Notes Du Mont Royal ←

Notes du mont Royal www.notesdumontroyal.com 쐰 Cette œuvre est hébergée sur « No tes du mont Royal » dans le cadre d’un exposé gratuit sur la littérature. SOURCE DES IMAGES Google Livres HERODOTI HISTORIARUM LIBRI IX. GRAECE ET LATINE.

T O M U S V. ’ Adnotationes ad lib. I -- 1V.

ARGENTORATI TYPIS PglLlPPI IACOBI DANNBACH.

HERODOTI MUSAE 51V]! HISTORIARUM LIBRI 1X.

AD VETERUM CODICUM FIDEM DENUO RECENSUIT . LECTIONIS VARIETATE CONTINUA INTERPRÈTATIONE LA-TINA i ADNOTATIONIBUS WESSELINGII ET VALCKENARII ALIORUMQUE ET SUIS ILLUSTRAVIT IOHANNES SCHWEIGHAEUSER IN ACAD. ARGENT. ET SEMo PROTa LITEBAR. GEAEC. PROF. ACADÉMIAE REG. INSCRIPT. ET HUM. LITEKAR. ADSCR-

TOMUS QUINTUS. figé; l

K AiRGENTORATI. ET x PARISIIS v r APUD TREUTTEL ET WÜRTZ, BIBLIOPOLAS. ’ MDCCCXVL unuommuè 5,4L M’Fonlcinu a. . amurant

HERODOTI HISTORIAR. i T. V. P. I. ADNOTATI’ONES iAD LIB. LET 11.

ADNOTATIONES AD HERODOTI LIBRUM PRIMUM.

PH OOEM Lin. 1. ’Hçoèo’rou tAMmpmfl’ïîoç) Aristotelü aetate [in nonnullis certe Hictoriarum Herodoti apographis] ’Heoîo’nu 9011911917? imçt’nç «13763651; legebatur, Bluetor. lib. HI. 9. [aliis cap. 5. sect. 1. sic in ed. Oxon.] maque deinoepo defuerunt, qui, inducto luxerons-log titulo , Gouçlw maluerunt apud Plutarchum de Exil. p. 604. et de Mâlig». He- mdoti p. B68. Addiderat se Herndotus colonis, qui Thu- rios in magnam Graeciam abierant: qua in urbe cum hoc opus absolverit, 6015m1: nominare se potuit, sicuti baud pauci adpellarunt , Strabon teste lib. XIV. p. 970. [11. 656. cd. Casanb.] In bis Imp. Iulianus, cuius m’a-9131 696mm [L e. Historiarum Scriptorem Thurium] Orateur: Thorium cula inprudenter Boufdclotiuc’explicuisset, paellas doctis viris dedit ad Lucian. Quom.956n’b. Histor. e. 29. Scripti libri , quorum quidem notifia est, Halicarnassann summ consensione vacant, ancipiten tamen in vocabuli scriptione. immunoiç, iAhmçmolç, ’ANxœçvnwnlç, Muguet-:69 ’ANxœçmnüç œperiuntur lib. I. 144. Il. 178. III. 4. VIL 99. Par etiam discordia alibi; Vid. W483: in Thucyd. lib. -VIII. 42, Équidem musquait et ’ANuamrfiu . titi in M55. Archiepiscopi Contuariensis et Vindoboneusi uepe numem, pmeferrem , niai ipsimet Halicarnassemes obsisterent, ge- minatam "sibilantem littcmm in numis ostentantes. At quid irroçt’nç d’fi’olsiëlç, et que verœndum morio? D. Hâmius ad Hesiodi Intevyr. p. 108. nihil me aliud œn- suit ne îmçn’nv sive historiant, oui ego sententiae non accedo. L. Küsterus in Bibl. Vol. et Benne Io. Glu-ici p. 586. Tom. V. Gronovianum cura: Moqutio acerbiuime ’ta- ’ Hcrod. T. V. A a

4 ADNOTATIONES nvit, reiectisque Vanne et Stephani opinionibus, Irerum curiose observatarum speoimen hoc est, vertit. Est une im- pln rerum inquisitio. ’lo-reptyn Opium: sium: and du; Mul- Mm, adjirmantes inquirendo sese ex Menelao intellezisse lib. Il. 1 18. Et 1 19. relira» 3? si ab imagine: ÏOœGav ininaeûm. Est 03143:5; gym operum, quae absolutn fuerunt, specimen lib. Il. 101. et .148. 17:68:55; itaqne imagine inquisitionis rerum, ab Herodoto institutae, specimen erit atque argumentum. Cura, niai accumtam in quaerendo vit clarissimus, quad Opinor, intellexerit, ifloçïn; vim non aequiparat, nec digna tamen acerbiore exprobratione ont, neque erit fortasse historien inquisitionis specimen, quod malui. Plutar- pchi iræ-991x31 aimâmmxù T. Il. p. 243. paullo diversius shit. WESS. -- .Iffoçt’a, sive ionien idiomate ion-cela, non mode inquisitio rerum est, ut ait- Vir doctissimus; verum. etiam ( pet metonymiam anœœdentis pro conseq. ) intelligitur notitia val doctrina, contemplamto, percunctando, inquirendo comparata; Il. 29 , 4. VIL 96 , 6. qua notione id vocab. b. l. accipiendum , sicut in titulis librorum Aristotelis et Theophrasti, qui Zola)! inoçiu et erô’v impie: inscribun- tur: quo pertinet quad etiam geometria a Pythagore (teste Imblicho in eius Vita p. 74.) inopia: vocale est. Tum Verovæ’flo’stlëlç, sive (ut loues efi’erunt) 11526815", non specimen signifient; quod gmece 37130519 3671m aut iwlsstym sonat: quo modo Archestratus apud Athen. lib. I. cap. 7. Imagine s’arlâuyna, doctrinae specimen, dixit. Quaenam autem vis sit vocabuli a’fl’OISŒEIç, ex usu verbi cinname... vel choâtëacaui intelligitur, quo nullum in Herodoti Musis frequentius. Atqui wallon abroîiënâm, ut hoc utar, non signifiait specimen. edere suae sententiae, sed sententiam suam edere, promere, etponere. mambo; olmîfëæcûnu (pas, non est specimen edere prœclare factorum , sed praecIara fauta osten» dere, id est, edere: qua notione ipsum etiam nomen nia-dg 3:51; 397m mm:in I. 207, 59. occurrit. Similiœrque in locis a Wesselingio citatis, Il. 101 , 1. et 148 , 7 seq. aimi- Ètëzç gnan non est specimen aperum, ses! sunt ipso. opera et monumenta. profita, in publicum alita , nempe publice ex- structa et oculis bominum exposita. Denique, quad bîc ait Herodotus, 1mm; ËWOISEEIÇ 581, baud dubie hoc dicit, se bien libris ea, que inquirendo cognovit, in pu blicum

ADHERODOT. 1. s edere. Quam fera in sententiam iam olim Loin. Volta locum hune interpretatus crut, Herodoti Halicarnasse! historiae etplicatio haec est. Et H. Stephanus in on suae editionis latino - graccae: Historia ab Herodoto Halicar- nasseo edita, haec est. Caeterum consuluisse iuvabit quael in buna locum erudite, ut solet, Wytteubaohius com-. mentatus est in Selectis Principum Histaricor. pag. 538i -l. 2. à; mir: a; muâmes etc.) In bis adquiescunt scripti seqq.editique omnes, et longeS. omnibus - prions, Diorgaia: Ha- lia, Aristides, Lucianus Quom. Scrib. Histor. c. 54. Tamen St. Berglerus in Act. Lipsiens. MDCvaI. pag. 579. levi ad: speciem mutatione, rai mémo; EE ivtpalzm quae ab hominim lus dicuntur, ne il; ruwôv finir 0’ "sa; iHço’Èoroç, corrigit: esse enim roi 706mm nihil aliud ac 31mg,- et roi à»: ac ma sinua. Ego vero id scriptum- nollem. Sunt, fateor, lm and»: n mi 9æ5MraÊ ingentia atque admiranda opera me régna; vicissim minime. Memini quoque yins-0m 55 bayai! «par bomines perhiberi , cum mortalium numero eximun- tut, nec propterea rai www ë civdpa’nmv res dici, que et hominibus evanuerunt. Namque Hemdoti more hominum facta exprimunt, ut pulcre Tan. Faber lib. I. Epist. 8. ’Ex 15v 20min» 790’149", quad Samii designarant lib. III. 48. , quemadmodum ni arguero’wac la levMfllle lib. l. 160. Hoc amplius, si rai miam; scripsisset,- vulgi fabulas et ramones operis principio spectasset, quad merito inconcinnum atque absurdum I. Ph. D’Orvillius, nuper nabis litterisque ereptus, arbitratus est ad Chariton. lib. I. p. 9., [p. 202 . seq. cd. Lips.] Berglen’ audaciam strenue retundens. Ce- terum Hemdotea baec quodam modo aemulatus est Basi- lius Seleuc.’ Vit. S. Theclae lib. I. p. 4. WESS. -- Conf. HI. 114, 32.’* V1. 15 , 1. S; [1. 5 seq. roi r: Jim. sial 35’ ilv diffus inclûmes» indium.) Ad verbum: et reliqua , et qua de coassa inter se (Graeci et v Barbari) [nua gesserunt. Quae’ verbe non debere ad proxime praecedentia referri in nprico est: nain en, que caussam mutais Graecorum et Barbarorum bellis praebuerunt, non crant profecto magna et adnürandafacinora , que merita non fraudari lande voluit Herodotus. huque aut ad ista. paullo’ ramonera, ne oblivione deleantur, referenda. erunt; sut,

6 ADNOTATIONES quad mibi visum crut, ad prima illa ’Hpoîo’rou ’AMc. irai au; 870’315; 1’132, ut baec sit seriptoris sententia: quem re- ligua, quae de rebus inter homines gestis, ac pnesertim de bellis inter Gmeeos et Barbares gestis, hisce in libris traduntur , hlm que de causse. illorum betlorum disputantur, sent expositio corum que Herodotus inquirendo cognovit. Quod autem verbe ista in fine periodi posuit, id ea fœit, que bis ipsis verbis transitum sibi ad ipsam argumenti sui tractationem pararet: est enim perinde ne si dixisset, et primera quidem nponam quaenam funit dissidii inter Gruau Barbarosque causse. Seilicet Homeri aemulater Hemdotus, qneinadmodum universnm suum opus, que et multns alias res memorabiles exponere, et victorias maxime Gree- corum devpotentissima Iaœque dominante Fer-serein gente celebrere voluerat, velut unum aliquod et illustre drame, multis quidem interspersis episodiis, porterait: sic et in hoc Poëtnrn est imitntus, ut, quemadmedum ille in ipso’carminis principio , iram Achillis caussamque dissidii Pelidae cum Atrids se expositurum, professus est, sic et Historiens nester in ipso operis exordio profiteatnr, se, quum propositum haheat belle exponere Graeces inter et Barbares geste, ab eo facturum esse initium, ut dissidiarumrprimam caussam et originem deelaret. Ita- que postquam .statixn e vetustierum temporum memoria (cap. 1 -4.) semina quaedam dissidiorum inter Graeees Barbarosque, ex Persieorum Historioorum persans, repetiit; max c. 5. sua nomine Croesum tamquem primum inin- riaruerraecis inlatarum accorent designat. Caeterum , quad Ptotemaeus Hephaest. ait, (lib. I[I. p. 514. ed. Galei) toi tum istud exordium non ab ipso Hercdoto, sed ab eius smasio et bonorum bacrede Plesirrhoo esse sdiectum, id et per se lubrieo nititur fundamente, et ab aretnm Exerm dii huius cum ipso narratienis principio connexienem neutiquam probabile est, denique ah homine protecteur vides-i debet prison illius simplicitatis iguane, que. li- brerurn ouaterez in i principio et nomen suum et scribendi argumentons simil ima ratiene profiteri salîtes esse novimus HeÇstaei exemp o , ( relèrente Demetrie mg) ’Eçum. sect. in.) tumeucydidis, Timaei Locri, alierumque. 5.] CÀP.I. Lin. 1. and» m’y un ai bémol) Quod Th. Gale

ADHERODDT.I.1. 1 «à 16m Plutarebum bic olim une munit, id venu foret simile, si liber de Hemdoli Matigns’t. [in cuits up. 10. lecum buna exeussit, T. XI]. ad. Hutt. pep. 290 seq. Edit. Weehel. p. 856.] semper bonne fidei esset, quad Ion. 5e secus habet. Legerit tarsien; vulgatum valide sdserunt Ptolemaeus Hephaest. in Colin. Pbotii CXC. p. 47 8. [lib. 11L p. 314. cd. Gala] Pelle: lib. Il. in. et Thomas Magùtd. Cl Input.» quoqne mains-u et W8 miniums bis in libris frequentes. Vid. Inc. Grosses. in lib. Il. 3. et adiro- tationes mens ad Diodori Sieuli lib. Il. 4. Mia vir doctes in Miseell. Observ. Vol. Il. p. 152. WESS. l. 2 seq. in; r57; ’Epdçï; «unanime 9M De Phoe- uicibus a Ruine mari ianalautinans baugeais iterum lib. V11. 89. et Dame... Perieges. vs. 906. Mati, ut soe- pe, vestigia legenLtWESS. - ramdam rem ex aliis su- ctoribus Trogus Pompeius toupine videur; en que Insti- nus lib. XVIII. e. 3. bloc babet: Tyn’orum gens condita a Phoenicüus fuit, qui terra mon «sati, reüclo patrie solo, Assyriens stagnant primo, ne: mari Fatima: littn insoler tant. Conf. Minium: Spicilegium Geogrsphîae Hebneo- rum externe. (61m. 1769.) psg. 168. et que ad Haydn. vee. 234m: a viris doctis achetais sunt. Heredoti in bac te fidem labefsctare frustra connus crut Rachat-tu , Geogr. Suer. P; Il. lib. 1. cep. 43. i3: si 345Mo, mediterraneun mare, familiaris’Herodoto formula; de que consuli possunt qune olim ad Appianum adnotevimus ,1 T. Il]. p. 1 1 o. S. 1. 14. natal rom-6, ri M’Emm) Inc. Grammes , vir clarissimus, deque Herodoto pneclsre neritus, cum lues: sibi de scbedis Medieeis sequendis dixisset, immutnvit quad Aides dederat et MSS. plures pre: se flambant ;r neque oonsilio defuerunt exemple, sed eiusmodi , que librsriù, Herodeti dictionem teties tetiesque invertentibus, transseribi pleraque debent. Satin mihi quidem exploratum est, nullum nsquam Herodoti exemplnr mure, ab bac lobe immune; qusmqnam spanim Ioniei commatis plurn latent, quae revacari possunt et postliminio reddi scripseri * debent. Brut is quendam r17: 1113.5; aigu"; zanis, Dio- nyu’e, optime buius roi arbitre, teste. [in Epist. ad Cu. l’empei. T. V1. ed. Reisk. p. 775. Ed. Wechel. p. 13e mut] Nurse veto, quantum mutons ab 1qu Hectorc. WESS-

8 soutenir! ornais . l; 15.. ’Ioiîv du ’hnixèo)-Videi que dixi ad necùndûm Apollodori.. Vide let Parthenium cap. 1. Sed lui filiam fuisse Iveri est similius. Vide Strabonem lib. 14., et r6. Ta. GA L a. -- .Scripsisse videtur Herodotus , ’Ioô’v: sciolus "adiecisse :posten; nir’Im’xov. la? fuerit, an Imhi filin, nihiL-huc faciebat: Regis Argivi filiam fuisse noverant 11min» ci 9.03401, (Polluci quoque memorati Il. 1 22. dront- flops; Moeridi, et Thomae:) ad Phoenicum naves venisse marrantes; .praeterceteras; i105 3mm; Murs’pu’ ri N a: 0510M dm: (and Traiïfli ri au) "Enfin; M7000) ’Ioiiv: addi non potuit ab Herodolo miv ’Im’zou. Similiœr ex comm- dem. narratione memorat cap. seq. roi? 3mm»; ni! Sun:- n’pæ Eziça’rzùv;et 1017 Bactfluç’niv Maniez Muâttnv. Europam vrapuisse. idioehant TE».va mon? in) amie i’xow: (sic scribit -Herod.) 703mm aîwMo-aa’ÉuI.-V A LC K EN A B. - ’1on rai v ’Ivdxou vidit .hîc Plutarchus de Malign. Herod. p. 856. n. i et Libaniiu T. I. p. 207. A.:WE S S. - Pluri-bus argumentis hucheras in Chronol. Hemd. cap. 10. sect. 2. probatum ivit, non fuisse Io Inachi filiam , sed Iasi, unius ex Innchi posœris. Verumtamen vulgo a Graecis, atque etiam a tragicis poëtis, Inachifiliam dictam fuisse satis notum est. cfiiApollodor. Il. l , 3.. Quidquid vero sif, non satis idonea mussa fuit, cur duo verbe, quae Hemdotei libri et hodie omnes àgnoscunt, et iam olim agnoverunt, a mentioribus Ediwrihus. eiicerentur. Miram vero huius loci scripturaux. imper ’Creuurus nouer (in. Praepar. ad Plotin. de Pulcro, p. LXXXXI.) ex Hortic Adon. excitavit; obi memoratur,«Hcrodianum Grammaticum rfiv’lvaxoôv hicscriptuin legisse, tamquam a reet0"casu fluxé. Nempe-corrupta et mutilata Grammatici verbe. sunt, qui monuerat legi apud Herodolum ’Ioôv "à! ilm’xou, a recto casu i 716; sicut apud eumdem Bowoüv, a recto casu i Bon-ai. S. CAP. (La. «in ai; "En": ç) Aldinum «in. si; 001mm, quod pmeter Venetum schedae Britannicae, mihi spactatum mime , adfirmant; St. Berglerus, cuius ad Hercdotum colle- ctanea inter manus habeo, vulgato longe pracponit, nec,- uti Opinor, iniurin. puna nabis de Iûs in Aegyptum ac- œssu exponuntur. «entendue: Persane a Phoenicibus ra- ptàm , Phoeniœs sponte se avehendam dedisse adsevera- haut: quibus. uberius explanatis, m5": m’y un, inquit

-".AD-*HAEÎR O D 0T. I. in. . .9 cap. 5, lupus fluai-(bobina; 16mm. De Gratis nihil; ne; que neoesse flat in re tota gentis regioue decantatissima. Baud equidem ignora, Pausaniam a Th. Galco pan-ennui i nœptae-leetioni advocari, cuius si lib. Il; 16. evoiveris, in alia omnia ibis. Sed suum cuique iudicium. ’EMnmè sedibus evertere nolui ; neque enim omnia Herodoti editori ilicent. WESS. - Ex Pausaniae verbis, Il. 16. quid 11.]. Herodotus scripserit, in neutram parœm certo defi- niri potest. Recte vero H. Stephanus scripturam "Rama; in quam cum Volta. meliores omnes codices consentiunt, in contextum. recepit, alterà ad 0mm reieclà. Dixemt modo Scripton, in. nomine cum Grae’cis Perm: consen- sisse; nunc illos in reliqua; narratioræ ab cisdem (lissera. tire ait. In aprico res est; quo mugis miror in divers: abiisse doctos virus. S. 7. in; qui; in: 001) Forum non satis consulte unis en membranis haec mutata fuerunt, indigna tamen, cum plures sufi’ragentur, quae turbas cierent. Rever. Pet. H014 rem Observat. Hzrodot. cap. 1. verborum ordinem conmu- tatum indignatur. Saepe amen mimera, ut Gromwius maluit, sen mette *postulante, sen scribentium arbitrio, huiusoemodi structura placuit. Herodotus 1X. 48. 7511790.: itou; dgiâniv umerdmâa. Sophocles Antig. vs. 146. raflâtes 7101298: irons. et Philoct. vs. 695. si»: in; 11 irez; choie. Mit; to Lycophronem Alex. vs. 1502. haec Hercdotea imita- r [1 1. chinure) Monuerat Beiskius , Animadv. ad Gmecos tum.Auctores Tom. Il]. WESS. p. 81. aut servandum vulgare . abriter";. . sut «’71th scribendum pro 1201714191 in». At abrasins" est ionica. forma aoristi aut impeiifecti , idem valens ac dalmvro. I. 15, ,5. 152, 1. 169., 5. dirimera autem est ipsum plus- quamlierf. oui hic proprios locus erat.-- cf. 1V. 140, 17’. V11. 155, 1. ibique Var.I..ect. Vil. 157, 1. VIII.-46 , 15. 5.] 15. 181 Ko’Axov) Profiteor, nOn alienum me a proban- da futurum lectione-,--quam Archiep.- et. Vindobon. habent, 9:04.111" 33 rôt Ko’ 71x"- 1’; du iEMaiËaz, si comites alii accedenent. Adsolet 181v A1136" 181 ’Apu’Bm, 781 H596 cm lib. 1.80. HI. 7. VIL 1 17. [et frequenter alibi.] Ly- dorum, Arabunl, Persarumquc regem adpellitane. Toi; 311m; 15; 15971175; bine suintas explicat Eustathius in Homer. p.-

10 ADNOTATIONES ’ 415 , 45. WESS. -- Eustath. lliad. p25. 351 , 21. cd. Bat» Vocab. Ban-mie; ad 161 Kim» ex glosas olim aocessisse, non modo reliquus Herodoti usus, sed l1. l. etiam lectionis miens et idem vocab. pouce ante verba sua loco mon positumCAP. 111. 7. n13; evincit. 32. rumoufwv fait», S. nougat) a H.Ste- phono arguiezudm; inpuœtur , [in Gronovü Notis ,] sed invita: «9.1.me margini adlevit, adsentientibus matis, quamquam paucis, ipso quoque Eustothio p. 405, 18. [p. 307, 16. ed.Bas.] ut docti viri significarunt. Vulgatuln baud male post Gronovium tuetur Rev. Horreus, inpliea- tins, quam vellem , conmentatus, Observat. Hmdot. c. 1. Philostratum addo, quantumvis baud pariiiverborun serie, si; si 75v Mtcmt’m Jasmin: sucrai 510710514111 Ïffdffll, ris ’AM’Eavâpov «poïmouivwv aux) 13v bubon 048». de Vit. Soph. Il. 1 5. W E SS. - Tales ürmoMuh’uç in sermonis structura, ac praesertim in participiorum usu , non modo non repudiao vit Herndotus,verun1 etiam amasse videtur. Simillimum buîc exemplum Gronovius ex Il]. 5 1, 1 5. citavit , 1119.1.1... «71 1’05 KaMBch, üwsxçlmro mini. Cf. I. 90 , 4 seqq. 1X. 51 , 14. 58, 14. etc. Similiter l1. l. in proxime sequentibus 31136111; aînum’mw ait, ubi ex Infini sermonis normé charbon, in, tertio casa, dicendum crut. Quo et perdue: I. 91 , 8. et 10. ex codicum Arch. et Vind. scriptura, quam baud. pmeter rationem ibi secuti sunt Schaf. et Borh. S. CAP. 1V. 9. si mi mina hamadas) Mallem mirai, ipsaç, cum Berglero. [Vide Var. 14ch] Plutarchus non sine quadam loligine haec traducit de Malign. Herod. p. 856. Nolentibus Leuctri filiabus et Cassandrae vim oblatam ait. Quis negat? Raptas plerumque rapi gestiisse, in dubio non est. Nostra cerœ actas plures vidit, quae si in) unirai t’BwM’azro, «in a?! irrigant Valet in hoc generc , in fraudem lioet sanctissinmrum legum , Euripideum , ’Eçliiv ipôeœv in? iEamnnieuç. Iphigm. in Aulid. vs. 75. W ESS. - Patent Plutarcho re- sponderi , ex Persarum sententia baec tradere Hemdotum z sed fere non est dubium , (quad etiam Pluurchus innuit) ex Persarum persans suam illam sententiam dixissc. S. 16. aux BaiçBugas sinuâmes: ai nient) L. Vaud. venant sibi messitudim coniurwtas pataut, pro quibus sibi iunctas’

ADHERODOT.I. 3-6. a; sans. maluit Gronwius. Alind volait: "a... M 41 7:31 finisse-11 «in sixnïoiînm 1111392, harum inventionem sibi non oin- distant Lydi, huius libri c. 94. Pense mon esse fraient, sibique omnem Asiam , armorum iure a maioribus occupa- um , oindieabant. 1’61 ’Aofm «gîtas renient: flips-nu 5017751 dans, lib. 1X. Confer doctissimum Abresch Dilueidat. 011F. V. 5 seq. In «in dune-rieur: [11mn 0h adulions arbitraturp. 145. diligentissimus WESS. Rabbin: Mous-1, I ’Iquad nescio, on Herodotus admissurus sit. Solet aliter lib. 1V. 1 54. etc. WESS. - Nempe flip-1m 13m M7111" Malins desideraverat, Persis itu diœrstibus. Equidem 05m "un." malue- i nm: st potest 701.0... e superioribus 11.1. subintelligi. S. 10. «in fuma: Egtuv) Per quidem hoc frequens. At MM bic esse kamis-m , émises, in opinionem venit Io. lac. Reiskio, legi etiam passe 191111111. De posteriore dicam nihil. sa... inquisitionem notare passe, baud inficior, corum non oblitus, que Seul. Apollonii 1111011. I. 13 64. Herodotum vero id spectasse, dubito: minime cette homoiLueianeus, bel- lnm Romanorum et Parthornm stilo Herodoteo scripturus, fumas MM un? d’omission! and flipots» Quant. Scrib. Histor. c. 18. Inepte quidem ille, sed a vocabuli usu minime aberrans. Bene Lucien. Dm. c. 1. Lege P. V ictorii Var. Leet. 1X. 4. Max idem vir clarissimus, 761 33 .13. 111316; * diodon, ut l. 19. Il. 52. Verum id baud perpetuum. Ex- sequitur praeterea non en duntaxat hac scriptiane, quae auditione acœpit, sed et aliunde intellects. Add. Lucia». Dm Syr. c. 49. WES S. CAP. V1. 5. mufti 215991 ml IIuGMyo’mr) Demirar e0niurasse msstos in 269m titulo, neque Strabonem, Diony- sium, atque alios hilum disempane. Solet bos 21.91911; nuncupare. Docte Inc. Gronovius in lib. Il. 104. In Schol. Apollon. Rhodii Il. 948. quibus Herodoti nomen, prorsus ad sententiam necessarium , abest , omnia eadem. De amnis Syrios lias sive Cappadocas, et Paphlagonas distinguentis cursu lis est. Avions Peripl. Pont. Euxini p. 17. «in in? meuaniæç , abot in? évinçons; izba , non a. mendie , ut Hercdotus, sed ab ortu soli: [obi perhibet. At quid si ille arums salis hibernum in anima habueri t? WESS. - Duos fuisse «guanines fluvios,alterun1 influentem in alterum ,

12 ADNOTATIONES. et alterum quidem ab oriente decurrentem, alterum vero d Midis, post Darwillium monuit Lorcher. ad h. l. Deëyris sive Syriis, qui hic memorantur, conf. I. 72. obi ipse docet He- radotas, easdem esse qui alias .Cappadoces nominantu r. S. [4. iEiu) Scîl. iuurdv, vel potins, ni 911711.01, usitatàv in bac11: ni verbomais Kmusgim ellipsi. mimi...) 81min 5.] lib. l. ,p. .12. et Il]. p. 222. [p. 6. et p. 149. cd. Casaub.] multo priorem , et circa Homeri aetatem , sut eitius paullo, Cimmericu’nt buna incursum facit. Potier Hemdoti sententia, quippe antiquioris tetlexpeditionem eam suis temporibus accum- tissime dividentis atque adligantis, l. 15. N. 12. etc: Mecum sentit Amplissimus Bouherius Dissert. Herodot. c. 5.- p. 55. WES S. CAP. VIL 5 seqq. "A7901 14.21 71511 J Nina etc.) Vere’ Hem. Valesius ad Nicol. Damscenum p. 68. et Gromwius ex Medieeo, cui tot mssti cum suppetias feront, [vide Var. Lect.] quis obluctabitur? Si tamen , quad vix opinor; auxilio occurret Pollua- lX. 12. opportune a Berglero in Actis Lipsiens. maccxvx. p. 417. exeitatus, nec minus de- fensurus, (quibus citra caussam tu. Scoliger [Can.Isag. lib. lll. p. 327.] offensas fuit , et libratiorum nonnulli.) Agronis patrem avumque, origine Heraclidas, sed in 3115- M: ’Iupdaivou ex Iardani orseille , non Omphale, eius sive uxore seu filia potins, proseminatos.’ Abeunt ab en Hem- doti sententia, quad Palmerius principio Exercitat. in Cr.- .Auctor. conmonefecit , recentiorum plures, quibus eut, ille concedere debeat, caussa defit: Herculi, Omphalae servienti, ex ancilla natum filium fuisse, adgnoscit Dio- dorus lib. 1V. 32. nec negat Hellanicus, etsi in filii na-’ mine, quemadmodum et Diodorus , diseurs, in Stephani- ’Axs’M. Optime omnium Dia ChrysOstomus, qui Berglerum. non fugit, Orat. XV. p. 256. de Hercule, regii generis inter Lydos auctore, â; «38è ri ’Iœçâx’vw 3111.71.11 connés-0m imam, 55 si; au..." si Eapîfwv Banni; Nati ergo ex Ier-t dani ancilla reges sunt’, qui Sardibus deinde imperarunt, neque adea opus erit, ut ont cum Tan. Fabre lib. I. Epist. 15. in buccin; 1;; dondaine, ont in A0357; r: 1563019]- 311’1011 cum amioo corrigamus. WESS. . [14. [111113130 12 un) sinon muai; 1313951) Loco-duarum’er

r AD HERODOT. 1.17.8. ,13 uiginti generationum, quas libri omnes pmeferunt, practer ius et fus, quum nulla satis idonen corrigendi mussa subesset,-circumspeetior alioqui Larcherus non nisi quin- decim-posuit; castigatuseo nomine a Volage, in Chronol. d’Herodote, Paris 1808. p. 76iseqq. S.]" - 1 ’ CAP. V111. [4. 51 701,9 si etc. Vide Adnot. ad. I. 24,8.- 75951 17. yole Kœvsade 5.] 711134211 ’ I muté?) Placuit dicendi genus Scriptori Il. 161. IV. 79. V. 92, 4. 1X. 109. eiusque aemulatori in Lucian. Q. Scrib. Hist. c. 18, tum Procopio Belli Goth. I. 4; et Persici I. 26. Quo magis miror, adhaesisse doctes interpretes ad haec Lueii de Asino c. 28. 374951 3E alpes abrutîtes dans r97 5501130115791 mimi 721504911. Adde, quod ille voluit intellectum , nanan et expedita omnia erunt. Agathiae Epigr. x9171 79E]: Kquau’Mv 10:05:11 mais; belle Opsoà pacas correxit Anthol. IIl. 7. [AnaL Brurækii T. III. p. 63. n. 79.] Toi mousmées-ara 751 wpnyuoz’rm [lin. 6.] bene habent, stabilita testimonia Eustathii in Odyss. p. 1441 , 16. [p. 89, 45. cd. Bas.] Nam "0931507190: Archiep. erranti librario debentur, neque sunt Atticae autIonicae formationis , quad in opinionem venisse Th. Gale demirar. Tu vide Étymo- logum p. 31. et Gronov. I. 133. [vid. Var. Lest. I. 133, 15.] In-Heliodori Aethiop. VIL 1. dederant Basileenses ri; Eau nie "Mineur 53917 maniâtes-1901 signons. Xylandri Ct Falkoburgii schedae "9113111611911, non male, nec ,pulcrius tamen prisco, si nouîam’mçov [ut habet doctissimi Corayi editio] scribatur. WESS. 11. du ne. maint etc.) Et huic, ex populari, usu derivato, sua gratin. Laudat Philo lad. de Iudie. p. 719. a. Auctorque Homiliae inter Chrysostomi Oper. T. VIII. p. 209. a. Situe veto generatim et semper verum, in controversia versatu-r. Strabo lib. Il. p. 178. [p. 1 17. a. ed. Casaub.] iudicium aurium ad scientiam parandam,oculis longe pracstare censuit: 571-1; qui; âme-11514111, inquit, 3090:).qu and 19561701! t’a-11’. Ah Herodoto plures suant; utrimque, quad Casaubonus docuit, baud absurde. [Quae oculis subiecta fidelibus sunt, adgnoscuntur clarissime; sed non admodum ea multa sunt. agi; Ennrfiunv, seu ad adquirendam muni variarum uatitiam, aptior saepe conmodiorque aimé. Quod quidem ad animum si mrœasset Theodorctus, Oral.

14 ADNOTATIONES ad Grue. p. 151. pareior in Herodoto taxando fuisset: n eultu une religion mon: auribus est ofiicium , suum quoque oeulis, loba indice c. XLII. 5. WESS. - Dicta isto Herodoti usum etiam esse Lucianum, de Saltat. c. 78. monuit ad h. l. Gronovius. S. z , t3. 0’ 3? aira 1311.8401; codicum consensu tutum est et Schaliastae Hermagem’s p. 407. cui Aeolicae videtur monc- tse. WESS. - Cf. III. 38, 20. Vil. 18, 3.11. 121, 71. S. 1 5. ciao; 3311101311 Eûusuëvça etc.) Spectnvit haec (lamera Alex. Psedag. Il. 10. III. 5. neque Graecos eius Scholiastas latuit: teflfitetiam Theodoretus Or. ad Grue. 1X. p. 1 3o. memariae tamen peccato lapsus. Si Plutarchum audis T. Il. p. 139. c. «in 3905; ’Hpo’îofl; 111111, 5’11 si 71mi d’un 11: pralin 311315:11:11 au) suiv «i311? 191311111101 mais 1i 06mm 12171181517111 "il! aisé. Cui quidem de casta et modesta femina nullam fartasse litent Hemdotus movebit, de procace merito , similibusque allia. Bene Ennius, etsi de maribus, Flagiti principium est mulon inter civis corpora, in Cieçronis Quant. Turc. 1V. 33. Melius idem Plutarchus p. 37. c. Porra navarins 11ml rai infini; non moveo, quamtumvis Georgius Raphelius moulin mugis Ionicum habuerit in Paulli ad Philipp. Il. 4. Vide up. 32. et Musonium in Stobaei Serm. 67. p. 425. WESS. . CAP. IX. 13. 1: 81 imam des.) Ita praestat, ut e. 35. et 38. atque alibi; nec dissentit Dialysius, qui et si; 511194511111; un; 1.67911, egregie cancan cum vetustis Codd. quibus Archiep. schedas T11. Gale accensens lectores fru- stratur: empalant» un praeferunt clarissime. Verum istis, vir dactus non usus semper est, uti oportuit. WESS. 8 seq. 5741i ya’ç a - - - 31111101717; 815m 94cc) [Ægendum ar- bitrai-z azyuyaiv mais fi i; roi sinua, l1 tu? 11111105141011, 51104! ni; 311’911; china: collocabo, ex Bangs. Halic. lI. p. 6 , 25. Ionica quidem ille convertit in Atticam loquendi fomam; verba quoque n°111111 in agir maffia in omets-nm "un in «qui» 1’111. Sed ista sic scripta legerat, ni fallor, Dianysius. He- rodotus infra, e. 10, 3. 177m 1’31 [Mina 1’; r3 sium. lib. I. c. l 32. i; 15901 1101011981 013117151 13 ursin: x0011: 181 .9161. Ill. 85. 111151111 dyayaiv l; ri 1190154111111 unisses. VALC K. - lmpru- deus H. Stephanus Aldinum scriptorumque Codicum uniras 1nutavit atque aliis exemplum, quad inconsulte imitateu-

AD HERODOT. I. 9.10. a! tur,praebuit, Kustero baud iniun’a indignante in Io. activai Bibi. Vet. etRcc;T. V. p. 588. Non dissimile negligentiac indicium erit VIL 214. Nunc inspiœ hoc Sophoclis Oedip.

"me b 36mm raïa-A 0’07; ruina a" in», (bien.traie-0’ 3’ innés. vs.---- 1407. , Max i; zaïre! servavi. Noti sunt ci la? tu? mnôvog sive cubiculi pmefecti à: Art-ion. Dia. Epict. 1V. 7. et Artaha- nus 604174012; si; 13v notrôm apud Diodorum XI. 69. At illud Haodotus maluit VIL 17. Tale et Parthenii Erntic. c. 8. à; 33 l; 1:0?va me! implorera. WES S. - Verbo dyuydw , quad hie desideraverat Vauban-ius, nil. crut opus. S. . 15. s’unir 32 mimi m’a" 994m nain) Baud repugno membranis. "tu Malle. defendi alio debuit mode, ac factum a Gronoyio est: a "Amie: non vexait, nec formari potest. Solent Magma; et fllxonuç amanuenses conmutare III. 76. 1X. n. Legitimum pmeterea est, indice Diorysio, mi on Nana. Quo delgenere argutam et uberem disputationem ’ dabit Homo: Chenet. Herod. cap. 5. WESS. CAP. X. 2. sir italien) Quia nihll interserit Herodo- tels , pneœr dislectum oziîîv Jim mçtenzniunoç , hic quoque legisse videtur Diory’sius 51.01749; 57v amis" retînt, vel saltem, malta fiy lraïmg. Verbum sic collocatum a pmecedenti facilius potuit absorberi. Nuspiam apud Hmdotum à 6197m; simplifia-3i- invenietur; semper «Mm vel simile quid adie- tum: Gronovii, quam sequor, Editio pmebebit exemph: p. 16, 26. P. 42, 8.] cotît" n’y) haïsse; raïa. p. 190, 21. [111. 75 , 1. Gamine 33 m1710: 51’01’ro Juan mais". Simillima p. 328, 57. 428, 22. 528, 1. VALC K. -- At nudqi’nv Ère?- [un habes I. 7o, 4. 5707m4 rama, V.51 , 20. et aimillima alibi. S. 6. îfimïro) Mm?» in aux?" mutât Maliens: ego non muto, ubi mutare non opus. 9315600", &æptî’dm est in Suida: in Herodoto lib. 1V. 85. 26mn; la?" rây no’vflw. quad non nego expulsant esse; sed quo iure? Mg est in fragmenta Pnictionoe apud Stob. Serm. LXXXIII. p. 488. Vide lib. HI. 24. WESS. - At IV. 85, 6. Mati-ra, tamqunm a themnte 9mm, optimi quique pmeferunt libri; in eumdemque verbi formam I. 68, 4. et VIL 56, a. ad unum omnes consentiunt: quo et pertinent s’hzîîm, et Miaou,

.5 ADNOTATIONES et similis éoniugata. Nec obstat locus HI. 42 , a. ad queni Vit doctus pmvocavit: nam- émana, quod ibi legitur, quemadmodum etiam nomen W9, ab eodem themate Suivant: legitime formatur. conf. mox c. 11 , 14. Inanem autem falsamque Suidu subtilitatem , docentis 9111130114 valere Buvanifzdm, 911500121: veto SMJQIÎCÔW, ignoratHerodotus. S. 12, 1; «11?me 11.27in Men) Haud refert addatur an auferatur pmepositio. Adstruxit enndem virdœtissimus [Gromm] lib. III. 153. ex membranis Florentinis, ubi aliae 75v in «(m6111 irri effana. [conferri iussit. Grau. I. 1 20, 1 a. et 1X. 55, 14. quae tamen nonnihil difi’emnh] TalevSo- phoclis Trachin. vs. 65. 13 miaofldm n17 ’a-m, «inclina qu’en. Tale Platonis Sympos. p. 184. a. iæl roi"; 11ml; «in - - au) 1’47 Eëzæaramlvça alexünv M911. Quod vero Vindob. et Ar- ehicp. significarunt, omnibus barbaris, si mares nudarentur,’ turpe visum, in eo nimii fuerunt: de plerisque verum fuît: Recte Plato Politic. lib. V. p. 452.. c. baud multum, inquit, temporis proeteriit, 3E a; roi; "limant tu... aimai ml flafla, Je"; V17! 1’07; «920.07; 1’51 BugBa’çuv, muai; 4113p; Épaïdm. Adiunge Philostrati lib. I. Icon. c. 3o. p. 81 8. WESS. ’ CAP. XI. [1 1. 931m, sic. Videtur digitormonstrasse satellites, ad obtruncandum , si conditionem recusa’ret,

16. ozæüoivuatfs) Invitus cum CL-Gronovio dissentio: sed paratos.parendum codicum imperio 5.] est, tum r œrte, si nihil a. sermonis ingenio alienum prao se ferunt. Nolo Sondes" et un, si illi conspirent, in exilîum minore; nec al- tcri, pari lege, bellum indicere. Saepe illud, quod pristinam sedem reciperavit , recurret. -Tuetur et Luciaru’ Dm Syria. , et verissimum istud Eusebii philoso’phi ci poireau 76v oivâçaîæmv "il; umbo: minot-m ixquzç- - nuât: r1 au) nûmünœ’mn in StoInui SèrnuIV. p. 58. iWESS. - 1:04.)an- uam abaque punctis diacreticis npud Stobueùm scribitur, sicut equidem adsuevi: sic et 961mo: et 940auto: apud i Lucian. Caeterum passim in sequentibus 95,144 et Swnaifu simplici vocali edidi , ubi plures , quorum noititiam habui,

.œdices[20. «bien: mini: pneiverunt. mpuî’vnu.) Nisi "supra S. in? - si;. 59a1 legatur, h. l. saltem coniunctivam particulam exspectasses, niçfmu (En. Sed amat subinde ita iruvîe’mç loqui Scriptor master. Vide ad c. 59, 14. 5.] ’

AD 11111101101: 1. 11.12. 17 011F. XII. 2 seq. mi 7029 nez-[no à P157114.) Solae, et sine fulcro, schedae pMediceaz: nam 2715121911 c. 1 1 4. quod pro- scribunt, auxilio esse non potest.Memini pulcre, in huius verbi formationibus varium videri Herodotum; nec tutum tamen existimo, uni libre, nisi sermonis indoles expostulet, ita se addicere , ut ceteri tanquam umbrae voli- tent. Vide quae Cl. Abrcschi conmentatur Dilucid. Thuqyd. p. 666. Id quaerere libet , vero-ne simile sit, quad de Gyge, reginae artibus post mariti necem, ad regnum evecto per- scriptum est: non enim constat inter veteres. Plate lib. Il. de Hep. p. 259. si pastoralem Gygis conditionem (quatu- quam Croesus in Xenophontis Cympaed. lib. VII. p. 1 85. c. servilem agnoscit) et fabulosum annulum, ut oportet, secernas, in Candaulis noce conspirare poterit. Longius abeunt Plutarchi Quant. Graecae p. 502. de civili hello, copiis auxiliaribus Arselis regis , interemtoque armorum iure Candaule memorantes: quae quidem cum sine locu- plete testimonio tradantur, Herodoto priores non nego, in Lydiae vicinia nato. Consistit pro eiusdem partibus Abbas Seyinus in Conment. Acad. Inseript. T. VII. p. 400.

9 seq. 1’017 aux) ’Aext’anç etc.) Omnia haec de ArchüOcho in rationes librarii transscriho. Herodotus huiusmodi scri- .WESptorum testimoniis uti recusavit. S. Constat i practerea atque egregie inter se apta oratio est, his amatis. Augent opinionem membranae Vendu, eorum plura ’negligentes. son tamen Herodoti; minime propter en reprehendi debuerat, uti taxatus est ad Eusebii Chron. p. 57. Ed. Opt.a.b illustri viro, ac si futili argumente coniecisset, Ambig- lochum floruisse sub Gyge, quia in trimetris suis eius regis meminisset. Nihil simile in his scriptoris verbis. Archilochi trimetra nota sunt , et leguntur ibidem. WESS. à De Archibochi aetate consuli possunt quae ad h. l. Lar- cherus congessit testimonia veterum. Cur vero voüsn’azç dam- narem haec, quae de hoc poëta obiter hic memorantur, caussam equidem nullam prorsus vidi. Qui Homeri, H:- siodi, alîorum poëtarum testimonia passim refert Scri- ptor noster, (vide lI. 55. Il. 1 16. III. 58. IV. 29. IV. 55. V1. 52, 1. VII. 6. VIH. 77.etc.) cur idem dedignetur Archi- lochum’ testem advocare? Sed ne testem quidem illum Haodot. T..V. B

1 18 ADNOTATIONES advocat: nil ait aliud, nisi Gygem, de quo hie agitur, eumdem esse ouin: Archilochus in. suis senariis mentionem fi- oit. Pari cette ratione idem Noster, lib. V. c. 102. post.- quam in Eualcidse mentionem incidit, monet esse hune cum quem Simonides carmine illustravit: et V. 1 15. men- tiene Philocypri facta, Solensium regis, manet hune esse quem versibus suis Salon oelebravit. Senarium Archiloobi, 017 au rai T1571!» "à" mangées» abat, habes in Analect. Brunckii, T. I. p. 42. n. x. ad quem conf. quae notavit Iacobs, Animadv. T. I. p. 155. Caete- rum imprudenti mihi, quum Var. Lect. ad l1. l. conscri- berem, accîdit, ut cum Reizio (Pmef. p. xx.) adnotationem istam, quae Wesselingii est, Valckenario trihuerem. Nempe alioqui Valckenarius is emt, qui multas Scriptoris nostri pericopas, baud satis idonea semper ratione usus, in Maïa; suspicionem conatus est addueere. S. CAP-X111. 4. and il! 5910.0101 1:00) Optima hoc instauratum est. Heliodorus lib. 1X. p.428. au) 71.14151 rosi; i1 317w; mamie" ÆÊuvuroüvruv: ubi itidem "si; béants»; mu. Pala- tinus et Xylandri. Simile est Sophocleum Oedip. Tyr. 570. 151” 05v 5 mini; ogre; si! Ëv 11’709. Mitto 3mm i1 roi; 57mn, apud Procopium aliosque frequens: potins erit addere, Sat- masium multis ante T. Fabrum lib. I. Ep. 59. annis Iungerh manno, roi; rüyou nacrais-a1 scriptum olim fuisse, probasse, idemque Palatim Codice stabiliri, ad Pollucem lib. VIH. 155. illo teste. W ESS. 1o. à; 161 m’aurait 937579101) Croesum, ut lib. I. 91. WESS. C1113. XIV. 5 seq. in: ait; - - - «Min-a) Errantem Vallam comitertvir clarissimus [Gratton] in viam reduxit. Nihil dictione tritius. Lucius in Asirw c. 2 1. avaleurs; main wMïn-ot à... mon? and nippiez. Quo (le genete docte Rjttèshu- situ in OppianiHalieut. IV. 191. W ES S. 9. mi Kopzvûs’wv 1017 81mn: ou) Strabo de opibus templî Delphici, 31min 8’ air: Suresnes), sa; and dîna: au) Savoie-nu aursmdaeav. lib. 1X. p. 641. [p. 419. ed. Cas.] Fravum-nç ergo Koçzvfiiwv en? Sinon? [vide Var. Lect.] Equidem non adseveravero: praesertim Herodoto in usu posterioris sihi quodammodo placente. Nec moveo tamen receptum. Tan- git candela banc rem Plutarchus in Sapient. Çarwiv. p. 168,

An H’nnonor. I. 13.15. .9 Ceterum Kmbe’Mou, quad scripti saepe dabunt, [et c. 2o. et 25.] dudum proscripserunt viri praeclari, amidonne et Menagius ad Diogen. Lait-t. l. 94. WESS. 12. and M531" 1’81 13931111) Portasse Midas est, quem Eusebius Olymp. X. 4. Phrygiae regnum obtinuisse sulfit- mat. Vidit es regio plures Midas et Gordios, quos practer Henr. Dodwellum de Cyclis p. 909. certiore serie descripsit Ampl. Bouberius Diss. Herodot. c. 8. Primum autem barbarorum Gygem Delphis dona alu-en et argentes dedioasse, agnoscit Athanaeus .-’ ante eum regem pauper Pytbius crat, sive nivaigyuç’oç au? simoun lib. V1. p. 35 1. WESS. me Athen. T. Il. p. 590. nostrae edit. S. 17. min-ai rwoiâaç) Illustravit P. Leopardas lib. XIH. Emendat. c. 9. ex Poli-ici: Il]. 87. et VII. 98. Himarius in Etcerpt. p. 65. Edit. Steph. d 33 riflé-ripe; amuïra, qui zend; et; tonlieu a? Aiiâioç: quorum duo postrema, nisi Scholion oint, quôd opiner, redundanti Rhetoris ontioni trihuen- da21. 31:61erunt. Sion-a) Non WESS. pmeopto Suidae 39171, . ’ quamtumvis liber Archiep. suffragant. Herodotus I. 94. in’ i’rm 31481: désirai, (bien. 1V. 89. similaires; 1.? du?! impie» and». Adde Gromvium, lib. III. 1 51. WESS. -- Nempe etism Il]. 1 51, 9. 895v dabsnt meliores libri, et 1V. 1 , 8. quem locum ibi Groaou. citavit. S. CÀP. Xy. 4. Kmuéçm 55310:4»: - - iExvmnivnç de.) De Cimnieriis gemina Arriaims, forte in Bithynicis, apud Eustath. in Homer. p. 1671 , :26. [Odysm p. 416, 14. cd. Bas.] haec Hemdotea non oblitum’. Strabo testimonio Callisthenis, Sardes primum a Cimmeriis, deinde a Trerihus, gente Cimmerica, occupatas docet, lib. XIII. p. 950. [p. 827. et dein. p. 647 seq. cd. Cas.] sequente vero libro p. 958 . illis non dissimilia ex Archilocho et Colline; qui cum paene pares fuerint et Gygi aequales , meminisse, vidame etiam potuerunt provectiore aetate, Sardes a Cimmeriis intes- œptas: ut necesse baud videatur, inpressionem Cimmeri- que nationis, contra ac Herodoto placet, malta souquio- rem perbibere. De Callino vise Chouan!» Alu. Stmmat. lib. l. p.598. WESS. CÂP. X71. 4. 0319; 3l Kuaâa’çg etc.) Vide I. 74. Actas conpetit. Phnortes, Cyanris pater, Ardyis, asti B 2

20 ADNOTATIONES .Alyattae, tempore in Media regno pracfuit apud Pausaniain

6. 11h (513 KoMOlÎivoç aria-01km) Clariss. Reiskius, ni! in» I.Kmoi’âvoç, 24. quod Herodoto WESS. Halicarnasseo Smyrna ultra-Co- 1 lophonem Borcam versus posita fuerit: id si displiceat, atque aluni sut dard bene habeat, Colophonem non urbis, sed viri, et conditoris quidem , nomen videri. Par Cons. dePauw opinio. Melîus Palmerius, finita , qua tenebatur, buesitatione Exercit. p. 5. Si tamen scripsit Herdotus limoni- nç, imitait credo, Colophonem fuisse Smyrnae metropolin, et urbem ipsam pro incolis posuit synecdochice. Iustum profecto est in; KoMoô’roç. Colophonii Smyrnam colonis suis, exactis 4 Aeolensibus , occuparunt , ut est I. 1 50. et in Strabon XIV. p. 940. [ p. 654. Cas.] Nec morari consen- sensum poœrit acidifiai, in deductis coloniis vulgatissi- mum, I. 149. 167. etc. WESS. - In voeabulis zinnia, «imam, et in verbo chaulé», praepositioni in) endem vis inest, quae hic in illa phrasi, du; KoMœ. and. S. CAP. X711. 5. input-n’ira 3è du? copinai etc.) Repre- benditAlyattae luxum barbaricum , quod, praeter concineri- tufistulatores etfidicines ,feminas etiam ti bicinas in. exercitu atque in. procinctu habuerit, A. Gellius Noct. Ait. I. 1 1. At de feminis Hercdotus , quem testem advoeavit , nihil , nisi mimi? yuvauxnfov vocibus incluses censueris. Dictionis genus passim obvium in Arriani 1nd. c. 5. Plant-ch. Is. et Osir. p. 564. 1:. Tale Sophocleum Elect. vs. 655. 017mm bien; si? 67’ idoines. Bai; Saint! as. Alii saepe in” 412A47 nui routoirs» de quibus Cl. Reitzius nd Lucien. deSaltat. c. 16. Ego veto ex Suida Hercdoto suum , hoc est Ionicum, reddidi. WESS. - Nempe muliebres tibiae non sunt quae a mulieribus inflantur, sed quae molliorem quemdam et acutiorem sonum edunt. In variis tibiarum generibus , quae ab Athenaeo lib. IV. c. 79. et lib. XIV. c. 56. itemque a Pol- luce 1V. 80 seq. recensentur, ywumïm non memorantur uv’Mi, sed «engainai, virginales; nempe, quarum ad coutura virginal nimbant, ut Poilu: ipse interpretatur. Conf. Ari- I stozenum, Barman. p. 20. S. - 9. in; Si uni-rai 74115an Enduit) N010 difiiteri,Aldi totque msstorum ici-aluna: me ferme expugnasse, ut bonis avibus revocaretur. Scio simile infinitum, ut vocant, nunc

AD HERODOT. I. 17. 18. 21 libris Herodoti negari: at babent eiusaemodi Aretaeus’ Cappadoæ, Lucianus atque alii , qui Herodoteam , sive Io- nicam dialectum, probarunt. Putabimus-ne, tot exempla casu in unum conspiratum ivisse, indoctosque, ut plerique adprime erant, librarios Ionicum istud hic deposuisse? Mihi quidem vero non fit simile: reliqui tamen ex Medi- aco et Suida derivatum, criminationem de mutandi pruritu veritus. ld adiungo, dore Aldum c. 76. similis mo- netae 371190719 - - sixtes-niassent, ubi alii omnes distordrai: et Pausaniam , ut saepe numero solet , Herodotea haec culte aemulatum fuisse in simili Spartanorum negotio lib.IV. 7. WESS. - In Gronoyii honorem multa passim tenait Wess. quae alioqui mutaturus fuerat. Nos et hîc et cap. 76, 15. priscam formam, quam ibi cum Aida quatuor etiam e nostris msstis servarunt, auctori restituimus. Quod paula ante legitur, «in 31590:; d’airain, conf.

111.i CÀPMYVIII. 159, 5. 3’111 S. Antonia). Large, Celeb. Greno- yius pro Mediceo i’v r: Iiv mimait,» disputavit, sed lacis baud profecto adsimilibus, ut bene Rev. Horreus Observ. Herod. c. 4. Diderunt usu sermonis s’v 33 et i’v 1s: illud absolute, et sine casa locari solet, non item bac. -Noster lib. HI. 58. «enviai n mi 11’1me fEançl’Md’l misent nahaia’urflm, b 8è à; un) 11531. Incnlcatur bis [a Gronov. in Notis ad locum in quo versamur] et itemtur ex coniectura praepositio: at ipse Herodotus c. 15. eiusdem libri muois: Mr m and sinuai in: "fluais-Mia; - - - il! 3è Si au). raide: quibus si odiosam [nescio an otiosam scribere voluerit] vocem inserueris , debilitabitur loquendi bellum enus. Tale, ut uno utar lib. V11. 214. "177° un mais sa" sa»; trahirions-fiai. Sic enim legi oportuerat ex scriptis. Itaque, nisi librarii culpa in Florentinis membranis repetita sit praepositio", quad suspicari licet, refingi posset, gr r: iv maniai» - - - and ëv (eut à iv), Mazoi’vîpou mihi, quad Latina Valide exprimunt: quae doctissimorum virorum I. lac. Reiskii et Pet. Horrei, quamquam in en non constantis, opinio. Mihi tutius visum codicibus adhaerescere. WESS.. - Quum vera in aliis etiam libris nonnullis (ut in Var. Lest. dictum) eadem scriptura, quae in Mediceo, murmtg. poterit iv Nusvnfa ex prisco scribendi usu idem

22. ADNOTATIONES velcro ac 80111111111511 , ut basanât" intelligatur fuiSse loci nomen , ( sive proprium , sive commune) ubi pugnata ille pugna est; quam in cogitationem ante me, Reiskium video incidisse , Animadv. ad Graecos auctores T. HI. p. 82. S. CAP. XIX. 4. 10111016", (.312.an mes-zains) Laudat, . ut Th. Gale admonuit, Stephanus in ’Amcol. In Polyaena lib. VI. 47. optima iure docti viri Minervae titulum restituerunt. Haud vera decerno , viri-ne an oppidi nomen sit in isto Ales-andri Actali , 1010110017 8000114570; imiterai faire»; ’Avhxiç , inter Erotic. Parthenii c. 14. [p. 572. in Galei Historiae poëticae Scriptorib.] WESS. 9. 0101i miré; s si: 11510410111100 etc.) Confer Gronov. in lib. 1V. 81. [ubi ille ad IV. 81, 22. de bac structurae genere, Nostra familiari, menait] Supra lib. I. 5. "in "1270.1101 30’501: , 01913101 filfl’dzæïfdç 01370100; 011111114111. Apollonius Rhod. I. 440. T1171 air N 1107001 91071 muai 11 0119171011 3210031 :1501; façon-01;: ubi Critici veteres alia, et Baphdias ex No- me in Act. Ap. xv. 22. et Epiàt. ad Cam. 11. 6. WESS. - Simile est quad Gronov. l. c. exV. 109, 6. ndfert, in à, si» 61171, 1811306111; etc. Cuius quidem structurae ratio baud aegre intelligitur. S. ’ CAP. XXI. 4. l fiels 35 siû’ÉIflMç’ Ê; 18v Miami il!) In matu significando «deum quidem adbibetur aliquoties, sed quantum commemini, non item fiai. Corrigendum itaque suspicor i; niv Mixnrov 1111, MileIum abiit. Bac quoqm! strut- ctura frequentatur in. Herodoto: p. 47, 26. tu 1’; «in: p. 85, 22. 13”11 i»; Hipcæç: p. 504, 25. il)? i; rai alain: p. 297, 22. aimiïz i; MilÀnf870 [Laguntur ista lib. I. 115, I. 210. V. 50..V. 52.] Potuit et ab H088. scrihi: E; rais Minus «010171, comme Miletum: quad verbum sic usurpovit lib. V1. c. 24. in 3è 1016111; 11013511 i; mir ’Arinv, advenant in Asiam: lib. I. c. 9. éruginm -- - 2’; x0115’và. T hucychïies Vl. c. 62, 2o. c. 88, 58. 7101050011 i; 161 11012131010101. VIL c. 50. iait. 0110191710111 i; rai; impudence. la Xenophantis Ku’gou ’Aqu. I. p. 145, 28. Parisini Cadicis est lectio , 1019170011 si; Zellçdug: qua ratione legitur in Eiusdem ’En. Il]. p. 294, 58. 21019171011 361111011101. et Vil. p. 575, 2 1. VALCK. -- Non displicet elegans inn- ctissimi viri coniectura. Vide tamen, etsi nonnihil diversum, bac de Pbidippide lib. V1. 106. 31111200151; in 105 minaient Jeux ils i1 211040111: secundo die , postquam Athenis

ADIHËRODOT. I. 19:22.’ 23 crient, Spaflam pervertit. Tutu de Ari’sîagorà V. 58. 3:61.290; (:613; î; AœxIËaïnom fpm’psï airée-1m; Mura: quo quidem loco navigando cum Lacedaemonem delatum, dobemur: de Alyattae nuncio eiusque itinere maritiino, quad Grè’a min: opinatus fuit, nihil hic simile. Scio rôv darda-nm dessolasse, r6 oindra-nov de mi poni, idque alibi appartin- 1mm videri. Confer elegantes Ruhnkenii adnotationes in Timi Lexic. p. 5 1.WES S. - In constanti lihrorun! contenu! lubrica res est, tafia (quale istud 53;) ire mutatum. Recte utique Valckenarius fecit, quad dubitationem mm in Adnotatione significavit: an idem vit floctissixbus; si Herodotum edidisset, refràgantibus cbûicibus omnibus, oo’niecturam in contextum fuerit reccpturus , etinm dtquè «in: dubito. Caeterum videndum, ne 1’; 11.1. idem ac i1 valent; quemadmodum IX. 6 , 5. pro Ëv 117 hmm-t’y Jim, plus u iique probati codices l; nîv Bumtm pmeferunt: et omnes HI. 80, 1 a. enim î; 1min" 15h dab, pro s’y m1572: 117 ipr: similiaque alia. Buhnlœnii adnotatio, quum laudavit WesL, legitur p. 45. edit. sec. nec tamen ad hune Hemdoti lœum spectat. VS. . no. m5149: mira-0m) Sth’or ubi-ds, Ionicum hoc ample- ios. Nouer I. 187. 11701 mima-z ruât-po: Aflæv fisc-0m. Ense- En: Philosophus in Stobaei Serm. XVI. p. 154; 016; n 503v quint? mède". Esse in Plutarcho 6596311 xénon; and 76mm!" T. Il. p. 77. a. vert adscripsit St. Berglérus. Non addo, neque enim obscurum est, de mame et Prieneis paria ferme a Diogenç haïr-tin tmdi lib. I. sa. WESS. CAP. HI]. 7. à; in) vam, 31,06æ1 dm etc.) Luxata haec et egregîe puna docta’ssimo Reish’o, in cuîus ad me litteris «33h nëmv c’yimo i Scœnœyi. Namque Hermio- tum velle , tune «emporia quidem et protinus puceux inter Alyatten et Milesios baud coiisœ; nihilo tamen magie ahi- morum reconciliationem deinde contigisse. Cbntra es fi). L. Abrachio Diluc. Thuçyd. p. 672. Capula defiœæ vide- lur-, aux) «à; nvûu’unm, ut in Value blinis, aut ô; r2 à») rmâu’vmm. Sic cette molliüs ohm) labeur, niai tu malueris maiore incisa ab anterioribus hnec avellere. WESS. -- Nodum in œirpo quaesiverunt doctissîmi viri. In plant) sunt omnia; nec ulla mutation Estopus. à; - I- - ai aiguë - - - drivât l; ré; méfia, 58 vüâèv in» Mm d tu!»

24 ADNOTATIONES W, à; en: nyldmwu. Inducicu salummoda in tempus aliquod pacisci Alyattes valuerat , nempe exactis induciis bellum instauraturus: nunc vera , postquam nuncius, quae Mileti vident , ci renunciavit , illam ipsarn ab aaussam amicitiam etiam etaocietatcm cum Thrasybulo con.-

CAP. XXIII. [1. Heplavâçoç) De Periamiro plan infra,traxit. 111. 48 seqq. S.etV.92. l Nunc paullo ante (cap. no.) eo tantum consilia mentianem eius iniecisse Scriptor nasœr videtur, quo sibî aditum parant ad banc de Ariane fabulant, antiquitus aelebratam, narrandam; cui fabulae et-I iam monumentum aliquad, quad Hemdati adhuc lactate visebatur, (cap. 24 extr.) fidem in valgus faciebata 5.] . 5. ’Agîam 73v Mehmet?" etc.) Cui non dictas liftas, inter delphinas Arion? [Virg. E01. VIH. 56. et Georg. 1H. 6.] Id monuisse satis erit , Dionem Chrysostamum Or. XXXVII. p. 45.5. haec Heradoti planissime expressisse; nec de dithy- rambo, quad Galci editiani adpositum, (son. ab Ariane imentwn cua,] dissentire Criticas vetereq ad Pindari Olym- pion. X111. 25. WESS. - De dithyramba et paëtis diç thyrambicis, pmeter viras doctes qui ex professo de Paësi veterum acripsere, consuli passant quae ad hune lacum a Larchero disputata suint. De Ariane, Delphini darse pet mare lransvecto, confer A. Gallium XVI. 19. aliosque quo: I laudavit Harduinus ad Plin. 1X. 8, 8 extr. quibus adde Plutarch. in Sept. Sap. Conviv. p. 1 60. et seq. S. [9. SISaÉEavraz) .Sicut dicunt 395M âzîdmav, V1. 21 , 1 l. fabulant datera, id est , agera, pemgere, czaequi. 5.] l CAP. XXIV. 9. 13v 3E, amine: 791770) Nihil novant Codices; Alibi cuwÉvra; V1. 2. «maïa-a: I. 205. ex Malin, rumîçV, .92, 7. et rvvu’vm V. 80. e Florentino. At 0’0va"; V. 92, 3. et me); eiusdem lib, cap. 19. quamquam ibi mss. mm’ç. Par discordia apud alias. Equidem rumina: melius opinar. Vide Io. Davisium ad Iustin. Mart. Apol. I. p, 441. WESS. 7- Ego vero , eu;- pmesentis temporia participium aoristè nunc maxime praeferrem , nullam patui caussam ex, vputare. 12. à; aîv moi;S. . iv . n? du) Salehrasa haeo atque intellev du difiicilia vira dacta [Reiskia] in Miscell. Lips. Nov. vol. VIL p, 61?. ’mihi satis expedita. Spem paume-Ariaai,

AD HERODOT. I. 23.24. 25.4 si ipse Bibi manus conscisceret, sepulturae fecerunt: hac verba prae se ferunt. Non dissimilia Fr. L. Abresch Diluc. Thucyd.16et 21. n°5110111: p. 1’070: 45a. fluxion-1) WES Animi pendeo, S. Hem-L p dotus-ne Quinze-1, an 58.1:an dederit, ut Aeschylus vu. c. T1211. 461. Coëph. 69. tum Euripid. Helen. 15,87. Sopho- cle: A1410. 1295. atque alii de hac oŒCina; quorum qui-. dem auctoritate scriptorumque numera librorum standun; si fuerit, id profeeto maluit: nom singulare quiddam atque exquisitius in altera spectasse , unde noverimus P. Favet minou", neque diffitear, Lexican Herodoteum. At Suidas eodem usus, transscripsit enim paene nniversum, aman, neque dissentit Hcsychius. WESSEL. - 534M", ex Mcdiceo , pro more sua , adoptaverat defenderatque Gro- nov. Pro vulgata vocabulifarma (quem revacavit Wcss.) cum aliis facit etiam Elymologus, quem vide’p. 517.- 1. 5 seqq. Denique Harpecrationem si inspicias, vix dubi-, tabismendosam ibi esse vocem êîwhiau, et 31.5Mo: scripsisse

[17. nul, raïa: 521719111 yole iâovâv etc.) Quum vulgo in om- nibusJexicographum. editionibus continua tenore, nullà post au) S. distin- . ctione interposilà, aux) raïa-1 5:93:71 yole scriberetur, vitii suspectum hune Iocum habuit Hamsterhusius, in -Adnot. ad Luciani Dia]. Mort. XXV. 1. Nempe non recordatus erat vir longe doctissimus loquendi genus, quum aliis priæis scriptoribus, tum Herodota inprimis familiare; cuius exempla apud Nostrum habemus I. 8, 4. 82, 58., 85,11. 114, 11. 119,5. 121, 5. 124, 5. etc. apudHomer. Iliad. 8’. 805. i. 528. etc. apud Thuqyd. III. 7o. 111. 107. etc. Sed propriam generis huius vim rationemque aliis etiam, Viris, in gramrum notifia literarum consummatissimis, baud satis perceptam fuisse videa. Nec enim Clarckius probari potest, (Not. ad Homeri loca cit.) in eiusmodi lacu- tionibus ellipsin quamdam statuens: .cum quo Herman- pas facit, (Not. 5a). ad Viger.) Nostri Iocum I. 124, 5.. respiciens; ubi idem Vir doctus baud immerito quidem, sed iusto durius, Wesselingium reprehendit, particulam mie pro 951, certe,’cum Abreschio accipientem. Nec.Erncstus. facit satis, (ad Iliad. ’1’. 528.) abundare 7&9 particulam, au: pro ne; pasitam, censens: cum quo hactcnus Hgynius

26 ADNOTATIONES sentiebat, (ObœrV. ad Hamer.) quad yole in eiusmodi locutionibus matumdem ac un, 3,1, et similia, valète censuit. Denique, quid ad explicandum Herodoteum istud et Homericum structurale genus valeat Platonicd l’armulo 71’ n’y; cum qua illud Wyttenbachius contulit, (Annot. ad Heradot. I. 121 , 5. in Selectis princip. Historicor. p. 552.) hnud adparet. Quanta fuerat simplicius, cum Dia». Lon- gino «191’131! sect. 22. et cum Eustathia ad Iliad. 8C. 805. (p. 264, 56. cd. Bas. p. 594. cd. Ram.) particulae 7:19 in eiusmodi locutionibus propriam nationem consolent vin- dicare; et hyperbaton, ut grammatici vacant, id est tra- iectionern agnascere; nempe causant. enunciatam, ante rem cuius redditur ratio. Ita nempe fit, ut in huiusmodi sermonis constructione particula whig eamdem V1111 ac in! vel 31118, quum, quia, quoniam, habeat: de quo pneu? Eustath. 1. c. uterque etiam Paè’tae .Scholiastes a Villoisono editus monuit. Possis vera etiam usitatissimsm voculae yole vim, nm, minque, tenere; et id quidem duabus mas t dis. Primo, si cogimndo permutes inter seduarum pro- positionum sedes; quad ex professa Longinus 1. c. in exemplo ex Heradoti lib. VI. c. 1 1 , 4 seqq. petito ostendit. A16 tero mode, si eam propositianem, quae caussam continet particulà 7029 indicatam , tamquam in parenthesiipositam cogites: qua ratione subinde Editores, adpositis parentheü seos signis , diflicultatem omnem, quae videri patent ora- " tioni inesse , sustulerunt. Nos promiscue, vel parentheseas signis adpositis, vel idonea loco nonnisi commute incisà o’ratiane, levavimus diflicultatem. Valekennrium quidem non pmeterierat structurae huîus ratio; cuius vide Adnot. ad Nostri lib. V111. 157, 9. De eademque commode monuit Damm, in Lexico graeco etymolagico .p. 516. net: neglexit eam Aug. Matlhiae in uberiore Grammatica gracca, Lipsiae 1807. edita, p. 906. Hac loco, in quo versamur, magis usitata sermonis structura hac: foret, sur? 1015101); nivaxwçîrau in 15’; «Nana 50’946? yole mirai; 530957 etc. Sed, verum si quaerimus, naturae convenîentioreln com structuram repcriemus qua usas est Scriptar nouer, quoniam pet rerum naturam caussa pracœdit efi’ectum. S.) 29. ai; 311191: «manu mimis) Vir doctiss. [Reislcius] ai: a! 59a, quum autan vident, ont il; 81 :591, quum ante»: coupa

1D HERODOT. I. 24. 27- risset, aEensus fartasse infinitive, que capitur delèctatdr- que lier-adams. [nempe in oratione obliqua quae vacuum] Sic Il. 15g. ai; 3’ aigu 111’sz riv Mina i5 Aiydmou, 11C Jethiops et Aegypto alvin. et VIH. 94. si; 32 ripa 916791211; vivifiait sucrai ri 1951. Mitto lib. I. 86. WESS. 50. iræ-opinion si n M7019) ilrropiuv maman-11 Héroô dota nuspiam alibi fait adhibitum Mac-lai: fartasse ne hic quidem, ubi, si quia Codex antiquus l’avant canie- cturae, praeoptarem «lem-61:04:, verbum certe Herndoteum, abvium V1. 5. et lib. Il. c. 52. dçmulvwç, si r: imam «un min artel 127v Épine»! si; A1861". 005m. qua Structural hoc in loco posaisset: ais il in; «2917m, nuirai); Mut; riga- risrâau, si r: Alma me) ’Açiovaç. Gellia, scribenti XVI. c. 19. mitas requisitas -- dissimulanter interrogasse, ecquiü 1eu- dissent - super Ariane, verbum demain-0m videri posset abversatum; niai sua quaedam reliquis etiaht Hérodotei’s immiscuisset: nihil iuvat, ubi hac eüam in historia Herodoti vestigia premit , Dion (Jurys. Or. XXXVII. p. 455. c. Sed Gellii paraphrasin felicior forte caniector utiliter comparabit ad istn, quae supra leguntur [1; 17. lutins cap] mi raid: ictlôsi’v voie finir, vitii suspecta Ti. Hemsterhusio ad Lucien. p. 452. VAL-CK. «- Verbum irro- gémina activa notione usurpatum nusquam utique, nec apud Nostrum, nec apud alium Seriptorem reperiri ar- bitrar. Sed quidni, quemadmadum aigu-(tria: in lacis a’ Vira dacta citatis, sic et h. l. 101*19le passim notione accîpi possît? Nihil cette, quad impediat, adparet: nec adiecto pronomine «6nd; crut opus. Passivum rai irrepr- m’va, paullo quidem diversa notione, babes 11. 44, 19. De ista laquendi ibi-ma , au) nïn ionisât raie iâmiv, paulla ante suo loco dictum est. S. 55 seq. aboliriez pilum mi 11.0.40. Mèminerunt donarii Pausan. Lacon. c. 25. Aelianu’s Nat. Anita. x11. 45. sed nihil de eius magnitudine, quum Codicum quidam, deleta negatiane, adaugent’: non item Dia Chrysostom. Or. XXXVII. p. 455. ’Açi’m 31” mi 7891169101139", aiM’ 319i»! neuvaine»; Minima; agami? 01; Miro: nivaux» ilea’maiçoa: Noù stra promus conspirans, atque epigramma expladens, que Periandro doni dedicatio contribuitur Flarileg. [AnthoL cd. Weeh] lib; 1V. 1 6. p. 488. [Ana]. Brunch. T. Il. p. 1 54.] Dat aliud , et verum, ut apinor, melius cette, Adianus:

2s ADNOTATIONES limais-m murait" ’Açlom. minon; vizir, in 21110.03 rumina; r60" 5’70"40: nids. WES S. -- Vide Adieu. 1. c. et Analecta Brune-Hi, Vol. 111. p. 528. num. 2. Carmen, quad cecinisse fingitur ipse Arion, ex Aeliani loco. cit. exhibet idem Brunet T. 111. p. 527. de quo conf. local: Animadv. Vol. I. P. I. p. 179 seqq. Pro scriptura ubac, absque negatione, stat utique plurium probatorum cadicum consensus: facile tamen patiar, si cui probabilius videtur, temere ab his omissam use negantem particulam, quemCAP. XXV. ab 5. 15701911711961» aliis adiectam. visiez») Sic Hegesander. S. . apud Athen. lib. V. 15. [T. 11. nostr. cd. p. 509.] ex Herc- doto, et Philostratus VI. Vit. Apoll. c. 1 1. p. 247. In Pluton-ho Defect. Crac. p. 456. nunc s’mupurnçfîwv, sed olim, ut in Hercdoto, teste Turnebiana libra. Taoxpunimv in Eusebio. lib. 1. adv. Marcellum c. 5. cuius ex verbis Th. humains, vir longe doctissimus , lib. III. Observ. c. 6. non citra ratio- ,nem conficit, vocabulum iniuria a doctis interpretibus in diminutivorum numero censeri: nam haud exiguum 110c 151th 1017 ’AAuairz-ou 1:91:75p; fuisse ex Pausan. X. 16. et Hegesandro abunde liquere. KPHTHPA .KAI THOKPH- THPION, nanan cum sua basi, habet quoque Sigea inscriptio, p. 54. WESS. 8. 0’13",an gainons 3511791) Fer-ri inter se glutinurn emgitavit vertit Hierorymus in Eusebii Chron. Olymp. XXV. 4. Id vera quale fuerit, au simile ferruminationi, qua ad- hibito aeris genere- fabri ferrarii defunguntur, finire. mon puto necesse. Pausanias tamen innuit: m’y" 33 uo’w; mixa ri nazi in" «au 1’47 013599: 35074.02. Solum glutinum Iran. sin, sive ri 61:60qu roi; agrairiens, ligat, estque hoc ferra vin- culum. De Glauco plura Fr. Iunius in Catalogo Artific. p. 92.. l WESS. - ,De Glauci art; haec 1112151111151 adnotavit: »,,Ko)1- Andy est quad Latini coelatum seu stellatum appellant; bac est, eiusmodi opus, quo diversi generis metallum in 8.110 infixumpest, et quad niaoulis quasi aut stellulis, ad caeli instar, nitet; inBMuamxo’v. Livius [1X. 40.] arma, ait, aura argentoque caelata, hoc est, interstinctafi - Haec ille, cum quibus conferri passant quae hucheras ad. b. l. disputavit. Sic nempe 2.110026».an opus, est gemmis distinetum; xgwom’AÀurov, aura (adglutinato) .distinctum,.

An HERO D.OT.: uns-27. ,29 me cœlatum. Istud autem Jfloxçmfæwv sua adhuc natale A Delphic ezstitisseyait Atheruuus l. c. une dignum spectatu propter occultas in eo varias animantium figuras, et alias in- sectorumCAP. XXVI. plantarumque. 6 seq. En: 331451156 S.-.- - I521d ï . "-3. 310:) T. Fabri conîecturam [ê’o-n à; 16 m7115!) legendum" su- spioantis] Inc. Gronovius valere inuit; êwruna’âm, ut oratîo constet, refingens: subit eodem , si Eau-d "dîna cum St. Berg- lero malueris; neque incondita erit, si sic-î 3è reperiatur. Noster VI. 56. nid 3è du: "053m ËE n m) qu’un-ra 10:7 iddumî. Tum, de ipso hoc templi ab Epheso intervalle, .choph; Ephes. I. p. 2. viral ri; 910’740; 571’376 îteolv 01-91310: 32’ sic-w 571d. Itaque optio est. De belli huius occasione atque eventu Aelian. V. H. III. 26. et Polyacn. Strateg. V. 5o. WESS. - Nil opus erat constantem sollicitare librorum scripturam : satis sibi oratio constat, subintellecto nomine 16 &dmgœ, quad-menti Scriptoris obvemabatur. S. - 1 1. ufire’uv) Nullum sine patrocinio vitium , in re divans, generis Sermon ait. AJrémv, rom-s’uv etc. Ionum sunt, huius dialecti scriptoribus frequentata. Iensium vide in Luciani Astral. c.’ 1. Mediceae membranae in horum usu variae: mode probant, modo inprobant, ut I. x55. 142. 145-. etc. quae mihi mobilitas non adridet. Suum Herodoto reddam, quoties occasio feret. WES S. - Nempe sans. h. l. Crom- eius suo e codice, quem ipsius Herodoti genuinam reprae. sentare scripturam putaverat, adscivit. Noster cod. F. in maso. et neutr. gen. tantum non constantissime œu’rô’y et roda-m, in foem. veto «Mm, routées» praefert. Herodotum ipsum in maso; et neutre gen. c0nstanter uv’ri’wv, rom-t’a)" scrîpsisse nec negare equidem nec adfirmare ausim. Illud profiteor, saepe mihi obortam esse suspicionem, a viro docto qui Aldinae praefuit editionî , multis lacis invectas esse ioniens verborum formas, quas nullus codex mstus exhibebat: quibus in locis ex silentîoeorum homînum , qui in gratiam Editorum alios codices conferunt, et multa saepe , quae ipsis minutîae esse videntur, negligere salent, non continuo colligi potest, codices illos cum Aldina. seri- ptura011p. XXVII. consentire. 1 5. sinon: ÈMn’Çwv) Sic lib.- S. V. 10. k VIL 4 l 5. eœ. Medicei iman; melius non est: adplauderem si a iud- -

30 ADNOTATIONES ra foret, quad I. 137. 15541:. rectissime edi-t. a. Résidu ante haec existinat deesse , 7m 598M 63x747, mil-015;: mode tamen certum ait, Hercdatum laoerateo more cola sibi aequalia et respondentia voluiue fingere, quad ego certum esse minime mihi penuadea. WESS. - Vide Var. Lent. Scripturam aigrira, quae in nostris excerptîn Parisiensibus non niai ex uno Pb. enotata est, perinde in oodd. Pa. P5. et Pd. reperiri docuit Larchcr in Notis and h. l. S. 17. Math alpins": A9306; t’y Saura) Quod Steph. .vulgavit, W?! ignition Av3oôc, id Codd. auctoritaœm secutus fecit: tueri quoque factum palan.un chahutai lenem onüonem nonnihil turhent. Quare tollendum dpëdm Cor. de Pauw decrevit. Reiskius revoeandum oensuit, sut in cipaimvau , [P] quad Ionum are idem, vertendum. Equîdem consensui tot mutorum non obnitar. Vide Gronovium. WES S. -- Manuel-al Grau. speciosum esse Stephani épi. dm, sed obluctari matis. hm campertum quidem habemus , sic scriptum in eodd. nonnullis: sed utique speciexn hoc hahet correctionis ex ooniectura doeti cuiusdam hominis profeetae, qui oomptum esse intellexisset, oignîm- m, quad in vetustis eodd. hic legebatur. Blandiri egregie panet, ni a libres-nm scriptura nimis recederet, ingeniosa Taupii (Epist. Crit. p. 64 seq. cd. Lips. p. 79. ed. land.) eoniectura uiuglaut’vovç, qua lepide opposita forent ista duo, imideç M815 b fiord"), et Mât?! chaudron; à .91- M’cqy. conf. Herad. V]. 1 16, 6. Quum coniecturam secutus, sed simul a veteris seripturae vestigiis minus disce- dens Werferus in Actis Philalogor. Monac. T. I. p. 74. alo- guignai oorrigit, inœlligens insulanos scientia navali Hl’wflvflt’vovç (id est dans, confidentes, coll. VIII. 100, 7.) superaturos se sperasse imperitos advemrios. Equidem auspicatm sum , ingénue: scripsisse Hei-odolum , (coll. Vlll. 56, 5. 94, 5. et I. 165, no. 170, 6.) quad primum in vigilant, acdein in cigalmm fuisset mutatum. Reiskius siphon: ca notione caniectaverat, qua m6371; &çaz’mvoç dicitur ille qui medium subhtum, subliment gerens, tenet, eumque ad solum adfligere minatur.’Ne quem veto turbet permutatio casus, aîupaz’mm, quad ad pmecedens vue-mira; referri dehebat; opportune Werfcrus l. c. simillimas aimas.

A!) HERODOT.I..27-30. a: mon; adnotqvit apud Nastrum marrantes, I. 56, 2 seq. 1V.15, 8-io. 1V. 1 37, 7 seq. Eiusdem generis est I. 63, 1 3. S. CÂP.XXVIII. 5. A030), filin: de.) Lydorumlmi- nime opportuns hic ponitur mentio, siquidem cos non do- puit, sed a mgioribus accepit, imperio subditos: reliques nationes Lydia rex addidit, "goemmwutvw Kçola’ou AvÊoTn, uti sequins. Vidit et hoc Cam. de Pauw. Thraces Europaeos Crocs!" non subegit, sed Asiae incolas, Thyrws et Bithy- nos, ex Thracia progressas. Bene Claudianus Il. in Eutrop. Vs. 247. Thyni Thymus nant, quae nunc Bithynia fertur. Adde infra VIL 75. WES S. - .Lydorum nomen, quodiad nnum omnes libri hic praeferunt , delere equidem non sum ausus. Lydos non mrta’rçi’tlzœra quidem Croesus, sed cos tamen six, ixia-,7 dz: , nempe a maioribus accepto imperio: quine bos ante caeteros nominavit Scriptor. S. 011?.fo 5 seqq. d’un; n ai zains; in Tinte.) Cur, aimera, ai enim; taon-rai? nptius equidem hac in sede iudicarem inconnu: ut Sardes isto tempore venisse dice- Bannir (250.01 n imæcm’n in ri; ’EMu’Soç racinai, - - - and N gai 241m. VALC K. - Membrane coniecturae robur negant. Videtur Herodotus illos, qui uno tempore et habiti et vocati Sapientes sunt , innuere. Nihil sane erat, ou: Plut. de Malign. Herod. p. 857. î. noierai; cos nuncupari indignaremr, cum Solonem Isocrata, Themistius atque alii, quibus testimonium Io. Meunius in Salon: c. 4. denuntia- vit, non alio ornarint tîtulo, nec in contemtum tamen , uti neq ne Hercdotus, cui Pythagore: nom-n); 1V. 95. et acomat? quotquot tata Graecia sapientiae fuma illustres Il. 49. Belle Aristide: T. III. p. 5 l7. 96x alo’Soroç 20mm: 0’00le dans"; au; Ilvhyo’pav tains; «in ’Avîço’riæv rosi; ion-ai coûterai; «pou-(Inn; M74. Si "à; «0915;. Demosthenes, (nisi Androtion fuerit, de quo Aristides,) in Erotic. p. 757. de Solone, iar’ «13sz piner l’annulation, si 75v 571-03 coæwrô’v :910; yins-m. [Demosth. cd. Raisin Vol. Il. p. 1416.] Verum en turbato anima Pluton chus; pacatior Chilonem 16v roŒwniv T. Il. p. 96. et relique! de hoc numero nom-ni; salutavit. WESS. CÂP. XXX. 1 et seqq. A6151: 3»; du 101km mû à"; 910961; etc.) Adsentitur in decennali peregrinatione, Croesique et Solonis congressu Plut. in Salon. p. 92. non infitiatus fuisse

32 ADNOTATIONES qui cum .707; mini; ai; mana-néron sive temporum rationé conmentitium, haberent: neque nostra aetate deficiunt endem illis opinati, Solanisque cum Croeso colloquium fabulis adnumerantes , in quîs lac. Brucherus , Histor. Phië losoph. T. I. p. 444. et Freretus Conment. And. Inscript. T. VlI. p. 453. Solonem aiunt Olymp. var. 3. leges Athe- niensibns tulisse; obiîsse, nec in. Lydia tamen, tyrannidis Pisistrateae anno secundo sub Olymp. LIV. qua regnare Croesus inter Lydos coeperit: itaque pagula picto- rum, cari nihil. Sed fac certum ratumque esse, quad ex ’Heraclide Pontico Plut. in Salon. p. 96. r. perhibet, Solo- nem vomir xço’vôv couplons aunas post occupatam a Pisi- istrato tyrannidem superstitem fuisse; quid inpediet, quo [minus in Lydiam, gemente sub unius dominatione civitate, .peregre abire potuerit, quorsum et en ducunt, quae Diogen. Laïrt. lib. I. 90. 99. habet’, tu!!! Libanius T. lI. p. 297. A. Atque hoc secutus est Io. Mcursius in Solaire suo c. 28. At tum Herodotus et Plutarchus cum Proclo in Tiè maeum Platon- p. 29. quibus illud iter et colloquium ante Pisistrati tyrannidem figere libnit, in errore, quem et illis exprobravit Io. Meur’sius, manifesto erunt. Foc tamen; (et quid morabitur, quo minus ponatur,) Solonem non statim a latis legibus, sed illis annornm lapsu stabili- tis, itineri se tradidisse: porro Croesum Alyattae patri regni consortem fuisse,’ quad Noster significare videtur I. 92. eiusdemqne auspiciis bella gessisse, ut apud Suii dam in Kçoî’a-oç: quo quidem tempore, si invenem princi- pemv et fortunae successibus ebrium , Sardibus Salon con- venerit, nihil profecto erit, ont fabulosum hoc colloquium censeatur, ne ipsa quidem Amasis, Aegyptiorum regis , mentio. At hae coniecturae sunt; tales tamen , quae scriptoris fidem ex tenta volutatione extrahere queant. Vide et Ampl. Bonherii Diss. Herodot. c. 16.WESS. -: Cum bis contulisse iuvabit quae de Solonis aetate Lar- icherus ad h. l. disputavit. S. 12. (phormion! yïv zonoit 9:09:31; etc.) Vulgatum 15:70).- ).ïf; iustissime Gronovius, quippe in sermonis indolem v arietnns, in exilîum ire iussit; qui si et fis correxisset, ut in Homer. Iliad. 9’. 80. 3; 1’ t’ai munir yœî’aw ËMMÛoiç, 103 cum persanasset. Amplexi id merito sunt, trium msstorum

AD HERODOT. 1.430. 33 nuctOritnte probe munitum, Küstcrus in 0er. Bibi. N. et V. T. V. p. 589. , D’Orvilius ad Chariton. lib. Il. pag. 160. [pag. 297. ed. Lips.] Abbas Geinaz, Convient. And. [IF script. T. XVI. p. 58. et Reiskius. Ipse Herodotus , quod se- dulitntem Gronovii baud latuit. lV. 76. ion! 1s 751 zonoit &upimç, in re non dissimili. Tale quoque hoc Democriti apud Euseb. Pr. Evang. X. 4. p.472. in) 32113 sur, lum- rdv «Mimi! 75v humains-sium inoçluv rai nûment. Neque dut bium mihi est, quin Medic. scriptura et similis ferma Vatic. ex frequenti T et r confusione progenits fuerit: ferri tamen potuerat, si Croesus hala; niv muais, quem- ndmodum in Arriam’ Indic. c. 5., memomsset, uti mais; 71h mugir Ioscph. c. Apion. I. 19. et matu; niv flush No- star V. 105. At suiv «snob, nullo regionis adposito voca- .bulo, quisplurimam mandipartem iure explieuerit :7 W E S S. 19. Tiw, 70570 un si; «du»; etc.) Demiratus saeps sum, nemini leve, quad haec occupaverat vitium [vide Var. Lect.] suboluisse, praesertim sequentibus id manifesto prodentibus. Medicei quidem ope ë; retiro 31 aliam fa- ciem induit, nec speciosam tamen: meliorem putabat Cl. Beiskius 05m St. Mihi scripsisse semper visus, quad editum cum maxime est. Auctorem opinionis S. Remigii coa diœm habeo, ipsumque Herodatum , rouira ni! et "site 33 tuties totiesque iterantem: exemplorum airains est in Parti Le1., nec Hercdoti studiasum fugere possunt. Quem autem Ténor adpellat, is Tino; Tunes Chil. l. 5o. et VIH. 197. Vide T. Hamsterhusii, longo mihi usu iunctis- simi , adnotationes in Luciani Contemplant. cap. 10. WESS. - Quod Wyttenbachius malit, (Select. princ. Historie. pag. 346.) 15; 70”40; a; gnon-i, potassant utique sic scri- .bere Herodotus : at tune sententia haec foret, filicem fuisse Tellum quad ad civitatsm speetat , scil. hanc si felicitatem contigisse ut patrià fuerit Atheniensis. Nunc consentientibus libris omnibus , iisqiie etiam vetustissimis, «bien si sixain; ait, quum prosper et florens «set civilis- lis status; quae nimirum baud minima pars felicitatis boni civis est, si ad vitae usque finem constanter floren- tem videt suam civitatem. Neque caussam video, cur :5 in» (quad idem fera ac :5 ixia signifient) non posait nbsolute pani ; quum pracsertim genitivus casas, si quis Hnodot. Ta Va c

a ADNOTATIONES adiicitur, (veluti ni 51cm ces? En») non a verbo ni in" rev satin, sed a subintellecta pmepositione insu. S. CÀP. HXI. 1. ’51; 3? si aurai Ténor magnifiant") Mn- tavit vir doctissimus [ReisL] Miscell. Lips. Vol. V11. p. 615. ultimum in nom-pistera, neque aliud in scripta ad me, niai ampimdm esse aliquem ad se convertere, attentant sibi ’ facere: itaque, nom cetera consulta omitta, verborum sententiam videri: pastquam dirisset res Telli ualde beatas, coque attentum et animi suspsnsum fecisset Crocsum Salon. Qui]: credidisse olim se, roi; sanci Tino! pracstare. Quo quidem molimine, adiumentis codicum deserto, non opus erit, modo ex consequenti ad sententiam cum Cl. Abre- scltio Diluc. Thucyd. p. 552. adsciscatur rem-effilure impu- rqîv, incitayit ad porro intermgandum. In Parthenii Emtic. cap. 1 . inti»; «sied! induisisse; si; and! site! cgmçûlmro , ille hospitio exceptant malta vina provocavit. Hemdoti mentem Valla bene adsecutus est. WESS. -- Mihi haec visa crat sententia fuisse Herodoti, dictis illis admonitum Crocsum voluiue Solonem, ut de beatitudine honnirais rectius indican dissent. Quod Reiskius roi; uni NM. maluerat, idem fera valet rai and TtMov. S. 4. 104686 n and Bisou) Creberrima utriusque mentio; sed , quemadmodum Archiep. 10.!an adpellitant priorem. [ef. Var. Loch] Opportune monuit Hunsterhusius, metri neoessitate hune scribendi modum Epigmmma probare in Stabaei Serm. CXIX. p. 605. 0’131 Dira"! Motif; 7’ la!) qu’un" sinisiez Zn’rva entichais: etc. Sic ergo pnestat. Adde Io. A"). Fabricium ad Sexti Hypotyp. lib. Il]. 24. p. 186. ubi pars hsec Musael Hemdoteac un; me) rif; ’11qu 1mm, et Jo. Davisium ad Cicer. Tusc. Disp. l, 47., recta Stobaei a». r93; «131’151! 3659041»); corrigentem: quad tamen non Stobaei, sed Gesneri videtur peccatum: nain in Vendu editione niât- plus; vulgatum primitus fuit.WES S. - Epigramma. istud in Clcobin et Bitanem latinis versibus reddidit Gratins, Flo- ril. pag. 494. Graecum babas ibid. p. 495. et in Brunckii Analectis T. HI. in Lectionib. et Emend. p. 274. T. 1V. p. 125. cd. Lips. S. 9. ides minus suiv auriges attirât fraisai umdtîvas) Iunanis Argivae sacerdotio fungebatur, nec sacris par legem abesse patent. De ea,qpraeter Acsahin. Sacra. Dial. Il]. 1o.

A!) HIERODOT. I. 31. 3.55 Choricium Or. in ’Procap. Gazaeum c. 55. Palaephat. Incre- dib. cap. au. Servius ad Geargic. HI. 552. Harodoti Histo- riam primam laudans. W ESS. -- Ut hic Argivae, sic et ’- Athenienses mulieres ad celebranda magna Elensinîa cur- ribus vehi solitas esse docet Sahel. ad Aristoph. Plut. 10! 5. S. a 1. iumïo’umi) De iisdem Cicero, Tusç. I. 47. Juana hi , - -- veste posita carpara oleo perunæerunt , ad iugum ac- cesserunt : ita sacerdos advecta in fanum. Ciceronem in Herc- dota,legisse suspicor: ixSuo’usvoz à? (cette posita) ri du si misa, tamtam mirai 636 "in! éboua, sium sûr hangar. At- que illud Modus»: anœpono lectionibus vulgatis, ceterisque, quas ad istum Ciceronis Iocum excogitavit Ampliss. Boubierii sollertia. VALCK. -- Liberior Ciceronis narra- .tia neminem morari debet; quum praesertim ipse non nains Herodoti, sed plurium etiam aliorum auctorum in- vocet testimonium. liane Valla, ad verbum , tempore e:- .clusi; nempe, urgente’tempore prohibiti exspectare iu- mentarum adventum, coactique ad templum properare. Simillimà formula , in re quidem diversa , Poybius usas est, XVII. 8 , a. 800.3145110; bosnien: in; tout"? ni» uns-mofla. ,Conf. Epictet. Diss. III. 22 , 7o. et Indicem nostrum Graeu .citatis in Epictet. p. 506. S. i » 19. 157 "mitan suiv licitant) ln msstorum dissensu eli- gendi arbitrium est: ego nains" praeferrem. Iuvenum 5.6- [un supra adtigerat, fuitque in Bitone sane quum eximia : d Un»? dzd faim]; 11 un) lazzis; fatigua aiguisant; 371W in Pau- saniae lib. Il. 29. At pium hoc iuvenum in matrem studium supra omne corporis robur conspectius erat et lau- dabilius. lmaginem, de qua max, vidit et Argis Pausa- nias, en buic plane similem non dînera. .Refert hue ve- Atus marmot L. Begerus Spicileg. Antiq. p. 146. WESS.- Numeri testium si ratio habenda, utique pneferri debebat scriptura y! dans , quum etLarcher et Wyttenbach uni- ee probarunt, et Schaefer revocavit. Mihi vero hoc ipsum Malus" bono quidem consilio olim a probo quodam vina bue invectum, islam autem visum crut ab Herodoto pro- fectum; qui baud obscure innuere videtur, aliud quidpiam Argivos, aliud Argivas laudasse. Iam Argivae, nia- trem beatam praedicanœs quad tales filios haberet, quid C a

36 ADNOTATIONES uliud spectarnnt, niai filiorum tir 7,55m, pima in mœ- trem animant P At viri "b faim laudarunt, robur l’avenant. Nec obstat, quod robur eorum supra (l. 6. et 12-14.) jam significavernt Scriptor; quin potins id, quod hic ait, ad ipsum istud quad supra dixerat, manifeste referri mi- ,bi videbatur. S. CÀPHXJMI. 6. 13 91W mïv 33v pâmait n un) etc.) Similia hie Amasil ad Polycratem III. 4o. et Arubanus ad Xerxem VIL 46. Verius et de summo numine honestius Plate, â 000,10; 35a: a; 5)sz x9995 ferai-m. quod eius ex Phae» «ira dictum merito praedicant Philo Iud. Q. 0mn. Pro!» Lib. Tom. Il. p. 1.47. et Mnimus Tyr. Ditsnt. XLI. 5. Baud aegre iliaque fera Plutarchi castigationem Herodoteam de Malign. p. 857. r. Scio, Homzri exemplo, modo inpia in Deum male dicta excusationem admittant, excusari ab Eustath. p. 444,- 38. 946, 44. [p. 558, 15. et 922, 52. ed. Bas.] Alios pmeterea de Deo nihilo prudentius ac reve- -rentius opinatos, quos Olearius dahir ad Philostmt. Vit. Soph. lib. Il. pag. 575. ; neque ab hac labe inmunes Chri- stianorum esse plures , quorum inprudentîam magnus Casubonus baud dissimulavît in Gregorii Nysseni Epist. ad Eustalh. p. 7o. Praeclarius Plutarchus de Deo Cpt. Max. T. II. p. 1 102. n. ’Ayaddçyoip En: , dyade? 3! fla? 05308; infirma 000509, 0:77: 0550;, afin du); æ? nib-oc. Alia pro Herodoto in Apologie. advenus Plutarchi criminationes Abbas Geinoz , Conment. Acad. Inscript. T. XIX. p. 117. etc. sed quibus ,-non utor.WESS. - Malta multi Viri doctî hue spectan- tin disputarunt, quae cum fructu consuli poœrunt. Lecto- ribus harum Adnotationum, instar omnium esse queant quae ad Nostri l-ib. III. c. 40.8. Valckenarius commentatus est. Adiiciamus, quod inter ulia ad h. l. Lat-chenu adnotavit, sententiam banc, quam hic Solonem dicentem inducit Nager, eamdem esse, quem idem Scriptor VIL 10, 58. Ambani. persona, postquam dixit s’a’fœv ce: J 9:8: bionique etc. bis verhîs declarat, cd 7959 59? oçm’uv 1417:: d «913; inouï Êuuro’v: et ibid. paullo ante dixerat, 4min avoie d 9:6; rai üwteixovm min-a "7.0151". Scilicet, solen Dam: immissis gravibus calamitatibus arrogantiam castigare eorum, qui 06 fdicitatem, quum Ipsius bcnignitati debcnt, altos sibi spiritus amant et insolenter. de ses: gloriantur. Conf. c. 54, 1 -5. S.

AD HERO’DOT. I. 32; 37 1 1 et seqq. «mixai-au infini; Simulez; etc.) Consul ratio, si snnus fuerit dierum cchx. et menses tricenarii sive un» wading". Sequetur tamen, ut, fileta alternis intercalatione, xv. dies anno adcesserint, arque ita evaserit annus dierum cccuuv., denis auctior, quam annuo cursu sol absolvît: sequetur pmeteren , ut brevi temporum lapsu cestes in autumnum, hiems in ver incurrerit, et prorsus anni modus fuerit conturbatus. Atqui intercalabqlur alternis Minis, in à.) ni 59m 014460:11qu wuçwlvo’mvm i; 13 310v: ut anni lempestates opportune recurrerent sibique responderent. H01: veto quid aliud erit, quum vineta sua medere, et ipso media malum adaugere. loseph. Scaliger eiusmodi id esse scribit, ut non solum propter alasurditatem etpiodendum ait, sed etiam tanguant tuners pronunciatum pactermndum, extremo lib. I. de Emend. T empor. Vehementer id displicuit, cui rata Scaligerana placent , D. Petan’o lib. I. Doctr. Temp. cap. 58. Nec probare se potuit L. Allatio de Mens. temp. c. 15. Et hic quidem veteres, dam hac intercalatio- ue cursum salis exaequare studerent, mirum quantum ab c0 exorbitasse agnoscit z qua quidem confessione id, quad in Scaligero damnabat , admittit ultra. Ille vero auctiori. par inœrcalationem anno dicunt cliquet crantions atque omis- sions fartasse intercalarinm, ut ad metas suas revocetur, succurrit. Atpnihil de dierum exemtione Herodotus ; que quoque recepa, quod neglectum demiror, summa dierum in annis Lxx. et intercalaribus xxxv. mensibus minime congruet. Durant proînde anni huius incommoda, quibus mederî conatur Vignolius, Chronolog. lib. V1. 5. p. 838. sed manu,minime leni et Hemdoto noxia. Salubrius auxilium pamvit Stanisl. Grsepsius de Multipl. sicle etc. in Fascicule secundo Rottcrodam. p. 452.; annum, quo deagi- tur, dierum fuisse ait cccr.., cui nlternis intercalationibus dies xv. ndiecti l’uerint , ut cursui salis adconmodaretur, sic caquasse dies ccc1.xv. Patin Iulius Pontedera, Horn. et Grue. Antiq. Epist. xv. p. 176. Sed valide refmgatur utrique ndgregata dierum summa: neque negant docli viri, utrnmque a sciolo et harum rerum inperito, cum solam cccnx. dierum anni foi-man recordarelur, inmuta- un videri et corruptam z fuisse olim infini; mmnoriuç un) mWaç and immuns; , oiginti quatuor mima. et guingu-

38 ADNOTATIONES tas dies ex snnis un; tum additis intercalariis,ænnîum manumission au) Maximilien mû dissimilas, oiginti quinque millium, quingentorum et quinquagintau Quae, si Lydia anni dierum CCCL. ratio probata fuerit, et Salon, pastbabitîs suae civitatis moribus, eam spectarit, baud mais erunt. Vellem tamen liquidius conpmbatum , talem anni habie tum in Lydorum fuisse usu. Hercdotus nonnisi dierum cchx. menant lib. 1H. 90.Velle1n quoquealiquidex matis praesidii; quamquam de ca facile transigerem, si prius planissime liquei’et: salva tum Herodati, quem enormi- ter in re satis obvia aberrasse,’ad cœdendum difficile est, fides. WES S. - Quod ad firmandam sententiam sibi pmbatam desideraverat Wecselingius, id non moda ipsum, sed aliquanto etiam amplius et magis ad rem pertinens, repertum hadie confectumque baberemus, si in plana istud esset quad baud ita pridem a nescia quo vira docto in Novellis Literariis Halensibus manitum legere memini; nempe, ex Plutarchi libella ne Anima: proereatione que: in. Timan Platonis descriln’tur intelligi , prisco aeva ex ipsorum etiam Graecorum ratiane annum nounisi coca. dienms fuisse; eamdemque ratianem firmari quoque Ovidii versibus illis, Iupiter autiqui contrait tempera «cris, etc. Me- tamorph. I. 116 seqq. Mihi veno, quamquam nondum contîgit veI apud Plut. vel apud Ovidium id quad ibi Vit doctus vidit, liquida reperire, tamen etiam nunc nulla probabiliar ratio salvendae Hercdotei huius loci difficul- îatis occurrit, quem ea ipsa quae Wesselingio se proba- vemt: nisi plane statuere velimus, crassiore qusdam ratione hacc Solonem Lydo Cmeso dicentem induci ab He. radota. Nec enim Wyttenlnwhii probare possum rationem; qui, tebens id quad in vulgata huius loci scriptura primum ponîtur, nempe Lxx. aunas confions dies xxnr. cc. intelligensque adeo singulos aunas coeur. dierurn, deinde in sequentium numerorum notatione suspiœtur multi- plices errores esse invectos. Igitur, ne funditus turbeno tut tempestatum rations, quarum conservandarum mussai»- ventos en: menses intercalares si nificat Herodotus, vulgatam scripturam ex ipsius He oti mente sic corrigendam Vir doctissimus censet, ut max pro redue" 15v t’a-lm, (l. 13.) 101731.10! 15v irien legatœ, id est, sextant quemqus

ADHERODOT. 1.32. 39 snnum, tu!!! ut loco intercalariurn mensium xxxr, ponantur x1. cum a, nempe 3053m4: Stem; "trumeau: porro, loco dia runuu, dies cch; denique, in universa somma, loco dierum xxrix. ces, dies xxrn.1n.. Qune quidem ratio, quan- tumvîs et erudita et ingeniosa, Larcberi- etiam sufi’rsgia eomprobata, fieri tamen non potest quia nimis violents debeat videri. Tacea , quad, quemadmodum hoc loco, sic et lib. Il. 4, 6. diserte Scriptor naster docet, Graecos tertio quoque auna mentent intercalarem adiecisse. S. v 22. un?! in: aïvlponroç moud.) Si 107; malueris, quo moda Aldinum emendavit Chytraeus in Adnatat. Herodoteis, et Codicum nannulli cum Clemente Alec. et Theone legs:- rimt, nihil est , quad oEendat: omnis utique homo aerum- nosus est. Tale Alexandrinorum lnterpretum [obi xxv. 6. qui; dragme; entrelu. et Scythae cuiusdam ni; 7123p alentir du; in Actiani Var. V11. 6. tum Demacriti in Hippocratis Epist. ad Damagetum p. 229. Ed. Ald. in; civisme; la nanti; "En; inti. At plures cum Stobaeo masti mît En: 4109m0; CUMOOpl. Pro quo vin quidam doctus, citra caussam tamen, ad marginem Aldinae meae suiv in: chuchote: ennemi. Idem in opinionem venit Cl. Reiskio, fatenti tamen, omnia store passe , modo sural ad structuram adsciscatur’: tendit et bue desiderium Cel. Gesneri ad Luciani Asin. c. 56. neque longe deflectit in largo disputatione P. Hor- reus, Obs. Herod. c. 6., varius tamen, ut solet. Lud. Kit- sterus versionem Gronovii et distinctionem, igitur, universum est , homo calamina, tant, su-fl’ectis bis, ita. igitur, a Croese, homo totum mus est: neque enim verum esse, omnes bomines calamitosos esse; ipsum fateri Solonem in bac adlocutione , quosdam felices videri. Quod equidem non infitiar, nec «wasabi contra scriptoris morem casant pute. Gaudemus mortales prospero saepe rerum successu; st quot non incurrunt, quae felicitati isti fraenn inii- dunt, manifestantque, fini; «182v 5mn; in.» fÀsiv 17.341712 dronte 351m, si Mach mais, ut in Sophocl. Ain. 125. Si- .ve ergo universum. Gronovii, sive totum Kmteri practule- ris, ad summum res eodem deveniet. Mihi tamen, ne dicam dola , sequins meliusque videtur, omnino homo ca- lamites est, sive calamitosus , uti Volta. i 4 l0 Bic; émié"; Il: Mac, ainsi syncopa” -

sa ADNO,TATIuO’NEtS clin in le Eufipid. Atout. 802. WES S. - In istam sententiam adam martalium deplorat apud Nostrum Aroma- nus , VIL 46, 1 1 seqq. et ipse Iupiter apud Poëtam , Iliad. f’. 445. Sed bac quidem loco, si connexionem spectes dispu. adonis , videtur utique «mon; in eam sententiam intelli-a gonds, quam in lutina versione expressi. Quod si constanter in malaxa partem acceptum vocab. ennemi posoisset He-. radotus , non opus fuel-st ndiecto epitheto aimez; cuwoçii , quo utitur 1.141 , 3. VII. 190, n. Bene babet mîv adverbialiter aceipiendum , ut supra l. 22. quemadmodum vulgo continuums! minas». S. 25. mut-1’111: un [du animer) Vaculam un, elisam a vic oins, Stobaei praebet Flarilegium pag. 564, 47. flÀOUfûN un m’yæ calma: necessariam monstrant sequentia, au?» N. In viciais nonnulln quoque Stobaeus babet vulgntis neliora: rsnwiïcm ni r31! 81’011, [l- 28.] quad C0dices firmant Anglicani. 3907:1 n°6511 un? flingots; millions-z, [L 52.] pro univers si Banni L 49.] lbidemd’wuçoç male vulgatum, ut bic, [L 57. ante alios dudum correxit Dan. Haut-nu. VALC K. ’ V " 28.741110: mil En": nuas-5cm :1713! 810v) Rectissime . Giono». insu-u recepit, a quo vellicando consultius fue- nt manu: obstinera Structurae exempla si requlmntur , sumi ex lib. W. 7. et 13. VIII. 100. et n 1. etc. possunt. Ego veto ni , quad Vaud in sua habuit, Stobaeusque et Bri- tanniei libri edunt, sua in sede collocavi: postulabant itératae lacutianes mAôç, il: et nixquch 16v Bleu 11mm?- nu, tum orationis habitus. Neque enim ad perfectnm fe- licitatsm satis est incundns bonarum cumulus, si mole- sta decessia accedat. De Polycrate Amasis lib. 1H. 43. in «la si; "mâtin MM sdruxéœv ni mina. Haec, quae sub manu sont, imitatus est Dionysius tyrannus in .9on 8mm. xcm. p. 56a. WES S. 37. sinues; 8! ion-1) Quod olim ex caniectura D. Heinv du, indice Iungennanna ad Poilue. Il. 61. tum Küsterus, Abbas Geinozius, et Reiskius, id certum praestat Vaticanus codex. "Arum, quidqnid dicatur, valere non potest: addi debuerat, cuius rei expers esset, ut infra l. 207; nec latuit bac H. Stephanum, qui expers’autem est inalorum: et in hum idem erit ac dardais aussi», quad et ille propter-

ADHERODOT. 1.32.335 41 en in Latinis neglectui babuit: perperam profecto. Na- tum d’un»; est ex sani adfinitate, quae in Aldino c. 196. (arum. ex guimpe; progenuit: Reiskius admonuit, 11an membrus omnibus integrmn dixisse Gregor. stsen. Epist. ad Fatals. p. 10; vocarunt etialii. Naevus plane similis vitiavit haec Libanii T. Il. p. 665. a. si yole site 5717m» ois, si mais; un EÜMMQ, mirai mm site: pas. Senœutia oratoris postulat d’eux. WESS. 49. a: M4745) Difliciles babcre explicatus si; Baroude et lange arcessitos, doctissimorum Virorum Gromwii et Haro rei defensiones ostendunt. Si ex Stoa Salon laqueretur, cui dives, qui sapiens est, Et sutor bonus, et solusformosus et est flux, non abnuerem. Planissima Stephani est pluriumque aliorum coniectatio, quum Stoloei patrocinio protectam, non repudiavi. Ipse plus vice simplici in bac aratione, J Bæeinzï. ln celeberrimo, quad consequitur, dicta [mutin 52 mû etc.] Aristoteles haesitat Ethic. Eudsm. Il. l. et Nieomachic. I. 10; non item Sophocles Euripide:- que, ad cuius Andromach. vs. 100. Jas. Barnesium vide. WES S. CAP. XXXIII. 1 seqq. Tanks: finet in; Kpolwp etc.) Scabra haec et salebrasa Abbati Geinozio, cui ex scriptura Paris. et Remig. adlubuit rugira Atyovrt Kpoî’oroç 051m; clin imagière, hue dicenti Croesus nihil neque gratificabatur etc. At satis tum inportunum émaillasse-a4, transeunœ, niaiunt, potestate, et sine sua casu, ne de! nimia mutatione memorem. Reislzius, nisi max gênai; legatur, pro 017m; mallet «in; , ultra agnoscens, minime Hemdoteae facilitati respondere amnia: contra en Valide Latina, macque est visus indoctus, laudat St. Berglerus , duodi; ad eorum exemplum refingens; quad et mihi, auctoritate libri Britannici munitum, se probavit. Sic cette omnia plana. Plutarchus enndem ferme in modum il?" [du oind- mo; ( Salon) 35054:1 aluna a; Kpoleça ml vînmes; in Salon. pag. 95. a. WESS. - Lacum istum ’cum Valla (cuius in latine versiane nihil bic vel ab H. Steph. vel Groruw. vel a Wess. mutatum est,) sic vulgo interpretantur: Haec So- lon, neque assentando Croeso, neque ullius cum momenti foi tienda, loquutus dimittitur: souque oisus est indoctus, etc. .A que sententin , ne Larcberus quidem , quamquam mon

42 ADNOTATIONES d lion a populari suo Geirwzio edoctus, vel latum unguen disoessit. Iam pridem veto Io. Matth. Gand-us (in Clare- stom. Gram p. 9.) perspecte vident, longe oommodio- rem huic loco inesse sententiam huiusmodi z Hue): cum di- oeret Croate Solen, neque bcnigne illum tractait Crocus , neque allo cum loco habens a se dimisit, acharnent" insoilum hominem ratas, etc. Iamque olim in 83]!!de sententiam Iocum hune Ann. Portas in Lexic. Ion. voce nous, inter.- pretatus erat. Nempe hi umbo 345w aiguilla du: cum edd. ante Wess. et matis tantum non omnibus recte legebant: nain dînais); , quad ex una Arch. Wesselingius recepit, et post cum alii tenuerunt, vix dubitari potest quin ex imprudente correctione natum sit. Quod autem importu- num Wesselingio visum est verbum innlmwhu activa notione (diminue, a. se dimittere) accipiendum; non rea eordatus erat Vit doctissimus vel ex chophontc notum hunc verbi usum, Cyrap. I. 3 extr. et Memor. III. 1 extr. iIam iidem , quos paùllo ante nominavi , Portas atque Ges- urus, quo sententia ista, quum dixi, verbis Herodoti inesse intelligatur, nihil prorsus mutandum censuerunt: nempe in illo dictione, To670: M701! au; Kçolup, aliquod eimxoMuSiaç genus agnosoentes, non alienum ab Herodoti stylo, quum nominativus participii absolue ac veluti pen- V deus ponitur, cui in relique verborum structura nihil ad amussim respondet; cuius generis exempla et alibi passim apud Nastrum et VIH. 85 , 5. et 87 , 7. coll. vs. 9. exstnnt, Et in hac mtione adquiescere fanon potes-arum , ni duo cadd. mssti, Wesselingio etiam citati, vestigia prodere nabis visi essent veteris scripturaem’yovr: K90 î" ç, quam partim ex bis ipsis codicibus partim ex Gcinozii coniectura , (Hist. de l’Acad. des Inscript. T. KV]. p. 59 udoptavi- mus. Caeterurn in editis a nabis Herodoti grueais cam- modius post 99’303; delebitur comma; quo clan-ius adpa- .reat, pronomen un non minus ad verbum æotnroimvoç, quam ad aima-épurerai, referri. S. CAP. XXXIV. 6. J. me; Ma.) Vide infra c. 85. et Diodor. Sicui. T. Il. p. 555. ubi Muinu’ Tyrii ummnxôv simiennes œtigimus , et Voler. Maxim. somnium Croesi .hinc describentem lib. I. 7. ext. A. WESS.-- Monuit En- stathius, (ad 0d. e’. p. 250, 8 seq. ed. Bas. pag. 1559 extr.

.ADHERO’DOT.’I.33-36. 43 l nous.) prisco sermonne gram moly mutant intelligi, ne. centiare sin-dam. conf. Nostrum l. 47 , 14. et Adnot. ad c. 58 , 10. Hippocrnli naos) amnina dicuntur pl clamai and amuï; (haletas et debiles) interprete Galeno in Glossar. S. Il. mMruç) saupe! Hameau muraillassiez; et analluëiïnz: quad et hic olim fuisse existimo. In Luciani DeaSyr. c. 19. 21. etc. 0’ met c. 29. 6M", quae nisi librariis accepta refermait, Nœud Ionismus proscribet. ’W’ESS. -- Nempe quad in’Var. Lest. ndnotare neglexi , scripturaux MM ou saperioribus edd. tannent Wes- selingius , pneœr librarum auetorimœm non ausus ioniens: farmnm auctori restituera nus-affin). primus edidit Reiz. eamque scripturaux: houri oodd. Pa. Pa. limant. S. . CJP.VÏ’. 6. 1nd? «agamis si gallups-4; etc.) Vi- de de lustrandi consœleratos Graecorum rîtu Euripid. Ouest. En 1 . et Iphig. Tant. 950. et Schol. ad Iliad. a. 480. WESS. la. idem; in) 37Mo) Scholiastes Apollon. Rhod. Écho-m, (En? Ëfll’çj’vfœ, secte: 1V. 747. Supple: est, ad fienta pro more adsidem. Vide Des. Hemldum in Tertullian. Apaç log. P. Digression. 26. pag. 252. Iterum Apollon. 1V. 705. iles Malin, du 1’ immunothon Nuhuïç luiras, 37’ abimer indura. Aeschylus Eumenid. 58a. in: val; 39”42» lulu; 33’ sinh: aux) Mans lehms; 3145s. Scio et domesticum adsignificare ex Criticis ad Apollon. I. 909., non hic. WES S. 1 2. ruât.» un: "il M1340; du? amis) Errantem Vallam be- .ne in ordinem ooëgit Granovius. Confins eius Midae filins fuisse videtur, de quo supra c. 14. Neque opinari absurdum erit, Phrygiae, sed Croeso tributariae, regno pracfuisse. Conf. Ampl. Bouherii Dissert. Herodot. cap. 8. pag.18. ’nlvmslv 85. instigua) WESS. Sic VU. 8. , 4. fol 1’044qu mulâ- un Et film-(pou, nec sine msstorum disoordia , quae et in hic Heliodori lib. V1. pag. 265. du, ni; aluna, ommlpuiwm in infligea saligauds: namque leandri scriptus il! imrlçay. Paullo diversum, obportunum tamen, uti admanuit St. Berglerus, Poëtae H. in Mercur. vs. S70. in" l; fimrlpou 3:34:41»; sÎAll’oâaç 8917;. Barnesii certe audacia, oorrigentis infusas, excusari non dehet. WESS. CÀP. XXX 71. a. oud; minas yin-nu p.674 ) enduras, quad olim dpcto vira adriserat, spretum recto fait. 1mi-

444 ADNOTATIONES utur Allienaeus in leone, quem Imp. Adrianus confeceà rat, 14634 x95)»: Mu and mué)" x9051» uravsmllrm miras rais A1615)" lib. VIH. p. 677. a. et Schol. Homeri lliad.l. 525. Haut] Vera scia an adscribenda sint Heliadori lacs, satis cognita, quae St. Berglerurmale conversa animadvertit. Aethiop. lib. VIH. p. 564. ubi annulera aidai; pracoput. lib. V. p. 253. et p. 246. de Chariclea, l’en yole n zçîuu «Gérærov, ml sauçât Suum. surfilant. est enim sapientiui- ma , et sollers ad ulmdum occasion. Copnlam de sua , nec male, addidit. Copiase et erudiœ de hoc genere Valclce- narius ad Euripid. Phaeniss. p. 71. WES S. - Notum illud Xenophontis, Cyrop. l, 4 , 8. de cervo, and! n mimas and

15. ravirai oi vô’v 14.0.0) Proxime praecessere, no’yuuo’ç fi yole s’en. Phidippidem lib. V1. C. 105. dicit impospo’nov n and 70510 mNràivraz. Nonnihil hinc distant in Luciani Prom. films.[c. 5.] T. I. p. 189. H109 in), sa) raiS. ratafia on; rapina;s mmàémaa «ds-5: quaeque dantur similia. VALCK.» catiras , se. rai roû’ 701mm . CAP. XXXVIL 7. vais à) chauffa» m néron oin- mi’c-aç i’xnç) 1Vallae erclusum me tenu neoessarium negat Berglerus .- satis fuisse exclusisti me, ut in Aristophan. Écoles. 35.5. aimai; n; inule-aï in: rai ois-l’a, pyrum quoddam silve- slre inclusil in alvo album. Atticos sic solere, praeterque acteras Sophoclem. Quod verissimum. Exempla olim dedi Observ. Var. I. 24. Nec multum referet tamen, Lauren- tians-ne sequaris, un Berglerum. WESS.- Nec veto prorsus perinde est. Periphrastico tali pmeterito (cuius generis plumez: Herodolo exemple Portas in Lexic. ion. voce "En: collegit) maiorem quamdam, quum simplici, vim inesse, facile intelligitur. Vide modo ex. gr. l. 27 , 1 9. 41, 4. 75, 7. etc. S. 8. «in rival 3:94," un «a...» etc.) His Heradoœis respondet quodam. modo Sophocleum , Oedip. Tyr. 544. 8n- N’as si pagina a.» rlv’ Év in), m8? 58011M601» «ouïs; Couler lib. I. 108. et Pull. Leapardum. Emend. VlI. i i. WESS. 9. vifs 1s noir! in par; 5’an etc.) Scribendum puto: 15v roi n’oml in pas; immun -- - (baladai; Te (patron) quibus me oculis oportel inlueri P Sophocles Aiac. 1.62. Kali «de! l’une: ora- nl 33min: ouailçTnœuô’u; Plurima huius geneçîs ad (lingam.

AD HERODOT.I. 37. 38. 45 Or. pro Rabir.sub finem eongessitNic.Abramus. VALC K. Ibid. fis n Tissu etc.) Sic [proeo, quad olim scribeba- tut] Portas , Berglerus, Reiskius , quibus auscultavi. Nestor Il. 82. rima invasion ex Florentino , hoc est flou, quibus P et 1V. 155. de domina, and; palanqua copia? quae manu? Homeruslliad. 9.. 587. n’as 3’ (E in: rouie» ; qui le germer: parentesCAP. XXXVIII. P 7.WESS. 372 fol wapaMMBavo’usva) i ’ Non male Laurentius, ad ea quae suscipiuntur, sive quae Mysi ur» gent, ut te duce in manus sumantur et peragantur. Can- iecturae doctorum virarum naçaBuMémm, zaptufiuMo’m- vos, füçava’Mnu nimiae sunt. Plato, sed alia forma, in Q’ilia p. 109. D. rai dl i974: , aloi rai; 15v flaçahanâuvo’vrur 060902; sur? 1’97 misai 75v xftiïù)! , planifia. Adi Abresch. Dilucid. Thucyd. p. 665. et 679. WES S. -- Ut waçaMuBaivuv 925in est suscipere magistratum , et «Manne. m’y» sermonem suscipere; (cf. lexie. nastrum Polybian.) sic baud incommode www. i’çyov dixeris, opus vel negotium suscipere. S. [ 10. 16v yniç à); 5115m, Siteâaçm’vov "il! alizari! ) Duo pa- strema verba primas non modo in suspicionem valsiez; ad- duxit, sed amnino tollenda censuit B EIZIUS in Praefat. ad Hercdot. p. xxn seq. ,,Sî non tantum (inquit) mutas, ,, ut I. 85. dicitur, verum etiam, ut h. l. significatur, ,,surdus erat ille Croesi filins, quo modo unquam fieri ,, potuit, ut is loqui diseeret? Annon Herodatus I. 85 , 2. ,, diserte ait cum duntaxat mutum, ceteroquin autem integrum ,,fuisse? Verba du nixoriv adscripscrat lector aliquis, no- ,, tare sibi volens quanam sensus vitia Cruesi filins labo- ,,rasset: qui lector, cum essct recardatus illum dici ab ,,Herodato I. 34, 7. moly, id vocabulum ea significatiane àaeaeperat, non qua id scriptores antiquiores adhibue- ,,runt, sed qua recentîaresff Eodem argumenta inductus Larcherus verbe ista e gallica Herodoti versionc exsulare iussit. Et speciosa utique ratio est, quae dubitationem quidem gravent patent iniicere: nec tamen ita eerta , ut spreta librorum omnium eommuni .consedsu prarsus elie minari verbe ista debuerint. Denique nihil impedit, quo minus credamus utroque vitio laborasse hune invenem; et quoniam’surdum , idcireo mutum fuisse; nec tamen promus aurium usu caruisse, aut suceessu temporis in

mp ADNOTATIONES! levatum fuisse id vitîum, ut vooem loquentiuin perci- pere aliquutenus ille potuerit, nec tamen prias ipsum articulaient vaccin edidisse , quem en. occasione quae infra cap. 85. refertur. Nec veto usquam Hemdatus ait, prao- œrquam quad mutas puer ’fuerit , caeterum sensu: omnes integros babuisoe: nain vocab. lausmiç, quo c. 85 , 2. utitur, baud dubie non ad corporis facultates , sed ad inge- m et ad mores refertur. 8.] CÂP.XXXIX. 4. d’un? MM!" r3 in: par) Caen- dit et legentem moratur si «1an hoc quidem loco: si abesset, revoeandi nulla foret caussa gravis; vix œrœ lo- leum tucbitur, nisi adscità ad sententiam vacula nard. Meeum sentit Cam. de Pauw opinio, coniectantis insuper . roi draina, nec dissidet Beislcias.WESS. - In r6 ô’m- pt consentiunt libri omnes; nec adparet quid indueere quempiam olim potuisset, ut ista verlan, si abfuissent libris, adiiceret. Potest vero ans and 76 imper inœlligi, sut (quad mihi magis adridet) and mai r3 (i. e. suif a) limai et r3 gruges. S. . ’ -. ’ 8. dard 33h"; ros sirs. Faedum erratum 12.1. gram a : nabis edita invasisse video , quad nescio au omnia huius editionîs exempla aecuparit: rixe, pro du. 8.] CAP. XL. 4. minai rl et lissa) Galeus afflua ex Cod. Arch. vero propius ait: mihi in excerptis eius libri, quae adenratissima inter menus sont, nihil simile obfertur. Fuerit tamen; genio sermonis non congruit; clarum cr- rantis librarii specimen. Nam grenai; Iïxi iÀîBflf Marina la) Saluons, V. 55. qua vit eximius male descripto aili- tur, pnesidia non est. Id enim legitimum, miracles CAP. X11. 5. bois-swaps"? 5"erle d’aigus-i, n’y futile.ros ouin de.) Aldinum WESS.duel r5 f0! ouin bayeur influa, . .ego .le procul obprobriis amaris lustravi, mutatum noluerunt Ber- glerus, in Acl. Lips. unecxvr. pag. 419., Horreus, Reis- ltius, alii; quibus quo minus calculum addam, consensu scbedarum mâtorum inpedior. Pleraeque omnes toucan? d’ancrer, niv rot «in brûlera: et si quae Émis-sir edunt-; geh mina tono, ut modum innuant in duos vaoem, ornant. ha Paris. B. fors quoque Medioeus. Numque pinyin: en notione , quant viri doctissimi [Gron0vii] voluntate ade-

AD HERODOT.L39-’4i. 747

plu-m est vocabulum , baberi passe, vereor ut inpetietur. Quid ergo? Abbas Geinoz T. XVI. Acad. Inscript. p. 61. de sebedarum lectione nihil demutat, scampi aman. nixapl, niv tu miss bustes), indigent, ego le calamitate percussum in- grata, quum tibi non exprobro, purgavi: per utique conmode, si aime. en casu Ionum are usurperetur. Malui, uti mas l’en, wuooçfi mon. nixdpn, secutus ex parte quadam Aldum. Qua quidem in re audacior si videur, non ldeerit venia. Svuoopi 91mm, ruai d’xœçiç meus-nant VIL 55. et 190. Obportune Euripide: Alcest. 855. "0; ,u.’ si; Sima; s’is’Eœ-r’, «38’ nimba", naine Baffin custom? normalien l Per vero humaniter, atque uti oportet, addit rex rsiv un «in indigo). Namque, titi vere Plutarch. de Adul. p. 64. mîtes indignais" zips: inlandsis ml d’une. WESS. - Vide Var. q Lect. Meritovero W en. dubitaverat , n’égale: dative casa usurpari Ionum more: et nec-lycéen: scriptum oportebat. Uni- ce verum ont ixulpl, toua in pcnuIt. posito, ab ultimam .syllabam productam. Sic alain VIH. 61 , 4. ultima sylla- bà ex été»: contracta, quod.ianicum est, pro eommuni devins; : item"Is-l Il. 4o , 5. ex complurium librorum scriptura , ex "la: contractum, quo loues utebantur pro communi "11534, sicut "lm; Il. 41 , 4. pro "1053m et 94...; Il. 5o, 6. pro gémis; .vel Qs’mm, et id gaulis alia. S. Ibid. dm! ri rot 013x intensifiai) Triste quid libi non expro- bram , sive calamitatem, in quant invitus incidisti: quod- vis. malum Jim: dicitur Herodolo, apud quem «En «sur. d’un; saepe recurrit: non equidem dubito, quin olim vulgata lectio melior sit Modiceà: sixaplsm m «in. 615151301. Ista tamen si sic scripta Codex exhiberet antiquus: in! f! wuæopi «surhumains. sixain» , n’v ros «in Jurieu, inaverti ego le tristi pressura calamina, quum tibi non exprobro , lu- stratum expiavi, baec gamina indicarem: elzdçm ponere non ausim; d’aube; seribatur «anslxœçs’crgu nihil interest; nisi quad Codiees Herodotei praebent nixniprros gramm- p. 83 , 36. [1. 207, 7.] et dxœflfaifœfov p. 451 , 31. [VIL 156, 20.] Utrumque fuit in usa , sicut élimas-o; et aillais-u. Tristis calamitas , Herodola dicitur d’agent; fugaces; , V1]. 1 go. Alterum illud, niv Tel «in, indigo, harum rerum peritis facile posset adprobari: Andooides p. 20, 18. rois baal; nu.-

4s ADNOTATIONES and; la) d’un) indiens. Demoithenes c. Androt. p. 397. Ç. .108. [ed. Dion. Lambini.] rai; lita; wnOopdç anale... ml recepiez» inde-to: quad homine indignum facinus merito indieabat in Or. pro Cor. p. 182. 451. in; 8’ in; ais, 5’014; airâmes si! 03949419: 1675M recaliez; , marnât? sirdars! 57mi- M. Aeschines c. Ctesipb. p. 64, 4o. oui ri lion-1575m0; 6m- Èiç’b.9. and; 32VALC rails-o) NuspiamK. « . alibi reperietur apud He- rodotum,’ nonnunquam legitur, qui; reliront: quinquagies ’ minimum mû; Si. Corrigo: 793; 3è, i; "Grand du: mais in: lirai, i’vûœ dæohauæçünou raïa: iman: in quibus nia-om- æçnlmu baud equidem mutaverim multo deteriore Codi- cum lectione Galeo probata. Demaratus inter Lacedaemo- nias dieitur 5mm! Tl and négus cinnamnuvâdç lib. VI. c. . .70. "Encan oiæoMuvrptivwÛm perparum distal: a lacutione obvia III. s54. Oaivndad r: vindimvdmvov. i; roi?" - - - lita: dixerit Craesus: respondet Admtus , [c. 42 , 2.] d’un; - - mis; si! in: i; 27:0on roulât. Lib. Il. c. 15. i; drainage" lirai, Tan- dem and; Si, praeterea, Herodoti certe lector sibi non po- stulabit exemplis adfirmari. VALCK. -- Ni and; 83 791519 cum Reislcio scripseris, certissima erit superior coniectura. WESS. - Reiskii coniecturam librorum nostrorum auctoritate firmatam in Var. Lect. vidimus. S. - . CAP. XLII. 5. rampa? :1 airiez" immuro’r) sir viexov exAldo et Remig. instauravi. Munis me, inquit, modis continuissem. WES S. - Mihi plane id dicere voluisse visus ont, quod in versione lat. expressi, saepe me (scil. in huius modi occasionibus) continui. Nunc, ubi animad- verti, quad incunte cap. 55. refertur, nuperrime demum hominem hune Sardes venisse. inœlligo minus comma- dam esse istam interpretationem, et Wesselingii senten- -tiae ultra accedens, corrigi in Graecis nastris oh l’ex" velim. S. Cd P. XLIII. 5. mâaplsiç) Bene Arch. liber. Neque enim dialeeti indoles, ut nuraçâelç scribatur , permittit. Mdgrloç, milaçnç, iudlypa, quae passim bic reperiuntur , scripturaux limant. Contra peccatür e. 46. ir diminuai- Jup aldine, quad xarâ’no. fuisse, nus-sium; et hac de genere alia ostendunt. Vide Il]. 83. Quae vero de infelice Adm- .sto produntur, in Luciani anima fuerunt Iovem Conful. exhibentis c. 12. WESS.

AD HERODOT. 1.41-45. .49 8. 1017 interna tir Gin-m) Eustathiu: in Hmner. p. 1965, , .62. [immo p. 1956. cd. Rom. et p. 828, 38. ed.Bas.] b 3l 1:5, xmæûv 05’140 gavant, (047:5. a. 200.) 0417595; i oi- 4&1; Euh ’Immôç, MM mû nîmxoï. Confer in Iliad. pag. 799 , 10. [p. 716, 58. cd. Bas.] Cuius decreto si obtem- peramus, nihil verius Arch. un? o’m’pou un chu. Idem HI. 155. 793; ruünv nîv 0 han 20min: [’34le infirma; du. l i 3mm, sed salua. Discrimen exiguum, non negligen- dum tamen. WES S. - Optandi cuique libera potestas: et longe equidem absum , ut ionicam formam 05,409 asper- ner. Sed et communi on," uti licuit Herodoto, aient V. 72 , 1.4. oing. habemus, nullà codicum discrepantià. S. CAP. XLIV. 1;. et 6. 10.001;on - - - ’Em’rno’v n etc.) Tetigit et haec Eustath. in Odyss. p. 1562, 55. [ed. Bas. p. 262. sub fin.] Notissimi Iovis tituli sunt, expliciti a Diane Gays. Or. I. p. 8. n. et XI]. p. 226. A. uberiusque a C1. Ivan». Taylor ad Lysine Or. Parental. p. 55. WESS. - Conf. veteres Interpretes ad Aristoph. Eq. 498. et ad Eun’pid. Hec. 545. quos ad h. l. Larcherus laudavit. S. CAP. XL V. [12. 9.5. un nç) Sic accentum signet nouer cod. F. Editi vulgo omnes, aux. mû m. Commode . 3:51 and nç codd. Pa. et Pe. 315v un ri; Pc. 5.] 14. Kpoïnç ph un un». à; sinh 77v etc.) Nolui msstis I muid ; quibus 0316;, quorsnm Medie. ducit, si placuisset, cupide adsensus fuissem. Baud scia veto, sperni-ne opon- tout Arch. K9. ah vu flush, à; rhô; Êv 995’410" 13v 5635105 1478m Convenit scribentis mon &bundans illa repetitîo, ut V1. 109. 1X. u. etc. WES S. - Vide Var. Lect. S. 17. hui r: 1;an --- qui 16 rima) Et hoc, et me): 11:13: serve. Posterius oh Homeri Iliad. 75’. 280. ’Ex A18; 5:0"; 13v indu uo’çov. et Odyss. t. 205. 0631 1:; yak-8V fizfân , 8min» [At, 0b hoc ipsum iuiâu, videtur apud Nostrum ieiîu scriptum opottuisse, quomodo Schuferus edidit.] Illud , quoniam sententiae nique ordini melius congruît. Non bene mihi opta nexaque videntur rugi 13 du» I- o - iuû’rër immawOa’àt n; 115’489). Ira enim Si; ruuro’v. Verum .in frequentissima harum praepositionum conmutatione suum cuique, sine acerbimte tamen, indicium me dehet. De Admto Diodorua T. Il. p. 553. [in Exœrpt. Pei- me] 0’ 33 mm! :7170! m’ 3313:1! i7) 131 "A199; raie» 709:th Hcrodot. T. V.

50 ADNOTATIONES iuuro’v 1011500205111. Plutarchus de Stratone Narrat. Amat. p. 772. J 3è ’Ouvsçàiç iztmrc’cæœëev 5127311 ri 101901341. WESS. 21. s’y «Mû main,» nubien) Citasse haec Eustathium monuit Portas. Tristitiae indicium, et apud alios poeniten- tine, habitus iste erat. Ioscphus Ant. Inti. XIX. 8, 2. si au» 013; afifl’xu- - t’ai vaincu xuâicûsî’cu 1g; ras-gigs d’un 16v 313v ixifluev. Verum hoc illi nationi Syrisque paene sollemne. Mule certe muta: Arch. cum Vind. WESS. - Nusquam hune Herodoti Iocum citavit Eustathius; nec hoc Portus .ait. Sed respexerat Portas (in Lex. Ion. voce Kœâïno) ca quae de hoc verbe Eustathius disputavit ad Iliad. ai. 569. p. 115. cd. Bas. et quae idem Eustath. ad Iliad. 3’. 412. p. 574, 15. adnotavit, ubi âtre ait idem valere ne Stem mi Min. Scripturam xœ’rïirro, quum et h. l. cum Schnef: et Il]. 85, 14. cum eodem et cum Beizio adoptavi, com- mendaverat Wcss. ad c. 45, 5. iterumque ad HI. 85, 14. Vereor autem, ne cauti W esselingii potins, quam auda- ciorum aliorum doctorum virorum, sequi vestigia debue- rim. Nam in mimera: quidem par 1- scriptum IlI. 154, 5. consentiunt libri omnes, itemque in xarn’mvo; VIH. 90, 19. 1X. 56, 4. et alibi. At in mûïm scrupulum iniicere debebat, quad et h. l. et III. 85, 14. ne unus quidem ex omnibus codicibus, qui adhuc excussi sunt, unifia praeo femt, communi consensu omnes Scripturam par a teneant. Nam quod in Var. Lect. ad Il]. 85. scripturam mm". in adposui, ut videri possit solum cod. F. illam exhibere, oblitus eram ibi diserte adiicere F. cum aliis msstis omnibus et edd. ante Reiz. Quare, ut quideminunc stat senten- lîa , sicut veterem scripturam in contextu mutare Wes- selingius non consultum duxit, sic et ego utroquc loco audio-ra rescriptum vclim. Nam, quod in Var. Lect. ad h. l. de scriptura dixi, quum cod. F. lib. III. c. 85. exhibeat, id incauto exciderat. Deleta ibi (p. 42. l. 5.) velim ista: ,,Sed quoniam III. 85.55 et quae sequuntur; eorumque loco adscripta haec; ,,Adhibui tamen cum Schaef. formam ,,verbi, quae reliquo Herodoti usui consentanea videba- ,,tur. Sed vide Admtat. ad h. IN S. CAP. XLÏ’I. 1. ’Ao-z-uu’yeoç) Melius fartasse ’Anva’ww, quo modo Archiep. plerumque semper, tarins A311. et Vindob. semel Aldus l. 1 1 1. quad ex Mediceo ’Awui-

au HERODOT. I. 4647. 5. me; constanter edente, mutatum fuit. Ego Ionum cousue- tudini , cui Kuuàu’çm, KamBJem et huius famine plura debentur , adscribo. »W ESS. 5. xœruAquî’v) Male Gronovius audit oh Medicei nonu- AaBti’v probatum, quad tamen aliae schedae ratum habent atque obportunum est. Nandum id animo tex versabat, ut gliscentem Persarum potentiam obprimerct ac promus everteret: accisam et coërcitam desiderabat. Itaque legatis, ut scîscitarentur, iniunxit, si arçon-aima: i7) [lieu-a; mû si un: "pani! dv3951; 7902050170, an in Persas expeditionem sua- ciperet et cliquem virorum ezercüum adscisceret; c. 55. Quod. utique omnibus in more est, qui ex aucto vicinorum et magis crescente imperio rebus suis formidant, ut bene S. Pufendorjius VIH. 6 , 5. Iur. Nat. et Gent. Ut veto intellexit ex oracula, in fatis sibi esse 1&9de aiçxaiv zzz-anima, tum demum cupide incessit et spes evertendi Persarum .Cyrique regni , xœrœha’a-Eiv rab Ku’pav Bacwhfl’nv. Haec Noster clarissime. Karathti’v ouïr-candi et conpescendi notionem non musat. Suidas, mrs’Mcfizw s’arëMÆsv, iriez: 1:7; 3544.52. additis Herodoti verbis V. 21. quibus respondent HI. 56. et 52. VIL 9. ne alia adnumerem. Conf. Abresch. Diiuc. Thucyd. p. 509. WESS. v CAP. XLVII. 4. ânonna-127 inégal Midas: "in zen- mçz’om) H. Stephanus vulgame lectionis (hourra 117 ) faber est, parens schedis suis. OtYendit cum, neque inmerito, guano; hac vocum in serie: iman-av maluit; nec quidquam de vitia suspicatus, reiectis priaris inœrpretis Latinis, vertit, singuli eodem die oraculum consuknnt, q? 1min interpretatus ac si esset n? uni-ri vel rani iufçy. Placuit hoc doctis viris, Horrea Obs.Heradot. c. 12. Elsnera Schediasm. Critic. c. 6. et aliis. At finitus a rage dies fuit, scapin 143v impie)" c. 48. quo legati omnes, postquam Sardibus profecti erant, macula sciscitarentur. Itaque, clansulum a Croeso illis dictum constitutumque fuisse, ne ad ara» culorum praesides eius notifia manaret, Elsnerus adse- vent, tametsi finitianis eius in scriptore et re ipsa vestigium nullum , vola nulla. Cui enim banc clandestine iista diei determinatio? Satis utique regi erat, ne nuncîi, illive, ad quos amandabantur, rei, quam anima agitabat, nîenüam habeœnt. A Stephani Opinione nonnihil defle- D 2

52 ADNOTATIONES petit D. Heirm’us, gaufra! i5 Juin, id est, eodem die, corrigens, monente Inngermanm) ad Poilue. I. 67. Verum , quae supra posita sunt de constituto ab rage consultationis si- . gnataque die, et banc suspicianem urguent, sicuti quoque Georg. Arnaldi Am’madv. in. Herodot. c. 29. m’y sizain. Non adda, H1 usurpasse Herodotum nusquam, atque ab eius .laquendi more discrepare. Langius abit Cl. Reiskii basin-ou; inti finies. quasi singulis statutus consulendi dies fuerit; .non , quorsum Nastri ontio pertinet , omnibus unus asque idem. *Pnnîv iule» sive ne!" fuisse adgnosco, neque inproba Scholiasten Luciani Iov. Trag. c. 5o. :1135" «dz-oïl; 11mn idem and ri 050111109051. Sed quotas ille fuerit, in controversia manet. Gromvius ex Medic. faune; 177 Juin mâcha, guigne ista, die oraculis uterentur. Qua quaeso? Ea- ne, qua legati Sardibus proficisœbantur? Id quidem, si nunciis alas aptnsset Croesus, inpetrari baud potuit. So- loecum praeterea, ut lenissime dicam, impokwfovr - -- f 11mn; - - - iwetpmônuc, cui similem banae nome scriptores structuram ignorant. Habet, nec me fugit, vir exi- .mius gemina, uti opinatur, exempla, quae, si sedulo excusseris, aliena adparebunt. Abstineo cum maxime ab en open, quad otium mihi fecerit Küsteri diligentia in Cierici Biblioth. Vet. et lice. T. V. p. 596. Küsterus ipse, Stephani versionem sententiamque collaudans, excidisse vconiicit notam numeralem xi. vel A’. aut aliam quamvis, qua Herodotus ni! supin 113v impie.» designaverit: cui facile I .adstipulor in numerata die et clore a rege expresso: mi; ror tamen, neque cum, nec quemquam, quad sciam, praeter St. Berglerum in Hemdoteis illum animadvertisse. Aldi, Mafia. Paris. C. gnou-To; ri inlay mâcha signant adnu- memtum diem liquidissime , mode una omissa litera instructif iule; centesima die reponatur. Haec une!!! 16’s in. pian, qua legati dearum ingrederentur templa, Croesus culinam. ’Emrorrfiv dixisse et statuîsse videtur, quad eorum alii in Graeciae ultimos’fines, alii in intimas Libyae arenas oracularum caussa penetrare deberent. Ut ut illud fuit, gloriam instaurati feliciterque sanati loci Steph. Berglerus aufert. Vide Act. Lipsiens. anni unccxvr. p.14. and421,. ou: connin-s; sixain)WESS. Docta Grammaticorun .

