. in lucem omisse; ex qua baud mediocri cum voluptnte cognovi, eumdem clarissi- muni Virum, mutatâ priare sententià, istum Herodati locum, in quo versamur, codem prorsus mode, quo a nabis factum , expediendum censere. .5. 55. disent; Mixçcdç, mais" chineras) Pygmaei sunt, prudentius , quam poëtarum in fabellis , hic descripti; a quorum pictura non longe abit Nonnosi, qui cos in Aethiopiae tinibus vidit, narratio. Sic P1113111: ex eo, Cod. 111. Biblioth. x

An HERODOT, 11.32.33. .245 ’p. 8. 57(er 7:19 7m 11.9va [Liv and m’as imam: bignonias, amurait-os; 33 1-6 m’yeêu, au) ubac: fil! 190’211, 613 à: 111x43! &Eznnlmç lui «and; r05 ninas-9;. flaque in fabulis, si illa fide fulciuntur, putari non debent. Idem nempe, bene Is. Vossius , efliciunt aestus et frigus intensissimum, quan- vis diversa ratione: nain, qui nimio sole coquuntur, illi breves sunt et exiles, pmesertim in siticulosis regionibus, ad Melun: HI. 8. quibus iungi possunt a Iobo Ludolfo disputata Conment. in Histor. Aethiop. p. 7o. WESS. CÂP. XXXIIL 8. au) Adam reimm AIBJmi nul) Aut haec, aut superior, quippe lcnem ontionis cul-sua! turbans, inducenda copula est. Mediam autan Africam per- meure Nilum, si districtc adfirmetur, veto non cri: simile. Quare Ampl. Bouherius Dissert. Herod. c. 18. p. 190. con- fusionem amnium, Nili, et eius cui Niger nomen , hic invenit; fartasse citra ius. Baud une aliter haec accipi possunt, quam quae de Istro, ulnn «zieuv ni! Eüçény: quae quidem si arte pressais, simili labornbunt difiicultate. WESS. - At Herodotiquidem hnec fuit sententia, Nilum media": e transverso permmre Africam, Istrumque malien: Europam. Priorem au) particulnm, Wesselingii monitum secutus abiecit Reizius .- quam equidem, iubente codicum consensu, restitui. Pluribus autem rationibus tueri illa locuin suum potest: quarum mtionum haec simplicissi- un, ut repetitum verbum 56:: subinlelligas: fin in mâtin, ml (fiât) Mm nimm AIBv’m. S. 12. mufti"; aro’Noç) Nollem dicam Laurentio a Viro Cl. V inpactam, ex non geminata canins liners: secutus est suas achalas, quibus aline consentiunt, pmcterque omnes Ari- stote!" Meteorol. I. 13. Isthic auœm’ Philosophus montent signavit’, Noster urbeln; quo titulo in Celtis cum nulln ait, Guil. Stukiu: ad Peripl. Ponti Euxin. p, 164. muffin; 390w sive gyms, vel aliud quid huiusmodi , legendum coniicit esse: cui paria non facio. Hercdotus ex auditu luce deponit, in omnibus non fallente. Monuit Clarennus et Stukius ex eo, non longe ab lstri fontibus duo amnes Bry- gen sen Pregen mlurire et cum eo mimai, vicinamque mis regionem Preginam sive Pryginam ad pellari: fieri potuisse , ut Hupin] inde gigneretur. Gemina mis Dakcamyius gd Blinium H. Nat. 1V. l 2. in eo reprehendendus, quod [Ive- wînnç zain; Nostro obtrudal. WESS. .

246.. ADNO’ÎATIONES 13. Kan! sin YEN ’HpaxMÎm mm") Corrigunt doctiso simi viri Io. Clericus et Bonherius Diss. Hemdot. c. 19. 5’": ’Hg. mm». siquidem geline, sub quorum nomiue Hispani coniinentur, extra columnas istas censeri nequeant. At hnec vide. Ad Calpen fixae credebantur columnne; unde diversa ratione cis et uls columnas multa considemri poterant. Omnia extra Herculis fretmn in Oceanum versa i2.» m3631 ’HpœxM’m Straboni i. p. 82. [p. 47 extr. cd. Cas.] cui et pars extima Lusitaniae, sese vehementer porrigens ac incurvans, 1-6 1x18; ’szxnim mNiiv mienne: ri; E6967" p. 1 12. [p. 64. Cas.] Praeterea imiç mMÏv insulae contra Hispaniam in mediterraneo mari. En 3? ornait, rai même. sive Gade: lib. HI. p. 256. [p.168.] [nm Celtne nd flumen Anam et Lusitanine pmmontorium Sacrum et Nerium, cui et Celtico nomen , serins olim habuerunt, codem teste lib. HI. p. 230. s. (p. 153.] Atque bis dudum scriptis ad- fertur Biblioth. Germ. T. XXIV. pars Il. in qua Cl. Pellan- terii Responsio ad Cel. Schoepflini dubia , de situ Celtarum in Hispania eadcm (radons p. 596. W” ES S. 16. is’mv - - - 311i min; 15159151110 Hue quldem voces orationis Hercdoteae lenem cursunï impediunt, Criticisque fuœillis hinc videnlur eiiciendae; si vera suspicor, sic olim ad 0mm positae: "hum? 33 5 vingt; Ë; SÉWrm 55’!" f)" ’09 EUËÎIVPV WOVTOU 311 1K"; ri llngumi Mania» oixs’ovo 21396211; Cll iflflxôl N I l l l I Repeti poterant e lib. 1V. c. 49. ubî Mu 3103 «in; Exigeinç J "Io-11:2; (aîçEaÉutvoç in Ktkrâiv, si fixant and; ixias Soudan [qui Rima; aideur: n71 b 1:69.311) 55m 32 342i «in; ri; niçoi- m i; rai 29.2in 75:22:10!" ivBa’mt. Hic ista post parenthesin Hemdoteo more requirebatur repetitio: nostro loco paulo dixerat ante de Danubio [L 12.] 5&4 m’en 076134» niv miroir». Istis, quine diœbam, reiectis nihil bic remanet impeditî. Locorum praeterea monstrat compnmtio, quomodo capîendum si! lux-ai Ku’muç, IV. 49. enquis nempc Quais. Hi ultinii habitahant ad Occidentem Europae; Cella paene ultimi: in .Celtarum regione ponit Hermio- hu Danubii fontes, illinc pet Europam fluentis, sacque tandem in Pontum Euxinum cires Istriam annuel-amis.

AD HERODOT. 11.33.34. 247 VALCK. - Abiecta a Reizio verba revocavi cum &hae- fera. Post’lngog comma interposui , quad abers: vulgo. S. CAP. XXXIV. 6. fi 33 Aignan; - - - adam) Haec alienissimo loco lcgi contendit T. Faber, atque in librum 1V. reducenda: Quid etu’m, inquit Epist. l. p. 29. ad com- putationem Nili eum Danubio situs fiegpti , qua Gliciae mon- une aspicit, facere potes: P Men sententia lib. -IV. promus ista locum non invenirent; hic autem pernecessaria apte respondent ad argumentationem Herodoti, baud sancquam compurnntis longitudinem Nili par Acgyptum cum cana Da.- nubii pa- Europamfluentis, quad putabat Faber: nihil minus. Osœndere nitîlur, 13v NID." 76”10??? in raïs 70m m’- ne" ëguicrflm. (cap. 35,10.) Tractum ille duntaxat cur- sumque Nili atque lstri comparut ab Occidente versus Orientem iluentium. Ad quaestionem a Fabricio sibi po- isiuun altius Hemdotea retmctare dcbuerat Faber. Nilus secundum Harodotum (Il. 22.) Libyam permeans et Acthio- pîam 5118430? i; Aimnrrav. Quousque supra Aegyptum Nili fontes persequuti dicantur, narra! cap. 29. et seqq. Su- pra Aegyptum finit ab Occidente, 51’" dard Enfin; r1 and in... Surplus. (cap. 31, 5.) Tum narrationem interserit, qua pet Libyae desertn quam longissime progressi inve- nes Nasumones flumen invenisse magnum dicuntur, 51m i3) (cap. 32 , 40.) niai icarien; nuit-tir «de in»! chaînant. Ni- lum fuisse coniicit Herodotus; tandem hune Nili cursum comparans cum cursu Danubii. Nilus ipsi dicitur plan "iman A1815" : Ister Min" au?!" mir 1163257211. iNilus fluit ab Occidente Libyae; Ister ab Occidentali parte Europae. Ister "Mimi i; &in fait 1’217 125511129 24mm, ile-renne? - - chleus-i: Nilus 3161807 1’; Ai’ymrroy. Aegyptus terminus est Orientalis, ad quem ab Oœidente Libyum pervadens per- tingit Nilus: hanc, cursu mutato, mediam ,secans efiluit in mare. Iam vero monstmndum crut, Aegypto obiectum responderc locum , quo se Danubîus in Pontum exoneraret Euxinum: Acgypto, inquit, opposita. est Cilicia montants: hinc recta via pergendo quinque diebus pervcniri potes! Sinopem, ad Pontum Eus-inum sium: Simpc obiacet Istro, se in illud mare mmranti. Tandem e dictis concludit: «in; rob un»: 3min, 31è «in: ni; mâtin; ( par totam Africam ; ut Danubius par toma: Europam :) bêcha, iêmiidau 15 "lm. VALC K.

948 .AD.NOTAOTIONES . 10. abria! safran) Gionovium vide, nimis argutantsm. [Putaverat ille, legi h1c debere r6 "Inn: sin-1’11 aima: paullo ante vero, tir Je. muni"; abrier zénith] Usus dm’m patrio casui iungil, quemadmoxlum scuti Hesiodei vs. 431..et444. .adnectit idem (lundi inflexioni oim’ov V]. 77. in scriptis Codd. Hot- si nolis, quidni citrin retinebitur? VVESS. CAP. XXXV. a. 210.170": Swuainœ in: a? «in: tira zain) «Air» Smash». sedern pristinam recepit. urge amen Clar. Abrcsch Diluc. Thucyd. p. 514. W E55. - .Probavi equidem superlativum, notione comparativi positam. Similiter naira; sequente a? particula baises 1X. 27, .7. Conf. Wesset. ad V11. 16. et Hermann. Adnot. 57. ad V. cr. .5. 7. rai and enivra. Vide ad l. 203, 6. notais. 5.] 8. Hui 1-: and vo’mvs) Quinimo a... n and d’un; babas ban! Aegyptii , quae pleraque prorsus casent aliorum populorum moribus atque institutis contraria. ’Eaui’yaip si [4.31 havi; nacrai "5’721; amuï... icrounoïmç’ ai à: nirvanas T23 "En 31’211 n°9272: continuai de! : Sophocle: 013d. in Col. vs. 351. Herodotus, ai ,uîv maîmç, inquit, aËyepaiÇoun and usn- Néow’t, si 53 23395; nar’ dans; t’e’vrs; ricochant. Secundum Nym- phodorum i1 1g; 1-7 sive 1’11 sa? ç nîv 8:98qu apud Schol. Soph. muliebria munia viris in Aegypto primus adsigna- .vit Sesoslris; quad, si fidem invenit, Re): bellioosissi- mus censendus est constituisse, posteaquam plu rimas gen- Iœs subiugasset , innerviez; rai 90.4011 J26 fait «omnium insu. Dindon Sic. I. 56. qui bis simillima de Amazonum ma- ritis probabilius narra! Il. 45. III. 53. Ceterum e N11» phodori fragmento Hcrodoteum Éyoçæ’eavfl interpreiari debuerant 1’11 singe? mgmæraâwv, au: Summum: quo significatu semper verbum aboyiez" Herodotus , (1H. 137. et 139. 1V. 78. et 16I.) vetercs etiam Attici praesertim adhibuerunt, quorum usum Grammatici respiciunt Atticislae. Quia rarissimuni en: enlaidi sensu apud Oratores anti- quos,-in Hyperidis Deliaca, ’Ayopœ’flu, in) 1’05 «3me positum adnomvit Harpocration: orationis ista pars sa. perest in Scholüs ad Hernwgenem, excitais Casubono in Ailiers. X. c. v1. [Animadv. in Athen. T. V. nostrae edit. p. 571. ] et d’Orvillio Exercit. Deliaca p. 1 10. VALC K. - Çur idiot, quam Élu, maluerit Vir doctus, baud satis vi-

A!) HERODOT. II. 35. 36. 3149 .tleo. 1’431: vidtur magis esse comuetudines singulorum; 154..., publici magis mores. Vide 1V. 95, 9. 106 . 2. VIH. 144, 17. Le morum Aegyptiorum et Graecorum discrepan- tin lepidissimi entant versiculi Amandridae comici apud. Adienaeum lib. V11. c. 55. p. 299 seq. S. 1151.11. al Mir maint; cingaifoun) Tractavit baec in. En .Spardiemius ad Iulinn. Or. l. p. 142. Sed dyspnées" hoc loco idem est atque in foro- agere et versai-i , sicuti III. 1 37. Re- cte Nymphotiorus in Scbol. Oed. Colon. Sophocl. vs. 550. al par WmïMÇ s’y aime; manant?" au! maraudeurs, de Aegy- ptiîs; tum ci æ 513p; and mir aim’av 5001132971, et nihil ibî de texendi more, quem ciarissima luce Salmasius ad Vopisci Aurelian. cap. 46. p. 564. et post eum Io. Brunius Vestit. Sacerdot. Hebr. lib. I. 16. p. 267. etc. circumfudit. YVES S. [14. 11511111131. Sic scribendum monuemt Koen. ad Gregor. Dialect. ion. ç. 119. 5.] , CAP. XXXVI. 2. ri p.21 Jim soudoyai) Nibil muta. KDMD’NI’I Arch. (sic enim babel, non 212120.09", uti Ga- leus,)libr.1rio debetur, ad notam ionicam offensa: indidem Æoçaiîvrau et Eupûvrau venerunt, salvio meliore rap. 37. Non negavit bis CLSalmasius operam , de Coma p. 542. ta- lla derivans, quae sine controversia inde confici non possunt, bene observante Cl. Dulero in Thuçydid. I. 6. 3V ESS. 4. rani; gobas-rac hum-au) A poëtis omittitur interdum in talibus pracpositio; addit Herodotus; qui et hic scripsisse videtur: E; roi); mima-ra: burinai, nempe ra 1117329 qui quidem genere sint protimi, atque id circo 7105:; et mâte-rad. Lib. V l. c. 57. bien?" 721192137501, 7199(ch m’ai. 1’; r6! invitez; :751". donf. c. 109. A4 aliquem venin dicitur pecunio vel huereditas. Solon: mi Ë’l’lrfOfl’quI si; 31 si advint 5mm tu?! 690205: nMWn’vrur, apud Diogen. L.151-1. l. 56. cul legi Chamndae contrariam explanans Diodorus Sic. Xll. 15. «ri; dring, inquit, si; 1mm; maman. lis esse «aunera. Sacra , Icribit Cicero de Legg. Il. c. 19. ad 111102 patris familias morte pecunia venait. VALCK. - Ergo 1’; "Il; voluerat Vir doctus. At similiter 1X. 26, 34. viniez; infectants. pro à sirdar; dixit Nosler. S. [7 et seq. Shunt. De victu interprelmus est L archer: Les autres peuples prennent leur repas dans un endroit «par! des bêtes, les Egjptiens mangent avec eu... Qua striction!

250.. .ADNOTATIONES» notione frequenter quidem apud, alios auctores usurpsri novimus id vocabulum; nec vero apud Nostrum. Vide l. 55 extr. I. 157, 10. Il. 68,18. 0011.1.4. etc. 5.] ’ 8. sied rufian) Et boe instauravi. mira», amas... 2nd... aliaque hoc de genette adhibuit; et haec terminatio musahitur? Melius suœessisset, si in Latinis,fi-umenti love, tritiums, et été; Hieronymi exemple speltam vertissent. Belle de bis 0L Celsius Hierobotan. P. il. p. 101. et 122.

YVES12. r81 32S. 110.611 t . ria-1 grigri.) Hue praeter Strabonem XVH. p. 1179. c. [p. 823 extr. ed. Cas.] spectat Anna-yin. in P]- thag. reliquiis p. 714. [ed. 6111.] mir rami! 3115m rai; xtçfi, 1’61 cirer roi; ami, "in"; 1:20.51, fini chair 73 bourrin. Qui quidem meminerit, vinant secundum Grammatieos Ioniœ dictum and" et oins ramis Hybriae ap. Athen. XV. pag. 696. A. hic forsan pet and" tuas intelligat pressas in tor- culari: sed vinum nuspiam il: voeat Herodotus , secundum quem vitibus etiam earuit Aegyptus: vid. Celeberr. Wes- seling. ad Diodor. T. l. p. 19. VALCK. 15 seq. simarre 71.711 1121 23139151 a"... au 36°.) Hinc in Schol. ad Soph. Oed. in Col. vs. 331. corrigendus est Nym- phodorus : ni; 11311 3152 imine: 0195620.: , au"; 3? i! : Vulgalllry rai; Mir à. i. 1. roi; à? in Hue Sesostris ista dicitur in usum introduxisse, üæabxnfla’mv il": roi; 53172131614121 nazi rai; dm- xnic mit-13v inhhiueâxf a ml A0307; ônrçov coursai? cassis. Ly- di eum a (2er defccisscnt, aluni «0112;, inquit Cmesus apud Henri. 1.1155. m0511; - - 6723511" "in &th: quod l’agneau: dixit mais 711151121570" 0291711 lib. V Il. cap. 6, 4. De Cyro Lydisque narrata transtulit in Xerxen et Baby- lonios Plutareh. T. il. p. 173. c. De Aegyptiis conf. Hercd. 11.81.23. Sioniste-1 VALCK. 32 minium . micmac) De Aegyptiorum littoris docte et prudentcr Cl. Warburton Divin. Legat. Mosis lib. lV. sect. 4. Usi olim fuerunt suris sive Himgiyphi- ci: , quales in obeliScis aliisque monumentis cernuntur: usi etiam Summum quas populares et eurrentes adpellane lieebit. Memini aestate superiore in cimeliarchio Auriaci Principis, monstrante Hemsterbusio , eruditissimi patris legregio filin, lintea videre buiusmodi litteris obpleta: babct similes fascias et lintea texta illustr. Cornes Caylus-

in Recueil d’Aruiquités T. I. p. 70., adapersis pneclarîuîmia observationibua , quas ut consideres auctor manique mg. WESS. CAP. XXXVII. [4. figura 33 Mue; coplowù Limas vestes Herodotum videri dicere non mqlo quae ex lino , sa! qui": ex gossypio vel bysso confeclne tarant, iam ad I. 195. x. monuimus. Vestes et gonypio sacerdotibus Aemti gra- tinimae, ait Plinius lib. XIX. cap. 1. sect. u. 5. conf. Pol- luc. Vil. 75. et Foruerum de Bysso veterum p. 85. landau mm Hecnm’o in Idem etc. T. I. p. 137. 5.] 6. né n 13397:» mpnoémovrm) De sacerdotibus recta: neque cnim omnibus Aegyptiisilla circumcisionis, niai si myste- riis initiari et ad sacras scientîas admitü vellént , necessitas. Docuît Huè’tius, Vir Cl. in Origen. ad Genes. p. 1 6. et in Homil. V. in Idem. p. 159. edit. nov. multoque uheriua arnicas meus, olim studiosisaimus auditor, C. V. Van-kilts; vit Ampliss. Obs. Miscell. cap. x. p. 60. Caussam rima, quam Nostcr adfert, ridiculam ait Guiliel. Iameson, Spicil. Antiq. Aegypt. c. 14. pag. 359.; potuisse enim sacerdote: munditiae et salubritatî consulere sine circumcisionc. Fa- teor id ultra. Vitio-ne tamcn cedere scriptori debet, si, quem obœndebant Aegyptii colorem , signet? Philonem lud. de Circumcis. p. 8m. c. Vit Cl. in consilium ubi misisset, potuisset sapere. Addit doctissimus Iudaeorum, non aliam ob’ rationem sacerdotea corpus mlcuratîssîme radere, et Synesius Encom. Calvit. pag. 7o. n. eum Petavii observatis. WES S. - Conf. Miqhaëlis , Mosaisches Recht, T. 1V. 5. l 86. et Mcipers , De Circumcisionis origine et canais, in Commentatt. Soc. Reg. Goetting. T. XIV. pag.16. MEN a) 13l n;seq. ri; iufgnç) S. c Valla interdit: ter, quasi 79); esset. Mihi istud , modmripti Codd. addiœrent , non dis- pliceret. Vide hoc Porphyn’i ex Chaumont, Abat. An. 1V. 7. a); a figinlçuç émMûom firman)", in; n miam mû "à alpinw, and and; 5mm. Quae et Mediceo et aberrant! Arch. aucwritatem conciliant. Porm Mira: Bam’m Aldi et Arch. [1. 12.] haha: quidpiam singnlnre, cui fiderc non nudeo. WESS. - Vulgatum usa. primus dedit H.Steph. ex codice puto msto. S. l 19. Ban-tau - - «du; êuæfhm) Eau in modum c. 60. At

25.2 ADN OgT A.T 1.0 NIE.S c. 77. usum Aegyptîis oint: in radian sive niai et hordeo h!- giEur, quoniam vites regioni deessent: quod quidem an, districte verum ait, alias quaenemus. Pinta-chus, pont Pummetichi aemtem , aditu Gmecîs intra ragionem pate- facto, vini potum çgibus et sacerdotibus placuisle, de laid. et Osir. c. 6. , antes pestiferî quid illi adosse opinatis, .înnuît. Ut ut fuit, aima ai pût 01W hm, ai 33 hinc-ru baier- ro, Chaeremon in Porphyr. Abat. Anim. IV. 6. Confier Mu- ;am m. 5. Iablonski Panlh. Aegypt. Il. x. pag. 131..etnota sumsium, dnæénvav de foliis, «influer, in vino usurpai-i. adscrvantem ad Achillem Tat. lib. Il. p. 67. VVESS. 22. 0:71”! 111570905) Cl. Pauw corrigebat 09670901, frigunl , vulgutuul vitii damnans, quonium qui faims Han-t; devrai. eus rabouta, quad Noster infitiatur: passim Nm: et 0967:" contra se poni , neque rpoiytu crudaa aigre indicare. Speciem ca habent, nihil amplius. Debuisset scriptor, si vero niterentur, offre Gçüyovrsç «in Nm"; date. At veritas drest. Tçaîym de crudis olim placuit unice: tatan- tur 19mn? et ffaiîma, quae «Sud irîw’ntm exponit Calculs : accedit verbi in hi: libris usus,l. 71. Il. 92. [IV. 177, 3.] Belle, quamquam generalius, Plutarchus Symp. VIH. 8. «in vip «1519m, mirs naîtriez: miam" Aimfl’euç, in: mm flâna; airixwâan’ Guru 5 iHço’Ërroç. Egregio Medicei et Pan. «affama alius erit locus. [Vide Adn. ad c. 66, 8.] Nunc notemus corumdem 15v tr; En: dextipwç [1. 25.] .singu. lare promus. Potuisset illi fideiussorem Vir Celeb. addere Dionem Cassium, cuî 9’ aimiëçtœç, A"; tifxulftçn 13v Émilien» œse probarunt. Lege CL Reimari obscrvata in Dionis LIN. pag. 712. WESS. ’ CAP. XXXVÏIÏ. a. au) foufou sinua; ÈomuaÉÇwn cairn); 58:) Non expedio banc conseculionem: Boues mon: Epaphi censentur: Epaphus non alius ac Apis Il. 135. In. 28- s propterea hum: in modum boues explorant. Haeccine con- œquens oratio? Salœm qualitaœm aliquam. au! coloria out rei alitas adiunxisset. Aegyptii rnfo: bons fui; m4306; 69:7; untummodo inmolabant, usi prius examine pilorum superstitiosissîmo, 5m agît m’a" gag nixe: Mlev la? Humain, ëûurav bridai, ut si val pilum Imam nignun albunwe haberet, mactari non pou: arbitrarentur,’ testantibus Plutarch. laid. et Osir. p. 363. a. et Diodom I. 88. In Nostri animo. ctsi

1 son HERODOT. n. 38.89. 253 verbe nunc non praeferant, versatum simiIe quid .videtur. Cl. Pauw planissima fore censebat omnia , modo 3.5; 101i; iptuvoôç, nigros baves, refingeretur: hos enim Epaphi sive. Apidis , vitidem nigricantis coloris , fuisse. Quod quidem li probetur, cur atros candidosque pilas tanta supersti-k lione bubus evulserunt, quibus ipse Apis insignis crut? mimi vocem Hemdoœam non videri. Ne longum faciam, adstipulor Vire doctissimo, ont menda turpatam , aut vooe I nliqua defectam esse orationem. Fac fuisse "à; 3? nuançai); 693; "si; gnan; etc. et nexus erit sermoni; quam mihi ’suspicionem stabilire sequentia videntur et quae principio c. tu. tum Porphjrius Abat. An. Il. 55. Sed hac doctiores perpendant. WESS. - At nihil est, quod hic ma? gnopere desideres. Non nisi cos baves immolare licitum fuisse, qui xæâzçol casent, pet se intelligebatur: flaque statim exponit auctor, quo pacto, au Mzçâç ait et im-’ molari Epapho bos possit, exploretur. S. A. inuite") broônr ex Arch. scripsissem, niai Pan. dcdisset conmodius , quod et in Abreschii coniecturam Di- lucid. Thucyd. p. 350. v’enerat. Reiskio, post pauca si au? 90:95 15v etc. [1. 7.] convertenti in Il. natron? ri 15v, mais conspiciat honni quidpiam, arbitrariam emendandi rationem lubens relinquo. WESS. - Ad mon: intellige ex praccedentibus o’ Somnolç’bv , nempe 75v n; ifiuv, ut mon: deinde ait. S. [8. in 4170.? A679; potest significare in alio harum Histo- riarum libro: sed et simpliciter, in alia narrationi: page. Id, de quo hic agitur, habeas lib. lll. c. 28. 5.] . x 1. 7:77 nnzvrpn’îx s’armMimç) Contendit P. Victorius Va- iiar. XIV. 4. banc nunrçiâa cum Ciceronis Orat. pro Flac- co-c. 16.’creta Asiatica. In Salmasium ad Salin. p. x57. non dissimilia opinatum , Grorwvius calamum strinkit. am ego litem meam non facio. Cui enim houa? Plutarchus un); cŒpaylflatlç 75v hein)! et sigilli caelnturam laid. et Osir. loco supra citato, sive cap. 31. expingit: œtigit et Clar. Steph. le Moyne ad Polycorpi ’Epist. p. 4x0. talia Nostro contribuens quae recusat.’ NVESS. CAP. XXXIX. 3. Yann-x Si in: mirai; oivov) Tanit in” «du; Cl. Reiskium, non perspioienœm , quid hoc loco velit: Iubstituit imita: 33 Wülîfûv aima, ont nid», lord),

254 ADNOTATIONE’S nœud" mariât, ut eligendi ait facultas. Verum abundan- tint sa est copia. Cam. Pauw l’aura et isr’ mirai; visum fuit i: æxçuhinv idem esse, ac dei», post hoc , statim. Equidem postal, deinde Latinorum, et «594;, a; pulcm recorder, if :615 itidem; de.isto nunc quidem addubito, in versione Gronoviano [mirai ad 64»qu referente] adquiesivens. Recepi praeterea [1. 6.] nua-amaigrira, libris et indole ser- imonis requirentibua. Consentit Plutarchm laid. et Osirid. c. 31. Quae de devotione victimae piacularis, et manibus capiti eius inpositis, exponuutur, in rem suam vertit Spencerns, Le . Hehraeor. Dîssert. VIH. p. 1466. WESS. CAP. L. 5. ’Eaniv argentan-laitonne; "le: etc.) Induxit haec Medicei imperio Gronovius ;ego vero, plurium Codd. iussu, veterem reduxi in sedem. Quid virum Cl. inpulerit, adnotutiones osœndent; in quia tamen coupla- ra , non magni roboris. Negat Hemdoteum esseBô’v, quem ipse vocem non movit V1. 67., quamque Parisienne scil- .pti atque alii .hac non habent loco: urguet, bis sine causse idem dici , repetique brevi intervalla xpvmmairœm; 32. Navet. Atqui de Aegyptiorum circumcisione, ut uno tantum utar exemplo, iœratio similis c. 56. 37. Quod illi vero validissimum argumentum ex ratione dîctionia i551! dm, pro instauratis aequo firmum stat. lam vide vcrbarum cohaerentiam: signifient Noster, maximam se deum et festum eius maximum descripturum : hahent utrumque suant in possessionem restitua; quae si au- feras eum Medic., ex parte serina truncus incedit. Adde conspira (cm tot msstorum consensum. Id ignorare me fateor . Val am quid tandem , ut xaflüEmrau obdorrnierunt-œd- deret, adegerit. An "0.43m... invenit? Quod si reperit, cautione utique fuel-ut opus. W ESS. - lnsignem spe- ciexg habere scripturam eam , quem Vit praestantissimus revacavit, minime equîdem negaverim. Sed restituta un, quam probati libri nabis conservarunt, multo aptiua mibi visa crut cohaerere Scriptoris oratia. .5. [ 5 et seq. un!" p.3! zannis «in: EE (in du» Vide Var. v Lect. Plana scnœntia : tatum abdomen crevuerant, (intestina omnia ex alvo eximunt,) vinera, ocra in. corpore re- Enquunt. Car vero eum Schneidero (in Lex. crit. Graecae linguale , voc. limiez) ventriculum aimai eum intestinis exalta

en 1115110110111. 4.1-42. 555 i tu»: Me intelligamus, caussam equidem video nullam. 5.] i5. intaiv il dæorédarrm) Obversabantur ista docto nu- gatori , cuius Ionicum de Syria Dea libellum inter Lucia.- un retulerunt, T. HI. p. 454. ubi Adonin ab apm in- tenemptum in sua regione ferebant Byblii, and mai (sic legerim ) [milan 1’03 «olim rainurai n Exclu-ou irise, un) sans leur? - - Étuis si cimetidamrm and dromdrœvrw. Optime Haye-h. Hérodoteum ’Amw’dmvrm interpretatur, raviront-m en? rNuOm: ubi plonger: desierint, Leopard. VIL Em. cap. 12. qui Lucianea quoque comparavit. Ut in his Maria: et chambardai, sic Il. 75. «agitez: «373 Ocçiovra’ 3mois 33 damagndgî’. Dantur huius generis plura : ’Aarnomjiv Eusta- thius interpretatur «minoriez: cou-5mn. vid. Clariss. Pinsons Anim. in Mourad. Attic. p. 40a. r17; qui; incognita; est apud Diogen. Laèrt. X. 6. VALC K. CAP. XLI. 2. rai; 32 319.141; si: roi afin-1 96m) Por- phyrius Abat. An. Il. 11. bis consimilia, non sine naturali. quàdam instituti caussa. Duravit Aegyptiis ca superstitio in Constantii Imp. tempera. De bucula, bottas rigante, imminent 917cm sur) me... a?! , ri mi 957M faire 17v. rai ruai;- ra raie 33.1701 un (,ËIÎUHI naç’ cuirai; Nadia, Athanasius Hi- ator. Athanor. ad Monach. cap. 56. p. 578. Isidis simulacrum bubulis cornibus dabit Plutarch. lsid. et Osir. c. 19., et No- lstri imitator Libanius, si truie à»; item, ni Basin-9m chum, 13 Aiyliflrflov, Antiochici p. 355. WESS. 15. si and alumina 6mm...) Potuisset ürzçtxovraç, structura vulgatiore. At Gronovium consule in cap. 66. huius libri. [ubi banc dictidnem eum illa confert, 101.1716: 7mi- unx, c. 66, 15.] Antigonus.CaIyst. Hist. Mirab. c. 23. Jar fr Mm 18v 605v du mopdëyç - - 5m cuirai ni «(para si; 7;; dupées" etc. WESS. C111). XLÎI. I. 5cm yl, 3d - - 39mn) Forum strié bendum aux Mir 8.; A13; arythmie; main-au 1361: et peule info- rius, 3m 33 32; 1017 Mivînroç ixnnmîipo’v. Voculas 31 8s; sic aaepenumera coniungit Herodotus, qui c. 44. eiço’um, ait, I 3min; miro; (in i5 a; 00; ni i931! îîfwah VIALCK. - Non erat cur sollicitai-mur vulgatum. Idem valet Êçwrm ac andin iman , sive mainate: fautai; : pro quo iËçwaimvot 3’me dicit c. 44, 2l. Cf.ad I. 18a, 1 1. Ridicule hercher: Tous ceux qui ont fondé le temple de Jupiter Thébéen. S.

256 ADNOTÀTIONES 2. Azâç SuBœttoç) Rediit Iovi solemnis titulus, qud I. 182. Il. 54. 1V. 181. super-bit. ’lâewrau 196. in Volta: La- lini: templum incolunt . verius sacrum sive aedem constituant, [ potius comtitutum habent.] ut c. 41. 1,4. et Diodor. Sic. I. 15. Rediit quoque ’On’çm, cui Mai. lonicam fonnam, hic inconsulte detractam , reddidit Il. 157. WESS. 14. æpofxlduu’ n rab uæzhîv) Pati hoc podium , si tamen ôpera levi fient æpont’o’gm, sequenübus melius congruent; quae et Cl. Reiskii opinatio. Nain: de urieüs vellen Grammatici musant, merito reprehensi a Sam. Boche-to Hieroæoic. P. 1. c. 1.2. lib. Il. De titulo Ammonîs filatfuü’ïn nihil addam, niai recurrere 1V. 181. et in Luciom’ Astral. c. 8. et Proclo in Timaeum p. 3o. WESS. I 9. omît - - voMÇomç) Adridere pesse! cari, 0b 1V. 117. couvi - - vom’êow: Ennemi. Sed illud aeque probum. Sic I. 142. fixât"! a on; 71;! ouïriv du: uranium. Alia hoc de ge- acre Portas subpeditabit , quibus ex Diane Cauio, si quae necessîtas , magna foret accessio. In Conoru’s Narrat. 1.4. 3; 11h alluchon» ywuïxu Én’mfl aux) rat 1m31 mît-î; :9910 mutatum ivit Th. Galeus, non titra inîuriam. WESS. 21. ’A 5414953 7&9 Aiyy’m-m çtc.) Verîus videtur Enla- flu’i hoc ex loco ’Apmïv. [ut habet nouer ms. R] Namque ita Aeg) ptii. Plutarch. Is. et Osir. c. 9. 73m œuf Aîmn’u; houa: r93 A53; crut vAlun-h. 3 rupxyayo’vnç thaï; "Anna": khan". Hinc ex lapide inter Epigmmmata Muratorii Tb. Inscript. pag. 75. MErAz OBPIMOE AMQN, quamquam AMMT in Kick. Pacockii Antiq. Inscript. pag. 50. Convenit aux Amun, et "un Haman, Ierem. vax. 25. 152ch. xxx. 15. Vide doctisshni Iablonsh’i Pantheon Aegypt. lib. Il. a. et Aegyptiorum mysticas ha: fabellus docte explanata: advertes.27. téflons: W.- - 13v E xçzâv) S S. Arielern l oerbemnt , Laurentîus. Ex usu verhi , plangunt, «met verbemnt oportuerat. Lucia- nus Dea Syr. c. 6. nazi Alvin." 105 miam rénova-ad n imine. (un l’oëta in Hephaestione pag. 54. zzz-"471’500: m’est, un) msçtlmrù xtrâmç. Habct de hoc vocabuli un: plut-a Gro- novius, admixtis tamen ulicnîs, infra c. 61. W’ E33. [218. s’y 155 Siam. zanni urnà reddidi: Valla. Nos, mon) in locale, ut (noueur. Rectius futurum ont sacra in septal- cro. En enim Hnodoto si»; «auditorium, sive camera in

AD 11111101301311.4243. 2’57

ç... partibus sarcophagis locus. Vide aàltem llI. 16, 285 . du). XLIII. a. 1. 3231...: .11.) Baud scîoan .1: lv 31 8d deœrius. Lucian. Astral. c. 4. ëv 82 un) odvo’ma a6. dam blâma: quod sollicitatum a viris doctîs nollem. Noster lll. 59. 111 à? 31; au) Anima; - - 115.1: et V. 95. Adde Gronov. in l. 18. Aliter Aida; et ceterî pingunt, e quibus Si restitua; Mcdic. et hic Arch. illi se infatum prao- huit, sicuti ct Ill. 15. placatior alibi. Aeliani Var. XlV. 38. «and au? aïno; omet, 1.3.; r07; and 10,8! paullo diversîus nbit. KV E83. -- In Var. Lect. monere debueram , h 3?, non Eu 3è hic F’Vessclingium e superioribus editîonibus œ- nuisse, quibuscum scripti libri etiain aulnes (quod qui. dèm scinm) consentiunt. Lubens faan eum Reiz. et Schaef. Ë! 3è correxi. Sic enim constanter adsuev1t Noue" 1.185, 7. 192, 2. Il. 79., 7.lII.15,1o. 38, 11. et plerumque quidem (sicut in omnibus istis lacis) adîectâ 84 particulà; quam et h. l. si qui: revocatam cupit, quad Sclmferus fecil, haud invitus patiar; nonnumquam vero etiam absque 81E, ut l. 74, 5.11.176,3. Vlll.115, 16. S. 17. à; humai r1) Correxerat vir eruditua in Min-eu. Lipsicns. à; «émanai ri, quod merito in litteris ad me spernit. a? Ëml alpin nmplius est quem hmm, et sententiam ralinnibus nimm exprimit, sicuti M30; «fait. quad Junior ratio persuadet, Il]. 1,5. 1V. 1:17. et in Platonis Cri- lone p. 48. c. , Arriano , lmp. Antonino , tuque aliis. Lege Uptoni Adnotationes in Arriani Dissert. lib. l. 29. p. 155. [pag. 530. nostrae edit.] et Abreschii Dilucid. Thucyd. pag. 585. W ESS. 20. 01.910179? En; 913; Alymt’wv ’HgaxM’nÇ) Dubio res caret. Huhuerunt Aegyptii suum sibi numen, cui Graeci Herculis titulum inpegerunt: nulla illi natalium origo ex levis et Alcmenae amoribus, verum N110 genitus tra- debatur, Cicerone dot-tore, Nul. Deor. Ill. 16. Ordines deo- ru.1n in ism gente vox-li: primî VIH. hinc x11. inde alii, ut est c. 145. ex secundis fuit Hercules. Legendus est Cl. Iablonskius l’mefat. Panth. sect. 28. et lib. Il. c. 3., neqne enim moraux in his nectere libet. WESS. [22 sa]: 5m! r: En "31 d’un: 915-1 cl 31143511: 3101 lylvovro) Aliena prorsus and Volta: interpretmio: et que Hercule!» Hercdot. Tu V0

258 ADNOTATIONES macla diis, qui duodecim nant, unum eue arbitrantar. Vo- luemt ille, pute , debucrat cette, a: duodecim 111’121, qui acta jurant. frima-o eum Cronavio ezstiterunt reddidi , quad et Watt. tenuerat. Commodiua H. Steph. in on versionis Laurentianae: et qua e diis octafacti fuerunt daadecim, quorum Imam Herculem cernent. Quam versionem probans Iablomlri in Proleg. l’anthei Aegypt. pag. 1.x1v. et 1.201111. ut acta diis, quo: initia colucrant Aegyptii , succedente tempore adiecti fuerint quatuor alii. Larcheras, contra au- ctoria mentem: il est du nombre de ces douze Dieux, qui sont ne: des huit Dieux. 5.] CÂP. XLIV. 6. a; 33 014040173011) Non me fusil, quid patrocînii 1.491639; ex mimai lIl. 14. [pag. 94. 11.] aufcrre quant , sed locuples esse dubito. Noster vulgatum, nullo mastorum dissensu , probavit Ill. 41. [Sic corrige in nostra Var. Lect. ubi perperam Il. 41.] Stat et pro eadem c1. W4... in Thucyd. 1V. 15. latinos Zmaragdam maluisse, cognitissimum est, qua de Ian. Bmuckhusius in Propert. Il. 15, 43., et ab eo cumulatim cilati. leêoç, quad continuo [L 7.] succedit, insolentius videtur: Bine T. Fabri mm, a Gronovio castigatum: indidem Beiskü [14’701 au, non magna utique molimine. Ego in Laurentii et Parti partes en; nam Gronoviana explicatio minime se probat. WESS. - Nempe adverbialiter pro and»; po- 1 situm 111711199; Portas censuit: quad utique insolentius. Quod ad Reiskii spectat coniecturam, notabile (amen est, subinde et alibi a librariis permutatas reperiri 0 et 0 literas. Cuius confusionis in Athenaeo exempla nonnulla ohservnre memini: Mia duo Schaeferus adnotavit, unum in Notis ad Gregor. Dialect. pag. 525. altcrum in lndic. Graec. in cumdem librum , p. 92 9. Vide etiam Wcsselin- gii Adnot. ad Il. 48, 7. et Var. Lect. l. 58, 4. De ama- ragdina, quam Noster dicit, columna consuli passant qua: Larcherus ad h. l. adnatavit. S. 12. filmaient aux) 310707411) Fuit Tjrus post Sidonem m- 71’m 1:31 Goulu» un! aimantin 795.15, in Strabon. XVl. pag. 1097. et, i110 longe potiore, Esaia. I’ropheta c. xx111. 7. Negari tamen baud potest, nimium priscam hic perhio beri; quad praeter alios egrcgius Vatis eius explanator Camp. Vitringa condocefecit. Fieri potest, ut Nastrum , am

sa 11511011011144. 259 üquitutis aune iactatorcs, sacerdotes Herculis circumscri- pserint. Quod enim Vignolius Chrono). lib. lV. 1. p. 55. remno’na and 750.1: rescripsit, id in coniectura, incerta et fallace, deputandum est. Non nddo, et ca ratione Tyri. initia iusto antiquiora constitui. YVESS. ’ [15. irowulm Ëxcvroç Gecko alun) De abundante van ba alun vide ad l. 153 , 19. notata. 5.] 17. zinzwvsgîn) 81’110: 7min corrigit Maussacus ad Harü pocr. p. 144. edoctus a Scaligero ad Eusela. p. 37. Mendae patebit origo, si sic voces censeantur olim collocataer. ml faire: 31; Matin 1’ (id est Sinon) 2’56"90; lem. Nonnunquam numerum voci 7m»; subiicit etiam Hemdotus, ut I. 185. 7min «in: redrtçov 70min, et lV. 147. VA L C K. - Ibid. «in: 71min airâgôv arço’rspa) Et haec excrcuerunt eruditorum studia. Maussacum sauna Gronoviu: repulit, ehranologica difiicultate nihil admodum motus: lçlle novent ex Scaligero ad Euseb. Chron. p. 57. a Thaso et Cadmo plus quinque generationibus ad Herculem abiissei; ncque nesciebat Berkelii ad Stephan. in Gain; conatus: a! erti- aux tamen silentium. Ego vero non ambigu de enda vocabuli alu-t. Quid fuerit olim, coniectando vestigandum est. Mauuaci Siam 70117:1 nimium videlur: addit enim in striera muiorum Herculis Belum , cuius ratio hic nulle. Beli filio Aegypto aequales fuerunt Cadmus et Tha- sns: ab Aegypto ad Herculem octo numerantur descendentes in Stephani Qu’un qui quidem, uti Aida: et prisci Editi, H’. 3? 751m7; iHeaxÀteuç mal Gain: zaAalrsfaç h. C. acta ocra generationibus Hercule antiquior Thasus est. Mutavit fateor Berkelius posaitque sa. , quad scripta: liber 1’. il 75m7; praeferret: at ofl’endit eumdem ad lapidem, ad quem Maussacus. Iam genemtionum ordo et numerus in Hercu- lem usque eum constet, adstipulor Ampl. Bouherio Diss. Herodot. c. 11. p. 128. a...) 7min reponenti. Discrepant, neque nego, am; et «in: scriptura ; quae difl’crentia notae fartasse numemli obscurius pictas, aut erranti ama- nuensi , in acceptum referenda est. WESS. - Possis cogitare H’. olim scriptum fuisse, idque successu tcmporis in 11’. (i. e. orin!) mutatum: sed scriptura Il. pro m’m vetustior est, quam illa qua 1;. octonarium numerum indican satisque notum, H. olim lamât signifiasse. Lar- R 2

(260 ADNOTATIONES citeras, cuius et Adnotatio ad l1. l. et uberior in hune lœ eum commentatio in Chronol. Herodoti consuli patent, vulgatam scripturam «in: defendit. S. 25. si; Égal imleth) Sugillat Platarchas de Malign. He- rodoti p. 857. n. cavillandi studio.abreptus. Herculem, Amphitryonis filium, Heroum olim ritu ac superstitione Graecos devenerari solitos testata res, atque a Diodora 1V. 59. copiosius explicita est. Non repeto quae illi adscripta sunt..WESS. -- Conf. Gregor. dialect. ion. Ç. 109. CAP. XLI’. 11. 11:17;; 1551) Miror equidem bac ihiqueuno in loco tradi, t’as Koen. fuisse Aegyptiis sues S. immolare; . et (amen rerum Aegypti peritissimis viris locum de manda non fuisse suspectum. Lenissima mutatione corrigi poterit Han: ut nullas mutasse pecudes dicantur praetcr oves, baves mares oitulosque, et bos duntaxat qui sa- lemni ritu fuerint explorati signoque natati. ln nono tamen habitantes Thebano il!" 11311754141111 «in; 915m1, Men- desii contra, «:75. aluminai», il; 3150901, uti scribit e. 42. Sed sues abominati vulgo ne tangebant quidem Aegyptii , c. 47. uno tantum festo die Lune, 5; Qu’un-1;, rag-tenu; 15v xçsûv’ i! du; 32 alain 0)th air arnaqua... Rem adfir- ment Plutarch. de 1s. et Osir. 8. et Aelianus Hist. An. X. c. xv1. Hic sua probabiliter idoneo testi debet Balata , qui citatus ibidem ont) 0113014117011; "Il; Aiymlovç r51 661v mi 913m adraiç. Aegyptiorum ad Graeca comparans instituta Ana» aandrides apud Athen. VII. p. 299. r. 013x. idlu; 1711i, irai 31’. 7’ 53mm Malhna mime. Graecis excipiendi Cretenses, secundum Agathoclem, 116; 15v 31.915! mi Summum, Athen. 1X. pag. 576. A. Qui populi praetcr Aegyptios sues aversati sint, enumerantur Bocharto. vid. Celeberr. Wess. ad Dio- dor. T. l. pag. 580. VALC K. --- Quod in Var. Lect. dixi, olim hic in cod. F. scribi; id quidem , denuo nunc inspe- cta codice, cuius mihi usura par insigne illustris pom- soris beneficium ad hune diem concessa est, paulo aliter se habere deprehendi; sed ita ut paqu etiam mugis con- firmetur en scriptura, quam ex Valckenarii coniectura neh œpi. Superiare quidem loco, ubi manifeste de ovilms agebatur, c. 42 , 5. et 9. pro Jim in bac codice perspicace clair scribitur: a1 hoc loco, in quo nunc versamur, est si."

sa HERODOT. Il. 45.146. 261 011m muta acccntu super voeali 1 : calmai ductus qui super u conspicitur, quem olim pro accentu circumflexa acceperam, indicat postremam r litemm, quae in reli- quarum literarum scrie non expressa est. Vulgatum vera J151, ut Reiz et Schaefer, sic et Larcher tenuit, satis illud pnesidii invenire ceusens in bis quae cap. 47 , 9- 1 1. leguntur. S. 15. x5; si! 051-01 «309054109; Séamg) Legitima foret conclu- sio, ni aliunde de inpia hac gentis religione exploratum haberemus. Adpellavi ad .Diadori I. 88,. Manelhonem, Plu- tonium, Porphyrium testes; adiungo Seleucum, cuius liber ab Athenaeo 1V. 21. p. 172. mçi 1’17; rugi Aimrîwç ’Avlçu- «chalaze, laudatur. Sustulit crudeles aras rex Amasis, humanarum victimarum loco placentis in usum vocatis. Quod eum diu ante Nostri aevum valuerit, inde illi hoc argumenti genus. Alia Iablonskius Panth. IIl. 3. pag. 75. ’Eo’m, [L 14.] quo modo et mstus Baroccianus , teste W asse, ex Arch. locum inpetravit. WESS. 17. luatma sin) V aluit-nc Arch. et Viral. salantes, uti sa. mua et alia hoc de genere? Heliodori similis formula Aeth. 1X. p. 424. 7017:5 n and finir niaisent par si: raïs d’antan» , ni nues-mairie: 3E alibis? un? "russifia. WESS. CAP. XLV I. 6. immuns) possessionem, unde Medic. opera exciderant, reciperarunt. rhlcm et manions [l. 5.] artis sunt diversae; nec memini sub fonder»; quo:- canqae apifices ad effigies panada: conprehendi. Cettroqui in ordinatione verborum vira Cl. [Gronom] accedo. WES S. ’ 9. 017 au 531d v in: M’wv) Ionicam Herodoti formam laquendi aliquoties adhibuerunt Aelianus et veterum œstiq plissimus imitator Aristides. In huius T. l. p. no. rit .9150 kéfir 06x 53m 171017031 Un". S. Iebb. 01; HSW scribendum suspicabatur; ego contra «la; 173m etiam ,reponendum ar- bitmr T. l. p. 624. Quod habet p. 652. lac) air min sherri- mço’v les-1 un... mutuatus etiam est ab Herodoto, in cuius legitur proximo cap. 47. Io. Stabaeus egregiam pracbet He- racliti sententiam , p. 48, 15. différa; yiyurûm imita 9-1300- nv. «in chum. vernal «in imans, et; A4301, 01; m7900, 013 nai- un, multo magis frequentantur. VALCK. - 111eq. au) mira! si «larcin: etc.) Si 3mm in auxilium voeu, uti oportet, nihil hic inconcinni. Capucins pan,

16! ADNOTATIONE& flore loco censebnnt, oh caprorum pnestnntinm. Hoc in. dieu. Verum, quae subduntur, la à? mir-n si: [d’un de. maclant-ne eumdem cuprnrium? 1d volunt docti interpœ. tes; qui quîdem si considemssent hirci Mendesii veneu- tionem, paene incredibilem ista in natione, utique n’a: 33 mirer aï: non ad coprarium, sed ad hinc: retulissent, eunuque in primis, qui vulgo amuïra, renz’yoç. [cant Weu. ad Dindon I. 81;. n. 21. et Holoten. ad Stephan. Byz. voc. 9mm] Hoc mortuo, sicuti in Apidia decessu alibi, munis Mendesiorum tractus luctui inrlulgehat, baud sane obitu capmriî. Notavit liane interpretum inconsiderantinm Cl. de Pauw. ré; Mnâmn’qu 1014.97 [L 14.] ex Arch. legitimuxn est, venitque in opinionem Cronovii. W E53. [Valide versionem: Et inter Mendaios caprarii praœipuo honore aficiuntur, et a: hi: un: maxime, tonnent Gronovius; quasi qune continuo dein (le ingenti luctu memorantur, ad mortuum caprarium spectarent, non ad hircum quem singulari religione Mendesii oolebanl. Contra quos necte n’es- aelingius lnonuit. in. 3? rouira" ad mi; «En; fuisse referendum. Quod vero idem vir pmesœntissimus in istis verhis sui rotin" ai «326M: censuerit 191km intelligi oportere 3mm «ému id cquidem nec necessarium indico, et omnino praepositioni au"; in ista flic-u non esse locum arbitror. Quidni vero mitan 7559 uiyôv inœlligeremus, quum plus oemel uiæo’Mç uni-n33 l’oëta dixerit? Odyss. 9’. 247. et 269. alibique. l’leonnsmum illum,loi’ qui: est, non mugis He- rodotus, quam Homerus, musaverit. In interpretandis eiu- deux verbis , au) "giron ci uîæo’M: 7041!; mena; 53509:1, aubins olim hacseram , utrum sententia sil, bos (œil. "à; îprmzç) miore in honore habent caprarii; an , horum (nempe rôt uiyôv, caprarum hircorumque) postons maiore un: in honore. Nunc, qunmquam , sicut maint" nui; Ëxm, et (59m Éxm rack, 1. 4, 7. sic fartasse etiam dici posait nuait rani; l’azur, intel- i ligo amen non in loqui consuesse Nostrum: adluec existimo, non fuisseAalios caprarum pastores,alios himorum. Quare eieclam e lutina nostm version priorem illam interpretntionem, et in gram contenu l. 12. post verbum iman, pro mniori punclo, punctum minus repositum velim; ut intelligatur, 8x 3E mil-w (œil. Ta) «i763, et quidem à: a?) Eprz’mv) si: min": and; 33:11, et et hoc gem un"

x . AD HERODOT. 11.46. 863 mime prae caeteris in honore habetur. Caeterum, qunme vis eum en, quod ait, maiore in honore en: caprarios , bene congruat id quod cap. seq. de subulcis scribit, veluti infa- min quadnm notatis; nolim tamen dissimulare, in tata ista fait" hnud satis expedite atque dilucide fluere ornio- nem. Est in hi: haud obscura gradatio: Mendesii collant mon: goum caprinum: mugis une»: colunt mares quum fumi- nas: horum - - - maiore saut in honore: et hi: ocra omnium maxime unus. Suspicnri utique licebat, en loco, nbî nunc si «in-dm leguntur, scriptum olim fuisse aliud vocabulum, quo indicabaturcertum quoddam gens hircorum, quad "mon . in honore fuisset quum reliqui kiwi,- et ex quo genere deniquc delectus fuisset ille unus, qui maxime omnium colebatur; Tale quidpiam sceutus esse videtur doctiss. Schàcfer, quum pro si un»... (ex men quidam conîectura, 1mm in vul-q gamin consentiunt libri,) ai xo’M: non modo legendum. censuit, sed fidenter etiam in Herodoti graecis posuit; in quo, ut in plurimis aliis, sequacem Borheclrium habuit: quum novationem silentio pmeterire in Var.Lect. non de- bucram. Spectaverat, puto, coniecturae huius auctor (sive i5 Schuferus ipse est, sive ab alio vira docto accepit) Tho- criteum illud ex Eidyll. VIH. 5l. 79’ du min, and Un etc. obi graecus Seholiastes consentiente Heychio monuit, n’- met dici hircum cornua non habentem; quod genus latino sermone similiter mutilum dicitur. Adiicit Scholiastes, à malin quad nimirum ille fol-tasse sic intellexerat: sed videndum, ne Maxgdv scrîpserit, quomodo apud Haydn. legitur. Ko’on, [ahan 1101751: dans: «in i’xomz: docuitque etiam Eustath. ad llind. p. 917, 16 et18. (p. 9424:1. Rem.) 10’on a nonnullis subinde Mina intelligi. Sed hoc utcuma que ait; illud constat, in cnprino genere mutilum (r6 xo’Mv) pluris olim aestimatum fuisse. Plim’us lib. VIH. cap. 5o. sect. 76. Non omnibus (capris) coma. - - Mutilis lattis major ukrtas. - - - Mutilum in attaque sur: ulilius. Et de maribus, id est hircis, diserte Columella, lib. VIL c. 3. Si (in ca quam habitant!» regione) clementior hîems, mutilant pro- babimus marem. Est practerea and»; etiam peculiare genus animantis, de quo consuli passant que partim a Casub. partial a nabis , ad Athamci lib. V. p. zoo. f. notata suint.- (Animadv. in Athen; T. Ill. p. 1 i 3.) sed illud quidem non

264 ’ ADNOTATIONES indigenum in Aegypto animal, ut de eo cogitari h. l. non

15. J flair. Aîymtnl, MÉvÈnç.) sequuntur Nostrum ple- rîquepossit. omnes. Qui Coptici sermonîs 3.] usum habent,. infi- tiantur, praeterque coteras Iablomkius l’anth. Il. 7..p. 275. Vide-vero mihi hoec Plutarchi ls. et Osir. c. 73. Jo’y in» "En - - - au) wifi; 5 fMur mira si au) 16v s’y MlvËn-n nains mûri. Semis-ne scriptum fuisse un) me; o’ Hz’v P neque enim Apis et Pan idem, nedum hircins Mendesius usquam Apis. Unum adpello Hemdotum. Nihil uddo de turpissi- .mo et deœstabili hirci mulierum amont: dixi ad Diodo-, rum, et conduxit conplura vir excellenti eruditione S. Bochartus P. l. Hierozoic. lib. Il. 55. [et Iablonsk. loco cit. p. 277.]. Ecce tamen istud amena. Alex. l’rotrept. p. 27. de libidinoso love: lvmn’ntàxro 7051 ywamsôv, si); yins! si I ubôv 0’ (èuouiirôv nains, in quo uiyôv vox aliena est atque ex scholie. Hirci omnes in capras ruunt, non solus Men- desius: huius proprium fuit, uti lavis, in foeminas in- sanire. VVES S. . [17. Quid si! quad ait, 19570 Ë; :3"?sz aidante»! (brisas-s, baud satis in liquido. Valide versionem, in ostentationem homimlm pensait, eum Gromwio tcnuit I’Vess. Contra H. Stephanus monuit, esse qui ixiânënv pro attenta hic accipiant. IaMonski, Panth. lib. Il. p. 278. sic convertit, huiusque ni videndae hominilms copia facto. est. In eam sententiam, quum equidem expressi , praeivcre Portus et Larcher. 5.] CÀP. XI. VIL 2. miroir: hurlant) Articulum eieci, msstis obsecundans. Euripides Suppl. 926. (au) en; sirup- mitzmç - v - mirai; "on"... Sophocks Aiac. 26. s’æôzçm’mç - - sikh-zou" - - mirai"; aromva’uv s’arnm’rmç. Noster IlI. 126. airoxrsîwç 3h14.», sizains: miro? 71mg. Retinctur tamcn contra morem lll. 45. Confer Davisium in Maximum Tyr. Diss. Vil. p. 530. Medicci Passioneique n’ar’ du Kami: egregie nitct. WESS. 4. si ruBÆrm, is’mç) Non spernerem, si voculnm sa) Codices praeberent intericctam: si WBÔTUH, mi 56mg Ain,- ont!» Ëwsvt’rç, tometsi sial indigenae, ë; içëv niâèv fait s’y Abai- "sa t’a-imanat: unifiai minon. Sucpius in talibus mû ponitur pro uniate , et apud Hercd. Vll. 46. ai wuœoçaî - - au) Bez- xiiv finir, [mugir 3nde" (Mu muiez, 78v 816v. Inter septeln

x so HERODOT.II.47.48. :65 4mm Aegyptiorum memorantur et usa... Herodoto lib. Il. c. 465. Suum greges quem in finem aluerint, Poil. eau: oh operam cuius Nanar meminit cap. il. extr. Eadoxus tradidit apud Action. de Net. An. X. l6. VALC K. 10. son? cuirai; mima, si adri æmcüxsivy Encoda- bat sequentia fui; hem; si; Cl. Ratafia, nulla , uti opiner, urgente aussi: hectius admonet, verbe praescripta bene babere ntque innuere, Luna: et Baccho codent tempore, et lenilunio tatin: anni une codemque, sues inmolutos fuisse. Scill in lat. vers. qunm et Gron. et "à". tenuit, nude positum erat pa- tempus plenilunii.] Adiungane potuisset Plutarchi et Aeliani testimonia , quorum posterior de Ani- mal. X. 16. 940w" nain? (Luna) 510:5 un? (un; du i110 Isid. et Osir. c. 8. béant; :114 in à 13":).in and midin- tu. Ba enim explanationem dubio eximunt. Verum adnectitur post nonnulla [L 15.] Socin - - n51 aï" r5 2min «mitral, nulle Bacchi habita rationc; in quis rarethivç oportuisse, Cl. de Pauw opinio est. Equîdcm, etsi idem, sacrorum genus adgnosco, nihil demuto. Limas unice meminit, siquidem eius honori praccipua crut illa festi- vitas; quatre et Adianus solam nominavit. WESS. 14. «hygxfruçoç. Vide Valclcenarii Adnot. ad c. 1.6, 9. 5.] 16. 3mois Qu’a-g, ncmpe 72;, vel o’ 96m. Quo de genere iam alibi dictum est. Vide ad l. 152. 5. 5.] 22. du” ais9tvsinç Bleu nanisa) Aldinum 619w n ruai; H. Stephanus in Prolegom. secundae cditionis scribcndum docuit 51:06;. voloit cette; et non recordatus fuit, sans... Noslri usu morbum esse, n’a-0min Bien egestotem et victus tatouaient, ut lV. 135. Vlll. 51. Maneat proinde dictionis genus. Ermrïvaç 5; posuit,sicuti Plutarchus in Lucullo p..498. A. si Mir Cyziceni garou»... 308; MW": and; fait 9901,31, ml cran-hm aucuns; fg: Banc; raffineur. Quorum, morem eiusmodi adfirmantium, St. Berglero indicium debeo. WESS. - Pauperes, qui vivum immolai-e animal non passent, ex farina fictum immolasse adnotavit etiam Sui- das in Tatou; [3635. 5. CAP. XLVIII. 2. fi; aigri; ri 30,145) H00 ex Apa- turiorum futo lonum die huc derivavit. WESS. - Gro- novius, in eamdem fore eum Voila sententinm , in fesli couina mua: qua in versione nihil mutnvit W en. per-

