Notes Du Mont Royal ←
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Notes du mont Royal www.notesdumontroyal.com 쐰 Cette œuvre est hébergée sur « No- tes du mont Royal » dans le cadre d’un exposé gratuit sur la littérature. SOURCE DES IMAGES Google Livres HERODOTI HISTORIARUM LIBRI IX. GRAECE ET LATINE. T O M U S V. ’ Adnotationes ad lib. I -- 1V. ARGENTORATI TYPIS PglLlPPI IACOBI DANNBACH. HERODOTI MUSAE 51V]! HISTORIARUM LIBRI 1X. AD VETERUM CODICUM FIDEM DENUO RECENSUIT . LECTIONIS VARIETATE CONTINUA INTERPRÈTATIONE LA-TINA i ADNOTATIONIBUS WESSELINGII ET VALCKENARII ALIORUMQUE ET SUIS ILLUSTRAVIT IOHANNES SCHWEIGHAEUSER IN ACAD. ARGENT. ET SEMo PROTa LITEBAR. GEAEC. PROF. ACADÉMIAE REG. INSCRIPT. ET HUM. LITEKAR. ADSCR- TOMUS QUINTUS. figé; l K AiRGENTORATI. ET x PARISIIS v r APUD TREUTTEL ET WÜRTZ, BIBLIOPOLAS. ’ MDCCCXVL unuommuè 5,4L M’Fonlcinu a. amurant HERODOTI HISTORIAR. i T. V. P. I. ADNOTATI’ONES iAD LIB. LET 11. ADNOTATIONES AD HERODOTI LIBRUM PRIMUM. PH OOEM Lin. 1. ’Hçoèo’rou tAMmpmfl’ïîoç) Aristotelü aetate [in nonnullis certe Hictoriarum Herodoti apographis] ’Heoîo’nu 9011911917? imçt’nç «13763651; legebatur, Bluetor. lib. HI. 9. [aliis cap. 5. sect. 1. sic in ed. Oxon.] maque deinoepo defuerunt, qui, inducto luxerons-log titulo , Gouçlw ma- luerunt apud Plutarchum de Exil. p. 604. et de Mâlig». He- mdoti p. B68. Addiderat se Herndotus colonis, qui Thu- rios in magnam Graeciam abierant: qua in urbe cum hoc opus absolverit, 6015m1: nominare se potuit, sicuti baud pauci adpellarunt , Strabon teste lib. XIV. p. 970. [11. 656. cd. Casanb.] In bis Imp. Iulianus, cuius m’a-9131 696mm [L e. Historiarum Scriptorem Thurium] Orateur: Thorium cula inprudenter Boufdclotiuc’explicuisset, paellas doctis viris dedit ad Lucian. Quom.956n’b. Histor. e. 29. Scripti libri , quorum quidem notifia est, Halicarnassann summ consensione vacant, ancipiten tamen in vocabuli scriptio- ne. immunoiç, iAhmçmolç, ’ANxœçvnwnlç, Muguet-:69 ’ANxœçmnüç œperiuntur lib. I. 144. Il. 178. III. 4. VIL 99. Par etiam discordia alibi; Vid. W483: in Thucyd. lib. -VIII. 42, Équidem musquait et ’ANuamrfiu . titi in M55. Archiepiscopi Contuariensis et Vindoboneusi uepe numem, pmeferrem , niai ipsimet Halicarnassemes obsisterent, ge- minatam "sibilantem littcmm in numis ostentantes. At quid irroçt’nç d’fi’olsiëlç, et que verœndum morio? D. Hâmius ad Hesiodi Intevyr. p. 108. nihil me aliud œn- suit ne îmçn’nv sive historiant, oui ego sententiae non acce- do. L. Küsterus in Bibl. Vol. et Benne Io. Glu-ici p. 586. Tom. V. Gronovianum cura: Moqutio acerbiuime ’ta- ’ Hcrod. T. V. A a 4 ADNOTATIONES nvit, reiectisque Vanne et Stephani opinionibus, Irerum curiose observatarum speoimen hoc est, vertit. Est une im- pln rerum inquisitio. ’lo-reptyn Opium: sium: and du; Mul- Mm, adjirmantes inquirendo sese ex Menelao intellezisse lib. Il. 1 18. Et 1 19. relira» 3? si ab imagine: ÏOœGav ininaeûm. Est 03143:5; gym operum, quae absolutn fuerunt, specimen lib. Il. 101. et .148. 