A!) HERODOT. 1. 47. sa natio uno fare are and 011 À-aAs’nroç sixain, Ammonius, Guida, Eustathius, atque alii , a Valkmario laudati ad Em- nium Philon. [cum Ammonio editum,] p. 170. Consentit Apollonius in Glossis Herodoli apud Étymlag. [V. KHOolço] p. 552, 7. tum Aristide; , Oenamaus in Eusebii Prasp.Ewmg. [V. 59.] et Porphyrius Vit. Plotini c. 22. [item Lucia». de Salt. c. 62.] Scripti codices in vulgate adquiescunt, nec non et-vlapidis manumentum, Delphis a Amani- tano visum, Inscript. p. 28. Neque ego obluctar. Gram-- maticarum mi Won-o; ex interpretamcnto venit.WESS. I 15. ’Oîmi - - - ufflffllphfllo gamin; Fr. Vigerii [ad E1325. Pmep. Evang. lib. V. c. 21.] et Gronovii pmesidia munîtes satis est. Testudo oraculi 11911711191199 ex durion testa, N403- [un Empedocli est in Plutarchi Sympos- l. p. 618. de quoeius titula docte Piersanus Verosimil. lib. Il. 2. Id dissimulare ncfas, inclementius H. Stephanum [a Gronovio] exagitari. Auctor non fuit spretae scripturae upasrnçsiolat 7512.15- un. Dedit quad in Codice repererat, et in marmore. (aminci legitur. Adde Muratorium Thesaur. T. Il. p. 587. 5. sed memoriae peccato errantem. WESS. -- Kpuflçims, quad nullis machinis tuearis, relictum fuit in Schol. ad Lucian. ll. p. 676. [ad lav. Trag. c. 50.] licet et in eisdem Schaliis p. 657. [ad 10v. confut. c. 14.] alterum genuinum legeretur. Quod alibi reperitur ’Omû 3’ ë; ou... hall un). pasitum a tali videtur, cui fuit ignota vetus et Hamerica. loquendi ratio, Alma restituenda apud Alban. lll. p. 85. F. 1111m ce opéra: si Santerre: Man’s. Auchyl. Pers. 161. ml la 11419311111 03min" won-(ç. Suppl. 584. 00,36; Il: (pas: Mina. Eurip. Or. 606. 15m 11’ nia-yin: calus. Grammaticis ista scribendi figura vocatur 3’on and 111m. VALCK. - 17. xmdv 3’ iriserai) In Suidae Essieu, W8; rials- "au, cui Galas, Pauw, alii, primas dant contra tabulas et marmot. Non ego. Portus ex émia sive 1.11m... recta propagavit. Cui testudini substratum quidem au, acrum ces quoque induta est; plus" iridium max adpellat. WESS. - imines: pensante, ut nos membranas secuti adidi- mus, sic et apud Suidam l. c. scribitur, rente, secundum Grammaticarum canonem ab Eustathio traditum ad Iliad. si. p. 1 15 , 52. cd. Bas. (p. 150. cd. Rani.) nempe a prima i pers. imbu , infirma; ut sinua, 1111017111141; 51111111, 191161101011, - Hilde magma Sa n

54 ADNOTATIONES CAP. XLVIII. 5. 1’131 p.30 35 013330 79°01’er 1m) Latins [Gronavii], quorum quidem nullum admittebat cum, non intelligo: quanta clarius prior interpres, quorum quidem nullum probant. Positum est au? Jasmin Vulgus dixisset r61 11h à; 013851 1161-8; recoin-0, uti Partus admanuit. Sic Aristophanes Equit. 558. à 3’ M; «profil 11.1 1151 «gansais-an. Quod his subditur, 0’ à? - - - «671’110: 0190011595er ra ml argon- âYEam, Beiskia olim vitii reum fuit ac mutandum: nunc minime, oh c. 60. upas-nixovra ni! 5190901701. Esse enim idem otque 053.074 qui; 0161-6 site, prœclara. et homnfica de sa dise- bat. Non opinar. Uterque Nostri locus adorationem ponit. Crocsus, turpi superstitlane dementatus , araculi responsum, ut vidit, adornait, prorsus ac Ciliciae pmefectus accepta macula: 0’ 5’ 57014131 1511710 55100103941 and «000-0116111101, in Plu- tarcho de Defect. Oracul. p. 454. 1:. WESS. CAP. XLÏX. 6. [tannins 0311.103êç 511115010011). Eustath. in Homer. p. 759, 41. [Iliad. p. 662, 59.] 165101500001 ’Arn- uo’v 1’011 aux) 011313 , and ’lœvmiv dè , «infinitum; 1’017 «011.0051011 ri; «tibiaux. Itaque non repudio. Florentinus liber inconstan- tia laborat; mutat hic et. cap. 155. 170. retinet III. 100. 1V. 190. etc. Proxime [1. 5.] 00’ mie in 0133: 70510 aboma, Rponit vir dactus 0653 1015101.: vel 01333 me) 7015100. Non se- quar. Alma utraque in forma id locutionis genus non menait. WESS. CÀP. L. 2. «du: - - - araines fanzine) Gronouium vide. Qui veri fidem hune victimarum numerum exaedere deceruunt, non recondantur liberalissimae Salom’onis pie- tatis in templi Hierosalymitani dedicatiane l. Reg. vm. 63. nec Graecanicae superstitianis, qua saepe, uti Theo- doretus ait Orat. VII. ad Grue. p. 104. mû imines; ml palatalisa surfines, un) mimis: mriecainov au) 301111.htm. Genia Croesi prodigum id non fuit. WESS. -- Past Is. Camu- bonum docuerat Gromw. ad h. l. mina idem valere ac baierai: 7500;, de quoque genre. Conf. Wess. et Valois. ad Nastri 1111. 1V. c. 88, a. s. 5. 111’000; flapis 141705km) Fui in ambigua, refingerem-ne naira; ex S. Remigii schedis; sed praestat parco esse. 1119111117- 0011 bis obvium est Il. 107. Apollonius Rhad. III. 1055. 01131-1117 70911011331 :5 mina, et vs. 1 207. ninas 070’601; AddeEustath. Hamer. p. 741 , 59. [Iliad. p. 658, 1o seqq. ed. Bas.] Quod

AD HERODOT. 1. 418-505 sa additur de Lydia [l. 7.] 915m - - 3’ r1 3x01 ginseng, victimes utique spectat atque ad sententiam verborum requirit , ut intelligas 1111105101100 , ut Beiskius , sive 915011401, ut ego malo. Quis enim putet, imperatum fuisse, ut quidquid haberent, inmolarent? WESS. -- Quod adiiciturrodrp, facile intelligitur rosira ra; 9:07. Sed et, si abesset «0151-91, pet se intelligebatur, sacra ista Delphico deo fieri voluisse Croesum. Mari autem Scripwris nostri convenire videtur id quad noster cod F. praefert, 1051-0 3 11 etc. quad videndum ne et alii dent libri, neglectum ab his qui illas excusserunt. Vallons certe in sua exemplari vocem 1015191 non reperisse, ex illius versiane calligitur. S. [9. 61117111010: etc.) Diadorus Sicul. XVI. 56. aliique ouata- res, qui ab Hermterhusio ad Luciani Contempl. c. 12. no- minantur, 911.1510009 lateres vacant, quos Naster dimidialos luteras, 511170130101: quasi latine semilateres vel semilateria dicos. Nempe illi latiare quadam notione voc. 711’100; acce- perunt; Herodotus veto, quum 010Mo: plerumque intelligerentur lateres farmam exacte quadratam et quatuor latex-a aequalia habentes, satis declarat cur ipse finiæme nominet; made rationem illius recte interpreteris. Nam, quad ait in? 11.31 roi 1101119511005, «011’010 iëumikmnœ, etc. id qui (ut vulgo ab interpretibus factum video) sic interpretantur, ut alios tatares fuisse longions intelligant, alios buvions; hi profecto egregie falluntur. [stores sive semilateres, quos dicit Scriptar, pari figura mensuràque omnes fuere, nempe forma non usquequàque quadrata, sed oblongâ; et quidem in longiorem partem , in) rai 11.10101!- rzpu, (scilicet m’en; sicut in illis dictionibus in) 10181, in! Singe, t’ai 305108, à” 05010-71008) ses: palmas metiebantur, in breuiorun tres palmas; ita ut duo talia fiummivfm, alterum iuxta alterum posita , unius integrae 17.110011 figuram referrent. Praeclare etiam olim (ut ex Larcheri ad l1. l. adnotatione discimus) illustris Ilirærum minoris Anacharsi- dis Auctor vident, de triplici dimensione, in longum, latum, et profundum, quad aiunt, hic agi: sed idem, difficultate ca impeditus, de qua max dicam, in Larcheri aliorumque interpretum sententiam concedens, longion alia vîwæAMm, alia breviora, statuit; longions nempe ea, quae ex albido aura confecta fuisse Herodotus ait; breviors

"56,, ADANOTATION-ES quatuor illa , quae ex aura perpurgato. Vide V age du jeune Anacharsis, T. Il. p. 451. ed. in form. oct. - 10. 55011M110 Habuisse Nostrum ex dactrina, val more patriae, aut alia consuetudine, tendu"... 1111051100- "a; etc. fallax [Gronovii] suspicio est. T61 1003131 1.11 scribit ipse Il. 149. rtrçuæukœiormv Hum, r05 à mixa; Ëzufl’ulul’ffou, nullà Cadicum discordia. Minime arum- rais damna. Phrynichus, [p. 150 ed. Nunnesii,] «M ri 1111001 uni 3112.0115; Marrant aux) d’un 1’017 1. Neque nescio cri- ticorum veterum contentiones de Hamerico rois 8! amni- ras-0s Odyss. A. 252. Sed amo, haberi si possit, seriptionis in Hercdato consensionem. WESS. - Monuit Schneiderus in Lexico critico Linguae graecae , ctiam in Chandleri In- script. Attic. p. 2. n. 1. plus semel 41er absque iota scribi. Suspicari vero licitum erit, scripturam istam nonnisi vulgari usu, brevitatis caussa, obtinuisse: nam quad apud Phrym’chum legitur, homines indoctos cramais cum iota scribere, id quidem vel ipsius Grammatiei culpâ, vel librariorum, turbatum videtur. S. - ’ 12. 021101131 3?, inusaÆcm and inscris) In arma... sive ins- wNvOimv numero Diodarum sisal. ab Hep-adam discrepare nota res est: adnumerat cxx. lib. XVI. 55. [immo cap. 56.] ubi in Admtationibus plura. WES S. - Nempe rotundo numero usus est Diodorus; qui nec ita subtiliter, ut Noster, materiae et pouderis diversitatem memoravît. S. [15. chicha 75000017) Consentiunt interpretes omnes. purissimum aurum hoc nomine intelligi: sed in explicanda ’ neminis rations: in partes aheunt contrarias. [malteras cum Salmasio (Exercit. Plin. p. m. 762 et 791. cui etiam Ni- clas suifragatur in Notis ad Aristot. Mirab. Auscult. p. 88.) 15110001 aurum idem intelligit quad alias in»: vacatur, scilicet» quad abaque coctions statim perfectum et purum reperitur. At banc interpretationem nec usus sermonis nec analogia admittit. imam enim aurum Graeci dixere ni maniai; iMdv, 15m whist; ëBevêov, supins exaoctum, quo fiat abyzum; utiperspicue Suidas cum vetere Thuçydiclis Interpreœ ad Il. 15. docet. Quibus Etymologus adsentitur, " loco a Was. in Var. lacet. citato, monens 05110001 aurum I ab Heradoto dici fere ut ab Hesiodo minot», 0328 r01"; 5005;. Nempe non est hic 10’ a? 01191011161: sed ex 05:6 et Poli; com-

.111- A1) Hun-.01) o T. .1. 50. 57. y positum vocabulum imam, decoctus, panacha; quem - modum etiam a verbis 34m; et Mm fiunt composite. Je! v et n’es-Mu. Itaque recte faciunt qui cum Laur. Voila émoi" murât aurum intelligunt excoctum, id est, igue bencpurgatum: quo de vacab. in eamdem sententiam diligenter Aem. Portas in Lexic. Ion. disputavit. conf. Pollucis Interpp. ad Il]. 87. Pari ratione in Alnidis versiculo apud AthenQIII. 1 2 2. f. que! dccocta, quae crudae opponîtur, 55m9 oïæzœûov vacatur. ’ Ian: ab excocto illo purioreque auro max (l. 14.) dî- stinguitur Asûuêç xpwdç, id est, candidum sive (ut com- ’ mode Voila reddidit) albidum aurum; nempe, quad minus - fuerit perpurgatum, multumque argenti habuerit immix- tum: 1mm omni aura (ut Plinius ait, veteres auctores se- d cutus, lih.XXX1. sect. 23.) incst argentum oariopondere. Et apud nullum quidem alïum scriptorem hmm mais (hoc ipso nomine) memoratum legimus : sed , quoniam de . cxvu. hemiplinthiis nonnisi quatuor en: puriore aura con- I fecta ait Noster , rauqua. omnia et albido aura, consentaneum est ut albidum aurum minus purum intellignmus, quum pnesertim nonnisi baseos vice fungî debuerint ista imæmflm, cui basî leo ex purîssùno aura conflatus insistent.’At quad de pondes-e .hemiplinthiorum utriusque generis vulgo apud Nostrum adiicitur, «2mm muni? rincent, 19h; * intubant: 3’on bourra? rat 3? Jim - -- nuâudv 3mi- Mura, id quidem , si verum illud est quad de pari omnium herniplinthiorum mensura paullo ante diximus, mirum utique et absurdum debet videri; pondus hemt’plinthio- rum a: puro aura factorum quartâ parte minus fuisse quum garum quae argentum aura mixtum habuerunt! Nam relu im- "barra; non, quod Volta in versione expressit, duo talenta. cum dimidio signifient, sed Imam cum dimidio. (conf. Poilue. d 1X. 55. et Lexic. nostrum Polyhinnum , voc. fiuûœxrôNov, ex P094» ’VI. 23, u. tum voc. imwo’àov, et iMIVTuISIDV.) Neque ignorasse Herodatum putabimus, gravius surum esse ar- genta. Quum difficultaœm non aliter levari pesse viri doctissimi existimarunt, nisi slatuerent hemiplinthia ex puro euro facto multo breviora fuisse reliquis. A: hoc quoniam non mode gratis sumitur, sed etiam super-ionibus Herodoti val-bis manifeste repugnat, alia qunerenda

58 ADNOTATIONES medela erat. Intelligi par Ierat, non relut sima-(1mm; 11.1. -scripsisse Herodotum, sed id ipsum quod Valla sive ex felicî coniectura hic expressit, sive in sua gneco exemplori repererat; nempe rçt’rov intra’Auv-rov , quod duo talents; cum dimidio signifient, prorsus sicut apud eumdem Nostrum ÏBSomv-iwriMn-ov sunt ses: talenta cum dimidio, et firme! .imraz’Mv-m, tria talenta. cum dimidio. Atque haec pluribus ahhinc annis ita in commentariîs mois scripseram , quum eamdem huius loci cmendationem s viro de bonis literis praeclare merito Fr. Chr. Matthias propagitam vidi in Programmate , Francofurti ad Moenum auna 1810. verna- culo sermone edito. Eamdem vero, quum auctori restituimus, scripturam baud dubie olim in suis Herodoti codicihus veœres Grammatici repererant. Carte, quum Pol? tu: 1X. 54. ait, priscos auctores 19km fini-rabanes et 3339m simnÉMvnv ca quam dixi notione usurpasse, utique videri debet Herodoti hune locum et paulo inferiorem (l. un.) in anima habuisse: quodque idem adiicit «(www intrai- va, fartasse memoriae laps" sic scripsit pro eo quad est rimez-av apud Nostrum. Paris Étymologus habet p. 744. et Didymus apud Priscian. p. 1550. et p. 1547. diserte auctorem Herodotum ci tans. Adnotare obiter liceat, (quad et Priscianus et Didymus lacis citatis monuerunt) ex simillima .loquendi formula derivatum esse latinum nomen Sestertius, quad idem valet ac semis tertius, scil. assis, id est, duo asses cum dimidio. 5.] [15. M’ont»; (imbu) Forsan in tennis illius memoriam, de quo Naster infra , cap. 81,. Conf. Creuzeri Historicor. Graec.Fragm. p. 105 seq. Aliam huius donarii rationem Pignorius, finxerat ad Tab. Isiac. p. 25. referente Gronovio

17. unanimiste 5 t’v Azhæoïw mo’ç.) De œmplo Delphico Pisistmtidarum tempore deflagrante: Il. 180. WESS. ad19 seq. bacul! h. "sinh ïBÈoaov l. int’rœIÀmfov) 8.] Vide Gram.I [ut is quidem.hic nihil dooet] doctosque interpretes Poi- lucis 1X. 54 seq. Usus praeter alios his est Didymus, cuius in Prisciani dePonder. Conmentario p. 1550. [ed. Putsch.] verlan . sic scribenda videntur: "leur; nai’Arrmol roi 360 mon, 7144m: rçz’rov (pagel, un) roi 312 hmm raban-a, 3830m1: introixuvrov, nœ- Mme and»: iHço’îoroç. Quae adduntur, nihil ad Nostrum,

AD HERODOT. I. 50. 51. 59 nec vers omnia surit, sed vîtîo temporum turban. Lege Canmentar. ad Marm. Sandwicense Clar. Io. Taylor. p. 32. -WESS. -- De ista laquendi formula paullo ante dixi. Quod vero hic W esselingius ait, Quae apud Priscianum adduntur, nihil ad Nostrum, etc. in ca memoriam’ fefellisse doctissimum virum observavit nuper (de quo me per literas Baissonadus meus monuit) alius Vit dodus in Diana classico, quad in Britannia editur. (Classical fourmi, N°. 10. Vol. 5. p. 354.) Scilicet post verba gBÈquov rifla-rainurer a Wessel. relata, hase vulgo leguntur: un) "à; nia-cagna; 5mn mizuç, m’va rimææâœmîv, suintas; Gus-h liaisons 790M; 13 Évîma’rovç. ’la’3nç 31’197 me) Mourmîç. ’Emos’pu flairer simulât". Quae utique nonnihil corrupta sunt: nempe 15’va in:- umûaaûv imperitus aliquis librarius sive etiam editor hue invexit, pro eo quad Didymus scripseratl, «(qu em- Oauûv, respiciens Herodoti Iocum Il. 106, 9. daoensque «tain-11v ranimai]: idem valere ac finança; âme-u mixnç, id est, quatuor cubitos cum dimidio , sive (quad eodem redit) quatuor oubilos cum nm spithama, ut equidem ibi in versione lutina posai priusquam Didymi auctoritas mihi innotuisset. Ian: quae deinde apud eumdem Didymum sequuntur vcrha , en ad Hcrodotum utique non aspectant. sed prava dîstinctione labarum. Past mon 3943319; interpungenda ont antio, .quae dein sic procedit. 119005); 13 assaini); Tés"; Ëv 7,7 me? Nmmfiç, inflige: rpt’rov imrrdîzov. S. CAP. LI. 5. usyz’ûü) Movit contraversiam vir 0e- leberrimus n; Matin, quad Florentine ma... reperiatur et hic et alibi : nuSquam ergo Herodotum videri MMÜOÇ scripsisse. Aliud visum Gr. Corinthe,- [Dialech ion. Ç. 59.] ni nimbe, ait, Mfyuûoç Mywflv Ioncs. ngo’Êo-roç iv Star-t’y: «a. ilnogm’iv Il. 76. rubaner - - m’avais; 300v xpiE. Quo tamen loco Arc-11.. ulnâoç. At i3 hoc in vocabulo varias est, sicuti et Vind. Saepe hoc, saepe illud probatur. Msyothu, [dya- .0oç 1. 202. 205. Il. 92. HI. 107. 1V. 52. etc.» uterque. Par discordis in Remig. et Ask. Retineamus vulgatum. danec aliunde certius adfulgeat. Dictio ipsa tata et praœeta est. Mafia rampai II. 74.1V. 52. mxxo’ç vos du; cri-rog- Aristoph. Acharn. 909. nains: whig, psys’Ûu ntycr’Anç, 1575m d’oeil"; Theophilus in Athen. X11. a. p. 565. A. WESS. 9. mugis» absenta: ËÈœmIouç) Scythici aheni par capaci-

604 ADNOTATIONES tas, IV. 81. WESS. - Quod ait in) "à" organisa rît Winç, sic rursus VIH. 122, 7. Nescio vero cur rif; Main; adiecto v artiCulo dicat, nec tamen adiiciat ad dextram-ne, au ad 10. empaumez) Dum scriberentur qui supersunt codices sinistram.Herodotei, natissima fuerunt Quantum. S. Festum * Delphiu * t cum hac velut proprio nomine dictum fuisse, baud opiner. Forum scripserat Herodatus flssëm’oun. Delphis 905:2 un: celebrets, quad Castellanus et Meursius ignorarunt , aesti- mare licet e Plutarcho T. Il. p. 557. r. et Polemane apud Adieu. IX. p. 5 72. A. Utrohique narratis congruit grandis ille Craesi amie, quo Delphas hoc die festo scribit usas Herodotus.:6. AAKEAAIMONIaN, VALC ont..." K. sa... v adam.) Optima distinxit Gronovius. Prior inœrpres male verterat, deda- ratque occasionem I. Corn. de Pauw negligentiae istius cor- ripiendae. Quod statim consequitur de immine, Delphis oriundo. qui gratificatus Iacedaemoniis fuerit , Ptolemaeus Hephaestio adripuit, ut nugaretur, in Photii Bibiioth. (bd. CXC. p. 481. [p. 521. ed. Gal. WESS. [22. «badinant min irienne; Latînum inœrpretem se- eutus Larcherus, usinons pretii donaria inœlligehat. Sana simulacrum aureum tricubitale, quad inox memoratur, non adeo vilis erat pretii. 5.] 25. ni AzÀOol 1:7; dessouderai: - - - Maman) Habet bine Plu- tarchus, addita dedicatianis caussa, T. Il. p. 401. a. [scil. quad per mulieris illius fidem servatus fuisset, quum ve« nenato pane interfectum voluisset noverca.] Dedit et Croesus ni dard 75’; 3:19.12, sive manilia, colla uxoris detracta, ne quid Apollini nageasse videœtur: avarus enim ille et hominum credulitati illudens hoc genus dans captabat. Menelao anxio et sciscitanti ndmvrov et!» m’amv au; dard aï; 0310340» 3:11:53, - - - propterea apud Athen. VI. p. 252. Eadem Eustath. Homer. p. 1697, 44. [Od. p. 455, 25. cd. Bas.] monente Berglero.

CAP. LI]. 4. r3 500’161 fin Mme: Ëdv 5min); pœci- ces») Ex Mediceo sure instauratum helleque explyicitum est. WESS.A6770: bastas spiculum est. Nestor Vil. 69. .zinguât; six», rai

ADHannor.I.s.-53. a. 32 aigu; 3.9.43... 375v 38:3. Wtfl’omfie’vov 1’9wa A o’ 7701;: et cap. 77. sixov -- nigaud; cmxçaiç, Ao’yxau 32 bien Wd’Ml. Quae his V ferme gemma sunt. Mitto itaque Bacchylidae 5mn zona-ml ex Stobaei Serm. LUI. p. 567. Strabonisque intimer humu- nium on... muer; lib. Il]. p.255. a. [p. 168. A.ed. Cas. Vocab. Eva-73v ex h. l. citavit Ammonius p. 100. nec veto. abaque macula , de qua vide Valois. ibid. et in Animadv. p-170. Conf. infra et Il. 71, 7.] Patins erit inquirere, iure-ne C. "Barthius , ad Papinii Statii Theb. I. 599. p. 157. reposuerit [1. 5.] saluant à Haye: QnBaiuv l’y in; rut; roi? ’Iamyrîou illud).- Man. Habet ex Stephani margine 34m., apinatus, uti arbitror, rai; Nm; thesauros rerumque sacrarum esse favis- sas: hinc copula exulare quoque debuit. Non lauda. Aliud veteribus 94.... ’ Chrysothemis patris Agamemnonis locu- lum bustumque ’3’;an m1196; in. Sophoclis Elect. vs. 899. memorat: frequens Nostro Quidam iv i954: Maya-i Il. 67. 69. Dahit etiam rfiv Mm 1’917 ’Opému I. 67. quum "96v [ovulant interpretatur. Cultius Reiskii nul me! a v , etsi non districte necessarium: passim scribentium audientiumque pec- eato Gnfiatm receptum, ubi ont... verius fuerat. Vide II. 9. WESS. - De confusione literarum B et a; saepius olim ad Polyb. et nuper ad Athanaeum monui , quum alibi, tum Animadv. T. Il. p. 595 seq. S. .3 CAP. L111. 9. 15v iËevenMnirwv) Exputare non valeo, quamobrem [Groruwio iudice] plebeium nimis sit’, s’imprime:- rat inventa interpretari. Croesus utoraculi vires et divinationem periclitaretur, ea conmentus erat, quae inventu ac cognitu per erant diflicilia , hueriez; rai si? infixœm 55:11;)va r: and ÉmOèdrMm , cap. 48. Invenit persanatus Apollo atque explicuit, quad fieri passe rex ambigebat. Sed nolo in re clara operam abuti. Vallae abesse deinde mentia debebit. Defuerunt eius libra eadem omnia , quibus msstos plures defectas esse indicavi. WESS. - De Volta vide max extremam Adnot. ad cap. 54, 7. S. . 14. nimbant «hoir un amarina) Potuisset amathie-m sedem tueri, sicuti r. 91. ni Codicibus placuisset aliud; neh que illi tamen hac in genere sibi constant, saepissime in dubium vacantes, quid scriptor ipsemet voluerit. Haec veto celeberrima illa sors est, Crocus Hayon penetrans, mang pervertet apura son.

p 63 ADNOTATIONES Qua de Cicero de Divin. Il. 56. et Dauisius ibidem. WESS. 011?. LIV. 4. "(MW mirs; î; [luit-i, Nwmi; supin-au ) Dia ante Gronouium, interpretis prioris lapsu damnato, lacum expedivit Cl. Lamb. Bas, 05s. Critic. c. a. Bene in Iliad. l, 405. 110003, ardu; Garnison si; si vinifies; A0491, Cri- tici Graeei. W E S S. --- Perperam olim neglexerant inter- cidere orationem inter voces 1190:.) et AtÀOoniç. S. 7. argousin-min un) airant") lanice scripserat «gonar- nfuy and niant» , prouti recta legitur lib. HI. c. 67. ain- M’u n au) «MM» iterum accurrit lib. 1X. c. 72. Ista talia censerem equidem una eodemque modo semper exaran- da. VALC K. -- muni)" sermonis indoles postulat. Dispu- tatar, utrumnam Volta nia-mini sive atrium, quad H. Ste- phanus adseveravit, hic legerit, idque eius ex Latinîs oo- gnosci queat? De Valla, ut significavi, cessare lis debet. Prioris interpretis , sive is Pet. Phoenix seu Cour. Hercu- bachius fuerit, res enim liquida non est, Latins fuerunt: Delphi vicissim Craeso. Lydisque damnant primas in consu- lande oraculo partes , primumque in sedeiulo lacum , algue immunitatem et ius perpetuum cuique etc. Quae ais-sui", etsi vocabulum sedem migraverit, vertisse eam clamant, atque ex coniectura quidem: uam de membranis apud utrumque silentium. lectio ipsa dubio caret, demirar- que Cam. de Pauw arçonnais]! mi «90007:an reposaissr. Delphorum in hoc genette gratum erga bene de araculo meritos animaux testantur formulae conplures. Addo descriptis a- Gronovio ex lapidibus Cyriaei Amanitani pag. 5o. AEAŒ’OI EAQKAN 01111111194 KAATMNISZ: KITS)! KAI EX- TONOIÊ IIPOEENIAN HPOMANTEIAN IIPOEAPIAN HPO- AIKIAN AXTAIAN ATEAEIAN IIANTRN. Aliam Quotas excerpsit imyçuofiv corruptissimam p. 27. iteravitque L. A. Muratarius Thes. p. anxxIx. facili opera, modo cura baud defuerit , ex priore sanabilem.WESS. -- Simillimam ex W heelero et Sponio inscriptionem adposuerat Grau. anam- que ex Marmoribus Oxoniensibus: conferrique iussit No- stri lacum, 1X. 75 , 14. Quod ad scriptaram vocabuli spectat, ainMi’nv utique Il]. 67 , 8. editum est, ubi quidem 1’11an quatuor codices dabant; quo modo etiam h. l. in eis codicibus, qui in :294st deflexerunt, scriptum olim fuisse videtur; sed 1X. 75, I4. in pli-min consentiunt om-

sa Hanonor. I. 54.55. sa mes. Quarum formatant nulle est, qua non uti patuerit Herodalus : neque enim adhac mihi persuaserunt viri docti , eàdem constanter forma idem verbaux ab illo scriptum fuisse. Sin certum etiam explaratumque esset banc illum sibi legem scripsisse, tamen lubricum institutam foret Editoris, qui quoque in loco (quad Schaefero, Mue sas edenti, initia constitutum fuerat) apura. verborum formis communibus , etiam tum cum codices tannent, Ionicas suflicere vellet. Sed. quad idem Vir doctissimus, abiecto mais illo consilio , professas est in Praef. ad suum Hemdo- tum, idset ego diligenti ohservatione mihi videor intellexisse: Plane cognovi, inquit ille, Hercdatum perinde, ac acteras Scriptores graecos, dialectum ad grammaticam aËxçs’Bsmv non sa ezegisse qua vulgo creditur constantia atque perpetuitate. .Qua de te ut in Var. Lect. saepius a me monîtum est, sic in Adnatatianibus hisce semel monuisse safiiciat. Caeteram faa cile crediderim, variandi stadia Heradatum h. l. diversis duorum nominum terminationibus wçomvrnfnv et airent" scripsisse. De Valla quad in Adnot. ad h. l. et ad 55, 9. Wes- selingius mariait, errorem suum ipse in Addendis et Emm- dandis professus est. ,,Qaae de Valla et graeco eius codice ,,dixi, a vero abire serins deprehendi, nactus exemplar ,,Venetum anni 1474. beuevolentia amplissimi Meerman- ,,ni. In en nullas hic hiatus, qualis in cod. Arch. cuius ,,cum Volta in plerisqae consensia errandi banc caussam ,,praebuit. aireÀEinv Laurentius immunitatem vertitfi- Hac verbaux immunitatern dein H. Stephanus, licet caeteroquin Vallae versionem ubique sine mutatione exhibens, e ver- sioae eiecit, in ora tamen monens 031?).va legere Vallam pro damnai. Denique, quad et in eadem ad h. l. Adnot. et in Dissert. Herod. e. 8. p. 77. idem W esselingius in dubitationem adduxerat, quisnam auctor esset veteris Iati. uae versionis in ais sectionibus huius primi libri , quae cas. dici Vallae defuerant, etiam hune errorem Vit egregius ingenue retractavit in Praef. p. v. interpretem istarum supplementorum non aliam, nisi Cour. Heres achium, agnoscens. S. C A P. L7. 7. Aaâë woSaBpë, mM’dnoiSa ont! VEçaov) Hà sychio dBçai Bai’vœy est rçvæsço’Bioç, neque discrepat oroÈaBpJç. Themistius recte Dr. XIX. p. 226. a. vinai flapi; riv nazi 0:5:

1* ’ a .ADN0T1T10NE3 fini; o’ àoSuÊçôç brownien. Convenit efiam Euripideum in" J098: «68:3, Troad. 506. De toua vocis æoMîàa dis- quirit Eustath. Hem. p. 26, 55. et 1473 , 55. [Iliad. pus. 20, 25. 0d. . . . . ed. En] atque utrobique nWoù [conf. Var. Lect.] and genou ouin», quasi fuga ad navium stationes conmendaretur. Nihil simile mati. Hermi quoque obporluna mentio. Vid. c. 80. WESS. --- De muta, I CAP.quem L71. dicit no. 16 442vomculum 9639m; au ,iëmdçm) vide c.Supra, 91. os:- S. . Èamaï Bac-méca", ubi Caleta 9689m; ex Arch. maluit, nulle successu; utrumque pmmiœue ponitur. [At «muai num- quum et nautiquam signifient; 9639m5, busquant, nullamein partenu] Veruln leve hoc. Inquirendum est, que de natione haec pnedicentur, Hellenica-ne, an Pelasgîca? Ce]. Gromwius ad Hellenicam transtulit, nuera verœns Pelu- gica, ancra. Hellenicat quarum han: mmquam en: illo solo ex- cessit, illa raide multumque en vagua; sed iniurià, prac- fi terque scriptoris opinionem. Docct, Atheniems origini: «se Pelasgicae, Lacedaemonio: Hellem’cae: illo; sedibu: mil non migrasse; Dore: , quo cum genere Spartani mixtî fuerunt , multum pavagatos et dia fuisse. Omnia quae subiun- suntur, banc sententiam expostulant; inprimis and in r5; dynamisa; 95mg à; HIMo’vvna-ov 1106!, Aupmôv mil", innuunt Doriensem et Hernclidarum in Peloponnesum introitum. 1 Atque hi «omnium : neque fugit H. Stephanum , sine caus- Ia sprctum. Stephanu: Byz. [voc. 111.59wa clarissime : 11.19630"; t’y ri a’. mg! 1’017 Angine; 71mn 011:3, æoAuwAa’r ure! ouïra unît I and 8m06; 0510,8Jdditis Nostri verbis. Par de Hellenibus alio- V :rum narratio. Lesbom Protrept. p. 175. [in Reiskii Orato- rib. Graec. T. V111. p. 22.] oî nèv il»): advrefEAAineç in 15; venin; «516v munira; aimât» guano; 3616:3 , 559.0547»- flç irlpovç un? du) îëshmâivnç 1301 bien». Atheuienses vero nunquam sua regione migrasse, neque alios inde expulisae: du 7929 imbu-x, addît, 618 (in; ) 15; terrien; ahé? Je!) 063944.51! üvâpdwm x. A. Ipsi de se Athenienses gloriose ad Gelonem , [apud Nostrum] V11. IGI. &çxuzo’rxrov 54h au; ruemdmvmf naïve: 53 Éo’vfl; on; Meruvairrm (Ruban. Non equidem nescio Pelasgorum vagationes , multifariam susceptas et absolu- ms: Straboni en propter zoMæÀavov esse ïûvoç mû un) 798; lamantin; lib. X111. p. 922. pag. 625. cd. Cam] neque

AD HERODOT. I. 56.57. 65 dissimilîa litteris mandasse Diory’sium Ant. lib. I. pag. 14. At Herodotus de universa natione non loquitur, sed de :Atheniensibus, inde genus suum ducentibus. Id porto memorabîle accidit, doctam banc de Pelasgis, Doribus, Atheniensibus , Spartanis , et Ionibus dissertationem , xm. ferme sectionibus inclusam, pluribus ex schedis exulare, absentiaeque eius mussam a doctissimo inter halos vira [Assemmmo ; conf. Wess. Diss. Hercd. p. 76. et Gerbr. Brui- ning in Actis Soc. Traiect. T. Il. p. 160. et T. 1H. p. 510.] in scholio quaeri: neque enim Herodoti esse: antiquum scholiasten nimia sedulitate adscripsisse suo exemplari; bine illis abesse libris, his adesse. Non placet conmen- mm. Herodoto, ne longius evager, Diorg’sius, Strabo, Plu- tmhns’, Athanaeus, Stephamn By;., ut Grammaticos pne- teream , disquisitionem istnm constanter adiudicant, estque doctior multo quum pro scholiastae ingenio. Negle- de, a librariis videtur,. ut suavissima rerum Croesi narratio lenissime decurreret atque inter se aptior calmere- ret. Hsbetur adfine lacunae exemplum c. 1 5 1. WE S S. - ’ Plura ad banc et ad proximas duas sectiones spectantid dabît Larcher: multaque praesertim hue facientia erudite disputnrunt Parisiense: Academici in Actis Acad. Inscr. T. XIV.XV1. XXIII. et XXV. Atheniensium originem Palma gicam rursus tangit Noster Il. 51. VIL 94. VIH. 44. Puisse veto Athenienses origine Pelasgos, praecise negat idem Ian-ber in Chronol. Herod. pag. 262 seqq. At nimirum cum priscis Ionibus Atticam incolentibus coaluerat olim numerosa sfirps Pelasgica, et linguam eorum moresque adoptnverat, unumque cum illis populum confecerat: quad et ipse Hemdotus c. 57. et seq. haud obscure significat. Conf. Heyne ad Iliad..N’. 625. p. 588. S. 1 ’ CAP. L711. 1. "HI; nm 32 yhôcmv 750m ai muras) etc.) Torsit haec Nostri disputatio doctissimorum virorum ingenia. H. Stephani et Ph. Cluverii intarbitmria vocum transpositione audaciam , cui inprudenter adstipulatur Ampi. Bouhcrius Diss. Herod. c. 1x. pag. 109., recte conpe-’ seuerunt Gronovius et Geinozius. Sun! quoque spectabiles et temerariae Illust. Mafia in Origin. Etruscis Histor. Di- lomat. pag. 242. machinationes. Interpunctio loci turbas dedit; cuius; uti opinor, haec genuina sententia. De bar- Herod. T. V. E

66 ADNOTATIONES haro Pelasgorum sermone coniecturam , si fas sil, sumi passe ex eorum reliquiis , Crestonem supra Tyrrbenos in. colentibus, qui quondam Doribus, Thessaliam tum temporis habitantibus, fuerant finitimi. Haec aperta cuivis. De Crestone et Tyrrhenis dubitatur. Cl. Reiskio probabile non fit, Pelasgos adea fuisse captas, ut derepente et Graeciae oris in Etruriam transmiserint; nedum Heroda- tous eam rem sic nude fuisse elocuturum: nusquam practerea tata Italia urbem Ciestonem inveniri. Itaque, Tsar mû loco, ragréa" mponendam, supra quem Macedoniae urbem Crestonica Thraciae regia fuit; cui quidem suspiq cioni, mastis nihil invantibus, tanquam nimiae, non adsurgo. Mihi Cresson et regio Crestonica visa olim fuit satis hic obportuna. Tyrrhcru’, Pelasgicae gentis propago, [Æmnum olim Imbrumque insederunt, occuparnnt dein ’ y varia Chersanesi atque ad Hellespontum lacs; tum ad mantem Atho , testibus Thucydide lib. IV. 109. et Comme X1.I. Supra bas in Thraciae finibus natio fuit Crestonica, forsan et urbs Crestan, Thucydidis aetate paene barbant et 3190490099 cuius et Noster VIL 124. VIH. 116. memi- nil. Quae cum bene habeant, passant pro veris putari. Quaniam tamen Tyrrhenos Etruriae passim Herodotus men mont, non intercedam valde, si ex Dionysii auctaritate [cil Var. Lect.] Carton sen Cortona. Etruriae intelligatur, modo ne Kçuno’îm «6M moveant. WES S. ’ 7. au) "a maxi») Iungit haec artissime Cam. de Pauw praecedentibus , omnia ah oïasov à? usq ue in nez-68m parenthesi includens: par Reiskii sententia, sed post ZavM’am terminum parenthesi statuentis. Quo modo barbari Pelas- garum sermonis in Placianis nullum argumentum , quad sequentia manifesta postulant. Arbitror articulum deesse, sdsciscendum certe ad verbarum structuram , and 16v du Mm, et et illis Pelasgorum, qui Placiam et 53qu in ’ Hellespauto candiderunt, et quae alia Pelasgica. oppida, sunt , quae nomen mutarunt : his interseritur, istos ex ca ,Pelas- garum numero esse , qui Atheniensibus olim adfines fuerunt , de quibus V1. 157. , sicuti de oppidis istis Thucydi- de: 1V. 109. Et haec plana videntur. Praetuli cum Cam. de Pauw sixiraivrav. Caussam dabit Mela I. 16. [1. 19.] Pan, Placia et Scylace, parme Pelasgorum coloniae, qui-

sa 1421101301: 1. 57.58. a; lus a tergo inminet mons Oiympus. Quîd nunc facies Illu- stri Maflèio, Placiam urbem ad Hellespontum Proponti- demque nusquam fuisse adfirmante? Nostri verha Scho- lion sut redolere, quad fuerit au) niv nuant» mai Exil-A un, et PacËyen secundum Sçylaaem, scriptorem videlicet Paipli, aut in Placianis latere Pioenos. Pmeclarius de Ha rodoteis meritus est doctissimus Abbas Geinoz, mihi in plerisque consentaneus, T. XVI. (brument. Acad. Inscript. p.[9. 62.3re: du: WESS.maganai etc.) In latinsI vers. scriptum oportebat, sive quae surit alia Pelasgica oppida. 5.] 14 seq. 01711 si Kyste-raviras - - - "in si HMmmof.) Non sollicitantur a me ligner-rouirai, tametsi in Dionysio Kent»- mïrau. Vulgavit Bonherius Diss. Herod. c. x. lapidis inscri4 ptionem , Placiae, eius ex opinione, depositi, in qua «ri; 1131798; Mari; sive 94:12: memoria, barbari nihil. Fuel runt fartasse inscripti marmoris tempore Placiani, si tamen illorum en emmi, ut Pelasgicae gentis lapsu temporis pintes, sans"... At non est. Venit Cyzico, quae viciai oppidi’ man-cm Placianam honoris cultu dignata fuit. Vide .Comitis Caylus Antiq. T. Il. p. 198. WES S. CAP. LV111. 6. nui 1m! 5015m fiœpfiaipœv) Delendanr 1Mo, vocem Cam. de Pana: censuit: sine caussa. Passim 30m: BulgBdçu in hoc scriptore. Vocabuli iterationi punctione succursum est. WESS. - Nempe ante ed. Gromw. post 11.560; et post miré; comma intersertum erat-, non post confis. Sed et, ut nunc distinguitur. seabra et vix sana oratia videri debet. Denique prope absum ut existimem recte olim dîstinctam fuisse arationem , hac sententia: Hellcnica gens, quamdiu discuta fait a Pelasgica, infirma fuerat: postquam vero maiar pars Pelasgicorum populorum, et multi alii populi barbari, cum illa coaluerunt, in magniâ indium crevit: contra illi et Pelasgis, qui mamerunt bar- bai, nulla incrementa fléchant. S. 7. si»; 8.; sir in»! r1 3min 9633 --- adMïval) Beish’us r93; 5, 3s; ont 196; 8.; «in ,I a quibus nempe mihi videtur. Tu Gro- novium adi. WESS. -- Istam notulam Reiskius , cum multis aliis, privatim per Wesselingium miserat.Deinde vero in editis ad b. l. Notis idem 1131511109 haec posait: ,,Aut ,, En lemdum pro 13v, - - - sut standum a vetusta lectione E a

68 ADNOTATIONES! ,,aiç à»; du id quad egosnalim.fl Nempe facilitate quidem I sua blanditur scriptum and; , quam sua e codîce ( cui etiam. alii sufihgantur) adscivit Grau. aliique post cum Édito- res tenuerunt. Sed vulgatam olim scripturam, quaedifii- ciliorem videri poterat explicatum habere , tuetur Scripto- ris nostri usus. Est autem elliptica locutio, in qua subin- œlligitur repetitum verbum 3min. Simillima exempla habes I. 65, 20. IV. 5, 1. V1. 157, 15. ubi repetitum intelligitur verbum n’ywn. 1V. 76 , 24. ubi fixons-u repetendum. Il. 8 , 8 seq. repetendum imûxvo’um. Quod laquendi semis minus commode expedivit subtilissimus alioquin Hermannus, Nat. 177. ad Viger. p. 757. et seq. S. CAP. LIX. a. au? Sisræœratvov ) H. Stephauus, in Pro- legomenis, in and Strass-uriner» mutatum voluit. Satis audacter. Amrdmoç. simaruba Graecorum usu valent; et quia atflonindou dixit adhibuitque? Rectum est marmi- mvov r: and àanumlvevo Namque et Pîsistrati dominatione continebantur tpremebanturque Athenienses, et divulsi in, partes eraut, Alcmaeonidis , et quotquot eiusdem erant fa- ctionis, dama profugis, ut docetur cap. 64. et V. 62. 8. xbwv) Ex Florentino, cui consentit Aldus, Un» re- ceptus est. Alibi ex eodem Xu’Mv VIL 255., tum XIMv W. 65. Memini Pausaniae ac Plutarcho Kim": probari. WESS.litham Diogeni Laërt. In uno eodemque scriptore salis. discordia cessare deberet. WES S. - In scribenda proprio nomine constare sibi Scriptor utique debet. Nos cum W en. - ubique Khan restituimus. Pro vocali 1, ubi producitur, frequenter u pani a librariis nota res est. S. 9. msôoiSMun) Verum hoc. In.cod. Mal. m1896»: leni. tas Ionica frustra invenitur. Max c. 7 1. wvseoünm Kent- i’ça raids. V111. 101. 95V r: ronflainwov: quibus lacis Medic. -’ a scrihendi peccato sibi cavit. Quam vero [1. 10.] nuisit: havanais hic et V. 40. adpellat, en aliis 711397913; et a. «swing, Euripidi princ. Andromachae, Aeshyto vu. Theb. 955. Sophocli Elect. 5go. WESS. [15 seq. 05mn sive min. Ï», - - - attardas 9bun) Intel- lige on). binai", vel MWas. Sic et alibi apud Nostrum, c. 86 , 15. ac deinde in eodem cap. saepius. Tum deinde raviriez: si ex abrupto et per asyndeton dictons: cuius ge-

-AD HERODOT.I.59.» ’69 .neris exemplum ad I. 11 , 20. notavimus: simîle babes c. 72 , 15. conf. Var. Lect. ad Il]. 12, g. Exspectasses au? wtdnu si etc. aut 711510500011 Show: Tl; iIamoxpaIrsî 7050034 nm? m1713 etc. 5.] 18. nus-ameniez; mir natriums) Afictandi meditandique bine in Lexicis nova verbo mraæçovzîv attributa fuit significatio, quum certe pœcit huius loci sententia. Pisistra- tus Athenis regnum appetens , qualis alias s’essaie); rayonnât; Heradoto dicitur, et igame axai! Tzigane; mirions. Hic ex vulgari verbi notione potins dici potuisse videretur mi mahonias; mir menuisa: loquendî ratione satis usitata, qua ou; aarœopovs’nv, mon. tannera, et Homeréum et: 0»sz, - detestari, sunt opposita. Sed secundum Ami. Portum apud louas peculiaris viguit in verbo macppovsî’y existimandi vel arbitrandi significatio: in duobus , quae mihi quidem inl- notuerunt, Hercdoti lacis obtinet quidem opinionis potestas,-vel art-agamis potins de se suisque viribus persuasio- nis, sed quam aliorum vel parit vel comitatur contentas. fiuqd. Il. 62. ilion roi; 5750907; Juin, mi enviant: Miroir, lainai ml mmæpovn’ma Apud Herod. I. 66. anisogamie-am; ’ ’Açaaiîuv agirent; sive" praegnans est lacutio: Arcadibus, quos contemnebant , se praestantiores arbitrati Laeedaemanii. V111. 10. m1uOçonieumç raïa, ista cum’cantemtu considerantes. Dum liquida constiterit, nulla habita contenitus ratione, muguetât pro Gentil! vel 57a" cpovsî’v a veteribus (mentio- rum abusum corrigit Ammonius in voc. sema) usurpatum; suspiœbor equidem pro aux-«09min; leni mutatione corrigendum hoc in loco mi Oçovriâ’uç. Dum in Attica civitate Megacles et Lycurgus suae quisque factioni, cuius erat caput, tantum studebat; Pisistratus, au) cynique un Tueur. 10a, etiam tyrannidis occupandae studiosus , reins in»: "si. en. Afistaphanes Vesp. vs, 505. uni-n’a in» m1711: 393v Émo- no’nç 03;. au) oçovôv rufotwîsut: vulgato ô]! voculam à; isto ver. su substituendam censeo. VALC K. - At non satis mus- sae fuit, cur constans librorum’omnium scriptum, quae etiam Prisciani testimonio firmatur, sollicitaretur. Quidni, quemadmodum nazi-aimait idem ac simplex 30x351 valet, sic et olim auraæpmî’v eadem notione nique simplex agonît usurpari potuerit? Sane et VIII. 10 , 8. maOpovn’cm-rsç raïs-a nihil aliud , nisi hue eagitantes sonat. .Sic igitur hic

7o, ADNOTATIONES ait, de magna cogitons, regnum meditans. Conf. Adnot. ad cap. 66 , 6. S. 20. 16v 15119001912» arçonniç) Gronovium vide, et Marshami Can. Chronol. p. 647. edit. Franeq. WESS.- Servatum graecum nomen Hyperacriorum voluerat Gronov. qui Ami.- uçm a Plut. nominanturi, in ’Solone p. 85. et 94. et Amati: vel Ataxpttïç apud Steph. Byz. et Haydn Intelligi auteln mantanos , et ipsum nomen , et oppositi morales campestres- que ostendunt , et Dionis Halie. verba a Cran. citata ex Ant. Rom. 1. I5. aiçxaïxôv ri 012.0750955 69101" si; simpsaqho;

ruai;26. Niraua’v ’AÛn’vyn. n 6.4.) De hac PisistratiS. - » in Megarenses ex peditione Aeneas Tactic. c. 4. Niveau an Nia-m’a rectius pin- gatur, Grammatici quaerunt apud Cl. Dukermu in Thu- qyd. I. 104. WESS. 54. in! r: "in assumât: in," "in arsin) Aldi aux longe praefert Reiskius. Favere videtur plus")... in Salon. pag. 96. Méhari-1 nie "il; «Mia-roc; vo’Mw; 1’017 EJMÇ, intubas :9510; mis-6; agi "si; 00.00: nivayaniâav: sed diversum Longe est. Nostro illud placuit: adstruo exemplis, a Gronavio in unum conductis ex lib. V. 71. oing 3mm «in rai; ’AHmç. Sic enim ibi Arah. et Vind. De intervallo temporis, quad abiit ab obpressis prima vice Athenis ad eversam priorem Pisistmti tyrannidem multa Bauherius, sed minime consti- tuta, Diss. Herodot. c. xxv. Tu confer Eduardi Corsini Fa- ctor. Attic. T. HI. pag. 101. WESS. - Conf. Nostrum V. 29, 11. 71, 7. 92, 20. S. " CAP. LX. [7. artpuMwa’mvoç) Proprie, eircumactus; id est, fatigatus , ut commode H. Steph. nec ita male Val- la, satagens: poteras etiam ouatas intelligere, ut apud Basilium interpretatus est Budaeus, Comment. Ling. Gr. p. 429. Nec enim Gronovianum obsessus placet, quad Wess. etiam tenuit. 5.] 12 seq. r05 [30193119114017 [81298119011] 5Mo; 18 ’Ewymiv) Sive hoc, quad reposai , sen Medie. malueris, verum manebit, Hellcnicum genus a barbare fuisse seiunctum , et vicissim. At Aldum si sequare, oratio constabit pulcerrime, exFlo- rentina vehementer conturbata. .Qua enim iBanmoE, 58v, sur..." dmnayus’vov, concordia coibunt , uti necesse est? Athenienses quidem ravira slash: ri 120.1":va üwsgtfioiàom,

A!) HERODOT.I. 59.60. 71 uti scribit Pausanias IV. 55.; Barbari nunquam. Novi patrocinium Mediceo quaesitum sedulo fuisse, verum debile, et, si consideretur, alienum. Geminati genitivi incrusteri- pw r08 BapBu’gou i’éveoç, ambiguitatem quandam parientes, librarios, ut mutarent, permoverunt. Mecum sentit Steph. Buglerus Act. Li s. Maccxw. p. 42 1. WESS. 17. 117 0310.0.0: av (nia) Qua ostentata cives decepit Pisistra- tus , fuisse dicitur [L 19.] siuîæiç. Phylarchus Athenaei X111. p. 609..c. niv Wfl’YOWdV 11111107901101 in) rsiv "19011111301, si; ’Ah. si; miam 1130; 1,750900", admit ana-1 movévaz. Insanabile Œ- saubono vulnus non ’attigit in Pisistr. c. 1v. Meursiùs: mec quidem arbitratu canmode corrigi poterit, si; ’Alnwï; 0-m- "1’ en; 1130; 1350an. ’Aânvâ’ç 1’57; emrsfpœç me ’ ’t Lycurgus e. Leocr. p. 150, 5. [in Reiskii Or. Gr. VH7. p. 148.-] Lacum adhibuerunt Meursius in Cecrop. c. 27. et plus uns vice Ez.8panhemius : eiusdem Minervae et alibi fit mentio, et in Antipatri epigr. quad vulgavit L. Küster ad Suid. in 610403645109 Phya tum ad habitum Deae reducentis ipsum in arum formata fuisse traditur Valerio Mu. Il. c. 2.V AL C K. - Nos nuper, Viri docti monitum secuti , Athenaeo suum restituimus. Conf. Hesychii Interpp. ad voc. 206711901. S. 20. «pæan-1; 0,517,110: 0Î0’v n etc.) Fuit , qui wpndtpœvfl; refingeret: ego olim «000815001111; ex IV. 195. V1. 119. N une repudio. Hesychius , moîéëarrsç , 011081120;er baud dubie hoc ex loco. Ostentarunt ergo magnificam illam speciem, ut in- cantas fallerent. Polyamus banc fraudem non ncglexit lib. I. a 1 , 1. ubi 11011 nia 11100111301 107v ’AÛmou’mv urinas cum Berg- lero si scripseris, suum auferet iste. WES S. --- Lat-cher vertit, parée de tout ce qui pouvoit relever sa beauté. Mihi persuasum est, eam esse Heradoti sententîam , quam in lat. versione29. au) [0i]1’v n; aïs-n’iqu expressi. 4,411101) Ut mulierem pro S: des . . adornent , incessere animas persuasia debuit divinitatis. I!»- 30’14"01 natum est ex du, quad restitutum. Simile amanuensium delictum lib. III. 78. 13000170; 32 «1:9va0; Je: 73 67511913100, ubi eui Darius obtemperans etc. vertit Valla, qui quidem nanan, quo modo Codd. plures, in sua habuit. Facit mœum Reish’us. De Phya Athenaeus ex Clidema lib. X11]. p. 609. et Critici in Comici Equit. vs. 447. varie errantes. Vid. Io. MeursiisPisistrat. c. 16. WESS.

à: ADNOTATIONES 011p. MI. 4. n°4146011 ivuyim 11m; etc.) Tituli aine sain explanat Scriptor lib. V. c. 7o. WESS. 1 1. "in nurtairyrs) Vide Pauli. Leopard. Emend. V11. 7. I ubi Aldinum repartais-y" prudenter corrigitur. Est in Herc- - doti scriptis Codd. frequentaœ harum vocum confusio, ef- ficitque [interdum] ut’ electio in ambiguo ait. Sic I. 59. Il]. 144. V. 104.111. 2. etc. WESS. 14. Timing il 710511111 mâcon-reg) Opînor ex schedis S. Remigii in marginem Stephani venisse yvoingy: videor enim animadvertisse , mirum harum membranarum inter et Stephani excerpta consensum intercedere. Amplectuntur Galeus, Pavius , Reiskius, alii, eam Remig. lectionem, estque canin satis. 1113:6; - BovM’usnç 0109000070; 11m, nai- myn’ r5 mugi? ribitur Il]. 82. Nec propterea tamen unies vers. Aristophan. Nub. 451. 5m roberai! 7’ - - - tv si NM * 700514.00; 06352; v 1min: «Minus; si 00’. Aeschines in CMipb. p; 65.?vr01500: 31-1901 dioieuas vina 11111400061151 et p. 80. si! a?! 7019 J ni 110;an moisira; and maint; 319757105. [ed. Reich. p. 457. et 576.] Haec gemina sunt. Valet in praeliis, unir paix, et noix)" , «016m0; etc. Conf. ad Diodori X152 6. adscripta. WESS. -- Sic et vmqïv ’OAv’uanu, et similis. S. t 16. «71111,; se: 19091313074 ami Tl) Sic Regior. unus et Br mig. consentiente fere Mediceo. Ex «poilants. repetitum ivit Groruwius, additis Latinis, quae ipsis nonnihil ante plaque- rant,. sedverbo isti non respondentibus. H90u431ï000u liero- dotea sermone non aliud est, ac reverentiam, ab acceptant ante benefieium, et gratum animum testari ; ut HI. 4o. aux) 11’; in: Tintin" 1131924111; . 9’; iyai «90001311710011, au") [Liv niv émir izba: cui ego reverentiam ante delco, non male interpres. Certe ut en exscripta hic sunt, ita mssti conplures. .De verbi formatiane ut conmenter, necesse non est; qui He- rodotum novit, banc non ignorat: addi oportet, doctissimum Geinozium cadem mecum fuisse opinione. Reiskius v n90u’30vr0, aut mouflard and n: qui prospiciebant quodammodo et factum volebant: nisi malueris «prônera loco 1901353010, prias obligati benejiciis erant. Non muta sententiam. W ES S. , CAP. LXII. 4. mira r97 x0599.) Nescio quos duo Codices , in quibus x9519; , Galeurdesignavit. Schedis Arch. . omnia haec desunt. Ergo-ne Etonensem, editumque Aldinum P quos quidem inprudenter duces legit , quippe errantes.

A!) HERODOT. 1.61.62. 73 Marathonis mentio reique series sa; x6991 postulant. Simi- lis menda vitiavit lib. 1X. 69. alias detergenda. 1d bene, quad 051v31i 801010001 infra [l. 1 1.] maluit ex Ionum more i et specie. Equidem sine ullo ofl’ensionis metu , si vel unus Code: praeiret, id reponerem. Nam, genuinum et Hem- doteum esse, ex Euslathio in Homer. p. 288, 16. [Iliad. p. 218 , 1o seq. cd. Bas.] atque aliunde demonstrabitur lib. VIH. 14. et 72. WESS. 14. 110000111130; ’Afnmlnç 193v) Alu; «0590101 701905109 11ml- )" cadaver suum humandum praedicit Eurystheus in Eu- rip. Heraclid. 1051. ubi vs. 849. leguntur ista: liardant)»; 7039 «suiv barn-71v 101’701! Ain; ’Aialmç. Templi forsan dona- 1 ria , quaequeillis inscripta fuerint cognosceremus, si The- misonis ad nos pervenisset si Hamvtç. Vid. filthen. VI. pag. 254.11". 255. A. Polyaenus I. 21. Ç. 1. Harle-nurse, inquit, si)? EdBu’arç irr90inwn si; ’Arrtxsir lad IIuÀAnvlîoç. Hi: in Pal- lenes demo lacum dure potuisset Msursius. VALC K. I7. norme; 0’ 36100191021) Vates atque id genus hominum ferebat Acarnania et viciait Leucas. Qui sacras Mis exercituum comites in primis studiosissime commemorat, ab ingenio Thucydidis hac etiam in parte multum diversus, Herodotus binant," habet ’Aacr9viïva, VIL 22 1. et Hip- pomacbum Maudit» 063901. 1X. 57. Acarnani quoque, quod fatendum est, non disconvenit Amphilyti nomen: Ksinrm r61 Geohlrou Acarnanis nominat Thuçyd. Il. cap. 102. Sed multo tamen plures Attici nabis, nec mirum, inactue- runt 9491101008701. Quando itaque qui bene aminatus accessit Pisistratum Amphilytus, Platonis Socrati dicitur in Theage p. 124. a. (quad Pauli. Leapardus iam animadvertit En. V11. c. 7.) d 514130116; ’Auæikvroç: ’Aûmmïoç autem Clerc. Alex. Strom. I. p. 598, 21. ubi notat Hudsonus; his ego quidem testibus fidere malim, quam descriptoribus Co- dicum Heradoti ,- suspicatus-Aeharnensem fuisse Amphily- tum , atque adeo dcdisse Nostrum ’AuŒÏÂUTOÇ 0’ 31350:9" xi ç, sut si quia illud ab morem praeferat Ionicum, J 31:00:9- 1: 15;. Inventum Eustathio et 3409...... «qui et; "la" 319036191 .- ad 0d. H’. p. 271 , 46. [p. 1570. cd. 110111.] alia quaedam idem habet huius formae rarissima. ’Aaœ9valv et 317029111); et alibi permutata sont a librariis , et in Luciani e1121-0119. Ain. V1]. T. 111.11. 297. ubi conflatum e duplici lectione , quad

74 .ADNiOTA-TIONES libri pmebent scripti , ’Axaçmmi; et ’Axœçmmiç. Bene mœ nenti Guida debnerat obœmperari: ver-a enim est pmcul dubio lectio, 9’ nanti; 9’ iAzupvtôç, qui Acharnis a patte miam: in urbem 3m: math iranien : sic corrigo vulgatum aïno: noti sunt ’Axuçvmoi 3m. VAL C K. - Gronovium vide, et Themistium Or. HI. p. 46. WESS. - ’Axagvolv, sive ionien idiomate ’Auaçuiv, perinde ac ’Axapnôç, de Atticae populo olim dici solitum œnsuit Gronov. provoeans etiam Gemme Tragici Hippolyt. vs. 22. S. 19 seq. "E5512": 3’ o’ 80’)»; etc.) Responaum barioli Actio- ni se memoriae obtulit, cum thynnorum pisœtioni, cultissime descriptae, subderet Histor. daim. XV. 5. 063963 - - - and ’Eptrçnïç 700w; 704511 au) NaÉEm, narrai No; ri; Swing r5; romain; araflvrtç , gant l’Hec’îoro’; fi un) ah)»: Mymm. No- runt haec et tutantur tu": Entn’enscs, lm Natif, hac pis- cation: insignes, ut Herodotus et alii teltantur. Sic Gillius et Gesnerus, minime eius sententiam , ut dicam leniuime, ado œcuti. Entriensihus , ait , Naxiisque et Atheniensibus ex finit: eiusmodi thynnorum capturae usu venim, quae Hercdotuseatque alii litœris prodiderint. Atheru’emibus, inquam, qui excidisse videntur, nisi si scribentis obliüo- ne sin: neglecti. Hoc obîœr. WESS. - Perspecle Schnei- deru; ad Aeliani Iocum citatum monuit, respici ver-hum tunvzüsn, quod de populis dicitur, qui thynnorum instar quasi verriculo capiuntur. Conf. Valck. ad Hemd. HI. :4 . S. 9 CÀP. LXIII. l. envahir 16 manip») «944843! optime vir clariss. [Gronom contra Galeum, aman»). corrigentem] deîendit , quem ad Arriani Exped. Alex. I. I 9. consulere opportunum erit. WESS. - Conf. Hermi. III. 64, 25. ad quem Iocum Gron. pmvoœvit. S. . 1;. rsrçaunfm hm) Leve videbitur, notandum tamen; sollemne Ionibus esse i’my, idque hoc in lihro nonnun- quum, veluti c. 51. 71. etc. sed frequentius iam: scribi; in aliis prius esse crebrius. Quae mihi discrepantia amanuensium, non scriptoris arbitratu accidisse visa semper fuit. WES S. - At, quod Homero licitum fuit, augmenm verborum mode adiicere, modo negligere; eamdem, puto, venîam sibi sumere Herodotus potuit. S. e 1 3. mû nimbait hua-reg) H. Stephamu veœrem scripturam ,

AD HERODOT.I.62-65. 75 utoratio lenior curreret, mutavit. In Parisino hon-m li- , brarius, supra scripte sigmate, idem fartasse atque ille arbitratus , ont cette scriptionis peccatum esse corrigendum. Salve res erit, modo infinitivi , quae Grorum’i opinio, imperantium vicem fungantur. Saepissime hoc genus nosœr .nmavit, lib. IV. 126. on; 3è "si; un) «aurifiera: and"; noix:- du: sic libri mssti et Eustathius, e quibus et VIL 159. ou) 32 mi flouais": refingendum erit. Küsterum in Clerici Biblio- theca, alia omnia amplexum, ardor obloquendi a vero avertit. WESS. - At adiectum h. l. verbum sandow-z; non sinit. nos nunc de infinitive notione imperativi posi- to cogitait. Quin potins agnoscamus hic idem nivamwtuç sive ennuages genus, de quo supra ad cap. 27 , 18. dixi-

CÂP. LXIV. [7 seqq. i; Naiêov’ aux) yaËç mais," etc.) Commodius in hune modum distinguetur matin: E; Naiëov. mus.un) voie nain" 0’ Hua-Input"; urtnçfibm S. - - - Awïœ’flui * 7’99]? l M (sive avec? n) in ruiniez i 13v fieu Afin, (scil. marsupi- 1lmroi, saligot; (scil. mirait) in 15v Aoyc’mr. Ad haec etiam De- lum insulam (subegerat,) quum en: oruuli responso purgavit. aï no. manigaf 33 535) Io. Meursium correptum [a Gronov. nollem: Fadem scripsît in Pisistrato cap. 8. quae Nostcr. Eleganter atque ad hune Iocum obportune Thuqydides HI. 104. imam: [LEV Mie un) Harle-rentre; a. flipots»; «90’159!» nui-nib «à; Érato", à»: gray dard r95 iam? ictuçnïro si; dm. Verbis dîscrepnt; in lustrandae insulae rifibus et mode discordia nulla.1 5. sus-ni lmnmu’àm) W E Vetus S inter-pies S. i’Mæmmnîz’m l ex coniectura, quae absurdn minime est. Alcmaeouidae omnes Athenis 0b Pisistmtidarum tyrannidem excesserunt, civiumque plures secum traxere, sicuti lib. V. 62. uba- rius conmemorat. Ducem non nego Megaclcm. fuisse, uni- versae tamen gentis potion mentio. Praeclare Plutarchus in Salon exti’emo: 5 Mât! Meyuuhï; 659:3; gaur: parai 151 470.4» ’AÀuMutmwîô’v. WESS. CAP. LXV. 4. à) nie Mon-u) Confer Pausaniam lib.lll. 3. Nœtrum aemulantem, nec dextre tamen suis partibus functum.»WESS. --- Quem Hcgesiclen Hemdo- tus nominat, is Spartanis Agecieles crat, pater Aristonis, qui c. 67 , 5. memoratur. S.

’fi .ADNOTATIONES 9. Ed"!!! 02195114111101) Peregrinis intolerabiles Interpres. "Amant, obstinant, «indemne: omnes illi , qui peregrinos iure eomnacii culottant , eorumque comociationem atque aditum recuisant. De Britannia Diodorus V. 21. du 33 r6 143v 7mm irradiants; bina Emma; dominiez. Bine aimant Éros»- am Lucien. H. V. Il. 27. et iman-ra :6101 mi 911916311 Phil. 111d. Leg. ad Coi. p. 1015. c. homines gentesque, omne l’ami- liaritatis genus detrectantes. Poèybii ivtfl’lmgiæ 75v lavoir de ’neglecto conmercii usu et accessu Etcerpt. p. 1023. [lib. XVl. 29 , 12. nostrae ed.] hue pertinet, sicuti humas qui; mi; Tania; infra c. 68. et 185. in aliam partem. W ESS. I- Conf. Lexic. Polyb. in ’Aluëta. S. 14. ono’om) Potuisset vir clariss. aliud robur Cod. Flo- rmtino addere ex Apollon. Rhod. l. 162. rdv Ath la «mais Av and une; imam: et ex principe Poëta , a criticis veteribus ibi lmdato, Iliad. H’. 11.4. ne z’. 150. In oraculi venu tertio; [L 16.] si me»... iustum est. Themistius sibi non constat, fartasse aliorum culpa. Tametsi Orne. xxx. pria. cipio, nunc quidem il and i113" scriptum inveniatur, in sequentibus bis terve «in ab ora-mu, il 9:6; si irienne; sir. Fuit autem Pythiae id responsum multo celeberrimum , et , si Plutarcho adv. Colot. pag. 1 1 16. F; fides , Ü rai; «ce Mloru’rmç aimyçuææîç insertum apud Spartanos. W ESS. [50. ai; Yards») Amas. de.) Vide Adn. ad c. 58, 7. 5.] 21. intrçnuio’uvrœ AsmBairw) Laborant haec premuntur- que insigni difiicultate, etsi Pausanias, lib. lll. 2. baud aliter, ac nos cum maxime, legerit. Labotas, sive Leoo botes, ex regis Eurystenidarum familia, fratris Lycnrgi (quippe Proclidae, nique ex alia gente) filins non fuit: si sororis filium dixeris, oberit Labotae actas, qua suae is tutelae erat, eum hic nasceretur. Praeterea Charilü, sive Cha’rilai, fratris Polydeclne filii, tuœlam Lycurgus, magne scriptorum consensu , administravit. Haec atque alia. Io. Meursius HerOdoto, uti œnset, manifeste ermnti, obiicit Regn. Lacordci cap. 9. et Misceu. Laon. Il. 5. Sequitur Meursium et amplius centum annis inter Labotae obitum et Lycurgi legislationem inœrcessisse contendit Bouherius, Diss. Herodol. c. 13. Cui equidem largiri debeo, si Apais- lodori, Clenæntis Ain. , Africain, Eusebii rationes eonstent, id verum videri. Ergo- ne Nestor erravit? Fieri potuit:

AI) HERODOT.I.65. 77 quamquam si consideretur accumta utriusque regiae t’a- miliae recensie, VIL 204. VIH. 151. res en ad credendum fit diflicilis. An qun’Mov cum vire Amplissimo refingen- dom, culpaque in librarios, qui nimis scioli 1114.1841?» eorrexerint, est referenda P Sic profecto in vade res erit, et Heredetus ab errere inmunis: vitium vero antiquissi- suum et Pausania prius; neque id mirandum, cum sue v iam tempera Philemon apud Porphyrium Quant. Hem. VIH. [V0]. l. Homeri Bernes. png. 11cm] de cerruptis Herodoti exemplaribus querelam moverit. Marshamus Cars. Chro- nol. p. 452. slism, et forte planiorem , ingressus medelae . rien fuit z. mutata vacum sede fuisse censet Aux. harpon. «30.015131; niv iuwoô, Boum. 3E magma.» Alldei’rlü, cum «set 4 tutorfliifiatris sui , Leobotas autan Spartanorum rez. Sunt sane huiuseemodi vocabulorum transpositiones non ’inso- 4 Jitae, neque oberit multum Leobetae Lycurgique actas. Certum est, de tempere Iegum latarum vitaeque Lycurgi 7ere principio antiques scripteres discerdiis distineri g ide ne eperesius estendatur, otium Meursius fecit. Constat pmeterea , Eunomum , legislatoris patreni , et fratrem Poly- dectem brave regni spatium habuisse: vixisseLeobetam diutissime, Doryssum nique Agesilaum , filium nepetem- que, exiguo intervalle, et rege Agesilao leges Spartanis -perlatas ex Pausania IlI. 2. Quae utique constate pesse videntur: opus enim mînxme est, ut Apollodori temporum, rationibus Noster adsentiatur, neque ut scripsisse censeutur, rege Leobota cenponendis legibus operam inpendisse Lycurgum: ad eius regnum tutela pertinet, quam Cre- ticum iter excepit deinde, que de praeter alios Strabo. WE S S. - Larcherus, in priere editione Herodoh’ in Gal- licum sermenem cenversi interpretationem Marshami secutus, in posteriore editione plane Charilli nomen in Iocum Leobotae vel Labotae substituere non dubitavit: cuius eonsilii rationes in Crane]. Hered. cap. xvu. p.489. seqq. exposuit. S. 25. imputiez; sur) remuaiâuç) Utrumque Glossae,Herodo- .teae explanant; unde Suidas, sed non sine pecœte, descri- Apsit, ut ad Glossaterem sue tempore docebitur. [Contl .Koen. ad Gregor. Dial. ion. 95.] Bene Payants de Lace- daemoniis moi mixez»; au) miras, humeriez; un) rut du a:

78 ADNOTATIONES Wüsm; lib. Il. 5, 1 1. proms, a Lycurgo Sparte! nis fuisse inpositos, Marshamus infitiatus fuit inprudenter. Nom-i patrocinium docte professusClar. est fac. Po. risorius ante leudabilem Gronovii operam ad Action. V. H. Hi. 1 7. Ceœrum surîmes tu? d’un mimas Coi. Remig. si n’- ayant fuerint, cupide probsrem: mores atque intitula indicant. Vide Il]. 99. et de Lycurgi post obitum divinis ho- noribus Nie. Damasœnum Exc. p. 449. WES S. CAP. LXVI. 4. airai n aussi» airbus) Sic VIL 1 56. ai 3? æaçawiu’ airai ri 1892m! au? ÏBWI. Et Diodorus V. 12. taxi ni; r! Bibi; nivs’ÈQunov sa) "si; 355m; miÈIiÔm’av: qui cum in modum saepe alias, ut ibi ostensum fuit. Adde Pull. Leepardum Ennemi. Vil. 7. WESS. 6. ammonium; ’Açxa’àaw agirent; tissu) Imitatur 21!ch dans de turris Babylonicae structoribus , and 8.3 916; man agonie-ana; imam; 11m1 in Euseln’i Pr. Bang. 1X. 1 4. Puta- bam "momon, Erotiano praceunte, Ionibus tantundem fuisse ac ummîv considerare, opinari, non sine centemtu quodaln. Nec alia mens doctissime Reiskio. Ansam dedit Hercdotus VIH. 1o. et huius libriic. 59. ubi Valckenarii animadversienem expende. WESS. - At aecedenœm eontemtul notionem ignora Erolianus. Conf. Adnot. ad cap. 915. si 33, 11311; cæsium) Ita multo post Carthaginien- ses, sed pari eventu , in Diodori lib. XX. 15. Susœpta in« 5felix haec , et tomeraria18. expeditio S. fuit nage Charillo,i docente Pausania III. 7. et VIH. 49. Calamitatem vere capti- verum Laconum alia in re Libanius tetigit Presphonet. ad Indien. p. 179. A. 5m; 7039 in gnan za’œpflalfur 73v Tona- rôv, ratina linoleum roi; "munies, mimant; ixomç: i. e. si interpretem audis, media: teneutes. At noli auscultnre; zoimug nihil aliud ac Nostro «13m, isto quidem oratorio loco. W E S S. 22. si; Uni»; ’Aônmfnç) Bene Minervae hune titulum in- stauravit Gronov. etsi in vocis origine errer inest. Constan- ter ’AM’av adpellat Pausanias, regique Alto acceptum refcrt , eblitus Homericum Iliad. 74’. 501. ln Strabon: VIH. pag. 595. [p. 588. n. cd. Cas.] ’AMiaç nomen habet ex doctorum coniecturis. De cenpedibus, quae inter templi do- noria Pausaniae aevo durabant, ipse lib. VIH. 47. W E33. -- Conf. Noslrum 1X. 7o, 17. S.

AD HEROiDOT. I. 66.67. 79 CAP. LXVII. 11. Enduro) Hemdoteum hoc, et Ionum more. Florentinus dialecti rationem non duxit, Inox quoque morion épia» aliaque inmutavit, quae tangenda non fuerant. Sustuli praeterea un, cui sedem inter «31-1; à; 953v concesserat. Nom turbat orationem , neque praesi- ’ dium accipitex cap. 155. fliv «guinv 571m, quippe plane diverse. Beiskius , retineri si debeat, mavult iman" un «du; i: 956v , et nouæâv ad structuram adsciscit: posset geminnm videri Sophocleum Trachin. 665. «en si nisi: agi; «dm nini- ms , nisi discreparet recte expensum. WES S. - Ad ni! i; 926v nulle incommode 336v intelligi poterit, sive zonzon; malueris , nomen ex cognato verbe repetitum. Conf. quae ad I. 109, 2. menemus. S. 15. Twist Muet; s’y) zaiw) Cl. Pauw T5761 huit-3 in) amen: cui Reiskius consentit, Muni tamen scribans. Aliter Peëta as. H’. 1 2 1. si”; irien p.21 9s1M’9553n mon? a.) zain: rigolera" - - - WESS. 17. and nias; sinisons) Rixantur nimis quam fuerat ex usu Gronovius et Küsterus ; in adnetationihus ille, hic in Bibi. Vet. et Bec. T. V. p. 405. Cui bene? . Scri- ptor ipse [c. 68, 18.] 1’311 sinuera: un) veiner, incudem et malleum, esse 1’31! nier» au? 16v ainirwov ait, quad malleus in- eudem feriat, et incus vicissim malleum repellat: id fieri solere, ofiicinae ferrariae adspectu omnes et sono edocent; et utrumque H. Stephanus et Chytraeus dudum monuerunt. Tibre; in oraculi ambegibus atque ex vi quadam originis malien": non male; animas, quia eius ictum repellit, incudem exprimere aptes est: nïa’ in) fluant, ferrum, quod mallco super inonde tunditur. Que in explicatione ab Ha-odoti sententia non deflexit Pausanias HI. 5. p. 210. WESS. 19. Tain; foiraifiisiaç ira-y) Corn. de Pauw reponehat TE- yin; intraip’p’oiov 3521, Tegeae auxiliatorem habebis tibi, de auxi- liatore, cuius tamen notitia requirebntur, ipso tacens. WESS. - Auxiliaterem Pavius Orestem intellexcrit- At hune non Tegeae, sed contra Tegeam, auxiliatorem desi- dernbant Spartani. Itaqne Aem. Portus in Lex. ion. versionem Vallae secutus ait: ,,’Emra’iicôoç apud Herodot. non pro ,,auziliatore (ut passim apud Poëtam) accipitur, sed pro

80 ADNOTATIONES "picton. 5 Nec ita male. Nempe verbum influais, indeque derivatum nomen 171111.03, eique geminum imru’lloioç’, mediam habet significationem , cum strepitu aecedere, adstra- pere, ut in fragm. Sophoclis apud Athen. VIL 277. b. Itaque, fere ut 8011063, de ce dicitur qui cum strepitu et impetu adest, sive ad opens ferendam arnica, sive ad depellendurn bastera; quemadmodum et de ce qui vel adplaudit arnica, vel insulta: bosti. Caeterum , quum et verbum istud, et nomen, cum dative casa potins, quam cum genitivo censtruatur, re- .ctius fortasse Tws’ t1; scribetur: que ducit scriptum codicis Vessiani apud Steph. Byz. in Thon. NaIn eppidi huius nomen non solum in singulari numere efl’erebatur ,verum etiam in plurali. Sic cette êv Tuba; ait Archestratus apud Athen. III. 1 1 2. b.» S. [20. timing» rif; s’Esupt’noç .682. inane! etc.) Haec Gram. sic convertit, nihilo minus inventione abstinuerunt, absurde promus: quum interpretationem mirer a Wess. abaque notatione servatam esse. Recte ad sententiam Valla: nihilo minus inventione finstrabantur. Ad verbum H. Stephanus .- nihilo minus ab inventione aireront. Larcherus vertit, quasi in Graecis esset, in Min" simixorro si; imine. 5.] 21 seq. 1’; si; 35 Aixnç, «in dyaûosryô’v) Prescribitur a Pa- vie et Iieiskio s’ç mi: praestare aut Io; 1:5: ont i; 3. Sic enim usu receptum esse. Contra veniunt schedae Florentine 1V. 1 2. 1 60. et 166. ubi Gronov. tum reliquae omnes V. 51. El- rlipsis deiectui mederi potest. De Spartanerum Agathoërgis, Ruhnkenius ad Timaeum et decterum alii ad Hesychiurn. WESS. - ln i; a; ellipsin dent. Par-tus statuit huiusmodi , i; imîvov fris xço’rov 06, ad illud tempus que. Quidni dicamus, ë; in ista formula pre En; usurpari , adeoque regimen huius particulae aemulari. Quidquid sit, de Herodoti usa dubitari non debet. Lecis a Ï’Vess. citatis adiici poterunt III. 51, 11. V. 86, 14. etc. S. 26. bertha) Sic lib. VIII. 7l. un) infimes mistral mirer: at VII. 56. buvois-a; 063M: xpo’yov, discordibus msstis et littoram iteratam recusantibus, Suida non dissentîente. Hippocra- tis Codd. in Ienico verbe aheunt in partes itidem, uti F05- sius conmonstravit. Vide Apollonii Mimi. I. 589. interpro- tes, etAPaull. Leopardurn Emend. lib. I. 24. WESS. --- Conf. Koen. et Schaef. ad Gregor. Dial. ion. S. 92. S.

AD flanc 1101.1. 67. sa, a: CAP. LXVIII. 6. a gamme) Faber maria: vetus înterpres; Heresbachius ferrarius , insecutique editores. Grorwv; sine Icaussa œrarEum praetulit. Dudum est, cum Pausanias III. 3. doceret, oflicinam ferrariam fuisse, in quem Lichas penetraverit, minime neglecta notionis eius ratione. Patefacît id quoque res ipsa eiusque series. Poilu: VU. 106. panaméen! 3E au? 73 risnpw’enr Ê’Àeyov, au? xœmlœç, "à; 16v flâner êpufom’mç, quorum ultima sunt Aristotelis de Poèlic. Art. cap. 25. p. 256. Confer Fragmenta Pythagor. p. 706. Ed. Gal. Schol. in Apollon. Rhod. I. 450, et Aemil. Forum! ad Xenophontcm p. 1 178. et de Orestis corpore, cu- bita longitudinis hahenle sept8111 Philostratum Heroic. I. 2. p. 668. tum A. Gellium N. A. III. 10. cui Nosterl propter llud litteris , tametsi ex Spartanorum sermonibus ,t proditum , homo fabulator. WESS. . , 7 seq. q’H nov aï» - - - Eûaîuuuêzç) Haec minus sincere scripta prestant in Etymolog. M. p. 454, 28. VALCK. 1 1. la? ,uh ytvs’cvoa) Si faverent codiées, praeferrem eltn3amoôvç www môme? ut’êomç ivûçaîmvç rôv vuv, nulles us- piainfuisse. lib. Il. c. 91. un? a’z’Mm unîamî 1411341451; «nous. «au. Opinio non absurda fabri ferrarii Tcgeatae nitebatur en propemodum ratione, quàm Celsi verbis apud Origan. 1V. p. 2mn exprimas: ri mini «’52 un) ywovtvau mû Jnu un) fou-0m. Simillima dantur Epicuri: istam aima-dm, valde probatam Palaephato , expugnare nititufi Plutarchus T. Il. p. 752. 1). VALC K. - At recte in vulgatam consentiunt libri. lutina formula A») uëv, particule. .442, Herodoteo more pro vulgata pub ponîtur: de qua particula idem Valoir. cui h. l. suspecta fuit, recte praecepit ad III. 99, 7. ubi ahane? En; M7; juin: votés": purique mode HI. 66, 14 seq. faim; Jv m; Mir etc. Caetcrum conf. Il]. 1 5 , 5. ibique n°4 tamia.20. 15m in.) «flua-n) S. Aldinum ’ . à»?- «une:- ’ Sophocle: verum praestnret Antig. vs. 605. aimant - - - minai-u oâzuëvuv êw) «Juan alan-erra, nisi alia in te occupùretur, et in formulae un val-input veteres. Responsum Pythiae apud Actian. Var. Hist. 1H. 45. au) «Eux 33mn; 373 minant Baba. Manetho V. 57. ’Evû’ rainurant-malart ami wîn’ t’a) rhum-i 3m43. tRefer hue, ut alia pmeterèantur, Invenalis Sat. XV.Hercdot. 165. T.I V. F

sa ADÈOTATIONES Ast homini ferrant leude inonde nefanda produise parum est. - - - WES S. 26. innûoô’ro «(19’ min Ëxslîo’vroç) Reiskio, si (gélifia: hic." significet locare pro certa mercede , negans particuln fis: fait supervacanea. Non accedo. Vent enim Paume, haec eodem citans I. 75. ’Enwhôro, conducere cupiebat et cona- quur. Quo modo sacpe cultissimus quisque. Noster Il]. 53. Ê Mir fispfaviçoç infus" i; nil! Ktçmipuv. et cap. 1 59. 5110615110! r17; xÀflW’SOÇ , un) aôrfiv «ponwôv alvine. Utrobique conclus et voluntas [pro ipsa notione] indicatur, sicuti et cap. seq. murât «Mm-o. [et c. 165, 2.] Vide Io. Taylor ad Lysiam p. 11.6. Valkenarium in Euripid. Phocru’u. vs. 1406. et Pauli. Leopardum Emend. VIL 7. WESS. CAP. LXIX. 2. former: i; 2749m etc.) Hinc Messe- niorum exprohratio in Lacedaemonios, a Croeso, Graecosi Asiae incolas premenœ, donis illectos, et primos omnium, Reflet.» r: mini; 3590; irlnthvr: flûtiau 01Mo; BupBœ’pm figui- nuç in Pausaniae lib. IV. 5. Addunt alii, missum et Eu- ryhatum fuisse ad milites conducendos, sed ad Cyrunt 4 omni cum pecunia perfide tmnsiisse apud Suidam in Ed- gdBog-oç.1 1. à? aZws’Mv imxnpmün’n) W Aherrat E SliberArchiep. S. - Infra c. 99. 31’ «influai 32 faim xfiîf’dh VU. 205. Aimant; 31’ 037. MM: ai; etc. Alcidamas Or. Ulyss. p. 185. 10430711; 3d ru- ozirou smog, gal mi 35’ oiyyin. Strabo XV. p. 1040. n. ni; 3! ButNiËn couina 34’ œ’YyÉMv. Sed desino. WESS. [16. 75.1va obtura) Vide ad c. 68, 26. notata. 5.] 18; Ëv 64mm) Hoc de Laconicae monte et Apolline Py. thaeo. Croesique auto , Pauàanias III. 1o. WESS. CÀP. LXX. [5. 6618M!!!) ème; hic non mode unie malin. dicuntur, ut vulgo intelligunt; sed cuiuslibet generis figura, animalium, florum , fructuum, etc. Sic 65a, I. 205, 11. et 12. et alibi. Sic idem 6.53m apud Afin». V. 197. b. 5.] 7. dumping xupt’ovrœ aïyov) De eodem cratere HI. 47. r8! in» Kpofflp. Alain: dedernt 51’701! hoc loco, quemadmodum c. 166 et 170. Mutavit Stephanus ont scriptum secutus Cod. out Ionum hnud esse arbitratus; quod utique secus habet. Neglectae «défia-mg I cumulum congessit Porta. W E33. - Ann. Paru; in Lex. ion. sub voce aüëimç. S.

111) 1131101101: 1.59171. 81 116.3; ri *H 111711) Verum est iustumque. [conf. Var. Lect. Vide 1V. ’88. et 152. Apuleius Florid. p. 55°. En» ocra 6mm"; Iunonis antiquilus fanu’geratum: id fanum’secun- dumJitom, si recta recordor, viginti haud. amplius stadii: oppido abat ; ibi donarium fieu perquam opulentum. Sic ille de Samiorum Banco. WESS. CAP.LXXI. 7. 32 811111115) Minutae voces, Herodo- teae tamen , forsan e codicibus, ex Athemuo certe HI. p. 78. n. restitui poterunt: 15 811111.11? , qui 33 if 413911; "mireur "91115151110111 «11911119113111; Similiter lib. VIL c. 10. au; à, a: 811021117, Mina; 52’ 133911; Hem-215100111 mutin! (imbattu; si 21111014; Nostro loco, ni fuerat elisum a proxime praeceb dentibus literie. VALCK. 1 1 . 7511591111 37591171; 791175513111) Fatentur Ferme, 75’]! 7121 Inti. p.201; 81.17111 1111i rœürnv 7911756" , magis ex Ionum consuetudine, lib. 1X. 12 1. Q1111 etiam de mussa immm’rœm gang; 311? fin «ri; 941.5111; 711:qu Xenophonti grainai VIL p. 197. a. Quod Athanaeus vero exscripsit 91-16; 3è, 1111m; 117x oing malar- au, id illi privnm est et reliuquendum. Variat et alia, atque adversos experitur Codd. omnes. Noster autem sibi contrarius non est, quando c. 1 55. 02’191 3è 11111111 1111111611111. vina Penne nddictiores sunt. Olim paupères erant et tenui victu contenti: Cyri et insecutorum principum Victorine potentiam et divitias; opes , ut fit, luxum pepererunt. Lege Strabonem XV. p. 1068. [p. 755. cd. Cam] WESS. CAP. LXXII. 9. 510" ,u.ëv Engin; Karnak au; abattait) Sic Eustathius, msstis consentiens. Cor». tamen de Pan. au: 21191111; aut 14111711341111; crama mallet. Potuerat profecto alterutro Noster defungi, ut c. 76. Nunc pmegnans ratio nulla delendi est. Tractum illum, quem in Pon- tum demergens Hnlys radit, Eupiuv, ’Anopôw , wamglav saepe adpellitant Apollon. Rhod. Il. 947. 966. ubi docte Cri- tici Graeci, Dioryys. Perieg. va. 735. Adi et Gronov. Il. 104. [At ibi nihil quad hue specœt reperitur.] Max W11: mima: r17; ’An’nç 75 ç naira». W E33. 1 5. in) 32 aubain! 151-1; 15; 7515911; 111151-114- aimc’ng) Benejlo. En Gronovius [referente Iacobo filio , in Nota ad h. 1.] haec p11» renthesi includenda , aut maiore distinctionis nota ab inse- quentibus seiungenda, arbitratus fait. Aôxûv, cernait, 311811. un: meatus Nostro est, et terme etiam angusticnunctus, F 2

84". ADNOTAT-I-O-NES,. œifvicisque instar porrectus. De Bosporo Thracio IV. 85. 11.7. ne; a n17 flo’flüm, J aubain ni si 31’17"91; zénana-au. Consimi- liter-lstri , antequam in ostia scinditur , tenor, m7 rerum; calmis ibid. c. 89. Alibi 1113761111 r17; Xspeovn’ew adpellat Isthmum ab urbe Cardia ad Pactyam protensum , lib. V1. 56. et 16 sal- pirater 11:7 1111141119 Thermopylarum augustins, [VIL 225, 9.] ubi paullo crant luxions. Adderem Euripidis Elect. 1288. quaeque in Scholiis leguntur ad Sophoclis Oedi p. Colon. 6 8 8. si in obscure res miment. finit certe doctissimi W altheri correctio, qua citra necessitatem in: il 11674131 «in; r17: x1151»; in .Observat. Histor. et Critic. refinxit. Non agitur de termina Asiatiçae eius regionis, sed quo illa situ sit, ubi raditur ab amne Halye , et quam auguste a Ciliciae finibus in Pontum extendatur. Idem Cl. Reiskius pulcre vidit, stabiliturque his Scymni Chii, Asiae ad Amisum Ponti urbem 1751361 ne"? "en; «1675115 in" il; r31 ’Ia’a’mdv 1113.71» 311km. [Quibus cunctis in locis gruecum mixsiv commodissime latinum vocab. fau- ’ ces reddet] Max D. Heinsius 115’111; 8E 53117 1661.5191 etc. teste Inngermamw in Polluc. Il. 214. baud absurde quidem. In ipsa tractus longitudine, tametsi repetatur lib. Il. 54. nonnihil adhaeresco: sive enim diurno itineri stadia CL. uti lib. V. 55. sen cc. quemadmodum 1V. 101. contribueris, Asiae illa cervix in angustias, oppido arctas , concludetur. Neque Iatuit hoc Scymno Chia, qui vu. dierum itinere Asiae bas augustins, sive Pontuzn ab ora Ciliciae mariti- na disiungi ubi admonuerat, continuo i0 8’ E1631"; s’abat abyssin Aimer ’Ex rît; 191.1111711; m’m 6,142951 6381 si; 1161111. WESS. - Vide 317m: Chii Fragmenta cum Holstenii Notis ad Steph. Byz. a Ryekio edita , p. 580. extr. et 583. et in Hudsonii Geogr. Min. Vol. Il. p. 54. 813’141: quidem i in, Periplo maris mediœrranei , cap. de Cilicia, (p. 97. cd. Grau.) Herodoto adsentitur: Eratosthenes vero, teste J Strab. Il. p. 68. ed. Cas. tria millia stadiorum numerabat; p Plim’us lib. Vch. a. ducenta M. P. Caeterum consuli possunt quae in hune Hercdoti Iocum commentati sont Aca- demici Parisienses, De la. Barre, T. VIH. p. 552 seqq. et De la Nauze, T. XXXVI. Hist. de l’Acad. des Inscr. p. 65. Particulam 32, quum desideraverant viri docti, ignorant libri.. CAP. Vide LXXIII. ad 8.c. 17)." 59 11381131), 1 5 seq. Parum notata. refert, S. (En. . 5:

in" 111101015171... ’ fias, Il p’raeoptes,*an in. i111 membranis perpctua est discordia. E7101 tamen, si originem consideres , vetustior. Dixi 111 Diodor. XVII. 55. dixerunt et alii. In dv3951 vocabulo latere regis titulum, cuius obMuium fugitiviScythae de- trectaverint , Beiskius coniicit. Mihi tali nomine rexScytha cognitus minime est. Scytharum 1111.1131; 111311; nous alii sunt ac "11.1131; lib. IV. l 9. Inti 1510pr vannât; Arriaru’ 1114150. c. 29. Recurret alias 1M; «barri; et (bip 811112.11); etc. W E88. - At equidem h. l. 15v 1111de non taux cum 1133161, quum cum 211101km iunctum inœlligam z nempe d’un 1213151, quae si»: oiv3eô’r fuit ( in) 211110171111 r51 11111151.»; S. 15. 7117311; 1’01 111191311111) lta vetus interpres ex coniectu- en , Galeus, Barbeymcius Histor. F0211. Part. I. p. 46. (bru. de Pauw, Reiskius et Abbas Geinoz T. XVI. Connu. Acad. Im- script. p. 66. et merito: nam quae Noster [1. 2,1 subiungit, plures postulant pueras. Indignor itaque , mecum inpe- tu"; illis r[a Gronovio] inpactum, quibus puerorum mul- titude, ipso scriptore viam monstrante, potior visa fait. Mati , quorum auctoritas desiderabatur, adsunt. WESS. i 17. unifie" page!) Sic decuit. Kmal minon-a lib. 1X. 84. et 1111116; 11.1.9111; VII. 28. veteres schedae , postulante sermonis usu, dabunt. WESS. -- In nostra Var. Lect. perperam excusum n’admet nostri omnes:tt pro eo quod * .oportebat, auvfi’n. S. 18. Jouir 1611 1111m) Qui poterit hoc esse verum P Is 31731 du»; censetur, qui iracnndo animo est, sive in iront pronior. De Sulla Appianus, 3 3i1wmi r51: minant dv3951 fi and 71’va sium- o’çyàv 71161411113: tum de Sertorio , 1m) Mme 0,9115 n oings; 31’ 571111111; «111.11.11, Bell. Civil. lib. I. p. 6’92. et 700. [cap. 104 et 1 1 5. Alia loca, ubi idem Scriptor, He- rodotei styli aemulus, eodem formulé. utitur, dabit Index noster Graecitatis in Appian. voc. 5131119] Accedit Dia Cas- sius ex Cl. Heislcii indicio, T. I. p. 59. Edit. Noviss. 91111117 f! trMpoiÛmm 3’111; aux) d’un; Jçyûv 1511911, furore succensi 1111.1, dioqui in iracundiam etidm proni. Itaque and! «in in", qui irae minime indulget; qualis profecto, uti res declarnt ipsa , Cyaxares non fuit. Memini geminum videri lib. V. 1 24. 1b 7131M, à; 31615:, ’Ap1nuyo’çzç 1111174511 «in singe; vertique, non crut coupas mentis. At discrepat; nec Latins bene iprooedunt. Aristagoras mentis quidem coupas eut,

86 ADNOTATIONES sed in ngendis rebusfbrti a magna anima defectus, sive 11.19561 «à; ëxpoç..Ne longum faciaux, cum Cyaxm-es iram frenis coupescere baud valuerit, aupervacanea videtur magana vox pt tollenda. Macum sentit Abbas Geinozius. WESS. -- Negativae particulae , quam equidem cum Schœfi . eiîoere non dubitavi , patrocinium (referente Larchero in Notis) suscepit doctissimus Con], o’çyfiv ut in Auolgyli Prometh. 578. pro Wh accipiens, hominemque pusillo intelligens ingcnio : cui Werferus sufi’ragatur in Actis Phi- lol. Monac. Vol. I. p. 77. vocab. 6973 apud Ionicos inprimiu scriptores et poëtas de ingenio et indole frequentari monens, pluribusque prolatis exemplis demonatrans. Schacferus ad Gregor. Dialect. p. 532. in au: senœntia, delendam esse negativam , pératans , ortam esse voculam 01;); suspicatuv e duabus literis au a quibus incipit vocal). proxime se. quem. Vir doctus in Actis Semiuar. Philolog. Lips. Vol.1]; P. II. p. 281. provocans ad V. 1 1 2 , a. amv du Juge; interpretatur, ’iram non uincens, in: non temperans. Id veto gracce foret 0’975; 06x iyxçurn’ç. S. 20. ËBouMu’cuvn 15v «and «ou. etc.) Restitui, quod citra caumuu inmutatum fuerat. Vid. VIL 1 1,4. [Voluitç pute, VIL 10, 45. seqq.] VIH. 101. Neque displicuit maniai- çlï 305m: 0mm; ex Parisino. Habebat ohm-ac; quad illo verborum ordine displicere poterat. WESS. - Usitatiuo . utique aumône... dici tur , verho media , deliberandi notione: sed quoniam promiscuc activa etiam verbe Herodotus utin tut, conf. I. ne, 2. praesertim en notione quae hic obtinet, r: delibemta. dam-me, (veluti III. 84, 7. et 10. mm V1. 52 , 1 1. ancpiusque alibi :) activae verbi formata prima. dedi , nautiquam quidem apernens alteram scripturam. S: CÀP. LXXIV. [5. t’v 3E, and vwrouœxfnv) Év 33. œil: I b fait? dînai; mixai; , vel t’y 31 mérou; rad"; 14060:4. Quam vend vantaux!» dicit, ea ipsa pugna est, de qua mon: uberiuo verbe facit. 5.] 8 seq. «mima - - - 75v iniçm iEusznç Mura "n’a-ha etc.) Vulgi more satisque populariœr Nestor, quoties de salis celipsibus sermo est. ’Avr) iule"; nÊE s’ys’vzro, VII. 57. à 5ms» 6444::th Ë! ré? oüpuvê’, IX. l-O. Moverunt ca H. Dodwellum, ut Hcmdoto omnem sideralîs scientiae notitiam detraheret; quod ferxj .utcunquç, cui sine iusta ratione propositum,

AD HERODOT. I. 74. 87 patent: yerum gnssatur ulterius, Thaleh’que peritiam- utronomiae aufert, et, quem pracdîxerat salis defectum, talon: fuisse infitiatur: tenebras subito obortas fuisse, pas Tinte: e regionis tempestatisque exhalationibus observatis proe- dizerat, in Addend. ad Diss. de Qælis p.912. Qua re dum Thaleti astronomiae usum et scientiam adimit, adauget eiusdem cognitionem rerum naturalium adeo, ut nomi- nem eo in genere panem habuerit, habeatve. Quis enim regiônem aliquam ingressus conplures ante menses indi- cavit, indicabitve, quali vaporum exhalation aëris coco lique habitus obscurandus obnubilandusque stato die ait? Ita porto fides Eudemo apud Clementem Stromat. lib. l. p. 354. [ed. Pott. p. 221. cd. Sylb.] in Historia Astrono- miae, ancrerai, Plinio, Diogeni Laè’rtio,-Apuleio, et aliis pluribus, qui uuo 0re perhibent, Thaletem solis banc eclipsîn multo ante significasse, quum contigit, negatur. Verum constet en Herodoto ceterisque, uti oporœt. De auna , quo deliquium istud sol passus fuerit, maior con- 1entio et controversia. Plinius lib. Il. Histor. Nat. c. in. in annum Olymp. vam. 1.. refert: aunent Alex. in Olymp, x. circiter, ex coniectura. Utriusque sententiae oflicit tex Cyaxares, qui vitam in illas Olympiadum annos non prorogavit. Ciœro I. Divinat. c. 4g. salis a Thalete proedi- clam defectionem, Astyage regnnnte factam fuisse ait; idem alii dixerunt, contra Nostri descriptam rerum seriem , et ’lîquidissimum Eudenli testimonium. Serioœ sevo viri doctissimi Scaliger, Calvùius , Petuius, Ricoiolus, Usserilu, Newtonus defœtionis tempus et indagarunt et suas secuti temporum ratioues variis annis adligarunt. Examiuavit dissidentes horum opiniones Wgnolius T. Il. Chronol. p. 254. etc. aocurate, diemque defectioni ex an- bitratu constituit. In alia abiit, Vigmlii repudinta, neque eitra caussem, opinione. Boulin-ius Diss. Herod. c. 4. Am- plexus alia quoque est T. S. Baiems in Mentor. Scythicis, - insertis T. HI. Convientar. And. Petropolit. p. 528 ; cuius eximii viri quaestionis huius examen, cum cura institutum, minime displicuit; animi tamen pendeo, ad quos me adiungam, in tante conputantium dissensu, neque patitur adnotationum brevitas uberiorem excursum. WESS. -- Plus. quaedam lamineras exhiba, qui istum nolis de-

Vas ADNOTATIONES fectum cum Petaoio, Harduino , Marshamo, BuhsrÏo, et Corsino, ad Olymp. xw. 4. id est, ad annum ante C. N. i597. refert. Ad annum ante C. N. 585. retulit Raina: in sua Herodoti editione; ad annum 61 o. refert Franc. Boily in Philosopb. Transact. uncccxn. p. 269 seqq. ut nuper ex No- vellis litent. Goetting. intellexi. Diligenter perpensis col- latisque cunctis momentis, quae ad illorum temporum rationes inenndas conducentizi ab Herodoto passim memorantur, Vir multis nomînibus illustris Volney in Chro- nologie d’Hérodote conforme à son texte p. 4 seqq. demeu- stratum ivit, agi hic de eo Solis defectu, qui in Pingni .Tabulis ad diem tertium menais februar. anni ante C. N. 625. refertur. S. . 16. infusai; n J RIME, aux) AuBlivm’oç) Verum est, quad Stanleius invAeschyli Pers. 526. et T. Faber lib. I. Epist..59. docuerunt, Cilicum rages Syennesis titulo omnes olim ad- pellatos fuisse. Vide V. 1 18. VIL 98. et ad Diodorurn Si- eulum XIV. 20. Labynsti nomen in Babylonis regibus itidem frequens, uti mox c.77. et 118. Ille, qui pacis arbi- ter et sequester Medos inter et Lydos fuit, est Nabuchodo- nosorus, qui et Nebucadneaar: congruunt temporum rationes. Poilu." haussais, uti max, [1. 18.] de comociata adfinitate loues probasse videntur. De Abder-itis et Demo- crito Simplicius de Coelo lib. III. pag. 150. ris «pansais ai ’ABSnpz’rm irraiAAœEn , 57mg and d Anuo’uçn’oç. Iunge Cl. Al- berti scholia in Hesychii ’EtaMaiEan-sç. WES S. 24. 1’; nîv dmxçmfnv) Damnanda terneritate Editor Ge- nevensis uncxvui. Stephani , Chytraei, Parti aliorumque coniecturam secutus, üifiwp’ëollml publicavit. Vulgatum masto- .rum auctoritate munitum est, illis praeterea, quae viri doctissimi 1:. Vossius et Inc. Cromwius in medium depu- suerunt. ’E: imvofuv Cam. de Pauw aeque pravum. Sala durat controversia, quid dmxpoliir? Ios. Scaliger Castigat. in Hippocrat. de vulmibus capitis, principio , Hic, inquit, si 5.1467490151 est «sursatura. interior brachii, qua. contingunt se dune partes interiores brachii, cum angulum faciunt. Quae ibi adduntur ex medicorum principe, illam non stabil-iunt -vocabuli notionem , sed su perficiei quamdam aequabilita. tcm. si damois infos calvariae laevis est superficies, ut bene Foësius. In Aeschinis Dialog. 1H. 1 5. MISE dur-mu 145m

in annone 12.1; 74..-75. - a cg 1:7; Jumping, bene .redditur, neque attingunt haec superficiem. Ad quem modum si cum Rev. Horreo insinuants: i; ’niv immolât; verteris in summa. ente, seu cutis superficie, uti equidem interpretanduin censeo, cessabit, si quae monta fuit, ldilficultas. Tacitus simili in ritu Ann. X11. 47. [cui ictu eruorem eliciunt. Alia Vossius ad Melam , Il. 1. [p. 66 8.] alia Gronovius, quae ipsis reliuquo. WES S. -- Utique Gronovio et absurdam interpretationem, et rusti’ea convi- cia in vires doctos h. l. coniecta , relinquamus! S. » CAP. LXXV. 5. si "garnîmes; i1? nées-ac) signifia", quod bis liberaliter adstructum fuit, recte abest. Vide Gronov. [imine Var. Lect. vide,] et Adnotat. ad Diodor. XIV. l 12. WESS. [9. saurai rai; iodera; modem) Pro eo quod in versione po- luî, pontibus eisqqui ibi nant, rectius fuerat, qui ibi suint, vel , qui nunc ibi sunt , ut Larch. et W yttenb. (Select. Hi. storic. Graec. p. 550.) intelligebant, collatis viciais verbis mi qui! 3d rivai - - roi; Modem; rendras. 5.] 10. si; 32 ci «and; A579; ’Enuîvuv) Etsi Noster Graecorum hune rumorem spreverit, amplexi dein cum alii suint, uti Apollodorus in Diogene Laè’rt. I. 38. , Lucianus Hipp. c. a. [T. Il]. pag. 68. ed. Amst.] aliique, de quibus pro He- rodoto ad eum Samosatensis Iocum Cl. Gesnerus erudite. WESS. [ l 5. i5 dçimçîç galgal; flaflas) Scilîcet adverso fluvio, quo eommodiorem ad traiiciendum Iocum invenirent, littus legentes , fluvium a laeva habuerunt. 5.] . [18. dans, air 16 ergoté-6223m i3ç. mai vairon M304, de.) W yttenbachium secutus eram , qui comauztrpost in»; inter. posito (quod ignorant alii) orationi consultum existimar vent, bac sententia: ut fluvius, si a. targe sumeret (i. e. practerlaberetur) castra eodem loco manentia, (lâguuéyu,) hac parte supefiore (aman) se convertens in fossam etc. De sententia equidem nihil repugno: sed de dîstinctione in. ter in»; et aîv interserta , nollem factum. Nusquam , quod meminerim , particulam aîv notione coniunctionis si mon pat Noster; quae illi Êv, si vel s’aèv est. Arcte iunctae particulae 3m; a, cum coniunctivo vel cum potentiali modo constructae, ut I. 99 , 9. et saepius alibi, nudezut signifiant: neque ad sententiam alia particula hic desideraba-u

l 90 ADNOTATIONES tur. Structural enim orationis, abiecto post au; combinats, in hune modum procedens facile intelligitur, in: 0’ aro- 1amdç, mais? - - - imprime; in 163v simulais hues», M89: r0. «pondaison aussi vairon, aux) «un; irBu’Mo: i; roi siffliez, traça- uuBo’usvaç r3 "farinées. Quart nec opus fuit , inserta r: particula falcire ontionem , quod Schaferus fecit , sic edens: du»; siv ni ne. 539. a. r. kawa: , ruais-y n saurai 113v 3:69. etc. 5.] CAP. LXXVI. 4 sa]. aussi manieras - - - Faim sur scrutin!) mm!" praestaret. Praedicatur de regione Pteria , quae in finibus Sinopes ad Pontum. Steph. Byz. in: and 1111qu «du; 2111.5733, ex hoc, opiner, Nostri loco. Pte» riorum arbis inox mentio erit. WES S. - Adoptare viri docti emendationem non dubitavi. Quid deœperit librarios , mais"! scribentes , facile adpanet. Nec vero in finibus Simpes sitam Pteriam Herodotus ait , sed et adverso, e re- gionefere SinoPae. S. 1 1. reis 33 iEsÀanimv imitas "Il! Hardy) Est, cui finishs" glossatoris videtur, me dissentiente: putes simile esse lib. VIH. 106. si; 33 13 racinaux - - - 39ml d Baroud; i7) rai; 19,1’- mg: discrepat tamen , ut quisque videt. Hoc specta , Vll. l 05. 29611901; 17mg 6411450411 traumatisa t’ai fait iEMa’Soz. Resti- tui ex schedarum consensione au; goum. Plures Cyrus mi- ait, sicuti c. 141. traditur, ubi ultro loues postulant, quod hic negant Gym. WESS. 1 7. marina" damnâtes MMÆv) Media vox perpenm prac- teritur. Vide c. 82. et illud III. 1 1. ubi plenius , and m- eo’vrm i5 siums-feus fait! «remaniions 7715913. rondis: nain prac- positionem quod Arch. et Vind. omittant isthic , caussa caret. W E S S. CÀP. LXXVII. 1. Kçoî’soç SE, punch); etc.) Latins , Crocsus reprehensus propter sans copias, non probo. A quo enim reprehensus? lmmo vero ipse semel: incusabat , quod copiarum numero longeinferior congressus cum Persarum nage esset. Melius Stephanus et Portas, postulante verbi usu , causants enreitus sui paucitatem, sive potius, semct reprebendens ac incusans. Statim «in taupin ternir Beiskii iussu impaire corrigendum foret, nisi si valide Noster re- sisteret. ’Earuisïro and. non aliud illi ac imbu. Ecce tibi VIL 5. émies?" and; J ils-7min: et cap. 5o. si; 3E imagé?" Mn". Consimiliter V11. 172. et IX. 52. tuin I. 84.

sa HERODOT. 1. 75-7s. 9. ioules?" machina. WESS. - Minets); non passiva- ont reciproca notione dicitur, sed activa, ut Il]. 13, 16. VIL , 146, 8. ltaque h. l. aocusativum regit, r6 «patinât»: ut sententia ad verbum haec ait , damnait, improbavit curoi- tam suum propter paucitatem: id est, conquestas est de sua exercitu, non quad minus fortîter pugnasset, sed quad. na- mero longe inferiorfaisset hostibus. S. 10. AaBvamç) Regum Babylaniomm ultimus, Croeso ad coërcendam Cyri adaugesoenœm potentiam faedere iuno ctus , et belli huius fartasse accasia. Beraso apud, Iosephara 131186va lib. 1. cant. Apion’. c. sa. Par caussa Amasin Ao- gyptium, bas in partes ut transiret,- inpulisse videtur. Loge Xenophontem VIH. Inst. Cyr. pag. 185. WESS.-v Commode Larcherus monuit,Lalgyneti nomen a Naknnedo I ’ nonnisi literarum l et n permutatiane, alias etiam baud infrequente, difl’erre. Caeterum cf. c. 74. et Xenoph. Cy- rop.CAP. V]. LÀ’X a , 711L1o. 5. S. curium) , Ut alibi saepius, hie etiam obliteravit Gronov. ionicam scribendi ratianem; et cap. 96. icoirsove libre Flor. in ioda-av transiit; cum paulo post incantons; intactum relinquatur; alibi diamanta- fi; et âmesirfuw. Hic vera scribi malim: si in", Wliïflç roi; vomi; vinerions, item-t’ont; (nempe ri «niveau ) zanis-0m. Verbnm adhibuerunt Earipides et Lysias. VALC K. 5. i; mi; lêwluç TlNLMeiuv) Dubium est, praestet-ne filaient; an TsMin-uç, cum sermo de his caniectoribus . est. Cicero Divinat. I. 41. Telnæssus in Caria est, qua in urbe excellit haraspicam disciplina. Habet et Straba TsMsio’s-w; , sive Tanne-n’as sium lib. X111. p. 93 5. [pag. 650. cd. Cas.] Art-iam, qui de bariolis et caniectoribus his diligentissime, Tsunami; Ezp. Alex. Il. 5. item Stephano Byz., Suidae atque aliis. Infra c. 84. eadem scripturae diversitas. Non adda plura. S. Bochartus in Chou. lib. I. 6. et Ezech. Spanhemias Diss. IX. de Usa et Praest. Numism. p. 563. abunde litaient satis. Verum fait tëmrtaç mutatas nolo. Non nescio, i; r51 ËWMI qua aliunde aroessita voce, defendi queat: at cur contartam seclabimur , ubi planissima et sine incili- bus munih via est? Vocabuli usum ex Graecorum maribus in luce posuerunt Viri Cl. T. Hemsterhasius et linim- lenias ad Timoei lexie. p. .81. [135. 109. cd. sec.].WESS.

"g: "ADNOTATIONES. ’- Prape me abesse, ut istud i; 15v 15.7.11.» probem , in Var. Lect. professus sum; idque quum ab codicum auctoritatem, tum hoc ipso, quad paulla insolentius dictum videri patent. S. CAP. LXXIX. 4. Jeux: 71’95de si civets) E1: usu’suo esse. Infra IV. 11. si; haussas... flpîyna si". VIL 12. raina sans»! si 913.1957141; zinc: ergots-surdent, conperit promus sibi consultant non esse Graeciae bellum inferre. Quae Floren- tini imperio max vetere possessione evertuntur, defendi non debent. WESS. . 9 seq. rayai MEN - - - si si; mira; ana-1135141) Date quidem potuerat 5g si l’axe rai «pinçure: «in si; mini; umâo’xss, pra- ut alibi dedit «in si; 59m. Sed ut hic, semel praeterea lo- uquitur VIH. 4. t’as) mirois-1 aussi 311’500 rai mineurs; 15v aug- fiu’çm vinifiant si si; mini uœreiduov. VALCK. 15. si 3è [Mixa scion sir «in: islam) Nihil in his mutai-i opartuit. marna», [quad amplecti non erubuit Gronov.] insuper habita Ionum more, ex éd ’1’er progenitum fuisse codicum alii declarantsEst illud in pugna eque- stri probatum. Poè’ta Odyss. 1’. 50. ave-faim»; au nier. 7mm! ’Avâgoéw poignardait. Cuius exempla Philostmtus Heroic. Il. .1 8. p. 690. and Maud maïas; dici Ynuv Euvsaa’xovro roi; siv- Spain. Sunt practerea rei equestris rudes et inperiti d’our- mi. Themistius ont. XXIII. pag. 285. A. au) 153 cicisnnp (16x a.) 69923:) ris larmxo’v. Atqui Lydi eo in genere practer ceteras excellebant, franciade: dynaste), uti bluter, sive oimras’rum, quemadmadum Philostratas Icon. lib. I. 17. pag. 788. ante quos’omnes Haniera emmagasinait. K’.

CÀP. LXXX. 4. nui"TM.oç euiisiywn) Amniive- rum43 nomen 1 reddiderunt . W Clareanus ES ad Livii S.XXXVII. v 58. et LeopardusEmend. VIl. 9. nequeinpediuntschedae veteres. Accedat Strabo, Herodoti testimonio usus lib. XllI. p. 928. [ p. 62 6. ed. Cas.] cum de Hermo, si; Êv au) J’Y)»; mais. M1 - - roumains; 3’ si 19:7; me) aïno: nia-unirent nia aniroi’g, si; p fliv aussi (taxation 531.3439301 9aiMrrœv, ai; ’Hço’soroç Giriv. Quae . Geographi tanta sunt obpartuniara , quanta certius nunc .adparet, bellissime aussi (humain «d’un afferme. Cl. Reiskias [et recta ille quidem] 0115511771771 multitudinis nuniero pingit. WESS. -’- De vœmplo Anima"; Mimi; sûr

ADHERODOT. I. 79,32. 93’ 355v conf. Strab. lib. ’xm. p. 575. cd. c... et Àpollon. and;

"1 9. un? fit cuMœMBuvo’mvoç intimai) Nimia et paene au: perstitiosa, qua in Medic. erat vir clarissimus; reverentia 1.in ontionem Nostri1 verbum125. , toti Graeciae ignotum S. , aîné»- I rau invexit, citra dubitationem negligentià librarii pro- gnatum. ’Anüncâau his libris frequens; nec aliubi, ne ah ipso quidem Florent. ad cum formam scribitur. L. Küste: rum, acerbius hoc de genere Biblioth. Vet. et Nov. Clarici T. V. p. 1.09. conquestum, missum facio. Candi adorent et speciem equum non ferre, sed reformidare, in pmelii huius enamtione Xenophon Inuit. lib. VIL [cap. 1 , 27.] pag. 176. s. et Polyaenus Strates. VIL 6 , 6. non prac- .

œrîcrunt.hip 7g; 315 1: au) W s’atïxz ES Naimlztcâm S. I É A0392) Parum refert hoc an 3;; m pmeoptes. [sed istud pmetulerit Herodo- tut] ïambe): 5mm. placitum olim , merito vir doctus [112131.] repudinvît 0b c. 155. if 03; imbu crpurnMn’uv. ’ Addere potuisset V1. 96. En) rœünv wçAnv Êmî’xov organdi- du. Quae mihi quidem a navibus ad cracheras stantibus, ÏMoerç, repetim non videntur: multo conmodius 16v mTv ad dictionis conplementum adsciscetur. Vide hoc Po- lybii En. Leg. pag. 1108. [lib. xvm. 28, 11.] and" I 31:4on «d’un raïs azurai 15v E5961," «gainant: et S. Lucas " Evàng. c. XIV. 7. fiat 5’qu ms; roi; murmurât; s’EsAs’yono. In Enripidis Hcracl. vs. 846. aliud requiritur. Val-ius enim un". Quod autem nonnulli pmeferunt libri J «1778;, ma- nifestas ex 6 A1183; natales habet, promu uti «aux. M’en; fragmentî Autocratis apud Aclian. de Animal. XII. 9. Auîô’v ao’gau genuerunt invitae, monitore I. Rutgersio Var. Lect. 11.!. WESS. - Proprius Hnodoto usus verbi 5m35!» se- j queute infinitivo. S. . CAP. LXXXI. 6. me... Bouôém) Non probo Bon- Hm, tumetsi Ionicae notae. Max c. 85. 320’145)»; Kçm’flg Bon- Mur æoNopxmôqa. VVES S. I CÂP.LXXXII. 5. me) guipon mnons’vw Gupinç) Vi- de Io. Meursium Miscell. Lacon. 1V. 1 3. Barbeyracium Histor. Foedcr. T. I. p. 50. De vocabuli variante scriptum dicerç mèmini ad Diodor. XIV. 44., de eadem Ruhnkènius ad Ti- maki hic. p. 54. [p. 74. cd. sec.] Kuanps’n vin; [1.8.] Cru: 4..

94 ’-ÀDNOTATIONES mû explicatione manifs satis est. WESS. - Pro roi K15- Sapa, quod proprium huius insulae nomen, I. 105. V11. 255. nunc 190119111 vin; dicere placuit Herodoto. S. no. 1min»; r: un) Xpo’unoç) Theseus in Stob. VIL p. 92. faire ’inuaz’înç MfluEl’ rô’v impaire» Amsîmmn’m, "du; mp- MaOOu’ç. ’Apnluv 3! 315°" lutina; un) Xpazm’ov. Vitium perspexit Gunerus, in corrigendo parum aberrons. Fuit, uti hic, 6min» au) Xço’moç. [’Avdmp and Xço’moç ex matis edidit Schow pag. 201.] Plutarchi ’Ayaîmç Meursius dudum re- ’formavit. De Othryade pmeclare Ti. Henuterhusin ad La. tian. Contemplant. c. un. WES S. 25. exondera; 101;; ’Arntm naguk) Frequentatur his in libris amuïra: , ubi de rogo rebusque (encre congestis sermo est. Hic, tametsi ex matis, ndrideme non debet. Valuît- ne 0thryades, viribus ac sanguine defectus, in unum A11- givorum corpora çoaœrvare P Belle Tlmeus in Stobaui, ’Oâçuaéînç «and; exuMdcæç, rûr 19).:va feintai! gnan- Non disparia Chryaermus in Plutarclü Forum. T. Il. p. 506. W28. MyovrzçES , aïS. un etc.) . Ut aliaquaedam Sophoclis et Eu- ripidis , quae legisse auspicor Athenis Hmdotum, expres- sît hune Iocum de Phoenissis Euripidae vs. 147 1 aeqq. à; 3’ fin; flçafnÀaIÏrmç, 01’ un: etc. Verbum au... izba", suppri- mîtur baud semel in simillîmo loco www. Vl. c. 35. 6 35mg t’y «on; 796; (boubou; 5’913; du", a; pair, à; 053m a?! 196mo hlm" a; ’Muvaînr - - - 1’079 8E, etc. Aliis suppleinentis

non31. du; indigemus. 33, la ri; :9130; etc.) NîaiVAL Chrysa’ms C [apudK. . Plutarch. l. c.] fouit, Amphyctiones, capti arbitrî, litent secundum Spartanos dederant. Priorem tamen victoria!!! sibi tribuerunt Argivi apud Pausaniam X. 9. Vindicarunt et sibi Lacedaemonii; unde (911950:71:10? apud eos «louvez, de quibus docti viri ex Alhemo ad Hesychium. WESS. 37. «en! oh 6119M; barda-mm.) Suum Hemdotus recepit. [nempe aîv particulam.] Platane in re obvia non uterer te» ne, nisi eodem illi in animo atqne coulis fuissent: franc» à wozmalmyv, (go-mg ’Amïu, m? orpa’nçav Matin", wplv «Û, maî- i’u dmmdmm etc. in Phaedone p. 89. c. [c. 58.] W ESS. 38. ml 3029 nonômç 9:98 "dru: ) C0nturbare ontionis seriem 7è; non latuît Reiukii sollertiam. [At neutiqualn

AD HERODOT. I. 82-84. 95 turbot, modo in parenthesi posita ista verba cogites. conf: ad I. 24 , 17. notata.] Non vidisse illud , saltem sbrevisse, Eustathium argumenta surit , Amîœmo’mz 3l, Vlmid’flift; a!" rôt (Nina voluit) du", mi umâmç requin. 1’36 1015111: nonçïv, ex Hercdoto, in Homer. p. 165 , 19. [1183. 125 , 5. cd. Bas.] Comam-ne veto ah bac de Argivis victoria Spartani pro- miserint, dubia in scriptorum dissensu res est, Plutarclu’ practer ceteros , Nostrum, sed clanculum , taxantis, Vit. Lysandri principio. Lege Io. Meursii Miscell. Lacon. I. 16. atque adde ex Philostrati Vit. Apollon. VIH. 6. p. 555. ubi Leonides «ont?! üæëp alvâçu’œç, ut amicis venerabilis et hostibus magis esset terrihilis: tum aîné tu mû si Sains: iz’ «in; 30,145, MIT» «me. il hl Auxou’çyrp r: mû ’IOs’rça: h. e. ia- ctat se Sparte; et gloriatur Leonidà non. minus quum etc. Do- ctus interpres a veto aberravit. W ESS. 42. cadrai? un il! fin (91’95’er etc.) De Othryadae exitu iterum discordia. Periisse Perilai , Alcenoris filii , manu Ar- givi feront in Pausan. Il. 20. Nicander in culto Epigrammaà " te cum Herodoto facit Anthol. IlI. 5. pag. 299. [Analect. Brunch. T. II. p. 2.] Sed partium patriaeque studio, uti nunc, plurimi olim a tramite auferebantur. WESS. - Exstat etiam in totam banc rem Epigramma , quad Simo- nidi tribuitur, in Anal. Brunch. T. I. p. 150. S. Cr! P. LXXXIÏ’. 5. ai; ov’ 1902x4930 Gronovium laudo. [790574. edentem.] Vide V. 62. VIH. 102. Amanuensium in ’ mewçtîv et 79904:»;va eminent lapsus, etiam in Thucydidis Il. 5. Arcem Sardianam Ti. Hamster-basins en luce circumdedit ad Lucian. Contempl. c. 9. ut nihil supra. WESS. 10. 15mm Mn’Mç, É ne in pour anôç) Et hoc bene. 11964 nm, si valeret, non primum, sed priorem Croeso regem signant, Scaligem Can. Isagog. HI. p. 520. animadverten- te. Eusebius babet in Chron. penultimum Hernclidarum regiae apud Lydos gentis Melcm. Sic Myrsili Candaulaeque aetatem anœvertit proxime. Verum multo hoc antiquior Melcs in fragmentis est Nie. Damasceni. Praeclare de Dio- ne Chrysost. Or. LXIV. p. 598.in refingendo regis huius et Mardi nomine meritus est Valesiu ad N. Danmceni E1» ’ en t. p. 442.WESS. f1 1. 16v Alma) Ma uscula litera Man-u dabant superiores editt. quasi p rium nomen esset. Ferebatur an-

96 .ADNOTAITIONE’s-A tem fabula, catulum leonis ex regis pellice natum esse. 5.] 12. Tsandm Êtnuraivrwv) Non tarant fluerai, sed omnicolores et interpretes portentorum; quae duo coniungun- tur a Cicerone de Divin. Il. c. 28. qui lib. Il. c. 5. Est, in-r quit, quidam Graecus culgaris in hotu: sententiam versus ; Be- ne qui caniicict , oatem hum: parhibebo optimum : Main-i; 7’ alga- mç, 5cm; (halât nadir. Theocritus, Eid. XXI. 82. 50; yalç oïv mais]: sural 18v n’as, 0570; signa? in" dvzlçonplraç. Tameui non ignorem, "Main", xçlmv, aunions", in talibus etiam. adbiberî ab Herodoto; una tamen mutina litera bic liben-- ter legerim: TIMnrriwv cime-aimer, à; etc. Dio Chrys. Or. XXXIV. p. 414. C. rai ni! 15v clavât! sixaifuv 3:7. Ornais divinatio conieclura. nititur, ultra quum progredi non point: Cid oero de Div. l. cap. 14. Sunt mihi ad manum loca’vetea rum,’in quibus roi; Slalom, zinnias vîdeantur substituenda. VALCK. - Insolens verbi usus originem suspicionibus praebet. Varias Bciskius ofiert, Miscellan. Lips. vol. VU; pag. 616. praeterque alias Siâuëæ’nm , docentibus , adprobat. Mihi expedita in hoc doctorum acumine omnia non sunt. Ampliabo , donec clarior e msstis lux. Leonem circum crois muros gestatum spectavit Apollonius Tyan. Epîst. LXXV. cum rixnntibus Sardianis, 6.0.27; 3è, inquit, «ou,» ramifiât: aigu. M’avri 70’va chauvin gigotois; WESS. - Verbum buccin-m tuentur libri omnes, nec satis comme video cur sollicitetur. Haud dissimili cette verbo imams in re simil-’ lima usus est Noster I. 78, 10. S. [16. marnâmes 700’100) 11min malebat Raisin. coll. cap. 144, 1 1. et III. 1 21 , 6. Sed potuit cum utrolibet casu con- ’ strui id verbum , neque bic obstant sequentes accusativi ,

18. 6 air 32; "remisa; mini; J Maiçîoç) Melius o drag cum. absolntePavie et Bciskio. Confer Xenophontempositi. VIL [cap.5.] 2.] Inst. - Q1. p. 180. ubi nonnulla diversitas. WESS. - Mireris nullo e cod. msto 9519; citari. Sic sane solet Noster. refît-av 3.; div 13v "Ann, I. 55, 8. ogre; 8.; 6 xuûufieiçJ. 55 , 5. 633 qui; 0579; 6 clown, I. 85, i5. et frcquenter alias. Pronomini antiam «:518; non erat hic locus. S. 18 seq. 767v nm Au3a7v) 151! rival A935! prave Florentine scribitur. [quem secutus est Gronov.] De Nostri more ab- ** onde testabuntur exemple; colleta ’in cap. . 85. ab [con

AD HERODOT. 1. 84. 85. 97 dem] Gromwio : accedent progressa operis ex irisais 1m. WESS. -- Vide c. 85,11. 109, 17. 124,17.etc. a; [22. au) mu” «676v d’un) Blandiri poterat mr’ mini! quod et Volta expressit, et pas t cum alii. Sed vetat librorum auctoritas. mr’ «17161 Gronov. interpretatus est ad eius acmplum. Non repugno: sed videbatur mihi ita dictum, ut istud ,JMEmÈAaixea 32, - - - sinon-sima; 7915911 sur, «616v, HI. 4, 1 1. S. I CÂPJLXXXV. [2. rai nil! d’un. inmmiç, 050mo; Si.) Vide supra ad I. 58 , 10. notnta. S.] - 5. s’y ri 15v ornementiez! nitra?) Alii codd. formam dont usitatam 21322117: inusitatam sui Codicis admirabatur Gro- novîus. Herodoteam hic fuisse suspicor admit", et in Glossa- rio Herod. primitus scriptum: Bannir, (pro Edgar-si, si) tdnutçiçt,.nisrnç1’qt. - - - Aiwsvmvdç d’un 1’017 e noiera: nempe i aigrir, quod habet Aratus Diosem. vs. 558. "Owen in; nierai? scalpa «21135311490; Juif. Schol. du"... Forums istiusmodi nominum loues adamarunt praesertim: ’Inivaw istum exu- ltai-Andy exemplis adfirmat Eustathius Iliad. 1’. pag. 1245 , 59. [p. 1 180. edæRom.] Ultimum eorum est i striuniç: sm- rnlv, inquit, Munis-ou ouvrir ’Hpa’âoroç. Leguntur ista lib. IX. c. 96. Anis-nia; lib. V. 6. mir 10510177141076! IV. 75. submini- stravit, ut alia malta pereximia, Mediceus isto Codex. Prae ceteris Poëtis ista talia frequentavit Callimachus, in cuius paucis reliquiis inveniuntur sifflaxrdç, Siam-zig, w- Mndç, nantir, aïknrliç, o’ïe-revrdç. Horum nonnulla meus attigit Hemsterhusius ad Lucian. [DiaL Mort. V1. 5.] pag. 554. multo plura huius classis praebet Hesychius, quaedam etiam mendosa : ’flgm’dç vox est nauci , Antimaehza. fuit «tannin ’EnAm-ùç probabiliter scribendum, ubi legitnr ÎEnîm-JÇ, ai 75v ÊÈdxœv d’égale-1; s’y 21194140154124. Ceterum, si vel Herodoteum est 16:16;, fatendum tamen multo frequen- tins dici adam.) vel arma. Democriteam esse vocem omnes norunt [saltem ex Diog. Laèrt. IX. 45.] qui bas literas tractant; illud non omnes, vocem in tres male distra- ctam apud Stobaeum perperam in verbis legi Democriteis p. 278, 55. rai fluions; (1’511 Çüav) 44’050; d ursivuv’ un) 793; ni ius" 05v 1’951’0 593m uaïMav si mi. Scribendum , argol; niz- noïiv. Kazan-917v interpretatur Hesychius aussi! mrdnœuw, si dwpuyi’uv. Acternitas Antiphonti dicta ’Amrrai , teste Har- Herodot. T. V. G

98 ADNOTATIONES pocr. si advint. ’Es-s-al ArchytaeStobaei Bel. Phys. p. 81. vs. 8. , si «imbattu Callimacho apud Suidam huma. Ubi vulgatur in Herodoto IX. 84. ri 0575070715; mixssç, olim legebatur, me indice , aime-niï Hesychius: ’Amrrsiç, si inoxaiçsmç. For- mam in ai, quod commemini , nullam praebet Her0dotus. Sed haec, fateor, modum exoednnt, argutis istis Graeco- rum auctorum emendatoribus breviloquis displicitura. VALCK. - êv si -- exilerai") Sequor scbedas Ask. , alias Mediceis consentaneas. In Glossis Her0doti variatur. In scriptis Remig. nies-ra), alumnat: alise nia-ria, nia-ni : cui discordiae conmodior dabitur locus. Non esse ab Ionum usu id, quod amplexus sum, alienum, Danocriti apud Stobaeum verbis stabilire in animo fuerat. At illo persanata sunt. ] Clemens Aler. Stromt. Il. pag. 498. Ann-risque; Mis Es mg? 1’917 Ts’Muç, rsiv saoulas, sir mi sains-ai «fossoierons. Non illi itaque idem atque aliis notavit: sua enim sibi Philo- s0phus vocabula babuit. Nostro congruit Aachylus vu. c. Tbeb.Msir’ i1 sauciez, mir-i vs.is 1 si z en? 01’711; 1 92. l - ubi Critici515mm; sdîmuovi’çi, d’un nimpt’qc. - Quo - -usu - et Maxima: de Elect. vs. 554. WES S. -- Mazimi philosophi de Électio- num auspiciis carmen, quod dicit vir doctus , editum exstat in Fabricii Bibliotb. Gr. T. VIH. p. 415 seqq. Vocab. sûre-rai apud Aeschylum iterum habes in Agamemn. 87 8. S. 12. 51mm... Kgoi’nr) H. Steph. coniectando iustam huius loci scriptionem adsecutus fuit in Vos. Herodotear. recensione p. 722. [ubi de verbo aimymicsw agit: et iterum aliquanto post.] et 759. Certam pmestant mssti, et Haydn. ’Ammaimç, «inciseur. Neque obit multum ânonnais in Gap leni Gloss. Hippocratis, quo de doctissimi Viri ad Huych. et Foè’sius in Oeconom. neque, alia in conpositione, immo- vim, dMoociwuv etc. WESS. » 15. J 33 and? «in; É donner) Cicero Divin. 1.455. eiusdens generis etiam illud est, quad scribit Herodotus , Croesifilium, cum essat in fans , locutum. Prodigiosum certe, modo verum. Noster non ciboules tantum , quemadmodum Xenophon, Nie. Damascenus et Dio Chrysost. atque alii, sed 81506414115" ni! gisois, captum auribus c. 58. et m1061! c. 54. fuisse prodidit. Possunt-ne ergo ab ipsis natalibus surdi articulatns voeu

AD 111211011011. 85.86. 99 edere? praesertim nullo divino heneficio , verum 1516 31’111: suai manif, uti scribit. Meritoboc reprebendit Cam. de Pauw. Habet Plinius N. Hist. lib. XI. 5o. semestrem Croesi filium, in crepundiis ilocutum , quo prodigio totum Lydiae regnum conciderit. At alius is fuit, atque ab hoc diversus, ut belle Harduinus, nisi si tamen in portento describendo inter veteres baud constiœrit. WESS. - Conf. ad I. 58, 10. notata. S. CAP. LXXXVL 7. 3?; fins-ai AuÈer - - - oraison) Sic Iconsimilia Nie. Damascenus Excerpt. p. 457. in bac pyra tragoedians, sed culpam inbumanitatis a Cyro in Persas amoliens. Ctesias nihil de rogo ,admiscet tamenprodigio- sa multa. Nihil quoque Xenophon. Quae mihi suspicionem adaugent, ex vulgi, mira captantis, fabellis haec profluxisse. .9sz Jrzaâsi, quad sequitur, reddendum Aby- deno apud Euseb. Pr. Eu. IX. 41. WESS. [14. senti me tu un; s’e’m romanis-ça) Incongrua sententia est, in quam verba ista vulgo interpretantur: etsi in tanta calamitate posito, tamen etc. Quasi veto mirum videri deberet, quod in ca calamitate Cruesus dîctoruw Solonis meminerit! Nihil profecto magis consentaneum erat. quam ut tune maxime haec cogitatio anima miseri occurrent. Itaque, quum in au! me consentiant libri, videndum est ne alia notione particula illa hic fuerit accipienda; v. gr. cum maxime tenta in calamitate versanti. S.] 16. unît’vez rivez: raïs freinas 63.81011) Restitui, quad exilio traditum erat, sium, scbedis iubentibus. Vide c. 52. et hoc Plinii verissimum N. Hist. VII. 4o. Si vernm iudicium. facere volumus, ac repudiata omni fortunae ambition descr- nere , mortalium nemo est felix. WESS. 17. ai; Si aigu [en «yen-31a: mûre) Potuerat stagnes-s71e11 locumrtueri, quem et illi Reiskius relictum voluit, nisi msstorum concordia obnixa fuisset. Vide Gronovium. WESS. -. Commode Gronov. citat I. 119, 24. ubi vulgatum olim «pends-reg idem ac mœurs-ains; valet. Sic vero et apeneiç olim I. 129, 1. i. q. wagon-rois. Quibus duobus po- stcrioribus in locis sicut a literam geminavi, sic et b. l. aryen-rive" scrihi debuit: quemadmodum etiam V. 51, 4. pro vulgato olim organsina, recto apennins! libri nostri. ’ G a

100 ADNOTATIONES iisdem. Construitur autem hoc verbum alias ,*ubi de cor- I pore agitur, cum dativo casu: nunc, ubi de mente, cum accusative. lntelligo autem , minus commode me ista verba his latinis reddidisse , Hoc ergo sibi proponens. Rectius Valla: Quod dictum ubi subiit Goeso. S.] 18. in zonai; si aux! 11;) Memoratam Stephano lectionem, quia dabat et Med. codex, recte restituit Gronovius: niti uoque potuerat Eustathia, qui ad 0d. 9’. p. 519, :25. p. 1604. cd. flom. mas"... inquit, hetman); æ retirois-w in) xpe’vev 05000794; 11v, M571; 3K et imam; 55’". un) arobas. eivsnyxeiusre’v 11 and simmvet’Eavret in rondi; imbu. Horum priora leguntur I. 1 16. Quod hoc loco vulgabatur olim, Mmexiwxisyç, fluxit, opinor, ex interpretamento lectionis non absurdae JWnç: censeri certe potuit Croesus ante passus animi deliquium, quam ad se redeuntem subierit Solonis dictum. si NIWOWQ, lacis a Foè’sio designatis, saepe dicta fait eidmxjsy Hippocrati: in lacum cabiai", saltem in «mon, facile mutari potuit sirexlnç, quad genuinum iudico. VALCK. - Non audeo damnare tutum tot Codicum et Eustathii propugnaculo. Puto et Nie. Damasce- num in Noslro reperisse. 214175; 3l Mieutvnç, ait Exempt. p. 461.’ enviât; aber, si; ni; dynamitas min" Ee’Mnez. Ex- plicationem certe seu paraphrasin huius loci en praebent. ’12; «qui; simien, postquam allum erat silentium , sive «mais myoptmç. Stabilire praeterea Nicolaus lectionem Arch. po-t terit, sicuti et Aelianus in Eustath. p. 1404, 45. [Od. ai. p. 58 , 41: ed.Bas.] haec planissime aemulatus: 8 33 aim- vtystetre aigu, [s’iyeur in Beifevç iEsBe’ne-t] un? si; tel; imines rdv 225.0191. [Fadem habes apud Suid. in ’Avms’yxare.] Adde aliam eiusdem Aeliani, quam adscripsit Berglerus, imita- tionem Var. Hist. IX. 41. WESS. - Verbum aimantin: et eimtywûas apud Suid. in ’Avmyxaiv, et Hesych. in ’Avmtxûsy, exponitur et animi deliquio (in Minedvxfœç) se recipere, et oacem edere. Qui verbi usus videtur esse sequioris aetatiss (conf. Indicem nostrum Graec. in Appian.) unde fartasse apud Noslrum Msæedwa’nç pro vocab. sismal; irrepsit. Apud veteres et Ionicos praesertim scriptores nihil fere aliud, nisi , oocem vel gemitum (et imo pectare) proferre. Vide Hey- .nium ad Iliad. 7’. 514. Apollon. Rhod. HI. 465. et 655. 1V. 1748. Sic rursus apud Nostrum I. 116, 6. S.

ADAHERODOT. I. se. ; 101 27. si; sikh bigxsiv J 2mn) CLIReiskius (si; sikh 21:93.; 0* 205.. ’Verum oigxsiv notat olim hic atque alibi. Vide Il. 27. et Lud. Abresch Dilucid. Thucyd. p. 7 14. WES S. 28 seq. a’WOGMUfl’fflÉ ei. a? 8.; rime; si mirai araine: d’enfla- Bsistu’ ei rime etc.) In Je; si bac literae [si Ct ai] coalesce- rent, huius quidem loci mihi facilior videnturintelle- etus isto ratione scripti: oie: bi sima, rai mis-ô minet de": BeBsisa: rime Mm site. si tantum in ni fuit mutatum: sed fartasse Codices hic vulgatis meisque coniecturis meliora.Ibid. impunies? suppeditabunt. Je: 3s; Jeux, 5e r1 VALCK.mir; reines eiæeBt - I Bsisut ei, rime incise; tiers) Varie haec fuerunt tentata. Cl. Abresch sala distinctione veteri scripturae medetur, ante 117pr intim- interpungens. Reiskius aut a? si sinus, sine ladrei’ç si; enivrer. Etc. aut a? 3.; 571;, 5’011, si; «6797 min-et alan, 15mg etc. Laudem merentur, etsi opera male cesserit, viri egregii. Premo msstorum vestigia cum Abbate Geinoziol, [Hist. de l’Acad. des Inscr. T. XVI. p. 69.] cuius eiueBeBsisœez. cum coniecturae [et ci quidem parum felici] debeatnr, carebimus sine damna. Potins foret,’si neoessitas urge- ,ret, Cod. Ask. incertaines. VCrum mis-47 - - ei pers tmesin, .utialias , pro 509575 depositum fuit. Vide Abresch dicta loco, et Gronovium. WESS. - Abreschii libro aegre ca- rea. Quae autem Gronovius pro vindicanda scriptum niere- Btfisisesi ei protulit exempla ex Il. 175, 2. V1. 68,2. HI. 55, 9. 111.72, 28. VIL 125, 2. in eorum duobus prioribus abundat quidem dativus pronominis ai, sed nec in bis ipsis, nec in ullo ex reliquis, miré)" ei idem ac iman; valet. Nempe b. l. terminationi verbi 17.8.54... olim superne adscriptae literae u indicabant legi in aliis codicihus 12108in1401. quam scripturam equidem probavi. Nec veto sperno aine- BsBsixu: pro quo non est cur émiâmes: quispiam de- sideret. AmatNoster plusquamperfectum panere, ubi perfectum vel aoristum exspectasses: vide I. 84, 22. 79, 8. 1 22. extr. etc. Quare etiam I. 152 , 2. vulgatum olim sum- rrsisae tèneri potuerat. Conf. Werfer Act. Philol. Monac.

T.55. I. «ultima p. 259 roi wapii’rxuret) seq. S. Obsecutusw. v sum clarissimi viri monitîs et cap. 101. lib. V. nti nunc editur. Morantur tamen et nonnihil retrahunt haec c. 191. huius libri, 15v

in: ADNOTATIONES mg) tu! ïmœrœ rif; M’A»; êquaimv. Liberum itaque optandi arbitrium. WESS. -- Mule roi m9? fixons; olim edebatur : quod et Gronov. incante, ut ipse faœtur,rœnuera’t. Neo veto retrahere nos debet alter locus I. 191 , 28. ubi a! m9! ni (marna chatoya; idem valet ac si "à mçdrxam: daim-(ç. S. 3g. mutin c8mo’vau) H. Stephano insulaire [quad a Cm. factum] recuso: vidit opinor cod. 11cm. cui et pauci alii consentiunt, maluitque leniter fluentem orationem; fartasse iniufia. Solet enim Noster in eo genere varien- tem sectari, sicuti saepe numero alii. Conf. V. 105. et Dan vis. in Ciceron. Tuscul. Disp. I. 24. et Rapiæl. 01:3. czHerodot. in Ep. adGalat. a, 6. ubi tamen aliena quaedam. WESS. -- Amat, novimus, Hercdotus insolitâ. et subità subinde constructionîs mutatione animum percellere lectoris: sed durior haec utique et vix feœnda nivaquovWa, cuius nullum simile exemplum mihi occurrît. Nam istud quidem, quod ex lib. V. cap. 103. citatur, commoda orationis distinctione haud parum mollitum vîdehimusÔAt enim, si orationîs insolentiam merîw’miramur, baud minus mira nabis videri debuit optimorum quorumque codicum, ac tantum non ad unum omnium, in salebrosam istam scripturam , quae adeo facile caveri potemt , coniuratio. S. CÀP- LXXXVII. 3. Ëuvnmhou; 33 "Juin mangeât) Portas mrœBœMîv, ut in S. Remig. inest, corrigehat, citra urgenœm caussam. Si qui tamen ita voluerint, non pugnabo. Facit scriptîonis adfinitas , ut verborum saepe orin- tur confusio, de qua superius (2.46. Haud taro quoque vin: patiuntur. Nie. Damascenus Excerpt. p. 44g. o’ 32 9n- gœ’ræç- 572 16v 30’9ro (59’010!) un.) uœraMBaiv iranienne. Saluta- sius ad libri sui orant umuBuMiv, quo Nicolaus nec clarius distinctium quuetur. Mitto alia. WESS. - At verbo mamBsîv, inhibera, caïman, quod alii omnes libri agno- acunt, proprius hic locus; et alienum foret uruBaMîv. Conf. ad I. 46, 5. nouai. S. 4. si 11 ni nxœgzrulm 1506113 s’impîân) Simile Aristophanis, uti Bene Berglcrus, Pu. vs. 385. 21’ n axais-Mm 940190191 cirez arap’ Étui? xarzsnêomiç. Ambo imitantur Poëtam, Iliad. Ai. 59. Ceterum S. Ecmig. moçhnrau placere posset, modo Herodotei commatîs foret. Tritum usu est Aristotelis, Stra- bonis,’atque aliorum , quemadmodum ad Diodori lib. I. l 5. admipta ostendunt. WESS.

AI) HERODOT.I. 87-90. 103 CAP. LXXX V111. 1. unis-ni n inti; iam-93 ) Scri- ptor Florentinus erroris reus est. Nusquam in his libris min, tumetai verbi neque obscurus nec infrequens usus. Quae continuo sucoedunt, inhuma n film, Home’ri exemplo venerunt ’IA. 2’. 589. 1191an âaüwàv 1754m6; gis-opéra

1 a. mura rai ni &uæogéu) Sic oportuisse, iam dudum etc.docuit P. Leopardus W Ennemi. E VII. 9. 4S Propagatum S. ex Aldino- vitium est,saepius ad hoc vocabulum ofl’enso V. 75. VIL no. Qui Nostrum versnvît, nihil hic desiderabit. WES S. 011p. LXXXLX. Il. unifie" 73v 30914049») Solita- rium incedit Arch. Mihnv. Galas operam in eius patrocinio abutitur : Science! inprudenti excidit. Huychius Gala-n, midis-or, quod ex Salami, quo de Eustathius in Horn. p. 1008, 47. [p. 1008, 56. cd. 13:13.] contraotum. Mutuum Cyri Croesique sermonem Xawphon Inst. CyriVII. [08]). 2.] p. 181. suc more descripsit. WESS. CÂP. X0. 4. nîmmldnu nia" 13393; etc.) Pareo Codici- bus et dialecti consuetudini. Ipse VI. 88. paddy - - aimen- m’vovç a)?!" Aiyniræç muais. Eiulden nant apeciei aies-(mm, timon etc. Max Cl. Beiskius BMIÀSIHÇ page"; gnan, caniectua ra fartasse arbitraria. WESS. -- De orationis mahdi. dictum est ad 1. 5, 7. S. 1 2. i1 un du") Alienn vit-i doctissimi comminisce- bantur: legendum ifuNMo’m. Sed hoc dudum pmeœpit accuratissimus P. Leopœrd. et quidquid ad illud firman- dum dici poœrat, En. VIL c. 9. Atque ita legit hoc in loco Poilu: Il. 1 20. nam non attigit 73 ËWGNMn’Wo, e lib. I. c. 1 1 8. VALC K. -- In Leopardi partes etiam Reiskius ivit, optima consilio. ’EæawMo’nn, repetüt, calanque ipso. exposait, quae supra c. 57. etc. nique in Polluz. Nain kraal-Ain". quod illi et Nostro instaurat Cl. Adr. Heringa. 01». (Ml. c. 5, p. 25. non convenit et longius deflectit. Bene Philo Iud. de Fortitud. p. 758. D. sima); 3’ 3’" 313m" 0’ m4902, æsüuÀMytîv si Num- WESS. -- Adam-go docto Vimrum choro ira:- Mmœ’yun hic corrigentium; sed in eorumdem parla con- " œdere nunc quidem non possum. In constanti libmrum omnium scriptum ixuon’ynn, niai obstine visa anet Polluaù auctoritas, nihil magnopere inemt quod suspectam illum nabis reddere debuiuet; nisi fartasse hmm munisses.

104 ADNOTATIONES Nam , ut immi’èirlw signifiait secum repetere, secum reputare et recensere; (vide , praeter exempla a Schneidero ciblai , Athen.lX. 582. d. ubi videa in lat. vers. a me omissa esse verba ista: hic, ille; omnes nominatim recensai:) sic aimanté", active, recensere , repetere, particulatim exponere; velut apud .Philonem, (de Munda, p. 1169. cd. Francol’.) ubi ait, mi; lusin-m (Muffin) 7596m»; aimMyla-mnç, si singularumfabularum I lempora recenseamus: atque idem fere valebit compositu’m verbum iwœvaxoyi’èiv. Sed quidni perinde, alia verbi terminatiane, lumamy eàdem notione diacre Heradotus patueo rit? Sic in hermines vocalis a, in media voce, fuerit geminatum augmentum, ut in ù’mMov, idem, îâum’nm, et similibus. Forum vera in praesenti etiam tampon Ëwavn- i Wh, per vocalem "pro se, dixerit Noster; quemadmodum nunzwsî’v pro "relayai, HI. 121 , 6, cuiusmodi usus vocalis a pro a etiam in communi Graecorum sermone in - verbo uamopëw superest, ex nacrai et bogie» composite. At,- que in, nisi satis firmatam, ferendam carte, neque temere mutandam, codicum h. l. scripturam habemus. Nec vero scriptuiae huit: Pollucis auctaritas, solummoda vulgata apud cum lectia; obstat: mssti codices firmant eam potius, quam avertunt. Nam quad cod. Iungerm. dahat , in)... Animes, non difl’ert a nastra scriptum, nisi quad N perperam in AAsitmutatum; quad genus confusionis Bastius, olim noster, adtigit ad Gregor. Dia]. p. 921. Quod veto optimus alioqui cod. Falakenb. habehat, izuvflÀryn’cu, id ex alia satis prana confusione natum crut, nempe ex H fa- ’ ctum TI. Tacea, ne satis quidem aptum huic loco fore verbum EæœNMo’yws. Hac enim significaret iterum dixit, repetiit quae ante dirent. (conf. I. 1 1 8, 5.) Atqui Hercdatus quidemvista in superiari narratione exposait; non veto Croesus eadem Cyro iam ante dixerat. S. ’ i 24. si i2açl’rrotn vina; dm) Ineptiunt cum sua «Exac- gzmîu scribae veteres, obliti iteratissimae locutionis. ’ Satis I hoc Thuçydidis erit, VIL 55. «in oiv «(bien BoaMuëvmç rivai 3502 1,7; rotin; 76v "garât; iivau. Similia ex Tacito et Sallustio sti- -pavit P. Leopardus Ennemi. 1V. 25. habet et hue pertineus rAbresch Diluc. T huçyd. p. .749. Egregie ClemensIAleæ. Pro- ’trept. ’p. 38. a: Kçoî’n, A -’ - sixaiginca’; in", Ê)! æpmvvsî’ç, et plura bina derivata. WESS.