266 ADYNOTATIONES nm omniuo latinam versionem adtingens. Mire veto - Larchems, à l’heure du repas. Equidem , aespcrà quncfestum antecedit: poternm. primo festi die, quad eadem redit. Vide Haye-h. et Suidam in ’Aænmniem : et confer ad Atheu. 1V. 171. d. notata, Animadv. T. Il. p. 613. Ubi, quad dixi caussam non fuisse cura doctissima Hesychii diton Annie: in Ao’pamœ mutantur,quandaquidem et metri ratio in Philfllii versicula apud Athen. scriptursm Sapin: posoit et apud Polluc. Vl. 102. codem modo scribitur, adiici etiam Herodoti hic locus debuerat. Denique, obiter hoc loco liceat monere,- vitiosam omnino videri scripturam 349mm, qune et apud Suidam et nlio loco apud Haydn. occurrit: nom festorum quidem nomina, quae per continuas uliquot dies utplurimum celebrsbantur, plumlis numeri sunt opud Graecos: singulorum vera dierum nominu singulari numero efl’eruntur. S. 5. mob xoçôv) Largo Gronovii dissertatio thoras tuetur, parois depulsis. Sunt sane in Atticorum Dionysiis chori cognitissimi, onde color Mediœi scripturae. Ubi tamen omnia perpenda, Aldinum et aliorum Codd. unir zain" sequins melius opinor. Porcorum in Lunae et Bacchi sacris iterata pmecessit mentia: additur, clic Aegyptiorum Dio- nysia a Graccorum Bœchanalibus tir difiërrc, endenqucvideri, noir zoiguv. Quae belle procedunt. Reliqui tamen Matis acum, ne illi infestior, quad nolim, habear: Passiancus consentit. WESS. - VVessctingii auctoritatem secutus Larcherus, postlimia pareos hic restituit, miram quidem sententiae suae rationem in Notis ad h. l. subiiciens: les choeurs n’étaient pas en usage dans les fêtes que célébroient les Égyptiens en. l’honneur de Bacchus. Quae res si certa et . explants esset , maxima documenta foret mû; lite legend dum esse; non, quad illi placuit, xofpov. Ego eum Hein et Selma]: 75091511 tenui , quum quad apud Grœcos non minus quum apud Aegyptios immolare Baccho solitos parce; repeô ria: (Schol. ad Aristoph. Ban. 541. eum Notis Sponh.) tum quad per se multo probabilius debebat-videri , xoçô’v h. l. in zoigon, de quibus alioquin hic agebatur, a librariis nonnullis fuisse mutatum, quum vicissim. Cseœrum ul-’ ternm scripturam, que vel sic probabilior nonnullis videri patent, simul eum ca, quae nabis probaü en;

sa 11511000111484; :61 lectarum oculis subieci. Quod autans ait [1. 4.] si: dm issir, non sunt clin Acyptiorum Mlia, sed reliqun eiusdcm festi solennisât. S. 7. «’7sz laudanum) Gemina bis Luciam Dell Syr. c. 16. animai 3e 7&3: nopa’nmz: uae quidem nervis ouin noverentur, en propter "170! [autans 16 :3807». Scio Cam. de Pana: «En malaisse, Reiskium "dans: 16 «i8» quibus encre licet. Gronavium consule in huius Masse c. 66. [qui notavit illnm verborum structumm . abaissant; - - raïas r6 «au». ubi "dans; nô «1’3on desiderare quispiam potueraL] et Plutarchum laid. et Osir. c. 56. Duravit phallorum tus-pis superstitio in Athanasü aevum, quo protervus iuvenis , in sacrum Christianorum aedem ingressus, cornus ostenta- tione et iactatione usas traditur: ami :1190; 31 mal ou).- Aôv sinuois, au) 6:11an sans?" laird si x09) and maclées. , 11W; incas-(Mu, Histar. Arion. ad Monach. p. 579. Nunc ibi uni Saints" errore describentis: [conf. Adnot. ad Il. sa, 6.] iustum esse, quad nepmesentavi , pmeclare docuit vir cruditus in Pmefstione Montfaueonii ad Cost Indieoplcusien p. 19. Sed quid ego de Athannsii aetate? Supersunt in templorum minis , tabula Bembina, aliisque Aegyptiorum monumentis clarissima 00.7Mop’a; vestigia , de quibus I Ce]. de la Croze Hist. Christianismi Indor. lib. V1. p. 451. doctissinle. WES S. -CÂP. ÆIX. [4. iEmcaisum en; Aconirou 10’ n n’irons! au) mir Surfs") Saepe miratus sum quid sit quad Scriptor naster non mode cultum , sed etiam nomino deorum (conf. c. 50, 1.) ab Aegyptiis accepisse tradat; quum amen glaces nomina ab Aegyptiis plus-imam diferrent. 8.] 16. inhume mais si: sir roi’n’mam) Desiderant in bis docti viri multn. Signum extulit Cl. de la Barre Hist. Aœd. Inscript. T. V]. p. 274. omnia haec sequentibus, ut ratiocinium cohaereat, subnectens: caniunctionis ni; mi- rificaxn saepe positionem ait esse; pani nonnunquam periodi principio, cuius fini aœedere debeah corrigi oporo I tere Mn». 71:2; æv 17v. Velle scriptorein, Non dicametiom mafias a Gratis sacras-am ritus esse mutualos .- neque enim tum Gmcisfuisscut recrutes ne minime introducti, sed une eum ipsis nuisissent quasi mngmiti. Sic ille. Ego vero desidero stabilisons vocalae "à; .talemhcoasuetudinem, nec

2.68 gADNOTATIONESL fera conmutntam verhorum explsnationem, nedum s’us’. inca. Recto dixeris (incarnons didçoitosfl 9mois, sicutill. 66. . iquae una eum hominibus aluntur et victitant, sive duo; rpzoo’usm apud Xenophontem: de cerimaniis credam, ubi exempli fuerit copia. Aliud sectatus est Cl. Reiskius, et cidisse. ante haec sciscens, .1332 Mien nuirai "9’ ’ ’ ’Ensnœç: nota quoque adœverare, ab Acgyptiis hm sacra Grue- cos accepisse; riflololfçofl’æ si; ais sir. Quae mihi negare videntur. quad Hemdotus saepissime insinuat, Graeoos ab Acgyptiis sacrarum plures ritus sumsisse: tum indium leviter mutantur, quae sua scriptar agnoscit: memorant certe Athcnicnses .7014 n dudrpæa, quae eum reliquis Grac- cis conmunia et consimilia in Sacris observabont Vlll. 1 4l..- suntque 614.3759191 in Theophrasti Charact. c. 26. quorum iidem mores , idem vitae institutum. Ut panois absolvam .- negat Hercdatus casu fortuite quadrmse Dionysia Aegyptio- rum et Gruecarum: tum enim in omnibus gemina germain, quad secus crut, tuque noviter in Grueiam invecto esse debuisse. huque aliunde advenisse, sed in panais transmu- ’tata. WESS. [Gram ista, 09; amie 35 canulois" y: si... 7d r: à! Aiyiirrp tombant et; 9:97, and rai iv fait: "Env! dMGITQII’I 708; si! etc. his latinis Voila reddiderat: Neque enim dizerim, quae in Acgjpto fiunt huic deo , congruere eum iis qua in. Gracia: nom consentanea. usent Graecis, non auten nuper introducta. Ad quae H. Stephanus adnotavit: ,,-Sunt qui hune locum ita interpretentur, Neque enim dizain, cou contigisse ut eadem tum in Aegypto tum in Gracia Mia deo sucra fierent: sunt enim [sic ille, contra manifestant Graccorum verborum sententiam , pro forent enim] unin- modi apud Graccas , neque recens introductoïDenique 6M.- novius banc versionem edidit, quum et I’Vesseling. tenuit, et in Adnot. explanatum ivit: Neque enim silurien, que in Acgypto fiunt huic deo, casa congruere eum iis qua in Gracia; nom simili mode sa fuissent Graccis, non autan recens inducta. ln eumdem fere eum Grau. et VVess. sententiam eumdem locum hucheras his verhis expressit: Je n’aie tribuerai point en effet au binard la ressemblance qu’on voit entre les cérémonies religieuses des Égyptiens et «En que les Grecs ont adaptées. Si cette ressemblance riotoit pas

AD HEnoDOT. 11:49. 269 Ïaûtfemne, ces cérémonies ne se trouveroient pas si éloig- . nées de: moeurs et des usages des Grecs; et d’ailleurs elles fanoient pas été nouvellement introduites. Tom idem in Notis ad h. l. ingenue profitetur. se per literas ad viros do- ctissimos, Valckenarium , Brunckium, PVyttenbachium , datas qnnesisse quid illi de ista sua inœrpretatione huius loci sentirent; horumque singulos, adprobanlcs eum , non un, men disaimulasse, vel sic nondum satis expeditam viderî nuctoris sententiam. ad quum quidem clariori in luce ponendam nihil ipsi in promtu haberent quod conferre puisent. Mihi (ut dieux quod sentie) illa verbi "au". «(un interpretatio, casa forluito quadrare vel congruere, i121 ut hoc praesertim nrgeatur de fortuito casa (in quo ex PVesseIingii et Laroheri sententia vis argumen ti maxime inca!) non modo ad declarandam auctoris sententiam parum valere, sed et pense gratuite sumtn ’esse, et in sermonis usui nullum invenire patrocinium videtur, Ponitur quidem nonnumquam verbum wuwffluv, eum dativo eum constructum, hac notione, quadrare, consentire, œngruere, V1. 18, 6. Vil. 151, 1. ut neutiquam coniunctà casusfor- tuiti notione; quum quidem Inc adsumendam maximeqîie premendnm viri docti existîmarunt , quum pulcre in. munissent, non posse hoc loco Herodotum simpliciter negan, congruere Bacchi cuuum npud Aeayptio; et a agi Crac. ces, quandoquidem paulo ante (c. 48. l. 5.) dînera dixemt, pane omnibus rebuts similem apud utrosque hune cultum eue. Taceo quod , si de similitudine au: dissimilitudine hic age- retur, non in, practerito œmpore numæiçw dixisset, sed in pmœenti tempore eum-insu, quemadmodum supra airai. non. Alius est huius verbi usus, frequentalus admodum 1103m, ut confiions" dicantur res que simul, eqdem tempore accidunt vel ezsistunt: ubi interdum quidem adiicitur inouï, 1’017 cairn? xça’vou, au: aliquid simile, ut I. 82, 4. .V. 36, 3. V111. 141, 7.1K. 100, 8. subinde vero etiam ab-À suinte pet se ponitur id verbum eàdem notione, ut V. 55, 6. VIH. 152, 16. Itaque verbal-nm, in quibus huere- mus , hnec mihi videtur esse sentcnlia : Nam illud nimirurç profecto non. dicam, simul codem tempore astilisse ortumquç œpùse Bacchi cultum apud Acgyptios et apud Craqcos. ,VTuln, veto, quamquam vel sic fartasse defendi posset 6,144799-

:70 ADNOTATIONES . tu, reliquis moribus consentanea, amen parquant minime mihi videlur, inique: (ut olim Aœdemicus l’urisiensis De la Barre volait , cum quo Corayus npud Lanherumconn sentit) scripsisse Hmdotum; idque vocabulum c lîhmriis, qui de moribus nique institutis hic agi vidissent, temelt in 314619971»: fuisse mutatum. Requirebatur hoc loco mon. bulum, cuius significatio et opta esset ad id quad pue. oedebut, wnnsclm, et opposita esse! ci quod sequitur, si»: CI; "uni iræyntm: atqui talis est vis vocabuli afiolffm, non illius duit-poirat. Quare in lat. nostra version, loco illorum verborum , reliquis Craccorum moribus institutieqn conformia, rectius haec poucntur, origini gentis mm, sut si que sunt clin in eumdem sententiam commodiora. De . animalibus dici 61451-9901 posse consentit Wesselingius, et qui ei suffragatur Larcherus ; de merimom’is dici pose non credunt, donec exempli fiat copia. [am pmrsus quidem ndaequatum, quad udferam, exemplum in promtu mihi non est: sed, quemadmodum tain-9m; non mode de anià malibus ont hominibus dicitur, verum etiam de rebus quibusdam, v. c. «tin-paon; Siam-u, in: quidem ut etiam morbos, qui inter homines consueli sunt, garnie"; "itou; vel Exit- 19 oOu and Thucydide: dixerit, Il. 5o. sic non admodum alienum videri debet, siioina’rçoOx dicuntur instituta simul eum populo aliquo nota, origini gentis couva. 5.] 19. MÔa’Mzwç ni mg? r61 Ala’wrov etc.) Hue Diodoro ob- versatn suspicor I. 97. Melampodem Lumen in Aegyptum deducenti. De Nicephoro, cui Aimn’uv icpoypummiç au) itfoOæ’mç Melampus, non repeto ibi dicta. W’ESS. CJP. [5. à; senti «pâma etc. Vide c. 45, 1 1 scq. 5.] . 7. 15v aïno)! 916v Aiymimn) Sic iunctn prooedere debent. Gronovius copulam, bis olim pmefixam, iustissïthe induxft: turbabat scriptoris sententiam. Scripsi pnetErv en 16133, [1. 9.] distracta voce, quad et Reislu’o libuit. Neptunum vero Afrorum habet IV. 1 88. atque hinc Eustath. in Homer. p. 1586, 3B. [Od. p. 13, 1.7. cd. 1385.] W’ESS. CAP. LI. 2. du; Aimrim uranium") Explent locutionis formulam, adscilo et intellecto ex sequemibus Mdmç. Vide Abreschii Dilucid. Thucyd. p.495. [Sic veto etiam 1V. 27, 4. fiançai Enfin" uraniums, quad idem valet ac canniflomv] De Mercurii Graecorum obscoenius mima x

A’D HERODOT. Il. 50-52. s7; et inprobiare nature Kühnium vide in Pausaniae lib. 1V. 26. p. 518. [et Cie. Net. Deor. Hi. 22.] Est autem Nour! plausibilis suspicio, siquidem Hermetis Acgyptii panna diversion habitus et indoles in Panth. Ioblonskii lib. V. 5. Inn ont 53:1 mentira [1. 7.] acrius multo quem N mm. sit, causa nulle est, niai ex deliciis Medicei. Auctor ipsemet Mourir modo, modo illud maluit, sicuti alii. In- spice I. 63. V1. 55. Sophoclem Oed. Colon. vs. 1,36. Proso- pium- B. Vandnl. Il. 4. WESS. - At difi’erunt sana N et .73... Si à»; hic legas, significabitur desiisse deinde Athenienà ses in Hellenum numero censeri; quad falsnm. Sin .7)", significnbitur fuisse olim tempus quo nondum in Heu:- num numero sint hubiti; id quad ipse Scriptor nouer tradidit lib. I. c. 57. S. 1s. roi un, ’Aômau’cm) Hoc melius. Confer. I. 57. In Samothrocum nysteriis ex Pelasgorum sermone Mercurqu Rumba titula censebatur, quad scholin ad Apou. [Un l. 917. testantur. Max [1. 17.] "à iv raïs: ù 2cm. idem œn- sendum ne un: rai, sive 111;. W E88. CAP. L11. 6. in ainsi.» Sires; rai mina) Putes haec Clementi Alex. in mente fuisse, eum fine Stromat. primi , en? si aussi ni! Sion sigmas, and suifa, aux) ni! Sandrine": nnmque Pratrept. p. 22. derivationem Platonis’ Cmtyi. v p. 597. nmplectitur. Prisci illi 8m); ex [.9131] .96, unde 7101m; natales accepit,formarunt. (9:8; itaque o’ îfltIH’fl mûr); un) fluois Eustathio in Horn. p. 1148. [Iliad. p. mon, 8. ed. Ban] eumdem ibi originationem probanti: namque alibi sequitur aliud, que et Etymologi fluctuatio. Sed his non inmoror. Quae supra [1. 2.] depasita sunt, enivra argol"- pov Hua, Laurentius verterat in deorum invocation amnia in.- molobant, secutusque ex parte Gronov. est. Palmer-t’as veto, quid sibi nuit en. versio? num etiam stercus et faces dils im- molabant P mima, ut sacpissime, idem esse ac min-mg, ver- Iendumque primi omnium sacrificavere. Tu inœllige www, quad tali in dictione adscisci oportere, supra vidimus.

WESS.---[7 et seqq. ira-ru 3?, Confll. xço’vsu «and? 50,SMÈIMc’n-oç, 2 et etc.)7. Be- S. ’ nedictus, in Actis Philol. Lips. saepius iam citatis, p. 287. telle!" in"! n Sê, manet longam esse periodum osque ad linem capitis excurrentem; in illisque verbis in) si, in»

:73 ADNOTATIONES "manieurs (l. 13.) particulam in) eum in: in! n initia pas riodi cohaerere; verbe autem interiecta , 16 7&9 3d manifs: - - - uoô’m, in parenthesi esse ponenda; denique verbum, indiens post 551-59" «ont; (l. 9.) ex librarii interpætsl- mento esse ortum; verba enim ista, Nankin: à! 56mg» a». 2.5, simul ex onteœdente indium pendere. 5.] . 14. si airbus-rai) Ver-cor ut se tueri queat: ad nom. usitntam corrigi facile poterit: si sans" (sive, si «in». bien») rai didymes: ni oindrai BufBaipœv imam man in unau reciperent sciscitantibus , responsum* fuit minon. Lib. V1". c. 1.9. si "milan, quad ndaptavit Gronovius, ferri naquit. VALC K. - At hic quidem perinde et coniunctivo modo et potentiuli , sive optativo, quem vacant, locus ont. Vide l. 55, 4 seq. ibidemque rursus l. 10 seq. tum l. 75, 5. Quod vero pro mâcha, [L 15.] muids: corrigit Valois. lubens hac recepturus enim, si vel nous codex dedisset: sed in vulgatum (quo perinde uti licuit Herodnto) lihri oonsentiunt omnes. S. ’ CAP. L111. 5. nixe: a; «(du -- si; rififi Mir?) Recte dederut Valla: ignoratum est [rectius .tanen hoc Gron. ignorarunt, scil. Gmeci] nisi super atque heri, ut sic diem. Quod bis [ab codem Gronov.] substitutum est, ut 0ere dicam , congruit Thucydideo i; 18 infime 11min lib. Vl. c. 1 2. Ubi contra res minus accurate videtur finienda, formulam adhibet Thucyd. à; dards: idem est Hemdoteum si; gaur. unau Luciam’ Timon. c. 8. sût-us) p.11 (Émis, quodque multa frequentius occurrit, «J; En; simïv, ut ito diodon. Floc quum in Epist. ad Hebr. vu. 9. legeretur, exemplorum congesseruntnfl’atim. Utramque Herodoti formulam iunxit Plato de Hgib. IIl. p. 677. n. si; in; de"?! fil; mi spins yzyero’m. Nuspiam in ista paene proverbinli formula, de que Garaker. agit ad M. Antonin. X. 7. reperietur reis, quad hic perperam a Gronavio positum Wesselingius Vir Cl". iain monuerat ad Diodor. T. l. p. 1 18. VALC K. V Ibid. nixe: si; «radar Tl mû xâlç) Magni fascia Medic. et illi consentnneos: sed intra modum..E.xemplum similis locutionis, etsi Gmnavii sallers fuerit open , nusqunm se obtulit. Contra receptissimum et proverbii instar. qui» a nui 9563;, quad Atlænagoras hic reperit et toi mssti ratant habeut. Dedi ex Demosthene et Diodoro ad eum scripto-

ïzl’DÎÏH E R O D O T. AIL 53. 373 rem Il. 5.7 qmedom ; quibus adcumulo Iosephi ndv. Apion. l. 2. aussi raïs "Hum-1 iiæunu n’a, and 103; and mais" oignis site: ne. sépia-u; wyan’ra: tum Il. 2. de Pythagore , «in Exil: sui reniai 7:7no’fl;: etc. 1 5. si; 5746i; 31? mi «faim: porro Li- bonium T. Il. p. 124. c. et en abonde sont. W E55. 4. mezzotinto: i’rm) Classicus locus est de Homeri et He- siodi ouate, neque ad verum incongruus. Herodotus na- tns est ex Pamphilae iudieio apud Cellium XV. 25. exeunte Olymp. Lxxiv. paulla ante famosaui Xerxis in Graeoos expeditionem: hinc in superiora tempora si retrocedns, iustus ad Lycurgi et Iphiti aetotem progrcssus erit. Home- rum vero utrique fuisse aequalcm, plures olim censuerunt, docente Marshamo Canon. Chronic. p. 457. et Dod- o’ello Diss. de Cycl. Il]. p. 155. Hactenus inique res bene haberet. At obi calcem Vitae Homeri, quae Nostro tribuitur, inspexeris , alla omnia videbuntur disenda; adminic- rantur unir istic ncxxu. ah Homeri acvo ad Xerxisexpe- ditionem , insigni discrimine; cui quidem medelur illustr. Sccliger ad Euseb. Chron. p. 102. ibi legendo fait in: en. fpuxo’flu d’un 815°. Sic une discordia nullu. Contra venit Bouherius Diss. Herodat. c. XI. 124. nihil isto in calcula inmutandum, scd bis in numeris, perœndens: scriben- du!!! esse Quasi!" ânonnions: inca -- - wçscfiwiçsuç, seplingm- lis annis men. Mate superiares esse. Addit talia, si de Troie capmisenno esset, aune colore et specie non curent. Con- stant hic numeri Œdicum’omnium conspiratione, nec viderunt dives-sas hoc loco Athenagoras. et Cyrillus. [Vide Var. Leet.] Sil-ne Noster Vitae Homeri scriptor in controversia huent; que si vel secundum Herodotum pro- - nuncietur, cri: fartasse expeditior difficultatis ratio, uti suo loco declarabitur. W E55. - limno, promus pmeœr yeti specicm libellum illum ad Herodolum unctorem referri, suo loco monstrabitur. S. 6. si «unicorne 31070710" "EMM’O Invasions Thea- * gouine untea Graecis igname, Homerum et Hesiodum fuisse, si significarit, sut erroris au! reus ’erit inprudentise. . Uterque poêla, qune de Diis canunt, non ut nova et a se primum excogilnta perhibent-. sed cognita cta mn- iaoribus accepta. Tetigit eum renia. Clericus ad princ. Theogon. Hesiodi et si". 211. .At clin verborum senten- Herod. T. V. S

:74 ADNOTATIONES tin; indicant, prima: versilms descripsùse ntque ornant. Simile Diogenis Lai". Pmef. Ç. 3. de Musaeo, cuira: 83 Sema?" and rodent arçoîrov. h. e. scripti: versibus empaumu- Memini magnum nostra «une virum aliter Diogenan ex- , plicuiue, de quo Miscell. 05:. Amstel. Vol. HI. p. 346. Sed «ouïra: hoc significntu tritum. Tale Masse IlI. 38. and 3905; [au Mu mût»; «olim: nec diversum ambiguum istud So- phoclis, 11:94:05; en"?! par un pu , "pan-nib 33 du 314’1er, in Athenœi XIII. p. 604. n. quem quoque vide XIV. p. 627. n. et animadversionem Cmubom’ , mm Platonem in Lyside p. 205. A. et de Hep. Il. p. 37g. A. Merito autem oh turpes de diis fabulas umbo taxantur ab Isocmte, Landau Bush-id. p. 229. 548th [T. Il. p. 408. cd. Augen] WESS. -- locum istum obiter attingens Won-ma in Prolegom. ad Remet. p. UV. rationna. ait, fefclliue Herodotum in sententia. de Homo et Hesiodo, primis condiloribus limogerait Gruau. ,,Perperam enim (inquit) Wacelingius verba, negro! tin ai «Miras-n; Scwm’m "EAÀm-t, sic accipit, ut illi. ,,duo primi versibus amuïsse theogonîam, non condidine ,,dicantur. Sane in ponitur amuïr; sed dativus in hac ,,hignificatione verbi additus luce exemplorum egebat, ,,qualia mihi quidem incognita suntfl - At, si rouît U signifient unibus apeure, carmine complecti ,- quid tandem impedit quo minus verbo adiiciatur nomen in (lundi casa positum , personam indicans vel illud hominum genus, Cuius in gratiam carmen componit poëtn. Igitur, quum- vis in horum nonnullis , que de origine Graecarum reli- gionum ex Aegypto repeœnda Herodotus statuit, fanllere eum opinio potuerit; isto tamen, quod a Vire docto prolatum est, argumente non persuadebimur, ut Scriptnri haud utique absurdo banc imputemus œnœntiam, Home- rum Hesiodumque, quae de diis Graecorum cecinerunt, en primas invenisse excogitasseque. S. 8 seqq. aï 33 orphie» marc) MOINE"! etc. ,,Quod poêlas, qui astiquions habebantur, Hesiodo et Homero serions mûrisse contendit Herodotus, rectane au secus id statuait, nunc quidem nec afin-mare possumus, nec nagerez certes enim poêlas , qui theogoniam attigemnt et quorum carmina tune habebantur, eum respcxisse necesse est; qui qunles fuerint, nunc ignorantins: niai forte carmina respicit, n

au HERODOT. 11,53. 54.. :75 que au!) Orphei , Musaei , Lini, Eumolpi, aliîsque nominibus ferebantur; ut non tam illos homines post Ho- merum ovixisse, quum carmina illis tribui solita serins condita censere videri debent. Nec vero inde inferri au: potest au: debet, quasi Herodotus statuat, nullos omnino ante Homerum et Hesiodum fuisse poètes, nulle fuisse carmina; id quod omni rerum rationi adversatur: fieri. enim nullo mode potuit, ut in rudi et a nullo alio polit" subacto et tractato set-moue carmina Homerica. et Haiodea elaborarentur; et sont infinita in iis ipsîs, que antiquiora carmina partim testantur, partim arguant. At rerum summa continetur hoc, quod ca, quae ante: pluribus cal-minibus passim de singulis diis commque natalibus, formis, muneribus etc.’ exposîta, ont narration: maïorum ac fama diversis lacis diverse spam ac disse- minata emnt, une carmine muon. comprehendit disen- tiusque exposuit; Homos nutem mythOs de diis vulgate. ad epicam rationem traduxit, alque ita ornavit et ad cep tan: rationem constituit, ut i-nde pro modulo ac negula fa- bulne haberentur apud posterosfl HEYNE in Comment. de Theogonia. ab Hcsiodo condita, ad Herodoti Lib. Il. c. 52. inter Commentationes Soc. Reg. Goetting. pet annum , xaccucxxx. p. 132 et seq. -- Credibile est autem, nihil fere aliud , niai hoc ipsum , significare voluisse Hercdotum, quum primas Hesiodum et Homerum Thcogom’am Gracia condidiue ait. S. [10 seqq. Mi tu? ne, «951-: etc.) Frequentes noteront viri docti candidum Scriptoris nostri ingenium et religiosum veri tradendi .studium; qui, quae vel ipse vidit, vel et historien fide pro exploratis aut maxime omnium pro- babilibus habuit, qualibet occasione diligenter ab bis dia- stinguit, quae vel pro sua sententia moque iudicio inter- ponit , vel que e vulgari incertaque lama, ont a singulis quibusdam hominibus relata, tradit. 5.] CAP. UV. 1. 1917 fl i! ’Eer) In pracpositionis absentia singularis est Mediceus. [quem secutus Gronov. abiecit t’y ante’BMan.] Supra c. 51. eum Aida pauci rai lu raïa Emûgnfxy non-"fiant. Non neseio -praepositionis, ubi com consuetudo requirebat, negleetum. Quo ex more 2:4,- fpivmxzî ré? ampli; 2min: Euripid. lph. Tour. 524. et S a

"576 ’ADNOTATIONES Vs.- 538. vina; Mut-f 17min [flush quod’utique irai à? khi- m. conmodum fuerat. Sophocle: Trachin. 176. ai; - - - ani- îi’ral arc-r: A0935". Pinta Menex. p. 245. rai 194mm: rai 11 Mo- me" and Sana?" nul anuïalç. Sunt ad manum consimi- Elia, quae sicubi consensus conspiret msstorum, auxilio esse poterunt.» Sed et saepe elisa videtur scribarum incon- siderantia. Sit Philostratus exemple, Hernie. Il. p. 6 4. quum de Ulysse 3m0vyo’vrœ 33 «in» rai inti unifia; inuk- im bain? ’IOa’xy 5mm. Dederat s’y «6177 ’16. neque enim Nep- tunus Ulyssem una eum insula Ithaca, quae graecoruln eorum sententia, sustulit: devoravit iv pmecedentis verbi .terminntio. Hoc Herodoti loco vincunt schedae, citra quarum adstipulationem , re postulante, [1. 3.] 9.3i... recepi. WESS. ’ 3. mutina; indu; in GnBatluv) Quîa supra scribit c. 35. igaïrau Mir naissain ovin nous; 9:05 ("in Snàfnç’ cirses; 32 si"... n and ovarien: non lpnfœç, sucer-dotes, illas fuisse oen- leo, sed sacras, sacerdotumque ministres; atque adeo sel-i- bendum: ywuîmç i gai; in Gnfliuv iEaxÛsÎnu. Cap. 56. legi- fur. si aimait»; si Qu’un; 3557:7" rai; ifaiç rumina, quarum alternai paulo dici: inferius inolæohv’eawatr iv avilis." ipdr Mg: monstrat illud, fuisse mulieres qui; sive îrpoXodMuç. In templo Syriae Hierapolitano praeter saœrdotes fuisse . aïno 90.1700; Mm... îçëîv scribit Auctor libri de Syrie Des c. 45. istius generis irpoSMiÀwç Strabo vocat me: rainura V1. p. 418. a. [p. 27a. c. ed. Cas.] VALCK. ’ CAP. LV. 3. in QnBs’uv en?! Aimrzlm) Dialecti ratio ut hoc admitterem, perpulit. Burin», inlay, cirre:- rOtws’m, ne alia advocem, praesidio suut. Theo, detraeta ionica forma; in 70:90:59: rai; in (m1651 en?! Aiywrim sieur filmai, ubi Nostri praescripto .7740"... oportuerat: sunt et alia refingenda ibidem, quae missa facio. WES S. 4. dmnauimç) gemmas... Aristophanis et Hegchii auctoritate servavissem , nisi Eustathius, quem magni , quando ex usu est, vir Celeb. aestimat, et tut membranae contra ivissent. WESS. 6. adâoiëawûau envi ivûçuwufy) Io. lac. Welstenius ad secundnm Petri Apostoli c. 2, 16. plura coaœrvavit, quae mena-g. , si omnium eadem esset dicendi species, auxilio forent. Belle Plus. et Ath. pro. quo Gronov. ad. c. 57. prudenter. WESS.

A’D H 111101) o-T. 11. sa. 56. en

11. Animation 3? ai ipiîau) Haec et quae anteverternnt, sacris Dodonaeis feminas fuisse antistites, liquida com monstrant. Strabo autem lib. V1]. p. 506. [p. 528. cd. Cam] primitns 5639:; siam si fçocmtiamç ait, deinde qui? "d’un, in mulierum numero consentiens. Unde sumserit mares istos prophetas, an ex lifl’DQfllzr Homeri voce ,, au aliunde, quaerunt docti viri, praeter ceteros Cromwius Exercitah- de Dodona p. a3. WESS. la. nuisirent) Graece non dicîtur apennin sed 79514103; et uranium: scripserat fartasse, nanard» vel amurai". Benevolam nomen illud designaret. VALCK. -- Bambou . Eustathii patronum, non locupletem tamen, habet. WESS. - ,,Eustathium patronumii scribere puto volnerat: .habet - enim hoc nomen Eustathius in Odyss. p. 545, 14. ln cam- dem vero scripturam consentiunt libri omnes: quae en! solliciteretur non satis caussae fuisse videtur, Ut mon... «panifia: et similia dicuntur, sic non video cur 11901461111, praesertim tamquam proprium nomen, suspectnm nabis esse debeat; lieet adiectîvum-æpousniç, unde illud derivatum fuerit, in reliquiis grseci sermonis hadie non repe- riatnr. S. CAP. L7]. 4. 8min in) si muni) Hoc praetuli; sunt 7105143111 i751» et 31min in) eiusdem paene potestatis, nec concinne conponuntur. Scripti Codd. in verbi scriptura passim variant, adtentique lectoris expostulant indicium. Meaum facit Reiskius. Formulam eiusque usum ilL lustrant Beitzius ad Lucian. Astrolog. c. . et Abreschiul Diluc. Thucyd. p. 5. Quod sequitur [1. 5.3 de parts Grau du, olim Pelasgia, ratum ex Homera et certum ponit flugdides I. 3. WESS. - At, non portera Gracias ait olim -Pelasgiam-fuisse nominatam , sed universam Omnium; eiusque partem fuisse Thesprotiam. S. .7. item: sans...) Vooe transposita hune in modum ista commode scribi posse suspicor, ut altera. mulicrum videatur «Mira: i; flinguent); 3° uhtu’ouru’ ionisa. «131501 39150110411 1imi Mg? ni moussai" A16; ieo’v’ cinq in sitôt, vin-t I Oaæahllia’acuv 5’11 QiByn 598v AIOIÇ, i100: ail: cithare. bruina. Minium mirai! in": «rutila, ut in Thssprotiam abducerstur servitutem servitura; postent illie sub procera quercu Iovis con- stitaisse samarium, ut crut rationi confluant, que: Titebie

278 -ADNOTATIONESv in temple levis fuisset ministra, que pervenisset illic du: eo- 1ere memoriam. VALCK. - Non multum refert, incun- Miowm, un Aldirunn, potins censeas; sapât tamen eius nia. emmêlas non nihil ex louis. Vide sdscripta Dindon .XVI. 70. WESS. -- Commode utiquejnonro).niru- un legeretur , quad eum Valckenario mon... etiam com- mendaverat. Idem , non minus quam ille, simpliciter po- site verbe mouva, olfensus, l 1117 nous. legendum canie- etavit. Mihi, ut maximi facio sagaces eruditasque doctorum virorum suspectis super louis ont manifeste men- dosis conieeturas, sic numquam placuit perpetuus novandi pruritus. Reliques partes huius traditionis alle- goriee intelligendas esse prudens Herodotus censuit; quad de [aga narrabatur, illa (inquit) ocra et naturalis arbor fait. Hoc, ni me ratio fallit, verbe «zonai; significatur. Neque mugis opus esse videtur, ut verbe Inn»: et 39v- Mioun transponantur: nec enim video quid impcdiat quo minus credamus, mulierem banc etiam tune servitutem . servientem instituisse illud oraculum. Exoptata une res hero debuît esse, ancillam habere fatidicsm; cuius ex arte baud spernendum ille capere quaestum patent. Cocte- rum de Dodonaeo oraculo consuluisse iuvabit dune com- mentnti sunt De Brosses in Actis Aead. Reg. loser. Tom. XXXV. p. 89 seqq. et Hçyne in Excursu Il. ad Iliadis lib. XVI. S. 9. iris; cithare) ne. mutari baud debuerat. [quad a Gron. inconsulœ factum.] Aliud est M1131, et hic incon-

la. i! A1869, «surfis-41:1) Nisî Codices iœrum coniectu- risgruum. obniterentnr, poule ante WESS. scribi malim zmçfw zan- - wirm: [at vide mode Il. 49, 7-9.] hic anœm, i; A1815»! a. Non quid evenisset in Africa, sed illud novent mulier, comitem suam a Phoenicibus fuisse oenditam ut in Libyen abduceretur: hoc vere saepe dicitur Herodoto i;- AIB1i1n enfiella: vel radina. Herod. VIH. 105. «aman - 311-115)." i; îdçiîzç r1 and "5011m. Demosth. p. 708 , 23. nuisit,- si: Agendas. 0b locum Lame Act.’v11. 9. similia qunedam fuere collecta: vid. Celeberr. T. Hemst. in Minou. 011:. V1. p. 344. Hue refera rarins illud Xenoph. in». l. pag. 252 ,- 52. i; Amusant 794mm fusain-u biwa» i; ’Ah’mç: et

A1) 11 1: 11 0 n 0T; 11. 56.57. 11,, de Periandro Diogenis Laërt. I. 94. 16v raïs: chahuta si; and..." qnaoque dantur similia. VALCK. -- Ut’saea pins si; legitur, ubi oommoüius in videri patent; lie et subinde in ubi si; miles, apud probatissimos auctorea. Sic quidem apud Thuçyd. VIL 17. consentientibus libris baises ainnüwiïm: infini; 1’11 ri Emma, et similiter idem- alibi. Conf. ad I. 21 , 4. notata. S. ’ CÀP. LVII. 1. fichaient; 3l ne: Mosan Mina etc.) Quae fabulae origo, et unde antistitae Dodonaeae «bossuât; nominatae sint, post doctissimorum virorum , Bo- eharti, Gronovii , Triglandii, aliarumque suspiciones et con- iecturas , nondum in expedito versatur. Valclcenariunt adi ad Tragiei Phoeniss. vs. 1475. WES S. -,- Quae obiter ibi Valckenar. monuit, eum bis conferenda sunt Scholia ut. ad Sophocl. Tracbin. 175. (169. cd. Br.) ubi pro «and; ," quad vulgo legebatur, ex Hesychio (in Essaim) corrigendum esse arthrite; iam olim Sumer in Actis Acad. Inscript. T. V. Hist. p. 35 seq. docuit, quad etiam a Brunckio reco- ptum est. A quibus parum abludit quad ad Virgilii Bel. 1X. 13. Servi" ldnotavit, Thessalica lingue. peliades et colombos et vaticinatrices maliens dici. S. - 3. 3305:1" 51 «013111114 gym eumdem) Mira hominnm. studio; quad uni ridet, alteri accidit ingratnm: si quid innoves ont ooneris, in, promtu acriora indicia; quae equidem uti nec valde metuo, in, prudentium ubi fuerint, non recuso. Hic allego novationis auctara Gram- mticos ne sebedas veteres , nexumque sermonis. Non ne- eeio, que fulcro Qu’au: niti queat: neque non intelligo ,1 Jacta; probum multis videri. Ostendit Cl. HemJterhusius utriusque usurpandi morem ad Luciani 80mn. c. 2., ad» seraitqne Ionibus 31m: ni; etc. Edidit Aides HI. 35. 314m «in agérates: motsvit H. Stephamn; et sic (amen einsdeme Mus-ce. 8.et 57. VIL 1 20. WESS. - huis: h. l. luben- rem me accepturum , in Var. Leet. significavi. S. 1 11. "Br-"33:01) 11.7: ipim i nanisai etc.) Sic ex IFiorenn tine vie Clariss. , divinandi par sacerdotal rational: intelligens; euius explicationi pugnat cap. 85., ubi aiüpsiwm ah 011’311) invaincu si riz»: cive divinatio. Alii in?! sive Épine de victimarum au) interpretantur, et ad haruspicinam referont : iglou non aliud esse se huis», sicuti plus et Bigot, de

un .ADNOTATIONES. amen-nm boumque carne, que aliis me: , Bénin. luce A Cam. de Pauw et Beiskii opinio; qua ratiche sacerdotum . ars, quem illis scriptnr negnt, manerel. Mihi si. 1967 parfilai divinatio in templis, quae et responsis et signia ab- solvebatnr, placet. W’ E58. -- .VaUœ. interpretationem, divinandi in amplis ratio , restituit Wm. que: et equidem , . postquam incertus aliquamdiu hueseram, accotas son; , Attamen nec satis adpa ret cor hoc maxime adiectum voluisset Scriptor , in lampas ,- et, bec si voluisset, à 1:94:37; dit-tu- rus fuisse videtur. Suhiit igitur cogitatio, itçai hic intelligi fartasse sacra, sacrasque ritus , cuiuslibet generis, ut hoc He- rodotu: dixerit, in.pluribus aliis isacris ritibu: divinationen etiam ex Aegypw in Graeciam esse derivatam. At runuo,’ hoc si in anima habuisset, non tan: "En; à), «dîna ni! (vel sa) nazi - - i pan-mû dicturus fixent; qnoniam , quae adhuc de Dodonaco oraculo dicta aux", utique et ipsa ad: Mnnniv pertinent. Quod vero ait,’Ecn à: gai ,5. kg, g. nzvrimi, perspicue significare videtur, nunc. de alio quodam mimai; genre agi. Atqui hoc aliud genus, est divinandi ratio par vidimas. Et, quo gram verba in banc partem qccipi possint, non opus est , ut eum Pavie Reiskioque. v scripturam içi’œv probemus, statuamusque ips’m pro ioda» vel 1min» dici; quum pracsertim nusquam alibi 196:4 yeti ips’œ, sed constantcr ipiïu. dictat Hemdotus. At nimirum tu? in) frequenter Nostro idem, ac rai infini, valent; suntque victimae qua: immolantur. Sic 950m: rai 19:2, I. 59 , 6. V111. 54 , 5. et alibi, est monture vidimus. Il. 4o, 1. i êëau’pnç. râ’v 195v, est mnteratio victimarum, ubi conf. l. 11.. et 16.- Ac praesertim ubi de artispicio vel harupicio agitur, legimus propitia aut contra fuisse rai ipoi, V. 41. extr. 1X.- 19 , 6. 1X. .56 , 3. (ubi haruspex mordieu: dicitur) item: 37, 2. etc. pro quo "à robin ait 1X. 45, no. Deniquei VIH. 154, 7. igaî’n mnnnpidàcflau, est et .victimia respoma’ dcipetcre. Quibus inter se collatis consentaneum est, ut 11.1. 75v i985! (idem ac si dicos Étui 15v 19:21) ni! nanisaiv in- telligamua divinandi rationem ex victimis; quum nimi-. . rum pariter, ntque oncolorum institutum, a: Acgypto ad Grimm transiisse statuait Hcrodolus. S. CAP. LV111. l. zçwwwul; explicat Gronovius et. ad Paqli Epist. adfloman. 5 , 2. et Ephes. 2 , L8. docti inq

x -

ÂD HER’ODOT. IL 57:60. 281 terpretes. WES S. -- ouations intelligebat Gronov. prob vocans ad Aristoph. Av. 851,. et quae ibi a gmeco interprete notantur: in versione autem adductions posuit, que: tenuit W au. Haychio 19000000733 est arçon-(Mucnh recœ: ae- eessio , nempe ad deorum ara: , supplicatio. S. CAP. LIX. 5. i; Bodaarrn 15).") Stephan. .8sz Sedan-ru, wJNçvAiyiimo, 31 ’Hço’înoç Barman-(V Mn, 3nd ’ 10:7 Î: Quae Ethnîcographi eum Gronong. non laterent, vicit Medicei spectatissima, uti fertur, (ides , ut i; notifiaient .- obtrudi posset. Bubastis, exemple Nostri Il. 67. et 157. dicitur Pornp. Maine; aliis Bubastus, Boderroç. Max [1. 6.] ex Arch. Vind. Plus. lv [dey n; Mia-z non omnino absur- » dum. Mini 13 un. scripsit supra c. 17. Ceterum templi - Isidis , quad olim in urbe Busiride, restant splendidissimae . ruinae, elcgantissimis optimi marmoris columnis, cultis hominum animaliumque figuris ac litteris hieroglyphicis spectabiles , descriptae eum cura a Sicardo, curiœo ex Ie- - mitai-nm familia percgrinatore, in Novis Memor. Legaticr v num eius ad Orientem Societatis T. Il. p. 1 18. WESS. CAP. LX. a. Ëarniv zonieunm) Nihil habebat causse eut hic scribi mallet Galeus manieurs-ai, ignotum Herodolo . verbum; apud quem, ut hic, frequcnter alibi samizdat notat me vehi vel defèrri, -IV. 76. V. 1.5. VIL 49. Quae « Calao obversabantur , Aegyptiorum aimaient; attigit vit - Magnus ad Diodor. Sic. T. I. p. 177. VALC K. ’ 8. imçlnæbuvrtç rab Baie" ri ) Placet Arch. infidæœmç, quem ille in modum Il]. 86. et Aida: 1X. 98., nec tamen « constanœr. Antiquissimi usus fuit xçi’wrsn et melæna», minutait mentioris: qune caussa perpetuae in Edd. et scriptis discordiae. In Sophoclis Eleot. 901. Mi and n; in?! inti; bouler-r; figurai" et vs. 725. Ïxpimrri oit) niçmu, ubi » mati veterem sequuntur morem. Bacchylides in Eclog. Phys.8tob. p. 1 1. J103 imagina n’en; ainsi-t, ubi schedae. teste Grotio, t’mæçfnærn. Mina alia , et harum cupediarum ama- tores ad Cl. Ruhnkenium in Timaci Lexic. p. 76. [m3. 104 seqq. ed. et Eustachium ad Erotian. in hoc verbe amande. WESS. - Conf. Var. Lat. ad Il]. 85 , 20. et 1X. 98, 12. Apud Sophoel. video quidem in edit. Land. ad Electr. 904. box-dm; citatuln ex ed. Ald. et ad vs. 723. imam: et œd..Baroc. ms. Sed utroque loco Brunckùn id verbum in-

,38: .ADNOTATIONES, sertà w. litera edidit , nulla e msstis suis dissensione in Notis prolata. Apud Stobaeum, pro olim. edito ffllxfll’rrfi Haras T. I. P. i. p. 168. dktxfl’fiffu ex msstis edidit, cuius acide notam ad vs. 3. ibid. p. 167. S. CÂP. LXI. [ 2. d’un: WQO’prdI un) Vide cap. 4o. 5.] 5. r31; 32 téflon-ai) Quod in Athanag. Legst. «promit pag. 1 i4. rôv à? nia-zonai "in" mihi quoque sciolo videtur con- tribuendum; qui Herodoteum, ràv 33 flirtai-m, a Gnom- via egregie adfirmatum , minus intellexerit , significans id ipsum ,quod usitatius Graecis diœretur 197 33 sérum. quantum irifliclis sibi verberibus lugeant. Scripti tamen C0- dices si picrique praeferrent r47 3è rt’nrrovrm, oui se verbe- rent, sive, in cuiusnam Dei honorem; eum viciais illud conspirnret , Ë; EaÏïv un" ’Aônvaip aumwçifww’ i; illumi- rom ra? in.) , similibusque. Herodoti locum 1V. c. 54. ad Pausaniac I. p. 104. verba docte contulit Leopardus X. En. cap. 24. orsOaniÏtÔm r97 95g? dixit Xenoph. iEÀÀ. 1V. p. 304. 96. amuïrai 147 9:45 Aristid. T. I. p. 543. Achillis qui; mina; Nanisme: nankins; Phüostr. Vit. Apoll. VU. c. 36. Vid. T. Bandai». in Add. ad Luciani p. 850. et F. L. Abresch in- Diluc. Thucyd. p. 452. VALCK. "id. mir 31 flirt-errai) Plena manu Gronovius; in patiente verbi potéstate inprudentior: agenœm, et famine que media dici adsolet, requirit, indicante d’OrviLIio ad Cha- riton. HI. p. 347. Codex Bodleianus, sicuti Cl. Wasse testi- fiœtur in Indic. Thucydid. voc. "Gina, q? 3? 747 réas-9mn pnefcrebat , quorsum Vinci. et Arch. scriptura ducere videtur: nec absonn eius sententia. Bardesanes in Pnep. Euang. Eusebii p. 279. n. Ev ri 209i; - - - aimantin-cm annal si Tien: in honorem Opis sibi virilia amputabant. Equidenl in vulgato adquiesco. W ESS. - Ut vulgo mimât! rua, plangere aliquem; sic et fti’xtîfl’gal eum quarto ossu construere Noster amat. conf. Il. 42 , 27. et 132, 7. De deo, quem nominare mfas ducit, conf. c. 132 , 8. et 170, 1. ibi- CAP. LXII. a. mima niquai) Si Grammatioos, quo: que[in Var. Lect. ] adpellavi,not. consulueris. S. notatum - rai A6703. Lanqunm rai-nm et insigne, advertes. Glossae San-Germa- nenses: mima aliânt’pwç’ 31953910; 13., Edçim’dinç KtiuMnri (vs; 512.) Est ex lonum consuetudine. Schol.Apou.B]wd. Il).

J37. 71.111197; 3! rai adula, in) n13; mâchon si; Aix": a! un en: quibus non dissimiliar Critici in Niwidri Theriae. vs. 591. Recurrunt rai hip: c..135. et apud Thanistium et Prompium, studiosos Nostri, saepe. Max [L 4.] bien» «loir-9;.[loco ÉÀdç] and baisa, plana partita tulipe, parfin alan coniecit Bassins, quad sol ad lampades nihil faciat: eui non subseribo. Frequentissimus olim in sacris nana salis aliud suadet; et quamquam vulgo sa] crepitet mugis et exsiliat in igue, quam luceat, satis ernt si acetabulœ rum fundum potelet , oleo supernatante. Vide Pli». H. N. 6. minant dans: huronien) Habuit hm ante venins The- XXXI.m’stius principio Orat. 7. ad ConstantiumWESS. lmp. p. 49.;. quad. Hamstarhusium , dacto Oratori egregie opitulantem , in Pol- Inc. X. i l 5. minime fugit. Speetavit et lias incarnat-am ae- cansionas Ios ephus , Apioni insultans et aliis aune gentis osoribus , mm 7.1,. 9636m - - - inpuimn, ai rai; man’- tu; and nuai"; magnanier; irmoômç, contr. Apion. Il. 9. p. 478., mimera multitudinis electo, quandoquidem et Deornm aliis hune habebant honorem in Achiuis Tatü Amorib. pag. 277. WESS. C111). 14X11]. 4. ni? ai: 3l finirai ambsçiic etc.) Rediityâî in pristinum locum, praccedente ab flagitante. la. Vouiua, V. CL, adscripserat codici sua nurœÇlpiç, nescio on motus Hesychii mWfî;ç naira ombra. Novandi mussa urgeas non est. Karœoqiç grandet eadem notione. Dionysius Halicarn. T. Il. p. 187mm) xaraærpi; i Henri; ’ÀÎÊIŒÇ, 50119 garai 19017017; enim 109mo rainura, (landau quidem, sed manifesta daclivitatis sententia. Poiybias Il. 68. si; si ni! Ovnis in) «on; uflfflOtf’î and signalisa xyl- du , quorum par dealivia et abrupto hostilms arat-figa. Ali- bi, sicuti et Appianas, W: garum)? Il]. 55., nec stabili scriptura. WES S. [8. hem; En. sa) «in: t’ai) Beetius sic interpunges: :1011; 515M au) 05m , Karl rai gaga etc. Et in lat. vars.-scrî- - hesfasta et koran; gallique. Respondent enim izba-i; 5M sa) «in: intis, biler aseptisa; ("www 5.] 9. 16 32 171MB. iris i1 a; pas"? Enfin.) Unde Vaud. son œperit lignant simulas-mm, diacre non habeo. Optime eum 0mm in ordinem revenait; dudum etiam ante G.

284 .ADNOTATIONESt Cuparus viniHarpocrate p.’ 104. Malta istic vir longe doctissimus de hoc et similibus Aegyptiorum institutis. ex Diodoro Ï. 97. atque aliis. WESS. 19. a; as’v m y: si ri) Una de particulis ontioni nocet, sic tollenda, ut scribatur: mi aine. si 7: abria-rio: gœatrav. Hic etiam mas scribendi Herodoteus: pag. 19, 52. p. 52. 46. [1. 51, 21. 8o , 28.] oui juin-m oïysAvËoi 3mm sin". p. 1 1B, 1 v6.28. etc. [IL 81, 5. 83, 7.] atque isthoc ordine vaculas istas passim collocat Thucydides. V A LC K. - Scilicet non ma.- do mi nô roi 7:, ut in Var. Lect. dixi , sed on; aine: y: a? n 11:76.... dabant Ald. et alii edd. Quum in id, quad W255. edidit , eum aliis libris ii etiam’consentiant, qui sunt ex eadem eum Mal. familia , videtur hoc loco, ut passim alibi -, codicem suam haùd satis attente inspexisse Granov. S. CAP. LXIV. 3. aiæo’rçeoav yflo’mnl) Haec et vicina pervertit Volta, quae hune vel similem in modum con- - verti potuerant Latine: Tamplum illud incoluisse matram Martis ; hune adacatum alibi, quum ad oirilam pervertisse! actatam , eolloqui eum matre volulsse; sati maris administras , que": ante non vibrant, baud ingradi passas abagisse. ln bis Editorum culpà perpemm scrihitur Mrpi et m7592. un; 1190001 Huychius recta reddîdit nageais rzflçaaut’vn. De com- merciofamiliari , sive colloquio , freq ucntatur num’Eau. Apud Harod. VIH. 79. Aristides adversarium Themistoclem 35:. maniera .9in mira? ruaniEai: recte Valla, colloquandi gratin. [conf. I. 123, 9. VIH. 58 , 4.] Xanoph. iEM. III. pag. 285 , 37. Eauui’Eaç rai menuisa. Demoslh. p. 234. 282. mm!- Eamn ré? 11965193. In Aristoph. ’Em. vs. 512. 0631m5 raie 39- vos-2’"; cou Ennuiëw’ 03a yunum’ : sic scribendum ante Dupe. sium vidit T. Faber. Suspicor tamen et .hic invambiguo ludere voluisse Harodoturn; puerumque 1111391661111": aliud q nid ista captasse colloquio : anima... et 5mm? frequenter inserviunt istiusmodi lusibus : est et ubi sicadhibetur k M’you; au». Propter en certe quae sequuntur. si usi nia-ys- rùu vmuëî ù 1913:1, in istum equidem. sensum ceperim r8 ËnMsïy vel 13.9ch grinçai nil: uns-(px, cum Cromwio, qui banc in rem valde .collcgit opportuns , et Herndo’tea quidem diligentissime ad pag. 150, 5. VVALCK. » v . - "id. 051071509» ysvdunov) Plurima hic turbavitnegle- chas sormonis habitus. z ’Aaro’rçcçoç non est nutrimentis. dapub- .

AiiD H ERO D OT.’ IL. 64. ’286 sus, quomoüo Latina Gronovii ,- sed procura parentibu": adu- catn, uti Portus bene. Heychius ’Am’rpoæoç, panait! 1:09am- Mnç. Plutarchopropœrea T. Il. p. 973. n. lusciniae, nidis eœptne saque in caveis aime, chéneau 115v aurifies: Ari- stoteliu, quem Chaeronensis adVocat, a?! 151619004 71’qu, de iisdem aviculis. Ad hoc, t’Euvîpunhoç prave redditur vi- . rimer inpulsln , multoque peins oh Medic. abesse pose decernitur. Suidas ëEœvîeoümvoh niv fluxion 375M tic 07131:, h. e. adultus. Denique ri Muni WMMŒæI colloquium requirit maris ; coitum nunquam. De Xerxe, HEM" ce: ramifiai, dt- siderans eum illi: colloqui, VIH. 67. et Aristide c. 79. Sinus «in; maniât, colloquium. eius cupiens. Pinta Valckcnarius. Quibus quidem, uü aequum fuit, animadversis, senten- tîascriptoris elucescit; neque patitur,.primitus fuisse ytvo’unov incuits-(Nm, puni 33 iEavâpmufvoy etc. uti arbitre- " mur: corrumpent enim ndditiones bene dicta. W ES S. h - 1 1. 111,3? aînéwu) Clemens Alex. I. Strom. pag. 561 , 19. fliylkrrm , inquit, "gâta - - - il! 1196i"; m’a-754’911 711111511 Égé- Àwan, un? si; Mai titubai aira wvwxàç aËÀoIJ’fouç Êvouagn’ruunr Attigit Marshamus Cam. Chron. p. 222. Egregius Porphyrii est locus in Euseb. Praep. V. pag. 197. n. venustissimus Theocriti Eid. V. 147. VALC K. 1 [14 seq. ninonau s’y haïe-1) De avibus aliisque animalibus loquens, stvo’mm, ait, Ëv r: tu?!" "10701115? 3:5! sa) c’v "in renfla-n: de hominibus vero, non s’y nain, in ipsis deorum adams ait, sed nomine utitur latins patente, t’y 190741. Comprehendit autem ré isço’r fit 16v vnâv et rai 1mm, agrum , Iucum , aedificia , quibus cingitur dei acdes. At- tamen, vel sic , iusto gravier et pmeter reliquum Herodoti morem iniquior videri possit isîa crimiuntio, praesertim ita universe in omnes puent? homiues, Aegyptiis ac Grac- cis exceptis-, iactata. Cette , in i psa etiam famosissima oh Veneris obscoenum cultum Babylone, non modo non-in «de deae, sed omnino ë’ëu un? aux? (ut refert idem No- ter, I. 199, 15.) commîttebantur illa flagitia, quibus pla- cari deam persuasum hubebant. 5.] 16. ronflant; 12119941411; sivou gamina; etc.) Diogenes Cyni- - eus simili disputatione ad (badas conmixtiones probandas nbutebatur , abutebatur et Chrysippus; perstricti ex me- rilo ab: H. Grotio. Iur. 1B. et Pac. Il. 5 , 3. Ecce tibi Sloici

286 ADNOTATIONES nostnîs il: respondentia verba, ut hoc fonte hanta. diton. ros: ml 13 0:75:11, au) organisa? 1313 ahan; î91m’rov qui; 3min «3.470; WMœc’ 3711:2 Quint ont) 3:71 citoBMfl’m’ 111m animantium mutorum exemplis liquore, 13 mir: 0-117- yno’punn min 7nvü’v-ru-- ù roi; liftai"; pas!!!" r3 917", in Plutarchi Stoicor. Repugnant. p. 1044 seq. Quae homo locutuleius contentionis femre et disputntrice vil-tune, si en tamen virtus, nique ut alios premeret, iecisse di- cendus est. Sed hune rixosum relinquamus. Mo): [L 18.] 691111.» 11Mo: [loco vulgati 71’" a] ex Codd. Britannicis sdeo blandiuntur. ut a probandîs non longe absim. Si qui interprctnmentum putarint, Eustatlüum uli ndeant, auctor soin, et cousiderent du; et «rima in eatervù sedem babere Vll. 211. 225.1X. ac. WESS. - Conf. l. 103, A. ibique not. Apud Eustcuhium quidem, de diversis vocabuli du; notionibus saepius disserenxem, nihil quod magno. peut hue faoiat reperire mihi contigit. Caeterum scriptu- ne isti, 811101» rima, tain insignem veri speciem inessein- telligo, ut et ego eum eum Schaefero reccptam velim. S. 18. 9’940.» 94net) TÉÀzu, quod in Codd. scriptis in- veneur Galant et Wasscus, (vid.ad Thug’d. p. 151.) vin a eorrectorihus exspectandum; si Codices etiam exhibent alibi, [alii, pute, voluit] ubi vulgantur apte... 715m, genuinum videri poterit: «rixe; suepius periphrasi servit: mihi tumen nihil huius oocurrit simillimum. VALCK. CAP. LXV. 4. niais-au rai i902) Non, pro sucrin identur, ut vertit Valla, verum significarent isba, con- sacras sunt templa, quod hinc alienissimum est: vid. Ob- serv. Miscell; Ill. p. 94. Sententia poscit: 75sz 131m Juin: rai Sapin si afflua: quibus autan de canais feras sint coma crame, si dicarem. Hcrodotum tamen suo scribendi more dedisse suspicor, obtînt vel aidera" in: du: si As’youu, liœrasque nonnullas partim male repetitns, partim ne- glectas. du: suepc tanquam superfluum adiicitur ab Ha radota, «Momenûv au) æufamhnuô’r studiosissiiuo. DE rehus consccratis vel comecramüs satis vulgata sunt (infra: vel ânîvw, et cEnî’Mm: tarins illud Xenophontis de amabili fluo messu Scillunteo: J x1396: chtimi 1:96; 11m1: in 80cm. Epist. XIX. ad Aeschinem fartasse scripta, quem mullo maioris’faciebat Xenophon, quam Plate. VALCK.