17:68:55; itaqne imagine inquisitionis rerum, ab Herodoto institutae, specimen erit atque argumentum. Cura, niai accumtam in quaerendo vit clarissimus, quad Opinor, intellexerit, ifloçïn; vim non aequiparat, nec di- gna tamen acerbiore exprobratione ont, neque erit for- tasse historien inquisitionis specimen, quod malui. Plutar- pchi iræ-991x31 aimâmmxù T. Il. p. 243. paullo diversius shit. WESS. -- .Iffoçt’a, sive ionien idiomate ion-cela, non mode inquisitio rerum est, ut ait- Vir doctissimus; verum. etiam ( pet metonymiam anœœdentis pro conseq. ) intelli- gitur notitia val doctrina, contemplamto, percunctando, in- quirendo comparata; Il. 29 , 4. VIL 96 , 6. qua notione id vo- cab. b. l. accipiendum , sicut in titulis librorum Aristotelis et Theophrasti, qui Zola)! inoçiu et erô’v impie: inscribun- tur: quo pertinet quad etiam geometria a Pythagore (te- ste Imblicho in eius Vita p. 74.) inopia: vocale est. Tum Verovæ’flo’stlëlç, sive (ut loues efi’erunt) 11526815", non specimen signifient; quod gmece 37130519 3671m aut iwlsstym sonat: quo modo Archestratus apud Athen. lib. I. cap. 7. Imagine s’arlâuyna, doctrinae specimen, dixit. Quaenam au- tem vis sit vocabuli a’fl’OISŒEIç, ex usu verbi cinname... vel choâtëacaui intelligitur, quo nullum in Herodoti Musis frequentius. Atqui wallon abroîiënâm, ut hoc utar, non signifiait specimen. edere suae sententiae, sed sententiam suam edere, promere, etponere. mambo; olmîfëæcûnu (pas, non est specimen edere prœclare factorum , sed praecIara fauta osten» dere, id est, edere: qua notione ipsum etiam nomen nia-dg 3:51; 397m mm:in I. 207, 59. occurrit. Similiœrque in locis a Wesselingio citatis, Il. 101 , 1. et 148 , 7 seq. aimi- Ètëzç gnan non est specimen aperum, ses! sunt ipso. opera et monumenta. profita, in publicum alita , nempe publice ex- structa et oculis bominum exposita. Denique, quad bîc ait Herodotus, 1mm; ËWOISEEIÇ 581, baud dubie hoc dicit, se bien libris ea, que inquirendo cognovit, in pu blicum ç ADHERODOT. 1. s edere. Quam fera in sententiam iam olim Loin. Volta locum hune interpretatus crut, Herodoti Halicarnasse! hi- storiae etplicatio haec est. Et H. Stephanus in on suae editionis latino - graccae: Historia ab Herodoto Halicar- nasseo edita, haec est. Caeterum consuluisse iuvabit quael in buna locum erudite, ut solet, Wytteubaohius com-. mentatus est in Selectis Principum Histaricor. pag. 538i -l. 2. à; mir: a; muâmes etc.) In bis adquiescunt scripti seqq.editique omnes, et longeS. omnibus - prions, Diorgaia: Ha- lia, Aristides, Lucianus Quom. Scrib. Histor. c. 54. Tamen St. Berglerus in Act. Lipsiens. MDCvaI. pag. 579. levi ad: speciem mutatione, rai mémo; EE ivtpalzm quae ab hominim lus dicuntur, ne il; ruwôv finir 0’ "sa; iHço’Èoroç, corrigit: esse enim roi 706mm nihil aliud ac 31mg,- et roi à»: ac ma sinua. Ego vero id scriptum- nollem. Sunt, fateor, lm and»: n mi 9æ5MraÊ ingentia atque admiranda opera me régna; vicissim minime. Memini quoque yins-0m 55 bayai! «par bomines perhiberi , cum mortalium numero eximun- tut, nec propterea rai www ë civdpa’nmv res dici, que et hominibus evanuerunt. Namque Hemdoti more hominum fa- cta exprimunt, ut pulcre Tan. Faber lib. I. Epist. 8. ’Ex 15v 20min» 790’149", quad Samii designarant lib. III. 48. , quem- admodum ni arguero’wac la levMfllle lib. l. 160. Hoc am- plius, si rai miam; scripsisset,- vulgi fabulas et ramones operis principio spectasset, quad merito inconcinnum at- que absurdum I. Ph. D’Orvillius, nuper nabis litterisque ereptus, arbitratus est ad Chariton. lib. I. p. 9., [p. 202 . seq. cd. Lips.] Berglen’ audaciam strenue retundens. Ce- terum Hemdotea baec quodam modo aemulatus est Basi- lius Seleuc.’ Vit. S. Theclae lib. I. p. 4. WESS. -- Conf. HI. 114, 32.’* V1. 15 , 1. S; [1. 