” Anknnnonor..1. 90.91. 105 011F. X0]. 5. «(nm-w yovt’oç) Pmeclsre Medieeus. Idem oh seqnentem articulum coniectando adsecutus fuerat Steph. Berglerus; mirumque amidit, haesitasse in re obvia interpretes. Vide c. 13. et quae docte conmentatur .Gronavius. [Manuit Grau. 7Mo: non modo patrem, sed et generatim progenitorem dici; quem idem Nosfer yawls-aga, VlII. 157, 1.] Vellem is etiam max En.» - - immine»; scripsisset, quad mssti certum pracstant et sermonis indoles expostulat. Homer. 0d. r’. 215. ËWIMOIIMVOI sur? 8,4405. So- phocle: Elect. 97 5. «En! si iælm fait; hui; BouMJMez, Verum scripturae haec abemtia in aliis et Nostro saepe se obfe- -ret,uti c. 105.111. 14. 51. 54. etc. WESS. - De progeni- [oribus commode a Bellangero ad 11.1. monitum hucheras retulit, ex Graeeorum mare in cas numerari, ut pater œnseatur secundus , avus œrtius, quartns praavus, quintus abavus. Fuit auœm Gyges abavus Croesi, hac successione: Gyges , Ardys , Sadyattes, Alyatœs, Craesus. S.’ I 10. «in aliis a iyévero)-Nihil demuto; «in «in, «in Je, ioda: oÏoç, in simili re usus sunt freq uentis. Supra c. 67. 1V. 152. V1. 150. Post paùca [l. 14.: Reiskius 3m94» que) I 3’11" ratiniez: quad Codices si prae huent, adtentionem mercretur; nunc edito inhaereo. WESS. 25. tiare rai du Aflël’flî) Neminem ofi’endcrent ista si sala legerentur: de Phallo agens,urouiin, ait, roi ausô’w’EWæb. Il. 49. Nostra tamen loco si prius Je: Codicibus abesset, ab sequentia censerem adiectum, pristinamque scriptionem banc fuisse: et; mi rdnnumi’ov zenmçmêom’vp (l. c. 55.) roi tian AoEÎnç m9) inséroit (nisi "il" mÉÀœBI. Postremum He- radoteum est, ut et illud: axis? 10570, - - - roi dm. Sic I. 89. RÉ") 3? 37mm; Mura, ni Kpoïroç tian t hoc, si bene memini, ( nam librum inspicere hercle non vacat) corrigi vult Reiskius lib. Il. c. 51. ipo’v mon M’yov m9) mirai? i’MÈar, rai --24. sil!mima... 7:39 3d ci Kiïçaç ogre; fluions)VALCK. Abydenus ex regis Ba. . bylonii amcula de Gym, 52:: Hier"; iuiovoç, in Euseb. Pr. En. .IX. 1.1. Explanatius, verum ex Nostro, Oenamaus, Apolli- nem vanitatis et mendacii arguens, J Mir nie iManÈoç î infligea; Kôpoç, si Ê M950" [Liv in rvçmvmoô’, «argüer à? il? licenciai; 34mn; tintons du in 1’45 «Erbium , façiflOal’vu au ni! fanon Mafia-av, ainsi ml niv d’un" Man-noir. Namque Hem-

I me ADNOTATIONES .dotea innui, Musae iniecta mentia testatur, quam lamons fumai plenum et insolescentem invidiose tant, in Eiusdem Pr. Euang. V. a 1. Bene de se Apuleius Apolog. p. 289. Non vidso quid mihi sit in ea re pudendum, baud minus quam Cyro maiari, quad genre mizlo fuit , Sentimedus ac Semipersa. WESS. - Quod modo praeaessit, 963i en?" amusa sic reste «mas. l. 21. non euMBuAaiv. Conf. c. 63, 1. ibique notant. Wfleu’ÀMdm, non suum", coniectare sanat; et ne hoc quidem satis aptum huic loco foret. S. ÇÆ.ÂCII. 5. s’v 3B machin; si; iv Anouk) Landa- ltissime ,îvenborum asperitatem si praetervideas, et veris- aime la. Gronoaius. Minervae pratemplaris sive vestibules-ù inter Delphorum numina celebratissima est memoria. quamquam in titulo saepius peccatum. Memini quaedam ad’ponere ad Diodorum XI. 14. plura la. Taylor ad Demo- sthenem in Aristagitonem p. 517. [in Reislc. Appar. ad Da mosth. Vol.1. p. 822 seqq.] WESS. - Conf. VIH. 37, 7. 6. rouira Miv au! in etc.) Cl. Reiskius fait rai 44h, facili sententiaeibique decursu. not.Mirum illud S. appida .est, concordiam Codicum [1. 8.] constare in Bpœyxiîysi riez: Mihsm’ur, neque dissidere Il. 1 59. Locus uterque doctorum disputa- tionibus iam olim examinatus est, docente ex Symmictis Philemonis Parphjrio, [Quaestiom Homeric. c. 8. Vol. I. Hameri Barnes. p. XCI nec negligente Grarwvio. Va- ticinata quandam illic mulier fait, si à Beœm’âaaç-wd tagine-M36; Iamblicho de Myster. Il. x 1. p. 74. quae insolen- tiari [apud Nostrum] articula nihil prodest. luvemus Ian- blichum apud Stob. Serm. LXXIX. p. 471. dînai 33 néron and J il! Beœyxlsg .913; Ëanu’m. Dederat s’r monadistes, ut No- ster, aut sicuti ipsemet cum Strabon et Pausania s’y En)" x1344; WESS. -- Philemon in-Zwmlxroaç apud Porphy- rium l. c. ait: ,,quum apud Heradotum h. l. s’v ligands": (sic apud Porphyr. in cd. Barn. editur, iv limiers in ed. Bas. .1 55 1 . utrobique perperam , puta, pro Bpmfîyn) rie: Mm:- rTuv legisset, gnarum se multis libratiorum mendia inqui- natas esse quum aliaruml veterum auctarum tum Haro- dati codices, in en fuisse ut cum Alexandra Cotyensi si; Mimi... (se. zain; vel fig) corrigendum censeret, quonism gramens nullus scriptor rai; 39W." in foem. generc di-

A!) HERODOT.I.92. m7 acre auderet; postquam me in eiusdem Herodoti libro Il. (c. 159, 10.) simili ratione i; 39W; "le Mleiuv scriptum reperisset, intellexisse se, Hercdotum lonum more (quemadmodum illi si 1.1004, si sciai, si Mugaddv dicunt) faeminino genere, pro masculino, in isto nomine usum essefl Sic ille.- Cui apponere quispiam posset, apud eumdem tamen Nostrum I. 158, a. codices omnes in Talismans?- x1301; consentire, itemque cunctas I. 46, 1 1. rif; MIÀMÔK le 39W; dare:-itaque cerisimile esse, etiam h. l. et Il. 159 , 10. ni; MlMfl’fl! scripsisse Herodotum, et librariorum eulpà in utroque horum locorum revers corruptos cadi- ces esse. Quod si quia ita statuit; fuerint utique persu- tiquae istae codicum corruptelae; nec tamen fuerint ex tante vetustate repetendae, quanta si Villoisonum audimus. Haie enim , nescia quo casu , excidit , ut Philemonem illum, il e quo ista Porphyrius retulit , Alexandra Magna coaevum faceret. (vide Villois. Anead. Graec. T. Il. p. 157. et Praleg. in Homer. p. xxxiv. itemque Indicem in Anecd. voce Phi- lemon, et voc. Herodot.) At ex ipsis verbis a Porphyrio prolatis abunde adparebat, aequalem illum fuisse sut etiam paullo iuniorem Akmndro Cotyensi Grammatico, (de quo Fabric. in Bibl. Gr. IV. p. 579.) adeoque secundo post C. N. accula vixisse. De Branchidis multaLarcherus collegit ad Nastri V. 56. et V1. 19. Ad id quad spectat de quo h. l. quaerebamus, ita se res habere videtur. Recte i; "à; Bpmfiaç scribitur l. 158, a. quatenus Branehidae familias fuere sacerdotum, qui templum et oraculum, cu- rabant, quad Didymis erat in agro Milesiorum. Recte vero etiam fartasse et h. l. et Il. 159, 10. Dynamiser: in faem. gen. dicuntur; quoniam ex ea, quad vulgo breviter diacre consueverant ë; Bpœyzfda; ninas», (ut apud Nostrum l. 46, 12. et l. 159, 1.) usas invaluisse videtur, ut ipse locus, ubi omculum erat, Bpmxiâm diceretur, nempe ai ligand- 8m, ut ai 1051m et similis. Ita quidem Pompon. Mela l. 17. Oraculum Apollinis, ait, dictum olim Branchidae: cui congruit quad idem templum perinde et; içâv si t’y Ai- 815mm, et r3 ipdv ni iv hautins: nominatum legimus V. 56, 15. coll. Vl. 19, 15. similiterque apud Strabonem. IX. 421 , c. coll. XIV. 654. c. Denique apud eumdem Strab. XVII. 814. A. iunguntur i1 AiÀGoÏç au? muflerie, promus tamquam duorum locorum nomina. S.

108.- ADNOTATIONES 14. &nmuetaimxunnsîm) lune Gronavius ita; in usu tamen verbi, quod sensu activa sumi passe putavit, vere lapsus. L. Küsterus, male dictorum nan- inmemar, parem ,illi gratiam reddidit, in Clerici Bibl. V. et Bec. T. V. p. 407. Taedet haec scribi potoisse. De Pantaleonte, Serinus in ,Stob. Serm. XLV. p. 515. quaedam innuit. WESS.- -aa. Ëfll indican! 31m1) Confidenter hoc suam in sedem. remuai z auctores habeo Scholiasten Herodoti , qui méca, ut codex mstus ostendit, hic invenit; Plutarchum, cuius isri miaou huc ducit; tum Hes ch. et Suidam, hac ex loco à) malaga huai: explicantes. Suidam vide insKm’ooç, et ’Eni KVOÉÔOUJ Non adda, macaire, in fullonis qfiicinam, nec. secte ver-li , nec loco satisfacere. Cur tandem interimendum in fulloniam qflîcinam traxit? Nullus-ne ad caedem locus conmodior? Bene hoc perspexit, lacumque persanavit Steph. Berglerus Act. Lips. MDCCXVI. p. 425. tum T. Hem-. sterhusius ad . Hesyehii ’Eni avaient. Kvat’Ooç, cardans sive spina est, qua fullones radere vestimenta salent: praeter- ca tormenti sen carnificinae genus, clavis aculeisque abple- tum, ad miseras crudelissime enecandos: ’Opyuvo’v n. s’y .3115an sein-pat i’xw , 51’ si; 701i; Bateawfom’voaç arrivons: , Suidas et Timaeus. [in Lexic. Plat. p. 160.] Pertinet hue Platonis X. de Hep. p. 762. in” dmakdfim nénufars-cg, super tribulis laceran-

les,CAP. ut viriX011]. egregii 8. si Êvsgyafo’mm: docuerunt. 70118111111) WESS. Haec et : seqq. respieit antiquus Saphista , qui Dissertatianes aliquot Ethicas conscripsit, inter Fragmenta Pythagor. vulgatas P. 714. A0307; rai; adent; mendiiez; and dpyiiplav ivspysio’awdun and sans winch: mdv 30x57 sium Hinc etiam .mauifestum est, cur ad istam stadia-nias mentionem narratiani suae quaedam de more Lydiaca interiecerit Herodotus; qui vœ cem, adiectam a Sophista, dgydptov , lectori subaudiendam relinquit, quam in simili loco adposuit lib. Il. c. 126. ca Cheopa scribans devenisse. pravitatis, ut filiam voluerit iamquam prosedam agenda; épiles!» imita 311i Tl. Carpare p quaestumfacientes, «insinuas-m niv (sur nous) 197 poumons’vça, Origeni C. Cels. V. p. 260. in) mirât; (mandrins Xenoph. Symp. p. 525 , 7.) rsîv 51m dumveriia-au Eusebia ne". 1V. p. ’162. a. Commode dicuntur êvtpyaÇJusvnu, id est, corpore vel iv iam-aï; Efïflâo’füvou: aliter ccpit Clar. Abraseh, Dil.

.ATD HERODOT. I. 93. .169 maya. p-765. [Abresch quomada ’ceperit nescia: mihi videbatur 31 oinsiuan i wifi. coll. Il. 1 2-1 , 99. eta126, 5. ubi. quidem En” 031451411199] ’E’çya’èeam, Épairiç,’5’pyæn’œ, s’essaie-nil pas, de eadem accurrunt opificina. Auctor Orat. c. Neaeram p. 750, 44. iralçuv suum nolunt 691,21 nêv 11.1.1, inafouëvsyv, «73’ dard rapsodie-11.1,» odeur et p. 751, 57.. Demosth. Reisk. T. Il. p. 1554, 22.] Quae venit ab istum quaestum in Aegyptum, .venisse dicitur, Rhodapis sur, indium Herod. Il. 155. Secundum grammaticosret Eustathium ad ’11. il”. 1p. 1455, 45. [p. 1529. ed. Rom.] Arehilochus istius generis mulierem ’Eçy’u’m dixerat: sed ab istis dissentit Hemsterh. ad Hesyeh. in ’Endnç. 13 n°5157011 est amuse... in Attica Lege apud Demosth. p. 756, 105. [p. 1567. cd. Reisk.] et in Alci- phronis Epistola , quam vulgavit Abresch. in Addend. ad Aristaen. p. 1 1 5. fauswutïov dixit Nicias,*Athen. X. p. 457. r. memoransetiam rai; Sauriez; niâtmç. In Isaei Or. V. p. 58, 15. [p. 154. Reisk. Val. VIL] Eucœmonis sinusites: intensifs: savonnions s’y flagellai, mini? au) fluidifiât; âpres, merc- triculas alebat aoneiliatrix: in Orat. c. Neaer. p.728, 28, [p. 1 55 1. Reisk.] Charisii liberta Niearete E7113 muâa’nuç in mues; Wœlâl’wï tarsiens-0. VALCK. - Lydia, de quibus agitur, paellas non,.ex corporis quaestu pecuniam contulisse; sed praeter istum quaestum opus etiam mercede fecisse, quo maiorem sibi datem comparaient , monuit Heyne in Commentar. Gôtting. T. XVI. p. 55..Simile1n isti Lydarum morem apud Cyprios notavit Iustin. XVHI. 5. Conf. Clearchum apud Athen. libra X11. cap. 1 1. ubi viden- ’ Idum an pro r51 Juan quad ibi , p. 516. l. 5. nostrae edit. legitur, 75v ÈoüAav cum Larchero (in Notis ad Herodot.) corrigendum sit. Caeterum apud Nastrum max l. 15. J A985. 35 un; non tam papulus Lydorum, quam plein , reddî debuerat; et sic in lat. vers. rescriptum’veliui. conf. l. 196 extr. Et alyoçu’fo: 971090101 (l. 8.) rectius circumforanei vitamines, quam foreuses. cf. IL 141 , 20. S. . 16. mi âu’o niiez) Gromwio scribendum videtur au) 31:6. fiÀfdça 1d 1451m: neque enim latitudiuis mentionem abesse passe , nec 711.5091. de ambitu recta pani. Contra en Georg. Arnaldus venit Animadv. c. 29. plethri mensuram altitudini, «longitudini, et latitudini saepe admoveri conmanstrans: nullum quoque iustae proportianis in viri dactissimi amenda-

110 ADNOTATIONES liane rationem baberi: quad sane vera convenit. Baud scia tamen , an sana bic amnia sint. De stagna Gygaeo Poëta ’IA. 8’. 865. et’Strabo, [XIIL p. 626. a. et 657; 11.] quo teste Caleta postes cognomînaturn’ novimus. Referunt hue ms- ") minai n eius in Nicandri Theriue. vs. 655. Critici veteres ,Ifarsan male. W ES S. -- Nulle subest caussa , cur de integritate huius loci dubitemus, si boscos figuram ob- longam cogitemus: nempe 1d site; nunc intelligit langio- rum laterum mensuram. Altitudinem monumenti tantam fuisse ait Clearchus apud Atben. lib. IX. c. 51. ut ex qui- buslibet Lydiae partibus conspici potuerit. Nam , quad mon numentum a Gyge amasiae suae erectum Clearchus narrat , quodque Nicander etiam l. e. spectasse videtur , illud nullum aliud esse recte Lareherus manuit, nisi hoc ipsum de quo hic Heradotus loquitur, et ex eo Strabo l. c. Cuius monumenti reliquias hodieque su peresse, ex Chandleri Iti- nerario idem Larcherus adnatavit. Çanf.Heyn. ad ’11. 8’. 865. S. C11 P. X677. a. rai Sin: rima xaruwopmiowo Vitam merctriciam agant erat in Latinis. Verius Thomas, in? sur "(on 31300:, uti infra c. 196. mi; ne - - - nurmopvsds: toi 9d- Ma rima. Numos a Lydis repert0s Xenophanes in Pollucis IX. 85. itidem prodidit. Adde Eustathium ad Dialysiuns Vs. 84a. WESS. [9. in? "Ai-un) Conf. c. 7, 9. et Vil. 74. Adde Adnat. ad 1V. 45 , 16. De Mane conf. Dionys. Hal.Ant. Rani. I. 27. S.] Ibid. verbatim 16751451!) Herodoti sanguin (sic recte sarià ptum legitur supra, c. 22.) dOoplav stands interpretatur Diorysius Halicarn. A. R. I. p. 21 , 55. ubi vs. 58. pro au; "(Murs-a; restituendum videtur , amninavruvAs-w 510:er r3! 317Mo! 31x17 10.5900; rai"; notent; indium?" ex Herodota , tradente du Bannis: mis-13v (Atyn) 3150 miam; 3:!M’rrat A9315! mimas 11M- (usa-au. Herodatea se Dionysius enarrare profitetur; e rerum Lydiacarum scriptore probabiliter, quae Galei suspicio est, derivata. VA LC K. 12. d’un: 31 gnan.) Etsi non magnum videbitur operae pretium , hac ex mata elegi : non passum in animum inducere, placuisse Nostra continuum scriptionis et soni in sans... et morem, nulla praesertim metri lege cogente, discardiam. Quod recepi , Homeri et, Ionum est. Baises

AI) HERODOT. I. 94. un Eustathiu: in Odyss. p. 1774, 51. [p. 564, 50. cd. 13:13.] Stér- tau ex Hmdoto, quod nunc H. 5.8. Mérou. Consentîunt Grammatico tamen Codices 113k. et Arch. Graviter et vere Democritus, Szfmdvom m’yœâd ,uo’Nç æuçœylumz; ra? 32 "and au? A»; Stêmt’vom, ex Stobaco ’in Poësi Philosoph. p. 176.

1 3. 1’61 M’EN aux? 15v ünçayaZMv) Corripitur Noster ab. Athenœo I. 15. [lib. I. c. 55. nostrae ed.] p. 19. A. 0b ludo- WESS.rum haec inventa Atyis regis tempore: t esse enim Indes istos multo antiqùiores , probatos usurpatosque belli Troîa- ni tempore. De pilae et talorum lusu nota ex Honæro res I est: ut ubi apud cum tesserarum 15v x1580», aut matin; aut uBuîm mentio? Quarùm cum nusquam meminerit , seriori tempori inventum debetur. Docuit hoc egregie Thomas Hydc Histor. Aleae p. 1 1 2. et Hemterhusius in Poilue. IX. 97. WESS.15. «MW «to-05v). Nullum hic scriptoris Imam [cum Gronom] agnosco. 11mm); et zen-a2 usu terunt, non «souk. Semper-ne in amanuensium peccatis abscondita ruspahi- mur? Negatur horum origo Lydis, quad ca Palamedi con- tribueœtur abs omnibus. Sophoclis , Alcidamantis, Gorgiae, Philostrati banc ad rem atque aliorum loca Hemsterhusiu: antestatus est. Sint-ne vero men) calculi tantum , un calculi nuerarii, animose ante non maltas annos disputaverunt Io. Corn. de Pauw Dialrib. de Alan Vet. p. 57. et Vanni Cri- ticae p. 270. doctus Auctor. WESS. 25. banco 73v 30161510: «pu-rainé") Cl. Reùkius rem-pins". Tu vide III. 89. VIL 65..Diorysius,, his usus, de suc libe- raliœr adstruxit plura: Lydum, Atyis filium, uni parti a patte adsignatum, alteri Tyrrhenum ait, Rem. Ant. I. [c. 27.] p. 21. luxation; 3è ri; in; A031; mien; du: nimba 7157019, la; Ëxxwçîcm. Ëxxmeîa’at 33 rab khan, ciwomxoîruv r51 manoir-m ra? "in. Sic, puto, scribere volait. Venerint- ne in Italiae aras, atque Etruscorum genti originem Lydi dederînt, quad Nostrum secuti plureslitteris tradiderunt, in magna versatur controversia; de qua Theod. chkius Dis. de Prim. Ital. Colon. [edita cum Holstenii Notis in Steph. ByL] cl 6. et Scipio Muffins Hist. Diplom. p. 228. atque alii. WESS. - Confer quae ad la. l. Larcherus commentatus est. S. - .

in ADNOTATIONES ’ iCÂP. XCÎ’. 6. and 195003011; d’un; M’y’a’uv 3306:) Vere dixit. Cyri initia et illustria facto diversis nodis pet Orien-p ’ lis plagas celebrata fuerunt. thsiac, uti Persicorum frag- l menta condocefaciunt, aliam ac Noster trivit viam , fatehuf que Photius. Quid Xenophon sectatus fuerit, in omnium est memoria. Forum et suum sibi narrationis genus habuit Auchylus in Persis vs. 770. Roque optio datur. WESS. 8. ëæ’ Ë’mc d’un and renaudons) Haec et quae suocedunt Dindons adripuit lib. Il. 52. sed minus prudenter et considerate, sicuti ibi conmonstratum est. WESS. -- Herodotum cum Ctesia. aliisque, qui Assyriorum imperio (referente Diod. Siculo) durationem 1306. annorum tri- buunt, in concordiam redigere, post alios doctos viras, (quorum nonnullos etiam Harlesius ad Fabr. Bibl. Gr. T. Il. . p. 742 seq. laudavit) Larcherus studuit in Notis ad 11.1. Conf; eiusdem Chronologiam Herodot. p. 144 seqq. scilicet statuens, 0mm antiquitatem huius imperii a primis regni primordiis, intra artos limites conclusi , ne- petiisse; Herodotum vero ah eo tempore quo totius Asiae imperio rages Assyriae potiti sont. Value] contra, post longam disputationem, qua Haodoti fidem historicam cum ea quae Ctesiae tribuenda est, contendit, (Chronol. d’Herodote, p. 85 seqq.) ad extremum colligit, (il). p. 189 perquam verisimile esse, consulto Ctesiam , quo Persis gratificaretur, durationem Assyriaci imperii, cuius in iura Persae successerunt, immanem istum in modum v auxisse. Novi quidpiam hic molitus est G; Bruini ng in Actis Societ. Traiect. T. Il. p. 162 seq. (Lugd. Bat. i795.) qui, Ctesiae mendaciorum nullam prorsus rationem habendam censens, tantum abest ut iusto minorem existi- met numerum nxx annorum, quem hic habent Herodotei libri, ut multo etiam maiorem esse sibi persuaserit. Scil. pro certo sumens, Semiramidem illum, quam Noster c. 1 84. quinque genemtionibus ante Nitocrin vizisse ait, fuisse primam Assyriae reginam, Nini Auxorem, regni conditoris; quo sequin ipse concilietur Herodotus, statuit numerum annorum, qui h. l. durationi regni Assyriaci tribuitur, peur librariorum sive errorem sive temeritatem quadringen- tis annis auctum fuisse; scripsisse Herodotum grau HAA , id est, d’un" au) iam-ris, 4mm cxx; inde illos fecisse î’mc

V a

v A a Han ana T; I. 95’ r97. 113 .. En, id est, armas axx. Cuius quidem inventi laudem nonCAP.XCVI. invidemus 4. 0510; 9’ Anio’xuç) auctori. Deiocem non pne- S. t - teriit Polyaenus Strateg. VIL 1. verum vestigiis aliarum, insistens. Quaerunt docti viri idem-ne fuerit ac Arpha- xadus, cuius in Iudithae historia c. l. memoria durat,. an ’Phraortes potins, Conringius, Montfauconius, Prideauæ: de qua lite Schroeèrus iOrig. Assyr. sect. 1V. 5. etc. et Leon. Oflerhaus Spieileg. Hist. Chronolog. p. 145. egregie. WESS. 15. W; n mi 31mn; à) Ecce tibi observationem docti viri, APetri Fontein, cui Theophrasti Characterum cultio- rem editionem bravi debebimus. Quum de iudice serma sit, idem est ac, iâsïaêâz’xaç’ë’: eodem ratiane Homerus , Maïa, et, i; m’en daæorlçom, du»? En: des)??? , ÈIxtoEIv, Iliad. 1’”. 574. et 580. Si ocra animadvertzs , pro 5’96; Atticos hoc sensu dizisse’ levs, viz- dubium erit, gain Heradatus in mente habuerit illud Salonis, 18 in» vro’va 69’ 101:7, laudatum Plutarcha in. eius Vit. pag. s5. b. Hue nimirum spectant, quae, panneaute, l. 10.] de eodem Deioce, habet, s’anrrac’mvoç in in; 3mn;qu fil 343m "Match iam: en: quibus tamen verbis vitium , quad illis inhaeret , tollendum est. Quum enim Heradotus manifesta signi-* fiat, hum: îzmrniv, probe gnarum cives, ab iniustis indieibus ouatas, iisdem reddi infensas , institiam observasse eum in fissent , ne quis ergo se, ad regnum adspirantem, adiam conci- peret; liquet, me quidem arbitra, legendum esse, in 4’31ny 96 aîîmu’mvov animât! EUH. Neque aliter, in argumenta fin. pari, Euripides, et ipse Solonis dicti haud immemor, Phoe- ». nimba. 541. 78 7939 Ïeov vo’umov, vel potins mob, «50945701; Ëæv’ T97 antan 3’ «le? magnum; xuaïrfœrxt Toô’Ma’o-ov. Quinimo, huius sententiae ea est cum Histarici observatione, mode ver- la sicuti scapus eius postulat legantur, similitude , ut in altera exemplar alterius tantum non agnoscas: certe hoc, et; anion 3’ niai animer maîvruful roiÏMa-a’oy, ipsum illud est Herc- doti, 0231ny r6 cââimdusvov tomimciv ont. Haec erudite ille in litteris ad me, sed quibus membranae auxilium negant. WES S. -- Nec vero etiam membranae auxilia cor- rectorisCAP. X0711. 5. indigebant. 3017:9 wgo’fleov arçonnas-(30v S. i3!- I t mè) De iudicibus, sive illi reng sen privati fuerint, hoc sollemne. Supra c. 14. Midas au... 16v 996m , ê; rôv’ Herodot. T. V. -

tu .ADNOTATIONES nouai-16m Wagner. et V. 26. Additur diziue Deiocem, on? 84- mg? v En, se non ultra iudicaturum: non aliud enim ac 3:- aolrm, quemadmodum dactissimi viri Sylburgius in Gram- mat. Clenardi p. 451. et H. Stephanus de Dialect. pag. 140. monuerunt dudum. In fragm. Philosophi Euseln’i apud Sto- baeum Serm. XIJII. pag. 5 10. and": me mil 21’31"15 mina 18v Minou-a alvâpaînou ami-«3min Su and etc. perperam et sine ratione Cesnerus maîixalàn corrigi iussit. Praeclare Glas- que Sangermanenses: Amis , in) 84min". 31953070; si. si; en: 3m51 in. WESS. 15. nie-un." infant alia-63v Batavia) Vaculam in: suspîca- bar absorptam a literis proximis, quam salet in taliban . adhibere Herod. p. 169 , 32. [HL 25.] in: me.» «615v. pag. 192, un. 194, 25. [Il]. 8o. et 85.] 3173m 7! un; infant Bœ- "Alu. martelai: algue ita scripsisse hoc loco, nimmv in initia! 01:31:33 Baraka VALCK. CÀP. XCVIII. l4. fol 75v iAyfioirazm aimai) De- miror dilectissimis membranis baud auscultasse Grono- vium, quibus recto obsecutus fuit c. l 10. et 153. minime vera Il]. 64. 92. Non placet id consilii incertum. Optime codex Florent. cui alias plures schedae consen- tient. Medorum regiam banc urbem veterum conplures , in quia et Ctesîas, ’AyBaÉmm, teste Stephano sz. adpellarunt. Nunc quidem in illius Persicis 33mn Kïîçoç - - Expi- vnv, boilç’Eme-œ’vw: ipse dederat ’AyBazraivwv , sîcuti in Ste- phani Rapin] legitur. Opinor latere idem vocabulum in Auchyli Pers. vs. 927. nam quae de Agdabatis, gente Per- sica, a Criticis adscripta sunt, fide carent. Sam. Bochar- tu; tituli originem in Ambum sermone invenit et elegan-I ter illustravit Phaleg. Il]. 14. Culte vera de Aristotelis obscurioribus libris Themistius white: æsœpatyfidvot riel «me 805.05, î ra? s’y ’EaBararÏvolç Bentham, Or. XXVI. pag. 519. a.

WESS.18. quvdç- vEh) . Videtur Diodorus Il. 15. in arbis situ dissentire, iv 22319, in planifie structam scribens. Ambi- tum idem XVII. 1 la. stadiis CL. absolvit, et hac parte dis- eors. Athenarum enim amplituda algue ambitus stadia cc. aequabat, teste Diane Chrysostomo Or. VI. p. 87. c. et . illi tamen, ex Nostri finitione, Ecbatarwrum magnitudo oonveniebat. Quod editur astral 76v ’Aemm’wv salifier; pravum

AD HERODOT. I. 98-101.’ 116 est. ’Aânvf un aportuerat; qui quidem naevus in his libris .nimis frequens. WESS. 27. son 32 si fluoration de) etc.) Platani , horum fartasse ne cordato, tale aedificia templaque variis coloribus distin- guendi genus BaçBocçmâv :7341; est. Sic de Neptuni in Atlan- tide temple : ribos- 31’ n 8046291qu ixauv’ min-o: 3è ficela aspi- Amimv 781.1:sz dfyulçp, whiv 1’51 «immuns. en? 81 diaprez-sipo; .xpueçî. Critiae p. 1 16. Pertinent hue , quae Auctor de Mun- do eleganter canmentatus est, c. 6. p. 1 95. Ed. Vals. W E33. .-- Omnino structurae genus isti simile hodieque in multis apud Sinenses et apud Indas oppîdis reperiri manuit Caylus in Hist. de l’Acad. des Inscr. T. XXXI. p. 42. S. CAP. XCIX. 5. 35’ binât.» 3è suivra minant) Vide c. 69. Regiam apud Medos Persasque maiestatem , inique debitam a civibus reverentiam abunde explanavit B. Bris- sonius de Regn. Pers. I. 27. et l]. 91. WESS. CAP. C. 9. and non-siam) Saepe numero vocabulum in Musis recurrit de subditis imperio ac dicta audientibus, .rarum hac notione. Ecce tibi imitatorem Dianem Cassium liln XI.II. 1 7. p. 5 15. Ed. N. ml voie aurois-mm: e067: au) xa- r n’a o a: -- mm) engainons. Aliis sunt ais-mourrai , ut in libella de Mande , cuius interpres Apuleius non sine quadam cultus elegantia: Sed inter cas aures regiae et Imperatoris oculi [conf. Nostrum, I. 1 14, 7.] quidam homines vocabam tur : per quae aficiorum genera rez ille ab hominibus deus esse credebatur, cum amnia, quaecumque ibi gererentur, ille Ota- custarum delatione discebat. Ceterum scribi debebat, quad bene vidit Reiskius, mi ai : est enim dandi casas. WESS. CAP. CI. 1. Tel Mnîixôv i’Ûvoç swinguas) Inœrpretatio Vallae, Deioces - - salant Medicam subegit nationem, eiquc imperavit, illa homines etiam perdoctos in historia veteri tradenda decepit. Galeus pro minent: legi scribit in msto connotaient» , atque ita loqui solere Heradatum: obversabatur eruditissimo vira aman-pâtura, subegit, veterum nulli adea frequentatum quam Herodoto; apud quem nuspiam invenietur evvençs’tlaœro, usurpanœm ni d’un-pâlira: no to significatu 1X. 18. au... cmpëxbavrzç (mutari non debuerat) iam-cal; ml mutinai-s; ai; Mot’Àla’Tœ. Hoc apud alios frequentius dicitur Eucrçaœs’mç vel evngsæo’mvu. Dubium nullum est, quin hoc loco mimai. non-t in. unam contrazit: Dais- H 2

116 ’ADNOTATIONES ces ro’ TE MnSsxdv 30m ravinez-da, imine fi ratina i951: (me au. levîter refingenda suspicor;) Medos in unam gente»: contrant , atque haie soli imperavit. Ex hac vers , ni fallor, interpretandi ratione [quam quidem perinde vulgata etiam scriptum admittit,] primum manifestum est , cur bis continua diversa memorentur Medorum genera, e quibus unam ille fecerit gentem; deinde, quamobrem de filio Phnorte paulo dicat inferius: «in anni" ( Suidas expli- est , ripais finira: ) mon." aime" 1131 Miaou. ainsi "pannai- amç la) 101i; me"; x. r. A. Pater Deioces , callidus ille iu-I stitiae satelles, pacis amans, et solos regere Medos can- tentus , simul atque iustitiaefiuendae causa ( Cicero de Off. Il. c. x11. init.) rex fuerat constitutus, locatim dispersas cives sans adegit Êv «Juana: arome-artels, and reîro-mpwrtMovrzç r5! 27m1: sium indusies. Herod. p. 41 , 5. et p. 42 , 3. [c. 96, 6. et 98, 11.] Condidit itaque Ecbatana. His denarratis subiungit: Anïo’xnç Mir vos ni Mnbmdv avec cadençait. Hoc aliis in re simillima sacpius dicitur fvvçixtfl, vel ravisons. Nome sunt imperantium artes , Thesei , Gelonis, similium- que: de Gelone, unis Syracusis omnia posthabenœ, Herc- dotus lib. VIL c. 156. VALCK. a CAP. C11. 10. ’Arnps’æv renifla; si Ni’m 3’75") Qui] i’exov voluerit, etsi urgens ratio desidemtur. praesidia non carebit. Assyrios laxiore significatiane Noster usurpat , illis ipsos conprehendens Babylonios. Assyriorum itaque alii p Ninum, Babylonem alii possidebant, uti c. 178. 185. etc. WESS. - De Nina urbe, ad Tigrin sita, conf. c. 195, 1 1. et Il. 150, 17. S. CAP. Cil]. 4. iM’xwt zani film) Turmatim. Adscrî- pserat his Sclwliastes: narrai 102w rai immisças-ac, and ni ml- Êgm iv ri nippai, and 73 cannai? si; 1’51’me Habet ex eo Sui- das. [in Kan-ai fin] Ultima hue refer, cetera aliorsum de- ferenda. Kan? mai fl’ÀEDG nul aunaie»; arçorBaiMomç VII. 21 I. et’IX.[8. 31-: v1.35 1;2o. "(m’ont Ëys’m-o)et 22. Vide supra,WESS. c. 74 , 8. S.] i 15. 84:11:23; J Exotiuv Mzâu’nç) In obscure res Scythicae. p loco sunt: de gentis excursianibus in Asiam plura Iustinus Il, 4. 5., quae partim conveniunt, aliena partim sont. M9531»; Envatuo; expeditianes et peregrinationes tetigit obi- j ter Strabo I. pag. 106. 61. ed. Cas] sed nescia quo au- .

Ali T. I. 101F 105. 117 ctare eundem Mayem regem Cimmeriorum fuisse adfirmat. WESS.S- Confer Nostrum cap. 15. et pracsertim 1V. GAP. C17: [1 - 5. "En: 32 un: r17; Hum; 1’17; Maud: 7130; - - - Ê; Ko’Àxou; naisseurs: inspirant 515305191 533;.) Iusto maîor vidcri possit iste numerus triginta dierum; quum PME tim1 cum terme1 tractum seq. , qua inferior Asia cum. superiori.. iungitur, intra quinque dies ab homine 113616191 permeari passe supra dixerit, cap. 72 extr. At hic non de ea parte Maeotidis paludis agitur quae Colchidi proxima est, sed de ostio Maeatidis, et quidem de ulteriore ora illius ostii,. ubi Cimmeriorum olim sedes fuerant. conf. IV. 1 1 seq. Cae-. ’ terum meminerimus, ubi de eisdem regionibus agitur, quas Scythae dein habitarunt, diurnum iter ab eodem Nostro ducentis stadiis aequiparari, 1V. 101 , 8. S. . . 8. i1: 3mm; ri Kamdnoy 590;) Eadem, sed distinctius, 1V. 1 2. VIL 20. Cimmerii legerunt aras Ponti et per claustra Caucasea in Asiam inruperunt; Scythae, dum pro- fugas insequuntur, a via aberrarunt , perque Caspias portas in Mediam, regionem a fugitivis aversam , devenerunt. Lege Th. Sig. Baierum, Conment. Acad. Petrop. lib. Il]. p. 518. WES S. ’ CAP. CV. 2. laguis-1750;) Ita hic. At d’enflammer lib. Il. 2. 28. 50. nec constanter tamen. Recurrit priar scriptum IL 151. VIL 7. Quae quidem discrepantia ex pronuntiationis vicinia nata fuit. Scythicam expeditionem Hierary’mus adtigit in Fabiolae Epitaphio: Hanc gentem Herodotus refert sub Dario Medorum rege viginti anni: Orien- tem tenuisse captivum , atque ab Aegyptiis et Aethiopibus an- nuum mugisse vectigal; non sine errbribus, de quibus Sca- liger in Eusebii Chron. p. 85. Toæçoeœn’çœ [L 4.] non ex genia Herodoti, uti visum Gronouio, sed e Grammaticorum vetere scribendi more venit. Servavit ipse ri srçorurriçu 158. sicuti alibi ri agio-m, ni Aomdv , ral «gâter, quae emendatius utique scripta. Conduxit de genere hoc com, , pluscula Io. Wasse, addita in Dulceri praefationem Thucy- 9. min-av dçxoudruflv 5961 etc.) Pausanias I. 14. primas omnium mortalium Assyrias Venerem Coelestem calere WESingressos perh’ibet, ab illis PaphiosS. in Cypro 1 et Phoenices . ..

118 ADNOTATIONES in Palaestina religionem eius accepisse; bine venisse ade- Cytherios : abduxit dactissimum scriptorem a veto Venus M litta, quam ab Assyriis cultam ex Nostri I. 1 51. et 199. d1dioerat. Net! quo pacha ab Assyriis, a mari remotissi- mis, ea superstitio ad Cyprios penetrare potuit? Uranium istam Venexem Syri Dercetun vocitabant in Diodori Il. 4.

15. blennie si .913; Sinus" 110171011) Ita dederat , utî mi series et Longinus testantur. Scio animase 3 .953; a Chauvin: a WESdefendi; quo modo, si qui velit,S. omnibus p naevis patro- ainium parabitur. Gina: mie-o; quae fuerit, quaesitunr smbitiose fuit. Ampl. Bonherius totum illi cap. sa. Dis- sert. Herodot. inpendit, spretisque plurium coniecturis, quas recensere nihil adtinet, deoçrnit cum Tollio ad Lou-1 ginum atque aliis , si»... voile» convenire contaminais 1 turbo turpium oirorum, ut Horatius alicubi , [lib. I. 0d. 57.] sive pathicis. Verum est, Philonem Iud., Dionem Chry- sostomum, Herodianum, 01mm Alan, Eusebium, Scho- lîasten Thucydidis, quibus adiungi poterit Criticus ad He- phaestiowis Enclu’rid. p. 41. circuitu Saule; ratina id genust descripsisse: neque absurdum erit , si profitearis, Longina bonestam eam turpis flagitii descriptionem admirabilem atque imam-n fuisse visam, qua est sententia vir Amplis- simas. Haud parum tamen metuo, ut Noster Scytbis id inputarit. Alibi verte, cum non dissimile quidpiam exponere vult , hac verborum circuitione abstinet I. 155. usurus, uti opinor, si aperte loqui nollet z hue adde, in Scythiam delatis, uti adfirmat, morbi illud muliebris senne statim fuisse manifestum, quad in pathicis utrum liquida omnibus adpareat exœmpla, non habeo dicere. Aœedo patius ad Hieron. Mercurialis opinationem Var. Lect. Il]. 7. Hippocratem et Nostrum conparantis. Ille de iis-’ dem Scythis de Air. Aq. et Loe. p. 295. [sect. 106. et 109.’ ed. Co "bouzins: yivmau au) 71111014me ipsifonnu, and aie «si maint; lombostat 31401319 Caussam morbi incolas acceptant referre deo, [ait ibid. Hippocr.] sed errare: habere cum suas sibi, verum naturales, caussas. Porro , qui malo ten- hntur isto, :3315on trahir ywauutinv, non-anime horion 8110113941111. 70101111130994 u ml inégaux: [qui r51 ywamûv, ’ a? ’ and intima. Denique solins adpellat, qualis profecto est, et ma-

AD HERODOT.I. 105. 119 ribus turpissimus. Atque haec senex divinus eodem fere, quo Herodotus, conmcntatus est tempore; ut dubium non ait, quia eamdem uterque rem signaverit. Noster vos... 915Mo" vocat; ille, qui morbi eius feminei elfectus, quae- queindoles fuerit , declarat. Herodotus iratae Veneri , sicuti Scythae irae Deorum, morbi initia contribuit. Hippo- crates ex artis suae disciplina , superstitione dissipata omni, mali caussam vestigat et explanat. Qui quidem dissensus ferendus et magni non est momenti. WESS. «- Perspecte vir eximius. Plura si quis desiderat, dabunt nonnulla Laroherus ad l1. l. et Corayus ad Hippocr. l. c. Exstat etiam singularis Heynii commentatio de Maribus inter scythas morbo gemmais, quos ille cum hermaphroditis Flori- dae contulit, in Commentationib. Societ. Goetting. Vol. I. P. 5. p. 28 seqq. Sed, quad maxime ad rem facit, campertum est nastra aetate, morbum. illum, quem muliebrem commodissime Heradotus nominat, eodem prorsus modo, quo ab Hippocrate descriptus est, in eisdem regianibus, quae Scytharum olim fuerant, hodieque (quamquam baud ita frequenter) obtinere. Vide Reineggs topagraphische Be- schreibung des Caucasus , Goth. et Petersb. 1796. T. I. p. 269 seq. Histoire primitive des Peuples de la Russie, par le Comte Jean Po tocki, Petersb. 1801. p. 175. Klaproth, Reise in tien Caucasus etc. Halae et Berol. 17 1 2. p. 285 seqq. In Var. .hct. ad h. l. adnotare oblitus eram, pro 931.110" ad Io- n’umi normam 9.1.5,. corrigendum censuisse Koenium ad Gregor. Dial. ion. 41. atque sic h. l. edidisse Schaeferum. Et sic alibi quidem brevi vocali s in media scribitur hoc vocab. ut III. 85 , 16. et 2o. sed simul per a in terminatiane primi et quarti casus: si 815Mo: Young, III. 86 , 5. 75v Sima 11.0514117101 , III. 1 02 , 1 7. - Ista iam non modo scripta a me, sed typothetae etiam tradita crant, quum a Boisso- nada meo, Viro clarissimo, qui incomparabili studio, quidquid ad ornandum Herodotum nostrum valere videtur, id mecum communicare, aut de e0 me monere con- suevit, per literas transmissa Notula, ad id de quo. bic agitur spectans, mihi traditur, bis ipsis verbis concepta: ,,Hupai 32 319033191, lvërxntbsv i 913; Hum: 10’101, ,, in) 1’03, imine» 0iv3poyo’vouç si nursayo’raç. Tiberius Rhetor, ,,ae Figuris, cap. 55. de Periphrasi, iucdito adbuc, bravi ,,edendth S. ’

m ADNOTATIONES Hippocrate: pluresque alii fuerunt uni , requirît. Vide doctam T. Henuterhusii adnotationem ad Thom. M. voce ’Em’rzE.17. ce) iam-q; meme’qg) WESS. Dubium est, hoocine, o r un en) Ému- rç’î onyx. adscisci debeat; quamquam ego non multum eo distmhor. Varie ponere solent. Aeschin. de Legat. Pals. p. 47. Ed. Ald. [p. 51 1. cd. Reisk.] «3;. in) roi"; indurai? M’yatç membru. Io. Chrysostomus T. V. p. 24. a. in: É p.500; ouï- 1’8; Ëaquï augustin". et T. VII. pag. 831. c. flanqua? û and": iam-if mystifia. Par ratio prorsus est in mîmôç, quod viro Cl. [L 15.] tantopere placuit. Ecquis enim morfil:- lîum, in en schedarum discordia, Herodoteum illud eue praestabit? mâcon? habet cap. 68. Il]. 65, atque aliàs, [4,130045 quoque. Mox [L 18.] i; «suum? servavi, non ignae rus defendi veterum lacis Emma? posse, patronumque ha» bere in Miscell. Observ. T. Il]. p. 142. WESS. - Quod modo praccessit, inca; EM’mm , id commode W yttenb. Seh lect. p. 55 1. confert cum illo Xenophontis, Hellen. HI. 1, 2. Kïîçov in: indura inné": Ëvœv. S. CAP. 01X. [2. 5; a; crassa»: 13 «mâta mmvnnulvov "h t’a) funky) Vaud. ad verbum , quum ei puer traditus es.- set ornatus ad necem: ubi quum baud adpareret, quid hoc esset, ormtùs ad necem; clarius H. Stephen: reddendum Censuit, quum ei puerulus cum ornatu traditus «set ad necem: et in eamdem sententiam Gronov. quum ei pueruluc ornatus esset traditus ad necem; quam Îversionem et W68.- eeling tenuit, et Larcherus his verbis suo idiomate reddidit, on. remit l’enfant couvert de riches ornemens entre les mains d’Harpagus , afin. qu’il le fit mourir. Quae interpretatio ut iam olim Aem. Portas in Lex. ion. v. Suivra-o; monuit) satis bene haberet , si m4660" à») 92min), non flagornai»? nîv t’a) Sait-qu, legeretur. Nempe tradebatur Harpago puerulus eo calta ormtus que regina libero: "tortis mussa (id 68! morulas, aut iam iamque morituros) ormri maris erat. conf. c. 1 n , 16 seq. et 24 seq. rursusque c. x 12, 15 seq. et 1 13 , 6. Itaque ad ràv articulum , cum eodem Porto, intelligendum 0-1-on , sive potins m’en. a Un , scil. nomen ex cognato verbo, quod in proximoest, repetendum. Sic VIL 54, 2. êysæügouv - - du [LEV - - fil! 5’ 515’910, scil. 940090". VIL 62, l. nîv uürfiv ræürm ËnaME’m, se. "015v, id est

A!) 11121101101: I. 109.110. 123- mudv, quo vocab. continuo dein utitur. VIL 84, 5. .1101 «ah-fit (se. mvâv) baronnât". Pro quo VIL 72 , 6. .nit du .. uni-rab ânon-cg: ubi, quoniam (zani; Co loci idem se frum- [dm aut ënwums’vo: valet, pariter nohfiv sut nuoit intelligitur. ln Aristoph. Ban. 192. "montant tir mg? xpô’v, se. gabant. Sic agira-0m H! En) 9xvat’rp, scil. agir" v8] 3431m, et similis: multa apud optimos quoque sucions. Sic veto rut-sus apud Nostrum, quoniam 350m à) Swdrp IX. 57 , 6. 50net oincire marlis mussa, in vincula. conüoere supplicie de- ntinatum, similiter etiam 91m (coing) du 1’12 Smala-q» (son. Mm) habemus 1H. 1 19, 1o. et Ted; hm; urmeav 11h à) Bavoir-ça, ncmpe Sûr", V. 72, 25. Neque me fugit, ad 75v Irticulum aliàs etiam subinde nomen 656v intelligi ; nenb pe cum verbis pnesertim quae mittere, duce", aut polie cisei significant: (conf. I. 67, 12.) sed non îdcirco equidem dixerim , in verbis ex V. 72. modo citatis praegnan: esse verbum zzz-6mm, intelligendumque arma-av dardâm- . ce: rfiv 5’73 30"er dsdv, quad Vire docto excidit in utilisati- mo libelle scholastico, quem Adieu. inscripait, p. 541. cd. sec. S.] d l 3. ê; rai n’aie) Verum id est: ut du ë; "à 0Mo: cap. 1 1 9. Saepe tamen operarum delicto depravatur, quem ad modum principio eiusdem capitis â’ïe 1’; rai chah, ubi Arch. oîm’a. Il. 1 29. Jvau iv «in d’enfant; du". HI. 148. nabi un 2’; rai OÏxfl’Ïa. Quae quidem et alia limilis generis ad eaudem formam ex msstis redire debent. Vide Gronov. IL 66. WESS. -- Nempe Il. 66, 17. necte Cran. abalone: et ms. Med. restituit, cui et alii libri adsentiuntur. S. [ 1 1. «noyai; écru) Adhaesit v litera e superioribus edd. Roseriptum in; velim, ut alibi: et sic h. 1.. noster cod. Pa. Conf. Var. Lect. ad Prooem. l. 4. 5:] CÀP. 0X. 3. vouai; n iin’rnîtma’ruç dudum) Multum se hic aestuasse fatetur Cl. Reiskius , tandemque hue venisse, ut alvemrnszmcira; , pauma maxime horrifiez: , reparlent. Pepe- rerunt fartasse bos fluctua montes Supœâimro; , qui utique boum pasturae minime conveniebant. At pauma emnt ad montium radicea, ut slatim traditur: ad ces autan: plerumque herbidi irriguique agri , bubus pucendis egregii: hinc et pagus illic, hominum celebrîtate notabilis, e. 114. Postes, si innovatione locus indigent, 5:11:18:er

au. «ADNOTATIONES tu ex Aida recipere et bubulci wllertioni intelligere. dHe: vehme, ’Emrnîsfuç’ Emmaüs Vide Il. 135. WESS.-- Quid- ni panna intelligamus ad id, de quo une agebatur,’ muid me idonea. P S. . 8. du 7039 du: "Monet 2min Miaou) Endem-ne Medo- nm et Persarum fuerit dialectus, non liquet. In reliquiis Penicae linguae nihil doctiesimi viri G. Burtonue et Hadr. Relandus invenerunt congruum. Confer huius’ Dia. de Vet. Ling. Pers. p. 245. et illius MM. Ling. Peu. pag. 97: Instinus I. 4. de causse nominis Spaco lepidas ad- metitur fabcllas, ex Trogi libris derivntas. WES S. 12. and; Zanzing) Credo Florentiae non aliter scriptum, etsi super en re silentîum. Codex Ask. et Volta idem obtulerunt. Zuwmtçwv Aldi et Édith, si limera de- trahatur, Edmæug dabit, quos Colchis confines, memorant Orpheus Argon. vs. 755. et Apollon. 11h. Il. 597. atqued ex illis Stephanus Byz. In Nostri Musis modo inerme) HI. 94. modo mixage; 1V. 57. contra tabulas tamen. Meliue. I. 104.-VIL 79. WES S. 20. êroçgîv - - Szmémymz E76.) Nîmium trihuîtur Medi- ne. Quin de militihus eorumque acie 3mrux0i’m frequentatur, propterea-ne uni negabitur? Apostolus d’aullus, 05m à! àmnruynévoç, Act. Ap. xx. 13. Servus imine: rai 3m- mxûëvru 0:13qu Luc. Evang. xvn. 9. Haec sufficiunt. Alii in conposito amplius quam simplici esse adfirmahunt, neque illis pertinaciter obloquar. WESS. -- De re, quae hic agitur, conf. c. 112, 6. 115,» 11 seq. et 116, 25. S. CÂP. CXI. 4. :5:an bien; «d’un iule" prave explicatur quae per totem diem parturierat, pulcre monente Cl. Abruch Diluc. Thuçydid. pag. 585. WESS. - Re- cte veto Vir-doctus, cuius partus in dies aspectabatur: et aut sic, aut de die in diem, in lat. vers. repositum velim. Sic VIL 205 , 5. ipoe3o’umm drink de: finie," , quoti- die (sive, in proximum quemque diem ) aspectant".- et plena9 dictione, rivai «d’un! 511591111, VII. 198 , 3. .5. 8. 371 013x 501M; ÉvAprœyo; ,unœvrÉM’dau-zro) Recte post. pauca [L 10.] hune in modum Gronovius; sequor exemplum, schedarum parens imperio. Est autcm omnis haec ontiocultissîma et ruaticae simplicitati mirabiliter apœ. WESS. - Utrobique edd. an te Gron’. maximum dabant;

A!) HERODOT. I. 119-113. r25 figue priori loco(l. 8.) tenuit Grau. ubi cum. plerisque mentis muerimlam primus Wess. edidit. Posteriori loco, (l. 1o.) de quo in Var. Lect. obliktus cram’ monere, idem Gronovius, suum codicem , ut ait, secutus, manip..- W0 primus edidit, idque tenuit Wen. ubi quidem (ut idem Wess. adnotavit) codd. A311. Arch. et Paris. duo (noetri Pb. Po. Pd. et cod. F.) in mwiudam cum vett. edd. conœntiuht.9. iE dharma florin) AppianusS. . Panic. p. 104. [c..1o4 , 3.] and midi i «pend mçiùv i303" i5 du"... Similitcr pag. 1.17. [c. 116, 13.] Sophocle: aliter Aiac. 727.15 déni-m Ain; pravmaivân. Aeschylus quoque Suppl.’362. Heychii ’25 pinard"; hinc docti viri corrigunt, sed, frustrayuti bene in litterîs ad me Cl. Alberti. Legendum enim ÈE oin- m-i’nç, quo Arclûlochus apud Heraclid. Pontic. p. 412. Ed. Galei utitur. WESS. 13. i; havanais" 101i; imrfpouç) Cogor sacpe minuta venari. Quid faciale, ubi talem se silva dut? Ahigunt Florentine bine et c. 1 1 2. Binirsœç, et retinuerunt 18v 32mi- rix c. 1 1. Non sibi constant, fateor , in productione vocis descriptores, sed culpa ipsorum est. iënwm’aç vidimus cap. . 78. Manarunt eodem ex fonte hein-«70’911, ’Açimzyo’çw, ’Açirrayo’gm: KaMBcinç, macadam, KauBu’a-m, quod in ’Amai- n; codex Arch. sollicite ohservat. WESS. -. Cap. 129, extr. in San-m’a; consentiunt libri omnes. S. ’ CAP. CXII. Io. 11’ 3.; adirai M Juin") Ita adsolet: aria-u aliéna in) «itou Il. 22. et 35. 1V. 179. V. 52. etc. So- phocle: Elect. vs. 1527. Plate in Phaedro p. 243.11. minai aliéna in Eugyphr. p. 7. n. Itaque 72 interpositum pluribus in msstis citra senœntiae damnum resecatur a Viroi Clarissimo recte. Saepe tamen apud alios «and y’ dirimai, poëtassn primis, de quibus Valcken. in Euripidis Phoeniu. 1668. WES S. - Equidem, cur abiiceretur particule et perspta huîc loco, et plerorumque ac probatissimorum . codicum auctOritate firmata, non satis causse vidi. S. CAP. CXIII. 9. 161 nm arpeÆo’a-mr) Hinc in Açm. Porti alîorumque Lexîca receptum fuit «933...... Usitnta vox uiyofimâv facile potuit in illum deflecti. VALC K. -- Per utique rarum est «96mm; de postoit, sicuti et wya- Bo’mmip quod.in Philon. lad. Legat. p. 993. n. Verum hoc v.

126 ADNOTATIONES naevo obsitum atque in æpxo’mmu verœndum docuil Kühnius ad Diogen. Laèi-t. Praefat. Illud movere non an- deo. Acccdit proxime 111308001151! vocabulum; sed metuo, ut rai; Bomàlmç bene conveniat. WE SS. CAP. CXIV. 6-91.1... 0131030111111) Un: mutata litera . alunais» refingit Cl. Pauw: neque enim cum, qui sibi 30911049011; atque 600904461 eligebat, chouchou; omisisse: habuisse pmeterea Persarum regcs mnâuvoxiç 161 biniou! Il]. 61. quibus aedium et rei domesticae cura crut. Hoc verum; notum quoque sixoîouflv, oixoâom’m. et sinuait permiseeri apud Philon. Iud. de Fortitud. p. 740. c. et in Paullina ad Timolh. priore c. 1, 4. et saepius alias. Neutrum tamen adigit, ut eam in sententiam estur. Ludus puerorum describitur, quorum esse Aedzficare casas , ploslello adiungere mures ,

monuitludere Homtius Il. par Sat. tu.inpar, 247. et -experientia - - - testatur. W E S S. 8. ni; 02771M411; hein") Diflîcilis electio. «bips» et iroi- 9m d’une; usus admittit: illud latins se porrigit; hoc eius proprie, cui in aula harnois; tîtulus, quique ad regem deferebat quae nunciabantur. Vide Lucianum Deae 83m c. 25. Heliodorum X. p. 491. et Gronov. [Commode ad lII. 77, 7. provocat Grau. Et verisimilius est, a nonnulli: hic omissam fuisse praepositionem , quam ab aliis suo arbitratu adiectam.] BœflÀE’oç 80011M811 multa in luce posuit Briuonius Regn. Pers. I. 190. WESS. - Conf. Adnot. ad 14. menu.) Nihil demuto. [Vide Var. Lect. ibi- c.que ubi 100, iterum Arch. nominatur,9. S. Ask. ’ corrige.] Voluit Arch. scribe 1119157712, ut supra c. 73. quo de P. Leo ardus Ennemi. VII. 8. Bene etiam [1. 1 5.] hahet 1111-110", ubi in Arch. insignis adparet aberratio, nec ab ea inmunis Vindob. cui in animo 1111-5759" fuisse videtur. YVES S. CAP. CXV. 7. dandy fui?! men-mir) Sic I. 73. et Il]. 160. ubi aim’y, uti hic , Arch. ex scholie. e quo et id descendit, quod in Vindob. Placere potest Aldi sismiy, ut 7:90".an I. 88. Il]. 36. in Vindob.; verum Aldus in isto voca. bulo varius est. Statim [L 9.] malui bai il ex Arch. quippe significantîus. Plutarchus in Praecept. Reip. ger. p. 81 1. c. l

AD HERODO’TÇIÇ 114-116. ’ .27

574i 33 pivoiæamv - - - «in 1’140:er y! 01m.: radis-ai nixovoMETv, d’un? si 711119131: ita enim dederat, non 911493014571. WESS. [15. 531’ 1’05 Wd’fflfiu.) Videndum ne in aliis etiam coo dicibus, sicut in nostris, 38: TOI scriptum reperiatur: quod gallice diceres, me voici tel que je suis. S.] I * CAP. CXVI. 1. rôt ’Amaiym Erin) Ad cum modum V11. 46. iam: yole ne Mymlmvovc namque ita Io. Sto- baeus et scripti codices. Verum isto de genere uberrime docti viri, T. Hemsterhusius in Lucian. T. I. p. 26. et Valken. ad Euripid. Phoeniss. p. 464. Satis vero demirari non queo Gronovii acumen, quo 91900059109011 l3. s’ç «5701i; [1. 3.] tanto paratu- defenditur. Potest-ne hoc pertinere ad Cambysem et Mandanen? qui longe abcrant, nec quorum ulla in Cyri hac agnitione praevertit mentio. Bonus Astyages toto corporis fila et vultus lineamentis sibi puerum respondere opinatus est. Qua quidem in re et Iustinus [L 5, 4.] adsentitur, et sibi senex quid dedit. Redeat ergo suam in sedem ,1 unde deiecta velus est lectio.’ Max [L 4.] cum 115.110 mallem ËMvûsçiœrs’pn, immine ingenuo mugis quam serve dignior. Atque ita Portas quoque. WESS. 9. (in: et au) 161 mitât: etc.) Optime Gronovius ex Medîc. cui solens paria facit Asie. Quam longe vero abs recto illud nouvo’âsv! [1. 13.] Paene succenseo schedis Florent. quae inprudentem in haec pmecipitia truscrunt. Si quid mutandum, novvwûs’vm 31) ex en libre et Arch. sumi levi auxilio poterit. WESS. - Immo, si quid mutandum, r: equidem, quam 31? vel 8è, mallem. S. 13. munit" niât) Nonnunquam dubites, serio-ne Croc novius de membranis loquatur Med. an lectorihus illudat: sed nimis frequentia clarissimi vil-i peccata avilis meritis sunt compensanda. Hoc quidem considerandum non est, ferri-ne possit 1491116951: nain nihil est absurdius cogitatu: verum illud , an forte scripserit Herod. non nouvuis’m niât. verum , quia brevis est quaestio, nouvwâs’vm 313 «613v sierra ci ’Anuainç, 110’051 huiliez 1’81 oraison mû ri; si" æugœsoziç; VALCK. 19. 057514510; i; rai; nivoiyuocç) Diodorus 703 minon; domm- m’vw un; ris eivoiyuuv T. Il. p. 555. [in Excerpt. Peiresc. p. 245.] ad-supplicium. Toi; draina, tormenta, quibus bu- bulco verum exprimere constitutum erat, vocat Noster. Quo usu saepe Polybius , Philo Iud., Iosephus, et, ne alios adiungam, Diodorus 1H. 14. ubi adnotata vide. WESS. l

1.28 ADNOTATIONES [21. 11.0114an Ë; Nui; n, ml maillai ânon; unau"... :7211! 4131161.). Priusquam 1.9.5155; Schaef. edidisset, similiter W]:- tenb. (Select. p. 351.) ont influa" corrigendum censuerat, ont aunais": tenendum. ,,Recepto 11271515411, inquit, antec’e- deus a nui delendum, certe repudiandum.fl Ami; r. and aimai; coniectaverat Reich. lmmerito vero doctos viros offendit istud sandow, in quod optimi quique codd. consentiunt. Verbum mutilant.» ista notione constanter cum participio construitur, I. 90, 15. "118, 5. IX. 94, 5. Igitur repetitum intelligendum verbum , Mi aurifiant zanzis». S.] CAP. CXÏII. 6. rio: 8.; M3910 76v maison etc.) Al- dinum 159’141 praesidîum habet V. 47. Actuel); m’y m 179’111,» maxi-reg inhibais-1, sed infirmum. Non adsurgit ad vim atque elegantiam vocis dudum probatae, pluriumque mu- nitae auctoritnte, et statim [1. 25.] iteratae. ln superioribus nonnulla auctumet mutatum ivit Cl. Reiskius, quaei peti ex Miscell. Lips. T. VIL p. 61 8. poterunt. WESS. 20. 51 mi niât êmriM’u ironie?!) Non infi’equens illud. Tale Hippocrateum in Iureiurando, "091m 05v m1 70’113: im- rsM’u notion: -- sin izudçœa’dm un) 81’914 etc. et Melissae in Epistol. ad Cleareten inter Pythagor. Fragm. p. 749. Galei, shimmy 797 mis-i; 1511392, ÊWIflM’uç modem rai; imbu SÜJiflotÇo 1 Sunt in Prompio non dissimilia,quibus hune Iocum nego. At abstinerc baud queo ab his Pempeli apud Stob. Serra. LXXVII. p. 460. Haï; 3E "in i’xwv -.- - 52315101 VDVEIUV tipi; si suraigu, 51’343; omnium annelant; irritai a; eUMÆanxuiuç. Sunt enim oflicii in parentes plenissima. Quod vero in Arch. legitur [L 23.] noli ê .73... illi patronus foret Homerus ’IA. r’. 408. nul E (admira-s, i. e. 1161-61, et crebro. alias, nisi in ’ metu essem , ne inprudenti exciderit librario. Hic quidem ad sententiam non requiritur, egetque alio fulcro. WES S. CÀP. CXVII . 2. ne 15’»er n’y si ivn’xes 9595.01) An hic forte legerat Eustalh. méfia» - - - 9441m? alibi certe nuspiam occurrebat locus, cui congruent illud, quod ad ’IA. si. p. ’40, 5o. iHço’sorog, ait, roi, 960’on armoriale", xi; m mérou Ofltiv. V ALCK. - Advertit olim H. Stephani animum ivea’xts, neque inmerito: maluit iveïxc, ut Vl. 1 19. [Steph. in Proleg. de Herod. voc. et loq. gen. p. 2.] * cui et ego primas darem , si par Codd. liceret. Venit quidem insolenti vocabulo Portas auxilio, nec open: negavit

AD HERODOT. I. 117-119. 129 GronOyius. Si tamen verum amamus , dzoÆan’m, mxœpiaus, 37min: etc. nihil iuvant, quippe temporis alius. Hortus’ Adonid. in Ërsrüœsw: ci "la"; nîv r05 ônEçruvrËAmoiï a NŒÊMW - à. 1’91’qu 79006519: si; Ë? 3100450901. WESS. - Si proba est scriptum Ëm’xss, fuerit olim ratier quaedam verbi forma " imam, idem valeus ac’ :36an vel Evcxs’u. Similiter quidem’ CtrvMBaMs’w dixit Noster pro rvMBde, et nûment pro

ChOMI,g. «in à: 23409:; aliaque ëæozsümv) Arch. tafia. 15.4095; scholionS. ’ est.4. Dia I Cass. XXXIX. p. 1 14; Pompeius min s’y image; 16 àçaïynæ’ 57min": et LVIII. p. 7 l4. 0’ TIBn’çtoç 913x t’y image; 13 7957M ivraie-ma. Quod post pauca [L 15.] ex Med. inculcatum est même: m; , non antecellit pristino. Reliqui tamen. WESS. - Mihi hoc praestare videbatur alteri. S. 4 CÂP. CXIX. 12. ngvxfœ 32 arum-almvoç, dans immun) Opinor in his iroko: abundare. Non me fugit ex lib. HI. 125. mafia-oc; 32 "à; Miçvomazç, six: Éroinœç. Sed eius alia- ]:ntio. Hic satis utique erat effraya-u. Suidam audiamus. E17- mrac fiançai 319.8611), à?) 105 5913m, grogna, tîçyaawlvœ, m- )«Kç xmrnsuunu’va. Quae ille mutua sumsit ex Nostri Scho-v I liaste. Heyohius pmeterea EJriixwov, enirvurov 3x2, 5107,44": qui quidem illud adlubuit ipsum, quod 0b oculus est, visumque est non aliud ac Ëroî’nov. At quid multa? rem. certain prnesmt Codex Arch. suspectum vocabulum exilio damnans. WES S. -* Potuit scrîba codicis Arch. (mm sic etiam in nostm Var. Lect. scriptum oportuit, ubi ne-’ scio quo casu Pass. irrepsit) vocab. éraflant, quod abundare censeret, omittere; potuit veto etiam fugitivo calame pmetervolare. Scholiastae vero idem vocab. ex hoc ipso loco adscivisse videntur. Utut sit , exilio damnatum nolimi vocabulum huic loco pemptum: in promtu, in parum ha» huit. Neque copia sermonis ofi’endere nos in Herodoto debet r similiter c. 125, n. ait, nurszçyærm’vou 8è mima, au? s’o’vnç influa. De accentu huius vocabuli, ex Ionum et veterum Atticorum usu, dictum est in Var. Lect. ad 0.10; 2. Conf. But. Ibid. ad in! nGregor. iustum esL’Gronovium Dial. p. vide 2 1.ad Il.S. 52. - [ubi ! ille ad IÎ. 154, 16. et III. 25, 9. et ad Parti Lexic. ion. pro- vocavitz] et Eustath. in Homer. p. 1 158 , 59. WESS. -- Quem Iocum ex Eustathio citant vit doctus, (qui est Herod. T. V. I -

130 ,ADNOTATIONES p. 1 2 15, 55. ed. Bas.) is hue nihil facit. Nam ibi quideml monetur , pro du; et garnirez, quae deinde aunant, ionioe 21m1- et Ëmzrtv dici : et in! n, quod huius loci est, pet pleonas- 11111111 r: particulne, idem quod in), postquam, valet. Vide. I GregoruDial. ion. 26. ihique Koem’um. S. , 15. redoriez. isz’m) Bene mssti; sîcuti et mm’m upôv. Solet cerœ Hippocratcs, quoties ovillae carnis requiritur usus, non aliter loqui. Loca, si desiderentur, signahit Foèlcii Oecorîomia. Ceterum inmanibus his et plane Thyesteis epu- lis ex Herodoto- Iocum dedit Theophilus ad Autolyc. lib. HI. p. 282. Ed.Wolf. a Fello prudenter redintegratus. WESS.’ , [24. agora-raina) Vide ad c. 86, 17. notata. S.] 29. nul épendy du: araïv etc.) Quod adsentator apud Co- mîcum, [Taurin Eun. Il. 2 , 20.] Quidquid dicunt tamia : id rursum si negant, laudo id quoque , illud habcnt aulne mores. Insigne in Harpago specimen: 6 82 tir Weimar 0133111456 5mm. ri Nez, «irriguai; épendv d’animal: «in; ni 30x051! la; Bue-mi, Nostri vestigia premens, Choricius Or. in Procop. Gamum c. 31. Quo quid miserabilius? W ESS. CAP. CXX. 12. i; ri 15145 ræïîru mon... chus) Non erit ex Rem. incongruum 376m, neque-destricte necessarium. Utrumque eodem tendit. Oraculum i; fellç’Ae- filou; Olga et i; nui-rad; 5’qu permutantur V1. 19. Veniet. tempus, quando illi verbo conmodior locus, sicuti V. 81. VIH. 144. ex msstis. WESS. - Quod modo pmecessit, Sutraæaç rixe, de en loquendi genere, Nostro familiari, conf. notera ad I. 57, 7. S. 17. ml rai 7: 75v imaginai: lxdusvœ) Quae annexa un! somniis in Latinis Gronovii, non bene capio. Tu mecum ipse insomnie intellige ex scriptoris adsuetudine. De frugibus ciboque, aunât ixdmva I. 195. «171’011 Pxo’mvu HI. 25. tum 107e: «in jauni; ixo’nevo’v in: oy’ËËv, «in 059715901: V. 49. et, quad nomhilius, sa) rai i; 79’va 9775911073 ahurie.» 5’70’- Mnu, servi domesticique, VIH. 142. WESS. -- Té "dru! échina proprie sonnt id quod latine dicimus et his fi ni- tima, id est, et his similia, quae de hoc sunt genre. S. [18. "Mu; i; 0300M; imam) "lima-ou nunc idem fere valet ac mucron, quo verbo in simillimo argumenta utitur Nanar V1. 82, 6. et V1. 107 extr. pro quo inox la. l. 3535m». Endem notione ciron-1:41.141"; à; mafia; ait infra,

AD HERODOT. I. 120-122. 131 l. 54. Similiter l. 16. «and rumen? flxtd’bmü, ubi and (ut æepe apud Nostrum) idem ac and; vel ë; valet. S.] 27. s’ç n’y miso: 7017101 artpzîatïuœ) Ve! absque Codicum. fuisset hoc reponendum. Herod. Il. 120. a6 mir 11332 i Basa-1- min i; ’AAs’Eœvîpov «seuils. Regnum vel imperium sic dicitur in aliquem 91191120511, æsçxxupëzzq, mptïz’vau, «spins». Herod. I. 187. et 210.111. 65. et 140. VI. 111. Xenophonti K. Il. 1V. p. 67, 5. Luciano T. Il. p. 557.111. p. 386. VALCK. - Verissime Valckenarius. Futile vulgatum erat atque indoli sermonis pugnans: succurrebat Beiskius, «miaou-a ex la, pro quo du: deinde receptum, refingens. Melius scripti libri , quibus obedientiam hic non detrectandam admonuit Geinozius Conment. Acad. Inscript. T. XVIII. p. 116. Ed.

[30. rio s’rêvtfftô’fo; Gamin) Possis cum Valcken. ad Paris.III. 66, 15. 311m5"; intelligere WESS. f1; 999’141. Sed et simpliciter I ben-5.3; idem ac xzoifl’mmiç vel «31 valere potest. Nempe quemadmodum l’un-pinne; est incipiens, instans: sic maniai; (in praet. temp.) significabit qui iam adest, qui iam nunc est, qui est. S.] 55. 1’; 07.217901) Hoc, au 025’on ex Med. et aliis probaveris , nihil admodum intererit, quamquam Herodotus prius videtur maluisse. Cette Gronovius in hoc vocabulo saepe sibi contrarius est: modo scriptori valide adserit, mode aùfert. Specta I. 99. VII. 8, 1. Gauhorfçooç dabit ina- ferius c. 126. etc. ,VVESS. -- Ionibus magis proprium vocab. (DÀaô’çoç. Monuit etiam Emtian. in Glass. Hippocr. S. CAP. CXXI. [1. c2 yod? in; etc.) Conf. Adn. ad I;

5.4?! CXXIÏ- 6. 531’201 37.173, Gai; etc.) Videtur Laurentius invenisse [ut est in nostris codd. P5. et Pd.] «0&2; 24,agora?! un, quorsum 1 et Arch.. Vind.S. quodammodo - -ducunt. Latina Volta: haec emnt, Hic se ocra ait cos antan non novisse: sed minime houa. Cyrus interrogantibus parentibus, que tandem modo servatus esset, reponit, se id, antea non novisse, sed in itirære demain cognovisse. "E7117: (bai; convenit Herodoteis :0» M7211, V. 56. et 49. vel ictus-1 M701, qu in Arch. I. 1 14. atque in Edd. V1. 157. W ES S. ’ 1 1. 5’11 1’11qu alvin)» 31è wandç) 1711 hic videtur minus commodum: du repertum in duobus Codd. teste Cake: I 2

132 ADNOTATIONES voculà interiectà Iegi posset: si; tin Tl rouir»! aidai duumv- . 16;, i1 ri si i1 fifi A6721 roi enivra a. KWbl. Ex Herodoteis hoc accedit proximum e lib. Il]. 157. maint; 1672.9011 11x01 - b ninas-1 uivt’ovrsç: paulo post, araivra31i, inquit, n i1 ni; BanNoviotn 2251093. VALCK. - .Utique placere hic il! non potest. Ut autem nihil expeditius, sic nihil œrtius Videtur, quam si: esse corrigendum’; qua verbi forma , pro communi 17v, alibi etiam utitur Noster. Solennis vero eidem periphrasis eiusmodi , n’y.) cum participio. Sic pneu V ter exemplum in Var. Lect. adlatum, habes in vinifiait, pro 17mm, I. 146 extr. in: faire «001i, lII. 108, 5. et similis. Quod continuo adiicitur, 11v r: si iv 16 nixe ni enivra: i Kami, id latine fere reddidi ut praeivit Hermannus ad Vi- ger. Adnot. 95. num. x. Videtur autem rai mina h. l. idem zonure ac 811i muni; vel nisi. S. CAP. CXXIII. 5. Kiïçov 3? daim Ëwzrçaohuvov) Valla verterat, sed erum cernais adultum. Dubito au bene.. CLAbresch Diluc. lThuçyd. p. 209. imrçmo’mvov, nimirum "à par»... aut aleph, ut Il. 121. et I. 7. alque alibi, reponit , cernent Persarum illi traditum imperium. Cui conic- cturae verba iam-nô s’o’vroç 1811.5111» robur quoddam [sed illud quidem oppido exiguum] addunt. Equidem , uti eam non prorsus repudio 0b tantam msstorum consensionem, in- crescentem, adaugescentem, reddere malo. W ES S. - Recte vcro, et nihil aliud magnopere desiderabatur; quamquam posais cum W jumbos-hic ex proximo vocabulo flflupim i11- ptelligere inzrgsoiuevov nuwçiv, in spam vindictac servatum ac sucerescentem. S. 8. fine; tu? ’Ama’yso; 7111.9017) Stabilius omne imperium, benivolentià quod paratur , quam vi et crudelitate. Mi nîv mugira-ra: suum Astyages, quemadmodum c. 150, perdidit. Neque hoc admonere Syracusanos suos neglexit senex Nicœ laus in Diodori XIIl. 22. neque ipse Diodorus, multa de Astyagis acerbitate et crudelitate memorans in Excerptis T. Il. p. 555. Max Cl. Reiskius, and s’iv’roç navrai; 31017401: aut io’v- 121v iroiuuv, scilicet Medorum proceribus , multo fore suavius et verius opinatur. Tu vide ultima cap. 124. W E58. 16. Accva Mmavm’aijuvoç) Ionum est J Aœydç, M1017, docente Athenaeo IX. p. 400. et, cum seculo, Eustath. in Homer. p. 1554, 14. Et tamen in Musis id persaepe negli-

au. 11111101101 I. 133-125.. .33 situ, nulla Herodoti, sed scribarum culpa. Tulitid aegre l H. Stephanus atque ubique instaurandum decrevit, de.jDia- kat. p. 1 48. Parebo doctori, et vetustis membranis. WESS. . 17. oüîèv ahana) Vetus airez-11m; ansam Gromwio novae explicationis novique verbi [denim] fingendi prac- buit. Cl. Abresch Animadv. in Aeschyl. lib. I. c. 263 p. 184. damnato isthoci conatu , 9683 chantais; vertit nec quidquam ultra. voce mandans, quasi intimai: positum sit loco cim- rrsi’Auç. [quod ipsum h. l. habet noster cod. Paz] Laudare id possem, nisi mstus aliud et melius, me quidem arbitro, daret: idem Portus coniectando extuderat; nec erat dignus tamen , qui propterea alapas [a Cronovio] enfer- Nt. Est IIl. 52. Motion 9913011101 niv mimine; repu-hou. Medie. ’mpm’bm, simili atque hic errore, etiam alibi obvia. Non addo,1-1’Mm, oinriÀÀew in avibus et brutorum aliis, quibus plumae pili-ve evelluntur, usu, teri. Harpagus lepo- ris artificiose tractati ventrem scidit, nihilque pilorum vellens, ..prout erat, ita indidit libellum. .Hoc Graeca volunt, uti quisque videt. Adi et Polyaenum VIL 7. W ESS. - ISatis notum est, pro vocali 1, ubi producitur, frequenter 51

011p. CXXIVÏ 5. i9. me? KuMBiia’sœ, à raie Sec) etc.) ’Venitpouere Cl. Reiskio in opinionem libratios. , post Kmfida’em aliquid S. ex- . cidisse, et quidem ri 145Mo .9551 nu: baud dubie 0b ca, quae continuo sequuutur: in quibus, si 7&9 tantumdem -valet ac 931 certe, ut saepe valet, caduca expleudi ratio au, uti bene Abresch Diluc. Thuçyd. p. 56. WESS. I- Vide quae ad I. 24, 17. monuimus. S. . 16. 2170111178; aivn’œ ne) Adest patronus, quem quoque Berglerus advocavit, Aldino et Arch. abria-m Homer. ’IA. 2’. 42 5. ’Avrn’m yoiç 5’713 "53’ aivéçoç. Verbi paullo rarior stru-» ctura turbas ciere ad mutandum potuit. oz? mina cwn’hç 111,32 mini ai roi? cinq?! «in: flirt-niât; si jurai yevmîiç, scribit Eu- stathius. Nihil tamen de recepto, satis utique elegante, detrabo muto-ve: secus in sequentibus, ubi m suum ex msstis Iocum inpetravit. WESS.. Clip. CXXV. 12. 5E (in Minot mine; sinistre" Iliecou) Herodoteum hoc Est. Enumerat ’Persicae gentis nationes sive tribus, etlomnes ait ex Persis pendent , Pasargodas , Maraphios etc. [Dicamus potins: Enumerat Persicae gaulis

.34. ADNOTATIONES nations sive tribus omnes; ac primum quidem e: illis au, plus Cyrus, a se commentas ad deficiendum a Medis sollicituvit, scilicet Puwgadas , Maraphios et Maspios; a quibus reliquos Perm omnes ait pendere.] flips-au universam gentem signant, non tribum: alpine: Ionum est, Graecorum aliis 119- fnrrau. Loquendi genus consimile III. 19. au) ni; in huius j’entre d vannai; neurdçz tum Vl. 109. redirai à. araines i; a 1171 111’211, nui in ne aimai, sic mssti. Est et aliud V. 51. quod hue arcessi potest. [Adde IX. 68, 2.] Constat in et .rectissime procedit, antea horridior, scriptoris sermo. At contra venit Stephanus [ByL] in 111ml... et Mainmi: Ar- .leatas, yin: mec-min: hoc ex loco recensens. Quid si falsus ille fuerit, atque ex insolentiore verbi formatione gen- tile nomen formaverit P Herodotus crebro alias Persicae .gentis nationes memorat, 31.1.4... nusquam , ’Açrm’ouç qui- .dem VII. 61. qua re Stephani culpa evadit manifestior. ,Mecum sentit, doctissime in his versatus, Abbas Geinozius Conment. Acad. Inscript. T. XVIII. p. 1 1 9. Matçaiæm et Main»: Stephano restituti a Berkelio sunt, leviter in paucis lapso. Critici in 7).. 7’. 175. *En’mç ami MmMiou mais" m’aide; and Moifluæiæv’ nid a; r6 75v Moiina’m yin; iv néçmç ex Porphy- rio: corrigit priore parte Mobiaicioç Barnesius. Melius multo Eustuthius p. 400, 5.2. [p. 505 , 29 seq. ed. Bas.] MœpaiQtoç et MupuOiœv. W E SS. 1 4. au) ’Axowavldau titi Mai-1’911) Miror tain late propagari Aldi errorem, [Çaifgn] si tamen error sit, potuisse. Huy- ehius Quinoa, «émues. (touffu. «diminue , ude- nille 00t- qnœuui 11.1109059le in Dionysii Halicarnassei IX. p. 598. pluraque alia, quibus usus est Cl. Reiskius Miscell. Lips. T.VllI. p. 500. Malui membranas sequi, et de Opium voce quae conduxit Eustath. in ’IA. B’. p. 259, 25. [p. 181 , 25 seqq. ad. Bas.] missa facere, sieui et Stephani in nationum Pers sicarum titulis aberrationes. De Achaemenidis et vocis origine Th. Hyde Histor. Relig. Persar. p. 416. ripuoivwl non ahi censentur ac Kuwaimi, sicuti Stephanus scribit. Tri- buit rlçmvoîg Satus Philosoph. llI. Hypotyp. p. 178. dirim- imEi’œç, quos cum his conponit Io. Alb. Fabricius, nescio an recta. 1d paullo inprudentius, quod Germanos nostros Per- sicae originis statuerunt nonnulli, quoniam in Persis rip- Mm. Errantes comiter in viam deduxerat Ph. Cluverius

AD 11111101101. 1.125.126; .35 Ger’m. Ant. lib. I. p. 5o. et supersunt , qui frugibus repertis glande vesci malunt. WESS. - Nempe hi cognatio- nem antestantur, quae Teutonicae linguae cum Persica, baud exigua ex parte, intercedere videtur. S. CAP. CXXVI. 10. si; îsëimvoç) Sequor Grorwvium. [Vide Var. Lect.] Sic Amyntas , instructa laute coenà, 3i- sa-ro roui; nierai; V. 1 8. et Vll. 1 1 9. si; 32 Mm vivoirs 5px, si 14.21 321151451101 ixia-nov driver. Mox Cl. Beislcius [in Notis msstis, non in editis] ai; iwlæMlorru’rmq’l uberrimis refingit, quem non sequor. WESS. I 2o. 82117101125qu M21 Euh nidation) Rarum hoc structurae * specimen: alibi casum tertium adiungit I. 170. [et paullo ante, c. 124, 12. item V. 59, 16.] Portas auxilio advocavit Homeri ’lA. 11’. 57. mima mie au MDiÀMTu 710215110, foretque validum profecto, modo illi scripturae concordia constaret. Ut ut est, hic [et quidem ter deinceps, uamque iterum l. 22. iterumque l. 24.] schedarum oonstantissima consensio est; cui, si hoc genus ferri nequeat, succurret praepositio i536 intellecta. Sed servari potest etdebet, monitore Cl. Abresch Dilucid. Thucyd. p. 728. cuius indicio Plato HI. Hep. p. 591. A. du 01W 30101 "au; y: merci l’amie»; (peina, mi iam» 7.1315er1 «si 01ch". In 027110171 simîle Xenophoni- tis 1V. Inst. Cyr. p. 106. a. M539: dudum; 7017 cinéma, iri- ym’m, aimçsïimç p.31 ms; x91; nanans; oinuhî’v etc. WES S. -- At haec duo quidem ex Plut. et Xenoph. adlata exempla ad id , de quo hîc agitur, nihil faeiunt. In. his enim genitivi, 02’va 72’701er. Ct KCGÂOGVTOÇ, non a verbis mikados: et alarmai reguntur; sed sunt genitivi participiorum absoluti ex en genere, cuius complura exempla ad I. 5, 7. adlata sunt. Nihilo vero minus in salvo res est: licet apud alios scriptores vix reperias banc constructionem , Herodotus cette verbum enliseriez. non modo cum tertio , sed etiam cum secundo casu construere amat. Praeterquam quod ter h. Il v in scripturam Énée libri omnes consentiunt, rursus eodem consensu V. 55, 2o. Énée ardoisiez: habemus : et V1. 12, 21. quinque prohatissimi libri 915106141912 cuire 17 , pro olim vulgato mir-ë, dedere; et V. 29, 14. sex codices "171-01 mids- «dans, non 121570127: eademque scriptum haud dubie in aliis etiam nonnullis codicibus , si recte excussi fuerint, repe- rielur. Quare etiam videndum, ne lliad. 2’. 57. vera sit

135 ADNOTATIONES scriptum, salve!) - - «miam: quemadmodum et ad 0d. al. 414.1310 aiwsüyç ê’r: entamant, etiam in genit. sing. ému»; (intelligendo 678 alwm’m) legi posse ait Eustath. p. 69. (p. 14.27. cd. Rem.) Quamquam hoc quidem non urgeo, quoniam nusquam alibi apud Poëtam cum isto casu constructum idlverbum reperitur. Caeterum apud Nostrùm, aient in omnibus paene verbis quae cum genitivo casu constrnuntur, elliptica utique loquendi forma est: quam expletam habemua apud Sophocl. Electr. 410. in 10:7 013m 1mm... Humus veto abaque pmepositione Euripide: usur- pavit, «doua... 7&9 in"... au", Iphig. in Aul. 731. nisi cum Marklando ibi 1701m: En de" legas, aut 11’01"44) ’x rifla cum Persane. Sed ibidem in dubium vocari poterit, utrum plerisque in codicibus praepositio Ëx. œmere fuerit omisse, en in nonpullis ex scholie in contextum invecta. Çaeterum ex Porsom’ Adversarii: p. 253. (mm eiusdem instaurais editione Marklandiana Iphigeniae cama) lubena intelligo, quod de exemplis a Weu. ex Platane et Xengph. citatis supra dixi, similiter de eisdem Porsonum etia

, 28. à; Jv Exo’vruv (:31) Recurrit à; 051w Exo’nwv VIH. 144. iudicasse.In Sophoclis Aide. 915.. à; 53: "à? Exclu-cg, S. aidé" ’ 101’901. At Elect. 1 195. à; 153: Ëxo’rrwv: quomodo Ain. 996. atque Anchylus Agam. 1401. WESS. ,. CAP. CXXVII. Io. «k 3’ oî M5304 - - - 111’9qu turf- mmu) Eun’awyov, quad ex duobus Codd. enolatum , invenit Gronovius Florentiae VIL 4o. iocosamque professus fuît litterarum transpositionem, quae ferri possit. Similis I. 185. et V1. 14. in schedis Vinci. atque Ask. an tolemrî possit, non definîo. Potins erit, quod ex Xenophonte adponam. Perhihuit i5 lib. VIH. Cyropaed. p. 228. A. [c. 5, 19.] Cyaxarem Cyro filiam uxorem collocasse, insuper in do- tem addidiue Mûre" 151 orin», sive totum Mediae regnum ; nocera proînde sine bellorum tumultu Cyrus in Medprum principat!) successit, neque diflitentur Xenophontis amici. Atqui idem ille lib, III. Erped. gai p. 308. de tarisse ad Tigrim urbeAtradit, obsessoœs Persas, cum Medorum imperium acciperent, nullo eam modo expugnare valuisse: a [acterez non longe intervallo oppidum fuisse Mespila, un quod regis Medorum coniux, Mafia nomine, fugefit.

An HERODOT.l I.1 1264129. 137 Remis dominationem Medorum genti auferentîbus. Quae utique sine vi et armorum strepitu haud eQenerunt. Non nescia, quid de auctore r17; ’AvaBoz’rwç me. rescribi queat. Quiconque fuerit, in partes Herodoti concedit. WESS. - Si «141’744 pro [45’070 vel Maman: usurparunt Graecorum nonnulli, (conf. Var. Lect. ad h. l. et ad I. 185 , 33. et V1. 14, 3. et V11. 4o, 5.) potuit id ex vulgari et plebeîa literarum in pronuncîando transpositione ortum ducere; nisi forte pro vetei’e verbo m’y!» per prosthe- sin liœrae r olim etiam "du; in usu fuit, sicut m4396; pro mais S. CAP. CXX1X. 4 seqq. au; 12’;er [au - - - - g n à”; etc.) Coniecturam super hoc loco proponam, quae forte partem dabit sincerae lectionis. Corrigebam : mû à»; and 51’- plro’ parafa; 18 iam-017 Èsïmov, n; un Éuîvoç 001952 roi; 7m35; 4005313105, 51’ n ficûss’u ri E5 Enfin SouMnïvy in? 1’57; BamMÏnç. Interrogabat illum practcrea propter epulas, quibus ipsum filii mutai omnibus exceperat, numquid delectaretur illinc orta servitude regni Loco. Primum ad ista quadrat Astyagis responsum 2 si êmtrroô’ miam: 78 Idem: Ëçyov; Praeœr- eu, quod reponendum suspicor, atque in 31’: du degene- rame, fi n 5.9.1., nititur illud supra narratis c. 1 19. ubi, cum inscius filiî membra devomsset Harpagus, ’Amaéynç (79er un, Il 11001131 r; ri 301’141. Acerbissimum dictum hic Harpagus, si vera suspicor, in auctorem retorsit. Propan- ista punit hic, ni fallor, idoines, pro 5131.595an vel 33mn. Harpagus infra cap. 162. memoratur, r61: ’Amaëynç 0215M reparlé: 33mn. VALC K. - Dcfluxîsse atque excidisse hinc aliq-uid, Reiskii opinio quoque est: videri Herodotum scri- psîsse: ,,Interrogabat Harpagus AsÈyagem adira-am par illas ,,dapes, 7:96; 108 351711011, (plus ipsi olim devorandas proposuerat, ,,suî filii carnes, Mahler, rima-15151: 5’11 01’ du fi 131.1111012 ,,crederetne, ipsius captivitatem sibi "ng calera , «que gra- ,,ta.m. esse, quam si regnum ipsum decepisaetfl Haec ille. Equîdem doctissimoruxn virorum amplector conatus et studium probe; nec paria facio. Refert Noster V1. 67. Leutychiden Spartanum, misso servulo, 1’71) ye’mrî r: mû 101’045, deridendi et insultandi caussn , rogasse 731 Ann-oien- fon 511070,! 11 1711 r6 du!" fierai 16 5010012155111; qualis and sa 1 prmfictura post magnum? Idem Leutychidae et Harpagi

138. ADNOTATIONES consîlium , nec interrogatie dispar, mode [pro vulgate 31:] 3, n, voce dissecta, legas. Ille Demaratum , regne deiectum, ob pmefecturam, hic Astyngem, itidem ever- sum regno, de servili conditione, neque ac ille iniurius, interrogat, qualis illa pro: regno videatur? Quae quidem acerbissima exprobatio, et vere Sumwiç, pracsertim ab: administri 0re progressa: WESS. i " CAP. CXXX. l. (tu flint sa) natrium-x) Literae G et 6 quia facillime potuerunt inter se commutari, pro El, sive m’m, corrigendum arbitrer 63’, id est Enta. Pau- lo post Medi dicuntur imperium ri; in) "AM9; «sans; ’An’nç per aunes tennisse 128, æaçêâ si in» si imita: singer. Scythae ri; in» ’Acfnç 595m ê’rsu Suçîv Siam: refluant, 1V. 1. et I. 106. Vel ex horum locorum priore manifestum est, de summn annorum 128. bos 28. detrahendes esse: firmat illud usus vocularum ampèë il En». similiumve, Herodo- (aux: Il. 32. moly 3mn Il. 77. xufl; si 5min: con i902 airât- Ës’xurm. Il. 1 1 1. «Liv si ri; fg? 017w "dallant; civt’BWt. IV. 82. glapi; il 31-4. lib. V1. c. 5. anni! il 51m. Reliqui itaque surit anni duntaxat 100, non imperii Medorum; (anni enim essent 153) sed imperii Medorum ri; aïno 3111M. sive 1’51"; oi’vwfiAÀvog notum); ’An’nç. Flumen H111]: Medorum Lydorumque imperii fuit limes, Herod. I. 72. Distinguit Herod. rfiç’An’nç rai unira), et rai in: mâtin I. 71.zet 177. Atque ita passim alii: Asia maritima. est fi naira) ’Avlu. Quod Dieu Chrysost. pag. 566. A. Agesilaum dicit ufzniruvru arni- rm; r17; unira) ’An’aç, dixerat de eodem imperatore Isocmtes p. 7o. D. tu"; ËVTËÇUAÀWç guipa; aimions Moines. Croeso devi- eto, primus Cyrus 931w «du; ri; ’An’nç fiât , Herod.. I. 13e. Assyrii secundum Herod. (I. 95.) pet aunes 520. imperium tenuerunt 1.7; in; ’An’nç. Ab Assyriis primi defeoe- runt Medi, nec tamen hi successerunt in dominationem Assyrierum; ne Regem quidem nacti Deiocem. Hic, sole. Media contentus, de shbiugandis Assyriis ne cogitavit quidem. Non itaque , hoc regnante , dici petuerunt-Medi nilgau r51"; aïno ’Aa-lnç: atque adeo anni 53., pet quos raguasse dicitur Deieces, hic men quidem opiniene promus in censum venire nequeunt. Hoc censtituto, facillimus erit an- nerum 100. computus. Deiocis filius Phraortes, imperio paterne non contentus, (I. 102.) primum- Persas aggra-

an 11151100011. .30. 139 sus sibi aubinoit; deînceps mmptOtfo nlv ’Aw’nv, aiæ’ in. Mu 31’ dm M1: 30m. Itaque sub Phraorte dici petuere Medi superioris Asiae ebtinuisse imperium: regnavit is per annos 22. Si anno imperii secundo sibi subiecit Perses acte. rasque superioris Asiae gentes, exceptis Assyriis, thor- fis anni numerandi sunt ...... sa. Cyanres Assyrios etiam devicît, atque adeo hic primas est, É rsiv "11Mo; «m1443 d’un ’Au’nv inimv w- cuira; burg; , Herod. I. 105. Hoc viventei, per aunes 28. penes Scythas summa fuit imperii. Cyaxares moritur (ca . 106.) Bermuda-a; nec-(panons: :flü, mir fait: 216001: apion...... 40. Astyages nostris in exemplaribus per aunes re- .gnasse dicitur 35.; si vers est conieetura supra proposîta, anni fuerunt ...... 39. Atque adea anni Medorum istius imperii fuere . . 100. Si Scytharum anni 28. de 4o. Cyaxaris fuissent detrahen- di, dixisset, opinor, Herodetus [ca . 106 extr.] Basa-12.511,- 01; reretçaixovrœ État, s’y raïa: Emifiau nçEav. Sic loquitur Il. 128. mûre; i5 r! and indult Mys’fovrau gnon, Ëv TUTTI etc. Alte- rum , a). «rein, monstrare Videtur, regnasse quidem Cya- xarem per aunes 4o. non ante tamen mortuum , quam a Scythis per tot aunes occupntum recuperasset imperium. Tamdiu vitam protraxisse Cyaxarem nihil est cur mire. mur; siquidem avus Deioces per aunes regnaverit in Me- dia 53., quum regnum ipsi fuit delatum, iam aetatis maturae, et chie cooo’ç: I. 96, et 97. Reges ,uuuçofil’ouç et re- centîor historia praebet et vetus. VALC K. I 1.. in: unissons; un) banal! 311603 Sierra) Spectatîssîma exstat eruditorum hominum ad hune Iocum epera : vix ullus, qui antiqui temperis ratienes iniit, atque Assyrie- rum, Medorum et Persarum imperii principia ac ambitum finivit, cum negleetui habuit; ut paene indigner, tante silentio in novissima editione fuisse transmissum. Agen paucis: Herm. Conringio anni Medorum principa- tus a primerdie his verbis terminantur: Crescunt illi, additis xxvm. Scytharum dominationis , in numerum cnvx. Cum -vero Deioces regnavit aunes un, Phraortes un. , Cyamres x1. , Astyages xxxv. , qui anni collecti tantum sent en, neoessum est, se: reliqui fuerint daubeu-

140 ADNOTATIONES tu. Advers. Chronol. cap. 3. Elegans ca explicatiot, et tante conmodior, quad nullum vim Nostri inferat orationi; a qua alii sibi baud temperarunt, naevos in numerorùm notis vestigantes. Io. Harduinus annis xxv111., quibus Scy- thae Asiae imperarunt, senos abscindit, Chronol. V. Test. p. 549., adplaudenœ Schroeero Hister. Assyr. sect. 1v. 1111;. 247. Id veto vetat Herodotus et œmeritatis damnat, illos xxv111. 8111108 toties sine variatione repetens, I. 106. 1V. 1. Vignolius, cui ista displicuit violentia, ut c1.v1. anni ro- tundentur, Deiocis regni intervallum adauget ,1 additis liberaliter v1. annis , in Chronolog. lib. 1V. 5. p. 237. Pine- ses Bouherius, ne quid illi concederet, vitium scrutatur in spatio , quod Phraortes regnando absolvit c. 102. Scri- ptum ibi fuisse, 559511; :1101 in» n au) d’un: non, uti omnibus in membranis, Éric: 311° r1 mû d’un: Dissert. He- rodot. c. 4. Tot turbas atque aestus cierunt anni sex Con- ringiani giflas-[Murm1quos utique, si plausibilis ea fuerit opinio, uti visa haud paucis est, non respuit simula Me- dorum ante Deiecem designatum regem. Ecce aliud: nec- dum enim hi fluctus posuerunt. Rev.Kalinslgy, ingenio supra theelogorum vulgus erectior, universum regni Me- dorum intervallum annis cxxv111., inclusis xxvxu. Scy- tharum imperii, circumscribit: Regi Deieci aufert aunes xx11., residuos xxx1. annis Phraortis xx11., Cyaxaris 111., et Astyagis xxxv., que anni cxxvm. consummentur, ad- gregat: Conment. in Vaticinia. Chabacuci et Nahumi cap. 5. p. 70. Quae quidem manifesta audacia est, tantoque da- mnesior, quod Nostri dictio mugis si 31m exclusionem Scyf thicae potentiae sibi expostulet. Exempla dedit Valcke- marias, neque iœrari debent. Hi fructus ex praeiudicatis opinionibus large suocrescunt: ut hypethesi fiat satis, trahendi in partes inviti scriptores sunt; si recusent,*ad- movenda faix est. Mihi multis de caussis Conringiana. explanatio videtur potior. Erudita sunt, quae in superiore adnotatione conspiciuntur: morantur tamen nennulla adsensum meum , quibus alius fertasse locus erit. WESS. [In unam summam collatis numeris annorum , qui reis singulerum e quatuor Medorum regibus in libris Hero- doteis tribuuntur,(c. 102 , 3. 102 , 14. 106, 13.et 130, 1.) prodeunt utique anni 150; a quibus si detrahas 28 an-

AD HERODOT.I.130J131. 141.; nos, quibus penes Scythes imperium fuit, (c. 106, 1. et 1V. 1 , B.) manent anni 122 , quae summa utique 6 annis miner eà, quae hic traditur. Itaque, nisi statuera vçlis, secum ipsas pugnare Herodoti rationes sut illorum Persarum quos ille secutus est, duplex via iniri ad le- vandam banc difiicultatem potest. Aut enim cum Bonhe- rio, cui ,Larcherus adsentitur, dicendum est, lapsos esse librarios, regnum unius ex illis quatuor regibus sex 8111 nis iuste brevius facientes; verbi caussa, in’annis regnî thortis (cap. 102, 14.) scripsisse 22 , quum 26 debuis- sent: aut cum Conringio et Wesselingio (quibus Volney aecedit,.in Chronol. d’Herodote p. 1 16 statuendum , initium ’imperii Medorum hic ab illo inde tempore repeti, que ab Assyriis Medi defecerunt, et populari statu per sex aunes usi sunt priusquam Deiecem reng nominas- sent. S.] 8. Mfiflçaiæfnruv) Optime Medic. Amant loues veteres. que Attici asperieres bas fermas. Vide Eustath. in lliad. p. 519, 41. [pag. 395, 26 seqq. ed. Bas.] WESS. - Vide Nostrum Il. ,81 , 8. Vil. 228, 1. Il. 2, 15. et conf. Porson ad Eurip. Phoeniss. vs. 986. Adde etiam quae notamus ad I. 168, 7. S. [15 seq. Post "du", rursusque post 1231111319 levi incise commode distinguetur oratio. S.] - CÂP. CXXXÏ. 1. chuintant ,uëv mi break) Thom. dee Histor. Relig. Persar. pag. 90. et 97. ’non esse haec absolute vera criminatur, usus coniecturis et recentium scriptorum iudicio. Cicero, Strabo, atque alii, quibus B. Brissonius Regn. Pers. Il. 28. etc. testimonium denuntia- vit, Nostro sufl’ragantur. Adde VIII. 109. WESS. 1 4. ai; 11.21 in) 3min) Hoc malui. Gronovius mode hoc, mode 3oxts1v laudat et inculcat, uti I. 152. 1V. 168. WESS. - Vide Var. Lect. S. Ibid. 25052170031151; Vaud verœrat a: hominibus ortos : sub- stituta est [a Gronov.] Stanleii opinio [ex illius Notis in fieschyli Pers.] humanae formae esse, quales Herodoto site 991.4911322; 919i Il. 142. At Persae, qui nec imagines statuas- ve deerum nec templa probabant, [eosdem humanne quoque originis et ex hominibus in deorum numerum trans- scriptos negabant. Conf. W 1’111. Warburton Divin. Legat. Musis Il. sect. 1. p. 95. WESS.

.4: ADNOTATIONES 8. Alu modum) He: chias Alan legisse videtur, Nm 111i- yciàm î ir3oëov’ 181 mignot 1141m: quorum ultima hue pertinere clarum est. Scio a Cl. Relando correctione adiuvari Grammaticum, Dissert. de Veter. Ling. Perm. pag. 175. qua carne possumus. Vide Cl. Alberti adnetationes. Quae auteln Gronovius in Io. Clericum asperius iecit, ab hoc re- pulsa sunt Biblioth. Antiq. et Recent. T. V. p. 416. WESS. 12 seq. Mim’ lAçaifim 33, ’AAirru) Ernditissimi viri, Scoliger, Seldenus, Bochartus, Vitringa, Millius, bas voce: oopiese, etsi eamdem viam non ingressi semper, illu- strarunt. Vide Hesychium voc. Minus, et quae ibi amicus meus singularis Io. Alberti. Quod adnectitur, [1. 13.] une... 31, Mifgav, id male ac per errorem scriptum quam plurimis visum fuit: Solem enim Persis esse Mithrm, non Venerem. Unum neminabo Ph. a. Turre, Monument. Va. Antii p. 175. Nequit profecto Mithra Persis auferri, tot. veterum testimoniis et monumentis expressus; Herodoti .vero aut Cyri potius aetate, au ce titulo Sol cultus ab eadem gente fuerit, dubium facit disputatio doctissimi Fre- reti Conment. Inscript. T. XVl. p. 270. Equidem Mithram illis relinquam, nec patiar Nestri fidem labefactari. Ad- sentitur Ambrosius lib. Il.’centra Symmachum p. 840. Coe- lestem Afri, Mithram Penne, picrique Venerem celant, pro diversitate nominis , non, pre numinis varietate: quae Mitral! Venerem eamdem in Persarum superstitione testantur. Praeterea Persarum prisco sermene mihr, mihir, amer indicatur, intente Th. Hyde, Hist. Bel. Pers. c. 4. pag. 107. Hinc Mireur, Venerem Coelesteni, casti amoris auctorem et praesidem, recto dixerunt et fermarunt. Hoc amplius: difi’erunt scriptura Mirçæ, et Midçaç, quod Gromwius vere monuit: discrepant quoque genere; hic Sol, illa Venus. Iam si Vrania sive Coelestis dea, non alia in veterum fuerit theolegia ac Luna, Mirçœv utique Persae hahere aeque ac Mithram potuere. Coluerunt cette omnes, qui sacris Mithriacis initiabantur, uti ex inscriptis lapidibus apud Anton. van Date, Dissert. ad Antiq. Marm. p. 16. et Ph. a Turre, Monum. Vet. Antii pag. 160. adparet. Verum myste- ria illa non urgeo, quippe recentioris aevi. Id mihi abunde est, constare Herodoto auctoritatem et fidem. Plura Freretus et Moshemius V. Cl. ad Rhad. Cudworthi Systema lntell. p. 327. pre Herodoto. WESS.

AI) HERODOT.I.131.132. 143- CÀP. C’XXXII. 5. et: frileuse") Scripserat, opinor, 013 0101110101. Nam , ut ait Herodotus, [1. 7.] etiam Persa, dum sacra faciebat, emt t’a-110210111190; 131 112’121 [sur 01’111 auburn: et suis victime Icorollis erat exornata. De Persis Strabo XV. p. 1065. A. [pag. 732. cd. Cas.] 911011011, inquit, - - - «agameaiuim ri 1390701 iùmm’vov. Verba StraA bonis, et Xenophontis ex K. 11. III. p. 48, 33. repetita Bris- sonius attulit de Reg. Pers. Princ. Il. pag. 222. in Hero- deteis nihil vitii suspicatus; in quibus bene convenire 013 «liman, 061d 0:31.501, monstrant ista lib. I. c. 160. 0171-: du); 11.910131 01103511011 inuit-r0 3:51 011’311i, 01’511 01174110110: interna zanni; 1017 i10117fi1. VAL C K. ’ [Ibid. 915111 30.51) Quis 917.112” Nempe 3 311’211. Sic frequenter apud .Nostrum verbum tertiae personne absque nominative ponitur, ubi vel pronomen 1:2; subintelligen- dum, vel potins nominativus participii ex eodem vel ex proximo verbe repetendus. S.] 7. 1’31 r10ip011) Optime Medic. hactenus: fuie" seripse« rat Heredotus. [Conf. VIII. 120, 5.] Xenophen, Strabo, Lucianus et plures alii 115 r10i9011 dederunt. in Aeschyli Persis Bus-1min: mien: mentio vs. 663. Philostratus Icon. I.- 30. p. 808. Qu’au 3E i313 au) Msrëuçov, 150:3 1017 112’901 imrofisîv, 5;, 0101 etc. que una manu largitur, altera recusat. An voluit 673 105 l- -*- imnBaÎiv 06, sial. 21180131; etc.? Debuit profecto aut hoc, sut genere sequiore. Paullo supra [1. 5.] 71.33215; insinua, cui autem quisque numini alius alii sacrum facere velit , corrigit atque explicat Reiskius. Quod vero staa tim subditur [1. 9.] 0’ 3è 011701 Hipqyw 11011515955121 - - - nazi 7:; 82011.12", rectissime contenditur cum Ma-rci xv1. 7. 177m7: roi; 11010112017; 0161017, 1101i et; King). Verba Vipsa nec manca neque luxata sunt; namque ista , i1 yoip 31; 70701 - - - 0161-3; 7Îvn’nt1, non tangunt regem, sed sacrificantem, cui non licebat 1’361 1101111.. aigâîrdm 01’701901’. De Iudaeorum aliarumque natienum in hoc- precum genere moribus praeclare Philo

Iud.1 1 seq. de t’a-:021 Monarch. 3è 31œuurr1’mç - p.- - Huis-y 825. rai sapiez) 11. Ita-ne WESS. ve- l ro coquebant carnes, atque elixas , herbis prius mollibus impositas , domum aspertabant? lta quidem cepit Brisso- nias pag. 223. Sed ignis hisce sacris nullus aderat: prae-’ titres minus placet ri 31011190701015. Feliciorihus mea forte

144 ADNOTATIONES produit coniecturn legentis: lady à! au, (4&3; alibi meminit:) mafia; un? Metz r8 ipiïov, innée-y rai tafia, tian- caimç «du! à; airaMru’nv, - - - kl mira; aux: air mina tu! nia: postquam cale victimae in parte: recta cama camperait. glandez; adfirmatur a Gronovio. raina l’armée-nm; Herodo- teum est, 1V. 172. &mdruç legitur lib. V1. c. 25. Carnes du) Marine" dixit Contient apud Athen. IX. pag. 399. F. Marauder injEvrrrçMwn’ ’Eerbrawi 513 ri même: «au. Ho: meum uzndmzv, a "Je; formatum, nant, in minuta con- chiera. VALCK. Ibid. 31114107954" - - - iMq rai vagin) Mutn’vî Manu- (fila; ex schedis Ask. non nescius contrevenue apud grammaticos scriptionis , qua de viri praeclari Ezech. Syanhem. et Tib. Henuterh. ad Comici Plut. vs. 626. Maïa- ’ris momenti res, quae memoratur, videtur. Quin Per- me 0311 Bancs); æmïvrm, «in m7; aimantiez»: sacris ope- raturi, qui convenit Nain ni apion, carne: ahurit? An sine foco accenso P. Valckcnarii coniectura supra deposita est. Ante quem de la Barre , V. Cl. T. V. Histor. Acad. In- script. Ed. Amst. pag. 270. non dissimili de mussa au, :1141 ex gara muluit, et, ubi carnes enrayait, explîcuit, aut, si parum id adriserit, Émail; daim, ubi carnes ouibm de- lraæerit. Quibus de emendationihus placet tacere. Nisi ego aberra, salva res est. Non omnem sacris his ignem uegat Herodotus, sed aris: hoc postulant verba du Bancs); «9;:qu "a, où’rs 91-39 nimxou’m-n. Caesam victimam et in partes mi- nutatim sectam quin elixarent, nihil inpediebat. Vide haec, de Scythis, 1V. 59. n’yu’mum 83 m2 Banni; mû mais on: voulions-z que?» z, quae Persarum moribus respondent pla- nissîme: tum de hostiae inmolandae more c. 60. du m8; abandon, ouïr: unrapëœ’uevoç, du imamn’a’aç, - - - redan-ou 196; Hayon. Quid ista aliud volunt, quam in altari nullum fuisse ignem, minime autem del’uisse, ubi caquen- dn victimes caro eut? Max cuivra roi aplat Reiskius quoque, me non invite. WESS. - Reiskium, ait, etiam "à fait": corrigera, nempe sicut Valckenar. Scilicet (quod in Var. Lect. me praeterierat) in cd. Wess. et in supcriorio bus omnibus nude mima apiol, legebatur; nec aliter, quoad equidem novi , in msstis. Primus Rcizius , a Valck. et Reisk. mOnitus, interseruit n22 articulum, quem tcnui. S.

AD HEKRODOT. I. 132-134. 145 15. rupin-nô; imam: Santon) Vellicat haec Th. H141: Relig. Pers. c. 5. p. 99. Scribere sibi contraria Herodotum. Supra dixisse, Persas existimare, deo: et hominibu: genitos non un, et Sinou’m tamen Graeco more gentis sacris ad- miscere. Sed non pngnant illa. Theogonia Graecornm, de qua Il. 55., in censum hic venire non potest. Persae, ut plura variique generis inumina profitebantnr, viden- tnr eadem alia atque alia origine, ebi minime humana, munisse. Cogita de Gnosticorum Aconibus et emmielli- bus , ex Zoroastri et Chaldaeorum Theologia amessitis, et res in vado erit. Adinnge Hecataei testimoninm in Ding:- ni: Pmefat. sect. 9. W ESS. CAP. CXXXÏII. 8. and 013x dixit") Nihil hoc ve- rins; et vidit Gronovius, sed serins. Hoc significat, Perm: bellariis uti quam plurimis, sed minime confertis. Inferebant yidelioet Persee in mensam cupedias et bellaria multa, sed non confertim omnia. 1M; toties in Musis repetitur; infra c. 196. 1V. 184. atque alibi, Iocis a Porto signatis, ut maxime mirum accidat, tain turpiter se dedisse librarios. Discimus hoc specimine, quid Herodoto hominum et temporum iniuria nsu venerit. Addi his passent emendationes Geinozii et Reiskii, sed cui bouc? Verum prac- staut mssti , quod suam in sedem remigravit tandem. WESS. 14. roi cæouâans’a-ram 15v «musât-w) Vide supra cap. 8. Athanaeus nousalo’ruru mirô’v æpœyuairwv: in msto, Mureto monitore, recta 15v nenni-mm .Apud eamdem à fliys’upxoç finale opinor. Melins Fallu: X. 20. WESS. l 5. 75v arçnderuv ) 0:67:33 avinent-ra legisse Videtur Athen. IV. p. 144. B. tum "575’41pr pro nëyupxoç: et si 3E ml , m- flsî’rn. Sed roi novâms’nsçœ 15v arpmmairwv aimiliter memorat Herod. l. 8. VAL CK. -- Vide Animadv. nostras ad Alban. T. Il. pag. 47 5. S. CAP. CXXXIV. 1. Oi covrvyxoivoweç) Non repudio: nihilo tamen peins [immo haud dubie melius, iv- 197x aiv o neç,] quod aliis in Codicibus. Morem hunc gentis expedivit B. Brissonius, Regn. Pers. p. n , 178. Addi potest Zenobius, .Cent. Proverb. V. 25. et Scholiastes in Dionis ChrysOst. Or. VIL in adnotationibns Morelli p. 28. WE SS. -- ’En-wxoivomtç mali: Benedictus, vir doctul, in Herodot. T. V. I K *

:46. ADNOTATIONES. Actis Seminar. Philo]. Lips. Vol. Il. P. n. p. 283.1in accu- sativo casu , qui a verbo Siamois; regntnr. Sed, ut omittam librorum omnium in terminatione vulgata consensum, familiaris Nostro est nominativus participii absolute positus: et ne est quidem h. l. absolhte positus, sed commodissime refertur ad id quod sequitur, ri émiai du. S. [ 1 8. WQOEIBdtVE 708;: Si r8 30W); 5mm 12 me? 6.1119016501) V-ideo me non ex anctorismente verba ista in Lat. versione’reddidisse, quum non animadvertissem , 76 Ë’Ûvog, ndiecto articula, necessario ad Persas referri,’ non ad alium Mque alium populum. Rectius igitur H. Steph. in ont snae editim nis: Lute enim progrediebatur i Ha gens imperans et prac- fecturas obtinens. S.] v CAP. CXXXV. 2. Mnsmiiv 3795705) Dictllm de en ad Diodori Il. 6. Habet Brissonius loricam Acgyptiam et sto- lam pMedicam illustrantia conplnra, a quibus abstineo; 6. Han-l Minovrm) Aegre Plutarchus fert de Malign. He- rod. p. 857.). scelus hoc a Graecis ad Perses propagatum perhiberi: contra enim evenisse. Sed pugnat suspicionibus,WESS. testes eius rei omittit. Non fuisse Fer-sas I a turpi - hac macula inmunes, Seztus Philosophus signifient, Hypotypos. I. 14. p. 58. Aevo tamen Ammiani Pèrsae puerilium stupre- rum expertes erant lib. XXIIl. 6. l’aria fere, uti Valesiut adscripsit, Curlius X. 5. WESS. -- Herodoti testimonio usus est Athanaeus, lib. XllI. c. 79. S. CAP. CXXXVI. 4. 16 aroMôv 3’ riflant: imuçôv rival) Vera Persae. Quanto civium maior copia, tanto civitatis amplius robur. Legnm latores propterea ntilissimnm cen- snerunt 13 "mâtina-9m "à; 15v mNrôv oixouç, BAuszerœrov 3è, r6 Machina, quae verba Musonii in Stob. Serin. LXXHI. p. 450. Hinc «aimanta; praemia et apud Persas et aliis in gentibus , de quibus Heineccius ad L. Iuliam et Pap. lib. I. c. 2. doctissime. Cl. Reiskius coniectabat, 16v romani! à? 5753;- nu, talent autem, qui multos liberos procreat, existimant robustum esse: au! fol ennui; - - io’xugoï 57ml. VVES S. -*n At nulla hic locus coniectnra indigebat. Ad rem quad pertinet, aliud fortasse Herodotus h. l. spectavit; nempe de immanihominum multitudine cogitans, in qua robnr exercitus ponebant Persac z, qua multitudine. gloriantem

A!) HtERODOT. I. 135-138. .47 confidentemque Xerxem eiusqne duces saepius ille in his Historiis inducit. S. . 5. :3in orin-aira; æfêfllMEWt) Plato haec paullo diversius Alcibiad. I. p. 121. a. in regiorum liberOrnm edncatione. Studio consentit XV. p. 1066. a. [p. 753. n. cd. Cas.] Ne- scio autem qui factum sit, ut émana... Brissonius , his. nsus Rzgn. Pers. Il. 85. et 1 05. scripserit: si ex coniectura, prave. WESS. -- Ad mvras’rsoç inœl’ligo 73:36;. Sic frequenter Nostera plurali numero ad singularem transit, et vice10. "and... versa. ohm) Fui in S.dubio, ’ revocarem ainsi. an Gronovii exemple expellerem. Vicit Med. et Ask. auctorîë tas. "Anv librarius Arc-h. et Vinci. bene explicat sua." 05,135. In Clementis Alex. Pae(lng.’IIl. 9. pro Mi "En: aïno, aut ad marginem Codicum ont ipso in contextu, 3:02 niv iuste" dederunt ex interpretamento. blocus, "A": ’Arrmaîç, chiât: iEmvmoÎç, .nbi plura Cl. Io. Piersonus. Atqne haec testantur deCriticorum eorum more. Non sum nescius, Demo- crilumnzuoîoëi’nv nouoit! in Stob. Serm. XXll. pag. 189. usurpasse, alios hoc de genere alia: passe etiam pro damnato pugnari , quemadmodum in Horrei Observ. ad Herodot. p. 1 12. At omnibus, ut in gustu , non sapiunt eadem. Spe- etavit haec Valnius Mu. Il. 6 , 16. W E88. --- rpsodmvoç. soil. traçai fin ymei, dum apud maliens educatur. S. CÂP. 10. 171w ÉnoBGNuaLÎœ Édvræ) Hau- sit hinc Nicolaus Damascenus: [lige-m; Ê mi n°1513 i’EEa’rn, ou?! 247°me 503v Si ne; marient unira, zizo’BÀnrov mirai! d’on-au. En- dem patris eius suspicio, qui cum a filio necti sibi insidias conperisset , nec inducere in. animum pond, ut verum sanguinem ad. hoc sceleris progressant crcderet, seductam morem sapa plieiter rognoit, ne se ulterius celant , sed dicent, sive illum adolescentem subiecisset, sive en: alia concepiuet, apud eum- i A dem Valerium V. 9 , 4. W ESS. -- iTæoBonTœ et mais»; metonymice dixit, pro ôwoBoNMæv æ? Mixtà’m 391m. S. CAP. CXXXVIII- 4. mimine: 8è chaouch" Casa-l) Is. Vossius adleverat codici suo dmymïov, quo non indigemus. lAvumt’nv usns et Herodoti sermo’tuetnr Il. 182. 1V. 180. De acre alieno et mendaciorum hinc pullulante germi- ne Plutarchi et Appiani ad Persarum opinionem verba exscripsit B. Brissonius R. Pers. 11L 94. WESS. K a

s48 .ADNOTATIONES no. «sans! iEstvow: in 117; zains) Sylburgius ad Brissoæ. R. Pers. Il. l 8o. rouir proponit, ut sil, procul abigunta sua regione. Reislu’us si "ml. Ruhnkenius elegante mutatione minot. 111i sunt, qui aliorsum alios deducunt, supra l. m. [Vide nostram Var.Lect.] Lepra. vero et ouiligine in- fectes, non Indaei soli, sed plerique pet orientis regiones vitabant studiose. MaiAwm ci Lugano: rai; influentes; and Margot; Wçulvoun, Pluturchus Symp. 1V. p. 670. r. Tamen Arts- Xerxes Atossam, filiam coniugemque, etsi vitiligo eius corpus depasceretur, aimai? "ranimions «675; r6 cônes. aversetus non fuit, eodem teste T. l. p. 1025. a. Verum illi , quod libuit, barbarico mon, legitimum fuit visum. CAP. CXXXIX. 5 seqq. rai uridine-rai ses - - - "Mo- WESS.rô’n araines iç enim-d naissain etc.) . Satis confidenter retînt si)! dessala; in: - - :336; iimi’y ait initia cap. seq. repetitnrque s hoc cap. 148. Falsum aiunt Scaliger, Th. Hyde, Belondus, et plures alii. Contra cos venit Corn. de Pouw , temere siens doctos viras ex recentiore Persarnm lingna criminari: verissimum fuisse, quod hic de terminatione nominum Persi- corum , vetere gentis sermone : neque enim muta adsevera- tione Herodotum potnisse defnngi , nisi re bene cognita atque explorata. Fateor in dialectis lapsu temporis innumen mutari, cadere verbo ut folia, surgere nova, prisca adscisci iterum. Nec expedio me tarsien ex scie, quam contra Nostrum instrnxit Th. Gatakerus Advers. c. 22. p. 661. Quod autem aiebat roi Adaptés; un 205v sandow: multornm t0- stimoniis cognitissimum est. Quin tandem ignorat variab- tesndoctissimorum hominum explicationes et emendationes, .Scholiastae in Comici Nul). vs. a5. Scaligeri, Soliman, Bentleii , Bouherii, cuius Dissert. de Prise. Graecor. Litteris p. 570, [ad caloem Palaeographiae Graecae Montefalconii,] consuli poterit. 203v «.183an in Pindari fragmento exposuit Ossaubonus in Athen. X. 21. [ad lib. X. p. 455. c.] WESS. «à. Per epistolam ex W n. KEN 1 o , viro clarissimo, Persici sermonis in primis gnan, quaerenti mihi , quid de hoc He- mdoti loco. sentiret, perhumaniter ille Heidelbergà rescripsit, videri sibi vere indican cos , qui Graecis nominuln Persicornm terminationibus deceptnm Nostrum scripsisse istud autumaut de nominibus omnibus Persicis in litant.

au HEROD-O T. I. 139.140. .49 sigma desinentibus. Quod si îta est, eo minus mirum videri debebit, quad en res, ut ait idem Noster, latuerit Perses: quamquam alioqni haec verbe, gants nierez, signifiante potennt, Perses ad hoc animum non Martine. Quod ad isto verba spectat, rai «Miami ce; io’v-ra Émis "in enim: au) si mynnpsfli’y, incertus aliquantisper haeseram, pmpn’a- ne hominum nominal dixerit, au omniuo ver-ba sut vocabula Persici sermonis: tum rainura 107v ivoudruv quaesieram an fartasse opposuerit terminatioru’, (ri 1mm? ) ut empara oocabulorum (id est, vocabula ipso, quatenus a terminatione distinguuntnr) dixerit esse magnifia et grande sonaùtia. Sed eisdem verbis , rai cuisinera: - - - malmenas, eam fere sibi videri sententiam inesse professus est idem doctissimus Wilkenius, quam hisce gallicis Larcherus reddidit: Leurs noms sont empruntés, ou des qualités des corps. ou de la dignité des personnes. Caeterum uberiarein etiam nunc lucem locus hic videtut- desiderare. S. ’ CAP. CXL. 5. «si, ail! 67’ inule"? nord; iMw 10 Sun) Bene vetusti libri. Is. Vossius coniecerat , 157F gym); si Main: siciliens-0;? , quam ab alite pupilla oculi extrahatur, advocato ad morem hune cognoscendum Teiæera, qui mihi ad manus non est. [Ad oram sui olim Herodoti istam coniect. adseripserat Vossius. Vide Albertum ad Hesyeh. voc. Mm] De ritu isto multa Th. Hyde Bel. Pers. c. 54. Emendatio " neoessaria non est, nec latuit’doctissimum virnm; siqui- dein paria prorsus de Persarum sepnltura Prompius Bell. Pers. I’. 12. et Agathias l. p. 45. Es]. Venet. WESS. 7. nurunçsicumç) Convertitur ab Heitmanno in uns-mm- gdmmç. postquam enclaver membris mutilarunt. Vetat Cice- ro, his Nostri usns , Tuscut. Disp. I. 45. Penne etiam cera circumtitos coudant, ut quam "mainte permanent diuturna eorpora. Vetat Strabo XV. pag. 1068. p. 755. A. cd. Cas.] sont; "(planifieras roi rainura. Adde Cl. Io. A15. Fabricium in Serti Hypotyp. III. 24. p. 185. W ESS. * 15. ambons; sur... Mulflhmtœ; etc.) Consîmilia de Magis Plutarchus T. Il. p. 557. A. Sunt autem ex en disciplina, qua et posterions Persarnm mugi Arimaninm , mali om-i nis anetorem, sieuti pulcri et boni Oromasdem, statuerunt: inde festins dies mûr 011049574, quo summo andore in serpentes aliasque feras et uocentes bestias irruebant

150 .ADNOTATIONtES apud Agathiam Il. pag. 1.5. Confer Plutarchum in Isid. et Osir. p. 569. et Th. Hyde Bel. Pers. c. 22. W ESS. [ 1 5. «bah, omnim) , rayera, verum si quaeris : gallico idiomate au fond vel dam lefimds diceres. Conf. Il. 28 , 1. S.] CAP. CXLI. 2. uwncrrçéæœro) Ionum est xan- rrçoÉOuro, uti aima-renient" I. 166. Supra c. 27. 45g 3) in oî -- 333st; auna-renions". huque mutari non iniuria posset, sicuti et mox mutatum est "à ægoz’cxowo. Sic solet, c. 164. Il]. 157. De piscibus, qui cantu illiciuntur, Aeüanus de Anim. I. 59. WESS. - Ex Reiziano exemplo xan- orpaËOuro tenui; et in Var. Lect. adnotare neglexernm , in cd. Wess. et superîoribus- mangiez" scribi, quam ad scripturam nihil nec e nostris-Paris. nec ex aliis Wcsselin- gii codicibus nomtum est. Est autem , si quid video, prorsus vî-tiosn haec verbi forma. Ferrî utcumque poulet-ut xannesoiaro codicis F. tartis. plur. imperf. ut ingénu, io- nîce pro aim’xovro. Sed plusqùampërfectum hic desiderabatur: quare unice verum püto xœrwrçœ’tparo, quod Ionum est, pro nurse-remuable: goron. 5. n [1 1. info minou"; etc. ) Qui sacras literas curant, recor- dahünturverhorum Servatoris apud Matth. x1. 17. ubi hic quidem Herodoti locus eifugit Welttem’i diligentiam. S.] 14. Sendlvro; 31’ dwÉAuv) Vide Gronovium [sui codicis fidem advocantem] et supra c3 7C. et 99. WESS. -- 34’ oËwbwv in alia ra habes I. 99 , 5. némbœ; figura; (in plur. num.) E; m); "10mg, c. 76, 12. in eadcm re, de qua hie

[20. ë; Hocwüwov) Conf. c. 145, la. Vet 148. S.] agitur.CAP. CXLII. 2.S. rûv Je. s’rn) Sine controversia cord rigi debuerat: 15v aîçt’uv il! 1’97 zani"? Èrv’yxacvcv 39:20:14? une: «Jung. Hnec quum de Ionibus dîcantur, tollit omne. dubium lib. I. c. 149. 051M a: Aînés; 750km MËv grimoit urf- rom’zç nimba) ’Iaîwuv, égéen à? gnovvuv du Énoiwç: ubi recta Vallaf tu]. cocli tamen rampaient nequaquam accedebat. Lib. Il. c. 77. exèeptis incolis Lihyne, esse dicuntur Aegyptii Jytnçlnàrot min-w nivûpaîsrwv, rÆv-aîçz’m, 57492 Soutien, tî’vsxcv, gr: on; MErœMar’ro’ow-r (sic legerimz) t’v 7929 rît: mnzfinfi’n: raïa: dviçœ’æozw aï 7017N! minant yivovrau , - - - 75v 0555m Man’- Nara. Lib. IlI. c. 106;.Grdecia rai; (Spa; «and! n mémo-rac mxpme’vxç baya. Atque in Graecia, pramrtim Athenis,

A’D” H EIFO D O T. I. 141. 142. 1,51 data tenuis’çaeli’tribuitur ingeniis saluberrima temperies. In Timaeo Platonis p-24. c. Attîcam Minerva dicitur ele- gisse, 11h sdxçaaiav 75v «595v (sic racle corrigit vulgatam voœm 355v H. Stephanus :) Ev 0:er (n; du?) xartsoïfrœy 5’11 Oçovzmnz’rev; 56390:; 97m. Chalcidius : electo salubri subti- liumque ingeniorum et prudentiaeferaci loco. Idem argumentum in Critia latins persequutus Plate pag. 1 1 1. E. [T. X. ,ed. Bipont. p. 45.] ubi memomt Jarîç ri: 75; 591; perpétu- flv amenuimç. Fana in rem multa dixerat Aristophane: à «99mg. vid. Athen. IX. p. 372. et Casaubon. Anim. IX. e. 5. [nabis cap. 14.] Euripidea, ex deperdito dramaœ peina, dabit Plutarchus de Exilio p. 604. a. Insiguis in eau) rem loci sic feruntur ultima: M 3E ’EMaËç ’An’x r: nice: minu- .m,, T5954 3949:; gazons; cuvânçtüomv. Grotius in Excerpt. p. 455. participîo 3mm; substituit arasa... Corrige, sodes: "A? cRAME; ’Afl’az 1: zénana refait, 137; 15535 353.5429 iXOVflç et; 319569549. Singula passent ut Euripidea adfirmari. VALC K. l Non dubium est, quin recte docti viri , Chytraeus, Gei- nozius, Heùkius , Heilmanus üpémv, rescripserint. Viam mon- stravit Noster c. 149.. tum Pausanias VII. 5. "leur: à? 3x5: un ËmrnÊuo’ramœ 695v sagaie-w; a; 90590:. Frcquens est confusio o’çfuv et «595v sive ôgs’uv et Épuiuv in schedîs, de qua aliâs. Id per- mirum, coniurasse plerosque in 9691m vocabulo librarios. WESS.[9. 119’261); n’aviez; . «agaça . .07 5’ u v) Vall a : Lingua utuntur non adam, sed eius quatuor pr’oprietatcs ducunt: incommode et obscure. Gro novius .- sed quatuor derivatio- num tandis,- quam inlerpretationem intactam reliquit PVcss. Mire vcro Larcher: leurs mais ont quatre sortes de terminaisons. Multo commodius rectiusque H. 8;:th- nus, ,,ad verbum, inquit, sed quatuor modes deductionum usurpant, id est, eà (linguà) utuntur in quatuor modus et proprietates deductàfl Agitur de quatuor diversis formis (xupuxripœ; vocal Noster in fine huius cap.) in qua; prises lingua abiit. Plus diverses formas-nunc «œpuyaryai; nominat, id est, dejlexioncs , mutationum genera, varictates ; quatenus 79:99:34" significat a recta via abduccrc, seducerez, inIdiversum ducere, mutare: quemadmodum I. 91 , 10. 7m- payaysïv 7d; neigea; est in. diversum .flectere, mutarefata. Elv- dem notione flamand; dixit Iohannes Grammaçicw. cuius

152 ADNOTATIONES verbe Koenius adposuit ad Grego’r. Dial. ion. 5.7 9. ubi in ipsius Gregorii verbis, si aimiez ’ldç anima «qui rab f5! 10:10an flçlfçntiv, rectius feeisset Koenius, si veœrem scriptursm rugurpnûv tenuisset, Iohannis suctorîtate firmatam; tum vero et apud Gregorium et apud ipsum Io- hannem, pro matutinuv baud dubie aimozivrm fuerit legendum: nempe, prima, inquiunt, Ionica [fugua (eadem vetus Attica) mutule. est, quum hi qui in colonies abierunt, variis atque variis modis mm ivyleurunt detorseruntque. S.] 11. Muni; r1) Mjuntem Cerise itidem tribuit scholiastes Thuqyd. I. 130. invito Brissonio de li. Pers. I. 151., ad quem Lederlinus recta adposuit, tempora esse distinguenda; primitus Cerise, deinoeps Ioniue fuisse. Paris Dulac- rus in cum Scholiasten. ln Epheso, Lydiae olim urbe, idem valet. Bene Ian. Rutgerciuc Var. Lect. Il. 1. W ES S. 18. ’Beohuî’) Habet Stobaeus Serm. XXVlIl. p. 197. veteris scriptoris fragmentum, forte Philosophi Eusebii, quad Herodoto nulla causse adseritur, in que Archetimus 3E ’Eçvôçau’n; à"; ’Iaivm minus. Quae lihuît addere, ut a Philtr- cho vis arceatur. Iunguntur ’Eçvlçœî’u Minium, arbitri capti in lite nobili Chalcidensium et Andriorum, Quant. Grue. p. 298. s.- Iubentur illi esse ’Egrrpmïu ex Euboea, quod Erythraei Boeotîae et Aetoliae longiuspssent remoti , in Histor. Fumier. Antiq. P. I. p. 139. Non satis consulta. loues intelliguntur. WESS. CAP. CXLIII. 1. sic-av Eu néon: tu? 06891:) Prior interpres matu: practeztu: nuperrime [in cd. Gron.] in obte- gendo metu. Vide usum locutionis. De Spartanis Aristide: T. I. p. 1.76. En nier?) mm; 1’017 anhéla!) un) 75v æpœyfiuiruv girl. Magnum bahut 1..in ac dzficultatum tegumentum, vertit Can- terus: eumdem in modum Libanius T. I. p. 219. n. Ambo Nostri imitation, VIL 215. et 172. Aelianus de Animal. VIL 6. ai; à: mécru 1’017 mâtina un) êMuUsçt’q: ysvo’uevon tum IX. 57. pisces intra saxorum augustins recepti e’v «En T! 1’017 notion; - - simulant. Quae abunde ostendunt hic indiceri , Milesîos habuissewmetus tutmn in eo foedere, quo de agitur. WESS. 12. Ëwazmuneaœt 1’53 olivines?!) Sugillat haec SOIÎÉO SÎhÎ more Plutarchus , de Malign. p. 858. r. Max Reiskius [L 14.] 5391km", fi; il) cota» minus: au" etc. , neque id inconmo-

AD HEROD 08T. ’I. 14h-146. ’ 153 au!!! font, modo ne verborum slius in msstis ordo esset. Malui scriptis obtemperare. Vide Rev. Horrei Obs. Hero- dot. p. 109. WESS. - Nulla prorsus mutandi causse cubent. conf. c. 142 , 19 seq. S. CÂP- V. 6. n17 Tpoælou ’Aa’o’Muvoç) Dissentit Criticus ad Theocriti Idyll. XVII. 69. aira-au mari tin-6 17270 Aops’uv 01’de b To161? Nu’uæauç, ’Aaro’Muw, 11001136111. Tu adi CL Subliminal ad Inscript. Herodis Attic. p. 29. et 58., et de tripodihus, in templis dedicatis, la. Taylor in Marmor Sandvicense p. 68. WES S. Io ses. 13v vo’uov mlo’ym) Non displicet 15v 10’141" ex Fragm. Cod. Hegii. [In Fragm. Paris. haec prorsus non leguntur: codex Pa. 1151 dum habet. Conf. Var. Lect. et Adnot. ad I. 84, 16.] Certe simplici aZAmî’v cusum secuna dum adstruere in more habet HI. 125. VllI. 1.6. Aliter Prooopius, qui Bell. Vaud. I. 5. B0v1001’1uoç 33 015x d’MG’u; rai 707me Corrigunt 15v myuMus’mv: et prohat is superius, Bell. Pers. Il. 5. Il. 20. etc. WES S. CÀP. CXLV. [4. unanime v3! ’Axœaûv. De dunde- eim civitatibus foederalis Achaeorum conf. Polyb. Il. 41. S.] 6. Illud": m’y r: feuil?" and; 21111107909) Strabo VIH. p. 591. [ p. 385. ed. Cas.] haec expressit. I196 ç 2111116110; solo ingenii remigio Is. Casaubonus [in Net. ad Strab. l. c.] et 1:. Vom’us [in ora , pute, sui Herodoti] restituerunt. De sinue Crathi eadem Pausanias VIL 25. WESS. 1 1. "fixing, s’y "in" Hein; 701m3; laina) Olenum eodem genere posuit Apollodorus apud Stephanum Byzant. in voc. et snoba, [IX. p. 586. 11.] cui munis, qui urbem rade-i bat, M214; : baud scia , un bene. Pausaniae aevo mîm- erat et adpellahatur, VIL 22. Adam optime Casaubonus et Is.’ Vouius, nec longe abit liber Ask. WES S. *’ CAP. CXLVI. 4. inti, ai; 75’ n minon!) Defendit’" veterem scripturam Horreus Obs. ad Herodot. pag. 1 1o. itu tamen , ut r) non plane recuset. Levis res est, et in dim- sensu Codicum fereudu. [Lubens equidem 5; gît 11 rescri- 1111111.] Sequentia [1. 5.] si 30150409 r; 71y0’van , dut prustan- tins quid gessiue prior interpres; aut prustantius quippiam naisse, obscure necentior. Secutus iudicium sum Abb. «Gcinozii Conment. A. lnscript. T. XVIll. p. 1 26. WESS. - Recte vîri docti. and; mvivm, homsto loco natum un, nabili genre eue. conf. l. 15. S.

15s- ’-ADN’01TAT.IONtESi 8. mon» 70074014414010: charpentages-m) Iverunt in portes praeclari ,viri ad haec explicanda et constituenda. i Palmerius Mmiou 31 ’Opxoutvn; etc., invito Gromwio.. Se,- quuntur tamen plures. Ampl. Bouherius ex Heychii Munis: ai 097601461401 au) Mu’y’vnrs: , scriptum yoluit Mania: 3è bagout- umnwçi Maison-cc, and Ku3ueïu x. h, ut invidiosum chaumi- xm-m’vi’taretur; cuius ego in Adnotation. Cl. Alberti ad Hec- sychii Iocum correctioni, quippe audaciori neque necem- riae, non accedo. Reiskius post Moulin [1. 10.] excidisse and, itemque post Auçu’sç, arbitratur. At fuerunt Arca- des Pelasgi, Puccinia V111. 1. Apollodoro-ll. 1. Stepiumo 812. multisque aliis auctoribus. .Epidaurii praeterea Do- rieuses in Nostri Vlll. 46. Quam ille additamenta musc. Ne longum fouinai. Docet Herodotus ,,Iones [nempe illas loues, qui duodecim civitates foederatas habuerunt, et ad l’unionium congregari consueverunt] ,, non essesinoeriore . ,,melioreque aliis nationibus origine: contra variorum ,,populorum aoœssione olim interpolatosçc uddidisse se ,,Ahantes, admixtosque esse Minyas Orchomenios, Cad- ,, meus, Dryopes, Phocenses et plures aliosfi Hoc eius cons silium si fuerit, ut sane fuit, belle procedit Palmerii sententia. Nain Minyus Orchomeniis inmixtos fuisse, nihil ad banc disquisitionem. Firmutur praeterea Ionicae migrationis narratione. Pausanias: "[0013? 1017 "bau nez-M7505. m; 0’61 .EMn’vwv’ participes migrationis hi Graccorum erant; 0,180170: sive Cadmei ; tum ’Omous’vm Monial, recœ enim Monica; mutavit Kühnius; tandem d’outil? 0i (1Mo: «un A5).- OÔ’v, et Abattu, V1]. 2. tum c. 5. Téav 5è. d’un» un: ’Oçxouê- V101 Modal, mir iAÊaimcv-n i; miniv 53.90313. Quibus accedere queunt de Orchomeniis consimilia ex eiusdem IX. 57. Quae quidem stabiliendae coniecturac si vir nobilissimus ado. struxisset, non perspicio, que colore abdicari potuisset: repetitum enim évamuixaraz arbitrurium est. [nempê suo arbitratu Herodotus illud verbum , paucis interiectis repetere potuit.] Stantub his quoque partibus viri clariss Iimi, Cam. de Pauw et Geinozius. W ESS. 9. Quanta duodénum) Cur Phocenses hoc titulo insignes «se Nostcr voluerit, multis disputât Cromwius, sed ita ut inmunes inprudenter amplectatur. Indoles vocis non patitur, nec usquam huius significationis exemplum. ’Am’o

un HERODOT. I.146-’148. .55

Shunt portio est, aimultitudine avalisa ,- iAIgydenus Nabucho- donosorem ait si aro’ dater-M01! 0151-2511 (victarum gentium) s’ç roi 3151i 1’017 1’10’er mutaient, in Eusebii Pr. Ev. IX. 41. 0213630965 p.01 r51 Idris» dubit Agathias Il. p. 55. et 713v Ammwrô’v clani- duruov Il]. p. 66. Semel chrisme-mu 15v Æxç.63içwv V. p. 166. vitiose. Theophylacti .751; Emma. oint’âuo’uuv, lib. VIH. 1. exscripsit Suidas in voce. Hinc lenissime fluunt dæoâoirutqz , a reliquis. divisi etdivulsi. Primus D. Heinsius , l’hocaeenses tamen et Phocenses confundens, admonuit Epist. ad lun- germ. in huius ad Poilue. Conment. IV. 177. Abierunt eamdem in sententiam Geinozius et .Reiskius ,- nec dubia res est, oh Pausaniae superius excerpta, «boxai; 01’ 0770.01, suiv AIÀŒÛV. Phocenses Coloniae Ionicae sese adiunxerunt, Delphis exceplis. Verc eapropter «infinitum d’acacia. VV E55. 12. aboi "daron-amict: reÜt’AÛnvœiœv) EËynwlogus, in H912- ramî’œ, veterem in coloniis deducendis consuetudinem explicuit. Sacra ex metropoli secum adportabant coloni , ignemque sacrum ex patriae penetrali depromtum et ac- censum. Plura Henr. Valesius ad.EXCerpt.PobIbii , p. 7. [T. VIL nostri Polybii, p. 90-92.] Plutarcho libuit et haec ad- mordere de Malign. p. 858. 1:. Sima profectu. fanes Caricas maliens , quorum patres maritosque interemerunt , sibi ma- trimonio iumisse, fatetur Pausanias VII. 2. p. 525. W ESS. 21. miriez vwaiusov) Iure Gronovius Aldinum restituit: idem Portas decreverat La. Ion. voce ’Emn’rz. Naevus est, operurum peccato Stephani edi to adspersus , latiusque , quam oportuerat, diditus. Pro proximo Evm’ n [quod ibi tenuerat Wess. 1111i nos guru-ru posuimus, coll. Eustath. Iliad. pag. 1 215 , 55. cd. 13115.] Emma corrigit Reiskius.

CAP. CXL V1]. 2. Dazibao-J 1017 tlararcM’xau) De Glau- co’, Hippolochi filin, Poëta ’11. 11’. 15. De Cauconibus [L 5.] sStrabo VIH. p. 551. [p. 545. cd. Cas.] VV ES S. l - W7. ’Amcroüçm d’amas;E indu) DeS festo hoc notissimaS. cumin: - , levis macula, quae doctissimo viro fraudi fuit, occupavit scholion in Biblioth. Coislin. p. 605. au) 3102 7051-0 niv Éopniv 31101400531411! (iMelanthus) 157570011, iiv and Kœrzuw’ur auvrtMô’nv. Vertitur, quad etiam Cationiam vacant. nur’ ’Iwn’œv oportuerat. W ESS. CÂP- CXL 71]]. 2. [Post 156; e superioribus edi-

156 ADNOTATIONES tionibus comma. adhaesît, quad chiendent. Sunt enim ex more Herodoti transiecta verba , quorum naturalis structura haec emt, 755p; in? "pas ripant! Maudit"; fl’ffdflfidYOÇ- Quo- niam veto mox adiicit i; du (scil. MM!) nÀMya’fiuus, intelligi debet, Iocum hune, cui Portionium nomen, in ipsn promontoxii radice fuisse. S.] A 3. Ilmùô’n .Evakp) Ah Helice Achaiae is Neptuno tîtulus, quo de Strabo V111. p. 589. [p. 584. cd. Cas.] et Pausanias VII. 24. copiose. Coluisse et Apollinem Panio- ’ nium, docemur vetere Inscriptione inter Pocockianas p. 52. quae cognomîna Apollinis varia obfert. nATPnOT mon ROY KAAPIOT HANXQNIOT: sive, ut fuit olim , HAN!!!- NIOT. W E S S. 6. in? 15v «au» ”Ism;) Numerum excidisse suspioor, facile restituendum: «’73 15v vrombi! 13’ "long. VALC K. -- At adiectus rôy nrtîcnlus satis indicabat, de duodecim illis civitatibus agi, quos supra nominaverat. S. [9. mécru 16v Essaim 103 «finissant. Vide supra, en l 59- S-J CAP. CXLLX. 2. Aigu-m) Hoc ex Ald. praetuii. Non nescio AAPIZAISZN numos apud Goltziumz et Begerum. 8459,15 5 Anatomie; infra IX. l. nique ad eumdem passim aliî modum. Vide Schol. in Apollon. Rh. I. 40. Mot Tire; optime ab Holstenio in T5459" mutatis est; neque colm- quaeri debuerat, ut amitus a Gronovio est, pravae vocî. Constat Tannum in Aeolicis fuisse civitatibus, non Tenum, Cycladum unam. Itaque Tïnvoç iure scriptori rediit. De Cam Aeolica in Vit. Homer. c. 58. ubi matira, non sine peccato. W E S S. [5. Aimo’znœ) Quum nusqunm alibi hoc nomîne memoretur civitas, nisi quod Aïwpoxînç, obscuri Megaridis oppidi mentio apud Strab. IX. p. 394. n. occurrit , quaeri cum Mannerto (Geogr. antiq. T. V1. p. 596.) potest, an Elsa, (.EÀælx) hic intelligenda sit, Aeolica civitas, (Strab. X111. p. 615. A. et Steph. Byz. in voce) in hoc apud Nom-am catalogo praetermissa. Quod nisi paullo post (l. 5.) diserte monuisset Herodotus (conf. c. 1 51, 1 et 3.) omnes bas civîé taies in confirœnti (s’v infini) sitas fuisse; in promtu foret ut a"sl’ical’emur, non Aiwçésnu, sed ’Aewvdsno: hîc esse legendum: satis enim constat, Aeolicae gentis fuisse Arginu- m vel Argennum, quae vocabantur, insulas; quarum nua

"An HERODOT. 1.149.152. .57 cum oppido, prae caeteris , singularî numero Arginuso nominabatur. Vide Ccllarii Geogr. Antiq. T. Il. p. 1 8. Mox, quad Aiyuïnu hic nominatur oppidum, id aliis omnibul un: live A174: est. Vide Cellarium il). p. 66. Quod Aiyau’u habet F., similiter Aegaea, nua. S.] 7 seq. aigt’œv 3è 52:9an min simien) Vide C. 142. aiglon ai immun; Portos [voc. 5mn] habet hoc e loco. Intelligi id sane debet: [nempe «in 6min; 15:] namque ita mas fert. Supra c. 50. ri; m’Noç si; sixains, ubi Is. Vossius, ganç iniuria corrigebat. Dio Cassius, XLIX. p. 472. de Pannoniis si!" 7&9 717;, «in nilgau ni au..." et LIX. .755. aïno; am ni zçmuiruv 51m. promus uti Noster V. 62. atque Evagrius H. Eccl. 1V. 7. Defit in his Libanii T. Il. p. 262. 10:7 voie d’un - - - imam; mi stem-cône; , neque advertit Mordli animum. Confer c1. Alberti ad Haye-hit" .5 tu... w ESS. CAP. CL. 1. minium 3è :53: &æéfimv) Gemina his Pausanias V11. 5. Probum et Ionicae notae censeretur [L 2.] si umputata litera "du in Ask. esset, uti n? æo’N Il. 67. et 157. WESS. CÂP. CL]. 5. qui)! - - - ’AçIcBar) Non aliter Stephan. n’a. in Cod. Parasino: ’Hçs’Èo-roç 32 un) idem ’Aglcfiazv m’ai, à «9.5.9,: h. e. quamtumvis Ionica dialecte utens. Nam quae de Jason: scriptore adposita a Berkelio sunt, inprudenti exci- derunt. Notavit docti viri lapsum St. Berglerus. WESS. 6. s’y ria-i iEmrolv m’a-am unanimes) Diodorus XIII. 77. "in A?! "and" agi; mi "in: 16v ’Emrôv Wouue’mv. Aliis Qfinirai, qui inter Apollinis titulos, fini, aut ilimro’wnfot. Lege Ca- ’saubon. in Strab. X111. p. 919. [ad p. 618. cd. Cas.] W ES S. [7. AscBlom m’y vôv etc.) Commode ab his verbis factum foret initium novi capitis 152. Nam, post excursum de Asiaticis Graecorum coloniis, nunc continuatur narratio, inde ab extr. cap. 141. interrupta. S.] CAP. CLII. 1. dormiez") Solent scribae conmunio- rem verbi huius formam amplecti. ’Eæu’ fi 3E ci nation; vianda", V. 98. et brevi post Ald. Med., at Vind. et Arch- Ionicam notam detrahunt, pmrsus uti hic Med. et Ask. Praestat, ut in possessione ne turhetur. W ES S. - Conf.

Adnot.l 5. rivœnuçs’siv) ad I. Priorem 2, n. verbi S. partent . Med. et Ask. bene. pingunt. non mediam. Aristophanis communia , Nui:

158 ADNOTATIONES 1066. et minas immunisant VIH. 55. tum "vinage; Hippocra- lis et Nostri V. 92 , 7. [ubi vide Var. Lect.] (sic enim ibi mssti Paris. et Scholiustes, otque ex eo Suidas) verum pate- filciunt; Photius inauper, ex Herodoti Ï. touuuçluv in Lexi- co deponens, ut Cl. Alberti mihi testatus est. WESS. . CAP. GUI]. 9. «510m iræ-m (mon) Aversor stri- ctum in tot viras, de Herodnto non male meritos, Cromwii stilum. Portas insu-zaioptime reposoit, eiusque vestigia Ed. Genevensis pressit. Simil limae originis «pitance; Aeschy- li , Suppl. 208. Atmuvoîm’ 11 un? aimâmes: un? Perictione in Stob. Serm. LXXXHI. p. 448.- Sic enim séripserat: serte hafnium-u habet Hippocratis Epist. p. 1285. noyau? Hay- chius. "Ahid’xa inœnsiore signifioatione’sumebat Coin. de Pauw, ut 02?va in" Homerus, adpositis aliis, quae omitto.