A!) HERODOT.’II.65.166. :87 nid. alunira: 7031903) Abundabit articulus , nisi ouïrai bd fuerit. Superstitiosne auimalium consecrntiones et in Grue; cia et Romae notissimae fuerunt; exemplorum alfatim in Casaulwni nolis ad Santon. Caes. c. 81. Aegyptiorum rima». dabit Diodorus l. 85., Nostn’ vestigîa promeus. ’Armau’gy, [L 7.] quod conmutatum fuerat , forma sua iterum splen- det, uti Il. 182.1V. 180. etc. WESS. -- Quod ait "à l’ai, incommodat utique articulas, quem abesse et equidem malin: nisi ont pmecedens &æœna non in stricte accipiendum fuerit, sed 1751813 ahana: intelligatur, au: "à ifai intelligent!" au butine qua: cuiqu: deo sacra: and, ont qua: apud gastrique Aegpli populo»: sacra: halena", coll. cap. 69, 1. et 71 , 1. Caeœrum post ïpai in gmecis nostris delendum comma, quo facilius intelligatur orationis structura. Tum illa, quae pmecedunt, mû rai un, n’y- avec; etc. non tamquam absoluta per se 55m; accipienda, ut in nostm versione lutina factum; sed in haec eum au. periorihus connexa sunt, ut dicat aucwr, sacra: habenlur bastille, non au modo qua: inter benzines oivunt, (ut feta; et canes) sa! et quae libere vagantur. Caeterum eum bis que hoc capite et proxime sequentihus traduntur, conta rendus omnino Dindon Sic. lib. l. c. 83. et seq. S. 21. 8; si Év à?!" a? le au etc.) Endem Diodorus , sed vultu- ris loco felem nominans. Accipilrem sen vulturem loues olim le": sonabaht, [ut nos ex msto edidimus,] quemadmodum sacpe poêla princeps. Eustalhius Ilind. N’. p. 920, 44. ni à? 79115, ’Iuvmlzç 1L1M171’m, si and in; 5’5pr Sacrum-1:. Neque dubito dechrodoto: scribac minuta huiuscemodi ncgli- guru, et qui msstos conparant, non semper acutum cen- nuut. Cicero I. Nat. D. cap. 29. N: fonda quidem auditum est, crocodilum, out ibim , ont filent violatum ab Acgyptio: quibus paris Quaqest. Tuscul. V. 27. eum Daviu’i observatis. WESS. 624F. LXVI. 5. un); aisMüçw;) Praeclare Plus. et Mediccus. Ait’Aoquç ’Arrmaîç, minage; ’Emvmûç, Moeris. Ex- plicat eamdem vocem Etymologus ’p. 51. Non nddo plural. Otium fecit meditanti Io Picrsonus in crudito conmeutario ad Matridem p. 56. NVESS. 7. ambon; Méfie» M; national) Haec olim alio parti. nere videbantur; sed felium mares designari manifestant

288 ADNOTATIONiES’ est ex Aeliano Nat. An. Vl. c. 27. Haflovm mutari non debuerat: bis terve gustandi edeudive significatu posuit lonicum nanisât: Herodotus ,v Hesychio restitutum u T. Fabro et Berkelio. Agathocks gnian. 3p. Athcn. XIV. p. 650. A. de fructu quodum , Emîv, nit , «15m6, "un" ES «du; aïno- ça, and natrium: 155m: vulgatur «arion-1 redditurque pedibus cuisant : [correctus locus in nuperu edit. T.V. p. 565.] Ionice scribit Agathocles; ignorant autem loues Doriculn istum verborum flexum, snepîus oblitemtum, etiam in Epistola Aristippi , Socrat. 1X. ubi mpzÆM’arovrm transmutan- dum est in xtplBM’fl’ovfl. VA LC K. - Mire hune locum in- . terpretutusLarcherus est: ils les tuent sans cependant en reeeo voir aucun dommage; id est, mares occidunt catulos, nec idoine laeduntur (vel malo ullo adficiuntur) a foeminis. Ait, Valclre- narium olim in alio nescio quo scripta, corrigendum censuisse arrivant; Minet ob’ n irien-au, atque banc sihi unice veram cemmque visam esse scriptumm. 5. 8. si; marionau) Male abiit in Sariovrau, Cuius in adiri- buendo et dividundo potestas l. :116. [taque rectissimc Florentinus supra c. 57. ouïr: 54’13"51,- æœfi’on-au, expulso in- portuno Santon-au. Iunge 1V. 186. Hesychîus ,adiutore Guic- to , «urinal, brûla-rut. «arion-o, bidons. Felivlm auœm banc indolem et GlÀâfExWIzV describit Aelian. de Animal. Vl. 27. W ES S. [11. Scie: wçüywræ xurahamfix’vu rob; «blouson. Foies in fururcm aguntur interprctatur Cour. Gainer, De Quadrupeo dib. p. 521. med. 5.] - CAP. LXVII. a. 521’995; criyuç) De bis, quad quidem mordor, nihil alibi distinctius; mm quae c. 148. et 175. aliorsum specmnt. Explicat Dindons I. 83. oignons si; rai; magasins" gnan: Slgzmubt’wwv :5157 aussi; - - 90571111!" ir fini; Siam. Statim à; 3’ 1.51.141. 4.] 0b I. 215. Vll. 86. 1X. 80. ’vasural [1. 5.] suntichncumoncs, eodem-Diodoro indice: firmontque Nicander Theriac. V. 195. et Hesychius, quibus Cl. Salmasius ad Solin. p. 517. testibus dextre usus fuit. Phrynichus Bibliotll. Coislin. p. 467. ’lxmn-aû, ci un. - Al’ywrov xdemvtl, voce truncatus, sed facile instauranda. WESS. -- hon mutai-1111119.: Grimm, et Égal 95":, quas continuo dein dicit; quue sunt conditoria, camera, «une, in quibus condunhzr mortui. Abdaltattf, scriptor se-

si) 11121101101 11.,66-68. 289 culi post C. N. x1". (in Relation de l’Egypte, traduite par M. Sylvestre de Sac], p. de: seq.) cellas scse intrasse ait, quorum in aliisicunum, inaliis felium. in aliis boum eaduvera ingenti numero eondita fuere. S. [Ibid. iv moflais-r1 «du. De hac urbe supra dictum, ad «c. 59, 5. Bubastum vero Aegyptiorum lingua filem dici tradit Steph. Byz. in’voce. 5.] I b 6. "à; 53 2’51; iç ’Egniu mixa) Scribarum aberrons oculus haec pmeterviderat. Bene vir Celeb. ex Med. et aliis iustum illis locum (ledit: sunt enim, ne ratio ibidis nulla ait , opportun et neeessarin. Hermopolis pana-ne, au magna, (his titulis dune Mercurii in Aegypto urbes distin- gucbantur) intelligenda sit, certo constitui baud potest: forte posterior in Thebaide, propter Ibii sive Ibiu mansio- nem, non longe ab urbe seiunctam. Itiner. Antonini p.1 57. Liquidiora videntur, de unis lupisque prodita, propter consensum Prosp. Alpini Hist. Nul. Aegypti 1V. 9. W ES S. - De verbis ionisa; fuie, quae nos interseruimus, vide in Var. Leet. dicta. Ut h1c intelligimus mais 1917 blêmir», sic et alibi M; eum geuit. casu illius dei construitur, cui aliquid sacratum est. Sic nies; içdv Mir-113; AnÈvmîmç, I, 80, 5. Boves foemiune ipai (in rît "lem, Il. 41, 5. 5.. CAP. LXÏ’III. 6. ni 5309 ri; fl «lopin; etc.) Opti- me huec Cl. Salmasius , vir summus , Exercit. Salin. p. 5 14. ex Aristotele et Plinio, de crocodili nocturna in nquis mo-L n, ratione et caussa teporis; quibus equidem nihil a Cronovio fuisse rescriptum mallem. Non libet in disputationis eius examen, ne quid praeter opinionem acerbius diluait, memet inmergere. Sola Philosophi verba, hinc clarissime derivatn, ex Hist. Animal. Il. 1o. adponnm, tantoque mugis, quonium praecipua hune in rem voce desecta [a Gronovio] repreesentnntur. Sic scribit: ni! uêv 65v and"! iv 15 75 ni amie-10v Siarçifiswl, Tub 3? Indus-a, i1 fg; 53net dm:- "’1th 7d; in: si; uiôçlaç. Quidhis disertius? Negare flu- viatilem aquam in Aegypti aliisque orientis plagis tepi- diorem noctu esse roseidu et subdivali statione, pugnat vcritati, et aestivae bis in cris experientiue. Sed absisto.

v [8. niai , 75min» 9l; «on; 1416m1. Vide Hasselquist , et Ceqfl’r. NVapud Sylvestre deESS. W nil Abd-Allatxf, » p. 158 . seq. . Nempe. - Herodot. T. V. I T

299 TADNOTATIO’NES Geoflrqy ex professo edîdit Observations sur les habitudes at- tribuées par Herodote au: Crocodiles du Nil; que ex- sunt in Annales du Musée d’ Hist. Nat. T. 1X. p. 37 5. T. X. p. 167. T. XI. p.57. 5.] 15. yhô’nm 3! m5191 «Soudan «in 30m) Endeln Aristoteles ; in espingendo crocodile Hemdotum, quod verbo monui , uti is Hemtaeum, enclore Porphjrio apud sans. Pnep. Ev. X. p. 466. aemulatus: inspice Hist. Anisa. I. 1 1. Il. 10. V. 55.. et post Philosophum plu’res Graeoorum latinorumque. Multa amen in crocodili hac descriptione diligentissimi superioris et nostrne alentis naturalis speculatores historiae desiderant , Rondeletius, Bellonius, Contenu, Boehartus, .praeterque ceterqs, Aristoteli paullo mugis, quum oponc- Ibat, intior 0l. Borrichius, Bonnet. Aegypt. e. 10.. p. 270. .WES S. -- Pnecipun que bue spectant, collecta et ex- vcussa vidais in Histoire des Animaux d’Arùtote, traduite par M. Camus, T. Il. art. Crocodile. Lingot non promus cancre crocodilum , porro infefiorem eius maximum moveri, ut in reliquis animantibus, non superiorem , diligentions observationes docuere. De Bacon» apud Euseb. ex Porph]. rio,I [14. conf. dual au) infra tu?" 11031» ad e.r51: 77 Santon) , 15. "En notsta pro Sial tu?"S. I accipiens Destins, interpretatus en: ideirco: enmdemque in sententiam eorrîgenda etiam esse grince, et du»; garai "En legendum, censuit Schmfer ad Gregorium de Dialect. p. 50. Quae mihi supemeanea open videtur: perspicua scriptoris sententia, sed est etiam hoc unum et omnibus animalibus, quod etc. 5.] 2 1. 11.7472...) Habent ex Herodoto, et nominatim , Ari- stoteles Rhetor. [immo, Etbicor.] ad Eudem. VlI. p. 189. [ed. Wechel.; p. 27 1 med. edit. Duval. T. ll.] et Aelianus de Animal. Vil]. 25. ubi dictione nonnihil mutant, signais: au) i’vnovâai i011: quemdmodum de opibus V. 1 1. and; p.2! «mi; mi bazMËH-u; -,- - demain mini; and ("moflai c’en: et X11. 15. Ceterum tonus vocabuli npud Aristotelem, Actio- num et alios variat: "une; scribunt, ex eo more, que nomina huiusmodi terminutionis paroxytona esse solent, docente Cesnero Histor. Anim. lV. p. 501. Atque ita scripti codices. ’Edlu [L 25.] bene habet, Florentinique lu- ctoritnte Il]. 55.1V. 55. [a] rediit. WESS.

AD HEKODOT. Il. (38-71. 19: ’ 26. on»! cira-au) T3 M53?! 0331x5704: r31 119;:va lorgna! a, M031, AeIianus, enàrmns Herodotea de trochilo Nat. An. Il]. c. n. et hune pattern [Historinrnm Nostri] designens lib. VIH. c. 25. cita: Herod. à aï; AI-ymmxoî; M’ymç. Sed quae nnmt Harod. cap. seq. alio fonte derivatn tracta! . CAP.idem LXIX. Atlidn. 6. épinard X. fi ÀNnx21. VALCK.21m2) Sive hoc, - sen un"! malueris, fui et factitii lapilli daignantur: Résidu: vitmm describi opinatur. Vin-i, conditoriorum cipporumque Ë 13Mo, mentio erit Il]. 21.. ad qnod un adludat, non adfirmo. Faveret suspicioni Epim’cu: apud amen. X. 9. [œp. 1.0. nuperne edit.] p. 452. c. h ’Enuôv [sive Nzcuôr] naira]; ri: 931.3703431; nana)! - mumyicuç’fv "de? puni; Afin. ’ modo vîtrum , quae Dakcampii sententin, intellexîsse liqueret: ut ut est, comnodissimus poëtae locus est. ’Açnî- Mm et «Mafia; illustrant docti viri ad Hesychium, inque primis Gronoviu: in Adnotat. WES S. - In Epinici versi- enlo un: felix quum crudita emendatio, vamôv pro vulgate olim lady, Iacobsio Viro clar. debetur, qui illam primus in Animadv. in Euripidem p. x 14. proposuit: quod me tune, quum eum , a Fiorillo commendamm , in nostn Attenaei editione reœpi, pmeterierat. S. 15. gamina: Durat Coptorum in libris hoc illis nomen, nec multum discorda! titulus monstri fluviatilîs Arabicus. Lege Iabloruh’i Panth. fil). V. 2. p. 7o. [ conf. Sylvestreide Suy ad Abdallah], p. 167.] Mandrin»; auœm Ionibns fuisse lacerai, sive xiçcuiwf ufouîciMuc, uti 1V. 192. testatissimn confirmataque res est a 8. Bocharto Hierozoic. P. 1. lib. HI.

x. p.CAP. :060. LXXI. 2. a;WESS. Haæçnw’fy) Instnm’ est; neqne’ enim ex Bdæfmuç c. 59. Hzæçttml’rn; flecti potest: menus ipso in Med. c. 165. naæçnm’nç. lulu Huit-mu; et Unpuu’n; Arch. et Vind. ex adsimilitudine litterarum descenderunt, quemadmodum Stephani naiægzluç, æo’hç AMærw o’ «afin; naæelulnç. Dehet et banc Hippopotami sicuti et Phoenici: descriptionem Herodotus (perhibenœ Porphyrio in Eusebii Pr. Ev. X. p. 466. c.) Hccataeo. WESS. -- Conf. infra ad c. 77, 13. notant. S. 5. «Mu 74mn) Armada 3192m 3’ 66;, Histor. Animal. . ’ T a

:92 ADNOTATIONES Il. 7. ’Achille: Tait. 1V..p. 225. exiguë]! 89:55:79», quibuscum alii conspirant et peregrinatorum observnta. WES S. -. Merito h. l. Larcherus commendnt doctissimi viri Schneideri Historiam criticam Hippopotami , subiectnm duodi Syno- nymiae piscinm, (Lips. i789.) p. 247 seq. S. - . 7. Ennui «minât; chuinta) Ennui oindra, ut rame 114-, uilia nirgae latini poëtae. Ariototeles, à": 344mm muids; 6E mirai Conf. Sam. Bocharti Hieroç. P. Il. lib. V. 14. WESS., - .5va apud Nostrum l. 52, 1,, Inutile est, lignant hastae vel iaculi : sed et univeraum inculum, hastam ferra profitant signifient, et a Lexicographis, Ammonio, Heychio, Suida cinéma exponitnr. Quae causse puto fuit, cnr vocnb. oindr. 1m .Schaeferus h. l. tamquame scholie invectum delevit. Reiskio vero cinéma hic adiectivum esse visum crut, ut - and n’aime; idem esset ne Eva-a2 daim». hastilia inculc- rum. At est potins ixo’nwv substantivum nomen, et Emiv proprie ndiectivnm fuerit; ut 5m61: iaculum significet, ob ’cnbintellectum alibi substitut. cinéma, quod eum illo hic coniungit Herodotus. Quart! etiam pro eo, quad in lat. vers. ioula raca Gronovius posuit, nosque patito meula, satis, fuerat simpliciter inonda. panere. S. CAP. LXXII. 3. ixûiiuv fdv Mzâmv Mæzsœrâv) De msmâurçî confer Adnotationes Gronovii. W ESS. - Reprez bondit Gronovius Valide versionem, piseium germa quad vocatur- squammmum; debuisse, a piscibus eum qui squammmus eocatur. Commodins equidem teneri putnvi proprinm nomen quo hune piscem Gmeci insigniverunt. In Nilotico-, num piscium numero, eum uliis multis, lapidons etiam ab Athanaeo recensetur, lib. VIL c. 88. Graecum vocabu-. lum , originem si specœs, ntique nihil aliud nisi .aquqmg matu": vel squammosum significat: sed oportet in aliis piscium generibus squnmmis munitorum fuisse unum ali-. quod , cuius squummae proprii atque praecipni quidpiam habuerint, quam 0b caussnm ci id nomen pute matais, fuerit impositnm. Itaque videndum, ne Niloticus ille lepi-. dans idem sit piscis. quem sui) nomine Polypteri Bichir. in Deacription de l’Egypte etc. Hist. Mu. T. I. p. z, seqq. singulari diligentià Academicus Geofroy de Saint- Hilaire descripsit. De cuius piscis squnmmis haec ille observavit: Le bichir est couvert (Famille; forte: et impénétmblcs, qui le

AITHERODO’IKII. 71-73.- 193 iclëfendent également de 1 tout contact funeste et de la dent des animaux qui seroient tentés de l’attaquer. Cette solidité pro- vient d’une matière osseuse qui double chaque écaille au des- sous, et qui est si épaisse et si compacte, que La plupart de nos ’instrumens tranchans ne parviennent qu’avec peine à l’entamer. iEîusdem piscis descriptio eum icone exstat etiam in An- nales du Musée d’Hist. Nat. T. I. p. 57 seqq. S. 1 CAP. LXXII . 2. min 113". si mi t’a-av nuai) Tentari non debebant Euripidis istn in Hippol.vs. 1005. 0131i alêne wfaiEn rivât, «Mir Min: ionien F9010)? r: nueras. Idem , Tronsi .682. une; 3’ iâoô’m ml 10.11395 671mm. Euripidea quo- -qne libenter imitatur Herodotus. VALCK. I 5. in: Si, si minci nudisme) Nullam status quaestionem vulgatis, eum tot doctissimi viri operam avi fa- bulosae insumserint, motain fuisse demiror. Negavit, et iprudenter infitiatus est, phoenicem a se visum , et tamen in: 83 i! ri etc. Quae apta et bene iuncta non étant. W ESS. - Scilicet (quod in Var. Leet. nostra temere ipraetarmissuln est) sic perpemm olim vulgabatur, En. 31 h ri nuai ampo’umoç. Primus Wess. si 15 "ne; edidit, praeeuntibus codd. Rem. Vind. et Valla. Cum quibus con- sentira videntur nostri Pa. Pb. Pa. e quibus nihil varietatis ndfertur: nec alîud dcbuerat Arch. in quo in. 3è ai si nazi. Mendosum i1 si 79. eum aliis tenet noster F. En Pd. citntur in: 3) li 31 yiaoi. S. 6. roi a?! «un; xçwo’xmœ etc.) mutinoit: raïs «tapir ab iniuriis protecta et defensîone viri Celeb. et Codicum auctoritnte sunt: eum adi. [Nempe marinent: legendum contenderat Salmanus.] Quod si vcro lis de voce cesset, in avis pictura consensio reperietur. Radeau-m1 air rai "qui muet; and uropode; Achilles Tat. Il]. p. 215. Aquilae narratur magnitudine , aurifulgore circa colla, cetera purpuras , ex No- stri praescripto, Plinius Hist. Net. X. a. Aliorum lacs nunc nihil moror. ncpzsînmformam et diligentent eius descriptionem exprimit ex usn verbi flflflyfîfiom, quo de Cl. Salmasius in Salin. p. 68. et multo adeurntius T. Hernsterhusius ad Dia]. Mort. XX. p. 412. Luciani. WESS. - Videtur cir- cunucriptiomm dicere, quum gallice le contour vocamus. S. 13. 51m fi Sinon-9’; in: un") Illud perquam politum, . quodjn Medieei Buvez-6; du: inesse decernebatur, sermonis

,94 ».AD.N0TAT10NE-s- indoles respuit. Obstent pmeterea scriptae membrane eonplures. Confer L. Küsterum in Clerici Bibl. N. et Vet. Il. V. p. 1.04. Achilles Tat. esdem in re, bien ni xairiu: un, gobeurs. iæl tu! NID." Jeux infatua ni in" «son. sed pnve culpa libratioruxn: fuerat et... si zain-na - - and ici du Ne;- MI etc. Obstruere ingesta terrà cavum, quod phœnix ra. stro feeerat, Herodotum deserens indicat. De Taeiti Ann. V1. 28. sublato murrhae pondue, vide amicam N. Heinsii et Graevii disputationem, Syllog. Epistol. T. 1V. p. 512. et seqq. W ESS- - lâtud «in: r: 311111.13; tira: non equidem eum Gronovio ,,perpolitumi* dixeriln, sed stylo tamen Nostri neutiquam repugnare censueriin , ut in Var. Leet. significavi. S. CÂP.LXXIV. 2. 3:59 aigu: Ouistiti) Fueruntex un» slarum genere, nec tamen mua... &vigs’rxm. ut neliqui opud Diodorum lll. 50. aliosque ibi citatos. Anctor Aelia- nus est de Animal. XI. 17. iv Mali-p r17: Aiyiiænu dmconen; sacrum in veneratione fuisse, adtirmans gentilemeam anguium superstitionem. Pute ianîm scripsisse, quine ,Aegypti urbs, non Main. WESS. - Nihil in urbis nomine mutavit doctus Aeliani Editor Lipsiensis. S. CAP. LXXV. 2. nacrai Bouroiïv nous) Afin hues stque en Butus [sive Buto,] que Latonac oraculo censebatur, quippe Arabine ndtinis: longe inde Sebennyticum Nili ostiuin , mdens Butum illam otque adluens e. 155. nantir serpentium titulum [1. 5.] male proeterierunt .Florentiae: quae enim sequuntur, i210 carerc non possunt. Ben etiam ipsa a fabulai-nm indole abhorret. Nsmquo ongues nolucres, ex Aethiopumi Ambumqne finibns in i Aegyptum irruentcs, veterum monument: in œlebrant, ut dubii nihil esse debeat. lpse votes Emias c. xxx- 6. dal alng q-RQ lydrum sive chershydfum uolantem Aegypto. P un qui desidemt, ex eruditissimi Booharti copiis Hie- romic. P. Il. lib. Ill. 12. p. 4:13. mutnari poterit, atque illis hoc PMsaniae 1X. :11. cautissimum une, adnectere: Quo ciron. negue ad. adsentiendum procliuior quisquam esse debet, neque se omnino incredulum ad ca, quae tint rariora, rai flomoiflpa, praebere: in! ra: mi in.) ærspufoliçxgœnç u: 9ans (d’une; «Maman, 34th airais 09135594011 i; 3.1.1... exigerai roi; infini incidenta: fripai igame. Porro topo) inhume [L 6.) x

sunninonor. 11. 74-7s. :95 omnibus in libris, non exceptis Aslc. et Pan. Bene Critici in Apollonium Eh. 1V. 150. rai 15v ictus and. incubas M’- ysrm. Amanuensis Mediceus in errore versabotur. WESS. - Scilicet, quad in nostro cod. F. monstrose legi dixi, (un? 32 sin" eau 9:51, id ipsum et codiœm M63. hic pne- ferre docuit Gronov. in Adnotatt. in quidem ut in ora libri notetur, pro 818v legenduln «fait», quod vulgate praeferendum Gronovius œnsuit. Esse antem istud .916). perperam ex aimai... detruncatum nemo non videt: sed ex eisdem codicibus articulum 15v ad vinylite: utique ad- seisci debuerst , hac sententia sont autan ha ru un (q uns dixi) spinarusn eatervae, dine muions etc. Typographicum opbal- ma in grimois nostris, l. 3. zoulou pro msieu quamvis visu ingrats sint tafia, ipsi praesertîm editori, neminem amen morabitur. S. [11. arum-ode 6’01; in fil; ’ApuBln; zieutas in” About») Cabernet» de Nat. Deor. I. 36. volucres istns tangues ex oa- dilate La... venta Afiieo immolas statuera , adnotavit sa l1. l. Lambert". Sed ille forsan memoriae. lapsu in: seripserat. Caeterum. conf. Action. Nat. An. Il. 18. ubi Schneiderus adnotavit, serpentes hos , quoi Herodotus (lioit, alis membranaoeis volantes, (coll. e. 76, 12.) esse fortune huertas volantes, que draoones volantes a Linnaeo nominantur.CAP. LXXVI. 5.] 3. .mirons - - bineur) Strabons’ mâtina»; un? «7417m, cieoniae similis, lib. XVII. p. 1 17g. [p. 82 5. o. cd. 013.] que tumen similitudo ad rostrutn sese non porrigit, quod avi incurvum et aduneum. Figuram bobet Middletonus Antiquit. Monument. p. 129. et couplons de vaincre. Cru, en sono, quem continuo iterat, nomen indo- pto, describitur aBelonio Observ. Il. 32. eum euro. WESS. -- De I bi de velu-uni Aegyptioram consulendo instar oin- niuln , principis hac oetate in Historia animalium viri Cu- eieri Commentotio, inserm.Tomo I. operis cui titulus Re- cherches sur les Ossenlem fossiles de QuadruPedes. S. , -. 6. 144ml tir mouds) Sustuli articulum schedarum ins- sn: respicitur 58’ i311, ut bene Reiskius. liane antem Strabo 3m soudan filoit; prudentior Hemdotus, etsi non sine lo- psu ; nom pars ciron nates toto allas est; r6 rais mais! tu 2m05 in" ai fides Theoni. W ES S. . .

596 ADNOTATIONES C 1P. LXXVÏÏ. 2. Atrium 015091137011 mineur iraniens, auburn etc.) Valise versio plurimos deœpit: mentem historici rspexit Reislrius. Aegypti superioris incolae longe fuisse icuntur disertissimi, utpote anima épiçaient min-M brandons; usinerai, prae omnibus aliis.memoriam excolentes: illuc enim pertinet usinerai, non ad sequontia. Herod. Il. c. 37. &ovsBs’sç WlleûÇ ës’rflç Mixture: mireur 11514903311111. Etrusei. rai ciel fuir upaswmgan’zv Main"; minm airhainm iEupya’s-nm. Diodor. Sic. V. 40. De Pythagora Heraelitus Ephesius , irro- çl’m firme" 51490111741" [saburres min-on, up. Diog. Loir-t. VIH. 6. lpsius fuit Pythagorae pmeœptum , 1min)" émis. Lite- rarnm inventum suam , velnti memoriae subsidium , oommendnnti Theuth dixisse fertur Rex Aegypti Thamus, ni mais du ypauuœ’rmv, 31’ nivela" "tisonnier si"; a? Nues-av 101770 7&9 r51 1455511er MM», Mir s’y filmai’ç-aroiglëu, ursins]; oint- Mnn’ç, etc. in Pimedro Platonis T. lll. p. 275. A. Hunc, ni , fallor. locum respexit Quinctilian. Inst. Or. XI. c. 2. p. 985. Invenio apud Platonem obstare memoriae usum literarum; videlicet quorl illa, quae scriptis reposuimus , velut custodire desi- nimus, et ipso seeuritale dimittimus. VA LC K. Nid. ursin!" airâçsiswv enivras inanitions; milan-ai) Laborabant haec ex mais interpunctione; quo non animadverso morbo, dplpunlmv mina.» rerum humanarum suspicobatur Cons. de Pauw: mutovit dein sententiam , même": a sequentibus, sicuti oportebot, avulso; neque ulia ’mens ont voluntas Reiskio. Ncmpe hominum omnium maxime Aegyplii memoriam enrochant, propteœaque praeter ceteros excellebant. Bene Proclus in Timaeum p. 51. Alywrn’ole 32 in un.) roi muées: Mi si: lusin»; du via raisin", 1; 3E avina Sial ri; loupiote. «a... à? aigri 115v trimât! 1s. r. A. W E55. -- Equidem nondum persuadere mihi potui, unisson h. l. ab Herodoto dici memorias vim quum vulgo vocumus, nempe facultatcm in mente retinendi et quotieseumque lubet mordandi et nobiscumquc molendi en que vel vidimus vel oudivimus vel semel cogitavimus. De memoria rerum gestarum ont obser- vatarum agitur in futurum tempus et ad posteros propaganda : quod maxime fit, dum , quae vel a nabis ipsis observata sont, vel que ab aliis tradita accepimus , ca scripta consi- gnalmus. Atque hoc ipsum in rebus, quae memoralu digna visa craint, diligenter fecisse, passim auctor noster signifi-

11) HEKODo.T.’1L77. a?) cal; veiutîic. 82, 7. etcap. 11.5, 12. Unde factum, ut pue canaris hominibus, quibuscum convemtus est Hermione, damai ei visi sint longe omnium Awlôragrol; non dharm- » simi, ut Valehmrduterpretutur, nec universe prae canai: excellentes, ut h. l. Wesseling. ait, sed doc-tiares, mugis crui- idili, et antiquitatù (patrie: praeaertim) peritiores, ut. idem . 4Was. npud» Diodor. Il. 1.. et ad Herodot. I. 1’, 1. in’tellexit. Quant in sententiam Hayehius Atiywç, o’ 757; 11709111; fu- ’ 11:96;, mamêwm’nç, inœrpœlatur : et Anna; Moeri: et Tho- mas M. tu); canin-agas; Neque patriarum solum antiqui- mtum , verum etiam-externnrum ’rerum et instituloruln guanos Aegyptios fuisse passim et alibi et 1H.- 2 , ,6. signi-

I lient9. Gymçkrnoi Nanar. «vicinal! oivlgnizm) S. ’ Non intercedo, quo mi- .nus Gymçénam serventur: que de genere Mia 1. 135. in medium fuerunl collomla. Schednrum mirus olim hic dissensus; Glossator Sangcrmnnensis , Tymço’ruroç, ’Hpo’So- ro; 3’. ad quem modum 1V. 187. Pluies béai-m: eum Euatathio. Hippocmteum veto rai; magnai; 75! égéen palm- era: rhum nuent); egre’gie explicuit Gaknus T. V. p. 255. et eum Nostro conparavit H. Mcrcurialis Var. Lect. Il. 3. 111m si si 139m a periodo extrema abcssent, sel-munis cursus lenius laherctur. Verum multi: sibi priva Scriptor ballet. WESS. r .13. aigri-Miel»: etc.) Quae hic leguntnr, enflera pro- pemodum ex Hemtaeo Milesio bis tradidit Amende!" X. vp. 447. C. Tatiana); à 31mn: menin»; rimait me) Aimn’wv, à; 119790357111 n’a-h, incipit, ni; 410i; si; 73 «aux xanhloun, molafiangunt: sic Scribendum eum Cascada. pro xœrxhtubu- en. vid. Herod. 1V. c. 172. et Athen. p.418. a. Alibi quoque primant Hecataei nonnulla , Hemdoteorum simillima, que probahiie reddnnt, quod Parpigm’m prodidit apud Fuel). Pnep. X. p. 466. 11. à; ’Hço’âoroç s’y 117 3111.4991 «and Tua-alan "a blindoit «and M’En Attribuez" la: 1;; Hzflnticwg, 85min rafmuifaç: postremum illud explanat Celeberr. Weueüng. ad Diudori T. l. p. 89. Sed istn Asiae undym; Herodoto forlane fuit mention Callimacho cette non videbatur fluctuai .Milcsii genuinum opus, ut liquct ex Athen. Il. p. 7o .15. Prudent], quod narra! Porphyrius, He- rodotoid nuspiun obiicit Plutmhu, Hecntneum 76v M75-

.98 ADNOTATIONES «161 acerbe notanti lib. Il. c. 145. et V1. 137. cuiua etiam mentionem fucit V. 56. 131125. VALC K. - Conf. supn ad c. 68, 15. 71, 2. et ad c. 5, 4. Pnesertim vero consolen- dua Creuzer in Historien. antiquiu. Groeoorum Frag- mentia p. 1g aeqq. S. . 1 4. mir haïra aunaie-ru- Jupw’àm) Inapicc Gronovii minon lotions. Admonuit Cl. Won: in Thucydidis I. 126. zonal- vm ex Cod. 1.411111»le meliua videri , aiquidem il: Hay- chiu. At oblitm est speciei lonicoe. Athanor X. p. 418. a. ÂÏMfl’M 3’ inouï»; 1:in Mir (in; xvÀMirna; idiot» un, rai; Si Mai; li; me. "mucinnug. [cf. Adieu. HI. p. 1 1 4. a] Quae quidem indicio mut, et lue IIerodotum vestigiç floculai prasine: mm de palu ex hordeo clan eius verba, qui du aigri fait audion Arctaeo I. Morb. Acut. c. 9. in 1171051 un. Aecchjlo Suppl. 900. Diodoro in 1191061 du. 3 uni;- :1 exile; I. 34. Quod autan subiicitur, vite: Aegyplo dense, generatim si aumitur, eum veritaœ disconvenu. Matin aevo in parte Aegypti vites depangebantur, quodiquerelae Israëliurum Nanar. xx. 5. signifiant abunde: creverunt quoque [actinium in pmefecturn Hemcleopolitana apud Strabon. XVII. p. 1 163. [p. 809. med.] Quae omnia operc- eius Cl. Iablonskin Dissert. de Terra Gosen , p. 28. WESS. 19. roi cm6 n71 huiler) Aristophanis rmçêr 4541M- Sm, Terentii piseiculi mimai, et minuta interrogaliuncuiae Oratoris [Mini , satis huer. protegunt. and totem enfuma concoquere baud valoit Cl. de Pauw ob en, que de pisci- bua praeacripta fuerunt, et quoniam sucoedit figea-Infini- nmg: neque enim aves, sale amen bene conditaa , crudu, «Flair. pose censeri. 1’001? eum dedisse Ramdam. et eo esse nihil admmmodatius. Mihi de suam Aegyptiorum dispumtio aboona, a: cerna lectio œnsetur. Cor quum additum voluit "à; M013; in"); î ichor enim. reli- guos partita assas, parlim clins ceindrait, si nil dispar ocri- pIiuet superius P W E58.- CÂP. WVIII. 3. mmnmz’nr i; rambina) En cui mmuanim pmecedentis glosas censetur, cui non sub- ncribo. Soudan: aliud producu a Gronovio exemplo, [ex c. 86, 4. 132, 4. 169, 25.] reique suies. Adde Plutarchum laid.,et Osir. c. 17. et doctos. interpreœs Petronii Sntyr. c. 34.. (un Tanne Chil. 11L n. 587. ubi and: absurde,

AD 11111101101111. 77-7, a»

i ’1’ (11171110113; 11933111; É «a; ci fi; bâillon.- Voluit, debuît cette, 6 tu? A1561». W’ES S. -- Est in bia- bliotheca publics civitaüs Argentoratensis , in Museo auti- qua rio Schoepfliniano simulacrum quole 111c Hersdotus du scribi! , ex sycomori ligna sculptum, cubitaii longitudinc, formâ picturàque soumise Aegyptinœe simillimum. 8. [4. 11171101; 5’11» r1 rains W170! 1? 3111x101) Quum ante Gron. 8mn legeretur, 1d alydoç.relstum. baud 1’11- commode post :m paullo mnior ouatinais distinctio p01 nebatur: nunc, ubi muât a? 31W Il 7111931 retenu, rectius inter in,» et Mo; nonnùi lm incisant influera tur. Turbuvit me amen h. l. vox min-11, 111111111111, ubi de superficie vel mensura agitur. commuer spud No- strum quidem quaqumrsllm , muni a parte, in longitudinas et latitudinan signifient: vàictur; ut I. 126, 4. 181, 7. Il. 168,4. lV. 101, 2. cui notioni quum nullus hic locus esse possil, eum superioribus interpretibus gruau: vocem latinà omnino neddendam putavi. 5.] , C11 P. LXXIÂ’. 2 et seqq. "in in» 11 and laraiâm In loco .perdiliicili, quem mugis etiam obscursvit Gronovius, ista vetus fuit Edd. lectio. Suspicor in bis, (13’511; in: 1111411111, vocem latere soli Herodoto maquent:- tam, niêznmrénra, commomtu digninima: tale quid postulare sentontium attendenti facile putes, sensitque Reiskius, corrigeas: "in 15.7111 r1 simien; Jim (mon. ln pmximis ’etinm, minus sinceris, nihil velot periculum finisse: Codicum quorumdam Calao memomis lectionibus instruétus, integram banc pericopam ista rotions: scribi pesse indico 1 nondum 33 741115111111 111’wa in." 1631111 innrflunm’ "in in»: n rouai aiêiumnlnko’raru vinons, sud N ami 17110411 in in: Aïm, 1m19 ï! n 0911fo «kW; ion sa) i1 111511111. sa) in... Aegyptiorum Marina! sive Mouflon-u attigerunt P4111411. 1X. p. 766. et Pluton)» de 1s. et Osir. à. 18. Proxima qmedsm Hnodoti descripsit 1.1111111111. ad Hum. ’IA. 2’. p. 11125, 4. [p. 1 164. éd. Kong legitque prout une Gronovium [L 7 vulgobamur : à i Si and 1’61 Mm 0.311,00 131181 1117111111. De Lino Gnecorum non promus leguntur in Scholio ad Hum. inedito, [vide Scholia Ve- ncta Vüloisoni ad ’11. 1’. 570.] que huius non sunt loei. VALCK. . .

.300 ADNOTATIONES. nid. "in dinars initia, in: visant, nui 35 de.) Quod uni datur, id alii, in pari si-caussa fuerit . sine iniuria ncgnri non potest. Postulant mssti loci quendam innovationem. Quid -vir celeberrimus ex Medioeo tentaverit , doccbit ipse. [ride Var. Lect.] Coniecturis indulgent alii, qualis Cl.-Reiskii in litteris ad me: issu, ni 1111115 roi 511-1 1511.41.11, sud à; aux) 161114111. "in in: fi 1*on haine 5211i ion, and 31; and d’une: Mm, operosa profeeto et periculi plena. Mihi achaine viam planiorem , uti opiner, monstrarunt. Non hic agitur de legibus; quas nec Greens neque aliarum nationum Aegyptios adscivisse unqnam c. 91. perni- bet demum. Hymnes sive mutilerais, quod Galei animum optime advertit, Scriptor spectat; bos patries habere , nul- losque illis peregrinos addere, et eum rem ex Mangrote, qui Gmecorum Linus, cognosci passe. Videt quisque ap- tissimsm sermonis cohaerentiam , 11cc desiderabitur, ut 1611111; et 311155111 locis consimilibus adfirmem. 111161111»; qui cantilenas esse dubitnt , rams erit, et ablegsndus , si huai- tet,ad Suetonii Neron. c. 20. doctasque Solmasiiet Barman- ni animadversions. ’Es-aEiou voci locus Vil. 96. dabitur. [ubi iniêm siysno’nç sunt nommes, memoratu digni.] Hacte- nus, nisi mihi blandior, bene habet. Qune sequuntur, variis modis turbots sunt. Dicsm ingenuc , quid in mentem multn agitanti venerit. Primo Mm [vel Mus-,1. 5.] subsistere baud potest, recte a Voila, Arch. Vinci. pneteri- tos. Docet ipse, cnnticum Aegyptium, quod Maneros gen- tili dialecto,idem videri ac Graeoorum Liman, hinc scioli ’arripuerunt. Scrihntur itaque and à»; sa) sinua frira, in; 711 r1 011111191 130131qu t’a-r1, tum ocra etiam mutileras ana est, que et in Phoeoice cantatur. luvct 21min, levion- xilio adiutus, proetenea 1211813 qui" and Mou," in fine Capi- tis. Deinde rupLOs’ft’rm 33 ruât-ô tins ni si "Ennui; Ain». Panama 1X. 29. mafia-1 33 73 aima finish-m baugée Omi- Mouflon, bene Syèburgius. Tandem mû rôt A71» 0’111,- Sn i’MBov’ cabana: etc. aut. cette 171.1811 viner 011111111111 etc. Non diffiteor, proeter morem alinm plurn induere formom. Verum vars uti vihiam sequitur, ita Lima semel intrusus conturbavit relique. Tu-si aliter sentis, fruere nrbitrio. Meis a partibus .stut doctissimus de Pauw, et Herodoti disputatio. De Mouron Aegyptiorum Plutarchus 1s. Osir. c. 1 7.

sont 110001:11:79. 3o! Ï Pausaniasque. Nain Liman notandorum augustine nunc ex- l . [A11 l. 1-8. Ad huius loci scripturam quad adtinet, bisdudum. que in Var. Lest. dixi, WESS. nihil fere quod adiiciam 1 ha-- beo; nisi quod me, ad l. 8. scribentem ,,ex couiectura primi Editoris profectum esse illud 3711181. quad pro ËÀz- 811 clabot Aldina editiofi proeterierit Eustathii locus a Voici. productus, ubi 6116911 3111181 r1 51111.11 legitur, sicut . in cd. Ald. et aliis ante Gron. Nec veto eo minus persuasum habeo, recte a Wess. et Crois. receptuln esse 35111811, recteque eumdem Wess. de abiiciendo vocab. 11117111111, utpote temere hue invecto, monuisse. Nain de Lino ipse profitetur Herodotus, nomine hoc non usos esse Aegyptios, sed Mouron mousse: itaque mirari non potuerat, unde Uni nomen illi acceperint. At, cor l. 5. subsistere un; baud possit, quod vir doctus contendit, id quidem non video; quia potins percommode ibi nominatus videtur: nom , quod-dein Herodotus ait, moignon il oiurdç (sive abri; malis) du: etc. id ipsum indicare videtur, iam in pnecedentibus nomen istud adpositum fuisse. Aeyptii, ait, cantilenam habens Limon, qui Lima. etiam in Phoenièia et in Cypro alibique canitur: nous , quamqumn divertis in regionibus diversum nomen gerit, consentit tanner: en. mutileras eum hac quum Graeci canant Linumque adpellant. [am , quad ad ille verbe (l. 1.) spectat, 11411713111 il minium: 11’ 1411:1. pulcre quidem novimus, canticum subinde 11’111» gracce dici; verumtamcn (ut omittam, nusquam alibi apud No- I un»: hac notione positum id vocab. reperiri) sufl’rsgari- W euclingio non passons , istam notionem huic loco unice nptam esse contendeuti, et, pro eo quod instituta sut mores intellexerant Voila et Gmwius, primera huius capitis verba his latinis reddenti: (buterai ocra hymnis pa- triis, nullum alium iis adsciscunt. ,,Non hic agitur (ait idem Vir doctus) ,, de legibus, qups nec graecas, neque ,, aliarum nationum , Aegyptios udscivisse unquam cap. 91 . ,,perhibet demumfl’ Nec vero ego, non mugis quam supe- riores interpretes, de legibus h1c agi existimo; sed de 1’11.- stitutis moribusque Aegyptiorum: et agitur quidem de bis inde a cap. 55. huius libri, osque in cap. 98. (Nain et, que de animqlibusldisserit Scriptor, perindc adiinstituta- -

m «ADNOTATIONES Aegyptîornm spectnnt, ut qui mon illa babebant.) Et quidem iam,initio huius disputationis genet-afin! pronund cimier!!! auctor, (c. 35, 7.) quand ad flûtai r: au) vim; speetat , par]: omnin contra faons Acgjptios gnan alios boulines. Deinde, de mais institutis agens. saepius declaravit, nihil 4 erù Aewtios, plurima (Imams ab Acgyptiùlecquse. (vide pneseflim cap. 39. sub fin.) Nunc, inter alia Aev o ptiorum institut: , mentionem factums untici npud ille: usitati, quod ipsi aimillimum esse videbutur carmini l Gracie œnmri solito , euius argumentum ex ipsorun! Graeeorum antiquitate ductum emt; nunc. inquam, iniA tic huius capitisiobiœr repetit id ipsum, quod in!!! sacpius significaverat, nullum instituant Acgyptio: ab «En populi; adscivine; "uranique se, ait, unde tandem hoc cumul illi acceperint. Similiter sequenti capite, ubi aliud refert institutum, quod Aegyptiis eum Spartnnis commune crut, continuo adiicit, alia eorumdem instituts a Grnecoruni institutis dissentiœ.’ Pariterque cap. 91. ubi memomturus eut institutum civitntis alicuius Aegyptiacae Gruecanico instituto simile, iterum ab hoc proficiscitur ut in memoé riam revocet lectoribus, Graecorum’imtitutis caeteroqm’n mi. m’me uti Aegyptios. Ut autem ad hune, in quo versabamur, locum redeam: cnntici illius, quad npud Graeeos a Lino nomen invenernt, et cuius nrgumentum deplorabili: Line au. crut , mentionem hoc loco fecisse videtur Herodotnn et occasion conviviorum , de quibus mode dixemt; quoniam Aegyptii Mouron suum, quem eum Lino Noster confert; aub finem conviviorum , quando mortui hominis imago circumferebatur, comme conaueverant; quad ex Plutarchi loco supra citato (de laide et Osir. T. [1.ed. W’echel. p; 557. tub fin.) inœlligitur. Quod autem Aegyptiorum illud untîeum idem esse eum Graecorum Lino statuit Herodotnn, id suo iudicio nrbitratuque fecit; quemadmodum etiam canna: in Cypro et Phoenice cani solitum, quo quidem Ado- nis plungebatur, ad eumdem Liman retulit: eum quo con- ;ruit, quod labium poëtriam Sapphonem uno eodemque carmine simul Unum et Adonidem cecinisse Pausanias do- oet lib. 1X. e. 29. Denique, quum duorum Linorum feta, qui et ab aliis et n Pausania loc. cit. (p. 766. seq.) et Sand. memoranïur, quorum alter ab Hercule, alter ab Aluminar

A D H E n o D 0’11- 11.57.9580. 303

occisua perhibetur, parum vel in Aegyptiu’in Mana-on, qui aïno"; mortuus esse ferebatur, uel in Adonidem cons eveniant; intelligi par est, eum de Lino traditionem spea «au: Herodotum , que Apollinis hune filium , infime quum fluet, a canibus pastoritiis discerptum memorabat, ut est in Scholiii ad 111114. c’. 570. et apud Canonem, Nul-rat. XIX. qui pue mentis de Lino hoc conferendus. S. - 1 CAB. LXXX. 2. 1120.4.1». môme: Am’amorfan) A4. ludebat Euslath. in Iliad. œ’. p.176, 1 8.et p.1 484,157. [p.1 35, 42. et 0d. 3’. p. 1 51 , 1,8. ed. 1383.] ubi memoriae labentil vitium doctissimo episeopo nocuit. Certum est, Spatule ma- gnant fuisse queutions capiti reversnliam cana , ex Gellio N. At- tie. Il. 1 5. et Plutarcho T. Il. p. 255. c. et mniorem, que!!! eorruptia moribus alibi. Olim Athenis au? 7131 balzan roi; 19103011901: harinadm n°019501 laudi cedebat in Comicî Nubib. vs. 989. quum suis etiam in diis venemtionem Poëta ’IA. a’. 535. pnedîcat ; meritoque, iisdem paene velu bis , quibus Hmdotus, Hemic. XI. p. 719. "mitonnais. [p. 170. et]. Boissonad.] Plum Gabr. Palaeotus de Bonn SQ- neet. Part. Il]. p. 236. Mox [L 5.] "’51 flirtai 01m iIRA. non damnassem, nisi pneiissent schedne et Aida. Sententia vit» discrepat. WESS. - Vide Var. Lect. S. - - 4. d’un: ri; 63917) Quod Graccorum solis [nœdaemoniis Herodotus, id Graecis in universum tribuit Nymphodorus,» in Schol. ad Soph. Oed. in Col. 529. Sonates Xenophonti: 19mm. Il. p. 454, 25. [IL 3, 16.] ni ou?! un) 63017 aupaxœfi- nu 76v naine» aptern’fy nmxat’nnt won-rami? vouiez-rai. aux) a: mâimvov harmonium. (and noir; nœngÎ nuirai, istu- Graeculo ludimagistro quam Socrate digniora censeo, atque eiiciendu:) au) m’y.» dans... : ubi corrigi debet un... hl Kaîç. 111113. VIH. p. 159, 9. [V11]. 7, 10.] se puerum didiæ cisse œstatur Cyrus, reît- wpsrBwÉpmç - - - and 0’357 mû Siam au) Ao’yuy limba"- 1Semper in talibus maus-adhibetur secundus , proepositione plerumque suppressa : vid. Xenoph. Symp. p. 516, 28. p. 555, 1. Aristoph. Ban. 175. 802. Phi- lbstr. p. 719, 12. Plene Tyrtaeus in Stobaeo Grot. p. 195. vs. 4 I. Raina? b 905mm - - n’ai - - Einow’ëx xaîçzç. Aristoph. Nul). 989. au) 75v 91511.01! roi; WQEI’BUI’QMÇ Jæminarfiœ: areau niiez. Herodotus obviam , ait, occurrentibua decedunt de via, un) 3:1an 35 3851.; Juana-riflai. Recta esse istn et houent:

’04 JPNO’TATÎON’ESX nomat,sed fncere anolebant Atticî; et nuspism seueetuts’ bonestius fuit domicilium quum Sperme. Quani 0115i" et Mur-sin vix attigeruut, Lycurgi legem humanisaimum exhibe: Adianus de Nat. An. V1. 61. tanguut idem Adieu. V". 15. Aristides T. HI. p. 595. (ubi «311.165; tcmere vide tur adiectum:) et Eustathius si?!» si. p. 1 1o, 26.[p.1t,6. cd. Rom.] VALC K. -- Viüosum est, puma, quodhopud Eustoth. itavifluflm legitur, pro ôæuvînzrdm. S. CAP. LXXXI.[1. main; Airbus. Conf. l. 195, 1 seq. a. Saumoüç) Hoc melius. Mahon; et Sureau-mi; me» ettri modulo ibi Poème nonnunquam.noms. Tu vide 1V. 5.] 189. et Ho- I sacrum 1).. 8’. 181. etc. Queue post panes Medieei indicio emmi... aliorsum relegavit, in exilio relinquo. .W ES S. - Vide Var. Lect. ad l. 6 seq. S. . CAP. LXXXII. 1 seq. Mn’ç 11 un) in!" Mm 355v :111: ici-1’.) Verum est de memibus ct septimanae diebus, ad- gnoscitque Dia Cassius XXXVII. [c. 18.] p. 123. Plane- tarum auœm et dierum Aegyptia nomina, Dioni ex Kir- eheri [Prodromo cap. 5. adscriptu 11 Cl. Reimm , non esse (quad pracclari viri Spencerus et Vitringa suspicsti fuerunt) bonne fidei, erudite exposuit labionskius in Rem- phah Aegypt. p. 56. WESS. --- A11 ista, .9151 ’o’rw t’a-2, intellige i9); vel 193;. S. 3. 671’010: Musical) Expressit hune locum imitando scriptar Epistolar. Phalarid. 58. 3m; Min." 3mo’M1: Muffin-m «api 761 6101. Verbum Ionicum pmeter Herodot. adhihuere Democritus, Eusebius Stobaei pag. 191, 18. Heraclitus up. Clam. Alex. p. 1.52 , 27. emendatus Gatalcero ad M. Anto- nin. p. 128. Archilochi nobilissimam nabis Auchines Socr. servavit sententiam Il. p. 66. [m3. 7 1. cd. Fisch.] K21 opo- "1771 roi” émiai; imagier» gemma: postremum pmebet Sto- heu: p. 512 , 51. ÏnMœru corrigendum in isto trochaico monuit me olim amicissimus T. Hemsterh. Praeterea legerim, K11) Oçovtïw :92" Jacta; iyxuçémr1vi’nma: ut sensus ait, «a? niai n’a-1 rai Ë 971mm. 8min); 459011117171 invçt’un. Senten- tiam. ex Euripideis atque aliunde illuminare huius non est loci. VALC K. - Equidem in illo Archilochi dicta nihiLmagnopere requirebam, cuius haec plana est sen- tenlia : Ita sentiunt , (sive sapiunt,) prout saut res in que inciderint. S. s.

A031; 31:09.0 T. 11.: 81 435. 365

5.’oi il rouies: 795141191. Quod vulgo dicunt 71341010114 qui; Tl, vel 196; un, occupari, versari in. cliqua re, «id No. un Élu 1m dixit. s. ] e CÀP. LMXIII. [ 7. «171 nankin, modus qua redduntur ameuta. Conf. e. 57 , 11. ihique notais. 5.] ’ I CAP. vLXXXIV. [1. ’H 3è n’ai-(moi etc. Lar cher: La. médecine est si sagement distribuée. De prudentia huius instituti altum est apud Herodotum silentium 5.] 4. 300104411711 isrçoi nana-rima) Salutarem artem mas Ao- gyptius in partes secuerat, quum seriore (empare Mari- mus Tyrius ante oculos ponit meoô’nv en? «dans; rai zappiez, d’un! vint-ri, ni! un 60910449611, nil il 1151-111, ni! 3? me Tl "des", ubi eum Marklando ni! 33 «in, in ordo na- turne servetur, malin, Dissert. XXXIV. 1. p. 403. Max 1:31 narrai "1361 ob,Cod.d. et sermonis. indalem sperni non debuerat. Nain, quad Hieron. Menin-intis Var. Lect. Il. 8. î 113v -ni0an’ur corrigit, ut particula a? expasitiva sit, id quidem necessarium non videtur, sicuti ipsemet fatetur: iunge Gronavio dicta. WES S. -- Apud Gram. quidem nihil amplius, quad hue faciat, ,reperiet Lector. Quon ’niam nimis mepe ab illo .discedere coactus eut, ideo eum subinde honoris mussa nominavit Vir moderatissimus, ne malevolus esse in hominem videretur. S. CÀP.LXXXV. 3m]. xœr’Jv Êæhdcuro "imita. m1- la?) Quando supra c. 70. capti crocodili et in terrain attracti primum 0’ humoit "2.97 sur] à fumas: uni-roi? rani; iMaÀuoaic, applet oculos luta; ut alibi, deprehenditur et in bis Hem- datus utramque verbi formam aœurate discrevisse. Forum hic quoque variahunt Codices, sicut apud Diodor. Sic. de iisdem Aegyptiis in luctu .publico privataque laquentem lib. I. p. 85, 37. et p. 101, 9o. [c. 72. et 91.] ubi Co- dicum lectio, meaæmem’m roi; simulai; mAÇ, et, uran- wAarro’usm mm; rai; monnaie, propterea vulgatis videri posset anteponcnda; quia xo’w: quidem métra-m et uranie- Etrm: sed alunie, lutum , rectius dicetur mmæMinnÛm. Pulvere adsperso vultum foedare, satis erat vulgo; acaru- mmintriau "i1 1&5qu un; and r6 flfO’fÜQOY, Aegyptiacum est5. iv etfait; niaisiez)orientale. [tu decuit. Respice VALCK. l. 109. Ergoænimvus . ex Viral. posset udsumi; neque in reiiculis forent [1. 6.] Herodot. T. V. .

306 ADNOTATIONES gîteul’finm et [L 8.] inguinaux, ex prison lingule cousue- tudine, qua de Suidas in zieuterai. Reiskius 13716190745411 Et Inox Jætfwuim; siquidem sine cingulo fuerint. Non audeo sequi,amiciendi Aegyptiorum et vestitus habitum ignorons. Vide Diodorum I. 9 1. W ESS. - Enfants-plu; non idem me ait W yttenbachius (in Notis ad Selecta Historie. pus. 355.) quad apud alios Scriptores 611641014869 ,,Aegyptii (inquit) ,,in luctu pectora nudabant, ut en plongement: ne autan .’,ulterius etiam nudaœtur corpus, ifl’teûivmo, cingulo "ciron extremam nudati pectoris partem circumdato ve- ,,stibus, en: earpori udstrictas retinebantfl tsçufufldns ursin; dansais-u 1’071 [candir ait Diction Sic. I. 72. S. CÂP. LXXXVI. l. me) Si si in” «d’airain! scarla- nu) In aliis l’orsan Codicîbus invenietur, quad in sua legisse videtur muta, xzfmtfulxüfflu: mihi placet vulgatum natriums. In re quolibet occupati, inprimis 3:13:09»: moira (vid.Diodorus lib. I. p. 101 , 1.)dicuntur irien) zu- Sîa-Oau Aristidi T. HI. pag. 720. ’Eaiv aiches; 10’ si un"... mpdçxænou, Xenoph. Oecon. p. 482 , 18. lu Pluto vs. 533. fartasse dederat Aristophanes: To’v miporlxnv d’un" Sinaï havayauifowa mûîdai, - - (un?! 6’ 520’011 Bibi i511. Compa- Tari passunt pnulo diversae loquendi formulae, isr’ i756" aurifiai , et frequentior illa, (’1’. (79va xaiiàa’aau. VALC K. Nid. iar’ unis-97 taxi-ru natrium-a1) Multo mihi elegantius atque lonum sermoni sanmaixarm convenientius videbatur; publics cette lege designati fuerunt, quibus funev rondi illa cura, Diodoro i..91. teste. Simile en! lib. I. 191. ci Biscuit, oing irzrœ’xaro in” «5197 retiro, Penne, qui ad hoc ipsum caustituti erant. Sed novationis nimiae criminn tionem reformido. KV ES S. -- Verum videtur xa- 9711;er (scil. iv civisme-1, coll. vs. 12.) de artificibus sellu- lariis , in afflua-sua. sedentibus. Similiter impudicae mulieres, in lupanari velut officine sua sedentes, mâcha in” chima-o; dicuntur. Vide Il. 121 , 99. et 126, 3. S. 5. crouxaiorainv) amuîmes-rein" et paulo post "1103:qu "au libri forte dabunt fideliores, quales custodiverunt supra rai moniales-spa: 1’51 refluais-m, lib. I. cap. 8. et 133. ubi notat Groom. Huius moduli multn eollegerunt Eu- stathius ad 0d. 6’. p. 89. et Athen. X. pag. 424. a. Conf. Eymolog. in voc- AiSus’eraa-oç. ’Ampimm, et in "liâmes.