5 seq. roi r: Jim. sial 35’ ilv diffus inclûmes» indium.) Ad verbum: et reliqua , et qua de coassa inter se (Graeci et v Barbari) [nua gesserunt. Quae’ verbe non debere ad proxi- me praecedentia referri in nprico est: nain en, que caus- sam mutais Graecorum et Barbarorum bellis praebuerunt, non crant profecto magna et adnürandafacinora , que merita non fraudari lande voluit Herodotus. huque aut ad ista. paullo’ ramonera, ne oblivione deleantur, referenda. erunt; sut, 6 ADNOTATIONES quad mibi visum crut, ad prima illa ’Hpoîo’rou ’AMc. irai au; 870’315; 1’132, ut baec sit seriptoris sententia: quem re- ligua, quae de rebus inter homines gestis, ac pnesertim de bellis inter Gmeeos et Barbares gestis, hisce in libris traduntur , hlm que de causse. illorum betlorum disputantur, sent expositio corum que Herodotus inquirendo cognovit. Quod autem verbe ista in fine periodi posuit, id ea fœit, que bis ipsis verbis transitum sibi ad ipsam argumenti sui tractationem pararet: est enim perinde ne si dixisset, et primera quidem nponam quaenam funit dissidii inter Gruau Barbarosque causse. Seilicet Homeri aemulater Hemdotus, qneinadmodum universnm suum opus, que et multns alias res memorabiles exponere, et victorias maxime Gree- corum devpotentissima Iaœque dominante Fer-serein gen- te celebrere voluerat, velut unum aliquod et illustre drame, multis quidem interspersis episodiis, porterait: sic et in hoc Poëtnrn est imitntus, ut, quemadmedum ille in ipso’carminis principio , iram Achillis caussamque dis- sidii Pelidae cum Atrids se expositurum, professus est, sic et Historiens nester in ipso operis exordio profiteatnr, se, quum propositum haheat belle exponere Graeces in- ter et Barbares geste, ab eo facturum esse initium, ut dissidiarumrprimam caussam et originem deelaret. Ita- que postquam .statixn e vetustierum temporum memoria (cap. 1 -4.) semina quaedam dissidiorum inter Graeees Barbarosque, ex Persieorum Historioorum persans, repe- tiit; max c. 5. sua nomine Croesum tamquem primum inin- riaruerraecis inlatarum accorent designat. Caeterum , quad Ptotemaeus Hephaest. ait, (lib. I[I. p. 514. ed. Galei) toi tum istud exordium non ab ipso Hercdoto, sed ab eius smasio et bonorum bacrede Plesirrhoo esse sdiectum, id et per se lubrieo nititur fundamente, et ab aretnm Exerm dii huius cum ipso narratienis principio connexienem neutiquam probabile est, denique ah homine protecteur vides-i debet prison illius simplicitatis iguane, que. li- brerurn ouaterez in i principio et nomen suum et scri- bendi argumentons simil ima ratiene profiteri salîtes esse novimus HeÇstaei exemp o , ( relèrente Demetrie mg) ’Eçum. sect. in.) tumeucydidis, Timaei Locri, alierumque. 5.] CÀP.I. Lin. 1. and» m’y un ai bémol) Quod Th. Gale ADHERODDT.I.1. 1 «à 16m Plutarebum bic olim une munit, id venu foret simile, si liber de Hemdoli Matigns’t. [in cuits up. 10. lecum buna exeussit, T. XI]. ad. Hutt. pep. 290 seq. Edit. Weehel. p. 856.] semper bonne fidei esset, quad Ion. 5e secus habet. Legerit tarsien; vulgatum valide sdserunt Ptolemaeus Hephaest. in Colin. Pbotii CXC. p. 47 8. [lib. 11L p. 314. cd. Gala] Pelle: lib. Il. in. et Thomas Magùtd. Cl Input.» quoqne mains-u et W8 miniums bis in libris frequentes. Vid. Inc. Grosses. in lib. Il. 3. et adiro- tationes mens ad Diodori Sieuli lib. Il. 4. Mia vir doctes in Miseell. Observ. Vol. Il. p. 152. WESS. l. 2 seq. in; r57; ’Epdçï; «unanime 9M De Phoe- uicibus a Ruine mari ianalautinans baugeais iterum lib.