18 seq. un? rad; a141mm; Ëv 9330i 2.6qu 100:!qu fiiv agacin" WESS.rivai.) Leviter ista depravuta ,mirum I in. modum t interpretantur, sic forte redintegninda: nui in? "va1; i9 063513 Kiwi WOMFMIMEWÇ du arçon-nu Un" vel sive". ’Eni - - Zinc; et ËWIÉVŒL in h’unc usum adhiberi soient: non nescio tamen, qui color vulgatis possit concilinri: sed nostro loco simillimus est Il]. 154. i1) Bastien; - - ,uèv rfiv menin" Hum faire): - - - ni Èe’ un: in? "b dînais: frçarniwÛm: in quibus in"; tantumdem.’ fere valet ac t’y «mû 2.679 mimai. VALC K. Ibid. Graecum exeinplar hic sine vitio non cerni, H. Stephanus censuit. Subvenit Cam. de Pauw, elli psi, t’y 9133M 7.9’qu mmca’mvoç "il! Oçon’æat rivant «fanny , aut nil! Je)" rivas; 7:9. et louas non. clignas reputans, quibus primam curam inpendcret. lm constaret oratio , modo dicendi genus constabilitum esset. Tsiv nuirai: mepe ponunt. -Heliodorus IX. p. 409. ainsi sa; du wçürnv in") (bégum; mirai); ivzxsi’pnmv ex Ms. Palatine. Libanius T. Il. p. 1 Io. n. nui vrwyiv du main" insufflant; MÉ- un: quorum tamen structura diversior. Ego Nostri-haec sic ordinabam, un) rodç’lowuc; "i1 main" iv 0133. A. mmm’mvo; airas; r et Ionum. nullum initia rationem habendam esse ratas. Nunc maximopere blanditur Valckenarii coniectura. WESS. - ln frequenti apud Nostrum usu dictionis s’y 9:53va 7.679 amuï. 090:1, et huic similihus, nusquam alibi verbum arrondie- ctum cernitur. Quia tamen nunc in rariorem scripturmn, quae difliciliorem videatur explicatum haberc , consentiunt

AD HERODOT. I. 153.155. 159 libri; ratio suadet, ut, si quo modo defèndi illo passif, ra vera habeatur; Igitur cum Aem. Porto (Lexic. Ian. voce: innu) statuendum Videtur, ex usu alioquin satis familiari, Herodata abundare h. l. [verbum sima Cuius usns et alia multa exempln Portas, et Herrnannus ad Viger. Adnot. 177.. haec duo protuiit: IV. 55, 15. rai; énucléation Aimonlvai -’ 153994an r: au) Amosixnv: tum Il. 4.4, 15. i 3190001509 imvvm’nvv’ i’xovroç (Burin eÎvau. Nec desunt apud Thucyd. Plat. et Xenaph.

similisCAP. 0L7. abundantiae 5. Émis»; 701,9 ne: exempta.viIv y: comme: etc.) S. I Clernentern, qui XenophOnti memoriae vitio adscripsit , nm1 tarunt docti viri, praeterque coteras N." Abramus ad Cicer. pro Milan. c. 5: Stasiru’, quad ex ca [ex Clam. Alex. Strom. lib. VI. p. 45 1. cd. Sylb.] discimus, par opinio: v Nimoç, 3; marles; ureivow , «0173:1; aurmiflsi. 1 Eudem Gabrielis Nauâaei , inter dominationis arcana in damnasissimis, et Machiavello perniciosioribus, Confide- rat. Politicis c. 5. et 4. WESS. -- Baud dubie Herodotus versiculum illum in anima habuerat, quem in prover- bium olim abiisse ex Aristot. Rhetor. I. 1 6. et Il. 1 7. et en P0194); XXII. 8. intelligitur: quem versum Hamero tribuens doctissimus Editor Demetrii mg) ’Eçum. (in Non-ad seet. 1 56.) alia tunc toccupatum, puto, animum habuerat. S. ’ 16. and iyui ius? mon? olmmiëacç) Restitui expulsant pronomen. Imitatur solemni more Poëtam 01h55. T’. 94. ’ - - - 3 si menai aimanc’Ëuç. Admovît Nostri verba Phaedra V. 7, 39. celeb. P. Burmam nus, dubius tamen, neque inmeritorParin non sunt. Per- tineant-ne hue ’Eqrînœnov Hesychii nolo dernere. Quod continuo succedit, Hum-tin; 7059 in: ci dans" 11,7 ni iam-ç. a!» surde expressum est, prusens factum Pages admisit, cui tu Sardes conmisisti: paullo aliter prier interpres , sed consimili sententia. Nam Pactyae non fuerunt a Cyro Sardes traditae , sedTabaloviro Persae. Pactyes acèeperat Grossi L Lydorumque opes in Persidem avehendas, ac noctus accon sionem a Tabalo et Cyro desciverat: haecisuperiore capite omnia. Quare ne sibi contrarius videatur Herodotus, ad; sumendum est aut retirer aut ixsîvov ad pleniorem orationis habitum. Non fugit interpretum en negligentia Cam. de Pauov, Vir. Clar. WESS. -- Nempe inœlligit Vir doctus,

l rio ADNOTATIONES nanti»; la?) (i aliud-w (rotins, oeil. 1’31 l’amant!) fg; «leur 7 atque sic Larcher .- Paotyas a qfiènsé celui a qui vous ont, confié le gouvernement de Sardes. Quae mihi , ut dicam quad sentio, frigida sententia et parum commoda videtur. Pro- fecto parum convenit, ut Cyro ab defectionem Lydorum (adeaque oh facinus advenus ipsum admissum) irato (conf. c. 1 56, 8.) diceret Croesus: Pactyas est, qui advenus Sar- dium pracfectum inique egit. Malim equidem faœri, minus adcurate hic laquentcm Croesum fccisse Herodotum, dicentem Pactyae oommissas Sardes fuisse; cui non urbis custodia , sed aurum creditum crut. Nisi forte consulta et arguai quadam ratione haec Croesum dicentem Scriptor - noster induxit; scilicet, quo moneret ille Cyrum, non debuisse cum huic homini tantum auri vim committerc: bac enim perinde esse ac si ipsum urbem illi credidisset; quoniam auri ope partim milites urbem custadientes car- rumpere, partim alios sua imperio parituros conducere potuerit. S. 22. uE’ÀEvl 3l rom; aziô’vaç) Bahyloniis desciscentibus talem poenam irrogat apud Plutarchum T. Il. p. 173. Xerxes. Tu vide Palyaenum V11. 6, 4. et Iustinum I. 6. WES S. - CAP. CL VI. 1 1 . moi ne ri ç, iëavîgamilaadau rani; etc.) Est ex scripta. Karl sa «96;, insuper, V. 67. et creberrime in Musis. Demasthenes I. in Aphob. p. 509. mi «98;, 1718 nairw 6691401180115 et in eumdem p. 519. ml 9793;, in in. 14.101710" aurai fliv Mprvçlœv 053:3. Habet alia Casaubon. ad Stra- Ion. 1H. p. 218. [ad p. 147.] WESS. CAP.CLVII. 4. iw’ inscris io’na) Geinazius merito in hoc adquicscit. Endem macula infecit V111. 65. aiæ’ ’Euv- vivo; 5’61 i; 71140191311 ’Aânvai’om. Attigit et haec Plutarch. de Malign. p. 859. A. nec sine loligine quadam. WESS. , 15. i; .9181 alunis-ai) Rem ad Apollinem Didymaeum in Branchidis referre si diceretur i; 956v aimiez", adea nihil hic esset insolens. Huychius .- ’Avoi’cu, olympien: et ’Avséi’cw, imago. Verbi meminit oie» Eustath. ad 0d. T’. p. 728, 52. [p. 1887 cxtr. cd. Bonn] tanquam pimwoç, diuigaao’v- roç si; ivsrrô’ra , sed si; «53010711111 émis-roi). Pro 05’s: positum. sin legitur aliquoties apud Aristophanem, et cavalas» apud Atticos frequentatur pro canotez". Quod legimus in Hero- doto dv1506", firmari Videtur istis ex lib. V l. c. 6,6. nivales-ou

AD HERODOT.,I. 156-159., 161 t l menins in armois; 117; 1010116111; 1’; a. [11101111 r open: Clcomenis adPythiam re- relata: verbo valde venta hune in sensum capienda censco: sed et ibi praeferrem , si dorent Codices. giron-"17: nostraque loco, «111.31.13; m’y i; 8181 sinisai, vel niveleur. Endem structura legitur lib. VII. c. 149. qui 1.1. "1.11.11.51.11... ë; mi; anima, de feedere quidem ad populum se relaturos. Hoc alibi dicitur 115111131111 i; 161 35711015un sua more Pythia dicebat 5’; 7107450311111. Herod. V. 79. iAyepî’r schlamm dixcrat scilicct Homerus, quem vates isti mer- œnarii libenter imitnbantur. VALC K.- Patcrit, pina, baud absurde statui, esse alu-lirai ex aimois-au contractum, quemadmodum ex Boudin fit 60451111, et similia. De Branchi-

dis CAP.cf. CLIX.Adn. 15. ad and I.5Mo: 92, in: 6.sir vswrsunlva)S. . v .Î Cer- tum hoc proestant membranae. Parti vsvsorfluflivot Geneven- sis editor probavit, Kühnius quoque, [at hic quidem vives-r. ». tenet, ad Aslian. Var..Hist. V. 17.] et Bochartus, hune lo- seum adm0vens inlustrando Psalma Lxxx1v. 4. Part. Il. Hieroz. lib. I. c. 8. Uti nunc varii generis aves in temple. rum maris nidulantur, sic prisco aeva. Notum illud louis in cognomine Euripidis fabula, vs. 17a. 71’; 35’ épilai: stand; «pacifia; M51 dard 39134106; aimiez; Kœçoupaiç 91km timon; W É SS. -- Habet Hesychius , Nora-11501M111, ysira’irm ex gram versione Idem. 48 . 28. ubi arborisai tournicotai. Idem verbum et ex Ezech. 31 , 6. et ex Sirac. 1. 12. citavit Biel, in Thesaur. Philol. Vet. Test. Adde proximam Val- ckenarii Adnot. S. 1.7L roi); luirai; mu) Hue in luculentissima Or. Rhadiaca respicit Dia Chrys. p. 558. A. à ’Am’Mar «in ria Macula la "il 21118051011 "si; 11mn); 05111195700111 rob Kuuai’ov, lai-rag iman; kiwis. Herodatus, riant, ait, sir vevonswelvot 501’001 yins: Vis a; mg: quamodo , litera duplicata , Hemsterhusium etiam scripsisse, liquet e natis ad Plutum Arist. p. 565. Qui in Alex. Cod. Test. Vet. nouai, in Romano passim sunt vos-col. Forte - Codex aliquis in Herod. dabit immunam’m. VALCK. Ibid. 101i; luirai; mu) Pertinet hue Xenocratis , Platonis discipuli, misericordia; qua passerem accipitre insequente in sinum fugientem servnvitet fugato raptorediniisit, 1’111. suiv, 31-1 un; 5’566»: 161 luts-m, in Adiani Var. Hist. x11]. 51. ubi Kühnius plura, et ad eiusdem V. 17. Max [1. 19.] Herodot. T. V. t L i

16: ADNOTATIONES n’ira mît: bah-mg, sic tais aupplicibu etc. eleganter du. mon". W E55. --- Vulgntum "Ton tenent libri omnes, note quidem. S. CAP. CLX. 3. s’ç Munhhnv) Non dissentio a Mediceo, cui Il. 178. i Mtvaum’wv, sicuti et aliis. Solent veteres in urbi; nomine varii eue: «’18 Morin; out Mérou; si titulun venerit, uti est in Steph. Byz., quad Florentine inveniebag tur, legitimum erit, stabilitum cumulo MITIAHNAIQN numorum; Vossium vide ad Melun: Il. 7. WESS. 12. un? à? dA-mpvs’uç) Infra meninit r5; ’Ampünâo; 146p.; VI. 29. Regioni non spatiosae nomen dedit oppidum, pua si!!! dîctum ’Araçvzüç: fuisse x09!» inculpât liquet e Xenoph. ’EM. Il]. p. 286, 13. Civis dicebatur ’Aruçutnç: quando vocatur ’Araqmüç, hoc ab ’Ara’çm fluxiue stutuendum est: Vid. L. Holsten. ad Steph. in voce, Mauuac. ad Huy. voc. Ûfialfifiloç, alque ibi Valcs. et Menag. ad Laè’rt. I. 80. Hermippi :5396; ’Amçm’nu mentionem fait Herod. VI. 4. In historia Philippi Macedonica saepe cammemoratur Ber-mina eunu- chus, ’A-rapn’œç Jimmy. Huius nomen restituendum est U1. piano ad Demosth. Phil. 1V. p. 8l. 46. neq? ’Epm’ou (vel Tamia»: vulgntur magné ramdam) roi? ndvoza’xw, à vu"! dvéflm indura, d’exovm’Araprs’æç. Nomen non dEfjufaç, sed .Eflu’uç. scribcndum contenditHarp. in voc. In hune ipsum, valde sibi probatum . Cum hymnum scripsiuet (ah Allume nabis custoditum XV. p. 696. et Diog. Loin. V. 7, 8.) Aristotcles, Athenis a sacra quodam sycophanta , quod 5e- nus illic etiam- bonis fait permolestum, impietatis est accusatus: in isto carmine Hermian Manioc-guenon vocat vir magnus ; quem Hermian, genere Bithynum, non debueç d mm ’Arazçn’ac dixisse Athanaeus et Suidas. In Eunucho Lu- ciani T. Il. p. 557. dicitur Philosophus u’ç Gætçfiojv humain; dEpfim’œv 18v cüvoïxov, 16v En r55 ’Arupn’uç d’un». VAL CK. Ibid. 1’05 SE ’Araçn’oç 1.01;va g": xaîçoç n’y"; Muffin) Xuçt’oq- ’Amçvs’a , contra insulam Chium , Diodonu vocat X111. 65. T5 3è xœçt’ov indu J ’Araem’ïç 0’ Kim mcôdç, eodem de P4094: tradito locutus Pausanias IV. 55. Confer Diodoro XVI. 52. adpositn. WESS. - Est igiluri nô ’Arapvloç 1590:, agar. Atarnensis; de quo idem Nostcr VIH. 106.10quens, ait 751 tir Mwlnv, 13h X79; VÉILOH’II. ’Arœçvsdç 3? mafflu. S. 41j. «in mimi; upfiàv) Iieiskius adhzïç, ut leniot decurmt

AU HERODOT. I. 160. 163. 163 mofcui sine medelanon deest cultus. comme; Home- rus, .wçoxdnç Euripide: Iphig. Aulid. 955. et 1 1 12. (quem Hesyciu’us in voc. respexit.) nuncupare galet. MultaËEu- atath. ’Du ni. p. 152. [p. 100. cd. Bas.] WESS. q CAP. CLXIII. 4. il; crçmdMn mur?) Mos Ionum in schedis Ask. observatur. Sic muai êBSmàixm-œ V1. 92. 01- ëy r50: yawl 1X. 89. et mox c. 166. Mira ceteroqui. discordia isto in vocabulo: modo 145;, quibus primasin Ionia Garinthus dedit, [diaL ion. 19.] modo vît; his in Musis. De Penteeonteris rotundisque navibus practer Baffin»: et Mei- bomium, ad Plinii V1]. Hist. N. c. 56. Harduinus. WESS. -- In lat. vers. temere h. 1. praetermissa sunt verba: Naviga- Bant autem non rotundis mwibus, sed longis. v 8. cime; mi Ëmfl’v.) Errantes Lucianum- et Phlegontem Trallian. in viam revocavit Casaubonus ad Strabon"; [lib. III. p. 151.] clementer. Cicerô de Senect. c. 19. Fuit enim, un scriptum vîdeo, Arganthonius quidam Gadibus, qui :.xxx. re- gnavü aunas, centum et viginti virit. Productior haec est actas, nec promus insolita. Auctor Dial. de Orator. c. 17. Centum et viginti anni ab interitu Ciceronis in hune diem couic guntur unius hominis actas, horum fartasse recordatus. Furia fere Trebdl. Pollio in Claud. c: 2. De T zetze dubium non est, Tuyrnwdç - - 711.; ’Aç’mvûoimç Mao-heurs, Qu’au; Ê’rn px’, nid «il! 2’80:- èz’Mws a”, 5g 0mm t119630709 in Lymphronem vs.-644. W ES S. 15. J 3E «dépava; 73v MîÈav - - à; «d’eau-o) Placuit priscis dictionis haec forma. Enfin: "à; 59m a5; c’waço’mç, in Epigr. Anthol. V11. p. 65 1. Ai’yurûav ivû’ d’un! icropô mima Sophocle; Elect. x m7. Qu’alia cum apud optîmos chieront se, parco operae, et Stephanum ndvoeo de Dialectis p. 51. Kiister. in Aristoph. Plut. vs. 55. Davisium ad Ciceron. N. D. I. 26. Potins cri: expiscari, quis Malus ille, cuius vires et potentinm crescere Arganthonius ex Phocaeensihus in- andiverat? Harpngus-ne, qui Medus origine? At cum simpliciter vix ita designat. Praeterea structa vîdentur Pho- caeae .moenia ante Harpagi incursionem: id postulant, quae de obitu Arganthonii c. 165. perhibentur. H01: amplius, si validissimis hoc se demum tempore sepsîssent punis, fieri-ne id potuit citra ullum Hnrpagi , in vicinia haerentis, inpedimentum? [nunc vero adgressus urbem est, operibus munitam et propugnaculis firmam. Quae n i L 2

164 ADNO’TATIÇ’NES quidem mir Mû» vehmenter urgent, minime n’y nm. la. e. Croesum, Ionum liberis eivitstihus infestum olim c; 26. etc. Non addicunt mssti fateor; iniusta tamen medela et suspicio non est. Habeo consentientem com. de Pamv. WESSELING. -- Tum 1ans in Addendù haec adiieit: ,,Suspicatur, «dépava; r6 M flan, res et poth flMedorum, olim hic fuisse, doctissimus A. Kluitiusfl - Fidenter Larcher in galliea Herodoti versione Oroeum posuit; quem en nomine reprehendit Valmy, (Chronol. d’He- rad. p. 78.) Harpagum intelligens. At, Harpagum nunc dicere non paraisse Herodotum ,, satis lueulenter et Wcu. etLareh. demonstrsrunt. Sed nihil mugis in promtu erat, quam ut Malus hie Cyrus intelligeœtur, qui in Medorum successeratimperium. 16v M58" idem est ne rai Muffin Bam- au, Medorum regain; atqui in nunc Qrm eut. Vide ad I. a, 1.5. notata, et conf. etiam e. 46 , 3. Pausanias quidem X. 8., p.817. videri posait Medum hune Harpagmn intellexisse. S. CAP. CLXIV. 6. and in»; à aurifiai) Addi inbell Malins a; Mis-n, sut alterius Persici nu’minis nomen. Ve- rum Persae porietibus deos non ineludebant, œmpls dam- t suintes et avenafi , e. :31. Quem mode laudavi Corn. de Puw, d’une; turrim esse deeeruit, maraudant ne humanis usibus eximendum: hoc ut obtineret , Lexica adpellnvit et Glassarum chima-u qui flaflMÊOÀÏh Fracastria; quae nihil- adiuvant. Fallunt enim Lexica, et Pmeastria aliorsum ferunt, sicuti Festin (lacet in Proeutria. Saepe dodos viras ingeniosiores experîor , quam neeesse crut. I’ubet Har- pagus nuas aedes consacrai-i in obedientiae argumentum et Per- sieae dominationis: hoc inœliigitur. At vestigandum est, cui deo atque usui eesserit eonseeratio; eut tandem? Quum de eonsilio concret, lieebit, quad tacitum scriptor habuit, ignorare. Alioqui ex Aldino, levi open, fingi po- œrît, un) sium: Î! uufliçiîem et unam habitations»: échaliers: Sic expedita cumin. Vide Gronovium V11. 24. ’ VIH. 95. WESS. - Nempe lacis citatis Gronovias verbi cigüe eius- ’que compositorum plura qunedam exempla eongesserat. Vide vero quam contagion: res sit corrigendi pruritus. Mo- do verissime W enclingius aiebat, saePe doctes viras in interpretandis uut in eorrigendis vete-rum nuctoruin lacis in- geniociom esse , quam neeesse crut. N une, postquam ahi in

AD HERODOT. I. 164. 165. 165 expedîendo 110e loco vires suas tentarunt, ipse etiam tenu- perantissimus a1ioquiVir,et a v1 inferends abstinentissi» , mus, ad eorrigendum confugit. Atqui recte poulie ante, interpretatus ipse cratI-Ieradoti verbo .- nihildesiderabatuf, nisi ut (quad perspeete Larcher vidit) Regi communias «des intelligent. Aldinum "fileâfat nil aliud est nisi ipsum mlfÜrul, diphthongo u loco vocalis 1 prodnetae par site;ean1’.Var.Leet. ad 1. 123, 17.1. 75, 8.1K. 85,4. et 6. Quidquid ad Regem pertinebat, id sacrum habebatur: ideo aurifiai, consacra" dixit, pro dedicm 1123i. S. I 17. x1991; 3m) Scribere solet in talibus 75m9); si 3’. 11’ p. 39,41. p. 240, 49. p. 249, 1. [1. 94, 2. 1V. 61 , 6. et 82, 2.] Hic farte proestiterit posoisse: me); si 5, n W; si Mie; si nenni 31v. VALC K. - Utique 6 ndiremtîs voeu- culis scriptumzoportuit: partieulà si vero non opus en: huerta, quum pnesertim continuo deinde eodem puits u ait, et quidem diversa notione ab en quae hic lacum esse: habitura.CÂP. CLXy. a.S. * si): 1 Mahon-o) Vetus 1800116070 excitoit Parti diligentilm: varia eonminiseitur, quae, neh lioribus repertis, proetereo. Confusio illis in verbis adsi- duh, veluti V1. 66. Diodor. Sic. XIV. 82. Dieu. aimant. Or. IV. p. 66. A. etc. WESS. -- Non mon. olim editum crut, sed Mini?" . pro quo baud absurde Pertes 359»:an scriptum oportuisse- oonieetsverat, et prise: pnesentis forma ensima, unde etiam fut. BovÀaiCoWe De cheminiez, quad sequitur, vide Adn. ad l. 68, 26. S. 7. du" si! Zinnia) Diodoriu nia "à Kim» du.» sui; iam-an V. 15. magna, si scripserit in, urate, ut di- etum alias. Sema Causal. ad Helv. c. 8. ut antiquiora, que estimas obviait, trameam , Phocide "lista, Graii, qui nunc Maudits": calant, prias id luge insula (Comics) eonsederunt,’ permiscens , ut inepte veteres , Phoeidem et Phaesœm. WESS. - Repetitur apud Nom-nm idem nomen c. 166, 13. Suceedente tempore Aleriam nominal-i invuluit, pen- mutstis (ut ssepe alias) l et r literis. Quod inondant: m’- M ait nucton, anitarunt intelligunt omnes, id est candide. "ont: et sic Steph. Byz. ait, ’AAMiNat, triruuflwsu’m, nempe hantai voltent. Videtur autem,verbum illud proprie zig! iticlre docti: cultorüus (abonnirai! çaMs’nm) urbepotiri. 5.

x 166 ADNOTATIONES 14. and sa»... - - semoir-rusas) Hic narratn mugit sello- liastssI-ad Soph. Antig. 270. excitons Callinuwhi, forsan ex Raide,- votsum , 00344,07 (immo (tamias) nixes; au aisy ulves; si! il) unifias. VALC K. Ibid. udîgov riîsiçsov samarium) Prior interpres [grandie satura scrihens] Latins formant ad Horntianum Epod. .XVI. 25. Sed. innmusiin. haec; simul. imis 3m "nain: cadis tenta, ne redire ait nef". fies eodem, verbo discropant. floralies sa... mais lapâ- dcam, uti apud Strabon»: supins, intellexit. Consimili intisiurandi additamento Aristides (39mn air rsdç’EMmtç; and dime-tv titi; 15v ’Ahvm’m, 11.15390 a; inclinais hl raïs airai; si; suiv. Sabots-ms, in eius vita Plutarchus. p. 554. A. Iunge

Turnebi, CAP. CLXVI. Advers. 5. au) XIV.6:,on «ni; 21. 8) and WES etc.) RestitniS. * - in integrum , quad ont inmutatum. Homo utor auetore ’IA. 3’. 854. Ries; mie in! Mitan; Sum’nm. Supra c. 7o. phcuit idem , sicuti et deiueeps. Memini poëuun in: sape panera 0b moduli rationem. ln Nostro es ces-ut. maluit’uaà sire! 7è; de) mû forger; son ego. Quae cnimmrguens necessitudo? Obportunius 1erit de foulon addere, quad Carthagirüemes inter et Etnsoos couinent ad Tyrrheni maris et vieinarum insulsrum tutelam , in Pi» dariPythionJ 0d. 1. 159. WESS. 9. liasses!" n; du fait: (boumât: Murs) Explicant Diodori Eclog..T.ll..p. 495. et X1. 12. WESS. - Conf. Suid. et Paroemiographos. Codmea scilicet victoria dicitur, quum plus incommodi seoepit vietor , quam intulit. Est igitur tristis utique, sed victoria tamen z atqui hic quidem nullum Victorineadparet vestigium; nisi cogites. quad ipso etiam vocabulo du significat Scriptor, et ipsos hastes clac dem aoeepise, et prius ex scie se recepisse quam Phoeaeeno ses. conf. c. 82 , 27 seqq. Non est autem (de quo commode Landaus ad 11.1. mannit) eaufundenda haec victoria cum en , quam Phoœeensæ Massiliam eondentes de Carthagio niensibus reportasse Thucydide: I. 13. scribit. Conditau anima Phacaeensibus Massiliam esse sexagesimo fera auna ante haec tempom de quibus nunc agitur, sbunde idem dodus Herodoti interpres ex Eusebio,.ex 597m Chia , Ti-

un HERODOT. r. 166. . 167 and testimonîum invoeantevvsz. 2 l0 seq. (T. Il. Geogr. Min. Huis.) ex Salin, c. 2. et ex Iustino XLIII. 3. demonstravit in Adn. ad h. l. et in Chronol. Herod. p. 457 seq. Quam nec mirum admodum viderî debet, quad coloniaeIMansîo Hun (luette mentionna nullum Herodotus fecît, quippe quae res ad illius, institutum nunc non pertinebat. Ne id quidem mirari debemus , quod Phocaeenses hi non Massiliam ad cognatos sans et populares se oontulerunt; quoniam arctis finibua illi conclusi, et a continente bar- hrisufeâsque gentibus cîncti crant. At œmpora rauque "diurnal utique Pausanias miscet lib. X. c. 8. p. 816 seq. ubi, Massiliae ohiœr mentionem faciens , diserte ait, Phil? mues Mauiliam condentes parteawfuisse connu, qui Medum Karman: fugientes , patriam reliquerunt ; hosque, navaliprae- lin wperatù Carthaginiensibus, terra. en. petites esse, quam inde ab illo tempore tenuerurit. Gui paria Ammianus Marcell. XV. 9. tradit, diserte scribans , Phocaeemium Harpagum fugientium alios Veliam in Lucanis, alios Massiliam con- didîsse. Atque etiam Seneca. in Coma]. ad Helv. c. 8. de anion. loquéns: Graii, ait, qui nunc Musiliam calant , pria in hac inule. comederunt. Ermri ansam puche!!! Thucydi- Ie: potuit, de Phocaeensibus Massilîam condentibus ita diuerens, ut videri potuerit origineui huius colonise in Cyrî «entent ponere. Ac fieri une potuit, ut Mhenîen- sium multi, quippe regionum ultra Italiam sitarum rerumque ibi gestarum parum gnari, dune Phoeaeensium axpeditiones in unam confunderent. Sic quidem etiam Boucle: (in Archidnm. p. 68. T. Il. cd. Auger.) ait: Mati"; Mm; du MM»; 1’027 Mahon accentuant, EMo’mç du! 1er si; Murales; &æqîmm. Quod si tale quidpiam compertun habuisset Hnodotue, is quem omnia diligenter percuncta- tum novimus, quique in cadem inferiore Italia, in qua hi Hommes dein œnaederunt, sedes suas hahuit, haud dubie mentionem Massiliensis coloniae h. l. factums eut; Cum Heu-adam pulcre consentit vetustus Berna: [ml-immun scripta Antiochu: Syracusius, cuius testimonium Strabo l au]: initium libri VI. adposuit. Nam, quodwibî vulgo legitur si; bien! au? Matcam’œv , unice veravcertaque est Gl- mboni sententiu, M ’Aluzfrxv (aut ’AAMOJuv, ut est apud Steph. Byz.) scripsime Antiochum. Atque ipsa haec similituo

des ADNOTATIONES du. nominum ’AWa et MWæ formate confinian illi, de qua supra ad c. 165, 7. dixi ,»oœacionem dedit. Cocte- rum de Massiliensis colonine origine videndus Aristotelee apud Athnaenm lib. XIII. c. 36. et lutina XLIII. 3. quorum neuter primas colonos metu Medorum ont Persarum doum profectos menton-ut. S. 1 1. alun-paient" male a dialecti legibns codex Med. "en fit.CÀP. Videlupru, CLXVII. 1. roi; 016,439c. :41. aï f! WESS.Immune: etc. t7 Particulam f! remque ipsum nahuatl-are haec corrupta et hommes esse, Cl. Reiskii sententin est: deeme enim, quidï Carthaginiensea cum suis captivin feœrint. De lacuna dubito;-censeoque, fumât a (sive à) potine) «th-lm un,” enim, ad solos Tyrrhenos spectare, et commute: prame- dentibus esse aeoerneuda. Quae de Aglleruibus suhduntur, opinionem udfirmant. Sorte plures ucœperant capteront Etrusci; omnes ces, sicutî et suos Carthagiuienees, lapidîa: bus cooperuerunt. Kurlnwm refertur ad tutrooque. W E 55. - Sufl’ragari Vire doctissimo nulle pacte» pensum, in eadem Houalterum verbum, flux», ad solos Tyrrhenoi spectarc; alterum, natrium", ad utrœque. Sœhreaa et impedita aut defecta videri dehuit oratio, si mûrit» ad Card- lhaginauu refertur: ut, pronomîue hoc ad Phœaeenset ne loto, omnia satis commode procedere videntur. antilogi- nenses Tyrrhenique plane captivas feeerunt quam Phocaeemes; oolque inter se partiti and; dein eodem. in termm expositœ. lapidifia obturant. 03’ r: Romans. un) aï Tufii. dein fumé! et - - - un? MMW’NI. Ego veto aliud quidpiam hoc loco desi- demveram. Nempe in proxime sequentibus, practer suum morem , subito et ex abrupto Agyllaeos nominat Scriptor; quum aspectasses ut priu’s diceret, expositoa cuptivos fuisse prope Agyllam, Etruriae oppidum, ibique lapidutos. S; 6. Ëuxuça) Pmeclare Gronov. ex Mediceo. Arbitror et. Theopompi Epitome Herodoti venim, atque hue pertinere nyudôuidam in voce: Aï æ maïa; gnan" guenipe: au) ri- , fflffl’ ci 33 n51 rcroMnMe’mv «un M03" mmfumç,’ 11;»! i;- Amp’ou’ç. Falli posaum opinione, sont tamen eiusmodi , ut hinc propagata deierares. WESS. . ’ 14. fin; "Tu Tian nullum) Stephani Byz. 665m, quae bine advocatur, nata Videtur ex ’OÏEAAA male scripti

Il) HERODOT. I. 167. 168. 169 - exeùflarîs sut ’OTEAIA. uti Diotgysù) Ant. Ron. I. p. 1C. dicitur. .Eiusd’em Stephani 815M; in vece ’EM’a similes nuta- .les hsbuît. Lege Cluver. nul. Ant. 1V. p. 1259. WESS. . . [16. 78v K69!" - - l- miam 579m êdnaz) Lambert" ad h. L lit, trudi a Servio ad Virgil. Ecl. IX. 30. Mm, Herculis ”filium, nomen dedisse insulae. Mihi quidem nihil tale apud Servium reperire contigit: nec omnino, quis ille leur: W3 fuerit, mihi liquet: quem enim Cymum Dindon): Sic. V. 60. memorat, is hue non pertinere vide- Wur; Mira vero locutio , sultan - - 590v, coude" hardent, tif ’vulgo interpretantur; nisi inteltligas instituer-e heroè’m, et .ut talent colere. hucheras quidem monumentum Quo erigei-e intellexit. Benediotus, in Actis Seminar.-Philol. Lips. Vol. Il. En. p. 283. suspicatur, 5M; s’o’mz scripsisse Herodotum; .fuisseque fartasse paludibus illis, in quibus hi Phocaeemes (teste Diovysio Huis. Antîq. I. 20.) urbem un", quae et . "bien, condiderunt, nomen à Kéçroç. Sed haec, ingenîosa quidem et crudita , at mers tamen hariclstio est. S.] CAP. CLXÎ’III. [4. In rît; 99min; nil mutant libri. Intellige 1:7; gym»; 717;: nom Thruia. Graecis à? .Onimr, ionice enim; , ut 1V. 99, 1. ubi quidem 60min codd.

5. fumeux: ordM”A83nça) Refer hue vulgate olim dicton, et38311905, andS.] Txfm cinoche, ’ ex Strobonis 1 XIV. p. 955. [11113. 644.7. êEeAœhîç) cd. Cas.] Non adstîpulor ubi Mediceo, plura. vario- WESS. in isto . I verbo. Retinet ëëzmûlmç IV. 145. et ébahi; V. 97. Par aliorum, etsi provo, consuetudo: de Pausanio testîs Syl- ergius I. 1 1. p. a7. Lege quae ad Moerid. Attic. notait CLPierson. p. 15. WESS. --- Non dubito equidem, Atti- -oum auctorem ëëzMMç scripturu’în fuisse, absque mante 0*, quae vulgatissima etiam huius verbi formatio est: sed, Herodotum’ eonstanter isto forma in hoc verbo usum esse, etiam atque etiam dubito. Utralibet forma ci licitum ont promiscue uti. Sin necesse esset, ut talibus in minutüs sibi-semper constantem eum fuisse statueremus, credide- - rim ego pmelaturum fuisse istam paullo asperiorem fon- mam quae e ante 0 ponît; quemadmodum idem aliàs for- mamnt mm etiam asperiores, ubi o vel x cum litera «B meun’unt, quo de geinte ad I. 130, 8. dictum est.

s70 ADNOTATIONES Çmmtenim formam hic nounisi tres codices (quad quidem novimus) exhibent, in eamdem alibi , utul. 173, 1:. HI. 46 , 1. 51, 9. 1V. 4, 5. V. 145, 4. et 6. pliures ne tus- tusn non’omnes codd. consentîunt. Similiter vero etiam animum»: (pro amenât») babemus I. 130, a. et zam- mwdt’no; VI. 7 1 , .1. et. id genusnlia. Conf. I. 186, 1 3. et notum ad l. 130, 8. S. 5 E111). CLXIX. [7. «à; ml 799’119" etc.) Vide up.

14[ 9. . ra. Seringa! ’lun’n æzsoaiMro) Conf. c. 6. et cap. :8. S. 4 CAP. CLXX. l4. ra chtimis! 7h05 Mm; d’alun; Plutorchus , haec carpem , ri Mme" habet, de Molign. pag. 857. F. Nostro de Phoenicia Thaletis origine ex antiquissimis Democritus, Duris, Leander; ex minus remotis Dio- genes Lait-t. I. 1 2. Clemens Alex. Strom. I. p. 352., Hyginus Poè’t. Astron. cap. 2. adstipulantur. Eusebius Pr. Ev. X; 4. rem in media punit, ci 9005;, Ë; un; inoçeîfl, fiché tif si; à! 1m; thulium, MIMimç. Utrumque verum; maiores Phoenices fuerunt, ipse domicilii sedem Mileti fixit. Vide Vossium de Histor. Graec. III. p. 375. Iam quad ad Grommaticos Phrynichum, Herodionumque adtinet, negun- tes châtain de superiore tempore Attica consuetudine usure ri, non negro l’en): Thomam M. inprudentiae aneuso; alsum est , quad scripsit , 60’ inoÈo’rou airai ciçîdm.

W CAP.E S CLXXI. S. h 2. un) Kawviouç) Non exputo, quid pneter errantem Medic. ad Kawuviouç defendendos pro- duci queatF Gronovius tacet. Scio a principe poêla ’11. ml. 1,29. Cares Paeonesque iungi, praetereaque addi, Koù AL- Nytç, au) Kœzixnmç, 370i 11 nsAœryu’ 2 neque nescia, Criti- cos ibi ex quorumdam sententia toxiç montrons Kuala»; et» pliure. At duhia res est , sicuti Strabo XI]. p. 817. [ pog. 542. ed. Cas.] ostendet et Scholiastes Apollon. Rhod. Il. 558. Ipse Herodotus Cauçonios ignoravit, Caunios Lydia une iterum adiungens c. 176., ubi Florentine nihil muta- tur. [cf. cap. 172.] Pmestat sane oonsensui tot msstorum non5. scandium neluctari. Aimaç) DeWESS. Ldegibus anœps. dispuœfio in Palmerii Gr.Ant. I. 1o. 51m1» Nostri sententiam ampleur tur et tuetur XIV. p. 976., [p. 661. ed. nec de Co- ribus discors est Canon Narr. 47. WESS.

A51). H E R 0va O T. I. 169 - 172. . 3171 . .16. and 3mm viniez) Nihil Aclianus de Animal. KIL 30. nec Strabo dissentit , [loco modo cit.] usns etiam Al- and testimonio et Anacreontis, cuius in fragmenta Raglan? nitrile; agacin» praestat, nisi qui malucrint 310191019759: cum Eusmthio ad Hom. p. 707. fin. [p. 592, 13. ed. Bas.] etIElgy- mologo msto Bibliothecae Traiectinae voc. Kmo’vuç, qui sua debet schoIiis in ’11. 6’. 193. Post panna [l. 19.] Cl. Reis- kius aut mglxsmlmç, videlieet alcalin, ont mgmszuévoz; repo- sait. Satis erit si mini; ad sententiam sdvôces. WESS. 19 seq. psi-al 82. mi; Kim; etc.) Mule haec et distincts i et Latina eonsuetudine fuerunt expresse. Non doeetur, post Cam: longo succulente tempore , Dorienses algue Iones e: insalis fuisse egreseos, et sic sales in continenti posaisse; verum longo post tempore Dorienses et loues Caras ex insu- lis eiecisse. Series oratiouis et res ipsa hune requirunt I sententiam, sicuti pulcre animadvertit Cl. Geinozius et Beiskius atque ante-eos Portus. Hoc vide, V. 14. immém- vo; iëuvmïrm i5 imam Hulovaç: iubens sedibus suis Pannas averti. Decepit interpretem and 3è , tuties in his Musis absolute.positum, ut I. 128. etc. WESS. 27. A16; Kuglw) Neque haec Strabo neglexit XIV. pag. 974. [pag. 659. Cas.] bene distinguens inter Iovem atrium, quem Mysi pariter ac Lydi, quasi Carum fratres, deve- nerabantur, et Iovem Stratium, de quo V. 119. Aelianus unum eumdemque censuit, errans, de Animal. XIl. 30. WESS. CAP. CLXXII. 2. mirai air "a in Kpirnç etc.) Ad- scribam Strabonis verbo , ut manifestior Celeb. Virl evadat inprudentia , Kmun’aoç invito scriptori toties obtrudentis. De Cauniis in: lib. XIV. p. 964. A. [p. 652. ed.Cas.] Quel r mirai; iuwMirravç nivela: roi"; Kupclv, 0&7th si in Kpirhç, ami mâtina vo’nmç au... Quae quidem ex Nostro esse repetita, monitu non eget. WES S. [3 seq. apomxœçfixw: - - 796; ri Kuçzuo’v aux, ’i ai K53; and; si Ravalais) Heynius , vir immortalis memorim apud’ omnes qui humaniores literas amant, quum ad Iliad. ai. 1 17. scriberet, il 11. l. intelligendum esse Minou: il si Kim, animum non adverterat ad id, quod continuo adiicit Ni)- ster, "En nippât; in» «incités»; 3411113711121. Illud etiam ibi; dem sivefugienti calamo longe doctissiuflvviri exfldit,

..l73. .ADNOTATION-ES - pive typothetae anpa erratum est, ut fla; pro ü»: uri- ptum ait. S.] 12. 145’th où’pm n71 KnAwÊmôv) Vulgari debuerat: a! flua asque Calyndcuim Si monte! duignarentur, dalot esset scribendum. 1’.an tamen Ceuavius et nlii seqnun- tur, turpius errantem in istis pag. 85, 16. (I. 206.- 6.] Mu; ahan: John Juana. Nostro loco populos insanus ad une regionis finet nuque Deo: exigebat peregrinos; contra Cicero in Verr. 1V. c. 55. Segeuam, ait, murons et o virgines convertisse, cum Diana exportaretur a: oppido, - - - ’ thon odorihuque incarnai: tuque ad. fines proueutas un. Lecti Spartanorum Themiltoclem dicuntur comitati un: 0:71am rü’v Termmôv Herod. VIH. 1 24. 1d. Tegecticos asque fines. Suidas : fiançai tH’poâo’fça 05m, a: 3’961, roi immun. Aspe- ro plernmque scribuntur spiritu tan: nomen quam verbum oôpîfuv. Lib. V. 52. legitur "in: aïno n71 KlÀnu’M. Lib. Il]. 90. 31’ où’pom vulgavit Gronov. pro de": : simili- tez- in loco vexatisfimo HI. c. 5. capiendum [d’un 05m val «79m. VALCK. - Interpres encrent excusare non potest, neque Editore: negligentiam , qui Aldum et Harva- gium duces reconnut. Nnevum deœrserat Casaubonus ad Strabon. XIV. p. 965. [p. 651. cd. Cam] elnit quoque La- tinispmendatis Geinozius. WESS. - Vera Ionum scriptum 0590; et 06916:" est, leni spiritu. S. .- I CAP- CLXXIII. 8.. ci 3è Nation, ",1: 24m0 Cl. de Pauw momtum est illud ro’n , quoniam Steph. Byz. Monial, cpq’reçov 267mm» Gemina Strabo XIL p. 858. [pag. 575. cd. imitatus NOJlTIm et nominatim adpellnns; quod illum tamen fugit. Mavult «ME Ed)" quondam ad- peuabantur. Non adplaudo: ro’rt liquida spectat 16 1404461, çt manum medicam munit. Adi inferius VIL 92. W E33. . [12. îêiMxiç) Vide ad cap. curvm. 7. notata. S.] 17. «63mm «fuma cuuæéçovrm etc.) Nollem tanæpere sudasset pro Mcdic. vir Clarissimus: rouoipvrq scribentis ému- peperit. Vide un. VI. 59. Explicuit emdiœ hune Iocum Ian. Parizonius , V. Cl. Triad. Dissert. I. p. 37., quem studiorum consorœm et Academici opcris collegaln ont Gromvius nominare contemserit, nunc non dico. Addo 0re» une dictum ex Enripidis Elect. 955. uqiuu’m; cm5 T923: çuïïuç, 3’111; «î là! igrmçjrmgâç 013:: épingleront, 1553:4»:-

.A’D HERO DOT. (I. .173. i74.’o 173e

193; ’Év.wo’)m. Athenîs, teste Varroræ, statutum fuit, ni muas nascentium maternum nomen acciperetl, sive [47110,99 adæ pellaretur, apud Augustinum Civit. Dei XVIII. 9. Adplîca ad haec Guida: T77; nué-çà; à; à? nuMfoz. W ESS. ’ r8 seq. sandow: 0578 15v flan-n’y.» Ëœurodç. au) du) clora 1’51 intrigua ) Quam Lyciorum non sanequam absurdam memo-’ un Herod.. consuetudinem , tmdidit et Plutarch. T. Il. p; 248. n. vo’mç b 10?; 5mm; A»; «andin aÊM’ dora Marigot par usa-fêta. Alia quaedam isti mori congrua Nicolaus addidit Damascauu in ’Eôôv nmywfi (libella, cuius excerpta collegit H. Voies. p. 510. etc., hune fuisse titulum e Stobaei pag. 614. colligas:) apud Stobaeum p. 292, 25. Adam. de yumî’xaiç niant î roi; 023’391; rmâ’er au) xuhodvrau unrçdûev ,À fait; n provmt’œç and? 91:70.1;er minoen, 09’ roi"; vîaî’ç. Hoc Athenis ntque alibi quia fuit inauditum, Demosthenej contra Boeotum p. 577. 11. [p. 997. ed. Beisk.] mû 1k, inquit, 91mn adam, 7? aurai mîov vo’mv rçomaeaygaz’mtr’ Èv (16 ri; "r58; ô’vmœ); Materne genereesuperbuso Maga- cles, J Karting, audit Aristophani V’Axœçv. vs. 614. Homard promus inusitata (quod monuit Hemclit. Allegor. Horn. p. 417.) Maremwmxa’. [Ah aliis] poëtis adhibentur Aurofdm, Amufînç , NmBI’dnç: i rez-992;, numerus quaternarius, Pythago- riois Munis"; dicehatur, utpote ri; Sudâaç, Mania; dione, fi- liolus: EQynwl. M. p. 166. VALC K. ’ 21. dvavsmïrm) Ionicum flexum dvmèus’srm conserva vavit Ed. Aldim; genuinum, si verum est quod scribît Suidas , ’szvs’unôau in) rob" man-y... positum ab Herodoto.’ immun, Küstero probatum. ad Saïd. , attulit Io. lac. Wat- stenius ad Marci x1v. 72. sed cum millenîs aliis rectius omisisset. VALC K. - Speciosa erat H. Stephcmi emen. datio, nivauvlsrm, corhmemorat. Sed mutari vulgatum vetat et librorum consensus et veterum Lexicagraphorum au- ctorims. Cognatus .quodammodo eiusdem verbi usns cum eo qui hic obtinet, ille est , quo âvœyndnm, legere, signia ficat; quem usum idem Suidas adnotavit , cum quo Huy; chiüs consentit, in ’Avvmzîv. S. 4 CAP. CLXXIV. 7. 1h"; BvBu-n’nç) Is. Vossii (amen. datio est ad Melam I. 16, 10., merito landais et probant GrOnovio. Nihili enim BuBMa-z’nç, quad in libris. Chenoneaî haec regio Bubassus, apud minium lib. V. Hist. Net. c. 28.

m ADNOTATIONES Urbs, onde nomen q, modo BdBarroç, morio mm... Vide ad Diodori V. (in. W E35. 14. ira-6; 82) Unà duntaxat litera mutatâ legerim: bai; 3) râlai 004 Ëys’m-o: id est inti; 33 «in: a? zain 6’00 Mure (sive à) via-9;: extrinseeus enim toto ipsorum agio crut inule. Paulo auperius isto legunwr, latin; min; ri; Kua, 3m, mob dum, mpfiio’ou. 15mm quinque stadiarum 13th- mum voluerunt perfodere, cui, quad non esset insula, peninsula debebat Cnidiorum : Vid. Pausan. V. pag. 44a. Commode sucoedunt quae sequuntur apud Herodotum, in quibus ego quidem nihil desidero. VALCK. Ibid. Ë! (à ç Si mini 0’01 in’nro) Quae in haec verbo anim- odvertit vit doctus, Miscell. Lips. Volume» V11. p. 621. et VIH. p. 298. ostentabit. Ipse scripta ad me minon: molimine, Mn); 3B radiné :01 i7. parum aberat, qui» opus illud a: ipsorum quantum-a peçficeretur: ont tixo’mç 35’ ce: retînt Mr. non. sine mussa. faciebant. Coniecturae illne alacrem ingenii volubilitatem declarant. Mihi licehit esse tardiori. Do- eetur intra .eam fossam , quam deprimebant, chersonesum [peninsulam] universam tum fuisse, atque insulae ferme instar. Eum in modum , qui confertim intra urbem se ponetrarunt, digéra: indç yæva’mm , in Parthenii Erot. c. 9. et de Chersoneso Thracia obportune Noster VI. 56. dard 32 1’017 L’a-914m7 ravir-ou i Xiçrdvnuoç site» ouïrai Env. W ESS. - Haut! dubie recto habet Ë v r d ç, œil. 1’176; 7017 irauoô’: et «Eu-x in- . telligitur x69», quad vocal). proxime et pmeeedit et sequitur. Quare nulle ratio habenda coniecturae a Toupio ambitiosius incante, in Epiat. Crit. p. 61. cd. Lips. civs’vâo- ros pro me; reponere iubente; quam tamen novationem nuper etiam Barkerum , virum doctum , (in Classical Jour- nal Vol. IX.,p. 4go seq.) patronnai invenisse, ex Boisso- nadi mei literis ad me datis inœllexi; sed ille quidem verbo civivdoroç ËÈ «in! 0’01 bittera paullo inferius post 15v difwfiov reponenda censet. Nec veto opus crut operoso alterius Viri docti (l. molimine, vulgatam huius loci .Icripturam (in eodem Classical Journal N.° no. Vol. X. pag. 526 seqq.) contra Barkcrum in defendentis, ut verba (et imbu-o interpretetur quasi esset in»! «a. a?» c’ys’vm, and au within th: isthmus would have become secure in. their power. Pianissimn sententia est, quam in versione lat. expressi-

AD HEROÀDOT. I. 174-176. 175 anus: Brut autemquniversa. illorum ditio intra inhumai: nom Cnidia. terra, id est, Cnidiorum ditio, ibi terminabatur ubi iathmus ille perninsuiam eontinenti iungebat. S. 4 21 et seqq. ri 3è 11901:: ce: etc.) Senarios Apollinis Pythii; cagnait Oenomaus apud Eunbium Pnep. Ev. V. pag. 220. CAP. CLXXÏ’. 5. adam ri and) Primo adspectu VALCK.acribendum potins videretur, udroîu’ TE, si mi- rein meula 2mn, prouti cepit interpres: plura tamen tuentur vulgatam. Mirificum autem illud ostentum , quo malum in». minens Pedasensihus horumque vicinis portendebatur, hic sua loco commemorntur; infra lib. VIH. c. 104. loco, ut arbitror, satisalieno: ntque adea etiam attendenti Vi- I deri poterunt ab aliena manu Herodotcis quae huc spo- etant illic interiecta. Verba Strabonis ad Herodoti loca iam. cantulerat ante Cosaubonum P. Leopardus En. VIL c. x1. p. 18a. VALCK. -- In lat. vers. acide: sive ipsis, sive eorum5. 191; ce: 191719 vicinis. Ëys’vsro) Dicetur VIII.S. 101,. . WESS. -1- Strabonem conf. lib. XIH. p. 61 1. S. , 8. Afin) Mons Cariae. cui nomen Lide, mihi se, quad quidem recorder, alibi non obtulit. Prior interpres Lycie expressit, cui congruit Ptolemaei Geogr. V. 3. oppidum Carioe Alésoir: quod tamen nomen Geagraphi libri varie scribunt; in Ulmensi versiane anni 1486. Clydc ; dem Coislin. in codice. WES S. CÂP. CLXXVI. 4. environ-av) Mihi quoque sinue- rum videtur. Niai tamen isto proeœssissent proximn, xa- ruMÛs’vrtç à: rd d’un, difiiculter constitui posset ,- utrum po- suisset Herodotus ouvn’Neazv, an ouver’Mu’xv, vel «rambuteau: siquidem ista tria reperiuntur in re simillima adhibitn. Pheronem scribit Herod. Il. 1 l 1. mulieres à; ,m’nv «in; - - - CUVOIÀIIFŒVTM Üfloflfîü’al mica; Cdv and-ri vro’N. Alterum, hic merito repudiatum, legitur Il]. 45. ubi civium liberos et uxores Polycrates E; rad; flambeau; couiniez; six: Êroîmvç 15m- æpâ’cau. Recentioris aevi Xanthiorum simile huius facinus denarrans minima Philo praebet Iud. pag. 885. a. Attigit banc historiam similesque commemarat Casaubon. Anim. in Athen. XI]. c. vu. [ad p. 529. 1).] VALCK. 7- redira; 5E noria-ana; etc.) Animosum hoc et triste in.

me ADNOTATIONES-r defendenda libertate exemplum Xanthii Alexandri Magni et Cassii Brutique per Asiam expeditionibus-iterarunt, meriti Philonis Iud. pneconia, Quod omnis Prol. Liber pag. 885., et Appiuru’, in Harpagi nomine aliorun eulpa vi- tiosi, Bell. Civ. 1V. p. 1017. [cap. 8a. T. il. nostrae cd: p. 655.] qui sua Plutarcho debet in Bruto p. 998. WESS. - Plutarcho nihil debere Appianum, obunde alibi deman- CAP. CLXX 711]. t; seq. si; Nina: simonien-n»- Istravimus.m’mç) Vide supra, c. 106. Mirum vero accîdit Arch.S. nim- A eru’rm. Scrihoe-ne in anima fuit secundus casus virilium Reviens, Bais-fla, firmes-gaina), MmBMz’pw Et similium? Non dixero. WES S. --- Videri patent aimerait-w istud scioli cuiusdam temeritati ortum debere, qui, quum ionicas ubique formas restituera: vellet, hoc vocabulum in formavit, quasi primus casus aimerait-u: esset. Nusquam quidem alibi, nisi in propriis nonnullis nominibus, geb nitivus ensuis nominnm secundae declinationis in sa; for. motus9. JySquavm nazi reperitur. 1’11er105) Amplitudinem urbisS. iisdem: 1 stadiis circumscribunt Plinius N. Hist. VI. 26., Philostra- tu; vit. Apollon. I. 25. et Orosius Il. 6. thsias, (litai-chus, Strabo, Carlin: dissentiunt, de stadiorum numero centon; ferme auferen ses. Itaque Nostrum errasse Is. Vossius profitetur, et confudisse nobilissimas urbes Ninum et Baby- lonem: illius ambitum stadiorum fuisse ccccnxxx., non huius. Obscrvat. Var. c. 8. Quae docte disputata, ce": hon sont, et paene arbitraria. De Nini et Babylonis spatio Diodorus Il. 3. et 7. WES S. - Varias virorum do- etorum sententias super ista Scriptorum discrepantia re-. tulit Larcher in Adnot. ad h. l. De vocab. Jyâqîxon-u oblitus eram in Var. Lect. monere, sic cum iota sub a scribi in edd. omnibus libris, excepta De suis codd. nihilo hic adnotuvit Wess. Noster cad. F. (qui alias frequenter iota adiicit, ubi alii negligunt) 57861191711 scribit abaque iota, sic vero et Pa. et alii puto mssti omnes; quos secutus sum cum Schoefi Cf. Var. Lect. c. 165. 8. S. 15. J 33 Bandai; nixe; etc.) Lueionus Catapli c. 16. de quodam beatulo. and nomma) 11Mo» and 61141167299; in,» quiz" fiacrzlxê: in quae criticus, 9’ humé; «570»; En:

A n H E n o D o I. 178. in. in dfiç’vrdv 4&1»?de and and! 792i"; 31111171570119", promus ad Hem? «loti mentem. Satis adpanet, regium cubibum. Persieum in’d telligi: Persarum enim toges Bamuîç dici-.adsolebant. Vul- garis cubitus Asiatieus est’et fartasse Samius, quem Il. s68. Aegyptio parera, et simonisme-m sive-se: palmarum esse in’eadem Euterpe cap. 149.1perhibet. Atque haec de cubiti mensura. Brice aliud animadvertendum. Mari Belgr- loniei emssitudinem et altitudinem minime eamdem finie& runt-Herodoto recentiores. Plinii ducentos oelsitudinis pedes, bine inconsiderateidepromtos, examinavit SaLmsius in Salin. pag. 871. Examinavit eosdem, sicuti et Ctesfae; Déodori, Philostrati» aeque aliorum aberrationes, Ohm-ius in Philostrati vit. Apoll. I. 25., quos consule. WESS. --- Adde quae Larcherus ad h. l..contulit. S. A l -. i ’ .CÂP. CLXXIX. 5. indemne; 5è amidon) Nihil inest dietioni , quod ingmtumsit. IIMvhoçydç. anvdouuêç, nov. hutin sunt in Poilues VIL 163.. Latinis ducendi luteras; ducti lacères, duce" tatares usu teruntur in Vitruvii Il. 5. ’ Piinii Hist. Net. XXXV. 14., Graecarum exemplo. [Hun- COTE EIPTEAN- in Pyramide latericia regils Asychis Il. 236., cui eonvenit Vatis Nahumi c. .111. 14. zigue" «M1001,

[faires s 7.. un) dicisive quinone: duc Siam luteras. «Miaou etc.) WESS. Salmasium aet wFa»-- 1 . r bruni, temere haec vellicantes, coè’reuit Gronov. beneque miam: 34mn; expedivit. Glossarium. Sangermanense, m’a 1m, «in isti rif; airbag, si»: id si; envidera: rainer iHço’Ëoroç A. and 3., nimirum hoc loeoet Il. 127. [Conf. Polyb..X. .22, v]. et quae ibi olim notavimus.] Id male, quad nenni; m- );aiuuv alas arundinum esse Vir Cl. iussit»; cui quidemdeq creto valide Gmuimatici obnituntur, Scholiastes Herodoti, Heychius, Suidas, G. Cor-imbus, [Gregon dia-l. ion. .107. ubi. cf.1Koen.] quamqunminon eodem omnes pacto, urates , animum, interpretati. Tum praeter ceteros Thucydides Il. 76. div raguois minime wïMv Ëin’Mvrsç: ubi Critici: nM’yMamv, liard Maine» «neluulvorç, rectissime: nom-quae sequuntur, non panuculas arondinum, sed texto et urates requirunt. Jure ergo Salmasius et Reiskius hoc probarunt. Quod auteur crues cas inter laterum ordines stipan’nt struetom, non alia loi-tasse mussa inpulsi feeerunt, quam ut bitumini essent ligamento; promus uti Syracusani 1:51 sa. animum arun- I Herodot. T. V.

I 178 ,ADNOTATIONES Jim planchant, odhibuerunt qui: tir OMC" 7:7: surfa. et cal: ligneur mugis, in Diodon’ X11]. x 13. Quem quoque in usum Vitrwiu; tomicem conmendat ex spam Hispani- co, arundincm Gmecam, et, si eius copia non ait, palu- Itrem, de Architect. Il. 3. Forte quoque non omnes late- ricias coupages, sed inuu triginta, ita constiparunt, quod ctructurae seriez, uti hic expingitur, Videtur innuere; cuius quidem institnti notione: habere potuerunt varias. Ut ut est , non laudo corrections Cor». de Pauw, 84a! qui. son: mye.» 34mn emmi; min. MnoABœ’fovnç, quippe violentes et veri colore defectnu. Qui: 39’qu fafiot); de ima murorum parte accipîet P ut alia ne tangua. W ESS. - In Latini: nostrîs mutatn hoc loco nonnulln velim. Pri- mum, quod scripsiloco calois , rection fuerat loco luti. Tum , pro orundinum dis , intelligo debuisnc ex Weudingii observatione mm vel craticulm arundinau puni. Denique, quod istud, 3433 raviner". 3éme: «Alma, (ubi rabiot colle- ctive dici adparet) de triwimo quoque laterum ordine in- terpnetatus son: videri debuerant utique perse gram verbo com in nententiam accipienda; in quam etiam a plerîsque interpretibus (in his W yttenbachio , Select. pag. 355.) accepta video. Sed, liquident (ut consentaneum est) firmitati operia inservire debuit arondo cum bitu- mine inter laterum ordines interserta, exputari negro poteot car nonnisi tricesimo cuiquc ordini interposita fuerit. Quare cum Wuulingio, cui in hoc Salonsius proci- vitv, (Exercit. Plinian. p. 1250.) triginta ordim’bua luteront ( nempe trîgintn imîs ordinibus) interpositas fuisse illo! amandines: orales crediderim , nec admerarim tamen. Caeterum muri veteris descriptionem , in quo intemrta inter laterum ordines strata arundinea crant, haha in Tavema’ii Itinerario, lib. Il. c. 7. T. I. p. 295. cd. in 8., S. [1 1. chahuta modum) Domunculas uniu: contignatio- ni: reddiderat Vaud. suffragante Acm. Porto. Domuuculac 1min: membri posoit Gronov. id est , unius conduis, ut idem in Notis ait, probante PVyttenbachio, Select. pag. 554. et . Schneider-o in Lex. crit. voce Movo’xum: nec multum Lambe- ru: abiit, reddena des tours qui n’avaient qu’une seule chair 5re, scil. turres ex Strabone adaciscens, qui tamen malta in hac description ab Herodoto dissentientia habet, lib.

An .HEnonor. 11. 179.130. 179 XVI. p. 738. Et satis quidem commodo interpretatio in: ’debebat videri, si modo usquam voc. xô’My illa notione usurpatum reperiretur. Nam , quod Nostri verba Il. 126 extr. hue traxit Gronovius , quem etiam secutus Schneider l. c. anomiquodque conclave pyramidis intelligit; id quidem prorsus alienum est, quum manifeste ibi ïmroy 15A» unumquodque lotus significet: cum que loco si confer-as Il. 124, 24. videbis ibi eàdem notione vocal). Mireur" (fa.- .eiem, superficiem) pani. Neque alia notione apud eumdem Nostrum 1V. 62 , 7. et IV. 108, 4. vocab. 1:5on usurpatur. «Quart: 14.001,6me chaînai-a intelligendn putavi domunculas unum continuum lotus, une": continuum supegficiem fluentes, id est, contigus et une tenon continuums. 5.,] - [la seq. ra [4E’C’OY - - - niçs’næy amblant") In ca regione ubi olim urbs Babylon stetit, vidisse se adfirmat Taver- nier in Itinerar. lib. Il. c. 8. pag. 297. muri reliquias en .crassitudine, ut sex vehiculis une fronte currentibus spatium esset: lateres igue cocti denorum pedum in longitudinem et latitudinem emnt, trium pedum altitudine.S.] 17. *Iç un) un; actant; r3 advenu) Etymologus mstus, de quo supra, [ad c. 171, 15.] *Iç 3mm remuai], Æ; en: 31963km; mi FdME d inoçmdç, nique alibi iterum. An 2mi- ME est? Eustathiu: in Iliad. p. 877, 16. [827 , 19. ed.Bas.] habet his consimilia, sed and Tl; 3? (MME n’a-raplatir, quem non mugis cognitum habeo. Adsevcrat S. Bochartus Pha- leg. 1V. l7. Arabibus illud flumen nunc Isa esse et dici, non sine lapsu; aliud est, adcurate descriptum a Golio in Alfergan. pag. r25. Nomen etiam illi multo recentius venit ab lm, Alis filin, Almansoris Chalifae patruo; neque hoc insuper habuit Steph. le Moyne Var. Suer. p. 156.

CAP. CLXXX. 4. ë ’Açmviæv) Supra c. 72. 35 2A;- smlou «d’un, quad pianissime expressit Dionys. Perieg. 989. Verum quod hic scribitur, non discrepat. Vide Proœpium WESS.Bell. Pers. I. 17. et 841mm. in Salin. p. 457. WESS.- 7 seqq. 16 3l oind radeau, cri inoculerai etc.) Inpeditior Verborum ordo Cl. PauW’ movit, ut roi; immuniç and x. in. mollet; Reiskium vero, ri ai s’articulant) - - - ara-mmô, aine»? etc. cui ego odsentirer, si quid esset innovandum. Gromwium vide, nimium tamen in rira super r97 3min, M 2

au "ADNOTATIONES de que Dissert. Herod. c. 5. [Fer cpexegesin, sive adpo- sitioneln quam vacant Grammatici, iuncts isto esse, al humerai et œillard, monuerat Gron. citons etiam aliud exemplum, ubi alterum nomen in plur. nom. alterum in sing. positon, ex l. 205 , 8 seq. Caeterom in Nota ad Li. idem Inc. Gronovius, pro sua-et humanitate et comi- late, diris omnibus devovit bonum Küsterum, quod ille ad-Suid. voc.. «inane! adnotare oblitus est, pro vulgato initier ibi vigneau scriptum oportuisse.] Mox ointe» ex Arch. refinxisscm , scriptoris consuetudini inhaerens; nisi ou... :et aiglon; parili usu deposuisset I. 114.411. 51. IV. 79. Ex- onsari ooœm non potcst Diorg’sius Halic., quum Art. Rho- tor. c. l , 3. 5; «ou un) iHço’îoto; «01.5Mo and iEoiçoOnr’ cette dm b 39:81:15", si errantem memoriam in lapsus patroci- ni-nmi 1. au? ni;repudiet. inutçr-izç) imoIWES veto legendum S. - . mi. ’ imag- - claç. Articulus in isto sede Iocum non invenit, definiens ontionis quod dicitur subiectuln : Babylon mus-étuva: niçüoürlin’dcç m’en dum, and fermenta; rai; ici 73v "rands activer: in nias fuit divisa, cetera: quidem rectos, sed trans- verses quae ad flumen ferebant. De Symcosarum-Acradina am in VerrulV. c. 55. cetera urbi: partes une «in. loto perpetua maniaque transversis divisas. Ferri nequit articulas bis positus apud Herod. lib. V. c. 77. ai 3’ ifloBo’rcu: scri- bendumqueli lamaient 33 imans si «axis; rab mulsion. Recto legitur lib. VIL 2:8. aurœiimîn’ntç mi ci Quais; iam .Am3umo’ml. Lib. VIH. 26. ornandum»; cd 53’de 331 népa- un Lib. IX. n. frima; imbu» mi; BaeBpiçouç- Credi vix potest quam frequentcr in minutis hisce fuerit ab hominibus etiam Graeoe perdoctis peccatum. Nostno loco si scriptus Codex pracberet uni 31; au) immpn’œç, genuinum videretur. VVALCK. - Vera utique Viri doctissimi de hoc genere obmatio est: et nunc quidem non ont ei locus, Nec enim, ut ille sibi persuaserat, opponuntur hoc loco 630i "du: et trimbala; sed omnes urbis vioc erant Mana. recta, et ad lineam mon, tout relique, xi Jim. quam transvasa , ai fumigent, quae adfluinen tendebant. Sed de Valdenarii in interpretandis istis verbis. cri-0re iammo- unisse video Schuferum ad Gregor. p. 564. De altero loco, V. 77. dînerons, ubi eo .pervenerimus. monitum: taf;

au :Hrenonor. 1; me; un. .8. finie idem .valet ne alarmes-minime inti, quemadmodum paullo ante (l. 7.) 16 - ,- fli’xoç intima» un); intime i; 16v mir inhuma, i. e. inhuma; iam. S. - [14.vëm’îcœr) intima cum iota. sub q ediderat Raisins.

prions. [i 5. 019mm imitent! and mis-ad absquc i; unira! rdv iotamais) DuoS.] verbo Ï and mirad si h. -l. abusent, nemo desideraret: quae, ut prorsusinutilia , ac temere e superioribus repetita, abiicienda Werferus censuit, Act. Philol..Monac. T. I. p.85 seq. Agnoscont en tannen- libri omnes, et tuai-i lacum passant: sicut vine transversae versus fluvium tendant, sic item hac portulae non modo ad floviumitendunt, sed ad ipsumjlwium ducunt, sub ipsis bis portulis practerla- bentcm.CAP. CLXXXI. S.] 4 seq. n’y" nioit:.- rai Balbit’a) Ad- . stipulor Gronovio, ir ce? Mir - -- corrigenti. Hiat alioqui sententia. Confer Diodorum Il. 8. WESS. - Tom leur in Addendis ait: ,,Ista i! 16 in rai Bar. adiutahat doctissi- ,,snus Gisb. Koenius , il 16. ph hl - - - s’y 33 au; id"), ope- ,,ra minime spernendafl - Hiare utique quodammodo vider-i patent oratio: et commodissimae proesto sont virarum doctorom emendationes. Relegatum tamen nolim Ho- ntericum verbum si", quad tenent uno cod. F. excepta libri omnes; et ipsum si", quad hic habet, baud dubieex-illo corruptum est. Rarior quidem apud Nostrum haec verbi forma; superest tamen etiam c. 196, 19. alibi fartasse a ’ librariis obliterata sut incrustata , ut c. un , l 1. que ratione faisan etiam c. 180 , 14. verum crut ion-item, abaliis in iflrïc’uv mutatum. Commode quidem ne. 11.1. adiiceretur, z sed ncoessaria non est particuln: asepe Noster omittere " coniunctivas particulas amat. Necessariom vvero verbum praeteriti temporis si! vel in, cui opponitur quad max de Beli templo ait. i; lui retiro in s’a’v. Verbum res-sixte" impersonaliter accipiendum, munition crut, i. e. munitionnes, alunite lace entrelaceront. à 1c; idem est ne il tu"; id. M «anal. etc. en praecedente verbo intellige flWcMm , nempe roi Barbam. Quo copia lobai-are codioem F. in Var. Lect. dixi, eodem et cod. Med. lobai-abat, quem imperite secutus Grau. sic edidit moflas: n MM 7b S- . [6. Ali: 13in lei!) De,Beli templo consuli potest Caylus

)

!!! AIDNOTATIONES in Hist. det’Acad. des’Inscr. T. XXXI. p. 4a seq. ubi etiam icon tabula neneà expresse: et Darwille in Mens. de l’Acad. ’ T. XXXVIII. p. 355 seqq. Solidae terris , quae max memoratur , ’reliquias vidisse sibi visus est Niebuhr prope oppidum Hella : cuius vide Itinerar. T. Il. p. 289 seq. S.] «au... ml r6 nias; aux) r6 oing) Lapsum prioris interpretis, sive Hercslaachii, in Latinis crassitudine simili et attitudine, menin) reprehendit s. Bachartus Phaleg. I. 13. Nihil de altitudine. WESS. - Hoc capot (inde a lin. 3.) et duo proxima copia desont versionii Valide. Conf; Wess.adc.185,n.-1 x. 54.43591; 05 durai raina») St : Reiskius mavult nixe: a...) Je"), citro neoessitstem. W ESS. - Herodoteus scribendi mas non est obliterandus. Lib. Il. 19. pima a; min; union 75v Séguin». li. 55. 142’th a; nains. Il. 173. "in; grau 1M- Salin; «39977:. lll. m4. nixes: mi aiyoçii; and"... Ionismus et in his posoit gémi. VALCK. - Et me hic uÉxpt malle. in Var. Lect. significavi. S. CÂP. CLXXXIÏ. l. 511.9in qui armai M’yomç) lb prudenter [nunc quidem] et sine soperstitiosa credulita- te. Torpissimne fraudes veteratorum fuerunt , quibus sae-’ pius, quam proditum litteris est, simplicitati mations- rum et puellarum illuserunt. Quid Paullinae, Imperante Tiberio, evenerit, notum ex Iosepho est, Ant. Iud. XVIII. 5 , 4. Vide Io. Clericum in Hesiodi Theog. vs. 94a. WESS. 4. Quatuor verbo , nacrai 15v «616v fçdwor inducit Reiskius, ne bis idem dicntur. Ego, si quid motandum , nazi rob mi- ’ "W 19. pracierrem. WESS. - Verborum copiam, quae’ inutilis redondantin vidcri possit, non omnino respuit Nostri stylos: et hic tamen non prarsus otiosa videri debel: repetitio. Pro ionico semoirs; (l. 3.) est Moins; in Pa; S. 5. 20min; ir tu? roi? A13; etc.) Strabo XVII. pag. 1171. [pag. 816. I). cd. Cas.] Iovi Thebaco adosserai"! and finit; aæuzgoràt’rou "en... ministrare perhibet; sed talem , qualis scurrae Petranii Quartilla. WESS. - 1o. è’m s’y ce? une; ) Dedi scriptis Codicibus, ne neglige-ï rentur; ctsi in re ipsa diflbritas nolla. Iasephus in Paulli- me historia, 530v En: ra; m5. De statuto tempera, quo Apol- lo Patara invisebat, Servius ad Aen. 1V. 145. Nam constat, Apollinem se: massifies hiemalibus, apud fatum , ci-

A!) sunna 1101.1. 185-184. 183 citaient , dan responsa, onde Pataraeus Apollo dicitur, et se: destinsp CAP. CLXXXÏII. apud 4.Delum. cd Niger vrectissime W ESS. Gram» i vins vertit gradum, exemplo Otrtii; qui Diodori XVII..66. 16 nacrai "W 9,41m 6743.09.» sua sermone expressit. [lib. V. c. 2.] Vide Brissonium Regn. Pers. l. .76. p. 104. WESS. 1 i. Western? au»... rubicon) Volta: grandis dies inpinn gitur [a Gronov.] ab centum mima talentormn, quae olim in Latinis: verum eius causse melior est. Codex, quem secutus est, haec omnia, sicuti firch. Vind., praeteriit. [Vide supra, ad c. 1’81 , 9.] Absunt etiam a P. Phoenix, hiatus alioqui versionis Laurentianae sarciente. [ln Phase niais editione nullos suppleri Valide hiatus , sera ipse W en. agnovit.] Debetur peccatum Heresbachio. Atque hac visum fuit verbo manche, ut criminatio cessct. WESS. [ 14. in du xpo’vov imbu) Tempore illo, quad Inox defl- oit Scriptor, scil. Xerxis aetate. Quod max addit, in) un pas Mia a»... clnre ostendit, ipsum Herodotum Babylonem- vidisse. conf. c. 181 , 6 seq. S.] 18. 5555.1; 3? à Amphis) Redux ex infelice in Graecos et- peditione, auctore Art-iam Exp. Alex. Vil. 17. longe Dio- dorum Il. 9. WESS. CAP. CLXXXÏV. [2. s’y "in ’Anupt’om’ M’yoan) ,

Conf.5. rif; 301:9» Wess. 7min «in: ad «951m, c. etc.)106, Quoique 10. bac S.] gene- I il rationes annorum circiter eux. in varias augustins doctissi- mas coëgerunt viras. Ios. Souliger, ut aliquis -Ctesiam inter et Herodotum consensus esset, nec Sentiramidis actas". tous sera haberetur, ætm in am..." mutavit, in Notis ad Fragmenta Vet. p. 1,2. Camp. vero Vitringa,’ magnus et eruditus Theologus, alia ex causse "vain il sive Saumon , Conment. in Iesaism c. xm. p. 484., quae quoque caniectura Galei Herodoto adscripta cernitur. Neutra opus est. Non agitur de Semiramide, Nini eoniuge: Ninum certe Herodotus in Musis uxoremque eius nusquam deposuit. Describitur regina Babylonis Serait-amis, quae aggeribus obiectis restagnans flumen coërcuerit. Assyriam’fuisse non memînit, nedum Babylonem condidisse. Emt enim Ste- phen. Byzant. in BathMiv, Nostro errorem exprobrans de, Semis-amide, quam struxisse mais urbem perbibuerits

m .ADNJOTATJOINE8- rumen-1,116 significavit, Babylouiorum me: plus: testatur eorumdem memoriam et nomina Canon Astrona- pieos’ siveiPtolemaei: sont. quoque in sacris nastris tabu- .lis: horum.oui centons et sexaginta suois ante Nitoeninl. Semimuu’s haec enupsit, open-tique a-bsolvit, de quibus hcic Joci. Flores auteur reginasvin .Asia olim fuisse, quibus. Semjramidis fuelzit .titulus. aliunde constat. Vide Scalige- rum ad Chron. Eusebii A, auxxm. et Bouherii Dissert. He- .rodoL-c. r C4113. CLXXXKÆ. 2.. ri advenuW ES sir titrassiez) 8.. ,Vide - Il.. .100. Quaeritur ;cui regum Babyloniorum , quos cognitos aliunde habemus,-Nitocris uxor fuerit. Viri multa eruditissimi Scaliger, N. Abaques , Vitriuga, Boulier-ù", atqoe .alii , eau! Nabuchodonosoro sive Nebucadneuri ,- eloca- runt 5 fuisseque adea. aviam ultilpi Babyloniarum regis Labyneti sive Nabouedi, h. e. Beltzasaris apud Doublon. Mihi, omnia. perpeudenti, uxor..:fuisse Evilmerodachi, Nebucadnetarisjlii , videtur; babeoque eius sententiae ex aliqua parte adstipulatorem V. Cl. H. Veuemam, longe mihi amicitiae usu iunctissimum, in Dissert. in Vatici- , nia Danielis i p. 119. Atque hoc belle (si Beltzasar regain. e fuerit Babyloniorum postremus, nec diversus a. Naboueda, uti equidem opiner) dicta Ieremiae c. xxvu. 7.,.Nebucadue- sari ,filio , et uepoti, dicta audientes, neque ultra subactas gentes fore, .conveniet: concordabit proeterea Nostri cap. 188., quad-Nitocri’m Labyneto , regum Babyloniorum ultimo, matrem, non aviam , quae.N. Abrami et Vitriugae sententia, contribuit. Neque obficit quidquam mentio [L 7.] .Niui.a Medis occupatae; quippe revers -a.Medorum fige. Cyaxare superiaribus suois domine ac pessumdatae, uti narratum c. 106. Necesse enim non est, nec exigunt ,Nostri verba , rut Nitocris reginae tempore subi ugata orbe ceuseatur. Corruit proinde Bouherii suspicio et caniectumi. Ninum his in Medorum venisse ditionem et potestatem , primum Cyaxaris auspiciis , deinde Astyagis, Dissert. Ha rodoL’cap. .21 , 11. p. 21,0. Boit etiam elegans ..Cl. Pavii r emendatio ,-1’v 3è sa au) nia "lm, qua de urbe c. 1 79. WESS. [1 1. reis ,6; 15v 1m: muée, etc.) Tractavit hune Herodoti lœumïHeeren, in erudito operecui tit. Idem überdie Ro- ’litika "in alun Welt, T. Il. p. 775aseqq. Siuuosum istum

k1) HERQD’O T. I. .386. 106 MM; flex L schemate depingere open-ne prémuni du.

- 13. ’Apie’çmxu) Simili titulo urbc est VI. 119. venu. adalia situ. h. Scio S.le Bocharto Su] aliter V visum w esse, et. miton,. haec ad Euphratem .habuit sedan, illa in ,regione Cissia n13 amnem Tigrim. De vocabuli origine quae dispumntur ’PhaJeg. 1V. 16. erudita sunt, sed controveuiis ohnoxin. WESS.a [14 seq.. nia-3 15:3: . 75’;4 sinuions, a mari maternai»; (conf. c. 1, 5., ihique net.) id est; ab oristaris mediterranei. putt: , e Ionia , Graecia, Italia pilau; e mari» mediterraneo navilintmri in Euphratem non passe vulgo notum. Sed istud pet-incommode dictum Videtur, main-fient; É; Noyé- nv, quod signifient in. Euphratem navigantes. Satis adpai-et, hoc dicere Herodotum, qui Euphralç fluvio Babylone": profi- cjscunlur: ut id gracce sonat æAÉomç Eüwa’m, mrd’EJoçai- au: 31’ Eôogalrou, sive composito verbo, mraæn’omç mrÉ EGOça’m, aut nude nurazÇM’ovru EJOpnia-nv. Quart pracpositio 5’; aut çasu .irrepsisse Videtur ex praccedentis verbi .terminatiane œmcre repetita; au: ad imperito olim librario inferta, qui e mari mediterraneo in Euphratem., fluvium navigari pesse pumsset. S.] 20. Jeûne Ë’Mrrpov hmm) Si Un"; malis, ipse IV. 175. dahit ban-ça 151 flaireur, et Pausanias :ÀWPOV lupin»; VIL .27. et» II. 27. ajusta Sylburgii correctione. Vide vem mihi Sui- À dam. Scholinstes ad hune Iocum ,"EÀur w, «in, Signez, et bene, etsi parum ad rem. Ille, posthabita voce quae expla. Inanda fuerat, Eus’mr caqué 3993479, Hun, Mm. Non vidi mugis. WESS. - At au!" etiam apud Herodot. occurrit: vocem "Emmy verp suc loco habet Suidas. Mil-cris veto ab nulle veterum iGramxnnticorum adnotatuim esse significa- çum , que et Hermann et Pausanias hoc vocab. usurparun’t, l pro alveo vel receptaculo aquarum: nec enim facit satis, quad ’ ad voc. "thuya apud Haye]... inter alias significatus ma) ,memorantur. Confer veto Nostrum cap. 186, 8 seqq. ,5. b 50. gui; du «Mm Ëxâôurrau etc.) Haeç innuereyidcntur, absoluta flexuœa per variqslflluyii anfmctus navigatione, venturi tandem fuiqæ in amplissimum lacum , et, en cir- cumnavigalto, Babylonem. Quod et praccedentia, et c. 1 86. (qui arguant. Prudensijegina duo .meditata est et peregit,

196 ADNOTATIONES, 1mm ntfiùvîns’esset mm, tum ut 16 59971:4 «à forci 5m. [conf. 0.186, 24. et191, 14.] Priua, ut inpetus fluvii variis fleuris frangeretur, et navigantes tardiua proeede- tout: hoc,;ut lacum obiiœretur Medis ampliuima et and amuïs «plus Neipiendas capaciuima. Quae si vera sont, «il mihi videntur, quid illud (a: n 15v que»? Cam. de Pneu, cuius animum eaedem diflicultates agitaiunt, in eorrectione remedium invenit , et quidem Ë: n 75v «niveau live www, a pluribus, ex nimietate fluvii, ut aqua: lavas excipent ingrats. Quo, qui volet, utatur: mihi non bene sapit. Quid si in n 167v me» tantumdem valent ac 350 n 76v minium, et pmter navigations iam etc. P [tu regi- nne concilia scriptoria ontio congruet. Sed viderint do- etiores. WESS. -- Taupin, per literas a Larchero con- sultus , intelligebat in râv æM’w mNÜV, post navigationmi peravgfractusfluminis intramium fuisse in lacum. Queux secutus ille vertit: et de la forcer, au sortir de ces détours, attitrer dans un. lac immense. At sic vocabuli mpîoîoç, quad non otiose hic positum debebat videri , nulla ratio habebatur. Mihi videbatur ea Herodoti sententia fuisse, quam in Latinis nostris expressi. Nempe via pedestris et maxime oompendiosa (ni enivrant: ni; in M181»! 0’303, ut paulio post ait) intercepta fuit per ampliuimam illum lacunam; quo, si quis vitaturus longes fluvii anfractus, moeu- dere navi et pedibus Babylonem ire vellet, eircumire lai cum illum cogeretur. Sed et luhens ego œrtiora a doctioria bus discam. S. i CAP. CLXXXVÎ. [2. JE 16151; Reiskio videbatur significare post ca perfecta. Tum Idem pro t’ai"; l. 3. Ëo’vron.

l2. s’y in?! hammam n27") Non (audio codices dialectî’ eorrigebat.morem spernentes: pmvum quoque,S.] [L, 15.]’ quod et Küstcrus in Chrici Bibl. Vet. et Recent. conmonefecît, i ùæënçam’vou. Noster ex Med. Vina. Arch.VII. 109. Mimi; - - ra Ilshov aimephwm’vav [sive in EfleflfM.] verum aster dit; WES S. - Vide Var.,Lcct. ad V11. 109, a. et conf. Adieu16. nivomôsalllmfl ad I. notifient150, 5117704) 8. et Simile 168, putares 7; Comici S. i in Pac. vs. 99.. "à; unifia; au] rai; min; zanzi"; æflvôot; azur: "Mn, i. e. ut Scholiaates explicat, æfl’OÇfK’âalla aluminé.

AD’ HERODOT. I. 1’86, m7. m7

Iverunt in en quoque sententiam dœtîwiri’, lignifias et Abrach. Non nego, quai olim ad Diodornm Sieulum inti. tinbar , dvoiuîmsî’v idem aliquando esse stque émussent?! sive obstruerez. Coulecta ab illo loco ad banc verbi notionem Sunt in Conment. assomma... de Cani- mon. p. 252. et ab hoc Diluc. Thucyd. p. 556. et possunt ndcessione augeri. Verum, hune Herodoti sermonem idem requirere, non arbitror. Regina , siccatoflwii alveo, labre. sive margines eiusdem lateritio opere muniit; tum quoque gnan dus , quibus influmen ex niois ducentis erat per portulan , de quibus c. 180. simili lapidum genre eduzit. De obstructione ont marginum aut descensus nihil hic, neque potait re-i ferri, nisi absurde et contra matronae consiliuin. Adde c. l 9 1 . et fatebere, "à; m2131; non opere caementitio fuisse obstructas , sed arbitrio et conmodo civium patent: et V olaudi solitas. WESS. ’ 22. rotant âwutçs’tnsov) Inprndenter liners verbo de- trncta est, uti et VIL 5. «mienne, quod VIL l 19. scribitur rectius. HotE’Eo’xs, califaux, et hoc de genere pluma, in usa. snnt. WESS. --- Quod in Var. Lect. scripsi, verbum ionisais formai activa non esse in usu, memoria tune me fefellerat. Praesto surit, quamqunm non ex Herodoto , tamen ex probatissimis auctorihns, usns illius exempla. Itaque apud Nostrum chanteau lubens reposuerùn; in Var. Leet. autem ad h. l. post illa verbe ,, et tenuere post cum aliiflt deletis reliquis omnibus, non nisi haec adiecta velim : ,,aîafau’psmov tuentur nostri libri F. Pa. Poli S. 24. à; 3è ro’ 12 c’çvxââv hmm «Aigu; t’ysyo’m) Elegans est Cl. de Pauw correctio, 19’ r: c’çvzâî! 35’ny whigs; influe: ubi illud, quad çfl’bssum lac’ui erat, repletum ce: flamine fuit. Ge- minum ËÀvrçor Hum, superius bis usurpatum. WES S. -- At correctione, si quid video, non erat opus. Naturalis Werborum series haec fuerit, r8 c’guxûiv iysyo’ve: Hum atteigne. Sic inox l. 27. ait r6 aman. ba; ym’mvov. S. 27. iëac’wy: 0b speciem ionicam practuli. WESS. CAP. CLXXXVII. Io. Ou’ mi; d’un») Vetus formula, qua potissimum ntebantur, si quid noxium atque inutile foret, testaientur. Hesiodus Oper. vs. 748. M16. in, (banniront Mgr", et; ami; d’une" 101539: êwâeumaïov’ - -’ -

188 ADNOTATIONES ubi vide D. Heiuium , etIac. Poison. ad Actiasu’ Var. X111. 5. Nostrnn pmeœrea HI. 71. et 82. WESS. 19. darne-ré; n En) Retineri potuerat in, ut HI. 145. 1V. 151. etc. Sed placet Med. Noster Il. 19. æçddumç hi: n53: - - audition. Beiskius superius [L 14.] eorrigit and m’ait du mièvre: hammam, medicina srbitraris et superflu. CAP. CMXXVIII. 3. Admira) Scripsit AaBunio WESS.ne. uti c. 74. et 77. Nomen soini pronuntiandi, ’ mutatione disrnpats titulo Nabonedi, ultimi- regis Bohyloniorum, ut’eruditi ’viri Vitringa, Venema atque alii ostenderunt. Opinor autem et pan-i, qui aliis Evilmerodachus, et avo- qubuœdnezari, honorarium hune fuisse titulum, quilles in Medorum, Persarum, Bobyloniorum et Aegypti regi- Ibusvarii. WESS. - Conf.ad e.77, 10. notum. s. h . 9. «imitai - - indium) Constans haec Codd. scriptum ,î’si levem disvœpantiam Vinci. et Areh. praetervideas, Athenaei et Eustathii consensu mugis roboratur. .Cl. tamen Beiskius imanat reformait, qui currus fuerint sucupli, sive dimidio lento maiores ordinariis plaustris: mulos enim esse tarda animalisa, neque plaustris opta. Oblitus est Homeri ’11». a. 266. ’12: [du chah" Jupon 379075011, intestins, anodin - - - 1 tum rai Quai sive damai foin, quorum in Platone, Isaeo, Demosthene, Aesehine non infrequens menas-in; ne quid sddam ex rebus nostrae aetatis Hispanicis et Lusitanicis. De Choupe et eius laqua B. Brissonius Regn. Pers. I. 82. p.s 10. 122. 3m: nîv copiose. badge-1) Scribi WESS. poterit 32mn!- si, in: a?! à. en Athen. Il. p. 45. n. atque ita legit Eustath. ad 0d. A’. p. 175 , 33. Ctesias apud Athen. inopû’, in»; Mat-au si Bœ- nàmdv "Un 53mg , and garant, êvaæortfitmvov roi": deOK, eunu- peut n; 5mm: Sic corrigendum puto vulgatum Olga-m: I firmnnt emendationem Brissonio notum de Regn. Pers. p. 80. Ï qua mais recondita deportari solet qudcumque se Rat munit. Scripserat, opinor, Alex. Ctemens, omissis , quae feruntur intermedia , Paedag. Il. p. 1 85 , 10. si; si Barmî’ç ai chtimi, Mains; ne) rad; OIMvç, 05m au) 73 (du; inayo’pum: ut ami- cos sic et aquam secum ducentes. Ceœrum ad hutinet mira

A D. ’H E 11.0 D O T. I. 188. 189. 139. seribit Gronovius: nexus, est Ionicus pro ingérai quem’ab’ Ibyci sive Rheginorum normn scribendi distinguit Heraoti-Ï desEustathii ad 0d. H’. p. 281 , 22. maman, Minet, - - sa) des; ratafia: mi ’Pnyivuv titis, ainsi ’Isimv. Modum indicatîo vum in scripsisse perhibetur IIgycus : bine m5....» mîm Lubonacti p. 179. Etymologo p. 650, 1 1. sed quia, quantum memini, nuspiam alibi verbum sic scriptum legitur apud Herod. ego quidem vulgatum 57min; non sollici- tassem, nisi pluresalterum Codices ndfirmarent. VALC K." - Vide nostrun Var. Lect. inqua quidem foedo une: (medià pag.155.) Mimi-1 pro intimai posîtum. S. i I * CAP. CLXXXIX. [2. in) F6132]. De Clade fluvio cf. V. 52, 26. S.] -5. 314i Aaç-Èuvs’av) Angevins Chytraeus, H. Stephanus, Cellarius probabiliter emendant; et favet aliquantisper Cod. 4111.; Reiskius Animée" mnluit. Quorum hi ex oppido Duos, iiliex Darna, quae in Ptolemaei Geogr. VI. 1. hoc locorum tractu, nomen habent. Dardani sive Bardane: in Mediae et Mesopotamiae. cris ignorantur. ’Ev Man-m- voies, .uti in Ask. et saepe alios hoc tono, iustum esse, ex V. 52. et inox huius libri c. son. adparebit. Non ne- scie Strabonem XI. p: 805. c. [p. 551. med. cd. Cas.] posteriore loco in imams. legisse videri, cuius tamen libri in vocabuli scriptum sibi non constant, uti Cambonus ad p. 796. [ad p. 525. suae edit.] admonuit. [conf.Adnot. ad Polyb. V. 44, 9.] Quid dicemus [1. 4.] de Arch. Ti’yçm? Solet hic omnis Tiare»; in Musis scribi V. 52. VI. 20. sed patrie casa leenroç, Eustathio ad Dionys. vs. 976. teste. De urbe Opi quaeremus lib. VI. 20. Vide interea Strabon. [KV]. p. 759 extr. et seq.] WESS. -- 31’ ’Apusvfm scripsisse Herodotum coniectavit Breiger in Commentatione de DMîm’lioribus quibusdam Asiae Herodoteae, quae Goettingae

annoa 7. raïs ri; i951.1795. 71mm 15v prodiit. Nuuôv) .Confer S.VIL 55.. Vertit- - haec de Gynde et hausto eius fluctibus equo Seneca de Ira HI. si. et Orosius Il. 6. cuius haec adscribere libet: Nm cum imam regiorum equitum, camion formaque excellentem’, transmeandifiducia persuasum - - - abreptum. praccipitatumifue ’ merserat. Sic, Fabricio indice, plures mssti; in aliis; iz- giorum equqrum, quo modo cit-coniectura I. Broukhusius ad

290 t ADNOTATIONES Tibulli IV. 1. 141. et sua in editione Hameampus. F86 id 11m; sed causse, quibus inpelluntur viri doctissimi , nihil admodum urgent. Equitem de equo Virgilium, A. Cellium, Minutium Felic., Macrobium et Ecclesiasticornm seri- ptorum plurcs usurpasse, quis ignorait? Max [L 1 1.]Syl- lurgius ad Brisson. Reg. Pers. HI. 98. legit 128 ra dBplram, qui istam ei feeerat iniun’aIn. WESS. - Sylburgii amen- dationem auctoritate nostri codicis firmatam vidimus. S. t 19. tistre un! 165m1) Optime Med. et Cronov. Idem dabunt schedae VIH. 71. Verbi usns olim tritissimus. Lege, si lubet, Aeschyti Choëphor. 797. Apollon. lib. Il. 1.96. Il]. 1559. et l’oëtam ’IA. K’. 251. quaeque ibi Eusta- thi’us.CAP. CXC. WESS. 9. «gouraiêzvro . stria iris» etc.) Vide Gro- mwium. [qui ad sui cod. auctoritntem promeut] Conseutit Xenophon, écorne rai iflldsilü «Mou si sinon 511171, de Baby-Io- niis a Cyro obsessis, Instit. Cyr. VIT. p. 1 90. [c. 5.] WESS. -- Conf. VIH. 2o, 5. et I. 196, 6. S. CxIP. CÀ’CI. 15 seq. ricanait i; mir Hum, icône (Mg) Non multum aliter Xenophon. Sunt et in Ieremiae oraculis,.quae Cyri hoc inventum et institutum manifeste -praedixerunt. Vide H. Grotium ad eius Vatis. cap. 1.1. 52. et Camp. Vitringam Obs. Sacr. VI. 5. p. 298. Nota vero discrimen inter rsiv 1.11m" et :ÀOÇ, quorum hoc, stagnum. terra mutique inclusum, et exitu aquarum carats; Muni. in quam autjlwius incurrit, aut ducta fossa cum eo com iungitur, algue iterum ait. [tu Nitocris r6 mir 5997M fecit in; supra c. 185. et mm palus est Maeotis c. 104. tutu Ismaris ac Bistonis, quibus fluvii miscentur, VIL 109. Enmfiuvn, quae 0re marc excipit, in Strabon cum nota magni viri, lib. 1V. p. 280. [p. 184. A. ed. Cas.] Neque tamen , etsi lavent discrimini Heliodorus Aethiop. l. p. 10. certum hoc et constitutum est. Nacre: En: receptui etiam magnomm fluminum dut I. 202. 1V. 51. longe Eustatb. ’IA. T’. 220. WESS. 21. 21W ab meiîâo’mç) Demiror neglectui traditum fuisse Aldi et Hervagii on? Mais, cui novum ex Arch. rebut adoessit. Adscripserat St. Berglerus ex Poëta ’IA. A’. 512. 013 suiv à? ’Axinaiç: ubi scholia 01; mis 05v. Apollonius Rhod. Il. 48. mi mir cadi-"Anime; empirera, î. e. M; suiv, ut Critici

A!) HERODOT. 1190-192. :391. et Haychim explicant. Adde Euripid. Phoen. 161mm ibi Valkenarium. Equîdem parum abaum ab eius in integrum restitutione. WESS. -- At, ro satis perspicua huius l loci ’sententia , necessario requnrî ah particula Videtur: rtîculà mèv vem nusquaxn alibi utiturNoater. Caetemn yide Var. Lect. S. 28 et seqq. 15v au) tu? ïazœrœ rif; 76Mo; etc.) Clarius ex- primi non possunt cursorum verbe, oocupotam regi urbem nuntiantium , Ieremiae c. u. 5 1 . namque ,1an "w [yirô .mikkazèh] divini vatis hue tendit, et rai m?) rai imam: 717c qu’un; du; describit. De festo die, quo cpta, Babylonçnon diversus abit Xenoyhon’; nimiu’s vero Arittoteles est Poli- ,tîc. HI. 2. dum, capta iam .tertium diem urbe, du aidi- pfim n Mm ri; mina»; connement, notatuspropterea sacpe.

55. 051w 79’116 mûre? énigme) Videlicet a Persis, quorum tex Darius secundo. eam vice occupavit, lib. Il]. 1 59. Vina. WESS.p1", quod in Edd. omnibus, ab hac occupandi , [mpierùlîg. - apugnandiJ usu adeo longe deflectit, ut mirer tam diu tolerari potuisse. L. Küsteru: ex schedis Parisinis belle in- stauravit in Clarici Biblioth. Vet. et Bec. T. V. p. 409..L Ecce tibi ex Musa nous c. un. à: 33 and ra nîxoç oigniez": pt VIL 85. î min-4p aïno; mini? énigme ex Med. Arc-h. A312. quo quidem loco amen, ut hic, aimiez". De verbi formu- fione consulte taceo: qui Herodotum trivit, in ea non hae- pitabit. WES S. --- Quod in Var.Lect. ex W esselingii Ale (lendit retuli. ,,aËçul’prro Pass. Mediceo consentiensfli voluc- rat fartasse Parisiensi comentiens. S. u i .CÂP. CXCII. 8. i ’An-ugu’n 76059:1) Cum tot schedîs miaulent i ’Aa-cvpt’u, et pmecesserit à BaÆuMm’n, suspicio de çmhIemate non iniusta nata est. WESS. - Vide Vu. Lect. ubi quod dixi terram Assyriacam et Balyloniam pro gynonymis uti Nostrum, id perspicuum fit ex cap. 178. ct ex cap. 195, 1. coll. l. 7. Quo minus mussa fuit, cuissa- spectum h. l. nomen ’An’ugfn haberemus. S. 1 1. Tetracvrm’xnp) Sic ptaestat 0b Eustach. et VIL 82. ubi Voila et pintes Codd. ad eum modum, et V11. 121. consentientibus omnibus atque ipso Mediceo. Sit-ne vero idem .Tfitantaechmes Artabani filins [ut scribitur VIL 82. an Ah tubai, ut hic,] non audeo, etsi confusio in ’Ap-ufia’yw ,eç

.9: ADNOTATIONES ’Âèfæfideod titulis frequens,deoernere. De Artaba,’[l. 13.] Pbrsarum mensura, ad Diodorum XX. 96. MiSmm Nostef, cicuti alii, masculina nota punit VII. 187. WESS. e 15.414915 151 æoÀHLII’TÏUV) Sic praestat. H. Stephanus mutavit, codicem fortasse manu examtum secutus. De Bucephalo Aiemndri «chutai; 9371196; Strabo XV. p. 1023: [p. 698 extr. ad. Cas.] Yann: flamme.) Diodor. Sic. Il. ’41. neque ignotus est bellum equus Latini poëtae. Et haec 1 quidem dubio canent. Vide veto Var. Lecl. rehmrniçm Éçuuru habes V. 1 15, 6.. Quid veto fiefhis Eustathii in ’IN. T’.’ un. 1mm 7029 du; m’en 31’951: (par?! ( Herodotus) n71 un; part-51, Jxruuo’nm ,uiv miMutç’ «i 33 imBmvo’uzvm, Eunomum au? Ille-ne hic mina; invenît? Tunes hac eodem in re, et bis quidem, animum,- 3117011140101, x4119); rôt à flonflon; Chil. IV. p. 531. Sunt sane 1»;qu iidem ne 01’ imBm’vov-nç euh Samba. Clown, Khan, 0’ 57181540 24:19;, Admissarius. In Hcsychio ex correctione J agami; 1mm. Frequentius asini equas inscendentes ad mulorum feturam. Philo de 12g. Special. p. 784. a. am; Jersgmyünç, 95; æçwmgtéovfl xühnvœç. drurçs’eowt. ln Archilœhi fragmenta 5’101 minant apud Eustath. p. 1597, 28. [Od. p. 310, 3. ed. Ego verokflerodoto «hmm, quippe ’Euslathii et Tzeuae, etiam alia ex arbitrio demutantium, interpretamentum, nego’.

CAP. ’C’XCIII. 6. ngmfowl) Laudo Medic. tumetsî fallu:WESS. 10]?»de bine habeat. Gui -veto de1 vocis I diversa * scriptum additum a viro Cl. nihil est .9 Omnes, excepta Gememi anni mncxvm. , draina: uèv 100.911,12... pmeferunt Edd. VI. 119. [sicut h. 1. o breve in medio habet ms. Pa.) cui scriptioni consentit Etymolog. M. p. 510.Iet Mancho- pulus me) 2x53. p. 57. sollicite unAo’vuov, 16 x0115; rapina, i. e. tollenonem, et 11111151191, ni 79106141191 650v sa 57421111., di- stinguentes. Facit cum illis Libanius Declam. XXXJVÊ. p. 799. Caussa difl’eritatis in diversa vocabuli origine est, quam Etymologm in’xi’nv, ligna, alii’ in x1611», quo de

supra,1 1. Nîm- wo’Nçinvenerunt. ohm-o) Acoedo Bocharto, WESS. Marshamo - , Reis:-’ h’o et aliis, hoc praef’erentibus. ré ci, quamiumvis in msstis quibusda’m, quid huic loco prosit. non exputo. [Unde hoc invectum sit, declaravi in Var. Lect.] Horreurs

Al) HERODOT. I. 193. H .33 Aldinum aidai-a1 .tuetur,v Observ. in Herbdot. p.116. un exemplis alienis. Si recordatus fuisset Aldini I. 151. in! T1- 969: 3211.11: alain-m m’Nç, vidisset de pmesente urbis situ agi, non vero pmeterito et olim florente: verius tamen illic17. aiglon;aident. «1:11; WESS. 500117; inlay) ’ - Per ’- lave est, si tamen yile. ait, quo sans veteri sermoni cultus integratur: 1151-. male edebatur. Nostcr c. 205. ri aigu-aira in) mini 5.5.5.: et Il. 149. Hippocrates Aër. Aq. et Loc. p. 284, 37. mûres 4431 ignora: airai Êmvrëa-v inl. Anima. 1nd. c. 10. 1m me naze.- foin «à»; E0615; 1.1711107011. Alia scions practereo, et cupidon ad Hem. Slephan. de Dialect. p.141. amando. Strabo de tre- centesimae frugis incremento, quod ager Babylonius reddebat, lib. XVI. .1077. n. [p. 742. n. ed. Cas.] un) 71391-914- xorwixm Maman. frçzunnu’zou dedit nuperus HitorLipsîensîs, T. .VI. p. 269.] Voluit credo rpmxo’ma, uti Herodotus ; aut, quia in msstis rgmunraixoa, rywnovm’xow, quo usu immu- raixovv et Ètœmczovm’xow posuit superiore libro’p. 1065. c. [p. 75 1. 11.] et fçlüxOWfl’xOUV V11. p.478. [p. 5 1 1. 11.] WESS. , 23. 11:41va ixo’mm) Sic iubent membmnae, et iustissis me. Vid. I. 120. [ihique ad l. 17. notum] Novi haec varie mutai-i, qua opera in posterum supersedendum est. Sta- gim [L 25] in. 1’51 nedum radina: qui volunt, auxiliate- x’em Arch.-allegare possunt. Ego hoc patrono non utor. ÎVV ES S. I 28. 9191111150110? rai 1’! 4m) Hic voce: istas roi r: du; non videturnlegisse Athmaeus XIV. p. 601. c. quae in ver- çum 22. reiecta suum mihi sedem viderentur recuperasse, si legeretur: roi r: vina, mi roi tipnm’m Mû 1355141131. [Non excerpsisse illa verba Athenaeum adparet; non legisse, gratuits suspicio est.] Proxime sequentia hune in modum, ex Athanaeo partim, restituenda iudico: 11.71 7d?" 9051113101 , 791i; igame; nuaient: , ronron 73v 11115731 7191312111" rift fluctuoient" 161 0min», in: amatira Titan J M1 fliv Boinev ioÊva’ and in; dudit? (Ï taqua; É 1’017 001mm" driva; 7039 31; Oi- çfoun t’y n; miam-.7 ci Ëçesvtç, mania"; aï 51.01001. [Vide Var. Loch] Huepertinent 141:; in Glass. Herodoteo. HesychiuS, in voc. ’irmifœy, animalculum essescribit, Ê 111315211" si; tu); êMMw; 161 "511M, and and": uni-1115;. Vid. Suidas, in ’Avsçi- talweg. Zenobius Il. Prov. 25. 51396145101 1k 1013; 005701; (legerim Herod. T. V. " N ’ " ’

194 ADNOTATIONES Il; un); 93.151091]; ë 1H1) roi 911913101 mm? ratina; au? maint. Idem verbum marathe" in eodem re Theophrastus adhibue- rat, de Cons. Plant. Il. c. 12. Ut hic in Edd. sic et apud Athen. legîtur [nempe olim legebatur] in; mantras-su , perperam: fructus alligabantur, in: J sinh "i1 131in11 irîxivm 1117011111, ad maturitatan pertinent. VALC K. -- Vide Ath:- naeum nostrum, lib. XIV. c. 65. et Animadv.T.VlI. p. 599. S. nid. &çamaiow: ni 11 Jim, au) 0011.) Haec lutins inter se aptavi , quo ontioni nexus rediret, secutus iudicium Sol-r masii in Salin. p. 758. , et qui cum exscripsit, Bod. a Stapel ad Theophrasti Hist. Plant. Il. c. 9. p. 1 1 5. Idem Corn. dePauw, et Reiskio in opinionem venit. Vide et haec, quae Bod. a &an corrigenda cum Salmasio censuit, neque absurde, l me arbitra. Primo ner 781 11119231, tum in: mutins r! m1 J 1H1 niv etc. Quorum mutationum utraque exigus est, et ad sententiam necessarin. Et hacœnus doctissimis viris libens calculum addo. Quod veto uterque Pollucem et He- sychium erroris postulant, quoniam diva, m9781 151 sif- fis’wv 0°";an explicuerunt, vereor ut iusta sit nctio. Thou- phylactus certe, illi si roi sint, in eodem luta haeret, Epist. XVlll. in amure palmarum secutus Achillem Tritium lib. I. de Clit.Amor. p. 57. neque omni a lapsu înmunem. Mains est, quod Herodoto inpingitur: de culice, qui e mascula palma in feminae fructum intret, ut dactylum ad maturitatem perducat et is tenacius haereat, monstro simile esse: quod in caprificatione usns introduxerat, id Historicum transtulisse inprudenter ad palmas: audien- dum esse Theophrastum, doctum sua in arte hominem. Gravis accusatio. Ego vero Herodoto patronum dabo virum eruditum Iulium Pontcderam, qui Bodaei a Stapel crimina- i tiones doctissime dispulit, ostenditque palmis per orientis plages fructiferis , ne palmulas ante maturitutem amit- tant, per bos calices, sive rosi; 11.17111; succurri. Herodotum testem fuisse oculntum, Theophrastum ex aliorum narrationibus de palmarum coniugio scri pti tasse, Antholog. [sive de Floris natura, Pataviî 1720.] lib. Il. 52. p. 168. W ESS. . -- Pluribus haec exsecutus est Larcher in Notis ad h. l. S. CAP. CXCIV. 6. vouées; bing 111145115191) Vide I. Brodaeum lib. I. Miscell. c. 10. et P. Leopardum Emend. * X111. 15. qui Bagfium ac Vallam comiter in vinm moca-

Al) HERODOT.I.193.194. 195 runt. De sutililrus navibus culte Antiphilu: Anthol. l. 57. ,p. 116. [Analect. Brunclc. T. Il. p. 176. n. 27.] WESS. 12. Bixouç 09111111125911; xarac’y. oi’vou) Adstipulor doctis viris, qui cum Volta. couiniez; corrigunt. Frequens in oriente id vini genus. chophon Ku’pw ’AmB. I. p. 54. Ed. Hutchins. 07101 in 1’17; Bambou 75110111145101 ri; acini rai? 01111110; adpellat. Nester suo more oozvmiïov Il. 86. lll. 20. Supra [1. 11.] 12min cur dete’rius ra; 03715701 Med. habitum fuerit, non capio. Vide n. 86. WESS. 18. in; (mi; au...) Sic oportuit. zo’îç Gmecae dialecti formam non hnbct. Si r5; fuisset, servassem. Noster 1V. 76. iiv «il; nazi dyni; inoveonia-y: et saepe Attici scriptores , Sophob des Oed. Colon. 1 205. Euripid. Hecub. 994. Plate PhaedOn. p. 87. n. Vide Eustath. in Hom. p. 957. [p. 940. cd. 3113.] et Thomam M. in 25;. WESS. - Equidem ne d’5; quidem probaturus emm, quod profecto non erat huius loci. S. 21. dmvsxfiguîuv) Quantillum erat litera transposita iscripsîsse ianxvemipvîatv: insuper sub praecone oendebant: posta quam nempe 310191311er roiv 00’111», - - - r1iv nahaiunv zaïre" c’mzvsxfiguâxv. A Gronovio vulgatum [nempe dmwuiçuëm, quod in Var.Lect. adnotare oblitus eram] cum 9271111101171 coma parabat Clan Abresch. Diluc. Thuc. p. 584. iyxnçünm tamen Gmecum esse mecum, opinor, negaturus: Thucydi- deum Ë’n’œvtïvror e lib. VI. c. 60. ab Hesychio (et Suido euon mtum, ad nostrum illud aptius respondet. Maxima voce utentes mepe dicuntur évuæwvîrm, aîmxnçtinszv, oivtmsi’v. De pmecone res vendendas proclamante ivomnnifl’ilv bis adhi-, V huit Herod. l. 196. Nostro tamen loco si Codices conspi. lurent in aimxn’çuëuv. causae nihil esset cur repudiaretui’ verbum , interdum significans per proeconem oenderc , vel vendenda 000i subiicere prao-anis , 6718 mienne; vel J716 mieux; sans?" velut apud Demosth. contr. Aristocr. p. 456. ç. 525. [p. 687, 25. ed. Reisk.] et in versa Comici Platonis, qui sic scribi debuemt up. Harpocr. in voce, Exsvœ’çm 81i mon cimmiçvï 111059011. Menandri nia-exiguësv Ammonius in voc. Knço’. En: explicat 1510i mieux: émîmes. Lysiae forte restituendum isto sensu verbum frequentat in Biwv opales; Lucianus. VALC K. -- Verum esse scripturam oin’ :51 êxüçvâav, quam noster cod. F. obtulit, neminem qui paulisper Herodotum triyerit, dubitaturum esse confido. S. N 2

.95 EADNOTATIONEs . ICÀP. CXCK [1 seq. 11100311 703. A1119. Lina: vestes ab Herodolo dici non modo quaeex lino, sed et quae en: gossypio confectae crant, quum alii viri docti observarunt, tum Heeren in Idem filer die Politik - - der 11mn Well: I. I. p. 137. Caeterum simillimus Aegyptiorum vestitus Iapud Nostrum, lib. Il. c. 81. S.] 2. riglvtov mon.) Bene Asie. Scriptor ipse VII. 91. 11012 101013101; timing 5131311116119 Adde 113.00; timing 1V. 75. et Il. 81. Non adiungo, Strobonem omnia haec suo sermone npraesentasse lib. KV]. p. 1082. .1.; id monere debeo, restitutam in integrum Aldi et plurium schedarum scriptua- nm esse. Quod Medic. dedit, hiulcum est, neque hahet 7101801110311»; et i341.» suum sibi fulcrum. [immo verbum ivrevâzim, fulcrum satis commodum. Vide Var. Lect.] Solet Herodotus creberrime a plurali ad singularem numerum ’ pergere et ad priorem reverti , uti c. 197. Mos idem aliis, Ecce ex Hesiodi Aspid. vs. 253 et seqq. de Parois à» 8è 11107- 101 11111410111 - - - 01’110) Mir 015197 Bob): 31119401; 11.1701’Muç’ - - v 015 82091101; etc. Quae huius’loci structurae adcurate respondent. Poëtae deest indu-111, cuiusmodi vox et hic ad sentenf tine conplementum advocands est, acsaepe aliàs. WESS. CÀP. CXCV 4. ai; et! 0d gueusa etc.) Legendum .puto vel 151 0h , sut, si quis illud pmeferat, "in air 0d «ce. 194101 711010010 70i10001 60013011. [kgîtur lib. Il. 85. 10701 a?! in» 76111011 in 151 02011113111 51001110100 De 111101110er hoc apud Assy- rie: macula Nicolaus agit Damase. Stobaei p. 295, 1 6. Adian. Var. Hist. 1V. [c. 1.] p. 328. et ibi Paizonius. 20111001105111: mçi 30’101 rai; 31170114901; «11100111001101, Zenobius Prov. V. 25. VALC K. - Vulgatum si; 0:1, quod œnent libri omnes ,1 percommode tueri locum suum poterit. S. 14. 50117011401, 05101 32 (1’310; etc.) Dune si tmnsponerentur voculae, meo quidem iudicio nectius isto cohaererent, hune in modum scripta: 30-01 3? 1017 3411.00 in" t’a-[7111101. 0! 31; :310; [Liv 011’331 3&1" W05, 05101 a; 95051001101 1: 11.012 «indura; 11019951011; th’MBanv. VALCK. -- Finit multo lenior 01min, si coniecturam amplectaris. Beiskius maluit 10117011101, on; 1111 101 7’ 173:0; 01733 3&1" , 01ç à. au; mina:- 101cm. WESS. - At et perspicua satis est vulgala scriptum, et mirifiœ convenit stylo Herodoti: quare, in librœ auna potissimum consensu, sollicitari non. debet. S.

AD HERODOTÂ Il 195-197. 1’97 f - 16. si; yaêg si sagum o’ aiguë) IVhIgatum. «à; mir-3:; oî’ 550094 9’ aiguë mufle" mihi cette nonplacet. VALC K. -’ Reiskius corrigit sicnt ante cum St. Befglcrus, a3; 7&9 811E- 0.001 9’ aiguë: quo sententia paullo sit expeditior. WESSL - Et luculenta et neoessaria haec nabis visa en: enten- datio , W yttenbachio etiam probata in Notis ad Salecta, etc. p. 354. Particulam à») tamen cum Reizio macadam putavi. . Pomerat dein scribi ME 16; züszîzemémv, qua structura utitur Nectar HI. 11 , 12. sed perinde etiam» cum accusa’ ossu construi idem verbum potuit. S. 27. 6570 aËædyIs’Ûou) Pneclare Medic. qùaqquam et sua venus est in lectione schedarum Ask. ah inclut, a qua non multum Aldus recedit. [Vide Var. Lect.] Tritum est «3m in sententiae’consecutione. .Noster Il. 92. à med- vç» Smwn’ï miâamç, du» tabou": quibus usns est Georg. Raphelius in! Act. Apost. xx. 1 1. Alia conduxit Io.’Taylor in .Demosthenis Midianam p. 193. [in Apparu Reisk. Vol. I. p. 628.] WESS. -- Sic Noster 1.94, :12. Il. 100, 8. et" frequenter alibi. ln abatis Tabula c. 19. nostrae cd. iuno guntur afro: 9511.15, sequente (Év- particula, ut h. l. S. b 5o. à 14v un mimine; du»; etc.) H. Stephanus hic pue-- postere quaedam collocam in Graecis esse exemplaribus putavit; sensum esse: Et haec quidem apud. illas houestissima eonsuetudo crut, ne iniuria. illas qfiiœrent, neque in aliam urbem abducerent. Verum ad haec asque tempera. non permutait. Cum quo non facio. Gram bene habent. Quae sedem ille :migrasse-opinatus est, sua statione everti non possunt. ’ Scripserat, licuisse 5E Jim; Maine: d’un; 16v BovM’MEvov «Me- chu. Itaque aliorsum emtae abduci poterant , ac sic inin- riis adfici : praeterea occupants urbe ab ’inimicis, eius rei ’ dmplîor Icopia. Quare tenuiores nurun’opvw’tn 10è 915Mo: rima: maluerunt, promus 111i Lydi I. 94. WESSJ 4 CAP. CXCVII. 1. Anima; à?) Haec apta et nexa sunt cap. 196. init. 6 En racés-ure; 3’85: quali periodo lon- giore et alibi utitur. Post panes [1. 5.] Bciskius,- 21’111; î un) «131-6; -- 3,10105: nulla» gravi causa. Plutarchus eodem in re , 51’ n TQOIG’OOfOV Ë’xot kodak ouïra; fi radin-u Seguzizîo’siç, T. Il. p. 1 128. a. Adde Strabonem XVI. p. 1082. [p. 746. .Cas.] Nostri aemulatorem. Budia medicae artis primor- dia tali ex veterum more baud’ pauci repetunt; Nomina-

398 ADNOKTATIONES vit nonnullos Almelonnius ad ôta-ahanent, alios Davisius in Max. Tyrii Diss. X". p. 540. WESS. CAP. CXCVIII. 3. me) 9vlu’mm narœwfo’umv 7&4) Etsi me) amandes" Il. 47. posuerit, cerne sunt schedae Yen.» les, et iusta Gronovii open. Alioqui locus Heinsianae coniecturae, qua un) 91114131141 voluit, obportunus esset. Dedit cum Iungermannus ad Polluc. I. 26. Adtigit et haec Strabo .XVI. p. 108 1. [p. 745. cd. 015.] Io. auœm Speneerus hune et non dissimilem lustrationis in Hebraeorum iure ritum ex Aegypto arcessit, suc tamen arbitrio et sine teste, Leg.He- braeor. lib. I. 8. p. 257. Egregie Theano rognonnerait: mû à? 0311393; staphylin, «31.8 143v 195 Won, site, «gamina. aîard 32 roi? inox-91m1 0635m4", in Stobaei Serm. LXXII. p. 443. et Diogen. Laërt. VIH. 45. cum Mcnagii observatione. W E35; CAP. CXCLX. 8. «11’00"01! - -- 96mm) Shah 945- m1 S’E’ntnm indu-ru, hoc ex loco, XVI. p. 1081.c. Refe- runt hue, neque iniuria, ex Epistola, quae Immiae tribuitur,- versum 43. a; à) nuisis; æsçzâéumu mania s’y qui? 631:7; êyxa’ânmu. Conveniunt egregie, et turpem harum mu- liercularum morem describunt; uti eopiose docuit Nie. Bondt V. C. in docta Dissert. ad eam Epistolam, quam me masure scripsit et duce defendit. (racinant; sunt mutin. Quod Nestor l. 26. de Ephesiis, urbem suum Dianae con.- .secraptihus, iëoc’ümm; in roi? 1mm? menin 1’; 13 ru’xoç, id Po- aneno VI. 5o. Selma; maillant 707; m’en "il item? rît; ’Apri- un... pariterque Aeliano Var. Hist. Il]. 26. WESS. - Vitum sive fasciam in funiculi modum tartans intelligebat Huy»: in commentatione De Babyloniorum institua religion , ut mulieres ad Vemris templum prostarent; inter Commentationes Societ. Reg. Gôtting. T. XVI. l 1. âtiêadm zain-a: rço’flor 535v gagman) «dans: rfo’wov 3411(- xowz. i. c. 344mm, Cl. Reiskius , quem sua correctione fruî potior. WESS. - Vocabulo rço’aroç de direction qua ducitur lima. etiam alibi utitur Nuster. Potest amen: constructio istorum verborum duplici modo intelligi: sive, ut accusativi mima «géra» pendant a verbo hmm, quemadmodum Il. 108, 15. dictae videri poœrant 314.590- ,05; -- runolovç 153mo; Ë’xovrm: sive potins, ut verbum :xoun absolue positum intelligatur, tendant, directi Sunt, hui surit transites, sicut c. 180, 12. 181, 12. et salepe

AD HERODOT.I. 198.199. 199 alibi; quo ita posito, eonsequens est, ut même reo’wov intelligamus won-ai mina: 790’701, quomodo c. 189 , 17 seq. habemus 810.5997401; - - - 11100114141701; mina: 110’701. Vocab. .5361 si bine abesset, nemo desideraturus erat: neque tamen opus est ut ci hic locus invideatur. S. [16. Mimi-m) Conf. cap. 151 , 12. ibique notum. S.] 25. in: M1 vos 17316; r1 51414M101: de!) Vertebatur, quotquot forma. et proceritate potiterunt cliquas caperel, ex Eccl- meum: sed qui id fieri posait, fateor me ignorare: debuit sane Herodotus, hoc si voluit, alia verborum structura sententiam declarare .- pmeterea VIII. 105. «01731; 173:0; 5010011145101, puerisunt forma prœditi, quules et hac millier- culae. Laudo tamen Malien, quem levi auxilio iuvabam A olim , nelumbos: legens. Sunt 31’310; «171101119011 , quae pulcri- tudinis possessionem, ut sic dicam, habent, sive forma elegante instructae. Hayehius 7mn... , mnnlwç. Sic «muid»; n’est, de negro, Aeschylo Agam. 844. et 09614711100 mur) 39’04ro armanëvn, Choè’ph. 189. ln Philostmfo, Vit. Apoll. VIH. 26. p. 507. de Scythis , oI’m’aç n En) r51 aîMæërâ’v «Moussu: scribi oportuerat airain-m :0 quae enim adscripsit Cl. Clearius, aliena sunt. "1170901701: zonai; obtint; m- and"! dabit Themistius Or. XXIV. p. 507. A. Neque suspicioni diversior nocebnt casus: cui Pempcli succurrebat fragmentum in Stob. Serin. LXXVII. p. 460. 0114131 7019 r: au!) 91101; Qu’un; wurœuëvov 05,447]! 161-033 Ovnis-sinon 739011.05 in». Nunc eoniecturae non admodum indulgeo. ’Ecpmuë- vau sive humain: 61’850; vi verbi içfi’çbôm erunt formasse, quae specîem sibi aptam et quasi connexam habebant. Convenit, quad hac origine manavit. Coelum stellisfulgen- tillas aptum ex Ennio , et Lucratii vestis purpuras, atgue au" signisque ingentibus opta. Plura Cario in Cellii I. 15. Max siwœmdmrrm refinxi; sic enim plerumque solet. WESS. [26. quina un) 1219015110:- - xçra’vov) Non continuum tempus indicari coniectabatHeynius l. c. p. 35. sed certos fuisse dies festos, quibus ad religionem solvendam templum adi- rent mulieres. S.] ’ 27. and rif; Kdzçov etc.) In more illic babebant,s’rmgw- M97 rai; 30;va xo’çuç émanât, uti Athenaeus loquitur lib. Xll. 3. p. 516. s. Non repeto, quae de Amathusiis Paphiisque Io..Meursius conduxit, Cypri lib. I. 8. et Il. 15. WES S. "

zoo ADNOTATIONES CÀP. CC. 6. 05v: 3102 sn30’nç) [marnant par tintent, ut recto cepit P. Leopardus, En. .VII. c. x1: Hue respiciens» Étymologus p. 710, 41. ’Hpq’înoç, inquit, 105 013 «a 701’701 195001101 161 ermxô’v 203011, (in) r05 0500001. Reperiun- tur et 150w, in! 006 niions", et alia huius generis apud-

Atticos. CAP. CC]. 5. 0211401plurima. 82 ’160’1130’1011) VALCK. Confer lib. 1V.s 26. Turpis errer Philostrati est, Hemic. c. 5. p. 704. ubi bien; 70?; REM unie 301011105 "101101 in) Mmœyt’mç r1 au! 30011303. sa; etc. quasi ultra Istrum nique in ipse Europe Massage- tarum et Issedonum sedes fuisset. Adde Ammianum.XXIII. 6. in simili luto haeremem. WESS. -- Conf. Cellarii Geogr. Ant. HI. 21. p. 837. S. 011F. CC! 1. I0 3! ’AçciËwç liman 1101i [stem 01.012 bien» dm: etc.) Nesçio quid Cl. Reiskium inpulerit, ut in priori: 0101i nomen magnli et elari fluvii abditum esse deereverit- Potest nuque omne flumen certa quadam ratione minus ulio et mains esse. Verum id Noster spectasse non vide-. tut: narmt diversa: discrepnntium opinâmes, quorum alia majorera Istro, minorem alia: Araxem perhibebant. [for-- un, quod alii alium fluvium Arum intellexissent] Nnm-t que omnia , quae de en omne prodidit, ex auditione acce-. pit, minime fida; tametsi, .uti Videtur, ipsius Armes sil: film sive Volga. Vide 10m Hayway Itinera, lib. I. 10.

WESS.9. 1170 Ævmudswvrm) - Vide Herodoteum mox estad 750 l. intimais-010011. 16. S. w Hinc, ut suspicor,» edoctus istum adtigit Massagetarum morem Mu. Tjr. XXVII. 6. "leur"; 9111905, 910115111; nisi- 311; Bouillon, 11911010100111"; i1 111510.01 mugi, 030’710 mufle". domina: ri; 6314.5; etc. Ad quem Iocum Diana": Chryh. verba Dan. Hâmius excitavit p. 61. Similis quaedam Scy--. tharum eonsuetudo memoratur Herod. lib. 1V. c. 75.

l l. 01011101713011.1110» 1017 110197017) Optime Med. et Ask. VÎ-l tium, quod Aldinum occupant, odoratus H. Stephanus est inVALCK. Vocib. Herodot. et Iungermannus ad Poilue. l. 26. IHero- dotu: secum consentit, [sic enim I. 1 83, 1 1. et alibi.] ser- monisque usns adstipulatur. Adianus, de Animal. X. 50. 1m51! 32v à? minis mûaytfme’vm 9111101’70111 ,- - - 35013111011: et XIII.21. 106 Npmru 101911.61 311’701 01010571011311 rugis. lange .

A!) .H’EEODOT. L 2001-202. 3011 me». in Critia p. 1 19. fin. et sgnosces Serranum emre.

’16. tO à? ’AçsiEnç 0110101143; riiez sur etc.) Carpit haec Strabo XI. p. 805. [p. 551. cd. Cas.] quaedam Nostro adr- -Ifingens, quorum ille auctoritatem defugit. [Strabonis ver- I WESba haec Sunt: Mi 7020 (se. Herodotus) S.in Mxrzuvàîv 0161-61I flin-. 101, si; tin-01001110": aras-0111013; 07418500011, 141016111 3è 20111801; mû Buurçwmiç. Tum adîicit Stra b0 , Callisthenem quidem in hi: A scutum en: Herodoti ralionem.] In Anaïs fluvii ortu ère- dibile fit, Herodotum esse falsum. Si fontes fuerint in Matienis, oportet Mediae [aut Armeniae] flamen illud detur. Longe vero extra Mediae fines Massagetae, lssedo- ne: et Scythae, quos eiusdem amnis accolas Diodorus Il. 43. statuit, habitarunt: praeterea in omni Media nullum " eiusmodi flumen, quod tot ostiis Caspio mari iungatur.’ Congruunt pleraque omnia, si Malienos montes excipias, fluvio Volga, qui et amplisâimu’s et diversis oribus in Caspiuln mare exoneratur. Ostia ad octoginta et amplius, quae insulas ingenœs incingunt, memorat Ampl. Nie. Witsenius in Tartariae Descriptione Belgica p. 700. Amnis i olim R00, Ras, Ares adpellabatur; unde Graecorum ’Açai- I E111, quo etiam titulo plures orientis fluvii insignes sunt: de quibus, sicuti et de hoc Anne sive Volga Ampl. Bou- lseriu -Diss. Herodot. cap. 18. p. 190. et prior en Th. Sig. Baierus in Origin. Scythe. Commenter. Petropolit. T. I. p. 595. Id mirum accidit, animadversum non esse verborum , in Aristolelis Meteorol. l. 15. [T. l. pag. 545. cd. Du V111.] transpositionem , factumque adea , ut nunc ibi ’ Ames, cuius partem perhibet Tanaim, derivetur ex In- diae monte Parapomiso, errore mirifico. Verum Philoso- phi verbo, 1101i J iAgaiënç’ mis-w 3’ J Taimï; 05300951311101; 141’001 - dis 11’; 11h Mmô’m 1.01m, collocata olim fuerant post Cau- easi .montis mentionem et amnium inde devolventîumt, ante voces 110d 0* 006m. Postulnre seriem rei et orationis cum verborum istorum migrationem , agnoscet qui Philo- I sophum consuluerit. Mihi longiori esse non licet. WESS. -- Quod de Aristotelis loco obiter Wesselingius monuit, ’id vellem expensum excussumque fuisse a doctissimo de . Sainte-Croix, Philosophi ver-ba citante in Eram. Crit. etc. pag. 6,95. sed satis ibi habente monuisse, erratum illo

sa: ADNOTATIONES plena esse. Mihi videtur Aristoteles illum falso nominstum a Macedonibus TaMim, qui luzules crut, (de quo conf. quae olim ad P0911). X. 48. notuvimus) cum vero Toni confudisse miscuisseque. Ad Araren fluvium quod spe- etnt,. Nouro hic et alibi memoratum, diversissimas in partes viri docti abierunt. Libro 1V. quidem cap. 1 1,. ubi Scythae Asiam olim incolentes, a Massagetis pulsi , traie- cto Anne fluvio in fines Cimmeriorum abiisse memornn. tur; ibi Heerenio adsentior (Idem über die Polilik etc. der alleu Watt, T. I. pag. 885.) vix posse de alio fluvio quam de Wolga cogitari. At, usque ad Wolgam penetrasse ’ Cyrum , parum est probabile: et post Wesselingium nemo , quad sciam , nisi Larcherus , hune Arum, de quo h. l. agi. tur, qui Massagetarum fines a Cyri imperio distermina. vit, Wolgam intellexit. Extant super hoc Herodoti loco disputations trium Acsdcmicorum .Parisiensium in Hist. de l’Acud. des Inscript. T. XVI. p. 69-85. Homm unus De la Noue p. 69 seqq. contendit, et bic, et 1V. 11. et 1V. 40.1ubicumque Arum fluvium Herodotus memorat, nullum alium ab eo dici, nisi Armeniae fluvium’, geographis omnibus sub hoc nomine cognitum , qui ab occidente in Caspium mare influit. Cui duo alii docti viri , De Guignes ibid. p. 76 seqq. et Darwille p. 79 seqq. firmissimas oppo- suerunt rationes; quibus iam olim persuasi , quum alii, tum Is. Vossius ad Mclam HI. 5. p. 803. et Cellarius Geogr. Antiq. III. 21. p. 829. evicemnt, ad orientem Caspii m11- ris quaerendum hune Herodoti Arum esse. Ac hi qui- . dem omnes Oæum fluvium hune esse statuerunt. Rectius vero Heeren l. c. pag. 912. (quum aliis rationibus motus, - tum quod Ozus apud Nostrum Aces est, IlI. 1 17, 8. ) fluvium magis septemtrionulem 111.-tartan. h. l. intelligi:: cum quo congruit, quod ad Iuartem a Cyro eonditum oppidum memomtur, cui Kuçt’s’xurns nomen; de quo Cellarius pag. 854. et 856. Atque in eamdem partem (Iuarten hic esse intelligendum ) Darwillius etiam inelinabat l. e. p. 81,. et Géogr. Arme. T. Il. p. 508. qui etiam in Tabula Orbis an,- tiqui 111mo 1 765. edita lacum illum ab oriente maris Caspii, hodie sub nomine Aral notum , hoc titulo insignivit, Palu- des recipientes Araum apud Herodotum. Eiusdem sententiae patronum se professus etiam est solertissimus Geographua,

A!) HERODOT.I.202. se! Barbié Du Bocage, ( in Commentatione Examini critico etc. auctore de Ste-Croiæ adnexa , p. 829.) aitque secum sentine celeb. Ramuz,- cuius librum Geographica Herodoti illu- stmntem mihi praesto non esse doleo. Quo magis miratus sum, quum Mannertum, virum de notifia arbis anti. qui proeclnre meritum, vidi cum Parisiensi olim Acadev mica De la Nauze facientem, conœndentemque et hic et alibi, uhicumque Arum nominat Herodotus, Armada; Arme» esse intelligendum , T. 1V. pag. 87. et go. et T. V. Part. Il. pag. 209 seqq. Qua quidem in sententia etiam do. ctissimum De Ste-Croiz fuisse, ex Larcheri ad h. l. adnotao tione intellexi. Quibus hoc unum aliquotenus favere videri poterat, et ne id quidem magnopere, quod in Matignù 011mo œpere Arum oit Noster: qui scilicet hac in n Armenium Araxen cum altero illo, qui Iuartcs est, confudisse videtur. Nom, quad ad alîam rationem spectat qua illi nituntur , quod apud eumdem Nostrum 1V. 4o , 6. ci ’Açoi’g’nç fafüM-Diî dicitur je?» æçôç n’haov chicana , quad vulo go interpretantur contra. solem orientent-fiait, quam et ego versionem imprudens secutus sum; potuerant quidem pet se verbo Scriptoris in istam accipi sententiam, quemadmodum apud eumdem mgr. 1V. 49 , 5. et 10. et 12. fiions; 196; 80.5553 Jimmy dicuntur fluvii versus septemtripnem decurrentes : caque interpretatione adducti etiam duo ex Parisien- sibus Academicis quos supra nominavi , De Guigms et Dan- ville, hacœnus adsensi sunt çollegae, ut isto loco, IV. 40. de Armenio Araze loqui Herodotum censerent. At res ipso docere potctat, falsam ibi esse istam interpretationem. red- dendaque ibi gracca verha his latinis debuisse, ad orientent (sive, ut latine rectius diœm, ab oriente) flans, nempe ab oriente Caspii maris. Sic sane ibid. IV. 4o , 5. roi «çà; i6 1: mû in». aËvuTI’ÀMvrx, sunt ragions ad orientera (in partibus orientalibus) situ :eadcmque notione I. son , 4. ait au; sinuât» qui; à: n mû bien aËvœroMlç. Et c. 204 , 1. et 5. halles, rai ,uèv and: Êms’çnv ri; Sandow; rufian et rai 3! 39;; Je? 11 au) in», u’m-n’AMv-m , qua parte sedes sunt-Massagetan un, quos Armes il. a Cyrî ditione separat. cf. c. 206 , 1 1 neq. Similiter IIvçno’ç fluvius, IV. 48 , 10. unus ex illis (minque qui e Scythia decurrentes (adeoque a septentrion ne) in Ian-nm influant, dicitur and; à»? Hui, non quad -

au, ADNOTATIONES. versus orientem dirigatur eiumcursus; sed quad ille. me» gis , quam caeteri ad orientera , al: oriente sil, et in en pane, Istri, quae maxime orientem spectat, in hune fluvium in- - cidat; contra Tiarsntus ibid. memoratur magie ad occidentem vel ab accidente eue, «93; infime Minou: nain «96; proe- positia istà notione promiscue cum genit. et cum aco. ossu construitur, ut 1V. 17, 1 l. et 13. 1V. 12:, 8. et (arquen- ter aliàs. Denique de verbo fin» observerons, quum 56m dicitur fluvius, non continuo de cum: fluminis, et de di- notione cogitanduln esse qua flumen decurrit: sed quemadmodum , ubi de situ oppidi vel ragionis agitur, mît-au dicimus, aut azurai. au: simile quid; sic quum defluvio quaeritur qua parte, quzwe in regioræ rit, in hac ont illo re- v gionefluere (Mm) illum dici. Priori verbi notione dicendum crut Huy une imbu (immun, posteriori notione nullo incommoda eamdemque in sententiam dici potuit lion A qui; Hun évinçant. Est vero praeterea in hoc loco, in quo - versamur, aliud quidpiam quad viras nonnullos docti:- simos, et in his ipsum Wesselingium nostrum . aliquatenus turbuvit; scilicet quad verbe ille (l. 18.) "une: 32 55:- gw’ytrm recuçoixovru (ubi quidem de numero dubitatio quaedam subnasci. patent) ita intèrpretnti sunt, quasi Hero- dotus diceret, per quadraginm ouin. in mare Cmpium irgfluere illum amræm: quad quidem promus contra est, quumsdi- serte ille. doceat , caetera: alveos in paludes et lacum aire, nonnin’ unum in mare irgfluere. Ex quo satis udparet, geai?!- du: non de astiis in mon se aonemntibus debere accipi, sed de rivis e quadraginta orificiis scaturientibus et magna ni erumpentibus. Sic 591670qu in 44min 7mn) apud Pindarum, . Pyth.23. in: 5dI. manges 4o. )S. Insolens e - haec’ 4 dictio visa nonnullis - fuit,smihi null’o modo. Omnia amnis ostia, proeter unum, in paludes et stagna lutosa evalvebantur: illud 350i mân- :017, videlicet réa-ou, labebatur, turbidum et limosum. Tale de Borysthene 1V. 53. fiée; r5 nuançai; fiançai ISeMçoi’n. Ne- u que dissimile, si dicendi genus adlendas, [35m4 -c’v agami; ’ Sophocleum,IOedip.Col. 1646.et Homeri’lA. 11’. 199. and.» - n ’Ev minet; : tum ’IA. 1U. 61. Restitutum in’pristinam. statianem paullo supra [1. 20. conf. Var. Lect.] est noça-o:- xsïedçu. Vide Horrei Observ.«Herod. p. 1 15. W ESS.---,8wi ,; r

A!) HERODOT.II. 202.203.’ 965 i mohair? commodius ’intelligetur pet Lova ubi suum iobstat " impedimentum. Conf. VII. 185 , 6. et Aristoph. Eccl. 520. S. » 24. si 32 Kmin Saine-ca etc.) Verissime Noster, cui pn- ria fait Aristoteles Meteorol. Il. 1. et Diodorus Sicul. XVIII. 5. Ceteri fere omnes ex oceano septemtrionali Caspium mare ’influere tradiderunt, inprudenter horum ducum vestigia deserenœs. Vid. Casaubon. in Strabon. XI. p. 775. [p. 507.] Vossium ad Melun: HI. 5, 16. nia. [1. 26.] res vocaviCAP. CCIII. in G.suam and «MM sedem. Même-m) Gronov. WESS. bene. k Aristoteles deCaucaso: Meteorol.*l. 15. à 3è Kmimoç M714 nov in; -- - nui-"AH" mi Japet: tum post pauca 7653? «Mihi»: (flush) in «and; 5th 3,905, iv aï; i0»; uns-mm? cramai. Quem; philosophi lacum adsoripserat et Berglerus. Nec convenit tamen omni ex parte. Aristotele: miso; retulit ad incolentium multitudinem et sedes. Noster latis- liman eius amplitudinem et vastitatem spectavit. Max cap. 204.3:3L’ov influent, 910.5700; d’aimer i; chahs: et 1V. 1 25. Sm- tim [L 8.] rai aunai mima artissime iunxi, uti lib. Il. 35. WES S. - Nempe olim importune post muai comma erat insertum. Poterant autem rai «and mina videri 10m; dici, quomodo nos cum aliis acœpimns: matins ve- to absolute et adverbialiter posita illa formula rai «un? enivra: accipietur, ut roi zonai idem valent ac si; Ex! and, plerumque, ut plurimurn, plurima a parte, et adieeto vocab. mina, longe plurimum, longe plurima a: parle; scil; rutilé fer: aliâ re vitam sustentant , nisi fruclibus sylvestribus. Confl Schaeferum ad Bosii Ellips. p. 427 seq. et qui ibi laudateur Hemsterh. ad Luciani Dial. Mort]. 2. Conf. Nostrum V:

l x. («in Ëuunïn i; ni! s’gâîm ËwçaiOuv) Herodoto, sicuti Eustathius monuit in Iliad. p. 626. [p. 481, 6. cd. Bas.] 6765a: angiome: yfu’OEflw, 6. ex vetere Se more est pingere, t uti. 1V. I 88. Hoc si valent, variis eoloribus et picturis vestes infe- œrunt Caucasii. Strabo in eam sententiam .verba transtulit, rab 3’ Min zoleÀMww ëfllxpÏWOJÇ OæçMBt’xotç, sursit-j 117.01; F75M" 76 divan, lib. XI. p. 781. [ p. 515. ed.-Cas.] Sed dubito, an iure fecerit. WESS. -- Ad Massagetas retu-, lit Strabo quae de Caucasiis, hic tradit Noster. Caeterum; sur dubitarit Wesseling. recte-ne sententiam verborum

l 306’ ADNOTATIONES Herodoti expresserit, non video. en. bagotera pempte uno verbo minium potuit reddi. (a. figura: dici et imagines cuiuscumque generis, supra ad c. 7o, 5. monui. Priscus vocabuli usns etiam sequiore setate in nomine fanion, picter, superfuit. Apud P094. XXXI. 5, 10. (and dicuntur vestes picta, variegata’e. S. CAP. CCV. 2. To’nuga’ç si sir d’une) Patetex Sui- da, in reginae nominis principio scripturae constitutions non fuisse. Lucianus Contempl. r. 15. Tdnupzç Exclu ini, ubi praeclare hac de regina et nominis scriptione T. Hem- sterhusius. Codices Herodoti nihil variant; in lustim’, Fron- tini, Valerii M. schedis discordia viget , qua de Oudendor- pins ad Frontin. Il. 5, 5. Recte P. Burnumnus Secundus Anthol. Latin. Il. Epîgr. 6. edidit , Quam Tomyris tin-buta. volet, cognovit in utre, nimirum Cyrus. WES S. 8. Entier-o - - - arçon- n in v) Ita oportuit. Kçoîs-oç -- Érotis- ro "ça-min i; Kumrazsoxt’nv I. 71. Verum crebro libmrii in- prudentes mutatum iverunt, veluti III. 5. et 56. IV. 83. atque alibi, ut contra tabulas. WESS. i CAP. CCVI. 6. chima iglou influa) Si «Mm esset, fors melius haberet. Docet Strabo Massagetarum plures loca mamans habuisse, lib. XI. p. 780. Tomyrin practerea Cyro posuisse in montibus insidias Iustinus auctor est I. 8. Hoc amplius, 95m, terminus, Ionibus t’atÀoEful, teste Eustathio ad Iliad. p. 149 , 15. Sed nolo contra msstos niti. Max [L 9.] «gouttiez: optime Paris. A; id postulat linguae genius ex flçoÛvMIIOMh Aldi operae dedemnt rubato" errantes: cuius ibi tonus verbi innuit in scripta libre «Manitou fuisse. Ex Aida error lote ad amnes editos manavit, L. Küstero in CLerici Bibi. Vet. et Nov. T. V. pag. 407. bene monente. WESS. - Mireris quid sit quod in illa dictione airbus cigüe! desiderarit PVesselingius, quum praesertim iam c. 80. 22. simillime dictum viderimus min nivfxsrm dçiwv. Sed et alibi apud No- strum eadem promus formula occurrit, de qua vide Val- ckenar. ad lib. V. c. 19, 15. Neque vcro probari passe id , quad de Aldina scriptum orgeat-nia. idem Vir longe dactissimus pronunciavit, intelligetur ex his quae in Var. Lect. a nabis adposita sunt. S. 9 et seqq. c592, ,uc’xûov un - - - d’en) Omnia ista Reis-

«AD HERODOT.I.205-na7. 207 kilts sua deposita- loco negat: sedem olim habuisse et occupare rursus debere post ni "3171-19 r96" «du, atque hune quidem ad modum , mies, infant dvœxagnnivruv - - - et) round faire «site, 140’750" 3E, n31 37551; gnan); etc. Mihi opera displicet, quippe voluntaria et nimium nudax. Bene To- myris, omitti passe wumnosum laborem iungendi struendi- que pontis, admonet: se tridui itinere retro cessuram, facin lemque adea amnis traiectum ratibus et navigiis, citra cum laborem , Cyro fare. Max 9min [L 17.] ex schedis

Clip. CC V Il. 6 seq. radium-a - - nixœ’çzra) Potueo probavi.rat æxœ’fw’rx sedis possessionem WESS. tueri. Homer. Odyss. (-)’. . 256. Êmi «in oixu’pwraz M56, 5,14151 rotât” aiyopeünç. i. e. ut in scholiis, ainsi. Heychius ’Axaçn’rrspov, nixuçirdrspov, quad firmat verbis paè’tae Odyss. T’. 592. Quia tamen potiores scripti fixatif"?! praeferunt, eos non desero. Dam Codices VU. 155. tordantes; Æxaptroiratrov. Corrigit Mas. salarias ai; 32 mû nixaipro’ç du; sua periculo, in Luciani Merced. Cond. cap. 50., ubi ex margine Aldinae meae oi’xuptg praestitemt. Rôxaigrroç Xenaphontis ,"Appiani . Aeliani , et praescripta Hel- sychii verbo, analogiàm vocabuli rabotant. Vide ad Dia- dari XVlII. 28. WESS. - Videri patent proverbialiter dictum, IIuûn’Man-at nœo’iuafoe: et miratus sum nihil tale apud Paroemiographos reperiri. S. 1 1 . du»; 15v évaporation: in) etc.) Aristateles Problem. Sect. 17. p. 129. haec spectasse Videtur, and... ne", (Dam mima; du: rai émacia-1m. Vidit hoc et Heradoto sua adscripsit Sohurgfieischius, sicuti ex Cl. W alchio accepi. Amant hoc genus et Latini, sed varie. Seneca. Cons. ad Marc. cap. 1 5. Sed videI-icet it in. orbem ista. tempestas. Alîœr Hilarius PictaV. lib. Il. ad Constantium Imp. c. 4. Orbem aeternum erroris et redeuntis in. se semper certaminis circumtulerunt. Vide Gro- novium. WESS. - At nihil, quad hue faciat, apud Gro- nov. reperies, nisi quad urbem illum reipublicae hue trahat, Ciceroni memoratum , ad Attic. lib. Il. Epist. 9. et 21. S. 22. maint; "de êvœvriovntvouç) Hoc esse unicum in. He- rodoto exemptant huius sic conpositi verbi : per reliqua. non oc- currere nisi simplex aimés), adscripsit, ut Medicea faveret, vir Celeb.; cuius illi memoria decreti utiquc evanuit, cum hum-main: [simrnaih] ex illo libro reposuit VIL 1o,

q . au ADNOTATIONES 3., motus Artèhnni verbis sect. A. eiusdem amphis, o’ sa? o and t’mmœfimi ru Mm. Fugerunt eumdem in. VIL 49. au) a); TOI 0133518; I’vanuum’vou. Quae satis sunt ad conposîtum retinendum , pariœrque paœfaciunt , quanta notione , ne Isimilis peccati rei evadamus, et quanta indulgeniia, si quid ab aliis tali in re aberretur , uti, aequum ait. [Caev tel-nm vide Var. Lect. ad 11.1.] Quae haec anœvertunt, [1. 21.] rififi Mi; n’y-niiez», mugit Yversatque P. Horreu

Obs.25. ânonnaient: Herod. ri; x69") c. Amplector19. WESS. Medicemn. .-Non .. 3mn nescius, Horreum animose stetisse pro vehere 75; nain gag, Obs. Herod. c. 1 6. Verum , quod bene Gronov., nihil de pogna procurait liquida, neque eam Cyro Croesu; suadet; immo veto, ut in regina Mausgetarum fine; trament, et positis insidiîs ad flumen Anxen æ rccipiat, Obportunum est ad dictionia habitua: Demosthenis celebre dictum pro Coron. p. 162., quo tamquam emblcmaœ Dia: dans seriem acriptionis distinxit, XVI. 85.161: in) n; m5; 9m: - - - min flâna, 01.73, fixzxoîçnn: neque alienua Luciani in .Tox. locus c. 56., de quo Abreschius recto Lect. Aristaen, lib. Il. p. 186. Ian] , si cum vira Reverendo [Homo] Inox âmfiœlvrœ [L 26.] instauratum velis, non contentiose ,01): nitar. Certe wsçtyt’nlrôau servari debuit. WESS. -- At nec spernendua aoristua mpyevs’rhu. S. ç 51. 15v WfOBfl’TŒV de. mua?) Laurentius magna. ni pe- àorum mactata; cuius versio moveri non debuemt. 11968310: olim mémo: "à flffalflosæ dicebantur. Vide Schol. in ’IA. 5’, 124. Herodoti loco non adnumerabo; in quis mepe oves. inœlligunt, uti hic Gronov. De Hippocratis mon? mollo. Galenus in librum de Articul. p. 587., multa quoque En: stachius ad Erotian. p. 92. [p. 502 seq. cd. anz.] et Foie du: in Oeconolm. [voc. anBœruJ Haéc tenuin videntur, nec musant tamen adponi. WESS. V CÀP. CCVIIÏ. l. flâna; ph cagna cuvfçrurav) In [Indium une" in Latinis, ex Cromwii opinione. Pneu: pute contrarias indicarî , ut crant, sententias. Tales «mm x9741 yvâmu VII. 142. , dissentiente Porto. Tale 1V. 152x nua-dm à? main. ri 34.61441 i ramadan , in mssfis. Tom VIH. 79. cuverrmo’rm 113v crçæmôv, contra se consistentibus du- cibus. YVESS. - Conf. I. 214, 10. Haud male Voila. h. l. in discussioncol une". S.