.iAD HERODOT. II. 86. 307 Ap1’1d Eustathium hac reperitur baud aspernandum "Hem- taeiqfragmentumi: si 811:1er1 17139:; MŒJSaIt’a’faffl 371’111er VA L C K. [5 et seq. 7:5 min 517197 79151711111 180171191111 - - boudé") Osiris est quem dieit, indice Tatiana, in legat. pro Chri- stian. loco a Wess. in Var. Leet. citato, p. m. 32. cd. Paris. 1635. Conf. Larehrr ad h. l. 5.] 10. 1119-097 61111171514113) [411*593 511097. Heiskius, dubita urgente-ne causse. Vide tamen Themist. Or. XXIII. pag. 288. n. WESS. -- Fuerit puait; intelligendum, quasi in) waâê’ dixisset: coll. I. 60 , 1o. S. [ 1:1. 153: rai enduirai-ras rxç1xty’ovr1)1oiczavîmdramnimrz intelligit Bernholdius in Notis ad Lamb. Bosii Ellipses Gr. pag. 498. cd. Sehaeferi. Fallitur Vie doetus: ad 71191741151012 utique intelligi rai «doum debcnt, out potins n’y 10:53! coll. l. 3. et 1o. vel "11’; rinçait, coll. l. 32 seq. rai noy- Saint: vero valet and rai nou3211o’rura , vel aurai mir env- 3211rainv wigwam, coll. l. 4-9. et cap. 83. Similiter tu); foi zonerait-mm 01151115301101 11x901); ait extr. hoc cap. seilicet fui; zani rai floÀvaÀio’ratra. rxç1xrvoufvovç. 5.] 15. A1091 Ai91oqu’î ) Paris Diodarus l. 91. Adde Erodi cap. 4, 25. Iosuae cap. 5, a. et Pentecont. Ramirezii de Prado e. 4. Habet Middletonus Monument. Antiq. p. 262. descri- ptas ex condito cadavere Acgyptio . Mumiam vocare soient, figuras in quibus æxçuexinr; lapidem eiuseemodi manu tenens: iungi etiam Io. Nardii Adnot. in Lueretium pag. 650. possunt, adcuratiorem conditurac picturam sistentes. WESS. [16-21. là div 17on ni: un!" rieur luxuâgipzm; æ mini! - - gaurs: du 1131H - - - -- alicante, wifiaiærow1 dorien. Haee Larcherus sic convertit: Ils tirent par cette ouverture les intestins, les nettoient, et les passent au vin de pal- mier; ils les passent encore dans des aromates broyés; en- suite ils remplissent le ventre de myrrhe etc. Id si dixit Herodotus; si, quad de diligenti expurgatione, elutione, extersioneque multis verbis eammemomt, id ad intestin pertinet; merito mirabimur eum eadem erudito Inter- pretc, eur non doceat Scriptor noster, quid deinde hisce intestinis fecerint isti homines. Mirarique item subit, Diadorum Sic. l. 91. perpurgata memorare intestina, (751 V 2

508 ADNOTA-TIONEIS honnis» Emmy : paullo ante dixcrat , fana c’Eadgti il)?! vs- opôr au) ri; mâiazç) nec (amen , quid illis dein factum ait, tradere. De quo quum sileant hi scriptores , videri poterunt significare, postquaiu diligenter perpurgatal fuissent inte- srina , rursus in cavitate ventris fuisse reposita. Atque id in fieri solitum esse, intestin probe perluta mox iœrum intra ventrem recondita fuisse, anius etiam in Spicilegio Antiquitatis Mumiarum , p. 84. refert , lamquam diserte et ab Herodoto et a Diodoro treditum; quod mihi quidem apud neutruin illorum reperire contigit. Contra, Porphyriur (Larchero citatus) de Abst. An. 1V. 9. purgationis quidem nulla mentione facta, intestin ait, arcae incluse, sacris quibusdam precihus peractis, in fluvium esse proiecta: quem morem item Plutarchm attigit in vu. Sapientum Convivio, p. 159. s. et ne Carnium eau Ont. Il. p. 996. a. Cum quibus hacienus Satin Empir. (Pyrrh. Hypotyp. lib. Il]. 226.) consentit, ut dicat, Acgyptios, cri-radis intestim’s, rai hmm iElAdnuç, candira cadavera. hlm satis quidem no- wimus , msz interdum intestinal. dici, et hac ipsa notione id vocabulum a Porphyrio et Plutarcho lacis citnüs usura- pari. Immo etiam vocal). "186;, quad , sicut si MlN’a, proprie vautrent et alvum signifient , npud ipsum Nostrum cap. «87, lo..de stomacho et intestinis accipiendum videtur. At hoc quidem loco, ad quem nunc haeremus , ubi du "sa. i ait - -- - «miam; cuiia’arroun ixia-u, [1. 19 - 2 1.] dubium esse nulium potest, tir vn3xiv ventre"; ipsum vel alvum dici, non intestina. Atqui in eadem hac narratione vocabula "1313;, et mais: quam l. 17. dicit, promus synonyma sunt Nostro: nain pro eo, quod hic c’E (z! iïÀOY 17;! zend", et niv "Sûr flaireurs; dixit, vicissim cap. 87,1, seq. gamin" mir gond" ait, et 120.6er rab "36v. Quare, quod h. l. de expurgatione, elutione et extersione dicit, id non ad intestina, sa! ad cavitatem ventris , e qua exclut: intestin et viscera erant, spectare consentaneum est. 5.] 20. mû 15v aine» Suuudruv) Hoc pracfero. Non damna Swing-u, sicubi praesidio et consensu Codicum rabotan- tut. Secus hic habet, neque Herodotus suum difiitetur Il]. 1 1 5. et supra c. 4o. In Simonidis fragmenta, minioo’um [415- çom m2 81:65:07, apud Alhen. XV. 12. [p. 690. c.] mu- lavit sut (Siemens Alex. ipse, au: eius scriban: and Sapa!-

à,

si) HERODOTÏIÏ. se. 309 adam, Paedag. Il. p. 207. [Sic nempe et bic in locum rit-i rioris vocabuli aliud vulgatius a nonnullis substitutum est.] Adiunge bis Cl. Triuerum ad Thom. M. De myrrha, cash, aliisque aromatibus pretiosioribus, quibus cadavera curata condilaque fuerint, dubia res medicis nostrae su- periorisque aetatis est. Io. Nardius, qui diligentissime Mumùu, quas adpellnnt, ad Lucrelium p. 636. excussit at- I que examinavit, regum et regiae familiae cadaveribus funerationem aromaticam auferre non audet, vulgo negat: nihil cette se, post inpensissimum examen, pmeter i concretns bituminis glebulas in ventre cadaverum et parte calvariae observasse. Non dissimilia Middletonus et Io. Gravius Pyramidogr. p. 49. Sed Mumiae, que in aetatem nostram perseverant, pleraequc omnes Herodoto longe po- steriores videntur. NV ES S. - De veterum Aegyptiorum ratione condiendi marinas, sive medicata cadnvera pu- randi, diligente plurium mumiarum instituto examine, erudite commentatus est Rondins , in Actis Academine regiae Soient. Parisiensis anni leCCL. Exstat etiam curata cadaveris eiusmodi descriptio in Sylvestri de Sac] Adnota- tionibus ad Abd-Allah] ( Relation de l’Egypte) p. 268 seq. neminemque poenitebit reliqua etiam perlcgisse quae in eodem opere, vel ab ipso Arabica auctore , vel a doctissi- m0 eius lnterprete, de medicatis Aegyptiorum cndaveri- bus p. 198. et seqq. leguntur. Ut alios taceam doctos vi: ros, qui de medicatis Aegyptiorum cadoveribus commentati sunt: ad recte aestimandam universnm banc Ilnodoti expositionem, eamdemque eum his conferendam quae e! ab aliis prisois auctoribus et a recentioribus nonnullis super eodem argumenta scripta entant, inprimis valet illustris H eyni i Spiciiegium Antiquitatis Mumiarum, in Commentationib. Soc. Reg. Goett. per annum MDCCLXXX, Vol. Il]. p. 69 - 98. s. 22. samarium Ait-pp) Mocris: N’a-pou ’Arflxô’ç, virpov’EMn- ":6; :,hinc dmuSoM’rçov in Comici Minis apud Poilue. [VIL 59.] et Eustath. Vide not. Piersoni. [ad Moer. p. 246.] Mule ergo viner post pauca. Mollo sibi, ut fert querela, librarii adrogarunt olim, quaeque non bene habebont cognita, aliam in formam verterunt. Tale forlasse livroxpiomç 1g? xdflfilsi. [1. 27. pro in; xénon] Glossac Sangcrman.

316 ADNOTATIONES 80’14"61, si 307m6. ’Hço’îoroç 3’. Commis Alexandrine est in Scribonio Largo Conpos. 72. Habet Plinius Nat. Hist. X111. no. et saepe quidem ce genet-e. Aipinaque commis citatur a Nonio: qua de P. Leopardus .Emend. XVHI. 30. Tamen mima in), cap. 96. W ES S. - Quod Un» vol vis-9cv Graeci dixere, non esse hoc salis gent", quod nitrum vulgo vel mlpetru vocamus, sed istud quod alcali minerai: et natron recentior actas nominavit, satis inter omnes constat. Quod vero (referente ad h. l. Larcherol) Boucau loco cit. p. 125. seq. ait, inversoiondine rationem condiendorum cadaverum descripsisse Hemdotum, natro enim prius sa- liri exsiccnrique endavera debuisse quum aromatihus me- dicarentur; intercedit Vir eruditus, Scholue Medicae in Argentoratensi Academia lumen, Thomas Lauth, patrocinium Scriptoris nostri suscipiens in Historia Anatomie: propediem in publicum emittenda . cap. 2. p. 20 seq. S. 26. inio’nç Bon-in; financiez) Sic Vil. 181. in vulne- rum lignmentis. Inpcndithis operam vir doctissimus Steph. le qune, et errantem Vallon adiuvit Observ. ad Polycarpa’ Epistol. p. 301. Contulit quoque Voickmarius ad Euripid. Phoeniss.vs. 1663. quae bis adplicari queunt. 1d alienum baud erit ex Athanasio adiungere, funerationis et "oignî- au; hm: genus ipsos servnsse Christianos, proptereaque, quod supra significavi Mumias tantae omnes velustatis non videri, ac censentur passim. Oî Aiyxiæmi scribit rai r3! rshsvrairrm nmvîm’wv «d’un, sui [saluera r61 aboient naprziçur , 647.917" ni! 31’111" and TEÇIÛJIG’VÉH Novim’ mi x9131?!" si in: 75v, à»: in) CXIILXOSI’UV rifliez; , mi Osmium m.» rafistmïç. vitae S. Antonii c. go. p. 862. W E58. --- De Christiano- rom Mumiis singulari commentatione Chr. Guil. Franc. Walchius egit , qune logitur inter Comment. Soc. Reg. Goet- ting. a 780. Simlonas istas byssinas ex gossypii sive lanue xy. . linae genere quodam contextes fuisse, et curata observatio Numinrum docuit, et prisci testes suntauclnres , Theophra- un Hist. Plant. 1V. 9. Poilu: V11. 75. uliique. Conf. Hemb dans. ad Plin. XIX. x. sect. 4. et instar omnium Fonte- rum in commentat. de Bysso valentin p. 58 seqq. laudatum Hmenio in Idem über die Politik etc. T. I. p. 158. 5. i 3x. lu dudum: saut.) Ne Sohnasius quidem [a quo in Plinianis p. 1308. illustrari islam dictionezn adnotoverat

AD HERODOT.I.I. 86-90. 311 , Gron.]alibî ,opinor, logent aimant sinuionquod mihi oppido mirum vidctur. Foc in antiqua membrons reperiri oison manip. litera interserta- legem ego quum vacant Criti- cam migrerem , atque igname notissimam vocem substi- tuendo legerem, Es chipa-un mm; indus; 0’906! and; nixes: neque aliter legisse suo œmpore suspicor Diodorum Sieu- lum, cuius eadem de re verba sont lib. I. c. 92. nantir d’un ne; 7040;" and fliv mon sinh" , mû «pic 1’61 ÆFOWI’WOI fait falzar 3503i! ivraie: ni! Migrant: banc Idixerat Hemdolls Eu,- i Amy "in" ivtçwmnîæ’a. Jument more satis unitato vacant corna clave. VALC K. .- Quid-ni veto Noster, cui frequenter .915" sepulcrum est, d’une: Main dixerit conclave septil- crale, eameram adservandis corporibus medicatis destinateur! P S. CÀP. LXXXVII. 1. rani; rai [du BWÀOMJ’YWÇ) SE- quor.Vindob. nam Parti conmentum , Bouhvnlvouç Poët. et fonio. pro conmuni Bouloutvovç, fundamento destituitur..Co- gnitissima est confusio utriusque verbi, Vl. 66. atque alibi. Supra c. 86. semai i7) vim Botilovrau ce! maudirai etc. Max du ra ami-main pmeferrem. Hoc amplius, T. Foin-i emendationem [l. 6.] ml imfiœM’vnç ri au... con- -tudit repressitque Cromwius, cuius observa lis adstrue Abre- achii Dilucid. Thucyd. p. 468. WESS. - Rode Gram. monuerat, En:,’3:).:’nsç idem fore ac id quod modo dînent infirmai, nunc autem huius contrarium requiri; qusre verum esse inimfia’mç, notione cohibendi, impediendique ne continuo per posteriora rursus etflunt. S. [ Io. fait mâtiv un) rai anima) fait "NI h. l. stomachum eum intestinis dici, supra ad cap. 86 , 16. obsewnvimus. roi "Mura sunt nobiiiora quae vulgo vocamus vinera. 5.] CAP. LXXX V111. [2. manip Migrant; fait am- N’trv) Ennui: (unde rognai n c. 77 , 5.) Coter» in Explic. troc. Hippocr. est si M5791»; 70min; rôrmpi yurrfçu ascitique: Hesyclu’o , 20’144: 3H i533";- and aiMïy: Suidoe, «(in in 3m71 mul- æarogz et ni nommât: 3; infra» and uniate. Vide viras du. ctos ad Ides-7cm et instar omnium Foè’sium in Oecon. Hip- pocr. hac voce. Aliu notione idem voeab. infra nourrit cap. 125,38. 5.] CAP. XC. 2. timi apostasiâtes: inexhlç) Exploratum si foret, abreptos a crocodilo capaœm eius in ventrem semper et statim demergi, promus haec intrioltn nique

312; ADNOTATVIONESY inplicita. durzrent; quorsum doctissimi viri obsemtib porrigitur, Miscell. Lips. Vol. V1]. p. 654. At id nec liquet, nec fit veto adsimile. Iosephi iusta defensio est, bue pertinens, Nos Minis, ait. neque honorera - - damas, n’eut AegyPh’i crocodilis et aspidibus: quando cos , qui ab istis mor- ùntur, et a crocodiiis rapiuntur , énuxtr’mç zizi "mâtins. filins et deo dignes arbitrantur, contr. Apion. Il. 7. p. 475. WCAP. E XCI.SS. [1. ’EnmmoînA 8è vouaient etc.) Conf. quaea. Killing. ad 25m) c. Hegehio79, 1. Kfumç, notavimus. si»; Aiytimou. Patient, 5.] 4 quae mini; Graecis 7054;. teste Diodoro l. 18. Superest urbs, nec multum discrepat titulus, Achmin sive Ichntin, quo nota nunc est apud Golium ad Alfergan. p. 102. et uberius in Pantheo Aegypt. lattonslcii lib. Il. 7. p. 291.. Max «1’955 il «en tueri se potes: ex I. 196. Il. 29. WESS. - De Chemmi satis copiose Stephanus Byz. hac voce. S. 15 seq. cœvSaiudv r: mimi; -- - Siam») Veri fidem mensura longe exoedit, et par tamen Herculei pedis modulus IIl. 81. Quo quidem in genere quid sibi veteres indul- serint. poè’tae declarant, nec opus indicio est. mini; Reis:- kius «131-5 esse iubet, quod equidem, si schedae addict:- sont, non recusarem. WESS. i8. and Minaret) Legebat vir doctus Éliane, torques, in- oertus dubiusque de torquibus et pellibus, quae œnan- tibus praemia victoriae fuerint. Succurret, ne Sigma male oleant, Homerus ’IA. 54’. 159. ’ l - - - .’Eml «in isçiiïav 0632 B o du v 1.91606)", à, et aneth siffliez vim-au dv5957. Inquae Scholiastes a Valckenario editus, r6 n29 rami: ËV 1.75" Qu’es on; 31’341" immun Superiom [1. 16.] 340i mihi: dyades; Ëxcvrœ baud scio an verti debeant, in omni certa- minum genou eminentes, quo mode 3:03 cuivrai 1’45! Bact- Anion V1. 65. et sui mitron cnuérm VIH. 37. Tale et 35a? minon 15v ’waiwr gabarre: Dionis Chrys. Or. XXXVll. p. 458. male sollicitatum a Seideno. WESS. - PVesselin- gium secutus hucher sic interpretatus est, qui de tous les jeux sont les plus acellens. At nihil bic de eminentia. Coin- mode Voila, cuius versionem éditai-es omnes tenuere, per oninceataruii geints. Si participium Ëzorm exprimere vel-

AD HERODOT.II.91.92. 313 les, diœndum crut, 1min: calcinant, qui par 0mn: calami- nant genet chinent, locum lichent; qui ad mania terminal. 5mm pertinent, omnia gazera. comprehendunt. Alia ratio est locorum a Was. chaton-am, V1. 65, 15. ubi «339:4- m’qm adiicitur, aut V111. 37 , 12. ubi 15m huméral min- "a. Similiœr Vlll. 69 , 5. à. 156mm taraudas au; min-W 76v nnudxm. Alibi sultan: adverbium mina-ra adiicitur, ut in Dionù Chrys. loco cit. au: fixa-ru , ut apud Nounou VIH. 142, 8. 64423 3m? «dum 5mm. 005i; pru’onmibus minime. At hic quidem nihil tale compatît: ac pet se etiam multo commodior videri debuit en sententia, quum secuüCÂP. X67]. sumus. [2. ci t’y "in ban. Conf. S. Hemterh. , . qui[8. (Don-auAristoph. i1 n; 530m Plut. alpine: p. annal, 55 raiseqq. Aiytirrm 5.] Mm; . Auro’v. ) Alla est Quanta et Lilgyca arbor lotus, ( Rhamn un lotus Linn.) a quo Lolhophagi nomen babel"; enim de fructu Noue! 1V. 177. agit, ipsamque arborem paullo pas! (cap. 96, 3.) memomt. Alia aquatilis planta, de Nymphnearum genere, Lotus Acgyptiacus, de quo hoc loco: de eodemque Achemm lib. Il]. cap. 1. et a. nonne edit. et lib. XV. cap. a). p. 677. cd. Cas. Huius dans species hic memorat Herodotus: alteram , cuius fructum eum mon" courut; que est Nymphaea lotus Linnaei, flore albe , radiez esculenta: allemm , flore rosaceo , cuius ovarium vel capsula seminalis , favo usparum similis , nucleus escu- lcntos continu; que est Nymphaea nelumbo Lino. cuius capsula seminalis apud nuctorea ab Atheuaeo cilatos cibo- rium nominatur; fluctua ,faba Asgyptiaca ,- radix sive bul- bus utriusque speciei, falso nomine calomnia : ipsius loti nomine, flot. maxime inœlligitur. Posterjorem speciem nostra seule non amplius in Aegypto reperiri , sa! in lndia etiamnum nasci , docuerunt, diligentes nomme ob- Ïservotores. En autan tertio species, prime adfinis, et promiscue eum ille et inter illnm hodieque in Aegypto na- sœn», curuleoflore, Athanaeo loc. cit. p. 677. c. memora- ta: cuius ideo hic mentionnera inieci , ut monerem, nul- lnm rationem habendnm novationis a Salmasio et Bodaeo pmposîtae; qui gueula! du 70ml! npud Athen. in 75min Rwanda!!! œnsuerunt. Banc nymphaeam lotum cactu-

314 .AVDNOTATIONESi leam descripsit Iul. Caen. Savigny in Annnlibus Musei Hist. Nat. T. I. pag. 566 seqq. De tribus’quns dixi speciebus, post auctores quos ad Athenaeum laudavi , inprimis con» sulcndus Bqflèneau-Delille , in Observations sur le Lotus d’Egypte, eisdem in Anna]. Hist. Nat. T. l. p. 372 seqq. et is cui commentntionum istarum indicium debeo, Sylvestre de Suzy in Adnott. ad Abd-AMI]: p. 94 seq. 5.] Io. ri mixant 56v iwuçëç) Attioorum et lonum est a? un". au» aucune Diory’sio in Enta)». Conment. p.- 1590, 5°. [Od. p. l 9 , 38. cd. Bain] Optime mox Salmasius et eius exemplo Bod. a. Stapel ad Theophrasti Hist.’ Plant. 1V. 4. p. 447. sultan-n; nouïvrau, quomodo in msstis et Eustathius. Prius certe est pinsere, quam panem coquere; neque locum hic habet mas torrendi farcis, prlusquam panis ex eo

l 16. a m1918: à: in; gabant: æaçacvonl’m in 1’57; I161; vinrent) fiat.Ad verbum,fructus W in E55.clin calyce (sic . enim, non calice, scribi in nostra versione debebat) inest, en: radie: admo. Quibus verbis quid signifiante ouctor voluerit, baud une liquet. Putares, dixisse eum , alios loti flores mascu» linos esse, alios foemininos; que si eius fuit sententia, opinione falsus est. Sed fieri potest, ut, quum in codent planta simul vidisset pal-tin apertos flores, partim clau- sus, simulque in aliorum caulium capilibus involucra ille fructum complectentia, sive capsas semiuales fui vec sparuxn speciem referentes, temere sibi persuaserit, aliis ex caulibus flores, ex aliis fructum enasci. Graecum vocab. mimi, a verbo un"... originem ducens, frequenter quidem sigillatim de rosa usurpatur clause. adhuc, nec- dum expansa: (conf. Adnot. ad Athen. IV. 148. b.) and pmprie et generatim (pion-sus ut latinum cuba: , Plinio frequentatum) involucrum significat, quod vel florem agit, velfructum includü. conf. Noslrum; HI. 100, 5. Quod ad- iicîtur, unie) vomâv i313" 0.1401671117: qucmadmodum ego Juozo’rmo; requisiveram , sic et Benediclus in Act. Sem. philol. Lips. p. 298. legi maluerat. Sed nihil novandum: non quidem adverbialiter (ut in Var. Lect. dixi) necipiendum fuerit illud allotira-ru, sed more Graecis vulgatissîmo per ellipsin vocabuli mina , aut minume voculaerrl, intelligendum. Iconem capsulne seminalis loti, ravi vesparum

A4D HERO’DOT. 11. 9:. sa. v 3.5 speeiem referentis . ex Clusio repuesentavit Bodaeusp Stopd ad Theophr. p. 446. florum et bulbi icones ex Prosp. Alpin no exhibentur ibid. p. 449. et 1.50. 5.] . [19. Tsirâi 8.16m, tir irirnov advenir") Hoc in dictum est, quasi significare Hcrodotus voluisset, duu sut plus-es esse papyri species, quarum une loirs»; sit, reliquae non item. Quod quale sit, vidant doctiores: il. lud equidem moneo, repetitum istum nrticulum tenere libres, quad sciam, aulnes. In nostro quidem cod. F. est su midisse videtur, ut du: post BiBMv accentu careat. 5.] 21.. il! 10.18159 ëluœœviï) Interpres infinno luculento, Le. bene candente et ignilo. ne... in 7956; ânonniez; habemus 1V. 73. Siam-65m); and Szuzavzi’ç in Plut. Opusc. png.. 1006. Ed. H. Steph. Hue Reiskius. In glossis Érotianî, MOuvin, Staæüpoiç, ac saepe Hippocrates. Vetus scriptor in anai Suidae, and suiv crânien-75v. fiv que) au»; 8mm"; t’aurai» mm. Tantilla res neglecta conturbavit viri egregii rationes, conmentantis, in fuma ânonnai: quad quid siLnescio, nisi dicomus intelligi vitrez ista casa, quibus radines, fructus. fions, herbu, destillantur, que vulgo dicuntur Alambica, Observat. in Polycarp. Epist. p. 611. l’Iu’Eun-zç, ad quod itidem adhnesit, recte in Heychio drrsia’mfiç. W ES S. «- Aliàs tsmen mima non carrer: signifient, sed longe dio versant denotat ciborum parandorum rationem, de que Kùhn ad Poilue. X. 107. conf. Athen. Il. 65. c. llI. 126. c. 1X.ICÂP. 565. X611]. [1. f. b paret "in seq. finalisai") S. Commode . - . Beiskius monuît, «crapaud; h.l. dici conclu e Nilo ducats. 5.] 5. ironisai nimmimwt) Aldinum et Mg. inahiumw: natum est ex dVüÀu’Z’fGWI, quad etsi rei non male respondeat, posterius vulgate manet. Aristotelu , explodens hune in pisciurn generatione fabellam , 76v niait" A6705 -- - 3mn, gai iHço’lnoç ci uth’yoç, si; xuïexmfmv f5! ixfio’m in foi: niva- waiw-rsn ni! 9095s. FulitIn’ abominant», quod Laurentio et hie repertum fmdi fuit: scripturae in Philosophe vi- 1ium Sytburgius non ncglexit. WES S. "il. nivoxaizmi) Degitur sisawldm in Aristoph. Av. 580. et in Schol. ad vs. 1550. restitui poterit Hermippo: dirai si chiada, W! 7: mir amputée»: nisi qnîs immola tentent pnefcrendum: vulgate, sensu mussa, ’Eyâ 3’ ("mm

A 3.16 ADNOTATIONES W4», ni! 340,006,» Meur ium non videntur ofi’endisse in Panathen. pag. 4o. [Bode verbo utitur Churchus apud. Adieu. I. 6.a.] Si forte legeœtur in Cod. Herodoti in; a. minoen au) iè’ mina? amincirai, hoc vulgato non postpone- rem; quia de piseibus simplex ferme tantum mima adhibetur. ln Glass. Herod. vulgatur Kaixromç, aimâtxo’umi. Raids: du", e Plinio, morsu bibere Casub. interpretabatur Anim. in Athcn. p. 669. [ad Athen. 1X. 388. d.] Eximia notavit Tib. Hamsterhusius ad Aristoph. Plut. p. 3 1 4. et seqq. Sophron, Athen. V1]. p. 286. n. et525. A. nitreux Bo’m animez tu. In Erntostheru’s Catast. c. 58. o’ ici-ra; - - - ixûüç. du and «un - - - coè’ant literae male distractae, à zain-u v liront! 18 5309 si; m7 6850746.». hmm: non aliter in suis repercre libris Theon et interpretes Latini: vid. Schol. in Arati Phaen. vs. 586. ubi pro niant" recte même" insu scribe- bat Scaliger ad Manil. p. 62. Hygin. Poè’t. Astr. Il. cap. 41. Hic vidam- on aquam excipera a signa aquarii. Schol. German. p. 134. Piscem dicunt aquarii urane isobare (l. biberc) çflu- sionem. VALCK.-- Cf.Koenad Gregor.Dial.ion.9. 117. S. 1 1. sur, 04’700; 16v aimai) Putes hune ad formant esse * W. 181. reliera: aurai xo’vâçsvç dehovç. Certe minuta et pou- ce grena, quae mox pisculos interpretatur, femellas eru- une doœtur. WESS. - Pro un: didyme doctîssîmus 00°, ra] apud Lat-chcrum zani Ào’yov corrigit, ad plaudente Creu- zero in Engin. Hist. p. 63. interpretnturque magnitudine granorum milii, coll. 1H. ioo, 4. ubi 3’... ninas; r6 aimés; Quibus suffi-agui equidem non possum, persuasum habens nihil hic esse mutandu. Non enim conferuntur nunc ovo piscium eum milii granis: sed , quemadmodum verbi gr. apud Adieu. X11. 525. d. memorantur cette: uv- rai; marnai; (durcis gravas) distinctae, sic et hic si sinua , generali quadam vacahuJi notione, grena dicuntur; et r5! 65v si am. (ovorum gram) intelliguntur i psa singulo ovo, vel ovula , si ita loqui t’as est. Naturalisverborum structura hune in modum concipieuda, drop’iaimm r51: 66v au? Ju’youçz eà sententià quant in vers. lat. expressi. conf. supra l. 5. et mox l. 12. et 14. Caeterum satis novimus, baud rare mai N’y» et aux-F 65.in temere inter se permutata reperiri : sed hoc quidem loco culpà vacant librarii. S. 15 et seqq. si 3’. atraôrs’m sinisa etc.) Quod suhditur de

AÏD H ER 0D 0T. ’I I. 93. 94. 3174 piscibus in in." mutions. et renaMibus , verum et in thynnis , Pontum versus pergentibus, quodammodo apud Allan. VII. pag. 501. a. ex Aristotele Hist. Anim. VIH. 15. Max Reiskïus si 3’ «il [pro si Y aïs] 0’7er praefert. Ego vero fidenter eum Valelrenario iwzflntpai raïs moufla» et rai lmîsëul recepi- ex ÎV. 191. Nain in: alpin-spi et hl 3szi, ut ede- bstur, hic non quadrat, et error est scribarum. Non dissimilis confusio V1. 52. WES S. - Vide Var. Lect. et conf. I. 51 , 4. et 5. V1. 55, 2. et 5. Adde Lexic. nostrum Polyb. p. 243. col. b. S. v 26. alezan-au enivra) Probo Medic. cui picrique adsentiuntur l. 2 l 2. et IV. 72. Solent alioqui in verbi scriptura, sicuti notum, discordes esse. [vide Var. Lat] De piscium subito, aquis Nili incrsscentibus, origine alii aliter. Arch. si 435963, ai rsxo’mç aloi , [1. 29.] paene iustum et legitimum opinor.WESS. -- Nobis aliud lihrinostri persuaserunt: parum commode post lactés; repetiturarticulus; post si 17496.; autem commode incidetur oratio : ai lxlu’rç, lmxo’y- rzç etc. pisces, postquam ovo in lima deposuerunt, etc. S. CAP. XCIV. 5. tannin Ml! Aiyxirnos m’as) Nimia admiratio Medic. eiusque du abstulit a tramite Gram- vium. Ecquis .3 rüxrmemoravit? Mitto Codicum concor- dem , si Ask. et Pass. seponns , a Florent. dissensum: prac- tereo medicos, m’a. et expressum inde oleum saepe numero adhibentes: tum Diodorum, Plinium, etiam Pop îDw oleum Kik, et ptptp Hebraeorum; qune , a Scnligero , Sal- masio atque aliis deposita in medium, si nihili duxit, ut une tlocci fecit Vir CL, morari eum debuerat omnibus codicibus prior Stralo, illis, quae verissime de Aegypto Noster prodidit, accensens and 76 site: sive aima, and; au, verbo eius sunt, "ménure; i1 cipov’çauç, XVIl. p. t 179. [p. 824. A. cd. Cas. Adde Plin. XV. 7. et, quem ibi Harduin. laudnt, Diosoorid. lib. 1V. c. 164. ubi cimdwpm i. q. des» liois-pion] Sed hoc habet. Incredihilis paene pmeiudicata- rum opinionum vis est; quae , nisi caute et consulta agas , aciem ingenii et obfuscabit et obtundet. Silliqypria , sive Silig’pria explicat Solnias. in Solin. pag. 704. Quod autels: habet Arch. [1. 5.] rai b l’un, considcrationem meretur. Supra c. 92. in: nie: En" scribit Viral. à! roïnvEMnn, pravc

3:8 .ADNOTATIONES citra dubium. Alibi cadeau scriptionis conversio; qua de pluribus olim ad Himclis Synecdem. pag. 726. W ESS. ô- De kiki cf. Virus dodos ad Haydn. h. v. 5. 5. cal-répara: à’ygm) Apollonius Philostmn’ p. 27. f. 5&2: un, in, "Ê 179m au) «thénar; Mixa": 11;! ivmvnfvm. Neque amen putem , Herodotum absque copula dedisse dans voces, quorum alœra promus esset superflu: mihi videtur ad axis-ému aliquis inœrpretamenzi lœo adpo- suisse 579m. [Is enquis, pute equidem, ipse Hemdotu fuerit, copinm verborum minime aspernatus.] Quae sic sponte sua, nascerentur aIËra’unrx (afin-Goa dicuntur VIH. cap. 138. Il]. c. me. Olim, ni fallor, voce aliter collocata sic lib. 1V. c. 74. legebamur ista: "En: 8l son univsztç chancira Cumul») 1’! x6996 -- - rouira; 33 un; 511,9!!!" a; alunât; «au. Il and "menin 06m4. VALC K. 8. 151142973, dmnô’fl) Laurentius: alii contusum, ad ignem, alii in. «angine caquant. Melius Salmasius in Salin. p. 686. alii contusum arrimant, aliifrictum excoquunt. lAm- «on est exprime, uHEAæoô’v Dioscoridi V. 85. et 89. au) 53114573; du»; r3 cheikh. ’Iiroïv et été)? non dîssimîli gau- dent potestate; Comici vs. géo. iwaümvoç "à"; rinças"; docte illustravît Hemterh. ad Plutum vs. 8:6. Scholiasœa Passion. aimait; bene explicuit êumz’êewt. W’ESS. CÂP. X017. 9. n)! 3E "Jura du; mira; etc.) H. Stzph. in Prolcgom. p. 74-1. aliter interstinguit, non dis- sentienle admodum Cromwio, quem vide. Malim quoque eum Abreschio au) l’y. ivâôç, du? alla-é; m0. Conopeum operîs erat reticulati , instarquc énozflhicreou. Paulin: Silcntiarius: . Kœmwémaç ÀEIZTçOIç arspmfîvxnm’ du: 3? uîvïç 37mm» et; 09:65;, JAN aimai; Hum"; , culte, Full-iles. 1V. 52 , 2. [AnaL Brunch T. HI. p. 92.] WESS. - Ut nos edidimus omtionemque distinximus, 13;! 8? v-Jxm afin; mina s’v dvuoræézmx min]. me) faim etc. sic ante nos omnes , nisi quod post vu’ura leviter orationem incidit Ald. eum nostro ms. F. iterumque uterque post s’y rîcomma ponit , quo signifiœtur ri ionice pro poni: ex scriptis nutem libris nulla lectionis adnotata va- rieras est. H. Stephanus , turbatum hic quidpiam esse sentiens, et in ora suae edit. et in Prolegom. sic legendum interpungendumque censuit, rab 32 n’a-u 057m xfirzf Ë:

AD’H’ERODOT. Il. 95. 96. 319 si imam mira, qui «in: etc. ’Perspeebe ille quidem: cui hactenns suErngatus est Gronov. in Notis, ut eodem modo distinguendum locum censeret; ca’eterum , incommo- dnm et ipse sentiens vulgatam seripturame, .abesse quidem minent duo verba min; miras, sed, quoniam en cod. Mal. eum aliis agnoscit, ita tenenda monuit ut qüf; nain; legeretur, sibi utilur. Profiteor equidem, semper me ofi’ensum fuisse vulgatà huius loci scripturà et interpunctione : nec satis ipse scia, qui factum sit, ut eumdem locum in Var. Lad. abaque notatione pnetermiserim; quum , si nihil aliud bnbuissem, saltem speeiosissimae H. Stepluuu’ emendationis mentionem facere debnissem. At, ecce! iam multo etiam gravioris negligentiae me ipse ac- coure angor. Nain nunc maxime , optimum nom-nm codi- eem F. denuo evolvens, perspieue in eo seriptum video, quad ad hune diem observationem menin efl’ugerat, ni. à? dans, un: euh-Ç mira" fr ri etc.qnnm scripturam (niât, i. q. mai n13: vel in»: conf. saltem c. n°8, 4.) nemo, qui vel primis labiis Hemdoti Musauttigit, dubitabit sineeram esse manant auctoris. Quo loco iterul’n iterumque gratini- muin menm animum illustri domino Sen gurus n mua pro codicis huius usum ad hune usque diem liberalissime mihi concessn, itemque Crcuzero mec. quo intereedente ille beneficio hoc me ndficere dignatus est, lubens merito publice testntum facio. Simul ,vero illud profiteor, fieri quidem passe, ut anus biocodex sit ex omnibus, qui ge- huinam auetoris scripturam hoc loco servarit; sed fieri etiam potuisse, ut, quad mihi ipsi necidit, novant Haro- doti editionem ad iidem veternm librorum emendatam panmti, qui in excutiendum hune mannscriptum codicem (nnum et omnibus, quem meis usurpare oculi: li-l cuit) praccipuam adhibere euram debueram, idem nom nulîis etiam ex illis hominibus acciderit, qui aliorum in gratina alios Musarum codices contulerunt. Max l. 1 1. 151F mira scribens noster codex, verbo haec ad praecedens Mil; refert, sed pmemiuo commute xiar’ min-6 salifiât: iungit; quad fartasse non deterius vulgato-Jar’ mit-1,7. Quid sit vero quad (lient Herodotus, par rete ne canari quidem pungere enlias , non dixerim equidem. S. CAP. XCVI. [5. 153 Kawa. 7mn;- Haco est "bar

320 annones?! ONES’ lotus, cuius supra in transenrsu mentionem feei , ad cap.- 92, 9. 5.] - 6. 731400»; wxvoôç) Dense: et longes stipites Interpres. Ego clavas censebam, quibus utique in navium coupage sous usus. Notum Poëlae ramon" 3’ in: 17;! au and aigu- n’pm aima, Odyss. E’. 248. et Nonni XL. pag. 1044, la. opaiEom Ann-Nom «naira Saigne: finaux: onde ipsne na- vcs noie: wMOMoË Strabon. XVI. p. 1076. a. [pag. 741. cd. ’Cas.] WESS.- Mira vero locutio, fllpiyo’ncflfi ruminât; rai 511m, circum clavas cireumnectunt ligna; quum exspeetas- ses, clavis connectunt. Tractavit hune locum Sehneideras in lexie. voc. Finales, nec vero promus ad liquidum perdu- xit: illud recto videtur observasseynon tain mil structuram , quant nuis, hic describi. Sunt autem etiam alia in hoc capite, expeditn baud admodum facilia. S. g. in «in: itüxrwnfl) Ignotum vulgo hinc debuerat eno- tari verbum maugréent, significam 7...ch vel nm).- ooîmi. Galeo versus obversabatur Homeri ex 0d. E’. 248. Pineau: 3’ d’un fuir 7: etc. Saepe verbum mur-05v, seine! atti-’ gît Eustathius hune lierodoti locum , ad 0d. E’. p. 220 , 27. velut llerodoteum excitans, nuai-917w rai; aimanta; 548).?" quad interpretntur aumwzhifsvrm, significatum Aristo- phaneis adfirmans, et his Sophoclis , mi 361m minou, quoe sic emendate scripta. bis terve alibi etiam adhibet: tametsi autem ita seribendum dudum monuissent H. Stephen: Annot. in Soph. p. 13. et h. Casubon. in prima Edit. nota- rum in Diog.Laërt. p. l7 2., perversa tamen scriptio , mâtina: sizain-ou, pereditiones Sophoclis Ai. vs. 579. propagnta , Sai- da potissimum auctore, verbum nabis peperit minime Graecum, airant-ai?» VALC K. - Cormit Brunch. S. 1 1. induira-ou ) Sic Ald. et Medic. bene , atq ne hinc Gronov. cui iungetur baud male Küsteri observatio ad Haye-Mi Athinn. Quod insequitur, Sérum: , retinco. Frequeus en i structura optima cuique, ut Il. 125. Acide Diodorum V. 8. et illic eongesta. W ES S. l5. kartip’aum’vn iiæiï xaMÉMm) Reisk. fini si staminal, cui non adstipulor. 5.5:ch Homeri Odyss. E’. 256. Haye-hies et Eustath. interpretantur, æÀËyfiLœfl’" in gamins». Diosco- rides I. 55. iiæov in. nandou: dabit; et (Sima); in 0901m! Aga- tharchides p. 47. cd. Hilda. quo genere Amen in Tactic. x.

A!) HERODO,T.II.96*-98. 321.- o 50. et 57. eum Cosaub. scholiis. Usa ferantur fut. juin quad glossator huic loco adseripsit, r6 Maroc, (onde Homeri et Nonni Henri) et J 51mg. At hinc abeo. 9.5" entes illa dicitur, quoniam eius figurant et farinons pneferebat, quae Parti iusta opinio. WES S. - Sic VIH. 51 , 9. 3119m sont ancres, tabula. Conf. Schneid. Lexic. Cr. ’

21. 10510 mie 33 abonni in: etc.) Grammaticorum natio bac8&9" Ionici Vcommatis voee. censet. Phavorinus, S. aéfllfg .rai; m6; Litre!!!" ci "long. G. Corinthus consimiliter. Hinc flafla’pw; detâaç Euripide: lphig. Aul. 297. Ionicas, quod gens illa pro barbota putoretur. ridicule explicat Ios. Barnaiuc. Spectavit enim Aegyptios, Aeschyli exemplo, qui Suppl. Vs. 880. Aiymrrim 3E [bien paix 1511980997. WESS. CÂP. XCÏ’IL 2. ria-1 i! r5 Abattu; aréna: viniez) Dio- doras , dum: vivifia "il; limandes dans; I. 35. ubi plura. nitre; de mari Aegaeo recurret semai iterumque, quo de alias. Nunc consideranda quae de navigation produntur, [1. 8* seqq.] in; 32 «13’ 0510;, vinai drapai etc. Sunt enim, si La. tins interpretis ampleetaris, a vero alieniora. A Naucrati orbe conmoda navigatio. per eum alveum, qui Canobi- cos cap. 17., quoeunque erat tempore Memphim versus: agris Nili inundatione mersis "praeter ipsas Pyramides per- gebatur cursu extraonlinario. flaque Raisin. in: 82 ai 1’581 0511;, ordinaria autem navigatio illuc noufert, uti vertit; Pauw vem, in: à? 0135”. 6510;, vinai mi etc. naque sala hoca naviguât; est, oerum etiam iuzta etc. ut univoç, quae vox taliiverborum ordine saepe defit, intelligatur. Res ipso verissima est, conieeturarum arbitrium mihi nunc non sunna. W’.ES S. - Latinam correxi versionem: in Graecis nil mutandum. ou”; «in; facile patet accipiendum h. l. de consueta et ordinaria navigatione. S. CAP. XC 771]. 2. i; inoârimru iEat’ptroç) ’ESmpt’ruçf quad legitur apud Stephauum Byz. voc.".AvâuMæ, si Codices exhiberent seripti, hoc uno fomn in loco videri posset vulgatae voci praci’crendum, ut data diceretur Anthjlla praesertim in caletas 1:5 zizi BunMJonoç Aiydmou 117w. vouai, uxoribus Regain Acgypti , qui sibi invicem succederent. [At nihil, est quad in librorum constanti scriptura desideres.] Formulae sunt usitatissimae, si de) [himation-5;: ci Herodot. T. V. X

3112 sonorsrroNas à] &dfomç: ai si!) sinon-1;: in lapide Cretensî si ais) n’e- pom; memorantur. [Cf.Lex. Polyb. p. 1 1.] Recte monuit Galas , apud 41m1. p. 33. f. Antbyllam datam dici Be- ginis si; (drag: quad une legitur in talibus frequentius: vid. B. Brisson. de Regn. Pers. p. 1oo. et 155. et Wesseling. ad Diodor. T. l. p. 62. [lib. l. e. 52.] Quae Gellio sont ad- seripta p, 1.28. et Xenopbontis K09. ’Avafl. p. 4o. ab Hutehin- sono, aliis debentur: usum istum praepositionis si; attigit Humaines. ad Aristoph. Plut. 1013. VA LC K. lbid. i; 13:03de iEm’çtroç 81’89"11) Persarum istum morem explicuit B. Briuonius Regn. Pers. l. 108. non neglecta Athemeo l. 25. [e. 60. nostrae ed.] qui de Anthyllu, sive, ut seribitur 14119414, n’y "à: un»; ci du Bumïç. Aiydsrrm’ r1 and Kiwi, fait? vautrai; iii’îacm si; faisan non exiguo, uti adpanet, discrimine. [ Nec vero ista ex Herc- doto citantur apud ultima] Arehander autem [1. 6.] ne- pas-neAchaei un filins sit habendus, dubium videtur. Vie Celeb. aepotem putat; Pausanias filium. "11,753,393. seribit VIL l. p. 522. incuba and 11751142111; kans; 12.01310er in ri; Ôiisu’radoç’ blini; Si Murs-o Amand 7011439012 Quare N70: Ar- chander ex loco, onde venerat. Memini on" n17 11m.. exStephano in ’EMaiç, Archandri patrem Phthiam minime. Quem tandem sequemur, Pausaniam, an Gronovium? WESS. -- Potuerat tamen Gram. auctoritate Sæpbam’ sententiam suam tueri. S. CAP. XCIX. 3. mai rai 171mm) Non crut eur hoc spernerem.[Ne1npe rai, quod olim aberat editis, dodue codd. Arch. Vind. Pan. A111. Paris. B. quibusculn facinnt alii Paris. et E] Tale and rai du: ex schedis, IV. 76.; tale me! rai mon..." Vl. 88., et in msstis V. 1 12. nec diversum crut ami rai thon-o V. 1’2. [V. 1 1 extr.] quad Medie. mutavjt. Scripsi quoque [L 4.] ni! M5111, r31 en. En». ob- aecutus membranis, et narrationi c. 4. WESS. 5 scq. si M1; bayer, "En un , damowiia-ai) Et hie dos oîbus utor msstis; qui incongrue, quad vulgata post se trahebat, bene medentur. Probe novi , un?" ab post panes [1. 17 seq.] recurrere, quae ngetitio non insolita, sicud V1. 114. 122. 126. atque alibi. [SeiL baie n17" 11.31, rab apondet illud 705111 3?, quad l. 22. legitur: quia vero nia mis longum hinc est intervalium , repetitur interim "Un

1D HERODOT.II.991 323 ph L 17 m1.] Maior difficultns 16 cirrnovgôm: urget; cui tollendae quid Gronovius inpenderit, notant potefaciunt. Pontes, quibus Memphim rex separaverit, non bene dis- putationi narrationique conveniunt. Quant oh rem Reis- Iu’u: ex Medicei inserto au) defiœre quacdam opinatus, «ôte flair refingit dard r: 91:95": du 19mm?! au? and": 11h Mine", oggesta mole, valut foribus oppositis, fluvium ne chaise, et Memphin condidissc. Verum copula il!!! aub- lestae fidei est, damnota n plerisque libris, et promen- ea inducta. Hechhii dæoîuçmîmvcç, immutaulnç, foribu atchoum, quales in Comoediis saepe commutons, indicat, et insolente translatione amuï adcommodatur: mît. to citrn neœssitatem et schedas nddita afin, nec negro fera doctam istam operam. Mihi lenior conmodiorque vi- debatnr medicina in üwmcvvygâæm. Docuit Galant: in Hippocrat. de Morb. Vulgar. p. 456. nivaëy Ionibus ami tumdem esse ac mvôv, et "www": humorum via: occludere et arefacerc, mamrî’v «a?! à"?! rai; 341555311; aux) Eupaïvm: nec discrepnt Erotinni indicium; mmçëna esse ait ain- nwvô’rm au) «ourdira: n’ira rad, il! à 15791010! 30-14. Erït itaque dzomvvyçâo’m 13;: Dune", eum sicciorem abducta etun reddere, et in artum quodammodocogere. Quorum naum- que ab: Aegyptio rage inchoatum et nbsolutum fuisse; ocriplor exponit. Venerat, ut sollicitis plura solent, et dæerœcptô’ru: "à! Miuæw in calamum et mentem. Sed nolo coniecturis indulgere nimîum. Viderint peritiores, et Diodorum I. 50. addant. WESS. - Hnec pererudite, ut solet, Vîr longe doctisaimus. At lama nunc non opus crut molimine. flûtant, ut perspecte Schneider!" in Lexic. monuît, non modo de ponte proprio nominato dîcitur, aed et de aggere, ut Iliad. é. 89. Et "gamay, non modo pour: iungcre, verum etiam aggere comptera, au! velu: aggere "obstruera, lliad. 0’. 245. Sic isthmum Endura Nom. V1. 67. qu’un: 540990", et Isthm. IV. 3’. 750090" «cuvaison. Quart baud incommode imsœvpô’o-m ri» mon». intelligetur mm aggeribus Memphin (a Nilo) scindera, et ab inundntione tutu!!! pmesmre. Et percommode etiam aux) particulam probatî adiiciunt cadines. Scilicet: putain! Memphin , utpote ad ipsum Libyne montent sium , semper ab inundntîone tutam fuisse: au! hoc etiam solum , in - X a

au ADNOTATIONES que Memphis condita, open homînum in sioco positon: est, et quidem antiquissimis temporibus , sub primo rege Mme, ut quidem sacerdote: Hemdoto nnrmrunt. Verbum. iæmoopôma idem Reiskiul, qui mutatum voluerat, baud multo post eàdem notione, quum nos probavimus, deb fendons: ,,Hanc significationem, inquit, verbo inesse ,,posse, peut e simplici Moulin, quad non modo pontent, ,,sed etiam, ut Homo passim, intervallum inter binos ,,quosque aciei ordines notat. Hoc sensu verbum nougat?! ,,sîmplex occurrit apud Eusebium in Chronico, ubi de ,,Hadriano sic tmdit: ’Aîpavâç bahut" si; ’Msimç, muon; ,,ra2 nueraient, sui ysowoirazç ’Bhwî’m, narmdâæm 673 ,,Kn0wco:7 commîfl Sic ille Vol. HI. Animadv. in Grac- cos13. 3;auctores, impuni"; lin) Negmte p. 106. adpositn S. voce . ab eodem vira clar. [Reiskio] cd ifs; scribitur. W ESS. - Hanc coniecturam ille in Animadv. editis repetens, intelligit, unie excusas Nilus non perlait. Equidem in vulgate nihil desidero. S. CAP. C. 5. il: "(4617m à nain dirigeâmes) Hoc plat cuit. Reiskius, damnatis, quae Misceu. Lipsiensia. hahent, refingît, addito pronomine, Jay mixa-maman, labore, ut ego quidem censeo , frustraneo. Verius est, 10’319 ri 1!va- Mm’g turbari non oportuisse. De Iosepho vero quid dicemus aliud, quem haec negligentissime versasse, regi- naeque Nicoulae sive Nicaulis inpegisse nomen , quo un. numquam fuit: non exagüabo hominem , satis poenaruln. doctissimo S. Bocharto, Phalegi Il. 26. dantem. -WESS. 6. n’a"; êv ri) Ferri nequit: pristinn lectio, n’en; si MvÀUVÎy, [quum Grau. mutnverat] revombitur; nisi forte plures libri scripti Mediceo concinant: tum commode scribi poterit: 95qu si! - - - n’ont» si à BanAiu , Rime. VA L C K. 1 1. soumît m7 A579) Mirifica peperit verbum illud commenta: si et ego.aberravero, peccabitur intra spem ve- niae. Legitur in Gloss. Herod. Kmoô’v, ri minais: Ain une; Hinc sua transsumsit Suidas, cuius interpres : fixa» 105v op. Herod. sigmficat nova quodam sermone «fi:fi ob- surdeoUtilior Hesychii nota: Koalu’a’m, mon; xan’eurflau. au? WIL’C’Œh De Perillo, qui, Phalaridis iussu touro inclu- x

A!) HERODOT. 11.99. noo. .325 sus, anis suce opus teterrimum primus auspicatus est , ut scribit Voler. Max. 1X. cap. a. ext. 9. Collinuzchus fmgm. cxlx. agira; hui ras "390v mon. Ah Herodoto potuit sauvois in eumdem sensum ndbiberi, scribique: æmnnuu’m yins" 071mm msieu"; finirent» zaouïa]; "à M’yqo, n’y 33 5m W "indu: quad fieri curaverat spaliosum conclave subterm- neum, verbo quidem auspicatam, sed revera du; fuisse "milita; (am. Alibi apud Herod. opponuntur nomme a): maxima. et à n’y S’Ë’xm. Thuçyd. V I. 76. zazoue" É; fait flafla, recoins Mis, 5 mouveras, Momie: 3?, Ê! mine; tintouin": in quibus 3mm; proximum accedit ad Herodoteum n’y. In talibus ubique permutantur arpions; et Ao’yoç. Pervulgntae sunt formulae, ut apud latinos verbo et nuera, A579: ph sive Abus 142v , Boulo’unoç Èt’ Ào’ytp [Liv , ni 3’ dînât? asseoir", Ve] cpo’æaum m, 13 8’ tintin Postremum illud Maxima Tyrio restitutum voluit accuratissimus Marklandus, XXVII. 8. ubi minori molimine scribi poterit: ÊpqÎV (pas: un roi? c’en- ufiou, ni 8. aboyai; En? aven; oïMÛEerËpou. VALCK. .4 Nid. nimbai", maudis et; M’yqu) l’raestet-ne 6103407 En vulgatum, in Grammnticorum est controversiis. Operose litem examinaverat Coprogenius , quo de Suidas in ’Avoiyzov. Hic molestum mugis est nouvsz n; Ào’yçh H. Stephani amuïr [in ora positum] alienum prorsus videtur : alii ont Énon- slÇm praeferunt, aut muta-m ph A5791, quem [en in modum Sophocle: Trachin. 877. and n manifs. "in. Edito patrocinatur Scholiastes Passion. et Ai’EEml Herodoti auctor voue muois, adscribentcs, 18 mikados: un. nous, et ex illis Suidas: pmetexuisse videlicet oedificio reginam novi quidpiam, ut Aegyptios videndi studio ndliceret, quor-» sum etiam vergit Abraehii sententin, Diluc. Thucyd. pag. 67. Forum invenietur, cui mob 75 Ao’w, si color recepto constate non poterit, probabitur. Vide Berglerum- in Alciphron. I. g. WESS. - Comma, quod ante émie 3mm esuperinrîbns editt. in nostram tmnsiit, rectius delebitur. ,,Kanoi7v, ait Reisk. l. c. pag. 107. non satisfacit, ,,neque tamen reperio quod substituam.” Violentam Toupii novationem (Ennemi. in Suid. P. HI. p. 468. cd. .Lips., pag. 193.ed. Land.) Envoi": p.3! A579, ante Baril. adoptans Larcher, suo idiomate sic reddidit, qu’elle dédi- noit en apparence à des festins. Infinitivum verbi, non

826 ’ADNO’PATIONES sœusativum usum nominis substantivi , hoc loco posoisse Herodotum , ex universa ontionis structura et ex sequenti verbo sinusoïde: intelligitur. Ego, vulgntnm scripturam , satis et abunde fil-matons videns, in eumdem inter-prem- tus sum sententiam, qunm1his verbis Valla expresscrat, per coassant quidem novi opens. Sic fere Thucydide: Il]. 82. audition rai; Savoie; dixit, nova in usum uocata esse inventa, novas ers-agitato: rations. Nempe regina "la, aimerons istam sublerrancam exstrui curons, nil aliud prae se ferebat, nisi se novum quoddam et insolitum opus molir’i; Sed nunc, ubi animadverto ad istam sententiam oportuisse remoulus scribi in prnesenti tempore, non «garanti»: in praeterito, mordorque subtcrranenm camer-nm non admodum novum fuisse apud Aegyptios inventum , in en!!! porteur magîs inclina, ut interpretntionem pmhem quem Valckenar. in animo hahuisse videtur, quamque pianino Schneiderus in Lex. expressit: scilicet, prae se tuIit regina, inaugu rare et dedicare se celle illam cameram. Conscntn- neum enim videri dehct , nouvon idem tuque unifia valet-c. Simplex autem verbum mulçhv vim habere com positi 6mm- w’fm, ( i. e. induisît, xahtçoîv , coll. Poilue. I. 1 2.) testimoniis Callimaehi et Hesjchii constat a Valck. citotis. S. 16 seq. Mm i; sinua: n°3017 and") Non dissimile Persa- rum supplicium ex Ctesiae Persic. c. 47. 5o. 5 I. his admo- verunt Cam. Pauw et Abresch. [ch Voler. Max. 1X. 2, 6.] At illud, atrox udmodum et crudele, vitae fincm adferebat: Regina in cineres insiliit, Sun; airiMoifnre: 76mm, quo euet . inpunita. An ut poenam , quae ab Aegyptiis inminebat, voluntarin morte vitaret? [Sic videtur.] un ut me ab. deret? Altcrutrum sont: malim, quam eum Clar. Pauw î; 3mm, in vehiculum cinere plenum , suflicere. Redolet enim mentius quidpiam. WESS. -- Ad supplicium quod spectut npud Perses usitatum: de homine qui eiusmodi supplicio ndficicbotur, Ctesias Persic. cap. 48. ait, si; niv "asti! iuBabwi-zl x12 chinerai; 2 rursusque cap. 5l. in.- 81’7eri si; rsiv n°303 : et cap. 52. JE (Eau-rhô; unir-b) lit hi! "635v ivr’Bva. Quod vero in anonymi auctoris libello ne Mulieribus bellica virlute out prudenlia doris, in Bibliothek der alten Literalur etc. Güttingae 1789. edito, p. 13 seq. de Nilocri in scribitur, Partir 32 il; chimai f1 n°305 a»; e a t

PX r . AI) HERODOT. Homo-10:. 32s hmm, non ideirco sollicitanda cousions lihrorum Herc- dotcorum scriptura , sed temere ibi whig»: pro enim positum. Caeterum conf. quae ad c. :40, 3. notamus. S. - CAP. C]. 2. son: 013321; d’un MMTQO’ÏHTOÇ) Platoni’s Politic. pag. 188. F. si me) rai tonsurai star. 053i! 7005710911; ex parte convenit, non omnino. Tentabat Heiskius xœr’ «En tissu munirai-rag, aut potins zannis-"roc ixo’uno’v fla Qusle quidem fulcrum si ad cxplendam structuraux adsciscere- tur, non obluctarer. l’otest certe dictio locum tueri, cui rarior, huiuscemodi pracsidio. Lege Abrnchii Dilue. Thu- Cyd. p. 690. WESS. -- son. du"; clins (lm: amenda un; logendum commode suspicatur Benedictus in Act. Sein. phil. Lips. Il. 289. Videtur tumen stars! pesse vulgatumi 05331! Muzço’maç, est nihil splendoris : aur’ oiîiv , fere nihil, tantum quantum nihil; quod gallice diceres autant que rien, et] à peu-près rien. Sic and comparationi inservit Il. in, .1 1. 1V. 23 , n. IV. 181, 6. Rursus idem acfere, eirciter, valet Il. :45, il. , 16 et 18. V1. 7g , 6 seq. Orationis strud ctura similis illa crut, c. 95, 1 I. éraflâmes me «:an 95v aimer: ubi quidem mal alia notione ponitur, ac possis ibi ad genitiv’um 76v zingue intelligere rival; vel m’- pas n, sed rectius ibi pariter rotionemconstructiouis hoc modo intelliges, ut statim cogites indiums." 9’an r51 zinguai, spargunt granorum nonnulla , tum acccdente uni ad 03.1ng spargunt idemtidem granorum nonnullo, id est, spargunt grena minutis portionibus , spargunt paullatim grand. S; [6. 5m90, ÈnÀoicu) Vide cap. 149. 5.] CAP. CIL l. m7 ini rouiras-t vomiras BflftÀiOÇ) Treo’ centos et aux. reges intelligit, quos ex conmentariis nominatim sacerdotes ndnumembant , quorumque postremus Moeris. Diodorus quidem Sicul. 1.. 55. 5nd m septem generationibus , Sesostrin Moeride recentiorem statuit, secutus alios; sed Nostri potior [ides et auctoritas, quippe multo vetustioris ne seriem regum et successorum Sesostris in nectentis , ut bene procedat. Pertinet hue elegans et ope. rosa disputatio Ampl. Bouherii , Dissert. Hcmd. cap. 7. 1mn eum Moeris zannis ferme nongentis prius mortem eum vite eonmutaverit, quum Hercdotus in Aegyptum est profe- ctus cap. 15., nbierint proeterea anni circiter octingenti a hello Troiano ad eiusdem tuque tampons, cap. 145. et

328 .ÀDNOTATION’ES ab Hercule Alcmenae filin fere nongentî; eonaequitur hi: ex mutatis manifesta, Seuutrin ne integro quidem seculo ante bellum Troianuxn vixisse, aequalem Herculi Alcalo- nae filio, vel paullo inferiorem. Plurn lac. Parizonius Orig. Aegypt. cap. 16. W ES S. -- Neque vero diserte Hamada; ait, proximum Moeridis successoraux Secourir» fuisse.- neque continuum regni Aegyptiaci historien scribere constitutum illi crut, acd potion aolum quaednm moment: ex illa commemorare. S. 9. «gamin muoit r13! M8431! ) Aut e contenu rôt videtur eiiciendum, ont in nitrât transmutandunl, quod malin. une) , inule; etiam (liai et fixaient. Herodoto sunt indige- nce, lib. 11.0. 172. III. 99. 1V. 53.ct 68. Opponuntur être! et 557m Il. 160. et Il]. 8. Potuerat Sesoflris et in istam expeditionem nobiliæimnm Èu’vw; conscribere , nm iam ante sibi subiecerat Arum: et Libyu secundum Diodor. Sic. I. 55. et postez: certe peregrinis usus est ad aedifican- du templa, quibus inscribi voluit, 6; «282); 6746m; si; ani- raî mndxdmu, eodem teste Diodoro I. 56. VALC K. .1513. flpœfflü! rondi! 104393!) Ah Aida venit 4"».st tu.» Mao). , deditque ansam doctis viris varia machinandi; quorum ego consilium laudare possum, operà non uti. In- sititium vocabulum est etxnulli usui, meritoque schah- rum indicio damnatum. Mox [ l. l 1 seq.] 8m85; nœud. mon 7193 r17; 1340469131; corrigitur a Reiskio unanime: , sicuti " mi (54004531; uranium l. 95.; neque enim yàlzulau nul riva; in sermonis usu vcrsari. Atque hoc ego non nego: imo veto ri; ËMofiqn’nç ymxo’mm sunt in mue Ask. VIH. 143. Nec verbum tamen mute, zut pnepositionem detnho: potes! enim idem videri ac wlpwfixu’au , et sunt aliorum, eiusdem notionis verborum , similes structurae, ab Abre- schio conductae ad Ph. Cattieri Method. pag. 86. et Diluc. V Thucyd. p. 722. WESS. .1 1. yuxonivom) Tuerî volait in hac aede vit ernditione clama et humanitate: mihi , quod ipsius pace dictum sit, dudum placuit nuera coniecturarum Reiskii, genuinum- (me videtur, 31m7; naxmlvom me) ri; 5541401313: quae con- nueta Herodoto est aliisque scribendi ratio, verbo [uba- du similibnsque pracpositionem me) hune in sensum passim adiungentibus. De multisyauca ponam Hemdoti: V11. x

’AD HERODOT. Il. 102-104. 329 , 135. Il thpinç «adam , min n31 30’11sz evnEwMüotç in?» au? 1515; uniment, 03W and ruban. V. 2. «2.39.7. 87Mo?! m9? ’15; infini»; yume’vm 75v Emma" optime Vaud, pro liber- :tate strume pugnantes. Egregiutn de Graecis Persa testimo- -nium dicit lib. VIH. cap..26. et; 7:91 zenuairm 13v 175m l «mihi-au, aîné me) nipmîç. Anarimenes, Ion cerœ,, apud Diogen. Laïrt- II. 5. Mineur: 8.; aine) 737; (auverpin; imine» fluant; M5301; aimantins i; «dum». Si quando constiterit, .quod vix opinor futurum, yflzu’dou que) r17; infinis; etiam alibi reperiri , levis erit huius charme îactnra. Ceterum in gentium bellicosarumi regionibus, quos statuit Seso- stris, columnae fortitudinis ipsorum indicem habuerunt insculptum 06397010 02696:: quod , a Diodoro monitum l. 55. .non adnotavit Herodotus, memorans tantum tu? maniai; imbellium columnis indita. VA LCK. - At verbum uni- xnrâau, si olim hic positum statuimus, quonam tandem Avel casu vel consilio in yÀixwÉm mutatum fuisse putabi- y mus? Retractavit dictum ipse doctissimus Valoir. in Nota 8d Vlll. 145, 8. et tenendum h. l. yàizn’ym statuit, sed abiiciendam m9) pmepositionem. Sed et hoc quo iure fa- cturi essemus, velim scire. Diœmus potins, verbum 7M- xndm plerumque quidem eum nudo genitivo construi: id autcm (quemadmodum aliis in verbis eum eodem casu eonstructis) fieri per ellipsinr pmepositionis, quum hic adiante!!! dedit Herodotus. S. 18. mû 3.; and «i350: yuvmxd; arganu’yçawz) Iosepho placuit baec narmtio, plura inde derivanti, quam necesse crut, lib. V11]. Ant. c. Io , 3. Ferebant olim Margaretham , Da- norum fortissimam reginam , simili cxemplo in dedecus gentis Sueonum , veluti socordiam exprobrando viris, en par-te, quum in feminis natura tectam voluit, numum signavisse. Quum fabulant docte exploserunt Pontanus , Ber. Danic. lib. IX. p. 544. et EIias Brennerus, Thes. Num. Sueo- goth. p. 20. WESS. -- In Var. Lect. ad h. l. ubi Eustath. in Homer. p. 688. cimtur, debebatur p. 668. qui locus in cd. Bas. est p. 557 , 46. S. 011F. C111. 1 x. si 90.0521 mirai? dxhefiz’vnç) Aliter ValenFlaccus V. 420., quo de dissensu ad Diodori I. 55. WESS. CAP. V. 1 seq. écharna - - oi Ko’Axo: Alyzim’lol)

330 -ADNOTATION-ESï une ut ambigun admodum examinnvit. Tino, ici à tdhlaç. scribens, ai; flapi ineËe’flp t’y rçoirgy’ liai giflai Aifitflu Rima, varie aberrans. De libro primo turco; potest enim amsnuensis esse peccatum. Magna culpa lucre! in mutante voœbulorum ordine. WES S. -- Si ni W104 puerais» articulo scripsisset Theo, excusari non posait; nunc velu vacat fortasse culpà , nec dissentit admodum a Nostro: cuius de Suostri et de Colchis fnmam Apolloniusetiamllllodiu secutus est, Argonaut. lV. 272 seqq. ubi in Seboliis nominatim etiam citatnr Harodotus. 5. [6 seq. "me." Siam etc. Inserenda h. l. versioni nostrse lutina: haec verba: Future ante": se, diterunt Aegyptii, en: Colchos de exercitu Sesoslris. 5.] 12. damna; Si mi 2:59») Lege Gronovii doctnm observa- tioncm de discrimine 15v 2159m mi Îuçiuv. [Edpon quando a Syris distinguuntur, proprie Cappadoees dicebantur; 269m. Syriae incolae, a. mari meditermneo usque ad En. phratem. Conf. Adn. ad I. 6 , 5. et ad I. 72 , 9. eum Var. Lect. ad I. 72 , 9.] Iosephus, 269w; rad; l» flmirn’q popu- lnres suas intelligcns, criminandi occasionem multis obtulit. Nota sunt certamina Ramiresii de Prado , Marshami, Spencerique pro Aegyptiis eornmquc eiruumcidendi more nntiquissimo; et pro ludneis Th. (huilai, Henn. Wilsii, Christ. W ormii de Corrupt. Antiq. Hebr. Vestigiis lib. Il. 10. p. 128. et P. Ern. Iablonskii Prolegom. Pantin. Aegypl. Sed. Vil. p. 13. Est une Wormii disputatio in œrpendo Hemdolo nimin; neque ad redarguendum, si requiratur, (liflicilis. Nec absolve tamen Noslrum; quem Iudaeorum familiarem usum hnbuisse, expiscari non potui. Phoeni- ces Sjrosque Palaeslinos non neglexit, eus innuens, qui loco regionis maritima habuerunt, quales Philislaei: et bos genitnlia circumcidisse, a veritate alienum videtur. - che Samuel. lib. I. c. nu", 25. et a". quneque ibi Io. ae- riens. Hic vcro strigilcm criticam, asperrime Herodotmll mdentem et lancinantem, Cuit. lamesoni ex Spieil. Antiq. Aegypt. e. 14. non posthabuisscm, si modum servasset. Falli possunt scriptores nique in fraudem ab aliis induî. Dole main qui agunt, et consulto, ut alios circumscri- haut, mentiuntur, boni viri nomine digni non sunt. He» rodotum falsa narrantcm et ruinure deœptum cognovi, x

sa HERODO’l’. n. mues. sa. nondum. nondum. Eos ego non laudo, quibus volupe est. mortuas rodere, criminationibusque patin: Palais. pantin: incertis, ut mendacii teneamur crimine, adurgev me. WESS. - Consuli, pmeter alios, de eodem nrgu. mente passunt Miehaelis, in Mosaiseh. Rem, T. 1V. ê. 185. et qui ab illo citantur nuctares. S. 20. aimai" voie 8.; n estiverais s’o’v.) Idem atque superiul in” «bah, ab antiquiuima aetate: quad verum esse constat. ln iAethiopibus œnsebantur Troglodytae, qui amnes tu,» amis»; roi; Aiywm’m circumcidebantur, teste Dindon llla 52. Usi et flamande "in Arabia eodem fuerunt ritu, et quibus hodierni Aeth’iopes sive Babassini. Vide Iobi Ludolfi Histar. Aethiap. lib. lll. l. et eiusdem Conmentariunn. .ïæznuyo’mm Aiytim alii sunt, [nempe populi quos paqu ante moulinaient] non Aethiopes. WESS. : ’ CAP. CV. 2 seq. Ait» mâts. si"! fi un) Air.) Multa Gram. pro Heradoto. Si liqueretyAegypt-ios in lino elæ- borando, oarminnndo, nendo, diversum quid a ceteris nationibus observasse, uti in textura c. 35 , argumenti pondus caussam mugis premeret. Validius est, quad de consimili vitae instituto et sermon additur. Nollem au; lem , [L 5o] au? narrai raturai and si Ça," «in: me) etc. Vit Ce- leb. sublata distinctiane , nptasset arte. Petit in. vis ru- tiocinii ex lino; nec verum est, solos Aegyptios et Colchos linum tractasse. WESS. - Vida Var. Lect. S. CAP. CV]. l’. Tai; 3! anima, ni; in: etc.) Sic prac- stat ex scriptis. Mutarunt scribae, quad ordo ver-bornai insolentior videremr. Sic tamen V. 105. and 7d; "fr Kan?- uv, arço’npov ni BWÀOMlm, ensimât! , - - o site ce; au) anar-n unanime. Sophocle: ’l’raehin. vs. 287. i - - - Tain-31 3’, hm; siroçiç, 5E Mx.» 6(6qu sdgoîem Sial

"un doctissimimagasin viri I. Pr. Gronoviusfini; cein Seneeam - - - de -Benef. 1V. 32. et Io. Davisius ad Cicer. Disp. Tuscul. l. 24. W E88. - Conf. Adnot. ad l. 86, 59. .5. [9. Mata; alun-rag. matamîç) Voila, magnitudine qui- nûm palmeront,- quum interpretationem omnes Herodoti editores, absque animadversiane nepetierunt. Pariterque larderas, un homme de cinq palmes. Atqui non videtur

333 .. ADNOTATIONES udeo pusillam eŒgiem signifiante voluisse Hemdotus; cui parum etiam conveniebat inscriptio per pectus poucet: z nec per se credibile videri debebat, Sesoslrem hune (de cuius ingenio conf. c. 1 10, 2-5.) veluti nanum voluisse eflingi. Nec vero id, quad dioentem Herodotum faciunt interpretes, verbo eius declarant: nain quinqua: polirai non sunt m’ont»! "demi, sed «in: "Muni. Ut brevi absolvant. "dans; est dimidium cubai.- itaque, quemadmadum v. gr. en?" intubant]; sunt duo talenta eum dimidia, et 7330M simraiÀawrov. se: talenta eum dimidio, sic wharfs! "ioulai sunt quatuor cubiti eum dimidio, sive eum and. spitharna. Atque in hune locum iam ante interpretatus crans, quam can- cordantem mecum animadvertissem Didymi apud Prise-in.- num interpretationcm , de qua supra in Adnat. ad I. 50,19 seq. dixi. Conf. item ad l. 5o, 13. natata. S. 12. in 32 1’05 aima i; 73v input) Corrigitur in 32 tu? nia» nimu sima, me invita: max quoque [1. 15.] gflÀMft "in 5min, ex Diodoro I. 55. a Colza, Pawio , Heislcio. Tu vide Sophocleum hoc, Trachin. 1057. in «and 3:3 aux) Signal taxi Àdyça aussi Kai jupe) nui vois-airs nubien; brai. Ver-teint Cieero liberius, Tuscul. Disp. Il. 8. O malta dicta gravie. perpessu aspera, Quae corpare exanllata nique anima patati. Nain, ut in Sophocle and vo’nm machina. quae Davisii coniectura, legerit, vix credo. Ecoe uliud et: propius quidem Cloudiani, Bell. Gildon. vs. l 15. As! ego , quae terras humeris pontumque subegiv Quod idem est ac si lacertis dixisset. Non verte ex necessitate Rubenius et Gebhardus scribebant numeris , neque iwenis, uti Barthius. Tuitus Claudianum est Nostri verbis, quae poëtae in anima fuerunt, vit maguus I. Fr. Gronovius Diatrib. in Popin. Statium c. 25. p. 128. Nunc video, Cl. P. Bur- manno non admodum Gronaviana placers, nec muta dicta. W ESS. 18. Mime»; tino’nt rhéteur.) Antiquissima haec et prima statuae Mcmnonis, Thcbis erectae, mentio, qua de P. En. Iablonslrius singulari syntagmate pererudite p. 5o. Ban vera Sesastris colossum esse, Pausanias auditu etiam acceperat.’ Atticor. c. 42. p. la]. Negat Noster, nec sine ratione. mon) ni; «intube dormiraient, sive r95 vinifie, bine habent Procopius Bel. Pers. I. 6. et Agathias Soit. lI. p. 58.

AD HERODOT. Il. 106-108. 338 s. Placuit etiLysiae Or. I. 5. ’Euripidique, Helen. vs. 1262. etc. .WESS. CAP. CVII. 2. matu; aivdpaiz’ouç) Taciturn habere non debeo, «ohm, specimen Ionicae dialecti, Homero toties frequentatum , rediisse pristinam in possessianem.

1 1. rosi; a... in! ni! æuçviv t’ai-sima) Anilis haec Aegyptio- WESS.rum fabula. Dindons insidias regia ad Pelusium structas a fratre insuper baud habuit; de regiis liberis,supra pyram extensis, prudenter tacens I. 57. ’Eæ’ t’attire" [1. 12.] ex indole lonicu Vinci. et Ask. WESS. - Nempe (quad. in Var.Lect. pmtermiseram) ante W en. perperam id iinvuv edebatur, sphalmate typographico ex cd. Steph. 2. derivato: scriptiv nastrî codices, puto item alii amnes, verum tenent. Paulo ante, pro madame, prave mo’nsvov est in Areh. et Vind. manente eodem Wess. in Var.Lect. S. CÂP. 07111. 3. 173v rai; xaigm; xannçt’sLan-o) Haec si abessent, necessaria non censerem. Glossam redalent, et superiore capite hue invectam. Eadem Pawii suspicio. Max [L 4.] i; rais: timing-o Beiskius, quae praepositio in simili verborum ordine saepe reticeri salet. W E55. - Conf. ad Il. 95, 9. natata. S. - 3. f6! ni; mien; xæflflphlmfo) Totidem atque eadem paula superius leguntur verba c. m7. quo Sesostrin disce- rat airainrru «aux; 0370945709; 15v Nul», 75v roi; zain; xant- npixLuro. Conf. Diodor. Sic. I. 55. V. 58. Hic prudentissi- mum Regem in vindicta de fratre sumenda serihit usum 797 initia: rdv fanchon: quae une sufliciebant: mihique adea malta videtur verisimilius, quae his prestant subiecta , r61 rai; x6911; msnpt’slaaro , e praccedenti capite repetita a lectore, quam ab ipso Heradoto: sed , quae scripti Codices tuentur, in hac quidem historico, saepius luxu- riante, perpaucis videbuntur in marginem reiicienda. VALC K. l7. ana-origan: imitons foie: rénaux) Satsioribus. Hun), abonnir, Hesychius. Quam voci potestatem ex (instante atque aliis docte vindicavit Is. Casaulwnus in Athen. Il. 1,. [cap. 21. nostrae cd. p. 1,1. b. cd. Cas.] De Chalcide Di- euorchus c. 15. [in Hudsoni Geogr. min. vol. Il. p. 19.] hue: ’53313 gagnons, wifis!» zonai, «luxait il; 33 tin-2x5 Mi!

334 iAIDNiOTATIIONESI si 1rd azura, 3E x5519: 67"ko nul stands: Subsalsam tiquais verborum series et usas postulat. Namque H. Stephonom, thénar» corrupte legi atque Jædxazv esse debere opinan- tenx, ratio fugit. WESS. - 18. in 0min" meniusm) Ne hoc quidem, interro -- - minimum, videtur Hemdateum , verum potins natum en errorc proclivi describentis: in aguis-m oiçvo’nnu vel alumi- mm, et puteis hourientes, forsitan scriptum fuerat olim. Dubium est, quam verbi formam adhibuerit. lib. Yl. c. 1 19. vulgatnr amuïras": 1E mirai, nempe rob" Mince, ubi denim-au, ont signifiera: scribi potuit. Quid sint invertirent mima-n, vel 33ans «hm-rinça, dîsci potest e aunai. Anim. in Athen. Il. c. 1,. De Aegypto loquens Plutarch. de Is. et Os. Ç. 40. rirai, inquit, ornai nazi 094m draina: -- - - simp- pdv 33m9 and magdv Ëxomv: mentant et Diodorus 53net - - - mugi; nihuvçisoç Ëxovrat 7:3!" lib. HI. c. 39. VALCK. -- Ad Aristot. Metearolog. lib. Il. c. 3. T. I. p. 556. n. et a. cd. Duval. provocaverat Casaub. ad Ailiers. l. c. Vina»! veto and memorans Aretaeus, de Cor. Morb. acut. Il. 5. p. lai. cd. Boerh. omorulentum dicere videtur; salsuln enim sapo- rem quad habeat vinum, nullum equidem novi. Frustra vero fuisse Petri Petili et Hudsoni operam, quorum ille apud Aretaeum and; pro "arak, hic-vero spud Die-acar- chum 67,341.19 legendum censuit , satis adparet. S. CAP. CIJY. 4. danOoçrlv airerait") Diodori semais devictos Aethiopas coè’git 09’900; un?" ceteras, quas sub- iugavit, gentes quotannis son! Sérum Sancefli’v, [lih. l. c. 55.] scd de Aegyptiorum 23190095 tacet Diodonn. Herc- dotei Codices si variant, vint, apinar constitui poterit, ntnun scribendum sit aimÔopiv ci flÀS’uv, an aimOopiv siam- Mm, an quad Mediceus praebet, airerais»: quando sinô guis reperiuntur in talibus. Hue pertinet in Glossur. He- md. .AæoOQçsiv: quad hic tributum natal, 13 dard "in Émotion rai"; innova dansàadmwn. Vox quidem Atticis satis est usitata; nnm Athcnis sic merces dicebatur, quum heris proe- stobant servi ,- quum in rein sufliciunt Valesio notata ad Hayon. Nunquam tamen, quantum recorder, scriptoribus Atticis énonçai tributum illud vocatur, quad Atha- uiensium reipublieae quotannis pendebant ai dugazon quos vocabunt, sive «i rime, vocabula minus invidiaso

A Div H E Il O D O T. Il. 108.109. 335 dictum min-ah. Hoc quum hominibns harum rerum gna- ria ait notissimum, mirum est, apud Harpoerat. in voc. Erin-«5:; ab Aida usque per criitîoues istn fuisse propa- gain: in" 33 imine»: Oo’fouç cm. quae prestant et apud Suidam: quum abaque controversia hune in modum eor- rigi debuerant, au". 33 xai’rotiç 049w: EmaiEnç: atque ita scribendum etiam apud Elymologum. Senti: vitium Andr. . Doumm, cuius vid. Pmelect. in Demosth. Philipp. de me p. 118. VALCK. -- citerait" reœpemt Cran. influa Alan mouvât Weu. conf. V. 49, 35. 82, 18. 84, 2 et 5. S. t [9. and N’y» f5; flfœyfidm cinocofiç nu’u) Est qui circé cuir malit: non ego. lntellige me; ni: gnan dmççç. 5.] i0. indu M ne: intiîân nenni; etc.) Duœ hac in te Ho- mdoto picrique utuntur, quos Menag. ad Diogen. Laè’rl. VIL n. adnumeravit. Suidas in voc. edoetos eum Aegy- ptios, ait, la 1’95 «’3an fait 75; au) ri; Smagëcwç 75v zain.» 2 qui si nia-néron ri; fic, aut simile quid aeripsisset, rectum forasse tenuisset. Irwenta. enim hase un est, tempore, que Nilus,- plus aequo tremens, confudit termines possessionum; ad quos innovandos adhibiti un! Philotophx, qui Hui: divi- sera»: .- inde Geometria. dicilur. Sic Serviua in Eclog. Virgilii

l l. «in» un 7&9 au) Main»: un) de.) Non inprudenter 111.lance unit Leo Allatius4o. de MensuraWESS. Temp. cap. 1v. SI.r ut rôv «595v barnum usum et nomen antiquius esse Vince. ret, ac vulgo doctissimi viri censuerunt. De voce enim alin lis. Poilu: 1X. 1.6. M’A» et épuça" nonnullis idem fuisse, signifiait. ltnque «du; pains dieebatur, quad postea aman... Hoc placet Scaligcro, et firmaturad Manilium HI. 434. In alia abit, longa et ambigus disputatione, Cl. Salnmius ad Salin. p. 448. Ego eum Scaligero faeio. WES S. -- Laroheru: rénova quidem horOIogium colure intelligit, mixer vero, coeli quem vulgo polum voeamus. Rectius alii et pelain-et gnomonem instrumenta 11.1. intelligunt astmnomica, alterum indieantibus nnni vicia- nitudinibus inserviens, alterum dici partibus. Sane et npud Poilue. il; e. et apud-Athen. lib. V. p. 207. f. instru- mentum poins est, non coeli carde. Caeterum conf. Menus. ad mu. Il. i. et 3..in Hist. de l’AJtrononu’e ancienne PI 5. i * -

336i AD’NOTATI’ONES CAP. CX. 2. nmndmatæ Nm") Ut donnriuln foc rem et monumentum vitati periculi c. 107. memorati. Sic Diodorus I. 57. qui de Durio et nota illi nia-6 ru? lek; Vulcani controversia non dissentit. Certe in Coisl. Dio- dori et Mutinensi Cod. lapide, in aliis aiçpamôg, frequenti mutatione, neque iniusta , ut-alibi monitum. W E58. ’ [12. lnaz’mz. Commodius foret incisai vel priva, store. Nunc ad activum lamina intelligendum irraison mirât abrib- ua vel 036911111701. 5.] - CAP. CXI. a. 131! redût 113701701951) Hoc un Mia malueris , parum refert. Euscln’o dicitur Queue.) Chron. p. 7. Dîodoro, Sesostris , [sive, ut ille scribit, Secoosis,] titulo paterne. Si verum est, quad aliunde constat , regum Aegyptiorum conmune nomen fuisse n 15 l’homo, uti in Hebraeo codiee scribitur, sive QOTPO aut OEPO, quomodo Coptorum vetere sermone; nuncupari utique Pharao Sao- stris potuit, sicuti Pharao Neco, et Pharao Hophra, qui New: etApries hac in Musa e. 158. et 161. WESS. 20. ’Eçvflçû Bônç) Habet hinc Steph. En. in voee. Dio- doro 1:91; Bain; et nain", sive viens, ipsius-ne on librarii culpa, in dubio est. Minime veto ambiguum, sumsisœ omnem istam l’abeilam lib. l. 59. hoc ex loco. WESS. CAP. CXII. 1.. 1’017 Home-ni...) Disputabant Gram- matici and 15v nurvmûv, utrum ’Hom’mmv, on 30114517101, (quod in Aile.) melius esset; dignnque res visa Eugcnio, aequali Imp. Anastasii , ut singuluri eonmentario illustra- retur apud Suidam in voce. In Edd. ac scriptis Graecoruln libris diseondia observatnr insignis . modo Atomiques, nunc Atovv’nov, et hoc de genere alia. Copiam ingentem congessit ad Dionis Cassii lib. 1V. p. 606. vir eruditissimus. Outre nutem Tyriorum [1. 7.] non neglexit Gronov. quibus similia Iudaeorum castra in Augustamniea Aegypti provincia Nolit. Imp. Orient. p. 201.. sive «qui-6713m! ’IovSau’uv, Iosephi Antiq.XlV. 8, 2. Adde infra e. 151.. W ESS. Il. mû 3.; and gr: Sain; ’AOçoÊ. iwuvu’ntn) Si foret in si Erin: etc. uti Reiskius eoniîcit, Ëflmvdntn protectius esset, idemque ac iorwvvniot: alioqui Erbium." (de quo pneclare Stanleius in Aesch. vn.Theb. vs. 158. et Hemsterhusius ad Luciani Dial. Mort. 1X. 1.) non movendum. l’otuisset et anomie. se tueri, lonum augmenta saepe spçrnentiuln

une 11131101) o-T.’; n.- 110-113. 237 adsuetudine. Cetera cumin serve, nihil demutans. Vide I amen Miscell. Lips. Vol. Vll. p. 65g. WESS. - ’Eæmd. un», i. q. insinuant, scil. 4rd isço’v. Etiam Pindarus imanimoç pro communi 175...... usurpnvit, 01. X. 95. et Pyth. CAP. CXIII. 5. i; 13 Aiyxiænov angon) Emendat I.vit doctus ë;58. ni Kwçz’uv æÉÀa’yoç: S. id Sidonem , fluctibus * ad- . spergere, de qua e. 116. neque aliud ac Sidoniumtesse mare. Factum nollem. Aegyptium mare Plinio H. Nat. Il. 68. et Nostro illud est, quad Aegyptum, et utrimque vicinas 0ms ndluit. .Ncque Strabo dissentit, -Carpathium .Aegyptîo conmittens, huic Cretieum et Libycum lib. X. .p. 7.48. A.’ et Il. p. 1.87. in Issico et Pampltylio sitam esse Cy- prum, ruvu’ærowm r1; Abomlp «tuba. Addit p. 182. o. maris Aegaei sinum cwulusvov Esse in "il Abandon and. 7011;, and 1017 Hanœwu’ov un) 1’917 ’lremô’. Quoe quidem pro .Herodototubunde sunt. W ESS. - Strabonù testimonia leguntur p. 1.88. B. 125. n. et 121. s. cd. Cas. S. 8. i; Tapsxn’atç) Ionico flexu Taupin; dabunt forte codices. Supra e. 15. nixe; Tœçixnfm legebatur in msto Calci. (Quando nomen est urbis, Tailzi’z scribendum censehat Salmasius. VALC K. 9. ’HçuuMoç (961) Canobi suburbio Hamelium [Hcracleum] ab .Hereulis hoc templo nomen est in Strabonis XVll. p. 1155. A. [p. 801. 11. ed. Cas.] Ipse Hercules in oraculi .responso KawBiôç apud Pausau. Phoeie. c. 8. p. 830. et eius eultus in Taciti Ann. Il. 60. Iam quae consequuntur, ser- .vos eius in tuteln fuisseqdocent; quorsum et Hebraeos .ret’ert, dira Aegyptiorum servitute pressas olim , Paul. Em. Iablonskius Diss. ultima de terra Gosen p. 101. con- tieetura admodum incertà. Illud autem 51:2: 131991.htm con- verti in 3’119, uti mssti lib. 1X. 82. plures, posset, nisi tertium Nosler usum in similibus adamasset. Loca Hem- doti studiosum lugera non possunt, et coacervavit doctis- siums Ruphelius ad Epistol. Paulli ad Ephes. l. 3. Porro lmM’Bm: Arch. non est absurdum. XVESS. 19. n; abonnir (95m) Homero Q5" (9510;. Aegypti . rez 8511; est Aeliano Hist. Anim. 1X. 21. et Criticis in Nicandri Ther. vs. 512. poëtae 64110; t’y omis...» éteint" explicantibus de serpente haewrrhoo, cui (Mm; a loci Herodot. T. V. Y

sans ADNOTATIONES toge tîtulus fuerit. Multo rectius, ut ego quidem cen- sec, (Daim; purins erit easus, et 4141141901 615110; amas"; Thom’dis pmel’eeturae tractus. WESS. - Apud Dindon Sic. l. 19. 0511; est oppidi maritimi in Aegypto nomen. S. CAP. CXIV. 12. in: :5313 3 r1 un? and M511) Nolo lot membranis obnîti. Alioqui 7m 35 defendi potuisset. [At 132 saltem scriptum oporteret.] Tale Sophoclis Oed. Colon. 943. AlEaO’, si; 7321 13 maïs o; pif" Stuf 55:: 9117"": [va 889. ed. Brunck, ubi quidem 135 ex msstis recepit Editor.] et Cieeronis pro Arch. c. 8. midi hune diacre. Critici pmeœm ad Nioandri Theriaea 5,5 cl: d’un, exemplum aldine»; rivri «lutina»; ponunt, non negleetum a Barthio in Stntii Theb. Il. 100. Adde Cl. Ouhndorpium ad Lucani l. 255. WESS. CÀP. 0X7. 15. 30-01 J” alvine" 17311 12711111109th In simili fluctuum et ventorum procella receptius de... 71214821110411 est. Sic V HI. 1 18. uhlans 31’ par d’un.» 2111111411- 111’111 dæoAaBtTv: et VIl. 170. quibus hune ad rem locum contribuit CLd’Oruillius in Chariton. p. 269. Aliud Plato- ni plaeuit Phaedon. p. 58. a. 31m nixes", si 117111491 1310M:- Bo’vru guinde: et Philostrato Hemic. c. 19. p. 74 1. zob in. un r51 11131 émue..." ubi Saint. et Gruter. airon’Mfl, nulle urgente cousu. Vide ibid. p. 748. et Uranium No? stri c. 108. WESS. 1 8. avançai tu? etc.) Hic egregia eodieis est Medicei lectio, aussi n17 emmi; 5111011 fil! 7m11?" 3105;. VA LC K. - Fon- mulae istius, aussi 7111117114 and... Vçl 001751, et similia!!! plurn ex Nostro exempla eongessit Gronovius. In his V. 7o, 5. Il. 66, 10.11. 111, 14.111. 69, 25.1V. 1, 16. V1. 68, 7. S. 2o seq. 17x141 Page" kawa) Plaœt elegans Reisltii coniectura, 0776m macla" tantine. VALCK. - Potuernt medium vocabulum [375m] sine dumno abesse, uti c. 118. roi fixa-au MW, si per msstos stetisset. Cl. Reish’us alain ont Mxtuv eius in locum suflieit, non utique ignarus Herc- doto verbi et participii istius usum in deliciis fuisse. Me- mini ad superiorcm librum nonnulla posuisse. Vide nunc Alcidamontis Declnm. in Palamed. p. 186. [in Reiskii Orato- rib. Graee. vol. Vlll. p. 72 seq.j ln praeeedentibus [ad verbo and "il etc] cruditn 61-0110in exstat open. WESS. --

Conîecturam istum, neutiquam necessnrism, idem Reis- lu’us in Animadverss. editis silentio pressit. Quamnam Ada notatianem ad superiorem librum positmn hic speetave- rit PVesselingius baud scia, nisi illo sit quae ad l. 37, .7. refertur, ubi de periphrastico praeterito agebntur, quai: illud est chaumiez; 6411;, et similia camplura. At hoc quidem loco diversa ratio est: nec enim tam iuncta ino tclligi debent :7401 vidien quum 07751111 :7401, nempe 07x111 535111 admis: quemadmodum inconnu 775m est adfero; et in» pu :10», aufero, proprie abeo mecum sumens; similiaquok alia satis obvia. S. 28. il; 03.71111 ruai 14570114811811) Areh. mrtufiàrhc singulare est, neque recordor de navigatione. aliorsum insti- tuendn, simplicitcr collocari. Mil-101010011; à et; ztÀaiyu Thu- cyd. Vil. 16. et peaufina niv valût si; ri 910.0170: Philostrati, Vit. Apoll. VI. 12. p. 25a. et alia de hac genere, non bene respondent. Mzioppu’àolau baud sprevit Euripide: Medeae vs. 253.121 445. sententià tumen translatà. WESS. l CAP. CXVI. 1. 1274m; .1431 rouir" 0711-1511 etc.) Syl- labâ repetità scriberem fatian niv d’une". Helenam Burin Pidis legerat, ni l’aller, Herodotus. Hemdotea cette Philad- strate obversabantur de Helena scribenlî, tum alibi, tout praesertim in Hemicis, p. 694. VALCK. --- Saepe veto post 051-0; et huius declinam articulum amittit Noster, quem atticus scriptor non negleeturus crut. S. 4. iç 3 unifia mirât) Vallae Lutins, in quem (sive en Gronovii eorreetione, in quad) eum transtulit, incongrus sunt, et turbas oient. Beiskius i; 6’ aut delendum, ont in i; 70.0; e0nversum. voloit, me invita. Verti debuerat, que" eum missum fecit sive neglezit: supra I. 1 15. 0510; il -- - Un! six: .1111..- t’; 3 :2123: ni! 31’100, quapropter poum: datât. .WESS;- Passis l; à intelligere quasi essct i; 6* sinum, quad respiciens , quo respectu , i. e. quà cousu. S. 6. 5517.01 33, zanni 703; de.) Distinguit scribitque Reis- lrius: 317A01 31” migra flip imine-1 in ’1N0iî1 (and 0650m1? in»; 431126810: lourds) enim etc. cui de punclione non admodum refragor. Cuit. Budaeo Conment. Gr. Ling. p. 418. [p. 806 extr. et seq. ed. 1548.] eodem fuit animi sententin. Agnosco pmeterea mima et zanni in membranis permisceri nonnunquam, cuius nullum hie quidem vestis Y 2

a... ADNOTATIONES’ gium. Mihi.1umi ex lonum et Nostri sermone non diversum aliudve ne nattai. Id si probes, non eget tali auxilio Herodotus; nedum ut dictum intelligas pro gardian." à imine: etc. uti Abmehius Dilue.Thueyd. p. 794. suspieaba- tur. WESS. - Seiliœt olim post iawôv non incisa eut oratio; note veto comma interposait Wus. Equidem eum Reizio , ut sussent Reiskius, verba ista (nui - - - imdv) parentheseos signis inelusi : intelligoque etiam , commode me facturum fuisse, si 317on 3P eum paulo maiore distinctione scripsissem. Iam saurai baud dubie ionica specie panitur pro en quad commuai linguâ salai vel and a? est, atque idem fere ac si; sonat, ut, quemadmodum, prout, qutuenus, sicut I. 208, 4. Il. 6, 5. HI. 86. 2. pro quo alibi aux-rai en? ait, qua de formula ad H. 99, 3. dictum est. At ne sic quidem difficultate caret h. l. sermonis consecutio: nain ab hac particule nez-rai incipit protasis quaedam , cui "quae Rspondeat apodosis baud satis adparet: quane etiam Reis- kius in Notis msstis ad Wess. misais 1101702 in mina mutandum oensuerat. Ego vero, quoniam and idem atque si; valet, videndum puto, ne sit simillima huius structurae ratio atque illius, cuius plura exempla ad l. 58, 7. congessi: nisi quad pro infinitive, qui ibi in elliptiea apodosi ponitur , hic dein ait ai; airanizfn d’un, quad quidem perinde est ac si dixisset 15211117501711" ciron-0h Quae si cui minus placet ratio , dieendum fuerit eum eodem Remue in Animadverss. editis ad hune locum p. 108. ,,Apodosin verborum merci 7.2i; imines esse demum in illis ,,verbis, quae infra leguntur, (l. 24.) iv 101510101 To701 P1101 ,.311Mî etc. hoc sensu: nam secundum illum modum, quojicfos ,,a se errores Alerandri exposuit; ( nusquam autem se retra- natal) - - - illo itague modo illisque verbis deelarat sibi non ,, ignotum fuisse Alexandri ad Aegyptum appulsumfl Miratus sum vero, de verbî 03111110312111 usu , et de notione qua illud lue accipiendum, a doctissimis lnterpretibus, et in ad- struendo rariore verborum usu alioqui diligentissimis, nihil hoc loco notatum reperiri. Nam verissima quidem. videtur Vallae interpretatio, nec usquam alibi retrpactat, quum omnesAetiam tenuerunt interpretes, eàdem puto ratione qua gallioe se retracter usurpamus, id est, diversum vel’conlrarium diacre eius quad semel dirimas. Atq ui nullum x

AD HERODOT. Il. 116.-117. 841 alium vel’Nostri loeum vel alîus euiuspiani seripteris aut legere meminiraut prolatum reperie, quo ista notione usurpetur hoc verbum: et apud Nostrum quidem non mode lib. V. cap. 92, 102. lange diversa notione positum est, verum etiam hoc ipso loco Guil.,Budaeus, a Weu. citatus, sic interpretatur ,,et nusquam alibi se ipsum revo- ,,euvit, id est, nusquam id ilerum diritJi Pariterque H. Ste- phanus in Thes. T. lll. p. 517.. f. ,,se ipsum revocavit,*pre ,,iterum idem diritfl Schneiderus vero in lexie. erit. alterum Hemdoti locum citans, hune quidem silentio praetermi- ait. Caeterum eumdem famam de Helena in Aemto re- tenta, non Troiam a Paride abdueta, secutus est Euripi- des in eognomine fabula. Conf. Fabric. ad Sert. Empir. VILle. 1’! A10mi310ç’Aç1n11’g) 180. S. Auctoritate l Codieum destituto non requirerentur ista. Sunt subiectieversus ex Iliad.-z’. 289. et seqq. 4111148.»; piperais; vocabatur a Grammatieis llias 12’. in qua meminit in transeursu Poëta Alexandri, naviumque arehiteeti Pherecli: sed hoc nihil ad Hermio- tum facit, Hemerum etiam alibi commemorantem, nuspiam tamen appellationes, quibus Hamerei carminis’diversas insignivere partes Grammatici. Primus forte Plate meminit une... Odysseae in Minoë p. 519. a. Ceterum in Aegypto permansisse Menelaum censuit Dieu. Chou. Or. XI. p. 188. c. atque id ipsum obseurius indieatum ab Ho- mero. VALCK. -- Non patitur eonstructienis tenor, ut abiiciantur ista verbe. lliadis librum quintum sequioris sentis Grammatici 11101413011; Kawa-11’111 inscribentes, sexte libre alium titulum feeerunt. lntelligi autem par est, antiquitus carmen illud, quad 11101115300; dama. inscriptum "et, sextum etiam librum esse complexum. Conf. Walfii Proleg. ad Homer. p. cvxn. et HeyniiObs. ad lliad. f. 289. et ad 1’. princ. S. [15. i1 ’Oâwnly) Odyss. 8’. 227 seqq. et 351 seq. 8.] CAP. CXVII. 1. Kafsi raôfu) Cam his non co- . huent 81.1.1. Linealâ tantum adiectà scribi posset: Kant ruîra- - 317A01, in «in iOmiçw r02 Réalisant garni leur En istis oersibus , postremo polissimum loco, manifestam est: à»? servari poterit, si scribatur: Rai mai-ru Si ni 1mn, and 1431 si mugi". Sed nimis forte suspiciesus in Heredete.

a4: ADNOTAT-IONES mime equidem r8 ganglion Voterum loco quae dicimue, a.» sentions inprimis Philologi Graeci non lnntum Hem, et mime, et guenipe; dicebant, sed etiam x0911, veLro’rouç. Sic saepe Schaliutae et Euctathius: item Athen. KV. p. 67 l.» r. ’Açi’rrumoç iëneihuuç ri xoçiov. Lucia». T. Il. p. i7. [Quo- modo causer. Hist. c. 12.] r5 mugi» densifie, libri, que". scripserat, locum: in Act. Ap. Lucae vu. 52. a; emmi ri; macis, locus. est de islîs, quae nuançai youpin, S. S. lm woœntur in EpÎlt. Ignatio°inscripta p. 99. du; habet et alibi Lucas Eu. 1v. I7. Sed neutrum hune in usum adhibitum inveni apud Scriptores, qui l’abus Graecorum flo- rentibus viguerunt, ubi Poëtarum excitant antiquorum Inca, pmeterquam hic ap. Herod. et in uno loco Xenophom H: ’Awom. Il. [e. l, 20.] p. 429, 35. Illic Epieharmi trochaico: Tain «in»: tout?!" haïr araine: raïyodi ci 9rd: (quo modo scribendum e Stobaeo p. 198, 48.) subiiciuntur ista; and fr ëw 32 ro’mp cuir ta «un? , lui ni mimai unice, la. au: m5” han: quae, nimium venta, trochaicum etiam optimum eflîciunt. Sed si qui Socratis supersunt anato- m, hon toge, Sonati-ne congruant ista vel Xenophonti, on mentioris aevi Philologo, sui ad priora toton: illem pe- riocham and à in? 8. r. o. a. miaulait? VALCK. -- .Valckenarii coniecturam secuti Reiz. et Borh. l. 2. 33)." 31-: «in ’Omipou ediderunt; et ex Reiziano exemplo 317).», me imprudente, in nostram tmnsiit editioncm. Cuius novationis in Var. saltem Lect. mentionem facere de- buemm; 1mm 530.07, consenticntihus msstis omnibus et editis. tenuerat "l’as. tenuitqne etiam prudentiuimus Schoefer. Nec vero, cur mutnretur, idoneo. mussa fait: nom si baud ita commode, ut paulo ante, (c. 116, 21..) intelligi 11.1. pose pularemus, 3nd "Quum vol J munit. datant poêla,- nihil impedicbat, quo minus idem verbum hic intransitive et impersonaliter accipcrcmus, clarum est, adparet, quemndmodum 1X. 68, x. ne forcisse etiam alibi: similiterquc 84652:, Il. 134, x6. Il]. 82, 17. et æiàwe apud Xenoph. Memorab. I. 2, 52. et Cymp. V11. 1, 50. hm , quad ait and r65: 13 xuçlov, et hic locus, intelligît Lande. eum Yack. duo versus postromo chutes, sic vertens: Ces ce" du Poêle, et principalement les deux derniers, prouvent etc. Anuiflomericos illo: versus de Mandat) in Acgyptp recruta x

An HERODOT. n. 117.118. 34a opportune quidem pmemisit Herodotus narmtioni inti sa- œrdotum Aegyptiorum, quum cap. 1 18. et seq. relaturus emt: nec vero ex eisdem versibus, prae reliquis quos ante Ladposuit, maxime efficitur id, quad hoc cap. de Cypriorum carminum enclore obi ter ostendere vult. huque "’32 r6 zani", si modo genuina Herodoti hnec verbo sent, intelligi debet ille Poème locus, quem proxime Herodotus et. tremo capite superiore respexit, quem iterum paulo post diserte indicnt. nempe locus et Iliade citatus, quo memoratur, Alezandrum eum Helena, per vastum mare aberran- tem, ad Sidonem adpulisse. Sed, ut dicam quad sentie, etiam ego valde dubito, Herodotum xœçi’ov dixisse locum ex auctore quodam citatum; nec vero idcirco eum Borhecltio totum hoc cap. cxvn. suspectum habeo: sed seine velim , au omnes veteres codices h. l. duo ista verbe ni xwpi’ov ogno- scant: denique videndum puto, ne ipsa haec duo verbo .lemere olim adents intruanue fuerint; quae si eum Schoe- fera abiiceremus, percommode flueret ontio: Kami ratifia 3! rai in: and en?! «in 51mm, dual nabot-ra, 530.07, gr: «in nm;- peô’ etc. Et eiedem ensilait: etiam hoc maxime adparet, etc. S. 5. niaiï n mainate: xfnninnoç) videtur poëtue 15v Kwplm dictionem expressisse. Notissimum est Sophoclù iucundum illud, Philoct. vs. 822. "Tif mm; flask, a?!" 3’ 03).?th cuicui; tipi? 53.99". Belle vero Noster concludit, Homero ni [tierça 5mn: perpcram transseribi, quad factum ab aliis novimus. Verus auctor in dubio est. Aristoteles Poët. Art. e. 16. Diœeogeni rai KUI’IEIS tribuit; alii Statino, quemadmodum Schol. ad Iliad. A’. 5. ont Hegen’ae , vel Halicar- nuunsi cuidam, sieuti apud Allienaeum XV. 9. [e. 30. nostrae cd. p. 682. cd. Cas. conf. eumdem Athen. VIH. 554. b. c. et Animadv. ad utrumque locum.] qua de le docte Th. Rykiue Dissert. de Italine Colon. Prim. c. x. p. 446. et eo duce nous Inc. Perizom’us ad Aeliam’ Var. Hist. 1X. 15. Sit-ne ’Dunl; ’15»an vitae Horn. c. 16. idem ne rai miam: poëma, quaeremus obportuniore tempoœ. WESS. CÂP. CXVIII. 5. i; mir Tennis; 75v) Sic menus ex seriptoris more et Corintho quoque. Sic niv Mmëâæ 75v I. 175. nie MnSJxviv 9&7 1V. 1 a. 73;! Mafia 737v Edd. V1. 8. 1’15 I mais: 75v VIL 42. ut plura ne congeram , dixit. WESS. 13- mi la! in" ’Eh’m) Est cui nui "à adridet, que

344 - A-D NiOTAiTIONES mode in Theophjlaeto Sima. lib. Il. 16. «baigna 35:9: mir En» 657 mye-dînai, la; wiv aimipcîv. Neque defit , un un vatl! eor- rigens. Neutrum neœsse erit, si, quad G. Corinthus adseverat, [DialecL ion. 62.] ml uêv Ionici sitcommatis, sicuti est Il. 179. [et saepe aliàs.] WESS. CAP. CXIX. 4. and iEAlmv érafla: aunai? chtimi) De Helena, Troiam-ne fuerit aspartata ab Alexandre, an in Aegyptum, magna inter veteres discordia. Cum Euripide Elect. vs. 1280. Hercdotus quadam ex parte facit, Hçmt’nx . mie in Siam ’Hun 15570170" Aimrov’ ou? tu. Qpüyzç. Addun- tur de simulacre Helenae, quae hie pmeteriit, uberiusque enarrantur in Tragici Helena. Quare veritns non prao sus constat obscrvatieni mgi n; en». ri; daim; Eusta- thianae, "un" il; à! aux) ’Hço’îoroç, in Iliad. r2 p. 397, 45. [p. 501, 24. ed. Bas.] WESS. 10. incitai vœu imine) Plutarchus de Malign. ive-mai; laminai, quad in Lexica translatum durai: al errer Plutar- ehi au! librariorum est. Simili Noster in re, atque ut venti placarentur, VII. 191. du; 3è, (nouai f! wading. Volta de haruspicina, quae exseetione fierez, accepît. Et multis une in sacris brettai; ad sanguinem elieiendum, frequentabant superstitiosi veterateres. ln Lueiani Asin. c. 37. circumferanei dene Syriae sacerdotes roi; Emmy irl- nvorro mi; mixa-le. Tous venefiea anus 73v 892703": bitumiez Heliodori Acth. V]. p. 295. et antistites Banlis I. Reg. xvm. 28. praeterque ceteros fanaticus. sive Dianaticus. graphice a Maxima Taurinensi Serm. XXXll. Tom. 1V. Anecd. Mu- ratorii p. me. descriptus. At scelerosum mugis, humains- que vidimas, puto innui. Quae quidem religio , inpia et ’horribilis, in Aegypto d’alun erat, e. 1.5. Apud Graeeos non insolita: Virgilii Aen. Il. 116. quis ignernt? Sanguine plumetis ventes et virgine mesa. Sanguine quaerendi reditus. Quibus et H. Stephanus, meeum sentiens, usus fuit Thes. T. lll..p. 14m. Aliis t’a-ma et ivrt’urelrde inferiis; quorsum Critici Apollon. 11h. I. 587. a Porto haud neglecti , respe- xerunt.12. le? mâtin) WESS. MJ la) - A1815"; legitur in Hemdoteis Plu- tnrchi T. Il. p. 857. a. Utrumvis scribi potuit, sixieâau oui- yovru une) hl AiBiiuç, vel i513 mazas: hoc, quia Herodoteum est, «sineerum arbitrer; alteruin natum ex . interpreta-

X . A!) HERODOT. Il. 119.-120. 345 mente; lieet in) eum easu secundo mugis etiam in matu frequentet Hercdelus, quam alterum M15. VALCK. - CAP. CXX. 12. 913x in: du 111i No, a? 1117;) Cul- .. tius- hoc: alioqui et prius arise subprimendum, latente . vire Celeb. Monuit etiam Reiskius. Ceterum hune Hero- I, doti disputationem examini Ang. Maria Ricains submisit, modeste et placide, Diss. XI. in Homer. p. 21.7. Tom. Il. I Est in omni ce genene, eum prisci seriptores in partes ah- eunt , libera arbitrandi optie , nique id , quad unicuique propius vero censetur, ampleetendi. Habet Hercdotus veterum baud pancos consentaneos, in his maxima ex parte, inti obiter monitum , Euripidem; neque illi adsensum Li- banius negavit Declam. I. p. 189. Secuti et alii fuerunt, A ad testimonium a Io. Alb. Fabricio voeati in Sali Empirici lib. VIL adv. Mathem. p. 427. Plures Homeri amer et studium in diversa conpulit. Controversia ipsa in àmbiguo hacret, ineertis fulta eonieeturis. De Chrysostome Diane dico nihil: discrepnt eius causse. WESS. 20. and germaine", sui chie) Exsulant baee e Mai. et Asie. quorum negligens silentium Gronovio persuasit, ut pro subpositiciis ferrentur. Men mu’ltum dissidet sententia: namque luxa et hinns erit oratio, en si auferantur; vexant praeterea mati , in quîs Passionei Cardinalis cedex, par Medieeo. Hectorem autem natu et eirlute Alexandre fuisse priorem, qui Homerum nevit, obliviscetur nunquam; neque latuit eruditissimo vire, cupide nimis, quad in mores abierat, Sehedis Florentini: faventi. WESS. 28. in; mmuigiy etc.) Deo minus indignam opinionem suam Heredotus opposoit sententiae Poèlae veterrimi, qui cecinerat rai 1(6sz in", quemque supra (e. 117.) Homerum esse negabat. Istius Poëtne lupiter, ut terram incolarum encre ’praegravatam levaret, li amuï; argueri- 3mm 2159m souciera «Moniteur «auBoiroçu yaks, Titien; an- Mm» andain l’en ’INaxoîo: in Sehol. ad Hem. lliad. A’. 5a flanc et alibi sententipm sequutus est Euripide: et in He- lena vs. 39 seq. Quae babel Euripidea similis argumenti Strabo 1V. p. 279. A. [p. 183. n. cd. Cas.] suspieor e deperdito dramate repetita. Euripidis studiosissimo Chrysippo Philosophe non displicuit ista ratio, cuius e lib. Il]. de -Diis verba quaednm exhibet Plutarchus T. Il. p. 1049. s.

346 ADNOTATIONES flamines lupiter iste (anti facieiat, quanti Appii illius caeci filin, quae. Cellio teste Noct. Att. X. G. utinam, inp quit, reviviscat frater, aliamque classera in Siciliam ducat. atque islam multitudinem perdilum au, quae me male nunc misera»: convezavit. VALCK. CÂP. CÀ’XI. 5. si"; and sinon mixeur) Hoc malui, non ignoras peëtarum usu, sed metri oh lega, aux». celehrari. Recurret Il. 13e. 134. 175. invitis Codieum tabulis. A: hoc perqunm leve. Protei regis accuser [qui Rampeinitut Nostre] Diedoro Remphis I. 62. audit; Rhamsu, si Marshami valent opinio, Tacite Ann. Il. 60. Verum quae de Rhamse Tacitus et eius per Afrieam Asiamque expeditionibus et nblatis inde manubiis, in Rampsinitum mon quadrant, in Sesoslrim optime, quem quoque in Rani. se latere, Henr. Valesius et Iac. Perizonius Orig. Aegypt. e. xvu. p. 51.8. coniecerunt. Duo autem illa Rhampsiniti simulacra et scriptoris orationem Grenov. praeclnre il- lustrnvit. WESS. - At, quad ad illustranda duo ille simulacre speetet, nihil equidem in Gronevii Notis reperio, nisi quae de codicis Medieei scriptura monuit, quem ille secutus est. et nos eum illo et eum PVesselingio. Tum vero de formula «fol; Goglu manet, potuisse perinde qui; 8096111 scribi, quemadmedum max 111i; vo’nv in accus. casa legitur. Sed amat nempe Hercdotus variera oratienis stru- turam. conf. ad I. 202,16. notata, p. 204. Iam quad ad rem pertinet: qui a septemtrione stabat colosses, is meridiem (pute) spectabat, coque aestas salutabatur; qui n meridie stabat, is septemtrionem spectabat, udeeque hjems vocabatur: non vice versa, ut a nonnullis video accipi. .5. 1 I. 167v flmçov ifi’lTQaOE’lfuv) Videlîcet fuir alexie aut 13 milan», sicuti HI. 142. Etsi autem egregii hoc in verbo mali sint Med. Ask. et Pass. maiere in leude forent, si infectement obtulissent, quemadmodum I. 7. Adsolet enim Noster, pepularium suornm adsuetudine, in pussi- vis hune medulum , quamquam sono asperierem, prac- ferre. Lege Eustath. in Homer. p. 519, 41. [lli11d. p. 595- mcd. ed. Bas.] W ESS. - Beete quidem iæirezwivrx inca .fliv alexyiv seribitur I. 7, 1 1. a pmes. iæirçiarufl Recte vere ’ item h. l. inti-pacifias (i. q. itwnout’vm) a verbe 3711?le que usus est Noster , baud admodum dissimili notione 11. 123,6.cth.5,2.S. ’

in HERODOT.II.12.1. 31,1 16. 751 film - - Éva iêza’çnar. sive fatma!) Pline corrigi forlane poterit Cham: a pud Schol. Aristoph. and Nub. vs. 508. ubi Agamedcs et Trophoniu: in Eüde remuât mm; mfiruüa; un Aüytx’qz, xaruÀu’szru âwàv Mou: scripsernt-ne s’y ç mrzMûLunx; dvaipuwrov ÀMQV, mais sino’rrsç huant 75v x9» naira»? ut airoimonov dixerit lapidem non magnentatum, du Enfin" hâla; Herodoti, vel défiloit". 111.68de bisto- ria Faucon. 1X. p. 785. infatua inaûôu rôv film 17m 7m (Gin! niomçsîv and 78 Euro’ç. Quae narrantur apud utrumque simillima sunt in universum fa’bulae Herodotcae de thesauro Bhampsiniti; qui, Diodoro Tige»; dictus, oh opfl sordide coacervats: on) kan-«Mû; in: alumina; dydâ; audit:h bat, Ex Herodoto videntur a Gmeculo quodam repetiœ atque in Agamedcn Trophoniumque translata, e que sua .hauscrint Omar etPausaniaJ. Hi nihil babent, quo pnqu pas: ripâtes; illustrentur: instrumenta. filiîs pater prolan» biliœr dedit, quibus lapis sic potuerit œteria interponi, ut coagmentuus vida-dur; qualin dïci potuerunt Énu- rrça. Quod scribi: Herod. [1. 58.] «in; - - o me? 1a? dy- yiïal - ’- - traîna. Charuis Daedalus, qui in. Elîde dçgebat exul (mirés: legerîm, pro faner) mafia: Pour". Pausaniac Hyrieus Yann» 6:39 rôt émut-av mina. Forum alœrum He- rodg ri «in scribit Evixxdau: Agamcdcn Pausanias 0’ situai; suffixa Characù and!" ztpnrtrdv ’Ayunu’sn; chancît-m. Clan Ermsti reponit aiçsfrm. Tandem ob eumdem, quam tradit Herodotus, mtionem apud Pausaniam et Chameau fur!» pralinant illaqucati fmlris caput amputai. VALC K. 25. Scion; tu? nia-ça adné?) La Minuit. Lipsiem. Vol. VU. p. 640. convertuntur rai Mm; in ni rendent sive indicia. et hpidis notas. Non arbitrer, necesse fuisse. Callidus et furax senex exemülis lapidia indolcm, aitumque liberis exposoit, tum, ne errement, quae eius mensura, et qui terminî. lm [dans sans"; in Oraculo I. 1.7. et passim alita. IW ESS. -- Puto consulta ra? film: acripsîsse Hercdotum; œiliœt mensuras, non solum ipsius lapidis mensuram, sed mensuraxn distanüarum ab imo nedificio et a!) utroo que latere. S. [3 5. umlm’lw) Hercdotistylo convenîentius fueritxndmb Mme, quod probati pmefetunt codices. Cf. ad I. 186, 15. 5.] 38. 11’711; upmaiëau induriez.) Simili in narratione Pau-

348 ADNOTATIONES 31min: 1X. 57. p. 784. 7mm! «in; 1:73; 751 Jmiæi - - dans. Sic enim tono mutato oportebat, et bene Kühnius. Ipsa vero illi; de Agamede et Trophonio fabella adeo Hermio- teis respondet, ut eius struendae ansam pracbuisse videan- tur. Cette Pausanias, ut saepe adsuevit , Nostri dictionem exprimait. Acide Schol. in Comici Nub. 508. WESS.. 45. En»; un; wifi; - - - ægofœæom’rn) Hoc meliul. Sole! 3m»; et 5m»; in: instrui, quamquarn correctoribus mepe aliud placuîl, sicuti paullo inferius; et c. no. Habet, quae hoc ndfirmant, Kick. Dawe: Misœll. p. 228. WES S. - Bene et il. I. arçonnerai": , et dein l. 61. 3m»; - - - zonai. in futuro indicativi, quia subîunctivus futuro tempore caret, sive illud simîle habet indicativo. Recte vero item c. ne , 29. 3m; - - «mima-i in aoristo. S. ’ 47. r6 8è 39’521) Tl; 33 Mina Arch. non inprobum. Infe- rius c. 148. 345;" 851w, et frequenœr apud alios. Euripi- des Suppl. 129. me. âoxîm’v m "’32: et Heraclid. vs. 187. W ES S. -- At, 865m si legeres, abesse debcbat consequens and particuln. S. 53. oËroçenimsov 31 un, rais: 1915m1) Ermrunt librarîi Arch. et Vind., Vallamque in praecîpilîa caget-nm. Nain quad Viral. edit, id mihi hic fuisse olim aËereEtiva Bi un nisi, 70135 etc. innuit: repetitum enim vocabulum. ut subprimeretur alterum , occasionem dare potuit. Sana Eu- ripideum izo’çmau 748:, ab Henr. Stephano productum ad- cimile est. Vide eius Thes. T. HI. p. 169. WES S. 64. 750.275; ÉÀœnBœ’vsro intime) Tot scriptis obniti non sum ausus , tantoque minus quod AaMz’mâm "pl-chaudem- di notionem baud muet. Ut nihil tamen dissimulem, pnene adcedo Abbati Geinozio, ver-ba omnia i min; r05 mpzo’vroç 72:86; ex glossa derivantî. Posuit paullo ante ni! antivirus emmi. Cui bouc haec iœratîo P Turbatur practeres insiticiis ordo et structura sermonis, filium spectantis: tum auteur in; zanni; ËMnBœ’uro passiva erit potestate, eum acerbius meiperctur. Verum , omnibus contra euntibus membranis , huec tango magis , quam adsevero. WES S. - Nec subiecti orationis in proximo. membra mutatio tun- bare nos debet, nec verborum quorumdam paullo ante po- sitorum repetitio: nihil in his inest quod a stylo Nostri nbhorreat. Tum xquû; MMBaÉvwÛxi aussi; proprie est du-

"A 11’ HIERODOT. 11.121. 349

r0 morio aliquem prehrrulere et lmere, î. e. espar: prenne", " nuiter indure, passim urgera. S. 70. tâtées; 211’731! Mien airanniwvç) Inprudenler Ioni- cam speciem ultimo detraxerunt Med. et Plus. Vide I. 199. 1V. 98. , quae Gronovii tamcn acumen flcctcre baud value- runt. 11931151411; 131x51 Voila. verterat pales. Sunt hic, et in oraculo quad regi Aegeo quondam redditum traditur, atrium petioli sive prominulae partesè 3 1017 d’un? 111196511, Scholin in Euripid. Medeam vs. 679. explicant. At haec ’ occupavit eruditissimus Pauli. Leopardus Emend. Vil. x3.