A!) rinnono’r. I. 207-211. 309, ; . 6; 1431:9 rab BaçnMÏuv 453399») SoIebat tex Persarumbelq 1mn ingressurus , 0b incertum expeditionum successum ,, ex .lege sucressorem designare, uti est. VII. 2. Neque hoc. neglexit Brisson. Regn. Pers. I. 9. WESS. n - A f V CAP. CCÏX. 6. 11.5 ’ApcaÉusoç) Sic bene: vide VIL 11.13324. In somuio Cyrus explicando nimius est. V84 nae«,artis consultissimus Artemidorus censet id genus anus Hugues) 107; Adam 3vvaMÉv01ç 039x03; «39:70:25, Onirocrit. Il. 72.; - uti[,25 seq.Dario mais: , 3 un, contigit. hach - - - ëxsî, 5 ç ne; WESS. etc. Aut 3m: - out n59 ahesse poterat a sed à; post. parenthesin ex abim- dantia adiicitur , quasi latine dicas, ut, inquam, mihi etc." Nisi pr]o 3ms; 95m legas; qua tamen novatione nil opus

014?.ch 2. 1’63: Éâufmv) thuisitum illud et (la, . licatum [1- 47 85 aï J Sain] quad ex Med. receptum erat, vix ulli ad’gnosçuntet sentiunt. Si réî 3a ont 1933: 32 cum Reis- . kio et Valcken..malueris , constabit ovratio : praecessit Kîgoç: est.név. Perm [1. 4.] chimera: S.(Il: restitui : neque . enim simili;5 4 in dictione casum tertîum amant. WESS. I. 1 1. min-9m miré? "du: J, n etc.) Gelo in Aeliani Var. . X111. .27. and 813mm miaou: J , r: BoâMo’Ûs. Scriptorum,codicum 1.0570 6’, n a) Barbara animum advertit. An plexus-I, , simom dilctionis structuram exhibere voluerunt? Max cap. . 215. «33’ 01575599 xgs’wvrau 013353: et H. 108. retiro) Mêv nisi mon". Libanius Or. X. p. 288. D. and me) 1027 ri migrera; 73 «sur; 195 remuiez: Oxonoô’vru. Ubi ré; crénom alius manet fartasse. Sed lege Hutchinson. ad Xenophont. Agesil. p. 84. WESS.--- Haud cunctanter recipi mûre debuit, intelli- ndo un? "En. Itaque "fi-m 3’ n idem valet ac 93m «5;. S. CAP. CCXÏ. [5. and Hsçvnz’œv 10:7 nuâmes i7 nenni?) VaLla, cum erpedita manu. Gronovius, cum integra et pura. astreints parte, quad tenuit Wess. Mihi adiectum vocab. IIsçcs’œv, quod commode abesse aljoqui poterat, indicare videtur, com intelligendam exercitus portera, que 31’ paris putis Persis maxima composita. crut. S.] 8. mon. Sœllvuvro) Verbi speciem Ionicam non repudio: sic Poè’ta ’l).. A’. 468. In Hesjchio Sœlvwvro , aux...» n, geminatâ, ut in Ask., litterà. De Istris simili paene in re cultîssime Livius XLl. 2. Ibi quum omnium rerum par Herodoto To V! o

IIU -”ADNOTATIONES mon: exposimmque topiam - - invertissent, regain: acculant qulari coepit: me: idem ceteri omnes, armarum hostiumque obliti, fadant: et, ut quibus insuetus liberalior uictus and, ovidius vina ciboque corpom ancrant. Mina Iuslinum, et Po- lyaeni aberrationes lib. VIH. 28. WESS. CAP. CCXIÏ. 7. Êwuvæælhn) Minus considerate Ios. N’use ad Thucyd. p. 427. [ad Thuçyd. VI. 78.] quad famn’in Cod. scripta repererat. hamada" hic le- fiendum esse putabat. Codicihus antiquior Athanaeus haec ahet ut Herodoœa lib. XIV. p. 615. s. samit"; 105 d’un; si; f8 crâna, ImmmMu and garrot and Mano’mva. Eustath. in ’IÀ. 2’. p. 1212 , 12. innomés: à"; nanom’vp animum: bis alibi langeas illud dictum, habet inonda, in ’IA. 0’. pag. 1350, 28. et in 0d. T’. p. 685 , 16. Ionicum est et Hero- doteum inavuwàünv. VALC K. nid. Îfldvæfl’Àluv fini? hm une?) Laurentius, ad re-. ginae mentem non absurde, improba a volais verbo fandan- tur: quae vit Celeb. correxit , ut vides, [nempe, ut, - - im- probis vos verbis impleamini,] nescia quid spectans. ’Am- Mao praeter alia dicuntur, quae in summa æquo fluitant. Aeliam’Anim. XI. 22. de delphino, ex fundo maris emer- gente, au? «sur; JWVINEÏÇ ri apodes: imams? 701).": tum de aicca tussi, cum nihil çgeritpur,neque in 0re fluitat,XIV. sa. ivmrMîv 3’ miré? mm En et max imam? 83 «En Indiœt Tomyris , ebriis sursum tender: et quasi in on nature inproba verbo. Non disparia Abreschius Diluc. Thucyd. pag. 563: ’Eæuvazzoinv Herodoti sermoni melius congruebat. Vide VI. 26. 35. 116. etc. WESS. 8. Recto legitur cumin.) SoAdvaç. Calao non debuerat in mentem venîre draina. Salis-amant tontum admisit usus. AoNÈrm, qua hic structura, legitur in Xenophont. K. Il. I. p. 20, 15. 30053 5; infini; "Morgan: aussi Estimant": et in Euripidis Iphig. Aul.i6q8. VALCK. - Quod hic 3mi- ruç, id c. 2M. , 19. -ÉNJV 337x91. 5. 9. 1179 a]! un; a; æuçætvsoüa’nç) Si codicibus abèsset, mu non requireœtur. VALCK. l3. "Hun 37:03:.va TOI 73v Maceuy. Suro’rnv) Frequens alibi locorum Salis titulus. Aegyptii, a: Simon 57m xœï 9101 mina, ex Euphanto apud Parphyrium Abstina AniIm. ’ i IV.- 10. Hydaspes Aethiops, r5 Simon En: and «Afin 3éme;-

AD HERODOT. I. 212-214.’ au "un; in extremo lib. X. Heliodori. Neque id mirum, cum diis omnibus tribuatur, uti Isthm. Pindari VI. 7. Eurip. flippa]. 8.8. Aristoph. Vesp. 870. sed desino, nec tango sacras nostrns litterus. Tu vide Cuperum Harpocr. p. r13. et N. Heinsium in Ovidii Heroid. 1V. 12. WESS. 11,. pi Mit «à E743) Perverse scripta prostant in Eymolo- gico M. p. 4:6, 48. Sylburgius alia contulit, quae leguntur infra c. 2,14. Schol. ad Dion. Chrys. p. 592. in Marelli Collect. nil: Kdgov, inquit, 6m) 15; Muffin; (:3va Tomîpzâoç) fît; chdœyffldoç roayiiv iHça’Ëoroç civœyçaiosz. De Tomyri n0- tans-vir Magnus ad Luciani [ContempL] p 568. hoc etiam Scholion excitat et corrigit. VALCK. --- Herodoti stylo convenientius futurum fuisse sinh, in Var. Lect. monui. S. CAP. CCXIV. 2. si; o’ Kô’poç min éminence) Expuli inportunum ai, quad unde in banc viciniam inmigra- verit , non quaero sollicite. [Vide Var. Lac-L] Max nui si sa) [L 5.] in integrum restitui. ami post Si et h. l. eiecit Cronov. et Il. 154. Mediceo sua obtemperans, citra causé sam urgentem. VideiI. 129. 165. VIH. 79. etc. WESS. 12. oui-rei? rad-t’y) Aptaihaec et nexn recte valuit Arch., ’servàto scriptoris mare, ut VI. 16. et 50. et creberrime aliàs. In armis , quos Cyrus regnando transegit, magna apud veteres discordia intercedit. Adi Simsonii Chron. A. M. 5746. Bene pro mente Heradoti Sulpicius Sever. Il. 9. Q7" undctriginta annis rerum potitus est: sic enim scripsisse videtur. In Edd. uno et triginta. Quo quidem in dictionîs genere non infrequens olim lapsus. Fabii Anna]. 1v. duo et cicesimo, Grammaticus duo de vicesimo correxit apud GeL- lium Noct. Att. V. 4. Lege Vanne et Gronov. adnotata Li- vio XXIII. 57. et Observ. meus I. 29. .VVESS. ’ 16. hautins nuirai? ni): xsœœhiv Ê; 16v azoth) Quid vir Celeb. pro Medic. conduxerit , adsumi facile patest: sumi quoque Harrei ambigua et operosa disputatio Obs. Hero- dot. c. 20. Potest-ne vero s’y mariions adsignificare , [quad Gronov. veinerait ] adligavit superiori utris ori , ut mode posset demittere quasi ad potandum, mode rursus attrahere, ut intermittent P ego non dixero. Quanta lenius et expeditius Aldinum totque Codicum immine, demisit! Hoc reperisse videntur Valer. Marin, fustinus, quos docti viri antestati tueront, et Lucianus Contempl. c. 13. Kari du; menin: y: 2

m (ADNOTATIONES 93101114017101 uzru,.Tomyris, 1017 Ktiçw, l; chah 114860.07 «hip: «Mec. Nec morahitur quemquam Ionicae mouche verbum. Suidas receptiore more, ’Emoiïmv, Mâcon. ’Em- Gina! ri 390i «Cinq, si; Stand». WESS. --- Houd dubie. lenius et expeditius en! boudina: sed alterum burin-n (ab omnium , ion. pro imOa’mu) hoc ipso, quod poule difficiliorem habet.explicatum, adverterc animum debuil editoris. S. 18. 26 un in? faire"; etc.) Egregie haec adserta et explicita sunt a cel. Gronovio. WESS. - Herodoteam verbi I formam enleva-au, quum noster codex ms. dederit, asper-

nari22. 3’32 non ne: àdebuî. monôme-9;) S. Par 1 aliorum ’ I , Nostri tamen vestigia prementium , tragica exitus Cyri deploratio. Quam longe vero ah en Xenophon, Strabo, Lucianus, ut plures ne adnuxnerem, deflectunt! Pro Ctesia. eruditnm observationem. Cl. Pelloutier Histor. Acad. Scient. Berolin. T. X. p. 502. iriseruit. Nec desunt, quibus Xenophontis potior Videtur narratio. «Vide Camp. Vitringam in Iesaiae c. XLVo 2. Ego in muta discordia arbitrium recuso. WESS. CAP. CCXV. 1. ri Emma modum) Non place! Remig. Heprmfi’. malta minus magni viri 2,791145 ad Strabon. XI. p. 781. [Casaub. ad p. 515. suae ed.] Habues runt Scythae suum sibi amiciendi modum, quo et alise vicinarum gentium sese ornaverunt. De Androphagis 1V. 10,6. Erik-na 3è matous-4 21:90:11,»? 5min. ’WESS. v. 6. ëfsuç and rayot’puç) Scholîastes adleverat high- 351;, Gaft’rçau: him- scholion in Vind. et Arch. hinc Guidon, I "11935:, orMâummSç a": nô congé-gag, etiam alii. Perperam i omnes. "A931; est sagittae cuspis. "Afin [dm in; mi dînai? uo- m’rm,’ 1V. 81. Atxpoov J93" reposuit in corrupto Leschae versu Scaliger ad Euseb. An. mcccu. p. 82. Servius Aeneid. XI]. 404. Hic forcipem dixit, quad Graal" 0293100591" dicunt, qua. salent .spicula. vulneribus evelli ; i513 m enim spicula sagittarum appeltantur. Ubi equidem 519315; mallem , uti apud Aeschytum Prometh. 878. [885. ed. Brunch] in Ara Il. Dosiadae, [Analect. Brunck. T. I. p. 4 1 5.] et Lycophr. vs. 914. [Nisi 54.81011 forma diminutiva est nominis 56954.] 2m; n’en; ex. Armenorum dialecte illustrant VVhistoni frottes, Pmef. ad Mosem Chorenens. p. 5. WESS. -- De terminu-

AD HERODOT. I. 315.416. 213 floue pluralî nominum J931; et cuyu’ptç vide Var. Lec . CAP. CCXVI. 5 seq. 78v capa-926m cheap. 793 7:7; adiudënç) Vid.l. IV..172.4. S. .Aelian. ’ Hist. » An.VI. - 160. Manon!- rau ub, Je; ere’îoiroç n’y", 131 oœçtrgsô’vœ and”: anôv agrumi- tumç, [Troc Mine: eetc. Interpres suspensa ad plumtrum phar- retm: unde suspicio iusta est, «en: ëçnœroç, sut simile quid, legîsse cum. Nupera Aeliani editio Herodoti oblita non est, de mendo silet: quae tacitumitas mihi in pravis eius scriptoria locis sacpe displicuit. WESS. - Forsan vero vetus Adiani interpres, quad vhuic auctori deerat, suo arbitratu ex Herodoto supplevit: cuiusmodi ratione aubinde usas esse doctos Graecorum auctorum Interjîretes, baud semel mihi videor observasse. Ex eodem Nostro, ut alia ex hac narratione , sic et hoc habet Strabo XI. pag. 415; ri! atteint" fixeriez; (sic recte nupera cd. Lipsieùl. pro mendoso olim I’Eaerücuç) En. 15; aîMaz’Enç. S. e V 12. et; auraoniovrau etc.) Schedae veteres hoc sib’ exposfiulant. Barbarum - illum morem Massagetarum et Derbîcumîllustravit Io. Alb. Fabricius ad Sexti Philosophi Hypotyp. HI. 24. p. 179; Cultissime Fragm. Pythagor. p. 7 1 3. cd. Gal. Murruye’rou 32 ra); yon’œç xaram’o’üæmrsç acon-Éden: , v and dans mina-rag Sons? hm , iv 197; rhum: 1200109111. WESS. 1.8. min-m 15v Symô’v r6 rabattu) Laurentiua Ve pacoti- lnu omnibus pernicissimum, quasi urmàîv legisset, quae H. Stephani coniecturn. In Arch. et Vind,, quibus simillimaa achedas Vaud versavit, nihil eiusmodi. Eustathius in Iliad; pag. 56 , 3o. [p. 27 , 45. cd. Bilan] 78 s’v 107; mâî’ç faxdraroy. et pag. 559, 41. [pag. 257 , 15.] et; t’y faim 14mm: quae posteriora Herodoteis proxima mut. In en Episcopus er- .rat, quodequorum victimas ex Herodoiô Perd: contri- buat. Vera res est; citra tamen Nostri testimonium. B. urisàonium consule Regn. Pers. Il. 5. p. 539. WESS.

314

ADNOTATIONES AD HERODOTI LIBRUM SECUNDUM.

Ad CAP. Il. Lin. l. 19h un! î i’œuuu’nxov (Mm puma...) Suum Scriptor recepit. Sic 1V. 147. suiv 9H. fan bâti ëu Amsainovoç, et c. l 67. 192v 32 fi doras-rabat nîv "pu- m’y. Medicei i’xuun’flxoc [quad imprudenter mœpethmm] Herodoœae facili mi et yMOupo’rm-a pugnare, optime D’ Ouil- lins monuît ad Chariton. I. 4. p. 52. [p. 22 1. cd. Lîps.] Nam quae P. Horreus utraunque in partem disputât. nimis docte et nrœssita Sunt,0bs.Herod. c. 2 1. fanpu’nxn superfine libro c. 105. vidimus: hoc veto 1’WHAI);1’IxOÇ, f’anmîrcxoç. muniras; in membranis est. Par apud alios discrepantia. [Vide nostram Var. Loch] Mihi dubium nullum est, quin constitntum quid in ca nomine scriptar hahuerit. Inclino in i’uum’nxoç. WESS. 8. 1114510: 3:59 nenni) Polka: U. 8. vso’yova reperisse videtur: ahana 3’ euh-off 13 tuf ’Hpoâirçu no’yovov. 93W au), «En ’Iomua’v. Ubi doctissimus Heringa Obs. c. 5. hoc ex loco nmôv- refingît; contra ca Cl. Piersonus Verîs. Il. 8. p. 234. myo’vç vindicem dat Euripid. Cycl. vs. 205. et Ion. vs. mon. Hactenus bene: quad insuper addit, scriptum hic fuisse olim annèle: Mo noyai, non adducor, ut credam. Certe pmeter statuentis arbitrium non exputo caussam. Chantant et Codd. omnes. [in m-ym’ consentienœs.] 4.8.710- cum recepît, quem Horreus in laboriasis ad huius libri principium disputationihus illi deferebat. VVES’S. 1 1. ".an du!» - - - ouah Hum) Mediceus cum sequace 2131:. aberravit. Nihil verius Aldino , un schednrum patro- cinia proœcto: tacca de cespitante verborum ordine. Schol. Apollon. Bh. IV. 262. hac ipsa in te, mutina-a: m1360: m;- Èàv euh-cf; Ochlou. Ostendit prneterea 16m ouah, quad

ADNOTAT. AD HERODOT. 11. 2e .216 etsi Portas ’Iovmôçmù maman verso aspero in tenuem spi- ritum , putaverit dictum , pracfera Hum, ut consuetudo fert. Habet Persen ’EMu’âœ 30.130"! une: IX. 16. WESS. l5. Eauynïstv selon char «Ninum à?) C0501" bah situent y: 91mg; in omnia alia, ac vir Celeb., ire. ’Aym’m et brayo- 71m, nemine obloquente, sunt Ionica. Et negabimus un; scriptori, hoc genus sectato? HÀsiCdeuç nexus orationis, ut errantis amanuensis peccatum, convellit, nec ferunt mssti. In Tutu, Chil. 1V. 796. banc historien: explicante, male lcgitur . QnAoÉç’hv «pot-geishas: bains fait flatteur dederat ipse ni; Mg, capras. WESS. 1.7. si; 7029 Mn; né»; etc.) Postquam enim isto. postor fe- carat par biennium. Perperam posita distinctio Herodoteam obscumverat loquendi formam. [scil. post MJ»: comma interpositum eraL] Lib. I. c. 1 13. ai; 39 1911» finies et; rau- Ëûp imaudnp 1761210: triduo post infantem apositum. 1H. 56. 5; am nmpu’unæs’flh’vsmv infects æohoçadows 221mm 1X; 58. 11241914. ai sa: aimantation-a à?» burineur Jan-d. Apud alios etiam hic illic similia prestant: ’I’hucydides 111.29. iulpm [MIMI-ra: du" ri Mtrvhim iœMxquz 571’103, 31-: etc. Demosthenes contr. Mid. p. 54 1. 150. et p. 55a. 42. [ed.Lamb.] influa in. «and s’mânmïîn rash-mg. Imitantur et hoc Atticistae. VALC K. - Quod in Var. Lect. de scriptum vocabuli 3d"; monui, id sic positum oportuernt: ,,In F. Suri; a. pr. m. dein adiectus alius accentus super a.n S. . ,20. and; mon.) Adsentior Gronovio. Opus,certe non fuel-ut, ut ex barbera vocabulo eruditae rime materies gigueœtur. Hippona: in Strabon. V11. p. 524. [p. 340. cd. 018.] Kwpt’m Bine; (Debout: un! ’Amûowlm rugir. Plura Ci. Albert. in Huych. et P. Horreus Obs. Herod. c. 31. WESS. -- Adde omnino Poilue. V. 88. et quae, ibi notarunt Inter-

28. «pstfiurfpw; du; Maïs-61!) Supra c. a. a? 7min" n5- preteg,flu civûpüwm: et (mira; «portem- S, ytvMau . . infirôv. . Quae mihi suadere videntur, scholion haec occupasse, et en tribus Codd. pmestove "dru: - - iuwôv. Suidam in chrs’m simili quid ofl’erre, Gale." vere adscripsit. De structura securas nos esse Aclian. Anim. VIH. 12. iubet: si «fini me («Un abandonna. Maneth 1. 3.29. 891Mo» nuiront naît"

.216 ADNOTATIONES Man-s’en; si; :2131" «imbu quae ipso iterat 1V. 404. A110 hoc de genere Georg. Hawartus, Ch ronol. c. 241. in quis baud pouce üægooâtdvum, optime I. Parizonio, quo me olim do- - ctore usum gratus testifichr, dooenœ in Dinar. deAugust. . Orb. Descript. Ç. 21. et meliora in medium collocante. Mox [c. 5. l. 1.] r98 reseeui. WESS. t i ’ CAP. Il]. 1 l. Aiyurriuv du: Àoytnirærol) Disputari I utramque hîc in partem possunt multa; quo ego Lahore psupersedebo. Laudo et amplector Gronovii [Anouk-æ pro- bantis] iudicium. AoytueiraronNostro homratissimi plerumque scraper sont et dicuntur, sive Samnairœroz, uti et msstis III. 127. patefiet. Qui quidem titulus Heliopolita- nis cur tandem erit praecipuus P Immo Vera ceteris soum- tia. et audition prions criant. Nie. Damascenus in Eusebîi Pr. EVang. 1X. 1 6. une? «wifi Aîywr-n’m reïç loyawraérmç. Plura olim constipavi in Diodori Il. 4. Nunc adstruo hoc mon; Mort . ex Dial. cum Tryph. p. 168. Ed. Thirlb. flplfs’MVî- du oov "in; (immunisa rît uœQSt’œç dnâiv, si; si A6701 un? son? 3m? minon "du"! 15v M’ywv dEwû’w. Corrigit vir doctus ai «po- on... ego m’y»; roi? 3:95, et sacras prophetas intelligo

CAP. [7: 4. in 15v cierge») Bene Medic. Quod (l. 6.] vnddîtu-rWESS. 31è 291m: grau, id doctos - exercuit’ * viras, Leonem; Ælatium Mens. Temp. cap. xv. p. 188. et Alph. Caranzam, Leoni consentaneum , Diatrib. c. 5. Decernit uterque, aliam innui intercalattionem , ne 1. 52. neque sibi in’ Graecorum anni! forma bene consentire Scriptorem. Ve- t rius D. Petavius’Auetar. Doct.Temp. lib. 1V. 3. Soi 791’162: 3’750; incante arma tertio interpretatur. Proinde alternis fie- -bat, uti Musa prima significavit, intercalatio; quae et H. - Dodwelli opinio Diss. 1. de Cyclis p. 5o. WESS. - Conf. ad8. 3705701»; I. 52, - - - «in: 11.simien) H88 notata. iæœymëvuç. sive interh.S. - I colores quinqua si... , non habuit insuper Diodor. I. 5o. si- , cuti nec alii , quorum in Aegyptiorum anno occupante cura fuit; in quibus exœllit sollertissima Nie. Amanii open , Diss. de Mensib. Aegypt. c. 4. WES S. il l 16. BMWÛa’m 32 WQÔTW Aiyaiarrou etc.) Non erat ad sententiam valde neeessaria Aîyu’ærov mentia , nec placuit eain bine amoliri ab haec Diodori I. 45. lutai "à; 92m); 199511:12ng

"’11 pour: Boa-mûron rif; Aiydvrroo Main In regis nominis, qui primas ex hominibus, ut’ea in ragione perhibebant, principem egit, [scribentium insignis discrepantin est. M1711: magna numero codices malunt, neque aliter suo in libro invenit Eusebius Chron. p. 14. Nostrum nominatim testem vocans. Maine; Boa-Mm; mEminit Plut. laid. et Osîr. c. 8. ubi nonnulla Sam. Sqire. In Catalogo Eroto- sthenis apud Syncellum Mime; GMBœÏoç, J s’ennuient: mimes, ubi Min; et (daine; ex indole veteris Coptieae dialecti docte çarrexit P. Ern. Iablonskius adnotat. ad Catalog. istum in T. H. Chronol. Vignolii p. 756. Quure hoc amplexus ’sum, sieuti et [L 19.] Molçioç. Vide c. 13. et Diodor. I. 51. et Solmos. de Ann. Climact. p. 567. WESS. I CÂP. V. 4. 359w 1’05 70706M017) Hoc, sive Hecotoei, sive Herodoti dictum, adprime multis placuit: probata et opinio est de recente inferioris- Aegypti origine ex con- tinuis Nili incrementis. nnonxwroç epropterea Diodoro 1. 54. III. 3. a quo Aristoteles Meteorol. I. 14. non deflectit. Quae quidem opinatio, adea olim recepta, ex earum est numero’, quae post accuratum examen laudantur ah his, culpantur ab illis. Diligentissimus Show Observ. Geo- graph. Syriae et Aegypti p. 185. Herodoti patronicium profitetur, Niloque vindicate illum regionis, cui Delta nomen est, tractum. Alia Cl. Freretus et egregie lerudita contra priscam istam suspicionem Conment. Acad. In- script. T. XVI. p. 555. et XVIII. p. 188. quae, quin consensum auferant, nihil admodum inpedit. Lege etiam S. Bochorti Phal. 1V. 25. p. 261. WESS. - Ine dubio Wesselingius reliquit, Herodoto-ne au Hecotoeo tribuendum illud dictum sit, inferiorem Aegyptum N illi danum esse. Nempe ad utrumque horum Scriptorum idem dictum retulit Arrionus, de Exped. Alex. V. 6. sed ita, ut dubita- verit ipse, sit-ne prisci Hecataei Milesii id opus, ubi idem dictum, sicut apud Herodoturn legebatur. Quem locum producens Creuzerus (in Antiquiss. Historicor. Graec. Frag- mentis, p. 29.) existimat, ex ipse Nostri narratione perquam probabile fieri, de re certe, de qua hic agitur, Heeataeum Milesium iam ante Herodotum in eadem fuisse sententia: quum praesertim et-Porphyfius apud Eusebiuni diem, multa ’ex Hecotaeo ad verbum transseripsisse Herov v

218 .ADNOTATIONES datura. Sed id quidem utcumque sit, (de quo conf. Val. chenar. ad Nostrum, cap. 77, 15. huius libri) Strabo certe constante! dictum illud ad unum Herodotum auctorem œfert, X11. 560. n. XV. 691. a. aliisque lacis in Var. Lect. citatis. Denique illud certum est: etiamsi ab aliis quoque relatam hanc sententiam audivit legitve Herodotus, suum tamen ille iudicium secutus eamdem rationibus hic adpositis confirmnvit. Et, recte iudicasse admirabi. lem nostrum Scriptorem, extra dubitationem posuisse videtur Andreossi , Vir multis nominihus illustris, in Description de l’Egypte publiée par ordre de S. M. etc. Etat moderne, Memoires T. ,1. p. 272 seq. merita laudatus ab Hea- rene, in Idem aber die Politik etc. der alten W dt , T. Il. p. 541 seq. Eamdem sententiam confirmat Geofl’roy de Saint- .Hilaire in eodem splendido opere, Description de l’EgjptÇ etc. Histoire Naturelle, T. I. p. 1 seq. Quae in contrai-iam paru-:111 disputata sunt, summatim ea exposait Lorcher in Notis ad h. l. T. Il. p. 159 seqq. S. ’ CAP. VI. 4. m’ai roa’iHMvâivn’rsw xo’Àæw) Verum erit Ileânn’rw. Oppido nomen IINvÛim. quod lacui Marco- tico, cui vicinum erat, nomen limant... (ledit. Sofia: M1. 0mn un’Mrov vocut, Periplî p. 106. ubi Vassius et Holstenias, ad Ethnicogmphi Inn?!" videndi. Max U. 5.] in possessionem, unde deiecerat Medicei auctoritas, 121’151 rediit. Scri- ptor ita voloit, 1mm III. 5. "in: EsçBaw’âoç n’avais, æaç’ 11v cd Kazan in; "in: 2’; Silos-eau. Et hac quidem in delen- sione P. Horreo adsensum non nego Obs. Herod.. c. 42. Quae vero Noster eodem loco adiungit, Acgypti initia cum Serbonide palude ex Syrie. properantibus fuisse, liquido ca adfirmant, quae hic succedunt, et Gronovii-explicationem. WESS. [ 10 seq. qui»; Yaourts; - - - 35mm: croisas) Schoenum No- ster facit sexaginta stadiorum. conf. 9 , 2 seq. At, non eam- dom in diversis Aegypti partibus, sed diversissimam ba- bitam esse schoeni mensuram, tradidit Artemidorus apud Strob. XVII. p. 804. fuisse enim Schoenas alibi xstadiorum 4o , alibi 5o, alibi 60, denique alibi etiam r20 sta- 12. mais»: Ëone’wot nazi reis-fluai) De discrepante in hac diorum.Aegypti mensura stadiorum apudS.] Diodorum 4 et Strabon!»

AD HERODOT. 11. s. 7. 219 mimera v-ir magnus in Strabon. XVII. -p. 1 155. [Carmin ad pl. 786. suae ed.] De Parasonga, similia V. 55. et Aga- thias Schol. Il. p. 45.11. ex Nostro. Aliarum dissensum non .praeteriit Strabo XI. p. 788. A. [p. 518. med.] sicuti nec fui vinons 75; moirai: Minos in diversis Aegypti locis XVII. p. 1 156. a. [p. 805 extr. et seq.] WESS. - De stodiimen- son quo usus est Herodotus, praeter Gosselini uberrimam commentationem de stadiis veterum Graeeorum , quae ïomo primo gallicae versionis Strobonis cpntinetur, consuli. passant Domine et de la Noue, in Comment. Acad. Reg. lnscr. T. XXXV. p. 574 seq. et T. XXXyI. p. 86 seqq. Denique du Bois-Aymé in Commentat. de prisois limiti- bus Maris Rubri , in Description de l’Egypte etc. Etot moderne, Mémoires, T. I. p. 188 seq. S. CAP. VIL 5. i5 ’Aûnvoi’av) Quod aliquoties sucio- ritate libri Medicei posoit Gronavius, hic etiam debuerat if ’Aânvim, Athenis, vulgari: nimis ille frequenter vocem perperam scriptam reliquit , nimirum hic vs. 49., p. 42,16. p. 575, 24. 581, 24. 405. 49. 409, 21. 490, 55. 497, 49. 498, 45. 51 1, 1 1. 549, 15. [1. 98. VI. 127.Vll. 6. et 62. et 90. V111. 100. et 118. et 120. IX. 7, 6. et IX. 106.] quibus in lacis similiter’Aâm’wy scribendum. 058m Ioniœ ilectitur in GaBE’av, quad pro aussi... pani debuerat p. 91 , 55, 57. p. 109,46. [IL 9, 8 seq. Il. 5h] Recte seribitur aimi (1911313111 123v Aimant p. 279, 55. p. 110, m. [IV. 181. Il. 55.] Huius generis Ionica cum toties in his recte scripta recurrant, cur isto tandem depravata relinquerentur? VALCIbid. ië ’Ahn’m) K. Sic decuit, ’ . et statim. Scripsi quoque nieras, [L 6.] quorsum et Mediceus, leviter aberrons, ducit. Non ignora , nia-cm saepius nobilem urbem pingi; propius tamen ad vocabuli originem illud est. Aram x11. deorum Athenis habet VI. 108. fuitque in faro, ab Hip- pia, Pisistrati filio, olim dedicata apud Thuçydidem V I. 54. Nain , quad eam in via, qua Athenis Pisas ibatur, et xv. quidem stadiis ab urbe, ex Herodoto locat Borbejracius Histor. quder. Part. I. p. 72. id festinanti excidisse opinar. WES S. I 8. 76v op’îiiv ravi-terri tu; in; etc.) Legebat scholiastes ri 141i niaisez: adscripsit enim niaisas, invasion, quod imô’;

.1. ADNOTATIONES 4 in; si cum Ainsi-bio farmaveris, cessabunt Corinthi [c.-é. ’gor. Dial. ion. 1 15. ubi vide quae Koenius notaviL] et aliorum ineptiae. Hic vero me properanœm paulisper .moratur 1131 11138131 scriptio. Toties totiesque ri; 63°13’ men- : tio recurrit, species Ionieabic et Il]. 126.»in sedee mansit. ’Homerus Odyss. Ip’.;196. in"; Osir’ aiguæaM" inuivu: une," "ubi vide Eustath. [p. 615. cd. Bas. p. 181 5. cd. Rom. Conf. eamdem ad ’11. si. p. 18,10.] et Etymolog. p. 615. Mal: ’nunc illis precarer, qui tantum sibi iuris in mutands scriptoris dialecto sumserunt? At quid proficies? matou?" au 3111099111 praeoptes, in libero arbitratu est. ïPasteriori sese addixit P. Horreus, Obs. Herod. c. 55. WESS. - ’Quod si ab Herodoti manu est scriptum 9133151, licuerat ’ergo Nostro (sicuti saepius observavi) in eisdem verbis mode ionicis uti formis, modo communibus. Sin ab aliis invecta ista scriptum est; non vana fuerit suspicio quam passim significavi , praeter ius et fus subinde a non’nullis (et maxime quidem a Veneto Editore) obtru- -sas esse Nostro ioniens formas, ubi oommunibus ipse usus crut. Ad rem quad spectat, de qua hic agitur, non est nastri instituti varias excutere virorum doctorum sen- ’sentias. Videndus Darwille a Larchero ad 11.1. citatus, ip- seque Larcher in Notis ad h. l. et in Indice geographico, . voc. Hetiopolis , auctoresque quos ibi laudavit. Darwiltii ac- cusationem, confudisse h. l. Herodotum minora stadia, quibus constanter in Aegypti historia utitur, cum Olym- picis stadiis, repetiit Cahircnsîs Aeademieus Du Bois-Aymé loco11. si; 11.1;paullo 11m1) Inmigravit ante in lacumcitato. suum de, S.Mediceo . odiosum. Non nego, citra damnum abesse potuisse: pat vincit Codicum imperium. Potuerat etiam in his, si; irai 15111911314111 - - 111211, brevi secuturis, [CAR VIH. L. 8.] edesiderari: et Reiskius inductum. voluit. Verum saepe Iocum tenet, quem sine detrimento relinquere poterat. -[ Confer ad 1. 58, 7. notata.] Vide T. Hemsterh. in Lu- ciani Dial. Mort. X11. 1. [P] et Horreum Obs. Herod. c. 45. Porro i1 147 nul 1.10m [cap. 8.1. 5.1 similem ob caussam

CAP. V111. [6 seqq. jouira a?» 1.177111 etc.) Hoc loco, mocavi.ubi sunt lapicidinae, desinens WESS. mons,scil. non amplius , l in

AD HERODOT. 11.7.8. 221. direction a septemtrione ad meridiem pergens, flafla? in «un quam dixi parum; scilîcet versus Rubrum mare, (ut l. 4. dixiç) ibique continuer oursum tendit , secundum mare v illud (adeoque orientem versus, saltem versus orienteur. acativpm) pergens usque ad regionem thuriferàm. S.] 1 1. T6 3E «çà; A1134"; etc.) Verîus erit ri 3E me; A. Pen- dent enim en superioribus q? un. 7&9 ri; 19:23:31; a. A. cuius quidem coniecturae snasore utor Cl. Pauw. [At 18 3è (nemQ pe nard 73) idem valet ac 15 3&2] Quae vero consequuntur [L 1 2)] de sana monte, in que Pyramides, turbata vehemen- l fier ex Mediç. sunt. Probare possum flaulufiulo xarsùuns’vov, uti’ ’ jumelât,» mambo: orang? Odyss. 5’. 136. quamquam nummu- m’vov ex 1Mo» non minus bonum. In Philostrati Hernie. c. 2.’ p. 695. Inpitereihmëvoç x6799, qui mm»; Gregor. Nazianz. Sfelit. I. p. 7?. Ed. Montac. enfin? sîAnm’m mati - - Gomb- 7m Nicand. Theriac. 754. Possum etiam, si qui mmeu’. m maluerit, uti P. Hofreus Obs. Herod. c. 44. pati. At aegre exilii poenam fera , quam riraMME’vov Medicei decreto sustinuit: facit enim orationem intricatiorem, et scriptorem sibi contrarium; hoc enim de monte c. .12. au) 1&4ro Mkoov Aîyu’wrov 5’90; 191710 73 üzëg Ménowç 394w. Sabulo itaque ohsitus non fuit mons Ambîae praetentus et in Erythraeum mare tendens, cuius contrarium Medicei auctoritas vira doctissimo extorsit. Quae quidem discor- dîa desinet, ubi ex Codicum consensu mima? non-u)» ,’ remnm’vov 18v naïf. rço’mv mirai? ’AçaBz’av x. A. redierît. In- nuuni enim, montem hune porrectum in meridiem versus fuisse , quod de Arabie monte paullo superius depu- suerat. WESS. - Non VCPO rsràcnm’vov, ut Wess. cum aliis, sed rerune’vov, simplici ,u. litera, ut par crut, editum me vomisse professus sum in Var. Lect. sed invitus video aliter visum esse typothetae nostro. S. 16, 06ml" aux). du xœeiov) Hoc postulabat sermonis series, et edunt membranae: venerat etiam in coniectumm Reiskii. Quae statim memorantur, de Aegypto in ar- ctum spatio navigationis 1v. dîerum constricta, deinde vero laxiore, non placent Aristidi T. Il. p. 345. esse enim contra veri fidem; sese experiundo conperisse, in angustias tum magis et magia cogi : cui fera consentit B. Mail- let Descript. Aegypti p. 44. WESS. - Rebentiorum Iti-

l m ADNOTATIÔINES nemiorum testimonio firmarî Herodoti rationem adnotavit Luther, provocnns ad, tubulnm geographicam in Nordem’ Itineribus, et ad Savary Epist. l. de Aegypto, p. 5. S. a CAP. IX. [1 seqq. En) nivéaux info: impiwv etc. Vide ne iuste miner sît novenarius numerus. Quai si enim stadia ,sunt 1,860, adverse flumine naviganti quotidîe 546 stadia fuerint conficienda: quad, quamvis exiguam sta- " tuas stadii mensurum, nîmium Videtur; quum pmesertim adoerso fluznîne, ut c. 96. tradit Noster, non aliter, nisi novi func secundum ripam tracta , navigue potuerint. S.] 8. m’xç1 6113i mv)ÀBelle Remig. schedae. Cl. Gromwius attigit haec ad Arrian.’-Avx8. III. 5. p. 109., ex Medic. idem asserëns Herodoto. Cur illam rem hic tacitam habuerit, non exputo. Libro III. 26. mute minus (9118153 ex en cadi- ce, ubi (9.6.9... legebatur rectissime, reposuit. W ESS. - Conf. Valck. ad cap. 7 , 5. Ad rem quod spectat, quum a mari asque Thebas nunc stadia ponit 6120, baud utîïque ,congruit haec summn cum ante positis. Nam a. mari asque Helîopolin (cap. 7.) posuerat 1500 stadia; iam ab Helioo poli Thebas 4860: undc conficitur stadiorum summa a mari usque T hebas 6560. S. C14 P. X. 4 seqq. s’Œxivsro’ ne: - - 1:47.70; Sumac’nnç) E314 pressit Plinius Hist. N. Il. 85. Herodoto quidem si credimus, mare fuit supra Memphim osque ad Aethiopum montes; item- q’ue a, plam’s Arabiae. Mare et circa Ilium et tata Teuthm- nia, quoque campos intuleril: Maeander. l’aria illis ex Nostro et Nearcho Strabo X111. p. 1015. [p. 691. cd. Cas.] et Arria- nus ’Aqu. V. 6. p. 205., Herodoti non oblitus. Max [L 7.] Thuqydidis exemple tueri se aîç potuit, a5; maçôv hercha: sixain: lib. 1V. 56. WES S. - Amant autem loues âne pro (5;. De ce ipsa conf. supra ad c. 5 , 4. notata. S. 9. NefMu , s’o’vraç 7re vrac-10’111 o v) Notissimus septem ge- minus Nilus ex Virgilio, Ëwrm’floçoçnDionysl-o l’erieg. 264., 752.6770110; sive , ut in schuliis, archée-roua; Nicandro Theriac. 175. l’x-aetulit ex Med. 71910101611011 titulum Gronov. motus (opinor) verbis c. 17., ubi îâaysve’œ 01-61mm Nili quinque; duo quae septenarium numerum explent, manu fileta, huard. Eustath. optime, 111.6Mo; 32’ a: vroÉa-ranov si»... 7.1751 13v Nsî’Mv, 31171137; non-oz rai Œvrzuoè WO’MDGTŒ, «Î; 3:10 rivât 55mm?» à’vrmv. ad Dionys. vs. 226. Ad quae hominum open:

AD- HERODO-T. II. 9-11. 223 eEossa ostia cum non attendentur, convoloit de àepœm amnis ostiîs longe didita, et tot scriptis Codd. recepta, fuma , quae utique firmior foret, m0110 septemfluvii Esaiae x1. 15. Nilum eiusque rivos declararent. Tu magniTheo- logi, Camp. Vitringtu, conmentarium consule et de Nili ostiis observata; tum B. Maillet Descript. Aegypti pag.-4g. Mox [L 12.] maze... bene Grorwv. YVESS. 15. 115v ’Eyan’âuv via-av etc.) Haec et sequentia videntur obvemata Thuçydidi Il. 102. sin-i 15! miam ai ireiçuvrau’ fiai; 33 au) «du; «in iv mm? nm div 9590,14: 701779 mûrir: ubi viri Docti non meminerunt huius loci. VALCK. --- Conf. quae ad l1. l. ex Pausan. VlII. 24. p. 647. et ex Woodii libro de lngenio et scriptis Homeri p. 7. Larcherus adama-

CAP. XI. 2. ivëxwv in 1’27; 159110917; etc.) Ex caniectura G. Rapheliuc in priorem Petri c. 2, 6. inlay, sed minime fideli. Supra I. 195.5757411 3è ë; d’un ara-anar in vit.705 Exiçbçürsœ. et Il. 158. in’xu 3èS. 5’; niv ’Egvflçfiv Safran.l Aristide: T. II. pag. 55! . cd. Iebb., 11’; tu); nef finît: 14mn); l i cl x51 sahara-a, i zani-m: Kazwriz. Quae quidem effi- ciunt, ut post pauca [1. 1 1.] En. ri; Bop. 910.. xo’Mrov En’xov- ru paene ex Remig. admittam. Reoepi sine haesitatione [1. 6.] 1’; un! sa..." 9115.. Arch. monenœ, ut c. 9. et saepe. WESS. I [6. 5,145901: oivamuoïîvrm rzvatpot’xovra etc.) Super hoc loco disputantem audire iuvabit doctum Academicum Cahiren- sein Le Pare, in Déscription. de l’Egypte publiée par ordre l etc. Etat moderne, T. I. p. 102. et quem is ibi laudat Gos- selin, in Recherches sur la Navigation des Anciens, T. II. p. 165. S.] 8. 5min 8’ à miré; and Juana-1;) De aqunrum isto in sînu fluxu et refluxu non dubia est res. Neque ignota calomnia vctus in Mose1n et Iudaeos, Arabicum sinum transgres- aos. Scholiastes in Ptolemaei Tetrabibl. pag. 85. ohmaînâoç 7029 ynonémç (payai; mains! ê 115v 30:13:21va "Il-096’111; Mainç. Docœ et animose pro divino ludneorum legislatote 1’1ng- liuc, Chronol. lib. III. 1. p. 665. etc. WES S. --- De inso- lite promus et prodigioso maris illius refluxu, cuius ex primo aevo memoria apud accolas duravit , vide Dindon Sic. HI. 4oextr. et quae ibi PVesseling. adnotavit. S.

nt .4ADNOTATIiO-NES’ 1 1 . in ri; me» in ç Sanitaire) Bene .4311. postulante diale- o. Sensit et Reiskius. Confer Il. 158. 159. IV.137. 42. ta vero mare mediterraneum, et quae illi iunguntur, nua- cupat. Noria 995MHz est Erythraeum, cuius pars Ambiant sinus. WESS. - 6.9.1.; cum Asie. agnoscit etiam noster. F. pro quo ante Wess. 8991i»; hic legebatur; quad in Var.

La».15. m5331! adnotarc un similem navrai-çneglexeram. «honni; rani; 1415x014) S. l p [Praeclara Medic. et A111. scriptum , iure merito a vira Ces, leb. instaurata et defensa. Memini Diodoro III. 44. simile auxilium ferre et aliorum exemplis stabilire; quibus hoc Aeschyli adstruo, Choëphor. 449. 81’ 131m navré-pour: 1417M, ilexç) ogive.» Baie-s: , cothurne incedens, neque alienum ta-

18 et seqq. zain-051m d’y ami y: à»; E1 r5 marmonna. etc.) Ad- men.haereo ad banc disputationem, WESS. neque me expedio. p Arqh. ohm [pro s? 1,141 1. 20. ubi in nostra Var. Lect. perperam aine: posait typothetha.] non multum iuvat, nec Reiskii opera in Miscell. Lips. vol. VlI. pag. 629. Adscriham Cl. Pauw coniecturam , ut arbitrandi sit facultas. Fers, in. quit, ana, littera detracta, et distinction [cuiter mutata, optime locus emendabilur : Ëyai uëv 7029 - - - zinc-051m d’y sont: 75’ a? s’y Tl; arçoœmmuuus’vqa - - 017x div murât!» aboter x. A. Opinorv intra x. annorum millia alicubi aggeratum esse : au sinus lange hoc Arabica maior non posset oppleri intra illud temporis spatium, quad ante nativitatem meam a rerum primordiis çflIu- zit P Haec ille. WES S. 20. «un... 1? ëuè ysvs’a-âau) Formularum Herodoti non. incuriosus baud sane memini, sic alibi loquutum historicum: quod si Codicihus ista vetustis abessent, tum certe iudicarem aliunde invecta, ad ista scilicet explicanda, il: 11; «çaœvmrmmus’vp x9419. ITota fartasse periodus sic primi« tus scripta prodiierat: 5’943 Min-o: bureau! y; au) nuçiwv êvrëç Zuaiîvou d’1” sium: 75 à»; s’y 1’97 arçouvœwmwus’vg 7596111..) afin in zoo-55131. 1:05.710; ml «ont; Méêhiv in torii-ou dard TW’OZlfoU ra aro- Tcmoï 340110510; 597017111917; In his solemne illud fixa.) vel Herodati in... y: Si non cadet in dubitationem quin genuinum sit, suumque indat interrogationi vigorem. VALCK. - Cur suspecta baberemus illa val-ba argin- py - - y05001111, non satis equidem caussae vidi. Si Ë nov de-

AD HERODOT.II.T11-13. 225” disset vel unus liber, lubens accepturus era’m. Interini au; 7s 813, eodem notione atque araiç 75 31?, ferendum putavi. nui 7:35 legendum censet Benedietus in Actis Semin. philol. Lips. Vol. Il. P. 11. pag. 285. Caeterum 1166m in t radeau, non cum Paviq apud PVess. intelligendus sinus hoc Arabica maior; sed hoc Aegyptio, ut recte Larcherus accepit; nempe maior hoc, quem Herodotus existimat olim cum regionem occupasse, quae nunc Aegyptus est. 5. CAP. X11. [ 5. ri; ixom’vn; 757;) In Lat. vers. perpe- rnm, positum regionem nitrique adiacentem, ubi utrimque l 4. ’myxdxmi TE amans...) R68 vera est, fuitatestimonio scripseram.Plut. Isid. et Osir. c. 4o. p. 102., sed aliunde v deriVanda. ’ Altissimos Europae, Asiae atque Americae montium ver- ticcs varia conchyliarumlgenera insederunt; quae unde adveuisse putes, si generalem inundationem, qualis Noa- ahi tempore, recuses. Non nescia, inter philosophas’nec- dum super illo negotio convenisse; neque id demirar. Quae enim inter eos in tannto dissentiendi et disputandi pruritu concordia? Adi S. Bochartum Phal. 1V. 24. et Fre- retum Conment. Acad. Inscript. T. XV. p. 542. ’VVES S. - Nastra quidem aetate consentiunt fare eruditissimi quique viri , passe debereque conchylia marina in montium nié Irecrilzus reperiunda, salvà fide Mosaieae n11 rrationis, ex aevo ’ derivari Naachica inundatiane longe superiori. S. 7. «si; 33, r5 751.597, des etc.) labarabant haec? mala punctione: æfolç 8E, praeterea, sicuti ad I. 1 56. adscriptum ’ est. Pendet scrmo ex iâdv. cui superîus suus locus. Vidit hoc Heiskius, bravi post [1. 9.] et; mîv eorrigens. WESS. -- Beiskii coniectumm veterum codicum auctoritate vi- dimusCAP. X111. firmatam. 4. pipâmes Ai’7v7rrov) Medie.5. ’ex Ionum .consuetudine. Abydenus in Eusebii Pr. Euang. IX. 41. mi- m; birman, fait; nivoi’yovriç château 16 «531w. tScripsi etiam timxo’rm , quemadmodum Il. 145. Homeri riva-roi, oïdium; nunc non attingo. Mire placet Gronoviana huius loci explanatio. W E53. - Scilicet et M9191 et rerzuMuo’rz e sua and. restituit Cran. cui fere et nostri adsentiuntur libri. S. [6. 117v 3E .1. mi in” êuaaîîzu etc. Quum hadieque cadeau Herodot. T. V. -

256 wADNOTATIONES fere obtineat ratio, monuit Rich. Pococke (Descript. of the fiat, Vol. I. pag. 25 1.) citatus a Larchero, opinione videri bactenus falsum esse Herodotum, quad sua aetate tante maïori incnemento Nili ad irrigandam Aegyptum opus fuisse quam Moeridis regis aetate: acta enim illas albites, quos (1. 5.) ei dixerant sacerdotes, intelligi debuisse de ineremento supra consuetam par se fluvii altitudinem; adeoque non differrc illam mensuram ab hac x71. cubitoo rum, quae intelligenda de fluvii altitudine ab imo inde alveo. Caeterum cum Nostro conf. Strab. XVII. 788. cd. Cas. et Plin. lib. V. cap. 1x. sect. 1o. S.] 1 1. aurai M’yov 371813011”,- 5114;) Dum quis isto nabis prof habiliter interpretetur, suspieabor equidem ex interpre- tamentis nata, quae quis olim vicinis adposuerit. Cerle nihil impedit hoc in loco nacrai Ao’yav per and 73 3mm interpretari, et in; 511m, si; 01175110111. Mea saltem opinionc nihil distarCnt moi 10’701; 12181397 i; 34mg: et nacrai ni 3mm imbibai i; «55110111. Cap. seq. l4. si c0: E’ÛEÀsio’fl ( sic legerim.) -- - si mais): si 512901 M010"); - - and A6701! 1’03 «œçpmulvw 9593m; i; 511.0; miam-00:1. VALC K. ’ Ibid. aussi 110’70v imbibai Ë; 511.09 au) 18 5min 0310313071; ab’Enriv) lnvenit et hic manifestam runroÀWt’uv Cl. Reiskius, sciolorum opera natam, Miscell. Lips. Vol. VU. pag. 62 9. Putares quodammodo adstipulari scbedas A311. in quis thiatus, sed ex scribae accorde negligentia: eadem verborum imâiâoî’et 05703130? terminatio hominis oculus, ut in media utriusqueposita omitteret, praestrinxit. Herodoti dictiones bene constant: i; ide; altitudinem soli , à; «1’15"- au eiusdem incrementum, quo latins in vieinum mare protenditur , declarant. Ceterum xv1. aut xv. cubitos amnem adscendisse et arva inundasse olim , argumenta est Nili figura xv1. liberis ciron. 1udentibus , per quos totidem ("la bita summi incrementi augenlis se amnis intelliguntur in Pli- nii H. Nui. XXXVI. 7. ubi Harduinus ; cui iungendus Shaw Obs. GCOgr. Syr. et Aegypti cap. 5. p. 181. quantum aquis seriore tempore terra en inereverit, ex Arabibus docens. WESS. - Non rawaAoyi’a, quam dicunt, me turbaverat. Non pareum me verborum, nec mpetitas in eamdem sententiam bien; aspernari Nostrum, satis constat. Sed de Herba 13708150? dubitaveram , etiamque nunc duhiw, idem-

m HERODOT.II.13. 227 ne ac 311Mo? signifiante possit. Illud video, 2’; «32mn pesse eamdem in sententiam atque s’ç 544; accipi: iugctà max utràque voce i; 511m; u-JÈoÉvsa-âau dicit Noster c. 14, 6. Schu- ferus quid spectarit, ex coniectura sic edens, mû Mû 73 gluwv «’7034307 Ë; 011.2127104? nœrrxxhv’fovroç 70:7 767114017, profiteor me baud liquida percepisse. Ad verbum id fuerit, neque Lantumdem reddit adaugendum inundans flumen; qùod ad eam Videtur interpretationem accedere, quam reliqnae versioni in parenthesi interieci. Sed quacro, quisnam red- ditflnam nominativus, i 741.59" «au, qui praecedit, ad. verbum chaman ista notione acceptum, referri vin: potest. Commodum foret, and p.7) J 9:8; 18 Juoî’av nia-98:30? etc. si mode vestigium aliquod scripturae huiusmodi val in une libro superesset. S. 21. 58mn; 01332M131 (2’709: abroorrçoæfi) Vaud. giflançooàv in versione neglexernt, sententia loci contentas. A Granovio venit, quibus nulla. sit aversio aquae. Praestare aquae per- fugium sive remedium , Portas dudum monuit. Nostcr VIH. 109. 7m - - - énvrçocfiv 5’70: pro quo m’amgoæfiv and nacra;- Ovyfiv Ê’xuv Plutarch. T. Il. p. 491. a. Et miam; aima-nazi; :ËçyMs’voç, cui perfugii et salutis via est interclusa, in Phi- lostr. Vita Apol. VlII. 15., tum éæocrçcofiv s’mzoiïvro 705 31021- mil-av Sima, de Vit. Soph. I. 1v. p. 549., cuius praesidium et patrociniuxp rogabant. Hoc amplius de dira pressîs fa- . me Liban. Declam.XIX. p. 509. n. vroËV ME; 13 5,1011va1! hmm- ro - - - 1151-9 27v «51’033 changea)? n17 nœuaÛ. Quae quidem de dictionîs usu abunde erunt. Addo, losephum Bell. Iud. Il. 1 1 , 4. aïnorrçooûv 0-197»;ng dixisse, quae Thuçydidi énonço- oü camping. .Vide Abreschii Dilucid.Thucyd. p. 782. Mdde [L 22.] Paris. C. minime malum videtur. WESS. 21 seq. 31-: m; En 10:7 A16; mûvov) Non enim carte habent «quam guru agros irriget, nisi pluviam duntaæat. Valla de:- derat. nisi tantum a. Iove. Romani quidem augures, pro cette fulgente, tenante, diccre suevemnt , Ion fulgénte, tenante, Cicero de N. D. Il. c. 25. Coelum et Aethem Io- vem nuncupnhant. Rarius illud Comici Platonis , quod sororis crut, marito vtribuentis , apud EQymologum voc. Eif- 3m: ’Aàg, Êv o’2’v 1:; avouoient m2 Aix. Quaevis coeli tempe- sms Iovi contribuebatur. Illud Aristoph. in Av. 1501. Tl 7d; à zzz); «ouï; recta cepit Küster. quel temps fait-il? Thco- P 2

228’ ADN’OTATIONÉS tribu Eid. 1V. 45. Xài Zizi; inane: uèv môles œi’ôpwçyaïwmxz 3’ i521, e Theognidis venu 26. quem expressit etiam Sophocles in Polyxenae fragm. op. Stob. png. 344, 4. Orpheus 13v hem . dixerat Maçon: Auiç, teste Epigene ap. Clam; Alex. Strom. V. pag. 676 , 3. Aquam pluviam Plato dixit 102 in And; vel ’mxçnê roi? A48; 534m, rai in A53; io’rm voûtant, T. Il. pag. 761. A. ï 844. A. T. III. pag. 1 1 1.-c.- Cum pluebat, elegantioribus i I Zsu’ç, vel à 913;, 5m dîcebatur; (quam formulam Alcuus iam adhibuît Lyricus apud Athen; X. pag. 450. A.) Athe- n nia vulgo mueïv 38mg: attigit Casaub. ad Theoph. c. 5. p. 52. , Nondum in Socratis schola corrupti senis Attici piam per- - suasionem memorat Aristoph. Nul). 572. Kou’ ra: 299’159" 137 AL" pilum; (,5an 3d atonaux? 0:39:23. VALCK. CAP. XIV. [ 9 seqq. airovnro’rœru etc. Putes cum H ey- nio ad Pinda.r.-Ol. Il. 1 1 1. ante oculos Herodoto fuisse poë- tae versus illas, onovs’mçov EcÛÀoi rtMovrm Biorov etc. S.] 15. 15Mo: immoral) Debetur Arch. Vaflant in vocis scrià ptura editi libri. (5Mo: I. 48. et 1 25. "ne: Il. 5 1. En" ex, Med. bis Il. 56. Schol. Apollon. Rhod..I. 1081.. (5 ’Mo: m’y in. û ratatina commua); rif; vsurs’çuç I080; s’en-ï.- 343 [filmeront vaoîérqa- dring 15 30m m’y in 920i au) u’iz’çsç. (Iliad. B’. 1.) oü-us’xçnrou 7039 rouiry VOMnçoç. l’aria ad vs. 998. At Il]. 556. . et 565. ânon, quad praestare opiner 0b synaloephes indo- . lem. De Homero quad critici produnt, falsae opinioni tribuit Bornes. in Iliad. A’. 288. Ceterum mirabilem banc * Aegypti ubertatem, quae sine magno et sollicito labore - votis agricolae respondet, Diodorus I. 56. non praeteriit. W ES 3.- Conf.Var. Lect. ad I. l 25, 1 2.etVIII. 67,11 1. S. 16 -seqq.- ÉchaÉAMt E; miniv 5 ç etc.) Cake designatus Plu- larchi locus e lib. vIV. Symp. legitur pag. 670. A. n. Rem sane vix credibilemsuo quoque testimonio confirmat Eu- dozus apud Aclianum de Nat. An. X. c.- 16. banc reddens rationcm , cur a suihus mactandis abstinent Aegyptii: (De:- âo’nsvot , in) "a" ciron mœçz’vroç, Embout: roi; 0534N»; «675W a; 5è 7027050: "il; 7090139 mitai; üygoîv nîv yîv (5005:0, 7m mût; hmm, ml uni 69:6 75v o’çw’ôm dvamâfi’. Mihi quoque sues hac - in re non placent; sed, si iumentorum grcgem designare t voluisset, scripsisset utique 893;: et, ëmoêv 3è mmæurnifi’ .- rfi’w Bowl 76 «mémo. Neque tamen banc fabulamornandam v. esse censuerim; quam, Herodoto deberi minime dubito"; .

AD Han-anar. Il. .4. 9229 secundum quem suum in segetes immissarumliungulis e i .spicis grima debuerunt exteri z ita mihi copienda videntur isto quae sequuntur, nîmîwimç 3E rio-1 Je) 18v vînt: «in» uo- pifrrou, suum ungulis excussum frumentum camehit. Quod aliis diceretur douzain-au; , Herodoto dicitur chaînoient. Amant Telcsilla Èïvov vocaverat: .Athen. XI. p. 467. r. TEM- mm 3? si ’Açyaî’œ ami niv 5M» «un? Èïvov: bine Eustath. ’17" 1;. .p. 1 283 , 4. [p. .1 207. cd. 110m. Aelianus duobus in. lacis rarissimo hac usu (forsan alibi non obvia-m voœm adhi- .buit. Vid. elegantissima Epist. Critica Il. D.»B.uhnkcnii p. ’ 45. VA LC K. . . niti.-idoine: 2’; miniv 5; etc.) Adsentiuntur Plutarchus 1V. Symp. c. 5. et Eudoæus in Animal. Histor. Aeliani X. .1 6. , quos olim Galeo , non sues, sed boues intelligenti , op- .posui ad Diodorum. [lib. I. cap. 56.] Nec poenitet operam - rai; enim 5g baves indicare, quibus testibus pirobabitur unquam? Creant tamen sues in illa semcntis et triturae consuetudine molestiam. Si verum est quad perhibetur, oportet diversa fuerint ingenio pet Aegypti agras alque alibi locorum, rastrique usum rusticorum utilitoti post- habuerint. At sus sui semper generis et indolis est, vorax pecus et gulae indulgens. [,,Sues immissae in semantem, ,,ait Galeus, baud dubie omne frumentum in ventres . ,,potius, quam in limum, recondentfl] Aegyptii proe- lerea baves, ut multae nationes, tritumndis frugibus ad- hibuerint. grillas in Esaiae c. 28. Aiywn-I’wv MËV «am; d’un? vs’yxavrsç ES 43951! Êzi niv chum Èçoi’ynotrat , tînt Boa; Ë-xœæn’vq ri; minis, and il! même) mpmopu’fcvrsç, mraMmu’vawz rai"; x"- . M7; rai; (irraixvœç. Prudenter profecta: sunt enim haves ad id ncgotium porcis multo options. Considem praeterea, quad Galeus non neglexit, sues ab Aegyptiis studiosissime fuisse vitotas. [conf. c. 47.] Equidem, ni mihi obstarent Plutarchus atquc EMdDIIls, venisse ex scriptoris cnlamo En. Bobos; l’y «finir Baie" ç Ct riez Ba Ufi ra rm’çmz, tum chaînée-ac: 3E ria-l Bouri arbitrera. Quid enim , si menda utriusque ses totem anteverterit? Diodorus generali vocabulo fiorxnuoiwv uti maluit, suibus fartasse banc operam . negans. Trituç me autem illum in oriente.atque. alibi morem capiœe praeter alios exsequitur. Christ. Schoettgenius Antiq. Trie Iur. Sect. 1x. et Aegyptîorum Fr.Lud. Norden ItinæAegypt.

339 ADNOTATIONES? p. 58. WESS. - Pilinius Hist. Na’t. lib. xvnr. cap. xvm. sect. 47. Vulgo credebatur, a Nili recessu sacre solitos, max sues impellere vestigiis semina deprimentes in ma.- dido solo: et credo ontiquitus factitatum. Sic i uno Diodoro excepta; qui, dissimulans difiicultatem, generale nomen Bentham-æ posuit) de semine par sues deprcsso consentiunt omnes. Eodem vero anîuiali ad exterenda e spicis matin-a. gram usas esse Aegyptios, nemo quad scîam dixit, nec per se credihile est: boum operà ad hoc uti solitos esse pa- pulos. versus orientem aestivum habitantes , satis constat. Quam scripturam istaln , iufiocIMovfl - - zig. et 2:1th 3è xa- un". ria Je), ab Herodoti manu esse, in dubium vacari non debet: sed deinde scrips’isse eamdem chômiez; 3: fin Bouc) perquam pmbahile debet videri. Larcher (sulfin- gante Borh. in Appar. Crit. T. Il. p. 805 seq.) utrimque, pro ria-1 Je), fin Baye-i corrigens, ne tamen prorsus bine amandarentur sucs, verba icBoiMsa E; mini! 5;, ante ista, «enfeu; imo-ra; etc. repanenda censuit: ncmpe ante semen- tem immissas esse in agros sues, scilicet ad devarandas radices plantarum aquatilium, quae sementi nociturae orant. S. CAP. XV. 4. 13 rami 905112170111 riva: euh-fic) Non scripsit aliter. Agitur de regiane Delta, cuius ad mare tractum , cum en sala Aegyptus haberetur, asque ad Ta- richeas Pelusiacas eiusdem esse Iones censebant. Consi- mile, quad sequitur , rai 113v 11161515, rai SE ’AçœBI’nç sin". Po- stulat porro rei et orationis habitus , ne A141. et plurium schedarum [1. 6.] i; usa-47mm rein" mirât pro quisquil- liis putetur. Tatplxnfwv sive ragixnïa’îvfirch. species est Io- nica, neque spernenda. Fuere in Aegypto en titulo loca conpluria. Vide Il. 113. et Steph. Byz. in voce. Nominis fartasse mussa ex contumulatis ibi hominum animaliumque cadaveribus , quae more gentis diligenti cura candie- hantur, uti c. 86. Taçzxsz’uç 75v 615m dabit Action. de Anis. mal. X. 29.154611 ruçtxslœv Dindon I. 91. WESS. [ 1 1. 17311 ont; raz) à, rot avé; vox, profecto enim, corrigit Benedictus in Act. Sem. Philol. Lips. Val. Il. P. 11. p. 286. Cam eodem vira docto initia huius cap. Bi 45v BouMz’MsOas malim, 0b id quad dein l. 10. huic respondet, aîæâsmôm. un civ- S.] ’ " ’ - . I *

ADHERODOT.II.15-i7. 231 17.111110: flûteau 79051111 chiasma) Pomt Aida" déminai: :patranas advacare Euripid. Orest. 1 255., Hecuh. 1 55. Sup- plic. 800. Sophoel. Aiac. 896. ut de Pindaro aliisque taceam. Verum membranarum potior sententia, cui usns respondet. Aesdy’lus V11. Theb. 87 1. ohm: - - - muas imo 26.7». Euripid. Med. 1 1 76. 51m JMAwïç 11170:1; stemm-dm Quod et in Sophocl. Aiac. 862. Apollon. and. IV. 874. in 3’ .25. v nil: rmçâœu’nv: etc. WES S. -- omvàv un. habes apud No- ’ strum Il. 2 , 11. ubi de eadem re agitur. Si i ’ CÀP. X V1. 5. qu’a 140’910: riva: yïv crâna etc.) Vide IV. 42. In en nastri arbis partitione magnas olim dissensu’s. Plerique in parte tertio. Africam posuere; panai tontummodo Asiam et Europam esse , sed Africam in Europe.- ita Sallustius Bell. Iug. cap. 17. Sed veterum plures Asiam duntaxat et Europam novisse, Isocratis, Hippocrolis , aliorumque testimoniis firmatur. Loge Oiympiodorum ad Aristotel. I. Me- tearolog. p. 25. Scholiast. in Ptolemaei Tetrabibl. p. 58. et Lucanum IX. 411. WESS. 10. 013016010 ri 11.0.5.) Nilus dici potest niv Un!" 060i- g’m: sed non item , ut arbitrer, ni! ’An’nv 06016:." ri A1615» .Suspicor adea avouçiëwv scribendum. VALCK. - 16v ’An’m 06916011 ri; A 1815 n; ex Remig. pmet’ero , tacitam prac- positionem [aimai] adsciscens. WES S. 1 1. 5m s’v ré; 14:70:56 ’An’nç etc.) Emendata [a Gronovio] Valide Latina , ut sit in eo id quad medium est Asiae et AfriL me, nieras tenebras ofl’undunt. Valuit, i! même; Asiae et Africae Delta, ca ex sententia, esse oportere, atque itn neutrius. Erant super eius situ olim discordes. Schol. Apollon. Rhod. 1V. 1571. si 3è Aiwæroç and m’y ftvœç, 117; ’Aa-faç in? nacrai dé 74mg, r5; Azfidnç: et Auctor de Mundo, quem Aristotelem male vacant, cap. 5. WES S. CAP. X77]. 15 seq. péage: un! wv szmraiçou 70110:) Similia his cap. 97. [et c. 15, 7.] et Mela I. 9. Adscribam Achiuis Tatii verbo Amar. lib. 1V. p. 245., sanioris coloris indiga: É NtTMç fis? uêv aima-v in (9113031 15v Aiyvmlwv , un? à?" i; roc-01770! lita» oint Mintpruç, and in: muçdv uni-m xëçuç. 21590; 6501m mimi area; 71.3 Tt’Àu ’roii [467057.09 étripai-0;: ubi «in; r. 11.. ësdmoç baud aliud ac Nostri 0’26 r05 Aines, sive acumen Delta, uti in Pomponio legunt. At quid 2400;; Sal- masius Aegyptiacum tali nominepagum legisse se negat»,

.232 .ADN.0TATIONE--S’ et negabuntAalii cum ipso Tatio; quinquidem ad hune .forte,modum dederat: aux) En: uzuçôv acéra muer Ktembueo; -o”v,o,uoc ri uaÎMy’ argol; n; etc. .Quae continuo subiunguntur ,de maiore aulne ad hune pagum in tres scisso, in anima illi Herodotea fuisse, manifestant. Atque haec praecipun ex pante yiro doctissimo Steph. Berglero debentur. W ESS. 26.155 Mëv EuïnxÊV) Tammçôv corrigentes male agunt, eneque a St ahane XVIÏ. p. 1 154. [p. 80.2. cd. Cas.] adia- vantur: siquîdemvillius 73 Tœwrmôv crama, 5’ rwsç. Zaïrmôv .Àiyaw’l , ex amne Bubastico sive Pelusio divergit: Herodoti ,ve ro ex Sebennytico. Credo riva huic, quia pmefecturam .Saiticam radehat, nomen venisse. Addam Platonis ex Ti- (maeo pag. 21. a. verba, ad banc rem. opportuna: "En: r4; la?” AÏyuwrov Ëv r4; Ae’Mu, mg) 3 marri noçvæiv radèrent 1’3- r05 .NEiÀou 5551m, 2433-1143; Ëmuonvaoç vouo’ç’ roda-ou 32 r05 vous; .myia-rn du; 24”53: quibus non male nectentur Proclo disputata ;pag. 5o. Confer Cellarium Geogr. 1V. x. ’pag. 24. horum27. un) 13 BouuoNuêv) oblitum. Baud aliter Eustath.WESS. in Dîonys. *vs. * .226. Nostrum secutus. Apud alios de eo silentium. Non male. couponitur cum Phatnîtico Diodori I. 35. -XX. 76. .prope quad videntur qui Bomba , famosa latronum domi- cilia , fuisse; descripta eleganter abs Heliodoro I. pag. Io. Achille Tatio IV. pag. 250. tanquam loca palustria, ad struendas .insidias et ad praedae receptacula conmodîssi- une posita. Etiam aliunde Icognitum est, ad Phatniticum ostium pertinuisse regionem, cui a palustri situ ’EMacp- m’a; titulus, uti ad Hieroclis Synecdem. p. 7:26. significatum fuit. Quae quidem omnia persuadent, ostium Bom- 7uxoÎv et Phatniticum non discrepare, nominisque 0311888111 patefaciunç. W ESS- l ; CAP. XVIII. 4. 76 in) rît: Émuuroô’yvmuin 30-1-1- peut) Lenissima correctione sic ista mihi concinnanda. videntur: meum .quoquefirmat sententiam Ammonis oraculum: 178.5343 ri; 31450007917 w du"; 571:9» me? 111715779» broum" , quad postez; demum intellezi , quam sic Aegypto indican in. v animum induæissem. Edixerat Ammon, AÏywn-ov Juan rufian "W 9’ mm; émût! 35935:. In eamdem ferme sententiam lib. II.c. 104. Colchi, inquit, esse videntur Aegyptii: voie-oc; 33 199’129» jaïn? a? oindra; oïvanm’yœ. hm, quodeulgatur, .

AD HERODOT. Il. 17-19. 233 .fifl - 4946,44va singeas, prorsus eèset insolens in Herodoto, .5fl’lçcv iungcnte passim cum casu secundo. Pmeterea, de . sua solins ubicunque loquitur sententia, vicies minimum * »wai,um’p0nit humera singulari. VALCK. - Potiorem .emendationîs pattern : "î; in. yrniunç, lubens accepi. Potuerut deinde quidem «spi lai-minou dicere Nœter,’sed movere vulgatum æsçî Aïymev non erat opus. Sic enim et . .alibi loquitur Noster: verbi gr. signifia me) [tannins I. 1 58, .5. idem est ac mg) Hum-dm ibid. l. 11. S. 8. si me) rai in? Sçmxl’y) Maluîssem, si mssti exemplo . praeivissent , âgnnnz’g. Quod Arch. hic et cap. 57. obtulit, .inlucro putavi. Scholia a Iohnstono publicata in Sophocli: Electr. 996. fianceriez; miso; in) roi un". niv «pondeuses, .wgounh’œvt un) niv 55671400, (durion, mirai relança-oz. Max l. 1 1.] and «in d’amis" de sermone Videtur intellexisse; ,cimnyloun accu-ai yÀÊrvœv «Bis in simili re, I. 142. WESS. t CAPUXIX. 10 seqq. reluira; St i; 16v 01,915,143! etc.) ,Medicei «du; Plinii verbis munitur, non omnino con- .gruis: In totum autem revocatur intra ripas in Libra, ut tmdit Herodotus, centesimo die. [lib. V. cap. 1x. sect. no. .p. 256. cd. Harduin.] Quid enim hic de Libro et centesimo die, quo intm ripas eogitur itermn , tametsi zinc; probaveris? ,Haec et alia bene Salnmsius in Solin. p. 510. Verum est, intra idem ferme spatium temporis, quo increverat, am- Anem descrescere. Culœ Aristides T. Il. p. 55 8. ou; roivvv Mo’vov I striâtes: "and 5 Ntùoç, oÊMaÈ au) dandys; rtrwyuivwç imbu, and exsâôv Min à ËÀairrm x9639: Minaret; si; 13 ËE demis, î b 3m æçoïaiv Ëëiz’hipœfl. Diodorus praeterea I. 58. Utrum ve- .ro idem Noster indicaverit, causse dubitandi adest in dis- .sensu un schedarum : habet quoque nescio quid scabri m’- Mg 5’ E; rôv 039:0qu toutim 54449., quad detraetum vulgato ncernitur. 11min; paullo minus est ac zMçairu; i; 18v aigû- uôv c. 7. In Latinis nihil mutavi , dubius’ tamen de Lauren- lia, cuius membrane, quad mihi liquida constat, persi- ,miles Arch. et Vind. fuere. WESS. -- Valide lutina haec L .eraut: et prope totidem diebus retrocedat, rèlinquens fluenta. Ex quo quidem non confieitur, «in; illum in sua exemplari legisse; quae absurde scriptum est, ex veteris ali- puius librarii negligentia derîvata: illud adparet, 16v dçil- I indu florins ingérer: de aliis centum clichas, quibus decrescat

2321. -AIDNIOTATIO’NE’S’ Nilus, intellexisse hune interpretem. Quod in nostra Var. Lent. pro scriptum grimptestes citantur codd. Med. Ask. Arch. , loco Arch. pani Pass. dehuerat. Quo pacto vero Pli- nii verba scripturne ring faveant’, equidem non exputo: nec omnino satis adparet, quid Herodotum ibi testem citans spectarit Romanus scriptor. Illud multis documentis constat, saepe Plinium testimonia auctorum, quos nominat sut sequitur, parum adcurate adponere, adiicere interdum nonnulla verbis auctorum, alia detrahere; subinde etiam graecorum auctorum sententiam non recta acce- .pisse interpretatumque esse: quad in tam immensa susce- pti operis mole, in tamque infinita rerum , quas comple- ctitur, varietate nemini magnopere mirum debet videri. Quod h. l. ait Noster cinoMi’wwv ni E5090" (n8mpe garai 7d iisdgov. dçficit quand fluentum, quand aquam quam vehit) pro eo alibi simplicîter, ÉmoËv dormira 6 NzîÀoç, Il. 95, 28. nando deficit Nilus. Similiter absolute, c. 22 , 1 5. box-fia: - - Ë; grec; Éolvrsç «in dwohu’vroun. Quam etiam cap. 14 , l5; êarsaêv J 9!"de; - - - daroM’æy Mm eodem modo accipiendum, quamquam ibi ex praecedd. intelligendum videri po’tuerat circuit" rai; niçotiçocç. .Pro imminent perinde etiam imMimw potuerat dicere, sicut VIL 45 , 5. (quamquam et ibi chênes, pro izba", probati codd. dabantz) et HI. 108, 7. In verbi «moira; interpretationc dissentiunt interpretes. Ut Vallon: omittam , recte Videtur Wesseling. dictionem flouiez; Ë; 16v oËyGMJv cum illa c. 7 , 12. 7mm»? 2’; sa» dçtânôv 7051-01, contulisse; ut sit paullo minus wading, quam zMçldvaç. Larcherus veto «axoient; de accessit i. e. de incremento fluvii accepit, cui opponatur 1d cirrëpxsa’dou, re- cessus s. diminutio. At (ut taceam, inauditum esse illum verbi arsAoég’ën usum ) satis erat perspicuum , chima-0m h. l. opponi superiori animas-9m, quemadmodum chambrai: opponitur superiori æAnva. S. q [ 1 8. nuiez; incarnation) Commode h.l. Larcherus ex Scho- lîis ad Sophoclis Aiac. 685. haec adposuit: Amee’çovn rainai- Mw, («590: and dûmes-Q fg? un! rrîv «demi s’arî r57 55 ânon? Ex- moâ’v rainas-dm’ 13v 3è Junon 2’er 15v Ev- dép: meumirmv. S.] CAP. XX. [1; tErbium Mir rlvzç) Verîus variorum Auctorum de Ineremento Nili eiusque caussis sententias, ex V Plutarcho de Placitis Philos. lib. IV. cap. 1. tum ex Incerto

AD sHERODOT. Il. xg-n. :3! cureton, porro ex Theophylacto Simocatta, lib. VIL Histor. cap. 17. ex Diodor. Sic. lib. l. ex Aristidis ontione Aegy- ptiaca, ex Strabonis lib. XVlI. et Xiphilini Epit. Diom’s Cassii, ex Heliodori Aethi0picor. lib. Il. denique ex Theodo- reli Serm. 1V. de Graecorum affect. curandis, collectas Godofr. Iungermanus suae Herodoti editioni, Adpendicie loco adiecit. Eaedcmque omnes eclogne, ex-praedictis Sel-i- ptoribus excerptae, in Londinensi editione Herodoti, quae Galei nomen praefert, in editione Gronouiana, denique in I’Vesselingiana,’ eodem modo repetitae sunt: qua accu-l sione augere banc noStram Herodoti editionem inutile iun- dicavimus. Caetcrum quad ad Incerti, quem dixi, scriptoris fragmentum spectat, consuli velim quae in brevl Praefatione Eclogae ex Clesiae Persicis praemissa (T. 1V. Part. 1. huius edit. sub linem) monita sunt. Praesertim vero conferri cum Nostro merentur quae de eodem argu-v mente Diodorus Siculus lib. I. cap. 718-41. congessit; quorum quidem minima pars in eàdem , quam dixi, Iungcr- maniana Adpendice exhibetur. S.] l 5. «and M31! s’v 7:17 299121 nommai) Sunt quibus-haec dis- plicent: esse enim quidem plures in Syriajluvios ,- sed evolvî in mare mediterraneum, eorumque in solem occidentem ostia- tendere, non boream. Qui quidem si meminissent, etesias non mugis e septemtrione quam occidentis plagal, sive raidit! r: Minot! 0333 7;; d’une dors; 7;; Émipœç spirarc, ut, post Aristotelem, Metearol. Il. 6. Diodorus observavit l. 59.-in alia utique ivissent. De etesiis autem, atque eo- ’ fun: in Nili , aestate cxundantis, ostia vehemente flatu, quae veterum nonnulli tradiderunt, a vero non recedunt. Philo, Acgypti incola, id fassus ultra est, Vit. Mas. l. p. 620. A. et nostra natale, diu eodem in regione occupa- patus, B. Maillet Descript. Aegypti p. 55. Neque en tamen unica increscentîs Nili causse. WESS. CAP. XXIÏ. 5 seq. dard 75v Brçnwaimv 19’ mm fléau etc.) tuméfiez coniectura adsecutus Cam. de Pauw fuit. Adposite Aristides, T. Il. p. 554. dçuërou nêv 7929 En 15v 3*E9uorœ’rmv 157; oïxauus’vz; d Nzî’Mç Mana, and arçïaiv si; Ëflov de) supin WESS. - Discrepantiam codicum in verbis 15mn et 55m diligentius considemnti perquam probabile videri debct, vocab. Tolflroh ex scholie interlineari

:236 .451) No T A T I on E s .-esse invectum’y quo factum-,ntiex eisdem-codicibus-, quibus hoc infertum , verum verbum 55m expelleretur. Quare, nisi. prorsus eiiciendum vocab. ro’mnv, cancellis saltem , ut . suspectum, fuerit circumdandum. S. , 6 et seq. 15v roi zonai in?!) Reiskius , roi (zlftxlkiiflæ aunai . in» - - -14; etc. Ego 15v rai mangé non moveo, et manip»: n sive Mgr-tiglon ad’sententiam arcesso. Quorum, paullo ante scriptorum,-indicia malta adsunt vira, etc. Nec discrepat sententiafibresehii. Prudenter .vero de Nili incrementis Anion. Indic. c. 6. - WESS. a Si nude legeretur «si «and s’en, facile adsentirer viris doctissimis, intelligie . sequentibus ramie»: passe: sed turbat adiectus m: articulus, v qui quid thuc faciat non video. S. 12. En; ëv min-s daigna-i) Tan. Fabri lib. I. Ep. 7o. cor- . rectionem. [ê’v nm, pro s’y «in-5.] merito explosit Gronovius, . sulïecta alia, minime meliore. [Év 7:9;er si m’en-1.] A. Cellius N. Attic. VIH. 4. super hoc loco disputaverat, non sine Nostri taxatione, quad scriptor historia memoratissimus de aqua pluviali et nia: rem mon satis exploralam pro conperta p01 . sucrit.,’sicuti praefert capitis 1v. argumentum. Periit, quad dolemus, disputatio; verbo quae superant, idem tum in .Herodoto fuisse, quad nunc examinamus, conmonstrant. Ponunt enim de nive etpaqua pluviali rem pro conpertanon. satis exploratam: neque usquam ulla in Musa talis deposita est. Vim proinde arceo, opinatus cocli habitum et clima, sub quo scriptor ont Halicarnassi aut Thurii vitam transegit, panois post nivem diebus pluviosum fuisse. Ut ut V hoc fuit, pet illud mihi mirum accidit, doctissimos viras Gelliana , adea obportuna , neglectui habuisse. Quae consequuntur de aduste hominum colore et de gruibus, Seneca non praeteriit Qunest. Nat. IV. 2. cui Euripidis cothurnum v Helen. vs. V1497. adcommoda. W ESS. [18. si roi’vuv écrémât au? deo "31. Pro copia quam amat . Herodotus facile crediderim placuisse ei repetitam ante nui ioovô’v particulam si. Cette restitutam com malim, quam, cum Benedicto rescribere si faim êxzo’wfe and 5cm du cui no- ’ vationi non est hic locus, quad et de multis aliisidicen- dum ab eodem vira docto propositis, quae, ne longior

sim,:.C.’1P. silentio XXIII. 4. flGTŒMdV praetereo. 79.1451041157) S.] . De eodem iterum

ADi HIERO’D 0T. Inn-26. 237 1V. 8. Homeri mmmî’o fiisûças basanai? Iliad. 5’. 245. varie olim docti homines agitarunt, quemadmodum ex Strabon * novimus lib. l. p. g. [p. 4. cd. Cas] Aegyptii alitent, siquidem Diodoro I. 12. 56. et 96. adcredimus, Nilum suum pro Oceano censebant; alii ex mari Oceano amnis inox-e; mental, quos Seneca in ordinem coè’git, derivabant. Confer Libanium, in Basilico p. 140. Herodotea haec amplexum;

CÀP. XXIV. 7. 75; 7039 02v dînatoire: gamins) In- pendit qualemcumque his operam G. Raphelius ad Matth. - WESS.cap. x11. ’55. sed usns vetere Editione. oMediceo iiure meritoI Cromwius obsecutus est, Irepulsa T. Fabri lib. I. Ep. 7. cor- ’ - rectione. «sur; de sole tritissimum. Appianus Praefat. d’exo- - Mérou ce un? Êqus’vou 103 Seuil Quae autem Noster de Nili - auctis per aestatem nquis et earum caussa , aliena sunt et saepe explosa. .Lege Aristidemï. Il. p. 54x. et Diodorum . - 1.58.CAP. XXV. WESS. 5. orin Êo’vrmv ilabium l i daguais) Postulat ratio et rerum usns, ut calidae regionis calidi sint venti. . .Propterea Pavius, [quum ahesset olim negans particula] » contraria contrariis adiuvanda et medicanda» professus, 9.9.4.3. , quo etiam modo Reisk. in litteris ad me autiënçaîv, ,substituit. Scio eumdem Cl. virum, damnata superiore sententia, nihil mutatum velle, et turpem errorcm scri- t ptori inpingere. Mihi nulla hic aberratio placet, sed quodi ex Arch. provenit, et scriptor ipse adfirmat c. 22. Dedi et suum sedem participio êa’vroç, [L 4.] quam ami-serai. WESS. « 14.) and. mi dfloMlorsc9m) Verîus hoc. [sciL quam aim- Asisr.) Cui usui autem illa circa solem relicta tiqua? An.ut illi alimento , quae plurium olim vpersunsio, cederet? PsÀoîo: mimç, in: rûv rço’rsçov daiÀuÆov 16v guai; rçs’oso-âau 11.3 l ayeg,’ graviter Philosophus, Meœorol. Il. a. Sequentiavad examen vocavit Salmasius in Solin. p. 505. W ES S. - CÂP. XXVI. l seq. usinas - - - un) 13v siéent Érudit-v ’ Rival) Reiskius mi rai; 78v digne reponit. WESS. .--iAlius* I scriptorarticulum ibi non neglecturus emt: Herodoti sty- ’ lus baud aegre illo caret. Sic c. 20, 6. vos); imo-ius chinons ’ sium airiouçivrMNw (non roi? z’ÀnNslv) mW mmfldv..3cilicet in huiusmodi dictionibus ad infinitivum subintelligi des, bet-aisvparticula. 5.. .

338 ADNOTATIONES 3. Êtœnm’uv nîv 31520301! mirai?) In Adnotationibus Gronzlw. miré? Medicei sumitur ac si «in; sive 51.6qu foret. Mule Aldi et plurium schcdarum, atque ad aërem, qui salis transitu excandescat, referre. W ES S. -n- At «151m7 quoque ad solem fuerit referendum, et pro 50:on accîpien- dum: sol nurit suum transitum, id est, omnia. surit que transit. S. [5. aux) 105 nigaud; a? ME»! vïv 0’ Boeing etc.) Post :105 brigu- m7 commate incisa en; oratio, parum commode: nam cohaerent 1g? T617 oôçxvoxï , qua. coati parte. Maiore etiam in- commodo olim aberat distinctio post aîçs’wv, ut iuncta intelligerentur 75v (595m un) 1’03 oüvaoû’: quo posito, Vigev rus IdiotiSIEl. VIH. vu. 5. 117 MËV vuv pro un) [LEV vüv pani. censuerat, regulamque statuent, apud loues interdum un) subnudiri. Apta verborum inœrpunctione Reizius planam reddidit oratidnem. S.] CAP.XXVII. 5. "in du”; En: oJSEv alu-Wh") Est cui min talmud; à": aequius malins videtur. Repetita ne- gatio , me arbitro, non nocet, uti neque VI. 87. [An voluit VI. 88, 2.? At id quidem paullo diversum. Caeœ- rum satis notum est, aman Graecos repetitas particulas negantes; ac praesertim post negandi vcrba et similia, cuiusmodi est «la oîxo’ç êta-1, negantes particulas adhibere, ubi nullus cis locus esse videri patent. Vide ex. gr. Il. 65. extr. 1H. 66, 14. III. 99, 7.] Solus-ne Nilus nihil aurae exhalet, dubium est. Nostro adsentiuntur Diodor. Sicul. I. 58. Plinius N. H. V. 9. -Aristides p. 561. atque alii. Pru- dentior Theophrastus de Ventis p. 407. quem banc ad rem. advocavit Brodaeus Miscell. III. 50. WES S. « CÂP..XXÏ’.III. l. ai; dgx’iv s’ye’vsro) Non pugnabo, si qui rûv aleph; elegerint: usus neutruxn proscribit. Pas- sim idem est ac prorsus, quomodo ex emendatione V iri. Celeb. Latina. Melius Laurentianum ab initia. nexu orationis postulante. Quem quidem in modum Acschines Socr., Isocrates, Arrianus, aliique plures: de quibus eruditi vîri ad Ioannis Ev. c. Vin, 25. W ES S. - Vide I. 86, 27. et 140, 15. ibique notata. S. [5. ë yçzMMxno-rfiç 15v 523:3)! xQnMaÉ-rwv 1;; ’Ahvut’nç) Valla, scriba. sacrarum Minervae pecuniarum; rerum, loco pecuniarum, posuit Gromv. Verba ista. fierodoti citans Poilu: 1V. 19e

ADtHERODOT. 11. 27. 28. 239 nil aliud manet , nisi quod natrum-init- idem sit ac 794m. punk. Sunt autem minai-a: non mode pecuniae, sed et res pretiosae cuiusque generis, ut misa, aliaque talia : VIL 190, 8. IX. 85, 5. et frequenter alias. Quam in partem Larcher in priore cd. versionis gallicae non male, me iudice, hune hominem nominaverat le garde des trésors sacrés; provo- cens etiam adPolluc. ibid. ubi yçamuœrtî’ov ab Atticis dici ait, Ëv q: 1’971;ng chinez-ra, et ad Harpocrat. voc. 4259711906554". In posteriore vero editione idem vir doctus, praeeuute Michaèîis in Comment. Soc. Goetting. T. I. p. 27.1. hieroglyé phorum, i. e. sacrarum scripturarum interpretcm hic dici censuit. Id veto si voluisset Herodotus, îeçwçmmunôç puto dixisset, aut Ëënynniç 15v îeçô’v yeaMuoc’rwv, non nommais-ri; fait itpô’v xpnuœ’mv ri; ’Atnmt’nç. S.] i 1 l. roi; div à)? MME; 19:7 Nains) Multa huius disputationis redarguit Aristides, non ausus tamen ditfiteri, Syenen inter et Elephantinen à; OËMÛÆç esse airez; mydmç 3:59 , ea- rumque medium ex Aegyptiorum opinione Nili fontes continere: porto altitudinem fontium tantam esse , ut sub mensuram non cadat , aux) 18 :6409; y: «in ÊŒAdeV sÏvm, p. 545. Ex Seneca non multum discrepantia ad solin. p. 512. ad- o scripsit Cl. Salmasius. Cur ergo insultant scriptori , .quae auditu exceperat, narranti P WESS. 19. si (in "En: yzvdusm Ë’Asye) Explicat Aristides, si Jeu: 141171, aïknôâ’, Èomî’v «dz-ê 31m; êvrouîâot sÎvou mû «manta; "il arnamoô’, et recte. Namque roi ysvo’Mevas non utique alia,’ quam quae sunt et reapse contingunt. CI. Beiskius his curam insumsit Miscell,Lips. VOLVII. p. 650. quam,si lubet, expende et considera. WESS. -- Vide Var. Lect. S. .- 21. Je; 3E ëuBu’Movroç etc.) Qui voculam hinc eiecit, quia non meminerat additam voci oÎoc, minuta talia cau- fius neglexisset (5c 01573; 99km. Ut airs, airs SE, et air! 37;, sic et Jet, sed frequentius aïe: 8E, leguntur etiam apud I Herod. hoc quidem eadem structura p. 25, 15.’ [1. 61 , 5.] Je: 32 7413m si dæùgxo’vwv. p. 76, 51. 160,47. 169,12. [L 1 89, 19. III. 4, 7. 1H. 25, 6.] Nostro quoque loco voculnm à: » nexus necessariam monstrat. VALC K. -- Vide-iterum nostram Var. Lest. Sed, Iocum hunedenuo expendens, intellexi,verbîs olim vulgatis nihil hic adiici , nihil detrahi debuisse; sans fuisse omnia, nonnisi prava interpu’nctio-

au ADNOTATIONES ne, inde ab edit." Gronov. ad banc usque nostmm , obscu- ratum fuisse orationis gressum. Nempe sic distingui oratio debebat, quemadmodum fore in editis ante Gronovium. l 05m [Lès 31; J ywum1nriç , si taïga 1015m 706mm baye, linteau" (45:11:13 nœravotm) 31’114; ruois fait?! iodent; impec); mi rmfiWm’ Je: 3B EMBcÉAMmç etc. ubi 8E particula , post oint, non adven- sativa notione, sed, ut freque:,issime alibi, continuativz’ velCAP. copulativa XXIXrG- rouir; (5115i) ponitur. 1415131 div Èeîlegit S. Val.n v. la; quod vel absque Codd. debuerat restitui. Eadem menda multis1 1. rad; 357 in 1015qu Iocis r5 190’191 haeret.1VALC BtexarAÆrau etc.) Dionysius K. Lou-v . - a ginus me) Tir. -Sect. 26. p. 152. narrationis Herodoteae ’ elegantiam et perspicuitatem admiratus, 5932;, inquit, a? 21479:, si; nœçœMBaiv un niv dv7551 3102 15v Tous"! 31’721, un ohmiv 6’441 amôv. Et sunt profecto adtendentibus longe cul- tissimn. ’Am’ëzau, iniuria- in exilium abire iussum, prac- fert Fabri Toltiique editus Longinus: alii, neglecta forma. Ionica, 0201511. WESS. - ’Am’Eau [Gronovii] ne graecum quidem. m’oriësm dubionvacabat, ubi in Vicinis isto legebantur: 11W âtsxzmaîmç 515515: et 5,751106 - - - 6891711191" nutrition : tu!!! 4 («Î-r1; - - - 3043m9; flattant; amnios-ou, and grena: Titan. H00 etiam mutatum ivit in 5’251; Gronovius. VALCK. - De-. scriptionem istam Nostri imitatum esse Lucianum, Ver. Hist. Il. 27. notavit Toup. ad Longin. l. c. S. 25. ri 01’19on in: M596") Describitur a Diodoro I. 55. et Strabon XVII. p. 1 139. [p. 790. cd. Cas.] quorum i5 a1 Cambysis matre, hic a sororesive uxore-eiusdem nomen sortitam perhibet: Iosephus in pari fere mussa est; et tamen ab eruditissimo viro, Phaleg. Il. 56. errOris propterea arguitur. Tu vide Liban. in Antiochico p.545. WESS. -” Conf. Haras, in Idem über die Politik . . . der altcn W dt, T. II.- p. 598 seqq. S. r CAP. XXX- [2. 31’251; E; roui; Adrouo’Mvç) De his Automoh’s, s. Transfugis Aegyptiis consuluïsse iuvabit quae commentai-us est Heeren in libro modo laudato p. 41 1 seqq. et in singulari Commentationc de Militum Aegyptio- rum in. Aethiopiam migrations et coloniis ibi conditis, inter Commentant. Soc. Reg. Soient. Goett. T. X11. p. 48 seqq. S.] 4. ’Aazuoz’x) Etsi nihil- hoc de vocabulo constitutum ha.-

11011121101101. 11. 29. 30. a4;- Imam ,1 Steph. Byz. et plurium schedarum iudiéium sequi libuît: fateor Stephunum non nihil discedcre, sed illi dudum e Nostro medicinnm Hartungus fecit Cent. I. 5. p. 641. ’Amnên. Medicei cum simili Ambum vocabulo, sinistram notanteycontendit Reiskius, non neglectis Auzumitis et Aeï thiopum urbe Aurumi. Ex Hebraeorum sermone ’Amaèx arcessivit H. Relandus Diss. de Coptica Ling. ad David. W 1L laina p. 97. Alii alia , que in r0 , ancipiti admodum , miss; fado. Lege et Diodor. I. 67. YVESS. . Io seqq. s’y Aoiævyn Titi HnÀowan de.) Vide c. 107. In A141. et alîis haec male interpuncm recte disposuit et ordi- navit doctissimüs Fr. Iunius ad Esaiae cap. xxx. 5. deleto , quod vocem in»: excipit, 32, utique non neoessario. [At percommode adiecta est haec particula; un) - - - à)»; 3E, atque item alim] Daphnae , uti idem et Bochartus; in sacriez I’rophetiarum Orneulis Taphnes, nec longe a Pelusio in Itimrario Anton. p. 1 65. Ccterum pro Assyriis , contra quos in Edd. præsidium ad Daphnas, forasse consistent nonnulli ; siquidcm Psammetich us , Assyriorum potentiam deiecturus, Azotum Syriae obsessum c. 157. ivit. Verum ca eXpeditionc non inpediOr, ’quonminus Arch. ct Volta: accedam , et Valckcmirium laudem. WESS. ’ 1 1. ’Angim mû ,Ad’fl’upl’œv) Saepenumero quidem , quad a Relando, Spanhemio , aliiSque ostensum , Syria et Assyria , Syri et Assyrii promiscue Veterihus commemorantur; semper tamen Herodotus Syrie: Îsive Syros] ab Assyriis distinguit; hic itaque corrigendum supin". [certe 2:59am] Agit enim de custodibus, quos ad Aegypti fines collocarit Psâmmetichus: ad Orientem Aegypto sunt obiecti Arabes et Syrii Palaestini: 71?; 7d; ’AgœBz’nç ra? 7101992 Sabatrran 29’910: fluctua lib. Il. c. 1 27. ubi mox iungitrûv ’ApœBz’nv fi 1101121191317: tum c. 116. mangés: i 2115131 Mydarrcp. Conferri passent in re minime dubin lib. Il. c. 1 58. HI. 5. et 91. IV. 59. VIII. 89. VALC K. - Equidem, ut in Var. Lect. professus sum , ’Agæâiœv r: aux) 269m editum volueram. Adiectam igitur in contextu r: particulam post ’AçuBn’wv velim. S. 21. 617x14) Vetabat, Valla. Vetat la, sive legislator, dicizurque 01311. Eqîv, Isaac p. 80, 44. et Demosthem’ p. 145, 96. Sed apud Herodotum 013x ëqïv nuspîam est imperantis, at mitibus verbis dissuadentis .- hoc in loco fugitivos Pum- Hercdot. To V0 Q

342. ADNOTATIONES metîchns adsequulus moltis-verbisiobsecmbat , Deosque Patate: leur?" dehortabatur: 1’82’er 1-: (hoc intersero) [quae tamen partîcula 1-2 non necessario requirîtur] «and M701, and. 10m; 95ml; 7111795011; 1237071475711 «in Élu. Lib. V. c. 96. atque alibi ter quaœrve recurrit illud codem semper molliori signifièatu. Venuste Xenophon. Rue. ’AmB. VII. p. 240, 8; insigne 3 251501"; 1’81 «06311, si «adam 015193 abri infirma, (13! Ëçacwiv 03112 roô’ Épum’vou) «in 21”12 o’ arak, JAN infra»: nuât ïrmv’ tannin": mgabat puer ; obsccrabatque natrum ut interme- ret. Lib. Il. En. p. 267 , 8. tamotsi de Cyro dicatur, «in si; vuquva, notat dehortabatur. Apud Thuqyd. V1. 72.. cladem passes Syracusanos sucs Hermocrates 501169er r: nui mon in: 11:5 yiytvmtvça 511313km. Lib. I. 28. et VIL 48. ou,» sYa’ Jamie-radeau Veterum formulam repmesentarunt imitate- res. VALC K. 22. 1-131 M nm) Sic postulat Scriptoris consuetudo, que Cl. Reiskium non latuit. Respice lib. I. 84. Dictum Auto- molorum celebre est, obscurius abs Aristotelc positum Rho- mr. HI. 16. p. 149. manifestius in Diodori I. 67. et Plutar- vchi T. II. 601. n. .WESS. ’ 27. ratina; laina: êEsM’n-uç) CLReiskius iïz’nvmç pmeoptat ex vetere :740, petto: quad equidem Graecis non aufero; m1110 tamen , si quid novandum, e’EsM’Sn-aç. Nom magna in bis confusio; uti V. 65. III. 59. Verum mutandi nulla necèssitas. WESS. - Nullo pacto sol’licîtari êëem’yra: Adebuit. Vide I. 105, 1 2. I. 159, 12. etc. Et aptus huic loco ont aoristus, significatione praeteriti temporis: non enim ipsi incolere regionem potuerunt, qiiin illos eiecissent. .5.» CAP. XXXI. 5. cri-roi 7029 wMÆumom’vça 115119) In mensium numero , quos ab Elephantine Memën versus et Automolos proficiscentes conœrunt, dissentîtpAristides Ont. Aegypt. p. 546. Cuius discordiae mussai est, quod amho’ ex aliorùm narrationibus, saepe numero ambiguis, acce- perunt. Statim , auxilio Arch. et Vinci. roc-017 1o: 542901443. si volueris, baud erit pravum 5 que et Bciskii coniectura’. WE S S. - CAP. XXXII. 1.’ ’AMaÊ rai 1.2. hourra) Si amuï non possit satisfacere, poni [hoc a Gram] non debuerat: canins consideranti Gronovio latere videbatur 022W 151712.. Sed hoc aeque sensum relinqueret pendentem, Atticis pro â

.11) HEROQOT. 11.36-32. 243 nm frcquentatum; non tamen Hcrodoto, semper Ionum more 17cm scribentî. Sincera mihi quidem videntur olim vulgata: ’AMai "1’31 1421 17x. Sed haec quidam , quae nempe dicturus sum , a erjenaeis intellezi. Paullo post [1. 5.] He- raxlatea Gronov. interpolavit, vocibus mg) 1917 Nu’Mu e mata [perperamj inculcatis. VALC K. - Quae hoc cap. de inve- num Nasamon umitinere per deserta Libjae narrantur, interpretatus est illustravitque Heeren, in libra iam sacpius a nabis laudato, Idem etc. T. Il. p. a 16 seqq. S. 5. mai «Munich: ë; M’yooç ’Enu’gxap) Resccui inpartunum. Medicei glossema: quisque videt, nisi si amare membranarum nimio coecutiat, ex sequentibùs in banc viciniam migrasse, et optime ex plerisque omnibus Codd. abesse. Id quoque inmutavi , quad paulla ante Florentin. dederat, [6nd "à uêv] opinorque suspicionem de lacune, qua de Miscell. Lipsiensia, in sponginm abiisse. Nasamonum in Lyn biavsedem ly. 182. designut. WESS. . 17. 51men; ri; 1.3.5..)Ma1e haec tinniunt. Scripsera ont nuant r17; Athinç, quorsum tendit A311. aut g? "mg "à rît. quaevBeiskii sententia. [confl Var. Lect.] Certum est, veterum opiniane promontorium Soloèhta, quad et 1V. 45., Afi’icae versus occidentem salem censitum fuisse terminum. Max [1. 20.] 15v 1’12 Soixante": revocavi, scriptoris mari et Codicum nuctoritati obsecundans. Adsalet sane Africae - in meditermneum mare vergentes natiaues raz); in) Sabat- cuv aurixovruç, tum 157139 retiro! et fieri; Souhaite-11; en: adpellare, quae regionis interiara au) 311916351 habent. Vide madoIV. 171. et 181. et exemplorum abundeerit. WESS. 24. ’Eæel div nô; vsmu’atç etc.) Corrigehat vir doctissimm [Reiskius pute] soriptis ad me litteris, du?» «in ut respandeat superioribus (Daim: flapi rein ytve’dau, But patins tian" (5v. Ego aliter censeo. Frcqucns in hoc scriptore, neque nescieh bat vîrCI. , in) atque Exsî y: , infinita aratione sequente :. similes structurae 1V. 1o. VII.5.et150. VIH. 1 1 1. dicta adfir- mont, et quae H. Stephanus de Dialect. p. 1 58. W E33. - At non id turbaverut viros dactas , quad in obliqua aratione particula in) cum infinitiva modo constructa est: sed quad, si in) notione postquam accipitur (qua cum W est. accepisse videtur) évaæo’Soroç videretur esse matin. Itaque Vigne rus, hune locum tractons, (Idiot. gram. VII. 6, 4.) E715) hic

"244.3 ,-nDNOTA.TIÏOLNES. notione particulae t’a-mat, deindc, accipiendum esse samit. " Quum ’vera satis constet , nusquam alibi in) ista notion: adhiberi, emendationc opus esse Reizius cum Raisin.» censuit, et ex coniectura siam, (scil. ci Numm’îvzç) in contenta - pasuit, ut in Var. Lect. a nabis dictum est; non dam, ut in brevi notula sub coutextu nostro perpcram positon. ’ v Hermannus in Adnot. 241. ad Vigerum, recta interpola- - tione, non emendatione, indigere hune locum monuit: natione caussali , satis usitata , hic positon: esse in) particulam , commode per nam reddendam: referri enim cum ad id quad praxime suis verbis Hcrodotus dixerat, ragio- - mm illam esse feris refertam, aqua. carentcm, descrtam: hase illum confirmaturum iis, que reliqun orant de Etearchi narratione, pergere , nom iwcnes illos totem , qualem inoda ipse dixerat, Lybiam invenisse. Quae quidem ratio -a Vira et doctissimo et perspicacissimo inita, ut dicam quod sentio, mihi quidem ad expediendam huius laci dif- ficultatem baud admodum adcommodata videtur. Iterum .iterumque totam istam 517m relegens intellexisse mihi videar, particulam t’as) recte hic a Wessclingio en notione, quae in narrationihus, praesertim usitatissima est, acce- ptam fuisse; apodosin autem perlodi in illis verbis inesse 31539495112; 3? - - - i315 31; ne" etc. itaque post d’un" l. 28. loco maioris pamti, quad ibi posuimus, recta in superiaribus editionibus minori puncta distinctam fuisse orationeni. In apodoseos initia poni subinde particulam 3è, praesertim. quanda in protasi eadem posita erat, satis natum: quo de genere conf. Lexicon Polybian. p. 125. et vide Herodot. I. 1 16, 12 et 14. - Atque haec ita non modo a mesoripta, verum etiam a typographo descripta orant, et prelo iam. submittenda, quum mihi traditursecunda Vigcri Herman- niana. editio, auna mocccxm. in lucem emissa; ex qua baud mediocri cum voluptate cognovi, eumdem clarissi- mum Virum, mutatàipriore sententià, ,istum Herodoti locum , in quo versamur, eadem promus modo, quo a nabis

n,factum, I55. 5113911; 1411490139. expediendum Msrçîuv êMinovuç) censere. Pygmaci sunt, pru- S. , i dentius, quam paëtarum in fabellis , hic descripti ; a quorum pictura non longe abit Nonnosi , qui eos in Aethiopiaè finibus vidit, narratio. Sic Photius ex eo, Cod. 1H. Bihlioth,

.111 11111101101". 11. 32. 33. :45 i p.8. Évitez: 7059 1mn punch 11.21: and 3350:1 imams 0319111111111", Bçuxwairotç 3è 16 Manioc, ml ubac-1 fliv xço’av, dard 3! 791x511 31301011146101; 310i «and; 105 chinons; Itaque in fabulis, si i118 fide fulciuutur, putari non debent. Idem nempe, bene Is. Vossius , efliciunt aestus et frigus intensissimum , quem- vis diversa ratione: nom, qui nimio sole coquuutur, illi breves sont et exiles, pracsertim in siticulasis regionibus, ad Melam III. 8. quibus iungi passant a Iobo Ludolfiv disputata Conment. in Histor. Aethiop. p. 7o. WESS. V CAP. XXXIII. B. au) Mini! railway Athm’ and) Aut haec, ont superior, quippe lenem antianis cursum tur. bans, inducenda copula est. Mediam autem Africam permettre Nilum, si districte adfirmetur, veto non erit simile. Quare Ampl. Bouherius Dissert. Herod. c. 18. p. 190. con- fusionem omnium, Nili, et eius cui Niger nomen , hic iu- venit; fartasse citra ius. Hnud une aliter haec accipi pas- sunt, quum quae de Istro, nia-11v mien" mir Eûpa’mn: quae quidem si arte presseris, simili laborabunt ditficultate. WESS. - At Herodotiquidem haec fuit sententia, Nilum mediam e transverse permettre Africam, Istrumque media": Europam. Priorem and particulam, Wesselingii manitum secutus abiecit Reizùn: quam equidem, iubente codicum cousensu, restitui. Pluribusautem rationibus tueri illa locum suum patest: quarum rationum haec simplicissi- ma, ut repetitum verbum 51’s: subintelligas: fit" in 1113.5.3, and (fia) Idem reimuv 1118151111. S. 12. 1111915111; d’un) Nollem digam Laurentio a vira Cl. inpactam, ex non eminata canina littera: secutus est suas schedas, quibus alune consentiunt, pmeterque amnes Ari- stoteles Meteorol. I. 15. Isthic auœm Philosoplms montent signavit, Noster urbem; quo titula in Celtis cum nulle, sit, Guil. Stukius ad Pe’ripl. Ponti Euxin. p. 164. mais"; ô’çwç sive 3910;, vel aliud quid huiusmodi , legendum canii- cit esse: .cui paria non facia.’ Herodotus ex auditu hoca deponit, in omnibus non fallenœ. Monuit Glareamu. et Stukius ex ea , non longe ab Istri fantibus duo amnes Bry- gen sen Pregcn. scaturire et cum ea misceri , vicinamque illis regionem Preginam sive Pyginam adpellari: fieri potuisse , ut flapi»: inde gigneretur. Gemina illis Dalmampius ad Ylim’umiH. Net. 1V. 1 2. in eo reprehendendus, quad En,» 115m; x6911; Nostro ohtrudat. WESS.

346 ADNOTATIONES 15. Renvoi sis-1 i’Ëm ’Hçufowv mM’wv) Corrigunt doctissimi yiri Io. Clericu: et Bonherius Diss. Heradot. c. 19. in», ’Hg. affiliant, siquidem Celtae, sub quorum nomine Hispani continentur, extra columnas istas causez-i nequeant. At haec vide. Ad Calpen fixae credebantur columnae; unde diversa ratione cis et uls columnas multa considcmri poterant. Omnia extra Herculis fretum in Oceanum versa 1an m1151 311111041211 Straboni I. p. 82. [ p. 47 extr. cd. Cas.] coi et pars estima Lusitaniae, sese vehementer porrigens se incurvans, 13 51113; inaxMt’uv 01-qu mies-«mu 117; Edfoiænç p. 1 12. [p. 64. Cas.] Praeterea ana; "17.51 insulae contra Hispaniam in mediterraneo mari, gêna 8è m1511, rai blâma; sive Gade: lib. III. p. 256. [p. 168.] Iam Celtae ad flumen Anaxn et Lusitaniac promontorium Sacrum et Nerium, cui,et Celtico nomen, sedes olim habuerunt, eodem teste lib. III. p. 250. 11. [p. 1 55.] Atque bis dudum scriptis adfertur Biblioth. Garni. T. XXlV. pars II. in qua Cl. Pellan- terii Responsio ad Ce]. Schoepflini dubia, de situ Celtarum in Hispania eadem tradens p. 596. WES S. . 16. 56m - -- dolerai"; minima) Hae quidem voces orationis Herodateae lenem cursum impediunt, Criticisque furcillis bine videntur eiiciendae; si vera suspicor, sic olim- fluoré; 32 ad 9’ "In-po; oram i; Simon" positae: 55’111! v nil! "a EdÈfl’vou 70,111.91) 3m amen: ri 71119111") 11112....th oiut’w- 1369152"; et diorama: Repeti poterant e lib. 1V. c. 49. ubi 51’s; 3102 «in; E6941"; si "In-111°; (signifiasse; in Kim-277, si gazant and; simien Sandow parai lima; aideur: 1131511w ri Eûpain) 52’211i SE 3102 Itrain; rif; 1513915- 111; i; rai «1.47m .217; 211110131; 378161041. Hic ista post parenthesin Herodotco more requirebatur repetitio: nostro loco paqu dixerat ante de Danubia [1. 12. ] . 51’s: "in": radian niv Edçdæuv. Istis, que dicebam, reiectis nihil hic remanet impediti. Lacorum praeterea monstrat comparatio, quomodo capiendum sit and Ku’vm-aç, 1V. 49. exceptis nempc gnan). Hi ultimi habitabant ad Occidentem Europae; au... paene ultimi: in Celtarum regione panit Hermio- tus Danubii fontes, illinc pet Europam fluentis’, seseque tandem in Pontum Euxinum cirez Istriam exonerantis.

.11) 11121101101: 11. 33.34. 247 VALC’K. -- Abiecta a Reizio verha revocavi ouin Schoe- fera. Post”In-çcç comme interposuî , quad aberat vulgo. S. CAP. XXXIV. 6. si 3! Aisance; .- -- affina) Haec alienissimo loco legi contendit T. Faber, nique in librum 1V. reduoenda : ,Quid enim, inquit Epist. I. p. 29. ad cam- parationem Nili cum Danubia situ: Aegypti, qua. Ciliciae man.- tam expioit, facere potest? Mea sententia. lib. 1V. promus ista locum non invenirent; bic autem pernecessaria apte respondent ad argumentationem Herodoti, baud sanequam comparantis longitudinem Nili per Acgyptum cum cursu Da»- nubii per Europamfluentis, quad putabat Faber: nibil minus. Ostendere nititur, du bien» 1’15”12er in 151 in» pit- rem Jeuinhh (cap. 55, 1o.) Tractum ille doutant cur- sumque Nili atque Istri comparai ab Occidente versus Orientem fluentium. Ad quaestionem a Fabricia sibi positam altius Herodotea retractare debuerat Faber. Nilus secundum Herodotllm (Il. 22.) Libyam permeans et Aetbio- piam 21131307 i; Aimnv. Quousque supra Aegyptum Nili fontes persequuti dicantur, narrat cap. 29. et seqq. Su- pra Aegyptum finit ab Occidente, 551151216 icaripnç r: mi ému Sandow. (cap. 51, 5.) Tum narratianem interserit, qua per Libyae deserta quum longissimc progressi iuve-, nes Nasamones flumen invenisse magnum dicuntur, 51’111 33 (cap. 52 , 4o.) dard 527191; miras and; 5M! évertuant. Ni- .Ium fuisse coniicit Herodotus; tandem buna Nili cursum compamns cum cursu Danubii. Nilus ipsi dicitur plus faims" A1815)": Ister pênv exigus si?! 1213925sz. Nilus finit ab Occidente Libyae; Ister ab Occidentali parte Europae. Ister rami 1’; Saboteur ni! 1’017 Eu’ëu’nu «617w, ile-reins? - - abalones: Nilus 1313131? 5’; Aimer. Aegyptus terminus est Orientalis, ad quem ab Occidente Libyam pemdens per- tingit Nilus: banc, eux-su mutato , mediamp secans efiluit in mare. 111m veto monstrandum erat, Aegypto obiectunl respondere locum , quo se Danubius in Pan m exoneraret Euxinum: Aegypto, inquit, opposita. est ilicia. montma- hinc recta via pergmdo quinque dictats perveniri potest Simpem, cd Pontum Euzinum sitam: Simpe obiacet Istro , se in mal mare aonemnti. Tandem e dictis ooncludit: 95m rob mon 3min, 311i min; ni; A1815»; (per totem Africam ; ut Danubiua per totem Europam:) 3115152211, d’une... tu; ’Itrçap. VALCK.

248 ADNOTATIONES- l0. u’n-fcv mérou) Gronovium vide, niniîs argutantem. [Putaverat ille, Iegi hic debore ré? "Inn; abria nitra": paullo. hnte vero, Tir 69. KIÀm’nç air-rial! dentu] Usus 021’7an patrio -- casui iungit, quemadmodum senti Hesiodei vs. 1.34. et444. adnectit idem dandi inflexioni abrier VI. 77. in scriptis Codd. Hoc si nolis, quidni civn’n retinebitur? WES S. CAP. XXXV. 2. "Ath-ra. humaine; 3’751; fi 0710.: «in x4911) aléa: Saôna’a-m sedem pristinam recepit. Loge tamen Clan Abresch Diluc. Thucyd. p. 514. W E33. - Probavi equidem superlativum, notione comparativi po- sîtam. Sinxiliter «faire; sequente fi particula habes 1X. 27, -7. Conf. Wessel. ad VIL 16. et Hermann. Adnot. 57.. ad Vi cr. S. 7. rai «and min-x. Vide ad I. 205, 6. notata. 5.] 8. 502d 7: au? vo’mvçï Quinimo Nm] r! and vo’Movç habebant Aegyptii, quae pleraque prorsus casent aliorum po- pùlorum moribus atque institutis contraria. ’Eusî’yaËç a; 143v insu; and cuba; Qunoxïwv ivroveyaô’nzç’ aï 3E «émue:- TaÈ "En Bien 7900572: æoçrüvaur’ 03:1: Sophocle: Oed. in Col. vs. 551. Herodotus, aï p.2» trumïxsç, inquit, 05999:?th au) amm- Mdoun, aï Â? 55595; ne", d’un; s’o’vflç Jæœivova-a. Secundum Nym- phodorum in: n; Î; sîve ëv ré; a? 75v BœçBœpmÆv apud Schol. Soph.,muliebria munia viris in Aegypto primus adsigna- vit Sesostris; quad, si fidem invenit, Rex bellicosissi- mus censendus est constituisse, posteaquàm plurimas gentes. subiugasset , aima-fiera 5’03 «Afin d’an; 1’15! mMumzËv gym , Dindon Sic. I. 5r. qui his simillima de Amazonum ma- ritis prdbabilius narmt Il. (.5. Il]. 55. Ceterum e Nym- phodori fragmenta Hermloteum üyoçoéêouu interpretari debuerant Eu éyopqî’ mpnmroô’m, aut SzurgiBow-a: quo significatu semper verbum olyoçor’ëm Hcrodotus, (HI. 157. et 139. 1V. 78. èt164.) velues etiam Attici Ipmesertim adhibuè- zunt, quorum Usum Grammatici respiciunt Atticistae. Quin rarissimum erat emendi sensu apud Oratores anti- quos, in HypaidirDeliaca, ’AyoçaÉu-m, in) roi? n’aviradm", positum adnotavit Harpocration: orationis ista pars superest in Scholiis ad Hennogerœm, excitait: Casanbono in Athm. X. c. v1. [Animadv. in Athen. T. V. neume édit. p. 371. ] et d’Orvillio Exercit. Delinca p. 1 1o. VALC K. -- Cul-10m , quam :7921, maluerit Vit doçtustbaud satis

in AHERODOT. Il. 35.135. :49 deo. flua videntur mugis esse comuetudines singalomn; flâne; publiai magis mores. Vide IV. 95, 9. 106, 2. VIH. 1 44, I7. De morum Aegyptiorum et Graccorumdiscrepan» fia lepidissimi entant versiculi Amqndridae comici apnd Athenaeum Iib.VII. c. 55. p. 299 seq. S. 4 . Ibid. ai .42. 70745:5; 92799215an Tractavit baec il]. Ez. Spanhemius ad Iulian. Or. I. p. 142. Sed pinça?!" hoc loeo idem est atquç inforo agere et versari , sicuti HI. 157. Re- cte Nymphodorus in Schol. Oed. Colon. Sophocl. vs. 350. «si Mir yuvaïutç il! 037099? mgnmroiïw and magnésium, de Aegy- ptiis; tu!!! ci 3è 0’633; aurai niv oiuluv thomas-z, at nihil ibi de Itexendi more, quem clarissima luce .Salmasius ad Vopisci Aurelian. cap. 46. p. 564. et post cum Io. Brauniu: Vestit. Sacerdot. Hehr. lib. I. 16. p. 267. etc. circumfudit. WESS. 14. sôuœçi’y. Sic scribendum monuerat Koen. ad Gregor Dialect.CAP. XXXVI. ion. 2. ,uiv Ç. Jim 1 zouloue-i) 19. 5.] Nihil Imu- . tu. Kmofwn Arch. (sic enim habet, non xoMQIMl,’ uti Ga- leus.) libmrio debetur, ad notam ionicam offensa: indidem ëuçoô’vrm et âvçô’vrau venerunt, salve meliore cap. 57. Non negavit bis Cl. Salmasius operam ,. de Coma p. 54a. talia derivans, quae sine controversia inde confici non possunt , bene observante Cl. Dukero in Thuçydid. I. 6. WESS. 4. 701i; mâtera: Enfer-m) A poëtis omittitur interdum in talibns praepositio; addit Herodotus; qui et hic scri- psîsse videtur: 5’ ç en); Mx’Àlflü initierai, n8mpe 10’ «530;: qui quidem genere sînt proximi, atque id circo TCOIÏEÇ et mâterai. Lib. VI. c. 57. Smaifszv wurpozixou 7040M» flet, i; "le inuits-m in". conf. c. 109. Ad alignem venin dicitur pecuru’à V61 hweditas. Solon: un) ixirgmrsduvhsiç 3V ri advint Emma 75v Jeæavôv fêMmo’aiv-rwv, apnd Diogen. Laè’rt. I. 56. oui legi Charondae contrariam explanans Diodorus Sic. X11. 15. ris nivixç, inquit, si; inn’vooç induisoit"; IL: eue adiuncta. Sacra... scribit Cicero de Legg. Il. c. 1.9. ad quos patris familias morte pecunia oenerit. VALC K. - Ergo i; rad; voluerat Vir.doctus. At similiter 1X. 26, 34,. rifla; invitent, pro V l;[7 etdit-t’a; seq. Shunt. dixit De victu Nosler. interpretatus S. est L. archerèa Les autrespeuples prennent leur repas dans un endroit separé des fiâtes , les Égyptiens mangent avec elles. Que, striction:

350 AIDNOTATIO-NES notion frequenter-quidem apud alios auctores usurpari novimus id vocabulum; nec vero apud Nom-nm. Vide I. 35 extr. I. 157, 1o. Il. 68, 18. coll. l. 4. etc. 5.] . 8. nid ingénu) Et hoc instauravi. mûri-w, Germain" Ecvn’œv aliaque hoc de generc adhihuit; et haec œrminaüo musabitur? Melius successisset, si in Iatinis,-frumenti loco, tritium, et ont; Hieronymi exemplo speltam vertissent. Belle-de bisOl. Celsius Hierobotan. P. Il. p. 101. et un. 1 a. ri» à? m6. fia-1 aussi.) Hue practer Strabonem XVII. NVp. 1 179. c. [p.ES 835 extr. cd.S. Cas.] .spectat Anonym. in Py- thag- reliquiis p. 7 14. [811. 681.] 1’31 701A31 3:15er rai; x1902, .161 03’701 roi"; ravi, nival; 1:10.61, du: sinh 13 Ëvœvn’ov. Qui quidem meminerit, oinum secundum Grammaticos Ioniœ dicton "7.81. et dm mmïv Hybriae ap. Ailiers. XV. pag. 696. A. hic forsan pet and" mais intelligat pressas in tor- culari: sed vinum nuspiam ita vocat Herodotus, secunduin quem vitihns etiam caruit Aegyptus: vid. Celeberr. Wes- seling. ad Dindon T. I. p. 19. VALCK. 1.5 seq. imam 757 11.21 dv3951 guano; in: 8150.) Hinc in 50h01. ad Soph. Oed. inICol. vs. 55 1. corrigendus est Nym- yhodnrus : raie sûr 3:50 innés-m zeçdfixu, mais 33 gy : vulgatur, .1017; ME! 8. La. roi; 82 1.. Hue Sesostris istn dicitur in usum introduxisse, dæoAauBu’vur aima roi; 5.7111131154:er and rai; 1140- .xoiç mirai? ixûnhdvevdm’ 3 au.) A0307; Serin! tonna-57v Wh. Ly- di cum a Cyro defeeissent, sinué 10mg, inquit Croesus apud Herod. I. 155. 11.105114; - - 131931511" raïa-1 sima-1: quod Poiyaenus dixit 0?th maimïœv 5.9.7. lib. VIL cap. 6,.4. De Gym Lydisque namta transtulit in Xerxen et Baby- lonios Plutarch. T. Il. p. 175. c. De Aegyptiis conf. Hamid. 11. 8 1. VALCK. 25. âtowîom 8è Weimar: miam-m) De Aegyptiorum line- ris docte et prudentes- Cl. Warbnrton Divin. LegaLMosis lib. 1V. sect. 4. Usi olim fuerunt suris cive Hierogiyphi- cit , quales in obeiiscis aliisque monumentis cernuntur: -usi etiam 31114012111132. quas populares et carreau: adpellare licebit. Memini aestate superiore in cimeliarchio Auriaci Principis, monstrante Hausterhusio , eruditissimi patrie cgregio filio, lintea videre huiusmodi litteris obpleta’: 113th similes fascias et .iintea, tenta ilions). Coma 0(1le8

in Recueil d’Antiquités T. I. p. 70., adspersis praeclarissimis obselvationibus, quas ut consideres aucune suasorque son. W ES S. . . CAP. XXXÏ’II. [4. 17W 3? Aines Copieurs) Lima; vestes Herodotum videri dicere non modo quae ex lino ,. sed que ex gossypio vel bysso confectae crant, iam ad I. 195. 1. monuimus. Vestes et gossypio sacerdotibus Acgypti grau tissimae, ait Plim’us lib. XIX. cap. 1. sect. 11. 5. conf. Pol- luc. VII.975. et Forsterum de Bysso veterum p. 85. laudatum Hurenio in Idem etc. T. I. p. 157. 8.] 6. roi r: (tænia: thfl’fl’MJOWül) De sacerdotibus mm: maque enim omnibus Aegyptiis ille circnmcisionis, niai si myste: riis initiai-i et ad sacras scientins admitti vellent , accessi- tas. Docuit Huè’tius , Vit Cl. in Origen. ad Genœ. p. 1 6. et in Homil. V. in Ierem. p. 159. edit, nov. multoque ulmrins amicus mens, olim studiosissimus auditor, C. V. Vonckius’, vir Ampliss. Obs. Miscell. cap. 1. p. 60. Canssam ritus, quum Noster: adfcrt , ridiculam ait Guiliel. Iameson, Spicil. Antiq. Aegypt. c. «14. pag. 559.; potuisse enim sacerdoœs munditine et salubritati consulere sine circumcisione. Fa- teor id ultra. Vitio-ne (amen cederc scriptori debet, si, quem obtendebant Aegyptii colorem , signet? Philonau 1nd. de Circumcis. p. 810. c. Vit Cl. in consilium ubi misisset, potuisset sapere. Addit doctissimus Indaeornm4 ’ non aliam ob rationem sacerdotes corpus adcuratissime radere, et SynesiusÆncom. Calvit. pag. 7o. o. cum Petavii observatis. WES S. - Conf. M ichaëlis , Mosaisches light, T. IV. 5. 186. et Meiners, De Circumcisionis origine et cassis, in Commentatt. Soc. Reg. Goetting. T. XIV-

1 5. icône-au il n; 75’; simiens) Valla interdiu ter, quasi ffiç esset.pag. Mihi istud 311 , modo scripti seq. Codd. addicerentS. k , non dis- pliceret. Vide hoc Porplkyrii ex Chanemone, Abst. An.IV. 7. 19); 3è si; d’aigus; imiterions 1140x993. «in r: minis, and 193 chique, nui qui; 5mm. Quae et Mediceo et aberrantî I Arch. auctpn’tatem conciliant. Porto Mira Bah’uv Aldi et Anis. [1. 12.] habet quidpiam singulare, cni fidcre non audeo. WESS. - Vulgatum M6135 primas dedit H. Steph. , ex codiœ puto msto. S. - 19. Stimu- - site; insinue) Enm’in modum c.,60. At i

en" ADNOTATIONES c. T77. nsumeAegyptiis aima in 1191M.» sive vini et houka Iar-i situr, quoniam vites regioni deessent: quad quidem an districte verum sit, alias quaeremus. Plutarchus, post Psàmmetichi aetatem, aditu Graecis intra regionem pate- facto, vini potum regibus et sacerdotibus placuisse, de Isid. et Osir. c. 6. , antea pestiferi quid illi adesse opinatis, innuît. Ut ut fuit, oi’m) ai n21 017? bug, 0132 JAlymæ indev- ro, ’Chaeremon in Porphyr. Ahst. Anim. 1V. 6. Confer Mu- sam HI. 5. IabLonski Panth. Aegypt. Il. 1. pag. 151. et nota Selmasium , cinabavn de foliis ,1 chauvines, in vino usurpari 4 adservantem ad Achillem Tat. lib. Il. p. 67. WESS. 22. off-r: rçaSyoWA) Cl. Pauw corrigebat 091570911, fn’gunt; vulgatumv vitii damnons, quoniam qui fabas films-1; 3a:- récifal, cas-791.3791111, quod Noster infitiatur: passim 5114m et api-yen contra se poni , neque rçaiym erudas edere indicare. Speciem ea habent, nihil amplius. Debuisset scriptor, si vero niterentur, 0177: 055711er; mir: 5180m; dure. At «retiras decst. Tgaiyuv de crudis olim plncuit unice: testantur remuai et 196211411, quae binai 501015141101 exponit Galenus : accedit verbi in his libris usus, I. 71. Il. 92. [IV. 177, 5.] lieue, qunmquam generalius, Plutarchus Symp. VIII. 8. «in voie canifs", mire unifias: miam! Aimrfovç, du. 01532 o’çtiivrœç oivz’xseôm’ 0mm d ’Hgo’îanç. Egregio Medieei et Pass. ovarien-m alius erit locus. [Vide Adn. ad c. 66, 8.] Nunc notemus eorumdem 15v si; in: dçxzs’pewç [1. 25.] singulare promus. Potuisset illi fideiussorem Vir Celeb. adderc Dionem Cassium, oui J nifxzfçzœç, 11,7 dmiiçsep, 131 nipxiiçzuv ’sese probarunt. liage Cl. Reimari observata in Diowis Lili. pag.712.A CAP. XXXVIÏI. 2. WESS.and 7915109 d’une 36111144609411 1 v mirai); 158:) Non expedio banc consecutioncm: Boves mares Epaphi censeutur: Epaphns non alius achpis Il. 155. III. 28. ; propterea hum: in. modum baves explorant. Haeccine consequens oratio? Saltem qualitatem aliquam sut coloris aut rei alios adiunxisset. Aegyptii rufos baves "à; 91115306; Boïîç tantummodo inmolabant, usi prias examine pilorum superstitiosissimo , 5m ugiv Midi 37511191350: Minœv d Munis, siam-av isatis-0m, ut si net pilum unum nigrumialbumve haberet, 4 mutas-i non passe arbitrarentnr, testantibus Plutoreh. Isid. et Osir. p. 565. n. et Diodoro 1:88. InïNostri animo,..etsi

sur 11111101101: 11. sa, 39. .353 verbe nunc non praeferant, versatum simile quid vide- ; tut. Cl. Pamv planissima fore censebat omnia , modo [305; . rad; inuvoôç, nigros boucs, refingeretur : bos enim Epaphi sive v Apidis , itidem nigricantis coloris , fuisse. Quod quidem, isi. prohetur, cnr atros candidosque pilos.tanta superstitione bubus evulserunt, quibus ipse Apis insignis crut? mitto vocem Herodoteam non videri. Ne longum faciam , ’ adstipulor Vire doctissimo, aut menda turpatam , nul voce aliqua defectam esse orationem. Fac fuisse mi; 3è 113901991]; i 605; ruai; mon; etc. et nexus erit sermoni; quam mihi. hauspicionein stabilire sequentia videntur et quae principio c. 41. tum Porphyrius Abst. An. Il. 55. Sed hoc doctiores perpendant. WESS. - At nihil est, quod hic mas gnopcre desideres. Non nisi ces boves immolare licitum. fuisse, qui m6499) essent, per se intelligebatur: itaque ’statim exponit auctor, quo pacto, an xaÛœçdç sit et im- molari Epapho bos possit, exploretur. S. . 4. in t a 17 a a: v ) imitai: ex Arch. scripsissem , nisi Pass. dedisset conmodius , quod et in Abreschii coniccturam Di- lucid. Thucyd. p. 550. venerat. Reiskio, post pauca si 1m- Suçii 7131 etc. [1. 7.] convertenti in si scampi ri 1131 , mais conspiciat horum. quidpiam, arbitrariam emendandi rationem lubens relinquo. WESS. f- Ad ânon intellige ex praecedentibus É mussifs-av , nempe 1131 115 içs’mv, ut mon deinde ait. S. [8. êv aine,» A5791 potest significare in alio harum Histo- riarum libre: sed et simpliciter, in alia normtionis parte. Id, de quo hic agitur, habes lib. III. c. 28. 5.] - 1 1. 9&1 nmvrçi’îœ Enivrmimç) Contendit P. Victorius Va.- riar. XIV. 4. banc emmi-91’391 cum Ciceronis Oral. pro Flac- co c. 16. creta Asiatica. ln Salmasium ad Salin. p. 157. non dissimilia opinatum , Gronovius calamum strinxit. Quam ego litem meam non facio. Cui enim bono? Plutarchus "si; cæçæysnaiç 173v îsçe’mv et sigilli caelaturam lsid. et Osir. loco supra citato, sive cap. 51. expingit: tetigit et Clar. Steph. le Moyne ad Polycarpi Epist. p. 410. talia Nostro

contribuens.CÂP. XXXIX. 5. Elfl’ilfotàèquae in,recusat. anis-017.0151011) WESS. Torsit g à? «131-017 Cl. Reiskium, non perspicientem , quid hoc locoi velit: substituit imitas 3E «0117901 aima, au]; Matin. 13117511..

254 ADNOTATIONES’ menin «111°va , ut digendi ait incultes. Verum abondan- ti-1r en est copia. Cam. Pauw imine et la; nuirai? visum fuit Je "gamina idem esse, ne dein , poet’hoc , daim. Equidem postas, deinde Latinorum’, et me, a5 pulcre recordor, H du; itidem; de isto nunc quidem addubito, in venô sione Gronoviana. [euh-o; ad Bondi referente] adquiescens. Recepi praeterea [L 6.] mrœpfaifiüvfl, Ii-bris et indole sert munis requirentibus. Consentit Plutarchus Isidfiet Oeirid. o. 51. Quae de devotione victimae piacularis, et manibus capiti eius inpositis, exponuntur, in rem suami vertii Spencerus, Leg. Hebraeor. Dissert. VIH. p. 1466. WESS. CAP. X11. 5. ’Evnîv renne-fuiroit: ri iyin de.) Induxit haec Medicei imperio Gronovius ; ego vero, plurium Codd. iussu, vcœrem reduxi in sedem. Quid virum Cl. inpulerit, adnotationes ostendcnt; in qui: tamen couplo- ra, non magni roboris. Negat Herodoteum esse 851, quam ipse vocem non movit V1. 67., quamque Parisienses scri- - ptî atque aiii hoc non habent loco: urguet, bis sine caussa idem dici , repetique brevi intervallo vipemflwlrzvfl; 32. Nourri. Atqui de Aegyptiorum circumcisione, ut uno tantum utar exemplo, iteratio, similis c. 56. 57. Quod illi vero validissimum argumentum ex ratione dictionis i5 15v d’un, pro instauratis aeque firmum sial. Ian: vide verborum cobaercntinm: signifient Nasser, maximum se deum et festum eius maximum descripturum : habent utrumque suam in possessionem restituai; que si au- feras cum Medic., ex parte sermo truncus-incedit. Adde conspirantemltot msstorum consensum. Id ignorare me fa- tcor, Vallam quid tandem, ut natTEIiENITœl obdormierunt red- deret, adegerit. An 112011580er invenit? Quod si reperit, Cautione utique fuerat opus. WESS. - Insignem spe- e’iem habere scripturum eam, quam Vit praestantissimus revocavit, minime equidem negaverim. Sed restituta illa, quam .probati libri nobis.conservarunt, multo aptins mihi visa erat cohaerere Scriptoris oratio. S. [5 et seq. 11.00.1311 Mir usnfiv vraie-an i5 du (TAN. Vide Var. Lect. Plana sententia: totum abdomen ezenterant, (intestina omnia ex alvo exi-munt,) vinera oero in corpore relinquunt. Cur vero cum Schneidero (in Lex. crit. Graecae lingue , voc. Kmh’œ) ventriculum simul cum intestinis cram-

AD H-E R0 D 0T. Il. 40--42. 255 Mm bic intellignmus, caussam equidem video- nullam. 8.] "15. me. 3E dworixbmraz) 0bversabantur ista docto nui-i gatori , cuius Ionicum de Syria Dea libellum inter Lucia.- nea retulerunt, T. 1H. p. 454. ubi Adonin ab apro in-’ teremptum in sua regione ferebant Byblii, aux) non-ai (sic legerim) Minium 10531:5»; niai-roumi a inuirrou Puce, ne? 39n- vioim’ ë - - imaiv 5? dorerddmm aux) OE’KOKÂœtil’WM. Optime Haydn. Herodoteum ’Aormidmnm interpretatur, razzia-omit roi; résinifiai: ubi plungere desierint, Leopard. Vil. Em. cap. in. qui Lucianea quoque comparavit. Ut in bis nidation et dam-1514401001111, sic Il. 75. rugirent wifi (papiorm’ 5mois 3! nieras-11911697. Dantur huius generis plura : amours. Eusta- thius interpretatur ornais-(«0011 Con-bina. vid. Clariss. Pinsoni Anim. in Moerid. Attic. p. 400. 117; and? inOmimçest apud Diogen. Laërt. X. 6. VALCK. e 1 CAP. X11. a. ni; 32911M111; 917 to: 5’51": Nm) Por- phyrius Abat. An. Il. 1 1. bis consimilia, non sine naturel! quadam institnti causse. Duravit Aegyptiis ca superstitio in Constantii Imp. tempora. De bucula, hortos rigante; imminent 917cm ml 501.1100 air, Il mi 917A12" "En du rai rouan?- ras vais 55.1701! fit] iësî’vm au]; mirai; 9151001111, Athanasùu Hi- stor. Arianor. ad Monacb. cap. 5G. p. 578. Isidis simulacruni bubulis cornibus dabit Plutarch. Isid. et Osir. c. 19., et No- stri imitator Libanius, si nie Sil 1Iris, ni Baisser.» abouta, 13 Aiytï’rnov, Antiochici p. 555. VVESS. - 1 5. si and disthène; stçixovru) Potuisset dæsçlxonuc, structura vulgatiore. At Gronovium consule in cap. 66. buius libri. [ubi banc dictionem cum illa confert, rucha yma’. mm, .c. 66 , 15.] Antigonus Caryst. Hist. Mirab. c. :15. nier iv A1715"? 161 8on air mafia; - - 5ers cuirai rai négaton r17; 75 dmçs’zuvCAP. XLII. 1. etc. En: "à WESS.à; - - 39mm) FortssseA scribendum 3m; 11.21 35 Ali; (antimite; 5399m: ipo’v: et paulo infeë rius, 5m 3è à»? m7 M5311"; iam-nu ipo’v. Voculas 3B si 1sio saepenumero coniungit Herodotus, qui c. 44. sipo’mvyait, été"; patin; 1711 ÉE 05 vos 1rd i961 i’âpurau. VALCK. - Non erat cur sollicitaretur vulgatum. Idem valet 539107051 au 339115101: iman , sive mainate: intimai; : pro quo lieus-ainsi!" :Kftlvrul dicit c. 44, 21. Cf. ad]. 180, 11. Ridicule Lambert Tous cens: qui ont fondé le temple de Jupiter Thébden. .5.

.256 ADNOTATIONEIS’. n «2. A13; GnBuJéoç) nRediît Iovi solemnis titulua, ’qno I. 182. Il. 54. 1V. J81. superbît. VIËçvvnu îng in Vallae La- tinis templum incolunt , verius sacrum sive aedem constituant , [potins constitulum habent.] ut c. 41. 44. et Diodor. Sic. I. 1 5. Rediit quoque ’On’pdç, cuî Mcd. Ionicam formam, hic inconsulte detractnm , reddîdit Il. 157. W E35. - 14. wçoëxwûal «r: rfiv MŒæÀüv) Pati hoc possum , si (amen opcm levi fieret ægocxédou, sequcntibus melius congrue- ret; quae et Cl. Reiskii, opinatio. Naine; de arietis vellere Grammatici recusant, merito reprehensî a Sam. Bocharto Hierozoic. P. 1. c. 42. lib. Il. De titulo Ammonîs xgznçwézou , nihil addam , nisi remmena lVïn 8 1. etnin Luciani Astral. c. 8. et Preclo in Timaeum p. 50. WESS. » . l 9. Guvfiv - - vouiÇovreç) Adrîdere posset (nævi, 0b 1V. 1 17. ami - - voltigeur: Zuuâmfi. Sed illud aeque probum. Sic I. .142. ylônow 3E a!) 11h «Gril! 051-0: mom’mcn. Alia hoc de genere Portas subpeditabit, quibus ex Diane Canin, si que necessîtas, magna foret aocessio. In Connais Narrat. 44. 3; n)! 11304.05).an yvvuïm s’yo’mn and rôv 9mm: afin-n"; En" mu- ,tatum îvit Th. Galas, non citra iniurîam. WESS. a]. 1,04405 v 7&9 Aîydamu etc.) Verius videturvEusta- thii hoc ex loco ’Anoîî v. [ ut habet noster ms. F.] Namque in Aegyptii. Plutarch. Is. et Osir. c. 9. î’âm qui Aîmfl’oæ grenu un? A18; Juan ’Auo 17v. 3 wugocyœyo’vrsç thaï; "Anna" u - M’yomv. Hinc ex lapide inter Epigrammata Muratorii- Tir. Inscript. pag. 75. MEFAZD OBPIMOE AMS’IN, quamquam .Amm’r in Bich. Pocockii Antiq. Inscri pt. pag. 50; Convenit pas. Amun, et W33 Hamon, Ierem. wa. 25. Ezech. xxx; 15. Vide doctissimi Iablomkii Pantheon Acgypt. lib. Il. 2. et Aegyptîorum mysticas bas fabellas docte explants; ndà

27. rénova-ou - - 16v and!) Arietem verberant , Laurentîus. .Ex vertes.usu verbi , plangunt, semct W verberant ES oportuerat. S. Luciaé I nus Dea Syr. c. 6. and uvénnv n17 «41’020; réa-ranz! 11 Ëndrrw 3119;. Poëta in Hephaestione pag. 54. xanümscfie aïeul, and mnpsinscâs fifôvuç. Habet de hoc vocabuli usu plura Gro- novius, admixtis (amen alienis, infra c. 61. W ES S. [28. il: in? «Siam, sacrâ urnà reddidit Valla. Nos, sacra in loculo , ut Gronov. Rectius futurum erat sacra in sepul- cro. Est enim Hcmdoto Siam conditorium, sive camera. in

1011151101101. 11.: .42. 43. 257

I (un. pIuribus sarcophagis locus. Vide 381mm HI. 16, 28 , CAP. XLIII.,.8. 31 3E 3:; mû :632) Haud scia an sit. 113? à? deterius. Lucian. Astral. c. 4. ëv 3E aux) oüvo’uam «à œq.n’om figera: quad Sa sollicitatum na virig doctis- nollem. Noster Il]. 59. à: âë 31; un) Asa-Bfauç -- 517M: et V. 95. Adde Gram. in I. 18. Aliter Aldus et ceteri pingunt, e quibus à; restitua; Mcdïc. et hic Art-h. illi se infestum prac- buit , sicuti et III. 1 5. ,placatior alibi. Aeliani Var. XIV. 58. «and au) aïno: 1131:. 1’11 à»; m"; me? 763e paullo Jiversîus abît- W E35. -- In Var. Lecl. monere debuernm , Év 83,. non ëv 8è hic IVessclingium e superîoribus editionibus tennisse, quibuscum scripti libri etiam omnes (quad quidem sciam) consentiunt. Lubens tamen cum Reiz. et Schaef. s’y 32 correxi. Sic enim commuter adsuevit Noster: I. 185, 7. 192, 2. Il. 79, 7. HI. 15,10. 58 , 11. et ple-i rumque quidem (sien! in omnibus istis- locis) adiectà à) ,particulà; quam et h. l. si quia revocatam cupit,quod Schacfirus fecit, baud invitus parian, nonnumquam vero etiam absque si, ut I. 74, 5. Il. 176,5. VIH. 115, 16. S. v 17. à; ËAfiomi 1;) Correxerat vir eruditus in Miscell- Lipsiens. à; 7n’mmum’ 115.4111011 merito in Iitteris ad me spernit. i En; «âgés: amplius est quam E’Moum, et sententiam rationibus nixam exprimit, sicuti A570; affin. quad gânior ratio persuadet, III. 45. IV. 127. et in Platonis Cri- tone p. 48. c. , Arriano , Imp. Antonino , atque aliisÇLege .Uptoni Adnotationes in Arriani. Dissert. lib. I. 29. p. 155. [pag. 550. nostme edit.] et Abreschii Dilucid. Thucyd. pag. l.