82. 511396321 mirai: 15v aine?) Éva) Bene memini 03115511! ocra» 1113er l. 75.; hic locus aliam seriem postulat. ném- WESS.710(an in ca schedarum discordia potiusI habetur. Pau- l Janine IX. 5. tarifiai! SE Ê; &uæoçdv npoixh: et c. 8. æçofixh. rab d’un du"? 141’011; 1’; 38911, sacpeque alias. Iunge Vit. Ho- meri c. 21. Post pauca [1. 87.] Aldinum un) E1113. du?" l and in.» 7271 s’unir, salis utique protectum nunc, baud sprevi. Idem , Aldum tamen pmetereuntes, viri doctissimi Corn. de Pauw, Reiskius et Abreschius coniectando divina- rant. WESS. 92. 151 GvÀcÉxuv in? A614; etc.) Sic E7!) Nina, contumeliae V coursa Il]. 14. et Sophocl. Elect. 1201. Similcm ignomi- ’ niam legatis Davidis inposuit Ammonîtarum regulus Chanun , belloque occasionem dedit,lI. Samuel. 1o , 4. Du- ra: in hanc aetatem apud Arabes et Turuxs contumelio- çum poenae et iniuriae genus , quo aut barba vellitur au: ex parte raditnr. De Arabibus testem fero Abulpharaium Hist. Dynast. 1X. p. 186.; Turcarum consuetudînes expo- ’ nit Ism. Bullialdus ad Hist. Byz. Ducae c. 15. WESS. V , 99. surira: à? oixiuurcç) Hic et cap. 126. crrantem Val- larn corrigil L. Bas Obs. Crit. c. 2. vid. Anim. in Ammon. p. 177. Snepcnumcro peccarunt interpretcs in hac voce, velut in Charmide Platonis T. Il. p. 165. 11. Isaei Or. "V. p. 58, 15. ubi 141195770 à chima-1 et dm; 7017 china-ra; air!- crural redduntur ab interprcte p. 45m domi mansit, et e domo discessit: in Dionis Chrys. Or. XL p. 494. c. et Or. VU. p. 127. n. paulo ante facta mentio fuernt chanciras fiançât: ut 14191951! 9130114017211 ap. Alban. V. p. 220. D. 971mm amincir dixit interpres Bach. xvx. 24. In Origan: contr.

35° ADNOTATIONES I. p. 50. scribendum puto, 2’16 china"; «finir Mini-zani. deleta voce nihili initia, nota e "(yang vel 75791.; , quaun vocem adscripserant e lib. Il]. pag. 152: locum tcntarunt Boherellus , Menng. et Dwisius. Recemioribus 18 sinum: passim «:170; dicitur vel «ring. De puera cuius esse: interro- gatus Dingues, acerbo lusu Trym’nç in. Laïrt. VI. 61. V AL C K. Ibid. arnica: la? olximrrcç) Ex Vanne Latinis demi : oporo tuent in lupanari, ut cap. 126. ubi par eiusdem lapsus, notatus a Io. Taylor ad Marux. Sandvicense pag. 59. et pridem a Th. Calao. Censui autem Aldinum nique aliorum 1151 suflicere, neque accessionis incremento ex Mat. indigere. WESS. - Conf. ad Il. 86, 1. notata. .5. 108. dænæuo’rra E1 797 «in; ni! 74:79:11) Postulant hune ordinem seripti Codd.; actif pro brachio ponitur, ab humera in extimos digitos porrecto, sicuti apud Homcrum et brevi post. Amplius est, neque alienum tamen, de Scytharum crudelibus vîctimis r61 - - - 153,151 tu); 315m); d’un; mina; 113011145111; 0171 fis-1 page) ex lib. 1V. 62. VVESS. 109. si; mi Bas-121579; du Swart’gu) Non recuso eam hic formulam, alibi ferlasse. Aristoph. Plut. 242. si! 3’ ai; and çawzîy’ irien» tinMdv mixa: Ioseph. Antiq. XVlll. 8 ,I 4. lutinai ricin" si; 1’61 Utrpaimv: et Alciphron I. 28. eum Bergleri observatis. lnm quod Grorwv. ad Il. 115. 5:05:51»: à? l; nô Bar. un Marin en nomine proscribit, quod en nihil mugis obscoenum videatur, landau: non possum. Adeo-ne sui oblitus Polybii fuit, qui XV. 24. [XV. 26, 1. nostrae 81L] si; néron; dahir and tu? Bwiàiæç. Apollo- dori Il. 4, 5. de Persco , 600.01.31 si; 1’31 Bannis" et S. Luna Actor. xv1. 4o. «au... 11’; 11;! Audin, de Paullo Apostolo et Silo P [fige adnotationes ad illa Lucas Cl. Alberti. W E53. - Cromwianum si; eum aliis etiam Borh. tcnuit: et pulcre quidem novi , amure hoc Atticos scriptores. Ego vert) i; revocnre en minus dubitavi , quad nusquum alibi citra controversiam si; pro E; vel «çà; usurpatuln Nostro memini reperire , licet subinde codex unus et alter isuun prudent particulam, utl. 116,5.11. 135, 26. 147,16. Ill. 140,5. S. CAP. (:XXII. 5. rai p.211 m4171 mini!) Haec et vicina, ingeniose tractata, in Iosephi Pharaonem accommo- darc tentai iuvenis cruditus Dan. Szalhmari, in Dissertst.

AD HERODOT. II.121-123. 851 Franequerae nuper divulgua de Pharaonibus; aleà eum Cerere ludere, enmque Vincere. vel ab illa Vinci , nihil aliud esse indicans, quum Cerner". chum et fautricem, ne! vicissim inimicam experiri. VALCK. 4. au! un 91’de imxs’dai) Cum scripserit in praegressis 1rd! 811017.50: fui! 11111918171014 naira , quidni reeipîmus et Msslis zob." aïno aimais-9m P Mini, ne redent, inpedimento 111mm est, vocem negligens: tacent etiam schedaealiae. Quae vero post nonnulln [L 9.] in Codd. ct; 1421 177: sive :711, 31è m1773 in. mcdiis neglectis, specimen sunt aber- runtÎum 0b itemtas easdem voces libmriorum, neque morari15. i; i981 Virum Ainnrçaç) Cl. Max debuerant. denuo ri 1’931 r57; WESS. Aignan, l quod cupidum ’non retrahet, quo minus ex Vinci. et Arch. a; Mange; recipint. Specta luetitiam Gronovii 0b Medio. l; 114011191111 VIH. 154. et hoc Comici Thesmoph. 251 , I; r6 r51 21111151 .9151. Alia scions praetereo. ld ex St.Bergleri indicio obportunum est: in Darsania, Indiae urbe, mulieres stamen vestis in iugali cxtendere, detexere et desea care une die: Dionysius in Bassaricis, 139113: TÉWM 7111117111; Adrïuuç qui..." , i0. irroarfîm randonna Adrînaç 3’ iridium, au) «Grimm: iflitœvfoî sic postrema , in Steph. Auçrciw: man- ca , explevit Falkenburgius ad Nonnum elegantcr: aliter Sal- masius in Capitolini l’ertinac. c. 8. XVESS. CÂP. CXXIIÏ. G. ai; ivÛçaiarou 11.1111; «noiraud; i071) Bodem’Aegyptios honore Cicmms Alex. mactat Strom. VIL pag. 752. Ciccronem si audimus, thçydes 811*111: primum dixit animas esse hominum sempiternos , Disput. Tuscul. l. 1G. quo de philosopho plane diversa, uti Ciceroni adscripsit Davisius , littoris Tatianus prodidit Oral. ad Graec. au). 41. Et nunc certe eius oralio illud praefert. Ego vero non dubito de transpositis, amanuensium errore, Tatiani verbis. Scripserat de Pythagora , flibustier 7876117010111 ont», nô 019111153211; 3471141119; w;ova’,uoç t’a-r1” 6 il ’Apmorthy; ri; Mi"; 81118111041 hi)! Æâxvam’av. ,Liquida res est ex c. 5. ubi Pytha- gome 4119111153011; sive Pharecydis 11h! wifi ni 3671411 mnnm’æv coutribuit, nusquam Aristoteli, ne quidem npud alios. Atque haec Tatiani caussa. WES S. 1 1. "in 25910111111 3? min? etc.) Optime Mati et Gronoviw. nmdnm; Edd. exprimer: apta est auges ludaeorum nous

352 . ADNOTATIO’NES. floris acvi , plus quum poëticns , fuma; Sus; sive animai rum rotations porque cavernas volutationes apud Butter- film: Lex. Thalm. p. 439. et Windetum de Vin! Funcitorum Statu Sect. V. p. 80. quae nihil ad Graecos et Acgyplioa, quod equidem scinm. Notahilius Ask. ziçiwaw pracbebit specimen, siquidcm apud Stobaeum idem semet reperisse pt «mutinant esse pesse. 1:. Vossius ad libri sui marginent monuit. Non saine misant», aimantions», un" in anima- rum ista transmigration spernebant. Mihi tamcn Stobnei amatori et Hercdoœorum vestigatori, locus ille latet. De codicis Ask. scribe. adseverare possum, nedum vomisse, a. et n supins conmutante. Recte nutem Noster Aegyptio- rum et Graœorum , eiusdem opinionis popularium . sen- œntiam explanavit, nuper ab amico et discipulo Ger. Guil. ab Oosten de Brojn V. Cl. Disserl. de Philosoph. Gentil. Doctrina Morali p. 101.. egregie explicitam adsertamque. Id porro admonitione non eget, ex Graecis Pherecydem et Pythagoram a Nostro spectari potissimum, architœtos in en gente nmutizuxcînuç. Conf. Nemuium de Nat. Homin. c. 5. p. 82. Edit. Oran. WESS. CAP. CXXIV. [4. i; «En: muât-nm hais-au) Potes! imine, ut feeere interpretes , intransitive accipi , ut idem 1ère valent ac iMiî’y cap. n 26, 1. alque in macéra; prames , nequitia , intelligi debet. Possis veto etiam active accipere, su pplendo «ou; vel nîv Ai’ywrav , «lacer; , yraecipitare: tune- que mixât-nu et h. l. et cap. 1:18, 5. et mmôcâau c. 153, 15. perinde et pravitatçm inlerpretari possis, coll. c. 133, 8. et calamitatem, coll. c. l 29, 4. 5.] I 5. orpin nib tout; Sou-ibi aim’çëau) Quod olim legebalur 91min! fou-rieur, merito displicuit. Cl. Reiskius and.» suife- cit, Abrcschius Mm. Ego schedis iubentibus induxî. For- îasse variatum in vocibus fuit, his Soc-n’a», illis routin, videlicct içâ’v, edentibus. Similes âmwçœzim passim se plo- dum. Ceœrum in regum succession Dindons I. 63. in alia shit, et hune Cheopcm adpcliat Chemmin sive Chem- bim. W ES S. - Tours’m mendosnm fuisse suspicor sinœ me vocis ami... scriptionem; quae contextu debuerat ex- pelli, altera recepta. Mycerinus postes dicîtur cap. 129. rai r: i903 031072414, ami 16v M0516 - - - chtimi api; inca fl mû 91h ring. V AL C K. i

AD HERODOT. II.124. 353 ï 16. 137;" un 5d; nid; un etc.) Hoc venins arbitror. Su- perius cap. 41. æsçiunçoç 83 mûri; de: moirai (m’a: et I. 163. si «591539; du 03.1701 «fait»; tin: tum I. 95. 1V. 85. etc. Om- -nia autem haec viam, qua lapides clivum versus trabe- bantur, signant. Bene memini , Diodorum aggeris eius ve- stigih I. 61.. nous agnoscere, et Io. Gruvium opinionis consortem habere, Pyramidograph. p. 1 19. sed et hune ms- nifesti erreris et negligentiae nuper culpam sustinoisse ,1 inpactam a Fr. L. Norden Itin. Aegypt. p. 95., de Pyrami- dibos malta sollerter conmentato. At en quaestio hoc unice19. rouira nonSi à; foi Siampertinet. i’rm amidon) AggeriWESS. sive vide: . 1 namque ad Pyramidem qui referont, longe a vero deflectunt. Quae his opta et nexa sont, au) 1151 in) "au- mon etc. in Laurentii Latinis turbata mire sont: dederat, Illic deum aunas fuisse etiam eonsumtos in subtermneis con- douilla in colle, supra quem Pyramides stout. sed purgari. ista poteruut, modo cetera bene habeant. Rem panois lu- stremus: docetur extremo cap. 125. moltum temporis in medendis lapidibus, multum in trahendis fuisse contri- tum: proeterea uni 76 57:3 au?! apiquas. indien-o «in 051’701! xpo’vov, sive cavernas subterraneas kami eriguum temporis spas-t sium abstulisse. Consequens inde est, ut decem anni stroen- do aggeri sint inpensi. 111m "à hi tu? M’en: opera indi- eant, eius clivi solo et superficiei admota, ut tantae mo- lis Pyramides solidius fundarentur et hacrerent: ad hoc, rai 1718 75v oininaruicavernae sive conclavia sont, destinata regis’Cheopis conditorio, c. 127. Quae quidem si veritati, ut mihi persuadèo, respondeant, manea haec narratio et defecta videtur. Deest temporis intervallum, quod moli- tiones illae desiderabant. Id vero sine msstorum prnesî- dio quis finira ausit? Scriptor ipse his machinationibus «in 0’an 7496m, constitutorum annorum forte ignarus, contriboit. Atque haec mihi satis sont liquida. Malo nunc, quid aliis in mentem vencrit, interponere. Cam. de Pauwconiicit , un) 15v En? 1’017 bien - - - un) n51 503 7:71 sixzmimv, rai; - - - 1017 Nn’Mv icayayaiv , iriez "in Jkiyz.. Sic orationem belle decurrere, et genitivos au) 715v in) etc. aux) 157 in; etc. conmode, uti superius, 81m un» i’rm ri? 53917 , procedere. Io. lac. Reiskii coniectura est: naira 3è Si Hfladots To Vs Z

154 ADNOTATIONES si Siam in: amis-0m, un); fait aisaBiBainuç 1’511 A1911" 111 "in M’en - - - sa) r61 d’un; si; etc. liai, in via paranda , consum- tos «se deum armas, zingue capeya lapides in mm clivum - - - nttollendi , et disque structuris subterraneis. Equidem , ut adparuit, mimi pendeo. In partes eundi si quae necessitas adsit, mallem minore molimioe, «i915 au) r51 in») m? M’- 001: - - - and n77 1776 751, et eum quidem in sententiam, quae soperius posita fuit. Station rai lamiers si... Cl. fayot, cui non adstipulor. W ESS. no. 1’51 i1) tu? A8090) Sed in? roi? M’en stabant ipsae pyramides , in quorum maximam anni sont insumpti viginti. Nullus etiam nexus apparet inter ista et r51 1113 7171 sinusite" Scribi potuit ab Herodoto: rûv in; r31 M’en, in” si; inuit: ai 111901141319 chaulait-m: et ad ista , r51! liard 1’37 m’a.» , adiici fait 1316 7171 e sequentibus, ubi de Chephrenis agens Pyramide c. 127. «in, inquit, 31m1 cisaillons! 6m? rît, «in in 1’017 Nti’Aou 314591.12 insu le minis. VA LC K. -- Substitut, praeeuntibus msstis, r1 particulà [1. 19.] in locum vulgatae olim 82, 0mois muoit difiicultas, que premebatur hic locus. Quod vero consentientem librorum scripturam fouira eum Reizio in rani-ru; mutnvi g videri id quidem necessarium potuerat oh pmecedens ri; 0’805 , quo refertur hoc pronomen: atqoe etiam haud rare a librariis terminationes q; et p temere eum a; et u; permutons novimus. conf. Var. Lect. Il. 16 , 9. llI. 80 , 11. Sed potoit etiam Scriptor, post interpositam parenthesin . motare superiorem ontionis structuram, et eodem nunc 11ti cons- L tructioue (paullo etiam commodiore) qua mox dein oti- tur, ubi ait, ri 82 «119114.13: etc. Quanta suam in sedem repositum dandi casum 1min; velim. S. [25. au) 511.11; ion. Si vcra haro est scriptura , Hermio- tum . aeqoalem statuentem pyramidis huius altitudinem la- litudini laterum boscos, plurimum fefcllit opinio. Mensura enim altitudinis perpendicularis, adcoratissime baud ita pridem inita, reperta est 448 pedum. 2 poUicum; lati- tudo vero baseos pedum 728, teste Crobert, in Demi-id [mon des Pyramides de Gizeh, pag. 57. et 65. 5.] CAP. CMV. 5. ufoifd’açi Aida: et seripti Codd. hune in modum: Homero et Gmmmaticis "a"... [Sic veto et nostri codiez: Herodotei.] Foerint-ne sealae mono x

AD HERODOT. Il. 124. 125. 355 les, in urbium ex-pognationibus muris adponi solitae, spud poëtam, magna rixa est. Vide Hesychium in voce, Tzenen ad Lycophron. vs. :191. p. 38. et Eustath. in Iliad. p. 905. [p. 865. ed. Bas] Hic sont Pyramidum quaedain eminentiae , graduum formant repraesentantes, sive drumlin) , quad H. Stephani non fugit sollertiam, Thes. T. 1V. pog. 1.500. Max [1. 5.] paladin iostissimum est. Moeris: zani- Sn .A-rrmôç. gandin ifinmmâç: ubi docte vir pmeclarus, nuper tristi fato, ilorcnte aetate, raptus, Io. Piersonus pag. 1,09., in Plutarchi Qoacst. Gr. p. :196. a. zanni?" ad Cam etiam normam refingens. XVESS. [4. in?" rad; Êmerouç Mina) In altum [clichant reliquat lapides; scilicet politos illos lapides , quibus universa pymmidis superficies ita obtccta erat, ut gradus, quos modo dicebat Herodotus, non amplius conspiccrentur, sed ut quaeque pyramidis facies nnum continuum atque Ineve planum inclinatum referret. Cacterum de toto hoc mirs- hili monumentorum genere utilia multa, quae vcl ad illustranda vel ad confirmanda en quae ab Herodoto mea momntur valent, diligentissimus Larcher ex doctorum ltineratorum, Pococke, Show, Norden, Soeur], aliorumque commentariis collegit; com quibus interim, dum Magnae Descriptionis Aegypti, Napoleonis nuspiciis edi coeptae, en pars publici iuris fucrit facto quae hoc argumentum tractabit , conferri merentur Abd-Allatif, in operc supra iam a nobis laudnto, Iiflation de l’Egypte com Notis Sylvestri de Sac], et quem paullo ante laudyovi Grobert. Nobis in universa hac open Herodoto dicata id maxime ne fere unice fuit propositum, ut, quid ille scripserit, quum diligentissime inqoircremus, menteu- que et sententiam scriptoris quanta maxima possemus ide14. ’EEnroniîninterpretaremur. Ï div rai obérant adriiç) 5.] Displicuerunt 1 hoc ordine scripta Corn. de Pauw : iouloit 1’55"an 3’ 1:1 roi hl. 7mn, and rai agrafeurs; nisi; «foirer paroi il etc. non sine errore. 3211111305111: nostri Scriptoris ne aliorum consuetud dine perhibentur, quibus ornamlis et absolvcndis ultima manus inponitur. Primum itaquc Pyramidis superiora, tum descendentes reliqua perpoliverunt. Antea l. 164. 13 p.211 3;) "in; - - - iësæonîh. et Il. 175. V. 63. Dia Claude Statilio Z a

356 ADNOTATIONES’ Tauro et eius unphitheatro lib. LI. pag. 527. and 35:11»!an roi; kami? «au... Phüostmt. Hemic. XlX. 1,. pag. 732. a! 32A: 12170511011 «6113. WESS. ’ 18. les: i; 11 capucin) Supra c. 88. rognai». repliant» rom succin ad «entrent purgandum: hie raphani sont, Plinio Hist. Nat. XXXVI. 12. praeennte. Vide ad Diodori I. 64., et Hercdotum ab eo expressum cognosces. Post nonnulla [L 27.] in: restitui, ut I. 7o. atque alias: inter onxi prac- terça levius; nam in.» à? adhseret 11.7 , «in 036701 guiper artissimo nexu, ut quisqoe videt. WESS. 26. in» 33. à; i745 30H01, - - - 013x 034’701 x9051») Intelli- go minus adcurate haec me interpretatum esse, necminus multum temporis; quum debuissem, ohmique haud grignard tempos. Dixerat cap. 121., 20. deum armas insumtos esse moniendae vine, transportandis lapidibus , et eonficiendis aedificiis sobterraneis: quare quaeri potest, cor none in- definite dicat tempos baud aiguum, et cor adiiciat, ut quidem polo. Nempe signifient sese existimare, insuper etiam rationem habendam esse temporis eaedcodis lapidibus in lapieidinisCAP. CXXVI. 8. h rois-1insomti. imam) Suspicor 5.] Es male . repetin e syllaba pmecedenti, scribendomqoc: 31mg si! nuis-f in: 111’001 fait: i’çyom 31119101", pro si; rai (971:: quomodo loquitor etiam alibi. Nain neminem futurum puto, qui Inn nabis e quaesto mulieris voluerit interpretari? me Muffin: i1 roi; inca; fDiodor. l. 64.] eximie dicuntur, qui in pymmidibus exercebantur fabricandis. VALC K. i CÀP. CXXVII. 4. Xi0çïm) Diodoro [1. c.] Ki- Opiv: addit, aliorum sententià non fratrem . sed filions fuisse, nomine XuBfu’i’v, sive, ut mssti , XaBçüm, XaBgmz’r. Qose mihi seriptionis diserepantia, non longe ab Arch. et Vind. recedens, (ligna animadversione est. Ulm verior et melior sit, dicere non possum, ut nec Parizonius valoit Origin. Aegypt. c. 14. p. 270. W ES S. 9. 13mn 1’; niv bien, flouez etc.) His sanitas non con- flat. id constat, canalem describi, pcr quem Nili aqua, interiores pyramidis magnae sive Cheopis cavernas in- fluens, insolam , in qua regis eius sepulcrum , cirrnm- luebat ambituque suo efliciebat. Redibit fartasse sous verbis color, si ponctione adhibita ne molli ausilio coi»

AD’HERODOT..II.125-127. .35;

,rigator, flouent 31’ 0i11030141miv0v chinoisa» si?!» ripailla, fluet» per structura eumdem introrsum insulam cireunylait; cui favet emendationi .Arch. et Volta, et c. 29. b ra? 1117001 mph’lu 3 mon. Stat et bac a parte Reiskias. Alio usus est remedio Pavius , qui quidem 51’011" 31011103010111.1100 34’ 01616- .m, virer 2101m1": ut posterius fioem indicet, in quem ,canalis erat structos et aqua sub Pyramidem dedocta: si quis malit 13men 3P 011.0301011de «du, hnic obniti dette- .etat. Ego in supra depositis adqoiesco. WESS. -- Com- mode Strothius Aegyptiacor. P. l. p. 107. verba 31’ 0131030- 14.1111111011 - - - m’en parentheseossiguis inclusit. Sed coin’liis etiam praecedentia, inde ab illis 701510: 7d; du, in parenthesi posita intelligi debebunt. S. [ 1 1. M0011 Ai0101rm0i7 201110011) Vide infra , ad c. 1 374 , 5. 5.] 12. flrnçcixovras 10’301; 51080iç, ri; Erin; etc.) Partici- , .pia 13103111401; et 11101312; curent suo verbo; quad quidem aderit, ubi 01510341411" formabitor ex 01’110301417; eum H. Stephono .- haercbit tamen lobes quaedam et macula in r17; bien; "31’573 141301009 namqoe baec Chephrenis pyramis baud aeqoabat magnitudinem alterios sive Cheopis, qood supra scripsit clarissime. Elui mihi monda pesse videbatur olim, hoc modo: 110011. 10’301; 1570803; r17; irien; 13 111’- 70100; , ixouimu01’x030’11nn , x1. pedes infra alternas magnitudi- mm degressus, contiguam magma Pyramidi entrait. None in dictiouis genere adhaereo, vereorqoe, ut a lacooa locus ait inmonis. Reiskius, mihi de omissione concors , rif; Erin; and r3 1470100; ration magnitudinis minorent citera fa.- tiens , malebat: Cam. de Pauw riccie. æ. 1311080700111 ni: Huy, r05" 101701909, 17501413111 - - - 051036141101 , Pyromidem alteram, gaudi-agiota pedibus depressiorem, ista. magnitudine, astro- rit etc. tu?" 1470100; locutionem esse, genium Herodoti ex asse respirantem. Ego vero dubito , nec perseqoor cetera. WESS. - 0131036111101, quad H. Stephanus iam commen- daverat, adoptavi eum tribus post Weu. editoribus. Cor veto 610803ç ont in dardant" com Reizio, (cuius conf. Pne- fat. p. xv11.) ont com Schoeftro in 131080101 mutaremos. v nullam equîdem caussam potui exputare. Si’üæofiâ’mv do- dissent libri nonnulli , perspte 6108501" r17; Mm inferiorem, depressiorem nuera, signifiearet. -Scd eodem notione droBaÊ; etiam (œil. ra) nullo incommoda dant.libri

558 ADNOTATIONES omnes, n. .pedes de alterius pyramidât altitudine "nuisît, la. pedibus infra. alternm subslilit. Potuernt porro r3 plinûo; scribere Herodolus: sed czxmdcm in sententimn paulo etiam êignificuntius est 1’6er ,us’yuicç. quad ad eumdem (i. e. parent) magnitudinem spectat, non nisi xL. pedibus infra eum Substitil. Iam vero ferlasse ne illud oixoâanïç quidem, quad et ipsum communi conscnsu exhibent codiccs, opus fuernt mutari. Nam , quad desideratur verbum , quo nomi- nalivi Jmësfmz; et JmBoÊç reîemnlur, potes: illud nullo îm tommodo e supcriori oratione (l. 5 seq.) intelligi , nempe larcins. Pmeccssit quidem ontio infiniln . roôrcv - - - 1min. m’âx flotïrat, cui ex legitimae structuras rationc nunc le sponderi debebnnt accusativi üæoâsz’namz et magna: sed istiusmodi dvaxozaufiz, pluribns prnesertîm interiectis verbis, ab optimorum anciorum et maxime ah Herodoti stylo minime alicna est. 15m, quam cxposui, rationc erudite commodissimeque locum hune Strothius cspcdivit, Aegy- ptiac. P. I. pag. 107-109. Ad rem quod spectat, licet in seslimanda pet se altitudine prioris pymmidis (si in scripsit uli cap. 124 . 25. vulgo legitur) plurimum erra- verit Hemdolus, tzlmen in confer-enda inter se utriusque altitudine non multum a veto nbest. Dimensio diligentissime nupcr instituta docuit , nonnisi quinquaginm fera pedibus deprcssiorem esse ultcra. conf. Grobert l. c. png.

CÀP. CXX V111. [6. rai; nagam’îxç nahua «and»: QlÀtfi’wvoç) De scriptnra vide Var. Lect. De re cnnfer Zoè’gam,94. ne Obcliscis S. p. 589. et, qui’ eum laudat, Hart» in Ideen übcr die Politik etc. T. Il. p. 576. et seqq. 5.] CÂP. CXXIX. 5. 75v 2.:sz riquuz’vev) Scripsit lib. I. 422. and far Maiv "qu’a-hi i; ni Ëaxxrov aunai], et hic cur in. probemus? Produxit Mattaire ex Dionj’sii Ant. Horn. I. p. 75, 1C 76v un), quo de ibi Sylburgius. Tzrgxrym’vcv Arch. nriginem babel ex 756750, nec ancra (etsi G. Corinlhus, in quo vitiosc rsrçvynns’vcv, idem logez-il) pmestnntius est. [Vide Gregor. Dinlecf. ion. 140. eum Koenii et Schneferi Notis in nupem editionc.] In Polybio rsrçunidm sacpius, sed contra Codd., ulî Bocclcri cxcerpta ostendunt. Appiav nus simili passim in luto haerct, quemadmodum et alii. Diversa poëtnrum consuetudo, metri legibus pneus, hinc

AD HERODÔT. 11. 128-132. 359 rsrçvnulsa mima-oz Apoll. 11h. I. 1 174. [Ut Brunckius Apollo- nio, sic nos Polybio et Appiano veram restituimus scriptu- 111111.] An vcro 7579111414311 qucçim; mulier in Oeconomicis Hieroclis up. Slobaeum Serm. LXXXllI. p. 491. fuerit 11- 7mm», disputari poterit; certe rtrgxuuivaç n t’y ,xuvmn’uç and ruminez; in Exccrpt. Nie. Damasceni pag. 42 5. ab omni innovandi periculo liber manet. XVESS. 9. r5 immucmt’vq: in rif; 313019) 01; latam sententiam, vel , po st indicium. [Sic in mitan frequenter, non modopos t hoc, sed et 0b hoc,- quad gallice dicimus en conséquence de catch] Adscripsemt Abreschius si; à? in rif; 91min; iys’wro lib. l. 50., nonnihil discrepans. Diodorus Mycerinum I. 64. solitum ait and maman-mû; in iurc dicundo magnum vim pecuniae insumcre, 3:36v1æ3wpsaiç n77 imuxôv roi; 39x550" t’y rai; aplati mi and 119’301: dan).Aa’r-rm, Herodoli sermonem con- mentans. WES S. CAP. CXXX. 5. t’y nimbant inquit?) Recurrit arat- nai: Jasmin: "Juin Il. 169. et fiuçiç: AM9 inamim Il]. .57. Algydenus ap. Euseb. Praepar. Eu. 1X. 41. rai n Bandit: 31’9- îwç 17630101. Quae ornandi vim verbo insinuant, sicuti et Cl. Reitzio ohservatn ad Luciani Deam Syr. cap. 51. Vide nunc hoc Philonis Iud. de suae gentis ponüfice, Leg. ad Cai. .p. 1035. n. 0’an linnéen; 15 11H? "Mg, et mit-are consilium T h. Mange], ênxzuawin’n reponentis. Idem Lumen ludaeus p. 1005. a. de insano Imp. Caîo , 3an damai-ra fi; Ammoni- pwç, et au) vsBpfnv si; Anima" sin-naira: ubi cautior vir doctus et merito. Acschjlus Pers. vs. 1 82. si ,4?! m’aimait: [un muni; flamba. Sed desino. WESS. CÂP. CXXXL 4. i n’ai; ambiante 1373 d”un) OMI- nuerunt hnec locum in famosa nostrae aetatis lite mg) 1’017 «inhumains. lac. Crorwvius illis aciem instruxit in Defen-, . sione Exercitat. de Pernicic Iudae p. 62.; contra ncriter venit Iac.Perizonius Diss. de Morte Iudae c. g. p. 74. Ama- vi utrumque V. Cl. oh eximias ingenii et cruditionis dotes; fixa ipsa, etiamnum iuvcni, visa fait modum ex- cessisse. Gronovium laudo, eius hic itemtione obstinen- Iem. WESS. CÂP. CXXXII. 7. Émail! rünœnau si Aiyxiærm etc.) Forum: Osiris est. Plutarchus 1s. et Osîr. cap. 59. au!) 305v 54W»: Luth: p.041: mpBaianru hi aérât: mi .9105 Saunier:-

360- .ADNOT.ATIONES n - - - (’11 n’a-m9114: finies; êEiç: difl’erunt ca in paucis, nec tamen aliena videntur. Convenit optime tabula, bava .hauc repraesentans, a Io. Primo ad Apuleii Apolog. pag. .148. primum publicata, et Herodoteis hono consilio, tu spectaculo foret, a Gronovio adposita. WESS. -- De formula nirficiau’ nm vide Il. 42 , 27. et 61 , 5. ibique not. De deo quem nominare nefas ducit, conf. Il. 170, 1. S. - 011p. CXXÀ’III. 5. «imbu - - - 1’97 911,5)Deo?’verum, quad memini, Dei nullius fuit in urbe Buto pan"- riïov. Pmeterea valde videbatur insolens, Enfin» imam- oo’mvov. Si Dei cuiuspiam, Apollinis ex gr. cuius in en urbe templum fuit, oraculum designaretur, scriberem: f1; .9145 animent: muco’mvov. Nunc censerem potius corrigendum 1 «indu; ë; 78 gandin si sa"; intitula-gy MME-"u. Deo crut Latoua Grnecis dicta, Apollinis lsidis filii nu- trix, cuius maxime omnium nobilîmtum crut in urhe Buto oraculuin: n’y: minera iv un; d’yovrau minus "a. nævi-1125», [lm-05: iv Bonn? «in 501.1: Hemd. Il. cap. 83. Mi- sisse cap. 152. Psamlnitichus dicitur legatos i; 80m5! n’- Nv i; 75 mnrnipov ni; Austin 590: à); Aiyuæn’mu-K in; un» niïov duvètera». De Dea eiusque oraculo Iablonskius egit .Pnnthei lib. III. c. 4. Hunc Hcrodoti locum respicit Actin- nus Var. Hist. Il. 41. VALCK. - Scripserit fusasse Hercdotus ri 951;: sed potuit etiam masculine uti genre, quum in cadem urbc Buto etiam magnum fuerit Apouinis templum , (conf. c. 155 , B. et 156 , 8.) in quo et ipso ora- .cula alita fuisse. videntnr. Vocal). intima cur sollicite- tur, nulle caussa subcst: etiam Croeso libuit sa; 914i dm- Èi’cm,10. in 32 "il xçnrrnçx’ou I. 90, «du; 16. 856mm S. de.) Ini hist nihil desidero. mvrn’ïz reticuit et intellects voluit: geminum superius est. au. si mamiïov in Banni; 7671m. Cl. tamen Reis- ltio blanditur, in 3E 19:7, xçnrflipm cuirs? etc. a: ce. inde leur pore , omisse illi secundo. Oracula. Post poum, [L 16.] retineri et par editiones propagari à; urmwdvov 173:1 si rui- sur potuisse demirarcr, nisi et mssti pmeberent: quorum quidem lapsus ut pravus est, in turpior in tot edîtis. Spectavit autem insanieutem Myœrini sapientiaux Liba- nius in Vitae suae Historia p. 20. 11. ignora et propterea en- rame Morello; adtigit et Actianus Var. Il. 41. YV E35.

un HERODOT. 11. 133.134. se. v A20. menée...) ln Leidensi Cod. Gregorii de Dialectis, 14 Herodoœa , prestant ista: in: 911,19. sivou ni; ivnfinnipm t’ont. Scripserat Grammaticus, et, ut cquidem pulo, Herodotus, in: rodâmes du: 75; infinniçm iæinîsu’rram: in quacunque parte regionis secessus intelligent esse iucundissimos. in yi’ç, «Î 75;, et similia frequentnt inprimîs Sophocles. Hemd. l. 215. in dt statut-i; Soph. Ai. 586. 71’ si 1m17. Duo suffi! tient Herodoti loea, quae ad hune locum apte respondeant: lib. l. c. 98. Deioci aedificia exstruxerunt, in: ani- sai; heur: ri; 75059:9 qua. destinarat regionis parte. Lib. Il. c. 172. quem fieri curant Amasis statuam, mon si; m’- Il»; in» d! Enisdmrov. Hermlotea negligentius descripsit »Athen. X. p. 458. a. ’EmBnnipm Grammatici reddunt invu- .xamipta. Parum distant quae Diodorus Sic. meut mimas-ni- pas lib. V. e. 19. in quibus eumdem, quad legituriin Graecis Esther Il]. 1 5. Binis etiam in lacis chtimi-4m. pracbet Diodurus T. I. p. 345, 59. et T. Il. p. 518, 59. Sunt I’Evanniçm loca api; bien and 02776me ni memini. ln no- ,tis ad Excerpta e Diane Cocc. H. Valesius p. 96, 97. interprctatur amoena diversoria et secessus. Apud Aelian. de N. »A. XI. c. x. p.617. in urbe Memphi Apidi dicuntur esse rai-MM 5’03; mi îftBaÏ mxuçwuz’vau mi ivannipm. VALC K. - ’Eannigua, [ou voluptaria. , apud Salustium Bel. Catilin. c. x1. et Plautum Poenul. lll. 2 , 25. harda; n’eut in Grego- rii Nysseni Epist. de Itin. Hierosolym. p. 1o. 1161111159411; Plu- tareho et Athenaeo, quorum verbis lucem vir erziiditissi- mus Pet. Faber Agonist. lll. 27. p. 545. udspersit. NVESS. CÀP- CXXXIV. 2. sium 703131 xaruSE’owav) Haec altitudinem au latitudinem l’ymmidis designcnt, in quae- stione est. si; 3? une?" MITOIMEIM retiro ri P9701 fait «faunul- wv de en seribit Diodorus I. 62. controversiam non diri- Amens. At Plinius Hist. Nat. XXXVI. 12. Tertia. minor quidem prudictis, sed multo spectatior, Aethiopicis lapidibus, «surgit ceux". pedibus inter angulos; quibus utique am; pliorem, quum Herodotus, singulis lateribus latitudiuem ,tribuit. Hinc mnaxoeim n°54311 hie fuisse olim arbitrantur; numeris, ut equidem opiner, multo quum oportebat, auetiorihus. Cum tamen superiore «euh haec fuerit bien" si ad altitudinem referas, xx. pedes nimis quum pauci erunt. Lege Io. Gravii Pyramidogmpll. p. 112. etc.

382 ADNOTATIONES’ W ES S. --- Difiiculœtem, qua premi videbatur, hic ln- cus, non magis Larcherus, quam qui eum praecesse- runt docti viri, potuit expedire. Postquam enim gram verba his gallicis reddidit, elle est beaucoup plus petite que celle de son père, ayant vingt pieds de moins, et chacun de ses cotés trois pléthres de large,- .monuit in Notis, uiginti quidem pedes illos baud dubie ad altitudinem specœre, quoniam latitudinis mox separatim mentionem faciat seriptor; manifeste autem corruptum esse hune numeruml, quoninm, si viginti tantum pedibus baec pyramis miner fuisset alter-a , profecto eaux Hcrodotus non dixisset multo minorem. Memorabili vero exemplo hic locus est, quo me- neamur quum minuta. res quantum interdum habeat mo- mentum. Una lineola, unum leve ineisum n1ieno loco positum, hasce citavit turbas: abiccto commute, quod post uneuâlowxv in omnibds ad hune diem editionihus (mirum dietu!) interpositum erat, omnia nunc plana sunt. omnia reete se habent. Altitudinem huius pyramidis non definit scriptor: multo minorem ait esse paternâ, quum illius lutas quodque in basi nonnisi tria. plethra demlis ri- ginti pedibus (i. e. 280 perles) metiatur. Atque haec mensura exactissime eongruit eum ca quae ab eodem, quem iam saepius laudavi, Grobert repertn est. Vide librum eitatum, p. 95 seq. ont, si mugis in promtu est, Langle’s in Notes et Eclairissemens sur le V oyage de Norden, p. 288. S. [3. AH": 32 i; r8 71mn Ai9nmxo5) Nigrum fuisse lapidem et pretiosum dicum Di0d.Sic l. 64. itemque Strab. XVII. p. 808. cd. Cas., arliiciens valde esse durum, ut ex eo mortaria conficiantur: quare etiam eultros ex hoc lapide eonfectos memorat Noster, Il. 86, 1 5. In Cheopis pyramide primum ordinem a: Aethiopico lapide oariegato tub-v structum vidimus c. 127. 1 1. -Ac videtur lapis etiam huit pyramidi Myeerini adhibitus ,variegatus fuisse eut versi- icolor, nempe nigro colore in ruhrum vergente sut ru- bris maculis distinctus, ac fortune de illo Syenitae 58h ncrc, quem pyropoecilon olim vocatum fuisse Plinius ne- fert, XVl. VIH. 13. Conf. omnino Abd-Allatif, p. 175. ibique 811v. de Sac]. p. a 14 seq. Querc- 11ulla caussa fuit, cur hune lapidem, de quo hic agitur, ab illo qui cap. 127. memoratur, diversum Lareherus statuera. De eodem ln- pide cf. PVess. ad c. 176, 6. 5.] N

n) 11111101101111.04. 353 [8. métra» 7511148.; nivaçihaml)1Licet enim multo miner dunbus aliis, multo tamen haec pyramis crut spectatior et 0b lapidis e longiuquo advecti pmestautiam duritiem« que multo mnioribus impensis exstructa, consentientibus Strabon et Diodoro lacis cit. et Plinio, XXXVI. x11. 17. 5.] 12.. 75v raiç- - Àlwo’vrun, siv inséra) Nihil his inesa se, quad olfendat, videtur: et tamen esse, codicum discors acriptura declurat: alii «upaulâegu Amonz’wv :iv 1’113. fora tasse voluerunt agente usu , ut mruNwiedau, imamats-4m ct Amide: c. 147. atque alibi saepius; alii Marina-I, Minus’m 511 T93. posterior erat Rhodopis; pari structura , quae in Dioé dori proxime descriptis verbis , atque in Euripideis Orest. vs. 1085. si «ou 2171:1le 7:31 indu BouMuuoiruv. At tum, quod scripti mordicus ratinent, (instar in exilium ire debebit. Atquc hoc admonuisse satis est. [Vide Var. Lect.] Ecce aliud. Hercdotus disputatione eircumspecta meretricuvlae Rhodopidi pyrumidis nedifieationem aufert: antiquum rumorem nmplectuntur Diodorus , Strabo, Plinius ; commentariis certe inserunt. Hoc amplius, Rhodopidem Aelian. Var. X111. 33. elocst regi Psammcticho, qui Amasidc, cuius actate feminam floruissc Noster ndseverat, annis ferme quinquaginm prior est. Unde erroris eut Herodotus eut Aeüanus culpà tenetur: neque ille ca liberabitur, si dual fuisse Rhodopides statueris , casque ab Herodoto, Strabon et Plinioconfusas: alteram proprie sic dictam, ex merc- tricc uxorem Psammetichi , et scpultam in Pyramide; alternm Aesopi conservam, et Churaxi, fratris Snppbûs, amicam, quae tcmpore Amasidis floruerit. Haec Celeb. Ide. Perizonius ad stabiliendam Aeliani fidem; quae, si- ncgentur, inœrtissimne coniecturae, etsi olim alia fui opiuionc, locum obtincbunt. Actianus fabellam ex Strabow ne XVII. p. 1 16:1. [p. 808. Cas.] aut aliunde, hausit. Geo- gmpbus regis nomen tacitum habet; de suo Aelianus Psau- metiehi titulum inpingit. Herodotus duas Rhodopides non- novit, et Amasidis Aesopi illam contubernalem tempos: viguisse distincte adlirmat. Utri credemus? W’ESS. 14. 1’017 ’HOmcrrno’Mç) Adbnerescunt ad virile hoc nomen doctissimi viri. G. Cuperus 0115. 1V. 4. p. 58. lmec se capcœ negat; nisi diratur, latere hic nomen patrie, vel urbem eo nomine in 531110 fuisse; vel Iadmonem, ori-

4364 ADNOTATIONE’S gine Saminm , Hephaestopoli in Aegypto habitasse, scribique debere m7 in ’szwrno’Mç. Cronovii similes unit fluctuationes ad Arriani ’AvæBzr. Il]. 5. p. 109. quibus vth hementer ofl’ensus Corn. de Pana: eorrectum voluit m7 Morin-nana, nova voce, sed , utcenset, pereleganœ, quae Vulcani ministrum denotet, et Iadmonia patrem, vel fabrum ferrarium insignem , vel Vulcani potins sacerdo- tem fuisse doceat. Mihi, ut absolvait! verbo, inventum non placet. ln propriis Graecorum nominibua mira multa: 261m; est in Epigramm. XVIII. Cauimachi, huche»: habet marmor a Buherio editum, feminam Nmo’æoxzv dabit aliud , et numus Abderîtarum ’AyaEiamuv: neque ignoti ’Aymbrmç et Kçœnn’rmç sunt. Quae ’Hoauno’mnv abunde defendunt. Confer Comilis Cayl. Recueil d’Antiquit. T. Il.

x 5. ’Iz’êmvoç Eys’vm) Apud Demosthen. p. 729, 30. [p.1 352. p.cd. Beisk.] 265. Nr’mçz Nmazçfnç à.WESS. Pseudolus Plauti Il. 5, 24. 4 Quia [ennuis me esse diIi : alibi dicitur Amphitryonis 8min; ut Phereclis nrvulus Lydus, Andacidi Avæç 6 bipzniovç, p. 5. 24. Lysias p. 256. ëys’uro o’ 15611419"; 0570; Nmoxxiwç mû ’Amxn’auç: recta cepit ista Marklandus vit cl. sed nomen E6144"; genuinum esse vel Theocritus monstmhit Eid. V. 103e! 73. rfiv zrçumMgev (àgaïnæv Aristoph. ’Ax. 27 2. Quod Inox legîtur, [L i7 seq.] 5’; Brahma «unir r5; finirez: W; dvlhs’fim, Plutarchus interprelatur T. H. p. 557. A. th Boule.- fiuvov and; finirai: Show M8213 ont! 0151451: : ubi tandem etiam Samius venisse dicitur ’lœ’âum (vulgatur "Isnmù Mn: n21: ofiâîv Aîn’nrqu «mixeur, Jambon; à? 15v apans’mv mira! Ë! 2:31? monîç. VALC K. CÂP. CXXXV. 5. rif; uowowmô) Fulvii Unini ad Carm. illustrium Feminar. p. 25. annotez? fallenti memorine debetur. Sappho uowoæozâç. qu’emadmodum l’index-us in Omt. p. 25. Diom’s Chvysost. et Hipponax Theocrito An- thol. HI. p. 592. [Analect. Brunck. T. I. p. 582.] Quod Athanaeus autem [lib. XIII. c. 69. p. 596.] ignorantine. la-. hem Herodoto adfricat, Charaxique amicam, non Rho- dopin, sed Doricen sive Dorichen veto nomine fuisse contendit, id sibi habcat. Nasse debuerat, non Dorîchcâ tantum , sed et Rhodopidis cognomine meretriculam fuisse celebrem ex Strabon XVII. p. 1162. A. WESS.

AD 113110001: Il. 134. 135. 355 7. Toîôwn) T9361»; vicîna paene videntur postulare: [enroba o - ai; nîv du: iPoâüæzoç, opes magnas, ut Rho- scilicct. Aciian. de Nat. An. [V. 54. 20631 Éçzïov, 03v Aîyürflov. Cicero de Senect. c. 4. multae etiam , ut in homine Romano , litterae. Notissimum illud , salis exercitatum in dicendo, ut Thebanum scilicet, sumsit Nepos a Thucydide, qui de Brasida p. 287, 56. à «4’32 JËv’mflç, ai; Auxeîaum’mç, tin?» VA LC K» Ibid. si; aîv chou Tommy) Lipsiae in Miscellan. addebntur, me? ’Poà. au... Amplecterer, si verba correctionem requi- rerent, à; oh du; maman". Credo, vim et elegantiae cultum , ut mepe alias, proprio inesse nomîni: Magna. , scriptor inquit, sibi bond. quaesivit, ut Rhodopis esse po- nter-ü, populi videlicet proatibulum et vilis conditionis. Ceœroqui en praemissis ana-indu: advocari non inconmo- de poterit. Rectius [1. 8.] «In à; fi, dissecta priore voce, maluit Reiskius. Postulat enim sententia et probat Cod. Cl. Askew. WESS. - Commodum utique iPoSoâamç: Sed nec incommode teneri vulgatum potuit, adeoque debuit. à; «à To351" 57m4 , indican-o mythe: xe’iMru: ut quae Rhodopi; essct, magnas peçunùu fecit. Caeterum confer Nostrum Il. 8-, 15.1V. 81, 1.. 1V. 99, 21. S. 19. b r5 NavxçaËfl fraudât»: - - Erœîçou) Hoc de mimera quatuor mouilla in Archiae Epigrammate Veneri donaria dedicant,"M; 57Mo: 3590:, yuan-5M, interque en) raÉSE,.K157rg: alia , I Mural, «174qu Nauxpa’nËoç miras. Integruln dabit L. Küsterus and Suid. voc. stgüæzkov: [et Brunck. Analect. T. Il. p. 92 vulgavit et Iieiskius An- thol. Cephalae p. 25. quaedam inmutans, quae non nlutnri fuernt potius. Naucratis ripae Nili adcubabat, florcns con- merciis et scortorum celebrimte, ut Corinthus, Puteoli, et plates ex littomlibus urbibus. Quid in acta patraztent, si Ciceroili-b. V. in Verrem c. 25. tacuisset, ex Aegyptio- rum et Symrum Mainmis cognosci potuerat. Archidice; - Inc-maria durat in Athen. et Aelian. Var. XIII. 63. WES S. 24. Janv - - nepthivsurcç) Archidice minus citera fait fanant. Hinc peüta vox Ionica ncgahrxâvwnç reddijurab Heychio myBÉnroç, myM’Mroç: sic, prompmoinro; fuit enten- datum in Animadv. ad Ammon. p. 65. Reperiuntur et mg!-

566 ADN-OTATIONES une; et mpüüuuç. Cyclîci ci mpnænubm in Philon Bfilia Euseb. Pmep. p. 59. v. Apud Etymol. legitur: AnquÉMrm 959.8631199 [Cognata significatione inlqoçdixit Noster l. l a 55. 9.] Permutantur apud Herodotum locutiones «’71ch I: 11mm et i; M’ywç. Rarius illud lib. 1V. c. 4. si; rem. menuisent cuira; aimerait»; zip. VALCK. ’ 26. si; MirvM’m) Sic dedit e msto Crane». quod si vol in aliis etiam Codicibus inveniretur, probandum tamen foret i; Mtrvmimv, quia nunquam a veteribus à; iungitur quarto casui in talibus, nisi ubi nô; locum invenit. ln his noununqunm a libmriis, sed multo frequentius ab hominibus eruditis fuit peccatuin, quos in mutina re nominari necesse non est. Norma scribendi Thucydide: lib. 1V. c. 79. écime si; 115531131411, un) i; niv Xahuînuir. Idem pag. 148 , 48. [P] E; 13:1! ’An’xv si; 13mm. p. 551., 92. [VIIL 31.] 123247):an È; Ûumixv nui Kim)! si; meniez". p. 527 , 56. [VIIL 59. m5; 3; rèv imimovrcv si; Ouçnænêu maman. p. 553 , ’57. V11]. 81.] Paulo exercitatior facile sentiet, in his similibusque voculas à; et i; non posse transponi. Eadem in omnibus obtinet scriptoribus Alli- cis veteribus, quin et in Atticistis accurntioribus, ratio; e quibus priorum simillima, etiam in quibus utrumque reperirctur, plurima possenl expromi. Ceterum ex hac non magni momenli ohservatione multa voterum Inca corrigi poterunt; nam librariorum delictis recta ratio prdefcrenda est. VA LC K. - De Herodoli usu conf. quae ad c. un, 109. monuimus. S. Nid. aireriez-m: ë; MirvÀérnv) Suum scriptor recepit: neque enim à; 451145751»; veteres, sive regionum urbiumquc nominibus, a5; udstruebant. Thom. M. nia-«E En) oMm’xou uno iinhuçydide invenit, et loco adhucdum controverso. lige. runt hac de structura docte T. Hansterh. Miscell. Observ. Vol. V. tom. 5. p. 56. et Valcken. ad Euripid. Phoeniss. p. 475. Max xartxzçrdpmcs’ un [L 27.] ambigue dicitur. l’o- test Chararum, polcst Rhodopin indican; hune Sappho, à; zonai 1’05 Xâcgz’Eou vaccin-aguflm, mulla Charaxi intervertentem etfuratam, si fidcs Athenaeo , taxnvit inusta nota. Nec pulo fratrexn probavit, in casses merctriculae demersum. Vide Ampl. Cnperi Ohserv. 1V. 4. N’V ES S. CAP. C.XXXV1. 5. z-Ï yrxAanÉ-nuç) Laurentiuo

AD HERODOT.II.135. 136. 367 figuras insculptas, Ëwrlmum’vwç, sicuti Arch. et Vind. Hae- sito in electione. Vulgatum videtur perconmodum et sin- gularius: Vallae scriptoris patrocinatur consuetudo, qua Il. 124. au) fait." ÉwnMMm’vœv: tn1is quoque c. 1 58. «inscris: inwlvnus’vn 11570101: tum 115m.» Ëwsylunm’vwv «M’en, c. 148. Libera-itaque optîo est. ln sequentibus verlendis Volta aberraverat, in viam ab "H. Stephano comiter revocatus. WES S. -- Olim pingebatur immun. Inde deflexum est 55 ysyÀuuu. S. * [x 1. aimiez; stemm! ri; - - - 91:31;) Six» hic idem fare valet ac 97mm M7014, Il. 86, 51. Nam in nua 95,9, pluribus cadnveribus locus erat. conf. Ill. 16, 28 seq. Mox hoc cap. kl 5. pro 95m: ponitur TŒIÇOÇ. 5.] - 16. 16v Enfin-S dæmn’mvov) ln Codd. fortasse reperietur, raïs E. aïnoynmfmv, prouti Vallam in suc legissc Latina ma- nifesmnt: ac ne alium quidem et se ipso progenitorum sepulo turne mandare. Quae prestant in Ed. Gromw. commodum vix admittunt sensum. E1 se ipso progeniti , vereor ut Grue» ce dici possint si amans ozflothIMEwl. Pmeterea fate functi Herodoto quoque dicuntur aliquoties aimwn’usm z qua v significandi virluœ hic illud videtur capiendum. Qui patris cndaver, quad pignori opposuerat, expuncto dehito non redemerat, hune legislutor etiam ipsum sepultura censuerat indignum, nolueraique ut sucs ipse libercs fate functos isto dignuretur honore, mirs (3).on m8292: 15 v Eau?- uô’ imno’mm hâlai: sic scribcndum arbitrer : neque alium quemquam suorum fate functum. De his tacet legem commemornns Diodorus [L 95.] T. I. p. 104, 95. ln talibus u’æmvs’dau idem est ne èmfixâ’vm vel dudum-v, ter quaterve adhibitum Herodoto: vid. Clur. Alberti nd Hesych. in ’Aaro- Wo’KHfl. Hoc sensu men quidem sententia debueraz illud in Attica legs accipi npud Demosth. contr. MaCart. p. 608, 88. [p. 1069 . 1 0. cd. Reisk.] rosi; 3’ dzoynwæ’vovç t’y roi; 3274:1; de à» unâsîç bouffira: .- quorum in pagis Inortuorum nana cadavero fallu. Qunmque legem ad Leges de Sepultura referre debuerat, eum, quia forte lcgcbatur aliis intericcta , retulit ad 00mm); d’un; S. Pelitus in LI... Au. p. 624. Latine vertens. ai qui: in aliquo populo caesus sit. Alciphroni p. 8o. mecum restituît A. Heringa: innââ Kgîræv «51.; 6 7min; rimailnro. VALCK.

368 ADNOTATIONES Ibid. 75v 505m? aïfloyno’mvov) Non expulo, cur mai et Cannerü banc scripturam mutatum ierint, tuunn codi-. eum auctoritatc. ’Auroym’nmç hoc non est loco progcnitus, sed fate funclus, uti Il. 85. 1V. 4. et apud Thuçydidan, manitou: Schol. ad Dcmosthen. Or. de Cherson. p. 59., Quod legcm adünet, de qua agitnr, ca et in Diodori l. 92.. Quanto vero humanius hop. lustinianua edixit, nulli esse licentiam corpom defunctorum debiti gratin. detincre , aut impedimentum facere eorum sepulturae, Nove". CXV. 5. Porro [1. 21.] xzravwai; Gronovii praefert cditio ; in adnolatione mrmvoeâfç esse zut in optima codice; forum errore opera- rurn. Nam Passion. et Ask. prias edunt, a quo alienus non mm. Kuro’wrro 1.9.;ç vAfiLfld’lV A17u’1rrtot inferius c. 172. Vallae, vertentis coupures , lapsum redarguit H. Stephamn in Pro- legom. Edit. secundae, ut mirer valde Cam. de Pan» sucra:- "in ex latinis istis formantem. WESS. 21. Mi pu muerai; 196; r. ) Ex diversis banc aimeront puto lectioneanunndo primum interpretabetur Valla. ne me cauris pyramidibus compares; non ille quidem aliud hic verbum legit, sed minus dextre praegnantem phrasin intellexit, signifiœnœm : ne me sic vilipendm, ut unam cen- uas cettmrum; sive, ignominiosa eum celais pyramidilms instituta. comparution. Ionicum avés-«dm, marocain. , (He- rod. Il. 17:1.) notahat ixœaum’rm et xxruue’wlmo’am. Quîd ait in proximis [L 24.] 1170111111", monuit vir summum [Hamstcrhusius] in nota L. Küsleri ad Aristoph. Av. vs. 1 1 45. VALCK. - Conf. Not. ad. HI. 150, 19. S. CÂP. CXXXVII. 1. 52 lyric-w; m’hoç) Hînc une? Maine; c. 166. vcrum contra tabulas. Non praeteriit urbem Stephanus Byzant. estque eius longe nntiquior memorin in his Esaiu c. xxx. 4. mu) 0x1 1933573) et agui eius Chant (h. e. Anysin) adtigerint. Vocis apud Hehraeol pronunciutîo diflèrt, urbs cadem. Nom quae huius et alii de Daphnis Pelusiis, sive Taphncs, minime congruunt. Tetigit verbo Thom. Pimdo ad Ethnîcographum , uberius vero et distinctius Celeb. Camp. Vitringa, Conment. in eum Vatem p. 168. T. Il. Reges Asychin et Anysin non novit Diodorus , Bocahorin ante Sabacum Aegypto inponens, I. 65. W’ESS. 15. and Êrlfœv rarrme’vwv) Levi open WÆG’O’DKEIYM, Inti fa-

AD HERODOT.’-II.A1364-138. 3691, dum scîo, m5651 posset. Quo vero successu? qu’a-mu, in: . miam de inspersis, ornutus etiam mussa, non refugit nana. In nrhibus, altius eductis, neutrum novi. Facit Codd. tamen discordia nmbiguum , ait-ne raccom’mv an ytvom’mu genuinum: altcrulrum sane [baud dubie posterius] ex glosa venit. Qune sequuntur, a Cl. Gronovio bene consti- tuta et docte explanata sunt. [Vide Var. Lect.] De Bubasti; quae Graecorum "An-1m; sive Diana, nihil addo. Repetit . Herodolus c. 156. quad hic professus fuit, et explicat copiose Iablomkius Panth. Aegypt. 1U. 5. Hoc adcedat, pla-’ cuisse mihi olim.[l. 19.] i511"; 3’ 311011, blanditumque Abreschio: movehnr Nostrixerbîs HI. 160. si 8P 6,14711 17’311"; tu? Mirai Sahara" innovait». Qui in vulgato adquiescunt. auxilium ex Car. Daubuz de Testim. Christî apud Ioseph. lib. Il. 12. inpetrabunt. W ESS. - fini eum Aida tenent edd. omnes, nec nliud e msstis citatur. In F. desideratur quidem iota subscriptum vel adscriptum, sed habet ille tamen 139"? circumflexodaccentu. Intelligendum 53m? m. du: «9’82, miner dîmarn’nrov. S. 19. i805 8’ Ëâs’ehu) Hic si Codices vulgatîs concinunt, panic tamen superius [L 16.] dabunt, ut autumo, «ou.» qua in re tantilla Codicum non exspectassem consensum. Quicquid huius fuerit, Herodotum scripsisse suspicor 1’131» 35 3104911 «7311 mî-rou ninov, alibi suo more scriben tem 1514.11. m Miner, 14570.01: iwzdnçoç, Et «fend-rien: Minou 131’011; Mi).- Mv Chrysippus dixit apud Athen. 1X. p. 575. A. 55m - - uëMov forsau Isocmtes in Aeginet. p. 595. n. En cola; aîv obtint; me! 111311 J5" 0111197 and rad; d’un; lieæmnâs’vrœ laineur, î "15171:: in quibus, mutata mutum pronunciatione, 581011 corrigo pro mon nain mon! au?! -- - sin-omis’vrac quis tandem dixcrit? Comparativis iunctae vocis Minou pleonas- mum exemplis adfirmarunt H. Stephanus, St. Berglerus, F. L. Abreschius, nliîque. VALCK. - Nil opus fuisse solliciture vulgatum , paullo ante vidimus. S. I CAP. CXXXVIÏI. [10. :007de 3:11. Sic recte iam H. Steph. in cd. 1. posuerat: dein vero rursus mendosum Peut-951.5071 habet cd. 2. Caeterum, quid ait quad dicat Scriptor, quoniam exaltatum fuerit solum urbis , in templo autem media in urbeksito. nihil fueri; mutatum, id- Herodot. To V0 A a

370 ADNOTATIONES ciron mugis undîque conspicuum factum esse templum. fateor mihi non liquere. 5.] h 18. Mm à. Ë; lEyda i531) Rediit expulsa proeposîtio. AQuÎ. eiecit, [Gromvius] pulcre novent, non haec ad roi 3513m: perdue": retulit ad viam , quae Mercurii templum fer- ret; id est, ut ille putabat, in qua. m’a. erat Mercuriifà- Mm: per utîque incommode, cum tutus aggerîs tractus et tenor ad Mercurîi nedem ducat. De decoro, quad obten- ditur , id vero’nihil est: suflicit, Herodoto eum verborum ordinem adrisissc. Non memoro Codd. scriptes, neque usum dictionis. Virgilîanum , Hinc via. , Tartarei quaefert Acherontis ad ambras Aen. VI. 295. omnes norunt. Dedit Gronovius ex Nostri copiis nonnulla, [ex Il. 122, 15. mm, quae hue minus spectant, ex I. 10, 12. I. 120, 12. 1X. 35 , 15.] facile, si res postulant, ex Polybio, Diodoro, et Pausania. in primis adaugenda. Conf. doctes vlros in Act. Apost. c.xu , Io. WESS. CÂP. CXXXIX. l. Ts’Mç 3! r17; in.) Tir aîer forte dicere potuisset Ææumnï; d’un, ut mon dicitur 9a- w’rov riMç; caedes,æo’vou ring. Paulo post, [1. 5.] ubi in somnio Rex dicitur iussus ml; 5919:; Afro»; 3111141411", (Conf. Diodor. T. l. p. 75. ult.) neque illud. nec 31111144171. sed 81a- ra’muv Iegit Gregorius de Dial. Ion. mstus: 67.] To. rhum, Tintin Aiyown. ’Hpo’Èn-o; in: 8’, rad; 3910:; - - - niera; hauban". Ionice , ut raina", scribebatur "paies" et "in". Sed Dorica sunt, ut puto, rçaiæm et 111’751»: hoc rarius, et Grammaticis tantum observatum. VALCK. 5. [Jeux Sun-anis") Adiungit Diodorus a) 31:1? ulve» an;- reîv îzthizïv pur-al Stçmm’aç, et par media: sectos eum admini- stris transire, I. 65. cuiusmodi triste sectionîs exemplum in Pythii filium natu maiorem Xerxes repraesentassele- gîtur Musae VIL 39. Ceterum Oracula, quae Aethiopcs consulebant, signavit supra c. 29. WESS. CAP. CXL. [5. 165’001 zain; 07:03:; r: ml ancres, puto, coenosae huma m1111, aptlus cultume solum cran! reddituri. Ac nescio un hoc consilio diligenter collectas cineres certis in aedium œmeris adservare soliti sint Ac- gyptii. conf. c. 100. extr. 5.] 7 seqq. Ë"; t’arl 710.521 â inraxdem - -- ’Anvçrm’w) Omne hoc comma inepme tautologiac , ex inperiti hominis glos-

AD 11131101101211. 133.141. 37. mate ortae, damnat Ide. Perizonius vir clar. Orig. Ac- gypt. cap. x1. pag. 202. Nollem factum. Fluunt ex abundantiore Scriptoris sermone; suntque frequentes huiusmodi iterationes, utî bene observavit Inc. Gronovius. Quod addit autem, cetera Perizonii se tangon dedignari, 61’55qu iman. Viam ille ostendernt ad turpem erronem huic loco adimendum, non sane eum dedecore spernen- dam. Rem vide. Dicit Herodotus, insulam, Anysis tempera in paludibus aggestam, septingentis algue amplius aurais flu- stra. ab insecutis regibusi adnAmjrtaeum asque fuisse quasi- Mm. Amyrtaeus, quad leqçydidis I. 110. testimonio novimus, cas in paludes, quum Persis Longîmnnus Arta- xerxes imperaret et Herodotus floreret, secessit: ab utroque ad Achazi ont Hiskiae, l’rincipum Iudneorum , aevum, in quad Anysis et Sabaco incurrunt, intervallum est annorum paullo plus trecenlorum. Hinc, ut Chronologiae ratio constant, Perizoru’us in: la»! "la î muée-m, trecentis et amplius annis, coniectura plausibili. Mendam nome genuerunt numerorum, perperam pictae ,quem ad modum fAmpl. Bouherius , eiusdem caniecturae patronus, Diss. He- irod. c. vu. p. 71. conmoncfecit prneclan. WESS. -- Nempe, pro HHH olim temere E1111 a librariis hic scriptum fuisse, Buherius censuerat. Aliam rationem secutus Reizius, zsvrœxo’nas pro iman. non mode legendum sta- -tuît, sed etiam rectà in contextu ponere hune numerum mon dubitavit. Cuius rationem et in versione sua adoptans Larcherus , et in Chronologia. Herodotea, quae Toma VIL gallîci Herodoti continetur, p. 108 seqq. ubcrius adstruens, nuctorem huius invemî (ut multorum aliorum quae Rei- zio debentur) Borheclrium celebrat; qui tamen diserte pro- vfessus crut se lleizium ducem esse secutum. S. CAP. CIL]. 5. 15v 14.3741214161) Nec satis apte congruunt ista eum wægzxpnm’mrov, neque phrasi Ëv influe: in": nain nihil hue fucit locus lib. 1V. c. 159. Scribi po« tuit a; Maxt’MçJ, sive 7611147014", ut corrigit Abreschius Dl]. Thuc. p. 65. sive etiam 16 15v naziuuv, ut Reiskius, nempe 769;. InterAcgyptiorum inné 72’111, -- ci Mir ne;le aimanta, Herod. Il. 163. Diodoro commemorantur 18 [Léga- un allah Pa 106,48. [1. 94.] et cl 1447511491 mMu’chI, p. 85,1. QI. 75.] quocum loco desiderarem equidem in concordions: A a 2

37:1, A’DNOTATIONESL passe redigi supra Diodoro narrata p. 55, 1. [voluerat p. 55, 1. scil. lib. I. c. 28.] Indorum collatâ, quam alibi ,tradit, toNflI’ç. Sed in Heradoteis mihi une videtur insolens l1 infini: horum vice si legeretur aima-yin, in vicinis quidpiam novari nihil esset necesse. Scribi carte commode pontil: r51 «5.971311: in" ruguzçnraimov 1’511 nazi- [un Aimri’uv. Sic Herad. 1V. 1 5o. shows" fixa "17 zens-rufian, aracuIi nullam habuerunt rationem. Alibi scripsit b Émis n miaou: et Il. 172. Amasin i1 913321415 me!" main in» Apud alios, pro despicatui habere, dicitur à 063113 m’y, En", vel oison, vel riâseâm. Stobaei Tyrtaeus p. 555. imbellem 0171: i1 Mvneaa’unv. oô’r’ E11 A5791 absent "Mm: praeferrem 11911km: quad habet Pinta de Legib. I. p. 529. A. Il. p. 660. a. et hinc Iamblich. in Protrept. p. 112. A Stobaeano diversum exhibens animosum Tyrtaei’carnien Lycurgus contr. Leocr. p. 162. de Lacedaemoniis vs. 25. [in Reiskii Or. Gr. vol. 1V. p. 212.] ml æzçl tu); «50.01»; «and; .681... Mini imam; me) 1011,10!) 0510 reflex irradiant. Scaligcr et Io. Taylor artel roôrov recte carrigunt; vereor autem ut eruditissimi viri legerint alibi , 71:92 mai Ao’w in". Corrige, soties: nains; rad; d’un); murai; s’y 963:1) 19’719: ixovrtç, me) "Un! etc. Ah his parum distal illud Euripidis Androm. vs. 209. ni! à? 2x59" 063.211.917 149m, vel 11’511. Scriptar non inelegans Il. blatte. vu. 12. iv cdâtyi iriâiro. VALCK. - T6 noix:- uov’râ’v Aiywrimv legit Schneider in Lex. sub voce Hagu- xçaioum: et accusativum 11; noixmov ad verbum craquant. refert, confcrens hune locum eum illo V111. 20, a. ubi zæçaxçnenimvm r31 zen-p.61 max ab ipso Scriptore per 1113521 1’on Fuse-1 mut-alune; explicatur. Vulgatam l1. l. scripturam communi consensu tenant libri omnes: ac fartasse ipse Herodotus , syntacticis legibus non nimis religiose adstri- ctus, E11 vim-yin Ëxm cum genitivo casu construxit, quum cognatam dictionem «51971311 ("zen in anima habuisset. S. 8. 1901617111 r: uni ’Ao’a’ufimv. Iosephi codicem postremis canisse , significarunt Palmerius, Marshamus, Vitringa: quam tamen rem dubiam relinquunt ludaei scriptoris membmnae. Quod si vere absentiam enrum vocum animadvertit, ’AçæBim "fards. qui brevi sequeturLIosephum quadumtenus iuvabit; nam et illi non adcensentur As. qui Sed praestat, quad res et schedae omnes adprobant,

un .H E non o T. n. 141. 373. defendene. Cer’te Sermheribo et Ambum, quibus trans lori danem et in Petraea sedes, amplus numerus, et Auyrii dicta audientes fuerunt. Quod autem vir eruditus loupbo Ant. X. 1, 1. Senacheribum 801017.50: 141571111 nominanti , ad- lpœuit, Herndotum eumdem n’y pina Euraxa’ptfiov Batavia nuncupasse, secus habet. Max [L 10.] 1’; dæoçlm 05111M145»! oportuerat. Vidimus Arionem aim1MÉmc i; 911°;an I. 24. et erunt deinceps alia. WES S. -- Conf. VIH. 109, 8. et DL 54, 15. Sed nimirum l1.l. non modo cod. F. quem in Var. Lecl. memoravi , verum etiam alii omnes et cd. Weu. eum superioribus edd. in dnmmtvov consentiebant. S. 20.1’1ru69as aimxontvovç) Cam. de Pauw 1131111014va, lut cimxmëmv . posita post 13109151111111; maïore «1714i. Prius etiam Reiskius. Nolo refmgari: qui volucrit, pationum arcesset Gronovium Il. 66. WESS. - Vide nostram Var. Lent. ad Il. 66, 1 5. Nempe recte ibi Gronovius de nominative participii pendente, ut aiunt Grammatici, sive absolute posito monuit, ubi alias genitivus absolutus locum babet: cuius dinandier; exemple quidem etiam in Notis nostris ad I. 35, 1. p. 1,2. adposuimus. Simillima vero ratione bic, ut in oratione infinita, loco nominativi participii accusati- Vum absolute positum habemus; quemadmodum Il]. 99, 6. «131131 anémier, pro ea quad ad legitimam syntaxeos norÀ mam mini; nuons’wu esse debehat. Max rinçais; 5091.1191, cir. eumfaranea hammam tuba, ut I. 95, 8. S. 1 2 1. Ëwmvat’v-ru; "and; mi; etc.) De muribus agrestibus quae prodehantur, tantopere Polemonis narrationi et grammaticorum apud Eustathium [ad ’IA. ai. 59.] de Tmadis incolis , mures venerantibus, 511 rai; "qui; fait «chu-(m 311’er n’- ëm, congruunt, ut eodem fabulari fonte menasse diacres. Namque, aliam Assyriorum icladis caussaln et locum fuisse, ex bain, qui ca vixit aetate, c. xxxvu, 56. exploratum habemus. Dege ibi , si vacat, Camp. Vitringae Observatio- 24. 7140071 51mm) Mediceus, et illi consentanei , si 79.11. 1131 and drink», sicuti Plutarchus, Appianus, Polyaenus et alii , praebuissent, ansam praecidissent quaerelae. Eequis unquam 71114151 1leva aptavit? Quando malins Aida, EI- aubins, schedaeque plures. lta Xenophon K99. [11113. V. [e. 4, 45.] p. 14a. 711ml t’a-m mmëeMfiulenux de Usu

374- ADNOTATIONES Part. p. 568. Étienne; 36 5mm 16 «Gus 71111113; 3710" affli- xa) m1511 tir Mi! aman. Alîa mina. WESS. - Adden delà». Var. Hiat. XXX. 57. quem locum Gronov. in Notis citdvit, liœt absurdum 13161711111 in contenu posuisset. S. CAP. CXLII. 8. 7mn) mie 171?; 111391137 barrât Être! in") Rond dissimilia adams Alex. Strom. I. p. 401. [p. 246. eerugd. Bat. 1615.] et Homericî scholiautac. [ad ’11. de 350.] Alii sut brevius «ut nmplius temporis spatîum 117 mg? contribuant, uti Theod. Ryckius Dissert. de Prim. Bal. Colon. c. 4. et Io. Alberti ad Huychii rasa? docuerunt. No- :ter non semper sibi in annorum 711112; ambitu mpondet et coupait, quad I. 7.; si sana isthic omnia, teslabitur. Alibi praeterea de singuh’s honu’m’bus sive regibus sine une finiti temporià notatione voccm adhibet, veluti VI. 98. Conf. Inc. P4111071. Orig. Aegypt. c. x1. p. 215. Seripsi et Arch. et Vital. post pauca [1. 1241.1) 176;, rytfiXflfl’ufl cm, degantiua quum scribarum pro ingenio rams. . Dixi ad la 1 56. quibus Euripid. Hamel. vs. 961. et Helen. 641. Imam de Hagn. Hered. p. 89. adstrue. W ES S. * , 16. i5 ’1’"ko 161 5km influa) Neque hoc debuerat (amati. Alium respicit locum Suidas, [scil. I. 15, 4.] quando IE5 Won interprelntur in 11511 m1101»! n’ira»: hune Thomas M. ÉE 591m optime reddens gêna r17; nankin, in voce .25. ’Iors’n , inquit, 31-1 i ’85 1’01" gr: un) in) 1’05 (En riflé fou. [Sic in il!!! dictione, in roi; m’a": nantie-0m. 1H. 83 , 14. IV.’118;9.] En saepenumcro latet in compositis vis, velut in Ëmrçoç, ïümaç, guitran, fixing similibusque; in M170 «a, innfiùa. 350m3. Apud Aristid. I. p. 175. Ennui? 117; abonnira; idem est ne inanition. Aristoph. Nul). 88."!xrrpt- du 0k faixmu "à; ont)"; 7961911; ln Thuqyd. Il]. 55. in?» rime» Schol. reddît 75a; tu? rabroua. VALCK. au. 73v Sun chemina) Corrîgunt Mùœu. Lipsieru. du 5M» nivani’zaz, solen: resiliisse e sedibus suis, velue pila in murum misa nîvœxu’mu resultat. [Nempe sic Reiskius.] Non credo, nec en verbo poteslas. Baud multum huic fnbellne dissimilis Plaîonîca, Poli-tic. p. 369. A. 0;; in , regîs Alu-ci lente, :0" 14311 oint-Élu: 75v, Il; 1’03"11 ro’fl du» Qu’a-b, iri- "au 3’ in "17 barbu, in ortu salis et acensa 111301-11111un siderum muleta. Scaligcr, Emend. Tcmp. pag. 198. (quad et Galas adscripsit) veri quandam umbnm in Acgypüis

AD HERODOT. II.’142. 143. 375 his nugis quaesivit et invenit. W 1335.- Tum in Acide!» dis hue adiicit idem Vir doctissimus: ,,Inpendit huic loÏ- on Dissertationem 1v. T. Il]. p. 300. Edit. Paris. Origin. Leg. et Art. eruditissimùs Goguetus, multisque disputatis eum oorruptum et 0b defectum meliorum codicum pro dupez-Mo et insanabili habet: videri tamen Aegyptios obscure indicssse mutatum salis cursum tempore iosuae imperaœris, et Hiskiae, Iudaeorum vagis; de quo litro- que in foutu libro cap. x, la, 13. et ILReg. cap. n, 9. Quae disputatio, uti elegans est, in. pinne coniectu’o mu. aroessitaque, nique in scripta: membranes aspera et iniqua. Aliam imper medilando extudit [idem] vir doi- ctissimus in Memor. T rivultin. [Janvier 1762.] T. LXV. pag. 409. un. Anim., maximopere urgens, i5 a...» non esse extra. mies , quae Gronovii latino, verum et «de con- tacta. Sententinm Aegyptiorum et Herodoti esse, solen quater inde ortum fuisse , unde oriri solet: et bis cursum illinc inchoasse, ubi Herodoli œmpore occidebnt, bis eundem finiisse isthic, ubi eiusdcm zieute oriebatur: n’y in» hic 30km non innuere, sed solarem periodum, quae spatio annornm undecim millium trecenlorum et qua- draginm revoluta varies orins occasusque, sive initia et fines, habuerit. Hue, nisi aberra, tendit operosa eruditi ’ vil-i explicatio, quam quidem laudihus ferre, probant non queo. Namque et longius a-bit a Scriptoris verbis; et .prodigium, cuius mussa ndfertur, cnervat. Quid ista enim, si solaris periodus significetur, sud «231v et?! sa? Aime! 1316 flairer. inpomôînu? Et quis unqunm in» du? rima et www de periodi solaris initio et fine, ut alin ne addam , posuit? Ipsam sollertissimi viri dia tribun adifi Hue igitur W au. -- Porto idem Hmdoti locus ingeniunl diligentiunque Academicorum Parisiensium , De la Nana , Brcquigny et Dupuù, baud admodum prospero quidem sucœssu exercuic , quorum interprelationes rationesquc To- mo XXIX. Historiae et Comment. Acad. Reg. Inscript. p. 64. et seqq. exponuntur. Scaligeri rationem secutus Reims, in bravi argumento huius capitis scripsit, intm id tempn initia»: vagi and bis in astate»: , bis in idem incidisse. S. CAP. CXLIII. 7. ("aux 93510,91 ictus-an - - - rixe,- u hmm?) Suun defendere videtur 1V. 103. 5’23 215m m’-

.375 ’ADNOTATIOINÈS spina &vœmiçœçtinqï z etiam Demoslhen; wifi tu". pag. ioo. [pag. 172. cd. Reisk.] mi Aï, cd zanni; irrue-m, «33’ daup- vamz’mw. Alciphron. l. 30. eum animadversione Berglcri. WESS. - Dubitare videtur Vit doctissimus, note-ne fecerit Cronovius, quod Yann loco olim vulgati iræ-ç? reposuit. At proprius hic locus verbo media erat, ubi agitur de statua. quem sibi Partit quisque, non alteri. .5. 9. Ad vulgatzun olim scripturum tan-çà; 3’an 1505181 io’vm, hnec monuit VALCK. ,.ëœuroiî scrihendum cen- sco, sui quemque patris filium esse demonstrabant; e similitu- diue niniirum iuiaginis 1017 aïno": dwooavo’floç- Sed unus- quisque tune illorum une) 6011.1.3; Haï; dynamité; bouif Vide Var. Lect. S. 10 seq. 3155161"; 31è ovarien de.) Haec scripti libri suspecta reddunt. Nec sunt, quad Gromvius ndposuit, ad sententiam adprime necessaria, sed Herodoteae tamen redun- dantine minime contraria. XVESS. r2. dvuâimyn 1’; imams. 9tëv) i; 9:61 influa [5m31] et aimâîcm ni» rançniv, [L 3.] vulgo Graecis diccbatur 16 71’- »; si; 3:31 aimâtes»: et, voue yin; omissa , JIÉOIpn i; 9m51. Proximum accedit 1211151141 13 yin; il; Alu, et yin; aimai?» nazi fait hinc-1’071 nimmu’nv in Philostr. de Vit. Apoll. I. A. V A LC K. 18. m9111." in 111961410; 71151111") Inepta sunt quae vulgo hic legebantur, Imam.» irovamâo’umv. et orationem inlterturbant. Henr. Stephanus, ut imperium tolleretur, Hiçumç [sive minima; veinent] invonaâom’nuç, Piromidas cognominatos, emenduvit; Beiskius, [minium ironwéfsmp Quorum ego conatus non aspernor. Quanta tamen prac- stantius Laurentii et Codd. illud 11191111411 in Influx mém- m, Piromin u: Piromi progenitum. Ausus sum, nec pute damnnbili consilio, id scriptori reddere, siquidem superiora id et ratum habent et sibi postulant. Belle Gronoviu banc maiorum in Aegypto conputnndorum rationem et SJMJÏO I. de Provid. p. 95. o. firmnvit, gratias sine dubio Mediceo acturus, si quid huiusmodi dedisset: et emt tamen ’ a Calao in medium depositum. lem, si fides Kirchero, HIPQMI Coptis est vir fortis et Haras, Suppl. Lex. Copt. cap. 7., sive, ut Rester, un. xqËyuÛdç. At certa non est: nçmque illi in Prodromo Copto p. 295. ac alibi HIPQMI-

s I sa 1112110110111. 143.144. " 377 sir sut homo est , sine ullo boni malive additamento. In- spiœ H. Relandi Dissert. de Copt. Ling. p. rMIaÔlons- Hi Prolegom. Panth. Aegypt. pag. 38. WESS. - Deos et airerons sui generis auctores arroganœr iactantibus Grac- culis sacerdotes Aegyptii suas quidem Reges, qui hominibus impemssent, omnes homines fuisse comprobabant et hominibus natos. Homo Aegyptiace «(11.1113 dicebatur; Ha rodoti 1.10.61 naiynôëv lusum,esse etymologicum monuit Ia- blonskius l’roleg. in Pantin. p. 58. VALCK. - Ah Aegy- ptinco vocabulo Piromi Indicum Brama , quad alii Biruma pronunciant , derivntum esse sibi persuaserat Luron; cuius vide, si lubet, Hist. du Christianisme des Indes , lib. V1. T. Il. p. 224 seq. .5. CAP. CXLIV. 4. "in s’o’vra; dans "in sivôgsin’mn) Qui hic nobiscum studia tractat liternrum, vir ingeniosus Joann. kFebvre, corrigendum suspicahatur chiton-u; in; r. ai. atque ita legisse Vallam, vertentem , ana eum hominibus habitantes. VALC K. - Magnum Theologiae Aa- gyptiae , quam docte digessit, præsidium Iablonslrius in his reperit, sed mec indicio infirmum et haudquaquam la- cuples. Quid enim, si semper deorum unus Aegypti fuerit dominator, si suas sibi successores hnbuerit, urtes in- venerit, formarit legibus et institutis civium mores, ges- serit belle, vitaeque finem et sunm sibi sepulcrum habuerit, negundus-ne erit eum hominibus egisse? Nullum quidem fabulnris illa doctrins 3181 d19çmos131’a adgnovit , nec vero sustulit eorum inter homines et cum mortalibus canmercia à laçai: été." "agonir. Testes fera Diodorum 1.12. et Plutarch. Is. et Osir. c. 18. Atque haec faciunt, ut verissimum putem , pluton-as; ailla rein sivflça’mmn , habitantes eum hominibus, quomodo Valla et scbedae quaedam. Convenit egregie istud fabulis gentis et scriptoris sententiae. Obstat, neque difiiteor, Athenagoms , quem si dixeu ra, calice emendstissimo caruisse, nihil panetur, quad a veto abeat. Sed placet his in conmutationibus r6 MHAEN iArAN. WESS. - Sana, Ne quid nimisl Sed et, Ne minus iustol et , 81mm caïque! De scriptu me ratione apud Alhena- garum, vide quae in Var. Lest. monuimus. S. 7. "En" , xaraæuürœvra Taoâ’m, Bariuô’rm etc.) In Lati- nis a Valla venerat poslquam ezstinzit îyphonem. Scie

378 ADNOTATIONES hello superatum periisse Typhonem apud Diodorum I. 88. nec non., quae Plutarch. ls. et Osir. c. 19. litteris manda- vit, et Stephan. sz. in voce iHçsi. At Herodotus nihil tale. Significat regno, quad fratri per scelus eripuerat, deiectum ab Haro fuisse. Simile est mi; mon»: 151 705m1 saunaient; 0’ Maçss’vm, Vl. 43. , quos ille abdicsre coëgerst. l. Vil. 105. 1’81 il 13118 Angelot: ruât": mandent et Il. 162. De Osiride, ceterisque Aegyptiorum diis et eorum ordinibus perco scribere. CL Iablonskii hic campus fuit, Prolo- gom. Pauth. p. 75. , in paucis ab Herodoti mente abernn- tis. w ES S. CAP. CXLV. [8. Siidxwral 1101 «10’041. Vide cap; 43. huius libri. 5.] 14. mai 5541.5010: in: mû xiNat) ln numeris lute! error. Ah Hercule ad Herodotum abierunt anni ferme nongenti : ergo, si in his nihil fait admissum, a Dionysa. Cadmi nepote, ad eumdem anni circiter septingenti: ergo Bacchum istum inter et Herculem generationes(y1mû) plusquam viginti. Atqui non plus quinqua generationibus Bacchus et Hercules disiuncti fuerunt, sicuti ex Apol- todoro , Diodaro, et aliunde cognitum habemus. Quinque generationes, siquidem tres centum dedcrunt, quad cap. 142. adseruit, oentum fera et sexaginta consummant 11n- nos. Unde conscquens est, ut, and 551.0170: E’mz ml 751’- m. anni ferme mille et seraginla, reformetur. Vidit hoc ac recte ursit Th. Lydiatus in Oxon. Marin. p. 25., probavit etiam Bouherio, Diss. Herod. cap. x1. p. 151. Animadverte- rat mendam Palmerius quoque, Exercit. ad Graec. Auct. p. 12. , finxerstque Man’s-101 1? 950.101 usina-r01, nongenti ont mille ad summum; nimium a rei veritate et prison loci lectione desciscens. WESS. -- 55 si un": eum Reis. et Barh. in versione adoptavit Lareher. Quae quamvis et per se probabilis et alioqui necessaria videatur emendatio; tamen dici non potest, vulgatnm huius loci scriptural! (sicut illam cap. 140, 7. et passim alias) permutatis inter se nolis numericis admodum inter se similibus ortum debuisse. Multum enim difl’erunt prisme numeri utriusque nome: nam 600 hac nota IÎÜH designantur, Go vert! ista El A. S. CÂP- CXLVI- 7. a». d’1 r1; mû "dm; 0230.0»; etc.)

AD HERODOT. Il. 145. 146. 379 Maliens «il; d’une. Hoc videtur voluisse: si Hercules, Dionysus et Pan, in Graecia asti et educti, prisaorum Deorum nomina. et tintulos invaserint; etiam alias huma- nae originis, pro diis superstitione Graecorum habitas, dici non iniuria passe, illud ipsum in semet «permette. Quse sane suspicio ex earum est genere, quibus veritatis chamcter detrahi non debet. Unde enim tot laves, Apol- lines, Neptuni, et ornais fore ille «agoni; dynamisa»? De Mercurio Maiae filio, tu? 1311193 aut Aegyptii Thoyth sut Samothraciae Cadmili titulos et ofiicin occupante, testantur conplures: nui; Tmâups’âazç 31’ W1 his un 410051069111 30’- Eav 6119.0171, arabas ( immo 1101m , ut Hemsterlwsius 1014150- ;u’mv sinua .9151, vcrissime Salas Empir. 1X. 37.] pag. 557. Castor enim et Pollux , Tyndari et Ledae filii , Dias- curarum,’ qui inter Cabiros Samotbrncum, nomen et honores vulgi et vetcratorum artibus inpetraverunt, et diu servarunt; quad Hemsterhusius V. C1. , tanta eruditioo nis variae copia ad Luciani Dia]. Deor. XXVl. pag. 282. patefecit. ut nihil supra. Herodoti non iniustum de similibus arbitrium. WESS. -- Mihi ,. pace praestnntissimi Viri dixerim , longe alia Herodoti sententia, aliud ratiocinium esse videbatur. Occasione mentionis factae Deo- rum, quos antiquissimis. temporibus, priusquam homines regnassent, regnum inter Aegyptios munisse sacerdotes Aegyptii memorabant, redit Scriptor noster ad idem argumentum, quad iam supra cap. 45. tractaverat; scilicet ad quaestionem, utrum Deos suas Graeci ab Acgyptiis acceperint. nec-ne? Haec sunt illo 03140611001. quae initia huius cap. dicit, dune rations; nempe altern eorum qui adfirmant,.altera eorum qui negant. Et nunc quidem quaestionem’istam respecta trium Deorum, quos superiore capite prae caeteris nominnverat, instituit, et in hune maxime modum ratiocinatur. Negari non potest, Herculem, Dionysofi atque Pane»: deos esse multo antiquia- res-i113 aetate qua nati in Graecia feruntur viri illorum cognomines, quos ut deorum choro adscriptos calant Gmeci : adeoque constat. esse bas malta recentiores. Iam si priscis temporihus noti fuissent Graecis Hercules aliquis et Dionjsus et Pan, dii qui inter Graecos raguassent; tum bi qui bos deos ex Graeciaipsa, non ex Aegypto, repu» I

380 ’ADNOTATIONES ’ tendos statuunt, dicere posent, recentiores bos. 4mm Herculem, alterum Dioqysum , alterum Panem , priscorum illorum nomina et honores occupasse; Atqui antiquior apud Gruecos Hercules , quam Amphitryonis filins, nemini noms est: (silentio hic practerit Scriptor id quad inter omnes constabat , Herculem hune, prius Alcaeum. vel Alci- dem nominatum, poslea demum oraculi iussu Herculis nomen accepisse: conf. Sext. Empir. 1X. 36. et ibi Fabric.) Dionysus vero et Pan, non modo prisci , Graecis ignotî; sed ne mention-s quidem hi , quos colunt, satis illis noti surit, ac [en peregrini (nisi quod in Graecin nati putati- tur) ab illis habentur. Unde colligi par est, trium priscorum deorum , Herculis , Dionysi atque Panic nomina et cultum nonnisi si; fera œmporibus primum iuuotuisse Graecis, quibus natos in Graeciaesse hosce reœntioru istorum cognomines constat. .5. . l l. au) 5mn ë; Néron) Adtigit Aethiopiae liane urbem HI. 97., Néon, non ut Edd. Ninon, adpellans: quod et hic saquer codicum imperio. Alii alibi locant et Nu’fl’œr scribunt, de quibus ad Diodori I. 15. Nihil practerea interest, utrum i; muât infinitum an ifiiddaaro optaveris. mu- sLaL’umç n; m1925 eodem in fabula Aristides princ. Land. Dionysi T. I. png. 29., Ëvs’üauh 1’97 met; Apollod. HI. 4, 5. un; burinât-m Orpheus Hymn. XLVII. 5. WESS. p [17. T1571 p.5 un etc. Nempe haec de tribus deorum ordinibus, qui olim Aegypti munissent imperium ,’prîu5- quum homines coepissentin eadem terra raguait: atque etiam quae de priscis regibus ex hominum genere hactenua memoravit Herodotus. 5.] i CAP. CXLVIÎ. 13. imagina-ré to: un: Jack) Nob- bile est, neque displicet , ixt’xpn’o Arch. et Vind.; quem in modum iidem Il. 151. III. 94. VIL 220., consentienœ isthic Med. Ask. et Pou. Tale etiam Souche» 131 "nimber Sahara); 1V. l 64. [At alibi formationem paulo auperiorem , duabus concurrentibus consonis, amure Nostrum iam siteb pius observavimus. Nec vero opus fuit, ut religiosam in huiusmodi minutiis constantiam servant Scriptor.] lem supra quod posuit, [1.5.] post Sethonis excessum, sive and ràv ips’a: tu? Bandeau, xu. principes lectos fuisse, id insuper Marshamus habuit, Anysin coecum et Sethonmn œ-

d’8

AI). HERODIOT. Il. 146-148. 131812 ; blogb’xn. regum satis inprudenter inserens, Cati. Chron. pag. 538. WESS. ICÀP. CXL 711.1. 5. 6739 1;; Hum; n"; 15101960; and Kpcxoau’xm - - m’hv) In Stephano Byz. quem hue respe- xisse L. Holsteniu: aliique monuerunt, mendam relique- l’un! intactam: Kpoxoân’Mv «in; situ fuisse dicitur E; r5 Muet): q? Hum iv Airxin’rqa. corrigendum sine dubio: Ë! ri Moîçùoç Hum: neque enim lacus iste nobilissimus Moeris , Moïçiç, dicebatur, sed Moeridis: M075»; Alun: semper Hero- doto, Moipîoç Àl’MVfl Diodoro ceterisque. Herodotei non meminerat loci Cour. Gesnerus, Marcam vel Mareotida palu- dem designari suspicatus Aeliano de Nat. An. V1. 7. ’Ev ri Aîyu’zrça me) ni: Man" du quovm’nyv Mdpzîoç. 3mn: KçoxoËEI’Mr «d’un scribi praestat Molçiîoç, quad in Diodoro probavit et Cl. F’Vcsselingius. Dune sunt a se invicem longe dissitae paludes. Alexandriue vicina Mdçm, et iuxta quam Laby- rinthus erat, inter nomon Arsinaiten et Memphiten , Moi. çiâoç Afin». Veteres admirandum Iacum Regis Moeridis iussu Ixilpoa’obrrov fuisse consentiunt: vid. W en. ad Diodar. I. [e. 51.] p. 61. Contra testis oculatus Aristides Maream et lacum Moeridis, et paludes infcrioris Aegypti , Nili xo’Mrwç fuisse iudicabat, in Aegyptîaca T. Il]. p. 591. in yole Mol- 4.139; Hum, mû ni and; roÎç hm: (sic egregie corrigit vie summus P. W esselingius ad Hierocl. Synecd. pag. 726.) au) i’Maz’euz s’E aimé"; du roi; Nancy minuit. In Moeridis [un nuper lavis mm qunesivit Eruditîss. Schmidtius: cui sub Bacchi et Osiridis fabulis Nilus latere videtur. Caeterum urbium Aegypti , quae quidem nabis innotuerunt, Aegy- ptiaca nomina saepe latent: indigenis crocodili vulgo X43... du: appellabantur: Herodoti testimonium lib. Il. cap. 69. firmnt IablonsHus Panth. P. III. p. 7o. illinc probabiliter ductum genuinum fuit urbi Crocodilorum nomen. Quae Graeci nabis tradiderunt Aegyptiaca Domina , de his plerisque credi par est, quad de nomine Cambi, observa! Aristide: T. Il]. p. 608. Aiyüm-m au) Smgdnuærac nomina, in sonum mutata faciliarem , ori sua accommodai-nm. Hoc facile ferendum: sed saepenumero nullius ingenii lumine dissipandas tenebms atTudit historiae veteri illud ipsum, quad in nominibus Aegyptiacis Salonem fecisse Critias. nurrat mon. , T. HI. p. il 5. A.,3m1ruv9mo’mvoi ni!

382 .A»DNOTATIO’NES. tu?! houâtes! Nanar si; air lainât ouvrir maxixe-1. Hue in re frequenter etiam peccarunt Philo Bybliuret antiqui Foe- deris Interpretes Grneci. Ne nunc quidem desunt imitato- m istius historici , quem notat Lucianus de Historia strié bendu T. Il. p. 29. vid. Plutarch. de Fort. Rani. p. 322. r. VA[4. 76v baiL la. 39vC Ao’you K. me») I Quaenam ’sit h..l. vis particulue fin, velim doceri: videtur ad au... A?» rets» renda ;- nescio vero un divisis vocibus si M scriptum oporo tuerit, profecto. Sed , hoca eum maxime scribens , intelliga referri verbo râv bd :78): Boy ad ca quae cap. 147, 3. posuernt, fait" 5’33: menin-u. aventurant Si r: «drain mi 7;; fui; mon. Lalgyrinthi rudera , et cellas ubi sepulti suri avec). diii, vidisse sibi visus est descripsitque Savary, in Lettres sur l’Egyple, T.lI. p. 24 seq. Caeterum multa ad Labyrin- thnm spectantia erudite collegit disquisivitque Liv-cher in Notis ad hoc caput. Totem aedificii rationem distributio- nemque symbolum fuisse ennui cursus Salis probatum ivit Gatterer in Commentat. Soc. Reg. Gaetting. Vol. 1X. pog.5. rai SE ’Emfivm 60 filmas)seqq. Non alla sont5.] ac zain-æ - ru; .Ehc Min» frima, sive, quidquid substructionum operumque Graeci condiderunt. Ad quem modum "à EE dv9541», 293’7- mrra apud Platonem, rai 55 dvâçdrœv and Dionis Cassü, rai ES airâçnhruv minai-z in Heliodoro, pluraque alia, docte explicita a Cl. Abreschio Animadv. in Aeschyl. I. 20. par. 11.0. "Epm 93:63:51; de egregiis facinoribus l. 207. Il. 10]- et aliàs obvia est. [sed hic quidem de aperibus hominum manu factis.’] Verum prainde [1. no seq.] quad Aida: dederat, et codices non plane inprobant. iEmeâv l’un» mû min-m: oliud placuit 0b Medic. vira Celeb. WESS. [12. embut) auniez-won Vertunt aulne leclo oponce: quae quidem secum ipse pognant, quum mini ait locus apertus , sui: dia. huque recte Gronov. intelligehnt aulas par. ticibus circumdatas; quad ipsum etiam disertius infra (l. 33.) indicat auctar, ubi aitmboî innés-ru mginuhç: et ni- w: , quos l. 27. et 50. dici: , iidem portions esse videntur, nique hoc vocab. portieus , sive fornices malucris, (sagum-ai; Strabo vocat lib. XVII. p. 81 1. a.) in latinis nostris et hic et l. 27. et 30. positunx velim, ubi conclavia et codifie-i6 fi

AD HERODOT. Il. 148. 149. 383 posai; concluais enim daim: sunt. Wyttenbachius vero Selector. pag. 356. «du! fi mi "(vau scripsisse Herodotum censuit; "ira; autem tec-ta udaficia inœrpretatur, quum «in! apertae sint. 5.] 18. «du! un aiglon") lonum are idem in?» atque aliorum in!» sonuisse G. Corinthus et hoc de grege monuerunt alii. Scriptis in libris mira variatia : baud pauci Ionicam speciem , ut Pins. Ask. Vind. , prorsus recusant. Delaunay Arch. natum ex mon" neglectà «1353m. videtur, quad et Il. 106. servavit, et in Edd. occurrit V. 4o. Sic Hemclitus, Sinaï; lori, dudum btpâi’mç 591’054", in Clement. Alex. Strom. lll. p. 520. Par discordia affamai; inter et âçtunaç, quamquam illius, uti acquum crut, frequcntior usus. Sunt bac mi- nutiares curae, et res gestes vestigantibus fartasse media- sae, considemndac tamen lanicum scriptorem versanti. (conf. Var. Leet. ad l. 99, 9. et 15.] Superbum autem La. bjrinthi opus Mata l. 9. Plinius Hist. Nat. XXXVI. 15. Stra- ba XVII. p. 1 165. [p. 811 cd. Cas.] non practerierunt, in descriptiane non usquequaque concordes. WESS. -- Ad- de Dindon Sic. lib. 1. c. 61. et 89. eum Wcsselingii Notis. S. [54 seq. ni; 3E 7min; rsnwânoç roi; Aævaiviou IÉ’xsrau me. piç) Istud 15; 7min; eumdem mihi dubitationem navet, quum supra ad lib. I. c. 51, 9. iudicavi. In extremitate la- byrinthi ex stadii intervallo (571d 127.11 ri; cinglassiez; "du; «M’a si nuisis» «imago-Jonc) positam istam pyramidem facit Strabo p. 81 1. c. ex vulgata quidem scriptura, quum nu. perus etiam Editar Lipsiensis tenuit: sed nimirum Ém- onnç scriptum aportebat, quad in versione latino recte expressum , In fine huius unifiai quad plus stadia accupal. 5.] CAP. CXLIX- 4. fifi anisiez iEæxo’nox au? faunin!) Omnia hoca uncis includit Cl. Pauw, proetcreaque in? un) Iegit, cuius ambitus aequat Acgypli partent maritimam. Neutrum adsci5co. Nitra , 76 arpion-goy - - sio’i "05’340: etc. suum adgnoscere Scriptorem, cap. 124. et illi adposita fin.- mabunt. [conf.ll. 41 , 18.] in: ra 219d 9K’Md’a’xv en suaien- dum est consuetudine, qua mi l’ont; flâna; du: Il. 7. [nempe pei- ellipsin non-ai praepositionis.J Cetera, quae de Aegy- pti ad mare latitudine, ibidem c. 6. explanavi. Neque opus erit, ut Maeridis amplitudinem [nous examinem: factum alias, ad Diodor. l. 5 1. Hoc vide: denua enim Ann-o.

384. ADNOTATIONES Annie" saperiore capite [e. 1.8, 13.] and; son. ex Mail. et aliis locum occupavit; qui; Bfiftlnï, quad hic [L 6.] se obfert, mutato. Possum id ferre et pati, siquidem 1399!.» can- , tractum ex Butte; docctur ab Eustalh. in Homer. p. 994, 37. [lliad. p. 989. 31. cd. Bas.] sicuti est, et repetitur lll. 102. Quid itaque inpediet, quo minus agi; Bcçïiv ex Arch. et Vind. in sedem redent? Habent Edd. l. 6. lll. 97. Vll. 189. membrauae creberrime. WESS. - Praepasitianem «18;, istà notione, promiscue max eum secundo casu. max eum quarto, construi a Nostro, observavimus in Adnat. ad l. :102, 16. p. 204. et ad Il. 1:11, 5. De Moeridis, lace, iuxta en quae erudite, ut solet , collegit disputavit- que Luther, consuli merentur Savary, Lettres sur l’Egy- jute, T. Il. p. 5o scqq. Denon, Voyage dans l’Egjpte p. 85. et instar omnium Jomard, in Memoire sur le Lac de Mocris comparé au Lac de quoum, T. I. magane Descriptionis .1ng- pli, Parte ad Antiquilates spectaute, p. 79-114. S. 5. in") Quod forte naluisset adeo diligenter observatum Herodotus, in numeris amplificandis saepe modum excedens, id a Lectore primum ad 0mm libri positum fuisse suspicor, ion ml unitif; Aiyiiarrou r3 m1903 Sénateur: qui quidem eorum meminerat , quae supra leguntur lib. Il. c. G. mûri; Mythe-w lori aïno; ri rami 9aÉMrvav ibi- , une: moirai, nard duit; 5.146,40. De orne maritimae latitudine lVesselingius egit ad Diodor. Sic. I. p. 56. cui hic tradita aeque videntur ac Is. Vessie parum credibilia. V ALC K. 14. en...) Sigma) Perperam ultimum quibusdam in msstis negligitur. Aelianus Hist. Anim. XV. 9. aïno; air «:1 nedum si; «intimidait, ont: adsaç manganine; dosait.» nés-w. Alexandrini interpretes Lait. xxx, 36. final Simon: au? natale: Siam, et aliis saepe in lacis. In illis autem [L 184 Ëvviîçoç fig 3;; 3m59 mira se balbuties Cam. de Pauw pI’OdÎdît: fuisse olim , airasse; flip 75, eut 7:29 si au? &ivôç: quorum alterutrum si schedae dedissent, expellcndi de- fuisset mussa; nunc, si ad loci sententiam adsumatur, satis erit. W ES S. -- Vide vero, ne glanai sin ad sequentia verba debeantrcferri, idcmque valetant ac si dixisset Sonda; Manon. ode-urate, exacte valent sladium se): iugerum. Quo spectat fartasse quad ex Grammatico San- "x

t A!) annones: 11. 149-151. 385; genitanènsi Lorette-rus adnotavit: Simon M1?» , ni 7m. .Hpo’sofo; Ê. S. 22. ri BœriMii’ov) Regina: fiscum, Voila: culant regiam designat Herodotus, etiam ubi thesaurus commemorat. Fiscurn Principis 11cl Imperatoris 8:11.171:va vacant: in Diogenc; Lit-t. V11. 181. recte cepit Menagius. Frequentat 110c sensu cri [intimais Diodorus Sic. lib. Il. c. (.0. maiçnw si; rd Baum- xëv 79.02771. conf. ibid. c. 1,1. "Lib. X1. c. 67. Damnatorum houa Hicron si; ri En. imminent , in fiscum referebat. XX. 4. Agathocles rai; advins; si; miras 050.186. Plene legitur in Eclogis p. 592, 89. si; 16 Bucxkxôv matin rai; miriez; raidîmes. conf. H. Vous. in Exc. Pairesc. p. 96. Ceterum cectigal illud e piscibus lacin Moeridis Reginae datant seribit Dico doras «pi; miens and mir cimier XWJWTIFMËV, lib. l. c. 52. VALC K. CAP. CL. la. Zacçâxmm’nw) Una haec luxuriosi- et perditi Regis in Musis mentio: fuîsset alibi uberior, ni temparum iniuria 7.wa Noslri ’Ac-nçi’wç invidisset. Nomen hominis sic expressi , ut Msstl astentant plates. Scaliger, quad profitetur ad Euscb. Chron. p. 65. in omnibus Chronici Codicibus Sardanapallum invenit. In butina et Orosio animadvertcruntalii. ’Marimus Tyr. 20153000530004! adpellat Diss. X. 9. eum Davisii adnotatione: Philo etiam Iudaeus Tom. Il. p. 556. Ed. Mang. Fuit et in Luciani Deo Syr. c. 4o. si schedis crcdimus. lpsum autem hoc exemplum, quad incredibilem subterraneam fossam, que locus Moeridis raqua eum Syrti conmittitur, illustrai-e debet, longe discrepat. WESS. - Congruit quidem exemplum bactenus, quad utrobique efiassam humum memorant in fluvium fuisse coniectam. Sed hoc ipsum mireris, humum cr Moeridi lacu eflmsam in Nilum fuisse proiectam, non struendis aggeribus ont exaltanda solo usas ille esse CAP. CL]: 4. embat; Mucha) Galea dicitur miris Aegyptios.modis banc historiam pervertisse Alhcmus,S. I Vl. » p. 231. Sed in Athanaeum ista vix cadote potest incuria, hominem in excerpendis veterum scriptis accurntissimum. Quae pro-i stant loco citata tanquam Herodatea, lectoris potins ine- pti canficiunt emblema , ab instituto Athenaei prorsus alienum , quodque non videtur legisse, qui vicina dedit, Herodot. T. V. B b -

386, ADNOTATIONES. Eustalhius ad ’1A. A’. p. 815. VALC K. -- mamans. quid scripserit Athenaeus vel non scripserit, nusquam- cette cognasci potest. quoniam nonnisi Epitome Athenaei ille usus est. ln eo memaria fefellit Athemeum, quad ar- genteas phialas pro aureis scripsit. 5. 7. ifufiqdflxaç) Haesitavi in regis nomine. dessertira" ex Codd. scripsissem, si sempcr conspirassent. Lege ad Musam superiarem c. 105. et Il. a. Alhenaeus, Heradotea hoca adtingens, malta admiscet aliena , et scriptoris sententiae contraria, fartasse memoriae peccato, V1. 4. [e. 19. nostrae ed.] p. 251. 0.; paullo prudentiar Dindons l. 66. WESS. - Conf. superiorem adnotationem. S. . 18. infamie-ana; rai "me... ni; barnum) Convenit Xeno- aboutis ,Kuç. ne. 1V. [5 , 19.] p. 105. a. farina" in») mi; M’i- 11;, ai; sidérai: euh-ù, ut Çyrum potentia ezueret; et Dio- nis Cassii XL. [c. 62.] p. 167. si un? Étui»! damairarran adrdv rai; Sardine: - - - Exilmîyau. WESS. - CÂP. CLII. 2. 3’; si "il auriges Ntxaiv driva-1m). Sic publicarat H. Stephauus; adscripto, si vulgatum ont. sequamur, verti passe, volera, i. e. non per inprudentiam, occiderat: nec discrepat Pauli. Leopardus Emend. V11. 12. Quae quidem censura non plzicuit Pavio, in» dudum" praeferenti. Gronovius "Env ex Med. et aliis potins censuit, Nrniv non plane spernens. FJquidem id retentum maluissem, tum quia regis nepos eodem fuit nomine, qui pri-, scorum mas, tum ab Slephani Codices, quibus paria sentiunt alii. Valeant itaque coniecturae incertae et en arbitrio natae. WES S. 5. [inanition-os 70311511901! etc.) Ccrtum mtumque est, Psaut- an’tichum Aethiapicam cladem f 11ga evitasse: ni 811511991! vcra quorsum referetur? Dices, a son. revocatum, et regna. ad- motum, neque refragahar. Ergavne bis regni curam susce- pit, iam ante exilium, regis Subaconis tempera, eadem dignitate conspicuus P 1d vero consistere nequit cum c.147. Quare ri 311571911 secundam fuguai indicat, qua, pressus a collegis regibus, saluti suae consuluit. Max [l. 4. et seqq.] 3440;, inuits. et Man-dieu recepi, quippe Ionici commutis. Quod et alias facia, solo Msstorum indicio contentus: cui enim houa repetitae iterum iterumquc udmonitiouesi’ 1 Herodolum qui versant, dictionis eiusdem collent genus. WESS.

AD HERODOT. II. 151-154. 387, 16. henni M113" Exæàoîmnocç) Carex cran! Magma) et page sîm MM «rendant; in Strabonis XIV. p. 978. A. [p. 662. n. cd. Cas.] Par Graccorum olim et lonum pmva censue- tudo, teste Thucydide I. 5. Hinc in lege Solonis, a Gaio.ser-, vau L. 4. D. de Colleg. aï iwî Aster; 91746141791, «Mati-ut praedatum cant. Vere enim doctissimi viri , Palmerius , Ha raldus , Bjnkershoekius, in: correxerum, obliti verborum Herodoti, ad eum sententiam ndprîme utilium. WESS. 011p. CLIIÏ. 6. Ëvœâmxvrn’xuç) Aldinum éontemni baud dehuerat, quippe unice lcgîtimum: vidit et Reiskius; Diodorus I. 67. consentit. Quod subditur [L 7.] J 32’114; muni fur Tino 7A. En) "Exacoç, vcœor, ut Herodoli ait. Clon- modam sedem habet 11L 27. et 28..hic fartasse ndditicium, minus certc neœssarium. De Epapho gemma Adian. Bis: An. XI. 10. et Gmecorum alii. W E55. . * CAP. CLIV. l 1. 790.: Samba-11;, 934’701! 5:99: 80118.) In Latinis crut pupe exiguum maris, vulgate and; bb4» sagum; respondcns. Neutrum bene. Reiskius ex me,»w. 791 196m SuÀat’a’nç, tantilluin remoti a mari. Veriora edunt Msslî; quibus Diodorus adstipulatur I. G7. Statim [1. 14.] idem Vir. Cl. ana-obus: 2’; Mine", iustiore mussa, quum Herodotus brevi :dprobabit ipse. [Olim ibi ucron’xwhquod et Cran. tenuit. Vemm scriptumm servavit ms. F. pute et Paris.] Mendae genus .per est frequens. Tale in Strabo- nis X. p. 685. B. [p. 447. A. ed.Czls.] 9’ p42! 15;]! Ïçn’çn’av (zincs: et p. 754. [p. 1.7 9. 12.] 61’ 175mo) au) Anima; ruvÇxnvav. Tale Muaà V]. 35. V11. 170. Cures 311th ,us’çoç r: du"; Mlucwç incoluisse, Kuçmmoc’mç ad pellntos, est in Payante V11. 5. et Steph. Byz. voce Kaçmo’v. WESS. . l 2h ÉMcÎ 107v uôv) Laurentius Veüigid. navalium, et c. 159. H. Stephanus obseurius, canules quibus nave: Mu- cebantur. Malo navalia eum Porto. hum); Èuvaiuu; Philo Iud. Leg. ad Caium p. 1050. alibi hautain eus ait, quae ad- liciunt. Nautica in re 6Mo) rudentes saut ad nave; [brahm- das. [sive lignei qflindri, quibus nave: in terra. froment».- [un] Schol. ’17Lucydidis HI. 25. aï 5Mo), 5’97qu tin, aï; aï vit; Ê’Àuovrau: tum navalia. Hesychius Juaüç, mmœ’âuovç, "à; béa; 15v «MM. Suidas paria, forasse hoc ex loco. WESS. -- Inde vacïy, subducere navet, apud Polyb. et alios. S.B b a" . .

ses ADdNOTATIONES CAP. CLV. 7. [15; and flingot aidant-rai me) Vide up. 59,9. 85,7. 155, 3. S [1 3. AIME; "à; ÊE i181; A1001: wtæomulvoç) De aediluu monolio Chie, cuius generis aliam cap. 175. memorat Nosler, pne- œr Norden paulo pas! Wesselingio laudatum , consuli poo- Innt Cajun in Comment. Acad. Inscript. T. XXXI. p. 55. aeqq. Abd-Allohf p. 186. ibique Sylvestre de Sac] p. 248. et quenu’a laudat Denon p. 140. et 246. cd. in 4:0. et Tub. ben. XLL n.° 1 et a. Adde Description de [Égypte par ordre etc. Antiquités, T. I. Pl. x. fig. 5. 6. et 7. Enta: etiam in ladin ad hunc diem in ruderibus urbis Mavalipuram aedea monolitha , xx. paies in altitudinem et profunditatem , x11. in latitudinem metiens. Vide La nglés bfomnnelu anciens et moderne: de I’Hindustan, Fascic. V. Paris. 1815. (ab. aen. xxm. 5.] [15. fou-rien falun-05 à?!) Est qui Ëxœrro’; in" legendunl censeat, quoniam 107301; pmecessit. A! fauter" ruade" ad 544; et 11171:0: refertu r. 5.] 1 7. rit rapaçoæiïa flrçéwuxuv) Poilu: I. 81. r3 m1151; r03 899’009 and 1’017 "(7114, æœprocl’ç: cuius descriptio Infini. Vullae non congruit. Nisi aberra, videtur prominentiam 1017 mura-17110141410; , sive quad rugi 121 5’910" porrigebcuur, indican. Huiusmodi autem tecta. et une la ide, 14016511011, non praeterita a Strabon XVII. p. 1 165. p. 811. c. cd. Cas.] neque Nostro Il. 175. ostentant in hune diem Aegy- ptiorum parietinae n Frid. Lad. Norden Itin. Aegypt. p. 187. eum cura descriptae. (9156M, Saômrdrmy cur u:b ceperim , dictum alias fuît. WESS. -- Vide Adnot. ad I. 1 1 , 16. S. CAP. 0L7]. 5. via-o; fi Xi’Mutç 110041114611) Eusta- thii et Arch. "mon; probari a Th. Galeo baud debuerat: muta est ex 811-1117911059. Mela I. 9. et Stephanus 334., Noslnnl excitans , Chemin tuentur, nique Hecataeu: apud eumdem. [At Chembin nominnverat Hecataeus. conf. Creuzer Histor. Fragm. p. 26 Nam quae c. 91. Chemmis, longe diver- e: urbs est. Insulas, quas [1. 7.] miratur Herodotus,fluitark tu Aegypti , et 11min; coma, dabit Theophrastus Histor. Plant. IV. 15. etiam prope Orchomenum Boeotiae; Italien! nonnullas Seneca, Quant. Nat. Il]. 25., plures Plinius Hist. Nat. Il. 95. quorsum Labeom’s verba in L. 65. a. D. de

ADHERODOT. II. 155.156. 389 Adquir. R. Dom. rente referunt. Conf. Sotionis FAlogarum finem. W ESS. - De Chemmi insula conf. quae notavit Et. Qualremère, in Mem. sur l’Egypte T. I. p. 226 seq. S. 10. iuztoôxam 35 i1 mûri) Homeri «qui 3’ 11334190; mousson Thomam Gale ad Arch. et Vind. 1142101511" amplectendum pertuxit, pellîcit et me. Prioreln tamen formam Hippo- crate: et Aretaeus Cappado: non spreverunt, neque Nestor 1. 195.11. 91. WESS. 24. Almünç) Cereria filiam Dianam dirent, opinor, in dramate deperdito. Pause». VIH. [e. 37.] p. 676. Aim- ne; ’Açflwv 310mm: :7111: me) a: Antoiîç, cirre; Aimelm nil A6701, AiI’XtiMç 81’315" o’ 26eme... roui; "mm: au! duum- Iiœe ex Herodoto merito videbatur Iablorukio Panth. HI. c. 4. 4. Quae praccedunt Herodotea [1. 19- 21.] de La- tond, liberorum Alonio’w Mû "Inc; Apollinîs et Diana: matrice ce amatrice, prostant in Scholiis ad Ciceron I. in Vert. c. 1 8. mendœissime scripta; nom voces , "lm; Hymn, in ha: de- formatae sunt HZIOAOE A]! TOŒEIN. Magie miton, 111110171 in rufian degenerasse: sed hune locum video daigna- tum Gronow’o; qui frustra Aura) scribi maluit quam A11- "171. Eustath. ad 0d. t. p. 212 , 7. du KaMnLui and niv ’16, Kakuihiîv and ’Ioô’v ai mulon; "leur; 7fu’OWfl: habet Ioniculn manoxîr Huychius, 1131.1115: scripsit Democritue. VALC K. 26. imbu-1 si? 5171111411 17m etc.) Oculio et anime Paum- nia: haec obversata fuisse, ex VIH. 57. nemini non unipa- mbit. Satin vero hic ambiguum, fait?! vin» 3111i 1.01710 y11110111 æÀurniv, quorsum tendant: au ad Auchjlmn, un aliorsum P Cl. Pauw Tragîco transscribit, et propterea ni! 31 A5», 8112 n17" 71144011 «Mn-1b, ideoque Delum "Mitan eue notantem, eorrigendum pertendit. Fabula ex Callimhi 1 Hymno in Delum abunde nota est, huic tamen loco non bene adeommodata. Continuatur, quod dcfluitante imula Chemmi positum ante fuerat, adœriturque "er tum en: factum, quum Apollo et Diana Typhonie in en imidùu vila- rent. Pendent omnia et enperioribus on) dm: mini! 1m61. a arguunt sequentia. Deerat nanti post An’Ann’m, prudenq te Cl. Beiskii consilio admîpta. WESS. - Commode &baefer interiecln verbo, inde ab illis, in mima 33. pa- rentheeeos oignis incluait: nos puentheseos initium ab M8, ’AIOIÀÀN!C si, fecimua. Is- i

U390 tAITNOTATIONES CAP. CL VIL x. .Tzfimlflxoç 3E "Éliane-l’une: Aîfiwreu etc-cipal au) mutina": guet) Redit in memorînm acerba criminatio, qua Herodotnm suc more pentrinxit G. lameson, Spicileg. Ant. Aegypt. c. v1. 6. Negnt vem esse, quae de Paummeticho, Scythis. Cyaxare lib. I. 105. littcris pro- dila sunt. Neque enim Psammetichum obviant in Sçythis po- luisse, quia debitum rallume persolverat: Mmque un. mais ante Cjararem regnum inchoasse. Quid tum porto? .Begni munera par annos Liv. Psammetichus chiât; potuit ergo, si verum foret annis xr,. et duohus ante Cyaxarem regnum inchoasse, plurium spatio annal-un: iin Medorum regi, quod Herodotus, et Strabo XVHI. p. 1155. [p. 801. a. cd. Cas.] aliunde doctus. adfirmavit, aequnlem habene nem- cem. At hoc perpende: mortem eum vim copmntavit Amasis 1mm) Periodi Iulinnne 4187., a cuius obitu. ad Psammetichi initia nuni sunt, sîcutî Ianmonus bene puta- vil, œntum circiler et quadraginta tex. Ergo principia Psammetichi conveniunt auno Per. Iul. 401,2. Camhyses sub annum regni quintum in Aegyptum arma vertit, hoc est, Fer. lu]. 4188. anno. Hinc ad Cyaxnris regni exordium reperiuntnr anni ferme oentum et octo, non infi- ciante docto vira: quant: regnare i5 anno eiuadem Petiodi 4079. coepit. Conseqnens inde est, ut Cyaxares et l’am- , metichus reges se ultra xv. nnnos videre et venemrî po- tuerînt. I nunc, et criminatori ausculta. Ego vero [L 4.] E; r3, quad in i; â crebro nbiit, non movi;-atquc ex sermonis indole-aromçxmuivn [L 5.] et iunpuum’mç [cap 158, 6.] ex schedis recepi. Eustathii indicîum secutus. WESS. CAP. CLVIII. 1.. ri: jaïna; ah Env) Belle mati, oh sequens 3l. Est de hac fessa. CL Mich. BassalliJchedias. ma, quo ex Aristolele I. Mcteorol. c. 14. et Strabon: eius initiai .Sesostridi vindicantur. Verum» Gcographus XVII. p. n57. [p. 805. A. cd. Cas.] incertus hueret, Herodoli Aristotelisqueopinîonem remmena: alibi, I. p. 65. [p.584 confidentior, ubi Castwbonus doctiasime. eNostro phmissime accedit Diodor. I. 33. plura de egregio isto opere, mono in- concussum mansisscl, quum alii, conmcntatus. Hoc addere,’ferente occasionc, debeo, Iosephum Bell. Iud. V. g. p. 347. Pharaoni, qui Abrahnmo uxorem Satan] nhduxit, Nœud; cognomen indîdisse: quod unde acceperit, unaire

A D H E R O ID O T. IL. 157. 158. :391 tlne fateor; probe alioqui gurus, eam Iudaeî acriptoris .perorationem multa stolidae inchntiae argumenta con- plecti. WESS. - Quod ait Scriplor and»; idem rit". en, suspicatua eram iusto minorem esse numerum: c11- immodi dubitatio mihi ad c. 9, 1. aboral eut. Sed conf. lib. [V. c. 86. S. 6. Mfiuflm) Adfirmat etiam Enduit. ad il)» r’. p.1 a 1 g, 04. "Or: nui (’13 115v humain" r3 iEÀurrçITv Alma; .1!ka n; 311M? b au; ,, qu’en; banglwdmçfli Multo fœquentius .olim fornmm islam in libri: veterum lectam, quem a nabis, monstrant diverse Grammaticorum interpretamen- la, ex usu multiplici verbi butin» ntque origine facile iliustranda.11. 10’ zani Minou nïm VALCK. 3m) Admotaln his . medieam ’ a Min mnum , 18 tupi une» un», Memphim pruden- dcm, nui 13 a. M. m1131, augustin apud Memphim mon, Scriptor depreœtur. Maluit lI. 8. hoc de monte nîm i; suiv ’Eçulpiv un minceur, i1 ai N!mm’m, uti hic: tum c. 175. in. rôt mai 311’140" ionien Ninowt’m. [Turbavgrnt vim dodos , quad naval Minou vulgo apud Memphin intel- ligeholur, quum si! a: adverse, contra Memphin. cf. 1. 76, 4. Il. 148, 3. et Valck. ad Il]. 14, 10.] Max ex schedi: bien" [L 15.] sententiam ornez. Nnm dimrtia sive 3mm; ab indicato monte non protendebantur, sed ipsa [ouah-ab en in meridiem et sinum Arabiculn ferens. [Ut via ferre (oi- çw) ad aliquem locum dicitur, cf. lI. 158, 18. ibique not. sic nunc joua Oignon: du] Ia’m Ambiae tubs Bah-auna: pneterita a Steph. Byz. non est, eodem, ut viri cruditi arbitrantur, ac Dm.) Pithom Hebraeorum, Emdi c. 1 , 1 1. quae quidem ’Hçaim «du; et Coptorum sermonne 111299.11! eum deinde fuerit nuncupata, et extimo sinus Arabici an- gulo adoubuerit, nulle mihi dubitatio est,quin Herodotœ distinguenda sint au?» BovBa’a-m; «SA»;- rayai mima» i- - - «6M 3064:1 ê; hit etci Certe ad Patumum fusa ainuî Ara- bica iungebatur, longe ab urbe Bubasti neîunctaln. 111i; 11men 8è si deforet, equidem non revomrem. WESS. 20 seq. laird faire» tir) trais»: film) Quod Scholiaclea An’uophanis ad Plut. vs. 388. ut Herodoleum produxit, airé néron titi "au 31k aimer), eut, uti in 11ml Suidas, «si. 3m o’ , l1. e. ËBSofixnrru, id frustra in Musis quaeaitum, hic

391 iADNÏOTATIONES olim, sed correctius, eonmodom sedem hsbuerat. Testis erit Grammstieus Sangermanensis, cuius indieium Cl. D. Buhnkenio acceptum fera , ’Aæuprl seribens un. ilflwdo’ry c11- uait" r3 ainçrwulw; and ixçtBôr nierai 70151911 dei! 07:43.0: 750.165 drupri si; rait 190431va 1050:1». Vàlde nutem mirum, il: vocem hinc abiisse, ut ne vestigium quidem reliquerit. Noneam inennmodam , sed et Hemdoteam , diximus ad lib. V. 55. WESSELING. in Addendis. - Distantinm inti- mi recensas sinus Arabiei a Mediterrnneo mari, metrorum francieorum 100,000, id est, trecento feue pedum millia, Aegyptius Academieus Du Bois-Aymé reperit; quem mensuram ait (in Commentntione supra a nobis ad cap. 6,12. laudata) exacte convenire eum mille stadiis, quibus cam- dem distantiam Herodotus aestimavit: hune enim scriptorem in rebus quidem Aegypti (quod inm a DaMillio aliis. que viris doctis monitum) non maiori stadio Olympien uti, sed minori quodam, nonnisi 306 fere pedes continente; quod ut ab illo supra cap. 6. et 7. huius libri, sic et hoc loco factum. Cui rationi quum manifeste repugnare videatur, quad in eisdem Aegypti rebus idem Seri- ptor noster, lib. II. c. 11.9. stadium diserte tmdit centon orges, id est, saccules Indes confinere, tum quod lib. 1V. e. 4 1. idem intervallum mille stadiorum, de quo hic sgitu’r. centum millibus «garum , id est, sucerais pedibus aequipa- rat; haie ditfieultnti in. oecurruint viri docti , ut dieant, ont propriae mtionis suae nonnumquam oblitum esschc rodotu’m, ont, pro ratione maioris minorisv-c stadii, etiam or- gyu maiores vel minores esse aestimnmlns. Equidem,argumentum hoc leviter attigisse contentns, vereor ne nondum satis momenta euneta , quae ad quaestionem de nestimen- da diverse stadii ratione apud vetem spectant, perpensa u viris doctissimis. qui in hoc genere làhornrunt, et ad liquidum sint perdueta. S. CÀP. CLIX. 5. t’ai Meis-q lustra-il hirsutes , in septentrionale , et in australe mare, sive Occa- nu-m Orientjs, minaudas: eadem ’Epvâp; hoc loco 915m"... le "du, sicuti c. 158. tum 1V. 42. ubi memorandum regis huius eirea omnem Africain in Herculeum fretum et mare mediterraneum, sive hercule, navigandi studium. Quod nutem in duobus Codd.:ol am: du 351.01, pro iusto potes! putari. WESS.