38,5.2o. aîçxuïa’ç WESS. En: 923g Aîywrfl’wv « IHpuuM’nç) . Dubîo res caret. Habuerunt Aegyptii sunm sibi numen, cui Graeci Herculis titulum inpegerunt: nulla illi natalium origo ex lavis et Alemenae amoribus, verum Nilo genitus tradebatur, Ciccrone doctore , Nm. Deor. III. 16. Ordines deorum in ista gente variî: primi vm. hinc x11. inde alii, ut est c. 145. ex secundis fuit Hercules. Legendus est Cl. Iablonskius Praefat. Panth. sect. 28. et lib. Il. c. 5., neque enim moram in bis nectere libet. WESS. , 22 seq. 5m! n 5’11. 151.311.113 9-251 si Sudîim 920? 3750110) Aliena promus erat Volta: interpretatio: a: que Herculem Herodot. T. V. R

298’ ADNOTATIOiNES. natta diis , qui duodecim nant, unum en: arbitrantur. Voo, luerat ille, puto , debuerat cette, et duodecim diis , qui acta fuerant. 3751"" cum Cronovio astitetunt reddidi ,. quod et Wess. tenuerat. Commodius H. Steph. in ora versionis laurentianae: et que e dûs octofacti fuerunt duodecim, quorum unum Herculem causent. Quam versionem, probans Iablomki in Proleg. Panthei Aegypt. pag. 1.x1v. et mm. ut . acta diis , quos initio coluerant Aegyptii , sueoedente tempore adiecti fuerint quatuor alii. Larcherus, contra au- etoris mentem: il est du nombre de ce; douze Dieux, qui saut. CAP. nés XLIV. des 6. à 33huit "4119473010 Dieux. Non 5.] me tfugit, i quid patrocinii 4443., ex Athemui III. 14. [pag. 94. 11.1! auferre queat, sed locuples esse dubito. Noster vulgatum, nullo msstorum dissensu, probavit III. 41. [Sic corrige in nostra Var. Lect. ubi perperam Il. 41.] Stat et pro codem Cl. Won: in Thucyd. 1V. 13. Latinos Zmaragdum malaises, cognitissimum est, quo de Ian. Brouckhusius in Propert. Il. 15, 45., et ab eo cu-mulatim citati. Mtyœdaç, quod continuo [L 7.] suceedit, insolentius videtur: bine T. Fabri mydmç, a Gronovio castigatum: indidem Reiskii 145’712 05;, non magne utique molimîne. Ego in Laurentii et Parti partes eo; nom Gronoviana explicatio minime se probat. WESS. -- Nempe adverbialiter pro main»; positum 141711011; Portus censuit: quad utique insolentius. Quod ad Reiskii spectat coniecturam, notabile tamen est, subinde et alibi a librariis permutatas reperiri Q et (a) literas. Cuius confusionis in Athenneo exempla nonnulla observare memini: alia duo Schaeferus adnotavît, unum in Notis ad Gregor. Dialect. pag. 525. alterum in Indic. Graec. in eumdem librum, p. 929. Vide etiam Wesselim gii Adnot. ad Il. 48, 7. et Var. Lect. I. 58, 4. De sma- ragdine, quam Noster dicit, columna. consuli possunt que Larcherus ad h. l. adnotavit. S. 12. remuions: au) 3107519411.) Fuit Tyrus post Sidonem m- yinn 76.71 4191113ch mû émoudrai?" m’Nç, in Strabon. XVI. pag. 1097. et, i110 longe potiore, Esaia Propheta c. xqu. 7. Negari tamen baud poœst, nimium priscam hîc perhi- heri; quod praeter alios egregius Vatis eius explanator Camp. Vitringa. condocefecit...Fieri potest, ut Nostrum , an-

AD HERODOT.II.44. n59 tiquitatis suae iactatores, sacerdotes Herculis circumseri- pserint. Quod enim Vignolius Chronol. lib. 1V. 1. p. 53. rpmxo’rm mi x1542 rescripsit, id in coniectura, incertn et fallace, deputandum est. Non addo, et en ratione Tyri initia iusto antiquiora constitui. WESS. v r [15. 37114119541311 5x01"; Quiet; tirai) De abundante verbe du; vide ad I. 153, 19. notatn. 5.] A ’ I I 17. ztm vivais-1) 35’105 7min corrigit Moussacus ad Hor- pocr. p. 144. edoctus a Scaligero ad Euseb. p. 37. Mendae patebit origo, si sic voces censeantur olim collocata’e: au) 70117704 à»? muiez 1’ (id est 35m) flço’TEçnt’ inz. Nonnunquam numerum voci yogi subiicit etiam Hercdotus, ut I. 185. 7min 72’er figés-spot: 7510142351, et IV. 1 47. VAL CK. Ibid. 7H75 75min airâyô’v 79.51591) Et haec exercuerunt eruditorum studia. Maussacum sauna Grorwvîus repolit, chronologica difiicultate nihil admodum motus: belle no- verat ex Scaligero ad Euseb. Chron. p. 37. a Thaso et Cadmo plus quinque generationibus ad Herculem abiisse; neque nesciebat Berkelii ad Stephan. in (antan; conatus: et perti- .nax tamen silentium. Ego vero non ambigu de menda vocabuli «Em. Quid fuerit olim, coniectando vestîgan-’ dum est. Maussaci 36m 7min nimium videtur: addit enim in seriem maiorum Hercurlis Belum , cuius ratio hic nul. la. Beli filio Aegypto aequales fuerunt Cadmus et Tha- sus: ab Aegypto ad Herculem octo numerantur descen- dentes in Stephani Qa’ràç, qui quidem, uti Aldus et priscî Editi , H’. SE 7515051"; çPhonation; and Gain; malsaines; h. e. octo ocra generationibus Hercule antiquior Thasus est. Mutavit fateor Berkelius posuitque Stuc: , quad scriptus liber 1’. 537211162 praeferret: ut offendit eumdem ad lapidem, ad quem Maussacus. Iam generationum ordo et numerus in Hercuw lem usque cum constet, adstipulor Ampl. Bouherio Diss. Herodot. c. n. p. 128. 81m.) 7min reponenti. Discrepant, neque nego , Jura; et m’y-r: scriptura ; quae diflerentia nome fartasse numerali obscurius pictae, aut errantiiama- nuensi , in acceptum referenda est. WESS. -- Possis co- gitare H’. olim scriptum fuisse, idque successu temporis in 11’. (i. e. orin-s) mutatum: Sed scriptura Il. pro tout vetustior est, quam illa qua si. octonnrium numerum i11- dicat: satisque notum, H. olim Emrâv significasse. Lar- B 2 -

260 IADN,OTA’T.IONES cherus, cuius et Adnotntio ad h. l. et uberior in hune Ida cum commentatio in Chrowa Herodoti consuli potest , vulgatamscripturam «tu»; defendit. S. ; 25.15; 579M ivayt’foun) Sugillat Plutarchus de Malign. He- rodoti p. 857. n. cavillandi studio abreptus. Herculem, Amphitryonis filium, Hemum olim ritu ac superstitione Graeeos devenerari solitos testata res, atque a Diodoro 1V. 59. copiosius explicita est. Non repeto quae illi adscripta sunt. WESS. - Conf. Gregor. dialeet. ion. 109. ibique Koen. S. CAP. XLÏV. 11. 951.192; 6131) Miror equidem hoc uno, in loco tradi, Pas fuisse Aegyptiis sues immolai-e; et tamen rerum Aegypti peritissimis viris locum de menda non.fuisse suspeetum. Lenissîma mutatione corrigi poterit Han: ut nullas maetasse peeudes dieantur praeter oves, baves mares vitulosque, et hos duntaxat qui solemni ritu fuerint explorati signoque notati. In nomo tamen habitantes Thebano o’fœv 15711574514610: uîwç 9150911, Men- desii contra, «175v oinxo’Mevot, ô’ï; 915mm, uti seribit c. 42. Sed sues abominati vulgo ne tangebant quidem Aegyptii, . c. 47. une. tantum festo die Lunae, 5; Sûcœvrsç, flaftsvrau 167v upeôv’ 51 in; æ tildes; «in alu in ysurm’œrs. Rem adfirmant Plutarch. de 1s. et Osir. 8. et Aelianus Hist. An. X. e. xvr. Hic sua probabiliter idoneo testi debet Eudozo , qui eitatus ibidem en.) 05130115011; rad; Aiywrn’ouç 151 2.7151 a); 9:55» «ah-oie. Aegyptiorum ad Graeca comparons instituta Ana- xandrides apud Athen. VIL p. 299. r. 06:4 56.95,8; 171;, Ëyai à? y’ 313mm Maine": rad-rom. . Graecis excipiendi ,Cretenses, secundum Agathoclem, :53; 15v 1:95:31 mi Soliman. Athen. 1X. pag.576. A. Qui populi praeter Aegyptios sues aversati sint , enumerantur Bocharto. Vid. Celeberr. W ess. ad Dio- dor. T. I. pag. 580. VALC K. -- Quod in Var. Lect. dixi , oiôv hie in cod. F. scribi; id quidem, denuo nunc inspe- cte codice, cuius mihi usura per insigne illustris posses- soris beneficium ad hune diem concessa est, paulo aliter se habere deprehendi; sed ita ut paulo etiam mugis con- firmetur en scriptura, quam ex Valckenarii coniectura recepi.. Superiore quidem loco, ubi manifeste de ovibus. agebatur, c. 42 , 5. et 9. pro 9’;in in hoc codice perspieue clair scribitur: at hoc loco, in quo nunc versamur, est oïœv

Al) 11111101101211.4546. 261 cum acuto aeeentu super vocali 1: calami duetus qui sa; per a; conspieitur, quem olim pro aecentu circumtlexo acceperam, indieat postremam y literam, quae in reli- quarum literarum serie non expresso est. Vulgatum yen) 17131 , ut Reiz et Schaefer, sic et Larcher tenoit, satis illud praesidii invenire censens in bis quae cap. 47, 9- 11. leguntur. S. 15. :45; (b 95101 civdçaimv; 9*1io1sv;) Legitîma foret conclu- sio, ni aliunde de inpia bac gentîs religione exploratum baberemus. Adpellavi ad Diodori I. 88. Manethonem, Plu- tarchum, Porphyrium testes; adiungo Seleucum , cuius liber ab Athanaeo 1V. 21. p. 172. WEçl si; amp’ Aimrisvç ’Ayâçw- àoâucîæç, laudatur. Sustulit crudeles aras rex Amasis, humanarum victimarum loco placentis in usum vocatis. Quod cum diu ante Nostri aevum valuerit, inde illi hoc argumenti genus. Alia Iablonskius Panth. Il]. 5. pag. 75. ’Eo’vrat, [L 14.] quo mode et mstus Baroccianus , teste 7V asse, ex Arch. locum inpetravit. WESS. 17. s’oue’vsm 5’131) Voluit-ne Arch. et Vinci. sdmvs’ac, uti :17. "0,110: et alia hoc de genere? Heliodori similis formula Aeth. 1X. p. 424. 1017:1; n and 5,14711 minium 11311 sin 151 signas’mv , rai Murrmairspœ il 03.515er mm" rerzmiflœ. WESS. CAP. XLVI. 6. êyaAMatrazowi possessionem, unde Medic. opera exciderant, reciperarunt. radeau et 34:de 1 [L 5.] artis sunt diversae; nec memini sub empota... quos: cunque opifices ad çfiïgics parandas conprehendi. Ceteroqui in ordinatione verborum viro C1. [Gronom] aeeedo. WESS. 9. oii 1m 58151 En: 1.57m) Ionieam Herodoti formam loquendi aliquoties adhibuerunt Aelianus et veterum casti- . gatissimus imitator Aristidcs. In huius T. I. p. 20. nil! 9:51 1411an 01:75 531cv in») 70511 Abus. S. 1:55. mi 5113101 seribendum suspieabatur; ego contra 613x 581cv etiam reponendum .1115- bitror T. I. p. 624. Quod habet p. 652. âne) ne. 01711 cherré. ":9931 ion hâve" , mutuatus etiam est ab. Herodoto, in cuius legitur proximo cap. 47. Io. Stobaeus egregiam praebet He- racliti sententiam , p. 48, 15. 13109151191; 9471506111 5min: 917.111- 0111, «in chenu. Verum «in 951421101, 01; 44.791.913 75579011, mi nai- ’ au", multo magis frequentantur. VALCK. 11seq. un) rouit-(.11 ci œ1’7r1iM1 etc.) Si 5mm in auxilium voces, uti oportet, nihil hi’c inconcinni. Caprarios po-

’I 262 ADNOTATIONES 1 tiare loco censebant, oh caprorum praestnntium. Hoc indicat. Verum , quae subduntur, in 3è nu’wv J; ,ua’eru etc. spectant-ne eumdem caprarium? Id volant doeti inter-pre- tes; qui quidem. si considerassent hirci Mendesii venera- üonem, paene incredibilem isba in natione, utique En 3! "Liron J; non ad caprarium, sed ad hircos retulissent, eumque in primis, qui vulgo (-),uovîra7v 79069:. [confi Wess. ad Diodor. I. 84. n. 21. et Holsten. ad Stephan. Byz. voc. 6Moô’ïç.] Hoc mot-tua, sicuti in Apidis decessu alibi, omnis Mendesiorum tractus luctui indulgebat, baud sana obitu caprarii. Notavit banc interpretum inconsiderantiam’ Cl. de Pauw. n; Mnînn’gu yang; [1. 14.] ex Arch. legitinmm est, venitque in opinionem Gronouii. WESS. [Vanne versionem: Et inter Mendesios caprarii praecipuo honore aficiuntur, et et his unus maxime, tenuerat Gronovius; quasi quae continuo dein de ingenti luctu memorantur, ad mortuum capmrium spectarent, non ad hircum quem singulari religione Mendcsii colebant. Contra quos recte VVes- selingius monuit, in 3è rov’rwv ad mi; aiyuç fuisse referendum. Quod vero idem vir praestantissimus in istis verbis mi To giron ci m’aro’Mi censuerit néron intelligi oportere gnian: "dz-m, id equidem nec necessarium iudico, et omnino praepositioni 3mm in ista Mars: non esse locum arbitrer. Quidni vero rotin-n «rûv uîya’îv intelligeœmus, quum plus seine! «izba; «375v Poëla dixerit? Odyss. 9’. 247. et 269. alibique. Pleonasmum illum, si quis est, non magîs He- radotas, quam Homerus , recusaverit. In interprotandis cisdem verbis , and 10:1er ai «brin; 1114:2; légua; 5501m, dubius olim haeseram , utrum sententia ait, hos (scil. 101i; Ëçvzmç) maiore in honore habent caprarii; an, horum (nempe 16v aîyûv, caprarum hircorumque) postures maton sunt in honore. Nunc, quamquam , sicut mimi; 1:ng Page" , et Je," 5’752": môç, I. 4, 7. sic fartasse etiam dici possit «mob m6; Ëxsw, intelligo tamen non ita loqui consuesse Nostrum: adhaec existimo, non fuisse alios caprarum pastores , alios hircorum. Quart: eiectam e lutina nostra versione priorem illam interpretationem, et in graeco conteztu 1.12. post ver-hum Ïxoun, pro maïori puncto, punctum minus repositum velim; ut intelligatur, En 83 railway (scil. râ’v ogival?" et quidem la. 15v 3905m) si? mina-ru and; 3x54, et a hoc genere unau

AD HERODOT. 11.46. 263 "maxime prix coulais in honore habetur. Caeterum, quamvis cum eo, quad ait, maiore in honore esse caprarios , bene congruat’ id quod cap. seq. de subulcis scribit, veluti infa- mia quadam notatis; nolim (amen dissimulare, in tout ista Han: bauds satis expedite atque dilucide fluereoratio- nem. Est in bis baud obscura gradatio: Mendesii colunt 0mm germa oaprinum: mugis autan calant mares quam foemi- nos: horum - - - maiore sunt in. honore: en: his vero omnium maxinæ anus. Suspicari utique licebat, eo loco, ubi nunc ai «un... leguntur , Scriptum olim fuisse aliud vocabulum, quo indicabatur certum quoddam genus hircorum , quod maie" in homrcfuisset quam reliqui hirci ; et ex quo genere denique delectus fuisset ille nous , qui mime omnium colebatur. Tale quidpiam secutus esse videtur doctiss. Schaefer, quum pro aï son)... (ex mers quidem conicctura, nain in vulgatum consentiunt libri.) oi uo’M: non modo legendum oensuit, sed fidenœr etiam in Herodoti graecis posait; in quo, ut in plurimis aliis, sequacem Borheckium hahuit: quam novationem silentio praeterire in Var. Lect. non debueram. Spectaverat, pute, coniectume huius auctor (sive is Schoefirus ipse est, sive ab olio vira docto accepit) Theo- criteum illud ex Eidyll. VIH. 51. 29’ aï min. and n’y: etc. ubi graecus Scholiastes consentiente Hesychio monuit, m’- Mv dici hircum cornua non habentemv; quod genus latino sermone similiter mutilum dicitur. * Adiicit Scholiastes, î lampai: quod nimirum ille tomasse sieintellexerat: sed v’idendum, ne uæugdv scripserit, quomodo apud Hesych. legitur, Ko’Mv, [4.5’tu rçaiyov affura; «in Ëxovrur docuitque etiam Eustalh. ad Iliad. p. 917, 16 et 1 8. (p. 942. cd. Boul.) 3.0’on a nonnullis subinde [daim intelligi. Sed hoc utcumque ait; illud constat, in caprino genere mutilum (16 uo’Mv) pluris olim aestimatum fuisse. Plinius lib. VIH. cap. 50. sect. 76. Non omnibus (capris cornua. - - Muülis lactis tullier ubertas. - - - Mulilum in utroque sera utilius. Et de maribus, id est hircis, discute commua, lib. VIL c. 5. Si (in ca quam habitamus regione) clementior hiems, mutilum oro- Imbimus marem. Est praeterea min; etiam peculiare genus ànimnntis, de quo consuli possunt quae partim a Casaub. l I partim a nabis , ad Athemei lib. V. p. zoo. f. notata sunt: (Animadv. in Amen. T. Il]. p. 1 15.) sed illud quidem non

.51. in No TJA TII’O’N Es

indigenum in Aegyptoianimal , ut de et) cogitai-i h. Linon’

15. a; flair Aimxnl, Me’vânç.) Sequuntur Nostrum ple-’ posât.rique omnes. Qui Coptici 5.] sermonis v usum *habent, infi- tiantur, praeterque coteras Iablonskias Panth. Il. 7. p. 275. Vide vero mihi haec Plutarchi Is. et Osir. c. 75. aïo’v in" V181; - - - un) «1:13; d 1’Amç’ 951w 3.; 7&9 rdv s’y MérÈn-n 79017011 1012.0511. Semis-ne scriptum fuisse au) aulx-à; o’ Ilœ’v P neque enim Apiset l’an idem, nedum hircus Mendesius usquani Apis. Unum adpello Herodotum. Nihil addo de turpissi- m0 et detestabili hirci mulierum amore: dixi ad Diodoè rum, et conduxit conplura ivir excellenti eruditione S. Bochartus P. I. Hierozoic. lib. Il. 55. [et Iablonsk. loco cit. p. 277.] Ecce tamen istud Clementis Alex. l’rotrept. p. 27. de libidinoso love: Evem’mero 705v yummaîv, 013x "770v Ê «I751: (i 6Mui’rôv ruban, in quo aîyô’v vox aliena est atque ex scholio. Hirci omnes in capras ruunt, non solus Men- desius: huius proprium fuit, uti Iovis, in foeminas inâ sanire.[17. Quîd sît quad WES ait, 10510 Ë; êm’ÊsEuS. , alvflçaivmv dolant", haud satis in liquido. Vallae versionem, in ostentationem hominum pervenit, cum Gronovio tenuit W ess. Contra H. Stephanus monuit, esse qui s’m’âuëw pro ostento hic accipiant. Iablonski, Panth. lib. Il. p. 278. sic convertit, huiusque rei oidendae hominibus copia facto est. In cum sententiam, quam equidem expressi, praeivere Portas et Larcher. 5.] CAP. XI. VIL 2. adroit: iuœrîom) Articulum eieci, pnsstis obsecundans. Euripides Suppl. 926. (au) 361113 oing. «écume - - - mirai; rsâçizmuç. Sophocles Aiac. 26. êeûaçm’m; l- - ripienomv -v- uni-roi; mmw’wv Emnoc’raug. Noster IIIL 126. - immun; ü un, imaz’vm miré; Î’Mq). Retinetur tamen, contra morem Ill. 45. Confer Davisium in Maximum Tyr. Diss. VIL p. 520. Medicei Passioneique niw’ «il: 380114.: egregie nitet.

4. ai mûrirai, idvriç) Non spernerem, si voculam nul Codioes’praeberent interiectam: ai chô-rm, au) e’o’mç A176- m’mWESS. Èwm’eç, tamtsi sin: indigemæ, Ë; i961! aiâîv 167v Ià! Abd- , . ærça ici-émana: naïve: advmv. Saepius in talihus mû panitur pro mime , et apud Herod. VIL 46. ai nutpoçazl - - and Beu- güv 56mn, mixait Souiuvpeïm mafia-1, 13v, Bi». Inter septem

AD .HERODOT. 11.47.48. "965 geuera Aegyptiorum maman-autor et «pas... Hcmdotolib. Il: c. 163. Suum greges quem in finem aluerint, [soi]. eam ob operam cuius Nasser meminit cap. 14 extr.] Eudozus tradidit apud Aeüan.-de Nat. An. X. 16. VALC K. 10.195 mirai? mima, ri and"? flxwtÀnIWp etc.) Emenda- bat sequentia tu); ê’çmœç 5g Cl. Reiskius, nulla, uti opinor, argente mussa: rectius admonet, verba pracscripta bene. hahere atque innuere , Lame et Baccho eodem tampon, et plenilunio totius anni une eodemque, sues inmolatos fuisse. [Soi]. in lat. vers. quam et Cran. et N’as. tenuit, nude, posilum erat per- tempus plenilunii.] Adiungere potuisset Plutarchi et Aeliani testimonia , quorum posterior de Ani- mal. X. 16. 91501211" mira" (Lunae) garai 1.017 iront; 51: ille Isid. et Osir. c. 8. 99’11"15; and 5. Ê» 79:10:11;va ml non-audiov- 1’21. E3 enim explanationem dubio eximunt. Verum adnectitur post nonnulla [L 15.] 3min -- 151 155v ri 25Mo; qçtE’ETfll, -nulla Bacchi habita ratione; in quîs «menin; oportuisse, Cl. de Pauw opinio est. Equidem, etsi idem sacrorum genus ndgnosco, nihil demuto. Lunae unice meminit, siquidem eiusIh’onor’i praecipua erat illa festi-, vitas; quare et Aelianus solam nominavit. WESS. E14. exinçsm’rrsçoç. Vide Valckenarii Adnot. ad c. 46, 9. 8.] 16. izsaiv 94m, nempe 12;, vel J 315m. Quo de genere iam alibi dictum est. Vide ad I. 152, 5. 5.] a 22. 67H dcûsveinç Bleu nmn’vuç) Aldinum Bt’wç ra moi; H. Stephanus in Prolcgom. secundae editionis scribeudum docuit Bulodç, voluit cette; at non recordatus fuit, nia-9min Nostri usu morbum esse, aicâsm’nv Bleu egestatem et. victus tenuitatem, ut 1V. 135. VIH. 51. Maneat proinde dictionis genus. Erunivuç 5; posuit, sîcutî Plutarchus in Lucullo P- 498- Ao OÏ Il»?! Cyziceni izo’çow 898; 14min; «96; niv 91min, nui cran-1’16" alain-une; 71,3 ,8qu; empierras-av. Quorum , m0. rem eiusmodi adfirmantium , St. Berglero indicium debeo. WESS. -- Pauperesyquî vivum immolare animal non possent, ex farina fictum immolasse adnotavit etiam Sui- das in "Emma; 805;. S. CAP. XLVIII. a. 75’; 3575; 30997171) Hoc ex Apa- turiorum. festo Ionum die hue derivavit. WESS. - Grod novius, in eamdem fere.cum Valla seutentiam, in festi comivali coma: qua in versione nihil mutavit Wess. pec-

266 ADNOTATIONE’s rom omnino latinam versionem udtingens. Mire veto Larcherus, à, l’heure du repas. Equidem, oespërà quaefestum antecedit: poœram. primo festi die, quad eodem redit. . Vide Hesych. et Suidom in ’Aviu-roziçm: et confer ad Athen. - IV. 171. d. notata, Animadv. .T. Il. p. 613. Ubi, quad dixi caussam non fuisse cur a doctissimo Hesychii editore Aopm’u in Ao’çmm mutaremr, quandoquidem et metri ratio in Philyllii versiculo apud Athen. scripturam Santon posoit, et apud- Poilue. V1. 102. eadem modo’ scribitur, adiici etiam Herodotishic locus debuerat. Denique, obiter hoc loco liceat monere, vitiosam omnino videri scripturam 359mm, quae et apud Suidam et alio lacé apud Hegel... occurrit: nam festorum quidem nomina, quae pet continuas aliquot dies utplurimum celebrabantur, plumlis numcri sont apud Graecosl: singulorum’vero dierum nomina sin- gularî numero efferuxitur. S. I 5. mon m9631») Largo Gronovii dissertatio thoras tuetur, parois depulsis. Sunt sane in Atticorum Dionysiis chori cognitissimi, onde color Medicei scripturale. Ubi tamen omnia perpendo, Aldinum et aliorum Codd. 90.61 zain" sequins melius opinor. Porcorum in Lunae et Bacchi sacris iterata praecessit mentio: additur, alia Aegyptiorum Dia- ry’sia a Graecorum Bacchanalibus ci: diflerre , eademquevideri, main: miel". Quae belle procedunt. Reliqui tamen Merli- ceum, ne illi infestior, quad nolim, habear: Passioneus consentit. WESS. - Wesselingii auctoritatem secutus Laroherus, postlimio porcos hic restituit, miram quidem senœntiae suae rationem in Notis ad h. l. subiiciens: les choeurs n’étaient pas en usage dans les fêtes que célébroient les Égyptiens en l’honneur de Bacchus. Quae res si certa et- explorata esset, maxima documenta foret ma. hic legendum esse; non. quad illi placuit, miam. Ego cum Reiz. et xaçà’v tenui , quum quad apud Graecos non minus quam apud Aegyptios immolare Baccho salîtes panas reperio: (Schol. ad Aristoph. Ban. 541. cum Notis Spanh.) tum quad per se malta probabilius debebat videri , 34:19:31 h. l. in 749191111, de quibus alioquin bic agebatur, a librariis nonnullis fuisse mutatum , quam vicissim. Caeterum lal- teram scripturam , quae vel sic probabilior nonnullis videri patent, simul cum ca, quae nabis probsta est,

sa HERODOT.II.48.49. sa; l’ectoruni oeulis subieci. Quod autem ait [1. 4.] niv ninas 5m13, non sunt alia Aegyptiorum Dionysia, sed reluqua. eiusdem festi solemnia. S. 7. dyaiAuum vsueo’mænu) Gemina bis Lucianea Dea Syr. e. l 6. malien-as 3è rai?! vsugo’mmu: une quidem nervis cum movererilur, ca propter vsiiov [nutans 16 41’397». Scio Cam. de Pauw «En maluisse, Reisk’ium YEliOVTœ ri au?" quibus car-etc lieet. Gronovium consule in huius Musae c. 66. [qui notavit illam verborum stmcturam , ofyat’NLaTœ-- "17011 r6 «2307m ubi unions; roi: sont... desiderare quispiam potueratp] et Plutarchum Isid. et Osir. c. 56. Duravit phallorum turpis superstitio in Athanasii aevum , quo protervus iuvenis, in sacrum Christianorum aedem ingressus, corum ostenta- tione et iactatione usus traditur: 1m) gram 33 and ou» la? v dravât, au? si; "En." us v 51 nid-rai si xszgi mi xnuoiç’œv, :1301); écran-«50", Histor. Arinn. ad Monach. p. 579. Nunc ibi a [and 3 (c’ÀÀan errore describentis: [conf. Adnot. ad Il. 44, 6.] iustum esse, quad repraesentavi , praeclare docuit vir cru- ditus in Praefatione Moanauconii ad Cosmam Indicopleusten p. 19. Sed quid ego de Athanasii aetate? Supersunt in templorumi minis, tabula Benibind, aliisque Aegyptiorum monumentis clarissiina canoœoçs’œ; vestigia , de quibus Ce]. de la Croze Hist. Christianismi Indorf lib. V1. p. 451. doctissime. WESS. CAP. XLÏX. [4. EEnyzraz’umç rai; Aiovv’cou 19’ fi advenu au) mir Socin) Saepe miratus sum quid sit quad Scriptor noster non mode cultu1n, sed etiam nomina dearum (conf. c. 50, 1.) ab Aegyptiis accepisse tradnt; quum lumen graeca nomina ab Aegyptiis plurimum difl’errent. 5.] 1 6. duels-paons yaiç du siv fait: "EMnn) Desiderant in bis docti. viri multa. Signum extulit Cl. de la. BarreIHist. . Acad. Inscript. T. V1. p. 274. munis haec sequentibus, ut ratiocinium cohaereat, subncctens: coniunctionis 7929 mi- rificam saepe positionem ait esse; pani nonnunquam periodi principio, cuius fini accedere debeat: corrigi apor- tere iniques: amie air :71. Velle scriptorem, Non. dicam etiam Aegyptios a Graecis sacrorum ritus esse mutuatos : neque enim hlm Graecis fuissent recentes ac novissime introducti, sed un cum ipsis exstitissent quasi congeniti. Sic ille. Ego vero desidero stabilitam vaculae me, talent consuetudinem, nec

â68. -AÏDN’OÏTATIONES fera conmutatani verborum explahationem, nedum Jul- i’çooœ. Recte dixeris Juo’rpcoa dulçalmm suffît, sicuti Il. 66. quae una cum hominibus aluntur et victitant, sive duo; ratatinera: apud Xerwphontem: de cerimaniis credam , ubi exempli’ fuerit copia. Aliud sectatus est Cl. Reiskius, ex- èidisse ante haec sciscens, 9133? Midis" mirai qui Aiywn’wv "fuma: nolo quoque adseverare, ab Aegyptiis hase sacra Grac- cos accepisse; éliminera 7an du; 17v. Quae mihi negare vié dentur, quad Herodotus saepissime insinuat, Graecos ab Aegyptiis sacrarum plures ritus sumsisse: tum Juo’rçoam leviter mutantur, quae sua scriptor agnascit: memorant certe Athenienses filial ce «lui-renon, quae cum reliquis Gree- cis canmunia et consimilia in Sacris observabant VIH. 1 44. suntque dualrçowel in Theophrasti Charact. c. 26. quorum iidem mores, idem vitae institutum. Ut panois absolvam : negat Herodatus casu fortuito quadrasse Dionysia Aegyptio- rum et Graecorum: tum enim in omnibus gemina. germana, quad secus erat, neque noviter in Graeciam inuecta esse de- b’uisse. Itaque aliunde advenîsse, sed in paucîs transillu- tata. WESS. [Graecn ista, 06 yole 31; rouvres-visu y: Qu’a-u rai r: iv Aiyzimvp rumineras au; .951; , and roi E1 fait: Entra-1’ du. o r9 sans r yolç in etc. bis latinis Valla. reddiderat: Neque enim discrim, quae in Aegypto fiunt huic deo , congruereU cum iisl quae in Graecia: nom consentanea essent Graecis, non’autem nuper introducta. Ad quae H. Stephanus adnotavit: ,,Sunt qui hune locum ita interpretentur, Neque enim dizerim, casu contigisse ut eadem tum in Aegypto tum in Crucial huit: deo-sacra fierent: sunt enim [sic ille, contra manifestam Graecorum verborum sententiam , pro forent enim] u niu s- modi apud Graecos , neque recens introduota. Denique Gro- novius banc versionem edidit, quam et Wesseling. tenuit, et in Adnat. explanatum ivit: Neque enim dixerim, quae in Aegypto fiunt huic deo, casu congruere cum fis quae in Graecia; nam simili modo en. fuissent Graecis, non auteur. recens inducta. In eamdem fere cum Cran. et W ess. sententiam eumdem locum Larcherus his verbis expressit: Je n’at- tribuerai point en efl’et au hazard la ressemblance qu’on. voit entre les cérémonies religieuses des Égyptiens et celles que les Grecs ont adoptées. si cette. ressemblance n’avait pas

AD H’EIRODOT.’ 11.494 369 1mm cause, ces cérémonies ne ose trouveroient parsi éloigg nées des moeurs et des usages des Grecs; et d’ailleurs elles n’auraient pas été nouvellement introduites. Tum idem in Notis adh. l. ingenue profitetur, se pet literas ad viras da- ctissimos , Valckenarium , Brunckium, W yttenbachium, dans quawesisse quid illi de ista sua interpretatione huius loci sentirent; harumque singulos, adprobantes com , non tamen dissimulasse, vcl sic nondum satis expeditam videri auctoris sententiam, ad quam quidem clariari in luce ponendam nihil ipsi in pramtu baberent quad conforte passent. Mihi (ut dicam quad sentie) illa verbi nuas. n’uy interpretatio, casu fortuito quadrare vel congrue- , re, ita ut hoc praesertim urgeatur de fortuita casa (in qua ex W esselingii et Larcheri sententia vis argumen ti maxime,l inest) non moda ad declarandam auctaris sententiam parum’valere, sed et per se gratuita sumta esse, et in sermanis usu nullum invenire patrocinium videtur. Panitur quidem nonnumquam verbum Wflfll’flfuv, cum dativa casa constructum , hac notione, quadrare, consentire, congruere, VI. 18, 6. VIL 151, 1. at neutiquam coniunctà casusfor- tuiti notione; quam quidem hic adsumendam maximeque , premendam viri docti existimarunt , quum pulcre intellexissent, non passe hac loco Herodotum simpliciter negare, congruere Bacchi cultum apud Aegyptios et apud Grue: cos, quandaquidem paulo ante (c. 48. l. 5.) diserte dixerat, 1 paene omnibus rebus similem apud utrasque hune cultum esse. Taceaquod , si de similitudine ont dissimilitudine hic ages retur, non in praeterita tcmpare cananéen dixisset, sed in praesenti tempore nMflt’fr’rElv, quemadmodum supra dual- mon. Alius est huius verbi usus, frequentatus admodum Nostro, ut cuunizrsw dicantur res quae simul, eadem tempare accidunt. vel cæsistunt: ubi interdum quidem adiicitur 0.14.017, 795 and"; xça’vou, autaliquid simile, ut I. 82, 4. V. 56, 5. VIH. 141 , 7. 1X. 100, 8. subinde vero etiam absolute per se ponitur id verbum eàdem notiane, ut V. 55 , 6. VIH. 132, 16. Itaque verborum ,. in quibus haere- mus , haec mihi videtur esse sententia: Nam illud nimirum profecto non dicam, simul eadem tempore erslitisse ortumque cepisse Bacchi cultum apud Aegyptios et apud Graccos. Tunis veto, quamquam vel sic flirtasse defcndi posset;6,u. 9’191-

n70 ADNOTATIONESw «a, reliquit moribus consentanea, tumeu perquam prohabile mihi videtur, o’p.o’rçoæu (ut olim Academicus Parisiensis De la. Barre voluit , cum quo Corayus apud Larcherum con. sentit) scripsisse Hcrodotum; idque vocabulum a librariis, qui de moribus atque institutis hic agi vidiment, tomer: in inique; fuisse mutntum. Requirebàtur hoc loco mon; bulum, cuius significatio et opta e858: ad id quod prao. œdehat, runmn’m, et opposita esse: ci quod sequitur , in! a; mon) immun: atqui talis est vis vocabuli Magma, non illîus 61461-90712. Quare in lat. nostra version, loto illorum verborum , reliquis Grœœrum moribus institutisquc conformia, rectius haec pouentur, origini gaulis couva, ont si qua sunt alia in eamdem seutentiam commodiora. De animalibus dici 5,449,19on passe consentit Wesselingius, et qui ci suffragatur Larcherus ; de merimom’is dici posse non creduut, douce exempli fiat copia. Iam promus quidem adaequatum, quod ndferam, exemplum in promtu mihi non est: sed, quemadmodum min-paon; non modo de uni. malibua zut hominibus dicitur, verum etiam de rebut qui. busdalu, v. c. min-paca; 31mm, itn quidem ut etiam morbos, qui inter homincs consueli sunt, Eunço’æovç n’a-ou; vel 21h- rpoonc nouai Thucydides dixerit, Il. 5o. sic non admodum alienum videri debet, si âm’rçooa dicuntur institua; sinuai cum populo aligna nata, origini gentis couva. 5.] 1 9. MsM’vaç ra? mg) 18v Am’wa-ov etc.) Haec Diodoro ob- versata suspicor I. 97. Melampodem tamen in Aegyptum dcducenti. Dg? Nicephoro, cui Aîywm’w îzpoyçommzmk aux; fagoqàa’vnç Melampus, non repeto ibî dicta. WESS. CAP. L. [5. à; un) née-cm etc. Vide c. 45, 1 1 seq. 5.] 7. 167v dinar 315v About-11m1) Sic iuncla proœdere debout. Gronovius copulam, bis olim pmefixam, iustissime induxit: tut-bahut scriptoris seuteutiam. Scripsi paneter- ea ra. 3E, [l. 9.] distracta voce, quad et Reiskio libuit. Neptunum vero Afrorum habet IV. 188.*atque hiuc Eustath. in Homer. p. 1386, 38. [Od. p. 15, 47. cd. 1388.] WESS. CAP. LI. 2. (in: Aîymiwv vueufxun) Explent lo- cufionis formulam, adscito et iutellecto ex sequentibus Muni; Vide Abreschii Dilucid. Thucyd. p. 495. [Sic vero etiam IV. 27, 4. alangui Zuvâi’uv vtvopdmmv, quod idem valet ac augeAdBomv] De Mcrcurii Graecorum obscoenîus excitants

AD HERODOT.II.50-52. 4 271. et:iuprobione natura Kühnium vide in APausaru’ae lib. 1V. 26. p. 518. [cil Cie. Nat. Deor. in. 22.] Est autem Nostri plausibilis suspicio, siquidem Hermetis Aegyptii paullo diversior habitus et indoles in Panth. Iablonskii lib. v. 5. hm cur ’13" nmmfi’ræ [1. 7.] acrius malta quam 31; musc. ait, mussa nulla est, nisi ex deliciis Medicci. Auctor ip- Iemet Aldinum modo, mode illud maluit, sicuti alii. In- spice I. 63. V1. 55. Sophoelem Oed. C010n. vs. 456. Proco- pian: B. Vandal. II. 4. WESS. - At diiferunt sane à; et ,13". Si sa hic legas, signifieabitur desiisse deinde Athalie»- ses in Hellenum numero censeri; quod- falsum. ’Siu ,73", nîgnificabitur fuisse olim tempus quo nondum in Hello- num numero sint habiti; id quod ipse Seriptor noster tradidit12. rai zig ’Aûnmim-z) lib. I. Hoc c. malins. 57. Confer. S. I.A 57. .In Samothracum mysteriis ex Pelasgorum sermone Mercurius mes’Mu titulo censebatur, quod,scholia ad Apoll. 811.1. 917. testautur. Mox [1. 17.] rai ëv 1’070": Ev 20m.. idem œu- œndum ne aurai "Ê , sive «3;. WESS. CAP. LI]. 6. gr: minage 95v"; rai zabre.) Putes haec Clementi Alu. in meute fuisse, cum fine Stromat. primi , Glas- 32 and 7d! Sion figurai, un) M’EN, and rfiv àomo’vpnnv: unmque Protrept. p. 22. derivationem Platonis Cratyl. p. 597. amplectitur. Prisci illi 9nd; ex [35a] 95, uude 1mm natales accepit,formarunt. 9:8; itnque o’ mima 176:2; and 10453 Eustathio in Hom. p. l 148. [Iliad. p. 1 202 , 8. cd. Ban] eumdem ibi origiuationcm probanti: namque alibi aequitur aliud, quae et Etymologi fluctuatio. Sed his non iumoror. Quae supra [L 2.] deposita sunt, mina "fan- goy Won, Laurentius verterat in. deorum4 invocatioræ omnia in. molabant, secutusque ex parte Gremw. est. Palmerius vero, quid sibi vult sa venin? num etiam stercus et fcces diis im- molabant P mima , ut saepissime, idem esse ac zain-mg, ver- tendumque primi omnium suri avare. Tu intellige 911051403 quad tali in dictioue adscisci oportere, supra Vîdimus. WESS.- Conf. I. 50, a et 7. S. - [7 et seqq. 5’225?" 3?, mima «and Sasëmûe’noç, de.) Be- nedictus, in Actis Philo]. Lips. saepius iam citatis, p. 287. teneus Eau! n 3E, mouet longam esse periodum usque ad finem capitis excurreutem; in illisque. verbis 5m) gy 2’191;

m .AADNOTATIONIES mpu’fono (l. 13.) particulam in) cum ista in! r: initia pea riodi cohaerere; verbe autem interiecta, 16 mie a); uœvrsiïov . - - uoôvov, in parenthesi esse poneuda; deuique verbum immun post arriser «and; (l. 9.) ex librarii interpretamento esse ortum; verba enim ista, Alanine 3! 5m90 m).- M’J, simul ex autecedeute ëwu’âovra pendere. 5.] 14. si civz’Mvrm) Vereor ut se tueri queat: ad normam usitatam corrigi facile poterit: si civr’Mavro (sive, si du. Mica-o) rai vivifia" rai aimal 15v BzçBu’guv sinon-u mm in usum recipercnt sciscitautibus , responsum fuit mission. Lib. VIH. c. 49. si yianiæm, quod ndoptavit Gromvius, ferri uequit. VALCK. - At hic quidem perinde et couiunctivo modo et potentiali , sive opmtivo, quem vacant, locus erat. Vide I. 55, 4 seq. ibidemque rursus l. 10 seq. tum l. 75, 5. Quod vero pro xpzîo-Ûm, [L 15.] 7492.3911 corrigit Valck. lubens hoc recepturus eram, si vel uuus codex dedisset: sed in .vulgatum (quo perinde uti licuit Herodoto) libri consentiuntCAP. Lili. 3. Mixe: a; «sain omnes. -- si; eimïv A679) S. . Recte dederat Valla: ignoratum est [rectius tamen hoc Gron. ignorarunt , scil. Graeci] nisi nupcr atque heri, ut sic dicam. Quod bis [ab codem Gronov.] substitutum est, ut vert dicam, congruit Thucydideo i; ni üuçzfiëç 211’513, lib. VI. c. 12. ,Ubi contra res minus accurate videtur finienda, formulam adhibet Thucyd. ai; Ei’tEÎy: idem est Herodotcum ai; simî’v MM», et Lucisni Timon. c. 8. osirœci "à 25min quodque multo frequeutius occurrit , «J; in; eimïv, ut ita dicam. Hoc quum in Epist. ad Hebr. vu. 9. legeretur, exemplorum congesserunt affatim. Utramque Herodoti formulam iunxit Plato de Legib. HI. p. 677. n. si; in; simïv x03 aux). mais"! ysyovo’rat. Nuspiam in ista paene proverbiali formula, de .qua Gataker. egit ad M. Antonin. X. 7. reperietur 79h, quod bic perperam a Gronovio positum Wessclingius Vit Clar. iam monuerat ad Diodor. T. I. p. 1 18. VAL C K. Ibid. 14(ng a; wçainv ra ne.) 9662;) Magni facio Mcdic. et illi cousentaneos: sed intra modum. Exempium similis locution-is, etsi Gronovii sollers fuerit opera, nusquam se obtulit. Contra reccptissimum et proverbii instar «gain n au) 9592;, quod Athemgoras hic reperit et tot mssti ratum .habeut. Dedi ex Danosthcne et Diodoro ad cum scripto-

ADiHERODOT. 11.53. 273 rem Il. 5. quaedam; quibus adcumulo losephi adV. Apiou. I. 2. fiançai rai; "Envie: &fluvrx n’a, nui x93 nazi orpaim, ai; ais d’un ne, saisira; www-m: tum Il. 2. de l’ythagora, si); 5750?; a and 7925m 727cvolraç: et c. 15. si; ixûiç à? nazi afin: porro Li- baniumv T. Il. p. 124. c. ctiea abunde suut. WESS. . 4. rsrçaxon’om graal) Classicus locus est de Homcri et He- siodi aetatc,neque ad verum incongruus. Herodotus na- tns est ex Pamphilae indicio apud Gellium XV. 23. exenute Oly111p..Lxx1v. paullo ante famosam Xerxis in Graecos expeditionem: hinc in superiora temporal si retrocedas, iustus ad Lycurgi et I phiti notatem progressus erit. Home- , rum vero utrique fuisse aequalem, plures olim censuerunt, doceute Marshamo Canon. Chronic. p. 4’57. et Dod- wello Diss. de Cycl. Il]. p. 155. Hacteuus itaque res bene baberet. At ubi calcem Vitae Homeri, quae Nostro tribuitur, inspexeris , alia omniavvidebuntur dicenda; adnume- r rantnr anui istic ncxxn. ab Homeri aevo ad Xerxis expeditionem , insigni discrimine; cui quidem medetur illustr. n Scaligcr ad Euseb. Chrou. p. 102. ibi legendo Ërsa’ in: 11-. fpœuûlflu d’un 3159. Sic sane discordia nulle. Contra venit, BouhcriusADiss. Herodot. c. XI. 124. nihil isto in calculo iiumutaudum, sed his in numeris, pertendens: scribendum esse iNm’m immunisiez green ,- - orges-Bure’pwç, septingen- tis annis men. ulule superiores esse. Addit tafia , si de Trois capta sen-n10 esset, quae colore et specie non canent. Cou- stant hic numeri Codicum omnium conspiratione. nec. viderunt diversos hoc loco Athemgoras et grilla. [Vide Var. Lect.] Sit-ne Nosler Vitae Homeri scriptor in controversia haeret; quae si vel secuudum Herodotum pro- nuncietur, crit fortasse expeditior difiicultatis ratio, uti suc loco declarahitur. W ESS. -- Immo, prorsus praeter veri speciem libellum illum ad Herodolum auctorem refer- ri6. , sisuo zanis-uns; loco 32970111" monstrubitur. "banco Inventores S. .1Theo- goniae antea Graecis igname, Hornerum et Hesiodum fuisse, si significurit, sut erroris aut reus erit inprudentiae. Userque poëta, quae de Diis canunt, non ut nova et a. se primum excogitnta perhibent, sed cognita et a maioribus accepta. Tetigit eam rem Io. Clericus ad princ. Tbeogon. Hesiodi et ad vs. 21 1. At alin verborum senten-. Baud. T. V. S

274i ADNOTATIONES tin; indicant, primas versiburdescripsisse atque ornasse. Simile Diogenis Laid. Praef. 5. de usaeo, 7min: 8E Sinon?!" un) transigea 711957011. h. e. scriptis versibus exposuisse. Memini magnum nostra aetate virum aliter Diogencm ex- plicuisse, de quo Miscell. Obs. Amstel. Vol. III. p. 346. Sed wadings hoc significatu tritum. Tale Musae Ill. 58. 3101289013; ne: 3nde 111131.30; «mie-m: nec diversum ambigu um istud So- phoclis, 1119111715; flush un 34511 ne , «rem-nain! 3è min. Erin-urina, in Athenaei XIII. p. 604. n. quem quoquevide XIV. p. 627. n. et animadversiouem Casauboni , tum Platoncm in Lyside . p. 205. A. et deLRep. II. p. 379. A. Merito autem oh turpes de diis fabulas ambo taxantur ab Isocmtc, Laudat. Busirid. p. 229. Ed. Steph. [T. Il. p. 408. ed. Auger.] WESS. -- Locum istum obiter attingeus VVomus in Prolegom. ad Homer. p. LIV- ratiomm. ait, fifillisse Herodotum in. sententia. de Homero et Hcsiodo, primis conditoribusv thcogoniae Gruau. ,,Perperam enim (inquit) W esselingius verbe, 5,05701, sin si .mm’mvrs; Stayovînv "Ennui, sic accipit, ut illi ,,duo’ primi versibus exposaisse theogonizfin, non condidisse ,,dîcautur. Sane ita ponitur 1:91:71; sed dativus in hac ,,significatione verbi additus luce exemplorum egebat, ,,qualia mihi quidem incognita suutft -- At, si me. signifient versibus exportera, carmine complecti ; quid tandem impedit quo minus verbo adiiciatur nomen in dandi casa positum, personam indicaus vel illud homiuum genus, cuius in gratiam carmen compouit poëta. Igitur, quamvis in horum nonnullis , quae de origine Graecarum reli- giouum ex Aegypto repetenda Hcrodotus statuit, fallere cum opinio potuerit; isto tainen, quad a Vire docto prolatum est, argumenta non persuadebimur, ut Scriptorî baud utique absurdo banc imputemus sententiam, ome- rum Hesiodumque, quae de diis Graecorum ceci runt, ea primas invenisse excogitasseque. S. 8 scqq. si 3è 79575901! arum-u) 7.5765451101 etc. ,,Quod poêlas, qui antiquiores habebantur, Hesiodo et Homgro serions un... contendit Herodotus, recto-ne au secus id statuerit, nunc quidem nec affirmare possumus, nec negare: certos enim poëtas , qui tlieogouiam attigerant et quorum carmina tunc habebantur, cum respexisse uecesse est; qui squales fuerint, nunc ignoramus: nisi forte carmina, respicit,

AD HERODOT. 11.53.54. 275 quae sub Orphei , Musaei, Lini, Eumolpi, aliisque nominibus fercbautnr; ut non tain illos homiues post Ho- merum vixisse, quam carmina illis tribui solita serins condita ceusere videri debeat. Nec vero inde inferri ont potest aut debet, quasi Herodotus statuat, nullos omnino ante Homerum et Hesiodum fuisse poëtas, nulla fuisse carmina; id quad omui rerum ratioui adversatur: fieri enim nullo modo potuit, ut in rudi et a nullo alio poëta subacto et tractato sermone carmina Homerica et Hesiodea elabararentur; et sunt infinita in iis ipsis, quae anti- q-uiora carmina partim tcstantur, partiin arguunt. At .rcrum summa contiuetur hoc, quad ca, quae antea pluribus carminibus passim de siugulis diis corumque natalibus , formis, muneribus etc. xexposita, aut narratione maiorum ac fama diversis’locis diverse sparsa ac disse- minata erant, une carmine Hcsiodus comprehendit diser- tiusque exposuit; Homerus autem mythos de diis vulgatos ad epicam ratiouem traduxit, atque ita ornavit et ad certam rationem coustituit, utinde pro modulo ac regula fabulae habereutur apud posterosfl HEYNE in Comment. de Theogania ab Hesiodo condita , ad Herodoti lib. II. c. 52. inter Commentationes Soc. Reg. Goettina. per annula macareux. p. 152 et seq. -- Credibile est autem, nihil fer-e aliud , nisi hoc ipsum , significare voluisse Herodotum, quum primas Hesiodum et Homerum Theogoniam Graecis [ 10 seqq. mû rai sa 919514; etc.) Frequeutes notarunt vi ri condidissedocti caudidum Scriptoris uostri ait. ingenium S. et religiosum 4 veri tradeudistudium; qui, quae vel ipse vidit, vel ex historien fide pro exploratis aut maxime omnium pro- babilibus hahuit, qualibet occasioue diligenter ab bis distinguit, quaevel pro sua seutcutia suoque iudicio inter- ponit , vel quae e vulgari incertaque fuma, aut a siugulis uibusdam hominibus relata, tradit. 5.] CAP. L17. 1. un? ra Ë-v "17.10.1101) In praepasitionis absentia singularis est Mediceus. [quem secutus Gromw. abiecit s’v ante"EA).m-:.] Supra c. 51. cum Aldo paucî roi raïa-1 Euuo9eni’xy Mvernçiozw. Non nescio praepositionis, ubi eam consuetudo requirebat, neglectum. Quo ex more zani,- 711. 597011427 71.3 musa; innovera, Euripid. Iph. Taur. 5.24. et - . S 2.

5276 «.AvDNOTATIONES’ .vs.’ 558. aïno; n’as-f 37mm AÜMÈH quad ntique gym! s’y AJ- M31 conmodum fuerat. Sophocles Trachin. 176. à; - - nm:- Sfi’ml «ou AœMw. Plate Menex. p. 245. ni 1’9me rai r: Ma:- çufiô’u un) EaMMÏu un) IIMrœïmç. Sunt ad manumrconsimi- lia , quae sicubi consensus conspiret msstorum, auxiiio esse poterunt. Sed et saepe elîsa videtur scribarum incon- siderantia. Sil: Philostratus exemple, Hemic. Il. p. 694. quum de Ulysse 3140100311: 3? airât! "È in? m1011, airâm- m afin? ’Nœ’uy 3cm». Dedemt à «:315 ’10. neque enim Nep- tunus Ulyssetn uns cum insula Ithaca, quae graecorum eorum senœntia, sustulit: devoravit s’v praecedcntis verbi terminatio. Hoc Herodoti loco vincunt schedae , citra qua- rmn adstipulationem, te postulante, [1. 5.] 9min. recepî. WESS. 3. yumîmç faniez; En menu) Quîu supra scribit c. 35. haïras: [du 063ml" «71’s 39cm; 91017 si!" 911M"; 5639:; 33 mimant au) radon: non igniœç, sac-ardues, illas fuisse oen- sco, sed sacras, sacerdotumque ministres; atque adeo scribendum: mandâtes; 198; En GnBiwv iëuxûïvm. Cap. 56. legitur, si aboyoit»; si ÔOIWKEÇ s’Efi’yaysv rai; îpdç wvuî’uxç, quarum alteram paulo dicit inferius éminenv’mmv s’y GiBgm Ms Ato’ç: monstrat illud, fuisse mulieres Égal; sive îzçoâw’Muç. In templo Syriae Hierapolitano practer saucer-dotes fuisse in» «A500: 0:19;va îçaÎîv scribit Auctor libri de Syria Dea c. 45. istiua generis îæoÈoaÊÀwçStrabo vocat ïspnÈ «réparas VI. p. 418. n. [p. 272. c. cd. Cas.] VALCK. . « CAP. LV. 5. in QzBE’mv 75v Aîymtëœv) Dialecti ratio ut hoc admitterem, perpulit. Ilnm’mv, aînéwv, affam- 00min», ne alia advoœm, praesîdio sunt. Theo, detracta Ionica forma, 3m mafflu: 1M; in 9,1863 16v Aîymz’m insu Iéguou, ubi Nostri praescripto shimmy oportnerat: sunt et alia refingenda ibidem, quae missa fonio. WES S. 4. irœærunfvuç) ému-rendu; Aristophanis et Hesychii auctoritate servavissem , nisi Eustathius, quem magni , quando ex usu est, vit Celeb. aestimat, et tot membranae contrasivissent.5. aJÊaËËœrûau ami alvûpwæufy) Io. Inc. WESS.W etstenius ad . secundam Petri Apostoli c. 2, 16. pluru coacervavit, quae oËv0pœ7rIvg, si omnium eadem esset dicendi species, auxilio forant. Belle Pou. et Asie. pro quo Çronpv. ad. c. 57. prudenter. WESS.

sa) 11111101) 01T. 11. 55. 5s. me . .11. Aa3uvm’m3è aï ipiïau) Haec et quae anteverterunt, mais Dodonaeis feminas fuisse antistites, liquide con- e monstrant. Strabo autem lib. VIL p. 506. [p. 528. ed.Cas.] primitus 31939:; in]! si rytpmu’omç ait, deinde 1957; nation, in mulîerum numero consentiens. Unde sumserit marcs istos prophctas, un ex 15700111153 Homeri voce, an aliunde, quaerunt docti viri, praeter ceteros Gronovius Exercitat. de Dodom. p. 25. WESS. 12. 11991453554) Graece non dicitnr flçouiïàçs sed «munir; et regonflant: scrîpserat fartasse, Hpeuusw’n vel. IIçtvmmÎn. Benevolam nomen illud designaret. VALCK. -- 119on214; Eustathii patronum, non locupletem mmen, habet. WE SIS. --- ,,Eustathium patronumff scribere puto voluerat: hahet enim hoc nomen Eustathius in 04755. p. 545, 1.4. In cam- dem veto scriptumm consentiunt libri omnes: quae en» solliciteretur non satis caussae fuisse videtur. Ut «nous. flonflon: et similia dicuntur, sic non video cur 119111.htm. pmesertim tamquam proprium nomen, suspectum nabis esse debeat; licet adiectîvum «pouah, unde illud derivatum fuerit, in reliquiis graeci sermonis hodic non reperiatur. 5. CAP. L7]. 4. 30x61: me) à wifi) Hoc praetuli; sunt mohair Ëxu et 3mois: à») eiusdem paene potestalis, nec œncinne conponuntur. Scripti Codd. in verbi scriptura passim variant, ad tentique lectoris expostulant iudi-. cium. Mecum facit Reiskius.’ Formulam eiusque usum illustrant Reitzius ad Lucian. Astrolog. c. . et Abreschius Diluc. Thucyd. p. 5. Quod sequitur [1. 5j de parte Grac- ciu, olim Pelasgia, Iratum ex Homero. et certum panit Thuçydides I. 3. WESS. - At non partem Gracia ait- olim Pelasgiam. fuisse nominatam , sed universam Cruciam; eiusque partem fuisse Thesprotiam. S. . 1 7. hmm acidifiantes) Voce transposita- hune in modum ista- commode scribi posse suspicor, ut alœra mulierum videatur surfins: 5’; 920190706; 30 amadouent gr s ne: 96107; i396ma’0m 678 01171; (Ë TiOwwÏêl A13; in? 5ms; gy sinh, d’un, oiæoksürœcœv s’v Gfifiyw îgb- 3;, E300: a?! dring-hivqu [milan cuirai? ngn: mendias, (1min. Thesprotiam abducerctur servitutem servitura; postal. illic sub procera quem-u Iovis con- stitaisse sacrai-iam, ut crut rationi congruum, que T halais

ne. ADNOTATIO’NES. in templo Iouis fuisset ministm, quo pervenisset illic eius’co- lare memoriam. VALC K. - Non multum refert, ulnaire; Mécano, au Aldinum, potius censeas; sapit tamen eius alu- (pmohô’mv non nihil ex Ionia. Vide adscripta Diodoro XVI. 7o. WESS. --- Commode utique Juponroxsdcrœ- «au legeretur , quad cum Valckenario Beiskius etiam com- mendaverat. Idem, non minus quam ille, simpliciœr posito verbe 715091112121 oflënsus, En? maux. legendum canie- ctavit. Mihi, ut maximi fncio sagaces eruditnsque doctorum virorum suspectis super locis aut manifeste menè dosis coniecturas, sic numquam placuit perpetuus novandi pruritus. Reliquas partes huius traditionis alle- gorice intelligendas esse prudens Herodotus œnsuit; quod de fago narrabatur, illa (inquit) mura. et naturalis arbor fuit. Hoc, ni me ratio fallit, verbe mesurai; significatur. Neqùe magis opus esse videtur, ut verha 591mo: et Sw- Miowa: transponantur: nec enim video quid impediat quo minus credamus, mulierem banc etiam tunchservitutem’ servientem instituisse illud oraculum. Exoptata sane res liera debui: esse, ancillam habere fatidicam; cuius ex arte haud spernendum ille capere quaestum potemt.- Caete- rum de Dodonaeo ameuta aonsuluisse iuvabit quae commentati sunt De Brosses in Actis Acad. Reg. Inscr. Tom. XXXV. p. 89 seqq. et Hçyne in Excursu 1L ad Iliadis lib. 9. 3va chiure) i’vâœ mutai-i baud debuerat. [quod a ,Gron. inconsulte factum.] Aliud est z’vdaæe. ethîc incongruum.XVI.12. in, 1&1de mafia-0m)WESS. NisiS. Codices ’ . -iterum* coniectu- - ris obniterentur, paulo ante scribi malim xgnnngîov scamp- minera: [ut vide modo Il. 49, 7-9.] hic autem, in; me.» a. Non quid evenisset in Africa, sed illud novent mulier, comitem suam a Phoenicibus fuisse venditam ut in Libyen abduccretur: hoc vero saepe dicitur Herodoto i; A1615"! 911179570951: vel wçn95vm. Herod. VIH. 105. aruîîatç- -- imines 3’; 201’981; fi nui"Ezpzcov. Demosth. p. 708, 23. «godai»; . 14’: Annuel». 0b locum Lucas Act. vu. 9. similia quaedaml fuere coilecta: vid. Celeberr. T. Hemst. in Miscell. Obs. V1. p. 344. Hue refera rarius illud Xenoph. En. I. pag. 252 , 33. 1’; AmMmm 794mm mnçiémz inhamv i5 310161.15: et

sa 11111101101. 11. sa. 57; m de Periandro Diogenis Laèrt. I. 94.113 arum: chaumât sic Rendez" quaeque dantur similia. VALCK. -- Ut suepius si; legitur, ubi commodius s’y videri patent; sic et subinde En ubi si; malles, apud probatissimos auctares. Sic quidem apud Thucyd. VIL 17. consentientibus libris habes aironmolïvrtç infini; à ËIXSÂJlç, et similiter idem alibi. Conf. ad I. 21 , 4. notata. S. CAP. LV1]. x. 1117410135; Si m1 souleva-t 10.115341; etc.) Quae fabulae origo, et unde antistitae Dodonaeae annelât; nominatae sint, post doctissimarum virorum , B09 charti, Gronovii, Triglandii, aliorumque suspicianes et coniecturas , nondum in expedito versatur. Valekenariurn adi ad Tragici Phoeniss. vs. 147 5. WESS. - Quae obiter ibi Valckenar. monuit, cum bis conferenda sunt Scholia. «et. ad Sophocl. Trachin. x75. (169. cd. Br.) ubi pro nomoôç,’ quad Vulgoiegebatur, ex Hesychio (in mais...) corrigendum esse «mina; iam olim Sallier in Actis Acad. Inscript. T. V. Hist. p. 55 seq. docuit, quod etiam a Brunckio receptum est. A quibus parum abludit quad ad Virgilii Bel. 1X. 15. Servius adnotavit, Thessalica. lingam. peliades et ealumbas et vaticinatrices mutines dici. S. .5. 536x101! 35’ ce: gnon; gym Même-Han) Mira hominum studio; quod uni ridet, alteri accidit ingratum: si quid innoves aut coneris, in promtu actions iudicio; quae equidem uti nec vislde metuo, ita, prudentium ubi fuerint, non recusa. Hic allego novationis auctores Gram- maticos se schedas veteres , nexumque sermonis. Non .nescia, quo fulcro 536x11 niti queat: neque non intelligo, 5min; probum multis videri. Ostendit Cl. Henuterhusius utriusque usurpnndi morem ad Luciaru’ Soma. c. 2., ad- seruîtque Ionibus 5mm roi"; etc. Edidit Aida: HI. 55. gnous «Je: 91915119111: mutavit H. Stephanus ; et sic laniers eiusdem Musaec. 8. et 57. VII. 120. WESS. - 8,44074: h. l. luben- tem me aœepturum , in Var. Lect. significavi. S. 1 1. "En: si mi 15v içéuv si men-mû etc.) Sic ex Flora»; tino vit Clariss. , divinandi par sacerdote: rationem intellia gens; cuius expliœtioni pugnat cap. 85., ubi «Évfipaiææv M36 «3311) «gomina: si 15’751» sive dioinatio. Aiii igôv sive igiwv de. victimarum astis interpretantur, et ad haruspicinam referunt: içs’uv non aliud esse ac içsîm , sieuti mimi et 84’111, de

.280 4ADN0’TATIONES. anserum boumque. carne, quae aliis pairesse , Bo’sm: baee Cam. de Pauw et Reiskii opinio; qua ratione sacerdotum ars, quamxillis scriptor negat, maneret. Mibi 75v haïr nom-mi divinatio in templis, quae et responsis et signis absolvebatur, placet. WES S. - Vallae interpretationem, divinandi in. templis ratio , restituit Wess; quos et equidem , postquam incertus aliquamdiu baeseram, secutus sum. Attamen nec satis adparet curhoc maxime adieotum voluisset Scriptor, in templis ; et, hoc si voluisset , êv irçoî’ç dicta» rus fuisse videtur. Subiit igitur cogitatio, itpaË hic intelligi fartasse sacra, marasque ritus , cuiuslibet generis, ut hoc He- rodotus dixerit, in pluribus aliis sacris ritibus divinationem etiam ex Aegypto in Graeciam esse derivatam. At rursus, hoc si in anima babuisset, non tam "En: 3è, sed"En-1 Je 4(vel sa) and - - si mimai dicturus fuerat; quoniam , quae adbuc de Dodonaeo ameuta dicta sunt, utique et ipsaïad nævi-tub pertinent. Quod vero ait, "En: 3è une) 75v i951 si nom-mû, .perspicue significare videtur, nunc de alfa que; dam humai; genere agi. Atqui bac aliud genus, est divinandi ratio per victimas. Et, quo gmeca vol-bain banc partem accipi possint, non opus est , uticum Pavio Reislcioqlue scripturam i 91’ en probemus, statuamusque içs’wv pro Essieu vel isgu’aw dici; quum praesertim nusquam alibi igsîa vel ipiœ, sed constanter içüi’œ dicat Herodotus. At nimirum en? figé frequenter Nostro idem, ac roi îçn’ïa, valent; suntque victimae quae immolantur. Sic 917m: rai 1’903, I. 59, 6. VIH. 54, 5. et alibi, est mactare victimes. Il. 4o, 1. si E’Èæl’çiflç 15v içziîv, est aenteratio oietimarum, ubi conf. l. 11net 16. Ac praesertim ubi de extispicio vel haruSpicio ngitur,.legimus propitia out contra fuisse rai i902, V. 44 extr. 1X. 19 , 6. 1X. 56 , 5.. (ubi haruspex pan-adnés: dicitur) item 57, 2. etc. pro quo 1’12 roaz’ym ait 1X. 45, 10. Denique VIH. 154, 7. içoi’w xpnnngiai’ëea-Om, est excictimis responsa lei petere.’ Qnibus inter se collatis consentancum est, ut 11.1. 15V 195v (idem ac si dicas 310i 75v i951!) mir nantxiiv intelligamus divinandi rationem en: victimis; quam aimi- rum pariter, atque oraculorum institutum, ex Aegypto ad Graecos tramiisse statuit Hemdotus. S. v CAP. LVIII. 1. apocaywyaèç explicat Gramwius et ad Pauli Epist. ad Roman. 5 , 2. et pres. 2 , 18. docti in-

AD HERODOT. 1.1. 57-60. sa. ùerpretes. WES S. -- Oblationes intelligebathronov. pro- .vocaiu ad Aristoph. Av. 854. et quae ibi a graeco interprete notantur: in versione autem adductiones posuit, que: tenait Wess. Huychio «pooœywyü est flçofê’ÀEWlç, recte: ac- cessio , nempe ad deorum aras, supplioatio. S. CÂP. LIX. 5. s’ç.Bo 13801 ces v aro’Nv) Stephan. Byz. -Bov’8xmç. w «in; Aimiarrov, fis 11958."; 30153010113 0m, 31è? r05 Z Quae Ethnicographi cum Gronovio non lament, iri- . cit Medicei spectatissima, uti fertur, fides, ut 1’; BoüBuu-rav obtrudi posset. Bubastis, exempla Noetri Il. 67. et 15". dicitur Pomp. Melae; aliis Bubmtus, méfiance. Max [1. 6.] ex Anis. Vind. Pass. à m’a-ç; Tl; Aikrat non omnino absurdum. Micros ri A571": scripsit supra c. 17. Ceterum templi (sirlis , quad olim in urbe Busiride, restant splendidissimae ruinae, elegantissimis optimi marmoris columnis, cultis , hominum animaliumque figuris ac litteris bieroglypbicis I spectabiles ,- descriptae cum cura a Sicardo, curioso axie- suitarum familia peregrinatore, in Novis Memor. [agada- num eius ad-Orientem Societatis T. Il. p. 118. WESS. I CAP. LX. a. havir maganai) Nibil babebat causae eur hic scribi mallet Galeus Madame. , ignotum Herodoto verbum; apud quem, ut hic, frequenter alibi mitigeras. notai. me oehi vel deferri, IV. 76. V. 45. VIL 49. Quae Calao ohversabantur , Aegyptiarum ameuta; attigit vir Magnus ad Dindon Sic. T. I. p. 1 77. VALC K. 8. s’nyI’mLuvrsç nil! Baie» ) Placet Arch. imfidmmç, , quem ille in madnm Ill. 86. et Aldus IX. 98., nec (amen . constanter. Antiquissiini usas fuit mima! et Mgiærsn, xçt’flmn reœntioris: quae mussa. perpetuae in Edd.et scri- , ptis discardiae. In Sophoelis Elect. 901. M1; mu’ n; in?! 377d; iyxpfwry figerais: at vs. 725. Ëxçium’ de) cligna, ubi mssti veœæm sequuntur morem. Bacchylides in Eclog. Phys.Stob. p. 11. oiM’imxçiæm n’as; â’mrt, ubi.scbedae, teste Gratin, influa-"tee Mina alia , et harum cupediarum ama- tores ad Ci. Ruhnkenium in Timaei Lexic. p. 76. [pag. 104 seqq. ed. sec.] et Eustachium ad Erotian. in bac ver-ba amando. WESS. -- Conf. Var. Lect. ad Il]. 85 , 20. et 1X. 98, 12. Apud Sophocl. video quidem in edit. Land. ad Electr. 904. ingim .citatum ex cd. Ald. etad vs. 725. Engin-Ï ex and. Bar-oc. ms. Sed utioqueloco Brunckius id verhum i11-

«282 iADNvOTDATIONES’ sarta il. litera edidit , nulla e msstis suis dissensione in Notis prolata. Apud Stobaeum, pro olim edito 3m Ian-e: Heeren T. I. P. 1. p. 168. Efltxçifilflfu ex msstis edidit, e ius vide notam ad vs. 5. ibid. p. 167. S. t CAP. LXÏ. [assignent 1790315961 un) Vide cap. 4o. 5.] 5. 16v 3è réai-orna) Quod in Albenagubegat. prostat. pag. 1 14. 131 à? fulz’fovrdt 119’701 mihi quoque sciolo videtur con- .tribuendum; qui Herodoteum, 181 8è mimai-m, a Crane- vio egregie adfirmatum , minus intellexerit . significans id ipsum quad usitatius Graecis dicaretur r47 8è Tlififln’m. qu’emnam inflictis sibi oerberibus lugeant. Scripti tamen Co- dices si plerique praeferrent 147 à? réa-rama, oui se verbe- rent, sive, imcuiusnam Dei honorem; cum viciais illud conspirant , i; Éniïv 70’sz si ’Adnvnu’y ammyupifww’ Ë; tinimi- «un tu? au, , similibusque. Herodoti locum IV. c. 54. ad Pausaniae I. p. 104. verba docte contulit Leopardus X. Em. cap. 24. artœavoücôm 11; .951; dixitMXenoph. (Em.. IV. p. 504, .26. "105111:11:17 811,5 Aristid. T. I. p. 545. Achillis roi; adieu; 110119de 11411051"; Philastr. Vit. Apoll. Vil. c. 56. Vid. T. Hemsterh. in Add. ad Lucia-ni p. 850. et F. L. Abresch in

Diluc.Ibid. du 3è Thucyd. réas-omet) Plena p. manu 452. Granovius VALCK. ; in patiente l - verbi potestate inprudentior: agentem, et formae quae media dici adsalet, requirit, indicante d’Orvillio ad Cha- riton. III. p. 547. Codes: Bodleianus , sicuti Cl. Wasse testi- ficatutr in’ Indic. Thucydid. voc. "01m., 11;” 3è 11,7 niai-0mn praeferebat, quorsum Vind. et Arch. scriptura ducere vi- deturv: nec absona eius sententia. Bardesanes in Praep. Euang. Eusebii p. 279. a. à: 1.17 21196,21 - - - airain-onc zonai fi Tige: in honorem Opis sibi virilia amputabant. Equidem. in vulgato adquiesco. WES S. -- Ut vulgo m’ai-sciai riva, plangere. aliquem; sic et film-arion cum quarto casa construere Noster amat. conf. Il. 42 , 27. et 152 , 7. De deo, quem nominare mfas ducit, conf. c. 152 , 8. et 170, 1. ibi-

, CAP. LXIÎ. 2. 71de01 adouci) Si. Grammaticos, quos que[in Var. Lect. ] adpellavi,not. consulucris S. , nôtatum , . roi Mixa, . tmquam rarum et insigne, advertes. Glossae San-Germa- "11enses: Minot 01331111105 ’Hço’îoroç B., 121391111311; xénon; (vs. 512.) Est ex Ionum consuetudine. Scbol.Apoll.Rhod. 1H.

A1) HERODOT. Il. 61-63. 283 457. moflai; à? r03 adula, (in) un); 35009:: f5; 1.117573 sa) 833 on: «quibus non dissimilin Critici in Nicandri Theriac. vs. 591. Recurrunt rai Adam: c. x35. et apud Themistium et Procopium, studiosos Nostri, sacpe. Max [L 4.] hmm: orlon-o; [loco 11216:] un? imbu, plana. partira œdipe, partira oka coniecit Résidus, quod au ad lampades nihil faciat: oui non -subscribo. Frequentissimus olim in sacris usus salis aliud suadet; et qunmquam vulgo sal cmpiçt mugît et exsiliat in igue , quam lacent, satis crut si aceçabulo- rum fundum peteret , oleo supernatante. Vide Plin. H. N. XXXI.6. effume: afin-nu 7. Amvozafu) WESS. Hnbuit hnec . ante- oculos T112,- mistius principio Orat. ad Constantium Imp. p. 49.; quod ’ Hemstcrhusium , docte Oratori egregie opîtulnntem , in Pol- luc. X. Il 5. minime fugit. Spectavit et has lucernarum ac- censiones Io s ep hu s , Apîoni insultans et aliis suae gentis osoribus , Un" yaÈç oiîs’am - - - Êœçu’xæwv, a; 1d; rye-mî- rœç and Talmud-m; Auxvouuiaç imrsMô’vrtç, contr. Apîon. Il. 9. p. 478., numero- multitudinis electo, quandoquidem et Deorum aliis hune hahebant honorem in Achiuis Tatii n Amorib. pag. 277. WESS. V . -CÀP. LXIIL 4. sa? a?! 3E azimut xarœæzgx’; etc.) Redîit à? in pristinum locum , pmecedente [LEV flagitante, Is. Vossius, V. CL, adscripserat codici suo.uaru:ptçû;, nescio an motus Huychîi mmæsçàç, même espdusvoç. Novandi causse urgens non est. Kamæzçfiç gaudet eadem notione. Dionjsius Halicarn. T. Il. p. 1 87. .qu -xüfG0 s ç à ç 1; éden; ri; N’Eswç, 5m29 and 790095; CEço’MîVu 94499109 rainurez, translata quidem, sed manifesta declivitatis sententia. PoËybius Il. 68. si; 13 riv œwfiv Eu) «on; non-acte; aux) agavés»: varie du: , quoniam par dcclivia. et abrupte. hostibus crut fuga. Ali- bi, sicuti et Appianus , mugie; annotez? Il]. 55., nec aubin [8. 374cm; fin, au) 0515: 54:2) Rectiqs sic interpunges: 1759m;scriptura. 56).: au) 051-6; , lai raiWESS. 3’119; abc. Et in lat. vers.V scri- n bes fuste et horum quisque. Respondent enim Ëxom; izba and 05194 istin, 55an n°99501; Ê’xovrsç. 8.] 9. 16 33 (immun, Eâv s’y mg; langé)" EuN’vço) Unde Valla ac- œperit ligneum simulacrum, dicere non habeo. Optiine cum. Gronoviu in ordinem mocavit; dudum -efiam ante G.

.1184 .ADNO’TATIO’NEs Cuperus in Hafpocrnte p. 104. Multa -istic Ivîr longe du. etissimus de hoc et similibus Aegyptiorum institutis ex Diodoro I. 97. atque aliis. WESS. I 19. mi m’y fa! 7: a? n) Una’de particulis ontioni nocet, sic tollenda, ut scribatur: ou? m’a-o: a? 71 Aiyiiarrm goum. Hic etiam mas scribendi Herodoteus: pag. 19, 52. p. 52, 1,6. [L 51, 21. 80 , 28.] 01311131101 0734111139) 811M) Jean. p. 1 18, 6. 28. etc. [IL 81, 5. 83, 7.] ntque isthoc ordine voculas istas passim collocat Thuçydides. V A L C K. --- Scilicet non modo tu; né! 191 71, ut in Var. Lect. dixi, sed ni [4.1’er1 y: 0711 Aiyxkrr. dabant A111. et alii edd. Quumvîn id, quOdAWas. . edidit, cum aliis librîs ü etiam consentiant, qui sunt ex eadem cum Med. familia , videtur hoc loco, ut passim alibi, codicem suum baud satis attente inspexisse Gronov. S. CAP. LXIÏ”. 5. oizo’rçoooviysvoiuzvov) Haec et vicinal pervertit Volta, quae hune vel similem in modum con- verti potuerant Latine: Templum illud incoluisse mm». Martis; hune educatum alibi, quum ad m’rilem pervertisse! (relatent , colloqui cum matre voluisse; sed maris administras , quem ante non videront, kami ingredi passas abegisse. In bis 7 Editorum culpà perperam scrihitur par?) et ,unrrço’ç. ’Aæo’- www Hesychius recte reddidit muezzin; rt9pœmis’m. De com- merciofamilinri , sive colloquio , frequentatur runuiëm. 4Apud Hemd. VIH. 79. Aristide; adversarium Themistoclem 355- mais" 913.1.» «Je; ruuniEm: recto Volta, colloquendi gratin. [conf. I. 125, 9. VIH. 58 , 4.] Xenoph. 1:11.111. pag. 285 , 57. Summ’ëatç 147 Atnoniâçz. Demosth. p.254. Ç. 282. emmi- ëoum Tl; Hçeëévp. In AristophCEuxA. vs. 512. 013811119? 7d; 321- wrfgq. un Evuniëœcr’ oÏSœ 71»me : sic scribendum ante Daube- sium vidit. T. Faber. Suspicor tamen et hic in ambiguo iudere voluisse Herodotum; puerumque 1136916611111» aliud quid isto captasse colloquio : 8110,!wa et 61.11.1711 frequenzer inserviunt istiusmodi lusibus : est et ubi sic ndhibetur i; M’ywç 5).!1î’v. Propter ea cerœ quae sequuntur, 18 mi Adm- eiau mené) 1’: 19.7.1, in istum equidem sensum captez-111116 haha. vel 31.015 and niv fion-1’921, cum Gronovio, qui banc in "rem ynlde collegit opportun, et Herodozeâ quidem , diligenItîssime ad pag. 130, 5. VALCK. l L Ibid. niero’rçoæov ysvb’Mtvov) Plurima hic turbavit negle- n eius sermonis habitus. ’Aarà’rgcqboç non est nutrimèntîs depui-

AD THERQDOVT. Il. 64.7 285 un. quomodo Latins Gronovii; sed procul a. parentibul alu- eatus, uti Portas bene. Heychius ’Aæo’rçoÇoç. 1481189881 118981144 i film. Plutarcho propterea T. Il. p. 973. a. lusciniae, nidis ereptae ntque in caveis altae, aÊwo’rgoOu 1751 uHfl’fNV: Ari- stoteli , quem Chaeronensis advocat, 881 82181-1808. M’auras, de iisdem avicnlis. Ad hoc, t’êævîçamfvoç prave redditur oi- riliter inpulsus , multoque peins 0b Medic. abesse posse decernitur. Suida: EEuIÈpoümvoç. "in! indu ïxuv 11’; 0718,11, h. e. adams. Denique 11? une? empilée: colloquium requirit matris; coitum nunquam. De Xerxe, au»... ce. flJMJdEfll, de- siderata cum illis colloqui, VIH. .67. et Aristide c. 79. MM! 0:13qu num’ëm, colloquium. eius cupiens. Plura Valckemriue. Quibus quidem, uti aequum fuit, animadversis, sententia scriptoris elucescit; neque patitur, primitus fuisse 798mm doruMaichau, undlâè iëuvâgwm’vov etc. uti arbitre- mur: corrumpent enim ndditiones bene dicta. W ES S. 1 1. Mflæ oiMu’rouç). Clemens Alex. I. Strom. pag. 361 , 19. Alain-m1 , inquit, 2915101- - - ëv îtgoïç 11.8073810011 71:11:15)» iné- Àueuv, in)? tipitçd 8.6’de 087118 maux8ç aimât-av; àmoâs’rncau. Attigit Marshamu: Can. Chron. p. 222. Egregius Porphyrii est locus in Euseb. Praep. Y. pag. 197. n. venustissimus Theocriti Eid. V. 147. VALC K. [14 seq. m’ayant. 81 info-1) De avibus aliîsque animalibus lôquens, dztuo’mm, ait, ë’v n fait: noir: 1511 355v ami î» tofu nus’vm: de hominibus veto, non iv maïa-1, in ipsi; deorum aedibus ait, sed nomine utitur latins patente, b haïe-1. Comprehendit autem «r8 1’981 et r8v vn8v et r8 ramez, agrum , lucum , aedificia, quibus cingitur dei aedes. At- tamen, vel sic, iusto graviorIet praeter reliquum Herodoti monem iniquior videri posait ista criminatio, praesertim in: universe in 01111168 paene homincs . Aegyptiis ac Grac- cis exceptis, iacmm. Certe, in ipsa ctiam famosissima 0b Veneris obscoenuxn cultum Babylone, non modo non in «de deae, sed omnino 5E1» roi? 1’ch (ut refert idem No- ter, I. 199 , 15.) committebanturillu flagitia, quibus pla- carideam16. "mièvre; 03199M011; persuasum tint: 11.011089"; habehant. de.) Diogenes 5.] Cyni- I cus. simili disputatione ad foedas conmixtiones probandas abutebatur , abutebatur et Chrysippus; pemtricti ex me- iito abs H. Crotio Iur.,B. et l’ac. Il. 5 , 3. Ecce tibi Stoici-

ses ADNOITATIONES nostrîs in respondentia verba, ut hoc fonte hausta dico. 1’88: un) r8 and? 11, and apeswsïvl 1878 Aëxouç ÊSxIairou mais 3698!, 05.871»; 31œBe’BMra1’ 5’11) r18 311e! a: cm) 81h aimem’ 1mn animantium mutorum exemplis liquere, r8 mir: 0’117- yno’nsvu, mir: 7IIV 5nd - - il! roi"; izfoïç 1111111111 r8 817», in Plutarchi Stoicor. Repugnant. p. 1044 seq. Quae homo locutuleius contentionis fervore et disputatrice virtute, si en tamen virtus, ntque ut alios premeret, iecisse (li- cendus est. Sed hune rixosum relinquamus. Mox [1. 18.] îçvifiwv film [loco vulgati vivrai] ex Codd. Britannieis adeo blandiuntur, ut a probandis non longe absim. Si qui interprctamentum putarint, Eustathium. uti adennt, auctor sum, et considerent du; et 78Mo; in catervis sedem habere VIL 211. 225.1X. 20. WESS. - Conf. I. 103, 4. ibique not. Apud Eustathium quidem, de diversis vocabuli 187.8; notionibus saepius disscrentem, nihil quod magnopere hue faciat reperire mihi contigit. Caeterum scripturae isti, 89118181 11’ un, tam insignem veri speciem inesse intelligo, ut et ego eam cum Schufero receptam velim. S. 18. 89v1’01uv yivea) TiAsu,vquod in Codd. scriptis in- venere Galeus et W asseus, (vid. ad Thucyd. p. 151.) vix a correctoribus exspectandum; si Codices etiam exhibent alibi, [alii, pute, voluit] ubi vulgantur 891181.» 75’951, genuinum videri poterit: TÉM; saepius periphrasi servit: mibistamen nihil huius occurrit simillimum. VALC K. CAP. LXV. 4. 18161-1111 rai i918) Non, pro mais habentur, ut vertit Voila, verum significarent ista, con- seerata. sunl: lempla, quad hinc alienissimum est: vid. Ob- serv. Miscell. Il]. p. 91,. Sententia poscit: 113118: 1711211311 aiveî’rau rai .911qu 11’ minou: quibus autem de cousis ferae àint conse- cralae, si dicerem. Herodotum tamen suo scribendi mon dedisse suspicor, 18111711111 vel vivier-11 i 981 sivm si M’ymu, literasque nonnullas partim male repetitas, partim ne- glectas. 11m saepe tanquam superfluum adiicitur ab He- rodoto, anovaruoïv mû wxçaMM-Môv studiosissimo. De rebus consecratis vel consecrandis satis vulgata sunt 11811151111 vel ninivm, et civeïflm: rarius illud Xenophontis de amabili suo secossu Scilluntco: 8 x6911»,- oiveîrou 1’298; sivau’: in Secret. ,Epist. XIX. ad Aeschinem fartasse scripta, quem multo maioris faciebat Xenophon, quam .Plato. V ALC K. ’

AD HERODOT. II. 65.66. 287 Ibid. draina roi içai) Abundabit articulus , nisi adné i912 f neri t. Superstitiosae animalium censecrationes et in Grac- cia et Hamac notissimae fuerunt; excmplorum alfatim in Casauboni notis ad Sueton. Caes. c. 81. Aegyptiorum ritùs dabit ’Diodorus I. 85., Nostri vestigia premens. ’szyuas’y, [L 7.] quod eonmutatum fuerat, forma sua iterum splen- det, uti Il. 18:1. IV.’180. etc. WESS. - Quod ait 7,2 ipsi, incommodat utique articulas, quem abesse et equidem malim: nisi aut praecedens dizaines non ita stricte accipiendum fuerit, «dans. 81’111": intelligatur, au: rai ipsi intelligantur eae butine quae cuique deo sacrac sunt, ont quae apud quemque Aegypti populum saune habentgr, coll. cap. 69 , 1. et 7 1 , 1. Caeterum postiçoi in gmecis nostris delendum comma, quo facilius intelligatur ontionis structura. Tum illa, quae praëcedunt, un) roi m, .4.- rgoæn etc. non tamquam absoluta per se 517:1; accipienda, ut in nostra versione latina factum; sed ita hase cum tsu- perioribus connexa sunt, ut dicat auctori, sacra habentur butine, non eae modo quae inter immine: vivant, (ut files, et canes) sed et que libere vagantur. Caeterum cum bis l quae hoc Capite et proxime sequentibus traduntur, conferendus omnino Diodor. Sic. lib. I. c. 85. et seq. S. 21. 8; à, ois i811 si igame etc.) Eadem Di dans , sed vultu- ris loco felem nominnns. Accipitrem sen ou turent loues olim - ipmcac sonabant, [ut nos ex 1nsto edidimus,] quemadmodum saepe poè’ta princeps. Eustalhius Iliad. N’. p. 920, 41,." 18 æ içnE, ’vamâ’ç mhMiirm, si mi 18 ligné surlivsrm. Neque dubito de Herodoto: scribae minuta huiusoemodi negligunt, et qui msstos conparant, non semper acutum cer- nunt. Cicero I. Nat. D. cap. 29. Ne fonda quidem auditum est, crocodilum, out ibim, ont feleni uiolatum’ab Aegyptio: quibus paria Quaest. Tuscul. V. 27. cum Davisii observatis. CAP. LXVI. 5. tu); uistiçouç) Praeclare Plus. et Mediceus. Ais’Mugoç ’Arrnm’iç, aïhovga; ’Emnvmâç, Moeris. Ex- WESS.plicat eamdem’ vocem Etymologus p. 51. Non. addo plura.I Otium fecit meditanti Io Piersonus in crudito conmentario ad Moeridem p. 56. VVESS. 7. stratum-s; 11.53101 mi aruss’ov-rm) Haec olim alio perti-I nere videbantur; sed felium mares designari manifestum,

288- ADNOTAT’IONES’ est ex Adieu Net. An. V1. e. 27. nua-lama routai-i non debuerat: bis terve gustandi edendive signifieatu posait loi nicum "une... Herodotus , Hayehio restitutum a T. Fabre ’ et Berkelio. Agathocles gnian. 2p. Amen. XIV. p. 650. A. de fruetu quodam , imiv , ait , 11611110; , and?" i5 1181917 81’er in, aux! manioient mûron vulgatur nation-1 ædditurque pedibus cubant: [correctus locus in nupera edit. T. V. p. 565.] Ionice scribit Agathocles; ignorant autem loues Dorieum istum verborum flexum, suepius obliteratum, etiam in. Epistola Aristippi, Secret. IX. ubi mpifihimm1 transmutandum est in 71191811781111. VALCK. - Mire hune locum in-- lterpretatus Larcherus est: ils Les tuent sans cependant en rece- voir aucun dommage; id est, mares occidunt adulas, nec idcireo 1 ilaeduntur (vel mata allo odficiuntur) a foeminis. Ait, Valclre- narium olim in alio nescio quo scripto , corrigendum censuisse scriban-s; plus: si r1 chienna, atque banc sibi unice veram; eertamque visam esse scripturam. S. v i 8. 0l; armionm) Male abiit in 81111401731, cuius in adtri- buendo et dividundo potestus l. 216. flaque rectissime’ Florentinus supra e. 57. «in i’îiaôn’lç rationna, expulsa in- portuno Section-au. Iunge 1V. 186. Heychiusmdiutore Gais-I to , avaria-m1, idisrau. narrions, Entier-r0. Felium autels! banc ’ indolem et pommier describit Aelian. de Animal. Yl: 27.

[11. 91781 flânions: nuraMMBaim r08; «lumignon Feles in furorem aguntur interpretatur Cour. Gana- , De Quadrupe- ’ dib. p. 524 med. 5.] . WCAP. LXVII. E 2. i; ipsi;S urines) S. De bis, quod. quidem recordor , nihil alibi distinctius; nain quae e. 148. et 175. aliorsum spectant. Explicat Dindon; I. 85. cipaye" ,1; "2; 701917011111: iam-ra: S’sçœrrsuis’vrm 111131131 fisptç - - Sain-roue" i1 isçzi’ç s’imag- Statim 61; 3’ 111511.); [1. 4.] oh I. 2 1 5. VIL 86.’ IX. 80. ’vawroti [L 5.] sunt ichneumoncs, eodcm Diodoro indice: firmantque Nieander Theriac. V. 1 95. etiHesyehius, , quibus Cl. Salmasius ad Salin. p. 517. testibus dextre usus’ fuit. Phrynichus Biblioth. Coislin. p. 467. ’vaswœi, ai sur. Mm» xaÀotimvm, voce truncatus, sed facile instauranda. WESS. -- Non differunt ipui rrs’ym, et ipsi 9511.1111, quas continuo dein dicit; quae sunt conditoria, camera, ’ «me, in quibus conduntur mortui. Abdallatif, scriptor se-

A!) HERODOT. II. 66-68. 289 culi post C. N..x111. (in Relation de l’Egypte, traduite par M. Sylvestre de Sue], p. 202 seq.) cellas sese intrasse ait, quorum in aliis canum, in aliis felium, in aliis bonni cadavera ingenti numero condita fuere. S. I , . [11111.11 n°11818871 irc’N. De. bac urbe supra dictum,»ad c. 59, 5. Bubastum veto Aegyptiorum lingua felem dici traà dit Steph. B11. in voce. 5.] - 6. rai; 8E 2’131; iç 359111.. 781.0) Seribarum, aberrans oculus baee praeterviderat. Bene vir Celeb. ex Med. et. aliis iuè stum illis locum dedit: sont enim, ne ratio ibidis nulle sit , opportuna et necessaria. Hmnopolis parmi-ne, au me.» 3M, (bisptitulis duae Mercurii in Aegypto urbes distin- guebantur) intelligenda sitl, certo constitui baud potest: forte posterior in Thehaide, propter Ibii sive Ibiu mansio- nem, non longe ab urbe seiunctam. ltiner. Antonini p.1 57. Liquidiora videntur, de ursis lupisque prodita, proptel: consensum Prosp. Alpini Hist. Nul. Aegypti 1V. 9. WESS. .-.De verbis 1’815";- huis. quae nos interseruimus, vide in Var. Lect. dicta. Ut hie intelligimus ipsi; roi; ’Epus’u, sic et alibi i118; cum genit. casu illius dei construitur, oui aliquid sacratum est. Sic «les; b8» Muni; 15118111181119 I. .80, 5. Boves foeminae i911! sis-1 75;."lo1oç, Il. 41, 5. S. CAP. LXVIII. 6. r8 531119 r5; r: «mais; etc.) Opti- ’ me haee Cl. Salnlasius, yir summus, Exercit. Solin. p. 514. ex Aristotele et Plinio, de erocodili nocturna in aquis m0..- ra, ratione et caussa teporis; quibus equidem nihil a Grorwvio fuisse reseriptum mallem. Non libet in disputa-l tionis eius examen, ne quid praeter opinionem acerbius effluait, memet inmergere. Sala Philosophi verba, bine clarissime derivata, ex Hist. Animal. Il. 10. adponam, tantoque mugis, quoniam praeeipua banc in rem voce desecta [a Gronovio] repuesentantur. Sic scribit: mir 112v 88v 81169111 s’y si n? r8 «Minos 3111191801101, 18v 3E Maras, iv 747381111’ cinn- vo’rsççy yolp in: si; «légion. Quid bis disertius? Negare flue viatilem aquam in Aegypti aliisque orientis plagis tepi- diorem noctu esse roseida et subdivali statione, pugnat veritati, et aestivae bis in cris experientiae. Sed absisto. [8. aloi , parier mi nous; uléma. Vide Hasselquist , et Geqfir. apud Sylvestre de Suzy ad Abd-Allati , p. 158 seq. Nempe WESS.Hercdot. T. V. . T1 . i

aga ’AD’NOTATION’ES

Coqflioj ex professo edidit Ohm-votions sur les habitude: al- tribuées par Herodote aux Crocodiles duNil; quae ex- sumt in Annule; du Musée d’ Hist. Nat. T. IX. p. 575. T. X. p.v 15. 77.501111 167. 82 uoüvov T.XI. «911911.» 017x E’Qwe)p.57. Eadem Aristoteles; 5.] Il in expingendo crocodile Herodotum, quad verbo monui , uti is Hammam , ’uuctore Porphjrio apud Euseb. Pmep. Ev. X. p. 466. aemulatus: inspice Hist. Anim. I. 1 1. Il. 1o. V. 35. et post Philosophum- plures Graecorum Latinornmque. Multa tamen in crocodili hac descriptione diligentissimi superioris et nostrae aetatis naturalis speculatores historiae desiderant , Rondclctius, Bellonius, Gesnerus, Bochartus, praeterque ceteros, Aristoteli paullo magis , quam oponc- bat, iratior Ol. Borrichius , Hermet. Aegypt. c.’1 o. p. 270. WESS. - Pnecipua quae huc spectant, collecta et ex- cussa videas in Histoire des Animaux d’Aristotc, traduite par M. Camus , T. II. art. Crocodile. Lingua non promus carere crocodilum , porro inferiorem eius maxillam moveri, ut in reliquis animantibus , non superiorem , diligentions observationes docuere. De Hecataeo apud Euseb. ex Porphy- rio, conf. infra ad c. 77, 15. notata S. p [14. 0570.03 and "Un Moïvov 15v 91191211!) 701770 pro 3192 101710 accipiens Bastius, interpretatus erat idcirco: eamdemque in sententiam corrigenda etiam esse gram, et aine? zonal "En lcgendum, censuit Schaefer ad Gregorium de Dialect. p. 30. Quae mihi supervacanea open videtur: perspicua scriptoris sententia, sed est etiam hoc Imam cæ omnibus animalibus, quad etc. 5.] 2 1. 790741105) Habent ex Herodoto, et nominatim , Ari- atolcles Rhetor. [immo, Ethîcor.] ad Eudem. VIL p. 1 89. [ed. Wechel.;l p. 27 1 med. edjt. Duvnl. T. IL] et Aelianus de Animal. VIH. 25. ubi dictione nonnihil mutata, eîpnvaîœ au) Ëvmovâu’ iam quemadmodum de apibus V. 1 1. and; [43v en); Il»; ÉvoxÀoiÏvræç - - - sîçnvuïac «:3107; au) Ëvnrovîol t’a-n: et XII. 15. Ceterum tonus vocabuli apud Aristotelem, Actio- num et alios varlet: maxima; scrihunt, ex en more, quo nomina huiusmodi terminationis paroxytona esse salent, docente Gesnero Histor. Anim. 1V. p. 591. Atque ita scripti codices. nous. [L 23.] bene habet, Florentinique auctoritate HI. 55. 1V. 55. rediit. WESS.

A!) 11111101101111. 68-71. :9.

26. 6135B riva-au) T3 1411321! visois-ut 75v 750750.01! Mflfsrad cl parfin Aelianus, enarrans Hemdotea de trochile Nnt. An. IIl. c. 1 1. et hanc partem [Historiarum Noslri] designans lib. VIH. c. 25. citnt Herod. h roi"; Aiywrmxoîç A6704. Sed quae narrat Herod. cap. seq. alio fonte derivata tractat idem Action. X. :11. VALCK. I CAP. LXIX. 6. flâna-roi r: Mana: pan-ai) Sive hoc, sen Allan-al malueris, fusi et factitii lapilli designantur: Reiskius vin-nm describi opinutur. Vitri, conditoriorum eipporumque là 150.011, mentio erit 1H. 24. ad quad au adludat, non udfirmo. Faveret suspicioni Epinicus apud Allan». X. 9. [cap. 40. nuperae edit.] p. 432. c. Tenir [sive Nacnôv] white-11; 15’; clapoxo’Mu sonnait- wyxupxuvfim; t’v umbo xurî’rç A1000. mode vitraux, quae Dalecampii sententia, intellexisse 1i- queret: ut ut est, conmodissimus poëtae locus est. ’Açnl. [un et oiwlîz’uç illustrant docti viri ad Hesychium, inque primis Gromwius in Adnotat. W ES S. -- ln Epinici versiculo mm felix quam erudita emendutio, mqu pro vulgate olim Emily, Iacobsio Vire clar. debetur, qui illam primas in Animadv. in Euripidem p. 1 14. proposuit: .quod me tunc, quum eam , a Fion’llo commendatam, in nostrn Athenaei editione recepi, praeterierat. S. 13. 95414111011) Durat Coptorum in libris hoc illis nomen, 11cc multum dîscordnt tilulus monstri fluviatilis Arabicus. Lege Iablonskii Panth. lib. V. 2. p. 7o. [conf. Sylvestre de Sacy ad Abdallatif; p. 1 57.] Kçonoâsl’mç auœm Ionibus fuisse lacertas, sive xtçnu’ov; uçoxoâslkouc, uti 1V. 192. testatissima confirmataque res est’a S. Bocharlo Hiermoic. P. 1. lib. IIl.

1. p.CAP. 1060. LXXI. 2. WESS. 11; Uæwçnm’m) . lustum est; neque enim ex Hainaut; c. 59. Ilaarçmm’nç flccti polest: melius ipso in Med. c. 165. nxæçmlrng. lulu niqua; et Ennui": Arch. et Vind. ex adsimilitudine litterarum descenderunt, quemadmodum Stephani noëæçwç, «in; labdanum o’ main; nœzçmtnç. Debet et banc Hippopotami sicuti et Phoenicis . descriptionem Herodolus (perhibentc Porphyrio in Euscbii Pr. Ev. X. p.466. c.) Hecataeo. WESS. - Conf. infra ad c. 77, 15. notata. S. . 5. 0591i! 73mn) Aristotclcs 111’5ro 3’ 173;, Histor. Animal. i T 2

192 ADNOTATIÔNES Il. 7.’Achillei Tel. 1V. p. 22 5. oôçalv 89195179111, quibuscnm alii conspirant et peregrinatorum observata. WESS. ---» Merito h. l. Larcherus commendat doctissimi viri Schneideri Historiam. criticam Hippopotami ,lsubiectam Artedi Syno-fll nymio’e piscium, (Lips. 1789.) p. 247 seq. S. 1 l 7. Sun-ai andalou (influa) Sun-ai cinéma, ut rame hm- stilia, virgae latini poëtae. Aristoteles, «in: 36mm marra... 35 mimi. Conf. Sam. Bocharti Hieroz..P.’Il. lib. V. 14. WESS.’ -- Eunôv apud Nostrum I. 52, 4, hostile est, lignum hostile vel iaculi: sedlet unifiiersum inculum, hastam ferra praefiz’am signifiait, et a Lexicagraphis, Ammonio, Hesychio, Suidæ alain-lev exponitur. Quae causse puto fuit, cur vocab. niniv- ne: Schuferus h. l. tamquam e scholio invectum delevit. Reiskio vero cinéma hic adiectivum esse visum erat, ut- ëmoi cinéma idem esset ne Ennui induroit, hastilia iaculoc’ 1311m. At est potins nixo’mov substantivum nomen, et Eva-rive proprie adiectivum fuerit; ut 5min inculum significet, 0b. subintellectum alibi substant. cino’wwv, quod cum illo hic. coniungit Herodolus. Quare etiam pro en, quod in lat. vers.» meula rasanGronovius posoit, nOsque polila iacula, satis fueratCAP. simpliciteriaeulaLXXII. 5. 1’759:in 73v Müucvov ponere. 74713121311) S. De n 1 7.573111; confer Adnotationes Gronovii. W ES S. - Repre- bendit Gronovius Vallae versionem, piscium gains quad voca-;- tur squammosum; debuisse, 2.1:. piscibus eum qui squamnwsus. vocatur. Commodius equidem teneri putavi proprium 110-. men quo hune piscem Graeci insigniverunt. In Niloticom 1mm piscium mimera, cum aliis multis, lepidotus etiam ab Athenaeo recensetur, lib. VII. c. 88. Graecum vocabu-l lum , originem si specœs, utique nihil aliud nisi squam- matum vel squammosum signifiait: sed oportet in aliis piscium .generibus squammis ’munitorum fuisse unum ali- «quad , cuius squammae proprii atque praecipui quidpiam hnbuerint, quam oh caussnm ci id nomen prae caeteris fuerit impositum. Itaqne videndum, ne Nilolicus ille lepi-, do tu; idem sit piscis. quem sub nomine PablpteriBichir, in Description de l’Egypte etc. Hisl. Nat. T. l. p. 4 seqq. sin» gulari diligentià Academicus Geofroy de Saint- Hilaire deo. .scripsit. De cuius piscis squammis hnec ille observavitu Le bichir. estcowert d’écailles fortes et» impénétrables, qui le

si) 11121101113111.71-73. ’ .93 défendent également de tout contact funeste et de la dent des animaux qui seroient tentés de l’attaquer; Cette solidité proè vient d’une matière osseuse qui double chaque écaille au des; nous, et qui est si épaisse et si compacte, que la plupart’de nos instrumens tranchons ne parviennent qu’avec peine à l’entanier. .Ei-usdem piscis. descriptio cum icone exstat etiam in An- Mles du Musée d’Hist. Nat. T. I. p. 57 seqq. S. 1 CAP. LXXIII. 2. «in amer, si a); grainage?) Tentari non dehebant Euripidis ista in Hippol. vs. 1005. 013x alibi 5’94’le rivât, «Mir .1479 10.de 1101037 et Môaaœv. Idem , Troasi 682. une»? 3’ iâoiÏo’œ and 3051:0!!!” Ëfiimsmt. Euripidea quo-, que libenter imitatur Herodotus. VALCK. 5. in: 3è, si nuai angineux) Nullam status quaestionem .vulgatis, cum lot doctissimi viri operam avi fa- bulosae insumserint, motam fuisse demiror. Negavityet .prudenter infitiatus est, phoenicem a se visum , et tamexi il": à; iv 11" etc. Quae apte. et bene iuncta non craints . WESS. - Scilicet (quod in Var. Lect. nostra temere pmetermissum est) sic perperam olim vulgabatur,.i’rn 32 s’y ri yçüçî rafistola. Primus Wess. si nuai edidit, praeeuntibus codd. Rem. Vind. et Valla. Cum quibus con-- sentire videntur nostri Pa. Pb. P0. e quibus nihil.varietatis Mfertur: nec aliud debuerat Arch. in.quo in: à; si si ypaæâ’.-Mendosum ir rif 7p. cum aliis tenet noster F. Ex Pd. citatur in: SE si s’y versoir". S. 4 ï - 1 f G. rai sûr 1131-05 mua-s’aime; etc.) mutinons; 15v msçâv ab iniuriis protecta et defensione viri Celeb. et Codicum au; ctoritate sont: cum adi. [Nempe minimisa Iegenduvmi contenderat Salmasius.] Quod si vero lis de-voce cessai, in avis-pictura consensio reperietur. Radeau-rai ME! rai «ripai muré? mû «090110; Achilles Tat. Ill. p. 2 1 5. Aquilae narratur magnitudine, aurifulgore cirea colla, cetera purpureus , ex No-’ stri praescripto, Plinius Hist. Nat. X. 2. Aliorum loua nunc nihil moror. nspninriçfomam et diligentem eius descriptiœ 1mn exprimit ex usn verbi wsçlmïelai, quo de Cl. Sdmasius in Salin. 1p. 68. et multo adcuratius. T. Hemsterhusius.,ad Dial. Mort. XX.- p. 412. Luciani. WESS. - Videtur air- . cuInscrzptionem dicere, quam gallice le contour vocamus. S. * 15. in» se 31110110213114 un") lllud perquam politum, quad in Medicei ânerie du: inesse decernebatur, sel-monial

194 ADNOTATIONES indoles respuit. Obstant praeterea scriptae membrane: conplures. Confer L. Kitsterum in Clerici Bibi. N. et Vet. T. V. p. 404. Achilles Tat. endem in re, (bien ri xœ’awat "in. gainant. in? 161 Net-m 0510); l’ananas 18 i970! (pipeur, sed prave eulpa libmriorum: fuerat 0154m ni miam: - - nui E1) 13v N133 Mu .etc. Obstruere ingestà terrà cavum , quod phoenix ro- stro fecerat, Herodotum deserens indicat. De Taciti Ann. V1. 28. sublato murrhae pondere, vide amicom N. Heinsii et .Graevii disputationem, Sylloc. Epistol. T. IV. p. 512. et seqq. WESS. -- lstud S’en 1: Sinon-3; gluau non equidem cum iGronovio ,-,perpolitumff dixerim, sed stylo tamen Noseri neutiquam repugnare censuerim , ut in Var. Lect. significavi. S. CAP.LXXIV. 2. Silo nient ouistiti) Fuerunt ex cern- starum genere, nec tamen 8117.5119"; bégaieras, ut reliquî apud Diodorum Ill. 50. aliosque ibi citatos. Auctor Aelia- nus est de Animal. XI. 17. ëv Main; 15; Aiyiirrou draeonem sacrum in veneratione fuisse, adfirmans gentilem cum anguium superstitionem. Puto iv Menin. scripsisse, quae Aegypti urhs, non Meurs). WESS. .- p Nihil in urbis nomine mutavit doctus Aeliani Editor Lipsiensis. S. 011F. LXXV. a. aussi 130111051! 705.") Alla haec atque en Butus [sive Buto,] quae Latonae oraculo censeba- fur, quippe Arabiae adfinis: longe inde Sebennyticum Nili ostium , radens Butum illam atque adluens c. 155. 111190151: serpentium. titulum [l. 5.] male praeterierunt Florentiaer quae enim sequuntur, illo carere non possunt. fies etiam ipso a fabularum indole abhorret. Namque angues volucres, ex Aethiopum Ambumque finibus in Aegyptum irruentes, veterum monuments ita celebraut, ut dubii nihil esse debeat. Ipse votes Esaias c. xxx. 6. dut grip); :hw lydrum sive ehershydrum volantem Aegypto. P un qui desiderat, ex eruditissimi Boeharti copiis Hie- rozoic. P. Il. lib. Ill. 12. p. 425. mutunri poterit, atque illis hoc Pausanias IX. 21. cautissimum sane, ndnectere: Quo circa neque ad adsentiendum proclivior quisquam esse debet, neque se omnino incredulum ad ca, quae-sint rariora, 1d nurioirspoe, praline: inti 1M aux? Ëyai 111940106; 5’011; on; 35a- ea’mvoç animait, 3105:1 sirli; (ipsi? sinon i; ’Iœvlnv magma! 1017; cingla» linoléum "pal Ë’ZMü- Porto suçai signifiai; [l. 6.]

A!) HERODOT.II. 74-76. .295. omnibus in librîs, non exceptis Ask. et Pass. Baie Critici in Apollonium 11h. 1V. 150. roi 11’171 lem inti? simulai N- ymu. Amanuensis Medicens in errore versabatur. WESS. -- Scilicet, quad in nostro cod. F. moustrose legi dixi, «avec? 3è des" 1511 .9161, id ipsnm et codicem Med. hic plus» ferre docuit Gronov. in Adnotatt. in quidem ut in on libri notetur, pro .9551 legendum o’niav, quad vulgato pracferendum Gronovius censuit. Esse autem istud 9:51 perperam ex similia. detruncatum nemo non videt: sed ex eisdem codicibus articulum 15v ad dxnvls’av utique ad- soisci debnerat, bac sen œntia suntautem haru m (q uas dixi) spinarum catervae, aliae maiores etc. Typographicum sphal- ma in graccis nostris, l. 5. zanis», pro 75min; quamvis visu ingrats. sint talia, ipsi praesertim editori, neminem » 13men morabitnr. S. [11. arçonnai; 5’01; E1115; ’AçœBI’nç flirta-6m in". Ai’wæ1ov) Ciceronem de Nat. Deor. I. 56. volucres isias angues et oa- stitate Libyae oento Africo inuectas statuere , adnotavit ad I1. l. Larcherus. Sed ille forsan memoriae lapsn in: scripserat. Caeterum conf. Aelian. Net. An. Il. 18. ubi Schneiderus adnotavit, serpentes hos , quos Herodotus dicit, alis membranaeeis volantes , (coll. c. 76, 12.) esse forasse lacertas volantes, quae dracones volantes a Linnaeo nomi-

CAP. LXX V1. 5. n’ço’c’om’ov - - brimerai) Straboni «smewuiinç me? exista, ciconiae similis, lib. XVII. p. 1 179. [p.nantur. 825. n. ed. Cas.] quae tamen similitudeS. ad rostrum- 4 sese non porrigit , quod avi incurvum et aduneum. Figuram habet Middletonus Antiquit. Monument. p. 129. et conplnra de volucre. Cru, ex sono, quem continuo iterat, nomen inde- pta, describitur a Belonio Observ. II.- 52. cum cura. WES S. -- De I bide veterum Aegyptiorum consulenda instar omnium , principis hac aetate in Historia animalium viri Cu- vieri Commentatio, inserts Toma I. operis oui titulus Re- cherches sur les Ossemens fossiles de Quadrupedes. S. 6. du)»; mir usæahiv) Snstuli articulum schedarum ins- au: respicitur 55’ i361, ut bene Reiskius. Hnnc nutem Strabo 3m mm... facit; prudentior Herodotus, etsi no’n sine lapsu ; nom pars cires nates tout alba est; 16 7d? noyaî’ov 5’141 mais i111, si fides Theoni. WESS.

"i296. «s’DNOTA’rIONEs CÂP. LX If. 2. unifia" niidpaixm «dv1211! brunâtre; 1401511010: etc.) Valide versio plurimos decepit: mentem hi! storici perspexit Reislrius.’ A’egypti superioris incalae lange fuisse, dicuntur disertissimi, 11tpote miam 031011511» suivra» 3101011101111; mina-1a, prae omnibus aliis memoriam emlentes: illuc enim pertinet mina-ra: , non ad sequentia. Herod. Il. c. 57. sinuais; 711911015; io’v-rz; usinerai mivrm civdçalrm. Etrnsci 1d me) ni! myuwonovrlxv méharis minon 0509an iëm’yoimvro, Dindon sin-v.1.0. De Pythagora Heraclitus Ephesius, im- pim 171mm" 0510915011011 [saburral minou ap. Diog. Lae’rt. VIH. 6. :Ipsius fuitvathagorae praeeeptum , imitoit vinais. Lite- flrum ’inventum suum .4 veluti memorine subsidiu-m, commendanti Theuth dixisse fertur Rex Aegypti Thamus, mi uranie du 79011414051011, 31’ 517101011 "burin (in; si 8151111111- 1017" 7d; 11.711 140106110111 film 11.211 E1 damai; 70101511, [Anime ains; - 1111111331, etc. in Phaedro Platonis T. III. p. 2.7 5. A. Hunc, ni l’aller, locum respexit Quinctilian. Inst. Or. XI. c. 2. p. 985. Invenio apud Platonem obstare memoriae usum literarum; videlieet quad illa, quae scriptis reposuimus , velut custodire desi- nimus, et ipsa seauritate dimittimus. [VALC K. - 1 q Ibid. 11.111514». 031011.htm min-M1 indexions; [salua-11) Laborabant haec ex mala interpunctione; quo non animadverso mors 410. 02199211110111 mina» rerum humanarum suspicabatur Cam. de Paaw: mutavit dcin sententiam , Melun-oc a sequentibus, sicuti oportebat, avulso; neque alia mens out voluntas lleiskio. Nempe hominum omnium maxime Acgyptii memoriam lmrœbant, propœrenqne praeter ceteros excellebant. Bene Inclus in Timaenm p. 5l. Aiywrimç 3è in mil rai vernira, 13ml 15; lusins; 03:? site nolisa-111, 1; 3è MVsiun 3102 rif; ira-09101:, 1015111 il dard 11511 m1611 si. 1. A. WESS.. -- Equidem nom- dum persuaderemihi potui , 11.1110141111 h. l. ab Herodoto dici vmemorias vim quam vulgo vocamus , nempe .facultatem in mente retinendi et quotiescumqne lubet recordnndi et -nobiscumque recolendi en quae vel vidimus vel audivimns vel semel cogitavimus. De memoria rerum gestarum aut absen- -vetarum agitur in filturum tempus et ad posteras propagande; .quod maxime fit, dam , quae vel a nobisipsis abservata -sunt, vol quae ab aliis tradita necepimns ,1 en scripta consi- 1-gnamus. Atque hoc ipsumin rebus ,quae memoratu digna visa nant, diligenter fecisse ,passim ouater. noster signifig

A!) HERODOT. Il. 77. un .031; veluti c. 82, 7. etcap. 11.5, 12. Unde. factum, ut prae caeteris hominibus, quibuscum conversatus est Herodotus, -Aegyptji ci visi sint longe omnium Mahaut, non discutie- -simi, ut Valclœnar. interpretatur, nec universe prae cauris excellentes, ut h. l. Wcsseling. ait, sed doutions, mugis cru- -diti, et antiquitatis (patrice praesertimïperitiorcç, ut idem «Wess. apud Diodor. II. 4. et adnHerodot. I. 1 , 1. inœllexit. -Qunm in sententiam Hesychius Ao’ynç, .a’ n’y"; Ier-opta; ü- .amçoç, marmâmns’nç, inœrpremtur: et Anion; Maris et Tho- mas M. m); aoÀvÏnoçœç. Neque patriarum solum antiqui- .tatum , verum etiam exœrnarum rerum et institutorum 5min; Aegyptios fuisse passim et alibi et 1H. 2, 6. signi-

9. üwnçs’næm mima dvdfahrm) Non intercedo, que mi- .nusNosmo Ôwrgt’nzrm serventur: S. ’ que l de genette alia I. 133. in .medium fuerunt collocata. Schednrum mirusolim hic .dissensus. Glossator Sangermanemis, Tympo’mm, 3,439? du; B’. ad quem modum 1V. 187. l’lures finira-sen: cum Eustathio. Hippocrateum vero ni; lardai; 763v âgé." minera; , rônin ’voünuç egregie explicuit Galons T. V.«, p. 255. .et cum Nostro conparav-it H. Mcrcurialis Var. Lent. Il. 5. Iam sin a: 59m a periodo extremn ahessent, sermonis cun- .aus lenius laberetur. Verum malta sibi priva Scriptor .hnbet.13. aimoœybxm WESS. etc.) Quae hic leguntur, I . eadem - 1 pro- .pemodum ex ,Hecataeo Milesio bis tmdidit .Atlæuaeus X. .p. 447. c. ’Exuraî’oç à! 35mm: Hegtnirwç :3361! me) Aiyvæn’qv. .05; 0597000570: fichu s’artOz’Qu, roi; amphi; :3; 13 «d’un nullum. .molafmngunt: sic scribendum cumCasaub. pro amande»,- m. vid. Herod. 1V. c. 172. et Amen. p. 418. a. Alibi quo? que prestant Hecataei nonnulla , Hercdpteoxfum simillima, quae, probabile reddant, quad Porp’y’rius prodidit apud -Eusdz. Pmep. X. p. 466. B. à; ’Hpo’âoroç ëv 11T v Sun!" «and ’Exuralau a; Mûmn’ov and le?" mâtina! in fi; nzçtnürçüç, agamie; canada-«ç: postrexnum illud explnnat Celeberr. .Weueling. ad Diodori T. I. p. 89. Sed ista Asiae [Ispahan Hercdoto fartasse fait mention Callimacho cette non vi: ,debatur Hecataei Milesii genuinnm opus, ut liquet en: au...» Il. p. 7o .n. Pmeterea, quad nurrat Pomhyrius, He radote id nuspiam obiicit Plutarchus, Heçataeum 16v Myo-

.398 A’D.NO.ÏTATIONES mm acerbe notanti lib. Il. c. 145. et VI. 157. cuius etiam mentionem facit V. 56. et 125. VALCK. -- Conf. supra ad .c. 68, 15. 71, 2. et ad (3.5, 4. Praesertim vero consulen- dus Creuzer in Historicor. antiquiss. Graecorum Frag- mentis p. 19 ,seqq. S. ’ 1 4. nô; haïra: uvÀhifl’lç Jvmaz’eozm) Inspice Gronovii adno- utiones. Admonuit Cl. Wasse in Thucydidis I. 1 26. nonci- 11-1; ex Cod. Lambethano melius videri , siquidem ita Hay- ohius. At oblitus est speciei Ionicae. Athanacus X. p. 41 8. E. Liron-1’00: Y iExa-mïoç dracéna; catin! mon u :171 A â (ri-mg E705»- fœç. roi; 3è 141M; ai; «atoll: accrœMm’von-uç. [cf. Athen.III. p. l 1 4. a]. Quae quidem iudicio sunt, et hic Herodotum vestigia Hecataci pressisse : nam de potu ex hordeo clam eius verbe, qui ardue: 0in 16v xçâéuvAretaeo I. Morh. Acut. c. 9. in Q1063 145’011 Aeschylo Suppl. 900. Diodoro in 1191051 «Jim. É 1:90.917- w au; I. 54. Quod nuœm subiicitur, vites Aegypto dense, generatixn si sumitur , cum. veritate disconvenit. Mosis aevo in parte Aegypti vites depangebantur, quad querelae Israëlitarum Numer. 11x. 5. significant abunde: creverunt quoque laetissime in praefectura Heracleopolitana apud Strabon. XVII. p. 1 165. [p. 809. med.] Quae omnia open)- siua Cl. Iablonskius Dissert. de Terra Gosen , p. 28. WESS. 4 19. rai «mugi 113v 1’ enfla") Aristophanis «un...» 02934413 3m, Terentii pisciculi minuti, et minuta interrogatiurwulae Oratoris [mini , satis haec protegunt. Kiwi autem enferra: concoquere hnud valoit Cl. de Pauw 0b en , quae de pisci- bua pmescripta fuerunt, et quoniam succedit «gaz-amad- mmç: neque enim aves, sale antea bene candîtes , crudas, «51403:, posse censeri. i000? alitas dedisee Herodotum, et eo esse nihil adcommodatius. Mihi de gustu Aegyptiorum disputatio absona, et cette lectio censetur. Cur quaeso, additum voluit "zig. lamez); and; î Maud; enfant, reliquos partim assas , partim clins comedunt, si nil dispar scripsisset superius P W ESS. CÀP. LXXVIIÏ. 5. ummnm’vov 2’; ruuoÉNnœ) Est oui mmmm’vov praecedentis glossa censetur, cui non sub-’ scribo. Suadent aliud producta a Gronovio exemple, [ex c. 86, 4. 152, 4. 169, 25.] reîque series. Adde Plutarchum Isid. et Osir. c. 17. et doctos interpretes Petronii Satyr. c. 54. tum ngtzae Chil. HI. vs. 587. ubi satis absurde, .

LAD"H5EROD’OTÇII.577-79. 299

9. WWEJÇ iHço’Èoroç J ami"; J 1017 ’OEu’Mv. Voluit, debuit certe, à tu? A5551». WESS. --- Est in bis bliotheca publica civitatis Argentoratensis , in Museo anti- quario Schoepfliniano simulacrum quale hic Herodotus describit , ex sycomori ligna sculptum, cubitali longitudine, formà picturàque mumiae Aegyptiacae simillimum. S. [4. 11471190; gros 15 WMIVTJI zazou?» 1? 3171175111) Quum ante Gron. 3121,70: legeretur, ad Méyzâoç relatum , baud incommode post 3971,; paullo maior orationis distinctio pua nehatur: nunc, ubi 71175110170! 1? Sinnxuv ad 11111931 refertur, rectius inter in?) et 1157m0»; nonnisi leve incisum internere- tur. Turbavit me autcm h. l. vox min-n, quae alias, ubi de superficie vel mensura agitur, constanter apud NM strum quidem quaquaversum , omm’ et parte, in longitudinem et latitudinem significare videtur; ut I. 126, 4. 181 , 7. Il. 168,4. 1V. 101, 2. oui notioni quum nullus hic locus esse possit, cum Superioribus interpretibus graemm vocem latinà omnino reddendam putavi. 5.] - CAP. LXXIX. 2 et seqq. raïa-1 d’un ra «and Émiëm etc.) InÏloco perdiflicili, quem mugis etiam obscuravit Gronovius, isto velus fuit Edd. lectio. Suspicor in bis, 37195519; 2’471 d’une, vocem latere soli Herodoto frequenta- tam, nîëmznyzrc’rmœ, commemoratu dignissima: tale quid postulant sententiam attendenti facile paœt, sensitque Beiskius, .corrigens: raïa-1 d’une n siam-MM; 02’510: gnan-1. Inû proximis etiam, minus sinceris, nihil vetat pcriculum fecisse: Codicum quorumdam Galeo memomtis lectionia bus instruetus, integram banc pericopam ista ratione scribî posse iudico z Hou-fine: 32 759105111191 1611.0171 aima 0536m Émurs’wvrm’ raïa-1 in»; r: muni oËËmarn’rnfo’roc-ru d’un... au) à»; nui aïno-m: Ë’v Env Aïvoç, gong Ë’v 1:» 0011113111 050191146; 511-1 and En: miam), aux) ding. Aegyptiorum Muvz’pm sive Mœvéçœrœ attigerunt Puma». IX. p. 766. et Plutarch. de Is. et Osira 5. 18. Proxima quaedam Herodoti descripsit Eustath. ado Horn. ’11. 2’. p. 1225, 4. [p. 1 164. ed.Rom.] legitque prout ante Gronovium [L 7 seq.] vulgabantur: iv 3E 31; and 18v Aïvov 6116651 ËMBz’roô’vmu. De Lino Graecorum non protrita leguntur in Scholio ad Homer. inedito, [vide Scholia Ve- ncta Villoisoni ad ’lx. v’. 570.] quae huius non isunt lacis VAL-CK. I . I

sonos-111011135 Ibid. 1070-1 630.011: 370151! s’en 151111101. mi à; etc.) Quod uni datur, id alii, in pari si caussa fuerit, sine iniuria negari non potest. Postulant mssti loci quandum innovationem: Quid vir celeberrimus ex Mediceo tentaverit , docebit .ipse. [vide Var. Lect.] Coniecturis indulgent alii, nolis CLReiskii in littEris .ad me; Jim. rai! 57012 roi ion 101111401," missi 1101ia1’1i111’ve1.V1-07n 0:20.01 11 nouai bubon flâné s’en, 1101i .31? 1101252111101 gym-1,» operosa profecto. et periculi plena. Mihi. schedae viaxn planiorem ,1 uti opinor , monstrarunt. Non hic agitur delegibusyquas nec Graecas neque aliarum nationum Aegyptios adsei-visse unqunm c. 91. perni- bet demum.. Hymnos sive cantilenas, quod Galei animum- optime advertit, Scriptor spectat; bos patrios habere , nul-. 1 Jusque illis peregrinos addere, et Cam rem ex Manerote, qui,Graecor,um Linus, cognosci pesse. Videt quisque 1111-, tissimam sermonis cohaerentiam , nec desiderabitur, utv 10,111.01); et iæatëm lacis consimilibus adfirmem. Néons; qui. cantilenas esse dubito: , rams erit, et ablegandus , si huesi-. tet,ad Suetonii Neron. c. 20. doctasque Salmasii et Barman- ni animadversions. ’EamÈn’ou voci locus VIL .96. dabitur. [ubi s’ym’Èm 57111033 sunt notabiles , memoratu digni.] Hacte- nus, nisi mihi blandior, bene babel. Quae sequuntur. variis modis turbata sont. Dicam ingen ue, quid in mentem multa agitanti venerit. Primo Aïvo; [vel Atvoç, l. 5.] subsistere haudpotest, recte a Vatla, Areh. Vind. praeteri: tus. Docet ipse , canticum Aegyptium , quad Mamies gen- tili dialecto, idemjvideri ac Graecorum Linum, bine scioli arripuerunt. .Scribatur inique 1101i à»; 1101i d’auto 2’11 s’en, 3.11031 fit (Posviuyiaismo’v 2’071, tum ocra etiam cantilena. qua est, quae et in Phoenice cantatur. Invat Arch., levi auxilio adiutus, praeterea 020131; 7101.5711 1101) mévyin fine Capi- tis. Deinde confiez-1’011 SE 111111718 sinua 13 oîp flânant; A7101. Pausanias IX. 29.. 1101A0170’1 Si 18 5111.01 Aimimnm a? s’anxmplqi 0011;? Muvëçwv. bene Sylburgius. TandEm 11012 16111171011 0310,- .911 i’AaBov" 450113011011 etc. ont certe 33.01801 viner cochonna etc. Non diliiteor, praeter morem aliam plus induere formam. Verum vars uti vibiam sequitur, ita Lina; semel intrusus conturbnvit reliqua.’Tu si aliter sentis, .fruere arbitrio. Meis a partibusnstut doctissimus de Priam, et Herodoti disputatio. De Manerote Aegyptiorum Plutarchus Is. Qsir, 0.17.-

in 11111101101: 11579.n se. Pausaniasque. Nm Lina»: notandorum angustiae nunc ex; cludunt’.[Ad l.-1-8; AdWESS. huius loci 4’ scri-pturam I - ï W quad adtinet; bis quae in Var. Lest. dixi, nihil fere quad adiieiam ’ba-’ beo;1nisi quad me, ad l. 8. serihentem ,,ex coniectura» primi Editoris profeetum esse illud 56.0181, quad pro ë’ 7.01.. fion dabat Aldina editio,ü praeterierit Eustathii locus a; Valet. productus, ubi in?" 11.0181 70 17v 011101 legitur, sicut in ed. Ail. et aliis ante Cran. Nec veto en minus persuasum babeo; recte aWess. et Gron. receptum esse Ëmfior; recteque eumdem W ess. de abiicienda vacab. 0051101101, utè pote temere hue invecta, monuisse. Nam de Lino ipse proà titetur Herodatus, nomine hoc non usas esse Aegyptios; sed Maman vouasse: itaque mimri non potuerat, unde Lini nomen illi acceperint. At, cur l. 5. subsisœre 111’100 baud passit, quod vir doctus contendit, id quidem non uideo; quin potins percommade ibi nominatus videturr 1mm , quad dein Herodotus ait, ouaofpsrau 8è 031ml; (sive âwàç’malis) cf741 etc. id ipsumindicare videtur, iam in praecedentibus nomen istud adpositum fuisse. -Aegyptii,- ait,rcantilenam habent Linum, qui Linus etiam in. Phoeniciaê et in (agira alibique canitur: mm , quinqua": diva-sis in re-ï giom’bus diversum nomen. gerit, consentit tamen ea cantilena cum hac quam Graeci eanunt Linumque adpellant. 111m , quad: ad illa verba (l. 1.) spectat, Hoc-11015101 33 540205145001 1611.0101; pulcre quidem navimus, canticum-Isuhinde du... 3mm. dici; verumtamen (ut omittam,- nusquam alibi apud No. strumbac notione positum id vocab. reperiri) suffragari Wesselingio non possum , istam notionem .buic loco unies? aptam esse contendenti, et, pro en quod instituta ont mo--- res intellexerant Volta et Gronovius, primant huius capi- tisvverba bis latinis reddenti: Contenti vero ehymnis pa- triis, nullum alium iis adsciscant. ,,Non’bic agiturt(1ait idem Vir doctus) .,,de legibus, quas nec graecas, neque ,, aliarum nationum, Aegyptios adscivisse unquam cap. 9 1.. ,,perhibet demumfl. Nec vero ego, non magis quam superiores interpretes, de legibus lite agi’existimo; sed de in-* stitutis moribu’sque Aegyptiorum: et. agitur quidem de. bis. inde a .cap. 55. huius libri, usque in cap. 198.1.(Nam et,i quae de animalibus disserit Scriptor, perinde ad instituas

302 ADNOTATI’ONES Aegyptiorum spectnnt, ut qui sacra illa babebant.) Et quidem iam initia huius disputationis generatim pronun- ciaverat auctor, (c. 55, 7.) quoad ad 070101 11 11012 1511.0111 spectat , paene omnia contra facere Aegyptios quam alios hominer. Deinde, de sacriez institu lis ngens, mepius deelaravit, nihil a Graecis Aegyptios, plurima Graecos ab Aegyptiis accepisse. (vide praesertim cap. 59. sub fin.) Nunc, inter alia A03)"- ptiarum instituta , mentionem factums cantici apud’illol usitati, quad ipsi simillimum esse videbatur crrmini a Graecis canœri solita, cuius argumentum ex ipsarum, Graecorum antiquitate ductum ernt; nunc, inquam, inio tic huius capitis obiter. repetit id ipsum, quad iam suepius significaverat, nullum ’institutum Aegyptios ab, aliis populis adscivisseymirariqne se, ait, unde tandem hoc carmen illi acceperint. Similiter sequenti cnpite, ubi aliud refert institutum, quad Aegyptiis cum Spartanis commune erat, continuo adiicit, alia earumdem instituta a-Graecorum institutis dissentire. Pariterque cap. 91. ubi memoraturus ont institutum eivitatis alicuius Aegyptiacae Graecanico instituto simile, iterum ab hoc proficiscitur ut in memoriam revocet lectoribus, Graecorum institutis caeteroquin minime uti Aegyptios. Ut autem ad hune , in qua versabamur, locum redenm: cantici illius, quad apud Graecos a Lina nomen invenerat, et cuius argumentum deplorabilis Lini obitus crut, mentionem hac loco fecisse videtur Herodotus ex accasione conviviorum , de quibus modo dixerat; quoniam Aegyptii Maneron suum, quem cum Lino Noster confert, sub finem conviviorum , quando mortui bominis imago eircumferebntur, cantare consueverant; quad ex Plutarchi loco supra eitato (de Iside et Osir. T. Il. cd. Wechel. p. 557. sub fin.) intelligitur. Quod autem Aeg ptiorum. illud canticum idem esse cum Graecorum Lino statuit Herodotus,’ id sua iudicio arbitratuque fecit; quemadmodum etiam oarmen. in Cypro et Phoenice cani solitum , quo quidem Ado- nis plongebatur, ad eumdem Linum retulit: cum quo congruit, quad Lesbiam paëtriam Sapphonem une eademque carmine simul Linum et Adonidem cecinisse Pausanias do- eet lib. IX. c. 29. Denique, quum duorum Linorum fats, qui et ab aliis et a Pausania lac. cit. (p. 766. seq.) et Suida memorantur, quorum alter ah Hercule, alter ab Apolline

AD HERODOTJII.79.80. .303 occîsus perbibelur, parum vel in Aegyptium Maman, qui 0’1’vœç0ç mortuus esse ferebatur, vel in Adonidem con- veniant; intelligi par est , eam de Lino traditionem speq classe Herodotum , quae Apollinis hune filium , infant quum esset, a canibus pastoriliisediscerptum memorabat, ut est in Scholiis ad Iliad. 0’. 57a. et apud Canonem , Narrat. XIX. qui prae caeteris de Lino hoc conferendus. S. b. CAP. LXXX. 2. ’Emn’vm 11015101111 Aw3011n0111’0m) Ad- ludebathEustath. in Iliad. 01’. p.176, 1 8.et p.1 484, 57. [p.1 55, 4:1. et 0d. 8’. p. 151 , 48. cd. Bas.] ubi memoriae labenlis viliuni doctissimo episcopa nocuit. Certum est, Spartae mon gnam fuisse quandam capiti reverentiam cana, ex Gellio N. At- tic. Il. 1 5. et Plutarcho T. Il. p. 255. c. et maiorem, quam. corruptis moribus alibi. Olim Athenis 11.012 1131 901’110" tu"; 710508015901; damions-0011 71900101701 laudi cedebat in Comicî- Nubib. vs. 989. quam suis etiam in diis venerationem Poëta ’IA. 01’. 555. praedicat; meritoque, iisdem pnene ’verbis, quibus Herodotus, Ber-aie. XI. p. 719. Philostratus. [p. 1 7o. cd. Boissonad.] Plura Gabr. Palœotus de Bono Se- necl. Part. lll. p. 236. Max [L 5.] 10’s: 14131101 d’Alain non damnassem, nisi praeiissent scbedne et Aldus. Sententia via: discrepat. W ES S. - Vide Var. Lect. S. - 4. 17110001 ri; 6305) Quod Graecarum salis Lacedaemoniis Herodotus,- id Graecis in universum lribuit Nymphodorus, in Schol. ad Soph. Oed. in Col. 529. Socrates Xenophontis ’Amnv. Il. p. 454, 25. [IL 5, 16.] si; 70?; 11.013 53017 01011101750191? «au 1811 1511571001 «05.50711... ruwvyxa’vovfl 01011110175017 10141617011. ml au, 110151171.va 1571011010’1’51011, (un) 110117; MœÀaxgï ratina, ista Graeculo ludimagislro quam Socrate digniara censea , atque eiicienda:) 11ml 2.0’qu üneîâzi: ubi corrigi debet 157w. In K60. [10113. VIH. p. 159, 9. [VIIL 7, 10.] se puerum didi- cisse, testalur Cyrus, 107; 71050811159011,- - - - :101) 0’303, mi 901’161! 11012 1.0’va 157111311111. Semper in talibus casus adhibetur secundus , praeposilione plerumque suppressa: vid. Xenopb. Symp. p. 516, 28. p. 555, 1. Aristoph.Ran. 175. 802. Phi- lostr. p. 719, 12. Plene Tyrtacus in 51.011an Grot. p. 195. vs. 41. Nains; 3’ iv 9115110101 - - 15’111 - - 115101103511 xw’pnç. Aristoph. Nul). 989. 0101) 70’511 Sainwv roi"; wçte-Bvripmç 177:0111’0’1-010’0011 area?- 10170-1. Herodotus obviam, ait, occurrentibus decedunt de via, 01011 3011101701 là 2’300; 63011101501141. Recla esse isla et bouma

304! ’ADN’OTATIONES noverant, sed facere nolebzint Attîcî; et nuspiam senectuti honestius fuit domicilium quam Spartae. Qùam Cragiut. et Meursius vix attigerunt, Lycurgi nlegem bumanissimam- exhibet Aelianus de Nat. An. V1. 61. tangunt idem Aelian. VU. 15. Aristides T. HI. p. 505. (ubi duœfiôç temere Vide-x ,tur adiectum:) et Eustathius ad ’IA. à. p. 1 10, 26. [p. 146. cd. Rom.] VALCK. - Vitiosum est, puto,lquod apud Euttath. Ëflun’flaflau legitur, pro unvinawâm. S. CAP. LXXXI. [ l . mfiô’vœç NvÉovç. Conf. I. 195, I sa].

eta. ibiWavmoûç) moufla. Hoc melîus. saurirez);5.] . -et Mara-nô;» . . me-k . . tri modulo Poëtne nonnunquam. Tulvide ÎV. 189. et H04 MHMÏÀ. ’6’. 181. etc. Quae post pauca Medicei iudicio Gromvius aliorsum relegzwit, in exilio relinquo. WESS.

- VideCAP. LÂXXII.Var. Lest. 1 scq. Mu’ç ad r:l. un? 6 finie"sa]. 5min» S. * 3:51" n n * * 3m t’a-ri.) Verum est de mensibus et septiInanae diebus, ad; gnoscî’tque Dio Canin: XXXVII. [c. 18.] p. 125. Plane- mrum autem et dierum Aegyptia nomina, Diom’ ex Kir- l cheri Prodromo cap. 5. adscripta a Cl. Reimaro, non esse (quod praeclari viri Spencerus et Vitringa suspicati fuerunt) bonne fidei, erudite exposuitlablonskius in Remo. phah Aegypt. p. 36. WESS. - Ad ista, 925v 3’119 in), intellige Ïçû V81 îço’ç. S. 4 ; 3. 3&7: bonifiera) Expressit hunc locum imitando scriptor Epistolar. Phalarid. 58. aux Mm: 3wm’MIç ivan’o’m m1903 16v Bi". Verbum Ionicum praeter Herodot. adhibucre, Danocritus, Euscbius Stobaei pag. 191, 18. Horn-lins up. Gent. Alex. p. 452 , 27. emendatus Gatakero ad M. Anto-v L nin. p. 128. Archilochi nobilissimam nabis Acschines chr. servavit sententiam Il. p. 66. [pag. 71. ed. Fisch.] Kan) on; n57: "7’ 5min; Émuglmn femme" postremum praebet Stem buen; p; 512, 51..É’çyuuroc corrigendum in isto trochaico monuit.me olim amicissimus T. Hemsterh. Praeterea legem IÎm, KM) Œçouô’n "7’ axoit»; t’yuvee’wnv Ïgyuœru: ut seusus- SÎÎ, and raïa, du roÊ Ëçyuwnc, Julia; flouât; bxups’uw. Senœn-, tiam ex Euripideis atque aliunde illuminare huius non est loci. VALC K. - Equidem in i110 Archilochi dicto nihil’magnopere-requireham, cuius haec plana est sententia : Ita. untiunt , (sive sayiunt,) prout mut res in. quae

S. . AfD ’H.E RoO DO T.’.II. 81 -85. 305 -’ ’5. si êv main: Wo’usm. Quod vulgo dicunt yFvaGau mm; n, vel «çà; 1m, occupai, versai-i in. cliqua re,.id No- stcr È’v un dixit. S. I v CÀP. LXXXIII. [7. «j’y: Muffin, modus quand.- duntur oracula. Conf. c. 57 , 1 1. ibique notata. 5.] CAP. LXXXIV. [1. ï! 321311711»; etc. Lunch": La médecine est si sagement distribuée. De prudentia huius instituti altum est apud Herodotum silentium 5.] « 4. Joûamô’y 3111-902 mflfli’xfl) Salutarem arœm mos Ae- gyptius in partes secuerat, quam seriore tampon Mari- mus Tyriu; ante oculos panit âcœhuxaô’nv 1’017 créma-o; rai 74099151, 51’an aïno n. 11h Min! 5693044569 71h 3è vôrat, riv 3! aïno n no’pzov, ubi cum Marklando "à! 32 .15"; , ut ordo naturae servetur, malim, Dissert. XXXIV. 1. p. 405. Max suiv auné vnâüv ob Codd. et sermonis indolem sperni non debuerat. Nam, quod Hieron. Mercurialis Var. Lect. Il. 8. a? 115v imam?» corrigit, ut partîcula 1? expositîva sit, id quidem- necessarium non videtur, sicuti ipsemet fatetur: iunge Gronovio dicta. WES S. -r Apud Gronov. quidem nihil amplius, quad hue faciat, reperiet Lector. Quo- niam nimis saepe ab i110 discedere coactus erat, ideo cum - aubinde honoris mussa nominavit Vit moderatissimus, ne malevolus esse in hominem viderètur. S. CÂP.LXXXV. 5 seq. xœr’ (31 s’arMc’ajœfo rüv me. my- J.:..’I)-Quando supra c. 7o. capti crocodili et in terram attracti .primum J 3nçswàç «un; un: 13v gonzes «6793 roûç o’09aAuodç, opplet oouLos luta; ut alibi, deprehenditur et in his Herc- .dotus utramque verbi for-man: accurate discrevîsse. Forum hic quoque variabunt Codices, sicut apud Diodor. Sic. de .iîsdem Aegyptiis in luctu publico privatoque loquentem dib. 1.1). 85., 57. et p. 101, 90. [c. 72. et 91.] ubi Co- dicum lectio, nurawmÀaia’m’vot de; 116000.02; 71511:5, et, natru- flMrro’Ium m9147 roi; usoumêç, propterea vulgatis videri posset anteponenda; quia du: quidem ardu-mu et mandc- .qrnu: sed znhaç, lutum , rectius dicetur mrocarMÏrncûm. tPnlvere adsperso vultum foedare, satis erat vulgo; narra- arAu’a’a-ta-Énu ,rfiv xsŒacMW fumé? and 13 wya’e’mrov; Aegyptiacum .est et orientale. VALC K. 5. s’y mît: cèdent) Ita decuit. Respice I. 109. Zrçœoümvau ex Vind. posset adsumi; neque in reiîculis forent [1. 6.] " Hcrodot. T. V.

306 1mADNpOTpATIONES s’mç’bo’mvm et [1. 8.] agame. , ex prison llinguae cousue- tudîne, qua de Suidas in 2mm... Reiskius dWlewfILE’Vul et Inox æzsgæmëm; siquidem sine cingulo fuerint. Non audeo sequi,an1iciendi Aegyptiorum et vestitus habitum ignomns. Vide Diodorum I. 9 1 . WESS. - ’Emëœa-m’voç non idem esse ait W yttenbachius (in Notis ad Selecta Historie. pag. 555.) quod apud alios Scriptores ômêwniivoç. .,Aegyptii (inquit) ,, in luctu pectora nudabnnt, ut ca plangerent: ne autem .,ulœrius etiam nudaretur corpus , s’arsfnivvmo, cingulo .,circa extremam nudati pectoris parian circumdato ve- ,,stibus , cas corpori adstrictas retinelmnt.fl nsçzsfumc’m «113954; ôfloxoirw r51: mec-r51 ait Diodor. Sic. I. 72. S. CAP. LXXXVI. l. Kir) 32 a? (’1’ «61147706192 unifia:- rau) In aliis roman Codicihus invenietur, quad in suo legisse videtur Valla, mruflrœ’xurm: mihi placet vulga- ,tum uœre’urm. In ra quolibet occupati, inprîmis êmîioem ravira; (vid.Diodorus lib. I. p. 101 , 1. ) dicuntur i713 rut) nor- sm... Aristidi T. HI. pag. 720. me. du»... Ed a; noihvrau zspilgxwvrnu, Xenoph. Oecon. p. 482 , 18. In Pluto vs. 555. fartasse dederat Aristophanes : Triv zzzenëxvnv 43mg Sérum? iæuvuyxaifowu mfiîrâm, - -l farci» 9’ 570,00 Bi» i561. Compa- rari possunt paulo diversae loquendi.formulae, 3779591701 aurifia: , et frequentior illa, êar’ 397M! moignon. VALC K. Ibid. ivr’ mini 1’0er icarien-au) Multo mihi elegantius atque Ionum sermoni nacraflraixurœl convenientius videur- tur; publica certe legs designati fuerunt, quibus fune- randi illa cura, Diodoro I. 91. teste. Simile en! lib. I. 191. ai nierai, 0771159 irsrnizœro in? mira; rotirqa. Parme, qui ad hoc ipsum constituti nant. Sed novationis nimiae crimina tionem reformido. WESS. -- Verum videtur acu- rlan-m (scil. s’y chignai, coll. vs. 12.) de artificibus sellu- lariis , in oflicim sua. sedentibus. Similiœr impudicae mulieres, in lupanari velutofiicina sua sedentes, aurifiai; ëar’ chinure; dicuntur. Vide Il. 121 , 99. et 126, 5. S. 5. nouËæwru’nv) movâhœnu’rnv, et paulo post "993...;- "aux libri forte dabunt fideliores, quales custodiverunt supra rai "9931401591: 75v apnyua’ræv, lib. I. cap. 8. et 155. ubi nota! Gronov. Huius moduli multn collegerunt Eu- stathius ad 0d. 5’. p. 89. Ct Athen. X. pag. 434. D. Couf. Égymolog. in voc. mihi-mon ’Awuçt’nsçoç, et in ’Hâupoç.

AD HERODOT. 11.86. 307 Apud Eustalhium hoc reperitur haudlaspernandum Hem- taei fragmentum: si Blum-Qui 0233,75; CZOUSÆIÉU’TGLTOI 575mm. V A L C K. ’ [5 et seq. 1:17 aux. lia-m nahua r6 ciroient - - anatife") Osiris est quem dicit, indice Tatiano, in Legat. pro Chri- stian. loco a VVess. in Var. Lect. citato, p. m. 52. cd. Paris. 1655. Conf. Larcher ad h. l. 5.] 1 o. tu a 0 dMoÀoysieaterç) lus-06v 5mm. Reiskius , dubito urgente-ne caussa. Vide tamen Themist. Or. XXIII. pag. 288. a. W ESS. - Fuerit m0997 intelligendum, quasi hi m0097 dixisset: coll. I. 60 , 1o. .5. [ 12. :535 rai «maintint-rat rzçizstiovn) roi væovsmo’ramz craindra intelligit Bernholdius in Notis ad Lamb. Bosii Ellipses Gr. pag. 498. ed. Schaeferi. Fallitur Vir doctus: ad ragtxniowu utique intelligi Toi mincira debent, aut potins rôt ytxçôy muni. 5. et 10. vel "à; vsxpodç, coll. l. 52 seq. roi "ou; 391.161sz vero valet narrai rai muant"... , vel zani ni! frou- âanorœ’rnv régatai-w, coll. l. 4- 9. et cap. 85. Similiter tu); rai zaÀureÀinum navigation mimi; ait extr. hoc cap. scilicet fait. nacrai roi floÀvrsÀs’natru ruçlxsuonivouç. 5.] 15. Mia: Aiâioarmç’î ) l’aria Diodorus I. 91. Adde Exodi cap. 4, 25. Iosuae cap. 5 , 2. et Pentecont. Ramiraii de Prado a. 4. Habet Middletonus Monument. Antiq. p. 262. descri- ptas ex condito cadavere Aegyptio , Mumiam vocare salent, figuras in quibus «marxien; lapidem eiuscemodi manu! ,tenens: iungi etiam Io. Nardii Adnot. in Lucretium pag. 650. possunt, adcuratiorem conditurae picturam sistentes. ,VVESS. [16 -21. i5 «in 12’on ni, and!" wërœv’ indignant; 33 oni- .niv - - in": Tir "3131 - - - - vaironna, ruiiaimowt Strict». Haec Larcherus sic convertit: Jls tirent par cette ouverture les intestins, les nettoient, et les passent au vin de pal- mier; ils les passent encore dans des aromates broyés; en- suite ils remplissent le ventre de myrrhe etc. Id si dixit Herodotus; si, quad de diligenti expurgatiane, elutione, .extersioneque multis verhis commemorat, id ad intestin .pertinet; merito mirabimur cum eodem erudito-Inter- prete, cur non doceat Scriptor noster, quid deinde hisœ vintestinis fecerint isti homines. Mirarique item subit, »Diodorum Sic. I. 91. perpurgata memorare intestine, (fis! V 2

308 ADNOTATIONES imiklœv gnian": paullo ante dixerat, gamma iëœigu 1min! v2- opâiv au) si; mâta) nec tamen , quid illis dein factum sit, tradere. De qua quum sileant hi scriptores , videri poterunt significare, postquam diligenter perpurgata fuissent intestins , rursus in cavitate ventris fuisse reposita. Atque id in fieri solitum esse, intestina probe perluta max iterum intra ventrem recondita fuisse , Heynius etiam in Spicilegio Antiquitatis Mumiarum, p. 84. refert , tamquam diserte et ah Herodoto et a Diadaro traditum; quad mihi quidem apud neutrum illorum reperire cantigit. Contra, Porpliyrius ,(Larehero citatus) de Abst. An. 1V. 9. purgationis quidem nulla mentiane facta, intestins ait, arcae incluse, sacris quibusdam precibus peractis, in fluvium esse proiecta: quem v morem item Plutarchus attigit in vu. Sapientum Convivio, p. 1 59. n. et ne Carnium esu Orat. H. p. 996. e. Cam quibus hactenus Seins Empir. (Pyrrh. Hypatyp. lib. 1H. 226.) consentit, ut dicat, Aegyptios, extractis intestiru’s, rai ineptie, s’Emo’n-uç, condire cadavera. Iam satis quidem novimus , 2912.1121 interdum intestina dici , et hac ipsa notione id voeabulum a Porphyrio et Plutarcho lacis citatis usur- - pari. lmino etiam vocab. 11136:, quad , sicut ri mimine, pr0« prie ventre": et atvum signifient , apud ipsum Nostrum cap. .87, 1o..de stomacho et intestinis accipîtmdum videtur. At hoc quidem loco, ad quem nunc hacremus, ubi niv "131i v ait - - - 2150011111; eniiaimoun Juin», [1. 19 - 2 1.] dubium esse nullum potest, 1,31 11131311 ventrem ipsum vel alvum dici , non intestina. Atqui in eadem hac narratione vocabula "136;, et mihi» quam l. 17. dicit, prorsus synonyma sunt 4Nostro: nain pro eo, quad hic s’E (51 thiol! nil; xOIÀinv, et niv "1361 flairant; dixit, vicissim cap. 87, 4 seq. garnison fliv 1100.1511 ait, et s’EcMiM-sç riiv mâtin Quare, quad h. l. de expurgatione, elutione et extersione dicit, .id non ad intestina, sed ad cavitatem ventris, e qua exemta intestina et viscera erant, spectare consentaneum est. 5.] 20.- and 113v «1th 91m ,u. ciron) Hoc praefero. Non damno sautiuatm, sicubi praesidio et consensu Codicum roboran- tur. Secus hie habet, neque Herodotus suum diflitetur Il]. 1 1 5. et supra c. 4o. In Simanidis fragmento, uihtæo’unv mi- gom nazi S’uniMaa’t, apud Athen. XV. 12. [p. 690. c.] mu- lavit aut Clemens Alex. ipse, aut eius scribae and Sauni-

AD HERODOT.II.86. .309 mm, Paedag. Il. p. 207. [Sic’nempe et hie in locum ra- riorisvocabuli aliud vulgatius a nonnullis substitutum est.] Adiunge bis Cl. Trillerum ad Thora. M. De myrrha, easia, aliisque aromatibus pretiosiorihus , quibus cadavera. curata conditaque fuerint, dubia res medicis nostrae su-. periorisque aetatis est. .Io. Nardius, qui diligentissime Mumias, quas adpellant, ad Lunetium p. 656. excussit at-. que examinavit, regum et regiae familiae cadaveribus l funerationom aromaticam auferre non audet, vulgo negat: nihil certe se, post inpensissimum examen, praeter concretas bituminis glebulas in ventre cadaverum et parte calvariae observasse. Non dissimilia Middletonus et Io. Glavius Pyramidogr. p. 49. Sed Mumiae, quae in aetatem nastram perseverant, pleraeque omnes Heradoto Ion e pœ steriares videntur. WES S. - De veterum Aegyptlorum ratione condiendi mortuos, sive medicata cadavera pu- randi, diligente plurium mumiarum instituto examine, erudite commentatus est Rouellus , in Actis Academiae regiae Scient. Parisiensis anni nocer. Exstat etiam curata cadaveris eiusmodi descriptio in Sylvestri de Sac] Adnota- tionibus ad Abd-Allatif ( Relation, de l’Egypte) p. 268 seq. neminemque poenitehit reliqua etiam perlegisse quae in eadem opere, vel ab ipso Arabica auctare , vel a doctissima eius Interprete, de medicatis Aegyptiorum cadaveribus p. 198. et seqq. leguntur. Ut alios taceam doctes viras, qui de medicatis Aegyptiorum cadaveribus commentati sunt: ad recte’aestimandam universam banc Herodoti expositionem, eamdemque cum bis conferendam quae et ab aliis prisois auctoribus et a recentioribus nannullis super eodem argumenta scripta exstant, inprimis valet illustris H e)! ni i Spicilegium Antiquitatis Mumiarum, in Commentationib. Soc. Reg. Goett. per annum naccnxxx, Vol. III. p. 69 - 98. S. 22. rœçizzxiwn M7991) Moeris: minou ’Ar-rmôç, 111-901 dim- vmô’ç: hinc 11411311qu in Camici Ranis a pud Poilue. [VIL 59.] et Eustath’Vide not. Piersoni. [ad Moer. p. 246.] Male ergo item post pauca. Malta. sibi, ut fert querela, librarii adrogarnnt olim, quaeque non bene habebant cognita, aliam in foi-man verterunt. Tale fartasse Jætmiomç r5 1151411131. [l. 27. pro ri; aluna] Glossae Sangerman.