AD HERODOT.II.358. 159. 393 6. E1 Mayâo’Ao Musc) Hue de urbe quanti disputatios 1mm aestus? Oflicii ratio, ne nihil moneatur, expostulat. Paueisvdefungar. Sunt doctissimi homines, quibus Magda- lus en est, quem x11. M. P. Antonini Itinerar. p. 171. Pe- lusio seiungit. Convenit nomen, congruent et situ: videtur. Ego veto studiosius considerutum vellem, urbem Cam ex Herodoti. finitione Il. 6. et Il]. 5. Aegypti fuisse; in quum Syras se, quicunque fuerint, hoc rege, adeo opibus et militarihus copiis florente , penetmsse, creditu difficile fit: praesertim eum ora Syriae maritime, ad Azotum ul- traque, eius fuerit in ditione, sieuti narratum c. 157,. Adeo-ne supinos arbitrabimur Syros, qui, vitare eum passent, in aneeps discrimen et eertam pernicieuse mer- gere voluerint? Mihi , imperatorum artes et esuta consi- lia repliesnti, id quidem probabile non necidit. Ubi ergo Magdolus? Inventa ab eruditissimis viris est in urbe Ma- aassitidis tribus, Magiddo, cuius vicina in voile egregius princeps Iosias profiigntus (Chronic. Il. xxxv, 22. Reg. Il. xxm, 29.) hoc abs rege fuit. Neque illis ego refrapbor. Nominis discrepantia non montur. Ex Megiddo, [quae Ma- geddo apud Ionphum,] Aegyptii, onde haec Herodotas, sua 0re Magdolum, ut in similibus accidit saepius, formatant. Et, si mentor, adseisei poterit Magdiel, non longe hinc dissitus viens, apud Hieronymum in OnomasL, unde Mag- dolus eonmodo gignetur. Nec obficiunt Syri, sua vocabula, sumto latius , Iudaeos , in Aegypto multimodis. detestabi- les, conplexi. Mitto alia , quae H. Relandi Palacet. lib. lll. p.894. et lac. Perizonii, etsi in quibusdam dissentientis, Origines Aegypt. c. 25. p. 1,71. subpeditabunt. WESS. 7. Kaiâvrn «A» ri; 2141115) Recurrit urbs HI. 5.; nec ’ diversa, seu eius. amplitudinem sive situm examines, videtur. Herodotus aliam si voluisset, addita notae significatione utique secrevisset. Qui Careemischum, quorsum Neeos victo Iosia Chronic. Il. xxxv, 20. propenvit, esse pertendunt, in quis Cl. viri, Simonius et Galeus, ad id Minium .non adverterunt. Nana, eum opinantur Ka’Sm-n primo cocotant harle urbem, deinde Carchemischum a clade, en profitentur, quae ubi negaveris , in spongiam ultra abi- bunt. Idem de suspicione Cl. Pauw, quae Carœmischum primis temporibus Ravin" et 19’91"01 nominat , atque

394 vADNOTATIONçS hinc Kipxurn et Rigueur, et tandem Kendo?" negligentia scri- bnrum format, iudicium esto. Quibus enim indicibus, quo leste probatur? De Cadyti sua loco. [nempe ad HI. 5.] W E S S. 9. i: Remises; rai; MIÀIV’I’M) Porphjrii aetate idem exclu- plaria praeferebant, sicuti l. 92. ubi Gronovius bene, buen tamemdocti scriptoris adspernatus: au) "d’un; iari du: fait Aiywrrmxîïç Bilbao, à"; irrl Èzvriça mihi, nifim mihi and raiv aimantait mais» citrins: 73v ngo’va, ,,airi91m i; ,, Bçayxisaç rai; MIMfiM." minis-4 013v (3,44m daignant si": 790°. munir, .Iuvmdviæ min." muant. Quae hune locum occupare debent, quo inportunam "à; Max. corrigentium vim in posterum nrceant. WESS. - Conf. ad I. 92, G. notata. S. CAP. CLX. 22. ’Hmim 82 afin?) Apud Diodor. Sic. lib. I. cap. 95. Eleorum legatis interrogantibus, a5; du 94mn 31mto’ratroç; ( d ’Oanxôç abois.) respondisse tradi- turAmasis, ici! 1411M; iHMiuv abimât-rai. Amasi , Regi Grac- »corum studiosissimo, baud sane disconveniunt, quae sui) -Psammi scribit evenisse Herod. quantumvis ab-aevo iom Psanunitichi , qui Psammi fuit avus, exercere eommercis eum Aegyptiis coeperint Graeci , postquam is in Aegypto lonibus et Caribus quibusdam sedes adsignnsset. Defini- -tum Hellanodicarum sorte lectorum numerum Indus cul- pabat larchas , quo indice son; n08"... sapiteur si! ’Hnîm. siptônçî Mir d’un: d’un d’un, Smash": il ai suifai z apud Phi- loslr. Vit. Apoll. Il]. ca p. 30. Sibi quales hoc in eertami- ne constituendo viderentur Apollonius deelarat 1V. c. 29. «ubi eorrigendum videtur, oit immMïîvra n71 chairs», pro 15v cuirais. Ne rebus quidem Graeciae prolapsis Eleorunl in his ludis administrandis aequitatis desunt exemple; I quale subministrat Dieu Chrys. in Rhod. p. 344. c. Olinl tamen etiam, ut sont humana, nonnunquam ad gratinas et libidinem suam patins spectarunt , qu’am quid ius et aequum postulerent. VALCK. -- Diodorus, Forum silentio tramittens, Eleorum legatos ad Amasim dueit I. 168. et 95. Plutarchus in Quaest. Platon. p. 1000. A. Aegy- ptiorum responsum sophistarum uni tribuit, qui, si Eleis id inculcavit , istos dicti auctores habuit. WESS. CÀP- CLXL-q. i1 fait: AIBuxoîcn A5701") Ve- :ro simile est, quad Épulurius Dissert. Herodot. cap. 1. et

Al) VHEKODOT. Il. 159-162. 1’395 C. Baphelius Annot. ex Herodeta ad S. Script. p. 96. cen- iecerunt, non indicnri singularem de rebus Libycis conmentarium , abs Historice digestum, sed eum Musae quar- rtae partent, res Africanas continentem. Habet en c. 159. militum banc rebellienem , et infelicem Aprine regis exi- tum z neque veterum ullus est, qui 7.67m Herodoti A181:- 5196:1, ab isto distinctes libre, vel verbulo adtigerit. 0b- stnne putes, quad minime [Lteollfslç’ sed prersus fllffiwç et tenuiter de Aprie illic agatur; cuius mutati instituti rationes habere plures, nunc incognitas, potuitl [At, que eccasio ne Apries copias in Cyrennicam miserit, id vera ipmm, quemadmodum hic promittit, in ibi enucleatius exposuit.] fies sane Africanas operose et tante cura pers secutus isthic est, ut 11beriorem et aliam illis operam inpendissc nen- videntur. W ESS. 11.-Ai-yiim1a1 3l rafla immuæo’mm) luterieetum articulum non spernerem z Aiydwrm 3E ai naïfs: (5114114051409: sifil- trnrav eiæ’ «131917. Primum enim ab Aprie derecisse narrantur qui nxlierant e clade Cyrenaica , eorumque qui perie- mnt amici , cep. 162. dicti 15v Aiwærim si aima-redira. Tan- dem, postquam dueem Aegyptium oontumeliose tractossct Apries , ci Muni 15v Aiywriur, si Pr: rai imine iæpo’nss, aim- eriez-ra and; rad; idem. cap. 162 extr. Quonïam non une. fuit defeelionis causa, Herod. lib. 1V. c. 159. sin-î rodent. inquit, Aiyxifl’rm, mi and "laïus (sic legerim) immiscé- , une: ’15!!ng chienner niæ’ mirmi- Infortunii eriginem plenius enarratisto loco Heredotus tractons Libyca vel Cyrenaica: atque hi sunt AnBoxa) 19’701 Herodoti, hoc cap. 1.61. memorati , quos viri doctissimi sibi periisse persuaserant: vidit bec monuitque primes G. Baphdius Annetat. in S. S. T. l. pag. 85. Libyen tractons Diodorus Sieulus lib. 1H. c. 62. au! eitat ipsius Aimant-taxai. VALC K. - . ’ CAP. CM1]. 2. si 33, irai r: airains»; etc.) Ane- malnm herum structuram animadvertit G. Raphelius in Epist. Paulii ad Galet. 11, 6.; estque notabilis, nec vcro in- solite. Non repete, quae vir. doctus cenduxit. De auviy, galea , nihil mirum , quippe regiae auctoritatis apudAe- gyptios, ut deinde apud Graecos 31431114, insigne, c. 151. At quid fadas lotie Africano, in hac Amasis (laniers; perpenm pingit) ab Aprie defœtiene , Israëlitarum , Mesa

396 . ADNOTATIONES duce, abs Aegyptîo rege disœssionem invenîentc nique hoc ex loco extundentcz’ Fallit profecto et fallimr bonus .VÎP, apud Eusebium Praep. En. X. 10. pag. 490. c. .4:th mussa discrepat, Hellanicum, a Nostro dissentienœm , se- cutî , lib. KV. p. 680. a. WESS. 1 5. irien; cinnam’ïn) Hinc derivatum Phavorini in Stuc hui Serm. CXII. pag. 58(. de sene, qui un. annis mior casa in lbesaurum inbiderat. s’ara’m 13 mi»; pinardier, Jublalo crurê pepedit. Eudem de re 10K?! nuraïrmôç Saluons in Athen. Il]. 4. [1133. 76. f. cap. au. nuperae edit. ubi in lutina versione, pro mentis cfliciat alknatioræm, poni de? bebatfiatus cauris cient.] Quae eruditisaimos viras P. Lao- pardum Emend. V11. 1 3. les. Scaügerum ad Catulli Epigr. L. et Is. Casauborwm non latuerunt. WESS. - 25. 4635m M’w a: du; 34mn aîné) Malc Lui-enlias. Scrig puerai uürçî, aut Enfin; potins, Milo nempe ragera ration: rai usum, sed ira percitum iussisse. Hue ainsi ducit, et consuma usus. De .Cyro I. 209. 0’ K5": 33mn Ao’w E05"; me) r17; 51m, de somnio apud se prudente:- cogitabal. HI. 35. n71: m’y" Ëuôrq; 306;, neque secum ration «fuite. V III. 86, 1. 314505745 M’youç 3606;, apud me ipsum anima PMMIB. Simile 1V. 102. aï Si Emma 35:71.2; rein M’wr, a5; ou.»- etc- ubi in Infini; abcrratur,,sicuti V. 158. Plana-chus Defect. On- cul. pag. 419. c. au) 3439.1111; Eau-aï; M’yov, :er amiral 81m" ’cî’u etc. NVESS. - Ut miré? a reœntioribus Editoribus in» kan-(,7 mutaretur nulla urgebat necessitas. Valet enim a; optimal-nm quorumque nuctorum un, mriore illo quidem apud Nostrum, «du? idem ac «in? ci vel hm; : et fre- qucnler quidem «dz-«7, «:1113, aôrêv suc nrbitratu posuere edilores, ubi recœ m3315. «fini, nuit-ù, notione recipmœ,

scripziCAP. CLÀ’III. libri 4. buandier): dabant retruvpt’ovç) cames. Nîmîum S. , inputatur schedis Mcdic. ,- habet postremam vocem Pauionei Cardinalis codex, Mediceo antiquitate et dignimte par, legunt omnes alii , praeterque cos Diodoru: I. 68. cuius consensus eum dispellitur , disputatio [in Gronovii Notis] nnscitur iniqua et longe ab illis deflectens, quae ad phani Mémnoœ ndscripta fuerunt. Max [1. 6.] l’or? "à: AI- ?wm’ouç ;tuv Edd. picrique mues: in" verum est. Grfamr maficus in Lexic. Coislin. p. 600. si 33 "Jung, in» au) un",

A!) HERODOT.II.162-164. 397 non sine vitio: voluit in" au) in". Ècce alium, p. 234. ci 79171 ’Iuvsç in; Unum. un) 17km: et bravi post, ci "leur; gin-m mû in". Sic I. 62. HI. 77. 1X. 5. WESS. 7. i’v fl 3;; Mwnfuot) Max c. 1 69. î; Maiumœn, sive iuzta eaux : iv Kawa? 10401751; in. 45. et à! 24711:pr VIH. 85» eiusdem sunt usus et couplura alia. [cant ad Hi. 45, a; nanan] MupJ’MOI, coniecturam secutus Grormvius , et cap. 169. membmnas, bene refinxit. H. Stephano in opinionem illud ipsum venemt ad Diodori I. 66. qui ambo Lau- rentîanae versionis prison exemplaria si adhibuissent; non eam suspicionem sed veritatem pronuntiassent. Bo- nus. Vaud 0b lapsus nonnullos audiit maie; hinc ille oontemtus: 31mg» Mina): Archl, si quid dubii restet, eximit unîversum. KV ES S. 611p. CLXIV.[1. Aiymim 391’703 vina) De septain civium clanibu: apud Acgyptios moka utilia monuît H ce- . rcn, in Idem über die Politik me. T. IL p. 594. et seqq.*1bi p. 614. numiÀouç, quos l. 5. nominnt Scriptor , latiore notione accipiendos creuset, de opificibus , urtificibus, instilori- bus et mercatoribus; ut hase châssis non mode urina; proprie dicton, sed et xczgdvxxruç et chapka; 059541512; com- prehenderit, qui cap. 141, 19. eum maint; iunguntur. Agricolarum classis quum nulle memoretur, agrorum culturam censet idem Vit doctus (p. 615 seq.) omnibus . quinque inferioribus civium classibus communem fuisse; Medici, quorum ingens apud Aegyptios numerus crut, ex sacerdotum pute classe fuere. 5.] 6. iEffioniBttç) Aristagorae apud Steph. Byz. ’EçmrvMBuTç, et , Ethnicographo explanatore , 14.9751 15v mzîflwv s’y Aiy’xiwrça. Vox eadem , sed invitante pronuntiandi consuetudine va- rians , monstmnte Hemsterhusio ad Comici Plutum vs. 729. Addit Stephanus, ci unira) mû AatôœfEÎg, quad , nusquam alibi lectum, Ampl. Cuperus in litleris ad N. Heinsium, Syllog. Epist. T. Il. p. 690. ci mirai au) Kawa-1’952; corrigit, Bran: utrique in 7:31 "5:75;ng , sed non iidem; neque iuvat 1X. 3 1. , quippe ibidem , sicuti hic, distincti. W E S S. - Ex diversis Aegyptiorum slirpibus oriundos fuisse suspicatur Haren ib. pag. 609; Utrorumque nomen a diverso vestitus genere tractum fuisse censet Hemtcrh. 1. c. nucloë rime Pollucîs V11. 71. S. - ’ ’

393 «nnmorn’rlonns CÂP. CLXV. [5. "in; 1? Hçwmïnçu Conf. cap. 41, 17 seqq. et ELQuatremêre Mem. sur l’Egypte, T. I. pag. 2.24

5. 3re in) arnica-ou; 7min») Revocavî Ionicum nunc-o. tolies in Parti Lexico ex Munis depositum: mallem tamen, si par 11155105 liccret , c’yns’aro . quad bravi se (1.1111. WESS. -- At proprin iustaque est particulue in eum mode potentiali constructio , ubi illa quando vel quotics signifient: et gr: - - 595’119 cap. 166, 7. nonnisi variationis amure scripsit Herodotus. S. 7. niviavrzt) Verius fortnsse «Manon, ut aËŒe’unau. Sic H. Stephanus in Recensione vocum Herodotearum. Alioqui ex 05159141211 erît, quae Parti sontentia. WESS. CAP. CLÀ’VI. 3..Avo’flcç) Aliunde nota sont quae praecedunt: Stephano neque nomus memoralur mon; ’Anim;alibi firman non 1nvcuictur, et ad priorum normam in iAwn’nç videtur refingend’um: Stephanus 1231:. "Avvnç, «du; Aiyu’mou’ 13 êûvzxdv ’Arwîrtç- à; "Cm-1;, ,Oan’ræçc Anjsis urbs memomtur Herod. lib. Il. cap. 137. Nostri quoque loci meminit ad Steph. Luc. Holstenius. VA LCK. - Rediit 216111111"; ex cap. 155. et Stephano B72"- tum iA "Jeux. ut c. 1 37. pro quo ’Avuciéu: Ethnicogmphua. W ES S. -- Men- dosum ’Avu’no; eum aliis (en?! noster F. De Thmuite di- strictu conf. Quatrcmèrc Man. sur l’Egyptc, T. I. png. 139 seq. S. h 5. Istud J mai; iv "(n’y on... , Pracfictum in insula silo est, Cd HODICPÎCUIII ,1)». 8’. 6:16. Nina. ai mimas; zip" pilai; ades- diti expressum , quad Eustath. advcrtit, a Sophoclc Aiac. 604., et Apollon. Bled. I. 831. 1H. 1091. Huiusmodi Iso- cr’atis, in Land. Busir. p. 214. a. niv 19’sz tropŒ’EUV sur) mai raina; ciuæïo’av 5’; raturât rumyayaiv: et leg’lidae «in; Ë! banian), une? uo’a’mv 031121760; 4311.1ng in Dionis Chrysosl. Borysthcnit. p. 441. A. W ESS. CAP. CLXVII. 10. gazon: 3E Kagiflm Évovrau fui; xugorz’xvæç) Laurentii, Corinthii quoque minimi faciunl opifices, multos in fraudcm induit, magnum etiam virum Thon. Beincsium, docte de opificibus et eorum collegiîs disseœntcm , Inscript. Class. I. 105. pag. 144. Contrarîum de Corinthiis, cos nequaquum minimi facere opifices . tradi- iur, ut VCTC Hem. Steph. in l’rolegom. Et quis est, qui

AD 111311011011 11. 1675-1169. 399

Koyvhwpî demx-z , mon Corinthia , ruftduœru’dflpdxlm, toma ambitione et studio a Romanis olim expetita, non recordatur P In urbe, mercatura celebri , opiticum stu- dîa in pretio orant: 31189151 n 1161111111111, Strabo scribit, clyuhîv si; r: roi æoNnxoi, nui si; fait; ripant; rai; bulwpmæ’çl, lib. VIH. pag. 586. A. ubi Casaub. [ad pag. 382. suce ed.] W ES S. CAP. CLXÏ’III. [7. KaÀatnçiwv x1740], and Tenon)- Bit»! 111.141) Neccssariam vocem aïno: etiam Voila. hic legerat: Calasirii raillerai et Hermotybium alii tolidem. Vide vero ne iusto minot sit numerus zinc: , collatus eum uni- verso militum numero c. 165, 5. et 166, 7. edîto. 5.] 011p. CLXIX. 6. un? æV 9:51 un 14113139: de.) Plena stultissimae iactantine oratio et per illi similis, quae eius (eumdem enim Apricn et Hophram esse convenit) efl’reni ex 0re profertur Ezechiel xxxx , 5. ubi H. Grotius et G. Ba- phclius horum obliti. non sunt, neque neglexit magnus Scoliger ad Eusebii Chronicon. Aiacis, Mezcntii, Capanei, stolidns glorintioues et consimiles aliorum conduxit La. Cerda ad Aeneid. X. 77 3. Verum omnium index et super- bine ultor 145712km; yMinnç 11414799; dzsçexÊm’çu, uti Sopho- cles; sa) bruinera: 757; oxrçnæaimç, belle Parus Apost. Epist. I. cap. v , 5. W’ESS. 25. iv Si tu?" 914905141101) Postes, in quiÙus urna sive [oculus est, Vous. Ego, vero postes tanin crassitie et amplitudine non novi. Scrihit 1H. 16. Amasim in) ria: 911’910 371-0.: r17; infini? 92130.; mortuum quemdam ad fores intm conditorium suam sepeliisse , same: vcro collocnri Ev nous fig-911’101; à; MÉ- Mrrz, in intima eius PCMIÏTŒH , iussisse. Quae postibu: axa-rai- 30; quo congruent mode P Sunt hic 3vçaiuxru tabulata, ad fores deposita etconditorio opta. Diotogenes , in Scrm. XLl.’ pag. 251. Stobaei, roi; 321614.01;ch cixn’Mam aux) Sophisme-1 ixias! 3:7, quae et in Archjtae fragmenta p. 269. Uterque ad ta.- balata, [sive tabulas] quibus loges inscriptae promulga- bantur, spectnvit. WESS. - Ut Süeu apud Nostrum il. 96, 15. et Vlll. 51, 9. pro tabula ponitur, sié in loco a M’en. ex Stob. citnto. Est autem Ségala etiam apud L]- siam, apud Dtmosth. et sacpius in graeca versione Ver. - Test. idem atque 315w, nisi quod graudius quiddum sonore videtur, quasi medium quoddam inter 315947 atq ne "th-Ms

406 1ADNOTATIONES Igitur 3121i Sopaiuæra sont gaminant fores, ianua bivalvis : et h fait: biaisant idem fuerit ac ME: 15v 9vçœnz’rm. Nec ve- r0 incommode Laroher 81212 humant, pet metonymiam, pro minori couchai vel repositorio , bivalvi ianua clause, 11c- CÂP. CLXX. [ 1. "17min 3cm 1056m1 etc.) Osirin dici nuctor est Athanagoras loco a W est. eitnto in Var. Lat. 5.) ’ 4. flânant "(zou restitui postulante sententia et msstis. Idem divinaverat Cl. Pauw , et eo prior Editor Gencvensis, sed iusto audacior. WESS. 7. à wasabi; animât De Phoebi natalibus et excel- lentin Theognis vs. 7. i ’Aimniruv 1.21).)va izî rpoxouîlï Hum. Callimacho rçaxtism Alun: Hymn. Dcl. vs. 261. ubi Anna Fabri, doctîssima matronarum , et los. Bornes. in Euripid. Iphigen. Taur. 115.1104. Durant hune in diem paludis in Delo argumenta apud Sponium Itin. T. I. p. 156. WESS. CÀP. CLXXI- 4. nia-ranz m1091») Saepe Plutonium: (gnome suivie), un? .Hço’sorav, Aelianus , Porphyn’us , Thalli- stius , Synesius. Fuit enim paroemine instar. Tnxsrunt nonnulli. Sic Critici ad Sophoclis adorai 3x: and, Philoct. vs. 202. T6 3l "mûre saxs’awrau, inquiunt, 3’71 ’EManxiç ne: invaincu-v rai ’Hgoso’rov 551:7: flapi r51): un tifs-roua: usi 191.1. 01: 31115511 ai; son A5214, in! ai; div 11; site», retînt ici-u nie-mm. l1. e. cri ac patata iucunda. Hoc si intendit Hellanicus, risui dictum elcgans exposoit. Valdc autem dubito, an :15 créna, distracta voce, ut Grammntici innuunt, scribi logique oporœat. WESS. CAP. CLÀ’XII. 7. «in dvauoo’u’vg) Quomodo- cunque vox capiatur, nemo dici potest, quempiam dynam- "in: anomie-0m, quad si vel plures habuerint Codiœs, ut lectum etiam fuit Vallae, tamen alan-i lectioni postpo- nendum censeo. Acgyptios Amasis 6001?], - - - «in 5571011140. cliva arçornyaiytro, callido potins consilio, quum huilait et clementia, sibi conciliauit. Hominis Aegyptii noix hic est, ut alibi sacpe, calliditas. Plato de Leg. V. p. 747.c. niv xx- Muuévnv a?! n; flavovçw’œv air?) nain; dmçyxnimvoç Midas, m- âaimp Aiywrn’cvç aux) Oaz’wxazç in) «MM? grisa: irtlparuim yin! 117v in" i369. Qui sibi student populum conciliarc viri Prin- cipes, dicuntur alios dine; xx.-amidon: , êEÆwæmrÏs-zrdmt sed

AD HERODOT. 115170473. 401 I inprimîs æçwæyu-yleom, variis nrtibus alliccre et ad studium sui perducere: attigit Andr. Donnacus in Demosth. pag. 98. Dicuntur auœm populum «900’1de4; iæawsfimç’ mâtinant sa) 3mm? Je"? oïnrqu’ iæmmn’ç’ arpqco’rnrf 151974:10:15 etiam cirait-y: ut Amasîs Herodoti, «Gin. Thuçyd. HI. 45. airain] «porciyzrflm 16 71599:, et Il]. 1.8. Lenitate et clementia mon» myo’wvoa rad; ’Eanœç, Isocrates in Plataïra pag. 504. n. Tmau"; un) 509m7;- Ën 3’ iwmzhîmç æpomônnog, Dindon Sic. KV. 8. cuius Sesosis, expeditiones suscepturus, ne quid absente se rerum novarum molirentur, subditos mina; son"; huaient: and rab reciflwv faunule: «flanchera, I. 54. Atque 0b eumdem, quae movit Amusin , rationem Darius Hystaspidis, quum ad imperium pervenisset, dicitur 7m5- un: mû anglais r61! [lignât sium æçocaflmnç, Platoni de Leg. HI. p. 695. n. VALCK. Ibid. «in oiyvuuavu’ry) Non reluctor tot Codicibus, putoque idem esse atque «la: airai-mg, et pmeoedens magis explicare. cherimti locus mon convenit, sed callidae milertiae et astutiae, utiregii anus innuunt. Sole: Scri- ptor abomme in inperitia et fustu frequentare VI. 10. 1X. 5. Soient alii , Euripide: Bacch. 884. Sophocle; Trachin. 1273. [1282. ed. Iohns. x267. cd. En] Neque absurde Schol. Demosthcnis 01 ynth. Il. pag. 17. 05m; 0534514054»; ban explant airai-rag: Harpocratio, aiMys’rrœ; aux) aifioxîmç. WESS. -- Equidem æçwaincâm h. l. intellexi ad 917km"; redigerc, coll. lin. 22. Sic Plutarch. in Romulo, citante H. Stephano, etiam reflue; «panifiant Fin; dixit. S. 15. in roi; mâzvmn’ïçaç 167W) In Octavia Minucii Patin. cap. 22L Et deus acreus cet argentans de inmundo canula, ut supins factum Aegyptio regi,cur!fiatur. Quae, nisi scribentis memoriae errer obrepserit, rectius procederent, si dans un!" , et, ut accepimusfactum scriptum prestant. Prius in mentent vernit (loczissimo Th. Gatakero , insuper ut le- gimu: vel scimus factum divinanïi , Advers. Miscell. XIX. I pag. 571. l’clvim, ri» «chum-fieu Amusidis, yemongtug Chilon prudente monitu mugit in Plutarchi Conviv. vu; Sapient. p. 151. a. WESS. CAP. CLXXIII. 2. Mixe; grau wÀnhiçn; aiyofiç) Vulgatum mafiosi"; (37995; doctissimi viri Casaubonut; He. raldus , Duclrerus , quos testes ad Diodor. X111. 48. adpellavi, Herodot. T. V. C c

40: ADNOTATIONES en in luce posuerunt , ut desideres nihil. Dehueram et ego in en adquiesœre, nisi cultius obtulissent mssti. lonum est ruilai" in omni muni abundantiore copia. Eusebius apud Stobaeum Serm. X. p. 159. verissime, 16v 3! nid ia’IÛth’om rpnaituâm , and en. 20059" [au «on rumina: Main" --- trima au». Neque de tempore, quo forum conpletur, recusant: xpo’voxiwu’xtiv, i; oiyofi; un Maille-ru fÀI’ùiffl! «par 038v lendits habet Aucun, nnum adserens, Musà VIL 223. WESS. - Ut frequenter apud Nostrum in nixe: 0;, (conf. Weu. nd I. 181 , 1 1.) sic hic in juin: 3m» abundat posterior particula; quod ex tacite mutato ontionis te- nore repetit Hermann, Adnot. 251. ad Vigerum. S. 5. 1b and; a aux? tannin») Secundum Vallam, mo- tionem agelnu Amusis ac merrain. Postquam ille serin tra- ctavernt , ut animum relaxant, in vinopetulantioribus in- dulgcbat ioeir : sic interpretor Herodotee. Quia compotori- bus ipsis lusus isti Regis personà minus viderentur digni, noircie; fuisse dieitur et æmnn’uur. Permutantur mon! a et immun?" et fartasse solins sibi castinonia Herodatuc turpe quid ambigua voœ velavit, ut ne ab obscoenis qui; dem nbstinuisse «ioda signifiœœtur. Défianimm Nessus 11min nandou; finir, in Soph. Trach. 574. Nam 73 ramai?- 31; privatue sortis eonvivis lundi ducebatur; rambina! di- œbatur ingeniosus et Iüouûç, qui iocis urbanis indulgent. Pla- ceint Vel cuillatorfacetus , ce! convive; commodus qui dicitur Planta Mil. Glor. HI. 1 , 47. Aristoph. Vcsp. 1205. argot- poMun Euuæormù rima and Eovowmnmo’p Luciano I. p. 552. coufiehs! &Etâç, and mamïv bande. To15: fuit Auchines , hac etiam in parte aquae potoris Demosthenis adversarius: vid. PMlostratus de Vit. Sophist. I. p. 507. Talis ab Euripidis ingenio diversissimus Sophoeles : Euripide: ’Hy morfila-1;, ami roideur 0682 taf vim panneautai; , teste Alexandra Aetolo ap. Cellium Noct. A". XV. 20. Aequalîs Ion Chia: up. Athen. X111. p. 605. F. ZoOouÀtÎ, inquit, minant nivâgi 141431.53" h. d’un): au) 81.547. : ubi scribi quoque potuit reayuaiàu: permutantur enim a librariis ista; vid. Xenoph. Symp. p. 512 , 37. et Suidas in Hamfa. ni «amuïs»: rayai 31’905": Iegit Fallu: Il. no. ubi commodum Iungermann. ndvocat Xeno- phonkm in». lI. pag. :276, 6. miratum, Therameni iam iam morituro mir: 78 096mm [du t8 manu-73:; aimaient-v in rît Marin VALC K.

A!) HE’RODOT. 11.173. 174. .403 . 1’0. 31’ iidem; «pires» ) Non satis ’ad flegypfiorum mentem est interdiu: totum diem insumtum volebnnt. Bene I. 97. "in 2:01:11; 31’ iule»; Êtxdêm, totum diem dira-maudis litibus inpendere. VlI. 210. iyivrro à? «1.14.61.»; 31’ sifilpnç, itcrum interdiu, sed contra gestae rei seriem. Tulia, 311i "and; Aristo- 4 phanis, recte ab Athenaeo acceptum VIL p. 276., 81’ (un supra Il. 22. 31’iv1aivrcï, vin? tu? 35:12 95.01: r96 bizute-3’ Har- pocratio. Mox [L 12.] si) aîv 1.1’qu non debuerant trun- cure Vind. et Arch. Fert repetitum aîv sermonis usus. Ite- rant ipsi 1X. 27. geminntque Euripid. Helen. 955. et 1017. Sophocles Oedip. Tyr. 610. et Oed. Colon. 1524.; alterum ab iniuria utrobique viro docte delente, Pinte Alcib. Il. p. 142. c. Iunge, si videbitur, los. Bornes. in Euripid. et Davis. ad lutin. Martyr. p. 442. ed. Thirlb. WESS. 15. imaiv 33 minium, lithium) Haec, etsi Med. et se. quaces exemplum pmebeant, nuferre non audeo. Vetnnt Codicœ slii , suntque et Vera, neque inconmodn. Utrum autem scribarum oculos deceperint terminatn iisdem litteris verbe, quae creberrima omittendorum occasio, non habeo diacre. Ernsmus, hoc Amasidis neglecto, paroemiam dicta Dionysii Sicnli ex Plutarchi de Sen. Rempubl. Ad- ministr. p. 792. c. illustravit , quem consule. WESS. CAP. CLXXIV. 2. (à; anordi-n; Nu) Hoc praefe- r0. Athenaeus, uti. multi salent, dialecti imnutavit Spe- ciem. Kmnovëzmlvoç, Nourri aemulntione, Prompiur Bell. Pers. Il. 8. Antiocheni de) et: untnwâacuflw: et Bell. Vaud. Il. 4. 111 à «in; spas-ripé; r: un) N’a" natremvâucniuç, de Phara prnel’ecto. Quo probo atque elegante orationem et alibi7. qunÀio’zlro) distinxit. Si vol in omnibus WESS. legatur Codici- i . bus, leni medela corrigendum est absque ulln controversia , aux) tîÀl’o’xlfo: adeo constans veterum usus Codicum auctoritati semper in mlibus anteponi debet: nain quod in Lexicis zonale-muon redditur convincor, hoc union nititur loco, infirma sancquam tibicine. Scripsernt Herodo- tus: «and [Ait 3? and sikhisme dard 15v mmibv. MAN? 33 uni 057091:57:03", sape quidem ab oraculis etiamfurli eonvincebatur , sed frequenler etiam absolvebatur: postremum Herodotus, ut olia millena, Wesselingio debebit. [Vide I Var. Let-L] lmperium ingressus Amasis temple Deorum C c 2

m ADNOTA-TIONES negligebat,qui quidem ipsum olim nichions tu; minibus: magni contra faciebat illorum oracula, En; un MW 059: sima, [L 15.] id est, a quibus 5M vel in.» M361, qui ipsum furti comicerant. In eumdem sensum adhihetur etiam Mfut lib. IV. c. 68. utrobique temere tentatum. Hoc rarius est atque Herodoteum; reliqua , émaciai, aim- otu’ym et inhibai sensu forcnsi pervulgata sont. Ubi scripserat Nosœr lib. V1. cap. 82. «iidem «and; fait Miami-u, perperam posait Gronov. Nom. Accusator in Attico fora dicebatur 316x511, persequi ; accusatus , caban: commutas, chôma vel incinérai: absolutw, incubai, criminibus cla- psus Ciceroni in Verr. Il. c. 58. VA LC K. 8.. nia-cosinus) Instauravi Ionicnm ex discrepante schedarum scriptura formant. minent, aine-1m, et similia conplura, veram praestabunt. Mihi liquida adparuit, ni. mios, sicuti in aliis , etiam in en conmutanda temerarioa fuisse scribas. Eadem fortuna Cl. Valckenarii and ifim, [1. 7.] quo nihil certius, obtigisset merita, ni novatianis metus, iusto fartasse gravior, obstitisset. Quid enim tritius ista vocum conversione? Extremo cap. 175. pro sus- mxûo’usvov pingit optime Arch. and 917586114191. valetque in aliis. W E35. - Conf. quae ad c. 175, 24. notamus. S. 14. si; inti... 9151134111011) Dediex msstis: ne inter variantes, quas vacant , lateret. Quisque videt multa id pan. dius atque ad sententiam obportunius esse. Kartâncuv 059: [1. 15.] non debebat abire in imprimatur. pronuntiurant, uti Laurentius latine dederat. Iucunda est in airsÀiJnu et sondiez; dissimilitude, repetita 1V. 68. Convenit quodam modo 101i; 52 «zincag- - - - nariâneœv mir i1) satin... V. 72. WESS. - At V. 72. diversa videtur ratio esse. S. CAP. CLÀ’X 1’. 1 seq. .Aamat’y arçoWIiMu Sautoi- rm’ si iEum’m-r) Sauuaicm alu. divinavit Cl. Abreschius. Quid si duplici in dativo amplior vis insit? Amasis si n’inclue-s sibi in Minervae honorem absolvit; ita mât niv- . tu; iiæthæWutvoç perconmode sequitur, alioqui 0b enim; inplieatius. Eudetu Cl. de Pauw opinio. W E55. -- Vide Var. Lect. Si veru est scriptura si . quad huud negro .mihî persuadeo, referetur hic dativus ad ri ’Aâmæi’g. eritque pleonastice positus, ut passim alibi apud Nosnum; cuius generis plum quaedam exempla, a Gromvio collecta, ci- tavi in Adnot. ad I. 86, 28 seq. S.

’11) 111111011013 11. .74. .75. 41.5 *

5. airîçdvomç) Hue spectare Heychiunum urinoirs; menoit H. Valesius ; et corrigendum 113780105771; iam fuerat observatum in Miscell. Obs. VIH. pag. 170. Scripsisse practerea videtur Hesychius : 4’15an" 05,141 i2 1.13,3; and mon 73;. atque buic voci corruptae sibi natam substituisse librarius. Coquum, aenigmata magnifice laquentem , 20.57’ dilua senex nuncupahat Atticus in Comoedia apud Alban. 1X. p. 382. a. Vulgo tamen et apud Aegyptiosfacie Sphin- ges uirginea fingebantur: vid. Adieu. de N. A. XI]. cap. 7. Origan. contr. Cels. I. p. 32. Cur Sphingum figuras ante templa statuerint Aegyptii , tradunt Plutarch. de la. et Osir. ç. x. et (1cm. Alenndr. Strom. V. p. 664, 20. et p. 671 , 8. ubi Sphinx ni air raina dicitur mir Menu, 4rd agitantes a? siv- Spoiæou 775w". VALCK. - In voee dvâpc’eomsç prier pars vocabuli non ad masculum genus refertur, sed idem valet acasi drapuæo’coiwaç diceres. S. [1 1. simula: mana... Vide supra, adlcap. 155 , 13. no. tata. 8.] 19. r6 3? 15m, 3068m2 mimi) Inest difiicultatis quoddam specimen in his, a Cl. Gronovio studiose quaesitum et expensum; quad tolli universum si nequeat, 11eme, nisi iniquus, aegre feret. In rem praesentem ire non datur, adparetque abunde, interiarem rei? moue». longitu- dînent, latitudinem et altitudinem fuisse contractiarem, nec longe cubitorum discrcpare rationem. Cur verba fuerint omisse, mussa in aperto est, additionis nulla. Ne- gligi autem non debuisse, pet se adtento liquet, siquidem nota latitudinis necessaria est.WESS. - Non admodum video equidem quid difiicultatis in hoc repererit Won. eum Cromw. quod latitude interiar ab exteriori nonnisi duobus cubitis diEerebat, quum paullo mains in longitudine et altitudine fuçrit discrimen. S. 22. «in invainu’ n’y vim-riflons attirât) Interpunxissem in in Codicum silentio, saepe miratus insuper babitum. Advertit Cam. de Pauw. Inseri praeterea air debet: n’y in. du. 0b en, quae succedunt. [At nulle incommoda abesse en particula potest.] Ceterum mérou ixysyan’ro; «une; [1. 25.] insolens videtur; mimi intronisai: I. 190. et Il. 1 24., ubi iæmyidau schedae , uti I. 27. , mima mennonite» Acta Ap- nvn, 9. et Diodor. Il]. 64. 7494709100".th XX. 109- aulne

406 ’ADNOTATIONES alii apud Hemsterhusîum in Luciani Dial. Mort. VIL 1. Vidit verbi istam insolentiam Cl. Abresch. [iyywua’rsç utîque me malle, in Var. Lect. significavi. Ferri forum vulgntum posset, si ranci; abcsseL] Ego vero non cahi- beor, quin [L 24.] ml dxto’umv ex Arch. ex structurae nexu et Herodoti more refermetur: J 32 "Ana"; si 31mi- mi 75v Hayduvjaixflo’unoç HI. 1. on: nixJa’usvo’! n Htwmçd- ràu ainsi V1. 35. iungc Cromwii observata Il. 105. WESS. - At nihil , quad hue faciat, observavit ibi Gronov. nisi quad 575912021 dative casui lungat Herodot. Il. 105 ,12. et cap. 175, 5. Nulla autem caussa fuit, cur spemeretur compositum verbum mrdxtwtau, quum praesertim h. l. in particula sa) non mode vis nulle inesse possit, sed et structura orationis mugis respunt illam , quum requirat; iuncta enim intelligi debent ista, aimernaÉEai xx.-.7594...» 1’65???» Alia ratio est c. 174, 7. ubi mi sue loco stabat, sibique ex usu Nostri respondebant duo orationis membra, «and [ab 311i anti chicana, «and 3? au? incubent. S: ’ 25. ivivuwrdv) Aut fallor, ont aliunde. non poterit adfirmari, nisi dubia Grammaticorum auctoritate. ’thiipu- on» in Guida: Lex. redditur L’amer: et Poilus: [IL 251.] legisse videtur in Thuqydidis V. cap. 32. irénuifo’usm 1d; à ni; mixai; Ennemis: ubi , quad Codices praebent et Edd. ivtuuoüusvoi, Polluci quoque restitucndum putabat langer- mannus. In 1101514401! Herodotei Codices si conspimrent, ego une vulgatue vocem anteferrem in talibus usitatam , etiam Herodofo VIH. cap. 54. (in and Mümov Mura Ëpritæn’l et; iço’y: de qua forma loquendi egerunt Ami. Portas Dict. Ion. Dakar. in Thuçyd. V". 18. et in 1nd. Thuqydid. Wasscus. Ammanio pag. 53. citatus Antiphon ir roi; sttuïg, i1) et; urgea-recracha vaccin adhibuit p. 119 , 6. p. 125 , 2. p. 12 1 , 2. ubi lcgi posset: unirai par «in ivddmsv. VALCK. - Quum in usu fuerit verbum Modem... (quad Suidas etiam ex Diane adnotavit: 25.01.11.15.49... ÀWleolfiLlnl) nulla subëœf caussescur verbale adiectivum Mm...» suspectum babea-. mus. . CAP. CLXXVI. 6. 11111211on livra: M0211) Spew ctabilius hoc quam pro scribarum ingenio. Quid illi de lapide Aethiopico? Marmoris eius in Pyramidum et l’roa pylaeorum substructionibus frequens in Aegypta usus.

AD HERODOT. II.175-x77. 407. Myoerini Pyramin Mou l; ri 5mn AMmmaô’ fuît cap. 154. [ubi vide natals ad c. 154, 3.] Inter alias spectatior Aethion pici: lapidibus scribi: Plim’us N. Hist. XXXVI. la. lapidi. color en! niger, aut varîus , armai»; cap. 127. , sed magna durîties lnborem operi reddebat sumtuoaîorem: 3w(pa- un nm; du IMMTu’W rafla-x: in Strabon. XVII. pag. 1161. n. [pag. 808. cd. Cam] m3193, quod est in aliis, et scripturae conpendio mon. Max [1. 8.] Laurentius, hinc et hinc magna illi «damnez. ex libri sui ê 8’ Ma 1’017 un ya’Aou, i. e. aussi , supra descripti : cui scripturale, alioqui nouhili, Codd. calculum negant. Cl. de Pauw potiov. rem censuit. WESS. - Et ego parum ahana: ut unice verum putem n l yaÉMu: quo etiam refertur id, quad continuo adiîcitur, un»; fripe; 700’051": ubi Nina; indican videtur, alternat exulgari lapide ruine confectum. S. CAP. CMXVII. 4. and 10’»; il! mûri 7010944 en.) Loge Diodorum I. 31. Aegypti felicitatem , Amnsidis tempone, pmedicatam tantopere, ex gentîs sacerdotibun No- sler aoœpit, multa dissimulantibus, «ultima eius reg. nimium quantum augentibua. Certiorn et longe diversion lutiniez et hachich": encula (lacent; de quibus doctelac. Parizonius, V. CL, Origin. Aegypt. cap. ult. WESS. A 7. 30" BtBeuonÎnu) Me quidem indice fer-ri naquît: à plut-es dent Codices, acripsime forum videbitur, nian- bambou 5’150; bain-ou - - - :0" (isthoc anno nimirum) Ba- Bt’umu. vid. CLD’Orvülius in Chah. pag. 190. Commode quoque eum Reiskio legi poste: 30" a: mana, live 3’011 8403"", quorum quanta sustentant!" : 037034496!" au Ï . habet de ne eodem laquelle Adianus Var. flint. 1V. [e. 1.] M’yov Mona, m’On ---3mçî, Diogen. L461. VIL 16.8. à!) 14m :WOÇ copiant: rôt Nov, Diodor. Sic. I. [e. 77.] Mal 88 , 4o. Toi ri ami aimât Homo dicuntur Bioroç, teste Poqflgyrio Schol. ad ’IÀ. 75’. 431. et usîhtîus 73 109mm n? æçâç du 84’". filmât» dicehatur. Quid Aegypüum moverit ad utiliuimam banc legem ferendam, lac. dœet Perixo- nùu V. Cl. ad Aeliani Var. X. 14. Quum ex Aegypto pe- titam civibus nuis tulisse traditur Selma, le: Draooni potins videtur oontribuenda velu: auctori : vid. Cl. W eue- ling ad Dindon l. p. 88. et Io. Taylor Lect. Lys. p. 707 seq. Enmdem apud slice etiam populos viguiue une Parton.

403 iADNOTATIOrNES «tendent Nie. Abramus ad Ciceron. Or. pro P. Sextio cap. . 48. Miror adca quad scribit Aristide; T. Il. p. 157. 7511.0: crap’ 61431 (Athenienses udloquitur), à; in) «nife», 140’191; . lady, É 791003; maronnai; dpyiuç. VALC K. CÂP. CLXXVIII. A. aux: Nmixpamv 75).") Ense- biuSIChron. urbis initia inmani anachronismo in Olymp. v1. 1.. refert, notatus ab ill. Scaligero Animadv. pag. 75. Straba vero KV". p. 1153. [p. 801. extr. cd. Cam] Milcsii, inquit, nuramuuzziimvrzç "1mm, 75)." au"! Nanixpmv. [Nanixpaflv rede cd. Lips.] Inarus res Aegyptias contnrbnvit Attaxerxis Longimnni (empare. Sic multi: zannis Ainasidis ragua u-rbs erit posteriar. Qui dissensus, si Krlnç Num- xçairwç Apollonii Rit. superesset , discuti passe! commodius. "23mn guipon; [L 6.] non utiqueinprobum ; [Cil Var. Lcet.] cette mntantis ratio pracgnans non est. WESS. 15. «paon-aira; 1’017 514109130) Naucratitae inter civitatis re- dores suum sibi Tmm’îxav hahnerunt apud Achat. 1V. 15. ab his cmparii prakfectis, mode ne fallut Cl. Mm. Chichuu caniectura Antiq. Asint. p. 100, titulo tenus discrepan- lem. Ego dubito. Quam reipnblicae partem Naucnti et Teii Tmaiïxm et Tinanxt’ovnç curaverint, decerni non potest. Beau-aira: n; 574709121: (PRAEFECTÔS usum-0111m ex Reims. lapide Cl. V. 16. dicere lices!) conmuni plurinm civiwtinm suffi-agio lcgebantur, ut negatiatorum rean adtenderent, et arbitri essent litinm; quales recentior ae- tas in portubus et emporiis, descriptos in Consolata dal Mare cap. 1. et seq., Vidit et habet pluma: formais etiam superior. Fuit enim in Delo ETNOAOZ TQN TTPIQN EM- HOPQN KM NATKAHPQN up. Spariium Miscell. Erud. An- tiq’. p. 541;. cui anus utiquc pmefectus. Athenis decem hauban) 1’05 Emrogc’ou quibus rebus cumm inpenderint, doçemurab Aristotelc apud Harpocratianem in voce ’Empux. WESS. CAP. CLXXÀÎ 3. J voie 196195011 (’th - - tannin) Sustuli in-utilem parenthesms, his circumdatam, notatianem. Sutis est iusta punclio. Coniicinnt statim docti viri, Pavius, «Actinium! n si AEÀŒ. Reiskius, ai 3è, ni A. De Delphico fana, ab Alcmaeonidis instaurato, inferins V. 62. Puma. X. 5. et pererudiœ Dieu. Patavius in Themiuii Or. 1V. p.391. WESS. - Cremati templi mentia [acta 1

.ÀD HE,ROD.OT. Il. 178-181; 409 1.50, 17. In cd. Steph. et aliis ante Wen. parenthesi i11- clusa tirant verbe J 7039 fiança, - - - autrui". post 7390101171. veto minaii punch distinguebatur aratio: Wesselingius au!» latis parentheseos signis minus punctum servavit, et sic quoque Reiz. et Barh. Nos eum Schaef. post "www mains jumelant posnimus, qua finiretnr ibi periodus, cuius apa- dasis (ut frequenter alibi) particulam 3? ex pratasi repetitam haha-ct. Commodius factum foret, si amnia ista, . J 7d; argo’npor - - targum?" signis parentheseos circumdu- rentur, ut apodosis ab istis æMyniMm: à! incipere intelli- (geretur. S. 8. ŒÎUWTneI’nç rainura cetta praestant codicnm consen- tiones, quibus Medicei compendiosa lectio melior censeri non debuerat. Vide ad Diodori V. 1o. WESS. . CAP. CLXXXI- 5. Bain-m, ci 8’ menthol») Verius puto. Brin-w 10:7 ’Apan’Mu, Boni Arceailai F. quem in mgr, dum Arch. Vind. Val]. fies et tempus congrnunt optime, siquidem Battus ille aequales hahuit Aprien et Amasin , Nostra nuctare 1V. 159.: Rani fiiium, Arcesilaum, minot actas excludit. Filiàm Ladicen, Amasidis caniugem , Anu- Ët’m ont Awâiunv vit eruditus scriptam cupiebat. At nomen idem est, tantum mode contractius. Hubet Lue. Hal- stenius LADICEON numum ad Stephan. B12. [p. 188.] et AAAIKETE THÉ HPOZ ATKON est in Cudii votere lapide: urbem LAVDICIAM et LADICIAM pingunt mssti Ilinerar rif Antonini. VVESS. 11. nazi t’ai tu qu’à-m’a panard) Inconmadum , que Mal. in. r1 premebatur, cessait: neque amplius ofi’endet 6mm- Lina, quad olim operarum vitium opinabar, sed Medicea, etsi tacitum habuerit vir Celeb., debetur. Ian: mamie" Arch. si cui scabrum tinniat, palladium 1.4119511350)" dvâet’un et quae alia Portas stipavit, recardetur. ’Ev r97 1un in r8 dubia nalui sollicitare, adposito pacne, cuius se anctorem profitetur Gronovius, cultissimo Epigmmmate. WESS. 21. c’ç in! tir n’ai) Non excidit memarià mû E; and in" «5a: I. 66. [in quad ibi mssti omnes consen’tiunL] Pulo Ionici et veteris usns vombulnm [du] redire in possessio- nenr debere. Reddunt schcdae V. 96. V1. 86, x. VIH. 59. "E50 unanime! in Latinis ertra urbem Cfierænsem pasita ex Ianrentio, qui 5390144591 invenit. Si 15.-Quum" locum non

un I 1111101311. AD 11121101101: n. migmvît, ntatunm notabii vultu entra "le": une, sive gaminera inca suburbain. Verum in talihus nepe une» electio. WESS. CÂP. CXXXÏÏ. 1 1. ni; tu? Anima? Samarium) 1113i Dam dedicntionem tribuit Calümachus apud Euub. Pr. Euung. il]. 8. in Epîgmmmaœ, quo de ad eius Paëtne fragmenta Il. Bentleia Vit Cl. p. 357. --- Vide Cumin. Engin. CV. p. 477. cd. Ernest. Max l. 12. 189 1700914 me invita cditum est, quum Finis-acta: voluissem, ut in Var. Leet. significavi. Conf. Adnat. ad Il. 42 , 1. S. 15. Eh: à bien») Q’prum, ab Amaside accupatam, non pneteriit Diadar. I. 68. Quod autem librnm tenni- nat 1’; 069w oitœyaryu’v. ndvertimus supra seine! nique iterum . et frequentissime apud Priam»: Patrie. in Ech-Ioeceh. p. 22. 26. etc. Pmoapinm Bell. 60th. I. 5. p. 1o. 23. etc. Agathon I. p. 13. veœrum studiasaa imitatores. WESS.