316 ADNOTATIONES Ko’uwâx, fi los-mi, ’Hço’âoroç B’. Commis Alerandrina est in Scribonia Largo Coupes. 72.. Habet Plinius Nat. Hist. XIIÏ. 20. et saepe quidem eo generc. Alpinaque commis citatur a Nonio: qua de P. Leopardus Emend. XVIII. 5o. Tamen aimai in), cap. 96. WESS. - Quod Airpov vel virçov Graeci dixere, non esse hoc salis genus, quad nitrum vulga»vel sal petrae vocamus, sed istud quad alcali minerai: et na- tron recentior actas nominavit, satis inter omnes constat. Quod vero (referente ad h. l. Larchero) Rauellus loco cit. p. 125 seq. ait, inversa ardine rationem condiendorum cadaverum descripsisse Herodotum, natro enim prius sa- liri exsiccarique enclavera debuissc quam aromatihus me- dicarentur; intercedit Vir eruditus, Scholae Medieae in Argentoratensi Academia lumen, Thomas Lau th, patrocinium Scriptaris nostri suscipiens in Historia Anatomiae propediem in publicum emittenda . cap. 2. p 20 seq. S. 26. Salin: Bus-21’111; TEÀZILÔG’I) Sic’ VIL 181. in vulneè rum ligamentis. Inpendit bis operam vir dactissimus Steph. le Moyne , et errantem V allam adiuvit Observ. ad Polycarpi Epistol. p. 501. Contulit quoque Valckenarius ad Euripid. Phaeniss.vs. 1665. quae his adplicari queunt. Id alienum baud erit ex Athanasio adiuugere, funerationis et ":91st- ne); hoc genuslipsas servasse Christianos, proptereaque, quad supra significzïvi Mumias tantae omnes vetuslatis-non videri, ac censentur passim. Oî Aiytinnot scribit rai r61 rehm-aivmv "91132121111 rainura, and niaient rait oiyiwv Mœçriiçmv, mimât: ME! Soin-m and «agamies-w Jâoviolç’ mi affineur 3è 1576 751, à»: in) 071114me 12053121, uni enim-m 31301 zap’ inouïe. vitae S. Antonii c. 90. p. 862. WESS. - De Christiano-i rum Mumiis singulari commentatione Chr. Guil. Franc. W alchius egit, quae legitur inter Comment. Soc. Reg. Goet- ting. 1780. Sindonas isms byssinas ex gossypii sive lame xy- . liuae genere quadam contextas fuisse, et curata observatio Mumiarum docuit, et prisci testes sont auctores , Theophra- stus Hist. Plant. IV. 9. Pollua- VIL 75. aliique. Conf. Haro duin. ad Plin. XlX. 1. sect. 4. et instar omnium Fonte- rum in commentat. de Bysso veterum p. 58 seqq. laudatum Heerenio in Idem über die Politik etc. T. I. p. 1 58.16. i 51. t’y clarifia" Smala) Ne Salmasius quidem [a quo in Plim’anis p. 1208. illustrari istam dictionem adnotaverat

AD HERODOT. Il. 36390. au Gram] alibi , opinor, legerat 071mm Sima", quod mihi oppido mirum videtur. Fac in antique membrana reperiri oins:- uuryxm’çæ. litera interserta legem ego quam vacant Criti- cam migrarem, atque igname notissimam vocem substi- tuendo legerem, à china?! mm; intima- 39095 qui; roïxov ç neque aliter legisse suc tempore suspicor Diodarum Sieu- lum, cuius. endem de ne verha sunt lib. I. c. 92. mnèv 913w- Moz amuïr: une? niv 13m oïuiuv , un) «qui; 13v iræœh’crœrov 1:5: 194’va Jpâûv brin ràv mignota: hanc dixeratIHerodotus 2:5- 2mm miam oEyâçwmsiâ’s’œ. d’une: more satis usitato vacant conclave. V ALC K. -- Quid-ni veto Nostcr, cui frequenter 851’101 sepulcrum est, ci’xmœ Szuuî’oy dixerit conclave scpul- craie, cameram adsermndis corporibus medicatis destinatam P S. i CAP. LXXX V11. l. rot); rai m’en: BouMm’vouç) Sc- quor Vindob. nam Parti conmentum , Bovkszmz’vwç Poè’t. et Isaïe. pro conmuni Boumuévouç, fundamento destituilur. Co- gnitissima est confusio utriusque verbi, V1. 66. algue alibi. Supra c. 86. nard-51’» nm Bodàovrou «pronom-017m: etc. Mox du r: aroÀerAni’nv pmeferrem. Hoc amplius, T. Fabri emendationem [1. ( au) EmBaÀo’vrzç 18 20.641,40: com tudit repressitque Gronovius , cuius observatîs adstrue Abre- schii Dilucid. Thucyd. p. 468. WESS. - Recte Grorwv. monuerat, s’anGuM’rrz; idem fore ac id quad modo dixerat ËnhîquTEç, nunc autem huius contrarium requiri; quote verum esse humain-2;, notione cohibendi, impedicndique ne continuo par posteriorn rursus effluat. 5. . [ no. mir mon. and roË mAm’yxva) niv V1136]: h. I. stomachum. cum intestinis dici, supra ad cap. 86 , 1 6. observavimus. qui "Anima: sunt nobiliora. quae vulgo vocamus vinera. 5.] CAP. LXXX V111. [2. capucin Sano-œvfiç niv mu- N’m) 2mm!» (unde wpmæm c. 77 , 5.) Galeno in Explic. voc. Hippocr. est û parfin); ysvopdm tu?! me? yœrripœ «dictera: Heychio , «d’un à; 53mm; au? aËAÆv: Suidae, «alun: En ètâv and 33410:: et Toi xüaçrmôv 31’ Ënëwv and nandou. Vide viras doctos ad Hesych. et instar omnium Foèïsium. in Oecon. Hip- pocr. hac voce. Alia notione idem vocab. ipfra recurrit cap. 125, 18. 5.] CAP. X0. 2. riflai 34.9034035009 âpwœxâtiç) Exploratum si foret, abreptos a crocodile capacemi eius in ventrem scalper et sjatim demergi, promus haec intricata atqne

312 NA-DN’OTATIONEISi inplicila durarent; vquorsuin doctiàsimi viri observatîo porrigitur, Miscell. Lips. Vol. VIL p. 654. At id nec liquet, nec fit vero adsimile. Iosephi iusta defensio est,.huc pertinens, Nos Minis , ait. neque honorem - - damas , sicut Aegyptii crocodilis et aspidibus : guando ces, qui ab istis mor- dentur, et a crocodilis rapiuntur, 059704755511; 6nd uçoxoîsin; felices et deo clignas arbitrantur, contr. Apion. Il. 7. p. 475.

CAP. X61. [1. tEm.;nmcoi’a-t 3è unanime: etc.) Conf. quae ad c. 79, 1. notavimus. 5.] » W4. XE’Muzç 7054;)E Hesychio SvS. Kémuç, «du; Aîyüm-w. Eadem. , 1 - quaelIIuvôç Graecis Mm, teste Diodoro I. 18. Superest urbs, nec multum discrepat titulus, Achmin sive Ichmin, quo nota nunc est apud Golium ad Alfergan. p. 102. et uberius in Pantheo Aegypt. IabLonskii lib. Il. 7. p. 294. Mox «âgé 3è au’æd tueri se potest ex I. 196. Il. 29. WESS. - De Chemmi satis copiose Stephanus Byz. hac voce..S. V 15 sa]. ravîobao’v r: "cadrai? -- - âz’vmxv) Veri fidem mensura longe excedit, et par tamen Herculei pedis modulas 1H. 81. Quo quidem in genere quid sibi veteres indul- serint . poëtae declarant, nec opùs iudicio est. «61-05 Reis-- kills cadré? esse iubet, quad equidem, si schedae addict:- rent, non recusarem. WESS., - 1 8. and Sigma-raz) Iegehat vir doctus âéfifiutu, torques , in- certusrdubiusque de torquibus et pellibus, quae caton-p tibus praemia victoriae f uerint. Succurret, ne Minaret mon le oleant, Homerus,’IA. 54’. 159. l k - - - ’Earsi «in isçn’i’ov 653E 8,0 EH v a indu-9m, a? ra zoo-03v aîÉÊAIœiyîvEI-m dv3951. .. In quae Scholiastes a Valckenario editus, 76 7029 7"».va t’y 0375W 80,90 a; 35’391» han-0v. Superiora [1. 16.] 3101i «du; chauvin; Ë’xov-m baud scio an verti deheant, in. omni certaminum genere e mi nentes, quo modo 3593 minon 713v Ban- Àüuv VI. 65. et Mi zob-nm: connais-m VIH. 37. Tale.et 5102 min-av 115v ’EMrimy nahua-ac Dionis Chrys. Or. XXXVII. p. 458. male sollicitatum a Seldeno. WESS. - Wesselin- gium secutus Larcher sic interpretatus est, quide tous les jeux sont les plus exceller». At nihil hic de eminentia. Com- mode Valla, cuius’versionem editores omnesstenuere, par omne certandi gerças. Si participium È’xonu exprimere’velq

AD HER ODLOIT. Il. 91. 92. 313 les, dicendum Crat , ludos celebrant, qui per omne entami- nunt genus obtinent, locum halent ; qui ad omnia certaminum genre, pertinent, omnia gazera comprehendunt. Alla ratio estlocorumva Wess. citatorum, VI. 65, 15. ubi :1330»;- us’cm adiicitur, ont Vlll. 37, 12. ubi 02’510: Santal"; "du: au. Similiter VIlI. 69 , 5. t’y 7940M": renflamme 510i «cirrus 75v connaixuv. Alibi saltem adverbium Mahon-u adiicitur», ut in Dionis Chrys. loco cit. aut fluo-m , ut apud Nostrum VIH. 142, 8. du?» 3m? oroiwœv lima-roc, vobis prae omnibus minime. At hic quidem nihil tale comparet: ac pet se etiam multo commodior videri debuitvea sententia, quam secutiCAP. X01].sumus. [2. si s’v S. «in lhan. ’ Conf., - Hemsterh. ad Aristoph. Plut. p. 55 seqq. 5.] [8. (brin-ou il! tu? il un agha: «and, roi Mythe-m union; Aux-n’y. ) Alia est Cyrenalca. et Lilgycu wrbor lotus,(Bhamnus lotus Linn.) a quo Lothophagi nomen habent; cuius de fructu Noster 1V. 177. agit, ipsamque arborem paullo post (cap. 96, 5.) memorat. Alia aquatilis planta, .de Nymphaearum genere, Lotus Aegyptiacus, de que hoc loco: de eodemque Athenaeus lib. Il]. cap. 1. et 2. nostrae edit. et lib. XV. cap. 21. p. 677. cd. Cas. Huius duas species hic memorat Herodotus z, alteram, cuius fructum cum papavere confert; quae est Nymphaea lotus Linnaei , flore albe , radice esculenta: alteram , flore rosaceo , cuius ovarium vel capsula seminalis , favo vesparum similis , nucleos escu- lentos continet; quae est Nymphaea nelumbo Linn. cuius capsula seminalis apud auctorcs ah Athenaeo citatœ cibo- rium nominatur; fructus ,faba Aegyptiaca ; radix sive hul- bus utriusque speciei , au... nomine colacusia: ipsius loti nomine, fla: maxime intelligitur. Posteriorem speciem V nostra aetate non amplius in Aegypto reperiri , sed in lndia etiamnum nasci , docuerunt diligentes naturae ob- servatores. Est autem tertia species, primae adfiuis, et promiscue cum illa et inter illam hodieque in Aegypto na- scens , coeruleo flore, Athenaeo loc. cit. p. 677. c. memora- ta: cuius ideo hic mentionetn inieci , ut monerem, nullum rationem habendam novationis a Salmasio et Bodaeo pmpositae, qui uvavt’av 15v matait! apud Athen. in mais" mutandam censuerunt. Banc nymphaeam lotum caerug

’31. ADNOTATIONES leam descripsit Iul. Caes. Savigny in Annalibus Musei Hist. Nat. T. l. pag. 566 seqq. De tribus quos dixi speclebus, post auctores quos ad Athenaeum laudavi , inprimis con- sulendus Rqfleneau-Delille , in Observations sur 1 le Lotus d’Egypte , eisdem in Anna]. Hist. Nat. T. I. p. 372 seqq. et is cui commentationum istarum indicium debeo, Sylvestre de Sac] in Adnott. ad Abd-Allath p. 94 seq. 5.] 1o. 7;? nium: 1’61 iuœzçèç) Atticorum et Ionum est si mî- un" auctore Dionysio in Eustath. Conment. p. 1390, 5o. [Od. p. 1 9 , 38. ed. Bas.]0pti1ne inox Salnwsius et eius exemplo Bort. a. Stapel ad Theophrasti Hist. Plant. IV. 4. p. 447. 7r1’ieuvrtç flozeô’vratz, quomodo in msstis et Eustathius. Prius cerœ est pinsere, quam panem coquere; neque locum hic habet mos torrendi barris, priusquam panis ex eo fiat. WESS. L 16. J magnai; t’y 0,4,ng «d’une: flupolœvme’vy in 15’; lien; virerai) Ad verbum,fructus in alia calyce (sic enim, non cali- ce, scribi in nostra versione debebat) inest, en: radice adnota. Quibus verbis quid significare auctor voluerit, baud sane liquet. Putares, dixisse cum , alios loti flores mascu- linos esse, alios foemininos; quae si eius fait sententia, opinione falsus est. Sed fieri potest, ut, quum in eadem planta simul vidisset partim apertos flores, partim clau- sos, simulque in aliorum caulium capitibus involucra illa fructum complectentia, sive capsas seminales ravi vesparum speciem referentes, temere sibi persuaserît, aliis ex caulibus flores, ex aliis fructum enasci. Graecum No- cab. MME, a verbo madnm originem ducens, frequenter quidem sigillatim de rosa. usurpatur clamsa adhuc, nec- dum expansa: (conf. Adnot. ad Athen. 1V. 148. b.) sed proprie et generatim (promus ut latinum calyz , Plinio fre- i quentatum) involucrum significat, quod vel jhrem tegit, velfructum includit. conf. Nostrum, lIl. 100, 5. Quod adiicitur, 1019:4: «hautin iâe’m Émzdrxrov: quemadmodum ego 5140141170; requisiveram , sic et Benedictus in Act. Sem. phi- loi. Lips. p. 298. legi maluerat. Sed nihil novandum : non quidem adverbialiter (ut in Var. Lect. dixi) accipiendum fuerit illud duoxo’rœflv , sed more Graecis vulgatissimo per ellipsin vocabuli 75957143, aut minutae voculae ri, intelligendum. Iconem capsulae seminalis loti, favi vesparum

A0 HERODOT. 11.92.93. n 315 speciem referentis , ex Clusio repraesentavit Bodaeus a, Stapel ad Theophr. p. 446. florum et bulbi icones ex Prosp. Alpi- no exhibentur ibid. p. 449. et 450. 5.] [19. Tri! 3E BdfiAav, 11h intruov ywom’vnv) Hoc in: dictum est, quasi significare Herodotus voluisset, dans aut plures esse papyri species, quarum una intrus; ait, reliquae non item. Quod quale sit, videant doctiores: illud equidem moneo, repetitum istum articulum tenere libros, quod sciam , omnes. In nostro quidem cod. F. casu accidisse videtur, ut "a post 61’6on accentu tarent. 5.] 24. s’y 10.118064: biseau?) lnterpres in furno luculento, i. e. bene candente et ignlto. AI’9ouç in regel; 310100051; habemus IV. 75. 310271115500; me) 311001157; in Plut. Opusc. pag. 1006. Ed. H. Steph. Haec Reis Ici us. In glossis Erotiani, Smouve’w. âlufldpmç, ac saepe Hippocrates. Vetus scriptor in Tan-rai Suidae , and nil: 0’1bnçïrw 797v, à: maçi noÀÀqÎ 31 atoca"? inattei- V I490!- Tantilla res neglecta conturbavit viri cgregii rationes, conmentantis, in. furno biseacvsî’: quod, quid sit nescio, nisi dicamus intelligi vitrea isto. vasa, quibus radius , fructus, flores, herbue, destillantur, quae vulgo dicuntur Alambica, Observat. in Polycarp. Epist. p. 611. IlvlÈuvrsç, ad quad itidem-adhaesit, recte in Hesychio drrrirœvrzç. WESS. -- Alias tamen m1730 non lorrere signifiant, sed longe di- versam denotat ciborum parandorum rationem, de qua Kiihn ad Polluc.. X.’1o7. conf. Athen. Il. 65. c. HI. 126. c. IX. 565. f. et’seq. S. CAP. X6711. [1. s’y 542v 107w mmuoî’n) Commode Beiskius monuit, 7010010013; h. l. dici canules e Nilo ductos. 5.] 5.1imuz’vm bandas-0001) Aldinum et Remig. circadien-01m natum est ex inhalai-000:, quod etsi rei non male respondeat, posterius vulgato manet. Aristoteles , explodens banc in piscium generatione fabellam , 130 EÛiÛniM’wv - - - in"; me) 31053070; 0’ MVÜGÀÜITDÇ , à; uvïcxous’vwv 107v ixbdwv En rai? oint- uolæren rôt 909051. Editur civuxoc’umsw, quod Laurentio et hic repertum fraudi fuit: scripturae in Phi’losopho vitium sylburgius non neglexit. WESS. Ibid. dvauolmwwl) Legitur aimantins: in Aristoph. AV. 580. et in 80h01. ad vs. 1550. restitui poterit Hermippo: ’Eyai 31 châtains, 71119151! 75 rfiv stægnæo’gov: nisi quis ivs’xmlmt censeat praeferendum: Vulgata, sensu cassa , ’3ch 5’ iman

316 ’ ADNOTATIOÈES dulcifia! "58109004111 Meursium non videntur ofl’endisse in Panathen. pag. 4o. [Eodem verbo utitur Clearchus apud Allie». l. 6. 3.] Si forte legeretur in Cod. Herodoti En 11 d’un... m1 ëë 01131017 01111511011011, hoc vulgato non postpone- rem; quia de piscibus simplex ferme tantum nains" adhibetur. In Gloss. Herod. vulgatur K0im-0mç, 0i7081x0’um1. Kitty orin", e Plinio, morsu bibere Casaub. interpretabatur Anim. in Athen. p. 669. [ad Athen. IX. 588. d.] Eximia notavit Tib. Hemsterhusius ad Aristoph. Plut. p. 5 14. et seqq. Sophron Athèn. Vll. p. 286. n. et 52 5. A. zingua Binv mimon- cau. ln Emtosthenis Catast. c. 58. 0’ 141’701; - - - iztdç, 31 and «un - - - coè’ant literae male distractae, 31 110i «711v 11570001 16 53019 r17; 1017639074600 ixxdrwç: non aliter in suis reperere libris Theon et interpretes Latini: vid. Schol. in Amati Phaen. vs. 586. ubi pro xaiMfl’flW recta mirriiv iam scribe- bat Scaliger ad Manil. p. 62. Hygin. Poët. Astr. Il. cap. 41. Hic videtur 0re tiquant excipere a signo aquarii. Schol. German. p. 154. Piscem dicunt aquarii urnae habere (l. bibere) Ju- sionem. VALCK.- Cf.Koenad Gregor.Dial.ion.Ç. 1 17. .5. 1 1. au?” 034’700; 1’62"11 aimera) Putes banc ad formam esse IV. 181. redûtes narrai 94513900; myoleç. Certe minuta et pausa. gram, quae mox pisculos interpretatur, femellas eru- ctare docetur. WESS. -- Pro un: 03.1300; doctissimus Co- ray apud Larcherum narrai 30’701 corrigit, adplaudente Creu- zero in Fragm. Hist. p. 65. interpretaturque magnitudine granorum milii, coll. lll. 100, 4. ubi 5’001 01607590; 16 14701,00; Quibus sufragari equidem non possum, persuasum habens nihil hic esse mutandum. Non enim conferuntur nunc ava piscium cum milii granis: sed, quemadmodum verbi gr. apud Athen. XlI. 525. d. memoranturrestes x00- roî’ç 101375001; (aureis granis) distinctae, sic et hic 0l 10635001 , genemli quadam vocabuli notione, gram dicuntur; et 10711 11351 ai 105775901 (ovorum grena) intelliguntur ipsa singulu 09a. , vel ovula , si in loqui fas est. Naturalis verborum structura hune in modum concipienda, 02305500110001 1131 051.71. «41’ 81.15005: ca senœntià quam in vers. lat. expressi. conf. supra l. 5. et Inox l. 12. et 14..Caeterum satis novimus, baud raro mai Adyov et un, 034’701 temere inter se permutata reperiri : sed hoc quidem loco culpâ vacant librarii. S. 15 et seqq. a? 3’ 021 01.675210 obvia-1 etc.) Quod subditur de

4D, HEnoponïLga. 94. 3.7.

I piscibus in marc nantibu; et renautibus , verum et in thynnis , ’ Pontum versus pergentibus, quodammodo apud Athen. VIL pag. 501. a. ex Aristotele Hist. Auim. VIH. 15. Max Reiskius a? y au?f [pro a? 8’ ab] 671m praefert. Ego vero fidenter cum Valckenario êarupzrrsçnî 16v 3:50va et qui Ëmâzëuê recepi ex 1V. 191. Nam ëar’ aïçznsçd et à!) 5535:3, ut edebatur; hic non quadrat, et error est scribarum. Non dis- similois oconfusîo V1. 52. WES S. -- Vide Var. Lect. et conf. l. 51 , 1,. et 5. VI. 35,9. et 5. Adde Lexic. nostrum vPolyb. 26. vrhrÀurnu p.min-a) 245. Probe Medic. col. cui b. plerique S. ad-r sentiuntur I. 2 1 2. et 1V. 72. Solent alioqui in verbi scriptura , sicuti notum, discordes esse. [vide Var. Lect.] De I piscium subito, qui: Nili increscentibus, origine alii aliter. Arch. oî ipdu’eç, aï rexo’m; «3d , Il. 29.] paene iustum et legitimum opinor.W E58. - Nobis aliud libri nostri persua- - serunt: parum commode postixâüsç repetiturartîculus; post pi 1749155; autem commode incidetur oratio : oî ixûdzç, Èvrsuç’v- rsç (ne. pines, postquam ava in. lima deposuerunt, etc. S. CAP. X017. 5. aunât: ,u.Ev AI’yüw-rm m’a: ) Nimia admiratio Medic. eiusque du; abstulit a tramite Crane- oium. Ecquis 76 réac: memoruvit? Mitto Codicum concor- dem , si Ask. et Pass. seponasy, a Florent. dissensum: prae- ’ v tereo medicos, m’a: et expressum inde oleum saepe numero adhibentes: tum Diodorum, Plinium, etiam pp. V30 okum Kik, et psp’p Hebraeorum; quae , a Scnligero , Sal- amie atque aliis deposita in medium, si nihili duxit, ut sane flocci fecit Vir CL, morari cum debuerat omnibus codicihus prier Strabo, illis, quae verissime de Aegypto Nos-ter prodidit, accensens m) 18 m’m sive adam, magma? mg, verha eius sunt, oxygénons Êv dgodçmç, XVII. p. 1179. 824. A. cd. Cas. Adde Plin. XV.’7. et, quem ibi Harduin. laudat, Dioscorid. lib. 1V. c. 164. ubi nMaw’zpov î. q. réa-EN Kdæçwv.] Sed- hoc habet. Incredibilis paeue praeiudicata- rum opinionum vis est; quae , nisi coute et consulta agas , acîem ingenii et obfuscabit et obtundet. Sillicypria , sive Siliçypria cxplicat Salmas.-in Salin. paa. 704. Quod autem habet Arch; [L 5.] roi s’y 35.501, considerationcm meretur, Supra. C. 92: s’y raïa: hm scribit Vind. Ëv raïa-5 Ç’EAMa-l, prave

318 ADNOTATIONES citm dubium. Alibi cadem scriptîonis convenir), que de pluribus olim ad Hicroclis Synecdem. pag. 726. WESS. - De kiki cf. V iros doctos ad Hcsych. h. v. S. 5. minium-m 579m) Apollonius Philostrali p. 27. f. film un, cirre, rai in»: and mis-alitant Aimant 15v immun-nium. Nequc tamen putem, Herodotum absque copula dedlsse duas voces, quorum altera prorsus esset superflue: mihi videtur ad uüfo’Mzrœ aliquis interpretamenti loco adpo- suisse n’a’yçm. [1s aliquis, puto equidem, ipse Herodotus fuerit, copiam verborum minime aspernatus.] Quae sic sponte sua nascercntur ail-n’aura: 015210044 dicuntur,VIll. cap. 138. Il]. c. 100. Olim , ni fullor, voce aliter collocata sic lib. 1V. c. 74. legebantur isto: "En; 32’ 0’01 m’wufitç «th-main cumin; s’v rif x6996 - - - mon; si «ont; 575992151 1; minutât; «au, il un) "agonira 015mm. VALC K. 8. uhlan-2;, alumina) Laurentius: alii contusum, ad ignzm, alii in sartaginc coquunt. Melius Salmasius in Salin. p. 686. alii eontusum emprimunt , aliifrictum czcoquunt. ’Am- «95v est exprimera, utëëmoô’v Diascoridi V. 85. et 89. au) fêtarde-a; 051157.05 13, 022055115. Tamis et simaïv non dissimili gau- dent potestate; Comici Eq. vs. 920. infime; m7; alu-(pagaïe; docte illustravit Hemsterh. ad Plutum vs. 816. Scholiastes Passion. 0271130501 bene explicuît êums’fwn. WESS. CÀP. X07... 9. 13;! SE nium «151-97 minuta.) H. Steph. in Prolegom. p. 741. aliter interstinguit, hon dis- sentientc’admodum Cromwio, quem vide. Mnlim quoque cum Abreschio nazi 37:. Evâûç, Jor’ miré; m9. Conopeum operis crut reticulati , instarque Juotflàficrpou. Paullus Silenliarius: Kamwt’umç AÉxrçmç mgmîËvamuF alu; 3E xEÈwÎç Statuant ou (1,048575, ains cirruÀîç Kuala; , culte, Florilcg. 1V. 52 , 2. [Anal. Brunch. T. HI. p. 93.] WESS. - Ut nos edidimus oratiouemque distinximus, 71:7 33 minot min; miton s’y oimwan’vsrm m1711. «sel ruzirnv etc. sic ante nos omnes , nisi quod post nium leviœr orationem incidit Ald. cum nostro ms. F. iterumque uterque post s’y 7;? comma ponit, quo significatur a? ionice pro ï poni: ex scriptis autem libris nulla lectionis adnotata va- rietas est. H. Stephanus, turbatum hic quidpiam esse sentiens, et in ora suae cdit. et in Prolegom. sic legendum interpungendumque censuit, fait! SE vaine: agrquçoËrm’ à

AD HERODOT. Il. 95. 96. 3:9’ 7g," rhumatismal: mira, «spi 1’qu etc. Perspecte ille quidem: cui hactenus suffragants est Gronov. in Notis, ut codem modo distinguendnm locum censeret; caeterum , incommo- dam et ipse sentiens vulgatam scripturam, abesse quidem maluerat duo verba «du; 1951m, sed, quoniam en cod. Mcd. cum aliis agnoscit, ita tenenda monuit ut nuira; x9511; legeretur, sibi utitur. Profiteor equidem, semper me ofi’ensum fuisse vulgata huius loci scripturà et intens- punctione : nec satis ipse scie, qui factum sit, ut eumdem locum in Var. Lect. absque notatione praetermiserim; quum , si nihil aliud babuissem, saltem speciosissimac H. Stephani emendationis mentionem facere debuissem. At, ecce! iam multo etiam gravioris negligentiae me ipse au: cusare cogor. Nam nunc maxime , optimum nostrum codicem F. denuo evolvens, perspicue in eo scriptum video, .quod ad hune diem observationem meam effugerat, "la! à! w’xm, 1&3: mire; xçtïrau’ s’y ri etc. quam scripturam (niât, i. q. miné rois: vel 05m: conf. salœm c. 108, 4.) nemo, qui .vel primis labiis Herodoti Musas attigit , dubitabit sinceram esse manum auctoris. Quo loco iterum iœrumque gratissi- mum meum animum illustri domino Sou aunas a au Io pro codicis huius usum ad hune usque diem-liberalissime vmihi concessa, ilemque Creuzero mec, quo intercedente ille beneficio hoc me adficere dignatus est, lubens merito publice œstatum facio. Simul vero illud profiteor, fieri quidem posse , ut unus hic codex sit ex omnibus, qui genuinam auctoris scripturam hoc loco servarit; sed fieri .etiam potuisse, ut, quod mihi ipsi accidit, novam Hern- doti editionem ad fidem veterum librorum emendatam paranti, qui in excutiendum hune manuscriptum codi- .cem (unum ex omnibus, quem meis usurpare oculis licuit) praecipuam adhibere cumin debueram, idem non- 11ullis etiam ex illis hominibus acciderit, qui aliorum in - .gratiam alios Musarum codices contulerunt. Max l. 1 1. 67H «6rd scribens uoster codex, verba liaec ad praecedens i931); refert, sed pmemisso commute zizi oui-ni satisfis: iungit; ’ quod fartasse non deœrius vulgate du? mini. Quid sit vcro .quod dicat Horodotus, per rate ne canari quidem pungere calices , non dixcrim equidem. S. ’ CAP. XC V1. [5. rqî Kvgnm’ça Amçî. Haec est arbor

330 vADNOTATIONESl lotus, cuius supra in transcursu mentionem feci, adieapl

f3. 7614009; mmvoziç) Damas et longes stipites Interprcs. Ego clavas censebam, quibus utique in navium coupage sans92 usas. Notum Poëtae, To’,u.0amv 9. 3’ taïga: 5.]7141 7: au) égu- 1 un" oignent, Odyss. E’. 248. et Normi XL. pag. 1044, 10. mièvre Ara-ranime: «sa-apéro: iodera-a: 76.140019 unde i psae naves armiez vaticinai Strabon. XVI. p. 1076. n. [pag. 741. cd; Cas.] WESS. - Mira vcro locutio, me) sachem wsçxsn’çozm reiëuba, circum clavas circumncctunt ligna; quum exspeclas- ses, clavis connectunt. Tractavit hunc locum Sema"... in Lexic. voc. rufian, nec vero prorsus ad liquidum perdu- xit: illud recte videtur. observasse, non tam navis structuram ,.quam ratis , hic describi. Sunt autem eliam alia in hoc capite, cxpèditu baud admodum facilia. S. 9. t’y air Ëfloiurmmv) Ignotum vulgo hinc debuerat enoa tari verbum ËMæœxfâicm, significans yanœâni vol Won.- œa’îmi. Calao versus obversabatur Honwri ex 0d. E’. 248. rehaut) à? "en: niv 71 etc. Saepe verbum æuxrciiv , semel attigit ,Eustathius hune Herodoti locum, ad 0d. E’. p. 220, 27. velut Herodoteum excitans, amuroûn rai; üçuow’uç adam, quad interpz-etatur uœrœcoœhifavrou, significatum Aristo- phaneis adfirmans, et his Saphoclis , nazi 35net crains-ou, quae sic emendate scripta bis terve alibi etiam adhibet: tametsi autem ita scribendum dudum monuissent H. Stephanus Annot. in Soph. p. 1 5. et Is. Casaubon. in prima Edit. nota- rum in Diog.Laè"rt. p. 1 72., perversa tamen scriptio, mi 35;! aigrot’xrou, per editianes Sophoclis Ai. vs. 579. propagata , Sui- da patissimum auctore, verbum nabis peperit minime Graecum, dræuroïîv. VALCK. -.- Correxit Brunch. S. 1 1 . àmBu’vs-rm ) Sic Ald. et Mcdic. bene , atque hinc Cromw. cui iungetur haud male Küsteri observatio ad Hesychii AmBüwu. Quod insequitur, 3.51m... , retineo. Frequens en. structura optima cuique, ut Il. 125. Adde Dindorum V. 8. et illic congesta. WESS. . » r 15. nursiêomm’vn iiweï uth’va) Reisk. Blotti si zoning», cui non adstipulor: 51mn Homri Odyss. E". 256. Heychius et Eustath. interpretantur, nAe’ymnv s’u madnm. Diosco- rides l. 55. 51’on in manégea dabit; et 512011; in couina": Aga- ltharchides p. 47. cd. Huds. que genere Amen: in Tactic.

1D HERODOT.II.96-98. 32i 6.30; et 57. cum Casaub. scholiis. Usu feçuntui- 5M". fimîç, quod glossator huic loco adscripsit, 18 Slang, (unde Homeri et Nonni filma-1) et Ê 431’309 At hinc abeo. (9159" mates" illa dicitur , quoniam eius figuram et formam. praeferebat, quaerPorti iusta opinio. WESS. - Sic VIH. 5 1 , 9. 9119m sunt usures, tabula. Conf. Schneid." Lexic. G!» hac voce. 5.. 1 21. 7951-0 7039 à; d’une! En; etc.) Grammaticorum natio me» Ionici,commatis censet. Phavorinus, Baignç, rai; vœïîç Maya-n ai ’Imeç. G. Corinthus consimiliter. Hinc BaçBplçouç fi méfia; Euripidcs Iphig. A111. 297. Ionicas, quod gens illa pro barbara putarçtur, ridicule explicat Ios. Barnesius. Spectavit enim Aegyptios, Aeschyli exemplo, qui Suppl. vs. 880. Aïyuzrl’œv 3E Qu’en 019x 157460917. WESS. CAP. X0 V1]. 2. raïa: s’y 1’97 AÏyœI’ç) 731’150 vn’um) Dio- dorus , 6min gainiez-mimi"; Ramadan vint; I. 56. ubi plura. Ho’vfo;: de mari Aegaeo recurret semel iterumque, quo de aliàs, Nunc consideranda quae de navigatione produntur, [1. 8- - seqq.] ë’am 3E «38’ 0519;,» ohm «agi etc. Sunt enim, si La- tine; interpretis amplectaris, a vcro alieniora. A Naucrati; urbe conmoda navigatio, per cum alveum, qui Canobi- eus cap. 17., quocunque erat tempore Memphim versus: agris Nili inundatione mersis praeter ipsas Pyramides per-L gebuturvcursu extraordinario. flaque Réisk. ï": 32 on; 1773:. oâroç, ordinaria autem navigatiorilluc mmfert; uti, vertit; Paûw, veto, Ë": 3è «33’ oÊraç, chai un) etè. 71.6un soldhaec navigatio est, verum etiam iuzta etc. ut miîvaç, quae vox tali verborum ordine saepe defit, intelligàtur. Besîpsao verissima.est, coniecturarum arbitrium mihi nunc non 311mo. W ES S. -,-- Laünam correxi versionem: in Graecis nil mutandum. afin du; facile patet accipiendum h. l. de consuma et ordinaria navigatione. S. . C1 P. KG V1.1]. 2. ë; Jacân’Man-oc s’Ëou’psroç) ’Eëmçs’rœç, quod legitur apud Stephanum Byz. voc."Av0uMœ, si Codices exhiberont scripti , hoc uno forsan in loco viderî posset v’olgatae voci praeferendum, ut data diceretur Anthylla praeserti m in calccos 1917 «(si erzhzîovroç 11171571190 1g? yu- vauxî, uxorilms Regum Aegypti, qui Isibi invicem succederent. [At nihil est quad in librorum constanti scriptura desideres.] Formulae sont usitatissimae, ai ahi fiœvmeücyrsç: aï Herodot. T. V. X

2322; ADNOTATIONES de) Êtxdfomç; ai oie? oi’gxavrsç: in lapide Cretensî a; de) golem mm; memorantur. [C11 Lex. Polyb. p. 11.] Recte menoit Galant: , apud Athen. I. p. 55. f. Anthyllam doum dici Re- ginîs si; êa’nmç: quod sane legitur in talibus frequentius: vid. B. Brisson. de Regn. Pers. p. 100. et 155. et Wesuling. ad Diodor. T. I. p. 62. [lib. I. c. 52.] Quae Gellio sunt adscripta p. 428. et Xenophontis K25. ’AmB. p. 4o. ab Hutchin- sono, aliis debentur: usum istumipraepositionis si; attigit Hcmsterhus. ad Aristoph. Plut. 1015. VALCK. Ibid. i; ûwoîüuum Ëâm’çsroç 3391-121) Persarum istum 1110-. rem explicuit B. Brissonius Regn. Pers. I. 108. non negle-. . cto Athemæo I. 25. [c. 60. nostrae ed.] qui de Anthylla, sive, ut scribitur Antylla, Ë; rad; (bien); ai 10,1-: Bac-mît, Aiw’vrnoz’ ra au) [lige-au, 1:27; yuusrœî’ç 53139001! si; Çaivaç, non exiguo, uti adparet, discrimine. [Nec veto ista ex Haro- doto citantur apud Athcm] Archander autem [1. 6.] ne- pôs-ne Achaei an filins sit habendus , dubium videtur. Vir Celeb. nepotem punit; Pausanias filium. "Apxocvâgoç, scribit VIL 1. p. 522. ’Axau’w au) ’Açxirs’Mç Ë; "Ana; (501’140er à; 1’579 d’aminâor 25.90311; æ s’ys’vavro Auvaoî 72.148901. Quarè «un; Ar- chander ex loco, unde venerat. Memini (1:07:11: 105 ’Axoa’w exStephano in iEMoiç, Archandri patrem Phlhium minime. Quem tandem sequemur, Pausaniam, on Gronovium? WESS. - Potuerat tamen Gromv.’auctoritaœ Stephani sententiam suamitueri. S. . CAP. XCIX. 5. navrai rai 17mm) Non ont cur hoc spernerem. [Nempe "à, quod olim abemt editis, dedere codd. Arch. Vind. Pass. Ask. Paris. B. quibuscum faciunt olii Paris. et Tale zou-a2 rai 590: ex schedis, IV. 76.; tale uni rai coveân’uacvro V1. 88., et in msstis V. 1 12. nec diversum erat acon-roi rai ahane V. 12. [V. 11 extra] quad Medic. mutavit. Scripsi quoque [L 4.] 13v Mina, 181! ne. Ban)» ob- Lsecutus membranis, et narmtioni c. 4.. WESS. 5 seq. ai içe’sç 3m91, 1017" Mèv , dæaystpvgrïcm) Et hic du- cibus utor msstis; qui incongrue, quad vulgata post se Vtrahebat, bene medentur. Probe novi , 1111719 un post palma; Il. 17 seq.] recurrere, quae repetitio non insolitn , sicuti V1. 114. 122. 126. atque alibi. [Soi]. huic 7151-9 p.5, respondet illud 101710 32, qubd l. 22. legitur: quia vero nie mis longum hinc est intervallum , repetigur interim 31-9510

AD HERODOT.II.99. i 323 1.2. l. 17 soap] Maior difficultas 76 hammam urget; cui tollendae quid Grorwvius inpenderit, notata patefaciunt. Pontes, quibus Memphim rcx separaverit, non bene dis- putationi narrationique conveniunt. Quam ph rem Reis- kius ex Medicei inserto au) deficere quaedam opinaçus, faire ,uÈv refingit (4’er 1: 9295m: 15v ara-rand! min-riront ni! Miaou, oggesta mole, uelut foribus oppositis,flwium ex- clusisse, et Memphin condidisse. Verum copula illa sub. lestae fidei est, damnata a plerisque libris, et promen- ca inducta. Hcsychii iroivçw’usvoç, sin-ousxànows’vog, foribul exclusum, quales in Comoediis saepe comissatores, indi- cnt, et insolente translatione amni adcommodatur: mit- to citra necessitatem et schedns addita alia, nec negro. fera doctam istam operam. Mihi lcnior conmodiorque videbatur medicina in afflouTEvatza’m. Docuit Galenus in Hippocrat. de Morb. Vulgar. p. 456. nzvuyçdv Ionibus tantumdem esse ac "mW, et maman. humorum nias occludere et arefacere, .rwuyuytîv 712v Jyçô’v rai; 31586309; un? 5195er nec discrepat Erotiani iudicium; crevvyçôcm esse ait n’a-o- vrswa’ia’m au) vrombira: 10’391 nui , iv dyne-L’a inf. Erit itaque aimerevvyçüo-m niv Minou, eam sicciorem abducta aqua reddere, et in artum quodammodo cogere. Quorum utrumque 11th Aegyptio rege inchoatum et absolutum fuisse, scriptor exponit. Venerat, ut sollicitis plura solent, et- oimmœçsôuu niv Minou in calamum et mentem. Sed nolo coniecturis indulgere nimium. Viderint peritiores, et Diodorum I. 5o. addnnt. WESS. - Haec pererudite, ut solet, Vir longe doctissimns. At tanto nunc non opus erat molimine. 7501191», ut perspecle Schneiderus in Lexic. monuit, non modo de ponte proprio nominato dicitur, sed et de aggere, ut Iliad. 2’. 89. Et ysovçoiîv, non modo ponte iungere, verum etiam aggcre eûmplere, ont valut aggere obstruera, lliad. æ’. 21.5. Sic isthmum Pindarus Nem. V1. 67. zinnia ys’ævçocv, et Isthm. IV. 54. yfævgazv mimaiîz. .Qunre haudpincommode pinysovçômç "il; M5140" intelli- gctur iactis aggeribus Memphin, (a Nilo) secludere, et ab inundntionc tutam prnesture. Et percommode etîam aux? particulam probati adiiciunt codices. Scilicet: puniras- Memphin, utpote ad ipsum Lihyae montem simul , semper ab inundutione lutant fuisse: sed .hoc etiam solum , in X 2 r

sa. ADNOTATIONESV quo Memphis condita, opere hominum in sicco podium est, et quidem antiquissimis temporibus , sub primo rege Mme, ut quidem sacerdotes Herodoto narrarunt. Verhum damoogâmz idem Reiskius, qui mutatum voluerat, baud multo post eàdem notione, quam nos prohavimus, deb fendens :- ,,Hanc significationem , inquit, verbo inesse ,,posse, pntet e simplici 3401.9.2, quad non modo pontent, ,,sed etiam, ut Homero passim, intervallum inter binas ,,quosque sciai ordines notat. Hoe sensu verbum y10119953 ,,sim.plex occurrit apud Eusebïum in Chronico, ubi de ,,Hndriano sic tradit: 1391m8," immun-tv si; ’A01imç ,v mafia; fini-murrhin, mi adonnions; ’EMwTvaz, nuraxAua’fsva dard ,, Kawa-c917. mmmiîfi Sic ille Vol.lII. Animadv. in Grac-

cos15. Ë;auctores 911759754250; ,, fiiez) p. Negante106. adpositaS. ’ - voce ab codeur viro clan [Reiskio] mi 52’s: scribitur. WESS. - Hanc con-- iecturam ille in Animadv. editis repetens, intelligit, 1mm de exclusus Nilus mm perlait. Equidem in vulgato nihil- desidero.CAP. C. 5. Êv roc-mimez S. 3?a 7min ’ 01110945er)- i Hoc pin-- cuit. Reiskius, damnatis, quae Miscell. Lipsiensia habent, refingit, addito pronomine,’ «51 n’arwxou’âsuœ, labore, ut: ego quidem censeo, frustraneo. Verius est, 74mg rî- Baffin 7.1.1va turhari non oportuisse. De IOsepiw vero quid-div cemus aliud, quam haec negligentissime versasse, regi-- maque Nicaulaz sive Nicaulis inpegisse- nomen , quo usa: numquam fuit: non exagitabo hominem , satis poenarum. doctissimo S. Bocharto, Phalegi Il. 26. dantem. WESS. 6.1675; Ev»ri)vFerri nequit: pristina-lectio, relaie ri- BœBpvaly, [quam Gron. mutaverat] revocahitur; nisi forte. plures libri scripti Mediceo concinant: tum. commode scribi poterit: oia’vmz il! -i- - 79’759 s’y BœBvÀô’u , Niramglç

1 1., mtvoô’v n; un) ) Mirifica peperit verbum illud com-- VAmenin: si et ego L aberravero, C peccabiturK. intra.» spem ve-M niae. Legitur in Gloss. Herod. Kmvoiîv, 18 xpiraardm Myga- maya. Hinc sua transsumsit Suidas, cuius interpres : ,,Kau-i M1711 ap. Hcrod. signifie-al nova quodam sermons uti:fi ohm surde. Utilior Heycl1ii nota: me’u-ou, une; mimant, un) Â finnois-m. De Perillo , qui, Phalaridis iussu. tauro’inclu-v

AD HERODOT. 11.99. lac. 335 tu: , artis suae opus teten’imum primus auspicatus est , ut scribit Valer. Max. IX. cap. 2. en. 9. Callimachus fragm. cxIx. 79570; imitant ruûçov ixœfwa’sv. Ah Herodoto potuit mniîv in eumdem sensum adhiberi, scrihique: arome-matu" 7919 un sinua. flemmes; âno’ymov aumô’v un Mixa, n’a. 32 Jim aux» ria-anion: quad fieri enrayerai spatiosum conclave saburra- neum, verbo quidem auspicatam, sed. nuera alia fuisse medita- tant. Alibi apud Herod. opponuntur «finaud sa?! «miaou, et s’y n’a: â’E’xm. Thucyd. V I. 76. Kawa-w s’ç niv Imam, aqueduc: fiât, vrap-fu’veufis, Savoir; 3è, îv min-5; 1i7rovooiîusv: in quibus 31mm; proximum accedit ad Herodoteum n’y. In talibus ubique permutantur agacent; et M’ycç. Pervulgatae sunt formulne, ut apud Latinos verbo et revera, Ao’yça Mir sive 1.5’wa ,uiv , Bavlo’uivoç 32” A679: nëv , 18 3’ éAnfs’ç’ TfOOJVEI,,Vel que..." ,uèv, ni 5’ me; I’ostremum illud Maxima Tyrio restitutum voluit accuratissimus Marklandus, XXVII. 8. ubi minori molimine scrihi paterit: Ëgqïv en: me roi? Épu- uÉvou, ni 3’ «5m62; in; anima; dM9so’1-s’pw. VALCK. V p , laid. J’ZOIWOHGV, nmvaôv 1117 Un») Praestet-ne xim’ysov au vulgatum, in Grammaticorum est controversiis. Operose litem examinaverat Coprogenius, quo de Suidas in ’Avuîyzov. Hic molestum magis est mania Tl; Ào’yp. H. Slephani xzvoïv [in ora positum] alienum prorsus videtur : alii aut imi- tifs" praeferunt, ont nanisa: un 2.679, quem fere in modum Sophocles Trachîn. 877. and n ramifia: 0’157". Edito patrocinatur Scholiastes Passion. et A5224.» Herodoti auctor voce muroiiv , adscribentes, 13 minaudas: N’y? murai, et ex illis Suida’s: praetexuisse videlicet aedificio reginam novi quidpiam, ut Aegyptios videndi studio adliceret, quorsum etiam vergit Abreschii sententia, Diluc. Thucyd. pag. 67. Fortasse invenietur, cui umrâv et; Mina, si oolor recepto constare non poterit, probabitur. Vide Berglerum in Alciphron. l. 9. WESS. -- Comma, quad ante 17mi- yauov e superioribus editt. in nostram transiit, rectius de- lehitur. ,,Kuwoô’v, ait Beisk. l. c. p25. 107. non satisfacit, ,,neque tamen reperio quad substituam. fi Violentam Toupii novationeln (Emend. in Suîd. P. III. p. 468. cd. Lips., pag. 195. ed. Land.) ëenàiyœ ,uëv 2.579, ante Borh. adoptans Lat-cher, sua idiomate sic preddidit, qu’elle déni-- Mit en. apparence à des festins. Infinitivum verbi, [non

326 iADNOTATIONES accusativum casum nominis substantivi , hoc loco posui’sse Herodotum , ex universa orationis structura et ex sequenti verbo numides: intelligitur. Ego, vulgatam scripturam , satis et abunde firmatam videns, in eamdem interpretatus sum sententiam, quam his verbis Valla expresserat, per mussai» quidem novi operis. Sic fere Thuçydides Ill. 82. statufiant roi; Surah; dixit, nova in. usum vocala esse inventa, novas acogitatas rationes. Nempe regina illa, cameram istam subterraneam exstrui curans, nil aliud prae se ferebat, nisi se novum quoddam et insolitum opus moliri. Sed nunc, ubi animadverto ad istaxn sententiam oportuisse rotovuivnv scribi in praesenti tempore, non «enrayant in praeterito, recordai-que subterraneam cameram non admodum novum fuisse apud Aegyptios inventum , in eam partent magis inclina, ut interpretationem prome quam Valclcenar. in anima hahnisse videtur, quamque planius Schneiderus in Lex. expressit: scilicet, prae se tulit regina, inau gu rare et dedicare se velte illum cameram. Consenta- neum enim videri debet , mmîv idem atque amie... valere. Simplex autem verbum mutes" vim habere compositi Mau- vièw, ( i. e. xufloaisô’v, nuûisgoîv , coll. Polluc. I. l2.) testimoniis Callimachi et Hesychii constat a Valclc. citatis. S. 16 seq. 61’144: i; sium: aussi? ami") Non dissimile Persa- rum supplicium ex Ctesiae l’ersic. c. 47. 5o. 51. his admo- verunt Cam. Pauw et Abresch. [cf. Valer. Max. 1X; 2, 6.] At illud, atrox admodum et crudele, vitae finem adferebat: Regina in cineres insiliit, 3mn; demains-a; ys’vnrou, qua esset inpunita. An ut poenam , quae ab Aegyptiis inminebat, voluntaria morte vitaret? [Sic videtur.] an ut sese ab- deret? Alterutrum sane malim, quam cum Clar. Pauw à; impie. in vehiculum cinere plenum , sufiicere. Redolet enim recentius quidpiam. W ESS. -- Ad supplicium quad spectat apud Persas usitatum: de homine qui eiusmodi supplicia adficiebatur, Ctesias Persic. cap..48. ait, si; fait muids infioL’MErm ml oindÀÀwm : rursusque cap. 51. iu- Bimmt si; min; "436v : et cap. 52. JSË (flamand; nuirai!) si; ni! 07033! Max)... Quod vero in anonymi auctoris libella ne Mulieribus bellica uirtute aut prudentin claris, in Bibliothek der alten. Literatur etc. Güttingae 1789. edito, p. 15 seq. de Nitocri ita scribitur, kamis 3? si; oixnmi n 071’939; amie a s

sa HERODOT. 11.101.401. 317 858221,. non idcirco sollicitanda constans librôrum Herc- doteorum scriptura , sed temere ibi armiez; pro flips; positum. Caeterum conf. quae ad c. 14a, 5. notamus. S. CAP. CI. 2. me? odâiv site" Aauwço’rnroç) Platonis Politic. pag. 188. 17. si me) roi nom-moi sur, 013ti 7111501101111; (DE parte convenit, non omnino. Tentabat Reiskius xœr’ odîîv sima Àœuwço’rnraç, eut potius mangé-rare; ixo’mn’v 12. Quale quidem fulcrum si ad explendam structuram’adsciscere- tut, non obluctarer. Potest certe dictio locum tueri, etsi rarior, huiuscemadi praesidio. Lege Abresehii Diluc. Thu- cyd. p. 690. WESS. - aux? 0.33m. ou’ÈÈv sive: 7.0114796- fun; legendum commode suspicatur Benedictus in Act. Sem. phil. Lips. Il. 289. Videtur tamen stare passe vulgatum. «au ÀœM’Iço’rzraç, est nihil splendoris : scur’ 01m1, fere nihil, tantum quantum nihil; quad gallice diceres autant que rien, vel à peu-près rien. Sic nui-02 comparationi inservit Il. 1o, 1 1. 1V. 25 , 11. 1V. 181, 6. Rursus idem acfere, circiter, valet Il. 145, 14, 16 et 18. V]. 79 , 6 seq. Orationis structura similis illa erat, c. 95 , 11. üwofiiœivovw un", 934’700; 1131 zingua: ubi quidem unirai alia notione ponitur, ac possis ibi ad genitivum 717v ximçuv intelligere rival; vel m’- ço; Tl, sed rectius ibi pariter rationem constructionis hoc modo intelliges, ut statim cogites infinitum-1 china; «si nimpav, spargunt granorum nannulla, tutu accedente merci ad dAÎwug, spargunt idemtidem granorum Mnnulla, id est, spargunt grana minulis portionibus , spargunt paullatim grand. S. I [6. 30-13991 demain») Vide cap. 149. 5.] CAP. CIL 1. roi; Ëai 70151110 71191451101: Ennemis; Tre- centos et xxx. rages intelligit, quos ex conmentariis nominatim sacerdotes adnumerabant , quorumque postremus Moeris. Diodarus quidem Sicul. l. 55. and 71110179 septem. generalionibus , Sesostrin Mocride recenliorem statuit , secutus alios ;. sed Nostri potior fides et auctoritas, quippe multo vetustioris ac seriem regum et successorum Sesostris ita nectentis , ut bene proccdat. Pertinet hue elegans et ope-i rosa disputatio Ampl. Boulærii , Dissert. Herod. cap. 7. Iam cum Moeris annis ferme nongentis prias morlem cum vita conmutaverit, quam Herodotus in Aegyptum est profe- ctus cap. 15., l’abiez-int praeterea anni circiter octingenti a hello Troiano ad eiusdem usqpe tempora, cap. 145. et

Ç 328 ,ADN.OTATIONES ab Hercule Alcmenae filioferelnongenti; consequitur bis ex narratis manifesta, Sesostrin ne integro quidem seculo ante .bellum Troîanum vixisse, aequalem Herculi Alcme- inae filio , vel paullo inferiorem. Plura lac. Perizonius Orig. Aegypt. cap. 16. WES S. - Neque vero diserte Herodotus ait, proximum Moeridis successorem Sesostrin fuisse: neque continuam regni Aegyptiaci historiam scribere constitutum illi erat, sed potiora solum quaedam momenta ex9. Wfflflûv illa munir commemorare. 1:51 M1661) Aut e contextu rôv videturS. I .eiiciendum, aut in nierait: transmutandum, quod malin. ’Anol, innée; etiam dicti et inuline: . Herodoto sunt indige- pac, lib. Il. c. 172. IIl. 99. IV. 55. et 68. Opponuntur ainsi et sa"... Il. 160. et lll. 8. Potuerat Sesostris et in istam expeditionem nobilissimam 55Mo; conscribere , mm iam ante sibi subiecerat Arabas et Libyas secundum Dindon Sic. l. 55. et postea cerœ peregrinis usus est ad aedifican-’ da templa, quibus inscribi voluit , à; 91131);- iyxuipoç si; mirai 14211469501121, eodem teste Diodoro l. 56. VALC K. Ibid. "garnir «voulu Mafia») Ah Aldo venit 9:0de 1’15! me.» , deditque ansam doctis viris varia machinandi; quorum ego consilium laudare possum, operà non’ uti. In- sititium vocabulum est et nulli usui, meritoque scheda- rom iudicio damnatum. Max [l. 11 seq.] 35115; soupant- vom mg) en"; l’Àêuaêçl’nç corrigitur a Reiskio unanime-1 , sicu li flip) êMoÛtçz’n; lemmings: l. 95.; neque enim 304’755an mg! riva; in sermonis usu versari. Atque hoc ego non nego: imo vero si; 5249915131; 70.1745112191 sunt in msto Ask. VIH. 145. Nec verbum tamen muta, aut praepositionem detraho: potest enim idem videri ac wsçwkixsudou , et sont aliorum , eiusdem notionis verborum , similes structurae, ab Abre- schio conductae ad Ph. Cattieri Metbod. pag. 86. et Diluc..

Thucyd.-- 1 1. nixoae’vom) p. 722. Tueri WESS.voluit in hac isede vir eruditione clarus et humanitate: mihi, quad ipsius pace dictum sit, dudum .placuit altera coniecturarum Reiskii, genuinum-- que videtur, 3511:5; MuxoMÉvow’: 7E9) rif; 25.2110111133: quae con- sueta Herodoto est a-liisque scribendi ra.tio,lverbo mixe. ce... similibusque praepositionem wifi hune in sensum pas; pins adiungentibus. De multis pauca ponam Herodoli .- V11.

A!) HERODOT. II.192-104. 329 155. si 23411019111; «expirons , «in aiv 569w: uuuBounxialç duïv mg) «1315; 14.0574500011, oiMmi nul 79.531511. V. 2. 111331311 0549131 zig) ni; iksvdsçinç yivom’vmv 1731 115911101211: optime Valla, pro libertate strenue pugnantes. Egregium de Graecis l’ersa testimonium dicit lib. VIII. cap. 26. mi me! 749111195va 18v 023’511 mains-m, dual zig? oigzrïç. Amimenes, Ion certe, apud Diogen. Lairt. Il. 5. peinons-1 à); oinœlfïç bandeau; insinua "Ian; M1301; mâle-1200m i; mima. Si quando constiterit, quad vix opinor futurum , 71195M914 artel si; 23.2110511131; etiam alibi reperiri , levis erit huius chartae iactura. Ceterum in gentium bellicasarum regionibus, quas statuit Seso- stris, columnae fortitudinis ipsorum indicem habuerunt insculptum «130’131: civîço’ç: quad , a Diodoro monitum l. 55. non adnotavit Herodotus, memorans tantum rai ramai; .imbellium columnis indita. VALCK. -- At verbum mi- xsuiau, si olim [hic positum statuimus, quonam tandem vel casa vel consilio in 7711351119011 mutatum fuisse put-abi- mus? Retractavit dictum ipse doctissimus Valck. in Nota ad VIH. 145, 8.. et tenendum h. l. yüxsedm statuit, sed .ahiiciendam «spi praepositionem. Sed et hac quo iure fa- cturi essemus, velim scire. Dicamus potins, verbum 7M- xsrâu: plerumque quidem cum nuda genitivo construi: id. autem (quemadmodum aliis in verbis cum eadem casu. constructis) fieri per ellipsin praepositionis, quamihic

adieetamI 18. nul 131i un? dedit 0413171: 7211411113;Herodotus. agarsviypum) S. Iosepho1 plaéuit haec narratio, plura inde derivanti, quam necesse erat, lib. VIII. Ant. c. 1o , 5. Ferebant olim Margaretham , Da-II , norum fortissimam reginam , simili exemplo in dedecus sentis Sueanum, veluti socardiamexprabrando viris, en. parte, quam in feminis natum tectam voluit, numum signavisse. Quam fabulam docte exploserunt Pontanus, Ber. Danic. lib. IX. p. 544. et Elias Brennerus, Thes. Num. Sueo- goth. p. 20. WESS. è In Var. Lect. ad h. l. ubi Eustath. in Hamer.p. 688. citatur, debebatur p. 668. qui locus in sed.p CAP. C11].Bas. 11. 15 estp.«Min, mirai; 537 oixise-âe’vrsç)nAliter , 46. S. . . Voler. Flaceus V. 420., quo de dissensu ad Diodori I. 55. WES-SE. t CÂP. C17”. 1 seq. (Palmas - - d 1(6).on Aiyaia’rm) . .

un ADNOT-ATIONES Race ut ambigu admodum examinavit Theo, t’a) 3è 25541:, scribens, à; arap’ Hço3o’rq; s’v ri ouah-31’ sa?) 32 and finît-no: Ko’Àxot, varie aberrans. De libre primo tacca; potest enim amanuen’sis esse peccatum. Magna culpa haeret in mutato -vocabulorum ordine. WESS. -- Si pi .4134!sz praemisso articuio scripsîsset Theo, excusari non posset; nunc vero vacat fartasse culpà , nec dissentit admodum a Nostro .- cuius de Sesostrî et de Colchis famam Apollonius etiam Rhodius secutus est, Argonaut. 1V. 272 seqq. ubi in Scholiis nominatim etinm citatur Herodotus. S. [6 seq. voMz’ç’hv 3’ Ê’Œm’œv etc. Inserenda h. l. versioni nostrac ’ latine haec verbo: Future autem se, diæerunt Aegyptii, esse Colchos de granita Sesostris. 5.] 12. (Mime; 3è and 212’501) Lege Gronovii doctam observationem de discrimine 15v Exige»: mû Eugiwv. [22:59:94, quando a Syris distinguuntur, proprie Cappadoces dicebantur; 21599:, Syriae incolae, a mari medîterranco usque ad Eu- phratem. Conf. Adn. ad I. 6 ,5. et ad I. 72 , 9. cum Var. Lect. ad I. 72, 9.] Insephus, 214’500; nô; Ëv Hockmaw’vy popua lares sucs intelligens, criminandi occasionem multis obtulit. Nota sunt certamina Ramiresii de Prado , Marshami, Spencerique pro Aegyptiis corumque circumcidendi mon antiquissimo; et pro Iudaeis Th. Gatakeri, Herm. Witsii, Christ. Wormii de Corrupt. Antiq. Hebr. Vestigiis lib. I]. 10. p. 128. et P. Em. Iablonskii Prolegom. Panth. Aegypt. Sect. V11. p. 15. Est ,sanc Wormii dîsputatio in corpendo ’Herodoto nimia; neque ad redarguendum, si requiratùr, diflicilis. Nec absolve tamen Nostrum; quem Iudaeorum familiarem usum habuisse, expiscari non potui. Phoeni- ces Syrosque Palaestinos non neglexit, eos innuens, qui loca regionis maritima habuerunt, qunles Philistaei: at . hos genitalîa circumcidisse, a veritate alienum vîdetur. Lege Samuel. lib. I. c. xvln, 25. et 27. quaeque ibi Io. Cle- ricus. Hic vero strigilem criticam, asperrimc Herodotum radentem et lancinantem , Guil. Iamesoni ex Spicil. Antiq.’ Acgypt. c. 14. non posthabuisscm , si modum servasset. Falli possunt scriptores atque in fraudem ab aliis indui, D010 malo quiIagunt, et consulte, ut alios circumscrià haut, mentiuntur, boni viri nomine digni non sunt. He- rodotum falsu narrantcm et rumore deceptum cognovi,

AD HEÈODOT. II. 104-106. 331 inendacem nondum. Eos ego non laudo, quibus volupe est, mortuos rodere, criminationibusque parfin falsis, partim inœrtîs, ut mondacii teneantur crimine, adurge- re. WESS. - Consuli, praeter alios, de ecdem argumento possunt Michaelis, in Mosaisch. ficela, T. 1V. Ç. 185. et qui ab illo citantur auctores. S. 20. Junior 7&9 33’ n (pochez-nu En) Idem atque superfin aîvr’ dçxïç, ab antiquissima aetatc: quod verum esse constat. In Aethiopibus censebantur Troglodytae , qui omnes ne» arma-lm; roi? Aîywm’uç circumcidebantur, teste Dindon HI. 32.. Usi et Homeritae in Arabia codem fuerunt ritu, et quibus hodierni Aethiopes sive Habessini. Vide Iobi Ludolfi Histor. Aethiop. lib. HI. 1. et eiusdem Conmentarium. ’Emuwya’usvol Aiytim-ça alii sunt, [nempe populi quos paulo ante nominaveratz] non Aethiopes. WESS. Cd P. CV. 2 seq. Aïvov 1495m 0570i r: un) A17.) Malta Cronov. pro Herodoto. Si liqueret, Aegyptios in lino CID- borando, carminando, nendo, diversum quid a cetcris nationibus observasse, uti in textura c. 55, argumentî pondus caussam magis premeret. Validius est, quad de eonsimili vitae instituto et sermons additur. Nollem autem , [L 3.] and saurai raturai au) si en”; ouïra aux) etc. vît Ce- leb. sublata distinctione , aptasset arte. Perit in vis ra- tiocinii ex lino; nec verum est, solos Aegyptios etColchos linum tractasse. WESS. -- Vide Var. Lect. S. CAP. C V1. 1.. Toi; 3è anima, rai; 7m; etc.) Sic praestat ex scriptis. Mutarunt scribae, quod ordo verborum insolentior videntur. Sic tamen V. 103. mû wip niv Km?- îov, 740’119» mi Bookmëvnv, cvMMaxs’uv, -- - "’72 «G4 au) «du! arçonnât". Sophocle: Trachin. vs. 287. ’" - - - To503: 3’, aïe-mg effigie, ë axez... «flâna 3553050»: 610v xwçoô’n and; a": - - - - Plum doctissimi viri I. Fr. Gronovius in Semeur: de Benef. 1V. 32. et Io. Davisius ad Cicer. Disp. Tuscul. I. 24. W ESS. - Conf. Adnot. ad I..86, 59. S. . [9. néyufloç arums; swingua?) Voila, magnitudine qui- . Mm palmorum; quam interpretntîonem omnes Hercdoti (editores, absque animadversion repetierunt. Pariterque Laroherus, un. homme de cinq palmes. Atqui non videtur

331! .A’DNOTATIQNES. adeo pusillam efligiem signifieare voluisse Herodotus; cui iparum etiam conveniebat inscriptio per pectus porrecta; nec per se credibile videri debcbat, Sesostrem hune (de cuius ingenio conf. c. 110, 2-5.) veluti nanum voluisso efiingi. Nec veto id, quod dicentem Herodotum faciunt interpretes, verbe. eius declarant: nain quinque palud non, sunt 7:71.71» nahua; , sed «in: embuai. Ut brevi absolvam. "dans; est dimidium eubiti: itaque, quemadmodum v. gr. 105’701! intra’Mvrav sunt duo talenta cum dimidio, et 2’68"44: intraihævrov, se: talenta. cum dimidio, sic m’ont-n articulai sunt quatuor cubiti cum dimidio, sive cum une, spithama. Atque in; hune locum iam ante interpretatus cran, quam con- cordantem mecum nnimadvertissem Didymi apud Priscia- num interPretationem , de qua supra in Adnot. ad I. 5o, 19 seq. dixi. Conf. item ad I. 50, 15. notata. S. 12. in. 3E rai; d’un ë; 78v irien) Corrigitur in 3? roi; niao- minou (51.401), me invita: mox quoque [1. 15.] 3110.9101 "in 3440701, ex Diodoro I. 55. a Galeo, Pawio, Beiskio. Tu vide Sophocleum hoc, Trachin. 1057. in crantai à»; mi 3411.03 un) Ain) statuai Kaî zen-î, un) vairon: uoxfiirœç 576. Vertebat Cicero liberius, Tuscul. Disp. Il. 8. O malta. dictu gravie, perpessu aspera, Quae corpore exantlata tuque animo pertuli. Nain, ut in Sophocle un.) vo’om uoxfiüraç, quae Davisii coniectura, legerit, vix credo. Ecce aliud et propius quidem; ClaudianiAst ego, quae , Bell. terras humerisGildon. pontumque vs. 1 subegi. 1 51. . Quod idem est ac si matis dixisset. Non cet-te ex necessitate Rubem’us et Gebhardus scribebant numeris , neque invertis, uti Berthius. Tuitus Claudianum est Nastri verbis, quae poëtaei in anima fuerunt, vir magnus I. Fr. Gromwius Diatrib. in Papin. Statium c. 25. p. 128. Nunc video, Cl. P. Bur- manno non admodum Gronoviana placera, nec moto dicta. W E S S. 13. Mënvovoç siuo’m siuoiê’oun) Antiquissima haec et prima statuae Memnonis, Thebis erectae, mentio, qua de P. En... Iablonskius singulari Syntagmate pererudite p. 50. Eam vero Sesostris colossum esse, Pausanias auditu etiam acce- perat, Atticor. c. 42. p. 101. Negat Noster, nec sine ratione. Hem; 15; émiai"; oimMivneflm, sive roi? influât, hinc habent Procopius Bel. Pers. I. 6. et AgathiuslSch. Il. p. 38...

son HIE n o D o 1:. 1.1. 106.108. 333

a. Placuit et Lysine on I. 5. iEuripidique, Helen. vs. 12.62.

CAP. C VIL 2. «néon; dvâçdmuç) Tacitum habere etc.non debeo, «oflag, WESS.specimen lonieae dialecti, Homero to-’A tics frequentatum , rediisse pristinam in possessionem.

1 1. tu); 3150 in) un flvpjiv ixrefvœvru) Anilis haec Aegyptîo- rum fabula. Diodarus insidias regi ad Pelusîum structas a fratre insuper baud habuit; de regiis liberis,supra pyram WESS.extensis, prudenter tacens I. 57. ’Evr’ Ëxu’vwv [1. 12.].ex in-l . dole Ianica Vind. et Asie. WESS. -- Nempe (quod in Var. Lect. praetermiseram) ante W ess. perperam s’œ’ s’xsivm’ edebatur, sphalmate typographico ex cd. Steph. 2. derivato:’ scriptiinostri codices, pute item alii omnes, verum tes-l nent. Paulo ante, pro atmo’Mnov, prave ueo’usvov est in Arch; et Vind. monente eodem W ess. in Var. Lect. S; CAP. CV Il I. 5. 7131 rai; x6901; nurse-refilant») Haec si abessent, necessnria non censerem. Glossam redolent, ex superiore capite hue invectam. Eadem Pawii suspicio. Max [1. 4.] ê; raids êxç’simro Reiskius, quae praepositio in simili verborum ordine saepe reticeri solet. W ESS. -- Conf. ad Il.5. 75v95 mais zain;, 9. 30172111195de0 notata. )- Totidem S. atque . veadem paulo superius leguntur verbo e. m7. quo Sesostrin- dise- rat nivoc’yovm union; oivâeai’irovç 115v i9vs’wv, .1131; roi; xaiçazç nurs- crpe’tburd. Conf. Diodor. Sic. I. 55. V. 58. Hic prudentissi-I ’ mum Regem in vindicte (le fratre sumenda seribit usuml réa" 5140.9 18v imyœ’ysro: quae sane sufiiciebant: mihîque adeo- multo videtur verisimilius , quae bis prostant subie-i cm , 113v Toi; x6902; aunerai-Jante , e praecedenti capite repe-* tita a lectore’, quam ab ipso Herodoto: sed, quae scripti Codices tuentur, in hoc quidem historico, saepius luxu-* riante, perpoucis videbuntur in marginem reiiciendou VALCK. vl7. n’hzrurs’çoun 5955501110 107e: zingari) Salsioribus. fixai-ni, oêAMuçâv, Hesychius. Quam voci potestatem ex -Aristotele atque aliis docte vindicavit 1s. Casaubonus in Athen. Il. 4.1 [cap. 21. nostrae cd. p. 41. b. ed. Cas.] De Chalcide Di- caearchus c. 15. [in Hudsoni Geogr. min. vol. Il. p. 19.] trace: 330m: É’xovm, rai Mi» zend, vim-n91” il: Si ria-27557 Mil

334 ADPÎIÀOTATIONES

Jzâwkatru, à? x5112: dymvdv au) 11.119595: Subsalsam aquam verborum series et usus postulat. Namque H. Stephanum, liardant-u corrupte legi atque Julian esse debere opinan- œm, ratio fugit. WESS. 18. En Manitou munition) Ne hac quidem, ëzçs’ovro -- - 76926414191, videtur Herodoteuu , verum potins natum ex encre proclivi describentis: En optat’rwv dudum: vcl pieux-c’- mm, en: puteis haurientes, forsitan scriptum fuerat olim. Dubium est, quam verbi formom adhibuerit. lib. V1. 4:. 1 19. vulgatur dfiiüeovrm 5E «15195, nempe 1017 opinai-cg, ubi deum-m, aut aigrirovrm-scribi potuit. Quid sint WÂœftiflez «épura, vel 5311m; «muniriez, disci potest e Casaub. Anim. in Athen. Il. c. 1,. De Aegypto loquens Plutarch. de Is. et Os. Ç. 4o. aria-m, inquit, amati un) eps’um nitra: - - - 05Mo- çôv 53mg nazi mugit; Ëxoww: memorat et Diodorus 53cm: - - v mugi; oiAuuçi’Ëo; gazonna 7250211 lib. III. c. 59. VALCK. -. A11 Aristot. Meteorolog. lib. Il. c. 5. T. I. p. 556. n. et 1:. cd. Duval. provocaverat Casaub. ad Athen. l. c. Vinum veto «Mu-1l memorans Aretaeus, de Cur. Morb. acut. Il. 5. p. 1 o 1. cd. Boerh. amarulentum dicere vidctur; salsum enim sapo- rem quodvhabeat vinum, nullum equidem novi. Frustra vero fuisse Petri Petiti et Hudsoni operam, quorum ille apud Aretaeum 7mm); pro «Mark, hic vero apud Dicaear- chum 13257741111; legendum censuit , satis adparet. S. CAP. CIX. 4. d’avenir aireraient) Diodori Sesosis devictos Aethiopas coëgit (halena; 79.5711, ceteras, quas sub- iugavit, gentes quotannis iam-ni Magna Swçacopsî’v, [lib. I. c. 55.] sed de Aegyptiorum airoæoçgî’ tacet Diodorus. Hem. dotei Codices si variant, vix, opinor constitui poterit, utrum scribendum sit aËflcŒoen’v si rehs’sw, an olmæogfiv 15mn. m’ait, an quad Mediceus praebet, dæorm’sw: quando singula reperiuntur in talibus. Hue pertinet in Glossar. He- rod. ’Awomaçn’v: quod hic tributum notat, 73 tian; 75v dormition roi; o’t’çxovwv ôæorsAoümvov. Vox quidem Atticis satis est usitata; nam Athenis sic merees dicebatur , quam heris prae- stabant servi; quam in rem sufliciunt Valesio notata ad Horpocr. Nunquam tamen, quantum recordor, scriptoribus Atticis airoætçoi tributum illud vocatur, quad Athe- .niensium reipublicae quotzmnis’ pendebant ai eüuuœxu, quos vocabant, sive dirime, vocabulo minus invidioso

AD HERODOT.II. 108.109; 335 dictum cdvraEzç. Hoc quum hominibus harum rerum gna- rîs sit notissimum, mirum est, apud Harpocrat. in voc.- Eu’mcëxç ah Aldo usque per editiones ista fuisse propagata: baye 3è ËnaËrrnuc GJgovç ruv-r. quae pposœnt et apud Suidam: quum abaque controversia hune in modum Cor- rigi debuerant, ÏMyov 3è and "à; odçovçZw-roéëug: atqne in scribendum etiam apud Ellymologum. Sensit vitium Audr. Dumas, cuius vid. Praelect. in Demosth. Philipp. de Page p. 118. VALCK. - airerait" recepant Cran. En". Afin revocavit Wess. conf. V. 4g, 55. 82, 18. 84, 2 et 5. S. [9. un; m’y" ri; rsruyns’nç 03706095; rem") Est qui aîné 009,31; malit: non ego. Intellige m’en; r17; 1172744 aimooçïc. 5.] 10. ânée; 31’ un imam yiwmrçz’n etc.) Duce hac in le H34 radota plerique utuntur, quos Menag. ad Diogen. Laïrt. VII.i11. adnumeravit. Suidas in voc. edoctos eam Aegy-e ptios , ait, En 705 aimé-ou rît; 3:77; mû 75; Siuiçz’u’sù; 15v 941.590» a qui si gin-ciron r5; 75;, aut simile quid scripsisset, rectum fortasse tenuisset. Inventa enim hue ars est, tampon, quo Nilus, plus aequo crescens, confudit terminas possessionum; ad quos innovandos adhibiti sunt Philosophi, qui lineis diyi. scrunt .- inde Geometria dicitur. Sic Serviusdn Eclog. Virgilii

1 1. 91’3on [Liv 70:9 xaÏwanom un? etc.) Non inprudenter HI.Mec ursit Leo 4o. Allatius de MensuraWESS. Temp. cap.» 1v.v54:. l ut 75v 695v horarum usum et nomen antiquius esse Vince- ret, ac vulgo doctissimi viri censuerunt. De voce «du» alia lis. Poilu: IX. 46. mima et (59069401! nonnullia. idem fuisse, signifient. huque «du; prius dicebatur, quad postea égm’yzav. Hoc placet Scaligcro, ct firmatur ad Manilium III. 1454. In alia abit, longa et ambigus disputatioue, Cl. Salmasius ad Solin. p. 448. Ego cum Scaligero facio. WES S. -- Larcherus wüuovœ quidem horoLogium salure intelligit, wo’Mv vero, coeli quem yulgo polum vocamus. Rectius alii et polum et gnomonem instrumenta h. l. in. telligunt astronomica, alterum indicantibus anui vicis- situdinibus inserviens, alterum dici partibus. Sane et apud Police. l. c. et apud Athen. lib. V. p. 207. f. instru- menlum palus est, non coeli cardo. Caeterum conf. Menag. ad Laè’rt. Il. 1. et Boily. Hist. de l’Astronomic ancienne p. 384. S. v

335 ADNOTATIO’NES CAP. 0X. à. mmo’rvvoz 32 5mm.) Ut dondrium foi rent et monumentum vitati perîculi c. 107. memorati. Sic Diodorus I. 57. qui de Dario et imota illi dard roi; içs’oç Vulcani Controversia non dissentit. Certe in Coist. Dio-. (lori et Mutinensi Cod. isçzôç, in aliis aimantin frequenti mutatione, neque iniusta , ut alibi monitum. WESS. [12. inclut. Commodius foret iræ-dm: vel «riva: , stare. Nunc ad activum brama inœlligendum inatmt euh-5V d’unir un:’CÀP. vel 0X1. oËvSQIoc’n-u. 2. 131 7m39: «131-017 1’51"31) Hoc 5.] an (159’510; . I . malueris , parum refert. Eusdio dicitur (baguai Chrou. p. 7.. Diodoro, Sesostris , [sive, ut ille scribit, Sesoosis,] titulo paterno. Si verum est, quod aliunde constat , regum Aegyptiorum conmune nomen fuisse n 19 Pharao, uti in Hebraeo codice scribitur, sive (DOTPO aut QEPO, quomodo Coptorum vetere sermone; nuncupari utique Pharao Sem- stris potuit, sicuti Pharao Neco, et Pharao Hophra, qui Necos et Apries hac in Musa c. 158. et 161. WESS. q 20.. ’EçuÛçsi 6516;) Habet hinc Steph. Byz. in voce. Dio- dora ’lsçü 655M; et m5101. sive viens, ipsius-ne an lihmrii culpa, y in idubio est. Minime veto ambiguum, sumsisse omnem istam fabellam lib. I. 59. hoc ex loco. WES S. CAP. CXIL 4. TbïinbmornÏov) Disputabant Gram- matici «agi 15v 15145111451, utrum iHoœlnmv, an iHOm’n-m,’ (quod in Ask.) melius esset: dignaque res visa Eugenio, nequali Imp. Anastasii, ut singulari conmentario illustra- retur apud Suidam in voce. In Edd. ac scriptis Graecorum libris discordia observatur insignis, modo Amümo’v, nunc Amw’mv, et hoc de genere alia. Copiam ingentem congæsit v ad Dionis Cassii lib. IV. p. 606. vir eruditissimus. Castra autem Tyriorum [1. 7.] non neglexit Gronov. quibus simia- lia -Iudaeorum castra in Augustamnica Aegypti provincia Notit. Imp. Orient. p. 201.. sive "potro’mÈav ’Iousm’wv, Iosephi Antiq.XlV. 8, 2. Adtie infra c. 154. WESS. 1*]. nui 57; nazi 5’75 .2211»; ’AOçoÊ. Ê7rwvv’1uov) Si foret gril ai En... etc. uti Heiskius coniicit, :5;erva protectius esset, idemque ac Ëzwvaiœ: alioqui ivraivynov ( de quo praeclare Stanlcius in Aesch. v11.Theb. vs. 158.16tHemSterhusius ad Luciani Dial. MortJIX. non movendum. Potuisset et 31121715971 se tueri, Ionum augmenta saepe spernentiumv

AD’ H É’R’Io’D’IoÉT; II."1io-’113. 337" adSuet11dine. Ce’tera omnia servo, nihil demutans. Vide tamen Miscell. Lips. Vol. VIL p. 659. WESS. - ’Eæœnê- M191, i. q. êvraivxmav, scil. 16 isço’v. Etinm Pindarus Évrwvrimo; pro communi indium»; usurpavît,qu. X. 95’. et Pyth.

CAP. CXIII. 5. E; 18 Aiïüarmv «27.01on Emendat I.vir doctus 58.ê; 76 szpîwv 7rs’Àwyoç: S. id Sidonem - Vfluctibus.- ad- spergere, de qua c. 116. neque .aliud ac Sidoniuxnesse mare. .Factum nollem. Aegyptium mareiiPlinio H. Nnt.-II. 68. et Nostro illud est, quad Aegyptum, et utrimque vicinas aras adluit. Neque Strabo dissentit, Carpathium Aegyptio conmittens, huic Creticum et Libycum lib. X. p. 748. A. et l1. p. 1’87. in Issico et Pamphylio sitam esse (à!- prum, cuvoc’zroua’uv réf. Aiywrrt’qa 91min. Addit p. 182. n. maris Aegaei sinum cmsîusvov esse En 1017 Aiywm’av armai- youç, nazi 105 HxMŒvN’ov nazi 1’417 ’Iru’maï. Quae quidem pro Herodoto abunde sunt. W ESS. - Strabonis testimonia leguntur p. 488. n. 125. 1). et 121. 1). cd. Cas. S. 8. ë; Tuçtxil’œç.) Ionico flexu Tuç1xnfæ; dabunt forte e0- dices. Supra c. 15. 11.57491 Tuezznz’wv legebatur in-msto Calei. Quando nomen est urbis, Taquin scribendum censebat Salmasius.9. tHumain i931) Canobi suburbîoVALCK. Heracliurn [Heracleum] . ab Herculis hoc templo nomen est in Strabonis XVlI. p. 1155. A. [p. 801. n. ed. Cas.] Ipse Hercules in oraculi responso Kavani; apud Pausan. Phocic. c. 8. p. 850. et eius cultus in Taciti Ann. Il. 60. Iam quae consequuntur, ser- vos eius in tutela fuisse docent; quorsum et Hebraeos refert, dira Aegyptiorum servitute pressas olim , Paul. Em. Iablonskius Diss. ultima de terra Gosen p. 101. con- iecturâ admodum incertà. Illud autem grège 11210967191 cone verti in grau, uti mssti lib. IX. 82. plures, posset, nisi tertium Noster casum in similibus adamasset. Loca Herc- doti studiosum fugere non possunt, et coacervavit doctissimus Raphelius ad Epistol. Paulli ad Ephes. 1.3. Porro s’anMéBnrou Arch. non est absurdum. WESS. 19. 11.3 0310.0.0: in (9511;) Hamac (9131, (951119 Aegypti Tek (963w; est Aeliano Hist. Anim. IX. 21. et Criticis in Nicandri Ther. vs. 512. .poè’tae 6115m; Ëv danoiflm-w aiâçn’mro qexplicantibus de serpente haemorrhoo, icui (91.5119; a loci Herodot. T. V. I

ses 1ADNOTATIONES rege titulus fuerit. Multo rectius, ut ego quidem censeo, (91.5119; patrius erit casus, et 111117191091 694119; arenosus Thonidis praefecturae tractus. WESS. - Apud Diodor. Sic. I. 19. 9511; est oppidi maritimi in Aegypto nomen. S. CÀP- CXIV. l2. 7m 51’361" à" fi au? mi 7.5.51) N010 tot membranis obniti. Alioqui 2’191 135 defendi potuisset. [At 2’30 saltem scriptum oporteret.] Tale Sophoelis Oed. Colon. 945. ,AfÈuÉ, a; 13111 19 19cv ou 7491911 31119 p59: 99men; [vs. 889., ed.,Brunck,s ubi t quidemIl l 11’315n- ? ex Imsstis I 1 recepit a miton] et Ciceronis pro Arch. c. 8. midi hune dione. Critici praeterea ad Nicandri.Theriaca 9’115 91711 Mys1ç, exemplum «Mina; in). nidifia; ponunt, non neglectum a Barthio in Statii Theb. II. 100. Adde Cl. Oudendorpium ad Lueani I. 255. h

CAP. 0X7; l5. 59-91 .57; alvine» 17311 92791414005165) In simili fluctuum et ventorum procella receptius 6719- ).uufloivscfmWESS. est. Sic VIII. 1 18. 712.6911111 .31’ un nium! 27111119- 11111 670.0181711: et VII. 170. quibus banc ad rem locum contribuit Cl. d’Orvillius in Chariton. p. 269. Aliud Plato- ni placuit Phaedon. p. 58. B. 51111 7157591911 ai ai’vmm afflua- 131...; «13:94;: et Philostmto Heroîc. c. 1 9. p. 74 1. uni! cive. M91 "in: 141711 daoMËBun: ubi Salm. et Gruter. aimûx’Mw, nulla urgente caussa. Vide ibid. p. 748. et Uraniam No- stri c. 108. WESS. 18. «and 1917 etc.) Hic egregia codicis est Medicei lectio, and 1.917 amurai? 511’190 du 7111917119; 177.05. V ALCK. -- For- mulae istius, flapi 71119171191 ë’ 975194111 vel (0911-551, et similium plura ex Nostro exempla congessit Gronovius. In his V. 7o, 5.1L 66, 1o. II. 111, 14.111. 69, 23.1V. 1,16. VI. 68, 7. S. 20 seq. 97905911 Ë’xwv ËxuÀil’tiæatç) Placet elegans Reislu’i coniectura, 9775m1 Aixs’wv 5310.5191; VALCK. -- Potuerat anedium vocabulum [334111] sine damna abesse, uti c. 1 1 8. roi 977517911 10.541119 si per msstos stetisset. Cl. Reiskius oim’uu nut Asxe’uv eius in locum squicit, non utique ignarus Hero- dota verbi et participii istius usum in deliciis fuisse. Me- mini ad superiorcm librum nonnulla posuisse. Videlnunc Aleidamantis Declam. in Palamed. p. 186. [in Reiskii Orato- rib. Graec. vol. VIII. p. 72 squ 111 praecedentibus [ad verba une? 79:7 etc.] erudita Gromvii ekstat opera. WESS. --

AD HERODOT. II.114-116. 339 Coniecturam istam, -neutiquam necessariarn, idem Reis- kius in Animadverss. editis silentio pressit. Quamnan; Ad- notationem ad superiorem librum positam hic spectave- rit Wesselingius baud scio, nisi illa sit quae ad l. 37, 7. refertur, ubi de periphrastico praeterito agebatur, quale illud est 1270111111591; hm, et similia complura. At hoc quidem loco diversa ratio est: nec enim tam iuncta in- œlligi debent. Ïxwv xàs’dzocç, quam oixsau i’xbw, nempe d’æédl 3951.11 afirfiv: quemadmodum 3135911911 395011 est adfero ; et 15m1- pu 3751.11, uufero, proprie abeo meum sumens; similiaque

28. E; 1:71.10,1 11103 usroguifao-âau) iArch. mrswgiâuem singuo larealia est, neque satis recordor deobvia. navigatione, aliorsum S. insti- . tuenda, simpliciter collocari. METSleV’EiÇ i1 7:; 719.9511111 Thun qyd. VII. 16. et pantouflent "in: 19:51 si; 16 1157.1179; Philostmti Vit. Apoli. V]. 1 2. p. 250. et alia de hoc genere, non bene reSpondent. Msâowiç’ëeâm haud sprevit Euripides Medeae vs. è55.et 445. sententià tamen translata. WESS. CÀP. CÂP’I. l. iEM’vnç ,uèv rau’rnv 51910511 etc.) Syl- labà repetità scriberem 711151111 11h 1171511. Helenam Euri- pidis legerat, ni fallor, Herodotus. Herodotea certe Philo. strato obversabantur de Helena. scribenti, tum alibi , tum praesertim in Heroîcis, p. 694. VALCK. -- Saepe vero post 9519; et huius declinata articulum omittit Noster, quem atticus scriptor non neglecturus erat. S. 4. ni; â 11:75:95 «151-61) Vallae Latina, in quem (sive ex Gronovii correctione, in. quad) cum transtulit, incongma * sunt, et turbas cient. Reislcius ë; 5’ aut delendum, aut in i; 755.9; conversum voluit, me invita. Verti debuerat, quam cum missumfeeit sive negleæit: supra I. 1 1 5. 9519; 32 - - 1.93m fixe 91335196 5’; Ê E’MB: du 3131111, quapropter poenas dedit. WESS. -- Possis 1’; Ë intelligere quasi esset i; 5* 122713131, quad respiciens , quo respecta , i. e. qua caussà. S. 6. 351.91 3è, nacrai 9:92; etc.) Distinguit scribitque Reis- kius: 3113.91 3:" 191191.91 7139 imine-s s’y ’IMDËËI (and 1138111117 Jim 12117148111 iam-61) «191’111 etc. cui de punctione non admodum refragor. Cuit. Budaeo Conment. Gr. Ling. p. 418. [p. 806 extr. et seq. cd. 1548.] eadem fuit animi sententia. Agnosco praeterea même et aurai in membranis per- 1nisceri nonnunquam, cuius nullum hic quidem vesti- Y 2

31è» 11111011110an gium. Mihi.x9119i ex Ionum et Nostri sermone non diversum aliudve ac 1191991. Id si probes, non eget tali auxilio Herodotus; nedum ut dictum .intelligas . pro 11911918111.» à: émince etc. 111i Abresehius Diluc.Thucyd. p.794. suspicabatur. WESS. - Scilicet olim post 59111161 non incisa erat oratio; recte vero comma interposuit Wess. Equidem cum. Beizio, ut suaserat Beiskius, verba ista (senti - - - 59111161) parentheseos signis inclusi : intelligoque etiam , commode me facturum fuisse, si 3171191 3:” cum paulo maiore distinctione scripsissem. lam aurai baud dubie ionica specie paniq tur pro eo quad communi linguà me vel and a? est, atque idem fere ac ai; sonat, ut, quemadmadum, prout, quatenus , sicut l. 208, 4. Il. 6, 5. III. 86. 2. pro quo alibi narrai 193 ait,5qua de formula ad II. 99, 5. dictum est. At ne sic quidem difficultate caret h. l. sermanis consecutio: nant- ab’-hac particula 1191111 incipit protasis quaedam , cui quae respondeat apodosis baud satis adparet: quare etiam Reis- ln’us in Notis msstis ad Wess. missis 3191198 in 291’119: mutandum censuerat. Ego vera, quoniam 9191192 idem atque 95; . valet, videndum puto, ne sit simillima huius structurae ratio atque illius, cuius plura exempla ad I. 58, 7. congessi: nisi quad pro infinitivo, qui ibi in elliptica apodosi ponitur, hic dein ait si; 92711115134011 d’un, quad quidem perinde est ac si dixisset 9271121740519" 1791191. Quae si cui minus placet ratio , dicendum fuerit cum codem REISKIO in Animadverss. editisad hune locum p. 108. . ,,Apodosin verborum 11.91193 yoip imines esse demum in illis ,,verbis, quae infra leguntur, (l. 24.) i1 191519111 19711 iam-1 ,3qu? etc. hac sensu: nain secundum illum modum, quofictos ,,a sererrores Alexandri eæpasuit; (nusquam autem se retra-. . .,,etat) r- - - illa itague modo illisque verbis deelavrat sibi non ,, ignotum fuisse Atezandri ad Aegyptum appulsumfii Miratus . sum vero, de verbi 92191119315211 usu , et de notione qua illud hîc- accipiendum, a doctissimis Interpretibus, et in ad- struendo rariore verborum usu alioqui diligentissimis, nihil hoc loco notatum reperiri. Nam verissima quidem videtur Vallae interpretatio , nec usquam alibi retractat, quam omnes etiam tenuerunt interpreœs, eàdem puto ra- tionequa gallice se retracter usurpamus, id est, diversum vel contrariumdieere eius quad semel diæimus. Atqui nullum

AD HERODOT. II. 116. 117. 341 alium val Nostri locum vel alîus cuiuspinm scriptoris ’nut legere memini eut prolatum reperio, quo iam notione usurpetur hoc verbum: et apud Nostrum quidem non mode lib. V. cap. 92 , 1 02. longe diversa.notione positum est, verum etiam hoc ipso loco Guil.Budaeus, a Wess. citatus, sic interpretatur ,,et nusquam alibi se ipsum revo- ,,cavit, id est, nusquam id iterum dixitfl Pariterque H. Ste- phanus in Thes. T. III. p. 517. f. ,,se ipsum revocavit, pro ,,iterum idem diaritfl Schneiderus veto in Lexic. crit. alterum Herodoti locum citans, hune quidem silentio praetermi- ait. Cneterum mmdem famam de Helena. in Aegypto. re- tenta, non Troiam a Paride abducta, secutus est Euripi- des in cognomine fabula. Conf. Fabric. ad Sert. Empir.

« 10. En» AxoMiSzoç’Apm-nfg) Auctoritate Codicum destituto non.VIl. requirerentur 180. ista. Sunt subiecti S. versus . .ex Iliader .. Z’. 28g. et seqq. Anomiâouç chimât vocabatur a Grammaticis llias E’. in qua meminit in transcursu Poëta Alexandri, naviumque architecti l’herecli: sed hoc nihil ad Hermio- tum facityHomerum etiam alibi commemoranœm, nuspiam tamen appellationes, quibus Homerei carminîs di- versas insignivere partes Grammatici. Pripnus forte Plate meminit Nsxvl’œç Odysseae in Minoë p. 519. n. Ceterum in Aegypto permansisse Menelaum censuit Dion. Chrys. Or. XI. p. 188. c. atque id ipsum ohscurius indicatum ab Ho- mero. VALCK. - Non patitur constructionis tenor, ut abîiciantur isba verba. Iliadis librum quintum sequioris aetatis Gmmmntici Atomiâav; ’Agm’zian inscribentes, sexto libro alium titulum feœrunt’. plntelligi autem par est, antiquitus carmen illud, quod Alomixwç aigu-m’a: inscriptum crut, sextum etiam Iibrum esse complexum. Conf. Wolfii Proleg. ad Homer. p. cvm. et Heynii Obs; ad Iliad. a. 289. et ad s’. princ. S. [15. t’y hâve-m’y) Odyss. 3’. 227 seqq. et 551 seq..S.] CAP. CXVII. 1. Kamè MHz-u) Cum bis non co- haeret 3mn. Lineolà tantum adieclà scribi panet: Km: m5705 - - 333191, gr: 013x ’OMüpov rai Khem grief iam: E1: . ietis .venibus , postremo patissimum loco, mamfestum est: à»: senari poterit, si scribatur: Kan) 7011710: 32 1d farta, un) "’35 75 xwçîav. Sed nimis forte suspicions in .Herodoto

34a ADNOTAT-IONiES miror equidem 78 xuçlov. Veterum Inca, quae dicimus, te. centiares inprimis Philologi Graeci non tantum Hem, et xçsiuîlç, et 11.0191119112: dicebant, sed etiam mulon, vel 16709:. Sic salepe Scholiastae ét Eustathius : item Athen. XV. p. 67 1.- r. ’Açc’nœpxaç 351170151411»; 16 xwçlov. Lucian. T. Il. p. 17.. [Quo- modo causer. Hist. c. 12.] rd xupc’ov r17; 7911032, libri, quem scripserat, locum: in Act. Ap. Lucae vu. 52. si 759mo? tu"; yeueiç, locus est de istis. quae nuançai zappiez, S. S. loca voeuntur in Epist. Ignatio inscripta p. 99. n’en! habet et alibi Lucas En. 1v. 17. Sed neutrum" hune in usum adhibitum inveni apud Scriptores, qui rebus Graec0rum flo- rentibus viguerunt, ubi Poëtarum excitant antiquorum Inca , praeœrquam hic up. Herod. et in une loco Xenophonv lis illum. Il. [c. 1, 20.] p. 429, 55. Illic Epicharmi tro- chaîco: T1511 zo’vœv confie" i142? mina: 10370:0. ai 9:91: (quo mode serihendum e Stobaeo p. 198, 48.) subiiciuntur ista: mû il! ains; 3E robre: and? k; rame? , mi. rai paumai noies, mi roi qui; 2355;: quae, nimium vexatn, trochaicum etiam optimum effieiunt. Sed si qui Socratis supersunt amate- res, bos rage, Sonati-ne Congruant isto vel Xenophonti, an mentioris aevi Philologo, gui ad priora totam illam pe- riocbam au) Ëv Jim,» à. r. a. . a. retulerit? VALC K. -- Valekenarii coniecturam secuti Reiz. et Borh. l. 2. 317M! 31-1 «in Dirigez; ediderunt; et ex Reiziano exemplo 35191, me imprudente, in nostram transiit editionem. Cuius novationis in Var. saltem Lect. mentionem facere debueram; nam Sauf, consentientibus msstis omnibus et dditis, tenuerat Wess. tenuitque etiam prudentissimus Schaefer. Nec vero, cur mutaretur, idonea eaussa fuit: 1mm si baud in: commode, ut paulo ante, (c.116, 24.) intelligi l1. l. passe putaremus, Sun? "0,441199; vel J womrsiç, declarat poêla; nihil impediebat, quo minus idem verbum hîczintransitive et impersonaliter acciperemus , clarum est, adparet, quemadmodum IX. 68, 1. ne fartasse etiam alibi: similiœrque 316151, Il. 154, 16. Il]. 82 , 17. et ëâfimes apud Xenoph. Memorab. I. 2,152. etCyvop. VIL 1, 50. Iam , quod ait and 153: 4rd zapping-et hic locus, intelligit Lard». cum l Valois. duo versus postremo citatos, sic verlens: Ces vers du Poêle, et principalement les deuz- derniers, prouvent etc. Atqui Homericos illos versus de Menelaoin. Aegypto retento

AD HERODOT. Il. 117. 118. 343 opportune quidem praemisit Herodotus narrationi isti sacerdotum Aegyptiorum , quam cap. 1 1 8. et seq. relaturus eut: nec vero ex eisdem versihus, prae reliquis quos ante adposuit, maxime efficitur id, quad hoc cap. de Çypriorum carminum auctore obiter ostendere vult. Itaque 1&5: r6 3569!", si modo genuina Herodoti haec verbo sunt, intelligi debet ille Poè’tae locus, quem proxime Herodotus extremo capite superiore respexit, quem iterum paulo post diserte indicat. nempe locus ex Iliade citatus, quo memoratur , Aletandrum cum Helena, per uastum mare aberran- tem, ad Sidonem adpuIisse. Sed, ut dicam quad sentie, etiam. ego valde dubito, Herodotum xuçlov dixisse locum ex auctore quodam citatum; nec veto idcirco cum Borheclnh totum hoc cap. cxvn. suspectum habeo: sed scire’velim, an omnes veteres codiccs h. l. duo isto verbo ro’ xmçlov agno: scant: denique videndum puto, ne ipsa haec duo verbe temere olim adsuta intrusaque fuerint; quae si cumSchae- fera abiieeremus, percommode flueret ontio: Kami mûron à? roi iam: son) r63: «in flattera, vinai anima-rac, înmoi’, «in aux buri- goô’ etc. E1: eisdem versibus etiam hoc maxime adparet, etc. S. I 5. sciaiï 1’: mtxiMa’n xçnm’mvoç) Videtur poëtae 15v waluv dietionem cxpressisse. Notissimum est Sophoclis iucundum illud, Philoct. vs. 822. "Tan, 5315m; aidait, 3ms 3’ 0217!va 211ml; finir bien. Belle vero Noster concludit, Homero "l Ktifl’pm garez perperam transseribi, quad factum ab aliis novimus. Verus auctor in dubio est. Aristoteles Pol-Et. Art. c. 16. Dieaeogeni rai Kdrrgm tribuit; alii Stasirw, quemadmodum Schol. ad Iliad. A’. 5. zut Hegesiae , vel Halicar- nassensi cuidam, sicuti apud Athenaeum XV. 9. [c. 30. nostrae cd. p. 682. cd. Cas. conf. eumdem Athen. VIH. 554. i). c. et Animadv. ad utrumque locum.] qua de re docte. Th. Rykius Dissert. de Italiae Colon. Prim. c. x. ’p. 446. et ca duce usus Iae. Perizonius ad Aeliani Var. Hist. IX. 15. Sit-ne ’Imêç ’Enéewv vitae Hem. c. 16. idem ne 11è 1cm. paëma, quaeremus obportuniore tempore. WESS. CAP. CIVIII. 5. a”; suiv Tsvxpz’sat yïv) Sic melius ex scriptoris more et Corinthe quoque. Sic niv Moselle 75» I. 173. niv M1311"?! sa?! IV. 1 2. ni! AioÀIÈat yïv Edd. V]. 8. hip ’Dualîaz si: VII. 42. ut plura ne congeram , dixit. WESS. 13. mi Mir i355" *E7.z’1nv) Est cui mi ah adridet, que

sa .. se NOTATIONES mode in Theophylaeto Simoc. lib. Il. 16. sixain!) 39m..) trillant» :851! 759541555", lui Iniv oiiouçtïv. Neque defit , mi un i’xm cor- rigeas. Neutrum. necesse erit, si, quad G. Corinthus adseverat, [Dialect. ion. 62.] ml p.31: Ionici sit eommatis, sicuti est Il. 1 79. [et saepe aliàs.] W ESS. . CAP. CXIX. 4. and iEAlvnv dans. uauàiv cinémas) De .Helena, Troiam-ne fuerit aspartata ab Alexandra, au. in IAegyptum, magna inter veteres discerdia.. Cum Euripide -Elect. vs. 1280. Herodotus quadam ex parte facit, Hemiwç voie in Siam "Hua Amoiia’. Afin-110W 065i ibis sbçziyœç. Addun- tur de simulacre Helenae, quae hic praeteriit, uberiusque enarrantur in Tragici Helena. Quare veritas non prorsus constat observationi 2292 tu? aliéna» rît; (EÀi’nyç Eusta- thianae, rosirai; si; div seul iHço’àaroç, in Iliad. r’. p. 597,4 5. .[p. 501-, 24. ed. Bas.] WESS. 10., i’vrouu’ «au imines) Plutarehus de Malign. iræ-aunât; imines, quad in Lexica translatum dural: et errer Plutar- clu" aut librariorum est. Simili Noster in re, atque ut sventi placarentur, VIL 191. ring 3E, Ë’yrmu’ ra maffia-5;. Valla de haruspicina, quae exsectione fieret, accepit. Et vmultis sane in sacris lin-oncle ad sanguinem eliciendum, frequentabant superstitiosi veterateres. In Luciani Asie. c. 57. circumforanei deaeISyriae sacenlotes roi; Emmy iré- mon-o rad; albane. Talis venefica anus rdv Benzine: incluais-u HeliodoriAeth. VI. p.295. et antistites Baalis I. Reg.xv11r. 28. praeterque ceteros fanaticus, sive Dianaticus, graphiee .a Maxime Taurinensi Serm. XXXII. Tom.,IV. Anecd. Mu- .ratorii .p. 100. descriptus. At scelerosum magis, humanas- que victimas, pute innui. Quae quidem religio , inpia et ,horribilis, in Aegypta nivelois; crut, c. 45. Apud Graeces non insolita: Virgilii Aen. Il. 1 16. quis ignorat? Sanguine .placastis ventes et virgine caesa. Sanguine quaerendi reditus. ,Quibus et H. Stephanus, mecum sentions ,. usus fuit Thes. .T. Ill. p. 1401. Aliis ê’VTOMæ et s’yrs’,umv de inferiis; quorsum Critici Apollon. Rit. I. 587. a Porto haud neglecti , respe-

12. in) 11.6.1...) 1’96 ivri Alliés; legitur in HeradoteisJ’lu- »xerunt.tarehi T. Il. p. 857. n. Utrumvis WESS. scribi potuit, 673550140" v oed- yen-æ mari in) AzBünç, vel liai AIBdnç: hoc, quia Herodateum .est, sincerum arbitrer; alterum "natum ex. interpreta-

1D HERODOT. Il. 119. 120. 345 H mente; licet iarl cum casu secundo mugis etiam in matu . frequentet Herodotus, quam alterum i015. VAILCK. r CAP. CXX. 12. aria in: in ad 311,0, si refis) Cul- tius hoc: alioqui et, prius ou’x subprimendurn, fatente vire Celeb. Monuit etiam Reiskius. Ceterum banc Hem «loti disputationem examinî Ang. Maria Ricoius submisit, modeste et placide, Diss. XI. in Homer. p. 217. Tom. Il. Est in emni eo genere, cum prisci scriptones in partes abeunt , libers arbitrandi optio, atque id, qued unicuique propius veto censetur, ampleetendi. Habet Herodotus veterum baud paucos consentanees, in bis maxima ex parte, uti obiœr monitum , Euripidcm ; neque illi adsensum Li- banius negavit Declam. I. p. 189. Secuti et alii- fuerum, ad testimonium a Io. Alb. Fabricio vocati in Sali Empirici lib. VIl. adv. Mathem. p. 427. Plures Homeri amer et Stu-4 dium in diverse cenpulit. Controversia ipse in ambiguo baeret, incertis fulta coniecturis. De Chrysostome Diane dico nihil: discrepat eius causse. WESS. , 20. ml 7950131575999 ml dvfiç) Exsulant haec e Med, et Ask. quorum negligcns silentium Gronovio persuasit, ut pro subpesiticiis ferrentur. Men multum dissidet senten- itia: namque luxa et bians erit oratio, en si auferantur; votant praeterea mssti, in quis Passionei Cardinalis codex, par Mediceo. Hecterem autem nalu et eirtute Alexandre fuisse priorem , qui Homerum novit, obliviscetur nunquam; neque latuit eruditissimo vire, cupide nimis, quad in mores abierat, Schedis Florentinis faventi. WESS. . .. 28. 3m; fluvwnigi’y etc.) Deo minus indignam opinionem suam Herodotus opposuit sententiae Poètae veterrimi, qui cecinerat rai Kdzgm in, quemque supra (c. 117.) Homerum essenegabat. lstius Peëtae lupiter, ut terram incelarum encre praegravatam levant, à roumi"; argueri- Ssnn Edwirro novoient: niviçeisrm WNMBûifoçu 70:70:11, ’Pnn’a’atç aro- Muse "Weimar i911 ’Dumcoïo: in Sahel. ad Hem. Iliad. A’. 5. Banc et alibi sententiam sequutus est Euripides et in He- lenn vs. 59 seq. Quae babet Euripidea similis argumenti Strabo IV. p. 279. A. [p. 183. 1). cd. Cas.] suspicor e deperdito dramate repetita. Euripidis studiosissimo Chrysippo Philosophe non displicuit ista ratio, cuius e lib. ’III. de Diis verhakqunedam exhibet Plutarchus T. Il. p. 1049. ne.

346 ADNOTATIONES Hemines Jupiter iste tanti faciebat, quanti Appii illi! caeci filia, quae, Cellio teste Noct. Att. X. 6. utinam, inquit, reviviscat frater, aliamque classem in Siciliam ducat, atque istam multitudinem perditum eat , quae me male nunc

miseramCÀP. CXXÏ. comezavit. 5. «in: and sinon VA mixte») LC Hoc K. me» ’ lui, non ignarus paëtarum usu, sed metri ob leges , isixon celebrari. Recurret Il. 150. 154. 175. invitis Codicum tabulis. At hoc perqunm leve. Protei regis successor [qui RampsinituslNostro] Diodoro Remphisl I. 62. audit; Rhamses, si Marshami valent opinio, Tacite Ann. Il. 60. Verum quae de Rhamse Tacitus et eius per Africam Asiamque expeditionibus et ablatîs inde manubiis, in Rampsinitum non quadrant,in Sesestrim optime, quem quoque in Ram- se latere, Henr. Valesius et lac. Perizonius Orig. Aegypt. c. xvu. .p. 348. coniecerunt. Duo autem illa Rhampsiniti simulacre. et scriptoris aratianem Gronov; praeclare il- lustmvit. WESS. -- At, qued ad illustranda duo illa simulacra spectet, nihil equidem in Gronovii Notis reperio, nisi quae de codicis "Medicei scriptura monuit, quem ille secutus est. et nos cumlillo et cum W esselingio. Tum vero de formula ami; flopée manet, potuisse perinde api; Baffin scribi, quemadmadum max n96; virav in accus. case legitur. Sed amat nempe Herodotus variare orationis stru- turam. conf. ad I. 202,16. notata, p. 204. Iam qued ad rem pertinet: qui a septemtrione stabat colossus , is meridiem (pute) spectabat, coque aestas salutabatur; qui a meridie i stabat, is septemtrienem spectabat, adeoque hyems vocabatur: non vice versa, ut a nonnullis video accipi. S. « 11. 1:31 5171991 irl’rgatûs’vrmv) Videlioet Tir oiçxsiv àut si cufinçov, sicuti Il]. 142. Etsi autem egregii hoc in verbe mati sint Med. Ask. et Pass. maiorein lande forent, si imrpaMt’vrwv ebtulissent, quemadmodum I. 7. Adsolet enim Noster, popularium suerum adsuetudine, in passi- vis hune medulum , quamquam sono asperiarem, prae- ferre. Lege Eustath. in Homer. p. 519, 41. [Iliad. p. 395. and. ed. Bas.] WESS. - Recte quidem iniqucâc’mç Ëcxov a)?» aleph scribitur I. 7, 11. a praes. êmrçs’vruâ Recto veto item b. l. innguæe’vrwv (i. q. ËfllWVGME’VM) aiVCPbO 57119500), que usus est Nestor, baud admedum dissimili notione l. 125,6. etIV. 3,2. S.

AD HERODOT. lI. 121. 347 . 16. 15v N’imv - - in: âniers-or, sive 5511957311) Bine corrigi fartasse poterit Charon: apud Schol. Aristoph. ad N ub. vs. 508. . .ubi Agamedes et Trophonius in Elide mais?" mon; tarerai» un Adyn’gt, auraxzixlaamç saignoir N’est): scripserat-ne à 1; mrzàsimbuvrsç dvu’çuwrov Min, vous-d; tiendra; Ëmev 151 zen- Mairva ut civu’çuocrov dixerit lapidem non coagmentatum, 70.!! s’Ëatiçsrcv âflïâl’üç Herodel’i, vcl sdsëatt’eerov. In-eadem bisto- ria Pause». IX. p. 785. t’a-sizain encan 7:31 Mia» du: iræ cola-w pionnai» aurai rd s’un’ç. Quae narrantur apud utrumque simillima sunt in universuln fabulae Herodoteae de thesauro Rhampsiniti ,1 qui, Diodoro Ténor; dietus, ab apes- sordide coacervatas .5 zanni); et»: aimantins; oiyatNç audie- bat. Ex Herodoto videntur a Graeculo quodam repetita atque in Agameden Trophoniumque translata,-e que sua hauserint Charax etPausanias. Hi nihil habent,’quo peule post roi Mis-eu illustrentur: instrumenta filiis pater proba- bilitcr dedit, quibus lapis sic potuerit ceteris interponi, ut coagmentatus videretur; qualia dici potuerunt oigno- ma. Quod scribit Herod. [l. 58.] aval-yang -- - me) rai aly- Milan - - - nia-au, Chamois Daedalus, qui in Elide degebat exul («1310,01 legerim, pro l’amer) enlia; i’a-rmrzv. Pausaniae Hyrieus l’axe-w me 1471 oiwiiwv mêyocç. Forum alterum He- rod. si «in scribit Mme-0m: Agamedcn Pausaniae 0’ Serai; - sui-2775s. Chamois mais: emmenât 1701141311; pharisien. Clara Ernesti reponit aiçzïrm. Tandem 0b eamdem, quam tradit Herodolus, ratienem apud Pausaniam et Characem furte proximus illaqueati fratris caput amputat’. VALC K. 25. 3:51:11 roi Mire: adret?) In Miscell. Lipsiens. Vol. VIL p. 64e. convertuntur rai nés-ça: in rai fluMnçsœ sive indicia et lapidis notas. Non arbitrer, necesse fuisse. Callidus et furax senex exemtilis lapidis indolem, situmque liberis exposuit, tum, ne errarent, quae eius mensura, et qui- termini. Ita ,ua’rça 81min»; in Oraculo I. 47. et passim alia. WES S. - Pute consulte roi Mimi scripsisse Herodotum; scilicet mensuras, non solum ipsius lapidis nlensumm, sed mensuram distantiarum ab imo aedificio et ab utrod [55. muniuivw) Herodoti style convenientius f uerit stemm- pine,que quad probati latere. praeferunt codices. Cf. ad S.I. 186, 15.-5.] - 58. raiera; arguerais... ipüeadau) Simili in narratione Pau-

348 ADNO’IÏATEONES

laam’as IX. 57. p. 784. Ymrw 05v :5129 15v oËwu’uv - - 2057m. l Sic enim tono mutam oportebat, et bene Kühnius. .Ipsa yero illa de Agamede et Trophonio fabella adeo Hemdo- tais respondet, ut eius strucndae ansam praebuissc videan- sur. Carte Pausanias , ut saepe adsuevit , Nostri dictionem expressit. Adde Schol. in Comici Nub. 508. VVESS. i 45. 3mn; mi «616; - - - mesuraient) Hoc melius. Solet in); et 3m»; in instrui, quamquzim correctoribus saepe aliud placuit; sicuti paullo inferius; etc. 120. Habet, ’quae hoc adfirmant, Rich. Dawes Miscell. p.- 228. WESS. 3- Bene et h. l. æeovœflom’o’ü x et dein l. 61. gâta); - - - nenni, in future indicativi, quia subiunctivus futuro tempore caret, sive illudsimile habet indicative. Recte veto item c. 120 , 29. gnou; - - «mima in aoristo. S. 47. :1333 HEM) ré? 3è 3450:1: Arch. non inprobum. Infe- rius c. 148. So’Eav à: :06 et frequenter apud alios. Euripi- de: Suppl. 129. 5819: Èoùïm’v ce; "’32: et Heraclid. vs. 187. W ES S. --- At, 555w si legeres, abesse debebat consequens v un) particula. S. 55. étoçstinsvov 36 un, m’a. retînt!) Errarunt librarii Arch. et Vind., Vallamque in praecipitia egerunt. Nm quad Vind. edit, id mihi hic fuisse olim &woszdumv 35’ un - 7013:, 1&3: etc. innnit: repetitum enim vocabulum, ut .subprimerttur alœrum , occasionem date potuit. Sane Eu- ripideum iïolfnllul 143:, ab Henr. Stephano productum ad- sîmile est. Vide eius Thes. T. III. p. 169. WESS. 64. zanzi)? ËÀœuBu’vsro imine) Totscrîptis obniti non sum ausus , tantpq ne minus quad Auquvsæâou reprehenden- di notionem haud recuset. Ut nihil tamen dissimulent, paene adcedo Abbati Geinozio, verba’omnia si [L’inç’fotî æsptto’vroç musa; ex glossa derivanti. Posuit paullo ante 73v magma «mon. Cui bono haec iteratio? Turbatur praeterea insiticiîs ordo et structura sermonis, filium spectantis: tum auœm à; xœxmôç ËhœuBaÉvera passiva erit potestate, cum acerbius acciperetur. Verum , omnibus contra euntibus membranis , haec tango magis , quam adsevero. WESS. -- Nec subiecti orationis in prOximo membro mutatiov tur- bare nos debet, nec verborum quorumdam paullo ante po- sitorum repetitio: nihil in his inest quod a stylo Nostri abhorreat. Tum zonure]; MMBœ’vwh; rivois. proprie est du-

AD HERODOT. 11.121. .349 r9 m0210 aliqu’em prehèndere a: tuners, i. e. asperc premçre, acritcr instare, pressim urgera. 5.. 7o. mëzûvuç au’rôv Mis» üwæuus’vovç) Inprudenter Ioni- cum speeiem ultimo detra’xerunt Med. et Pan. Vide I. 199. 1V. 98. , quae Gronovii tamen acumen flectere baud value; runt. 119356334; nirxôv Valla. verœrat pales. Sunt hic, et in oraculo quad regi Aegeo quondam redditum traditur, natrium petiolii sive prominulae partes: 3 rot? vinai? recépai, Scholia in Euripid. Medeam vs. 679. explicant. At haec occupavit eruditissimus Pauli. Leopardus Emend. VIL 15. I

82. Ëæzîoïivm miro?" 113v d’unir Éva) Bene memini chaîné 062m aôrôv I. 75.; hic locus aliam seriem postulat. nm;- rayée-Hou in egschedarum discordia potius habetur. Pau- WESS.sanias IX. 5..no:-rs7.0a3v 3E à; SmGoçoÈv "9911346": et .c. 8. rembau-v m’v «on 157:8 114’911; ë; 589w, saepeque alias. Iunge Vit. Ho- mçri c. 21. Post paucn [L 87.] Aldinum nazi éons. miton-1 au) dîna 113v deum, satis utiqne protectum nunc, baud sprevî. Idem , Aldum tamen praetereuntes, viri doctissimi Cam. de Pauw, Reiskius et Abreschias coniectando divina- rnnt.92. 75v ŒuÀoc’xwv W s’arîES 7.131471 S. etc.) Sic. E73 Mina, contumeliae caussallI. 14. et Sophocl. Elect. 1201. Similem ignomi- niam legatis .Davidis inposuit Ammonitarum regains Chanun, belloque occasionem dedit,II. Samuel. 10 , 4. Du- rat in banc aetatem apud Arabes et Turcas contumeliœ. sum poenae et iniuriae genus , quo au: barba vellitur aut ex parte raditur. De Ambibus testem fera Abulpharaium Hist. Dynast..IX. p. 186.; Turcarum consuetudines exponit Ism. Bullialdus ad Hist. Byz. Dame c. 15. W E33. 99. aux-(vau 52’ oixfinaroç) Hic et cap. 126. cri-autem Val- lam corrigit L. Bas Obs. Crit. c. 2. vid. Anim. in Ammon. p. 177. Saepenumcro peccarunt interpréta in hac voce, velut in Charmide Platonis T. Il. p. 163. n. Isaei Or. V. p. 58, 15. ubi acadien Ëv oïdium et chai 1’017 oiuiuxroç nivi- cran-ou redduntur ab interprete p. 457. domi mansit, et a domo discessit : in Dionis Chrys. Or. XL. p. 494. c. et Or. Vil. p. 127. n. paulo ante [acta mentio fuerat oÎxnuoËrmv. fiuzugôv: ut 11.119514 oÏunMaÉrwv ap. Athen. V. p. 220. D. d’un mimât: dixit interpres Ezqch. xv1. 24. ln Origan: contr. Cela.

350 ADNOTATIONES I. p. 5o. scribendum puto, J’irai oïmiuœroç «1111611 ,urniynysv. deleta voce nihili êrez’cv, nazae trôlois; vel fl’yovç , quam vo- com adscripserant e lib. Il]. pag. 152: locum tentarunt Boiærellu: ,- Mcruxg. et Davisius. P160611 tioribus ni d’un: passim rlyoç dicitur vel créycg. De puera cuias esset interro- gatus Diogms, acerbe lusu Teym’rnç 3’011. Laè’rt. VI. 61.

Ibid. urina 57’ oîmiuœroç) Ex VallaeJJHinis domi : oporo VALtuent in lupanari, ut cap.C 126. ubiK. par eiusdem - lapsus,l nomtus a Io. Taylor ad Marm. Sandvicense pag. 59. et pridem-a Th. Galeo. Censui autem Aldinum nique aliorum niv sulficere, neque accessionis incremento ex Mcd. indigere. WESS. --- Conf. ad Il. 86, 1. notata. S. 108. airna,ae’vru s’y Té; (3,1441 71h 7527901) Postulant hunc ordinem scripti Codd. ,- xsip pro brachio ponitur, ab humera in extimos digitos porrecto , sicuti apud Homerum et brevi post. Amplius est, neque alienum tamen, de Scytharum crudelibus victimis 1:31 - - - dv3961 rad; 3:51"); «3mn; mina; 11279701145175; (171 117w x5902 ex lib. IV. 62. WESS. 109. (à; m? 60170.50; un Swœrs’çu) Non recuso cam hic formulam , alibi fartasse. Aristoph. Plut. 242. si? 3’ à; m:- 901.70.57, ù’vüçumv aman; mixa: Ioseph. Antiq. XVIII. 8 , 4. Iudaei ablatent à; 181 Hsrgaivzav: et Alciphron 1.128. cum Bergleri ohservatis. 111m quad Gronov. ad Il. 1 15. s’ashûdvrœ Bi 1’; .1117 En. niv Swœrs’çœ en nomine proscribît, quod en nihil magis obscoenum videntur, laudare non possum. Adeo-nc sui oblitus Polybii fuit, qui XV. 24. [XV. 26 , 1. nostrae ed.] si; rosirai»; 23:33.0: [and raz? BMJÀE’NÇ. Apollo- - dori Il. 4, 5. de Perseo, eiaeMaiv si; 16v camé... et S. Lame Actor. xv1. 40. nia-57.001 si; un Auân’uv, de P311110 Apostolq et ,Sila P Loge adnotationes ad illa Lucas Cl. Alberti. WESS. .- Gronovianum à; cum aliis etiam Borh. tenuit: et pulcre quidem nov-i , amare hoc Atticos scrip-torcs. Ego vero à; revocare eo minus dubitnvi , quod nusquam alibi citra controversiam à; pro ê; vel fla. usurpatum Nostro memini repaire , licet subinde codex unus et alter istam praeferat particulam, 11H. 1 16,5. Il. 135, 26. 147, 16. Ill. 140, 5. S. CAP. CXXII. 5. rai un mfiv uxirfiv) Haec et vicina, ingeniose tractata , in Iosephi leraonem accommo» date tentat inveniseruditus Dan. Szathmari, in Dissertat.

AD 11121101101: II.121-123. asi Franequerae nuper divulgata de Pharaonibus; aleâ cum Cerere ludere, eamque vineere, vel ab illa Vinci, nihil aliud esse iudienns, quam Cererem almam et fautricem,.oel. vicissim inimicam experiri. VALCK. 4. au! un zob." 11271111010011) Cum scripserit in praegrmsis 131 Barman fuir 11117018171011 naira: , quidni recipimus et Msstis min in.» 05711116119141 5’ Mihi, ne redent, ilnpedimento Athenaeus est, vocem negligens; tacent etiam schedae alise. Quae vero post nonnulla [1. 9.] in Codd. et? p.21 d’7: sive tin, 8116 mûre: in. mediis negiectis, specimen sont aber» rantium ab iteratas easdem voces libratiorum, neun morari Virum Cl. debuerant, WESS. 13. E; finir AriMnrgoç) Mox denuo .116 i981 ri; Aimrçoç, quad cupîdum non retrahet, quo minus ex Vind. et Arch. g; Afifinfeoç recipint. Specta luetitiam Gronovii oh Matis. à 3111451419111 VIH. 134. et hoc Comici Thesmoph. 231 , i; ni 151 2:11.151 .9251. Alia sciens praetereo. Id ex St. Bergleri indicio obportunum est: in Dorsania, Indiae urbe, mulieres stamen vestis in iugali extendere, detexere et desc- ente uno die: Dionysius in Bassaricis, ’Evia’îs aréna: yuvaî’xeç 111311511019 119011506111 , id irrozs’3wv formicant: Adrian 3’ ËTK’ILGVTO, nui «Grimm; s’çu’razvro: sic postrema , in Steph. Aapm’na mân- ca , explevit Falkenburgius ad Normum eleganter: aliter Sal- masius in Capitolini Pertinac. c. 8. .WES S. . CAP. CXXÏII. 6. ni; 1151994571011 11.1.1751; 03441er; E011) Eadem Aegyptios honore Clemens Alenmactat Strom. VIL. pour. 752. Ciceronem si audimus, Pherecydes Syrius primum dixit animas esse hominum sempiternos, Disput. Tuscul. I. 16. quo de philosopha plane diversa, uti Ciceroni adscri-. psit Davisius , littoris Tatianus. prodidit Oral. ad Graec. cap. 4 1. Et nunc cette eius oratio illud praefert. Ego vero non 1 dubito de transpositis, amanuensiumerrorc, T atiani velu. bis. Scripserat de Pythagora, Eô’ÇopBaç 7271151115011 45mm, rai; Ôepsxiiiîovç 367140210; 10019016119; Écrit à 3è ,AQIWOTSIÀW; 117; apraxie Similaires: niv aiiaimn’av. Liquida res est ex c. 5. ubi Pytha- gôrae 41:99:11,301); sive Pharecydis niv me) ri 8571m xAnçavow’xn contribuit, nusquam Aristoteli, ne quidem apud alios. Atque haec Tatiani caussa. W ES S. . 1 1. mir renflouai; 32 mûri etc.) Optima Mssti et Gromvius. nîfiîl’Àm’lç Edd. exprimere apta est nugas Iudaeorum recen-

352 iADNiOvTATIONESK tioris aeiri , plus quam poë’ticas , hmm S1 15 J sive anima: ruin rotationes perque cavernes volutationes apud Butorb jiumLex. Thalm. p. i439. et Windetum de Vita Functorum Statu Scet. V. p. 8o. quae nihil ad Graecos et Aegyptios, quad equidem sciami. Notabilius Ask. 719111.htm! praebebit spécimen, siquidem apud Stobaeum idem semet reperisse et æsgiuüuznm esse passe, Is. Vossius ad libri sui marginem monnit. Non sane un’uan, ivœxv’xMflv, sniwa in anima- rum ista transmigratione spernebant. Mihi tamen Stobaei amatori et Herodoteorum vestigatori, locus ille latet. De codicis Asie. scriba adseverare possum , «auburn voluisse, a. et a snepius conmutante. Recte autem Noster Aegyptio- rum et Graecorum , eiusdem opinionis popularium , sententiam explanavit, nuper ab arnica et discipulo Gcr. Guil.’ ab Oosten de Bruyn. V. Cl. Dissert. de Philosoph. Gentil. Doctrine. Morali p. 104. egregiepexplicitam adsertamque; Id lporro admonitione non eget , ex Graecis Pherecydem et Pythagoram a Nostro spectnri patissimum, architectos in en «gente usrsugtvxaiirwç. Conf. Nemesium de Net. Homin. c. 3.CAP. p. CXXIV. 8:1. [4.Edit. Ê; mien 0mn. mazarin-u WESS. ânées") Potest I , 1 boiton, ut fecere interpretes, intransitive accipi, ut idem fare valeat ac 25.9513 cap. 126 , 1. arque îta and"; pravitas , nequitia, intelligi dehet. .Possis vero etiam active accipene, supplendo captai; vel niv Ai’ywrav , ducere , prucipitare: tune- que mandrin-u et il. l. et cap. 128, 5. et unifiant c. 155, 15. perinde et pravitatpm interpretari possis, coll. c. 133, 8. et calamitatem, coll. c. 1 29 , 4. 5.] 5. «151-ai m’y rom; 300’1in Dzflffëxl) Quod olim legebatur Sun-11’411 revre’mv, merito displicuit. Cl. Reiskius æœrëwv suma- cit, Abrcschius Syrien. Ego schedis iubentibus induxi. For- tasse variatum in vocibus fuit, his Suc-16m, illis tourier, videlicet i151, edentihus. Similes Sinoyçaoi’m passim se produnt. Ceterum in regum successione Diodorus I. 63. in alia obit, et hunc Cheopem adpellut Chemmin sive Chem- bim. WES S. - l Tours’wv mendosam fuisse suspicor since- me vocis 9vriæ’œy scriptionem; quae contextu debnerat ex. pelli , alter-a recepta. Mycerinus postes dicitur cap. 129. rai r: içoi dvaiÉau. and 1311 216M - - - vivifiai 71’116; i970: ra nazi-9117 eiotç. VALCK. i I’

AD HERODOT..II.124. 353 16. ri; 11.211 I’yaié’Miiico’ç si .1 etc.) Hociverius arbitror. 311-. perius cap. 41. aspiusrçoç 33 sidi-î; de: main: s’ws’ai: et I. 165. j "491’930; 01311. 5711701 «mihi si": tum I. 93. lV. 85. etc. Om- nia autem haec viam, qua lapides clivum versus trabe- buntur, signant. Bene memini , Diodorum n’ggeris eius vestigia l. 64., nulla agnoscere, et Io. Gravium opinionis consortem hahere , Pyramidograph. p. 1 1 9. sed et hune ma- nifesti-erroris et negligentiae nuper culpam sustinuisse, inpactam a Fr. L.’Norden. ltin. Aegypt. p. 95., de Pyrami- dibus ’multa sollerter conmentato. At ea quaestio hue unice19. r mi r11non 3 E 3d pertinet. rai 36m grau ysvirâou) WESS. Aggeri sive - vide . " 1 nnmque ad Pyramidem qui referunt, ,longe a vero deflectunt. Quae bis apta et nexa sunt, mi r51 la) 105 2.1’- ce» etc. in Laurentii Latinis turbata mire sunt: dederat, Illicudecem armas fuisse etiam consumtos in subterraneis con- .clavibus in colle, supra quem Pyramides stant. Sed purgari ista poterunt, mode cetera bene habeunt. Rem-panois lu- . stremus: docetur extremo cap; 125. multum temporis’in v caedendis lapidibus, multum in trahendis fuisse contri- tum: praeterea 1min; dard 9671 Ëçvyuu 5,9701?qu «in 034’701 mirer, sive cavernas subterraneas baud exiguum terriporis spa.- tium abstulisse. Consequens inde est, ut decem anni struendo aggeri sint ,inpensi. Iam nié-1:2 roi? M’en. opera indicant, eius clivi solo et superficiei admets , tut tantae mo- lis Pyramides solidius fundarentur et hacrerent: ad hoc, roi 1378 7171 dudum-oc cavernae sive conclavia sunt, destinant regis Cheopis conditorio, c. 127. Quae quidem si veritati, ut’mihi persuadeo, respondeant, manca hnec narratio et defecta videtur. Deest temporis intervallnm, quad moli- tiones illae desiderahant. Id vero sine msstorum praesidia quis finira ausit? Scriptor ipse his machinationibus «in. 034’791 .xço’m, Iconstitutorum annorum forte ignarus , contribuit. Atque haec mihi satis sunt liquida. Malo nunc, quid aliis in mentem venerit, interponere. Corn. de Pauwconiicit , au) 71311 à) "a A5000 - - - au) 74311 157:3 75711 - ciletfli’rüv, roi; - - - roi? N:i’7.ou icaymyaiv , 31m 913x 05.13601. Sic omtionem belle decurrere, et genitivos un) 751 in) etc. ami-131 6916 etc. conmode, uti superius, Sima: p.21 irai: ni; 9’395 , procedere. .10. lac. Reiskii coniectura est: 19115171 32 ibi Herodot. T. V. Z

954 ADNbTATIONES ni 36m gflü ysn’flau, 75mg); 15’; imBzBaÊnuç 15v A104» Ex; rëv M’en - - - au) 167v 676 75v etc. Ibi, in via paranda, consumtos en: decem armas, ubique opera lapides in illum clivum - - o attollendi, et absque structuris subterraneis. Equidem , ut ad- parait, animi pendeo. In partes eundi si quae necessitac adait, mallem minore Imolimine, «J955 au! 163’132) 1017 la,» cap - b - au) 751 673 751, et eam quidem in sententianq, quae superius posita fuit. Statim ra? indue 9’534; Cl. Pauw, cui non adstipulor. WESS. 2o. 75v far) 19:7 A5000) Sed E72 10:7 M’en: stabnnt ipsae pyramides , in quarum maximum anni sunt insumpti vi- gintî. Nullus etiam nexus apparat inter ista et 15v :573 75v oîumérwv. Sel-ibi potuit ab Herodoto: 75v J13 13v M’en , in” a; Êo-rÂËu-I aï zuçam’stç, eïxnnnîrm: et ad isba , 75v 1:26 73v Adam , adiici 15v 626 75v e sequentibus, ubi de Chephrenis agens Pyramide c. 127. du, inquit, 3mn: chaînant Je"? 75v, 051: in 1017 NEIMu 31(5va 53m Ë; «674v. VALCK. - Substitutà, praecuntibus mutin, r: particulâ [1. 19.] in locum vulgatae olim 8è, omnis evanuit diflicultas, qua premebatur hic locus. Quod veto consentienœm librorum seripturam rad-ra cum Reizio in "and"; mutavi ; videri id quidem necessarium potuerat 0b praecedens ri; 6305 , quo refertur hoc pronomen: algue etîam baud taro a libra- rîis terminationes ç et y temere cum a; et a; permutataa novimus. conf. Var. Lect. Il. 1 6 , 9. III. 8o , 1 1. Sed potuit etiam Scriptor, post interpositam parenthesin , mutare superiorem ontionis structuram, et eâdem nunc uti constructione ( paullo etiam commodiore) qua mox deîn utitur, ubi ait, 177 32 «gyms, etc. Quare suam in sedan repositum dandi casum "du velim. S. [25. au) 311m; 7c». Si vcra hacc est scriptura, Herodo- lum , acqualcm statuentem pyramidis huius altitudinem la.- titudini laterum bancs, plurimum fefellit opinio. Mensura enim altitudinis perpendicularis, adcuratissime baud in: pridcm inita, reperta est 448 pedum, 2 pollicum; latitudo vero baseos pedum 728, teste Grobert, in Descri- ption des Pyramides de Gizêh, pag. 57. et 65. 8.] CAP. CXXV. 5. xçdrcaç) Aldus et scripti Codd.’ hune in modum : Homero et Grammaticis mâtent. [Sic vero et nostri codice: Herodotei.] Fuerinf-ne scalae mura-

A!) HERODOT. II. 124. 125. 355 les, in urbium expugnatîonibus murîs adponi solitae. apud poëtam, magna rixa est. Vide Hcsj’chium in voce, Tzctzen ad Lycophron. vs. 291. p. 58. et Eustath. in Bizut. p. 905. [p. 865. cd. 13:15.] Hic sunt Pyramidurnquaedam cminentiae , graduant formam repraesentantcs, sive ûquaîmî , quod H. Stephani non fugit sollertiam, Thes. T. IV. pag. 1500. Max [1. 5.] 95954414651! iustissimum est. Mania: zanzi- 195V ’Arrmôç, xœMa’isv..EÀMvm5;: ubi docte vir praeclarus, nuper tristii Tata, florente scrute, raptus, Io. Picrsonus, pag. 409., in Plutarchi Quaest. Gr. p. 296. gommas! ad eau: miam normam refingcns. W” ES S. l . [4. 551w rot); ËmMiz’avç Aücuç) In. altum tollebanvtu reliques. lapides; scilicet polîtes illos lapides, quibus universa pyramidis superficies ita obtccla crut, ut gradus, quos mua do diccbat Herodotus, non amplius couspicerentur, sed ut quacque pyrumidis facies unum continuum atquc laeve planum inclinatum referret. Cneterum de toto hoc mira- bilî monumentorum genere utilia multa, quae vol ad illustrnnda vcl ad coutil-manda en quae ah Herodoto me- i momntur valent, diligentissimus Larcher ex doctorum Itinemtorum, Pococke, Shaw, Nordcn, Saur], aliorum- s que combmentariis collegit; cum quibus interim, dum Magne Descriptioni’s Aegypti, Tapoleonis auspiciis edi coeptne, en pars publici iuris fuerit facta quae hoc ar- I gumentum tractabit , conferri merentur AbdrAllatzf, in opere supra iam a nabis Iaudato, Balation de l’EgyPt: cum Notis’Sylvestri de Saçy, et quem paullo ante laudavi Grobert. Nobis in universa hac opera Herodoto dicata id maxime ac fare unice fuit propositum, ut, quid ille scripserit, quam diligentissime inquireremus, inentam- quc et sententiam scriptoris quanta maxima possemus fide interprémremur. 5.] 14. ’Eësmm’h 5’ «Îv rai dvaïrurœ attirât) Displicuerunt hoc ordine scripta Cam. de Pauw .- maluit 65mm?" 3’ du ne 57:!- yaux, me) ri amuît-am euh-î; flairer p.902 5è etc. non sine errorc. ’Exvrmzflïvm nostri Scriptoris ac aliorum consuetu. dine perhibentur, quibus ornandis et absolvendis ultima manas inponitur. Primum itaque Pyramidis superiora, tum descendentcs reliqua perpoliverunt. Antea I. 164. 18 MEv 3:) rcïxoç - - - 222911173». et Il. 175. ,V. 62. Dia Cass. de ,Statilin Z 2

I .356 .ADNOTATIONES. iTauro et eius amphitheatro lib. LI. pag. 527. au) iEsaroz’m-i foi? huma fluet. Philostrat. HCroîc. XIX. 4. pag. 732. mû «in»: iEnrobmv «:3743. WESS. . I I i x8. in Ë; r: fuguai») Supra c. 88. WPMM. rapinant)- rum’suceus ad centrent purgandum: hic raphani sunt,.Plinio Hist. Net. XXXVI. 1 2. praeeunte. Vide ad Diodori I. 64., et , Herodotum ab eo expressum cognosces. Post nonuulln l. (7.] in: restitui, ut I. 7o. atque alias: inœrpunxi praeterea levius; nain gin.» 32 adhaeret 197., «in 6).!on mâta artissimo nexu, ut quisque videt. WESS. l U [26. 560.0132, ai; irai 30x10, - - - aux 05x170! xeo’vov) Intelli- go minus adcumte haec me interpretatum esse, nec minus multum temporis; quum debuissem, aliudque kami etiguum « tempus. Dixerat cap. 124, 20. decem armas insumtos esse ,muniendae vine, transportandis lapidibus , et eauficiendis aedificiis subterraneis: quare quaeri potest, eut nunc in- . definite dieat lampas haud cziguum, et cur adiiciat, ut equi- . dem pute. Nempe signifiant sese existimare, insuper etiam rationem habendam esse temporis caedendis lapidibus in lapicidinis insumti. 5.] » I CAP. CXXVI. 8. iv raïa-z i’çwm) Suspieor in: male repetitum e syllaba praecedenti, scribendumque: 3m; et. unifiât: M04» raïa": gnon: Èœgs’otro, pro si; 1’92 inca: quomodo loquitur etiam alibi. Nam neminem futurum pute, qui. Page: nabis e quaestu mulieris voluerit interpretari? rac-I Xanrœgeî’v s’y roi; in"; [Diodon I. 64.] eximie dicuntur, qui i in pyramidibus exereebantur’ fabricandis. VALC K. 1’ CÂP. CXXVII. 4. Xsegîvu) Diodoro [1. K:- Opiv: addit, aliorum sententià non fratrem , sed filium truisse, nomine XuBçJïv, sive, ut mssti, Xafigünv, XaBçwzi’n Quae mihi scriptionis discrepantia, non longe ab Arch. et Vindirecedens, digna animadversione est. Utra verioret melior sit, dieere non passum, ut nec Perizonius valuit 0rigin.Aegypt. c. 14. p. 27a. WES S. 9. 5m29 2’; 13v Erin" mon: etc.) His sanitas non con-h ont. Id constat, 6311818111 descrihi, par quem Nili aqua ,9. interiores pyramidis magnae sive Cheopis cavernas. in? fluons, insulam, in qua regis eius sepulcrum , oeil-cum; luchat ambituque sua efliciebat. Redibit fartasse suas. verbi: caler; si .punctionendhibitn ac molli auxilio oot-

sa) HEIRIODOT. 11. 125-127. 351 rigatur, flouent 31’ nixosmmfvou «1315m Yen vînt «milita, fluais pet structum canalemintrorsum insulam circumfluit; cui favet emendationi Arch. et Valla, et c. 29. t’y r5 viroit «wifis; J Nsi’Mç. Stat et hac a parte Reiskius. Alio usus est .remedio Pavius , qui quidem flânant Siotxosomms’vov 31’ min;- uoç, vivo» myip’s’m: ut posterius finem indicet, in quem canalis crat structus et aqua sub Pymmidem deducta: si quis malit tamen 31’ obtuâaunus’vou «du, huie obniti dette-i ctat. Ego in supra depositis adquieseo. W ES S. - Com- mode Strothius Aegyptiacor. P. I. p. 107. verbe 31’ abusa- uyus’vou - - - xs’am. parentheseos signis inclusit. Sed cum bis etiam praecedentia , inde ab illis m1770: yaiç 43v , in parenthesi posîta intelligi debebunt. S. [ 1 1. Aidez: stemm; avoisina) Vide infra , ad c. 1 54 , 5. 5.] 12. "ruminera; avisai; xiwoBaÈç, ri; irien; etc.) Partici- pia 6703557401; et d’irofiaiç carent sua verbo; quad quidem aderit, ubi onoSo’unn formabitur ex oixoâom’ï; eumt H. Stephano : haerebit tamen labes quaednm et macula-in ni; érigne 115518 ufyaûog: namque haec Chephrcnis pyramis’ baud sequabat magnitudinem alterius sive Cheopîs, quad supra scripsit clarissime. Elui mihi menda passe videba- tilt olim, hoc modo: rente. 753m; infini; 75’; irien; 13 né- yuioç , ixons’vnv-wixosdnnn, x1.. Indes infra alterius magnitudi- 11cm degressus, contiguam magnae Pyramidi astruzit. Nunc in dictionis genere adhaei’eo, vereorque, ut a lacune la- eus sit inmunis. Reiskius, mihi de omissione concors , 157; iélçnç ancrai r3 Malade; ratione magnitudiuis minorera airera. faciens , malebat: Cor». de Pauw 118059. a. danBaïnv niv ire’pzv, niirofis’yuâoç, ixoue’vnv - - c 011.036,41.an , Pyramide»: alternat, quadraginta. pedibus depressiorem, ista magnitudine, entru- æit etc. 7651-0 "bada; locutionem esse, genium Herodoti ex asse respiranœm. Ego vero dubito, nec persequar cetera. ÎWESS. - Oimio’ums, quad H. Stephunus- iam commen- daverat, adoptavi cum tribus post Wess. editoribus. Cu: Vera émeri; aut in 67684:" cum Reizio, (cuius conf. Prae- fat. p. xvu.) aut cum Schaefero in Jæofiu’n mutaremus, nullum equidem caussain potui exputare. Si 15105509" dedissent libri nonnulli, pempte ôzotiâcuv si; irien; inferm- rem, depressiorem alterà, significaret. Sed eadem notione niquent; etiam (scil. rez) nulle incommoda dent libri

358 ADNOTATIÔNES omnes , sa. paies de alterius pyramidis altitudine remisit, xi. pedibus infra. alteram substitit. Potuemt parro r6 nimbe scribere Herodotus: sed eamdem in sententiam paulo etiam significantius est nana www, quad ad eumdem (i. e. parem) magnitudinem spectat, non. nisi xn. pedibus infra eau: substitir. Iam vero fartasse ne illud oluoâouïç quidem, quad et ipsum communi consensu exhibent codices, opus fuerat mutari. Nain , quad desidcmtur verbum , quo nominativi üwoâsi’uaç et 67:06:); referantur, potest illud nullo incommoda e superiori oratione (l. 5 seq.) intelligi , nempe imines. Pmecessit quidem Vomtio infinita, miras - - - aragne- N’Sa: retînt, cui ex legitimae structume ratione nunc rei- sponderi dcbebant accusativi ûzçâsn’uawa et madnm sed istiusmodi immun, pluribus praesertim intericctis verbis, ab optimorum auctorum et maxime ab Herodoti stylo minime aliena est. Ista, quam exposui, ratione crudité Commodissimeque locum hune Strothius expedivit, Aegyî- ptiac. P. I. pag. 107-109. Ad rem quad spectat, licet in nestimandn per se altitudine prioris pyramidis (si in scripsit uti cap. 124 , 25. vulgo legitur) plurimum erra- ’verit Herodotus, tarsien in confereuda inter se utriusque altitudine non multum a vero abest. Dimensio diligentissime nuper instituta docuit , nonnisi quinquagintu fert pedibus depressiorem esse altera. conf. Grabert l. e. png.

CAP. CÀ’X V117. [6. qui; noça,ui3xç zodiacal 19min; ôtairimvaç) De scriptura vide Var. Lect. De re confer Zoègarn, ne Obeliscis p. 589.’et, qui cum laudat, Heereis in Ideen übcr die Politik etc. T. Il. p. 576. et seqq. 5.] i CAP. CXXIJI. 3. 13v lady rarçvm’vav) Scripsit lib. 1’. 94.22. nui 73v Àzaiv ragua-flou i; raiS. gazai-av imitai, et hic -cur in; probemus? Produxit .Mattaire ex Dianjsii Ant. Bain. I. pt. 75., 16. 15v Mai, quo de ibi Sjlburgius. Tsrçrmus’vev Arch. originem habet ex 196x», nec altero (etsi G. Corinthus, in quo vitiose rerçuyms’vov, idem legerit) prnestantius est. [Vide Gregor. Dialect. ion. 14a. cum Kocnii et Schaeferi Notis in nupera editione.] ln Pogybio TsrguflfiLE’vov saepius, l Sed cantra’Coddq mi Boecleri excerpta ostendunt. Appui. nus simili passim in luta hacret, qucmadmadum et alii. Diversa poëtarum consuetudo, metri legibus parens, hinc

sa 1113110110111. 128-132. 355 «nauplius omîmes: Apoll. Rit. I. 1 174. [Ut Bruncltius Apollo- nio , sic nos Pagina et Appiano verum restituimus scriptu- rnm.] An vero mutant»; néants"; mulier in Oeconomîeis Hieroclis ap. Stobaeum Serin. LXXXIII. p. 491. fuerit ne faunin, disputari poterit; certe 111-5114141194; r! l’y accumulez; un) and"... in Excerpt. Nie. Damasceni pag. 425. ab omni innovandi periculo liber manet. WESS. - ’ 9. 147 immuome’yy i a. rif; 861m) 0b lotum sententiam, vel pas t indicium. [Sic in rosirai: frequeintero, non modo pas t hoc, sed et 0b hoc; quad gallice dicimus en conséquence de cela.] Adscripserat Abreschius si; 3E En. si; Swing Mme lib. I. 50., nonnihil discrepans. Diodorus Mycerinum I. 64. solitum ait and xçsuammaôç in. iure dicuudo magnum vim pecuniae insumere, 533qu suçai; 15v s’armxôv roi"; 391105011 E1 mi; up!- un mi un? rço’mv Jeannin-s11, Herodoti sermonem coud mentans.CAP. CXXX. 5. s’yWES 0:30in simulais?) S. . Bœurrit * . wu- "si; Jeannin n15M1e1 Il. 169. et Inflige Mia,» intuitive: Ill. 57. Abydenus up. Euseb. Praepar. Eu. IX. 41. rai r: Benzine 31’1- Semç simufl. Quae ornandi vim verbo insinuant, sicuti et Cl. Reitzio observata ad Luciani-Deam Syr. cap. 31. Vide nunc hoc Philonis Iud. de suae gentis pontifiee, Leg. ad Cai. p. 1033. n. 6m31 113an1!" a? 1...: «paf, et mir-are consilium T h. Mange], ive-mauvis!" reponentis. Idem tamen Iudaeus p. 1005. 11. de insano Imp. Caio, émirs nia-nain si; Animé- çovç, et mi "891’011 si; Ato’vuecv imite: ubi cautior vit do- etus et merito. deschylus Pers. vs. 182. 1; 1.1. «imam mp- encoi’ç Jeannin. Sed desino. WiESS. CAP. CXXXI. 4. si mais 0375759110 1776 sixtes) Obti- nuerunt haec locum in famosa nostrae alentis lite mçl r05 draina-0m. Inc. Gronovius illis aciem instruxit in Defenn sione Exercitat. de Pernicie Iudae p. 62.; contra acriœr venit Inc. Perizonius Diss. de Morte Iudae c. 9. p. 74. Ama- vi utrumque V. Cl. oh eximias ingenii et cruditionil dotes; rixa ipsa, etiamnum iuveni, visa fuit modum ex- .oessîsse. Gronovium lande, eius hie iteratione abstinen- CAP. CXHII. 7. Étui! TJWVTKI ci Main-m etc.) Forum Osiris est. Plutarchus Is. et Osir. cap. 39. and 80171 tem.Sainte-av isatis: 112311.11 mytfiz’mmçWESS. 5.171.011 1017 94117 flamine. i

:360 .-*;ADNOT.ATIO.NES au - - -. in? ria-capace 511.594; 5517;: difierunt en in lpaucis, nec tamen aliena videntur. Convenit optime tabula, bavent hune repraesentans, a Io. Primeo ad Apuleii Apolog. pag. 148. primum publicata, et Herodoteis houa consilio, ut aspectaeulo foret, a Gromwio adposita. WESS. - De far- mula réarma-60:! nm vide 11-42 , 27. et 61, 5. ibique net. De deo quem nominare nefas ducit, conf. II. 170, 1. S. Ï . ,’ " CÂP. CXXXIIÎ. 5. nimbez: - - - r1; 911;) DeGP-verum, quad memini ,1 Dei nullius fuit in orbe Buto un: rüïov. Praeterea. valde videbatur insolens, 6151310140: 021mm»- manant. Si Dei cuiuspiam, Apollinis ex gr. cuius in ca iurbe templum fuit, oraculum designaretur, scriberem: et; 91:; huila-am MSMÇOIMEVOV. Nunc censerem potins carri- gendum: «(miam ë; 18 nom-1H01 si 911.5 drainais-y lancinera. ’ Dea crut Latona Graecis dicta, Apollinis Isidis filii nu- trix, cuius maxime omnium nobilitatum erat in urbei Buto oraculum: n’y: fichons:- in! 111417 l 570111011 .mivrm «à? animalier, Amati; à! 3011107 min Errz’: Herod. il. cap. 85. Mi- sisse cap. 152. Psammitichns dicitur legatos à; nom-017v m’- Nv isard man-40m 117;- Anroiïç, 590: si; Aiyuirrt’am’ in: mn- ’fliï0v’ sagum... De Des eiusque oraculo Iablonskius egit "Panthei lib. III. c. 4. Hunc Herodoti locum respicit Aelian nus Var. Hist. Il. 41. VALCK. - Scripserit fartasse, Herodotus si 921,7: sed patuit etiam masculine uti genere, quum in eadem urbe Buto etiam magnum fuerit Apoll’inis - templum, (conf. c. 1 55, 8. et 156 , 8.) in quo et ipso ora- - cula edita fuisse videntur. Vocab. 03561011111 cursollieite- i tur, nulle causse. subest: etiam Croeso libuit Té; 951.3 0’111- 31’0-001,’I. 90, 16. .S. . 1 la. in 3è 1017 zens-raglan «du; 85111190: etc.) In.his nihil desidero. [Lamine reticuit et intellecta voluit: geminum sur perius’est, 5719571: si. fluYTflLÏW in Boeuf]; 9705.10; Cl. tamen Reis-v Ho blanditur, En 33 1017, xçncrn’çtae «du; etc. en: en inde tenu:- a pore , omisse .illi secundo Oracula. Post pauea,’[l. 16.] reti- neriv et per editianes propagari si; 31011111411911.5011 13’311 ai r06- un potuisse demirarer, nisi et mssti praeberent: quorum quidem lapsus ut prnvus est, ita turpior in tot edütisn Spectavitautem insanientem Myoerini sapientiam Liba- , nius in Vitae suaCAH-istorîa p. 20. 11. ignare et proptereu er- rante Morelloakadtigit. et Adimus Var.:IL-41-.-WESS. «.

Il) HE’RlODOT.’II. 1’33. 134. 361 20. ivnfinrûptu) In Leidensi God. Gregorii de Dialectil, lut Herodotea , prestant iam: 1m mû. a... ri; êvnfirnlpm étau Scripserat Grammaticus, et, ut equidem putd, Herodotus, Yin 7010050410 du" 75; Ëvnflnrn’em Eæznîea’n’ma: in. quacunque parle regionis accusas intelligent esse iucundiuimos. 7m 75;, .05 75;, .et similia frequentax inprimis Sophocles. Herod. I. 213. Yvan. ’71: m1017. Soph. Ai. 586..î’v’ Il umô’. Duo suifi- cient Herodoli loca, quae ad hune locum apte respon-. deant: lib. I. c. 98. Deiocî aedificia exstruxerugt, 7m mî- Irêç Ëopam 75; manu, qua destinarat regioni: parte. Lib. H. c. 172. quam fieri curant Amasîs statuam, 139w: 75’; m’- 9.109. gnou ’71 Êmnômîmrav. Herodotea negligentîus descripsî-t l Alban. X. p. 438. B. ’EmBnrn’gm Grammatici reddunt Ennui agrégiez. Parum distant quae Diodorus Sic. vocat maman-â- gm lib. V. c. 19. in quibus s’unâleovro,-quod legitur in - Graecis Esther llI. 1 5. Binis etiam in lacis I’uüwrimv praebet Dindons T. I. p. 545, 59. et T. Il. p. 518, 59. Sunt z’EyuBnripm 1003 and; aïvmv mû dm’hmmv :5 WGÔWG’TOI. In n06 ,tis ad Excerpla e Didne Cocc. H. Vulcain: p. 96, 97. inter- pnemtur amoena diversoria et «besans. Apud Aelian. de N. A. XI. c. x. p. 617. in urbç Memphi Apidi dicuntur esse tu: aux gin and 19’842 mxœçwnëvau ml îvnflnn’fm. VALCK. - ’Evufàm’zîpm. loca. voluptaria. , apud Salustium Bel. Catilin. c. x1. et Plantain Poenul. Il]. a , 25. s’uwœâsî’ç réa-o: in Grego- rii Nysseni Epist. de Itin. Hierosolym. p. 10. ’HBnriçm Pluè hucha et Allume, quorum verbis lucem vir eruditissimus Pet. Faber Agonist. Il]. 27. p. 51.5. adspersit. WESS. CÀP- CXXXÏV. 2. 57::ch "036v zxraâs’ownzv) .Haec altitudinem un latitudinem Pyramidis designent, in quae- stione est. 16 52445445: Aundpum "En r6 gay» 15v organeau!- wv de en scribit Diodorus I. 62. controversiam non diri- mensr At Plinius Hist. Nat. XXXVI. 12. Teftia, minor quidem prœdieh’s, sed multo spectatior, Acthiopicit lapidibus, umrgit cccum. pedibus inter anguloc; quibus utique’am- plierem, quam Herodotus, singulis lateribus latitudinem tribuit. Hinc manda! 10351; hic fuisse olim arbitrantur; numeris, ut equidem opinor,’ multo quam oporte- haz,nuctîorîbus.4Cum (amen superiore aromâv haec fuerit (Adam, si ad altitudinem referas, xx. pedes nimis quam pauci 9mm. Lege Io. Gram Pyramidogmph. p. 1 12.4 etc.

363 ADNOTATION’ES WESS. -- Diflieultatem, qua premi videbaturlhielo- eus, non magis Larcherus, quam qui cum, praeeessen- runt docti viri, potuit expedire. Postqunm enim graeca sverba bis gallicis reddidit, elle est beaucoup plus petite que celle de son père, ayant vingt pieds de moins, et chacun de ses cotés trois pléthres de large; monuit in Notis, viginti , quidem perles illos baud dubie ad altitudinem spectnre, quoniam latitudinis mox separatim mentionem faciat seriptor; manifeste autem corruptum esse hune numerumï quoniam, si viginti tantum pedibus haee pymmis miner. fuisset ancra; profecto eam Herodotus non dixisset multo minorera. Memorabili vero exem p10 hie locus est, que me- nealnur quam minuta res quantum interdum habeat mo- mentum. Une lineola, unum leve ineisum alieno loco positum, hasee eitavit turbos: nbiecto commute, quod post mruâs’owœv in omnibus ad hune diem editionibus (mirum dictu!) interpositum emt, omnia nunc plana sont, omnin recto se habent. Altitudinem huius pyramidis non definit seriptor: multo minorem ait esse paternâ, quum illius lotus quodque in baal nonnisi tria. plethra demis oiginti pedibus (i. e. 280 pedes) metiatur. Atque haee mensura exactissime congruit cum ca quae ab eodem, quem iam saepius laudavi, Grobert reperta est. Vide librum citatum, p. 95 seq. ont, si magie. in promtu est, Langlês in Notes et Eclm’rissemens sur le Voyage de Noria», p. 288. S. [5. liiez: 3E Ë; ri iman: Aihoarmoô) Nigrum fuisse lapidem et pretiosum dicunt Diod.Sic I. 64. itemque Strab. XVH. p. 808. ed. Cas. , adiiciens vàlde esse durum, ut ex en mortaria conficiantur: quare etiam cultros ex hoc lapide confectos ruement Noster, Il. 86, 1 5. In Cheopis pyramide primum ordinem et Aethiopico lapide variegato sub-i structura vidimus c. 127. 1 x. Ac videtur lapis etiam buic pyramidi Myeerini adhibitus variegatus fuisse-out versi- oolor, nempe nigro colore in rubrum vergente aut ru- bris maeulis distinctus, ac fartasse de illo Syenitae genere, quem pyropoecilon. olim voeatum fuisse Plinius refert, XVI. vu]. 15. Conf. omnino Abd-Allatif, p. 175. ibique Sylv. de Sacy. p. a 14 seq. Quare nulle causse fuit, eue hune lapidem, de que hic ngitur, ab illo qui cap. 127. memoratur, diversum Larcherus statuent. De codeur 1a- pide cf. PVess. ad c. 176, 6. 5.]

un HERODOT. 11.134. 36.3.. (8. rumina» goulu; émanera.) Lice! enim inuite miner duabus aliis, inuite tamen haec pyrnmis en): spectatior, et oh lapidis e longinquo ndvecti praestantiam duriticm-: que multo maioribus impensis entracte, consentientibus Strabon etDiodoro loris cit. et Pliuio, XXXVI. xn. 17. 5.] 12. 15v roiç-- Auro’vruv, sir ÎPMmç) Nîhil bis inesn’ se , quod ofl’cndat, videtur: et rumen. esse, codicum diners scriptura declarat: alii WuQuçn Atwonévuv si! T93. fora asse voluerunt agente usu , ut mahm’dan- comme... etr laide: c. 147. atque alibi saepius; aliî Marin-au, Maud»; in To3. posterior trot Rhodopis ; pari structura , quae in Dio- dari proxime descriptis verbis, atque in Euripideis Orest. vs. 1085. si «ou Ainsi-dam 761931451! BovMuMairuv. l At (nm, quod scripti mordicus refluent, L’ex-mi in cxilium ire debebit.. Atque hoc admonuisse satis est. [Vide Var. Lect.) Ecce aliud. Herodotus disputatione circumspecta meretriculae. Rhodopidi pyramidis aedificationem aufert: antiquum ru-; morem amplectuntur Diodorus, 5min, Plinius ; conmentariis certe inserunt. Hoc amplius, Rhodopidem Aelioanar. X111. 55. clocat regi Psammcticho, qui Amaside, cuius netate feminam floruisse ,Noster adseverat, zannis ferme quinquaginta prier est. Unde erroris ont Herodotus ont Ach’anus eulpà tenetur: neque ille en liberabi tut , si dans fuisse Rhodopides statueris , casque al) Herodoto, Strabon: et Plinio confuses: alteram proprie sic dictum, ex merc-. p tricc uxorem Psammetichi, et sepultam in Pyramide; alteram Aesopi conservam, et Charaxi, frutris Snpphûs, amicam, quae tempore Amasidis florucrit. Hnee Celeh Inc. Perizonius ad stabiliendam Aeliani .fidem; quae,-si- negentur, incertissimae coniecturae, etsi olim alia fui opinione, locum obtinebunt. Aelianus fabellam ex Strabo- ne XVII. p. 1 162. [p. 808. Cas.] aut-aliunde, hausit. Geoo- gmphus regis nomen tacitum habet; de suo Aelianus Psam- metichi titulum inpingit. Herodotus dans Rhodopides non- novit, et Amasidis Aesopi illam contubernalem tempera. viguisse distincte adfirmat. Utri credcmusi W .ESS. 14. roi; ’Hæmerna’hoç) Adhnercscunt ad virile hou nomen doctissimi viri. G. Cuperus Obs. 1V. 4. p. 58.1haecl se capere negat; nisi dieatur, latere hic nomen punis, vel urbem eo nomine in Sema fuisse; vel Indmonem , ori-.

sa. 41111101111110st gine Samium, Hephaestopoli in Aegypto habitàsse, scri- i bique debere tu; in ’Hoœmoaro’koç. Gronovii similes surit fluctuationes ad Arriaru’ ’Aquaw. Il]. 5. p. 109. quibus vehementer olfensus Cam. de Pauw concetum voluit 1’017 Mômes-winch nova voce, sed , ut censct, .perelegante, quae. Vulcaru’ ministrum denotet, et Iadmonîs patrem, tel fa- hrum ferrarium insignem , vel Vulcani potins sacerdo- tem fuisse doceat. Mihi, ut absolvam verbo, inventum non placet. In propriis Graeeorum nominibus mira mule ne: 2630N; est in Epigramm. XVIII. Callimachi, ’Anoiva. babel: marmot a Buherio editum, feminam Nmo’æmu dabit aliud, et numus Abderitarum ’Aquiz-om: neque ignoti. ’Ayuct’mmç et Kgazrneixmç sunt. Quae nomma" abunde defendunt. Confer Comitis Cayl. Recueil d’Antiquit. T. 11..

1 5. llalâumç iye’vero) Apud Demosthen. p. 729, 30. [p.1552, cd.P4265.-WESS.’ Beisk.] Nëœiçæ Nmaps’rnç 11v. Pseudolus Plauti 11. 5,. 24.. Quia lenonis me esse dici .- alibi dieitur Amphitryonis Sosia; ut Phareclis servulus Lydus, Andacidi 1.3.3; 0’ (viguiers. p.- 5. 24. Lysias p. 256. Ëys’uro 0’ Edwige; 0111-0; szxu’cvç and ’ÂAVTMÀE’WÇ: recte eepit ista Marklandus vir cl. sed nomen I Ethnie"; genuinum esse vel T heocritus monstrabit Eid. V- Jo. et 73. du Ergvuoîaigou enim» Aristoph. Dax. 27 2. Quod Inox legitur, [l. 17 seq.] de 8063.0110 «mûr ri; Ain-imo Mü- aivshs’rfim. Pluturehus inœrpretatur T. Il. p. 557. A. 73v. 800M,- usvov datif Alcaiarov 31’an M6111! rouf udrô’v: ubi tandem etiam Sflmius venisse dicitur ’Iaiîum (vulgutur "13mn z) yin: un 04m! Ain-tiare: «pedum, cithares 33 761v ïçlüMEIYNV 111;de à Épine.

CAP. CXXXV. 5. ni; naos-929106) Fulvii Ursini ad. manie.Cam. illustrium Feminar. VALCK. p. 25. mMozoû fallenti memo-. .l riae debetur.» saPPh0"Moonotdç, quemadmodum Pindarus ’ in Orat. p. 25. Dionis Chrysost. et Hipponax Theocrito Ali-Ï thol. 111. p. 592. [Analect. Brunck. T. I. p. 582.] Quod Athenaeus autem [lib. X111. c. 69. p. 596.] ignorantine la- bem Herodoto adfricat, Charaxique amieam, non Rhoe «lopin, sedlDoricen sive Dorichen vero nomine fuisse contendit, id sibi habeat. Nasse debueret, non Doriehes tan-, 111m -,-sed et Rhodopidis cognomine meretriculam fuisse celebrem ex Strabone XVII. p. .1162. A. W ESS. .

sa HER10DOT.’"II. 134-.- .35. ses 7. macs") Tessier»; vicias paene .vidèntur postula- re: tanin - - (Je; aiv 11m4 ’PoÈaiarioç, opes magnas, ut Rho- dopidis scilicet. Aelian. de Net. An. 1V. 54. ne... aiçuïov,«uiç aïv Affiner. Cicero de Senect. c. 4. multae etiam, ut in. ho» I mine Romano , litterae. Notissimum illud , satis avenant":- in dicendo, ut Thebanum scilicet , sumsit Nepos a Thucydide, qui de Bmsida p. 287, 56. 51v mm nibümroç’, «i; Amâumo’mç.

A Ibid. 15; air (En; lP0311110 Lipsiae in Miscellan. addebatur *1:17:71. aurai 1’98. sima. Amplecterer, VALC si verba correctionem K. requî- r l retent, si; ab tint; ramon... Credo, vim et elcgantiae cultum , ut saepe alias, proprio inesse nomini: Magna , scriptor inquit, sibi buna quaesivit, ut Rhodopis esse potuerit, populi videlicet prostibulum et vilis conditionis. a Ccteroqui ex vpraemissis grime... advoeari non inconnu-s de poterit. Rectius [1. 8.] «in à"); 7:, dissecta priore voce, maluit Reislcius. Postulat enim sententia et probat Cod. Cl. Askew. WESS. -- Commbdum utique ’BoSaimoç: sèd nec incommode teneri vulgatum potuit, adenque debuit. de air To357" (in: , intimera ".de minaret: ut quae Rhodopis esset , magnas pecunias feeit. Caeterum confer Nostrum Il. i i8,16. 19. Êv Numga’n 1V. 17910963119: 81, -4. -iruî’pnu).1-1œ 1V. de99,21. nume’ro S. 9 quatuor seortilla in Archiae Epigrammate Veneri donaria.

dedicânt,"Anus; oblate: 363’991, inœrque glanas-rima, coi aliatoiserkxizçi 4 , n .. (bravai, uiyxuhôv 14411149011430; mirais Integrum dabit L. Küsterus ad Suid. voc. minimum: [et Brunch. Analect. T. 11.- p. 92 seq.] vulgavit et Reislcius An. 1h01. Cepkalae p. 25. quaedam inmutnns, quae non mutari fuerat potins. Naucratis ripae Nili adenbabat, florens con- merciis et scortorum celebritate, ut Corinthus, Puteoli, et plures ex littoralibus urbibus. Quid in acta putrarent, si Cicero lib. V. in Verrem e. 25. tacuisset, ex Aegyptio- rum et Syrarum Mniumis cognosci patuernt. Archidices: memoria durat in Athen. et Aelian. Var. X111. 68. AVVES S. 24. âtnv - - reçikscxiiveuroç) Arehidice minus altera fait ’ famesa. Hinc petita vox Ionica HtglÀSa’xîiVEùfcç redditur ab Heychio repliâmes, memoÉMroç: sic pro «seizain-a; fuit emen» datuln in Animadv. ad Ammon. p. 65, Reperiuntur et créât.

566 Ï’AD’N OiTiATIONiES ont; et mendélien; Cyclici si 73911170311299: in PhiloneiByblio Euseb. Praep. p. 59. a. Apud Eg’mol. legitur: AanMt’Mroç, "peina. [Gagnant significatioue ilMEfxeç dixit Noster I. s55. 9.] Permutantur apud Herodotum locutianes aimaicênu le Alcyon; et i; Aciycuç. Barius illud lib. 1V. c. 4. (Je 9:;on quvsvnfwv nui-ri; aimerions; wifi. VA LC K. 26. ai; Mmhivm) Sic dedit e msto Gronov. quad si vol in aliis etiam Codicibus inveniretur, probandum man foret-i; eruîoivm, quia nunqu’am a Veteribus «à; iungitur l quarto casui in tulibns, nisi ubi «ça; locum invenit. In bis nannunquam a librarîis, sed multo frcquentius ab lmminibus eruditis fuit peecatuin, quos in tantilla-re nominari necesse non est. Norma scribendi ïbuqydides lib. 1V. c. 79. éclata-o ai; Habitant! and i; 111v Xa).m31miv. Idem pag. 143, 48. 5’; T717 ’Acixv ai; Batavia. p. 554, 92. [VIIL 31.] vivréwhwav i; «banaliser and Kim" ai; ’Aa-flicxov. p. 527 , 36. [V111. 59.] vau"; Ë; 16v «liniment! ai; d’ugvaifiafov ripas». p. 555, 37. [V111. 81.] Paulo exercitatior facile sentiet, in bis similibusque voculas à; et i; non passe transponi. Eudem in omnibus abtinet scriptoribus Atti- eis veteribus, quiu et in Attieistis accumtioribus, ratio; e quibus priorum simillima, etiam in quibus utrumque reperiretur, plurima passent expromi. Ceterum ex bac non magni momenti obscrvatiane malta veterum loco, corrigi poterunt; nain librariorum delictis recta ratio praeferenda est. VA LC K. -- De Herodoti usu conf. quae ad c. 121 , 109. monuimus. S. " Ibid. dans"... êçmirném) Suum scriptor recepit: neque enim in) 434.1575011 veteres, sive regionum urbiumque nominibus, ai; adstruebant. Thom. M. 912m2 in) 0511419491: .uno in Thucydide invenit,et loco adhucdum controversa. lige- .runt hac de structura docte T. Hemsterh. Miscell. Observ. Vol. V. tom. 5. p. 56. et Valcken. ad Euripid. Phoeniss. p. 475. pMox narguerions-5’ un! [1. 27.] ambigue dicitur. Po- test Chararum, potest Rhodopin, indican; hune Sappho, si; ralliai 1’05 XœpaiËou vouæwamivm, multa Choral-i intervertentem et furatam, si fides Athenaeo, taxavit inusta nota. Nec puto fratrem probavit , in casses merctriculae demersum. Vide Ampl. Cuperi Observ. 1V. 4. W ES S. ’ C111). CXXXVI. 5. sa. yeyMuue’ng) Laurentius

au 1131101101: 11. .35; 136. 3’675 figuras insculptas, IÊWWMIMMinvÇ, sicuti Arch. et Vind. Hae- sito in electione. Vulgatum videtur perconmodum et sin; gularius: Vallae seriptoris patrocinatur eonsuetudo, qui Il. 1 24. un? êdmv-innhouuimv: talis quoque c. 1 38. «illatif Mwàvunivu fileront: tum 1157M lnnhuum’vœv whist, c. 148. Libera itaque optio est. In sequentibus vertendis Vallo aberraverat, in vism ab H. Stephano comiter revoeâtus. WES S. - 011111 pingebatur ÎWWÀUMM. Inde deflexunr est e11 ywmuu. [5. 1 1. aimiez; xçuriuv 157»; - - - Qu’une) .9an hic idem fere valet ae clama 3.....î.., Il. 86, 51. Nam in une 3M pluribus- " codaveribus locus erat. conf. Il]. 16, 28 seq. Max hoc-cap. l. 15. pro .9»an panitur 101009 5.] - « 16. riv Enfin; oinym’umv) In Codd. fartasse reperîetur, 15v i. dwoysvoutvuv , prouti Vallam in sua legisse Latine man nifestant: ac ne aliurn quidem et se ipso progenitorum «qu turne mandare. Quae prestant in Ed. Gronov. conimodum vix admittunt sensum. ET se ipso progcniti , vereor ut Gree- ee dici possint si 141111017 aimym’nmz. Praeterœ- fate functfi Herodoto quoque dicuntur aliquoties dwmvdmm : que significandi virtute hic’illud videtur capiendum. Qui patris cadaver, quad pignori opposuerat, expuncto debito non redemerat , hune legislutor etiam ipsum sepulturai eensuemt indignum , nolueratque ut suas ipse liberos fate functos isto dignaretur honore, mir: ainsi 14118:3» 15v tafia 10:7 ëwmvo’mvav Sabbat: sic seribendum arbitror : neque alium quemquam suorum fate functum. De his tacet logent commemorans Diodorus [1. 95.] T. I. p. 104, 95. ln talibus, «hmm... idem est ac Ææwiâm vel amome, ter quatcrve udhibitum Herodoto s vid. Clar. Alberti ad Hesych. in ’Amd ytvo’mvcz. Hoc sensu mea quidem sententia debuerat illud in Attica lege accipi apud DemOsth. contr. Maeart. p. 608, 88. [p. 1069 . 10. cd. Reisk.] rad; 3’ darwivms’rouç lv fait 3111491; ai; div 14113:2; oivmçïrau : quorum in pagis mortuorum nemo cadaveral toliat. Quamque legem ad Loges de Sepultura referre debuerat, cum , quia farte legebatur aliis interiecta , retulit ad comma); un... S. Petitus in LL. Att. p. 624. Latine vertens, si quis in aliquo populo caesus sit. ’Alciphroni p. 80. mecum- restituit A. Heringa: 5m43); Kçimr «du; i 71min; cintrâtes; VAL C K. 4 r

368 ADNOTnATIONES ,..Ibid. 15v 20670:7 immo’mvov) Non exputo, cur A145 et. Camerarii banc scripturam mutatum ierint,.tutam codi-, cum auctoritate. ’Aæwno’mvoç hoc non est loco progenitua, ,sed fato functus, uti Il. 85. 1V. 4. et apud Thuqydidcm, monitum ISchol. ad Demosthcn. Or. de Chemn. p. 59. Quod legem adfinet, de qua agitur, ca et in Diodori I. 92. Quanta veto humaniuè Imp. Iustinianua edixit , nulli «se. licentiom corpora dcfunctorum debiti gratin detinere , au inpedimentum faccre corum sepulturae, Nove". CXV. 5. Porro’ [L 21.] aurovocâfïç Gronovii praetert editio; in adnotatione urwvocâyîç esse ait in optima codice; fomn encre opera- 1jum. Nam Passion. et Ask. prîus edunt, a quo alienus non sum. Karv’vano 16v ”Ap.omv Aifiamm inferius c. 172. Vanne, yerœntis coupures; lapsum redarguit H. Stephanus in Pro- legom. Edit. secundae, ut mirer valde (bru. de Pauw mur. vpiç, ex latinis istîs formanœm. WESS. n , 21. Mi ne urovorâfiç qui; r.) Ex diversis banc sincerain. pute lectionem. Quando prîmum interprctabalur Valla, ne me caeteris pyramidibus compares ; non ille quidem aliud. hic verbùm legit, sed minus dextre praegnantem phrasiu. intellexit, significantem: mm: sic vilipenda, ut unam 6870-. seas ceterarum; sive, ignominiosa cum cetcris pyramidibus in» stituta. comparatione. Ionicum hamadas, amadoua-0m , ( He- -rod. Il. 172.) nombat ÉxŒavN’a’au et xœTaME’M’lLua’Ém. Quid sito in proximis [L 24.] Jæorüwrsu, monuit vir summus [Hamsterhusius] in nota L. Küstcri ad Aristoph. Av. vs. 1 11.5. VALCK. --- Conf. Îot. ad. III. 150, 19. S. 4 . CAP. CXXXVII. l. ÊE.’Avüq-wç ma’Moç) Hînc remak- ’Anîmç c. :66. verum contra tabulas. Non praeœriit ur- .bem ’StepÎlanus Byzant. estque eius longe antiquior memo-. ria in bis Esaiac c. xxx. 4. un], 0m 193x531 et legati eius Chancs (h. e. Aty’sin) adttgerint. Vocis apud Hebraeos * pronunciufîodilfert, urbs eadem. Nam quae Iunius et alii de Daphnisfelusiis, sive Taphnes, minime congruunt. Tetigit verbo Thom. Pinedo ad Ethnicographum , uberius vero et distinctius Celeb. Camp. Vitringa, Conment. in cum Vatem p. 168. T. Il. Reges Asychin et Anysin non novit .Diodorus, Bocçhorin ante Sabacum .Aegypto inponens, L15. 65.au) 5erwa mnmëvwv)XVESS. Levi open fluo-quittoit, - 4.lui fa-

ADèsHvE a o D 0T1, Il. manas. 365- clunigsciO, refingi posset; Quo veto successu? maïa-mi, hi- ’ zain-En de inspersis, ornntus etiarn causse, non refugit’ usus. In Aurbibins, altius eductis, neutrum novi. Facit Codd. 13men discordia ambiguum , ait-ne rac-vom’mv an 7511014!va génuinum: alterutrum sane Daoud dubie posterius] et glossa venit. Quae sequuntnr, a Cl. Gronovio bene consti-’ tutu et docte explanata surit. [Vide Var. Lect.] Dé Bubasti; quae Graecorum "A9111"; sive Diana, nihil Iaddo. Repetit Herodotus. c. 156. quod hic professus fuit, et explicat coi piose -Ia.blonskius Panth. Aegypt. Hi. 5. Hoc adcedat, pla-’ cuisse -mihi olim.[l.19.] iâoni 3’ 1350911, blanditumque Abrqschio: movehar Noslri verbis III. 1Go. si 3è 6,4413 flan; . r05 nacrai sa"... iysmvsüuv. Qui in vulgato adèuiescuntj auxilium ex Car. Daubuz de Testim. Christi apud Ioseph; lib. il. 1 2. inpetrabunt. WESS. - fion? cum Aida tenent edd. omnesv,.nec aliud e msstis citatur. In F. desideratur quidem iota sùbscriptum vel adscriptum, sed hibet ille tamen 530v; ci-rcur’nflèxo accentu. Intelligendum 589,5 18:. du? cziâîv MÊMW nifmmiynrov. S. ’4 19. fini 8’ îâs’câm) Hic si Codices vulgatisl concinunt, paulo tamen superius [L 16.] dabunt, ut autumo,7roh’mv: qna in re tantills Codicum non exspectas’sem consensum. Quicqùid huius fuerit, Herodotum scripsisse suspicor 518m 57552-9121 «:82. 10570:: Minou alibi suo more scribentem imi- nv MEN", 11.510.511 57.1310512995 et uiçsrairsgac 1451m. filou; ni).- 7iov Chrysippus dixit apud Athen. IX. p. 575. A. 551w - -. [45:70.01 farsan Isocrates in Aeginet. p. 593. n. in nia; aîv chias; 1 101 vieil! aigu miré; narrai roui; d’un; siffiotnâëvru [caïman î Tank-"ç: in quibus, mutata tantum pronunciatione, 53m: corrige pro 319v: nom 131m uîàv - -- simamdz’vm quis tandem dixerit? Comparativis iunctae vocis 140?).on pleonasm mum exemplis adfirmarunt H. Slephanus, St. Berglerus, F. L. Abreschius, aliiquc. VALCK. - Nil opus fuisse sollicitare vulgatùm , pauilo ante vidimus. S. CAP. CXXXVIII. [10. ë’a-omo’y Em. Sic recte iam H. Steph. in Lad. 1. posuemt: dein -vero rursus mendosum ïcmço’v En: habet cd. 2. Cneterum, quid si! qued dicat Scriptor, quoniam exultatum fuerit solum arbis , in tem- lo nutem media in -urbe site nihil fuerit mutatum, id-I Herodot. T. V . A a ’

370 .ADNÀOTATIONES çirco magîs undîque conspicuum factum esse templum, fateor mihi non liquere. 8.] . 18. aigu 3° i; ’Eydœ ipôv) Rediit expulsa pmepositio. Qui eiecit, [Gronovùu] pulcre novent, non haec ad rué me... pertinere: retulit ad visu: , quae Mercurii templum fer- ret; id est, ut ille putabat, in qua via. crut Mercurii fis- Mm:5 pet unique incommode, cum totus aggeris tractus et tenor ad Mercurii aedem ducat. De decoro, quod obten- ditur , id vero nihil est: sufficit, Herodoto cum verborum ordinem adrisisse. Non memoro Codd. scriptos, neque usum dictionis. Virgilianum , Hinc via. , ’Tartarei quaefcrt Acherontis ad ambras Aen. VI. 295. omnes norunt. Dedit Gronovius ex Noatri copiis nonnulla, [ex Il. 122, 15. tum, quae hue minus spectant, ex I. 10, 12. I. 120, 12. IX. 33 , 15.] facile, si res postulant, ex Polybio, Diodoro, et Pausania. in primis adaugenda. Conf. doctos viros in Au. Apost. c.xu, 10. WESS. ’ CAP. CXXXIX 1. TÉM; 32 rif; air.) Tsiv 037qu forte dicere potuisset aiwatAMyÏç ring. ut mon dicitur 9a- m’rov ring; coedcs,(po’vou ring. Paulo post, [1. 5.] ubi in somnîo Rex dicitur iussus 101i; ige’uç Mérou; Sam-unir", (Conf. Diodor. T. I. p. 75. ult.) neque illud, nec 311712:14:33, sed 31a;- i-u’muv legit Gregorius de Dial. Ion. mstus: [5. 67.] To’ Humv. Tu’Mvm M’yoww. 11943.79; Ëv 8’, "à; içs’atç - - - m’est»; Studios». Ionice , ut rduysiv, scribebatur credos» et renias". Sed Dorica sunt, ut puto, renies" et «recépa: hoc tarins, et Grammatîcis tantum observatum. VALCK. I 5. Miaou; Siarum’uv) Adiungît Diodorus mû 310i "in"! cui- 15v 319.953 Mini Ssçumz’uç, et par media: sectos cum admini- stris transira, I. 65. cuiusmodi triste sectionis exemplum in Pythii filium natu mniorem Xerxes repraesentasse legitur Musae VII. 59. Ceterum Oracula, quae Aethiopes consulebant, signavit supra c. 29. WESS. CAP. CXL. [5. vifs-ou zain; 0703!; r: nui n?) Cintres, pute, coenosue huma mini, aptius cultume solum emnt reddituri. Ac nescio au hoc consilîo diligenter collectas cineres centis in aedium cameris adservare soliti sint Ae- gyptii. conf. c. 100. extr. 5.] ’ 7 seqq. 57m 52) alia si Êwruxo’wu - -- miton-m’as) Omne hoc comma ineptae tautologiae , ex inperiti hominis glos-

Al) HERODOT. Il. 138-141. 371. salante ortàe, damnat Iac. Parizonius viz- clar. Oriv. Ac- gypt. cep. x1. pug. 2102. Nollem factum. Fluunt ex ab- -undantiore Scriptoris sermone; suntque frequenœs liu- -ius1nodi ileratioues, uti bene observæivit lac. Gronovius. Quod addit autem, cetera Parizonii se tangara dedignari, à’iim-w Jason. Viam ille ostenderat ad turpem enim-cm huic loco ndimmdum, non sane cum dedecore spernen- dam. Rem vide. Dicit Haodotus, insulam, Anysi’s tempera in paludibus aggestam, septin-gentis atque amplius matis frustra. ab insccutis regibus ad. Amyrtaeum asque-fuisse quaesi- Mm. Amyrtaeus, .quod Thuqydidis I. 110. testimonio novimus, cas in paludes, quum Persîs LongimanusIArta- xerxes imperaret et Herodotus floreret, secessit: ab utroque ad Achazi ont Hiskiae, Principum Iudaeorum , aevum, in quad Anysis et Sabnco incurrunt, intervallum est an- .norum paullo plus trecenlorum. Bine, ut Chronologiae ratio constant, Perizonius i’rm t’ai 7min s? rpmxo’na, trecentis ’et amplius annis, coniectura plausibili. Mendaxn uotae genuerunt numerorum, perperam pictae ,quem adimodum Ampl. Bouherius , eiusdem coniecturae patronus , Diss. Hé- -rod. c. vu. p. 71. conmonefecit praeclare. WESS. -- Nempe, pro HHH olim temerc ÎËÎHH a librariis hic scri- tptum fuisse, Buherius censuemt. Aliam rationem secutus Rçjzius, zivrntxo’nat pro imam. non modo legendum sta- -tuit, sed etiam rectà in contextu ponere hune numerum non dubitavit. Cuîus rationem et in versione sua adoptons Larcherus , et in Chronologia. Herodotea, quae Toma VIL galliei Herodoti continetur, p. 108 seqq. uberius adstruens, nuctorem huius inventi (ut multorum uliorum quae Rei- . zio debentur) Borheckium celehrat; qui tamen diserte prœ fessus erat se Reizium dueem esse secutum. S. CAP. CXLI. 3. 1651: MœxÎva) Nec satis apte congruunt ista cum arœçxxçncac’usvov, neque phrasi ëv «3.07in Ïxnv: nam nihil hue filoit locus lib. 1V. c. 159. Scribi potuit n; Maxinça, sive 18 14474114911, ut corrigit Abreschius lDil. Thuc. p. 63. sive etiain ni 151 mxiflwv, ut Reiskius, ’nempe 75m. lnterAegyptiorum ion-ai vina, -- a! 1421 mixant ’umÀian-btl, Herod. Il. 163. Diodoro commemorantur r6 noix:- "un ËÊvoç, p. 106,48. [L 94.] et si [4059511401 scandium, p. 85,1. [L 75.] quocum loco desidernrem equidem in concordiam t ’ A a 3

372] . ADNOTATIONES redigi supra Diodoro’ narrata p. 55, 1. [minent p. 55, 1. scil. lib. I. c. 28.] Indorum collatà , quam alibi tradit, munies. Sed in Herodoteis mihi sane videtur in- .aolens i1 aimiyn: horum vice si legeretur aboyât" in vicinis quidpiam novari nihil esset necesse. Scribi cerœ commode potuit: r31 93min in" flanquâmes n51 nazi. Mr Abandon Sic Herod. IV. I 5o. aimlnv glycol: roi? wormien, oraculi nullum habuerunt rationna Alibi scripsit il: aimé; r1 zozësdau: et Il. 172. Amasin ëv 00321415 min: nouba] sive» Apud alios, pro despicatui habere, dicitur iv Mini Un: Ëxm, vel 57m, vel 11’4th- Stobaei Tyrtaeus p. 355. imbeuem 017F Év uvneuiuuv. 01713 i1 Nina 36390: 110d": praeferrem 11911,44!" quod habet Pinta de Legib. I. p. 629. A. Il. p. 660. a. et hinc Iamblich. in Protrept. p. 1 1 2. A Stobaeano diversum exhibens animosum Tyrtaei carmen Lycurgus contr. Leocr. p. 162. de Lacedacmoniis vs. 25.- [in Reiskii Or. G17. Vol. 1V. p. 212.] and «un 701i; ému; «and; 0173130: N’y» ficus-1; mg) mérou m’a-u c068... inouîu’mmv. Scaliger et Io. Taylor repli-ohm recte corrigunt; vereor autem ut etuditissimi .uiri legerint alibi, artel nui m’y" in". Corrige, SOdCGi 1431m, ratieaïmuç moirai; à 663M m’y? ixovrsç, «spi 1.017701! etc. Ab bis parum distat illud Euripidis Androm. vs. 209. suiv 32.21659" 9632m5 110m, vel rida. Scriptor non inelegans Il. Mue. vu. 12. s’y 0133M kiki-o. VALCK. -- T6 noiæz» par 75! Aimrluv legit Schneider in Lex. sub voce Hagu- æçdojmi: et accusativum roi 14117411401 ad verbum «empanne. refert, conferens hune locum cum illo Vlll. 20, 2. ubi anamnm’mvo: r61 xnruôv mox ab ipso Scriptore per «Sir mît: bien muraillas: explicatur. Vulgatam h. l. scripturam communi consensu tenent libri omnes: ac fortasse ipse Herodotus , syntacticis legibus non nimis religiose adstri- ctus,.s’v 12me in" cum genitivo .casu construxit, quum cognatam dictionem ÆMyz’m 374w in animo babuisset. S. 8. ’AçaBiuv r: un.) ’Aa-rvçiæv ) Iosephi codicem postremis caruisse , significarunt Palmerius , Marshamus , Vitringa :, quam (amen rem dubiam relinquunt ludaei scriptoris membranae. Quod si vere absentiam enrum vocum animadvertit, ’Açaâim figurdç, qui Ibrcvi sequetur, Iosephum quadamœnus invabit, nam et illi non adeensentur As- syrii. sed praestat, quad res et schedae omnes adprobant, i

A’D 111211011011. Il. .41. 373 * defendere. Cette Samba-th et Arabum, quibus trans Ion? j danem et in Penses sedes, amplus numerus, et Assyrii dicto audientes fuerunt. Quod autem vir eruditus Ios’epho Ant. X. 1, 1. Senacberibum Bannis: Min: nominanti, adposuit, Herodotum eumdem 131 aber Emaxat’pifiov Bouille; nuncupasse, secus habet. Mox [L 1o.] i; dinghy dramatvov oportuerat. .Vidimus Arionem annum... ë; dæoçim I. 24. et erunt deinceps alia. WESS. ,-- Conf. VIH. (109, 8. et IX. 54, 15. Sed nimirum l1. 1.4n0n modo cod. F. quem in Var. Lect. memoravi , verum etiam alii omnes et cd. Wess.’ cum superioribus edd. in gironnais» consentiebant. S. ’ 2o. incarna: émueutvouç) Corn. de Pauw aimabfllvou, But -nimmas’wv. posita post üvûçdvrwç maiore "on". Prius etiam Reiskius. Nolo refragari: qui voluerit, patrouum arcesset Gromwiurn Il. 66. WES S. - Vide nostram Var. Lat-ad Il. 66, 1 5. Nempe recte ibi Gronovius de nominativo participii pendente, ut aiunt Grammatici , sive absolute posito monuit, ubi. alias genitivus absolutus locum habet: cuius immun; exempla quidemietiam in Notis nostris ad I. 55, 1. p. 42. adposuimus. Simillima veto ratione bic, ut in oration’e infinita, loco nominativi participii accusativum absolute positum babemus; quemadmodum III. 99, 6. mirât "aluner, pro eo quod ad legitimam syntaxeos normam mini? "ambon esse debebat. Max 03769170! abhorra , cir- cumforanea hominum turbo, ut I. 95, 8. S. 2 1. badina; mari; p.17; etc.) De muribus agrestibus quae prodebantur, tantopere Polemonis narrationi et grammati- Icorum apud Eustathium [ad ’Ia. ai. 39.] de Troadis incoiis, mures venerantibus, in raie noçai; 15v mnm’m 31km" n’- En", congruunt, ut codem fabulari fonte manasse diacres. Namque, aliam Assyriomm cladis caussam et locum fuisse, ex Esaia, qui ca vixit aetate, c. xxxvn, 36. exploratum habemus. Lege ibi, si vacat, Camp. Vitringae Observatio- nes. WES S. 24. wavô’v 3mm) Medieeus, et illi consentanei, si wu- vô’s un) aivo’a’Mr, sicuti. Plutarchus, Appianus, Payant" et alii , praebuissent, ansam praecidissent quaerelae. Ecqüs unquam 70min nivo’wmv aptavit? Quando melius Maïa- stathius, schedaeque plures. la" Xenophon K14. H153. V. [c. 4,45.] p. 140. yomai"3’nuz mqu’pu- Galant: de U811

’374 ADNO.T’ATION.ES Part. p. 568. 050500070; 3’ 0307:0 73 05m 791408; 5010.00, «iræ nul 112050 niv W0 501mm. Alia miam WES 3. - .Adde: Action. Var. Hist. XXX. 57. quem locum Grotuw. in Notis citavit, licet absundum 05167km in contenu posoisset. S. . CÂP. CXLIÏ. 8. 7m00) 7030 qui; 0503950 50000730 31’005" 500-1) Baud dissimilia Ciel-uns Alex. Strom. I. p. 401. [p. 246. ed. Lugd. Bat. 1615.] et Homerici .scholiastae. [ad ’D.. 00’.» 250.] Alii aut brevius aut amplius temporis spatium si: me? oontribuunt, uti Theod. Ryclrius Dissert. de Prim. Ital. Colon. c. 4. et Io. Alberti ad Hesychii une? docuerunt. No- ster-non semper sibi in annorum semi; ambitu respondet et congruit, quod I. 7., si sana isthic omnia, testabitur. Alibi praeterea de singulis hominibus sive regibus sine ulla. finiti temporis notatione vocem adhibet, veluti V]. 98. Conf. Iac. Perizon. Orig. Aegypt. c. x1. p. 215. Sel-ipsi ex Areh. et Vinci. post panez [l. 1 2.] mi 793;, 1010100028101 etc. , elegantius quam scribarum pro ingenio ratas. Dixi ad I. 1 56. quibus Elripid. Heracl. vs. 961. et Helen. 641,. Isaeum de Hagn. Hered. p. 89. adstrue. W ES S. s ’ 16. i5 vîûiarv rab film intubas ) Neque hoc debuemt fentari. Alium respicit locum Suidas, [sciL I. 15 , 4.] quando ’EÈ 0mm interpretatur in r50 0970519010 dans: hune Thomas M. t’È 561’000 optime reddens gâta 0-57; 0wa411’aç, in voce ’25. ’lnz’ov, inquît, in si ’EE in"; 5’11 1000i pin-l 105 5’500 r10:- fut. [Sic in illa dictionc, En 10:7 140’000 100011700014, HI. 85 , 14. 1V. 1 1-8 , 9.] En sacpenumero latet in ,compositis vis, .velut« in Ëumrçoç , 50031000; , inhume, gâtine, similibusque, in E1035? «au, ixngëdæaz, 5501002710. Apud Aristid. I. p. 175. 35011051.! r17: 08000M011; idem est ac s’annule-00:1. Aristoph. N uh. 88. "Empa- 11001 si: 105110100 701i; 000117017 rço’mvç. In Thucyd. Ill. 55. impa- arlrrsçov Scbol. reddit fêta 105 minon-0;. V ALCK. Nid. r80 5Mo! 0200072271011). Corrigunt Miscell. Lipsiens. "in 050.100 1030007051001, solemre-siliisse e sedibus suis, ceint pila in murum illisa alumina. resultat. [Nempe sic Radius]. Non credo. nec ca verbo. potestas. Baud multum huic fabellae dissimilis Platonica, Politic. p. 269. A. si; 02’000, regis Atrei aetatc, .3451 p.20 livarE’ÀÀn 0170. si; 1.017100 rs’rs ro’z’ov 0,315010 ,. nivi- nns 8’ in nô Emyrtov, in ortu solis et occasu aliorumque sidcrum mntato. Scaliger, Emend. Temp. pag. 198. (quod et Calculs adscripsit) veri quandam umbrnm in Acgyptii;

ADJ-IERODOT. Il. 142.143. 375 bis nugîs quaesîvit et invenit. W S.- Tum in Adden- . dis haec adiicit idem Vir doctissimus: ,,Inpendit huic loco Dissertationem 1v. T. Il]. p. 500. Edit. Paris. Origin. Les. et Art. eruditissimus Goguetus, multisque disputatis cum corruptum et ob defectum meliorum codicum pro desperato et insanabili habet: videri tamen Aegyptios obscure indicasse mutatum salis eursum tempore Iosuae imperatoris, et Hiskiae, Iudaeorum regis; de quo atro- que in lamas libro cap. x, 12, 15. et ILBeg. cap. xx, 9. Quae disputatio, uti elegans est, in. plane coniectu- ralis arcessîtaque, atque in scriptes membranas aspera et inique. Aliam nuper meditando extudit [idem] vir doctissimus in Memor. Trivultin. [Janvier 1762.] T. LXV. pag. 409. Edit. Amstel., maximopere urgens, là in... non esse extra sedes’, quae Gronovii Iatina, verum sa sede con- sueta. Sententiam Aegyptiorum et Herodoti esse, solen quater inde ort’um fuisse , unde oriri solet: et bis cursum illinc inchoasse, ubi Herodoti tempore occidebat, bis eundem finiisse isthic, ubi eiusdem aetate oriebatur: 180 3km hic solens non innucre, sed solarem periodum, quae spatio annorum undecim millium trecentorun et quadraginta revoluta varios ortus oecasusque, sive initia et fines, habuerit. Hue, nisi aberra, tendit operosa eruditi viri explicatio, quam quidem laudibus Terre, probare (non queo. Namque et longius abit a Scriptoris verbis, et prodigium, cuius caussa adfertur, enervat. Quid isto enim, si solaris periodus significetnr, and 013330 r50 natr’ 11in 137870017100 51100100050000? Et quis unquam hm du. râlas et narœâiima de periodi solaris initia et fine, ut alia ne addam, posait? Ipsam sollertissimi viri diatribam adifi Haec igitur Wnss. -- Porro idem Herodoti locus ingeniurn diligentiamque Academicorum Parisiensium , De la Nauze , Brequigny et Dupuis, baud admodum prospero quidem successu exercuit, quorum interpretationes rationesque To- .mo XXIX. Historiae et Comment. Aead. Reg. Inscript. p. 64. et seqq. exponuntur. Scaligeri rationem secutus Reizius, in brevi argumento huius cnpitis scripsit, intra id tempos initium vagi anni bis in aestatem , bis in hiemem ineidisse- S. CAP. CXLIÏI. 7. 5m10; mis-0’01 707001011 - - - lind- 001 3m03) Suum defendere videtur 1V. 105. à) 5151.00 [Le

375 , ADINZO.TA.T;IONÏES Minou calmantes; iræ-q? : eti’am Dèmoslhen. mg) 20m phg. 100. [pag. 172.ed. Eciskzluaè Afin; xùkæô; mon», ou? rîmç- - .flainmv. Alciphron. I. 50. cum Janimadversione Bergleri. ;WIESS. - Dubitare videtur Vir doctîssimus, recœ-ne feoerit Gronouius, qued Yvan: loco olim vulgati 1.)-rire- posuit. At;proprius hic locus verbo media erat, ubiagi- :tur de statua, quam sibi panit quisque, non alteri. S. 9. Ad vulgatam olim scriptur’am margé; huera Êmù’rê v io’vm, haec monuit VALC K. ,,êuu1-a5 scribendum cen- sed, sui quemque patris filium esse demonstrabant; e similitu- ;.dine nimirum imaginis tu? d’armoire; dzoâava’vroç. Sed unus- .quisque tune illorum mare) Éomalç Haï; chanté; 37"?th .Vide Var. Lect. S. A 10 seq. Staëzo’mç 31è rufian etc.) Haec scripti libri suspecta reddunt. Nec sunt, quod Gronovius adposuit, ad sententiam adprime neœssaria; sed Herodoteae tamen redut:- glautiae minime contraria. WESS. J2. êvuÈn’mvr; 1’; 5m13. 958v) ë; 953v dv0135": [Ëwurôv] et flashe: rûv won-euh, [1.5.] vulgo Graecis dicebatur Tel 7t- vaç si; Snzolralmctçm: et , voce yin; omîssa , asz’Qspev Ë; Gomoô’v. ,Proximum accedit Ævu’llaott 16 ys’voç si; Na, et yévoç aimai" me) raïs chum-5v. émum’m in Philostr. de -Vit. Apoll. I. 4.

j 18. Hlpsmw in 111965410; yuo’usvn) Inepta suai quae vulgoVALC hic legebanttir, nigaud." K. êmvmaêo’mvov, -, A et. orationem . l interturbant. Henr. , Stephanus , ut asperitas tolleretur , luteront; [sive menâmes; voluerat] êarovouafms’vwç, Piromidas .cognominatos , emendavit; Beiskius , Iliçomw- ÊzovoMaÉÇon’Eçs Quorum-ego conatus non aspernor. Quanta tamen prae- estantius Laurentii et Codd. illud nigaud." in. Biplan; yuans- yav, Piromin ex Piromi progenitum. Ausus sum, neç puto flamnabili consilio, id scriptori reddere, siquidem superiora id et ratum habent et sibi postulant. Belle Gromwius .hanc maiorum inAegypto conputandorum rationem ex .Synesîo I. deProvid. p.. 95.p. firmavit, gratias sine dubio h .Mediceo acturus , si quid. huiusmodi dedisset: et erat tamen la Galea in medium depositum. Iam, si fides Kirchero, HIPQMI Coptis est vir fortis et Heros, Suppl. Lex. Copt. ,cap. 7., sive, ut Noster, and; xçÊyœâo’ç. At cerfs non est: manque illi in ProdromolCopto p. 295. ac alibi HIPQMI

-.AD HERODOT; IL 143. 144. 377 tu? sut homo est , sine ullo -1boni malive-additamentm In- spiee H. Relandi Dissert. de Copt. Ling. p. 108. et Lillipu- kii Prolegoui. Panth. Aegypt. pag. 58. ’WES S. -, Deos et ,heroas sui generis aucun-es argogantçr iactantibus Grac- culis sacerdotes Aegyptii sucs quidem Reges, qui homini- hus imperassent, omnes homines fuisse comprobabant ex liominibus Lnatos. Homo Aegyptiace afghans; dicebatur 3.116- mdoti mAôv nain-468v lusum esse etymologicum mouuit la» (blonskius Proleg. in Panth. p. 38. VALCK. -- Ah Aegys ,ptiaco voçabulo Piromi.Indicum Emma , quad alii Rima pronunciant , derivatum esse sibi persuaserat Lacmze; " cuius vide ,. si lubet , Hist. du ChriStianisme des Indes , lib. hVl. 021p. T.CXLIV. Il. 4. p. Minibus; 224 in: fait:seq. civûçainm) S. , x Qui hic nohiscum studia tractnt literarum, vir ingeniosus Joann. le Felwre , corrigendum suspicabstut aï m’en-a; sans .r. p2. atque ita legisse Vallam, ver-tentent , ana cum hominibus ha bi tantes. VALC K. -vv Magnum Theologiae Ac- gyptiae , quam docte digessit, praesigium Iablomkius in his ’ ,reperit, sed mec iudicio infirmum et haudquaquam log .cuples. Quid enim, si semper deorum unus Aegypti fuca- Irit dominator, si sucs sibi -successores habuerit, nrtes in- .venerit, formarit legibus et institutis civium mores, ges- serit bella,. vitaeque finem et suum sibi sepulcrum habuerit , negandus-ne erit cum hominibus egisse? N ullum quidem fabularis illa doctrina 9er nivâpmmSlœ adgnovit , .nec vero sustulit eorum inter homines .et cum mortalibus . conmercia t’y lzgâ’v faim nageur; Testes fero Diodorum I. in. et Plutarch.,Is. et Osir. c. 18. Atque baec faciunt, ut verissimum putem , oini’ovru; aima 707?! «3091570107, habitantes cum hominibus , quomodo V4114 et .schedse quaedomr Conven-it egregie istud fabulis gentis et scriptoris sententiae. Obstat, neque difliteor, Athenagoras , quem si dixe- r0, codiceemendatissimo caruisse, nihil ponetur, quad a yero abeat. Sed placet his in conmutationibus r6 MHAEN ÎAIAN. WESS. -- Sane, Ne quid nimis! Sed et, Ne minus juste! et ,. 81mm caïque! De scripturae ratione apud Athenæ- garum, vide. quae in-Var. Lect. monuimus. S. . 7V. 10171" , mmwmirœnu Tuoô’vù, Bærwîcm etc. ) In Latie pis .a Vaua venerat poslquam ezstinæit Typhonem. Scio

37s ADNOTATIONES hello superatum periisse Typhonem apud Diodorum I. 88. nec mon , quae Pinta-ch. Is. et Osir. c. 19. litœris manda- vit, et Stephan. Byz. in voce ’Hçai. At Herodotus nihil tale. Significst regno, quad fratri pei- scelus eripuerat, ’ deiectum ab Horn fuisse. Simile est ml; wçoinov; 15v ’Iniwv zou-nuda; o’ MuçSo’vic’ç. V1. 43. , quos ille abdicare coè’gerat. VILI105. rtiv 53 rital Aupaiou enfiévra: nus-amidon: et Il. 162. De Osiride, ceterisque Aegyptîorum diis et eorum ordinibus parco scribere. Cl. ,Iablonskii hic campus fuit, Prole- goal. Panth. p. 75. , in paucis ab Herodnti mente aberran-

VCÀP. CXLV. [8. Sssiàwmi ne: 790’005. Vide cap. tis.45. huius libri.WESS. 5.] V z 14. narrai EEœxo’nu E’mc ami pâma) In numeris latet error. Ah Hercule ad Herodotum abierunt anni ferme non- genti: ergo, si in his nihil fuit admissum, a Dionyso, Cadmi nepote, ad eumdem anni circiter septingenti: ergo Bacchum istum inter et Herculem generationes (yawl) l plusquam viginti. Atqui non plus quinque generationibus Bacchus et Hercules disiuncti fuerunt, sicuti ex Apol- iodoro , Diodoro, et aliunde cognitum habemus. Quinque generationes, siquidem tres centum dederunt, quad cap. 142. adseruit, centum fere et sexaginta consummant au- nos. Unde consequens est, ut, nacrai ÊEÉuoH-arê’flœ ami x!- Nu, anni ferme mille et sexaginta, reformetur. Vidit hoc ac recta ursit Th. Lydiatus in Oxon. Marm. p. "25., probavit . etiam Bouherio, Diss. Herod. cap. au. p. 151. Animadverte- rat mendam Palmerius quoque, Exercit. ad Gram. Auct. p. 12. , finxeratque émanés-m si zinc: Maintenu, mangenti ont mille ad summum; nimium a rei veritate et prisca loci lectione desciscens. WES S. - 5E sinon-a: cum Reiz. et Borh. in versione adoptavit Larcher. Quae quamvis et pcr se probabilis et alîoqui necessaria videatur emendatio; tu; men dici non potest, vulgatam. huius loci scripturani (sicut illum cap. r40, 7. et passim alias) permutatis inter se notis numericis admodum inter se similibusrortum debuisse. Multum enim difl’erunt priscae numeri utriusù que notae: nam 600 hac nota IÎIH désignantur, Go veto istal CAP. CXLVI. lAl 7. 3’011 div r1;A. au? roünuç’b’c’Mouç S. etc.)A I

un HERODOT. 11.145.146. 379 Malien! un); 07mm. Hoc videtur voluisse: si Hercules, Dionysus et Pan, in Graecîa nati et educti, prisoorum Deorum nomina et titulos invaserint; etiam alios humanae originis , pro diis superstitione Gnecorum habitas, dici mon iniuria posse, illud ipsum in semet expertos esse. Quae sane suspicio ex earum estqgenere , quibus veritatis chnrncter detrahi non debet. Unde enim tot loves, Apol- lincs, Neptuni, et omnis fere ille «190216; oôguvuimvi’ De Mercurio Maine filio, nô ’13;ch out Aegyptii Thoyth au: Samothrnciae Cadmili titulos et oflicin occupante, testantur conplures: fait Twâuço’âazç 36 (par: ni» 3’51! Amendes» 35- Euv 157111527" «du: immo 701’le , ut Hemsterhusius) vomie. nivwv tînt: 91:31;, verissimc Serlus Empir. IX. 57.] mg. 557. Castor enim et Pollux , Tyndari et Ledae filii , Dies- curorum, qui inter Cabiros Samoth’racum, nomen et honores vulgi et veteratorum artihus inpetmverunt, et diu servarunt»; quod Hemsterhusius V. Cl. , tenta eruditio- nis variae copia ad Luciani Dial. Deor. XXVI. png. 282. patefecit , ut nihil supra. Herodoti non iniustum de similibus arbitrium. WESS. - Mihi, pace praestantissimi Viri dixerim . longe alia Herodoti sententia , aliud ratiocinium esse videbatur. Occasione mentionis facule Deoé rum, quos antiquissimis teniporibus, priusquam homincs rognassent, rcgnum inter Aegyptios hennisse sacerdotes Aegyptii memorabant, redit Scriptor noster ad idem argumentum, quod iam supra cap. 45. tractavernt; scilia cet ad quaestionem, utrum Deos suas Graeci ab Aegyptiis acceperint, nec-ne? Hacc sunt illa duodrrpx, quae initia huius cap. dicit, duac rations; nempe altera corum qui- adfirmant, altera corum qui ncgant. Et nunc quidem quaestioncm istam respectui trium Deorum, quos supo- . riorc capite prae caeteris nominaverat, instituit, et in hunc maxime modum ratiocinatur. Negari non potest, Herculem , Dionyson ntque Panem deos esse multo antiquicà rcsvilla netate qua nati in Graecia feruntur viri ille- rum cognomines, quos ut deorum choro adscriptos colunt Graeci : ndeoque constat, esse bos multo reœntiores. Ian: si prisois temporibus noti fuissent Graecis Hercules aliquis et Dionysus et Pan, dii qui inter Graecos rognassent; tum hi qui hos deos ex Graecia ipsa, non ex Aegypto, repeb

880 "ADNiOTtATIONES’ i l tendes statuunt, diacre possent, recentiores bos, ulbèfunl Herculem, alterum Dioiy’sum , alterum Panna, priscorum il-. 10mm nomins et honores occupasse. Atqui sntiquior apud ’Graecos Hercules , quanrAmphitryonis filins, nemini notus est: (silentio hic praeterit Scriptor id quod inter omnes constabat, Herculethunc, prius .4an vel Alci- dem nominatum, postes demum oraculi iuss’u’ Herculis nomen accepisse: conf. Sert. Einpir. IX. 36. et ibi Fabric.) Dionysuc vero et Pan, non modo prisci , Gmecis igno’tii; sed ne recentiores quidem hi, quos colunt, satis illis noti surit, ac fere percgrini (nisi qued in Graceia nati putan- tur) ab illis habentur. Unde colligi par est, .trium pri- scorunl deorum , HercuIis ,iDiong’Îsi atque Partis nominal et cultum nonnisi eis fore tcmporibus primuni innotuisse Graecis, quibus natos in Graecia esse hosce recentiores istorum cognomines constat. S. l 11. mû 17mm i; Nu’nv )’Adtigit Aethiopiae banc urbem 1H. 97., Néo-av, non ut Edd. Nircœv, adpellans: qued et hic sequor codieum imperio. Alii alibi locant et Nés-con scribunt, de quibus ad Diodori I. 15. Nihil praeterea interest, utrum i; 1411131 iniâaéilmro au ififiu’me-o optaveris. 5550:- suintine et; muge; esdem in fabula Aristide’s princ. Land. Dionysi T. I. pag. 29., bihimize ri 1411915 Apollod. HI. 4;, 5. 1111997 imflpixbao Orpheus Hymn. XLVII. 5. WESS. [17. Tain m’y un etc. Nempe haec de tribus deorum ordinibus, qui olim Aegypti tenuissent imperium , priusquam homines coepissent in eadem terra regnare: atque ’ etiam quae de priscis regibuslex hominum genereehactenus

memoravit. . 011p. CXLVII. 15. 514635911070, Herodotus. ce: un. niçxoiç) 5.] Nota-- bile est, neque displicet , 1316551111 Arch.-et Vind. ; quem in modum iidem 11.151. Ill.*94. VII. 220., consentiente isthic Mari. Ask. et Pass. Tale etiam Sommier 161 menhir» 91611791 IV.1164. [At alibi formationem paulo asperiorem , duabus concurrentibus consonis , amure Nostrum iam sacpius ohservavimus. Nec veto opus fuit, ut religiosam in huiusmodi minutiis constantiam servaret Scriptor.] Iam supra quod posuit, [1.5.] post Sethonis excessum, sive n mai ris hic: un? ’Hæœinou, x11. principes lectos fuisse, id in- 1 super Marshamus habuit, Anysin. coecum et"Sethonemi œ-

A D * H a no Duo T. 11.414.6- 148., au. g filage x11. regum-satis inprudenter inserens, Cati. Chron.

’pag.CÀP. CXL558. VIÏI. 5. WESS.15739 717; Mimi; fiie-v Molpâoç- - . andh v Kpaxoâu’hm - - m’m) In Stephano Byz. quem hue respe-. xisse L. Holstenius aliique monuerunt, mendam .relique- , runt intactam: KgoxoSsiNuv «in; sita fuisse dicitur s’y ri M9191): si Hum iv Aiyniamy. corrigendum sine dubie: i1 si Molyâoç Mary: neque enim lacus iste nobilissimus Moeris g Moi’pç, dicebatur’, sed Moeridis: Moîpwç Alun; semper Hero- doto, Mo1’ç1îoç N’y." Diodoro ceterisque. Herodotei non me- minemt loci Cour. Gesnerus, Marearh vel Mareotida palu- dem designari suspicatus Aeliarwde Nat. An. VI. 7. ’Ev r17 Aiyzia-rp me) «ris Mm"! niv xanuivnv MxiçIÊoç. in": 1901103:in olim: scribi praestat Mofpiâoç, qued in Diodoro probavit et Cl. Wesselingius. Dune sunt a se invicem longe dissitae paludes, Alexandriae vicina Mieux, et iuxta quam Laby- rinthus crat , inter nomon Arsinoiten et Memphiten , Moi. 913°; Mm". Veteres admirandum lacum Regis Moeridis iussu 76519042013711 fuisse consentiunt: vid. W ess. ad Diodor. I. [c. 51.] p. 61. Contra testis oculatus Aristides Maream et lacùm Moeridis , et paludes inferiorisAegypti , Nili 1105.1011; . fuisse iudicabat, in Aegyptiaca T. III. p. 591. in yole Moi- [130; 2.174.111, and ai 7:93; roi; 5Mo: (sic egregie corrigit Vit summus P. W esselingius ad Hierocl. Synecd. pag. 726.) au! 1; Màiçuu z’E demi; sin roi? Nein mixant. In Moeridis lacu nuper’Iovis 11.11961 quaesivit Eruditiss. Schmidtius: cui sub Bacchi et Osiridis fabulis Nilus latere videtur. Caeterum ’ urbium Aegypti , quae quidem nabis innotuerunt, Aegy- ptiaca nomina saepe latent: indigenis crocodili vulgo x05"... du: lappellabantur: Herodoti testimonium lib. Il. cap. 69. firmat Ialzlonslcius Panth. P. Il]. p. 7o. illinc probabiliter’ ductum genuinum fuit urbi. Crocodilorum nomen. Quae Graeci nabis tradidèrunt Aegyptiaca nomina, de his ple-1 risque credi par est, quod de nomine Canobi, observat Aristides T. HI. p. 608. Aiyu’m-m 1101i âuwçoiflumu nomina, in sonum mutata faciliorèm , cri suo accommodarunL Hoc-facile. ferendum: sed saepenumero nullius ingenii -lumineïdissipandas tenebras offudit historiae veteri illud 7 ipsuan, quodnin nominibus Aegyptiacis Solonem fuisse V Critias. narrait Platonis, T. Il]. .p. 1.15. A. 31113111011161;va 11211

381 AnNoi’rA-Tronns :511 511144171111 3414,44" si; du Émis-51’ Granit mmüëzæw. Hac in r0 frequenter etiam peccarunt Philo Byblius et antiqui Foe- deris Interpretes Graeci. Ne nunc quidem desunt imitatores istius historici , quem notat Lucianus de Historia scribenda T. Il. p. 29. vid. Plutarch.- de Fort. Boni. p. 522. r.

[4. 15v i713 13’311 7311 M’you 14:20) Quaenam sil: h. l. vis particulae 13’311, velim doceri: Videtur ad Adams 111’611 refe- VALCK.renda; nescio vero un divisis vocibus Ë à»? scriptum. . oporo tuerit, profecto. Sed , haec cum maxime scribens , intelligo referri ver-ha 131 in? 13’311 2’311 ad ca quae cap. 1457 , 5. posuerat , 111513 13’311 apaisa). 51975673! 35’ 11 miroir: un? rif: 5’145; Hun. Lalgyrinthi rudera , et cellas ubi sepulti sauri crocodili , vidisse sibi visus est descripsitque Savary, in Lettres sur l’Egypte, T. Il. p. 21.seq. Caeterum multa ad 111,5er- thum spectantia erudite collegit disquisivitque Larcher in Notis ad hoc caput. Totam aedificii rationem distributio- nemque symbolum fuisse annui cursus Solis probatuxn ivit Gatterer in Commentat. Soc. Reg. Goetting. Vol. IX. pag. 60 seqq. 5.] 5. roi Eë ’EMâvwv 75134111) Non alia sunt ac min-o: rai eE7..- Mivœv raban, sive, quidquid substructiouum operumque Graeci condiderunt. Ad quem modum roi s’E 121911511111 zani?- uamt apud Platonem, 712 EE 15911511111 muai Dionis Cassii, ni 5E 12101157111 æpiflkfl’ral in Heliodoro, pluraque alia, docte explicita a Cl. Abreschio Animadv. in Aeschyl. l. 20. pag. 140. "1217111 151168251; de egregiis facinoribus I. 207. Il. 101. et alias obvia est.[sed hic quidem de operibus hominum manu factis.] Verum proinde [L 10 seq.] qued Aldus dederat, et codices non plane inprohant (1210111111151 é’gywv 11112 "gym-m; aliud placuit 0b Medic. viro Celeb. WES S. [12. aminci xaraicrsyoz. Vertunt aulne tecto opertaes quae quidem secum ipso pugnant, quum mihi sit locus apertus , sub dio. ltaque recte Gronov. inœlligebat aulas par. ticibus circumdatas; quad ipsum etiam disertius infra (l. .53.) indicat auctor, ubi ait mimi Émis" wsçio’rvMç: et ni- 7111 , quas l. 27. ct 5o. dicit , iidem portieus esse videntur, atque hoc vocal). portions, sive fornices malueris, (gym-ni; Strabo vocat lib. XVII. p. 8 11. a.) in Latinis nostris et hic et l. 27. et 50. positum velim, ubi conclavia et certifiait:

A!) HERODOT. II.148. 149. " 383 posai; concluiez. enim mima; mut. Wyttsnbachius veto Selector. pag. 556. cubai n and "bu: acripsisse Herodotum censuit; "in; autem tecta. nedzficia interpretatur,’ quum «du! npertae sint. 5.] 18. aéro! n 69mm) Ionum 0re idem épia ntque aliorum 591i» munisse G. Corinthus et hoc de grege monuerunt alii. Scriptis in libris. mira variatio: haud pauci Ionicum speciem, ut Pan. A311. Vind., promus remuant. beimv Arch. natum ex Menu neglectà «6315m videtur, quod 8:11.106. servavit, et in Edd. occurrit V. 4o. Sic Hamelitus, Daim-ri; hm, 5’10”01 s’ysgûe’mç 6961;", in Clement. Alex. Strom. I". p. 520. Par discordia égéen-ac; inter et Jes’maç, quamq nant filins, uti aequum emt, freqnentior mus. Sunt hac mi- nutions curac, et res gestas vestigantihus fartasse media- sae, considernndae tamen Ionicum scriptorem versanti. [conf. Var. Lect. ad I. 99, 9. et 15.] Superbum autem La- byrinthi opus Mcla I. 9. Plinius Hist. Nat. XXXVI. 15. Sire. 110 XVII. p. 1 165. [p. 81 1 cd. Cas.] non praeterietunt, in descriptione non usque quaque concordes. WESS. ,s-v Ad- de Diodor. Sic. lib. l. c. 61. et 89. cum Wesselingii Notis. S. [54, seq. ri; 3E 701131; tanin-aïno; 195 MBvçIvûov a” 75m1 waga- pûç) Istud r77; yuvlnç eumdem mihi dubitationem movet, quam supra ad lib. I. c. 51, 9. iudiœvi. In extremitate la- byrinthi et stadii intervallo (2’22 dm: ri; oîxoâom’aç 7049,"; «M’a :7 "113151 aimxou’cnç) positam istam pyramidon facit Strabo p. 81 1. c. ex vulgata quidem scriptural, quam nua perus egiam Editor Lipsiensis tenuit: sed nimirum s’art- xoüa-nç scriptum oportebat, quad in versione latins recœ expressum , In fine huius udificii quad plus studio occupat. 5.1., CAP. CXLÏX. 4. ibi "54’316; Êëazxo’nol un) 1910740401) Omnia haec uncis includit Cl. Pauw, praetereaque In? au) legit, cuius ambitus aequat Aegypti partem maritimam. NEutrum adscisco. Nam , 16 mçfmrçov - - du) "013191 etc. 81mm adgnoscere Scriptox-em, cap. 124. et illi adpositn fil’ç mabunt. [conf.II. 41 , 18.] 70m 18 mage? Singe-var en sumen- dam est consuetudine, qua m; l’au; Mixa; chou Il. 7. [trempe per el-lipsin and pmepositionis.] Cetera, quae de Aegy. pti ad mare latitudine, ibidem c. 6. explanavi. Neque opus crit, ut Moeridis.amplitudinem lacus examinem: factum aliàs, ad Diodor. I. 51. Hoc vide: denuo enim mu.

384" son 0"TATIONE.S’- mm superiore capite [c.48, 13.] 196; 8091,00 ex Med. et aliis locum oocupavit; 296; 16m3", quad hic [1. 6.] se 0b- fert, mutaita. Passum id ferre et pati, siquidemeBaçz’w canJ tractum ex 899m; docetur ab Eustath. in Homer. p. 994, 37. [Iliad. p. 989, 31. cd. Bas.] sicuti est, et repeiitur Il]. 102. Quid itaque inpediet, quo minus and; 89951 ex Arch. et Vind. in sedem redeat? Habent Edd. I. 6. HI. 97. VIL 189. membranae erebcrrime. WESS. -- Praepasitionem.’ «gag, istà. notione, promiscue max cum secundo casu,Ï mm; cum quarto, construi a Nastra, observavimus in Adnat. ad I. 202,16. p. 204. et ad Il. 121, 5. De Moeridis, mon, iuxta ca quae erudiœ, ut solet , collegit disputavit- que Larcher, consuli mer-enfin Savary, Lettres sur l’ - 11k, T. Il. p. 30 seqq. Denon, Voyage dans l’Egypbe p. 85. et instar omnium Jomard, in Memoire sur le Lac de Moeris comparé au Lac de Fayoum, T. I. magnae Descriptianis Aegy- pti , Parte ad Antiquitates spectante, p. 79 - 1 1 4. S. l 5. irez) Quod forte noluisset adeo diligenter observatum Herodotus, in numeris amplifiœndis saepe modum excedcns , id a hectare primum ad 0mm libri pasitunr fuisse suspicor, in» mû mûrît; Aiydwrov ni rageai Sabine-av: qui quidem eorum meminerat , quae supra lcguntur lib. Il. c. 6. wifi]; Aiyüwrau in? A0710; 15 «aiguë Saints-mit ibi-s au"; maint, non-ni iuësçiîwuçs’omv. De orne maritimae lati- tudinc Wesselingius egit ad Diodnr. Sic. I. p. 36..cui hic tradita neque videntur ac Is. Vossio parumcredibilia. 14. 1 897mm). un... ) . Perperam ultimum quibusdam’ in msstîs negligitur. Aelianus Hist. Anim. XV. 9. Mixe; un VALCK.mir arçonna»! si; warrantâmes, «ou misa: Mines-embat»; 31:10:19) -MÉfpça. - Alexandrini interpretes Levit. x1x, 56’. fuguai Nanas: au? avachie; Simon, et.aliis saepe in lacis. In illis autem [L 184 d’vvâpoç 94:29 3.; Èszvâç, mira se balbuties Cam. de Pauw prodidit: fuisse olim , 51911390; and; si, mit 7929 à»; 75’ 35:14:35: quorum alterutrum si schedae dedissent, expellendi de- i’uisset mussa; nunc, si ad loci senteutiam adsumatur, satis erit. WESS. - Vide vera, ne 311mm! sic: ad sequentia verha deheantreferri, idemquc vaieant ac si. dixisset 81min); îüvstvrau, adeurate, exacte valent stadium sex .i-ugerum. Quo spectat fartasse quad ex Grammatico San-

AI) HERODOT. II. 149-151. V385 germanensi Larcllerus adnotavit: âfxamv nia-pu , 16 l’un. 11353070; 3’. 15. est. 18 BatflMii’ov) Regium fiscum, Valla: aulam regiam designat Herodotus , etiam ubi thesauras commemorat. Fiscugn Principis vel Irnperatoris liamhudv vacant: in Diogene VIL 18 1. recte cepit Menagius. Frequentat bac sensu 73 Buelhxdv Diodarus Sic. lib. Il. c. 4o. nm’çrnv si; ni 3mm;- xdv mutiez. conf. ibid. c. 41. Lib. XI. c. 67. Damnatorum bons. Hieran si; ni Bar. aveigne... , in fiscum referebat. XX. 4. Agathacles roi; airiez; si; aôrdv nivE’ÀœBE. Plene legitur in Belagîs p. 592, 89. si; 78 Burzhxëv ramier roi; adula; 059.11.82. conf. H. Vales. in Exc. Peiresc. p. 96. Ceterum oectigal illud e piscibus locus Moeridis Reginae datum. scribit Dia-J dans 7:96; p.699: ml 161: d’un scamwrwndv, lib. I. c. 52.

CAP. CL. la. Engâuvœzdmu) Una haec luxuriosi .Vet perditi ALC Regis in Musis mentio:K. fuissetL alibi. uberior, ni temparum iniuria Ao’youç Nostri ’Aa-nçi’ouç invidisset. Nomen haminis sic expressi , ut Mssti astEntant plures. Scaliger, quad profitctur ad Euseb. Chron. p. 65. in omnibus Chronici Codicibus Sardanapallum invenît. In Iustino et Orosio animadverterunt alii. Marimus Tyr. Eœgîam’mzmn adpellat Diss. X. 9. cum Davisii adnatatione: Philo etiam Indaeus Tom. Il. p. 556. Ed. Mang. Fuit et in Luciani Dea Syr. c. 4.0. si schedis crcdimus. Ipsum autem hac exemplum, quad incredibilem subtcrraneam fossam , qua lacus Macridis aqua cum Syrti conmittitur, illustrare debet, lange discrepat. WESS. - Congruit quidem excmplum hactenus, quad utrabique eflassam humum memorant in fluvîum fuisse coniectam. Sed hoc ipsum mireris, humum ex Moeridi lacu elfossam in Nilum fuisse proiectam, non strucudis aggcribu’s au: exaltanda salai usas illd esse

CAP. CL]: 4. embut; xpua’z’otç) Galeo dicitur miris Aegyptias.modis hune histariam pervertisse Athenaeus S. , VI. p. 251.. Sed- in Athenaeum ista vix caderc potest incuria, hominem in excerpcndisiveterum scriptis accuratissimum. Quaeipra- stant loco citato muquam Heradotea, lectoris patins ine- pti canficiunt emblema , ah instituta Athenaei promus- alienum , quodque non videtur legisse, quivicina dedit; Herodot. T. V. B h I

sas .ADNÇOTATIIONESQ Eustatliius ad ’IA. N. p. 815. VALCK. - Ex-Eustathio, quid scripserit Athenaeus vel non scripserit , nusquam- certo cognosci potest , quoniam nonnisi Epitome Athenaei ille usus est. In c0 memoria fefellit Athenaeum, quad ar- gentais phiales pro durcis scripsit. S. 7. irauulnxoç) Haesitavi in regis nomine. ?u,u.mir1xov ex Codd. scripsissem , si semper conspirassent. Lege ad Musam saperiorem c. 105. et II. 2. Athenaeus, Herodotea baec adtingens, multa admiscet aliena , et scriptaris sententiae contraria, fartasse memoriae peccato, V]. 4. [c. 19. nostrae ed.] p. 231. 1).; paulla prudentior Diodorus I. 66. WESS. - Conf. superiorem adnotationem. 5. . 18. tLlÀt-lo’flvfotç rai «Mina: r17; Ëuvnipuoç) Convenit Xeno-v phonlis .Kuy. nous. IV. [5 , 1 9.] p. 105. a. 37mm! in) rad; Mn,- 300;, ai; «lamés-av udrâv , ut .Çyrum potentia entent; et Dio- nis Cassii XL. [c. 62.] p. 167. si unâ’ iuivov flandrmruç, mis-dt rai; Surinam - - - ixâoiivou. WES S. . O CÀP. 0L1]. 2. 3g si 13v matent Ntxuiv niaisant") . Sic publicarat H. Stephanus; adscripto, si vulgatum inuit sequamur, verti passe, volens, i. e. non per inprudentiam, occident: nec discrepat Paull. Leopardus Emend. VII. 12. Quae quidem censura non placuit Pavie, i’xuv. chimant praeferenti. Gronovius "12wa ex Med. et aliis potins censuit, ne...» non plane spernens. Equidem id retentum malais- sem, tum quia regis nepas eodem fuit nomine, qui pri- scarum mas, tum 0b Stephani Codices, quibus paria sentiunt alii. Valeant itaque caniecturue incertae et ex par- bitria5. Bqu’wru raâsünpov natae. etc.) Certum WESS.ratumque est, Psam- A mitichum Aethiapicam cladem fuga evitasse: ni soiffeur veto quarsum referetur? Dices, a Saitis revocalum, et regno ad- motum, neque refragabor. Erga-ne bis regni cumul suscepit, iam ante exilium, regis Sabaconis tempore, cariens. dignitate conspicuus? Id vero consistere nequit cum c. 147. Quare ni Sed-rien secuudam fugam indicat, qua, pressus a . callegis regibus, saluti suae consuluit. Max [l. 4. et seqq.] V 51L»; ,, insulae. et uxvriq’ïov recepi , quippe Ionici commatis. Quod et aliàs fado, solo Msstorum iudicio contentas: cui enim banc repetitae iteruiu itcrumque admonitiones? Herodotum qui versant, dictionis eiusdem callent genus. WESS.

AI) HERO.D.OT.II.151’-154.v . 387

’ 16. non-ai Mimi invrMimwozç) Cares errant 7.3107911402 et passim [410’905 frçotrêziovrsç in Strabonis XIV. p. 97 8. A. [p. 66 a. a. ed. Cas.] Par Graecorum olim et Ionum prava cousue- tudo, teste Thucydide I. .5. Hinc in lege Salonis, a Gaio ser- vata L. 4. D. de Calleg. si t’ai Mien olzo’unoz, sociati ut praedatum cant. Vere enim doctissimi viri , Palmerius , He- mldus , Bynkershoekius, itn correxerunt, obliti verborum Herodati, ad eam sententiam adprime utilium. W ES S. CM1). CLIII. 6. Suroîmamfixzsç) Aldinum contemni baud debuerat , quippe unice legitimum: vidit et Reiskius; Diodarus I. 67. consentit. Quod subditur [L 7.] J 3E "Mn; scat-roi rrlv En. 7).. in) "Emma, verear, ut Herodoli sit. Con- :modam sedem habet HI. 27. et 28. hic fartasse additicium, minus certe necessarium. De Epapho gemina Aelian. Hist. An. XI. 10. et Graeéorum alii. WESS. CAP. CLIV. 1 1. «pas Soude-mg, (imbu 5590; 3011.6.) lu Latinis erat prope .eæiguum maris,. vulgata 1:98; JMyov Smala-n; respondens. Neutrum bene. Reiskius ex illa, 0.1’- yav nedum. SœAoÉa-nç, lanlillum remoti a mari. Veriara edunt Mssti; quibus Diodorus adstipulatur I. 67. Statim [l. 14.] idem Vir. Cl. noircissiez 5’; Minou, iustiore eaussa,-qua1n Herodotus bravi adprobabit ipse. [Olim ibi amomes, quad et Grau. tenait. Veram scripturam servavit ms. F. puta et Paris.] Mendae genus .per est frequens. Tale in Strabo- nis X. p. 685. B. [p. 447. A. ed. Cas] i ,uêv 13h ’Eçsrçluv dianes: et p. 734. [p. 479. 13.] sir-"Axmol atoll Adams; ruvuîum’azv. Tale Musa V1. 55. VlI. 170. Caresautem nife; 11 15’; MÉMŒWÇ incoluisse, Kuçamuoi’mç adpel-latas , est in Polyaeno V11. 5. et Steph. Byz. voce Kapma’v. W ESS. . 21. 5Mo) n31: 1551), Laurentius Vestigia. navalium, e c. 159. H. Stephanus obscurius, canules quibus noves dedu- cebanlur., Malo navalia cum Porto. iOAxmiç âuvœ’uslç Philo Iud. Leg. ad Caium p. 1050. alibi JMmalç, eus ait, quae ad- liciunt. Nautica in ré 6;.on rudentes sunt ad naves traiten- das. [sive lignei cylindri, quibus naves in terra promonto- .tur.] Schol. Thuqydidis III. 25. si 6Mo), 3970110! sial, aï; ai .152; hum-nu: tum navalia- Hesychius Justin vœua’raiûuouç, «rai; fiiez; 113v 90.01401. Guidas paria, fartasse hoc ex hca. WESS. - Inde 159.711.5711, subducere nous, apud Polyb. et alias.I S.B . , ,h a Va -

388. ADNOTATIONES CAP. CLV. 7. [45; au) 796mm: Minerai un) Vide cap. 59,9. 85,7. 155, 5. 5.] - [1 5. Aztoîç m6; 55 M; 74’091: marouulvoç) De aedibu: monoli- this, cuius generis aliam cap. 175. memomt Nosler, praeter Norden. paulo post W essclingio laudatum, consuli possunt Caylu; in Comment. Acnd. Inscript. T. XXXI. p. 35. aeqq. Abd-Allahf p. 186. ibîque Sylvestre de Sac] p. 248. et quem in laudat Denon. p. 140. et 246. cd. in 4m. et Tab. ben. XLI. n.° 1 et 2. Adde Description de l’Egypte par ordre etc. Antiquités, T. I. Pl. x. fig. 5. 6. et 7. fixant etiam in India ad hune diem in ruderîbus urbi: Mavalipuram aedes monolitha , xx. pedes in altitudinem et profunditatem, x11. in latitudinem metiens. Vide Langlès Monumem ancien: et modernes de l’Hindustan, Fascic. V. Paris. 1 8 15. tub. aen. xxm. 5.] [15. "Mm Yucca-15v in!) Eu qui gnan-0’; in: legendum censeat, quoniam 197340; praecessit. At gnan-av and." ad 54m; et nixe; refertur. 5.] 1 7. 13;! wœçwçoælîac rzrçac’vrnxw) Poilu: I. 81. 73 14:10:51) to; 596’091: mû 1017 rre’yovç, waçwçoeiç: cuius descriptio Latînîs V alla: non congruit. Nisi aberre , videtur promimntiam un"! xxrarrzyéo’uuroç , sive quad «un? 1’31 3994m porrigebatur, indican. Huiusmodi autem tecta a: mu) lapide, Mon’NÛz, non praeœrita a Strabon XVII. p. 1 165. [p. 811. c. ed. Cas.] neque Nostro Il. 175. ostentant in hune diem -Aegy- ptiorum parietinae a Frid. Lud. Norden Itin. Aegypt. p. 1 87. cum cura descriptae. (Maman, Swiîuacrro’mrov cur re- ceperim , dictum alias fuit. WESS. - Vide Adnot. ad I. 1 1 , 16. S. CAP. CLVI. 5. via-o; rÎ Xi’flMIç maxima") Eusta- thii et Arch. "Exclu; probari a Th. Galeo baud debuerat: muta est ex Sznoyçaciqz. Mela I. 9. et Stephanus Byz., Nostrun excitans , Chemmin tuentur, arque Hecataeus apud eumdem. [At Chembin nominaverat Hecataeus. conf. Creuzer Histor. Fragm. p. 26 seq.] Nam quae c. 91. Chemmis, longe diversa urbs est. Insulas, quas [1. 7.] miraturHcrodotus,fluitan- tes Aegyptî , et 142791712; «reflex, dabit Theophrastus Histor. Plant. IV. 15. etiam prope Orchomenum Boeotiae; Italiae mnnnllas Seneca, Quaest. Nm. Il]. 25., plures Plinius Hiat. Nat. Il. 95. quorsum Labeonis verbe in L. 65. 2.- D. de

AD HERODOT. II. 155. 156. 389 Adq’uir. R. Dom. recte referunt. Conf. Soliom’s Eclogarum finem. WESS. - De Chemmi insula conf. quae notav’it Et. Quatremêre, in Mem. sur l’Egypte T. I. p. 226 seq. S. 10. Ënziædw: 3’ s’y 0511,15) Homeri un) 3’ u’z’yuçoç «mon» Thomam Gale ad Arch. et Vind. 310320:50:01 amplectendum pertraxit, pellicit et me. Priorem tamen formam Hippo- crate: et Aretaeus Cappadoz non spreverunt , neque Noster I.24. 195.11.91. Airxu’Mç) Cereris filiam WESS. Dianam dixernt, l opinor, in dramate deperdito. Pausan. VIII. [c. 57.] p. 676. Aim- rpaç "Açrmw Mafi’çœ du" aux) et; Amoîç. ô’vru Aïywrriœv 731 M’yov. Mambo; êËlÈzëev o’ Eüœop’wvoç roôç’EMnmç: sua desum- eisse ex Herodoto merito videbatur Iablonskio Panth. HI. c. 4. 4. Quae praecedunt Herodotea [L 19 - 21.] de La- lona, libcrorum Alavdo’ou me) "Inn; Apollinis et Dianae nutricc ac servalrice, prostant in Scholiis ad Ciceronî. in Verr. c. 1 8. mendosissime scripta; nam voces , "lm; mou... in has, de- formatae sunt HEIOAOE AE TOTZEIN. Magîs mîrum, 111:1ko in 105m degencrasse: sed hune locum video designatum Cronovio; qui frustra Ana-«3 scribi maluit quam A1:- raô’v. Eustath. ad 011.5. p. 212 , 7. rfiv szrdzô mû du ’IaË, KathLoô’v au) ’Icô’v aï 7:71:10»; "va5; 790500991: babel Ionicum natum-017v Hesychius, 5554191711 scripsit Democritus. VA LCK. , 26. imine-s 7:29 vAfTEMI’.’ du: etc.) Oculîs et-animo Pausa- niae haec ohversata fuisse, ex VIH. 57. nem’mi non ad pa- rebit. Satis vero hic ambiguum, ri» 32 153w 511i m7.. ym’râm and" quorsum tendant: an ad Aeschylum, an aliorsum P Cl. Pauw Tragico transscrîbit, et propterea Tir à? Aimer 3193 70570 YEVE’fl’axl "Mn-1b, idcoquc Delum redditam esse mtantem, corrigendum pertendît. Fabula ex Callimachi Hymne in Delum abunde nota est, huic tamen loco non bene adcommodata. Continuatur, quad de fluitante insula Chemmi positum ante fuerat, adseriturque «Wh tum esse factum, quum Apollo et Diana. Typhonis in. ca insidias vitæ.- rent. Pendentdomnia ex superîoribus (par) du: œu’rûv amatir, et arguunt sequentia. Deerat www»; post [sium-gag, prudeno ne Cl. Beiskii consîlio adscripta. WES S. - Commode Schàefer inœriectn verba, inde ab illis, in roi-nu 32, pan rentheseos signis inclusit: nos parentheseos initium ab istis , ’Aæo’Mum 8è, fecimus. S. ’

390 ADN.OTATIONES CAP. CL VIL 1. ennui-rixe; 3è iBœciMws Aiyxiærw ide-capa: au) renflons: écrus) Redit in memoriam acerha cri- minutio, qua Herodotum suo more perstrinxit G. hurlants, Spicileg. Ant. Aegypt. c. v1. 6. Negat vers. esse, quae de Psammetieho, Scythis, Cyuxare lib. I. 105. ’litteris prodita sunt. Neque enim Psammctichum obviam ire Sçythis potuisse, quia debitum natum: persolvcrat: manque xul. ("mis tante Cyamrem regnum inchoasse. Quid tum port-o? .Regni munera per aunes LIV. Psammetichus ohiit; potuit ergo, si verum foret annis xL. et duobus ante Cyaxarem regnuni inchoasse. plurium spatio annorum isti Medorum regi, quod Herodotus, et Strabo. XVIII. p. 1 155. [p. 801. D. ed. Cas.] aliunde doctus, adfirmavit, aequnlem habere acta. tem. At hoc perpende: martela cum vita conmutavit Amasis auna Periodi Iulianae 4187., a cuius obitu ad. Psammetichil initia anni sont, sicuti Iamcsonus bene putavit, centum circiter et quadraginta sex. Ergo principin Psammetichi conveniunt anno Fer. Iul. 4042. Cambyses sub annum regni quintum in Aegyptum arma vertit, hoc est, Fer. Iul. 4188. auna. Hinc ad Cyaxaris regni exor. dium reperiuntur anni ferme centum et octo, non infi. (zieute docto viro: quare regnare is anno eiusdem Periodi 4079. coepit. Consequens inde est, ut Cyaxares et Psa’m« metichus reng se ultra xv. annos videre et venerari potuerint. I nunc, et. criminatori ausculta. Ego vero [L 4.] z’ç 18, quod in s’ç à crebro abiit, non movi; atque ex sermonis indole nonoçuwus’vn [1. 5.] et Ekmçwm’mç [68]). 158, 6.] ex schedis recepi , Eustathii indicium secutus. WES S. CAP. CLVIII. 4. 117; Mixa; m’y s’en) Bene mssti , oh sequens 32’. Est de hac fessa. C1.1Mich. Rossalli schedins- ma, quo ex-Aristotele I. Meteorol. c. 14. et Strabon eius initia Sesostridi vindicantur. Verum Geographus XVII. p. 1157. [p. 805. A. ed. Cas.] incertus haeret, Herodoti Aristotclisque opinionem recensens; alibi, I. p. 65. p. 58.]. confiden tior, ubi Casaubonus doctissime. Nostro planissime accedit Diodor. I. 33. plura de egregio isto open, mode in- concussuxn mansisset, quum alii, conmentatus. Hoc ad- dereA, ferente oecasione, debeo, Iosephum Bell. Iud. V. 9. p. 547. Pharaoni, qui Abrahamo uxorem Snram ubduxit, N594»); cognomen indidisse: quad unde acceperit , nescire

sa HERODOT. 11. .57. .53. 39. me fateor; probealioqui gnarus’, eam Iudaei scriptaris peramüonem multa stolidae iactantiae argumenta con- wplecti. WESS. -- Quod ait Scriptor 70.0.0; fiaient: n’en"- fig, suspîcatus eram iusto minorem esse numerummcu- iusmodi dubitatio mihi ad c. 9, 1. oborta crut. Sed conf. lib.6. insuMévaç) 1V. Adfirmat c. etiam 86. Eustath. S. ad ’IÀ. - a”. ap.1219, 34. ’01: un) in; flair s’Àatuvom’vuv ri ’EAacrp 17v Lima; 119639- 70; 311M? b 15.7 ,, 19115511; ixœnçzvns’mçfi Malta frequentius olim formam islam in libris veterum lectam, quam a nabis, monstrant diversa Grammaticorum iota-prennen- ta, ex usu multiplici verbi imagina atque origine facile illustranda.Il. ri narrai Minou 757110!VALC 399;) K. Admotam ’ «1 bis medicam a Reiskio manum , roi muai Minou rsîvov, Memphim praeter..- deus, aut «ri x. M. «ramis, angustus apud vMemphim mons, -Scriptar deprecatur. Maluit ll.A8.,hoc de monte nitrer 1; niv 3391:9in un. SoiÀœa’rav, ëv 197 ai Ninonlm, uti hic: tum c. 175. in 15v nacrai Minou huait.» NÛWOMJEINV. [Turbaverat - viras doctes , quad nacrai Minou vulgo apud Memphin intel-l ligebatur, quum sit a: adverso, contra Memphin. cf. I. 76, a. Il. 148, 5. et Valck. ad HI. 14, 1.0.] Max ex schedis (sigma [1. 1 5.] sententiam ornat. Nain divortia sive 3min; ab indicato mante non protendebantur, sed ipsa fossa, ab en in meridiem et sinum Arabicum ferens. [Ut via ferre (on 9m) ad aliquem locum dicitur, cf. Il. 158, 18. ibique not. sic nunc fossa oignon: etc. Iam Ambiae urbs un..." praeterita a Steph. Byz. non est, eadem, ut viri eruditi arbitrantur, ac ana Pithom Hebraeorum, Ezodi c. 1, 1 1. quae quidem 1119.5... «in; et Coptorum sermone 1112011111: cum deinde fuerit nuncupata, et extimo sinus Arabici un. gala adoubuerit, nulla mihi dubitatio est, quin Herodotea distinguenda sint o’Ai-yov noyade-m; m’Mç’ rayai Hais-auna! - - -. «à.» i060: 1’; mir etc. ’ Cette ad Patumum fessa sinui Ara- bica iungebatur, longe ab urbe Bubasti seiunetam. Illis autem 82 si deforet, equidem non mocarem. .WESS. 20 seq. niard ratina 2M mais»: 751M») Quod Scholiastel Aristophanis ad Plut. vs. 588. ut Herodoteum produxit, «’16 709’700 sial "siam 3159 siroter), zut, uti in 1105912 Suidas , eni- 3m 19’ , h. e. Êœuuixom, id frustra in Musis quaesitum,-hîo

392 wAD-Nors’rronns olim,tsed Correctius, conmodam sedem habuerat. Testis erit Grammatîcus Sangermanensis , cuius indicium Cl. D. Ruhnkenio acceptum fera , ’Aæuçr) scribens and (119030.11): n- um’m ri chantonna); and 45191861? liard ratina sieur «101’559: 960.10: dans") si; 16v 190:6va Ko’Mrov. Valde autem mirum, ita. vocem hinc abiisse, ut ne vestigium quidem reliquerit. Noneam inconmodam, sed et Herodotenm, diximus ad lib. V. 55. WESSELING. in Addendis. - Distantiam inti- mi messus sinus Arabici a Mediterraneo mari, metrorum francicorum 100,000, id est, trecenta fere pedum millia, «Aegyptius Academicus Du Bois-Aymé reperit; quam men- surant ait (in Commentatiane supra a nabis ad cap. 6, 12. laudata) exacte conVenire cum mille stadiis, quibus cam- dem distan’tiam Herodotus aestimavit: hunc enim scriptorem in rebus quidem Aegypti (quad iam a Darwillio aliisque viris doctis monitum) non mai0ri stadia Olympico uti, sed minori quodam, nonnisi 506 fere pedes conti-. nente; quad ut ab illa supra cap. 6. et 7.. huius libri, sic et hoc loco factum. Cui rationi quum manifeste repugnare videatur, quad in eisdem Aegypti rebus idem Scri- ptor noster, lib. Il; c. 149. stadium diserte tradit centum argus, id est, screentos pedes continere, tum quad lib. 1V. c. 41. idem intervallum mille stadiorum, de quo bic agitur, centum millibas orgyarum, id est, screentis pedibus aequiparat; huic dilficultati ita occurrunt viri docti , ut dicant, aut propriae rationis suae nannumquam oblitum esse He- rodotum, aut, pro ratione maioris minarisve stadii, etiam on gus maiores vel minores esse aestimandas. Equidem , argumentum hoc leviter attigisse contentas, vereor ne nondum satis momenta canota, quae ad quaestionem de aestiman- da diversa Istadii ratione apud veteres spectant, perpensa a viris dactissimis, qui in hoc genere labourant, et ad quuidum sint perdncta. S. CAP. CLIX. 3. t’ai si Bopnfy Sandre; etc.) Instruzit hircines, in. septemtrionate, et in australe mare, sive Occa- num Orientis , minaudas .- eodem 11290091) hac loco Sahara ,- ac voçin, sicuti c. 1 58. mm 1V. 42. ubi memorandum regîs I huius circa omnem Africam in Herculeum fretum et mare mediterraneum, sive boreale, navigandi studium. Quod autem in lduobus Coddâoî houai de: 351.111, pro insu) potest putari. WESS.

"An HERODOT. 11.153. .59. 393 6. s’y Mayâo’Aa» Muses) Hae de nrbe quanti disputatio- nu1n aestus? .Oflicii ratio, ne nihil moneatur , expastulat. Paucisdefungar. Sunt doctissimi bomines , quibus Magdoà lus en est, quam x11. M. P. Antonini Itinerar. p. 171. Pe- lusio seiungit. Convenit nomen, congruere et situs videtur. Ego vero studiosius consideratum vellem, urbem eam ex Herodoti finitione II. 6. et III. 5. Aegypti fuisse: in h quam Syras se, quicunque fuerint, hoc rege, adeo opibus et militaribus copiis florenœ , penetrasse, creditu diflicile fit: praesertim cum ora Syriae maritima, ad Awtum ul- traque, eius fuerit in. ditione, sicuti narratum c. 157. . Adeo-ne supinos arbitrabimur Syros, qui, vitare cum passent, in anceps discrimen et certam perniciem se mer- gere voluerint? Mihi , imperatarum artes et cama consilia replicanti , id quidem probabile non accidit. Ubi ergo Magdolus? Inventa ab eruditissimis viris est in orbe Ma- nassitidis tribus, Mrgiddo, cuius vicina in valle egrcgius princeps Iosias profligatus (Chronic. Il. xxxv, 22. Reg. lI. xxm. 29.) hoc abs rege fuit. Neque illis ego refragabor. Nominis discrepantia non morator. Ex Megiddo, [quae Ma- geddo apud Ioscphum,] Aegyptii, unde haec Herodotus, sua 0re Magdolum, ut in similibus accidit saepius, formarunt. Et, si moratur, adseisci poterit Magdiel, non longe hinc dissitus vicus, apud HierOnymum in Onomast., onde Mag- dolus conmodo gignetur. Nec obficiunt Syri, sua vocabulo, suinta latins, ludaeos, in Aegypto multimodis detestabir les, conplexi. Mitto alia , quae H. Relandi .Palaest. lib. IIl. p. 894. et Iac. Perizonii, etsi in quibusdam dissenticntis, Origines Aegypt. c. 25. p. 471. subpeditabunt. WESS. - 7. Raides-H 263w ri; 2391m) Recurrit urbs HI. 5.; nec diversa, scu eius amplitudinem sive situm examines, vip detuir. Herodotus aliam si voluisset, additanotae significatione utique secrevisset. Qui Carcemischum , quorsdm Necos victo losia Chronic. Il. xxxv, 2o. propermtit, esse pet-tendant, in quis Cl. viri, Simsonius, et Galeus, ad id animum non adverterunt. Nam, cum opinantur Koiâwn primo pot-citant hune urbem, deinde Carehcmischum a clade, en profitentur , quae ubi sinegaveris , in spongiam ultra abi- bunt. Idem de suspicionc Cl. Pauw, quae Carcemischum primis temporibus Kipxn’mv et Kipttia’w nominat , atque

394 VÇDNOTATIONES hinc Kn’gxormet’xz’çuvm, et tandem Ku’S-mv neglîgentia scribarum format, indicium este. Quibus enim indicibus, quo ’tcste probatur? De Cadyti suc loco. [nempe ad ÀIII. 5.]

W,E9. i; Bçmfîaç S S.roêç*M:Awlœv) - - Porphyrii aetatc idem exemplaria praeferebant, sicuti I. 92. ubi Gromwius bene, haec tamen docti scriptoris adspernatus: au) ym’mvoç n’a) du: "7; Aî-ywrrmuî; Emmy, 3m; En) Sam-2’90: 1115:1, 5612km: «dm non-ai 11h laîrmrmfiv wrûnv sîwo’vro: 73v" .Hpo’sonv, ,, drame: Ë; a, Bçacyxz’âuç ré; MIMrlwv. a oüm’n 05v ëunv cinérama mon yeu- omêv, Ïuvmâv 5è MÆMov îâimuœ. Quae hune locum occupare ’debent, quo inportunam "à; Mm. corrigentium vim in posterum arceau-n. WESS. - Conf. ad I. 92, 6. notata. S. ’ CAP. CLX. 22. ’HÀsîwv 8è finâzvî) Apud Diodor. Sic. lib. I. cap. 95. Eleorum legatis interrogantibus, «a; ab 7:39:70 Èxuutolrocraç; ( 5 ’OMmea’ç olyaév,) respondîsse tradi- Ptnr Amasîs , ëoZy Mât); ’Hm’wv onw’Çm-m. Amasi , Regi Grac- corum studiosissimo, baud sane disconveniunt, quae sub -Psammi scribit eveniSse Herod. quantqmvis ab aevo iam Psammitichi , qui Psammi fuit avus, exercere commercin cum’Aegyptîis coeperînt Graeci, postquam is in Aegypto Jonihus et Caribus quibusdam sedes adsîgnasaet. Defini- ïtum Hellanodicarum sorte lectorum numerum Indus cul- -pabat [arches , quo indice "ont; mania-spam: s’ægc’vwv ab ’HMî’u; figent; 4437 OEIMOTE JAMA- 31:75;, âmmo’rn-n âê aï «in! : apud Phi- lostr. Vit. Apoll. III. cap. 5o. Sibi quales hoc in certami- ne constituendo viderentur Apollonius declarat IV. c. 29. ubi corrigendum videtur, à; êæswhoiïvro 75v &ydvm, pro 75v uürâ’v. Ne rebus quidem Graeciae prolapsis Eleorum in his ludis administrandis aequitatîs desunt exempla; quale sub inistrat Dion Chrys. in Rhod. p. 544. c. Olim une!) eliam, ut sunt humana, nonnunquam adgratiam ef’libidinem suam potins spectarunt , quam quîdLiua et anequum postularent.- VALCK. - Dindons, Psammin silentio tramittens, Eleorum legatos ad Amasîm ducit I. .68. et 95. Plutarchus in Quaest. Platon. p. 1000. A. Aegy- püurum responsum sophistarum uni tribuit, qui, si Eleis id inculcavit, istos dicti auclores habuit. WESS. CAP. CLXI. 9. à raïa: AIBvuoî’n layant). V.e- ro.simile est, quad Bouhe’rius Dissert. Herodot. cap. 1. et

ÎAD HERODOT. 11.159-162. 395 G. Raphelius Annot. ex Herodoto ad S. Script. p. 96. con- ieccrunt , non indicari singultueux de reluis Libycis con- ’mentarium , abs Historien digestum, sed eam Musae quar- ta partem, res Africanas continentem. Habet en c. 159. militum hanc rebellionem , et infelicem Apriae regis exi- tum: neque veteruxn ullus est, qui 7.wa Herodoti A159- xoôç, ab isto distinctes libro, vel verbulo adtigerit. 0b- stare putes, quod minime MEÇo’vmç, sed prorsus uerçl’wç et tenuiter de Aprie illic agatur; cuius mutati instituti rationes habere plures ,» nunc incognitas, potuit. [At, qua occasion: Apries copias in Cyrennicam miserit, id veto ipsum, quemadmodum hic promittit, ita ibi enucleatius exposuit.]vRes sane Africanas operose et tanta cura per- secutus isthic est, ut uberiorem et aliam illis operam.

inpendisse1 1. Aîyzbr-no: 3è mûrenon émusnæo’mvoi) videatur. Interiectum WESS. articu » lum non spernerem : Aîyziarrm 3è ci 145m ËTIMEMŒO’MSYOI in? «nom 037F nous. Prïmum enim ab Aprie defecisse narrantur qui radieront eclade Cymnaica, eorumque qui parie- mnt amici, cap. 1 62. dicti 113v Aiywrn’wv ci donna-515;. Tan- dem, postquam ducem Aegyptium contumeliose tractasset Aprics, ai Mme) raÎa’v Aiyumz’mv, ai gin-rai Ëxsîvâu s’abço’veov, nîm- «Tian-o 796; nô; ÉTÉçauç. cap. 162 cxtr. Quoniam non .unæ fuit defectionis causa, Herod. lib. 1V. c. 159. oint-ri rotimv, inquit, Aiyv’m-m, mi nacrai 7011570: sic legerim) influença- Msvoi ’Ançi’y oivre’crmmv nia” 113703. Infortunii originem plenius enarrat isto loco Herodotus tractons Libyca vel Cyrenaica: nique hi Sunt AIBuuoî Ao’yoz Herodoti, hoc cap. 1 61. memorati , quos viri doctissimi sibi periisse persuaserant: vidit hoc mpnuitque primus G. Raphelius Annotat. in S. S. T. I. pag. 85. Libyen tractans Diodorus Siculus lib. III.vc. 62. sua cita: ipsius Aià’wnmuœ’. VA ECK. . i CAP. CLXII. 2. ë 32, brai r: chaman; etc.) Ano- malam horum structumm nnimadvertit G. Raphclius in Epist. Paulli ad Galet. u , 6.; estquc notabilis , nec vero insolita. Non repeto, quae vir doctus conduxit. De-uuvs’y, ,gnlea, nihil mirum , quippe regiae auctoritatis apudAe- gyptios, ut deinde apud Graecos Szdâma, insigne, c. 151. At quid facias Iulio Africano, in hac Amasis (Amine: perperam pingit) a]: Aprie defectione , Israëlitarum, Mate

396 ADNOTATIONES duce, si); Aegyptîo rege discessionem. inveniente nique hoc ex loco extundente P Fallit profecto et fallitur bonus vir, apud Euaebium Prnep. En. X. 10. pag. 490. c. Athenaei mussa discrepat , Hellaru’cum, a Noslro dissentîentem , secuti, lib. XV. p. 680. n. WESS. 15. équin; damai-dm) Hinc derivatum Phavorini in Sto- Imei Serm. CXII. pag. 586. de sans, qui aux. annis maie: casu in thesaurum incident, irrigua; 13 «in; dirima-44m, "Mata crure pepedit. Fadem de re and? Mœruïcumiç Seleucus in Athen. IlI. 1.. [pag. 76. f. cap. x1. nuperae edit. ubi in latina versione, pro mentis ejficiat clienationem, poni de- bebatjlatus ventris cient.] Quae eruditissimos viros P. Leo- pardum Emend. V Il. 13. Ips. Scaligerum ad Catulli Epigr. L. ’et Is. Casaubonum non latuerunt. WESS. - 25. 9655m M’yov a du; 36mg, aimé) Mule Laurentius. Scri- pserat m5797, ont Enfin; potins, nulla nempe regem ratione rei usum, sed ira percitum iussisse. Hue aimai ducit, et constans usas. De Cyro I. 209. à Râpe: e518... m’yov imité; ami ri; Hou, de somnio apud se prudenler cogitabat. III. 25. a?!" A679! 31.4611; 3015;, neque secum ration inita. VIII. 86, 1. 5.4466117753 M’youç 3:30:12, apud me ipsum anima palans. Simile 1V. 102- ai à? 2100,51: Sûre; caïn A5701, ai; «in etc. ubi in Latinis aberratur, sicuti V. 158. Plutonium Defect. Ora- cul. pag. 419. c. au) Slâo’vru; iauroïç m’y". si" «0450m 66mn si" etc. WES S. -- Ut afin; a recentioribus Editoribus in iwvrq’î muptaretur nulla urgebat necessitas. Valet enim ex optimorum quorumque auctorum usu, mriore illo quidem apud Nostrum, «in? idem ne «du; fil vel fixing: et fre-. quenter quidem «riz-95, «151-(,7, uôràv suo arbitratu posuere editores, ubi recte airez"; , ouin; , mira" notione reciproea ,

scriptiCAP. CLXIII.libri daubant4. imamipw; rçtcnvflouç)omnes. NimiumS. y inputatur schedis Medic. ; habet postremam vocem Passionei Cardinalis codex, Mediceo antiquitate et dignitate par, legunt omnes alii , praeterque cos Diodorus I. 68. cuius consensus cum dispellitur, disputatio [in Gronovii Notis] nasçitur inique. et longe ab illis dcflectens, quae ad Ste- phani.Maîumo.ç adscripta fuerunt. Mox [1. 6.] in) un); Aî- ymlouç Jean Edd. plerique omnes: in". verum est. Gram- maticué in Lexic. Coislin. p. 600. si 3è "long, giron ami 55m,

AD, 11131101101: 11. 162-164. 397 non sine vitio: voluit 5km and 5mm Ecce alium, p. 254. pi 79171 "1ms; in: ÀEIVOUUI, and iiîmv: et brevi post, ci films; sin-av afii giron. Sic I. 62. HI. 77. IX. 5. WESS. 7. ë’v r: 53; Manne.) Max c. 169. ë»; Muiusnoiv, sive iuz-ta. eam : à! Kuçvm’iç; même; IlI. 45. Ct s’y a? 2mm?" VIH. 85. eiusdem sunt usus et conplura alia. [conf. ad 1H. 45, 2. notata.] Muuinoi, coniecturam secutus Gronovius, et cap. 169. membranas, bene refinxit. H. Stephano in opiifio- nem illud ipsum venerat ad Diodori I. 66. qui umbo Lau- rentianae versionis prisca exemplaria si adhibuissent, non eam suspicionem sed veritatem pronuntinssent. Bo- nus Volta. 0b lapsus nonnullos audiit male; hinc ille contemtus: Sima Mine: Arch. , si quid dubii restet, eximit

unipersum.CAP. CLXIV.[1. Aimri’wvW E ion-ai S S. 75mg) l De sapiens civium classibus apud Aegyptios malta utilia monuit H ec- ren , in Ideen über die Politik etc. T. Il. p. 594. et seqq. Ibi p. 6 1 4. notarikovç, quos l. 5. nominat Scriptor, latiore notione accipiendos censet , de opifieibus , artificibus, institori- bus et mercutoribus; ut haec classîs non modo zanniMuç proprie dictas, sed et xsieaimzraç et airoçœiauç dvûgaimuç com- prehenderit, qui cap. 141 , 19. cum minima iunguntur. Agricolarum classis quum nulla memoretur, agrorum culturam censet idem Vir doctus (p. 615 seq.) omnibus quinque inferioribus civium classibus communem fuisse. Medici, quorum ingens apud Ae "ptios numerus; erat, ex

sacerdotum6. iEçnoniBitç) Aristagorae puto apud Steph.classe Byz. .EçucrvMBtiTç, fuere. S. I et , Ethnicographo explanatore , noient 751 Maxima! s’v Aiyiim-zp. V011 eadem , sed invitante pronuntiandi consuetudine va- iians, monstrnnte Hamsterhusio ad Comici Plutum vs. 729. Addit Stephanus , ai mirai mû AuBugsiç, quod , nusquam alibi lectum, Ampl. Çuperus in litteris ad N. Heinsium, Syllog. Epist. T. H. p. 690. ai miro) ami Kuhwiçis; corrigit. Bran: utrique in râv nœzinœv , sed non iidem; neque iuvat IX. 5 1., quippe ibidem , sicuti hic, distincti. WESS. - Ex diversis Aegyptiorum stirpibus oriundos fuisse suspicatur Heeren ib. pag. 609. Utrorumque nomen a diverso Vestitus genere tractum fuisse censet Hemsterh. l. c. aucto- ritale Pollucis VIL 71. S. l

398 [ADNOTATÎONES CAP. CLXV. [5. via-o; si Hpcvmi’riç. Conf. cap. 41 , 1 7 seqq. et Et.Quatremêre Mem. sur l’Egypte, T. l. pag. 424

5. 51’s En) omicron; racinera) Revocavi Ionicum yflOIIæTo, toties in Parti Lexico e11 Musis depositum: mallem tamen, seq.si pcr msstos liceret , êysvs’aero, 5.1 quad brevi se dubii. WES. S. . - At propria instaque est particulae «in cum modo po- tenti’ali’constructio, ubi. illa quando vel quoties significat: et 3’12 - - iysvs’æro cap. 166, 7. nonnisi variationis amure scripsit Herodotus. 5. 7. oivs’avrau) Veriusifortasse 01.1531111011, ut OZŒE’vadh Sic H. Stephanus in Recensione vocum Herodotearum. Alioqui ex

chimaiCAP. CLXVI.erit, quae 5.’Aw’mè) Parti Aliunde sententia. nota sunt quaeWESS. , praecedunt: Stephano quoque nomus memoratur mon"... ’Aviirmç alibi forsan non invenietur, et ad priorum normani in ’Avwi’rnç videtur refingendum: Stephanus Byz. "Aimez; g «du; Aiyv’nrau’ ni Êâvm5v ’Avwi’rnç’ ni; "Ou-1;, ’Oom’rnç. Ah]... urbs ,memoratur Herozl. lib. Il. cap. .157. Nostri quoque loci meminit ad Steph.’Luc. Holstenius. VA L CK. - Rediit EEstvtirnç ex cap. 155. et Stephana 372.; tum ’A vu’noç, ut c. 1 57. pro quo ’Awei’rnc Ethnicographus. W" ES S. ---- Men. dosum ’Avu’mç ,cum aliis tenet noster F. De Thmuite di- strictu Conf. Quatremère Mem. surll’Eglypte, T. I. pag. 129

5. Istud 5 midi; iv 11?qu mais: , Praefictura. in insula silo. est, ad Homericum ’11. 8’. 626. Nice» ai miaou æëgnv allai; adce- seq.dit; expressum, quad S. Eustath. advertit,’ , a Sophocle Aiac. 604., et Apollon. Rhod. I.’851. HI. 1091. Huiusmodi Iso- cratis, in Land. Busir. p. 214. 1:. niv m5." anagoc’an aux) narrai minai; oixoô’a’uv s’ç mardi! maman; et Phoe7lidae «in; E1 011971571511, nacrai néo-nov eius-Sec; afimpi, in Dionis Chrysost. Borystheni’t. p. 44j. A. WESS. ’ CAP. CLXVII. 10. gicla-roc 3? Koçivim giton-ou rail; xflfo’l’E’xvæç) Laurentii , Corinthii quoque minimi faciunt opi- jices, multos in fraudem induit, magnum ctiam virum Thom..Beinesium, docte de opificibus et eoruin collegiis disserentcm , Inscript. Glass. I. 105. pag. 144. Contrarium de Corinthiis, cos nequaquam minimi facere opifices, traditur, ut vere Henr. Steph. in Prolegom. Et quis est, qui

AI)A HER O DOT. I-I. 165-1169. ’ 399. V

Kogvûiwpyii xanthine: , casa Corinthia , roçtduum’a’rrçaimvz, tante ambitione et studio a Romanis olim expctita, non I recordatur? In urbe, mercatura celebri , opificum stuj dia in pretio crant: 711139131 n ndwiçnxn, Straba scribit, dardât si; n ni murmel, mi si; rai; rima; fais Êanâvç’ymat’ç, lib. VIH. pag. 586. A. ubi Casaub. [ad pag. 582. suae ed.]

CÂP. CLX 711]. [7. Kochanpiwy 7517.1111, au) www»- QBiœvW d’AAoi) ES Necessariam vocemS. d’un etiamv Valla .hic le-l l gerat: Calasirii milleni et Hermotybium alii totidem. Vide vero ne iusto miner sit numerus 741M», collatus cum uni- verso militum numero c. 165, 5. et 166, 7. edito. CAP. CLXÏX. 6. un? niv Suiv un 51.113530: etc.) Plana: stnltissimue iactantiae oratio et per illi similis, quae eius (eumdem enim Aprien et Hophram esse convenit) efl’reni ex 0re profertur Ezechiel xx1x , 5. ubi H. Grotiuset G. lia-I phelius borum obliti non sunt, neque neglexit magnas Souliga’ ad Eusebii Chronicon. Aiacis, Mezentii, Caparæi, stolidas Igloriationes et consimiles aliorum conduxit La Corda ad Aeneid. X. 7 75. Verum omnium index et super- biae ultor 1457445."; 90min": uo’mrwç 67593750411121, uti Sopho- cles ; ml cintrais-02m: roi; datçnæa’wç, belle Petrus Apost.

Epist.25. Ëv Si raïa: I. 911915140171) cap. v, Postes, 5. in quibusVYESS. urna sive [oculus l est, Valla. Ego vero postes tanta crassitie et amplitudine non novi. Scribit III. 16. Amasim in) ria-z 31597101 êvriç fît; 511151017 Siam; mortuum quemdam ad fores intra conditoriuni suum sepeliisse , semet vero collocari E1 fluxé; r17; .9an; à; p.23 une; , in intima eius penetrali, iussisse. Quae postibus «and? 3o; quo congruent mode P Sunt hic 9119061401712 tabulata, ad fores deposita et conditorio apta. Diologenes, in Serm. XLI. pag. 251. Stobaei, roi; SE 10’140); min chalumeau and Suçainowi 2,117140 351°, quae et in Archytae fragmento p. 269. Uterque ad la? balata, [sive tabulas] quibus leges inscriptae promulga- bantur, spectavit. WESS. - Ut 911’911 apud Nostrum Il. 96, 15. et VIH. 51 , 9. pro tabula ponitur, sic in loco a PVçss. ex Stob. citata. Est autem Séguin: etiam apud Ly- siam, apud Demosth. et saepius in graeca versione Vet. Test. idem atque 915p: , nisi quad grandius quiddam sonare videtur, quasi medium quaddam inter Nm nique adam.

400 ADNOITÏATIONES Igitur 31502 Supaiuarœ saut geminatae fores, ianua bivalvis .- et fr fait; 9vgaiuan idem fuerit ac 3111-6; 15v 9uçumairwv. Nec ye- r0 incommode Larcher 315c! Svçaiuarat, per metonymiam, pro minori conclavi vel repositorio, bivalvi ianua clause, acè œplt. 54 CAP. CLXX. [ 1. 11501311 3cm «mâcon etc.) Osirin (li- ci auctor est Athenageras loco a 1V en. ci tata in Var. Lect. 5.] 4. ëxdusvui même nestitui postulante sententia et msstis. Idem divinavcrat Cl. Pauvv, et ce prier Éditer Genevensis, sed iusto audacior. W ESS. ’ 7. si remuable xuhsaus’vn) De Phoebi natalibus et excel- lentia Theegnis vs. 7. v ’Aiava’rwv 15).an t’ai rpoxosi3iï Mary. Callitho remisera Alma Hymn. Del. vs. 261. ubi Anna Fabri, doctissima matronarum , et Ias. Bornes. in Euripid. Ipl1igcn.Taur. vs. 1 104. Durant hune in diem paludis in D1310 argumenta apud Sponium Itin. T. I. p. 156. WESS. . CAP. CLXXI. 4. nierons: striait») Saepe Plutarchus Eric-rame mie-0:», and, alo’3crov, Aclianus , Porphyrius , Themi- stius , Synesius. Fuit enim paroemiac instar. Taxarunt nonnulli. Sic Critici ad Sophoalis aileron, i’xs mû, Philoct. vs. 202. T8 3E 10m7" madnm-1m, inquiunt, 511 iEMuvmiç me oimywalnw rai alc3a’rou 37.275 au) 7513: ne: sials-roua: 512i «Ouf et; 311191271 ai; 3159 M’Ësiç, 013.73 Æ; d’1 11; siam, Tania-as Élu-ra) dia-roux. b. C. cri ac patata iucunda. Hoc si intendit Hellanicus, risui dictum elcgans exposuit. Valde autem dubito, an ni créma, distracta voce, ut Grammatici innuunt, scribi logique oportcat. WESS. CAP. CLXXII. 7. min alyvœuoav’vy) Quomodo- conque vox capiatur, nemo dici potest, quempiam dysmn- hlm agoruyzys’a-im, qued si vel plures habuerint Codices, ut lectum etiam fuit Vallae, tamen alteri lectioni postpo- nendum censeo. Aegyptias Amasis eoæiy, - - - min 51371111149- a-xivy zgoenyat’ysro, callido potins consilio, quam lenitate et clententia, sibi conciliavit. Hominis Aegyptii supin: hic est, ut alibi saepe, calliclitas. Plate de Leg. V. p. 747.c. ni! m.- ).oum’vnv à’v 1:; wavavçyi’atv clin-i noix; aimpywu’uevoç Mihi, næ- Saiarsç Ain-arias; and thulium; mi 7:on 57m: niangon-Miro: yin 1171 in" l3aîv. Qui sibi studcnt populum conciliare viri Prin- cipes, dicuntur alios 551w; zarzrxsux’m, iîi3wmnimflau : sed

AD HERODOT. Il. 170-173.. 401 inprimis figerayotyiadm, variis artibus alliage et ad studium sui perducere: attigit Andr. Dounaeus in .Demostlz. pag. 98. Dicuntur autem populum «enrayays’dm ënœwsh’mç’ xçpiuun au) Miami? oignit oison-w êmzmsiqfwgquirnn’ adsçysrimçretianin, cirait-y: ut Amasis Herodeli, «au. Thucyd.-1H. 45. 12min, . «perchman: ni zAr’ÎÜoç, et HI. 48. Lenitate et clementiwva’çor- 11:70:76,1.510: roui; "Ennui; , Isocrates in Plataica pagi504. a. - Tueri; nui 30951:7»; in 3’ iwuwzn’mç .vrçoa-atydusvoç, Diodor. Sic. XV. 8. cuius :Sesesis, expeditienes suscepturus, ne quid A absente se rerum novarum. molirentur, subditosmt’vruç fait 314.7.6.4; nui raïs 13:6er- ëammu’çt aluminium, 1.154. Atque 9b eumdem , quae movit Amasin , rationem Darius Hystaspidis, quum ad imperium pervenisset, dieitur 29;;- uam nui 3095055 un flips-div 35m1: aporœyrimvoç, Platoni de Leg.

HI.Ibid. p. .5. aiyVNMonivy)695. a. VALCK. Non reluctor (et v Codicibus, . v . . putoque idem esseatque min nivosiruç, et .praeocdens ima- gis explicare.’ Severitati locus non .convenit, sed callidae sollertiae et astutiae, uti regii actus innuunt. Solet Scri- . ptor dysmmn’m in inperitia et fastu frequentare V1.1 10. IX. 5. Soient alii , Euripides Bacch.-884. Sophocles Tracbin. 1275. [1282. ed. Iohns. 1267. ed. En] Neque absurde Scbol. .Demosthem’s Olynth. Il. pag. 17. 951m; dvaua’vu’; 5x17: .explanat oivoriruç: Harpocratie, æÀwt’arwç sa) cabotinage WESS. - Equidem zçaaüysciatt il. l. intellexi ad. Qficium redigere, coll. lin. 22. Sic Plutarch. in Romulo, citante H. , Stephano, etiam-mh’up agas-aimaient 50m dixit. S. . . 15,.- in n17 m3zmnîçaç azimuta) In Octavie Minucii Felic. cap. 25. Et deus aereus vel argentans de inmundo vasculo, ut saepius factum Aegj’ptio regi, conflatur. Quae, nisi scribentis memoriaeerror obrepserit, rectius procederent, si. de"; aureus , et, ut ace epimus factum scriptum» prostaret. Prius in mentem venit doctissimo Th. Gatakero , insuper futile- gimus vel s c i,m us factum divinanti , Advers. Miscell. XIX.» pag. 571. Pelvim, 131 wo3uv1m’iiçu Amasidis, personatus Çhilen prudente monitu, tangit in Plutarchi Conviv. VIIw

Sepient.,CÀP. CLXXIII. p.151.E.WESS.2. Mimi grau WÀîloùlfflç nimâ’ç 1 , r Vulgatnm «Minium aimât doctissimi viri Casaubonus, He- raldus , Duckerus , quos testes ad Diodor. X111. 48. adpellavi, Herodot. T. V. C c . -

402 .AD’NOTATIONES au in luce posuerunt , ut desideres nihil. Debueram et ego in ce adquiescere, nisi cultius obtulissent mssti. Ionum est 10.110169" in emni rerum abundantiore copia. Eusebius apud Stobaeum Serm. X. p. 15a. verissime, rdv 3B du) intimions: qmnimefim , and en. 1100591111 mût ne" rumine MMEainvru- -- rima: matu. Neque de tempore, que forum conpletur, re- casant :’ x9610! imcxuiv, i; oiyofiç x00 mihrruwhnâu’çuv agac- 0331 imitera habet Aucter, suum adserens, Musa Vil. 225., WES S. -- Ut frequenter apud Nostrum in Mm; a5, (conf. Wess. ad I. 181 , 1 1.) sic bic in Mixe: grau abundat pesterior particule; qued ex tacite mutato orationis tenere repetit Hermann, Adnot. 251. ad Vigerum. S. 5. in mis-uni; 11 and nmymium) Secundum Vallam, mo- rionem agebat Amasis ac scurram. Postquarn ille serin tra- ctaverat, ut animum relaxant, in vinopetulantiaribus indulgebat iocis .- sic interpretor Herodotea. Quia computeri- bus ipsis lusus isti Regis personà minus viderentur digni, natrum; fuîsse dicitur et «atomisa-n. Permutantur parafât» et cirxnmyiïv: et fartasse solita sibi castimonia Herodotus turpe quid ambigua voce velavit, ut ne ab obscoenis quidem abstinuisse iocis significaretur. Deianiram Nessus 4min [Landais xlealv, in Soph. Trach. 574. Nm ri maniâ- 3s; privatae sortis convivis laudi ducebatur; amatisse» dicebatur ingeniosus et cdcuûç, qui iocis urbanis indulgent. Pla- cebat Vel cavillatorfacetus , val conviva commodus qui dicitur Plante Mil. Glor. HI. 1 , 47. Aristaph. Vesp. 1 205. arm- Mdvincvt guano-nui; tint: ml Ëwowmrrmo’ç. Luciano I. p. 552. 1.1.6.5... 3153;, ami rouvrait imvo’ç. Talis fuit Aeschines, hac etiam in parte aquae potoris Demosthenis adversarius: vid. Philastratus de Vit. Sophist. I. p. 507. Talis ab Euripidis ingenio diversissimus Sophocles: Euripides ’Hv meays’mç, and rudoifsw 663? mugi oivov mMnxaiç, teste Alexandre Actolo 8p. Cellium Noct. A". XV. 20. Aequalis Ion Chius 2p. Athen. XIII. p. 605. r. 21011117117, inquit, raniment dv3112 7011319530 t’y 02’qu un) 31514; : ubi scribi quoque petuit «nu-y11145311 : permutantur enim a librariis ista; vid. Xeneph. Symp. p. 512, 57. et Suidas in maya... roi nmymi3n napel 50006111 legit Fallu: Il. 20’. ubi commodum Iungermann. advocat Xeno- phontem En. Il. pag. 276, 6. miratum, Therameni iam iam morituro mir! ni Opium» mir! ri 7011711531; «intuitifs in rît 4105179 VALC K.

AD HERODOT. Il. 173. 174. 403 no. 38 iidem; miam) Non satis ad Aegyptiorum mentent est interdiu z totum diem insumtum volebant. Bene I. 97. 197w fixa; 35’ 13145911; sincéfm, totum diem dirimendis- litibu: inpendere. VIL 210. s’yivtro 3E cuMBoÀ); 31’ inëçnç, iterum interdiu, sed contra gestae rei seriem. Talla, 8:08 "nu-ô; Aristo- phanis, recte ab Antenne acceptum VIL p. 276., 35’ (ne; supra Il. 22. 335110105, du") r95 3:1 5Mo rai? ivmvroîi Hara pocmtio. Max [1. 12.] n) oîy hm; non debuerant trun- care Vind. et Arch. Fert repetitum aîv sermonis usus. Ite- rant ipsi IX. «27. geminatque Euripid. Helen. 955. et 1017. Sophocle; Oedîp. Tyr. 610. et Oed. Colon. 1524.; alterum æ. iniuria utrobique vim docte delente, Plate AICib. Il. p. 142. c. Iunge, si videbitur, Ios. Barncs. in Euripid. et Davis. ad Iustin. Martyr. p. 442. cd. Thirlb. WESS. 15. 3min! 3è minutai, Enfin-au) H380, cui Mai. et se- quaces exemplum praebeant, auferre non audeo. Vetant A Codices alii , suntque et veto, neque inconmoda. Utrum autem scribarum oculos deccperint terminata iisdem litteris verbo, quae creberrima omittendorum océasio , non habeo dicere. Ernsmus, hoc Amasidis neglccto , paroemiam dicte Dionysii Siculi ex Plutarchi de Sen. Rempubl. Ad- ministr. p. 792. c. illustravit, quem consule. WESS. CAP. CLXXIV. 2. «Î; 01074111; Ébîv) Hoe praefe- r0. Athcnaeus, uti multi salent, dialecti inmutavit spe- cîem. Kammouâxouévoç, Nostri aemulatione, Procopius Bell. Pers. Il. 8. Antiocheni de] 0:1 nurse-muâhmt’m: et Bell. V and. Il. 4. 17v 33 9510; Èçœnrîpw’ç r: and M’en uarwmvîucm’vaç, de Photo pmefecto. Quo probo atque elegante ontionem et alibi7. nurnm’cuzra) distinxit. Si vcl in omnibusWESS. legatur . Codici- bus, leni medela corrigendum. est absque ulla controver- sin , un) ohu’a’nc’ra: adeo constans veterum usus Côdicmn àuctoritati semper in talîbus nnœponi debet: nam quod in Lexicis maracm’o’mnau redditur convincor, hoc unico nititur loco, infirma sanequam tibicine. Scripserat Herodœ- tus: "and 1421:3? un) fiM’a-xsro 678 75v Mawui’wv, «and 3? au) oËwofDnJI’yEa’ut, cape quidem ab oraculis etiamfwti convincebatur, and frequentcr etiam absolvebatur: postremum Herodotus, ut alia mîllena, Wesselingio debebit. [Vide . V0.1:m Lect.] Imperium ingiressul Amasis templa Deorum I C c 2 ï

404 . ADNOTATIONES negligebat , qui quidem ipsum olim nichon-m la); 059:: dieu: magni contra faciebat illorum’ oracula, in: un non-(8nd! 059:: 27m1, [L 15.] id est, a quibus 5M vel 30m cale s’êv, qui ipsum fürti convicerant. In eumdem sensum’ adhibetur etiam annuliez: lib. 1V. c. 68. utrobique tomere tentatum. Hoc rarius est atque Herodoteum; reliqua , imam, olm- onlyuv et influx sensu forensi pervulgata sunt. Ubi scrî- - peut Noue! lib. VI. cap. 82. abrieras dev mi; Sahara, perperam posuit Gronov. Mœurs. Accusator in Attico foro dicebatur. 311.5sz , persequi ; accusatus , 05:57:": condemmtus , âMËvm vel intuba: z absolutus , droæexiysn , criminilms clan- psus Ciceroni in Verr. II. c. 58. VA LC K. 8. dwoosüyteus) Instauravi Ionicam ex discrepante schedarum zscri-ptura formata. KÀs’msm , dirima et similia conplura , stemm praestabunt. Mihi liquida adparuit, ni- mios, sicuti in aliis , etiam in ea conmutanda temerarios -v fuisse scribas. Eadem fortunaa Cl. Valckenarii ne.) silionne; [h 7.] quo nihil certius, obtigisset merito, ni novationis metus, iusto fortasse gravier, obstitisset. Quid enim tri- tirus ista vocum couver-sione? Entremo cap. 175. pro m- mxflo’nsvoi pingit optime Arch. au) nipruvov, valetque in aliis. WESS. - Conf. quae ad c. 175 , 24. notamus. S. ’ l4. (à; éludât»; 955v Éclvrœv) 136di 6X mSSÜS; ne inter V3" riantes, quos vacant, lateret. Quisque videt multo id grandius atque ad sententiam obportunius esse. Kariîna-uv. ou"... [1. 1 5.] non debebnt abire in xufs’Ona’atv, pronuntiarant , uti Laurentius Latine dederat. Iucunda est in 03701501.: et numàsnu..djssimi1itudo, repetita IV. 68. Conüenit quodam modo 196:3? nium); - - - nars’ânmv un: in) Salaire), V. 72. W ESS. - At V. 72. diversa videtur-ratio esse. S. CÂP- CLXXV. 1 seq. ’Aânmt’y wçomikum Sauna,- nai ci ëëtzoz’nos) Swïuœ’flœ du divinavit Cl. Abraschiun’ Quid si duplici in dativo amplionvis insit? Amasis ai ËEswm’mn sibi in Minervae honorem absolvit; in: 91er mév- enus ôwsçfiœmëmvoç penconmode sequitur, alioqui oh min-u; - inplicatius. Eadem Cl. de Pauw opinio. WESS. - Vide Var. Lect. Si vera est scriptura ai , quod baud aegre mihi persuadeo, referetur hic. dativus ad 15’ ’Afinvm’y, veritque pleonastice positus, ut passim alibi apud Nostrum; cuius generis pinta quaedam exempla, a Gronovio collecta, ci- tavi in Aant. ad I. 86, 28 seq. S. a

au 11111101101211.1715. 175. 405

5. évSçdcomaç) iHucï spectare - Hava-manum 111890511; menoit H. Valesius ; et corrigendum ’Avâpo’c-(pmzç iam fuerat observatum in Miscell. Obs. VI-II. pag. 170. Scripsisse praeteiea videtur Hesychius : «Mn-av cônes ëë 92696; ami sa»? 769-, atque huic voci corruptae sibi notam substituisse li- . brarius. Coquum, aenigmata magnifia: loquentem , 201’777 0mm: senex nuncupabat Atticus in Comoedia apud Athen. IX. p. 582. a. Vulgo tamen et apud Aegyptiosfacie Sphin» ges vîrginea. fingebantur: vid. Action. de N. A. X11. cap.-7. Origan. contr. Cels. I. p. 32. Cur Sphingum figuras ante . templa statuerint Aegyptii , tradunt Plutarch. de Is. etflsir. x. et Clem. Alexandr. Strom. V. p. 664 , 20. et p. 671 ,:8. ubi Sphinx 13 [42v enim: dicitur ne?! M’omç, si autismes 3? civ- 9969m: ignora. VALCK. - In voce alvâga’ctpswsç prier pars .vocabuli non ad masculum genus refertur, sed idem valet ac si aivÛpmro’flDMoiç diceres. S. . * . [1 1. nium: Memini". Vide supra, ad cap. 1 55 , 15. no-

19. 16 3E (590;, 391.5321101 ont...) Inest difiicultatis quod- . .dam tata.speeimen in bis, a Cl.5.] Gronovio studioseH quaesitum, , etsexpensuin; qued tolli nniversum si nequeat, nemo, - nisi iniquus, a’egre feret. In rem praesentem ire non da-’ tur, adparetque abunde, interiorexn nô nowoN’Oou longitudinem, latitudinem et altitudinem fuisse contractiorem, nec longe cubitorum discrepare rationem. Cur verbo fuerint omisse, caussa in aperto est, additionis nulla.- Ne- gligi autemvnon debuisse, per se adtento liquet, siquidem nota. latitudinis necessaria est. WESS. - Non admo- - dum .video equidem quid diflicultatis in hoc repererit Wess. cum Gronov. quad latitudo interior ab exteriori r nonnisi .duohus cubitis differebat, quum paullo maiusin longitudine et altitudine fuerit discrimen. S. . » 22. .dunëa’mdw 16v dyadique: adriç) IntErpunxissem ita in Codicum silentio, saepe miratus’ insuper habituai. Advertit Corn. de Pauw. Inseri praeterea ph debet: 161 nia du. 0b ea , quae succedunt. [At nullo incommode abesse ea particula potest.].Ceterum, m6101; Ëxyiyovdroç muez? [1. 25.] insolens videtur; xço’vov 57mm... I. 1 go. et Il. 1 24. ,, ubi ëarwnlrûm schedae , uti l. 27., 7594100 Swvom’ma Act. Ap. xxvu, 9. et Dindon Il]. 64’. mimi mnémxx. 109. atque

406 -ADNOTATIONES alii apud Hemsterhusïum in LucianihDÎnl. Mort. VU: 1.v Vîdit verbi istam insolentiam Cl. Abresch. [iyyzyo-vo’foç utique me malle, in Var. Lect. significavi. Ferri forsan vulgatum possct, si renon? abuset] Ego vero non cohi- beor, ’quin [1. 24.] ml 11575041411» ex Arch. ex structurae nexu et Herodoti more reformetur: à 33 "Amati; si Sauf» un 15v 115904sz 9650614519; HI. 1. Je. 03959514905 n finançai- nu ciprf VI. 35. iunge Gronovii observata Il. 105. WES S. 1- At nihil , quad hue faciat, observavit ibi Gronov. nisi quad aïxhrûau dativo casui iungat Herodot. Il. 105 , 12. et cap. 173, 5. Nulla autem coassa fuit, cur spemeretur compositum verbum aurifiant, quum praesertim h. l. in particula un) non mode vis nulla inesse possit, sed et structura orationis mugis respuat illam , quam requirat; iuncta enim intelligi debent ista, oivatrrtvat’Èm nœrœziolnnov 797 S’en». Alia ratio est c. 174, 7. ubi seul suo loco stabat, sibique ex usu Nostri respondebant duo orationis membra , maniai 113v 3H nul in..." , «and 3è nul Jmætu’yzm. S. a 25. ivomwràv) Aut fallor, ont aliunde non poœrit adfirmari, nisi dubia Grammaticorum auctoritate. 3210qu- nov in Suicide Lex. redditur guenon et Poilus: [IL 231.) legisse videtur in Thuçydidis V. cap. 52. êvûumfëmvol rai; i: m7; mixai; Euuoogœ’ç: ubi , quod Codices praebent et Edd. Evtuuou’mroz, Polluci quoque rastituendum putabat Iunger- manum. In. 510611191 Herodotei Codices si conspimrent, ego sane vulgatae vocem anteferrem in-talibus usitatam , etiam Herodoto VIH. cap. 54. site nazi 31191514191. t’yt’nro inçrçitam roi &va de qua forma loquendi egerunt Aem. Portus Dict; Ion. Duker. in T hucyd. V21. 18. et in 1nd. Thucydid. Wasuus: Ammonio pag. 55. citatus Antiphon. à 10?; Qovmïç, 3’er 108 wçwrçoæufov vocem adhibuit p. 1 19 , 6.’ p. 125 , 2". p. 121 , 2. "ubi legi posset: mirai 143v «in 591514191. VALCK. - Quum in usu fuerit verbum hamada, (quad Suidàs etiam ex Dione adnotavit: ’Evûvmê’o’nsm , Aowfo’mm) nulla subest mussa cur verbale adiectivum êvûymrrdv suspectum habea-

CAP. CLXXVI. 6. Aiâzoæmoô’ io’vfoç 11001031165 ctabilius hoc quam pro scribarum ingenio. Quid-illi de! lapide Aethiopieo? ’Marmoris eius in Pyramiduin et Pro- mus.pylaeorum substructionibus frequensS. in tAegypto. . usus.

A D HEP. O D O T. II. 175- 177. 407 Mycerini Pyramis M001: 1’; 16 57mn Aiflnmxoil’ fuit cap. 134. [ubi vide notata ad c. 1 34, Inter alias spectatior Aethio- picis.,lapidibus scribit Plinius N. Hist. XXXVI. 12. L’ipidi color erat niger, .aut varius , main; cap. 1 27. , sed magna durities laborem operi reddebat sumtuosiorem 2 3mm. memhmlii fliv «payants-zloty annelez! in Strabon. XVII. pag. 1 161. 11. [pag. 808. cd. Cam] mis-917, qued est in aliis, ex scripturae conpendio restant. Mox [1. 8.] Laurentius, hinc et hinc magno illi adsistentes ex libri sui J 3’ 31011 105 p.5- yu’Mu, i. e. colossi , supra descripti z cui scripturae, alio- quiinotabili, Codd. calculum negant. Cl. de Pauw potiorem censuit. WESS. - Et ego parum absum ut unice t verum putem M. f7 ai M a: quo etiam refertur id , quod continuo adiicitur, N’être; irien; ros-9510;: ubi M01"; indicare videtur , alterum ex vulgari lapide fuisse confectum. S. CAP. CLXXVII. 4. ami «du; iv ouin? 75.1.0... etc.) Lege Diodorum I. 31. Aegypti felicitatem, Amasidis tempore, praedicatam tantopere, ex gentis sacerdotibus No- sur accepit, multa dissimulantibus, et ultima eius regis nimium quantum augentibus. Certiora et longe diversion Inemiae et cehielis oracula,docent; de quibus docte Inc. ParizOnius ,4 . CL, Origin. Aegypt. cap. ult. WESS. 7., 5’09 8580110177914) Me quidem indice l’en-i nequit: si plures dont Codices, scripsisse forsan videbitur, nim- Êuamivau Éric; Émis-w - - - 5’09 ( isthoc anno nimirum) ne. Blflful. vid. Cl. D’JOrvillius in Charit. pag. 190. Commode quoque cum Reiskio legi posset 395v ci Bzoürm, sive 301v 810177014 , quomm queuta sustentaretur : givroÈemvxin-œ 6’011 K , habet de re eodem loquens Adianus Var. Hist. IV. [c. 1.] M’wv saliennes, 70’021! -- - 311g? , Diogen. Laïrt. VIL 168. J78 rival: imo; rapière: 781 61’111, Diodor. Sic. I. [c. 77.] pag. 88 , 4o. Toi q? 81m? alumina Homero dicuntur Hong, teste Porphyrio Sella]. ad ’IÀ. 94’. 43 1 . et uaitatius ri «091630991; tu? qui; râv au, filmais" dicebatur. Quid Aegyptium moverit ad utilissimam banc legem ferendam, lac. docet Faim,- nius V. Cl. ad Aeliani Var. X. 14. Quint ex Aegypto pe- titam civibus suis tulisse traditur Solo», lex. Draconi potins videtur contribuenda velut auctori: vid. Cl. W esse- ling ad Dindon I. p. 88. et Io. TaylorLect. Lys. p. 707 seq. Bandeau apud alios etiam, populos viguissen ante Perm».

403 *’ADNOTATIONES . osœnderat Nie. Abramus ad Ciceron. Or. pro P. Sextio cap. 48. Miror adeo quad scribit Aristides T. Il. p. 157. n’as; - qui 151171 (Athenienses adloqnitur), à; in! naïfs», airai; * iniv, d ygaoaiç «ensimai; dçyiocç. VALCK. i - a CAP. CLXXVIII. 4. 350m: Naduçurn 916A») Ense- bius Chron. urbis initia inmani anachronismo in Olymp. vr..4. refert, notatus ab ill.’ScaZigero.Animadv. .pag. 73. Strabo veroXVII. p. 1 153.[p..801. extr.ed. Cas.] Milesii, inquit, nurœvavuuxiia’amç "Ivœpov, 705.11 gus-mm Nuéxpm’ov. [Naza’xçam recte ed. Lips.] lnarus. res Aegyptîas conturbavit AArtaxerxis Longimani tempore. Sic multis annis Amnsidis a regno’ urbs erit posterior. Qui dissensus, si. Kn’nç Nav- xpa’rewç Apollo’m’ifih. superesset, discuti possetcommodius. "Elena: 7505909; [1.16.] non utique inprobum ; [Cfi Var. Lect.] certe mutantis ratio praegnans non est. W ES S. « - l’5.*7rpovra’rozç en?! Euwopc’oulNancratitae inter civitatis- re- ctores suam sibi Timiîxav habuerunt apud Athen. IV. 15. ab bis ersporii praefectis , mode ne fallait Cl. Edm. Chishull coniectura Antiq. Asiat. p. 100, titulo tendus discrepan- 1 .tem. Ego dubito. Quam reipublicae partem Naucrati et .Teii Tia’ox’îxc. et Tlmuxt’omç çuraverint, decerni non-potest. -ITçor1-œ’rou nii- s’nmçc’ov (rnAEFEcros Misaxs’ronUMvex Reines. lapide Cl. V. 16. dicere liceat) conmuni plurium civitatinm suflragio legebantur, ut negotiatorum rehus adtenderent, et arbitri essent litium; quales recentior aetas in portubuset emporiis, descriptos in Consolatodel Mare cap. 1 . et seq. , vidit et habet pluies ; - fartassis etiam superior. Huit enim in Delo ETNOAOE TQN TTPiflN EM- IIOPQN KM NATKAHPQN ap. Sponium Miscell. Erud. An- tiq. p.-344. cui suus utique praefectus. Athenis decem immine) 1’017 sans... quibus rebus cui-am inpenderint, t docemur ab Aristoteleeapud Harpocrationem in voce’EmmA.

ï CAP. CLXXX 5.’ d aloi? flço’rsgoV iaiv - - unffltæ’z) . Sustuli141353, inutilem parentbeseos, a bis . ’circumdatam, . .. . notationem. satis est iusta- p-unctio. C0niiciunt statinr docti i viril, Pavius, wAœvaimvm’ 1s ai. 150.0. v Reiskius, si 3è, si A. De ’Delphico ’fan0’, ab Alcmaconidis’.inataurato,’ inferins V. .62. Paysan. X. 5. et pererudite Dion. Petavius in Themistii Or. 1V. p. 391. WESS. -- Cremati templi ’mentio tacts.

4.11) HER0.D.OT.- 11. 178.18... 1.9,

: l. 50, 17..,In cd. Steph. et aliis ante Wess. parenthesi in- elusa erant verba à Mie zgo’flpov - .- - aunais. post «tracassin, veto minoripuncto distinguebatur oratio: Wesselingius sub- latis parentheseos signis minus punctum servavit, et sic quoque Reiz. et Barbu Nos cum Schaefi post Hammams punctum posuimus, quo finiretur ibi periodus, .cuius apodosis (ut frequenter alibi) particulam SE exrprotasi repetitam shaberÇ-t. Commodius factum foret,.si omnia ista, 6 yaàg 71’94"91 -.- flæçuoxei’v ,1 signis parentheseos circumdaa. rentur. ut; apodosis ab istis nommiez 32 incipere intellig geretur.8. crvwrnpinç mimi-m S. certa , praestant. - . codicum4 ’ consen- siones, quibus Medicci;comp6ndîosa,lectio melior censeri. non debuerat. Vide ad Diodori V. 10. WESS. . -. CÀP. CLXXXI. 5. Bainsai , si 3’ ’Aexfin’Mw) Verius puto Reines; raz? ’Açxsrle, Battu. Arcesilai F. quem [in 1110-: dum Arch. Vind. Vall. R85 et tempus congruunt optime, ’ siquidem Battus ille aequales baisoit Aprien et Amasin , Nostro anctore IV. 159.: Batti filiunr,.Arcesilaum, miner aetas excludit. Filiam Ladicen, Amasidis coniugem , Am- âz’xm ont Asvâixnv vir eruditus scriptam cupiebat. At nomen idem est, tantum modo contractius. Habet Luc. Hol- stenius LADICEON numum ad Stephan. B12. [p. 188.] et AAAIKEÏE TEE IIPOZ ATKON est in Gudii vetere lapide: urbem LAVDICIAM et LADICIAM pingunt mssti Itinera- rii Antonini. VVESS. 11. au) En! m «33qu aman?) Inconmodum , que Med. in; 11 premebatur, cessat: neque amplius oHendet dans». V 7.2’vm, quod olim operarum vitium opinabar, sed Mediceo, etSi tacitum habuerit vir Celeb., debetur. Iam mamie» Arch. si cui scabrum tinniat, xmaâs’wv, appâtai, (21392211, et quae alia Portas stipavit, recordetur. ’Ev rai me; in re dubia nolui sollicitare, adposito paene, cuius se auctorem profitetur Gronovius, cultissimo Epigrammate. WES S. 21- Ë; t’ai i? ro’akv) Non excidit memorià and ê; t’ai in" caïeu 1.66. [in quad ibi mssti omnes consentiunn] Puto Ionici et veteris usus vocabulum [du] redire in possessionem debere. Reddunt scbedae V. 96. VI. 86, 1. Vlll. 39. 3E5!» nrçauMS’vov in Latinis extra urbem Cyrenensem posita ex Laurentio, qui 39111451qu invenit. Si rsrguaas’vov locum non

410 ADNOTAT. AD HERODOT. Il. migravit, statuam notabit volta extra urbem verso, sive wspectantan loco suburbain. Verum in talibus saepe anoeps electio. WESS. ’ CAP. CXXXIÏ. n. rai; m7 Antonia" Soutien) Ipsi Dame dedicationem trihuit Callimachus apud Easeb. Pr. Euang. IlI. 8. in Epigrammate, quo de ad eius Poëtae fragmenta Il. Bentleius Vir Cl. p. 357. -- Vide Callim. Fragm. CV. p. 477. cd. Ernest. Max l. 12. l3; 611’091: me l invito editum est, quum immun... voluissem, ut in Var. Lect. significavi. Conf. Adnot. ad II. 42 , 1. S. 13. Un 3l Kiia’eor) Cyprum, avamaside. occupatam, non praeteriit Diodor. I. 68. Quod autem librum termi- nat à Gigot: oiænœysiv, advertimus supra semel atque iterum . et frequentissime apud Priscum Patrie. in Exc.Hoesch. p. 22. 26. etc. ProcoPium Bell. Goth. l. 5. p. Io. a3. etc. Agathon: I. p. 13. veterum studiosos imitatores. WESS.